முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கர்ணனை நினைத்த ககௌரவர்கள்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 001

Kauravas remembered Karna! | Drona-Parva-Section-001 | Mahabharata In Tamil

(துரரோணோபிரேக பர்வம் – 01)

பதிவின் சுருக்கம்: ககௌரவர்களின் நினை குறித்து விைவிய ஜைரேஜயன்;

பதிைளித்த னவசம்போயைர்; ககௌரவர்களின் கசயல்போடுகனள விவரித்த
சஞ்சயன்; கர்ணைின் சூளுனர; கர்ணனை அனைத்த ககௌரவர்கள்;
திருதரோஷ்டிரன் ரகள்வி…

ஓம்! நோரோயணனையும், மனிதர்களில் மமன்மமயான

{புருரேோத்தேைோை} நரனையும், சரஸ்வதி ரதவினயயும் பணிந்து
கஜயம் என்ற ச ால் {ேஹோபோரதம் என்ற இதிகோசம்} ச ால்லப்பட
மேண்டும். {இங்கு செயம் என்று குறிப்பிடப்படுேது - அதர்மத்மத தர்மம்
சேன்ற சகௌரே மற்றும் பாண்டேர்களின் கமதமய ஆகும்}.

{ேி ித்திரேரயன்
ீ மகன் பாண்டு. பாண்டு மகன் அர்ெுனன்.
அர்ெுனன் மகன் அபிமன்யு. அபிமன்யு மகன் பரிக்ஷித். பரிக்ஷித் மகன்
ெனமமெயன். அந்த ெனமமெயன் நடத்திய நாகயாகத்தின் மபாது,
ெனமமெயன் மகட்டுக் சகாண்டதற்கிணங்க ேியா ரின்
முன்னிமலயிமலமய ேியா ரின் ீடரான மே ம்பாயனர் உமரத்தமத
இந்த மகாபாரதம். மே ம்பாயனர் உமரத்தமதக் மகட்ட "கசௌதி"மய
தற்மபாது மநமி ாரண்யத்தில் மகாபாரதமத ேிேரிக்கிறார். அதில்
ேரும் மபார் காட் ிகமள திருதராஷ்டிரனிடம் ஞ் யன் ச ால்லும்
பகுதியில் ேருேமத இந்த துமராணப் பர்ேம்...}
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 1 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஜைரேஜயன் {வியோசரின் சீடரோை னவசம்போயைரிடம்}, "ஓ!

மறுபிறப்பாள முனிேமர {பிராமண முனிேமர மே ம்பாயனமர}, ஒப்பற்ற
ேரமும்,
ீ பலமும், ேலிமமயும், க்தியும், ஆற்றலும் சகாண்ட தனது
தந்மதயான ரதவவிரதர் {பீஷ்ேர்}, பாஞ் ாலர்களின் இளேர னான
சிகண்டியோல் ககோல்ைப்பட்டனதக் மகட்டுக் கண்ண ீரால் குளித்த
கண்களுடன் கூடிய ேலிமமமிக்க மன்னன் திருதரோஷ்டிரர் உண்மமயில்
என்ன ச ய்தார்? ஓ! ிறப்புமிக்கேமர {மே ம்பாயனமர}, பீஷ்ேர்,
துரரோணர் மற்றும் பிற சபரும் மதர்ேரர்களின்
ீ மூலம், ேலிமமமிக்க
ேில்லாளிகளான போண்டுவின் ேகன்கனள ேழ்த்தி
ீ அரசுரிமமமயப் சபற
ேிரும்பினான் அேரது மகன் (துரிரயோதைன்). ஓ! தேத்மதச்
ச ல்ேமாகக் சகாண்டேமர {மே ம்பாயனமர}, ேில்லாளிகள்
அமனேரின் அந்தத் தமலேர் {பீஷ்ேர்} ககோல்ைப்பட்ட பிறகு, அந்தக்
குரு குைத்ரதோன் {துரிரயோதைன்} கசய்த அனைத்னதயும் எைக்குச்
கசோல்வரோக”
ீ என்று ரகட்டோன் {ஜைரேஜயன்}.

னவசம்போயைர் {ஜைரேஜயைிடம்} ச ான்னார், “தன் தந்மத

{பீஷ்மர்} சகால்லப்பட்டமதக் மகட்ட குரு குலத்தின் மன்னன்
திருதராஷ்டிரன், கேமல மற்றும் துயரத்தால் நிமறந்து மன அமமதிமய
அமடந்தானில்மல. அக்கேமலயால், அந்தக் குரு குலத்மதான்
{திருதராஷ்டிரன்} இவ்ோறு ேருந்திக் சகாண்டிருந்தமபாது, தூய ஆன்மா
சகாண்ட {மதமராட்டி} கவல்கணன் ேகன் {சஞ்சயன்} மீ ண்டும்
அேனிடம் {திருதராஷ்டிரனிடம்} ேந்தான். பிறகு, ஓ! ஏகாதிபதி
{ெனமமெயா}, அம்பினகயின் ேகைோை திருதரோஷ்டிரன், அவ்ேிரேில்
{குருமக்ஷத்திர} முகாமில் இருந்து யாமனயின் சபயரால் அமைக்கப்படும்
நகரத்திற்கு {ஹஸ்திைோபுரத்திற்கு} திரும்பியிருந்த ஞ் யனிடம்
மப ினான். பீஷ்மரின் ேழ்ச்
ீ ிமயக் மகட்டதன் ேிமளோல் உற் ாகமற்ற
இதயத்துடனும், தன் மகன்களின் சேற்றிமய ேிரும்பியும்,
சபருந்துயரத்துடனும் அேன் {திருதராஷ்டிரன்} இப்புலம்பல்களில்
ஈடுபட்டான் {இவ்ோறு புலம்பினான்}.

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, “பயங்கர ஆற்றமலப் பமடத்த

உயர் ஆன்ம பீஷ்மருக்காக அழுத பிறகு, ஓ! மகமன { ஞ் யா}, ேிதியால்
உந்தப்பட்ட சகௌேர்கள் அடுத்ததாக என்ன ச ய்தனர்? சேல்லப்பட
முடியாத அந்த உயர் ஆன்ம ேரர்
ீ {பீஷ்மர்} சகால்லப்பட்டதும்,
துன்பக்கடலில் மூழ்கியிருந்த அந்தக் சகௌரேர்கள் உண்மமயில் என்ன

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 2 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ச ய்தனர்? ஓ! ஞ் யா, சபருகியிருந்ததும், உயர் திறம் சபற்றதுமான

அந்த உயர் ஆன்ம பாண்டேர்களின் பமட, உண்மமயில்
மூவுலகங்களுக்கும் கூரிய {கூர்மமயான} அச் த்மதத் தூண்டமே
ச ய்யும். எனமே, ஓ! ஞ் யா, அந்தக் குரு குலத்துக் காமளயான
மதேேிரதர் {பீஷ்மர்} ேழ்ந்ததும்,
ீ ({அங்மக} கூடியிருந்த) மன்னர்கள்
என்ன ச ய்தனர் என்பமத எனக்குச் ச ால்ோயாக” என்றான்
{திருதராஷ்டிரன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப் மபாரில் மதேேிரதர் சகால்லப்பட்டதும் உமது
மகன்கள் என்ன ச ய்தனர் என்பமத நான் ச ால்லும்மபாமத ிதறாத
கேனத்துடன் மகட்பீராக.

ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, கலங்கடிக்கப்பட முடியாத ஆற்றல்

சகாண்ட பீஷ்மர் சகால்லப்பட்டதும், உமது ேரர்கள்
ீ மற்றும்
பாண்டேர்கள் ஆகிய இரு தரப்பினரும் (நிமலமமமயக் குறித்து)
தனித்தனிமய ிந்திக்கலாயினர். க்ஷத்திரிய ேமகயின் கடமமகமள
நிமனவுகூர்ந்த அேர்கள் {இரு தரப்பினரும்}, ஆச் ரியத்தாலும்,
இன்பத்தாலும் நிமறந்தனர்; ஆனாலும், தங்கள் {க்ஷத்திரிய} ேமகயின்
கடமமகளின் படி நடக்கும் அேர்கள் அமனேரும், அந்த உயர் ஆன்ம
ேரமர
ீ {பீஷ்மமர} ேணங்கினர். பிறகு அந்த மனிதர்களில் புலிகள்,
அளேிலா ஆற்றமலக் சகாண்ட பீஷ்மருக்காக மநரான கமணகளால்
ஆன தமலயமணயும், படுக்மகயும் அமமத்தனர். பீஷ்மரின்
பாதுகாப்புக்கான ஏற்பாடுகமளச் ச ய்து ேிட்டு, தங்களுக்குள் (இனிய
ேிோதங்களால்) மப ிக்சகாண்டனர். பிறகு கங்மகயின் மமந்தரிடம்
{பீஷ்மரிடம்} ேிமட சபற்றுக் சகாண்டு, அேமர ேலம் ேந்து,
மகாபத்தால் ிேந்த கண்களுடன் ஒருேமரசயாருேர் பார்த்துக் சகாண்ட
அந்த க்ஷத்திரியர்கள், ேிதியால் உந்தப்பட்டு மீ ண்டும் ஒருேமர எதிர்த்து
ஒருேர் மபாரிட்டனர்.

பிறகு, உமது பமடயின் பிரிவுகளும், பமகேருமடயமேயும்

எக்காளங்களின் முைக்கத்மதாடும், மபரிமகசயாலிகமளாடும் சேளிமய
அணிேகுத்து ேந்தன. கங்மக மமந்தரின் {பீஷ்மரின்} ேழ்ச்
ீ ிக்குப் பிறகு,
ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, நாளின் ிறந்த பகுதி கடந்த மபாது,
மகாபத்தின் ஆதிக்கத்திற்கு ே ப்பட்டேர்களும், ேிதியால் இதயம்
பீடிக்கப்பட்டேர்களும், உயர் ஆன்ம பீஷ்ேரின் ஏற்கத்தகுந்த

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 3 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

வோர்த்னதகனள அைட்சியம் கசய்தவர்களுேோை அந்தப் பாரதக்

குலத்தின் முதன்மமயாமனார் ஆயுதங்கமளத் தரித்துக் சகாண்டு சபரும்
மேகத்மதாடு சேளிமய ச ன்றனர்.

உமது மற்றும் உமது மகனின் மூடத்தனங்களின் ேிமளோலும்,

ந்தனு மகனின் {பீஷ்மரின்} படுசகாமலயாலும், மன்னர்கள்
அமனேருடன் கூடிய சகௌரேர்கள் காலனால் அமைக்கப்பட்டேர்கள்
மபாலமே சதரிந்தனர். மதேேிரதமர {பீஷ்மமர} இைந்த சகௌரேர்கள்,
சபரும் துயரத்தால் நிமறந்து, இமர மதடும் ேிலங்குகள் நிமறந்த
கானகத்தில், மந்மதயாளன் இல்லாத சேள்ளாடு மற்றும்
ச ம்மறியாடுகளின் மந்மதகமளப் மபாலத் சதரிந்தனர்.

உண்மமயில், அந்தப் பாரதக் குல முதன்மமயானேரின்

{பீஷ்மரின்} ேழ்ச்
ீ ிக்குப் பிறகு, ேிண்மீ ன்களற்ற ஆகாயம் மபாலமோ,
காற்றில்லாத ோனம் மபாலமோ, பயிர்களற்ற பூமி மபாலமோ, தூய
இைக்கணேில்ைோத சினதந்த உனரனயப் ரபோைரவோ [1],
பைங்காலத்தில் பைிக்குப் {பைிச்சக்கரவர்த்திக்குப்} பிறகு
தாக்குதலுக்குட்படுத்துப்பட்டு, ேழ்த்தப்பட்ட
ீ அசுரப்பமடமயப் மபாலமோ,
கணேமன இைந்த அைகிய காரிமகமயப் மபாலமோ [2], நீர் ேற்றிய
ஆற்மறப் மபாலமோ, தன் துமணமய இைந்து, காட்டில் ஓநாய்களால்
சூைப்பட்ட சபண்மாமனப் மபாலமோ, ரபத்தால் [3] சகால்லப்பட்ட
ிங்கத்துடன் கூடிய சபரிய மமலக்குமகமயப் மபாலமோ அந்தக் குரு
பமட சதரிந்தது. உண்மமயில், ஓ! பாரதர்களின் தமலேமர
{திருதராஷ்டிரமர}, கங்மக மமந்தரின் {பீஷ்மரின்} ேழ்ச்
ீ ிக்குப்பிறகு,
பாரதப் பமடயானது, கடலின் நடுேில் அமனத்துப் புறங்களிலும் ேசும்
ீ
சபருங்காற்றால் புரட்டப்படும் ிறு படமகப் மபால இருந்தது.

[1] அதாேது, தூய்மமயற்ற மகாமேகளுடன் கூடிய

உமரமயப் மபான்றது எனக் கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.

[2] மகம்மமயால் {மகம்சபண் நிமலயால்} ஆமடகள்

மற்றும் ஆபரணங்கமள இைந்த சபண் மபாலமோ எனக்
கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.

[3] ரபம் என்பது, எட்டுக் கால்கமளக் சகாண்டதும்,

ிங்கத்மதேிட ேலுோனதுமான ஓர் அற்புதமான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 4 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேிலங்காக இருக்க மேண்டும் என்று கருதப்படுகிறது எனக்

கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.

ேலிமமமிக்கேர்களும், தப்பாத குறி சகாண்டேர்களுமான ேரப்

ீ
பாண்டேர்களால் சபரிதும் பீடிக்கப்பட்ட அந்தக் சகௌரேப் பமட,
கலங்கியிருந்த அதன் குதிமரகள், மதர்ேரர்கள்
ீ மற்றும் யாமனகளுடன்,
ஆதரேற்றுப் பீதியமடந்து மிகவும் கலக்கமுற்றிருந்தது.
அச் மமடந்திருந்த மன்னர்களும், ாதாரணப் பமடேரர்களும்,
ீ
மதேேிரதமர {பீஷ்மமர} இைந்த அந்தப் பமடயில், அதற்கு மமலும்
ஒருேமரசயாருேர் நம்பாமல் உலகத்தின் பாதாள மலாகத்திற்கு
மூழ்குேதாகத் சதரிந்தது.

பிறகு அந்தக் சகௌரேர்கள், ரதவவிரதருக்கு {பீஷ்ேருக்கு}

இனணயோை கர்ணனை உண்னேயில் நினைவுகூர்ந்தைர்.
ஆயுதங்கமளத் தாங்குமோர் அமனேரிலும் முதன்மமயானேனும்,
(கல்ேி மற்றும் தேத் துறவுகளில்) ேிருந்தினன் மபால ஒளிர்பேனுமான
அேனிடம் {கர்ணனிடம்} அமனேரின் இதயங்களும் திரும்பின.
துயனரக் கனளய இயன்ற நண்பன் ஒருவனை ரநோக்கித் துன்பத்தில்
இருக்கும் ஒரு ேைிதன் திரும்புவனதப் ரபோை, அமனத்து இதயங்களும்
அேமன {கர்ணமன} மநாக்கித் திரும்பின.

மமலும், ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, அந்த மன்னர்கள், “கர்ணா!

கர்ணா!” என்று கூச் லிட்டுக் சகாண்மட, “நமது நண்பனும், சூதனின்
மகனுமான அந்த ராமதயின் மகன் {கர்ணன்} மபாரில் உயிமர ேிட
எப்மபாதும் தயாராக இருப்பேனாோன். சபரும் புகமைக் சகாண்ட
கர்ணன், தன் கதோண்டர்களுடனும், நண்பர்களுடனும் ரசர்ந்து இந்தப்
பத்து நோட்களும் ரபோரிடோதிருந்தோன். ஓ! அேமன ேிமரோக
அமைப்பீராக” என்றனர் [4].

[4] மேசறாரு பதிப்பில் இந்தப் பத்தி மேறு மாதிரியாக

இருக்கிறது, “அங்கிருந்த மன்னர்கள், நமக்கு நன்மம
ச ய்பேனும், உயிமரேிடத் துணிந்தேனும், சூதனின்
மகனுமான ராமதயமனக் குறித்து, “கர்ணா! கர்ணா” என்று
அமைத்தனர். சபரும் புகழ் சகாண்டேனான அந்தக் கர்ணன்
தன் மந்திரிகளுடனும், நண்பர்களுடனும் அப்மபாது பத்து
நாட்கள் ேமரயில் மபாரிடாமமலமய இருந்து பமடமய

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 5 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மட்டும் (மபாரில்) ஏேி சகாண்டிருந்தான்” என்று அஃதில்

இருக்கிறது. “பமடமய மட்டுமம ஏேிக்சகாண்டிருந்தான்”
என்பது மேறு பாடம் என்றும் அஃதில் அடிக்குறிப்பிருக்கிறது.

மனிதர்களில் காமளயான அேன் {கர்ணன்}, இரண்டு

மகாரதர்களுக்கு இமணயானேனாக இருந்தாலும், க்ஷத்திரியர்கள்
அமனேரின் முன்னிமலயில் ேரமும்
ீ ேலிமமயும் மிக்கத்
மதர்ேரர்கமளக்
ீ குறிப்பிட்டுக் சகாண்டிருந்தமபாது, பீஷ்ேரோல் அர்த்த
ரதன் {ரதர்வரர்களில்
ீ போதித் திறன் ககோண்டவன்} என்று வைிய
கரங்கனளக் ககோண்ட அந்த வரன்
ீ {கர்ணன்} வகுக்கப்பட்டோன்.
(ரதர்கள் மற்றும் அதிரதர்கள் அமனேரிலும்) முதன்மமயான அேன்
{கர்ணன்}, ேரர்கள்
ீ அமனேராலும் மதிக்கப்படும் அேன் {கர்ணன்}, யமன்,
குமபரன், ேருணன், இந்திரன் ஆகிமயாமராடும் மபாரிடத் துணிந்தேனான
அேன் {கர்ணன்}, ரதர்கள், அதிரதர்கள் ஆகிமயார் எண்ணப்பட்டமபாதும்
இப்படிமய {பீஷ்மரால் அர்த்த ரதன் என்று} ேகுக்கப்பட்டான்.

இதனால் ஏற்பட்ட மகாபத்தால் அேன் {கர்ணன்}, ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, கங்மகயின் மமந்தரிடம் {பீஷ்மரிடம்}
இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்: “ஓ! குரு குலத்தேமர {பீஷ்ேரர}, நீ ர்
வோழும் கோைம் வனர, நோன் ரபோரிரடன்! எனினும், சபரும்மபாரில்
பாண்டுேின் மகன்கமளக் சகால்ேதில் நீர் சேன்றால், ஓ! சகௌரேமர
{பீஷ்மமர}, துரிமயாதனனின் அனுமதியுடன் நான் காடுகளில் ஓயச்
ச ல்மேன். மறுபுறம், ஓ! பீஷ்மமர, பாண்டேர்களால் சகால்லப்பட்டு நீர்
ச ார்க்கத்மத அமடந்தாமலா, அதன் பிறகு, தனித்மதரில் ச ல்லும் நான்,
சபரும் மதர்ேரர்களாக
ீ உம்மால் கருதப்படும் அேர்கள் {பாண்டேர்கள்}
அமனேமரயும் சகால்மேன்” {என்றான் கர்ணன்}. சபரும் புகமையும்
ேலிய கரங்கமளயும் சகாண்ட கர்ணன், இமதச் ச ால்லிேிட்டு, உமது
மகனின் {துரிமயாதனனின்} அனுமதியுடன் முதல் பத்து நாட்கள்
மபாரிடாதிருந்தான்.

ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, மபாரில் சபரும் ஆற்றலும்

அளேிலா ேலிமமயும் சகாண்டேரான பீஷ்மர், யுதிஷ்டிரனின் பமட
ேரர்களில்
ீ சபரும் எண்ணிக்மகயிலானேர்கமளக் சகான்றார். எனினும்,
குறி தேறாதேரும், சபரும் க்தி சகாண்டேருமான அந்த ேரர்
ீ {பீஷ்மர்}
சகால்லப்பட்ட மபாது, ஆற்மறக் கடக்க ேிரும்புபேர்கள் படமக
நிமனப்பமதப் மபால, உமது மகன்களும் கர்ணமன நிமனத்தனர். உமது

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 6 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேரர்களும்,
ீ உமது மகன்களும் மன்னர்கள் அமனேருடன் ம ர்ந்து
சகாண்டு “கர்ணா!” என்று கூச் லிட்டனர். மமலும் அேர்கள் அமனேரும்,
“உன் ஆற்றமல சேளிப்படுத்துேதற்கான மநரம் இதுமே” என்றனர்.

ஜேதக்ைியின் ேகைிடம் {பரசுரோேரிடம்} இருந்து ஆயுதங்களின்

அறிமேப் சபற்றேனும், தடுக்கப்பட முடியாத ஆற்றமலக்
சகாண்டேனுமான கர்ணமன மநாக்கி எங்கள் இதயங்கள் திரும்பின.
உண்மமயில், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, சபரும் ஆபத்துகளில்
இருந்து மதேர்கமளக் காக்கும் மகாேிந்தமன {கிருஷ்ணமனப்}
மபாலமே, சபரும் ஆபத்துகளில் இருந்து நம்மமப் பாதுகாக்க ேல்லேன்
அேமன {கர்ணமன}” {என்றான் ஞ் யன்}.

னவசம்போயைர் {ஜைரேஜயைிடம்} சதாடர்ந்தார், “இப்படி மீ ண்டும்

மீ ண்டும் கர்ணமனப் புகழ்ந்து சகாண்டிருந்த ஞ் யனிடம்,
சபரும்பாம்சபான்மறப் மபாலப் சபருமூச்சு ேிட்டுக் சகாண்டிருந்த
திருதராஷ்டிரன் இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்.

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, “நீங்கள் அமனேரும் சூத

சோதினயச் ரசர்ந்த வரைோை
ீ ரோனதயின் ேகனை {கர்ணனைப்} மபாரில்
தன் உயிமரயும் ேிடத் தயாராக இருந்தேனாகக் கண்டதால் உங்கள்
அமனேரின் இதயங்களும் மேகர்த்தனன் மகனான கர்ணமன மநாக்கித்
திரும்பின [என்று நான் புரிந்து சகாள்கிமறன்]. கலங்கடிக்கப்பட முடியாத
ஆற்றமலக் சகாண்ட அந்த ேரன்
ீ {கர்ணன்}, ஆபத்தில் இருந்து ேிடுபட
ேிரும்பியேர்களும், அச் ம் மற்றும் துயரால் பீடிக்கப்பட்டேர்களுமான
துரிமயாதனன் மற்றும் அேனது தம்பிகளின் எதிர்பார்ப்புகமளப்
சபாய்யாக்கேில்மல என நான் நம்புகிமறன். சகௌரேர்களின்
புகலிடமாக இருந்த பீஷ்மர் சகால்லப்பட்ட மபாது, ேில்லாளிகளில்
முதன்மமயான கர்ணைோல் {பீஷ்ேனர இைந்ததோல் ஏற்பட்ட} அந்த
இனடகவளினய நிரப்புவதில் கவல்ை முடிந்ததோ? அந்த
இமடசேளிமய நிரப்பினாலும், கர்ணனால் எதிரிமய அச் த்தால் நிரப்ப
முடிந்ததா? சேற்றி குறித்த என் மகன்களின் நம்பிக்மககளுக்குக்
கனிகமள {பலன்கமளக்} சகாண்டு அேனால் {கர்ணனால்} மகுடம் சூட்ட
முடியுமா?” {என்று மகட்டான் திருதராஷ்டிரன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 7 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கர்ணைின் புறப்போடு! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 002

The setting out of Karna! | Drona-Parva-Section-002 | Mahabharata In Tamil

(துரரோணோபிரேக பர்வம் – 02)

பதிவின் சுருக்கம்: ககௌரவப் பனடவரர்களுக்கு

ீ ஆறுதல் கூறிய கர்ணன்;
பனடவரர்கள்
ீ ேத்தியில் கர்ணன் கசய்த சூளுனர; ரபோருக்குப் புறப்படத்
தயோரோை கர்ணன்; ரவண்டிய உபகரணங்கனளத் தன் ரதரரோட்டியிடம் ரகட்ட
கர்ணன்; பீ ஷ்ேர் இருக்குேிடம் கசன்ற கர்ணன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், “பிறகு, பீஷ்ேர்
ககோல்ைப்பட்டனத அறிந்த சூத சோதினயச்
ரசர்ந்த அதிரதன் ேகன் {கர்ணன்}, துயரத்தில்
ேிழுந்திருந்ததும், அடியற்ற கடலில் மூழ்கும்
படகுக்கு ஒப்பானதுமான உமது மகனின்
{துரிரயோதைைின்} பமடமய, ஒரு
மகாதரமனப் மபாலக் காக்க ேிரும்பினான்.
[உண்மமயில்], ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
எதிரிகமளக் கலங்கடிப்பேனும், ேில்
தரித்மதார் அமனேரிலும்
முதன்மமயானேனுமான கர்ணன்,
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரரும்,
ீ மனிதர்களில்
முதன்மமயானேரும், மங்காப் புகழ் சகாண்ட
ேரருமான
ீ ந்தனுேின் மகன் {பீஷ்மர்}
(அேரது மதரிலிருந்து) ேழ்த்தப்பட்டமதக்
ீ கர்ணன்
மகள்ேிப்பட்டு (மபார்க்களத்திற்கு) ேிமரந்து
ேந்தான். மதர்ேரர்களில்
ீ ிறந்தேரான பீஷ்மர் எதிரியால் சகால்லப்பட்ட
பிறகு, தன் பிள்மளகமளக் காக்க ேிரும்பும் தந்மதமயப் மபால, கடலில்
மூழ்கும் படகுக்கு ஒப்பான அந்தப் பமடமயக் காக்க ேிரும்பி கர்ணன்
அங்மக ேந்தான்.

கர்ணன் (பனடவரர்களிடம்),
ீ “உறுதி, புத்திக்கூர்மம, ஆற்றல்,
ேரியம்,
ீ உண்மம, தற்கட்டுப்பாடு, வரர்களின்
ீ அனைத்து அறங்கள்,
சதய்ேக
ீ ஆயுதங்கள், பணிவு, அடக்கம், ஏற்புமடய மபச்சு, தீமமயில்
இருந்து ேிடுதமல ஆகியேற்மறக் சகாண்ட அந்தப் பீஷ்மர், ந்திரனில்
லட்சுமி இருப்பது மபால இத்தமகய குணங்கமள நிரந்தரமாகப்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 8 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சபற்றேரும், எப்மபாதும் நன்றியுடன் இருந்தேரும், பிரோேணர்களின்

எதிரிகனளக் ககோல்பவருேோை அந்தப் பீஷ்மர், ஐமயா, பமக ேரர்கமளக்
ீ
சகால்பேரான அந்தப் பீஷ்மர் எப்மபாது தன் ேிடுதமலமய {மரணத்மத}
அமடந்தாமரா, அப்மபாமத பிற ேரர்கள்
ீ அமனேரும்
சகால்லப்பட்டதாகமே நான் கருதுகிமறன்.

ச யலுடன் (சபாருள்கள் அமனத்தும்) சகாண்ட நிமலயான

சதாடர்பின் ேிமளோல், இவ்வுைகில் அைிவில்ைோதது எை எதுவும்
இருப்பதில்னை. {ேிமனப்பயன் என்பது நிமலயற்றதாமகயால், ஒரு
சபாருளும் இவ்வுலகில் அைிேில்லாமல் இருப்பதில்மல}. உயர்ந்த
மநான்புகமளக் சகாண்ட பீஷ்மமர சகால்லப்பட்டாசரனில், சூரியன்
நாமள உதிப்பான் என எேன்தான் உறுதியாகச் ச ால்ோன்? ேசுக்களின்
ஆற்றலுக்கு இமணயான ஆற்றமலக் சகாண்டேரும், வசுக்களின்
சக்தியோல் பிறந்தவரும், பூேியின் ஆட்சியோளருேோை அவர் {பீஷ்ேர்}
ேீ ண்டும் வசுக்களுடன் இனணந்துவிட்டோர், எனமே, உங்கள்
உமடமமகளுக்காகவும், பிள்மளகளுக்காகவும், இந்தப் பூமிக்காவும்,
குருக்களுக்காகவும், இந்தப் பமடக்காகவும் துயரமடேராக
ீ [1].

[1] இந்தப் பத்தி “இத்தமகய ஒருேர் சகால்லப்பட்டாசரனில்

இந்தப் பூமியில் அைிவுக்கு உட்படாதது எதுதான் உள்ளது.
எனமே, உங்கள் ச ல்ேங்கள், பிள்மளகள் மற்றும்
அமனத்தும் ஏற்கனமே அைிந்துேிட்டன என்று
கேமலயமடேராக”
ீ என்ற சபாருமளக் சகாண்டுள்ளதாகத்
சதரிகிறது எனக் கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “சபரும்

ேலிமமமிக்கேரும், ேரமளிக்கும் ேரரும்,
ீ உலகத்தின் தமலேரும்,
சபரும் க்திமயக் சகாண்டேருமான ந்தனுேின் மகன் {பீஷ்மர்}
ேழ்ந்ததும்,
ீ அதன் சதாடர்ச் ியாகப் பாரதர்கள் ேழ்ந்ததும்,
ீ உற் ாகமற்ற
இதயத்துடன் கூடிய கர்ணன், கண்ண ீரால் நிமறந்த கண்களுடன்
(தார்தராஷ்டிரர்களுக்கு) ஆறுதல் ச ால்லத் சதாடங்கினான். ஓ!
ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, ரோனதயின் ேகனுனடய {கர்ணைின்}
ோர்த்மதகமளக் மகட்ட உமது மகன்களும் உமது துருப்புகளும் உரக்க
அைத்சதாடங்கி, அந்த அழுமகயின் மபசராலியால் அதிக ேருத்தத்மத
அமடந்து கண்ண ீமர அதிகமாக ேடித்தனர் [2]. எனினும், அந்தப்
பயங்கரப் மபார் மீ ண்டும் சதாடங்கி, மன்னர்களால் தூண்டப்பட்ட

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 9 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகௌரேப் பமடப்பிரிவுகள் மபசராலிமயாடு மீ ண்டும் முைங்கிய மபாது,

ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களில்
ீ காமளயான கர்ணன், (சகௌரேப்
பமடயின்) சபரும் மதர்ேரர்களிடம்
ீ மப ி, அேர்களுக்குப் சபரும்
மகிழ்ச் ிமய உண்டாக்கும் இந்த ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்:

[2] இந்தச் சுமலாகத்தின் பம்பாய் உமரயில் ிறு

மேறுபாடு காணப்படுகிறது. அமனேரும் இறக்கமேண்டிய
நிர்பந்தம் இருப்பதால், கடமமமயச் ச ய்ய நான் ஏன் அஞ்
மேண்டும்? என்ற சபாருளில் அஃது இருக்கிறது என்று
இங்மக கங்குலி ேிளக்குகிறார். மேசறாரு பதிப்பில்,
“கர்ணனின் இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்டு உமது மகன்களும்,
பமடேரர்களும்
ீ ஒருேமரசயாருேர் அலறி அமைத்தார்கள்;
அடிக்கடி அழுமகக்குரமலாடு கூடமே துக்கத்தினால்
உண்டான கண்ண ீமரயும் கண்களால் அப்மபாது
ேடித்தார்கள்” என்று இருக்கிறது.

{கர்ணன்}, “நினையற்ற இந்த உைகில் (கோைைின் {ேரணத்தின்}

ரகோரப் பற்கனள ரநோக்கிரய) அனைத்தும் {அமனத்துப் சபாருட்களும்}
சதாடர்ந்து ேலம் ேருகின்றன. இஃமத எண்ணி, அமனத்மதயும்
குறுகிய காலம் சகாண்டமேமய என நான் கருதுகிமறன். எனினும்,
நீங்கள் அமனேரும் இங்கிருந்த மபாமத, மமலமபால அம யாமல்
நிற்கும் குருக்களில் காமளயான பீஷ்மர் எவ்ோறு தனது மதரில் இருந்து
ே ீ ப்பட்டார்? ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரரான
ீ ந்தனுேின் மகன் {பீஷ்மர்}
ேழ்த்தப்பட்டு,
ீ (ஆகாயத்தில் இருந்து) ேிழுந்த சூரியமனப் மபால
இப்மபாது தமரயில் கிடக்கிறார் என்றால், மமலக்காற்மறத்
தாங்கசோண்ணா மரங்கமளப் மபாலமே, குரு ேன்ைர்கள்
தைஞ்சயனை {அர்ஜுைனைக்} கிஞ்சிற்றும் தோங்க இயன்றவர்கள்
இல்னை [3].

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “மமலமயத் தூக்கிச்

ச ல்லும் காற்மற மரங்களால் தாங்க முடியாதமதப் மபால,
மன்னர்கள் தனஞ் யமனத் தாங்க க்தியற்றேர்கமள” என்று
இருக்கிறது.

எனினும், இப்மபாது அந்த உயர் ஆன்மா சகாண்டேர் {பீஷ்மர்}

ச ய்தமதப் மபாலமே, {பமடயின்} முதன்மமயான ேரர்கள்
ீ எதிரியால்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 10 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகால்லப்பட்டதும், உற் ாகமற்ற முகங்கமளக் சகாண்டதுமான

ஆதரேற்ற இந்தக் குரு பமடமய நான் காப்மபன். இந்தச் சுமம
இப்மபாது என் சபாறுப்பாகட்டும். அந்த ேரர்களில்
ீ முதன்மமயானேர்
{பீஷ்மர்} மபாரில் சகால்லப்பட்டதால் இந்த அண்டமம நிமலயற்றசதன
நான் காண்கிமறன். {எனமே}, மபாருக்கு நான் ஏன் அஞ் மேண்டும்?
ஆகமே, களத்தில் திரிந்த படிமய என் மநரான கமணகளால் அந்தக் குரு
குலக் காமளகமள (பாண்டேர்கமள) நான் யமமலாகம் அனுப்புமேன்.
இவ்வுலகில் புகமைமய உயர்ந்த மநாக்கமாகக் கருதும் நான், மபாரில்
அேர்கமள {பாண்டேர்கமள} சகால்மேன், அல்லது எதிரியால்
சகால்லப்பட்டுக் களத்தில் உறங்குமேன்.

யுதிஷ்டிரன், உறுதியும், புத்திக்கூர்மமயும், அறமும், ேலிமமயும்

சகாண்டேனாோன். விருரகோதரன் {பீேன்}, ஆற்றலில் நூறு
யாமனகளுக்கு இமணயானேனாோன், அர்ஜுைரைோ
இளமமயானேனாகவும், மதேர்கள் தமலேனின் {இந்திரனின்}
மகனாகவும் இருக்கிறான். எனமே, அந்தப் பாண்டேப் பமட
மதேர்களாலும் எளிதாக ேழ்த்தப்பட
ீ முடியாததாகும். யமனுக்கு
நிகரான இரட்மடயர்கள் {நகுைனும், சகோரதவனும்} எந்தப் பமடயில்
இருக்கிறார்கமளா, மதேகியின் மகனும் {கிருஷ்ணனும்}, சோத்யகியும்
எந்தப் பமடயில் இருக்கிறார்கமளா, அந்தப் பமட காலனின் {மரணத்தின்}
மகாரப் பற்கமளப் மபான்றதாகும். அஃமத அணுகும் எந்தக் மகாமையும்
உயிருடன் திரும்ப மாட்டான்.

சபருகியிருக்கும் தேச் க்திமய தேத் துறவுகளாமலமய

ேிமேகிகள் எதிர்சகாள்ேமதப் மபால, பமடயும் { க்தியும்}
பமடயாமலமய { க்தியாமலமய} எதிர்க்கப்பட மேண்டும். எதிரிமய
எதிர்த்து, என் தரப்மபக் காப்பதில் என் மனத்தில்
உறுதியமடந்திருக்கிமறன். ஓ! மதமராட்டிமய, அன்று நான் எதிரியின்
ேல்லமமமயத் தடுத்து, மபார்க்களத்மத அமடந்ததுமம அேமன
ேழ்த்தப்
ீ மபாகிமறன். இந்த உள் {குடும்பப்} பமகமய நான் சபாறுக்க
மாட்மடன். துருப்புகள் பிளக்கப்படும்ரபோது, அணிவகுக்க (உதவ)
முயற்சி கசய்யும் ஒருவரை நண்பைோவோன் {நான் அந்தச் ிறந்த
நண்பனாகமே இருப்மபன்}.

ஒன்று, நான் ஒரு மநர்மமயான மனிதனுக்குத் தகுந்த நீதிமிக்கச்

ாதமனமய அமடமேன், அல்லது என் உயிமரத் துறந்து பீஷ்மமரத்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 11 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சதாடர்மேன். ஒன்று, நான் ஒன்றாகச் ம ர்ந்திருக்கும் என் எதிரிகள்

அமனேமரயும் சகால்மேன், அல்லது அேர்களால் சகால்லப்பட்டு
ேரர்களுக்காக
ீ ஒதுக்கப்பட்டிருக்கும் உலகங்களுக்குச் ச ல்மேன்.

ஓ! மதமராட்டிமய, சபண்களும், குைந்மதகளும் உதேிக்காகக்

கூச் லிடும்மபாமதா, துரிமயாதனனின் ஆற்றல் தடுக்கப்படும்மபாமதா
நான் இமதமய ச ய்ய மேண்டும் என்பமத நான் அறிமேன் [4]. எனமே,
எதிரிமய நான் இன்று சேல்மேன். இந்தப் பயங்கரப் மபாரில் என்
உயிமரக் குறித்துக் கேமல சகாள்ளாமல், குருக்கமளப் பாதுகாக்கும்
நான், பாண்டுேின் மகன்கமளக் சகால்மேன். என் எதிரிகள்
அனைவனரயும் ஒன்றோகச் ரசர்த்துப் ரபோரில் ககோல்லும் நோன்,
திருதராஷ்டிரர் மகனுக்கு {துரிமயாதனனுக்கு} (மறுப்பதற்கிடமில்லா)
அரசுரிமமமய அளிப்மபன்.

[4] மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில், “ஓ! மதமராட்டிமய,

சபண்கள் மற்றும் குைந்மதகள் உதேிக்காக உரக்க
அலறும்மபாதும், தார்தராஷ்டிரர்களின் {ச ருக்கு} சபருமம
இைிவுபடுத்தப்படும்மபாதும் இமதச் ச ய்யமே நான்
கடமமப்பட்டுள்ளதாக உண்மமயில் நான் கருதுகிமறன். ”
என்று இருக்கிறது.

தங்கத்தாலானதும், பிரகா மானதும், ரத்தினங்கள் மற்றும்

கற்கமளாடு ஒளிர்ேதுமான அைகிய என் கே ம் எனக்குப் பூட்டப்
படலாம்; சூரியனுக்கு இமணயான பிரகா ம் சகாண்ட என்
தமலக்கே மும் {கிரீடமும்}, ேிற்களும், சநருப்பு, நஞ்சு அல்லது
பாம்புகளுக்கு ஒப்பான என் கமணகளும் தரிக்கப்படலாம். (என் ரதரில்)
உரிய இடங்களில் பதிைோறு {16} அம்பறோத்தூணிகள் கட்டப்படட்டும்,
மமலும் ிறந்த ேிற்கள் பலவும் சகாண்டு ேரப்படட்டும். கமணகள்,
ஈட்டிகள், கனமான கதாயுதங்கள், பல்மேறு ேண்ணங்களில் தங்கத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட என் ங்கு ஆகியமே தயாராகட்டும்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 12 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பல்மேறு ேண்ணங்களிலானதும், ிறந்ததும் தங்கத்தாலானதும்,

தாமமரயின் பிரகா த்மதக் சகாண்டதும், யாமன கட்டும் ங்கிலி
சபாறிக்கப்பட்ட {சகாடிமயக் சகாண்டதுமான} என் அைகிய சகாடிமரம்,
சமன்மமயான துணியால் துமடக்கப்பட்டு, அற்புதமான மாமலகளாலும்,
சமல்லிய இமைகளாலும் அலங்கரிப்பட்டு என்னிடம் சகாண்டு
ேரப்படட்டும். ஓ! மதமராட்டியின் மகமன, பழுப்பு மமகங்களின்
நிறத்தாலானமேயும், சமலிதாக இல்லாதமேயும்
{பருத்தமேயும்}, மந்திரங்களால் புனிதப்படுத்தப்பட்ட
நீரில் குளித்தமேயும், பிரகா மான தங்கத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்டமேயுமான மேகமான குதிமரகள்
ிலவும் என்னிடம் ேிமரோகக்
சகாண்டுேரப்படட்டும்.

தங்க மாமலகளாலும், ரத்தினங்களாலும்

அம்பறாத்தூணி
அலங்கரிக்கப்பட்டதும், சூரியமனமயா,
ந்திரமனமயா மபாலப் பிரகா மானதும், ஆயுதங்கள், மற்றும் ிறந்த
ேிலங்குகள் பூட்டப்பட்டுத் மதமேயான அமனத்மதயும் சகாண்டதுமான
ிறந்த மதர் ஒன்றும் என்னிடம் ேிமரோகக் சகாண்டுேரப்படட்டும்.
சபரும் தாங்கும் திறமனக் சகாண்ட பல ிறந்த ேிற்களும், (எதிரிமயத்)
தாக்க ேல்ல ிறந்த நாண்கயிறுகள் பலவும், சபரியதும், கமணகள்
நிமறந்ததுமான அம்பறாத்தூணிகள் ிலவும், என் உடலுக்கான
கே ங்கள் ிலவும் என்னிடம் ேிமரோகக் சகாண்டுேரப்படட்டும்.
தயிர்க்கமட ல்கள் நிமறந்தமேயும், பித்தமள மற்றும்
தங்கத்தாலானமேயுமான குடங்களும், சேளிமய ச ல்லும்
ந்தர்ப்பங்களில் மதமேப்படும் (மங்கலமான) சபாருட்கள் அமனத்தும்
என்னிடம் ேிமரோகக் சகாண்டுேரப்படட்டும். மலர்களாலான
மாமலகள் சகாண்டுேரப்படட்டும், அமே என் உடலின் (தகுந்த)
அங்கங்களில் சூடப்படட்டும். சேற்றிக்கான மபரிமககள்
முைங்கப்படட்டும்.

ஓ! மதமராட்டிமய, கிரீடியும் (அர்ெுனனும்), ேிருமகாதரனும்

{பீமனும்}, தர்மனின் மகனும் (யுதிஷ்டிரனும்), இரட்மடயர்களும்
{நகுலனும், காமதேனும்} எங்கிருக்கிறார்கமளா, அந்த இடத்திற்கு
ேிமரோகச் ச ல்ோயாக. அேர்கமளாடு மபாரில் மமாதி, ஒன்று நான்
அேர்கமளக் சகால்மேன், அல்லது எதிரிகளான அேர்களால்
சகால்லப்படும் நான் பீஷ்மமரப் பின்சதாடர்மேன். அர்ஜுைன்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 13 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

வோசுரதவன் {கிருஷ்ணன்}, சோத்யகி, சிருஞ்சயர்கள் ஆகிரயோனரக்

ககோண்ட அந்தப் பனட ேன்ைர்களோல் கவல்ைப்படமுடியோதது எை
நோன் நினைக்கிரறன். அமனத்மதயும் அைிக்கும் காலமன,
முரட்டுத்தனமான கண்காணிப்புடன் கிரீடிமய {அர்ெுனமனப்}
பாதுகாத்தாலும், அேனுடன் மமாதி அேமனக் சகால்மேன், அல்லது
பீஷ்மரின் ேைியில் நானும் யமனுலகு ச ல்மேன். அவ்ேரர்களுக்கு
ீ
மத்தியில் நாமன ச ல்மேன் என்று நிச் யமாக நான் ச ால்கிமறன்.
உட்பமகமயத் தூண்டாமதாரும், என்னிடம் பலேனமான
ீ பற்று
சகாள்ளாமதாரும், நீதியற்ற ஆன்மா சகாள்ளாமதாருமம (மன்னர்கமள)
எனக்குக் கூட்டாளிகளாேர்[5]” {என்றான் கர்ணன்}.

[5] உட்பமகமயத் தூண்டுபேர்கமளா, என்னிடம் உறுதியான

பற்றில்லாதேர்கமளா, சகட்ட எண்ணம் சகாண்டேர்கமளா
எனக்குக் கூட்டாளிகளாக மாட்டார்கள் என்பது இங்மக
சபாருள்.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “ ிறந்த

ஏர்க்காமலக் சகாண்டதும், தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டதும்,
மங்கலகரமானதும், சகாடிமரத்துடன் கூடியதும், காற்றின் மேகத்மதக்
சகாண்ட ிறந்த குதிமரகள் பூட்டப்பட்டதும், சபரும் பலம் சகாண்டதும்,
ேிமலயுயர்ந்ததுமான ிறந்த மதமரச் ச லுத்திய கர்ணன் சேற்றிக்காக
(மபாரிடச்) ச ன்றான்.

இந்திரமன ேைிபடும் மதேர்கமளப் மபாலக் குரு மதர்ேரர்களில்

ீ
முதன்மமயாமனாரால் ேைிபடப்பட்டேனும், சூரியமனப் மபால
அளேிலா க்தி சகாண்டேனும், உயர் ஆன்மா சகாண்டேனுமான
அந்தக் கடும் ேில்லாளி {கர்ணன்}, தங்கம், ரத்தினம் மற்றும் கற்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்டதும், ிறந்த சகாடிமரத்மதக் சகாண்டதும், ிறந்த
குதிமரகள் பூட்டப்பட்டதும், மமகங்களின் முைக்கத்திற்கு இமணயான
ட டப்சபாலி சகாண்டதுமான மதரில், மபார்க்களத்தின் எவ்ேிடத்தில்
அந்தப் பாரதக் குலக்காமள (பீஷ்ேர்) இயற்னகக்கோை தன் கடனைச்
கசலுத்திைோரரோ {ஆன்ே விடுதனைனய விரும்பி உயிர் துறந்தோரரோ}
அந்த இடத்திற்குச் கசன்றோன். சநருப்பின் பிரகா த்மதக் சகாண்ட
அைகான மமனியுடன் கூடியேனும், சபரும் ேில்லாளியும்,
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனுமான
ீ அந்த அதிரதன் மகன் {கர்ணன்},
சதய்ேகத்
ீ மதமரச் ச லுத்தும் மதேர்களின் தமலேமன {இந்திரமனப்}

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 14 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபால, சநருப்பின் ஒளிமயக் சகாண்ட தன் அைகிய மதரில் ஏறி

ஒளிர்ந்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 15 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அர்ஜுைைின் புகழ் கசோன்ை கர்ணன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 003

Karna’s eulogy on Arjuna! | Drona-Parva-Section-003 | Mahabharata In Tamil

(துரரோணோபிரேக பர்வம் – 03)

பதிவின் சுருக்கம்: பீ ஷ்ேர் இருக்குேிடம் கசன்ற கர்ணன்; பீ ஷ்ேரிடம்

அர்ஜுைைின் கபருனேகனளச் கசோல்ைி, ரபோரிட அனுேதி ரவண்டிய கர்ணன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், “க்ஷத்திரியர்கள் அமனேமரயும்
சகால்பேரும், நீதிமிக்க ஆன்மாவும், அளேிலா
க்தியும் சகாண்ட ேரரும்,
ீ சபரும்
ேில்லாளியும், சதய்ேக
ீ ஆயுதங்கமளக்
சகாண்டு சவ்யசச்சிைோல் {அர்ஜுைைோல்} (தன்
மதரில் இருந்து) ேழ்த்தப்பட்டேருமான
ீ
மதிப்புக்குரிய பாட்டன் பீஷ்மர், ேலிமமமிக்கக் காற்றால் ேற்ற
ச ய்யப்பட்ட பரந்த சபரும் கடமலப் மபாலக் கமணகளின் படுக்மகயில்
கிடப்பமதக் கண்டு, உமது மகன்களுக்கு சேற்றி மீ தான நம்பிக்மகயும்,
மன அமமதியும் அேர்களது கே ங்கமளாடு காணாமல் மபானது.

அடியற்ற சபருங்கடமலக் கடக்க முயன்று அதில்

மூழ்குபேர்களுக்கு ஒரு தீோக எேர் இருந்தாமரா அேமர {பீஷ்மமர}
கண்டு, யமுமனயின் ஊற்று மபாலத் சதாடர்ச் ியான கமணகளால்
அமனத்துப் பக்கங்களிலும் எேர் சூைப்பட்டிருந்தாமரா அந்த ேரமர
ீ
{பீஷ்மமர} கண்டு, சபரும் இந்திரனால் பூமியில் தள்ளப்பட்ட தாங்க
முடியாத க்தி சகாண்ட மமநாக மமலமயப் மபால எேர் இருந்தாமரா
அந்த ேரமர,
ீ ஆகாயத்திலிருந்து பூமியில் ேிழுந்திருக்கும் சூரியமனப்
மபால எேர் கிடந்தாமரா அந்த ேரமர,
ீ பைங்காலத்தில் ேிருத்திரனிடம்
ேழ்ந்துக்
ீ காணப்படா நிமலயில் இருந்த இந்திரமனப் மபால எேர்
இருந்தாமரா அேமர, மபார் ேரர்கள்
ீ அமனேரின் புலன்கமளயும் எேர்
மயங்கச் ச ய்தாமரா அேமர, மபாராளிகள் அமனேரிலும்
முதன்மமயான அேமர, ேில்லாளிகள் அமனேருக்கும் அமடயாளமான
{சகாடி மபான்ற} அேமர, மனிதர்களில் காமளயும், ேரரும்,
ீ உமது
தந்மதயுமான அந்தப் பீஷ்ேர், மபாரில் ேழ்த்தப்பட்டு,
ீ அர்ெுனனின்
கமணகளால் மமறக்கப்பட்டு, ேரப்
ீ படுக்மகயில் கிடக்கும் அந்தப்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 16 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பாரதர்களின் பாட்டமனக் கண்டு, துயரால் நிமறந்து, கிட்டத்தட்ட

உணர்ேற்ற நிமலயில் இருந்த அந்த அதிரதன் மகன் (கர்ணன்), சபரும்
பா த்துடன் தன் மதரில் இருந்து இறங்கினான். (ம ாகத்தால்)
பீடிக்கப்பட்டு, கண்ண ீரால் கலங்கிய கண்களுடன் இருந்த அேன்
{கர்ணன்} கால்நமடயாக {நடந்மத} ச ன்றான்.

கூப்பிய கரங்களுடன் அேமர {பீஷ்மமர} ேணங்கிய அேன்

{கர்ணன்}, அவரிடம் {பீஷ்ேரிடம்}, “நான் கர்ணன்! நீர்
அருளப்பட்டிருப்பீராக! ஓ! பாரதமர {பீஷ்மமர}, புனிதமான, மங்கலகரமான
ோர்த்மதகமள என்னிடம் மபசுேராக,
ீ கண்கமளத் திறந்து என்மனக்
காண்பீராக. முதிர்ந்தேரும், மரியாமதக்குரியேரும், அறத்திற்குத்
தன்னை அர்ப்பணித்துக் ககோண்டவருேோை நீரர ககோல்ைப்பட்டுத்
தமரயில் கிமடப்பதால், எந்த மனிதனும் தன் நற்ச யல்களின் கனிகமள
{புண்ணியப் பலன்கமள} இவ்வுலகில் அனுபேிக்கமாட்டான் என்பது
நிச் யமாகிறது.

ஓ! குருக்களில் முதன்மமயானேமர {பீஷ்மமர}, அேர்களில்

{குருக்களில்} கருவூலத்மத நிரப்புேதிலும், ஆமலா மனகள்
கூறுேதிலும், துருப்புகமளப் மபார்ேியூகத்தில் அணிேகுக்கச்
ச ய்ேதிலும், ஆயுதங்கமளப் பயன்படுத்துேதிலும் (உம்மமப் மபால)
மேறு யாமரயும் நான் காணேில்மல. ஐமயா, நீதிமிக்கப் புரிதல்
சகாண்ட ஒருேர், ஆபத்துகள் அமனத்திலும் குருக்கமள எப்மபாதும்
பாதுகாக்கும் ஒருேர், எண்ணற்ற மபார்ேரர்கமளக்
ீ சகாண்ட ஒருேர்
பித்ருக்களின் உலகிற்குச் ச ல்கிறார். இந்நாளிலிருந்து, ஓ! பாரதர்களின்
தமலேமர {பீஷ்மமர}, மகாபத்தில் தூண்டப்படும் பாண்டேர்கள்
மான்கமளக் சகால்லும் புலிகமளப் மபாலக் குருக்கமளக் சகால்லப்
மபாகின்றனர்.

இன்று, காண்டீே நாசணாலியின் க்திமய அறியும் சகௌரேர்கள்,

ேஜ்ரதாரிமய {இந்திரமன} அச் த்துடன் கருதும் அசுரர்கமளப் மபால,
இன்று வ்ய ச் ிமன {அர்ெுனமனக்} மதிக்கப் மபாகின்றனர் [1]. இன்று
காண்டீேத்தில் இருந்து ஏேப்படும் கமணகளின் இடிக்சகாப்பான ஒலி,
குருக்கமளயும், பிற மன்னர்கமளயும் சபரும் அச் த்தில்
ஆழ்த்தப்மபாகிறது. இன்று, ஓ! ேரமர
ீ {பீஷ்மமர}, சகாடுந்தைல்களாலான
சநருப்பு ஒரு காட்மட எரிப்பது மபால, கிரீடியின் {அர்ஜுைைின்}
கனணகள் தோர்தரோஷ்டிரர்கனள எரிக்கும்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 17 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி பின்ேருமாறு இருக்கிறது,

“ வ்ய ா ியின் ேரத்மத
ீ அறிந்தேர்களான சகௌரேர்கள்,
அசுரர்கள் ேஜ்ராயுதத்தின் ஒலியினால் பயத்மத
அமடேமதப் மபால, காண்டீேத்தின் ஒலியினால் இன்று
அச் மமடயப்மபாகிறார்கள்”

காற்றும் சநருப்பும் ம ர்ந்து காட்டின் எந்தப் பகுதிகளிசலல்லாம்

ச ல்லுமமா, அப்பகுதிகளிலுள்ள ச டிகள், சகாடிகள் மற்றும் மரங்கள்
அமனத்மதயும் அமே எரிக்கின்றன. பார்த்தன் {அர்ஜுைன்},
பற்றிகயரியும் கநருப்னபப் ரபோன்றவன் என்பதில் ஐயமில்மல, ஓ!
மனிதர்களில் புலிமய {பீஷ்மமர}, கிருஷ்ணன் கோற்னறப் ரபோன்றவன்
என்பதிலும் ஐயமில்மல. ஓ! பாரதமர {பீஷ்மமர}, பாஞ் ென்யத்தின்
முைக்கத்மதயும், காண்டீேத்தின் நாசணாலிமயயும் மகட்கும் சகௌரேத்
துருப்புகள் அமனத்தும் அச் த்தால் நிமறயப் மபாகின்றன.

அந்த எதிரிகமளக் கலங்கடிப்பேன் {அர்ெுனன்} (மன்னர்கமள

மநாக்கி) முன்மனறும்மபாது, அேனுக்குச் ச ாந்தமானதும், குரங்குக்
சகாடிக் சகாண்டதுமான அந்தத் மதரின் ட டப்சபாலிமய {பீஷ்மரான}
நீரில்லாமல் அேர்களால் {மன்னர்களால்} தாங்கிக் சகாள்ள இயலாது.
விரவகிகளோல் விவரிக்கப்படுவனதப் ரபோை ேைிசக்திக்கு
அப்போற்பட்ட சோதனைகனளக் ககோண்ட அர்ஜுைனை எதிர்க்க
உம்னேத் தவிர ேன்ைர்களில் ரவறு யோர் தகுந்தவர்?

உயர் ஆன்மாோன முக்கண்ணமனாடு (ேகோரதவரைோடு) அவன்

{அர்ஜுைன்} கசய்த ரபோர் ேைித சக்திக்கு அப்போற்பட்டரத. அேன்
{அர்ெுனன்}, புனிதமற்ற ஆன்மாக்கமளயுமடயேர்களால் அமடயப்பட
முடியாத ேரத்மத அேனிடம் { ிேனிடம்} இருந்மத அமடந்திருகிறான்.
மமலும், மபாரில் மகிழ்பேனான மாதேனால் {கிருஷ்ணைோல்} அந்தப்
போண்டுவின் ேகன் {அர்ஜுைன்} போதுகோக்கப்படுகிறோன்.

மதேர்கள் மற்றும் தானேர்களால் ேைிபடப்படுபேரும், க்ஷத்திரிய

குலத்மத அைித்தேரும், மபாரில் ராமமரமய {பரசுராமமரமய}
ேழ்த்தியேரும்,
ீ சபரும் க்தி சகாண்டேருமான உம்மாமலமய எேன்
முன்பு சேல்லப்படேில்மலமயா, அேமன {அர்ெுனமனப்} மபாரில்
சேல்ல மேறு எேன் தகுந்தேனாோன்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 18 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபார்க்களத்தில் ேரர்களில்
ீ முதன்மமயான அந்தப் போண்டுவின்
ேகரைோடு {அர்ஜுைரைோடு} ஒப்பிடப்பட முடியோதவைோை நோன்,
சேறும் பார்மேயாமலமய தன் எதிரிகமளக் சகால்பேனும், கடும்
நஞ்சுமிக்கப் பாம்புக்கு ஒப்பானேனும், துணிவுமிக்கேனுமான அந்தக்
கடும் ேரமன
ீ {அர்ஜுைனை}, என் ஆயுதங்களின் சக்தியோல் உேது
அனுேதியின் ரபரில் ககோல்ைத்தகுந்தவைோரவன்” என்றோன் {கர்ணன்}”
{என்றான் ஞ் யன் திருதராஷ்டிரனிடம்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 19 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ககௌரவர்களுக்கு ஊக்கேளித்த கர்ணன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 004

Karna encouraged the Kauravas! | Drona-Parva-Section-004 | Mahabharata In Tamil

(துரரோணோபிரேக பர்வம் – 04)

பதிவின் சுருக்கம்: கர்ணனுக்கு அனுேதி அளித்த பீ ஷ்ேர்; களத்திற்கு வந்து

ககௌரவர்களுக்கு ஊக்கேளித்த கர்ணன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “இப்படிப் மப ிக்

சகாண்டிருந்த அேனிடம் {கர்ணைிடம்}, முதிர்ந்தேரான குரு பாட்டன்
{பீஷ்ேர்}, மகிழ்ச் ி நிமறந்த இதயத்துடன், காலம் மற்றும் இடம் ஆகிய
இரண்டிற்கும் ஏற்றேமகயில் இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னார் {பீஷ்மர்
கர்ணனிடம்}: “ஆறுகளுக்குப் சபருங்கடலும், அமனத்து ஒளிரும்
ரகோள்களுக்குச் சூரியனும், உண்மமக்கு மநர்மமயானேர்களும்
{நல்மலாரும்}, ேிமதகளுக்கு ேளமான நிலமும், அமனத்து
உயிரினங்களுக்கு மமகங்களும் மபாலமே உன் உறேினர்களுக்கும்,
நண்பர்களுக்கும் நீ இருப்பாயாக. ஆயிரங்கண் சகாண்டேமன
{இந்திரமனச்} ார்ந்த மதேர்கள் மபாலமே உன் ச ாந்தங்கள் உன்மனச்
ார்ந்து இருக்கட்டும் [1]. உன் எதிரிகமள அேமதிப்பேனாகவும், உன்
நண்பர்களின் இன்பத்மத அதிகரிப்பேனாகவும் நீ இருப்பாயாக.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 20 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கசோர்க்கவோசிகளுக்கு விஷ்ணுனவப் ரபோைரவ ககௌரவர்களுக்கு நீ

இருப்போயோக.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “இனிய கனியுள்ள மரத்மத

அண்டிப் பிமைக்கும் பறமேகமளப் மபால, பந்துக்கள்
உன்மன அண்டிப் பிமைக்கட்டும்” என்றிருக்கிறது.

திருதராஷ்டிரன் மகனுக்கு {துரிமயாதனனுக்கு} ஏற்புமடயமதச்

ச ய்ய ேிரும்பிய நீ, ஓ! கர்ணா, ராெபுரத்திற்குச் ச ன்று, உன் கரங்களின்
ேல்லமம மற்றும் ஆற்றலினால் காம்மபாெர்கமள ேழ்த்தினாய்.
ீ
கிரிவ்ரெத்தில் தங்கியிருந்த நக்ைஜித் முதலான மன்னர்கள் பலர்,
அம்பஷ்டர்கள், ேிமதஹர்கள், கந்தர்ேர்கள் [2] ஆகிமயார் அமனேரும்
உன்னால் ேழ்த்தப்பட்டனர்.
ீ ஓ! கர்ணா, இமயத்தின் காட்டரண்களில்
ே ிப்மபாரான மூர்க்கமாகப் மபாரிடும் கிராதர்கள், உன்னால் முன்சபாரு
மயம், துரிமயாதனனின் ஆளுமகக்குக் கட்டுப்பட்டேர்களாக
ஆக்கப்பட்டனர். அமத மபால, உத்கலர்கள், மமகலர்கள், சபௌண்ட்ரர்கள்,
கலிங்கர்கள், ஆந்திரர்கள், நிஷாதர்கள், திரிகர்த்தர்கள், பாஹ்லீகர்கள்
ஆகிமயார் அமனேரும் உன்னால் மபாரில் ேழ்த்தப்பட்டனர்.
ீ

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இது காந்தாரர்கள் என்று

குறிப்பிடப்படுகிறது.

ஓ! கர்ணா, துரிமயாதனனுக்கு நன்மம ச ய்யும் ேிருப்பத்தால்

உந்தப்பட்ட நீ, பிற நாடுகள் பலேற்றிலும், ஓ! ேரா,
ீ சபரும் க்தி
சகாண்ட பல மன்னர்கமளயும், குலங்கமளயும் ேழ்த்தினாய்.
ீ ஓ!
குைந்தாய் {கர்ணா}, ச ாந்தங்கள், உறேினர்கள், நண்பர்கள்
ஆகிமயாருக்குத் துரிமயாதனன் எப்படிமயா, அப்படிமய நீயும் சகௌரேர்கள்
அமனேருக்கும் புகலிடமாக இருப்பாயாக. மங்கலகரமான
ோர்த்மதகளால் நான் உனக்கு உத்தரேிடுகிமறன், ரபோ! எதிரிகளுடன்
ரபோரிடுவோயோக. ரபோரில் குருக்கனள வைிநடத்தி கவற்றினய
துரிரயோதைனுக்கு அளிப்போயோக. துரிமயாதனமனப் மபாலமே நீயும்
எங்களது மபரமன {எங்களுக்குப் மபரன் மபான்றேமன}. ேிதிப்படி
துரிமயாதனனுக்கு நாங்கள் அமனேரும் எப்படிமயா அப்படிமய உனக்கும்
ஆகிமறாம்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 21 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! மனிதர்களில் முதன்மமயானேமன {கர்ணா}, ஒரர கருவில்

பிறந்ரதோர் உறனவவிட, ரநர்னேயோளர்களிடம் ரநர்னேயோளர்கள்
{நல்ரைோருடன் நல்ரைோர்} ககோள்ளும் ரதோைனேரய ரேன்னேயோைது
என்று ேிமேகிகளின் ச ால்கின்றனர். எனமே குருக்களுடன் நீ சகாண்ட
உறமே சபாய்யாக்காமல், சகௌரேப் பமடமய உனதாகமே கருதி,
துரிமயாதனமனப் மபாலமே அமதப் பாதுகாப்பாயாக” {என்றார் பீஷ்மர்}.

இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்ட னவகர்த்தைன் {சூரியன்} ேகன்

கர்ணன், பீஷ்மரின் பாதத்மத ேணங்கி, (அேரிடம் ேிமடசபற்று)
சகௌரே ேில்லாளிகள் அமனேரும் இருக்கும் இடத்திற்கு ேந்தான்.
பரந்திருந்த அந்தப் சபரும் பமடயின் ஒப்பற்ற முகாமமக் கண்ட அேன்
{கர்ணன்}, நல்ல ஆயுதங்கமளத் தரித்மதாரும், அகன்ற மார்புகமள
உமடமயாருமான அந்த வரர்கனள
ீ (ஊக்க வோர்த்னதகளோல்)
உற்சோகப்படுத்தத் கதோடங்கிைோன். துரிமயாதனன் தமலமமயிலான
சகௌரேர்கள் அமனேரும் மகிழ்ச் ியால் நிமறந்தனர்.

ேலிய கரங்களும், உயர் ஆன்மாவும் சகாண்ட கர்ணன்,

மபாருக்காக, அந்த முழுப் பமடயின் தமலமமயில் தன்மன நிறுத்திக்
சகாண்டமதக் கண்ட சகௌரேர்கள் உரத்த கூச் ல்களாலும், {தங்கள்}
கக்கங்கமளத் {மதாள்கமளத்} தட்டும் ஒலிகளாலும், ிங்க
முைக்கங்களாலும், ேிற்களின் நாசணாலிகளாலும், இன்னும் பிற
பல்மேறு ஒலிகளாலும் அேமன {கர்ணமன} ேரமேற்றனர்” {என்றான்
ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 22 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரரோணனர முன்கேோைிந்த கர்ணன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 005

Karna proposed Drona! | Drona-Parva-Section-005 | Mahabharata In Tamil

(துரரோணோபிரேக பர்வம் – 05)

பதிவின் சுருக்கம்: பனடத்தனைவனர நியேிப்பதில் கர்ணைின்

ஆரைோசனைனயக் ரகட்ட துரிரயோதைன்; துரரோணனர முன்கேோைிந்த கர்ணன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரன்} ச ான்னான்,

“மனிதர்களில் புலியான கர்ணன் தன் மதரில்
ஏறுேமதக் கண்ட துரிரயோதைன், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, மகிழ்ச் ியால் நிமறந்து
இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான், “உன்னால்
பாதுகாக்கப்படும் இந்தப் பமட, இப்மபாது உரிய
தமலேமனக் சகாண்டிருக்கிறது என நான்
நிமனக்கிமறன். எனினும், எது
முமறயானமதா, எது நமது க்திக்குட்பட்டமதா,
அஃது இப்மபாது தீர்மானிக்கப்பட மேண்டும்”
என்றான் {துரிமயாதனன்}.

கர்ணன் {துரிரயோதைைிடம்}, “ஓ! மனிதர்களில் புலிமய

{துரிமயாதனா}, மன்னர்களில் ேிமேகி என்பதால் நீமய எங்களுக்கு
அமதச் ச ால்ோயாக. ஒருேன் எமதக் காண்கிறாமனா, அந்தக்
காரியத்மத, நிச் யம் மேறு ஒருேனால் ிறப்பாகக் காண முடியாது.
{தமலேன் ச ய்ய மேண்டியமத காரியத்மத, அேமன ேிடச் ிறப்பாக
மேறு எேனும் அறியமாட்டான்}. நீ என்ன ச ால்லப் மபாகிறாய்
என்பமதக் மகட்க மன்னர்கள் அமனேரும் ேிரும்புகின்றனர். தகாத
ோர்த்மதகள் எமதயும் நீ உச் ரிக்க மாட்டாய் என்ற உறுதி எனக்கு
இருக்கிறது” என்றான் {கர்ணன்}.

துரிரயோதைன் {கர்ணைிடம்}, “ேயது, ஆற்றல், கல்ேி

ஆகியேற்மறக் சகாண்ட பீஷ்ேர், நம் ேரர்கள்
ீ அமனேராலும்
ஆதரிக்கப்பட்டு {இதுேமர} நமது பமடயின் தமலேராக இருந்தார். ஓ!
கர்ணா, சபரும் மகிமமமயக் சகாண்ட அந்த உயர் ஆன்மா {பீஷ்மர்},
சபரும் எண்ணிக்மகயிலான என் எதிரிகமளக் சகான்று, பத்து நாட்களாக

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 23 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நன்றாகப் மபாரிட்டு நம்மமக் காத்தார். அமடேதற்கு மிக அரிதான

ாதமனகமள அேர் அமடந்தார். ஆனால் இப்மபாமதா அேர் {பீஷ்ேர்}
கசோர்க்கத்திற்கு உயர இருக்கிறோர். ஓ! கர்ணா, அேருக்குப் பிறகு நமது
பமடத்தமலேராக இருக்கத் தகுந்தேர் என யாமர நீ நிமனக்கிறாய்?

கடலில் படமகாட்டி இல்லாத படமகப் மபால, ஓ! மபாரில்

முதன்மமயானேமன {கர்ணா}, மபாரில் பமடத்தமலேனில்லாத ஒரு
பமட, மபாரில் குறுகிய காலம் கூட நிமலக்க முடியாது. உண்மமயில்,
படமகாட்டி இல்லாத படமகப் மபாலமோ, மதமராட்டி இல்லாத மதர்
மபாலமோ தனைவைில்ைோத பனட அச்சத்தோல் பீடிக்கப்பட்டு எங்ரக
ரவண்டுேோைோலும் கசல்ைக்கூடும் {சிதறி ஓடக்கூடும்}. தான்
ச ல்லும் நாட்டின் ேைிகமள அறியாத ேணிகன் அமனத்து ேமகத்
துயர்களிலும் ேிழுேமதப் மபாலமே, தமலேனில்லாத பமடயும்
அமனத்து ேமகத் துயருக்கும் சேளிப்பட்டு நிற்கும்.

எனமே, நமது பமடயின் உயர் ஆன்ம ேரர்களுக்கு

ீ மத்தியில்,
ந்தனுேின் மகனுக்குப் {பீஷ்மருக்குப்} பின்பு தமலேராக இருக்கத்
தகுந்த ஒருேமரக் கண்டுபிடிப்பாயாக. மபாரில் தகுந்த தமலேராக
யாமர நீ கருதுகிறாமயா, அேமரமய நாம் அமனேரும் ம ர்ந்து
தமலேராக்குமோம் என்பதில் ஐயமில்மல” என்றான் {துரிமயாதனன்}.

கர்ணன் {துரிரயோதைைிடம்}, “மனிதர்களில் முதன்மமயான

இேர்கள் அமனேரும் உயர் ஆன்மா சகாண்மடாமர. இேர்களில்
ஒவ்சோருேரும் நமது தமலேராக இருக்கத் தகுந்தேமர. {அதில்} ிறு
ம ாதமனக்குக் கூட இங்கு அே ியமில்மல. உன்னதமான
பரம்பமரகமளச் ம ர்ந்த இேர்கள், தாக்கும் கமலகமளயும்
அறிந்திருக்கின்றர். ஆற்றலும், புத்திக் கூர்மமயும் சகாண்ட இேர்கள்
அமனேரும், மபாரில் பின்ோங்காதேர்களாகவும், ேிமேகம்
சகாண்டேர்களாகவும், ாத்திரங்கமள அறிந்மதாராகவும், கேனம்
சகாண்டேர்களாகவும் இருக்கின்றனர்.

எனினும், ஒமர மநரத்தில் அமனேரும் தமலேர்களாக இருக்க

முடியாது. எேரிடம் ிறப்புத் தகுதிகள் இருக்கின்றனமோ, அந்த
ஒருேமர தமலேராகத் மதர்ந்சதடுக்கப்பட மேண்டும். இேர்கள்
அமனேரும் தங்கமள ஒருேருக்சகாருேர் இமணயானேர்களாகமே
கருதுகின்றனர். எனமே இேர்களில் எேராேது ஒருேர்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 24 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகௌரேிக்கப்பட்டால் {தமலேனாக்கப்பட்டால்} மற்றேர்கள் அதிருப்தி

சகாள்ேர்; அதற்கு மமலும் அேர்கள் உனக்கு நன்மம ச ய்ய ேிரும்பி
மபாரிட மாட்டார்கள் என்பதும் சதளிோனதாகும்.

எனினும், இந்த ேரர்கள்

ீ அமனேருக்கும் (ஆயுதங்களில்)
ஆ ானுமான இேர் {துமராணர்}, ேயதில் முதிர்ந்தேராகவும்,
மரியாமதக்குத் தகுந்தேருமாக இருக்கிறார். எைரவ, ஆயுதங்கள்
தரிப்ரபோர் அனைவரிலும் முதன்னேயோை இந்தத் துரரோணரர
தனைவரோக்கப்பட ரவண்டும். பிரம்மத்மத அறிந்மதாரில்
முதன்மமயானேரும், சுக்ரனுக்ரகோ, பிருஹஸ்பதிக்ரகோ
இனணயோைவரோைசேல்லப்பட முடியாத இந்தத் துமராணர் இங்மக
இருக்மகயில், தமலேராகத் தகுந்தேன் மேறு எேன் இருக்கிறான்?

ஓ! பாரதா {துரிமயாதனா}, உன் பமடயில் உள்ள மன்னர்கள்

அமனேரிலும், துமராணமரப் பின்சதாடர்ந்து மபாருக்குச் ச ல்லாத ஒரு
ேரனும்
ீ இருக்க மாட்டான் [1]. பமடத்தமலேர்கள் அமனேரிலும்,
ஆயுததாரிகள் அமனேரிலும், புத்தி ாலி மனிதர்கள் அமனேரிலும்
இந்தத் துமராணர் முதன்மமயானேர் ஆோர். அமதயும் தேிர, ஓ!
மன்னா {துரிமயாதனா}, இேர் (ஆயுதங்களில்) உனது ஆ ானாகவும்
இருக்கிறார்.

[1] துமராணருக்குப் பின்னால் நடப்பமதத் தனக்கு

அேமானமாக எேன் கருதுோன்? என இங்மக மமற்கண்ட
ேரிமய ேிளக்குகிறார் கங்குலி

எனமே, ஓ! துரிமயாதனா, அசுரர்கமள ேழ்த்துேதற்காக,

ீ மபாரில்
கோர்த்திரகயனை {முருகனைத்} தங்கள் தமலேனாக்கிய மதேர்கமளப்
மபால, தாமதமில்லாமல், இேமர உனது பமடகளுக்குத் தமலேராகக்
சகாள்ோயாக” என்றான் {கர்ணன்}” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 25 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரரோணனர ரவண்டிய துரிரயோதைன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 006

Duryodhana requested Drona! | Drona-Parva-Section-006 | Mahabharata In Tamil

(துரரோணோபிரேக பர்வம் – 06)

பதிவின் சுருக்கம்: பனடத்தனைவரோகும்படி துரரோணனர ரவண்டிய

துரிரயோதைன்; துரிரயோதைைின் வோர்த்னதகனளக் ரகட்டு ேகிழ்ந்த ககௌரவப்
பனடயிைர்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “கர்ணன் ச ான்ன

ோர்த்மதகமளக் மகட்ட மன்னன் துரிரயோதைன், துருப்புகளுக்கு
மத்தியில் நின்றிருந்த துரரோணரிடம் இமதச் ச ான்னான்.

துரிரயோதைன் {துரரோணரிடம்}, "உமது பிறப்பு ேமகயின்

மமன்மம, நீர் பிறந்த உன்னதக் குலம், உமது கல்ேி, ேயது,
புத்திக்கூர்மம, ஆற்றல், திறன், சேல்லப்பட இயலாத தன்மம, உலகக்
காரியங்களின் உமது அறிவு, சகாள்மக, தன்மன சேன்ற தன்மம, உமது
தேத்துறவு, உமது நன்றியறிதல், அனைத்து அறங்களிலும் ரேன்னே
ஆகியேற்மறக் சகாண்ட உம்மமப் மபால நல்ல தமலேராகத் தகுந்தேர்
இம்மன்னர்களில் மேறு யாருமில்மல. எனமே, மதேர்கமளக் காக்கும்
ோ ேமன {இந்திரமனப்} மபால எங்கமள நீர் காப்பீராக.

ஓ! பிராமணர்களில் ிறந்தேமர {துமராணமர}, உம்மமத்

தமலேராகக் சகாண்டு எங்கள் எதிரிகமள ேழ்த்த
ீ நாங்கள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 26 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேிரும்புகிமறாம். ருத்ரர்களில் காபாலி மபாலவும், ேசுக்களில் பாேகன்

மபாலவும், யக்ஷர்களில் குமபரன் மபாலவும், மருத்துக்களில் ோ ேன்
{இந்திரன்} மபாலவும், பிராமணர்களில் ே ிஷ்டர் மபாலவும்,
ஒளிக்மகாள்களில் சூரியன் மபாலவும், பித்ருக்களில் யமன் மபாலவும்,
நீர்ோழ்ேனேற்றில் ேருணன் மபாலவும், ேிண்மீ ன்களில் நிமலமேப்
மபாலவும், திதியின் மகன்களில் உ ானஸ் மபாலவும், பமடத்
தமலேர்கள் அமனேரிலும் முதன்மமயானேராக நீர் இருக்கிறீர்.
எனமே, நீர் எங்கள் தமலேராேராக.
ீ

ஓ! பாேமற்றேமர {துமராணமர}, இந்தப் பதிமனாரு {11}

அசக்ஷௌஹிணி பமடகளும் உமது ஆமணகளுக்குக் கீ ழ்ப்படியட்டும்.
இத்துருப்புகமள ேியூகத்தில் அணிேகுத்து, தானேர்கமளக் சகால்லும்
இந்திரமனப் மபால நம் எதிரிகமள நீர் சகால்ேராக.
ீ மதேர்களின்
பமடகளுக்குத் தமலமமயில் ச ல்லும் போவகைின் ேகனை
(கோர்த்திரகயனைப்) மபால, எங்கள் அமனேருக்கும் தமலமமயில் நீர்
ச ல்ேராக.
ீ தமலமமக் காமளமயப் பின்சதாடர்ந்து ச ல்லும்
காமளகமளப் மபால, மபாரில் நாங்கள் உம்மமப் பின்சதாடர்மோம் [1].
கடுமமயானேரும், சபரும் ேில்லாளியுமான நீர், எங்களுக்குத்
தமலமமயில் நின்று ேில்ேமளப்பமதக் கண்டால் அர்ெுனன்
தாக்கமாட்டான். ஓ! மனிதர்களில் புலிமய {துமராணமர}, நீர் எங்கள்
தமலேரானால், சதாண்டர்கள் மற்றும் உறேினர்களுடன் கூடிய
யுதிஷ்டிரமன நான் மபாரில் ேழ்த்துமேன்
ீ என்பதில் ஐயமில்மல"
என்றான் {துரிமயாதனன்}.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, "பசுேின் கன்றுகள்

காமளமயத் சதாடர்ந்து ச ல்ேமதப் மபாலப் மபாரில்
உம்மம நாங்கள் பின்சதாடர்மோம்" என்றிருக்கிறது.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், "துரிமயாதனன்

இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன பிறகு, (சகௌரேப் பமடயின்0 மன்னர்கள்
அமனேரும் "துமராணருக்கு சேற்றி" என்று கூச் லிட்டனர். மமலும்
அேர்கள் தங்கள் ிங்க முைக்கங்களால் உமது மகமன {துரிமயாதனமன}
இன்புறச் ச ய்தனர். மகிழ்ச் ியால் நிமறந்த துருப்புகளும்,
துரிமயாதனமனத் தங்கள் தமலமமயில் சகாண்டு, சபரும்புகமை
சேல்ல ேிரும்பி, அந்த அந்தணர்களில் ிறந்தேமர {துமராணமரப்}

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 27 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

புகைத் சதாடங்கினர். பிறகு, துமராணர், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},

துரிமயாதனனிடம் இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னார்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 28 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பனடத்தனைவரோைோர் துரரோணர்!
- துரரோண பர்வம் பகுதி – 007

Drona became the commander! | Drona-Parva-Section-007 | Mahabharata In Tamil

(துரரோணோபிரேக பர்வம் – 07)

பதிவின் சுருக்கம்: திருஷ்டத்யும்ைனைத் தன்ைோல் ககோல்ை இயைோது என்று

கசோன்ை துரரோணர்; பனடத்தனைவரோக நிறுவப்பட்ட துரரோணர்;
ேகிழ்ச்சியனடந்த ககௌரவப் பனட; பதிரைோரோம் நோள் ரபோர் கதோடங்கியது;
ககௌரவர்கள் சகட வியூகமும், போண்டவர்கள் கிகரௌஞ்ச வியூகமும் அனேத்துப்
ரபோரிட்டது; ரபோரில் ஒருவனரகயோருவர் ரநருக்கு ரநர் கண்ட அர்ஜுைனும்
கர்ணனும்; ககௌரவத் தரப்பில் கோணப்பட்ட தீய சகுைங்கள்; போண்டவப்
பனடனய ரநோக்கி வினரந்த துரரோணர்; ககௌரவப் பனடனயக் கைங்கடித்த
திருஷ்டத்யும்ைன்; போண்டவப் பனடனய ேீ ண்டும் ேீ ண்டும் பிளந்த துரரோணர்...

துரரோணர் {துரிரயோதைைிடம்},
“ஆறு அங்கங்களுடன் கூடிய
மேதத்மத நானறிமேன். மனித
ேிேகாரங்களின் அறிேியமலயும்
{தண்டநீதிமயயும்} நானறிமேன்.
ம ப்ய ஆயுதத்மதயும், பல்மேறு
ேமககளிலான பிற ஆயுதங்கமளயும்
நானறிமேன். சேற்றியில் ேிருப்பம்
சகாண்டு, என்னிடம் எந்தக் குணங்கள்
இருக்கின்றன என உன்னால்
கூறப்பட்டனமோ
அமேயமனத்மதயும் உண்மமயில்
சேளிப்படுத்த முயற் ி ச ய்து
பாண்டேர்கமளாடு நான்
மபார்புரிமேன். எனினும், ஓ! மன்னா {துரிமயாதனா}, என்னால்
பிருஷதன் மகமன {துருபதன் ேகன் திருஷ்டத்யும்ைனைக்} ககோல்ை
இயைோது. ஓ! மனிதர்களில் காமளமய {துரிமயாதனா}, அேன்
{திருஷ்டத்யும்ைன்}, என்னைக் ககோல்ைரவ பனடக்கப்பட்டவைோவோன்.
நான் பாண்டேர்களுடன் மபாரிட்டுக் சகாண்மட ம ாமகர்கமளக்
சகால்மேன். பாண்டேர்கமளப் சபாறுத்தேமர, அேர்கள் மகிழ்ச் ியான
இதயங்கமளாடு என்னுடன் மபாரிட மாட்டார்கள்” என்றார் {துமராணர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 29 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “இப்படித்

துமராணரால் அனுமதிக்கப்பட்ட உமது மகன் {துரிமயாதனான்}, ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, ாத்திரங்களில் பரிந்துமரக்குப்படும்
டங்குகளின் படி துமராணமரப் பமடத்தமலேராகச் ச ய்தான்.
துரிமயாதனனால் தமலமமதாங்கப்பட்ட (சகௌரேப் பமடயின்)
மன்னர்கள், பைங்காலத்தில்இந்திரைோல் தனைனே தோங்கப்பட்ட
ரதவர்கள், ஸ்கந்தனைப் {முருகனை ரதவர்களின்
பனடத்தனைவைோகப்} பதேிமயற்கச் {அபிமஷகம்} ச ய்தமதப் மபால,
பனடகளின் தனைவரோகத் துரரோணனரப் பதவிரயற்கச் கசய்தைர்.
துமராணமரத் தமலமமயில் நிறுேியதும், மபரிமககளின் ஒலிகளிலும்,
ங்குகளின் உரத்த முைக்கத்திலும் பமடயின் மகிழ்ச் ி சேளிப்பட்டது.

பிறகு, ஒரு பண்டிமக நாளில் காதுகளுக்கு இனிமமயான

ோழ்த்துகமளக் மகட்பது மபான்ற கூச் ல்களாலும், செயம் என்று
ச ால்லும் பிராமணர்களில் முதன்மமயாமனாரின் கூச் ல்களாலும்,
மனம் நிமறந்த பிராமணர்களின் மங்கலகரமான ேைிபாட்டாலும்,
மகாமாளிகளின் {நடிகர்களின்} நடனத்தாலும் துமராணர் முமறயாகக்
சகௌரேிக்கப்பட்டார். மமலும், அந்தக் சகௌரேப் மபார்ேரர்கள்
ீ
பாண்டேர்கள் ஏற்கனமே ேழ்த்தப்பட்டதாகமே
ீ கருதினர்.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “பிறகு, அந்த

ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரரான
ீ பரத்ோெர் மகன் {துமராணர்}, தமலமமப்
சபாறுப்மப அமடந்து, மபாருக்காகத் துருப்புகமள ேியூகத்தில்
அணிேகுக்கச் ச ய்து, எதிரியுடன் மபாரிட ேிரும்பி உமது மகன்களுடன்
புறப்பட்டார். கே ம் தரித்தேர்களான ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன்
{கஜயத்ரதன்}, கலிங்கர்களின் தமலேன் {சுருதோயுதன்}, உமது மகன்
விகர்ணன் ஆகிமயார் (துமராணரின்) ேலப்பக்கத்தில் நின்றனர். சகுைி,
காந்தாரக் குலத்மதச் ம ர்ந்மதாரும், பளபளக்கும் மேல்களால்
மபாரிடுமோருமான குதிமர ேரர்களில்
ீ முதன்மமயாமனார் பலமராடும்
ம ர்ந்து அேர்களுக்கு {செயத்ரதன் முதலாமனாருக்கு} ஆதரோகச்
ச யல்படச் ச ன்றான். கிருபர், கிருதவர்ேன், சித்திரரசைன்,
துச்சோசைன் தமலமமயிலான விவிம்சதி ஆகிமயார் {துமராணரின்}
இடப்பக்கத்மதப் பாதுகாக்க கடுமமயாக முயன்றனர். சுதக்ஷிணன்
தமலமமயிலான காம்மபாெர்கள், கர்கள், யேனர்கள் ஆகிமயார் சபரும்
மேகம் சகாண்ட குதிமரகமளாடு பின்னேர்கமள {கிருபர்
முதலாமனாமர} ஆதரிக்கச் ச ன்றனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 30 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மத்ரர்கள், திரிகர்த்தர்கள், அம்பஷ்டர்கள், மமற்கத்தியர்கள்,

ேடக்கத்தியர்கள், மாலேர்கள், சூரம னர்கள், சூத்ரர்கள், மலதர்கள்,
ச ௌேரர்கள்,
ீ மகதேர்கள், கிைக்கத்தியர்கள், சதற்கத்தியர்கள் ஆகிமயார்
உமது மகமனயும் (துரிமயாதனமனயும்), சூதனின் மகமனயும்
(கர்ணமனயும்) தங்கள் தமலமமயில் நிறுத்தி, {பமடயின்} பின்பக்க
காேலாக அமமந்தனர் [1]. ேில்லாளிகளின் தமலமமயில் ச ன்ற
மேகர்த்தனன் மகன் கர்ணன் (முன்மனறும்) பமடக்குப் பலத்மதக் கூட்டி,
அந்தப் பமடயின் ேரர்களுக்கு
ீ மகிழ்ச் ிமய அளித்தான். சுடர்மிக்கதும்,
சபரியதும், உயரமானதும், யாமன கட்டும் கயிறு சபாறிக்கப்பட்டதுமான
அேனது சகாடிமரம், அேனது பமடப்பிரிவுகமள மகிழ்ச் ியூட்டும்படி,
சூரியப்பிரகா த்துடன் ஒளிர்ந்து சகாண்டிருந்தது.

[1] ேங்க மற்றும் பம்பாய் உமரகளுக்கு இமடமய ோ ிப்பில்

கணி மான மேறுபாடுகள் மதான்றுகின்றன. இரண்டிலும்
தனித்தனி குமறபாடுகள் உள்ளன. தமலேரான துமராணர்
பமடயின் முன்னணியில் ச ன்றதாகத் சதரிகிறது.
ேில்லாளிகள் அமனேருக்கும் தமலமமயில் ச ல்ேதாக
ேிேரிக்கப்படும் கர்ணன், பின்பகுதி பமடயின்
தமலமமயில் ச ன்றதாகமே எடுத்துக் சகாள்ளப்பட
மேண்டும். அப்படியிருந்தால் அேன் துமராணருக்கு
அடுத்ததாக இருந்திருக்க மேண்டும் எனக் கங்குலி இங்மக
ேிளக்குகிறார். மேசறாரு பதிப்பில் இந்தப் பத்தி,
“மமற்கண்ட நாட்டினர் உமது மகன் துரிமயாதனமன
முன்னிட்டுக் சகாண்டு, சூத மகனான கர்ணனுக்குப் பின்
உமது மகன்கமளாடு ம ர்ந்து தங்களுமடய பமடகமள
உற் ாகப்படுத்திக் சகாண்டு ச ன்றனர்” என்று இருக்கிறது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில், “அமனேரும் தங்கள்
தமலமமயில் உமது மகன் துரிமயாதனமனக் சகாண்டு, சூத
மகமன {கர்ணமனத்} தங்கள் பின்மன சகாண்டு, தங்கள்
பமட ேரர்களின்
ீ இதயங்கமள மகிழ்ச் ிப்படுத்திய படிமய
அணிேகுத்து, (முன்மனறிச்) ச ல்லும் துருப்புகளின்
பலத்மத அதிகரித்தனர்” என்று இருக்கிறது. எனமே மூன்று
பதிப்புகளும் மூன்று ேிதமாக இந்தப் பத்திமயச்
ச ால்லியிருக்கின்றன.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 31 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கர்ணமனக் கண்ட யாரும், பீஷ்மரின் மரணத்தால் ஏற்பட்ட

மபரிடமரக் கருதேில்மல. குருக்கமளாடு ம ர்ந்த மன்னர்கள்
அமனேரும் துயரில் இருந்து ேிடுபட்டனர். சபரும்
எண்ணிக்மகயிலான ேரர்கள்
ீ ஒன்றுகூடி, தங்களுக்குள், “கர்ணமனக்
களத்தில் காணும் பாண்டேர்களால் மபாரில் நிற்க இயலாது.
உண்மமயில், கர்ணன், ோ ேமனத் {இந்திரமனத்} தங்கள்
தமலமமயில் சகாண்ட மதேர்கமளமய கூடப் மபாரில் ேழ்த்தக்
ீ
கூடியேனாோன். எனமே, க்தியும் ஆற்றலுமற்ற பாண்டுேின்
மகன்கமளக் குறித்து என்ன ச ால்ேது? வைினேேிக்கக் கரங்கனளக்
ககோண்ட பீஷ்ேர், ரபோரில் போர்த்தர்கனளத் தப்ப விட்டோர். எைினும்,
கர்ணன் தன் கூரிய கனணகளோல் ரபோரில் அவர்கனளக் ககோல்வோன்”
என்றனர்.

இப்படி ஒருேமராசடாருேர் மப ிக்சகாண்ட அேர்கள் மகிழ்ச் ியால்

நிமறந்து, ராமதயின் மகமன {கர்ணமன} ேைிபட்டபடியும்,
பாராட்டியபடியும் முன்மனறிச் ச ன்றனர். நேது பனடனயப்
கபோறுத்தவனர, துரரோணரோல் அது சகட (வோகை) வடிவில்
அணிவகுக்கப்பட்டது; அமத மேமளயில் நம் எதிரிகளின் ேியூகமமா, ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, சபரும் மகிழ்ச் ிமயாடிருந்த நீதிமானான
மன்னன் யுதிஷ்டிரைோல் அது கிகரௌஞ்ச (நோனர) வடிவத்தில்
அணிவகுக்கப்பட்டது.

அேர்களது ேியூகத்தின் தமலமமயில் மனிதர்களில்

முதன்மமயாமனாரான விஷ்ணு {கிருஷ்ணன்}, தைஞ்சயன் {அர்ஜுைன்}
ஆகிய இருேரும் குரங்கின் ேடிேம் சபாறிக்கப்பட்ட தங்கள் சகாடிமயப்
பறக்கேிட்டபடி நின்றனர். பமட முழுமமக்கும் திமிமலப் மபான்றதும்,
ேில்லாளிகள் அமனேருக்கும் புகலிடமானதும், அளேிலா க்தி
சகாண்டதுமான பார்த்தனின் {அர்ெுனனின்} அந்தக் சகாடி, ோனத்தில்
மிதந்த மபாமத, உயர் ஆன்ம யுதிஷ்டிரனின் பமட முழுமமக்கும்
ஒளியூட்டுேமதப் மபாலத் சதரிந்தது. சபரும் புத்திக் கூர்மம சகாண்ட
பார்த்தனின் {அர்ெுனனின்} அந்தக் சகாடி யுக முடிேில் உலகத்மத
எரிப்பதற்காக உதிக்கும் சுடர்மிக்கச் சூரியமன ஒத்திருப்பதாகத்
சதரிந்தது.

ேில்லாளிகளுக்கு மத்தியில் அர்ெுனன் முதன்மமயானேன்;

ேிற்களுக்கு மத்தியில் காண்டீேம் முதன்மமயானது; உயிரினங்களுக்கு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 32 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மத்தியில் ோசுமதேமன முதன்மமயானேன்; அமனத்து ேமகச்

க்கரங்களுக்கும் மத்தியில் சுதர் னமம முதன்மமயானது. க்தியின்
பண்புருேங்களான இந்த நான்மகயும் சுமந்து சகாண்டு, சேண்
குதிமரகள் பூட்டப்பட்ட அந்தத் மதர், (தாக்குேதற்காக) உயர்த்தப்பட்ட
மூர்க்கமான க்கரத்மதப் மபால, (எதிரி) பமடயின் முன்னணியில் தன்
நிமலமய ஏற்றது.

கர்ணன் உமது பமடயின் முகப்பிலும், தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}

பமகயணியின் முகப்பிலும் என இப்படிமய மனிதர்களில்
முதன்மமயான அவ்ேிருேரும் தங்கள் தங்கள் பமடகளின் முகப்பில்
நின்றனர். மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டேர்களும், ஒருேமர ஒருேர்
சகால்ல ேிரும்பியேர்களுமான கர்ணன் ேற்றும் அர்ஜுைன் ஆகிரயோர்
அந்தப் ரபோரில் ஒருவனரகயோருவர் போர்த்தைர்.

பிறகு, ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரரான

ீ பரத்ோெர் மகன் {துமராணர்},
சபரும் மேகத்துடன் மபாரில் முன்மனறியமபாது, பூமியானது
மபசராலியுடன் அழுது நடுங்குேதாகத் சதரிந்தது. பழுப்பு நிறத்தாலான
பட்டு கேிமகக்கு ஒப்பானதும், காற்றால் எழுப்பப்பட்டதுமான
அடர்த்தியான புழுதியானது ோனத்மதயும் சூரியமனயும் மமறத்தது.
ஆகாயம் மமகமற்றதாக இருப்பினும், இமறச் ித்துண்டுகள், எலும்புகள்
மற்றும் இரத்தத்தாலான மமை சபாைிந்தது. ஆயிரக்கணக்கான
கழுகுகள் {கிருத்ரங்கள்}, பருந்துகள், சகாக்குகள், கங்கங்கள்
{ஸ்மயனங்கள் – ஒரு ேமகக் கழுகு}}, காக்மககள் ஆகியன (சகௌரேத்)
துருப்புகளின் மீ து சதாடர்ந்து ேிைத் சதாடங்கின. மபசராலியுடன் நரிகள்
ஊமளயிட்டன; மூர்க்கமானமேயும் பயங்கரமானமேயுமான பறமேகள்
பல இமறச் ியுண்டு, இரத்தம் குடிக்கும் ேிருப்பத்தால் உமது பமடக்கு
இடதுபுறத்தில் சுற்றின [2], மபசராலிமயாடும், நடுக்கத்மதாடும்
கூடியமேயும், சுடர்மிக்கமேயுமான பல எரி மகாள்கள், (ோனத்துக்கு)
ஒளியூட்டியபடி, தங்கள் ோலினால் சபரும் பகுதிகமளச் சூழ்ந்து
சகாண்டு பிரகா த்துடன் களத்தில் ேிழுந்தன. (சகௌரேப்) பமடயின்
தமலேர் {துமராணர்} புறப்பட்டமபாது, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர},
சூரியனின் அகன்ற ேட்டில் இடிமயாம களுடன் கூடிய மின்னலின்
கீ ற்றுகமள சேளியிடுேதாகத் சதரிந்தது. கடுமமயானதும், ேரர்களின்
ீ
அைிமேக் குறிப்பதான இமேயும், இன்னும் பல குனங்களும் மபாரின்
மபாது காணப்பட்டன.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 33 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[2] “பமடமயத் தங்கள் ேலப்புறம் சகால்ேது” அஃதாேது

உமது பமடக்கு இடப்புறத்தில் பறமேகள் பறப்பது தீய
குனமாகும் எனத் திருதராஷ்டிரனிடம் ஞ் யன்
ச ால்ேதாக இங்மக கங்குலி ேிளக்குகிறார்.

பிறகு, ஒருேமரசயாருேர் சகால்ல ேிரும்பிய குருக்கள் மற்றும்

பாண்டேர்களகின் துருப்புகளுக்கு இமடயிலான மமாதல் சதாடங்கியது.
அங்மக எழுந்த ஆரோரத்தின் மபசராலி முழுப் பூமிமயயும்
நிமறப்பதாகத் சதரிந்தது. ஒருேமராசடாருேர் ினம் சகாண்டேர்களும்,
தாக்குேதில் திறம் சகாண்டேர்களுமான பாண்டேர்களும்,
சகௌரேர்களும், சேற்றியின் மீ து சகாண்ட ேிருப்பத்தால் கூரிய
ஆயுதங்கள் சகாண்டு ஒருேமரசயாருேர் தாக்கத் சதாடங்கினர்.

பிறகு, சுடர்மிக்கப் பிரகா த்மதக் சகாண்ட அந்தப் சபரும்

ேில்லாளி {துமராணர்}, நூற்றுக்கணக்கான கூரிய கமணகமள
இமறத்தபடி சபரும் மூர்க்கத்துடன் பாண்டேத் துருப்புகமள மநாக்கி
ேிமரந்தார். துமராணர் தங்கமள மநாக்கி ேிமரேமதக் கண்ட
பாண்டேர்களும், ிருஞ் யர்களும், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
மாரிக்கு மமல் மாரியாக (தனித்துேமான சதாகுப்புகளாலான)
கமணகமளக் சகாண்டு அேமர ேரமேற்றனர். துரரோணரோல்
கைங்கடிக்கப்பட்டு, பிளக்கப்பட்ட போண்டவர்கள் ேற்றும்
போஞ்சோைர்களின் அந்தப் கபரும்பனட, காற்றால் பிளக்கப்பட்ட சகாக்கு
ேரிம கமளப் மபால உமடந்தனர். அந்தப் மபாரில் சதய்ேக
ீ ஆயுதங்கள்
பலேற்மறத் தூண்டி அமைத்த துமராணர், குறுகிய காலத்திற்குள்ளாகமே
பாண்டேர்கமளயும், ிருஞ் யர்கமளயும் பீடித்தார்.

திருஷ்டத்யும்னன் தமலமமயிலான பாஞ் ாலர்கள், ோ ேனால்

{இந்திரனால்} சகால்லப்பட்ட தானேர்கமளப் மபாலத் துமராணரால்
சகால்லப்பட்டு அந்தப் மபாரில் நடுங்கினர். பிறகு, ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரனும்,
ீ சதய்ேக
ீ ஆயுதங்கமள அறிந்த ேரனுமான
ீ அந்த
யக்ஞம னன் மகன் (திருஷ்டத்யும்னன்), துமராணரின் பமடப்பிரிேில் பல
இடங்கமளத் தன் கமண மாரியால் பிளந்தான். அந்த ேலிமமமிக்கப்
பிருஷதன் மகன் {திருஷ்டத்யும்ைன்}, தன் கனணேோரியோல்
துரரோணரின் கனண ேோரினய கைங்கடித்துக் குருக்களுக்கு ேத்தியில்
கபரும் படுககோனைகனளச் கசய்தோன்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 34 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபாரில் { ிதறி ஓடிய} தன் மக்களுக்குப் பின் ச ன்ற

ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட துமராணர், அேர்கள்
அமனேமரயும் ஒருங்கிமணத்து, பிருஷதன் மகமன
{திருஷ்டத்யும்னமன} மநாக்கி ேிமரந்தார். மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட
மகேத் {இந்திரன்}, சபரும் க்தியுடன் தன் கமணமாரிமயத் தானேர்கள்
மீ து சபாைிந்தமதப் மபால அேர் {துமராணர்}, பிருஷதன் மகன்
{திருஷ்டத்யும்னன்} மீ து அடர்த்தியான கமணமாரிமயப் சபாைிந்தார்.
துமராணரின் கமணகளால் அம க்கப்பட்ட பாண்டேர்களும்,
ிருஞ் யர்களும், ிங்கத்தால் தாக்கப்பட்ட ிறு ேிலங்கின் கூட்டத்மதப்
மபால மீ ண்டும் மீ ண்டும் உமடந்தனர். ேலிமமமிக்கத் துமராணர், அந்தப்
பாண்டேப் பமடமய சநருப்பு ேமளயமாகச் சுற்றினர். ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, இமே அமனத்மதயும் காண அற்புதமாக இருந்தது.

வோைத்தில் கோணப்படும் {கந்தர்வ} நகரத்துக்கு ஒப்பானதும்,

(பமடகளின்) அறிேியலில் { ாத்திரங்களில்} கண்டபடி மதமேயான
அமனத்துப் சபாருட்களுடன் அமமக்கப்பட்டதும், காற்றில் மிதக்கும்
சகாடிமயக் சகாண்டதும், ட டப்சபாலிமயக் களத்தில் எதிசராலிக்கச்
ச ய்ேதும், (நன்கு) தூண்டப்பட்ட குதிமரகமளக் சகாண்டதும், ஸ்படிகம்
மபான்ற பிரகா மான சகாடிமரத்மதக் சகாண்டதும், பமகேரின்
இதயங்களில் நடுக்கத்மத ஏற்படுத்துேதுமான தன் ிறந்த மதரில் ச ன்ற
துரரோணர் அவர்களுக்கு {எதிரி பனடயிைரின்} ேத்தியில் கபரும்
படுககோனைகனளச் கசய்தோர்” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 35 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரரோணர் ககோல்ைப்பட்டோர்!
- துரரோண பர்வம் பகுதி – 008

Drona was slained! | Drona-Parva-Section-008 | Mahabharata In Tamil

(துரரோணோபிரேக பர்வம் – 08)

பதிவின் சுருக்கம்: துரரோணர் உண்டோக்கிய அைிவு; துரரோணனரத் தடுக்கும்படி

போண்டவர்கனளத் தூண்டிய யுதிஷ்டிரன்; போண்டவப்பனடனயக் கைங்கடித்த
துரரோணர் திருஷ்டத்யும்ைைோல் ககோல்ைப்பட்டது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரன்}
ச ான்னான், “குதிமரகள், {அேற்மறச்}
ச லுத்துபேர்கள், மதர்ேரர்கள்,
ீ
யாமனகள் ஆகியேற்மற இப்படிக்
சகால்லும் துரரோணனரக் கண்ட
பாண்டேர்கள், கேமலக்குள்ளாகாமல்
அேமர அமனத்துப் பக்கங்களிலும்
சூழ்ந்து சகாண்டனர் [1]. பிறகு,
திருஷ்டத்யும்ைன் மற்றும் தனஞ் யன்
{அர்ஜுைன்} ஆகிமயாரிடம் மப ிய
மன்னன் யுதிஷ்டிரன், அேர்களிடம், “அந்தக் குடத்தில் பிறந்தவர்
(துரரோணர்), நம் ஆட்களால் அமனத்துப் பக்கங்களிலும் கேனமாகச்
சூைப்பட்டுத் தடுக்கப்படட்டும்” என்றான். இப்படிச் ச ால்லப்பட்ட
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களான
ீ அர்ெுனனும், பிருஷதன் மகனும்
{திருஷ்டத்யும்னனும்}, தங்கள் சதாண்டர்களுடன் ம ர்ந்து, துமராணர்
ேந்ததும் அேர்கள் அமனேரும் பின்னேமர {துமராணமர} ேரமேற்றனர்
{எதிர்த்தனர்}.

[1] மேசறாரு பதிப்பில், “பாண்டேர்கள் மன ேருத்தத்மத

அமடந்து அேமர நான்கு பக்கங்களிலும் சூழ்ந்து நின்று
தடுக்கேில்மல” என்றிருக்கிறது. மன்மதநாத தத்தரின்
பதிப்பிலும், “பாண்டேர்கள் சபரிதும் பீடிக்கப்பட்டு, அேரது
முன்மனற்றத்மதத் தடுக்க முடியாதேர்களாக இருந்தனர்”
என்மற இருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 36 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மகிழ்ச் ியால் நிமறந்திருந்த மககய இளேர ர்கள், பீேரசைன்,

சுபத்னரயின் ேகன் {அபிேன்யு}, கரடோத்கசன், யுதிஷ்டிரன்,
இரட்மடயர்கள் (நகுைன் ேற்றும் சகோரதவன்), மத்ஸ்யர்களின்
ஆட் ியாளன் {விரோடன்}, துருபதன் மகன், திகரௌபதியின் ேகன்கள்
(ஐவர்), திருஷ்டரகது, சோத்யகி, மகாபம் நிமறந்த சித்திரரசைன்,
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ யுயுத்சு, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர},
பாண்டு மகன்கமள {பாண்டேர்கமளப்} பின்சதாடர்ந்த பிற மன்னர்கள்
ஆகிமயார் அமனேரும் தங்கள் குலத்துக்கும் {குலப்சபருமமக்கும்}
ஆற்றலுக்கும் தக்கபடி பல்மேறு ாதமனகமள அமடந்தனர். அந்தப்
பாண்டே ேரர்களால்
ீ அந்தப் மபாரில் காக்கப்படும் பமடமயக் கண்ட
பரத்ோெர் மகன் {துமராணர்}, மகாபத்தால் தன் கண்கமளத் திருப்பி,
அதன் மீ து தன் பார்மேமயச் ச லுத்தினார்.

ினத்தால் தூண்டப்பட்டேரும், மபாரில் சேல்லப்பட

முடியாதேருமான அந்த ேரர்
ீ {துமராணர்}, தன் மதரில் நின்றபடிமய,
சபரும் மமகத்திரள்கமள அைிக்கும் சூறாேளிமயப் மபால அந்தப்
பாண்டேப் பமடமய எரித்தார். மதர்ேரர்கள்,
ீ குதிமரகள், காலாட்பமட
ேரர்கள்,
ீ யாமனகள் ஆகியேற்றின் மீ து அமனத்துப் பக்கங்களிலும்
ேிமரந்த துமராணர், ேயதில் கனம் சகாண்டிருந்தாலும் ஓர்
இமளஞமனப் மபாலக் களத்தில் மூர்க்கமாகத் திரிந்தார். காற்மறப்
மபால மேகமானமேயும், அற்புத இனத்மதச் ம ர்ந்தமேயும்,
இரத்தத்தால் நமனந்தமேயுமான அேரது {துமராணரது} ிேந்த
குதிமரகள், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அைகான மதாற்றத்மத
அமடந்தது.

முமறயாக மநான்புகமள மநாற்கும் அந்த ேரர்

ீ {துரரோணர்},
ரகோபத்தோல் தூண்டப்பட்டு யமமனப் மபால அேர்கமள அைிப்பமதக்
கண்ட யுதிஷ்டிரைின் பனடவரர்கள்
ீ அனைத்துப்பக்கங்களிலும் தப்பி
ஓடிைர். ிலர் தப்பி ஓடினர், ிலர் திரும்பினர், ிலர் அேர்கமளப்
பார்த்துக் சகாண்டிருந்தனர், மமலும் ிலர் அந்தக் களத்திமலமய
நின்றனர், அேர்கள் உண்டாக்கிய ஒலி கடுமமயானதாகவும்,
பயங்கரமானதாகவும் இருந்தது. ேரர்களிடம்
ீ மகிழ்ச்ம மய உண்டாக்கி,
மருண்டேர்களிடம் அச் த்மத உண்டாக்கிய அவ்சோலி முழு
ோனத்மதயும் பூமிமயயும் நிமறத்தது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 37 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மீ ண்டும் அந்தப் மபாரில் தன் சபயமர அறிேித்துக் சகாண்ட

துமராணர், எதிரிகளுக்கு மத்தியில் நூற்றுக்கணக்கான கமணகமள
இமறத்தபடி தன்மன மிகக் கடுமமயானேராக அமமத்துக் சகாண்டார்.
உண்மமயில், அந்த ேலிமமமிக்கத் துமராணர் முதர்ந்தேராக
இருப்பினும், ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, இமளஞமனப் மபாலச்
ச யல்பட்டு, பாண்டுமகனின் பமடப்பிரிவுகளுக்கு மத்தியில் காலமனப்
மபாலத் திரிந்து சகாண்டிருந்தார். தமலகமளயும், ஆபரணங்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட கடங்கமளயும் துண்டித்த அந்தக் கடும் ேரர்
ீ
{துமராணர்}, மதர்த்தட்டுகள் பலேற்மற சேறுமமயானமே ஆக்கி ிங்க
முைக்கமிட்டார்.

அேரது {துமராணரது} மகிழ்ச் ி ஆரோரத்தின் ேிமளோகவும்,

அேரது கமணகளின் க்தியாலும், ஓ! தமலோ {திருதராஷ்டிரமர},
குளிரால் பீடிக்கப்பட்ட மாட்டு மந்மதமயப் மபால (எதிரிப் பமடயின்)
ேரர்கள்
ீ நடுங்கினர். அேரது மதரின் ட டப்சபாலியின் ேிமளோகவும்,
அேரது நாண் கயிற்றின் ஒலியாலும், அேரது ேில்லின்
நாசணாலியாலும் சமாத்த ஆகாயமம மபசராலியால் எதிசராலித்தது.
அந்த ேரரின்
ீ {துமராணரின்} கமணகள், அேரது ேில்லில் இருந்து
ஆயிரக்கணக்கில் ஏேப்பட்டு, {அடிோனின்} திம ப்புள்ளிகள்
அமனத்மதயும் நிமறத்தபடி, (எதிரியின்) யாமனகள், குதிமரகள், மதர்கள்
மற்றும் காலாட்பமட மீ து சபாைிந்தன.

பிறகு, சபரும் க்தி சகாண்ட ேில்மலத் தரித்திருந்தேரும்,

தைல்கமள ஆயுதங்களாகக் சகாண்ட சநருப்புக்கு ஒப்பானேருமான
துமராணமரப் பாஞ் ாலர்களும், பாண்டேர்களும் துணிவுடன் அணுகினர்.
அேர் {துமராணர்}, அேர்களது யாமனகள், காலாட்பமடேரர்கள்
ீ மற்றும்
குதிமரகளுடன் அேர்கமள யமமலாகம் அனுப்பத் சதாடங்கினார்.
அந்தத் துமராணர் பூமிமய இரத்தச் கதியாக்கினார்.

தன் ேலிமமமிக்க ஆயுதங்கமள இமறத்தபடி, அமனத்துப்

பக்கங்களிலும் அடர்த்தியான தன் கமணகமள ஏேியபடி இருந்த
துமராணர், ேிமரேில் தன் கமணமாரிமயத் தேிர மேமறதும்
சதரியாதோறு {அடிோனின்} திம ப்புள்ளிகள் அமனத்மதயும்
மமறத்தார். காலாட்பமடேரர்கள்,
ீ மதர்கள், குதிமரகள், யாமனகள்
ஆகியேற்றுக்கிமடமய துமராணரின் கமணகமளத் தேிர மேமறதும்
காணப்படேில்மல. மதர்களுக்கு மத்தியில் மின்னலின் கீ ற்றுகள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 38 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அம ேமதப் மபால அேரது மதரின் சகாடிமரம் மட்டுமம காணப்பட்டது

[2]. தளர்வுக்கு உட்படுத்த முடியாத ஆன்மா சகாண்ட {மனம் தளறாத}
துமராணர், ேில்மலயும் கமணகமளயும் தரித்துக் சகாண்டு, மககய
இளேர ர்கள் ஐேமரயும், பாஞ் ாலர்களின் ஆட் ியாளமனயும்
{துருபதமனயும்} பீடித்து, யுதிஷ்டிரனின் பமடப்பிரிமே எதிர்த்து
ேிமரந்தார்.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “காலாட்பமட, மதர்கள்,

குதிமரகள், யாமனகளுக்கு மத்தியில் திரிந்த அேரது சகாடி
மமகங்களில் மின்னல் மபாலக் காணப்பட்டது”
என்றிருக்கிறது.

பிறகு, பீமம னன், தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, ிநியின் மபரன்

{ ாத்யகி}, துருபதன் மகன்கள், கோசியின் ஆட்சியோளைோை னசப்யன்
ேகன் [3], சிபி மகிழ்ச் ியுடனும் உரத்த முைக்கங்களுடனும் தங்கள்
கமணகளால் அேமர {துமராணமர} மமறத்தனர். தங்கச் ிறகுகளால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட ஆயிரக்கணக்கான கமணகள் துமராணரின் ேில்லில்
இருந்து ஏேப்பட்டு, அந்த ேரர்களின்
ீ இளம் குதிமரகள் மற்றும்
யாமனகளின் உடமலத் துமளத்து, தங்கள் ிறகுகமள இரத்தத்தால்
பூ ிக் சகாண்டு பூமிக்குள் நுமைந்தன. கமணகளால் துமளக்கப்பட்டு
ேழ்த்திருக்கும்
ீ மபார்ேரர்களின்
ீ கூட்டங்கள், மதர்கள், யாமனகள்,
குதிமரகள் ஆகியமே ேிரேிக் கிடந்த அந்தப் மபார்க்களமானது,
கார்மமகத் திரள்களால் மமறக்கப்பட்ட ஆகாயம் மபாலத் சதரிந்தது.

[3] மேசறாரு பதிப்பில் “ம ப்யன் மகனும், கா ிமன்னனும்,

ிபியும்” என்று தனித்தனியாகமே குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் “ம ப்யன் மகன், கா ிகளின்
ஆட் ியாளன், ிபி” என்று தனித்தனியாகமே
சகாடுக்கப்பட்டுள்ளது. இங்மக கங்குலி தேறியிருக்கிறார்
என்மற சதரிகிறது.

பிறகு துமராணர், உமது மகன்களின் ச ைிப்மப ேிரும்பி, ாத்யகி,

பீமன், தனஞ் யன், சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு}, துருபதன், கா ியின்
ஆட் ியாளன் ஆகிமயாரின் பமடப்பிரிவுகமள நசுக்கி, மபாரில் பல்மேறு
ேரர்கமளத்
ீ தமரயில் ேழ்த்தினார்.
ீ உண்மமயில், அந்த உயர் ஆன்ம
ேரர்
ீ {துமராணர்} இேற்மறயும் இன்னும் பல ாதமனகமளயும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 39 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அமடந்து, ஓ! குருக்களின் தமலேமர {திருதராஷ்டிரமர}, யுகத்தின்

முடிேில் எழும் சூரியமனப் மபால உலகத்மத எரித்துேிட்டு, ஓ!
ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர} ச ார்க்கத்திற்குச் ச ன்றார்.
பமகக்கூட்டங்கமளக் கலங்கடிப்பேரும், தங்கத் மதமரக்
சகாண்டேருமான அந்த ேரர்
ீ {துமராணர்}, சபரும் ாதமனகமள
அமடந்து, மபாரில் பாண்டே ேரர்களின்
ீ கூட்டத்மத ஆயிரக்கணக்கில்
சகான்று, இறுதியோகத் திருஷ்டத்யும்ைைோல் தோரை ககோல்ைப்பட்டோர்.

உண்மமயில், துணிச் ல் மிக்கேர்களும்,

புறமுதுகிடாதேர்களுமான இரண்டு {2} அகக்ஷௌஹிணிக்கு [4] ரேைோை
பனட வரர்கனளக்
ீ ககோன்றவரும், புத்திக்கூர்மம மிக்கேருமான அந்த
ேரர்
ீ {துமராணர்}, இறுதியாக உயர்ந்த நிமலமய அமடந்தார்.
உண்மமயில், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அமடேதற்கு அரிதான
மிகக் கடினமான ாதமனகமள அமடந்த அேர் {துமராணர்}, இறுதியில்
சகாடுஞ்ச யல்புரிந்த பாஞ் ாலர்களாலும் பாண்டேர்களாலும்
சகால்லப்பட்டார்.

[4] மேறு பதிப்பு ஒன்றில் "ஒரு அசக்ஷௌஹிணிக்கு மமல்"

என்மற ச ால்லப்பட்டுள்ளது. மன்மத நாத தத்தர் பதிப்பில்
கங்குலியில் உள்ளமதப் மபாலமே "இரண்டு
அசக்ஷௌஹிணிக்கு மமல்" என்மற உள்ளது.

மபாரில் ஆ ான் {துமராணர்} சகால்லப்பட்ட மபாது, ஓ! ஏகாதிபதி

{திருதராஷ்டிரமர}, அமனத்து உயிரினங்கள் மற்றும் துருப்புகள்
அமனத்தின் உரத்த ஆரோரம் ஆகாயத்தில் எழுந்தது. “ஓ! இது
நிந்திக்கத்தக்கது” என்ற உயிரினங்களின் கதறல் ோனத்திலும்,
பூமியிலும், இமேகளுக்கு இமடப்பட்ட இமடசேளியிலும், திம கள்
மற்றும் துமணத்திம களிலும் எதிசராலித்துக் மகட்கப்பட்டது.
மதேர்கள், பித்ருக்கள், அேரது {துமராணரின்} நண்பர்கள் ஆகிய
அமனேரும் அந்த ேலிமமமிக்க ேரரான
ீ பரத்வோஜர் ேகன் {துரரோணர்}
இப்படிக் ககோல்ைப்பட்டனதக் கண்டைர். சேற்றி அமடந்த
பாண்டேர்கள் ிங்க முைக்கங்கள் ச ய்தனர். அேர்களது உரத்த
கூச் லால் பூமிமய நடுங்கியது” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 40 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உணர்வுகனள இைந்த திருதரோஷ்டிரன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 009

Dhritarashtra lost his senses! | Drona-Parva-Section-009 | Mahabharata In Tamil

(துரரோணோபிரேக பர்வம் – 09)

பதிவின் சுருக்கம்: துரரோணரின் கபருனேகனளச் கசோல்ைி வருந்திய

திருதரோஷ்டிரன், தன் உணர்வுகனள இைந்து ேயங்கியது...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, “ஆயுதங்கமளத் தரிப்மபார்

அமனேரிலும் அதிகமாக ஆயுதங்கமள அறிந்த துரரோணனரப்
போண்டவர்களும் சிருஞ்சயர்களும் ரபோரில் எவ்வோறு ககோன்றைர்?
(மபாரிடும் மயத்தில்) அேரது மதர் உமடந்ததா? (எதிரிமயத்)
தாக்கும்மபாது அேரது ேில் ஒடிந்ததா? அல்லது, துமராணர்
கேனக்குமறோக இருந்த மநரத்தில் அேர் தனது மரண அடிமயப்
சபற்றாரா?

ஓ! குைந்தாய் { ஞ் யா}, எதிரிகளால் அேமதிக்கத் தகாத ேரரும்,

ீ
தங்கச் ிறகுகள் சகாண்ட அடர்த்தியான கமணகளின் மாரிமய
இமறப்பேரும், கர நளினம் {லாகேம்} சகாண்டேரும், பிராமணர்களில்
முதன்மமயானேரும், அமனத்மதயும் ாதித்தேரும், மபார்க்கமலயின்
அமனத்து ேமககமளயும் அறிந்தேரும், சபரும் தூரத்திற்குத் தன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 41 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கமணகமள ஏேேல்லேரும், தற்கட்டுப்பாடு சகாண்டேரும்,

ஆயுதங்களின் பயன்பாட்டில் சபரும் திறம்சபற்றேரும், சதய்ேக
ீ
ஆயுதங்கமளத் தரித்தேரும், மங்காத புகழ் சகாண்டேரும், எப்மபாதும்
கேனம் நிமறந்தேரும், மபாரில் கடுஞ் ாதமனகமள அமடந்தேருமான
அந்த ேலிமமமிக்க ேரமர
ீ {துமராணமரப்} பாஞ் ால இளேர னான
அந்தப் பிருேதன் ேகன் (துருபதன் ேகன் திருஷ்டத்யும்ைன்) எவ்வோறு
ககோன்றோன்?

நால்ேமக ஆயுதங்கமளக் சகாண்டேரான அந்த ேரர்,

ீ ஐமயா! ,
ேில்லாளித்தன்மம சகாண்ட அந்தத் துமராணர் சகால்லப்பட்டார் என்று
நீ ச ால்ேதாலும், உயர் ஆன்ம பிருஷதன் மகனால்
{திருஷ்டத்யும்னனால்}, துணிச் ல்மிக்கத் துமராணமர
சகால்லப்பட்டாசரன்பதாலும், முயற்சினய விட விதிரய
வைினேயோைது என சேளிப்பமடயாக எனக்குத் சதரிகிறது. புலித்
மதால்களால் மூடப்பட்டதும், பசும்சபான்னால் அலங்கரிக்கப்பட்டதுமான
தனது பிரகா மான மதரில் ச ல்லும் அந்த ேரர்
ீ {துமராணர்}
சகால்லப்பட்டமதக் மகட்டு என்னால் துயமரப் மபாக்க முடியேில்மல.

ஓ! ஞ் யா, இைிந்தவைோை நோன், துமராணர் சகால்லப்பட்டமதக்

மகட்டும் உயிமராடிருப்பதால், பிறரின் துன்பத்தில் ேிமளந்த துயரத்தால்
எேனும் இறப்பதில்மல என்பதில் ஐயமில்மல. ேிதிமய அமனத்திலும்
ேலியது என்றும், முயற் ி கனியற்றது {பலனற்றது} என்றும் நான்
கருதுகிமறன். துமராணரின் மரணத்மதக் மகட்டும், நூறு துண்டுகளாக
என் இதயம் உமடந்து மபாகாததால் கடுமமயாக இருக்கும் அது {என்
இதயம்} நிச் யம் இரும்பாலானமத. ரவதங்கள், எதிர்கோைத்னத
அறியும் உளவியல், வில்ைோளித்தன்னே ஆகியவற்றின் கல்வினயப்
கபற ேிரும்பி எேருக்காகப் பிராமணர்களும், இளேர ர்களும்
காத்திருந்தார்கமளா, ஐமயா, அேர் {துமராணர்} எவ்ோறு காலனால்
எடுத்துக் சகாள்ளப்பட்டார்?

சபருங்கடல் ேறண்டு மபாேமதப் மபாலமோ, மமரு அதன்

இடத்தில் இருந்து சபயர்க்கப்படுேமதப் மபாலமோ, அல்லது
ஆகாயத்தில் இருந்து சூரியன் ேழ்ேமதப்
ீ மபாலமோ ஆன துமராணரின்
ேழ்ச்
ீ ிமய என்னால் சபாறுத்துக் சகாள்ள முடியேில்மல. தீமயாமர
ஒடுக்குபேராகவும், நல்மலாமரக் காப்பேராகவும் அேர் இருந்தார்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 42 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இைிந்த துரிரயோதைனுக்கோகத் தன் உயினர எவர் ககோடுத்தோரரோ,

எேருமடய ஆற்றலால் என் தீய மகன்களுக்கு சேற்றியில் ேிருப்பம்
உண்டானமதா, எேருமடய புத்திக்கூர்மம பிருஹஸ்பதி அல்லது
உசோைஸுக்கு {சுக்ரோச்சோரியருக்கு} இமணயானமதா, ஐமயா, அந்த
எதிரிகமளமய எரிப்பேர் {துமராணர்} எவ்ோறு சகால்லப்பட்டார்? [1].

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இங்மக ேிடுபட்ட ஒரு பத்தியும்

இருக்கிறது. அது பின்ேருமாறு: “சபரும் மகிமம சகாண்ட
எேர், தனக்குக் கீ ழ் இருந்த மபார்ேரர்கள்
ீ அமனேரும்
நிமலத்திருக்கக் காரணமாக இருந்தாமரா, எேருக்குக் காலன்
ே ப்பட்டிருந்தாமனா, அந்தத் துமராணர் எவ்ோறு
சகால்லப்பட்டார்?” என்று அதிக ேரி இருக்கிறது.

ிேப்பு நிறத்தாலானமேயும், தங்க ேமலயால் மூடப்பட்டமேயும்,

காற்றின் மேகத்மதக் சகாண்டமேயும், மபாரில் எந்த ஆயுதத்தாலும்
தாக்கப்பட முடியாதமேயும், சபரும் பலம் சகாண்டமேயும்,
உற் ாகமாகக் கமனப்பமேயும், நன்கு பயிற் ியளிக்கப்பட்டமேயும்,
ிந்து இனத்மதச் ம ர்ந்தமேயும், அேரது {துமராணரின்} மதரில்
பூட்டப்பட்டிருந்தமேயும், அந்த ோகனத்மதச் ிறப்பாக இழுத்தமேயும்,
மபார்க்களத்தின் மத்தியில் எப்மபாதும் பாதுகாப்பாக இருந்தமேயுமான
அேரது சபரிய குதிமரகள் பலேனமமடந்து
ீ மயக்கமுற்றனோ? மபாரில்,
ங்சகாலிகள் மற்றும் மபரிமகசயாலிகமளக் மகட்டு முைங்கும்
யாமனகளின் பிளிறல்கமளப் சபாறுமமயாகத் தாங்கிக் சகாண்டு,
ேிற்களின் நாசணாலி, கமணகள் மற்றும் பிற ஆயுதங்களின் மமை
ஆகியேற்றால் நடுங்காது, தங்கள் மதாற்றத்தாமலமய எதிரியின்
ேழ்ச்
ீ ிமய முன்னறிேித்துக் சகாண்டு, (கடும் உமைப்பின் ேிமளோல்)
எப்மபாதும் சபருமூச்சு ேிடாமல், கமளப்பு மற்றும் ேலிகள்
அமனத்திற்கும் மமலாக இருந்தமேயான பரத்ோெர் மகனின்
{துமராணரின்} மதமர இழுத்த அந்த மேகமான குதிமரகள் எவ்ோறு
ேழ்த்தப்பட்டன?
ீ அத்தகு குதிமரகமள அேரது தங்கத் மதரில்
பூட்டப்பட்டிருந்தன. அத்தகு குதிமரகமள அந்த நரேரர்களில்
ீ {human
heroes} முதன்மமயானேரால் {துமராணரால்} அதில் {அந்தத் மதரில்}
பூட்டப்பட்டது.

பசுந்தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட தன் ிறந்த மதரில் ஏறிய

அேரால் {துமராணரால்}, ஓ! மகமன { ஞ் யா}, ஏன் பாண்டேப் பமட

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 43 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

எனும் கடமலக் கடக்க முடியேில்மல? எந்த ேரர்,

ீ பிற ேரர்களிடம்
ீ
எப்மபாதும் கண்ணமர
ீ ேரேமைப்பாமரா, எேருமடய (ஆயுத) அறிமே
உலகின் ேில்லாளிகள் அமனேரும் நம்பி இருந்தனமரா, அந்தப்
பரத்ோெர் மகன் {துமராணர்} மபாரில் அமடந்த ாதமன என்ன?
உண்மமயில் { த்தியத்தில்} உறுதியான பற்று சகாண்டேரும், சபரும்
ேலிமம சகாண்டேருமான துமராணர், உண்மமயில் மபாரில் என்ன
ச ய்தார்?

ச ார்க்கத்தில் உள்ள க்ரனுக்கு {இந்திரனுக்கு} ஒப்பானேரும்,

ேரர்களில்
ீ முதல்ேரும், ேில்தரித்மதார் அமனேரிலும்
முதன்மமயானேரும், கடும் ாதமனகமள அமடந்தேருமான
அேருடன் {துமராணருடன்} மமாதிய மதர்ேரர்கள்
ீ யாேர்? தங்கத் மதமரக்
சகாண்டேரும், சபரும் ேலிமமயும் பலமும் சகாண்டேரும், கதய்வக
ீ
ஆயுதங்கனள இருப்புக்குத் தூண்டி அனைப்பவருேோை அேமர
{துமராணமரக்} கண்டதும் பாண்டேர்கள் தப்பி ஓடினார்களா? அல்லது
நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரன், தன் தம்பிகளுடன் கூடி, பாஞ் ால
இளேர மன (திருஷ்டத்யும்னமனத்) தன் கட்டுக் கயிறாகக் சகாண்டு [2]
அமனத்துப் பக்கங்களிலும் தன் துருப்புகளால் துமராணமரச் சூழ்ந்து
சகாண்டு அேமரத் தாக்கினானா?

[2] ஒருமேமள இது, பாதுகாப்பிற்குத் தயாராக

திருஷ்டத்யும்னமன நிற்க மேத்தார் என்ற சபாருமளக்
சகாண்டிருக்கலாம் என இங்மக கங்குலி ேிளக்குகிறார்.

போர்த்தன் {அர்ஜுைன்}, தன் மநரான கமணகளால் பிற

மதர்ேரர்கமளத்
ீ தடுத்திருக்க மேண்டும், அதன்பிறமக
பாேச்ச யல்கமளப் புரியும் பிருஷதன் மகன் {திருஷ்டத்யும்னன்}
துமராணமரச் சூழ்ந்திருக்க மேண்டும். அர்ெுனனால் பாதுகாக்கப்பட்ட
மூர்க்கமான திருஷ்டத்யும்னமனத் தேிர அந்த ேலிமமமிக்க ேரருக்கு
ீ
{துமராணருக்கு} மரணத்மதக் சகாடுக்கக்கூடிய மேறு எந்த ேரமனயும்
ீ
நான் காணேில்மல. மககயர்கள், ம திகள், கரூ ர்கள், மத்ஸ்யர்கள்
மற்றும் பிற மன்னர்கள், பாம்மப சமாய்க்கும் எறும்புகமளப் மபால
ஆ ாமன {துமராணமரச்} சூழ்ந்திருந்த மபாது, அேர் {துரரோணர்} ஏரதோ
ஒரு கடுனேயோை சோதனையில் ஈடுபட்டிருக்கும்ரபோரத
இைிந்தவைோை திருஷ்டத்யும்ைன் அவனரக் ககோன்றிருப்போன் என்று
கதரிகிறது. இதுரவ என் எண்ணம்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 44 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மேதங்கமளயும், அதன் அங்கங்கமளயும், ஐந்தாேதான (ஐந்தாேது

மேதமான) ேரலாறுகமளயும் {புராணங்கமளயும்} கற்று, ஆறுகளுக்குக்
கடமலப் மபாலப் பிராமணர்களுக்குப் புகலிடமாக இருந்த அந்த
எதிரிகமள எரிப்பேர் எேமரா, பிரோேணர் ேற்றும் க்ஷத்திரியர் எை
இருவனகயில் வோழ்ந்தவர் எேமரா, ஐமயா! ேயதால் முதிர்ந்த அந்தப்
பிராமணர் {துமராணர்} ஆயுத முமனயில் எவ்ோறு தன் முடிமேச்
ந்தித்திருக்க முடியும்? சபருமமமிகுந்தேராக இருப்பினும், என்
காரணமாக அேர் அேமானத்மதயும், துன்பத்மதயும் அமடய மநர்ந்தமத.
தகாதேராக இருப்பினும் அேர் குந்தி மகனின் {அர்ெுனனின்} மககளால்
தன் நடத்மதக்கான கனிமய அமடந்தார் [3]. உலகத்தில் ேில் தரிப்மபார்
அமனேரும் எேரது ாதமனகமள நம்பியிருக்கிறார்கமளா,
உண்மமமய உறுதியாகப் பின்பற்றுபேரும், சபரும் திறன்
சகாண்டேருமான அந்த ேரர்
ீ {துமராணர்}, ஐமயா, ச ல்ேத்மத ேிரும்பும்
நபர்களால் எவ்ோறு சகால்லப்பட முடியும்?

[3] அர்ெுனமன ஆயுதப் பயிற் ியில் கேனமாக

ேளர்த்ததால், தன் அக்கமற மற்றும் உமைப்புக்கான
கனிமய {பலமன} மரணத்தின் ேடிேில், அதுவும் தன்
ீடனின் மககளாமல மரணத்மதப் சபறும் நிமலமயத்
துமராணர் அமடந்தார் எனத் திருதராஷ்டிரன் ச ால்ேதாகத்
சதரிகிறது எனக் கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.

சபரும் ேலிமமயும், சபரும் க்தியும் சகாண்டு ச ார்க்கத்தில்

உள்ள க்ரமன {இந்திரமனப்} மபால உலகத்தில் முதன்மமயான அேர்
{துமராணர்}, ஐமயா, சிறுேீ ைோல் ககோல்ைப்படும் திேிங்கைத்னதப்
ரபோைப் பார்த்தர்களால் {பாண்டேர்களால்} எவ்ோறு சகால்லப்பட
முடியும்? சேற்றிமய ேிரும்பும் எந்த ேரனும்
ீ எேரிடம் உயிமராடு தப்ப
முடியாமதா, மேத அன்மப ேிரும்புமோரின் மேத ஒலி,
ேில்லாளித்தன்மமயில் திறத்மத ேிரும்புமோரின் ேிற்களால்
உண்டான நாசணாலி ஆகிய இரண்டும் எேரிடம் நீங்காதிருந்தமதா,
ஒருமபாதும் உற் ாகமிைக்காமல் எேர் இருந்தாமரா, ஐமயா, ச ைிப்மபக்
சகாண்டேரும், மபாரில் ேழ்த்தப்பட
ீ முடியாதேருமான அந்த ேரர்,
ீ
ிங்கத்திற்மகா, யாமனக்மகா ஒப்பான ஆற்றமலக் சகாண்ட அந்த ேரர்
ீ
சகால்லப்பட்டிருக்கிறார். அேர் இறந்தார் என்ற கருத்மதமய என்னால்
சபாறுத்துக் சகாள்ள முடியேில்மல [4]. எேருமடய புகழ்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 45 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மங்கேில்மலமயா, எேருமடய ேலிமம அேமதிக்கப்பட்டதில்மலமயா

அந்த சேல்லப்பட முடியாத ேரமர
ீ {துமராணமர}, மனிதர்களில்
முதன்மமயாமனார் பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத பிருஷதன்
மகனால் {திருஷ்டத்யும்னனால்} மபாரில் எவ்ோறு சகால்ல முடியும்?

[4] மேறு பதிப்பில் இந்தப் பத்தியில் இதற்கு மமலும்

இருக்கிறது. அது பின்ேருமாறு: “அேர் உலகத்மதமய
எதிர்த்து மபாரிடக்கூடியேராயிற்மற? எேர்
பிரம்மேர்ச் ஸில் நான்முகனுக்கு {பிரம்மனுக்கு}
ஒப்பானேமரா, க்ஷத்திரிய தர்மத்தில் நாராயணனுக்கு
இமணயானேமரா, முழுமமயான பிரம்மக்ஷத்திரிய ஒளிகள்
ஈஸ்ேரனுக்கு ே ப்பட்டிருந்தது மபால எேருக்கு
ே ப்பட்டிருந்தனமோ, கீ ழ்ப்படுத்த முடியாத புகழும்,
பலமும் உள்ளேரான அந்தத் துமராணமரப் மபாரில்
சேல்ேதற்கு ேல்லமமயுள்ளேன் எேன்? யுதிஷ்டிரனின்
தேத்தினால் என்மனச் ம ர்ந்த குரு ேரர்கள்
ீ அமனேரும்
குதிமரகள், மதர்கள், யாமனகள் ஆகியேற்மறாடு
சகால்லப்பட்டார்கள் என நான் நிமனக்கிமறன்”.

துமராணருக்கு முன்பும், அேருக்குப் பக்கத்திலும் நின்று அேமரப்

பாதுகாத்தபடி மபாரிட்டேர்கள் யாேர்? அமடேதற்குக் கடினமான அந்த
முடிமே அமடயும்மபாது, அேருக்குப் பின்புறத்தில் ச ன்றேர்கள்
யாேர்? துமராணரின் ேலது மற்றும் இடது க்கரங்கமளப் பாதுகாத்த
உயர் ஆன்ம ேரர்கள்
ீ யாேர்? மபாரில் அந்த ேரர்
ீ {துமராணர்}
மபாராடிக்சகாண்டிருந்த மபாது அேருக்கு முன்னிமலயில் இருந்தேர்
யாேர்? அந்தச் ந்தர்ப்பத்தில், தங்கள் உயிமரமய ேிடத்துணிந்து,
முகத்துக்கு முகமாக மரணத்மதச் ந்தித்தேர்கள் யாேர்? துமராணரின்
மபாரில் இறுதிப் பயணத்தில் ச ன்ற ேரர்கள்
ீ யாேர்?

துமராணரின் பாதுகாப்பிற்காக நியமிக்கப்பட்ட அந்த

க்ஷத்திரியர்களில் எேராேது தங்கமளப் சபாய்யர்களாக நிரூபித்துக்
சகாண்டு அந்த ேரமர
ீ {துமராணமரப்} மபாரில் மகேிட்டனரா? அப்படிக்
மகேிடப்பட்டுத் தனியாக இருந்தமபாது எதிரியால் அேர் {துமராணர்}
சகால்லப்பட்டாரா? சபரும் ஆபத்திமலமய இருந்தாலும் அச் த்தால்
மபாரில் எப்மபாதும் புறமுதுகிடாதேர் துமராணர். அப்படியிருக்மகயில்
எதிரியால் அேர் எவ்ோறு சகால்லப்பட்டார்?

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 46 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! ஞ் யா, சபரும் துன்பத்தில் இருந்தாலும் கூட, ஒரு ிறப்பு

மிகுந்த மனிதன் தன் ேலிமமயின் அளவுக்குத் தக்க தன் ஆற்றமலப்
பயன்படுத்துோன். இமேயாவும் துமராணரிடம் இருந்தன. ஓ! குைந்தாய்
{ ஞ் யா}, நோன் என் புைனுணர்னவ இைக்கிரறன். இந்த உனரயோடல்
சிறிது ரநரம் நிற்கட்டும். என் உணர்வுகள் ேீ ண்ட பிறகு, ஓ! சஞ்சயோ,
ேீ ண்டும் உன்னை நோன் ரகட்கிரறன்” {என்றோன் திருதரோஷ்டிரன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 47 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

திருதரோஷ்டிரைின் விசோரனண!
- துரரோண பர்வம் பகுதி – 010

Dhritarashtra’s enquiry! | Drona-Parva-Section-010 | Mahabharata In Tamil

(துரரோணோபிரேக பர்வம் – 10)

பதிவின் சுருக்கம்: தன் பனடவரர்களில்

ீ யோர் யோர், போண்டவர்களில் யோர் யோனரத்
துரரோணனர அணுகவிடோேல் தடுத்தைர் எைச் சஞ்சயைிடம் ரகட்கும்
திருதரோஷ்டிரன்...

னவசம்போயைர் {ஜைரேஜயைிடம்} ச ான்னார், “சூத மகனிடம்

{சஞ்சயைிடம்} இப்படிப் மப ிய திருதரோஷ்டிரன், அதீத துயரத்தால்
இதயம் பீடிக்கப்பட்டும், தன் மகனின் {துரிரயோதைைின்} கவற்றியில்
நம்பிக்னகயிைந்தும் தனரயில் விழுந்தோன். உணர்வுகமள இைந்து
கீ மை ேிழுந்த அேமனக் {திருதராஷ்டிரமனக்} கண்ட அேனது
பணியாட்கள் {தாதிகள்}, அேனுக்கு ேி ிறிேிட்டுக் சகாண்மட
நறுமணமிக்கக் குளிர்ந்த நீமர அேன் மீ து சதளித்தனர். அேன்
{திருதராஷ்டிரன்} ேிழுந்தமதக் கண்ட பாரதப் சபண்மணிகள், ஓ! மன்னா
{ெனமமெயா}, அமனத்துப் பக்கங்களிலும் அேமனச் சூழ்ந்து சகாண்டு
தங்கள் மககளால் அேனுக்கு {திருதராஷ்டிரனுக்கு} சமன்மமயாகத்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 48 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தடேிக் சகாடுத்தனர். கண்ண ீரால் தமடபட்ட குரலுடன், அந்த அர ப்

சபண்மணிகள் தமரயில் இருந்த மன்னமன சமதுோக எழுப்பி அேமன
{திருதராஷ்டிரமன} அேனது ஆ னத்தில் இருத்தினார்கள். மன்னன்
{திருதராஷ்டிரன்} இருக்மகயில் இருந்தாலும் மயக்கத்தின்
ஆதிக்கத்திமலமய சதாடர்ந்து நீடித்தான். அேமனச் சுற்றி நின்று
அேர்கள் ேி ிறிேிட்ட மபாது, அேன் {திருதராஷ்டிரன்} முற்றிலும்
அம ேற்று இருந்தான். பிறகு, அந்த ஏகாதிபதியின் {திருதராஷ்டிரனின்}
உடலில் ஒரு நடுக்கம் ஏற்பட்டு, அேன் சமல்ல தனது உணர்வுகமள
மீ ண்டும் சபற்றான். பிறகு, அேன் {திருதராஷ்டிரன்}, சூத சோதினயச்
ரசர்ந்த கவல்கணன் ேகைிடம் {சஞ்சயைிடம்}, மபாரில் மநர்ந்த
ம்பேங்கள் குறித்து மீ ண்டும் ேி ாரிக்க ஆரம்பித்தான்.

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, “தன் ஒளியால் இருமள

ேிலக்கும் உதயச் சூரியமனப் மபான்றேனும், மகாபம் சகாண்ட
மதயாமனமயப் மபால எதிரிமய எதிர்த்து மேகமாக ேிமரபேனும்,
சபண் யாமனமயாடு ம ருேதற்காகப் பமக யாமனமய எதிர்த்துச்
ச ல்லும் மதயாமனமயப் மபான்றேனும், பமகக்கூட்டங்களின்
பமடத்தமலேர்களால் சேல்லப்பட முடியாதேனுமான அந்த
அஜோதசத்ரு {யுதிஷ்டிரன்} ேந்த மபாது, துரரோணரிடம் ச ல்ல ேிடாமல்
அேமனத் தடுத்த (என் பமடயின்) ேரர்கள்
ீ யாேர்?

மனிதர்களில் முதன்மமயானேனும், மபாரில் என் பமடயின்

துணிச் ல்மிக்க ேரர்கள்
ீ பலமரக் சகான்றேனும், ேலிமமமிக்கக்
கரங்கமளயும், புத்திக்கூர்மமமயயும், கலங்கடிக்கமுடியாத
ஆற்றமலயும் பமடத்த ேரமிக்க
ீ இளேர னும், எவரின்
துனணயுேின்றித் தன் போர்னவயோல் ேட்டுரே துரிரயோதைைின்
கேோத்த பனடனயயும் எரிக்கவல்ைவனும், சேற்றியில் ேிருப்பம்
சகாண்டேனும், ேில்லாளியும், மங்காப் புகழ் சகாண்ட ேரனும்,
ீ முழு
உலகத்திலும் தற்கட்டுப்பாடு சகாண்ட ஏகாதிபதி என்று
மதிக்கப்படுபேனான அந்த ேரமன
ீ {யுதிஷ்டிரமனச்} சூழ்ந்து {அேமனத்
தடுத்த} (என் பமடயின்) ேரர்கள்
ீ யாேர்?

சேல்லப்பட முடியாத இளேர னும், மங்காப் புகழ் சகாண்ட

ேில்லாளியும், மனிதர்களில் புலியும், குந்தியின் மகனும், எதிரிமய
எதிர்த்து எப்மபாதும் சபரும் ாதமனகமளச் ச ய்யும் ேலிமமமிக்க
ேரனும்,
ீ சபரும் உடற்கட்டும், சபரும் துணிவும் சகாண்ட ேரனும்,
ீ

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 49 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பத்தாயிரம் {10000} யாமனகளுக்கு நிகரான பலத்மதக் சகாண்டேனுமான

அந்தப் பீேரசைன் கபரும் ரவகத்துடன் துரரோணரிடம் வந்த ரபோது, ஓ!
என் பமடமய மநாக்கி ேிமரந்து ேந்த அேமனச் சூழ்ந்து சகாண்ட என்
பமடயின் துணிச் ல்மிக்கப் மபாராளிகள் யாேர்?

மமகங்களின் திரமளப் மபாலத் சதரிபேனும், மமகங்கமளப்

மபாலமே இடிகமள சேளியிடுபேனும், மமை சபாைியும் இந்திரமனப்
மபாலமே கமணமாரி சபாைிபேனும், தன் உள்ளங்மககளின் தட்டல்கள்
மற்றும் தன் மதர்ச் க்கரங்களின் ட டப்சபாலி ஆகியேற்றால் திம கள்
அமனத்மதயும் எதிசராலிக்கச் ச ய்பேனும், மின்னலின் கீ ற்மறப்
மபான்ற ேில்மலக் சகாண்டேனும், தன் க்கரங்களின்
ட டப்சபாலிமயமய முைக்கங்களாகக் சகாண்ட மமகத்துக்கு ஒப்பான
மதமரக் சகாண்டேனும், தன் கமணகளின் “ேிஸ்” ஒலியாமல மிகக்
கடுமமயானேனாகத் சதரிபேனும், பயங்கரமான மமகத்துக்சகாப்பான
மகாபத்மதக் சகாண்டேனும், புயமலப் மபான்மறா, மமகத்மதப் மபான்ற
மேகத்மதக் சகாண்டேனும், எதிரியின் முக்கிய அங்கங்கமளமய
எப்மபாதும் துமளப்பேனும், கமணகமளத் தரித்துக் சகாண்டு
பயங்கரமாகத் மதான்றுபேனும், காலமனப் மபாலமே திம கள்
அமனத்மதயும் மனிதக் குருதியால் குளிக்க மேப்பேனும், கடுமுழுக்கம்
ச ய்பேனும், பயங்கர முகத்மதாற்றம் சகாண்டேனும், கோண்டீவத்னதத்
தரித்துக் சகாண்டு, துரிமயாதனன் தமலமமயிலான என் ேரர்களின்
ீ
மமல் கல்லில் கூர்த்தீட்டப்பட்டமேயும், கழுகிறகுகளால்
ஆனமேயுமான கமணகமளத் சதாடர்ச் ியாகப் சபாைிபேனும், சபரும்
புத்திக்கூர்மம சகாண்ட ேரனும்,
ீ சபரும் க்தி சகாண்ட மதர்ேரனுமான
ீ
அந்தப் பீபத்சு {அர்ஜுைன்} உங்களிடம் வந்த ரபோது, ஐரயோ, உங்கள்
ேைநினை எப்படி இருந்தது?

சபரும் குரங்மகத் தன் சகாடியில் சகாண்ட அந்த ேரன்,

ீ
அடர்த்தியான கமண மமையால் ஆகாயத்மதத் தடுத்தமபாது, அந்தப்
பார்த்தமன {அர்ெுனமனக்} கண்ட உங்கள் மன நிமல எப்படி இருந்தது?
அர்ெுனன், தான் ேரும் ேைியிமலமய கடும் ாதமனகமள அமடந்து,
காண்டீேத்தின் நாசணாலியால் உங்கள் துருப்புகமளக் சகான்றபடி
உங்கமள எதிர்த்தானா? சூறாேளியானது ம ர்ந்திருக்கும்
மமகத்திரள்கமள அைிப்பமதப் மபாலமோ, நாணற்காடுகமள அேற்றின்
ஊடாகப் பாய்ந்து ாய்ப்பமதப் மபாலமோ தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} [1]
உங்கள் உயிர்கமள எடுத்தானா? காண்டீேதாரிமய {அர்ெுன்மனப்}

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 50 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபாரில் தாங்கிக் சகாள்ள ேல்ல மனிதன் எேன் இருக்கிறான்?

(பமகயணியின்) பமடயின் முகப்பில் இேன் {அர்ெுனன்} இருக்கிறான்
என்று மகட்டாமல, ஒவ்சோரு எதிரியின் இதயமும் இரண்டாகப் பிளந்து
ேிடுமம!

[1] கங்குலியில் இந்த இடத்தில் துரிமயாதனன் என்ற சபயமர

இருக்கிறது. ஆனால் இது சபாருந்தி ேராததால் இங்மக
தனஞ் யன் என்று மாற்றியிருக்கிமறன். மேசறாரு
பதிப்பிலும், மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் இந்த இடத்தில்
தனஞ் யன் என்மற இருக்கிறது.

துருப்புகள் நடுங்கி, ேரர்கமள

ீ கூட அச் த்தால் பீடிக்கப்பட்ட அந்தப்
மபாரில், துமராணமரக் மகேிடாமல் இருந்மதார் யாேர்? அச் த்தால்
அேமர {துமராணமரக்} மகேிட்ட மகாமைகள் யாேர்? மபாரில் மனித
க்திக்கு அப்பாற்பட்ட மபாராளிகமளயும் ேழ்த்திய
ீ தனஞ் யனின்
{அர்ெுனனின்} ேடிேத்தில் ேந்த காலமன {மரணத்மத} உயிருக்குக்
கிஞ் ிற்றும் அஞ் ாமல் முகத்துக்கு முகம் மநராகச் ந்தித்மதார் யாேர்?
மமகங்களின் முழுக்கத்திற்கு ஒப்பான காண்டீே ஒலிமயயும்,
சேண்குதிமரகள் பூட்டப்பட்ட மதரில் ேரும் அந்த ேரனின்
ீ
{அர்ெுனனின்} மேகத்மதயும் என் துருப்புகள் தாங்க இயன்றமேயல்ல.
விஷ்ணுனவ {கிருஷ்ணனைத்} ரதரரோட்டியோகவும், தைஞ்சயனை
{அர்ஜுைனைப்} ரபோர் வரைோகவும்
ீ ககோண்ட அந்தத் ரதர்,
ரதவர்களும் அசுரர்களும் ஒன்று ரசர்ந்தோலும் வழ்த்தப்பட
ீ
முடியோதது என்ரற நோன் கருதுகிரறன்.

சமன்மமயானேனும், இமளஞனும், துணிச் ல்மிக்கேனும், மிக

அைகிய முகத் மதாற்றம் சகாண்டேனும், புத்திக்கூர்மம, திறம் மற்றும்
ேிமேகத்மதக் சகாமடயாகக் சகாண்டேனும், மபாரில் கலங்கடிக்கப்பட
முடியா ஆற்றல் சகாண்டேனும், பாண்டுேின் மகனுமான நகுைன்,
மபசராலியுடன் பமகேரர்கள்
ீ அமனேமரயும் பீடித்து, துமராணமர
மநாக்கி ேிமரந்த மபாது, அேமன {நகுைனைச்} சூழ்ந்து ககோண்ட (என்
பனட) வரர்கள்
ீ யோவர்?

கடும் நஞ்சுமிக்கக் மகாபக்காரப் பாம்புக்கு ஒப்பானேனும், சேண்

குதிமரகமளக் சகாண்டேனும், மபாரில் சேல்லப்பட முடியாதேனும்,
சமச் த்தகுந்த மநான்புகமள மநாற்பேனும், தன் காரியங்களில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 51 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கலங்கடிக்கப்பட முடியாதேனும், அடக்கத்மதக் சகாமடயாகக்

சகாண்டேனும், மபாரில் ேழ்த்தப்பட
ீ முடியாதேனுமான சகோரதவன்
நம்மிடம் ேந்தமபாது, அேமன {சகோரதவனைச்} சூழ்ந்து ககோண்ட (என்
பனட) வரர்கள்
ீ யோவர்?

ச ௌேரீ மன்னனின் சபரும்பமடமய சநாறுக்கி, ீரான

அங்கங்கமளக் சகாண்ட அைகிய மபாெக் கன்னிமகமயத் தன்
மமனேியாகக் சகாண்டேனும், மனிதர்களில் காமளயும், உண்மம,
உறுதி, துணிச் ல் மற்றும் பிரம்மச் ரியத்மத எப்மபாதும் சகாண்டேனும்,
சபரும் ேலிமமமயக் சகாமடயாகக் சகாண்டேனும், எப்மபாதும்
உண்மம பயில்பேனும், எப்மபாதும் உற் ாகமிைக்காதேனும்,
சேல்லப்பட முடியாதேனும், மபாரில் ோசுமதேனுக்கு {கிருஷ்ணனுக்கு}
இமணயானேனும், அேனாமலமய {கிருஷ்ணனாமலமய} தன்மனப்
மபான்ற இரண்டாமேன் என்று கருதப்பட்டேனும், தனஞ் யன்
{அர்ெுனன்} அளித்த கல்ேியால் கமணகமளப் பயன்படுத்துேதில்
முதன்மமயானேனும், ஆயுதங்களில் பார்த்தனுக்மக {அர்ெுனனுக்மக}
இமணயான மபார்ேரனும்,
ீ யுயுதோைன் என்று
அனைக்கப்பட்டவனுேோை அந்தச் சோத்யகி, ஓ! , துரரோணனர
அணுகமுடியோதபடி தடுத்த (என் பனட) வரர்கள்
ீ யோவர்?

ேிருஷ்ணிகளில் முதன்மமயான ேரனும்,

ீ ேில்லாளிகள்
அமனேரிலும் சபரும் துணிச் ல் சகாண்டேனும், ஆயுதங்களில் (அதன்
பயன்பாட்டிலும், அறிேிலும்) ரோேருக்கு {பரசுரோேருக்கு}
இமணயானேனுமான அந்தச் ாத்ேத குலத்தேனிடம் { ாத்யகியிடம்}
ஆற்றல், புகழ், உண்மம { த்தியம்}, உறுதி, புத்திக்கூர்மம, ேரத்தன்மம,
ீ
பிரம்மஞானம், உயர்ந்த ஆயுதங்கள் ஆகியன மக ேனிடம்
{கிருஷ்ணனிடம்} நிமலசபற்றிருக்கும் மூவுலகங்கமளப் மபால
நிமலசபற்றிருக்கின்றன. இந்தச் ாதமனகள் அமனத்மதயும்
சகாண்டேனும், மதேர்களாமலமய தடுக்கப்பட முடியாதேனும், சபரும்
ேில்லாளியுமான அந்தச் சோத்யகினயச் சூழ்ந்து ககோண்ட (என் பனட)
வரர்கள்
ீ யோவர்?

பாஞ் ாலர்களில் முதன்மமயானேனும், ேரமும்,

ீ உயர்பிறப்பும்
சகாண்டேனும், உயர் பிறப்மபக் சகாண்ட ேரர்கள்
ீ அமனேருக்கும்
பிடித்தமானேனும், மபாரில் நற்ச யல்கமளமய ச ய்பேனும்,
அர்ெுனனின் நன்மமயில் எப்மபாதும் ஈடுபடும் இளேர னும், என்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 52 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தீமமக்காகமே பிறந்தேனும், யமனுக்மகா, மேஸ்ரேணனுக்மகா

{குமபரனுக்மகா}, ஆதித்யனுக்மகா, மமகந்திரனுக்மகா, ேருணனுக்மகா
இமணயானேனும், சபரும் மதர்ேரனாகக்
ீ {மாகரதனாகக்} கருதப்படும்
இளேர னும், மபாரின் களத்தில் தன் உயிமரமய ேிடத்
துணிந்தேனுமான உத்தகேௌஜஸ்னஸ, ஓ! , சூழ்ந்து ககோண்ட (என்
பனட) வரர்கள்
ீ யோவர்?

ம திகளில் தனி ேரனாக

ீ சேளிப்பட்டு, அேர்கமளக் {ம திகமளக்}
மகேிட்டு பாண்டேர்களின் தரப்மப அரேமணத்த திருஷ்டரகது,
துமராணமர மநாக்கி ேிமரந்த மபாது, அேமன எதிர்த்தேர்கள் (என்
பமடேரர்களில்)
ீ யாேர்?

கிரிவ்ராெத்தில் [2] பாதுகாப்பாக இருந்த இளேர ன் துர்ெயமனக்

சகான்ற துணிச் ல்மிக்கக் ரகதுேோன், துமராணமர அணுகமுடியாதபடி
தடுத்த (என் பமட) ேரர்கள்
ீ யாேர்?

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “அபராந்த நாட்டில் கிரித்ோர

நகரத்தில் (எவ்ேிதத்தாலும்) சநருங்க முடியாத
இளேர மனக் சகான்ற மகதுமான் எனும் ேரமனத்
ீ
துமராணரிடம் நாடாமல் எேன் தடுத்தான்?” என்று
இருக்கிறது.

மனிதர்களில் புலியும், தன் (மமனியின்) ஆண்மம மற்றும்

சபண்மமயின் தகுதிகமளயும், தகுதியின்மமகமளயும் அறிந்தேனும் [3],
யக்ஞரசைன் {துருபதன்} மகனும், மபாரில் உயர் ஆன்ம பீஷ்மரின்
மரணத்திற்குக் காரணமாக அமமந்தேனுமான சிகண்டி துமராணமர
மநாக்கி ேிமரந்த மபாது அேமனச் சூழ்ந்து சகாண்ட (என் பமடயின்)
ேரர்கள்
ீ யாேர்?

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “சபண் மற்றும் ஆண்களின்

குணா குணங்கமள அறிந்த ிறந்த ஆண்மகன்” என்று
இருக்கிறது.

ேிருஷ்ணி குலத்தின் முதன்மமயான ேரனும்,

ீ ேில்லாளிகள்
அமனேரின் தமலேனும், தனஞ் யமன {அர்ெுனமன} ேிடப் சபரும்
அளவுக்கான ாதமனகள் அமனத்மதயும் சகாண்ட துணிவுமிக்க

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 53 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேரனும்,
ீ ஆயுதங்கள், உண்மம, பிரம்மச் ரியம் ஆகிேற்மற எப்மபாதும்
சகாண்டேனும், க்தியில் ோசுமதேனுக்கும் {கிருஷ்ணனுக்கும்},
பலத்தில் தனஞ் யனுக்கு {அர்ெுனனுக்கும்} இமணயானேனும்,
ஆதித்யனுக்கு இமணயான காந்திமயக் சகாண்டேனும்,
பிருஹஸ்பதிக்கு இமணயான புத்திமயக் சகாண்டேனும், ோமய
அகலத் திறந்த காலனுக்கு ஒப்பானேனுமான அந்த உயர் ஆன்ம
அபிேன்யு, துரரோணனர ரநோக்கி வினரந்த ரபோது, அவனைச் சூழ்ந்து
ககோண்ட (என் பனடயின்) வரர்கள்
ீ யோவர்? பயங்கர அறிவு சகாண்ட
இமளஞனும், பமகயணி ேரர்கமளக்
ீ சகால்பேனுமான அந்தச்
சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு}, ஓ! , துமராணமர மநாக்கி ேிமரந்த
மபாது உங்கள் மன நிமல எப்படி இருந்தது?

மனிதர்களில் புலிகளான திசரௌபதியின் மகன்கள், கடமல

மநாக்கிச் ச ல்லும் ஆறுகமளப் மபாலப் மபாரில் துமராணமர எதிர்த்து
ேிமரந்த மபாது அேர்கமளச் சூழ்ந்து சகாண்ட ேரர்கள்
ீ யாேர்?

பனிசரண்டு ேயதிமலமய (குைந்மதத்தனமான) ேிமளயாட்டுகள்

அமனத்மதயும் மகேிட்ட பிள்மளகளும், ிறப்பு மிக்க மநான்புகமள
மநாற்றேர்களும், ஆயுதங்களுக்காகப் பீஷ்மரிடம் காத்திருந்தேர்களும்,
திருஷ்டத்யும்ைைின் வரீ ேகன்களுேோை க்ஷத்ரஞ்சயன், க்ஷத்ரரதவன்,
கர்வத்னதப் ரபோக்கும் க்ஷத்ரவர்ேன், ேைதன் ஆகிமயார், ஓ,
துமராணமர அணுகாதபடித் தடுத்தது யார்?

மபாரில் நூறு மதர்ேரர்களுக்கும்

ீ மமன்மமயானேனாக ேிருஷ்ணிகளால்
கருதப்படும் ரசகிதோைன் துமராணமர அணுகாதபடி, ஓ! , அந்தப் சபரும்
ேில்லாளிமயத் தடுத்தது யார்? [4]

[4] இங்மக இதற்கு மமலும் ஒரு ேரி மேசறாரு பதிப்பில்,

“சேல்லப்பட முடியாதேனும், உதாரஸ்ோமுள்ளேனும்,
கலிங்கர்களின் கன்னிமயப் மபாரில் கேர்ந்தேனுமான
ோர்த்தமக்ஷமிமய {சு ர்மமனத்} துமராணரிடம் இருந்து
தடுத்தேன் எேன்?” என்றிருக்கிறது

அறம் ார்ந்மதாரும், ஆற்றல் சகாண்மடாரும், தடுக்கப்பட

முடியாமதாரும், இந்திரமகாபகம் என்றமைக்கப்படும் பூச் ிகளின்
நிறத்துக்கு ஒப்பாமனாரும், ிேப்புக் கே ங்கள், ிேப்பு ஆயுதங்கள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 54 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மற்றும் ிேப்பு சகாடிகமளக் சகாண்மடாரும், பாண்டேர்களுக்குத்

தாய்ேைி முமறயில் தம்பிகளும் [5], பின்னேர்களின் சேற்றிமய
எப்மபாதும் ேிரும்புபேர்களுமான ரககயச் சரகோதரர்கள் ஐவர்,
துமராணமரக் சகால்ல ேிரும்பி அேமர மநாக்கி ேிமரந்த மபாது, அந்த
ேரமிக்க
ீ இளேர ர்கமள, ஓ! , சூழ்ந்து சகாண்ட (என் பமட) ேரர்கள்
ீ
யாேர்?

[5] பாண்டேர்களுக்குச் ித்தி மகன்கள்; அதாேது குந்தியின்

தங்மக மகன்கள்.

மபாரின் தமலேனும், ேில்லாளிகளில் முதன்மமயானேனும்,

குறிதேறா ேரனும்,
ீ சபரும் பலம் சகாண்டேனும், ோரணாேதத்தில்
எேமனக் சகால்ல ேிரும்பி மகாபம் நிமறந்த மன்னர்கள் பலர் ம ர்ந்து
ஆறு மாதங்கள் ஒன்றாகப் மபாரிட்டும் ேழ்த்தப்பட
ீ முடியாதேனான
மனிதர்களில் புலியும், (சுயம்ேரத்தில்) ஒரு கன்னிமய மமனேியாக
அமடய ேிரும்பி ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ கா ியின் இளேர மன
ஒரு பல்லத்தினால் ோரணா ி மபாரில் ேழ்த்தியேனுமான
ீ யுயுத்சுனவ,
ஓ! , தடுத்த (என் பமடயின்) ேரன்
ீ யார்?

பாண்டேர்களின் ஆமலா கர்களின் தமலேனும்,

துரிமயாதனனுக்குத் தீமம ச ய்ேதில் ஈடுபடுபேனும், துமராணரின்
அைிவுக்காக உண்டாக்கப்பட்டேனுமான திருஷ்டத்யும்னன், மபாரில் என்
ேரர்கள்
ீ அமனேமரயும் எரித்து என் பமடயணிகள் அமனத்மதயும்
உமடத்துக் சகாண்டு துமராணமர மநாக்கிச் ச ன்ற மபாது, அந்த
ேலிமமமிக்க ேில்லாளிமய {திருஷ்டத்யும்ைனை}, ஓ! , சூழ்ந்து
ககோண்ட (என் பனட) வரர்கள்
ீ யோவர்?

ஆயுதங்கமள அறிந்த மனிதர்கள் அமனேரிலும்

முதன்மமயானேனும், துருபதன் மடியிமலமய ேளர்க்கப்பட்டேனும்,
(அர்ெுனனின்) ஆயுதங்களால் பாதுகாக்கப்பட்டேனுமான ிகண்டிமய [6],
ஓ! , துமராணமர அணுகேிடாதபடித் தடுத்த (என் பமட) ேரர்கள்
ீ யாேர்?

[6] ம கண்டினம் என்று மூலத்தில் உள்ளதாக மேசறாரு

பதிப்பில் ச ால்லப்பட்டுள்ளது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 55 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இந்தப் பூமிமயத் தன் மதரின் ட டப்சபாலியால்

மதால்கச்ம யாகச் சுற்றியேனும், ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனும்,
ீ
எதிரிகமளக் சகால்மோர் அமனேரிலும் முதன்மமயானேனும், ிறந்த
உணவு, பானம் மற்றும் சகாமடகமள அபரிமிதமாக அளித்துப் பத்து
குதிமர மேள்ேிகமள {அஸ்ேமமத யாகங்கமளத்} தமடயில்லாமல்
ச ய்தேனும், தன் குடிமக்கமளத் தன் பிள்மளகமளப் மபால எண்ணி
ஆண்டேனும், கங்மகயின் ஓமடயில் உள்ள மணற்துகள்கமளப் மபால
எண்ணிலாத பசுகமள மேள்ேிகளில் தானமாக அளித்தேனும், மேறு
யாராலும் ச ய்யப்படாத, இனியும் ச ய்ய முடியாத ாதமனகமளச்
ச ய்தேனும், கடுமமயான ாதமனகமளச் ச ய்த பிறகு “உ ீநரன்
மகனுக்கு இமணயாக, அம யும் மற்றும் அம யாத உயிரினங்கமளக்
சகாண்ட மூவுலகத்திலும் மேறு இரண்டாம் உயிரினத்மத நாங்கள் காண
ேில்மல. மனிதர்களால் அமடயப்பட முடியாத (மறுமமயில்)
உலகங்கமள அமடந்மதாரிலும் இேமனப் மபால எேனும் இல்மல.
இனியும் இருக்க மாட்டான்” என்று மதேர்களாமலமய
ச ால்லப்பட்டேனும், உசீநரன் ேகைின் ரபரனுேோை அந்தச் னசப்யன்
(துரரோணரிடம்) வந்த ரபோது, ஓ, (என் பனடகளுக்கு ேத்தியில்)
தடுத்தவர் யோர்?

மத்ஸ்யர்களின் மன்னனான விரோடைின் மதர்ப் பிரிோனது மபாரில்

துமராணமர அமடந்த மபாது, அமதச் சூழ்ந்து சகாண்ட (என் பமட)
ேரர்கள்
ீ யாேர்?

என் மகன்களுக்கு முள்ளாக இருந்தேனும், பாண்டேர்களின்

சேற்றிமய எப்மபாதும் ேிரும்பும் ேரனும்,
ீ சபரும் மாய க்திகமளயும்,
சபரும் பலம் மற்றும் ஆற்றமலயும் சகாண்ட ேரீ ராட் னும், ஒமர
நாளில் பீமனுக்குப் பிறந்தேனும் [7], யாரிடம் நான் சபரும் அச் ங்கமளக்
சகாண்டிருந்மதமனா அந்தப் சபரும் உடல் சகாண்ட ராட் ன்
கமடாத்க மனத் துமராணரிடம் அணுகமுடியாதபடிச் ச ய்தேன் யார்?

[7] கமடாத்க ன் பீமம னன் மூலம் பிறந்த ஹிடிம்மபயின்

மகனாோன். ராட் ப் சபண்கள் தாங்கள் கருவுற்ற அந்த
நாளிமலமய ஈன்சறடுப்பார்கள், அேர்களின் ோரிசுகளும்
தாங்கள் பிறந்த அந்த நாளிமலமய இளமமமய
அமடோர்கள் என இங்மக ேிளக்குகிறார் கங்குலி.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 56 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! ஞ் யா, யாருக்காக இேர்களும் இன்னும் பலரும்

மபார்க்களத்தில் தங்கள் உயிமரமய ேிடத் தயாராக இருக்கிறார்கமளா
அேர்களால் எமதத்தான் சேல்லமுடியாது?

ார்ங்கம் { ாரங்கம்} என்று அமைக்கப்படும் ேில்மலத்

தரிப்பேனும், உயிரினங்கள் அமனத்திலும் சபரியேனும் ஆனேமன
{கிருஷ்ணமன} அேர்களுக்குப் {பாண்டேர்களுக்குப்} புகலிடமாகவும்,
நன்மம ச ய்பேனாகவும் இருக்கும்மபாது, அந்தப் பிருமதயின்
{குந்தியின்} மகன்கள் மதால்ேிமயச் ந்திப்பது எவ்ோறு? உண்மமயில்,
ோசுமதேன் {கிருஷ்ணன்} உலகங்கங்கள் அமனத்தின் சபரும் ஆ ானும்,
அமனத்தின் தமலேனும், நிச் யமானேனும் ஆோன். சதய்ேக
ீ
ஆன்மாவும் எல்மலயில்லா க்தியும் சகாண்ட {அந்த} நாராயணமன
மபாரில் மனிதர்களுக்குப் புகலிடமாோன். ேிமேகிகள் அேனது
சதய்ேகச்
ீ ச யல்கமள உமரக்கின்றனர். எனது உறுதிமய மீ ட்பதற்காக
நானும் அமே அமனத்மதயும் அர்ப்பணிப்புடன் {பக்தியுடன்}
உமரப்மபன்” {என்றான் திருதராஷ்டிரன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 57 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கிருஷ்ணன் கபருனே கசோன்ை திருதரோஷ்டிரன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 011

The greatness of Krishna listed by Dhritarashtra! | Drona-Parva-Section-011

| Mahabharata In Tamil

(துரரோணோபிரேக பர்வம் – 11)

பதிவின் சுருக்கம்: கிருஷ்ணைின் வரைோற்னற நினைவுகூர்ந்த திருதரோஷ்டிரன்

தன் ேகன்களின் நினைனய எண்ணி வருந்தியது...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்},
“ஓ! ஞ் யா, ரகோவிந்தன் {கிருஷ்ணன்}
மேறு எந்த மனிதனாலும் ாதிக்க
முடியாத அருஞ்ச யல்கமளச்
ச ய்தான், அந்த ோசுமதேனின்
{கிருஷ்ணனின்} சதய்ேகச்
ீ
ச யல்கமளக் மகட்பாயாக.

ஓ! ஞ் யா, மாட்டிமடயன் (நந்தன்)

குடும்பத்தில் ேளர்க்கப்பட்ட அந்த உயர்
ஆன்மா சகாண்டேன் {கிருஷ்ணன்},
ிறுேனாக இருந்தமபாமத தன்
கரங்களின் ேலிமமமய
மூவுலகங்களும் அறியச் ச ய்தான்.

பலத்தில் (சதய்ேக
ீ குதிமரயான) உச்னசஸ்வனுக்கு இமணயானேனும்,
காற்றின் மேகத்மதக் சகாண்டேனும், யமுமனயின் (கமரகளில் உள்ள)
காடுகளில் ோழ்ந்தேனுமான ஹயரோஜனைக் [1] சகான்றான்.

[1] ஹயராென் என்பான் உண்மமயில் குதிமரகளின்

இளேர னாோன். மக ி என்றும் அமைக்கப்பட்ட அேன்
குதிமரயின் ேடிேில் இருந்த அசுரனாோன் என்று கங்குலி
இங்மக ேிளக்குகிறார்.

பசுக்களுக்குக் காலனாக எழுந்தேனும், பயங்கரச் ச யல்கள்

புரிபேனும், காமளயின் ேடிேில் இருந்தேனுமான தோைவனைத்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 58 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{ரிேபனைத்} தன் சேறும் மககள் இரண்டால் தன் குைந்மதப்

பருேத்திமலமய சகான்றான்.

தாமமர இதழ்கமளப் மபான்ற கண்கமளக் சகாண்ட அேன்

{கிருஷ்ணன்}, பிரைம்பன், ஜம்பன், பீடன் மற்றும் மதேர்களுக்குப்
பயங்கரனாக இருந்த முரண் ஆகிய ேலிமமமிக்க அசுரர்கமளயும்
சகான்றான்.

அதுமபாலமே ஜரோசந்தைோல் பாதுகாக்கப்பட்ட பயங்கர க்தி

சகாண்ட கம்சனும், அேனது சதாண்டர்களும், தன்னாற்றலின்
துமணமய மட்டுமம [2] சகாண்ட கிருஷ்ணனால் மபாரில்
சகால்லப்பட்டனர்.

[2] எந்த ஆயுதங்களும் இல்லாமல் என இங்மக

ேிளக்குகிறார் கங்குலி.

மபாரில் சபரும் ேல்லமமயும் ஆற்றலும் சகாண்டேனும், ஒரு

முழு அசக்ஷௌஹிணியின் தமலேனும், மபாெர்களின் மன்னனும்,
கம் னின் இரண்டாேது தம்பியும், சூரம னர்களின் மன்னனுமான
சுநோேன், எதிரிகமளக் சகால்பேனும், பைரதவனைத் தனக்கு
அடுத்தேனாகக் சகாண்டேனுமான அந்தக் கிருஷ்ணனால் அேனுமடய
துருப்புகளுடன் ம ர்த்துப் மபாரில் எரிக்கப்பட்டான்.

சபரும் மகாபம் சகாண்ட இருபிறப்பாள முனிேர் {துர்வோசர்},

{கிருஷ்ணனின்} (ஆராதமனயில் மனம் நிமறந்து) அேனுக்கு
{கிருஷ்ணனுக்கு} ேரங்கமள அளித்தார்.

தாமமர இதழ்கமளப் மபான்ற கண்கமளக் சகாண்டேனும், சபரும்

துணிச் ல் மிக்கேனுமான கிருஷ்ணன், ஒரு சுயம்ேரத்தில் மன்னர்கள்
அமனேமரயும் ேழ்த்தி,
ீ கோந்தோரர்கள் ேன்ைைின் ேகனளக்
கவர்ந்தோன். மகாபம் சகாண்ட அந்த மன்னர்கமள, ஏமதா அேர்கள்
பிறப்பால் குதிமரகமளப் மபால அேன் {கிருஷ்ணன்}, தன் திருமணத்
மதரில் பூட்டிச் ாட்மடயால் காயப்படுத்தினான்.

ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட ெனார்த்தனன் {கிருஷ்ணன்},

மேசறாருேமன {பீேனைக்} கருேியாகப் பயன்படுத்தி ஒரு முழு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 59 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அசக்ஷௌஹிணி துருப்புகளுக்குத் தமலேனான ஜரோசந்தனைக்

ககோல்ைச் கசய்தோன் [3].

[3] மகதர்களின் பலமிக்க மன்னனும், கிருஷ்ணனின்

உறுதியான எதிரியுமான ெரா ந்தன், கிருஷ்ணனின்
தூண்டுதலின் மபரில் பீமனால் சகால்லப்பட்டான் என
இங்மக ேிளக்குகிறார் கங்குலி.

ேலிமமமிக்கக் கிருஷ்ணன், மன்னர்களின் தமலேனான

ம திகளின் ேரீ மன்னமனயும் {சிசுபோைனையும்}, ஏமதா ஒரு ேிலங்மக
{சகால்ேமதப்} மபால, ஆர்க்கியம் ம்பந்தமாகப் பின்னேன் ச் ரமே
ஏற்படுத்திய ந்தர்ப்பத்தில் சகான்றான்.

தன் ஆற்றமல சேளிப்படுத்திய மாதேன் {கிருஷ்ணன்}

ஆகாயத்தில் இருந்ததும், சோல்வைோல் காக்கப்பட்டதும், நாட
முடியாததுமான “ச ௌபம்” என்று அமைக்கப்பட்ட மதத்திய நகரத்மதக்
கடலுக்குள் ே ீ ினான்.

அங்கர்கள், ேங்கர்கள், கலிங்கர்கள், மகதர்கள், கா ிகள்,

மகா லர்கள், ோத் ியர்கள், கார்க்யர்கள், சபௌண்டரர்கள் ஆகிய
இேர்கமள அமனேமரயும் அேன் {கிருஷ்ணன்} மபாரில் ேழ்த்தினான்.
ீ

அேந்திகள், சதற்கத்தியர்கள், மமலோ ிகள், தம ரகர்கள்,

காஸ்மீ ரர்கள், ஔரஷிகர்கள், பி ா ர்கள், முத்கலர்கள், காம்மபாெர்கள்,
ோடதானர்கள், ரசோைர்கள், போண்டியர்கள், ஓ! ஞ் யா, திர்கர்த்தர்கள்,
மாலேர்கள், ேழ்த்துேதற்குக்
ீ கடினமான தரதர்கள், பல்மேறு
ஆட் ிப்பகுதிகளில் இருந்த ேந்த க ர்கள், கர்கள், சதாண்டர்களுடன்
கூடிய யேனர்கள் ஆகிமயார் அமனேரும் அந்தத் தாமமரக் கண்ணனால்
{கிருஷ்ணனால்} ேழ்த்தப்பட்டனர்.
ீ

பைங்காலத்தில் அமனத்து ேமக நீர்ோழ் உயிரினங்களாலும்

சூைப்பட்ட கடலில் புகுந்து நீரின் ஆைத்திற்குள் இருந்த ேருணமனயும்
மபாரில் சேன்றான்.

அந்த ரிஷிமக ன் {கிருஷ்ணன்}, பாதாளத்தின் ஆைங்களில் ோழ்ந்த

பஞ்சஜன்யனைப் (பஞ் ென்யன் என்ற சபயர் சகாண்ட தானேமனப்}

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 60 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபாரில் சகான்று போஞ்சஜன்யம் என்று அமைக்கப்படும் சதய்ேக

ீ ங்மக
அமடந்தான்.

ேலிமமமிக்கேனான மக ேன் {கிருஷ்ணன்}, போர்த்தரைோடு

{அர்ஜுைரைோடு} ம ர்ந்து காண்டே ேனத்தில் அக்னிமய மனம்
நிமறயச் ச ய்து, சேல்லப்படமுடியாத சநருப்பாயுதத்மதயும்
{ஆக்மனயாஸ்திரத்மதயும்}, (சுதர் னம் என்றமைக்கப்படும்}
க்கரத்மதயும் சபற்றான்.

ேரனான
ீ கிருஷ்ணன், கருடன் மீ மதறிச் ச ன்று அமராேதிமய
(அமராேதிோ ிகமள} அச்சுறுத்தி மமகந்திரனிடம் இருந்து {இந்திரனின்
அரண்மமனயில் இருந்து} பாரிொதத்மத {பாரிொதம் என்றமைக்கப்பட்ட
சதய்ேக
ீ மலமரக்} [4] சகாண்டு ேந்தான். கிருஷ்ணனின் ஆற்றமல
அறிந்த க்ரன் {இந்திரன்} அச்ச யமல அமமதியாகப் சபாறுத்தான்.

[4] அமராேதியில் இருந்து பூமிக்குப் பாரிொதத்மத மறுநடவு

ச ய்தான் எனக் கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார். மேசறாரு
பதிப்பில் “பாரிொத மரத்மதக் சகாண்டுேந்தான்”
என்றிருக்கிறது.

மன்னர்களில், கிருஷ்ணனால் ேழ்த்தப்பட்டாத

ீ எேரும் இருப்பதாக
நாம் மகட்டதில்மல.

ஓ! ஞ் யா, என் மபயில் அந்தக் கமலக்கண்ணன் ச ய்த

அற்புதமான ச யமல அேமனத் தேிர இவ்வுலகத்தில் மேறு எேன்
ச ய்யத்தகுந்தேன்?

அர்ப்பணிப்பால் {பக்தியால்} ரணமமடந்த நான், கிருஷ்ணமன

ஈசுேரனாகக் கண்ட காரணத்தினால், (அந்த அருஞ்ச யமலக் குறித்த)
அமனத்தும் என்னால் நன்கு அறியப்பட்டது. ஓ! ஞ் யா, அமதச்
ாட் ியாக என் கண்களால் கண்ட என்னால், சபரும் க்தியும், சபரும்
புத்திக்கூர்மமயும் சகாண்ட ரிஷிமக னுமடய (முடிேற்ற) ாதமனகளின்
எல்மலமயக் காண இயலேில்மல.

கதன், சோம்பன், பிரத்யும்ைன், விதூரதன், [5] சோருரதஷ்ணன்,

சோரணன், உல்முகன், நிசடன், வரைோை
ீ ஜில்ைிபப்ரு, பிருது, விபிருது,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 61 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சேீ கன், அரிரேஜயன் ஆகிய இேர்களும், தாக்குேதில் ாதித்தேர்களான

இன்னும் பிற ேலிமமமிக்க ேிருஷ்ணி ேரர்களும்,
ீ ேிருஷ்ணி ேரனான
ீ
அந்த உயர் ஆன்ம மக ேனால் {கிருஷ்ணனால்} அமைக்கப்படும்மபாது,
பாண்டேப் பமடயில் தங்கள் நிமலகமள எடுத்துப் மபார்க்களத்தில்
நிற்பார்கள். பிறகு (என் தரப்பில்) அமனத்தும் சபரும்
ஆபத்துக்குள்ளாகும். இதுமே என் எண்ணம்.

[5] மேசறாரு பதிப்பில் இங்மக அகாேஹன், அனிருத்தன்,

என்று கூடுதல் சபயர்களும் இருக்கின்றன.

ெனார்த்தனன் எங்மக இருக்கிறாமனா, அங்மக பத்தாயிரம்

யாமனகளின் பலம் சகாண்டேனும், மகலா ிகரத்திற்கு
ஒப்பானேனும், காட்டு மலர்களாலான மாமலகமள அணிந்தேனும்,
கலப்மபமய ஆயுதமாகத் தரித்தேனுமான வரீ ரோேன் {பைரோேன்}
இருப்பான்.

ஓ! ஞ் யா, அமனேருக்கும் தந்மத அந்த ோசுமதேன் என

மறுபிறப்பாளர்கள் எேமனச் ச ால்கிறார்கமளா, அந்த ோசுமதேன்
{கிருஷ்ணன்} பாண்டேர்களுக்காகப் மபாரிடுோனா? ஓ! மகமன, ஓ!
ஞ் யா, பாண்டேர்களுக்காக அேன் கே ம் தரித்தாசனனில், அேனது
எதிராளியாக இருக்க நம்மில் ஒருேரும் இல்மல.

சகௌரேர்கள், பாண்டேர்கமள ேழ்த்த

ீ மநர்ந்தால், அந்த ேிருஷ்ணி
குலத்மதான் {கிருஷ்ணன்}, பின்னேர்களுக்காக {பாண்டேர்களுக்காக} தன்
ேலிமமமிக்க ஆயுதத்மத எடுப்பான். அந்த மனிதர்களில் புலி, அந்த
ேலிமமமிக்கேன் {கிருஷ்ணன்}, மபாரில் மன்னர்கள் அமனேமரயும்,
சகௌரேர்கமளயும் சகான்று குந்தியின் மகனிடம் {யுதிஷ்டிரைிடம்} முழு
உலகத்மதயும் சகாடுப்பான். ரிஷிமக மன {கிருஷ்ணமனத்}
மதமராட்டியாகவும், தனஞ் யமன {அர்ெுனமன} அதன் மபாராளியாகவும்
சகாண்ட மதமர, மேறு எந்தத் மதரால் மபாரில் எதிர்க்க முடியும்?
எவ்ேைியிலும் குருக்களால் {சகௌரேர்களால்} சேற்றிமய அமடய
முடியாது. எனமே, அந்தப் மபார் எவ்ோறு நமடசபற்றது என்பது
அமனத்மதயும் எனக்குச் ச ால்ோயாக.

அர்ஜுைன், ரகசவைின் {கிருஷ்ணைின்} உயிரோவோன், மமலும்

கிருஷ்ணமன எப்மபாதும் சேற்றியாோன், கிருஷ்ணனிமலமய எப்மபாதும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 62 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

புகழும் இருக்கிறது. அமனத்து உலகங்களிலும் பீபத்சு {அர்ெுனன்}

சேல்லப்படமுடியாதேனாோன். மக ேனிமலமய முடிேில்லாத
புண்ணியங்கள் அதிகமாக இருக்கிறது. மூடைோை துரிரயோதைன்
விதியின் கோரணேோகக் கிருஷ்ணனை, அந்தக் ரகசவனை
அறியோததோல், தன் முன்மன காலனின் பா த்மத {சுருக்குக் கயிற்மறக்}
சகாண்டிருப்பதாகத் சதரிகிறது. ஐமயா, தா ார்ஹ குலத்மதானான
கிருஷ்ணமனயும், பாண்டுேின் மகனான அர்ெுனமனயும் துரிமயாதனன்
அறியேில்மல.

இந்த உயர் ஆன்ேோக்கள் புரோதைத் ரதவர்களோவர். அவர்கரள

நரனும், நோரோயணனுேோவர். உண்மமயில் அேர்கள் ஒமர
ஆன்மாமேக் சகாண்டேர்களாகயிருப்பினும், பூமியில் அேர்கள்
தனித்தனி ேடிேம் சகாண்டேர்களாக மனிதர்களால் காணப்படுகிறார்கள்.
உலகம் பரந்த புகமைக் சகாண்ட இந்த சேல்லப்பட முடியாத இமண
நிமனத்தால், தங்கள் மனத்தாமலமய இந்தப் பமடமய அைித்துேிட
முடியும். அேர்கள் சகாண்ட மனிதமநயத்தின் ேிமளோமலமய
அேர்கள் அமத {அைிமே} ேிரும்பேில்மல [6].

[6] மதேர்களாக இருப்பினும் அேர்கள் தங்கள் பிறப்மப

மனிதர்களாகக் சகாண்டிருக்கிறார்கள், எனமே அேர்கள்
மனிதர்களின் ேைிகளிமலமய தங்கள் மநாக்கங்கமள
அமடோர்கள். இதன் காரணமாகமே அேர்கள் இந்தப்
பமடமய அைிக்க ேிரும்பாமல் இருக்கிறார்கள் என இங்மக
ேிளக்குகிறார் கங்குலி.

பீஷ்ேரின் ேரணம் ேற்றும், உயர் ஆன்ே துரரோணரின் ககோனை

ஆகியன யுகமம மாறிேிட்டமதப் மபால உணர்வுகமளப் புரட்டுகின்றன.
உண்மமயில், பிரம்மச் ரியத்தாமலா, மேதங்களின் கல்ேியாமலா, (அறச்)
டங்குகளாமலா, ஆயுதங்களாமலா எேனாலும் மரணத்மதத் தேிர்க்க
இயலாது. மபாரில் சேல்லப்பட முடியாதேர்களும், உலகங்கள்
அமனத்திலும் மதிக்கப்படுபேர்களும், ஆயுதங்கமள அறிந்த
ேரர்களுமான
ீ பீஷ்மர் மற்றும் துமராணரின் சகாமலமயக் மகட்டும், ஓ!
ஞ் யா, நான் இன்னும் ஏன் உயிமராடு இருக்கிமறன்?

பீஷ்மர் மற்றும் துமராணரின் மரணத்தின் ேிமளோக, ஓ! ஞ் யா,

யுதிஷ்டிரனின் எந்தச் ச ைிப்மபக் கண்டு நாங்கள் சபாறாமம

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 63 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்மடாமமா, அமதமய இனிமமல் நாங்கள் ார்ந்து ோை

மேண்டியிருக்கும். உண்மமயில், என் ச யல்களின் ேிமளோமலமய
குருக்களுக்கு இந்த அைிவு மநர்ந்திருக்கிறது. ஓ! சூதா { ஞ் யா},
அைிேமடயக் கனிந்திருக்கும் இேர்கமளக் சகால்ல புல்லும் இடியாக
மாறும் [7]. எந்த யுதிஷ்டிரனின் மகாபத்தால் பீஷ்மரும், துமராணரும்
ேழ்ந்தனமரா
ீ அந்த யுதிஷ்டிரன் அமடயப்மபாகும் உலகம் முடிேிலான
ச ைிப்மபக் சகாண்டது. அேனது {யுதிஷ்டிரனது} மனநிமலயின்
ேிமளோமலமய நல்மலார் யுதிஷ்டிரனின் தரப்மப அமடந்து என்
மகனுக்கு {துரிமயாதனனுக்குப்} பமகயாகினர்.

[7] காலத்தினால் பக்குேம் ச ய்யப்பட்ட மனிதர்கமளக்

சகால்லும் ேிஷயத்தில் புல்லும் கூட ேஜ்ராயுதம் மபால
ஆகிறது.

அனைத்னதயும் அைிக்க வந்த குரூரேோை அந்தக் கோைத்னத

{யோரோலும்} கவற்றி ககோள்ள முடியோது. புத்திமான்களால்
ஒருேிதமாகக் கணக்கிடப்பட்ட காரியங்களும் கூட, ேிதியால் மேறு
ேிதமாக நிகழ்கின்றன. இதுமே என் எண்ணம். எனமே, தேிர்க்க
முடியாததும், மிகக் கடுமமயான ம ாக நிமனமேத் தரக்கூடியதும்,
(நம்மால்) கடக்க முடியாததுமான இந்தப் பயங்கரப் மபரிடர் நிகழ்ந்த
மபாது நடந்த அமனத்மதயும் எனக்குச் ச ால்ோயாக” {என்றான்
திருதராஷ்டிரன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 64 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

வரேளித்த துரரோணர்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 012

Drona granted boon! | Drona-Parva-Section-012 | Mahabharata In Tamil

(துரரோணோபிரேக பர்வம் – 12)

பதிவின் சுருக்கம்: துரிரயோதைனுக்கு வரகேோன்னற அளிப்பதோகச் கசோன்ை

துரரோணர்; யுதிஷ்டிரனை உயிரரோடு பிடிக்க ரவண்டிய துரிரயோதைன்;
வரேளித்த துரரோணர்; துரரோணரின் உறுதினய பனடயிைரிடம் கவளிப்படுத்திய
துரிரயோதைன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “ ரி, என் கண்களால்

அமனத்மதயும் கண்டோமற, பாண்டேர்கள் மற்றும் ிருஞ் யர்களால்
சகால்லப்பட்ட துரரோணர் எப்படி வழ்ந்தோர்
ீ என்பமத நான் உமக்கு
ேிேரிப்மபன்.

துருப்புகளின் தமலமமப் சபாறுப்மப அமடந்த ேலிமமமிக்கத்

மதர்ேரரான
ீ பரத்ோெர் மகன் {துமராணர்}, உமது மகனிடம்
{துரிரயோதைைிடம்} துருப்புகள் அமனத்தின் மத்தியில்
இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னார், “ஓ! மன்னா {துரிமயாதனா},
சகௌரேர்களில் காமளயான கடலுக்குச் ச ல்பேள் (கங்னகயின்)
ேகனுக்கு {பீஷ்ேருக்குப்} பிறகு, துருப்புகளின் தமலமமப் சபாறுப்பில்
உடமன நிறுேி என்மன மதித்த உனது ச யலுக்குத் தகுந்த கனிமய
{பயமன} நீ அமடோய். உனது எந்தக் காரியத்மத நான் இப்மபாது

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 65 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அமடய மேண்டும்? நீ ேிரும்பும் ேரத்மதக் மகட்பாயாக” {என்றார்

துமராணர்}.

பிறகு, கர்ணன், துச்சோசைன் மற்றும் பிறரிடம் ஆமலா ித்த

மன்னன் துரிமயாதனன், சேல்லப்பட முடியாத ேரரும்,
ீ சேற்றியாளர்கள்
அமனேரிலும் முதன்மமயானேருமான ஆ ானிடம் {துமராணரிடம்}
இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான், “நீ ர் எைக்கு ஒரு வரத்னத
அளிப்பதோக இருந்தோல், மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயான யுதிஷ்டிரனை
உயிருடன் பிடித்து, இங்ரக என்ைிடம் ககோண்டு வருவரோக”
ீ {என்றான்
துரிமயாதனன்}.

பிறகு, அந்தக் குருக்களின் ஆ ான், உமது மகனின்

{துரிமயாதனனின்} அவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்டுத் துருப்புகள்
அமனத்மதயும் மகிழ்ேிக்கும் ேண்ணம் அேனுக்கு {துரிமயாதனனுக்குப்}
பின்ேரும் பதிமலச் ச ான்னார், “எேமனக் மகப்பற்றுேமத நீ
ேிரும்புகிறாமயா, அந்தக் குந்தியின் மகன் (யுதிஷ்டிரன்)
பாராட்டுக்குரியேன். ஓ! ேழ்த்தப்படக்
ீ கடினமானேமன {துரிமயாதனா},
மேறு எந்த ேரத்மதமயா, (உதராணமாக) அேனது சகாமலமயமயா நீ
மகட்கேில்மல. ஓ! மனிதர்களில் புலிமய {துரிமயாதனா},
எக்காரணத்திற்காக நீ அேனது மரணத்மத ேிரும்பேில்மல? ஓ!
துரிமயாதனா, சகாள்மகயில் அறியாமம சகாண்டேனல்ல நீ என்பதில்
ஐயமில்மல. எனமே, யுதிஷ்டிரைின் ேரணத்னத ஏன் நீ
ரவண்டவில்னை? நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரன், அவைது
ேரணத்னத விரும்பும் எந்த எதிரினயயும் ககோண்டிருக்கவில்னை
என்பது கபரும் ஆச்சரியேோைதோகும். அேன் உயிமராடிருக்க நீ
ேிரும்புகிறாயானால், (ஒன்று) உன் குலத்மத அைிேிலிருந்து பாதுகாக்க
முயல்கிறாய், அல்லது, ஓ! பாரதர்களின் தமலோ {துரிமயாதனா},
மபாரில் பாண்டேர்கமள ேழ்த்தி
ீ அேர்கள் நாட்மட அேர்களுக்மக
சகாடுத்து (அேர்களுடன்) மகாதர உறமே நிறுே ேிரும்புகிறாய்.
அந்தப் புத்தி ாலி இளேர னின் {யுதிஷ்டிரனின்} பிறப்பு மங்கலகரமானது.
நீமய கூட அேனிடம் {யுதிஷ்டிரனிடம்} பா ம் சகாண்டிருப்பதால், அேன்
அஜோதசத்ரு (எதிரிகளற்றவன்) என்று உண்மமயாகமே
அமைக்கப்படுகிறான்” {என்றார் துமராணர்}.

ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, துமராணரால் இப்படிச்

ச ால்லப்பட்டதும், உமது மகனின் {துரிமயாதனனின்} சநஞ் ில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 66 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

எப்மபாதும் இருக்கும் உணர்ச் ியானது திடீசரனத் தன்மன

சேளிப்படுத்திக் சகாண்டது. பிருஹஸ்பதினயப் மபான்றாராலும் கூடத்
தங்கள் முக உணர்ச் ிகமள மூடிமமறக்க முடியாது. ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, இதனால், மகிழ்ச் ியால் நிமறந்த உமது மகன்
{துரிமயாதனன்}, இந்த ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்,

{துரிரயோதைன் துரரோணரிடம்}, “மபாரில் குந்தியின் மகமன

{யுதிஷ்டிரமனக்} சகால்ேதால், ஓ! ஆ ாமன {துமராணமர}, சேற்றி
எனதாகாது. யுதிஷ்டிரன் ககோல்ைப்பட்டோல், பிறகு நம்
அனைவனரயும் போர்த்தன் {அர்ஜுைன்} ககோன்றுவிடுவோன் என்பதில்
ஐயமில்மல. மமலும், அேர்கள் {பாண்டேர்கள்} அமனேமரயும்
மதேர்களாலும் சகால்ல முடியாது. அவ்ேைக்கில், அேர்களில்
பிமைக்கும் ஒருேனும் கூட நம் அமனேமரயும் அைித்துேிடுோன் [1].
எனினும், யுதிஷ்டிரன் தன் உறுதிசமாைிகளில்
உண்மமநிமறந்தேனாோன். அேமன {யுதிஷ்டிரனை} இங்ரக
(உயிருடன்) ககோண்டு வந்து, ேீ ண்டும் ஒருமுனற பகனடயில்
வழ்த்திைோல்,
ீ பாண்டேர்கள் அமனேரும் யுதிஷ்டிரனுக்குக் கீ ழ்ப்படிந்து
நடப்பேர்கள் ஆமகயால், அேர்கள் மீ ண்டும் ஒருமுமற காட்டுக்குச்
ச ல்ோர்கள். அப்படிப்பட்ட ஒரு கவற்றிரய நீ டித்த ஒன்று எைத்
கதளிவோகத் கதரிகிறது. இதற்காகமே நீதிமானான மன்னன்
யுதிஷ்டிரனின் சகாமலமய எவ்ேைியிலும் நான் ேிரும்பேில்மல”
{என்றான் துரிமயாதனன்}.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இந்த இடம் மேறு மாதிரியாக

இருக்கிறது, “பாண்டேர்கள் அமனேரும், தங்கள்
மகன்கமளாடு மபாரில் சகால்லப்படுோர்களாகில், அப்மபாது
அர ர்கள் அமனேமரயும் மிச் மின்றித் தன் ே ப்படுத்திக்
சகாண்டு, முத்திரங்கள், அரண்யங்கள் ஆகியேற்மறக்
சகாண்டதும், ச ைிப்புள்ளதுமான அந்தப் பூமிமய சேன்று
புருமஷாத்தமான கிருஷ்ணன் திசரௌபதிக்காேது,
குந்திக்காேது சகாடுத்து ேிடுோன். அந்தப் பாண்டேர்களுள்
இந்தக் கிருஷ்ணன் மிச் மாக இருப்பானாகில் இேமன
நம்மம மிஞ்சும்படி ச ய்யமாட்டான்” என்று இருக்கிறது.
மன்மதநாத தத்தரின் பதிப்பில் கங்குலியில் உள்ளமதப்
மபாலமே இருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 67 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கபோருளோதோய அறிவியைின் {அர்த்த தத்துேங்களின்}

உண்மமகமள அறிந்தேரும், சபரும் புத்திக்கூர்மமமயக் சகாமடயாகக்
சகாண்டேருமான துமராணர், துரிரயோதைைின் இந்தக் குறுக்குப்
புத்தினய உறுதிச ய்து சகாண்டு, ிறிது மநரம் ிந்தித்துப் பின்ேரும்
ேைியில் அந்த ேரத்மதக் கட்டுப்படுத்தி அேனுக்கு அளித்தார்.

