Λύσανδρος δέ τοῖς ἐφόροις ἔπεμψεν ἀγγελοῦντα μετ' ἄλλων Λακεδαιμονίων

Ἀριστοτέλην, φυγάδα Ἀθηναῖον ὄντα, : κύρια πρόταση

ἔπεμψεν -> ρήμα
Λύσανδρος -> υποκ.
Ἀριστοτέλην -> αντικ. άμεσο
τοῖς ἐφόροις -> αντικ. έμμεσο
ἀγγελοῦντα -> μτχ. τελική συνημμένη στο αντικ.
τοῖς ἐφόροις -> αντικ. έμμεσο
ὄντα -> μτχ. επιθ. συνημμένη στο αντικ.
φυγάδα -> κατηγ.
ἄλλων -> επιθ. προσδ.
Λακεδαιμονίων -> μετά Λακεδαιμονίων: εμπρ. προσδ. της συνοδείας
Ἀθηναῖον -> επιθ. προσδ.
φυγάδα Ἀθηναῖον ὄντα -> παράθεση

ὅτι ἀποκρίναιτο Θηραμένει ἐκείνους κυρίους εἶναι εἰρήνης καί πολέμου. :

δευτερεύουσα πρόταση ειδική
ἀποκρίναιτο -> ρήμα (Λύσανδρος ενν. υποκ.)
εἶναι -> άμεσο αντικ.
Θηραμένει -> αντικ. έμμεσο
εἶναι -> απαρ. ειδικό
ἐκείνους -> υποκ., ετεροπροσωπία
κυρίους -> κατηγ.
εἰρήνης -> γεν. αντικειμενική
πολέμου -> γεν. αντικειμενική

Θηραμένης δέ καί οἱ ἄλλοι πρέσβεις ἐπεί ἦσαν ἐν Σελλασίᾳ, : δευτερεύουσα

πρόταση χρονική (προτερόχρονη)
ἦσαν -> ρήμα
Θηραμένης -> υποκ.
πρέσβεις -> υποκ.
ἄλλοι -> επιθ. προσδ.
ἐν Σελλασίᾳ -> εμπρ. προσδ. του τόπου - στάσης σε τόπο

ἐρωτώμενοι δέ<...>εἶπον : δευτερεύουσα πρόταση χρονική (υστερόχρονη)

εἶπον -> ρήμα (Θηραμένης καί οἱ ἄλλοι πρέσβεις)
ἐρωτώμενοι -> μτχ. χρονική, σύγχρονο, συνημμένη στο υποκ. του ρ.
ἐπί τίνι λόγῳ ἥκοιεν : δευτερεύουσα πρόταση πλάγια ερωτηματική μερικής
άγνοιας
ἥκοιεν -> ρήμα (Θηραμένης καί οἱ ἄλλοι πρέσβεις)
λόγῳ -> ἐπί λόγῳ: εμπρ. προσδ. του σκοπού
τίνι -> επιθ. προσδ.

ὅτι αὐτοκράτορες περί εἰρήνης, : δευτερεύουσα πρόταση ειδική, ἥκοιεν ενν.

ρήμα, Θηραμένης καί οἱ ἄλλοι πρέσβεις ενν. υποκ.
αὐτοκράτορες -> επιρρ. κατηγ. του τρόπου
περί εἰρήνης -> εμπρ. προσδ. της αναφοράς

μετά ταῦτα οἱ ἔφοροι καλεῖν ἐκέλευον αὐτούς. : κύρια πρόταση

ἐκέλευον -> ρήμα
οἱ ἔφοροι -> υποκ.
καλεῖν -> αντικ. έμμεσο (πομπούς ή αγγέλους αντικ. άμεσο)
καλεῖν -> απαρ. τελικό (πομπούς ή αγγέλους υποκ.) ετεροπροσωπία
αὐτούς -> αντικ.
μετά ταῦτα -> εμπρ. προσδ. χρονικής ακολουθίας

Ἐπεί δ' ἧκον, : δευτερεύουσα πρόταση χρονική

ἧκον -> ρήμα (οἱ πρέσβεις, ενν. υποκ.)

ἐκκλησίαν ἐποίησαν, : κύρια πρόταση, ενν. υποκ. οἱ ἔφοροι

ἐποίησαν -> ρήμα
ἐκκλησίαν -> αντικ.

ἐν ᾗ ἀντέλεγον Κορίνθιοι καί Θηβαῖοι μάλιστα, πολλοί δέ καί ἄλλοι τῶν

Ἑλλήνων, μή σπένδεσθαι Ἀθηναίοις, ἀλλ' ἐξαιρεῖν. : κύρια πρόταση
ἀντέλεγον -> ρήμα
Κορίνθιοι -> υποκ.
Θηβαῖοι -> υποκ.
ἄλλοι -> υποκ.
μή σπένδεσθαι -> αντικ.
ἐξαιρεῖν -> αντικ.
μή σπένδεσθαι -> απαρ. τελικό
Ἀθηναίοις -> αντικ.
ἐξαιρεῖν -> απαρ. τελικό (Ἀθηναίους ενν. αντικ.)
ἐν ᾗ -> εμπρ. προσδ. του χρόνου
πολλοί -> επιθ. προσδ.
τῶν Ἑλλήνων -> γεν. διαιρετική
 μάλιστα -> επιρρ. προσδ. του ποσού

