Si Lazaro Francisco ay pinanganak noong Pebrero 22, 1898 at namatay

noong Hunyo 17, 1980. Siya ay ang pang-apat na anak ni Eulogio Francisco
at Clara Angeles. Siya ay isinilang sa Orani, Bataan at nanirahan sa Nueva
Ecija.

Siya ay itinuturing na isa sa matibay na haligi ng panitikang Filipino. Ilan sa

mga isinulat niyang mga nobelang ay ang Singsing na Pangkasal, Bayang
Nagpatiwakal, Sa Paanan ng Krus, Ilaw sa Hilaga, Binhi at Bunga, lahat ng
kanyang nobela ay nalathala sa Liwayway.

Makikita sa kanyang mga nobela na pinayaman niya ang panitikan ng bansa

at sinubukan niyang pagandahin ang Pilipinong daigidig sa pamamagitan ng
 kanyang pambihirang kakayahan sa wika at pakikisangkot sa kapakanan at
mithiin ng mga Pilipino.

Si Lazaro Francisco o "Saro" ay isa sa apat na napiling parangalan ng 2009

Gawad Pambansang Alagad ng Sining (Panitikan). Kinikilala rin siya na ama
ng Kapatiran ng mga Alagad ng Wikang Pilipino (KAWIKA). Iginawad sa
kanya ang mga karangalang ”Patnubay ng Lahi” ng Maynila. ”Dangal ng
Lahi” ng Lungsod ng Quezon, at noong 1970 ay ipinagkaloob sa kanya ang
”Republic Cultural Heritage Award” sa Panitikan
Ang Pasyon ay isang naratibong tula ng Pilipinas, na
nagsasaad ng buhay ni Hesukristo, mula
kapanganakan, pagkapako niya sa krus, hanggang sa
muling pagkabuhay. Ito ay may saknong ng limang
linya sa bawat linya ng pagkakaroon ng walong
pantig.
Ang anyong na ito ng salaysay ng pasyon ay popular
sa Pilipinas, lalo na sa panahon ng Mahal na Araw o
Semana Santa.

Ang unang Pilipinong sumulat at kumanta ng pasyon

sa Tagalog ay si Padre Gaspar Aquilino de Belen,
isang katutubo ng Rosario, Batangas na pinamagatang
Ang Mahal na Pasión ni Jesu Christong Panginoon
Natin na Tola.

Ang kanyang salin ay makikita sa "Manga Panalangin

Nagtatagubilin sa Calolowa Nang Taong
Naghihingalo". Dahil sa binigyan ng permiso mula sa
simbahan ni Padre Antonio del Pueblo si de Belen,
napahintulutan na ilimbag niya ang Pasyon sa
Maynila noong 1704. Bilang kauna-unahang akda ng
ganitong uri ng panitikan, ito ay nakatanggap ng
karangalan. Naging mabenta pa ang akdang ito sa
maraming taon kaya nailimbag itong muli sa
ikalimang pagkakataon noong 1750.

Dahil sa kamangha-manghang pagtanggap sa Pasyon

ni Padre de Belen, ito ay naging dahilan upang
sumunod ang ibang manunulat sa kanyang mga
yapak.
-