துரரோணர் {துரிரயோதைிடம்}, “ேரனான

ீ அர்ெுனன், யுதிஷ்டிரமனப்
மபாரில் பாதுகாக்கேில்மல எனில், அந்த மூத்த பாண்டேன்
{யுதிஷ்டிரன்} ஏற்கனமே உன் கட்டுப்பாட்டின் கீ ழ் ேந்து ேிட்டதாக
நிமனத்துக் சகாள்ோயாக. பார்த்தமன {அர்ெுனமனப்} சபாறுத்தேமர,
இந்திரனின் தமலமமயிலான மதேர்கள் மற்றும் அசுரர்களால் கூடப்
மபாரில் அேமன எதிர்க்க இயலாது. இதன் காரணமாகமே, நீ ச ய்யச்
ச ால்லி என்னிடம் மகட்பமத நான் ச ய்யத் துணிமயன்.

அர்ெுனன் ீடன் என்பதிலும், ஆயுதங்களில் நாமன அேனது முதல்

ஆ ான் என்பதிலும் ஐயமில்மல. எனினும், அேன் இளமமயானேன்,
சபரும் நற்மபமறக் சகாண்டேன், மமலும் (தன் ரநோக்கங்கனளச்
சோதிக்க) அதிகப்படியோக முனைபவனுேோவோன். மமலும், அேன்
{அர்ஜுைன்} இந்திரன் ேற்றும் ருத்ரைிடேிருந்த பை ஆயுதங்கனள
அனடந்திருக்கிறோன். {இமே} தேிரவும், அேன் உன்னால் {மகாபம்}
தூண்டப்பட்டேனாகவும் இருக்கிறான். எனமே, நீ என்னிடம் மகட்டமதச்
ச ய்ய நான் துணிமயன்.

ச யல்படுத்தக்கூடிய எவ்ேைியிலாேது அர்ெுனன் மபாரில்

இருந்து நீக்கப்படட்டும். பார்த்தன் {அர்ெுனன்} ேிலக்கப்பட்டதும்,
மன்னன் யுதிஷ்டிரன் ஏற்கனமே ேழ்ந்துேிட்டதாக
ீ நீ கருதலாம். ஓ!
மனிதர்களில் காமளமய {துரிமயாதனா}, அேமன {யுதிஷ்டிரமனக்}
சகால்ேதில் அல்ல, அேமனக் மகப்பற்றுேதிமலமய சேற்றி
இருக்கிறது. தந்திரத்தால் கூட அேமனக் மகப்பற்றுேது
ாதிக்கப்படலாம்.

உண்மமயில், மனிதர்களில் புலியான குந்திமகன் தனஞ் யன்

{அர்ெுனன்} களத்தில் இருந்து ேிலக்கப்பட்டால், உண்மமக்கும், நீதிக்கும்
தன்மன அர்ப்பணித்திருக்கும் அம்மன்னன் {யுதிஷ்டிரன்} மபாரில் என்
முன்னிமலயில் ஒருக்கணம் நின்றாலும் கூட அேமனக் மகப்பற்றி
இன்மற அேமன உன் கட்டுப்பாட்டின் கீ ழ் நான் சகாண்டு ேருமேன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 68 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

என்பதில் ஐயமில்மல. எனினும், ஓ! மன்னா {துரிமயாதனா},

பல்குனனின் {அர்ெுனனின்} முன்னிமலயில் இந்திரனின்
தமலமமயிலான மதேர்கள் மற்றும் அசுரர்களாலும் கூடப் மபாரில்
யுதிஷ்டிரன் பிடிக்க இயலாதேனாோன்” என்றார் {துமராணர்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “இந்த

ேரம்புகளுக்கு உடன்பட்டு மன்னமன {யுதிஷ்டிரமனக்}
மகப்பற்றுேதாகத் துமராணர் உறுதியளித்தாலும், உமது முட்டாள்
மகன்கள், யுதிஷ்டிரன் ஏற்கனமே பிடிபட்டதாகமே கருதினர்.
பாண்டேர்களிடம் துமராணர் சகாண்ட ார்பு நிமலமய {பாரபட் த்மத}
உமது மகன் (துரிமயாதனன்) அறிோன். எனமே, துமராணமரத் தன்
உறுதிசமாைியில் நிமலக்கச் ச ய்யும் சபாருட்டு, அேன் {துரிமயாதனன்}
அந்த ஆமலா மனகமள சேளியிட்டான். பிறகு, ஓ! எதிரிகமளத்
தண்டிப்பேமர {திருதராஷ்டிரமர}, துரரோணர் (மூத்த) போண்டவனை
{யுதிஷ்டிரனைக்} னகப்பற்றுவதோக வோக்குறுதி அளித்த அந்தச் கசய்தி,
துரிமயாதனனால் அேனது துருப்பினர் அமனேருக்கும்
அறிேிக்கப்பட்டது {பிரகடனப்படுத்தப்பட்டது}” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 69 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அர்ஜுைைின் உறுதிகேோைி! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 013

Arjuna’s assurance! | Drona-Parva-Section-013 | Mahabharata In Tamil

(துரரோணோபிரேக பர்வம் – 13)

பதிவின் சுருக்கம்: துரரோணரின் உறுதிகேோைினய அறிந்த யுதிஷ்டிரன்;

போண்டவர்கள் ஆரைோசனை; யுதிஷ்டிரனைத் ரதற்றிய அர்ஜுைன்; ரபோரின்
கதோடக்கமும், துரரோணரின் ஆற்றலும்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “அந்த ேரம்புகளுக்கு

உட்பட்டு மன்னமன {யுதிஷ்டிரனைப்} பிடிக்கத் துரரோணர் உறுதியளித்த
பிறகு, உமது துருப்பினர், யுதிஷ்டிரன் பிடிபடமபாேமதக் ({துமராணரின்
அந்த உறுதிசமாைிமயக்) மகட்டுச் ங்சகாலிகள் மற்றும் தங்கள்
கமணகளின் “ேிஸ்” ஒலிகள் ஆகியேற்றுடன் கலந்து தங்கள் ிங்க
முைக்கங்கமளப் பலோறு சேளியிட்டனர். எனினும், ஓ! பாரதமர
{திருதராஷ்டிரமர}, பரத்ோெர் மகனின் {துரரோணரின்} ரநோக்கம் குறித்த
அனைத்னதயும் நீ திேோைோை ேன்ைன் யுதிஷ்டிரன் தன் ஒற்றர்கள்
மூைம் வினரவில் விரிவோக அறிந்தோன்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 70 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிறகு தன் மகாதரர்கள் அமனேமரயும், தன் பமடயின் பிற

மன்னர்கள் அமனேமரயும் அமைத்த நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரன்,
தைஞ்சயைிடம் {அர்ஜுைைிடம்}, “ஓ! மனிதர்களில் புலிமய {அர்ெுனா},
துமராணரின் மநாக்கத்மதக் குறித்துக் மகட்டாய். எனமே, அக்காரியம்
ாதிக்கப்படுேமதத் தடுக்கத் தக்க நடேடிக்மககமளப்
பின்பற்றுமோமாக. எதிரிகமளக் கலங்கடிப்பேரான துமராணர் தன்
உறுதிசமாைிமய ேரம்புகளுக்குட்பட்டுச் ச ய்திருக்கிறார் என்பது
உண்மமமய, எனினும், ஓ! சபரும் ேில்லாளிமய {அர்ெுனமன}, அமே
{அந்த ேரம்புகள்} உன்மனச் ார்ந்தமேமய. எனமே, ஓ! ேலிய
கரங்கமளக் சகாண்டேமன {அர்ெுனா}, துரிமயாதனன், தன் ேிருப்பத்தின்
கனிமய {பலமன} துமராணரிடம் அமடயாதோறு நீ இன்று என்
அருகிரைரய நின்று ரபோரிடுவோயோக” என்றான் {யுதிஷ்டிரன்}.

அர்ஜுைன் {யுதிஷ்டிரைிடம்}, “எப்படி ஒருமபாதும் என்னால் எனது

ஆ ாமன {துமராணமரக்} சகால்ல முடியாமதா, அப்பட்டிமய, ஓ! மன்னா
{யுதிஷ்டிரமர}, உம்மமயும் என்னால் ேிட இயலாது. ஓ! பாண்டுேின்
மகமன {யுதிஷ்டிரமர}, என் ஆ ாமன {துமராணமர} எதிர்த்துப்
மபாரிடுேமதக் காட்டிலும் நான் மபாரில் என் உயிமரமய
ேிட்டுேிடுமேன் [1]. இந்தத் திருதராஷ்டிர மகன் {துரிரயோதைன்},
ரபோரில் உம்னேக் னகப்பற்றி, அரசுரினேனய அனடய விரும்புகிறோன்.
இவ்வுைகில் அவன் அந்த விருப்பத்தின் கைினய {பைனை}
ஒருரபோதும் அனடயப் ரபோவதில்னை. நட் த்திரங்களுடன் கூடிய
ஆகாயம் ேிைலாம், பூமி துண்டுகளாகச் ிதறிப் மபாகலாம், எனினும்,
நிச் யம் நான் உயிமராடுள்ளேமர உம்மமப் பிடிப்பதில் துமராணரால்
சேல்லமே முடியாது.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “நான் மபாரில் உயிமர

இைந்தாலுமிைப்மபன்; ஆ ாரியமர எதிர்ப்மபன்;
எவ்ேிதத்தாலும் உம்மமக் மகேிமடன்” என்று இருக்கிறது.

ேஜ்ரதாரி {இந்திரன்}, அல்லது ேிஷ்ணுேின் தமலமமயிலான

மதேர்கமள அேருக்கு {துமராணருக்குப்} மபாரில் உதேினாலும், களத்தில்
உம்மமக் மகப்பற்றுேதில் அேரால் {துமராணரால்} சேல்லமே
முடியாது. நான் உயிமராடுள்ளேமர, ஓ! சபரும் மன்னா {யுதிஷ்டிரமர},
அேர் {துமராணர்} ஆயுததாரிகள் அமனேரிலும் முதன்மமயானேமர
ஆனாலும், அந்தத் துமராணரிடம் நீர் அச் ங்சகாள்ேது உமக்குத் தகாது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 71 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! ஏகாதிபதி {யுதிஷ்டிரமர}, என் உறுதிசமாைிகள் ஒருமபாதும்

நிமறேமடயாமல் இருந்ததில்மல என்பமதயும் நான் உமக்குச்
ச ால்லிக் சகாள்கிமறன்.

எப்மபாதும் நான் சபாய்மம ஏதும் மப ியிருப்பதாக எனக்கு

நிமனேில்மல.

எப்மபாதும் நான் ேழ்த்தப்பட்டதாகவும்

ீ எனக்கு நிமனேில்மல.

எப்மபாதும் நான் ஓர் உறுதிசமாைிமயச் ச ய்துேிட்டு, அதில் ஒரு

பகுதிமய நிமறமேற்றாமல் இருந்ததாக எனக்கு நிமனேில்மல”
என்றான் {அர்ெுனன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, பிறகு பாண்டே முகாமில், ங்குகள், மபரிமககள்,
படகங்கள், மிருதங்கங்கள் ஆகியன ஒலிக்கப்பட்டு முைங்கின. உயர்
ஆன்ம பாண்டேர்கள் ிங்க முைக்கங்கமளச் ச ய்தனர். இமேயும்,
அேர்களது ேில்லின் பயங்கர நாசணாலிகளும், உள்ளங்மக
தட்டல்களும் ச ார்க்கத்மதமய எட்டின. பாண்டுேின் ேலிமமமிக்க
மகன்களின் முகாமில் இருந்து எழுந்த உரத்த ங்சகாலிகமளக் மகட்டு,
உமது பமடப்பிரிவுகளிலும் பல்மேறு கருேிகள் இம க்கப்பட்டன. பிறகு
உமது பமடப்பிரிவுகளும், அேர்களுமடயனவும் மபாருக்காக
அணிேகுக்கப்பட்டன. பிறகு மபாமர ேிரும்பிய அேர்கள்
ஒருேமரசயாருேர் எதிர்த்து சமதுோக முன்மனறினர். பாண்டேர்கள்,
குருக்கள் {சகௌரேர்கள்}, துமராணர் மற்றும் பாஞ் ாலர்களுக்கு
இமடயில் மயிர்க்கூச் த்மத ஏற்படுத்தும் ேண்ணம் கடுமமயான ஒரு
மபார் சதாடங்கியது.

ிருஞ் யர்கள் கடுமமயாகப் மபாரிட்டாலும், துமராணரால்

பாதுகாக்கப்பட்ட அந்தப் பமடமய அேர்களால் ேழ்த்த
ீ முடியேில்மல.
அமத மபால, தாக்குேதில் திறம்சபற்ற உமது மகனின் {துரிமயாதனனின்}
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களாலும்,
ீ கிரீடம் தரித்தேனால் (அர்ெுனனால்)
பாதுகாக்கப்பட்ட பாண்டேப் பமடமய ேழ்த்த
ீ முடியேில்மல.
துமராணர் மற்றும் அர்ெுனனால் பாதுகாக்கப்பட்ட அவ்ேிரு பமடகளும்,
இரேின் அமமதியில் பூத்துக் குலுங்கும் இரு காடுகமளப் மபாலச்
ச யலற்று நிற்பதாகத் சதரிந்தது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 72 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிறகு, தங்கத் மதமரக் சகாண்டேர் (துமராணர்), சூரியமனப்

மபான்ற சபரும் காந்திமயக் சகாண்டு, பாண்டேர்களின் பமடயணிகமள
நசுக்கியபடி, தான் ேிரும்பியோசறல்லாம் அேர்கள் மத்தியில் திரிந்தார்.
பாண்டேர்களும், ிருஞ் யர்களும், தாங்கள் சகாண்ட அச் த்தால்,
சபரும் மேகத்மதாடு ேிமரோக முன்மனறி ேந்த அந்தத் தனி ேரமர
ீ
{துமராணமர} பலராகக் கருதினர். அேரால் ஏேப்பட்ட பயங்கரக்
கமணகள், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அமனத்துப் பக்கங்களிலும்
பாய்ந்து பாண்டு மகனின் பமடமய அச்சுறுத்தின. உண்மமயில்
துரரோணர், நூற்றுக்கணக்கோை கிரணங்களுடன் கூடிய நடுநோள்
சூரியனைப் மபாலமே சதரிந்தார்.

இந்திரமனக் காண இயலாத தானேர்கமளப் மபால, ஓ! ஏகாதிபதி

{திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப் மபாரில் மகாபம் நிமறந்த பரத்ோெர் மகமன
{துமராணமரக்) காண பாண்டேர்களில் ஒருேராலும் இயலேில்மல.
பிறகு பரத்ோெரின் ேரீ மகன் {துமராணர்}, (பமகேர்) துருப்புகமளக்
குைப்பியபடி, கூரிய கமணகளால் திருஷ்டத்யும்ைன் பமடப்பிமரமே
மேகமாக எரிக்கத் சதாடங்கினார். தன் மநரான கமணகளால் திம கள்
அமனத்மதயும் மமறத்துத் தடுத்த அேர், பிருஷதன் மகன்
{திருஷ்டத்யும்னன்} இருந்த பாண்டேப் பமடமய நசுக்கத் சதாடங்கினார்”
{என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 73 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அபிேன்யுவின் ஆற்றல்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 014

The prowess of Abhimanyu! | Drona-Parva-Section-014 | The prowess of Abhimanyu!

| Drona-Parva-Section-014 | Mahabharata In Tamil

(துரரோணோபிரேக பர்வம் – 14)

பதிவின் சுருக்கம்: துரரோணர் கசய்த ரபோர்; வரர்களுக்கினடயில்

ீ ஏற்பட்ட
தைிப்ரபோர்கள்; கஜயத்ரதைோல் அபிேன்யுவிடம் இருந்து உயிர்தப்பிய கபௌரவன்;
கஜயத்ரதனை வழ்த்திய
ீ அபிேன்யு; அபிேன்யுவின் ஆற்றல்; சல்ைியன்
அபிேன்யு ரேோதல்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், “பாண்டேப்பமடயில்
சபரும் குைப்பத்மத ஏற்படுத்திய
துரரோணர், (காட்டு) மரங்கமள
எரிக்கும் தீமயப் மபால அதனூமட
{பாண்டேப்பமடயினூமட} திரிந்து
சகாண்டிருந்தார். தங்கத்மதமரக்
சகாண்ட அந்தக் மகாபக்கார ேரர்
ீ
{துமராணர்} சபருகும் காட்டுத்தீமயப் மபாலத் தங்கள் பமடயணிகமள
எரிப்பமதக் கண்ட ிருஞ் யர்கள் (அச் த்தால்) நடுங்கினர். சபரும்
சுறுசுறுப்புமடய அந்த ேரரால்
ீ {துரரோணரோல்} கதோடர்ந்து
வனளக்கப்பட்ட வில் உண்டோக்கிய நோகணோைியோைது இடியின்
முைக்கத்திற்கு ஒப்போக அந்தப் ரபோரில் ரகட்கப்பட்டது. கர நளினம்
{லாகேம்} சகாண்ட துமராணரால் ஏேப்பட்ட கடுங்கமணகள், யாமனகள்
மற்றும் குதிமரகளுடன் கூடிய மதர்ேரர்கமளயும்,
ீ குதிமரேரர்கமளயும்,
ீ
யாமனேரர்கமளயும்,
ீ காலாட்பமட ேரர்கமளயும்
ீ நசுக்கத் சதாடங்கின.

மேனிற்காலத்தின் முடிேில் முைங்கும் மமகங்கள் காற்றின்

உதேிமயாடு ஆலங்கட்டிகமளப் சபாைிேமதப் மபாலக் கமணகமளப்
சபாைிந்த அேர் {துமராணர்}, எதிரியின் இதயங்களில் அச் த்மத
ஏற்படுத்தினார். (பமகயணிகளின் ஊடாகத்) திரிந்து துருப்புகமளக்
கலங்கடித்த ேலிமமமிக்கத் துமராணர், எதிரியிடம் இயல்புக்குமீ றிய
அச் த்மத அதிகமாக்கினார். மேகமாக நகரும் அேரது மதரில்,
தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட ேில் கார்மமகத் திரளுக்கு மத்தியில்
மின்னலின் கீ ற்றுக்கு ஒப்பாக அடிக்கடி சதன்பட்டது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 74 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உண்மமயில் { த்தியத்தில்} உறுதியானேரும், ேிமேகம்

சகாண்டேரும், நீதிக்கு எப்மபாதும் அர்ப்பணிப்பு சகாண்டேருமான அந்த
ேரர்
ீ {துமராணர்} யுகத்தின் முடிேில் சதன்படும் மகாப ஊற்றாலான
பயங்கர ஆறு ஒன்மற அங்மக பாயச் ச ய்தார். துமராணருமடய
மகாப்பதின் மேகத்தில் இருந்த அந்த ஆற்றின் ஊற்றுக் கண்
ஊனுண்ணும் உயிரினங்களால் சமாய்க்கப்பட்டிருந்தது. மபாராளிகள்
அதன் முழுப் பரப்பிலான அமலகளாக இருந்தனர். ேரமிக்கப்
ீ
மபார்ேரர்கள்
ீ அதன் ஊற்றால் மேர்கள் தின்னப்பட்டு, அதன் கமரகளில்
நிற்கும் மரங்களாக இருந்தனர்.

அந்தப் மபாரில் ிந்தப்பட்ட குருதி அதன் நீரானது, மதர்கள் அதன்

நீர்ச்சுைலாகவும், யாமனகளும் குதிமரகளும் அதன் கமரகளாகவும்
அமமந்தன. கே ங்கள் அதன் அல்லிகளாகவும், உயிரினங்களின்
இமறச் ி அதன் படுமகயில் உள்ள கதியாகவும் இருந்தன. (ேழ்ந்த
ீ
ேிலங்குகள் மற்றும் மனிதர்களின்) சகாழுப்பு, மஜ்மெ, எலும்புகள் அதன்
மணற்பரப்பாகவும், தமலப்பாமககள் அதன் நுமரகளாகவும் அமமந்தன.
மமலும் அங்மக நமடசபற்ற மபாரானது அதன் பரப்புக்கு மமலுள்ள
கேிமகயாகியது. மேல்கள் எனும் மீ ன்களால் அது நிமறந்திருந்தது.
சபரும் எண்ணிக்மகயில் (சகால்லப்பட்ட) மனிதர்கள், யாமனகள்
மற்றும் குதிமரகள் ஆகியேற்றின் ேிமளோல் (அதில் ேிழுந்ததால்)
அஃது அமடேதற்கரிதானதாக இருந்தது.

ஏேப்பட்ட கமணயின் மேகம் அதன் நீரூற்றாக இருந்தது.

சகால்லப்பட்ட உடல்கள் அதில் மிதக்கும் மரங்களாகின. மதர்கள் அதன்
ஆமமகளாகின. தமலகள், அதன் கமரகளில் ிதறிக் கிடக்கும்
கற்களாகின, ோள்கள் மீ ன்களாக அபரிமிதமாக இருந்தன. மதர்களும்,
யாமனகளும், அதன் தடாகங்களாகின. மமலும் அது பல்மேறு
ஒப்பமனகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தது. ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ
அதன் நூற்றுக்கணக்கான நீர்ச்சுைல்களாகினர். பூமியின் புழுதி அதன்
அமலேரிம களாகின. சபரும் க்தி சகாண்மடாரால் எளிதில்
கடக்கத்தக்கதாகவும், மருண்டேர்களால் கடக்கமுடியாததாகவும் அஃது
இருந்தது.

உயிரற்ற உடல்களின் குேியல்கள் அதன் ஓட்டத்மதத் தடுக்கும்

மணற்படுமககளாகின. கங்கங்கள், கழுகுகள் மற்றும் இமரமதடும் பிற
பறமேகள் சமாய்க்கும் இடமாக அஃது இருந்தது. ஆயிரக்கணக்கான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 75 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கமள
ீ அது யமமலாகத்திற்கு அடித்துச் ச ன்றது.
நீண்ட ஈட்டிகள் அதன் பாம்புகளாக அதில் பரேிக் கிடந்தன. உயிருடன்
இருந்த மபாராளிகள் அதன் நீர்களில் ேிமளயாடும் நீர்ோழ்
உயிரிகளாகினர். கிைிந்த குமடகள் அதன் சபரிய அன்னங்களாகின.
கிரீடங்கள் அமத அலங்கரித்த ( ிறு) பறமேகளாகின. க்கரங்கள் அதன்
அமமகளாகவும், கதாயுதங்கள் அதன் முதமலகளாகவும், கமணகள்
அதன் ிறு மீ ன்களாகவும் இருந்தன. காகங்கள், கழுகுகள் மற்றும்
நரிகளின் சபாழுதுமபாக்கிடமாக அஃது இருந்தது.

ஓ! மன்னர்களில் ிறந்தேமர {திருதராஷ்டிரமர}, அந்த ஆறு மபாரில்

துமராணரால் சகால்லப்பட்ட உயிரினங்களில் நூற்றுக்கணக்கான
பித்ருமலாகத்திற்கு அமைத்துச் ச ன்றது. (அதில் மிதக்கும்)
நூற்றுக்கணக்கான உடல்களால் தடுக்கப்பட்ட அது (சகால்லப்பட்ட
ேரர்கள்
ீ மற்றும் ேிலங்குகளின்) முடிகமளப் பா ிகளாகவும்,
புற்களாகவும் சகாண்டிருந்தது. துமராணர் அங்மக ஓடச்ச ய்த ஆறு
இப்படிமய மருண்மடாரின் அச் த்மத அதிகப்படுத்துேதாக இருந்தது.

அங்மகயும் இங்மகயும் எனத் துமராணர் பமகயணிமய இப்படிக்

கலங்கடித்துக் சகாண்டிருந்தமபாது, யுதிஷ்டிரைின் தமலமமயிலான
பாண்டே ேரர்கள்
ீ அந்த ேரமர
ீ {துமராணமர} மநாக்கி அமனத்துப்
பக்கங்களிலிருந்தும் ேிமரந்து ச ன்றனர். அேர்கள் இப்படி (துமராணமர
மநாக்கி) ேிமரேமதக் கண்ட உறுதியான ஆற்றல் சகாண்ட உமது
பமடயின் துணிச் ல்மிகு மபாராளிகள், அமனத்துப் பக்கங்களில்
இருந்தும் ேிமரந்தனர். அதன்பிறகு அங்மக சதாடர்ந்த மபாரானது
மயிர்க்கூச் த்மத ஏற்படுத்தும் ேமகயில் இருந்தது.

நூறு வனககளிைோை வஞ்சனைகள் நினறந்த சகுைி,

சகோரதவனை ரநோக்கி வினரந்து, கூர்முமனக் கமணகள் பலேற்றால்
பின்னேனின் { காமதேனின்} மதமராட்டி, சகாடிமரம் மற்றும் மதரிமனத்
துமளத்தான். எனினும், அதிகமாகத் தூண்டப்படாத காமதேன், கூரிய
கமணகளால் சுபலனின் சகாடிமரம், ேில், மதமராட்டி மற்றும் மதர்
ஆகியேற்மற சேட்டி, அறுபது {60} கமணகளால் சுபலமனயும்
{ குனிமயயும்} துமளத்தான். அதன் மபரில், சுபலனின் மகன் { குனி},
கதாயுதத்மத எடுத்துக் சகாண்டு தன் ிறந்த மதரில் இருந்து கீ மை
குதித்து, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, காமதேனின் மதமராட்டிமயப்
பின்னேனின் { காமதேனின்} மதரில் இருந்து கீ மை ேழ்த்தினான்.
ீ பிறகு,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 76 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, தங்கள் மதமர இைந்த ேலிமமமிக்கத்

மதர்ேரர்களான
ீ அேர்கள் { குனியும், காமதேனும்} இருேரும்
கதாயுதத்மதத் தரித்துக் சகாண்டு, மமலகளின் முகடுகள் இரண்மடப்
மபாலப் மபாரில் ேிமளயாடினர்.

துமராணர், பாஞ் ாலர்களின் ஆட் ியாளமன {துருபதனைப்} பத்துக்

கமணகளால் துமளத்துேிட்டுப் பதிலுக்குப் பின்னேனால் {துருபதனால்}
பல கமணகளால் துமளக்கப்பட்டார். பிறகு, மீ ண்டும் பின்னேன்
{துருபதன்} துமராணரால் சபரும் எண்ணிக்மகயிலான கமணகளால்
துமளக்கப்பட்டான் [1].

[1] மேசறாரு பதிப்பில இந்தப் பத்தி, “துமராணர் கூர்மமயான

அம்புகளால் பாஞ் ால ராெகுமாரமன {திருஷ்டத்யும்னமன}
அடித்தார். அந்த யுத்தகளத்தில் அவ்ேிருேருமடய அம்பு
மமையாலும் ஆகாயமானது இரேில் மின்மினிப்பூச் ிகளால்
பிரகா ிப்பமதப் மபாலப் பிரகா ித்தது” என்று இருக்கிறது.
கங்குலியில் the ruler of Panchalas என்மற இருக்கிறது.
எனினும் இது துருபதனில்லாமல், திருஷ்டத்யும்னனாகவும்
இருக்கலாம். ஏசனனில் இங்மக குறிப்பிடப்படும்
தனிப்மபார்களில் துருபதன் பகதத்தமனாடு மபாரிட்டதாக
இமத பகுதியில் பின்னர் ஓர் இடத்தில் ேருகிறது.

பீேரசைன் கூரிய கனணகளோல் விவிம்சதினயத் துனளத்தோன்.

எனினும் பின்னேன் {ேிேிம் தி}, இப்படித் துமளக்கப்பட்டாலும்
நடுங்காதிருந்தது சபரும் ஆச் ரியமாகத் சதரிந்தது. பிறகு ேிேிம் தி,
ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, திடீசரனப் பீமம னமன அேனது
குதிமரகமளயும், சகாடிமயயும், ேில்மலயும் இைக்கச் ச ய்தான்.
அதன்மபரில் துருப்புகள் அமனத்தும் அந்தச் ாதமனக்காக அேமன
{ேிேிம் திமய} ேைிபட்டன. எனினும், ேரபீ
ீ மம னன், மபாரில் தன் எதிரி
ஆற்றமல சேளிப்படுத்துேமதப் சபாறுத்துக் சகாள்ளேில்மல. எனமே,
தன் கதாயுதத்தால், ேிேிம் தியின் நன்கு பயிற் ிமயப் சபற்ற
குதிமரகமளக் சகான்றான். பிறகு ேலிமமமிக்க ேிேிம் தி, (ோமளாடு
கூடிய) ஒரு மகடயத்மத எடுத்துக் சகாண்டு, குதிமரகள் சகால்லப்பட்ட
தனது மதரில் இருந்து கீ மை குதித்து, மதங்சகாண்ட எதிராளிமய
{யாமனமய} எதிர்த்து ேிமரயும் மதங்சகாண்ட யாமனமயப் மபாலப்
பீமம னமன எதிர்த்து ேிமரந்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 77 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

வரீ சல்ைியன், சரசம் கசய்பவனைப் ரபோைச் சிரித்துக் ககோண்ரட

தன் அன்புக்குரிய ேருேகைோை நகுைைின் மகாபத்மதத்
தூண்டுேதற்காகப் பல கமணகளால் அேமன {நகுலமனத்} துமளத்தான்.
எனினும், ேரீ நகுலன், தன் மாமனின் { ல்லியனின்} குதிமரகள், குமட,
சகாடிமரம், மதமராட்டி மற்றும் ேில் ஆகியேற்மற சேட்டி தன் ங்மக
முைக்கினான்.

{ம தி மன்னன்} திருஷ்டரகது, கிருபருடன் {மபாரில்} ஈடுபட்டு,

பின்னேர் {கிருபர்} தன்மன மநாக்கி ஏேிய பல்மேறு ேமககளிலான
கமணகமள சேட்டி, பிறகு, எழுபது {70} கமணகளால் கிருபமரத்
துமளத்தான். பிறகும், மூன்று கமணகளால் கிருபரின்
சகாடிமரத்திலுள்ள சபாறிமய {சகாடிமய} அேன் சேட்டினான்.
எனினும், கிருபர், அடர்த்தியான கமண மமையால் அேமன
{திருஷ்டமகதுமே} எதிர்க்கத் சதாடங்கினார். இவ்ேைியில்
திருஷ்டமகதுமேத் தடுத்த அந்தப் பிராமணர் {கிருபர்}, அேனுடன்
{சதாடர்ந்து} மபாரிட்டுக் சகாண்டிருந்தார்.

சோத்யகி, சிரித்துக் ககோண்ரட ஒரு நோரோசத்னதக் ககோண்டு

கிருதவர்ேைின் நடு ேோர்னபத் துனளத்தோன். மமலும் எழுபது {70}
கமணகளால் அேமனத் {கிருதேர்மமனத்} துமளத்த அேன் { ாத்யகி}
மீ ண்டும் பிறேற்றால் அேமனத் {கிருதேர்மமனத்} துமளத்தான்.
எனினும் அந்தப் மபாெப் மபார்ேரன்
ீ {கிருதேர்மன்}, கூர்முமனகமளக்
சகாண்ட எழுபது கமணகளால் ாத்யகிமயப் பதிலுக்குத் துமளத்தான்.
மேகமாகச் ச ல்லும் காற்று ஒரு மமலமய அம ப்பதில் மதாற்பமதப்
மபால, கிருதேர்மனால் ாத்யகிமய அம க்கமோ, அேமன நடுங்கச்
ச ய்யமோ இயலேில்மல.

{துரிரயோதைன் தம்பியோை} ரசைோபதி, {பாண்டேத் தரப்பின்}

சுசர்ேனை அேனது முக்கிய அங்கங்களில் ஆைமாகத் தாக்கினான்.
சு ர்மனும் ஒரு மேலால் தன் எதிராளியின் மதாள்ப்பூட்டில் தாக்கினான்
[2].

[2] இந்த இடத்தில் மேசறாரு பதிப்பில், “ம னாதிபதியான

திருஷ்டத்யும்னன் {திரிகர்த்த மன்னன்} சு ர்மமன
மர்மஸ்தானங்களில் மிகவும் அடித்தான், அேனும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 78 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேமனத் மதாமராயுதத்தால் மதாள்பூட்டில் அடித்தான்”

என்று இருக்கிறது.

விரோடன், சபரும் க்தி சகாண்ட மத்ஸ்ய ேரர்களின்

ீ உதேியால்,
அந்தப் மபாரில் மேகர்த்தனன் மகமன {கர்ணனைத்} தடுத்தான்.
(மத்ஸ்ய மன்னனின்) அந்தச் ாதமன மிகவும் அற்புதமானதாகத்
சதரிந்தது. சூத மகனின் {கர்ணனின்} பங்குக்கு, அேன் தனியாகமே தன்
மநரான கமணகளின் மூலம் சமாத்தப்பமடமயயும் தடுத்ததால், அது
சபரும் ேரச்
ீ ச யலாகக் கருதப்பட்டது.

மன்னன் துருபதன், பகதத்தரைோடு {மபாரில்} ஈடுபட்டுக்

சகாண்டிருந்தான். அந்த இருேரர்களுக்கு
ீ இமடயில் நமடசபற்ற அந்தப்
மபாரானது காண்பதற்கு மிக அைகாக இருந்தது [3]. மனிதர்களில்
காமளயான பகதத்தன், மநரான கமணகள் பலேற்றால், மன்னன்
துருபதன், அேனது மதமராட்டி, சகாடிமரம் மற்றும் மதர் ஆகியேற்மறத்
துமளத்தான். மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட துருபதமனா, ஒரு மநரான
கமணயால் அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனின்
ீ {பகதத்தனின்} நடு
மார்மபத் துமளத்தான்.

[3] இந்தப் பகுதியில் மமமல ஓர் இடத்தில் துமராணமராடு

பாஞ் ாலர்களின் ஆட் ியாளன் மபாரிட்டான் என்ற ஒரு
குறிப்பு இருக்கிறது.

ஆயுதங்கமள அறிந்த பூமியின் மபார்ேரர்களில்

ீ முதன்மமயான
ரசோேதத்தன் ேகன் {பூரிஸ்ரவஸ்} மற்றும் சிகண்டி ஆகிமயார் இருேரும்
கடும்மபாரில் ஒருேமராடு ஒருேர் மமாதிக்சகாண்டது உயிரினங்கள்
அமனத்மதயும் அச் த்தால் நடுங்கச் ச ய்தது. ேரீ பூரிஸ்ரேஸ், ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, யக்ஞம னன் மகனான அந்த ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரன்
ீ ிகண்டிமய அடர்த்தியான கமணமமையால் மமறத்தான்.
பிறகு, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட
ிகண்டி, சதாண்ணூறு {90} கமணகளால் ம ாமதத்தன் மகமன
{பூரிஸ்ரேம த்} துமளத்து, ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, அேமன
{பூரிஸ்ரேம } நடுங்கச் ச ய்தான்.

கடும் ச யல்கமளப் புரியும் ராட் ர்களான ஹிடிம்மபயின்

மகனும் {கரடோத்கசனும்}, அைம்புசனும், ஒருேமரசயாருேர் ேழ்த்த
ீ

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 79 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேிரும்பி, மிக அற்புதமாகப் மபாரிட்டனர். நூறு மாமயகமள

உண்டாக்கேல்லேர்களும், ச ருக்கு சபருகியேர்களுமானா
அவ்ேிருேரும், தங்கள் மாய க்திகமள நம்பி ஒருேமரசயாருேர்
ேழ்த்த
ீ ேிரும்பி தங்களுக்குள் மிக அற்புதமாகப் மபாரிட்டனர்.

மூர்க்கமான ரசகிதோைன், அனுவிந்தரைோடு மபாரிட்டான். ில

மநரங்களில் மமறந்து சபரும் அற்புதங்கமள ஏற்படுத்தியபடிமய
அேர்கள் களத்தில் திரிந்து சகாண்டிருந்தனர்.

{துரிரயோதைன் ேகன்} ைக்ஷ்ேணன், ஓ ஏகாதிபதி

{திருதராஷ்டிரமர}, பைங்காலத்தில் (அசுரன்) ஹிரண்யாக்ஷமனாடு
மபாரிட்ட ேிஷ்ணுமேப் மபாலமே, {திருஷ்டத்யும்ைன் ேகன்}
க்ஷத்ரரதவரைோடு கடுமமயாகப் மபாரிட்டான்.

கபௌரவன், ஓ மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, மேகமான தன்

குதிமரகமளாடு கூடிய மதரில் ேந்து, அபிேன்யுனவ மநாக்கி
முைங்கினான். சபரும் ேலிமம சகாண்ட அந்தப் சபௌரேன் மபாரிட
ேிரும்பி அபிமன்யுமே மநாக்கி ேிமரந்தான். பிறகு எதிரிகமளத்
தண்டிப்பேனான அபிமன்யு அந்த எதிரிமயாடு {சபௌரேமனாடு}
கடுமமயாகப் மபாரிட்டான். சபௌரேன் அடர்த்தியான கமண மமையால்
சுபத்திமரயின் மகமன {அபிமன்யுமே} மமறத்தான். அதன் மபரில்,
அர்ெுனனின் மகன் {அபிமன்யு}, தன் எதிராளியின் {சபௌரேனின்}
சகாடிமரம், குமட மற்றும் ேில் ஆகியேற்மறப் பூமியில் ேழ்த்தினான்.
ீ
பிறகு ஏழு கமணகளால் சபௌரேமனத் துமளத்த சுபத்திமரயின் மகன்
{அபிமன்யு}, ஐந்து கமணகளால் பின்னேனின் {சபௌரேனின்} மதமராட்டி
மற்றும் குதிமரகமளத் துமளத்தான். இப்படித் தன் துருப்புகமள
மகிழ்ச் ியமடயச் ச ய்த அேன் {அபிமன்யு}, ிங்கம் மபால மீ ண்டும்
மீ ண்டும் கர்ெமன ச ய்தான்.

பிறகு அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}, சபௌரேனின் உயிமர நிச் யம்

எடுக்க ேல்ல கமண ஒன்மற தன் ேில்லின் நாணில் ேிமரோகப்
சபாருத்தினான். எனினும் அபிமன்யுேின் ேில்லின் நாணில்
சபாருத்தப்பட்ட அந்தக் கமணயின் பயங்கரத் மதாற்றத்மதக் கண்ட
ஹ்ருதிகன் ேகன் {கிருதவர்ேன்}, இரண்டு கமணகளால் அந்த
ேில்மலயும், கமணமயயும் அறுத்தான். பிறகு, பமகேர்கமளக்
சகால்பேனான அந்தச் சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு}, உமடந்த

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 80 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேில்மல ே ீ ிசயறிந்து, பளபளக்கும் ோள் ஒன்மறயும், மகடயம்

ஒன்மறயும் எடுத்துக் சகாண்டான். பல நட் த்திரங்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட அந்தக் மகடயத்மதப் சபரும் மேகத்மதாடு சுைற்றி,
அந்த ோமளயும் சுைற்றியபடிமய தன் ஆற்றமல சேளிப்படுத்திக்
சகாண்டு அேன் {அபிமன்யு} களத்தில் திரிந்து சகாண்டிருந்தான்.

தன் முன்மன அேற்மற {மகடயத்மதயும் ோமளயும்} சுைற்றிக்

சகாண்டும், பிறகு அேற்மற உயர்த்திச் சுைற்றியும், அேற்மற
அம த்தும் {உதறியும்}, உயரக் குதித்தும் அவ்ோயுதங்கமள அேன்
மகயாண்ட ேிதத்தால், தாக்கும் மற்றும் தற்காக்கும் அந்த
ஆயுதங்களுக்கிமடயில் எந்த மேறுபாட்மடயும் (அேனிடம்) காண
முடியேில்மல. பிறகு, திடீசரனப் சபௌரேனின் மதர் ஏர்க்காலில்
குதித்து ஏறிய அேன் {அபிமன்யு} உரக்க முைங்கினான். பிறகு அேனது
மதரில் ஏறிய அேன் {அபிமன்யு}, சபௌரேனின் தமலமயிமறப் பிடித்துக்
சகாண்டு, ஓர் உமதயால் பின்னேனின் {சபௌரேனின்} மதமராட்டிமயக்
சகான்று, தன் ோள் ேச்
ீ ால் அேனது சகாடிமரத்மதயும் ேழ்த்தினான்.
ீ
அந்தப் சபௌரேமனப் சபாறுத்தேமர, நீமரக் கலக்கி கடலின் அடியில்
உள்ள பாம்மப உயர்த்தும் கருடமனப் மபால அபிமன்யு அேமன
{சபௌரேமன} உயர்த்தினான்.

அதன் மபரில், மன்னர்கள் அமனேரும், ிங்கத்தால் சகால்லப்படும்

தருணத்தில் உணர்வுகமள இைந்து நிற்கும் எருமதப் மபாலக் கமலந்த
தமலமயிமறாடு கூடிய (ஆதரேற்று நின்ற) சபௌரேமனக் கண்டனர்.
இப்படிக் கிடத்தப்பட்ட கபௌரவன், அர்ஜுைன் ேகைின் {அபிேன்யுவின்}
வசத்தில் அகப்பட்டு, ஆதரவற்ற நினையில் இழுத்துச்
கசல்ைப்படுவனதக் கண்ட கஜயத்ரதைோல் அமதப் சபாறுத்துக் சகாள்ள
முடியேில்மல. ஒரு ோமளயும், மயில் சபாறிக்கப்பட்டு ேரிம யான
ிறு மணிகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த ஒரு மகடயத்மதயும் எடுத்துக்
சகாண்ட செயத்ரதன், தன் மதரில் இருந்து கீ மை குதித்து உரக்க
முைங்கினான். பிறகு, சுபத்தினரயின் ேகன் (அபிேன்யு), சிந்துக்களின்
ஆட்சியோளனை {கஜயத்ரதனைக்} கண்டு, கபௌரவனை விட்டுவிட்டு,
பின்னேனின் மதரில் இருந்து ஒரு பருந்மதப் மபால உயரக் குதித்து,
பூமியில் ேிமரோக இறங்கினான்.

அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}, தன் எதிரிகளால் ஏேப்பட்ட மேல்கள்,

பட்டி ங்கள் மற்றும் ோள்கமளத் தன் ோளினால் சேட்டமோ, தன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 81 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மகடயத்தால் ேிலக்கமோ ச ய்தான். இப்படித் தன் கரங்களின்

ேலிமமமய ேரர்கள்
ீ அமனேருக்கும் காட்டிய அந்த ேலிமமமிக்க (ேர)
ீ
அபிமன்யு, மீ ண்டும் தன் சபரிய ோமளயும், மகடயத்மதயும் உயர்த்தி,
தன் தந்மதயின் {அர்ெுனனின்} உறுதியான எதிரியான ேிருத்தக்ஷத்திரன்
மகமன {செயத்ரதமன} மநாக்கி, யாமனமய எதிர்த்துச் ச ல்லும்
புலிமயப் மபாலச் ச ன்றான். புலியும் ிங்கமும் தங்கள் பற்களாலும்,
நகங்களாலும் தாக்கிக் சகாள்ேமதப் மபால ஒருேமர ஒருேர் அணுகிய
அேர்கள் தங்கள் ோள்களால் தாக்கிக் சகாண்டனர்.

சுைன்று ேசுதல்
ீ {அபிகாதம்}, ோள்கமள இறக்குதல் {ஸ்ம்பாதம்}
மற்றும் மகடயங்கமள இறக்குதல் {நிபாதம்} ஆகியேற்மறப்
சபாறுத்தேமர, அந்த மனிதர்களில் ிங்கங்களான இருேருக்குள்ளும்
எந்த மேறுபாட்மடயும் யாராலும் காண முடியேில்மல [4].
சேளிமநாக்கியும், உள்மநாக்கியும் அைகாக நகர்ந்து அந்த இரு ேரர்களும்
ீ
ிறகுகள் பமடத்த இரு மமலகமளப் மபாலத் சதரிந்தனர். செயத்ரதன்,
புகழ்சபற்ற அபிமன்யு அேமன மநாக்கி ோமள ே ீ ிய மபாது
பின்னேனின் {அபிமன்யுேின்} மகடயத்மதத் தாக்கினான். பிறகு, ஓ!
பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, செயத்ரதனின் சபரிய ோளானது, தங்கத்
தகட்டால் மமறக்கப்பட்ட அபிமன்யுேின் மகடயத்தில் ிக்கிக் சகாண்டு,
அமதச் ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்} பலமாக உருே
முயற் ித்த மபாது உமடந்தது.

[4] மேசறாரு பதிப்பில், “ஸ்ம்பாதங்களிலும் {எதிராக ேசுதல்},

ீ
அபிகாதங்களிலும் {நான்கு பக்கத்திலும் சுைற்றியடித்தல்},
நிபாதங்களிலும் {பதுங்கி அல்லது ாய்ந்து ேசுதல்}
ீ
மனிதர்களில் ிறந்தேர்களான அவ்ேிருேருக்குமுள்ள
ேித்தியா த்மத ஒருேரும் காணேில்மல” என்று
இருக்கிறது.

தன் ோள் உமடந்தமதக் கண்ட செயத்ரதன், ேிமரோக ஆறு

எட்டுகள் பின்ோங்கி, கண் இமமக்கும் மநரத்திற்குள் தன் மதரில் ஏறுேது
சதரிந்தது [5]. பிறகு, ோள் மபார் முடிந்ததும் அர்ெுனனின் மகனும்
{அபிமன்யுவும்} தன் ிறந்த மதரில் ஏறினான். குரு பமடயின் மன்னர்கள்
பலர் ஒன்று ம ர்ந்து அமனத்துப் பக்கங்களிலும் அேமன
{அபிமன்யுமேச்} சூழ்ந்து சகாண்டனர். எனினும், அந்த ேலிமமமிக்க
அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}, செயத்ரதமனப் பார்த்துக் சகாண்மட தன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 82 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ோமளயும், மகடயத்மதயும் சுைற்றி உரக்க கர்ெித்தான். ிந்துக்களின்

ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமன} ேழ்த்தியேனும்,
ீ பமக ேரர்கமளக்
ீ
சகால்பேனுமான சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு}, பிறகு, உலமக
எரிக்கும் சூரியமனப் மபாலக் சகௌரேப் பமடயின் அந்தப் பிரிமே
எரிக்கத் சதாடங்கினான்.

[5] மேசறாரு பதிப்பில் ஆறு எட்டுகள் பின்மனாக்கி முதலில்

மதரில் ஏறியது அபிமன்யு என்று இருக்கிறது. கங்குலியின்
ேர்ணமனமய இங்கு ேிரிோனதாகத் சதரிகிறது.

பிறகு அந்தப் மபாரில் சல்ைியன், முழுக்க இரும்பாலானதும்,

தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டதும், சநருப்புத் தைலின் சுடருக்கு
ஒப்பானதுமான கடும் ஈட்டி ஒன்னற அவன் {அபிேன்யு} ேீ து வசிைோன்.
ீ
அதன் மபரில், அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}, மமலிருந்து ேிழும்
ேலிமமமிக்கப் பாம்மபப் பிடிக்கும் கருடமனப் மபால அந்த ஈட்டினய
உயரக் குதித்துப் பிடித்தோன். இப்படி அமதப் {ஈட்டிமயப்} பிடித்த
அபிமன்யு தன் ோமள உமறயில் இருந்து எடுத்தான். அளேிலா க்தி
சகாண்ட அந்தப் மபார்ேரனின்
ீ {அபிமன்யுேின்} ேலிமமமயயும் சபரும்
சுறுசுறுப்மபயும் ாட் ியாகக் கண்ட மன்னர்கள் அமனேரும் ம ர்ந்து
ிங்க கர்ெமன ச ய்தனர்.

பிறகு, பமகேரர்கமளக்
ீ சகால்பேனான அந்தச் சுபத்திமரயின்
மகன் {அபிமன்யு}, தன் கரங்களின் ேலிமமமயக் சகாண்டு, சபரும்
காந்தியுடன் கூடியதும், மேடூரியக் கற்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டதுமான
அந்த ஈட்டினயச் சல்ைியன் ேீ ரத ஏவிைோன். மீ பத்தில் ட்மட உரித்த
பாம்புக்கு ஒப்பான அந்த ஈட்டி, ல்லியனின் மதமர அமடந்து,
பின்னேனின் { ல்லியனின்} மதமராட்டிமயக் சகான்று, அேமனயும்
அந்த ோகனத்தின் தட்டில் இருந்து கீ மை ேிைச் ச ய்தது. பிறகு,
ேிராடன், துருபதன், திருஷ்டமகது, யுதிஷ்டிரன், ாத்யகி, மககயன், பீமன்,
திருஷ்டத்யும்னன், ிகண்டி, இரட்மடயர்கள் (நகுலன் மற்றும்
காமதேன்), திசரௌபதியின் மகன்கள் ஐேர் ஆகிமயார் அமனேரும்,
“அருமம! அருமம!” என்று ச ால்லி ேியந்தனர். பின்ோங்காதேனான
அர்ெுனன் மகமன {அபிமன்யுமே} மகிழ்ேிக்கும் ேண்ணம், கமணகள்
ஏவும் பல்மேறு ேிதங்களிலான ஒலிகளும், ிங்க முைக்கங்கள் பலவும்
அங்மக எழுந்தன.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 83 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

எனினும், எதிரியின் சேற்றிக்கான அறிகுறிகமள உமது

மகன்களால் சபாறுத்துக் சகாள்ள முடியேில்மல. பிறகு,
சுபத்தினரயின் ேகனை {அபிேன்யுனவத்} திடீகரைச் சூழ்ந்த அவர்கள்
அனைவரும், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, மமலயின் ாரலில்
மமைமயப் சபாைியும் மமகங்கமளப் மபாலக் கமணகளின் மாரியால்
அேமன {அபிமன்யுமே} மமறத்தனர். பிறகு எதிரிகமளக்
சகால்பேனான அர்தாயனி {ரிதாயனன் மகன்} ( ல்லியன்), உமது
மகன்களுக்கு நன்மமமய ேிரும்பி, தன் மதமராட்டி ேழ்ந்தமதயும்
ீ
நிமனவுகூர்ந்து, சுபத்திமரயின் மகமன {அபிமன்யுமே} எதிர்த்து
ினத்துடன் ேிமரந்தான்” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 84 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சல்ைியனை வழ்த்திய
ீ பீேன்!
- துரரோண பர்வம் பகுதி – 015

Bhima vanquished Salya! | Drona-Parva-Section-015 | Mahabharata In Tamil

(துரரோணோபிரேக பர்வம் – 15)

பதிவின் சுருக்கம்: சல்ைியனை ரநோக்கி வினரந்த பீ ேனும், அபிேன்யுவும்;

அபிேன்யுனவ விைகி நிற்கச் கசய்த பீ ேன்; பீ ேனுக்கும் சல்ைியனுக்கும்
இனடயில் நடந்த கடும் கதோயுத்தம்; பீ ேைின் அடியோல் ேயக்கேனடந்த
சல்ைியன்; சல்ைியனைத் தூக்கிச் கசன்ற கிருதவர்ேன்...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்},
“ஓ! ஞ் யா, ிறந்த தனிப்மபார்கள்
பலேற்மற நீ எனக்கு ேிேரித்தாய்.
அேற்மறக் மகட்கும் நான், கண்
சகாண்மடாரிடம் சபாறாமம
சகாள்கிமறன். மதேர்களுக்கும்,
அசுரர்களுக்கும் இமடயில்
(பைங்காலத்தில்) நடந்ததற்கு ஒப்பாகக்
குருக்களுக்கும், பாண்டேர்களுக்கும்
இமடயில் நடக்கும் இந்தப் மபார் மிக
அற்புதமானது என மனிதர்கள்
அமனேராலும் மப ப்படும். கிளர்ச் ியூட்டும் இந்தப் மபாமரக் குறித்த
உனது ேிேரிப்மபக் மகட்பதால் நான் நிமறேமடயேில்மல. எனமே,
அர்தோயைிக்கும் (சல்ைியனுக்கும்), சுபத்தினரயின் ேகனுக்கும்
{அபிேன்யுவுக்கும்} இமடயில் நமடசபற்ற மமாதமல எனக்குச்
ச ால்ோயாக” என்றான் {திருதராஷ்டிரன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “தனது ஓட்டுனர்

{மதமராட்டி} சகால்லப்பட்டமதக் கண்ட ல்லியன், முழுேதும்
இரும்பாலான கதாயுதம் ஒன்மற உயர்த்தியபடி, தன் ிறந்த மதரில்
இருந்து ினத்துடன் கீ மை குதித்தான். பீமன் கனமான தன் கதாயுதத்மத
எடுத்துக் சகாண்டு, யுகசநருப்புக்மகா, தண்டாயுதத்துடன் கூடிய
காலனுக்மகா ஒப்பாக இருந்த ல்லியமன மநாக்கி மேகமாக
ேிமரந்தான். சுபத்திமரயின் மகனும் {அபிமன்யுவும்} ோனத்தின்
இடிக்கு {ேஜ்ராயுதத்துக்கு} ஒப்பான தன் மகத்தான கதாயுதத்மத எடுத்துக்
சகாண்டு, ல்லியனிடம், “ோரும், ோரும்!” என்று ச ான்னான்.
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 85 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

எனினும், பீேன் ேிகவும் முயன்று அவனை {அபிேன்யுனவ} ஒதுங்கி

நிற்கச் கசோல்ைித் தடுத்தோன். ேரீ பீமம னன், சுபத்திமரயின் மகமன
{அபிமன்யுமே} ஒதுங்கி நிற்குமாறு தடுத்த பிறகு, மபாரில் ல்லியமன
அணுகி, மமலசயன அம யாது நின்றான்.

மத்ரர்களின் ேலிமமமிக்க ஆட் ியாளனும் { ல்லியனும்},

பீமம னமனக் கண்டு, யாமனமய மநாக்கிச் ச ல்லும் புலிமயப் மபால
அேமன {பீமமன} மநாக்கிச் ச ன்றான். பிறகு, ஆயிரக்கணக்கான
எக்காள ஒலிகளும், ங்கு முைக்கங்களும், ிங்க முைக்கங்களும்,
மபரிமகசயாலிகளும் அங்மக மகட்டன. ஒருேமரசயாருேர் மநாக்கி
ேிமரயும் நூற்றுக்கணக்கான பாண்டே மற்றும் சகௌரே ேரர்களுக்கு
ீ
மத்தியில், “நன்று, நன்று” என்ற கூக்குரல்கள் எழுந்தன.

ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, மன்னர்கள் அமனேருக்கும்

மத்தியில் மத்ரர்களின் ஆட் ியாளமன { ல்லியமனத்} தேிரப் மபாரில்
பீமம னனின் ேலிமமமயத் தாங்கத் துணிந்தேன் மேறு எேனும்
இல்மல; அவ்ோமற ிறப்புமிக்கச் ல்லியனின் கதாயுத மேகத்மதப்
மபாரில் தாங்கவும், ேிருமகாதரமனத் {பீமமனத்} தேிர இவ்வுலகில்
மேறு எேன் துணிோன்? தங்கக் கம்பிகள் கலந்த இமைச் ரங்களால்
கட்டப்பட்டதும், தன் அைகால் பார்மேயாளர்கள் அமனேமரயும்
மகிழ்வூட்டேல்லதுமான பீமனின் மகத்தான கதாயுதம், அேனால்
{பீமனால்} ஏந்தப்பட்டுப் பிரகா மாக ஒளிர்ந்து சகாண்டிருந்தது.
அவ்ோமற ேட்டமாகச் சுைன்று சகாண்டிருந்த ல்லியனின் கதாயுதமும்,
சுடர்மிகும் மின்னலின் கீ ற்மறப் மபாலமே சதரிந்தது.

காமளகமளப் மபால முைங்கிய அவ்ேிருேரும் {பீமனும்,

ல்லியனும்}, ேட்டமாகச் சுைன்று சகாண்டிருந்தனர் {மண்டல
கதிகமளாடு ஞ் ரித்தனர்}. ற்மற ாய்ந்த தங்கள் கதாயுதங்களுடன்
நின்று சகாண்டிருந்த சல்ைியன் ேற்றும் விருரகோதரன் {பீேன்} ஆகிய
இருவரும் ககோம்புகள் ககோண்ட கோனளகனளப் ரபோைரவ கதரிந்தைர்.
ேட்டமாகச் சுைல்ேமதமயா, தங்கள் கதாயுதங்களால் தாக்குேமதமயா
சபாறுத்தேமர மனிதர்களில் ிங்கங்களான அவ்ேிருேருக்கும்
இமடயில் நமடசபற்ற அந்த மமாதல் அமனத்து ேைியிலும்
மமானதாகமே இருந்தது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 86 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பீமம னன் தன் கதாயுதத்மதக் சகாண்டு தாக்கியதால்,

ல்லியனின் மகத்தான கதாயுதம், கடும் சநருப்புப் சபாறிகமள
சேளியிட்டுக் சகாண்மட ேிமரேில் துண்டுகளாக உமடந்தது. அமத
மபாலமே, பீமம னனின் கதாயுதமும், எதிரியால் { ல்லியனால்}
தாக்கப்பட்டு, மமைக்காலத்தின் மாமலப்சபாழுதில்
மின்மினிப்பூச் ிகளால் மமறக்கப்பட்ட அைகிய மரம் மபாலத் சதரிந்தது.

அந்தப் மபாரில் மத்ரர்களின் ஆட் ியாளனால் { ல்லியனால்}

ே ீ ப்பட்ட கதாயுதம், ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, (சுற்றிப் பறக்மகயில்)
அடிக்கடி சநருப்புப் சபாறிகமள சேளியிட்டபடிமய ஆகாயத்தில்
ஒளிே ீ ியது. அமத மபாலமே, எதிரிமய மநாக்கி பீமம னன் ே ீ ிய
கதாயுதம், (ஆகாயத்தில் இருந்து) கீ மை ேிழும் கடும் எரிக்மகாமளப்
மபால அேனது {பீமனது} எதிரிப் பமடமய எரித்தது. கதாயுதங்களில்
ிறந்தமேயான அமே இரண்டும் ஒன்மறசயான்று தாக்கியபடி,
சபருமூச்சுேிடும் சபண் பாம்புகளுக்கு ஒப்பாக சநருப்பு கீ ற்றுகமளக்
கக்கின.

ேட்டமாகச் சுைன்று சகாண்டிருந்த ேலிமமமிக்க அவ்ேரர்கள்

ீ
இருேரும், தங்கள் நகங்களால் ஒன்மறசயான்று தாக்கிக் சகாள்ளும்
சபரும் புலிகள் இரண்மடப் மபாலமோ, தங்கள் தந்தங்களால் தாக்கிக்
சகாள்ளும் ேலிமமமிக்க யாமனகள் இரண்மடப் மபாலமோ
கதாயுதங்களில் முதன்மமயான அமே இரண்டாலும்
ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக் சகாண்டனர். ேிமரேில் இரத்தத்தால்
மமறக்கப்பட்ட அந்தச் ிறப்புோய்ந்த ேரர்கள்
ீ இருேரும்
மலர்ந்திருக்கும் இரண்டு பலா மரங்களுக்கு ஒப்பாகத் சதரிந்தனர்.

மனிதர்களில் ிங்கங்களான அவ்ேிருேராலும் தரிக்கப்பட்ட

கதாயுதங்களின் அடிகள் {தாக்குதல்களின் ஒலி} இந்திரனின் இடிமயப்
மபான்று அமனத்துப் பக்கங்களிலும் மகட்கப்பட்டன. கதாயுதத்மதக்
சகாண்டு மத்ரர்களின் ஆட் ியாளனால் { ல்லியனால்} இடப்பக்கத்திலும்,
ேலப்பக்கத்திலும் தாக்கப்பட்ட பீமன், இடியால் பிளக்கப்படும் மமலமயப்
மபாலக் கிஞ் ிற்றும் அம யாது {நடுங்காது} நின்றான். அமதமபால,
கதாயுதம் சகாண்டு பீமனால் தாக்கப்பட்ட மத்ரர்களின் ேலிமமமிக்க
ஆட் ியாளனும் { ல்லியனும்} இடியால் தாக்கப்படும் மமலமயப் மபாலப்
சபாறுமமயாக நின்றான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 87 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சபரும் மேகம் சகாண்ட அவ்ேிருேரும் உயர்த்தப்பட்ட தங்கள்

கதாயுதங்களுடன் சநருக்கமான ேட்டங்களில் சுைன்று ஒருேரின் மமல்
ஒருேர் பாய்ந்தனர். ேிமரோக ஒருேமரசயாருேர் அணுகி, எட்டு
எட்டுகள் மேத்து, யாமனகள் இரண்மடப் மபால ஒருேரின் மமல்
ஒருேர் பாய்ந்த அேர்கள் முழுமமயாக இரும்பாலான அந்தத் தங்கள்
கதாயுதங்களால் திடீசரன ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக் சகாண்டனர்.
அவ்ேரர்கள்
ீ இருேரும், அடுத்தேரின் மேகம் மற்றும் தங்கள்
கதாயுதங்களின் தாக்குதல் பலம் ஆகியேற்றின் ேிமளோல் ஒமர
மயத்தில் இந்திரத்ேெங்கள் இரண்மடப் மபாலக் கீ மை ேிழுந்தனர்.

பிறகு தன் உணர்வுகமள இைந்து, சபருமூச்சுேிட்டபடி களத்தில்

கிடந்த ல்லியமன ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ கிருதேர்மன்
ேிமரோக அணுகினான். ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, கதாயுதத்தால்
பலமாகத் தாக்கப்பட்டு, பாம்பு மபாலப் புரண்டு சகாண்டு, உணர்வுகனள
இைந்து ேயக்கத்தில் இருந்த அவனைக் {சல்ைியனைக்} கண்ட
வைினேேிக்கத் ரதர்வரன்
ீ கிருதவர்ேன், அந்த ேத்ர ஆட்சியோளனை
{சல்ைியனைத்} தன் ரதரில் ஏற்றி, களத்னத விட்டு அவனை
{சல்ைியனை} வினரவோகச் சுேந்து கசன்றோன். குடிகாரமனப் மபாலச்
சுற்றிக் சகாண்டிருந்த ேலிய கரங்கமளக் சகாண்ட ேரப்
ீ பீமன், கண்
இமமக்கும் மநரத்திற்குள், மகயில் கதாயுதத்துடன் எழுந்து நின்றான்.

பிறகு, உமது மகன்கள், மபாரில் இருந்து ேிலகிய மத்ரர்களின்

ஆட் ியாளமன { ல்லியமனக்} கண்டு தங்கள் யாமனகள்,
காலாட்பமடேரர்கள்,
ீ குதிமரப்பமட மற்றும் மதர்களுடன் ம ர்ந்து
நடுங்கத் சதாடங்கினர். சேற்றிமய ேிரும்பும் பாண்டேர்களால்
கலங்கடிக்கப்பட்ட உமது பமடயின் ேரர்கள்,
ீ அச் த்தால் பீடிக்கப்பட்டு,
காற்றால் ேிரட்டப்படும் மமகத் திரள்கமளப் மபால அமனத்துத்
திம களிலும் ிதறி ஓடினர்.

திருதராஷ்டிரர்கமள ேழ்த்திய
ீ ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களான
ீ
பாண்டேர்கள், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, சுடர்மிகும் சநருப்மபப்
மபால அந்தப் மபாரில் பிரகா மாகத் சதரிந்தனர். மகிழ்ச் ியால்
குதூகலித்த அேர்கள் ிங்க முைக்கங்கள் ச ய்தபடிமய தங்கள்
ங்குகமள முைக்கினர். மமலும், அேர்கள் தங்கள் மட்டுகங்கள்,
மபரிமககள், மிருதங்கங்கள் {சபரிய முர ங்கள், பணேங்கள், ஆனகங்கள்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 88 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துந்துபிகள், நிர்ெரிகள்} ஆகியேற்மறயும் இன்னும் பிற

இம க்கருேிகமளயும் முைக்கினர்” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 89 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரரோணனரத் தடுத்த அர்ஜுைன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 016

Arjuna checked Drona! | Drona-Parva-Section-016 | Mahabharata In Tamil

(துரரோணோபிரேக பர்வம் – 16)

பதிவின் சுருக்கம்: கர்ணைின் ேகன் விருேரசைனுக்கும், நகுைைின் ேகன்

சதோை ீகனுக்கும் இனடயில் நடந்த ரபோர்; சோத்யகியின் ேகன் யுகந்தரன்
துரரோணரோல் வழ்த்தப்பட்டது;
ீ வியோக்ரதத்தன், சிங்கரசைன் ஆகிரயோர்
துரரோணரோல் ககோல்ைப்பட்டது; யுதிஷ்டிரனைப் பிடிக்க முயன்ற துரரோணர்;
அனதத் தடுத்த அர்ஜுைன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், “உமது பமட அதீதமாகப்
பிளக்கப்பட்டமதக் கண்ட ேரீ விருேரசைன்,
ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, தன்
ஆயுதங்களின் மாய க்திகமள
சேளிப்படுத்திக் சகாண்டு
தனிசயாருேனாகமே அமத {அந்தப்
பமடமயப்} பாதுகாத்தான். அந்தப் மபாரில்
ேிருஷம னனால் ஏேப்பட்ட
ஆயிரக்கணக்கான கமணகள் அமனத்துத்
திம களிலும் ச ன்று, மனிதர்கள்,
குதிமரகள், மதர்கள் மற்றும் யாமனகமளத்
துமளத்தன. அேனால் ஏேப்பட்ட சுடர்மிகும்
பிரகா ம் சகாண்ட ேலிமமமிக்கக் கமணகள், ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, மகாமட காலத்தின் சூரியக் கதிர்கமளப் மபால
ஆயிரக்கணக்கில் ச ன்றன. அேற்றால் பீடிக்கப்பட்டு நசுக்கப்பட்ட
மதர்ேரர்கள்
ீ மற்றும் குதிமர ேரர்கள்
ீ ஆகிமயார், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, காற்றால் முறிந்த மரங்கமளப் மபாலத் திடீசரனக்
கீ மை பூமியில் ேிழுந்தனர்.

ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ ேிருஷம னன், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, சபரும் எண்ணிக்மகயிலான குதிமரகள், மதர்கள்
மற்றும் யாமனகமள அப்மபாரில் ஆயிரக்கணக்கில் ேழ்த்தினான்.
ீ
களத்தில் அச் மற்ற ேமகயில் திரியும் அந்தத் தனி ேரமனக்
ீ கண்ட
(பாண்டேப் பமடயின்) மன்னர்கள் அமனேரும் ஒன்று ம ர்ந்து
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 90 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அமனத்துப் பக்கங்களிலும் அேமனச் சூழ்ந்து சகாண்டனர். நகுைைின்

ேகைோை சதோை ீகன் விருேரசைனை ரநோக்கி வினரந்து,
உயிர்நிமலகமளமய ஊடுருேேல்ல பத்து கமணகளால் அேமனத்
{ேிருஷம னமனத்} துமளத்தான்.

எனினும், கர்ணைின் ேகன் {விருேரசைன்}, அேனது

{ தான ீகனின்} ேில்மல சேட்டி, அேனது சகாடிமரத்மதயும்
ேழ்த்தினான்.
ீ அதன்மபரில், திசரௌபதியின் பிற மகன்கள், தங்கள்
மகாதரமன மீ ட்க ேிரும்பி அேமன { தான ீகமன} மநாக்கி ேிமரந்தனர்.
ேிமரேில் அேர்கள் தங்கள் கமண மமையால் கர்ணனின் மகமன
{ேிருஷம னமன} மமறத்தனர். (கர்ணனின் மகமன) இப்படித் தாக்கும்
அேர்கமள எதிர்த்து, துரரோணரின் ேகன் (அஸ்வத்தோேன்)
தமலமமயிலான மதர் ேரர்கள்
ீ பலர் ேிமரந்தனர். அேர்கள், ஓ!
ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, மமலயின் ாரலில் மமைமயப் சபாைியும்
மமகங்கமளப் மபாலப் பல்மேறு ேமககளிலான கமணகமளக் சகாண்டு
அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களான
ீ திசரௌபதியின் மகன்கமள
ேிமரேில் மமறத்தனர். அதன் மபரில், பாண்டேர்கள், தங்கள்
மகன்களின் மீ து சகாண்ட பா த்தால், அப்படித் தாக்குபேர்கமள
ேிமரோக எதிர்சகாண்டனர்.

பிறகு, உமது துருப்புகளுக்கும், பாண்டேர்களின் துருப்புகளுக்கும்

இமடயில் நமடசபற்ற மபாரானது; மிகக் கடுமமயானதாகவும்,
மதேர்களுக்கும் தானேர்களுக்கும் இமடயில் நமடசபற்ற மபாருக்கு
ஒப்பாக மயிர்க்கூச் த்மத ஏற்படுத்துேதாகவும் இருந்தது. இப்படிமய,
ேரர்களான
ீ சகௌரேர்களும், பாண்டேர்களும், ினத்தால் தூண்டப்பட்டு
(மூர்க்கமாக) ஒருேமரசயாருேர் பார்த்துக் சகாண்டு, பமைய
குற்றங்களுக்காக ஒருேர் மமல் ஒருேர் சகாண்ட பமகயுடன்
மபாரிட்டனர். (அேர்கமளத் தூண்டும்) மகாபத்தின் ேிமளோக அளேற்ற
க்தியுடன் சதன்பட்ட அந்த ேரர்களின்
ீ உடல்கள், ோனத்தில் மபாரிடும்
கருடனுக்கும், (ேலிமமமிக்க) நாகங்களுக்கும் ஒப்பானமேயாக
இருந்தன.

பீேன், கர்ணன், கிருபர், துரரோணர், துமராணரின் மகன்

{அஸ்ேத்தாமன்}, பிருேதன் ேகன் {திருஷ்டத்யும்ைன்}, சோத்யகி
ஆகிமயாமரக் சகாண்ட அந்தப் மபார்க்களம், யுக முடிேில்
அமனத்மதயும் அைிக்க உதிக்கும் சூரியனின் பிரகா த்மதக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 91 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்டிருப்பதாகத் சதரிந்தது. ேலிமமமிக்க எதிரிகளுடன் மபாரில்

ஈடுபடும் ேலிமமமிக்க மனிதர்களுக்கு இமடயில் நடப்பதும்,
அமனேரும் மிகக் கடுமமயாக ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக்
சகாள்ேதுமான அந்தப் மபார், பைங்காலத்தில் தானேர்களுக்கும்,
மதேர்களுக்கும் இமடயில் நமடசபற்ற மபாருக்கு ஒப்பாக இருந்தது.
பிறகு, சபாங்கும் கடமலப் மபான்ற உரத்த முைக்கங்களுடன் கூடிய
யுதிஷ்டிரனின் பமட, உமது பமடயின் சபரும் மதர்ேரர்கள்
ீ தப்பி
ஓடியதால், உமது துருப்புகமளக் சகால்லத் சதாடங்கினர். (சகௌரேப்)
பமட உமடந்தமதயும், எதிரியால் அதீதமாகச் ிமதக்கப்பட்டமதயும்
கண்ட துமராணர், “ேரர்கமள,
ீ நீங்கள் ஓட மேண்டாம்” என்றார் [1].

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இந்த ேரிக்குப் பிறகும் ில

ேிேரங்கள் இருக்கின்றன, அது பின்ேருமாறு:
“துமராணருக்குக் மகாபம் மமலிட்டது. அம்பறாத்தூணியில்
இருந்து அம்மப எடுத்து ேில்லின் நாமண உருேித்
துமடத்துப் சபரிதான அம்மபயும் ேில்மலயும் மகயில்
சகாண்டு மதமராட்டிமயப் பார்த்துப் பின்ேருமாறு
ச ான்னார், “மதமராட்டிமய! பிரகா மான சேள்மளக்குமட
சகாண்ட மன்னன் {யுதிஷ்டிரன்} இருக்கும் இடத்திற்குச்
ச ல்ோயாக. துரிமயாதனனின் இந்தப் பமட பலோறு
பிளக்கப்படுகிறது. நான் யுதிஷ்டிரமனத் தடுத்து இந்தப்
பமடமய நிமலநிறுத்துமேன்.

ஐயா, மபாரில் கமண மமைமயப் சபாைியும் என்மனப்

பாண்டேர்களும், ம ாமகர்கமளாடு கூடிய மத்ஸ்ய மன்னர்கள்
அமனேரும், பாஞ் ால மன்னர்களும் எதிர்க்க க்தியற்றேர்களாேர்.
அர்ெுனமனா என்னிடம் இருந்து சபரும் ஆயுதங்கமளப்
சபற்றிருக்கிறான். ஐயா, பீமனாேதும், ாத்யகியாேது என்மன
எதிர்க்கேல்லேர்களல்ல. பீபத்சுமோ என்னால் ேில்லாளிகளுள் ிறந்த
நிமலமமமயப் சபற்றான். பார்ஷதனான திருஷ்டத்யும்னனும் என்
ஆயுதங்கமள அறிந்திருக்கிறான். ஐயா, சேற்றிமய ேிரும்புபேன்
உயிமரக் காத்துக் சகாள்ள இது மயமன்று. ச ார்க்கத்மத முன்னிட்டுக்
சகாண்டு புகைக்காகவும், சேற்றிக்காவும் ச ல்ோயாக” என்றார்.

இவ்ோறு தூண்டப்பட்ட மதமராட்டி உடமன

அஸ்ேஹ்ருதயசமனும் மந்திரத்மதக் சகாண்டு குதிமரகமள மந்திரித்து

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 92 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேரூதத்மதாடு கூடியதும், காந்தி சபாருந்தியதும் மிக்கப்

பிரகா முள்ளதுமான மதரில் துமராணமரக் சகாண்டு ச ன்றான். அந்தத்
துமராணாச் ாரியமரக் கரூ ர்களும், மத்ஸ்ய நாட்டு மன்னர்களும்,
ாத்ேர்கமளாடு கூடிய ம தி நாட்டு மன்னர்களும், பாஞ் ாலர்கமளாடு
கூடிய பாண்டேர்களும் ஒன்று ம ர்ந்து சூழ்ந்து சகாண்டனர்”

பிறகு, ிேப்புக் குதிமரகமள உமடய அேர் (துமராணர்),

மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டு, நோன்கு {4} தந்தங்கனளக் ககோண்ட (கடும்)
யோனைகயோன்னறப் மபாலப் பாண்டேப் பமடக்குள் ஊடுருேி,
யுதிஷ்டிரமன எதிர்த்து ேிமரந்தார். அப்மபாது, யுதிஷ்டிரன், கங்க
இறகுகள் சகாண்ட கூரான கமணகள் பலேற்றால் ஆ ாமன
{துமராணமரத்} துமளத்தான்; எனினும், துமராணர், யுதிஷ்டிரனின்
ேில்மல சேட்டி, அேமன மநாக்கி மூர்க்கமாக ேிமரந்தார். அப்மபாது,
யுதிஷ்டிரனின் மதர் க்கரங்கமளப் பாதுகாத்தப் போஞ்சோைர்களின்
புகழ்கபற்ற இளவரசன் குேோரன், அப்படி முன்மனறி ேரும்
துமராணமரப் சபாங்கும் கடமல ேரமேற்கும் கமரமயப் மபால
ேரமேற்றான். பிராமணர்களில் காமளயான அந்தத் துமராணர்
குமாரனால் தடுக்கப்பட்டமதக் கண்டு, “நன்று, நன்று!” என்ற
கூக்குரலுடன் கூடிய ிங்க முைக்கங்கள் அங்மக மகட்கப்பட்டன.

பிறகு அந்தப் சபரும் மபாரில் ினத்தால் தூண்டப்பட்ட குமாரன்,

ஒரு கமணயால் துமராணமர மார்பில் துமளத்து, ிங்க முைக்கங்கமளச்
ச ய்தான். ேலிமமமிக்கேனும், சபரும் கர நளினம் சகாண்டேனும்,
கமளப்மப சேன்றேனுமான குமாரன் இப்படிமய மபாரில் துமராணமரத்
தடுத்து, பல்லாயிரக்கணக்கான கமணகளால் அேமரத் துமளத்தான்.
பிறகு அந்த ேைிதர்களில் கோனள (துரரோணர்), யுதிஷ்டிரனின்
மதர்ச் க்கரங்கமளப் பாதுகாப்பேனும், அறம் ார்ந்த மநான்புகமள
மநாற்பேனும், மந்திரங்களிலும், ஆயுதங்களிலும் ாதித்தேனுமான அந்த
வரன்
ீ குேோரனைக் ககோன்றோர் [2].

[2] மேசறாரு பதிப்பில் துமராணர் குமாரமனக் சகான்றதாகக்

குறிப்பில்மல நன்றாக அடித்ததாகமே இருக்கிறது.

பிறகு (பாண்டேப்) பமடக்கு மத்தியில் ஊடுருேி, அமனத்துப்

பக்கங்களிலும் திரிந்த மனிதர்களில் காமளயான அந்தப் பரத்ோெர் மகன்
{துமராணர்} உமது துருப்புகமளப் பாதுகாப்பேரானார். ிகண்டிமயப்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 93 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பனிசரண்டு {12} கமணகளாலும், உத்தசமௌெம இருபதாலும் {20},

நகுலமன ஐந்தாலும் {5}, காமதேமன ஏைாலும் {7}, யுதிஷ்டிரமன
பனிசரண்டாலும் {12}, திசரௌபதியின் (ஐந்து) மகன்கள்
ஒவ்சோருேமரயும் மூன்றாலும் {3}, ாத்யகிமய ஐந்தாலும் {5},
மத்ஸ்யர்களின் ஆட் ியாளமன பத்து {10} கமணகளாலும் துமளத்து,
அந்தப் மபாரில் சமாத்த பமடமயயும் கலங்கடித்து, (பாண்டே)
ேரர்களில்
ீ முதன்மமயாமனாமர எதிர்த்து ஒருேர் பின் ஒருேராக
ேிமரந்தார். பிறகு, குந்தியின் மகனான யுதிஷ்டிரனைப் பிடிக்க விரும்பி
அவனை எதிர்த்து முன்ரைறிைோர்.

அப்மபாது {சோத்யகியின் ேகன்} யுகந்தரன், ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, புயலால் கலங்கடிக்கப்பட்டு ஆத்திரத்மதாடு கூடிய
கடலுக்கு ஒப்பாகச் ினத்தால் நிமறந்திருந்த ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரரான
ீ பரத்ோெர் மகமன {துமராணமரத்} தடுத்தான். எனினும்,
மநரான கமணகள் பலேற்றால் யுதிஷ்டிரமனத் துமளத்த அந்தப்
பரத்ோெர் மகன் {துமராணர்}, ஒரு பல்லத்தினால் யுகந்தரமன அேனது
மதர்த்தட்டிலிருந்து ேிைச் ச ய்தார்.

பிறகு, விரோடன், துருபதன், னகரகய இளவரசர்கள், சோத்யகி, சிபி,

பாஞ் ாலர்களின் இளேர னான வியோக்ரதத்தன், ேரமான
ீ சிங்கரசைன்
ஆகிமயாரும் இன்னும் பிறரும், யுதிஷ்டிரமன மீ ட்க ேிரும்பி,
எண்ணிலா கமணகமள இமறத்து, துமராணரின் ேைியில் இமடயூறு
ச ய்த படி அமனத்துப் பக்கங்களிலும் அேமரச் சூழ்ந்து சகாண்டனர்.

பாஞ் ாலர்களின் இளேர னான ேியாக்ரதத்தன், கூர்முமன

சகாண்டு ஐம்பது {50} கனணகளோல் துரரோணனரத் துனளத்ததோல், ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, துருப்புகள் சபருங்கூச் லிட்டன.
ிங்கம னனும், அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரரான
ீ துமராணமர
ேிமரோகத் துமளத்து, ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களின்
ீ இதயங்கமள
அச் த்தால் பீடிக்கச் ச ய்து மகிழ்ச் ியால் முைக்கமிட்டான்; பிறகு தன்
கண்கமள அகல ேிரித்த துமராணர், தன் ேில்லின் நாமணத் மதய்த்து,
தன் உள்ளங்மககமளத் தட்டி மபசராலிமய உண்டாக்கி பின்னேமன
{ ிங்கம னமன} எதிர்த்து ேிமரந்தார். பிறகு, தன் ஆற்றமல
சேளிப்படுத்திய பரத்ோெரின் ேலிமமமிக்க மகன் {துமராணர்}, இரண்டு
பல்லங்களால் காது குண்டலங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 94 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சிங்கரசைன் ேற்றும் வியோக்ரதத்தன் ஆகிய இருவரின் தனைகனள

அவர்களது உடல்களிைிருந்து துண்டித்தோர்.

தன் கமணமாரிகளால் பாண்டேர்களின் ேலிமமமிக்கத்

மதர்ேரர்கள்
ீ பிறமரயும் பீடித்த அேர் {துமராணர்}, அமனத்மதயும்
அைிக்கும் காலமனப் மபாலமே யுதிஷ்டிரனின் மதருக்கு முன்பாக
நின்றார். பிறகு, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, முமறயான
மநான்புகமளக் சகாண்ட அந்தப் பரத்ோெர் மகன் {துமராணர்}, அேனுக்கு
{யுதிஷ்டிரனுக்கு}, அருகில் இப்படி நின்ற மபாது, “ேன்ைர்
ககோல்ைப்பட்டோர்” என்ற அளவுக்கு யுதிஷ்டிரனின் பமட ேரர்களுக்கு
ீ
மத்தியில் ஆரோரம் மகட்கப்பட்டது. அங்மக இருந்த ேரர்கள்
ீ
அமனேரும், துமராணரின் ஆற்றமலக் கண்டு, “இன்று
திருதராஷ்டிரனின் அர மகன் {துரிமயாதனன்} சேற்றி மகுடம்
சூட்டப்படுோன். இந்தக் கணமம யுதிஷ்டிரமனப் பிடிக்கும் துமராணர்,
மகிழ்ச் ியால் நிமறந்து நம்மிடமும் துரிமயாதனனின் முன்னிமலக்கும்
ேரப் மபாகிறார்” என்றனர்.

உமது ேரர்கள்
ீ இத்தகு மபச்சுகளில் ஈடுபட்டுக் சகாண்டிருந்த
மபாது, குந்தியின் மகன் (அர்ெுனன்), தன் மதரின் ட டப்சபாலியால்
(ஆகாயத்மத) நிமறத்தபடி ேிமரோக அங்மக ேந்தான். அப்படி அேன்
{அர்ெுனன்} ேந்த மபாமத, அேன் ச ய்த படுசகாமலகளால்
குருதிசயனும் நீருள்ளதும், மதர்கசளனும் சுைல்களுள்ளதும், துணிவுமிக்க
ேரர்களின்
ீ எலும்புகள் மற்றும் உடல்கள் நிமறந்ததும், இறந்மதாரின்
ஆேிகள் ே ிக்கும் இடத்திற்கு உயிரினங்கமளச் சுமந்து ச ல்ேதுமான
ஒரு நதிமய அங்மக உண்டாக்கினான். குருக்கமள முறியடித்த படி
அங்மக ேந்த பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்}, கமணகளின்
மாரிகசளனும் நுமர சகாண்டதும், ஈட்டிகள் மற்றும் பிற ஆயுதங்களின்
ேடிேிலான மீ ன்களால் நிமறந்ததுமான அந்த நதிமய மேகமாகக்
கடந்தான். அந்தக் கிரீடம் தரித்தேன் (அர்ெுனன்}, அடர்த்தியான
கமணகளின் ேமலயால் துமராணரின் பமடப்பிரிவுகமள மமறத்து
(துமராணமரப் பின் சதாடர்மோரின்) உணர்வுகமளக் குைப்பியபடி
திடீசரன அங்மக ேந்தான்.

இமடேிடாமல் ேில்லின் நாணில் தன் கமணகமளப் சபாருத்தி,

ேிமரோக அேற்மற ஏேிய குந்தியின் புகழ்சபற்ற மகனின்
{அர்ெுனனின்} இந்தச் ச யல்கள் இரண்டுக்கும் இமடயில் காலங்கைிதல்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 95 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

எமதயும் எேனால் காண முடியேில்மல. அடர்த்தியான கமணகளின்

திரள் ஒன்றாகமே அமனத்தும் சதரிந்ததால், அதற்கு மமலும் (நான்கு
முக்கிய) திம களுக்மகா, மமலுள்ள ஆகாயத்துக்மகா, பூமிக்மகா எந்த
மேறு பாட்மடயும் காண முடியேில்மல. உண்மமயில், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, அந்தக் காண்டீேதாரி {அர்ெுனன்}, தன் கமணகளின்
மூலம் அடர்த்தியான இருமள உண்டாக்கியமபாது, அந்தப் மபாரில்
எமதயும் காண முடியேில்மல. ரியாக அப்மபாமத, புழுதி மமகத்தால்
சூைப்பட்ட சூரியனும் ேனறந்தோன். அதற்கு மமலும், நண்பனுக்கும்
எதிரிக்கும் உள்ள மேறுபாட்மடக் காண முடியேில்மல.

பிறகு, துரரோணரும், துரிரயோதைனும் தங்கள் துருப்புகனளப்

பின் வோங்கச் கசய்தைர். எதிரி அச் ங்சகாண்டமதயும், சதாடர்ந்து
மபாரிட ேிரும்பாதமதயும் உறுதி ச ய்து சகாண்ட பீபத்சுவும்
{அர்ெுனனும்}, சமதுோகத் தன் துருப்புகமளப் பின்ோங்கச் ச ய்தான்.
பிறகு, மகிழ்ச் ியால் நிமறந்த பாண்டேர்களும், ிருஞ் யர்களும்,
பாஞ் ாலர்களும் சூரியமனப் புகழும் முனிேர்கமளப் மபாலத் தங்கள்
இனிய உமரகளால் பார்த்தமன {அர்ெுனமனப்} புகழ்ந்தனர்.

இப்படித் தன் எதிரிகமள ேழ்த்திய

ீ தனஞ் யன் {அர்ெுனன்},
மகிழ்ச் ியால் நிமறந்து, தன் மதாைனான ரகசவனுடன்
{கிருஷ்ணனுடன்}, சமாத்த பமடக்கும் பின்மன தன் போசனறக்கு ஓயச்
கசன்றோன். இந்திரநீலங்கள், பத்மராகங்கள், தங்கம், சேள்ளி, மேரங்கள்,
பேைங்கள், படிகங்கள் ஆகியேற்றால் அலங்கரிக்கப்பட்ட தன் அைகிய
மதரில் நின்ற அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்}, நட் த்திரங்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட ஆகாயத்தில் உள்ள ந்திரமனப் மபாலப் பிரகா மாகத்
சதரிந்தான்” {என்றான் ஞ் யன்}.

பதிரைோரோம் நோள் ரபோர் முற்றும்

துரரோணோபிரேக பர்வம் முற்றும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 96 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

திரிகர்த்தர்களின் உறுதிகேோைி!
- துரரோண பர்வம் பகுதி – 017

The oath of the Trigartas! | Drona-Parva-Section-017 | Mahabharata In Tamil

(சம்சப்தகவத பர்வம் – 01)

பதிவின் சுருக்கம்: யுதிஷ்டிரனைப் பிடிக்கும் வைி கூறிய துரரோணர்;

அர்ஜுைனைத் தோரை எதிர்ப்பதோகச் சபதரேற்ற திரிகர்த்த ேன்ைன் சுசர்ேன்;
திரிகர்த்தர்களின் உறுதிகேோைி; அர்ஜுைனைப் ரபோருக்கனைத்த திரிகர்த்தர்கள்;
யுதிஷ்டிரனைக் கோக்க சத்தியஜித்னத நிறுத்திவிட்டு ஸம்சப்தகர்கனள எதிர்த்த
அர்ஜுைன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “இரண்டு பமடகளின்

துருப்புகளும் தங்கள் பா மறகளுக்குச் ச ன்ற பிறகு, அேர்கள் அங்கம்
ேகித்த பமடப்பிரிவுகள் மற்றும் துமணப்பிரிவுகளுக்குத் தக்கபடி
முமறயாகத் தங்கள் தங்கள் இடங்கமள அமடந்தனர். துருப்புகமளப்
பின்ோங்கச் ச ய்த பிறகு, உற் ாகமற்ற மனத்துடன் கூடிய துரரோணர்,
துரிரயோதைனைக் கண்டு சேட்கத்தால் இவ்ோர்த்மதகமளச்
ச ான்னார்: “தைஞ்சயன் {அர்ஜுைன்} யுதிஷ்டிரைிடம் இருக்மகயில்,
மதேர்களாலும் கூடப் மபாரில் அேன் {யுதிஷ்டிரன்} பிடிக்கப்பட

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 97 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

முடியாதேனாோன் என்று நான் ஏற்கனமே உன்னிடம் ச ான்மனன்.

மபாரில் பார்த்தன் {அர்ெுனன்} மீ து நீங்கள் அமனேரும் பாய்ந்தீர்கள்,
இருப்பினும் அேன் உங்கள் முயற் ிகமள அமனத்மதயும் லிக்கச்
ச ய்தான். நான் ச ால்ேதில் ஐயங்சகாள்ளாமத, கிருஷ்ணனும்,
போண்டுவின் ேகனும் (அர்ஜுைனும்) கவல்ைப்பட முடியோதவர்கரள.
எனினும், சேண்குதிமரகமளக் சகாண்ட அர்ெுனமன எவ்ேைியிலாேது
(யுதிஷ்டிரனின் பக்கத்தில் இருந்து) ேிலக்க முடியுசமன்றால், ஓ! மன்னா
{துரிமயாதனா}, பிறகு யுதிஷ்டிரன் ேிமரேில் உன் கட்டுப்பாட்டின் கீ ழ்
ேருோன்.

யாமரனும் ஒருேர் அேமன (அர்ஜுைனைப்) ரபோரில்

சவோலுக்கனைத்து, களத்தின் ரவறு ஏதோவது ஒரு பகுதிக்கு அவனை
இழுத்துச் கசல்ை ரவண்டும். குந்தியின் மகன் {அர்ெுனன்} அேமன
ேழ்த்தாமல்
ீ திரும்ப மாட்டான். அமத மேமளயில், அர்ெுனன் இல்லாத
அந்தப் சபாழுதில், ஓ! ஏகாதிபதி {துரிமயாதனா}, திருஷ்டத்யும்ைன்
பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத பாண்டேப் பமடக்குள் ஊடுருேி
நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரமன நான் பிடிப்மபன். இப்படிமய, ஓ!
ஏகாதிபதி {துரிமயாதனா}, தர்மனின் மகனான யுதிஷ்டிரமனயும், அேனது
சதாண்டர்கமளயும் கட்டுப்பாட்டின் கீ ழ் நான் சகாண்டு ேருமேன்
என்பதில் ஐயமில்மல. அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {யுதிஷ்டிரன்}, மபாரில்
ஒருக்கணமாேது என் முன்னிமலயில் நின்றானானால், களத்தில்
இருந்து அேமன நான் ிமறப்பிடித்துக் சகாண்டுேருமேன். (பாண்டேப்
பமடமய ேழ்த்தி
ீ அமடயும்) சேற்றிமய ேிட அந்த அருஞ்ச யல்
மிகவும் நன்மம தருேதாக இருக்கும் [1]” என்றார் {துமராணர்}.

[1] இப்பத்தி மேசறாரு பதிப்பில் மேறு மாதிரியாக

இருக்கிறது. அது பின்ேருமாறு, “அர்ெுனனால் ேிடப்பட்ட
அந்தத் தருமராென் பக்கத்தில் ச ல்லும் என்மனக் கண்டு
அஞ் ி ஓடாதிருந்தால், பாண்டு மகனான அேமனப்
பிடிபட்டேசனன்மற நீ அறிந்து சகாள். மாமன்னா, இவ்ோறு
ஒருக்கணமாேது என் எதிரில் யுதிஷ்டிரன் நிற்பானானால்
அேமனப் பரிோரத்துடன் இப்மபாமத உன் ே த்தில்
சகாண்டு ேந்து ம ர்ப்மபன். இதில் ஐயமில்மல.
யுத்தபூமியில் இருந்து ஓடிப் மபாய் ேிடுோனானால், அது
(நாம் அமடயும்) சேற்றிமயக் காட்டிலும் மமலானது” என்று
இருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 98 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “துமராணரின்

அவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்ட திரிகர்த்தர்களின் ஆட்சியோளன் {சுசர்ேன்},
ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, தனது தம்பிகளுடன் ம ர்ந்து இந்த
ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்: “ஓ! மன்னா {துரிமயாதனா},
காண்டீேதாரியால் {அர்ெுனனால்} நாங்கள் எப்மபாதும்
அேமதிக்கப்பட்மட ேந்திருக்கிமறாம். ஓ! பாரதக் குலத்தில் காமளமய
{துரிமயாதனா}, நாங்கள் அேனுக்கு எத்தீங்மகயும் ச ய்யாதிருப்பினும்,
அேன் எப்மபாதும் எங்கமளக் காயப்படுத்திமய ேந்தான். அந்தப்
பல்மேறு அேமதிப்பு நிகழ்வுகள் அமனத்மதயும் நிமனத்து நிமனத்து
மகாபத்தால் எரியும் நாங்கள் இரேில் தூங்க முடியாமல் இருக்கிமறாம்.

நற்மபறினால், அந்த அர்ெுனன் ஆயுதங்கமளத் தரித்துக் சகாண்டு

எங்கள் முன்னிமலயில் நிற்பான். எனமே, எது எங்கள் இதயத்தில்
இருக்கிறமதா, எமதச் ாதிக்க நாங்கள் முயல்கிமறாமமா; எது உனக்கு
ஏற்புமடயதாக இருக்குமமா, எது எங்களுக்குப் புகமைக் சகாண்டு
ேருமமா, அமத இப்மபாமத அமடய நாங்கள் தீர்மானித்திருக்கிமறாம்.
களத்திற்கு சேளிமய அமைத்துச் ச ன்று அேமனக் {அர்ெுனமனக்}
சகால்மோம். இன்ரற இந்தப் பூேி அர்ஜுைன் இல்ைோததோகரவோ,
அல்ைது திரிகர்த்தர்கள் இல்ைோததோகரவோ ரபோகட்டும். உன்
முன்னிமலயில் இந்த உறுதிசமாைிமய நாங்கள் உண்மமயாக
ஏற்கிமறாம். இந்த எங்கள் பதம் சபாய்க்கப்மபாேதில்மல” என்றான்
{சு ர்மன்}.

ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, சத்தியரதன், சத்தியவர்ேன்,

சத்தியவிரதன், சத்திரயேு, சத்தியகர்ேன் ஆகிய ஐந்து
சரகோதரர்களும் ஒன்று ரசர்ந்து இது ரபோைரவ கசோல்ைிப்
ரபோர்க்களத்தில் உறுதிரயற்று, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
பத்தாயிரம் {10, 000} மதர்கமளாடு (துரிமயாதனன் முன்னிமலயில்)
ேந்தனர். மாலேர்களும், ஆயிரம் மதர்கமளாடு கூடிய
துண்டிரகரர்களும், ேோரவல்ைகர்கள், ைைித்தர்கள், ேத்திரகர்கள்
மற்றும் தன் மகாதரர்கள், பல்மேறு ஆட் ிப்பகுதிகமளச் ம ர்ந்த
பத்தாயிரம் மதர்கள் ஆகியேற்றுடன் கூடிய மனிதர்களில் புலியான
பிரஸ்தை ஆட்சியோளன் சுசர்ேனும் உறுதிமயற்க முன்ேந்தனர். பிறகு
சநருப்மபக் சகாண்டு ேந்த அேர்கள் ஒவ்சோருேரும், தனக்சகன்று

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 99 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஒன்மறப் பற்ற மேத்து, கு ப்புல்லாலான ஆமடகமளயும், அைகிய

கே ங்கமளயும் அணிந்தனர்.

கே ந்தரித்து, சதளிந்த சநய்யில் குளித்து, கு ப்புல் ஆமடகமள

அணிந்து, தங்கள் ேில்லின் நாண் கயிறுகமளக் கச்ம யாகப்
{அமரஞாணாகப்} பயன்படுத்தியேர்களும், பிராமணர்களுக்கு
நூற்றுக்கணக்கிலும், ஆயிரக்கணக்கில் தானங்கமள ேைங்கியேர்களும்,
பல மேள்ேிகமளச் ச ய்தேர்களும், குைந்மதகளால்
அருளப்பட்டேர்களும், மறுமமயில் அருளப்பட்ட உலகங்களுக்குத்
தகுந்தேர்களும், இவ்வுைகில் கசய்ய ரவண்டியனவ
ஏதுேில்ைோதவர்களும், மபாரில் தங்கள் உயிர்கமள ேிடத் தயாராக
இருந்தேர்களும், புகமையும், சேற்றிமயயும் அமடயத் தங்கள்
ஆன்மாக்கமள அர்ப்பணித்தேர்களும், மேள்ேிகளாலும்,
பிராமணர்களுக்கு அபரிமிதமான சகாமட அளிப்பதாலும்,
டங்குகளாலும், இேற்றுக்சகல்லாம் தமலமமயாகப் பிரம்ேச்சரியம்
ேற்றும் ரவத கல்வியோலும் ேட்டுரே அனடய முடிந்த (ேறுனேயின்)
உைகங்கனள நல்ை ரபோரின் மூைம் வினரவில் அனடய
விரும்புபவர்களும், தங்கம், பசுக்கள், ஆமடகள் ஆகியேற்மறக்
சகாடுத்துப் பிராமணர்கமள மனநிமறவு சகாள்ளச் ச ய்தேர்களுமான
அவ்ேரர்கள்
ீ ஒவ்சோருேரும் தங்களுக்குள் அன்பாகப் மப ிக் சகாண்டு
சநருப்மப மூட்டி, மபாரில் அந்தச் பதத்மத ஏற்றனர். அந்த
சநருப்புகளின் முன்னிமலயில், உறுதியான தீர்மானத்துடன் அந்தச்
பதத்மத அேர்கள் ஏற்றனர்.

தனஞ் யமன {அர்ெுனமனக்} சகால்ேதாகச் பதம் ச ய்த

அேர்கள் {திரிகர்த்தர்கள் [ ம் ப்தகர்கள்]}, மபசராலியுடன், “தைஞ்சயனை
{அர்ஜுைனைக்} ககோல்ைோேல் களத்தில் இருந்து நோங்கள்
திரும்பிைோரைோ, அேனால் ேழ்த்தப்பட்டு,
ீ அச் த்தால் நாங்கள்
புறமுதுக்கிட்டாமலா, எந்த மநான்மபயும் எப்மபாதும் மநாற்காமதார், மது
குடிப்பேன், ஆ ானின் மமனேியிடம் ஒழுக்கங்சகட்ட சதாடர்பு
சகாண்மடார், பிராமணனின் உமடமமமயத் திருடுமோர், மன்னனின்
நிபந்தமனமய நிமறமேற்றாமல் அேன் தந்த பரிம அனுபேிப்பேன்,
பாதுகாப்பு நாடியேமனக் மகேிட்டேன், தன்னிடம் உதேி மகட்டேமனக்
சகால்பேன், ேட்மடக்
ீ சகாளுத்துமோர், பசுமேக் சகால்மோர்,
அடுத்தேருக்குத் தீங்கிமைப்மபார், பிராமணர்களிடம் பமகமம
பாராட்டுமோர், தன் மமனேியின் பருே காலத்தில் மூடத்தனத்தால்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 100 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேளது துமணமய நாடாமதார், தங்கள் முன்மனார்களுக்கான ிரார்த்த

தினத்தில் சபண்ணின் துமணமய நாடுமோர், தங்கமளத் தாங்கமள
காயப்படுத்திக் சகாள்மோர், நம்பிக்மகயுடன் அமடக்கலமாகப் பிறர்
சகாடுத்த சபாருமள அபகரிப்மபார், கல்வினய அைிப்ரபோர், அலிகமளாடு
{ஆண்மமயற்மறாமராடு} மபார்புரிமோர், இைிந்மதாமர அண்டுமோர்,
நாத்திகர்கள், (புனித) சநருப்மபயும், தாமயயும், தந்மதமயயும்
மகேிடுமோர், பாேங்கள் நிமறந்மதார் ஆகிமயார் எந்த உலகங்கமள
அமடோர்கமளா அந்த உலகங்கள் எங்களுமடயமேயாகும்.
அமதமபால, உலகில் அமடேதற்கு மிகக் கடினமான ாதமனகமளப்
மபாரில் அமடந்மதாமாகில் மிகவும் ேிருப்பத்திற்குரிய உலகங்கமள
நாங்கள் அமடமோம் என்பதில் ஐயமில்மல” என்றனர்.

இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன அந்த ேரர்கள்,

ீ ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, மபார்க்களத்தின் சதன்பகுதிமய மநாக்கி அர்ெுனமன
அமைத்தபடி, மபாருக்கு அணிேகுத்துச் ச ன்றனர்.

மனிதர்களில் புலியும், பமக நகரங்கமள அடக்குபேனுமான

அர்ெுனன், இப்படி அேர்களால் ோலுக்கமைக்கப்பட்டதும், ற்றும்
தாமதிக்காமல் நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரனிடம்
இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்: {அர்ெுனன் யுதிஷ்டிரனிடம்},
“அனைக்கப்பட்டோல், நோன் எப்ரபோதும் புறமுதுகிடுவதில்னை. இஃது
என் உறுதியான மநான்பாகும். ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரமர}, சேற்றி
அல்லது மரணம் என்ற உறுதிமயற்றிருக்கும் இம்மனிதர்கள்
{ ம் ப்தகர்கள்} சபரும் மபாருக்காக என்மன அமைக்கிறார்கள். தன்
தம்பிகமளாடு கூடிய இந்தச் சு ர்மன் என்மனப் மபாருக்கு அமைக்கிறான்.
அேமனயும் அேனது சதாண்டர்கமளயும் சகால்ல எனக்கு
அனுமதியளிப்பமத உமக்குத் தகும். ஓ! மனிதர்களில் காமளமய
{யுதிஷ்டிரமர}, இந்தச் ோமல என்னால் சபாறுத்துக் சகாள்ள
முடியேில்மல. இந்த எதிரிகள் மபாரில் (ஏற்கனமே) சகால்லப்பட்டதாக
அறிேராக
ீ என்று நான் உமக்கு உண்மமயாகமே ச ால்கிமறன்” என்றான்
{அர்ெுனன்}.

யுதிஷ்டிரன் {அர்ஜுைைிடம்}, “ஓ! குைந்தாய் {அர்ெுனா}, துமராணர்

எமத அமடயத் தீர்மானித்திருக்கிறார் என்ற ேிபரமாக நீ
மகட்டிருக்கிறாய். அந்த அேரது தீர்மானம் பயன்றறதாகும் ேமகயில் நீ
ச யல்படுோயாக. துமராணர் சபரும் ேலிமமசகாண்டேராோர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 101 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆயுதங்கமள நன்கறிந்த அேர், கமளப்புக்கு மமலான {கமளப்பமடயாத}

ேரராோர்.
ீ ஓ! ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரமன
ீ {அர்ெுனா}, அேமர
{துமராணமர} என்மனப் பிடிக்கச் பதமமற்றிருக்கிறார்” என்றான்
{யுதிஷ்டிரன்}.

அர்ஜுைன் {யுதிஷ்டிரைிடம்}, “ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரமர}, இன்று

இந்த {போஞ்சோை இளவரசன்} சத்தியஜித் மபாரில் உமது
பாதுகாேலனாோன். த்தியெித் உயிமராடிருக்கும்ேமர, ஆ ானால்
{துமராணரால்} ஒருமபாதும் தன் ேிருப்பத்மத அமடய முடியாது.
எனினும், ஓ! தமலோ {யுதிஷ்டிரமர}, மனிதர்களில் புலியான இந்தச்
த்தியெித் மபாரில் சகால்லப்பட்டால், நமது ேரர்கள்
ீ அமனேரும்
உம்மமச் சூழ்ந்திருந்தாலும் களத்தில் நீர் நீடித்திருக்கக் கூடாது [2]”
என்றான் {அர்ெுனன்}.

[2] இமத பத்தி மேசறாரு பதிப்பில், “ஓ மன்னா, இந்தச்

த்தியெித்தானேன் மபாரில் இப்மபாது உம்மமக் காப்பான்.
பாஞ் ால இளேர ன் உயிமராடிருக்மகயில் ஆ ாரியர் தம்
மமனாரதத்மத அமடயப்மபாேதில்மல. தமலோ,
மனிதர்களில் புலியான த்தியெித்தானேன் மபாரில்
சகால்லப்படுோனானால், அமனேரும் ஒன்றும ர்ந்தும்
எவ்ேிதத்தாலும் (மபாரில்) நிற்க முடியாது” என்று அர்ெுனன்
ச ால்ேதாக இருக்கிறது. இங்குக் கங்குலி ச ால்ேமத
ரியாகத் சதரிகிறது.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “பிறகு மன்னன்

யுதிஷ்டிரன் (அர்ஜுைன் ரவண்டிய) விடுப்னப (அவனுக்கு) அளித்தோன்.
மமலும் அேன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, அர்ெுனமனத் தழுேி சகாண்டு
பா த்துடன் அேமனப் பார்த்தான். மமலும் அந்த மன்னன் {யுதிஷ்டிரன்}
பல்மேறு ோழ்த்துகமள {ஆ ீர்ோதங்கமள} அேனுக்குத் சதரிேித்தான்.
(யுதிஷ்டிரனின் பாதுகாப்புக்கான) இந்த ஏற்பாட்மடச் ச ய்த
ேலிமமமிக்கப் பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, ப ி சகாண்ட ிங்கம் தன் ப ிமயப்
மபாக்குேதற்காக மான் கூட்டத்மத மநாக்கிச் ச ல்ேமதப் மபால,
திரிகர்த்தர்கமள எதிர்த்து சேளிமய ச ன்றான். அப்மபாது
(யுதிஷ்டிரனின் பக்கத்தில்) அர்ெுனன் இல்லாததால் மகிழ்ச் ியில்
நிமறந்த துரிமயாதனனின் துருப்புகள், யுதிஷ்டிரமனப் பிடிப்பதில்
தீேிரமமடந்தன. பிறகு இரு பமடகளும், மமைக்காலத்தில் நீர் நிமறந்த

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 102 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இரு நதிகளான கங்மகயும் ரயுவும் மபாலப் சபரும் மூர்க்கத்துடன்

ஒன்மறாசடான்று மமாதிக்சகாண்டன” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 103 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சம்சப்தகர்களுடன் ரபோரிட்ட அர்ஜுைன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 018

The war between Samsaptakas and Arjuna! | Drona-Parva-Section-018 |

Mahabharata In Tamil

(சம்சப்தகவத பர்வம் – 02)

பதிவின் சுருக்கம்: சம்சப்தகர்கனள அணுகிய அர்ஜுைன்; அர்ஜுைைின் சங்கு

முைக்கத்னதக் ரகட்டு அஞ்சிய திரிகர்த்தர்கள்; சுதன்வோனைக் ககோன்ற
அர்ஜுைன்; பீ தியனடந்த திரிகர்த்தர்கள் துரிரயோதைின் பனடனய ரநோக்கி
ஓடியது; ஓடியவர்கனளத் தடுத்து அவர்கனளப் ரபோருக்குத் திருப்பிய சுசர்ேன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “பிறகு, மகிழ்ச் ியால்

நிமறந்த சம்சப்தகர்கள் [1], அர்த்தச் ந்திர ேடிேத்தில் தங்கள் ேியூகத்மத
அமமத்து, மமான நிலத்தில் தங்கள் மதர்களுடன் நின்றனர். அந்த
மனிதர்களில் புலிகள் { ம் ப்தகர்கள்}, தங்கமள மநாக்கி கிரீடம்
தரித்தேன் (அர்ஜுைன்) ேருேமதக் கண்டு, மகிழ்ச் ியால் நிமறந்து,
உரக்கக் கூச் லிட்டனர். அவ்சோலி ோனத்மதயும், முக்கியத் திம கள்
மற்றும் துமணத்திம கள் அமனத்மதயும் நிமறத்தது. மனிதர்களால்
மட்டும் மமறக்கப்பட்ட களமாக இருந்ததால், அஃது எதிசராலிகள்
எமதயும் உண்டாக்கேில்மல.

[1] சேற்றி அல்லது மரணம் என்ற உறுதிமய ஏற்ற

பமடேரர்கமள
ீ ம் ப்தகர்கள் என்று ச ால்லப்படுோர்கள்.
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 104 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இேர்கமளக் குறிக்கும் ச ால் ேரும்மபாசதல்லாம் நீண்ட

ச ாற்சறாடர்கமளச் {அதாேது, சேற்றி அல்லது மரணம்
என்ற உறுதிமய ஏற்ற பமடேரர்கள்
ீ என்று} ச ால்ேமதேிட
இந்த ேடிேில் { ம் ப்தகர்கள் என்று} ச ால்ேது
ிறப்பானதாகும் எனக் கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.

அேர்கள் மிகுந்த மகிழ்ச் ிமயாடு இருப்பமத உறுதிச ய்து சகாண்ட

தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, ிறு புன்னமகயுடன், கிருஷ்ணைிடம் இந்த
ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்: “ஓ! மதேகிமயத் தாயாகக் சகாண்டேமன
{ரதவகீ நந்தைோ, கிருஷ்ணோ}, ரபோரில் அைியப் ரபோகும் அந்தத்
திரிகர்த்தர்கள், தோங்கள் அை ரவண்டிய இந்த ரநரத்தில்
ேகிழ்ச்சியோல் நினறந்திருப்பனதப் போர். அல்லது, மகாமைகளால்
அமடயமே முடியாத ிறந்த உலகங்கமள இேர்கள் அமடயப்
மபாேதால் இஃது அேர்கள் மகிை மேண்டிய காலமம என்பதிலும்
ஐயமில்மலதான்” {என்றான் அர்ெுனன்}.

ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட ரிஷிமக னிடம்

{கிருஷ்ணனிடம்} இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன அர்ெுனன், மபாரில்
அணிேகுத்து நிற்கும் திரிகர்த்தர்களின் பமடயணிகளிடம் ேந்து,
தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டதும், மதேதத்தம் என்று
அமைக்கப்பட்டதுமான தன் ங்மக எடுத்து சபரும்பலத்துடன் ஊதி,
அதன் ஒலியால் திம ப்புள்ளிகள் அமனத்மதயும் நிமறத்தான்.
அவ்சோலியால் பீதியமடந்த அந்தச் ம் ப்தகர்களின் மதர்ப்பமட
ச யலிைந்து மபாய், மபாரில் அம ேற்று நின்றது. அேர்களது
ேிலங்குகள் {குதிமரகள்} அமனத்தும் கண்கமள அகேிரித்துக் சகாண்டு,
காதுகள், கழுத்துகள் மற்றும் உதடுகள் ச யலற்று, கால்கள் அம ேற்று
நின்றன. மமலும் அமே ிறுநீர் கைித்தன, குருதிமயயும் கக்கின.

பிறகு சுயநிமனவு மீ ண்ட பிறகு, தங்கள் பமடயணிகமள

முமறயான ேரிம யில் நிறுத்திய அேர்கள், ஒரர சேயத்தில் தங்கள்
கனணகனள அனைத்னதயும் போண்டுவின் ேகன் {அர்ஜுைன்} ேீ து
ஏவிைர். சபரும் மேகத்துடன் தன் ஆற்றமல சேளிக்காட்டேல்ல
அர்ெுனன், அந்த ஆயிரக்கணக்கான கமணகளும் தன்மன ேந்து
அமடயும் முன்மப பதிமனந்து [2] கமணகளால் அேற்மற சேட்டினான்.
பிறகு அேர்கள் ஒவ்சோருேரும், அர்ெுனமனப் பத்து {பத்து பத்து}
கமணகளால் துமளத்தனர். பார்த்தன் {அர்ெுனன்} அேர்கமள மூன்று

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 105 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{மும்மூன்று} கமணகளால் துமளத்தான். பிறகு அேர்கள்

ஒவ்சோருேரும், ஓ! மன்னா {திருதராஷஷ்டிரமர}, பார்த்தமன
{அர்ெுனமன} ஐந்து {ஐந்மதந்து} கமணகளால் துமளத்தனர். சபரும்
ஆற்றமலக் சகாண்ட அேன் {அர்ெுனன்}, அேர்கள் ஒவ்சோருேமரயும்
இரண்டு {இரண்டிரண்டு} கமணகளால் துமளத்தான்.

[2] கங்குலியில் Five and Ten arrows என்று இருக்கிறது. மேறு

ஒரு பதிப்பில் இமே ஐம்பது கமணகள் என்று
குறிப்பிடப்படுகின்றன.

மீ ண்டும் மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட அேர்கள், தடாகத்தில்

மமகங்கள் தமடயில்லாமல் சபாைிேமதப் மபால அர்ெுனன் மற்றும்
மக ேன் {கிருஷ்ணன்} மீ து எண்ணற்ற கமணகமள ேிமரோகப்
சபாைிந்தனர். பிறகு அந்த ஆயிரக்கணக்கான கமணகளும், காட்டில்
பூத்திருக்கும் மரங்களில் ேண்டுக்கூட்டங்கள் ேிழுேமதப் மபால
அர்ெுனன் மீ து ேிழுந்தன. கடினமானதும், பலமானதுமான
அர்ெுனனின் கிரீடம் முப்பது கமணகளால் ஆைமாகத் துமளக்கப்பட்டது.
தங்கச் சிறகுகனளக் ககோண்ட அந்தக் கனணகள் அவைது கிரீடத்தில்
இருந்ததோல், அர்ெுனன், ஏமதா தங்க ஆபரணங்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்டேமனப் மபாலவும், (புதிதாக) உதித்த சூரியமனப்
மபாலவும் ஒளிர்ந்தான்.

பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்}, பிறகு அந்தப் மபாரில், சுபோகுவின்

மகயுமறமய ஒரு பல்லத்தால் அறுத்து, சுதர்ேன் ேற்றும்
சுதன்வோனையும் மமறத்தான். சுபாகுமோ பத்து கமணகளால்
பார்த்தமன {அர்ெுனமனத்} துமளத்தான் [3]. தன் சகாடியில் ிறந்த
குரங்கு ேடிேத்மதக் சகாண்ட பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, பதிலுக்குப் பல
கமணகளால் அேர்கள் அமனேமரயும் துமளத்து, மமலும் ில
பல்லங்களால் தங்கத்தாலான அேர்களது சகாடிமரங்கமளயும்
சேட்டினான். சுதன்ோனின் ேில்மலயும் அறுத்த அேன் {அர்ெுனன்},
தன் கமணகளால் பின்னேனின் {சுதன்ோனின்} குதிமரகமளயும்
சகான்றான். பிறகு, தமலப்பாமகயால் அருளப்பட்ட பின்னேனின்
{சுதன்வோைின்} தனைனயயும் அவைது உடைில் இருந்து கவட்டி
வழ்த்திைோன்.
ீ

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 106 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[3] இந்த ேரி மேசறாரு பதிப்பில் மேறு மாதிரி இருக்கிறது.

அது பின்ேருமாறு, “பாண்டேன் யுத்தத்தில்
அர்த்த ந்திரபாணத்தால் சுபாகுேின் மகயுமறமய அறுத்து,
மீ ண்டும் அேன் மீ து அம்பு மமைகமளப் சபாைிந்தான்.
பிறகு, சு ர்மனும், சுரதனும், சுதர்மனும், சுதனுவும்,
சுபாகுவும் பத்துப் பத்துப் பாணங்களால் கிரீடிமய
அடித்தனர்” என்று இருக்கிறது.

அந்த ேரனின்
ீ {சுதன்ோனின்} ேழ்ச்
ீ ியில், அேனது சதாண்டர்கள்
{அேமனப் பின்சதாடர்ந்து ேந்தேர்கள்} பீதியமடந்தனர். பீதியால்
தாக்குண்ட அேர்கள் அமனேரும், துரிமயாதனனின் பமடகள் இருந்த
இடத்திற்குத் தப்பி ஓடினர். பிறகு ோ ேனின் {இந்திரனின்} மகன்
{அர்ெுனன்}, மகாபத்தால் நிமறந்து, சூரியன் தன் தமடயற்ற கதிர்களால்
இருமள அைிப்பமதப் மபாலத் தன் இமடேிடாத கமணகளின்
மமையால் அந்த ேலிமமமிக்கப்பமடமயத் தாக்கத் {அைிக்கத்}
சதாடங்கினான். பிறகு, அந்தப் பமட உமடந்து அமனத்துப்
பக்கங்களிலும் உருகி ஓட, அர்ெுனன் மகாபத்தால் நிமறந்தமபாது,
திரிகர்த்தர்கள் அச் த்தால் தாக்குண்டனர். பார்த்தனின் {அர்ெுனனின்}
மநரான கமணகளால் சகால்லப்பட்ட மபாது, பீதியமடந்த
மான்கூட்டத்மதப் மபாலத் தங்கள் உணர்வுகமள இைந்த அேர்கள்,
தாங்கள் நின்ற இடத்திமலமய நீடித்தனர்.

பிறகு ினத்தால் நிமறந்த திரிகர்த்தர்களின் மன்னன் {சு ர்மன்},

அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களிடம்,
ீ “ேரர்கமள,
ீ தப்பி ஓடாதீர்!
அச் முறுேது உங்களுக்குத் தகாது. துருப்புகள் அமனத்தின்
பார்மேயிலும் பயங்கர நிமலப்பாடுகமள எடுத்து {சபதம் கசய்து}
இங்ரக வந்த பிறகு, துரிமயாதனனின் பமடத்தமலேர்கள ீடம் நீங்கள்
என்ன ச ால்ேர்கள்?
ீ மபாரில் இத்தகு (மகாமைத்தனமான) ச யமலச்
ச ய்ேதால், உலகத்தின் பரிகா த்திற்கு நாம் ஆளாக மாட்மடாமா?
எனமே, அமனேரும் நிற்பீராக. உங்கள் பலத்துக்குத் தக்கபடி
மபாரிடுேராக”
ீ என்றான் {சு ர்மன்}.

இப்படிச் ச ால்லப்பட்ட அந்த ேரர்கள்,

ீ ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, ஒருேமரசயாருேர் மகிழ்ச் ியுறச் ச ய்தபடி, மீ ண்டும்
மீ ண்டும் உரத்த கூச் லிட்டுக் சகாண்டு தங்கள் ங்குகமள முைங்கினர்.
பிறகு அந்தச் ம் ப்தகர்கள், காலமனமய மங்கச் ச ய்யத்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 107 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தீர்மானித்திருந்த நாராயணக் மகாபாலர்களுடன் மீ ண்டும் களத்திற்குத்

திரும்பினர்” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 108 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

“போர்த்தோ! நீ உயிரரோடிருக்கிறோயோ?” என்ற கிருஷ்ணன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 019

“Partha! Art thou alive?” asked Krishna | Drona-Parva-Section-019 | Mahabharata In Tamil

(சம்சப்தகவத பர்வம் – 03)

பதிவின் சுருக்கம்: களத்திற்குத் திரும்பிய சம்சப்தகர்களுடன் ரபோரிட்ட

அர்ஜுைன்; அர்ஜுைனையும், கிருஷ்ணனையும் கனணகளோல் ேனறத்த
நோரோயணர்கள்; கிருஷ்ணோர்ஜுைர்கள் ேோண்டோர்கள் என்று ககோண்டோடிய
நோரோயணர்கள்; அர்ஜுைனைக் கோணோத கிருஷ்ணன் அவன்
உயிரரோடிருக்கிறோைோ எை விைவியது; களத்தில் அர்ஜுைன் ஆடிய
ருத்ரதோண்டவம்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “களத்திற்கு மீ ண்டும்

திரும்பி ேந்த ம் ப்தகர்கமளக் கண்ட அர்ஜுைன், உயர் ஆன்ம
வோசுரதவைிடம் {கிருஷ்ணைிடம்}, “ஓ! ரிஷிமக ா {கிருஷ்ணா},
குதிமரகமளச் ம் ப்தகர்கமள மநாக்கித் தூண்டுோயாக. இவர்கள்
உயிரரோடுள்ளவனர ரபோனரக் னகவிடேோட்டோர்கள். இமதமய {என்மற}
நான் நிமனக்கிமறன். இன்று என் கரங்களின் பயங்கர ேலிமமமயயும்,
எனது ேில்லின் ேலிமமமயயும் நீ ாட் ியாகக் காண்பாயாக. (யுக
முடிேில்) உயிரினங்கமளக் சகால்லும் ருத்திரமனப் மபால, நான்
இேர்கள் அமனேமரயும் இன்று சகால்மேன்” என்றான் {அர்ெுனன்}.

சேல்லப்பட முடியாதேனான கிருஷ்ணன், இவ்ோர்த்மதகமளக்

மகட்டுப் புன்னமகத்து, மங்கலகரமான மபச்சுகளால் அர்ெுனனுக்கு
மகிழ்வூட்டி, அேன் {அர்ெுனன்} ச ல்ல ேிரும்பிய இடங்களுக்சகல்லாம்
அேமன இட்டுச் ச ன்றான். அந்தத் மதரானது, சேண்குதிமரகளால்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 109 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இழுத்துச் ச ல்லப்பட்ட மபாது, ஆகாயத்தில் ச ல்லும் சதய்ேகத்

ீ
மதமரப் {ேிமானம்} மபாலமே மிகவும் பிரகா மானதாக இருந்தது. அது
{அந்தத் மதர்}, பைங்காலத்தில் நடந்த மதோசுரப் மபாரில் க்ரனின்
{இந்திரனின்} மதமரப் மபால ேட்டமான நகர்வுகமளயும்,
முன்மனாக்கியும், பின்மனாக்கியும் எனப் பல்மேறு ேமககளிலான பிற
நகர்வுகமளயும் சேளிப்படுத்தியது.

பிறகு மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட நோரோயணர்கள், பல்மேறு

ேிதமான ஆயுதங்கமளத் தரித்துக் சகாண்டு, கமண மமையால்
தனஞ் யமன {அர்ெுனமன} மமறத்து, அேமனச் சூழ்ந்து சகாண்டனர்.
ஓ! பாரதக் குலத்தின் காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, ேிமரேில் அேர்கள்
குந்தியின் மகமனயும் {அர்ஜுைனையும்}, கிருஷ்ணனையும் ரசர்த்து
அந்தப் ரபோரில் கண்ணுக்குப் புைப்படோத வனகயில் முழுனேயோக
ேனறத்துவிட்டைர். பிறகு, மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட பல்குனன்
{அர்ெுனன்}, தன் க்திமய இரட்டிப்பாக்கி, (காண்டீேத்தின்) நாமண
ேிமரோகத் மதய்த்துப் மபாரில் காண்டீேத்மதப் (உறுதியாகப்)
பற்றினான்.

பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்}, உறுதியான மகாபக்குறியீடான

சுருக்கங்கமளத் தன் புருேத்தில் மதான்றச் ச ய்து {புருேங்கமள
சநறித்து}, ரதவதத்தம் என்று அமைக்கப்படும் தன் மகத்தான ங்மக
ஊதி, சபரும் எண்ணிக்மகயிலான எதிரிகமளக் சகால்லேல்ல
துவஷ்டிரோ {துவஷ்டோ} [1] என்று அமைக்கப்படும் ஆயுதத்மத ஏேினான்.
அதன் மபரில், ஆயிரக்கணக்கான தனித்தனி ேடிேங்கள்
(அர்ெுனனாகவும், ோசுமதேனாகவும் {கிருஷ்ணனாகவும்} அங்மக
மதான்றத் சதாடங்கின. அர்ெுனன் ேடிேிலான அந்தப் பல்மேறு
ேடிேங்களால் குைம்பிய துருப்புகள், ஒவ்சோருேமரயும்
அர்ெுனனாகமே கருதி தங்களுக்குள் ஒருேமரசயாருேர் தாக்கத்
சதாடங்கினர்.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இந்த ேரி, “அேன் மகாபத்துக்கு

அமடயாளமான புருே சநறித்தமல முகத்தில்
உண்டுபண்ணிக் சகாண்டு மதேதத்தம் என்கிற சபரிய
ங்மக ஊதி, த்ரு கூட்டங்கமளக் சகால்லக்கூடியதும்,
த்ேஷ்டாமேத் மதேமதயாகக் சகாண்டதுமான அஸ்திர
மந்திரத்மத மனத்தினால் ெபித்தான்” என்று இருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 110 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

“இேன் அர்ெுனன்!”, “இேன் மகாேிந்தன்!”, “இேர்கள் பாண்டுேின்

மகனும் {அர்ெுனனும்}, யது குலத்மதானும் {கிருஷ்ணனும்} ஆேர்!”
இப்படிமய ச ால்லிக் சகாண்டு, தங்கள் புலன்கமள இைந்த அேர்கள்
{நோரோயணர்கள்}, அந்தப் மபாரில் ஒருேமர ஒருேர் சகான்றனர்.
உண்மமயில் அந்த ேரர்கள்
ீ (ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக் சகாண்ட
மபாது) பூத்திருக்கும் கின்சுகங்கமளப் {பலா மரங்கமளப்} மபால
அைகாகத் சதரிந்தனர் [2]. அேர்களால் ஏேப்பட்ட ஆயிரக்கணக்கான
கமணகமளயும் எரித்த அந்த (ேலிமமமிக்க ஆயுதம்) அவ்ேரர்கமள
ீ
யமமலாகம் அனுப்பியது.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இதற்கு மமலும் இன்னும் இருக்கிறது.

அது பின்ேருமாறு: “அந்த ேரர்கள்
ீ இரத்தப் சபருக்குப்
சபருகுகின்றேர்களும், இரத்தத்தால் நன்கு
நமனக்கப்பட்டேர்களுமாகி யுத்த பூமியில் ச ஞ் ந்தனக்
குைம்பினால் பூ ப்பட்டேர்கள் மபால ேிளங்கினார்கள்.
பிறகு பீபத்சுோனேன் காண்டீேசமன்கிற ேில்மல
ேலிமமயுடன் அம வுறச் ச ய்து, சூரியன் கிரணங்களால்
இருமள அடிப்பது மபாலக் கூர்மமயான அம்புகளாமல
அேர்கமள அடித்தான். மாண்டேர்கள் மபாக
மிகுந்திருக்கின்றன அந்தப் மபார்ேரர்கள்
ீ மறுபடியும்
தனஞ் யமனச் சூழ்ந்து சகாண்டு அம்பு மமைகளாமல
அேமனக் குதிமரகமளாடும், சகாடிமரத்மதாடும், மதமராடும்
கூடக் கண்ணுக்குப் புலப்படாதபடி ச ய்தார்கள். அர்ெுனன்
அேர்களால் ேிடப்பட்ட ஆயிரக்கணக்கான அம்புகமளயும்,
அேர்களுமடய அஸ்திரத்மதயும் ாம்பலாகச் ச ய்து அந்த
ேரர்கமள
ீ யமமலாகத்திற்கு அனுப்பினான்” என்று
இருக்கிறது. இதில் சபரும்பகுதி கூறியது கூறலாக
இருப்பதால் கங்குலி ேிட்டிருக்கலாம்.

பிறகு பீபத்சு {அர்ெுனன்}, ிரித்துக் சகாண்மட தன் கமணகளால்,

ைைித்தர்கனளயும், ேோைவர்கனளயும், ேோரவல்ைகர்கனளயும்,
திரிகர்த்த வரர்கனளயும்
ீ நசுக்கிைோன். ேிதியால் தூண்டப்பட்ட அந்த
க்ஷத்திரியர்கள் அந்த ேரனால்
ீ {அர்ெுனனால்} இப்படிக் சகால்லப்பட்ட
மபாது, அேர்கள் பார்த்தன் {அர்ெுனன்} மீ து பல்மேறு ேிதங்களிலான
கமண மமைகமளப் சபாைிந்தனர். அந்தப் பயங்கரக் கமணகளின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 111 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மமைகளில் மூழ்கியதால் அர்ெுனமனமயா, அேனது மதமரமயா,

மக ேமனமயா {கிருஷ்ணமனமயா} அதற்கு மமலும் காண
முடியேில்மல.

இலக்மகத் தாக்கும் தங்கள் கமணகமளக் கண்ட அேர்கள்

{நாராயணர்கள்} மகிழ்ச் ி ஆரோரம் ச ய்தனர். இரு கிருஷ்ணர்களும்
{அர்ெுனனும், கிருஷ்ணனும்} ஏற்கனமே சகால்லப்பட்டு ேிட்டதாகக்
கருதிய அேர்கள், மகிச் ிகரமாகத் தங்கள் ஆமடகமளக் காற்றில்
அம த்தனர். ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, அந்த ேரர்கள்
ீ
ஆயிரக்கணக்கான மபரிமககமளயும், மிருதங்கங்கமளயும் அடித்துத்
தங்கள் ங்குகமளயும் ஊதி ிங்க முைக்கங்களிட்டனர்.

பிறகு கிருஷ்ணன், ேியர்மேயில் நமனந்து, மிகவும்

பலேனமமடந்து
ீ அர்ஜுைைிடம், “ஓ! பார்த்தா {அர்ெுனா}, நீ
எங்கிருக்கிறாய்? உன்மன நான் காணேில்மல. ஓ! எதிரிகமளக்
சகால்பேமன {அர்ெுனா}, நீ உயிமராடிருக்கிறாயா?” என்றான்
{கிருஷ்ணன்}.

அேனது {கிருஷ்ணனின்} ோர்த்மதகமளக் மகட்ட தனஞ் யன்

{அர்ெுனன்}, தன் எதிரிகளால் சபாைியப்பட்ட அந்தக் கமண மமைமய,
வோயவ்ய ஆயுதத்தின் {வோயவ்யோஸ்திரத்தின்} மூலம் மிக மேகமாக
ேிலக்கினான். பிறகு (அந்த ேலிமமமிக்க ஆயுதத்தின் அதி
மதேமதயான} ிறப்புமிக்க ோயு, ஏமதா அந்தச் ம் ப்தகர்கள்
மரங்களின் உலர்ந்த இமலகமளப் மபாலக் குதிமரகள், யாமனகள்,
மதர்கள் மற்றும் ஆயுதங்களுடன் கூடிய அேர்களின் கூட்டங்கமள
அடித்துச் ச ன்றான். காற்றால் அடித்துச் ச ல்லப்பட்ட அேர்கள், ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, மரங்களில் இருந்து பறந்து ச ல்லும் பறமே
கூட்டங்கமளப் மபால மிக அைகாகத் சதரிந்தனர்.

இப்படி அேர்கமளப் பீடித்த தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, கூரிய

கமணகளால் அேர்கமள நூற்றுக்கணக்கிலும், ஆயிரக்கணக்கிலும்
சபரும் மேகத்மதாடு தாக்கினான். தன் பல்லங்களின் மூலம் அேன்
{அர்ெுனன்}, அேர்களது தமலகமளயும், ஆயுதங்கமளப் பிடித்திருந்த
அேர்களது கரங்கமளயும் சேட்டினான். அேன் {அர்ெுனன்} தன்
கமணகளால் யாமனத் துதிக்மககளுக்கு ஒப்பான அேர்களது

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 112 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சதாமடகமளத் தமரயில் ேழ்த்தினான்.

ீ ிலர் தங்கள் முதுகுகளிலும்,
கரங்களிலும், கண்களிலும் காயம்பட்டனர்.

இப்படிமய, தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, தன் எதிரிகளின் பல்மேறு

அங்கங்கமளயும், ோனத்தில் இருக்கும் நீர் மாளிமககமளப் {கந்தர்ே
நகரங்கமளப் [மமகங்கமளப்]} மபாலத் சதரிபமேயும், ேிதிப்படி
தயாரித்து அலங்கரிக்கப்பட்டமேயுமான {அேர்களின்} மதர்கமளயும்
இைக்கச் ச ய்தான். மமலும் அேன் {அர்ெுனன்}, தன் கமணகளின்
மூலம் அேர்களது ாரதிகமளயும் {மதமராட்டிகமளயும்},
குதிமரகமளயும், யாமனகமளயும் துண்டுகளாக சேட்டினான். பல
இடங்களில் சகாடிமரங்கள் சேட்டப்பட்ட மதர்க்கூட்டங்கள் தனையற்ற
பனைேரக் கோடுகனளப் ரபோைத் கதரிந்தை. ிறந்த ஆயுதங்கள்,
சகாடிகள், அங்கு ங்கள், சகாடிமரங்கள் ஆகியேற்றுடன் கூடிய
யாமனகள், க்ரனின் {இந்திரனின்} இடியால் பிளக்கப்பட்ட காடுகள்
நிமறந்த மமலகமளப் மபால ேிழுந்தன. ாமரங்கள் மபாலத் சதரியும்
ோல்கள் சகாண்டமேயும், கே ங்களால் மமறக்கப்பட்டமேயும்,
நரம்புகளும், கண்களும் சேளிமய புமடத்தமேயுமான குதிமரகள்,
பார்த்தனின் {அர்ெுனனின்} கமணகளால் சகால்லப்பட்டுத் தங்கள்
ாரதிகளுடன் ம ர்ந்து தமரயில் உருண்டன.

அர்ெுனனின் கமணகள் மூலம் சகால்லப்பட்டு, {இதுேமர} தங்கள்

நகங்களோகரவ இருந்த வோள்கனள அதற்கு மமலும் பிடிக்க முடியாமல்,
தங்கள் கே ங்கள் கிைிபட்டு, எலும்புகளின் இமணப்புகள் உமடபட்டு,
முக்கிய அங்கங்கள் பிளக்கப்பட்டிருந்த காலாட்பமட ேரர்கள்,
ீ
மபார்க்களத்தில் ஆதரேற்ற நிமலயில் கிடந்தனர். அந்த ேரர்கள்
ீ
சகால்லப்பட்டதன் ேிமளோல், அல்லது அேர்கள் சகால்லப்படும்மபாது,
ேழ்த்தப்படும்மபாது,
ீ ேழும்மபாது,
ீ நிற்கும்மபாது, அல்லது அேர்கள்
சுைற்றப்படும்மபாது அந்தப் மபார்க்களம் பயங்கர ேடிேத்மத ஏற்றது.
(அர்ெுனனின் கமணகள் உண்டாக்கிய) உதிர மமையின் மூலம் காற்றில்
எழுந்த புழுதி தணிந்தது. நூற்றுக்கணக்கான தமலயற்ற உடல்களால்
ேிரேிக்கிடந்த பூமி கடக்க முடியாததானது.

அந்தப் மபாரில் பீபத்சுேின் {அர்ெுனனின்} மதரானது, யுக முடிேில்

அமனத்து உயிரினங்கமளயும் அைிப்பதில் ஈடுபடும் ருத்திரனின் மதமரப்
மபாலக் கடுமமயாக ஒளிர்ந்தது. இப்படிப் பார்த்தனால் {அர்ெுனனால்}
சகால்லப்படும்மபாதும், அவ்ேரர்கள்,
ீ தங்கள் குதிமரகள், மதர்கள், சபரும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 113 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துன்பத்தில் இருந்த தங்கள் யாமனகள் ஆகியேற்றுடன் அேமன

{அர்ெுனமன} எதிர்ப்பமத நிறுத்தேில்மல;ஒருவர் பின் ஒருவரோக
உயினர இைந்தோலும், அவர்கள் சக்ரைின் {இந்திரைின்}
விருந்திைர்கள் ஆைோர்கள். உயிரிைந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களால்
ீ
ேிரேிக் கிடந்த அந்தப் மபார்க்களமானது, ஓ! பாரதர்களின் தமலேமர
{திருதராஷ்டிரமர}, இறந்த உயிரினங்களின் ஆேிகளால் நிமறந்த
யமமலாகம் மபாலப் பயங்கரமானதாகத் சதரிந்தது.

அர்ெுனன் ( ம் ப்தகர்களுடன்) ீற்றத்துடன் மபாரிட்டுக்

சகாண்டிருந்த அமத மேமளயில், துரரோணர், மபாருக்காக
அணிேகுக்கப்பட்ட தன் பமடகளின் தமலமமயில் நின்றபடி,
யுதிஷ்டிரனை எதிர்த்து வினரந்தோர். தாக்குேதில் ிறந்தேர்களும்,
முமறயாக அணிேகுக்கப்பட்டேர்களுமான பல ேரர்கள்,
ீ யுதிஷ்டிரமனப்
பிடிக்கும் ேிருப்பத்தால், ச யலூக்கத்துடன் அேமரப் {துமராணமரப்}
பின்சதாடர்ந்து ச ன்றனர். அதன் பிறகு மநர்ந்த மபாரானது, மிகக்
கடுமமயானதாக இருந்தது” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 114 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

யுதிஷ்டிரனை கநருங்கிய துரரோணர்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 020

Drona rushed near Yudhishthira! | Drona-Parva-Section-020 | Mahabharata In Tamil

(சம்சப்தகவத பர்வம் – 04)

பதிவின் சுருக்கம்: பைிகரண்டோம் நோள் ரபோரில் கருட வியூகம் அனேத்த

துரரோணர்; அர்த்தச்சந்திர வியூகம் அனேத்த யுதிஷ்டிரன்; ககௌரவப்பனடயின்
அந்த வியூகத்தில் எந்கதந்த நினைகளில் யோர் யோர் நின்றைர் என்ற குறிப்பு;
ககௌரவ வியூகத்தில் பகதத்தன் ஏற்ற நினை; திருஷ்டத்யும்ைைிடம் ரபசிய
யுதிஷ்டிரன்; யுதிஷ்டிரைிடம் உறுதி கூறிய திருஷ்டத்யும்ைன் துரரோணனரத்
தடுத்தது; திருஷ்டத்யும்ைனுக்கும் துர்முகனுக்கும் இனடயில் நனடகபற்ற ரபோர்;
களத்தின் பயங்கர நிைவரம்; யுதிஷ்டிரனை கநருங்கிய துரரோணர்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “ஓ! ஏகாதிபதி

{திருதராஷ்டிரமர}, அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரரான
ீ பரத்வோஜர் ேகன்
{துரரோணர்} இரமேக் கைித்ததும், சுரயோதைைிடம் {துரிரயோதைைிடம்},
“நான் உன்னேன் [1]. சம்சப்தகர்களுடன் போர்த்தன் {அர்ஜுைன்}
மமாதுேதற்கான ஏற்பாடுகமள நான் ச ய்துேிட்மடன் [2]” என்றார்.

[1] பம்பாய் உமரயில் இது மேறு மாதிரியாக உள்ளது எனக்

கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார். மேறு ஒரு பதிப்பில்
துமராணர், துரிமயாதனனுடன் பலோறாகப் மப ினார் என்று
மட்டுமம உள்ளது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில்
கங்குலியில் உள்ளது மபாலமே உள்ளது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 115 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[2] இங்மக உள்ள உமர ரியானதாகத் சதரியேில்மல. இது

நிச் யம் உறுதி ச ய்யப்பட மேண்டும். இந்த ஒரு சுமலாகம்
முழுமமயும் பிமையானதாகத் சதரிகிறது எனக் கங்குலி
இங்மக ேிளக்குகிறார். மேறு ஒரு பதிப்பில் துமராணர்,
துரிமயாதனனுடன் பலோறாகப் மப ினார் என்று மட்டுமம
உள்ளது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் கங்குலியில்
உள்ளது மபாலமே உள்ளது.

பார்த்தன் {அர்ெுனன்} ம் ப்தகர்கமளக் சகால்ேதற்காக சேளிமய

ச ன்ற பிறகு, ஓ! பாரதர்களின் தமலேமர {திருதராஷ்டிரமர}, துரரோணர்,
ரபோருக்கோக அணிவகுக்கப்பட்ட தன் துருப்புகளின் தனைனேயில்
நின்றபடி நீ திேோைோை ேன்ைன் யுதிஷ்டிரனைப் பிடிக்க
முன்ரைறிைோர். துமராணர் தன் பமடகமளக் கருட வடிவில் {கருட
வியூகத்தில்} அணிேகுத்திருப்பமதக் கண்ட யுதிஷ்டிரன், தன்
துருப்புகமள அமர ேட்ட ேடிேில் {அர்த்தச் ந்திர ேியூகத்தில்}
எதிரணிேகுத்தான்.

அந்தக் கருடனின் ோய்ப்பகுதியில் ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரரான

ீ
துமராணமர நின்றார். தன் உடன் பிறந்த தம்பிகளால் சூைப்பட்ட மன்னன்
துரிமயாதனன் அதன் தமலயாக அமமந்தான். கிருதவர்ேனும்,
ிறப்புமிக்கக் கிருபரும் அந்தக் கருடனின் இரு கண்களாக அமமந்தனர்.
பூத ர்மன், மக்ஷம ர்மன், ேரமிக்கக்
ீ கரகாக்ஷன், கலிங்கர்கள்,
சிங்களர்கள், கிைக்கத்தியர்கள், சூத்திரர்கள், ஆபிரர்கள், தம ரகர்கள்,
கர்கள், யேனர்கள், காம்மபாெர்கள், ஹம் பதர்கள், சூரம னர்கள்,
தரதர்கள், மத்திரர்கள், காலிமகயர்கள் ஆகிமயாரும், நூற்றுக்கணக்கான
ஆயிரக்கணக்கான யாமனகள், குதிமரகள், மதர்கள், காலாட்பமடகள்
ஆகியேற்றுடன் கூடி அதன் {அந்தக் கருட ேியூகத்தின்} கழுத்தில்
நின்றனர்.

ஒரு முழு அசக்ஷௌஹிணியால் சூைப்பட்ட பூரிஸ்ரவஸ்,

சல்ைியன், ரசோேதத்தன், போஹ்ைிகன் ஆகிய இந்த ேரர்கள்
ீ ேலது
ிறகில் தங்கள் நிமலகமள எடுத்தனர். அேந்தியின் விந்தன் ேற்றும்
அனுவிந்தன், காம்மபாெர்களின் ஆட் ியாளன் சுதக்ஷிணன் ஆகிமயார்
துமராணரின் மகனான அஸ்வத்தோேனுக்கு முன்பு இடது ிறகில்
நின்றனர். (அந்தக் கருடனின்) பின்புறத்தில் கலிங்கர்கள், அம்பஷ்டர்கள்,
மகதர்கள், சபௌண்டரர்கள், மத்ரகர்கள், காந்தாரர்கள், குனர்கள்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 116 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கிைக்கத்தியர்கள், மமலோ ிகள் மற்றும் ே ாதிகள் ஆகிமயார்

இருந்தனர்.

{கருட ேியூகத்தின்} ோலில், மேகர்த்தனன் மகன் கர்ணன், தன்

மகன்கள், ச ாந்தங்கள், நண்பர்கள் ஆகிமயாருடன் பல்மேறு நாடுகளால்
உண்டான ஒரு சபரிய பமடயால் சூைப்பட்டு நின்றான். மபாரில்
ாதித்தேர்களான கஜயத்ரதன், பீேரதன், சம்போதி, ரிேபன், ஜயன்,
ரபோஜர்கள், பூேிஞ்சயன், விருேன், கிரோதன், நிஷாதர்களின்
ேலிமமமிக்க ஆட் ியாளன் ஆகிமயார் ஆமனேரும் சபரிய பமட
ஒன்றால் சூைப்பட்டேர்களாகப் பிரம்மமலாகத்மதத் தங்கள் கண்களின்
முன் சகாண்டு, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அந்த ேியூகத்தின்
இதயப்பகுதியில் நின்றனர்.

துமராணரால் அமமக்கப்பட்ட அந்த ேியூகமானது அதன்

காலாட்பமடேரர்கள்,
ீ குதிமரகள், மதர்கள் மற்றும் யாமனகளின்
ேிமளோக (மபாருக்கு அது முன்மனறியமபாது) புயலால் சகாந்தளிக்கும்
கடல் மபால நிமலயற்றதாக இருந்தது. மகாமட காலத்தில் {மகாமட
காலத்தின் முடிேில்} மின்னலுடன் முைங்கும் மமகங்கள் அமனத்துப்
புறங்களில் இருந்தும் (ோனத்தில்) ேிமரேமதப் மபால, மபாமர
ேிரும்பிய ேரர்கள்,
ீ அந்த ேியூகத்தின் ிறகுகளிலிருந்தும்
பக்கங்களிலிருந்தும் மபாரிடத் சதாடங்கினர்.

பிராக்மொதிஷர்களின் ஆட் ியாளன் {பகதத்தன்}, முமறயாக

ஆயத்தம் ச ய்யப்பட்ட தன் யாமனயின் மீ மதறி, ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, உதயச் சூரியமனப் மபால அந்தப் பமடயின் மத்தியில்
பிரகா மாகத் சதரிந்தான். ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, மலர்
மாமலகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டு, தன் தமலக்கு மமமல சேண்குமட
சகாண்ட அேன் {பகதத்தன்} கிருத்திமக நட் த்திரக்கூட்டத்துடன் கூடிய
முழு நிலமேப் மபாலத் சதரிந்தான். மது மபான்ற க ிேினால்
குருடானதும், கறுமாக்கல் திரமளப் மபாலத் சதரிந்ததுமான அந்த
யாமன சபரும் மமகங்களால் (மமகங்கள் மமை சபாைிேதால்)
துமேக்கப்பட்ட சபரும் மமலமயப் மபாலப் பிரகா ித்தது. அந்தப்
பிராக்மொதிஷர்களின் ஆட் ியாளன் {பகதத்தன்}, மதேர்களால் சூைப்பட்ட
க்ரமன {இந்திரமனப்} மபாலமே, பல்மேறு ஆயுதங்கமளத் தரித்திருந்த
மமல நாடுகமளச் ம ர்ந்த ேரீ மன்னர்கள் பலரால் சூைப்பட்டிருந்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 117 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிறகு யுதிஷ்டிரன், மபாரில் எதிரிகளால் ேழ்த்தப்பட

ீ முடியாத
மனித க்திக்கு மீ றிய ேியூகத்மதக் கண்டு பிருஷதன் மகனிடம்
{யுதிஷ்டிரன் திருஷ்டத்யும்ைைிடம்}, “ஓ! தமலோ, ஓ! புறாக்கமளப்
மபான்ற சேண்ணிற குதிமரகமளக் சகாண்டேமன {திருஷ்டத்யும்னா},
அந்தப் பிராமணரால் {துமராணரால்} நான் ிமறபடாதிருக்கத் தகுந்த
ஏற்பாடுகமளச் ச ய்ோயாக” என்றான்.

திருஷ்டத்யும்ைன் {யுதிஷ்டிரைிடம்}, “ஓ! ிறந்த மநான்புகமளக்

சகாண்டேமர {யுதிஷ்டிரமர}, துமராணர் எவ்ேளவுதான் முயன்றாலும் நீர்
அேர் ே த்மத அமடய மாட்டீர். நான் உயிமராடுள்ளேமர, ஓ!
குருகுலத்தேமர {யுதிஷ்டிரமர}, நீர் எந்தக் கேமலமயயும் உணர்ேது
தகாது. எந்தச் சூழ்நிமலயிலும் மபாரில் என்மனத் துமராணரால் ேழ்த்த
ீ
இயலாது” என்றான் {திருஷ்டத்யும்னன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “புறாக்களின்

நிறத்திலான குதிமரகமளயுமடய ேலிமமமிக்கத் துருபதன் மகன்
{திருஷ்டத்யும்னன்} இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன பிறகு, தன்
கமணகமள இமறத்தபடி துமராணமர மநாக்கி ேிமரந்தான். தனக்கு
முன்பு திருஷ்டத்யும்னன் ேடிேில் நின்ற அந்தத் தீய குனத்மதக் கண்ட
துமராணர் மகிழ்ச் ியற்றேரானார் [3].

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இதற்கு மமலும் இருக்கிறது. அது

பின்ேருமாறு, “தமக்கு ேிருப்பமில்லாத
மதாற்றமுள்ளேனும், மபாரில் முன் நிற்பேனுமான
திருஷ்டத்யும்னமனக் கண்டு, துமராணர் ஒரு கணத்திற்குள்
அதிகச் ந்மதாஷமற்ற மனத்மதயுமடேரானார். ஓ! சபரும்
மன்னா, அந்தத் திருஷ்டத்யும்ைன் துரரோணனரக்
ககோல்வதற்கோகரவ பிறந்தவன். அேனிடத்திலிருந்து
மரணத்மத அமடய மேண்டியேராயிருப்பதால் துமராணர்
மதிமயங்கினார்; அந்தப் மபார்க்களத்தில் அந்தப் பமடமய
எதிரில் பார்ப்பதற்குச் ிறிது க்தியற்றேரானார். பிறகு,
அேர் மபார்க்களத்தில் திருஷ்டத்யும்னமன ேிட்டுேிட்டுத்
துருபதனுமடய பமடயின் மீ து கூர்மமயான அம்புகமள
இமறத்துக் சகாண்டு ீக்கிரமாகச் ச ன்றார். அந்தப்
பிராமணர் துமராணர் துருபதனுமடய சபரிய பமடமயப்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 118 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிளந்தார்” என்று இருக்கிறது. அதற்குப் பிறகு

பின்னுள்ளமதப் மபாலமே சதாடர்கிறது.

எதிரிகமள நசுக்குபேனான உமது மகன் துர்முகன் இமதக் கண்டு,

துமராணருக்கு ஏற்புமடயமதச் ச ய்ய ேிரும்பி, திருஷ்டத்யும்னமனத்
தடுக்கத் சதாடங்கினான். பிறகு, ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர},
துணிச் ல் மிக்கப் பிருஷதன் மகனுக்கும் {திருஷ்டத்யும்னனுக்கும்},
உமது மகன் துர்முகனுக்கும் இமடயில் நமடசபற்ற மபாரானது
பயங்கரமானதாகவும், கடுமமயானதாகவும் இருந்தது. அப்மபாது
பிருஷதன் மகன் {திருஷ்டத்யும்னன்}, கமணகளின் மமையால்
துர்முகமன ேிமரோக மமறத்து அடர்த்தியான கமண மமையால்
பரத்ோெரின் மகமனயும் {துமராணமரயும்} தடுத்தான். துமராணர்
தடுக்கப்பட்டமதக் கண்ட உமது மகன் துர்முகன், பிருஷதன் மகமன
{திருஷ்டத்யும்னமன} மநாக்கி மேகமாக ேிமரந்து பல்மேறு
ேிதங்களிலான கமணகளின் மமையால் அேமனக் குைப்பினான்.

பாஞ் ால இளேர னும் {திருஷ்டத்யும்னனும்}, குருகுலத்தில்

முதன்மமயானேனும் {துர்முகனும்} மபாரிட்டுக் சகாண்டிருக்மகயில்,
துரரோணர், யுதிஷ்டிரனுனடய பனடயின் பை பகுதிகனள எரித்தோர்.
காற்றினால் மமகங்களின் திரள் பல்மேறு திம களில் ிதறிப் மபாேமதப்
மபாலமே, யுதிஷ்டிரனின் பமடயும் துமராணரால் களத்தின் பல
பகுதிகளுக்குச் ிதறடிக்கப்பட்டது. குறுகிய காலத்திற்கு மட்டுமம அந்தப்
மபார் ஒரு இயல்பான மமாதமலப் மபாலத் சதரிந்தது.

பிறகு, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, யாருக்கும் எந்தக்

கருமணயும் காட்டாத மதங்சகாண்ட இரு மனிதர்களுக்கு இமடயிலான
மமாதலாக அது மாறியது. அதற்கு மமலும் மபாராளிகளால் தங்கள்
மனிதர்களுக்கும், எதிரிகளுக்கும் இமடயில் மேறுபாட்மடக் காண
முடியேில்மல. அனுமானங்கள் மற்றும் குறிச்ச ாற்களால்
ேைிநடத்தப்பட்ட மபார்ேரர்களால்
ீ அந்தப் மபார் சதாடர்ந்து நடந்தது.
அேர்களின் {அந்த ேரர்களின்}
ீ தமலப்பாமககள், கழுத்தணிகள் மற்றும்
பிற ஆபரணங்களில் உள்ள ரத்தினங்கள் {சூடாரத்தினங்கள்}, கே ங்கள்
ஆகியேற்றில் சூரியனின் ஒளிக்கதிர்கள் ேிழுந்து ேிமளயாடுேதாகத்
சதரிந்தது. படபடக்கும் சகாடிகளுடன் கூடிய மதர்கள், யாமனகள்,
குதிமரகள் ஆகியன சகாக்குகளுடன் கூடிய மமகங்களின் திரள்களுக்கு
ஒப்பானமேயாக அந்தப் மபாரில் சதரிந்தன.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 119 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மனிதர்கள் மனிதர்கமளக் சகான்றனர், கடும் உமலாகம் சகாண்ட

குதிமரகள் குதிமரகமளக் சகான்றன, மதர்ேரர்கள்
ீ மதர்ேரர்கமளக்
ீ
சகான்றனர், யாமனகள் யாமனகமளமய சகான்றன.

ேிமரேில், உயர்ந்த சகாடிமரங்கமளத் தங்கள் முதுகில் சகாண்ட

யாமனகளுக்கும், (அேற்மற மநாக்கி ேிமரயும்) ேலிமமயான
எதிராளிகளுக்கும் {யாமனகளுக்கும்} இமடயில் பயங்கரமானதும்,
கடுமமயானதுமான மமாதல் நடந்தது. அந்தப் சபரும் உயிரினங்கள்
{யாமனகள்}, தங்கள் உடல்கமளாடு எதிராளிகளின் உடமலத் மதய்த்தது,
(தங்கள் தந்தங்களால்) ஒன்மற மற்சறான்று கிைித்தது, எண்ணற்ற
தந்தங்கள் {பிற} தந்தங்கமளாடு உராய்ந்தது ஆகிய அமனத்தின்
ேிமளோல் புமகயுடன் கூடிய சநருப்பு உண்டாயிற்று. (தங்கள்
முதுகில் இருந்த) சகாடிமரங்கள் சேட்டப்பட்ட அந்த யாமனகள்,
அேற்றின் தந்தங்களில் உண்டான சநருப்புகளின் ேிமளோல்,
ஆகாயத்தில் மின்னலுடன் கூடிய மமகங்களின் திரள்கமளப் மபாலத்
சதரிந்தன.

(பமக யாமனகளால்) இழுக்கப்படுபமே, முைங்குபமே, கீ மை

ேிழுபமே ஆகிய யாமனகளால் ேிரேிக் கிடந்த பூமியானது,
மமகங்களால் நிமறந்த கூதிர்கால ோனத்மதப் மபால அைகாகத்
சதரிந்தது. கமணகள் மற்றும் மேல்களின் மமையால்
சகால்லப்படும்மபாது அந்த யாமனகளின் முைக்கம், மமைக்காலத்தின்
மமகங்களின் முைக்கங்களுக்கு ஒப்பாக ஒலித்தன. மேல்கள் மற்றும்
கமணகளால் காயம் அமடந்த சபரும் யாமனகள் ில
பீதியமடந்திருந்தன.

அந்த உயிரினங்களில் ில சபரும் அலறமலாடு களத்மத ேிட்டு

ஓடின. பிற யாமனகளின் தந்தங்களால் தாக்கப்பட்ட ில, யுக முடிேில்
அமனத்மதயும் அைிக்கும் மமகங்களின் முைக்கத்திற்கு ஒப்பாகத்
துன்பத்தில் அலறின. சபரும் எதிராளிகளிடம் புறமுதுகிட்ட ில, கூரிய
அங்கு ங்கள் மூலம் தூண்டப்பட்டு மீ ண்டும் களத்திற்குத் திரும்பின.
பமகயணிகமள நசுக்கிய அமே தங்கள் ேைியில் ேந்த எேமரயும்
சகால்லத் சதாடங்கின. யாமனப்பாகர்களின் கமணகள் மற்றும்
மேல்களால் தாக்கப்பட்ட {மற்ற} யாமனப்பாகர்கள், தங்கள் கரங்களில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 120 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இருந்த ஆயுதங்கள் மற்றும் அங்கு ங்கள் நழுேத் தங்கள் ேிலங்குகளின்

முதுகுகளில் இருந்து கீ மை ேிழுந்தனர்.

தங்கள் முதுகில் பாகர்கள் இல்லாத பல யாமனகள் சபரும்

திரள்களில் இருந்து பிரிந்த மமகங்கமளப் மபால அங்மகயும் இங்மகயும்
திரிந்து ஒன்மறாசடான்று மமாதி கீ மை ேிழுந்தன. சபரும் யாமனகள்
ில தங்கள் முதுகில் சகால்லப்பட்ட அல்லது ேழ்த்தப்பட்ட
ீ ேரர்கமள,
ீ
அல்லது ஆயுதங்கமள நழுேேிட்மடாமரச் சுமந்து சகாண்டு தனியாக
அமனத்துத் திம களிலும் திரிந்து சகாண்டிருந்தன[4]. அந்தப்
படுசகாமலகளுக்கு மத்தியில், தாக்கப்பட்மடா, மேல்கள், ோள்கள்
அல்லது மபார்க்மகாடரிகளால் தாக்கப்படும்மபாமதா துன்பப்
மபசராலிகமள சேளியிட்டபடிமய அந்தப் பயங்கரப் படுசகாமலயில் ில
யாமனகள் ேழ்ந்தன.
ீ

[4] Ekacharas என்று இங்மக ச ால்லப்படுேது "தங்கள்

ேமகமயச் ம ர்ந்த யாமனகமளப் பார்க்கப் சபாறுக்காமல்,
அதாேது தனியாகத் திரிேது" என்று நீலகண்டரால்
ேிளக்கப்படுகிறது. ேட்டார சமாைிசபயர்ப்பாளர்கள் ிலர்
இந்த ோர்த்மத காண்டாமிருகத்மதக் குறிக்கிறது என்று
எடுத்துக் சகாள்கின்றனர் எனக் கங்குலி இங்மக
ேிளக்குகிறார்.

மமலகமளப் மபான்ற சபரும் உடல்கமளக் சகாண்ட அந்த

உயிரினங்கள் திடீசரனச் சுற்றிலும் ேிழுேதால் தாக்கப்பட்ட பூமியானது
நடுங்கிக் சகாண்மட ஒலிகமள சேளியிட்டது. பாகன்கமளாடு ம ர்த்துக்
சகால்லப்பட்ட அந்த யாமனகள், தங்கள் முதுகுகளில்
சகாடிமரங்களுடன் கிடந்த மபாது, பூமியானது மமலகளால் ேிரேிக்
கிடப்பமதப் மபால அைகாகத் சதரிந்தது. நீண்ட கமணகளால்
{நாரா ங்களால்} தாக்கப்பட்ட ில யாமனகள் சகாக்குகமளப் மபால
அலறியபடியும், நண்பர்கள் மற்றும் எதிரிகமளத் தங்கள் நமடயால்
நசுக்கிக் சகான்றபடியும் அமனத்துத் திம களிலும் ஓடின.

யாமனகள், குதிமரகள் மற்றும் மதர்ேரர்கள்

ீ ஆகிமயாரின்
எண்ணற்ற உடல்களால் மமறக்கப்பட்டிருந்த பூமியானது, ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, இரத்தமும் மதயும் ம ர்ந்த ம றானது.
க்கரங்களுடன் கூடிய மதர்களும், க்கரங்களற்ற பலவும், யாமனகளின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 121 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தந்த முமனகளால் நசுக்கப்பட்டு, அேற்றில் {அந்தத் மதர்களில்} இருந்த

ேரர்கமளாடு
ீ ம ர்த்து அேற்றால் {அந்த யாமனகளால்} தூக்கி
ே ீ ப்பட்டன. ேரர்கமள
ீ இைந்த மதர்கள் காணப்பட்டன. ஓட்டுநர்கள்
இல்லாத குதிமரகளும், யாமனகளும் காயங்களால் பீடிக்கப்பட்டு
அமனத்துத் திம களிலும் ஓடிக் சகாண்டிருந்தன.

எந்த மேறுபாடும் காணமுடியாத அளவுக்கு அங்மக நடந்த மபார்

மிகக் கடுமமயானதாக இருந்ததால் அங்மக தந்மத தனது மகமனக்
சகான்றான், மகன் தனது தந்மதமயக் சகான்றான். கணுக்கோல் ஆைம்
ககோண்ட இரத்தச் ரசற்றில் மூழ்கிய ேைிதர்கள், சுடர்மிகும்
காட்டுத்தீயால் ேிழுங்கப்பட்ட அடிப்பாகங்கமளக் சகாண்ட உயர்ந்த
மரங்கமளப் மபாலத் சதரிந்தனர். ஆமடகள், கே ங்கள், குமடகள்,
சகாடிமரங்கள் ஆகியமே குருதியால் நமனந்திருந்தன. களத்தில்
இருந்த அமனத்தும் இரத்தம் கலந்தமேயாகமே சதரிந்தன. சபரும்
எண்ணிக்மகயில் சகால்லப்பட்ட குதிமரகள், மதர்கள், மனிதர்கள்
ஆகியமே மதர்ச் க்கரங்கள் உருள்ேதால் மீ ண்டும் மீ ண்டும்
துண்டுகளாக சேட்டப்பட்டன.

யாமனகமள ஓமடயாகக் சகாண்டதும், சகால்லப்பட்ட

மனிதர்கமள மிதக்கும் பா ிகளாகக் சகாண்டதும், மதர்கமளச்
சுைல்களாகக் சகாண்டதுமான அந்தத் துருப்புகள் எனும் கடல் மிகக்
கடுமமயானதாகவும் பயங்கரமானதாவும் சதரிந்தது. குதிமரகள்,
யாமனகள் என்ற சபரிய மரக்கலங்கமளக் சகாண்ட ேரர்கள்,
ீ தங்கள்
ச ல்ேமாக சேற்றிமய ேிரும்பி, அந்தக் கடலில் குதித்து,
மூழ்குேதற்குப் பதிலாக, தங்கள் எதிரிகளின் உணர்வுகமள இைக்கச்
ச ய்தனர். தனிப்பட்ட அமடயாளங்கமளக் {சகாடிகமளக்} சகாண்ட
அந்த ேரர்கள்
ீ அமனேரும், கமண மமைகளால் மமறக்கப்பட்ட மபாது,
அேர்களில் எேரும் தங்கள் அமடயாளங்கமள {சகாடிகமள}
இைந்தாலும் உற் ாகத்மத இைக்கேில்மல.

அந்தப் பயங்கரப் மபாரில் தனது எதிரிகளின் அறிமேக் குைப்பிய

துரரோணர் (இறுதியோக) யுதிஷ்டிரனை ரநோக்கி வினரந்தோர்” {என்றான்
ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 122 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

போஞ்சோை இளவரசர்கனளக் ககோன்ற துரரோணர்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 021

Drona killed Panchala princes! | Drona-Parva-Section-021 | Mahabharata In Tamil

(சம்சப்தகவத பர்வம் – 05)

பதிவின் சுருக்கம்: கனண ேனையோல் யுதிஷ்டிரனை வரரவற்ற துரரோணர்;

துரரோணனரத் தடுத்த சத்யஜித்தும் விருகனும்; விருகனையும், சத்தியஜித்னதயும்
ககோன்ற துரரோணர்; விரோடைின் தம்பியோை சதோை ீகனைக் ககோன்ற துரரோணர்;
துரரோணர் உண்டோக்கிய குருதிப்புைல்; திருடரசைன் ரக்ஷேன், வசுரதவன்
{வசுதோைன்}, போஞ்சோைன்; {சுசித்ரன்}, ஆகிரயோனரக் ககோன்ற துரரோணர்;
துரரோணரிடேிருந்து தப்பி ஓடிய யுதிஷ்டிரன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “பிறகு துரரோணர்,

அச் மற்ற ேமகயில் யுதிஷ்டிரன் தன்மன சநருங்குேமதக் கண்டு,
அடர்த்தியான கமணகளின் மமையால் அேமன {யுதிஷ்டிரமன}
ேரமேற்றார். யாமனக்கூட்டத்தின் தமலேன் ேலிமமமிக்கச்
ிங்கத்தால் தாக்கப்படும்மபாது, {மற்ற} யாமனகள் அலறுேமதப் மபால
யுதிஷ்டிரப்பமடயின் துருப்புகளுக்கு மத்தியில் மபசராலி எழுந்தது.

துமராணமரக் கண்டேனும், துணிச் ல்மிக்கேனும்,

கலங்கடிக்கப்பட முடியாத ஆற்றல் சகாண்டேனுமான த்தியெித்,
யுதிஷ்டிரமனப் பிடிக்க ேிரும்பிய ஆ ாமன {துமராணமர} மநாக்கி
ேிமரந்தான். சபரும் ேலிமமமிக்க ஆ ானும் {துமராணரும்}, போஞ்சோை
இளவரசனும் {சத்தியஜித்தும்}, இந்திரமனயும், பலிமயயும் மபால
அடுத்தேர் துருப்புகமள கலங்கடித்தபடி ஒருேமராசடாருேர்
மபாரிட்டனர். பிறகு, கலங்கடிக்கப்பட முடியாத ஆற்றல் சகாண்ட
த்தியெித் ேலிமமமிக்க ஆயுதம் {அஸ்திரம்} ஒன்மறத் தூண்டிக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 123 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கூர்முமனக் கமணகளால் துமராணமரத் துமளத்தான். மமலும்

த்தியெித் துமராணரின் மதமராட்டியின் மீ து, பாம்பின் ேிஷத்மதப்
மபால மரணத்மதத் தரக்கூடியமேயும், காலமனப் மபாலத்
சதரிபமேயுமான ஐந்து கமணகமள ஏேினான். இப்படித் தாக்கப்பட்ட
மதமராட்டி தன் உணர்வுகமள இைந்தான்.

உடமன த்தியெித், துமராணரின் குதிமரகமளப் பத்து கமணகளால்

துமளத்தான்; மமலும் ினத்தால் நிமறந்த அேன் { த்தியெித்} அேரது
{துமராணரின்} போர்ேிைி ஓட்டுநர்கள் [1] {இருேமரயும்}
ஒவ்சோருேமரயும் பத்து {பத்துப் பத்து} கமணகளால் துமளத்தான்.
மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட அேன் { த்தியெித்}, எதிரிகமள நசுக்குபேரான
துமராணரின் சகாடிமரத்மத சேட்டினான். பிறகு, எதிரிகமளத்
தண்டிப்பேரான துமராணர், மபாரில் தன் எதிரியின் இந்த
அருஞ்ச யல்கமளக் கண்டு, அேமன { த்தியெித்மய} அடுத்த
உலகத்திற்கு அனுப்ப மனத்தில் தீர்மானித்தார் [2]. பிறகு தனது
துருப்புகளின் தமலமமயில் இருந்த அேன் { த்தியெித்} தன் மதரில்
{அந்தக் களத்மத} ேட்டமாகச் சுைன்றான். த்தியெித்தின் கமண
சபாருத்தப்பட்ட ேில்மல அறுத்த ஆ ான் {துமராணர்}, ேிமரோக உயிர்
நிமலகமளமய ஊடுருேேல்ல பத்து கமணகளால் அேமனத்
துமளத்தார். அதன்மபரில், மற்சறாரு ேில்மல எடுத்த ேரமிக்கச்
ீ
த்தியெித், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, கங்கப் பறமேயின்
இறகுகளால் ிறகமமந்த முப்பது கமணகளால் துமராணமரத்
தாக்கினான் [3].

[1] extremity of the fore-axle to which the outside horses of a four-horse

chariot are attached = நான்கு குதிமரகள் சகாண்ட மதரில்
சேளிப்புறத்தில் {மேறு} குதிமரகமள இமணப்பதற்காக
உள்ள முன் அச்ம பார்ஷினி எனப்படும். அதில்
அமர்ந்திருக்கும் அதிகப்படியான மதமராட்டிகமள பார்ஷினி
ஓட்டுநர்களாேர்.

[2] அஃதாேது, “அேனுமடய மேமள ேந்துேிட்டது என்று

தன் மனத்தில் நிமனத்தார்” எனக் கங்குலி இங்மக
ேிளக்குகிறார்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 124 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இதன் பிறகு இன்னும் ஒரு ேரி

இருக்கிறது. அது பின்ேருமாறு, “மபாரில் த்தியெித்தினால்
ேிழுங்கப்படுகிறேர் மபாலிருக்கும் துமராணமரப் பார்த்துப்
பாஞ் ால ராெகுமாரனான ேிருகனானேன் கூர்மமயுள்ள
நூறு அம்புகளாமல அடித்தான்” என்றிருக்கிறுது. அதன்
பிறகு பின்ேரும் ேர்ணமனயின் படிமய சதாடர்கிறது.

த்தியெித்தால் மபாரில் (இப்படி) எதிர்க்கப்பட்ட துமராணமரக்

கண்ட பாண்டேர்கள், மகிழ்ச் ியில் ஆர்ப்பரித்துத் தங்கள் ஆமடகமள
அம த்தனர். பிறகு, ினத்தால் தூண்டப்பட்ட ேலிமமமிக்க விருகன்,
அறுபது {60} கனணகளோல் துரரோணனர நடுேோர்பில் துனளத்தோன்.
அந்த அருஞ்ச யல் சபரும் அற்புதமானதாகத் சதரிந்தது.

பிறகு, சபரும் மேகமுமடயேரும், ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரரும்,

ீ
(தன் எதிரிகளின்) கமண மமைகளால் மமறக்கப்பட்டேருமான
துமராணர், தன் கண்கமள அகல ேிரித்துத் தன் க்தி அமனத்மதயும்
திரட்டினார். பிறகு, த்தியெித் மற்றும் ேிருகன் ஆகிய இருேரின்
ேிற்கமளயும் அறுத்த துமராணர், ஆறு கமணகளால் விருகனை
அவைது ரதரரோட்டி ேற்றும் குதினரகளுடன் ரசர்த்துக் ககோன்றோர்.
கடினமான மற்சறாரு ேில்மல எடுத்த த்தியெித், துமராணமர அேரது
குதிமரகள், அேரது மதமராட்டி மற்றும் அேரது சகாடிமரம்
ஆகியேற்மறாடு ம ர்த்துத் துமளத்தான்.

பாஞ் ாலர்களின் இளேர னால் { த்தியெித்தால்} மபாரில் இப்படிப்

பீடிக்கப்பட்ட துமராணரால் அந்தச் ச யமலப் சபாறுத்துக் சகாள்ள
முடியேில்மல. அேர் {துமராணர்}, தன் எதிரியின் அைிவுக்காக (அேன்
மீ து) தன் கமணகமள ேிமரோக ஏேினார். பிறகு துமராணர் தன்
எதிராளியின் குதிமரகள், சகாடிமரங்கள், அேனது ேில்லின் மகப்பிடி
மற்றும் அேனது பார்ஷினி ஓட்டுநர்கள் இருேர் ஆகிமயாமர
இமடயறாத கமணகளால் மமறத்தார். ஆனால் (இப்படி) மீ ண்டும்
மீ ண்டும் அேனது ேில் சேட்டப்பட்டாலும், உயர்ோன ஆயுதங்கமள
அறிந்த அந்தப் பாஞ் ால இளேர ன் { த்தியெித்}, ிேப்பு குதிமரகமளக்
சகாண்டேரிடம் {துமராணரிடம்} சதாடர்ந்து மபாரிட்டான். அந்தப்
பயங்கரப் மபாரில் த்யெித் க்தியில் சபருகுேமதக் கண்ட துமராணர்,
அந்தச் ிறப்புமிக்க ேரனின்
ீ {சத்தியஜித்தின்} தனைனய அர்த்தச்சந்திரக்
கனண ஒன்றிைோல் கவட்டி வழ்த்திைோர்.
ீ

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 125 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபாராளிகளில் முதன்மமயானேனும், பாஞ் ாலர்களில்

ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனுமான
ீ அேன் { த்தியெித்} படுசகாமல
ச ய்யப்பட்டதும், துமராணர் மீ து சகாண்ட அச் த்தின் காரணமாக
மேகமான குதிமரகளின் மூலம் (சுமக்கப்பட்ட) யுதிஷ்டிரன் தப்பி
ஓடினான் [4].

[4] இந்தப் பகுதியிமலமய {துமராண பர்ேம் பகுதி 21மலமய},

மீ ண்டும் யுதிஷ்டிரன் தப்பி ஓடுேதாக இமத மபான்ற
ேரிகளால் உமரக்கப்படுகிறது. இமடச்ச ருகல் குறித்துச்
ந்மதகப்பேர்களின் கேனத்மத இந்தப் பகுதி நிச் யம்
ஈர்க்கும். த்தயெித் சகால்லப்பட்டால் களத்மத ேிட்டு
ேிலகும்படி அர்ெுனன் யுதிஷ்டிரமனக் மகட்டுக் சகாண்டது,
இங்மக நிமனவுகூரத்தக்கது.

பிறகு, பாஞ் ாலர்கள், மககயர்கள், மத்ஸ்யர்கள், ம திகள்,

காரூஷர்கள், மகா லர்கள் ஆகிமயார் துமராணமரக் கண்டு,
யுதிஷ்டிரனை ேீ ட்க விரும்பி, அவனர {துரரோணனர} ரநோக்கி
வினரந்தைர். எனினும், சபரும் எண்ணிக்மகயிலான பமகேர்கமளக்
சகால்பேரான துமராணர், யுதிஷ்டிரமனப் பிடிக்க ேிரும்பி, பஞ்சுக்
குேியமல எரிக்கும் சநருப்மபப் மபால அந்தப் பமடப்பிரிவுகமள
எரிக்கத் சதாடங்கினார்.

பிறகு, மத்ஸ்யர்கள் ஆட் ியாளனுமடய {விரோடைின்} தம்பியோை

சதோை ீகன், அந்தப் (பாண்டேப் பமட) பிரிவுகமள இப்படி இமடயறாமல்
அைிப்பதில் ஈடுபடும் துமராணமர மநாக்கி ேிமரந்தான். தான ீகன்,
சகால்லனின் மககளால் பளபளப்பாக்கப்பட்டுச் சூரியனின் கதிர்கமளப்
மபாலப் பிரகா மாக இருந்த ஆறு கமணகளால் துமராணருடன் ம ர்த்து
அேரது மதமராட்டிமயயும், குதிமரகமளயும் துமளத்துப் சபருமுைக்கம்
ச ய்தான்.

அந்தக் சகாடுஞ்ச யலில் ஈடுபட்டு [5], அமடேதற்கு அரிதானமதச்

ாதிக்க முயன்ற அேன் { தான ீகன்}, ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரரான
ீ
பரத்ோெரின் மகமன {துமராரமண} கமணகளின் மமைகளால்
மமறத்தான். பிறகு துமராணர், தன்மன மநாக்கி ஆர்ப்பரிப்பேனும், காது
குண்டலங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டேனுமான சதோை ீகைின் தனைனயக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 126 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கத்தி ரபோன்ற கூர்னேயோைகதோரு கனணயோல் அவைது

உடைிைிருந்து வினரவோக அறுத்தோர். அதன்மபரில், மத்ஸ்ய ேரர்கள்
ீ
அமனேரும் தப்பி ஓடினர்.

[5] தான ீகன் மபாரிட்டது ஒரு பிராமணருடன் என்பதால்

அது சகாடுஞ்ச யல் எனப்படுகிறது எனக் கங்குலி இங்மக
ேிளக்குகிறார்.

மத்ஸ்யர்கமள ேழ்த்திய
ீ பிறகு, அந்தப் பரத்ோெர் மகன்
{துமராணர்}, ம திகள், காரூ ர்கள், மகமகயர்கள், பாஞ் ாலர்கள்,
ிருஞ் யர்கள் மற்றும் பாண்டேர்கமளயும் மீ ண்டும் மீ ண்டும்
ேழ்த்தினார்.
ீ தங்கத்மதமரக் சகாண்டேரும், ினத்தால்
தூண்டப்பட்டேருமான அந்த ேரர்
ீ {துமராணர்}, காட்மட எரிக்கும்
சநருப்மபப் மபாலத் தங்கள் பமடப்பிரிவுகமள எரிப்பமதக் கண்ட
ிருஞ் யர்கள் (அச் த்தால்) நடுங்கினர்.

சபரும் சுறுசுறுப்புக் சகாண்டு எதிரிமய இமடயறாமல் சகால்லும்

அேர் {துமராணர்} தன் ேில்மல ேமளக்கும்மபாது உண்டாகும்
நாசணாலி திம கள் அமனத்திலும் மகட்கப்பட்டன. சபரும் கர நளினம்
{லாேகம்} சகாண்ட அந்த ேரரால்
ீ {துமராணரால்} ஏேப்பட்ட
கடுங்கமணகள் யாமனகமளயும், குதிமரகமளயும், காலாட்பமட
ேரர்கமளயும்,
ீ மதர்ேரர்கமளயும்,
ீ யாமனப் பாகன்கமளயும் நசுக்கின.
மகாமட காலத்தில் கடும் காற்றுடன் கூடிய ேலிமமமிக்க மமகத்
திரள்கள் முைக்கத்துடன் கல்மாரிமயப் சபாைிேமதப் மபாலமே,
துமராணரும் எதிரிகளின் இதயத்தில் அச் த்மத ஏற்படுத்தும் ேமகயில்
கமணமாரிமயப் சபாைிந்தார். ேலிமமமிக்க ேரரும்,
ீ சபரும்
ேில்லாளியும், நண்பர்களின் அச் ங்கமள ேிலக்குபேருமான அேர்
{துமராணர்}, (பமக) கூட்டத்மதக் (களத்தில்) கலங்கடித்தபடிமய திம கள்
அமனத்திலும் திரிந்து சகாண்டிருந்தார். அளக்க இயலாத க்தி சகாண்ட
துமராணரின் தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட ேில்லானது, மமகங்களுடன்
கூடிய மின்னலின் கீ ற்றுகள் மபாலத் திம கள் அமனத்திலும்
காணப்பட்டது. மபாரில் அேர் திரிந்து சகாண்டிருந்த மபாது, அேரது
சகாடியில் உள்ள அைகிய பீடமானது, ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர},
ிகரத்திற்மகா, இமயத்திற்மகா ஒப்பானதாகத் சதரிந்தது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 127 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பாண்டேத் துருப்புகளுக்கு மத்தியில் துரரோணர் உண்டோக்கிய

படுககோனையோைது, மதேர்கள் மற்றும் அசுரர்கள் ஆகிய இருேராலும்
புகைப்படும் ேிஷ்ணுோல் மதத்திய பமடக்கு மத்தியில்
ஏற்படுத்தப்பட்டமதப் மபாலமே சபரிதானதாக இருந்தது. ேரரும்,
ீ
மபச் ில் உண்மமயுமடயேரும், சபரும் ேிமேகமும், ேலிமமயும்
சகாண்டேரும், கலங்கடிக்கப்பட முடியாத ஆற்றமலயுமடயேருமான
துமராணர், கடுமமயானதும், மருண்மடாமர அஞ் ச் ச ய்ேதுமான நதி
ஒன்மற அங்மக பாயச் ச ய்தார்.

கே ங்கமள அதன் அமலகளாகின, சகாடிமரங்கள் அதன்

சுைல்களாகின. (அது பாய்மகயில்) சபரும் எண்ணிக்மகயிலான
மனிதர்கமளச் சுமந்து ச ன்றது. யாமனகளும், குதிமரகளும் அதன்
சபரும் முதமலகளாகின, ோள்கள் அதன் மீ ன்களாகின. அது {அந்த
ஆறு} கடக்கப்பட முடியாததாக இருந்தது. துணிவுமிக்க ேரர்களின்
ீ
எலும்புகள் அதன் கூைாங்கற்களாகின, மபரிமககளும், முர ங்களும்
அதன் ஆமமகளாகின. மகடயங்களும், கே ங்களும் அதன்
படகுகளாகின, ேரர்களின்
ீ தமலமயிர் பா ியும் புற்களுமாகின. அம்புகள்
அதன் ிற்றமலகளாகவும், ேிற்கள் அதன் நீமராட்டமாகவும் அமமந்தன.
மபாராளிகளின் கரங்கள் அதன் பாம்புகளாகின. கடும் நீமராட்டத்மதக்
சகாண்ட ஆறு அந்தப் மபார்க்களசமங்கும் ஓடி குருக்கள், ிருஞ் யர்கள்
ஆகிய இருேமரயும் அடித்துச் ச ன்றது. மனிதர்களின் தமலகள் அதன்
கற்களாகின, அேர்களின் சதாமடகள் அதன் மீ ன்களாகின. கதாயுதங்கள்
(பலர் கடக்க முயன்ற) சதப்பங்களாகின. தமலப்பாமககள் அதன்
பரப்மப மமறத்த நுமரகளாகின, (ேிலங்குகளின்) குடல்கள் அதன்
பாம்புகளாகின. கடுமமயான (மதாற்றத்மதக் சகாண்ட) அது ேரர்கமள
ீ
(அடுத்த உலகத்திற்கு) அடித்துச் ச ன்றது. குருதியும், மதயும் அதன்
கதிகளாகின. யாமனகள் அதன் முதமலகளாகவும், சகாடிமரங்கள்
(அதன் கமரகளில் நிற்கும்) மரங்களாகின. ஆயிரக்கணக்கான
க்ஷத்திரியர்கள் அதில் மூழ்கினர். குதிமரேரர்கள்,
ீ யாமன ேரர்கள்
ீ
ஆகிமயார் அதன் சுறாக்களாகினர், கடுமமயான (இறந்மதாரின்) உடல்கள்
அமடத்துக் சகாண்டிருக்க அது கடப்பதற்கு மிகக் கடினமானதாக ஆனது.
அந்த ஆறு யமமலாகத்மத மநாக்கி ஓடிக் சகாண்டிருந்தது. ராட் ர்கள்,
நாய்கள் மற்றும் நரிகளால் அது நிமறந்திருந்தது. சுற்றிலும்
கடுமமயான மனித ஊனுண்ணிகளால் அது சமாய்க்கப்பட்டிருந்தது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 128 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிறகு, குந்தி மகனின் தமலமமயிலான பாண்டே ேரர்கள்

ீ பலர்,
காலமனப் மபாலமே தங்கள் பமடப்பிரிவுகமள எரித்துக் சகாண்டிருந்த
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரரான
ீ துமராணமர மநாக்கி ேிமரந்து, அமனத்துப்
பக்கங்களிலும் அேமரச் சூழ்ந்து சகாண்டனர். உண்மமயில், சூரியன்
தன் கதிர்களால் உலமக எரிப்பமதப் மபாலத் தன்மனச் சுற்றி இருக்கும்
அமனத்மதயும் எரித்துக் சகாண்டிருந்த துமராணமர அந்தத்
துணிச் ல்மிக்க ேரர்கள்
ீ முழுமமயாகச் சூழ்ந்து சகாண்டனர்.

பிறகு, உயர்த்தப்பட்ட ஆயுதங்கமளக் சகாண்ட உமது பமடயின்

மன்னர்கள் மற்றும் இளேர ர்கள் அமனேரும் சபரும் ேில்லாளியான
அந்த ேரமர
ீ {துமராணமர} ஆதரிப்பதற்காக அேமர மநாக்கி
ேிமரந்தனர்.

சிகண்டி, ஐந்து மநரான கமணகளால் துமராணமரத் துமளத்தான்.

க்ஷத்ரதர்ேன் இருபது கமணகளாலும், வசுரதவன் [6] ஐந்தாலும் அேமரத்
துமளத்தனர். உத்தகேௌஜஸ் மூன்று கமணகளாலும், க்ஷத்ரரதவன்
ஐந்தாலும் அேமரத் துமளத்தனர். அந்தப் மபாரில் சோத்யகி நூறு
கமணகளாலும், யுதோேன்யு எட்டாலும் அேமரத் துமளத்தனர்.
யுதிஷ்டிரன் பனிசரண்டு கமணகளாலும், திருஷ்டத்யும்ைன் பத்தாலும்,
ரசகிதோைன் மூன்றாலும் துமராணமரத் துமளத்தனர்.

[6] மேசறாரு பதிப்பில் இேன் ேசுதானன் என்று

குறிப்பிடப்படுகிறான். மன்மதநாத தத்தரின் பதிப்பில்
கங்குலியில் உள்ளமதப் மபாலமே ேசுமதேன் என்மற
இருக்கிறது.

மதங்சகாண்ட யாமனக்கு ஒப்பானேரும், கலங்கடிக்கப்பட

முடியாத மநாக்மகக் சகாண்டேருமான துமராணர் (பாண்டேர்களின்)
மதர்ப்பமடமய அணுகி திருடரசைனை ேழ்த்தினார்.
ீ பிறகு, அச் மற்ற
ேமகயில் மபாரிட்டுக் சகாண்டிருந்த மன்னன் ரக்ஷேனை அணுகி
ஒன்பது கமணகளால் அேமனத் தாக்கினார். அதன் மபரில், உயிரிைந்த
ரக்ஷேன் தன் ரதரில் இருந்து கீ ரை விழுந்தோன். (பமக) துருப்புகளின்
மத்தியில் ச ன்ற அேர் {துமராணர்}, அமனத்துத் திம களிலும் திரிந்து
தாமன பாதுகாப்பில்லாதமபாது, மற்றேமரப் பாதுகாத்தார். பிறகு அேர்
{துமராணர்} பனிசரண்டு கமணகளால் ிகண்டிமயயும், இருபதால்
உத்தசமௌெமஸயும் துமளத்தார். மமலும் அேர் {துமராணர்}, பல்லம்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 129 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஒன்றினால் வசுரதவனை {வசுதோைைோக இருக்க ரவண்டும்}

யேனுைகிற்கு அனுப்பிைோர். மமலும் அேர் {துமராணர்}, எண்பது
கமணகளால் மக்ஷமேர்மமனயும், இருபத்தாறால் சுதக்ஷிணமனயும்
துமளத்தார். மமலும் அேர் {துமராணர்}, பல்லம் ஒன்றினால்
க்ஷத்ரமதேமன அேனது மதர்த்தட்டில் இருந்து ேழ்த்தினார்.
ீ தங்கத்
மதர் சகாண்ட துமராணர், அறுபத்துநான்கு கமணகளால்
யுதாமன்யுமேயும், முப்பதால் ாத்யகிமயயும் துமளத்து, யுதிஷ்டிரமன
ேிமரோக அணுகினார். அப்மபாது, மன்னர்களில் ிறந்த யுதிஷ்டிரன்,
ரவகேோை குதினரகளோல் சுேக்கப்பட்டபடி ஆசோைிடம் இருந்து
வினரவோகத் தப்பி ஓடிைோன் [7].

[7] அடிக்குறிப்பு [4]ல் ச ால்லப்பட்ட இடமம இஃது. துமராண

பர்ேம் பகுதி 17ல் ேரும் அர்ெுனன் கூற்றுப்படி த்தியெித்
இறந்த உடமனமய யுதிஷ்டிரன் தப்பி இருக்க மேண்டும்.

பிறகு, பாஞ் ாலன் துமராணமர மநாக்கி ேிமரந்தான். அந்த

இளேர னின் ேில்மல சேட்டிய துமராணர், அேனது குதிமரகளுடனும்,
மதமராட்டியுடனும் ம ர்த்து அேமனக் {பாஞ் ாலமனக்} சகான்றார்.
உயிரிைந்த அந்த இளேர ன் ஆகாயத்தில் இருந்து தளர்ந்து ேிழும்
ஒளிக்மகாமளப் மபாலத் தன் மதரில் இருந்து பூமியில் ேிழுந்தான் [8].

[8] மேசறாருபதிப்பில் இதற்கு மமலும் சதாடர்கிறது. அது

பின்ேருமாறு, “அேமனக் சகான்ற துமராணர்
சகௌரேர்களால் சூைப்பட்டுப் பிரகா ித்தார். ேிருஷ்ணி
குலத்தில் பிறந்தேனும், மன்னனுமான ோர்த்தமக்ஷமிமயா
அேமரச் ிறந்த ஒன்பது கமணகளால் அடித்து மீ ண்டும்
ஐந்து பாணங்கள் அேமர அடித்தான். ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, ாத்யகி அந்தத் துமராணமர அறுபத்து
நான்கு கமணகளால் அடித்தான், பலமுள்ளேனான சு ிதரன்
துமராணமரப் பத்து கமணகளால் அடித்து முைங்கினான்.
மன்னமர, மபாரில் துமராணர் அந்தச் சு ித்ரன் மீ து அம்பு
மமைகமளப் சபாைிந்தார். மேந்தமர, பிறகு, அேர்
சு ித்ரமன ாரதிமயாடும், குதிமரகமளாடும் ேிழும்படி
ச ய்தார். அேன் மபாரில் சகால்லப்பட்டுப் பூமியில்
ேிழுந்தான். சபரும் மன்னா, தள்ளப்படும் அந்தச் சு ித்ரன்
ஆகயத்தினின்று கீ மை ேிழும் நட் த்திரம் மபாலப்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 130 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிரகா ித்தான்” என்று இருக்கிறது. இதன்பிறகு,

பின்ேருமாமற சதாடர்கிறது.

அந்தப் பாஞ் ாலர்களின் ிறப்புமிக்க இளேர ன் ேிழுந்ததன்

மபரில், “துமராணமரக் சகால்லுங்கள், துமராணமரக் சகால்லுங்கள்”
என்ற உரத்த அலறல் அங்மக மகட்டது. ேலிமமமிக்கத் துமராணர்,
ினத்தால் தூண்டப்பட்டிருந்த பாஞ் ாலர்கள், மகமகயர்கள்,
ிருஞ் யர்கள் மற்றும் பாண்டேர்கள் அமனேமரயும் நசுக்கத்
சதாடங்கினார். பிறகு குருக்களால் ஆதரிக்கப்பட்ட துரரோணர்,
சோத்யகினயயும், ரசகிதோைோன் ேகனையும், ரசைோபிந்துனவயும்,
சுவர்ச்சனஸயும் இன்னும் எண்ணற்ற பிற ேன்ைர்கனளயும்
வழ்த்திைோர்.
ீ

ஓ! மன்னா, அந்தப் சபரும்மபாரில் சேற்றிமய அமடந்த உமது

ேரர்கள்,
ீ திம கள் அமனத்திலும் தப்பி ஓடிய பாண்டேர்கமளக்
{பாண்டே ேரர்கமளக்}
ீ சகான்றனர். இந்திரனால் சகால்லப்பட்ட
தானேர்கமளப் மபால அமனத்துப் பக்கங்களிலும் இப்படிக்
சகால்லப்பட்ட பாஞ் ாலர்கள், மகமகயர்கள், மத்ஸ்யர்கள் ஆகிமயார்
(அச் த்தால்) நடுங்கத் சதாடங்கினார்” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 131 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரிரயோதைனைத் திருத்திய கர்ணன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 022

Karna corrected Duryodhana! | Drona-Parva-Section-022 | Mahabharata In Tamil

(சம்சப்தகவத பர்வம் – 06)

பதிவின் சுருக்கம்: துரரோணரின் ஆற்றனைக் கண்டு ேகிழ்ந்த துரிரயோதைன்

போண்டவர்கனள அவேதித்துப் ரபசியது; போண்டவர்கனள அவேதிப்பது தகோது
என்று கசோல்ைி அவர்கனளப் புகழ்ந்த கர்ணன்...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்},
“அந்தப் பயங்கரப் மபாரில் பரத்வோஜர்
ேகைோல் {துரரோணரோல்}
பாண்டேர்களும், பாஞ் ாலர்களும்
பிளக்கப்பட்டமபாது, யோரரனும்
ஒருவைோவது ரபோரில் துரரோணனர
அணுகிைோைோ? ஐமயா, சகாட்டாேி
ேிடும் புலிமயப் மபாலமோ,
மதப்சபருக்குக் சகாண்ட யாமனமயப்
மபாலமோ மபாரில் நிற்பேரும், மபாரில்
தன் உயிமர ேிடத் தயாராக
இருப்பேரும், நன்கு ஆயுதம் தரித்தேரும், அமனத்து ேமகப்
மபார்கமளயும் அறிந்தேரும், சபரும் ேில்லாளியும், மனிதர்களில்
புலியும், எதிரிகளின் அச் த்மத அதிகரிப்பேரும், உண்மமக்குத் தன்மன
அர்ப்பணித்தேரும், துரிரயோதைனுக்கு எப்மபாதும் நன்மம ச ய்ய
ேிரும்புபேருமான துமராணர் தன் துருப்புகளுக்குத் தமலமமயில்
நிற்பமதக் கண்டு, அற்பர்களால் முடியாத, மனிதர்களில்
முதன்மமயாமனாருக்கு மட்டும் தனித்தன்மமயான, க்ஷத்திரியர்களின்
புகமை மமம்படுத்துேதான மபாமரச்ச ய்ய, ஐமயா சமச் த்தகுந்த
உறுதியான தீர்மானத்துடன் அேமர அணுகக்கூடிய மனிதன் எேனும்
இல்மலயா? ஓ! ஞ் யா, தன் பமடகளின் தமலமமயில் நிற்கும்
பரத்ோெரின் மகமன {துமராணமரக்} கண்டு, அேமர அணுகிய அந்த
ேரர்கள்
ீ யாேர் என்று எனக்குச் ச ால்ோயாக [1]” என்றான்
{திருதராஷ்டிரன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 132 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இப்பத்தி, “ஓ! ஞ் யா, சபரும்மபாரில்

துமராணரால் பாண்டேர்களும், பாஞ் ாலர்களும்
மதாற்கடிக்கப்பட்ட பிறகு, அற்பர்களால் ச ய்ய முடியாததும்,
மனிதர்களில் ிறந்மதாரால் ச ய்யப்படுேதும்,
க்ஷத்திரியர்களுக்குப் புகமை உண்டாக்குேதும்,
ிறந்ததுமான எண்ணத்மதச் ச லுத்தி மபாரில் யாராேது
ஒருேன் அேமர எதிர்த்தானா? எேன் சேல்லப்பட்ட மபாது
(எதிரிமய) எதிர்க்கிறாமனா அந்த ேரனல்லோ
ீ ேரர்களுள்
ீ
ிறந்தேன். ஐமயா, மபாரில் நிற்கும் துமராணமரக் கண்டு
அேமர எதிர்ப்பேன் ஒருேனுமில்மலயா? சகாட்டாேி
ேிடும் புலிமயப் மபாலவும், மதப்சபருக்குக் சகாண்ட
யாமனமயப் மபாலவும் இருப்பேரும், ேி ித்திரமாகப்
மபாரிடுபேரும், சபரிய ேில்லுள்ளேரும், மனிதர்களில்
ிறந்தேரும், எதிரிகளுக்குப் பயத்மத ேிருத்தி ச ய்பேரும்,
நன்றியறிவுள்ளேரும், த்யத்தில் நிமலசபற்றேரும்,
துரிமயாதனனுமடய நன்மமமய ேிரும்புகின்றேரும்,
பமடயில் நிமலசபற்றிருக்கிறேரும், ேரருமான
ீ அந்தத்
துமராணமரக் கண்டு எந்த ேரர்கள்
ீ (மபாரிடுேதற்காகத்)
திரும்பினார்கள்? அதமன எனக்குச் ச ால்ோயாக” என்று
இருக்கிறது.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “பாஞ் ாலர்கள்,

பாண்டேர்கள், மத்ஸ்யர்கள், ிருஞ் யர்கள், ம திகள், மககயர்கள்
ஆகிமயார் துமராணரின் கமணகளால் மபாரில் பிளக்கப்பட்டு, இப்படி
முறியடிக்கப்பட்டமதக் கண்டும், புயலால் கலங்கடிக்கப்பட்ட
சபருங்கடலின் பயங்கரமான அமலகளால் நிமல தடுமாறும்
மரக்கலங்கமளப் மபாலத் துமராணரின் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட
மேகமான கமணகளின் மமையால் களத்தில் இருந்து இப்படி
ேிரட்டப்பட்ட அேர்கமளக் கண்டும் ிங்க முைக்கங்களாலும், பல்மேறு
கருேிகளால் உண்டாக்கப்பட்ட ஒலிகளாலும், (பமகேரின் {பாண்டேப்}
பமடயில் உள்ள) மதர்கள், குதிமரகள் மற்றும் காலாட்பமட ேரர்கமள
ீ
அமனத்துப் பக்கங்களிலிருந்தும் சகௌரேர்கள் தாக்கத் சதாடங்கினர்.