Λακεδαιμόνιοι δέ οὐκ ἔφασαν πόλιν Ἑλληνίδα ἀνδραποδιεῖν μέγα ἀγαθόν

εἰργασμένην ἐν τοῖς μεγίστοις κινδύνοις γενομένοις τῇ Ἑλλάδι, : κύρια πρόταση
ἔφασαν -> ρήμα
Λακεδαιμόνιοι -> υποκ.
ἀνδραποδιεῖν -> οὐκ ἀνδραποδιεῖν: αντικ , απαρ. τελικό.
Ἑλληνίδα -> επιθ. προσδ.
πόλιν -> αντικ. στο απαρ., υποκ. στη μτχ. εἰργασμένην
εἰργασμένην -> μτχ. επιθ. παράθεση στο πόλιν
μέγα -> επιθ. προσδ.
ἀγαθόν -> αντικ. σύστοιχο στη μτχ. εἰργασμένην
μεγίστοις -> επιθ. προσδ.
γενομένοις -> μτχ. επιθ.
κινδύνοις -> ἐν τοῖς κινδύνοις: εμπρ. προσδ. του χρόνου
τῇ Ἑλλάδι -> δοτ. προσωπική κτητική

ἀλλ' ἐποιοῦντο εἰρήνην : κύρια πρόταση

ἐποιοῦντο -> ρήμα, Λακεδαιμόνιοι ενν. υποκ.
εἰρήνην -> αντικ.

ἐφ' ᾧ τά τε μακρά τείχη καί τόν Πειραιᾶ καθελόντας καί τάς ναῦς πλήν δώδεκα
παραδόντας καί τούς φυγάδας καθέντας τόν αὐτόν ἐχθρόν καί φίλον νομίζοντας
Λακεδαιμονίοις ἕπεσθαι καί κατά γῆν καί κατά θάλατταν : δευτερεύουσα
πρόταση συμπερασματική απαρεμφατική
ἕπεσθαι -> απαρ. σε θέση ρ. (Ἀθηναίους ενν. υποκ.)
Λακεδαιμονίοις -> αντικ.
-> μτχ. χρονικοϋποθετική συνημμένη στο ενν. υποκ. του
καθελόντας
απαρ.
τείχη -> αντικ.
τόν Πειραιᾶ -> αντικ.
-> μτχ. χρονικοϋποθετική συνημμένη στο ενν. υποκ. του
παραδόντας
απαρ.
τάς ναῦς -> αντικ.
-> μτχ. χρονικοϋποθετική συνημμένη στο ενν. υποκ. του
καθέντας
απαρ.
τούς φυγάδας -> αντικ.
νομίζοντας -> μτχ. τροπική
τόν αὐτόν -> αντικ.
φίλον -> κατηγ. (κατηγ. στο αὐτόν)
ἐχθρόν -> κατηγ. (κατηγ. στο αὐτόν)
 μακρά -> επιθ. προσδ.
κατά γῆν -> εμπρ. προσδ. του τόπου - τοπικής έκτασης
κατά θάλατταν -> εμπρ. προσδ. του τόπου - τοπικής έκτασης
ἐφ' ᾧ -> εμπρ. προσδ. συμφωνίας
πλήν δώδεκα -> εμπρ. προσδ. της εξαίρεσης

ὅποι ἄν ἡγῶνται. : δευτερεύουσα πρόταση υποθετική-αναφορική

ἄν ἡγῶνται -> ρήμα, Λακεδαιμόνιοι ενν. υποκ., Ἀθηναίοις ενν. αντικ.
ὅποι -> επιρρ. προσδ. του τόπου - κίνησης σε τόπο

Θηραμένης δέ καί οἱ σύν αὐτῷ πρέσβεις ἐπανέφερον ταῦτα εἰς τάς Ἀθήνας. :
κύρια πρόταση
ἐπανέφερον -> ρήμα
Θηραμένης -> υποκ.
πρέσβεις -> υποκ.
ταῦτα -> αντικ.
σύν αὐτῷ -> εμπρ. προσδ. της συνοδείας
εἰς τάς Ἀθήνας -> εμπρ. προσδ. του τόπου - κίνησης σε τόπο

Εἰσιόντας δ' αὐτούς ὄχλος περιεχεῖτο πολύς, φοβούμενοι : κύρια πρόταση

περιεχεῖτο -> ρήμα
ὄχλος -> υποκ.
αὐτούς -> αντικ.
Εἰσιόντας -> μτχ. χρονική, σύγχρονο, συνημμένη στο αντικ.
φοβούμενοι -> μτχ. αιτιολογική συνημμένη στο υποκ. του ρ.
πολύς -> επιθ. προσδ.

μή ἄπρακτοι ἥκοιεν· : δευτερεύουσα πρόταση ενδοιαστική, αντικ. στο

φοβούμενοι
ἥκοιεν -> ρήμα (Θηραμένης καί οἱ πρέσβεις ενν. υποκ.)
ἄπρακτοι -> επιρρ. κατηγ. του τρόπου

οὐ γάρ ἔτι ἐνεχώρει μέλλειν διά τό πλῆθος τῶν ἀπολλυμένων τῷ λιμῷ. : κύρια
πρόταση
ἐνεχώρει -> οὐκ ἐνεχώρει: ρήμα απρόσωπο
μέλλειν -> υποκ.
μέλλειν -> απαρ. τελικό
διά τό πλῆθος -> εμπρ. προσδ. της αιτίας
τῶν ἀπολλυμένων -> μτχ. επιθ.
τῶν ἀπολλυμένων -> γεν. του περιεχομένου στο τό πλῆθος
τῷ λιμῷ -> δοτ. της αιτίας