The Glass Palace

Amitav Ghosh

Ang kumplikadong kuwentong ito ay nag-iingat ng mga

makasaysayang katotohanan na may isang alamat ng pamilya na
sumasaklaw sa tatlong henerasyon, at sinusuri ang mga isyung pampulitika
at panlipunan ng Burma, Malaya, at India sa panahon ng isang magulong
siglo. Ang ikaapat na nobela ni Amitav Ghosh ay bubukas sa bisperas ng
digmaan sa Mandalay, habang naghahanda ang British na makuha ang
trono ng Burmese. Isang labing-isang taong gulang na ulila ng India na
nagngangalang Rajkumar ay nagpapaalam sa isang karamihan ng tao sa
isang tindahan ng pagkain na ang malakas na tunog na naririnig nila ay
isang kanyon ng British. Ang taon ay 1885, at ang isang pagtatalo sa
pagitan ng isang kumpanya ng kahoy na British at King Thebaw ng Burma
ay humantong sa labanan. Ang hukbo ng Burmese, natalo pagkatapos ng
labing-apat na araw sa pamamagitan ng puwersa ng sampung libong
sundalo ng British at India, sumuko nang hindi ipinaalam sa hari. Ayon sa
kasaysayan, ang nobela ay nag-aalok ng isang nakakaintriga na sulyap sa
isipan ng pamilya ng hari. Si King Thebaw, na inilalarawan bilang isang
mapagmahal na pinuno kahit na medyo kulang bilang isang pinuno ng
militar, ay may utang na labis sa kanyang tagumpay sa kanyang asawang
si Queen Supayalat. Ito ang reyna na nag-ayos ng pagpatay sa sinuman sa
linya para sa trono, at pagkatapos ng pitumpu't siyam na prinsipe ng iba't
ibang edad, pinaslang na ang dinastiya ng Konbuang ay mamuno nang
walang pag-asa, isang palagay na napatunayan na mali ng British isang
pitong taon lamang matapos ang Si Thebaw ay naging hari. Ang Glass
Palace ng maharlikang pamilya ay naghagupit, ang napahiya na si King
Thebaw at ang kanyang pamilya ay dinala sa isang barko at sa huli ay
ipinadala sa India. Sa pagnanakaw ng palasyo ng hari, nakilala ni
Rajkumar si Dolly, isa sa mga alipin ng reyna. Nakikita niya ang kanyang
nakatayo sa gilid habang sinusubukan ng reyna na hindi matagumpay na
makatipid ng iba't ibang mga kayamanan ng hari. Iniharap ni Rajkumar si
Dolly ng isang naka-hiyas na kahon, natututo ang kanyang pangalan, at
umibig. Pinapanood niya ang pag-alis kay Dolly kasama ang maharlikang
pamilya sa susunod na araw, isang tapat na lingkod na sumunod sa kanila
sa pagkabihag. Dalawampung taon ang lalipas bago siya muling makita.
Walang ibang estranghero ang Rajkumar. Ang kanyang mga magulang na
India ay lumipat sa Burma matapos ang isang pag-aaway ng pamilya at
nanirahan sa nayon ng Akyab hanggang sa isang lagnat ang pumatay sa
kanyang ama at mga kapatid. Tinangka ng kanyang ina na tumakas sa
sakit at umalis kasama si Rajkumar sa isang sampan hanggang sa
Irrawaddy River. Sumuko siya sa lagnat sa kanilang paglalakbay. Kaliwa
lamang, nakahanap ng trabaho si Rajkumar sa isang tindahan ng pagkain
sa merkado ng Mandalay. Ito ay sa pamamagitan ni Ma Cho, ang babaeng
pinagtatrabahuhan niya, na nakilala ni Rajkunar si Saya John.

Ang isang kontratista para sa mga kampo ng teka ng Burmese, si

John Martins (tinawag na Saya John) ay naging isang guro at tagapayo sa
batang si Rajkumar. Ito ay sa mga kampo ng teak na natutunan ni
Rajkumar na makatrabaho ang troso at sa pamamagitan ng troso na sa
wakas ay nakatagpo niya ang kayamanan at tagumpay. Bagaman
maraming nagsasalita siya ng wika, halos hindi marunong magbasa ang
Rajkumar — ang kanyang mga nagawa ay bunga ng pagsisikap at
pagkuha ng mga panganib. Bilang isang ulila, hinihimok siya upang
mapanatili ang pakikipag-ugnay sa mga taong mahalaga sa kanya; sa
gayon, si Saya John ay naging kanyang kasosyo sa negosyo, at
pagkatapos niyang magawa ang kapalaran ay hahanapin niya si Dolly.
Habang ang Rajkumar ay gumagawa ng kanyang kapalaran, ang Burmese
na pamilya ng pamilya ay dahan-dahang nawawala sa kanila. Pinatapon ng
British, ang maharlikang pamilya ay lumipat sa India, una sa Madras,
pagkatapos ay sa Ratnagiri. Nakatira sila sa Outram House, isang
mabagsik na bungalow sa loob ng isang may pader na hardin sa itaas ng
bayan. Ang mga dingding na malinis, plaster plaster - ito ay tirahan na
napalayo sa kumikinang na palasyo na iniwan nila. Pinagmumultuhan ng
hari na tinapos ng kanyang paghahari ang gintong panahon ng Burma. Sa
buong pagkakatapon niya ay tila hindi niya nauunawaan na hindi
pababayaan siya ng British na bumalik sa Burma, na gagawin nila ang
lahat sa kanilang kapangyarihan upang malimutan siya ng mundo.
Sapagkat pinatay ng reyna ang anumang iba pang potensyal na mga nag-
aangkin sa trono, kung panatilihin ng British na itapon ang hari, ang
pagkakataon para sa pag-aalsa ay nabawasan. Ang reyna ay nagsusuot
ng kanilang kahirapan bilang isang badge ng karangalan; sabik siya sa iba
upang makita kung paano ginagamot ng mga ito ang British. "Oo, kami na
namuno sa pinakamayamang lupain sa Asya ay nabawasan ngayon. . . .
Sa aming ginintuang Burma, kung saan walang tao na nagugutom at
walang masyadong mahirap na sumulat at magbasa, ang lahat na
mananatiling pagkawasak at kamangmangan, kagutuman at kawalan
ngpag-asa. ”Hindi siya masyadong malayo sa katotohanan; Nabanggit ni
Rajkumar habang sinisimulan ang kanyang gawain para sa Saya John, "Si
Courtly Mandalay ay isang nakagagalit na komersyal na hub;
Sinasamantala ang mga mapagkukunan na may lakas at kahusayan
hanggang ngayon. Bilang isa sa ilang natitirang mga lingkod ng pamilya ng
hari, si Dolly ay tumatanggap ng mas malaking responsibilidad sa Outram
House. Sa pamamagitan ng kanyang paglilingkod sa reyna nakilala niya si
Uma Dey, ang asawa ni Collector Dey ng Ratnagiri. Ang maniningil ay
isang Indian na may hawak na British post, at nakikipag-ugnay sa reyna ng
Burmese na tinanong niya ang kanyang sarili, "Ngunit kung ano ang
maaari nilang malaman tungkol sa pag-ibig, sa alinman sa mga mas
pinong sentimyento, ang mga uhaw na uhaw na dugo, ang mga semi-
illiterates na ito ay hindi pa nakabasa ng libro sa lahat ng kanilang buhay,
hindi kailanman tumingin nang may kasiyahan sa isang pagpipinta?"
Pinipili niyang hindi makita na ito...