(மேகமாக ஓடும் பாண்ட ேரர்களான)

ீ அேர்கமளக் கண்ட மன்னன்
துரிமயாதனன், தன் உறேினர்கள் மற்றும் ச ாந்தங்கள் சூை தன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 133 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பமடகளுக்கு மத்தியில் நின்று சகாண்டு, மகிழ்ச் ியால் நிமறந்து,

ிரித்துக் சகாண்மட கர்ணனிடம் இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்.

துரிரயோதைன் {கர்ணைிடம்}, “ஓ! ராமதயின் மகமன {கர்ணா},

“ ிங்கத்தால் அச்சுறுத்தப்பட்ட காட்டுமான்கூட்டத்மதப் மபால, அந்த
உறுதி மிக்க ேில்லாளியின் (துமராணரின்) கமணகளால் பிளக்கப்பட்ட
பாஞ் ாலர்கமளப் பார். இேர்கள் மீ ண்டும் மபாருக்கு ேர மாட்டார்கள்
என நிமனக்கிமறன். புயலால் பிளக்கப்பட்ட ேலிமமமிக்க மரங்கமளப்
மபாலத் துமராணரால் இேர்கள் பிளக்கப்பட்டிருக்கின்றனர். அந்த உயர்
ஆன்ம ேரரின்
ீ {துமராணரின்} தங்கச் ிறகுள்ள கமணகளால்
பீடிக்கப்பட்டேர்கள் தப்பி ஓடுகிறார்கள், இேர்களில் இருேராகச்
ம ர்ந்திருப்பேர் எேரும் இல்மல. உண்மமயில், அேர்கள் சுைல்களால்
களசமங்கும் இழுத்துச் ச ல்லப்படுேது மபாலத் சதரிகிறது.

சகௌரேர்களாலும், உயர் ஆன்ம துமராணரால் தடுக்கப்படும்

அேர்கள், காட்டுத் தீக்கு மத்தியில் உள்ள யாமனகமளப்
(யாமனக்கூட்டத்மதப்) மபால ஒருேருடன் ஒருேர் சநருங்கிப்
பதுங்குகின்றனர். மலர்ந்திருக்கும் மரங்கள் ேண்டுக்கூட்டங்களால்
ஊடுருேப்படுேமதப் மபாலத் துமராணரின் கமணகளால் துமளக்கப்பட்ட
இந்த ேரர்கள்
ீ களத்மத ேிட்டுத் தப்பி ஓடுமகயில் ஒருேமர ஒருேர்
சநருங்கிப் பதுங்குகின்றனர். {அமதா} மகாபம் நிமறந்த பீேன்,
போண்டவர்கள் ேற்றும் சிருஞ்சயர்களோல் னகவிடப்பட்டு, அங்ரக என்
வரர்களோல்
ீ சூைப்பட்டிருப்பது எைக்குப் கபரிய ேகிழ்ச்சினய
ஏற்படுத்துகிறது. ஓ! கர்ணா, அந்தத் தீயேன் {பீமன்}, இன்று
உலகத்மதத் துமராணர் நிமறந்ததாகமே காண்பான். அந்தப் பாண்டுேின்
மகன் {பீமன்}, உயிர் மற்றும் அர ாட் ியின் மீ தான நம்பிக்மகமய
இைந்துேிட்டான் என்பதில் ஐயமில்மல” என்றான் {துரிமயாதனன்}.

கர்ணன் {துரிரயோதைைிடம்}, “ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக்

சகாண்ட அந்த ேரன்
ீ {பீமன்}, தான் உயிமராடிருக்கும்ேமர மபாமர
நிச் யம் மகேிட மாட்டான். ஓ! மனிதர்களில் புலிமய {துரிமயாதனா},
இந்த (நமது) ிங்க முைக்கங்கமளயும் அேன் {பீமன்} சபாறுக்க
மாட்டான். அமத மபால, போண்டவர்களும் ரபோரில் ரதோற்க
ேோட்டோர்கள் என்ரற நோன் நினைக்கிரறன். அேர்கள்
துணிவுள்ளேர்களும், சபரும்மகாபங்சகாண்டேர்களும், ஆயுதங்கமள
அறிந்தேர்களும், மபாரில் தடுக்கப்படக் கடினமானேர்களும் ஆேர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 134 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேர்கமள நஞ்சூட்டவும், எரிக்கவும் நாம் ச ய்த முயற் ிகளால்

அேர்களுக்கு ஏற்பட்ட துயரங்கமளயும், பகனட வினளயோட்டோல் எழுந்த
துயரங்கமளயும் நிமனவுகூர்ந்தும், அேர்கள் நோடு கடத்தப்பட்டுக்
கோட்டில் இருந்தனத மனத்தில் சகாண்டும், பாண்டேர்கள் மபாமரக்
மகேிடமாட்டார்கள் என்மற நான் நிமனக்கிமறன்.

ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேனும், அளேிலா க்தி

சகாண்டேனுமான ேிருமகாதரன் {பீமன்} (மபாரிடுேதற்காக) ஏற்கனமே
திரும்பிேிட்டான். அந்தக் குந்தியின் மகன் {பீமன்}, நம் மதர்ேரர்களில்
ீ
முதன்மமயாமனார் பலமர நிச் யம் சகால்ோன். ோளாலும்,
ேில்லாலும், ஈட்டியாலும், குதிமரகளாலும், யாமனகளாலும்,
மனிதர்களாலும், மதர்களாலும் [2], முழுக்க இரும்பாலான அேனது
கதாயுதத்தாலும், (நம் பனடவரர்கனளக்)
ீ கூட்டம் கூட்டேோக அவன்
{பீேன்} ககோல்வோன்.

[2] பீமனின் ேலிமம மனித க்திக்கு அப்பாற்பட்டது

என்பதால், இேற்மறக் கூட அேன் கருேிகளாகப்
பயன்படுத்துோன் என்று கர்ணன் ச ால்ேதாக இங்மக
கங்குலி ேிளக்குகிறார்.

த்தியெித்தால் [3] தமலமம தாங்கப்பட்ட மதர்ேரர்கள்

ீ பிறர்,
பாஞ் ாலர்கள், மககயர்கள், மத்ஸ்யர்கள், குறிப்பாகப் பாண்டேர்கள்
அேமன {பீமமனப்} பின்சதாடர்கிறார்கள். அேர்கள் அமனேரும்
துணிச் ல்மிக்கேர்களும், சபரும் ேலிமம மற்றும் ஆற்றமலக்
சகாண்டேர்களுமாேர். மமலும், மகாபத்துடன் பீமனால்
ேைிநடத்தப்படும் அேர்கள் ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களுமாேர்.
ீ
குலத்தின் காமளகளான அேர்கள், சூரியமனச் சூழ்ந்திருக்கும்
மமகங்கமளப் மபால, அமனத்துப் பக்கங்களிலும் ேிருமகாதரமனச்
{பீமமனச்} சூழ்ந்து சகாண்டு, அமனத்துப் பக்கங்களில் இருந்தும்
துமராணமர அணுகத் சதாடங்குகின்றனர் [4].

[3] துமராண பர்ேம் பகுதி 21ல் த்தியெித் சகால்லப்பட்டான்.

மேசறாரு பதிப்பில் இது ாத்யகி என்று ச ால்லப்படுகிறது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் இது ாத்யகி என்மற
ச ால்லப்படுகிறது. எனமே இங்மக கங்குலியின் பதிப்பில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 135 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

த்தியெித் என்று குறிப்பிடப்படுேது பிமையாகமே இருக்க

மேண்டும்.

[4] மேசறாரு பதிப்பில் இன்னும் அதிகமாக இருக்கிறது.

அது பின்ேருமாறு, “பாண்டேர்கள் யுத்தங்களில்
கிருஷ்ணமனப் பந்துோக உமடயேர்களாகச்
ச ால்லப்படுகின்றனர். பாஞ் ாலர்கள், மகயர்கள்,
மாத்ஸ்யர்கள், பாண்டேர்கள் ஆகிமயார் எல்லா
ேிதத்தாலும் ேரர்கள்;
ீ பல ாலிகள்; ஆற்றலுமடயேர்கள்;
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்;
ீ (அகாரியத்தில்)
சேட்கமுடியேர்கள்; எதிரிகமளக் சகால்ேதில்
திறம்சபற்றேர்கள்; பரிசுத்தமான லக்ஷணம்
சபாருந்தியேர்கள். அர மன, அமனக அர ர்கள் யுத்தத்தில்
அேர்களுக்கு ே ப்பட்டிருக்கிறார்கள். நாராயணமனத்
தமலேனாகக் சகாண்ட பாண்டேர்கமள நீ அேமதியாமத”
என்று இருக்கிறது. இந்தக் குறிப்புக் கங்குலியில் இல்மல.
இதற்கடுத்து பின்ேருேது மபாலமே சதாடர்கிறது.

மரணத் தருோயிலுள்ள ேிட்டிற்பூச் ிகள், சுடர்மிக்க ேிளக்மகத்

தாகுேமதப் மபால, ஒமர சபாருமளக் கேனமாக மநாக்கும் இேர்கள்
{ஒமர ேைியில் ச ல்லும் இந்தப் பாண்டேர்கள்} பாதுகாப்பில்லாத
துமராணமர நிச் யம் பீடிப்பார்கள். ஆயுதங்கமள நன்கறிந்தேர்களான
அேர்கள் துமராணமரத் தடுக்க நிச் யம் தகுந்தேர்கமள. பரத்ோெர்
மகனின் {துரரோணரின்} ரேல் இப்ரபோது இருப்பது கைேோை சுனே
என்ரற நோன் நினைக்கிரறன். துரரோணர் இருக்கும் இடத்திற்கு நோம்
ரவகேோகச் கசல்ரவோேோக. ேலிமமமிக்க யாமனமயக் சகால்லும்
ஓநாய்கமளப் மபால முமறயான மநான்புகமளக் சகாண்ட அேமர
{துமராணமர} அேர்கள் {பாண்டேர்கள்} சகால்லாதிருக்கட்டும்” என்றான்
{கர்ணன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “ராமதயனின்

{கர்ணனின்} இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்ட மன்னன் துரிமயாதனன், பிறகு,
தன் தம்பிகளுடன் ம ர்ந்து, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர},
துமராணருமடய மதமர மநாக்கி முன்மனறினான். துமராணமர மட்டுமம
சகால்லும் ேிருப்பத்தால் ச யலூக்கத்துடன் ேந்த பாண்டே ேரர்கள்
ீ
அமனேரும், பல்மேறு நிறங்களிலான ிறந்த குதிமரகளால்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 136 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இழுக்கப்பட்ட தங்கள் மதர்களில் மபாருக்குத் திரும்பும் ஒலி அங்மக

ச ேிடாக்குேதாக இருந்தது” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 137 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

போண்டிய ேன்ைன் சோரங்கத்வஜன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 023அ

Pandya king Sarangadhwaja! | Drona-Parva-Section-023 a | Mahabharata In Tamil

(சம்சப்தகவத பர்வம் – 07)

பதிவின் சுருக்கம்: துரரோணனர எதிர்த்துச் கசன்ரறோர் ககோண்ட குதினரகனளக்

குறித்துச் சஞ்சயன் விளக்கிச் கசோன்ைது; போண்டிய ேன்ைன் சோரங்கத்வஜைின்
வரைோறு சுருக்கம்…

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, “ஓ! ஞ் யா, மகாபத்தால்

தூண்டப்பட்டு, பீ ேரசைைின் தமலமமயில் துரரோணனர எதிர்த்துச்
ச ன்மறார் அமனேருமடய மதர்களின் தனிப்பட்ட குறியீடுகமள
எனக்குச் ச ால்ோயாக” என்றான்.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “(மான் மபான்ற)

புள்ளிகளாலான நிறத்மதக் சகாண்ட குதிமரகளால் [1] (இழுக்கப்பட்ட
மதரில்) ேிருமகாதரன் {பீமன்} முன்மனறுேமதக் கண்ட துணிச் ல்
மிக்கச் சிநியின் ரபரன் (சோத்யகி) சேள்ளிநிறத்தாலான குதிமரகளால்
சுமக்கப்பட்டு முன்மனறினான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 138 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இமே கரடியின் நிறம் சகாண்டமே

எனச் ச ால்லப்படுகிறது.

எதிர்க்கப்பட முடியாதேனும், ினத்தால் தூண்டப்பட்டேனுமான

யுதோேன்யு {சேண்மம, நீலம் ிேப்பு நிறங்கள் எனப்} பல ேண்ண
மேறுபாடுகமளக் சகாண்ட ிறந்த குதிமரகளால் சுமக்கப்பட்டுத்
துமராணமர எதிர்த்துச் ச ன்றான்.

பாஞ் ால மன்னன் {துருபதன்} ேகைோை திருஷ்டத்யும்ைன்,

புறாக்களின் நிறத்மதயும் {சேண்மம மற்றும் கருமம நிறம்}, தங்க
ஒப்பமனகமளக் சகாண்டமேயும் மிக மேகமானமேயுமான
குதிமரகளால் சுமக்கப்பட்டுச் ச ன்றான்.

தன் தந்மதமயக் காக்க ேிரும்பியேனும், அேனுக்கு

முழுமமயான சேற்றிமய ேிரும்பியேனும், முமறயான
மநான்புகமளக் சகாண்டேனுமான திருஷ்டத்யும்னனின் மகன்
க்ஷத்ரதர்ேன் ிேப்பு குதிமரகளால் சுமக்கப்பட்டுச் ச ன்றான்.

சிகண்டியின் ேகன் க்ஷத்ரரதவன், நன்கு

அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும் தாமமர இதழ்களின் நிறத்மதக்
சகாண்டமேயும், தூய சேண் கண்கமளக் சகாண்டமேயுமான
குதிமரகமளத் தூண்டியபடி (துமராணமர எதிர்த்துச்) ச ன்றான் [2].

[2] இந்தப் பதிேின் கீ மை இன்னுசமாருமுமறயும்

க்ஷத்ரமதேன் குறிப்பிடப்படுகிறார். [5]ம் அடிக்குறிப்பில்
அமதக் காணலாம். துமராண பர்ேம் பகுதி 21ல்
க்ஷத்ரமதேன் துமராணரால் ேழ்த்தப்பட்டதாக
ீ ஒரு குறிப்பு
உண்டு. அங்மக அேன் சகால்லப்பட்டானா என்பது
சதளிோகத் சதரியேில்மல.

காம்மபாெ இனத்மதச் ம ர்ந்தமேயும், பச்ம க்கிளியின்

இறகுகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயுமான அைகிய குதிமரகள்
நகுைனைச் சுமந்தபடிமய உமது பமடமய மநாக்கி மேகமாக ஓடின.

மமகங்கமளப் மபான்ற கருமம நிறம் சகாண்ட மகாபக்காரக் குதிமரகள்,

ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, கமணகளால் குறிபார்த்தபடி நிற்கும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 139 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சேல்லப்பட முடியாத துமராணமர எதிர்த்து உத்தேகஜௌனசச் சுமந்து

ச ன்றன.

காற்மறப் மபான்ற மேகம் சகாண்டமேயும், {தித்திரி என்ற

பறமேமயப் மபான்ற} பலேண்ண மேறுபாடுகமளக்
சகாண்டமேயுமான குதிமரகள், உயர்த்தப்பட்ட ஆயுதங்கமளக் சகாண்ட
சகோரதவனை அந்தக் கடும்மபாருக்குச் சுமந்து ச ன்றன.

சபரும் மூர்க்கம் சகாண்டமேயும், காற்மறப் மபான்ற மேகத்மதக்

சகாண்டமேயும், தந்த நிறத்தாலானமேயும், கழுத்தில் கருப்பு நிற பிடரி
மயிர் சகாண்டமேயுமான குதிமரகள் அந்த மனிதர்களில் புலியான
யுதிஷ்டிரனைச் சுமந்து ச ன்றன. காற்றின் மேகம் சகாண்டமேயும்,
தங்க ஒப்பமனயால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயுமான தங்கள் குதிமரகளில்
சுமக்கப்பட்ட ேரர்கள்
ீ பலர் யுதிஷ்டிரமனப் பின்சதாடர்ந்து ச ன்றனர்.

தன் தமலக்குப் பின் தங்கக் குமட ஏந்தப்பட்டேனும்,

(யுதிஷ்டிரமனப் பின்சதாடர்ந்த) பமடேரர்கள்
ீ அமனேராலும்
சூைப்பட்டேனுமான பாஞ் ாலர்களின் அர த் தமலேன் துருபதன்
மன்னனுக்கு {யுதிஷ்டிரனுக்குப்} பின்மன இருந்தான். மன்னர்கள்
அமனேரிலும் ிறந்த ேில்லாளியான கசௌதோபி {துருபதன்}, அமனத்து
ஒலிகமளயும் தாங்கிக் சகாள்ளேல்ல அைகிய குதிமரகளால்
சுமக்கப்பட்டுச் ச ன்றான் [3].

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இந்த ேரி, “ ிறந்த ேில்லாளியான

துருபதன் சநற்றியில் சேள்மளச் சுட்டிகமளாடு
கூடியமேயும், சபான்மயமான பிடரி மயிர்களும்
மராமங்களும் சகாண்டமேயும், மஞ் ள் பட்டுக்கு ஒப்பான
நிறமுள்ளமேகளும், மபாரில் எல்லாச் ப்தங்கமளயும்
சபாறுக்கின்றமேகளுமான குதிமரகமளாடு அர ர்களுக்கு
மத்தியில் பயமற்றேனாக எதிர்த்து நின்றான்”
என்றிருக்கிறது.

சபரும் மதர்ேரர்கள்
ீ அமனேருடன் விரோடன் முன்னேமன
{துருபதமனத்} சதாடர்ந்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 140 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தங்கள் தங்கள் துருப்புகளால் சூைப்பட்ட மகமகயர்கள், சிகண்டி,

திருஷ்டரகது ஆகிமயார் மத்ஸ்யர்களின் ஆட் ியாளமன {ேிராடமனப்}
பின் சதாடர்ந்து ேந்தனர்.

ேிராடமனச் சுமந்து சகாண்டிருந்தமேயும், பாதிரி மலர்களின்

(சேளிர் ிேப்பு) ேண்ணத்திலானமேயுமான ிறந்த குதிமரகள் மிக
அைகாகத் சதரிந்தன.

மஞ் ள் நிறத்திலானமேயும், தங்க ஆரங்களால்

அலங்கரிக்கப்பட்டமேயுமான மேகமான குதிமரகள் மத்ஸ்யர்களின்
அர த் தமலேனும், எதிரிகமளக் சகால்பேனுமான விரோடைின் ேகனை
(உத்தரனை) மிக மேகமாகச் சுமந்து ச ன்றன [4].

[4] பீஷ்ம பர்ேம் பகுதி 47-ல் http://mahabharatham. arasan.

info/2015/10/Mahabharatha-Bhishma-Parva-Section-047b. html
ல்லியனால் உத்தரன் சகால்லப்பட்டான். இங்மக மீ ண்டும்
அேன் சபயர் மமறமுகமாகக் குறிப்பிடப்படுகிறது.
ஒருமேமள முன்பு சுமந்தது இப்மபாது ச ால்லப்படுகிறமதா
என்னமோ…

ஐந்து ரககயச் சரகோதரர்களும் அடர் ிேப்பு {இந்திர மகாபக

பூச் ியின்} நிறத்திலான குதிமரகளால் சுமக்கப்பட்டனர். தங்கம் மபான்ற
காந்திமயக் சகாண்டேர்களும், ிேப்புக் சகாடிமரங்கமளக்
சகாண்டேர்களும், தங்க ஆரமணிந்தேர்களும், மபாரில்
ாதித்தேர்களுமான அந்த ேரர்கள்
ீ {மககயச் மகாதரர்கள்} அமனேரும்,
கே ங்கமள அணிந்து சகாண்டு மமகங்கமளப் மபாலமே கமணகளின்
மமைமயப் சபாைிந்து சகாண்டு ச ன்றனர்.

தும்புருோல் சகாமடயாக அளிக்கப்பட்டமேயும், சுடப்படாத

மண்பாமனயின் நிறம் சகாண்டமேயுமான ிறந்த குதிமரகள் அளேிலா
க்தி சகாண்ட பாஞ் ால இளேர ன் ிகண்டிமயச் சுமந்தன.
சமாத்தமாக, பாஞ் ால குலத்தின் ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ
பனிசரண்டாயிரம் {12000} மபர் மபாருக்குச் ச ன்றனர். அேற்றில்,
ஆறாயிரம் {6000} மபர் ிகண்டிமயப் பின்சதாடர்ந்தனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 141 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மான் மபாலப் பலேித நிறங்கமளக் சகாண்ட உற் ாகமான

குதிமரகள் மனிதர்களில் புலியான சிசுபோைைின் ேகனை
{திருஷ்டரகதுனவச்} சுமந்தன. சபரும் பலம் சகாண்டேனும், மபாரில்
ேழ்த்தப்படக்
ீ கடினமானேனும், ம திகளில் காமளயுமான திருஷ்டமகது
பல்மேறு ேண்ணங்கமளக் சகாண்ட காம்மபாெக் குதிமரகளால்
சுமக்கப்பட்டான்.

ிந்து இனத்மதச் ம ர்ந்தமேயும், அைகிய அங்கங்கமளக்

சகாண்டமேயும் மேக்மகாலும், புமகயும் கலந்த நிறமுள்ளமேயுமான
ிறந்த குதிமரகள் மகமகய இளேர னான பிருஹத்க்ஷத்ரனை
மேகமாகச் சுமந்து ச ன்றன.

தூய சேண்கண்கமளக் சகாண்டமேயும், தாமமரயின் நிறத்மதக்

சகாண்டமேயும், போல்ஹீகர்களின் நோட்டில் பிறந்தனவயும்,
ஆபரணங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயுமான குதிமரகள் ிகண்டியின்
மகனான துணிச் ல்மிக்க க்ஷத்ரமதேமனச் சுமந்து ச ன்றன [5].

[5] ிகண்டியின் மகன் க்ஷத்ரமதேன் இரண்டாம்

முமறயாகக் குறிப்பிடப்படுகிறான். [2]ம் அடிக்குறிப்பில்
அமதக் காணலாம்.

தங்க ஒப்பமனகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டு, ிேப்புப் பட்டின்

ேண்ணம் சகாண்ட அமமதியான குதிமரகள் மபாரில் எதிரிகமளக்
சகால்பேனான ரசைோபிந்துனவச் சுமந்தன.

சகாக்குகளின் நிறம் சகாண்ட ிறந்த குதிமரகள், இளமம

நிமறந்தேனும், சமன்மமயானேனும், ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனுமான
ீ
கோசிகள் ேன்ைைின் {அபிபூவின்} ேகனைப் {விபுனவப்} மபாரில்
சுமந்தன.

ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, மமனா மேகம் சகாண்டமேயும்,

ஓட்டுநருக்கு மிகவும் கீ ழ்ப்படிந்து நடப்பமேயும், கருப்புக் கழுத்துகள்
சகாண்டமேயுமான சேண்ணிறக் குதிமரகள் இளேர ன்
பிரதிவிந்தியனைச் சுமந்தன.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 142 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அர்ஜுைன் ேகைோை சுதரசோேனை [6] {உளுந்துப் பூ மபான்ற}

சேளிர்மஞ் ள் நிறம் சகாண்ட குதிமரகள் சுமந்தன. சுதம ாமமன
அர்ெுனன் ம ாமனிடம் { ந்திரனிடம்} இருந்து அமடந்தான். உதரயந்து
என்ற சபயரில் அமைக்கப்படும் குருக்களின் நகரத்தில் அேன்
{சுதம ாமன்} பிறந்தான். ஆயிரம் ந்திரன்களின் காந்திமயக் சகாண்ட
அேன் ம ாமகர்களின் மபயில் சபரும் புகமை சேன்றதால் சுதம ாமன்
என்று அமைக்கப்படலானான்.

[6] ஆதிபர்ேம் பகுதி 223ன்படி சுதம ாமன் பீமனின்

மகனாோன். மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் கங்குலிமயப்
மபாலமே இேன் பார்த்தனின் மகன் என்மற
குறிக்கப்படுகிறது. மேசறாரு பதிப்பில் இந்த இடத்தில்
இேன் பீமனின் மகன் என்மற குறிக்கப்படுகிறான். அந்தப்
பத்தி பின்ேருமாறு, “உளுந்துப் பூேின் நிறமுள்ள குதிமரகள்
மபார்க்களத்தில் சபரும்பலம் சகாண்டேனும்,
மபார்ேரர்களுள்
ீ தமலேனும், பீமம னனின் மகனுமான
அந்தச் சுதம ாமமனச் சுமந்தன. சகௌரேர்களின் உதமயந்து
எனும் சபயர் சகாண்ட அந்தப் பட்டணத்தில்
ம ாமலமதமயப் பிைியும்சபாழுது, ஆயிரம் ந்திரனுக்கு
ஒப்பானேனாகத் மதான்றிய காரணத்தினால் அந்தப் பீமனின்
மகன் சுதம ாமன் என்ற சபயரால் அமைக்கப்பட்டான்” என்று
இருக்கிறது. எனமே, கங்குலியிலும், மன்மதநாததத்தரின்
பதிப்பிலும் இது பிமையாகச் ச ால்லப்பட்டுள்ளது.
சுதரசோேன் பீேைின் ேகரை.

ால மலர்கமளப் மபான்மறா, காமலச் சூரியமனப் மபான்மறா

நிறம் சகாண்ட குதிமரகள், அமனத்துப் புகழுக்கும் தகுந்த நகுைைின்
ேகன் சதோை ீகனைச் சுமந்தன.

தங்க ஒப்பமனகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும், மயில் கழுத்தின்

நிறத்திலானமேயுமான குதிமரகள் மனிதர்களில் புலியும், (பீேைின்
மூைேோை) [7] திகரௌபதியின் ேகனுேோை சுருதகர்ேனைச் சுமந்தன.

[7] இங்கும் தேறு மநர்ந்திருக்கிறது. ஆதிபர்ேம் பகுதி 223ன்

படி சுருதகர்மன் அர்ெுனனின் மகனாோன்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 143 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மீ ன்சகாத்திகளின் {காமடயுமடய ிறகின்} நிறத்திலான ிறந்த

குதிமரகள், கல்ேிக்கடலான பார்த்தமனப் மபான்றேனான
திகரௌபதியின் ேகன் சுருதகீ ர்த்தினய [8] அந்தப் மபாரில் சுமந்தன.

[8] ஆதிபர்ேம் பகுதி 223ன் படி பாண்டேர்கள் மூலம்

திசரௌபதி சபற்ற பிள்மளகளின் சபயர்கள் பின்ேருமாறு:
பிரதிேிந்தியன் யுதிஷ்டிரனுக்கும், சுதம ாமன்
ேிருமகாதரனுக்கும் {பீமனுக்கும்}, சுரூதகர்மன்
அர்ெுனனுக்கும், தான ீகன் நகுலனுக்கும், சுரூதம னன்
காமதேனுக்கும் பிறந்தார்கள். மமமல குறிப்பிடப்படும்
பட்டியலில் காமதேனின் மகனான சுரூதம னனின் சபயர்
மட்டும் ேிடுபட்டிருக்கிறது. இங்மக குறிப்பிடப்படும்
சுருதகீ ர்த்தி அர்ெுனனின் மகன் என்று இன்னும்
ஒன்றிரண்டு பகுதிகளில் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது.

மபாரில் கிருஷ்ணனுக்கும், பார்த்தனுக்கும் {அர்ெுனனுக்கும்}

ஒன்றமர மடங்கு மமலானேன் என்று கருதப்பட்ட இமளஞனான
அபிேன்யுனவப் மஞ் ள்பழுப்பு நிறக் குதிமரகள் சுமந்தன.

திருதரோஷ்டிர ேகன்களுக்கு ேத்தியில் (தன் சரகோதரர்கனளக்

னகவிட்டு) போண்டவர்களின் தரப்னப அனடந்த ஒரர வரைோை
ீ
யுயுத்சுனவப் மபாரில் {தாமமர நிறத்தாலான} சபரும் குதிமரகள்
சுமந்தன.

பருத்தமேயும், நன்கு அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும் (உலர்ந்த)

சநற்கதிரின் நிறத்தானமேயுமான குதிமரகள் அந்தப் பயங்கரப் மபாரில்
சபரும் சுறுசுறுப்புடன் இருந்த வோர்த்தரக்ஷேினயச் சுமந்தன.

கருப்புக் கால்கமளக் சகாண்டமேயும், தங்கத்தாலான மார்புக்

கே ங்கள் தரித்தமேயும், ஓட்டுநருக்கு மிகவும் கீ ழ்ப்படிபமேயுமான
குதிமரகள் இளமம நிரம்பிய கசௌசித்தினயப் மபாரில் சுமந்தன.

தங்கக் கே ங்களால் முதுகு மமறக்கப்பட்டமேயும், தங்க

ஆரங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும், ிேப்புப் பட்டின்
நிறத்தாலானமேயுமான குதிமரகள் ஸ்ரரணிேோனைச் சுமந்தன [9].

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 144 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[9] இதன் பிறகு, மேசறாரு பதிப்பில், “சபான்மாமலகள்

அணிந்தமேயும், அைகானமேயும்,
சபாற்ம ணங்கட்டியமேயும், நன்கு
அலங்கரிக்கப்பட்டமேயுமான குதிமரகள், புகைத்தக்கேனும்,
மனிதர்களில் ிறந்தேனுமான கோசிரோஜனைத் {அபிபூனவத்}
தாங்கின” என்றிருக்கிறது.

ிேப்பு நிறத்தாலான குதிமரகள், சதய்ேக

ீ மேதங்கமளயும், ஆயுத
அறிேியலிலும் ாதித்து முன்மனறும் சத்யத்ருதினயச் சுமந்தன.

(பாண்டேப் பமடயின்) பமடத்தமலேனும், துமராணமரத் தன்

பங்காகக் சகாண்ட பாஞ் ாலனுமான திருஷ்டத்யுமனன், புறாக்களின்
ேண்ணத்திலான குதிமரகளால் சுமக்கப்பட்டான்.

சத்யத்ருதி, கசௌசித்தி, ஸ்ரரணிேோன், வசுதோைன் [10], கோசி

ஆட்சியோளைின் {அபிபூவின்} ேகன் விபு ஆகிமயார் அேமன
{திருஷ்டத்யும்னமனப்} பின்சதாடர்ந்தனர். இேர்கள் தங்க ஆரங்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும், காம்மபாெ இனத்தில் ிறந்தமேயுமான
மேகமான குதிமரகமளக் சகாண்டிருந்தனர்.

[10] துமராண பர்ேம் பகுதி 21ல் துமராணர் ேசுமதேமன

{ேசுதானமனக்} சகான்றதாக குறிப்பு உண்டு. இருேரும்
ஒருேரா என்பது சதரியேில்மல.

யமனுக்மகா, மேஸ்ரேணனுக்மகா {குமபரனுக்மகா} ஒப்பான்

இேர்கள் ஒவ்சோருேரும், பமகயணியின் ேரர்களின்
ீ இதயங்கமள
அச் த்தால் பீடித்தப்படி மபாரில் முன்மனறிச் ச ன்றனர்.

காம்மபாெ நாட்மடச் ம ர்ந்தேர்களும், எண்ணிக்மகயில்

ஆறாயிரம் {6000} சகாண்டேர்களுமான பிரபத்ரகர்கள், ஒன்றாகமே ாகத்
தீர்மானித்து ஆயுதங்கமள உயர்த்திக் சகாண்டு, தங்கத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும், பல்மேறு நிறங்களிலான ிறந்த
குதிமரகமளக் சகாண்டமேயுமான மதர்களில், ேிற்கமள ேமளத்துத்
தங்கள் கமணகளின் மமைகளால் எதிரிகமள நடுங்கச் ச ய்தபடி
திருஷ்டத்யும்னமனப் பின்சதாடர்ந்தனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 145 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அைகிய தங்க ஆரங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும் பழுப்புப்

பட்டு நிறம் சகாண்டமேயுமான ிறந்த குதிமரகள் ம கிதானமன
உற் ாகமாகச் சுமந்தன.

அர்ெுனனின் தாய்மாமனும், குந்தி ரபோஜன் [11] என்றும்

அமைக்கப்பட்டேனுமான புருஜித் ோனேில்லின் நிமறத்தாலான ிறந்த
குதிமரகளால் சுமக்கப்பட்டு ேந்தான்.

[11] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரிகள், “குந்திமபாென்

இந்திராயுதத்துக்குச் மமான நிறமுள்ள ிறந்த
குதிமரகமளாடு ேந்தான். வ்ய ச் ினுக்கு {அர்ெுனனுக்குத்}
தாய்மாமனான புருெித்தும் நல்ல குதிமரகமளாடு ேந்தான்”
என்றிருக்கிறது.

நட் த்திரங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட ோனத்தின் நிறம் சகாண்ட

குதிமரகள் மபாரில் மன்னன் ரரோசேோைனைச் சுமந்தன [12].

[12] மேசறாரு பதிப்பில் இன்னும் அதிகமாக இருக்கிறது.

அது பின்ேருமாறு, “பலேித ேண்ணங்கமளக்
சகாண்டமேயும், கறுத்துக் கால்கமளக் சகாண்டமேயும்,
தங்க மேமலப்பாடுகமளக் சகாண்ட ேிரிப்புகமளக்
சகாண்டமேயுமான ிறந்த குதிமரகள், ஜரோசந்திைின்
ேகைோை சகோரதவனைச் சுமந்தன. தாமமரத்
தண்மடசயாத்த நிறம் சகாண்டமேயும், மேகத்தில்
பருந்துக்கு ஒப்பானமேயுமான ிறந்த குதிமரகள்
சுதர்மமனச் சுமந்தன.

ிேப்பு மானின் {முயல் இரத்த} நிறத்தாலானமேயும், தங்கள்

உடல்களில் சேள்மள இமைகமளக் சகாண்டமேயுமான குதிமரகள்,
மகாபதியின் மகனான பாஞ் ால இளேர ன் ிங்கம னமனச் சுமந்தன.

பாஞ் ாலர்களில் புலியான ஜைரேஜயன் என்ற சபயரால்

அறியப்பட்டேன், எள்ளு மலர்களின் நிறத்தாலான ிறந்த குதிமரகமளக்
சகாண்டிருந்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 146 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மேகமுள்ளமேயும், சபரியமேயும், அடர்நீல நிறம்

சகாண்டமேயும் தங்க ஆரங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும், தயிர்
நிறத்தாலான முதுமகக் சகாண்டமேயும், ந்திரனின் நிறத்தாலான
முகங்கமளக் சகாண்டமேயுமான குதிமரகள் சபரும் மேகத்துடன்
பாஞ் ாலர்களின் ஆட் ியாளமன {துருபதனைச்} சுமந்து ச ன்றன.

அைகிய தமலகமளக் சகாண்டமேயும், துணிச் ல்மிக்கமேயும்,

நாணல் தண்டுகமளப் மபான்றமேயும் (சேண்மமயானமேயும்),
ஆகாயத்துக்மகா, தாமமரக்மகா ஒப்பான காந்திமயக்
சகாண்டமேயுமான குதிமரகள் தண்டதோரனைச் சுமந்தன.

சேளிர் பழுப்பு நிறம் சகாண்டமேயும், எலிமயப் மபான்ற நிறத்மத

முதுகில் சகாண்டமேயும், ச ருக்கால் கழுத்துகள்
உயர்த்தப்பட்டமேயுமான குதிமரகள் மபாரில் வியோக்கிரதத்தனைச்
சுமந்தன.

கருப்புப் புள்ளிகமளக் சகாண்ட குதிமரகள் மனிதர்களில் புலியும்,

பாஞ் ால இளேர னுமான சுதன்வோனைச் சுமந்தன.

இந்திரனின் இடிக்கு {ேஜ்ரத்துக்கு} ஒப்பாகப் சபரும் மூர்க்கம்

{மேகம்} சகாண்டமேயும், இந்திரமகாபகங்களின் நிறம் சகாண்டமேயும்,
பலேண்ணங்களில் திட்டுக்கமளக் சகாண்டமேயுமான அைகிய
குதிமரகள் சித்திரோயுதனைச் சுமந்தன.

தங்க ஆரங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும், க்கரோகப்

பறமேயின் நிறம் சகாண்ட ேயிறுகமளக் சகாண்டமேயுமான
குதிமரகள் மகா லர்கள் மன்னனின் மகன் சுக்ஷத்திரனைச் சுமந்தன.

அைகியமேயும், சபரும் உடல்பமடத்தமேயும்,

பலேண்ணங்கமளக் சகாண்டமேயும், மிகுந்த பணிவுள்ளமேயும்,
தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயுமான உயரமான குதிமரகள் மபாரில்
ாதித்தேனான சத்யதிருதினயச் சுமந்தன.

சுக்ைன், ஒமர சேள்ளி நிறத்தாலான சகாடிமரம், கே ம், ேில்

மற்றும் குதிமரகளுடன் மபாரில் முன்மனறினான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 147 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கடற்கமரப் பகுதிகளில் பிறந்தமேயும், ந்திரமனப் மபான்ற

சேண்ணிறம் சகாண்டமேயுமான குதிமரகள், கடும் க்தி
சகாண்டேனான சமுத்ரரசைன் ேகன் சந்திரரசைனைச் சுமந்தன.

நீலத் தாமமரயின் நிறம் சகாண்டமேயும், தங்க ஆபரணங்களால்

அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும், அைகிய மலர்மாமலகள் தரித்தமேயுமான
மமன்மமயான குதிமரகள் மபாரில் அைகிய மதமரக் சகாண்ட
னசப்யனைச் {சிபியின் ேகைோை சித்திரரதனைச்} சுமந்தன.

கலாய மலரின் நிறம் சகாண்டமேயும், சேள்மள மற்றும் ிேப்பு

இமைகமளக் சகாண்டமேயுமான குதிமரகள் மபாரில் தடுப்பதற்குக்
கடினமான ரதரசைனைச் சுமந்தன.

மனிதர்களில் துணிச் ல்மிக்கேன் என்று கருதப்படுபேனும்

படச் ரர்கமள {அசுரர்கமளக்} சகான்றேனுமான அந்த மன்னமன {?}
சேள்மளக் குதிமரகள் சுமந்தன.

கின்சுக {பலா மர} மலர்களின் நிறம் சகாண்ட குதிமரகள், அைகிய

மாமலகள் தரித்தேனும், அைகிய கே ம், ஆயுதங்கள் மற்றும்
சகாடிமரத்மதக் சகாண்டேனுமான சித்திரோயுதனைச் சுமந்தன.

ஒமர நீல நிறம் சகாண்ட குதிமரகள், சகாடி, ேில், கே ம் மற்றும்

சகாடிமரத்துடன் மன்னன் நீ ைன் மபாரில் முன்மனறினான்.

பல்மேறு ேிதமான ரத்தினங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட வரூதம்

{ரதர்க்கூடு}, சகாடிமரம் ஆகியேற்மறக் சகாண்டேனும் அைகிய
குதிமரகமளயும், சகாடிமயயும் சகாண்ட சித்திரன் மபாரில்
முன்மனறினான்.

தாமமர நிறத்தாலான ிறந்த குதிமரகள், ரரோசேோைைின் ேகன்

ரஹேவர்ணனைச் சுமந்தன.

அமனத்து ேமக ஆயுதங்கமளத் தாங்கேல்லமேயும், மபாரில்

துணிச் ல்மிக்கச் ாதமனகமளச் ச ய்தமேயும், நாணலின்
நிறத்தாலான முதுசகலும்பு பத்திகள் சகாண்டமேயும், சேண்ணிற

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 148 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேிமறப்மபகள் சகாண்டமேயும், மகாைி முட்மடயின் நிறம்

சகாண்டமேயுமான குதிமரகள் தண்டரகதுனவச் சுமந்தன.

ேலிமமமிக்கேனும், க்திமயச் ச ல்ேமாகக் சகாண்டேனுமான

போண்டியர்களின் ேன்ைன் சோரங்கத்வஜன், மேடூரியக் கற்களாலான
கே த்மதத் தரித்துக் சகாண்டு, தன் ிறந்த ேில்மல ேமளத்தபடி,
ந்திரக் கதிர்களின் நிறத்தாலான குதிமரகளில் துமராணமர மநாக்கி
முன்மனறினான். அேனது நாடு {பாண்டிய நாடு} பமடசயடுக்கப்பட்டு,
அேனது ச ாந்தங்கள் தப்பி ஓடிய மபாது, அந்தப்மபாரில் கிருஷ்ணைோல்
அவைது {சோரங்கத்வஜைின்} தந்னத ககோல்ைப்பட்டோன். பிறகு, பீஷ்மர்,
துமராணர், ராமர் {பரசுராமர்}, கிருபர் ஆகிமயாரிடம் இருந்து ஆயுதங்கமள
{அஸ்திரங்கமள} அமடந்த இளேர ன் ாரங்கத்ேென், ஆயுதங்களில்
{அஸ்திரங்களில்} ருக்மி, கர்ணன், அர்ெுனன் மற்றும் அச்யுதனுக்கு
{கிருஷ்ணனுக்கு} இமணயானேனாக ஆனான். பிறகு அேன் துோரமக
நகரத்மத அைித்து, முழு உலகத்மதயும் {தனக்கு} அடிபணியச் ச ய்ய
ேிரும்பினான். எனினும், அேனுக்கு நன்மம ச ய்ய ேிரும்பிய
ேிமேகமுள்ள அேனது நண்பர்கள், அவ்ேைிக்கு எதிராக அேனுக்கு
ஆமலா மன ேைங்கினர். அேன் { ாரங்கத்ேென்}, பைிசயண்ணங்கள்
அமனத்மதயும் மகேிட்டுேிட்டுத் தன் ஆட் ிப்பகுதிகமள இப்மபாது
ஆண்டுேருகிறான். பாண்டியர்களின் மன்னனான அந்தச்
ாரங்கத்ேெமனப் பின்சதாடர்ந்த முக்கியத் மதர்ேரர்கள்
ீ ஒரு லட் த்து
நாற்பதாயிரம் {1, 40, 000} மபமர அட்ரூஸ மலரின் {Atrusa flower} {?} நிறம்
{பித்தமளயின் நிறமாக இருக்க மேண்டும்} சகாண்ட குதிமரகள் சுமந்தன
[13].

[13] மேசறாரு பதிப்பில் இந்தப் பத்தி, “மக ேனாமல

அர னான தன் தந்மதயும் மபாரில் சகால்லப்பட்டுப் பிறகு
பாண்டியர்களுமடய கபாடபுரமும் பிளக்கப்பட்டு
உறேினர்களும், தங்கள் தங்கள் இடங்கமள ேிட்டுத் தப்பி
ஓடிப் மபான மயத்தில், பீஷ்மரிடத்திலிருந்தும், அவ்ோமற
துமராணரிடத்தினின்றும், பரசுராமரிடத்தினின்றும்,
கிருபாச் ாரியரிடத்தினின்றும் அஸ்திரங்கமளப் சபற்று,
அந்த அஸ்திரங்களாமல ருக்மி, கர்ணன், அர்ெுனன்,
அச்சுதன் இேர்கமளாடு ஒப்புமமமயப் சபற்றுத்
துோரமகமய நா ம் பண்ணுேதற்கும், பூமி முழுமதயும்
சேல்ேதற்கும் ேிரும்பினேனும், கற்றறிந்தேர்களான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 149 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நண்பர்களால் நன்மமமயக் கருதி அவ்ேித

முயற் ியிலிருந்து தடுக்கப்பட்டுத் சதாடர்ச் ியான
மேரத்மத ேிட்டுத் தன் ராஜ்யத்மத ஆண்டுேருகிறேனும்,
பல ாலியுமான ாகரத்ேெப் பாண்டியன் ந்திரக் கிரணங்கள்
மபான்ற நிறமுள்ளமேகளும், மேடூரியமிமைத்த
ேிரிப்புகளால் மூடப்பட்டமேயுமான குதிமரகமளாடு,
பராக்கிரமசமன்கிற சபாருமளக் மகப்பற்றித் திவ்யமான
தனும நாசணாலி ச ய்து சகாண்டு துமராணமர எதிர்த்து
ேந்தான். பித்தமள மபான்ற நிறமுமடய குதிமரகள்,
பாண்டியமனப் பின்சதாடர்ந்து ேருகின்ற லக்ஷத்து
நாற்பதினாயிரம் ிறந்த மதராளிகமளத் தாங்கின”
என்றிருக்கிறது.

பல்மேறு ேண்ணங்களிலானமேயும், பல்மேறு ேிதங்களிலான

க்திகமளக் சகாண்டமேயுமான குதிமரகள், ேரனான
ீ கரடோத்கசனைச்
சுமந்தன.

சபரும் அளேிலானமேயும், ேலிமமமிக்கமேயும், அரட்டா

இனத்மதச் ம ர்ந்தமேயுமான குதிமரகள், பாரதர்கள் அமனேரின்
கருத்துகமளயும் ஒதுக்கி, யுதிஷ்டிரன் மீ து சகாண்ட மதிப்பின்
காரணமாகத் தன் ேிருப்பங்கள் அமனத்மதயும் மகேிட்டு, அேனிடம்
{யுதிஷ்டிரனிடம்} ச ன்றேனும், தங்கத் மதரில் இருந்தேனும், கண்கள்
ிேந்தேனுமான ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டபிருஹந்தனைச்
சுமந்தன.

தங்க நிறத்திலான மமன்மமயான குதிமரகள் மன்னர்களில்

முதன்மமயான அறம் ார்ந்த யுதிஷ்டிரமனப் பின்சதாடர்ந்து ச ன்றன.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 150 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேன்ைர்களின் ககோடிேரங்கள்!
- துரரோண பர்வம் பகுதி – 023ஆ

The standards of kings! | Drona-Parva-Section-023 b | Mahabharata In Tamil

(சம்சப்தகவத பர்வம் – 07)

பதிவின் சுருக்கம்: வரர்கள்

ீ ஒவ்கவோருவரும் ககோண்ட ககோடிேரங்களின்
தன்னேகள் குறித்து விவரித்துச் கசோன்ை சஞ்சயன்; போண்டவர்கள்
ககோண்டிருந்த விற்களின் கபயர்கள்; களத்தில் ஆங்கோங்ரக நனடகபற்ற
தைிப்ரபோர்கள் குறித்த வர்ணனை: நகுைைின் ேகன் சதோை ீகைோல்
ககோல்ைப்பட்ட பூதகர்ேன்; துரிரயோதைைின் தம்பி பீ ேரதைோல் ககோல்ைப்பட்ட
சோல்வன்...

{சஞ்சயன் திருதரோஷ்டிரைிடம் சதாடர்ந்தான்}, “சதய்ேக

ீ
ேடிேங்கமளக் சகாண்ட சபரும் எண்ணிக்மகயிலான பிரபத்ரகர்கள்,
பல்மேறு ிறந்த நிறங்களிலான குதிமரகளில் மபாரிட முன்மனறினர்.
தங்கக் சகாடிமரங்கமளக் சகாண்ட அேர்கள் அமனேரும், ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, மூர்க்கமாகப் மபாராடத் தயாராக இந்திரனின்
தமலமமயிலான ச ார்க்கோ ிகளின் அம் ங்கமள
அணிந்துபீேரசைனுடன் முன்மனறினர். ஒன்று கூடியிருந்த அந்தப்
பிரபத்ரகர்களின் கூட்டம் திருஷ்டத்யும்ைைோல் மிகவும் ேிரும்பப்பட்டது.

எனினும், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, பரத்வோஜர் ேகன்

{துரரோணர்}, ேரர்கள்
ீ அமனேமரயும் காந்தியில் ேிஞ் ினார். அேரது
சகாடிமரமானது, மமமல கருப்பு மானின் மதால் {கிருஷ்ணாெினம் சகாடி}
படபடக்க, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, அதில் இருந்த அைகிய
நீர்க்குடத்துடன் {கமண்டலத்துடன்} மிக அைகாகத் சதரிந்தது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 151 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பீமம னனின் சகாடிமரமானது, மேடூரியத்தாலான கண்கமளக்

சகாண்டதும், சேள்ளியாலானதுமான சபரிய ிங்கத்மதக் சகாடியில்
சகாண்டு மிகவும் பிரகா மாகத் சதரிந்தது.

சபரும் க்தியுமடய யுதிஷ்டிரைின் சகாடிமரமானது, மகாள்கள் சூை

இருக்கும் தங்கச் ந்திரமனக் சகாடியில் சகாண்டு மிக அைகாகத்
சதரிந்தது. நந்தம் மற்றும் உபநந்தம் என்று அமைக்கப்பட்ட அைகிய
இரண்டு சபரிய மிருதங்கங்கள் அதனுடன் கட்டப்பட்டிருந்தன.
இயந்திரங்களோல் இயக்கப்பட்ட இமே [1] மகட்பேர் அமனேரின்
மகிழ்ச் ிமயயும் அதிகரிக்கும் ிறந்த இம மய உண்டாக்கின.

[1] இது கேனிக்கத்தக்கது தானியங்கி மிருதங்கங்கள் அந்தக்

காலத்தில் இருந்திருக்கின்றன.

எதிரிகமள அச்சுறுத்தும் ேமகயில் உயரமானதும்

கடுமமயானதுமான நகுைைின் மதரில் சபாருத்தப்பட்டிருந்த
சகாடிமரமானது, தங்கத்தாலான முதுமகக் சகாண்ட ரபத்மதக்
சகாடியில் தாங்கியிருந்தது.

மணிகளுடன் கூடிய அைகிய சேள்ளி அன்னப்பறமேயும்,

எதிரியின் துயரத்மத அதிகரிக்கும் பயங்கரமான சகாடியும்
சகோரதவைின் சகாடிமரத்தில் காணப்பட்டது.

திசரௌபதியின் மகன்கள் ஐேரின் சகாடிமரங்களும் தர்மன்,

மாருதன், க்ரன் {இந்திரன்}, அசுேினி இரட்மடயர்கள் ஆகிமயாரின்
அற்புதமான ேடிேங்கமளக் சகாண்ட சகாடிமயச் சுமந்திருந்தன.

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, இமளஞனான அபிேன்யுவின் மதரில்

புடம்மபாட்ட தங்கம் மபாலப் பிரகா ிக்கும் தங்க மயிமலத் தாங்கிய
சகாடிமயக் சகாண்ட அற்புதக் சகாடிமரம் ஒன்று இருந்தது.

கரடோத்கசைின் சகாடிமரத்தில், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர} ஒரு

கழுகு பிரகா மாக மின்னியது, அேனது குதிமரகள், பைங்காலத்தின்
ரோவணனுனடய குதிமரகமளப் மபால நிமனத்த இடங்களுக்குச் ச ல்ல
ேல்லமேயாக இருந்தன.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 152 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

யுதிஷ்டிரனின் கரங்களில் மமஹந்திரம் என்று அமைக்கப்படும்

சதய்ேக
ீ ேில் இருந்தது, பீமம னனின் மககளிமலா, ஓ! மன்னா
ோயவ்யம் என்று அமைக்கப்படும் சதய்ேக
ீ ேில் இருந்தது. மூன்று
உலகங்களின் பாதுகாப்புக்காகப் பிரம்மன் ஒரு ேில்மலப் பமடத்தான்.
அந்த அைிக்கமுடியாத சதய்ேக
ீ ேில்மல {காண்டீேத்மதப்} பல்குைன்
{அர்ஜுைன்} சகாண்டிருந்தான். மேஷ்ணே ேில்மல நகுலன்
சகாண்டிருந்தான், அஸ்ேினம் என்றமைக்கப்படும் ேில்மலச் காமதேன்
சகாண்டிருந்தான்.

சபௌலஸ்தியம் என்றமைக்கப்படும் பயங்கரமான சதய்ேக

ீ
ேில்மலக் கமடாத்க ன் சகாண்டிருந்தான்.

திசரௌபதியின் மகன்கள் ஐேரால் சகாள்ளப்பட்ட ேிற்களில்

ரத்தினங்களான ஐந்து ேிற்களும் முமறமய, சரௌத்ரம் {ருத்திரன்},
ஆக்மனயம் {அக்னி}, சகௌமபரயம் {குமபரன்}, யமயம் {யமன்}, கிரி ம்
{கிரி ன்} என்று அமைக்கப்பட்டன. சரௌத்ரம் என்று அமைக்கப்பட்டதும்,
ேிற்களில் ிறந்ததுமான அற்புதமான ேில்லானது ரரோஹிணியின்
ேகைோல் {பைரோேைோல்} சபறப்பட்டது, பின்னேன் {பலராமன்}, உயர்
ஆன்ம சுபத்திமரயின் மகனிடம் {அபிமன்யுேிடம்} மனநிமறவு சகாண்டு
அேனுக்மக {அபிமன்யுவுக்மக} அஃமத அளித்தான்.

துணிச் ல் மிக்க ேரர்களுக்குச்

ீ ச ாந்தமான இமேயும், தங்கத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட இன்னும் பல சகாடிமரங்கள் அமனத்தும் அேர்களது
எதிரிகளின் அச் த்மத அதிகரிப்பனோகமே இருந்தன.

துமராணரால் தமலமமதாங்கப்பட்ட பமடயானது,

எண்ணிக்மகயில் ஒரு மகாமைமயமயனும் சகாள்ளாமல், ஓ! ஏகாதபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, ஆகாயத்மதத் தடுக்கும் ேமகயில் ஒன்றாக உயர்ந்த
எண்ணற்ற சகாடிமரங்களுடன் இருந்தமதக் காண, ஓேியம் தீட்டும்
துணியில் உள்ள படங்கமளப் மபாலமே இருந்தது. ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, மபாரில் துரரோணனர ரநோக்கி வினரயும் துணிச்சல்
ேிக்க வரர்களின்
ீ கபயர்கனளயும், அவர்களது வம்சோவளினயயும்
{ரகோத்திரங்கனளயும்}, ஒரு சுயம்வரத்தில் ரகட்கப்படுவனதப்
ரபோைரவ நோங்கள் அங்ரக ரகட்ரடோம் [2] [3].

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 153 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[2] ஒரு மபார்ேரன்

ீ மற்சறாருேமனத் தாக்கும்மபாது,
அப்படித் தாக்குேதற்கு முன்பாக அேனது சபயமரயும்,
அேனது ேம் ாேளிமயயும் ச ால்ல மேண்டியது தேிர்க்க
முடியாத டங்காகும் என்று கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.
மேசறாரு பதிப்பிலும், மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் இந்த
இடத்திமலமய இந்தப் பகுதி {துமராண பர்ேம் பகுதி 23}
முடிந்து ேிடுகிறது.

[3] இதன்பிறகு கங்குலியில் இல்லாததும் மேசறாரு

பதிப்பிலும், மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் 24ேது
அத்தியாயமாகக் காணப்படுேதுமான ேர்ணமன
பின்ேருமாறு:

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, “ ஞ் யா, ேிருமகாதரமன

{பீமமனத்} தமலமமயாகக் சகாண்டு மபாரிட ேந்த இந்த மன்னர்கள்
மதேர்களுமடய பமடமயயும் துன்பமமடயச் ச ய்ோர்கள். மனிதன்
அதிர்ஷ்டங்களுடன் கூடியேனாகப் பிறக்கிறான். அந்த
அதிர்ஷ்டத்திமலமய பற்பலேிதமான எல்லாப் பயன்பாடுகளும்
காணப்படுகின்றன. யுதிஷ்டிரன் நோட்னட விட்டுத் துரத்தப்பட்டு நீ ண்ட
கோைம் சனடயும், ேோன்ரதோலும் தரித்து வைத்தில் திரிந்து
ககோண்டிருந்தோன்; பின்பு உலகத்தாலறியப்படவும் இல்மல. அந்த
யுதிஷ்டிரமன என் பிள்மளகளின் அைிேின் சபாருட்டுப் சபரிய
பமடமயயும் மபார்க்களத்திற்குத் திருப்பிக் சகாண்டு ேந்துேிட்டான்.
இது சதய்ே ச யமலயன்றி மேசறன்ன?

மனிதன் புண்ணியத்மதாடு ம ர்ந்மத பிறக்கிறாசனன்பது நிச் யம்.

அந்த மனிதன் தான் ேிரும்பாமமல அந்தப் புண்ணியத்தினால்
இழுக்கப்படுகிறான். சூதாட்டமாகிய துயரத்மத அமடந்து யுதிஷ்டிரன்
துன்பப்படுத்தப்பட்டானல்லோ? அந்த யுதிஷ்டிரமன மறுபடியும்
அதிர்ஷ்டத்தினால் நண்பர்கமளப் சபற்றான். ஓ! சூதா { ஞ் யா},
முற்காலத்தில் புத்தியில்லாதேனான துரிரயோதைன் என்னை ரநோக்கி,
“ஐயா, மககயர்களிற்பாதியும், கா ிகளில் பாதியும், மகா ல நாட்டேரும்,
ம தி நாட்டேரில் பாதியும் இன்னும் மற்றுள்ள நாட்டேர்களும்
என்மனமய அமடந்துேிட்டனர். எனக்கு மிகுதியான பூமியிருக்கிறது.
தர்மனின் மகனுக்கு {யுதிஷ்டிரனுக்கு} அவ்ேளவு இல்மல” என்று
ச ான்னான். அந்தப் பமடயால் நன்றாகக் காக்கப்பட்ட துரரோணர்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 154 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ரபோர்க்களத்தில் திருஷ்டத்யும்ைைோல் ககோல்ைப்பட்டோர்.

அதிர்ஷ்டத்மதத் தேிர மேசறன்ன இருக்கிறது.

சபரும் மகேன்மமயுள்ளேரும், மபாமரக் சகாண்டாடுபேரும்,

அஸ்திரேித்மதகளின் கமரகள் அமனத்மதயும் கண்டேருமான
துமராணமர மன்னர்களுக்கிமடயில் எவ்ேிதமான எதிரி அமடந்தான்?
மிகுந்த துயரத்மத அமடந்த நான் மிக்க மமா த்மத அமடந்மதன்.
பீஷ்ேரும் துரரோணரும் ககோல்ைப்பட்டோர்கள் என்பனதக் ரகட்டு நோன்
உயிரரோடிருப்பதற்கு விரும்பவில்னை.

அப்பா! சூத! என்மன மகனிடம் மபராம யுள்ளேன் என்று நன்கு

அறிந்த ேிதுரன் ச ான்னமேசயல்லாம் என்னாலும், துரிமயாதனனாலும்
அமடயப்பட்டன. அப்பா! சகாடூரனான துரிமயாதனமன மட்டும் இைந்து
மற்ற மகன்கமள மிச் மாக்க ேிரும்புமேனாகில் அமனேரும்
மரணத்மத அமடய மாட்டார்கள். எந்த மனிதன் தர்மத்மதேிட்டுப்
சபாருமளப் பிரதானமாகக் சகாள்ோமனா அேன் இவ்வுலகத்தில்
குமறமே அமடகிறான்; அற்பத்தன்மமமயயும் அமடகிறான்.

இப்மபாதும் அைிேமடந்த இந்த நாடு, துமராணர் சகால்லப்பட்டும்

கூட மிகுந்திருக்கப் மபாேதாக நான் எண்ணேில்மல.
சபாறுமமயுமடயேர்களும், மனிதர்களில் ிறந்தேர்களுமான எேர்கமள
எப்சபாழுதும் அண்டிப் பிமைக்கிமறாமமா அப்படிப்பட்ட சபாறுப்புள்ள
துமராணரும் பீஷ்மரும் காலம் ச ன்ற பிறகு, (நம்மேர்கள்) எவ்ேிதமாக
மிகுந்திருப்பார்கள்? எவ்ோறு மபார் நடந்தசதன்பமத ேிளக்கமாகமே
எனக்குச் ச ால். எேர்கள் மபாரிட்டார்கள்? எேர்கள் தடுத்தனர்? எந்த
அற்பர்கள் பயத்தால் ஓடினர்? ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ தனஞ் யன்
{அர்ெுனன்} எமத எமதச் ச ய்தாமனா அமத அமதயும் எனக்குச் ச ால்.
எதிரியாய் இருக்கும் அந்த அர்ெுனனிடத்திலும் அந்த
ேிருமகாதரனிடத்திலும் {பீமனிடத்திலும்} நமக்கு அதிகப் பயமுண்டு.
ஞ் யா! பாண்டேர்கள் (மபாரிடத்} திரும்பியேந்தவுடன் மிகுந்திருக்கிற
என்னுமடய பமடமய மிகவும் பயங்கரமாகக் மகடு எவ்ேிதம்
ேிமளந்தமதா அமதயும் எனக்குச் ச ால். அப்பா, அப்சபாழுது
(பமகேர்கள்) திரும்பி ேந்திருக்கும் காலத்தில் உங்களுமடய மனம்
எவ்ேிதமிருந்தது? நம்மமச் ம ர்ந்தேர்களுள் ேரர்களான
ீ எேர்கள்,
அங்மக அேர்கமள எதிர்த்தனர்” என்றான் {திருதராஷ்டிரன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 155 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{இதுேமர ஓர் அத்தியாயமாகவும் {24ம் அத்தியாயமாகவும்},

அடுத்து ேருேது மற்சறாரு அத்தியாயமாகவும் {25ம் அத்தியாயமாகவும்}
மேசறாரு பதிப்பிலும், மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் உள்ளது}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}, “பாண்டேர்கள் மபாருக்குத்

திரும்பி ேந்தவுடன், மமகங்களால் சூரியன் மமறக்கப்படுேது மபால
அந்தப் பாண்டே ேரர்களால்
ீ துமராணர் மமறக்கப்படுேது கண்டு
எங்களுக்குப் சபரிய அச் முண்டாயிற்று. மமலும், அேர்களால் மமமல
எழுப்பிேிடப்பட்ட அதிகமான தூ ியானது உம்முமடய பமடமய
மமறத்துேிட்டது. பிறகு, பார்மேயானது தமடப்பட்ட சபாழுது
துமராணமர மாண்டேராகமே நாங்கள் எண்ணிமனாம். சகாடூரமான
காரியத்மதச் ச ய்ய எண்ணங்சகாண்டேர்களும், சபரிய
ேில்மலயுமடயேர்களும், ேரர்களுமான
ீ அந்தப் பாண்டே ேரர்கமளக்
ீ
கண்டு துரிமயாதனன், “மன்னர்கமள, நீங்கள் உங்களுமடய ஆற்றலுக்கும்,
ஊக்கத்துக்கும், ஆண்மமக்கும் தக்கபடி, பாண்டேர்களுமடய
ம மனமயத் தகுந்த உபாயத்மதாடு தடுத்து யுத்தம் ச ய்யுங்கள்” என்று
ச ால்லி ேிமரோகத் தன் பமடமய ஏேினான்.

பிறகு, உம்முமடய குமாரனான துர்ேர்ேணன், தூரத்தில்

பீமம னமனக் கண்டு துமராணருமடய உயிமரக் காப்பாற்ற
ேிரும்பியேனாக (அேன் மீ து) அம்புகமள இமறத்துக் சகாண்டு எதிர்த்து
ேந்து மபார்க்களத்தில் யமன் மபாலக் மகாபங்சகாண்டு அம்புகளாமல
அேமனயும் {பீமமனயும்} மூடினான். அந்தத் துர்மர்ஷணமனயும் பீமன்
அம்புகளால் துன்பமமடயும்படி ச ய்தான். அப்மபாது மககலந்த சபரிய
மபார் நடந்தது. கற்றறிந்தேர்களும் அடிக்கும் திறமமயுள்ளேர்களுமான
அந்தச் சூரர்கள் அர னான துரிமயாதனனால் கட்டமளயிடப்பட்டு
நாட்மடயும், மரணப் பயத்மதயும் ேிட்டுப் மபார்க்களத்தில் எதிரிகமள
எதிர்த்து நின்றனர்.

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, கிருதவர்ேைோவன், துமராணமர

எதிர்க்க எண்ணங்சகாண்டு ேருகின்றேனும், மபாரில் பிரகா ிப்பேனும்,
சிைியின் ரபரனுேோை சோத்யகினயத் தடுத்தான்.
மகாபங்சகாண்டேனும், ினியின் மபரனுமான ாத்யகி, மகாபங்சகாண்ட
அந்தக் கிருதேர்மமன கமணமாரியால் தடுத்தான். மதங்சகாண்ட

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 156 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

யாமன மதங்சகாண்ட யாமனமய எதிர்ப்பது மபால, கிருதேர்மனும்

ாத்யகிமய எதிர்த்தான்.

பயங்கரமான ேில்மலயுமடய ிந்து மன்னனான கஜயத்ரதன்,

முயற் ியுள்ளேனாக ேருகின்ற மகாேில்லாளியான க்ஷத்ரவர்ேனைக்
கூர்மமயான அம்புகளாமல துமராணரிடத்தில் ச ல்லசோட்டாமல்
தடுத்தான். க்ஷத்ரேர்மமனா, ிந்துக்களின் மன்னுமடய
{செயத்ரதனுமடய} சகாடிமயயும், ேில்மலயும் அறுத்துக்
மகாபங்சகாண்டு பத்துக் கமணகளாமல உயிர்நிமலகள் அமனத்மதயும்
அடித்தான். பிறகு அந்தச் ம ந்தேன் {செயத்ரதன்}
மகத்மதர்ச் ியுள்ளேன் மபால மேறு ேில்மல எடுத்துப் மபார்க்களத்தில்
முழுேதும் இரும்பினாற் ச ய்த அம்புகளாமல க்ஷத்ரேர்மாமே
அடித்தான்.

பாண்டேர்களின் நன்மமக்காக முயற் ி ச ய்பேனும், சபரும்

மதர்ேரனும்,
ீ பரதக் குலத்தில் மதான்றியேனும், ேரனுமான
ீ யுயுத்சுனவ,
சுபோகு முயற் ிமயாடு துமராணரிடத்தினின்று தடுத்தான். யுயுத்சு,
பிரமயாகம் ச ய்கின்ற சுபாகுேின் ேில்மலாடும், அம்புகமளாடுக்
கூடியமேகளும் பரிகாயுதம் மபான்றமேகளுமான இரண்டு
மககமளயும் அராேித் துமேந்தமேகளான இரண்டு பாணங்களால்
சேட்டினான்.

பாண்டேர்களுள் ிறந்தேனும், தர்மாத்மாவுமான மன்னன்

யுதிஷ்டிரமன மத்ர மன்னன் சல்ைியன், சபாங்கிேரும் சபருங்கடமலக்
கமர தடுப்பது மபாலத் தடுத்தான். யுதிஷ்டிரமனா உயிர்நிமலகமளப்
பிளக்கின்ற பல கமணகமள அேன் மீ து இமறத்தான். மத்ர
மன்னனானேன் அறுபத்து நான்கு {64} கமணகளால் அந்தத் தர்மனின்
மகமன அடித்து அதிகமாகச் ிம்மநாதம் ச ய்தான். பாண்டேர்களுள்
மூத்தேனான யுதிஷ்டிரன் அடிக்கடி ிம்மநாதம் ச ய்யும் மத்ர நாட்டு
மன்னனின் { ல்லியனின்} சகாடிமரத்மதயும், ேில்மலயும் இரண்டு
கமணகமள அறுத்தான். பிறகு மக்கள் மபசராலி எழுப்பினர்.

அவ்ோமற, பாஹ்லிக நாட்டு மன்னன், பமடமயாடு ம ர்ந்து,

பமடமயாடு கூடி ஓடி ேரும் மன்னன் துருபதமன அம்புகளால்
தடுத்தான். பமடமய உமடயேர்களும், ேயதில் முதர்ந்தேர்களுமான
அவ்ேிருேருக்கும் மதப்சபருக்குள்ளமேகளும் சபரிய யூதபதிகளுமான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 157 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இரண்டு யாமனகளுக்கு யுத்தம் மநருேது மபாலக் மகாரமான அவ்ேித

யுத்தம் நடந்தது" என்று இருக்கிறது. இதன் பிறகு அடியில் உள்ள
ச ய்திகமள 25ம் அத்தியாயமாக அேற்றில் சதாடர்கின்றன.

பிறகு அர னான துருபதன், ஒரு ேலிமமமிக்கப் பமடப்பிரிேின்

தமலமமயில் இருந்த அேமர {துமராணமர} எதிர்த்து ேிமரந்தான்.
தங்கள் தங்கள் பமடகளின் தமலமமயில் இருந்த அந்த இரண்டு
கிைேர்களுக்கும் இமடயில் நமடசபற்ற மமாதலானது, இரண்டு
யாமனக்கூட்டங்களில் உள்ள மதப்சபருக்குமடய ேலிமமமிக்கத்
தமலமமயாமனகள் இரண்டுக்கு இமடயில் ஏற்படும் மமாதமலப்
மபாலப் பயங்கரமாக இருந்தது.

அவந்தியின் விந்தனும், அனுவிந்தனும், பைங்காலத்தில்

இந்திரனும், அக்னியும், (அசுரன்) பலியுடன் மமாதியமதப் மபாலத் தன்
பமடகளுக்குத் தமலமமயில் இருந்த மத்ஸ்யர்களின் ஆட் ியாளன்
ேிராடனுடன் மமாதினர். குதிமரகளும், மதர்ேரர்களும்,
ீ யாமனகளும்
மிகவும் அச் மற்ற ேமகயில் ஈடுபட்ட மமாதலான மத்ஸ்யர்களுக்கும்,
மககயர்களுக்கும் இமடயில் நமடசபற்ற அந்தப் பயங்கர மமாதல்,
பைங்காலத்தில் மதேர்களுக்கும் அசுரர்களுக்கும் இமடயில் நடந்ததற்கு
ஒப்பானதாக இருந்தது.

நகுைைின் ேகைோை சதோை ீகன் கமணமாரிமய இமறத்தபடி

முன்மனறியமபாது, சபோபதி என்றும் அனைக்கப்பட்ட பூதகர்ேன் {!} [4]
துமராணரிடம் இருந்து அேமன { தான ீகமன} ேிலக்கிமய மேத்தான்.
பிறகு அந்த நகுலனின் ோரி ானேன் { தான ீகன்}, சபரும் கூர்மமயுள்ள
மூன்று பல்லங்களால் அந்தப் மபாரில் பூதகர்மனின் இரு கரங்கமளயும்
அேனது தமலமயயும் இைக்கச் ச ய்தான்.

[4] இேன் யார் என்பது சதரியேில்மல. இேனது சபயர்

மேறு எங்கும் காணப்படேில்மல.

சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்ட {பீேைின் ேகன்} சுதரசோேன்

கமணகளின் மாரிமய இமறத்தபடி துமராணமர மநாக்கி
முன்மனறியமபாது, விவிம்சதி அேமனத் தடுத்தான். எனினும்,
மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட சுதம ாமன், தனது ிற்றப்பன் ேிேிம் திமய

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 158 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மநரான கமணகளால் துமளத்து, கே ம் பூண்டு மமாதலுக்குத் தயாராக

நின்றான்.

(துரிரயோதைைின் தம்பியோை) பீேரதன், முழுேதும் இரும்பாலான

மிக மேகமான ஆறு கூரிய கமணகளால் சோல்வனை{!} [5] அேனது
குதிமரகமளாடும், மதமராட்டிமயாடும் யமனுலகு அனுப்பிமேத்தான்.

[5] கிருஷ்ணனுக்கு எதிரியான ால்ேன் மகாபாரதப்

மபாருக்கும் முன்மப, அதாேது ேன பர்ேத்தின் ஆரம்பக்
கட்டத்திமலமய கிருஷ்ணனால் சகால்லப்பட்டான். இது
மேறு ால்ேனாக இருக்க மேண்டும்.

{துரிமயாதனனின் தம்பி} சித்திரரசைைின் ேகன் [6], ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, மயில்கமளப் மபாலத் சதரிந்த குதிமரகளால்
தாங்கப்பட்ட உமது மபரன் சுருதகர்ேனை எதிர்த்தான். மபாரில்
ேழ்ப்பட்ட
ீ கடினமானேர்களான உமது மபரர்கள் இருேரும், தங்கள்
தங்கள் தந்மதயரின் மநாக்கங்களின் சேற்றிக்காக ஒருேமர ஒருேர்
சகால்ல ேிரும்பி தீேிரமாகப் மபாரிட்டனர்.

[6] இங்மக உமது மகன் ித்திரம னன் என இருக்க மேண்டும்

என்று நிமனக்கிமறன். மேசறாரு பதிப்பில் அப்படிமய
இருக்கிறது.

அந்தப் பயங்கரப்மபாரில் முன்னணியில் நின்று சகாண்டிருந்த

பிரதிவிந்தியனைக் கண்ட துமராணரின் மகன் (அஸ்வத்தோேன்), தன்
தந்மதயின் சகௌரேத்மதக் காக்க ேிரும்பி, முன்னேமன
{பிரதிேிந்தியமனத்} தன் கமணகளால் தடுத்தான். பிறகு, ினத்தால்
தூண்டப்பட்ட பிரதிேிந்தியன், ிங்க ோல் சகாடிமயச் சுமந்த
சகாடிமரத்மதக் சகாண்டேனும், தன் தந்மதக்காகப் மபாரிடுபேனுமான
அஸ்ேத்தாமமனக் கூரிய கமணகள் பலேற்றால் துமளத்தான்.
திசரௌபதியின் (மூத்த) மகன் {பிரதிேிந்தியன்}, ஓ! மனிதர்களில்
காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, ேிமதக்கும் காலத்தில் மண்ணில்
ேிமதகமளத் தூவும் உைேமனப் மபாலத் துமராணரின் மகன்
{அஸ்ேத்தாமன்} மீ து கமணகளின் மாரிமய இமறத்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 159 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துச்சோசைைின் ேகன் {துர்ேர்ேைன்}, ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனும்,

ீ
திசரௌபதியின் மூலமான அர்ஜுைன் ேகனுேோை சுருதகீ ர்த்தித்
துமராணமர மநாக்கி ேிமரந்த மபாது, பின்னேமன {சுருதகீ ர்த்திமயத்}
தடுத்தான். எனினும் அர்ெுனனுக்மக இமணயானேனான அந்த
அர்ெுனன் மகன் {சுருதகீ ர்த்தி}, சபரும் கூர்மம சகாண்ட பல்லங்கள்
மூன்றினால் முன்னேனின் {துச் ா னன் மகனின்} ேில், சகாடிமரம்
மற்றும் மதமராட்டிமய சேட்டி துமராணமர எதிர்த்து ேிமரந்தான்.

துரிரயோதைைின் ேகன் ைக்ஷ்ேணன், ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, இரண்டு பமடகளாலும் துணிச் ல் மிக்மகாரில்
துணிச் ல்மிக்கேன் என்று கருதப்பட்ட படச் ரர்கமளக் சகான்றேமனத்
{!} [7] தடுத்தான். எனினும், பின்னேன், லக்ஷ்மணனின் ேில் மற்றும்
சகாடி மரம் ஆகிய இரண்மடயும் அறுத்து, அேன் மீ து கமணகள்
பலேற்மறப் சபாைிந்து காந்தியுடன் சுடர்ேிட்டான்.

[7] இதற்கு முந்மதய பகுதியிலும் {துமராண பர்ேம் பகுதி

23அ} இேமனக் குறித்த குறிப்சபான்று உண்டு, அதிலும்
இேனது சபயர் இல்மல. ஒருமேமள இது அபிமன்யுமேக்
குறிப்பதாக இருக்கலாம். படச் ரர்கள் என்பதற்குத்
திருடர்கள் என்ற சபாருளும் உண்டு. அல்லது ஒரு
குறிப்பிட்ட நாட்டேர்கள் என்றும் சபாருள் சகாள்ளலாம்.

சபரும் ேிமேகியான இளமமநிமறந்த விகர்ணன், அந்தப் மபாரில்

யக்ஞம னனின் {துருபதனின்} இளமம நிமறந்த மகன் சிகண்டி
முன்மனறிய மபாது பின்னேமன { ிகண்டிமயத்} தடுத்தான்.
யக்ஞம னன் மகமனா கமணகளின் மமையால் முன்னேமன
{ேிகர்ணமன} மமறத்தான்.

{துரிரயோதைன் தம்பியோை} அங்கதன், அந்தப் மபாரில்

துமராணமர மநாக்கி ேிமரந்த {போஞ்சோை} வரன்
ீ உத்தகேௌஜஸ்னச
கமணமாரியால் தடுத்தான். மனிதர்களில் ிங்கங்களான
அவ்ேிருேருக்கிமடயில் நடந்த மமாதலானது அச் ம்நிமறந்ததாக
இருந்தது, அது {அம்மமாதல்} அவ்ேிருேமரயும், துருப்புகமளயும்
மபரார்ேத்தால் நிரப்பியது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 160 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சபரும் ேில்லாளியும், சபரும் ேலிமமசகாண்டேனுமான

{துரிரயோதைன் தம்பி} துர்முகன், துமராணமர மநாக்கிப் புருஜித்
{குந்திரபோஜன்} முன்மனறியமபாது, தன் கமணகளால் பின்னேமன
{புருெித்மதத்} தடுத்தான். புருெித் ஒரு நாரா த்தால் {நீண்ட கமணயால்}
துர்முகமன அேனது புருேங்களுக்கு இமடயில் தாக்கினான்.
அதன்மபரில், துர்முகனின் முகமானது தண்டுடன் கூடிய தாமமரமயப்
மபால அைகாகத் சதரிந்தது.

கர்ணன், ிேப்புக் சகாடிமரங்கமளக் சகாண்மடாரும், துமராணமர

மநாக்கிச் ச ன்மறாருமான, மககயச் மகாதரர்கள் ஐேமரத் தன்
கமணகளின் மாரியால் தடுத்தான். கர்ணனின் கமண மாரியால்
எரிக்கப்பட்ட அந்த ஐந்து மகாதரர்களும் தங்கள் கமணகளால் கர்ணமன
மமறத்தனர். பதிலுக்குக் கர்ணமனா கமண மாரியால் அேர்கமள
மீ ண்டும் மீ ண்டும் மமறத்தான். கமணகளால் மமறக்கப்பட்ட
கர்ணமனா, அந்த ஐந்து மகாதரர்கமளா அேர்களது குதிமரகள்,
மதமராட்டிகள், சகாடிமரங்கள் மற்றும் மதர்கள் ஆகியமேமயா
காணப்படேில்மல {கமணகளால் மமறக்கப்பட்டதால் கண்களுக்குப்
புலனாகேில்மல}.

உமது மகன்களான துர்ஜயன், ஜயன் மற்றும் விஜயன் ஆகிமயார்,

{ேகிஷ்ேதியின் ஆட்சியோளன்} நீைன், கோசிகளின் ஆட்சியோளன்
{அபிபூ}, {ேகத ேன்ைன்} கஜயத்ரசைன் ஆகிய மூேமர எதிர்த்துத்
தடுத்தனர். அந்த ேரர்களுக்கிமடயிலான
ீ மமாதல் உக்கிரமமடந்து,
ிங்கம், புலி மற்றும் ஓநாய் ஒருபுறத்திலும், கரடி, எருமமக்கடா, காமள
ஆகியன மறுபுறத்திலும் இருந்து மபாரிட்டது மபாலப் பார்ப்பேர்களின்
இதயங்களுக்கு மகிழ்ச் ிமய ஊட்டின.

மகாதரர்களான ரக்ஷேதூர்த்தி மற்றும் பிருஹந்தன் ஆகிமயார்,

துமராணமர எதிர்த்துச் ாத்ேத குலத்தின் ாத்யகி ச ன்ற மபாது, தங்கள்
கூரிய கமணகளால் பின்னேமன { ாத்யகிமயச்} ிமதத்தனர். அேர்கள்
இருேர் ஒரு புறத்திலும், ாத்யகி மறுபுறத்திலும் நின்று அேர்களுக்குள்
நமடசபற்ற மபாரானது காட்டில் ஒரு ிங்கத்திற்கும், இரண்டு
ேலிமமமிக்க யாமனகளுக்கும் இமடயில் நமடசபறும் மமாதமலப்
மபாலக் காண்பதற்கு மிக அற்புதமாக இருந்தது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 161 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டேனும், பல ேரர்கமளத்

ீ துமளத்துக்
சகாண்டிருந்தேனுமான ம திகளின் மன்னமன {திருஷ்டரகதுனவ},
மபாரில் எப்மபாதும் மகிழ்பேனான மன்னன் அம்பஷ்டன் {சுருதோயுஷ்}
துமராணரிடம் இருந்து ேிலக்கி மேத்தான். பிறகு மன்னன் அம்பஷ்டன்,
எலும்புகமளமய ஊடுருேேல்ல ஒரு நீண்ட கமணயால் தன்
எதிராளிமய {திருஷ்டமகதுமேத்} துமளத்தான். அதன் மபரில்
பின்னேன் {திருஷ்டமகது}, ேில் மற்றும் கமணயில் இருந்த தன் பிடி
தளரத் தன் மதரில் இருந்து கீ மை தமரயில் ேிழுந்தான்.

ரத்ோனின் மகனான உன்னதமான கிருபர், (மபாரில்) மகாபத்தின்

ேடிேமான ேிருஷ்ணி குலத்தின் வோர்த்தரக்ஷேினய குறுங்கமணகள்
பலேற்றால் அடித்தார். மபார்க்கமலயின் அமனத்து முமறகமளயும்
அறிந்த ேரர்களான
ீ கிருபரும் ோர்த்தமக்ஷமியும் ஒருேமராசடாருேர்
மமாதிக்சகாள்ேமதக் கண்டேர்கள் அதிமலமய தங்கள் கேனம்
குேிந்ததால் மேறு எமதயும் கேனிக்க முடியாதேர்கள் ஆனார்கள்.

துமராணரின் மகிமமமய மமம்படுத்துபேனான ரசோேதத்தன் ேகன்

{பூரிஸ்ரவஸ்}, சபரும் சுறுசுறுப்புமடய ேன்ைன் ேணிேோன் மபாரிட
ேந்த மபாது பின்னேமன {மணிமாமனத்} தடுத்தான். பிறகு மணிமான்,
அந்தச் ம ாமதத்தன் மகனின் {பூரிஸ்ரே ின்} நாண்கயிறு, சகாடிமரம்,
சகாடி, மதமராட்டி, குமட ஆகியேற்மற அறுத்து, அேற்மறப்
பின்னேனின் {பூரிஸ்ரே ின்} மதரில் இருந்து ேிைச் ச ய்தான். தன்
சகாடிமரத்தில் மேள்ேிப்பீடக் சகாடிமயக் சகாண்டேனும், எதிரிகமளக்
சகால்பேனுமான அந்தச் ம ாமதத்தன் மகன் {பூரிஸ்ரேஸ்}, தன் மதரில்
இருந்து ேிமரோகக் கீ மை குதித்துத் தன் சபரும் ோள்கமளக் சகாண்டு
தன் எதிராளியின் {மணிமானின்} குதிமரகள், மதமராட்டி, சகாடிமரம்
மற்றும் மதமர சேட்டி ேழ்த்தினான்.
ீ பிறகு தன் மதரில் மீ ண்டும் ஏறிய
அேன் {பூரிஸ்ரேஸ்}, மற்சறாரு ேில்மல எடுத்துக் சகாண்டு, தன்
குதிமரகமளத் தாமன ச லுத்திக் சகாண்டு, ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர} அந்தப் பாண்டேப் பமடமய எரிக்கத் சதாடங்கினான்.

ாதிக்கத் தகுதிோய்ந்த (கர்ணைின் ேகன்) விருேரசைன்,

அசுரர்கமள அடிக்க அேர்கமளப் பின்சதாடரும் இந்திரமனப் மபாலப்
மபாரிட ேிமரயும் மன்னன் பாண்டேமன {?} [8] கமணகளின் மமையால்
தடுத்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 162 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[8] இங்கு ஏமதா அச்சுப் பிமையாக இருக்க மேண்டும்.

ஆங்கிலத்தில் King Pandava என்மற இருக்கிறது. மேசறாரு
பதிப்பில் பாண்டியன் என்று இருக்கிறது. எனமே இது
பாண்டிய மன்னன் ாரங்கத்ேெமனக் குறிப்பதாக இருக்க
மேண்டும்.

கதாயுதங்கள், பரிகங்கள், ோள்கள், மகாடரிகள், கற்கள்,

குறுந்தடிகள், உலக்மககள், க்கரங்கள், பிண்டிபாலங்கள்
{குறுங்கமணகள்}, மபார்க்மகாடரிகள் [9] ஆகியேற்மறயும், புழுதி, காற்று,
சநருப்பு, நீர், ாம்பல், ச ங்கற்கட்டிகள், மேக்மகால், மரங்கள்
ஆகியேற்மறயும் சகாண்டு பீடித்து, அடித்து, உமடத்து, சகான்று,
எதிரிமய முறியடித்து, பமகயணிகளின் மீ து அேற்மற {மமற்கண்ட
ஆயுதங்கள்} ே ீ ிக் சகாண்டும், அேர்கமள அச்சுறுத்திக் சகாண்டும்,
துமராணமரப் பிடிக்கும் ேிருப்பத்மதாடு அங்மக கரடோத்கசன் ேந்தான்.
எனினும், ினத்தால் தூண்டப்பட்ட ரோட்சசன் அைம்புசன், பல்மேறு
ஆயுதங்களாலும், பல்மேறு மபார்க்கருேிகளாலும் அேமன
{கமடாத்க மன} எதிர்சகாண்டான். ராட் ர்களில் முதன்மமயான
அவ்ேிருேருக்கும் நடந்த மபாரானது பைங்காலத்தில் ம்பரனுக்கும்,
மதேர்களின் தமலேனுக்கும் {இந்திரனுக்கும்} இமடயில் நடந்த
மபாருக்கு ஒப்பானதாக இருந்தது.

[9] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ோயுதங்கள், "கதாயுதங்கள்,

பரிகங்கள், நிஸ்த்ரிம் ங்கள், பட்ட ங்கள், அமயாகனங்கள்,
கற்கள், தடிகள், புசுண்டிகள், பிரா ங்கள், மதாமரங்கள்,
அம்புகள், மு லங்கள், முத்கரங்கள், க்கரங்கள்,
பிண்டிபாலங்கள், மகாடாலிகள்" எனக் குறிக்கப்படுகின்றன.

நீர் அருளப்பட்டிருப்பீராக, இப்படிமய அந்தப் பயங்கரப் மபாருக்கு

மத்தியில் உமது பமடமயச் ம ர்ந்த மதர்ேரர்கள்,
ீ யாமனகள்,
குதிமரகள், காலாட்பமட ேரர்கள்
ீ ஆகிமயாருக்கும்
அேர்களுமடயேர்களுக்கும் இமடயில் நூற்றுக்கணக்கான
தனிப்மபார்கள் நடந்தன. துரரோணனர அைிப்பது, {துரரோணனர}
போதுகோப்பது என்பனதக் குறியோகக் ககோண்ட அந்த வரர்களுக்கு
ீ
இனடயில் அப்ரபோது நடந்த இது ரபோன்ற ஒரு ரபோரோைது,
உண்மமயில், அதற்கு முன்னர்ப் பார்க்கப்பட்டமதா,
மகள்ேிப்படப்பட்டமதா கிமடயாது. உண்மமயில், ஓ! தமலோ

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 163 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{திருதராஷ்டிரமர}, களத்தின் பகுதிகள் அமனத்திலும் காணப்பட்ட

மமாதல்கள் பலோகும், அேற்றில் ில பயங்கரமானதாகவும், ில
அைகானதாகவும், ில மிகக் கடுமமயானதாகவும் இருந்தன” {என்றான்
ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 164 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கிைவன் பகதத்தனும்! யோனை சுப்ரதீகமும்! !

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 024

Old Bhagadatta and Elephant Supratika! | Drona-Parva-Section-024 | Mahabharata In Tamil

(சம்சப்தகவத பர்வம் – 08)

பதிவின் சுருக்கம்: துரிரயோதைன் யோனைப்பனடயுடன் ரசர்ந்து பீ ேனை

எதிர்த்தது; துரிரயோதைைின் வில்னையும், ககோடினயயும் அறுத்த பீ ேன்; அங்க
ேன்ைனைக் ககோன்ற பீ ேன்; பீ ேனைத் தடுத்த பகதத்தன்; சுப்ரதீகத்தின்
துதிக்னககளில் சிக்கிய பீ ேன், அதைிடம் இருந்து தப்பித்தது; பீ ேன்
ககோல்ைப்பட்டதோக நினைத்த யுதிஷ்டிரன்; தசோர்ணனைக் ககோன்ற பகதத்தன்;
சோத்யகியின் ரதனரத் தூக்கி வசி
ீ பீ ேைின் குதினரகனள விரட்டிய சுப்ரதீகம்;
ருசிபர்வனைக் ககோன்ற பகதத்தன்...

பீமனைத் துதிக்னையில் சுருட்டிய சுப்ரதீைம் - ைர்நாடைா, பேளூரில் உள்ள சென்ைபைெவர் பைாவில் சிற்ேம்

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்} ச ான்னான், “இப்படித் துருப்புகள்

மபாரிட்டுக் சகாண்டு, தனித்தனிப் பிரிவுகளில் ஒன்மறசயான்று
எதிர்த்துச் ச ன்ற மபாது, சபரும் சுறுசுறுப்புக் சகாண்ட போர்த்தனும்
{அர்ஜுைனும்}, எனது பமடயின் மபார்ேரர்களும்
ீ எவ்ோறு மபாரிட்டனர்?
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 165 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மமலும் அர்ெுனன், மதர்ேரர்களான

ீ ம் ப்தகர்கமள என்ன ச ய்தான்?
மமலும், ஓ! ஞ் யா, ம் ப்தகர்கள் பதிலுக்கு அர்ெுனமன என்ன
ச ய்தனர்” என்றான்.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “துருப்புகள் இப்படிப்

மபாரில் ஈடுபட்டு ஒன்மறசயான்று எதிர்த்துச் ச ன்ற மபாது, உமது மகன்
துரிரயோதைன் தன் யாமனப் பமடமய ேைிநடத்திக் சகாண்டு
பீேரசைனைத் தாமன எதிர்த்து ேிமரந்தான். யாமனசயான்று மற்சறாரு
யாமனமய அமைப்பது மபாலவும், காமளசயான்று மற்சறாரு
காமளமய அமைப்பது மபாலவும், மன்னனாமலமய
{துரிமயாதனனாமலமய} அமைக்கப்பட்ட பீமம னன், சகௌரேப் பமடயின்
அந்த யாமனப்பிரிமே எதிர்த்து ேிமரந்தான்.

மபாரில் திறம் சபற்றேனும், ேலிமமமிக்கப் சபரும் கரங்கமளக்

சகாண்டேனுமான பிருமதயின் மகன் {பீமன்}, ஓ! ஐயா
{திருதராஷ்டிரமர}, அந்த யாமனப்பிரிமே ேிமரோகப் பிளந்தான்.
தங்கள் உடலின் அமனத்துப் பகுதிகளிலும் உள்ள புண்களில் ஊன ீர்
ேடிபமேயும், மமல மபான்றமேயுமான அந்தப் சபரும் யாமனகள்
பீமம னனின் கமணகளால் ிமதக்கப்பட்டுப் புறமுதுகிடச்
ச ய்யப்பட்டன.

உண்மமயில், காற்று எழும்மபாது மமகத்திரள்கமள ேிரட்டுேமதப்

மபாலமே, அந்தப் பவைன் ேகன் {பீேன்} சகௌரேர்களின் அந்த யாமனப்
பமடமய முறியடித்தான். அந்த யாமனகளின் மீ து தன் கமணகமள
ஏேிய பீமன், தன் கதிர்களால் உலகத்தில் உள்ள அமனத்மதயும் தாக்கும்
உதயச் சூரியமனப் மபாலப் பிரகா மாகத் சதரிந்தான். பீமனின்
கமணகளால் பீடிக்கப்பட்ட யாமனகள் குருதியால் மமறக்கப்பட்டு,
ஆகாயத்தில் சூரியக்கதிர்களால் ஊடுருேப்பட்ட மமகத்திரள்கமளப்
மபால அைகாகத் சதரிந்தன.

பிறகு, மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட துரிமயாதனன், தன்

யாமனகளுக்கு மத்தியில் படுசகாமலகமள நிகழ்த்திக் சகாண்டிருந்த
அந்த ோயுத்மதேன் மகமன {பீமமனக்} கூரிய கமணகளால்
துமளத்தான். பிறகு, மகாபத்தால் கண்கள் ிேந்த பீேன், ேன்ைனை
{துரிரயோதைனை} யேரைோகத்திற்கு அனுப்ப விரும்பி, கூரிய
கமணகள் பலேற்றால் அேமன ேிமரோகத் துமளத்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 166 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மமனிசயங்கும் கமணகளால் ிமதக்கப்பட்ட துரிமயாதனன், ினத்தால்

தூண்டப்பட்டு, ிரித்துக் சகாண்மட, சூரியக் கதிர்களின் பிரகா த்மத
உமடய கமணகள் பலேற்றால் பாண்டுேின் மகனான பீமமனத்
துமளத்தான். பிறகு, பாண்டுேின் மகன் {பீமன்}, பல்லங்கள் இரண்டால்
துரிமயாதனனின் ேில்மலயும், பல்மேறு ரத்தினங்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்டதும், யாமன ஆபரணத்மதக் [1] சகாண்டதுமான
சகாடிமரத்மதயும் ேிமரோக சேட்டிேழ்த்தினான்.
ீ

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இந்த ேரி, “பாண்டேன் அந்தத்

துரிமயாதனனுமடய இரத்தினத்தினால் ித்தரிக்கப்பட்ட
சகாடிமரத்திலுள்ள மணிமயமான அரேத்மதயும்
{பாம்மபயும்}, ேில்மலயும் இரண்டு அர்த்தச் ந்திர
பாணங்களாமல ீக்கிரமாக அறுத்தான்” என்றிருக்கிறது.
அஃதாேது இந்த இரண்டு பதிப்பிற்கு இமடயில் பீமன்
பயன்படுத்திய ஆயுதமும் துரிமயாதனனின் சகாடியும்
மாறுபடுகின்றன. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் துமராண
பர்ேம் பகுதி 26ல் இந்தச் ச ய்தி, “துரிமயாதனன்
ரத்தினங்களாலும், ஆபரணங்களாலும் சபாறிக்கப்பட்ட
(ச யற்மகயான) யாமனமயத் தன் சகாடியில்
சகாண்டிருந்தான்; இந்த யாமனமயயும், முன்னேனின்
{துரிமயாதனனின்} ேில்மலயும், அந்தப் பாண்டுேின் மகன்
{பீமன்} இரண்டு பல்லங்களால் ேிமரோக அறுத்சதறிந்தான்”
என்று இருக்கிறது. இந்த ேர்ணமனயில் கங்குலியும்,
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பும் ஒத்துப்மபாகின்றன.

பீமனால் துரிமயாதனன் இப்படிப் பீடிக்கப்படுேமதக் கண்டு, ஓ!

ஐயா, அங்கர்களின் ஆட் ியாளன் [2] பாண்டுேின் மகமன {பீமமனப்}
பீடிப்பதற்காக அங்மக ேந்தான். அதன் மபரில் பீமம னன் அப்படி உரத்த
முைக்கங்களுடன் முன்மனறி ேரும் அந்த யாமனகளின் இளேர மன
ஒரு நாரா த்தால் அதன் கும்பங்கள் இரண்டுக்கு இமடயில் ஆைமாகத்
துமளத்தான். அதன் உடலினூடாக ஊடுருேிச் ச ன்ற அந்தக் கமண
பூமியில் ஆைமாக மூழ்கியது. இதன் மபரில் இடியால் பிளக்கப்பட்ட
மமலமயப் மபால அந்த யாமன கீ மை ேிழுந்தது. அந்த யாமன அப்படி
ேிழுந்த மபாது, அதனுடன் ம ர்ந்து அந்த மிமலச் மன்னனும்
ேிழுந்தான். ஆனால் சபரும் சுறுசுறுப்புமடய ேிருமகாதரமனா
{பீமமனா}, தன் எதிராளி கீ மை ேிழுேதற்கு முன்னமர ஒரு பல்லத்தால்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 167 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேனது தமலமய அறுத்தான். அங்கர்களின் ேரீ ஆட் ியாளன் ேிழுந்த

மபாது, அேனது பமடப்பிரிவுகள் தப்பி ஓடின. பீதியால் தாக்குண்ட
குதிமரகள், யாமனகள், மதர்ேரர்கள்
ீ ஆகிமயார் அப்படித் தப்பி
ஓடுமகயில் காலாட்பமட ேரர்கமள
ீ நசுக்கினர்.

[2] ஆதிபர்ேம் பகுதி 138ல் கர்ணமன துரிமயாதனன் அங்க

மன்னனாக்குகிறான். இங்மக மேசறாரு மிமலச் மன்னன்
அங்க மன்னனாகக் காட்டப்படுகிறான். அப்படிசயனில்
குருமக்ஷத்திரப் மபார் நடக்மகயில் அங்கம் கர்ணனின்
மககளில் இல்மலயா?

இப்படிப் பிளக்கப்பட்ட அந்தத் துருப்புகள், அமனத்துத்

திம களிலும் தப்பி ஓடிய மபாது, பீ ேனை எதிர்த்து
பிரோக்ரஜோதிேர்களின் ஆட்சியோளன் {பகதத்தன்} தன் யோனையின்
ரேல் ஏறி வந்தோன். துதிக்மக மற்றும் (முன்னங்) கால்கள் இரண்டும்
சுருக்கப்பட்டு, ினத்தால் நிமறந்து, கண்கமள உருட்டிக் சகாண்டு ேந்த
அந்த யாமன அந்தப் பாண்டுேின் மகமன {பீமமன} (சுடர்மிகும்
சநருப்மபப் மபால) எரிப்பதாகத் சதரிந்தது. குதிமர பூட்டப்பட்ட
ேிருமகாதரனின் {பீமனின்} மதமர அது தூ ியாகப் சபாடி ச ய்தது.

பிறகு அஞ் லிகாமபதம் {அஞ் லிகா மேதம்} என்ற அறிேியமல

அறிந்ததால், பீமன் முன்மனாக்கி ஓடி அந்த யாமனயின் உடலுக்கு
அடியில் பதுங்கினான். உண்மமயில், அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {பீமன்}
தப்பி ஓடேில்மல. யாமனயின் உடலுக்குக் கீ மை பதுங்கிய அேன்
{பீமன்}, தன் சேறுங்மககளால் அமத {யாமனமய} அடிக்கடி தாக்கத்
சதாடங்கினான். தன்மனக் சகால்ல முமனயும் அந்த சேல்லப்பட
முடியாத யாமனமய அேன் அடித்தான். அதன் மபரில் பின்னது {அந்த
யாமன} குயேனின் க்கரத்மதப் மபால ேிமரோகச் சுைலத்
சதாடங்கியது.

பத்தாயிரம் {10000} யாமனகளின் பலத்மதக் சகாண்ட அருளப்பட்ட

ேிருமகாதரன் {பீமன்} இப்படி அந்த யாமனமயத் தாக்கிய பிறகு, அந்தச்
சுப்ரதீகத்தின் உடமல ேிட்டு சேளிமய ேந்து, பின்னமத {சுப்ரதீகம் என்ற
அந்த யாமனமய} எதிர்த்து நின்றான். பிறகு {அந்த யோனை} சுப்ரதீகம்
பீேனைத் தன் துதிக்னககளோல் பிடித்துத் தன் முட்டிக்கோல்களோல்
அவனைக் கீ ரை வசி
ீ எறிந்தது. உண்மமயில், அேமனக் கழுத்மதாடு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 168 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ம ர்த்துப் பிடித்த அந்த யாமன அேமனக் சகால்ல ேிரும்பியது. அந்த

யாமனயின் துதிக்மகமயத் திருகிய பீமன், அதன் கட்டில் {பிடியில்}
இருந்து தன்மன ேிடுேித்துக் சகாண்டு, மீ ண்டும் அந்தப் சபரும்
உயிரினத்துமடய உடலின் அடியில் பதுங்கினான். தன் பமடமயச்
ம ர்ந்த பமகயாமனயின் ேருமகமய எதிர்பார்த்த அேன் {பீமன்}
அங்மகமய காத்திருந்தான். பிறகு அந்த ேிலங்கின் உடலுக்கு அடியில்
இருந்து சேளிப்பட்ட பீமன், சபரும் மேகத்துடன் ஓடிச் ச ன்றான்.

“ஐமயா, அந்த யாமனயால் பீமன் சகால்லப்பட்டான்” என்று

துருப்புகள் அமனத்தும் மபசராலிமய உண்டாக்கின. ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, அந்த யாமனயால் பீதியமடந்த பாண்டேப் பமட
ேிருமகாதரன் எங்குக் காத்திருந்தாமனா அங்மக திடீசரன ஓடின. அமத
மேமளயில் பீமன் சகால்லப்பட்டான் என்று நிமனத்த மன்னன்
யுதிஷ்டிரன், பாஞ் ாலர்களின் உதேியுடன் பகதத்தமன அமனத்துப்
பக்கங்களிலும் சூழ்ந்து சகாண்டான். எண்ணற்ற மதர்களால் அேமனச்
சூழ்ந்து சகாண்டேனும், மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயானேனுமான
மன்னன் யுதிஷ்டிரன், நூற்றுக்கணக்கான ஆயிரக்கணக்கான கூரிய
கமணகளால் பகதத்தமன மமறத்தான். பிறகு, மமலயகப் பகுதிகளின்
மன்னனான அந்தப் பகதத்தன், தன் இரும்பு அங்கு த்தால் அந்தக்
கமணமாரிமயத் தடுத்து, தன் யாமனயின் மூலம் பாண்டேர்கள்,
பாஞ் ாலர்கள் ஆகிய இருேமரயும் எரிக்கத் சதாடங்கினான்.

உண்மமயில், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, கிைேனான

பகதத்தன் தன் யாமனமயக் சகாண்டு அமடந்த அந்தச் ாதமன மிக
அற்புதமானதாக நாங்கள் கண்மடாம். பிறகு, மதப்சபருக்குமடய
மேகமான யாமனயின் மீ து ேந்த த ார்ணர்களின் ஆட் ியாளன்
{சுதர்ேன்}, சுப்ரதீகத்தின் ேிலாமேத் தாக்குேதற்காகப் பிராக்மொதிஷ
மன்னமன {பகதத்தமன} எதிர்த்து ேிமரந்தான். பயங்கர ேடிேிலான
அந்த இரு யாமனகளுக்கும் இமடயில் நமடசபற்ற மபாரானது
பைங்காலத்தில் காடுகள் அடர்ந்த ிறகு பமடத்த மமலகள் இரண்டுக்கு
இமடயில் நமடசபற்ற மபாருக்கு ஒப்பானதாக இருந்தது. பகதத்தனின்
யாமனயானது {சுப்ரதீகம்} சுைன்று ேிலகி, த ார்ணர்களின்
மன்னனுமடய யாமனமயத் தாக்கி, பின்னதன் ேிலாமேப் பிளந்து
அமதக் சகான்றது. அப்மபாது பகதத்தன் சூரியக் கதிர்கமளப் மபான்று
பிரகா மான ஏழு மேல்கமள எடுத்து, யோனையில் இருந்து

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 169 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

விைப்ரபோகின்ற தைது (ேைித) எதிரினய {தசோர்ண ேன்ைன்

சுதர்ேனைக்} ககோன்றோன்.

(பல கமணகளால்) மன்னன் பகதத்தமனத் துமளத்த யுதிஷ்டிரன்,

சபரும் எண்ணிக்மகயிலான மதர்களுடன் அேமன அமனத்துப்
பக்கங்களிலும் சூழ்ந்து சகாண்டான். அந்தத் மதர்ேரர்கள்
ீ அமனேரும்
தன்மனச் சூைத் தன் யாமனயில் இருந்த அேன் {பகதத்தன்}, அடர்ந்த
காட்டுக்கு மத்தியில் மமல முகட்டில் உள்ள சுடர்மிகும் சநருப்மபப்
மபாலப் பிரகா மாகத் சதரிந்தான். தன் மீ து கமணகமள மமையாகப்
சபாைிந்த கடும் ேில்லாளிகளால் ச லுத்தப்பட்ட அந்தத் மதர்
அணிேகுப்பின் மத்தியில் அேன் {பகதத்தன்} அச் மில்லாமல் நின்றான்.

பிறகு அந்தப் பிராக்மொதிஷ மன்னன் {பகதத்தன்}, (தன்

கட்மடேிரலால்) தனது யாமனமய அழுத்தி, யுயுதோைனுனடய
{சோத்யகியின்} மதமர மநாக்கி அமதத் தூண்டினான் [3]. அந்த மகத்தான
யாமன {சுப்ரதீகம்}, ினியின் மபரனுமடய { ாத்யகியின்} மதமரப் பற்றிப்
சபரும் மேகத்துடன் தூரமாக ே ீ ி எறிந்தது. எனினும், யுயுதானன்
ரியான மநரத்தில் ேிலகித் தப்பினான். அேனது மதமராட்டியும், அந்தத்
மதரில் பூட்டப்பட்டிருந்த ிந்து இனத்மதச் ம ர்ந்த சபரிய குதிமரகமளக்
மகேிட்டுச் ாத்யகிமய ேிமரோகப் பின்சதாடர்ந்து, பின்னேன்
{ ாத்யகி} எங்கு நின்றாமனா அங்மகமய நின்றான்.

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இதன்பிறகு இன்னும் ஒரு ேரியாக,

“ ாத்ேதர்களுள் ிறந்த அந்த யுயுதானனும், மநரில்
ேருகின்ற அந்த யாமனமயக் கண்டு, கூர்மமயுள்ளமேயும்,
பாம்புகமளப் மபான்றமேயுமான ஐந்து கமணகளால் அமத
அடித்தான்” என்று இருக்கிறது.

அமத மேமளயில் அந்த யாமன அந்தத் மதர்களின்

ேமளயத்திற்குள் இருந்து சேளிமய ேந்து (தன் ேைிமயத் தடுக்க
முயன்ற) மன்னர்கள் அமனேமரயும் கீ மை ே ீ த் சதாடங்கியது.
அதிமேகமாகச் ச ல்லும் அந்த யாமனயினால் அச் மமடந்த அந்த
மனிதர்களில் காமளயர், மபார்க்களத்தில் அந்த ஒரு யாமனமய
பலோகப் சபருகிேிட்டதாகக் கருதினர். உண்மமயில், அந்தத் தனது
யாமனயின் மீ திருந்த பகதத்தன், ஐராேதத்தின் மமலிருக்கும்
மதேர்களின் தமலேன் {இந்திரன்} (பைங்காலத்தில்) தானேர்கமள

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 170 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அடித்து ேழ்த்தியமதப்
ீ மபாலப் பாண்டேர்கமள {பாண்டே ேரர்கமள}
ீ
அடித்து ேழ்த்தத்
ீ சதாடங்கினான். பாஞ் ாலர்கள் அமனத்துத்
திம களிலும் ஓடிய மபாது அேர்களாலும், அேர்களின் யாமனகள்
மற்றும் குதிமரகளாலும் எழுந்த பயங்கரமான ஒலி அச் ம் நிமறந்த
மபசராலியாக இருந்தது.

அந்தப் பாண்டேத் துருப்புகள் இப்படிப் பகதத்தனால் அைிக்கப்பட்ட

மபாது, ினத்தால் தூண்டப்பட்ட பீமன், பிராக்மொதிஷ ஆட் ியாளமன
{பகதத்தமன} எதிர்த்து மீ ண்டும் ேிமரந்தான். பிறகு, பின்னேனின்
{பகதத்தனின்} யாமன {சுப்ரதீகம்}, முன்மனறி ேரும் பீமனின்
குதிமரகமளத் தன் துதிக்மகயால் நீமரப் பீய்ச் ி நமனத்து
அச்சுறுத்தியது. அதன்மபரில் அந்த ேிலங்குகள் {குதினரகள்} பீேனைக்
களத்னதவிட்டு கவளிரய சுேந்து கசன்றை.

பிறகு, கிருதியின் ேகைோை ருசிபர்வன் {?}, தன் மதரில் ஏறி,

கமணமமைமய இமறத்தபடி காலமனப் மபால முன்மனறி பகதத்தமன
எதிர்த்து மேகமாக ேிமரந்தான். அப்மபாது மமலப்பகுதிகளின்
ஆட் ியாளனும், அைகிய அங்கங்கமளக் சகாண்டேனுமான அந்தப்
பகதத்தன், மநரான கமணசயான்றால் ரு ிபர்ேமன யமனுலகிற்கு
அனுப்பினான். ேரனான
ீ ரு ிபர்ேன் ேழ்ந்த
ீ பிறகு, சுபத்னரயின் ேகன்
{அபிேன்யு}, திசரௌபதியின் மகன்கள், ரசகிதோைோன், திருஷ்டரகது,
யுயுத்சு ஆகிமயார் அந்த யாமனமய {சுப்ரதீகத்மதப்} பீடிக்கத்
சதாடங்கினர்.

அந்த யாமனமயக் சகால்ல ேிரும்பிய அந்த ேரர்கள்

ீ
அமனேரும், மபசராலிமய எழுப்பிக் சகாண்டு, மமகங்கள் மமைமயப்
சபாைிந்து பூமிமய நமனப்பமதப் மபாலத் தங்கள் கமண மமைமய
அந்த ேிலங்கின் {யாமனயின்} மீ து சபாைிந்தனர். திறமமமிக்கப்
பாகனான பகதத்தனால் குதிகாலாலும், மாசேட்டியாலும்
{அங்கு த்தாலும்}, கால்கட்மடேிரலாலும் தூண்டப்பட்ட அந்த ேிலங்கு
{யாமன} தன் துதிக்மகமய நீட்டிக் சகாண்டு நிமலத்த
{அம ேற்றிருக்கும்} காதுகமளாடும், கண்கமளாடும் ேிமரோக ஓடியது.

யுயுத்சுேின் குதிமரகமள மிதித்துக் கீ மை தள்ளிய அந்த ேிலங்கு

{யாமன சுப்தரதீகம்} {அேனது} மதமராட்டிமயயும் சகான்றது.
அதன்மபரில், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, யுயுத்சு தன் ரதனரக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 171 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

னகவிட்டு வினரவோகத் தப்பி ஓடிைோன். பிறகு அந்த யாமனகளின்

இளேர மன {சுப்ரதீகத்மதக்} சகால்ல ேிரும்பிய பாண்டே ேரர்கள்
ீ
மபசராலிமய எழுப்பிக் சகாண்டு கமணகளின் மமையால் அமத
ேிமரோக மமறத்தனர். அந்த மநரத்தில் ினத்தால் தூண்டப்பட்ட உமது
மகன் {துரிமயாதனன்}, சுபத்மர மகனின் {அபிமன்யுேின்} மதமர எதிர்த்து
ேிமரந்தான். அமதமேமளயில், தன் யாமனயில் இருந்த மன்னன்
பகதத்தன் எதிரி மீ து கமணகமள ஏேி சகாண்டு, பூமிமய மநாக்கித் தன்
கதிர்கமள இமறக்கும் சூரிமயமனப் மபாலப் பிரகா மாகத் சதரிந்தான்.

பிறகு அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு} பனிசரண்டு கமணகளாலும்,

யுயுத்சு பத்தாலும், திசரௌபதியின் மகன்கள் ஒவ்சோருேரும் மூன்று
{மூன்று மூன்று} கமணகளாலும் அேமன {பகதத்தமனத்} துமளத்தனர்,
திருஷ்டமகது மூன்று கமணகளால் அேமனத் துமளத்தான் [4]. சபரும்
கேனத்துடன் ஏேப்பட்ட அந்தக் கமணகளால் துமளக்கப்பட்ட அந்த
யாமன, சூரியக் கதிர்களால் ஊடுருேப்பட்ட சபரும் மமகத் திரமளப்
மபாலப் பிரகா மாகத் சதரிந்தது. எதிரியின் அந்தக் கமணகளால்
பீடிக்கப்பட்ட அந்த யாமன {சுப்ரதீகம்}, அதன் பாகனால் {பகதத்தனால்}
திறமமயுடனும், ேரத்துடனும்
ீ தூண்டப்பட்டு, தன் ேிலாக்களின் பக்கம்
உள்ள பமக ேரர்கமள
ீ ே ீ த் சதாடங்கியது.

[4] மேசறாரு பதிப்பில் இதற்குப் பிறகு, “ம கிதானன்

மறுபடியும் மமன்மமலும் ஆயுதங்கமள ஏவும் பகதத்தமன
அறுபத்துநான்கு கமணகளால் அடித்தான். பிறகு பகதத்தன்
அமனேமரயும் மும்முன்று கமணகளால்
திருப்பியடித்தான்” என்றிருக்கிறது.

காட்டில் தன் மந்மதமயத் தடியால் ஓட்டும் மாட்டிமடயமனப்

மபால, பகதத்தன் மீ ண்டும் மீ ண்டும் பாண்டேப் பமடமயத் தாக்கினான்.
பருந்துகளால் தாக்கப்பட்டுக் கமரந்து சகாண்மட ேிமரோகப்
பின்ோங்கும் காக்மககமளப் மபால, சபரும் மேகத்மதாடு ஓடிக்
சகாண்டிருந்த பாண்டேத்துருப்புகளுக்கு மத்தியில் குைப்பமான உரத்த
ஒலி மகட்கப்பட்டது. தன் பாகனின் {பகதத்தனின்} அங்கு த்தால்
தாக்கப்பட்ட அந்த யாமனகளின் இளேர ன் {சுப்ரதீகம்}, முற்காலத்தில்
இருந்த ிறகுகள் பமடத்த மமலக்கு ஒப்பானதாக இருந்தது.
ககோந்தளிக்கும் கபருங்கடனைக் கண்டு அஞ்சும் வணிகர்கனளப்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 172 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ரபோை, அப்மபாது அது {அந்த யாமன} எதிரியின் இதயங்கமள

அச் த்தால் நிரப்பியது.

அச் த்தால் ஓடிக்சகாண்டிருந்த யாமனகள், மதர்ேரர்கள்,

ீ
குதிமரகள் ஆகிமயார் அப்படி ஓடிக் சகாண்டிருந்தமபாமத, ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, அமே ஏற்படுத்திய பயங்கரமான ஆரோரம், அந்தப்
மபாரில், பூமி, ோனம், ச ார்க்கம், திம கள் மற்றும் துமணத்திம கள்
ஆகியேற்மற நிமறத்தது. யாமனகளில் முதன்மமயான அந்த
யாமனயில் அமர்ந்திருந்த மன்னன் பகதத்தன், மதேர்களால் நன்கு
பாதுகாக்கப்பட்ட மபாரில், மதேர்களின் பமடக்குள் பைங்காலத்தில்
ஊடுருேிய அசுரன் ேிமரா னமனப் மபாலப் பமகேர்களின் பமடக்குள்
ஊடுருேினான். பயங்கரக் காற்று ே ீ த் சதாடங்கியது; புழுதி மமகம்
ோனத்மதயும் துருப்புகமளயும் மமறத்தன; களசமங்கும் திரிந்த அந்தத்
தனி யாமனப் பலோகப் சபருகிேிட்டதாக மக்கள் கருதினர்” {என்றான்
ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 173 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

போர்த்தைின் கசயனை வியந்த ேோதவன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 025

Madhava wondered Partha’s feat! | Drona-Parva-Section-025 | Mahabharata In Tamil

(சம்சப்தகவத பர்வம் – 09)

பதிவின் சுருக்கம்: பகதத்தனைக் ககோல்வதோக உறுதிரயற்று அவைிடம் வினரந்த

அர்ஜுைனை சம்சப்தகர்கள் ரபோருக்கு அனைப்பது; பகதத்தனை விட்டுச்
சம்சப்தகர்களிடம் திரும்பிய அர்ஜுைன்; ரபோரில் தோக்கப்பட்டு ேயக்கேனடந்த
கிருஷ்ணன்; பிரம்ேோஸ்திரத்னத ஏவிய அர்ஜுைன்; அர்ஜுைன் ஏற்படுத்திய
ரபரைிவு; அர்ஜுைைின் கசயனை எண்ணி வியந்த கிருஷ்ணன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், “மபாரில் அர்ஜுைைின்
அருஞ்ச யல்கமளக் குறித்து நீர்
என்மனக் மகட்டீர். ஓ! ேலிய
கரங்கமளக் சகாண்டேமர
{திருதராஷ்டிரமர} மபாரில் பார்த்தன்
{அர்ெுனன்} எமத அமடந்தான்
என்பமதக் மகளும். களத்தில்
பகதத்தன் சபரும் ாதமனகமளச்
ச ய்த மபாது, துருப்புகளுக்கிமடயில்
ஏற்பட்ட அலறமலக் மகட்டும், எழுந்த
புழுதிமயக் கண்டும், குந்தியின் மகன்
{அர்ஜுைன்} கிருஷ்ணைிடம், “ஓ!
மதுசூதனா {கிருஷ்ணா},
பிராக்மொதிஷர்களின் ஆட் ியாளன் {பகதத்தன்} தன் யாமனயில் சபரும்
மேகத்மதாடு மபாருக்கு முன்மனறுேதாகத் சதரிகிறது. நாம் மகட்கும்
இந்த உரத்த ஆரோரம் அேனால் {பகதத்தனால்} ஏற்பட்டதாகமே இருக்க
மேண்டும். யாமனயின் முதுகில் இருந்து மபாரிட்டு {பமகயணிமயக்}
கலங்கடிக்கும் கமலமய நன்கறிந்தேனும், மபாரில் இந்திரனுக்குச்
ற்றும் குமறயாதேனுமான அேன் {பகதத்தன்} உைகில் உள்ள யோனை
வரர்கள்
ீ அனைவரிலும் முதன்னேயோைவன் எை நோன்
நினைக்கிரறன்.

மமலும் அேனது யாமனயும் {சுப்ரதீகமும்} ரபோரில் ரேோதுவதற்கு

எதிரியற்ற முதன்னேயோை யோனையோகும். சபரும் திறமம

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 174 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்டதும், கமளப்பமனத்துக்கும் மமலானதுமான அது {அந்த யாமன},

ஆயுதங்கள் எமதயும் சபாருட்படுத்தாது. ஓ! பாேமற்றேமன
{கிருஷ்ணனா}, அமனத்து ஆயுதங்கமளயும் தாங்க ேல்லதும், சநருப்பின்
தீண்டமலக் சகாண்டதுமான அஃது {அந்த யாமன} ஒன்மற தனியாக
இன்று பாண்டேப் பமடமய அைித்துேிடும். நம்மிருேமரத் தேிர அந்த
உயிரினத்மதத் தடுக்கேல்லேர் மேறு யாருமில்மல. எனமே,
பிராக்மொதிஷர்களின் ஆட் ியாளன் {பகதத்தன்} இருக்கும் இடத்திற்கு
ேிமரோகச் ச ல்ோயாக. தன் யாமனயுமடய பலத்தின் ேிமளோல்
மபாரில் ச ருக்குமடயேனும், தன் ேயதின் ேிமளோல் ஆணேம்
சகாண்டேனுமான அேமன {பகதத்தனை} பைனைக் {பைோசுரனைக்}
ககோன்றவைிடம் {இந்திரைிடம்} விருந்திைைோக இன்ரற
அனுப்புரவன்” என்றான் {அர்ெுனன்}.

அர்ெுனனின் இந்த ோர்த்மதகளால் கிருஷ்ணன், பாண்டேப்

பமடயணிகமளப் பிளந்து சகாண்டிருக்கும் பகதத்தன் இருக்கும்
இடத்திற்கு முன்மனறத் சதாடங்கினான். அர்ெுனன், பகதத்தமன
மநாக்கிச் ச ன்று சகாண்டிருந்த மபாது, பதினாலாயிரம் {14000}
எண்ணிக்மகயிலான ேலிமமமிக்கச் ம் ப்தகத் மதர்ேரர்களும்,
ீ
ோசுமதேமன {கிருஷ்ணமன} ேைக்கமாகப் பின்சதாடரும் பத்தாயிரம்
மகாபாலர்கள் அல்லது நாராயணர்களும், களத்ததிற்குத் திரும்பி
அேமனப் மபாருக்கு அமைத்தனர் [1].

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இந்த ேரி, “ச ல்லுகின்ற அந்த

அர்ெுனமன சபரும் மதர்ேரர்களான
ீ பதினாலாயிரம்
ம் ப்தகர்கள் பின்பக்கத்திலிருந்து அமைத்துக் சகாண்டு
சநருங்கி ேந்தனர். அேர்களுள் சபரும் மதர்ேரர்களான
ீ
பத்தாயிரம் திரிகர்த்தர்கள் அர்ெுனமனயும், சபரும்
மதர்ேரர்களான
ீ நாலாயிரம் மபர் கிருஷ்ணமனயும்
அமைத்துக் சகாண்டு பின்சதாடர்ந்தனர். மன்மதநாத
தத்தரின் பதிப்பில் இவ்ேரிகள் இன்னும் சதரிோக
இருப்பதாகத் சதரிகிறது. அது பின்ேருமாறு: “அர்ெுனன்
பகதத்தமன மநாக்கிச் ச ன்ற மபாது, ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரர்களான
ீ பதினாலாயிரம் ம் ப்தகர்கள் பின்புறத்தில்
இருந்து அேமன மகிழ்ச் ியாக அமைத்தனர்.
பதினாலாயிரம் மபர்களான இேர்களில் பத்தாயிரம்
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ திரிகர்த்த குலத்மதச்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 175 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ம ர்ந்தேர்கள், (எஞ் ிய) நாலாயிரம் மபர் ேசுமதேர்

மகமனப் பின்சதாடர்பேர்களாேர் {மகாபாலர்கள் அல்லது
நாராயணர்கள் ஆேர்}” என்று இருக்கிறது.

{ஒருபுறம்} பகதத்தனால் பிளக்கப்படும் பாண்டேப் பமடமயக் கண்டும்,

மறுபுறம் ம் ப்தகர்களால் அமைக்கப்பட்டும், அர்ெுனனின் இதயம்
இரண்டாகப் பிரிந்தது. அேன் {அர்ெுனன்}, “சம்சப்தகர்களுடன் ரபோரிட
இந்த இடத்திற்குத் திரும்புவது, அல்ைது யுதிஷ்டிரரிடம் கசல்வது
ஆகிய இந்த இரண்டு கசயல்களில் இன்று எது எைக்குச்
சிறந்தது?”என்று எண்ணத் சதாடங்கினான். தன் புரிதலின் துமண
சகாண்டு ிந்தித்த அேனது {அர்ெுனனின்} இதயம் இறுதியாக, ஓ! குரு
குலத்மதத் தமைக்க மேப்பேமர {திருதராஷ்டிரமர}, ம் ப்தகர்கமளக்
சகால்ேதில் உறுதியாக நிமலத்தது.

குரங்குகளில் முதன்மமயானமதத் தன் சகாடியில் சகாண்ட அந்த

இந்திரனின் மகன் (அர்ெுனன்), தனியாகப் மபாரில் ஆயிரக்கணக்கான
மதர்ேரர்கமளக்
ீ சகால்ல ேிரும்பித் திடீசரனத் திரும்பினான்.
அர்ெுனமனக் சகால்ல துரிமயாதனன், கர்ணன் ஆகிய இருேரும்
நிமனத்ததும் இதுமே. இதற்காகமே அேர்கள் இந்த இரட்மட
மமாதலுக்கான ஏற்பாட்மடச் ச ய்திருந்தனர். பாண்டுேின் மகனும் தன்
இதயத்மத அந்தப் பக்கமும் இந்தப் பக்கமும் அமலபாயேிட்டான்,
ஆனால், இறுதியில், மபார்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயான ம் ப்தகர்கமளக்
சகால்லத் தீர்மானித்துத் தன் எதிரிகளின் மநாக்கத்மதக் கலங்கடித்தான்.

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, மதர்ேரர்களான

ீ ேலிமமமிக்கச்
ம் ப்தகர்கள் ஆயிரக்கணக்கான மநரான கமணகமள அர்ெுனன் மீ து
ஏேினர். அந்தக் கமணகளால் மமறக்கப்பட்ட குந்தியின் மகனான
பார்த்தமனா {அர்ெுனமனா}, ெனார்த்தனன் என்று அமைக்கப்படும்
கிருஷ்ணமனா, குதிமரகமளா, அந்தத் மதமரா காணப்படேில்மல
{கண்ணுக்குப் புலப்படேில்மல}. அப்மபாது ெனார்த்தனன் {கிருஷ்ணன்}
தன் புலன்கமள இைந்து, சபரிதும் ேியர்த்தான். அதன் மபரில்
பிரம்ேோயுதத்னத ஏவிய போர்த்தன் {அர்ஜுைன்}, கிட்டத்தட்ட அவர்கள்
அனைவனரயும் அைித்தோன்.

ேில்லின் நாண்கயிறுகமளப் பிடித்துக் சகாண்டும், ேிற்கமளயும்,

கமணகமளயும் சகாண்ட நூற்றுக்கணக்கான கரங்களும், நூறு நூறான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 176 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாடிமரங்களும், குதிமரகளும் கீ மை தமரயில் ேிழுந்தன, மமலும்,

மதமராட்டிகளும், மதர்ேரர்களும்
ீ ேிழுந்தனர். காடுகள் அடர்ந்து ேளர்ந்த
முதன்மமயான மமலகளுக்கும், மமகத் திரள்களுக்கும் ஒப்பானமேயும்,
நன்றாகப் பைக்கப்பட்டமேயுமான சபரும் யாமனகள் பார்த்தனின்
{அர்ெுனனின்} கமணகளால் பீடிக்கப்பட்டும், தங்கள் பாகன்கமள
இைந்தும் பூமியில் ேிழுந்தன. பாகர்கமளத் தங்கள் முதுகுகளில்
சகாண்ட பல யாமனகள், அர்ெுனனின் கமணகளால் நசுக்கப்பட்டு,
தங்கள் முதுகில் உள்ள ித்திரமேமலப்பாடுகமளக் சகாண்ட துணிகள்
சேட்டப்பட்டு, தங்கள் அம்பாரிகள் உமடக்கப்பட்டு உயிமர இைந்து கீ மை
ேிழுந்தன.

கிரீடியின் {அர்ஜுைைின்} பல்லங்களால் சேட்டப்பட்ட

மனிதர்களுமடய கரங்கள், ோள்கள், மேல்கள், கத்திகள், நகங்கள்,
முத்கரம், மபார்க்மகாடரி ஆகியேற்மறப் பிடித்த நிமலயிமலமய கீ மை
ேிழுந்தன. ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, காமலச்சூரியமனப்
மபான்மறா, தாமமரமயப் மபான்மறா, ந்திரமனப் மபான்மறா இருந்த
அைகிய தமலகள் அர்ெுனனின் கமணகளால் சேட்டப்பட்டுத் தமரயில்
ேிழுந்தன. ினத்தில் இப்படிப் பல்மேறு ேமககளிலான மரணக்
கமணகளால் எதிரிமயக் சகால்ேதில் பல்குைன் {அர்ஜுைன்}
ஈடுபட்டமபாது, அந்தப் பமட எரிேது மபாலத் சதரிந்தது. தண்டுகளுடன்
கூடிய தாமமரகமள நசுக்கும் யாமனமயப் மபால அந்தப் பமடமய
நசுக்கும் தனஞ் யமன {அர்ெுனமனக்} கண்ட அமனத்து
உயிரினங்களும், “நன்று, நன்று” என்று ச ால்லி அேமன சமச் ின.

ோ ேனுக்கு {இந்திரனுக்கு} ஒப்பான பார்த்தனின் அந்தச்

ாதமனமயக் கண்ட மாதேன் {கிருஷ்ணன்} மிகவும் ஆச் ரியமமடந்து,
கூப்பிய கரங்களுடன் அேனிடம் {அர்ெுனனிடம்}, “ஓ! பார்த்தா
{அர்ெுனா}, நீ அமடந்திருக்கும் ாதமனமயச் க்ரனாமலா
{இந்திரனாமலா}, யமனாமலா, சபாக்கிஷங்களின் தமலேனாமலா
{குமபரனாமலா} ச ய்ய முடியாது என்மற நான் நிமனக்கிமறன். இன்று
ேலிமமமிக்கச் ம் ப்தக ேரர்கள்
ீ அமனேமரயும் நூற்றுக்கணக்கிலும்,
ஆயிரக்கணக்கிலும் ேழ்த்தியமத
ீ நான் கண்மடன்” என்றான்
{கிருஷ்ணன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 177 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, மபாரில் ஈடுபட்ட ம் ப்தகர்கமளக் சகான்ற

பிறகு, கிருஷ்ணனிடம், “பகதத்தைிடம் கசல்வோயோக” என்றான்”
{என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 178 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

வோய்ப்னபப் பயன்படுத்தோத அர்ஜுைன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 026

Arjuna availed not the opportunity! | Drona-Parva-Section-026 | Mahabharata In Tamil

(சம்சப்தகவத பர்வம் – 10)

பதிவின் சுருக்கம்: அர்ஜுைனைச் சவோலுக்கனைத்த சுசர்ேன்; சுசர்ேைின்

தம்பிகனளக் ககோன்ற அர்ஜுைன்; சுசர்ேனை ேயக்கேனடயச் கசய்து
ககௌரவர்கனள ரநோக்கி முன்ரைறிய அர்ஜுைன்; பகதத்தன் அர்ஜுைன் ரேோதல்;
ரதனரத் திருப்பி சுப்ரதீகத்னதக் ககோல்லும் வோய்ப்னப ஏற்படுத்திக் ககோடுத்த
கிருஷ்ணன்; நியோயேோை ரபோனரக் கருதி அந்த வோய்ப்னபப் பயன்படுத்தோத
அர்ஜுைன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், “போர்த்தைின்
{அர்ஜுைைின்} ேிருப்பத்தின் மபரில்
கிருஷ்ணன், தங்கக் கே த்தால்
மமறக்கப்பட்டமேயும், மமனாமேகம்
சகாண்டமேயுமான அேனது
சேண்குதிமரகமளத் துரரோணரின்
பமடப்பிரிவுகமள மநாக்கித்
தூண்டினான். இப்படி அந்தக்
குருக்களில் முதன்மமயானேன்
{அர்ெுனன்}, துமராணரால் அதீதமாகப் பீடிகப்பட்ட தன் மகாதரர்கமள
மநாக்கிச் ச ன்று சகாண்டிருந்த மபாது, {அர்ஜுைரைோடு} ரபோரிட
விரும்பிய சுசர்ேன் தன் தம்பிகரளோடு அவனைப் பின்கதோடர்ந்தோன்.

பிறகு எப்மபாதும் சேல்பேனான அர்ஜுைன், கிருஷ்ணைிடம், “ஓ!

மங்காத மகிமம சகாண்டேமன {அச்யுதா, கிருஷ்ணா}, இங்மக தன்
தம்பிகமளாடு கூடிய சு ர்மன் மபாருக்குச் ோல் ேிடுக்கிறான். ஓ!
எதிரிகமளக் சகால்பேமன {கிருஷ்ணா}, ேடக்கில் நமது பமட
(துமராணரால்) பிளக்கப்படுகிறது. நான் இமதச் ச ய்ய மேண்டுமா,
அமதச் ச ய்ய மேண்டுமா என இந்தச் ம் ப்தகர்களின் ேிமளோல்
இன்று என் இதயம் அமலபாய்கிறது. நோன் இப்ரபோது
சம்சப்தகர்கனளக் ககோல்ரவைோ? அல்ைது ஏற்கைரவ எதிரிகளோல்
பீடிக்கப்படும் என் துருப்புகனளத் தீங்கிைிருந்து கோப்ரபைோ? நான்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 179 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

’இேற்றில் எது எனக்குச் ிறந்தது?’ என்மற நிமனக்கிமறன் என

அறிோயாக” என்றான் {அர்ெுனன்}.

இப்படி அேனால் {அர்ெுனனால்} ச ால்லப்பட்ட தா ார்ஹ

குலத்மதான் {கிருஷ்ணன்}, மதமரத் திருப்பிக் சகாண்டு, அந்தப்
பாண்டுேின் மகமன {அர்ெுனமனத்} திரிகர்த்தர்களின் ஆட் ியாளன்
{சு ர்மன்} இருந்த இடத்திற்கு அமைத்துச் ச ன்றான். அப்மபாது
அர்ெுனன் ஏழு கமணகளால் சு ர்மமனத் துமளத்து, மமலும் இரண்டு
கூரிய கமணகளால் அேனது ேில்மலயும், சகாடிமரத்மதயும்
அறுத்தான். பிறகு அேன் {அர்ெுனன்}, ஆறு கமணகமளக் சகாண்டு
திரிகர்த்த மன்னனின் {சு ர்மனின்} தம்பிகமள ேிமரோக யமமலாகம்
அனுப்பிமேத்தான் [1].

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இந்த ேரி ற்மற மாறுபடுகிறது,

“அர்ெுனன் ேிமரந்து ஆறு பாணங்களாமல திரிகர்த்த
மத ாதிபனுமடய மகாதரமனக் குதிமரகமளாடும்
ாரதிமயாடும் யமமலாகத்திற்கு அனுப்பினான்” என்று
இருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் இப்படிமய
இருக்கிறது.

பிறகு சு ர்மன், அர்ெுனமனக் குறிபார்த்து முழுக்க

இரும்பாலானதும், பாம்பு மபாலத் சதரிந்ததுமான ஈட்டி ஒன்மற அேன்
{அர்ெுனன்} மீ து எறிந்தான், ோசுமதேமனக் {கிருஷ்ணமனக்} குறி
பார்த்து, அேன் மீ து மேல் ஒன்மற எறிந்தான். மூன்று கமணகளால்
அந்த ஈட்டிமயயும், மமலும் மூன்று கமணகளால் அந்த மேமலயும்
அறுத்த அர்ெுனன், தன் கமணகளின் மாரியால் இருந்த சு ர்மமன,
அேமனத் மதரிமலமய புலன்கமள இைக்கச் ச ய்தான்.

பிறகு, மமைமயப் சபாைியும் ோ ேமன {இந்திரமனப்} மபாலக்

கமணகளின் மாரிமய இமறத்தபடி (உமது பமடப்பிரிமே மநாக்கி)
மூர்க்கமாக அேன் {அர்ெுனன்} முன்மனறியமபாது, ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, உமது துருப்புகளில் எேரும் எதிர்க்கத்
துணியேில்மல. முன்மனறிச் ச ல்லும்மபாமத மேக்மகால் குேியமல
எரிக்கும் சநருப்மபப் மபாலத் தன் கமணகளால் சகௌரேர்களின்
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ அமனேமரயும் எரித்தபடி தனஞ் யன்
{அர்ெுனன்} முன்மனறினான். உயிர்ோழும் உயிரினசமான்று சநருப்பின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 180 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தீண்டமலத் தாங்கிக் சகாள்ள முடியாதமதப் மபால, புத்தி ாலியான

அந்தக் குந்தியின் மகனுமடய {அர்ெுனனின்} தடுக்கப்பட முடியாத
மேகத்மத உமது துருப்புகளால் தாங்கிக் சகாள்ள முடியேில்மல.

உண்மமயில், அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்}, தன்

கமணகளால் பமகேரின் பமடமய மூழ்கடித்து, ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, (தன் இமரயின் மீ து) பாயும் கருடமனப் மபால,
பிராக்மொதிஷர்களின் மன்னனிடம் {பகதத்தனிடம்} ேந்தான். தன்
முடிமே அமடேதற்கு வஞ்சகேோை பகனடயோட்டத்தின் உதவினய
நோடிய உேது ேகைின் {துரிரயோதைைின்} பினைக்கோகவும்,
க்ஷத்திரியர்கமள அைிப்பதின் சபாருட்டும், அேன் {அர்ெுனன்}, ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, {பாேமற்ற} அப்பாேிப் பாண்டேர்களுக்குப்
மபாரில் நன்மமமயச் ச ய்ேதும், எதிரிகள் அமனேருக்கும்
மகடுேிமளேிப்பதுமான காண்டீேத்மதத் தன் மககளில் பிடித்தான்.

இப்படிப் பார்த்தனால் {அர்ெுனனால்} கலங்கடிக்கப்பட்ட உமது

பமட, ஓ! மன்னா, பாமறயின் மீ து மமாதிய படமகப் மபாலப் பிளந்தது.
பிறகு, துணிச் ல்மிக்கேர்களும், சேற்றிமயக் மகப்பற்றும் உறுதியான
தீர்மானத்துடன் கூடியேர்களுமான பத்தாயிரம் {10000} ேில்லாளிகள்
(அர்ெுனனுடன் மமாதுேதற்காக) முன்மனறினர். அச் மற்ற
இதயங்கமளக் சகாண்ட அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ அமனேரும்
அேமன {அர்ெுனமனச்} சூழ்ந்து சகாண்டனர். மபாரில் எவ்ேளவு
கனமான எந்தச் சுமமமயயும் தாங்க ேல்ல பார்த்தன் {அர்ெுனன்}
அந்தக் கனமான சுமமமய அமடந்தான். மதங்சகாண்ட அறுபது ேயது
மகாபக்கார யாமன ஒன்று தாமமரக்கூட்டங்கமள நசுக்குேமதப்
மபாலமே, பார்த்தனும் {அர்ெுனனும்} அந்த உமது பமடப்பிரிமே
நசுக்கினான்.

அந்தப் பமடப்பிரிவு இப்படி நசுக்கப்பட்டமபாது, மன்னன் பகதத்தன்,

அமத யாமனயில் {சுப்ரதீகத்தில்} அர்ெுனமன மநாக்கி மூர்க்கமாக
ேிமரந்தான். அதன் மபரில் மனிதர்களில் புலியான தனஞ் யன்
{அர்ெுனன்} தன் மதரில் இருந்த படிமய பகதத்தமன ேரமேற்றான்.
அர்ெுனன் மதருக்கும், பகதத்தன் யாமனக்கும் இமடயில் நடந்த
மமாதலானது அதீத கடுமமயும் தீேிரமும் சகாண்டதாக இருந்தது.
அறிவியல் விதிகளின்படி {சோத்திர விதிப்படி} தயோரிக்கப்பட்ட தன்
ரதரில் ஒருேனும், தன் யாமனயில் மற்றேனும் என, ேரர்களான
ீ

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 181 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பகதத்தன் மற்றும் தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} ஆகிய இருேரும் களத்தில்

திரிந்தனர்.

அப்மபாது பகதத்தன், மமகத்திரள்கமளப் மபாலத் சதரிந்த தன்

யாமனயில் இருந்து சகாண்டு, தமலேன் இந்திரமனப் மபாலத்
தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} மீ து கமண மாரிமயப் சபாைிந்தான். எனினும்
ோ ேனின் {இந்திரனின்} ேரமகன்
ீ {அர்ெுனன்}, பகதத்தனின் அந்தக்
கமண மாரி தன்மன அமடயும் முன்மப அேற்மறத் தன் கமணகளால்
சேட்டினான். பிறகு பிராக்மொதிஷர்களின் மன்னன் {பகதத்தன்}
அர்ெுனனின் கமணமாரிமயக் கலங்கடித்து, ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, பார்த்தன் {அர்ெுனன்} மற்றும் கிருஷ்ணன் ஆகிய
இருேமரயும் கமணகள் பலேற்றால் தாக்கினான். கமணகளின்
அடர்த்தியான மமையால் அேர்கள் இருேமரயும் மூழ்கடித்த பகதத்தன்,
கிருஷ்ணனையும் போர்த்தனையும் {அர்ஜுைனையும்} அைிப்பதற்கோகத்
தன் யோனைனயத் தூண்டிைோன்.

அந்தகமனப் மபால முன்மனறி ேரும் அந்தக் மகாபக்கார

யாமனமயக் கண்ட ெனார்த்தனன் {கிருஷ்ணன்}, அந்த யோனை தன்
இடப்பக்கத்தில் இருக்குேோறு தன் ரதனர வினரவோக நகர்த்திைோன்.
தனஞ் யனுக்கு {அர்ெுனனுக்கு}, அந்தப் சபரும் யாமனமய, அதன்
முதுகில் உள்ள பாகமனாடு {பகதத்தமனாடு} ம ர்த்துக் சகால்ல
இப்படிப்பட்ட ோய்ப்புக் கிமடத்தாலும், நியாயமான {நல்ல} ரபோரின்
விதிகனள நினைவுகூர்ந்த அவன் {அர்ஜுைன்}, அனத {அந்த
வோய்ப்னபப்} பயன்படுத்திக் ககோள்ள விரும்பவில்னை [2]. எனினும்,
அந்த யாமன {சுப்ரதீகம்}, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, பிற
யாமனகமளயும், மதர்கமளயும், குதிமரகமளயும் அமடந்து,
அமேயமனத்மதயும் யமமலாகத்திற்கு அனுப்பியது. இமதக் கண்ட
தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} ினத்தால் நிமறந்தான்” {என்றான் ஞ் யன்}.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இந்த ேரி, “மகாபங்சகாண்ட அந்தகன்

மபால ேருகின்ற அந்த யாமனமயக் கண்டு ெனார்த்தனன்
மதரினாமல அதிமேகத்மதாமட அதமன அபஸவ்யமாகச்
சுற்றினான். தனஞ் யன் யுத்ததர்மத்மத நிமனத்து
யுத்தத்திற்காக ேந்திருந்தாலும், திரும்பிய அந்தப் சபரிய
யாமனமய அதன் மீ துள்ள பகதத்தமனாடு மரணத்துக்கு
உட்படுத்த ேிரும்பேில்மல. ” என்றிருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 182 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ககோல்ைப்பட்டோன் பகதத்தன்!
- துரரோண பர்வம் பகுதி – 027

Bhagadatta slained! | Drona-Parva-Section-027 | Mahabharata In Tamil

(சம்சப்தகவத பர்வம் – 08)

பதிவின் சுருக்கம்: கிருஷ்ணனைத் தோக்கிய பகதத்தன்; சுப்ரதீகத்தின் கவசத்னதப்

பிளந்த அர்ஜுைன்; னவஷ்ணவோஸ்திரத்னத ஏவிய பகதத்தன்; அர்ஜுைனை
ேனறத்து னவஷ்ணவோஸ்திரத்னத ேோர்பில் தோங்கிய கிருஷ்ணன்; அந்த ஆயுதம்
பகதத்தனுக்குக் கினடத்த வரைோற்னறச் கசோன்ை கிருஷ்ணன்; சுப்ரதீகத்னதக்
ககோன்ற அர்ஜுைன்; பகதத்தனைக் ககோன்ற அர்ஜுைன்...

திருதரோஷ்டிரைிடம் {சஞ்சயன்} ச ான்னான், “ ினத்தால்

தூண்டப்பட்ட பாண்டுேின் மகன் பார்த்தன் {அர்ஜுைன்}, பகதத்தனை
என்ை கசய்தோன்? அமத மபால, பிராக்மொதிஷர்களின் மன்னனும்
{பகதத்தனும்} பார்த்தமன என்ன ச ய்தான்? ஓ! ஞ் யா, இமே
அமனத்மதயும் எனக்குச் ச ால்ோயாக" என்றான் {திருதராஷ்டிரன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 183 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "பார்த்தனும் {அர்ெுனனும்},

கிருஷ்ணனும் பிராக்மொதிஷர்களின் ஆட் ியாளனிடம் இப்படிப் மபாரில்
ஈடுபட்டுக் சகாண்டிருந்தமபாது, அேர்கள் காலனின் மகாரப்
பற்களுக்கிமடமய இருப்பதாகமே உயிரினங்கள் அமனத்தும் கருதின.
உண்மமயில், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, தன் யாமனயின்
கழுத்தில் இருந்த பகதத்தன், தங்கள் ரதரில் இருந்தகிருஷ்ணர்கள்
{கருப்பர்கள்} இருவர் ேீ தும் கனணகளின் ேோரினய இனறத்தோன்.

கல்லில் கூராக்கப்பட்டமேயும், தங்கச் ிறகுகமளக்

சகாண்டமேயும், முழுேதும் இரும்பாலானமேயும், முழுேதும்
ேமளக்கப்பட்ட தன் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்டமேயுமான கமணகள்
பலேற்றால் அேன் {பகதத்தன்}, மதேகியின் மமந்தமன
{கிருஷ்ணமனத்} துமளத்தான். சநருப்பின் தீண்டமலக்
சகாண்டமேயும், அைகிய இறகுகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும்,
பகதத்தைோல் ஏவப்பட்டனவயுேோை அந்தக் கனணகள் ரதவகியின்
ேகனை {கிருஷ்ணனை} ஊடுருவி பூேிக்குள் நுனைந்தை.

அப்மபாது, பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, அந்தப் பகதத்தனின் ேில்மல

அறுத்து, அடுத்ததாக அேனது யாமனமயப் பக்கத்தில் இருந்து
{ேிலாப்புறத்தில்} பாதுகாத்த ேரமனயும்
ீ சகான்று, ஏமதா ேிமளயாடிக்
சகாண்டிருப்பேமனப் மபால அேமனாடு {பகதத்தமனாடு} மபாரிட்டான்.
பிறகு பகதத்தன், சூரியக் கதிர்கமளப் மபான்று பிரகா ித்தமேயும்,
கூர்முமன சகாண்டமேயுமான பதினான்கு மேல்கமள அேன்
{அர்ெுனன்} மீ து ஏேினான். எனினும், அர்ெுனன் அந்த மேல்கள்
ஒவ்சோன்மறயும் மூன்று {மூன்று மூன்று} துண்டுகளாக சேட்டிப்
மபாட்டான்.

பிறகு அந்த இந்திரனின் மகன் {அர்ஜுைன்}, அடர்த்தியோை

கனணேோரியின் மூைம் அந்த யோனையின் கவசத்னதப் பிளந்து
தளர்த்திைோன். இப்படி சேட்டப்பட்ட அந்தக் கே ம் கீ மை பூமியில்
ேிழுந்தது. கே ம் பிளக்கப்பட்ட அந்த யாமன {சுப்ரதீகம்}, அர்ெுனன்
ஏேிய கமணகளால் அதீதமாகப் பீடிக்கப்பட்டு, மார்பில் பாயும்
நீர்க்மகாடுகளுடன், மமகங்கள் எனும் ஆமடமய இைந்த மமலகளின்
இளேர மனப் மபாலத் சதரிந்தது [1].

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 184 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “ ிதறிய கே த்மதயுமடய

அந்த யாமனயானது, அம்புகளால் மிகவும் பீடிக்கப்பட்டு,
ேர்ஷதாமரயினால் நமனக்கப்பட்டும், மமகமில்லாமலும்
இருக்கிற பர்ேத ராெமனப் மபால ேிளங்கியது”
என்றிருக்கிறது.

பிறகு பிராக்மொதிஷர்களின் ஆட் ியாளன் {பகதத்தன்} தங்கத்தால்

அலங்கரிக்கப்பட்டதும் முழுதும் இரும்பாலானதுமான ஈட்டி ஒன்மற
ோசுமதேன் மீ து ஏேினான். அந்த ஈட்டிமய அர்ெுனன் இரண்டாக
சேட்டினான். பிறகு அந்த மன்னனின் {பகதத்தனின்} சகாடிமரத்மதயும்,
குமடமயயும் தன் கமணகளால் அறுத்த அர்ெுனன், ிரித்துக் சகாண்மட
ேிமரோக அந்த மமலப்பகுதிகளின் ஆட் ியாளமன {[பர்ேமதசுேரன்]
பகதத்தமனப்} பத்து கமணகளால் துமளத்தான். கங்கப்பறமேயின்
இறகுகளாலான அைகிய ிறகுகமளக் சகாண்ட அர்ெுனனின் அந்தக்
கமணகளால் ஆைத்துமளக்கப்பட்ட பகதத்தன், ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப் பாண்டுேின் மகனிடம் {அர்ெுனனிடம்} அதிகக்
மகாபம் சகாண்டான்.

பிறகு அேன் {பகதத்தன்}, அர்ெுனன் மீ து ில மேல்கமள

ஏேிேிட்டு உரக்கக் கர்ெித்தான். அந்த மேல்களின் ேிமளோல்
அர்ெுனனின் கிரீடம் {பின்புறமாகத்} திருப்பப்பட்டது. தன் கிரீடத்மதச்
ரியாகப் சபாருத்திய அர்ெுனன், அந்தப் பிராக்மொதிஷர்களின்
ஆட் ியாளனிடம் {பகதத்தனிடம்}, “இந்த உைகத்னத நன்றோகப்
போர்த்துக் ககோள்” என்றான். அேனால் {அர்ெுனனால்} இப்படிச்
ச ால்லப்பட்ட பகதத்தன் ினத்தால் நிமறந்து, பிரகா மான
ேில்சலான்மற எடுத்து, அந்தப் பாண்டேன் {அர்ெுனன்} மற்றும்
மகாேிந்தன் {கிருஷ்ணன்} ஆகிய இருேர் மீ தும் தன் கமணமாரிமயப்
சபாைிந்தான்.

பிறகு அேனது {பகதத்தனின்} ேில்மலயும்,

அம்பறாத்தூணிகமளயும் சேட்டிய பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, எழுபத்திரண்டு
கமணகளால் ேிமரோக அேமனத் தாக்கி, {அேற்றால்} அேனது
முக்கிய அங்கங்கமளப் பீடிக்கச் ச ய்தான். இப்படித் துமளக்கப்பட்ட
அேன் {பகதத்தன்} அதீதமான ேலிமய உணர்ந்தான். ினத்தால்
நிமறந்த அேன் {பகதத்தன்}, தன் அங்குசத்னத ேந்திரங்களோல்
னவஷ்ணவ ஆயுதேோக ேோற்றி, அனத அர்ஜுைன் ேோர்பின் ேீ து

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 185 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஏவிைோன் [2]. மக ேன் {கிருஷ்ணன்}, அர்ெுனமன மமறத்துக் சகாண்டு,

பகதத்தனால் ஏேப்பட்ட அந்த அமனத்மதயும் சகால்லும் ஆயுதத்மத
{மேஷ்ணோஸ்திரத்மதத்} தன் மார்பிமல ஏற்றான். அதன் மபரில் அந்த
ஆயுதேோைது ரகசவைின் {கிருஷ்ணைின்} ேோர்பில் கவற்றி
ேோனையோக விழுந்தது.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “அடிக்கப்பட்டேனும்,

அதனால் அதிகமான துன்பத்மத
அமடேிக்கப்பட்டேனுமான பகதத்தன் மகாபம் மூண்டு
மேஷ்ணோஸ்திர மந்திரத்மத உச் ரித்து அங்கு த்மத
அபிமந்திணஞ்ச ய்து பாண்டேனுமடய மார்பிமல
பிரமயாகித்தான்” என்றிருக்கிறது.

பிறகு உற் ாகமற்ற அர்ஜுைன், ரகசவைிடம் {கிருஷ்ணைிடம்},

“ஓ! பாேமற்றேமன, ஓ! தாமமரக்கண்ணா {கிருஷ்ணா}, மபாரிடாமல் என்
குதிமரகமள மட்டுமம ேைிநடத்தப் மபாேதாக நீ ச ால்லியிருக்கிறாய்.
பிறகு, ஏன் நீ உன் வோக்குறுதினய ேீ றுகிறோய்? நான் துயரத்தில்
மூழ்கினாமலா, கலங்கடிக்க முடியாதேனானாமலா, எதிரிமயத்
தடுக்கமோ, ஆயுதத்மதத் தடுக்கமோ முடியாதேனானாமலா, நீ
அவ்ோறு ச யல்படலாமம அன்றி நான் இப்படி நிற்கும்மபாதல்ல.
ேில்லுடனும், கமணகளுடனும் இருக்கும் நான், மதேர்கள், அசுரர்கள்,
மனிதர்கள் ஆகியேர்களுடன் கூடிய இந்த உலகங்கமளமய
சேல்லத்தகுந்தேன் என்பமத நீ அறிோமய” என்றான் {அர்ெுனன்}.

அர்ெுனனின் இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்ட வோசுரதவன்

{கிருஷ்ணன்}, “ஓ! பார்த்தா, ஓ! பாேமற்றேமன {அர்ெுனா}, இரக ியமும்,
பமைய ேரலாறுமான இமத உள்ளபடிமய மகட்பாயாக. உலகங்கமளப்
பாதுகாப்பதில் நித்தியமாக ஈடுபடும் எனக்கு நான்கு ேடிேங்கள்
இருக்கின்றன. என்மனமய பிரித்துக் சகாண்டு நான் உலகங்களுக்கு
நன்மமமயச் ச ய்கிமறன். பூமியில் தங்கி தேத்துறவுப் பயிற் ிகளில்
ஈடுபடுேது எனது ேடிேத்தில் {மூர்த்திகளில்} ஒன்றாகும் [3]. உலகத்தில்
ஏற்படும் நல்ல மற்றும் தீயச் ச யல்கமள { ாட் ியாக இருந்து} காண்பது
{காணும் ேடிேம்} மற்சறான்றாகும். மனிதர்களில் உலகத்திற்கு ேந்து
ச யலில் ஈடுபடுேது எனது மூன்றாேது ேடிேமாகும் [4]. எனது
நான்காேது ேடிேம் ஆயிரம் ேருடங்கள் உறங்கிக் கிடப்பதாகும் [5].
ஆயிர ேருட முடிேில் உறக்கத்தில் இருந்து ேிைிக்கும் எனது ேடிேம்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 186 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அப்படி ேிைித்த உடமனமய தகுந்மதாருக்கு ிறந்த ேரங்கமள

அருள்கிறது.

[3] பதரி ஆ ிரமத்தில் உள்ள நாராயணன். [4] ராமன்,

கிருஷ்ணன் முதலிய ேடிேங்கள், [5] நீரில் யன
மகாலத்தில் உள்ள ேிஷ்ணு என்பது பமைய உமர என
மேசறாரு பதிப்பில் காணப்படுகிறது

(ஒரு மயத்தில்) காலம் ேந்துேிட்டது என்பமத அறிந்த பூேோரதவி

(அவளது ேகன்) நரகனுக்கோக என்ைிடம் வரகேோன்னறக் ரகட்டோள்.
ஓ! பார்த்தா {அர்ெுனா}, அந்த ேரம் யாது என்பமதக் மகட்பாயாக.
“மேஷ்ணே ஆயுதத்மத அமடயும் எனது மகன் {நரகன்} மதேர்களாலும்,
அசுரர்களாலும் சகால்லத்தகாதேன் ஆக மேண்டும். அந்த ஆயுதத்மத
எனக்கு அருள்ேமத உமக்குத் தகும்” என்று மகட்டாள். பைங்காலத்தில்
அேளது மேண்டுதமலக் மகட்ட நானும், தமலமமயானதும்,
தேறிமைக்காததுமான {தேறாததுமான} னவஷ்ணவோயுதத்னதப்
பூேியின் ேகனுக்கு {நரகனுக்குக்} ககோடுத்ரதன். அந்த மநரத்தில் நான்
இவ்ோர்த்மதகமளயும் ச ான்மனன், “ஓ! பூமிமய {பூமாமதேிமய},
நரகமனப் பாதுகாப்பதில் இந்த ஆயுதம் தேறாததாக இருக்கட்டும்.
அேமன யாராலும் சகால்ல இயலாது. இந்த ஆயுதத்தால்
பாதுகாக்கப்படும் உனது மகன் {நரகன்}, அமனத்து உலகங்களிலும்
சேல்லப்பட முடியாதேனாக எப்மபாதும் இருந்து சகாண்டு,
எதிரிப்பமடகள் அமனத்மதயும் நசுக்குோன்” {என்மறன்}. தன் ேிருப்பம்
ஈமடறிய அந்தப் புத்தி ாலி மதேியும் {பூமாமதேியும்}, “அப்படிமய
ஆகட்டும்” என்று ச ால்லிச் ச ன்றுேிட்டாள். நரகனும்
சேல்லப்படமுடியாதேனாக, எப்மபாதும் தன் எதிரிகமள எரித்தான் [6].

[6] மேசறாரு பதிப்பில் இமத பத்தி மேறு மாதிரியாக

இருக்கிறது. அது பின்ேருமாறு: “பிராணிகமளத்
தரிப்பேளும், ர்ே பிராணிகமளயும் மபாஷிப்பேளுமான
பூமதேியானேள் காமமுமடயேளா மலாககர்த்தாோன
ஸ்ரீமந்நாராயணமர அமடந்தாள். அந்தப் பகோன்
அேளுடன் ம ர்ந்து பிரீதியமடந்து அேளுக்கு ேரத்மதயும்
சகாடுக்க ஆரம்பித்தார். அந்தப் பூமதேி ேிஷ்ணு
துல்யனான புத்திரமனயும், மேஷ்ணோஸ்திரத்மதயும்
மேண்டினாள். அந்தப் பூமதேிக்கு நரகன் என்று

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 187 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிர ித்தனான ஒரு மகன் பிறந்தான். அந்த நரகனுக்கு

நாராயணர் தாமாகமே மேஷ்ணோஸ்திரத்மதயும்
சகாடுத்தார். இவ்ோறு ர்ே த்ரு நா கமான இந்த
நாராயணாஸ்திரமானது நரகாசுரனுக்குக் கிமடத்திருந்தது”
என்றிருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் கங்குலியில்
உள்ளமதப் மபாலமே உள்ளது.

ஓ! பார்த்தா {அர்ெுனா}, அந்த நரகைிடம் இருந்ரத இந்த எைது

ஆயுதத்னதப் பிரோக்ரஜோதிேர்களின் ஆட்சியோளன் {பகதத்தன்}
அனடந்திருக்கிறோன். ஓ! ஐயா {அர்ெுனா}, இந்திரன், ருத்ரன்
ஆகிரயோனரயும் ரசர்த்து இவ்வுைகில் இந்த ஆயுதத்தோல்
ககோல்ைத்தகோதவர் எவரும் இல்னை. எனமே, உனக்காகமே நான் என்
ோக்குறுதிமய மீ றி அமதக் {மேஷ்ணோஸ்திரத்மதக்} கலங்கடித்மதன்.
அந்தப் சபரும் அசுரன் {பகத்தன்} இப்மபாது அந்தத் தமலமமயான
ஆயுதத்மத இைந்திருக்கிறான். ஓ! பார்த்தா {அர்ெுனா}, முன்பு,
உலகங்களின் நன்மமமயக் கருதி அசுரன் நரகமன நான் சகான்றது
மபாலமே, மதேர்களுக்குப் பமகேனும், சேல்லப்பட முடியாத உனது
எதிரியுமான பகதத்தமன இப்மபாது நீ சகால்ோயாக” என்றான்
{கிருஷ்ணன்}.

உயர் ஆன்ம மக ேனால் {கிருஷ்ணனால்} இப்படிச் ச ால்லப்பட்ட

பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, கூராக்கப்பட்ட கமணகளாலான மமகத்தில்
திடீசரனப் பகதத்தமன மூழ்கடித்தான். பிறகு, ேலிமமமிக்கக்
கரங்கமளயும், உயர் ஆன்மாமேயும் சகாண்ட அர்ஜுைன், தன்
எதிரியின் யோனையுனடய முன்கநற்றிக் கும்பங்களுக்கு இனடயில்
நோரோசகேோன்னற அச் மற்றேமகயில் அடித்தான். மமலமயப்
பிளக்கும் இடிமயப் மபால யாமனமயப் பிளந்த அந்தக் கமண, எரும்புப்
புற்றுக்குள் ஊடுருவும் பாம்மபப் மபால அதன் உடலில் ஊடருேி
ேிலாப்புறம் ேமர ச ன்றது. பகதத்தனால் மீ ண்டும் மீ ண்டும்
தூண்டப்பட்டாலும், ஓர் ஏனை ேைிதைின் {தரித்திரைின்}
ேனைவியோைவள், அவளது தனைவனுக்குக் கீ ழ்ப்படியோதது ரபோைரவ
அந்த யாமனயும் கீ ழ்ப்படி மறுத்தது. அங்கங்கள் ச யலிைந்த அது {அந்த
யாமன}, தன் தந்தங்களால் பூமிமய முட்டியபடி கீ மை ேிழுந்தது.
துன்பக்குரலில் அலறிய அந்தப் சபரும் யாமன தன் ஆேிமயயும்
ேிட்டது [7].

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 188 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[7] மேசறாரு பதிப்பில் இதற்பிறகும் ஒரு ச ய்தி இருக்கிறது.

அது பின்ேருமாறு: “பிறகு, மக ேன் {கிருஷ்ணன்},
காண்டீேத்மத ேில்லாகக் சகாண்ட அர்ெுனமன மநாக்கி,
“பார்த்தா {அர்ெுனா}, இேன் மமன்மமசபற்றேன்;
நமரயினால் நன்கு மூடப்பட்டேன்; மடித்த மதயினாமல
நன்றாக மமறக்கப்பட்ட கண்களுள்ளேன்; எவ்ேிதத்தாலும்
சேல்லப்பட முடியாதேன்; இவ்ேர ன் கண்கள்
திறந்திருப்பதற்காகப் பட்டுத் துணியால் (தூக்கிக்) கட்டிக்
சகாண்டிருக்கிறான்” என்று ச ான்னான். அர்ெுனன்
கிருஷ்ணனுமடய ோக்யத்மதக் மகட்டு அம்பினாமல
அந்தத் துணிமய நன்றாக அறுத்தான். அஃது
அறுக்கப்படவுடன், அந்தப் பகதத்தன் கண்கள்
மமறக்கப்பட்டேனானான். பிரதாப ாலியான பகதத்தன்
உலகத்மத இருள்மயமாக எண்ணினான்” என்று இருக்கிறது.
இந்தச் ச ய்தி கங்குலியில் பதிப்பிலும் இல்மல.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் இல்மல. இஃது
அதிகபாடமாக இருக்க மேண்டும்.

பிறகு, அந்தப் பாண்டுேின் மகன் பிமறேடிேத் தமலக் சகாண்ட

மநரான கமண {அர்த்தச் ந்திரக் கமண} ஒன்றால் மன்னன் பகதத்தனின்
மார்மபத் துமளத்தான். கிரீடம் தரித்தேனால் (அர்ஜுைைோல்) தன்
ேோர்பில் துனளக்கப்பட்ட ேன்ைன் பகதத்தன் உயினர இைந்து தன்
ேில்மலயும், கமணகமளயும் நழுேேிட்டான். அேனுக்கு
{பகதத்தனுக்குத்} தமலப்பாமகயாக இருந்த மதிப்பு மிக்கத் துணியானது,
தண்மடப் பலமாகத் தாக்கியதும், தாமமரயில் இருந்து ேிழும் {தாமமர}
இதழ் ஒன்மறப் மபால அேனது தமலயில் இருந்து தளர்ந்து ேிழுந்தது.
சபான்மாமலகளால் அலங்கரிக்கப்பட்ட அேனும் {பகதத்தனும்},
மலர்ந்திருக்கும் கின்சுகமானது {பலா மரமானது}, காற்றின் மேகத்தில்
முறிந்து மமலயின் உச் ியில் இருந்து ேிழுேமதப் மபாலத் தங்க
அம்பாரிகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த அந்தப் சபரும் யாமனயில்
இருந்து கீ மை ேிழுந்தான். ஆற்றலில் இந்திரனுக்கு ஒப்பானேனும்,
இந்திரனின் நண்பனுமான அந்த ஏகாதிபதிமய {பகதத்தமனக்} சகான்ற
இந்திரனின் மகன், ேலிமமமிக்கக் காற்றானது ேரிம யான மரங்கமள
முறிப்பமதப் மபால சேற்றியமடயும் நம்பிக்மகயில் இருந்து உமது
பமடயின் பிற ேரர்கமளயும்
ீ பிளந்தான்” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 189 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகுைியின் ேோனயகனள அகற்றிய அர்ஜுைன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 028

Arjuna dispelled Sakuni’s illusions! | Drona-Parva-Section-028 | Mahabharata In Tamil

(சம்சப்தகவத பர்வம் – 12)

பதிவின் சுருக்கம்: பகதத்தனை வைம் வந்த அர்ஜுைன்; அர்ஜுைனைத் தோக்கிய

சகுைியின் தம்பிகளோை விருேகனும், அசைனும்; விருேகனையும்
அசைனையும் ககோன்ற அர்ஜுைன்; சகுைி கசய்த ேோனயகள்; ேோனயகனள
அைித்த அர்ஜுைன்; பின்வோங்கிய சகுைி; கோந்தோரர்கனள அைித்த அர்ஜுைன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "சபரும் க்தி
சகாண்டேனும், இந்திரனுக்கு எப்மபாதும்
பிடித்தமானேனும், அேனது {இந்திரனின்}
நண்பனுமான பகதத்தனைக் ககோன்ற
பிறகு, போர்த்தன் {அர்ஜுைன்} அவனை
வைம் வந்தோன். அப்மபாது, பமக
நகரங்கமள அடக்குபேர்களும், கோந்தோர
ேன்ைைின் {சுபைைின்} ேகன்களுேோை
விருேகன்மற்றும் அசைன் ஆகிய
சரகோதரர்கள் இருவரும் ரபோரில்
அர்ஜுைனைப் பீடிக்கத் கதோடங்கிைர். அந்த ேரீ ேில்லாளிகள்
இருேரும் ஒன்றாகச் ம ர்ந்து, சபரும் மேகம் சகாண்டமேயும், கல்லில்
கூராக்கப்பட்டமேயுமான கமணகமளக் சகாண்டு அர்ெுனமனப்
பின்னாலிருந்தும் முன்னாலிருந்தும் ஆைமாகத் துமளக்க ஆரம்பித்தனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 190 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அப்மபாது அர்ெுனன், கூரிய

கமணகளால் சுபலனின் மகனான
ேிருஷகனின் குதிமரகள்,
மதமராட்டி, ேில், குமட,
சகாடிமரம் மற்றும் மதர்
ஆகியேற்மறத் துண்டுகளாக
சேட்டினான். மமலும் அர்ெுனன்,
கமணகளின் மமகத்தாலும்,
பல்மேறு ஆயுதங்கள்
பிறேற்றாலும் சுபலனின்
மகனுமடய {ேிருஷகனின்}
தமலமமயில் இருந்த காந்தாரத்
துருப்புகமள மீ ண்டும்
கடுமமயாகப் பீடித்தான். பிறகு ினத்தால் நிமறந்த அர்ெுனன்,
உயர்த்தப்பட்ட ஆயுதங்கமளக் சகாண்ட ேரக்
ீ காந்தாரர்கள் ஐநூறு {500}
மபமரத் தன் கமணகளின் மூலம் யமமலாகம் அனுப்பினான். அப்மபாது
அந்த ேலிமமமிக்க ேரன்
ீ {ேிருஷகன்}, குதிமரகள் சகால்லப்பட்ட {தன்}
மதரில் இருந்து ேிமரோகக் கீ ைிறங்கி, தன் மகாதரனின் {அ லனின்}
மதரில் ஏறி மற்சறாரு ேில்மல எடுத்துக் சகாண்டான்.

பிறகு, மகாதரர்களான ேிருஷகன் மற்றும் அ லன் ஆகிய

இருேரும் ஒமர மதரில் ஏறிக் கமணகளின் மமையால் பீபத்சுனவ
{அர்ஜுைனை} இமடயறாமல் துமளக்கத் சதாடங்கினர். திருமணப்
பந்தத்தால் {உமது மமனேி காந்தாரியால்} உமக்கு உறேினர்களான
ேிருஷகன் மற்றும் அ லன் ஆகிய அந்த உயர் ஆன்ம இளேர ர்கள்,
பைங்காலத்தில் ேிருத்திரமனா, பலமனா இந்திரமனத் தாக்கியது மபால
மிகக் கடுமமயாகப் பார்த்தமன {அர்ெுனமனத்} தாக்கினர். குறி தேறாத
அந்தக் காந்தார இளேர ர்கள் இருேரும் காயமமடயாமமலமய,
ேியர்மேமய உண்டாக்கும் {சூரியக்} கதிர்களால் உலமகப் பீடிக்கும்
மகாமட காலத்தின் இரண்டு மாதங்கமளப் மபாலப் பாண்டுேின் மகமன
{அர்ெுனமன} மீ ண்டும் தாக்கத் சதாடங்கினர். அப்மபாது அர்ெுனன்,
மனிதர்களில் புலிகளும், ஒமர மதரில் அருகருகில் இருந்தேர்களுமான
விருேகன் ேற்றும் அசைன் ஆகிய அந்த இளவரசர்கனள, ஓ!
ஏகோதிபதி {திருதரோஷ்டிரரர} ஒரர கனணயோல் ககோன்றோன். பிறகு,
கண்கள் ிேந்தேர்களும், ிங்கத்மதப் மபான்றேர்களும், ேலிமமமிக்கக்
கரங்கமளயும், ஒமர குணங்கமளயும் சகாண்ட இரத்தச்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 191 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மகாதரர்களுமான அந்த ேரர்கள்

ீ இருேரும், அந்தத் மதரில் இருந்து
ஒன்றாகமே கீ மை ேிழுந்தனர். நண்பர்களின் அன்புக்குரிய அேர்களது
உடல்கள், கீ மை பூமியின் மீ து ேிழுந்து, சுற்றிலும் புனிதமான புகமைப்
பரப்பியபடி அங்மக கிடந்தன. துணிச் ல்மிக்கேர்களும்
புறமுதுகிடாதேர்களுமான தங்கள் தோய்ேோேன்கள் இப்படி
அர்ஜுைைோல் ககோல்ைப்பட்டனதக் கண்ட உேது ேகன்கள், ஓ!
ஏகாதிபதி, அேன் {அர்ெுனன்} மீ து பல ஆயுதங்கமள மமையாகப்
சபாைிந்தனர் [1].

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “அர மர! (மபாமரேிட்டு)

ஓடாதேர்களான தம் மாமன்மார்களிருேரும் யுத்தத்தில்
சகால்லப்பட்டது கண்டு, உம்முமடய மகன்கள் மிகுந்த
கண்ண ீமரச் ச ாரிந்தார்கள்” என்றிருக்கிறது.

பல்மேறு ேிதங்களிலான நூறு மாமயகமள அறிந்தேனான

சகுைியும், தன் சரகோதரர்கள் ககோல்ைப்பட்டனதக் கண்டு அந்த இரு
கிருஷ்ணர்கனளயும் {இரு கருப்பர்கனளயும்} குைப்புேதற்காக
மாமயகமள உண்டாக்கினான். அர்ெுனன் மீ து அமனத்துப் பக்கங்களில்
இருந்தும் தடிகள், இரும்பு குண்டுகள் {பந்துகள்}, கற்கள், தக்னிகள்,
ஈட்டிகள், கதாயுதங்கள், பரிகங்கள், நீண்ட கத்திகள், மேல்கள்,
முத்கரங்கள், மகாடரிகள் {பட்ட ங்கள்}, கம்பனங்கள், ோள்கள், ஆணிகள்
{நகரங்கள்}, குறும் உலக்மககள், மபார்க்மகாடரிகள், க்ஷுரங்கள் {கத்தி
மபான்றமே}, கூரிய பல்லங்கள் {க்ஷுரப்ரங்கள்}, நாள ீகங்கள்,
ேத்ஸதந்தங்கள், அஸ்திஸந்திகள் {எலும்பு மபான்ற தமலகமளக் கண்ட
கமணகள்}, க்கரங்கள், பாம்புத் தமல சகாண்ட கமணகள், பரா ங்கள்
ஆகியமேயும் இன்னும் பல ஆயுதங்களும் ேிழுந்தன. கழுமதகள்,
ஒட்டகங்கள், எருமமக்கடாக்கள், புலிகள், ிங்கங்கள், மான்கள்,
ிறுத்மதகள், கரடிகள், ஓநாய்கள், கழுகுகள், குரங்குகள், பல்மேறு
ேிதங்களிலான பாம்புகள், பலேிதமான ராட் ர்கள், காக்மக கூட்டங்கள்
ஆகியன அமனத்தும் ப ியுடனும், ினத்தால் தூண்டப்பட்டும்
அர்ெுனமன மநாக்கி ஓடின.

அப்மபாது, சதய்ேக
ீ ஆயுதங்கமள அறிந்த ேரனும்,
ீ குந்தியின்
மகனுமான தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, கமண மமகங்கமள ஏேி அமே
அமனத்மதயும் எதிர்த்தடித்தான். ிறந்த பலமான கமணகளின் மூலம்
அந்த ேரனால்
ீ {அர்ெுனனால்} எதிர்த்தடிக்கப்பட்ட அேர்கள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 192 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{காந்தாரர்கள்}, உரக்கக் கதறிய படிமய உயிரிைந்து கீ மை ேிழுந்தனர்.

பிறகு அடர்த்தியான இருள் மதான்றி அர்ெுனனின் மதமர மமறத்தது,
அந்த இருளுக்குள் இருந்து கடும் குரல்கள் அர்ெுனமன நிந்தித்தன.
எனினும், பின்னேன் {அர்ெுனன்}, ஜிரயோதிஷ்கம் என்ற அனைக்கப்பட்ட
ஆயுதங்களின் மூைம் அந்த அடர்த்தியோை பயங்கரேோை இருனள
விைக்கிைோன். அந்த இருள் ேிலக்கப்பட்ட மபாது, பயங்கரமான
நீரமலகள் மதான்றின. அந்த நீமர ேற்ற ச ய்ேதற்காக அர்ெுனன்
ஆதித்யம் என்றனைக்கப்பட்ட ஆயுதத்னதப் பயன்படுத்தினான். அந்த
ஆயுதத்தின் ேிமளோக அந்த நீர் அமனத்தும் கிட்டத்தட்ட ேற்ற
ச ய்யப்பட்டது. சுபலனால் { குனியால்} மீ ண்டும் மீ ண்டும்
உண்டாக்கப்பட்ட பல்மேறு மாமயகமள அர்ெுனன் ிரித்துக் சகாண்மட
தன் ஆயுதங்களின் பலத்தால் அைித்தான் [2]. அேனது { குனியின்}
மாமயகள் அமனத்தும் அைிக்கப்பட்டு அர்ெுனனின் கமணகளால்
பீடிக்கப்பட்டு, அச் ங்சகாண்ட சகுைி தன் ரவகேோை குதினரகளின்
உதவிரயோடு இைிந்த போவினயப் ரபோைத் தப்பி ஓடிைோன்.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இதன்பிறகு, “இவ்ோறு ச ௌபலனான

குனியால் அடிக்கடி உண்டாக்கப்பட்ட பலேித மாமயகமள
அர்ெுனன் தன் அஸ்த்ரபலத்தால் ேிமரோக நா ஞ்ச ய்து
ிரித்துக் சகாண்மட ( குனிமய மநாக்கி), “ஓ! சகட்ட
சூதாட்டக்காரா! காந்தாராதிபதிமய! இக்காண்டீேமானது
ச ாக்கட்டான் காய்கமளப் மபாடாது; இக்காண்டீேமமா
பிரகா ிப்பமேயும், தீட்டப்பட்டமேயும்,
கூர்மமயுள்ளமேயுமான அம்புகமளப் பிரமயாகிக்கும்”
என்று ச ான்னான்” என்றிருக்கிறது.

அப்மபாது, ஆயுதங்கள் அமனத்மதயும் அறிந்த அர்ெுனன், தன்

கரங்களின் அதீத நளினத்மத {லாகேத்மத} எதிரிகளுக்கு எடுத்துக்
காட்டியபடி, அந்தக் சகௌரேப் பமடயின் மீ து அம்புகளின் மமகங்கமளப்
சபாைிந்தான். இப்படிப் பார்த்தனால் {அர்ெுனனால்} சகால்லப்பட்ட உமது
மகனின் பமட, மமலயால் தடுக்கப்பட்ட கங்மகயின் நீரூற்று இரண்டு
ஓமடகளாகப் பிரிேமதப் மபாலப் பிரிந்தது. அந்த ஓமடகளில் ஒன்று,
ஓ! மனிதர்களில் காமளமய {திருதராஷ்டிரமர} துமராணமர மநாக்கிச்
ச ன்றது, மற்சறான்மறா உரத்த கதறலுடன் துரிமயாதனமன மநாக்கிச்
ச ன்றது. அப்மபாது அடர்த்தியாக எழுந்த புழுதியானது துருப்புகள்
அமனத்மதயும் மமறத்தது. எங்களால் அர்ெுனமனக் காண

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 193 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

முடியேில்மல. காண்டீேத்தின் நாசணாலி மட்டுமம களத்திற்கு

சேளிமய {ேடக்குப் பகுதியில்} எங்களால் மகட்கப்பட்டது. உண்மமயில்,
அந்தக் காண்டீே நாசணாலியானது, ங்சகாலிகள், மபரிமககளின்
ஒலிகள் மற்றும் பிற கருேிகளின் ஒலிகள் ஆகியேற்றுக்கும்
மமசலழுந்து எங்களுக்குக் மகட்டது.

பிறகு களத்தின் சதன்பகுதியில் மபார் ேரர்களில்

ீ
முதன்மமயாமனார் ஒரு புறமும், அர்ெுனன் மறுபுறமும் நிற்க ஒரு
கடும்மபார் அங்மக நடந்தது. எைினும், நோன் துரரோணனரப்
பின்கதோடர்ந்து கசன்ரறன். யுதிஷ்டிரனின் பல்மேறு பமடப்பிரிவுகள்
களத்தின் அமனத்துப் பகுதிகளிலும் எதிரிமய அடித்தன. உமது
பமடயின் பல்மேறு பிரிவுகள், ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர},
மகாமடகாலக் காற்றானது, ஆகாயத்தின் மமகத்திரள்கமள அைிப்பமதப்
மபால அர்ெுனமனத் தாக்கின. உண்மமயில் அடர்த்தியான மமைமயப்
சபாைியும் ோ ேமன {இந்திரமனப்} மபாலக் கமணகளின் மமகங்கமள
இமறத்தபடி அர்ெுனன் ேந்த மபாது, மனிதர்களில் புலியான அந்தக்
கடும் ேில்லாளிமய {அர்ெுனமனத்} தடுப்பதற்கு உமது பமடயில்
எேரும் இல்மல. பார்த்தனால் {அர்ெுனனால்} தாக்கப்பட்ட உமது
ேரர்கள்
ீ சபரும் ேலிமய உணர்ந்தனர். {அப்படி ேலிமய உணர்ந்த}
அேர்கள் தப்பி ஓடினர். அப்படித் தப்பி ஓடும்மபாது தங்கள்
எண்ணிக்மகயிமலமய {தங்கள் பமடயினரிமலமய} அேர்கள் பலமரக்
சகான்றனர்.

கங்கப் பறமேயின் {கழுகின்} இறகுகளால் ஆன ிறகுகமளக்

சகாண்டமேயும், அமனத்து உடல்கமளயும் ஊடுருேேல்லமேயுமான
கமணகள் அர்ெுனனால் ஏேப்பட்டு, ேிட்டிற்பூச் ிக்கூட்டங்கமளப் மபால
அமனத்துப் பக்கங்கமளயும் மமறத்தபடி பாய்ந்தன. குதிமரகள்,
மதர்ேரர்கள்,
ீ யாமனகள், காலாட்பமட ேரர்கள்
ீ ஆகிமயாமரத் துமளத்த
அந்தக் கமணகள், ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, {அேற்மற ஊடுருேி}
எறும்புப் புற்றுக்களுக்குள் நுமையும் பாம்புகமளப் மபாலப் பூமிக்குள்
புகுந்தன. {அதன்பிறகு} அர்ெுனன், யாமன, குதிமர அல்லது மனிதன்
என எேர் மீ தும் {இரண்டாேது முமறயாக} கமணகமள ஏேேில்மல.
ஒமர ஒரு கமணயால் {மட்டும்} தாக்கப்பட்ட இமே ஒவ்சோன்றும்
கடுமமயாகப் பீடிக்கப்பட்டு உயிரிைந்து கீ மை ேிழுந்தன.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 194 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகால்லப்பட்ட மனிதர்கள், யாமனகள், கமணகளால் அடிக்கப்பட்ட

குதிமரகள் என அமனத்தாலும் ேிரேி கிடந்ததும், நாய்கள், நரிகள்
ஆகியேற்றின் ஊமளகளால் எதிசராலித்ததுமான அந்தப் மபார்க்களம்
ேி ித்திரமாகவும் பயங்கரமாகவும் காட் ியளித்தது. அந்தக்
கமணகளால் ேலிமய உணர்ந்தேனான தந்மத {தன்} மகமனக்
மகேிட்டான், நண்பன் மற்சறாரு நண்பமனயும், மகன் தந்மதமயயும்
மகேிட்டனர். உண்மமயில், ஒவ்சோருேரும் தங்கமளப் பாதுகாத்துக்
சகாள்ேமதமய மநாக்கமாகக் சகாண்டனர். பார்த்தனின் {அர்ெுனனின்}
கமணகளால் தாக்கப்பட்ட ேரர்கள்
ீ பலர், தங்கமளச் சுமந்த
ேிலங்குகமளமய கூடக் மகேிட்டனர்” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 195 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நீ ைனைக் ககோன்ற அஸ்வத்தோேன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 029

Aswatthama killed Nila! | Drona-Parva-Section-029 | Mahabharata In Tamil

(சம்சப்தகவத பர்வம் – 13)

பதிவின் சுருக்கம்: அணிபிளந்து ஓடிய ககௌரவப் பனட; துரரோணனர

னேயேோகக் ககோண்டு நனடகபற்ற ரபோர்; துரரோணருக்கும்
திருஷ்டத்யும்ைனுக்கும் இனடயிைோை பயங்கரப் ரபோர்; நீ ைனுக்கும்
அஸ்வத்தோேனுக்கும் இனடயிைோை ரபோர்; நீ ைனைக் ககோன்ற அஸ்வத்தோேன்...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, "ஓ!

ஞ் யா, (என்னுமடய) அந்தப்
பமடப்பிரிவுகள் பிளக்கப்பட்டு,
முறியடிக்கப்பட்டு, நீங்கள் அமனேரும்
களத்தில் இருந்து மேகமாகப்
பின்ோங்கியமபாது, உங்கள் மனங்களின்
நிமல எப்படி இருந்தது? {இப்படி}
பிளக்கப்பட்டு, நிற்பதற்குக் கூட ஓர்
இடத்மதக் காணாமல் ஓடும்
பமடயணியினமர மீ ண்டும்
அணிதிரட்டுேது எப்மபாதும் மிகக்
கடினமானமத. ஓ! ஞ் யா, அது குறித்து
அமனத்மதயும் எனக்குச் ச ால்ோயாக”
என்றான்.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “ஓ! ஏகாதிபதி

{திருதராஷ்டிரமர}, [உமது துருப்புகள் பிளக்கப்பட்டாலும்], உமது மகனுக்கு
{துரிரயோதைனுக்கு} நன்மம ச ய்யும் ேிருப்பத்தால் ஈர்க்கப்பட்ட
உலகின் முதன்மமயான ேரர்கள்
ீ பலர், தங்கள் புகமைத் தக்க மேத்துக்
சகாள்ேதற்காகத் துரரோணனரப் பின்சதாடர்ந்தனர். அந்தப் பயங்கர
நகர்ேில் உயர்த்தப்பட்ட ஆயுதங்களுடன் பாண்டேத் துருப்புகமள
எதிர்த்த அேர்கள், நல்ல ாதமனகமள அமடந்து, யுதிஷ்டிரனை
அணுகக்கூடிய தூரத்திமலமய மேத்துக் சகாண்டு, அச் மற்ற ேமகயில்
தங்கள் பமடத்தமலேமரத் {துமராணமரத்} சதாடர்ந்தனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 196 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சபரும் க்தி சகாண்ட பீேரசைன், வரீ சோத்யகி, திருஷ்டத்யும்ைன்

ஆகிமயாரின் ஒரு பிமைமயக் கூடத் {தங்களுக்குச்} ாதகமாகப்
பயன்படுத்திக் சகாண்ட அந்தக் சகௌரேத் தமலேர்கள் பாண்டேப்
பமடயின் மீ து பாய்ந்தனர். “துமராணர், துமராணர்!” என்று ச ால்லிப்
பாஞ் ாலர்கள் தங்கள் துருப்புகமளத் தூண்டினர். எனினும், உமது
மகன்கமளா, “துரரோணனரக் ககோல்ைப்பட விடோதீர்” என்று ச ால்லி
குருக்கள் அமனேமரயும் தூண்டினர்.

“துரரோணனரக் ககோல்வர்”,
ீ “துரரோணனரக் ககோல்வர்”
ீ என்று
ச ால்லி ஒரு தரப்பும், “துமராணமரக் சகால்லப்பட ேிடாதீர்”,
“துமராணமரக் சகால்லப்பட ேிடாதீர்” என்று ச ால்லி அடுத்ததும்
{அடுத்த தரப்பும்} எனத் துரரோணனரத் தங்கள் பந்தயப் கபோருளோகக்
ககோண்டு குருக்களும், போண்டவர்களும் சூதோடுவதோகத் கதரிந்தது.
பாஞ் ாலர்களின் இளேர னான திருஷ்டத்யும்னன், துமராணர் யாமர
நசுக்க முயன்றாமரா, அந்தப் பாஞ் ாலர் மதர்ேரர்கள்
ீ அமனேரும்
இருந்த தரப்புக்குச் ச ன்றான்.

இப்படிமய, ரபோரிடுதவற்கோக ஒருவன் {தன்} எதிரிகனளத்

ரதர்ந்கதடுப்பதில் எந்த விதியும் அனுசரிக்கப்படவில்னை. அந்தப்
மபார் பயங்கரமாக மாறியது. ேரர்கமள
ீ எதிர் சகாண்ட ேரர்கள்
ீ உரத்த
முைக்கங்கமளச் ச ய்தனர். பாண்டேர்கமள அேர்களது எதிரிகளால்
நடுங்கச் ச ய்ய இயலேில்மல. மறுபுறம், தங்கள் துயரங்கள்
அமனத்மதயும் நிமனவுகூர்ந்த பின்னேர்கள் {பகாண்டேர்கள்} தங்கள்
எதிரிகளின் பமடயணியினமர நடுங்கச் ச ய்தனர். தன்மானம்
சகாண்டேர்களாக இருப்பினும், ினத்தாலும், பைிோங்கும்
உணர்ச் ியாலும் உற் ாகங்சகாண்ட அேர்கள் {பாண்டேர்கள்},
பலத்தாலும் க்தியாலும் தூண்டப்பட்டுத் துமராணமரக் சகால்ேதற்காகத்
தங்கள் உயிமரப் பற்றியும் கேமல சகாள்ளாமல் அந்தப் பயங்கரப்
மபாமர அணுகினர்.

உயிமரமய பணயமாகக் சகாண்டு கடும்மபாரில் ேிமளயாடிய

அளேில்லா க்தி பமடத்த அவ்ேரர்களுக்குள்
ீ நடந்த அந்த மமாதலானது,
ேச் ிரத்திற்கு எதிரான இரும்பின் மமாதமல ஒத்திருந்தது. இந்தச்
ந்தர்ப்பத்தில் நமடசபறும் கடும்மபாமரப் மபால இதற்கு முன்னர்த்
தாங்கள் பார்த்ததாகமோ, மகட்டதாகமோ ேயதில் மிக முதிர்ந்த
மனிதர்களாலும் எண்ண முடிேில்மல. சபரும் படுசகாமலகமளக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 197 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கண்ட அம்மமாதலில், அந்தப் சபரும்பமடயின் எமடயால் பீடிக்கப்பட்ட

பூமியானது நடுங்கத் சதாடங்கியது. எதிரியால் கலங்கடிக்கப்பட்டு,
தூக்கிே ீ ப்பட்ட அந்தக் குரு பமட உண்டாக்கிய பயங்கர ஒலி,
ஆகாயத்மதமய முடக்கிப் பாண்டேப்பமடக்குள்ளும் ஊடுருேியது.

மபார்க்களத்தில் திரிந்த துமராணர், பாண்டேப் பமடப்பிரிவுகமளச்

ம ர்ந்த ஆயிரக்கணக்காமனாரிடம் ேந்து, கூர்மமயான தன் கமணகளால்
அேர்கமளப் பிளந்தார். அற்புதமான ாதமனகமளக் சகாண்ட
துமராணரால் இப்படி அேர்கள் நசுக்கப்பட்ட மபாது, பாண்டேப்பமடயின்
தமலேன் திருஷ்டத்யும்னன், ினத்தால் நிமறந்து துமராணமரத் தாமன
தடுத்தான். துமராணருக்கும், பாஞ் ாலர்களின் இளேர னுக்கும்
{திருஷ்டத்யும்னனுக்கும்} இமடயில் நடந்த அந்த மமாதலானது மிக
அற்புதமானதாக இருந்தமத நாங்கள் கண்மடாம். அஃது {அம்மமாதல்}
ஈடு இமணயற்றது என்பது எனது உறுதியான நம்பிக்மகயாகும்.

அப்மபாது, சநருப்புக்கு ஒப்பானேனாகத் தன் கமணகமளமய

தீப்சபாறிகளாகவும், தன் ேில்மலமய தீச்சுடராகவும் சகாண்ட {அநூப
நோட்டு ஆட்சியோளன்} நீ ைன், உலர்ந்த புற்குேியமல எரிக்கும்
காட்டுத்தீமயப் மபால, குரு பமடகமள எரிக்கத் சதாடங்கினான்.
துரரோணரின் வரேகன்
ீ {அஸ்வத்தோேன்}, நீலமனாடு ஒரு மமாதமல
முன்பிலிருந்மத ேிரும்பியதால், துருப்புகமள எரித்தபடிமய பின்னேன்
{நீலன்} ேந்த மபாது, அேனிடம் ிரித்துக் சகாண்மட, கண்ணியமான
ோர்த்மதகளால், “ஓ! நீலா, ாதாரணப் பமடேரர்கள்
ீ பலமர உன்
கமணகளின் தீச்சுடர்களால் எரிப்பதால் நீ ஈட்டப் மபாேது {ஈட்டப்மபாகும்
பயன்} என்ன? உதேியற்ற என்னிடம் நீ மபாரிடுோயாக, ினத்தால்
நிமறந்து என்மனத் தாக்குோயாக” என்றான் {அஸ்ேத்தாமன்}.

இப்படிச் ச ால்லப்பட்டதும், முற்றாக மலர்ந்த தாமமரயின்

காந்திக்கு ஒப்பான பிரகா மான முகத்மதக் சகாண்ட நீலன், தாமமரக்
கூட்டங்களுக்கு ஒப்பான உடமலயும், தாமமர இதழ்கமளப் மபான்ற
கண்கமளயும் சகாண்ட அஸ்வத்தோேனைத் தன் கனணகளோல்
துனளத்தோன். திடீசரன நீலனால் ஆைத் துமளக்கப்பட்ட துமராணரின்
மகன் {அஸ்ேத்தாமன்}, மூன்று பல்லங்கமளக் சகாண்டு தன்
எதிராளியின் {நீலனின்} ேில், சகாடிமரம் மற்றும் குமடமய அறுத்தான்.
அப்மபாது, தன் மதரில் இருந்து ேிமரோகக் குதித்த நீலன், ஒரு ிறந்த
ோமளயும் மகடயத்மதயும் சகாண்டு, (தன் நகங்களால், தன் இமரமயத்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 198 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தூக்கிச் ச ல்லும்) ஒரு பறமேமயப் மபால, அஸ்ேத்தாமனின் உடலில்

இருந்து அேனது தமலமயத் துண்டிக்க ேிரும்பினான். எனினும், ஓ!
பாேமற்றேமர {திருதராஷ்டிரமர}, துமராணரின் மகன் {அஸ்ேத்தாமன்},
இறகுகள் சகாண்ட கமண ஒன்றின் மூலமாக, அைகான மூக்கால்
அருளப்பட்டதும், ிறந்த குண்டலங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டதும்,
உயர்ந்த மதாள்களில் இருந்ததுமான தன் எதிராளியின் {நீ ைைின்}
தனைனய அவைது உடைில் இருந்து அறுத்தோன்.

அப்மபாது, முழு நிலேின் காந்திக்கு ஒப்பான பிரகா மான

முகமும், தாமமர இதழ்களுக்கு ஒப்பான கண்களும், தாமமரக்கு
ஒப்பான நிறமும் சகாண்ட அந்த உயரமான ேரன்
ீ {நீலன்} இப்படிமய
சகால்லப்பட்டுக் கீ மை பூமியில் ேிழுந்தான். சுடர்மிகு க்தி சகாண்ட
நீலன், ஆ ானின் மகனால் {அஸ்ேத்தாமனால்} இப்படிக்
சகால்லப்பட்டமதக் கண்ட பாண்டேப் பமட, சபரும் துயரத்தால்
நிமறந்து நடுங்கத் சதாடங்கியது. ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர},
பாண்டேர்களின் சபரும் மதர்ேரர்கள்
ீ அமனேரும், “ஐமயா,
மபார்க்களத்தின் சதன்பகுதியில், இந்திரனின் மகன் (அர்ஜுைன்),
எஞ்சியுள்ள சம்சப்தகர்கனளயும், நோரோயணப் பனடனயயும்
ககோல்வதில் ஈடுபட்டு வரும்ரபோது, எதிரியிடம் இருந்து நம்னேக்
கோக்க அந்த வைினேேிக்க வரைோல்
ீ {அர்ஜுைைோல்} எப்படி இயலும்?”
என்று நிமனத்தனர்” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 199 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சோத்யகியிடம் இருந்து ேீ ட்கப்பட்ட கர்ணன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 030

Karna rescued from Satyaki! | Drona-Parva-Section-030 | Mahabharata In Tamil

(சம்சப்தகவத பர்வம் – 14)

பதிவின் சுருக்கம்: ககௌரவர்கரளோடு ரபோரோடிய பீ ேன்; பீ ேனுக்குக் கினடத்த

உதவி; சம்சப்தகர்கனளக் ககோன்றுவிட்டுத் திரும்பி, கர்ணைின் தம்பிகளோை
சத்ருஞ்சயன் விபோடன் ஆகிரயோனரக் ககோன்ற அர்ஜுைன்; கர்ணனை ஆதரித்த
ரபோரோளிகனளக் ககோன்ற பீ ேன்; சர்ேவர்ேன் ேற்றும் பிருஹத்க்ஷத்ரன்
ஆகிரயோனரக் ககோன்ற திருஷ்டத்யும்ைன்; கர்ணைின் வில்னை அறுத்த சோத்யகி;
சோத்யகியிடம் இருந்து கோக்கப்பட்ட கர்ணன்; ககௌரவர்களிடம் இருந்து
கோக்கப்பட்ட சோத்யகி; பைிகரண்டோம் நோள் ரபோர் முடிவு...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "எனினும், தன் பமட

சகால்லப்படுேமத ேிருமகாதரனால் {பீேைோல்} சபாறுத்துக் சகாள்ள
முடியேில்மல. அேன் {பீமன்}, போஹ்லீகனை அறுபது {60}
கமணகளாலும், கர்ணனைப் பத்தாலும் {10} தாக்கினான். பிறகு
துரரோணர், பீமமனக் சகால்ல ேிரும்பி, கூர்முமன சகாண்ட மநரான
கமணகள் பலேற்றால் பின்னேமன {பீமமன} அேனது உயிர்
நிமலகளில் தாக்கினார். மநரத்மத மமலும் சகாடுக்க ேிரும்பாத அேர்
{துமராணர்}, தீயின் தீண்டலுக்கு ஒப்பானமேயும், கடும் நஞ்சுமிக்கப்
பாம்புகமளப் மபான்றமேயுமான இருபத்தாறு {26} கமணகளால் அேமன
{பீமமன} மீ ண்டும் தாக்கினார். பிறகு, கர்ணன் பனிசரண்டு {12}
கமணகளாலும் அஸ்வத்தோேன் ஏைாலும் {7}, மன்னன் துரிரயோதைன்
ஆறாலும் {6} அேமனத் {பீமமனத்} துமளத்தனர். ேலிமமமிக்கப்
பீமம னனும் பதிலுக்கு அேர்கள் அமனேமரயும் துமளத்தான். அேன்
{பீமன்}, துமராணமர ஐம்பது {50} கமணகளாலும், கர்ணமனப் பத்தாலும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 200 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{10} தாக்கினான். துரிமயாதனமனப் பனிசரண்டு {12} கமணகளாலும்,

துமராணமர எட்டாலும் {8} துமளத்த அேன் {பீமன்}, உரக்க
முைங்கியபடிமய அந்தப்மபாரில் ஈடுபட்டான்.

