Luigi Piradello

Siya ay isang dramatist na Italyano, nobelang nobela, at maikling kwento na iginawad

ang Nobel Prize sa Panitikan noong 1934, para sa kanyang "matapang at napakatalino
na pagsasaayos ng drama at entablado."

Paksa:
Habang nasa tren, ang matanda ay may isang anak na lalaki na nakipaglaban sa
digmaan ngunit sa kasamaang palad namatay ang kanyang anak na ito dahil ibinigay
niya ang kanyang buhay upang mamatay para sa bansa at kapansin-pansin na ang
lahat ng mga pasahero sa tren ay may katulad na koneksyon tungkol sa kanilang mga
anak sapilitang makipaglaban para sa bansa din kailangan mong tanggapin ang
katotohanan na kung ang iyong anak ay mamamatay sa panahon ng digmaan sa
WW1.

Tagpuan:
ang kuwento ay naganap sa isang tren sa paligid ng 1914. Ang tren ay umalis sa Roma
sa huli na gabi ng pagdala dala ng limang nag-aalala na mga magulang na ang mga
anak ay may kinalaman sa digmaan.

Tauhan:
ang mga matatandang mag-asawa ay binubuo ng matadang lalaki at ang
matandang babae.

Panimula:
Sa maliit na istasyon, ang ekspresyon ay kailangang gaganapin hanggang sa pagsikat
ng araw upang ipagpatuloy ang kanilang paglalakbay sa maliit na lugar kasunod ng
mainline kasama ang Sulmona. Sa pagtaas, sa isang basurang puno at mausok na
pangalawang karwahe kung saan ginamit ng limang lalaki ang gabi, ay isang
malaking kalungkutan na umiiyak - halos tulad ng isang walang hugis na pakete. Sa
likod niya ay ang asawa, isang maliit na lalaki; payat at mahina, ang kanyang mukha
kamatayan-puti, ang kanyang mga mata maliit at maliwanag at mukhang mahiyain
at hindi mapakali.
Saglit na Kakintalan:
Naging malinaw ito habang sinimulan nila ang debate kung paano nadarama ng mga
magulang ang pag-ibig sa kanilang mga anak na lalaki na nakikipagdigma dahil
naramdaman nila ang panggigipit nang mag-away ang kanyang anak. Sinabi ng isa
na ang kanyang anak na lalaki ay ipinadala doon sa labanan at bumalik dalawang
beses nasugatan at naibalik muli.

Pataas ng Aksyon:
Ang layunin ng taong mataba na lumitaw sa kwento ay upang mag-alok ng katwiran
sa pagpapadala ng mga batang lalaki at sundalo upang makipagdigma at upang
subukang sagutin kung paano kusang makatiis ang mga magulang at ipadala ang
kanilang mga anak upang mamatay sa isang digmaan.

Kasukdulan:
Matapos sabihin sa taong mataba na ang mga bata ay magpapadala upang mamatay
sa digmaan, ang babae ay kailangang magtanong upang hayaang sagutin ng
matabang lalaki at tanungin siya "Kung ang iyong anak na lalaki ay namatay sa
digmaan?"

Pababang Aksyon:
Nakatitig ang lahat sa kanya. Ang taong mataba din, para sa ilang oras ay sinubukan
niyang sagutin, ngunit hindi siya nagawang sumagot. Tumingin siya sa kanya, halos
kung pagkatapos ay sa gago na walang kaugnayan na tanong na iyon, bigla niyang
napagtanto na sa wakas na ang kanyang anak ay patay na at hindi na niya siya
makikita magpakailanman

Tunggalian:
Dahil ito ay tungkol sa kanilang mga anak na ipinadala sa labanan, isakripisyo ang
kanilang mga sarili at nagdadala ng pagmamataas sa bansa

Paningin:
Pinapayagan nitong malaman ng mga mambabasa kung ano ang nararamdaman ng
bawat karakter at marinig ang kanilang mga kwento na sinasabi tulad ng
nararamdaman ng bawat karakter tungkol sa kanilang mga anak na ipinadala sa
digmaan sa panahon ng ww1.
Teoryang Pampanitikan:
Bakit pinili ko ang parehong humanismo at pagiging totoo dahil nagsasabi ito sa
kwento sa panahon ng WW1 sa isang tren sa Italya at ang mga epekto nito ang mga
magulang na ipinadala sa digmaan at pinag-uusapan kung kinakailangan na
magkaroon ng digmaan ang mga anak.

Reaksyon:
Ang aking reaksyon sa kwento ay nalulungkot dahil may mga bahagi ng kwento kung
saan pinilit ang mga anak sa giyera na iniiwan ang kanilang pamilya at din ang lahat
ay nalungkot para sa taong mataba na napalampas ang kanyang anak sa digmaan
upang mamatay para sa bansa na nagpapasaya sa kanyang ama .