தங்கள் உயிமரக் குறித்த கேமலயில்லாமல் ேரர்கள்

ீ எதில்
மபாரிட்டார்கமளா, மரணம் என்பது அமடேதற்கு எளிதானதாக எதில்
இருந்தமதா, அந்த மமாதலில், அஜோதசத்ரு {யுதிஷ்டிரன்}, பீேனைக்
கோக்கத் தூண்டி பை வரர்கனள
ீ அனுப்பிைோன். அேளேிலா க்தி
சகாண்ட ேரர்களான
ீ மாத்ரி மற்றும் பாண்டுேின் மகன்கள் இருேரும்
{நகுைனும், சகோரதவனும்}, யுயுதோைன் தமலமமயிலான பிறரும்,
பீமம னனின் பக்கத்மத ேிமரோக அமடந்தனர். ினத்தால் நிமறந்து
ஒன்றாகச் ம ர்ந்த அந்த மனிதர்களில் காமளயர், ேில்லாளிகளில்
முதன்மமயாமனார் பலரால் பாதுகாக்கப்பட்ட துமராணரின் பமடமயப்
பிளக்க ேிரும்பி மபாருக்கு முன்மனறினர். உண்மமயில், ேலிமமமிக்க
க்தி சகாண்ட அந்தப் சபரும் மதர்ேரர்களான
ீ பீமனும், பிறரும்,
துமராணரின் பமட மீ து மூர்க்கமாகப் பாய்ந்தனர்.

எனினும், மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயான துமராணமரா, மபாரில்
ாதித்தேர்களும், சபரும்பலங்சகாண்ட ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரர்களுமான
ீ அந்த ேரர்கள்
ீ அமனேமரயும் எந்தக் கேமலயுமின்றி
ேரமேற்றார் {எதிர்த்தார்}. தங்கள் நாடுகமளக் கருதிப் பாராமல்,
மரணத்மதக் குறித்த அச் ங்கமள அமனத்மதயும் மகேிட்ட உமது
பமடயின் ேரர்களும்
ீ பாண்டேர்கமள எதிர்த்து முன்மனறினர்.
குதிமரேரர்கள்
ீ குதிமரேரர்களுடன்
ீ மமாதினர், மதர்ேரர்கள்
ீ
மதர்ேரர்களுடன்
ீ மமாதினர். அந்தப் மபாரில் ஈட்டிகளுக்கு எதிராக
ஈட்டிகளும், ோள்களுக்கு எதிராக ோள்களும், மகாடரிகளுக்கு எதிராகக்
மகாடரிகளும் மமாதின. ோள்களுக்கு இமடயில் அங்மக நமடசபற்ற
கடும் மமாதல் பயங்கரப் படுசகாமலகமள {மபரைிகமள} உண்டாக்கியது.
யாமனகமளாடு யாமனகள் மமாதியதன் ேிமளோக அந்தப் மபாரானது
மிகவும் உக்கிரமமடந்தது.

ிலர் யாமனகளின் முதுகுகளில் இருந்து ேிழுந்தனர், ிலர்

குதிமரகளின் முதுகுகளில் இருந்து தமல குப்புற ேிழுந்தனர்.
கமணகளால் துமளக்கப்பட்ட மேறு ிலர், மதர்களில் இருந்து கீ மை
ேிழுந்தனர். அந்தக் கடும் மமாதலில், கே மிைந்த ஒருேன் கீ மை
ேிழுமகயில், யாமனசயான்று அேனது மார்பில் தாக்குேமதமயா,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 201 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேனது தமலமய நசுக்குேமதமயா காண முடிந்தது. களத்தில் ேிழும்

சபரும் எண்ணிக்மகயிலான மனிதர்கள் யாமனகளால் நசுக்கப்படுேது
களசமங்கும் காணப்பட்டது. பல யாமனகள் (தாங்கள் ேிழுமகயில்)
தங்கள் தந்தங்களால் பூமிமயத் துமளத்த மபாது, சபரும்
எண்ணிக்மகயிலான மனிதர்கள் அதனால் கிைிக்கப்படுேதும்
காணப்பட்டது. கமணகளால் தங்கள் துதிக்மககள் தாக்கப்பட்ட பல
யாமனகள், நூற்றுக்கணக்கான மனிதர்கமளக் கிைித்துக் சகாண்டும்,
நசுக்கிக் சகாண்டும் களசமங்கும் திரிந்தன. ில யாமனகள், கீ மை
ேிழுந்த ேரர்கள்,
ீ குதிமரகள், கருப்பு இரும்புக் கே ங்களால்
மமறக்கப்பட்ட யாமனகள் ஆகியேற்மற, ஏமதா அமே அடர்த்தியான
மகாமரப்புற்கள் மட்டுமம என்பமதப் மபால நசுக்குேதும் காணப்பட்டது.

பணிோல் அலங்கரிக்கப்பட்ட மன்னர்கள் பலர், தங்கள் காலம்

ேந்ததும், கழுகின் இறகுகமள மமல்ேிரிப்பாகக் சகாண்ட ேலிநிமறந்த
படுக்மககளில் (இறுதி உறக்கத்திற்காகத்) தங்கமளக் கிடத்திக்
சகாண்டனர். மபாருக்குத் தன் மதரில் முன்மனறிய தந்மத தன் மகமனக்
சகான்றான்; மகனும், சேறியால் மரியாமத அமனத்மதயும் இைந்து
மபாரில் தன் தந்மதமய அணுகினான். மதர்களின் க்கரங்கள்
உமடக்கப்பட்டன; சகாடிகள் கிைிக்கப்பட்டன; குமடகள் கீ மை பூமியில்
ேிழுந்தன. உமடந்த ஏர்க்கால்கமள இழுத்துக் சகாண்மட குதிமரகள்
ஓடின. ோள்கமளப் பிடித்த கரங்களும், குண்டலங்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட தமலகளும் கீ மை ேிழுந்தன. ேலிமமமிக்க
யாமனகளால் இழுத்துச் ச ல்லப்பட்ட மதர்கள் தமரயில் ேீ ி
எறியப்பட்டுத் தூள்தூளாக மாறின. யாமனகளால் கடுமமயாகக் காயம்
பட்ட குதிமரகள் தங்கள் ாரதிகளுடன் ேிழுந்தன. எேனும் எேனுக்கும்
எந்த மரியாமதமயயும் காட்டாதபடிமய அந்தக் கடும்மபார் சதாடர்ந்தது.

“ஓ! தந்மதமய! ... , ஓ! மகமன! .... நண்பா நீ எங்கிருக்கிறாய்?...

நில்! ..... நீ எங்மக ச ல்கிறாய்?.... தாக்குோயாக! .... சகாண்டுோ…
இேமனக் சகால்ோயாக” இவ்ேிதமானமேயும், பலேிதமானமேயுமான
அலறல்கள், ிரிப்மபாடும், கூச் மலாடும், முைக்கங்கமளாடும் அங்மக
மகட்கப்பட்டன. மனிதர்கள், குதிமரகள், யாமனகள் ஆகிமயாரின்
இரத்தங்கள் ஒன்று கலந்தன. {அதனால்} பூமியின் புழுதி மமறந்தது.
மருண்மடார் அமனேரின் இதயங்களும் உற் ாகமிைந்தன {அச் ம்
சகாண்மடார் மயக்கமமடந்தனர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 202 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இங்மக ஒரு ேரன்

ீ தன் மதர்ச் க்கரத்மத மற்சறாரு ேரரனின்
ீ
மதர்ச் க்கரத்மதாடு ிக்கச் ச ய்து, மற்ற ஆயுதங்கமளப் பயன்படுத்த
முடியாத ேமகயில் மிக அருகில் ச ன்று, தன் கதாயுதத்தின் மூலமாக
அடுத்தேனின் தமலமயச் சநாறுக்கினான். பாதுகாப்பற்ற இடத்தில்
பாதுகாப்மப ேிரும்பிய துணிச் ல்மிக்கப் மபாராளிகமளா,
ஒருேமரசயாருேர் மயிர் பிடித்திழுத்து, மகமுட்டிகள், பற்கள் மற்றும்
நகங்களால் மூர்க்கமாகப் மபாரிட்டனர். இங்மக ோமள உயர்த்திப்
பிடித்த ஒரு ேரனின்
ீ கரம் சேட்டப்பட்டது, அங்மக ேில் அல்லது கமண,
அல்லது அங்கு த்மதப் பிடித்திருந்த மற்சறாரு ேரனின்
ீ கரம்
சேட்டப்பட்டது. இங்மக ஒருேன் மற்சறாருேமன உரக்க அமைத்தான்.
அங்மக மற்சறாருேன் களத்திற்குத் தன் புறம் காட்டினான். இங்மக
ஒருேன் தன் அருகில் மற்றேமன ேர மேத்து அேனது உடலில்
இருந்த தமலமய சேட்டினான். அங்மக மற்சறாருேன் எதிரிமய
மநாக்கி உரத்த கூச் லிட்டபடி ேிமரந்தான். இங்மக ஒருேன்
மற்றேனின் முைக்கத்தால் அச் த்தால் நிமறந்தான். அங்மக
மற்சறாருேன் நண்பமனமயா, எதிரிமயமயா கூரிய கமணகளால்
சகான்றான். இங்மக மமல மபான்ற சபரிய யாமன ஒன்று, நாரா த்தால்
சகால்லப்பட்டுக் மகாமட காலத்தில் நதியில் இருக்கும் மமான
தீசோன்மறப் மபாலக் களத்தில் ேிழுந்து கிடந்தது. அங்மக யாமன
ஒன்று, தன் ாரலில் ிற்மறாமட பாயும் மமல ஒன்மறப் மபாலத் தன்
மமனியில் ேியர்மே ேைிய குதிமரகள் மற்றும் மதமராட்டியுடன் கூடிய
மதர்ேிரமனக் களத்தில் மிதித்து நசுக்கியது.

ஆயுதங்களில் ாதித்த துணிச் ல்மிக்க ேரர்கள்

ீ இரத்தத்தால்
நமனந்த படி ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக் சகாள்ேமதக் கண்டு,
மருண்டேர்களும், பலேனமான
ீ இதயங்கமளக் சகாண்டேர்களும்
தங்கள் புலனுணர்வுகமள இைந்தனர். உண்மமயில் அமனேரும்
உற் ாகம் இைந்தனர். அதற்கு மமலும் எமதயும் மேறுபடுத்திக் காண
முடியேில்மல. துருப்புகளோல் எழுப்பப்பட்ட புழுதியில் மூழ்கி அந்தப்
ரபோர் உக்கிரேனடந்தது.

அப்மபாது, பாண்டேப்பமடகளின் தமலேன் {திருஷ்டத்யும்ைன்},

“இதுமே மநரம்” என்று ச ால்லி, எப்மபாதும் சபரும் சுறுசுறுப்புமடய
அந்த ேரர்களிடம்
ீ பாண்டேர்கமள {பாண்டே ேரர்கமள}
ீ ேிமரோக
ேைிநடத்திச் ச ன்றான். ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட
பாண்டேர்கள் அேனது கட்டமளகளுக்குப் பணிந்து, (சகௌரேப்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 203 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பமடமய) அடித்தபடிமய, தடாகத்மத மநாக்கிச் ச ல்லும் அன்னங்கமளப்

மபாலத் துமராணரின் மதமர மநாக்கிச் ச ன்றனர். “அவனரப்
பிடிப்பீரோக”, “ஓடாதீர்”, “அஞ் ாதீர்”, “துண்டுகளாக சேட்டுேராக”
ீ என்று
ஆர்ப்பரித்த குரல்கமள துமராணரின் மதர் அருகில் மகட்கப்பட்டன.
துமராணர், கிருபர், கர்ணன், துமராணரின் மகன் {அஸ்ேத்தாமன்},
மன்னன் கஜயத்ரதன், அவந்தியின் விந்தன் ேற்றும் அனுவிந்தன்,
சல்ைியன் ஆகிமயார் அந்த ேரர்கமள
ீ {எதிர்த்தனர்} ேரமேற்றனர்.
எனினும், தடுக்கப்பட, சேல்லப்பட முடியாத ேரர்களும்,
ீ உன்னதமான
உணர்வுகளால் ஈர்க்கப்பட்டேர்களுமான {அறப்மபாரில் நாட்டம்
சகாண்டேர்களுமான} பாஞ் ாலர்களும், பாண்டேர்களும், கமணகளால்
பீடிக்கப்பட்டாலும் கூட, துமராணமரத் தேிர்க்காதிருந்தனர் {துமராணமர
ேிடேில்மல}. அப்மபாது, ினத்தால் தூண்டப்பட்ட துமராணர்,
நூற்றுக்கணக்கான கமணகமள ஏேி, ம திகள், பாஞ் ாலர்கள் மற்றும்
பாண்டேர்களுக்கு மத்தியில் ஒரு சபரும் அைிமே உண்டாக்கினார். ஓ!
ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, அேரது நாசணாலியும், அேரது உள்ளங்மக
தட்டல் ஒலிகளும் அமனத்துப் பக்கங்களிலும் மகட்கப்பட்டன. இடியின்
முைக்கத்திற்கு ஒப்பாக இருந்த அமே அமனேரின் இதயங்கமளயும்
அச் த்தால் பீடித்தன.

அமதமேமளயில், சபரும் எண்ணிக்மகயிலான சம்சப்தகர்கனள

வழ்த்திய
ீ ஜிஷ்ணு {அர்ஜுைன்}, துமராணர் எங்மக பாண்டேத்
துருப்புகமளக் கலங்கடித்துக் சகாண்டிருந்தாமரா அந்த இடத்திற்கு
ேிமரோக ேந்தான். ம் ப்தகர்கமளக் சகான்ற பல்குனன் {அர்ெுனன்},
குருதிமயமய நீராகவும், கமணகமளமய சுைல்களாகவும்
அமலகளாகவும் சகாண்ட சபரும் தடாகங்கமளக் கடந்தபடிமய அங்மக
ேந்தான். சூரியனுக்கு ஒப்பான காந்திமயக் சகாண்ட அர்ெுனனின்
அமடயாளமும், பிரகா த்தால் சுடர்ேிடுேதுமான அேனது குரங்குக்
சகாடிமய நாங்கள் கண்மடாம். யுகத்தின் முடிேில் எழும் சூரியமனப்
மபாலமே, தன் ஆயுதங்கள் எனும் கதிர்களின் மூலம் ம் ப்தகர்கள்
எனும் கடமல ேற்ற ச ய்த அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்},
பிறகு குருக்கமளயும் {சகௌரேர்கமளயும்} தகர்த்தான். உண்மமயில்,
யுகமுடிவில் ரதோன்றி அனைத்து உயிர்கனளயும் எரிக்கும் கநருப்னபப்
ரபோைரவ தன் ஆயுதங்களால் குருக்கள் அமனேமரயும் அர்ெுனன்
எரித்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 204 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆயிரக்கணக்கான கமணகளின் மூலம் அேனால் {அர்ெுனனால்}

தாக்கப்பட்ட யாமன ேரர்கள்,
ீ குதிமரேரர்கள்,
ீ மதர்ேரர்கள்
ீ ஆகிமயார்
கமலந்த மக ங்களுடன் கீ மை பூமியில் ேிழுந்தனர். அந்தக் கமண
மாரியால் அதீதமாகப் பீடிக்கப்பட்ட ிலர் துன்பக் குரமல சேளியிட்டனர்.
மேறு ிலர் சபருமுைக்கம் ச ய்தனர். பார்த்தனின் கமணகளால்
தாக்கப்பட்ட ிலமரா உயிமரயிைந்து கீ மை ேிழுந்தனர். (நல்ல
ேரர்களின்
ீ நடத்மதகமள) நிமனேில் சகாண்ட அர்ெுனன், எதிரிகளில்
கீ மை ேிழுந்த மபாராளிமயமயா, பின்ோங்குபேமரமயா
{புறமுதுகிடுபேமரமயா}, மபாரிட ேிரும்பாதேமரமயா தாக்காதிருந்தான்.
தங்கள் மதர்கமள இைந்து ஆச் ரியத்தில் நிமறந்த சகௌரேர்களில்
கிட்டத்தட்ட அமனேரும், களத்தில் இருந்து பின்ோங்கி, “ஓ” என்றும்,
“ஐமயா” என்றும் அலறிக்சகாண்டு, (பாதுகாப்புக்காகக்) கர்ணமன
அமைத்தனர்.

குருக்களால் உண்டாக்கப்பட்ட அந்த ஆரோரத்மதக் மகட்டு

{அேர்கமளப்} பாதுகாக்க ேிரும்பிய அதிரதன் மகன் (கர்ணன்),
“அஞ் ாதீர்” என்ற ோர்த்மதகமள உரக்கச் ச ால்லித் துருப்புகளுக்கு
உறுதிகூறியபடி அர்ெுனமன எதிர்சகாள்ளச் ச ன்றான். பிறகு,
பாரதர்கள் அமனேமரயும் மகிழ்ேிப்பேனும், பாரதத் மதர்ேரர்களிலும்,
ீ
ஆயுதங்கமள அறிந்மதார் அமனேரிலும் முதன்மமயானேனுமான
அேன் (கர்ணன்), ஆக்ரைய ஆயுதத்னத இருப்புக்கு அனைத்தோன்
{ேந்திரத்தோல் தூண்டிைோன்}. எனினும் அர்ெுனன், தன் கமண
மமையின் மூலமாக, சுடர்மிக்க ேில்மலயும், பிரகா மான
கமணகமளயும் சகாண்ட ேரனான
ீ ராமதயின் மகன் {கர்ணன்} ஏேிய
கமணகளின் கூட்டத்மதக் கலங்கடித்தான் [1]. அமதமபால, அதிரதனின்
மகனும் {கர்ணனும்}, உயர்ந்த க்திமயக் சகாண்ட அர்ெுனனின்
கமணகமளக் கலங்கடித்தான். இப்படி, அர்ெுனனின் ஆயுதங்கமளத்
தன் ஆயுதங்களால் தடுத்த கர்ணன், சபருமுைக்கங்கள் ச ய்தபடிமய தன்
எதிராளியின் {அர்ெுனனின்} மீ து கமணகள் பலேற்மற ஏேினான்.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இந்த ேரி, “பிரகா ிக்கும்

பாண மூகத்மத உமடயேனும், சொலிக்கும் ேில்மலக்
மகயிற்பிடித்தேனுமான அந்தக் கர்ணனுமடய
அக்மநயாஸ்திரத்மத அர்ெுனன் ேருணாஸ்திரத்தினால்
நிமலகுமலயும்படி ச ய்த பிறகு, அேனுமடய
{கர்ணனுமடய} பாணச் மூகங்கமளத் தன் பாணச்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 205 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மூகத்தால் நா ஞ்ச ய்தான்” என்றிருக்கிறது. கங்குலியில்

“கர்ணனின் அக்மநய அஸ்திரத்மத, அர்ெுனன்
ேருணாஸ்திரத்தால் கலங்கடித்தான்” என்ற ேரி இல்மல”.
அது ேிடுபட்டிருக்க மேண்டும்.

அப்மபாது, திருஷ்டத்யும்ைன், பீேன், வைினேேிக்கத்

ரதர்வரைோை
ீ சோத்யகி ஆகிரயோர் அனைவரும் கர்ணனை அணுகி,
மூன்று {மூன்று மூன்று} ரநரோை கனணகளோல் அவர்கள்
ஒவ்கவோருவரும் {கர்ணனைத்} துனளத்தைர். எனினும், ராமதயின்
மகன் {கர்ணன்}, தன் கமண மமையால் அர்ெுனனின் ஆயுதங்கமளத்
தடுத்துேிட்டு, மூன்று கூரிய கமணகளால் அந்த மூன்று ேரர்களின்
ீ
{திருஷ்டத்யும்னன், பீமன் மற்றும் ாத்யகி ஆகிமயாரின்} ேிற்கமள
அறுத்தான். தங்கள் ேிற்கள் அறுபட்ட அேர்கள் நஞ் ற்ற பாம்புகமளப்
மபாலத் சதரிந்தனர். தங்கள் தங்கள் மதர்களில் இருந்து எதிரிமய
மநாக்கி ஈட்டிகமள ே ீ ிய அேர்கள் {மூேரும்} ிங்க முைக்கமிட்டனர்.
சபரும் காந்தியும், மூர்க்கமும் சகாண்டமேயும், பாம்புகமளப் மபாலத்
சதரிந்தமேயுமான அந்தக் கடும் ஈட்டிகள், அேர்களின் ேலிய
கரங்களால் ே ீ ப்பட்டு, கர்ணனின் மதமர மநாக்கி மூர்க்கமாகச் ச ன்றன.
மூன்று மநரான கமணகளால் அந்த ஈட்டிகள் ஒவ்சோன்மறயும்
சேட்டிய அந்த ேலிமமமிக்கக் கர்ணன், அமத மநரத்தில் பார்த்தனின்
{அர்ெுனனின்} மீ தும் பல கமணகமள ேிமரந்து ஏேி உரத்த
முைக்கத்மதச் ச ய்தான்.

அப்மபாது அர்ெுனன், ஏழு கமணகளால் கர்ணமனத் துமளத்துத்

தன் கூரிய கமணகளால் பின்னேனின் {கர்ணைின்} தம்பினயக்
ககோன்றோன். இப்படிரய, ஆறு கனணகளோல் சத்ருஞ்சயனைக் ககோன்ற
போர்த்தன் {அர்ஜுைன்}, மமலும் ஒரு பல்லத்தினால், தன் மதரில் நின்று
சகாண்டிருந்த விபோடைின் தனைனய கவட்டிைோன்.
திருதராஷ்டிரர்களும், சூதனின் மகனும் {கர்ணனும்} பார்த்துக்
சகாண்டிருந்தமபாமத, எேருமடய உதேியும் இல்லாத {தனி ஒருேனான}
அர்ெுனனால் பின்னேனின் {கர்ணனின்} தம்பிகள் மூேர் [2]
சகால்லப்பட்டனர்.

[2] இருேர் சபயர்தான் குறிப்பிடப்படுகிறது. ஆனால்

பின்மபா மூேர் என்று ச ால்லப்படுகிறது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் இப்படிமய இருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 206 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அப்மபாது, இரண்டாேது கருடமனப் மபாலத் தன் மதரில் இருந்து

குதித்த பீமன், கர்ணமன ஆதரித்மதாரில் பதிமனந்து மபாராளிகமளத்
தன் ிறந்த ோளால் சகான்றான். மீ ண்டும் தன் மதரில் ஏறிக் சகாண்டு
மேறு ேில்மல எடுத்த பீேன், பத்து {10} கனணகளோல் கர்ணனையும்
ஐந்தோல் அவைது ரதரரோட்டினயயும் குதினரகனளயும் துனளத்தோன்.

திருஷ்டத்யும்னனும் ஒரு ோமளயும், பிரகா மான ஒரு

மகடயத்மதயும் எடுத்துக் சகாண்டு, சர்ேவர்ேனையும் [3], நிஷாதர்களின்
ஆட் ியாளனான பிருஹத்க்ஷத்ரனையும் சகான்றான். பிறகு, தன் மதரில்
ஏறிய அந்தப் பாஞ் ால இளேர ன் {திருஷ்டத்யும்னன்} மேறு ேில்மல
எடுத்துக் சகாண்டு எழுபத்து மூன்று {73} கமணகளால் கர்ணமனத்
துமளத்து உரக்க முைங்கினான்.

[3] மேசறாருபதிப்பிலும், மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும்

இந்தப் சபயர் ந்திரேர்மன் என்று இருக்கிறது.

இந்திரனுக்கு இமணயான சிநியின் ரபரனும் {சோத்யகியும்}, மேறு

ேில்மல எடுத்துக் சகாண்டு அறுபத்துநோன்கு {64} கனணகளோல்
சூதைின் ேகனை {கர்ணனைத்} துனளத்து ிங்கம்மபாலக் கர்ெித்தான்.
மமலும், நன்கு ஏேப்பட்ட இரண்டு கமணகளால் கர்ணனின் ேில்மல
அறுத்த அேன் { ாத்யகி}, மீ ண்டும் மூன்று கமணகளால் கர்ணனின்
கரங்கமளயும் மார்மபயும் துமளத்தான். ேன்ைன் துரிரயோதைன்,
துரரோணர் ேற்றும் கஜயத்ரதன் ஆகிரயோர், சோத்யகி எனும்
கபருங்கடைில் மூழ்கும் நினையில் இருந்த கர்ணனைக்
கோப்போற்றிைர். எண்ணிக்மகயில் நூற்றுக்கணக்கானேர்களும்,
அடிப்பதில் ாதித்தேர்களுமான உமது பமடயின் காலாட்பமட ேரர்கள்,
ீ
குதிமரகள், மதர்கள், யாமனகள் ஆகிய அமனத்தும், (தன்மனத்
தாக்குபேர்கமள) கர்ணன் அச்சுறுத்திக் சகாண்டிருந்த இடத்திற்கு
ேிமரந்தனர் [4]. பிறகு, திருஷ்டத்யும்னன், பீமன், சுபத்திமரயின் மகன்
{அபிமன்யு}, அர்ெுனன், நகுலன், காமதேன் ஆகிமயார் அந்தப் மபாரில்
ாத்யகிமயக் காக்கத் சதாடங்கினர்.

[4] மேசறாரு பதிப்பில் இந்த ேரி, “எதிரிகமள

அடிப்பேர்களான உம்மமச் ம ர்ந்த காலாட்பமடகளும்,
குதிமரகளும், மதர்களும், யாமனகளும் நூற்றுக்கணக்கான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 207 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மற்றேர்களும் பயமமடயும்படி ச ய்யப்படுகிறேர்களாகிக்

கர்ணமன மநாக்கிமய ஓடினார்கள்” என்றிருக்கிறது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில், “அடிப்பதில் ாதித்தேர்களான
நூற்றுக்கணக்கான காலாட்பமட ேரர்கள்,
ீ யாமனேரர்கள்,
ீ
மதர்ேரர்கள்
ீ அமனேரும், எதிரியின் இதயங்களில்
அச் த்மதத் தூண்டும் ேமகயில் கர்ணமனப் பாதுகாக்க
ேிமரந்தனர்” என்றிருக்கிறது. இதில் மன்மதநாததத்தரின்
பதிப்பு சதளிோக இருப்பதாகத் சதரிகிறது.

உமது பமட, எதிரியின் பமட ஆகியேற்மறச் ம ர்ந்த

ேில்லாளிகளின் அைிவுக்கான அந்தக் கடும்மபார் இப்படிமய நடந்தது.
ரபோரோளிகள் அனைவரும் தங்கள் உயினரக் குறித்த
கவனையில்ைோேல் ரபோரிட்டைர். காலாட்பமட, மதர்கள், குதிமரகள்,
யாமனகள் ஆகியன மதர்களுடனும், காலாட்பமடயுடனும் மபாரிட்டன.
மதர்ேரர்கள்,
ீ யாமனகமளாடும், காலாட்பமடேரர்கமளாடும்,
ீ
குதிமரகமளாடும், மதர்கமளாடும் மபாரிட்டனர், காலாட்பமட ேரர்கமளா
ீ
மதர்கமளாடும் யாமனகமளாடும் மபாரிட்டனர். மமலும் குதிமரகள்
குதிமரகமளாடும், யாமனகள் யாமனகமளாடும், காலாட்பமட ேரர்கள்,
ீ
காலாட்பமடேரர்கமளாடும்
ீ மபாரிடுேதும் காணப்பட்டது [5]. இப்படிமய,
மனித ஊனுண்ணிகள் மற்றும் இமறச் ியுண்ணும் ேிலங்குகளின்
மகிழ்ச் ிமய அதிகரிக்கும் ேமகயில், ஒருேமரசயாருேர் அச் மற்ற
ேமகயில் எதிர்த்த உயர் ஆன்ம மனிதர்களுக்கு இமடயில் சபரும்
குைப்பத்தால் குறிக்கப்பட்ட அந்தப் மபார் நமடசபற்றது. உண்மமயில்
அது யமனின் ஆட் ிப்பகுதியில் உள்மளார் எண்ணிக்மகமயப்
சபருக்கிற்று.

[5] மேசறாரு பதிப்பில் இந்த இரண்டு ேரிககளும்,

“காலாட்களும் மதர்களும் யாமனகளும் குதிமரகளும்,
யாமனகமளாடும், குதிமரகமளாடும், மதர்கமளாடும்,
காலாட்கமளாடும் எதிர்த்தன; மதராளிகள் யாமனகமளாடும்
காலாட்கமளாடும், குதிமரகமளாடும் எதிர்த்தார்கள். ரதங்கள்
ரதங்கமளாடும், காலாட்கள் யாமனகமளாடும், குதிமரகள்
குதிமரகமளாடும், யாமனகள் யாமனகமளாடும், மதராளிகள்
மதராளிகமளாடும், காலாட்கள் காலாட்கமளாடும்
எதிர்த்ததாகக் காணப்பட்டார்கள்” என்று இருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 208 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சபரும் எண்ணிக்மகயிலான யாமனகள், மதர்கள், காலாட்பமட

ேரர்கள்
ீ குதிமரகள் ஆகியன, மனிதர்கள், மதர்கள், குதிமரகள்,
யாமனகள் ஆகியேற்றால் அைிக்கப்பட்டன. யாமனகள் யாமனகளால்
சகால்லப்பட்டன, மதர் ேரர்கள்,
ீ உயர்த்தப்பட்ட ஆயுதங்கமளக் சகாண்ட
மதர்ேரர்களாலும்,
ீ குதிமரகள் குதிமரகளாலும், சபரும்
எண்ணிக்மகயிலான காலாட்பமடேரர்களாலும்
ீ சகால்லப்பட்டனர்.
யாமனகள் மதர்களாலும், சபரும் குதிமரகள் சபரும் யாமனகளாலும்,
மனிதர்கள் குதிமரகளாலும், குதிமரகள் மதர்ேரர்களில்
ீ
முதன்மமயாமனாராலும் சகால்லப்பட்டன. நாக்குகள் சேளிமய
தள்ளியபடியும், பற்களும், கண்களும் தங்கள் இடங்களில் இருந்து
சபயர்ந்த நிமலயிலும், கே ங்களும், ஆபரணங்களும் தூ ியாக
நசுக்கப்பட்ட நிமலயிலும் சகால்லப்பட்ட உயிரினங்கள் கீ மை களத்தில்
ேிழுந்தன. மமலும், பயங்கர முகத்மதாற்றம் சகாண்ட ிலர், பல்மேறு
ிறந்த ஆயுதங்கமளக் சகாண்ட மேறு ிலரால் தாக்கபட்டும், பூமியில்
ே ீ ப்பட்டும், குதிமரகள் மற்றும் யாமனகளின் மிதியால் பூமியில்
அழுத்தப்பட்டும், கனமான மதர்கள் மற்றும் மதர்ச் க்கரங்களால்
ிமதக்கப்பட்டும் ித்திரேமதமய அமடந்தனர்.

இமரமதடும் ேிலங்குகள், இமறச் ியுண்ணும் பறமேகள், மனித

ஊணுண்ணிகள் ஆகிமயாருக்கு மகிழ்ேமதத் தரும் அந்தக் கடும்
மபரைிவு நடந்து சகாண்டிருந்த மபாது, மகாபத்தால் நிமறந்த
ேலிமமமிக்கப் மபாராளிகள், தங்கள் க்தி அமனத்மதயும்
சேளிப்படுத்தியபடியும், ஒருேமரசயாருேர் சகான்றபடியும் களசமங்கும்
திரிந்தனர். பிறகு, அந்த இரண்டு பமடகளும் பிளக்கப்பட்டுச்
ிமதக்கப்பட்டதும், குருதியில் நமனந்த மபார்ேரர்கள்
ீ
ஒருேமரசயாருேர் பார்த்துக் சகாண்டனர். ரேற்கு {அஸ்த}
ேனைகளில் உள்ள தன் அனறகளுக்குச் சூரியன் கசன்ற அமத
மேமளயில், ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப் பமடகள் இரண்டும்
தங்களுக்குரிய பா மறகளில் ஓய சமதுோகச் ச ன்றனர்” {என்றான்
ஞ் யன்}.

பைிகரண்டோம் நோள் ரபோர் முற்றிற்று

சம்சப்தகவத பர்வம் முற்றிற்று

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 209 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ரதவர்கரள ஊடுருவ முடியோத வியூகம்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 031

Impenetrable array to the very gods! | Drona-Parva-Section-031 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 01)

பதிவின் சுருக்கம்: பைிகரண்டோம் நோனள ரதோற்றதோகக் கருதிய ககௌரவ

வரர்கள்;
ீ எரிச்சலும் ரகோபமும் ககோண்ட துரிரயோதைன் துரரோணரிடம் ரபசியது;
போண்டவர்களின் வரர்களில்
ீ முதன்னேயோை ஒருவனரக் ககோல்வதோகத்
துரிரயோதைைிடம் சூளுனரத்த துரரோணர்; பதிமூன்றோம் நோள் ரபோரில் சக்கர
வியூகம் அனேத்த துரரோணர்; நோளின் இறுதியில் அபிேன்யு
ககோல்ைப்பட்டதோகத் திருதரோஷ்டிரைிடம் கசோல்லும் சஞ்சயன்; திருதரோஷ்டிரன்
அனடந்த துயரம்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "முதலில் அளேிலா

ஆற்றல் சகாண்ட அர்ஜுைைோல் {தாங்கள்} பிளக்கப்பட்டதாலும்,
யுதிஷ்டிரன் நன்கு பாதுகாக்கப்பட்டதால், துரரோணர் கசய்திருந்த சபதம்
ரதோல்வி அனடந்த கோரணத்தோலும் உமது ேரர்கள்
ீ
மதாற்கடிக்கப்பட்டதாகமே கருதப்பட்டனர். புழுதி படிந்தும் பிளந்திருந்த
கே ங்களுடனுமிருந்த அேர்கள் அமனேரும் சுற்றிலும் தங்கள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 210 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கண்கமள ஆேலாகச் சுைலேிட்டனர். உறுதியான இலக்மகக் சகாண்ட

தங்கள் எதிரிகளால் ேழ்த்தப்பட்டு,
ீ மபாரில் அேர்களால் {எதிரிகளால்}
அேமதிக்கப்பட்ட அேர்கள் {சகௌரே ேரர்கள்},
ீ துமராணரின் ம்மதத்தின்
மபரில் களத்தில் இருந்து திரும்பினர். அப்படித் திரும்பிக்
சகாண்டிருக்மகயில், உயிர்களமனத்தும் பல்குனனின் {அர்ெுனனின்}
எண்ணற்ற தகுதிகமளப் புகழ்ேமதயும், அமனேரும் அர்ெுனனிடம்
மக ேன் {கிருஷ்ணன்} சகாண்ட நட்மபப் மபசுேமதயும் அேர்கள்
மகட்டனர். ம்பேங்களின் மகார்மேமய நிமனவு கூர்ந்த அேர்கள்,
ாபத்தில் ேழ்ந்த
ீ மனிதமரப் மபால முற்றான அமமதி சகாண்டு அந்த
இரமேக் கைித்தனர் [1].

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இந்த ேரி, "பிராணிகள்

பல்குனனுமடய அளேற்ற குணங்கமளப் புகைவும்,
அேனிடத்திலிருக்கின்ற கிருஷ்ணனுமடய மந மானது
ச ால்லப்படவும், உம்மமச் ம ர்ந்தேர்க் எல்மலாரும்
(பிரம்மஹத்தி முதலான மதாஷத்தினால்)
நிந்திக்கப்பட்டேர்கள் மபாலத் தியானத்தில்
ஊமமத்தன்மமமய அமடந்தார்கள்” என்றிருக்கிறது.

அடுத்த நாள் காமலயில், துரிமயாதனன், தங்கள் எதிரியின்

ச ைிப்மபக் கண்டு இதய உற் ாகத்மதப் சபரிதும் இைந்து, எரிச் லாலும்,
மகாபத்தாலும் இந்த ோர்த்மதகமளத் துமராணரிடம் ச ான்னான்.
மபச் ில் திறமமயுள்ள அந்த மன்னன் {துரிமயாதனன்}, எதிரி அமடந்த
சேற்றிமய எண்ணி ினத்தால் நிமறந்து, துருப்புகள் அமனத்தும்
மகட்டுக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான், "ஓ!
மறுபிறப்பாளர்களில் முதன்மமயானேமர {பிராமமணாத்தமமர}, உம்மால்
அைிக்கப்பட மேண்டிய மனிதர்களால் இன்று நீர் எங்கமளத்
தாழ்த்திேிட்டீர் {கீ ைான நிமலக்குக் சகாண்டுேந்து ேிட்டீர்} என்பதில்
ஐயமில்மல. அனடயத்தக்க தூரத்தில் யுதிஷ்டிரனைக்
ககோண்டிருந்தும், இன்று அவனை நீ ர் பிடிக்கவில்னை. மபாரில்
உம்மால் பிடிக்கத்தக்க அந்த எதிரி, உமது பார்மேயில் ஒரு முமற
பட்டாமல, மதேர்களாமலமய உதேப்பட்டு, பாண்டேர்களால்
பாதுகாக்கப்பட்டாலும் கூட அேன் உம்மிடம் இருந்து தப்புேது
இயலாமத. மனம் நிமறந்திருந்த நீர் எனக்கு ஒரு ேரத்மத அளித்தீர்;
எனினும், இப்மபாமதா அதன் படி ச யல்படாமலிருக்கிறீர். (உம்மமப்
மபான்ற) உன்னதர்கள், தங்களிடம் அர்ப்பணிப்புக் சகாண்ட ஒருேனின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 211 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நம்பிக்மககமள ஒருமபாதும் சபாய்யாக்குேதில்மல" என்றான்

{துரிமயாதனன்}.

துரிமயாதனனால் இப்படிச் ச ால்லப்பட்ட அந்தப் பரத்ோெர் மகன்

{துமராணர்} நாணிக் குறுகினார். மன்னனிடம் {துரிரயோதைைிடம்} அவர்
{துரரோணர்}, "என்மன நீ இப்படி நிமனப்பது உனக்குத் தகாது. உனக்கு
ஏற்புமடயமதச் ாதிக்கமே நான் எப்மபாதும் முயல்கிமறன். கிரீடம்
தரித்தேனால் (அர்ெுனனால்) பாதுகாக்கப்படும் பமடமயத் மதேர்கள்,
அசுரர்கள், கந்தர்ேர்கள், யக்ஷர்கள், நாகர்கள், ராட் ர்கள் ஆகிமயாருடன்
கூடிய மூன்று உலகங்களாலும் ேழ்த்த
ீ இயலாது. அண்டத்மத
உண்டாக்கிய மகாேிந்தன் எங்கிருக்கிறாமனா, அர்ெுனன் தமலேனாக
எங்கிருக்கிறாமனா, அங்மக முக்கண் மகாமதேமனத் தேிர மேறு
எேனுமடய பலம் ச ல்லுபடியாகும்? ஓ! ஐயா {துரிமயாதனா}, நான்
இஃமத இன்று உனக்கு உண்மமயாகமே ச ால்கிமறன், இது
மேறுேமகயிலாகாது.

இன்று நான், பாண்டே ேரர்களில்

ீ முதன்மமயான ஒரு
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரமனக்
ீ சகால்மேன். இன்று நான், மதேர்களாலும்
ஊடுருேமுடியாத ஒரு ேியூகத்மத அமமப்மபன். எனினும், ஓ! மன்னா
{துரிமயாதனா}, எவ்ேைிகளிலாேது அர்ஜுைனை களத்திைிருந்து
{கவளிரய} ககோண்டு கசல்வோயோக. அேன் அறியாதமதா, மபாரில்
அமடயமுடியாதமதா யாசதான்றும் இல்மல. {உலகத்தாரால்} மபாமரக்
குறித்து {இதுேமர} அறியப்பட்ட அமனத்மதயும் அேன் பல்மேறு
இடங்களில் இருந்து அமடந்திருக்கிறான்" என்றார் {துமராணர்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், "துமராணர்

இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன பிறகு, மீ ண்டும் மபாரிடுேதற்காக
அர்ெுனமனச் ோலுக்கமைத்த ம் ப்தகர்கள், களத்தின் சதன் பகுதிக்கு
அேமன {அர்ெுனமனக்} சகாண்டு ச ன்றனர். பிறகு, எப்மபாதும்
பார்க்கப்படாத, மகள்ேிப்படாத ேமகயில் அர்ெுனனுக்கும், அேனுமடய
எதிரிகளுக்கும் { ம் ப்தகர்களுக்கும்} இமடயிலான அந்த மமாதல்
இருந்தது.

மறுபுறம், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, துமராணர் அமமத்த

ேியூகமானது பிரகா ிப்பதாகத் சதரிந்தது. உண்மமயில், உச் ிமய
அமடந்து, (கீ ைிருக்கும் அமனத்மதயும்) எரிக்கும் சூரியமனப் மபால

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 212 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அந்த ேியூகமானது பார்க்கப்பட முடியாததாக இருந்தது. ஓ! பாரதமர

{திருதராஷ்டிரமர}, அபிேன்யு, தன் தந்மதயுமடய மூத்த அண்ணனின்
{யுதிஷ்டிரனின்} உத்தரேின் மபரில், ரபோரில் ஊடுருவ முடியோத அந்தச்
சக்கர வியூகத்தின் பை இடங்கனளத் துனளத்தோன். மிகக் கடினமான
அருஞ்ச யல்கமளச் ச ய்து, ஆயிரக்கணக்கோை வரர்கனளக்
ீ ககோன்ற
அவன் {அபிேன்யு}, (இறுதியில்) ஒன்று ரசர்ந்திருந்த ஆறு வரர்களோல்
ீ
{ஒரர ரநரத்தில்} எதிர்க்கப்பட்டோன். ஓ! பூமியின் தமலோ, ஓ!
எதிரிகமளத் தண்டிப்பேமர {திருதராஷ்டிரமர} இறுதியாக அந்தச்
சுபத்தினரயின் ேகன் {அபிேன்யு}, துச்சோசைன் ேகைிடம் [2] பைியோகி
தன் உயினர விட்டோன். இதனால் நாங்கள் சபரும் மகிழ்ச் ியில்
நிமறந்மதாம், பாண்டேர்கமளா சபரும் துன்பத்தில் நிமறந்தனர்.
சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு} சகால்லப்பட்ட பிறகு, நம் துருப்புகள்
இரவு ஓய்வுக்காகப் பின்ோங்கப்பட்டன {திரும்ப அமைக்கப்பட்டன} "
{என்றான் ஞ் யன்} [3].

[2] இேன் சபயர் துர்மா னன் durmashana என்று

ேமலத்தளங்கள் பலேற்றில் காணப்படுகிறது.

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இதன் பிறகு இன்னும் அதிகமானமே

இருக்கின்றன, அமே பின்ேருமாறு, "அப்மபாது,
ெனமமெயன், "மபாரில் ேிடாமுயற் ியுமடயேர்களும்,
ச யல்களாமல ிரமங்கமளத் சதரிேிப்பேர்களும்,
கிருஷ்ணமனாடு கூடியேர்களுமான பாண்டேர்கள்
அமனேரும் மதேர்களாலும் அணுக முடியாதேர்கள் ஆேர்.
அடிக்கடி சதாடர்ச் ியான உத்தம காரியங்களாலும்,
புத்தியினாலும், சுபாேத்தினாலும், கீ ர்த்தியினாலும்,
ஐசுேரியத்தினாலும், கிருஷ்ணனுக்கு நிகரான ஒரு மனிதன்
உண்டானதுமில்மல; உண்டாகப் மபாேதுமில்மல. மன்னன்
யுதிஷ்டிரன், த்யம், தர்மம், தேம், தானம், பிராம்மணப்
பூமெ முதலான குணங்களாமல மதகத்துடமன ச ார்க்கம்
அமடந்தானாம். ஊைிக்காலத்து அந்தகன், கீ ர்த்தியுமடய
ெமதக்னி மகனான பரசுராமர், யுத்த அரங்கத்தில் நிற்கின்ற
பீமம னன் ஆகிய மூேரும் மானர்களாகச்
ச ால்லப்படுகிறார்கள். பிரதிஜ்மஞ ச ய்த காரியத்மத
நிமறமேற்றுேதில் ாமர்த்தியமுள்ளேனும், ரணகளத்தில்
காண்டீேத்மத ேில்லாகக் சகாண்டேனுமான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 213 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பார்த்தனுக்குச் {அர்ெுனனுக்குச்} மமான உேமமமய

இப்புேியில் அறிகிமறனில்மல. நகுலனிடத்தில் அதிகமாகக்
குருபக்தி, ச ய்யப்பட்டமதயும், ச ய்யத்தக்கமதயும்
சேளியிடாமலிருத்தல், ேணக்கம், மன அடக்கம்,
ச ௌந்தரியம், ேல்லமம ஆகிய ஆறும் நிமலசபற்றிருந்தன.
ேரனான
ீ கமதேன் கல்ேி, இனிமம, காம்பீர்யம், மதரியம்,
ரூபம், பராக்கிரமம் இமேகளால் அசுேினி மதேமதகளுக்கு
ஒப்பானேனாோன். கிருஷ்ணனிடத்திலும்,
பாண்டேர்களிடத்திலும் அதிகமான எந்தக்
குணங்களுண்மடா மங்களகரங்களான அந்தக் குணங்கள்
அபிமன்யு ஒருேனிடத்தில் இருக்கின்றமேயாகக்
காணப்பட்டனோம். பிராம்மமணாத்தமமர,
ேல்லமமயினால் யுதிஷ்டிரனுக்கும், ஒழுக்கத்தினால்
கிருஷ்ணனுக்கும், ச ய்மகயினால் பயங்கரச்
ச ய்மகயுமடய பீமம னனுக்கும், ேடிேத்தினால்
மங்களகரமான பராக்கிரமத்தினால் தனஞ் யனுக்கும்,
ேணக்கத்தில் கமதேனுக்கும் நகலனுக்கும்
ஒப்பாயிருக்கின்றேனும், பமகேர்களால்
மதால்ேியமடேிக்கத்தகாதேனும், சுபத்திமரயின்
மகனுமாகிய {என் பாட்டன்} அபிமன்யுமேப் பற்றிய
ேிருத்தாந்தத்மத நான் முழுதும் மகட்க ேிரும்புகிமறன்.
அேன் மபாரில் எவ்ோறு சகால்லப்பட்டான்?" என்று ேினே,
மே ம்பாயனர் ச ால்லத் சதாடங்கினார். "சபரும் மன்னா
{ெனமமெயா}, திருதராஷ்டிர மன்னன், அபிமன்யு
சகால்லப்பட்டமதக் மகட்டுச் ஞ் யமனக் குறித்து
(அபிமன்யுேின் ேிருத்தாந்தத்மத) ேிஸ்தாரமாக
ேினேினான்" என்று மே ம்பாயனர் ச ான்ன பிறகு
கங்குலியில் உள்ளது மபாலமே பின்ேரும் ம்பேங்கள்
சதாடர்கின்றன. மமற்ச ான்ன ச ய்திகள் கங்குலி மற்றும்
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்புகளில் இல்மல. ஆனால்
கிட்டத்தட்ட இமத சபாருமளக் சகாண்ட ேிேரிப்மப
ஞ் யன் ச ால்ேதாக அடுத்த பகுதியில் {துமராண பர்ேம்
பகுதி 32ல்} ேருகிறது.

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, "ஓ! ஞ் யா, இளமமமய

அமடயாதேனும், மனிதர்களில் ிங்கத்தின் {அர்ெுனனின்} மகனுமான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 214 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேன் (அபிேன்யு) ககோல்ைப்பட்டனதக் ரகட்டு என் இதயம் தூள்

தூளோக கநோறுங்குகிறது. உண்மமயில், ஆட் ி உரிமமமய ேிரும்பும்
துணிச் ல்மிக்க மனிதர்கள், மனவுறுத்தல் ஏதுமின்றி ஒரு குைந்மதயின்
மீ து ஆயுதங்கமள ஏேத்தக்க ேமகயில் ட்டம் இயற்றுபேர்களால்
{தர்மகர்த்தாக்களால்} ஏற்படுத்தப்பட்ட க்ஷத்திரியர்களின் கடமமகள்
சகாடூரமானமேமய. ஓ! கேல்கணன் மமந்தா { ஞ் யா}, ஆடம்பரமாக
ேளர்க்கப்பட்டிருந்தாலும் அச் மற்ற ேமகயில் களத்தில் திரிந்த அந்தக்
குைந்மதமய {அபிமன்யுமே}, ஆயுதங்களில் ாதித்தேர்களான
இத்தமன பல ேரர்கள்
ீ ம ர்ந்து எவ்ோறு சகான்றார்கள் என்பமத
எனக்குச் ச ால்ோயாக. ஓ! ஞ் யா, மபாரில் நம் மதர் அணிேகுப்பினுள்
ஊடுருேிய அளேிலா க்தி சகாண்ட சுபத்திமரயின் மகனிடம்
{அபிமன்யுேிடம்} நம் ேரர்கள்
ீ எவ்ோறு நடந்து சகாண்டனர் என்பமத
எனக்குச் ச ால்ோயாக" என்றான் {திருதராஷ்டிரன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, நீர் என்னிடம் மகட்கும் சுபத்திமர மகனின்
{அபிமன்யுேின்} படுசகாமலமய {ேதத்மத} ேிரிோகச் ச ால்கிமறன், ஓ!
ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, கேனமாகக் மகட்பீராக. நம்
பமடயணிகளுக்குள் ஊடுருேிய அந்த இமளஞன் {அபிமன்யு}, தன்
ஆயுதங்களுடன் எவ்ோறு ேிமளயாடினான் என்பமதயும், சேற்றி
சபறும் நம்பிக்மகயால் ஈர்க்கப்பட்ட நமது பமடயின் தடுக்கப்பட
முடியாத ேரர்கள்
ீ அமனேரும் அேனால் {அபின்யுோல்} எவ்ோறு
பீடிக்கப்பட்டனர் என்பமதயும் இப்மபாது நான் உமக்குச் ச ால்கிமறன்.
ச டிகள், மூலிமககள், மரங்கள் ஆகியன நிமறந்த காட்டில், {காட்டுத்}
தீயால் அமனத்துப் பக்கங்களிலும் சூைப்பட்ட காட்டுோ ிகள்
அமனேமரயும்மபால, உமது பமடயின் ேரர்கள்
ீ அமனேரும்
அச் த்தால் நிமறந்தனர்" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 215 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சக்கர வியூகம்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 032

The Circular array! | Drona-Parva-Section-032 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 02)

பதிவின் சுருக்கம்: போண்டவர்கள் ஒவ்கவோருவரின் தகுதிகனளயும்,

கிருஷ்ணைின் கபருனேனயயும் எடுத்துச் கசோல்லும் சஞ்சயன்; துரரோணர்
அனேத்த சக்கர {பத்ே} வியூகம்; அந்த வியூகத்தில் ககௌரவ வரர்கள்
ீ
ஒவ்கவோருவரும் நின்ற நினைகனளக் குறித்த வர்ணனை...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "மபாரில்
கடுஞ்ச யல்கமளச் ச ய்பேர்களும்,
கமளப்பமனத்துக்கும்
மமம்பட்டேர்களும், ாதமனகளால்
தங்கமள நிரூபித்துக்
சகாள்பேர்களுமான போண்டுவின்
ேகன்கள் {போண்டவர்கள்} ஐவரும்,
கிருஷ்ணனுடன் கூடி ரதவர்களோலும்
தடுக்கப்பட முடியோதவர்களோக
இருக்கின்றைர்.

நீதி, ச யல்கள், பரம்பமர, நுண்ணறிவு {புத்திக்கூர்மம},

ாதமனகள், புகழ், ச ைிப்பு ஆகியேற்றில் யுதிஷ்டிரனைப் ரபோன்ற
ரவகறோரு ேைிதன் இருந்ததில்னை, இைி இருக்கப்ரபோவதுேில்னை.
உண்மமக்கும் { த்தியத்துக்கும்}, நீதிக்கும் அர்ப்பணிப்புடன், ஆம கமளக்
கட்டுப்பாட்டின் கீ ழ் சகாண்ட மன்னன் யுதிஷ்டிரன், பிராமணர்கமள
ேைிபடுேதன் ேிமளோலும், அது மபான்ற இயல்புமடய பிற
அறங்களாலும் { ிறப்பு குணங்களாலும்} எப்மபாதும் ச ார்க்கத்தில்
இன்புறுகிறான்.

யுக முடிேின் {ஊைிக்காலத்து} அந்தகன், ஜேதக்ைியின் வரீ ேகன்

(ரோேர்) {பரசுரோேர்}, தன் மதரிலுள்ள பீேரசைன் ஆகிய மூேரும் ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, இமணயானேர்களாகமே
ச ால்லப்படுகின்றனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 216 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபாரில் தன் உறுதிசமாைிகமள எப்மபாதும் அமடயும்

காண்டீேதாரியான பார்த்தனுக்கு {அர்ஜுைனுக்கு} பூமியில் ரியான
இமண {ஒப்புேமம} ஒன்மறயும் நான் காணேில்மல.

மமன்மமயானேர்களிடம் மதிப்பு {குருபக்தி}, ஆமலா மனகமள

சேளியிடாமம, பணிவு, சுயக்கட்டுப்பாடு, சமய்ந்நலம் {மமனியைகு},
துணிச் ல் ஆகிய ஆறும் எப்மபாதும் நகுைைிடம் இருக்கின்றன.

ாத்திரங்களில் அறிவு, ஈர்க்கும் தன்மம {இனிமம}, பண்பில்

இனிமம {கம்பீரம்}, நீதி, ஆற்றல் ஆகிேற்றில் அசுேினிகளுக்மக
இமணயானேனாக ேரீ சகோரதவன் இருக்கிறான்.

கிருஷ்ணைிடமும், போண்டவர்களிடம் உள்ள உன்ைதக்

குணங்கள் அனைத்தின் கூட்டும் அபிேன்யுவிடம் ேட்டுரே
கோணப்படுகிறது. உறுதியில் யுதிஷ்டிரனுக்கு இமணயானேனாக,
நடத்மதயில் கிருஷ்ணனுக்கும், ாதமனகளில் பயங்கரச் ச யல் புரியும்
பீமம னனுக்கும் இமணயானேனாக இருந்த அேன் {அபிமன்யு}, மமனி
அைகு, ஆற்றல், ாத்திர அறிவு ஆகியேற்றில் தனஞ் யனுக்கு
{அர்ெுனனுக்கு} இமணயானேனாக இருந்தான். பணிேிமலா, அேன்
காமதேன் மற்றும் நகுலனுக்கு இமணயானேனாக இருந்தான்”
என்றான் { ஞ் யன்} [1].

[1] மமற்கண்ட ேர்ணமன முழுேதும் மேசறாரு பதிப்பில்

ெனமமெயன் ோயிலாக மே ம்பாயனருக்குச்
ச ால்லப்பட்டதாகச் ச ன்ற பகுதியின் {துமராண பர்ேம்
பகுதி 31ன்} [3]ம் அடிக்குறிப்பில் குறிப்பிட்டிருக்கிமறாம்.
இங்மக ஞ் யமன அேற்மறச் ச ால்ேதாக ேருகிறது.

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, “ஓ! சூதா { ஞ் யா}, சேல்லப்பட

முடியாத சுபத்திமரயின் மகன் அபிமன்யு மபார்க்களத்தில் எவ்ோறு
சகால்லப்பட்டான் என்பமத ேிரிோகக் மகட்க ேிரும்புகிமறன்” என்றான்.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, உறுதியுடனிருப்பீராக. தாங்க முடியாத உமது
ம ாகத்மதத் தாங்கிக் சகாள்ேராக.
ீ உமது ச ாந்தங்களின்
சபரும்படுசகாமலகமளக் குறித்து உம்மிடம் நான் ச ால்லப் மபாகிமறன்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 217 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, ஆ ான் {துமராணர்} சபரும் க்கர

ேியூகத்மத [2] அமமத்தார். அதில் க்ரனுக்கு {இந்திரனுக்கு} இமணயான
(நமது தரப்பின்) மன்னர்கள் அமனேரும் நிறுத்தப்பட்டனர். சூரியப்
பிரகா த்மதக் சகாண்ட இளேர ர்கள் அமனேரும் {அந்த ேியூகத்தின்}
நுமைோயிலிமலமய நிறுத்தப்பட்டனர் [3]. (ஒருேமராசடாருேர் ம ர்ந்து
நிற்மபாம் என்று) அேர்கள் அமனேரும் உறுதி சமாைிகமள
ஏற்றிருந்தனர். தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட சகாடிமரங்கமள
அேர்கள் அமனேரும் சகாண்டிருந்தனர். ிேப்பு ஆமடகமளயும்,
ிேப்பு ஆபரணங்கமளயும் அேர்கள் அமனேரும் அணிந்திருந்தனர்.
ிேப்பு சகாடிகமளயும் அேர்கள் அமனேரும் சகாண்டிருந்தனர், மமலும்
தங்க மாமலகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டு, ந்தனக் குைம்மபயும்,
நறுமணமிக்க மேறு மதலங்கமளயும் {காரகில் ாந்துகமளயும்} பூ ிக்
சகாண்டு பூமாமல அணிந்தேர்களாக அேர்கள் அமனேரும் இருந்தனர்.
மபாரிட ேிரும்பிய அேர்கள் ஒமர அமமப்பாகச் ச யல்பட்டு, அர்ெுனன்
மகமன {அபிமன்யுமே} மநாக்கி ேிமரந்தனர். உறுதியான
ேில்லாளிகளான அேர்கள் அமனேரும் எண்ணிக்மகயில் பத்தாயிரம்
மபராக இருந்தனர். இன்பத்திலும் துன்பத்திலும் ஒருேமராசடாருேர்
இரக்கம் சகாண்டு, ேரச்ச
ீ யல்களில் ஒருேமராசடாருேர் மபாட்டி
மபாட்டுக்சகாண்டு, ஒருேமரசயாருேர் ேிஞ் ேிரும்பி,
ஒருேருக்சகாருேர் நன்மம ச ய்யத் தங்கமள அர்ப்பணித்துக் சகாண்ட
அேர்கள் அமனேரும் உமது அைகிய மபரன் ைக்ஷ்ேணனைத்
{துரிமயாதனன் மகமனத்} தமலமமயில் சகாண்டு மபாரிடச் ச ன்றனர்.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இது பத்ம ேியூகம் என்று

ச ால்லப்படுகிறது. “எக் கரமும் பமட சகாண்டு எழு
ம மனமய, எயில்கள் ேமளப்பனமபால், க்கரயூகம்
ேகுத்து இரதத்திமட யம் உற நின்றனமன” ேில்லிபாரதம்
3:41:4. அமதமபால ேில்லி பாரத்தில் பாண்டேர்கள் மகர
ேியூகம் ேகுத்ததாகவும் ச ால்லப்பட்டுள்ளது, “ேரு
பமடதன்மன நிறுத்தி ேிதம்பட, மகரேியூகம் ேகுத்து, ஒரு
பகல் யூகமும் இப் பகலுக்கு இனி ஒப்பு அல என்றிடமே,
குருபதியும் திருமாலும் மதிக்க அணிந்து, அடு மகாள்
அரிமபால், துருபதன் மமந்தனும் நின்றனன், அந்தரத்
துந்துபிமீ து எைமே” ேில்லிபாரதம் 3:41:6. இந்தக் குறிப்புக்
கங்குலியில் இல்மல.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 218 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இந்தப் பத்தியில் உள்ள இந்தப் பகுதி

மேறு மாதிரியாக இருக்கிறது, அது பின்ேருமாறு,
“மகாராெமர, ஆ ாரியரால் (அந்த ரணகளத்தில்)
பத்மவ்யூஹம் அமமக்கப்பட்டது. அந்தப் பத்ம ேியூகத்தில்
மன்னர்கள் அமனேரும் தாமமரப் பூமேப் மபாலவும்,
அர ேர்க்கத்மதச் ம ர்ந்த மகன்கள் தாதுக்கள் மபாலவும்
அமமக்கப்பட்டனர். அந்தப் பத்மேியூகத்துக்குத்
துரிமயாதனன் கர்ணிமக {தாமமரப்பூேில் இருக்கும் காயின்}
ஸ்தானத்தில் நிற்பேனானான்.

ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, துரிரயோதைன் தன் பமடகளுக்கு

மத்தியில் நின்றிருந்தான். அந்த மன்னன் {துரிமயாதனன்},
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களான
ீ கர்ணன், துச்சோசைன், கிருபர்
ஆகிமயாரால் சூைப்பட்டுத் தன் தமலக்கு மமல் உயர்த்திப் பிடிக்கப்பட்ட
குமடமயக் சகாண்டிருந்தான். காட்சடருதின் ோலால் { ாமரம்}
ே ீ ப்பட்ட அேன் {துரிமயாதனன்} மதேர்களின் தமலேமனப்
{இந்திரமனப்} மபாலப் பிரகா ித்தான்.

அந்தப் பமடயின் தமலமமயில் இருந்த பமடத்தமலேரான

துரரோணர் உதயசூரியமனப் மபாலத் சதரிந்தார். அங்மக சபரும் மமனி
அைமகக் சகாண்ட ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {கஜயத்ரதன்} மமருேின்
முகட்மடப் மபால அம யாதேனாக நின்றான். அஸ்வத்தோேைின்
தமலமமயில் நின்றேர்களும், மதேர்களுக்கு ஒப்பானேர்களுமான
உமது மகன்கள் முப்பது {30} மபர், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனுமடய {செயத்ரதனின்} பக்கத்தில் நின்றனர்.
பிறகு, செயத்ரதனின் ேிலாப்புறத்தில், சூதாடியான கோந்தோர
ஆட்சியோளன் (சகுைி), சல்ைியன் மற்றும் பூரிஸ்ரவஸ் ஆகிய
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ நின்றனர். பிறகு, உமது பமடேரர்களுக்கும்,
ீ
எதிரிகளுமடயேர்களுக்கும் இமடயில் கடுமமயானதும், மயிர்
ிலிர்ப்மப ஏற்படுத்துேதுமான மபார் சதாடங்கியது. மரணத்மதமய
இலக்காகக் சகாண்டு இரு தரப்பும் மபாரிட்டன” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 219 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

வியூகத்னதப் பிளப்போய் அபிேன்யு!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 033

Break the array Abhimanyu! | Drona-Parva-Section-033 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 03)

பதிவின் சுருக்கம்: சக்கர வியூகத்னத எதிர்த்து வினரந்து துரரோணரோல்

பீ டிக்கப்பட்ட போண்டவப் பனட; அந்த வியூகத்னதப் பிளக்குேோறு அபிேன்யுனவ
ஏவிய யுதிஷ்டிரன்; வியூகத்னத விட்டு கவளிரய வரத்கதரியோது என்ற
அபிேன்யு; யுதிஷ்டிரனும், பீ ேனும் கூறிய உறுதிகேோைிகள்; துரரோணரின்
பனடனய ரநோக்கி வினரந்த அபிேன்யு...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "பிறகு, பரத்வோஜர்
ேகைோல் {துரரோணரோல்}
பாதுகாக்கப்பட்ட அந்த சேல்லப்பட
முடியாத ேியூகத்மத
{சக்கரவியூகத்னதப்} பீேரசைைின்
தமலமமயில் பார்த்தர்கள்
{பாண்டேர்கள்} அணுகினார்கள்.
சோத்யகி, ரசகிதோைன், பிருேதன் {துருபதன்} ேகைோை
திருஷ்டத்யும்ைன், சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்டகுந்திரபோஜன்,
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ துருபதன், அர்ஜுைன் ேகன் (அபிேன்யு),
{திருஷ்டத்யும்ைன் ேகன்} க்ஷத்ரதர்ேன், {மகமகய இளேர னனான} ேரீ
பிருஹத்ேத்ரன், ம திகளின் ஆட் ியாளன் திருஷ்டரகது, மாத்ரியின்
இரட்மட மகன்கள் (நகுைன் ேற்றும் சகோரதவன்), கரடோத்கசன்,
பலம்நிமறந்த {பாஞ் ால இளேர ன்} யுதோேன்யு, சேல்லப்படாத
சிகண்டி, தடுக்கப்பட முடியாத {பாஞ் ால இளேர ன்} உத்தகேௌஜஸ்,
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ விரோடன், மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட
திசரௌபதியின் மகன்கள் ஐேர், சிசுபோைைின் வரேகன்
ீ {சுரகது},
ேலிமமயும் க்தியும் சகாண்ட மகமகயர்கள், ஆயிரக்கணக்கான
ிருஞ் யர்கள் ஆகிய இேர்களும், ஆயுதங்களில் ாதித்தேர்களும்,
மபாரில் தடுக்கப்படக் கடினமானேர்களுமான இன்னும் பிறரும், மபாரிட
ேிரும்பி தங்கமளப் பின்சதாடர்மோருக்குத் தமலமமமயற்றுப்
பரத்ோெரின் மகமன {துமராணமர} எதிர்த்து ேிமரந்தனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 220 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

எனினும், பரத்ோெரின் ேரமகமனா

ீ {துமராணமரா}, அவ்ேரர்கள்
ீ
தன்னருமக ேந்ததும் அடர்த்தியான கமணகளின் மமையால் அச் மற்ற
ேமகயில் அேர்கள் அமனேமரயும் தடுத்தார். நீரின் ேலிமமமிக்க
அமலகள், ஊடுருேமுடியாத மமலமய எதிர்த்துச் ச ல்ேமதப்
மபாலமோ, சபாங்கி ேரும் கடலானது கமரகமள அணுகுேமதப்
மபாலமோ ச ன்ற அந்த ேரர்கள்
ீ துமராணரால் தடுக்கப்பட்டனர். ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, துமராணரின் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட
கமணகளால் பீடிக்கப்பட்ட பாண்டேர்கள், அேரின் முன்னிமலயில்
நிற்க முடியாதேர்களானார்கள். நாங்கள் கண்ட துமராணரின் பலமானது
மிக அற்புதமாக இருந்தது, பாஞ் ாலர்கள் மற்றும் ிருஞ் யர்கள் அேமர
{துமராணமர} அணுகுேதில் மதால்ேிமய அமடந்தனர்.

ினத்தால் முன்மனறும் துமராணமரக் கண்ட யுதிஷ்டிரன், அேரது

முன்மனற்றத்மதத் தடுக்கப் பல்மேறு ேைிகமளச் ிந்தித்தான்.
இறுதியாக, துமராணர் யாராலும் தடுப்பட முடியாதேர் என்று கருதிய
யுதிஷ்டிரன், தோங்கிக் ககோள்ள முடியோத அந்தக் கைேோை சுனேனயச்
சுபத்தினரயின் ேகன் {அபிேன்யு} ேீ து னவத்தோன். பமகேரர்கமளக்
ீ
சகால்பேனும், ோசுமதேனுக்கு {கிருஷ்ணனுக்கு} குமறயாதேனும்,
அர்ெுனனின் க்திக்கு மமம்பட்டேனுமான அபிேன்யுவிடம் ரபசிய
ேன்ைன் {யுதிஷ்டிரன்}, “ஓ! குைந்தாய் {அபிமன்யு}, (சம்சப்தகர்களிடம்
இருந்து) திரும்பி வரும் அர்ஜுைன் நம்னே நிந்திக்கோத வனகயில்
ச யல்படுோயாக. க்கரேியூகத்மதப் பிளப்பது எவ்ோறு என்பமத
நாங்கள் அறிமயாம். அவ்ேியூகத்மத நீமயா, அர்ெுனமனா,
கிருஷ்ணமனா, பிரத்யும்ைரைோதோன் பிளக்க முடியும். ஓ! ேலிய
கரங்கமளக் சகாண்டேமன {அபிமன்யு}, (அந்த அருஞ்ச யமலச் ச ய்ய)
ஐந்தாேதாக மேறு எந்த மனிதனும் காணப்படேில்மல. ஓ! குைந்தாய்,
ஓ! அபிமன்யு, உனது தந்மதமாரும், உனது மாமன்மாரும், இந்தத்
துருப்புகள் அமனத்தும் உன்னிடம் இருந்து மகட்பது எதுமோ, அந்த
ேரத்மத அளிப்பமத உனக்குத் தகும். உனது ஆயுதங்கமள ேிமரோக
எடுத்துக் சகாண்டு, துமராணரின் இந்த ேியூகத்மத அைிப்பாயாக,
இல்மலசயனில், {சம்சப்தகர்களுடைோை} ரபோரில் இருந்து திரும்பி
வரும் அர்ஜுைன் நம் அனைவனரயும் நிந்திப்போன்” என்றான்
{யுதிஷ்டிரன்}.

அதற்கு அபிமன்யு, “என் தந்மதமாருக்கு சேற்றிமய ேிரும்பும்

நான், மபாரில் துமராணரால் அமமக்கப்பட்ட அந்த உறுதியான,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 221 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கடுமமயான, முதன்மமயான ேியூகத்தினுள் { க்கரேியூகத்தினுள்}

ேிமரேில் ஊடுருவுமேன். இவ்ேமக ேியூகத்மதத் { க்கரேியூகத்மதத்}
தாக்கும் (அதற்குள் ஊடுருவும்) முமற என் தந்மதயால் எனக்குக்
கற்றுத்தரப்பட்டிருக்கிறது. எனினும், {அங்மக} எவ்ேித ஆபத்தாேது
எனக்கு மநர்ந்தால், என்னால் அமத {ேியூகத்மத} ேிட்டு சேளிமய ேர
இயலாது [1]” என்றான் {அபிமன்யு}.

[1] மேசறாருபதிப்பில் “என் தந்மதயால்

ேியூகத்மதயுமடத்து நா ம் ச ய்ேதில் நான்
உபமத ிக்கப்பட்டிருக்கிமறன். ஓர் ஆபத்து மநரிடும்
காலத்தில் சேளிப்படுேதற்கு நான்
க்தியற்றேனாயிருக்கிமறன்” என்று அபிமன்யு ச ால்ேதாக
இருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில், “இவ்ேமக
ேியூகத்மத ஊடுருவும் ேைிமய என் தந்மத எனக்குக்
கற்றுக் சகாடுத்திருக்கிறார். ஆனால், அங்மக எனக்கு
ஏதாேது ஆபத்து மநருமானால், அந்த ேியூகத்திலிருந்து
சேளிமய ேர எனக்குத் சதரியாது” என்று அபிமன்யு
ச ால்ேதாக இருக்கிறது. இங்மக, மன்மதநாததத்தரின்
பதிப்பு சதளிோக இருப்பதாகத் சதரிகிறது.

யுதிஷ்டிரன் {அபிேன்யுவிடம்}, “ஓ! மபார்ேரர்களில்

ீ
முதன்மமயானேமன {அபிமன்யு} இந்த ேியூகத்மத ஒரு முமற பிளந்து,
எங்களுக்கு ேைிமய ஏற்படுத்திேிடுோயாக. நீ ச ல்லும்
பாமதயிமலமய நாங்கள் அமனேரும் உன்மனப் பின்சதாடர்ந்து
ேருமோம். மபாரில் நீ தனஞ் யனுக்கு {அர்ெுனனுக்கு}
இமணயானேனாோய். நீ உள்மள நுமைேமதக் காணும் நாங்கள்,
உன்மனப் பின்சதாடர்ந்து ேந்து, அமனத்துப் பக்கங்களில் இருந்தும்
உன்மனப் பாதுகாப்மபாம்” என்றான் {யுதிஷ்டிரன்}.

பீேன் {அபிேன்யுவிடம்}, “நானும் உன்மனப் பின்சதாடர்மேன்.

மமலும், திருஷ்டத்யும்னன், ாத்யகி, பாஞ் ாலர்கள், பிரபத்ரகர்கள்
ஆகிமயாரும் பின்சதாடர்ந்து ேருோர்கள். உன்னால் ஒரு முமற
ேியூகம் பிளக்கப்பட்ட பிறகு, மீ ண்டும் மீ ண்டும் அதற்குள் நுமைந்து,
அதனுள் இருக்கும் மபார்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயாமனாமர நாங்கள்
சகால்மோம்” என்றான் {பீமன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 222 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அபிேன்யு, “சுடர்மிகும் சநருப்புக்குள் நுமையும் மகாபம் நிமறந்த

பூச் ிமயப் மபால, துமராணரின் சேல்லப்பட முடியாத இந்த ேியூகத்மத
நான் ஊடுருவுமேன். (என் தந்மதயின் குலம் மற்றும் தாயின் குலம்
ஆகிய) இரண்டு குலங்களுக்கும் நன்மமமயத் தரும் ச யமல நான்
இன்று ச ய்மேன். என் தாய்க்கும் {சுபத்திமரக்கும்}, என்
தாய்மாமனுக்கும் {கிருஷ்ணனுக்கும்} இனிமமயானமத நான் ச ய்மேன்
[2]. உதேியற்ற {தன்னந்தனி} ிறுேனான என்னால் சதாடர்ந்து
சகால்லப்படும் சபரும் எண்ணிக்மகயிலான பமக ேரர்
ீ கூட்டங்கமள
இன்று அமனத்து உயிர்களும் காணும். இன்று என்னுடன் ரேோதி,
எவரோவது உயிருடன் தப்பிைோல், போர்த்தருக்கும் {அர்ஜுைருக்கும்},
சுபத்தினரக்கும் பிறந்தவன் எை என்னை நோன் கருத ேோட்ரடன். தனி
ஒருேனாகத் மதரில் ச ல்லும் என்னால், க்ஷத்திரிய குலத்மதப் மபாரில்
எட்டு துண்டுகளாக சேட்ட முடியாமல் மபானால் அர்ெுனனின் மகனாக
என்மன நான் கருத மாட்மடன்” என்றான் {அபிமன்யு} [3].

[2] மேசறாரு பதிப்பிலும், மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும்,

“என் தந்மதக்கும், என் மாமனுக்கும் இனிமமயானமத நான்
இன்று ச ய்மேன்” என்று இருக்கிறது.

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இந்தக் கமட ி இரு ேரிகள்,

“மபார்க்களத்தில் இப்மபாது ஒருேனாேது உயிமராடு
என்னால் ேிடப்படுோனாகில் நான் அர்ெுனரால்
உண்டுபண்ணப்பட்டேனுமல்மலன்; சுபத்திராமதேியின்
மகனுமல்மலன். நான் ஒரு மதமரால் எல்லா
க்ஷத்ரியர்களுமடய கூட்டத்மத எட்டுத் துண்டாகச்
ச ய்யாமல் மபாமேமனயாகில், நான் அர்ெுனருக்குப்
பிள்மளயல்மலன்” என்று இருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின்
பதிப்பில், “இன்று என்னுடன் மமாதி எேனும் உயிருடன்
தப்பினால், பார்த்தரால் {அர்ெுனரால்}
சபறப்பட்டேனாகமோ, சுபத்திமரக்குப் பிறந்தேனாகமோ
என்மன நான் கருதமாட்மடன். தனிசயாரு மதரில் ச ல்லும்
நான் சமாத்த க்ஷத்திரிய குலத்மதயும் மபாரில் எட்டு
துண்டுகளாக்கேில்மல என்றால், அர்ெுனரால் சபறப்பட்ட
மகனாக என்மன நான் கருதமாட்மடன்” என்று இருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 223 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

யுதிஷ்டிரன் {அபிேன்யுவிடம்}, “மனிதர்களில் புலிகளும், கடும்

ேலிமம சகாண்ட சபரும் ேில்லாளிகளும், ாத்யர்கள், ருத்திரர்கள்,
மருத்துக்கள் ஆகிமயாருக்கு ஒப்பானேர்களும், ஆற்றலில்
ேசுக்கமளமயா, அக்னிமயமயா, ஆதித்தியமனமயா மபான்றேர்களால்
பாதுகாக்கப்படும் நீ, துமராணரின் சேல்லப்பட முடியாத இந்த
ேியூகத்மதத் துமளக்கத் துணிோயாக. மமலும், ஓ! சுபத்திமரயின்
மமந்தா {அபிமன்யு}, நீ இவ்ோறு மபசுேதால் உனது பலமும்
சபருகட்டும்” என்றான் {யுதிஷ்டிரன்}.

யுதிஷ்டிரனின் இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்ட அபிமன்யு, தன்

மதமராட்டியான சுமித்திரனிடம் “துமராணரின் பமடமய மநாக்கி
ேிமரோகக் குதிமரகமளத் தூண்டுோயாக” என்று ஆமணயிட்டான்”
{என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 224 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

வியூகத்னதப் பிளந்த அபிேன்யு!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 034

Abhimanyu broke the array! | Drona-Parva-Section-034 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 04)

பதிவின் சுருக்கம்: அபிேன்யுனவப் ரபோரிட ரவண்டோம் என்று தடுத்த ரதரரோட்டி

சுேித்ரன்; துரரோணரின் தனைனேயிைோை வரர்களுடன்
ீ ரேோதிய அபிேன்யு;
துரரோணரின் கண்கணதிரிரைரய வியூகத்னதப் பிளந்த அபிேன்யு; ககௌரவப்
பனடக்குப் ரபரைினவ ஏற்படுத்திய அபிேன்யு; களத்னதவிட்டு ஓடிய ககௌரவப்
பனடயின் ரபோர்வரர்கள்...
ீ

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "புத்திக்கூர்மம

சகாண்ட யுதிஷ்டிரைின் ோர்த்மதகமளக் மகட்ட சுபத்தினரயின் ேகன்
{அபிேன்யு}, ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, துரரோணரின் ேியூகத்மத
மநாக்கித் தன் மதமராட்டிமயத் தூண்டினான். "ச ல்ேர்,
ீ ச ல்ேர்"
ீ என்று
அபிமன்யுோல் தூண்டப்பட்ட அந்தத் ரதரரோட்டி {சேித்ரன்}, அவைிடம்
{அபிேன்யுவிடம்}, "ஓ! நீண்ட ஆயுமளக் சகாண்டேமன,
பாண்டேர்களால் உன் மமல் சுமத்தப்பட்டிருக்கும் சுமமயானது மிகக்
கனமானதாகும். அஃமத உன்னால் தாங்க முடியுமா? முடியாதா?
என்பமத உறுதி ச ய்து சகாண்ட பிறமக நீ மபாரில் ஈடுபட மேண்டும்.
ஆ ான் துமராணமரா மமன்மமயான ஆயுதங்கமள ஆைப் புரிந்தேரும்,
(மபாரில்) ாதித்தேருமாோர். நீ ரயோ, கபரும் ஆடம்பரத்துடன்
வளர்க்கப்பட்டு, ரபோருக்கு பைக்கேில்ைோதவைோக இருக்கிறோய்"
என்றான் {மதமராட்டி சுமித்ரன்}.

இந்த ோர்த்மதகமளக் மகட்ட அபிமன்யு, தன் மதமராட்டியிடம்

ிரித்துக் சகாண்மட, "ஓ! மதமராட்டிமய, யார் இந்தத் துமராணர்? மமலும்,
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 225 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

க்ஷத்திரியர்களின் இந்தப் பரந்த கூட்டம்தான் என்ன? மதேர்கள்

அமனேரின் உதேிமயாடு, க்ரமன {இந்திரமன} தன் ஐராேதத்தில்
ேந்தாலும், மபாரில் நான் மமாதுமேன். நான் இந்த க்ஷத்திரியர்கள்
அமனேமரயும் குறித்துச் ிறு கேமலயும் சகாள்ளேில்மல.
பமகேரின் இந்தப் பமட என்னில் பதினாறில் ஒரு பங்குக்கும்
மமாகாது. ஓ! சூதரின் மகமன { ிமித்திரமர}, விஷ்ணுனவரய
{கிருஷ்ணனரரய} தோய்ேோேைோகவும், அண்டத்னத கவல்லும்
அர்ஜுைனர என் தந்னதயோகவும் ககோண்டு, மபாரில் ஒரு பமகேனாக
இருக்கும் என் இதயத்தில் அச் ம் நுமைய முடியாது" என்றான்.

பிறகும் அபிமன்யு, அந்தத் மதமராட்டியின் {சுமித்ரனின்}

ோர்த்மதகமள அலட் ியம் ச ய்து, பின்னேமனத் {மதமராட்டிமயத்}
தூண்டும் ேமகயில், "துரரோணனர ரநோக்கி ரவகேோகச் கசல்வரோக"
ீ
என்றான். இப்படி ஆமணயிடப்பட்ட மதமராட்டி, ிறிதும் உற் ாகமற்ற
இதயத்துடன், தங்க இமைகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த அபிமன்யுேின்
மூன்று ேயதான குதிமரகமளத் தூண்டினான். துமராணரின் பமடமய
மநாக்கி சுமித்ரனால் தூண்டப்பட்ட அந்தப் புரேிகள், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, சபரும் மேகத்துடனும், ஆற்றலுடனும்
துமராணமரமய மநாக்கி ேிமரந்தன.

(தங்கமள மநாக்கி) அவ்ேைியில் அேன் {அபிமன்யு} ேருேமதக்

கண்ட துமராணரின் தமலமமயிலான சகௌரேர்கள் அமனேரும்
அேமன எதிர்த்துச் ச ன்றனர். மமலும், பாண்டேர்களும் அேமனப்
{அபிமன்யுமேப்} பின்னால் சதாடர்ந்து ச ன்றனர். அர்ெுனனுக்கும்
மமம்பட்டேனும், தங்கக் கே ம் பூண்டேனும், மகாங்கு மரம் சபாறித்த
ிறந்த சகாடிரமரத்மதக் சகாண்டேனுமான அந்த அர்ெுனன் மகன்
{அபிமன்யு}, யாமனகளின் மந்மதமயத் தாக்கும் ிங்கக் குட்டிமயப்
மபாலப் மபாரிட ேிரும்பி, துமராணரின் தமலமமயிலான
மபார்ேரர்களுடன்
ீ அச் மற்றேமகயில் மமாதினான். மகிழ்ச் ியால்
நிமறந்த அந்தப் மபார் ேரர்கள்,
ீ அபிேன்யு தங்கள் வியூகத்னதத்
{சக்கரவியூகத்னதத்} துனளக்க முயன்ற அந்த ரவனளயில் அவனை
{அபிேன்யுனவத்} தோக்கத் கதோடங்கிைர். கங்மகயின் நீமராட்டம்
சபருங்கடலில் கலக்கும் இடத்தில் நீர்ச்சுைி காணப்படுேமதப் மபால,
அங்மக {மபார்க்களத்தில்} ஒரு கணம் சகாந்தளிப்பு உண்டானது. ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக் சகாண்டு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 226 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபாராடும் ேரர்களிமடயில்
ீ அங்மக சதாடங்கிய மபாரானது,
கடுமமயானதாகவும், பயங்கரமானதாகவும் மாறியது.

அந்தப் பயங்கரப் மபார் நடந்து சகாண்டிருக்மகயில், அந்த

அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}, துமராணர் பார்த்துக்
சகாண்டிருக்கும்மபாமத அந்த ேியூகத்மதப் { க்கரேியுகத்மதப்} பிளந்து
அதற்குள் ஊடுருேினான். பிறகு, மகிழ்ச் ியால் நிமறந்த {உமது
பமடயின்} சபரும் எண்ணிக்மகயிலான யாமனகள், குதிமரகள், மதர்கள்
மற்றும் காலாட்பமடயினர், இப்படி எதிரியின் மத்தியில் ஊடுருேி ேந்த
அந்த ேலிமமமிக்கப் மபார்ேரமன
ீ {அபிமன்யுமேச்} சூழ்ந்து சகாண்டு,
அேமனத் தாக்கத் சதாடங்கினர். பல்மேறு இம க்கருேிகளின் ஒலிகள்,
சகாக்கரிப்புகள், அக்குள் தட்டல்கள், முைக்கங்கள், கூச் ல்கள், ிம்ம
கர்ெமனகள், "நில், காத்திரு" என்ற ஒலிகள், குைப்பமான கடுங்குரல்கள்,
"மபாகாமத, நில், என்னிடம் ோ" என்ற அலறல்கள், "இேன், இமதா நான்,
பமகேன்" என்று மீ ண்டும் மீ ண்டும் ச ால்லப்பட்ட ஒலிகள்,
யாமனகளின் பிளிறல்கள், மணிகள் மற்றும் ஆபரணங்களின்
கிங்கிணிமயாம கள், சேடித்த ிரிப்புகள், குதிமரக் குளம்பு மற்றும்
மதரின் {மதர்ச் க்கரங்களின்} ட டப்சபாலிகள் ஆகியேற்றுடன் [பூமிமய
எதிசராலிக்கும்படி ச ய்து சகாண்டு], அர்ெுனன் மகமன {அபிமன்யுமே}
மநாக்கி அந்த (சகௌரேப்) மபார்ேரர்கள்
ீ ேிமரந்தனர்.

எனினும், சபரும் கர நளினமும் {லாேகமும்}, உடலின் முக்கிய

அங்கங்களின் அறிமேயும் சகாண்ட அந்த ேலிமமமிக்க ேரன்
ீ
{அபிமன்யு}, முக்கிய அங்கங்கமளத் துமளக்கேல்ல ஆயுதங்கமள
மேகமாக ஏேி, முன்மனறி ேரும் அந்தப் மபார்ேரர்கமளக்
ீ சகான்றான்.
பல்மேறு ேிதங்களிலான கூரிய கமணகளால் சகால்லப்பட்ட அந்தப்
மபார் ேரர்கள்
ீ முற்றிலும் ஆதரேற்றேர்களாகி சுடர்மிக்க சநருப்பில்
ேிழும் பூச் ிகமளப் மபாலப் மபார்க்களத்தில் அபிமன்யுேிடம்
சதாடர்ச் ியாக ேிழுந்தனர்.

பிறகு, மேள்ேி ஒன்றில், புமராகிதர்கள் மேள்ேி மமமடமயக்

கு ப்புற்களால் {தர்ப்மபகளால்} பரப்புேமதப் மபால, அபிமன்யு,
அேர்களுமடய உடல்கமளயும், உடலின் உறுப்புகமளயும்
மபார்க்களத்தில் பரப்பினான். மமலும் அந்த அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு},
அவ்ேரர்களின்
ீ கரங்கமள ஆயிரக்கணக்கில் சேட்டி ேழ்த்தினான்.
ீ
அேற்றில் {அந்தக் கரங்களில்} ில உடும்புத்மதாலாலான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 227 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மகயுமறகமளயும், ில ேிற்கமளயும் கமணகமளயும் சகாண்டிருந்தன,

ில {கரங்கள்} ோள்கமளமயா, மகடயங்கமளமயா, அங்கு ங்கமளமயா,
கடிோளங்கமளமயா சகாண்டிருந்தன; மமலும் ில மேல்கமளயும்,
மபார்க்மகாடரிகமளயும் சகாண்டிருந்தன. ில கதாயுதங்கமளமயா,
இரும்பு குண்டுகமளமயா {பந்துகமளமயா}, ஈட்டிகமளமயா
சகாண்டிருந்தன; ில ரிஷ்டிகமளயும், கமேக்மகால்கமளயும்,
மகாடரிகமளயும் சகாண்டிருந்தன. ில பிண்டிபாலங்கமளமயா
{குறுங்கமணகமளமயா}, பரிகங்கமளமயா {முள் பதிக்கப்பட்ட
தண்டாயுதங்கமளமயா}, கமணகமளமயா, கம்பனங்கமளமயா
பிடித்திருந்தன. ில ாட்மடகமளயும், மகத்தான ங்குகமளயும்,
பரா ங்கமளயும், க கிரகங்கமளயும் சகாண்டிருந்தன. ில
முத்கரங்கமளயும், ில பிறேமக ஏவுகமணகமளயும் சகாண்டிருந்தன.
ில சுருக்குக் கயிறுகமளயும் {பா ங்கமளயும்}, ில கனமான
தண்டங்கமளயும், ில கற்கமளயும் சகாண்டிருந்தன. அந்தக் கரங்கள்
அமனத்தும் மகேமளயங்களால் அலங்கரிக்கபட்டும், இனிமமயான
நறுமணப் சபாருட்கள் மற்றும் மதலங்களால் பூ ப்பட்டுமிருந்தன. ஓ!
ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, கருடனால் சகால்லப்பட்ட ஐந்து தமல
நாகங்கமளப் மபாலக் குருதி பூ ப்பட்டிருந்த அந்தக் கரங்களின்
பிரகா த்தால் அந்தப் மபார்க்களமம அைகானது.

அைகிய மூக்குகள், முகங்கள், மயிர் ஆகியேற்மறக் சகாண்டு,

பருக்களில்லாமல் அைகிய குண்டலங்கமளக் சகாண்ட எதிரிகளின்
எண்ணற்ற தமலகமளப் பல்குனன் மகன் {அபிமன்யு} மபார்க்களத்தில்
பரப்பினான். மகாபத்துடன் பற்களால் உதடுகமளக் கடித்திருந்ததால்,
அமே {அந்தத் தமலகள்} அமனத்திலும் அதிகமாக இரத்தம் பாய்ந்து
சகாண்டிருந்தது. அைகிய மாமலகள், கிரீடங்கள், தமலப்பாமககள்,
மணிகள், ரத்தினங்கள் ஆகியேற்றால் அலங்கரிக்கப்பட்டுச்
சூரியச் ந்திரர்களுக்கு இமணயான காந்திமயக் சகாண்டு, தண்மட
இைந்த தாமமரப் மலமரப் மபால அமே {அந்தத் தமலகள்} சதரிந்தன.
பல நறுமணப்சபாருட்களால் மணத்துடன் இருந்த அமே,
உயிமராடிருந்தேமர ஏற்புமடய நன்மமயான ோர்த்மதகமளப் மப ிக்
சகாண்டிருந்தன.

ஆகாயத்தின் நீர் மாளிமககமளப் மபாலத் சதரிந்தமேயும், நன்கு

தயாரிக்கப்பட்டமேயும், முன்னிமலயில் ஏர்க்கால்கமளயும், ிறந்த
மூங்கில் ட்டங்கமளயும் சகாண்டமேயும், சகாடிமரங்கள் நிறுேப்பட்டு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 228 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அைகாகத் சதரிந்தமேயுமான பல்மேறு மதர்கள், தங்கள் ெங்கங்கள்

{ஏர்க்காமலத் தாங்கும் அண்மட மரங்கள்}, குபரங்கள் { க்கரங்களின்
ேிளிம்புகள்}, மநமிகள் {ஆரக்கால்}, த னங்கள் { க்கரங்களில் உள்ள
குடம்}, க்கரங்கள், சகாடிமரங்கள் மற்றும் மதர்த்தட்டு ஆகியேற்மற
இைந்தன. அேற்றில் இருந்த மபாருக்கான கருேிகள் அமனத்தும்
சநாறுக்கப்பட்டன. அேற்மற மமறத்த ேிமலயுயர்ந்த ேிரிப்புகள்
பறந்து ச ன்றன, அேற்றில் இருந்த மபார்ேரர்கள்
ீ ஆயிரக்கணக்கில்
சகால்லப்பட்டனர்.

{இப்படி} தன் முன் ேந்த அமனத்மதயும் தன் கமணகளால்

ிமதத்த அபிமன்யும அமனத்துப் பக்கங்களிலும் திரிேதாகத் சதரிந்தது.
தன் கூரிய கமணகளால் யாமன ேரர்கமளயும்,
ீ சகாடிமரங்கள்,
அங்கு ங்கள், சகாடிகள், அம்பறாத்தூணிகள், கே ங்கள், கச்ம கள்,
கழுத்தணிகள், ேிரிப்புகள், மணிகள், துதிக்மககள், தந்தங்கள்
ஆகியேற்மறாடு கூடிய யாமனகமளயும், யாமனகமளப் பின்பக்கத்தில்
இருந்து பாதுகாத்த காலாட்பமட ேரர்கமளயும்
ீ அேன் {அபிமன்யு}
துண்டுகளாக சேட்டினான்.

ேனாயு, மமலநாடுகள், காம்மபாெம், பாஹ்லீகம் ஆகியேற்றில்

பிறந்தமேயும், அம ேற்ற ோல்கள், காதுகள், கண்கள் ஆகியேற்மறக்
சகாண்டமேயும், உறுதியானமேயும், சபரும் மேகமுமடயமேயும்,
நன்கு பைக்கப்பட்டமேயும், ோள்கள், மேல்கள் ஆகியேற்மறத் தரித்த
ாதமனேரர்களால்
ீ ச லுத்தப்பட்டமேயுமான குதிமரகள், தங்கள்
அைகிய ோல்களில் உள்ள ிறந்த ஆபரணங்கமள இைந்தமேயாகத்
சதரிந்தன. அமே பலேற்றில் நாக்குகள் மற்றும் கண்கள் அேற்றின்
இடத்தில் இருந்து சதறித்து, சேளியில் நரம்புகள் புமடத்து, ஈரல்கள்
பிதுங்கியிருந்தன. அேற்றின் முதுகில் இருந்த ாரதிகள் உயிரற்று
அேற்றின் பக்கத்திமலமய கிடந்தனர். அேற்மற அலங்கரித்த மணி
ேரிம கள் அமனத்தும் சநாறுங்கிக் கிடந்தன. இப்படிக் களத்தில் பரேிக்
கிடந்த அமே {குதிமரகள்}, ராட் ர்களுக்கும், இமரமதடும்
ேிலங்குகளுக்கும் சபரும் மகிழ்ச் ிமய அளித்தன. கே ங்களும்,
(தங்கள் உடல்கமள மமறக்கும்) மதாலுமறகளும் பிளக்கப்பட்ட அமே
கைித்த மலெலங்களால் நமனந்திருந்தன. இப்படிரய உேது பனடயின்
குதினரகளில் முதன்னேயோைனவ பைவற்னறக் ககோன்ற அபிேன்யு
பிரகோசேோகத் கதரிந்தோன்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 229 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நிமனத்தும் பார்க்க முடியாத பைங்காலத்தின் ேிபுமே

{ேிஷ்ணுமேப்} மபால மிகக் கடினமான ாதமனமயத் தனியாக
அமடந்த அபிமன்யு, பயங்கரமான அசுரப் பமடமய நசுக்கிய அளேிலா
க்தி சகாண்ட முக்கண்ணமன (மகாமதேமனப்) மபால, உமது பமடயின்
மூன்று ேமக (மதர்கள், யாமனகள், குதிமரகள்) பமடமய நசுக்கினான்.
உண்மமயில், அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}, தன் எதிரிகளால் தாங்கிக்
சகாள்ள முடியாத ாதமனகமளப் மபாரில் அமடந்து, உமது பமடயின்
காலாட்பமட ேரர்களின்
ீ சபரும்பிரிமே எங்கும் ிமதத்தான்.

(ரதவர்ப்பனடத்தனைவன்) ஸ்கந்தைோல் {முருகைோல்}

அைிக்கப்பட்ட அசுரப்பமடமயப் மபால, தனி ஒருேனான சுபத்மர
மகனின் {அபிமன்யுேின்} கூரிய கமணகளால் இப்படிப் மபரைிவுக்கு
உள்ளான உமது ம மனமயக் கண்ட உமது ேரர்களும்,
ீ உமது
மகன்களும் அமனத்துப் பக்கங்கமளயும் சேறித்துப் பார்த்தனர்.
அேர்கள் ோய்கள் ேரண்டன; அேர்களின் கண்கள் ஓய்ேற்றமேயாகின;
அேர்களின் உடல்கள் ேியர்மேயால் மமறந்தன; அேர்களுக்கு
மயிர்ச் ிலிர்ப்பும் உண்டாயிற்று. எதிரிமய ேழ்த்தும்
ீ நம்பிக்மகமய
இைந்த அேர்கள், களத்மத ேிட்டு ஓடுேதில் தங்கள் இதயங்கமள
நிமலநாட்டினர். தங்கள் உயிர்கமளக் காத்துக் சகாள்ள ேிரும்பிய
அேர்கள், ஒருேமரசயாருேர் மபர் ச ால்லியும், குடும்பப் சபயர்கமளச்
ச ால்லியும் அமைத்து, காயம்பட்டுக் களத்தில் கிடந்த தங்கள் மகன்கள்,
தந்மதமார், மகாதரர்கள், ச ாந்தங்கள், திருமணத்தால் உண்டான
உறவிைர்கள் ஆகிரயோனரக் னகவிட்டு, தங்கள் குதினரகனளயும்,
யோனைகனளயும் (ேிக ரவகேோகத்) தூண்டி தப்பி ஓட முயற்சித்தைர்”
{என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 230 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சல்ைியனை ேயக்கேனடயச் கசய்த அபிேன்யு!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 035

Abhimanyu made Salya faint! | Drona-Parva-Section-035 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 05)

பதிவின் சுருக்கம்: அபிேன்யுனவ எதிர்த்த துரிரயோதைன்; துரிரயோதைனைக்

கோத்த ககௌரவப் பனட; அஸ்ேகன் ேகனைக் ககோன்ற அபிேன்யு; கர்ணனை
நடுங்கச்கசய்தல்; ரேலும் மூவனரக் ககோல்வது; ேற்றும் சல்ைியரைோடு ரேோதி,
அவனை ேயக்கேனடயச் கசய்வது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "அளேிலா க்தி

சகாண்ட சுபத்தினரயின் ேகைோல் {அபிேன்யுவோல்} தன் பமட
முறியடிக்கப்படுேமதக் கண்ட துரிரயோதைன், ினத்தால் நிமறந்து,
முன்னேமன {அபிமன்யுமே} எதிர்த்துத் தாமன ச ன்றான். மபாரில்
சுபத்திமரயின் மகமன {அபிமன்யுமே} மநாக்கி மன்னன் {துரிமயாதனன்}
திரும்புேமதக் கண்ட துரரோணர், (சகௌரேப்) மபார்ேரர்கள்
ீ
அமனேரிடமும், “மன்னமனக் காப்பீராக. வரீ அபிேன்யு, நேக்கு
முன்ைினையில், தோன் குறினவக்கும் அனைவனரயும் நோம் போர்த்துக்
ககோண்டிருக்கும்ரபோரத ககோன்று வருகிறோன். எனமே, அேமன
{அபிமன்யுமே} எதிர்த்து, அச் மில்லாமல் மேகமாக ேிமரந்து, குரு
மன்னமன {துரிமயாதனமனக்} காப்பீராக” என்றார் {துமராணர்}.

எப்மபாதும் சேற்றியால் அருளப்பட்டேர்களும், நன்றியுணர்வும்,

ேலிமமயும் மிக்கேர்களுமான மபார்ேரர்கள்
ீ பலர், துரிமயாதனனின்
நன்மமமயத் தங்கள் இதயத்தில் சகாண்டு, அச் த்துடன் உமது மகமன
{துரிமயாதனமனச்} சூழ்ந்து சகாண்டனர். துமராணர், துரரோணரின் ேகன்
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 231 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{அஸ்வத்தோேன்}, கிருபர், கர்ணன், கிருதவர்ேன், சுபைைின் ேகைோை

பிருஹத்பைன் {சகுைியின் சரகோதரன்}, மத்ரர்களின் ஆட் ியாளன்
{சல்ைியன்}, {ம ாமதத்தன் மகன்களான} பூரி ேற்றும் பூரிஸ்ரவஸ்,
{போஹ்லீக நோட்டு} சைன், கபௌரவன், {கர்ணைின் ேகன்}
விருேரசைன் ஆகிமயார் கூரிய கமணகமள ஏேிக்சகாண்டு,
சுபத்திமரயின் மகமன {அபிமன்யுமே} அந்தக் கமண மமையின் மூலம்
தடுத்தனர். அந்தக் கமண மமையின் மூலம் அேமன {அபிமன்யுமேக்}
குைப்பிய அேர்கள் துரிமயாதனமன மீ ட்டனர்.

எனினும் அந்த அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}, {உணவுக்}

கேளத்மதத் தன் ோயிலிருந்து பறித்தது மபான்ற அந்தச் ச யமலப்
சபாறுத்துக் சகாள்ளேில்மல. அந்தச் சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு},
அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கமளயும்,
ீ அேர்களது மதமராட்டிகள்
மற்றும் குதிமரகமளயும் அடர்த்தியான கமண மமையால் மமறத்து,
அேர்கமளப் புறமுதுகிடச் ச ய்து ிங்க முைக்கம் ச ய்தான்.
இமரமயத் மதடி ப ியுடன் ச ல்லும் ிங்கத்மதப் மபான்ற அேனது
{அபிமன்யுேின்} கர்ெமனமயக் மகட்டு, துமராணரின் தமலமமயிலான
அந்தத் மதர்ேரர்கள்,
ீ மகாபத்துடன் அமதப் சபாறுத்துக் சகாள்ளேில்மல.
சபரும் எண்ணிக்மகயிலான மதர்களுடன் அேமன {அபிமன்யுமே}
அமனத்துப் பக்கங்களிலும் சூழ்ந்து சகாண்ட அேர்கள், ஓ! ஐயா
{திருதராஷ்டிரமர}, அேன் மீ து பல்மேறு ேிதங்களிலான கமணகமள
மமையாகப் சபாைிந்தனர். எனினும் உமது மபரன் {அபிமன்யு}, கூரிய
கமணகளின் மூலம் அேற்மற (அேற்றில் எதுவும் தன்மன அமடயும்
முன்மப) ஆகாயத்திமலமய சேட்டிய பிறகு, தன் கமணகளால் அேர்கள்
அமனேமரயும் துமளத்தான். அேனது அந்த அருஞ்ச யமலக் காண
மிக அற்புதமானதாக இருந்தது.

கடும் நஞ்சுமிக்கப் பாம்புகளுக்கு ஒப்பான அேனின்

{அபிமன்யுேின்} கமணகளின் மூலம் அேனால் இப்படித் தூண்டப்பட்ட
அேர்கள், சுபத்திமரயின் மகமன {அபிமன்யுமேக்} சகால்லேிரும்பி,
புறமுதுகிடாத அேமனச் சூழ்ந்து சகாண்டனர். எனினும், அந்த
அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}, சபாங்கும் கடமலத் தடுக்கும் கமரமயப்
மபாலத் தனியாகமே, அந்த (சகௌரேத்) துருப்புகசளனும் கடமலத் தன்
கமணகளின் மூலம் தடுத்தான். அபிமன்யுவும் அேமனச்
ார்ந்தேர்களும் ஒரு புறமும், அந்த ேரர்கள்
ீ அமனேரும் ஒரு புறமும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 232 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

என ஒருேமரசயாருேர் தாக்கி இப்படிப் மபாரிட்டுக் சகாண்டிருந்த அந்த

வரர்களில்
ீ ஒருவரும் களத்தில் புறங்கோட்டவில்னை.

கடுமமயான அந்தப் பயங்கரப் மபாரில் துஸ்ஸகன் ஒன்பது

கமணகளால் அபிமன்யுமேத் துமளத்தான். துச்சோசைன் பனிசரண்டு
கமணகளால் அேமனத் துமளத்தான்; ரத்ோனின் மகனான கிருபர்
மூன்றால் அேமனத் துமளத்தார். துமராணர், கடும் நஞ்சுமிக்கப்
பாம்புக்கு ஒப்பான பதிமனழு கமணகளால் அேமனத் துமளத்தார்.
விவிம்சதி எழுபது கமணகளாலும், கிருதவர்ேன் ஏழு கமணகளால்
அேமனத் துமளத்தனர். பூரிஸ்ரேஸ் மூன்று கமணகளாலும்,
மத்ரர்களின் ஆட் ியாளன் { ல்லியன்} ஆறாலும் அேமனத் துமளத்தனர்.
குனி இரண்டாலும், மன்னன் துரிமயாதனன் மூன்று கமணகளாலும்
அேமனத் துமளத்தனர்.

எனினும், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, தன் மதரில் நர்த்தனம்

ச ய்பேமனப் மபாலத் சதரிந்த ேரீ அபிமன்யு, அந்த ேரர்கள்
ீ
ஒவ்சோருேமரயும் மூன்று {மூன்று மூன்று} கமணகளால் துமளத்தான்.
பிறகு அபிமன்யு, அேமன அச்சுறுத்த முயன்ற உமது மகன்களின்
ேிமளோல், ினத்தால் நிமறந்து, பண்பாலும் பயிற் ியாலும் அேன்
அமடந்த அற்புத பலத்மத சேளிப்படுத்தினான். கருடன் அல்லது
காற்றின் மேகத்மதக் சகாண்டமேயும், கடிோளம் பிடித்தேரின்
ேிருப்பங்களுக்குக் கீ ழ்ப்படிபமேயும், நன்கு
பயிற்றுேிக்கப்பட்டமேயுமான தன் குதிமரகளால் சுமக்கப்பட்ட அேன்
{அபிமன்யு}, ேிமரோக அஸ்ேகைின் வோரினசத் [1] தடுத்தான் [2]. சபரும்
பலம் சகாண்ட அந்த அைகிய அஸ்மகன் மகன், அேன் {அபிமன்யுேின்}
முன்னிமலயிமலமய நின்று, பத்து கமணகளால் அேமனத் துமளத்து,
“நில், நில்” என்று ச ான்னான். அபிமன்யுமோ, ிரித்துக் சகாண்மட, பத்து
கமணகமளக் சகாண்டு, முன்னேனின் {அஸ்ேகன் ேகைின்}
குதினரகள், ரதரரோட்டி, ககோடிேரம், இரண்டு கரங்கள், வில், தனை
ஆகியனவ கீ ரை பூேியில் விழும்படி கசய்தோன். அஸ்மகர்களின் ேரீ
அட் ியாளன் இப்படிச் சுபத்திமரயின் மகனால் {அபிமன்யுோல்}
சகால்லப்பட்ட பிறகு, நடுக்கமுற்ற அேனது {அஸ்மகன் மகனின்} பமட
களத்தில் இருந்து தப்பி ஓடத் சதாடங்கியது.

[1] இேனுக்கு அஸ்மகதாயாதன் என்று சபயர் என Encyclopedia

of Hindu World என்ற புத்தகத்தில் 705ம் பக்கத்தில் குறிப்பு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 233 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உள்ளது. ஆதிபர்ேம் பகுதி 178, 179 ஆகியேற்றில் அஸ்மகன்

குறித்த கமதமயப் படிக்கலாம். அஸ்மகனுக்கு மூலகன்
என்று ஒரு மகன் இருந்ததாகவும், இேன் பின்னாட்களில்
நாரீகே ன் என்று அமைக்கப்பட்டதாகப் பாகேதம் 9. 9
ச ால்கிறது. கங்குலியில் அஸ்மகன் மகனுமடய சபயர்
குறிப்பிடப்படேில்மல. மேசறாரு பதிப்பில் இேன்
அஸ்மகன் என்மற குறிக்கப்படுகிறான்.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இந்த ேரி, “அஸ்மகராென்

கருடனுக்கும் காற்றிற்கும் மமான மேகமுள்ளமேயும்,
ாரதி ச ால்ேமதச் ச ய்கின்றமேயுமான குதிமரகமளாடு
அந்த அபிமன்யுமே ேிமரவுடன் எதிர்த்து ேந்தான்” என்று
இருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் கங்குலியில்
உள்ளமதப் மபாலமே அஸ்மகன் மகன் என்மற உள்ளது.
மமலும் அஸ்மகன் மகமன அபிமன்யு எதிர்த்துச்
ச ல்ேதாகமே உள்ளது.

பிறகு, கர்ணன், கிருபர், துமராணர், துமராணரின் மகன்

{அஸ்ேத்தாமன்}, காந்தாரர்களின் ஆட் ியாளன் { குனி}, லன்,
ல்லியன், பூரிஸ்ரேஸ், {துரிமயாதனன் தம்பி} கிராதன், ம ாமதத்தன்,
{துரிமயாதனன் தம்பி} ேிேிம் தி, {கர்ணைின் ேகன்} விருேரசைன்,
சுரேைன், குண்டரபதி, பிரதர்த்தைன், பிருந்தோரகன், ைைித்தன்,
பிரபோகு, தீர்க்கரைோசைன் {தோருக்கரைோசைன்} [3], மகாபம் சகாண்ட
துரிமயாதனன் ஆகிமயார் அேன் {அபிமன்யு} மீ து தங்கள் கமணகமளப்
சபாைிந்தனர்.

[3] கர்ணனின் மகன் ேிருஷம னனுக்குப் பிறகு

குறிப்பிடப்படுபேர்கள் யாேர் என்பது சதரியேில்மல.

அந்தப் சபரும் ேில்லாளிகளின் மநரான கமணகளால் அதீதமாகத்

துமளக்கப்பட்ட அபிமன்யு, கே மமனத்மதயும், உடமலயும்
துமளக்கேல்ல கமணகமளக் கர்ணன் மீ து ஏேினான். கர்ணைின்
கவசத்னதத் துனளத்து, பிறகு அவைது உடனையும் துனளத்த அந்தக்
கனண, பிறகு எறும்புப்புற்மறத் துமளத்துச் ச ல்லும் பாம்மபப் மபாலப்
பூமிக்குள் நுமைந்தது. ஆைத் துனளக்கப்பட்ட கர்ணன் கபரும் வைினய
உணர்ந்து முற்றிலும் ஆதரவற்றவைோக ஆைோன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 234 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{மனத்தளர்ச் ியமடந்தான்}. உண்மமயில் கர்ணன், நிலநடுக்கத்தின்

மபாதான மமல ஒன்மறப் மபால நடுங்கத் சதாடங்கினான்.

பிறகு, ினத்தால் தூண்டப்பட்ட அர்ெுனனின் ேலிமமமிக்க மகன்

{அபிமன்யு}, சபரும் கூர்மமமயக் சகாண்ட மேறு மூன்று கமணகளால்
சுரேைன், தீர்க்கரைோசைன், குண்டரபதி ஆகிய மூன்று வரர்கனளக்
ீ
ககோன்றோன். அமத மேமளயில், (அதிர்ச் ியில் இருந்து மீ ண்ட) கர்ணன்,
இருபத்மதந்து கமணகளால் அபிமன்யுமேத் துமளத்தான்.
அஸ்ேத்தாமன் இருபதாலும், கிருதேர்மன் ஏைாலும் அேமனத்
தாக்கினர். ினத்தால் நிமறந்த அந்தச் சக்ரன்ேகைின் {இந்திரன்
மகனான அர்ெுனனின்} மகன் {அபிமன்யு}, கமணகமளமய எங்கும்
நிமறத்தபடி களத்தில் திரிந்து சகாண்டிருந்தான். சுருக்குக் கயிற்மறத்
{பா த்மதத்} தரித்த யமமனப் மபாலமே துருப்புகள் அமனத்தும் அேமன
{அபிமன்யுமே} கருதின.

பிறகு அேன் {அபிமன்யு}, தன் அருமக ேர மநர்ந்த ல்லியனின்

மமல் தன் கமண மமைமய இமறத்தான். பிறகு அந்த ேலிமமமிக்கப்
மபார்ேரன்
ீ {அபிமன்யு} சபருமுைக்கம் முைங்கி, அதனால் உமது
துருப்புகமள அச்சுறுத்தினான். அமதமேமளயில், ஆயுதங்களில் ாதித்த
அபிமன்யுோல் துமளக்கப்பட்டு, தன் முக்கிய அங்கங்களில் ஊடுருேிய
அந்த மநரான கமணகமளாடு கூடிய சல்ைியன், தன் ரதர்த்தட்டில்
அேர்ந்தபடிரய ேயக்கேனடந்தோன்.

சுபத்திமரயின் சகாண்டாடப்படும் மகனால் {அபிமன்யுோல்}

இப்படித் துமளக்கப்பட்ட ல்லியமனக் கண்ட துருப்புகள் அமனத்தும்,
பரத்ோெரின் மகன் {துமராணர்} பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத தப்பி
ஓடின. ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ ல்லியன், தங்கச் ிறகுகள்
சகாண்ட கமணகளால் இப்படி மமறக்கப்பட்டமதக் கண்ட உமது
பமடயினர், ிங்கத்தால் தாக்கப்பட்ட மான்கூட்டத்மத {ேிலங்குகமளப்}
மபாலத் தப்பி ஓடின. மபாரில் (தனது ேரம்
ீ மற்றும் திறமம
ஆகியேற்றுக்காகப்} புகைப்பட்டு, பிதுர்கள், மதேர்கள், ாரணர்கள்,
ித்தர்கள், யக்ஷர்கள், பூமியிலுள்ள பல்மேறு ேமகயிலான
உயிரினங்களின் கூட்டங்களால் சகாண்டாடப்பட்டு, சதளிந்த
சநய்யினால் ஊட்டப்பட்ட சநருப்பு {மஹாமம் ச ய்யப்பட்ட அக்னி}
மபால அந்த அபிமன்யு மிகப் பிரகா மாகத் சதரிந்தான்” {என்றான்
ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 235 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ரதர்ப்பனடனயப் புறமுதுகிடச் கசய்த அபிேன்யு!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 036

Car-division turned back by Abhimanyu ! | Drona-Parva-Section-036 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 06)

பதிவின் சுருக்கம்: சல்ைியைின் தம்பினயக் ககோன்ற அபிேன்யு; அபிேன்யுனவ

அச்சுறுத்திய ேத்ரர்களின் பனட; கிருஷ்ணன் ேற்றும் அர்ஜுைன் அளித்த
ஆயுதங்கனள ஏவிய அபிேன்யு; புறமுதுகிட்ரடோடிய ககௌரவர்களின்
ரதர்ப்பனட...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, “அர்ஜுைன் ேகன் {அபிேன்யு},

நம் ேில்லாளிகளில் முதன்மமயாமனாமர இப்படித் தன் மநரான
கமணகளால் கலங்கடித்துக் சகாண்டிருந்த மபாது, அேமனத் தடுக்க
முயன்ற எனது பமடயின் ேரர்கள்
ீ யாேர்?” என்று மகட்டான்
{திருதராஷ்டிரன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, பரத்ோெரின் மகனால் {துரரோணரோல்}

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 236 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பாதுகாக்கப்பட்ட (சகௌரேத்) மதர்ப்பமடகமளப் பிளப்பதில்

ஈடுபட்டேனும் இளமம நிமறந்தேனுமான {பாலகனுமான}
அபிமன்யுேின் மபாராற்றல் குறித்துக் மகளும். சுபத்திமர மகனின்
{அபிமன்யுேின்} கமணகளால் மத்ரர்களின் ஆட் ியாளன் {சல்ைியன்}
முடக்கப்பட்டனதக் கண்ட சல்ைியைின் தம்பி, மகாபத்தால் நிமறந்து,
தன் கமணகமள இமறத்தபடி அபிமன்யுமே எதிர்த்து முன்மனறினான்.
எனினும், சபரும் கரநளினம் சகாண்ட அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}, தன்
எதிராளியின் { ல்லியன் தம்பியின்} தமல, மதமராட்டி, அேனது
திரிமேணு, (மதரில் உள்ள) இருக்மக, அேனது மதர்ச் க்கரங்கள், அேனது
ஏர்க்கால்கள், கமணகள், அம்பறாத்தூணி, மதர்த்தட்டு, அேனது சகாடி
மற்றும் அேனது மதரில் இருந்த மபாருக்கான பிற சபாருட்கள்
அமனத்மதயும் தன் கமணகளின் மூலம் சேட்டினான். அேமனக்
{அபிமன்யுமேக்} காண முடியாத அளவுக்கு அேனது இயக்கங்கள் மிக
மேகமாக இருந்தன. மபார்க்களத்தின் ரத்தினங்கள் அமனேரின்
தமலேனும், முதன்மமயானேனுமான அேன் {சல்ைியைின் தம்பி},
வைினேேிக்கப் புயைோல் ரவரரோடு சோய்க்கப்பட்ட கபரும் ேனைகயை
உயினர இைந்து கீ ரை தனரயில் விழுந்தோன். அேமனப்
பின்சதாடர்ந்தேர்கள் அச் த்தால் பீடிக்கப்பட்டு அமனத்துத் திம களிலும்
தப்பி ஓடினர்.

அர்ெுனன் மகனின் {அபிமன்யுேின்} அந்த அருஞ்ச யமலக் கண்ட

உயிரினங்கள் அமனத்தும் மிகவும் மகிழ்ந்து, ஓ பாரதமர
{திருதராஷ்டிரமர}, “நன்று, நன்று” என்ற மபசராலிகளால் அேமன
உற் ாகப்படுத்தின.

ல்லியனின் தம்பி இப்படிக் சகால்லப்பட்டதும், அேமனப்

பின்சதாடர்ந்தேர்கள் {மத்ரப் பமடேரர்கள்}
ீ பலர், தங்கள் குடும்பப்
சபயர்கள், ே ிப்பிடங்கள் மற்றும் சபயர்கமள உரக்க அறிேித்து,
ினத்தால் நிமறந்து, பல்மேறு ஆயுதங்கமளத் தரித்துக் சகாண்டு,
அர்ெுனன் மகமன {அபிமன்யுமே} எதிர்த்து ேிமரந்தனர். ிலர்
மதர்களிலும், ிலர் குதிமரகளிலும், ிலர் யாமனகளிலும், இன்னும்
ிலர் கால்களாலும் {காலாட்பமடயாகவும்} ச ன்றனர். அேர்கள்
அமனேரும் கடும்பலம் சகாண்டேர்களாக இருந்தனர். அேர்கள் {மத்ரப்
பமடயினர்}, தங்கள் கமணகளின் “ேிஸ்” ஒலி, தங்கள்
மதர்ச் க்கரங்களின் ஆழ்ந்த முைக்கங்கள், கடுங்கூக்குரல்கள், கதறல்கள்,
கூச் ல்கள், ிங்க முைக்கங்கள், நாண்கயிற்றின் உரத்த நாசணாலிகள்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 237 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தங்கள் உள்ளங்மகத் தட்சடாலிகள் ஆகியேற்றால் அர்ெுனன் மகமன

{அபிமன்யுமே} அச்சுறுத்தியபடிமய {அேமன மநாக்கி} ேிமரந்தனர்.
அவர்கள் {அபிேன்யுவிடம்}, “நீ எங்களிடம் இருந்து இன்று உயிருடன்
தப்ப ேோட்டோய்” என்றனர். இப்படி அேர்கள் {மத்ரப் பமடேரர்கள்}
ீ
ச ான்னமதக் மகட்ட சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு}, ிரித்துக்
சகாண்மட, அேர்களில் தன்மன முதலில் துமளத்தேமனத் தன்
கமணகளால் துமளத்தான்.

அர்ெுனனின் ேரீ மகன் {அபிமன்யு}, அைகும், சபரும் மேகமும்

சகாண்ட பல்மேறு ஆயுதங்கமள சேளிப்படுத்திக் சகாண்டு
அேர்களுடன் மிதமாகமே மபாரிட்டான். வோசுரதவைிடம்
{கிருஷ்ணைிடம்} இருந்து தான் சபற்றிருந்த ஆயுதங்கமளயும்,
தைஞ்சயைிடம் {அர்ஜுைைிடம்} இருந்து தான் சபற்றிருந்த
ஆயுதங்கமளயும், ோசுமதேனும், தனஞ் யனும் பயன்படுத்தும் அமத
ேைியில் சேளிப்படுத்தினான். தான் சுமக்கும் கனமான சுமமமய
அலட் ியம் ச ய்த அேன் {அபிமன்யு}, அச் மமனத்மதயும் ேிட்டுத் தன்
கமணகமள மீ ண்டும் மீ ண்டும் ஏேினான். குறிபார்ப்பதற்கும்,
கமணசயான்மற ேிடுேதற்கும் இமடயில் எந்த இமடசேளிமயயும்
{அேனிடம்} காண முடியேில்மல. நடுங்கிக் சகாண்டிருக்கும் அேனது
ேில், கூதிர்காலச் சூரியனின் சுடர்மிக்க ேட்டிமலப் மபால ேட்டமாக
ேமளக்கப்படுேது மட்டுமம அமனத்துப் பக்கங்களிலும் காணப்பட்டது.

ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, அேனது {அபிமன்யுேனது} ேில்லின்

நாசணாலி மற்றும் அேனது உள்ளங்மககத் தட்சடாலி ஆகியேற்மற,
இடியுடன் கூடிய மமகங்கள் முைங்கி எதிசராலிப்பமதப் மபால நாங்கள்
மகட்மடாம். பணிவு, மகாபம், மமன்மமயானேர்களுக்கு மரியாமத,
மிகுந்த அைகு ஆகியேற்மறக் சகாண்ட அந்தச் சுபத்திமரயின் மகன்
{அபிமன்யு}, பமகேரர்கள்
ீ மீ து சகாண்ட மரியாமதயின் காரணமாக
அேர்களுடன் மிதமாகமே மபாரிட்டான். ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
மமைக்காலம் முடிந்ததும் ேரும் கூதிர்காலத்தின் பகமல
உண்டாக்குபேமனப் மபால அேன் {அபிமன்யு}, சமன்மமயாகத்
சதாடங்கிப் பின் படிப்படியாகக் கடுமமயமடந்தான். சூரியன் தன்
கதிர்கமள சேளியிடுேமதப் மபாலக் மகாபத்தால் நிமறந்த அபிமன்யு,
தங்கச் ிறகுகள் சகாண்டமேயும், கல்லில் கூராக்கப்பட்டமேயுமான
நூற்றுக்கணக்கான ஆயிரக்கணக்கான கமணகமள ஏேினான்.
பரத்வோஜரின் ேகன் {துரரோணர்} போர்த்துக் ககோண்டிருக்கும்ரபோரத,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 238 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அந்தக் சகாண்டாடப்படும் ேரன்

ீ {அபிமன்யு}, சகௌரேப்பமடயின்
மதர்ப்பிரிமே பல்மேறு ேிதங்களிலான கமணகளால் மமறத்தான்.
அதன்மபரில், இப்படிப் பீடிக்கப்பட்ட அந்தப்பனட, அபிேன்யுவின்
கனணகளோல் களத்தில் புறமுதுக்கிட்ரடோடிை” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 239 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அபிேன்யுனவக் கண்டு ேகிழ்ந்த துரரோணர்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 037

Drona delighted with Abhimanyu ! | Drona-Parva-Section-037 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 07)

பதிவின் சுருக்கம்: அபிேன்யு கசய்த கடும்ரபோர்; அபிேன்யுனவக் கண்டு

கிருபரிடம் கேச்சிய துரரோணர்; அபிேன்யுனவக் ககோல்ை ககௌரவர்கனளத்
தூண்டிய துரிரயோதைன்; அபிேன்யுனவக் ககோல்ைப் ரபோவதோகச் கசோன்ை
துச்சோசைன்; அபிேன்யுவுக்கும் துச்சோசைனுக்கும் இனடயில் ஏற்பட்ட ரபோர்...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, “ஓ! ஞ் யா, சுபத்திமரயின் மகன்

{அபிமன்யு}, என் மகனின் பமட முழுேமதயும் தனியாளாகத்
தடுத்தமதக் மகட்டு, சேட்கம், மனநிமறவு ஆகிய பல்மேறு
உணர்வுகளால் என் இதயம் கலங்குகிறது. ஓ! கேல்கணன் மமந்தா
{ ஞ் யா}, அசுரப்பனடயுடன் ரேோதிய ஸ்கந்தனைப் {முருகனைப்}
ரபோைத் கதரியும் இளனேநினறந்த அபிேன்யுவின் மமாதமலக் குறித்து
ேிேரமாக மீ ண்டும் எனக்கு அமனத்மதயும் ச ால்ோயாக” என்றான்
{திருதராஷ்டிரன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஒருேனுக்கும்,

பலருக்கும் இமடயில் நடந்த அந்தப் பயங்கர மமாதமல, அந்தக்
கடும்மபாமர அது நடந்தது மபாலமே நான் உமக்கு உமரக்கிமறன்.

தன் மதரில் ஏறிய அபிமன்யு, எதிரிகமளத் தண்டிப்பேர்களும்,

சபரும் ேரம்
ீ சகாண்டேர்களும், தங்கள் மதர்களில் இருந்தேர்களுமான
உமது பமடயின் மபார்ேரர்கள்
ீ மீ து தன் கமணகமளப் சபரும்
துணிச் லுடன் சபாைிந்தான். அேன் {அபிமன்யு}, சநருப்பு ேமளயம்
மபால மேகமாகச் சுைன்று, துரரோணர், கர்ணன், கிருபர், சல்ைியன்,
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 240 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரரோணரின் ேகன் {அஸ்வத்தோேன்}, ரபோஜகுைத்தின் கிருதவர்ேன்,

பிருஹத்பைன், துரிரயோதைன், ரசோேதத்தன், வைினேேிக்கச் சகுைி,
பல்மேறு மன்னர்கள், பல்மேறு இளேர ர்கள், பல்மேறு அணிகளிலான
துருப்பினர் ஆகிமயாமரத் {தன் கமணகளால்} துமளத்தான். ஓ! பாரதமர
{திருதராஷ்டிரமர}, மமன்மமயான ஆயுதங்களின் மூலம் தன் எதிரிகமளக்
சகால்ேதில் ஈடுபட்டேனும், ேலிமமயும் க்தியும் சகாண்டேனுமான
சுபத்திமரயின் ேரமகன்
ீ {அபிமன்யு}, எங்கும் இருப்பேனாகத் சதரிந்தான்.
அளேிலா க்தி சகாண்ட சுபத்திமர மகனின் {அபிமன்யுேின்}
நடத்மதமயக் கண்ட உமது துருப்புகள் மீ ண்டும் மீ ண்டும் நடுங்கின.

அப்மபாது சபரும் ஞானியான பரத்ோெர் மகன் {துமராணர்},

மபாரில் சபரும் திறம் சகாண்ட அந்தப் மபார்ேரமனக்
ீ {அபிமன்யுமேக்}
கண்டு, மகிழ்ச் ியால் தன் கண்கமள அகல ேிரித்து, கிருபரிடம் ேந்து,
{தன் மபச் ால்} உமது மகனின் {துரிமயாதனனின்} உயிமரமய
நசுக்கத்தக்க ேமகயில் அேரிடம் {கிருபரிடம்} பின்ேரும்
ோர்த்மதகமளச் ச ான்னார், “பார்த்தர்களுக்குத் தமலமமயில் நிற்கும்
இளமம நிமறந்த சுபத்திமர மகன் {அபிமன்யு}, தன் நண்பர்கள்
அமனேருக்கும், மன்னன் யுதிஷ்டிரன், நகுைன், சகோரதவன்,
போண்டுவின் ேகைோை பீேரசைன் ஆகிமயாருக்கும், தன் ச ாந்தங்கள்
அமனேருக்கும், திருமணத்தால் உண்டான உறேினர்களுக்கும், மபாரில்
கலந்து சகாள்ளாமல் பார்மேயாளர்களாக மட்டும் இந்தப் மபாமரக்
கண்டு ேருபேர்களுக்கும் மகிழ்வூட்டியபடிமய அமதா ேருகிறான்.
இந்தப் மபாரில் அேனுக்கு {அபிமன்யுேிற்கு} நிகராக எந்த
ேில்லாளிமயயும் நான் கருதேில்மல. அேன் {அபிேன்யு} ேட்டும்
விரும்பிைோகைன்றோல், இந்தப் பரந்த பனடனயரய அவைோல்
ககோல்ை முடியும். ரவறு ஏரதோ கோரணத்திற்கோக அவன் அனத
விரும்பவில்னை என்ரற கதரிகிறது” என்றோர் {துரரோணர்}.

துமராணர், அேர் உணர்ந்த மனநிமறமே நன்கு சேளிப்படுத்தும்படி

ச ான்ன இந்த ோர்த்மதகமளக் மகட்ட உமது மகன் {துரிமயாதனன்},
அபிமன்யுேிடம் சகாண்ட மகாபத்துடனும் மல ாகச் ிரித்தபடியும்
துமராணமரப் பார்த்தான். உண்மமயில் துரிமயாதனன், கர்ணன்,
மன்னன் பாஹ்லீகன், துச் ா னன், மத்ரர்களின் ஆட் ியாளன், உமது
பமடயின் ேலிமமமிக்கத்மதர்ேரர்கள்
ீ மேறு பலர் ஆகிமயாரிடம் இந்த
ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான், “பிரம்மத்மத அறிந்மதார் அமனேரிலும்
முதன்மமயானேரான க்ஷத்திரிய குலத்தினர் அமனேரின் ஆ ான்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 241 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{துரரோணர்}, உணர்வு ேழுக்கத்தோல் இந்த அர்ஜுைன் ேகனை

{அபிேன்யுனவக்} ககோல்ை விரும்பவில்னை. மபாரில் ஆ ானிடம்
{துமராணரிடம்} எேனும் உயிமராடு தப்ப முடியாது. ஆ ாமன
{துமராணமர} எதிர்த்து யமமன அேரது எதிரியாக ேந்தாலும் அேனும்
{எமனும்} அேரிடம் தப்ப முடியாது. ஓ! நண்பர்கமள, மேறு எந்த
மனிதமனயும் குறித்து நான் என்ன ச ால்மேன்? இமத நான்
உண்மமயாகமே ச ால்கிமறன். இேமனா அர்ெுனன் மகனாக
இருக்கிறான், அர்ெுனமனா ஆ ானின் {துமராணரின்} ீடனாக
இருக்கிறான். இதற்காகமே ஆ ான் {துரரோணர்} இந்த இனளஞனை
{சிறுவனைக்} கோக்க விரும்புகிறோர். ீடர்கள், மகன்கள், அேர்களது
மகன்கள் {மபரர்கள்} ஆகிமயார் அறம் ார்ந்மதாரின் {நல்மலாரின்}
அன்புக்குரியேர்களாகமே எப்மபாதும் இருக்கிறார்கள். துமராணரால்
பாதுகாக்கப்படும் இந்த இளமமநிமறந்த அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}
தன்மனப் மபராண்மம சகாண்டேனாகக் கருதிக் சகாள்கிறான்.
தன்மனத் தாமன உயர்ோக மதித்துக் சகாள்ளும் அேன் {அபிேன்யு}
மூடன் ேட்டுரே. எைரவ, தோேதேில்ைோேல் அவனை
நசுக்குவர்களோக”
ீ என்றோன் {துரிரயோதைன்}.

குரு மன்னனால் {துரிமயாதனனால்} இப்படிச் ச ால்லப்பட்ட அந்தப்

மபார்ேரர்கள்,
ீ ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, ினத்தால் தூண்டப்பட்டு,
தங்கள் எதிரிமயக் சகால்ல ேிரும்பி, துமராணர் பார்த்துக்
சகாண்டிருக்கும்மபாமத, ாத்ேத குலமகள் சுபத்திமரயின் மகமன
{அபிமன்யுமே} மநாக்கி ேிமரந்தனர்.

குறிப்பாக, குருக்களில் புலியான துச் ா னன், துரிமயாதனனின்

அந்த ோர்த்மதகமளக் மகட்டு, பின்னேனிடம் {துரிமயாதனனிடம்}, “ஓ!
ஏகாதிபதி {துரிமயாதனமர}, பாண்டேர்கள் பார்த்துக்
சகாண்டிருக்கும்மபாமத, பாஞ் ாலர்களின் கண்களுக்கு முன்பாகமே நான்
அேமனக் சகால்மேன் என்று நான் உமக்குச் ச ால்கிமறன். சூரியமன
ேிழுங்கும் ராகுமேப் மபால, நான் இன்று சுபத்திமரயின் மகமன
{அபிமன்யுமே} நிச் யமாக ேிழுங்குமேன்” என்று பதிலுமரத்தான்
{துச் ா னன்}.

குரு மன்னனிடம் {துரிமயாதனனிடம்} மீ ண்டும் உரக்கப் மப ிய

துச்சோசைன், “சபரும் ேணர்களான
ீ இரண்டு கிருஷ்ணர்களும்
{கருப்பர்களோை வோசுரதவனும், அர்ஜுைனும்}, என்ைோல்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 242 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சுபத்தினரயின் ேகன் {அபிேன்யு} ககோல்ைப்பட்டோன் என்பனதக்

ரகட்டு, ேைிதர்களின் உைனக விட்டு இறந்ரதோருனடய ஆவிகளின்
உைகத்திற்குச் {யேரைோகத்திற்குச்} கசல்வோர்கள் என்பதில்
ஐயேில்னை. போண்டுவின் ேனைவியருக்குப் பிறந்த பிற ேகன்களும்,
இரண்டு கிருஷ்ணர்களின் ேரணத்னதக் ரகட்டுத் தங்கள் நண்பர்கள்
அனைவருடன் ரசர்ந்து துக்கத்தோல் தங்கள் உயினர ஒரர நோளில்
விடுவோர்கள் என்பதும் கதளிவு. எனமே, இந்த உமது ஒரு பமகேன்
{அபிமன்யு} சகால்லப்பட்டால், உமது எதிரிகள் அமனேரும்
சகால்லப்படுோர்கள் என்பது சதளிோகிறது. ஓ! மன்னா
{துரிமயாதனமர}, எனக்கு நன்மமமய ேிரும்புேராக,
ீ இமதா நான் உமது
எதிரிமயக் சகால்லப் மபாகிமறன்” என்றான் {துச் ா னன்}.

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, இந்த ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன

உமது மகன் துச் ா னன், ினத்தால் நிமறந்து, உரக்க முைங்கியபடிமய
சுபத்திமரயின் மகமன {அபிமன்யுமே} எதிர்த்து ேிமரந்து கமண
மமையால் அேமன {அபிமன்யுமே} மமறத்தான். பிறகு அபிமன்யு, ஓ!
எதிரிகமளத் தண்டிப்பேமர {திருதராஷ்டிரமர}, தன்மன மநாக்கி
மகாபத்துடன் முன்மனறும் உமது மகமன கூர் முமனகமளக் சகாண்ட
இருப்பத்தாறு கமணகளால் ேரமேற்றான். எனினும், ினத்தால்
நிமறந்து, மதங்சகாண்ட யாமனமயப் மபாலத் சதரிந்த துச் ா னன்,
அந்தப் மபாரில் சுபத்திமரயின் மகனான அபிமன்யுவுடன் தீேிரமாகப்
மபாரிட்டான். மதர்ப்மபாரில் நிபுணர்களான அவ்ேிருேரும், இடப்புறம்
ஒருேரும், ேலப்புறம் மற்றேரும் எனத் தங்கள் மதர்களில் ேட்டமாகச்
சுைன்று மபாரிட்டனர். பிறகு அந்தப் மபார்ேரர்கள்,
ீ தங்கள் பணேங்கள்,
மிருதங்கம்கள், துந்துபிக்கள், கிரக ங்கள், சபரும் ஆனகங்கள்,
மபரிமககள் மற்றும் ெர்ெரங்கள் ஆகியேற்றுடன் தங்கள் ிங்க
முைக்கங்கமளயும் கலந்து, உப்புநீரின் சகாள்ளிடமான சபருங்கடலில்
இருந்து எழும் ஒலிமயப் மபாலச் ச ேிடாக்கும்படி ஒலிமய எழுப்பினர்”
{என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 243 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துச்சோசைனை ேயக்கேனடயச் கசய்த அபிேன்யு!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 038

Abhimanyu made Duhsasana faint! | Drona-Parva-Section-038 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 08)

பதிவின் சுருக்கம்: துச்சோசைனை நிந்தித்த அபிேன்யு; துச்சோசைனைத் தோக்கி

ேயக்கேனடயச் கசய்தது; கர்ணைிடம் ரபசிய துரிரயோதைன்; கர்ணனுக்கு
அபிேன்யுவுக்கும் இனடயில் ஏற்பட்ட ரபோர்; கர்ணைின் வில்னை அறுத்த
அபிேன்யு; அபிேன்யுனவ எதிர்த்த கர்ணைின் தம்பி...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "பிறகு, கமணகளால்

ிமதக்கப்பட்ட அங்கங்களுடன் கூடியேனும், நுண்ணறிவு
சகாண்டேனுமான அபிேன்யு, தன் முன்பு நின்று சகாண்டிருந்த தன்
எதிரியான துச்சோசைைிடம் ிரித்துக் சகாண்மட, “தற்புகழ்ச் ிகமள
மமாகத்துடன் ச் ரவு ச ய்பேர் எேமரா, நீதிகள் அமனத்மதயும்
எப்மபாதும் மகேிடுபர் எேமரா, குரூரருமானேர் எேமரா, அந்த ேண்
ீ
ேரர்
ீ மபாரில் என் முன்பு நிற்பமத நற்மபறாமலமய நான் காண்கிமறன்.
(குருக்களின்) மபயில், மன்னர் திருதராஷ்டிரர் மகட்டுக்
சகாண்டிருக்கும்மபாமத, உமது கடுமுமரயால் மன்னர் யுதிஷ்டிரனர நீர்
மகாபப்படுத்தின ீர். பகனடயில் ரேோசடினயயும், சுபைன் ேகைின்
{சகுைியின்} திறனையும் நம்பிய நீ ர், சேற்றியால் பித்துப் பிடித்து,
பீேரிடம் பலோறு பிதற்றின ீர். அந்தச் ிறப்புமிக்மகாரின் மகாபத்தினால்,
இறுதியாக நீர் உமது நடத்மதயின் கனிமய அமடயப்மபாகிறீர். ஓ! தீய
புரிதல் சகாண்டேமர {துச் ா னமர}, பிறர் உமடமமகமளத் திருடியது,
மகாபம், அமமதிமய சேறுத்தது, மபராம , அறியாமம,
(ச ாந்தங்களுடன்) பமக, அநீதி, துன்புறுத்தல், கடும் ேில்லாளிகளான
என் தந்னதேோரின் அரனச அவர்கனள இைக்கச் கசய்தது மற்றும் உமது
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 244 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கடும் மமனா நிமல ஆகியேற்றிற்கான கனிமய {பலமனத்}

தாமதமில்லாமல் சபறுேராக.
ீ

சமாத்தப் பமடயும் பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும் மபாமத இன்று என்

கமணகளால் நான் உம்மமத் தண்டிக்கப் மபாகிமறன். உமக்சகதிராகக்
சகாண்டிருக்கும் மகாபச்சுமமமய இன்று நான் இறக்கி மேக்கப்
மபாகிமறன். மகாபம் சகாண்ட கிருஷ்னணக்கும் {அன்னை
திகரௌபதிக்கும்}, உம்மமத் தண்டிக்கும் ந்தர்ப்பத்திற்காக எப்மபாதும்
ஏங்கும் என் தந்மதக்கும் {அர்ஜுைருக்கும்} நான் பட்ட கடனிலிருந்து
இன்று நான் ேிடுபடப் மபாகிமறன். ஓ! சகௌரேமர {துச் ா னமர},
பீேருக்கு நான் பட்ட கடனிலிருந்தும் இன்று நான் ேிடுபடுமேன்.
உண்மமயில் மபாமர நீர் மகேிடேில்மலசயனில், உயிமராடு என்னிடம்
இருந்து தப்ப மாட்டீர்” என்றான் {அபிமன்யு}.

இந்த ோர்த்மதகமளச் ச ான்னேனும், ேலிமமமிக்கக்

கரங்கமளக் சகாண்டேனும், பமகேரர்கமளக்
ீ சகால்பேனுமான அந்த
ேரன்
ீ {அபிமன்யு}, துச் ா னமன அடுத்த உலகத்திற்கு அனுப்பேல்லதும்,
யமன், அல்லது அக்னி, அல்லது ோயுத்மதேனின் காந்திமயக்
சகாண்டதுமான கமணசயான்மற குறிபார்த்தான். துச்சோசைைின்
ேோர்னப வினரவோக அணுகிய அந்தக் கனண, அேனது மதாள்ப்பூட்டில்
பாய்ந்து, எறும்புப் புற்றுக்குள் ச ல்லும் பாம்மபப் மபால, {கமணயின்}
ிறகுகள் ேமர அேனது உடலுக்குள் ஊடுருேியது. மமலும் ேிமரோக
அபிமன்யு சநருப்பின் தீண்டமலக் சகாண்டமேயும், முழுமமயாக
ேமளக்கப்பட்ட ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்டமேயுமான இருபத்மதந்து
கமணகளால் மீ ண்டும் அேமனத் தாக்கினான். ஆைமாகத்
துமளக்கப்பட்டுப் சபரும் ேலிமய உணர்ந்த துச் ா னன், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, தன் மதர்த்தட்டில் அமர்ந்தோமற மயக்கமமடந்தான்.
இப்படிச் சுபத்திமர மகனின் {அபிேன்யுவின்} கனணகளோல்
பீடிக்கப்பட்டுத் தன் உணர்வுகனள இைந்த துச்சோசைன், அவைது
ரதரரோட்டியோல் ரபோருக்கு ேத்தியில் இருந்து ரவகேோக கவளிரய
சுேந்து கசல்ைப்பட்டோன்.

இமதக் கண்டேர்களான பாண்டேர்கள், திசரௌபதியின் மகன்கள்

ஐேர், விரோடன், பாஞ் ாலர்கள், மககயர்கள் ஆகிமயார் ிங்க முைக்கம்
ச ய்தனர். மகிழ்ச் ியால் நிமறந்த பாண்டேத் துருப்புகள் பல்மேறு
இம க்கருேிகமள அடிக்கவும் முைக்கவும் ச ய்தனர். சுபத்மர மகனின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 245 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{அபிமன்யுேின்} அந்த அருஞ்ச யமலக் கண்ட அேர்கள் மகிழ்ச் ியால்

ிரித்தனர். யமன், மாருதன், க்ரன் {இந்திரன்}, அசுேினி இரட்மடயர்
ஆகிமயாரின் உருேங்கமளத் தங்கள் சகாடிகளில் சகாண்ட (ஐந்து)
திகரௌபதி ேகன்கள், சோத்யகி, ரசகிதோைன், திருஷ்டத்யும்ைன்,
சிகண்டி, மககயர்கள், திருஷ்டமகது, மத்ஸ்யர்கள், பாஞ் ாலர்கள்,
ிருஞ் யர்கள் மற்றும் யுதிஷ்டிரனின் தமலமமயிலான பாண்டேர்கள்
ஆகிய அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்,
ீ தீராச் ினமும்,
ச ருக்குமுமடய தங்கள் எதிரி {துச் ா னன்} இப்படி ேழ்த்தப்பட்டமதக்
ீ
கண்டு மகிழ்ச் ியில் நிமறந்தனர். மமலும் அேர்கள் அமனேரும்
துமராணரின் ேியூகத்மதத் துமளக்கும் ேிருப்பத்துடன் மேகமாக
ேிமரந்தனர். பிறகு, சேற்றி அமடயும் ேிருப்பத்தால்
தூண்டப்பட்டேர்களும், புறமுதுகிடாதேர்களுமான அந்தப்
மபார்ேரர்களுக்கும்,
ீ எதிரியின் மபார்ேரர்களுக்கும்
ீ இமடயில் பயங்கரப்
மபார் ஒன்று நமடசபற்றது.

அந்தப் பயங்கரப் மபார் நமடசபற்றுக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத, ஓ!

ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, ராமதயின் மகனுடன் {கர்ணனுடன்} ரபசிய
துரிரயோதைன், “எரிக்கும் சூரியனுக்கு ஓப்பான ேரத்
ீ துச்சோசைன்,
ரபோரில் எதிரினயக் ககோல்ை முயன்று இறுதியில் அபிேன்யுவுக்கு
அடிபணிந்தனதப் போர். ினத்தால் தூண்டப்பட்டு ேலிமமமிக்கக்
கடுஞ் ிங்கங்களாகத் சதரியும் பாண்டேர்களும், சுபத்திமரயின் மகமன
{அபிமன்யுமேக்} காக்க ேிரும்பி நம்மம மநாக்கி ேிமரகின்றனர்”
என்றான்.

இப்படிச் ச ால்லப்பட்ட கர்ணன் ினங்சகாண்டு, உமது மகனுக்கு

{துரிமயாதனனுக்கு} நன்மம ச ய்ய ேிரும்பி, சேல்லப்பட முடியாத
அபிமன்யுேின் மமல் கூரிய கமணகமள மமையாகப் சபாைிந்தான்.
ேரக்
ீ கர்ணன், தன் எதிரிமய {அபிமன்யுமே} அேமதிக்கும் ேமகயில்,
மபார்க்களத்தில் பின்னேமன {எதிரியான அபிமன்யுமேப்} பின்
சதாடர்ந்து ேருேமரயும் சபரும் கூர்மம சகாண்ட ிறந்த கமணகள்
பலேற்றால் துமளத்தான். எனினும், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
துமராணமர எதிர்த்துச் ச ல்ல ேிரும்பிய உயர் ஆன்ம அபிேன்யு,
எழுபத்துமூன்று கனணகளோல் ரோனதயின் ேகனை {கர்ணனைத்}
துனளத்தோன்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 246 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகௌரேப் பமடயின் மதர்ேரர்களில்

ீ முதன்மமயாமனார்
அமனேமரயும் பீடித்துக் சகாண்டிருந்தேனும், இந்திரனின் மகனுக்கு
{அர்ெுனனுக்கு} மகனுமான அபிமன்யு, துமராணரிடம் ச ல்ேமதத்
தடுப்பதில் உமது பமடயில் எந்தத் மதர்ேரனும்
ீ அந்மநரத்தில்
சேல்லேில்மல. ேில்லாளிகள் அமனேரிலும் சபருமதிப்புக்கு
உரியேனான கர்ணன், சேற்றியமடய ேிரும்பி, தன் ிறந்த
ஆயுதங்கமள எடுத்து நூற்றுக்கணக்கான கமணகளால் சுபத்திமரயின்
மகமன {அபிமன்யுமேத்} துமளத்தான். ஆயுதங்கமள அறிந்மதார்
அமனேரிலும் முதன்மமயானேனும், {பரசு} ரோேரின் வரச்
ீ சீடனுேோை
அவன் {கர்ணன்}, எதிரிகளால் மதாற்கடிக்கப்பட முடியாத
அபிமன்யுமேத் தன் ஆயுதங்களின் மூலம் இப்படிப் பீடித்தான்.

ஆயுத மமையால் ராமதயின் மகனால் {கர்ணனால்} மபாரில்

பீடிக்கப்பட்டாலும், (ஆற்றலில்) மதேர்கமளமய ஒத்திருந்த அந்தச்
சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு} எந்த ேலிமயயும் உணரேில்மல.
அந்த அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}, கல்லில் கூர்த்தீட்டப்பட்டமேயும்,
கூர்முமனகமளக் சகாண்டமேயுமான தன் கமணகமளக் சகாண்டு
ேரப்
ீ மபார்ேரர்கள்
ீ பலரின் ேிற்கமள சேட்டி, பதிலுக்குக் கர்ணமனப்
பீடிக்கத் சதாடங்கினான். அபிமன்யு ிரித்துக் சகாண்மட, கடும்
நஞ்சுமிக்கப் பாம்புகளுக்கு ஒப்பானமேயும், ேட்டமாக ேமளக்கப்பட்ட
ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்டமேயுமான கமணகளால் கர்ணனின் குமட,
சகாடிமரம், மதமராட்டி மற்றும் குதிமரகமள ேிமரோக சேட்டினான்.

பிறகு கர்ணன் அபிமன்யுேின் மமல் ஐந்து மநரான கமணகமள

ஏேினான். எனினும், பல்குனன் மகமனா {அபிமன்யுமோ} அேற்மற
அச் மற்றேமகயில் ேரமேற்றான். சபரும் ேரமும்
ீ தீரமும் சகாண்ட
பின்னேன் {அபிேன்யு}, ஒரர ஒரு கனணயோல் கர்ணைின் வில் ேற்றும்
ககோடிேரத்னத கவட்டி ஒரு கணத்தில் அவற்னறக் கீ ரை தனரயில்
விைச் கசய்தோன். இத்தகு துயரில் இருக்கும் கர்ணமனக் கண்ட அேனது
தம்பி {கர்ணனின் தம்பி}, சபரும் பலத்துடன் ேில்மல ேமளத்துக்
சகாண்டு, சுபத்திமரயின் மகமன எதிர்த்து மேகமாகச் ச ன்றான். பிறகு
பார்த்தர்களும், அேர்கமளப் பின்சதாடர்பேர்களும், உரக்க கர்ெித்துத்
தங்கள் இம க்கருேிகமள முைக்கி சுபத்திமரயின் மகமன
{அபிமன்யுமே} (அேனது ேரத்திற்காக}
ீ சமச் ினார்கள்” {என்றான்
ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 247 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கர்ணனைப் புறமுதுகிடச் கசய்த அபிேன்யு!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 039

Abhimanyu made Karna flee! | Drona-Parva-Section-039 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 09)

பதிவின் சுருக்கம்: கர்ணைின் தம்பினயக் ககோன்று, கர்ணனைப் புறமுதுகிடச்

கசய்த அபிேன்யு; அபிேன்யு கசய்த கடும்ரபோர்; ரபோர்க்களத்தின் நிைவரம்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடன்} ச ான்னான், "உரக்க முைங்கி

ேந்த கர்ணைின் தம்பி [1], மகயில் ேில்லுடன், மீ ண்டும் மீ ண்டும் நாண்
கயிற்மற இழுத்த படிமய ேிமரோகத் தன்மன அந்தச் ிறந்த இரு
ேரர்களுக்கு
ீ மத்தியில் நிறுத்திக் சகாண்டான். மமலும் அந்தக்
கர்ணனின் தம்பி, ிரித்துக் சகாண்மட, சேல்லப்பட முடியாத
அபிமன்யுேின் குமட, சகாடிமரம், மதமராட்டி மற்றும் குதிமரகமளப்
பத்து கமணகளால் துமளத்தான். மனித க்திக்கு அப்பாற்பட்ட
ாதமனகமள அபிேன்யு தன் தந்னதனய {அர்ஜுைனைப்} மபாலவும்,
பாட்டமனப் மபாலவும் ஏற்கனமே அமடந்திருந்தாலும், அந்தக்
கமணகளால் அேன் {அபிமன்யு} இப்படிப் பீடிக்கப்பட்டமதக் கண்ட உமது
பமடயின் மபார்ேரர்கள்
ீ மகிழ்ச் ியால் நிமறந்தனர்.

[1] ேிராட பர்ேம் பகுதி 54ல் கர்ணனின் தம்பியான

ங்கிராமெித் அர்ெுனனால் சகால்லப்பட்டதாக ஒரு குறிப்பு
ேருகிறது. ேிராட பர்ேம் பகுதி 60ல் கர்ணனுக்கு அர்ெுனன்
இமதச் சுட்டிக் காட்டுகிறான். இஃமத உத்மயாக பர்ேம்
பகுதி 49ல் சுட்டிக் காட்டிப் பீஷ்மர் கர்ணமனக் கண்டிக்கிறார்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 248 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இங்மக சுட்டப்படும் கர்ணனின் தம்பி சபயர் இன்னசதன்று

சதரியேில்மல.

அப்மபாது, ேில்மலப் பலமாக ேமளத்த அபிேன்யு, சிரித்துக்

ககோண்ரட, தன் எதிரோளியின் {கர்ணன் தம்பியின்} தனைனயச் சிறகு
பனடத்த கனண ஒன்றோல் அறுத்தோன். உடலில் இருந்து அறுக்கப்பட்ட
அந்தத் தமல கீ மை பூமியில் ேிழுந்தது. ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர},
மகாங்கு மரம் ஒன்று உலுக்கப்பட்டு, மமலயின் உச் ியிலிருந்து
காற்றால் தூக்கி ே ீ ப்பட்டமதப் மபாலத் தன் தம்பி சகால்லப்பட்டு
ேழ்த்தப்படுேமதக்
ீ கண்ட கர்ணன் ேலியால் நிமறந்தான்.
அமதமேமளயில், சுபத்தினரயின் ேகன் {அபிேன்யு}, தன் கனணகளின்
மூைம் கர்ணனைக் களத்தில் இருந்து ஓடச் கசய்து சபரும்
ேில்லாளிகள் பிறமர எதிர்த்து மேகமாக ேிமரந்தான் [2]. பிறகு, கடும்
க்தியும், சபரும் புகழும் சகாண்ட அபிமன்யு, மகாபத்தால் நிமறந்து,
யாமனகள், குதிமரகள், மதர்கள், காலாட்கள் நிமறந்த பல்மேறு
பமடயணிகமளக் சகாண்ட அந்தப் பமடமயப் பிளந்தான். கர்ணனைப்
கபோறுத்தவனர, அபிேன்யுவின் எண்ணிைடங்கோ கனணகளோல்
பீடிக்கப்பட்ட அவன், ரவகேோை குதினரகளோல் சுேக்கப்பட்டுக்
களத்தில் இருந்து தப்பி ஓடிைோன். பிறகு அந்தக் சகௌரேப்பமட
உமடந்தது [3].

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இந்த ேரி, “காற்றினால் நான்கு

பக்கத்திலும் அம க்கப்பட்டு மமலயிலிருந்து தள்ளப்பட்ட
மகாங்கு மரம் மபான்ற கர்ணனுமடய இமளய
மகாதரமனக் கண்டு, உம்மமச் ம ர்ந்தேர்கள்
மனேருத்தமுற்றனர். கர்ணனும், சகால்லப்பட்ட
மகாதரமனக் கண்டு திரும்பினான். சுபத்திமரயின்
மகனான அபிமன்யு கழுகிறகுகள் அணிந்த அம்புகளாமல
கர்ணமனப் புறங்காட்டிமயாடும்படி ச ய்து, மற்ற ிறந்த
ேில்லாளிகமளயும் ீக்கிரமாகமே எதிர்த்துச் ச ன்றான்”
என்றிருக்கிறது.

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இதற்கு மமலும், “ஓ திருதராஷ்டிரமர,

துமராணா ாரியர், “மகாேில்லாளியான கர்ணா! கிருபமர!
துரிமயாதனா! நில்லுங்கள்” என்று அமைத்துக்
சகாண்டிருக்கும்மபாமத அந்தச் ம மன

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 249 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நா ம்பண்ணப்பட்டது” என்றிருக்கிறது. கங்குலியின்

பதிப்பிலும், மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் இந்த ேரிகள்
காணப்படேில்மல.

ேிட்டிற்பூச் ிகளின் கூட்டத்மதப் மபாலமோ, அடர்த்தியான

மமைப்சபாைிமேப் மபாலமோ இருந்த அபிமன்யுேின் கமணகளால்
ஆகாயம் மமறக்கப்பட்ட மபாது, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர},
{யாராலும்} எமதயும் மேறுபடுத்திப் பார்க்க முடியேில்மல. ஓ!
ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, அபிமன்யுேின் கூரிய கமணகளால் இப்படிக்
சகால்லப்பட்ட உமது மபார்ேரர்களில்
ீ ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன
{கஜயத்ரதனைத்} தேிரப் மபார்க்களத்தில் மேறு எேனும் நீடிக்கேில்மல.

பிறகு, ஓ! பாரதக் குலத்தின் காமளமய {திருதராஷ்டிரமர},

மனிதர்களில் காமளயான சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு}, தன் ங்மக
முைக்கியபடி பாரதப் பமடயின் மீ து மேகமாகப் பாய்ந்தான். உலர்ந்த
மேக்மகாலுக்கு மத்தியில் ே ீ ப்பட்ட எரியும் சகாள்ளிமயப் மபால, அந்த
அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}, சகௌரேப் பமடயினூடாக ேிமரோகத்
திரிந்து தன் எதிரிகமள எரிக்க ஆரம்பித்தான். அேர்களின் ேியூகத்மதத்
{ க்கரேியூகத்மதத்} துமளத்த அேன் {அபிமன்யு}, தன் கூரிய
கமணகளால் மதர்கமளயும், யாமனகமளயும், குதிமரகமளயும்,
மனிதர்கமளயும் ிமதத்து, மபார்க்களத்மதத் தமலயற்ற
முண்டங்களால் நிமறத்தான்.

சுபத்திமர மகனின் {அபிமன்யுேின்} ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட

ிறந்த கமணகளால் சேட்டப்பட்ட சகௌரேப் மபார்ேரர்கள்
ீ தப்பி ஓடினர்,
அப்படி ஓடுமகயில், தங்கள் முன்பு நின்ற தங்கள் மதாைர்கமளக்
சகான்றபடிமய ஓடினர். கல்லில் கூராக்கப்பட்டமேயும், பயங்கர
ேிமளவுகமள ஏற்படுத்துபமேயுமான அந்த எண்ணற்றக்
கடுங்கமணகள், மதர்ேரர்கமளயும்,
ீ யாமனகமளயும், குதிமரகமளயும்
சகான்றபடி களத்தில் மேகமாகப் பாய்ந்தன.

அங்கதங்களுடனும், தங்க ஆபரணங்கள் பிறேற்றுடனும் இருந்த

மதாள்களும், மதாலுமறகளால் மமறக்கப்பட்ட கரங்களும், கமணகளும்,
ேிற்களும், உடல்களும், குண்டலங்கள் மற்றும் மலர்மாமலகளால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட தமலகளும் களத்தில் ஆயிரக்கணக்கில் கிடந்தன.
ஆயிரக்கணக்கான உபஷ்கரங்கள் {கருேிகள்}, அதிஸ்தானங்கள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 250 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{இருக்மகப் பீடங்கள்}, நீண்ட ஏர்க்கால்கள், முறிந்த அக்ஷங்கள்

{அச்சுகள்}, உமடந்த க்கரங்கள், நுகத்தடிகள் ஆகியேற்றால்
தடுக்கப்பட்டு, ஈட்டிகள், ேிற்கள், ோள்கள், ேிழுந்த சகாடிமரங்கள்,
மகடயங்கள், ேிற்கள் ஆகியமே எங்கும் கிடக்க, சகால்லப்பட்ட
க்ஷத்திரியர்கள், குதிமரகள், யாமனகள் ஆகியேற்றின் உடல்களுடன்
மிகப் பயங்கரமாகத் சதரிந்த அந்தப் மபார்களமானது ேிமரேில்
கடக்கப்பட முடியாததாக மாறியது.

ஒருேமர ஒருேர் அமைத்த இளேர ர்கள், அபிமன்யுோல்

சகால்லப்பட்ட மபாது உண்டாகிய ஒலி ச ேிடாக்குேதாகவும்,
மருண்மடாரின் அச் ங்கமள அதிகப்படுத்துேதாகவும் இருந்தது. ஓ!
பாரதர்களில் தமலேமர {திருதராஷ்டிரமர}, அந்த ஒலிகள்
திம ப்புள்ளிகள் அமனத்மதயும் நிமறத்தன. (சகௌரேத்) துருப்புகமள
எதிர்த்து ேிமரந்த சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு}, முதன்மமயான
மதர்ேரர்கமளயும்,
ீ குதிமரகமளயும், யாமனகமளயும் சகான்றான். தன்
எதிரிகமள ேிமரோக எரித்த அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}, உலர்ந்த
மேக்மகாலுக்கு மத்தியில் ேிமளயாடும் சநருப்மபப் மபாலப் பாரதப்
பமடக்கு மத்தியில் திரிேது சதரிந்தது.

நம் துருப்புகளால் சூைப்பட்டுப் புழுதியால் மமறக்கப்பட்ட அேன்

{அபிமன்யு}, களத்தில் முக்கிய மற்றும் துமணத் திம கள் அமனத்திலும்
திரிந்து சகாண்டிருக்மகயில், ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர} எங்களில்
எேராலும் அந்தப் மபார் ேரமன
ீ {அபிமன்யுமேப்} பார்க்க
முடியேில்மல. ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, அேன் {அபிமன்யு},
கிட்டத்தட்ட சதாடர்ச் ியாகக் குதிமரகள், யாமனகள் மற்றும் மனிதப்
மபார்ேரர்கள்
ீ ஆகிமயாரின் உயிமர எடுத்தான். அதன் பிறகு உடமன
(அங்கிருந்து சேளிப்படும்) அேமன நாங்கள் கண்மடாம். உண்மமயில்,
ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, (தன் கதிர்களோல் அனைத்னதயும்
எரிக்கும்) உச்சிவோைத்துச் சூரியனைப் ரபோை அேன் {அபிமன்யு} தன்
எதிரிகமள எரித்துக் சகாண்டிருப்பமத நாங்கள் கண்மடாம். ோ ேனுக்கு
{இந்திரனுக்கு} இமணயானேனும், ோ ேனின் மகனுக்கு மகனுமான
அபிமன்யு (பமகேரின்) பமடக்கு மத்தியில் பிரகா மாகத் சதரிந்தான்”
{என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 251 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கஜயத்ரதனுக்கு வரேளித்த ேகோரதவன் !

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 040

The boon by Mahadeva to Jayadratha! | Drona-Parva-Section-040 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 10)

பதிவின் சுருக்கம்: அபிேன்யுனவப் பின்கதோடர்ந்து கசன்ற போண்டவ வரர்கள்;

ீ
போண்டவர்கனளத் தடுத்த கஜயத்ரதன்; முற்கோைத்தில் கஜயத்ரதன் கசய்த தவம்;
கஜயத்ரதனுக்கு வரேளித்த ேகோரதவன்; முந்னதய வரத்தின் பைைோகப்
போண்டவர்கனளப் ரபோர்க்களத்தில் தடுத்த கஜயத்ரதன்...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்},
“ேயதால் சேறும் குைந்மதயும்
{பாலனும்}, சபரும் ஆடம்பரத்துடன்
ேளர்க்கப்பட்டேனும், தன் கரங்களின்
ேலிமமயில் ச ருக்குமடயேனும்,
மபாரில் ாதித்தேனும், சபரும் ேரம்
ீ
சகாண்டேனும், தன் குலத்மதத்
தமைக்க மேப்பேனும், தன்
உயிமரேிடத் தயாராக
இருந்தேனுமான அந்த அபிேன்யு,
உற் ாகமும் தீரமும் சகாண்ட அேனது மூன்று ேயது குதிமரகளால்
சுமக்கப்பட்டுக் சகௌரேப் பமடக்குள் ஊடுருேிய மபாது, அந்த அர்ஜுைன்
ேகனை {அபிேன்யுனவ} யுதிஷ்டிரப் பனடயின் கபரும் ரதர்வரர்கள்
ீ
எவரரனும் பின்கதோடர்ந்து கசன்றைரோ?” என்று மகட்டான்
{திருதராஷ்டிரன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "யுதிஷ்டிரன்,

பீேரசைன், சிகண்டி, சோத்யகி, இரட்மடயர்களான நகுைன் ேற்றும்
சகோரதவன், திருஷ்டத்யும்ைன், விரோடன், துருபதன், ரககயன் {ர்கள்},
திருஷ்டரகது ஆகிமயார் அமனேரும், மத்ஸ்ய ேரர்களும்
ீ மகாபத்தால்
நிமறந்து மபாருக்கு ேிமரந்தனர். உண்மமயில், எதிரிகமளத்
தாக்குபேர்களான அபிமன்யுேின் தந்மதமாரும், தாய்மாமன்களும்,
அபிமன்யுமேக் காக்க ேிரும்பி, மபாருக்காக அணிேகுத்து, அேன்
{அபிமன்யு, ேியூகத்மதப் பிளந்து} உண்டாக்கிய அமத பாமதயில்
ச ன்றனர். அவ்ேரர்கள்
ீ ேிமரந்து ேருேமதக் கண்ட உமது துருப்புகள்
மபாரில் இருந்து பின்ோங்கின.
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 252 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அப்மபாது, சபரும் க்தி சகாண்ட உமது மருமகன் {கஜயத்ரதன்},

மபாரில் இருந்து உமது அந்தப் சபரும்பமட திரும்புேமதக் கண்டு,
அேர்கமள அணிதிரட்டுேதற்காக ேிமரந்தான். உண்மமயில்,
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனான மன்னன் செயத்ரதன், தங்கள் மகமனக்
காக்க ேிரும்பிய போர்த்தர்கனளயும், அவர்கனளப் பின் கதோடர்பவர்கள்
அனைவனரயும் தடுத்து நிறுத்திைோன். கடுமமயானேனும், சபரும்
ேில்லாளியுமான அந்த ேிருத்தக்ஷத்திரன் மகன் {செயத்ரதன்}, சதய்ேக
ீ
ஆயுதங்கமள இருப்புக்கு அமைத்து, பள்ளத்தாக்கில் ேிமளயாடும்
யாமனமயப் மபாலப் பாண்டேர்கமளத் தடுத்தான்” {என்றான் ஞ் யன்}.

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, “ ஞ் யா, தங்கள் மகமனக் காக்க

ேிரும்பிய மகாபக்காரப் பாண்டேர்கமளத் தனி ஒருேனாகத் தடுத்து
நின்ற ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் மீ து கனமான சுமம
ஏற்றப்பட்டதாகமே நான் நிமனக்கிமறன். ிந்துக்கள் ஆட் ியாளனுமடய
{செயத்ரதனின்} ேலிமமயும், ேரமும்
ீ மிக அற்புதமானது என்று நான்
நிமனக்கிமறன். அந்த உயர் ஆன்ம ேரனின்
ீ ஆற்றமலயும், அேன் அந்த
முதன்மமயான அருஞ்ச யல்கமள எப்படிச் ாதித்தான் என்பமதயும்
எனக்குச் ச ால்ோயாக. அேன் {கஜயத்ரதன்}, ரகோபத்தோல்
தூண்டப்பட்டிருந்த போண்டவர்கனளத் தடுப்பதில் கவன்றது எதன்
வினளவோக? அேன் என்ன தானங்கமளச் ச ய்தான்? என்ன
நீர்க்காணிக்மககமள ஊற்றினான் {என்ன ஆகுதி ச ய்தான்}? என்ன
மேள்ேிகமளச் ச ய்தான்? என்ன தேத்துறவுகமள மமற்சகாண்டான்? [1]”
என்று மகட்டான்.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரிகள், “சபரும் பலோனான

அந்த ெயத்ரதனுமடய ேர்யத்மதயும்,
ீ உத்தமமான
ச ய்மகமயயும் எனக்கு நீ ச ால்லு. அந்த ெயத்ரதன்
என்ன ெபம், மஹாமம், அல்லது யாகம் ச ய்தான்? என்ன
தேம் ச ய்தான்? உத்தமமன! ஐம்சபாறி அடக்கலா?
பிரம்ம ர்யமா? அல்லது இேன் மேறு என்ன ச ய்தான்?
ேிஷ்ணு, ஈ ானர், பிரம்மா (இம்மூேருள்) எந்தத்
மதேமதமய ஆராதித்து, ிந்துராென், மகனிடம்
பற்றுள்ளேர்களும், மகாபம்முள்ளேர்களுமான
பார்த்தர்கமளச் ிந்துராென் தடுத்தான்? அேர் ஒருேனாகமே
இருந்து சகாண்டு பாண்டேர்கமளத் தடுத்தது மபான்ற

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 253 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சபரிய காரியமானது, பீஷ்மராலும் அவ்ோறு

ச ய்யப்படேில்மல; நான் அறிமேன்” என்று திருதராஷ்டிரன்
மகட்பதாக இருக்கிறது.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “கஜயத்ரதன்,

திகரௌபதினய அவேதித்த நிகழ்வின் ரபோது, பீேரசைைோல் அவன்
வழ்த்தப்பட்டோன்.
ீ தான் பட்ட அேமானத்மத ஆைமாக உணர்ந்த அந்த
மன்னன் {செயத்ரதன்}, ஒரு ேரத்மத ேிரும்பி கடும் தேத்மதச்
ச ய்தான். புலன்களுக்கு ேிருப்பமான சபாருட்களில் இருந்து அேற்மற
{புலன்கமள} ேிலக்கி, ப ி, தாகம் மற்றும் சேப்பத்மதத் தாங்கிக்
சகாண்ட அேன் {செயத்ரதன்}, புமடக்கும் நரம்புகள் சதரியும்ேண்ணம்
தன் உடமலக் குமறத்தான். ரவதங்களின் அைியோத வோர்த்னதகனள
உச் ரித்த அேன் {செயத்ரதன்}, சதய்ேமான மகாமதேனுக்கு
{ ிேனுக்குத்} தன் ேைிபாட்மடச் ச லுத்தினான். தன்மன
ேைிபடுமோரிடம் {தன் பக்தர்களிடம்} எப்மபாதும் கருமண சகாண்ட
அந்தச் ிறப்புமிக்கத் மதேன் { ிேன்}, இறுதியாக அேனிடம்
{செயத்ரதனிடம்} அன்புகூர்ந்தான்.

உண்மமயில், ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனுமடய

{கஜயத்ரதனுனடய} கைவில் ரதோன்றிய ஹரன் {சிவன்}, அவைிடம்
{கஜயத்ரதைிடம்}, “நீ ேிரும்பும் ேரத்மதக் மகட்பாயாக. ஓ! செயத்ரதா,
நான் உன்னிடம் மனம்நிமறந்மதன். நீ எமத ேிரும்புகிறாய்?” என்று
மகட்டான். மஹாமதேனால் { ிேனால்} இப்படிக் மகட்கப்பட்ட
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் செயத்ரதன், கூப்பிய கரங்களுடனும்,
ஒடுங்கிய ஆன்மாவுடனும் அேமன { ிேமனப்} பணிந்து, “தைித்ரதரில்
ஒருவைோக இருக்கும் நோன், பயங்கர சக்தியும் ஆற்றலும் ககோண்ட
போண்டு ேகன்கள் அனைவனரயும் ரபோரில் தடுக்க ரவண்டும்” என்று
மகட்டான். ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர} அேன் மகட்ட ேரம்
இதுமேயாகும்.

இப்படி மேண்டப்பட்டதும், செயத்ரதனிடம் அந்த முதன்மமயான மதேன்

{ ிேன்}, “ஓ! இனியேமன, நான் {அந்த} ேரத்மத அளிக்கிமறன்.
பிருமதயின் {குந்தியின்} மகனான தனஞ் யமன {அர்ஜுைனைத்} தவிர,
போண்டுவின் ேற்ற நோன்கு ேகன்கனளயும் ரபோரில் நீ தடுப்போய் [2]”
என்றோன். “அப்படிமய ஆகட்டும்” என்று மதேர்களின் தமலேனிடம்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 254 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{ ிேனிடம்} ச ான்ன செயத்ரதன், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, பிறகு

தன் குனறத்தூக்கத்தில் இருந்து விைித்கதழுந்தோன்.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரிகள், “ச ௌம்ய, பிருமதயின்

மகனான தனஞ் யமனத் தேிர மற்ற பாண்டேர்கள்
நார்ேமரயும் மபாரில் ஒரு தினம் நீ தடுப்பாய்; இந்த
ேரத்மத உனக்கு யான் சகாடுக்கிமறன்” என்று இருக்கிறது.
ஒரு தினம் என்ற ோர்த்மத கங்குலியிலும்,
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் இல்மல.

தோன் கபற்ற வரம் ேற்றும் தன் கதய்வக

ீ ஆயுதங்களின் பைம்
ஆகியவற்றின் வினளவோக, அந்த கஜயத்ரதன், தைிகயோருவைோகரவ,
போண்டவர்களின் கேோத்தப்பனடனயயும் தடுத்து நிறுத்திைோன்.
அேனது நாண்கயிற்றின் நாசணாலியும், உள்ளங்மககளின் தட்சடாலியும்
{தலத்ேனியும்} பமகேரின் பமடயில் அச் த்மதத் மதாற்றுேித்த அமத
மேமளயில், உமது துருப்புகமள மகிழ்ச் ியில் நிமறத்தன. ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்} ஏற்றுக் சகாண்ட சுமமமயக் கண்ட (குரு
பமடயின்) க்ஷத்திரியர்கள், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, களத்தில்
யுதிஷ்டிரனின் பமட இருந்த இடத்திற்கு உரத்த ஆரோரத்துடன்
ேிமரந்தனர்” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 255 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உனடந்த வியூகத்னத அனடத்த கஜயத்ரதன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 041

Jayadratha filled up the broken array! | Drona-Parva-Section-041 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 11)

பதிவின் சுருக்கம்: கஜயத்ரதைின் அற்றல் குறித்து விவரித்த சஞ்சயன்;

கஜயத்ரதரைோடு ரேோதிய யுதிஷ்டிரனும் பீ ேனும்; அபிேன்யுவோல் பிளக்கப்பட்ட
வியூகத்னத அனடத்த கஜயத்ரதன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளனுமடய
{கஜயத்ரதனுனடய} ஆற்றமலக்
குறித்து நீர் என்மனக் மகட்டீர். அேன்
{கஜயத்ரதன்} போண்டவர்கரளோடு
எவ்வோறு ரபோரிட்டோன் என்பமத
ேிேரிக்கிமறன் மகளும். நன்கு
பைக்கப்பட்டமேயும், மமனாமேகம் சகாண்டமேயும், மதமராட்டியின்
கட்டமளகளுக்குக் கீ ழ்படிபமேயும் ிந்து இனத்மதச் ம ர்ந்தமேயுமான
சபரிய குதிமரகள் (அச் ந்தர்ப்பத்தில்} அேமனச் சுமந்தன. முமறயாகத்
தயாரிக்கப்பட்டிருந்த அேனது மதர், ஆகாயத்தின் நீர் மாளிமகமய
{மமகத்மதப்} மபாலத் சதரிந்தது. சேள்ளியிலான சபரிய பன்றியின்
உருேத்மதத் தாங்கியிருந்த அேனது சகாடிமரம் மிக அைகாகத்
சதரிந்தது. அர க் குறியீடுகளான சேண் குமட, சகாடிகள், அேனுக்கு
{செயத்ரதனுக்கு} ேி ிறுேதற்காகப் பயன்பட்ட காட்சடருதின் ோல்கள்
{ ாமரங்கள்} ஆகியேற்மறாடு அேன் ஆகாயத்தில் இருக்கும் ந்திரமனப்
மபால ஒளிர்ந்தான். இரும்பாலான அேனது மதர்க்கூடு முத்துக்களாலும்,
மேரங்களாலும், ரத்தினங்களாலும், தங்கத்தாலும்
அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தது. ஆகாயத்தில் ிதறிக் கிடக்கும்
ஒளிக்மகாள்கள் மபால அது பிரகா ாமாகத் சதரிந்தது.

தன் சபரிய ேில்மல ேமளத்து எண்ணற்ற கமணகமள இமறத்த

அேன் {கஜயத்ரதன்}, எங்ககல்ைோம் அர்ஜுைன் ேகன் {அபிேன்யு} அந்த
வியூகத்தில் {சக்கரவியூகத்தில்} பிளவுகனள {திறப்புகனள}

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 256 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உண்டோக்கிைோரைோ, அந்த இடங்கனள ேீ ண்டும் அனடத்தோன். அேன்

{செயத்ரதன்}, மூன்று கமணகளால் சோத்யகினயயும், விருரகோதரனை
{பீேனை} எட்டாலும் துமளத்தான்; திருஷ்டத்யும்ைனை அறுபது
கமணகளால் துமளத்த அேன், கூரிய கமணகள் ஐந்தால்
துருபதனையும், பத்தால் சிகண்டினயயும் துமளத்தான். இருபது
கமணகளால் மகமகயர்கமளத் துமளத்த செயத்ரதன், திசரௌபதி
மகன்கள் ஐேரில் ஒவ்சோருேமரயும் மூன்று கமணகளால்
துமளத்தான். மமலும் எழுபது கமணகளால்யுதிஷ்டிரனைத் துமளத்த
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்}, அடர்த்தியான கமண
மமையால் பாண்டேப் பமடயின் பிற ேரர்கமளத்
ீ துமளத்தான்.
அேனது {செயத்ரதனின்} அந்த அருஞ்ச யல் மிக அற்புதமானதாகத்
சதரிந்தது.

பிறகு, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, செயத்ரதனின் ேில்மலக்

குறிபார்த்த தர்மனின் ேரீ மகன் {யுதிஷ்டிரன்}, நன்கு கடினமாகப்பட்ட
பளபளக்கும் கமணசயான்றால் அஃமத அறுத்தான். எனினும்,
கண்ணிமமக்கும் மநரத்திற்குள் மற்சறாரு ேில்மல எடுத்த ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்}, பார்த்தமன (யுதிஷ்டிரமனப்) பத்து
கமணகளால் துமளத்து, மற்றேர்கள் ஒவ்சோருேமரயும் மூன்று
கமணகளால் தாக்கினான்.

செயத்ரன் சேளிப்படுத்திய கரநளினத்மதக் குறித்துக் சகாண்ட

பீமன், மூன்று பல்லங்களால் அேனது {செயத்ரதனது} ேில், சகாடிமரம்
மற்றும் குமடமய அறுத்தான். பிறகு மற்சறாரு ேில்மல எடுத்த
ேலிமமமிக்க கஜயத்ரதன், அதில் நோரணற்றி பீேைின் ககோடிேரம்,
வில் ேற்றும் குதினரகனள வழ்த்திைோன்.
ீ ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர},
ேில்லறுந்த பீமம னன், குதிமரகள் சகால்லப்பட்ட அந்தச் ிறந்த மதரில்
இருந்து கீ மை குதித்து, மமலயின் உச் ிக்குக் குதித்து ஏறும் ிங்கத்மதப்
மபால, ாத்யகியின் மதரில் ஏறினான்.

இமதக் கண்ட உமது துருப்புகள் மகிழ்ச் ியால் நிமறந்தன.

அேர்கள், “நன்று! நன்று” என்று உரக்க முைங்கினார்கள். மமலும்
அேர்கள் ிந்துக்கள் ஆட் ியாளனின் {செயத்ரதனின்} அந்த
அருஞ்ச யமல மீ ண்டும் மீ ண்டும் சமச் ினார்கள். உண்மமயில்,
ம ர்ந்திருக்கும் பாண்டேர்கள் அமனேமரயும், மகாபத்தால்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 257 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தூண்டப்பட்டுத் தனி ஒருேனாகத் தடுத்த அேனது அந்த அருஞ்ச யமல

உயிர்களமனத்தும் உயர்ோக சமச் ின.

சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு} எண்ணற்ற மபார்ேரர்கமளயும்

ீ
யாமனகமளயும் சகான்று பாண்டேர்களுக்காக ஏற்படுத்திய பாமத,
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனால் {செயத்ரதனால்} நிரப்பப்பட்டது
{அமடக்கப்பட்டது}. உண்மமயில், ேரர்களான
ீ மத்ஸ்யர்கள்,
பாஞ் ாலர்கள், மகமகயர்கள், பாண்டேர்கள் ஆகிமயார் தீேிரமாக
முயன்று செயத்ரதனின் முன்னிமலமய அமடந்தாலும், அேர்கள்
ஒருேராலும் அேமனத் தாங்கிக் சகாள்ள முடியேில்மல.
துரரோணரோல் அனேக்கப்பட்ட அந்த வியூகத்னதத்
{சக்கரவியூகத்னதத்} துமளக்க முயன்ற உமது எதிரிகளில்
ஒவ்சோருேரும், (ேகோரதவைிடம்) கபற்ற வரத்தின் வினளவோல்
சிந்துக்களின் ஆட்சியோளைோல் {கஜயத்ரதைோல்} தடுக்கப்பட்டைர்”
{என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 258 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

வசோதீயனைக் ககோன்ற அபிேன்யு!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 042

Abhimanyu killed Vasatiya! | Drona-Parva-Section-042 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 12)

பதிவின் சுருக்கம்: ரதரரோட்டினயக் ககோன்று விருேரசைனைக் களத்னத விட்டு

விரட்டிய அபிேன்யு; வசோதீயனைக் ககோன்றது; ககௌரவ வரர்கனள
ீ
மூர்க்கேோகத் தோக்கி களத்னத உயிரற்ற சடைங்களோலும் ரபோர்க்கருவிகளோலும்
நினறத்தது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "சேற்றிமய

ேிரும்பிய பாண்டேர்கமளச் ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {கஜயத்ரதன்}
தடுத்தமபாது, உமது துருப்புகளுக்கும், எதிரியின் துருப்புகளுக்கும்
இமடயில் நமடசபற்ற மபாரானது அச் ந்தரும் ேமகயில் இருந்தது.
சேல்லப்பட முடியாதேனும், இலக்கில் துல்லியம், ேலிமம, க்தி
ஆகியேற்மறக் சகாண்டேனுமான அர்ஜுைன் ேகன் {அபிேன்யு},
சபருங்கடமலக் கலங்கடிக்கும் மகரத்மதப் மபாலக் (சகௌரே)
ேியூகத்திற்குள் {சக்கரவியூகத்திற்குள} ஊடுருவி அனதக்
கைங்கடித்தோன். எதிரிகமளத் தண்டிப்பேனும், தன் கமண மமையால்
இப்படிப் பமகேரின் பமடமயக் கலங்கடித்துக் சகாண்டிருந்தேனுமான
சுபத்திமரயின் மகமன {அபிமன்யுமே}, சகௌரேப் பமடயின் முக்கிய
ேரர்கள்
ீ ஒவ்சோருேரும் தங்கள் தரத்துக்கும், முன்னுரிமமக்கும்
தக்கபடி {ேரிம முமறப்படி} எதிர்த்து ேிமரந்தனர்.

சபரும் பலத்துடன் தங்கள் கமண மமைமய இமறத்த அந்த

அளேிலா க்தி சகாண்டேர்கள் ஒரு புறமும், தனியனான அபிமன்யு
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 259 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஒருபுறமும் என நடந்த அந்த மமாதல் அச் ந்தருேதாகமே இருந்தது.

மதர்க்கூட்டங்களுடன் கூடிய அவ்சேதிரிகளால் அமனத்துப்
பக்கங்களிலும் சூைப்பட்ட அர்ெுனன் மகன் {அபிேன்யு}, {கர்ணன்
ேகைோை} விருேரசைைின் ரதரரோட்டினயக் ககோன்று, அவைது
வில்னையும் அறுத்தோன். பிறகு, ேலிமமமிக்க அந்த அபிமன்யு தன்
மநரான கமணகளால் ேிருஷம னனின் குதிமரகமளத் துமளத்தான்.
காற்றின் மேகத்மதக் சகாண்ட அந்தக் குதினரகள், இதைோல்,
ரபோர்க்களத்திற்கு கவளிரய விருேரசைனைச் சுேந்து கசன்றை.

இந்தச் ந்தர்ப்பத்மதப் பயன்படுத்திக் சகாண்ட அபிமன்யுேின்

மதமராட்டி, அந்த சநருக்கமான மபாரில் இருந்து, களத்தின் மேறு
பகுதிக்குக் சகாண்டு ச ன்று அேனது மதமர ேிடுேித்துக் சகாண்டான்.
(இந்த அருஞ்ச யமலக்) கண்ட எண்ணற்ற மதர்ேரர்கள்
ீ மகிழ்ச் ியால்
நிமறந்து "நன்று! நன்று!" என்றனர்.

ிங்கத்மதப் மபான்ற அபிமன்யு, தன் கமணகளால் எதிரிகமளக்

மகாபத்துடன் சகால்ேமதக் கண்ட வசோதீயன் {வஸோதீயன்} [1], தூரத்தில்
இருந்து முன்மனறி ேந்து, சபரும்பலத்துடன் அேன் மீ து மேகமாகப்
பாய்ந்தான். பின்னேன் {ே ாதீயன்}, தங்கச் ிறகுகள் சகாண்ட அறுபது
கமணகளால் அபிமன்யுமேத் துமளத்து, அேனிடம் {வசோதீயன்
அபிேன்யுவிடம்}, "நோன் உயிரரோடு உள்ளவனர, உன்ைோல் உயிருடன்
தப்ப முடியோது" என்றான். அேன் {ே ாதீயன்} இரும்புக் கே த்மத
அணிந்திருந்தாலும், சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு} நீண்ட தூரம்
ச ல்லும் கமண ஒன்றால் அேனது மார்மபத் துமளத்தான். அதன்
மபரில் வசோதீயன் உயினர இைந்து கீ ரை பூேியில் விழுந்தோன்.

[1] இேன் யாசரனத் சதரியேில்மல.

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர} ே ாதீயன் சகால்லப்பட்டமதக் கண்ட

க்ஷத்திரியக் காமளயர் பலர், மகாபத்தால் நிமறந்து, உமது மபரமன
{அபிமன்யுமேக்} சகால்ல ேிரும்பி, அேமனச் சூழ்ந்து சகாண்டனர்.
அேர்கள், பல்மேறு ேிதங்களிலான தங்கள் எண்ணற்ற ேிற்கமள
ேமளத்தபடிமய அேமன அணுகினர். அதன் பிறகு, சுபத்திமரயின்
மகனுக்கும் {அபிமன்யுவுக்கும்}, அேனது எதிரிகளுக்கும் இமடயில்
நமடசபற்ற மபாரானது மிகக் கடுமமயானதாக இருந்தது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 260 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மகாபத்தால் நிமறந்த பல்குனன் மகன் {அபிமன்யு}, அேர்களின்

ேிற்கள், கமணகள், அேர்களது உடலின் பல்மேறு அங்கங்கள்,
குண்டலங்களாலும், மலர்மாமலகளாலும் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த
அேர்களது தமலகள் ஆகியேற்மற சேட்டி ேழ்த்தினான்.
ீ

பல்மேறு தங்க ஆபரணங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தமேயும்,

ோள்கள், பரிகங்கள், மபார்க்மகாடரிகள் ஆகியேற்மறக் சகாண்டமேயும்,
மதால் மகயுமறகள் அணிந்த ேிலர்களுடன் கூடியமேயுமான
{ேரர்களின்}
ீ கரங்கள் சேட்டப்படுேது அங்மக காணப்பட்டது.
மலர்மாமலகள், ஆபரணங்கள், ஆமடகள், ேிழுந்திருக்கும்
சகாடிமரங்கள், கே ங்கள், மகடயங்கள, தங்க ஆரங்கள், கிரீடங்கள்,
குமடகள், ாமரங்கள், உபஷ்கரங்கள் {பிற கருேிகள்}, அதிஸ்தானங்கள்
{மதர்ேரர்
ீ அமரும் பீடங்கள்}, தண்டகங்கள் {ஏர்க்கால்கள்}, ேந்தூரங்கள்
{மதமராட்டி அமரும் பீடங்கள்}, சநாறுக்கப்பட்ட அக்ஷங்கள் {அச்சுக்கள்},
ஆயிரக்கணக்கில் உமடந்து கிடந்த க்கரங்கள் மற்றும் நுகத்தடிகள்,
அனுகரஷங்கள் {அண்மடமரங்கள்}, சகாடிகள், மதமராட்டிகள், குதிமரகள்,
உமடக்கப்பட்ட மதர்கள், சகால்லப்பட்ட யாமனகள் மற்றும் குதிமரகள்
ஆகியமே பூமியில் பரேிக் கிடந்தன.

சேற்றியில் உள்ள ேிருப்பத்தால் ஈர்க்கப்பட்டேர்களும், (உயிமராடு

இருந்த மபாது) ேரத்துடன்
ீ கூடிய க்ஷத்திரியர்களுமான பல்ரவறு
ேோநிைங்களின் ஆட்சியோளர்கள் ககோல்ைப்பட்டு {அேர்களின்
உடல்களால்} பரேிக் கிடந்த மபார்க்களமானது அச் ந்தரும் காட் ிமய
அளித்தது.

அபிமன்யு மகாபத்துடன் மபார்க்களத்தின் அமனத்துத் திம களிலும்

திரிந்த மபாது, அேனது ேடிேமம காணப்படாமல் மபானது. தங்கத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட அேனது கே ம், அேனது ஆபரணங்கள், ேில்,
கமணகள் ஆகியமே மட்டுமம காணப்பட்டன. உண்மமயில், அேன்
தன் கமணகளால் பமக ேரர்கமளக்
ீ சகான்று ேருமகயில், அேர்களுக்கு
மத்தியில் சூரியமனப் மபாலச் சுடர்மிகும் பிரகா த்துட்ன இருந்த
அேமன, எேராலும் தங்கள் கண்களால் காண முடியேில்மல" {என்றான்
ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 261 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அபிேன்யுவிடம் புறமுதுகிட்ட துரிரயோதைன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 043

Duryodhana turned back from fighting Abhimanyu! | Drona-Parva-Section-043 |

Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 13)

பதிவின் சுருக்கம்: சத்தியசிரனசப் பீ டித்த அபிேன்யு; அபிேன்யுனவ ரநோக்கி

வினரந்த ருக்ேரதன்; அபிேன்யுனவப் பீ டித்த ருக்ேரதைின் நண்பர்கள்;
நூற்றுக்கணக்கோை இளவரசர்கனளக் ககோன்ற அபிேன்யு; அச்சத்தோல் நினறந்து
அபிேன்யுனவ எதிர்த்த துரிரயோதைன் புறமுதுகிட ரவண்டிவந்தது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "துணிவுமிக்க ேரர்களின்
ீ
உயிமர எடுப்பதில் ஈடுபட்டுக்
சகாண்டிருந்த அர்ஜுைன் ேகன்
{அபிேன்யு}, அண்ட அைிேின்
சதாடக்கத்தில் அமனத்து
உயிரினங்களின் உயிமரயும் எடுக்கும்
யமனுக்கு ஒப்பானேனாக இருந்தான்.
க்ரனுக்கு {இந்திரனுக்கு} ஒப்பான
ஆற்றமலக் சகாண்ட க்ரனின்
மகனுக்கு மகனான அந்த ேலிமமமிக்க அபிமன்யு, சகௌரேப் பமடமயக்
கலங்கடித்துக் சகாண்டு மிகப் பிரகா மாகத் சதரிந்தான்.

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, சகௌரேப் பமடக்குள்

ஊடுருேியேனும், யமனுக்கு ஒப்பானேனும், க்ஷத்திரியர்களில்
முதன்மமயாமனாமர அைிப்பேனுமான அேன் {அபிமன்யு}, ீற்றமிக்கப்
புலிசயான்று மாசனான்மறப் பிடிப்பமதப் மபாலச் த்திய ிரேம ப்
பிடித்தான். சத்தியசிரவஸ் [1] அவைோல் {அபிேன்யுவோல்}
பிடிக்கப்பட்டனதக் கண்ட ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ பலர் பல்மேறு
ேிதங்களிலான ஆயுதங்கமள எடுத்துக் சகாண்டு அேமன
{அபிமன்யுமே} மநாக்கி ேிமரந்தனர்.

[1] இேன் யார் என்பது சதரியேில்மல. இேன் இங்மக

அபிமன்யுோல் சகால்லப்பட்டிருக்க மேண்டும்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 262 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உண்மமயில், க்ஷத்திரியர்களில் காமளயரான அேர்கள்,

பமகயுணர்ேின் காரணமாக, அர்ெுனன் மகமன {அபிமன்யுமேக்}
சகால்ல ேிரும்பி, “நான் முதலில் ச ல்கிமறன், நான் முதலில்
ச ல்கிமறன்” என்று ச ால்லிக் சகாண்டு அேமன மநாக்கி ேிமரந்தனர்.
கடைில் உள்ள திேிங்கைம் ஒன்று சிறுேீ ன்களின் கூட்டத்னத ேிக
எளினேயோகப் பிடிப்பனதப் ரபோைரவ, அபிமன்யுவும் ேிமரந்துேரும்
அந்த க்ஷத்திரியர்களின் சமாத்த பமடயணிமயயும் ேரமேற்றான்
{எதிர்த்தான்}. கடமல அமடயும் நதிகள் திரும்பாதமதப் மபாலமே,
பின்ோங்காத அந்த க்ஷத்திரியர்களில் எேரும் அபிமன்யுமே அமடந்த
பிறகு திரும்பேில்மல. ேலிமமமிக்கச் சூறாேளியில் அகப்பட்டு,
பலமான காற்றால் உண்டான பீதியால் பீடிக்கப்பட்டுப் சபருங்கடலில்
தூக்கி ே ீ ப்படும் (படகு குழுேினருடன்) படமகப் மபால அந்தப் பமட
சுைன்றது.

அப்மபாது, மத்ரர்கள் ஆட் ியாளனுமடய {சல்ைியைின்} ேகைோை

வைினேேிக்க ருக்ேரதன், பீதியமடந்த துருப்புகளுக்கு
நம்பிக்மகயளிப்பதற்காக அச் மற்ற ேமகயில், “ேரர்கமள,
ீ அஞ் ாதீர்!
நான் இங்கிருக்கும்மபாது, அபிமன்யுேினால் என்ன {ச ய்ய முடியும்}?
இேமன நான் உயிருடன் பிடிப்மபன் என்பதில் ஐயங்சகாள்ளாதீர்”
என்றான். இவ்ோர்த்மதகமளக் ச ான்ன அந்த ேரீ இளேர ன்
{ருக்மரதன்}, நன்கு தயாரிக்கப்பட்ட தன் அைகான மதரால் சுமக்கப்பட்டு
அபிமன்யுமே மநாக்கி ேிமரந்தான். மூன்று கமணகளால்
அபிமன்யுேின் மார்மபயும், மூன்றால் ேலது கரத்மதயும், மமலும்
மூன்றால் இடது கரத்மதயும் துமளத்த அேன் சபருமுைக்கம்
முைங்கினான். எனினும் பல்குனன் மகமனா {அபிேன்யுரவோ}, அவைது
{ருக்ேரதைின்} வில்னையும், அவைது வைது ேற்றும் இடது
கரங்கனளயும், அைகோை கண்களும், புருவங்களும் கூடிய அவைது
{ருக்ேரதைது} தனைனயயும் வினரவோகப் பூேியில் வழ்த்திைோன்.
ீ

தன் எதிரிமய {அபிமன்யுமே} எரிக்கமோ, உயிருடன் பிடிக்கமோ

பதம் ச ய்திருந்தேனும், ல்லியனின் மதிப்பு மிக்க மகனுமான அந்த
ருக்மரதன், சுபத்திமரயின் ிறப்புமிக்க மகனால் {அபிமன்யுோல்}
சகால்லப்பட்டமதக் கண்டு, தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட
சகாடிமரங்கமளக் சகாண்டேர்களும் மபாரில் எளிதாக ேழ்த்தப்பட
ீ
முடியாதேர்களும், ல்லியன் மகனின் {ருக்மரதனின்} நண்பர்களுமான
இளேர ர்கள் பலர் {அபிமன்யுமே எதிர்த்துப்} மபாரிட ேந்தனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 263 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

முழுதாக ஆறு முைம் நீளமுள்ள தங்கள் ேிற்கமள ேமளத்த அந்த

ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்,
ீ அர்ெுனனின் மகன் {அபிமன்யு} மீ து தங்கள்
கமணமாரிமயப் சபாைிந்த படி அேமனச் சூழ்ந்து சகாண்டனர்.

தனியாக இருப்பேனும், துணிவுமிக்கேனும், சேல்லப்பட

முடியாதேனுமான சுபத்திமரயின் மகனுடன் {அபிமன்யுவுடன்},
இளமமயும், பலமும், பயிற் ியால் அமடயப்பட்ட திறனும், ேரமும்
ீ
சகாண்ட அந்தக் மகாபக்கார இளேர ர்கள் அமனேரும் மமாதி
கமணகளின் மமையால் அேமன மமறப்பமதக் கண்டு சபரிதும்
மகிழ்ந்த துரிரயோதைன், ஏற்கைரவ யேைின் வசிப்பிடத்திற்குச் கசன்ற
ஒரு விருந்திைன் என்ரற அபிேன்யுனவக் கருதிைோன்.
கண்ணிமமக்கும் மநரத்திற்குள்ளாகமே, அந்த இளேர ர்கள், பல்மேறு
ேடிேங்களும், சபரும் மேகமும், தங்கச் ிறகுகளும் சகாண்ட தங்கள்
கமணகளின் மூலம் அர்ெுனன் மகமன {அபிமன்யுமேக்} காண
முடியாதபடி ச ய்தனர் {மமறத்தனர்}. ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர},
அேமனயும் {அபிமன்யுமேயும்}, அேனது சகாடிமரத்மதயும், அேனது
ரதனரயும் கவட்டுக்கிளிகள் நினறந்த ேரங்கனளப் ரபோைக் கண்மடாம்
[2].

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “அம்புகளால் நான்கு

பக்கங்களிலும் நிமறக்கப்பட்டிருக்கிற அந்த அபிமன்யுமே,
முட்களாமல நான்கு பக்கங்களிலும் ேியாபிக்கப்பட்டிருக்கிற
காட்டுப் பன்றிமயப் மபாலக் கண்மடாம்” என்று இருக்கிறது.

ஆைத்துமளக்கப்பட்ட அேன் {அபிமன்யு}, அங்கு த்தால்

தாக்கப்பட்ட யாமன ஒன்மறப் மபாலச் ினத்தால் நிமறந்தான். ஓ
பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, பிறகு அேன் {அபிமன்யு}, காந்தர்ே
ஆயுதத்மதயும், அதன் சதாடர்ச் ியான மாமயமயயும்
{கோந்தர்வோஸ்திரத்னதயும், ரதம் ம்பந்தமான மாமயமயயும்}
பயன்படுத்தினான். தேத்துறவுகள் பயின்ற அர்ஜுைன், அந்த
ஆயுதத்னதக் கந்தர்வைோை தும்புருவிடம் இருந்தும், {கந்தர்ேர்கள்}
பிறரிடம் இருந்தும் {தும்புரு முதலான கந்தர்ேர்களிடம் இருந்து}
அமடந்திருந்தான். அபிமன்யு, இப்மபாது அந்த ஆயுதத்மதக் சகாண்மட
தன் எதிரிகமளக் குைப்பினான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 264 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, தன் ஆயுதங்கமள ேிமரோக

சேளிப்படுத்திய அேன் {அபிமன்யு}, அந்தப் மபாரில் சநருப்பு ேமளயம்
மபாலச் சுைன்று, ில மநரங்களில் தனி நபராகவும், ில மநரங்களில்
நூற்றுக்கணக்காமனாராகவும், ில மநரங்களில்
ஆயிரக்கணக்காமனாராகவும் காட் ியளித்தான். ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, தன் ஆயுதங்களுமடய ேிமளேின் மூலம் உண்டான
மாமயக் சகாண்டு ேைிநடத்தப்பட்ட தன் மதரின் திறமமயால் தன்
எதிரிகமளக் குைப்பிய அேன் {அபிமன்யு}, (தன்மன எதிர்த்த)
மன்னர்களின் உடல்கமள நூறு துண்டுகளாக சேட்டினான். அேனது
{அபிமன்யுேனது} கூரிய கமணகளின் ேிமளோல், உயிரினங்களின்
உயிர்கள் ோங்கப்பட்டன. ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அேர்களின்
உடல்கள் கீ மை பூமியில் ேிழுமகயில், அமே {உயிர்கள்} மறு உலகத்மத
அமடந்தன.

அேர்களின் ேிற்கள், குதிமரகள், மதமராட்டிகள், சகாடிமரங்கள்,

அங்கதங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட கரங்கள், தமலகள் ஆகியேற்மறப்
பல்குனன் மகன் {அபிமன்யு} தன் கூரிய கமணகளால் அறுத்தான். ஐந்து
ேயதான மாமரங்கமளக் சகாண்ட {மாமரத்} மதாப்பு ஒன்று, ரியாகக்
கனி தாங்கும் மயத்தில் (புயலால்) ேழ்த்தப்படுேமதப்
ீ மபால, அந்த
நூறு இளேர ர்களும் சுபத்திமரயின் மகனால் {அபிமன்யுோல்} சகான்று
ேழ்த்தப்பட்டனர்.
ீ

அமனத்து ஆடம்பரங்களுடன் ேளர்க்கப்பட்டேர்களும், கடும்

நஞ்சுமிக்கக் மகாபக்காரப் பாம்புகளுக்கு ஒப்பானேர்களும்
இளமமநிமறந்தேர்களுமான அவ்விளவரசர்கள் அனைவரும் தைி
ஒருவைோை அபிேன்யுவோல் ககோல்ைப்பட்டனதக் கண்ட
துரிரயோதைன் அச்சத்தோல் நினறந்தோன். (தன்) மதர்ேரர்கள்,
ீ
யாமனகள், குதிமரகள், காலாட்பமட ேரர்கள்
ீ ஆகிமயார்
சநாறுக்கப்பட்டமதக் கண்ட அந்தக் குரு மன்னன் {துரிரயோதைன்},
ரகோபத்துடன் அபிேன்யுனவ எதிர்த்து ரவகேோகச் கசன்றோன்.
அேர்களுக்கிமடயில் குறுகிய காலமம நீடித்த அந்த முடிக்கப்படாத மபார்
மிக உக்கிரமமடந்தது. பிறகு, அபிமன்யுேின் கமணகளால் பீடிக்கப்பட்ட
உமது மகன் {துரிரயோதைன்} ரபோரில் இருந்து புறமுதுகிட
ரவண்டியிருந்தது” {என்றான் ஞ் யன்} [3].

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 265 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி "அவ்ேிருேருக்கும் க்ஷண

காலமம அபூர்ேமான யுத்தம் மநர்ந்தது. பிறகு, உம்முமடய
மகன் அபிமன்யுேின் அமநக அம்புகளால் அடிக்கப்பட்டுப்
புறங்காட்டிமயாடினான்" என்று இருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 266 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ைக்ஷ்ேணனைக் ககோன்ற அபிேன்யு!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 044

Abhimanyu killed Lakshmana! | Drona-Parva-Section-044 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 14)

பதிவின் சுருக்கம்: அபிேன்யுனவ எதிர்த்த எட்டு வரர்கள்;

ீ அவர்கனளத் தோக்கிய
அபிேன்யு; துரிரயோதைனையும், துரிரயோதைன் ேகனையும் ரசர்த்து பத்து
வரர்களோக
ீ அபிேன்யுனவத் தோக்கிய ககௌரவர்கள்; துரிரயோதைன் ேகன்
ைக்ஷ்ேணனைக் ககோன்ற அபிேன்யு; அபிேன்யுனவச் சூழ்ந்த ககோண்ட ஆறு
வரர்கள்;
ீ அவர்கனள வழ்த்தி
ீ கஜயத்ரதைிடம் கசன்ற அபிேன்யு; அபிேன்யுனவத்
தடுத்த கிரோதன்; அபிேன்யுவோல் ககோல்ைப்பட்ட கிரோதைின் ேகன்...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, “ஓ! சூதா { ஞ் யா}, {தனி}

ஒருேனுக்கும் பலருக்கும் இமடயில் நடந்த அந்தப் பயங்கரமான
கடும்மபாமரக் குறித்தும், சுபத்தினர ேகைின் {அபிேன்யுவின்}
ஆற்றமலச் ச ால்லும் நிகழ்ோன அந்தச் ிறப்புமிக்கேனின்
சேற்றிமயக் குறித்தும் நீ எேற்மறச் ச ால்கிறாமயா, அமே மிக
அற்புதமானசதனவும், கிட்டத்தட்ட நம்பமுடியாதசதனவும் நீ எனக்குச்
ச ால்கிறாய். எனினும், நீதிமய {அறத்மதத்} தங்கள் புகலிடமாகக்
சகாண்மடாரின் ேைக்கில், அேற்மற நம்பிக்மகக்கு அப்பாற்பட்ட
அற்புதமாக நான் கருதேில்மல. நூறு இளேர ர்கள் சகால்லப்பட்டு,
துரிரயோதைன் அடித்து விரட்டப்பட்ட பிறகு, சுபத்திமரயின் மகனுக்கு
{அபிமன்யுவுக்கு} எதிராக என் பமடமயச் ம ர்ந்த மபார்ேரர்கள்
ீ என்ன
ேைிமய மமற்சகாண்டனர்?” என்று மகட்டான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 267 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “அேர்களின் ோய்கள்

உலர்ந்தன; கண்கள் ஓய்ேற்றதாகின { ஞ் லமமடந்தன} ; அேர்களது
உடமல ேியர்மே மூடியது; அேர்களின் மயிர்கள் ில்லிட்டு நின்றன
{அேர்களுக்கு மயிர்க்கூச் ம் ஏற்பட்டது}. தங்கள் எதிரிமய ேழ்த்துேதில்
ீ
நம்பிக்மகயிைந்த அேர்கள் களத்மத ேிட்டு ஓடத் தயாரானார்கள்.
காயம்பட்ட தங்கள் மகாதரர்கள், தந்மதமார், மகன்கள், நண்பர்கள்,
திருமணத்தால் ஏற்பட்ட உறேினர்கள், ச ாந்தங்கள் ஆகிமயாமரக்
மகேிட்டுத் தங்கள் குதிமரகமளயும் யாமனகமளயும் மிக மேகமாகச்
ச லுத்தி தப்பி ஓடினர்.

அேர்கள் பிளக்கப்பட்டு முறியடிக்கப்பட்டமதக் கண்ட துரரோணர்,

துரரோணரின் ேகன் {அஸ்வத்தோேன்}, பிருஹத்பைன், கிருபர்,
துரிரயோதைன், கர்ணன், கிருதவர்ேன், சுபைைின் ேகன் (சகுைி)
ஆகிமயார் சேற்றி சகாள்ளப்பட முடியாத சுபத்திமரயின் மகமன
{அபிமன்யுமே} எதிர்த்து சபரும் மகாபத்துடன் ேிமரந்தனர். ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, கிட்டத்தட்ட இேர்கள் அமனேருமம உமது மபரனால்
{அபிமன்யுோல்} தாக்கப்பட்டு, ேிரட்டப்பட்டனர்.

ஆடம்பரத்தில் ேளர்ந்தேனும், கமணகளில் ாதித்தேனும், சபரும்

க்தி சகாண்டேனும், அனுபேமின்மம மற்றும் ச ருக்கின் ேிமளோல்
அச் மற்றேனாக இருந்தேனுமான ைக்ஷ்ேணன் மட்டுமம, தனி ஒரு
ேரனாக
ீ அர்ெுனன் மகமன {அபிமன்யுமே} அப்மபாது எதிர்த்துச்
ச ன்றான். தன் ேகனைக் {ைக்ஷ்ேணனைக்} குறித்துக் கவனைப்பட்ட
அவைது தந்னத (துரிரயோதைன்) அேமனப் பின்சதாடர்ந்து
ச ல்ேதற்காகத் திரும்பினான். ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களான
ீ பிறரும்
துரிமயாதனமனப் பின்சதாடர்ேதற்காகத் திரும்பினர். பிறகு, அேர்கள்
அமனேரும், மமலயின் ாரலில் மமைமயப் சபாைியும் மமகங்கமளப்
மபாலக் கமணமமையால் அபிமன்யுமே நமனத்தனர். எனினும்,
அபிமன்யு, தன்னந்தனியாகமே, அமனத்துத் திம களிலும் ேசும்
ீ
உலர்ந்த காற்று, கூடியிருக்கும் மமகங்களின் திரள்கமள அைிப்பமதப்
மபால அேர்கமள நசுக்கத் சதாடங்கினான்.

ினங்சகாண்ட யாமனசயான்று மற்சறாரு யாமனமயாடு

மமாதுேமதப் மபாலமே அந்த அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}, சபரும்
அைகு சகாண்டேனும், சபரும் துணிவு சகாண்டேனும், தன் தந்மதயின்
அருமக ேமளக்கப்பட்ட ேில்லுடன் நின்றேனும், அமனத்து

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 268 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆடம்பரங்களுடனும் ேளர்க்கப்பட்டேனும், யக்ஷர்களின் இரண்டாேது

இளேர னுக்கு {குமபரனின் மகனுக்கு} ஒப்பானேனும், சேல்லப்பட
முடியாதேனுமான உமது மபரன் லக்ஷ்மணனுடன் மமாதினான்.
பமகேரர்கமளக்
ீ சகால்பேனான சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு},
லக்ஷ்மணமனாடு மமாதித் தன் கூரிய கமணகளால் அேனது கரங்கள்
இரண்மடயும் மார்மபயும் தாக்கினான்.

உமது மபரனான ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட அந்த

அபிமன்யு, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, (தடியால்) தாக்கப்பட்ட
பாம்மபப் மபாலச் ினத்தால் நிமறந்து, உமது (மற்சறாரு மபரனிடம்
{லக்ஷ்மணனிடம்} “(ேிமரேில் அடுத்த உலகத்திற்குச்
ச ல்லேிருப்பதால், நீ இவ்வுலமக நன்றாகப் பார்த்துக் சகாள்ோயாக.
உன் ச ாந்தங்களின் பார்மேக்கு முன்பாகமே, நான் உன்மன
யமமலாகத்திற்கு அனுப்புமேன்” என்றான்.

பமகேரர்கமளக்
ீ சகால்பேனும், ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக்
சகாண்டேனுமான அந்தச் சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு}, இப்படிச்
ச ால்லிேிட்டு, அப்மபாதுதான் ட்மட உரித்து ேந்த பாம்புக்கு ஒப்பான
ஒரு பல்லத்மத எடுத்தான். அபிமன்யுேின் கரங்களால் ஏேப்பட்ட
அந்தக் கமணயானது, அைகிய மூக்கு, அைகிய புருேங்கள், அைகாகத்
சதரியும் சுருள் முடி ஆகியேற்மறக் சகாண்டேனும், குண்டலங்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்டதுேனுமான லக்ஷ்மணனின் அைகிய தமலமயத்
துண்டித்தது. ைக்ஷ்ேணன் ககோல்ைப்பட்டனதக் கண்ட உேது
துருப்புகள், “ஓ” என்றும், “ஐரயோ” என்றும் கூச்சைிட்டை.

தன் அன்புக்குரிய மகன் சகாலப்பட்டதால் துரிமயாதனன்

ினத்தால் நிமறந்தான். க்ஷத்திரியர்களில் காமளயான அேன்
{துரிமயாதனன்}, “இேமனக் சகால்ேர்”
ீ என உரக்கச் ச ால்லி, தனக்குக்
கீ ைிருந்த க்ஷத்திரியர்கமளத் தூண்டினான். பிறகு, துமராணர், கிருபர்,
கர்ணன், துமராணரின் மகன் {அஸ்ேத்தாமன்}, பிருஹத்பலன்,
ஹிருதிகனின் மகனான கிருதேர்மன் ஆகிய ஆறு ேரர்கள்
ீ
அபிமன்யுமேச் சூழ்ந்து சகாண்டனர். அேர்கமளக் கூரிய கமணகளால்
துமளத்துத் தன்னிடம் இருந்து ேிரட்டிய {அேர்கமளப் புறங்காட்டி ஓடச்
ச ய்த} அந்த அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}, செயத்ரதனின் பரந்த
பமடயின் மமல் சபரும் மேகத்துடனும் மூர்க்கத்துடனும் பாய்ந்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 269 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அதன்மபரில், கே மணிந்தேர்களான கலிங்கர்கள், நிஷாதர்கள்,

கிரோதைின் வரீ ேகன் [1] ஆகிமயார் தங்கள் யாமனப் பமடயின் மூலம்
அேனது பாமதமயத் தடுத்து, அேமனச் சூழ்ந்து சகாண்டனர்.
அதன்பிறகு, பல்குனன் மகனுக்கும் {அபிமன்யுவுக்கும்}, அந்த
ேரர்களுக்கும்
ீ இமடயில் நமடசபற்ற மபாரானது மூர்க்கமானதாகவும்,
கடுமமயானதாகவும் இருந்தது. பிறகு, அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு},
ஆகாயத்தில் திரண்டிருக்கும் மமகக்கூட்டங்கமள அமனத்துத்
திம யிலும் ச ல்லும் காற்றானது அைிப்பமதப் மபால அந்த யாமனப்
பமடமய அைிக்கத் சதாடங்கினான்.

[1] சுபர் நாட்டு மன்னன் கிராதன் பீமனால் திக்ேிெயத்தின்

மபாது ேழ்த்தப்பட்டதாகச்
ீ பாபர்ேம் பகுதி 29ல் ஒரு குறிப்பு
இருக்கிறது. http://mahabharatham. arasan. info/2013/09/Mahabharatha-
Sabhaparva-Section29. html கிராதனுமடய மகனின் சபயர் என்ன
என்பது சதரியேில்மல. இேனது தந்மதயான கிராதன்
கர்ண பர்ேம் பகுதி 51ல் பீமனால் சகால்லப்படுகிறான்.
ேிதர்பனின் மகன் கிராதன் என்றும் கிராதனுக்குக் குந்தி
என்ற மகன் இருந்ததாகவும், அேனுக்குத் திருஷ்டி
பிறந்ததாகவும், அதன்பிறகு நிர்ேிருத்தி ேந்ததாகவும்
பாகேதம் 9:24 ச ால்கிறது. இந்தக் கிராதனும் அந்தக்
கிராதனும் ஒன்றா என்பது சதரியேில்மல.

அப்மபாது அந்தக் கிராதன் {கிராதன் மகன்}, கமணகளின்

மமையால் அர்ெுனன் மகமன {அபிமன்யுமே} மமறத்தான்.
அமதமேமளயில், துமராணர் தமலமமயிலான பிற மதர்ேரர்களும்
ீ
களத்திற்குத் திரும்பி கூர்மமயும் ேலிமமயும் மிக்க ஆயுதங்கமள
இமறத்தபடி அேமன {அர்ெுனமன} மநாக்கி ேிமரந்தனர்.
அவ்ோயுதங்கள் அமனத்மதயும் தன் கமணகளால் தடுத்த அர்ெுனன்
மகன், தன் எதிராளிமயக் சகால்லும் ேிருப்பத்தால் தூண்டப்பட்டு,
சபரும் மேகத்மதாடு ஏேப்பட்ட தமடயற்ற கமணகளின் மமையால்
கிராதனின் மகமனப் பீடிக்கத் சதாடங்கினான்.

பின்னேனின் {கிராதன் மகனின்} ேில், கமணகள், மதாள்ேமளகள்,

ஆயுதங்கள், கிரீடத்துடன் கூடிய தமல, குமட, சகாடிமரம், மதமராட்டி,
குதிமரகள் ஆகிய அமனத்மதயும் அபிமன்யு சேட்டி ேழ்த்தினான்.
ீ
உன்னதப் பரம்பமர, நன்னடத்மத, ாத்திர அறிவு, சபரும் பலம், புகழ்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 270 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆயுத பலம் ஆகியேற்மறக் சகாண்ட அந்தக் கிரோதைின் ேகன்

ககோல்ைப்பட்ட ரபோது, வரப்
ீ ரபோரோளிகள் பிறரில் கிட்டத்தட்ட
அனைவரும் ரபோனரவிட்டுத் திரும்பி ஓடிைர்” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 271 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிருஹத்பைனைக் ககோன்ற அபிேன்யு!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 045

Abhimanyu killed Vrihadvala! | Drona-Parva-Section-045 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 15)

பதிவின் சுருக்கம்: அபிேன்யுனவச் சூழ்ந்து ககோண்ட ஆறுவரர்கள்;

ீ கஜயத்ரதன்
தனைனேயில் யுதிஷ்டிரனை எதிர்த்த ககௌரவவரர்கள்;
ீ பிருந்தோரகனைக்
ககோன்ற அபிேன்யு; தன்னைச் சூழ்ந்து ககோண்ட ஆறு வரர்கனளயும்
ீ தோக்கியது;
ரகோசை ேன்ைன் பிருஹத்பைனைக் ககோன்ற அபிேன்யு...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, “சேல்லப்பட முடியாதேனும்,

மபாரில் புறமுதுகிடாதேனுமான அந்த இளமமநிமறந்த சுபத்தினரயின்
ேகன் {அபிேன்யு}, மூன்று ேயமத ஆன சபரும் பலம் சகாண்ட ிறந்த
குதிமரகளால் சுமக்கப்பட்டு, நமது ேியூகத்மதப் பிளந்த பின்பு,
சேளிப்பமடயாக ஆகாயத்தில் நடப்பேன் மபாலத் தன் பரம்பமரக்குத்
தகுந்த ாதமனகமள அமடேதில் ஈடுபட்டுக் சகாண்டிருந்த மபாது,
அேமனச் {அபிேன்யுனவச்} சூழ்ந்து ககோண்ட என்பனடயின் வரர்கள்
ீ
யோவர்?” என்று மகட்டான்.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “போண்டு குைத்தின்

அபிேன்யு, நம் ேியூகத்தில் ஊடுருேிய பிறகு, தன் கூரிய கமணகளால்
மன்னர்கள் அமனேமரயும் மபாரில் இருந்து புறமுதுகிடச் ச ய்தான்.
அப்மபாது, துரரோணர், கிருபர், துரரோணரின் ேகன் {அஸ்வத்தோேன்},
பிருஹத்பைன், ஹிருதிகைின் ேகைோை கிருதவர்ேன் ஆகிய ஆறு
ேரர்களும்
ீ அேமனச் {அபிமன்யுமேச்} சூழ்ந்து சகாண்டனர். உமது

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 272 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பமடயின் மற்ற மபாராளிகமளப் சபாறுத்தேமர, (போண்டவர்கனளத்

தடுக்கும்) கைேோை சுனேனய ஏற்றுக் ககோண்ட கஜயத்ரதனைக் கண்ட
அேர்கள், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அேமன ஆதரிப்பதற்காக
யுதிஷ்டிரமன எதிர்த்து ேிமரந்தனர். சபரும் பலம் சகாண்ட அேர்களில்
பலர், முழுமமயாக ஆறு முைம் நீளம் சகாண்ட தங்கள் ேிற்கமள
ேமளத்தபடி, மமைத்தாமரகமளக் சகாட்டுேமதப் மபாலச்
சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு} மீ து தங்கள் கமண மமைமயப்
சபாைிந்தனர். எனினும், பமகேரர்கமளக்
ீ சகால்பேனான அந்தச்
சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு}, கல்ேியின் அமனத்துக்கிமளகமளயும்
அறிந்த அந்தப் சபரும் ேில்லாளிகள் அமனேமரயும் தன்
கமணகளாமலமய முடக்கினான்.

அேன் {அபிமன்யு}, ஐம்பது கமணகளால் துமராணமரயும்,

இருபதால் பிருஹத்பலமனயும் துமளத்தான். எண்பது கமணகளால்
கிருதேர்மமனயும், அறுபதால் கிருபமரயும் அேன் துமளத்தான்.
மமலும் அந்த அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}, முழுதாக ேமளக்கப்பட்ட
தன் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்டமேயும், தங்கச் ிறகுகளும், சபரும்
மேகமும் சகாண்டமேயுமான பத்து கமணகளால் அஸ்ேத்தாமமனத்
துமளத்தான். மமலும், அந்தப் பல்குனன் மகன் {அபிமன்யு},
பிரகா மானதும், நன்கு கடினமாக்கப்பட்டதும், சபரும் க்தி
சகாண்டதுமான கர்ணி { ிறகுகமளக் சகாண்ட கமண} ஒன்றால் தன்
எதிரிகளின் மத்தியில் இருந்த கர்ணனுனடய கோதுகளில் ஒன்னறத் [1]
துனளத்தோன். கிருபரின் மதரில் பூட்டப்பட்டிருந்த குதிமரகமளயும்,
அேரது பார்ஷினி மதமராட்டிகமளயும் ேழ்த்திய
ீ அபிேன்யு, பத்து
கனணகளோல் கிருபரின் நடுேோர்னபத் துனளத்தோன்.

[1] கங்குலியில் இது "மதர்களில் ஒன்மற" என்மற

இருக்கிறது. அதாேது, "And the son of Phalguni pierced Karna, in
the midst of his foes, in one of his cars, with a bright, well-tempered,
and bearded arrow of great force. "என்மற இருக்கிறது. எனினும்,
மேசறாரு பதிப்பிலும், மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும்,
"காதுகளில் ஒன்று" என்மற இருக்கிறது. கங்குலியில்
அச்சுப்பிமை ஏற்பட்டிருக்க மேண்டும் என்று கருதி, மமமல
காதுகள் என்மற இட்டிருக்கிமறன்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 273 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிறகு ேலிமமமிக்க அந்த அபிமன்யு, உமது ேரீ மகன்கள் பார்த்துக்

சகாண்டிருக்கும்மபாமத, குருக்களின் புகமை அதிகரிப்பேனும்,
துணிவுமிக்கேனுமான பிருந்தோரகனைக் [2] ககோன்றோன். இப்படி
அபிமன்யு, அேனது எதிரிகளில் முதன்மமயான ேரர்கமள
ீ ஒருேர் பின்
ஒருேராக அச் மற்ற ேமகயில் சகான்று ேரும்மபாது, துமராணரின்
மகனான அஸ்ேத்தாமன் இருபத்மதந்து க்ஷுத்ரகங்களால்
{குறுங்கமணகளால்} அேமனத் {அபிமன்யுமேத்} துமளத்தான்.
எனினும், அந்த அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு} தார்தராஷ்டிரர்கள்
அமனேரும் பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத, ஓ! ஐயா
{திருதராஷ்டிரமர}, கூர்மமயாக்கப்பட்ட கமணகளால் அஸ்ேத்தாமமன
பதிலுக்கு ேிமரோகத் துமளத்தான். எனினும் துமராணரின் மகன்
{அஸ்ேத்தாமன்} சபரும் மேகமுமடய மிகக் கூர்மமயான அறுபது
கடுங்கமணகளால் அபிமன்யுமேத் துமளத்தாலும், பின்னேன்
{அபிமன்யு} மமநாக மமலமயப் மபால அம யாமல் நின்றதால்
அேமன நடுங்கச் ச ய்ேதில் மதால்ேியுற்றான். சபரும் க்தியும்
ேலிமமயும் சகாண்ட அபிமன்யு, தங்கச் ிறகுகமளக் சகாண்ட மநரான
எழுபத்து மூன்று கமணகளால் தன் எதிராளிமய {அஸ்ேத்தாமமனத்}
துமளத்தான்.

[2] இேன் யாசரனத் சதரியேில்மல. துமராண பர்ேம் பகுதி

124ல் பீமன், மற்சறாரு பிருந்தாரகமனக் சகால்ேதாக
ேருகிறது.

அப்மபாது, தன் மகமனக் காக்கேிரும்பிய துமராணர், நூறு

கமணகளால் அபிமன்யுமேத் துமளத்தார். அஸ்ேத்தாமன், தன்
தந்மதமயக் காக்க ேிரும்பி அறுபது கமணகளால் அேமனத்
{அபிமன்யுமேத்} துமளத்தான். இருபத்திரண்டு பல்லங்களால் கர்ணன்
அேமனத் துமளத்தான். பதினான்கால் கிருதேர்மன் அேமனத்
துமளத்தான். அது மபான்ற ஐம்பது கமணகளால் பிருஹத்பலன்
அேமனத் துமளத்தான். ரத்ோனின் மகனான கிருபமரா பத்து
கமணகளால் துமளத்தார். எனினும், அபிமன்யு, அேர்கள்
ஒவ்சோமரயும் பத்து {பத்து பத்து} கமணகளால் துமளத்தான்.

மகா லத்தின் ஆட் ியாளன் {பிருஹத்பலன்} ஒரு கர்ணியால்

அபிமன்யுமே அேனது மார்பில் அடித்தான். எனினும் அபிமன்யுமோ,
தன் எதிராளியின் குதிமரகள், சகாடிமரம், ேில் மற்றும் மதமராட்டிமய

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 274 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேிமரோகப் பூமியில் ாய்த்தான். இப்படித் தன் மதமர இைந்த அந்தக்

மகா ல ஆட் ியாளன் {பிருஹத்பலன்}, குண்டலங்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட அபிமன்யுேின் அைகிய தமலமய அேனது உடலில்
இருந்து துண்டிக்க ேிரும்பி ஒரு ோமள எடுத்தான். அப்மபாது
அபிமன்யு, ரகோசைர்களின் ஆட்சியோளைோை ேன்ைன்
பிருஹத்பைைின் ேோர்னப ஒரு பைேோை கனணயோல் துனளத்தோன்.
இதைோல் பின்ைவன் {பிருஹத்பைன்} இதயம் பிளக்கப்பட்டுக் கீ ரை
விழுந்தோன். இனதக் கண்டு, அணிவகுப்புப் பிளக்கப்பட்ட சிறப்புேிக்க
ேன்ைர்கள் பத்தோயிரம் ரபர் தப்பி ஓடிைர். ோள்கள், ேிற்கள்
ஆகியேற்மறத் தரித்திருந்த அம்மன்னர்கள், (மன்னன் துரிமயாதனனின்
ேிருப்பத்திற்கு) மாறான {அமங்கலமான} ோர்த்மதகமளச் ச ால்லிக்
சகாண்மட தப்பி ஓடினர். இப்படிப் பிருஹத்பலமனக் சகான்ற
சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு}, மமைமயப் மபான்ற அடர்த்தியான தன்
கமண மமையால் உமது ேரர்களான
ீ அந்தப் சபரும் ேில்லாளிகமள
முடக்கியபடி மபாரில் திரிந்து சகாண்டிருந்தான்” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 275 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ரதனர இைந்த அபிேன்யு! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 046

Abhimanyu deprived of car! | Drona-Parva-Section-046 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 16)

பதிவின் சுருக்கம்: ககௌரவ வரர்கள்

ீ பைனரக் ககோன்ற அபிேன்யு;
அபிேன்யுவிடம் இருந்து துச்சோசைன் ேகனைக் கோத்த அஸ்வத்தோேன்;
துரரோணருடன் கர்ணன் கசய்த ஆரைோசனை; வில், ரதர், வோள், ரகடயம்
ஆகியவற்னற இைந்த அபிேன்யு, ரதர்ச்சக்கரத்துடன் துரரோணரிடம் வினரந்தது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “பல்குைன் ேகன்

{அபிேன்யு}, கர்ணைின் காமத [1] மீ ண்டும் ஒரு கர்ணியால் துமளத்து,
மமலும் அேமனக் {கர்ணமனக்} மகாபமூட்டும் ேமகயில் ஐம்பது பிற
கமணகளால் அேமனத் துமளத்தான். ராமதயின் மகனும் {கர்ணனும்}
பதிலுக்குப் பல கமணகளால் அபிமன்யுமேத் துமளத்தான். அம்புகளால்
முழுேதும் மமறக்கப்பட்ட அபிமன்யு, ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, மிக
அைகாகத் சதரிந்தான். ினத்தால் நிமறந்த அேன் {அபிேன்யு}
கர்ணனைக் குருதியில் குளிக்க னவத்தோன். கமணகளால்
ிமதக்கப்பட்டுக் குருதியால் மமறக்கப்பட்டிருந்த துணிவுமிக்கக்
கர்ணனும் மிகவும் பிரகா ித்தான். கமணகளால் துமளக்கப்பட்டு,
குருதியில் குளித்திருந்த அவ்ேிரு ிறப்புமிக்க ேரர்களும்,
ீ
மலர்ந்திருக்கும் இரண்டு கின்சுகங்கமள {பலா மரங்கமளப்} மபால
இருந்தனர்.

[1] முந்மதய பகுதியில் உள்ளமதப் மபாலமே இங்கும்

அச்சுப் பிமை ஏற்பட்டிருக்க மேண்டும். இங்மகயும்
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 276 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கங்குலியில் மதர் என்மற இருக்கிறது. மேறு ஒரு பதிப்பில்

இது, “கர்ணம்” என்று இருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின்
பதிப்பில் கங்குலியில் உள்ளமதப் மபான்மற “Car” என்மற
இருக்கிறது. “மீ ண்டும்” என்ற ச ால் இந்த ேரியில்
ேருேதால், நாம் இங்மக இது “கர்ணனின் காமதமய”
குறிக்கிறது என்று சகாள்கிமறாம்.

பிறகு, சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு}, மபார்க்கமலயின்

அமனத்து ேமககமளயும் அறிந்தேர்களான கர்ணனின் துணிச் ல் மிக்க
ஆமலா கர்கள் அறுேமர, அேர்களது குதிமரகள், மதமராட்டி மற்றும்
மதர்கள் ஆகியேற்மறாடு ம ர்த்துக் சகான்றான். சபரும்
ேில்லாளிகளான பிறமரப் சபாறுத்தேமர, அபிமன்யு, பதிலுக்கு அேர்கள்
ஒவ்சோருேமரயும் பத்து கமணகளால் அச் மற்றேமகயில்
துமளத்தான். அேனது அந்த அருஞ்ச யல் மிக அற்புதமானதாகத்
சதரிந்தது.

அடுத்ததாக மகதர்களின் ஆட் ியாளனுமடய மகமனக் சகான்ற

அபிமன்யு, மநரான ஆறு கமணகளால் இளமமநிமறந்த அஸ்வரகதுனவ
அவைது நோன்கு குதினரகள் ேற்றும் ரதரரோட்டிரயோடு ரசர்த்துக்
ககோன்றோன் [2]. பிறகு, யாமனப் சபாறிக்கப்பட்ட சகாடி சகாண்டேனும்,
மபாெ இளேர னுமான ேோர்த்திகோவதனை {ேோர்த்திகோவதகனை}
க்ஷுரப்ரம் ஒன்றினால் சகான்ற அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு},
அமனத்துப் பக்கங்களிலும் தன் கமணகமள இமறத்தபடிமய உரத்த
ஆரோரம் ச ய்தான். அப்மபாது துச்சோசைன் ேகன் [3], நான்கு
கமணகளால் அபிமன்யுேின் நான்கு குதிமரகமளயும், ஒன்றால்
மதமராட்டிமயயும், பத்து கமணகளால் அபிமன்யுமேயும் துமளத்தான்.
அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}, மேகமான பத்து கமணகளால் துச் ா னன்
மகமனத் துமளத்து, மகாபத்தால் கண்கள் ிேந்து, அேனிடம் உரத்த
குரலில், “உன் தந்மத {துச் ா னன்} மபாமரக் மகேிட்டு மகாமைமயப்
மபால ஓடினார். மபாரிடுேது எவ்ோறு என்பமத நீ அறிந்திருப்பது
நன்மற. எனினும், நீ இன்று உயிருடன் தப்பமாட்டாய்” என்றான்
{அபிமன்யு}.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “மகதமத ாதிபதியின்

மகனும், இளமமயுள்ளேனுமான அஸ்ேமகதுமேக்
குதிமரகமளாடும், ாரதிமயாடும் ஆறு பாணங்களால்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 277 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகான்று தள்ளினான்” என்று இருக்கிறது.

மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் மமமல உள்ள ேரிகளில்
கங்குலியில் உள்ளமதப் மபான்மற உள்ளது.

[3] இேன் சபயர் துர்மா னன் என்று இமணயதளங்களில்

காணப்படுகின்றது. http://religion. answers. wikia.
com/wiki/Who_is_the_son_of_Dushasana_who_killed_abhimanyu

இமதச் ச ான்ன அபிமன்யு, சகால்லன் மகயால்

பளபளப்பாக்கப்பட்ட நாரா ம் {நீண்ட கமண} ஒன்மற, எதிரியின்
{துச் ா னன் மகன்} மீ து ஏேினான். துரரோணரின் ேகன்
{அஸ்வத்தோேன்} அந்தக் கமணமயத் தன் கமணகள் மூன்மறக்
சகாண்டு அறுத்தான். அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}, அஸ்ேத்தாமமன
ேிட்டுேிட்டுச் ல்லியமனத் தாக்கினான். அேமனா { ல்லியமனா}
பதிலுக்கு அச் மற்றேமகயில், கழுகிறகுகள் சகாண்ட ஒன்பது
கமணகளால் அேமன {அபிமன்யுமே} மார்பில் துமளத்தான் [4]. இந்த
அருஞ்ச யல் மிக அற்புதமானதாகத் சதரிந்தது. பிறகு, அர்ஜுைன்
ேகன் {அபிேன்யு}, சல்ைியைின் வில்னை அறுத்து, அேனது பார்ஷினி
மதமராட்டிகள் இருேமரயும் சகான்றான். மமலும் அபிமன்யு, முழுேதும்
இரும்பாலான அறுபது கமணகளால் ல்லியமனயும் துமளத்தான்.
அதன் மபரில் பின்னேன் { ல்லியன்}, குதிமரகளற்ற தன்
மதமரேிட்டுேிட்டு மற்சறாரு மதரில் ஏறினான்.

[4] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “அர்ெுனன் மகன் அந்தத்

துமராணமகனுமடய {அஸ்ேத்தாமனின்} சகாடிமய
அறுத்துச் ல்யமன மூன்று பாணங்களால் அடித்தான்.
ல்யன் மகாபமில்லாதேன் மபாலமே அந்த அபிமன்யுமேக்
கழுகிறகுகள் கட்டின ஒன்பது பாணங்களால்
மார்பிலடித்தான்” என்றிருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின்
பதிப்பில் இஃது இல்மல.

பிறகு அபிமன்யு, மபார்ேரர்களான

ீ சத்ருஞ்சயன், சந்திரரகது,
ேகோரேகன் {ரேகரவகன்}, சுவர்ச்சஸ், சூர்யபோசன் ஆகிய ஐவனரக்
ககோன்றோன். பிறகு அேன் சுபலனின் மகமனயும் { குனிமயயும்}
துமளத்தான். அபிமன்யுமே மூன்று கமணகளால் துமளத்த பின்னேன்
{சகுைி}, துரிரயோதைைிடம், “நாம் அமனேரும் ம ர்ந்து இேமன

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 278 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சநாறுக்குமோம், இல்மலசயனில், தனியாகமே இேன் நம்

அமனேமரயும் சகான்றுேிடுோன். ஓ! மன்னா {துரிமயாதனா},
துரரோணர், கிருபர் மற்றும் பிறரின் ஆமலா மனகமளக் மகட்டு
இேமனக் சகால்லும் ேைி குறித்துச் ிந்திப்பாயாக” என்றான் { குனி}.

மேகர்த்தனன் {சூரியன்} மகனான கர்ணன், துரரோணரிடம்,

“அபிேன்யு எங்கள் அனைவனரயும் கநோறுக்குகிறோன். அவனைக்
ககோல்லும் வைினய எங்களுக்குச் கசோல்லும்” என்று மகட்டான்.
இப்படிக் மகட்கப்பட்டேரும், ேலிமமமிக்க ேில்லாளியுமான துமராணர்,
அேர்கள் அமனேரிடமும், “ேிைிப்புணர்வுடன் அேமனக் கேனித்ததில்,
உங்களில் எேராலும் அந்த இமளஞனிடம் {அபிேன்யுவிடம்} எந்தக்
குனறனயயும் {தவனறயும்} கண்டுபிடிக்க முடிந்ததோ? அேன்
{அபிமன்யு} அமனத்துத் திம களிலும் திரிந்து சகாண்டிருக்கிறான்.
இருப்பினும், உங்களில் எேராலும் அேனிடம் ஒரு ின்ன
ஓட்மடமயயாேது கண்டுபிடிக்க முடிந்ததா? மனிதர்களில் ிங்கமான
இந்த அர்ெுனன் மகனின் {அபிமன்யுேின்} கர நளினத்மதயும், நகர்வு
மேகத்மதயும் பாருங்கள். அேனது மதர்த்தடத்தில், ேட்டமாக
ேமளக்கப்பட்ட அேனுமடய ேில்மல மட்டுமம காண முடிகிறது,
அவ்ேளவு ேிமரோக அேன் தன் கமணகமளக் குறிப் பார்க்கிறான்,
அவ்ேளவு மேகமாக அேன் அேற்மற ஏவுகிறான்.

பமகேரர்கமளக்
ீ சகால்பேனான இந்தச் சுபத்திமரயின் மகன்
{அபிமன்யு}, தன் கமணகளால் என் உயிர் மூச்ம மய பீடித்துப்
பிரம்மிக்கச் ச ய்தாலும், உண்மமயில், அேன் என்மன மனம்நிமறயச்
ச ய்கிறான். மகாபத்தால் நிமறந்தேர்களான ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரர்களால்
ீ கூட, அேனிடம் எந்தக் குமறமயயும் கண்டுபிடிக்க
முடியேில்மல. எனமே, மபார்க்களத்தில் திரிந்து சகாண்டிருக்கும்
இந்தச் சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு}, என்மனப் சபரிதும் மனம்
நிமறயச் ச ய்கிறான். காண்டீேதாரிக்கும் {அர்ெுனனுக்கும்}, மபாரில்
தன் ேலிமமமிக்கக் கமணகளால் அடிோனத்தின் புள்ளிகள்
அமனத்மதயும் நிரப்பிப் சபரும் கரநளினத்மத சேளிப்படுத்தும்
இேனுக்கும் {அபிமன்யுவுக்கும்} இமடயில் நான் எந்த மேறுபாட்மடயும்
காணேில்மல” என்றார் {துமராணர்}.

இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்ட கர்ணன், அர்ெுனன் மகனின்

{அபிமன்யுேின்} கமணகளால் பீடிக்கப்பட்டுத் துமராணரிடம் மீ ண்டும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 279 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஒருமுமற, “அபிமன்யுேின் கமணகளால் அதீதமாகப்

பீடிக்கப்பட்டிருக்கும் நான், (ஒரு ரபோர் வரைோக)
ீ இங்கு நிற்க ரவண்டும்
என்பதற்கோகரவ ரபோரில் நிற்கிரறன். உண்மமயில், சபரும் க்தி
சகாண்ட இேனது கமணகள் மிக மூர்க்கமானமேயாக இருக்கின்றன.
சநருப்பின் க்திமயக் சகாண்ட இந்தப் பயங்கரமான கமணகள் என்
இதயத்மதப் பலேனப்படுத்துகின்றன”
ீ என்றான் {கர்ணன்}.

பிறகு ஆ ான் {துரரோணர்}, புன்ைனகயுடன், கேதுவோகக்

கர்ணைிடம், “அபிமன்யு இமளஞன், அேன் ஆற்றல் சபரியமத.
அவைது கவசரேோ ஊடுருவப்பட முடியோததோக {பிளக்கப்பட
முடியோததோக} இருக்கிறது. தற்காப்புக்காகக் கே ம் அணியும்
முமறமய, இேனது தந்மதக்கு {அர்ெுனனுக்கு} நான்
புகட்டியிருக்கிமறன். பமக நகரங்கமள அடிபணியச் ச ய்யும் இேன்
{அபிமன்யு}, (கவசேணியும்) கேோத்த அறிவியனையும்
{சோத்திரத்னதயும்} நிச்சயேோக அறிந்திருக்கிறோன். எனினும், நன்றாக
ஏேப்படும் கமணகளால், அேனது ேில்மலயும், நாண்கயிற்மறயும்,
குதிமரகளின் கடிோளங்கமளயும், குதிமரகமளயும், இரண்டு பார்ஷினி
மதமராட்டிகமளயும் நீ சேட்டலாம். ஓ! ேலிமமமிக்க ேில்லாளிமய, ஓ!
ராமதயின் மகமன {கர்ணா}, உன்னால் முடியும் என்றால் நீ இமதச்
ச ய்யலாம். (இவ்வைிகளோல்) அவனைப் ரபோரிைிருந்து புறங்கோட்டச்
கசய்த பிறகு {பின்ைோைிருந்து} [5] அவனைத் தோக்கைோம். மகயில்
ேில்லுடன் கூடிய அேமனத் மதேர்களும், அசுரர்களும் ம ர்ந்து
ேந்தாலும் ேழ்த்த
ீ முடியாது. நீ ேிரும்பினால் அேமனத் மதமரயும்,
ேில்மலயும் இைக்கச் ச ய்ோயாக” என்றார் {துமராணர்}.

[5] மேசறாரு பதிப்பில் “பின்னாலிருந்து” என்ற ோர்த்மத

மமறமுகமாக இல்லாமல் சதளிோகமே இருக்கிறது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் கங்குலியில் உள்ளமதப்
மபான்மற உள்ளது.

ஆ ானின் {துமராணரின்} இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்ட

மேகர்த்தனன் மகன் {கர்ணன்}, சபரும் சுறுசுறுப்புடன் {கமணகமள}
ஏேிக் சகாண்டிருந்த அபிமன்யுேின் ேில்மல {அவன் போர்க்கோத ரபோது
பின்புறத்தில் இருந்து} [6], தன் கனணகளோல் வினரவோக கவட்டிைோன்.
ரபோஜ குைத்னதச் ரசர்ந்தவன் (கிருதவர்ேன்} [7], அவைது
குதினரகனளக் ககோன்றோன், கிருபரரோ அவைது போர்ேிைி

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 280 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ரதரரோட்டிகள் இருவனரக் ககோன்றோர். பிறமரா, அேன் {அபிமன்யு} தன்

ேில்மல இைந்த பிறகு, அேன் மமல் தங்கள் கமண மமைமயப்
சபாைிந்தனர்.

[6] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “அந்த ஆ ாரியருமடய

ோர்த்மதமயக் மகட்டு, சூர்யனின் மகனான கர்ணன்
ேிமரந்து கமண சதாடுப்பேனும்,
ஹஸ்தலாகேமுள்ளேனுமான அபிமன்யுேின் ேில்மலப்
பின்புறத்திைிருந்து அறுத்தோன்” என்று {மமறமுகமாக
இல்லாமல்} சதளிோகமே உள்ளது.

[7] மேசறாரு பதிப்பில் இது “துமராணர்” என்று இருக்கிறது.

மேகம் மிக அே ியமாகத் மதமேப்பட்ட மநரத்தில், சபரும்

மேகத்மதாடு மபாரிட்ட அந்தப் சபரும் மதர்ேரர்கள்
ீ அறுேரும்,
அேர்கமளாடு தனி ஒருேனாகப் மபாராடிக் சகாண்டு, கேனமற்று இருந்த
அந்த இமளஞமன {அபிமன்யுமேத்} தங்கள் கமண மாரியால்
ேிமரோக மமறத்தனர். ேில்லற்றேனாக, மதரற்றேனாக இருப்பினும்,
(மபார்ேரனாகத்)
ீ தன் கடமமயில் கண்சகாண்ட அைகிய அபிமன்யு, ஒரு
ோமளயும், ஒரு மகடயத்மதயும் எடுத்துக் சகாண்டு ோனத்தில்
குதித்தான். அந்த அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு}, சபரும் பலத்மதயும்,
சபரும் சுறுசுறுப்மபயும் காட்டிக் சகாண்டு, சகௌ ிகம் என்று
அமைக்கப்பட்ட நமடமயயும், பிறேற்மறயும் {பிற நமடகமளயும்}
ேிளக்கிக் சகாண்டு, ிறகு பமடத்த உயிரினங்களின் இளேர மன
{கருடமனப்} மபால ோனத்தில் மூர்க்கமாகத் திரிந்தான் [8].

[8] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரிகள், “ேில்லற்றேனும்,

மதரிைந்தேனுமான அந்த அபிமன்யு, தனக்குரிய தர்மத்மதப்
பாதுகாப்பேனாகக் கத்திமயயும், மகடகத்மதயும் மகயில்
சகாண்டு மிக்கக் காந்தியுடன் ஆகாயத்தில் கிளம்பினான்.
அந்த அர்ெுனகுமாரன் ர்ேமதாபத்ரம் {சகௌ ிகம் என்பது
மூலம்} முதலான மார்க்கங்களாலும், லாகேத்தினாலும்,
பலத்தினாலும் ஆகாயத்தில் கருடன் மபால மிக மேகமாகச்
ஞ் ாரம் ச ய்தான்” என்று இருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 281 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அபிமன்யுேின் { ிறு} தாமதத்மத எதிர்பார்த்துக் காத்திருந்த அந்த

ேலிமமமிக்க ேில்லாளிகள், “மகயில் ோமளாடு என் மீ து இேன் பாயப்
மபாகிறான்” என்ற எண்ணத்மதாடு, தங்கள் பார்மேமய மமமல
ச லுத்தியபடிமய, அந்தப் மபாரில் அேமனத் துமளக்கத் சதாடங்கினர்.

ேலிமமயும், க்தியும் சகாண்டேரும், எதிரிகமள சேல்பேருமான

துரரோணர் ஒரு கூரிய கனணனயக் ககோண்டு ரத்திைங்களோல்
அைங்கரிக்கப்பட்டிருந்த அபிேன்யுவின் வோள் னகப்பிடினய
வினரவோக அறுத்தோர். ராமதயின் மகனான கர்ணன், கூரிய
கமணகளால் அேனது அற்புத மகடயத்மத அறுத்தான். இப்படித் தன்
ோமளயும் மகடயத்மதயும் இைந்த அேன், பலமான உடல்
உறுப்புகளுடமன ஆகாயத்தில் இருந்து கீ மை பூமிக்கு ேந்தான். பிறகு
ஒரு ரதர்ச்சக்கரத்னத எடுத்துக் ககோண்ட அவன் {அபிேன்யு},
ரகோபத்துடன் துரரோணனர எதிர்த்து வினரந்தோன். மதர்ச் க்கரங்களில்
உள்ள புழுதியால் பிரகா ித்த உடலுடன், உயர்த்தப்பட்ட தன் கரங்களில்
மதர்ச் க்கரத்மதப் பிடித்துக் சகாண்டு, ( க்கரத்துன் கூடிய)
ோசுமதேமனப் மபாலமே மிக அைகாகத் சதரிந்த அந்த அபிமன்யு, ிறிது
மநரத்திமலமய அந்தப் மபாரில் பயங்கர மூர்க்கமாக மாறினான்.
(அேனது காயங்களில் இருந்து) ேடிந்த குருதியால் நமனந்த தன்
ஆமடகளுடன், சுருக்கமற்ற புருேங்களுடன், ிங்க முைக்கம்
முைங்கியேனும், அளேிலா க்தி சகாண்டேனுமான தமலேன்
அபிமன்யு, அந்தப் மபார்க்களத்தில் அந்த மன்னர்களுக்கு மத்தியில் மிகப்
பிரகா மாகத் சதரிந்தான்” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 282 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அதர்ேேோகக் ககோல்ைப்பட்ட வரீ அபிேன்யு!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 047

Valiant Abhimanyu was slained unrighteously! | Drona-Parva-Section-047 |

Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 17)

பதிவின் சுருக்கம்: அபிேன்யு ககோண்டிருந்த சக்கரம் உனடக்கப்பட்டது;

கதோயுதத்துடன் ரபோரோடிய அபிேன்யு; அஸ்வத்தோேைின் குதினரகனளயும்,
ரதரரோட்டிகனளயும் ககோன்ற அபிேன்யு; சகுைியின் ேகன் கோளிரகயனைக்
ககோன்ற அபிேன்யு; துச்சோசைன் ேகைின் ரதனர கநோறுக்கி குதினரகனளக்
ககோன்ற அபிேன்யு; அபிேன்யுவுக்கும், துச்சோசைன் ேகனுக்கும் இனடயில்
நனடகபற்ற கதோயுத்தம்; கனளத்துப் ரபோயிருந்த அபிேன்யுனவக் ககோன்ற
துச்சோசைன் ேகன்; அநீ தினய உணர்த்திய அசரீரி; பனடனயத் தூண்டிய
யுதிஷ்டிரன்…

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "விஷ்ணுவின்

தங்னகக்கு {சுபத்தினரக்கு} மகிழ்ச் ிமய அளிப்பேனும், ேிஷ்ணுேின்
ஆயுதங்கமளத் தரித்துக் சகாண்டேனுமான {ேிஷ்ணுேின் ஆயுதமான
க்கரத்மதப் மபான்று, மதர்ச் க்கரத்மத ஆயுதமாகக் சகாண்டேனுமான}
அந்த அதிரதன் {சபரும் மதர் ேரன்
ீ அபிேன்யு}, மபார்க்களத்தில் மிக
அைகாகத் சதரிந்தான், மமலும் அேன் இரண்டாேது ெனார்த்தனமன
{கிருஷ்ணமனப்} மபாலமே சதரிந்தான். மயிர் நுனிகள் காற்றில் ஆட,
அந்த உயர்ந்த ஆயுதத்மதக் {மதர்ச் க்கரத்மதக்} மகயில் உயர்த்தியபடி
இருந்த அேனது {அபிமன்யுேின்} உடல், மதேர்கமள கூடப் பார்க்க
முடியாததாக {பிரகா மாக} இருந்தது. மகயில் க்கரத்துடன் கூடிய
அேமனக் கண்ட மன்னர்கள், கேமலயால் நிமறந்து அந்தச் க்கரத்மத
நூறு துண்டுகளாக சேட்டிப் மபாட்டனர் [1].

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 283 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, "காற்றினால்

அமலக்கப்பட்ட நுனிமயிருள்ளதும், மகயில் எடுக்கப்பட்ட
ிறந்த க்ராயுதத்மதயுமடயதும், மதேர்களாமலயும் பார்க்க
முடியாததுமான அந்த அபிமன்யுேின் ரீரத்மத அர ர்கள்
பார்த்து, "பல்குன குமாரன், மகயிலிருந்து இந்தச் க்கரத்மத
எறிோனாகில், அம்மானான ேிஷ்ணுேினுமடய
ேரதானத்தினாமல ேிஷ்ணு க்ரம் மபாலமே ேிழும்" என்று
மிகவும் மனக்கலக்கமுற்றேர்களாகி அந்தச் க்ராயுதத்மதப்
பலோறு துண்டாடினார்கள்" என்று இருக்கிறது.

பிறகு, சபரும் மதர்ேரனான

ீ அந்த அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு},
ேலிமமமிக்கக் கதாயுதம் ஒன்மற எடுத்துக் சகாண்டான். எதிரிகளால்,
தன் ேில், மதர், ோள் ஆகியேற்மற இைந்து, அேர்களாமலமய தனது
க்கரத்மதயும் இைந்தேனான ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட
அபிேன்யு (னகயில் கதோயுதத்துடன்) அஸ்வத்தோேனை ரநோக்கி
வினரந்தோன்.

சுடர்மிக்க ேஜ்ரத்மதப் மபான்று சதரிந்த அந்த உயர்த்தப்பட்ட

கதாயுதத்மதக் கண்ட மனிதர்களில் புலியான அஸ்ேத்தாமன், தன்
மதரில் இருந்து மேகமாக இறங்கி, (அபிமன்யுமேத் தேிர்ப்பதற்காக)
மூன்று (நீண்ட) எட்டுகமள {நமட அடிகமள} மேத்தான்.
அஸ்ேத்தாமனின் குதிமரகமளயும், பார்ஷினி மதமராட்டிகள்
இருேமரயும் அந்தக் கதாயுதத்தால் சகான்ற சுபத்திமரயின் மகன்
{அபிேன்யு}, எங்கும் கனணகளோல் துனளக்கப்பட்டு, ஒரு
முள்ளம்பன்றினயப் ரபோைக் கோட்சியளித்தோன். பிறகு அந்த ேரன்
ீ
{அபிமன்யு}, சுபைைின் ேகைோை கோளிரகயனை பூமியில் அழுத்தி
{சகான்று}, அேமனப் பின்சதாடர்ந்து ேந்த எழுபத்மதழு காந்தார
ேரர்கமளயும்
ீ சகான்றான். அடுத்ததாக அேன் {அபிமன்யு}, பிரம்ம
ே ாதீய குலத்மதச் ம ர்ந்த பத்து மதர்ேரர்கமளயும்,
ீ அதன் பிறகு பத்து
சபரிய யாமனகமளயும் சகான்றான்.

அடுத்ததாகத் துச்சோசைன் ேகைின் மதமர மநாக்கிச் ச ன்ற அேன்

{அபிமன்யு}, அேனது மதமர சநாறுக்கி, குதிமரகமளயும் பூமியில்
நசுக்கினான். பிறகு, ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, துச் ா னனின் அந்த
சேல்லப்பட முடியாத மகன், ஒரு கதாயுதத்மத எடுத்துக் சகாண்டு
அபிமன்யுமே மநாக்கி "நில், நில்" என்று ச ால்லிக் சகாண்மட

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 284 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேிமரந்தான். மகாதரர்களான அந்த ேரர்கள்

ீ இருேரும் உயர்த்தப்பட்ட
கதாயுதங்களுடன், பைங்காலத்தின் முக்கண்ணமனயும்
(மகாமதேமனயும்), (அசுரன்) அந்தகமனயும் மபால, ஒருேமரசயாருேர்
சகால்ல ேிரும்பி ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக் சகாண்டனர்.
எதிரிகமளத் தண்டிப்மபாரான அவ்ேிருேரும், தங்கள் கதாயுத
நுனிகளால் ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக் சகாண்டு, இந்திரமன
மகிழ்ேிக்க எழுப்பட்ட இரண்டு சகாடிமரங்கள் ேிழுேமதப் மபாலப்
பூமியில் ேிழுந்தனர்.

குருக்களின் புகமை மமம்படுத்துபேனான அந்தத் துச்சோசைன்

ேகன், முதைில் எழுந்து, எழும்பும் நினையில் இருந்த அபிேன்யுவின்
உச்சந்தனையில் தன் கதோயுதத்தோல் அடித்தோன். அந்த அடியின்
பலத்தால் நிமல குமலந்ததாலும், இதுேமர அேன் அமடந்திருந்த
கமளப்பினாலும், பமகேரின் பமடயினமரக் சகால்லும் அந்தச்
சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு}, தன் உணர்வுகமள இைந்து பூமியில்
ேிழுந்தான். தடாகத்தில் உள்ள தாமமரத் தண்டுகமள யாமனசயான்று
கலங்கடிப்பது மபால, சமாத்த பமடமயயும் கலங்கடித்த ஒருேன்
{அபிேன்யு}, இப்படிரய, அந்தப் ரபோரில் பைரோல் ககோல்ைப்பட்டோன்.
சகால்லப்பட்டுக் களத்தில் கிடந்த அந்த ேரீ அபிமன்யு, மேடர்களால்
சகால்லப்பட்ட காட்டு யாமனமயப் மபாலத் சதரிந்தான். பிறகு, உமது
துருப்பினர் ேிழுந்த அந்த ேரமன
ீ {அபிமன்யுமேச்} சூழ்ந்து சகாண்டனர்.

மகாமட காலத்தில் முழுக் காட்மடயும் எரித்துேிட்டுத் சேப்பம்

தணிந்த சநருப்மபப் மபாலமோ, மமலயின் முகடுகமள
சநாறுக்கிேிட்டுச் ீற்றம் தணிந்த புயமலப் மபாலமோ, பாரதப் பமடமய
சேப்பத்தால் எரித்துேிட்டு, மமற்கு மமலகமள {அஸ்த மமலமய}
அமடந்திருக்கும் சூரியமனப் மபாலமோ, ராகுோல் ேிழுங்கப்பட்ட
ம ாமமன { ந்திரமனப்} மபாலமோ, நீர் ேற்றிப் மபான சபருங்கடமலப்
மபாலமோ அேன் {அபிமன்யு} சதரிந்தான். முழு நிலேின் காந்தியுடன்
கூடிய முகத்மதக் சகாண்டேனும், அண்டங்காக்மகயின் இறகுகமளப்
மபான்ற கருப்புநிற இமம மயிர்களின் ேிமளோல் அைகிய கண்கமளக்
சகாண்டேனுமான அபிமன்யு, சேறுந்தமரயில் ேிழுந்து கிடப்பமதக்
கண்ட உமது பமடயின் ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ சபரும்
மகிழ்ச் ியால் நிமறந்தனர். மமலும் அேர்கள் மீ ண்டும் மீ ண்டும் ிங்க
முைக்கம் முைங்கினர். உண்மமயில், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 285 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பாண்டே ேரர்களின்
ீ கண்களில் கண்ண ீர் சபருகி ேைிந்த அமத
மேமளயில், உமது துருப்பினர் மகிழ்ச் ிப் பரே த்தில் திமளந்தனர்.

ஆகாயத்தில் இருந்து ேிழுந்த நிலமேப் மபாலக் களத்தில்

கிடக்கும் ேரீ அபிமன்யுமேக் கண்ட பல்மேறு உயிரனங்கள், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, ஆகாயத்தில் இருந்தபடிமய, “ஐமயா, இேன் {அபிமன்யு}
தனி ஒருேனாகப் மபாரிடுமகயில், துமராணராலும், கர்ணனாலும்
தமலமம தாங்கப்பட்ட தார்தராஷ்டிரப் பமடயின் ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரர்கள்
ீ அறுேரால் சகால்லப்பட்டுக் களத்தில் கிடக்கிறாமன.
நாங்கள் காணும் இந்தச் ச யல் அநீதியானமத {அறமன்று}” என்றன.
அவ்ேரன்
ீ சகால்லப்பட்டதும், நட் த்திரங்கள் ிதறிக் கிடக்கும் ஆகாயம்
நிலவுடன் இருப்பமதப் மபாலப் பூமியானது மிகப் பிரகா மாக இருந்தது.
உண்மமயில், பூமியானது இரத்த அமலகளால் மமறக்கப்பட்டுத் தங்கச்
ிறகுகள் சகாண்ட கமணகளால் ேிரேி கிடந்தது.

குண்டலங்களாலும், சபரும் மதிப்புமிக்கப் பல்மேறு

தமலப்பாமககளாலும் அலங்கரிக்கப்பட்ட ேரர்களின்
ீ அைகிய தமலகள்,
சகாடிகள், ாமரங்கள், அைகிய ேிரிப்புகள், ரத்தினங்கள் சபாறிக்கப்பட்ட
சபரும் திறன்ோய்ந்த ஆயுதங்கள், மதர்கள், குதிமரகள், மனிதர்கள்
மற்றும் யாமனகளின் பிரகா மான ஆபரணங்கள், ட்மடயுரிந்த
பாம்புகமளப் மபாலத் சதரிந்தமேயும், நன்கு
கடினமாக்கப்பட்டமேயுமான கூரிய ோள்கள், ேிற்கள், உமடந்த
ஈட்டிகள், ரிஷ்டிகள், மேல்கள், கம்பனங்கள் மற்றும் பல்மேறு
ஆயுதங்களால் பரேிக் கிடந்த அேள் {பூமி} அைகிய ேடிேத்மத ஏற்றாள்.

சுபத்திமரயின் மகனால் ேழ்த்தப்பட்டு,

ீ உயிமரயிைந்மதா,
உயிமரயிைக்கும் தருோயிமலா தங்கள் ாரதிகளுடன் இரத்தத்தில்
புரண்டு கிடந்த குதிமரகளின் ேிமளோகப் பல இடங்களில் பூமி கடக்க
முடியாததாக இருந்தது. கே ங்கள், ஆயுதங்கள் மற்றும் சகாடிமரங்கள்
தரித்தமேயும், மமலகமளப் மபான்றமேயுமான யாமனகள், இரும்பு
அங்கு ங்களாலும், கமணகளாலும் சநாறுக்கப்பட்டுக் கிடக்க, குதிமரகள்,
மதமராட்டிகள், மதர்ேரர்கள்
ீ ஆகிமயாமர இைந்த ிறந்த மதர்கள்,
யாமனகளால் நசுக்கப்பட்டுப் பரேிக் கிடக்க, பூமியானது கலக்கப்பட்ட
தடாகங்கமளப் மபாலத் சதரிய, பல்மேறு ஆயுதங்கமளத் தரித்த சபரும்
எண்ணிக்மகயிலான காலாட்பமட ேரர்கள்
ீ தமரயில் இறந்து கிடக்க,
அந்தப் மபார்க்களமானது பயங்கரத் மதாற்றத்மத ஏற்று, மருண்மடாரின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 286 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இதயங்களில் அச் த்மத ஏற்படுத்தியது. சூரியமனப் மபான்மறா,

நிலமேப் மபான்மறா பிரகா மான அபிமன்யு தமரயில் கிடப்பமதக்
கண்ட உேது துருப்புகள் ேகிழ்ச்சிப் பரவசத்தில் தினளத்தை, அரத
ரவனளயில் போண்டவர்கள் துயரோல் நினறந்தைர்.

பாலகமன ஆன இளமம நிமறந்த அபிமன்யு ேழ்ந்த

ீ மபாது, ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, மன்னன் யுதிஷ்டிரன் போர்த்துக்
ககோண்டிருக்கும்ரபோரத போண்டவப் பனடயணிகள் தப்பி ஓடிை.
சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு} ேழ்ந்ததும்
ீ பிளந்து ஓடிய தன்
பமடமயக் கண்ட யுதிஷ்டிரன், துணிவுமிக்கத் தன் ேரர்களிடம்,
ீ “மபாரில்
பின்ோங்காது உயிமர இைந்த ேரீ அபிமன்யு நிச் யம் ச ார்க்கத்மதமய
அமடந்திருக்கிறான். எனமே நில்லுங்கள், அஞ் ாதீர், நாம் நம்
எதிரிகமள ேழ்த்துமோம்”
ீ என்றான் {யுதிஷ்டிரன்}.

சபரும் க்தியும், சபரும் காந்தியும் சகாண்டேனும், ேரர்களில்

ீ
முதன்மமயானேனும், நீதிமானுமான மன்னன் யுதிஷ்டிரன், துயரில்
இருந்த தன் ேரர்களிடம்
ீ இந்த ோர்த்மதகமளச் ச ால்லி அேர்களது
திமகப்மப அகற்ற முயன்றான். மன்னன் {யுதிஷ்டிரன் சதாடர்ந்தான்},
“மபாரில் கடும் நஞ்சுமிக்கப் பாம்புகளுக்கு ஒப்பான பமக இளேர ர்கமள
முதலில் சகான்று, அதன் பிறமக அர்ெுனன் மகன் {அபிமன்யு} தன்
உயிமர ேிட்டான். ரகோசை ேன்ைைின் பத்தோயிரம் வரர்கனளக்
ீ
ககோன்றவனும், கிருஷ்ணமனமயா, அர்ெுனமனமயா மபான்றேனுமான
அபிமன்யு நிச் யம் இந்திரனின் உலகத்திற்குச் ச ன்றிருப்பான். மதர்கள்,
குதிமரகள், மனிதர்கள், யாமனகமள ஆயிரக்கணக்கில் சகான்ற அேன்
{அபிமன்யு}, தான் ச ய்ததில் மனம் நிமறயமேயில்மல. எனமே,
அேமனப் மபாலமே புண்ணியமிக்கச் ச யல்கமள நாம் ச ய்ய
மேண்டுமமயன்றி, நிச் யம் அேனுக்காக ேருந்தக் கூடாது.
நீதிமான்களின் பிரகா மாக உலகங்களுக்கும், புண்ணியச் ச யல்களால்
மனிதர்கள் அமடயும் உலகங்களுக்குமம அேன் ச ன்றிருக்கிறான்”
என்றான் {யுதிஷ்டிரன்}” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 287 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பயங்கரப் ரபோர்க்களம்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 048

Terrible Battlefield! | Drona-Parva-Section-048 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 18)

பதிவின் சுருக்கம்: அபிேன்யு இறந்ததும் பனடகள் போசனறக்குத் திரும்பியது;

ரபோர்க்களத்தின் வர்ணனை...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "அேர்களின்
{பாண்டேர்களின்} முதன்மமயான
ேரர்களில்
ீ ஒருேமன {அபிேன்யுனவ}
இப்படிக் ககோன்ற பிறகு, அேர்களின்
கமணகளால் பீடிக்கப்பட்டிருந்த
நாங்கள், குருதியில் நமனந்தபடிமய
மாமல மேமளயில் எங்கள் பா மறக்குத் திரும்பிமனாம். எதிரியால்
உறுதியாக சேறித்துப் பார்க்கப்பட்ட நாங்கள், ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, கடும் இைப்மப அமடந்து, கிட்டத்தட்ட நிமனவுகமள
இைக்கும் தருோயில் மபார்க்களத்மதேிட்டு சமல்ல சேளிமயறிமனாம்.
அப்மபாது பகலுக்கும் இரவுக்கும் இமடப்பட்ட அற்புதமான மநரமும்
ேந்தது. நரிகளின் அமங்கலமான ஊமளகமளயும் நாங்கள் மகட்மடாம்.

மமற்கு மமலகமள {அஸ்த மமலமய} அமடந்த சூரியன், தாமமர

இதழ்கமளப் மபான்ற சேளிர் ிேப்பு நிறத்தில் கீ மை அடிோனத்தில்
மூழ்கிக் சகாண்டிருந்தான். அேன் {சூரியன்}, எங்கள் ோள்கள்,
கமணகள், ரிஷ்டிகள், மதரின் ேரூதங்கள், மகடயங்கள் மற்றும்
ஆபரணங்களில் இருந்த காந்திமயயும் தன்மனாடு எடுத்துச்
ச ன்றுேிட்டான். ஆகாயத்மதயும், பூமிமயயும் ஒமர நிறம் சகாள்ளச்
ச ய்த சூரியன் தனக்குப் பிடித்தமான சநருப்பின் ேடிேத்மத ஏற்றான்
{அக்னி ஸ்ேரூபமான ரீரத்மத அமடந்தான்}.

தங்கள் முதுகில் இருந்த சகாடிமரங்கள், அங்கு ங்கள் மற்றும்

பாகர்கள் ேிழுந்து கிடக்க, இடியால் பிளக்கப்பட்ட மமகமுடி சகாண்ட
மமலமுகடுகமளப் மபால, உயிமர இைந்து கிடந்த எண்ணற்ற
யாமனகளின் அம ேற்ற உடல்கள் மபார்களசமங்கும் பரேிக் கிடந்தன.
தங்கள் ேரர்கள்,
ீ மதமராட்டிகள், ஆபரணங்கள், குதிமரகள், சகாடிமரங்கள்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 288 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாடிகள் ஆகியமே நசுங்கி, உமடந்து, கிைிந்து மபாய்த் துண்டுகளாக

சநாறுங்கிக் கிடக்கும் சபருந்மதர்களுடன் பூமியானது அைகாகத்
சதரிந்தது. ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப் சபருந்மதர்கள்,
எதிரியின் கமணகளால் தங்கள் உயிர்கமள இைந்த உயிரினங்கமளப்
மபாலத் சதரிந்தன.

ேிமலயுயர்ந்த சபாறிகள் மற்றும் பல்மேறு ேிதங்களிலான

ேிரிப்புகளுடன் கூடிய சபரும் எண்ணிக்மகயிலான குதிமரகள் மற்றும்
ாரதிகள் தங்கள் கண்கள், பற்கள், நரம்புகள், கண்கள் ஆகியன தங்கள்
இடங்களில் இருந்து பிதுங்கி உயிரற்றுக் கிடந்ததால் அந்தப் மபார்க்களம்
சகாடூரமான பயங்கரத் தன்மமமய அமடந்தது. ேிமலயுயர்ந்த
கே ங்கள், ஆபரணங்கள், ஆமடகள், ஆயுதங்கள் ஆகியேற்றால்
அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த உயிரிைந்த மனிதர்கள், ேிமலயுயர்ந்த
படுக்மககள் மற்றும் ேிரிப்புகளுக்குத் தாங்கள் தகுந்மதாசரனினும்,
சகால்லப்பட்ட குதிமரகள், யாமனகள் மற்றும் உமடந்த மதர்களுடன்
முற்றிலும் ஆதரேற்மறாராக சேறுந்தமரயில் கிடந்தனர்.

அந்தப் மபார்க்களத்தில் நாய்கள், நரிகள், காக்மககள், சகாக்குகள்,

ஊனுண்ணும் பிற பறமேகள், ஓநாய்கள், கழுமதப்புலிகள்,
அண்டங்காக்மககள், உணமேக் குடிக்கும் பிற உயிரினங்கள், பல்மேறு
இனங்கமளச் ம ர்ந்த அமனத்து ராட் ர்கள், சபரும்
எண்ணிக்மகயிலான பி ா ங்கள் ஆகியன, பிணங்களின் மதாமலக்
கிைித்து, அேற்றின் சகாழுப்மபயும், இரத்தத்மதயும், மஜ்மெமயயும்
குடித்து, அேற்றின் இமறச் ிமய உண்ணத் சதாடங்கின. மமலும் அமே,
அழுகிய பிணங்களின் சுரப்புகமள உறிஞ் த் சதாடங்கும் அமத
மேமளயில், ஆயிரக்கணக்கோை சடைங்கனள இழுத்துச் கசன்ற
ரோட்சசர்கள் ககோடூரேோகச் சிரித்துக் ககோண்ரட உரக்கப் போடிைர்.

முதன்மமயான மதர்ேரர்களால்,
ீ மேதரண ீமயப் மபாலக்
கடப்பதற்குக் கடினமான பயங்கர நதிசயான்று அங்மக
உண்டாக்கப்பட்டது. அதன் நீர் (ேிழுந்த உயிரினங்களின்) குருதியால்
அமமந்தது. மதர்கள் அதன் சதப்பங்களாகின, யாமனகள் அதன்
பாமறகளாகின, மனிதர்களின் தமலகள் அதன் ிறு கற்களாகின.
(சகால்லப்பட்ட குதிமரகள், யாமனகள், மனிதர்கள் ஆகிமயாரின்)
மதகள் அதன் ம றானது. பல்மேறு ேிதங்களிலான ேிமலயுயர்ந்த
ஆயுதங்கள் (அந்த ஆற்றில் மிதக்கமோ, அதன் கமரகளில் கிடக்கமோ

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 289 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ச ய்யும்) மலர் மாமலகளாகின. இறந்மதாரின் உலங்கங்களுக்கு

உயிரினங்கமள இழுத்துச் ச ல்லும் அந்தப் பயங்கர ஆறானது
மபார்க்களத்தின் நடுேில் மூர்க்கமாகப் பாய்ந்து சகாண்டிருந்தது.

சேறுப்பூட்டும் பயங்கரத் மதாற்றங்கமளக் சகாண்ட சபரும்

எண்ணிக்மகயிலான பி ா ங்கள், அந்த ஓமடயில் குடித்தும், உண்டும்
மகிழ்ந்தன. அமத உணமே உண்ட நாய்கள், நரிகள் மற்றும்
ஊனுண்ணும் பறமேகள் ஆகியன, {மற்ற} உயிரினங்களின் அச் த்மதத்
தூண்டும் ேமகயில் தங்கள் சபரும் களியாட்டத்மத அங்மக நிகழ்த்தின.

மனிதச் டலங்கள் எழுந்து நடனமாடத் சதாடங்கும் இடமும்,

யமனுமடய ஆட் ிப்பகுதிமயப் சபருகச் ச ய்ேதும், இப்படிப்
பயங்கரமாகக் காட் யளிப்பதுமான அந்தப் மபார்க்களத்மத சேறித்துப்
பார்த்தப் மபார்ேரர்கள்,
ீ ேிமலயுயர்ந்த தன் ஆபரணங்கள் ிதறிக்கிடக்க,
சதளிந்த சநய்யால் மமலும் நமனக்கப்படாத பீடத்தில் உள்ள மேள்ேி
சநருப்மபப் மபாலக் களத்தில் கிடப்பேனும், க்ரனுக்கு ஒப்பானேனும்,
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனுமான
ீ அபிேன்யுனவக் கண்டவோரற
அனதவிட்டு {ரபோர்க்களத்னதவிட்டு} கேதுவோக கவளிரயறிைர்”
{என்றான் ஞ் யன்}.

பதிமூன்றோம் நோள் ரபோர் முற்றும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 290 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

யுதிஷ்டிரைின் புைம்பல்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 049

The lamentation of Yudhishthira! | Drona-Parva-Section-049 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 19)

பதிவின் சுருக்கம்: அபிேன்யு இறந்ததும் ரபோர்க்களத்னத விட்டு அகன்ற வரர்கள்

ீ
யுதிஷ்டிரனைச் சூழ்ந்து அேர்தல்; யுதிஷ்டிரைின் புைம்பல்…

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "மதர்ப்பமடகளின்

தமலேனும், சுபத்திமரயின் மகனுமான அந்த ேரன்
ீ {அபிேன்யு}
ககோல்ைப்பட்ட பிறகு, பாண்டே ேரர்கள்
ீ தங்கள் மதர்கமள ேிட்டு,
தங்கள் கே ங்கமளக் கமளந்து, தங்கள் ேிற்கமள ஒருபுறமாக
ே ீ ிேிட்டு மன்னன் யுதிஷ்டிரனைச் சூழ்ந்து அமர்ந்தனர். (இறந்து மபான)
அபிமன்யுேின் மீ து தங்கள் இதயங்கமள நிமலக்கச் ச ய்து, தங்கள்
ம ாகத்மதமய அேர்கள் ிந்தித்துக் சகாண்டிருந்தனர்.

உண்மமயில், தன் தம்பியின் {அர்ஜுைைின்} ேரமகனான

ீ
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரன்
ீ அபிமன்யுேின் ேழ்ச்
ீ ியால் ம ாகத்தால்
நிரம்பிய மன்னன் யுதிஷ்டிரன், (இப்படிப்பட்ட) புலம்பல்களிமலமய
ஈடுபட்டான்: “ஐமயா, என் நலமன அமடய ேிரும்பிய அபிேன்யு, பமட
ேரர்களால்
ீ நிமறந்ததும், துரரோணரோல் அனேக்கப்பட்டதுேோை அந்த
வியூகத்னதப் பிளந்தோரை. சபரும் துணிவுள்ளேர்களும், ஆயுதங்களில்
ாதித்தேர்களும், மபாரில் எளிதாக சேல்லப்பட முடியாதேர்களும்,
மபாரில் அேனுடன் {அபிமன்யுவுடன்} மமாதியேர்களுமான
ேலிமமமிக்க ேில்லாளிகள் முறியடிக்கப்பட்டு, புறமுதுகிடச்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 291 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ச ய்யப்பட்டனமர. கருமணயற்ற நம் எதிரியான துச்சோைனுடன் மபாரில்

மமாதிய அேன் {அபிமன்யு}, அந்த ேரனின்
ீ {துச் ா னனின்} புலன்கமள
இைக்கச் ச ய்து {மயக்கமமடயச் ச ய்து}, களத்தில் இருந்மத அேமன
ஓடச் ச ய்தாமன.

ஐமயா, அர்ெுனனின் ேரமகன்

ீ {அபிமன்யு}, துரரோணப் பனட
எனும் பரந்த கடனைக் கடந்த பிறகு, துச்சோசைன் ேகனுடன் ரேோதி
யேைின் வசிப்பிடத்திற்கு விருந்திைைோகச் கசன்றுவிட்டோரை.
அபிமன்யு சகால்லப்பட்ட பிறகு, அர்ெுனன் மீ தும், தனக்குப் பிடித்த
மகமன இைந்த அருளப்பட்ட சுபத்தினர மீ தும் நான் எவ்ோறு என்
கண்கமளச் ச லுத்துமேன். சபாருளற்ற {முட்டாள் தனமான},
ஒத்திம ேற்ற, முமறயற்ற எந்த ோர்த்மதகமள நாம் இன்று
ரிேிரகசைிடமும் {கிருஷ்ணைிடமும்}, தைஞ்சயைிடமும்
{அர்ஜுைைிடமும்} ச ால்லப் மபாகிமறாம்? நன்மமமய அமடய
ேிரும்பியும், சேற்றிமய எதிர்பார்த்தும் சுபத்திமரக்கும், மக ேனுக்கும்,
அர்ெுனனுக்கும் நாமன இந்தப் சபரும் தீங்மகச் ச ய்துேிட்மடமன.

மபராம சகாண்ட ஒருேன், தனது தேறுகமள ஒருமபாதும்

காணமாட்டான். மதமனச் ம கரிப்மபார் தங்களுக்கு முன் இருக்கும்
ேழ்ச்
ீ ிமய {சபரும் பள்ளத்மதக்} காண்பதில்மல; நானும் அேர்கமளப்
மபாலமே இருக்கிமறன். எேன் பாலகமனா, எேனுக்கு (நல்ல) உணவு,
ோகனங்கள், படுக்மககள், ஆபரணங்கள் சகாடுக்கப்பட்டிருக்க
மேண்டுமமா, அேமனமய நம் பமடயின் முன்னிமலயில்
நிறுத்திமனாமம. இளம் ேயதுமடயேனும், ரபோரில் ரதர்ச்சி
அனடயோதவனுேோை ஒரு போைகனுக்குப் கபரும் ஆபத்தோை இது
ரபோன்ற ஒரு சூைைில் நன்னே எப்படி வினளயும்? தன் தமலேனின்
ஏேமலச் ச ய்ய மறுக்காமல், திறமமயில் {மனவுறுதியில்}
ச ருக்குமடய ஒரு குதிமரமயப் மபால, அேன் {அபிேன்யு} தன்னைரய
தியோகம் கசய்து ககோண்டோரை.

ஐமயா, மகாபத்தால் நிமறந்திருக்கும் அர்ஜுைைின் ரசோகப்

போர்னவயில் கவடித்து, நோமும் இன்று கவறுந்தனரயில் நம்னேக்
கிடத்திக் ககோள்ளப் ரபோகிரறோம். பரந்தமனம், நுண்ணறிவு, பணிவு,
மன்னிக்கும் தன்மம {சபாறுமம}, அைகு, ேலிமம, நன்கு ேளர்க்கப்பட்ட
அைகிய அங்கங்கள், உயர்ந்மதாரிடம் மரியாமத, ேரம்,
ீ அன்பு,
உண்மமயில் அர்ப்பணிப்பு, மகத்தான ாதமனகள் ஆகியேற்மறக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 292 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்ட தனஞ் யனின் {அர்ெுனனின்} அருஞ்ச யல்களுக்காகத்

மதேர்கமள கூட அேமனப் புகழ்கின்றனர். அந்த ேரன்
ீ {அர்ெுனன்},
இந்திரனின் எதிரிகளும், ஹிரண்யபுரத்மதத் தங்கள் ே ிப்பிடமாகக்
சகாண்டேர்களுமான நிோதகே ர்கமளயும், காலமகயர்கமளயும்
சகான்றான். கண்ணிமமக்கும் மநரத்திற்குள் அேன் {அர்ெுனன்},
சபௌமலாமர்கமளயும் அேர்கமளப் பின்சதாடர்ந்து ேந்மதாமரயும்
சகான்றான். சபரும் ேலிமமமயக் சகாண்ட அேன் {அர்ெுனன்},
புகலிடம் மகட்பேர்களான தீராச் ினமுமடய எதிரிகளுக்கும்
புகலிடத்மத அளிப்பேன் ஆோன் [1]. ஐமயா, அப்படிப்பட்ட ஒருேனின்
மகமன {அபிமன்யுமே} இன்று நம்மால் ஆபத்தில் இருந்து காக்க
முடியேில்மலமய.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “அபயத்மத ேிரும்பும்

எதிரிக்கும் அபயத்மதக் சகாடுப்பேன்” என்று இருக்கிறது.

தார்தராஷ்டிரர்கள் சபரும் பலத்மதக் சகாண்டேர்களாக

இருப்பினும் ஒரு சபரும் அச் ம் அேர்கமள நிமறக்கிறது. தன் ேகைின்
{அபிேன்யுவின்} ககோனையோல் சிைமூளும் போர்த்தன் {அர்ஜுைன்},
இந்தக் ககௌரவர்கனள நிர்மூைேோக்கப் ரபோகிறோன். தன் ச ாந்த
குலம் மற்றும் தன் ஆதரோளர்கமள அைிப்பேனும், தீய ஆமலா கர்கள்
மற்றும் தீய மனம் சகாண்டேனுமான துரிரயோதைன், ககௌரவப்பனட
நிர்மூைேோக்கப்படுவனதக் கண்டு கவனையோல் தன் உயினர விடப்
ரபோகிறோன் என்பது சதளிோகத் சதரிகிறது.

ஒப்பற்ற க்தி மற்றும் ஆற்றமலக் சகாண்டேனும், இந்திரனின்

மகனுக்கு மகனுமான இேன் {அபிமன்யு} மபார்க்களத்தில் கிடப்பமதக்
காணும் எனக்கு, சேற்றிமயா, அரசுரிமமமயா, ாகாத்தன்மமமயா,
மதேர்களுடன் ே ிப்பமதா கூடச் ிறு மகிழ்ச் ிமயயும் தராது” என்றான்
{யுதிஷ்டிரன்}” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 293 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

யுதிஷ்டிரனைத் ரதற்ற வந்த வியோசர்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 050

Vyasa came to console Yudhishthira! | Drona-Parva-Section-050 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 20)

பதிவின் சுருக்கம்: யுதிஷ்டிரைிடம் வந்த வியோசர்; அபிேன்யுனவக் குறித்துச்

கசோல்ைிப் புைம்பி, ேரணத்னதக் குறித்த தன் சந்ரதகத்னத வியோசரிடம் ரகட்ட
யுதிஷ்டிரன்; நோரதருக்கும் அகம்பைனுக்கும் இனடயில் நடந்த உனரயோடனை
யுதிஷ்டிரனுக்குச் கசோல்ைத் கதோடங்கிய வியோசர்; ேகனை இைந்த ேன்ைன்
அகம்பைன்; அகம்பைைின் துயர் நீ க்க வந்த நோரதர்; ேரணத்னதக் குறித்து
அகம்பைனுக்கு விளக்குவதற்கோகப் பிரம்ேன் ேற்றும் சிவன் குறித்த
நிகழ்கவோன்னற நோரதர் கசோல்ை ஆரம்பித்தது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "குந்தியின் ேகைோை
யுதிஷ்டிரன், இத்தகு புலம்பல்களில்
ஈடுபட்டுக் சகாண்டிருந்த மபாது, சபரும்
முைிவரோை கிருஷ்ண துனவபோயைர்
{வியோசர்} அேனிடம் ேந்தார்.
முமறயாக ேணங்கி அேமர அமரச்
ச ய்த யுதிஷ்டிரன், தன் தம்பி மகனின் {அபிேன்யுவின்} மரணத்தால்
ம ாகத்தில் பீடிக்கப்பட்டு, “ஐமயா, ேலிமமமிக்க ேில்லாளிகள் பலருடன்
மபாராடிய சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு}, அநீ தியில் {ேறத்தில்}
பற்றுனடய கபரும் ரதர்வரர்கள்
ீ பைரோல் சூைப்பட்டுக் களத்திரை
ககோல்ைப்பட்டோரை. பமகேரர்கமளக்
ீ சகால்பேனான அந்தச்
சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு}, ேயதால் குைந்மதயாகவும்
{பாலகனாகவும்}, குைந்மதத்தனமான புரிதல் சகாண்டேனாகவுமம
இருந்தான். சேறிசகாண்ட முரண்களுக்கு {எதிரிகளுக்கு} எதிராக அேன்
மபாரில் ஈடுபட்டான்.

மபாரில் எங்களுக்கு ஒரு பாமதமயத் திறக்குமாறு {துமராணரின்

ேியூகத்மதப் பிளக்குமாறு} நாமன அேமனக் மகட்டுக் சகாண்மடன்.
பமகேரின் பமடயினுள் அேன் ஊடுருேினான். ஆனால், ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளனால் {கஜயத்ரதைோல்} தடுக்கப்பட்ட எங்களோல் அவனை
{அபிேன்யுனவப்} பின்கதோடர்ந்து கசல்ை முடியவில்னை. ஐமயா,
மபாமரத் தங்கள் சதாைிலாகக் சகாண்மடார், தங்களுக்கு இமணயான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 294 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

எதிராளிகளுடமனமய எப்மபாதும் மபாரிடுேர். எனினும், பமகேர்கள்

அபிமன்யுவுடன் மமாதிய மபாமரா, மிகவும் மமற்ற ஒன்றாக இருந்தது.
அதுமே என்மனப் சபரிதும் ம ாகத்தில் ஆழ்த்தி, என்னிடம் கண்ண ீமர
ேரேமைக்கிறது. இமதச் ிந்திக்கும் நான், என் மன அமமதிமய
மீ ட்பதில் மதாற்கிமறன்” என்றான் {யுதிஷ்டிரன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “ ிறப்புமிக்க

ேியா ர், துன்பத்மத ஏற்று, இருப்மப இைந்து இத்தகு புலம்பல்களில்
ஈடுபட்டுக் சகாண்டிருந்த யுதிஷ்டிரனிடம், இவ்ோர்த்மதச் ச ான்னார்.
வியோசர் {யுதிஷ்டிரைிடம்}, “ஓ! யுதிஷ்டிரா, ஓ! சபரும் ேிமேகிமய,
அறிேின் கிமளகள் அமனத்திலும் மதர்ச் ியுமடயேமன, உன்மனப்
மபான்மறார், மபரிடர்களால் மமலப்பதில்மல. இந்தத் துணிவுமிக்க
இமளஞன் {அபிமன்யு}, எண்ணற்ற எதிரிகமளக் சகான்றுேிட்டுச்
ச ார்க்கத்திற்கு உயர்ந்திருக்கிறான். உண்மமயில், அந்த மனிதர்களில்
ிறந்தேன் {அபிமன்யு}, (குைந்மதயாகமே இருப்பினும்), ேயதால்
முதிர்ந்தேமனப் மபாலமே ச யல்பட்டிருக்கிறான். ஓ! யுதிஷ்டிரா,
இவ்விதியோைது ேீ றப்பட முடியோததோகும். ஓ! பாரதா {யுதிஷ்டிரா},
காலனானேன், மதேர்கள், தானேர்கள், கந்தர்ேர்கள் ஆகிமயார்
அமனேமரயும் (எந்த ேிதிேிலக்குமில்லாமல்) எடுத்துக் சகாள்கிறான்”
என்றார் {ேியா ர்}.

அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {வியோசரிடம்}, “ஐமயா, உணர்வுகமள இைந்து,

தங்கள் பமடகளுக்கு மத்தியில் சகால்லப்பட்டு சேற்றுப் பூமியில்
கிடக்கும் இந்தப் பூமியின் தமலேர்கள் சபரும் ேலிமமமயக்
சகாண்டிருந்தனமர. (இேர்களின் ேர்க்கத்மதச் ம ர்ந்த {க்ஷத்திரியர்கள்})
பிறரும் பத்தாயிரம் யாமனகளின் பலத்திற்கு இமணயான பலத்மதக்
சகாண்டிருந்தனமர. மமலும் பிறமரா, காற்றின் மேகத்மதயும்
பலத்மதயும் சகாண்டிருந்தனமர. அேர் அமனேரும் தங்கள் ச ாந்த
ேர்க்கத்தினராமலமய {க்ஷத்திரியர்களாமலமய} சகால்லப்பட்டுப் மபாரில்
அைிந்தனர். (தங்கள் ச ாந்த ேர்க்கத்மதத் தேிர) இேர்கமளப் மபாரில்
சகால்லும் மேறு எந்த மனிதமனயும் நான் காணேில்மல. சபரும்
ஆற்றமலக் சகாண்ட இேர்கள் சபரும் க்திமயயும் சபரும்
ேலிமமமயயும் சகாண்டிருந்தனர்.

ஐமயா, தாங்கள் சேல்மோம் என்று தங்கள் இதயங்களில் சபாதிந்த

உறுதியான நம்பிக்மகயுடன் தினமும் மபாருக்கு ேந்தேர்களான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 295 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இேர்கள், ஐமயா சபரும் ேிமேகிகளாக இருந்திருப்பினும்,

(ஆயுதங்களால்) தாக்கப்பட்டு உயிமர இைந்து களத்தில் கிடக்கின்றனமர.
பயங்கர ஆற்றமலக் சகாண்ட இந்தப் பூமியின் தமலேர்களில்
கிட்டத்தட்ட அமனேரும் இறந்துேிட்டதால், மரணம் என்ற
ோர்த்மதயின் முக்கியத்துேம் இன்று புரிந்துசகாள்ளக் கூடியதாக
இருக்கிறது. ச ருக்கிைந்து எதிரிகளுக்கு அடிபணிந்த இந்த ேரர்கள்
ீ
இப்மபாது அம ேற்று கிடக்கின்றனர். பல இளேர ர்கள், மகாபத்தால்
நிமறந்து, (தங்கள் எதிரிகளின் மகாபம் என்ற) சநருப்புக்கு முன்பு
பலியாகினர்.

’மரணம் {மிருத்யு} எங்மக இருக்கிறது?’ என்ற சபரும் ஐயம்

என்மன ஆட்சகாள்கிறது. ேரணம் {ேிருத்யு} யோருனடயது (யோருனடய
வோரிசு)? ேரணம் என்பது எது? ஏன் ேரணம் உயிரிைங்கனள எடுத்துக்
ககோள்கிறது? ஓ! பாட்டா, ஓ! மதேனுக்கு ஒப்பானேமர {ேியா மர},
இமே அமனத்மதயும் எனக்குச் ச ால்ேராக”
ீ என்றான் {யுதிஷ்டிரன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “அேரிடம் இப்படிக்

மகட்ட குந்தியின் மகனான யுதிஷ்டிரனுக்கு ஆறுதல் அளிப்பதற்காக,
அந்தச் ிறப்புமிக்க முனிேர் {ேியா ர்}, அேனிடம் இவ்ோர்த்மதகமளச்
ச ான்னார். வியோசர் {யுதிஷ்டிரைிடம்}, “மகயிலிருக்கும் இந்தக்
காரியம் சதாடர்பாக, ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா}, பைங்காலத்தில் நோரதர்
அகம்பைைிடம் கசோன்ை இந்தப் புரோதைக் கனதரய ரேற்ரகோளோகச்
சுட்டப்படுகிறது.

மன்னன் அகம்பனன் [1] இவ்வுலகில் இருந்த மபாது, ஓ! மன்னா

{யுதிஷ்டிரா}, தன் மகனின் மரணத்தால் தாங்கமுடியாத ம ாகத்தில்
சபரிதும் பீடிக்கப்பட்டமத நான் அறிந்திருக்கிமறன். மரணத்தின்
மதாற்றம் குறித்த இந்த அற்புதக் கமதமய நான் இப்மபாது ச ால்லப்
மபாகிமறன். ஓ! ஐயா, இந்தப் புராதன ேரலாற்மற நான் உமரக்மகயில்
நீ மகட்பாயாக. இவ்ேரலாறானது உண்மமயில் அற்புதமானதாகும். இது
ோழ்ேின் காலத்மத அதிகரிக்கிறது, ம ாகத்மதக் சகால்கிறது, உடல்
நலத்துக்கும் {ஆமராக்கியத்திற்கும்} உகந்ததாக இருக்கிறது. புனிதமான
இது, சபரும் எண்ணிக்மகயிலான எதிரிகமள {பாேங்கமள} அைித்து,
மங்கலமான சபாருட்கள் அமனத்திலும் மங்கலமானதாக இருக்கிறது.
உண்மமயில், இந்த ேரலாறும் மேதங்கமளப் படிப்பது மபான்றமத
ஆகும். ஓ! ஏகாதிபதி {யுதிஷ்டிரா}, நீண்ட ோழ்நாள் சகாண்ட

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 296 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிள்மளகமளயும், தங்கள் நன்மமமயயும் ேிரும்பும் முதன்மமயான

மன்னர்களால், கோனையில் திைந்ரதோறும் இது {இவ்வரைோறு}
ரகட்கப்பட ரவண்டும்.

[1] இராமாயணத்தில் ேரும் அகம்பனன் என்ற அசுரனும்

இந்த மன்னனும் சேவ்மேறானேர்கள்.

ஓ! ஐயா {யுதிஷ்டிரா}, பைங்கோைத்தில், அகம்பைன் என்ற கபயர்

ககோண்ட ேன்ைன் ஒருவன் இருந்தோன். ஒருமுமற, மபார்க்களத்தில்,
தன் எதிரிகளால் சூைப்பட்ட அேன் {அகம்பனன்}, கிட்டத்தட்ட
அேர்களால் அடக்கப்பட்டான். அேனுக்கு, ஹரி என்று அனைக்கப்பட்ட
ஒரு ேகன் இருந்தோன். ேலிமமயில் நாராயணனுக்மக இமணயான
பின்னேன் {ஹரி}, மிக அைகானேனாகவும், ஆயுதங்களில்
ாதித்தேனாகவும், சபரும் நுண்ணறிமேக் சகாமடயாகக்
சகாண்டேனாகவும், ேலிமம சகாண்டேனாகவும், மபாரில் க்ரனுக்கு
{இந்திரனுக்கு} இமணயானேனாகவும் இருந்தான் [2].

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இதற்கு மமலும் இருக்கிறது, “மிகுந்த

காந்தியுள்ள அந்த ஹரி, மபாரில் அந்த நிமலமமமய
அமடந்திருக்கும் தன் தந்மதமயக் கண்டு, மரணத்மதக்
குறித்துச் ிந்தியாமல் எதிரிகளுக்கு மத்தியில் நுமைந்தான்”
என்று இருக்கிறது. அந்தப் பதிப்பில் இன்னும் அதிமாகமே
இருக்கிறது. அே ியமான ஒரு ேரிமய மட்டுமம இங்மக
குறிப்பிட்டிருக்கிமறன்.

மபார்க்களத்தில் எண்ணற்ற எதிரிகளால் சூைப்பட்ட அேன் {ஹரி},

அவ்ேரர்கள்
ீ மீ தும், தன்மனச் சூழ்ந்து சகாண்ட யாமனகளின் மீ தும்
ஆயிரக்கணக்கான கமணகமள ஏேினான். மபாரில் கடினமான பல
ாதமனகமள அமடந்த அந்த எதிரிகமளக் சகால்பேன் {ஹரி}, ஓ!
யுதிஷ்டிரோ, பனடக்கு ேத்தியிரைரய இறுதியில் ககோல்ைப்பட்டோன்.

மன்னன் அகம்பனன், தன் மகனுக்கான ஈமக்கடன்கமளச் ச ய்து

தன்மனச் சுத்தப்படுத்திக் சகாண்டான் [3]. எனினும், தன் மகனுக்காகப்
பகலும் இரவும் ேருந்திய அந்த மன்னன் {அகம்பனன்}, தன் மன
மகிழ்ச் ிமய மீ ண்டும் அமடேதில் மதால்ேியுற்றான். தன் மகனின்
மரணத்தால் அேன் அமடந்திருக்கும் துயரம் குறித்துத் சதரிந்து சகாண்ட

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 297 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கதய்வக
ீ முைிவர் நோரதர் அவைிடம் {அகம்பைைிடம்} வந்தோர்.
சதய்ேக
ீ முனிேமரக் கண்ட அந்த அருளப்பட்ட மன்னன் {அகம்பனன்},
எதிரிகளிடம் தான் அமடந்த மதால்ேிமயயும், தன் மகனின்
சகாமலமயயும், தனக்கு மநர்ந்த அமனத்மதயும் பின்னேருக்கு
{நாரதருக்குச்} ச ான்னான்.

[3] “துக்க நாட்களின் மபாது ஒரு மனிதன் சுத்தமற்றேனாகக்

கருதப்படுகிறான். எனமே, அேனால் ாதாரண
ேைிபாடுகமளயும், பிற அறச் டங்குகமளயும் ச ய்ய
முடியாது. ஈமச் டங்குகமளச் ச ய்து முடித்ததும் அேன்
சுத்தமமடகிறான்” எனக் கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.

மன்னன் {அகம்பைன் நோரதரிடம்}, “என் மகன் சபரும் க்தி

சகாண்டேனாகவும், காந்தியில் இந்திரனுக்மகா, ேிஷ்ணுவுக்மகா
இமணயானேனாகவும் இருந்தான். ேலிமமமிக்க என் மகன், எண்ணற்ற
எதிரிகமள எதிர்த்துக் களத்தில் தன் ஆற்றமல சேளிப்படுத்திய பிறகு
இறுதியில் சகால்லப்பட்டான். ஓ! ிறப்புமிக்கேமர, இந்த ேரணம்
{ேிருத்யு} என்பது யோர்/எது? அதன் சக்தி, பைம் ேற்றும் ஆற்றைின்
அளவுதோன் என்ை? ஓ! புத்தி ாலிகளில் முதன்மமயானேமர {நாரதமர},
இது குறித்த அமனத்மதயும் நான் உண்மமயாகக் மகட்க ேிரும்புகிமறன்”
என்றான் {அகம்பனன்}.

அேனது இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்டேரும், ேரங்சகாடுக்கும்

மதேருமான அந்த நாரதர், மகனின் மரணத்தால் உண்டாகும் துயமர
அைிப்பதற்கான பின்ேரும் ேிரிோன ேரலாற்மற உமரத்தார்.

நோரதர் {அகம்பைைிடம்} ச ான்னார், “ஓ! ேலிமமமிக்க மன்னா, ஓ!

ஏகாதிபதி {அகம்பனா}, என்னால் மகட்கப்பட்டமதப் மபாலமே ரியாக
{நான் உமரக்கப்மபாகும்} இந்த நீண்ட ேரலாற்மறக் மகட்பாயாக.
கதோடக்கத்தில் போட்டைோை பிரம்ேன் அனைத்து உயிர்கனளயும்
பனடத்தோன். ேலிய க்தி பமடத்த அேன் {பிரம்மன்},
பமடப்புகளானமே அைிேின் எந்தக் குறியீடுகமளயும்
சகாண்டிருக்கேில்மல என்பமதக் கண்டான். எனமே, ஓ! மன்னா
{அகம்பனா}, அண்டத்தின் அைிமேக் குறித்துப் பமடப்பாளன் {பிரம்மன்}
ிந்திக்கத் சதாடங்கினான். ஓ! ஏகாதிபதி {அகம்பனா}, அக்காரியம்
குறித்துச் ிந்திந்த பமடப்பாளன் {பிரம்மன்}, அைிவுக்கான எந்த

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 298 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேைிமயயும் கண்டுபிடிக்கத் தேறினான். அப்மபாது அேன்

மகாபமமடந்தான். அந்தக் மகாபத்தின் ேிமளோக ோனத்தில் இருந்து
ஒரு சநருப்பு எழுந்தது. அந்த சநருப்பு, அண்டத்தில் உள்ள
அமனத்மதயும் எரிப்பதற்காக அமனத்துத் திம களிலும் பரேியது.
பிறகு, ச ார்க்கம், ோனம், பூமி ஆகிய அமனத்தும் சநருப்பால்
நிமறந்தன. இப்படிமய, பமடப்பாளன் {பிரம்மன்}, அம ேன மற்றும்
அம யான ஆகியேற்மறக் சகாண்ட இந்த அண்டம் முழுமமமயயும்
எரிக்கத் சதாடங்கினான். அதன்காரணமாக, அம ேன, அம யாதன
ஆகிய உயிரினங்கள் அமனத்தும் அைிக்கப்பட்டன.

உண்மமயில், ேலிமமமிக்க அந்தப் பிரம்மன், தன் மகாபத்தின்

பலத்தால் அமனத்மதயும் அச்சுறுத்தும்ேமகயில் இமே
அமனத்மதயும் ச ய்தான். பிறகு, தமலயில் டாமுடி சகாண்டேனும்,
இரவு உலாேிகள் அமனேரின் தமலேனும், ஸ்தோணு அல்ைது சிவன்
என்றும் அனைக்கப்பட்டவனுேோை ஹரன், ரதவர்களுக்குத்
தனைவைோை கதய்வகப்
ீ பிரம்ேனை ரவண்டிைோன். அமனத்து
உயிர்களுக்கும் நன்மம ச ய்யும் ேிருப்பத்தால் (பிரம்ேைின் கோைில்)
அந்த ஸ்தோணு விழுந்த ரபோது[3], துறேிகளில் ிறந்தேர்களின் உயர்ந்த
மதேனான அேன் {பிரம்மன்}, சுடர்மிக்கக் காந்தியுடன், “ஓ! ேிருப்பங்கள்
அமனத்தும் நிமறமேறத் தகுந்தேமன {ஸ்தாணுமே}, உன் எந்த
ேிருப்பத்மத நாம் ாதிக்க மேண்டும்? ஓ! எம் விருப்பத்தில்
பிறந்தவரை, உைக்கு ஏற்புனடய அனைத்னதயும் நோம் கசய்ரவோம்.
ஓ! ஸ்தோணுரவ, உன் விருப்பகேன்ை? எமக்குச் ச ால்ோயாக” என்றான்
{பிரம்மன்}.

[3] மேசறாரு பதிப்பில், “பிறகு, மட முடியுள்ளேரும்,

ஸ்திரரும், பூதகணங்களுக்குப் பதியும், ஹரருமான அந்த
ருத்திரர், த்தியமலாகோ ியான பிரம்மமதேமரச்
ரணமமடந்தார். பிரமெகளுமடய நன்மமமய ேிரும்பி
அந்த ஸ்தாணுோனேர் ேந்திருக்மகயில், மதேர்களுள்
ிறந்தேரும், ரிஷிகளுள் உத்தமருமான அந்தப் பிரம்ம
மதேர், ஜ்ேலிக்கின்றேர் மபாலிருந்து சகாண்டு, “குைந்தாய்!
நீ காமத்தினால் உண்டானேனாயிருக்கிறாய்.
ேிரும்பிேற்மற அமடேதற்குத் தகுந்தேமன! நீ ேிரும்பிய
காரியம் யாது? ஸ்தாணுமே! ேிரும்பியமதச் ச ால்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 299 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உனக்குப் பிரியமான எல்லாேற்மறயும் யான் ச ய்மேன்”

என்று கூறினார்” என்று இருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 300 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேரணரதவியோை ேிருத்யுவின் ரதோற்றம்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 051

The birth of Goddess Mrithyu! | Drona-Parva-Section-051 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 21)

பதிவின் சுருக்கம்: ரகோபத்னதத் தணிக்கும்படி பிரம்ேைிடம் ரகோரிய ஸ்தோணு;

பிரம்ேைின் புைன்வோசல்களில் இருந்து கவளிப்பட்ட ேரணரதவி; கதன்தினச
ரநோக்கிச் கசன்ற ேரணரதவி அழுதது; அவளது கண்ண ீனரக் னககளில் ஏந்திய
பிரம்ேன்...

ஸ்தோணு {சிவன் பிரம்ேைிடம்}, "ஓ! தமலோ {பிரம்மமன},

பல்மேறு உயிரினங்கமள நீ சபரும் கேனத்துடன் பமடத்திருக்கிறாய்.
உண்னேயில் பல்ரவறு விதங்களிைோை உயிரிைங்களும்
உன்ைோரைரய பனடக்கப்பட்டு, உன்னாமலமய ேளர்க்கப்பட்டு
ேருகின்றன. அந்த உயிரினங்கமள இப்மபாது உன் சநருப்பின் மூலம்
எரிக்கப்படுகின்றன. இமதக் காணும் நான் இரக்கத்தால் {கருமணயால்}
நிமறகிமறன். ஓ! ஒப்பற்ற தனைவோ {பிரம்ேரை}, அருள் போைிப்போயோக"
என்றோன் {ஸ்தோணு-சிவன்}.

அதற்குப் பிரம்ேன் {சிவைிடம்}, "அண்டத்மத அைிக்க மேண்டும்

என்ற எந்த ேிருப்பமும் எனக்கில்மல, நான் பூமியின் நன்மமமயமய
ேிரும்பிமனன், அதற்காகமே இந்தக் மகாபம் என்மன ஆட்சகாண்டது.
உயிரினங்களின் பாரத்தால் பீடிக்கப்பட்ட பூேோரதவி, தன்னில் இருக்கும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 301 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உயிரினங்கமள அைிக்கும்படி என்மன எப்மபாதும் தூண்டிேந்தாள்.

எனினும், அேளால் தூண்டப்பட்ட என்னால் எல்மலயற்ற பமடப்மப
அைிப்பதற்கான எந்த ேைிகமளயும் கண்டுபிடிக்க முடியேில்மல.
அதனாமல இந்தக் மகாபம் என்மன ஆட்சகாண்டது" என்றான் {பிரம்மன்}.

ருத்ரன் {சிவன் பிரம்ேைிடம்}, "அருள்பாலிப்பாயாக. ஓ!

அண்டத்தின் தமலோ {பிரம்மமன}, உயிரினங்களின் அைிவுக்காகக்
மகாபத்மத ேளர்க்காமத. உயிர்களில் அம ேன, அம யாதன எதுவும்
இனியும் அைிய மேண்டாம். ஓ! ஒப்பற்றேமன, ேரப்மபாேது
{எதிர்காலம்}, ேந்தது {கடந்த காலம்}, இருப்பது {நிகழ்காலம்} ஆகிய
மூன்று பகுதிகமளக் சகாண்ட இந்த அண்டம் உன் கருமணயால்
நீடிக்கட்டும். ஓ! தமலோ {பிரம்மமன}, மகாபத்தால் நீ
சுடர்ேிட்சடரிகிறாய். அந்த உனது மகாபத்தில் இருந்து சநருப்பு மபான்ற
ஒரு சபாருள் இருப்பில் எழுந்தது {மதான்றியது}. அந்சநருப்மப இப்மபாது
மமலகமளயும், மரங்கமளயும், ஆறுகமளயும், அமனத்து ேமக
மூலிமககமளயும் {தாேரங்கமளயும்} புற்கமளயும் எரிக்கிறது.
உண்மமயில், அந்சநருப்பு, அம ேன, அம யாதன ஆகியேற்மறக்
சகாண்ட அண்டத்மத நிர்மூலமாக்குகிறது. அண்டத்தின் அம ேன
மற்றும் அம யாதன ஆகியமே ாம்பலாகக் குமறக்கப்படுகின்றன. ஓ!
ஒப்பற்றேமன அருள்பாலிப்பாயாக. மகாபப்படாமத. நான் மகட்கும் ேரம்
இதுமே.

ஓ! சதய்ேகமானேமன
ீ {பிரம்மமன}, உனக்குச் ச ாந்தமானமேயும்
பமடக்கப்பட்டமேயுமான இந்தப் சபாருட்கள் அமனத்தும்
அைிக்கப்படுகின்றன. எனமே, உன் மகாபம் தணியட்டும். அஃது {மகாப
சநருப்பு} உனக்குள்மளமய அைிந்து மபாகட்டும். நன்மம ச ய்யும்
ேிருப்பத்துடன் உனது கண்கமள உன் உயிரினங்களின் மமல்
ச லுத்துோயாக. உயிமரக் சகாண்ட உயிரினங்கள் அைிந்துேிடாதபடி
ச யல்படுோயாக. தங்கள் உற்பத்தி க்திகள் பலேனப்பட்டு
ீ இந்த
உயிரினங்கள் அைிந்து மபாக மேண்டாம். ஓ! உைகங்கனளப்
பனடத்தவரை {பிரம்ேரை} நீ ரய என்னை அவர்களது
போதுகோவைைோக நியேித்தோய். ஓ! அண்டத்தின் தமலோ {பிரம்மமன},
அம ேன மற்றும் அம யாதன ஆகியேற்மறக் சகாண்ட இந்த அண்டம்
அைியாதிருக்கட்டும். நீ அருள்பாலிப்பேனாமே இருக்கிறாய்,
அதற்காகமே நான் இவ்ோர்த்மதகமள உன்னிடம் ச ால்கிமறன்"
என்றான் {ருத்ரன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 302 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நோரதர் {அகம்பைைிடம்} சதாடர்ந்தார், "(மகாமதேனின்)

இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்ட சதய்ேகப்
ீ பிரம்மன், உயிரினங்களுக்கு
நன்மம ச ய்ய ேிரும்பி, தன்னுள் எழுந்த மகாபத்மதத் தனக்குள்மளமய
நிறுத்தினான். அந்த சநருப்மப அமணத்தேனும், உலகத்திற்கு நன்மம
ச ய்யும் சதய்ேகமானேனும்,
ீ சபரும் தமலேனுமான அேன் {பிரம்மன்},
உற்பத்திக்கும், ேிடுதமலக்கும் {முக்திக்கும்} உண்டான கடமமகமள
அறிேித்தான் { ிருஷ்டிக்கும், மமாக்ஷத்திற்கும் காரணமான கர்மாமே
உண்டாக்கினான்}.

அந்த உயர்ந்த மதேன் {பிரம்மன்}, தன் மகாபத்தினால் உண்டான

சநருப்மப அமணத்த மபாது, அேனது பல்மேறு புலன்களின் கதவுகளில்
இருந்து, கருப்பு, ிேப்பு, பழுப்பு ஆகிய நிறங்கமளக் சகாண்டேளாகவும்,
நாக்கு, முகம் மற்றும் கண்கள் ிேந்தேளாகவும், இரண்டு ிறந்த
குண்டலங்களாலும், பல்மேறு பிரகா மான ஆபரணங்களாலும்
அலங்கரிக்கப்பட்டேளுமாக ஒரு சபண் மதான்றினாள். அேனது
{பிரம்ேைின்} உடைில் இருந்து கவளிப்பட்ட அவள், அண்டத்தின்
தனைவர்களோை அவ்விருவனரயும் கண்டு சிரித்தபடிரய,
கதன்பகுதினய ரநோக்கிச் கசன்றோள். அப்மபாது உலகங்களின்
பமடப்மபயும், அைிமேயும் கட்டுப்படுத்துபேனான பிரம்ேன், அவனள
ேரணம் {ேிருத்யு} என்ற கபயரோல் அனைத்தோன்.

ஓ! மன்னா {அகம்பனா}, பிரம்ேன் அவளிடம் {ேிருத்யுவிடம்},

"இந்த என் உயிரினங்கமளக் சகால்ோயாக. (அண்டத்தின்) அைிவுக்காக
உண்டான என் மகாபத்தில் இருந்மத நீ பிறந்திருக்கிறாய். எனமே என்
கட்டமளயின் மபரில் இமதச் ச ய்து, முட்டோள்களும், ஞோைிகளும்
அடங்கிய உயிரிைங்கள் அனைத்னதயும் ககோல்வோயோக. இமதச்
ச ய்ேதால் நீ நன்மமமய அமடோய்" என்றான் {பிரம்மன்}.

அேனால் {பிரம்ேைோல்} இப்படிச் கசோல்ைப்பட்டதும், ேரணம்

{ேிருத்யு} என்று அனைக்கப்பட்ட அந்தத் தோேனரப் கபண் {ேிருத்யு}
ஆைேோகச் சிந்தித்து, பிறகு ஆதரவற்றவளோக இைினேயோை குரைில்
உரக்க அழுதோள். பாட்டன் {பிரம்மன்}, அேள் உதிர்த்த கண்ண ீமர
உயிரினங்கள் அமனத்தின் நன்மமக்காகத் தன் மககள் இரண்டால்
பிடித்துக் சகாண்டு, இந்த ோர்த்மதகளால் அேளிடம் மன்றாடத்
சதாடங்கினான்" {என்றார் நாரதர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 303 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிரம்ேன் ேரணரதவி உனரயோடல்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 052

The colloquy between Brahma and Mrityu! | Drona-Parva-Section-052 |

Mahabharata In Tamil

(அபிமன்யுேத பர்ேம் – 22)

பதிவின் சுருக்கம்: பிரம்ேைிடம் உயிர்கனளக் ககோல்ை முடியோது என்று கசோன்ை

ேரணரதவி; பை ரகோடி வருடங்களோகக் கடுந்தவம் கசய்த ேரணரதவி; போவம்
ரசரோத வரத்னத பிரம்ேைிடம் கபற்ற ேரணரதவி உயிரிைங்களின் உயினர
எடுக்க ஒப்புக் ககோண்டது; நோரதர் கசோன்ை கனதனயக் ரகட்டு அகம்பைன்
ேைம் நினறந்தது; யுதிஷ்டிரனை அறிவுறுத்திய வியோசர்...

நோரதர் {அகம்பைைிடம்} ச ான்னார், "அந்த

ஆதரேற்ற சபண் {மிருத்யு}, தன் கேமலமயத்
தனக்குள்மளமய மேத்துக் சகாண்டு, சகாடிமபால
அடக்கத்துடன் பணிந்து, பமடப்பின் தமலேனிடம்
{பிரம்மனிடம்} கூப்பிய கரங்களுடன் மப ினாள்.
அேள் {ேிருத்யு, பிரம்ேைிடம்}, “ஓ! மபசுபேர்களில்
முதன்மமயானேமர, உம்மால் பமடக்கப்பட்ட
சபண்ணான நான், இந்தச் கசயல் குரூரேோைது,
தீனேயோைது எைத் கதரிந்திருந்தும் இத்தகு
கசயனை நோன் எவ்வோறு கசய்ரவன்? அநீதிக்கு
{அதர்மத்திற்கு} நான் சபரிதும் அஞ்சுகிமறன். ஓ!
சதய்ேகத்
ீ தமலேமர {பிரம்மமர},
அருள்பாலிப்பீராக. மகன்கள், நண்பர்கள்,
மகாதரர்கள், தந்மதமார், கணேன்மார் ஆகிமயார் எப்மபாதும்
ஒருேருக்சகாருேர் அன்புக்குரியேர்களாக இருக்கின்றனர்; (நான்
அேர்கமளக் சகான்றால்), இந்த இைப்புகளால் பாதிக்கப்படுமோர்
எனக்குத் தீங்கிமைக்க முயல்ேர் {தீமமமய நிமனப்பார்கள்}.
அதற்காகமே நான் அஞ்சுகிமறன். துக்கத்தோல் பீடிக்கப்பட்ட கண்களில்
இருந்து வடியும் கண்ண ீரும், அழுது புைம்புரவோரும் எைக்கு
அச்சத்னதரய ஊட்டுகின்றைர். ஓ! தமலோ {பிரம்மமர}, நான் உமது
பாதுகாப்மப நாடுகிமறன். ஓ! சதய்ேகமானேமர,
ீ ஓ! மதேர்களில்
முதன்மமயானேமர {பிரம்மமர}, நோன் யேைின் வசிப்பிடத்திற்குச்
கசல்ை ேோட்ரடன். ஓ! ேரங்கமள அளிப்பேமர, நான் என் ிரம் தாழ்த்திக்
கரங்கமளக் கூப்பி உமது கருமணமய மேண்டுகிமறன். ஓ! உலகங்களின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 304 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பாட்டமன {பிரம்மமர}, இந்த {என்} ேிருப்பத்மத ( ாதிக்கமே} நான்

உம்மிடம் மேண்டுகிமறன். ஓ! பமடக்கப்பட்ட சபாருள்களின் தமலேமர
{பிரம்மமர}, உமது அனுமதியுடன் நான் தேத்துறவுகமள மமற்சகாள்ள
ேிரும்புகிமறன். ஓ! சதய்ேகமானேமர,
ீ ஓ! சபரும் தமலோ {பிரம்மமர},
இந்த ேரத்மத எனக்கு அருள்ேராக.
ீ உம்மால் அனுமதிக்கப்படும் நான்,
ரதனுகரின் அற்புத ஆ ிரமத்திற்குச் ச ல்மேன். உம்மமத் துதிப்பதில்
ஈடுபட்டு, அங்மக நான் கடுந்தேங்கமள மமற்சகாள்மேன். ஓ!
மதேர்களின் தமலோ {பிரம்மமர}, கேமலயால் அழும்
உயிரினங்களுமடய அன்புக்குரிரயோரின் உயிர் மூச்னச என்ைோல்
எடுக்க இயைோது. அநீ தியில் {அதர்ேத்தில்} இருந்து என்னைக்
கோப்பீரோக” என்றோள் {ேரணரதவி ேிருத்யு}.

பிரம்ேன் {ேரணரதவி ேிருத்யுவிடம்}, “ஓ! மரணமம {மிருத்யுமே},

உயிரினங்களின் அைிமே அமடேதற்காகமே நீ கருதப்பட்டாய்
{பமடக்கப்பட்டாய்}. எனதயும் சிந்திக்கோேல் கசன்று உயிரிைங்கள்
அனைத்னதயும் ககோல்வோயோக. இதுமே ச ய்யப்பட மேண்டும், இது
மேறுேிதமாகாது. என் உத்தரேின் படிமய ச ய்ோயாக. இவ்வுலகத்தில்
எேரும் உன்னிடம் எந்தக் குமறயும் காணமாட்டார்கள்” என்றான்.

நோரதர் {யுதிஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தார், “இப்படிச் ச ால்லப்பட்ட

அந்தப் சபண் {மிருத்யு}, மிகவும் அச் மமடந்தேளானாள். பிரம்மனின்
முகத்மதப் பார்த்தோமற அேள் கூப்பிய கரங்களுடன் நின்று
சகாண்டிருந்தாள். உயிரினங்களுக்கு நன்மம ச ய்ய ேிரும்பிய அேள்
{மிருத்யு}, அேர்களின் அைிேில் தன் இதயத்மத நிமலநிறுத்தேில்மல.
அமனத்து உயிர்களின் தமலேனுக்கும் தமலேனான அந்தத் சதய்ேகப்
ீ
பிரம்மனும் அமமதியுடமன நீடித்தான். பிறகு அந்தப் பாட்டன் {பிரம்மன்}
தன்னிடமம மனநிமறவு சகாண்டான். அேன், பமடப்புகள் அமனத்தின்
மீ தும் தன் கண்கமளச் ச லுத்திப் புன்னமகத்தான். எைரவ,
உயிரிைங்கள் அகோை ேரணத்தோல் போதிக்கப்படோேல் முன்பு
ரபோைரவ வோைத் கதோடங்கிை. சேல்லப்பட முடியாத அந்தச் ிறந்த
தமலேன் {பிரம்மன்}, தன் மகாபத்மத ேிட்டதன் மபரில், அந்தக் காரிமக,
ேிமேகமுள்ள அந்தத் மதேனின் முன்னிமலயில் இருந்து ச ன்றாள்.

உயிரினங்கமள அைிக்க ஒப்பாமல் பிரம்மமன ேிட்டகன்றேளும்,

மரணம் {மிருத்யு} என்று அமைக்கப்பட்டேளுமான அந்தக் காரிமக
{ேிருத்யு}, ரதனுகம் என்று அனைக்கப்பட்ட ஆசிரேத்திற்கு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 305 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

வினரவோகச் கசன்றோள். அங்மக ச ன்ற அேள் {மிருத்யு}, ிறந்த மற்றும்

உயர்ந்த தே மநான்புகமளப் பயின்றாள். அங்மக அேள், உயிரினங்களின்
மமல் சகாண்ட கருமணயாலும், அேற்றுக்கு நன்மம ச ய்யும்
ேிருப்பத்தாலும், தன் புலன்களுக்குப் பிடித்தமான சபாருட்களில் இருந்து
அேற்மற முழுதும் ேிலக்கி, ஆயிரத்து அறுநூறு ரகோடி {Sixteen Billion =
1, 600, 00, 00, 000} வருடங்களும், அதற்கு ரேலும் ஐயோயிரம் ரகோடி {five
times ten billions = 5, 000, 00, 00, 000} வருடங்களும் ஒற்னறக்கோைில்
நின்றோள். ஓ! மன்னா {அகம்பனா}, மமலும் அேள், இருபத்மதாராயிரம்
மகாடி {one and twenty times ten billions = 21, 000, 00, 00, 000} வருடங்களுக்கு
ேீ ண்டும் ஒற்னறக் கோைில் {ேற்கறோரு கோைில்} நின்றோள். பிறகு அேள்
{மிருத்யு}, நூறு ைட்சம் ரகோடி வருடங்கள் {ten times ten thousand billions =
100, 00, 000, 00, 00, 000} (பூேியின்) உயிரிைங்கரளோடு உைவிக்
ககோண்டிருந்தோள். அடுத்ததாக, குளிர்ந்த தூய நீமரக் சகாண்ட
நந்மதமய {நந்மத நதிமய} அமடந்து, அந்நீரிமலமய எட்டாயிரம் {8, 000}
ேருடங்கமளக் கடத்தினாள். நந்மதயில் கடும் மநான்புகமள மநாற்ற
அேள், தன் பாேங்கள் அமனத்தில் இருந்தும் தன்மனச் சுத்தப்படுத்திக்
சகாண்டாள் [1].

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இந்தப் பத்தி, “அப்மபாது அந்த

மிருத்யுமதேி பிராணி ேதத்மத ஏற்றுக் சகாள்ளாமல்
ேிமரந்து ேிலகித் மதனுகாஸ்ரமம் ச ன்று, அந்த
ஆ ிரமத்தில் மிக்க உக்கிரமும், உத்தமுமான ேிரதத்மத
அனுஷ்டித்துக் சகாண்டு கருமணயினாமல பிரமெகளுக்கு
நன்மமமய ேிரும்பி, ேிரும்பப்படும் புலன்களில் இருந்து
சபாறிகமளத் திருப்பி இருப்பத்சதாரு பத்ம ங்கிமயயுள்ள
ேருஷங்கள் ஒரு காலால் நின்றாள். மறுபடியும் மற்சறாரு
காலால் இருபத்சதாரு பத்மகாலம் நின்றாள். பிறகு, அந்தக்
கன்னிமக மிருகங்கமளாடு பதினாயிரம் பத்மகாலம்
ேமரயில் ஞ் ாரஞ்ச ய்தாள்; பிறகு, குளிர்ந்ததும்,
நிர்மலமுமான தீர்த்தமுள்ள பரிசுத்தமான நந்மத என்கிற
நதிமய அமடந்து அதன் ெலத்தில் எண்ணாயிரம்
ேருஷங்கமளத் தேத்தினால் கைித்தாள்” என்றிருக்கிறது.

அடுத்ததாக அேள், மநான்புகமள மநாற்பதற்காகப் புனிதமான

அமனத்திலும் முதன்மமயான ககௌசிகிக்கு {ககௌசிகி நதிக்குச்}
ச ன்றாள். காற்மறயும், நீமரயும் மட்டுமம சகாண்டு ோழ்ந்து, அங்மக

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 306 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தேம் பயின்று, பிறகு, பஞ் கங்மகக்கும், அடுத்ததாக மேத கத்திற்கும்

ச ன்ற அந்தத் தூய்மமயமடந்த காரிமக {மிருத்யு}, பல்மேறு
ேிதங்களிலான கடுந்தேங்களால் தன் உடமல சமலியச் ச ய்தாள்.
அடுத்ததாகக் கங்மகக்கும், அங்கிருந்து சபரும் மமருவுக்கும் ச ன்ற
அேள் {மிருத்யு}, தன் உயிர்மூச்ம நிறுத்தி, கல்மலப் மபால
அம ேற்றேளாக இருந்தாள். பிறகு, இனிமமயானேளும்,
மங்கலமானேளுமான அந்தப் சபண், (பைங்காலத்தில்) மதேர்கள் தங்கள்
மேள்ேிமயச் ச ய்த இேயத்தின் உச்சிக்குச் கசன்று, நூறு ரகோடி {a
billion = 100, 00, 00, 000} வருடங்களுக்குத் தன் போதத்தின் கட்னடவிரைில்
நின்றிருந்தோள். அதன்பிறகு, புஷ்கனர, ரகோகர்ணம், னநேிசம்,
ேனையம் ஆகியேற்றுக்குச் ச ன்ற அேள் {மிருத்யு}, தன் இதயத்துக்கு
ஏற்புமடய தேங்கமளப் பயின்று தன் உடமல சமலியச் ச ய்தாள்.
மேறு எந்தத் மதேமனயும் ஏற்காமல், பாட்டனிடம் {பிரம்மனிடம்}
உறுதியான அர்ப்பணிப்புடன் இருந்த அேள் {மிருத்யு}, அமனத்து
ேைிகளிலும் பிரம்மமன நிமறவுசகாள்ளச் ச ய்மத ோழ்ந்தாள்.

பிறகு உலகங்களின் மாறாத பமடப்பாளன் {பிரம்மன்}, மனநிமறவு

சகாண்டு, மகிழ்ச் ியான சமல்லிய இதயத்துடன் அேளிடம் {பிரம்ேன்
ேிருத்யுவிடம்}, “ஓ! மரணமம {மிருத்யு}, இவ்ேளவு கடுமமயான
தேங்கமள நீ ஏன் மமற்சகாள்கிறாய்?” என்று மகட்டான்.
இப்படிச்ச ால்லப்பட்ட மரணமதேி {மிருத்யு}, சதய்ேகப்
ீ பாட்டனிடம்
{பிரம்மனிடம்}, “ஓ தமலோ {பிரம்மமர}, உயிரினங்கள் உடல் நலத்துடன்
ோழ்கின்றன. அனவ ஒன்றுக்ககோன்று கசோற்களோலும்
தீங்கினைப்பதில்னை. அவற்னற நோன் ககோல்ை முடியோது. ஓ! தமலோ
{பிரம்மமர}, நான் இவ்ேரத்மத உம்மிடம் சபற ேிரும்புகிமறன். நான்
பாேத்துக்கு அஞ்சுகிமறன். அதற்காகமே நான் தேத்துறவுகளில்
ஈடுபடுகிமறன். ஓ! அருளப்பட்டேமர {பிரம்மமர}, எப்மபாதும் என்
அச் ங்கள் ேிலகுமாறு ச ய்யும். துயரத்தில் இருக்கும் சபண்ணான நான்,
எந்தக் குற்றமும் இல்லாதிருக்கிமறன். நான் உம்மம இரந்து மகட்கிமறன்
என்மனப் பாதுகாப்பீராக” என்றாள் {மிருத்யு}.

கடந்த காலம், நிகழ்காலம், எதிர்காலம் ஆகியேற்மற அறிந்த

சதய்ேகப்
ீ பிரம்மன் அேளிடம் {மிருத்யுேிடம்}, “ஓ! மரணமம
{மிருத்யுமே}, இந்த உயிரினங்கமளக் சகால்ேதால் நீ எந்தப்
பாேத்மதயும் ச ய்தேள் ஆகமாட்டாய். ஓ! இனியேமள, என்
ோர்த்மதகள் சபாய்க்காது. எனமே, ஓ! மங்கலக்காரிமகமய {மிருத்யுமே},

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 307 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இந்த நால்ேமக உயிரினங்கமளயும் சகால்ோயாக. நிமலத்த அறம்

எப்மபாதும் உனதாகட்டும். ரைோகபோைைோை யேனும், பல்ரவறு
ரநோய்களும் உைக்கு உதவி கசய்பவர்களோகட்டும். பாேத்தில் இருந்து
ேிடுபட்டு, முற்றிலும் தூய்மமயமடயும் நீ மகிமம அமடயும் ேமகயில்
நானும், மதேர்களமனேரும் உனக்கு ேரங்கமள அளிப்மபாம்” என்றான்
{பிரம்மன்}.

இப்படிச் ச ால்லப்பட்ட அந்த மங்மக {மிருத்யு}, ஓ! ஏகாதிபதி

{அகம்பனா}, தன் கரங்கமளக் கூப்பியபடி, தனக்கு அருள் மேண்டி,
அேனிடம் {பிரம்மனிடம்} தன் ிரம் தாழ்த்தி, “ஓ! தமலோ {பிரம்மமர},
“இது நானில்லாமல் நமடசபறாது என்றால், உமது உத்தரவு என் ிரம்
மமல் மேக்கப்படட்டும். எனினும், நான் ச ால்ேமதக் மகளும். ரபரோனச,
ரகோபம், வன்ேம் {தீய ரநோக்கம்}, கபோறோனே, சண்னட, மூடத்தைம்,
கவட்கேின்னே ஆகியனவும் மற்றும் இன்னும் பிற கடுமமயான
உணர்வுகளும், உடல்சகாண்ட அமனத்து உயிரினங்களின்
உடல்கமளயும் பிளக்கட்டும்” என்றாள் {மிருத்யு} [2].

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இந்தப் பத்தி, “இது இவ்ேிதமாகத்

தர்மத்தினால் ச ய்யத்தக்கதாயிருந்தால் இதிலிருந்து
பயமில்மல. உம்முமடய கட்டமளயானது என்னுமடய
ிர ில் மேக்கப்பட்டது. ஆனாலும், நான் உம்மிடத்தில்
ச ால்ேமதக் மகளும். மலாபம், குமராதம், அசூமய,
சபாறாமம, துமராகம், மமாகம், சேட்கமில்லாமம,
ஒருேமரசயாருேர் குரூரமாகச் ச ால்லுதல் ஆகிய
இமேகள் தனித்தனி ேிதமாகிப் பிராணிகளுமடய
மதகத்மதப் மபதிக்கட்டும்” என்று இருக்கிறது.

பிரம்ேன் {ேரணரதவி ேிருத்யுவிடம்}, "ஓ! மரணமம {மிருத்யுமே},

நீ ச ான்னது மபாலமே இருக்கும். அமதமேமளயில், உயிரினங்கமள
முமறயாகக் சகால்ோயாக. ஓ! மங்கலமானேமள, பாேம் உனதாகாது,
அது மபாலமே உன்மனக் காயப்படுத்த நான் முயல மாட்மடன் {உனக்கு
நான் தீங்கிமைக்க மாட்மடன்}. என் கரங்களில் இருக்கும் உனது
கண்ண ீர்த் துளிகமள, உயிரினங்களில் மநாய்களாக எழும். அமே
மனிதர்கமளக் சகால்லும்; மனிதர்கள் சகால்லப்பட்டால், அந்தப் பாேம்
உனதாகாது. எனமே, அஞ் ாமத, உண்மமயில், பாேம் உனதாகாது.
நீதிக்கு {அறத்திற்கு} அர்ப்பணிப்புடன், உன் கடமமமய மநாற்று {ச ய்து},

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 308 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

(உயிரினங்கள்) அமனத்மதயும் நீ ஆள்ோயாக. எனமே, நீ இந்த

உயிரினங்களின் உயிர்கமள எப்மபாதும் எடுப்பாயாக. ஆம , மகாபம்
ஆகிய இரண்மடயும் ேிட்டுேிட்டு, உயிரினங்கள் அமனத்தின்
உயிமரயும் நீ எடுப்பாயாக. இதுமே உனது நிமலத்த {அைியா}
அறமாகட்டும். தீய நடத்னத ககோண்ரடோனர போவரே ககோல்லும். கன்
கட்டமளயின்படி ச யல்பட்டு, உன்மன நீ சுத்த படுத்திக் சகாள்ோயாக.
தீமயாமர அேர்களது பாேங்களில் மூழ்கடிப்பேள் நீயாகமே இருப்பாய்.
எனமே, ஆம , மகாபம் ஆகிய இரண்மடயும் ேிட்டுேிட்டு, உயிர்
சகாண்ட இந்த உயிரினங்கமளக் சகால்ோயாக" என்றான் {பிரம்மன்}.

நோரதர் {அகம்பைைிடம்} சதாடர்ந்தார், "அந்தக் காரிமக {மிருத்யு},

தான் மரணம் என்ற சபயரால் (சதாடர்ந்து) அமைக்கப்படுேமதக் கண்டு
(மேறுேிதமாகச் ச யல்பட) அஞ் ினாள். மமலும், பிரம்மனின்
ாபத்துக்கும் அஞ் ிய அேள், " ரி" என்று ச ான்னாள். மேறுேிதமாகச்
ச ய்ய முடியாத அேள், ஆம , மகாபம் ஆகியேற்மறத் துறந்து,
உயிரினங்களின் (அைிவுக்) காலம் ேந்த மபாது, அேற்றின் உயிமர
எடுக்கத் சதாடங்கினாள். உயிரினங்களுக்கு மட்டுமம மரணம்
ஏற்படுகிறது. ோழும் உயிரினங்களிலிருந்து மநாய்களும் எழுகின்றன.
மநாய் என்பது உயிரினங்களின் இயல்பற்ற நிமலமய. அதனால்
{மநாயால்} அமே ேலிமய உணர்கின்றன {துன்புறுகின்றன}. எனமே,
உயிரினங்கள் இறந்த பிறகு, கனியற்ற {பலனற்ற} துயரத்தில் நீ
ஈடுபடாமத. உயிரிைங்கள் இறந்ததும், புைன்களும் அவற்ரறோடு
(அடுத்த உைகத்திற்குச்) கசல்கின்றை. தங்களுக்கு உரிய
இயக்கங்கனள அனடயும் அனவ (அந்த உயிரிைங்கள் ேீ ண்டும்
பிறக்கும் ரபோது) ேீ ண்டும் வருகின்றை. இப்படிமய, ஓ! உயிரினங்களில்
ிங்கமம {அகம்பனா}, மதேர்கள் உட்பட அமனத்து உயிரினங்களும்
அங்மக ச ன்று மனிதர்கமளப் மபாலமே ச யல்படும் [3].

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரிகள், "ஆயுள் முடிேில், எல்லா

இந்திரியங்களும் ெீேன்கமளாடு ச ன்று பரமலாகத்தில்
நிமலசபற்றிருந்து அப்படிமய திரும்பி ேந்துேிடுகின்றன.
இம்மாதிரி எல்லாப் பிராணிகளும் மனிதர்கமளப் மபாலமே
அந்தப் பரமலாகத்மத அமடந்து அவ்ேிடத்தில் இந்திராதி
மதேர்களாக நிமலசபற்று நிற்கின்றன" என்று இருக்கின்றன.
இவ்ேரிகமள சதளிோக இருப்பதாகத் சதரிகிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 309 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பயங்கர முைக்கங்களும், சபரும் பலமும் சகாண்டு, அச்சுறுத்தும்

ேமகயில் உள்ள காற்றானது, எங்கும் இருக்கிறது, எல்மலயில்லா
க்திமயக் சகாண்டிருக்கிறது. ோழும் உயிரினங்களின் உடல்கமள
இந்தக் காற்மற பிளக்கின்றது. இக்காரியத்தில் அது {காற்று}, எந்தச்
ச யலாற்றமலயும் சேளிப்படுத்தாது, அமத மபால அதன் {உடலின்}
இயக்கங்கமளயும் நிறுத்திேிடாது; (ஆனால் அஃமத {உடலின்
இயக்கத்மத நிறுத்துேமத} இயல்பாகமே ச ய்யும்). மதேர்கள்
அமனேரும் கூட மனிதர்களின் சபயர்கமளத் தங்கமளாடு
இமணத்துள்ளனர் [4].

[4] மேசறாரு பதிப்பில் இது, "பயங்கரமானதும், பயங்கர

நாதமுள்ளதும், மகாபலமுள்ளதும், எங்கும்
ச ல்லுகிறதுமான அந்தப் பிராணோயுோனது,
பிராணிகளுமடய மதகங்கமள உமடக்கிறது. உக்ரமானதும்,
அளேில்லா மதெசுள்ளதுமான ோயுோனது ஒரு சபாழுதும்
ஓரிடத்திலாேது நிமலமயயும், நிமலயில்லாமமமயயும்
அமடகிறதில்மல. எல்லாத் மதேர்களும் மர்த்யர்கசளன்று
சபயருள்ளேர்கமள" என்று இருக்கிறது.

எனமே, ஓ! மன்னர்களில் ிங்கமம {அகம்பைோ}, உன் ேகனுக்கோக

வருந்தோரத! உன் ேகன் {ஹரி}, ேரர்களுக்குச்
ீ ச ாந்தமான
மகிழ்ச் ிகரமான உலகங்கமள அமடந்து, நித்திய மகிழ்ச் ியில் தன்
நாட்கமளக் கடத்திக் சகாண்டிருக்கிறான். ம ாகங்கள் அமனத்மதயும்
துறந்த அேன், நீதிமான்களின் {தர்மோன்களின்} மதாைமமமய
அமடந்திருக்கிறான். மரணம் என்பது பமடப்பாளனாமலமய
உயிரினங்கள் அமனத்திற்கும் ேிதிக்கப்பட்டிருக்கிறது. அேற்றின் காலம்
ேந்ததும், உயிரினங்கள் முமறயாகக் சகால்லப்படுகின்றன.
உயிரினங்களின் மரணம் என்பது அந்த உயிரினங்களிமலமய எழுகிறது.
உயிரினங்கள் தங்கமளத் தாங்கமள சகால்கின்றன. தண்டத்னதத் தரித்து
வந்து ேரணரதவி யோனரயும் ககோல்வதில்னை. எனமே,
பிரம்மனாமலமய ேிதிக்கப்பட்டது என்பதால் மரணம் தேிர்க்க
முடியாதமத என்பமத அறிந்த ஞானியர், இறந்து மபான
உயிரினங்களுக்காக எப்மபாதும் ேருந்துேதில்மல. உயர்ந்த
மதேனாமலமய {பிரம்மனாமலமய} இந்த மரணம் ேிதிக்கப்பட்டிருக்கிறது
என்பமத அறிந்துசகாண்டு, இறந்து மபான உன் மகனுக்காக
ேருந்துேமதத் தாமதமில்லாமல் ேிடுோயாக" {என்றார் நாரதர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 310 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

வியோசர் {யுதிஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தார், "நாரதரால் ச ால்லப்பட்ட

இந்தப் பயங்கர ோர்த்மதகமளக் மகட்ட மன்னன் அகம்பனன், தன்
நண்பரிடம் {அகம்பைன், நோரதரிடம்}, "ஓ! ிறப்புமிக்கேமர, ஓ!
முனிேர்களில் முதன்மமயானேமர {நாரதமர} என் கேமல தீர்ந்தது.
நான் மனநிமறமே அமடந்மதன். இந்த ேரலாற்மற உம்மிடம் இருந்து
மகட்ட நான், உம்மிடம் நன்றியுள்ளேனாக உம்மம ேைிபடுகிமறன்"
என்றான் {அகம்பனன்}. மன்னனால் இப்படிச் ச ால்லப்பட்டேரும்,
மமன்மமயான முனிேர்களில் முதன்மமயானேரும், அளேிலா
ஆன்மாக் சகாண்டேருமான அந்தத் சதய்ேகத்
ீ துறேி {நாரதர்}, பிறகு,
நந்தேக் காட்டுக்குச் {அம ாக ேனத்திற்குச்} ச ன்றார்.

அடுத்தவர் ரகட்பதற்கோக இந்த வரைோற்னற அடிக்கடி

உனரத்தலும், இந்த வரைோற்னற அடிக்கடி ரகட்டலும்,
தூய்னேப்படுத்துவதோகவும், புகழுக்கும், கசோர்க்கத்திற்கும்
வைிநடத்துவதோகவும், போரோட்டத் தகுந்ததோகவும் கருதப்படுகிறது.
ரேலும் இது, {ரகட்பவர் [அ] கசோல்பவரின்} வோழ்நோளின் கோைத்னதயும்
{ஆயுனளயும்} அதிகரிக்கிறது.

ஓ! யுதிஷ்டிரா, சபாருளுள்ள இந்தக் கமதமயக் மகட்டு,

க்ஷத்திரியர்களின் கடமமகமளயும், ேரர்களால்
ீ அமடயத்தக்க உயர்ந்த
(அருள்) நிமலகமளயும் எண்ணி உனது துயரத்மதேிடுோயாக.
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனும்,
ீ சபரும் க்தி சகாண்டேனுமான அந்த
அபிமன்யு, ேில்லாளிகள் அமனேரும் பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத,
(எண்ணிலா) எதிரிகளால் சகால்லப்பட்டுச் ச ார்க்கத்மதமய
அமடந்திருக்கிறான். சபரும் ேில்லாளியான அந்த ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரன்
ீ {அபிேன்யு}, களத்தில் ரபோரோடியபடிரய, வோள், கதோயுதம்,
ஈட்டி ேற்றும் வில்ைோல் தோக்குண்டு வழ்ந்தோன்.
ீ ம ாமனிலிருந்து
எழுந்த அேன், தன் அசுத்தங்கள் அமனத்தும் சுத்தப்படுத்தப்பட்டதால்,
ந்திரனின் ாரத்தில் மமறந்துேிட்டான். எனமே, ஓ! பாண்டுேின் மகமன
{யுதிஷ்டிரா}, உன் மமனாபலம் அமனத்மதயும் திரட்டிக் சகாண்டு, உன்
புலன்கமளச் ச யலிைக்க ேிடாமல், உன் தம்பிகளுடன் கூடி
ஊக்கத்துடனும் ேிமரோகவும் மபாரிடச் ச ல்ோயாக" {என்றார்
ேியா ர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 311 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கனதக்குள் கனத அனேப்பு:

1. ேியா ர் முன்னிமலயில் ேியா ரின் ீடர் மே ம்பாயனர்,
அபிமன்யுேின் மபரன் ெனமமெயனிடம் மகாபாரதத்திமனச்
ச ால்கிறார்.
2. இப்படிச் ச ால்லப்படுேமதக் மகட்ட சூதர் ச ௌதி
மநமி ாரண்யத்தில் முனிேர்களிடம் மீ ண்டும் மகாபாரதத்மத
ச ால்கிறார்.
3. அப்படிச் ச ௌதி ச ால்லி ேரும் நிகழ்வுகளில், ஞ் யன்
திருதராஷ்டிரனிடம் மபார்காட் ிகமள ேிேரிக்கிறான்.
4. அந்த ேிேரிப்பின் படி, அபிமன்யு சகால்லப்பட்ட பிறகு,
யுதிஷ்டிரனிடம் ேியா ர் உமரயாடும் நிகழ்வு ச ால்லப்படுகிறது.
5. அந்த உமரயாடலுக்குள், நாரதர் முனிேர் அகம்பனன் என்பேனிடம்
ச ான்ன கமத ச ால்லப்படுகிறது.
6. நாரதர் அகம்பனன் உமரயாடலில், பிரம்மன் மரணமதேியான
மிருத்யுேிடம் மப ிய நிகழ்மே இப்படி ேிரிந்து ேருகிறது.....

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 312 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேரணத்திற்கு வருந்தோரத! - துரரோண பர்வம் பகுதி

– 053, 054, 055

Don’t grieve for death! | Drona-Parva-Section-053, 054, 055 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 23, 24, 25)

பதிவின் சுருக்கம்: ேரண ரதவியின் கனதனயக் ரகட்டு திருப்தியனடயோத

யுதிஷ்டிரனுக்கு வியோசர் ரேலும் ஒரு நிகழ்னவச் கசோல்வது; ேன்ைன்
சிருஞ்சயனுக்குப் பிறந்த சுவர்ணஷ்டீவின்; சுவர்ணஷ்டீவினைக் ககோன்ற
கள்வர்கள்; ேகைின் ேனறவோல் வருந்திய சிருஞ்சயன், சிருஞ்சயனுக்கு ேன்ைன்
ேருத்தைின் கனதனயச் கசோன்ை நோரதர்; ேரணத்னதக் குறித்து ஏன்
வருந்தக்கூடோது என்பதற்குச் சிருஞ்சயைிடம் நோரதர் கசோன்ை விளக்கம்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "மரணத்தின் {ேரணரதவியின்}
பிறப்னபயும், அேளது ேி ித்திரமான
ச யல்பாடுகமளயும் மகட்ட மன்னன்
யுதிஷ்டிரன், மீ ண்டும் வியோசரிடம் பணிவுடன்
இந்த ோர்த்மதகமளப் மப ினான்.

யுதிஷ்டிரன் {வியோசரிடம்}, “நற்மபறுசபற்ற

நாடுகளில், நீதிமிக்கச் ச யல்கமளச்
ச ய்பேர்களும், ஆற்றலில் இந்திரனுக்மக
நிகரானேர்களுமாகப் பல மன்னர்கள்
இருந்திருக்கின்றனர். ஓ! மறுபிறப்பாளமர {பிராமணமர, ேியா மர},
அர முனிகளான அேர்கள் பாேமற்றேர்களாகவும், உண்மமமயப்
மபசுபேர்களாகவும் இருந்தனர். பைங்காலத்தின் அந்த அர முனிகளால்
ச ய்யப்பட்ட ாதமனகமளக் கைேோை வோர்த்னதகளோல் கசோல்ைி
என்னை ஆறுதைனடயச் கசய்வரோக.
ீ அேர்களால் அளிக்கப்பட்ட
மேள்ேிக் சகாமடகள் என்ன? அமதச் ச ய்தேர்களான அறம்ச ய்யும்
உயர் ஆன்ம அர முனிகள் யாேர்? ஓ! ிறப்புமிக்கேமர {ேியா மர},
இமேயாமேயும் எனக்குச் ச ால்ேராக”
ீ என்றான் {யுதிஷ்டிரன்} [1].

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இந்தப் பத்தி, “பிராம்மணமர!

சகௌரேம் உள்ளேர்களும், பரிசுத்தமான ச ய்மகமய
உமடயேர்களும், இந்திரனுக்குச் மமான பராக்ரமத்மத

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 313 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உமடயேர்களுமான எத்தமன ராெரிஷிகள் முன்பு

மிருத்யுேினால் சகால்லப்பட்டனர்? மறுபடியும் என்மன நீர்
உண்மமயான ோர்த்மதகளால் ேிருத்தியமடயும்படி
ச ய்யும். முற்காலத்தில் இருந்த ராெரிஷிகளுமடய
ச ய்மககளாமல என்மன ஆறுதலமடயும்படி ச ய்ய
மேண்டும். மகாத்மாக்களும், புண்ணியத்மதச்
ச ய்தேர்களுமான ராெரிஷிகளாமல எவ்ேளவு
தக்ஷிமணகள் சகாடுக்கப்பட்டன? எமேகள்
சகாடுக்கப்பட்டன? அேற்மற எனக்கு நீ ச ால்லமேண்டும்”
என்று இருக்கிறது.

வியோசர் {யுதிஷ்டிரைிடம்} ச ான்னார், “சுவித்யன் என்ற சபயரில்

ஒரு மன்னன் இருந்தான். அேனுக்குச் சிருஞ்சயன் என்று அமைக்கப்பட்ட
ஒரு மகன் இருந்தான். முனிேர்களான நோரதரும், பர்வதரும் அேனது
நண்பர்களாக இருந்தனர். ஒருநாள், அந்தத் துறேிகள் இருேரும்,
ிருஞ் யமனச் ந்திப்பதற்காக அேனது அரண்மமனக்கு ேந்தனர்.
ிருஞ் யனால் முமறயாக ேைிபடப்பட்ட அேர்கள் அேனிடம்
{ ிருஞ் யனிடம்} மனம்நிமறந்து அேனுடமனமய மகிழ்ச் ியாக ோழ்ந்து
ேந்தனர்.

ஒரு மயம், அந்த இரு துறேிகளுடனும் ிருஞ் யன் சுகமாக

அமர்ந்திருந்த மபாது, இனிய புன்னமக சகாண்ட அேனது அைகிய மகள்
அேனிடம் ேந்தாள். தன் மகளால் மரியாமதயுடன் ேணங்கப்பட்ட
ிருஞ் யன், அந்தப் சபண்ணின் அருகில் நின்று சகாண்டு அேள்
ேிரும்பிய ேமகயிமலமய முமறயான ோழ்த்துகமளச் ச ான்னான்.
அந்தக் கன்னிமகமயக் கண்ட பர்வதர் புன்ைனகயுடன் சிருஞ்சயைிடம்,
“துருதுரு பார்மேமயயும், மங்கலக் குறிகள் அமனத்மதயும் சகாண்ட
இந்தக் கன்னிமக யாருமடய மகள்? இேள் சூரியனின் ஒளியா? அல்லது
அக்னியின் தைலா? அல்லது ஸ்ரீமதேி, ஹ்ரீமதேி, கீ ர்த்தி, த்ருதி, புஷ்டி,
ித்தி ஆகிமயாரா? அல்லது ம ாமனின் ஒளியா?” என்று மகட்டார்.

அந்தத் சதய்ேக
ீ முனிேர் (பர்ேதர்) இந்த ோர்த்மதகமளக்
மகட்டதும், மன்னன் சிருஞ்சயன் {பர்வத முைிவரிடம்}, “ஓ!
ிறப்புமிக்கேமர {பர்ேதமர}, இந்தப் சபண் எனது மகளாோள். இேள் என்
ஆ ிகமள இரந்து மகட்கிறாள்” என்று பதிலுமரத்தான். அப்மபாது நோரதர்
ேன்ைன் சிருஞ்சயைிடம், “ஓ! ஏகாதிபதி { ிருஞ் யா}, (உனக்கு) சபரும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 314 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நன்மமமய நீ ேிரும்பினால், இந்த உன் ேகனள ேனைவியோக எைக்கு

அளிப்போயோக” என்றார். (முனிேரின் முன்சமாைிோல்) மகிழ்ந்த
ிருஞ் யன், நாரதரிடம், “நான் உமக்கு அேமள அளிக்கிமறன்” என்றான்.

இதற்கு, மற்சறாரு முனிேரான பர்வதர், நோரதரிடம் ரகோபத்துடன்,

“என் இதயத்துக்குள் ஏற்கைரவ ரதர்ந்கதடுக்கப்பட்ட இந்தக்
கோரினகனய, உமது மமனேியாக நீர் சகாள்கிறீர். ஓ! பிராமணமர, இமத
நீர் ச ய்ததால், உம் ேிருப்பப்படி உம்மால் ச ார்க்கத்திற்குச் ச ல்ல
முடியாது” என்றார். இப்படி அேரால் {பர்ேதரால்} ச ால்லப்பட்ட நாரதர்,
“கணேனின் {மணமகனின்} இதயம் {மனம்}, (அது ம்பந்தமான) மபச்சு,
(சகாடுப்பேரின்) ம்மதம், (இருேரின்) மபச்சுகள், நீர் சதளித்துக்
சகாடுக்கப்படும் உண்மமயான தானம், (மணமகளின் மகப்) பற்றுேதற்கு
ேிதிக்கப்பட்டமே (மந்திரங்கமள உமரத்தல்) – ஆகிய இந்த
அறிகுறிகமள ஒரு கணேமன அமமக்கின்றன என்று
தீர்மானிக்கப்பட்டிருக்கிறது. இந்தச் டங்மக கூட முழுமமயாகாது. ஏழு
எட்டுகள் {அடிகள்} மேத்து (ஒரு மணமகள், மணமகமன ேலம் ேருதல்)
இேற்றில் (இமே அமனத்திற்கும் மமலாக) முக்கியத்துேம்
ோய்ந்ததாகும். இமேயில்லாமல் (திருமணம் குறித்த) உமது காரியம்
அமடயப்பட்டதாகாது. {இேற்மற அறிந்தும்} நீ ர் சபித்திருக்கிறீர்.
எைரவ, நீ ரும் என்னை விட்டுவிட்டுச் கசோர்க்கத்திற்குச் கசல்ை
முடியோது [2]” என்று பதிலுக்குச் பித்தார் {நாரதர்}. இப்படி
ஒருேமரசயாருேர் பித்துக் சகாண்ட அந்த முனிேர்கள் இருேரும்
சதாடர்ந்து அங்மகமய ோழ்ந்தனர்.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இது, “மனம், ோக்கும், புத்தி,

ம்பாஷணம், த்தியம், ெலம், அக்னிகள், பாணிக்ரஹணம்,
மந்திரங்கள் இமேகளல்லமோ பிர ித்தமான தாரத்தின்
லட் ணம்; இந்தத் தாரலட் ணங்களில் பூர்த்தி
ஏற்படேில்மல; மனத்தினாமல மாத்திரம் உம்மால் அேள்
பார்மயயாக எண்ணப்பட்டாள். நீர் அறிந்திருந்தும் என்மன
இவ்ோறு பித்ததனால் நீரும் என்மனேிட்டு ஸ்ேர்க்கம்
மபாகக்கூடாது” என்று பிரதி ாபத்மதக் கூறினார்” என்று
இருக்கிறது.

அமத மேமளயில், ஒரு மகமன (அமடய) ேிரும்பிய மன்னன்

ிருஞ் யன், சுத்தப்படுத்தப்பட்ட ஆன்மாவுடன், தன் க்தியால்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 315 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

முடிந்தேமர, உணவும், ஆமடகளும் கேனத்துடன் ேைங்கி

பிராமணர்கமள மகிழ்ச் ிப்படுத்தத் சதாடங்கினான். ஒரு குறிப்பிட்ட
காலத்திற்குப் பிறகு, மேதங்கமளப் படிப்பதில்
அர்ப்பணிப்புமடயேர்களும், ாத்திரங்கமள அேற்றின் பிரிவுகளுடன்
முழுேதும் அறிந்தேர்களுமான அந்தப் பிராமணர்களில்
முதன்மமயாமனார், மகமன அமடய ேிரும்பிய அந்த ஏகாதிபதியிடம்
{ ிருஞ் யனிடம்} மனம் நிமறந்தனர். அேர்கள் அமனேரும் ஒன்றாக
நாரதரிடம் ேந்து, அேரிடம், “இந்த மன்னன் ேிரும்பியோறு அேனுக்கு
ஒரு மகமனக் சகாடுப்பீராக” என்றனர். இப்படி அந்தப் பிராமணர்களால்
ச ால்லப்பட்ட நாரதர், அேர்களிடம், “அப்படிமய ஆகட்டும்” என்று
ச ான்னார். பிறகு, அந்தத் சதய்ேக
ீ முனிேர் {நோரதர்} சிருஞ்சயைிடம்,
“ஓ! அர முனிமய { ிருஞ் யா}, பிராமணர்கள் மனம் நிமறந்து உனக்கு
ஒரு மகமன ேிரும்புகிறார்கள். நீ அருளப்பட்டிருப்பாயாக, நீ விரும்பும்
வனகயிைோை ேகனை வரேோகக் ரகட்போயோக” என்றார்.

இப்படி அேரால் ச ால்லப்பட்ட அந்த மன்னன், கூப்பிய

கரங்களுடன், அமனத்மதயும் ாதிப்பேனும், புகழ்சபற்றேனும், மகிமம
நிமறந்த ாதமனகமளச் ச ய்பேனும், சபரும் க்தி சகாண்டேனும்,
எதிரிகள் அமனேமரயும் தண்டிக்க இயன்றேனுமான ஒரு மகமனக்
மகட்டான். மமலும், அேன் { ிருஞ் யன்}, அந்தக் குைந்னதயின் சிறுநீ ர்,
ேைம், சளி, வியர்னவ ஆகியனவ தங்கேோக இருக்க ரவண்டும்
என்றும் மகட்டான். ரியான காலத்தில் அந்த மன்னனுக்கு ஒரு மகன்
பிறந்தான், அேன் சுவர்ணஷ்டீவின் என்று பூமியில் சபயரிடப்பட்டான்
{அமைக்கப்பட்டான்}. மமலும் அந்த ேரத்தின் ேிமளோக அந்தக்
குைந்மத (தன் தந்மதயின்) எல்மலகள் அமனத்மதயும் மீ றி
ச ல்ேத்மதப் சபருக்கத் சதாடங்கினான். மன்னன் சிருஞ்சயன் தைக்கு
விருப்பப்பட்ட கபோருட்கள் அனைத்னதயும் தங்கத்திரைரய கசய்தோன்.
அவைது வடுகள்,
ீ சுவர்கள், ரகோட்னடகள், (அவைது
ஆட்சிப்பகுதிக்குள் உள்ள) பிரோேணர்கள் அனைவரின் வடுகள்,
ீ
அேனது படுக்மககள், ோகனங்கள், தட்டுகள், குடங்கள், குடுமேகள்,
அேனுக்குச் ச ாந்தமான இடங்கள், மமலும் அேனது கருேிகள்
அமனத்தும், அரண்மமனக்கு உள்ளும் புறமும் இருந்த பாத்திரங்கள்
ஆகிய அமனத்தும் தங்கத்தாமலமய ச ய்யப்பட்டன. அந்த மநரத்தில்
அேனது {தங்க} மகயிருப்பும் அதிகரித்தது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 316 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இளேர மனக் குறித்துக் மகள்ேிப்பட்ட ில கள்ேர்கள் ஒன்றுகூடி,

அேன் அப்படி {ச ைிப்பாக} இருப்பமதக் கண்டு, அந்த மன்னனுக்குத்
தீங்கிமைக்க முமனந்தனர். அேர்களில் ிலர், “நாம் மன்னனின்
மகமனமய மகப்பற்றுமோம். அேமன அேனது தந்மதயின்
தங்கச்சுரங்கமாோன். எனமே, அமத {அேமன} மநாக்கிய நாம்
முயல்மோம்" என்றனர். பிறகு, மபராம யால் தூண்டப்பட்ட அந்தக்
கள்ேர்கள் மன்னனின் அரண்மமனக்குள் ஊடுருேி, இளேர ன்
சுேர்ணஷ்டீேிமனப் பலேந்தமாகத் தூக்கிச் ச ன்றனர்.

இப்படி அேமனக் மகப்பற்றிய பிறகு காட்டுக்குத் தூக்கிச் ச ன்ற

அந்த அறிேற்ற மூடர்கள், மபராம யால் உந்தப்பட்டு, அேமன மேத்துக்
சகாண்டு என்ன ச ய்ேது என்பமத அறியாமல், அவன் உடனைத்
துண்டு துண்டோக கவட்டி அவனை {சுவர்ணஷ்டீவினை} அங்ரகரய
ககோன்றைர். எனினும், அேனிடம் தங்கம் எமதயும் அேர்கள்
காணேில்மல. இளேர ன் சகால்லப்பட்ட பிறகு, முனிேரின் ேரத்தால்
அமடயப்பட்ட தங்கம் அமனத்தும் மமறந்தன. அறியாமம
சகாண்டேர்களும், அறிேற்றேர்களுமான அந்தக் கள்ேர்கள்
ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக் சகாண்டனர். இப்படி ஒருேமர ஒருேர்
அடித்துக் சகாண்ட அேர்கள் அைிந்தனர், அேர்கமளாடு ம ர்ந்து பூமியில்
இருந்த அந்த அற்புத இளேர னும் அைிந்தான். தீச்ச யல்கமளச் ச ய்த
அம்மனிதர்கள் கற்பமனக்சகட்டாத பயங்கர நரகத்தில் மூழ்கினர்.

முனிேரின் ேரத்தால் அமடயப்பட்ட தன் மகன்

சகால்லப்பட்டமதக் கண்ட சபரும் துறேியான மன்னன் ிருஞ் யன்,
கேமலயால் ஆைப் பீடிக்கப்பட்டு, பரிதாபகரமான குரலில் அழுது
புலம்பத் சதாடங்கினான். தன் மகனின் நிமித்தமாகப் பீடிக்கப்பட்ட
மன்னன் { ிருஞ் யன்}, இப்படி அழுேமதக் கண்ட சதய்ேக
ீ முனிேரான
நாரதர், அேன் முன்னிமலயில் தன்மன சேளிப்படுத்திக் சகாண்டார். ஓ!
யுதிஷ்டிரா, துயரத்தால் பீடிக்கப்பட்டு, புலன்கமள இைந்து இப்படிப்பட்ட
பரிதாபகரமான புலம்பல்களில் ஈடுபட்டுக் சகாண்டிருந்த மன்னமன
{ ிருஞ் யமன} அணுகி, அந்தச் ிருஞ் யனிடம் நாரதர் என்ன ச ான்னார்
என்பமதக் மகட்பாயாக.

நோரதர் {சிருஞ்சயைிடம்}, “ ிருஞ் யா, பிரம்மத்மத

உச் ரிப்பேர்களான நாங்கள் உன் இல்லத்தில் ோழ்ந்தும், உன்
ேிருப்பங்கள் ஈமடறாமல் இறக்கப் மபாகிறாய். ஓ! ிருஞ் யா,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 317 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அவிக்ஷித்தின் ேகன் ேருத்தனும் இறக்க மேண்டியிருந்தது என்று நாம்

மகள்ேி படுகிமறாம். பிருஹஸ்பதியிடம் மகாபம் சகாண்ட அேன்
{மருத்தன்} ம்ேர்த்தமரக் சகாண்டு தன் சபரும் மேள்ேிகமளச்
ச ய்தான். அந்த அர முனியிடம் {ேருத்தைிடம்}, சிறப்பு ேிக்கத்
தனைவரை (ேகோரதவரை), இேயத்தின் தங்கப் பீடபூேியின் வடிவில்
கசல்வத்னதக் ககோடுத்தோன். (அந்தச் ச ல்ேத்மதக் சகாண்டு) மன்னன்
மருத்தன் பல்மேறு மேள்ேிகமளச் ச ய்தான்.

இந்திரனின் துமணயுடனும், பிருஹஸ்பதியின் தமலமமயிலும்

மதேர்களில் பல்மேறு இனங்களான அந்த அண்டப் பமடப்பாளர்கள், தன்
மேள்ேிகமள முடித்த அேனிடம் ேைக்கமாக ேந்து சகாண்டிருந்தனர்.
அேனது மேள்ேி மண்டபத்தில் இருந்த ேிரிப்புகள் மற்றும்
அமறகலன்கள் அமனத்தும் தங்கத்தால் ச ய்யப்பட்டமேயாக
இருந்தன. உணமே ேிரும்பிய மறுபிறப்பாள {பிராமண} ேர்க்கங்கள்
அமனேரும், தங்கள் ேிருப்பத்துக்கு உகந்த சுத்தமான உணமே
மனநிமறவுடன் அேனது மேள்ேிகளில் உண்டனர். அேனது மேள்ேிகள்
அமனத்திலும், பால், தயிர், சதளிந்த சநய், மதன், பிற ேமககளிலான
உணவுகள், உண்ணக்கூடியமே அமனத்திலும் ிறந்தமே, ஆமடகள்,
ேிமலமதிப்பின் காரணமாக {தேறாக} ேிரும்பப்படும் ஆபரணங்கள்
ஆகியனவ ரவதங்கனள முழுனேயோக அறிந்த பிரோேணர்கனள
ேைம்நினறயச் கசய்தை. மன்னன் மருத்தனின் அரண்மமனயில்
மதேர்கமள உணமேப் பரிமாறுபேர்களாக இருந்தனர். அேிக்ஷித்தின்
மகனான அந்த அர முனிக்கு {மருத்தனுக்கு}, ேிஸ்ேமதேர்கமள
ம ேகர்களாக இருந்தனர். சதளிந்த சநய்யால் காணிக்மகயளிக்கப்பட்ட
ச ார்க்கோ ிகள் அேனிடம் மனநிமறவு சகாண்டனர். (அதனால்) மனம்
நிமறந்த அேர்கள், தங்கள் பங்குக்கு, அந்தப் பலமிக்க ஆட் ியாளனின்
{மருத்தனின்} பயிர் ச ல்ேத்மத அபரிமிதமான மமைப்சபாைிோல்
அதிகரித்தனர்.

அேன் {மருத்தன்} எப்மபாதும், முனிேர்கள், பிதுர்கள், மதேர்கள்

ஆகிமயார் நிமறேமடயும் ேமகயில் காணிக்மககமள அளித்தும்,
பிரம்மச் ரியம், மேத கல்ேி, ஈமக்கடன் டங்குகள் ஆகியேற்மற
மநாற்றும் அமனத்து ேிதமான தானங்கமள அளித்தும் அேர்கமள
மகிழ்வூட்டினான். அேனது படுக்மககள், ேிரிப்புகள், ோகனங்கள்,
சகாடுப்பதற்குக் கடினமான அேனது பரந்த தங்கக் கிடங்குகள்
ஆகியனவயும், உண்னேயில் கசோல்ைப்படோத அவைது

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 318 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கசல்வங்களும் தன்ைோர்வத்துடன் பிரோேணர்களுக்குக்

ககோடுக்கப்பட்டதோல் க்ரமன {இந்திரமன} அேனுக்கு நன்மமமய
ேிரும்பினான். அவைது குடிகள் {குடிேக்கள்} (அவைோல்)
ேகிழ்ச்சிப்படுத்தப்பட்டைர். எப்மபாதும் அர்ப்பணிப்மபாடு {பக்திமயாடு}
ச யல்பட்ட அேன் {மருத்தன்}, (இறுதியில்) தான் அமடந்த அறத்
தகுதிகளின் மூலம் அைியாமல் நிமலக்கும் அருள் உலகங்கமள
அமடந்தான். மன்னன் மருத்தன், தன் பிள்மளகள், அமமச் ர்கள்,
மமனேியர், ேைித்மதான்றல்கள், ச ாந்தங்கள் ஆகிமயாருடனும்,
இளமமயுடனும் ஆயிரம் ேருடங்களுக்குத் தன் நாட்மட ஆண்டான். ஓ!
ிருஞ் யா, நான்கு முக்கிய அறங்களால் (தேத்துறவுகள், உண்மம,
கருமண, ஈமக ஆகியேற்றில்) உைக்கும் உன் ேகனுக்கும்
{சுவர்ணஷ்டீக்கும்} ேிக ரேன்னேயோை அத்தகு ேன்ைரை {ேருத்தரை}
இறந்தோன் எனும்ரபோது, ஓ! சுமேத்யா {சுேித்யனின் மகமன
ிருஞ் யா}, எந்த மேள்ேிமயா, எந்த மேள்ேிக் சகாமடமயா ச ய்யாத
உன் மகமனக் குறித்து ேருந்தாமத” என்றார் {நாரதர்}.

“பகுதிகள் 54 மற்றும் 55 ஆகியமே மூலப்பதிப்பில் காணப்படேில்மல.

ஒருமேமள இந்தப் பகுதிகளின் உமரகள், சேளியீட்டாளரால் பகுதி 53ல்
இமணக்கப்பட்டிருக்கலாம். எனமே இந்தப் பகுதிக்குப் பிறகு, நமது பகுதி
எண் ேரிம யானது, பகுதி 56க்குச் ச ல்கிறது” என Sacredtexts
ேமலத்தளத்தில் குறிப்பிட்டிருக்கிறார்கள். எனமே நாமும் அடுத்ததாகப்
பகுதி 56க்குச் ச ல்கிமறாம்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 319 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேன்ைன் சுரஹோத்திரன்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 056

King Suhotra! | Drona-Parva-Section-056 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 26)

பதிவின் சுருக்கம்: ேன்ைன் சுரஹோத்திரைின் கனதனயச் கசோன்ை நோரதர்;

சுரஹோத்திரன் கசய்த ரவள்விகள் ேற்றும் ககோனடகள்; அவன் நோட்டின்
கசைிப்பு; அவைது ேரணம்…

நோரதர் {சிருஞ்சயைிடம்} ச ான்னார், "ஓ! ிருஞ் யா, மன்னன்

சுரஹோத்ரனும் [1] மரணத்துக்கு இமரயானதாகமே நாம்
மகட்டிருக்கிமறாம். அேன் {மன்னன் சுமஹாத்திரன்} ேரர்களில்
ீ
முதன்மமயானேனாகவும், மபாரில் சேல்லப்பட முடியாதேனாகவும்
இருந்தான். அேமனக் காண மதேர்கமள ேந்தனர். அறத்தால் தன் அரம
அமடந்த அேன் {சுமஹாத்திரன்}, தன் நன்மமக்காக ரித்ேிக்குகள்,
அரண்மமனப் புமராகிதர்கள் மற்றும் பிராமணர்களின் அறிவுமரகமள
நாடி, அேர்கமள ேி ாரித்து, அேர்களது உத்தரவுகளுக்குக் கீ ழ்ப்படிந்து
நடந்து ேந்தான். தன் குடிகமளக் காக்கும் கடமமமய நன்கு அறிந்த
ேன்ைன் சுரஹோத்திரன் அறம் ேற்றும் ஈனகயுடன், மேள்ேிகள் ச ய்து,
எதிரிகமள அடக்கித் தன் ச ல்ேத்மதப் சபருக்க ேிரும்பினான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 320 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[1] இந்தச் சுமஹாத்திரமனப் பற்றி ஆதிபர்ேம் பகுதி 94ல்

குறிப்பு இருக்கிறது. இேன் பரதனின் மபரனாோன்.

அேன் ாத்திர ேிதிகமளப் பின்பற்றித் மதேர்கமள ேணங்கினான்.

தன் கமணகளின் மூலம் அேன் {சுமஹாத்ரன்} தன் எதிரிகமள
ேழ்த்தினான்.
ீ தன் ிறந்த ாதமனகளின் மூலம் அேன் உயிரினங்கள்
அமனத்மதயும் நிமறவு சகாள்ளச் ச ய்தான். அேன் {சுமஹாத்ரன்},
மிமலச் ர்களிடம் இருந்தும், காட்டுக் கள்ேர்களிடமும் இருந்தும்
பூமாமதேிமய ேிடுேித்து, அேமள ஆண்டான்.

மமகங்களின் மதேன் {இந்திரன்}, அேனிடம் {அேனது நாட்டில்}

வருடோ வருடம் தங்கத்னதரய ேனையோகப் கபோைிந்தோன். எனமே,
அந்தப் பைங்காலத்தில், (அேனுமடய நாட்டில் உள்ள) ஆறுகளில்
தங்கரே (நீ ரோகப்) போய்ந்தது. ரேலும் அஃது {ஆறுகளில் உள்ள தங்கம்}
அனைவரும் பயன்படுத்தும்படி திறந்ரத இருந்தது. மமகங்களின்
மதேன் {இந்திரன்} அேனது {சுமஹாத்ரனின்} நாட்டில்
{குருொங்கலத்தில்}, சபரும் எண்ணிக்மகயிலான முதமலகள், நண்டுகள்,
பல்மேறு இனங்களிலான மீ ன்கள், ேிருப்பத்துக்குகந்த எண்ணற்ற
பல்மேறு சபாருட்கள் ஆகியமே அமனத்மதயும் தங்கமயமாகமே
சபாைிந்தான்.

அந்த மன்னனின் {சுமஹாத்ரனின்} ஆட் ிப் பகுதிகளில் இருந்த

ச யற்மகத் தடாகங்கள் ஒவ்சோன்றும் இரண்டு மமல்கள் நீளத்திற்கு [2]
இருந்தன. மன்னன் சுமஹாத்திரன்,
ஆயிரக்கணக்கான குள்ளர்கள்,
கூன்முதுகர்கள் [3], முதமலகள்,
மகரங்கள், ஆமமகள் ஆகியமே
அமனத்தும் தங்கமயமாகமே
இருப்பமதக் கண்டு அதி யித்தான்.
அர முனியான அந்தச் சுமஹாத்ரன்,
குருொங்கலத்தில் ஒரு மேள்ேிமயச்
ச ய்து தங்கத்தாலான அந்த
பிரம்மசரராவர் தடாகம் (ஹரியானா)
அளேற்ற ச ல்ேத்மத, மேள்ேி குருரசத்திரத்தில் உள்ள சசயற்ககத் தடாகம்
நீளம் 3600அடி X அகலம் 1500 அடி
முடியுமுன்மப பிராமணர்களுக்குத் ஆசியாவிரலரய மிகப்சபரிய சசயற்ககத் தடாகம்

தானமாகக் சகாடுத்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 321 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[2] மேசறாரு பதிப்பில் ஒரு குமரா ம் நீளம் என்று

இருக்கிறது.

[3] மேசறாரு பதிப்பில் குள்ளர் மற்றும் கூன்முதுகர்கள்

பற்றிய குறிப்மபதும் இல்மல. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில்
கங்குலியில் உள்ளமதப் மபான்மற அேர்கமளப் பற்றிய
குறிப்பு இருக்கிறது. ஆனால் அஃது இங்குப் சபாருள்
தருேதாகத் சதரியேில்மல.

ஆயிரம் குதிமர மேள்ேிகள் {அஸ்ேமமதயாகங்கள்}, நூறு

ராெசூயங்கள், பல புனிதமான க்ஷத்திரிய மேள்ேிகள் ஆகியேற்மறச்
ச ய்து, பிராமணர்களுக்கு அபரிமிதமான சகாமடகமள அளித்து,
குறிப்பிட்ட ேிருப்பங்களுக்காகச் ச ய்பமேயும் கிட்டத்தட்ட
எண்ணற்றமேயுமானத் தன் தினச் டங்குகமளச் ச ய்த அந்த மன்னன்
{ மஹாத்ரன்}, இறுதியில் மிகவும் ேிரும்பத்தக்க ஒரு முடிமே
அமடந்தான்.

ஓ ிருஞ் யா, நான்கு முக்கிய அறங்கமள {தேத்துறவுகள், உண்மம,

கருமண, ஈமக ஆகியேற்மறப்} சபாறுத்தேமர, உனக்கு
மமம்பட்டேனும், உன் மகனுக்கு {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கு} ேிகவும்
ரேம்பட்டவனுேோை அந்த ேன்ைரை {சுரஹோத்திரரை} இறந்தோன்
எனும்ரபோது, எந்த ரவள்வினயயும் கசய்யோத, ரவள்விக் ககோனட
எனதயும் அளிக்கோத உன் ேகனுக்கோக, “ஓ சுமேதியா, ஓ சுமேதியா
{சுேித்யனின் மபரமன}” என்று ச ால்லி நீ ேருந்தலாகாது” {என்றார்
நாரதர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 322 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேன்ைன் கபௌரவன்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 057

King Paurava! | Drona-Parva-Section-057 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 27)

பதிவின் சுருக்கம்: ேன்ைன் கபௌரவைின் கனதனயச் கசோன்ை நோரதர்;

கபௌரவன் கசய்த ரவள்விகள் ேற்றும் ககோனடகள்; அவைது ேரணம்…

நோரதர் {சிருஞ்சயைிடம்} ச ான்னார், "ஓ! ிருஞ் யா, ேரீ மன்னன்

கபௌரவனும் மரணத்துக்கு இமரயானதாகமே நாம் மகட்டிருக்கிமறாம்.
அந்த மன்னன் {சபௌரேன்}, சேண்ணிறம் சகாண்ட ஆயிரம் {1000}
குதிமரகமள ஆயிரம் {1000} முமற தானமளித்திருக்கிறான். அந்த
அர முனியால் {சபௌரேனால்} நடத்தப்பட்ட குதிமரமேள்ேியில்,
சினக்ஷ ேற்றும் அக்ஷரங்களின் விதிகனள நன்கறிந்தவர்களோை [1]
எண்ணற்ற பிரோேணக் கல்விேோன்கள் பல்மேறு நாடுகளிலிருந்து
ேந்திருந்தனர். மேதங்கள், அறிவு, மநான்புகள் ஆகியேற்றால்
தூய்மமயமடந்து, பரந்த மனப்பான்மமயும், இனிய மதாற்றமும்
சகாண்ட இந்தப் பிராமணர்கள், மன்னனிடம் இருந்து, ஆமடகள், ேடுகள்,
ீ
ிறந்த படுக்மககள், ேிரிப்புகள், ோகனங்கள், இழுமேக் கால்நமடகள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 323 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆகியமே மபான்ற வினையுயர்ந்த தோைங்கனளப் கபற்று,

மதர்ந்தேர்களும், மேடிக்மக ச ய்ய எப்மபாதும் முமனபேர்களும்,
(தங்களுக்குரிய கமலகமள) நன்கறிந்தேர்களுமான நடிகர்கள்,
ஆடற்கமலஞர்கள், பாடகர்கள் ஆகிமயாரால் எப்மபாதும்
மகிழ்ேிக்கப்பட்டனர்.

[1] “ ிமக்ஷ என்பது மேதங்களின் ஆறு கிமளகளில்

ஒன்றாகும்; அது மேதங்கமளச் ரியாக உச் ரிப்பது என்று
அமைக்கப்படும். அக்ஷரம் என்பது எழுத்துகளின்
சநடுங்கணக்காகும். இந்தப் பிராமணர்கள் மேதங்கமள
நன்கு படித்தேர்கள் என்று இந்த ேரியில் சபாருள்படுகிறது”
என இங்மக ேிளக்குகிறார் கங்குலி.

அேன் {சபௌரேன்}, தனது ஒவ்சோரு மேள்ேியிலும், தங்கள்

உடல்களில் மதநீர் ஒழுகுபமேயும், சபான்மயமான பிரகா ம்
சகாண்டமேயுமான பத்தாயிரம் {10000} யாமனகமளயும், சகாடிமரங்கள்
மற்றும் சகாடிகளுடன் கூடிய தங்கத்தாலான மதர்கமளயும் ரியான
மநரத்தில் மேள்ேிக் சகாமடகளாகக் சகாடுத்தான்.

தங்க ஆபரணங்கள் பூண்ட ஆயிரம் {1000} கன்னியர், ஏறி

பயணிக்கத் மதர்கள், குதிமரகள், யாமனகள் ஆகியமே, ேடுகள்,
ீ
ேயல்கள், நூற்றுக்கணக்காகவும், ஆயிரக்கணக்காகவும்,
நூற்றுக்கணக்கான பசுக்கள், சபான்னால் அலங்கரிக்கப்பட்ட
ஆயிரக்கணக்கான இமடயர்கள் ஆகியேற்மறயும் மேள்ேிப் பரிசுகளாக
அேன் {சபௌரேன்} தானமளித்தான். கடந்த கால ேரலாற்மற அறிந்மதார்,
“தங்கக் சகாம்புகள், சேள்ளிக் குளம்புகள், சேண்கலப் பால்குடங்கள்
ஆகியேற்மறக் சகாண்டமேயும், கன்றுகளுடன் கூடியமேயுமான
பசுக்கள், எண்ணற்ற ேமகயில், மேமலக்காரிகள், மேமலக்காரர்கள்,
கழுமதகள், ஒட்டகங்கள், ஆடுகள் ஆகியேற்மறயும், பல்மேறு ேமக
ரத்தினங்கள், மமலமபான்ற பலேமக உணவுகமளயும் மன்னன்
சபௌரேன் அந்த மேள்ேியில் அளித்தான்” என்ற இந்தப் பாடமலப்
பாடுகின்றனர் [2].

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “அந்த அர ன், சபான்னால்

அலங்கரிக்கப்பட்டேர்களும், மதர், குதிமர, யாமன

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 324 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இேர்களின் மீ து ஏறினேர்களும், ோஸஸ்தானங்கள்,

மக்ஷத்திரங்கள், அமநகம்பசுக்கள்
இமேகமளயுமடயேர்களுமான பத்துலக்ஷம்
கன்னிகமளயும், சபான்மாமலகமள அணிந்தமேகளும்
ஆயிரம் பசுக்கமளப் பின்சதாடர்ந்தமேயுமான நூறு லக்ஷம்
காமள மாடுகமளயும், சபான்மயமான சகாம்புகமளயும்,
சேள்ளிமயமான குளம்புகமளயும்
இளங்கன்றுகமளயுமுமடய பசுக்கமளயும் கறப்பதற்கு
சேண்கலப் பாத்திரங்கமளாடு தக்ஷிமணயாகக் சகாடுத்தான்”
என்றிருக்கிறது.

மேள்ேிகள் ச ய்பேனான அந்த அங்கர்களின் ேன்ைன்

{கபௌரவன்}, ேிருப்பத்திற்குரிய சபாருள்கள் அமனத்மதயும்
தரேல்லமேயும், தன் ச ாந்த ேர்க்கத்திற்குத் தகுந்தமேயும், அேற்றின்
தன்மமயின் ேரிம ப்படியும் பல மங்கல மேள்ேிகமளச் ச ய்தான்.

ஓ! ிருஞ் யா, நான்கு முக்கிய அறங்கமள {தேத்துறவுகள்,

உண்மம, கருமண, ஈமக ஆகியேற்மறப்} சபாறுத்தேமர, உனக்கும்
மமம்பட்டேனான அத்தகு ேன்ைரை {அந்தப் கபௌரவரை} இறந்தோன்.
அவன் உைக்கும் ரேம்பட்டவன் ஆதைோல், உன் ேகனுக்கு
{சுவர்ணஷ்டீவினுக்கும்} ேிகவும் ரேம்பட்டவைோவோன். உன் ேகன்
{சுவர்ணஷ்டீவின்} எந்த ரவள்வினயயும் கசய்ததில்னை, ரவள்விக்
ககோனட எனதயும் அளித்ததும் இல்னை எனும்மபாது, “ஓ! சுமேதியா,
ஓ சுமேதியா {சுேித்யனின் மபரமன}” என்று ச ால்லி நீ ேருந்தலாகாது”
{என்றார் நாரதர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 325 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேன்ைன் சிபி! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 058

King Sivi! | Drona-Parva-Section-058 | Mahabharata In Tamil
(அபிமன்யுேத பர்ேம் – 28)

பதிவின் சுருக்கம்: உசீநரைின் ேகைோை ேன்ைன் சிபியின் கனதனயச் கசோன்ை

நோரதர்; சிபி கசய்த ரவள்விகள் ேற்றும் ககோனடகள்; அவன் ருத்ரைிடம்
அனடந்த வரம்; அவைது ேரணம்…

நோரதர் {சிருஞ்சயைிடம்} ச ான்னார், "ஓ! ிருஞ் யா, உசீநரைின்

ேகைோை சிபியும் ேரணத்துக்கு இனரயோைதோகரவ நாம்
மகட்டிருக்கிமறாம். அந்த மன்னன் { ிபி}, பூமிமயச் சுற்றிலும் மதால்
கச்ம யால் சுற்றியமதப் மபால, மமலகள், தீவுகள், கடல்கள், காடுகள்
ஆகியேற்றுடன் கூடிய பூமிமயத் தன் மதரின் ட டப்சபாலியால்
எதிசராலிக்கச் ச ய்தான். எதிரிகமள சேல்பேனான மன்னன் ிபி,
எப்மபாதும் தன் முதன்மமயான எதிரிகமளக் சகான்று ேந்தான். அேன்
{சிபி}, பிரோேணர்களுக்கு அபரிேிதேோை பரிசுகனள அளித்துப் பை
ரவள்விகனளச் கசய்தோன். சபரும் ஆற்றலும், சபரும் நுண்ணறிவும்
சகாண்ட அந்த ஏகாதிபதி { ிபி} மகத்தான ச ல்ேத்மத அமடந்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 326 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபாரிமலா அேன் க்ஷத்திரியர்கள் அமனேரின் பாராட்டுதமலயும்

சேன்றான்.

முழுப் பூமிமயயும் தன் கட்டுப்பாட்டுக்குள் சகாண்ட ேந்த அேன்

{ ிபி}, ஆயிரங்மகாடி தங்க நிக்ஷங்கமளயும், பல யாமனகள், குதிமரகள்
மற்றும் பிற ேமக ேிலங்குகமளயும், மிமகயான தானியங்கமளயும்,
பல மான்கள் மற்றும் ஆடுகமளயும் (மேள்ேிக் சகாமடயாகக்) சகாடுத்து
சபரும் புண்ணியத்மத அமடயச்ச ய்யும் குதிமர மேள்ேிகள்
பலேற்மற எந்தத் தடங்கலுமின்றிச் ச ய்தான். ேன்ைன் சிபி, பல்ரவறு
வனக நிைங்கனளக் ககோண்ட புைிதேோை பூேினய
பிரோேணர்களுக்குக் ககோடுத்தோன்.

உண்மமயில் உசீநரைின் ேகைோை சிபி, பூமியில் ேிழுந்த

மமைத்துளிகளின் எண்ணிக்மக அளவுக்மகா, ஆகாயத்திலுள்ள
நட் த்திரங்களின் எண்ணிக்மக அளவுக்மகா, மணற்துகள்களின்
எண்ணிக்மகயின் அளவுக்மகா, மமரு என்று அமைக்கப்படும் மமலயில்
அமமந்த பாமறகளின் எண்ணிக்மகயின் அளவுக்மகா, ரத்தினங்களின்
அளவுக்மகா, சபருங்கடலில் உள்ள (நீர்ோழ்) ேிலங்குகள் அளவுக்மகா
பசுக்கனளத் தோைேளித்தோன். மன்னன் ிபி சுமந்தமதப் மபான்ற
சுமமகமளச் சுமக்க இயன்ற மேறு எந்த மன்னமனயும் பமடப்பாளமன
ந்தித்ததில்மல; அல்லது கடந்த காலத்திமலா, நிகழ்காலத்திமலா,
எதிர்காலத்திமலா கூடச் ந்திக்கமாட்டான்.

அமனத்துேமகச் டங்குகமளயும் சகாண்ட மேள்ேிகள் பலேற்மற

மன்னன் ிபி ச ய்தான். அவ்மேள்ேிகளில், யூபஸ்தம்பங்கள், ேிரிப்புகள்,
ேடுகள்,
ீ சுேர்கள், ேமளவுகள் அமனத்தும் தங்கத்தால்
ச ய்யப்பட்டமேயாக இருந்தன. {அங்மக} இனிமமயான சுமேயும்,
முற்றான தூய்மமயும் சகாண்ட உணவும் நீரும் அபரிமிதமாக
மேக்கப்பட்டிருந்தன. அங்மக ச ன்ற பிராமணர்களின் எண்ணிக்மக
ஆயிரமாயிரமாகமே எண்ணப்பட முடியும். அமனத்து ேமக உணவுப்
சபாருட்களும் நிரம்பியிருந்த அந்த இடத்தில், தானமளிக்கப்படுகிறது,
எடுத்துக் சகாள்ளுங்கள் என்ற ஏற்புமடய ோர்த்மதகள் மட்டுமம
மகட்கப்பட்டன. பாலும், தயிரும், சபரும் தடாகங்களில் திரட்டப்பட்டன.

“ேிரும்பியோறு குளியுங்கள், குடியுங்கள், உண்ணுங்கள்” என்ற

ோர்த்மதகள் மட்டுமம அங்மக மகட்கப்பட்டன. அேனது நீதிமிக்கச்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 327 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ச யல்களால் {தர்ம ச யல்களால்} மனம் நிமறந்த ருத்ரன் {சிவன்},

சிபிக்கு, “சகாடுக்கக் சகாடுக்க, உன் ச ல்ேமும், உன் அர்ப்பணிப்பும்,
உன் புகழும், உன் அறச்ச யல்களும், உயிரினங்கள் அமனத்திடமும் நீ
காட்டும் அன்பும், (நீ அமடயப் மபாகும்) ச ார்க்கமும் ேற்றாததாக
{குமறயாததாக} இருக்கட்டும்” என்ற ேரத்மத அளித்தான்.
ேிரும்பக்கூடிய இந்த ேரங்கள் அமனத்மதயும் அமடந்த சிபியும் கூட,
அவன் கோைம் வந்ததும், இந்த உைகத்னதவிட்டுச் கசோர்க்கம்
கசன்றோன்.

ஓ! ிருஞ் யா, உனக்கு மமம்பட்டேன் ஆதலால், உன் மகனுக்கு

{சுவர்ணஷ்டீவினுக்கு} மிகவும் மமம்பட்டேனான அேமன {அந்தச்
ிபிமய} இறந்தான் எனும்மபாது. எந்த மேள்ேிமயயும் ச ய்யாத,
மேள்ேிக் சகாமட எமதயும் அளிக்காத உன் மகனுக்காக
{சுேர்ணஷ்டீேினுக்காக}, “ஓ! சுமேதியா, ஓ! சுமேதியா {சுேித்யனின்
மபரமன}” என்று ச ால்லி நீ ேருந்தலாகாது” {என்றார் நாரதர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 328 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ரோேரோஜ்ஜியம்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 059

The Kingdom of Rama! | Drona-Parva-Section-059 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 29)

பதிவின் சுருக்கம்: தசரதைின் ேகைோை ரோேைின் கனதனயச் கசோன்ை நோரதர்;

அசுரர்கனளயும் ரோவணனையும் ககோன்ற ரோேன்; அவன் கசய்த ரவள்விகள்;
அநீ தியோை ரபோக்கு, ரபரோனச, அறியோனே, பிணி ஆகியனவயற்ற
ரோேரோஜ்ஜியத்தின் ேகினே; ரோேன் கசோர்க்கம் புகுந்தது…

நோரதர் {சிருஞ்சயைிடம்} ச ான்னார், "ஓ! ிருஞ் யா, தசரதைின்

ேகைோை ரோேனும் ேரணத்துக்கு இனரயோைதோகரவ நாம்
மகட்டிருக்கிமறாம்.

தன் மடியில் பிறந்த மக்களிடம் {பிள்மளகளிடம்} மகிழ்ச் ி

சகாள்ளும் ஒரு தந்மதமயப் மபால அேனது குடிமக்கள் அேனிடம்
மகிழ்ச் ி சகாண்டனர். அளேிலா க்தி சகாண்ட அேனிடம் {ராமனிடம்}
எண்ணற்ற நற்குணங்களும் இருந்தன. ைக்ஷ்ேணைின் அண்ணைோை
அந்த ேங்கோப் புகழ் ககோண்ட ரோேன், தனது தந்மதயின் கட்டமளயின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 329 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபரில், தன் மமனேியுடன் {சீனதயுடன்} பதினான்கு ஆண்டுக் காலம்

காட்டில் ோழ்ந்தான். அந்த மனிதர்களில் காமள {ராமன்}, துறேிகளின்
பாதுகாப்புக்காக ெனஸ்தானத்தில் பதினாலாயிரம் ராட் ர்கமளக்
சகான்றான். அங்மக {ெனஸ்தானத்தில்} ே ித்தமபாது, ரோவணன் என்று
அனைக்கப்பட்ட ரோட்சசன், அேமனயும் {ராமமனயும்}, அேனது
மதாைமனயும் (லக்ஷ்மணமனயும்) ேஞ் ித்து, ேிமதஹ இளேர ியான
அேனது {ரோேைது} ேனைவினய {சீதோனவ} அபகரித்துச் கசன்றோன்.

முக்கண்ணன் (மகாமதேன்), பைங்காலத்தில் (அசுரன்) அந்தகமனக்

சகான்றமதப் மபாலக் மகாபத்தில் ரோேன், அதற்கு முன் எந்த
எதிரியிடமும் வைோத
ீ புைஸ்திய குைத்தின் குற்றவோளினயப்
{இரோவணனைப்} ரபோரில் ககோன்றோன். உண்மமயில் ேலிமமமிக்கக்
கரங்கமளக் சகாண்ட ராமன், மதேர்களும் அசுரர்களும் ம ர்ந்தாலும்
சகால்லப்பட முடியாதேனும், மதேர்கள் மற்றும் பிராமணர்களுக்கு
முள்ளாக இருந்த இைிந்தேனும், புலஸ்திய குலத்தின்
ேைித்மதான்றலுமான அந்த ராட் மன {இராேணமன}, அேனது
ச ாந்தங்கள், அேமனப் பின்சதாடர்பேர்கள் ஆகிமயாமராடு ம ர்த்துப்
மபாரில் சகான்றான்.

தன் குடிகமளக் கருமணமயாடு நடத்தியதன் ேிமளோக,

ராமமனத் மதேர்களும் ேைிபட்டனர். தன் ாதமனகளால் முழுப்
பூமிமயயும் நிமறத்த அேன் {ராமன்} சதய்ேக
ீ முனிேர்களாலும் மிகவும்
புகைப்பட்டான். அமனத்து உயிரினங்களிடமும் கருமணமயாடிருந்த
அந்த மன்னன் {ராமன்}, பல்மேறு நாடுகமள அமடந்து, தன் குடிகமள
அறத்மதாடு பாதுகாத்து, எந்தத் தடங்கலும் இல்லாத ஒரு சபரும்
மேள்ேிமய நடத்தினான். அந்தத் தமலேன் ரோேன், நூறு குதினர
ரவள்விகனளயும், ஜோரூத்யம் என்றனைக்கப்படும் கபரும்
ரவள்வினயயும் நடத்திைோன். சதளிந்த சநய்மய நீர்க்காணிக்மகயாகச்
ச லுத்தி இந்திரமன அேன் மகிழ்ேித்தான் [1]. இப்படிப்பட்ட தன்
ச யல்களால் ராமன், உயிரினங்களுக்கு மநரும் ப ி, தாகம் மற்றும்
அமனத்து மநாய்கமளயும் சேன்றான். அமனத்துச் ாதமனகமளயும்
சகாண்ட அேன் {ராமன்}, தன் க்தியாமலமய எப்மபாதும் சுடர்ேிட்டுப்
பிரகா ித்தான். உண்மமயில், த ரதனின் மகனான அந்த ராமன்,
உயிரினங்கள் அமனத்மதயும் ேிடப் சபரிதும் பிரகா ித்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 330 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[1] “Havisha mudamavahat; அல்லது havisham udam avahat, என்று

மூலத்தில் உள்ளது. இரண்டாம் முமறயில் படித்தால்,
’அேன் {ராமன்}, நீமரப் மபால அபரிமிதமாகக்
காணிக்மககமள இந்திரனுக்கு அளித்தான்’ என்று
சபாருள்படும்” என இங்மக கங்குலி ேிளக்குகிறார்.

ராமன் தன் நாட்மட ஆண்டமபாது, முனிேர்கள், மதேர்கள், மனிதர்கள்

ஆகிமயார் அமனேரும் பூமியில் ஒன்றாகமே ோழ்ந்தனர்.
உயிரினங்களின் ோழ்வும் மேறுமாதிரியாகேில்மல
{பலேனமமடயேில்மல}.
ீ ராமன் தன் நாட்மட ஆண்ட மபாது, பிராணன்,
அபானன், மானன் என்றமைக்கப்படும் உயிர்மூச்சுகளும், இன்னும்
பிறவும் [2] தங்கள் ச யல்பாடுகமள { ரியாகச்} ச ய்தன. ஒளிக்மகாள்கள்
அமனத்தும் பிரகா மாக ஒளிர்ந்தன. மபரிடர் ஏதும் மநரேில்மல.

[2] ேைித உடைில் இருக்கும் ஐந்து வோயுக்கள்:-

ேியாணன்: இரத்தத்மத எங்கும் பரேச் ச ய்து மதகத்மதத்
தாங்கி நிற்கும்.
பிராணன்: இருதயத்திலிருந்து லித்துக்சகாண்மட ப ி,
தாகங்கமள உண்டாக்கும்.
அபானன்: உடலிலிருந்து மலெலங்கமள சேளித்தள்ளும்.
மானன்: நாபியிடமிருந்து உண்ட அன்னபானாதிகமளச்
மானம் ச ய்யும்.
உதானன்: இது கண்டத்திலிருந்து உஸ்ோ ம், நிஸ்ோ ம்
ச ய்யும்
தவிர ஐந்து உப வோயுக்களும் உண்டு:
நாகன்: மதகத்மத முறுக்கிக் சகாட்டாேி ேிடச் ச ய்யும்.
கூர்மன்: ேிக்கமலயும், ஏப்பத்மதயும் உண்டாக்கும்.
கிரிகரன்: தும்மமல உண்டாக்கும்.
மதேநந்தன்: ிரித்தல், ம ாகம் முதலியேற்மற
உண்டாக்கும்.
தனஞ்ச யன்: இது பிராணன் நீங்கிய பின் மதகத்தில் 5 நாள்
தங்கியிருந்து மத ேங்கி
ீ சேடிக்கச் ச ய்யும்.
- 1943-ல் சேளிேந்த, திருச் ி சதன்னூர் தி. அர. நமட ன்
பிள்மள எழுதிய
‘தமிைர் (திராேிடர்) மதச்சுருக்கம்’ நூலிலிருந்து...

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 331 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேனது குடிமக்கள் நீண்ட ோழ்நாமளாடு ோழ்ந்தனர். இளமமயில்

எேரும் மாளேில்மல. இதனால் மிக்க நிமறவு சகாண்ட
ச ார்க்கோ ிகள் {மதேர்கள்}, நான்கு மேதங்களின் {ேிதிகளின்} படி,
மனிதர்களால் அேர்களுக்குக் காணிக்மக அளிக்கப்படும் சநய், உணவு
ஆகியேற்மற அமடந்தனர். அேனது {ராமனின்} ஆட் ிப் பகுதிகளில்
ஈக்கமளா, சகாசுக்கமளா, இமரமதடும் ேிலங்குகமளா, நஞ்சுமிக்க
ஊர்ேனமோ எதுவும் இல்மல [3]. அநீதியான மபாக்கு, மபராம ,
அறியாமம ஆகியேற்மறக் சகாண்ட எேரும் அங்கு இல்மல. அமனத்து
(நான்கு) ேமகக் குடிமக்களும், நீதிமிக்க இனிமமயான
ச யல்பாடுகளிமலமய ஈடுபட்டனர்.

[3] மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் இன்னும் ற்றுக்

கூடுதலாக "உயிரினங்கள் எதுவும் நீரில் மூழ்கி
இறக்கேில்மல; சநருப்பு எந்த உயிரினத்மதயும்
எரிக்கேில்மல" என்று இருக்கிறது.

அமத மேமளயில், ெனஸ்தானத்தில் பிதுர்களுக்கு ேைங்கப்படும்

காணிக்மககமளயும், மதேர்கமள ேைிபடுேமதயும் தடுத்துக்
சகாண்டிருந்த ராட் ர்கமளக் சகான்ற தமலேன் ராமன், அந்தக்
காணிக்மககளும், ேைிபாடுகளும் மீ ண்டும் பிதுர்களுக்கும்,
மதேர்களுக்கும் அளிக்கப்படும்படி ஆேன ச ய்தான். ேைிதர்கள்
ஒவ்கவோருவரும் ஆயிரம் பிள்னளகளோல் அருளப்பட்டு, ஆயிரம்
ஆண்டுகனளத் தங்கள் வோழ்நோளோகக் ககோண்டு வோழ்ந்தைர்.
முதியேர்கள் தங்களின் இமளயேர்களுக்கு எப்மபாதும் ிராத்தம்
ச ய்ததில்மல [4].

[4] அப்படிச் ச ய்ய மேண்டிய நிமல ஏற்படேில்மல.

அஃதாேது இளேயது மரணங்கள் ஏற்படேில்மல.

இளமமயான ேடிேமும், அடர்நீல நிறமும், ிேந்த கண்களும்,

மதயாமனயின் நமடயும், கால் முட்டுகமள அமடயும் கரங்களும் {மிக
நீண்ட மககள்}, ிங்கம் மபான்ற அைகிய, சபரிய மதாள்களும், சபரும்
பலமும் சகாண்ட ராமன், அமனத்து உயிர்களாலும் அன்புடன்
ேிரும்பப்பட்டு, பதிமனாராயிரம் {11, 000} ஆண்டுகளுக்குத் தன் நோட்னட
ஆண்டோன். அேனது {ராமனது} குடிமக்கள் எப்மபாதும் அேனது சபயமர
உச் ரித்தனர். ராமன் தன் நாட்மட ஆண்டுசகாண்டிருந்த மபாது உலகமம

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 332 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மிக அைகாக ஆனது. இறுதியாகப் பூமியில் தன் குலேைிமயக் சகாண்ட

எட்டு ேடுகமள
ீ நிறுேிய பிறகு [5], தன் நால்ேமகக் குடிகமளயும் [6]
தன்னுடன் அமைத்துக் சகாண்டு ச ார்க்கத்திற்குச் ச ன்றான்.

[5] எட்டுேிதமான ராெேம் த்மதப் பூமியில் நிறுேினான்

என்று சபாருள் சகாள்ள மேண்டும்.

[6] “ராமனின் ஆளுமகக்குள் இருந்த நால்ேமக

உயிரினங்களாேன (1) முட்மடயிட்டுக் குஞ்சு சபாறிப்பமே
{Oviparous} (2) குட்டிமய ஈன்று சபறுபமே {Viviparous} (3)
ேியர்மே மபான்று கைிவுப்சபாருள்களில் இருந்து
பிறப்பமே (4) தாேரங்கள் ஆகியமேமய” எனக் கங்குலி
இங்மக ேிளக்குகிறார்.

ஓ! ிருஞ் யா, நான்கு முக்கிய அறங்கமள {தேத்துறவுகள்,

உண்மம, கருமண, ஈமக ஆகியேற்மறப்} சபாறுத்தேமர, உனக்கு
மமம்பட்டேனும், உன் மகனுக்கு {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கு} மிகவும்
மமம்பட்டேனுமான அவரை {ரோேரை} இறந்தோன் எனும்ரபோது, எந்த
ரவள்வினயயும் கசய்யோத, ரவள்விக் ககோனட எனதயும் அளிக்கோத
உன் ேகனுக்கோக {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கோக}, “ஓ! சுமேதியா, ஓ!
சுமேதியா {சுேித்யனின் மபரமன}” என்று ச ால்லி நீ ேருந்தலாகாது”
{என்றார் நாரதர்}.

மேசறாரு பதிப்பில் இப்பகுதி இன்னும் ற்று ேிரிோகச்

ச ால்லப்பட்டுள்ளது. கங்குலியிலும், மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும்
இவ்ேளமே உள்ளது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 333 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேன்ைன் பகீ ரதன்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 060

King Bhagiratha! | Drona-Parva-Section-060 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 30)

பதிவின் சுருக்கம்: பகீ ரதைின் கனதனயச் கசோன்ை நோரதர்; கங்னகனய ேகளோய்

அனடந்த பகீ ரதன்; அவன் அளித்த ககோனடகள்; அவைது ேரணம்…

நோரதர் {சிருஞ்சயைிடம்} ச ான்னார், "ஓ! ிருஞ் யா, மன்னன்

பகீ ரதனும் இறந்ததோகரவ நோம் ரகட்டிருக்கிரறோம். கங்னகயின்
கனரகனளத் தங்கத்தோல் ஆை படித்துனறகளோல் ேனறத்து,
அேற்மறத் தன் சபயரால் “போகீ ரதம்” [1] என்று அமைக்கச் ச ய்தான்.

[1] “பகீ ரதப் படித்துமற {Bhagirath Ghat} என அமைக்கப்படும்

இமே, அந்தப் புனிதமான ஓமடமய எளிதாக
அமடயக்கூடிய ேைிகளாகும் {படித்துமறகளாகும்}” எனக்
கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.

மன்னர்கள் மற்றும் இளேர ர்கள் அமனேமரயும் ேிஞ் ிய அேன்

{பகீ ரதன்}, தங்க ஆபரணங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த ஆயிரம் {1000}

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 334 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

காரிமகயமர பிராமணர்களுக்கு ஆயிரம் முமற தானமளித்தான். அந்தக்

காரிமகயர் அமனேரும் மதர்களில் இருந்தனர். ஒவ்சோரு மதரிலும்
நான்கு குதிமரகள் பூட்டப்பட்டிருந்தன. ஒவ்சோரு மதருக்குப் பின்பும்
நூறு {100} பசுக்கள் இருந்தன. ஒவ்சோரு பசுக்கு பின்பும் (பல) ச ம்மறி
ஆடுகளும், சேள்ளாடுகளும் இருந்தன.

மன்னன் பகீ ரதன், தன் மேள்ேிகளில் அபரிமிதமான பரிசுகமளக்

சகாடுத்தான். அந்தக் காரணத்துக்காகமே சபரும் மனிதக் கூட்டம் அங்மக
கூடியது. இதனால் பீடிக்கப்பட்ட கங்மக ேலிமய மிகுதியாக உணர்ந்து,
“என்மனக் காப்பாயாக” என்று ச ால்லி அேனது {பகீ ரதனின்} மடியில்
அமர்ந்தாள். பைங்காலத்தில் இப்படிக் கங்மக அேனது மடியில்
அமர்ந்ததால், எப்படித் கதய்வக
ீ நர்த்தகி ஊர்வசி அவைது ேகளோக
அறியப்பட்டோரளோ, அரத ரபோை அவளும் {கங்னகயும்} அவைது
{பகீ ரதைது} கபயரோல் {போகீ ரதி என்று} அனைக்கப்பட்டோள். மன்னனின்
மகளான அேள் {கங்மக}, (ஒரு மகமனப் மபால அேனது
மூதாமதயருக்கு முக்தி அளித்ததன் ேிமளோக) அேனது மகனாகவும்
[2] ஆனாள்.

[2] பகீ ரதன் கங்மகமயப் பூமிக்குக் சகாண்டு ேந்த நிகழ்மே

ேனபர்ேம் பகுதி 108 மற்றும் 109ல் காணலாம்

இனிமமயான மபச்சும், சதய்ேக

ீ ஒளியும் சகாண்ட கந்தர்ேர்கள்
மனம்நிமறந்து மபாய், முனிேர்கள், மதேர்கள், மனிதர்கள் ஆகிமயார்
மகட்டுக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத இமே யாமேயும் பாடினர். இப்படிமய,
ஓ! ிருஞ் யா, சபருங்கடமல அமடயும் கங்கா மதேி,
(பிராமணர்களுக்கு) அபரிமிதமான பரிசுகளுடன் மேள்ேிகமள
நடத்தியேனும், இக்ஷ்வோகுவின் வைித்ரதோன்றலுேோை தனைவன்
பகீ ரதனைத் தன் தந்மதயாகத் மதர்ந்சதடுத்தாள்.

அேனது மேள்ேிகள் எப்மபாதும் இந்திரனின் தமலமமயான

மதேர்களால் (அேர்களின் இருப்பால்) அருளப்பட்டிருந்தன. மதேர்கள்,
அந்த மேள்ேிகளுக்கு உதவும் சபாருட்டுத் தமடகள் அமனத்மதயும்
அகற்றித் தங்களுக்குரிய பங்குகமளப் சபற்றுக் சகாண்டனர்.

சபரும் தேத்தகுதிமயக் சகாண்ட பகீ ரதன், பிரோேணர்கள்

விரும்பிய நன்னேகனள, அவர்கனள அனசயவிடோேல், அவர்கள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 335 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

எங்கிருந்து ரகட்டைரரோ அங்ரகரய ககோடுத்தோன். பிராமணர்களுக்குக்

சகாடுக்கமுடியாதது என அேனிடம் ஏதும் இருக்கேில்மல. அமனேரும்
தாங்கள் ஆம ப்பட்ட அமனத்மதயும் அேனிடம் சபற்றுக் சகாண்டனர்.

இறுதியாக அந்த மன்னன் {பகீ ரதன்}, பிராமணர்களின் அருள்

மூலமாகப் பிரம்ம மலாகத்திற்கு உயர்ந்தான். சூரியனின் கதிர்களிமலமய
ோழ்ந்த முனிேர்கள் எந்மநாக்கத்திற்காகச் சூரியனிடமும், சூரியனின்
அதிமதேமதயிடமும் {பணிேிமட ச ய்யக்} காத்திருந்தனமரா, அமத
மநாக்கத்திற்காக மூவுலங்களின் ரத்தினமான தமலேன்
பகீ ரதனுக்காகவும் அேர்கள் காத்திருந்தனர் [3].

[3] மேசறாரு பதிப்பில், பின்ேருேது மேறு பாடமாகச்

ச ால்லப்பட்டுள்ளது: “எந்த மரங்கள் ச ார்க்கத்மத மநாக்கிப்
பகீ ரதமனத் சதாடர்ந்து ச ன்றனமோ, அமேகள் இன்னமும்
ஈசுேரனான அவ்ேர மன அனு ரித்து ேருேதற்கு
ேிருப்பமுள்ளமேகளும் ேணங்கினமேகளுமாக
நிற்கின்றன”

ஓ! ிருஞ் யா, நான்கு முக்கிய அறங்கமள {தேத்துறவுகள்,

உண்மம, கருமண, ஈமக ஆகியேற்மறப்} சபாறுத்தேமர, உனக்கு
மமம்பட்டேனும், உன் மகனுக்கு {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கும்} ேிகவும்
ரேம்பட்டவனுேோை அவரை {பகீ ரதரை} இறந்தோன் எனும்ரபோது, எந்த
ரவள்வினயயும் கசய்யோத, ரவள்விக் ககோனட எனதயும் அளிக்கோத
உன் ேகனுக்கோக {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கோக}, “ஓ! சுமேதியா, ஓ!
சுமேதியா {சுேித்யனின் மபரமன}” என்று ச ால்லி நீ ேருந்தலாகாது”
{என்றார் நாரதர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 336 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேன்ைன் திலீபன்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 061

King Dilipa! | Drona-Parva-Section-061 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 31)

பதிவின் சுருக்கம்: ேன்ைன் திலீபைின் கனதனயச் கசோன்ை நோரதர்; திலீபைின்

கபருனே; அவன் அளித்த ககோனடகள்; அவைது ேரணம்…

நோரதர் {சிருஞ்சயைிடம்} ச ான்னார், "ஓ! ிருஞ் யா, ஹபிைைின்

{Havila or Hvala} ேகைோை திலீபனும் [1] ேரணத்துக்கு இனரயோைதோகரவ
நாம் மகட்டிருக்கிமறாம். அேனது {திலீபனின்} நூற்றுக்கணக்கான
மேள்ேிகளில், உண்மம அறிமே உறுதியாகக் சகாண்டேர்களும்,
மேள்ேிகள் ச ய்ேதில் அர்ப்பணிப்புள்ளேர்களும், குைந்மதகளாலும்,
பிள்மளகளின் குைந்மதகளாலும் அருளப்பட்டேர்களுமான பிராமணர்கள்
எண்ணிக்மகயில் ஆயிரமாயிரமாக இருந்தனர்.

[1] இந்தத் திலீபமனக் குறித்து ேனபர்ேம் பகுதி 107ல்

மப ப்படுகிறது. ேனபர்ேத்தின் அந்தப் பகுதியில் திலீபைின்
தந்னத அன்சுேோன் என்றும், திலீபைின் பிள்னள பகீ ரதன்
என்றும் இருக்கிறது. ேிஷ்ணு புராணத்தில் இேனது
தந்மதயின் சபயர் ேிசுேஸஹன் என்றும், அேனது
மகனின் சபயர் தீர்க்கபாகு என்றும் இருக்கிறது. Puranic

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 337 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

Encyclopediaேிமலா இேனது தந்மதயின் சபயர் மூலகன்

என்றும், இேனது பிள்மளயின் சபயர் ரகு என்றும் பகீ ரதன்
திலீபனின் மூதாமதயரில் ஒருேனாகவும்
ச ால்லப்பட்டுள்ளது.

பல்மேறு மேள்ேிகமளச் ச ய்த ேன்ைன் திலீபன்,

புனதயல்களோல் {கசல்வங்களோல்} நினறந்த இந்தப் பூேினயப்
பிரோேணர்களுக்குத் தோைேளித்தோன். திலீபனின் மேள்ேிகளில்
அமமக்கப்பட்ட ாமலகள் அமனத்தும் தங்கத்தாலானமேயாக
இருந்தன [2]. இந்திரனின் தமலமமயிலான மதேர்கமள கூட, அேமனமய
{திலீபமனமய} தர்மனாகக் கருதி அேனிடம் ேந்தனர். அேனது
{திலீபனது} மேள்ேிக்கம்புகளின் மமல் மற்றும் கீ ழ் ேமளயங்கள்
{யூபத்தின் ஷாலம் ப்ரஷாலம் என்ற இரண்டு ேமளயங்களும்}
தங்கத்தாலானமேயாக இருந்தன. அேனது மேள்ேிகளில் ர்க்கமரப்
சபாங்கல் மற்றும் பிற உணவுகமள {ரகக் காண்டேங்கமள Raga-
Khandavas} உண்ட பலர் ாமலயில் படுத்துக் கிடந்தனர் [3].

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “திலீபனுமடய யாகங்களில்

(“ஹிரண்மய்ய:” என்று சதாடங்கும் மேத ோக்கியத்தினால்)
யாகபாத்திரங்கள் எல்லாம் தங்கத்தாமலமய ச ய்யப்பட
மேண்டும் என்று ச ால்லப்பட்ட ேிதிமார்க்கமானது
(முதன்முதலில்) ஆரம்பிக்கப்பட்டது” என்றிருக்கிறது.

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “ ர்க்கமரப் சபாங்கல்

முதலான உணவுகளால் மதமமடந்தேர்கள் மார்க்கங்களில்
படுத்திருந்தார்கள்” என்று இருக்கிறது.

திலீபன் நீரில் மபாரிடும்மபாது, அேனது மதர்ச் க்கரங்கள் இரண்டும்

எப்மபாதும் நீரில் மூழ்கியதில்மல. இது மிக ஆச் ரியமானதாகவும் மேறு
எந்த மன்னர்களுக்கும் மநராததாகவும் இருந்தது. உறுதிமிக்க
ேில்லாளியும், எப்மபாதும் உண்மம மபசுபேனும், தன் மேள்ேிகளில்
அபரிமிதமான பரிசுகமளத் தானமளிப்பேனுமான மன்னன் திலீபமன
எேரும் கண்டாமல கூட, அேர்கள் ச ார்க்கத்திற்கு உயர்ேதில்
சேன்றனர் {ச ார்க்கத்மதமய அமடந்தனர்}. கட்வோங்கன் {Khattanga or
Khattwanga என்றும் அனைக்கப்பட்ட திலீபைின் வசிப்பிடத்தில், “ரவதம்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 338 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓதும் ஒைி, விற்களின் நோகணோைி, குடிப்பீர், ேகிழ்வர்,

ீ உண்பீர்” என்ற
இந்த ஐந்து ஒலிகள் எப்மபாதும் மகட்டுக் சகாண்மட இருந்தன.

ஓ! ிருஞ் யா, நான்கு முக்கிய அறங்கமள {தேத்துறவுகள்,

உண்மம, கருமண, ஈமக ஆகியேற்மறப்} சபாறுத்தேமர, உனக்கு
மமம்பட்டேனும், உன் மகனுக்கு {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கு} ேிகவும்
ரேம்பட்டவனுேோை அவரை {திலீபரை} இறந்தோன் எனும்ரபோது, எந்த
ரவள்வினயயும் கசய்யோத, ரவள்விக் ககோனட எனதயும் அளிக்கோத
உன் ேகனுக்கோக {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கோக}, “ஓ! சுமேதியா, ஓ!
சுமேதியா {சுேித்யனின் மபரமன}” என்று ச ால்லி நீ ேருந்தலாகாது”
{என்றார் நாரதர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 339 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேன்ைன் ேோந்தோதோ! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 062

King Mandhatri {Mandhata} ! | Drona-Parva-Section-062 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 32)

பதிவின் சுருக்கம்: ேன்ைன் ேோந்தோதோவின் கனதனயச் கசோன்ை நோரதர்;

ேோந்தோதோ பிறந்த விதம்; அவன் கசய்த ரவள்விகள்; அவன் அளித்த ககோனடகள்;
அவைது ேரணம்…

நோரதர் {சிருஞ்சயைிடம்} ச ான்னார், "ஓ! ிருஞ் யா,

யுவைோஸ்வன் ேகைோை ேோந்தோதோவும் [1] ேரணத்துக்கு
இனரயோைதோகரவ நாம் மகட்டிருக்கிமறாம். அந்த மன்னன்
மதேர்கமளயும், அசுரர்கமளயும், மனிதர்கமளயும் ேழ்த்தியேனாோன்.
ீ
மதேர்களான அசுவிைி இரட்னடயர்கள், அவனை {ேோந்தோதோனவ}
அவைது தந்னதயின் {யுவைோஸ்வைின்} கருவனறயில் இருந்து
அறுனவ சிகிச்னசயின் மூைம் கவளிரய எடுத்தைர்.

[1] மாந்தாதாமேக் குறித்து ேனபர்ேம் பகுதி 126ல்

குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 340 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஒரு மயம் மன்னன் யுவைோஸ்வன், காட்டில் மாமனத் துரத்திச்

ச ன்ற மபாது, மிகவும் தாகமமடந்தான், அேனது குதிமரகளும் மிகவும்
கமளத்துப் மபாயிருந்தன. {தூரத்தில்} புமகச்சுருமளக் கண்ட
அம்மன்னன் {யுேனாஸ்ேன்}, (அதமனப் பின்பற்றி) ஒரு
மேள்ேி ாமலமய அமடந்து, அங்மக ிதறிக் கிடந்த புைிதேோை
ரவள்வி கநய்னயக் குடித்தோன் [2]. (இதைோல் அந்த ேன்ைன்
கருவுற்றோன்). குைந்மதமயக் சகாண்டிருக்கும் மதேர்களில் ிறந்த
மருத்துேர்களான அசுவிைி இரட்னடயர்கள், அந்த ேன்ைன்
யுவைோஸ்வனைக் கண்டு, அவைது கருவனறயில் இருந்து அந்தக்
குைந்னதனய கவளிக்ககோணர்ந்தைர்.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, "புமகமயக் கண்டு ச ன்று

ஒரு யாக ாமலமய அமடந்து, தயிர்த்துளிகள் கலந்த
சநய்மயப் பானஞ்ச ய்தான்" என்று இருக்கிறது.

தன் தந்மதயின் {யுேனாஸ்ேனின்} மடியில் சதய்ேகப்

ீ
பிரகா த்துடன் இருந்த அந்தக் குைந்மதமய {மாந்தாதாமேக்} கண்ட
மதேர்கள், தங்களுக்குள் ஒருேருக்சகாருேர், "இந்தக் குைந்மத எதனால்
{எமத உண்டு} ோழும்?" என்று ேினேினர். அப்மபாது வோசவன்
{இந்திரன்}, "குைந்னத என் விரல்கனள உறிஞ்சட்டும்" என்றோன். அதன்
ரபரில், அமுதம் ரபோன்ற இைினேயோை போனை இந்திரைின் விரல்கள்
சுரந்தை. இந்திரன் தன் கருமணயால், "இேன், தன் பலத்மத என்னிடமம
சபற்றுக் சகாள்ோன்" என்று ச ால்லி அேனிடம் {மந்தாதாேிடம்} அன்பு
சகாண்டதால் மதேர்கள் அந்தக் குைந்மதக்கு மாந்தாதா என்று
சபயரிட்டனர் [3]. பிறகு, உயர் ஆன்ம இந்திரனின் கரங்களில் இருந்து
யுேனாஸ்ேன் மகனுமடய {மந்தாதாேினுமடய} ோயில் தாமர
தாமரயாகப் பாலும், சதளிந்த சநய்யும் சகாட்டின.

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, "இந்திரன் கருமணயினால்,

"என்மன அமடந்து பானஞ்ச ய்யப்மபாகிறான்" என்று
அன்மபாடு கூறியதால், "மாந்தாதா" என்மற அக்குைந்மதக்கு
அற்புதமான சபயர் ஏற்படுத்தப்பட்டது" என்று இருக்கிறது.

அந்தச் ிறுேன் {மாந்தாதா}, இந்திரனின் கரத்மதத் சதாடர்ச் ியாக

உறிஞ் ி, அதன் மூலமம ேளர்ந்தான். பைிகரண்டு {12} நோட்களிரைரய
அவன் {ேந்தோதோ} பைிகரண்டு {12} முை உயரத்னதயும், கபரும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 341 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆற்றனையும் அனடந்தோன் [4]. அேன் முழு உலகத்மதயும் ஒமர நாளில்

சேன்றான். அறம் ார்ந்த ஆன்மாவும், சபரும் புத்திக்கூர்மமயும்
சகாண்டு, ேரனாகவும்,
ீ உண்மமக்கு அர்ப்பணிப்புள்ளேனாகவும், தன்
ஆம கமளக் கட்டுப்படுத்தியேனுமாக இருந்த அந்த ேோந்தோதோ, தன்
வில்னைக் ககோண்டு, ஜைரேஜயன், சூதன்வோன், ஜயன் {கயன்}, சுைன்
{பூரு} [5], பிருஹத்ரதன், நிருகன் ஆகிரயோனர கவன்றோன். சூரியன்
உதிக்கும் மமலக்கும் {உதய மமலக்கும்}, அேன் {சூரியன்} மமறயும்
மமலக்கும் {அஸ்த மமலக்கும்} இமடயில் கிடக்கும் நிலம்
மாந்தாதாேின் ஆட் ிப்பகுதி {ேோந்தோதோரக்ஷத்ரம்} என்மற இந்நாள் ேமர
அறியப்படுகிறது.

[4] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, "ேரியமுள்ள

ீ அக்குைந்மத
பனிசரண்டு நாளில் பனிசரண்டு ேயதுமடயேனுக்குச்
மனாக ஆயிற்று" என்று உள்ளது.

[5] பம்பாய் பதிப்பில் இது பூரு என்றிருப்பதாகக் கங்குலி

இங்மக ேிளக்குகிறார். அப்படிசயனில் மமற்கண்டது ேங்கப்
பதிப்பில் உள்ளதாக இருக்க மேண்டும்.

நூறு குதிமர மேள்ேிகமளயும், நூறு ராெசூய மேள்ேிகமளயும்

ச ய்த அேன் {மாந்தாதா}, ஓ! ஏகாதிபதி { ிருஞ் யா}, பத்து மயாெமன
நீளமும், ஒரு மயாெமன அகலமும் உள்ள தங்கத்தோைோை ரரோகித
ேீ ன்கனளக் பிரோேணர்களுக்குத் தோைேளித்தோன் [6]. பிராமணர்கமள
உப ரித்த பிறகு, (அேனது மேள்ேிகளுக்கு ேந்த) பிறர், சுமேயான
உணவு மற்றும் பல ேமகத் தின்பண்டங்களாலான மமலகமள உண்டு,
மமலும் {தங்களுக்குக் கிமடத்த} பங்களிப்புகளாலும் மனம் நிமறந்தனர்.
சபரும் அளேிலான உணவு, தின்பண்டங்கள், பானங்கள் ஆகியமேயும்,
அரி ிகளாலான {ம ாற்று} மமலகளும் பார்ப்பதற்கு அைகாகத் சதரிந்தன.
சதளிந்த சநய்மயத் தடாகங்களாகவும், பல்மேறு ேமககளிலான
ர ங்கமளத் தங்கள் ம றாகவும், தயிமரத் தங்கள் நுமரயாகவும்,
பாய ங்கமளத் தங்கள் நீராகவும் சகாண்டு அைகாகத் சதரிந்த பல {பான}
ஆறுகள், மதமனயும் பாமலயும் ே ீ ிக்சகாண்டு, உணவுப்
சபாருள்களாலான திடமான மமலகமளச் சுற்றி ேமளத்தன.

[6] மேசறாரு பதிப்பில், "நூறு அஸ்ேமமதங்களாலும், நூறு

ராெசூய யாகங்களாலும் மதேர்கமளப் பூெித்த அந்த அர ன்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 342 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பத்மராகரத்னம் ேிமளயக்கூடியதும், சபான்னுக்கு

ேிமளேிடமாயுள்ளதும், மமன்மம தங்கிய ெனங்களுக்கு
இருப்பிடமானதும் நூறு மயா மன தூரம் நீண்டிருக்கிறதுமா
மத்ஸ்ய மத த்மதப் பிராமணர்களுக்குத் தானஞ்ச ய்தான்"
என்று இருக்கிறது.

மதேர்கள், அசுரர்கள், மனிதர்கள், யக்ஷர்கள், கந்தர்ேர்கள்,

பாம்புகள் மற்றும் பறமேகளும், மேதங்கமளயும் அேற்றின்
கிமளகமளயும் {அங்கங்கமளயும்} அறிந்த பிராமணர்கள் பலரும்,
முனிேர்கள் பலரும் அேனது {மாந்தாதாேின்} மேள்ேிக்கு ேந்தனர்.
அங்மக இருந்தேருள் கற்றறியாதேர்களாக எேரும் இல்மல. ஆைி சூழ்
உைனகயும் {கடல்களோல் சூைப்பட்ட உைகத்னதயும்}, கசல்வங்கள்
அனைத்னதயும் பிரோேணர்களுக்கு அளித்த ேன்ைன் ேோந்தோதோ,
இறுதியாகத் திம ப்புள்ளிகள் அமனத்மதயும் தன் புகைால் நிமறத்தபடி,
அறமோர் உலகங்கமள அமடந்து, சூரியமனப் மபால மமறந்து
மபானான்.

ஓ! ிருஞ் யா, நான்கு முக்கிய அறங்கமள {தேத்துறவுகள்,

உண்மம, கருமண, ஈமக ஆகியேற்மறப்} சபாறுத்தேமர, உனக்கு
மமம்பட்டேனும், உன் மகனுக்கு {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கு} ேிகவும்
ரேம்பட்டவனுேோை அவரை {ேோந்தோதோரவ} இறந்தோன் எனும்ரபோது,
எந்த ரவள்வினயயும் கசய்யோத, ரவள்விக் ககோனட எனதயும்
அளிக்கோத உன் ேகனுக்கோக {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கோக}, “ஓ! சுமேதியா,
ஓ! சுமேதியா {சுேித்யனின் மபரமன}” என்று ச ால்லி நீ ேருந்தலாகாது”
{என்றார் நாரதர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 343 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேன்ைன் யயோதி! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 063

King Yayati! | Drona-Parva-Section-063 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 33)

பதிவின் சுருக்கம்: ேன்ைன் யயோதின் கனதனயச் கசோன்ை நோரதர்; அவன் கசய்த

ரவள்விகள்; அவன் அளித்த ககோனடகள்; ஆனசகனளத் துறந்த யயோதி
கோட்டுக்குச் கசன்றது; அவைது ேரணம்…

நோரதர் {சிருஞ்சயைிடம்} ச ான்னார், "ஓ! ிருஞ் யா, நகுேைின்

ேகைோை யயோதியும் [1] ேரணத்துக்கு இனரயோைதோகரவ நாம்
மகட்டிருக்கிமறாம். நூறு ரோஜசூயங்கனளயும், நூறு குதினர
ரவள்விகனளயும், ஆயிரம் கபௌண்டரீகங்கனளயும், நூறு
வோஜரபயங்கனளயும், ஆயிரம் அதிரோத்திரங்கனளயும், எண்ணிலடங்கா
சோதுர்ேோஸ்யங்கனளயும், பல்மேறு அக்நிஷ்ரடோேங்கனளயும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 344 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இன்னும் பைவித ரவள்விகள் பிறவற்னறயும் அவன் கசய்தோன். அனவ

அனைத்திலும் பிரோேணர்களுக்கு அபரிேிதேோை பரிசுகனளக்
ககோடுத்தோன்.

[1] யயாதியின் கமத மகாபாரதத்தில் பல இடங்களில்

ச ால்லப்பட்டுள்ளது.

ேிரைச்சர்கள், பிரோேணர்கனள கவறுப்ரபோர் ஆகிரயோரிடம்

பூேியில் நினைத்திருந்த கசல்வங்கள் அனைத்னதயும் முதைில்
எண்ணிப் போர்த்த அவன் {யயோதி}, {அவற்னறக் கவர்ந்து}
பிரோேணர்களுக்கு அவற்னறத் தோைேோகக் ககோடுத்தோன். மதேர்களும்
அசுரர்களும் மபாருக்காக அணிேகுத்த மபாது, மன்னன் யயாதி
மதேர்களுக்கு உதேி ச ய்தான்.

பூமிமய நான்கு பகுதிகளாகப் பிரித்த அேன் {யயாதி}, அேற்மற

நான்கு மனிதர்களுக்குத் தானமளித்தான். பல்மேறு மேள்ேிகமளச்
ச ய்து, (தன் மமனேியரான) உஸோைசின் {சுக்கிரைின்} ேகளோை
ரதவயோைியிடமும், சர்ேிஷ்னடயிடமும் ிறந்த ோரிசுகமளப்
சபற்றேனும், மதேமனப் மபான்றேனுமான மன்னன் யயாதி, சதய்ேகச்
ீ
ம ாமலகளில் இரண்டாேது ோ ேமன {இந்திரமனப்} மபாலத் தன்
ேிருப்பப்படித் திரிந்தான்.

மேதங்கள் அமனத்மதயும் அறிந்த அேன் {யயாதி}, ஆம களில்

ஈடுபட்டாலும் கூட நிமறேமடயாத நிமலமயக் கண்டு, தன்
மமனேியரிடம், “இந்தப் பூமியில் சநல், மகாதுமம {தானியம்}, தங்கம்,
ேிலங்குகள், சபண்கள் ஆகியமே எவ்ேளவு உண்மடா, அவ்ேளவும் கூட
{எதுவும்} ஒரு ேைிதனுக்குப் ரபோதுேோைதோக இருக்கோது {நினறனவத்
தரோது}. இனதகயண்ணும் ஒருவன், ேைநினறனவ வளர்த்துக் ககோள்ள
ரவண்டும்” என்று ச ால்லிக் காட்டுக்குச் ச ன்றான். இப்படிமய தன்
ேிருப்பங்கள் அமனத்மதயும் துறந்து மனநிமறமே அமடந்த தமலேன்
யயாதி, (தன் மகமன {பூருனவ}), அரியா னத்தில் நிறுேி ேிட்டுக் காட்டுச்
ச ன்றான்.

ஓ! ிருஞ் யா, நான்கு முக்கிய அறங்கமள {தேத்துறவுகள்,

உண்மம, கருமண, ஈமக ஆகியேற்மறப்} சபாறுத்தேமர, உனக்கு
மமம்பட்டேனும், உன் மகனுக்கு {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கு} ேிகவும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 345 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ரேம்பட்டவனுேோை அவரை {யயோதிரய} இறந்தோன் எனும்ரபோது,

எந்த ரவள்வினயயும் கசய்யோத, ரவள்விக் ககோனட எனதயும்
அளிக்கோத உன் ேகனுக்கோக {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கோக}, “ஓ! சுமேதியா,
ஓ! சுமேதியா {சுேித்யனின் மபரமன}” என்று ச ால்லி நீ ேருந்தலாகாது”
{என்றார் நாரதர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 346 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேன்ைன் அம்பரீேன்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 064

King Amvarisha! | Drona-Parva-Section-064 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 34)

பதிவின் சுருக்கம்: ேன்ைன் அம்பரீேன் கனதனயச் கசோன்ை நோரதர்; அவன்

கசய்த ரபோர்; அவன் கசய்த ரவள்விகள்; அவன் அளித்த ககோனடகள்; அவைது
ேரணம்…

நோரதர் {சஞ்சயைிடம்} ச ான்னார்,

"ஓ! ிருஞ் யா, நோபோகைின் ேகைோை
அம்பரீேனும் ேரணத்துக்கு
இனரயோைதோகரவ நாம்
மகட்டிருக்கிமறாம். அேன் {அம்பரீஷன்}
தனி ஒருேனாகமே ஆயிரம்
மன்னர்களுடன் ஆயிரம் முமற
மபாரிட்டிருக்கிறான். சேற்றிமய
ேிரும்பியேர்களும், ஆயுதங்கமள
அறிந்தேர்களுமான அந்த எதிரிகள்,
கடுஞ்ச ாற்கமளக் கூறிக்சகாண்டு
அமனத்துப் புறங்களில் இருந்தும் அேமன
{அம்பரீஷமன} எதிர்த்துப் மபாருக்கு
ேிமரந்தனர்.

அேன் {அம்பரீஷன்}, தன் பலம், சுறுசுறுப்பு, பயிற் ியின் மூலம்

தான் அமடந்த திறம் ஆகியேற்றின் துமணயாலும், தன் ஆயுதங்களின்
க்தியாலும், அந்த எதிரிகளின் குமடகள், ஆயுதங்கள், சகாடிமரங்கள்,
மதர்கள், மேல்கள் ஆகியேற்மற சேட்டித் தன் துயமரக் கமளந்து
சகாண்டான். தங்கள் உயிர்கமளப் பாதுகாத்துக் சகாள்ள ேிரும்பிய
அம்மனிதர்கள் {அந்த எதிரிகள்}, தங்கள் கே ங்கமளக் கமளந்து,
(கருமணக்காக) அேமன {அம்பரீஷமன} மேண்டிக் சகாண்டனர்.
"எங்கமள நாங்கள் உம்மிடம் அளிக்கிமறாம் { ரணமடகிமறாம்}" என்று
ச ால்லி அேர்கள் அேனது பாதுகாப்மப மேண்டினர்.

அேர்கமள அடக்கி, முழு உலகத்மதயும் சேன்ற அேன்

{அம்பரீஷன்}, ஓ! பாேமற்றேமன { ிருஞ் யா}, ிறந்த ேமகயிலான நூறு
மேள்ேிகமளச் ாத்திரங்களில் ேிதிக்கப்பட்ட டங்குகளின்படி
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 347 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ச ய்தான். (அவ்மேள்ேிகளில்) அமனத்து ேமகயிலும் இனிமமயான

தரம் சகாண்ட உணவுேமககள், சபரும் எண்ணிக்மகயிலான மக்களால்
உண்ணப்பட்டது. அவ்மேள்ேிகளில், பிராமணர்கள் மரியாமதயுடன்
ேைிபடப்பட்டு, சபரிதும் நிமறவு ச ய்யப்பட்டனர். இன்பண்டங்கள்
{மமாதகங்கள்}, பூரிகள், அப்பளங்கள், சுமேமிகுந்த சபரிய முறுக்குகள்,
மதன்குைல்கள், மாக்கலந்த தயிர்ப்பச் டிகள், பல்மேறு ரு ியுள்ள
தின்பண்டங்கள், பல்மேறு ேமககளிலான ர ங்கள், பல்மேறு
தானியங்கள் கலந்த ம ாறு, ர்க்கமரப் சபாங்கல், நன்கு தயாரிக்கப்பட்ட
ோ மனமிகுந்த சமன்மமயான பணியாரங்கள், சதளிந்த சநய், மதன்,
பால், நீர், இனிய மமார், இனிமமயான சுமே சகாண்ட கனிகள் மற்றும்
கிைங்குகள் ஆகியேற்மற மறுபிறப்பாள {பிராமண} ேர்க்கத்தினர்
உண்டனர்.

மமலும் ேது பைக்கம் ககோண்டவர்கள், இன்பேனடயரவண்டி

பல்ரவறு வனககளில் தயோரிக்கப்பட்டிருந்த ரபோனதயூட்டும்
போைங்கனள அதற்குரிய ரநரத்தில் குடித்துத் தங்கள்
இனசக்கருவிகனள இனசத்துக் ககோண்டு போடிைர். தாங்கள்
குடித்தேற்றால் அதீதமாகப் மபாமதயுண்ட ிலமரத் தேிர ஆடிக்
சகாண்டிருந்த ஆயிரக்கணக்காமனார் அம்பரீஷமனப் புகழ்ந்து பாடிக்
சகாண்டுமிருந்தனர். அமதமேமளயில் பிறமரா {அதீத
மபாமதயுண்டேர்கள்}, தங்கமள நிமலயாக நிறுத்திக் சகாள்ள
முடியாமல் பூமியில் ேிழுந்தனர் [1].

[1] மேறு ஒரு பதிப்பில் இவ்ேரிகள், "குடிப்பேர்கள்

மயக்கத்மத உண்டு பண்ணக்கூடிய ாராய
முதலானமேகமளப் பாேத்துக்குக்
காரணமாயிருப்பமேகசளன்று அறிந்தும், தங்களுக்கு
சுககரசமன்று எண்ணிப் பாட்டுக்கமளாடும்,
ோத்தியங்கமளாடும் இஷ்டபடி குடித்தார்கள். அவ்ேிடத்தில்,
குடிசேறி சகாண்ட ிலர் காமதகமளக் கானஞ்ச ய்தார்கள்;
களித்தேர்களாகிப் படிக்கவும் படித்தார்கள்" என்று
இருக்கின்றன.

அவ்மேள்ேிகளில் மன்னன் அம்பரீஷன், நூற்றுக்கணக்கான,

ஆயிரக்கணக்கான மன்னர்களின் நாடுகமள (தன்னால் மேள்ேிகளில்
நியமிக்கப்பட்டிருந்த) நூறு ைட்சம் {10 Million - 10, 000, 000}

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 348 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

புரரோகிதர்களுக்குத் தோைேளித்தோன். பல்மேறு ேமகயான

மேள்ேிகமளச் ச ய்து முடித்த அந்த மன்னன் {அம்பரீஷன்}, புனித
நீராடிய மணிமுடி சகாண்டேர்களும், தங்கக்
கே மணிந்திருந்தேர்களும், தங்கள் தமலக்குமமமல சேண்குமட
சகாண்டேர்களும், தங்கத் மதரில் அமர்ந்திருந்தேர்களும், அற்புத
ஆமடகள் அணிந்திருந்தேர்களும், சதாண்டர்கள் பலமரக்
சகாண்டேர்களும், ச ங்மகாமலக் சகாண்டேர்களும்,
சபாக்கிஷங்கமளயுமடயேர்களுமான சபரும் எண்ணிக்மகயிலான
இளேர ர்கமளயும், மன்னர்கமளயும் பிராமணர்களுக்குத் தானமாக
அளித்தான்.

அேன் ச ய்தமதக் கண்டப் சபரும் முனிேர்கள் மிகவும் மகிழ்ந்து,

"தாராளக் சகாமட தரும் மன்னன் அம்பரீஷன் இப்மபாது ச ய்ேமதப்
மபால, கடந்த காலத்து மனிதர்களில் எேரும் ச ய்ததில்மல,
எதிர்காலத்திலும் எேராலும் ச ய்ய முடியாது" என்றனர்.

ஓ! ிருஞ் யா, நான்கு முக்கிய அறங்கமள {தேத்துறவுகள்,

உண்மம, கருமண, ஈமக ஆகியேற்மறப்} சபாறுத்தேமர, உனக்கு
மமம்பட்டேனும், உன் மகனுக்கு {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கு} ேிகவும்
ரேம்பட்டவனுேோை அவரை {அம்பரீேரை} இறந்தோன் எனும்ரபோது,
எந்த ரவள்வினயயும் கசய்யோத, ரவள்விக் ககோனட எனதயும்
அளிக்கோத உன் ேகனுக்கோக {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கோக}, “ஓ! சுமேதியா,
ஓ! சுமேதியா {சுேித்யனின் மபரமன}” என்று ச ால்லி நீ ேருந்தலாகாது”
{என்றார் நாரதர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 349 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேன்ைன் சசபிந்து! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 065

King Sasavindu! | Drona-Parva-Section-065 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 35)

பதிவின் சுருக்கம்: ேன்ைன் சசபிந்துவின் கனதனயச் கசோன்ை நோரதர்;

அவனுனடய ேனைவிகளும், பிள்னளகளும்; அவன் கசய்த ரவள்விகள்; அவன்
அளித்த ககோனடகள்; அவைது ேரணம்…

நோரதர் {சிருஞ்சயைிடம்} ச ான்னார், "ஓ! ிருஞ் யா, மன்னன்

சசபிந்துவும் {Sasavindu} [1] ேரணத்துக்கு இனரயோைதோகரவ நாம்
மகட்டிருக்கிமறாம். சபரும் அைகும், கலங்கடிக்கமுடியாத ஆற்றலும்
சகாண்ட அேன் { பிந்து}, பல்மேறு மேள்ேிகமளச் ச ய்தான். அந்த
உயர் ஆன்ம ஏகாதிபதி { பிந்து} நூறாயிரம் {ஒரு லட் ம்- 100, 000}
மமனேியமரக் சகாண்டிருந்தான். அந்த மமனேியர்
ஒவ்சோருேருக்கும் ஆயிரம் {1000} மகன்கள் பிறந்தனர்.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இந்தப் சபயர் ிபிந்து என்று

குறிப்பிடப்படுகிறது.

அந்த இளேர ர்கள் அமனேரும் சபரும் ஆற்றல்

சகாண்டேர்களாக இருந்தனர். அேர்கள் மகாடிக்கணக்கான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 350 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மேள்ேிகமளச் ச ய்தனர். மேதங்கமள அறிந்மதாரான அம்மன்னர்கள்

{ பிந்துேின் பிள்மளகள்} முதன்மமயான மேள்ேிகள் பலேற்மறச்
ச ய்தனர். (மபார் மநரும் மபாசதல்லாம்) அேர்கள் அமனேரும் தங்கக்
கே ங்கமளப் பூண்டனர். அேர்கள் அமனேரும் ிறந்த
ேில்லாளிகளாகவும் இருந்தனர். பிந்துவுக்குப் பிறந்த இந்த
இளேர ர்கள் அமனேரும் குதிமர மேள்ேிகமளயும் ச ய்தனர்.

அேர்களது தந்மதயான { பிந்து}, தான் ச ய்த குதிமர

மேள்ேிகளில், தன் ேகன்களோை அவர்கள் அனைவனரயும் (ரவள்விக்
ககோனடகளோக) பிரோேணர்களுக்குத் தோைம் கசய்தோன். அந்த
இளேர ர்கள் ஒவ்சோருேருக்கும் பின்னால் நூறு நூறாகத் மதர்களும்,
யாமனகளும், தங்க ஆபரணங்கள் பூண்ட அைகிய கன்னிமகயரும்
இருந்தனர். ஒவ்சோரு கன்னிமகயுடன் நூறு யாமனகளும்; ஒவ்சோரு
யாமனயுடன் நூறு மதர்களும், ஒவ்சோரு மதருடன் தங்க மாமலகளால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட நூறு குதிமரகளும் இருந்தன. அந்தக் குதினரகள்
ஒவ்கவோன்றுடனும் ஆயிரம் பசுக்களும், ஒவ்கவோரு பசுவுடன் ஐம்பது
ஆடுகளும் இருந்தை.

உயர்ோக அருளப்பட்டிருந்த பிந்து, அந்தப் சபரும் குதிமர

மேள்ேியில் தன் அளவிைோ கசல்வங்கனளப் பிரோேணர்களுக்குத்
தோைேளித்தோன். அேனுமடய பிற குதிமர மேள்ேிகளில், மரத்தினால்
எவ்ேளவு மேள்ேிக்கம்புகள் {யூபஸ்தம்பங்கள்} இருந்தனமோ, அேற்மற
ேிட எண்ணிக்மகயில் இரண்டு மடங்கு அதிகமாக, தங்கத்தாலான
மேள்ேிக்கம்புகமள அந்தப் சபரும் குதிமர மேள்ேியில் ஊன்றச்
ச ய்தான். இரண்டு மமல்கள் உயரத்திற்கு உணவுகளாலும்,
பானகங்களாலும் ஆன மமலகள் அங்மக இருந்தன. அேனது குதிமர
மேள்ேி முடிந்த மபாது, உணோலும், பானகங்களாலும் ஆன அது
மபான்ற பதிமூன்று மமலகள் (மகப்படாமல்) மிஞ் ின [2]. அேனது நாடு,
நன்கு உண்டு, மனநிமறவுடன் இருந்த மக்களால் நிமறந்திருந்தது. அது
{அந்த நாடு} தீமமயான அத்துமீ றல்கள் அமனத்தில் இருந்தும்
ேிடுபட்டிருந்தது, மக்களும் முற்றான மகிழ்ச் ியுடன் ோழ்ந்தனர். {தன்
நாட்மடப்} பல நீண்ட ேருடங்களுக்கு ஆட் ி ச ய்த பிந்து,
இறுதியாகச் ச ார்க்கத்திற்கு உயர்ந்தான்.

[2] மேசறாரு பதிப்பில், "அந்த அர னுமடய

அஸ்ேமமதயாகம் முடிந்த பிறகும், ஒரு குமரா

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 351 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உயரமுள்ளமேகளும், பர்ேதம் மபாலப்

பிரகா ிக்கின்றமேகளுமான பக்ஷ்யங்கள், அன்னபானாதி
ேஸ்துக்கள் இேற்றின் பதின்மூன்று குேியல்கள் மிகுந்தன"
என்று இருக்கிறது.

ஓ! ிருஞ் யா, நான்கு முக்கிய அறங்கமள {தேத்துறவுகள், உண்மம,

கருமண, ஈமக ஆகியேற்மறப்} சபாறுத்தேமர, உனக்கு
மமம்பட்டேனும், உன் மகனுக்கு {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கு} ேிகவும்
ரேம்பட்டவனுேோை அவரை {சசபிந்துரவ} இறந்தோன் எனும்ரபோது,
எந்த ரவள்வினயயும் கசய்யோத, ரவள்விக் ககோனட எனதயும்
அளிக்கோத உன் ேகனுக்கோக {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கோக}, “ஓ! சுமேதியா,
ஓ! சுமேதியா {சுேித்யனின் மபரமன}” என்று ச ால்லி நீ ேருந்தலாகாது”
{என்றார் நாரதர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 352 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேன்ைன் கயன்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 066

King Gaya! | Drona-Parva-Section-066 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 36)

பதிவின் சுருக்கம்: ேன்ைன் கயைின் கனதனயச் கசோன்ை நோரதர்; அவன் கசய்த

ரவள்விகள்; அவன் அளித்த ககோனடகள்; அவைது ேரணம்…

நோரதர் {சிருஞ்சயைிடம்} ச ான்னார், "ஓ! ிருஞ் யா,

அேோர்த்தரயசின் {Amartarayas} [1] ேகன் கயனும் [2] ேரணத்துக்கு
இனரயோைதோகரவ நாம் மகட்டிருக்கிமறாம். அந்த மன்னன் {கயன்},
மேள்ேி சநருப்பில் காணிக்மகயாக ஊற்றப்படும் சதளிந்த சநய்யில்
எஞ்சுேமதத் தேிர மேறு எமதயும் நூறு ஆண்டுகள் உண்ணாதிருந்தான்.
(அேனது சபரும் அர்ப்பணிப்பின் ான்றால் மனம் நிமறந்த) அக்ைி
அவனுக்கு ஒரு வரத்னத அளிக்க முன்வந்தோன்.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இேனது சபயர் அதூர்த்தரெஸ் என்று

குறிக்கப்பட்டுள்ளது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் இேன்
சபயர் அமூர்த்தரெஸ் {Amurtarajas} என்று இருக்கிறது. Puranic

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 353 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

Encyclopedia புத்தகத்தில் இேன் சபயர் அமூர்த்தரயஸ்

{AmUrtarayas} என்றிருக்கிறது.

[2] ேனபர்ேம் பகுதி 95லும், பகுதி 121லும் கயன் ச ய்த

மேள்ேிகள் பற்றிய குறிப்புகள் இருக்கின்றன.

கயன், "தேத்துறவுகளாலும், பிரம்மச் ரியம் பயில்ேதன் மூலமும்,

மநான்புகள், ேிதிகள் மற்றும் எனக்கு மமன்மமயானேர்களின் அருளின்
மூலமும் மேதங்கமளக் குறித்த முற்றான அறிமே நான் அமடய
ேிரும்புகிமறன் [3]. என் ேமகக்குரிய {க்ஷத்திரியக்} கடமமகமளச் ச ய்து,
பிறருக்கு எந்தத் தீங்மகயும் ச ய்யாமல் ேற்றாத ச ல்ேத்மத அமடய
ேிரும்புகிமறன். பிரோேணர்களுக்கு அர்ப்பணிப்புடன் எப்ரபோதும்
பரிசளிக்கவும் விரும்புகிரறன். என் ேமகமயச் ம ர்ந்த {க்ஷத்திரிய}
மமனேியரிடமம நான் மகன்கமளப் சபற மேண்டுமம அன்றி
மேசறாேரிடமும் மேண்டாம். அர்ப்பணிப்புடன் {பக்தியுடன்} உணமேத்
தானமளிக்க என்னால் இயல மேண்டும். என் இதயம் எப்மபாதும்
அறத்திரைரய {நீதியிமலமய} மகிழ்ேமடய மேண்டும். ஓ! உயர்ோன
தூய்மமயாளமன (அக்னிமய), அறத்தகுதிமய {புண்ணியங்கமள} ஈட்ட
நான் ச யல்களில் ஈடுபடும்மபாது எந்த இமடயூறும் என்மன
அணுகாதிருக்கட்டும்" என்று மகட்டான் {கயன்}. "அப்படிமய ஆகட்டும்"
என்று ச ான்ன அக்னி அங்மகமய அப்மபாமத மமறந்தான்.

[3] மேத அறிமே அமடய அேன் ேிரும்பிய ேைிமுமறகள்

இமே என இங்மக ேிளக்குகிறார் கங்குலி.

தான் மகட்ட அமனத்மதயும் அமடந்த கயன், நியாயமான மபாரில்

தன் எதிரிகமள அடக்கினான். பிறகு மன்னன் கயன், முழுமமயாக நூறு
ேருடங்களுக்கு, பிராமணர்களுக்கு அபரிமிதமான பரிசுகளுடனும்,
ாதுர்மாஸ்யங்கள் என்று அமைக்கப்படும் மநான்புகளுடனும் இன்னும்
பிறேற்றுடனும் பல்மேறு ேமககளிளான மேள்ேிகமளச் ச ய்தான்.

ஒரு நூற்றாண்டில் ஒவ்சோரு ேருடமும், அந்த மன்னன் {கயன்}

(தன் மேள்ேிகளின் முடிேில்) எழுந்து (பிரோேணர்களுக்கு) நூற்று
அறுபதோயிரம் {1, 60, 000 ஒரு ைட்சத்து அறுபதோயிரம்} பசுக்கனளயும்,
பத்தோயிரம் குதினரகனளயும், ஒரு ரகோடி தங்கத்னதயும்
(நிஷ்கங்கனளயும்) ககோடுத்தோன். ஒவ்சோரு நட் த்திரத்தின் மபாதும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 354 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேன் {கயன்} அந்தச் ந்தர்ப்பத்திற்கு ேிதிக்கப்பட்ட பரிசுகமளத்

தானமளித்தான். உண்மமயில் அந்த மன்னன் {கயன்} மற்சறாரு
ரசோேனைப் மபாலமோ, மற்றுசமாரு அங்கீ ரனசப் மபாலமோ பல்மேறு
மேள்ேிகமளச் ச ய்தான்.

மன்னன் கயன், அேனது சபரும் குதிமர மேள்ேியில் ஒரு தங்கப்

பூேினய உண்டோக்கி அவனள {அந்தப் பூேினயப்} பிரோேணர்களுக்குத்
தோைேளித்தோன். அவ்மேள்ேியில் மன்னன் கயனின் மேள்ேிக்கம்புகள்
{யூபஸ்தூபங்கள்} அமனத்தும் தங்கத்தாலானமேயாக, மிகுந்த
ேிமலமதிப்புள்ளனமேயாக, அமனத்து உயிர்களுக்கும் இன்பமளிக்கும்
ரத்தினங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயாக இருந்தன. அமனத்து
ஆம கமளயும் சகால்ல {அைிக்க} இயன்ற கயன், மனம் நிமறந்திருந்த
பிராமணர்களுக்கும், பிற மக்களுக்கும் அந்த மேள்ேிக்கம்புகமள
{யூபஸ்தம்பங்கமளக்} சகாடுத்தான்.

சபருங்கடல், காடுகள், தீவுகள், ஆறுகள், நீர்நிமலகள், நகரங்கள்,

மாகாணங்கள், ச ார்க்கம் ஆகியேற்றில் ே ித்த ஆண் மற்றும் சபண்
உயிரினங்களில் பல்மேறு ேர்க்கங்கமளச் ார்ந்தேர் அமனேரும்
கயனின் மேள்ேிகளில் ேிநிமயாகிக்கப்பட்ட ச ல்ேத்தாலும்
உணோலும் மிகவும் மனம் நிமறந்தனர். அேர்கள் அமனேரும்,
"கயனின் இந்த மேள்ேிமயப் மபால மேறு எந்த மேள்ேியும் கிமடயாது"
என்றனர். கயனின் மேள்ேிப்பீடமானது முப்பது மயாெமனகள் நீளமும்,
இருபத்தாறு மயாெமனகள் அகலமும், இருபது மயாெமனகள் உயரமும்
சகாண்டதாக இருந்தது. மமலும் அது முற்றிலும் தங்கத்தாலானதாகவும்,
முத்துகள், மேரங்கள் மற்றும் ரத்தினங்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்டதாகவும் இருந்தது. அேன் {கயன்} இந்த
ரவள்விப்பீடத்னதயும், ஆனடகனளயும், ஆபரணங்கனளயும்
பிரோேணர்களுக்குத் தோைேளித்தோன்.

அந்த மகத்தான ஏகாதிபதி {கயன்} ( ாத்திரங்களில்)

ச ால்லப்பட்டுள்ள பிறேமகப் பரிசுகமளயும் பிராமணர்களுக்குத்
தானமளித்தான். அந்த மேள்ேியின் முடிேில், ஆமடகமளயும்,
ஆபரங்கமளயும் தேிர, இருபத்மதந்து உணவு மமலகளும், பல
தடாகங்களும், சுமேமிக்கச் ாறுகள் சகாண்ட பானகங்களால் அைகாகப்
பாய்ந்து சகாண்டிருந்த பல ஓமடகளும் சதாடப்படாமல் எஞ் ின. அந்த
மேள்ேியின் புண்ணியத்தின் ேிமளோக, மூவுலகிலும் கயன் நன்றாக

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 355 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அறியப்பட்டான். அந்த மேள்ேியின் காரணமாகமே நித்தியமான

ஆலமரமும், புனிதமான பிரம்ம ரசும் இருக்கின்றன.

ஓ! ிருஞ் யா, நான்கு முக்கிய அறங்கமள {தேத்துறவுகள்,

உண்மம, கருமண, ஈமக ஆகியேற்மறப்} சபாறுத்தேமர, உனக்கு
மமம்பட்டேனும், உன் மகனுக்கு {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கு} ேிகவும்
ரேம்பட்டவனுேோை அவரை {கயரை} இறந்தோன் எனும்ரபோது, எந்த
ரவள்வினயயும் கசய்யோத, ரவள்விக் ககோனட எனதயும் அளிக்கோத
உன் ேகனுக்கோக {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கோக}, “ஓ! சுமேதியா, ஓ!
சுமேதியா {சுேித்யனின் மபரமன}” என்று ச ால்லி நீ ேருந்தலாகாது”
{என்றார் நாரதர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 356 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேன்ைன் ரந்திரதவன்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 067

King Rantideva! | Drona-Parva-Section-067 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 37)

பதிவின் சுருக்கம்: ேன்ைன் ரந்திரதவைின் கனதனயச் கசோன்ை நோரதர்; அவன்

கசய்த ரவள்விகள்; அவன் அளித்த ககோனடகள்; அவைது ேரணம்…

நோரதர் {சிருஞ்சயைிடம்} ச ான்னார், "ஓ! ிருஞ் யா,

சங்கிருதியின் [1] ேகன் ரந்திரதவனும் [2] ேரணத்துக்கு
இனரயோைதோகரவ நாம் மகட்டிருக்கிமறாம். அந்த உயர் ஆன்ம மன்னன்
{ரந்திமதேன்}, தன் ேட்டுக்கு
ீ {அரண்மமனக்கு} ேிருந்தினர்களாக ேரும்
பிராமணர்களுக்கு, அமிர்தத்மதப் மபான்ற ிறந்த உணமே இரேிலும்,
பகலிலும் பரிமாறுேதற்காக இருநூறாயிரம் {இரண்டு லட் ம் 2, 00, 000}
மமயற்கமலஞர்கமளக் சகாண்டிருந்தான்.

[1] கங்குலியில் இங்மக பிமையாகச் ிருஞ் யன்

என்றிருக்கிறது. மேசறாரு பதிப்பில் இந்தப் சபயர் ங்கிருதி
என்றிருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் இந்தப் சபயர்
ச ௌகிருதி {Saukriti} என்றிருக்கிறது. Puranic Encyclopediaேில்
இந்தப் சபயர் ங்கிருதி {Sankrti} என்று இருக்கிறது. நாமும்
ங்கிருதி என்மற சகாள்கிமறாம்.

[2] ேனபர்ேம் பகுதி 207ல் ரந்திமதேமனக் குறித்த ிறு குறிப்பு

உள்ளது. பின்னால் ேரப்மபாகும் ாந்தி பர்ேம் மற்றும்
அனு ா னப் பர்ேங்களிலும் இேமனப் பற்றிய குறிப்புகள்
உண்டு.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 357 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அந்த மன்னன் {ரந்திமதேன்}, நியாயமான ேைிகளில் ஈட்டிய தன்

ச ல்ேத்மதப் பிராமணர்களுக்குத் தானமளித்தான். மேதங்கமளக் கற்ற
அேன், தன் எதிரிகமள நியாயமான மபாரின் மூலம் அடக்கினான். கடும்
மநான்புகமள மநாற்று, முமறயான மேள்ேிகமளச் ச ய்ேதில்
எப்மபாதும் ஈடுபடும் அேனிடம் {ரந்திரதவைிடம்}, கசோர்க்கத்திற்குச்
கசல்ை விரும்பும் எண்ணற்ற விைங்குகள் தோைோக வந்து ரசர்ந்தை
[3]. அந்த மன்னனின் {ரந்திமதேனின்} அக்ைிரஹோத்ரத்தில்
பைியிடப்படும் விைங்குகளின் கபரும் எண்ணிக்னகயோல், அவைது
ேனடப்பள்ளியில் {சனேயைனறயில்} ரதக்கப்படும்
ரதோற்குவியல்களில் இருந்து போயும் சுரப்புகள் உண்னேயோை ஆறு
ஒன்னறரய உண்டோக்கிய கோரணத்தோல், அது {அந்த ஆறு} சர்ேண்வதி
என்று அனைக்கப்படைோயிற்று [4].

[3] “மேள்ேிகளில் சகால்லப்படும் ேிலங்குகள்

ச ார்க்கத்திற்குச் ச ல்ேதாக நம்பப்படுகிறது” என இங்மக
ேிளக்குகிறார் கங்குலி.

[4] “இது நேன

ீ ம்பல் நதி” என்று கங்குலி இங்மக
ேிளக்குகிறார். மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “அந்த
அர னுமடய யாக ாமலயிலுள்ள மதாற்குேியலிலிருந்து
சபருகி ஓடிய பரிசுத்தமான உத்தம நதியானது ர்மண்ேதி
என்று பிர ித்தி சபற்றது” என்றிருக்கிறது.

“நான் உமக்கு நிஷ்கங்கமளக் சகாடுக்கிமறன்”, “நான் உமக்கு

நிஷ்கங்கமளக் சகாடுக்கிமறன்” என்ற ோர்த்மதகமளமய அேன்
இமடயறாது உச் ரித்துக் சகாண்டு, பிரோேணர்களுக்குப் பிரகோசேோை
தங்கத்தோைோை நிஷ்கங்கனள {கபோன் நோணயங்கனள} இனடயறோேல்
தோைேளித்துக் ககோண்டிருந்தோன். “நான் உமக்குக் சகாடுக்கிமறன்”, “நான்
உமக்குக் சகாடுக்கிமறன்” என்ற இந்த ோர்த்மதகமளச் ச ால்லிக்
சகாண்மட ஆயிரக்கணக்கான நிஷ்கங்கமள அேன் தானமளித்தான்.
பிராமணர்களிடம் சமன்மமயான ோர்த்மதகமளப் மபசும் அேன்,
மீ ண்டும் மீ ண்டும் நிஷ்கங்கமளத் தானமளித்தான்.

ஒமர நாளில் இது மபான்ற ஒரு மகாடி நாணயங்கமளத்

தானமளித்த பிறகு, தான் மிகக் குமறோகமே தானமளித்திருப்பதாக
அேன் எண்ணினான். எனமே, மீ ண்டும் மீ ண்டும் அேன் தானமளித்துக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 358 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்டிருந்தான். அேன் தானமளித்த அளவுக்குத் தானமளிக்க

இயன்றேன் மேறு எேன் இருக்கிறான்? அந்த ேன்ைன் {ரந்திரதவன்},
“பிரோேணர்களின் னககளில் நோன் கசல்வத்னதக் ககோடுக்கவில்னை
என்றோல் [5], நினையோை கபரும் துயரம் எைதோகும் என்பதில்
ஐயேில்னை” என்று எண்ணிமய ச ல்ேத்மதத் தானமளித்தான்.

[5] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “பிராமணர்களின் மக என்

மீ பத்மதேிட்டு ேிலகினால் எனக்கு நீங்காத சபரிய துக்கம்
ேந்துேிடும் என்பதில் ஐயமில்மல என்று ச ால்லிக்
சகாண்மட தனங்கமளக் சகாடுத்தான்” என்றிருக்கிறது.

அேன் {ரந்திமதேன்}, நூறாண்டுகளில் ஒவ்சோரு

அமரத்திங்களிலும் {பக்ஷத்திலும்}, ஆயிரம் பிராமணர்களில்
ஒவ்சோருேருக்கும் ஒரு தங்கக் காமளமயயும், அமதத் சதாடர்ந்து
நூறு பசுக்கமளயும், நிஷ்கங்களில் எண்ணூறு துண்டுகமளயும்
சகாடுத்தான் [6]. அேனது அக்னிமஹாத்ரத்திற்குத் மதமேப்பட்ட
சபாருட்கள் அமனத்மதயும், அேனது பிற மேள்ேிகளுக்குத்
மதமேப்பட்டமே அமனத்மதயும், காருகங்கள் {கமண்டலங்கள்},
நீர்க்குடங்கள், தட்டுகள், படுக்மககள், ேிரிப்புகள், ோகனங்கள்,
மாளிமககள், ேடுகள்,
ீ பல்மேறு ேிதங்களிலான மரங்கள், பல்மேறு
ேிதங்களிலான உணவுப் சபாருட்கள் உட்பட அமனத்மதயும் அேன்
{ரந்திமதேன்} முனிேர்களுக்குத் தானமளித்தான். ரந்திமதேன்
சகாண்டிருந்த உமடமமகள் மற்றும் சபாருட்கள் அமனத்தும்
தங்கத்தாலானமேயாகமே இருந்தன.

[6] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “நூறு பசுக்களால்

பின்சதாடரப் சபற்றமேயும், சுேர்ணத்தினால்
நிமறக்கப்பட்டமேயுமான ேிருஷபங்கமளயும்
ஆயிரமாயிரமாகத் தானஞ்ச ய்தான், நூற்சறட்டு
ஸ்ேர்ணங்சகாண்ட தனத்மத நிஷ்கசமன்று
ச ால்கிறார்கள்” என்று இருக்கிறது. இந்த ேிேரிப்மப
ரியானதாகப் படுகிறது.

பைங்காலத்து ேரலாறுகமள அறிந்மதார், மனித க்திக்கு

அப்பாற்பட்ட ரந்திமதேனின் ச ல்ோக்மகக் கண்டு, “இப்படித்
திரண்டிருக்கும் ச ல்ேத்மத நாங்கள் குமபரனின் ே ிப்பிடத்திலும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 359 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கண்டதில்மல எனும்மபாது, மனிதர்கமளக் குறித்துச் ச ால்ேதற்கு

என்ன இருக்கிறது?” என்ற பாடமலப் பாடினர். ேியந்து மபான மக்களும்,
“ரந்திமதேனின் நாடும் தங்கத்தாலானதுதான் ஐயமில்மல” என்று மப ிக்
சகாண்டனர் [7].

[7] Vaswoksara என்பதற்கு “தங்கத்தாலானது” என்று சபாருள்.

இது சபண்பாற்சபயருக்கான உரிச்ச ால்லாகும்.
தனியியல்மபத் தேிர்த்துப் பார்த்தால் இந்த ேரி,
“ரந்திமதேனின் நகரம் தங்கத்தாலானதாகும்” என்ற
சபாருமளத் தரும் எனக் கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.
மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி “அந்த ஐஸ்ேர்யத்தில்
ேியப்புற்றேர்கள், ’நிச் யமாக இந்நகரியானது அளமகதான்’
எனச் ச ான்னார்கள்” என்று இருக்கிறது.

ரந்திரதவைின் வசிப்பிடத்தில் விருந்திைர்கள் கூடியிருக்கும்

அத்தகு இரவுகளில், (அவர்களுக்கு உணவிடுவதற்கோக)
இருபத்ரதோரோயிரம் பசுக்கள் [8] பைியிடப்பட்டை. எனினும்,
குண்டலங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த அர மயற்கமலஞர்கள்,
“நீங்கள் ேிரும்பிய அளவுக்கு ர த்மதப் பருகுங்கள், பிற நாட்களில்
உள்ளமதப் மபால இன்று இமறச் ி அதிகமில்மல” என்று ச ால்ல
மேண்டியிருந்தது.

[8] கங்குலியின் பதிப்பில் இங்மக Kine என்று இருப்பதால்

இமதப் பசுக்கள் என்று நான் சமாைிசபயர்த்திருக்கிமறன்.
மேசறாரு பதிப்பிலும் இங்மக பசுக்கள் என்ற ச ால்மல
பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது. ம்ஸ்க்ருத மூல ேரிகளில்
Alabhyanta tadA gAvaH sahasrANyekaviMshatiH. tatra sma sUdAH kroshanti
sumR^iShTamaNikuNDalAH.. 7-67-17 என்பதில் காே: gAvaH (பசுக்கள்)
என்ற ச ால் உள்ளது. ம்ஸ்க்ருத மூல ேரிகமள ஒப்பு
மநாக்கித் சதளிவுப்படுத்திய ெடாயு அேர்களுக்கு நன்றி.
மன்னன் ரந்தமதேன் இமறச் ியுண்டதில்மல என்ற குறிப்பு
அனு ா ன பர்ேத்தில் காணக்கிமடக்கிறது. இங்மகயும்
ரந்திமதேன், தன் ேிருந்தினர்களுக்கு இமறச் ிமயப்
பமடத்தான் {பிராமணர்களுக்கு அல்ல} என்பமத நாம்
கேனத்தில் சகாள்ள மேண்டும். குைப்பத்மத

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 360 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஏற்படுத்திேிடக்கூடாமத என்பதற்காகமே இவ்ேளவு

ேிளக்கமும்...

ரந்திமதேனுக்குச் ச ாந்தமாக எஞ் ியிருந்த தங்கத்மதயும், தன்

மேள்ேிகளில் ஒன்று நடந்து சகாண்டிருந்த மபாது, அந்த எஞ் ியமதயும்
பிராமணர்களுக்குத் தானமளித்தான். சநருப்பில் காணிக்மகயாகத்
சதளிந்த சநய் ஊற்றப்படும்மபாது, அேன் {ரந்திமதேன்} பார்த்துக்
சகாண்டிருக்கும்மபாமத அேற்மறத் மதேர்களும், ிராத்தங்களில்
அளிக்கப்படும் உணமேப் பிதுர்களும் சபற்றுக் சகாண்டனர்.
மமன்மமயான பிராமணர்கள் அமனேரும் அேர்களது ேிருப்பங்கள்
அமனத்மதயும் {அேற்றால் நிமறேமடயும் ேைிகமள} அேனிடம்
அமடந்தனர்.

ஓ! ிருஞ் யா, நான்கு முக்கிய அறங்கமள {தேத்துறவுகள்,

உண்மம, கருமண, ஈமக ஆகியேற்மறப்} சபாறுத்தேமர, உனக்கு
மமம்பட்டேனும், உன் மகனுக்கு {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கு} ேிகவும்
ரேம்பட்டவனுேோை அவரை {ரந்திரதவரை} இறந்தோன் எனும்ரபோது,
எந்த ரவள்வினயயும் கசய்யோத, ரவள்விக் ககோனட எனதயும்
அளிக்கோத உன் ேகனுக்கோக {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கோக}, “ஓ! சுமேதியா,
ஓ! சுமேதியா {சுேித்யனின் மபரமன}” என்று ச ால்லி நீ ேருந்தலாகாது”
{என்றார் நாரதர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 361 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேோேன்ைன் பரதன்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 068

Imperial Bharata! | Drona-Parva-Section-068 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 38)

பதிவின் சுருக்கம்: துஷ்யந்தைின் ேகைோை ேோேன்ைன் பரதைின் கனதனயச்

கசோன்ை நோரதர்; அவன் கசய்த ரவள்விகள்; அவன் அளித்த ககோனடகள்;
அவைது ேரணம்…

நோரதர் {சிருஞ்சயைிடம்} ச ான்னார்,

"ஓ! ிருஞ் யா, துஷ்யந்தைின் [1] ேகன்
பரதனும் ேரணத்துக்கு
இனரயோைதோகரவ நாம்
மகட்டிருக்கிமறாம். குைந்னதயோக அவன்
{பரதன்} கோட்டில் வோழும் ரபோரத,
பிறரால் ச ய்ய முடியாத ாதமனகமளச்
ச ய்தான். சபரும் பலம் சகாண்ட அேன்
{பரதன்}, பனி மபான்று சேள்மளயாகவும்,
பற்கமளயும், நகங்கமளயும்
ஆயுதங்களாகக் சகாண்டமேயுமான
ிங்கங்களின் ஆற்றமல இைக்கச் ச ய்து,
அேற்மற இழுத்து ேந்து (தன்
ேிருப்பப்படி) கட்டிப்மபாட்டான். மமலும் அேன் {பரதன்}, (சிங்கங்கனள
விட) இரக்கேற்றனவயும், மூர்க்கேோைனவயுேோை புைிகனளயும்
அடக்கி, அவற்னறத் தன் கட்டுப்போட்டுக்குள் ககோண்டு வந்தோன்.

[1] துஷ்யந்தமனக் குறித்து ஆதிபர்ேம் பகுதி 68 முதல் பகுதி

74 ேமர ச ால்லப்பட்டுள்ளது.

சபரும் ேலிமமமிக்க இமரமதடும் பிற ேிலங்குகமளயும்,

மமனா ிமல { ிேப்பு ஈயம் [அ] அரிதாரம்} பூ ப்பட்டு, பிற திரேக்
கனிமங்களால் கமறமயறிய பற்களுடனும், தந்தங்களுடனும் கூடிய
சபரும் யாமனகமளயும் பிடித்து, அேற்மறத் தன் கட்டுக்குள்
சகாண்டுேந்து, அேற்றின் ோய்கமள ேறண்டு மபாகச்ச ய்தான்,
அல்லது அேற்மறப் புறமுதுகிட்மடாடும்படி ேிரட்டினான். சபரும்
ேலிமம சகாண்ட அேன் {பரதன்}, எருமமகளில் ேலிமமமிக்க
எருமமகமள இழுத்து ேந்தான். தன் பலத்தின் ேிமளோல் அேன்
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 362 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{பரதன்}, ச ருக்குமிக்கச் ிங்கங்கமளயும், ேலிமமமிக்கச்

ிருமரங்கமளயும் {மான்கமளயும்}, சகாம்பு பமடத்த
காண்டாமிருகங்கமளயும், இன்னும் பிற ேிலங்குகமளயும்
நூற்றுக்கணக்கில் அடக்கினான். அேற்றின் கழுத்மதக் கட்டி, கிட்டத்தட்ட
அமே உயிமரேிடும் அளவுக்கு நசுக்கிய பிறகு, அேற்மற அேன்
ேிட்டான் {ேிடுேித்தான்}. அேனது அந்தச் ாதமனகளுக்காகமே
(அேமனாடு ோழ்ந்த) மறுபிறப்பாள {பிராமண} முனிேர்கள் அேமனச்
சர்வதேைன் (அனைத்னதயும் கட்டுப்படுத்துவபன்) என்று அனைத்து
வந்தைர். இறுதியில், அேன் அவ்ேைியில் ேிலங்குகளுக்குக் சகாடுமம
ச ய்ேமத அவைது தோய் {சகுந்தனை} தடுத்தோள்.

சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்ட அேன் {பரதன்},

யமுனையோற்றங்கனரயில் நூறு குதிமர மேள்ேிகமளச் ச ய்தான்,
பிறகு, சரஸ்வதி ஆற்றங்கனரயில் அது மபான்ற முன்னூறும், கங்னக
ஆற்றங்கனரயில் நானூறும் {குதிமர மேள்ேிகளும்} ச ய்தான்.
இவ்மேள்ேிகமளச் ச ய்த பிறகு, அேன் {பரதன்}, பிரோேணர்களுக்கு
அபரிேிதேோை பரிசுகனள வைங்கி, மீ ண்டும் ஆயிரம் குதிமர
மேள்ேிகமளயும், நூறு ராெசூயங்கமளயும், சபரும் மேள்ேிகமளயும்
ச ய்தான். மமலும், பிற மேள்ேிகளான அக்நிஷ்மடாமம், அதிராத்ரம்,
உக்தியம், ேிஸ்ேெித் ஆகியேற்மறயும், அமேகளுடன் ஆயிரமாயிரம்
{பத்து லட் ம்} ோெமபயங்கமளயும் எந்த இமடயூறுமின்றிச் ச ய்து
முடித்தான். இமே அமனத்மதயும் ச ய்து முடித்த அந்தச்
குந்தமலயின் மகன் {பரதன்}, பிரோேணர்கனளக்குச் கசல்வங்கனளப்
பரிசளித்து அவர்கனள ேைம்நினறயச் கசய்தோன்.

சபரும் புகழ் பமடத்த அந்தப் பரதன், (தன் தாயான

குந்தமலமயத் தன் மகளாகமே ேளர்த்த) கண்வருக்கு, மிகத்
தூய்மமயான {ெம்பூநதம் என்ற} தங்கத்தாலான பத்து லட் ம் மகாடி
{பத்தாயிரம் பில்லியன் 10000, 000, 000, 000} நாணயங்கமளக் சகாடுத்தான்.
இந்திரனின் தமலமமயிலான மதேர்களும், பிராமணர்களும் அேனது
மேள்ேிக்கு ேந்து, நூறு ேியாமங்கள் [2] அகலம் சகாண்டதும் முற்றிலும்
தங்கத்தாலானதுமான அேனது மேள்ேிக்கம்மப {யூபஸ்தம்பத்மத}
நிறுேினர்.

[2] இரண்டு கரங்கமளயும் அகல நீட்டினால் ேரும் அளமே

ேியாமமாகும் என்று கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 363 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உன்னத ஆன்மா சகாண்டேனும், எதிரிகள் அமனேமரயும்

சேல்பேனும், எதிரியால் சேல்லப்பட முடியாத ஏகாதிபதியும்,
மபரர னுமான அந்தப் பரதன், அைகிய குதிமரகமளயும், யாமனகள்,
மதர்கள், தங்கத்தாலும், அமனத்து ேமக அைகிய ரத்தினங்களாலும்
அலங்கரிக்கப்பட்ட மதர்கள், ஒட்டகங்கள், ஆடுகள், ச ம்மறியாடுகள்,
மேமலக்காரர்கள், மேமலக்காரிகள், ச ல்ேங்கள், தானியங்கள்,
கன்றுகளுடன் கூடிய கறமே மாடுகள், கிராமங்கள், ேயல்கள், பல்மேறு
ேிதங்களிலான ஆமடகள் ஆகியவற்னறயும், ைட்சக் கணக்கோகவும்
ரகோடிக்கணக்கோவும் பிரோேணர்களுக்குத் தோைேளித்தோன்.

ஓ! ிருஞ் யா, நான்கு முக்கிய அறங்கனள {தேத்துறவுகள்,

உண்மம, கருமண, ஈமக ஆகியேற்மறப்} சபாறுத்தேமர, உனக்கு
மமம்பட்டேனும், உன் மகனுக்கு {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கு} ேிகவும்
ரேம்பட்டவனுேோை அவரை {ேோேன்ைன் பரதரை} இறந்தோன்
எனும்ரபோது, எந்த ரவள்வினயயும் கசய்யோத, ரவள்விக் ககோனட
எனதயும் அளிக்கோத உன் ேகனுக்கோக {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கோக}, “ஓ!
சுமேதியா, ஓ சுமேதியா {சுேித்யனின் மபரமன}” என்று ச ால்லி நீ
ேருந்தலாகாது” {என்றார் நாரதர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 364 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேோேன்ைன் பிருது! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 069

Emperor Prithu! | Drona-Parva-Section-069 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 39)

பதிவின் சுருக்கம்: ரவைைின் ேகைோை ேன்ைன் பிருதுவின் கனதனயச் கசோன்ை

நோரதர்; உைவற்ற புரோதைச் சமுதோயம்; பிருது கசய்த கபரும் குதினர ரவள்வி;
அவன் அளித்த ககோனடகள்; அவைது ேரணம்…

நோரதர் {சிருஞ்சயைிடம்} ச ான்னார்,

"ஓ! ிருஞ் யா, ரவைைின் ேகைோை
ேன்ைன் பிருதுவும் ேரணத்துக்கு
இனரயோைதோகரவ நாம்
மகட்டிருக்கிமறாம். அேன் ச ய்த ராெசூய
மேள்ேியில், சபரும் முனிேர்கள்
அேமன (உலகின்) மபரர னாக
நிறுேினார்கள். அேன் {பிருது}
அமனேமரயும் ேழ்த்தினான்,
ீ அேனது
ாதமனகள் (உலகசமங்கிலும்)
அறியப்பட்டன. இதன் காரணமாக அேன்
பிருது (சகாண்டாடப்படுபேன்) என்று
அமைக்கப்பட்டான். மனிதர்கள்
அமனேமரயும் காயங்கள் மற்றும் தீங்குகளில் இருந்து காத்ததனால்,
அேன் உண்மமயான க்ஷத்திரியனானான் [1]. மேனனின் மகனான
பிருதுமேக் கண்ட அேனது குடிகள் அமனேரும், “நாங்கள் இேனிடம்
மிகவும் மகிழ்ச் ியமடகிமறாம்” என்றனர். தன் குடிமக்களிடம் அேன்
அமடந்த இந்தப் பா த்தின் ேிமளோல் அேன் “ரோஜோ” என்று
அமைக்கப்பட்டான் [2].

[1] உண்மமயில், ஒரு க்ஷத்திரியன் என்பேன்,

மற்சறாருேமனக் காயங்களில் இருந்தும், தீமமயில்
இருந்தும் ேிடுேிப்பேனாோன் என்று இங்மக கங்குலி
ேிளக்குகிறார். மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி,
“’நம்மமனேமரயும், க்ஷதத்திலிருந்து
{ஆயுதங்களினாலுண்டான புண்; மற்ற துன்பங்களில்
இருந்து} காப்பான்’ என்றதினால் க்ஷத்திரியனுமானான்”
என்று இருக்கிறது.
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 365 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[2] "ஒரு ராொ என்பேன், தன்னால் மகிழ்ச் ி அமடந்த

மக்களின் பா த்மதப் சபறுபேனோன்" எனக் கங்குலி
இங்மக ேிளக்குகிறார்.

பிருதுேின் காலத்தில், உைோேரை பூேியோைது ரபோதுேோை

பயிர்கனள வினளவித்தது. மமலும் பசுக்கள் அமனத்தும், அேற்மறத்
சதாடும்மபாசதல்லாம் பாமலச் சுரந்தன. தாமமரகள் அமனத்தும்
மதனால் நிரம்பியிருந்தன. கு ப் புற்கள் {தர்ப்மப} அமனத்தும்
தங்கத்தாலானமேயாக, தீண்டுதற்கு இனிமமயானமேயாக, பின்னும்
காண்பதற்கும் இனிமமயானமேயாக இருந்தன. பிருதுேின் குடிகள்
அமனேரும் தங்கள் ஆமடகமளயும், தாங்கள் கிடக்கும்
படுக்மககமளயும் அந்தப் புற்களிமலமய உண்டாக்கினர் [3]. கனிகள்
அமனத்தும் சமன்மமயானமேயாகவும், இனிமமயானமேயாகவும்,
(சுமேயில்) அமுதத்துக்கு நிகரானமேயாகவும் இருந்தன.
இமேயமனத்தும் அேனது குடிகளின் உணோகின. அேர்களில் யாரும்
பட்டினியால் ோடேில்மல.

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி மேறு மாதிரியாக,

“மரங்கசளல்லாம் சபான்மயமாகவும்,
சதாடுதற்கினியமேயாகவும், சுகத்மத உண்டு
பண்ணுகின்றமேயாகவும் இருந்தன. ெனங்கள்
அம்மரங்களினுமடய பட்மடகமள ஆமடகளாக
உபமயாகித்தார்கள். அமேகளின் மீ திமலமய யனித்தார்கள்”
என்று இருக்கிறது.

பிருதுேின் காலத்தில் மனிதர்கள் அமனேரும் {உடல்} நலம்

சகாண்டேர்களாகவும், இதயம் மகிழ்ந்தேர்களாகவும் இருந்தனர்.
அேர்களது ேிருப்பங்கள் அமனத்தும் நிமறமேற்றத்தில் மகுடம் சூடின
{நிமறமேறின}. அேர்கள் அஞ்சுேதற்கு ஏதும் இருக்கேில்மல.
மரங்களிமலா, குமககளிமலா அேர்கள் ேிரும்பியபடிமய ே ித்தனர்.
அேனது {பிருதுவின்} ஆட்சிப்பகுதிகள் ேோகோணங்களோகவும்,
நகரங்களோகவும் பிரிக்கப்படோேல் இருந்தை. மக்கள் தாங்கள்
ஒவ்சோருேரும் ேிரும்பியபடி மகிழ்ச் ியாகவும், இன்பமாகவும்
ோழ்ந்தனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 366 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மன்னன் பிருது கடலுக்குச் ச ன்ற மபாது, அமலகள் {கல்மலப்

மபாலத்} திடமாகின. மமலகளும், அேன் அேற்மறக் கடந்து
ச ல்ேதற்காகத் திறப்புகமள {ேைிகமள} அளித்தன. அேனது மதரின்
சகாடி மரம் (எதனாலும் தடுக்கப்பட்டு) எப்மபாதும் உமடந்ததில்மல.

ஒரு மயம், காட்டிலுள்ள உயர்ந்த மரங்கள், மமலகள், மதேர்கள்,

அசுரர்கள், மனிதர்கள், பாம்புகள், முனிேசரழுேர் { ப்தரிஷிகள்},
அப் ரசுகள், பிதுர்கள் ஆகிமயார் அமனேரும் ம ர்ந்து, சுகமாக
ேற்றிருந்த
ீ பிருதுேிடம் ேந்து, அேனிடம், “நீமய எங்கள் மபரர ன், நீமய
எங்கள் மன்னன், நீமய எங்கமளப் பாதுகாப்பேனும், தந்மதயும் ஆோய்.
நீமய எங்கள் தமலேன். எனமே, ஓ! சபரும் மன்னா {பிருதுமே}, மன
நிமறவுடன் நாங்கள் எப்மபாதும் மகிழ்ந்திருக்கும்படி எங்கள் இதயங்கள்
ேிரும்பும் ேரங்கமள அளிப்பாயாக” என்றனர். அேர்களிடம் மேனனின்
மகனான பிருது, “அப்படிமய ஆகட்டும்” என்றான் [4].

[4] மேசறாரு பதிப்பில், இதற்கடுத்து கங்குலியின் பதிப்பில்

இல்லாத இன்னும் அதிக ச ய்திகள் இருக்கின்றன. அமே
பின்ேருமாறு: “குடிகளால் மேண்டப்பட்ட பல ாலியான
மபரர ன் பிருது, தன் குடிகளுக்கு நன்மம ச ய்யக் கருதி
ேில்மலயும், கமணகமளயும் மகயில் சகாண்டு பூமிமய
மநாக்கி ஓடி ேந்தான். பிறகு பூேியோைது அவைிடத்தில்
உண்டோை அச்சத்தோல், ஒரு பசுவின் வடிவத்னதக்
ககோண்டு ரவகேோக ஓடியது.

பிருதுமோ, மகயில் ேில்மல எடுத்துக் சகாண்டு பூமிமயப்

பின்சதாடர்ந்து ஓடினான். பிரம்மமலாகம் முதலான உலகங்கமள
அமடந்தும் ேிடாமல் ேிரட்டிய பிருதுமேக் கண்ட பூமி, பிருதுேிடமம
ரணமடந்து, அேனிடம், “மன்னா, இந்த அநீமய நீ ச ய்யத்தக்கேனல்ல.
நானில்லாமல் உன் குடிகமள நீ எப்படிக் காக்கப் மபாகிறாய்?” என்று
ச ான்னாள். அதற்குப் பிருது, “ஒருேன் தனக்காகமோ, பிறனுக்காகமோ,
ஒன்மறமயா, பல உயிர்கமளமயா ோங்கினால் {சகான்றால்}, அதில்
பாதகம் ஒன்றுமில்மல. கபண்ரண, எவன் ககோல்ைப்பட்டோல் பைர்
ேகிழ்வுடன் கசைிப்போர்கரளோ, அவன் ககோல்ைப்பட்டோல்
களங்கேில்னை. அவனைக் ககோன்றவைோல் போவம் அனுபவிக்கப்பட
ேோட்டோது. நான் ச ால்லும்படி நீ ச ய்யேில்மல என்றால், குடிகமளக்
காப்பதற்காக நான் உன்மனக் சகால்மேன். நாமன குடிகமளக்காத்துக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 367 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாள்மேன். ிறந்தேமள, நீ க்தியுமடயேள் என்றால், என் நல்ல

ோர்த்மதகமள ஏற்றுக் சகாண்டு எப்மபாதும் குடிகள் காப்பாற்றுோயாக.
எனக்கு மகளாக இருக்கும் நிமலமமமயயும் நீ அமடோயாக. இப்படி நீ
ச ய்ோயாகில் நான் இந்தப் பயங்கரக் கமணமய ேிலக்கிக் சகாள்மேன்”
என்றான்.

பூமதேி, “ஓ! பமகேமரக் சகால்பேமன, சபரும் மன்னா,

அமனத்மதயும் ச ய்மேன். அன்புமடய நான், எந்தக் கன்றின் ேைியாகப்
பாமலப் சபருக்குமேமனா, அப்படிப்பட்ட கன்மற நீ பார்ப்பாயாக. ஓ!
அமனத்மதயும் அறிந்தேமன, எப்படி நான் என்னிடம் சுரக்கும் பாமல
அமனத்து இடங்களுக்கும் பரவும்படி ச ய்மேமனா, அவ்ோமற என்
மதாற்றத்மதயும் மமாகச் ச ய்ோயாக” என்றாள்.

அப்மபாது பிருது நான்கு பக்கங்களிலும் கற்குேியல்கமள

ேிலக்கித் தள்ளினான். அதனால் மமலகள் உமடக்கப்பட்டன. ஓ! மன்னா
{ ிருஞ் யா}, பமடப்பின் சதாடக்கத்தில் பூமண்டலம் மமடு
பள்ளமாயிருக்கும் காலத்தில், நகரங்களும், கிராமங்களும் பிரிப்பு
ஏற்படேில்மல. பயிர்கள், பசுகோத்தல், உைவு, வர்த்தகம் ஆகியனவ
இல்னை. அந்தப் பிருது ஆளும் கோைத்திரைரய இனவயனைத்தும்
உண்டோகிை. எந்த இடத்தில் பூமி மமாகியமதா, அந்த இடத்தில்
எல்லாம் குடிகள் தங்கள் முயற் ியினால் குடியிருப்புகமள அமமத்துக்
சகாள்ள ேிரும்பின. அதனால், “அவ்ோமற ஆகட்டும்” என்று ச ான்ன
பிருது அெகேசமனும் ேில்மலயும், ஒப்பற்றமேயும், மகாரமுமான
கமணகமளயும் எடுத்து ஆமலா ித்துபடி பூமிமயப் பார்த்து, “பூமிமய!
இங்கு ோ; இமேகளுக்கு {இந்த என் குடிகள்} ேிருப்பப்பட்ட பாமலச்
ீக்கிரமாகக் கறப்பாயாக. என் கட்டமளமய மீ றி நடந்தால், உன்மன
நான் என் கமணகளால் அைிப்மபன்” என்றான்.

பூமதேி, தன் நன்மமமய ஆமலா ித்து, “கன்மறயும்,

பாத்திரங்கமளயும், பாமலகள் நீ கட்டமளயிடுோயாக. ஐயா, எேனுக்கு
எது ேிருப்பமமா, அஃது அமனத்மதயும் பிறகு நான் சகாடுப்மபன்.
ேரமன,
ீ நான் உனக்கு மகளாக மேண்டும்” என்று ச ான்னாள். பிருதுவும்,
“அவ்ோமற ஆகட்டும்” என்றான்” என்றிருக்கிறது.

பிறகு அஜகவம் [5] என்ற தன் ேில்மல எடுத்த அேன் {பிருது},

அதுேமர இல்லாத பயங்கரமான ில கமணகமள எடுத்துக் சகாண்டு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 368 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஒருக்கணம் ிந்தித்தான். பிறகு அேன் பூமியிடம், “ஓ! பூமிமய,

ேிமரோக ேந்து, இேர்கள் {இந்தக் குடிகள்} ேிரும்பும் பாமலத்
தருோயாக. அதன் மூலம் நான் அேர்கள் மகட்கும் உணமேக்
சகாடுப்மபன். நீ அருளப்பட்டிருப்பாயாக.” என்று ச ான்னான். அேனால்
இப்படிக் மகட்கப்பட்ட பூமி, “ஓ! ேரமன,
ீ நீ என்மன உனது மகளாகக்
கருதுேமத தகும்” என்றாள். பிருது, “அப்படிமய ஆகட்டும்” என்றான். பிறகு
அந்தப் சபரும் தே ி {பிருது}, தன் ஆம கமளக் கட்டுக்குள் சகாண்டு,
(பூமிமயக் கறப்பதற்கு) அமனத்து ஏற்பாடுகமளயும் ச ய்தான்.
(உயிரினங்களின் சமாத்தக் கூட்டமும் பூமிமயக் கறக்கத் சதாடங்கின).

[5] இது பிநோனக என்றும் அனைக்கப்படும் சிவைின் வில்

என்று கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார். அெகேம் என்ற ேில்
ஆடு மற்றும் மாடு ஆகிேற்றின் சகாம்புகளால்
ச ய்யப்பட்டதாகும் என்றும், பிருது மதான்றிய மபாது
ோனத்தில் இருந்து ேிழுந்தது என்றும் ேிஷ்ணு புராணம்
ச ால்கிறது.

அமனத்திலும் முதலாக, காட்டில் உள்ள சநடும் மரங்கள்

அேமளக் கறப்பதற்காக எழுந்தன. அப்மபாது, பூமி, ஒரு கன்மறயும்,
கறப்பேமனயும், (பாமலப் பிடிக்க) பாத்திரத்மதயும் எதிர்பார்த்து முழுப்
பா த்துடன் நின்றாள். அப்மபாது, பூத்திருக்கும் ஆச் ா { ால} மரம்
கன்றானது, ஆல {இறலி} மரம் கறப்பேரானது, பிளக்கும் சமாட்டுகள்
பாலானது, மங்கலமான அத்திமரம் பாத்திரமானது.

(அடுத்ததாக, மமலகள் அேமள {பூமிமயக்} கறந்தன). சூரியன்

உதிக்கும் கிைக்கு மமல {உதய மமல} கன்றானது; மமலகளின்
இளேர னான மமரு கறப்பேனானது; பல்மேறு ரத்தினங்களும்,
மூலிமககளும் பாலாகின; கற்கள் {பாமறகள்} (அந்தப் பாமலத் தாங்கும்)
பாத்திரங்களாகின.

அடுத்ததாக, மதேர்களில் ஒருேன் கறப்பேனானான். க்திமயயும்,

பலத்மதயும் அளிக்கேல்ல அமனத்துப் சபாருட்களும் ஆம ப்பட்ட
பாலகின [6].

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 369 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[6] மேசறாரு பதிப்பில், “மதேர்களுக்கு இந்திரன் கன்றாகவும்,

தாருமயம் பாத்திரமும், சூரியன் கறப்பேனாகவும்,
பலத்மதயுண்டாக்கும் சபாருட்கள் பாலுமாகின” என்று
இருக்கிறது.

பிறகு, அசுரர்கள் பூமிமயக் கறந்தனர். மதுமேத் தங்கள் பாலாகப்

சபற்றனர். சுடப்படாத பாமனமயத் தங்கள் பாத்திரமாகப்
பயன்படுத்தினர். அந்தச் ச யல்பாட்டில் துவிமுர்தன் கறப்பவைோைோன்.
விரரோசைன் கன்றோைோன் [7].

[7] மேசறாரு பதிப்பில், “அசுரர்கள் அப்மபாது இரும்புப்

பாத்திரத்தில் அந்தப் பசுேிடம் இருந்து மாமயமயக்
கறந்தார்கள். சுக்கிராச் ாரியார் அமதக் கறந்தார்,
ேிமராணனன் கன்றானான்” என்று இருக்கிறது.

மனிதர்கள், பூமிமய உைவுக்காகவும் {மேளாண்மமக்காகவும்},

பயிர்களுக்காகவும் கறந்தனர். சுயம்புவோை ேனு அவர்களது
கன்றோைோன், பிருதுரவ கறப்பவைோைோன்.

அடுத்ததாகப் பாம்புகள் நஞ்ம மய பாலாகப் பூமியிடம் கறந்தன.

சுமரக்காமயப் பாத்திரமாகப் பயன்படுத்தின. திருதராஷ்டிரன்
கறப்பேனாகவும், தக்ஷகன் கன்றாகவும் இருந்தான்.

தங்கள் ஆமணயாமலமய [8] அமனத்மதயும் உண்டாக்கேல்ல

முனிேசரழுேர் { ப்தரிஷிகள்}, மேதங்கமளமய பாலாகப் பூமியிடம்
கறந்தனர். பிருஹஸ்பதி கறப்பேனானான், ந்தஸ் பாத்திரமானது,
ிறப்புமிக்கச் ம ாமன் கன்றானான்.

[8] “Aklishtakarman என்பது உமைப்பால் எப்மபாது கமளக்காத

நிமலமயக் குறிக்கிறது. எனமே ஒருேர் சேறும்
ேிருப்பத்தால் மட்டுமம ச யல்களின் ேிமளமே
அமடேமத இது குறிக்கும். களங்கமற்ற ச யல்கள் என்றும்
இதற்குப் சபாருளாகக் சகாள்ளலாம்” எனக் கங்குலி இங்மக
ேிளக்குகிறார்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 370 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

யக்ஷர்கள் [9], தாங்கள் ேிரும்பும் மபாது காட் ியில் இருந்து

மமறயும் {அந்தர்த்தான} க்திமய சுடப்படாத பாமனயில் பூமியிடம்
இருந்து கறந்தனர். னவஸ்ரவணன் (குரபரன்) கறப்பவைோைோன்,
விருேத்வஜன் அவர்களது கன்றோன்.

[9] மேசறாரு பதிப்பில் இது ராட் ர்கள் என்று

ச ால்லப்படுகிறது.

கந்தர்ேர்களும், அப் ரசுகள் தாமமர இமலமயப் பாத்திரமாகக்

சகாண்டு நறுமணத் திரேியங்கள் அமனத்மதயும் கறந்தனர். சித்திரரதன்
அவர்களது கன்றோன், வைினேேிக்க விஸ்வருசி கறப்பவைோைோன்.

பிதுர்கள், சேள்ளிப்பாத்திரத்தில் சுோகாமேத் தங்கள் பாலாகக்

கறந்தனர். விவஸ்வோைின் {சூரியைின்} ேகன் யேன் அவர்களது
கன்றோைோன், (அைிப்பவைோை) அந்தகரை கறப்பவைோைோன்.

இப்படி அந்த உயிரினங்களின் கூட்டங்கள், தாங்கள் ஒவ்சோருேரும்

ேிரும்பிய பாமல பூமியிடம் கறந்தனர். அேர்களால் நியமிக்கப்பட்ட
கன்றுகளும், பாத்திரங்களும் எப்மபாதும் சதரியும் ேமகயில், இந்நாள்
ேமர அப்படிமய நீடிக்கின்றன.

மேனனின் மகனான ேலிமமமிக்கப் பிருது, உயிரினங்கள்

அமனத்தும் தங்கள் இதயங்களால் ேிரும்பிய பரிசுகமளக் சகாடுத்து,
அேற்மற மனம் நிமறயச் ச ய்து, பல்மேறு மேள்ேிகமளச் ச ய்தான்.
பூேியில் ேண்ணோல் கசய்யப்பட்ட அனைத்னதயும் தங்கேோகச் கசய்து,
அனவகனள ஒரு கபரும் குதினர ரவள்வியில் பிரோேணர்களுக்குத்
தோைேளித்தோன். அந்த மன்னன் {பிருது} அறுபத்தாறாயிரம்
யாமனகமளத் தங்கத்தால் ச ய்து, அமே அமனத்மதயும்
பிராமணர்களுக்குத் தானமளித்தான். அந்த மன்னன் {பிருது}, மணிகள்,
ரத்தினங்கள், தங்கம் ஆகியேற்றால் இந்த முழுப் பூமிமயயும்
அலங்கரித்து, அேமளயும் பிராமணர்களுக்குத் தானமளித்தான்.

ஓ! ிருஞ் யா, நான்கு முக்கிய அறங்கமள {தேத்துறவுகள்,

உண்மம, கருமண, ஈமக ஆகியேற்மறப்} சபாறுத்தேமர, உனக்கு
மமம்பட்டேனும், உன் மகனுக்கு {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கு} ேிகவும்
ரேம்பட்டவனுேோை அவரை {பிருதுரவ} இறந்தோன் எனும்ரபோது, எந்த

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 371 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ரவள்வினயயும் கசய்யோத, ரவள்விக் ககோனட எனதயும் அளிக்கோத

உன் ேகனுக்கோக {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கோக}, “ஓ! சுமேதியா, ஓ!
சுமேதியா {சுேித்யனின் மபரமன}” என்று ச ால்லி நீ ேருந்தலாகாது”
{என்றார் நாரதர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 372 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பரசுரோேரும் இறப்போர்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 070

Even Parashurama will die! | Drona-Parva-Section-070 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 40)

பதிவின் சுருக்கம்: ஜேதக்ைியின் ேகைோை பரசுரோேரின் கனதனயச் கசோன்ை

நோரதர்; இருபத்ரதோரு முனற உைனக க்ஷத்திரியர்களற்றதோகச் கசய்த பரசுரோேர்;
அவர் கசய்த ரவள்விகள்; அவர் அளித்த ககோனடகள்; அவரும் இறப்போர் என்று
கசோன்ை நோரதர்…

நோரதர் {சிருஞ்சயைிடம்} ச ான்னார், "ேரர்கள்

ீ அமனேராலும்
ேைிபடப்படும் ேரரும்,
ீ சபரும் புகமைக் சகாண்டேரும், ஜேதக்ைியின்
ேகனும், கபரும் தவசியுேோை ரோேரும் {பரசுரோேரும்} (தன் வோழ்நோள்
கோைத்தில்) ேைநினறவனடயோேரை உயினர இைக்கப் ரபோகிறோர்.
அேர் {பரசுராமர்}, பூமியில் உள்ள தீமமகள் அமனத்மதயும் மேமராடு
அைித்துேிட்டு, புராதன யுகத்மத {மீ ண்டும்} ஏற்படச் ச ய்தேராோர்.
நிகரற்ற ச ைிப்மப அமடந்த அேரிடம் எந்தக் களங்கமும்
காணப்படேில்மல. க்ஷத்திரியர்களால் தன் தந்மத சகால்லப்பட்டு, தன்
கன்று திருடப்பட்ட பிறகு, அதுவனர எந்த எதிரியிடமும் ரதோற்கோத
கோர்த்தவரியனை
ீ எந்தத் தற்புகழ்ச்சியும் கசய்யோேல் ககோன்றோர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 373 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஏற்கனமே மரணத்தின் மகாரப்பற்களுக்கிமடயில் இருந்த ஆறு

லட் த்து நாற்பதாயிரம் {6, 40, 000} க்ஷத்திரியர்கமளத் தன் ேில்லால்
சகான்றார். அந்தப் படுசகாமலயில், பிரோேணர்கனள
கவறுப்பவர்களோை தந்தகூர நோட்னடச் ரசர்ந்த பதிைோைோயிரம்
க்ஷத்திரியர்கனளக் ககோன்றோர். உலக்மகயினால் ஆயிரம் மபமரயும்,
ோளால் ஆயிரம் மபமரயும், தூக்கிட்டு {மரத்தில் சுருக்கிட்டு} ஆயிரம்
மபமரயும் சகான்றார் [1].

[1] பம்பாய்ப் பதிப்பில் இன்னும் அதிகம் இருக்கிறது என்றும்,

ேங்கப் பதிப்புகளில் அமே இல்மல என்றும் கங்குலி
இங்மக ேிளக்குகிறார். மேசறாரு பதிப்பில் இன்னும்
அதிகமாக இருக்கிறது, அது பின்ேருமாறு: “அேர் மீ ண்டும்
தந்தகூரகேன்கிற மத த்தில் பிராமணர்கமள
சேறுப்பேர்களான மேறு பதினாலாயிரம் க்ஷத்திரியர்கமள
நிக்ரஹித்துச் ம்ஹாரம் ச ய்தார்; உலக்மகயினால்
ஆயிரம் மபர்கமள அடித்தார்; ஆயிரம் மபர்கமளக்
கத்தியினால் சேட்டினார்; ஆயிரம் மபர்கமள மரத்தில்
சுருக்கிட்டுத் தூக்கினார்; ஆயிரம் சபயர்கமள ெலத்தில்
அமிழ்த்தினார்; ஆயிரம் மபர்கமளப் பற்கமளயுமடத்து
அவ்ோமற காதுகமளயும் இைந்தேர்களாச் ச ய்தார். பிறகு,
ஏைாயிரம் மபர்கமள உக்கிரமான புமகமயக் குடிக்கும்படி
ச ய்தார். மீ தியுள்ள எதிரிகமளக் கட்டி மேத்துக் சகான்றும்,
அேர்களுமடய தமலமயப் பிளந்தார். குணாேதிக்கு
ேடபுறத்தில் காண்டே ேனத்திற்குத் சதற்கிலும்
மமலச் ார்பில் லட் க்கணக்கான மஹஹய மத த்து
ேரர்கள்
ீ யுத்தத்தில் சகால்லப்பட்டனர்” என்று இருக்கிறது.

ேிமேகியான ெமதக்னி மகன் {பரசுராமர்}, தன் தந்மதயின்

படுசகாமலமயக் கண்டு ினம் சகாண்டதால், தங்கள் மதர்கள்,
குதிமரகள் மற்றும் யாமனகளுடன் கூடிய ேரமிக்கப்
ீ மபார்ேரர்கள்
ீ
களத்தில் சகால்லப்பட்டுக் கிடந்தனர். அந்தச் ந்தர்ப்பத்தில் ராமர்
{பரசுரோேர்}, பத்தோயிரம் {10000} க்ஷத்திரியர்கனளத் தன் ரகோடரியோல்
ககோன்றோர். (தன் எதிரிகள்) மப ிய மூர்க்கமான மபச்சுகமள அேரால்
அமமதியாகத் தாங்கிக் சகாள்ள முடியேில்மல.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 374 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிராமணர்களில் முதன்மமயாமனாரில் பலர், எப்மபாசதல்லாம்

பிருகு குலத்தின் ராமர் சபயமரச் ச ால்லித் துன்பக் குரமல
எழுப்பினமரா, அப்மபாசதல்லாம் அந்த ெமதக்னியின் ேரீ மகன்
{பரசுராமர்}, ஆயிரமாயிரமாக இருந்த கோஸ்ேீ ரர்கள், தரதர்கள், குந்திகள்,
க்ஷுத்ரகர்கள், ேோைவர்கள், அங்கர்கள், வங்கர்கள், கைிங்கர்கள்,
விரதஹர்கள், தோம்ரைிப்தகர்கள், ரரக்ஷோவோஹர்கள்,
வதரஹோத்ரர்கள்,
ீ திரிகர்த்தர்கள், ேோர்த்திகோவதர்கள், சிபிக்கள்
ஆகிரயோர் அனைவனரயும் தன் கூர்னேயோை கனணகளோல்
ககோன்றோர்.

மாகாணத்துக்கு மாகாணம் அடுத்தடுத்து ச ன்று க்ஷத்திரியர்கமள

ஆயிரக்கணக்கிலும் மகாடிக்கணக்கிலும் இப்படிமய சகான்றார்.
குருதிப்சபருசேள்ளத்மத உண்டாக்கி, இந்திரமகாபங்கமளப் மபாலமோ,
பந்துெீேம் {Vandujiva} என்ற காட்டுப் பைத்மதப் மபாலமோ ிேப்பான
குருதியால் பல தடாகங்கமள நிமறத்து [2], (பூமியின்) பதிசனட்டுத்
தீவுகள் அமனத்மதயும் தன் ஆளுமகக்குள் சகாண்டு ேந்த அந்தப்
பிருகுகுல மகன் {பரசுராமர்}, பிராமணர்களுக்கு அபரிமிதமான பரிசுகமள
ேைங்கிப் சபரும் புண்ணியத்மதத் தரும் நூறு மேள்ேிகமளச் ச ய்தார்.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “மகாடிக்கணக்காகவும்,

லட் க்கணக்காகவும், ஆயிரக்கணக்காகவும் சகால்லப்பட்ட
க்ஷத்ரியர்களுமடய பட்டுப்பூச் ிக்கும், ச ம்பருத்திப்
பூேிற்கும் மமான நிறமுள்ள ரத்த சேள்ளங்களால்
தடாகங்கமள நிரப்பினர்” என்று இருக்கிறது.

ெமதக்னியின் மகனான ராமர் {பரசுராமர்}, ேிதிப்படி

அமமக்கப்பட்டதும், முழுேதும் தங்கத்தாலானதும், பதிசனட்டு
நாளங்கள் உயரம் {முப்பத்திரண்டு முைம்} சகாண்டதுமான மேள்ேிப்
பீடத்மதயும், பல்மேறு ேிதங்களிலான ரத்தினங்கள் மற்றும் கற்கள்
நிமறந்ததும், நூற்றுக்கணக்கான சகாடிமரங்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்டதும், ேட்டு
ீ மற்றும் காட்டு ேிலங்குகளால்
நிமறந்ததுமான இந்தப் பூமிமயயும் கசியபருக்கு ரவள்விக்
ககோனடயோக அளித்தோர். மமலும் ராமர் {பரசுராமர்}, அேருக்கு
{க ியபருக்கு} தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட பல்லாயிரக்கணக்கான
மகத்தான யாமனகமளயும் அளித்தார். உண்மமயில், பூமிமயக்
கள்ேர்கள் அமனேரிடமும் இருந்து ேிடுேித்து, அேமள

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 375 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{பூமாமதேிமய} அருள் நிமறந்த மநர்மமயான மனிதர்களால் நிமறத்த

ராமர் {பரசுராமர்}, தனது சபரும் குதிமர மேள்ேியில் க ியபருக்கு
அேமள {பூமிமயத்} தானமாக அளித்தார்.

இருபத்மதாரு முமற பூமிமய க்ஷத்திரியர்களற்றதாக்கி,

நூற்றுக்கணக்கான மேள்ேிகமளச் ச ய்த அந்தப் பலங்சகாண்ட ேரர்
ீ
{பரசுராமர்}, அேமள {பூமிமயப்} பிராமணர்களுக்குத் தானமளித்தார். ஏழு
தீவுகளுடன் கூடிய இந்தப் பூமிமய ேரீசிக்குக் {ேரீசியின் ேகைோை
கசியபருக்குக்} சகாடுத்தார். அப்மபாது க ியபர் ராமரிடம் {பரசுராமரிடம்},
“என் உத்தரேின் மபரில் இந்தப் பூமிமய ேிட்டுப் மபாோயாக” என்றார்.
க ியபரின் ோர்த்மதயின் மபரில், அந்தப் பிராமணரின் {க ியபரின்}
உத்தரவுக்குக் கீ ழ்ப்படிய ேிரும்பிய அந்தப் மபார்ேரர்களில்
ீ
முதன்மமயானேர் {பரசுராமர்}, தன் கமணகளால் சபருங்கடமலமய
ஒதுங்கச் ச ய்து, ேரகந்திரம் என்று அனைக்கப்பட்ட ேனைகளில்
சிறந்த ேனைக்குச் ச ன்று அங்மகமய சதாடர்ந்து ோைத் சதாடங்கினார்.

இத்தகு எண்ணிலா குணங்கமளக் சகாண்டேரும், சபரும்

காந்திமயக் சகாண்டேரும், பிருகுக்களின் {பிருகு குலத்தேரின்} புகமை
அதிகரித்தேருமான அந்தப் புகழ்சபற்ற ெமதக்னியின் மகமன கூட
இறக்கமே ச ய்ோர். அேர் உன் மகனுக்கும் {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கும்}
ரேம்பட்டவரோவோர் (ரேம்பட்டவரோை அவரும் இறப்போர்). எைரவ,
எந்த ரவள்வினயயும் கசய்யோத, ரவள்விக் ககோனட எனதயும்
அளிக்கோத உன் ேகனுக்கோக {சுவர்ணஷ்டீவினுக்கோக} நீ ேருந்தாமத.
நான்கு முக்கிய அறங்கமள {தேத்துறவுகள், உண்மம, கருமண, ஈமக
ஆகியேற்மறப்} சபாறுத்தேமர, உனக்கு மமம்பட்டேர்களும்,
மனிதர்களில் முதன்மமயாமனாருமான இேர்கள் யாேரும் இறந்தார்கள்,
ஓ! ிருஞ் யா, இேர்கமளப் மபான்மறாரும் இறப்பார்கள்” {என்றார்
நாரதர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 376 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

யுதிஷ்டிரைின் கவனை! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 071

The melancholy of Yudhishthira! | Drona-Parva-Section-071 | Mahabharata In Tamil

(அபிேன்யுவத பர்வம் – 41)

பதிவின் சுருக்கம்: நோரதரின் விளக்கத்தோல் நினறவனடந்த சிருஞ்சயன்;

சிருஞ்சயன் ேகனை உயிர்ேீ ட்டளித்த நோரதர்; அபிேன்யுவின் நற்கதினயச்
கசோல்ைி அவனை ேீ ட்க முடியோது எை யுதிஷ்டிரைிடம் கசோன்ை வியோசர்;
தைஞ்கசயனை நினைத்து வருந்திய யுதிஷ்டிரன்…

வியோசர் {யுதிஷ்டிரைிடம்} ச ான்னார், "(ரகட்பவரின்) வோழ்நோனள

அதிகரிக்க வல்ைனவயோை இந்தப் பதிைோறு {16} ேன்ைர்களின்
புைிதேோை வரைோற்னறக் ரகட்ட பிறகு, மன்னன் சிருஞ்சயன் எமதயும்
ச ால்லாமல் அமமதியாக இருந்தான். ிறப்புமிக்க முனிேரான நோரதர்,
இப்படி அமமதியாக அமர்ந்திருந்த அேனிடம் { ிருஞ் யனிடம்}, "ஓ!
சபரும் பிரகா ம் சகாண்டேமன { ிருஞ் யா}, என்ைோல் உனரக்கப்பட்ட
வரைோறுகனளக் ரகட்டோயோ? அவற்றின் கருத்துகனள நீ புரிந்து
ககோண்டோயோ? அல்லது சூத்திர ேனைவினயக் ககோண்ட
ேறுபிறப்போளர் {பிரோேணர்} ஒருவரோல் கசய்யப்பட்ட சிரோத்தம் ரபோை
அனவ அனைத்தும் கதோனைந்தைவோ?" என்று மகட்டார் {நாரதர்}.

இப்படிச் ச ால்லப்பட்ட ிருஞ் யன் கூப்பிய கரங்களுடன்

{நாரதரிடம்}, "ஓ! தேத்மதச் ச ல்ேமாகக் சகாண்டேமர {நாரதமர},
பிராமணர்களுக்கு அபரிமிதமான பரிசுகமள ேைங்கிப் சபரும்
மேள்ேிகமளச் ச ய்திருக்கும் பைங்காலத்தின் இந்த அர முனிகள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 377 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அமனேரின் புகைத்தக்க அற்புதமான ேரலாறுகமளயும் மகட்டுச்

சூரியனின் கதிர்களால் ேிலகிய இருமளப் மபால என் துன்பமமனத்தும்
அற்புதமான ேமகயில் மமறந்தன. நான் இப்மபாது என்
பாேங்களமனத்தில் இருந்தும் தூய்மமயமடந்மதன், இப்மபாது நான்
எந்த ேலிமயயும் உணரேில்மல {துன்பமமடயேில்மல}. நான்
இப்மபாது என்ன ச ய்ய மேண்டும் என்பமத எனக்குச் ச ால்ேராக"
ீ
என்று {நாரதரிடம்} பதிலுமரத்தான் { ிருஞ் யன்}.

நோரதர் {சிருஞ்சயைிடம்}, "உன் துன்பம் ேிலகியது

நற்மபறாமலமய. நீ ேிரும்பும் ேரத்மதக் மகட்பாயாக. நீ மகட்கும்
அமனத்மதயும் நீ அமடோய். உண்மமயற்ற எமதயும் நாம்
ச ால்ேதில்மல" என்றார்.

சிருஞ்சயன் {நோரதரிடம்}, "ஓ! புனிதமானேமர {நாரதமர}, நீர்

என்னிடம் நிமறவுடன் இருக்கிறீர் என்பதிமலமய நான் மகிழ்கிமறன்
{நிமறேமடகிமறன்}. ஓ! புனிதமானேமர, நீர் எேனுடன் நிமறவுடன்
இருக்கிறீமரா, அேனால் இங்மக அமடயமுடியாதது எதுவுமில்மல"
என்றான்.

நோரதர் {சிருஞ்சயைிடம்}, "மேள்ேியில் சகால்லப்படும்

ேிலங்மகப் மபாலக் கள்வர்களோல் வணோகக்
ீ ககோல்ைப்பட்ட உன்
ேகனைக் {சுவர்ணஷ்டீவினைக்} கடிைேோை நரகத்தில் இருந்து ேீ ட்டு
ேீ ண்டும் உைக்குத் தருகிரறன்" என்று ச ான்னார்.

வியோசர் {யுதிஷ்டிரைிடம்} ச ான்னார், "பிறகு, (துயரில் ோடும்

தந்மதயிடம் { ிருஞ் யனிடம்}) மனம் நிமறந்த முனிேரால் {நாரதரால்}
அளிக்கப்பட்ட பிள்மளயான அந்தச் ிருஞ் யன் மகன் {சுேர்ணஷ்டீேின்}
அற்புதமான காந்தி சகாண்டேனாக, குமபரனின் மகனுக்கு
ஒப்பானேனுமாகத் மதான்றினான். மன்னன் ிருஞ் யன் மீ ண்டும் தன்
மகமனச் ந்தித்ததால் மிகவும் மகிழ்ந்தான். மமலும் அேன்
புண்ணியத்மதத் தரும் பல மேள்ேிகமளச் ச ய்து அந்த மேள்ேிகளின்
முடிேில் அபரிமிதமான மேள்ேிக் சகாமடகமளத் தானமளித்தான்.

அந்தச் சிருஞ்சயன் ேகன் {சுவர்ணஷ்டீவின்} தான் பிறந்த மநாக்கத்மத

நிமறமேற்றேில்மல. அேன் எந்த மேள்ேிமயயும் ச ய்யேில்மல,
மமலும் அேனுக்குப் பிள்மளயும் இல்மல. துணிச் லற்ற நிமலயில்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 378 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபாரில் அல்லாமல் இரங்கத்தக்க ேமகயில் அேன் அைிந்தான். இதன்

காரணமாகமே அேமன மீ ண்டும் உயிமராடு சகாண்டு ேர முடிந்தது.
அபிேன்யுனவப் கபோறுத்தவனர அவன் துணிச்சல்ேிக்கவைோகவும்,
வரம்
ீ நினறந்தவைோகவும் இருந்தோன். தன் ோழ்ேின் மநாக்கங்கமள
நிமறவு ச ய்த அந்தச் சுபத்தினரயின் துணிச் ல் மிக்க மகன் {அபிமன்யு},
தன் எதிரிகமள ஆயிரக்கணக்கில் ிதறடித்து, மபார்க்களத்தில் ேிழுந்து
இந்த உலகத்மதேிட்டுச் ச ன்றான் [1].

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இந்தப் பத்தி, "புருஷார்த்தங்கமள

இைந்தேனும், பயப்படுகிறேனும், யுத்தஸன்னாஹத்மத
அறியாதேனும், யாகஞ்ச ய்யாதேனும்,
குைந்மதயில்லாதேனுமான அந்தச் ிருஞ் ய குமாரன்
அேரால் திரும்பவும் பிமைத்தான். சூரனும், ேரனும்
ீ
கிருதார்த்தனுமான அபிமன்யுமோ ஆயிரக்கணக்கான
த்துருக்கமளக் சகான்று யுத்தரங்கத்தில் முன்புறத்தில்
அடிக்கப்பட்டுச் சுேர்க்கத்மத அமடந்தான்" என்று
இருக்கிறது

{மேறு எதனாலும்} அமடேதற்கரியதும், பிரம்மச் ரியம், ஞானம்,

ாத்திர அறிவு, முதன்மமயான மேள்ேிகள் ஆகியேற்றால்
அமடயத்தக்கதுமான உலகங்கமள உன் மகன் {அபிமன்யு} அமடந்தான்.
தங்கள் அறச்ச யல்களின் மூலம் ச ார்க்கத்மத அமடயமே எப்மபாதும்
அறிோளிகள் ேிரும்புேர். ச ார்க்கத்தில் ோழ்பேர்கள் இந்த உலகத்மத
ேிரும்ப மாட்டார்கள். எனமே, ேிரும்பிய எந்தப் சபாருளும் அர்ெுனன்
மகனால் {அபிமன்யுோல்} அமடயப்படாமல் இல்மல ஆமகயால்,
ரபோரில் ககோல்ைப்பட்டு இப்ரபோது கசோர்க்கத்தில் வசித்து வரும்
அவனை {அபிேன்யுனவ} ேீ ண்டும் உைகத்திற்குக் ககோண்டு வர
முடியோது.

கண்கமள மூடி ஆைமான ிந்தமனயில் உள்ள மயாகியமரா,

சபரும் மேள்ேிகமளச் ச ய்தேர்கமளா, சபரும் தேத்தகுதிமயக்
சகாண்மடாமரா அமடயும் நிமலயான இலக்மக உன் மகன் {அபிமன்யு}
அமடந்துேிட்டான். மரணத்திற்குப் பிறகு புது உடமல அமடந்த அந்த
ேரன்
ீ {அபிமன்யு}, அைியாத கதிர்களால் ஆன தன்சனாளியுடன் ஒரு
மன்னமனப் மபாலப் பிரகா ித்துக் சகாண்டிருக்கிறான். உண்மமயில்,
மறுபிறப்பாளர்கள் {பிராமணர்கள்} அமனேராலும் ேிரும்பப்படுேதும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 379 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ந்திரனின் ாரம் சகாண்டதுமான தன் ச ாந்த உடமலமய அபிமன்யு

மீ ண்டும் அமடந்திருக்கிறான். உன் துயரத்திற்கு அேன் தகுந்தேனல்ல.
இஃமத அறிந்து, அமமதியமடந்து உன் எதிரிகமளக் சகால்ோயாக.
மமனாபலம் உனதாகட்டும்.

ஓ! பாேமற்றேமன {யுதிஷ்டிரா}, உயிமராடு ோழ்ந்து

சகாண்டிருப்பேர்களுக்மக நமது துயரம் மதமேப்படுகிறது, ச ார்க்கத்மத
அமடந்தேர்களுக்கு அது மதமேப்படாது. ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா},
ோழ்ந்து சகாண்டிருப்மபார் எேனுக்காக {இறந்து ரபோை யோருக்கோக}
வருந்துகிறோர்கரளோ, அவைது போவங்கள் அதிகரிக்கின்றை. எனமே,
ேிமேகியான ஒருேன், ேருந்துேமதக் மகேிட்டு, (இறந்து மபானேரின்)
நன்மமக்கான முயற் ிகளில் ஈடுபட மேண்டும். வோழ்ந்து
ககோண்டிருக்கும் ேைிதன், (இறந்தவைின்) இன்பம், ேகினே ேற்றும்
ேகிழ்ச்சினயக் குறித்ரத சிந்திக்க ரவண்டும். இஃமத அறிந்த ஞானியர்,
துயரம் ேலி மிகுந்தது என்பதால் துயருறுேதில் ஈடுபடுேதில்மல.
இஃமத உண்மமசயன அறிந்து சகாண்டு எழுோயாக! (உன் மநாக்கத்மத
அமடய) முயற் ிப்பாயாக! ேருந்தாமத.

மரணத்தின் {மரணமதேியின்} மதாற்றத்மதயும், அேளது ஒப்பற்ற

மநான்புகமளயும், அமனத்து உயிர்களிடமும் அேள் சகாண்ட
பாரபட் மற்ற நடத்மதமய நீ மகட்டாய். ச ைிப்பு நிமலயில்லாதது
என்பமத நீ மகட்டாய். சிருஞ்சயைின் இறந்த ரபோை ேகன்
{சுவர்ணஷ்டீவின்} மீ ட்கப்பட்டான் என்பமதயும் நீ மகட்டாய். ஓ!
கல்ேிமானான மன்னா {யுதிஷ்டிரா}, ேருந்தாமத. அமமதி உனதாகட்டும்.
நான் ச ல்கிமறன்!" என்று ச ான்ன அந்தப் புனிதமான ேியா ர்,
அங்மகமய அப்மபாமத மமறந்து மபானார்.

மபச் ின் தமலேரும், ரேகமூண்ட ஆகோயத்தின் நிறத்னதக்

ககோண்டவரும், புத்திமான்களுள் முதன்மமயானேரும்,
புனிதமானேருமான அந்த ேியா ர் ச ன்றதும், யுதிஷ்டிரன்,
அறேைிகளில் ச ல்ேத்மத அமடந்தேர்களும், க்தியில் சபரும்
இந்திரனுக்மக நிகரானேர்களுமான பைங்காலத்தின் சபரும்
ஏகாதிபதிகளான இேர்கள் அமனேரின் மேள்ேித்தகுதி மற்றும்
ச ைிப்மபக் மகட்டதன் ேிமளோக ஆறுதமல அமடந்து, அந்த ஒப்பற்ற
மனிதர்கமள மனப்பூர்ேமாகப் பாராட்டி துன்பத்தில் இருந்து
ேிடுபட்டான். எனினும், துக்கம் நிமறந்த இதயத்மதாடு கூடிய அேன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 380 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{யுதிஷ்டிரன்}, "தைஞ்சயைிடம் {அர்ஜுைைிடம்} என்ை கசோல்ைப்

ரபோகிரறோம்?" என்று தன்னைத்தோரை ரகட்டுக் ககோண்டோன்"
{என்றோன் சஞ்சயன் திருதரோஷ்டிரைிடம்}.
******************அபிேன்யுவத பர்வம் முற்றும்******************

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 381 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அர்ஜுைைின் அழுனகயும்! ரகோபமும்! !

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 072

The weep and wrath of Arjuna! | Drona-Parva-Section-072 | Mahabharata In Tamil

(பிரதிஜ்ஞோ பர்வம் – 01)

பதிவின் சுருக்கம்: போசனறக்குத் திரும்புனகயில் தீய சகுைங்கனள உணர்ந்த

அர்ஜுைன் கிருஷ்ணைிடம் அச்சத்துடன் விைவியது; தன்னை வோழ்த்த
அபிேன்யு வரதோதனதக் கண்டு நினைனேனயப் புரிந்து ககோண்டு புைம்பிய
அர்ஜுைன்; அர்ஜுைனுக்கு ஆறுதல் கசோல்ைித் ரதற்றிய கிருஷ்ணன்; தன்
சரகோதரர்களிடம் ரகோபித்துக் ககோண்ட அர்ஜுைன்; யுதிஷ்டிரன் ரபச
ஆரம்பித்தது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "உயிரனங்களின்

படுசகாமல நிமறந்த அந்தப் பயங்கர நாள் முடிந்து சூரியன் மமறந்த
மபாது, மாமலமேமளயின் அைகிய அந்திப் சபாழுது தன்மனப் பரப்பிக்
சகாண்டது. ஓ! பாரதக் குலத்தின் காமளமய {திருதராஷ்டிரமர},
இருதரப்பின் துருப்புகளும் தங்கள் பா மறகளுக்கு ஓயச் ச ன்றன.
அப்மபாது குரங்குக் ககோடி ககோண்ட ஜிஷ்ணு {அர்ஜுைன்} தன் கதய்வக
ீ
ஆயுதங்களோல் கபரும் எண்ணிக்னகயிைோை சம்சப்தகர்கனளக்
ககோன்ற பிறகு, தனது அந்த சேற்றித் மதரில் ஏறித் தன் பா மறமய
மநாக்கிச் ச ன்றான்.

அப்படி அேன் {அர்ெுனன்} ச ன்று சகாண்டிருக்மகயிமலமய,

கண்ண ீரால் தமடபட்ட குரலுடன் மகாேிந்தனிடம் {கிருஷ்ணைிடம்}
அவன் {அர்ஜுைன்}, "ஓ! மக ோ {கிருஷ்ணா}, என் இதயம் ஏன்
அஞ்சுகிறது? என் மபச்சு ஏன் தடுமாறுகிறது? தீச் குனங்கள் என்மனச்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 382 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ந்திக்கின்றன, என் அங்கங்களும் பலேனமாக

ீ இருக்கின்றன. மபரைிவு
குறித்த எண்ணங்கள், அஃமத அனுபேிக்காமமல என் மனத்மதப்
பீடிக்கின்றன. பூமியின் அமனத்துப் பக்கங்களிலும் பல்மேறு குனங்கள்
எனக்கு அச் த்மத ஏற்படுத்துகின்றன. பல ேமககளிலான அந்தச்
குனங்களும், அறிகுறிகளும் சகாடிய மபரைிமேமய முன்னறிேிக்கும்
ேமகயில் எங்கும் காணப்படுகின்றன. என் மதிப்பிற்குரிய மூத்தேரான
மன்னன் {யுதிஷ்டிரர்} தன் நண்பர்கள் அனைவருடன் நைேோக
இருக்கிறோரோ?" என்றான் {அர்ெுனன்}.

ோசுமதேன் {கிருஷ்ணன் அர்ஜுைைிடம்}, "உன் மகாதரரும்,

அேரது நண்பர்களும் அமனத்து ேமகயிலும் நலமாக இருப்பார்கள்
என்பது சதளிோகத் சதரிகிறது. ேருந்தாமத, மேறு திம யில் அற்பேோை
தீனேரயதும் நமடசபற்றிருக்கலாம்" என்றான்.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், "பிறகு அந்த

ேரர்கள்
ீ இருேரும் (கிருஷ்ணனும், அர்ெுனனும்), அந்திப் சபாழுமதப்
மபாற்றிேிட்டுத் தங்கள் மதரில் ஏறி, ேரர்களுக்கு
ீ அைிமேத் தந்த அந்த
நாளின் மபாமரக் குறித்துப் மப ிக் சகாண்மட ச ன்றனர். அமடேதற்கு
அரிதான மிகக் கடினமான ாதமனகமள அமடந்த ோசுமதேனும்,
அர்ெுனனும் இறுதியாக (பாண்டே) கூடாரத்மத அமடந்தனர்.

பமகேரர்கமளக்
ீ சகால்பேனான பீபத்சு {அர்ெுனன்}, முகாம்
மகிழ்ச் ியற்று, துக்கத்துடன் இருப்பமதயும், அமனத்தும் குைம்பிப் மபாய்
இருப்பமதயும் கண்டு, இதய மேதமனயுடன் கிருஷ்ணனிடம், "ஓ!
ெனார்த்தனா, துந்துபி மற்றும் உரத்த ங்சகாலிகளுடன் கலந்த மங்கல
எக்காளம் எதுவும் இன்று முைக்கப்படேில்மல. மகத்தாளத்துடன் கூடிய
இனிய ேமணயின்
ீ இம யும் எங்கும் இம க்கப்படேில்மல.
துருப்புகளுக்கு மத்தியில் உள்ள நமது பாணர்களால் துதி நிமறந்த
மங்கலமான இனிய பாடல்கள் எங்கும் உமரக்கப்படமோ, பாடப்படமோ
இல்மல.

ேரர்கள்
ீ அமனேரும் கூட, தங்கள் தமலகமளத் சதாங்கப்
மபாட்டபடிமய கமலந்து ச ல்கின்றனர். முன்பு மபால, என்மனக்
கண்டதும், தாங்கள் அமடந்த ாதமனகமள அேர்கள் என்னிடம்
ச ால்லேில்மல. ஓ! மாதோ {கிருஷ்ணா}, என் மகாதரர்கள் நலமாக

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 383 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இருக்கிறார்களா? நம் மனிதர்கள் துயரத்தில் மூழ்கி இருப்பமதக் கண்டு

நான் அமமதிமய அமடயேில்மல.

ஓ! மரியாமதகமளத் தருபேமன, ஓ! மங்காப் புகழ் சகாண்டேமன

{கிருஷ்ணா}, பாஞ் ாலர்களின் ஆட் ியாளன் {துருபதன்}, விரோடன்
ஆகிமயாரும், நம் ேரர்கள்
ீ அமனேரும் நலமுடன் இருக்கிறார்களா?
ஐமயா, எப்மபாதும் மகிழ்ச் ியாக இருக்கும் சுபத்தினரயின் ேகன்
{அபிேன்யு}, மபார்க்களத்தில் இருந்து திரும்பி ேரும் என்மனப்
புன்னமகமயாடு ேரமேற்கத் தன் மகாதரர்கமளாடு இன்று
சேளிேரேில்மலமய" என்றான் {அர்ெுனன்}.

ஞ் யன் ச ான்னான், "இப்படிப் மப ிக் சகாண்ட அவ்ேிருேரும்

(கிருஷ்ணனும், அர்ெுனனும்) தங்கள் முகாமுக்குள் நுமைந்தனர்.
அேர்கள், சபரும் துயரத்தில் மூழ்கி உற் ாகமற்று அமர்ந்திருக்கும்
பாண்டேர்கள் அமனேமரயும் கண்டனர். தன் மகாதரர்கமளயும்,
மகன்கமளயும் கண்ட குரங்குக் சகாடிமயான் அர்ெுனன் சபரிதும்
உற் ாகமிைந்தேனானான்.

சுபத்திமரயின் மகமனக் {அபிமன்யுமேக்} காணாத அர்ெுனன்,

"உங்கள் அமனேரின் முகங்களும் மங்கிய நிறத்தில் இருப்பமதக்
காண்கிமறன். மமலும் நான் அபிமன்யுமேக் காணேில்மல. என்மன
ோழ்த்தவும் அேன் ேரேில்மல. துரரோணர் இன்று சக்கர வியூகத்னத
அனேத்தோர் என்று நோன் ரகட்விப்பட்ரடன். சிறுவன் அபிேன்யுனவத்
தவிர உங்களில் எவரோலும் அந்த வியூகத்னத உனடக்க முடியோது.
எனினும், அவ்ேியூகத்மதப் பிளந்த பிறகு, அதிலிருந்து சேளிமயறுேது
எப்படி என்பமத நான் அேனுக்குக் கற்பிக்கேில்மலமய. அந்தச்
ிறுேமன {அபிேன்யுனவ} அந்த வியூகத்தில் நீ ங்கள் நுனையச்
கசய்தீர்களோ?

பமகேரர்கமளக்
ீ சகால்பேனும், ேலிமமமிக்க ேில்லாளியுமான
சுபத்திமரயின் மகன் {அபிமன்யு}, அந்த ேியூகத்மதப் பிளந்து,
மபார்க்களத்தில் எண்ணிலா பமக ேரர்கமளக்
ீ கடந்து, இறுதியாக அந்தப்
மபாரில் ேிழுந்தானா? மமலச் ாரலில் ிங்கத்மதப் மபால (நம்
பரம்பமரயில்) பிறந்தேனும், இந்திரைின் தம்பிக்கு {விஷ்ணுவுக்கு}
இமணயானேனும், ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளயும், ிேந்த கண்கமளயும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 384 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்டேனான அந்த ேரன்

ீ மபார்க்களத்தில் எவ்ோறு ேிழுந்தான்? ஓ!
எனக்குச் ச ால்ேராக.
ீ

சுபத்திமரயின் அன்பு மகனும், மக ேனுக்கும், திகரௌபதிக்கும்

பிடித்தமானேனும், குந்தியோல் எப்மபாதும் அன்புடன்
ேிரும்பப்பட்டேனுமான அந்தக் குைந்மதமயக் காலனால் அறிமே
இைந்த எந்த ேரன்
ீ சகால்லத் துணிந்தான்? ஆற்றல், கல்ேி, கண்ணியம்
ஆகியேற்றில் ேிருஷ்ணி ேரனான
ீ உயர் ஆன்ம மக ேனுக்கு
{கிருஷ்ணனுக்கு} இமணயான அேன் மபார்க்களத்தில் எவ்ோறு
சகால்லப்பட்டான்?

ேிருஷ்ணி குலமகளுக்கு {சுபத்திமரக்குப்} பிடித்தமான மகனும்,

ஐமயா, எப்மபாதும் என்னால் மபணி ேளர்க்கப்பட்டேனுமான அேமன
{அபிேன்யுனவக்} கோணவில்னைகயைில் நோன் யேரைோகம்
கசல்ரவன். சுருள்முமன மக ம் சகாண்டேனும், இளம் ேயதினனும்,
இளம் மாமனப் மபான்ற கண்கமளக் சகாண்டேனும், மதம்சகாண்ட
யாமனயின் நமடமயக் சகாண்டேனும், ால மரத்மதப் மபான்று
சநடிந்து ேளர்ந்தேனும், புன்னமகயுடன் கூடிய இனிய மபச்ம க்
சகாண்டேனும், அமமதியானேனும், மூத்மதாரின் உத்தரவுகளுக்கு
எப்மபாதும் கீ ழ்ப்படிபேனும், ேயதால் இமளயேசனனினும்
முதிர்ச் ியுடன் ச யல்படுபேனும், ஏற்புமடய மபச்சு சகாண்டேனும்,
ச ருக்கற்றேனும், சபரும் ேரமும்,
ீ சபரும் க்தியும் சகாண்டேனும்,
தாமமர இதழ்கமளப் மபான்ற சபரிய கண்கமளக் சகாண்டேனும்,
தனக்கு அர்ப்பணிப்புள்மளாரிடம் அன்பு சகாண்டேனும், தற்கட்டுப்பாடு
சகாண்டேனும், இைிசேமதயும் {இைிோனேர்கள் எேமரயும்}
பின்பற்றாதேனும், நன்றிமிக்கேனும், அறிவுமடயேனும், ஆயுதங்களில்
ாதித்தேனும், மபாரில் பின்ோங்காதேனும், மபாரில் எப்மபாதும்
மகிழ்பேனும், எதிரிகளின் அச் த்மத அதிகரிப்பேனும், ச ாந்தங்களின்
நன்மமயில் ஈடுபடுபேனும், தந்மதமாரின் சேற்றிமய ேிரும்பியேனும்,
எப்மபாதும் முதலில் தாக்காதேனும், ஐமயா, மபாரில் முற்றாக
அச் மற்றேனுமான அந்த மகமன {அபிமன்யுமேக்}
காணேில்மலசயனில் நோன் யேரைோகம் கசல்ரவன்.

மதர்ேரர்கமளக்
ீ கணக்கிடுமகயில் எப்மபாதும் மகாரதனாகக்
கருதப்பட்டேனும், என்னைவிட ஒன்றனர ேடங்கு
ரேன்னேயோைவனும், இளம் ேயதினனும், ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 385 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்டேனும், ஐமயா, பிரத்யும்ைன், மக ேன் {கிருஷ்ணன்} மற்றும்

எனது அன்புக்கும் பாத்திரமான அந்த மகமன {அபிமன்யுமேக்}
காணேில்மலசயனில் நோன் யேரைோகம் கசல்ரவன்.

அைகிய மூக்கு, அைகிய சநற்றி, அைகிய கண்கள், புருேங்கள்,

இதழ்கள் ஆகியேற்மறக் சகாண்ட அம்முகத்மதக் காணாது என்
இதயத்துக்கு அமமதிமயது? ஆண் குயிலின் குரமலப் மபால
மதுரமானதும், மகிழ்ச் ி நிமறந்ததும், ேமணயின்
ீ அதிர்வுகமளப் மபால
இனிமமயானதுமான அேனது {அபிமன்யுேின்} குரமலக் மகட்காது என்
இதயத்துக்கு அமமதிமயது? மதேர்களில் கூட அரிதான ஒப்பற்ற
அைமகக் சகாண்ட அந்த ேடிேத்தின் மீ து என் கண்கமளச் ச லுத்தாது
என் இதயத்துக்கு அமமதிமயது? (தனக்கு மூத்தேர்கமள)
மரியாமதயுடன் ேணங்குபேனும், ஐமயா, தன் தந்மதமாரின்
உத்தரவுகளுக்கு எப்மபாதும் கீ ழ்ப்படிபேனுமான அேமன
{அபிமன்யுமேக்} காணாது என் இதயத்துக்கு அமமதிமயது?

மபாரில் துணிச் ல் சகாண்டேனும், அமனத்து ே திகளுக்கும்

பைக்கப்பட்டேனும், மிருதுோன படுக்மகக்குத் தகுந்தேனுமான அேன்
{அபிமன்யு}, தன்மனப் பார்த்துக் சகாள்ளப் பாதுகாேலர்கமளக்
சகாண்மடாரில் முதன்மமயானேனாக இருந்தும், ஏமதா தன்மனக்
கேனிக்க யாரும் இல்லாதமதப் மபால, ஐமயா, இன்று சேறுந்தமரயில்
உறங்குகிறான். தன் படுக்மகயில் கிடக்கும்மபாது, அைகிய சபண்களில்
முதன்மமயாமனாரால் பணிேிமட ச ய்யப்பட்ட அேன் {அபிமன்யு},
ஐமயா, கமணகளால் ிமதக்கப்பட்டுப் மபார்க்களத்தில் அமங்கலமான
நரிகளால் இன்று சூைப்பட்டிருப்பான். முன்பு தன் குமறத் தூக்கத்தில்
சூதர்கள், மாகதர்கள், ேந்திகள் ஆகியேர்களால் எழுப்பப்படும் அேன்
{அபிமன்யு}, ஐமயா, இமரமதடும் சகாடூர ேிலங்குகளால் இன்று நிச் யம்
எழுப்பப்படுோன். குமடயின் நிைலில் இருக்கத்தக்க அந்த அைகிய முகம்,
ஐமயா, இன்று மபார்க்களத்தின் புழுதியால் நிச் யம் அைமக
இைந்திருக்கும்.

ஓ! குைந்தாய், உன்மனப் பார்ப்பதில் எப்மபாதும் நிமறவுறாத என்னிடம்

இருந்து மரணம் உன்மனப் பலேந்தமாக எடுத்துச் ச ல்கிறமத, நான்
பாக்கியமற்றேமன. அறச்கசயல்கள் ச ய்மோரின் இலக்காக எப்மபாதும்
இருப்பதும், மகிழ்ச் ி மிக்க மாளிமகயுமான அந்த யமனின் ே ிப்பிடம்,
உன் காந்தியால் இன்று ஒளியூட்டப்பட்டு, உன்னால் மிக

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 386 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அைகாகப்மபாகிறது என்பதில் ஐயமில்மல. யேன், வருணன், சதக்ரது,

குரபரன் ஆகிமயார் உன்மனப் பிடித்தமான ேிருந்தினனாக அமடந்து,
ேரனான
ீ உன்மனப் புகழ்ோர்கள் என்பதில் ஐயமில்மல" என்றான்
{அர்ெுனன்}.

கப்பல் மூழ்கிப் மபான ேணிகன் ஒருேமனப் மபாலமே, இப்படிப்

பல்மேறு புலம்பல்களில் ஈடுப்பட்ட அர்ெுனன், சபரும் துயரால்
பீடிக்கப்பட்டு, யுதிஷ்டிரைிடம், "ஓ! குரு குலத்தேமர {யுதிஷ்டிரமர},
மபார்க்களத்தில் முதன்மமயான ேரர்களுடன்
ீ மமாதி, எதிரியின்
மத்தியில் சபரும் படுசகாமலமய நிகழ்த்திய பிறகு அேன்
ச ார்க்கத்திற்குச் ச ன்றானா? தீர்மானத்மதாடு ேரமாகப்
ீ மபாரிட்டு,
மபார்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயாமனார் எண்ணற்மறாருடன்
தனிசயாருேனாக மமாதிக் சகாண்டிருந்த மபாது, உதேிமய ேிரும்பி
அேனது இதயம் என்னிடம் திரும்பியிருக்கும் {என்மன
நிமனத்திருப்பான்} என்பதில் ஐயமில்மல. கர்ணன், துமராணர், கிருபர்
மற்றும் இன்னும் பிறர் ஆகிமயாரின் கூரிய ஒளிமிக்க முமன சகாண்ட
பல்மேறு கமணகளால் பீடிக்கப்பட்ட மபாது, பலம் குமறந்த என் மகன்
"இந்சநருக்கடியில் என் தந்மதமய என்மனக் காப்பார்" என்று மீ ண்டும்
மீ ண்டும் நிமனத்திருப்பாமன” என்றான் {அர்ெுனன்}.

இத்தகு புலம்பல்களில் ஈடுபட்டுக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத, “சகாடூர

ேரர்களால்
ீ அேன் தமரயில் ேழ்த்தப்பட்டிருக்க
ீ மேண்டும் என நான்
நிமனக்கிமறன். அல்லது, என்னால் சபறப்பட்டேனும், மாதேனின்
{கிருஷ்ணனின்} மருமகனும், சுபத்திமரக்குப் பிறந்தேனுமான அேன்
{அபிேன்யு} அரநகேோக அப்படிப் புைம்பியிருக்க ேோட்டோன்.

கண்கள் ிேந்த, ேலிய கரங்கமளக் சகாண்ட அந்த ேரமன

ீ நான்
காணேில்மல எனினும், உமடயாமல் இருப்பதால், என் இதயம் இடியின்
ாரத்மதக் சகாண்டதாக இருக்க மேண்டும் என்பதில் ஐயமில்மல.

சகாடூர இதயம் சகாண்ட அந்த ேலிமமமிக்க ேில்லாளிகள், என்

மகனும், ோசுமதேனின் மருமகனும், ேயதில் இமளமயானுமான அந்தப்
பிள்மளயின் மீ து கமணகமள எவ்ோறு ஏே முடியும்? உன்னத இதயம்
சகாண்ட அந்த இமளஞன் ேைக்கமாகத் தினமும் என்மன
ோழ்த்துோன், ஐமயா, எதிரிமயக் சகான்று திரும்பும் என்னிடம் அேன்
{அபிமன்யு} இன்று ஏன் ேரேில்மல? ேழ்த்தப்பட்டுக்
ீ குருதியில் குளித்து

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 387 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சேறுந்தமரயில் இன்று கிடக்கிறான் அேன் என்பதில் ஐயமில்மல.

(ஆகாயத்தில் இருந்து) ேிழுந்த சூரியமனப் மபாலத் தன் உடலால்
பூமிமய அழுகூட்டியபடி கிடக்கிறான்.

எேள், பின்ோங்காத தன் மகன் மபாரில் இறந்தான் எனக் மகட்டு,

கேமலயால் பீடிக்கப்பட்டு, உயிமர இைப்பாமளா, அந்தச் சுபத்திமரக்காக
நான் ேருந்துகிமறன். அபிமன்யுமேத் சதாமலத்த சுபத்திமர என்னிடம்
என்ன ச ால்ோள்? திசரௌபதி என்னிடம் என்ன ச ால்ோள்? துயரத்தில்
பீடிக்கப்படும் அேர்களிடம் நான் என்ன ச ால்மேன்?

துயரத்தால் துமளக்கப்பட்டு அழுது சகாண்டிருக்கும் என்

மருமகமளக் {உத்தினரனயக்} கண்டும் ஆயிரம் துண்டுகளாக
உமடயாததால் என் இதயம் இடியின் ாரத்தாலானது என்பதில்
ஐயமமயில்மல.

உண்மமயில், ச ருக்கால் சபருகும் திருதராஷ்டிரர்களின் ிங்க

முைக்கங்கள் என் காதுகளில் நுமைந்தன. ேரர்கமள
ீ நிந்தித்த யுயுத்சு,
(திருதராஷ்டிரப் பமடயினரிடம் இந்த ோர்த்மதகளில்) "ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரர்கமள,
ீ பீபத்சுமே {அர்ெுனமன} ேழ்த்த
ீ முடியாமல், ஒரு
குைந்மதமயக் சகான்றுேிட்டு ஏன் மகிழ்கிறீர்கள்? மபாரில்
மக ேனுக்கும், அர்ெுனனுக்கும் ஏற்பில்லாதமதச் ச ய்துேிட்டு,
உண்மமயில் துன்பம் ேரப்மபாகும் மநரத்தில், மகிழ்ச் ியால்
ிங்கங்கமளப் மபால ஏன் முைங்குகிறீர்கள்? உங்கள் பாேச்ச யல்களின்
கனிகள் ேிமரேில் உங்கமள ேந்தமடயும். நீங்கள் சகாடிய குற்றத்மதப்
புரிந்திருக்கிறீர்கள். எவ்ேளவு காலம் அது கனிகமளக் சகாடாமல்
இருக்கும்?" என்று {யுயுத்சு} மபசுேமதக் கிருஷ்ணனும் மகட்டிருக்கிறான்.
இவ்ோர்த்மதகளால் அேர்கமள நிந்தித்தேனும், னவசிய ேனைவி
மூைம் திருதரோஷ்டிரருக்குப் பிறந்த உயர் ஆன்ே ேகனுேோை அவன்
{யுயுத்சு}, ினத்தாலும், துயரத்தாலும் பீடிக்கப்பட்டுத் தன் ஆயுதங்கமள
ே ீ ிசயறிந்துேிட்டு அங்கிருந்து ச ன்றிருக்கிறான். ஓ! கிருஷ்ணா,
மபாரின் மபாது இமேயாமேயும் நீ ஏன் என்னிடம் ச ால்லேில்மல?
சகாடூர இதயங்கமளக் சகாண்ட அந்தத் மதர்ேரர்கள்
ீ அமனேமரயும்
நான் அப்மபாமத எரித்திருப்மபமன" என்றான் {அர்ெுனன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், "பிறகு ோசுமதேன்

{கிருஷ்ணன்}, தன் மகன் {அபிமன்யு} நிமித்தமாகத் துயரில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 388 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பீடிக்கப்பட்டிருந்தேனும், மிகுந்த துன்பத்தில் இருந்தேனும், கண்ண ீரால்

குளித்த கண்கமளக் சகாண்டேனும், உண்மமயில், தன் பிள்மளயின்
படுசகாமலயால் மேதமனயில் மூழ்கியிருந்தேனுமான பார்த்தனுக்கு
{அர்ெுனனுக்கு} ஆறுதல் ச ால்லும் ேமகயில் அேனிடம்
{அர்ெுனனிடம்}, "துயருக்கு ஆட்படாமத. துணிச் ல் மிக்கேர்களும்,
புறமுதுகிடாதேர்களும், குறிப்பாகப் ரபோனரத் கதோைிைோகக் ககோண்ட
க்ஷத்திரிய வரர்கள்
ீ அமனேரின் ேைியும் இதுமே. ஓ! புத்தி ாலிகளில்
முதன்மமயானேமன {அர்ெுனா}, மபாரில் ஈடுபட்டுப் புறமுதுகிடாத
ேரர்களுக்கு,
ீ நமது ாத்திரங்களின் ஆ ிரியர்களால் ேிதிக்கப்பட்ட
இலக்கும் இதுமே. புறமுதுகிடாத ேரர்களுக்கு
ீ மரணம் உறுதியானமத.
அபிமன்யு, அறச்ச யல் ச ய்மதாருக்காக ஒதுக்கப்பட்ட உலகங்கமள
அமடந்திருக்கிறான் என்பதில் எந்த ஐயமுமில்மல. ஓ! பாரதக் குலத்தின்
காமளமய {அர்ெுனா}, மபாரில் இறக்கும் துணிவுடன் எதிரிகமள
முகமுகமாகச் ந்திக்கும் அமனேரும் ேிரும்புேது இமதமய.

அபிமன்யுமேப் சபாறுத்தேமர, மபாரில் பல ேரர்கமளயும்,

ீ
ேலிமமமிக்க இளேர ர்கமளயும் சகான்ற பிறகு, ேரர்களால்
ீ
ேிரும்பப்படுேமதப் மபாலமே மரணத்மத முகமுகமாகச்
ந்தித்திருக்கிறான். ஓ! மனிதர்களில் புலிமய {அர்ெுனா}, ேருந்தாமத.
பைங்காலத்தில் ேிதிமய உண்டாக்கியேர்கள், க்ஷத்திரியர்களின்
நிமலத்த தகுதியாக {புண்ணியமாக} மபாரில் மரணம் என்பமதமய
அறிேித்திருக்கிறார்கள். ஓ! பாரதர்களில் ிறந்தேமன {அர்ெுனா}, இந்த
உன் மகாதரர்கள், மன்னர் {யுதிஷ்டிரர்}, இந்த உன் நண்பர்கள் ஆகிமயார்
அமனேரும், துயரில் மூழ்கியிருக்கும் உன்மனக் கண்டு சபரிதும்
உற் ாகமிைந்திருக்கின்றனர். ஓ! மரியாமதகமள அளிப்பேமன
{அர்ெுனா}, ஆறுதல் தரும் ோர்த்மதகளால் அேர்கமளத் மதற்றுோயாக.
அறியத்தக்கது உன்னால் அறியப்பட்டிருக்கிறது. ேருந்துேது உனக்குத்
தகாது" என்றான் {கிருஷ்ணன்}.

அற்புதச் ச யல்கமளப் புரியும் கிருஷ்ணனால் இப்படித்

மதற்றப்பட்ட பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, தன் மகாதரர்கள் அமனேரிடமும்,
ம ாகத்தால் தமடபட்ட குரலுடன் அந்த ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்:
"ஓ! பூமியின் தமலோ {யுதிஷ்டிரமர}, ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளயும்,
தாமமர இதழ்களுக்கு ஒப்பான சபரிய கண்கமளயும் சகாண்ட அந்த
வரன்
ீ அபிேன்யு எவ்வோறு ரபோரிட்டோன் என்பமத நான் மகட்க
ேிரும்புகிமறன்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 389 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

எதிரிமய அேர்களது யாமனகள், மதர்கள், குதிமரகள்

ஆகியேற்மறாடு நான் அைிக்கப்மபாேமதயும், என் மகமனக்
சகான்மறாமரயும் அேர்கமளப் பின்சதாடர்மோர் மற்றும்
ச ாந்தங்களுடன் ம ர்த்துப் மபாரில் அைிக்கப்மபாேமதயும் நீங்கள்
காண்பீர்கள்.

நீங்கள் அமனேரும் ஆயுதங்களில் ாதித்தேர்கமள. சுபத்திமரயின்

மகன் {அபிமன்யு} ேஜ்ரதாரியுடமனமய {இந்திரனுடமனமய}
மபாரிட்டிருந்தாலும், நீங்கள் அமனேரும் ஆயுதம் தரித்திருக்கும்மபாது
அேமன எப்படிக் சகால்ல முடியும்?

ஐமயா, போண்டவர்களோலும், போஞ்சோைர்களோலும் ரபோரில் என்

ேகனைக் கோக்க முடியோது என்று அறிந்திருந்தோல், நோரை அவனைக்
{அபிேன்யுனவக்} கோத்திருப்ரபரை. அப்மபாது நீங்கள் உங்கள் மதர்களில்
இருந்தீர்கள், நீங்கள் உங்கள் கமணகமள ஏேி சகாண்டிருந்தீர்கள்.
ஐமயா, உங்கள் பமடயணிகளில் சபரும் அைிமே ஏற்படுத்தி எதிரியால்
அபிமன்யுமே எவ்ோறு சகால்ல முடியும்?

ஐமயா, நீங்கள் அமனேரும் பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத

அபிமன்யு சகால்லப்பட்டதால், உங்களுக்கு ஆண்னேரயோ ஆற்றரைோ
இல்னை. அல்ைது, நீ ங்கள் அனைவரும் பைேற்றவர்கள், ரகோனைகள்,
உறுதியற்றவர்கள் என்பனத அறிந்தும் நோன் கசன்றுவிட்டதோல்
என்னைரயதோன் நோன் கடிந்து ககோள்ள ரவண்டும்.

ஐமயா, (நீங்கள் கே ங்கமள அணிந்திருந்தாலும், தமலயில்

இருந்து பாதம் ேமர ஆயுதம் தரித்திருந்தாலும், ோர்த்மதகளால் உங்கள்
தகுதிக்மகற்ப எனக்கு நீங்கள் உறுதியளித்திருந்தாலும்) என் மகமனக்
காக்கத் தேறின ீர்கமள, உங்கள் கே ங்களும், அமனத்து ேமக
ஆயுதங்களும் உங்கள் மமனிகமள அலங்கரிக்கும் ஆபரணங்கள்தானா?
சனபகளில் ரபசுவதற்கோக ேட்டுரே உங்களுக்கு வோர்த்னதகளோ?"
என்று மகட்டான் {அர்ெுனன்}.

இந்த ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன பார்த்தன் {அர்ெுனன்},

ேில்மலயும், தன் ிறந்த ோமளயும் பிடித்தபடி அமர்ந்தான்.
உண்மமயில், அந்த மநரத்தில், மகாபத்தில் அந்தகனுக்கு ஒப்பானேனாக

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 390 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மீ ண்டும் மீ ண்டும் நீண்ட மூச்சுகமள ேிட்டுக் சகாண்டிருந்த பீபத்சுமே

{அர்ெுனமன} யாராலும் பார்க்கவும் முடியேில்மல. தன் மகன்
{அபிமன்யு} நிமித்தமாக அதீத துயரில் பீடிக்கப்பட்டேனும், கண்ணரால்
ீ
குளித்த முகத்மதக் சகாண்டேனுமான அர்ெுனமனப் பார்க்கமோ,
அேனிடம் மப மோ அேனது நண்பர்கள், ச ாந்தங்கள் ஆகிமயாரில்
எேரும் துணியேில்மல.

உண்மமயில் ோசுமதேமனமயா, யுதிஷ்டிரமனமயா தேிர மேறு

எேராலும் அேமன {அர்ெுனமன} அணுக முடியேில்மல. இந்த
இருேரும் அமனத்து ந்தர்ப்பங்களிலும் அர்ெுனனுக்கு
ஏற்புமடயேர்களாக இருந்தனர். அேர்கள் மிக உயர்ோக
மதிக்கப்பட்டதாலும், அன்புடன் மந ிக்கப்பட்டதாலும், அேர்களால்
மட்டுமம அத்தகு மநரங்களில் அேமனத் தனியாக அணுக முடிந்தது.
பிறகு, தாமமர இதழ்கமளப் மபான்ற கண்கமளக் சகாண்டேனும்,
மகாபத்தால் நிமறந்திருந்தேனும், தன் மகனின் {அபிமன்யுேின்}
மரணத்தால் துயரில் பீடிக்கப்பட்டிருந்தேனுமான பார்த்தனிடம்
{அர்ெுனனிடம்} மன்னன் யுதிஷ்டிரன் இவ்ோர்த்மதகளில் மப ினான்"
{என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 391 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அர்ஜுைன் ஏற்ற உறுதிகேோைி!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 073

The oath of Arjuna! | Drona-Parva-Section-073 | Mahabharata In Tamil

(பிரதிஜ்ஞோ பர்வம் – 02)

பதிவின் சுருக்கம்: அபிேன்யு ககோல்ைப்பட்ட விதத்னத அர்ஜுைைிடம் கசோன்ை

யுதிஷ்டிரன்; அர்ஜுைன் உனரத்த கவஞ்சிைம்; அவன் ஏற்றுக் ககோண்ட
உறுதிகேோைி; கிருஷ்ணனும், அர்ஜுைனும் தங்கள் சங்குகனள முைக்கியது…

யுதிஷ்டிரன் {அர்ஜுைைிடம்}, "ஓ! ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக்

சகாண்டேமன {அர்ஜுைோ}, நீ சம்சப்தகர்கனள ரநோக்கிச் கசன்ற பிறகு,
ஆ ான் துமராணர் என்மனப் பிடிப்பதற்காகக் கடும் முயற் ிகமள
மமற்சகாண்டார். எனினும், அந்தப் மபாரில், தீேிரமாகப் மபாராடும்
மதர்ப்பமடப்பிரிமே எதிரணியாக ேகுத்து, ேியூகத்தின் தமலமமயில்
நின்ற துமராணமர அமனத்துப் புள்ளிகளிலும் தடுப்பதில் நாங்கள்
சேன்மறாம்.

சபரும் எண்ணிக்மகயிலான ேரர்களால்

ீ தடுக்கப்பட்டிருந்த
துமராணர், நன்றாகப் பாதுகாக்கப்பட்டிருந்த என்மனயும், {நம்மமச்
ம ர்ந்த} அமனேமரயும் தன் கூரிய கமணகளால் பீடித்துப் சபரும்
சுறுசுறுப்புடன் தாக்க ஆரம்பித்தார். இப்படி அேரால் {துரரோணரோல்}
பீடிக்கப்பட்ட எங்களோல், அவரது பனடனய எதிர்ககோள்ள ேட்டுேல்ை,
போர்க்கக்கூட முடியவில்னை. பிறகு, ஓ! தமலோ {அர்ெுனா}, நாங்கள்
அமனேரும், ஆற்றலில் உனக்குச் மமான சுபத்திமரயின் மகனிடம்
{அபிமன்யுேிடம்} ச ன்று “ஓ! மகமன {அபிேன்யு}, துரரோணரின் இந்த
வியூகத்னதப் பிளப்போயோக” என்று மகட்மடாம். ேரியமிக்க
ீ அந்த ேரன்
ீ

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 392 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{அபிமன்யு}, இப்படி எங்களோல் தூண்டப்பட்டு, சுமம எவ்ேளவு

கடினமானதாக இருந்தாலும் அமத ஏற்கும் நல்ல குதிமரமயப் மபால,
அந்தச் சுமமமயத் தாமன ஏற்றுக் சகாண்டான்.

உனது க்திமயயும், உன்னிடம் இருந்து சபறப்பட்ட ஆயுத

அறிேின் துமணமயயும் சகாண்ட அந்தப் பிள்மள {அபிமன்யு},
சபருங்கடலுக்குள் ஊடுருவும் கருடமனப் மபால அந்த ேியூகத்தினுள்
ஊடுருேினான். (திருதராஷ்டிரப் பமடக்குள்) ஊடுருே ேிரும்பிய
எங்கமளப் சபாறுத்தேமர, அந்தப் மபாரில், சுபத்திமரயின் மகனான
அந்த ேரன்
ீ அபிமன்யு அதற்குள் {ேியூகத்தில்} நுமைந்த அமத பாமதயில்
அேமனமய {அபிமன்யுமேமய} பின் சதாடர்ந்து ச ன்மறாம். அப்மபாது,
ஓ! ஐயா {அர்ெுனா}, சிந்துக்களின் இைிந்த ேன்ைைோை கஜயத்ரதன்,
ருத்ரைோல் {சிவைோல்} அருளப்பட்ட வரத்தின் வினளவோல் எங்கள்
அனைவனரயும் தடுத்தோன்.

பிறகு, துரரோணர், கிருபர், கர்ணன், துரரோணரின் ேகன்

{அஸ்வத்தோேன்}, மகா லர்களின் மன்னன் {பிருஹத்பைன்},
கிருதவர்ேன் ஆகிய இந்த ஆறு மதர்ேரர்களும்
ீ சுபத்திமரயின் மகமன
{அபிேன்யுனவச்} சூழ்ந்து ககோண்டைர். இப்படி அந்தப் சபரும்
மதர்ேரர்கள்
ீ அந்தப் பிள்மளமயச் சூழ்ந்து சகாண்ட பிறகு, அேர்கள்
பலராக இருப்பினும், தன் க்தி முழுேமதயும் பயன்படுத்திப் மபாரிட்ட
அேனது மதமர அேர்கள் இைக்கச் ச ய்தனர். அபிமன்யு மதமர
இைந்ததும், அேனிடமிருந்து மயிரிமையில் உயிர்தப்பிய துச்சோசைன்
ேகன் [1], சந்தர்ப்பவசத்தோல் அவனை {அபிேன்யுனவ} அவைது
முடினவ அனடயச் கசய்வதில் {அவனைக் ககோல்வதில்} கவன்றோன்.

[1] மேறு ேமலத்தளங்களில் {கங்குலியில் அல்ல} இேனது

சபயர் துர்ேோசைன் என்றிருப்பதாகத் துமராண பர்ேம் பகுதி
46ல் உள்ள 3ேது அடிக்குறிப்பில் கண்மடாம். மேசறாரு
பதிப்பில் இந்த இடத்தில் இேன் துச் ா னன் மகன் என்ற
ேமகயில் கதௌச்சோசைி என்று ச ால்லப்படுகிறான்.

அபிமன்யுமேப் சபாறுத்தேமர, பல்லாயிரம் மனிதர்கள்,

குதிமரகள், மற்றும் யாமனகமளயும் சகான்று, எட்டாயிரம் மதர்கமள
அைித்து, மமலும் சதாள்ளாயிரம் யாமனகள், இரண்டாயிரம் {2000}
இளவரசர்கள், புகமை அறியாத சபரும் எண்ணிக்மகயிலான ேரர்கள்
ீ

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 393 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பலர் ஆகிமயாமரயும் சகான்று, அந்தப் மபாரில் {ரகோசை} ேன்ைன்

பிருஹத்பைனையும் கசோர்க்கத்திற்கு அனுப்பிவிட்டு, இறுதியாகத்
தீயூைின் காரணமாகத் தன் மரணத்மதச் ந்தித்தான். நம் ேருத்தத்மத
அதிகரிக்கும் இந்த நிகழ்வு இப்படிமய நடந்தது! அந்த மனிதர்களில் புலி
{அபிமன்யு}, இப்படிமய ச ார்க்கத்திற்கு உயர்ந்தான்” என்றான்
{யுதிஷ்டிரன்}.

மன்னன் யுதிஷ்டிரனால் ச ால்லப்பட்ட இவ்ோர்த்மதகமளக்

மகட்ட அர்ெுனன், “ஓ… மகமன” என்று ச ால்லி சபருமூச்சுேிட்டபடி,
சபரும் ேலிமயாடு பூமியில் ேிழுந்தான். பிறகு பாண்டேர்கள்
அமனேரும் துயரால் நிமறந்து, உற் ாகமிைந்த முகங்களுடன்,
தனஞ் யமன {அர்ெுனமனச்} சூழ்ந்து சகாண்டு, கண்ணிமமக்காமல்
ஒருேமரசயாருேர் பார்த்துக் சகாண்டனர். சுயநிமனவு மீ ண்ட
ோ ேனின் மகன் {இந்திரனின் மகன் அர்ெுனன்}, ினத்தால் நிமறந்து
மூர்க்கமமடந்தான். அடிக்கடி சபருமூச்சுேிட்ட அேன் {அர்ெுனன்},
காய்ச் லில் நடுங்கிக் சகாண்டிருந்தேன் மபாலமே சதரிந்தான். தன்
மககமளப் பிம ந்து சகாண்டு, ஆழ்ந்த மூச்சுகமள ேிட்டு, கண்ண ீரால்
குளித்த கண்களுடன் ஒரு மபத்தியக்காரமனப் மபாலப் பார்த்துக்
சகாண்மட இருந்த அேன் {அர்ெுனன்} இந்த ோர்த்மதகமளச்
ச ான்னான்.

அர்ெுனன், "நோனள நோன் கஜயத்ரதனைக் ககோல்ைப் ரபோகிரறன்

என்று நான் உண்மமயாகமே உறுதிகூறுகிமறன் { த்தியம் ச ய்கிமறன்}.
மரணப் பயத்தால் அேன் {செயத்ரதன்} திருதராஷ்டிரர்கமளக்
மகேிடாதிருந்தாமலா, நமது பாதுகாப்மபயும், மனிதர்களில்
முதன்மமயான கிருஷ்ணன் அல்லது {யுதிஷ்டிரராகிய} உமது
பாதுகாப்மபயும் அேன் மன்றாடிக் மகட்காதிருந்தாமலா, ஓ! மன்னா
{யுதிஷ்டிரமர}, நாமள அேமன {செயத்ரதமன} நான் நிச் யம்
சகால்மேன்!

என்ைிடம் ககோண்ட நட்னப ேறந்து, திருதராஷ்டிரன் மகனுக்கு

{துரிமயாதனனுக்கு} ஏற்புமடயமதச் ச ய்ேதில் ஈடுபடும் அந்த
இைிந்தேமன {செயத்ரதமன} என் பிள்மளயின் {அபிமன்யுேின்}
படுசகாமலக்குக் காரணமானான்! {எனமே} நாமள நான் அேமனக்
{செயத்ரதமனக்} சகால்மேன். நாமளய மபாரில் அேமன
{செயத்ரதமனப்} பாதுகாப்பதற்காகத் துமராணமரா, கிருபமரா,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 394 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

எேசரல்லாம் என்னுடன் மமாதுோர்கமளா, ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரமர},

அேர்கள் அமனேமரயும் என் கமணயால் நான் மமறப்மபன்.
மனிதர்களில் காமளயமர, ேரர்களில்
ீ முதன்மமயாமனாமர, (நாமளய)
மபாரில் இமத நான் அமடயேில்மலசயனில், அறமோருக்கு
ஒதுக்கப்படும் நல்லுலகங்கமள நான் அமடயாதிருப்மபனாக!

தங்கள் தோய்ேோனரக் ககோன்றவர்கள், தங்கள் தந்மதமாமரக்

சகான்றேர்கள், தங்கள் ஆ ான்களின் படுக்மகமயக்
களங்கப்படுத்துபேர்கள் {குருதோரகேைம் கசய்பவர்கள்}, தீயேர்கள்,
சகாடூரர்கள், அறமோரிடம் பமகமம பாராட்டுபேர்கள், பிறர் மீ து
பைிகூறுபேர்கள், அமடக்கலப் சபாருட்கமளக் கேர்பேர்கள், நம்பிக்மக
துமராகிகள், முன்பு தாங்கள் யாேரிடம் இன்புற்றனமரா அந்த
மமனேிமாமர நிந்திப்பேர்கள், பிரோேணர்கனளக் ககோன்றவர்கள்
{பிரம்ேஹத்தி கசய்தவர்கள்}, பசுமேக் சகான்றேர்கள், ர்க்கமர கலந்த
பால் மற்றும் அரி ி {பாயா ம்}, ோற்மகாதுமம {பார்லி}, கீ மர
ேமககளால் ச ய்யப்பட்ட உணவு, பால், எள்ளுப்சபாடி, அரி ி
ஆகியேற்றால் ச ய்யப்பட்ட பண்டங்கள், மகாதுமம மாமே சநய்யில்
ேறுத்துச் ச ய்யப்படும் அப்பங்கள், பிறேமக அப்பங்கள், இனறச்சி
ஆகியவற்னறத் ரதவர்களுக்கு அர்ப்பணிக்கோேல் காரணமின்றி
உண்மபார் ஆகிமயார் எந்த உலகங்கமள அமடோர்கமளா அந்த
உலகங்கள், நோன் கஜயத்ரதனைக் ககோல்ைோவிடில் வினரவோக
எைதோகட்டும்.

மேத கல்ேிக்குத் தங்கமள அர்ப்பணித்திருக்கும் பிராமணர்கள்,

மரியாமதக்குரியேர்கள், தங்கள் ஆ ான்கமள அேமதிப்மபார் ஆகிமயார்
எந்த உலகங்கமள அமடோர்கமளா (அந்த உலகங்கள், நான்
செயத்ரதமனக் சகால்லாேிடில் எனதாகட்டும்). பிராமணர்கமளமயா,
சநருப்மபமயா தங்கள் காலால் தீண்டுபேர்கள் எந்த முடிமே {கதிமய}
அமடோர்கமளா, ளி {கபம்}, மலம் மற்றும் ிறுநீமர நீர்நிமலயில்
கைிப்பேர்கள் எந்த முடிமே அமடோர்கமளா, அந்தத் துன்பகரமான
முடிவு {அந்தத் துன்பகதி}, நான் செயத்ரதமனக் சகால்லாேிடில்
எனதாகட்டும்.

நிர்ோணமாக (நீர்நிமலயில்) குளிப்பேனும், ேிருந்தினமர

உப ரிக்காதேனும் எந்த முடிமே அமடோமனா, னகயூட்டு கபறுரவோர்,
சபாய்மம மபசுமோர், பிறமர ேஞ் ித்து ஏமாற்றுமோர் ஆகிமயார் எந்த

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 395 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

முடிமே அமடோர்கமளா, தங்கள் ஆன்மாவுக்குக் குற்றமிமைத்மதார்

{தற்புகழ்ச் ி ச ய்மோர்}, (பிறமரப்) சபாய்யாகத் துதிப்மபார், பணியாட்கள்,
மகன்கள், மமனேியர், தன்மன அண்டியிருப்பேர்கள்
{நம்பியிருப்பேர்கள்} ஆகிமயாருக்குக் சகாடாமல், அேர்கள் பார்த்துக்
சகாண்டிருக்கும்மபாமத இனிய பண்டங்கமள உண்ணும்
{ம்ருஷ்டான்னமபாெனம் ச ய்யும்} இைிந்த பாேிகள் ஆகிமயார் எந்த
முடிமே {கதிமய} அமடோர்கமளா அந்தப் பயங்கர முடிவு, நான்
செயத்ரதமனக் சகால்லாேிடில் எனதாகட்டும்!

அறம்சோர்ந்து கீ ழ்ப்படியும் ீடமன {அல்லது தன்மன

அண்டியேமன} ஆதரிக்காமல் மகேிடும் இரக்கமற்ற ஆன்மா சகாண்ட
இைிந்த பாேியும், ிராத்தங்களின் காணிக்மககமளத் தகுந்த அண்மட
ேட்டாருக்குக்
ீ சகாடாமல், அேற்மறத் தகாதேர்களுக்கு அளிப்பேனும்
எந்த முடிமே அமடோமனா, ேது குடிப்பவன், மரியாமதக்குத்
தகுந்தேர்கமள அேமதிப்பேன், நன்றி மறந்தேன், தன் மகாதரர்கமளப்
பைிப்பேன் எந்த முடிமே அமடோமனா அந்த முடிவு, நான்
செயத்ரதமனக் சகால்லாேிடில் எனதாகட்டும் [2]. நான் குறிப்பிட்ட
பாேிகளும், குறிப்பிடாத பாேிகளும் எந்த முடிமே {கதிமய}
அமடோர்கமளா அந்த முடிவு, இந்த இரவு கடந்ததும் நாமள நான்
செயத்ரதமனக் சகால்லாேிடில் ேிமரேில் எனதாகட்டும்.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இன்னும் அதிகம் இருக்கிறது. அமே

பின்ேருமாறு: "இடக்மகயில் உண்பேர்கள், மடியில்
உணமே மேத்துண்பேர்கள், பலா த்தால் ஆ னத்மதயும்,
தும்மபச் ச டியினால் பல்துலக்குேமதயும் ேிடாதேர்கள்,
ேிடியற்காமலயில் உறங்குபேர்கள், குளிருக்குப் பயப்படும்
பிரோேணர்கள், ரபோரில் பயப்படும் க்ஷத்திரியர்கள், ஒமர
கிணற்று நீமராடு கூடியதும், மேதத்ேனி ேிடுபட்டதுமான
கிராமத்தில் ஆறு மாதம் ே ிக்கிறேர்கள், ாத்திரங்கமள
நிந்திக்கின்றேர்கள், பகலில் சபண்ணிடத்தில் ம ர்பேர்கள்,
பகலில் உறங்குபேர்கள், ேட்டுக்கு
ீ சநருப்பு மேப்பேர்கள்,
ேிஷத்மதக் சகாடுப்பேர்கள், அக்னி காரியம்
ச ய்யாதேர்கள், அதிதி த்காரம் ச ய்யாதேர்கள், பசுக்கள்
குடிக்கும் நீரில் இமடயூற்மறச் ச ய்கின்றேர்கள்,
ரெஸ்ேமலமயப் {மாதேிடாயில் இருக்கும் சபண்மணப்}
புணர்பேர்கள், பலருக்கும் யாகஞ்ச ய்பேர்கள், நாய் மபால

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 396 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேிருத்தியுள்ள பிராமணர்கள், பிராமணர்களுக்கு உறுதி

கூறிேிட்டு பிறகு மலாபத்தினால் சகாடாதேன்
ஆகிமயாருக்கு எந்தக் கதியுண்மடா, அந்தக் கதிமய நாமளய
தினத்தில் செயத்ரதமனக் சகால்லாேிடில் நான்
அமடமேன்” என்று இருக்கிறது.

எனது மற்சறாரு உறுதிசமாைிமயயும் மகட்பீராக! நாமள நான்

அந்த இைிந்தேமனக் சகால்லாமல் சூரியன் மமறோசனனில், அப்மபாது
இங்மக நான் சுடர்மிகும் சநருப்புக்குள் நுமைமேன். அசுரர்கமள,
மதேர்கமள, மனிதர்கமள, பறமேகமள, பாம்புகமள, பிதுர்கமள, இரவு
உலாேிகமள, மறுபிறப்பாள {பிராமண} முனிேர்கமள, சதய்ேக
ீ
முனிேர்கமள, அம யும் மற்றும் அம யாத உயிரினங்கமள, இன்னும்
நோன் குறிப்பிடோதவர்கரள, என் எதிரினய என்ைிடம் இருந்து
கோப்பதில் நீ விர் கவல்ை ேோட்டீர்! அேன் பாதாளத்திற்மக ச ன்றாலும்,
ஆகாயத்திற்கு உயர்ந்தாலும், மதேர்களிடம் ச ன்றாலும்,
மதத்தியர்களின் மாநிலங்களுக்குச் ச ன்றாலும், இந்த இரவு கைிந்ததும்,
நூற்றுக்கணக்கான கமணகளால் அபிமன்யுேின் எதிரியுமடய {அந்த
செயத்ரதன்} தமலமய நிச் யம் நான் துண்டிப்மபன்” என்றான்
{அர்ெுனன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “இந்த

ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன அர்ெுனன், தன் இரு மககளாலும்
கோண்டீவத்னத ேமளக்கத் சதாடங்கினான். அர்ெுனனின் குரமலயும்
மீ றி எழுந்த அந்த நோகணோைி கசோர்க்கங்கனளரய {வோைத்னதரய}
எட்டியது. அர்ெுனன் இந்த உறுதிசமாைிமய ஏற்றதும், மகாபத்தால்
நிமறந்த ஜைோர்த்தைன் {கிருஷ்ணன்}, தன் சங்கோை போஞ்சஜன்யத்னத
முைக்கிைோன். பல்குைரைோ {அர்ஜுைரைோ} ரதவதத்தத்னத
முைக்கிைோன். சபரும் ங்கான பாஞ் ென்யம், கிருஷ்ணனின்
ோய்க்காற்றால் நன்கு நிரப்பப்பட்டுப் சபரும் ஒலிமய உண்டாக்கியது.
யுக முடிேில் மநர்ேமதப் மபால அவ்சோலி, முக்கிய மற்றும் துமணத்
திம களின் ஆட் ியாளர்கள் {திக்பாலர்கள்}, பாதாள உலகங்கள் மற்றும்
சமாத்த அண்டத்மதயும் அதிரச் ச ய்தது. உண்மமயில், உயர் ஆன்ம
அர்ெுனன் அந்த உறுதிசமாைிமய ஏற்றதும், ஆயிரக்கணக்கான
இம க்கருேிகளின் ஒலிகளும், உரத்த ிங்க முைக்கங்களும் அந்தப்
பாண்டே முகாமிலிருந்து எழுந்தன” {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 397 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கஜயத்ரதனுக்கு ஆறுதல் கசோன்ை துரரோணர்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 074

Drona consoled Jayadratha! | Drona-Parva-Section-074 | Mahabharata In Tamil

(பிரதிஜ்ஞோ பர்வம் – 03)

பதிவின் சுருக்கம்: அர்ஜுைைின் சபதத்னதக் ரகட்டு அஞ்சிய கஜயத்ரதன்

களத்னத விட்டு வட்டுக்குச்
ீ கசல்வதோகச் கசோன்ைது; கஜயத்ரதனுக்குத்
னதரியமூட்டிய துரிரயோதைன்; துரரோணரிடம் கசன்ற கஜயத்ரதன்; அவனுக்கு
ஆறுதல் கசோன்ை துரரோணர்…

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "(துரிரயோதைைின்) ஒற்றர்கள்
{ ாரர்கள்}, சேற்றிமய ேிரும்பிய
பாண்டேர்களால் உண்டாக்கப்பட்ட அந்த
உரத்த ஆரோரத்மதக் மகட்டு, (அதன்
காரணத்மதக் குறித்துத் தங்கள்
தமலேர்களுக்கு) தகேல் ச ான்ன மபாது,
அடியற்ற சபருங்கடலில் மூழ்குபேமனப்
மபாலத் துயரத்தால் இதயம்
நிமலகுமலந்து, ரசோகத்தில் மூழ்கிய கஜயத்ரதன், சமதுோக எழுந்து,
நீண்ட மநரம் ிந்தித்த பிறகு, மன்னர்களின் மபக்குச் ச ன்றான்.

மனிதர்களில் மதேர்களான அேர்களின் முன்னிமலயில் ிறிது

மநரம் ிந்தித்த செயத்ரதன், அபிேன்யுவின் தந்னதயின் {அர்ஜுைன்}
ேீ து ககோண்ட அச்சத்தோல் கவட்கேனடந்து இவ்ோர்த்மதகமளச்
ச ான்னான், "போண்டுவின் ேண்ணில் {ேனைவியிடத்தில்}, ஆனசயின்
ஆதிக்கத்தின் கீ ழ் இந்திரைோல் கபறப்பட்ட அந்த இைிந்தவன்
{அர்ஜுைன்} என்மன யமனுலகுக்கு அனுப்ப நிமனக்கிறான். நீங்கள்
அருளப்பட்டிருப்பீராக.

எனமே, உயிர் ேீ து ககோண்ட விருப்பத்தோல் நோன் என் வட்டுக்குத்

ீ
திரும்புகிரறன். அல்லது, க்ஷத்திரியரில் காமளயமர, உங்கள்
ஆயுதங்களின் பலத்தால் என்மனப் பாதுகாப்பீராக. பார்த்தன் {அர்ெுனன்}
என்மனக் சகால்ல முயல்கிறான், ேரர்கமள,
ீ என்மன
அச் மற்றேனாக்குங்கள். துரரோணர், துரிரயோதைன், கிருபர், கர்ணன்,
மத்ரர்களின் ஆட் ியாளன் {சல்ைியன்}, போஹ்லீகர், துச்சோைன் மற்றும்
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 398 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிறர், யமனால் பீடிக்கப்பட்டேமனமய காக்க இயன்றேர்களாேர்.

எனினும், பல்குனனால் {அர்ெுனனால்} மட்டுமம நான்
அச்சுறுத்தப்படுகிமறன் எனும்மபாது, பூமியின் தமலேர்களான இேர்கள்
அமனேரும், மற்றும் நீங்கள் அமனேரும் ஒன்றாகச் ம ர்ந்து என்மனக்
காக்க இயலாதா?

பாண்டேர்களின் மகிழ்ச் ி ஆரோரத்மதக் மகட்ட பிறகு எனது

அச் ம் சபரிதாக இருக்கிறது. பூமியின் தமலேர்கமள, மரணத்தின்
ேிளிம்பில் நிற்கும் மனிதர்கமளப் மபால எனது அங்கங்கள்
பலமற்றனோகின்றன. காண்டீேதாரி {அர்ெுனன்} என் மரணத்துக்காக
உறுதிமயற்றிருக்கிறான் என்பதில் ஐயமில்மல. இதன்காரணமாகமே
பாண்டேர்கள், தாங்கள் அைமேண்டிய இந்மநரத்தில் மகிழ்ச் ி ஆரோரம்
ச ய்கின்றனர். மனித ஆட் ியாளர்கமள ேிட்டுத் தள்ளுங்கள், மதேர்கள்,
கந்தர்ேர்கள், அசுரர்கள், உரகர்கள், ராட் ர்கள் ஆகிமயார் கூட
அர்ெுனனின் சூளுமரமயக் கலங்கடிக்கத் துணியமாட்டார்கள்.

எனமே, மனிதர்களில் காமளயமர, அருளப்பட்டிருப்பீராக, (குரு

முகோனே விட்டு அகை) எைக்கு அனுேதி அளிப்பீரோக. என்மன நான்
மமறத்துக் சகாள்ள மேண்டுகிமறன். பாண்டேர்களால் இதற்கு மமல்
என்மனக் காண முடியாது!" என்றான் {செயத்ரதன்}.

அச் த்தால் இதயம் நடுங்க இத்தகு புலம்பல்களில் ஈடுபட்டுக்

சகாண்டிருந்தேனிடம், மேறு அமனத்மதயும் ேிடத் தன் ச ாந்த
மேமலமயச் ச ய்து முடிப்பமதமய எப்மபாதும் மநாக்கும்
துரிரயோதைன், “ஓ மனிதர்களில் புலிமய {செயத்ரதா}, அஞ் ாமத. ஓ!
மனிதர்களில் காமளமய, இந்த க்ஷத்திரிய ேரர்களுக்கு
ீ மத்தியில்
இருக்கும் உன்னுடன் மபாரில் மமாத யாரால் முடியும்.
{துரிமயாதனனாகிய} நான், மேகர்த்தனன் மகன் கர்ணன், சித்திரரசைன்,
விவிம்சதி, பூரிஸ்ரவஸ், சைன், சல்ைியன், சேல்லப்பட முடியாத
விருேரசைன், புருேித்ரன், ஜயன், ரபோஜன், கோம்ரபோஜன்,
சுதக்ஷிணன், சபரும்பலமுள்ள சத்யவிரதன், விகர்ணன், துர்முகன்,
துச்சோசைன், சுபோஹு, தன் ஆயுதங்கமள உயர்த்தியிருக்கும்
கலிங்கர்களின் ஆட் ியாளன், அேந்தியின் விந்தன் ேற்றும்
அனுவிந்தன், துமராணர், துமராணரின் மகன் {அஸ்வத்தோேன்}, சுபலனின்
மகன் (சகுைி) ஆகிய இேர்களும், எண்ணற்ற பிற மன்னர்களும் தங்கள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 399 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பமடகளுடன் அமனத்துப் புறங்களிலும் உன்மனச் சூழ்ந்து சகாண்டு

மபாமரச் ந்திக்கின்றனர். எனமே, உனது இதய மநாய் அகலட்டும்!

மமலும், நீமய மதர்ேரர்களில்

ீ முதன்மமயானேனாகவும்
இருக்கிறாய். ஓ! அளேிலா காந்தி சகாண்டேமன, நீமய ேரனாகவும்
ீ
இருக்கிறாய். ஓ! ிந்துக்களின் மன்னா {செயத்ரதா}, இப்படிப்பட்ட நீ
அச் த்திற்கான காரணத்மத எவ்ோறு காண முடியும்? எனக்குச்
ச ாந்தமான பதிரைோரு அகக்ஷௌஹணி பனடகளும் உன்னைப்
போதுகோப்பதற்கோகக் கவைத்துடன் ரபோரோடும். எனமே, ஓ! ிந்துக்களின்
மன்னா {செயத்ரதா}, அச் ங்சகாள்ளாமத. உன் அச் ங்கள் ேிலகட்டும்”
என்றான் {துரிமயாதனன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “ஓ! ஏகாதிபதி

{திருதராஷ்டிரமர}, இப்படி உமது மகனால் {துரிமயாதனனால்}
மதற்றப்பட்ட ிந்துக்களின் மன்னன் {செயத்ரதன்}, துரிமயாதனன்
துமணயுடன் அன்றிரமே (குரு பமடத்தமலேர்) துமராணரிடம்
ச ன்றான். பிறகு, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, மரியாமதயுடன்
துமராணரின் கால்கமளத் சதாட்டுப் பணிவுடன் தன் இருக்மகயில்
அமர்ந்த அேன் {செயத்ரதன்}, ஆ ானிடம் {துமராணரிடம்} இந்த
ோர்த்மதகளில், “இலக்மக அடித்தல், சதாமலேிலிருந்து அஃமத
{இலக்மக} அடித்தல், கரங்களின் உறுதி, தாக்குதலின் பலம்
ஆகியேற்றில் எனக்கும் பல்குனனுக்கும் {அர்ெுனனுக்கும்} இமடயில்
உள்ள மேறுபாட்மட எனக்குச் ச ால்ேராக!
ீ ஓ! ஆ ாமன {துமராணமர},
(ஆயுத அறிவியைில் உள்ள) திறனைப் கபோறுத்தவனர எைக்கும்
அர்ஜுைனுக்கும் இனடயில் உள்ள ரவறுபோட்னடத் துல்ைியேோக நோன்
அறியவிரும்புகிரறன்! அஃமத என்னிடம் உண்மமயாகச் ச ால்ேராக!"
ீ
என்று மகட்டான் {செயத்ரதன்}.

துரரோணர் {கஜயத்ரதைிடம்}, “ஓ! மகமன {செயத்ரதா}, நீ மற்றும்

அர்ெுனன் ஆகிய இருேரும் ஒமர அளவு கல்ேிமயமய பயின்றீர்கள்.
எனினும், மயாகம் {அர்ப்பணிப்புடன் கூடிய பயிற்சி} ேற்றும் அவன்
ஏற்ற கடிை வோழ்வு {கடிை முயற்சி} ஆகியவற்றின் வினளவோல்
அவன் உைக்கு ரேம்பட்டவைோக இருக்கிறோன்! எனினும்,
எக்காரணத்திற்காகவும் நீ பார்த்தனிடம் {அர்ெுனனிடம்} அஞ் லாகாது.
ஓ! மகமன {செயத்ரதா}, இவ்ேச் த்தில் இருந்து நான் உன்மனப்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 400 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பாதுகாப்மபன் என்பதில் ஐயமில்மல. என் கரங்களால்

பாதுகாக்கப்படுபேமனத் மதேர்கமள கூடத் தீங்கு ச ய்ய முடியாது.

பார்த்தனால் {அர்ெுனனால்} துமளக்க {கடக்க [அ] பிளக்க} முடியாத

ேியூகம் ஒன்மற நான் அமமக்கப் மபாகிமறன். எனமே, உன் ச ாந்த
ேமகயின் {க்ஷத்திரியக்} கடமமகமள மநாற்றபடி அஞ் ாமல் நீ மபாரில்
ஈடுபடுோயாக. ஓ! ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரமன
ீ {செயத்ரதா}, உன்
தந்மதமார்கள் மற்றும் பாட்டன்மார்களின் ேைியில் நீ நடப்பாயாக.
மேதங்கமள முமறயாகக் கற்ற பிறகு நீ ேிதிப்படி சநருப்பில்
காணிக்மககமளச் ச லுத்தியிருக்கிறாய் {அக்னியில் மஹாமம்
ச ய்திருக்கிறாய்}. பல்மேறு மேள்ேிகமளயும் நீ ச ய்திருக்கிறாய்.
எனமே, மரணம் என்பது உனக்கு அச் த்மதத் தரும் சபாருளாகாது. (ஒரு
மேமள நீ இறந்தாலும்) தீய மனிதர்களால் அமடய முடியாத சபரும்
நற்மபமறப் சபற்று, கர ேலிமமயால் ஒருேன் அமடயும்
ச ார்க்கத்திலுள்ள அற்புத உலகங்கள் அமனத்மதயும் நீ அமடோய்.

ககௌரவர்கள், போண்டவர்கள், விருஷ்ணிகள், பிற ேைிதர்கள்,

நோன், என் ேகன் ஆகிரயோரும் குறுகிய வோழ்நோனளக் ககோண்ட
ேைிதர்கரள. இஃமத எண்ணிப் பார்ப்பாயாக. அனைத்திலும் சக்தி
வோய்ந்த கோைத்தோல், ஒருேர் பின் ஒருேராகக் சகால்லப்படப் மபாகும்
நாம் அமனேரும், தத்தமது ேிமனமயமய {ச யற்பலமனமய} அடுத்த
உலகத்திற்கு எடுத்துச் ச ல்லப் மபாகிமறாம். கடும் மநான்புகமள மநாற்று
துறேியர் எந்த உலகங்கமள அமடோர்கமளா, அமத உலகங்கமளத்
தங்கள் ேமகக்கான கடமமகமள மநாற்மற க்ஷத்திரியர்கள்
அமடகிறார்கள்” என்றார் {துமராணர்}.

இவ்ோமற ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்}, பரத்ோெர்

மகனால் {துமராணரால்} ஆறுதல் ச ால்லப்பட்டான். பார்த்தமனக்
{அர்ெுனமனக்} குறித்த அச் த்மத {தன்னிடமிருந்து} சேளிமயற்றிய
அேன் {செயத்ரதன்}, தன் இதயத்மதப் மபாரில் நிமலநிறுத்தினான்.
பிறகு, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உமது துருப்புகள் சபரும்
மகிழ்ச் ிமய அமடந்தன. ிங்க முைக்கங்களுடன் கலந்து,
இம க்கருேிகளின் உரத்த ஒலி அங்மக மகட்கப்பட்டது” {என்றான்
ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 401 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கிருஷ்ணன் கசோன்ை தகவல்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 075

The information of Krishna! | Drona-Parva-Section-075 | Mahabharata In Tamil

(பிரதிஜ்ஞோ பர்வம் – 04)

பதிவின் சுருக்கம்: ஒற்றர்கள் மூைம் அறிந்த தகவனை கிருஷ்ணன்

அர்ஜுைனுக்குச் கசோன்ைது; கஜயத்ரதன் துரிரயோதைைிடம் ரபசியது; துரரோணர்
அனேக்கப்ரபோகும் வியூகம் குறித்த தகவல்கள் ஆகியவற்னறச் கசோன்ை
கிருஷ்ணன் ேீ ண்டும் ேந்திரிகளுடன் ஆரைோசிக்க ரவண்டும் என்று
அர்ஜுைனை முடுக்கியது…

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "போர்த்தன் {அர்ஜுைன்},
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனுமடய
{கஜயத்ரதனுனடய} மரணத்மதக்
குறித்துச் சூளுமரத்த பிறகு,
ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட
ோசுமதேன் {கிருஷ்ணன்}
தனஞ் யனிடம் {அர்ெுனனிடம்} “உன்
மகாதரர்களின் ம்மதத்துடன் (மட்டுமம, என்ைிடம் ஆரைோசியோேல்),
“ ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமனக்} சகால்மேன்” என்று
உறுதிமயற்றிருக்கிறாய்! இஃது (உன் தரப்பில்) சபரும் அ ட்மடத் துணிவு
சகாண்ட ஒரு ச யலாகும். என்னிடம் ஆமலா ியாமமல, நீ சபரும்
கனத்மத (உன் மதாள்களில்) ஏற்றிருக்கிறாய். ஐமயா, அமனேரின்
ஏளனத்தில் இருந்து நாம் எப்படித் தப்பிக்கப் மபாகிமறாம்? [1]

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இந்த ேரிகள், “ மகாதரர்களின்

ம்மதத்மதயறியாமல், ‘ம ந்தேமன யான் சகால்மேன்’
என்று உன் ோக்கினால் பிரதிஜ்மஞ ச ய்யப்பட்டது.
இப்படிச் ச ய்யப்பட்ட அந்தப் பிரதிஜ்மஞ ாக மம;
என்மனாடு கூட ஆமலா ியாமமல இந்தப் சபரிய பாரத்மத
நீ சுமக்க ஆரம்பித்தாய். எவ்ோறு நாம்
எல்லாவுலகத்மதார்களாலும் பரிஹஸிக்கத்
தகாதேர்களாமோம்” என்று இருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 402 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நான் திருதராஷ்டிரன் மகனின் {துரிரயோதைைின்} முகாமுக்கு ில

ஒற்றர்கமள அனுப்பிமேத்மதன். அந்த ஒற்றர்கள் ேிமரோக என்னிடம்
ேந்து இந்தத் தகேமல எனக்கு அளித்தனர். அஃதாேது, ஓ! தமலோ
{அர்ெுனா}, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமனக்} குறித்து நீ
உறுதிமயற்ற பிறகு, ிங்க முைக்கங்களுடன் கலந்த (நமது)
இம க்கருேிகளின் ஒலி, திருதராஷ்டிரர்களால் மகட்கப்பட்டது.

அந்த ஆரோரத்தின் ேிமளோக, அந்தத் திருதராஷ்டிரர்கள், தங்கள்

நலன்ேிரும்பிகளுடன் கூடி அச் மமடந்து, “இந்தச் ிங்க முைக்கங்கள்
காரணமற்றமேயல்ல” என்று நிமனத்து (அடுத்தது என்ன நடக்கும்
என்று) காத்திருந்தனர். ஓ! ேலிய கரங்கமளக் சகாண்டேமன {அர்ெுனா},
சகௌரேர்களின் யாமனகள், குதிமரகள் மற்றும் காலாட்பமடக்கு
மத்தியில் இருந்து உரத்த முைக்கங்கமளக் சகாண்ட ஆரோரம் எழுந்தது.
அேர்களது மதர்களில் இருந்து பயங்கரச் ட டப்சபாலிகளும்
மகட்கப்பட்டது. “அபிமன்யுேின் மரணத்மதக் மகட்கும் தனஞ் யன்
{அர்ெுனன்}, ஆைமாகத் துன்புற்றுக் மகாபத்தில் இரேிமலமய கூடப்
மபாரிடப் புறப்பட்டு ேருோன்” என்று நிமனத்து (மபாருக்குத் தயாராக)
அேர்கள் காத்திருந்தனர்.

அப்படி அேர்கள் தயாராகிக் சகாண்டிருக்மகயில், ஓ! தாமமர

இதழ்கமளப் மபான்ற கண்கமளக் சகாண்டேமன {அர்ெுனா},
உண்மமயில் பிமணப்புள்ள நீ, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன
{கஜயத்ரதனைக்} ககோல்ை ஏற்றிருக்கும் உறுதினய உண்னேயில்
அறிந்து ககோண்டைர். பிறகு, சுமயாதனனின் ஆமலா கர்கள் அமனேரும்
உற் ாகமிைந்து ிறு ேிலங்குகமளப் மபால அச் முற்றனர்.

மன்னன் செயத்ரதமனப் சபாறுத்தேமர, ிந்துக்கள் மற்றும்

ச ௌேரர்களின்
ீ ஆட் ியாளனான அேன், துயரத்தில் மூழ்கி, முற்றிலும்
உற் ாகத்மத இைந்து எழுந்து நின்று, தன் ஆமலா கர்கள் அமனேருடன்
தன் பா மறக்குள் நுமைந்தான். ஆமலா மன மதமேப்பட்டு நிற்கும்
அந்மநரத்தில், தனக்கு நன்மமமயத் தரும் அமனத்துத் தீர்வுகமளயும்
குறித்து (அேர்களுடன்) கலந்தாமலா ித்த பிறகு, (கூட்டணியில் உள்ள)
மன்னர்களின் மபக்குச் ச ன்று சுமயாதனனிடம் {துரிமயாதனனிடம்}
இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 403 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{அேன் செயத்ரதன்}, “தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, அேனது மகமனக்

சகான்றேன் நாமன என்று நிமனத்து, நாமள என்னுடன் மபாரில்
மமாதுோன்! தன் பமடக்கு மத்தியில் அேன் {அர்ெுனன்} என்மனக்
சகால்ேதாகச் பதமமற்றிருக்கிறான். மதேர்கள், கந்தர்ேர்கள், அசுரர்கள்,
உரகர்கள், ராட் ர்கள் ஆகிமயாரும் கூடச் வ்ய ச் ினின் {அர்ெுனனின்}
அந்த உறுதிசமாைியில் அேமனச் லிப்பமடயச் ச ய்யத்
துணியமாட்டார்கள். எனமே, நீங்களமனேரும் மபாரில் என்மனப்
பாதுகாக்க மேண்டும். தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} உங்கள் தமலயில் தன்
காமல மேத்து இலக்மக {அேனது இலக்கான என்மன} அடிப்பதில்
சேல்லாதிருக்கட்டும். இக்காரியம் குறித்து உரிய ஏற்பாடுகள் ச ய்யப்பட
மேண்டும். அல்லது, ஓ! குருக்கமள மகிழ்ேிப்பேமன {துரிமயாதனா},
மபாரில் என்மனக் காப்பதில் நீ சேல்ல முடியாது என நீ நிமனத்தால்,
ஓ! மன்னா {துரிரயோதைோ}, நோன் வட்டுக்குச்
ீ கசல்ை அனுேதிப்போயோக”
என்றோன் {கஜயத்ரதன்}.

இப்படி (செயத்ரதனால்} ச ால்லப்பட்ட சுமயாதனன்

{துரிமயாதனன்} உற் ாகமற்றேனாக அமர்ந்து தன் தமலமயத்
சதாங்கப்மபாட்டான். செயத்ரதன் சபரும் அச் த்தில் இருக்கிறான்
என்பமத உறுதி ச ய்து சகாண்ட சுமயாதனன் {துரிமயாதனன்}
அமமதியாகச் ிந்திக்கத் சதாடங்கினான். குரு மன்னன் {துரிமயாதனன்}
சபரிதும் துயருறுேமதக் கண்ட ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனான மன்னன்
செயத்ரதன், தன் நன்மமமயக் குறிப்பிட்டு சமதுோக இந்த
ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான், “சபரும்மபாரில் அர்ெுனனின்
ஆயுதங்கமளத் தன் ஆயுதங்களால் கலங்கடிக்கும் மமன்மமயான க்தி
சகாண்ட எந்த ேில்லாளிமயயும் நான் இங்மக காணேில்மல.
சதக்ரதுரவ {இந்திரரை} ஆைோலும், வோசுரதவனை {கிருஷ்ணனைத்}
தன் கூட்டோளியோகக் ககோண்டு கோண்டீவ வில்லுடன் நிற்கும்
அர்ஜுைன் முன்பு எவைோல் நிற்க முடியும்?

முற்காலத்தில், இமயமமலயில், உயர்ந்த க்திமயக் சகாண்ட

தமலேன் ேரகஸ்வரரை {சிவரை} கோைோளோக நின்றிருந்த
போர்த்தனுடன் {அர்ஜுைனுடன்} ரேோதிைோன் என்று
ரகள்விப்படுகிரறோம். மதேர்கள் தமலேனால் {இந்திரனால்}
தூண்டப்பட்ட அேன் {அர்ெுனன்}, தனித்மதரில் ச ன்று,
ஹிரண்யபுரத்தில் ே ித்த ஆயிரம் தானேர்கமளக் சகான்றான். அந்தக்
குந்தியின் மகன் {அர்ெுனன்} இப்மபாது கபரும் ேதிநுட்பம் ககோண்ட

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 404 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

வோசுரதவனுடன் {கிருஷ்ணனுடன்} கூட்டுச் ம ர்ந்திருக்கிறான். அேன்

{அர்ெுனன்}, மதேர்களுடன் ம ர்ந்த இந்த மூவுலகங்கமளயும் அைிக்கத்
தகுந்தேசனன நான் நிமனக்கிமறன். (ரபோர்க்களத்னத விட்டு என்
வட்டுக்குச்
ீ கசல்ை) எைக்கு நீ அனுேதியளிக்க ரவண்டும், அல்ைது
உயர் ஆன்ே வரத்
ீ துரரோணர் தன் ேகனுடன் {அஸ்வத்தோேனுடன்}
ரசர்ந்து என்னைப் போதுகோக்க ரவண்டும் என்று நான் ேிரும்புகிமறன்.
அல்லது, உன் ேிருப்பத்துக்காக நான் காத்திருப்மபன்” என்றான்
{செயத்ரதன்}.

ஓ! அர்ெுனா, (செயத்ரதனால் இப்படிச் ச ால்லப்பட்ட) மன்னன்

சுயமதானன் இக்காரியம் குறித்து ஆ ானிடம் பணிவுடன் மேண்டினான்
[2]. அமனத்து நிோரண நடேடிக்மககளும் மமற்சகாள்ளப்பட்டுள்ளது.
மதர்களும், குதிமரகளும் அணிேகுக்கப்பட்டிருக்கின்றன. கர்ணன்,
பூரிஸ்ரவஸ், துரரோணரின் ேகன் {அஸ்வத்தோேன்}, சேல்லப்பட
முடியாத விருேரசைன், கிருபர், ேத்ரர்களின் ஆட்சியோளன்
{சல்ைியன்} ஆகிமயார் முன்னணியில் (செயத்ரதனுக்கு முன்பாக)
நிற்பார்கள்.

[2] துமராணர் தன்மனப் பாதுகாக்க மேண்டும் என்ற

செயத்ரதனின் மகாரிக்மகமயத் துமராணரிடம்
துரிமயாதனன் ேைிசமாைிந்தான் எனக் கங்குலி இங்மக
ேிளக்குகிறார்.

அனரப்பங்கு சகடமும் {ரதர்ரபோன்ற வோகைம்}, அனரப்பங்கு

தோேனரயும் {பத்மும்} ககோண்ட வியூகம் ஒன்னற துரரோணர்
அனேக்கப்ரபோகிறோர். அந்தத் தாமமரயின் இதழ்களின் நடுேில் சூ ிமுக
{ஊ ி ோய்} ேியூகமும் இருக்கும். ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனான அந்த
செயத்ரதன் அதற்குள் மபாரில் சேல்லப்பட முடியாத படி கடினமாக
ேரர்களால்
ீ பாதுகாக்கப்படுோன். ேில் (பயன்பாடு), ஆயுதங்கள், ஆற்றல்,
பலம், குலேைி [3] ஆகியேற்றில் இந்த ஆறு மதர்ேரர்களும்
ீ தாங்கிக்
சகாள்ள மிகக் கடினமானேர்கள் என்பதில் ஐயமில்மல. இந்த ஆறு
ரதர்வரர்கனளயும்
ீ முதைில் வழ்த்தோேல்
ீ கஜயத்ரதனை
அனடயமுடியோது.

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இது மமனாமதரியம் என்று

இருக்கிறது. இஃமத இங்குச் ரியானதாகவும் படுகிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 405 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! அர்ெுனா, அந்த அறுேரில் ஒவ்சோருேரின் ஆற்றமலயும்

நிமனத்துப் பார். ஓ! மனிதர்களில் புலிமய {அர்ெுனா} அவர்கள்
ஒன்றுரசர்ந்து நிற்கும்ரபோது எளிதில் வழ்த்தப்பட
ீ முடியோதவர்களோக
இருப்போர்கள். எனமே, நாம், நமது நன்மமக்காகவும், நமது மநாக்கத்தில்
சேற்றியமடேதற்காகவும், நம் நன்மமமய ேிரும்புபேர்களும்,
சகாள்மககமள {ஆமலா மனகமள} அறிந்தேர்களுமான
ஆமலா கர்களுடன் மீ ண்டும் ஆமலா ிக்க மேண்டும்” என்றான்
{கிருஷ்ணன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 406 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அர்ஜுைைின் தன்ைம்பிக்னக!
- துரரோண பர்வம் பகுதி – 076

The self-confidence of Arjuna! | Drona-Parva-Section-076 | Mahabharata In Tamil

(பிரதிஜ்ஞோ பர்வம் – 05)

பதிவின் சுருக்கம்: அர்ஜுைன் தன் வல்ைனேனயயும், கிருஷ்ணைின்

கபருனேனயயும், தன் ஆயுதங்களின் சக்தினயயும் கிருஷ்ணனுக்கு எடுத்துச்
கசோன்ைது…

அர்ஜுைன் {கிருஷ்ணைிடம்}, "நீ

பலமாகக் கருதும் திருதரோஷ்டிரப் பனடயின்
இந்த ஆறு ரதர்வரர்களின்
ீ (ஒன்றுபட்ட)
சக்தியும் என் சக்தியின் போதி அளவுக்கும்
இனணயோகோது என்மற நான் நிமனக்கிமறன்!
ஓ! மதுசூதனா {கிருஷ்ணா}, செயத்ரதமனக்
சகால்ல அேர்கமள எதிர்த்து நான்
ச ல்லும்மபாது, அேர்கள் அமனேரின்
ஆயுதங்களும் என்னால் சேட்டப்பட்டுக்
கலங்கடிக்கப் படுேமத நீ காண்பாய்!

துரரோணரும், இந்த மனிதர்கள் அமனேரும் பார்த்துக்

சகாண்டிருக்கும் மபாமத ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனுமடய
{கஜயத்ரதைின்} தனைனய நோன் பூேியில் வழ்த்துவனதக்
ீ கண்டு
அவர்கள் புைம்பப் ரபோகிறோர்கள். ித்தர்கள், ருத்ரர்கள், ேசுக்கள்,
அசுேினிகள், இந்திரமனத் தங்கள் தமலமமயில் சகாண்ட மருத்துக்கள்,
பிற மதேர்களுடன் கூடிய ேிஸ்ேமதேர்கள், பிதுர்கள், கந்தர்ேர்கள்,
கருடன், சபருங்கடல், மமலகள், ஆகாயம், ச ார்க்கம், பூமி, (முக்கிய
மற்றும் துமணத்) திம கள், அேற்றின் ஆட் ியாளர்கள் {திக்பாலர்கள்},
ேட்டு
ீ மற்றும் காட்டு உயிரினங்கள் அமனத்தும், உண்மமயில்,
அம ேன, அம யாதன ஆகிய அமனேரும் ம ர்ந்து ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளமனப் {செயத்ரதமனப்} பாதுகாத்தாலும், ஓ! மதுசூதனா
{கிருஷ்ணா}, நோனளய ரபோரில் என் கனணகளோல் கஜயத்ரதன்
ககோல்ைப்படுவனத நீ கோண்போய்!

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 407 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! கிருஷ்ணா, உண்மமயின் சபயரால் நான் உறுதிகூறுகிமறன், ஓ!

மக ோ {கிருஷ்ணா}, இைிந்த பாேியான செயத்ரதனின் பாதுகாேலராக
இருக்கும் அந்த ேலிமமமிக்க ேில்லாளியான துமராணருடன்
சதாடக்கத்திமலமய மமாதுமேன் என்று ச ால்லி என் ஆயுதங்கமளத்
சதாடுகிமறன் ({ஆயுதங்கமளத்} சதாட்டு அேற்றின் சபயரால்
உறுதிகூறுகிமறன்). இந்த ஆட்டம் (ரபோர்) துரரோணரின் கட்டுப்போட்டில்
இருக்கிறது எைச் சுரயோதைன் {துரிரயோதைன்} நினைக்கிறோன். எனமே,
துமராணரால் ேைிநடத்தப்படும் பமடயின் முகப்மபத் துமளத்துச் ச ன்று
நான் செயத்ரதமன அமடமேன்!

இடியால் {ேஜ்ரத்தால்} பிளக்கப்படும் மமல முகட்மடப் மபால, மிக

ேலிமமமிக்க ேில்லாளியான அேர் {துமராணர்}, மபாரில் கடும் க்தி
சகாண்ட என் கமணகளின் மூலம் என்னால் பிளக்கப்படுேமத நாமள நீ
காண்பாய். கூரிய கமணகள் தங்கள் மமல் பாய்ந்து, அதனால்
பிளக்கப்பட்டு ேழ்ந்த
ீ மனிதர்கள், யாமனகள், குதிமரகள் ஆகியேற்றின்
மார்புகளில் இருந்து குருதி (தாமரத்தாமரயாகப்) பாயும்! மனம் அல்லது
காற்றின் மேகத்மதக் சகாண்ட காண்டீேத்தில் இருந்து ஏேப்பட்ட
கமணகளால் மனிதர்கள், யாமனகள் மற்றும் குதிமரகளின் உயிர்கள்
ஆயிரக்கணக்கில் பறிக்கப்படும்!

நாமளய மபாரில், யேன், குரபரன், வருணன், இந்திரன் ேற்றும்

ருத்ரன் ஆகிமயாரிடம் நான் சபற்ற ஆயுதங்கமள மனிதர்கள்
காண்பார்கள். நாமளய மபாரில், ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன
{செயத்ரதமனப்} பாதுகாக்க ேருமோர் அமனேரின் ஆயுதங்களும்
என்னுமடய பிரம்ே ஆயுதத்தோல் கலங்கடிக்கப்படுேமத நீ காண்பாய்!
நாமளய மபாரில், ஓ! மக ோ {கிருஷ்ணா}, என் கமணகளின் க்தியால்
சேட்டப்பட்டு ேிழும் மன்னர்களின் தமலகள் இந்தப் பூமியில் ேிரேிக்
கிடப்பமத நீ காண்பாய்! எதிரிமய முறியடித்து, என் நண்பர்களுக்கு
மகிழ்வூட்டி, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன {செயத்ரதரமன} நசுக்கி,
ஊனுண்ணிகள் அமனேமரயும் (நாமள) நான் மனம்நிமறயச்
ச ய்மேன்!

சபரும் குற்றோளியும், ஓர் உறேினமனப் மபால நடந்து

சகாள்ளாதேனும், பாேம் நிமறந்த நாட்டில் பிறந்தேனுமான
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்} என்னால் சகால்லப்பட்டுத் தன்
உறேினர்கமளத் துக்கமமடயச் ச ய்யப் மபாகிறான். பாேகர நடத்மத

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 408 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்டேனும், அமனத்து ே திகளுடனும் ேளர்க்கப்பட்டேனுமான

அந்தச் ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்}, என் கமணகளால்
துமளக்கப்படுேமத நீ காண்பாய்! நாமள, ஓ! கிருஷ்ணா, எனக்கு நிகரான
ேில்லாளி எேனும் இந்தப் பூமியில் இல்மல என்று சுமயாதனமன
{துரிமயாதனமன} நான் ிந்திக்க மேக்கப் மபாகிமறன்.

சதய்ேக
ீ ேில்லாகும் {இந்த} என் காண்டீேம்! மபார்ேரன்
ீ நாமன!
ஓ! மனிதர்களில் காமளமய, ஓ! ரிஷிமக ா {கிருஷ்ணா}, மதமராட்டி நீமய!
{அப்படியிருக்க} என்னால் எமதத்தான் ேழ்த்த
ீ முடியாது? ஓ!
புனிதமானேமன {கிருஷ்ணோ} உன் அருளோல், ரபோரில் நோன் அனடய
முடியோததுதோன் எது? ஓ! ரிஷிமக ா {கிருஷ்ணா}, என் ஆற்றல்
தடுக்கப்பட முடியாதது என அறிந்தும், ஏன் என்மன நீ நிந்திக்கிறாய்?
ம ாமத்தில் எப்மபாதும் லக்ஷ்மி இருப்பமதப் மபால, சபருங்கடலில்
எப்மபாதும் நீர் இருப்பமதப் மபால, ஓ! ெனார்த்தனா {கிருஷ்ணா} என்
பதம் எப்மபாதும் ாதமனயில் இருக்கும் என்பமதயும் அறிோயாக!

என் ஆயுதங்கமள எளிதாக எண்ணாமத! உறுதியான என் ேில்மல

எளிதாக எண்ணாமத! என் கரங்களின் ேலிமமமய எளிதாக எண்ணாமத!
தனஞ் யமன {அர்ெுனன் ஆகிய என்மன} எளிதானேனாக {எண்ணமே}
எண்ணாமத! நான் உண்மமயில் சேல்மேன், மதாற்கமாட்மடன் எனும்
அத்தகு ேைியிமலமய நான் மபாரிடச் ச ல்மேன். நான் உறுதிமயற்மறன்
என்றதும், மபாரில் அந்த செயத்ரதன் ஏற்கனமே சகால்லப்பட்டதாகமே
அறிோயாக!

உண்மமயில், பிரோேணைிடத்தில் உண்னே இருக்கிறது;

உண்மமயில், அறமோரிடம் பணிவு இருக்கிறது; உண்மமயில்,
மேள்ேியிமலமய ச ைிப்பு இருக்கிறது; உண்மமயில், நாராயணனிடமம
சேற்றியும் இருக்கிறது” என்றான் {அர்ெுனன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “ேசுமதேர்

மகனான ரிஷிமக னிடம் {கிருஷ்ணனிடம்} இவ்ோர்த்மதகமளச்
ச ான்ன பிறகு, தனக்குத் தாமன அமதச் ச ால்லிக் சகாண்ட அர்ெுனன்,
ஆழ்ந்த குரலில் மீ ண்டும் ஒருமுமற தமலேன் மக ேனிடம்
{கிருஷ்ணனிடம்} மப ினான், “ஓ! கிருஷ்ணா, னகயில் இருக்கும்
கோரியம் பயங்கரேோைது. ஆமகயால் இந்த இரவு ேிடிேதற்குள், என்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 409 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மதர் நல்ல தயார் நிமலயில் இருக்கும்படி ச ய்ோயாக” {என்றான்

அர்ெுனன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 410 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சுபத்தினரக்கு ஆறுதல் கூறிய கிருஷ்ணன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 077

Krishna consoled Subhadra! | Drona-Parva-Section-077 | Mahabharata In Tamil

(பிரதிஜ்ஞோ பர்வம் – 06)

பதிவின் சுருக்கம்: அர்ஜுைனும், கிருஷ்ணனும் ரகோபேோக இருப்பனத

நினைத்துக் கவனையனடந்த ரதவர்கள்; ககௌரவர்களுக்குத் கதரிந்த தீய
சகுைங்கள்; சுபத்தினரக்கு ஆறுதைளிக்கக் கிருஷ்ணனை அனுப்பிய அர்ஜுைன்;
கிருஷ்ணைின் ஆறுதல் வோர்த்னதகள்…

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "வோசுரதவன்

{கிருஷ்ணன்} மற்றும் தைஞ்சயன் {அர்ஜுைன்} ஆகிய இருேரும்,
கேமல மற்றும் துயரத்தால் பீடிக்கப்பட்டு, இரு பாம்புகசளன அடிக்கடி
சபருமூச்ம ேிட்டுக் சகாண்மட இரேில் தூங்காதிருந்தனர். நரன் மற்றும்
நாராயணன் ஆகிய அந்த இருேரும் ினத்தில் இருப்பமத அறிந்த
மதேர்களும், வோசவனும் {இந்திரனும்} “என்ன ஆகப்மபாகிறமதா?”
என்சறண்ணி மிகவும் கேமலயமடந்தனர்.

ேறண்ட காற்று ஆபத்மத முன்னறிேித்தபடிமய கடுமமயாக ே ீ த்

சதாடங்கியது. சூரிய ேட்டிலில் தமலயற்ற முண்டமும், கதாயுதமும்
{பரிகமும்} மதான்றின. மமகமற்றிருந்தாலும், மின்னலின் கீ ற்றுகமளாடு
கலந்த உரத்த இடிமுைக்கங்கள் அடிக்கடி மகட்கப்பட்டன. மமலகள்,
நீர்நிமலகள் மற்றும் காடுகளுடன் கூடிய பூமாமதேி குலுங்கினாள்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 411 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மகரங்களின் ே ிப்பிடமான கடல்கள், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}

சகாந்தளித்துப் சபருகியது. ேைக்கமாக ஓடும் திம க்கு எதிராக ஆறுகள்
பாய்ந்தன. மதர்ேரர்கள்,
ீ குதிமரகள் மற்றும் யாமனகளின் கீ ழ்
உதடுகளும், மமல் உதடுகளும் துடிக்கத் சதாடங்கின. மனித
ஊனுண்ணிகமள மகிழ்ச் ிப்படுத்தும்படியும், யமனின் ஆட் ிப்பகுதியில்
உள்மளார் சபருமளேில் அதிகரிக்கப் மபாேமத முன்னறிேித்தபடியும்,
ேிலங்குகள் (மபார்க்களத்தில்) மலமும் ிறுநீரும் கைித்தோமற
துன்பத்துடன் உரக்கக் கதறின. மயிர்க்கூச் த்மத ஏற்படுத்த ச ய்யும்
இந்தக் கடும் குனங்கமளக் கண்டும், ேலிமமமிக்க அர்ெுனனின் கடும்
பதத்மதக் மகட்டும், ஓ! பாரதக் குலத்தின் காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}
உமது ேரர்கள்
ீ அமனேரும் மிகவும் கலக்கமமடந்தனர்.

அப்மபாது, ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட பாக ா னனின்

{இந்திரன்} மகன் {அர்ஜுைன்} கிருஷ்ணைிடம், “தன் மருமகமளாடு
{உத்தனரரயோடு} இருக்கும் உன் தங்மக சுபத்திமரமயத் மதற்றச்
ச ல்ோயாக. ஓ! மாதோ {கிருஷ்ணா} மருமகமளயும் {உத்தமரமயயும்},
அேளது மதாைிகமளயும் மதற்றுோயாக. ஓ! தமலோ {கிருஷ்ணா},
உண்மம நிமறந்த ஆறுதல் ோர்த்மதகளால் அேர்கமளத்
மதற்றுோயாக” என்றான் {அர்ெுனன்}. இப்படிச் ச ால்லப்பட்ட
ோசுமதேன் {கிருஷ்ணன்} உற் ாகமற்ற இதயத்மதாடு அர்ெுனன்
ே ிப்பிடத்திற்குச் ச ன்று, தன் ேகைின் {அபிேன்யுவின்} ேரணத்தோல்
ஏற்பட்ட துயரோல் பீடிக்கப்பட்டுக் கவனையில் இருந்த தன்
தங்னகனயத் {சுபத்தினரனயத்} ரதற்றத் கதோடங்கிைோன்.

ோசுமதேன் {கிருஷ்ணன் சுபத்தினரயிடம்}, ”ஓ! ேிருஷ்ணி

குலத்துப் சபண்மண {சுபத்திமரமய}, உனது மருமகளுடன்
{உத்தமரயுடன்} ம ர்ந்து உன் மகனுக்காகத் {அபிமன்யுேிற்காகத்}
துயரப்படாமத. ஓ! மருண்டேமள, அனைத்து உயிரிைங்களுக்கும்
கோைத்தோல் நிர்ணயிக்கப்பட்ட ஒரு முடிவு உண்டு. சபருமமமிக்கப்
பரம்பமரயில் பிறந்த ேரனுக்கு,
ீ அதிலும் குறிப்பாக க்ஷத்திரியனுக்கு
உரிய முடிமேமய உன் மகன் அமடந்திருக்கிறான். எனமே நீ
ேருந்தாமத. சபரும் ேிமேகமும், தன் தந்மதக்கு இமணயான
ஆற்றமலயும் சகாண்ட அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரன்
ீ {அபிமன்யு},
க்ஷத்திரிய ேைக்கத்தின்படிமய, ேரர்கள்
ீ ஆம ப்படும் ஒரு முடிமே
அமடந்திருப்பது நற்மபறாமலமய.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 412 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

எண்ணற்ற எதிரிகமள ேழ்த்தி,

ீ அேர்கமள யமனின்
முன்னிமலக்கு அனுப்பி மேத்த அேன் {அபிமன்யு}, அமனத்து
ேிருப்பங்கமளயும் அருள்பமேயும், அறமோருக்கு உரியமேயுமான
நித்தியமான உலகங்கமள அமடந்திருக்கிறான். தேம், பிரம்மச் ரியம்,
ாத்திர அறிவு, ஞானம் ஆகியேற்றால் அறமோர் அமடயும் முடிமேமய
உன் மகனும் அமடந்திருக்கிறான். ேரனின்
ீ தாயும், ேரனின்
ீ
மமனேியும், ேரனின்
ீ மகளும், ேரர்களுக்கு
ீ உறேினருமான நீ, ஓ!
இனியேமள {சுபத்திமரமய}, உயர்ந்த முடிமே அமடந்திருக்கும் உன்
மகனுக்காக {அபிமன்யுேிற்காக} ேருந்தலாகாது.

ஓ! அைகான சபண்மண, ஒரு குைந்மதமயக் சகான்றேனும்,

பாேகரக் காரியத்மதச் ச ய்தேனுமான அந்தச் ிந்துக்களின் இைிந்த
ஆட் ியாளன் {கஜயத்ரதன்}, இந்த இரவு கடந்ததும், தன் நண்பர்கள்
மற்றும் உறேினருடன் ம ர்ந்து தன் சேறியின் கனிமய
அமடயப்மபாகிறான். அேன் {செயத்ரதன்}, இந்திரனின் ே ிப்பிடத்திற்மக
ச ன்றாலும், பார்த்தனின் {அர்ெுனனின்} கரங்களில் இருந்து தப்ப
மாட்டான். அந்தச் சிந்துவின் {னசந்தவைின்} தமல அேனது உடலில்
இருந்து சேட்டப்பட்டுச் மந்தபஞ் கத்திற்கு {குரும த்திரத்திற்கு}
சேளிமய உருண்டது என்பமத நாமள நீ மகட்பாய்! உன் கேமலமய
ேிடுோயாக; ேருந்தாமத.

க்ஷத்திரியன் ஒருேனின் கடமமகமளத் தன் முன் சகாண்ட உன்

ேரீ மகன் {அபிமன்யு}, ஆயுதம் தாங்குேமதத் சதாைிலாகக் சகாண்ட
பிறரும், அறமோரும் அமடயும் முடிமேமய {கதிமயமய}
அமடந்திருக்கிறான். ஓ! அைகான சபண்மண, அகன்ற மார்பு மற்றும்
ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேனும், பின்ோங்காதேனும்,
மதர்ேரர்கமள
ீ நசுக்குபேனுமான உன் மகன் {அபிமன்யு}
ச ார்க்கத்திற்குச் ச ன்றிருக்கிறான். (உன் இதயத்திலிருந்து) இந்மநாமய
ேிரட்டுோயாக.

தன் தந்மதமார், தாய்ேைி உறேினர், சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்ட

ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ ஆகிமயாருக்கு கீ ழ்ப்படிந்த அந்த ேரன்
ீ
{அபிமன்யு}, ஆயிரக்கணக்கான எதிரிகமளக் சகான்ற பிறமக
மரணத்துக்கு இமரயானான். ஓ! ராணி {சுபத்திமரமய}, உன் மருமகமள
{உத்தமரமயத்} மதற்றுோயாக. ஓ! க்ஷத்திரியப் சபண்மண, அதிகமாக

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 413 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேருந்தாமத. ஓ! மகமள {தங்மக சுபத்திமரமய}, நாமள நீ இனிய

ச ய்திமயக் மகட்கேிருப்பதால் உன் துயமர ேிரட்டுோயாக.

பார்த்தன் {அர்ெுனன்} ஏற்ற உறுதிசமாைி { பதம்} ாதிக்கப்பட

மேண்டும். அது மேறுேமகயிலாகாது. உன் கணேன் {அர்ெுனன்} ச ய்ய
முயன்றது எதுவும் ாதிக்கப்படாமல் நீண்டதில்மல. மனிதர்கள்
அமனேரும், பாம்புகள், பி ா ங்கள், இரவுலாேிகள் அமனேரும்,
பறமேகள், மதேர்கள் அமனேரும், அசுரர்கள் ஆகிமயாரும்
மபார்க்களத்தில் ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனுக்கு {செயத்ரதனுக்கு}
உதேினாலும் கூட, அேன் {கஜயத்ரதன்} நோனள இருக்கேோட்டோன்”
என்றோன் {கிருஷ்ணன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 414 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சுபத்தினரயின் புைம்பல்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 078

The lament of Subhadra! | Drona-Parva-Section-078 | Mahabharata In Tamil

(பிரதிஜ்ஞோ பர்வம் – 02)

பதிவின் சுருக்கம்: கிருஷ்ணைின் ஆறுதல் வோர்த்னதகனளக் ரகட்டுப் புைம்பத்

கதோடங்கிய சுபத்தினர; சுபத்தினர, திகரௌபதி, உத்தனர ஆகிரயோர் அழுது
புைம்பி ேயங்கி விழுந்தது; நீ ர் கதளித்து அவர்களின் ேயக்கத்னதத் கதளிவித்த
கிருஷ்ணன் ேீ ண்டும் அர்ஜுைைிடம் வந்தது…

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "உயர் ஆன்ம

ரகசவைின் {கிருஷ்ணனின்} ோர்த்மதகமளக் மகட்ட சுபத்தினர, தன்
மகனின் {அபிேன்யுவின்} மரணத்தால் துயரில் பீடிக்கப்பட்டு இந்தப்
பரிதாபகரமான புலம்பல்களில் ஈடுபடத் சதாடங்கினாள்: “ஓ!
மபறற்றேளான என் மகமன, ஓ! உன் தந்மதக்கு {அர்ஜுைனுக்கு}
இமணயான ஆற்றல் சகாண்டேமன, ஓ! குைந்தாய் {அபிமன்யு},
மபாருக்குச் ச ன்ற நீ எவ்ோறு அைிந்தாய்? ஓ! குைந்தாய் {அபிமன்யு},
அைகான பற்கள் மற்றும் ிறந்த கண்களால் அருளப்பட்டதும், நீலத்
தாமமரக்கு {கருசநய்தலுக்கு} [1] ஒப்பானதுமான உன் முகம், ஐமயா,
மபார்க்களத்தின் புழுதியால் மமறக்கப்பட்டு இப்மபாது எவ்ோறு
காணப்படும்?

[1] அபிேன்யுவும் கரிய நிறம் ககோண்டவைோக

இருந்திருக்கலாம். மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி,
"கருசநய்தல் மபாலக் கறுப்பு நிறமுள்ள அைகான முகம்”
என்று இருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 415 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஐயமில்லாத துணிவுடன் புறமுதுகிடாத உன்மன, ஆபரணங்களால்

அலங்கரிக்கப்பட்ட அைகிய தமல, கழுத்து, கரங்கள், மார்பு, அடிேயிறு
மற்றும் அங்கங்களுடன் களத்தில் ேிழுந்த உன்மன, அைகிய கண்கமளக்
சகாண்ட உன்மன, ஆயுதக் காயங்களுடன் ிமதந்து மபாயிருக்கும்
உன்மன உதிக்கும் ந்திரமனப் மபாலமே அமனத்து உயிரினங்களும்
காண்கின்றன. ஐமயா, ேிமலயுயர்ந்த மிக சேண்மமயான படுக்மகயில்
கிடப்பேனான நீ, அமனத்து ஆடம்பரங்களுக்கும் தகுந்தேனான நீ,
ஐமயா, கமணகளால் துமளக்கப்பட்ட உன் உடலுடன் சேறும் பூமியில்
{தமரயில்} எவ்ோறு இன்று உறங்குகிறாய்?

முன்னர், அைகிகளில் முதன்மமயாமனாரால் பணிேிமட

ச ய்யப்பட்ட ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட அந்த ேரன்
ீ
{அபிமன்யு}, ஐமயா, மபார்க்களத்தில் ேிழுந்து, நரிகளின் துமணயுடன்
தன் காலத்மத எவ்ோறு கைிக்கிறான்? முன்னர், சூதர்கள், ேோகதர்கள்,
வந்திகள் ஆகிமயாரால் பாடிப் புகைப்பட்டேன், ஐமயா, மகாரமாக
ஊமளயிடும் ஊனுண்ணும் ேிலங்குகளால் இன்று ேரமேற்கப்படுோமன.
ஓ! தமலோ {அபிமன்யு}, பாண்டேர்கமளயும், பாஞ் ாலர்கள்
அமனேமரயும் உன் பாதுகாேலர்களாகக் சகாண்டும், ஐமயா, ஆதரேற்ற
நிமலயில் நீ யாரால் சகால்லப்பட்டாய்?

ஓ! மகமன, ஓ! பாேமற்றேமன {அபிமன்யு}, உன்மனக் கண்டு நான்

இன்னும் நிமறவு சகாள்ளேில்மலமய. மபறற்றேளான நான் யமனின்
ே ிப்பிடத்திற்குச் ச ல்மேன் என்பது நிச் யமாகத் சதரிகிறது. சபரிய
கண்கள் மற்றும் அைகிய குைல்கமளக் சகாண்டதும், இனிய
ோர்த்மதகள், களிப்புமிக்க நறுமணம் ஆகியேற்மற சேளியிடுேதுமான
பருக்களற்ற உன் ேிருதுவோை முகத்னத என் கண்களால் மீ ண்டும்
எப்மபாது நான் காணப் மபாகிமறன்? பீேரசைரின் பலத்திற்கும், பார்த்தரின்
{அர்ெுனரின்} ேில்ேித்தகத்திற்கும், ேிருஷ்ணி ேரர்களின்
ீ ஆற்றலுக்கும்,
பாஞ் ாலர்களின் பலத்திற்கும் ெமயா {இஃது இைிமே}! ஓ! ேரா
ீ
{அபிமன்யு}, மபாரில் ஈடுபடுமகயில் உன்மனப் பாதுகாக்க இயலாத
மகமகயர்கள், ம திகள், மத்ஸ்யர்கள், ிருஞ் யர்கள் ஆகிமயாருக்கும்
ஐமயா {இஃது இைிமே}!

நான் இந்தப் பூமிமய சேறுமமயானதாகவும், உற் ாகமற்றதாகவும்

இன்று காண்கிமறன். என் அபிமன்யுமேக் காணாது என் கண்கள் துயரால்
அல்லலுறுகின்றன. நீ ோசுமதேனின் {கிருஷ்ணனின்} தங்மக

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 416 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{சுபத்திமரயின்} மகனும், காண்டீேதாரியின் {அர்ெுனனின்} மகனும்,

ேரனும்,
ீ அதிரதனும் ஆோய். ஐமயா, சகால்லப்பட்ட உன்மன நான்
எவ்ோறு காண்மபன்? ஐமயா ஓ! ேரா
ீ {அபிமன்யு}, கனேில் காணப்பட்ட
சபாக்கிஷமாகத் மதான்றி மமறந்தாமய. மனிதமரச் ம ர்ந்த அமனத்தும்
நீர்க்குமிைிமயப் மபால நிமலயற்றனமே.

உனக்கு மநர்ந்த தீங்கால் இந்த உன் இளம் ேனைவி {உத்தனர}

துயரில் மூழ்கியிருக்கிறாள். ஐமயா, கன்றில்லா பசுமேப் மபால
இருக்கும் அேமள நான் எவ்ோறு மதற்றுமேன்? ஐமயா, ஓ! மகமன
{அபிமன்யு}, உன்மனக் காண ஏங்கி, சபருமமயின் கனிமயத் தாங்கப்
மபாகும் மயத்தில், குறித்த காலத்திற்கு முன்மப என்னிடம் இருந்து
ச ன்றுேிட்டாமய. மக ேமர {கிருஷ்ணமர} உன் பாதுகாேலராகக்
சகாண்டும், ஆதரேற்றேமனப் மபால நீ சகால்லப்பட்டதால்,
ஞானியராலும் யமனின் நடத்மதமயப் புரிந்து சகாள்ள முடியேில்மல
என்பதில் ஐயமில்மல.

ஓ! மகமன {அபிமன்யு}, மேள்ேிகள் ச ய்மோர், தூய்மமயமடந்த

ஆன்மா சகாண்ட பிராமணர்கள், பிரம்மச் ரியம் பயின்மறார், புனித
நீர்நிமலகளில் நீராடிமயார், நன்றிமிக்மகார், சதாண்டாற்றுமோர், தங்கள்
ஆ ான்களுக்குச் ம மே ச ய்யத் தங்கமள அர்ப்பணித்துக் சகாண்மடார்,
அபரிமிதமான மேள்ேிக் சகாமட அளித்மதார் ஆகிமயாரின் உலகங்கள்
உனதாகட்டும்.

மபாரிடுமகயில் துணிச் லுடன் புறமுதுகிடாதேர்கள், தங்கள்

எதிரிகமளக் சகான்றுேிட்டுப் மபாரில் ேழ்ந்தேர்கள்
ீ ஆகிமயார் எந்த
முடிமே அமடோர்கமளா அமத முடிமே {கதிமய} நீயும் அமடோயாக.

ஆயிரம் பசுக்கமளத் தானமளித்தேர்கள், மேள்ேிகளில்

தானமளித்தேர்கள், தகுந்மதாருக்கு ேடுகள்
ீ மற்றும் மாளிமககமளத்
தானமளித்தேர்கள் ஆகிமயார் எந்த மங்கல முடிமே அமடோர்கமளா,
ரத்தினங்கமளயும், நமககமளயும் தகுந்த பிரோேணர்களுக்குத்
தானமளித்மதார், குற்றோளிகமளத் தண்டிப்மபார் ஆகிமயார் எந்த
முடிமே அமடோர்கமளா அமத முடிமே நீயும் அமடோயாக.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 417 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிரம்மச் ரியத்துடன் கடும் மநான்புகமள மநாற்ற முனிேர்கள்,

ஒரர கணவனுடன் வோழ்ந்த கபண்கள் ஆகிமயார் எந்த முடிமே
அமடோர்கமளா அமத முடிமே நீயும் அமடோயாக.

ஓ! மகமன {அபிமன்யு}, நன்னடத்மதக் சகாண்ட மன்னர்கள்,

கடமமகமள முமறயாக மநாற்று, ஒன்றன்பின் ஒன்றாக ோழ்ேின்
நான்கு நிமலகமளயும் ோழ்ந்தேர்கள் ஆகிமயார் எந்த முடிமே
அமடோர்கமளா அமத முடிமே நீயும் அமடோயாக.

ஓ! மகமன {அபிமன்யு}, ஏமைகளிடமும், துயருற்மறாரிடமும்

கருமண சகாண்மடார், தங்களிடமும், தங்கமள அண்டியிருப்மபாரிடமும்
எந்தப் பாகுபாடுமின்றிச் மமாக இனிப்புகமளப் பகிர்ந்து சகாள்மோர்,
ேஞ் கம் மற்றும் சகாடுமம ஆகியேற்மற எப்மபாதும் ச ய்யாமதார்
ஆகிமயார் எந்த முடிமே அமடோர்கமளா அமத முடிமே நீயும்
அமடோயாக.

ஓ! மகமன {அபிமன்யு}, மநான்புகள் மநாற்பேர்கள், அறம்

ார்ந்மதார், ஆ ான்களின் ம மேக்குத் தன்மன அர்ப்பணித்துக்
சகாண்மடார், ேிருந்மதாம்பாமல் எவ்ேிருந்தினமரயும் அனுப்பாமதார்
ஆகிமயார் எந்த முடிமே அமடோர்கமளா அமத முடிமே நீயும்
அமடோயாக.

ஓ! மகமன {அபிமன்யு}, துன்பத்திலும், மிகக் கடுமமயான

இக்கட்டான சூைல்களிலும் துன்பத்தீயில் எவ்ேளவு அதிகமாக
எரிக்கப்பட்டாலும், தங்கள் ஆன்மாக்களின் மநிமலமய {மன
அமமதிமய} இைக்காமதார் ஆகிமயார் எந்த முடிமே அமடோர்கமளா
அமத முடிமே நீயும் அமடோயாக.

ஓ மகமன {அபிமன்யு}, தங்கள் தந்மதமார், தாய்மார் மற்றும்

பிறரின் ம மேக்கு எப்மபாதும் தன்மன அர்ப்பணித்துக் சகாண்மடார்,
தங்கள் மமனேியரிடம் மட்டுமம அர்ப்பணிப்பு சகாண்மடார் ஆகிமயார்
எந்த முடிமே அமடோர்கமளா அமத முடிமே நீயும் அமடோயாக.

ஓ! மகமன {அபிமன்யு}, பிறர் ேனைவியரிடம் தங்கனளத்

தோங்கரள தடுத்துக் ககோள்ரவோர், பருே காலங்களில் தங்கள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 418 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மமனேியரிடம் மட்டும் மதாைமமமய நாடுமோர் ஆகிய ஞானியர் எந்த

முடிமே அமடோர்கமளா அமத முடிமே நீயும் அமடோயாக.

ஓ! மகமன {அபிமன்யு}, அமனத்து உயிரினங்கமளயும் மாதானக்

கண்ணுடன் மநாக்குமோர், பிறருக்கு எப்மபாதும் துன்பத்மத
அளிக்காமதார், எப்மபாதும் மன்னிப்மபார் {சபாறுமமயுடன் இருப்மபார்}
ஆகிமயார் எந்த முடிமே அமடோர்கமளா அமத முடிமே நீயும்
அமடோயாக.

ஓ! மகமன {அபிமன்யு}, மதன், இமறச் ி, மது, ச ருக்கு, சபாய்மம

ஆகியேற்றில் இருந்து ேிலகியிருப்மபார், பிறருக்குத் துன்பம் தருேமதத்
தேிர்ப்மபார் ஆகிமயார் எந்த முடிமே அமடோர்கமளா அமத முடிமே
{கதிமய} நீயும் அமடோயாக.

அடக்கமுமடமயார், அமனத்து ாத்திரங்களின் அறிவு

சகாண்மடார், அறிேில் நிமறவு சகாண்மடார், ஆம கமளக் கட்டுக்குள்
மேத்மதார் ஆகிமயார் அமடயும் இலக்மக நீயும் அமடோயாக”
என்றோள் {சுபத்தினர}.

{இப்படி சுபத்திமர} துயரத்தில் பீடிக்கப்பட்டு இத்தகு புலம்பல்களில்

ஈடுபட்டுக் சகாண்டிருந்த மபாது, போஞ்சோை இளவரசி (திகரௌபதி),
விரோடன் ேகளுடன் {உத்தனரயுடன்} உற் ாகமற்ற அந்தச்
சுபத்திமரயிடம் ேந்தாள். சபரும் துன்பத்தால் அேர்கள் அமனேரும்,
இதயத்மதப் பிளக்கும் புலம்பல்களில் ஈடுபட்டு அதிகமாக அழுதனர்.
ம ாகத்தால் நிமனேிைந்த மனிதர்கமளப் மபால, அேர்கள் அமனேரும்
மயங்கிப் பூமியில் ேிழுந்தனர்.

நீ ருடன் தயோரோக நின்ற கிருஷ்ணன், இதயம்

துமளக்கப்பட்டேளும், அழுது, சுயநிமனமே இைந்து, நடுங்கிக்
சகாண்டிருந்தேளுமான தன் தங்மகயின் {சுபத்திமரயின்} மமல் நீமரத்
சதளித்து, ஆைமாகத் துன்புற்று, அத்தகு ந்தர்ப்பத்தில் என்ன ச ால்ல
மேண்டுமமா அமதச் ச ான்னான். அந்தத் தாமமரக் கண்ணன்
{கிருஷ்ணன்}, "ஓ! சுபத்தினரரய, துன்புறோரத! ஓ! போஞ்சோைி
{திகரௌபதிரய}, உத்தனரனயத் ரதற்றுவோயோக! க்ஷத்திரியரில்
காமளயான அபிமன்யு சமச் த்தகுந்த இலக்மகமய அமடந்திருக்கிறான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 419 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! அைகிய முகம் சகாண்டேமள {சுபத்திமரமய}, சபரும்புகழ்

சகாண்ட அபிமன்யு அமடந்த இலக்மகமய நம் குலத்தில் உயிருடன்
இருப்மபார் அமனேரும் அமடயட்டும். ஓ! சபண்மண {சுபத்திமரமய},
எேருமடய உதேியுமில்லாமல் அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரன்
ீ
{அபிேன்யு} அனடந்த சோதனைனயரய, எங்கள் நண்பர்களுடன் ரசர்ந்த
நோங்கள் அனைவரும் இந்தப் ரபோரில் அனடய விரும்புகிரறோம்”
என்றான் {கிருஷ்ணன்}.

தன் தங்மகமயயும் {சுபத்திமரமயயும்}, திசரௌபதிமயயும்,

உத்தமரமயயும் இப்படித் மதற்றிய பிறகு, எதிரிகமளத் தண்டிப்பேனான
அந்த ேலிமமமிக்கக் கரத்மதக் சகாண்மடான் (கிருஷ்ணன்} பார்த்தனிடம்
{அர்ெுனனிடம்} ச ன்றான். அப்மபாது, கிருஷ்ணன், அங்கிருந்த
மன்னர்கள், நண்பர்கள் மற்றும் அர்ெுனமன ேணங்கியபடிமய
(பின்னேனின் {அர்ெுனனின்}) அந்தப்புரத்திற்குள் நுமைந்தான். பிறகு
அந்த மன்னர்கள் அமனேரும் தங்கள் ே ிப்பிடங்களுக்குத் திரும்பினர்”
{என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 420 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தோருகைிடம் ரபசிய கிருஷ்ணன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 079

The speech of Krishna to Daruka! | Drona-Parva-Section-079 | Mahabharata In Tamil

(பிரதிஜ்ஞோ பர்வம் – 08)

பதிவின் சுருக்கம்: அர்ஜுைைின் படுக்னகனயத் தயோரித்து, சிவனுக்கோை அவைது

இரவுப்பைினய முடிக்கச் கசய்த கிருஷ்ணன்; நடு இரவில் தோருகைிடம் ரபசிய
கிருஷ்ணன்…

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "பிறகு, தாமமரயின் இதழ்கமளப்
மபான்ற கண்கமளக் சகாண்ட தமலேன் ரகசவன்
{கிருஷ்ணன்}, அர்ஜுைைின் ஒப்பற்ற
மாளிமகக்குள் நுமைந்து நீமரத் சதாட்டு
{ஆ மனம் ச ய்து} [1], மங்கலகரமான ம
தமரயில், னவடூரியத்திற்கு ஒப்போை குச
{தர்ப்னபப்} புற்கனளப் படுக்மகயாகப் பரப்பினான்.
அந்தப் படுக்மகமயச் சுற்றிலும் ிறந்த
ஆயுதங்கமள மேத்த அேன் {கிருஷ்ணன்},
மமலும் அமத மலர்மாமலகள், அேல் {fried paddy},
நறுமணத் திரேியங்கள், பிற மங்கலப் சபாருட்கள்
ஆகியேற்றால் முமறயாக அலங்கரித்தான்.
பார்த்தனும் நீமரத் சதாட்ட {ஆ மனம் ச ய்த} [1]
பிறகு, அமமதியும், பணிவும் சகாண்ட
பணியாட்கள் முக்கண்ணனுக்கு
(ேஹோரதவனுக்கு) உரிய வைக்கேோை இரவு
பைினயக் ககோண்டு வந்தைர். அப்மபாது,
மகிழ்ச் ியான ஆன்மா சகாண்ட பார்த்தன்
{அர்ெுனன்}, நறுமணப்சபாருட்கமள மாதேன் {கிருஷ்ணன்} மமல் பூ ி,
மலர் மாமலகளால் அலங்கரித்து, ேகோரதவனுக்கு இரவுப்பைினயச்
கசய்தோன் [2]. பிறகு, மகாேிந்தன் {கிருஷ்ணன்} மங்கிய புன்னமகயுடன்
பார்த்தனிடம், “நீ அருளப்பட்டிருப்பாயாக, ஓ! பார்த்தா {அர்ெுனா},
படுத்துக் சகாள்ோயாக, நான் உன்னிடம் ேிமடசபறுகிமறன்” என்றான்.
பிறகு நன்கு ஆயுதம் தரித்த ோயில் காப்மபாமரயும்,
காேலாளிகமளயும் நிறுத்திய அந்த அருளப்பட்ட மக ேன் {கிருஷ்ணன்}

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 421 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

(தன் ரதரரோட்டியோை) தோருகன் பின் கதோடரத் தன் போசனறக்குச்

கசன்றோன்.

[1] ஆ மனம்: மந்திரப்பூர்ேமாக ேலது உள்ளங்மகயால்

{குடம்மபாலக் மகமயக் குேித்து} மும்முமற நீமர
உட்சகாள்தல்.

[2] இந்த ேரியில் tasmai என்று குறிப்பிடப்படுேது

முக்கண்ணமனத்தாமன ஒைிய கிருஷ்ணமன அல்ல என்று
நீலகண்டர் ச ால்ேதாகவும், அது ரியாகமே படுேதாகவும்
கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார். மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி,
“பார்த்தன் ந்மதாஷமமடந்து, மாதேமரக் கந்தங்களாலும்,
பூமாமலகளாலும் அலங்காரஞ்ச ய்து, இராத்திரியில்
ச ய்ேதான அந்தப் பலிமய அந்தத் திரியம்பகருக்கு
நிமேதனஞ்ச ய்தான்” என்று இருக்கிறது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் கிட்டத்தட்ட இமத மபான்ற
ேரிதான் இருக்கிறது.

சேண்படுக்மகயில் தன்மனக் கிடத்திக் சகாண்ட அேன்

{கிருஷ்ணன்}, பின்பற்றப்பட ரவண்டிய பல்ரவறு திட்டங்கனளக்
குறித்து ஆரைோசித்தோன். பிறகு, தாமமர இதழ்கமளப் மபான்ற
கண்கமளக் சகாண்ட அேன் (மக ேன்), (பார்த்தனின்) துயமரயும்,
கேமலமயயும் கமளேதற்காகவும், அேனது {அர்ெுனனின்}
ஆற்றமலயும் காந்திமயயும் அதிகரிப்பதற்காகவும் பல்மேறு ேைிகமளக்
குறித்துப் பார்த்தனுக்காக {அர்ெுனனுக்காகச்} ிந்தித்தான். மயாகத்தில்
சபாதிந்த ஆன்மா சகாண்டேனும், அமனேரின் உயர்ந்த தமலேனும்,
பரந்த புகமைக் சகாண்டேனும், ஜிஷ்ணுவுக்கு {அர்ஜுைனுக்கு}
ஏற்புமடயமதமய எப்மபாதும் ச ய்பேனுமான அந்த ேிஷ்ணு
{கிருஷ்ணன்}, (அர்ஜுைனுக்கு) நன்னே கசய்ய விரும்பி,
ரயோகத்திலும், தியோைத்திலும் ையித்தோன்.

பாண்டே முகாமில் அவ்ேிரேில் உறங்கியேர் எேரும் இல்மல.

ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, ேிைிப்புணர்மே அமனேமரயும்
ஆட்சகாண்டது. (பாண்டே முகாமில்) அமனேரும் இமதமய ிந்தித்தனர்,
“தன் மகனின் மரணத்தால் துயரில் எரியும் உயர் ஆன்ம காண்டீேதாரி
{அர்ெுனன்}, சிந்துனவ {கஜயத்ரதனைக்} ககோல்வதோகத் திடீகரை

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 422 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உறுதிகேோைி ஏற்றுவிட்டோன். உண்மமயில், பமகேரர்கமளக்

ீ
சகால்பேனும், ோ ேனின் {அர்ெுனனின்} மகனும், ேலிமமமிக்க
ேரனுமான
ீ அேன் எவ்ோறு தனது உறுதி சமாைிமயச் ாதிக்கப்
மபாகிறான்? உயர் ஆன்மப் பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்} உண்மமயில்
மிகக் கடினமான தீர்மானத்மத எடுத்திருக்கிறான்.

மன்னன் செயத்ரதன் ேலிமமயும் க்தியும் சகாண்டேனாோன்.

ஓ! , அர்ெுனன் தன் உறுதி சமாைிமய நிமறமேற்றுேதில் சேல்லட்டும்.
தன் மகனின் {அபிேன்யுவின்} நிமித்தமாகத் துயரில் பீடிக்கப்பட்ட அேன்
{அர்ெுனன்}, அந்தக் கடின உறுதிசமாைிமய ஏற்றுேிட்டான்.
துரிரயோதைைின் தம்பியர் அனைவரும் கபரும் ஆற்றனைக்
ககோண்டவர்களோக இருக்கின்றைர். அேனது பமடகளும்
எண்ணற்றமேயாக இருக்கின்றன. திருதராஷ்டிரன் மகன்
{துரிமயாதனன்}, இேர்கள் அமனேமரயும் செயத்ரதனுக்கு (அேனது
பாதுகாேர்களாக) ஒதுக்கியிருக்கிறான். ஓ! , ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன
{செயத்ரதமனக்} சகான்று, தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} (முகாமுக்குத்)
திரும்பட்டும். தன் எதிரிகமள ேழ்த்தி
ீ அர்ெுனன் தனது
உறுதிசமாைிமயச் ாதிக்கட்டும்.

நாமள ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன {கஜயத்ரதனைக்}

ககோல்வதில் அவன் {அர்ஜுைன்} ரதோற்றோல், சுடர்ேிகும் கநருப்புக்குள்
நிச்சயம் அவன் நுனைவோன். பிருமதயின் {குந்தியின்} மகனான
தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, தன் உறுதிசமாைிமயப் சபாய்யாக்க மாட்டான்.
அர்ஜுைன் இறந்தோல், தர்ேைின் ேகன் {யுதிஷ்டிரன்} எவ்வோறு தன்
நோட்னட ேீ ட்போன்? உண்மமயில், அந்தப் பாண்டுேின் மகன்
(யுதிஷ்டிரன்), (தன் நம்பிக்மககள் அமனத்திலும்) அர்ெுனனின்
சேற்றிமயமய ார்ந்திருக்கிறான். நாம் ஏதாேது (அறத்) தகுதிமய
அமடந்திருந்தால், நாம் சநருப்பில் சதளிந்த சநய்மயக் காணிக்மகயாக
எப்மபாதாேது ஊற்றியிருந்தால், அேற்றின் கனிகளின் துமணமயாடு
சவ்யசச்சின் {அர்ஜுைன்} தன் எதிரிகமள அமனேமரயும் ேழ்த்தட்டும்”
ீ
{என்மற பாண்டே முகாமில் உள்ள அமனேரும் ிந்தித்தனர்}. ஓ!
தமலோ, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர} இவ்ோறு (நாமளய) சேற்றி
குறித்து ஒருேருக்சகாருேர் மப ிக் சகாண்மட அேர்களது நீண்ட இரவு
கடந்து மபானது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 423 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நடு இரேில் ேிைித்த ெனார்த்தனன் {கிருஷ்ணன்}, பார்த்தனின்

{அர்ெுனனின்} உறுதிசமாைிமய நிமனவுகூர்ந்து, (தன் மதமராட்டியான)
தோருகைிடம், “அர்ெுனன், தன் மகனின் மரணத்தால் ஏற்பட்ட துயரால்
உறுதிசமாைி ச ய்தான். இமதக் மகட்ட துரிமயாதனன், பார்த்தன்
{அர்ெுனன்} எவ்ோறு தன் மநாக்கத்மத அமடேதில் மதால்ேியுறுோன்
என்று தன் அமமச் ர்களிடம் நிச் யம் ஆமலா ித்திருப்பான். அேனது
{துரிரயோதைைின்} பை அகக்ஷௌஹிணி துருப்புகள் கஜயத்ரதனைப்
போதுகோக்கும். ஆயுதங்கள் அமனத்மதயும் ஏவும் ேைிகமள
முழுமமயாக அறிந்த துரரோணரும், அேரது மகனும் {அஸ்வத்தோேனும்}
அேமனப் {செயத்ரதமனப்} பாதுகாப்பார்கள். ஒப்பற்ற ேரனும்,
ீ
மதத்தியர்கள் மற்றும் தானேர்களின் ச ருக்மக அைித்தேனுமான
ஆயிரம் கண்ணமன {இந்திரமன} கூட, மபாரில் துமராணரால்
பாதுகாக்கப்படும் ஒருேமனக் சகால்லத் துணியமாட்டான்.

எனமே, குந்தியின் மகனான அர்ஜுைன், சூரியன் ேனறவதற்குள்

கஜயத்ரதனைக் ககோல்ை என்ை கசய்ய ரவண்டுரேோ, அனத நோன்
கசய்ரவன். என் மமனேியர், என் ச ாந்தங்கள், என் உறேினர்கள்
ஆகிமயாரிலும் கூட அர்ெுனமன ேிட மிகுந்த அன்புக்குரியேர்
எேருமில்மல. ஓ! தாருகா, அர்ஜுைன் இல்ைோத பூேியில் ஒரு
கணமும் நோன் என் கண்கனளச் கசலுத்த ேோட்ரடன். பூமி அர்ெுனன்
அற்றதாகாது என நான் உனக்குச் ச ால்கிமறன். குதிமரகமளாடும்,
யாமனகமளாடும், யாமனகமளாடும் கூடியேர்கள் அமனேமரயும்,
அர்ஜுைனுக்கோக நோரை என் பைத்னதப் பயன்படுத்தி வழ்த்தி,
ீ
அவர்கரளோடு ரசர்த்து கர்ணனையும், சுரயோதைனையும்
{துரிரயோதைனையும்} சகால்மேன்.

ஓ! தாருகா, சபரும்மபாரில் தனஞ் யனுக்காக {அர்ெுனனுக்காக}

நாமள என் ேரத்மத
ீ நான் சேளிப்படுத்தும்மபாது, என் ஆற்றமல மூன்று
உலகங்களும் காணட்டும். ஓ! தாருகா, நாமள ஆயிரக்கணக்கான
மன்னர்களும், நூற்றுகணக்கான இளேர ர்களும், தங்கள் குதிமரகள்,
மதர்கள் மற்றும் யாமனகளுடன் மபாரில் இருந்து ஓடப் மபாகின்றனர்.
ஓ! தாருகா, பாண்டுேின் மகனுக்காகக் மகாபத்துடன் உள்ள நான், நாமள
மன்னர்களின் பமடமய ேழ்த்தி,
ீ என் க்கரத்தால் அேற்மற நசுக்கப்
மபாேமதக் காண்பாய். ஓ! தாருகா, மதேர்கள், கந்தர்ேர்கள், பி ா ங்கள்,
பாம்புகள், ராட் ர்கள் ஆகியேர்களுடன் கூடிய (மூன்று) உலகங்கள்
என்மனச் வ்ய ச் ினின் {அர்ெுனனின்} (உண்மம) நண்பனாக நாமள

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 424 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அறியும். எவன் அவனை {அர்ஜுைனை} கவறுக்கிறோரைோ, அவன்

{கிருஷ்ணைோகிய} என்னை கவறுக்கிறோன். எேன் அேமனப்
பின்பற்றுகிறாமனா, அேன் என்மனப் பின்பற்றுகிறான். புத்திக்கூர்மம
சகாண்ட நீ, அர்ெுனன் என்னில் பாதியானேன் என்பமத அறிோயாக.

ஓ! தாருகா, இரவு கைிந்து காமல ேந்ததும், என் ிறந்த மதரில்

ககௌரேோதகி என்றமைக்கப்படும் என் சதய்ேகக்
ீ கதாயுதத்மதயும், என்
ஈட்டி மற்றும் க்கரத்மதயும், என் ேில் மற்றும் கமணகமளயும்,
இன்னும் மதமேயான பிற அமனத்மதயும் பனட அறிவியைின் படி
தரிக்கச் ச ய்து, கேனத்துடன் என்னிடம் சகாண்டு ேருோயாக. ஓ! சூதா
{தாருகா}, என் மதர்த்தட்டில் எனது குமடமய அலங்கரிக்கும் என் சகாடி
மரத்துக்கும், அதில் இருக்கும் கருடனுக்குமான இடத்மத ஒதுக்கி,
வைோஹம், ரேகபுஷ்பம், னசப்யம், சுக்ரீவம் என்று அமைக்கப்படும் என்
முதன்மமயான குதிமரகமள அதில் பூட்டி, சூரியன் மற்றும் சநருப்பின்
காந்தியுடன் கூடிய தங்கக் கே த்தால் அேற்மற அலங்கரித்து, நீ யும்
உன் கவசத்னத அணிந்து ககோண்டு, கவைேோக அதில் நிற்போயோக.
ரிஷப சுரத்தின் [3] ஒலிமய உமிழும் என் ங்கான பாஞ் ென்யத்தின்
உரத்த, பயங்கரமான சேடிப்சபாலிமயக் மகட்டதும் ேிமரோக நீ
என்னிடம் ேருோயாக.

[3] இஃது, இந்து ேண்ணத்தில் இரண்டாேது இம ச்சுரம்

எனக் கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.

ஓ! தாருகா, ஒமர நாளில் என் தந்மதேைி அத்மதயின் {ேசுமதேர்

தங்மக குந்தியின்} மகனான என் மமத்துனனின் {அர்ெுனனின்} பல்மேறு
துயரங்கமளயும் மகாபத்மதயும் நான் ேிலக்கப் மபாகிமறன்.
திருதராஷ்டிரர்கள் பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத பீபத்சு {அர்ெுனன்}
மபாரில் செயத்ரதமனக் சகால்ேதற்காக அமனத்து ேைிகளிலும் நான்
முயல்மேன். ஓ! மதமராட்டிமய {தாருகா}, பீபத்சு இேர்களில்
யாமரசயல்லாம் சகால்ல முயல்ோமனா, அேர்கமளக் சகால்ேதில்
நிச் யம் சேல்ோன் என்று நான் உனக்குச் ச ால்கிமறன்” என்றான்
{கிருஷ்ணன்}.

தோருகன் {கிருஷ்ணைிடம்}, “ஓ! மனிதர்களில் புலிமய {கிருஷ்ணா},

நீ யாருமடய மதமரச் ச லுத்துகிறாமயா, அேனது சேற்றி உறுதிமய.
உண்மமயில், அேனுக்கு எவ்ேிடத்தில் இருந்து மதால்ேி ேரும்?

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 425 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

என்மனப் சபாறுத்தேமர, நீ என்ன உத்தரேிடுகிறாமயா, அமதமய நான்

ச ய்மேன். இந்த இரவு (அதன் சதாடர்ச் ியாக) அர்ெுனனின்
சேற்றிக்காக மங்கலமான காமலப் சபாழுமதக் சகாண்டுேரும்”
என்றான் {தாருகன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 426 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சிவனைத் துதித்த கிருஷ்ணனும்! அர்ஜுைனும்!!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 080

Arjuna and Krishna adored Siva! | Drona-Parva-Section-080 | Mahabharata In Tamil

(பிரதிஜ்ஞோ பர்வம் – 09)

பதிவின் சுருக்கம்: அர்ஜுைைின் கைவில் கிருஷ்ணன் ரதோன்றியது; சிவனை

நினைக்கச் கசோன்ை கிருஷ்ணன் அர்ஜுைனைக் னகைோசத்திற்கு அனைத்துச்
கசன்றது; சிவனைப் ரபோற்றிய கிருஷ்ணனும், அர்ஜுைனும்…

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "நிமனத்துப் பார்க்க

முடியாத ஆற்றமலக் சகாண்ட குந்தியின் ேகன் தைஞ்சயன்
{அர்ெுனன்}, தன் உறுதிசமாைிமய எப்படி நிமறமேற்றுேது என்பது
குறித்துச் ிந்தித்து, (வியோசரோல் அேனுக்குக் சகாடுக்கப்பட்ட)
மந்திரங்கமள நிமனவுகூர்ந்தான். ேிமரேில் அேன் {அர்ெுனன்}
உறக்கத்தின் கரங்களில் அமமதியமடந்தான் [1]. துயரில் எரிந்து
சகாண்டிருந்தேனும், ிந்தமனயில் மூழ்கியிருந்தேனுமான அந்தக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 427 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

குரங்குக் சகாடி ேரனின்

ீ {அர்ஜுைைின்) கைவில், கருடமனத் தன்
சகாடியாகக் சகாண்ட மக ேன் {கிருஷ்ணன்} மதான்றினான்.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் மதிமயக்கமமடந்தான் என்று

இருக்கிறது.

அற ஆன்மா சகாண்ட தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, மக ேன்

{கிருஷ்ணன்} மீ து சகாண்ட அன்பு மற்றும் மரியாமதயின் ேிமளோல்
எப்மபாதும் எழுந்து நின்று, ஒரு ில எட்டுகள் முன்மனறிச் ச ன்று
கிருஷ்ணமன ேரமேற்பமத எந்தச் சூழ்நிமலயிலும் தேிர்த்ததில்மல.
எனமே, இப்மபாது அேன் {அர்ஜுைன்}, (தன் கைவிலும்) எழுந்து நின்று
ரகோவிந்தனுக்கு {கிருஷ்ணனுக்கு} ஓர் இருக்னகனயக் ககோடுத்தோன்.
எனினும் அேன் {அர்ெுனன்}, அந்மநரத்தில் இருக்மகயில் தானும்
அமர்ந்து சகாள்ளத் தன் இதயத்மத நிமலநிறுத்தேில்மல. ேலிமமயும்
க்தியும் சகாண்ட கிருஷ்ணன், பார்த்தனின் {அர்ெுனனின்} தீர்மானத்மத
அறிந்து, இருக்மகயில் அமர்ந்து, பின்னேன் {அர்ெுனன்} நின்று
சகாண்டிருக்மகயிமலமய அந்தக் குந்தியின் மகனிடம் {அர்ெுனனிடம்}
இந்த ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்: “ஓ! பார்த்தா {அர்ெுனா}, துயரில்
உன் இதயத்மத நிமலநிறுத்தாமத.

காலம் சேல்லப்பட முடியாததாகும். கோைம், அனைத்து

உயிரிைங்கனளயும் தவிர்க்க முடியோத வைியில் பைவந்தேோகத்
தள்ளுகிறது. ஓ! மனிதர்களில் முதன்மமயானேமன {அர்ெுனா},
{அப்படியிருக்மகயில்}, இந்த உனது துயரம் எதற்காக? ஓ!
கற்றறிந்தேர்களுள் முதன்மமயானேமன {அர்ெுனா}, துயரில்
ஈடுபடக்கூடாது! ச யல்பாட்டுக்குத் துயரம் ஒரு தமடயாகும்.
ாதிக்கப்பட மேண்டிய ச யமலச் ாதிப்பாயாக. ஓ! தனஞ் யா
{அர்ெுனா}, ஒருேனின் முயற் ிகள் அமனத்மதயும் துறக்கச் ச ய்யும்
துயரமானது உண்மமயில் அேனது எதிரியாகும். துயரில் ஈடுபடும்
ஒருேன், தன் எதிரிகமள மகிழ்ேித்து, தன் நண்பர்கமளக்
கேமலசகாள்ளச் ச ய்து, தன்மனயும் பலேனமாக்கிக்
ீ சகாள்கிறான்.
எனமே, துயருறாமல் இருப்பமத உனக்குத் தகும்” என்றான் {கிருஷ்ணன்}.

அப்மபாது, ோசுமதேனால் {கிருஷ்ணனால்} இப்படிச்

ச ால்லப்பட்டேனும், எேராலும் சேல்லப்படாதேனும், சபரும்
கல்ேிமயக் சகாண்டேனுமான பீபத்சு {அர்ெுனன்}, இந்தப் பயங்கர

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 428 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்: “செயத்ரதன் படுசகாமலமயக் குறித்து

நான் ச ய்த உறுதிசமாைி பயங்கரமானது. ஓ மக ோ {கிருஷ்ணா},
நோனளரய என் ேகனைக் ககோன்ற அந்த இைிந்தவனை
{கஜயத்ரதனை} நோன் ககோல்ரவன் என்பரத எைது
உறுதிகேோைியோகும். என் உறுதிசமாைியில் என்மனச் லிக்கச்
ச ய்ேதற்காக, ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ அமனேராலும்
பாதுகாக்கப்படும் செயத்ரதமனத் தார்தராஷ்டிரர்கள் தங்கள் பின்னால்
நிறுத்திக் சகாள்ோர்கள்.

ஓ! மாதோ {கிருஷ்ணா}, பதிமனாரு அசக்ஷௌஹிணி துருப்புகளில்,

படுசகாமலக்குப் பிறகு எஞ் ியேர்கமளத் தன் எண்ணிக்மகயாகக்
சகாண்டுள்ள அேர்களது பமட ேழ்த்துேதற்குக்
ீ கடினமானமத ஆகும்.
சபரும் மதர்ேரர்கள்
ீ அமனேராலும் சூைப்பட்ட ிந்துக்களின் தீய
ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமன} நாம் எவ்ோறு காண்மபாம்? ஓ! மக ோ,
என் உறுதிகேோைி நினறரவறப் ரபோவதில்னை. உறுதிசமாைிமய
நிமறமேற்றுேதில் மதாற்ற என்மனப் மபான்ற ஒருேனால் எவ்ோறு
உயிர்ோை முடியும்? ஓ! ேரா
ீ {கிருஷ்ணா}, இது (இந்த என் உறுதி சமாைி)
ாதிக்கப்பட முடியாதது என்று சதளிோகத் சதரிகிறது. அதுமே (என்)
சபரும் துயரத்தின் ஊற்றுக்கண்ணாக இருக்கிறது. (ேருடத்தின் இந்தப்
பருேக் காலத்தில்) சூரியன் ேிமரோக மமறகிறான் என்பமத நான்
உனக்குச் ச ால்கிமறன்” என்றான் {அர்ெுனன்}.

பறமே {கருடக்} சகாடி சகாண்ட கிருஷ்ணன், பார்த்தனுமடய

{அர்ெுனனுமடய} துயரின் காரணத்மதக் மகட்டு, நீமரத் சதாட்டு, கிைக்கு
மநாக்கி அமர்ந்தான். தாமமர இதழ்கமளப் மபான்ற கண்கமளயும்,
சபரும் க்திமயயும் சகாண்ட அந்த ேரன்
ீ {கிருஷ்ணன்}, ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளனுமடய {செயத்ரதனின்} படுசகாமலமயத் தீர்மானித்துப்
பாண்டுேின் மகனுமடய {அர்ெுனனுமடய} நன்மமக்காக
இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்: “ஓ! பார்த்தா {அர்ெுனா}, போசுபதம்
என்ற கபயரில் அைிக்கப்பட முடியோத ஓர் உயர்ந்த ஆயுதம்
இருக்கிறது. அமதக் சகாண்டு மதேன் மமகஸ்ேரன் { ிேன்},
மதத்தியர்கள் அமனேமரயும் மபாரில் சகான்றான். அமத இப்மபாது நீ
நிமனவு கூர்ந்தால், நாமள செயத்ரதமன உன்னால் சகால்ல முடியும்.
அமத நீ (இப்மபாது) அறியேில்மலசயனில், உன் இதயத்திற்குள்,
காமளமயத் தன் அமடயாளமாகக் {காமளக் சகாடி} சகாண்ட மதேமன
{ ிேமனத்} துதிப்பாயாக. ஓ! தனஞ் யா {அர்ெுனா} மனத்தில் அந்தத்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 429 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மதேமனச் ிந்தித்து, அேமன { ிேமன} நிமனவுகூர்ோயாக. நீ அேனது

பக்தனாோய். அேனது { ிேனின்} அருளால் நீ அந்த மகிமமயான
உமடமமமய {பாசுபதத்மத} அமடோய்” என்றான் {கிருஷ்ணன்}.

கிருஷ்ணனின் இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்ட தனஞ் யன்

{அர்ெுனன்}, நீமரத் சதாட்டுக் குேிந்த மனத்மதாடு பூமியில் அமர்ந்து,
பவ ரதவனை {சிவனை} நிமனத்தான். அப்படி அேன் குேிந்த
மனத்துடன் அமர்ந்ததும், மங்கலக் குறியீடுகமளக் சகாண்ட பிரம்மம்
என்று அமைக்கப்படும் காலத்தில் {பிரம்ம முகூர்த்தத்தில்}, அர்ஜுைன்,
தோனும் ரகசவனுடன் {கிருஷ்ணனுடன்} வோைத்தில் பயணித்துக்
ககோண்டிருப்பனதக் கண்டோன். மமனாமேகத்மதக் சகாண்ட
பார்த்தனுக்கு {அர்ெுனனுக்குக்} மக ேனுடன் {கிருஷ்ணனுடன்} தானும்
ம ர்ந்து புனிதமான இமயமமலயின் அடிோரத்மதயும், பல பிரகா மான
ரத்தினங்கள் நிமறந்ததும், ித்தர்கள் மற்றும் ாரணர்களால் அடிக்கடி
அமடயப்பட்டதுமான மணிமான் மமலமயயும் அமடந்ததாகத்
சதரிந்தது. தமலேன் மக ேன் அேனது {அர்ெுனனது} இடது மகமயப்
பற்றியிருந்ததாகவும் [2] சதரிந்தது. (அந்த இடத்மத அமடமகயில்) பல
அற்புதக் காட் ிகமளக் கண்டதாகவும் அேனுக்குத் மதான்றியது.

[2] ஆனால், மமலுள்ள படத்தில் கிருஷ்ணன் அர்ெுனனின்

ேலக்மகமயப் பிடித்திருக்கிறான். மேசறாரு பதிப்பில்,
" ர்ேேியாபியான மக ேரால் ேலக்மகயில் பிடிக்கப்பட்டு
அந்தப் பார்த்தன் அேமராடு ோயுமேகம் மபான்ற
மேகத்துமடய கதியுமடயேனாக ஆகாயத்மத அமடந்தான்"
என்று இருக்கிறது. மன்மதநாத தத்தரின் பதிப்பிலும்
கிருஷ்ணன் அர்ெுனனின் ேலக்மகமயப்
பிடித்திருந்ததாகமே இருக்கிறது.

பிறகு, அற ஆன்மா சகாண்ட அர்ெுனனுக்குத் தான் ேடக்கின்

சேண்மமலமய அமடந்ததாகத் சதரிந்தது. பிறகு அேன் {அர்ெுனன்},
குமபரனின் மகிழ்ச் ியான நந்தேனங்களில் {ம த்ரரதத்தில்} தாமமரகள்
நிறந்த அைகிய தடாகத்மதக் கண்டான். மமலும் அேன் நதிகளில்
முதன்மமயான கங்மக முழுமமயான நீருடன் ச ல்ேமதயும்
கண்டான். பிறகு அேன் {அர்ெுனன்} மந்தர மமலகளின் பகுதிகமள
அமடந்தான். அந்தப் பகுதிகள் எப்மபாதும் மலர்கமளயும் கனிகமளயும்
தாங்கியிருக்கும் மரங்களால் நிமறந்திருந்தது. அேற்றில் ஸ்படிகக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 430 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கற்கள் எங்கும் விரவிக் கிடந்தை. அேற்றில் ிங்கங்களும், புலிகளும்

ே ித்தன, பல்மேறு ேமககளிலான ேிலங்குகளும் நிமறந்திருந்தன.
அமே, மகிழ்ச் ிமிக்கப் பறமேகளின் இனிய சுரங்கமள எதிசராலித்தபடி
முனிேர்களின் அைகிய ஆ ிரமங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தன.
கின்னரர்களின் பாடல்களும் அங்மக எதிசராலித்தன. தங்க மற்றும்
சேள்ளி முகடுகளால் அருளப்பட்ட அமே, பல்மேறு மூலிமக
ச டிகளாலும் ஒளியூட்டப்பட்டிருந்தன. மந்தர மரங்கள் பல
அபரிமிதமான மலர்களால் தங்கமள அலங்கரித்துக் சகாண்டிருந்தன.

பிறகு அரெுனன், மமக்குேியல்கமளப் மபாலத் சதரியும், காலம்

என்றமைக்கப்படும் மமலகமள {காலபர்ேதத்மத} அமடந்தான். பிறகு
அேன் பிரம்மதுங்கம் என்றமைக்கப்படும் சகாடு முடிமயயும், பிறகு பல
நதிகமளயும், ே ிப்மபாரற்ற பல மாகாணங்கமளயும் அமடந்தான்.
சதசிருங்கத்னத அமடந்த அேன், ர்யாதி என்ற சபயரில் அறியப்படும்
காடுகமளயும் { ர்யாதி ேனத்மதயும்} அமடந்தான். பிறகு குதிமரத்
தமல {அஸ்ே ிரஸ்} என்று அறியப்படும் ஒரு புனிதமான இடத்மதயும்,
பிறகு அதர்ேணம் என்ற பகுதிமயயும் அேன் கண்டான். ேிருதம் ம்
என்றமைக்கப்படும் மமலகளின் இளேர மனயும், அப் ரசுகளால்
நிமறந்ததும், கின்னரர்களின் இருப்பால் அருளப்பட்டதுமான சபரும்
மந்தரத்மதயும் {மகாமந்தரத்மதயும்} அேன் கண்டான். அந்த மமலயில்
கிருஷ்ணனுடன் உலேிய பார்த்தன், ிறந்த நீரூற்றுகளால்
அலங்கரிக்கப்பட்டும், தங்கத் தாது நிரம்பியதும், ந்திரக் கதிர்களின்
காந்திமயக் சகாண்டதும், பல சபருநகரங்கமளயும், நகரங்கமளயும்
சகாண்டதுமான பூமியின் ஒரு பகுதிமயக் கண்டான். பல அற்புத
ேடிேங்கமளயும் பல ச ல்ேச் சுரங்கங்கமளயும் சகாண்ட பல
கடல்கமளயும் அேன் கண்டான். ோனம், ஆகாயம் மற்றும் பூமியில்
இப்படிச் ச ன்று சகாண்டிருந்த அேன் விஷ்ணுபதம் என்றமைக்கப்படும்
இடத்மத அமடந்தான். கிருஷ்ணனின் துமணயுடன் உலேிய அேன்
(ேில்லில் இருந்து) ஏேப்பட்ட கமணமயப் மபாலப் சபரும் மேகத்துடன்
கீ மை இறங்கினான். ேிமரேில் பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, மகாள்கள்,
நட் த்திரங்கள் அல்லது சநருப்புக்கு இமணயான காந்திமயக் சகாண்ட
சுடர் மிகும் மமலசயான்மற {னகைோசத்னதக்} கண்டான்.

அந்த மமலமய அமடந்த அேன் {அர்ெுனன்}, அதன் உச் ியில்,

காமளமயத் தன் அமடயாளமாகக் {காமளக்சகாடி} சகாண்டேனும்,
தேத்துறவுகளில் {தமபாநிஷ்மடயில்} எப்மபாதும் ஈடுபடுபேனும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 431 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆயிரம் சூரியன்கள் ஒன்றாகச் ம ர்ந்தமதப் மபால இருப்பேனும்,

தன்சனாளியாமலமய சுடர்ேிடுபேனுமான அந்த உயர் ஆன்மத் மதேமன
{ ிேமனக்} கண்டான். னகயில் திரிசூைமும், தனையில் சடோ முடியும்,
கவண்பைியின் நிறமும் ககோண்ட அவன் {சிவன்}, மரப்பட்மட மற்றும்
மதாலாலான ஆமடமய அணிந்திருந்தான். சபரும் க்திமயக் சகாண்ட
அேனது உடல் ஆயிரம் கண்களுடன் சுடர்ேிட்டு எரிேதாகத் சதரிந்தது.
அேன் {சிவன்} (தன்னைச் சுற்றி) பை வடிவங்களிைோை
உயிரிைங்களோல் சூைப்பட்டுப் போர்வதியுடன் அேர்ந்திருந்தோன்.
அேனுடன் இருப்மபார் பாடுேதிலும், இம க்கருேிகமள இம ப்பதிலும்,
ிரிப்பதிலும், ஆடுேதிலும், அம ேதிலும், தங்கள் மககமள
நீட்டுேதிலும், உரத்த முைக்கங்கமளச் ச ய்ேதிலும் ஈடுபட்டிருந்தனர்.
நறுமணச் சுகந்தங்களால் அந்த இடம் மணமூட்டப்பட்டிருந்தது.
பிரம்மத்மத ேைிபடும் {பிரம்மோதிகளான சதய்ேக}
ீ முனிேர்கள்,
அமனத்து உயிர்கமளக் காப்பேனும், (பினாமக என்றமைக்கப்படும்
சபரும்) ேில்மலக் சகாண்டேனுமான அந்தத் மதேமன மங்கா மகிமம
சகாண்ட அற்புதப் பாடல்களால் துதித்தனர்.

அற ஆன்மா சகாண்ட ோசுமதேன் {கிருஷ்ணன்}, போர்த்தரைோடு

{அர்ஜுைரைோடு} ரசர்ந்து அவனைக் {சிவனைக்} கண்டு, தன்
தனையோல் பூேினயத் கதோட்டு, ரவதங்களின் அைியோச் கசோற்கனள
உனரத்தோன் [3]. அண்டத்தின் மூல முதல்ேனும், சுயம்புவும், மங்காப்புகழ்
சகாண்டேனும், உயர்ந்தத் தமலேனுமான அந்தத் மதேமன { ிேமனக்}
கிருஷ்ணன், தன் மபச் ாலும், மனத்தாலும், அறிோலும், ச யல்களாலும்
துதித்தான். மனத்தின் உயர்ந்த காரணனும், சேளியும், காற்றும்,
(ஆகாயத்திலுள்ள) ஒளிக்மகாள்கள் அமனத்தின் காரணனும், மமைமய
உண்டாக்குபேனும், உயர்ந்தேனும், பூமியின் மூலப் சபாருளும்,
மதேர்கள், தானேர்கள், யக்ஷர்கள், மனிதர்கள் ஆகிமயாரின் துதிக்குத்
தகுந்தேனும், மயாகியரால் காணப்படும் உயர்ந்த பிரம்மமும்,
ாத்திரங்கள் அறிந்மதாரின் புகலிடமும், உயிரினங்களில் அம ேன,
அம யாத ஆகியமே அமனத்மதயும் பமடத்தேனும், அேர்கமள
அைிப்பேனும், யுக முடிேில் மகாபத்துடன் அமனத்மதயும்
அைிப்பேனும், உயர்ந்த ஆன்மாவும், க்ரனாகவும், சூரியனாகவும்
இருப்பேனும், குணங்கள் அமனத்தின் மூலமும் ஆன அேமனக்
கிருஷ்ணன் துதித்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 432 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[3] மேசறாரு பதிப்பில், “தர்மாத்மாோன ோசுமதேமரா

பாத்தமனாடு கூட அேமரப் பார்த்து, ாஸ்ேதமான மேத
மந்திரத்மத உச் ரித்துக் சகாண்டு ிர ினால் ேணங்கினார்.

நுட்பமானது, ஆன்மிகமானது என்று அமைக்கப்படுேமத

{முக்திமய} [4] அமடய ேிரும்பும் ஞானியரால் காணப்படுபேனும்,
அமனத்துக் காரணங்களுக்கு ஆன்மாோன சுயம்புோன அந்தப் பேனின்
{ ிேனின்} பாதுகாப்மபக் கிருஷ்ணன் மேண்டினான். அந்தத் மதேமன
{ ிேமன} அமனத்து உயிர்களின் மூலம் என்றும், கடந்த காலம்,
எதிர்காலம் மற்றும் நிகழ் காலத்திற்குக் காரணம் என்றும் அறிந்த
அர்ெுனன் அேமன மீ ண்டும் மீ ண்டும் துதித்தான்.

[4] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி “சூக்ஷ்மமான

அத்யாத்மஸ்தானத்மத ேிரும்பும் ஞானிகள் எேமரச்
ரணமமடகிறார்கமளா, பிறப்பில்லாதேரும்,
காரணஸ்ேரூபியுமான அந்தச் ங்கரமர அவ்ேிருேரும்
ரணமமடந்தனர்” என்று இருக்கிறது.

நரனும், நாராயணனும் ேந்திருப்பமதக் கண்ட பேன் { ிேன்}

உற் ாக ஆன்மாவுடன் {மகிழ்ச் ியுடன்} புன்னமகத்துக் சகாண்மட
அேர்களிடம், “மனிதரில் முதன்மமயாமனாமர, உங்களுக்கு நல்ேரவு.
உங்கள் பயணக் கமளப்பு நீங்கி எழுேராக.
ீ ஓ ேரர்கமள,
ீ உங்கள் இதய
ேிருப்பம் என்ன? அமத ேிமரோகச் ச ால்லுங்கள். எக்காரியம்
உங்கமள இங்மக அமைத்து ேந்தது? அமத அமடயும் நான் உங்களுக்கு
எது நன்மமமயா அமதச் ச ய்கிமறன். நீங்கள் ேிரும்பும் அமனத்மதயும்
நான் அருள்மேன்” என்றான் { ிேன்}.

பிறகு கூப்பிய கரங்களுடன், களங்கமற்ற ோசுமதேன்

{கிருஷ்ணன்} மற்றும் அர்ெுனன் ஆகிய சபரும் ேிமேகிகள் இருேரும்
அந்த உயர் ஆன்மத் மதேமன { ிேமன} ஒரு ிறந்த பாடலால்
நிமறேமடயச் ச ய்யத் சதாடங்கினர். கிருஷ்ணனும், அர்ெுனனும்,
“பேமன {உலகங்கள் அமனத்தின் தமலேமன}, ர்ேமன
{உயிரினங்கமளக் சகால்பேமன}, ருத்ரமன {அைச் ச ய்பேமன},
ேரமளிக்கும் மதேமன நாங்கள் ேணங்குகிமறாம். உயிருடன் கூடிய
உயிரினங்கள் அமனத்திற்கும் தமலேமன {பசுபதிமய}, எப்மபாதும்
கடுமமயாக இருக்கும் மதேமன, கபோர்தின் {கபோர்தி – சனட

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 433 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ககோண்டவன்} என்று அைக்கப்படுபவனை நாங்கள் ேணங்குகிமறாம்.

மகாமதேமன {மதேர்களுள் ிறந்தேமன}, பீமமன {பயங்கரமானேமன},
முக்கண்ணமன, அமமதியும் மாதமுமானேமன நாங்கள்
ேணங்குகிமறாம். (தக்ஷனின்) மேள்ேிமய அைித்த ஈ ானமன நாங்கள்
ேணங்குகிமறாம்.

அந்தகனை {அந்தகோசுரனை} அைித்தவனுக்கு, குேரைின்

{முருகைின்} தந்னதக்கு, நீலகண்டனுக்கு, பமடப்பாளனுக்கு எங்கள்
ேணக்கங்கள். பினாமகதாரிக்கு, சதளிந்த சநய்யினாலான
காணிக்மகமய {ஹேிமஸப்} சபறத் தகுந்தேனுக்கு,
உண்மமயானேனுக்கு, அமனத்திலும் இருப்பேனுக்கு ேணக்கம்.
சேல்லப்படாதேமன, எப்மபாதும் நீலக் குைல்கமளக் சகாண்டேமன,
திரிசூலம் தரித்தேமன, சதய்ேகப்
ீ பார்மே சகாண்டேமன,
அமனேமரயும் பாதுகாக்கும் மஹாத்ரிமய, முக்கண்ணமன, மநாயாக
இருப்பேமன [5], உயிர்வித்னத கநருப்பில் விட்டவனை, நிமனத்துப்
பார்க்க முடியாதேமன, அம்பிமகயின் தமலேமன, மதேர்கள்
அமனேராலும் ேைிபடப்படுபேமன, காமளமயத் தன் அமடயாளமாகக்
{காமளக் சகாடி} சகாண்டேமன, மதரியமானேமன, டாமுடி
தரித்தேமன, பிரம்மச் ாரிமய, நீரில் தேம் ச ய்து நிற்பேமன,
பிரம்மத்துக்கு அர்ப்பணிப்புடன் உள்ளேமன, சேல்லப்பட
முடியாதேமன, அண்டத்தின் ஆன்மாமே, அண்டத்மதப் பமடத்தேமன,
அண்டம் முழுனேயும் வியோபித்திருப்பவனை, அமனத்து உயிர்களின்
உண்மமக் காரணமன, அமனேரின் மரியாமதக்குத் தகுந்தேனான
உன்மன நாங்கள் ேணங்குகிமறாம். பிரம்மச் க்கரம் என்றமைக்கப்படும்
உன்மன, ர்ேன், ங்கரன், ிேன் என்று அமைக்கப்படும் உன்மன,
மபருயிர்கள் அமனத்தின் தமலேனான உன்மன நாங்கள்
ேணங்குகிமறாம். ஆயிரம் ிரங்கமளயும், ஆயிரம் கரங்கமளயும்
சகாண்ட உன்மன, ேரணம் என்று அனைக்கப்படும் {ேிருத்யு
ஸ்வரூபியோை} உன்னை நோங்கள் வணங்குகிரறோம். ஆயிரம் கண்கள்
மற்றும் ஆயிரம் கால்கள் சகாண்ட உன்மன, எண்ணிலா ச யல்கமளச்
ச ய்யும் உன்மன, தங்க நிறம் சகாண்ட உன்மன, தங்கக் கே ம் பூண்ட
உன்மன, பக்தர்களிடம் எப்மபாதும் கருமண சகாண்ட உன்மன நாங்கள்
ேணங்குகிமறாம். ஓ! தமலோ, எங்கள் ேிருப்பம் நிமறமேறட்டும்”
என்றனர் {அர்ெுனனும், கிருஷ்ணனும்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 434 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[5] கங்குலியில் இங்மக Disease என்மற இருக்கிறது.

மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் அவ்ோமற இருக்கிறது,
மேசறாரு பதிப்பிமலா இமதசயாட்டிய ேரிகள், “மங்கலான
காந்தியுமடயேரும், மேட ேடிேம் பூண்டேரும், பிறரால்
ெயிக்கப்படாதேரும், எப்மபாதும் கறுத்த ிமகயுமடயேரும்,
சூலத்மதயுமடேரும், ஞானக்கண்மணயுமடயேரும்,
தீமக்ஷயுமடயேரும், ரக்ஷகரும், மூன்று
கண்கமளயுமடயேரும், அக்னியிடத்தில் இந்திரியத்மத
ேிட்டேரும்” என்றிருக்கிறது. கங்குலியிலும்,
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் மநாய் என்ற சபாருள்
சகாண்ட ச ால் ேருேதற்கான காரணம் யாசதன்று
சதரியேில்மல.

ஞ் யன் சதாடர்ந்தான், “இம்முமறயில் மகாமதேமன ேைிபட்ட

ோசுமதேனும் {கிருஷ்ணனும்}, அர்ெுனனும் (போசுபதம்
என்றனைக்கப்படும் கபரும்) ஆயுதத்னத அனடவதற்கோக அவனை
{சிவனை} நினறவு கசய்யத் கதோடங்கிைர்” என்றான் { ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 435 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சிவன் அளித்த வரம்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 081

The boon granted by Siva! | Drona-Parva-Section-081 | Mahabharata In Tamil

(பிரதிஜ்ஞோ பர்வம் – 10)

பதிவின் சுருக்கம்: சிவனும் கிருஷ்ணனும் ஒன்கறைக் கண்டு ேனைத்த

அர்ஜுைன்; கிருஷ்ணனையும் அர்ஜுைனையும் ஒரு தடோகத்திற்கு அனுப்பிய
சிவன்; வில்னையும் அம்னபயும் சிவைிடம் ககோடுத்த கிருஷ்ணோர்ஜுைர்கள்;
ஆயுதம் பயன்படுத்த ரவண்டிய முனறனய அறிந்து ககோண்ட அர்ஜுைன்…

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "அப்மபாது போர்த்தன்

{அர்ஜுைன்}, மகிழ்ச் ிமிக்க ஆன்மாவுடன் கரங்கமளக் குேித்து,
காமளமயத் தன் அமடயாளமாக {காமளமயக் சகாடியாகக்}
சகாண்டேனும், அமனத்து க்திகளின் சகாள்ளிடமுமான அந்தத்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 436 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மதேமன (ஆச் ரியத்தில்) கண்கமள ேிரித்துப் பார்த்தான். ஒவ்கவோரு

இரவும் வோசுரதவனுக்கு {கிருஷ்ணனுக்கு} அவன் கசலுத்திய
கோணிக்னககனள, அந்த முக்கண் ரதவைின் {சிவைின்} அருகில்
கண்டோன். பிறகு அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்} மனப்பூர்ேமாகக்
கிருஷ்ணன், ர்ேன் { ிேன்} ஆகிய இருேமரயும் ேணங்கிப்
பின்னேனிடம் { ிேனிடம்}, “சதய்ேக
ீ ஆயுதத்மத (அமடய)
ேிரும்புகிமறன்” என்றான்.

ேிரும்பிய ேரத்மத மேண்டிய பார்த்தனின் {அர்ெுனனின்}

இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்ட மதேன் ிேன், புன்னமகயுடன்
ோசுமதேனிடமும், அர்ெுனனிடமும், "ஓ! மனிதர்களில்
முதன்மமயானேர்கமள, உங்களுக்கு நல்ேரவு. உங்கள் மனத்தின்
ேிருப்பத்மதயும், நீங்கள் இங்மக ேந்த காரியத்மதயும் நான் அறிமேன்.
நீங்கள் ேிரும்பியமத நான் தருமேன். ஓ! எதிரிகமளக் சகால்பேர்கமள,
இந்த இடத்திற்கு சேகு அருகில், அமிர்தம் நிமறந்த சதய்ேகத்
ீ தடாகம்
ஒன்று இருக்கிறது. ில காலத்திற்கு முன்பு, அந்த எைது கதய்வக
ீ
வில்லும், கனணயும் அங்ரக னவக்கப்பட்டை. அனதக் ககோண்ரட
ரதவர்களின் எதிரிகள் அனைவனரயும் ரபோரில் நோன் ககோன்ரறன்.
கிருஷ்ணா, அந்தச் ிறந்த ேில்லில் கமணமயப் சபாருத்தி இங்மக
சகாண்டு ேருோயாக" என்றான் { ிேன்}. ிேனின் இந்த
ோர்த்மதகமளக் மகட்ட ோசுமதேன் {கிருஷ்ணன்}, அர்ெுனனுடன்
ம ர்ந்து "அப்படிமய ஆகட்டும்" என்றான்.

பிறகு, நூற்றுக்கணக்கான சதய்ேக

ீ அற்புதங்கமளக் சகாண்டதும்,
அமனத்துப் சபாருமளயும் அருள ேல்லதும், காமளமயத் தன்
அமடயாளமாகக் {காமளக்சகாடி} சகாண்ட மதேனால் { ிேனால்}
குறிப்பிடப்பட்டதுமான அந்தப் புனிதத் தடாகத்திற்குச் ிேனின்
துமணேர்கள் அமனேரின் துமணயுடன் அந்த ேரர்கள்
ீ இருேரும்
புறப்பட்டுச் ச ன்றனர். முைிவர்களோை நரனும், நோரோயணனும்
(அஃதோவது, அர்ஜுைனும், வோசுரதவனும் {கிருஷ்ணனும்}) அந்தத்
தடாகத்திற்கு அச் மில்லாமல் ச ன்றனர்.

சூரியேட்டிமலப் மபான்றப் பிராகா முடன் இருந்த அந்தத்

தடாகத்மத அமடந்த அர்ெுனனும், அச்யுதனும் {கிருஷ்ணனும்}, அதன்
நீருக்குள் ஒரு பயங்கரப் பாம்மபக் கண்டனர். மமலும் அங்மக ஆயிரம்
{1000} தமலகமளக் சகாண்ட மற்றுசமாரு பாம்மபயும் கண்டனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 437 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சநருப்பின் பிரகா த்மதக் சகாண்ட அந்தப் பாம்பு {சநருப்பின்}

கடுந்தைல்கமளக் கக்கிக் சகாண்டிருந்தது. அப்மபாது, கிருஷ்ணனும்,
அர்ெுனனும், நீமரத் சதாட்டுத் தங்கள் கரங்கமளக் குேித்து,
காமளமயத் தன் அமடயாளமாகக் {காமளக்சகாடி} சகாண்ட மதேமன
{ ிேமன} ேணங்கி அந்தப் பாம்புகமள அணுகினர். மேதங்கமள
அறிந்தேர்களான அேர்கள் அந்தப் பாம்புகமள அணுகும்மபாமத,
அளேிலா க்தி சகாண்ட பேமன { ிேமனத்} தங்கள் மநர்மமயான
ஆன்மாக்களால் ேணங்கியபடிமய, ருத்ரனைப் புகழ்ந்து ரவதங்களில்
உள்ள {சதருத்ரியம் என்ற} நூறு பத்திகனள {ஸ்ரைோகங்கனள}
உனரத்தைர்.

அந்த ருத்ரத் துதிகளுனடய சக்தியின் வினளவோல் அந்தப்

பயங்கரப் போம்புகள் இரண்டும், தங்கள் போம்பு வடிவங்கனளத் துறந்து,
எதிரிகனளக் ககோல்லும் வில் ேற்றும் கனணயின் வடினவ ஏற்றை.
(தாங்கள் கண்டதில்) நிமறவுற்ற கிருஷ்ணனும், அர்ெுனனும் சபரும்
பிரகா ம் சகாண்ட அந்த ேில்மலயும் கமணமயயும் மகப்பற்றினர்.
பிறகு அந்த உயர் ஆன்ம ேரர்கள்
ீ {கிருஷ்ணனும், அர்ெுனனும்}
ிறப்புமிக்க மஹாமதேனிடம் { ிேனிடம்} அேற்மறக் சகாண்டு ேந்து
சகாடுத்தனர். அப்ரபோது சிவனுனடய உடைின் ஒருபகுதியில் இருந்து
பழுப்பு நிறக் கண்கனளக் ககோண்ட ஒரு பிரம்ேச்சோரி கவளிவந்தோன்.
தேத்தின் புகலிடமாக அேன் சதரிந்தான். நீலத் சதாண்மடயும், ிேப்பு
குைல்களும் சகாண்ட அேன் சபரும் பலம் சகாண்டேனாகவும்
இருந்தான்.

அந்தச் ிறந்த ேில்மல எடுத்த அந்தப் பிரம்மச் ாரி (ேில் மற்றும்

தனது பாதம் ஆகிய இரண்மடயும் முமறயாக மேத்துக் சகாண்டு)
நிமலயாக நின்றான் [1]. கமணமய ேில்லின் நாணில் சபாருத்திய
அேன், பின்னமத {ேில்மல} முமறயாக ேமளக்கத் சதாடங்கினான்.
நிமனத்துப் பார்க்க முடியாத ஆற்றமலக் சகாண்ட அந்தப் பாண்டுேின்
மகன் {அர்ெுனன்}, அேன் {அந்த பிரம்மச் ாரி} ேிற்பிடிமயப்
பிடித்திருக்கும், நாமண ேமளக்கும், பாதங்கமள நிமலநிறுத்தும்
முமறகமளக் கண்டும், பேனால் { ிேனால்} உச் ரிக்கப்பட்ட
மந்திரங்கமளக் மகட்டும் அமனத்மதயும் முமறயாகக் கற்றான்.
ேலிமமயும், பலமும் மிக்க அந்தப் பிரம்மச் ாரி அந்தக் கமணமய அமத
தடாகத்தில் ஏேினான். மமலும் அேன் அந்த ேில்மலயும் அமத
தடாகத்தில் மீ ண்டும் ே ீ ிசயறிந்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 438 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, "அேர் அந்த உத்தமமான

ேில்மலக் மகயிசலடுத்து ஏகாக்ர ித்தராகி ேரன்
ீ நிற்கும்
நிமலமமமயாடு நின்றார்" என்றிருக்கிறது.

நல்ல நிமனவுத்திறமனக் சகாண்ட அர்ெுனன், தன்னிடம் பேன்

{ ிேன்} மனம்நிமறந்தான் என்பமத அறிந்தும், காட்டில் தனக்குப்
பின்னேன் { ிேன்} அளித்த ேரத்மதயும், தனிப்பட்ட முமறயில்
தனக்குக் காட் ியளித்தமதயும் நிமனவுகூர்ந்தும், "இமே அமனத்தும்
கனிமய {பலமன} உண்டாக்குேதாக அமமயட்டும்" என்று
மனப்பூர்ேமாக ேிரும்பினான். அேனது ேிருப்பத்மதப் புரிந்து சகாண்ட
பேன் { ிேன்}, அேனிடம் நிமறேமடந்து அேனுக்கு ேரத்மத
அளித்தான். மமலும் அந்தத் மதேன் { ிேன்}, பயங்கரப்
போசுபதோயுதத்னதயும் [2], உறுதிசமாைியின் நிமறமேற்றத்மதயும்
அேனுக்கு {அர்ெுனனுக்கு} அருளினான். இப்படிமய உயர்ந்த மதேனிடம்
{ ிேனிடம்} இருந்து மீ ண்டும் பாசுபதாயுதத்மத அமடந்தேனும்,
சேல்லப்பட முடியாதேனும், {தான் கண்ட காட் ியால்} மயிர் ிலிர்ப்மப
அமடந்தேனுமான அர்ெுனன், ஏற்கனமே தன் காரியம்
ாதிக்கப்பட்டதாகமே கருதினான்.

[2] ேனபர்ேம் பகுதி 166ல் அர்ெுனன் ிேனிடம்

முதல்முமறயாகப் பாசுபதத்மதப் சபற்றது
குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. ேனபர்ேம் 172ல் அர்ெுனன்
பாசுபதத்மத முதல்முமறயாகத் தானேர்கள்
{சபௌமலாமர்கள் மற்றும் காலமகயர்கள்} மீ து
பயன்படுத்துேது குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இப்மபாது கனேில்
மீ ண்டும் ிேனிடம் இருந்து அமத பாசுபத ஆயுதத்மதப்
சபறுகிறான்.

பிறகு மகிழ்ச் ியால் நிமறந்த அர்ெுனனும், கிருஷ்ணனும், தங்கள்

தமலகமளத் தாழ்த்தி, அந்தப் சபரும் மதேனிடம் { ிேனிடம்} தங்கள்
ேைிபாட்மடச் ச லுத்தினர். பேனால் { ிேனால்} அனுமதிக்கப்பட்ட
அர்ெுனன், மக ேன் {கிருஷ்ணன்} ஆகிய ேரர்கள்
ீ இருேரும்
மகிழ்ச் ியின் ேரத்தால் நிமறந்து கிட்டத்தட்ட உடமனமய தங்கள்
முகாமுக்குத் திரும்பினர். ெம்பமனக் சகால்ல ேிரும்பிய இந்திரன்,
ேிஷ்ணு ஆகிய மதேர்கள் இருேரும், சபரும் அசுரர்கமளக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 439 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகால்பேனான பேனின் { ிேனின்} அனுமதிமயப் சபற்று மகிழ்ச் ிமய

அமடந்தமதப் மபாலமே உண்மமயில் அேர்களது
{கிருஷ்ணார்ெுனர்களின்} மகிழ்ச் ியும் இருந்தது" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 440 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

யுதிஷ்டிரைின் அைங்கோரம்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 082

The decoration of Yudhishthira! | Drona-Parva-Section-082 | Mahabharata In Tamil

(பிரதிஜ்ஞோ பர்வம் – 11)

பதிவின் சுருக்கம்: சூதர்களோல் எழுப்பப்பட்ட யுதிஷ்டிரன் நீ ரோடச் கசன்றது;

மூைினககளோலும், நறுேணப்கபோருட்களோலும் பூசப்பட்ட யுதிஷ்டிரன்; நன்கு
அைங்கரித்துக் ககோண்டு, தியோைித்த பிறகு கநருப்புக்கு ஆகுதி கசலுத்திப்
பிரோேணர்கனளச் சந்தித்துத் தோைேளித்தது; கவளியனறக்கு வந்து அேர்ந்த
அவைிடம் கிருஷ்ணைின் வரவு அறிவிக்கப்பட்டது; கிருஷ்ணனை வரரவற்ற
யுதிஷ்டிரன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, கிருஷ்ணனும்
தோருகனும் அப்படிப் மப ிக்
சகாண்டிருக்மகயிமலமய அந்த இரவு
கடந்து மபானது. (காமல ேிடிந்த மபாது),
மன்னன் யுதிஷ்டிரன் தன் படுக்மகயில்
இருந்து எழுந்தான். பைிஸ்வோைிகர்கள்
{Paniswanikas}, ேோகதர்கள் [1],
ேதுபர்க்கிகர்கள் {Madhuparkikas},
சூதர்கள் [2] ஆகிமயார் (பாடல்களாலும்,
இம யாலும்) மன்னமன
{யுதிஷ்டிரமன} நிமறவு ச ய்தனர்.
ஆடற்கமலஞர்கள் தங்கள் ஆடமலத் சதாடங்கினர், இனிய குரல்
சகாண்ட பாடகர்கள் குரு குலத்தின் புகைால் நிமறந்த தங்கள் இனிய
பாடல்கமளப் பாடினர் [3]. (தங்கள் தங்கள் இம க்கருேிகளில்) நன்கு
பைக்கப்பட்ட திறம்ோய்ந்த இம க்கமலஞர்கள், மிருதங்கங்கள்,
ெர்ெரங்கள், மபரிமககள், பணேங்கள், ஆனகங்கள், மகாமுகங்கள்,
அடம்பறங்கள் { ிறு பமறகள்}, ங்குகள், மபசராலியுள்ள துந்துபிகள்,
பல்மேறு ேமகயிலான பிற இம க்கருேிகள் ஆகியேற்மற
இம த்தனர். மமகங்களின் முைக்கத்மதப் மபால ஆைமான அந்தப்
மபசராலி ச ார்க்கங்கமளமய {ோனத்மதமய} சதாட்டது. மன்னர்களில்
முதன்மமயான யுதிஷ்டிரமன அஃது உறக்கத்தில் இருந்து எழுப்பியது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 441 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[1], [2] மாகதர்கள் = அமர்ந்து ஏத்துமோர், சூதர்கள் = நின்று

ஏத்துமோர் என்ற ேிளக்கம்
http://www.tamilvu.org/slet/l5920/l5920sel.jsp?x=322 என்ற சுட்டியில்
இருக்கிறது.

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, "ஸ்மதாத்திரங்கமளப் பாடும்

மாகதர்கள் மகத்தாளத்மதாடும், மேதாளிகர்கள், சூதர்கள்
ஆகிமயாரும் தர்மபுத்திரமர ஸ்மதாத்திரஞ்ச ய்தார்கள்.
நர்த்தகர்கள் நாட்டியமாடினார்கள். இனிய குரலுள்ள
பாடகர்கள் குருேம் த்தின் ஸ்மதாத்திரத்மதப் சபாருளாகக்
சகாண்ட பாட்டுக்கமள இனிமமயாகப் பாடினார்கள்" என்று
இருக்கிறது.

தன் படுக்மகயில் இருந்து எழுந்த அந்த ஏகாதிபதி {யுதிஷ்டிரன்},

அே ியம் மதமேயான ச யல்கமளச் ச ய்ேதற்காக மஞ் ன ாமலக்கு
{குளியலமறக்குச்} ச ன்றான். நீராடி சேள்ளுமடத் தரித்திருந்த
நூற்றிசயட்டு இளம் பணியாளர்கள் {ஸ்நாபகர்கள்}, ேிளிம்பு ேமர {நீர்}
நிமறந்திருந்த தங்கக் குடங்கள் பலேற்றுடன் மன்னமன {யுதிஷ்டிரமன}
அணுகினர். சமன்துணி உடுத்தித் தன் அர இருக்மகயில் [4] சுகமாக
ேற்றிருந்த
ீ மன்னன் {யுதிஷ்டிரன்}, ந்தனம் மற்றும் தூய
மந்திரங்களுடன் பல்மேறு ேமககளிலான நீரில் குளித்தான். நன்கு
பயிற்றுேிக்கப்பட்ட பலமான பணியாட்கள், பல்மேறு ேமககளிலான
மருத்துே மூலிமககளில் ஊறிய நீமரக்சகாண்டு அேனது
{யுதிஷ்டிரனது} உடமலப் மதய்த்தனர். பின்னர்ப் பல்மேறு நறுமணப்
சபாருட்களால் மணமூட்டப்பட்ட அதிோ நீரில் அேன் {யுதிஷ்டிரன்}
நீராட்டப்பட்டான். பிறகு அேனுக்காகத் தளர்ோக மேக்கப்பட்டிருந்ததும்,
அன்னங்களின் இறகுகமளப் மபான்ற சேண்மமயானதுமான நீண்ட
துணிமயப் சபற்றுக் சகாண்ட மன்னன் {யுதிஷ்டிரன்}, நீர் உலர்ேதற்காகத்
தன் தமலமயச் சுற்றி அமதக் கட்டிக் சகாண்டான்.

[4] மேசறாரு பதிப்பில் இது, "நான்கு பக்கங்களில் மமான

ஆ னம் என்று இருக்கிறது.

அந்த ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட ஏகாதிபதி {யுதிஷ்டிரன்},

தன் உடலில் ிறந்த ந்தனக்குைம்மபப் பூ ிக்சகாண்டு,
மலர்மாமலகமள அணிந்து சகாண்டு, தூய ஆமடகமள உடுத்திக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 442 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்டு தன் கரங்கமளக் கூப்பிய படி கிைக்மக மநாக்கி அமர்ந்தான்.

அறமோரின் ேைிமயப் பின்பற்றுபேனான அந்தக் குந்தியின் மகன்
{யுதிஷ்டிரன்}, மனப்பூர்ேமாகத் தன் மேண்டுதல்கமளச் ச ான்னான்.
பிறகு, (ேைிபாட்டுக்காகச்) சுடர்மிக்க சநருப்பு மேக்கப்பட்டிருந்த
அமறக்குள் சபரும் பணிவுடன் நுமைந்தான். அேன் {யுதிஷ்டிரன்}, புனித
மரத்தாலான ேிறகுகளாலும், மந்திரங்களால் தூய்மமயாக்கப்பட்ட
சதளிந்த சநய்யின் காணிக்மககளாலும் சநருப்மப ேைிபட்ட பிறகு அந்த
அமறமய ேிட்டு சேளிேந்தான் [5].

[5] மேசறாரு பதிப்பில் இந்தப் பத்தி, "இந்திரியங்கமளயும்

மனத்மதயும் ஒருமமப்படுத்தி ெபிக்கத்தக்க மந்திரத்மத
ெபித்து அச் மயத்தில் ேணக்கமுமடயேராகி, ஜ்ேலிக்கின்ற
அக்நிமயாடு கூடிய அக்நி கிருஹத்தில் பிரமே ித்துப்
பரிசுத்தமான மித்துக்களாலும், மந்திரங்களால்
பரிசுத்தமான ஆஹுதிகளாலும் அக்கினிமயப் பூெித்து
அந்தக் கிருஹத்தினின்று சேளியில் ேந்தார்"
என்றிருக்கிறது.

பிறகு, இரண்டாேது அமறக்குள் நுமைந்த அந்த மனிதர்களில் புலி

{யுதிஷ்டிரன்}, மேதங்கமள அறிந்த பிராமணர்களில் காமளகள் பலமர
அங்மக கண்டான். அேர்கள் அமனேரும் தன்சனாடுக்கம் {புலனடக்கம்}
சகாண்டேர்களாகவும், மேதகல்ேியிலும், மநான்புகளிலும்
தூய்மமயமடந்தேர்களாகவும் இருந்தனர். அேர்கள் அமனேரும்
தங்களால் ச ய்யப்பட்ட மேள்ேிகளின் நிமறேில் நீராடமல {அேபிருத
ஸ்நானத்மத} முடித்திருந்தனர். சூரியமன ேைிபடுபேர்களான அேர்கள்
எண்ணிக்மகயில் ஆயிரமாக இருந்தனர். அேர்கமளத் தேிர அமத
ேர்க்கத்மதச் ம ர்ந்த {பிராமணர்கள்} எட்டாயிரம் {8000} மபரும் அங்மக
இருந்தனர்.

ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட அந்தப் பாண்டுேின் மகன்

{யுதிஷ்டிரன்}, அேர்களுக்குத் மதன், சதளிந்த சநய், ிறந்த ேமகயிலான
மங்கலகரமான கனிகள் ஆகியேற்மறத் தானமாகக் சகாடுத்து,
ஏற்புமடய நல்ோர்த்மதகமளத் தனித்துேமான குரல்களில் {சதளிோன
ஒலியில்} அேர்கமளச் ச ால்ல மேத்து, அேர்கள் {பிரோேணர்கள்}
ஒவ்கவோருக்கும் ஒரு நிஷ்கம் தங்கத்னதயும், ஆபரணங்களோல்
அைங்கரிக்கப்பட்ட நூறு குதினரகனளயும், வினைேதிப்புேிக்க

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 443 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆனடகனளயும், ஏற்புனடய பிற பரிசுகனளயும் ககோடுத்தோன். மமலும்,

அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {யுதிஷ்டிரன்}, தீண்டும்மபாசதல்லாம் பாமலத்
தருபமேயும், கன்றுகளுடன் கூடியமேயும், தங்கத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட சகாம்புகமளயும், சேள்ளியால் அலங்கரிக்கப்பட்ட
குைம்புகமளயும் சகாண்ட காராம்பசுக்கமளயும் {அேர்களுக்குக்}
சகாடுத்து அேர்கமள ேலம் ேந்தான்.

பிறகு அந்தக் குந்தியின் மகன் {யுதிஷ்டிரன்}, நற்மபற்மற

அதிகரிப்பதும் நிமறோனதுமான சுேஸ்திகங்கள் [6], தங்கத்தாலான
நந்தியாேர்த்தங்கள் [7], மலர் மாமலகள், நீர்க்குடங்கள், சுடர்மிகும்
சநருப்பு, சேயிலில் காய்ந்த அரி ியால் நிமறந்த {அக்ஷதப்} பாத்திரங்கள்,
பிற மங்கலகரமான சபாருட்கள், பசுவின் சிறுநீ ரில் இருந்து
தயோரிக்கப்பட்ட ேஞ்சள் வண்ணப்கபோருள் {ரகோரரோசனை},
மங்கலகரமானேர்களும், நன்கு அலங்கரிக்கப்பட்டேர்களுமான
கன்னியர், தயிர், சதளிந்த சநய், மதன், மங்கலகரமான பறமேகள்,
புனிதமாகக் கருதப்படும் பல்மேறு பிற சபாருட்கள் ஆகியேற்மறக்
கண்டும் சதாட்டும் சேளியமறக்கு ேந்தான்.

[6] சுேஸ்திகங்கள் = சபண்கள் ேலக்மகமய

இடத்மதாளிலும், இடக்மகமய ேலத்மதாளிலும் மாற்றிக்
கட்டிக்சகாள்ளும் மங்கலக் குறி.

[7] மமல்மூடியுள்ள அர்க்கிய பாத்திரங்கள்

அப்மபாது, ஓ! ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேமர

{திருதராஷ்டிரமர}, ேட்ட ேடிேில் தங்கத்தாலான ேிமலமதிப்புமிக்கச்
ிறந்த இருக்மக ஒன்மற, ஊைியர்கள் அந்த அமறக்குக் சகாண்டு
ேந்தனர். முத்துக்கள், மேடூரியங்கள் ஆகியேற்றால்
அலங்கரிக்கப்பட்டதும், ேிமலமதிப்புமிக்க ேிரிப்புக்கு மமல் சமல்லிய
இமை சகாண்ட மற்சறாரு துணியாலும் மமறக்கப்பட்ட அந்த
இருக்மகரதவதச்சைின் {விஸ்வகர்ேோவின்} மககளால்
உருோனதாகமே சதரிந்தது.

அந்த உயர் ஆன்ம ஏகாதிபதி {யுதிஷ்டிரன்}, தன் இருக்மகயில்

அமர்ந்ததும், ேிமலமதிப்புமிக்கதுமானப் பிரகா மான ஆபரணங்கமளப்
பணியாட்கள் அேனிடம் சகாண்டு ேந்தனர். அந்த உயர் ஆன்மக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 444 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

குந்தியின் மகன் {யுதிஷ்டிரன்}, ரத்தினங்களாலான அந்த ஆபரணங்கமள

அணிந்து சகாண்டதும், அேனது அைகு, அேனது எதிரிகளின் துயமர
அதிகரித்தது. தங்கப் பிடிமயயும், ந்திரனின் பிரகா த்மதயும் சகாண்ட
சேண் ாமரங்கமளப் பணியாட்கள் ே ீ ிய மபாது, அந்த மன்னன்
{யுதிஷ்டிரன்}, மின்னலுடன் கூடிய மமகங்களின் திரமளப் மபாலப்
பிரகா மாகத் சதரிந்தான்.

சூதர்கள் அேனது புகமைப் பாடவும், ேந்திகள் அேனது புகமை

உமரக்கவும் சதாடங்கினர். பாடகர்கள் அந்தக் குரு குலத்மத
மகிழ்ப்பேனிடம் {யுதிஷ்டிரனிடம்} பாடத் சதாடங்கினர். ஒருக்கணத்தில்
ேந்திகளின் குரல்கள் மபசராலியாகப் சபருகிற்று. அப்மபாது,
மதர்ச் க்கரங்களின் ட டப்சபாலியும், குதிமரக்குளம்படிகளும்
மகட்கப்பட்டன. யாமன மணிகளின் கிங்கிணி, ங்குகளின் முைக்கம்
மற்றும் மனிதர்கள் நடக்கும் ஒலிகள் ஆகியேற்றுடன் கலந்ததன்
ேிமளோக அந்த ஒலியால் பூமிமய நடுங்குேதாகத் சதரிந்தது.

அப்மபாது, கே ம் பூண்டேனும், ேயதால் இமளஞனும், காது

குண்டலங்களாலும், தன் இமடயில் சதாங்கும் ோளாலும்
அலங்கரிக்கப்பட்டேனுமான ோயில்காப்மபான் ஒருேன், அந்தத்
தனிப்பட்ட அமறக்குள் நுமைந்து, தமரயில் மண்டியிட்டு, அமனத்து
ேைிபாட்டுக்கும் தகுந்தேனான அந்த ஏகாதிபதிக்கு {யுதிஷ்டிரனுக்குத்}
தமலேணங்கி, உயர் ஆன்மா சகாண்ட அந்தத் தர்மனின் அர மகனிடம்
{யுதிஷ்டிரனிடம்}, ரிேிரகசன் {கிருஷ்ணன்} வந்து கோத்திருப்பதோகச்
கசோன்ைோன். அந்த மனிதர்களில் புலி {யுதிஷ்டிரன்}, " ிறந்த இருக்மக
ஒன்மறயும், ஆர்க்கியத்மதயும் அேனுக்காகத் தயாராக மேப்பீராக"
என்று தன் பணியாட்களுக்கு உத்தரேிட்டு, ேிருஷ்ணி குலத்மதாமன
{கிருஷ்ணமன} ேரச்ச ய்து அேமன ேிமலமதிப்புமிக்க இருக்மகயில்
அமரச் ச ய்தான். நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரன், ேைக்கமான
ேி ாரமணகளால் மாதேமன {கிருஷ்ணமன} ேரமேற்றுப் மப ி, அந்தக்
மக ேமன {கிருஷ்ணமன} முமறயாக ேைிபட்டான்" {என்றான்
ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 445 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கிருஷ்ணைின் கசோற்கள்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 083

The words of Krishna! | Drona-Parva-Section-083 | Mahabharata In Tamil

(பிரதிஜ்ஞோ பர்வம் – 12)

பதிவின் சுருக்கம்: கிருஷ்ணனையும், ேற்றப் போண்டவவரர்கனளயும்

ீ வரரவற்ற
யுதிஷ்டிரன்; கிருஷ்ணைிடம் தன் கவனைனயச் கசோன்ை யுதிஷ்டிரன்;
கிருஷ்ணன் கசோன்ை ஆறுதல் வோர்த்னதகள்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "பிறகு, குந்தியின்
மகனான மன்னன் யுதிஷ்டிரன்,
ரதவகியின் மகனான ஜைோர்த்தைனை
{கிருஷ்ணமன} ேணங்கி,
மகிழ்ச் ியுடன் அேனிடம், "ஓ!
மதுசூதனா {கிருஷ்ணா}, இரமே
ே தியாகக் கடத்தினாயா? ஓ! மங்கா
மகிமம சகாண்டேமன, உன் மநாக்கங்கள் அமனத்தும் சதளிோக
இருக்கின்றனோ?" என்று மகட்டான். ோசுமதேனும் {கிருஷ்ணனும்}
அமத மபான்ற ேி ாரிப்புகமள யுதிஷ்டிரனிடம் ச ய்தான். அப்மபாது
ோயில் காப்மபான் ேந்து, பிற க்ஷத்திரியர்கள் {பிரகிருதிகள் = அரசு
அங்கத்தினர்} ேந்து காத்திருப்பதாகச் ச ான்னான்.

மன்னனால் {யுதிஷ்டிரனால்} ஆமணயிடப்பட்ட அந்த மனிதன்

{ோயில்காப்மபான்}, {ேந்திருந்த} அந்த ேரர்களின்
ீ கூட்டத்தில் அடங்கிய
விரோடன், பீேரசைன், திருஷ்டத்யும்ைன், சோத்யகி, ம திகளின்
ஆட் ியாளர் திருஷ்டரகது, ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களான
ீ துருபதன்
மற்றும் சிகண்டி, இரட்மடயர் (நகுைன் ேற்றும் சகோரதவன்),
மககயர்களின் ஆட் ியாளன் ரசகிதோைன், குரு குலத்தின் யுயுத்சு,
பாஞ் ாலர்களின் உத்தகேௌஜஸ், யுதோேன்யு, சுபோகு, திகரௌபதியின்
ேகன்கள் (ஐவர்) ஆகிமயாமர உள்மள அனுமதித்தான். இேர்களும்,
க்ஷத்திரியர்கள் பிறரும் க்ஷத்திரியர்களில் காமளயான அந்த உயர்
ஆன்மாமே {யுதிஷ்டிரமன} அணுகி ிறந்த இருக்மககளில் அமர்ந்தனர்.
ேலிமமமிக்கேர்களும், சபரும் காந்தி சகாண்ட உயர் ஆன்ம
ேரர்களுமான
ீ கிருஷ்ணன் மற்றும் யுயுதானன் { ாத்யகி} ஆகிய
இருேரும் ஒமர இருக்மகயில் அமர்ந்தனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 446 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேர்கள் அமனேரும் மகட்டுக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத,

யுதிஷ்டிரன், தாமமரக்கண்ணனான மதுசூதனனிடம் {கிருஷ்ணனிடம்}
இனிய ோர்த்மதகளில், "ஆயிரங்கண் மதேனான சதய்ேகமானேமன
ீ
{இந்திரனைப்} ரபோை உன்னை ேட்டுரே நம்பி நோங்கள் ரபோரில்
கவற்றிக்கும், நித்தியேோை ேகிழ்ச்சிக்கும் முயற்சி கசய்கிரறோம். ஓ!
கிருஷ்ணா, எங்கள் நாட்மட இைக்கச்ச ய்து எதிரிகளால் நாங்கள்
நாடுகடத்தப்பட்டமதயும், எங்களது பல்மேறு துன்பங்கமளயும் நீ
அறிோய். ஓ! அமனேருக்கும் தமலேமன, ஓ! உன்னிடம் அர்ப்பணிப்புக்
சகாண்மடாரிடம் கருமண சகாண்டேமன, ஓ! மதுசூதனா, எங்கள்
அமனேரின் மகிழ்ச் ியும், எங்கள் இருப்பும் கூட உன்னிடமம {உன்மன
நம்பிமய} இருக்கிறது. ஓ! ேிருஷ்ணி குலத்மதாமன {கிருஷ்ணா}, என்
இதயம் உன்னிமலமய நிமலத்திருக்க எமதச் ச ய்ய மேண்டுமமா
அமதச் ச ய்ோயாக. ஓ! தமலோ, அர்ெுனன் ஏற்ற உறுதி சமாைி
எதனால் நிமறமேறுமமா அமதயும் ச ய்ோயாக. ஓ! , துன்பம் மற்றும்
ினம் ஆகியேற்றின் இந்தக் கடலில் இருந்து எங்கமள இன்று
மீ ட்பாயாக. ஓ! மாதோ, (அந்தக் கடமலக்) கடக்க ேிரும்பும் எங்களுக்கு
இன்று நீ ஒரு படகாோயாக.

மபாரில் எதிரிமயக் சகால்லேிரும்பும் மதர்ேரர்களுக்கு,

ீ ஒரு
மதமராட்டியானேன் கேனமாக முயன்றால் என்ன ச ய்ய முடியுமமா,
அஃமத (அேனது மநாக்கத்தின் சேற்றிக்காகச்) ச ய்ோயாக. ஓ!
ெனார்த்தனா, மபரிடர்கள் அமனத்திலும் இருந்து நீ ேிருஷ்ணிகமள
எப்மபாதும் காப்பமதப் மபாலமே, ஓ! ேலிய கரங்கமளக் சகாண்டேமன,
இந்தத் துயரில் இருந்து எங்கமளக் காப்பமத உனக்குத் தகும். ஓ! ங்கு,
க்கரம் மற்றும் கதாயுதத்மதத் தாங்குபேமன, அடியற்ற குரு கடலில்
படகற்று மூழ்கும் பாண்டுேின் மகன்களுக்கு ஒரு படகாகி, அேர்கமள
மீ ட்பாயாக. ஓ! மதேர்களின் தமலேனுக்குத் மதேமன {மதேமதமே மன},
ஓ! நித்தியமானேமன, ஓ! அைிப்பேர்களில் உயர்ந்தேமன, ஓ!
ேிஷ்ணுமே, ஓ! ெிஷ்ணுமே, ஓ! ஹரிமய, ஓ! கிருஷ்ணா, ஓ!
மேகுண்டா, ஓ! மனிதர்களில் ிறந்தேமன {புருமஷாத்தமா} உன்மன
ேணங்குகிமறன். ேரங்கமள அளிப்பேரும், ாரங்க
ேில்மலத்தரிப்பேரும், அமனேரில் முதன்மமயானேருமான
(நோரோயணன் என்று அனைக்கப்படும்) புரோதைேோை சிறந்த முைிவர்
என்று நோரதர் உன்மனச் ச ால்லியிருக்கிறார். ஓ! மாதோ,
அவ்ோர்த்மதகமள சமய்யாக்குோயாக" என்றான் {யுதிஷ்டிரன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 447 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அந்தச் மபக்கு மத்தியில் நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரனால்

இப்படிச் ச ால்லப்பட்டேனும், மபசுேபேர்களில்
முதன்மமயானேனுமான மக ேன் {கிருஷ்ணன்} மமை நிமறந்த
மமகங்களின் ஆழ்ந்த குரலில் யுதிஷ்டிரனிடம், "ஓ! பிருமதயின் மகமன
{யுதிஷ்டிரமர}, மதேர்கமளயும் ம ர்த்து அடங்கிய உலகங்கள்
அமனத்திலும், தனஞ் யனுக்கு {அர்ெுனனுக்கு} நிகரான எந்த
ேில்லாளியும் கிமடயாது. மனிதர்களில் முதன்மமயான அர்ெுனன்,
சபரும் க்தி, ஆயுதங்களில் ாதமன, சபரும் ஆற்றல், சபரும்பலம்,
மபாரில் சகாண்டாடப்படுதல், எப்மபாதும் மகாபம் நிமறந்திருத்தல்,
சபரும் க்தி ஆகியேற்மறக் சகாண்டேனாோன். ேயதில்
இளமமமயயும், காமளயின் கழுத்மதயும், நீண்ட கரங்கமளயும்
சகாண்ட அேன் {அர்ெுனன்}, சபரும் பலத்மதக் சகாண்டேன் ஆோன்.
ிங்கத்மதப் மபாலமோ, காமளமயப் மபாலமோ நடப்பேனும், கபரும்
அைகனுேோை அவன் {அர்ஜுைன்}, உேது எதிரிகள் அனைவனரயும்
ககோல்வோன்.

என்மனப் சபாறுத்தேமர, சபருகும் காட்டுத்தீமயப் மபாலக்

குந்தியின் மகனான அர்ெுனன், திருதரோஷ்டிர ேகைின்
{துரிரயோதைைின்} துருப்புகனள எரிக்கச்கசய்யும்படி கசய்ரவன். பாேச்
ச யல்கமளச் ச ய்தேனும், சுபத்தினரயின் ேகனைக்
{அபிேன்யுனவக்} ககோன்றவனுேோை அந்த இைிந்த ஈைனை
(கஜயத்ரதனை), தன் கமணகளால், எந்தச் ாமலயில் இருந்து
பயணிகள் எேரும் திரும்புேதில்மலமயா அங்மக இந்நாமள அர்ெுனன்
அனுப்புோன். இன்று, கழுகுகளும், பருந்துகளும், மூர்க்கமான நரிகளும்,
ஊனுண்ணும் பிற உயிரினங்களும் அேனது {செயத்ரதனது} மதமய
உண்ணப்மபாகின்றன.

ஓ! யுதிஷ்டிரமர, அேனது பாதுகாேலர்களாக இந்திரனுடன் கூடிய

அமனத்துத் மதேர்களும் ேந்தாலும் கூட, சநருக்கமானப் மபாரில்
சகால்லப்படும் செயத்ரதன் யமனின் தமலநகரத்திற்குச் ச ல்ோன்.
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமனக் {கஜயத்ரதனைக்} ககோன்ற பிறகு,
(ேோனையில்) ஜிஷ்ணு {அர்ஜுைன்} உம்ேிடம் வருவோன். ஓ! மன்னா
{யுதிஷ்டிரமர}, உமது துயமரயும் (உமது இதய) மநாமயயும் மகேிட்டுச்
ச ைிப்பால் அருளப்பட்டிருப்பீராக" என்றான் {கிருஷ்ணன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 448 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அர்ஜுைைின் கசோற்கள்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 084

The words of Arjuna! | Drona-Parva-Section-084 | Mahabharata In Tamil

(பிரதிஜ்ஞோ பர்வம் – 13)

பதிவின் சுருக்கம்: யுதிஷ்டிரைிடம் வந்த அர்ஜுைன் தோன் கண்ட கைனவச்

கசோன்ைது; போண்டவ வரர்கள்
ீ ஆச்சரியேனடந்து உற்சோகம் ககோண்டது;
அர்ஜுைனுக்குத் ரதோன்றிய ேங்கைச் சகுைங்கள்; சோத்யகிக்கு அர்ஜுைன் இட்ட
பணி...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "யுதிஷ்டிரன், வோசுரதவன்
{கிருஷ்ணன்}, மற்றும் பிறர் இப்படிப்
மப ிக் சகாண்டிருந்த மபாது, பாரதக்
குலத்தின் முதன்மமயானேனான அந்த
மன்னமனயும் {யுதிஷ்டிரமனயும்}, தனது
நண்பர்கமளயும், நலன்ேிரும்பிகமளயும்
காண ேிரும்பி தனஞ் யன் {அர்ஜுைன்}
அங்மக ேந்தான். அேன் {அர்ெுனன்},
அந்த மங்கலகரமான அமறக்குள் நுமைந்து, மன்னமன {யுதிஷ்டிரமன}
ேணங்கி, அேனுக்கு முன்பு நின்ற பிறகு, அந்தப் பாண்டேர்களில் காமள
(மன்னன் யுதிஷ்டிரன்) தன் இருக்மகயில் இருந்து எழுந்து, சபரும்
பா த்துடன் அர்ெுனமனத் தழுேிக் சகாண்டான். தன் கரங்களால்
அேமன அமணத்துக் சகாண்டு, அேனது தமலமய முகர்ந்த மன்னன்
{யுதிஷ்டிரன்}, அேமன {அர்ெுனமன} இதயப்பூர்ேமாக ோழ்த்தினான்.

பிறகு அேன் {யுதிஷ்டிரன்}, அேனிடம் {அர்ெுனனிடம்} ிரித்துக்

சகாண்மட, "ஓ! அர்ெுனா, (பிரகா மான, மகிழ்ச் ியான) உன் முகம்
மற்றும் உன்னிடம் மிகவும் நிமறவுடன் இருக்கும் ெனார்த்தனன்
{கிருஷ்ணன்} என்ற உண்மமச் ச ய்திகமளக் சகாண்டு
தீர்மானிக்மகயில், மபாரில் உனக்கு சேற்றிமய நிச் யம் காத்திருக்கிறது
என்பது சதளிோகத்சதரிகிறது" என்றான் {யுதிஷ்டிரன்}.

அப்மபாது ெிஷ்ணு {அர்ெுனன்}, "ஓ! ஏகாதிபதி {யுதிஷ்டிரமர},

அருளப்பட்டிருப்பீராக. மக ேனின் {கிருஷ்ணைின்} அருளோல், ேிக
ஆச்சரியேோை ஒன்னற நோன் கண்ரடன்" என்று ச ால்லி தனக்கு
மநர்ந்ததும், மிக உயர்ந்த அற்புதமுமான அந்தச் ம்பேத்மத அேனிடம்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 449 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{யுதிஷ்டிரனிடம்} ச ான்னான். பிறகு தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, முக்கண்

ரதவனுடன் {சிவனுடன்} ஏற்பட்ட தனது ந்திப்மபத் தன் நண்பர்களுக்கு
உறுதி ச ய்யும் ேமகயில், தான் கண்டோமற அமனத்மதயும்
ச ான்னான். அப்மபாது அமதக் மகட்டேர்கள் அமனேரும்
ஆச் ரியத்தால் நிமறந்து, தங்கள் தமலகமளத் தமரேமர தாழ்த்தினர்.
மமலும் காமளமயத் தன் அமடயாளமாகக் சகாண்ட அந்தத் மதேமன
{ ிேமன} ேணங்கியபடிமய அேர்கள், "நன்று, நன்று!" என்றனர்.

பிறகு (பாண்டேர்களின்) நண்பர்களும், நலன்ேிரும்பிகள்

அமனேரும், தர்மன் மகனின் {யுதிஷ்டிரனின்} ஆமணக்கிணங்க, தங்கள்
இதயங்களில் (எதிரிக்கு எதிராக) ினத்தால் நிமறந்து, ேிமரவுடனும்,
கேனத்துடனும் மபாருக்குச் ச ன்றனர். மன்னமன {யுதிஷ்டிரமன}
ேணங்கிய யுயுதோைன் {சோத்யகி}, மக ேன் {கிருஷ்ணன்}, அர்ெுனன்
ஆகிமயார், மகிழ்ச் ியுடன் யுதிஷ்டிரனின் ே ிப்பிடத்மத ேிட்டுப்
புறப்பட்டனர். சேல்லப்பட முடியாத இரு ேரர்களான
ீ யுயுதானன் மற்றும்
ெனார்த்தனன் {கிருஷ்ணன்} ஆகிமயார் இருேரும் ஒமர மதரில் ச ன்று
அர்ெுனனின் பா மறமய அமடந்தனர். அங்மக ேந்த கிருஷ்ணன்,
(கதோைிைோல்) ஒரு ரதரரோட்டினயப் ரபோைரவ, அந்தத் மதர்ேரர்களில்
ீ
முதன்மமயானேனுக்கு (அர்ெுனனுக்குச்) ச ாந்தமானதும், குரங்குகளின்
இளேர மன {அனுமமன} அமடயாளமாகத் தாங்குேதுமான {குரங்குக்
சகாடிமயக் சகாண்டதுமான} அந்தத் ரதனரத் தயோர்ப்படுத்தத்
கதோடங்கிைோன். புடம்மபாட்ட தங்கத்தின் பிரகா த்மதக் சகாண்டதும்,
மமகங்களுக்கு ஒத்த ஆைமான முைக்கத்துடன் கூடிய
ட டப்சபாலிமயக் சகாண்டதும், (கிருஷ்ணனால்} தயார் நிமலயில்
நிறுத்தப்பட்டதுமான அந்த முதன்மமயான மதர், காமலச் சூரியமனப்
மபாலப் பிரகா மாக ஒளிர்ந்தது. அப்மபாது கே ம் பூண்ட அந்த
மனிதர்களில் புலி (ோசுதமேன்), காமல மேண்டுதல்கமள முடித்திருந்த
பாரத்தனிடம், அேனது மதர் முமறயாகத் தயாரிக்கப்பட்டு ேிட்டது என்ற
ச ய்திமயச் ச ான்னான். பிறகு, இவ்வுலக மனிதர்களில்
முதன்மமயானேனான அந்தக் கிரீடம் தரித்தேன் (அர்ெுனன்), தங்கக்
கே ம் பூண்டு, மகயில் தன் ேில் மற்றும் கமணகளுடன் அந்தத் மதமர
ேலம் ேந்தான்.

தேத்துறவுகள், அறிவு மற்றும் ேயது ஆகிேற்றில் முதிர்ந்மதாரும்,

அறச் டங்குகள் மற்றும் மேள்ேிகள் ச ய்ேதில் எப்மபாதும்
ஈடுபடுபேர்களும், தங்கள் ஆம கமளக் கட்டுப்படுத்தியேர்களுமான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 450 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிராமணர்களால் சேற்றி குறித்த ோழ்த்தும், அருளும் ஆ ிகளுடன்

ச ால்லப்பட்ட பின்பு, மபாரில் கவற்றினயத் தரவல்ை ேந்திரங்களோல்
முன்ரப தூய்னேயோக்கப்பட்டிருந்த அற்புத வோகைேோை அந்தத்
ரதரில், சுடர்மிகும் கதிர்கமளக் சகாண்ட சூரியன் கிைக்கு மமலயில்
ஏறுேமதப் மபாலமே அர்ெுனன் ஏறினான். தங்கத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயான அேன் {அர்ெுனன்},
தன் தங்க ஆபரணங்களின் ேிமளோல், மமருேின் ாரலில் சுடர்மிகும்
காந்தி சகாண்ட சூரியமனப் மபாலமே அந்தத் மதரில் சதரிந்தான்.
ர்யாதி மேள்ேிக்கு இந்திரனுடன் ஒமர மதரில் ச ன்ற அசுேினி
இரட்மடயர்கமளப் மபால, பார்த்தனுக்கு {அர்ெுனனுக்குப்} பிறகு,
யுயுதானனும் { ாத்யகியும்}, ெனார்த்தனனும் {கிருஷ்ணனும்}, அந்தத்
மதரில் ஏறினர். மபாரில் விருத்திரனைக் ககோல்வதற்கோக இந்திரன்
கசன்ற ரபோது, அவைது ரதரின் கடிவோளங்கனளப் பிடித்த
ேோதைினயப் ரபோைரவ, மதமராட்டிகளில் ிறந்தேனான மகாேிந்தன்
(அந்தக் குதிமரகளின்) கடிோளங்கமளப் பிடித்தான்.

அந்த இரு நண்பர்களுடன் {கிருஷ்ணன் மற்றும் ாத்யகியுடன்}

ிறந்த மதரில் ஏறியேனும், எதிரிகளின் சபரும் பமடகமளக்
சகால்பேனுமான பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, புதனுடனும், சுக்கிரனுடனும்
கூடி இரேின் இருமள அைிப்பதற்காக (ஆகாயத்தில்) எழும் ம ாமமனப்
மபாலமோ, (பிருஹஸ்பதியின் மமனேியான) தாரமக கடத்தப்பட்ட
நிகழ்ேின் மபாது, ேருணன் மற்றும் சூரியனுடன் கூடி (அசுரர்களுக்கு
எதிராகப்) சபரும்மபாருக்குச் ச ன்ற இந்திரமனப் மபாலமோ ச ன்றான்.
அப்படிப் புறப்பட்ட ேரீ அர்ெுனமன, இம க்கருேிகளின் ஒலியாலும்,
நற் குனம் குறித்த மங்கலப் பாடல்களாலும், மாகதர்களும்,
இம ேல்லுனர்களும் நிமறவு சகாள்ளச் ச ய்தனர். சேற்றிக்கான
ோழ்த்மதயும், {அந்த நாள்} நல்ல நாளாக அமமேதற்கான
ோழ்த்மதயும் பாடிய சூதர்கள் மற்றும் மாகதர்களின் குரல்கள்
இம க்கருேிகளின் ஒலிமயாடு கலந்து அவ்ேரர்கமள
ீ நிமறவு சகாள்ளச்
ச ய்தன.

பார்த்தமன {அர்ெுனமன} மகிழ்ேித்து, அேனது எதிரிகளின்

க்திகமள உறிஞ் ியபடிமய நறுமணம் மிக்க மங்கலமான சதன்றல்
பார்த்தனுக்கு {அர்ெுனனுக்குப்} பின்னால் இருந்து ே ீ ியது. அந்மநரத்தில்,
ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, போண்டவர்களின் கவற்றினயயும், உேது
வரர்களின்
ீ ரதோல்வினயயும் குறிக்கும் வனகயில், ஓ! ஐயோ

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 451 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{திருதரோஷ்டிரரர}, பல்ரவறு வனககளிைோை பை ேங்கைச் சகுைங்கள்

அங்ரக ரதோன்றிை. சேற்றியின் அந்தக் குறியீடுகமளக் கண்ட
அர்ெுனன், தன் ேலப்பக்கத்தில் இருந்த சபரும் ேில்லாளியான
யுயுதானனிடம் { ாத்யகியிடம்}, இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்: "ஓ!
யுயுதானா { ாத்யகி}, (மங்கலகரமான) குனங்களாக இமே அமனத்தும்
காணப்படுேதால், ஓ! ினி குலத்தின் காமளமய { ாத்யகி}, இன்மறய
மபாரில் என் சேற்றி உறுதியானதாகமே சதரிகிறது. எனமே, என்
க்திக்காகவும் (என் க்தி சேளிப்படுேமதப் பார்ப்பதற்காகவும்),
யமமலாகம் ச ல்ேதற்காகவும் காத்திருக்கும் ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன்
{கஜயத்ரதன்} எங்கிருக்கிறாமனா அங்மக நான் ச ல்மேன்.

ஓ! ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேமன { ாத்யகி}, இன்று

மன்னரின் {யுதிஷ்டிரரின்} பாதுகாேலனாக நீ இருப்பாயாக. நான்
பாதுகாப்பமதப் மபாலமே நீயும் அேமரப் பாதுகாப்பாயாக. உன்மன
சேல்லக்கூடிய மனிதர் எேமரயும் நான் இவ்வுலகில் காணேில்மல.
மபாரில் நீ ோசுமதேனுக்மக {கிருஷ்ணனுக்மக} நிகரானேனாோய்.
மதேர்களின் தமலேமன {இந்திரமன கூட} உன்மன ேழ்த்த
ீ இயலாது.
இந்தச் சுமமமய உன் மீ மதா, ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ பிரத்யும்ைன்
மீ மதா மேத்துேிட்டு, ஓ! மனிதர்களில் காமளமய { ாத்யகி},
கேமலயில்லாமல் என்னால் ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன
{செயத்ரதமனக்} சகால்ல முடியும்.

ஓ! சோத்வத குைத்ரதோரை {சோத்யகி}, என்மனக் குறித்த எந்தக்

கேமலயும் சகாள்ள மேண்டியதில்மல. உன் முழு இதயத்மதாடு நீ
மன்னமர {யுதிஷ்டிரமரப்} பாதுகாப்பாயாக. ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக்
சகாண்ட ோசுமதேன் {கிருஷ்ணன்} எங்கிருக்கிறாமனா, நான்
எங்கிருக்கிமறமனா, அங்மக அேனுக்மகா, எனக்மகா ிறு ஆபத்தும் ஏற்பட
முடியாது என்பதில் ஐயமில்மல" என்றான் {அர்ெுனன்}. இப்படிப்
பார்த்தனால் {அர்ெுனனால்} ச ால்லப்பட்டேனும், பமகேரர்கமளக்
ீ
சகால்பேனுமான ாத்யகி, "அப்படிமய ஆகட்டும்" என்று மறுசமாைி
கூறினான். பிறகு, பின்ைவன் {சோத்யகி}, ேன்ைன் யுதிஷ்டிரன் இருந்த
இடத்திற்குச் கசன்றோன்" {என்றான் ஞ் யன்}.

பிரதிஜ்ஞோ பர்வம் முற்றிற்று

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 452 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

திருதரோஷ்டிரைின் பின்ைிரக்கம்!
- துரரோண பர்வம் பகுதி – 085

The repentance of Dhritarashtra! | Drona-Parva-Section-085 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 01)

பதிவின் சுருக்கம்: அபிேன்யுவின் ேனறவுக்கு இரங்கி, துரிரயோதைைின்

நடத்னதக்கோக வருந்திய திருதரோஷ்டிரன் அதன்பிறகு நடந்த
ரபோர்ச்கசய்திகனளச் கசோல்லும்படி சஞ்சயனைத் தூண்டியது...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, "அபிேன்யுவின் படுககோனைக்கு

அடுத்த நோள், துயராலும் கேமலயாலும் பீடிக்கப்பட்ட பாண்டேர்கள்
என்ன ச ய்தனர்? என் ேரர்களில்
ீ அேர்கமளாடு {பாண்டேர்கமளாடு
மபாரிட்டேர் யாேர்? வ்ய ச் ினின் {அர்ெுனனின்} ாதமனகமள
அறிந்தேர்களும், தீங்மகச் ச ய்தேர்களுமான அந்தக் சகௌரேர்கள்
எவ்ோறு அச் மற்றிருந்தனர் என எனக்குச் ச ால்ோயாக.

தன் மகன் சகால்லப்பட்டதன் காரணமாகத் துயரில் எரிந்து,

அமனத்மதயும் அைிக்க மூர்க்கமாக ேிமரயும் காலமனப் மபால ேந்த
அந்த மனிதர்களில் புலிமய (அர்ெுனமனப்) மபாரில் அேர்கள் எவ்ோறு
பார்க்கத் துணிந்தனர்? குரங்குகளின் இளேர மன {அனுமமனத்} தன்
சகாடியில் சகாண்ட அந்த ேரன்,
ீ தன் மகனின் மரணத்திற்காகத்
துயருற்றுப் மபாரில் தன் சபரும் ேில்மல அம த்த மபாது, என் ேரர்கள்
ீ
என்ன ச ய்தனர்?

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 453 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! ஞ் யா, துரிமயாதனனுக்கு என்ன மநர்ந்தது? இன்று ஒரு

சபரும் ம ாகம் எங்கமளப் பீடித்திருக்கிறது. மகிழ்ச் ிக் குரல்கமள நான்
இப்மபாது மகட்கேில்மல. சிந்து ேன்ைைின் {கஜயத்ரதைின்}
ே ிப்பிடத்தில் காதுகளுக்கு மிகவும் ஏற்புமடய எந்த உற் ாகக் குரல்கள்
முன்பு மகட்கப்பட்டனமோ, ஐமயா, இன்று அமே மகட்கப்படேில்மலமய.
ஐமயா, என் மகன்களின் முகாமில் அேர்களது புகமைப் பாடும்
எண்ணற்ற சூதர்கள் மற்றும் மாகதர்களின் பாடல்களும், ஆடல்களும்
மகட்கப்படேில்மலமய. முன்சபல்லாம் அத்தகு ஒலிகள் அடிக்கடி என்
காதுகமள எட்டின. ஐமயா, அேர்கள் துயரில் மூழ்கியிருப்பதாமலமய
(அேர்களின் முகாமில்) அத்தகு ஒலிகமள நான் மகட்கேில்மல.

முன்னர், ஓ! ஞ் யா, உண்மமக்குத் தன்மன அர்ப்பணித்திருந்த

ரசோேதத்தைின் ே ிப்பிடத்தில் அமர்ந்திருந்தமபாது, மகழ்ச் ிகரமான
ஒலிகமளமய நான் மகட்மபன். ஐமயா, இன்று என் மகன்களின்
ே ிப்பிடம் துயர ஒலிகள், புலம்பல்கள் ஆகியேற்மற எதிசராலித்து,
உயிமரயும், க்திமயயும் சகாண்ட அமனத்து ஒலிகமளயும்
இைந்திருப்பதால், நான் இைந்த (அறத்) தகுதிகள் எவ்ேளவு?விவிம்சதி,
துர்முகன், சித்திரரசைன், விகர்ணன் மற்றும் என் பிற மகன்களின்
ேடுகளிலும்
ீ முன்பு நான் ேைக்கமாகக் மகட்கும் ஒலிகள்
மகட்கப்படேில்மலமய.

என் மகன்களின் முக்கியப் புகலிடமும், துரரோணரின் மகனுமான

எந்தப் சபரும் ேில்லாளியிடம் {அஸ்வத்தோேைிடம்}, பிராமணர்கள்,
க்ஷத்திரியர்கள், மே ியர்கள் மற்றும் சபரும் எண்ணிக்மகயிலான
ீடர்கள் காத்திருந்தார்கமளா {பணி ச ய்தார்கமளா}, ர்ச்ம க்குரிய
ேிோதங்கள் [1], மபச்சுகள், உமரயாடல்கள் [2], கிளர்ச் ி தரும் பல்மேறு
இம க்கருேிகள் மற்றும் பல்மேறு ேிதங்களிலான மகிழ்ச் ிகரமான
பாடல்களில் இரவும் பகலும் எேன் இன்புறுோமனா, குருக்கள்,
பாண்டேர்கள், ாத்ேதர்கள் ஆகிமயார் பலரால் எேன்
ேைிபடப்படுகிறாமனா, ஐமயா, ஓ சூதா { ஞ் யா}, அந்தத் துமராண
மகனின் {அஸ்ேத்தாமனின்} ே ிப்பிடத்தில் முன்பு மபால ஒலிகள்
மகட்கப்படேில்மலமய. சபரும் எண்ணிக்மகயிலான பாடகர்களும்,
ஆடற்கமலஞர்களும் அந்த ேலிமமமிக்க ேில்லாளியான துமராண
மகனிடம் {அஸ்ேத்தாமனிடம்} சநருக்கமாகக் காத்திருப்பார்கமள {பணி
ச ய்ோர்கமள}. ஐமயா, அேனது ே ிப்பிடத்தில் அேர்களது ஒலி
மகட்கப்படேில்மலமய.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 454 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[1] மேசறாரு பதிப்பில், இது ேிதண்மட என்று

ச ால்லப்படுகிறது. மமலும் இதன் சபாருள், தன் தரப்மபச்
ாதிக்க யுக்திமயச் ச ால்லாமல் பிறர் தரப்மப மட்டும்
கண்டிக்கிற ோதம் என்று ச ால்லப்படுகிறது.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இது ல்லாபம் என்று

ச ால்லப்படுகிறது. மமலும் இதன் சபாருள், இருேர்
தனித்துப் மபசுேது என்று ச ால்லப்படுகிறது.

ஒவ்சோரு மாமலப்சபாழுதிலும், விந்தன் ேற்றும் அனுவிந்தன்

ஆகிமயாரின் முகாமில் எழும் அந்தப் மபசராலி, ஐமயா இப்மபாது அங்மக
மகட்கப்படேில்மலமய. மகமகயர்களின் முகாம்களில் ேைக்கமாக
நடனம் மற்றும் களியாட்டங்களில் ஈடுபடும் அேர்களுமடய ேரர்களின்
ீ
சபரிய மகத்தடல்களும், பாடலின் மபசராலியும் இன்று
மகட்கப்படேில்மலமய.

ாத்திரச் டங்குகளின் புகலிடமான ரசோேதத்தன் ேகைிடம்

{பூரிஸ்ரவசிடம்} காத்திருப்மபாரும் {பணி ச ய்மோரும்}, மேள்ேிகமளச்
ச ய்யத்தக்மகாருமான புமராகிதர்களின் ஒலிகள் இப்மபாது
மகட்கப்படேில்மலமய. ேிற்கயிறின் நாசணாலி, மேத உமரப்சபாலி,
ஈட்டிகள் ோள்கள் ஆகியேற்றின் 'ேிஸ்' {என்ற} ஒலி, மதர்ச் க்கரங்களின்
ட டப்சபாலி ஆகிய ஒலிகள் துமராணரின் ே ிப்பிடத்தில்
இமடயறாமல் மகட்கப்படுமம. ஐமயா, அவ்சோலிகள் இப்மபாது
மகட்கப்படேில்மலமய. ேைக்கமாக அங்மக எழும் பல்மேறு நாட்டுப்
பாடல்களின் சபருக்கம், இம க்கருேிகளின் மபசராலி ஆகியமே, ஐமயா,
இன்று மகட்கப்படேில்மலமய.

மங்காப்புகழ் சகாண்ட ெனார்த்தனன் {கிருஷ்ணன்}, அமமதிமய

ேிரும்பியும், அமனத்து உயிரினங்களிடம் கருமண சகாண்டும்
உபப்ைோவ்யத்தில் இருந்து ேந்த மபாது, ஓ! சூதா { ஞ் யா}, தீய
துரிமயாதனனிடம் நான் இமதச் ச ான்மனன்: "ஓ! ேகரை {துரிரயோதைோ},
வோசுரதவனை {கிருஷ்ணனை} வைியோகக் ககோண்டு,
போண்டவர்களுடன் சேோதோைத்னத அனடவோயோக. ஓ! மகமன,
( மாதானம் ச ய்து சகாள்ேதற்கான) மநரம் ேந்துேிட்டதாகமே நான்
நிமனக்கிமறன். ஓ! துரிமயாதனா, என் ஆமணமய மீ றாமத. மாதானம்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 455 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மேண்டியும், என் நன்மமக்காகவும் உன்னிடம் மப ிக் சகாண்டிருக்கும்

ோசுதமேமன {கிருஷ்ணமன} நீ ஒதுக்கினால், மபாரில் உனக்கு சேற்றி
கிட்டாது" என்மறன்.

எனினும், துரிமயாதனனின் நன்மமக்காகப் மப ியேனும்,

ேில்லாளிகள் அமனேரில் காமளயுமான அந்தத் தா ார்ஹமனத்
துரிமயாதனன் புறக்கணித்தான். இதன் மூலம், தனக்கு அைிமேத்
தரக்கூடிய ஒன்மற அேமன தழுேி சகாண்டான். காலனின் பிடியில்
அகப்பட்ட அந்த எனது தீய மகன் {துரிமயாதனன்}, துச்சோசைன் ேற்றும்
கர்ணனைப் பின்பற்றி என் ஆரைோசனைகனள
நிரோகரித்தோன்.பகமடயாட்டத்மத நான் அங்கீ கரிக்கேில்மல. விதுரன்
அஃமத அங்கீ கரிக்கேில்மல. ஓ! ஞ் யா, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமனா
{கஜயத்ரதரைோ}, பீஷ்ேரரோ, சல்ைியரைோ, பூரிஸ்ரவரசோ,
புருேித்ரரைோ, ஜயரைோ, அஸ்வத்தோேரைோ, கிருபரரோ, துரரோணரரோ
அஃமத அங்கீ கரிக்கேில்மல. இம்மனிதர்களின் ஆமலா மனகளின்படி
என் மகன் நடந்து சகாண்டிருந்தால், அேன் தன் ச ாந்தங்களுடனும்,
நண்பர்களுடனும் எப்மபாதும் மகிழ்ச் ியுடனும், அமமதியுடனும்
ோழ்ந்திருப்பான். மகிழ்ச் ிகரமான இனிய மபச்ம த் தங்கள்
ச ாந்தங்களுக்கும், உயர் பிறப்பாளர்களுக்கும் {நற்குலத்தில்
பிறந்மதார்களுக்கும்} ஏற்புமடய ேமகயில் எப்மபாதும் மபசுபேர்களும்,
அமனேராலும் ேிரும்பப்படுபேர்களும் ேிமேகிகளுமான பாண்டுேின்
மகன்கள் மகிழ்ச் ிமய அமடயப்மபாேது உறுதி.

"அறத்தில் தன் கண்மணச் ச லுத்தும் ஒரு மனிதன் எங்கும்

எப்மபாதும் மகிழ்ச் ிமயமய அமடோன். அப்படிப்பட்ட மனிதன் தன்
மரணத்திற்குப் பிறகு நன்மமமயயும் அருமளயும் சேல்ோன்.
மதமேயான ேலிமமமயப் சபற்றிருக்கும் பாண்டேர்கள் பாதிப் பூமிமய
அனுபேிக்கத் தகுந்தேர்கமள. கடல்கமளக் கச்ம யாகக் சகாண்ட பூமி
(குருக்கமளப் மபாலமே) அேர்களுக்கும் பரம்பமர உமடமமயாகும்.
அரசுரிமமமயக் சகாண்ட போண்டவர்கள் நீ தியின் போனதயில்
{அறவைியில்} இருந்து எப்ரபோதும் விைகேோட்டோர்கள்.

ஓ! குைந்தாய் {துரிமயாதனா}, போண்டவர்கள் யோருனடய ரபச்னச

எப்ரபோதும் ரகட்போர்கரளோ அப்படிப்பட்டவர்களோக, உதாரணத்திற்குச்
ல்லியன், ம ாமதத்தன், உயர் ஆன்ம பீஷ்மர், துமராணர், ேிகர்ணன்,
பாஹ்லீகர், கிருபர் மற்றும் ேயதால் மதிக்கத்தக்க பாரதர்களில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 456 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ிறந்தேர்களான பிறமரயும் நான் என் ச ாந்தங்களாகக்

சகாண்டிருக்கிமறன். உன் ார்பாகப் பாண்டேர்களிடம் இேர்கள்
மப ினால், நன்மமதரும் அந்தப் பரிந்துமரகளின் படி அேர்கள்
{பாண்டேர்கள்} நிச் யம் ச யல்படுோர்கள். அல்லது இேர்களில்
அேர்களின் தமரப்மபச் ார்ந்து, மேறுமாதிரியாகப் மபசுகிறேர் என
எேமர நிமனக்கிறாய். கிருஷ்ணன் ஒருமபாதும் அறமோரின்
பாமதமயக் மகேிடமாட்டான். பாண்டேர்கள் அமனேரும் அேனுக்குக்
கீ ழ்ப்படிந்தேர்களாக இருக்கிறார்கள். நான் மபசும்அறவோர்த்னதகளுக்கு
அவ்ேரர்கள்
ீ கீ ழ்ப்படியாமல் இருக்க மாட்டார்கள், ஏசனனில்,
பாண்டேர்கள் அமனேரும் அற ஆன்ேோக்கள்' என்ற இந்த
ோர்த்மதகமளயும், ஓ! சூதா { ஞ் யா}, இது மபான்ற ோர்த்மதகமளயும்
என் மகனிடம் பரிதாபகரமாகப் புலம்பிமனன். மூடனான அேன்
{துரிமயாதனன்} நான் ச ான்னமதக் மகட்கேில்மல. இமேயாவும்
காலத்தின் மகாலசமனமே நான் நிமனக்கிமறன்.

ேிருமகாதரன் {பீேன்}, அர்ஜுைன், விருஷ்ணி வரைோை

ீ சோத்யகி,
போஞ்சோைர்களின் உத்தகேௌஜஸ், சேல்லப்பட முடியாத யுதோேன்யு,
தடுக்கப்படமுடியாத திருஷ்டத்யும்ைன், ேழ்த்தப்படாத
ீ சிகண்டி,
அஸ்மகர்கள், மககயர்கள், ம ாமகர்களின் க்ஷத்ரதர்மன், ம திகளின்
ஆட் ியாளன் {திருஷ்டரகது}, ரசகிதோைன், கோசி ஆட்சியோளைின்
ேகைோை விபு, திசரௌபதியின் மகன்கள், விரோடன், ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரனான
ீ துருபதன், மனிதர்களில் புலிகளான இரட்மடயர்கள்
(நகுைன் ேற்றும் சகோரதவன்) ஆகிமயாரும், ஆமலா மன ேைங்க
மதுசூதனனும் {கிருஷ்ணனும்} எங்கிருக்கிறார்கமளா, அேர்களுடன்
மபாரிட்டு உயிமராடு ோழ்ேமத எதிர்பார்க்கும் எேன் இவ்வுலகில்
இருக்கிறான்?

மமலும், என் எதிரிகள் சதய்ேக

ீ ஆயுதங்கமள
சேளிப்படுத்துமகயில் துரிமயாதனன், கர்ணன், சுபலனின் மகனான
குனி, நான்காமேனான துச் ா னன் ஆகிமயாமரத் தேிர்த்து
ஐந்தாேதாக மேறு எேமரயும் நான் காணாததால், அேர்கமள {என்
எதிரிகமளத்} தடுப்பதற்கு மேறு எேன் இருக்கிறான்? கே ம் பூண்டு,
மகயில் கடிோளத்துடன் ேிஷ்ணுமேமய தங்கள் மதரில்
சகாண்டேர்களும், அர்ெுனமனத் தங்கள் மபார்ேரனாகக்
ீ
சகாண்டேர்களும் ஒரு மபாதும் மதாற்க முடியாது. அந்த என்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 457 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

புலம்பல்கமளத் துரிமயாதனன் இப்மபாதும் நிமனத்துப் பார்க்க

மாட்டானா?

ேைிதர்களில் புைியோை பீஷ்ேர் ககோல்ைப்பட்டதோக நீ

கசோன்ைோய். கதோனைரநோக்குப் போர்னவ ககோண்ட விதுரன் ச ான்ன
ோர்த்மதகளின் கனிகமளக் கண்டு என் மகன்கள் இப்மபாது
புலம்பல்களில் ஈடுபட்டுக் சகாண்டிருப்பார்கள் என்மற நான்
நிமனக்கிமறன். ினியின் மபரனாலும் { ாத்யகியாலும்}, அர்ெுனனாலும்
தன் பமட மூழ்கடிக்கப்பட்டமதக் கண்டும், தன் மதர்களின் தட்டுகள்
சேறுமமயாக இருப்பமதக் கண்டும் என் மகன்கள் புலம்பல்களில்
ஈடுபட்டுக் சகாண்டிருப்பார்கள் என்மற நான் நிமனக்கிமறன்.
பனிக்காலத்தின் முடிேில், காற்றால் உந்தப்பட்டுப் சபருகும்
காட்டுத்தீயானது, உலர்ந்த புற்குேியமல எரிப்பமதப் மபாலமே
தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} என் துருப்புகமள எரிக்கப்மபாகிறான்.

ஓ! ஞ் யா, ேிேரிப்பதில் நீ நிமறோனேனாக இருக்கிறாய்.

மாமலயில் பார்த்தனுக்கு {அர்ெுனனுக்கு} இமைத்த சபரும் தீங்குக்குப்
பிறகு நடந்த அமனத்மதயும் எனக்குச் ச ால்ோயாக. அபிமன்யு
சகால்லப்பட்ட மபாது உங்களின் மனநிமல எவ்ோறு இருந்தது? ஓ!
மகமன { ஞ் யா}, காண்டீேதாரிக்கு {அர்ெுனனுக்குக்} சபரும்
குற்றமிமைத்த என் ேரர்கள்,
ீ அேனது ாதமனகமளப் மபாரில் தாங்க
இயன்றேர்களாக இல்மல. துரிரயோதைைோல் தீர்ேோைிக்கப்பட்ட
திட்டங்கள் என்ை? கர்ணனால் {தீர்மானிக்கப்பட்ட திட்டங்கள்} என்ன?
துச் ா னனும், சுபலனின் மகனும் { குனியும்} என்ன ச ய்தனர்?

ஓ! மகமன, ஓ! ஞ் யா, மபராம யின் பாமதயில் பயணிப்பேனும்,

தீய புரிதல் சகாண்டேனும், மகாபத்தினால் மனம் பிறழ்ந்தேனும்,
அரசுரிமமமய இச் ிப்பேனும், மூடனும், மகாபத்தால் அறிமே
இைந்தேனுமான தீய துரிமயாதனனின் தீச்ச யல்களாமலமய இந்தப்
மபார் என் பிள்மளகள் அமனேரின் மமலும் ேிழுந்திருக்கிறது.

ஓ! ஞ் யா, பிறகு துரிமயாதனனால் ஏற்கப்பட்ட நடேடிக்மககள்

என்ன என்பமத எனக்குச் ச ால்ோயாக. அனவ தவறோை
தீர்ேோைங்களோ? இல்னை நல்ை தீர்ேோைங்களோ?" {என்று மகட்டான்
திருதராஷ்டிரன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 458 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சஞ்சயைின் நிந்தனை! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 086

The reproach of Sanjaya! | Drona-Parva-Section-086 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 02)

பதிவின் சுருக்கம்: ரபோருக்கோை கோரணேோகத் தன் ேகனைப் பைித்த

திருதரோஷ்டிரனை சஞ்சயன் நிந்தித்தது; அதன் பிறகு நடந்த ரபோனரக் குறித்து
விவரிக்கத் கதோடங்கியது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "என் கண்களால்

ாட் ியாகக் கண்ட அமனத்மதயும் நான் உமக்குச் ச ால்மேன்.
அமமதியாகக் மகட்பீராக. உமது தேறு சபரியது. (வயைின்) நீ ர் போய்ந்து
ரபோை பிறகு, அனணயோைது பயைற்றுப் ரபோவனதப் ரபோைரவ, ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உமது இந்தப் புலம்பல்களும் பயனற்றமேமய.
ஓ! பாரதக் குலத்தின் காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, கேமலப்படாதீர்.
அந்தகனின் ஆச் ரியமான இந்தச் ச யல்கள்,
மீ றப்படமுடியாதமேயாகும். ஓ! பாரதக் குலத்தின் காமளமய
{திருதராஷ்டிரமர}, இது புதிதல்ல என்பதால் கேமலப்படாதீர்.

குந்தியின் மகனான யுதிஷ்டிரனையும், உமது மகன்கமளயும்

பகமடயாட்டத்தில் இருந்து நீர் முன்னர்த் தடுத்திருந்தால், இந்தப் மபரிடர்
உம்மம ஒருமபாதும் அணுகியிருக்காது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 459 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அமத மபால, மபாருக்கான மநரம் ேந்த மபாது, ினத்தில் எரிந்த இரு

தரப்மபயும் நீர் தடுத்திருந்தால், இந்தப் மபரிடர் உம்மம ஒருமபாதும்
அணுகியிருக்காது.

அமத மபால, கீ ழ்ப்படியோத துரிரயோதைனைக் ககோல்லும்படி

குருக்கனள நீ ர் முன்ைர்த் தூண்டியிருந்தோல், இந்தப் மபரிடர் உம்மம
ஒருமபாதும் அணுகியிருக்காது [1].

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, "சகௌரேர்களின்

நன்மமமயக் கருதி மூர்க்கனான துரிமயாதனமன முந்திச்
ிமறப்படுத்தியிருப்பீராகில், நீர் சபரும்புகமைப்
சபற்றிருப்பீர்" என்றிருக்கிறது. கங்குலியில் இருந்து இது
முற்றிலும் மாறுபட்டிருக்கிறது. மன்மதநாத தத்தரின்
பதிப்பிமலா, "அமத மபால, ீருக்கு இடம் சகாடுக்காத
துரிமயாதனனின் இருப்புக்கு ஒரு முற்றுப்புள்ளி மேக்கப்
பிற குருக்கமள நீர் தூண்டியிருந்தால், இந்தப் மபரிடர்
உம்மம ஒருமபாதும் அணுகியிருக்காது" என்று இருக்கிறது.

(இச்ச யல்களில் ஏமதனும் ஒன்மற நீர் ச ய்திருந்தாலும்),

போண்டவர்கள், போஞ்சோைர்கள், விருஷ்ணிகள் மற்றும் பிற மன்னர்கள்
ஆகிமயார் உமது மநர்மமயற்ற புத்திமய {பிடிோதத்மத} ஒருமபாதும்
அறிந்திருக்க மாட்டார்கள்.

அமத மபால, ஒரு தந்மதயின் கடமமயாகத் துரிமயாதனமன

அறவைியில் நிறுத்தி, அதன்ேைிமய அேமன {துரிமயாதனமன} நடக்கச்
ச ய்திருந்தால், இந்தப் மபரிடர் உம்மம ஒருமபாதும் அணுகியிருக்காது.

இந்தப் பூமியில் ஞானிகளில் ிறந்தேராக நீர் இருக்கிறீர்.

{அப்படிப்பட்ட நீர்}, நித்தியமான அறத்னதக் மகேிட்டு, துரிமயாதனன்,
கர்ணன், சகுைி ஆகிமயாரின் ஆமலா மனகமள எவ்ோறு பின்பற்றின ீர்.
எனமே, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, (இவ்வுலக) ச ல்ேத்தில் பற்றுள்ள
உமது இந்தப் புலம்பல்கள், மதனுடன் கலந்த நஞ் ாகமே எனக்குத்
சதரிகிறது. முன்பு, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, போண்டுவின்
ேகைோை ேன்ைன் யுதிஷ்டிரனைரயோ, துரரோணனரரயோ கூட உம்னே
ேதிக்கும் அளவுக்குக் கிருஷ்ணன் ேதித்ததில்னை. எைினும், எப்ரபோது
ேன்ைரின் கடனேகளில் இருந்து நீ ர் வழுவிை ீர் என்பனத அவன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 460 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{கிருஷ்ணன்} அறிந்தோரைோ அப்ரபோதிைிருந்து உம்னே {அந்த

அளவுக்கு} ேரியோனதயோகக் கருதுவனத நிறுத்திக் ககோண்டோன்.
பிருமதயின் {குந்தியின்} மகன்களிடம் {பாண்டேர்களிடம்} பல்மேறு
கடும் ச ாற்கமள உமது மகன்கள் மப ியிருக்கின்றனர்.

ஓ! அரசுரிமமமயக் சகாண்டேமர {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப்

மபச்சுகளின் மபாது, நீர் உமது மகன்களுக்காகப் பாகுபாடு காட்டின ீர். அந்த
உமது பாகுபாட்டின் ேிமளமே உம்மம இப்மபாது பீடிக்கிறது. ஓ!
பாேமற்றேமர {திருதராஷ்டிரமர}, பரம்பமர அரசுரிமம இப்மபாது
ஆபத்திலிருக்கிறது { ந்மதகத்திற்கிடமானதாக இருக்கிறது}.
(இல்மலசயனில்), பிருமதயின் {குந்தியின்} மகன்களால் அடக்கப்பட்ட
முழு உலமகயும் இப்மபாது அமடேராக
ீ [2]. குருக்கள் அனுபேிக்கும்
அரசும், அேர்களின் {குருக்களின்} புகழும் பாண்டுக்களால் {பாண்டு
மற்றும் பாண்டேர்களால்} அமடயப்பட்டமத. பாண்டுேின் அறம்சோர்ந்த
மகன்கமள அந்த அரம யும், புகமையும் மமலும் சபருக்கினர். எனினும்,
உம்முமடய சதாடர்பாலும், ரபரோனச ககோண்ட நீ ர் அவர்களது
பரம்பனர அரனச அபகரித்துக் ககோண்டதோலும், அேர்களது அந்தச்
ாதமனகள் (அேர்களுக்குக்) கனியற்றமேயாகின [3].

[2] "Apavrittam என்பதற்கு ஆபத்துக்குள்ளானது,

ந்மதகத்திற்கிடமானது என்று சபாருள் என நீலகண்டரால்
ேிளக்கப்படுகிறது. அதாேது, ஞ் யன் என்ன ச ால்கிறான்
என்றால் அஃது அப்படி இல்மலசயன்றால், பாண்டேர்களால்
உமக்கு அளிக்கப்படும் முழு உலமகயும் ஆளும் க ப்மப
அமடய மேண்டியிருக்கும். ஒன்று பாண்டேர்கள் உமது
நாட்மடப் பறித்துக் சகாள்ோர்கள், அல்லது உமது
மகன்கமளக் சகான்ற பிறகு முழுேதற்கும் உம்மமமய
ஆட் ியாளராக்குோர்கள். இந்த இரண்டில் எதுவும் உமக்குக்
க ப்மபமய தரும் என்பது சபாருள்" எனக் கங்குலி இங்மக
ேிளக்குகிறார்.

[3] மேசறாரு பதிப்பில், "தகப்பன் பாட்டன் ேைியாகக்

கிமடத்திருந்த ராஜ்யத்மத நீர்
ந்மதகத்துக்குள்ளாக்கிேிட்டீர். ஏசனனில், பார்த்தர்களால்
ெயிக்கப்பட்ட பூமி முழுமமயும் நீமர அமடந்தீர். முன்பு
சகௌரேர்களின் ராஜ்யமும், கீ ர்த்தியும் பாண்டுேினாமலமய

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 461 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மதடப்பட்டன. தர்மத்மத அனுஷ்டிக்கின்றேர்களான

பாண்டேர்களாமல மறுபடியும் அவ்ேிரண்டும்
அதிகமாக்கப்பட்டன. இவ்வுலகில் ராஜ்யமபாகத்தில்
மபராம யுள்ளேரான உம்மாமல பிதாமேச் ம ர்ந்த
ராஜ்யத்திலிருந்து பாண்டேர்கள் ேிலகும்படி
ச ய்யப்பட்டமமயால், அேர்களுமடய அந்தக் காரியமானது
உம்மம அமடந்து மிகவும் பயனற்றதாகிேிட்டது." என்று
இருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிமலா, "உமது
மூதாமதயரிடம் இருந்து நீரமடந்த அரசுரிமம இப்மபாது
உமது கரங்களில் இருந்து நழுேப் மபாகிறது; அல்லது
பிருமதயின் மகன்களிடம் இருந்து அமத நீர் சபறுேர்ீ
(பாண்டேர்கள் உமது மகன்கமளக் சகான்று அேர்களிடம்
இருந்து அமத நிச் யம் பறிப்பார்கள்). குருக்களின்
ஆட் ிப்பகுதிகளும், அேற்றின் புகழும் பாண்டுோல்
அமடயப்பட்டு, நன்னடத்மதக் சகாண்ட பாண்டுேின்
மகன்களால் புகழும், ஆட் ிப்பகுதிகளும் மமலும் சபருகின.
உம்முமடய சதாடர்பால் அேர்களது முயற் ிகளமனத்தும்
கனியற்றமேயாகின. மமலும், மபராம சகாண்ட உம்மால்
அேர்களது பரம்பமர அரசுரிமமமயயும் இைந்தனர்" என்று
இருக்கிறது.

இப்மபாமதா, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, ரபோர் கதோடங்கிய

பிறகு, உேது ேகன்களின் பல்ரவறு தவறுகனளச் சுட்டிக்கோட்டி நீ ர்
அவர்கனள நிந்திக்கிறீர். இஃது உமக்குத் தகாது. மபாரிடும்மபாது,
க்ஷத்திரியர்கள் தங்கள் உயிர்கனளக் குறித்துக் கவனை
ககோள்வதில்னை. உண்மமயில் அந்த க்ஷத்திரியர்களில் காமளகள்,
பார்த்தர்களின் ேியூகத்மதத் துமளத்துப் மபாரிடுகின்றனர். உண்மமயில்,
கிருஷ்ணன், அர்ஜுைன், சோத்யகி மற்றும் விருரகோதரன் {பீேன்}
ஆகிமயாரால் பாதுகாக்கப்படும் அந்தப் பமடயுடன் சகௌரேர்கமளத்
தேிர மேறு யார் மபாரிடத் துணிேர்?

அர்ெுனமனத் தங்கள் மபார்ேரனாகவும்,

ீ ெனார்த்தனமன
{கிருஷ்ணமனத்} தங்கள் ஆமலா கராகவும், ாத்யகி மற்றும்
ேிருமகாதரமன {பீமமனத்} தங்கள் பாதுகாேலர்களாகவும்
சகாண்மடாமர, சகௌரேர்கமளயும், அேர்களின் தமலமமயில்
பின்சதாடர்மோமரயும் தேிர மேறு எந்த மனித ேில்லாளி எதிர்க்கத்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 462 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துணிோன்? ேரத்மதக்
ீ சகாண்டு, க்ஷத்திரியக் கடமமகமள மநாற்கும்
நட்பு மன்னர்களால் அமடயத்தக்க அமனத்மதயும், சகௌரேர்கள்
தரப்பில் உள்ள ேரர்களும்
ீ ச ய்கின்றனர். எனமே, குருக்கள் மற்றும்
பாண்டேர்கள் ஆகிய அந்த மனிதர்களில் புலிகளுக்கு இமடயில் நடந்த
பயங்கரப் மபாமரக் குறித்த அமனத்மதயும் இப்மபாது மகட்பீராக"
{என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 463 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரரோணர் அனேத்த கைப்பு வியூகம்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 087

The inter-array formed by Drona! | Drona-Parva-Section-087 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 03)

பதிவின் சுருக்கம்: பதிைோன்கோம் நோள் ரபோர்த்கதோடக்கம்; துரரோணர் வியூகம்

வகுத்துக் ககோண்டிருந்தரபோது இருந்த வரர்களின்
ீ நினை; வரர்களும்
ீ
கஜயத்ரதனும் ஏற்க ரவண்டிய நினைகனள அவர்களுக்குச் கசோன்ை துரரோணர்;
சகட, சக்கர, பத்ே ேற்றும் சூசிமுக வியூகங்கள் கைந்த புது வியூககேோன்னற
வகுத்த துரரோணர்; அந்த வியூகத்தில் வரர்கள்
ீ ஏற்றுக் ககோண்ட நினைகள்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "அந்த இரவு

கடந்ததும், ஆயுதங்கள் தாங்குமோர் அமனேரிலும் முதன்மமயான
துரரோணர், தன் பமடப்பிரிவுகள் அமனத்மதயும் மபாருக்கு
அணிேகுக்கத் சதாடங்கினார். அப்மபாது, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர},
ினத்துடன் கதறியேர்களும், ஒருேமரசயாருேர் சகால்ல
ேிரும்பியேர்களுமான மகாபக்கார ேரர்களின்
ீ பல்மேறு ஒலிகள் அங்மக
மகட்கப்பட்டன. ிலர் தங்கள் ேிற்கமள ேமளத்தனர், ிலர் தங்கள்
கரங்கமள ேில்லின் நாண்கயிறுகளில் மதய்த்தனர். அேர்களில் பலர்
ஆழ்ந்த மூச்சுகமளேிட்டபடிமய "அந்தத் தைஞ்சயன் {அர்ஜுைன்}
எங்ரக?" என்று கதறினர்.

ிலர் நன்கு கடினமாக்கப்பட்டமேயும், ோனத்தின் நிறத்மதக்

சகாண்டமேயும், சபரும் கூர்மம சகாண்டமேயும் அைகிய
பிடிகளுள்ளமேயும், உமறயிலிருந்து எடுக்கப்பட்டமேயுமான
ோள்கமள உயர ேீ (உயர ே ீ வும், அமத மீ ண்டும் பிடிக்கவும்)
சதாடங்கினர். மபாமர ேிரும்பிய துணிச் ல்மிக்க ேரர்கள்
ீ பலர்,
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 464 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பயிற் ியால் அமடயப்பட்ட திறனுடன், ோள்ேசுமோர்

ீ மற்றும்
ேில்லாளிகளின் படிமுமற ேளர்ச் ிமய அங்மக ச யல்பாட்டில்
காட்டினர். ிலர், மணிகள் நிமறந்தமேயும், ந்தனக்குைம்பால்
பூ ப்பட்டமேயும், தங்கம் மற்றும் மேரங்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்டமேயுமான தங்கள் கதாயுதங்கமளச் சுைற்றியபடிமய
பாண்டுேின் மகன்கமளக் குறித்து ேி ாரித்தனர்.

ச ருக்கால் மபாமதயுண்டேர்களும், பருத்த கரங்கமளக்

சகாண்டேர்களுமான ிலர், இந்திரனைக் ககௌரவிக்க உயர்த்தப்பட்ட
கம்பங்களுக்கு ஒப்பான பரிகங்களால் (சகாடிக்கம்பங்களின் காட்மடக்
சகாண்டு மமறப்பமதப் மபால) ஆகாயத்மதத் தடுத்தனர். அைகிய
மலர்மாமலகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டேர்களும், மபாமர
ேிரும்பியேர்களுமான பிறர், பல்மேறு ஆயுதங்களுடன், களத்தின்
பல்மேறு பகுதிகளில் நின்றனர். அேர்கள், "அர்ஜுைன் எங்ரக? அந்தக்
ரகோவிந்தன் {கிருஷ்ணன்} எங்ரக? கசருக்குள்ள பீேன் எங்ரக?
அேர்களது கூட்டாளிகள் எங்மக?" என்றபடிமய அேர்கமளப் மபாருக்கு
அமைத்தனர்.

அப்மபாது தன் ங்மக முைக்கி, தன் குதிமரகமள மிக ேிமரோகத்

தூண்டிய துமராணர் தன் தருப்புகமள அணிேகுத்தபடிமய சபரும்
மேகத்துடன் இங்குமங்கும் திரிந்தார். மபாரில் களிப்புற்ற அந்தப்
பமடப்பிரிவுகள் அமனத்தும் தங்கள் நிமலகமள ஏற்ற பிறகு, ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப் பரத்ோெர் மகன் {துரரோணர்} கஜயத்ரதைிடம்,
"நீ, ரசோேதத்தன் ேகன் {பூரிஸ்ரவஸ்}, ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ
கர்ணன், அஸ்வத்தோேன், சல்ைியன், விருேரசைன், கிருபர் ஆகிமயார்,
நூறாயிரம் {100, 000} குதிமரகள், அறுபதாயிரம் {60, 000} மதர்கள்,
மதங்சகாண்ட பதினாலாயிரம் {14, 000} யாமனகள், கே ம் பூண்ட நூற்று
இருபதாயிரம் {120, 000} காலாட்பமட ேரர்கள்
ீ ஆகியேற்றுடன் எைக்குப்
பின்புறத்தில் இருபது னேல்கள் {ஆறு குரரோசங்கள்} கதோனைவில்
உங்கள் நினைகள் ஏற்பீர்களோக. அங்மக ோ ேனின் {இந்திரனின்}
தமலமமயிலான மதேர்களாலும் கூட உன்மனத் தாக்க இயலாது,
எனமே, பாண்டேர்கமளக் குறித்து என்ன ச ால்லப்பட மேண்டும். ஓ!
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளா {செயத்ரதா}, ஆறுதலமடோயா" என்ற
ோர்த்மதகமளச் ச ான்னார் {துமராணர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 465 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் செயத்ரதன், (துமராணரால்) இப்படிச்

ச ால்லப்பட்டதும் ஆறுதமல அமடந்தான். அேன் {செயத்ரதன்}, சபரும்
மதர்ேரர்களாலும்,
ீ கே ம்பூண்டு, மகயில் சுருக்குக் கயிறுகமளக்
{பா ங்கமளக்} சகாண்டு மூர்க்கமாகப் மபாரிடத் தீர்மானித்திருந்த
காலாட்பமட ேரர்கள்
ீ பலராலும் சூைப்பட்டு, துமராணரால் சுட்டப்பட்ட
பகுதிக்கு காந்தார ேரர்கள்
ீ பலருடன் ச ன்றான் [1]. ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, ாமரங்களாலும், தங்க ஆபரணங்களாலும்
அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த செயத்ரதனின் குதிமரகள் அமனத்தும் நன்றாக
இழுக்கும் திறன் சகாண்டமேயாகவும் இருந்தன. ஏைாயிரம் {7000}
அத்தகு குதிமரகளும், ிந்து இனத்தில் மூோயிரம் {3000} குதிமரகள்
பிறவும் அேனுடன் இருந்தன.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, "மனத்மதறுதமலயமடந்த

ிந்து மத ாதிபதியான ெயத்ரதன், அந்த மகாரதர்களாலும்,
கே மணிந்தேர்களும், ன்னதர்களும் ஈட்டிமயக் மகயில்
பிடித்துக் குதிமரயின் மமல் ஏறியிருக்கின்றேர்களுமான
குதிமர ேரர்களாலும்
ீ சூைப்பட்டுக் காந்தாரர்களுடன் ம ர்ந்து
அவ்ேிடம் ச ன்றான்" என்றிருக்கிறது.

மபாரிட ேிரும்பிய உமது மகன் துர்ேர்ேணன், கே ம்

பூண்டமேயும், சபரும் அளேிலானமேயும், கடும் ச யல்கள்
ச ய்யக்கூடியமேயும், நன்கு பயிற் ி சபற்ற பாகர்கமளாடு கூடியதுமான
மதங்சகாண்ட ஆயிரத்து ஐநூறு யாமனகளுடன் {1500} துருப்புகள்
அமனத்துக்கும் முன்னிமலயில் தன்மன நிறுத்திக் சகாண்டான். உமது
மற்ற மகன்களான துச்சோசைன் மற்றும் விகர்ணன் ஆகிமயார் இருேரும்,
செயத்ரதனின் மநாக்கங்கமளச் ாதிப்பதற்காக முன்மனறிச் ச ல்லும்
பமடகளுக்கு மத்தியில் தங்கள் நிமலகமளக் சகாண்டனர்.

பரத்ோெர் மகனால் {துமராணரால்}, {ஒரு} பகுதி சகடேோகவும்,

{ஒரு} பகுதி சக்கரேோகவும் அமமக்கப்பட்ட ேியூகமானது, முழுனேயோக
நோற்பத்து எட்டு னேல்கள் நீ ளமும், அதன் பின்புறத்தின் இருபது
னேல்கள் [2] அகைமும் ககோண்டிருந்தது. அந்த ேியூகத்தின் பின்புறத்தில்
தாமமர ேடிேித்தில் துமளக்கப்பட முடியாத மற்சறாரு ேியூகம் {பத்ே
வியூகம்} அமமக்கப்படிருந்தது. அந்தத் தாமமரக்குள், சூசீ {ஊசி} என்று
அனைக்கப்படும் ேற்றுகேோரு அடர்த்தியோை {கநருக்கேோை} வியூகம்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 466 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அனேக்கப்பட்டிருந்தது. துமராணர், தன் ேலிமமமிக்க ேியூகத்மத

இப்படி அமமத்த பிறகு, தனது நிமலமய ஏற்றார்.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இது, "பனிசரண்டு கவ்யூதி நீளமும்,

ஐந்து கவ்யூதி அகலமும் சகாண்டது" எனக்
குறிப்பிடப்படுகிறது. ஒரு கவ்யூதி என்பது இரண்டு
குமரா ங்கமளக் சகாண்டதாகும். ஒரு குமரா ம் என்பது
இரண்டு மமல்கள் எனச் ச ால்லப்படுகிறது. எனமே ஒரு
கவ்யூதி நான்கு மமல்கமளக் சகாண்ட அளோகும். நான்கு
குமரா ங்கள் ம ர்ந்தது ஒரு மயாெமனயாகும்.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் கங்குலியில் உள்ளமதப்
மபாலமே மமல்கணக்கிமலமய ச ால்லப்பட்டிருக்கிறது.

அந்தச் சூ ியின் {ஊ ியின்} ோய்ப்பகுதியில் ேலிமமமிக்க

ேில்லாளியான கிருதவர்ேன் தன் நிமலமய எடுத்துக் சகாண்டான்.
கிருதேர்மனுக்கு அடுத்ததாக, ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர},
காம்மபாெர்களின் ஆட் ியாளனும் {சுதக்ஷிணனும்}, ஜைசந்தனும் [3]
நின்றனர். இேர்களுக்கு அடுத்ததாகத் துரிமயாதனனும், கர்ணனும்
நின்றனர். அேர்களுக்குப் பின்னால், அந்தச் கட ேியூகத்தில், அதன்
{அந்த ேியூகத்தின்} தமலமயப் பாதுகாப்பதற்காகப் புறமுதுகிடாத
ேரர்கள்
ீ நூற்றுக்கணக்கிலும், ஆயிரக்கணக்கிலும் அதில் {அந்த
ேியூகத்தில்} இருந்தனர். ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, அவர்கள்
அனைவருக்கும் பின்புறத்தில், ஒரு கபரும் பனட சூை ேன்ைன்
கஜயத்ரதன் அந்தச் சூசீ {ஊசி} வடிவ வியூகத்தின் ஒரு புறத்தில்
நின்றோன்.

[3] துரிமயாதனன் தம்பியருள் ெல ந்தன் என்ற ஒருேன்

பீஷ்ம பர்ேம் பகுதி 64அ-ல் பீமனால் சகால்லப்பட்டான்.
இங்மக குறிப்பிடப்படும் இந்த ெல ந்தன் மேசறாருேனாக
இருக்க மேண்டும். இேன் துமராண பர்ேம் பகுதி 114ல்
ாத்யகியால் சகால்லப்படுகிறான். இேன் பூரு குலத்தேன்
என்றும், குரு ேரன்
ீ என்றும் துமராணபர்ேம், கர்ண பர்ேம்
மற்றும் ல்லிய பர்ேங்களில் நிமனவுகூரப்படுகிறான்.

அந்தச் கடத்தின் { கட ேியூகத்தின்} நுமைோயிலில்

பரத்ோெரின் மகன் {துமராணர்} இருந்தார். துமராணருக்குப் பின்னால்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 467 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேமரப்பாதுகாக்கும் மபாெர்களின் தமலேன் {கிருதேர்மன்} இருந்தான்.

சேண்கே மும், ிறந்த தமலப்பாமகயும், அகன்ற மதாளும்,
ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளயும் சகாண்ட துமராணர் தன் சபரிய ேில்மல
ேமளத்தபடி ினத்தில் இருக்கும் அந்தகமனப் மபால நின்றார். அைகிய
சகாடிமரம், ிேப்பு மேள்ேிப்பீடம், கருப்பு மான் மதால் ஆகியேற்றுடன்
அருளப்பட்டிருந்த துமராணரின் மதமரக் கண்டு சகௌரேர்கள்
மகிழ்ச் ியால் நிமறந்தனர்.

துமராணரால் அமமக்கப்பட்ட அந்த ேியூகம் சகாந்தளிக்கும்

கடலுக்கு ஒப்பானதாக இருந்ததால், ித்தர்கள், ாரணர்கள் ஆகிமயார்
ஆச் ரியத்தால் நிமறந்தனர். அந்த ேியூகமானது, தன் மமலகள்,
கடல்கள், கானகங்கள் மற்றும் பல சபாருட்கள் நிமறந்த முழு
உலகத்மதமய ேிழுங்கிேிடும் என அமனத்து உயிர்களும் எண்ணின.
மதர்கள், மனிதர்கள், குதிமரகள் மற்றும் யாமனகள் நிமறந்ததும்,
அற்புதேடிேில் பயங்கரமாக முைங்குேதும், எதிரிகளின் இதயங்கமளப்
பிளக்கேல்லதும், சகட வடிவிைோைதுேோை [5] அந்த வைினேேிக்க
வியூகத்னதக் கண்ட ேன்ைன் துரிரயோதைன் ேகிழ்ச்சியனடயத்
கதோடங்கிைோன்" {என்றான் ஞ் யன்}.

[5] ேில்லி பாரதம் இவ்ேியூகத்மத இப்படிச் ச ால்கிறது.

அணிகமளந்மதந்தாமலேமகேியூகமாகியம மனயின் ிரத்து,
மணிமுடிபுமனந்துமேத்சதனேலங்கல் ேலம்புரிமார்
பமனநிறுத்திப்,
பணிவுறுமவுணர்பதாகினிேகுத்தபார்க்கேனிேசனனப்பயில்
மபார்த்,
துணிவுடன்பஃமறார்சூழ்ேரச் கடதுண்டத்துநின்றனன்றுமராணன்.
- ேில்லி 13:42:7

சபாருள்: துரங்கங்கள்கூடின தனது

சபருஞ்ம மனத்சதாகுதிமயத் தனித்தனிஐந்தாகப்பிரித்து,
அேற்மற ஐந்துேியூகமாக அமமத்து, அேற்றிற்சகல்லாம்
ஒருமகுடம்மேத்தாற்மபால அலங்காரமாயமமயும்படி
துரிமயாதனமனத் தமலமமயாகநிறுத்தித் தான் அவ்மேந்து
ேியூகங்களுட் பிரதானமானதும் மற்மற நான்மகயுந்
தனக்குள்மளசகாண்ட மகாேியூகமான கடேியூகத்தின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 468 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

முன்னிடத்திமல நின்றனசனன்பதாம். ஐந்துேியூகம் - கடம்,

பதுமம், கர்ப்பம், சூ ீ, கூடம் என்பன.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 469 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அர்ஜுைன் கசய்த ரபோர்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 088

The fight of Arjuna! | Drona-Parva-Section-088 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 01)

பதிவின் சுருக்கம்: அர்ஜுைன் தரப்பிலும் ககௌரவர் தரப்பிலும் ரநர்ந்த

சகுைங்கள்; அர்ஜுைனை எதிர்த்த துர்ேர்ேணன்; அர்ஜுைன் கசய்த ரபோர்;
அச்சத்தோல் ஓடிய ககௌரவர்கள்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! ஐயா

{திருதராஷ்டிரமர}, குரு பமடப்பிரிவுகள் (இப்படி) அணிேகுக்கப்பட்டுப்
சபரும் ஆரோரம் எழுந்த பிறகு; மபரிமககளும், மிருதங்கங்களும்
இம க்கத்சதாடங்கி, ேரர்களின்
ீ கூச் லும், இம க்கருேிகளின்
இமரச் லும் மகட்கத் சதாடங்கிய பிறகு; ங்குகள் முைங்கி,
மயிர்ச் ிலிர்ப்மப ஏற்படுத்தும் பயங்கர ஆரோரம் எழுந்த பிறகு;
மபாரிடுேதில் ேிருப்பமுள்ள பாரத ேரர்களால்
ீ மபார்க்களம் சமதுோக
மமறக்கப்பட்ட பிறகு; ருத்ரம் என்று அமைக்கப்பட்ட காலம் சதாடங்கிய
பிறகு, அங்மக சவ்யசச்சின் {அர்ஜுைன்} மதான்றினான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 470 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, பல்லாயிரக்கணக்கான

காக்மககளும் கருங்காக்மககளும் அர்ெுனனின் மதருக்கு முன்பாக
ேிமளயாடிக் சகாண்மட ச ன்றன. மபாருக்கு நாம் ச ல்லும் மபாது
பயங்கரமாகக் கதறும் பல்மேறு ேிலங்குகளும், அமங்கலமாகக் காட் ி
தரும் நரிகளும் நம் ேலப்பக்கத்திலிருந்து ஊமளயிட்டன.
ஆயிரக்கணக்கோை எரிநட்சத்திரங்கள் ரபகரோைியுடன் விழுந்தை.
அந்தப் பயங்கர நிகழ்ேின் மபாது, சமாத்த பூமியும் குலுங்கியது. மபாரின்
சதாடக்கத்தில் குந்தியின் மகன் {அர்ெுனன்} ேந்த மபாது, கூைாங்கற்கள்
மற்றும் ரமளக் கற்கள் ஆகியேற்மற இமறத்தபடி, திம கள்
அமனத்திலும் இடியுடன் கூடிய ேறண்ட காற்று ே ீ ியது.

பிறகு, நகுைைின் ேகன் சதோை ீகன், பிருேதன் ேகன்

திருஷ்டத்யும்ைன் ஆகிய சபரும் ஞானம் சகாண்ட அந்த ேரர்கள்
ீ
இருேரும், பாண்டேர்களின் பல்மேறு பமடப்பிரிவுகமள
அணிேகுத்தனர். அப்மபாது, நூறு மதர்கள், நூறு யாமனகள், மூோயிரம்
ேரர்கள்,
ீ பத்தாயிரம் காலாட்பமட ேரர்கள்
ீ ஆகிமயாமராடு ஆயிரத்து
ஐநூறு {1500} ேிற்களின் நீளம் அளவு சகாண்ட நிலத்மத மமறத்துக்
சகாண்ட {தன் பமடகளுக்கு எடுத்துக் சகாண்ட} உமது மகன்
துர்ேர்ேணன், துருப்புகள் அமனத்தின் முன்னணியில் நின்று சகாண்டு,
"எதிரிகமள எரிப்பேனும், மபாரில் தாங்கிக் சகாள்ளபட முடியாத
ேரனுமான
ீ அந்தக் காண்டீேதாரிமய {அர்ெுனமன}, சபாங்கும் கடமலத்
தடுக்கும் கமரமயப் மபாலமே இன்று நான் தடுக்கப் மபாகிமறன்.
பாமறத்திரமள எதிர்க்கும் மற்சறாரு பாமறத்திரமளப் மபால, ினம்
நிமறந்த தனஞ் யன் {அர்ஜுைன்} என்ரைோடு ரேோதுவனத இன்று
ேக்கள் கோணட்டும். மபாமர ேிரும்பும் மதர்ேரர்கமள,
ீ நீங்கள் ( ாட் ியாக)
இருப்பீர்களாக. என் மதிப்மபயும் புகமையும் மமம்படுத்தும் ேமகயில்
ஒன்றாகத் ம ர்ந்திருக்கும் பாண்டேர்கள் அமனேமரயும் எதிர்த்து நான்
தனி ஒருேனாகமே மபாரிடுமேன்" என்றான் {துர்மர்ஷணன்}. உயர்
ஆன்மா சகாண்ட உமது உன்னத மகனான அந்தப் சபரும் ேில்லாளி
{துர்மர்ஷணன்} இமதச் ச ால்லிேிட்டு, சபரும் ேில்லாளிகள் பலரால்
சூைப்பட்டு அங்மகமய நின்றான்.

ினத்தால் தூண்டப்பட்டு நிோதகே ர்கமளக் சகான்றேனும், பலம்

சபருகியேனும், எப்மபாதும் சேல்லும் ெயனும், உண்மமக்கு
அர்ப்பணிப்புள்ளேனும், தன் சபரும் பதத்மத அமடய ேிரும்பியேனும்,
கே ம் பூண்டு ோள் தரித்தேனும், தங்கக் கீ ரடத்மத அணிந்தேனும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 471 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சேண்மலர்மாமலகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டேனும், சேள்ளுமட

தரித்தேனும், அைகிய அங்கதங்களால் மதாள்கள்
அலங்கரிக்கப்பட்டேனும், காதுகளில் ிறந்த குண்டலங்கமளக்
சகாண்டேனும், தன் முதன்மமயான மதரில் ஏறியேனுமான நரன்,
நாராயணின் துமணயுடன், ினங்சகாண்ட அந்தகன் மபாலமோ,
இடியுடன் கூடிய ோ ேமன {இந்திரமனப்} மபாலமோ, காலத்தால்
உந்தப்பட்டுத் தன் தண்டாயுதத்துடன் இருக்கும் தடுக்கப்பட முடியாத
யமமனப் மபாலமோ, மகாமூட்டப்பட இயலாதேனும், திரிசூலம்
தரித்தேனுமான மகாமதேமன { ிேமனப்} மபாலமோ, தன் சுருக்குக்
கயிற்றுடன் {பா த்துடன்} கூடிய ேருணமனப் மபாலமோ, யுக முடிேின்
மபாது, பமடப்புகமள எரிக்க எழுந்த சுடர்மிக்க சநருப்மபப் மபாலமோ
மபாரில் தன் காண்டீேத்மத அம த்தபடி எழுஞாயிமற {உதயச்
சூரியமனப்} மபாலப் பிரகா மாக ஒளிர்ந்தான்.

சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்ட தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, அடர்த்தியான கமணமாரி எங்கு ேிழுமமா, அந்த
இடமான தன் பமடக்கு முன்னணியில் தன் மதமர நிறுத்தித் தன் ங்மக
முைக்கினான் [1]. ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, பார்த்தன் {தன் ங்மக}
முைக்கியதும், கிருஷ்ணனும், போஞ்சஜன்யம் என்றனைக்கப்படும் தன்
முதன்னேயோை சங்னகப் சபரும்பலத்துடன் அச் மற்றேமகயில்
முைக்கினான். ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர} அந்தச் ங்குகளின்
முைக்கத்தினால், உமது பமடமயச் ம ர்ந்த ேரர்கள்
ீ அமனேரும்
உற் ாகத்மத இைந்து நடுங்கினர். அவ்சோலியின் முடிேில்
அேர்களுக்கு மயிர்ச் ிலிர்ப்பு ஏற்பட்டது. இடியிசனாலிமயக் மகட்டு
அமனத்துயிர்களும் அச் த்தால் ஒடுங்குேமதப் மபாலமே, அந்தச்
ங்குகளின் ஓம யால் உமது ேரர்கள்
ீ அமனேரும் அச் த்மத
அமடந்தனர். ேிலங்குகள் அமனத்தும் மலமும், ிறுநீரும் கைித்தன. ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அந்த (இரு) ங்குகளின் முைக்கத்தால்
கேமலயில் நிமறந்த உமது சமாத்தப் பமடயும், அதன் ேிலங்களுடன்
ம ர்த்துத் தங்கள் பலத்மத இைந்தன. ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர},
அேர்களில் ிலர் பயத்தால் தங்கள் புலன்கமள இைந்தனர்
{மயக்கமுற்றனர்}.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, "பிரதாப ாலியான அந்த

அர்ெுனன் முன்னணிக்சகதிரில் எய்த அம்பு மபாய்
ேிழுந்தூரத்துக்கு ஒன்றமர மடங்கு தூரத்திமலமய ரதத்மத

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 472 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நிறுத்திச் ங்கத்மத ஊதினான்" என்றிருக்கிறது.

மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிமலா கங்குலியில் உள்ளமதப்
மபாலமே இருக்கிறது.

அர்ெுனனின் சகாடியில் இருந்த குரங்கு {அனுமன்} தன் ோமய

அகல ேிரித்து, அதனுடன் {அந்தக் சகாடியுடன்} கூடிய பிற
உயிரினங்களுடன் பயங்கர ஒலிமய உண்டாக்கி உமது துருப்புகமள
அச்சுறுத்தியது {அச்சுறுத்தினான்}. பிறகு, உமது ேரர்கமள
ீ
உற் ாகப்படுத்துேதற்காக மீ ண்டும் ங்குகள், சகாம்புகள், மகத்தாளங்கள்
மற்றும் அனகங்கள் ஆகியன முைக்கப்பட்டன. (பிற) இம க்கருேிகளின்
பல்மேறு ஒலிகள், ேரர்களின்
ீ கூச் ல்கள், அேர்களின் மதாள்தட்டல்கள்,
(தங்கள் எதிரிகமளச்) ோல் ேிட்டு அமைத்த சபரும் மதர்ேரர்களால்
ீ
ச ய்யப்பட்ட ிங்க முைக்கங்கள் ஆகியேற்மறாடு அவ்சோலிகளும்
கலந்தது.

மருண்மடாரின் அச் த்மத அதிகரிக்கும் அந்தப் பயங்கர ஆரோரம்

எழுந்த மபாது, மகிழ்ச் ியால் நிமறந்த அந்தப் பகோசைன் {இந்திரைின்}
ேகன் {அர்ஜுைன்}, தா ார்ஹ குலத்மதானிடம் {கிருஷ்ணனிடம்}
இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான். அர்ெுனன், "ஓ! ரிஷிமக ா
{கிருஷ்ணா}, துர்மர்ஷணன் இருக்கும் இடத்திற்குக் குதிமரகமளச்
ச லுத்துோயாக. அந்த யாமனப்பமடயினூடாகப் பிளந்து பமகேரின்
பமடக்குள் நான் ஊடுருேப் மபாகிமறன்" என்றான்.

ஞ் யன் {திருதராஷ்டிரனிடம்} சதாடர்ந்தான், " வ்ய ச் ினால்

{அர்ெுனனால்} இப்படிச் ச ால்லப்பட்டேனும், ேலிமமமிக்கக்
கரங்கமளக் சகாண்டேனுமான மக ேன், துர்மர்ஷணன் இருக்கும்
இடத்திற்குக் குதிமரகமளத் தூண்டினான். மதர்கள், யாமனகள் மற்றும்
மனிதர்களுக்குப் மபரைிமேத் தந்ததும், ஒருேனுக்கும் பலருக்கும்
இமடயில் சதாடங்கியதுமான அந்த மமாதல் கடுமமயானதாகவும்,
பயங்கரமானதாகவும் இருந்தது. அப்மபாது, சபாைியும் மமகத்திற்கு
ஒப்பான பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, மமலச் ாரலில் மமைமயப் சபாைியும்
மமகங்களின் திரமளப் மபாலக் கமணகளின் மாரியால் தன் எதிரிகமள
மமறத்தான். பமகேரின் மதர்ேரர்களும்,
ீ சபரும் கரநளினத்மத
சேளிப்படுத்தி, கமணகளின் மமகங்களால் கிருஷ்ணன் மற்றும்
தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} ஆகிய இருேமரயும் ேிமரோக மமறத்தனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 473 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அப்மபாது தன் எதிரிகளால் மபாரில் இப்படி எதிர்க்கப்பட்டேனும்,

ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேனுமான பார்த்தன் {அர்ெுனன்}
மகாபத்தால் நிமறந்து, தன் கமணகளால் மதர்ேரர்களின்
ீ தமலகமள
அேர்களது உடல்களில் இருந்து சேட்டத் சதாடங்கினான். மமல்
உதடுகளால் கடிக்கப்பட்ட கீ ழுதடுகளுடனும், மகாபத்தால் கலங்கிய
கண்களுடனும் இருந்த முகங்கமளக் சகாண்டமேயும்,
காதுகுண்டலங்கள் மற்றும் தமலப்பாமககளால்
அலங்கரிக்கப்பட்டமேயுமாக அைகிய தனைகள் பூேியில் விரவிக்
கிடந்தை. உண்மமயில் அப்படிச் ிதறிக் கிடந்த ேரர்களின்
ீ
தமலகளானமே, பறிக்கப்பட்டு, நசுக்கப்பட்டுக் களத்தில் ேிரேிக்
கிடக்கும் தாமமரக் கூட்டத்மதப் மபாலப் பிரகா மாகத் சதரிந்தன.
குருதியின் நிறமமறி (களசமங்கும் அடர்த்தியாகக்) கிடந்த தங்கக்
கே ங்கள், மின்னலுடன் கூடிய மமகங்களின் திரள்கமளப் மபாலத்
சதரிந்தன. ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, சேட்டப்பட்டுப் பூமியில் ேிழும்
தமலகளின் ஒலி, உரிய காலத்தில் பழுத்து ேிழும் பனம்பைங்களுக்கு
ஒப்பானதாக இருந்தது. தமலயற்ற முண்டங்கள் ில மகயில்
ேில்லுடனும், உமறயில் இருந்து உருேி உயர்த்தப்பட்ட ோள்களுடன்
{தமலயற்ற முண்டங்கள்} ிலவும் தாக்குேதற்காக எழுந்தன.
அர்ெுனனின் ாதமனகமளப் சபாறுத்துக் சகாள்ள முடியாதேர்களும்,
அேமன ேழ்த்த
ீ ேிரும்பியேர்களுமான அந்தத் துணிச் ல் மிக்க
ேரர்கள்,
ீ அர்ெுனனால் எப்மபாது தங்கள் தமலகள் சேட்டப்பட்டன
என்பமதத் தாங்கள் அறியாதிருந்தனர் [2].

[2] மேசறாரு பதிப்பில், "ஒரு தமலயில்லா முண்டமானது

எழுந்திருந்து அம்புடன் கூடின ேில்மல இழுத்து நாசணாலி
ச ய்து சகாண்டு கிளம்பிற்று. மற்மறார் உடற்குமறயானது
மகயினால் ஒரு கத்திமய உருேி ஓங்கிக் சகாண்டு
நின்றது. மற்சறாரு கம்பந்தமானது மேசறாருேனுமடய
தமலமய மயிர்களில் பிடித்துக் சகாண்டு கூத்தாடியது.
யுத்தத்தில் ெயத்மத ேிரும்புகின்ற புருஷஸ்மரஷ்டர்கள்,
அர்ெுனமனப் சபாறாதேர்களாகித் தமலகள் ேழ்ந்தமதயும்
ீ
சதரிந்து சகாள்ளேில்மல" என்றிருக்கிறது.

குதிமரகளின் தமலகள், யாமனகளின் துதிக்மககள்,

துணிச் ல்மிக்க ேரர்களின்
ீ மககள் மற்றும் கால்கள் ஆகியேற்றால் பூமி
ேிரேி கிடந்தது. "இேமன பார்த்தன் {அர்ெுனன்} ", "பார்த்தன் எங்மக?",

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 474 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

"இமதா பார்த்தன்!" என இப்படிமய, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உமது

பமடயின் ேரர்கள்
ீ பார்த்தமனக் {அர்ெுனமனக்} குறித்த ிந்தமனயில்
மட்டுமம நிமறந்தனர். காலத்தால் புலன்கமள இைந்த {மயக்கமமடந்த}
அேர்கள், சமாத்த உலகமும் பார்த்தனால் நிமறந்ததாகமே கருதினர்.
எனமே, அேர்களில் பலர் ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக் சகாண்டும், ிலர்
தங்கமளமய தாக்கிக் சகாண்டும் அைிந்தனர். துயரக் குரல் எழுப்பிய
ேரர்கள்
ீ பலர், குருதியால் நமனந்து, தங்கள் புலன்கமள இைந்து, சபரும்
துன்பத்தால் தங்கள் நண்பர்கமளயும், ச ாந்தங்கமளயும் அமைத்தபடிமய
பூமியில் ேிழுந்து கிடந்தனர்.

பிண்டிபாலங்கள் {குறுங்கமணகள்}, மேல்கள், ஈட்டிகள், ோள்கள்,

மபார்க்மகாடரிகள், நிர்ேியூகங்கள் {கூரான கழுமரம் மபான்ற ஆயுதங்கள்},
கூன்ோள்கள், ேிற்கள், மதாமரங்கள், கமணகள், கதாயுதங்கள்
ஆகியேற்மறக் சகாண்டமேயும், கே ம்பூண்டு அங்கதங்கள் மற்றும்
பிற ஆபரணங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும், சபரும்பாம்புகமளப்
மபாலத் சதரிந்தமேயும், சபரும் கதாயுதங்களுக்கு ஒப்பானமேயும்,
ேலிமமமிக்க ஆயுதங்களால் (உடலில் இருந்து) சேட்டப்பட்டமேயுமான
கரங்கள், சபரும்பலத்துடன் அம ந்து, துடித்து, ினத்தில் குதிப்பதாகத்
சதரிந்தது.

அந்தப் மபாரில் மகாபம் நிமறந்து பார்த்தமன {அர்ெுனமன}

எதிர்த்துச் ச ன்மறார் ஒவ்சோருேரும், அந்த ேரனால்
ீ மரணத்துக்கு
ஒப்பான ில கமணகளால் தங்கள் உடல் துமளக்கப்பட்டு அைிந்தனர்.
தன் மதர் ச ன்ற மபாது, தன் ேில்மல ேமளத்துக் சகாண்டு அதில்
ஆடுபேமனப் மபாலத் சதரிந்த அேமன {அர்ஜுைனைத்}
தோக்குவதற்கோை ஒரு சிறு வோய்ப்னபயும் அங்கிருந்த யோரோலும்
கணிக்க முடியவில்னை. அேன் {அர்ெுனன்} தன் கமணகமள எடுத்து,
அேற்மற ேில்லில் சபாருத்தி, அேற்மற ஏவும் மேகம் அேனது
எதிரிகள் அமனேமரயும் ஆச் ரியத்தில் நிமறத்தது.

உண்மமயில், பல்குனன் {அர்ெுனன்}, தன் கமணகளால்

யாமனகள், யாமனப் பாகர்கள், குதிமரகள், குதிமரமயாட்டிகள்,
மதர்ேரர்கள்,
ீ மதமராட்டிகள் ஆகிமயாமரத் துமளத்தான். அேனது
எதிரிகளில், அேன் எதிரில் நின்றேர்கமளமயா, மபாரில்
மபாராடியேர்கமளமயா, சுைன்றேர்கமளமயா, எேமரயும் அந்தப்
பாண்டுேின் மகன் சகால்லாமல் ேிடேில்மல. அடர்த்தியான இருமள

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 475 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அைித்த படி ஆகாயத்தில் எழும் சூரியமனப் மபாலமே, அர்ெுனனும்

கங்க இறகுகளின் ிறகுகமளக் சகாண்ட தன் கமணகளின் மூலம் அந்த
யாமனப்பமடமய அைித்தான். யாமனகள் பிளக்கப்பட்டு அதில்
ேிழுந்ததால், உமது துருப்புகள் நின்ற அந்தக் களமானது, பிரளயத்தின்
மபாது சபரும் மமலகளால் ேிரேிக்கிடக்கும் பூமிமயப் மபாலத்
சதரிந்தது.

எப்படி நடுப்பகல் சூரியமன அமனத்து உயிரினங்களாலும் காண

இயலாமதா, அப்படிமய மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட தனஞ் யனும்
{அர்ெுனனும்}, மபாரில் தன் எதிரிகளால் காணப்பட முடியாதேனாக
இருந்தான். ஓ! எதிரிகமளத் தண்டிப்பேமர {திருதராஷ்டிரமர}, உமது
மகனின் துருப்புகள் (தனஞ் யனின் {அர்ெுனனின்} கமணகளால்)
பீடிக்கப்பட்டு, அச் த்தால் ிதறி ஓடின. ேலிமமமிக்கக் காற்றால்
மமகங்களின் திரள்கள் பிளக்கப்பட்டு ேிரட்டப்படுேமதப் மபாலமே,
அந்தப் பமடயும், பார்த்தனால் துமளக்கப்பட்டு முறியடிக்கப்பட்டது. அந்த
ேரன்
ீ எதிரிமயக் சகான்று சகாண்டிருந்த மபாது, யாராலும் அேமனப்
பார்க்க முடியேில்மல.

{ச ாற்கள் மற்றும் ச யல்களாலான} உந்துதல்கள், தங்கள்

ேிற்களின் நுனிகள், ஆைமான உறுமல்கள், உத்தரோல் ஊக்குேிப்பது,
கம கள், அேர்களது ேிலாக்களில் சேட்டுகள், பயமுறுத்தும் மபச்சு
ஆகியேற்றால் தங்கள் ேரர்கமளப்
ீ சபரும் மேகம் சகாள்ளச் ச ய்த
உமது மனிதர்கள், அஃதாேது உமது குதிமரப்பமட, உமது மதர்ேரர்கள்,
ீ
மற்றும் உமது காலாட்பமட ேரர்கள்
ீ ஆகிமயார், அர்ெுனனின்
கமணகளால் தாக்கப்பட்டுக் களத்திலிருந்து தப்பின ஓடினர்.

(யாமனகளில் ச ன்ற) ிலர், தங்கள் அங்கு ங்களால் அந்தப்

சபரும் ேிலங்குகளின் ேிலாப்புறங்கமளத் தூண்டிய பிறரும்,
பார்த்தனின் கமணகளால் தாக்கப்பட்ட இன்னும் பல ேரர்களும்,
ீ
ஓடுமகயில் பார்த்தமனமய {அர்ெுனமனமய} எதிர்த்துச் ச ன்றனர்.
உண்னேயில் உேது வரர்கள்
ீ அனைவரும் உற்சோகேற்று, சிந்தனை
குைம்பியவர்களோகிைர்" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 476 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அர்ஜுைனை எதிர்த்த துச்சோசைன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 089

Duhsasana rushed against Arjuna! | Drona-Parva-Section-089 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 05)

பதிவின் சுருக்கம்: அர்ஜுைனை எதிர்த்த துச்சோசைன்; அர்ஜுைன் கசய்த ரபோர்;

ேைிதர்களும், யோனைகளும், குதினரகளும் ககோல்ைப்பட்ட விதம்;
துச்சோசைைின் பனடப்பிரிவு ரதோற்ரறோடி துரரோணரிடம் தஞ்சத்னத அனடந்தது...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, "கிரீடம் தரித்தேனால் (கிரீடியோை

அர்ஜுைைோல்) இப்படிக் சகால்லப்பட்ட என் பமடயின் முன்னணியினர்
பிளந்து ஓடிய மபாது, அர்ெுனமன எதிர்த்துச் ச ன்ற ேரர்கள்
ீ யாேர்?
(அேர்களில் யாமரனும் அர்ெுனனிடம் உண்மமயில் மபாரிட்டனரா?
அல்லது) அமனேரும் தங்கள் தீர்மானத்மதத் துறந்து, சகட
வியூகத்துக்குள் நுமைந்து, கற்சுேமரப் மபான்றேரும்
அச் மற்றேருமான துரரோணனரத் தஞ்சேனடந்தைரோ?" என்றான்.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! பாேமற்றேமர

{திருதராஷ்டிரமர}, இந்திரனின் மகனான அர்ெுனன், தன் ிறந்த
கமணகமளக் சகாண்டு எங்கள் பமடமயப் பிளந்து சதாடர்ச் ியாகக்
சகால்லத் சதாடங்கிய மபாது, ேரர்களில்
ீ பலர் ஒன்று ம ர்ந்து
சகால்லப்பட்டனர், அல்லது உற் ாகமிைந்து தப்பி ஓடினர். அர்ெுனமனப்
பார்க்கத் திறனுள்ள எேனும் அந்தப் மபாரில் இல்மல.

அப்மபாது, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, துருப்புகளின் அந்நிமலமயக்

கண்ட உமது மகன் துச்சோசைன், ரகோபத்தோல் நினறந்து, அர்ஜுைனை

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 477 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

எதிர்த்துப் ரபோரிட வினரந்தோன். கடும் ஆற்றமலக் சகாண்டேனும்,

தங்கத்தாலான அைகிய கே ம் தரித்தேனும், தங்கத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட தமலப்பாமகயால் தன் தமல
மமறக்கப்பட்டேனுமான அந்த ேரன்
ீ {துச் ா னன்}, சமாத்த உலமகமய
ேிழுங்கேல்லது மபாலத் சதரிந்த சபரிய யாமனப் பமட ஒன்மற
அர்ெுனமனச் சூைச் ச ய்தான்.

யாமனகளின் மணி ஒலியாலும், ங்குகளின் முைக்கத்தாலும்,

ேில் நாண்கயிறுகளின் நாசணாலியாலும், யாமனகளின் பிளிறலாலும்
பூமி, ஆகாயம், திம கள் ஆகியன அமனத்தும் முழுமமயாக
நிமறந்ததாகத் சதரிந்தது. அந்தக் காலக்கட்டம் மூர்க்கமானதாகவும்,
பயங்கரமானதாகவும் இருந்தது. அங்கு ங்களால் தூண்டப்பட்ட ிறகுகள்
சகாண்ட மமலகமளப் மபால, மகாபத்தால் நிமறந்து, துதிக்மககமள
நீட்டியிருந்த அந்தப் சபரும் ேிலங்குகள் {யாமனகள்} தன்மன மநாக்கி
மேகமாக ேிமரேமதக் கண்ட மனிதர்களில் ிங்கமான அந்தத்
தனஞ் யன், ிங்கமுைக்கசமான்மறச் ச ய்து, தன் கமணகளால் அந்த
யாமனப்பமடமயத் துமளக்கவும் சகால்லவும் சதாடங்கினான்.

அந்தக் கிரீடம் தரித்தேன் (கிரீடியான அர்ெுனன்), மமல மபான்ற

அமலகமளக் சகாண்டமேயும், சபருங்காற்றால்
சகாந்தளித்தமேயுமான ஆழ்ந்த கடமலத் துமளத்துச் ச ல்லும்
மகரத்மதப் மபால, அந்த யாமனப்பமடமயத் துமளத்துச் ச ன்றான்.
உண்மமயில், அண்டப்ரபரைிவின் நோளன்று {பிரளயத்தின் ரபோது},
தினச ேற்றும் கோை விதிகனள ேீ றி எழுந்து அமனத்மதயும் எரிக்கும்
சூரியனுக்கு ஒப்பாகப் பமகேரின் நகரங்கமள அடக்குபேனான பார்த்தன்
அமனத்துப் பக்கங்களிலும் காணப்பட்டான்.

குதிமரகளின் குளம்சபாலிகள், மதர்ச் க்கரங்களின் ட டப்சபாலி,

மபாராளிகளின் கூச் ல், ேில் நாண்கயிறுகளின் நாசணாலி, பல்மேறு
இம க்கருேிகளின் ஒலி, போஞ்சஜன்யம், ரதவதத்தம் மற்றும்
காண்டீேத்தின் முைக்கம் ஆகியேற்றின் ேிமளோல் மனிதர்களும்
யாமனகளும் உற் ாகமிைந்து, தங்கள் புலன் உணர்வுகமளயும்
இைந்தனர். கடும் நஞ்சுமிக்கப் பாம்புகளுக்கு ஒப்பான தீண்டமலக்
சகாண்ட வ்ய ச் ினின் {அர்ெுனனின்} கமணகளால் மனிதர்களும்,
யாமனகளும் பிளக்கப்பட்டனர். அந்தப் மபாரில் எண்ணிக்மகயில்
ஆயிரமாயிரமாகக் காண்டீேத்தில் இருந்து ஏேப்பட்ட கமணகளால்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 478 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அந்த யாமனகள் தங்கள் உடசலங்கும் துமளக்கப்பட்டன. கிரீடம்

தரித்தேனால் (கிரீடியான அர்ெுனனால்) இப்படிச் ிமதக்கப்பட்ட மபாது,
அமே {அந்த யாமனகள்} ிறகுகமள இைந்த மமலகமளப் மபாலப்
பூமியில் மபசராலியுடன் இமடயறாமல் ேிழுந்து சகாண்டிருந்தன.
தாமட, அல்லது கும்பங்கள், அல்லது கன்னப்சபாட்டு ஆகியேற்றில்
நாரா ங்களால் தாக்கப்பட்ட அமே, நாமரகளின் அலறலுக்கு ஒப்பாக
அலறின.

அப்மபாது, கிரீடம் தரித்தேன் (அர்ெுனன்), யாமனகளின் கழுத்தில்

நின்ற ேரர்களின்
ீ தமலகமளத் தன் மநரான கமணகளால் அறுக்கத்
சதாடங்கினான். குண்டலங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட அத்தனைகள்,
போர்த்தைோல் ரதவர்களுக்குக் கோணிக்னகயளிக்கப்படும்
தோேனரகளின் கூட்டத்துக்கு ஒப்போக இனடயறோேல் பூேியில்
விழுந்து ககோண்டிருந்தை. யாமனகள் களத்தில் திரிமகயில்,
கே மிைந்து, காயங்களால் பீடிக்கப்பட்டு, குருதியால் நமனந்து,
தீட்டப்பட்ட ஓேியங்கமளப் மபாலத் சதரிந்த பல ேரர்கள்
ீ அேற்றின்
{அந்த யாமனகளின்} உடல்களில் சதாங்கிக் சகாண்டிருப்பது சதரிந்தது.
ில ந்தர்ப்பங்களில், (காண்டீேத்திலிருந்து) நன்கு ஏேப்பட்டமேயும்,
அைகிய இறகுகளுடன் கூடிய ிறகு பமடத்த ஒமர கமணயால்
துமளக்கப்பட்டு, இரண்டு அல்லது மூன்று ேரர்கள்
ீ பூமியில் ேிழுந்தனர்.

நாரா ங்களால் ஆைத்துமளக்கப்பட்ட பல யாமனகள், ஏமதா ில

இயற்மக மீ றலினால் காடுகள் நிமறந்த மமலகள் ேிழுேமதப் மபால,
தங்கள் முதுகுகளில் இருந்த பாகர்கமளாடும், தங்கள் ோயில் இரத்தம்
கக்கியபடியும் கீ மை ேிழுந்தன. பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, தன்மன எதிர்த்த
மதர்ேரர்களின்
ீ ேில்லின் நாண்கயிறுகள், சகாடிமரங்கள், ேிற்கள்,
ஏர்க்கால்கள், நுகத்தடிகள் ஆகியேற்மறத் தன் மநரான கமணகளால்
சுக்குநூறாக சேட்டினான். அர்ஜுைன் எப்ரபோது தன் கனணகனள
எடுத்தோன், அவற்னற எப்ரபோது வில்ைின் நோணில் கபோருத்திைோன்,
எப்ரபோது நோனண இழுத்தோன், எப்ரபோது அனத விடுத்தோன் என்பனத
யோரோலும் கோண முடியவில்னை. காணப்பட்டசதல்லாம், எப்மபாதும்
ேட்டமாக ேமளக்கப்பட்ட ேில்லுடன் அந்தப் பார்த்தன் தன் மதரில்
ஆடுேமதப் மபாலத் சதரிந்ததுதான். நாரா ங்களால்
ஆைத்துமளக்கப்பட்ட யாமனகள், தாங்கள் தாக்கப்பட்ட உடமனமய,
தங்கள் ோய்களில் இருந்து இரத்தத்மதக் கக்கியபடி பூமியில் ேிழுந்தன.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 479 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப் சபரும் அைிவுக்கும்

மத்தியில், எண்ணிலடங்கா தமலயற்ற முண்டங்கள் எழுந்து நிற்பது
சதரிந்தது. ேிற்கமளப் பிடித்திருந்தமேயும், மதாலுமற அணிந்த
ேிரல்கமளக் சகாண்டமேயும், ோள்கமளப் பிடித்திருந்தமேயும்,
அங்கதங்கள் மற்றுப் பிற தங்க ஆபரணங்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்டமேயுமான கரங்கள், உடல்களில் இருந்து
சேட்டப்பட்டுச் ிதறிக் கிடப்பது சதரிந்தது. எண்ணிலடங்கா
உபஷ்கரங்கள், அதிஸ்தானங்கள், ஏர்க்கால்கள், கிரீடங்கள், உமடந்த
மதர்ச் க்கரங்கள், சநாறுங்கிய அக்ஷகள் {அச்சுகள்}, நுகத்தடிகள்,
மகடயங்கள் ஆகியமேயும், ேிற்கமளத் தரித்திருந்த ேரர்கள்,
ீ
மலர்மால்கமள, ஆபரணங்கள், ஆமடகள் மற்றும் ேிழுந்த
சகாடிமரங்கள் ஆகியமேயும் அந்தப் மபார்க்களத்தில் ேிரேிக் கிடந்தன.

சகால்லப்பட்ட யாமனகள் மற்றும் குதிமரகள், க்ஷத்திரியர்களின்

ேிழுந்த உடல்கள் ஆகியேற்றின் ேிமளோல் பூமியானது பயங்கரமாகக்
காட் ியளித்தது. ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, கிரீடம் தரித்தேனால்
(அர்ஜுைைோல்) இப்படிக் ககோல்ைப்பட்ட துச்சோசைைின் பனடகள் தப்பி
ஓடிை. அந்தக் கமணகளால் சபரிதும் பீடிக்கப்பட்ட அேர்களது தமலேன்
துச்சோசைரை, அச்சத்தோல் பீடிக்கப்பட்டுச் கட ேியூகத்தில் தன்
பமடப்பிரிவுடன் நுமைந்து, துரரோணனரத் தன்னைக் கோப்பவரோகக்
ககோண்டோன்" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 480 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நோண்கயிறு அறுபட்ட அர்ஜுைன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 090

Arjuna had his bowstring cut! | Drona-Parva-Section-090 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 06)

பதிவின் சுருக்கம்: துரரோணரிடம் ஆசிகனள ரவண்டி அனுேதி ரகோரிய

அர்ஜுைன்; அர்ஜுைைின் நோண்கயினற அறுத்த துரரோணர்; துரரோணருடன்
ரபோரிட்டு வியூகத்துக்குள் நுனைந்தது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "துச்சோசைன்

பமடமய அைித்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ சவ்யசச்சின்
{அர்ஜுைன்}, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன {கஜயத்ரதனை} அமடய
ேிரும்பி துரரோணரின் பமடப்பிரிமே எதிர்த்து ேிமரந்தான். ேியூகத்தின்
முகப்பில் நின்று சகாண்டிருந்த துமராணமர அணுகிய பார்த்தன்,
கிருஷ்ணைின் மேண்டுமகாளுக்கிணங்கி, கரங்கமளக் கூப்பியபடி
துமராணரிடம் இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்: "ஓ! பிராமணமர, என்
நன்மமமய ேிரும்பி, சுேஸ்தி என்று ச ால்லி என்மன ஆ ீர்ேதிப்பீராக.
உமது அருளால் நான் இந்தப் பிளக்கமுடியாத ேியூகத்மதப் பிளக்க
ேிரும்புகிமறன். நீர் எனக்குத் தந்மதமயப் மபான்றேர், அல்லது

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 481 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரனரரயோ, கிருஷ்ணமனமயா மபான்றேர்.

இமத நான் உமக்கு உண்மமயாகமே ச ால்கிமறன். ஓ! ஐயா, ஓ!
பாேமற்றேமர, ஓ! மறுபிறப்பாளர்களில் {பிராமணர்களில்}
முதன்மமயானேமர, அஸ்வத்தோேன் எவ்ோறு உம்மால் பாதுகாக்கத்
தகுந்தேமரா, அவ்ோமற நானும் உம்மால் பாதுகாக்கப்படத் தகுந்தேமன.
ஓ! மனிதர்களில் முதன்மமயானேமர {துரரோணரர}, உேது அருளோல்
ரபோரில் நோன் சிந்து ஆட்சியோளனை {கஜயத்ரதனைக்} ககோல்ை
விரும்புகிரறன். ஓ! தமலேமர {துமராணமர}, என் உறுதிசமாைி
நிமறமேறும்படி ச ய்ேராக"
ீ என்றான் {அர்ெுனன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், "இப்படி அேனால்

{அர்ெுனனால்} ச ால்லப்பட்ட ஆ ான் {துமராணர்} புன்னமகயுடமன, "ஓ!
பீபத்சு {அர்ெுனா}, என்னை கவல்ைோேல், உன்ைோல் கஜயத்ரதனை
கவல்ை இயைோது" என்று மறுசமாைி கூறினார். இவ்ேளமே ச ான்ன
துமராணர், புன்னமகத்தபடிமய அேனது {அர்ெுனனுமடய} மதர்,
குதிமரகள், சகாடிமரம் ஆகியேற்மறயும் மற்றும் மதமராட்டிமயயும்
{கிருஷ்ணமனயும்} கூரிய கமணகளின் மமையால் மமறத்தார்.
துமராணரின் கமணமமைமயத் தன் கமணகளால் கலங்கடித்த
அர்ெுனன், மமலும் ேலிமமமிக்கப் பயங்கரக் கமணகமள ஏேியபடிமய
துமராணமர எதிர்த்து ேிமரந்தான். க்ஷத்திரியக் கடமமகமள மநாற்ற
அர்ெுனன், அந்தப் மபாரில் ஒன்பது கமணகளால் துமராணமரத்
துமளத்தான்.

அர்ெுனனின் கமணகமளத் தன் கமணகளால் அறுத்த துரரோணர்,

பிறகு, விேத்திற்ரகோ, கநருப்புக்ரகோ ஒப்போை பை கனணகளோல்
கிருஷ்ணன் ேற்றும் அர்ஜுைன் ஆகிய இருவனரயும் துனளத்தோர்.
பிறகு அர்ெுனன், தன் கமணகளால் துமராணரின் ேில்மல அறுக்க
நிமனத்துக் சகாண்டிருந்த மபாது, சபரும் ேரம்
ீ சகாண்ட பின்னேர்
{துமராணர்}, ிறப்புமிக்கப் பார்த்தனின் {அர்ெுனனின்} ேில்லின்
நாண்கயிற்மற அச் மற்றேமகயில் ேிமரோக அறுத்தார். மமலும்
பல்குனனின் {அர்ெுனனின்} குதிமரகமளயும், சகாடிமரத்மதயும்,
மதமராட்டிமயயும் துமளத்தார். ேரமிக்கத்
ீ துமராணர் ிரித்துக் சகாண்மட
தன் கமணகளால் பல்குனமனயும் {அர்ெுனமனயும்} மமறத்தார்.

அமதமேமளயில், ஆயுதங்கமள அறிந்மதார் அமனேரிலும்

முதன்மமயான அந்தப் பார்த்தன், தன் சபரிய ேில்லில் புதிய நாமணற்றி,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 482 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தன் ஆ ானுக்கும் மமம்பட்டேனாக, ஏரதோ ஒரர ஒரு கனணனய

ஏவுபவனைப் ரபோை அறுநூறு {600} கனணகனள வினரவோக
ஏவிைோன். மமலும் அேன் எழுநூறு {700} கமணகமளயும், பிறகு
தடுக்கப்படமுடியாத ஆயிரம் {1000} கமணகமளயும் அதன் பிறகு
பத்தாயிரம் {10000} பிற கமணகமளயும் ஏேினான். இமே அமனத்தும்
துமராணரின் ேியூகத்தில் இருந்த ேரர்கள்
ீ பலமரக் சகான்றன.
ேலிமமமிக்கவும், ாதித்தேனும், மபார்க்கமலயின் அமனத்து
ேைிமுமறகமளயும் அறிந்தேனுமான அந்தப் பார்த்தனின் {அர்ெுனனின்}
கமணகளால் ஆைத் துமளக்கப்பட்ட பல மனிதர்களும், குதிமரகள்
மற்றும் யாமனகள் பலவும் உயிரிைந்து ேிழுந்தன.

இடியால் தளர்ந்த மமலகளின் சகாடுமுடிகமளப் மபாலமோ,

காற்றால் ேிரட்டப்படும் மமகங்களின் திரள்கமளப் மபாலமோ,
சநருப்பால் எரிந்துேிழும் சபரிய ேடுகமளப்
ீ மபாலமோ யாமனகள் கீ மை
ேிழுந்தன. அர்ெுனனின் கமணகளால் தாக்கப்பட்டு, இமயச் ாரலில்
நீரூற்றின் பலத்தால் தாக்கப்பட்டு ேிழும் அன்னங்கமளப் மபாலமே,
ஆயிரக்கணக்கான குதிமரகள் ேிழுந்தன. யுக முடிேில் எழும் சூரியன்
தன் கதிர்களால் சபரும் அளவு நீமர ேற்ற ச ய்ேமதப் மபாலமே,
அந்தப் பாண்டுேின் மகனும் {அர்ெுனனும்}, தன் ஆயுதங்கள் மற்றும்
கமணகளின் மமையால் சபரும் எண்ணிக்மகயிலான மதர்ேரர்கள்,
ீ
குதிமரகள், யாமனகள் மற்றும் காலாட்பமட ேரர்கமளக்
ீ சகான்றான்.

பிறகு சூரியமன மமறக்கும் மமகங்கமளப் மபாலமே, அந்தத்

துரரோண ரேகம், தன் கமணகளின் மமையால், கதிர்கள் என்ற
அடர்த்தியான கமண மமையால் குருக்களில் முதன்மமயாமனாமர
அந்தப் மபாரில் எரித்துக் சகாண்டிருந்த அந்தப் போண்டவச் சூரியனை
{அர்ஜுைனை} ேனறத்தது. அப்மபாது ஆ ான் {துமராணர்}, எதிரியின்
உயிர்க்குருதிமயக் குடிக்க ேல்ல ஒரு நாரா த்தால் சபரும் பலத்துடன்
தனஞ் யனின் {அர்ெுனனின்} மார்மபத் தாக்கினார். பைேிைந்த
அர்ஜுைன், நிைநடுக்கத்தின் ரபோது நடுங்கும் ஒரு ேனைனயப்
ரபோைரவ அங்ககேல்ைோம் நடுக்கேனடந்தோன். எனினும், மீ ண்டும்
துணிமே அமடந்த பீபத்சு {அர்ெுனன்} ிறகு பமடத்த கமணகள்
பலேற்றால் துமராணமரத் துமளத்தான். பிறகு துமராணர் ஐந்து
கமணகளால் ோசுமதேமன {கிருஷ்ணமனத்} தாக்கினார். மமலும் அேர்
எழுபத்து மூன்று கமணகளால் அர்ெுனமனயும், மூன்றால் அேனது
சகாடிமரத்மதயும் தாக்கினார். பிறகு, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 483 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேரமிக்கத்
ீ துமராணர் தம் ீடமனேிட மமம்பட்டேராகக்
கண்ணிமமப்பதற்குள் தம் கமணமாரியால் அர்ெுனமனக் கண்ணுக்குப்
புலப்படாதபடி ச ய்தார். துமராணரின் கமணகள் சதாடர்ச் ியான
ரமாகப் பாய்ேமதயும், அேரது ேில்லானது சதாடர்ச் ியாக ேட்டமாக
ேமளக்கப்பட்டு அற்புதமாகக் காட் ியளிப்பமதயும் நாங்கள் கண்மடாம்.
அந்தப் மபாரில் துமராணரால் ஏேப்பட்டமேயும், கங்க இறகுகளால்
ிறகமமந்தமேயுமான அந்த எண்ணற்ற கமணகள் தனஞ் யன் மீ தும்,
ோசுமதேன் மீ தும் இமடயறாமல் பாய்ந்தன. துமராணருக்கும்,
பாண்டுேின் மகனுக்கும் {அர்ெுனனுக்கும்} இமடயில் நடந்த அந்தப்
மபாமரக் கண்டேனும், சபரும் புத்தி ாலியுமான ோசுமதேன்
{கிருஷ்ணன்} (முக்கியப்) பணி நினறரவறச் சிந்திக்கத்
கதோடங்கிைோன் [1].

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இன்னும் அதிகமிருக்கிறது, அதில்,

"பார்த்தன் பாலனாயிருந்தும் ேயதினால் முதிர்ந்த ேரரான
ீ
துமராணமரப் பலத்தினால் மிஞ் ாமலிருந்தமத நாங்கள்
மமலகளினுமடய ஞ் ாரத்மதப்மபால் ஆச் ரியமாகக்
கண்மடாம். ேிருஷ்ணி குலத்தில் மதான்றியேரான ஸ்ரீ
கிருஷ்ணர், துமராணரின் பராக்கிரமத்மதக் கண்டு,
"மகா முத்திரம் எவ்ோறு கமரமயத் தாண்டிச் ச ல்ல
மாட்டாமதா அவ்ோமற அர்ெுனன் இந்தத் துமராணமர மீ றிச்
ச ல்லப் மபாகிறதில்மல" என்று எண்ணினார்" என
இருக்கிறது. அதன் பிறகு பின்ேரும்படிமய சதாடர்கிறது.

பிறகு ோசுமதேன் தனஞ் யனிடம் இந்த ோர்த்மதகளில், "ஓ!

பார்த்தா, ஓ! ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேமன, நாம் காலத்மத
ேணடிக்கக்கூடாது.
ீ இமதேிட மிக முக்கியப் பணி நமக்காகக்
காத்திருப்பதால் நாம் துமராணமரத் தேிர்த்துேிட்டுச் ச ல்ல மேண்டும்"
என்றான். அதற்கு மறுசமாைியாகப் பார்த்தன் கிருஷ்ணனிடம், "ஓ!
மக ோ {கிருஷ்ணா} நீ ேிரும்பியோமற ஆகட்டும்" என்றான். பிறகு
அர்ெுனன். ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட துமராணமரத் தங்கள்
ேலப்புறம் நிறுத்தி அங்கிருந்து நகர்ந்து ச ன்றான்.

அப்மபாது துரரோணர் அர்ஜுைைிடம், "ஓ! பாண்டுேின் மகமன

{அர்ெுனா}, நீ எங்மக ச ல்கிறாய். உன் எதிரிமய சேல்லும் ேமர நீ
(மபாமர) நிறுத்துேதில்மல என்பது உண்மமயில்மலயா?" என்று

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 484 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மகட்டார். அதற்கு அர்ெுனன், "நீர் என் எதிரியல்ல எனது ஆ ானாேர்.

ீ
நான் உமது ீடன், எனமே, உமது மகமனப் மபான்றேன். மமலும்,
ரபோரில் உம்னே கவல்லும் ேைிதன் எவனும் இந்த கேோத்த
உைகிலும் இல்னை" என்றான் {அர்ெுனன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான்,

"இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட
பீபத்சு {அர்ெுனன்}, செயத்ரதமனக் சகால்ல ேிரும்பி, (சகௌரேத்)
துருப்புகமள எதிர்த்து மேகமாகச் ச ன்றான். அப்படி அேன் உமது
பமடயில் ஊடுருேிய மபாது, உயர் ஆன்ம பாஞ் ால இளேர ர்களான
யுதோேன்யுவும், உத்தகேௌஜசும் அேனது {அர்ெுனனது} க்கரங்களின்
பாதுகாேலர்களாக அேமனப் பின்சதாடர்ந்து ச ன்றனர். பிறகு, ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, ாத்ேத குலத்துக் கிருதவர்ேன்,
காம்மபாெர்களின் ஆட் ியாளன் {சுதக்ஷிணன்}, சுருதோயுஸ் [2] ஆகிமயார்
முன்மனறிச் ச ல்லும் தனஞ்ச யமன {அர்ெுனமன} எதிர்க்கத்
சதாடங்கினர். மமலும் இேர்கள் தங்கமளப் பின்சதாடர்ந்து
ேருபேர்களாகப் பத்தாயிரம் மதர்ேரர்கமளக்
ீ சகாண்டிருந்தனர்.

[2] கலிங்கர்களின் மன்னனான சுருதாயுஷ் என்பேன் பீஷ்ம

பர்ேம் பகுதி 54ஆேில் பீமனால் சகால்லப்பட்டான். இது
மேறு ஒருேனாக இருக்க மேண்டும். பீ.ப.54ஆவுக்குப் பிறகு,
பீ.ப.59ஆ, 59ஈ, 75, 85, 100, துமராண பர்ேம் பகுதி 90, 91, 92
ஆகிய பகுதிகளிலும் சுருதாயுஸ், சுருதாயுஷ், சுருதாயுதன்
என்ற ேரும் சபயர்கள் ேருகின்றன. இேர்கள் சேவ்மேறு
நபர்களாகமோ அல்லது பீ.ப.67ஆக்கு பீ.ப.54ஆேில்
சகால்லப்பட்ட கலிங்க மன்னன் சுருதாமஷத் தேிர மேறு
ஒமர ஒரு நபராகமோ இருக்க மேண்டும்.

அபீஷாஹர்கள், சூரம னர்கள், ிபிக்கள், ே ாதிகள்

மாமேல்லகர்கள், லலித்தர்கள், மகமகயர்கள், மத்ரகர்கள், நாராயணக்
மகாபாலர்கள் ஆகிமயாரும், சபரும் துணிச் ல்மிக்கேர்கள் என்று
கருதப்பட்டேர்களும், தங்கள் உயிர்கமளத் துச் மாக மதித்தேர்களும்,
முன்பு கர்ணைோல் சேல்லப்பட்டேர்களுமான காம்மபாெர்களின்
பல்மேறு இனங்களும், பரத்ோெரின் மகமன {துமராணமரத்} தங்கள்
தமலமமயில் நிறுத்திக் சகாண்டு, தன் மகனின் மரணத்தால் துயரில்
எரிபேனும், அமனத்மதயும் அைிக்கும் யமனுக்கு ஒப்பானேனும், கே ம்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 485 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பூண்டேனும், மபார்முமறகள் அமனத்மதயும் அறிந்தேனும், அடர்ந்த

மபாரில் உயிமர ேிடத் துணிந்தேனும், சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்ட
ேலிமமமிக்க ேில்லாளியும், மனிதர்களில் புலியும், யாமன மந்மதயின்
மதங்சகாண்ட தமலேனுக்கு ஒப்பானேனும், பமகேர் பமட
சமாத்தத்மதயும் ேிழுங்கத் தயாராக இருப்பேனாகத் சதரிந்தேனுமான
அந்தக் மகாபக்கார ேரனான
ீ அர்ெுனமனத் தடுப்பதற்காக ேிமரந்தனர்.
பிறகு, ஒரு புறம் அந்தப் மபாராளிகள் அமனேரும், மறுபுறம் அர்ெுனன்
என அேர்களுக்கிமடயில் சதாடங்கிய மபாரானது மிகக்
கடுமமயானதாகவும், மயிர்ச் ிலிர்ப்மப ஏற்படுத்துேதாகவும் இருந்தது.
கஜயத்ரதனைக் ககோல்ைச்கசல்லும் அந்த ேைிதர்களில் கோனளனய
{அர்ஜுைனை}, கடும் ரநோனயத் தடுக்கும் ேருந்துகனளப் ரபோை
அவர்கள் அனைவரும் ஒன்று ரசர்ந்து தடுத்தைர்" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 486 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சுருதோயுதைின் வரம்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 091

The boon of Srutayudha! | Drona-Parva-Section-091 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 07)

பதிவின் சுருக்கம்: எதிரிகளின் பனடனய நடுங்கச் கசய்த அர்ஜுைன்;

பிரம்ேோஸ்திரத்னதப் பயன்படுத்தியது; கிருதவர்ேனுடன் ரேோதி வோய்ப்பிருந்தும்
அவனைக் ககோல்ைோேல் விட்டது; ேன்ைன் சுருதோயுதைின் வரைோறு;
சுருதோயுதன் கபற்றிருந்த வரம்; சுருதோயுதன் ககோல்ைப்பட்டது; அர்ஜுைனை
ேயக்கேனடயச் கசய்த கோம்ரபோஜ ேன்ைன் சுதக்ஷிணன்; சுதக்ஷிணன்
ககோல்ைப்பட்டது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "அேர்களால் தடுத்து
நிறுத்தப்பட்டேனும், சபரும்
ேலிமமயும் ஆற்றலும்
சகாண்டேனுமான பார்த்தன்
{அர்ஜுைன்} துரரோணரோல்
பின்சதாடரப்பட்டான். எனினும் அந்தப்
பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்},
எண்ணற்ற ஒளிக்கதிர்கமள இமறக்கும்
சூரியனுக்கு ஒப்பாகத் தன் கூரிய
கமணகமள இமறத்து, உடனை
எரிக்கும் ரநோய்கனளப் ரபோை அந்தப்
பனடனயச் சிதறடித்தோன். குதிமரகள்
துமளக்கப்பட்டன, மதர்கள்
உமடக்கப்பட்டு, மதமராட்டிகள் வருண பேவன்
ிமதக்கப்பட்டு, யாமனகள்
ேழ்த்தப்பட்டன.
ீ குமடகள் சேட்டித் தள்ளப்பட்டன, ோகனங்கள் தங்கள்
க்கரங்கமள இைந்தன. கமணகளால் மிகவும் பீடிக்கப்பட்ட மபாராளிகள்
அமனத்துப் பக்கங்களிலும் தப்பி ஓடினர். ஒருேமராசடாருேர்
மமாதும்படியாக அந்த ேரர்களுக்கும்
ீ அர்ெுனனுக்கும் இமடயில் நடந்த
அந்தக் கடும்மபார் இப்படிமய நடந்தது. எமதயும் மேறுபடுத்திப் பார்க்க
முடியேில்மல. ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, அர்ெுனன் தன் மநரான
கமணகளால் பமகேரின் பமடமயத் சதாடர்ச் ியாக நடுங்கச் ச ய்தான்.
உண்மமயில் உறுதியான அர்ப்பணிப்பு சகாண்டேனும், சேண்
குதிமரகமளக் சகாண்டேனுமான அர்ெுனன், தன் உறுதிசமாைிமய

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 487 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நிமறமேற்றும் சபாருட்டுத் மதர்ேரர்களில்

ீ முதன்மமயானேரும்,
சிவப்பு குதினரகனளக் ககோண்டவருேோை துரரோணனர எதிர்த்து
வினரந்தோன்.

அப்மபாது ஆ ான் துமராணர், உயிர்நிமலகமளமய அமடயேல்ல

இருபத்மதந்து மநரான கமணகளால் ேலிமமமிக்க ேில்லாளியான தன்
ீடன் அர்ெுனமனத் தாக்கினார். அதன்மபரில் ஆயுதங்கள் தாங்குமோர்
அமனேரிலும் முதன்மமயான பீபத்சு {அர்ெுனன்}, தன்மன மநாக்கி
ஏேப்பட்ட எதிர்க்கமணகமளக் கலங்கடிக்கேல்ல கமணகமள ஏேியபடி
துமராணமர எதிர்த்து ேிமரந்தான். அளேிலா ஆன்மா சகாண்ட
அர்ஜுைன் பிரம்ே ஆயுதத்னத இருப்புக்கு அனைத்துத் துமராணரால்
தன் மீ து ேிமரோக ஏேப்பட்ட கமணகமள {பல்லங்கமளத்} தன் மநரான
கமணகளால் {பல்லங்களால்} கலங்கடித்தான் [1]. அர்ெுனன் இளமம
சகாண்டேனாக, மிக மூர்க்கமாகப் மபாராடுபேனாக இருந்தாலும், ஒரு
கமணயாலும் துமராணமரத் துமளக்க முடியாததால் நாங்கள் கண்ட
துமராணரின் திறம் மிக அற்புதமானதாக இருந்தது. மமகங்களின்
திரள்கள் மமைத்தாமரகமளப் சபாைிேமதப் மபாலத் துமராண
மமகமானது, பார்த்த மமலயின் மீ து மமைமயப் சபாைிந்தது. சபரும்
க்திமயக் சகாண்ட அர்ஜுைன், பிரம்ேோயுதத்னத அனைத்து, அந்தக்
கனண ேனைனய வரரவற்று, அந்தக் கனணகனளத் தன்
கனணகளோல் அறுத்தோன்.

[1] மேசறாரு பதிப்பில், இவ்ேரி, "மேகமாகத் சதாடுக்கின்ற

அந்த அர்ெுனனுமடய பல்லங்கமள, மனத்தினால் எண்ண
முடியாத பராக்கிரமத்மதயுமடய துமராணா ாரியர்
பிரம்மாஸ்திர மந்திரத்மத உச் ரித்துக் சகாண்டு கணுக்கள்
பதிந்த பல்லங்களாமல திருப்பியடித்தார்" என்று இருக்கிறது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில், "பரந்த மனம் சகாண்ட
அர்ெுனன், பிரம்ம ஆயுதத்மத சேளியிட்டு, சநருக்கமான
கணுக்கள் சகாண்ட பல்லங்கமளக் சகாண்டு, தன் மீ து
துமராணரால் மிக ேிமரோக ஏேப்பட்ட பல்லங்கமள
ேிரட்டினான்" என்று இருக்கிறது. இதில் மன்மதநாததத்தரின்
பதிப்பும், கங்குலியின் பதிப்பும் ஒத்துப் மபாகின்றன.

பிறகு துமராணர், சேண் குதிமரகமளக் சகாண்ட பார்த்தமன

இருபத்மதந்து கமணகளால் பீடித்தார். மமலும் அேர் {துரரோணர்},

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 488 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

எழுபது கனணகளோல் வோசுரதவனை {கிருஷ்ணனை} அவைது

கரங்களிலும் ேோர்பிலும் தோக்கிைோர். சபரும் நுண்ணறிவு சகாண்ட
பார்த்தன், சதாடர்ச் ியாகக் கூரிய கமணகமள ஏேிக்சகாண்டிருந்த
ஆ ாமன {துமராணமர} அந்தப் மபாரில் ிரித்துக் சகாண்மட தடுத்தான்.
துமராணரால் இப்படித் தாக்கப்பட்ட மபாது, மதர்ேரர்களில்
ீ
முதன்மமயான அந்த இருேரும், சபருகும் யுக சநருப்புக்கு ஒப்பான
அந்த சேல்லப்படமுடியாத ேரமர
ீ {துமராணமரத்} தேிர்த்தனர்.
துமராணரின் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட அந்தக் கூரிய கமணகமளத்
தேிர்த்தேனும், மலர்மாமலகமள அணிந்தேனும், குந்தியின்
மகனுமான அந்தக் கிரீடம் தரித்தேன் {கிரீடியான அர்ெுனன்},
ரபோஜர்களின் பனடனயப் படுககோனை கசய்யத் கதோடங்கிைோன்.
உண்மமயில், அம யாத மமநாக மமலமயப் மபால நின்ற சேல்லப்பட
முடியாத அந்தத் துரரோணனரத் தவிர்த்த அர்ஜுைன்,
கிருதவர்ேனுக்கும், கோம்ரபோஜர்களின் ஆட்சியோளன்
சுதக்ஷிணனுக்கும் இனடயில் தன் நினைனய எடுத்துக் ககோண்டோன்.

அப்மபாது மனிதர்களில் புலியான அந்தப் மபாெர்களின்

ஆட் ியாளன் {கிருதேர்மன்}, சேல்லப்பட முடியாதேனும், குரு
ேைித்மதான்றல்களில் முதன்மமயானேனுமான அேன் {அர்ெுனன்} மீ து
கங்க இறகுகளால் ிறகு அமமந்த பத்து கமணகளால் நிதானமாகத்
துமளத்தான். பிறகு அர்ெுனன், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப்
மபாரில் நூறு கமணகளால் அேமனத் {கிருதேர்மமனத்} துமளத்தான்.
மமலும் மூன்று பிற கமணகளால் அேமன {கிருதேர்மமனத்} துமளத்த
அேன் {அர்ெுனன்}, அந்தச் ாத்ேத குலத்து ேரமன
ீ {கிருதேர்மமனப்}
பிரம்மிக்கச் ச ய்தான். ரபோஜர்களின் ஆட்சியோளன் {கிருதவர்ேன்},
ிரித்துக் சகாண்மட பார்த்தன் மற்றும் ோசுமதேன் ஆகிமயார்
ஒவ்சோருேமரயும் இருபத்மதந்து கமணகளாலும் துமளத்தான்.
அப்மபாது கிருதேர்மனின் ேில்மல சேட்டிய அர்ெுனன், சுடர்மிக்கத்
தைல்கமளக் சகாண்ட சநருப்புக்மகா, கடும் நஞ்சு சகாண்ட மகாபக்காரப்
பாம்புகளுக்மகா ஒப்பான இருப்பத்சதாரு கமணகளால் அேமனத்
{கிருதேர்மமனத்} துமளத்தான். பிறகு, ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ கிருதவர்ேன், ேற்கறோரு வில்னை எடுத்து
ஐந்து கூரிய கனணகளோல் அர்ஜுைனை ேோர்பில் துனளத்தோன். பிறகு
மமலும் ஐந்து கூரிய கமணகளால் மீ ண்டும் பார்த்தமனத் துமளத்தான்.
பார்த்தனும் {அர்ெுனனும்} பதிலுக்கு ஒன்பது கமணகளால் அேனது
{கிருதேர்மனின்} நடுமார்பில் துமளத்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 489 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

குந்தியின் மகன் {அர்ெுனன்}, கிருதேர்மனின் மதருக்கு முன்பு

தடுக்கப்பட்டிருப்பமதக் கண்ட ேிருஷ்ணி குலத்மதான் {கிருஷ்ணன்},
காலமமதும் ேணாகக்
ீ கூடாது என்று நிமனத்தான். பிறகு கிருஷ்ணன்,
போர்த்தைிடம் {அர்ஜுைைிடம்}, "கிருதவர்ேனுக்கு எந்தக் கருனணயும்
கோட்டோரத! (அவனுடன் ககோண்ட) உறவுமுனறனயக் கருதோேல்
அவனை கநோறுக்கிக் ககோல்வோயோக!" என்றான். பிறகு அர்ெுனன் தன்
கமணகளால் கிருதேர்மமன மமலக்கச் ச ய்து, தன் மேகமான
குதிமரகளால் காம்மபாெ பமடப்பிரிேினரிடம் ச ன்றான்.
சேண்குதிமரகமளக் சகாண்ட அர்ெுனன் காம்மபாெப் பமடக்குள்
ஊடுருேியமதக் கண்ட கிருதேர்மன் மகாபத்தால் நிமறந்தான். பிறகு
அேன் {கிருதேர்மன்}, தன் ேில்மல எடுத்து அதில் கமணகமளப்
சபாருத்திப் பாஞ் ால இளேர ர்கள் இருேருடன் மமாதினான்.
உண்மமயில் கிருதேர்மன், அர்ெுனனின் க்கரங்கமளப் பாதுகாத்துப்
பின்சதாடர்ந்த இரு பாஞ் ால இளேர ர்கமளயும் தன் கமணகளால்
தடுத்து நிறுத்தினான்.

பிறகு, மபாெர்களின் ஆட் ியாளனான கிருதேர்மன் யுதோேன்யுனவ

மூன்று கமணகளாலும், உத்தகேௌஜனச நான்கு கமணகளாலும்
அேர்கள் இருேமரயும் கூரியக் கமணகளால் துமளத்தான். பதிலுக்கு
அந்த இளேர ர்கள் இருேரில் ஒவ்சோருேரும் அேமனப்
{கிருதேர்மமனப்} பத்து கமணகளால் துமளத்தனர். அதற்கு மமலும்,
யுதாமன்யு மூன்று கமணகமளயும், உத்தசமௌெஸ் மூன்று
கமணகமளயும் ஏேி கிருதேர்மனின் சகாடிமரத்மதயும் ேில்மலயும்
அறுத்தனர். அப்மபாது மற்சறாரு ேில்மல எடுத்த அந்த ஹிருதிகன்
ேகன் {கிருதவர்ேன்}, ினத்தால் மதங்சகாண்டு, அவ்ேிரு ேரர்களின்
ீ
ேிற்கமளயும் இைக்கச் ச ய்து, அேர்கமளக் கமணகளால் மமறத்தான்.
பிறகு மேறு இரு ேிற்கமள எடுத்து நாமணற்றிய அந்த இரு ேரர்களும்
ீ
கிருதேர்மமனத் துமளக்கத் சதாடங்கினர்.

அமத மேமளயில் பீபத்சு {அர்ெுனன்} பமகேரின் பமடக்குள்

ஊடுருேினான். ஆனால் கிருதேர்மனால் தடுக்கப்பட்ட அந்த
இளேர ர்கள் இருேரும் கடுமமயாகப் மபாராடினாலும் திருதராஷ்டிரப்
பமடக்குள் நுமைய முடியேில்மல. சேண்குதிமரகமளக் சகாண்ட
அர்ெுனன், அந்தப் மபாரில் தன்மன எதிர்த்த பமடப்பிரிவுகமள
ேிமரோகப் பீடித்தான். எைினும் அந்த எதிரிகனளக் ககோல்பவன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 490 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{அர்ஜுைன்}, தன் அருகில் அகப்பட்டிருந்த கிருதவர்ேனைக்

ககோல்ைவில்னை.

அப்படிச் ச ல்லும் பார்த்தமனக் {அர்ெுனமனக்} கண்ட மன்னன்

சுருதோயுதன், மகாபத்தால் நிமறந்து, தன் சபரிய ேில்மல அம த்துக்
சகாண்டு அேமன {அர்ெுனமன} மநாக்கி ேிமரந்தான். அேன்
{சுருதாயுதன்} பார்த்தமன மூன்று கமணகளாலும், ெனார்த்தனமன
எழுபதாலும் துமளத்தான். மமலும் அேன் {சுருதாயுதன்} கத்தி மபான்ற
தமல சகாண்ட மிகக் கூரிய கமண ஒன்றால் பார்த்தனின்
சகாடிமரத்மதத் தாக்கினான். பிறகு, மகாபத்தால் நிமறந்த அர்ெுனன்,
(பாகன் ஒருேன்) அங்கு த்தால் ேலிமமமிக்க யாமனமயத்
தாக்குேமதப் மபால, தன் எதிராளிமய மநரான சதாண்ணூறு {90}
கமணகளால் ஆைத் துமளத்தான். எனினும், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, சுருதாயுதனால், பாண்டு மகனின் ஆற்றல்மிக்க அந்தச்
ச யல்பாட்மடப் சபாறுத்துக் சகாள்ள முடியேில்மல. அேன் பதிலுக்கு
அர்ெுனமன எழுபத்மதழு கமணகளால் {நாரா ங்களால்} துமளத்தான்.

அப்மபாது அர்ெுனன், சுருதாயுதனனின் ேில்மலயும், அதன் பிறகு

அேனது அம்பறாத்தூணிமயயும் அறுத்து, மமலும் மகாபத்துடன் மநரான
எழுபது கமணகளால் அேனது மார்மபத் தாக்கினான். பிறகு, மகாபத்தால்
தன் புலன்கமள இைந்த மன்னன் சுருதாயுதன், மற்சறாரு ேில்மல
எடுத்துக் சகாண்டு, ஒன்பது கமணகளால் ோ ேன் மகனின் {இந்திரன்
மகன் அர்ெுனனின்} கரங்களிலும், மார்பிலும் அடித்தான். ஓ! பாரதமர
{திருதராஷ்டிரமர}, எதிரிகமளத் தண்டிப்பேனான அர்ஜுைன் சிரித்துக்
ககோண்ரட பல்ைோயிரம் கனணகளோல் சுருதோயுதனைப் பீடித்தோன்.
மமலும் அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரன்
ீ {அர்ெுனன்}, பின்னேனின்
{சுருதாயுதனின்} குதிமரகமளயும், மதமராட்டிமயயும் ேிமரோகக்
சகான்றான். சபரும் பலம் சகாண்ட அந்தப் பாண்டுேின் மகன்
{அர்ெுனன்}, எழுபது கமணகளால் தன் எதிரிமயத் துமளத்தான். பிறகு
ேரமன்னன்
ீ சுருதாயுதன் குதிமரகளற்ற அந்தத் மதமரக் மகேிட்டு,
அம்மமாதலில் தன் கதாயுதத்மத உயர்த்திக் சகாண்டு பார்த்தமன
{அர்ெுனமன} எதிர்த்து ேிமரந்தான்.

வருணைின் ேகைோை வரீ ேன்ைன் சுருதோயுதன், குளிர்ந்த நீமரக்

சகாண்டதும், பர்ணோனச [2] என்றமைக்கப்படுேதுமான சபரும் நதிமயமய
தன் தாயாகக் சகாண்டேனும் ஆோன். ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 491 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேனது {சுருதாயுதன்} அன்மன தன் மகனுக்காக ேருணனிடம், "இந்த

எனது மகன் {சுருதோயுதன்} பூேியில் ககோல்ைப்படோதவைோக
இருக்கட்டும்" என்று மேண்டினாள். (அேளிடம்) மனம் நிமறந்த
ேருணன், "எதன் காரணமாக இந்த உனது மகன் எதிரிகளால் பூமியில்
சகால்லப்பட முடியாதேனாக ஆோமனா, அந்த ேரமாக உயர்ந்த
நன்மமமயச் ச ய்யும் ஒரு சதய்ேக
ீ ஆயுதத்மத நான் அேனுக்கு
{சுருதாயுதனுக்கு} அளிக்கிமறன். எந்த ேைிதனும் ேரணேில்ைோ
நினைனயப் கபற முடியோது. ஓ! ஆறுகளில் முதன்மமயானேமள
{பர்ணாம மய}, பிறந்த ஒவ்சோருேரும் இறக்க மேண்டும் என்பது
தேிர்க்க முடியாதது. எனினும் இந்தப் பிள்மள, இந்த ஆயுதத்தின்
க்தியால் மபாரில் தன் எதிரிகளால் சேல்லப்பட முடியாதேனாக
எப்மபாதும் இருப்பான். எனமே, உனது இதய மநாய் அகலட்டும்" என்றான்
{ேருணன்}. இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன வருணன் ேந்திரங்களுடன்
ரசர்த்து ஒரு கதோயுதத்னதக் ககோடுத்தோன். அந்தக் கதாயுதத்மத
அமடந்த சுருதாயுதன் பூமியில் சேல்லப்பட முடியாதேனாக இருந்தான்.
எனினும், ிறப்புமிக்கேனான நீர்நிமலகளின் தமலேன் {ேருணன்},
அேனிடம் {சுருதாயுதனிடம்}, "இந்தக் கதோயுதம் ரபோரில் ஈடுபடோதவன்
ேீ து ஏவப்படக்கூடோது. அத்தகு ேைிதன் ரேல் ஏவப்பட்டோல், அது
திரும்பி, உன் ேீ ரத போயும். ஓ! சிறப்புேிக்கப் பிள்ளோய், (அப்படி
ஏவப்பட்டோல்), அஃது எதிர்த்தினசயில் கசன்று, ஏவிய ேைிதனைரய
ககோல்லும்" என்றான் {ேருணன்}.

[2] பர்ணாம நதியானது, ராெஸ்தானில் ஓடும் ம்பல்

நதியின் கிமள நதியாகக் கருதப்படுகிறது.

அேனுமடய மேமள ேந்ததால், சுருதாயுதன் அந்தக் கட்டமளமய

மீ றியதாகத் சதரிந்தது. ேரர்கமளக்
ீ சகால்லும் அந்தக் கதோயுதத்தோல்
அவன் {சுருதோயுதன்} ஜைோர்த்தைனை {கிருஷ்ணனைத்} தோக்கிைோன்.
ேரக்
ீ கிருஷ்ணன் அந்தக் கதாயுதத்மத நன்கு ேளர்ந்த தன் பருத்த
மதாள்கள் ஒன்றில் ஏற்றான். ேிந்திய மமலமய அம க்கத் தேறிய
காற்மறப் மபால, அது ச ௌரிமய {கிருஷ்ணமன} அம க்கத் தேறியது.
அந்தக் கதோயுதம் ஸ்ருதோயுதனைரய ரநோக்கித் திரும்பி,
மந்திரோதியின் தேறான மந்திரம் அேமனமய காயப்படுத்துேமதப்
மபால, தன் மதரில் நின்றிருந்த அந்தத் துணிச் ல்மிக்கக் மகாபக்கார
மன்னமனத் தாக்கிக் சகான்றதால் அந்த ேரன்
ீ பூமியில் ேிழுந்தான்.
கதோயுதம் திரும்பி சுருதோயுதனைக் ககோன்றனதயும், எதிரிகமளத்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 492 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தண்டிப்பேனான சுருதாயுதன் தன் ஆயுதத்தாமலமய

சகால்லப்பட்டமதயும் கண்ட துருப்புகளுக்கு மத்தியில் "ஐமயா" என்றும்,
"ஓ" என்றும் கூச் ல்கள் எழுந்தன [3].

[3] ஒமர சபாருமளக் சகாண்ட இமணோக்கியங்களாக

மூலத்தில் இவ்ோக்கியம் இருப்பதாகக் கங்குலி இங்மக
ேிளக்குகிறார். பீஷ்ம பர்ேம் பகுதி 54ஆேில் பீமனால்
சகால்லப்பட்ட சுருதாயுஷும், இங்மக அர்ெுனானால்
சகால்லப்படும் சுருதாயுதனும் சேவ்மேறானேர்களாக
இருக்க மேண்டும். இமதயும் தேிர துமராண பர்ேம் பகுதி
92லும் ஒரு சுருதாயுஸ் ேருகிறான். சுருதாயுஷ்,
சுருதாயுதன், சுருதாயுஸ் என மூன்று சபயர்கள் மாறி மாறிக்
காணக்கிமடக்கின்றன.

ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, சுருதாயுதன், மபாரில் ஈடுபடாத

ெனார்த்தன் மீ து அந்தக் கதாயுதத்மத ஏேியதால், ஏேிய அேமனமய
அது சகான்றுேிட்டது. மமலும் அந்தச் சுருதோயுதன் வருணன் கசோன்ை
விதத்திரைரய களத்தில் அைிந்தோன். உயிமர இைந்த அேன்
ேில்லாளிகள் அமனேரின் கண்கள் முன்பாகமே பூமியில் ேிழுந்தான்.
அப்படி ேிழுந்த மபாது, பர்ணாம யின் அன்புக்குரிய அந்த மகன்
{சுருதாயுதன்}, கிமள பரப்பியிருந்த ஒரு சநடும் ஆலமரம் காற்றால்
ேிழுந்து கிடந்தமதப் மபாலப் பிரகா மாக ஒளிர்ந்தான். எதிரிகமளத்
தண்டிப்பேனான அந்தச் சுருதாயுதன் சகால்லப்பட்டமதக் கண்டு
துருப்புகள் அமனத்தும், முக்கிய ேரர்கள்
ீ அமனேரும் அங்கிருந்து
ஓடினர்.

அப்மபாது காம்மபாெர்களின் ஆட் ியாளனுமடய மகனான

துணிச் ல்மிக்கச் சுதக்ஷிணன், தன் மேகமான குதிமரகமள எதிரிகமளக்
சகால்பேனான பல்குனனுக்கு {அர்ெுனனுக்கு} எதிராக ேிமரோகச்
ச லுத்தினான். ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, பார்த்தன் {அர்ெுனன்}
அேன் {சுதஷிணன்} மீ து ஏழு கமணகமள ஏேினான். அந்த ேரனின்
ீ
உடமலக் கடந்து ச ன்ற அந்தக் கமணகள் பூமியில் நுமைந்தன. மபாரில்
காண்டீேத்தில் இருந்து ஏேப்பட்ட அந்தக் கமணகளால் ஆைத்
துமளக்கப்பட்ட சுதக்ஷிணன், பதிலுக்கு அர்ெுனமனக் கங்க இறகுகளால்
ிறகமமந்த பத்துக் கமணகளால் துமளத்தான். ோசுமதேமன மூன்று

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 493 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கமணகளால் துமளத்த அேன், மமலும் ஐந்தால் பார்த்தமனத்

துமளத்தான்.

அப்மபாது பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர},

சுதக்ஷிணனின் ேில்மல அறுத்துப் பின்னேனின் {சுதக்ஷிணனின்}
சகாடிமரத்மதயும் சேட்டி ேழ்த்தினான்.
ீ பாண்டுேின் மகன், சபரும்
கூர்மம சகாண்ட பல்லங்கள் இரண்டால் தன் எதிராளிமயத்
துமளத்தான். எனினும், சுதக்ஷிணன், மீ ண்டும் மூன்று கமணகளால்
பார்த்தமனத் துமளத்து ிங்க முைக்கம் ச ய்தான். பிறகு, மகாபத்தால்
நிமறந்த துணிச் ல் மிக்கச் சுதக்ஷிணன், முழுக்க இரும்போைோைதும்,
ேணிகளோல் அைங்கரிக்கப்பட்டதுேோை ஒரு பயங்கர ஈட்டினயக்
கோண்டீவதோரியின் {அர்ஜுைன்} ேீ து ஏவிைோன். சபரும்
எரிநட் த்திரத்மதப் மபாலச் சுடர்ேிட்ட அந்த ஈட்டி, தீப்கபோறிகனளக்
கக்கிக் ககோண்டு வைினேேிக்க அந்தத் ரதர்வரனை
ீ {அர்ஜுைனைத்}
துனளத்துச் கசன்று பூேியில் விழுந்தது. அந்த ஈட்டியோல் ஆைேோகத்
தோக்கப்பட்டு ேயக்கேனடந்த அர்ஜுைன், ேிக வினரவோகரவ
{ேயக்கத்திைிருந்து} ேீ ண்டோன்.

பிறகு ேலிமமயும், க்தியும், காண இயலா ாதமனகளும்

சகாண்ட ேரனான
ீ அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்}, தன்
கமடோமய நாோல் நமனத்தபடி, கங்க இறகுகளால் ிறகமமந்த
பதினான்கு கமணகளால் தன் எதிரிமய அேனது குதிமரகள், சகாடிமரம்,
ேில், மதமராட்டி ஆகியேற்மறாடு துமளத்தான். மமலும் பார்த்தன்,
எண்ணற்ற பிற கமணகளால் சுதக்ஷிணனின் மதமரச் சுக்குநூறாக
சேட்டினான். பிறகு அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {அர்ஜுைன்}, தன்
கோரியமும், ஆற்றலும் கைங்கடிக்கப்பட்டவைோை கோம்ரபோஜர்களின்
இளவரசைோை சுதக்ஷிணைின் ேோர்னப ஒரு கனணயோல்
துனளத்தோன். காம்மபாெர்களின் துணிச் ல்மிக்க அந்த இளேர ன்
{சுதக்ஷிணன்}, தன் கே ம் பிளக்கப்பட்டு, அங்கங்கள் பலேனமமடந்து,
ீ
தன் கிரீடமும், அங்கதங்களும் நழுே, இயந்திரத்தில் இருந்து ே ீ ப்பட்ட
இந்திரக் கம்பம் {இந்திரத்ேெம்} மபாலத் தமல குப்புற பூமியில்
ேிழுந்தான்.

ே ந்தகாலத்தில், மமலமுகட்டில், அைகிய கிமளகளுடன் நன்கு

ேளர்ந்திருக்கும் அைகிய கர்ணிகார (மகாங்கு) மரம், காற்றினால்
ஒடிக்கப்பட்டுக் கீ மை ேிழுந்து கிடப்பமதப் மபால, ேிமலமதிப்புமிக்கப்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 494 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

படுக்மகமயயும், ேிமலயுயர்ந்த ஆபரணங்களால் அலங்கரிக்கப்படத்

தகுந்த அந்தக் காம்மபாெர்களின் இளேர ன் {சுதக்ஷிணன்} உயினர
இைந்து கவறுந்தனரயில் கிடந்தோன். அைகுமிக்கேனும், தாமிர நிறக்
கண்கமளக் சகாண்டேனும், சநருப்பின் காந்திமயக் சகாண்ட தங்க
மாமலமயத் தமலயில் சூடியேனும், காம்மபாெர்களின்
ஆட் ியாளனுமடய மகனுமான அந்த ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக்
சகாண்ட சுதக்ஷிணன், பார்த்தனின் கமணகளால் ேழ்த்தப்பட்டு,
ீ
மமுகடு சகாண்ட அைகிய மமலமயப் மபால உயிமரயிைந்து பூமியில்
கிடந்தான். சுருதோயுதனும், கோம்ரபோஜ இளவரசைோை சுதக்ஷிணனும்
ககோல்ைப்பட்டனதக் கண்ட உேது ேகைின் துருப்புகள் அனைத்தும்
தப்பி ஓடிை" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 495 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அம்பஷ்டர்களின் ேன்ைன் சுருதோயுஸ்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 092

Srutayus, the king of Amvashthas! | Drona-Parva-Section-092 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 08)

பதிவின் சுருக்கம்: அர்ஜுைனை ேயக்கேனடயச் கசய்த சுருதோயுசும்,

அச்யுதோயுசும்; சுருதோயுஸ், அச்யுதோயுஸ் அவர்களது ேகன்கள் ஆகிரயோனர
அர்ஜுைன் ககோன்றது; ேிரைச்சர்கனளக் ககோன்று விரட்டிய அர்ஜுைன்;
அம்பேடர்களின் ேன்ைைோை ேற்கறோரு சுருதோயுனசக் ககோன்றது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "சுதக்ஷிணன் மற்றும் ேரச்
ீ
சுருதோயுதன் ஆகிமயார் ேழ்ந்த
ீ பிறகு, ஓ!
ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, மகாபத்தால்
நிமறந்த உமது ேரர்கள்
ீ போர்த்தனை
{அர்ஜுைனை} மநாக்கி மேகமாக
ேிமரந்தனர். அப்மபாது, ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, அபிேோஹர்கள்,
சூரரசைர்கள், சிபிக்கள், வசோதிகள்ஆகிமயார் தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}
மீ து கமணமாரிமய இமறக்கத் சதாடங்கினர். பிறகு பாண்டுேின் மகன்
{அர்ெுனன்}, அறுநூறு கமணகளின் மூலம் அேர்கமள எரித்தான்.
அதன்மபரில் அந்த ேரர்கள்
ீ புலிமயக் கண்ட ிறு ேிலங்குகமளப் மபால
அச் த்தால் தப்பி ஓடினர். மீ ண்டும் திரும்பி ேந்த அேர்கள், மபாரில்
தங்கமள ேழ்த்துபேனும்,
ீ எதிரிகமளக் சகால்பேனுமான பார்த்தமனச்
சூழ்ந்து சகாண்டனர். தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, தன்மன மநாக்கி இப்படி
ேிமரந்து ேந்த மபாராளிகளின் தமலகமளயும், கரங்கமளயும்
கோண்டீவத்தில் இருந்து ஏேப்பட்ட கமணகளால் ேிமரோக அறுத்தான்.
வழ்ந்த
ீ தனைகளோல் நிரப்பப்படோத இடகேன்று அந்தப்
ரபோர்க்களத்தில் ஓர் அங்குைம் கூடக் கோணப்படவில்னை. களத்தில்
பறந்து திரிந்த காக்மககள், கழுகுகள், அண்டங்காக்மககள் ஆகியேற்றின்
கூட்டங்கள் ஒரு மமகத்திமரமய ஏற்படுத்தின. இப்படித் தங்கள்
மனிதர்கள் சகால்லப்படுேமதக் கண்ட சுருதாயுஸ் மற்றும் அச்யுதாயுஸ்
{அசுருதாயுஸ்} ஆகிய இருேரும் மகாபத்தால் நிமறந்தனர். அேர்கள்
தனஞ் யனுடன் {அர்ெுனனுடன்} மூர்க்கமாக மமாதுேமதத்
சதாடர்ந்தனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 496 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சபரும் ேலிமமயும், ச ருக்கும், ேரமும்,

ீ நல்ல பிறப்பும்,
கரங்களில் பலமும் சகாண்ட அந்த ேில்லாளிகள் இருேரும் {சுருதாயுஸ்
மற்றும் அச்யுதாயுஸ் ஆகிமயார்}, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, சபரும்
புகமை சேல்ல ேிரும்பியும், உமது மகனின் {துரிமயாதனனின்}
நிமித்தமாகவும், அர்ெுனனின் அைிவுக்காகவும், ேலது புறத்திலிருந்தும்,
இடது புறத்திலிருந்து பின்னேன் {அர்ெுனன்} மமல் தங்கள்
கமணமாரிமயப் சபாைிந்தனர். இரு மமகத்திரள்கள் ஒரு தடாகத்மத
நிமறப்பமதப் மபால, அந்தக் மகாபக்கார ேரர்கள்,
ீ மநரான ஓராயிரம்
கமணகளால் அர்ெுனமன மமறத்தனர். பிறகு மதர்ேரர்களில்
ீ
முதன்மமயானேனான அந்தச் சுருதாயுஸ் மகாபத்தால் நிமறந்து, நன்கு
கடினமாக்கப்பட்ட மேல் ஒன்றால் தனஞ் யமனத் தாக்கினான்.

எதிரிகமள சநாறுக்குபேனான அர்ஜுைன், தன் வைினேேிக்க

எதிரியோல் {சுருதோயுஸோல்} அந்தப் ரபோரில் ஆைத் துனளக்கப்பட்டு,
(அதைோல்) ரகசவனையும் {கிருஷ்ணனையும்} ேனைக்கச் கசய்யும்
வனகயில் ேயக்கேனடந்தோன். அமதமேமளயில், ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரனான
ீ அச்யுதாயுஸ் கூர்முமன சகாண்ட சூலசமான்றால் அந்தப்
பாண்டுேின் மகமன {அர்ெுனமனப்} பலமாகத் தாக்கினான். அதனால்
ஆைத் துமளக்கப்பட்ட பார்த்தன், தன் சகாடிக்கம்பத்மதப் பற்றியபடி
தன்மனத் தாங்கிக் சகாண்டான். அப்மபாது, ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, தனஞ் யன் {அர்ஜுைன்} உயிரிைந்தோன் என்ற
நம்பிக்னகயில் துருப்புகள் அனைத்தும் சிங்க முைக்கேிட்டை.
புலன்கமள இைந்த பார்த்தமனக் கண்டு கிருஷ்ணனும் துயரத்தால்
எரிந்தான். பிறகு மக ேன் ஆறுதல் ோர்த்மதகளால் தனஞ் யமனத்
{அர்ெுனமனத்} மதற்றினான்.

அப்மபாது, மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயான அேர்கள் (சுருதாயுசும்,
அச்யுதாயுசும்) ரியான இலக்குடன் அந்தப் மபாரில் அமனத்துப்
பக்கங்களில் இருந்தும் தங்கள் கமண மாரிமயப் சபாைிந்து, தங்கள் மதர்,
மதர் க்கரங்கள், கூபரங்கள், குதிமரகள், சகாடிக்கம்பம், சகாடி
ஆகியேற்மறாடு கூடிய தனஞ் யமனயும், ேிருஷ்ணி குலத்து
ோசுமதேமனயும் {கிருஷ்ணமனயும்} கண்ணுக்குப் புலப்படாமல்
ஆகும்படி ச ய்தார்கள். இமேயாவும் அற்புதமாகத்சதரிந்தன.
அமதமேமளயில், பீபத்சு {அர்ஜுைன்}, யமனின் ே ிப்பிடத்தில் இருந்து
திரும்பி ேந்தேமனப் மபால சமதுோகத் தன்னுணர்வு மீ ண்டான்.
கமணகளால் மமறக்கப்பட்ட மக ேமனாடு கூடிய தன் மதமரயும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 497 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சுடர்மிக்க இரு சநருப்புகமளப் மபாலத் தன் முன் நின்ற அந்த

எதிராளிகள் இருேமரக் கண்டேனும், ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனுமான
ீ
பார்த்தன், க்ரனின் {இந்திரனின்} சபயமரக் சகாண்ட ஆயுதத்மத
{ஐந்திரோயுதத்னத} இருப்புக்கு அமைத்தான். அவ்ோயுதத்தில் இருந்து
ஆயிரக்கணக்கான மநர்க்கமணகள் பாய்ந்தன. அந்தக் கமணகள்
ேலிமமமிக்க ேில்லாளிகளான அந்தச் சுருதாயும யும்,
அச்யுதாயும யும் தாக்கின.

பார்த்தனால் துமளக்கப்பட்ட பின்னேர்களால் {சுருதாயுஸ் மற்றும்

அச்யுதாயு ால்} ஏேப்பட்ட கமணகளும் ஆகாயத்தில் பாய்ந்தன. அந்தப்
பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்}, அக்கமணகமளத் தன் கமணகளின்
பலத்தால் ேிமரோகக் கலங்கடித்து, ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களுடன்
ீ
மமாதியபடிமய களத்தில் திரியத் சதாடங்கினான். அரத ரவனளயில்
சுருதோயுசும், அச்யுதோயுசும் அர்ஜுைைின் கனண ேோரியோல் தங்கள்
கரங்கனளயும் தனைகனளயும் இைந்தைர். அேர்கள், காற்றால் முறிந்து
ேிழுந்த இரண்டு சநடுமரங்கமளப் மபாலப் பூமியில் ேிழுந்தனர். கடல்
ேற்றிப் மபானமதக் கண்டால் மனிதர்கள் என்ன உணர்ச் ிமய
அமடோர்கமளா அமத மபான்ற ஆச் ரியத்மதச் சுருதாயு ின் மரணமும்,
அச்யுதாயு ின் படுசகாமலயும் ஏற்படுத்தின.

பிறகு அந்த இளேர ர்கள் இருேமரயும் பின்சதாடர்ந்து ேந்த

ஐம்பது மதர்ேரர்கமளயும்
ீ சகான்ற பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, மதர்ேரர்களில்
ீ
முதன்மமயாமனார் பலமரக் சகான்ற படிமய பாரதப் பமடமய எதிர்த்துச்
ச ன்றான். சுருதாயுசும், அச்யுதாயுசும் சகால்லப்பட்டமதக் கண்ட
அேர்களது மகன்களும், மனிதர்களில் முதன்மமயாமனாருமான
நியோதோயுஸ் {நியுதோயு} மற்றும் தீர்க்கோயுஸ் {தீர்க்கோயு} ஆகிமயார், ஓ!
பாரதமர, ினத்தால் நிமறந்து, தங்கள் தந்மதமாருக்கு மநர்ந்த
மபரைிோல் மிகவும் துன்புற்று, பல்மேறு ேமககளிலான கமணகமள
இமறத்தபடிமய குந்தியிமன மகமன {அர்ெுனமன} எதிர்த்து
ேிமரந்தனர். ினத்தால் தூண்டப்பட்ட அர்ெுனன், மநரான கமணகளின்
மூலம் ஒருக்கணத்தில் அேர்கள் இருேமரயும் யமனின் ே ிப்பிடத்திற்கு
அனுப்பிமேத்தான்.

தாமமரகள் நிமறந்த தடாகத்தின் நீமரக் கலங்கடிக்கும் ஒரு

யாமனமயப் மபாலத் தார்தராஷ்டிரப் பமடயணிகமளக் கலங்கடித்துக்
சகாண்டிருந்த பார்த்தமன {அர்ெுனமன} (குரு பமடயில் இருந்த)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 498 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

க்ஷத்திரியக் காமளயரால் தடுக்க முடியேில்மல. பிறகு, ஓ ஏகாதிபதி

{திருதராஷ்டிரமர}, அங்கர்களில் நன்கு பயிற்றுேிக்கப்பட்டேர்களான
ஆயிரக்கணக்கான யாமனப்பாகர்கள், ினத்தால் நிமறந்து, தங்கள்
யாமனப் பமடயுடன் பாண்டுேின் மகமனச் சூழ்ந்து சகாண்டனர்.
துரிமயாதனனால் தூண்டப்பட்ட மமற்கு மற்றும் சதற்கின் மன்னர்கள்
பலரும், கலிங்கர்களின் ஆட் ியாளனால் [1] தமலமம தாங்கப்பட்ட மேறு
பலரும் மமலகமளப் மபான்ற தங்கள் யாமனகளுடன் அர்ெுனமனச்
சூழ்ந்து சகாண்டனர்.

[1] கலிங்க மன்னன் சுருதாயுஷ் இரண்டாம் நாள்

மபாரிமலமய பீமனால் சகால்லப்பட்டான். இப்மபாது இங்குத்
தமலமம தாங்கு கலிங்க மன்னன் மேறு ஒருேனாக
இருக்க மேண்டும்.

எனினும் பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, காண்டீேத்தில் இருந்து ஏேப்பட்ட

கமணகளால், அப்படி முன்மனறி ேருபேர்களும் ஆபரணங்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்டேர்களுமான அந்தப் மபாராளிகளின் தமலகமளயும்,
கரங்கமளயும் ேிமரோக அறுத்தான். அந்தத் தமலகளாலும்,
அங்கதங்களால் அலங்கரிக்கபட்ட கரங்களாலும் ேிரேிக் கிடந்த
மபார்க்களமானது, பாம்புகளால் பின்னிப் பிமணக்கப்பட்ட தங்கக்
கற்கமளப் மபாலத் சதரிந்தது. ேரர்களின்
ீ கரங்கள் அப்படி சேட்டப்பட்டு
ேழ்ந்த
ீ மபாது, மரங்களில் இருந்து ேிழும் பறமேகமளப் மபால அமே
சதரிந்தன. ஆயிரக்கணக்கான கமணகளால் துமளக்கப்பட்ட யாமனகள்,
(தங்கள் காயங்களில்) குருதி சபருக்கியபடி, மமைக்காலங்களில்
ச ம்மண் கலந்த நீர் ேைியும் மமலகமளப் மபாலத் சதரிந்தன.
பார்த்தனின் {அர்ெுனனின்} கூரிய கமணகளால் சகால்லப்பட்ட பிறர்
அந்தக் களத்தில் ேிழுந்து கிடந்தனர்.

பல்மேறு ேமககளிலான மகார ேடிேங்களுடனும், பல்மேறு

ஆமடகமள உடுத்தி, பல்மேறு ேமககளிலான ஆயுதங்கமளத் தரித்துக்
சகாண்டும், யாமனகளில் இருந்த ேிரைச்சர்கள் பலர், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, பல்மேறு ேமககளிலான கமணகளால் உயிமர
இைந்து தாங்கள் கிடந்த களத்தில் பிரகா மாகத் சதரிந்தனர். பாதங்களால்
முடுக்கிய தங்கள் பாகர்களுடன் ஆயிரக்கணக்கான யாமனகள்,
பார்த்தனின் {அர்ெுனனின்} கமணகளால் தாக்கப்பட்டு இரத்தம் கக்கின,
அல்லது ேலியால் பிளிறின, அல்லது கீ மை ேிழுந்தன, அல்லது

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 499 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அமனத்துத் திம களிலும் கட்டுப்பாடில்லாமல் ஓடின. சபரும்

அச் மமடந்த பல யாமனகள், தங்கள் மனிதர்கமளமய மிதித்து நசுக்கிக்
சகான்றன. கடும் நஞ்ம க் சகாண்ட பாம்புகமளப் மபாலக்
கடுமமயானமேயும், அதிகப்படியாக மேக்கப்படிருந்தமேயுமான
இன்னும் பல யாமனகளும் அமதமய ச ய்தன.

யவைர்கள், போரடர்கள் [2], சகர்கள், போஹ்ைிகர்கள், கடும்

கண்கமளக் சகாண்டேர்களும், யமனின் தூதுேர்கள் மபான்றேர்கள்,
தாக்குேதில் ாதித்தேர்களும், அசுரர்களின் மாய க்திகமள
அறிந்தேர்களும், (வசிஷ்டருனடய) பசுக்குப் பிறந்தவர்களுேோை
ேிரைச்சர்கள், தார்ோதி ாரர்கள், தரதர்கள், புண்டரர்கள் ஆகிமயார்
ஆயிரக்கணக்காமனார் கூட்டமாகச் ம ர்ந்து எண்ணற்ற பமடமய
அமமத்துக் சகாண்டு தங்கள் கூரிய கமண மமைமயப் பாண்டுேின்
மகன் {அர்ெுனன்} மீ து சபாைியத் சதாடங்கினர். மபார்க்கமலயின்
பல்மேறு முமறகமள அறிந்தேர்களான அந்த மிமலச் ர்கள் தங்கள்
கமணகளால் அர்ெுனமன மமறத்தனர். அர்ெுனனும் அேர்கள் மீ து தன்
கமணகமள ேிமரோகப் சபாைிந்தான். காண்டீேத்தில் இருந்து
ஏேப்பட்ட அந்தக் கமணகள் ஆகாயத்தில் ச ன்ற மபாது கவட்டுக்கிளிக்
கூட்டங்கனளப் மபாலத் சதரிந்தன. உண்மமயில் தனஞ் யன், மமகங்கள்
உண்டாக்குேமதப் மபான்ற ஒரு நிைமல துருப்புகளின் மீ து உண்டாக்கி,
தனைனய முழுனேயோக ேைித்தவர்களும், போதி ேைித்தவர்களும்,
சடோமுடியோல் ேனறத்துக் ககோண்டவர்களும், தூய்னேயற்ற
பைக்கங்கனளக் ககோண்டவர்களும், ரகோணல் முகம்
ககோண்டவர்களுேோை ேிரைச்சர்கள் அமனேமரயும் தன் ஆயுதங்களின்
பலத்தால் சகான்றான். அந்தக் கமணகளால் துமளக்கப்பட்ட அந்த
மமலோ ிகளும், அந்த மமலக் குமக ோ ிகளும் அச் த்தால் தப்பி
ஓடினர்.

[2] கங்குலியில் இங்மக Paradas என்று இருக்கிறது. மேறு ஒரு

பதிப்பில் இங்குப் பாரதர்கள் என்மற இருக்கிறது. இேர்கள்
பரதேம் த்தேர் அல்ல. இன்மறய பலுச்சிஸ்தோன்
பகுதினயச் ரசர்ந்தவர்கள் இந்தப் போரடர்கள் என்று
புரோைிக் என்னசக்ரளோபீடியோ கசோல்கிறது.

அண்டங்காக்மககள், கங்கங்கள் {கழுகுகள்}, ஓநாய்கள் ஆகியன

சபரும் மகிழ்ச் ியுடன் பார்த்தனின் {அர்ெுனனின்} கூரிய கமணகளால்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 500 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

களத்தில் ேழ்த்தப்பட்ட
ீ யாமனகள், குதிமரகள் மற்றும் அேற்றின்
மிமலச் ாரதிகளின் குருதிமயக் குடித்தன. உண்மமயில் அர்ெுனன்,
குருதிமய ஓமடயாகக் சகாண்ட ஒரு கடும் நதிமய அங்மக பாயச்
ச ய்தான். (சகால்லப்பட்ட) காலாட்பமடயினர், குதிமரகள், மதர்கள்,
யாமனகள் ஆகியன அதன் கமரகளாக அமமந்தன. சபாைியப்பட்ட
கமணமாரிகள் அதன் படகுகளாகின, மபாராளிகளின் மயிர்கள் அதன்
பா ிகளாகவும், புல்தமரகளாகவும் அமமந்தன. ேரர்களின்
ீ கரங்களில்
இருந்து சேட்டப்பட்ட ேிரல்கள் அதன் ிறு மீ ன்களாக அமமந்தன. அந்த
ஆறானது யுக முடிேில் உள்ள பயங்கர யமமனப் மபாலத் சதரிந்தது.
அந்தக் குருதிப் புைல் யேரைோகத்னத ரநோக்கிரய போய்ந்தது.
சகால்லப்பட்ட யாமனகளின் உடல்கள் அதில் மிதந்திருந்தபடிமய அதன்
ஓட்டத்மதத் தடுத்தன. இந்திரன், சபருமமைமயப் சபாைியும் காலத்தில்
மமடு பள்ளங்கமளச் மமாக மமறப்பமதப் மபாலமே, க்ஷத்திரியர்கள்,
யாமனகள், குதிமரகள், அேற்றின் ாரதிகளின் இரத்தம் பூமி
முழுேமதயும் மமறத்தது.

அந்த க்ஷத்திரியர்களில் காமள {அர்ெுனன்}, ஆறாயிரம்

குதிமரேரர்கமளயும்,
ீ க்ஷத்திரியர்களில் முதன்மமயாமனார் ஆயிரம்
மபமரயும் அப்மபாரில் மரணத்தின் மகாரப் பற்களுக்கிமடமய அனுப்பி
மேத்தான். நன்கு தயாரிக்கப்பட்ட ஆயிரக்கணக்கான யாமனகள்
கமணகளால் துமளக்கப்பட்டு, இடியால் தாக்கப்பட்ட மமலகமளப்
மபாலக் களத்தில் சநடுஞ் ாண் கிமடயாகக் கிடந்தன. மமலும்
அர்ெுனன், மதங்சகாண்ட யாமனசயான்று காட்டுச் ச டிகமள
நசுக்குேமதப் மபாலக் குதிமரகள், மதர்ேரர்கள்
ீ மற்றும் யாமனகமளக்
சகான்றபடிமய களத்தில் திரிந்து சகாண்டிருந்தான். காற்றால் உந்தப்பட்ட
காட்டுத் தீயானது, மரங்கள், சகாடிகள், ச டிகள், ேிறகு, புற்கள்
ஆகியேற்றுடன் கூடிய அடர்ந்த காட்மட எரிப்பமதப் மபாலமே,
பாண்டுேின் மகன் தனஞ் யன் {அர்ஜுைன்} எனும் கநருப்போைவன்,
கனணகனளத் தன் {அந்கநருப்பின்} தைல்களோகக் ககோண்டு, கோற்றோை
கிருஷ்ணைோல் தூண்டப்பட்டு, ரகோபத்துடன் உேது வரர்கள்
ீ எனும்
கோட்னட எரித்தோன். மதர்களின் தட்டுகமள சேறுமமயாக்கி, பூமிமய
மனித உடல்களால் ேிரேச் ச ய்த தனஞ் யன், சபரும் மனிதக்
கூட்டத்திற்கு மத்தியில் மகயில் ேில்லுடன் ஆடுபேமனப் மபாலத்
சதரிந்தான். இடியின் பலத்மதக் சகாண்ட தன் கமணகளால் பூமிமய
இரத்தத்தால் நமனத்த தனஞ் யன் மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டுப் பாரதப்
பமடக்குள் ஊடுருேினான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 501 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அப்படி அேன் ச ல்மகயில் அம்பஷ்டர்களின் ஆட்சியோளைோை

சுருதோயுஸ் அேமனத் தடுத்தான். அப்மபாது அர்ெுனன், ஓ! ஐயா
{திருதராஷ்டிரமர}, மபாரில் மபாராடிக்சகாண்டிருந்த சுருதாயு ின்
குதிமரகமளக் கங்க ிறகுகமளக் சகாண்ட கூர்மமயான கமணகளால்
ேிமரோக ேழ்த்தினான்.
ீ மமலும் பார்த்தன், பிற கமணகளால் தன்
எதிராளியின் ேில்மலயும் சேட்டிேிட்டுக் களத்தில் திரிந்து
சகாண்டிருந்தான். மகாபத்தால் நிமலகுமலந்த கண்கமளக் சகாண்ட
அந்த அம்பஷ்டர்களின் ஆட் ியாளன் {சுருதாயுஸ்}, ஒரு கதாயுதத்மத
எடுத்துக் சகாண்டு ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ பார்த்தமனயும்
{அர்ெுனமனயும்}, மக ேமனயும் {கிருஷ்ணமனயும்} மபாரில்
அணுகினான். பிறகு மகாபத்தால் நிமறந்த அேன் {சுருதாயுஸ்}, தன்
கதாயுதத்மத உயர்த்திக் சகாண்டு. அதன் ேச்சுகளால்
ீ (அர்ெுனன்
ச ல்லும்) மதமரத் தடுத்து, மக ேமனயும் {கிருஷ்ணமனயும்}
தாக்கினான்.

பிறகு, பமகேர்கமளக் சகால்பேனான அர்ெுனன், அந்தக்

கதாயுதத்தால் மக ேன் தாக்கப்பட்டமதக் கண்டு மகாபத்தால்
நிமறந்தான். அப்மபாது, ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, அந்த ேரன்
ீ
{அர்ெுனன்}, உதயச் சூரியமன மமறக்கும் மமகங்கமளப் மபாலத்
மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயானேனும், கதாயுததாரியுமான அந்த
அம்பஷ்டர்களின் ஆட் ியாளமன {சுருதாயும த்} தங்கச் ிறகுகமளக்
சகாண்ட தன் கமணகளால் மமறத்தான். பிறகு பார்த்தன் {அர்ெுனன்},
அந்த உயர் ஆன்ம ேரனின்
ீ கதாயுதத்மதக் கமணகள் பிறேற்றால்
தூள்தூளாக சேட்டி கிட்டத்தட்ட அமதத் தூ ாக்கினான். இமே
அமனத்மதயும் காண மிக அற்புதமாகத் சதரிந்தது.

அந்தக் கதாயுதம் சுக்குநூறாக சேட்டப்பட்டமதக் கண்ட அந்த

அம்பஷ்டர்களின் ஆட் ியாளன் {சுருதாயுஸ்}, மற்சறாரு சபரிய
கதாயுதத்மத எடுத்துக் சகாண்டு அர்ெுனமனயும், மக ேமனயும்
மீ ண்டும் மீ ண்டும் தாக்கினான். அப்மபாது அர்ெுனன், கதாயுதத்மத
உயர்த்திப் பிடித்திருந்தமேயும், இந்திரனின் சகாடிமரங்கமளப்
மபான்றமேயுமான சுருதாயு ின் கரங்கமளக் கூரிய அர்த்தச் ந்திர
கமணகள் இரண்டால் சேட்டி, ிறகுபமடத்த மற்சறாரு கமணயால்
அந்த ேரனின்
ீ {சுருதாயு ின்} தமலமயயும் அறுத்தான். ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, இப்படிக் சகால்லப்பட்ட சுருதாயுஸ் [3], இந்திரனின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 502 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சநடும் சகாடிமரமானது இயந்திரத்தில் கட்டப்பட்டிருக்கும் நாண்கள்

சேட்டப்பட்டு ேிழுேமதப் மபாலப் மபசராலியால் பூமிமய
நிமறத்தபடிமய கீ மை ேிழுந்தான். அப்மபாது பார்த்தன் {அர்ெுனன்},
மதர்க்கூட்டங்களாலும், நூற்றுக்கணக்கான யாமனகள் மற்றும்
மதர்களாலும் சூைப்பட்ட பார்த்தன், மமகங்களால் மமறக்கப்பட்ட
சூரியமனப் மபாலக் காணப்பட முடியாதேனானான்" {என்றான் ஞ் யன்}.

[3] பீஷ்ம பர்ேம் பகுதி 54ஆேில் பீமனால் சகால்லப்பட்ட

கலிங்க மன்னன் சுருதாயுஷும், துமராண பர்ேம் பகுதி 91ல்
அர்ெுனனால் சகால்லப்படும் சுருதாயுதனும், இப்மபாது
பகுதி 92ல் ேரும் இரு சுருதாயுஸ்களும்
சேவ்மேறானேர்களாக இருக்க மேண்டும். பீஷ்ம பர்ேம்,
துமராண பர்ேம் ஆகியேற்றில் சுருதாயுஷ், சுருதாயுதன்,
சுருதாயுஸ் என மூன்று சபயர்கள் மாறி மாறிக்
காணக்கிமடக்கின்றன. கர்ண பர்ேத்தில் ஒரு சுருதாயுஸ்
அஸ்ேத்தாமனால் சகால்லப்படுகிறான். ஆக சமாத்தம்
சுருதாயுஸ் என்ற சபயரில் ஐந்து மபர் இருந்திருக்க
மேண்டும். அதில் ஒருேன் கலிங்க மன்னன், ஒருேன்
அம்பஷ்டர்களின் மன்னன், ஒருேன் காம்மபாெ
மன்னனாகமோ, காம்மபாெ நாட்டினனாகமோ
இருந்திருக்கமேண்டும். மற்றேர்கள் பற்றிய ேிேரம்
சதரியேில்மல.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 503 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரிரயோதைனுக்கு கவசம் பூட்டிய துரரோணர்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 093

Drona tied an armour on Duryodhana! | Drona-Parva-Section-093 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 09)

பதிவின் சுருக்கம்: துரரோணனர நிந்தித்த துரிரயோதைன்; அவைது கவனை; தன்

நினைனய விளக்கிய துரரோணர்; அவர் கசோன்ை விருத்திரன் கனத; தோன் அந்தக்
கவசத்னத அனடந்த கனதனயச் கசோன்ைது; கவசத்னத துரிரயோதைனுக்கு
அளித்து அவனை அர்ஜுைனுக்கு எதிரோக அனுப்பியது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "குந்தியின் ேகன்

{அர்ஜுைன்}, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன {கஜயத்ரதனைக்} சகால்லும்
ேிருப்பத்தால் உந்தப்பட்டு, துரரோணர் மற்றும் மபாெர்களின்
தடுக்கப்படமுடியாத பமடப்பிரிவுகமளப் பிளந்து ச ன்ற பிறகு,
காம்மபாெ ஆட் ியாளனின் ோரி ான இளேர ன் சுதக்ஷிணன்
சகால்லப்பட்ட பிறகு, அந்தச் வ்ய ச் ின் {அர்ெுனன்}
ேரசுருதோயுதனைக்
ீ சகான்ற பிறகு, (குரு) பமடயணியினர் தப்பி ஓடி
அமனத்துப் பக்கங்களிலும் குைப்பம் மநரிட்ட மபாது, அப்படிப்
பிளக்கப்பட்ட தன் பமடமயக் கண்ட உமது மகன் {துரிரயோதைன்}
துமராணரிடம் ச ன்றான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 504 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துமராணரிடம் ேிமரோக ேந்த துரிமயாதனன், "அந்த மனிதர்களில்

புலி (அர்ஜுைன்), இந்தப் பரந்த பனடனய கநோறுக்கிவிட்டு, ஏற்கைரவ
அனதக் கடந்து கசன்றுவிட்டோன். உமது அறிேின் துமண சகாண்டும்,
{நமக்கு ஏற்பட்ட} பயங்கரமான மபரைிமேக் கருத்தில் சகாண்டும்,
அர்ெுனமனக் சகால்ேதற்கு அடுத்ததாக என்ன ச ய்ய மேண்டும்
என்பமதச் ிந்திப்பீராக. நீர் அருளபட்டிருப்பீராக, அந்த மனிதர்களில் புலி
{அர்ெுனன்} செயத்ரதமனக் சகால்ேதில் சேல்லாத ேமகயில்
நடேடிக்மககமள எடுப்பீராக. நீமர எங்கள் ஒமர புகலிடம்.

ீற்றம் சகாண்ட காட்டுத்தீயானது உலர்ந்த புற்கள் மற்றும்

மேக்மகால் குேியல்கமள எரிப்பது மபால, தனஞ் ய சநருப்பானது,
அேனது மகாபம் என்ற காற்றால் உந்தப்பட்டு, புற்கமளயும்,
மேக்மகாமலயும் மபால என் துருப்புகமள எரிக்கிறது. ஓ! எதிரிகமள
எரிப்பேமர, குந்தியின் மகன் {அர்ெுனன்}, இந்தப் பமடமயப் பிளந்து
அமதக் கடந்து மபாேமதக் கண்டு, செயத்ரதமனப் பாதுகாத்துேரும்
ேரர்கள்
ீ (பார்த்தமனத் தடுக்கும் தங்கள் திறனில்) ஐயமுறுகின்றனர். ஓ!
பிரம்மத்மத அறிந்மதாரில் முதன்மமயானேமர {துமராணமர},
துமராணமர மீ றித் தனஞ் யனால் உயிருடன் ச ல்ேதில் சேல்ல
முடியாது என்பமத மன்னர்களின் முடிோன தீர்மானமாக இருந்தது.
எனினும், ஓ! சபரும் காந்தி சகாண்டேமர, நீர் பார்த்துக்
சகாண்டிருக்கும்மபாமத உமது பமடப்பிரிமேப் பார்த்தன் {அர்ெுனன்}
பிளந்து ச ல்கிறான் என்றால், நான் என் பமடமய மிகப்
பலேனமானதாகமே
ீ கருதுகிமறன். உண்மமயில் எனக்குத் துருப்புகமள
இல்மல என்மற நான் நிமனக்கிமறன்.

ஓ! உயர்ந்த அருமளக் சகாண்டேமர {துமராணமர}, பாண்டேர்களின்

நன்மமயில் நீர் அர்ப்பணிப்பு சகாண்டேர் என்பமத நான் அறிமேன். ஓ!
மறுபிறப்பாளமர {பிராமணமர}, என்ன ச ய்ய மேண்டும் என்று
நிமனப்பதில் நான் என் அறிமே இைக்கிமறன். என் பலத்தில் ிறந்தமதப்
பயன்படுத்தி நான் உம்மம நிமறவு சகாள்ளச் ச ய்யவும் முயல்கிமறன்.
எனினும், நீர் இமேயாமேயும் மனத்தில் தாங்கேில்மல {நிமனத்துப்
பார்க்கேில்மல}. ஓ! அளேிலா ஆற்றலுமடயேமர, நோங்கள் உேக்கு
அர்ப்பணிப்புடன் இருந்தோலும், நீ ர் எங்கள் நன்னேனய நோட
ேறுக்கிறீர். நீ ர் எப்ரபோதும் போண்டவர்களிடம் ேகிழ்ந்து, எப்ரபோதும்
எங்களுக்குத் தீனே கசய்வதிரைரய ஈடுபடுகிறீர். உமது
ோழ்ோதாரத்மத எங்களிடம் சபற்றாலும், எங்களுக்குத் தீமம

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 505 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ச ய்ேதிமலமய நீர் ஈடுபடுகிறீர். மதனில் முக்கியக் கத்தி நீர் என்பமத

நான் அறியாமல் இருந்துேிட்மடன்.

பாண்டேர்கமள அேமதித்துத் தடுப்பதாக நீர் எனக்கு

ேரமளித்திருக்காேிடில், ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்}, தன்
ச ாந்த நாட்டுக்குத் திரும்பிப் மபாேமத நான் தடுத்திருக்கமே மாட்மடன்.
உமது பாதுகாப்மப எதிர்பார்த்து, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனுக்கு
உறுதியளித்த நான் மூடமன, மமலும், என் மடமமயால், நான் அேமன
{செயத்ரதமன} யமனுக்குப் பலியாகக் காணிக்மக அளித்துேிட்மடன்.
யமனின் மகாரப்பற்களுக்கிமடமய நுமைந்த மனிதன் கூடத் தப்பலாம்,
ஆனால் எப்மபாது தனஞ் யனின் {அர்ெுனனின்} கரங்களுக்கு அருகில்
ேருகிறாமனா, அப்மபாது செயத்ரதனால் தப்ப முடியாது. ஓ! ிேப்பு
குதிமரகமளக் சகாண்டேமர, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {கஜயத்ரதன்}
கோக்கப்படத் ரதனவயோைவற்னறச் கசய்வரோக.
ீ அல்ைலுற்றவைோை
என் பிதற்றல்கனளக் ரகட்டு ரகோபங்ககோள்ளோதீர், ஓ! , ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளமனப் பாதுகாப்பீராக" என்றான் {துரிமயாதனன்}.

அதற்குத் துரரோணர் {துரிரயோதைைிடம்}, "உன் ோர்த்மதகளில்

நான் எந்தக் குற்றத்மதயும் காணேில்மல. அஸ்வத்தோேனைப் மபாலமே
நீ எனது அன்புக்குரியேன். இமத நான் உனக்கு உண்மமயாகமே
ச ால்கிமறன். எனினும், ஓ! மன்னா {துரிமயாதனா}, என் ச ாற்களின்படி
இப்மபாது ச யல்படுோயாக. கிருஷ்ணன், மதமராட்டிகள் அமனேரிலும்
முதன்மமயானேன் ஆோன். அேனது குதிமரகமளா, அவ்ேினத்தில்
முதன்மமயானமேயாகும். ிறு இமடசேளி கிமடத்தாலும், தனஞ் யன்
{அர்ெுனன்} அதன் ேைியாக சேகு ேிமரோகக் கடந்து ேிடுோன்.
கிரீடம் தரித்தேன் (அர்ெுனன்) அப்படிச் ச ல்மகயில், அவைது
{அர்ஜுைைது} வில்ைில் இருந்து ஏவப்படும் எண்ணற்ற கனணகள்
அவைது ரதரிைிருந்து முழுனேயோக இரண்டு னேல்கள்
கதோனைவுக்குச் கசல்வனத நீ காணேில்மலயா [1]? ேயது
முதிர்ந்ததனால், அவ்ேளவு மேகமாகச் ச ல்ல என்னால்
முடியேில்மல.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி,

"பிரமயாகிக்கப்பட்டமேகளும், ரதத்திற்குப் பின்புறத்தில் ஒரு
குமரா தூரம் ேந்து ேிழுகின்றமேகளும், ேிமரோகச்
ச ல்லுகின்றமேகளுமான கிரீடியினுமடய பாணச்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 506 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மூகங்கமள நீ பார்க்கேில்மலயா?" என்று இருக்கிறது.

குமரா ம் என்ற அளமே மூலத்தில் பயன்படுத்தப்பட்டிருக்க
மேண்டும்.

மமலும், பார்த்தர்களின் சமாத்தப் பமடயும் இப்மபாது நமக்கு

முன்னிமலயில் சநருங்கி இருக்கிறது. யுதிஷ்டிரனும் என்ைோல்
பிடிக்கப்பட ரவண்டும். ஓ! ேலிய கரங்கமளக் சகாண்டேமன, அப்படிமய
ேில்லாளிகள் அமனேருக்கு முன்னிமலயிலும், க்ஷத்திரியர்கள்
அமனேருக்கு மத்தியிலும் என்னால் உறுதிசமாைி ஏற்கப்பட்டது. ஓ!
மன்னா, தனஞ் யனால் {அர்ெுனனால்} மகேிடப்பட்டுத் தன்
துருப்புகளின் முகப்பில் இப்மபாது அேன் {யுதிஷ்டிரன்} இருக்கிறான்.
எனமே, நான் நமது ேியூகத்தின் ோயிமலக் மகேிட்டு பல்குனனுடன்
{அர்ெுனனுடன்} மபாரிட மாட்மடன். குலத்திலும், ச யல்பாடுகளிலும்
உனக்கு இமணயானேனும், தனியனுமான அந்த உன் எதிரியுடன்
{அர்ஜுைனுடன்}, முனறயோை உதவி கபற்றவைோை நீ ரய ரபோரிட
ரவண்டும். அஞ்சோரத. கசன்று அவனுடன் ரபோரிடுவோயோக. நீ
உைகத்தின் ஆட்சியோளன். நீ ரய ேன்ைன், நீரய வரன்.
ீ புகனைக்
ககோண்ட நீ , (உன் எதிரிகனள) கவல்வதில் சோதித்தவைோவோய். ஓ! பமக
நகரங்கமள அடக்கும் துணிவுள்ளேமன, பிருமதயின் மகனான
தனஞ் யன் இருக்கும் இடத்திற்கு நீமய ச ல்ோயாக" என்றார்
{துமராணர்}.

அதற்குத் துரிரயோதைன் {துரரோணரிடம்}, "ஓ! ஆ ாமன, ஆயுதம்

தரித்மதார் அமனேரிலும் முதன்மமயான உம்மமமய மீ றிச் ச ன்ற
தனஞ் யமன {அர்ெுனமன} என்னால் எவ்ோறு தடுக்க முடியும்?
ேஜ்ரதாரியான மதேர்களின் தமலேமன {இந்திரன்} கூடப் மபாரில்
சேல்லப்படலாமமயன்றி, பமகநகரங்கமள அடக்குபேனான
அர்ெுனமனப் மபாரில் சேல்ல முடியாது. மபாெர்களின் ஆட் ியாளனான
ஹிருதிகைின் ேகன் (கிருதவர்ேன்), மதேனுக்கு இமணயான நீர் ஆகிய
இருேரும் எேனுமடய ஆயுதங்களின் பலத்தால் சேல்லப்பட்டீர்கமளா,
எேனால் சுருதோயுசும், சுதக்ஷிணனும், ேன்ைன் சுருதோயுசும்
சகால்லப்பட்டனமரா, எேனால் சுருதோயுசும் [2], அச்யுதோயுசும்,
மிமலச் ர்களின் கூட்டமும் சகால்லப்பட்டனமரா, அமனத்மதயும்
எரிக்கும் சநருப்புப் மபான்றேனும், ஆயுதங்களின் தமலேனாகச்
ாதித்தேனுமான அந்தச் ிறப்புமிக்கப் பாண்டுேின் மகனுடன்
{அர்ெுனனுடன்} மபாரில் எவ்ோறு நான் மமாதுமேன்? மமலும் இன்று

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 507 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேமனாடு {அர்ெுனமனாடு} மபாரிடத் தகுந்தேன் என்று என்மன

எவ்ோறு நீர் நிமனக்கிறீர்? ஓர் அடினேனயப் ரபோை நோன் உம்னேரய
நம்பி இருக்கிரறன். என் புகனைக் கோப்பீரோக [3]" என்றான்
{துரிமயாதனன்}.

[2] மூன்று சுருதாயுஸ்கள் அர்ெுனனால்

சகால்லப்பட்டதாகத் துரிமயாதனனால் இங்மகமய
ச ால்லப்படுகின்றனர்.

[3] மேசறாரு பதிப்பில், "இப்மபாது அேமனாடு எனக்கு

யுத்தம் மநருேது தகுதியானசதன்று எண்ணுேராகில்
ீ
என்மனக் கட்டமளயிடும். கிங்கமனப் மபால் உமக்கு நான்
உடன்பட்டிருக்கிமறன். என்னுமடய கீ ர்த்திமயக்
காப்பாற்றுேராக"
ீ என்று இருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின்
பதிப்பில் கங்குலியில் உள்ளமதப் மபாலமே இருக்கிறது.

துரரோணர் {துரிரயோதைைிடம்}, "ஓ! குரு குலத்மதாமன

{துரிமயாதனா}, தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} தடுக்கப்பட முடியாதேன் என்று
நீ ச ால்ேது உண்மமமய. எனினும், நீ அேமனத் தாங்க இயலும்படி
நான் ச ய்யப் மபாகிமறன். ோசுமதேன் {கிருஷ்ணன்} பார்த்துக்
சகாண்டிருக்கும் மபாமத, குந்தியின் மகன் {அர்ெுனன்} உன்னால்
தடுக்கப்படும் அந்த அற்புத ச யமல இவ்வுலகில் உள்ள ேில்லாளிகள்
அமனேரும் காணட்டும். ஓ! மன்னா {துரிமயாதனா}, ேைிதைோல்
பயன்படுத்தும் எந்த ஆயுதத்தோலும் ரபோரில் உன்னைத் தோக்க
முடியோதவோறு இந்த உைது தங்கக் கவசத்னத உன் உடைில் நோன்
கட்டப்ரபோகிரறன். அசுரர்கள், மதேர்கள், யக்ஷர்கள், உரகர்கள்,
ராட் ர்கள் ஆகிமயாருடனும், மனிதர்கள் அமனேருடனும் கூடிய
மூன்று உலகங்களும் இன்று உன்னுடன் மபாரிட்டாலும், உனக்கு அச் ம்
மதமேயில்மல. கிருஷ்ணனாமலா, குந்தியின் மகனாமலா
{அர்ெுனனாமலா}, மபாரில் ஆயுதம் தரித்த பிறர் எேராமலா இந்த உனது
கே த்மதக் கமணகளால் பிளக்க முடியாது. இந்தக் கே த்மதத்
தரித்துக் சகாண்டு, மகாபக்கார அர்ெுனமன இன்மறய மபாரில்
ேிமரோக எதிர்த்துச் ச ல்ோயாக. அேனால் உன்மனத் தாங்கிக்
சகாள்ள இயலாது" என்றார் {துமராணர்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 508 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான்,

"இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னேரும், பிரம்மத்மத அறிந்மதாரில்
முதன்மமயானேருமான துரரோணர், நீ னரத் கதோட்டு, முனறயோை
ேந்திரங்கனள உச்சரித்து, அந்தப் பயங்கரப் ரபோரில் உேது ேகன்
துரிரயோதைைின் கவற்றிக்கோக அவைது உடைில் ேிக அற்புதேோை
பிரகோசேோை கவசத்னத வினரவோகக் கட்டி (அச்கசயைோல்) ேைிதர்கள்
அனைவனரயும் வியப்பில் ஆழ்த்திைோர் [4].

[4] மேசறாரு பதிப்பில், "பிரம்ம ேித்துக்களுள் உத்தமரான

துமராணர் இவ்ோறு ச ால்லிேிட்டு உலகங்கமள
ேித்மதயினால் ஆச் ரியப்படும்படி ச ய்பேராகி அந்தப்
சபரிய யுத்தத்தில் உமது குமாரனுமடய ெயத்மத மேண்டி
ேிமரவுடமன தீர்த்தத்மதத் சதாட்டு ஆ மனஞ்ச ய்து
அத்யாச் ரியகரமான மந்திரத்மத முமறப்படி ெபித்துப்
பிரகா ிக்கின்ற கே த்மதத் துரிமயாதனனுக்குப் பூட்டினார்"
என்று இருக்கிறது.

துரரோணர் {துரிரயோதைைிடம்}, "மேதங்களும், பிரம்மனும்,

பிராமணர்களும் உன்மன ஆ ீர்ேதிக்கட்டும். ஓ! பாரதா {துரிமயாதனா},
ஊர்ேனேற்றில் அமனத்து உயர்ந்த ேகுப்புகளும் {மமன்மமயான
பாம்புகளும்} ஆ ீர்ோதத்திற்கு ஆதாரமாக உனக்கு அமமயட்டும். யயோதி,
நகுேன், துந்துேோரன், பகீ ரதன் மற்றும் பிற அர முனிகளும் உனக்கு
எமே நன்மமமயா, அமேயமனத்மதயும் ச ய்யட்டும். ஒரு காமல
மட்டுமம சகாண்ட உயிரினங்களிடமிருந்தும், பல கால்கமளக்
சகாண்டேற்றிடமிருந்து உனக்கு ஆ ிகள் கிமடக்கட்டும். கால்கமள
இல்லாத உயிரினங்களிடம் இருந்தும் இந்தப் சபரும்மபாரில் உனக்கு
ஆ ிகள் கிமடக்கட்டும். சுவோஹோ, சுவோதோ, சச்சி ஆகிமயார் அமனேரும்
உனக்கு எது நன்மமமயா அமதச் ச ய்யட்டும்.

ஓ! பாேமற்றேமன, ைட்சுேியும், அருந்ததியும் உனக்கு எது

நன்மமமயா அமதச் ச ய்யட்டும். அசிதர், ரதவைர், விஸ்வோேித்ரர்,
அங்கிரஸ், வசிஷ்டர், கசியபர் ஆகிமயாரும் உனக்கு எது நன்மமமயா
அமதச் ச ய்யட்டும். தாத்ரி, உலகங்களின் தமலேன், திம கள் மற்றும்
அதன் ஆட் ியாளர்கள் {திக்பாலர்கள்}, ஆறு முகம் ககோண்ட
கோர்த்திரகயன் {முருகன்} ஆகிமயார் அமனேரும் உனக்கு எது
நன்மமமயா அமத அளிக்கட்டும். சதய்ேக
ீ விவஸ்வோன் உனக்கு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 509 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

முழுமமயான நன்மமமயச் ச ய்யட்டும். நான்கு திக்குகளின் நான்கு

யாமனகளும் {திக் கெங்களும்}, பூமியும், ஆகாயமும், மகாள்களும்,
பூமிக்கு அடியில் அேமளத் (தன் தமலயில்) தாங்கும் பாம்புகளில்
முதன்மமயான ரசேனும் உனக்கு எது நன்மமமயா அமத அளிக்கட்டும்.

ஓ! காந்தாரியின் மகமன {துரிமயாதனமன}, முன்சபாரு காலத்தில்

விருத்திரன் என்ற சபயர் சகாண்ட அசுரன் மபாரில் தன் ஆற்றமல
சேளிப்படுத்தித் மதேர்களில் ிறந்தேர்கமளப் மபாரில் சேன்றான்.
ஆயிரமாயிரமாக எண்ணிக்மகயில் இருந்தேர்களும்,
ச ார்க்கமலாகோ ிகளுமான பின்னேர்கள் {மதேர்கள்} அமனேரும்,
ிமதந்த உடல்களுடன், பலத்மதயும் க்திமயயும் இைந்து, சபரும்
அசுரனான ேிருத்திரனுக்கு அஞ் ி, இந்திரமனத் தங்கள் தமலமமயில்
சகாண்டு பிரம்ேைிடம் ச ன்று அேனது பாதுகாப்மப நாடினார்கள்.
அந்தத் மதேர்கள், "ஓ! மதேர்களில் ிறந்தேமர, ஓ! மதேர்களில்
முதன்மமயானேமர {பிரம்மமர}, ேிருத்திரனால் இப்மபாது
சநாறுக்கப்படும் மதேர்களுக்கு நீர் புகலிடமாேராக.
ீ உண்மமயில் இந்தப்
சபரும் அச் த்திலிருந்து எங்கமளப் பாதுகாப்பீராக" என்றனர்.

அதற்குப் பிரம்மன் தன்னருமக இருந்த விஷ்ணுவிடமும்,

உற் ாகமற்றிருந்தேர்களும், க்ரனின் {இந்திரனின்} தமலமமயில்
இருந்தேர்களுமான அந்தத் மதேர்களில் ிறந்தேர்களிடமும் உண்மம
நிமறந்த இவ்ோர்த்மதகமளப் மப ினான்: "உண்மமயில், இந்திரமனத்
தங்கள் தமலமமயில் சகாண்ட மதேர்களும், பிராமணர்களும்
எப்மபாதும் என்னால் பாதுகாக்கப்பட மேண்டும். ேிருத்திரன் எதிலிருந்து
உண்டாக்கப்பட்டாமனா அந்தத் துவஷ்டிரியின் {த்வஷ்டோவின்} க்தி
சேல்லப்பட முடியாததாகும். மதேர்கமள, முற்காலத்தில் பத்து லட் ம்
ேருடங்களுக்குத் தேத்துறவுகமளச் ச ய்த துேஷ்டிரி, மமகஸ்ேரனிடம்
அனுமதி சபற்று ேிருத்திரமன உண்டாக்கினான். உங்களுமடய அந்த
ேலிமமமிக்க எதிரி {ேிருத்திரன்}, மதேர்களுக்குத் மதேனின் { ிேனின்}
அருளினால் உங்கமளத் தாக்குேதில் சேன்றான். சங்கரைிருக்கும்
{சிவன்} இடத்திற்குச் ச ல்லாமல் உங்களால் சதய்ேக
ீ ஹரமனக் காண
முடியாது. அந்தத் மதேமனக் { ிேமனக்} கண்ட பிறமக உங்களால்
ேிருத்திரமன சேல்ல முடியும். எனமே நீங்கள் தாமதிக்காமல் மந்தர
மமலகளுக்குச் ச ல்ேராக.
ீ தவத்துறவுகளின் ரதோற்றேோைவனும்
{தவத்துறவுனகளத் ரதோற்றுவித்தவனும்}, தக்ஷைின் மேள்ேிமய
அைித்தேனும், பிநாமகமயத் தாங்குபேனும், உயிரினங்கள் அமனத்தின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 510 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தமலேனும், பகரைத்திரன் [5] என்று அமைக்கப்பட்ட அசுரமனக்

சகான்றேனுமான அேன் { ிேன்} அங்மகமய இருக்கிறான்" என்றான்
{பிரம்மன்}.

[5] மேசறாரு பதிப்பில், "தேங்களுக்குக் காரணரும்,

தக்ஷனுமடய யாகத்மத அைித்தேரும், பிநாகசமன்கிற
ேில்மலக் மகயிசலடுத்தேரும், ர்ேபூதங்களுக்கும்
நாதரும், பகனுமடய மநத்திரத்மதக் {கண்கமள} கீ மை
தள்ளினேருமான அந்த ஈஸ்ேரர் ோ ம் பண்ணுகிற மந்தரப்
பர்ேதத்துக்குச் ச ல்லுங்கள்" என்றிருக்கிறது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில், "தேத்துறவுகளின்
மதாற்றமானேனும், தக்ஷனின் மேள்ேிமய அைித்தேனும்,
பிநாமகமயத் தாங்கியேனும், உயிரினங்கள் அமனத்தின்
தமலேனும், அசுரர்கமளக் சகால்பேனுமான அந்தப்
பகமநத்திரன் அங்மகமய ே ிக்கிறான்" என்றிருக்கிறது.
எனமே கங்குலியில் உள்ளமதப் மபால "பகமனத்திரன் என்ற
அமைக்கப்பட்ட அசுரமனக் சகான்றேன்" என்று ச ால்ேது
பிமையாகமே இருக்கும்.

பிரம்மனால் இப்படிச் ச ால்லப்பட்ட மதேர்கள், பிரம்மனின்

துமணயுடன் மந்தரத்திற்குச் ச ன்று, க்தியின் குேியலும், மகாடி
சூரியன்களின் பிரகா த்மதக் சகாண்டேனுமான அந்த உயர்ந்த மதேமன
{ஈஸ்ேரமனக்} கண்டனர். மதேர்கமளக் கண்ட மமகஸ்ேரன், அேர்கமள
ேரமேற்று, தான் அேர்களுக்கு என்ன ச ய்ய மேண்டுசமன
ேி ாரித்தான். "ரஜோதியோைவனைக் {ray person} கண்டது ஒருமபாதும்
கனியற்றதாகாது. உங்கள் ேிருப்பங்கள் கனிேது இதிலிருந்து
சதாடங்கட்டும் [6]" என்றான். இப்படி அேனால் ச ால்லப்பட்ட
ச ார்க்கோ ிகள், "ேிருத்திரனால் எங்கள் க்திமய நாங்கள் இைந்மதாம்.
நீ ச ார்க்கோ ிகளின் புகலிடமாோயாக. ஓ! தமலோ, அேனது
அடிகளால் தாக்கப்பட்டு, காயம்பட்ட எங்களது உடல்கமளக் காண்பாயாக.
ஓ! மமகஸ்ேரா, நீ எங்களது புகலிடமாோயாக" என்றனர் {மதேர்கள்}.

[6] மேசறாரு பதிப்பில், "என்னுமடய தர் னமானது

பயமனாடு கூடியது. ஆதலால், உங்களுக்கு அபீஷ்ட ித்தி
உண்டாகட்டும்" என்றிருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின்
பதிப்பில், "என்மனக் காண்பது பலனற்றதாக இருக்க

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 511 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

முடியாது. எனமே, உங்கள் ஆம கள் ஈமடறுேது இதில்

இருந்து சதாடரட்டும்" என்றிருக்கிறது.

மதேர்களுக்குத் மதேன் என்று ச ால்லப்படும் ர்ேன் { ிேன்},

"மதேர்கமள, சபரும் பலம் நிமறந்ததும், பயங்கரமானதும்,
தேத்தகுதியற்றேர்களால் தடுக்கப்படமுடியாததுமான இந்தச் ச யல்பாடு
{ேிருத்திரன்} எவ்ோறு (மதே தச் னான) துேஷ்டிரியின் க்தியில்
இருந்து உதித்துத் மதான்றியது என்பமத நீங்கள் அறிேர்கள்.
ீ என்மனப்
சபாறுத்தேமர, கசோர்க்கவோசிகளுக்கு என் உதவினயக் ககோடுப்பது
நிச்சயம் என் கடனேயோகும். ஓ! க்ரா {இந்திரா}, என் உடலில் இருந்து
இந்தப் பிராக மிக்கக் கே த்மத எடுப்பாயாக. ஓ! மதேர்களின் தமலோ
{இந்திரா}, மனத்தில் இந்த மந்திரங்கமளச் ச ால்லி அஃமத அணிந்து
சகாள்ோயாக" என்றான் { ிேன்}.

துரரோணர் {துரிரயோதைைிடம்} சதாடர்ந்தார், "இந்த

ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன ேரமளிப்பேன் (சிவன்), (அணிந்து
ககோள்பவன் உச்சரிக்க ரவண்டிய) ேந்திரங்களுடன் அந்தக் கவசத்னத
அளித்தோன். அந்தக் கவசத்தோல் போதுகோக்கப்பட்ட சக்ரன் {இந்திரன்},
ரபோரில் விருத்திரனை எதிர்த்துச் கசன்றோன். அந்தப் பயங்கரப் மபாரில்
பல்மேறு ேிதங்களிலான ஆயுதங்கள் அேன் {இந்திரன்} மீ து
ஏேப்பட்டாலும், அந்தக் கே த்தின் இமணப்புகள் பிளக்கப்படேில்மல.
அதன்பிறகு, மதேர்களின் தமலேன் {இந்திரன்} விருத்திரனைக்
ககோன்றதும், ேந்திரங்களோல் அனேக்கப்பட்ட இனணப்புகனள
உனடய அந்தக் கவசத்னத அங்கிரசிடம் ககோடுத்தோன். அங்கிரஸ், தன்
மகனும், மந்திரங்கள் அமனத்மதயும் அறிந்தேருமான
பிருஹஸ்பதியிடம் அந்த மந்திரங்கமளக் சகாடுத்தார். பிருஹஸ்பதி
அந்த அறிமேப் சபரும் நுண்ணறிவு சகாண்ட அக்ைிரவஸ்யரிடம்
அளித்தார். அக்னிமேஸ்யர் அஃமத எனக்கு அளித்தார், அந்த
ேந்திரங்களின் துனண ககோண்ரட, ஓ! ேன்ைர்களில் சிறந்தவரை
{துரிரயோதைோ}, நோன் உன் உடனைப் போதுகோப்பதற்கோக, இந்தக்
கவசத்னத உன் உடைில் பூட்டுகிரறன்" {என்றார் துமராணர்}.

ஞ் யன் {திருதராஷ்டிரனிடம்} சதாடர்ந்தான், "இந்த

ோர்த்மதகமளச் ச ான்னேரும், ஆ ான்களில் காமளயுமான துமராணர்,
சபரும் பிரகா ம் சகாண்ட உமது மகனிடம் மீ ண்டும் மப ினார், "ஓ!
மன்னா {துரிமயாதனா}, இந்தக் கே த்தின் துண்டுகமளப் பிரம்ம நாணின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 512 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துமண சகாண்டு இமணத்து, உன் உடலில் நான் பூட்டுகிமறன்.

பைங்காலத்தில், மபாரில் பிரம்மமன இமத ேிஷ்ணுவுக்குப்
பூட்டியிருக்கிறான். தோரனகனயக் கடத்தியதன் வினளவோக ஏற்பட்ட
ரபோரில் இந்திரனுக்கு இந்தக் கவசத்னதப் பூட்டிய பிரம்ேனைப்
ரபோைரவ, நான் இஃமத உனக்குப் பூட்டுகிமறன்" என்றார் {துமராணர்}.

இப்படிமய, துரரோணர் அந்தக் கவசத்னத ேந்திரங்களுடன்

துரிரயோதைன் ரேல் பூட்டி, அம்ேன்ைனை {துரிரயோதைனைப்}
ரபோருக்கு அனுப்பிைோர். ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளயும், தாக்குேதில்
ாதமனயும் சகாண்ட அம்மன்னன் {துரிமயாதனன்}, உயர் ஆன்ம
ஆ ானால் {துமராணரால்} கே ம்பூட்டப்பட்டு, சபரும் ஆற்றமலக்
சகாண்ட மதங்சகாண்ட ஆயிரம் யாமனகள், நூறாயிரம் குதிமரகள்
மற்றும் பல ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களுடன்
ீ அர்ெுனனின் மதமர
மநாக்கிச் ச ன்றான். ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட மன்னன்,
பல்மேறு ேிதங்களிலான இம க்கருேிகளின் ஒலியுடன்,
விருரசோைைின் ேகனைப் (பைங்கோைத்தின் பைி சக்கரவர்த்தினயப்)
மபாலத் தன் எதிரிமய எதிர்த்துச் ச ன்றான். அப்மபாது, ஓ! பாரதமர
{திருதராஷ்டிரமர}, ஆைங்காண இயலாத கடமலப் மபாலச் ச ல்லும் குரு
மன்னமன {துரிமயாதனமனக்} கண்ட உமது துருப்புகளுக்கு மத்தியில்
சபரும் ஆரோரம் எழுந்தது" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 513 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சஞ்சயனும் ரபோரிட்டோன்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 094

Sanjaya did fought! | Drona-Parva-Section-094 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 10)

பதிவின் சுருக்கம்: துரரோணரின் பனடக்கும் போண்டவப்பனடக்கும் இனடயில்

நடந்த ரேோதல்; துரரோணரரோடு ரேோதிய திருஷ்டத்யும்ைன் ககௌரவப் பனடனய
மூன்றோகப் பிரித்தது; ரபோர்க்களத்தில் நடந்த நூற்றுக்கணக்கோை தைிப்ரபோர்கள்;
இனத விவரித்துக் ககோண்டிருந்த சஞ்சயனும், ரசகிதோைனுடன் தோன்
ரபோரிட்டதோகச் கசோல்வது; பனடயின் பின்புறத்தில் அஸ்வத்தோேைோலும்,
கர்ணைோலும் போதுகோக்கப்பட்ட கஜயத்ரதன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, சகௌரேப் பமடமயப் பிளந்து ச ன்ற பார்த்தன்
{அர்ஜுைன்} மற்றும் ேிருஷ்ணிகுலத்மதான் {கிருஷ்ணன்} ஆகிய
இருேமரயும் மனிதர்களில் காமளயான அந்தத் துரிரயோதைன் பின்
சதாடர்ந்து ச ன்ற பிறகு, பாண்டேர்கள் ம ாமகர்களுடன் ம ர்ந்து
சகாண்டு, சபரும் ஆரோரத்துடன் துரரோணனர எதிர்த்து மேகமாக
ேிமரந்தனர். பிறகு (அேர்களுக்கும் துமராணரின் துருப்புகளுக்கும்
இமடயில்) மபார் சதாடங்கியது. குருக்கள் மற்றும் பாண்டேர்களுக்கு
இமடமய ேியூகத்தின் முகப்பில் நடந்த அந்தப் மபாரானது,
கடுமமயானதாகவும், பயங்கரமானதாகவும், மயிர்க்கூச் த்மத
ஏற்படுத்துேதாகவும் இருந்தது. அக்காட் ி காண்மபாமர ேியக்கச்
ச ய்தது. ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, சூரியன் அப்மபாது உச் ிோனில்
இருந்தான். ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, உண்மமயில்
அம்மமாதலானது இதற்கு முன்னர் நாம் காணாதோறும், மகட்காதோறும்
இருந்தது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 514 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

திருஷ்டத்யும்ைன் தமலமமயிலானேர்களும், தாக்குேதில்

ாதித்தேர்களுமான பார்த்தர்கள் அமனேரும், முமறயாக
அணிேகுத்துச் ச ன்று, துமராணரின் துருப்புகமளக் கமணமாரியால்
மமறத்தனர். ஆயுததாரிகள் அமனேரிலும் முதன்மமயானேரான
துமராணமர எங்களுக்கு முன்பு நிறுத்திக் சகாண்ட நாங்களும்,
பிருஷதன் மகனால் {திருஷ்டத்யும்னனால்} திரட்டப்பட்டிருந்த அந்தப்
பார்த்தர்கமள எங்கள் கமணகளால் மமறத்மதாம். மதர்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும், அைகாகத் சதரிந்தமேயுமான அந்தப்
பமடகள் இரண்டும், மகாமடகால ோனில், எதிர்க்காற்றுகளால்
ஒன்மறசயான்று மநாக்கி ஈர்க்கப்படும் இரு சபரும் மமகத் திரள்கமளப்
மபாலத் மதான்றின. தங்களுக்குள் மமாதிக் சகாண்ட அவ்ேிரு
பமடகளும், ேனைக்கோைத்தில் நீர் கபருகும் கங்னக ேற்றும் யமுனை
ஆறுகமளப் மபாலத் தங்கள் மேகத்மத அதிகரித்தன.

தன் முன் ேசும்

ீ பல்மேறு ேிதங்களிலான ஆயுதங்கமளக்
காற்றாகக் சகாண்டதும், யாமனகள், குதிமரகள், மதர்கள்
ஆகியேற்றுடன் கூடியதும், ேரர்கள்
ீ தரித்த கதாயுதங்கமள மின்னலாகக்
சகாண்டதுமான குரு பமடயாலான அந்த ேலிமமமிக்கக் கடும் மமகம்,
துமராணப் புயலால் உந்தப்பட்டு, இனடயறோத கனணப் கபோைிகவனும்
தன் ேனைத்தோனரகனளப் கபோைிந்து, எரிந்து ககோண்டிருந்த போண்டவ
கநருப்னப அனணக்க முற்பட்டது. மகாமடகாலத்தில் கடமலக்
கலங்கடிக்கும் ஒரு பயங்கரச் சூறாேளிமயப் மபாலப் பிராமணர்களில்
ிறந்த அந்தத் துமராணர் பாண்டேப்பமடமயக் கலங்கடித்தார். சபரும்
ஆமே த்துடன் தங்கமள {மபாரில்} ஈடுபடுத்திக் சகாண்ட பாண்டேர்கள்,
பலமான அமணமயத் துமடத்தைிப்பதற்காக அமத மநாக்கிப் பாயும்
ேலிமமமிக்க நீர்த்தாமரகமளப் மபாலத் துமராணரின் பமடமயப்
பிளப்பதற்காக, அேமரமய மநாக்கி ேிமரந்தனர். எனினும் துமராணர்,
அந்தப் மபாரில் ீற்றத்துடன் {தம் பமடமய மநாக்கி} ேந்த பாண்டேர்கள்,
பாஞ் ாலர்கள் மற்றும் மககயர்கமள மிகக் கடும் நீமராட்டத்மதத் தடுத்து
நிற்கும் அம யாத மமலசயான்மறப் மபாலத் தடுத்தார். சபரும்
பலத்மதயும், ேரத்மதயும்
ீ சகாண்ட பிற மன்னர்கள் பலரும் அமனத்துப்
பக்கங்களில் இருந்தும் பாண்டேர்கமளத் தாக்கி, அேர்கமளத் தடுக்கத்
சதாடங்கினர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 515 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மனிதர்களில் புலியான பிருஷதன் மகன் {திருஷ்டத்யும்ைன்},

பனகவர் பனடனயப் பிளப்பதற்கோகப் போண்டவர்களுடன் ரசர்ந்து
துரரோணனரத் கதோடர்ச்சியோகத் தோக்கத் கதோடங்கிைோன். உண்மமயில்
துமராணர், தம் கமணகமளப் பிருஷதன் மகன் மீ து சபாைிந்த மபாது,
பின்னேனும் {திருஷ்டத்யும்னனும்} துமராணரின் மமல் தன்
கமணகமளப் சபாைிந்தான். தன் முன் ேசும்
ீ கத்திகள் மற்றும் ோள்கள்
எனும் காற்மறாடு கூடியதும், ஈட்டிகள், மேல்கள், ரிஷ்டிகள்
ஆகியேற்றால் சூைப்பட்டதும், நாண்கயிறு எனும் மின்னமலக்
சகாண்டதும், (நாசணாலியாகிய) ேில்சலாலிமயத் தன் முைக்கங்களாகக்
சகாண்டதுமான திருஷ்டத்யும்ன மமகமானது, அமனத்துப்
பக்கங்களிலும் ஆயுதங்களின் தாமரகசளனும் கல்மமைமயப்
சபாைிந்தது.

மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயானேர்கமளயும், சபரும்
எண்ணிக்மகயிலான குதிமரகமளயும் சகான்ற அந்தப் பிருஷதன் மகன்
{திருஷ்டத்யும்னன்}, (தன் கமணமாரியால்) பமகேரர்களின்
ீ
பமடப்பிரிவுகளுக்குள் பிரளயத்மதத் மதாற்றுேிப்பதாகத் சதரிந்தது.
மமலும் அந்தப் பிருஷதன் மகன், தன் கமணகளால் ேரர்கமளத்
ீ தாக்கி,
எதன் ேைியாகச் ச ல்ல ேிரும்பினாமனா, பாண்டேப்
பமடப்பிரிேினருக்கும் மத்தியில் இருந்த அந்தப் பாமதகள் அமனத்தில்
இருந்தும் துமராணமர ேிரட்டினான். அந்தப் மபாரில் துமராணர்
கடுமமயாக முயன்றாலும், அேரது பமடயானது திருஷ்டத்யும்னமனாடு
மமாதி மூன்று ேரிம களாகப் பிரிந்தது. அதில் ஒன்று ரபோஜர்களின்
ஆட்சியோளைோை கிருதவர்ேனை ரநோக்கியும், ேற்கறோன்று
ஜைசந்தனை ரநோக்கியும், {மூன்றோவதகோப்} போண்டவர்களோல்
கடுனேயோகத் தோக்கப்பட்டவர்கள் துரரோணனர ரநோக்கியும் கசன்றைர்.
மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயான துமராணர் தம் துருப்புகமள மீ ண்டும்
மீ ண்டும் ஒருங்கிமணத்தார். ேலிமமமிக்க ேரரனான
ீ
திருஷ்டத்யும்னமனா அடிக்கடி தாக்கி அேற்மறப் பிரித்துக்
சகாண்டிருந்தான்.

உண்மமயில் மூன்று பிரிவுகளாகப் பிரிந்திருந்த தார்தராஷ்டிரப்

பமட, மந்மதயாளனால் பாதுகாக்கப்படாத பசு மந்மதயானது இமர
மதடும் ேிலங்குகளால் சகால்லப்படுேமதப் மபாலப் பாண்டேர்களாலும்,
ிருஞ் யர்களாலும் மூர்க்கமாகக் சகால்லப்பட்டது. அந்தப் பயங்கரப்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 516 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபாரில், திருஷ்டத்யும்னனால் மமலக்கச் ச ய்யப்பட்ட ேரர்கமளக்

ீ
காலன் ஏற்கனமே ேிழுங்கிேிட்டதாகமே மக்கள் நிமனத்தனர்.

தீய மன்னனின் நாட்மடப் பஞ் ம், மநாய்கள் ஆகியமேயும்,

திருடர்களும் அைிப்பமதப் மபாலமே, உமது பமடயும் பாண்டேர்களால்
பீடிக்கப்பட்டது. ஆயுதங்கள் மற்றும் ேரர்களின்
ீ மமல் சூரியக் கதிர்கள்
ேிழுந்ததாலும், பமடேரர்களால்
ீ எழுப்பப்பட்ட புழுதியாலும்,
அமனேரின் கண்களும் துன்புற்றன. அந்தப் பயங்கரப் மபாரில் சகௌரேப்
பமடயானது பாண்டேர்களால் மூன்று பிரிவுகளாகப் பிரிக்கப்பட்டதால்,
மகாபத்தில் நிமறந்த துமராணர், தம் கமணகளால் பாஞ் ாலர்கமள
எரிக்கத் சதாடங்கினார். இந்தப்பமடயணிகமள நசுக்குேதிலும், தம்
கமணகளால் {அேற்மறக்} சகால்ேதிலும் ஈடுபட்டிருந்த துமராணரின்
ேடிேமானது சுடர்மிக்க யுகசநருப்மபப் மபான்றாகியது. அந்த
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்
ீ {துமராணர்}, அந்தப் மபாரில் மதர்கள்,
யாமனகள், குதிமரகள், காலாட்பமட ேரர்கள்
ீ ஒவ்சோருேமரயும்
ஒவ்சோரு கமணயால் மட்டுமம துமளத்தார். அப்மபாதங்மக, ஓ!
தமலோ {திருதராஷ்டிரமர}, துமராணரின் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட
கமணகமளத் தாங்கிக்சகாள்ளேல்ல ேரர்கள்
ீ எேரும் பாண்டேப்
பமடயில் இல்மல.

சூரியனின் கதிர்களால் எரிக்கப்பட்டும், துமராணரின் கமணகளால்

சேடித்தும், அந்தப் பாண்டேப் பமடப்பிரிவுகள் களத்திமலமய சுைலத்
சதாடங்கின. அமத மபால உமது பமடயும், பிருஷதன் மகனால்
சகால்லப்பட்டு சநருப்பில் இருக்கும் உலர்ந்த காட்மடப் மபால
அமனத்து இடங்களிலும் எரிேதாகத் சதரிந்தது. துமராணர்,
திருஷ்டத்யும்னன் ஆகிய இருேரும், அந்த இரு பமடகமளயும் சகான்று
சகாண்டிருந்தமபாது, தங்கள் உயிர்கமளத் துச் மாக மதித்த இரு
பமடயின் ேரர்களும்,
ீ தங்கள் ஆற்றலின் எல்மல ேமர ச ன்று எங்கும்
மபாரிட்டுக் சகாண்டிருந்தனர். ஓ! பாரதக் குலத்தின் காமளமய
{திருதராஷ்டிரமர}, உமது பமடயிமலா, எதிரியின் பமடயிமலா
அச் த்தால் மபாரில் இருந்து ஓடிய ஒரு ேரனும்
ீ இருக்கேில்மல.

விவிம்சதி, சித்திரரசைன் மற்றும் ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான

ீ
விகர்ணன் ஆகிய உடன்பிறந்த மகாதரர்கள், குந்தியின் மகனான
பீேரசைைோல் அமனத்துப் பக்கங்களிலும் சூைப்பட்டனர். அேந்தியின்
விந்தன் ேற்றும் அனுவிந்தன், சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்ட

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 517 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ரக்ஷேதூர்த்தி ஆகிமயார் (பீமம னனுக்கு எதிராகப் மபாரிட்ட) உமது

மகன்கள் மூேமரயும் ஆதரித்தனர்.

சபரும் க்தியும், உன்னதக் குல பிறப்பும் சகாண்ட மன்னன்

போஹ்லீகன், தன் துருப்புகளுடனும், ஆமலா கர்களுடனும்
{அமமச் ர்களுடனும்} ம ர்ந்து திசரௌபதியின் மகன்கமளத் தடுத்தான்.
னசப்யன், மகாோ னர்களின் தமலேனான ம ப்யன் [1], ஆயிரம்
முதன்மமயான ேரர்களுடன்
ீ ம ர்ந்து சகாண்டு, சபரும் ஆற்றமலக்
சகாண்டேனான கா ிகளின் மன்னனுமடய மகமன எதிர்த்து அேமனத்
தடுத்தான். மத்ரர்களின் ஆட் ியாளனான மன்னன் சல்ைியன், சுடர்மிக்க
சநருப்புக்கு ஒப்பானேனும் குந்தியின் மகனுமான அர ன்
யுதிஷ்டிரமனச் சூழ்ந்து சகாண்டான்.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, " ிபி ேம் த்தேனான

மகாோ னராென் ற்மறறக்குமறய ஆயிரத்துக்கும்
மமற்பட்ட யுத்தேரர்கமளாடு
ீ ம ர்ந்து பராக்கிரமமுள்ள கா ி
மத த்தர னான அபிபூேினுமடய குமாரமனத் தடுத்தான்"
என்றிருக்கிறது.

துணிச் லும், மகாபமும் நிமறந்தேனான துச்சோசைன், தன்

பமடப்பிரிவுகளால் முமறயாக ஆதரிக்கப்பட்டு, மதர்ேரர்களில்
ீ
முதன்மமயான சோத்யகினய அந்தப் மபாரில் மகாபத்துடன் எதிர்த்து
ச ன்றான். என் துருப்புகளுடன் கூடிய நோன், கவசம்பூண்டு ககோண்டு,
ஆயுதங்கனளத் தரித்துக் ககோண்டு, நோனூறு முதன்னேயோை
வில்ைோளிகளோல் ஆதரிக்கப்பட்டுச் ரசகிதோைனைத் தடுத்ரதன்
[2].சகுைிரயோ, ேிற்கள், ஈட்டிகள், ோள்கள் தரித்த எழுநூறு காந்தார
ேரர்களுடன்
ீ ேோத்ரியின் ேகனை (சகோரதவனைத்) தடுத்தான்.

[2] "இந்த ஸ்மலாகம் அமனத்து உமரகளிலும்

காணப்படுகிறது. எனமே, மபாரில் தான் ாட் ியாகக்
கண்டேற்மறத் திருதராஷ்டிரனிடம் ச ால்ேமத மட்டுமம
ஞ் யன் எப்மபாதும் ச ய்து சகாண்டிருக்கேில்மல,
ஆனால் ில மயங்களில் மபாரிலும் அேன் பங்மகற்றான்
என்பது இங்மக சதரிகிறது" எனக் கங்குலி இங்மக
ேிளக்குகிறார். மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, "நான்
யுத்த ன்னத்தனாகிக் கே த்மதயணிந்து சகாண்டு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 518 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

என்னுமடய பமடமயாடும் நானூறு ிறந்த

ேில்லாளிகமளாடும் ம கிதானமன எதிர்த்மதன்" என்று
இருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் இவ்ேரி
காணப்படேில்மல.

இருசபரும் ேில்லாளிகளான அேந்தியின் ேிந்தனும்

அனுேிந்தனும் தங்கள் நண்பனுக்காக (துரிமயாதனனுக்காகத்) தங்கள்
ஆயுதங்கமள உயர்த்திக் சகாண்டு, தங்கள் உயிர்கமளத் துச் மாகக்
கருதி, மத்ஸ்யர்களின் மன்னனான விரோடனுடன் மமாதினார்கள்.
மூர்க்கமாக முயன்ற மன்னன் போஹ்லீகன் [3], எதிரிகள் அனைவனரயும்
தடுக்க வல்ை வரனும்,
ீ கவல்ைப்படோதவனுே,
வைினேேிக்கவனுேோை யக்ஞரசைன் ேகன் சிகண்டினயத் தடுத்தான்.
அேந்தியின் தமலேன் [4], ச ௌேரர்கமளாடும்,
ீ குரூரமான
பிரபத்ரகர்கமளாடும் ம ர்ந்து, பாஞ் ாலர்களின் இளேர னான
மகாபக்காரத் திருஷ்டத்யும்னமனத் தடுத்தான். அைம்புசன், குரூர
ச யல்கமளச் ச ய்பேனும், துணிவுமிக்கேனும், மகாபத்மதாடு மபாரிடச்
ச ன்றேனுமான ரோட்சசன் கரடோத்கசனை எதிர்த்து மேகமாக
ேிமரந்தான். ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ குந்திமபாென், ஒரு சபரும்
பமடயின் துமண சகாண்டு, கடும் முகம் சகாண்டேனும், ராட் ர்களின்
இளேர னுமான அலம்பு மனத் தடுத்தான்.

[3] பாஹ்லீகன் திசரௌபதியின் மகன்கமளாடு

மபாரிட்டதாகவும் மமமல கண்மடாம்.இங்கு ிகண்டிமயாடும்
மபாரிடுகிறான். இது பின்னர் ேிேரிக்கப்படலாம்.

[4] இது அேந்தியின் ேிந்தானுேிந்தர்களில் ஒருேரா, மேறு

எேருமா என்பது சதரியேில்மல.

இப்படிமய, ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, உமது பமட

ேரர்களுக்கும்
ீ அேர்களது பமடேரர்களுக்கும்
ீ இமடயில்
நூற்றுக்கணக்கான தனிப் மபார்கள் நமடசபற்றன. ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமனப்} சபாறுத்தேமர, ேில்லாளிகளில்
முதன்மமயாமனார் பலராலும், எண்ணிக்மகயில் தங்களுடன்
கிருபனரயும் ககோண்ட ரதர்வரர்களோலும்
ீ போதுகோக்கப்பட்டு, கேோத்தப்
பனடயின் பின்புறத்திரைரய அவன் {கஜயத்ரதன்} கதோடர்ந்து
நீ டித்தோன். மமலும், அந்தச் ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன், முதன்மமயான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 519 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இருேரர்களான
ீ துமராணரின் மகமன {அஸ்வத்தோேனைத்} தன்
வைப்புறத்திலும், சூதைின் ேகனை {கர்ணனைத்} தன் இடப்புறத்திலும்
தன் க்கரங்களின் பாதுகாேலர்களாகக் சகாண்டிருந்தான். மமலும் தன்
பின்புறத்மதப் பாதுகாப்பதற்காகச் ம ாமதத்தன்
தமலமமயிலானேர்களும், நீதி அறிந்தேர்களும், மபாரில் ாதித்த
ேலிமமமிக்க ேில்லாளிகளுமான கிருபர், விருேரசைன், சைன் மற்றும்
சேல்லப்பட முடியாத சல்ைியன் [5] முதலிய எண்ணற்ற ேரர்கமளக்
ீ
சகாண்டிருந்தான். குருேரர்கள்,
ீ ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமனப்
பாதுகாப்புக்காக இவ்மேற்பாடுகமளச் ச ய்துேிட்டு (பாண்டேர்களுடன்)
மபாரிட்டனர்" {என்றான் ஞ் யன்}.

[5] ல்லியன் யுதிஷ்டிரமனாடு மபாரிட்டதாக மமமல ஒரு

குறிப்மபக் கண்மடாம், இங்மக செயத்ரதமனப் பாதுகாப்மபார்
பட்டியலிலும் அேன் இருக்கிறான். ஒரு மேமள அேன்
பதினான்காம் நாள் மபாரில் பின்னர் யுதிஷ்டிரமனாடு
மபாரிட்டிருக்கலாம். மமலும் துமராண பர்ேம் பகுதி 93
மற்றும் 94 ஆகியன 14ம் நாள் மபாரில் அர்ெுனமனத் தேிர
மேறு பகுதிகளில் நமடசபற்ற மபார்களின் முன்கமத
சுருக்கமாக இருக்க மேண்டும்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 520 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

புறமுதுகிட்ட சகுைி! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 095

Sakuni turned his back! | Drona-Parva-Section-095 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 11)

பதிவின் சுருக்கம்: துரரோணரரோடு ரேோதிய போண்டவப்பனடயிைர்; விரோடனுடன்

விந்தோனுவிந்தர்களும், சிகண்டி ேற்றும் திகரௌபதியின் ேகன்கரளோடு
போஹ்லீகனும், கோசி இளவரசரைோடு னசப்யனும், சோத்யகிரயோடு துச்சோசைனும்,
குந்திரபோஜன் ேற்றும் கரடோத்கசரைோடு அைம்புசனும், நகுைன் ேற்றும்
சகோரதவரைோடு சகுைியும், யுதிஷ்டிரரைோடு சல்ைியனும், பீ ேரசைனுடன்
விவிம்சதி, சித்திரரசைன் ேற்றும் விகர்ணன் ஆகிரயோர் ரேோதியது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! மன்னா,

குருக்களுக்கும், பாண்டேர்களுக்கும் இமடயில் நமடசபற்ற அந்த
அற்புதமான மபாமர ேிேரமாகச் ச ால்கிமறன் மகளும். தமது
ேியூகத்தின் ோயிலில் {முகப்பில்} நின்று சகாண்டிருந்த பரத்வோஜரின்
ேகனை {துரரோணனர} அணுகிய பார்த்தர்கள், துமராணரின்
பமடப்பிரிமேப் பிளப்பதற்காக மூர்க்கமாகப் மபாரிட்டனர். துமராணரும்
தம் பமடகளின் துமணயுடன், தமது ேியூகத்மதப் பாதுகாக்க ேிரும்பி,
புகைமடய முயன்று சகாண்டிருந்த பார்த்தர்களுடன் மபாரிட்டார்.

மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட அேந்தியின் விந்தனும், அனுவிந்தனும்,

உமது மகனுக்கு {துரிரயோதைனுக்கு} நன்மம ச ய்ய ேிரும்பி, பத்து
கமணகளால் விரோடனைத் தாக்கினர். ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
ேிராடனும், மபாரில் சபரும் ஆற்றலுடன் திகழ்ந்த அவ்ேரர்கள்
ீ
இருேமரயும் அணுகி, அேர்களுடனும், அேர்கமளப் பின்சதாடர்ந்து
ேந்தேர்களுடனும் மபாரிட்டான். அேர்களுக்குள் நமடசபற்றதும்,
எல்மலகடந்த கடுமம சகாண்டதுமான அந்தப் மபாரில் இரத்தம்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 521 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தண்ண ீராக ஓடியது. காட்டில் ிங்கத்திற்கும், மதங்சகாண்ட,

ேலிமமமிக்க இரு யாமனகளுக்கு இமடயில் மநரும் மமாதலுக்கு
ஒப்பாக அஃது இருந்தது.

யக்ஞரசைைின் {துருபதைின்} ேலிமமமிக்க மகன் {சிகண்டி},

உயிர்நிமலகமளமய துமளக்கேல்ல, கடுமமயான, கூரிய கமணகளால்
அந்தப் மபாரில் மன்னன் போஹ்லீகனைப் பலமாகத் தாக்கினான்.
மகாபத்தால் நிமறந்த பாஹ்லீகனும், தங்கச் ிறகுகமளக்
சகாண்டேமரயும், கல்லில் கூராக்கப்பட்டமேயுமான ஒன்பது மநரான
கமணகளால் யக்ஞம னன் மகமன { ிகண்டிமய} ஆைமாகத்
துமளத்தான். அடர்த்தியான கமணகள் மற்றும் ஈட்டிகளின் மமையுடன்
அவ்ேரர்கள்
ீ இருேருக்கும் இமடயில் நமடசபற்ற அந்தப் மபாரானது
மிகக் கடுமமயமடந்தது. மருண்மடாரின் அச் ங்கமளயும், ேரர்களின்
ீ
இன்பத்மதயும் அஃது அதிகரித்தது. அேர்களால் ஏேப்பட்ட கமணகள்
ஆகாயத்மதயும், திம ப்புள்ளிகள் அமனத்மதயும் முழுமமயாக
மமறத்து, எதுவும் சதளிோகக் காணமுடியாதபடி ஆக்கின.

துருப்புகளுக்குத் தமலமமயில் நின்ற மகாோ னர்களின் மன்னன்

னசப்பியன், அந்தப் மபாரில், யாமனசயான்று மற்சறாரு யாமனமயாடு
மபாரிடுேமதப் மபால ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ கா ிகளின்
இளேர மனாடு மபாரிட்டான். பாஹ்லீகர்களின் மன்னன் மகாபத்தால்
தூண்டப்பட்டு, ஐந்து புலன்களுக்கு எதிராகப் மபாராடும் மனத்மதப் மபால
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களான
ீ திசரௌபதியின் மகன்கள் ஐயேமர
எதிர்த்துப் மபாரிட்டான். அந்த இளேர ர்கள் ஐேரும், ஓ!
உடல்பமடத்மதாரில் முதன்மமயானேமர, உடமலாடு எப்மபாதும்
மபாராடும் புலன்நுகர்சபாருட்கமளப் மபால அமனத்துப் பங்கங்களில்
இருந்தும் தங்கள் கமணகமள ஏேி, அந்த எதிரிமயாடு {பாஹ்லீகமனாடு}
மபாரிட்டனர்.

உமது மகன் துச்சோசைன், கூர்முமனகள் சகாண்ட ஒன்பது மநரான

கமணகளால் ேிருஷ்ணி குலத்து சோத்யகினயத் தாக்கினான். சபரும்
ேில்லாளியான அந்தப் பலோனால் {துச் ா னனால்} ஆைத்
துமளக்கப்பட்டேனும், கலங்கடிக்கப்பட முடியாத ஆற்றல்
சகாண்டேனுமான சோத்யகி தன் புைனுணர்னவ ஓரளவுக்கு இைந்தோன்
{சிறிது ேயக்கேனடந்தோன்}. ேிமரேில் மதற்றமமடந்த அந்த ேிருஷ்ணி
குலத்மதான் { ாத்யகி}, கங்க இறகுகளிலான ிறகமமந்த பத்து

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 522 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கமணகளால் அந்த ேலிமமமிக்க ேில்லாளியான உமது மகமன

{துச் ா னமன} ேிமரோகத் துமளத்தான். ஒருேமரசயாருேர்
ஆைமாகத் துமளத்துக் சகாண்டு, தங்கள் ஒவ்சோருேரின்
கமணகளாலும் பீடிக்கப்பட்ட அேர்கள், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
மலர்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட இரண்டு கின்சுகங்கமள {பலா
மரங்கமளப்} மபால அபாரமாகத் சதரிந்தனர்.

குந்திரபோஜைின் கமணகளால் பீடிக்கப்பட்ட {ராட் ன்}

அைம்புசன், மகாபத்தால் நிமறந்து அைகாகப் பூத்துக் குலுங்கும்
கின்சுகத்மத {பலா மரத்மதப்} மபாலத் சதரிந்தான். பிறகு அந்த
ராட் ன், பல கமணகளால் குந்திமபாெமனத் துமளத்துத் தன் பமடயின்
தமலமமயில் நின்று பயங்கரக் கூச் ல்கமளயிட்டான். அந்த ேரர்கள்
ீ
அந்தப் மபாரில் தங்களுக்குள் மமாதிக் சகாண்ட மபாது, பைங்காலத்தின்
சக்ரனையும் {இந்திரனையும்}, அசுரன் ஜம்பனையும் மபாலத் துருப்புகள்
அமனத்திற்கும் சதரிந்தனர். மாத்ரியின் மகன்கள் இருேரும் {நகுைனும்,
சகோரதவனும்}, மகாபத்தால் நிமறந்து, தங்களுக்கு எதிராகப் சபரும்
குற்றமிமைத்திருந்த காந்தார இளேர ன் சகுைினயத் தங்கள்
கமணகளால் கடுமமயாகத் தாக்கினர்.

ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, அங்மக நடந்த படுசகாமலகள்

பயங்கரமானமேயாக இருந்தன. ஓ! ஏகாதிபதி {திருதரோஷ்டிரரர},
உம்ேோல் ரதோற்றுவிக்கப்பட்டு, கர்ணைோல் வளர்க்கப்பட்டு, உேது
ேகன்களோல் போதுகோக்கப்பட்டதுேோை (போண்டவர்களின்) ரகோப
கநருப்பு இப்மபாது சபருகி சமாத்த உலகத்மதயும் எரிக்கத் தயாராக
இருக்கிறது. பாண்டு மகன்கள் இருேரின் கமணகளால் களத்மதேிட்டு
புறங்கோட்டி ஓட நிர்ப்பந்திப்பட்ட சகுைி தன் ஆற்றமல சேளிப்படுத்த
இயலாமல் அடுத்து என்ன ச ய்ய மேண்டும் என்பமத
அறியாதிருந்தான். அேன் புறமுதுகிட்டமதக் கண்டேர்களும்
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களுமான
ீ அந்தப் பாண்டுேின் மகன்கள்
இருேரும் {நகுல, காமதேர்கள்}, சபரும் மமலயின் மீ து
மமைத்தாமரகமளப் சபாைியும் இரு மமகத் திரள்கமளப் மபால அேன்
{ குனி} மீ து மீ ண்டும் தங்கள் கமணகமளப் சபாைிந்தனர். எண்ணற்ற
மநரான கமணகளால் தாக்கப்பட்ட அந்தச் சுபலனின் மகன் { குனி},
மேகமான தன் குதிமரகளால் சுமக்கப்பட்டுத் துமராணரின்
பமடப்பிரிமே மநாக்கி ஓடினான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 523 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துணிச் ல்மிக்கக் கரடோத்கசன், அந்தப் மபாரில் ராட் ன்

அலம்பு மன மநாக்கி தன்னால் இயன்றமதேிடச் ற்மற குமறோன
மூர்க்கத்துடன் ேிமரந்தான். பைங்கோைத்தில் ரோேனுக்கும்,
ரோவணனுக்கும் இனடயில் நடந்தனதப் ரபோை அந்த
இருேருக்கிமடயில் நடந்த அந்தப் மபார் காண்பதற்கு அச் மூட்டுேதாக
இருந்தது. மன்னன் யுதிஷ்டிரன், அந்தப் மபாரில் ஐநூறு கமணகளால்
மத்ரர்களின் ஆட் ியாளமனத் {சல்ைியனைத்} துமளத்துேிட்டு, மமலும்
ஏைாலும் அேமன மீ ண்டும் துமளத்தான். அதன்பிறகு, ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, பைங்காலத்தில் அசுரன் ம்பரனுக்கும் மதேர்கள்
தமலேனுக்கும் {இந்திரனுக்கும்} இமடயில் நமடசபற்றதற்கு ஒப்பாக
அேர்களுக்குள் நடந்த மிக அற்புதமான மபாரானது சதாடங்கியது. உமது
மகன்களான விவிம்சதி, சித்திரரசைன் ேற்றும் விகர்ணன் ஆகிமயார்
சபரும் பமட சூை பீேரசைனுடன் மபாரிட்டனர்" {என்றான் ஞ் யன்} [1].

[1] சபரும்பாலும் பகுதி 94ல் ச ால்லப்பட்ட ச ய்திகமள

பகுதி 95லும் மீ ண்டும் கூறப்பட்டிருக்கிறது. ஒருமேமள
பகுதி 94 இமடச ருகலாக இருக்கலாம். இஃது
ஆய்வுக்குரியமத.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 524 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

திருஷ்டத்யும்ைனைக் கோத்த சோத்யகி!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 096

Satyaki rescued Dhrishtadyumna! | Drona-Parva-Section-096 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 12)

பதிவின் சுருக்கம்: பீ ேரசைன் ஜைசந்தனையும், யுதிஷ்டிரன் கிருதவர்ேனையும்,

திருஷ்டத்யும்ைன் துரரோணனரயும் எதிர்த்து வினரந்தது. துரரோணரும்
திருஷ்டத்யும்ைனும் ஏற்படுத்திய ரபரைிவு; ரபோர்க்களத்தின் வர்ணனை;
துரரோணரின் ேரணக்கனணயில் இருந்து திருஷ்டத்யும்ைனைக் கோத்த சோத்யகி...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "மயிர்க்கூச் த்மத

ஏற்படுத்தும் அந்தக் கடும்மபார் சதாடங்கிய மபாது, மூன்று பிரிவுகளாகப்
பிரிந்திருந்த சகௌரேர்கமள எதிர்த்துப் பாண்டேர்கள் ேிமரந்தனர்.
அந்தப் மபாரில் பீேரசைன் ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட
ஜைசந்தனை எதிர்த்தும், யுதிஷ்டிரன் தன் துருப்புகளின் தமலமமயில்
நின்று கிருதவர்ேனை எதிர்த்தும் ேிமரந்தனர். ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, திருஷ்டத்யும்ைன், சூரியன் தன் கதிர்கமள
ஏவுேமதப் மபாமல தன் கமணகமள இமறத்தபடி துரரோணனர எதிர்த்து
ேிமரந்தான். அப்மபாது, மபாரிடும் ஆேலுடன் மகாபத்தால் நிமறந்திருந்த
குருக்கள் மற்றும் பாண்டேர்களின் ேில்லாளிகள் அமனேருக்கும்
இமடயில் அந்தப் மபார் சதாடங்கியது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 525 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேரர்கள்
ீ அமனேரும் அச் மற்ற ேமகயில் ஒருேருடன் ஒருேர்
மபாரிட்டதால் பயங்கரப் படுசகாமலகள் மநர்ந்த மபாது, ேலிமமமிக்கத்
துமராணர் பாஞ் ாலர்களின் ேலிமமமிக்க இளேர னுடன்
{திருஷ்டத்யும்னனுடன்} மபாரிட்டார். அம்மமாதலில் அேர் {துமராணர்}
ஏேிய கமணகளின் மமகங்கள் காண்மபார் அமனேமரயும்
ஆச் ரியத்தில் நிமறத்தன. துமராணரும், பாஞ் ாலர்களின் இளேர னும்,
தாமமரக்காட்டுக்கு ஒப்பாகத் சதரியும்படி ஆயிரக்கணக்கில்
மனிதர்களின் தமலகமள சேட்டி மபார்க்களத்தில் அேற்மற
{தமலகமள} இமறத்தனர்.

ஒவ்சோரு பமடப்பிரிேிலும், ஆமடகள், ஆபரணங்கள்,

ஆயுதங்கள், சகாடிமரங்கள், கே ங்கள் ஆகியன ேிமரேில் தமரயில்
ேிரேிக் கிடந்தன. குருதிக் கமற படிந்த தங்கக் கே ங்கள் மின்னலுடன்
கூடிய மமகங்கமளப் மபாலத் சதரிந்தன. ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ
பிறர், முழுமமயாக ஆறு முை நீளம் சகாண்ட தங்கள் சபரிய ேிற்கமள
ேமளத்தபடி தங்கள் கமணகளால் யாமனகள், குதிமரகள் மற்றும்
மனிதர்கமள ேழ்த்தினர்.
ீ துணிவுள்ள உயர் ஆன்ம ேரர்களுக்கு
ீ
இமடயில் நமடசபற்ற அந்தப் பயங்கர ஆயுத மமாதலில், ோள்கள்,
மகடயங்கள், ேிற்கள், தமலகள், கே ங்கள் ஆகியன எங்கும் ேிரேி
கிடப்பது காணப்பட்டது. ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர} எண்ணற்ற
தமலயில்லா முண்டங்கள், மபார்க்களத்தின் மத்தியில் எழும்புேது
காணப்பட்டது. ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, கழுகுகள், கங்கங்கள், நரிகள்
ஆகியமேயும், ஊனுண்ணும் ேிலங்குகள் பிறவும், ேழ்ந்துேிட்ட
ீ
மனிதர்கள், குதிமரகள் மற்றும் யாமனகளின் மதமய உண்டு,
அேற்றின் குருதிமயக் குடித்து, அல்லது அேற்றின் மயிர்கமளப் பிடித்து
இழுத்து, அல்லது அேற்றின் மஜ்மெமய நக்கி, அல்லது அேற்மறக்
சகாத்தி, அேற்றின் உடல்கமளயும், அறுபட்ட அங்கங்கமளயும்
இழுத்துக் சகாண்டு, அல்லது அேற்றின் தமலகமளத் தமரயில்
உருட்டிக் சகாண்டும் அங்மக இருந்தன.

மபாரில் திறம்ோய்ந்தேர்களும், ஆயுதங்களில் ாதித்தேர்களுமான

மபார்ேரர்கள்,
ீ மபாரிட உறுதியாகத் தீர்மானித்து, புகமை மட்டுமம
மேண்டி அந்தப் மபாரில் தீேிரமாகப் மபாரிட்டனர். களத்ததில் திரிந்த
மபாராளிகள் பலர், ோள்ேரர்களின்
ீ பல்மேறு பரிமாணங்கமளச் ச ய்து
காட்டினர். மபார்க்களத்தில் நுமைந்த மனிதர்கள் ினத்தால் நிமறந்து,
கத்திகள், ஈட்டிகள், மேல்கள், சூலங்கள், மபார்க்மகாடரிகள், கதாயுதங்கள்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 526 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பரிகங்கள் மற்றும் பிற ேமக ஆயுதங்கள் ஆகியேற்மறப்

பயன்படுத்தியும், சேறுங்மககளாலும் கூட ஒருேமரசயாருேர்
சகான்றனர். மதர்ேரர்கள்
ீ மதர்ேரர்களுடனும்,
ீ குதிமரேரர்கள்,
ீ
குதிமரேரர்களுடனும்,
ீ யாமனகள், முதன்மமயான யாமனகளுடனும்,
காலாட்பமட ேரர்கள்
ீ காலாட்பமடேரர்களுடனும்
ீ மபாரிட்டனர்.
முற்றிலும் பித்துப் பிடித்த மதங்சகாண்ட யாமனகள் பல உரக்கப்
பிளிறிக் சகாண்டு, ேிமளயாட்டுக்களங்களில் ச ய்ேமதப் மபால
ஒன்மறசயான்று சகான்றன.

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, ஒருேமரசயாருேர் கருதிப்பாராமல்

மபாராளிகளுக்குள் நமடசபற்ற அந்தப் மபாரில், திருஷ்டத்யும்னன் தன்
குதிமரகமளாடு துமராணரின் குதிமரகமளக் கலக்க {மமாதச்} ச ய்தான்.
காற்றின் மேகத்மதக் சகாண்டமேயும், புறாக்களின் சேண்மமமயக்
சகாண்டமேயும் {திருஷ்டத்யும்னனின் குதிமரகளும்}, இரத்தச்
ிேப்பானமேயுமான {துமராணரின் குதிமரகளுமான} அந்தக் குதிமரகள்
மபாரில் ஒன்மறாசடான்று கலந்து மிக அைகாகத் சதரிந்தன.
உண்மமயில் அமே, மின்னமலாடு கூடிய மமகங்கமளப் மபாலப்
பிரகா மாகத் சதரிந்தன. ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, பமகேரர்கமளக்
ீ
சகால்பேனும், பிருஷதன் மகனுமான ேரீ திருஷ்டத்யும்னன், மிக
அருமக ேந்துேிட்ட துமராணமரக் கண்டு, தன் ேில்மல ேிட்டுேிட்டு,
கடுஞ் ாதமனமயச் ச ய்ேதற்காகத் தன் ோமளயும் மகடயத்மதயும்
எடுத்துக் சகாண்டான். அேன் {திருஷ்டத்யும்ைன்} துரரோணருனடய
ரதரின் ஏற்கோனைப் பிடித்து அதற்குள் {துரரோணரின் ரதருக்குள்}
நுனைந்தோன். அேன் ில மேமளகளில் நுகத்தடியின் மத்தியிலும், ில
மேமளகளில் அதன் இமணப்புகளிலும், ில மேமளகளில்
குதிமரகளுக்குப் பின்பும் நின்றான். அப்படி அேன் {திருஷ்டத்யும்னன்}
மகயில் ோளுடன், துமராணரின் ிேப்பு குதிமரகளின் முதுகில்
ேிமரோக ஏறி நகர்ந்து சகாண்டிருந்த மபாது, பின்னேரால்
{துமராணரால்} அேமனத் தாக்குேதற்குத் தகுந்த ோய்ப்மபக்
கண்டறியமுடியேில்மல. இமே அமனத்தும் எங்களுக்கு அற்புதம்
நிமறந்ததாகத் சதரிந்தன. உண்மமயில், உணவு மீ து சகாண்ட
ேிருப்பத்தின் காரணமாகப் பருந்தானது காட்டுக்குள் பாய்ேமதப்
மபாலமே துமராணரின் அைிவுக்காகத் தன் மதரில் இருந்து பாய்ந்த
திருஷ்டத்யும்னனின் பாய்ச் லும் சதரிந்தது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 527 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அப்மபாது துமராணர், நூறு ந்திரன்களுடன் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த

துருபதன் ேகைின் {திருஷ்டத்யும்ைைின்} மகடயத்மத ஒரு நூறு
கமணகளால் அறுத்து, மமலும் பத்து கமணகளால் அேனது ோமளயும்
அறுத்தார். பிறகு அந்த ேலிமமமிக்கத் துமராணர், அறுபத்துநான்கு
கமணகளால் தம் எதிராளியின் குதிமரகமளக் சகான்றார். மமலும்
இரண்டு பல்லங்களால் பின்னேனின் {திருஷ்டத்யும்னனின்}
சகாடிமரத்மதயும் குமடமயயும் அறுத்து, பிறகு அேனது பார்ஷினி
மதமராட்டிகள் இருேமரயும் சகான்றார். மமலும் சபரும் மேகத்மதாடு
தம் ேில்லின் நாமணத் தமது காது ேமர இழுத்து, (எதிரியின் மீ து)
ேஜ்ரத்மத ேசும்
ீ ேஜ்ரதாரிமயப் மபால அேன் {திருஷ்டத்யும்னன்} மீ து
மரணக் கமணசயான்மற ஏேினார்.

ஆனால், சோத்யகி, பதிைோன்கு கூரிய கனணகளோல் துரரோணரின்

அந்த ேரணக்கனணனய அறுத்தோன். இப்படிமய அந்த ேிருஷ்ணி ேரன்
ீ
{ ாத்யகி}, ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, காட்டு மன்னனிடம் { ிங்கத்திடம்}
அகப்பட்ட மாமனப் மபால, ஆ ான்களில் முதன்மமயான அந்த
மனிதர்களில் ிங்கத்திடம் {துமராணரிடம்} அகப்பட்ட
திருஷ்டத்யும்னமன மீ ட்டான். இப்படிமய அந்தச் சிநிக்களின் கோனள
{சோத்யகி}, பாஞ் ாலர்களின் இளேர மன {திருஷ்டத்யும்னமனக்}
காத்தான். அந்தப் பயங்கரப் மபாரில் பாஞ் ாலர்களின் இளேர மனக்
காத்த ாத்யகிமயக் கண்ட துமராணர், அேன் { ாத்யகி} மீ து இருபத்தாறு
கமணகமள ேிமரோக ஏேினார். சிநியின் ரபரனும் {சோத்யகியும்},
துமராணர் ிருஞ் யர்கமள ேிழுங்குேதில் ஈடுபட்டுக்
சகாண்டிருந்தமபாது, பதிலுக்கு இருபத்தாறு கமணகளால் பின்னேரின்
{துமராணரின்} நடுமார்பில் துமளத்தான். அப்மபாது துரரோணனர அந்தச்
சோத்வத வரன்
ீ {சோத்யகி} எதிர்த்துச் கசன்ற ரபோது, கவற்றினய
விரும்பிய போஞ்சோைத் ரதர்வரர்கள்
ீ அனைவரும்,
திருஷ்டத்யும்ைனைப் ரபோரில் இருந்து வினரவோக விைக்கிச்
கசன்றைர்" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 528 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சோத்யகியின் ஆற்றனை வியந்த துரரோணர்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 097

Drona admired the prowess of Satyaki! | Drona-Parva-Section-097 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 13)

பதிவின் சுருக்கம்: சோத்யகிக்கும் துரரோணருக்கும் இனடயில் நடந்த ரேோதல்;

துரரோணரின் விற்கனள ேீ ண்டும் ேீ ண்டும் கவட்டிய சோத்யகி; சோத்யகியின்
திறனை ேைத்தில் கேச்சிய துரரோணர்; துரரோணரும் சோத்யகியும் கதய்வக
ீ
ஆயுதங்கனளப் பயன்படுத்தியது; கடுனேயோக நடந்த ரபோர்; சோத்யகினயக் கோக்க
போண்டவர்களும், துரரோணனரக் கோக்க ககௌரவர்களும் வினரந்தது...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, "அப்படி ேிருஷ்ணி குலத்தில்

முதன்மமயானேனான யுயுதோைைோல் {சோத்யகியோல்} துரரோணரின்
கனணகள் கவட்டப்பட்டு, திருஷ்டத்யும்ைன் கோக்கப்பட்ட பிறகு, ஓ!
ஞ் யா, சபரும் ேில்லாளியும், ஆயுததாரிகள் அமனேரிலும்
முதன்மமயானேருமான துமராணர், மனிதர்களில் புலியான ிநியின்
மபரமன { ாத்யகிமய} என்ன ச ய்தார்?" என்று மகட்டான்.
சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "பிறகு, மகாபத்மதத் தன்
நஞ் ாகவும், ேமளக்கப்பட்ட ேில்மல தன் அகன்று ேிரிந்த ோயாகவும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 529 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கூரிய கமணகமளத் தன் பற்களாகவும், நாரா ங்கமளத் தன் நச்சுப்

பற்களாகவும் சகாண்டு, ினத்தால் தோேிரேோகக் கண்கள் ிேந்து, நீண்ட
மூச்சுகமள ேிடும் ஒரு சபரும் பாம்மபப் மபால இருந்தேரும்,
மனிதர்களில் ேலிமமமிக்க ேரருமான
ீ துமராணர், தங்கச் ிறகுகள்
சகாண்ட கமணகமள இமறத்தபடி, ோனத்திமலா, சபரும்
மமலசயான்றின் உச் ியிமலா எழுேமதப் {பறப்பமதப்} மபால சபரும்
மேகம் சகாண்ட தமது ிேப்புக் குதிமரகளால் சுமக்கப்பட்டு,
யுயுதானமன { ாத்யகிமய} மநாக்கி ேிமரந்தார்.

பமக நகரங்கமள அடக்குபேனும், மபாரில் சேல்லப்பட

முடியாதேனுமான அந்த ிநி குலத்து ேரன்
ீ { ாத்யகி}, கமணமாரிமய
மமையாகவும், மதர்ச் க்கரங்களின் ட டப்சபாலிமய முைக்கமாகவும்,
நன்கு ேமளக்கப்பட்ட ேில்மல ஒலியாகவும், நாரா ங்கமள மின்னல்
கீ ற்றுகளாகவும், ஈட்டிகமளயும் ோள்கமளயும் இடியாகவும்,
மகாபத்மதக் காற்றாகவும் சகாண்ட அந்தத் துமராண மமகமானது,
குதிமரகசளனும் புயலால் தூண்டப்பட்டுத் தன்மன மநாக்கி ேருேமதக்
கண்டு புன்னமகத்தபடிமய தன் மதமராட்டியிடம், "ஓ! சூதா, தன்
{பிரோேண} வனகக்கோை கடனேகளில் இருந்து நழுவியவரும்,
திருதராஷ்டிரர் மகனின் {துரிரயோதைைின்} புகலிடம் ஆனேரும், (குரு)
மன்னர்களின் துயரங்கள் மற்றும் அச் ங்கமளப் மபாக்குபேரும்,
இளேர ர்கள் அமனேரின் ஆ ானும், தன் ஆற்றலில் எப்மபாதும்
தற்புகழ்ச் ி ச ய்யும் ேரருமான
ீ அந்த ேரப்
ீ பிராமணமர {துமராணமர}
எதிர்த்து, குதிமரகமள மிக மேகமாக முடுக்கியபடி மகிழ்ச் ியாகவும்,
மேகமாகவும், ச ல்ோயாக" என்றான்.

அப்மபாது அந்த மதுகுலத்தேனுக்கு { ாத்யகிக்கு}

ச ாந்தமானமேயும், சேள்ளிநிறமும், காற்றின் மேகமும்
சகாண்டமேயுமான அந்தச் ிறந்த குதிமரகள் துமராணமர மநாக்கி
ேிமரோகச் ச ன்றன. பிறகு, எதிரிகமளத் தண்டிப்பேர்களான துமராணர்
மற்றும் ிநியின் மபரன் { ாத்யகி} ஆகிய அவ்ேிருேரும்
ஆயிரக்கணக்கான கமணகளால் ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக் சகாண்டு
தங்களுக்குள் மபாரிட்டனர். மனிதர்களில் காமளயரான அவ்ேிருேரும்
தங்கள் கமண மமையால் ஆகாயத்மத நிமறத்தனர். உண்மமயில்
அவ்ேரர்கள்
ீ இருேரும் தங்கள் கமணகளால் தினசப்புள்ளிகள்
பத்னதயும் {10} மமறத்தனர். மமலும் அேர்கள் மகாமட காலத்தின்
முடிேில் (பூமியில்) தங்கள் உள்ளடக்கம் முழுேமதயும் சபாைியும் இரு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 530 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மமகங்கமளப் மபாலத் தங்கள் கமணகமள ஒருேரின் மமசலாருேர்

சபாைிந்தனர். அப்மபாது சூரியன் காணப்படேில்மல. காற்றும்
ே ீ ேில்மல. ஆகாயத்மத அந்தக் கமணமாரி நிமறத்ததன் ேிமளோக
அவ்ேரர்களால்
ீ உண்டாக்கப்பட்ட அடர்த்தியான இருள் சதாடர்ந்து
நீடித்தது. அவ்ேிருள், துமராணர் மற்றும் ிநியின் மபரனால்
{ ாத்யகியால்} அங்மக உண்டாக்கப்பட்ட மபாது, கமணமயவுதமல
இருேரில் எேரும் நிறுத்தியமத யாரும் காணேில்மல. ஆயுதங்கமள
ஏவுேதில் அவ்ேிருேரும் மேகம் சகாண்டேர்களாக இருந்தனர், மமலும்
அவ்ேிருேரும் மனிதர்களில் காமளயராகமே காணப்பட்டனர். அந்த
இருேராலும் ஏேப்பட்ட கமணத்தாமரகளால் உண்டான ஒலியானது,
சக்ரைோல் {இந்திரைோல்} ஏேப்பட்ட ேஜ்ரத்துக்கு {இடிக்கு} ஒப்பானதாகக்
மகட்கப்பட்டது.

ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, நாரா ங்களால் துமளக்கப்பட்ட

ேரர்களின்
ீ ேடிேங்களானமே, கடும் நஞ்சுமிக்க பாம்புகளால்
கடிக்கப்பட்ட மேறு பாம்புகமளப் மபாலமே சதரிந்தன [1]. துணிச் ல்மிக்க
ேரர்கள்,
ீ மமல முகடுகளில் ேிழும் இடியின் ஒலிக்கு ஒப்பாக,
ேிற்களின் நாசணாலிகமளயும், தங்கள் உள்ளங்மகயின் ஒலிகமளயும்
சதாடர்ச் ியாகக் மகட்டனர். ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அவ்ேிரு
ேரர்களின்
ீ மதர்களும், குதிமரகளும், மதமராட்டிகளும் தங்கச் ிறகுகள்
சகாண்ட கமணகளால் துமளக்கப்பட்டுக் காண்பதற்கு அைகாகத்
சதரிந்தன. ட்மடயுரித்த, கடும் நஞ்சுமிக்க பாம்புகமளப் மபாலத்
சதரிந்தமேயும், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, பிரகா மாக, மநராக
இருந்தமேயுமான கமணகளின்மாரி கடுமமயானதாக இருந்தது.
அவ்ேிருேரின் குமடகளும், சகாடிமரங்களும் சேட்டப்பட்டன.
குருதியில் நமனந்த அவ்ேிருேரும் சேற்றியின் நம்பிக்மகயால்
தூண்டப்பட்டிருந்தனர். அங்கங்கள் ஒவ்சோன்றிலும் குருதி ேைிந்த
அேர்கள், உடல்களில் மதநீர் ேைியும் இரு யாமனகளுக்கு ஒப்பாகத்
சதரிந்தனர். மமலும் அேர்கள் மரணக் கமணகமளக் சகாண்டு
ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக் சகாள்ேமதயும் சதாடர்ந்தனர்.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, "நாரா ங்களால் எதிர்த்து

அடிக்கப்பட்ட பாணங்களின் ரூபமானது ர்ப்பங்களால்
நன்றாகக் கடிக்கப்பட்ட ர்ப்பங்களுமடய ரூபம் மபால
ேிளங்கியது என்றிருக்கிறது. கங்குலியிலும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 531 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் மமற்கண்டோமற

இருக்கின்றன.

எேரும் எந்த ஒலிமயயும் சேளிடாததால், ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, பமடேரர்களின்
ீ முைக்கங்கள், கூச் ல்கள் மற்றும் பிற
ஒலிகள், ங்சகாலிகள், துந்துபிகளின் ஒலிகள் ஆகியமே நின்றன.
உண்னேயில் அனைத்துப் பனடப்பிரிவுகளும் அனேதியனடந்தை,
வரர்கள்
ீ அனைவரும் ரபோரிடுவனத நிறுத்திைர். ஆவல் ககோண்ட
ேக்கள், அந்தத் தைிப்ரபோரின் போர்னவயோளர்களோைோர்கள்.மதர்ேரர்கள்,
ீ
யாமனப்பாகர்கள், குதிமரேரர்கள்,
ீ காலாட்பமடேரர்கள்
ீ ஆகிமயார்
மனிதர்களில் காமளயரான அவ்ேிருேமரயும் சூழ்ந்து சகாண்டு
அம்மமாதமலமய நிமலத்த கண்களுடன் ாட் ியாகக் கண்டனர். யாமன
பமடப்பிரிவுகளும், குதிமரப்பமடப்பிரிவுகளும், மதர்ப்பிரிவுகளும்
அம யாமல் நின்றன. வியூகத்தில் நின்றிருந்தோலும் அனைவரும்
அனசயோேரைரய நின்றைர்.

பலேண்ணங்களிலான முத்துக்கள், பேளங்கள் ஆகியேற்மறக்

சகாண்டமேயும், தங்கத்தால் நிமறந்தமேயும், சகாடிமரங்கள்,
ஆபரணங்கள், தங்கத்தாலான கே ங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும்,
சேற்றிக் சகாடிகளுடனும், யாமனகளின் அலங்காரத்துணிகளுடனும்,
சமல்லிய கம்பளங்கள், தீட்டப்பட்ட பளபளப்பான ஆயுதங்கள்,
குதிமரகளின் தமலயில் அலங்காரமாக தங்கம் மற்றும் சேள்ளியாலான
ாமரங்கள், யாமனயின் மத்தகத்திலுள்ள மாமலகள், தந்தேமளயங்கள்
ஆகியேற்றுடன் இருந்தமேயுமான குரு மற்றும் பாண்டேப் பமடகள்,
ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர} மகாமடயின் சநருக்கத்தில் சகாக்கு
ேரிம களாலும், ேிட்டில்பூச் ிக் கூட்டங்களாலும் நிமறந்து,
ோனேில்மலாடும், மின்னல்கமளாடும் இருந்த மமகக்கூட்டங்கமளப்
மபாலக் காணப்பட்டன. நம் மனிதர்கள் மற்றும் யுதிஷ்டிரனுனடரயோர்
ஆகிய இரு தரப்பினரும், யுயுதானன் { ாத்யகி} மற்றும் துமராணருக்கு
இமடயிலான அந்தப் மபாமரக் கண்டனர்; பிரம்ேைின்
தனைனேயிைோை ரதவர்களும், ரசோேனும், சித்தர்களும்,
சோரணர்களும், வித்யோதரர்களும், கபரும்போம்புகளும் கூட
வோனுைோவும் ரதர்களோை முதன்னேயோை தங்கள் ரதர்களில்
இருந்தபடிரய அந்தப் ரபோனரக் கண்டைர்.மனிதர்களில் ிங்கங்களான
அேர்கள், ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக் சகாண்டு பல்மேறு ேமககளில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 532 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

முன் நகர்ந்தும், பின்நகர்ந்தும் மபாரிடுேமதக் கண்ட பார்மேயாளர்கள்

ஆச் ரியத்தால் நிமறந்தனர்.

சபரும் பலம் சகாண்ட துமராணர் மற்றும் ாத்யகி ஆகிய

இருேரும், ஆயுதப் பயன்பாட்டில் தங்கள் கரங்களின் நளினத்மத
சேளிக்காட்டியபடி கமணகளால் ஒருேமரசயாருேர் தாக்கத்
சதாடங்கினர். அப்மபாது தா ார்ஹ குலத்மதான் { ாத்யகி} அந்தப் மபாரில்
தன் ேலிமமமிக்க கமணகளால், ிறப்புமிக்க துமராணரின்
கமணகமளயும், மமலும் ஒமர கணத்தில் அேரது ேில்மலயும்
அறுத்தான். எனினும், கண் இமமக்கும் மநரத்திற்குள்ளாக, பரத்ோெர்
மகன் {துமராணர்} மற்சறாரு ேில்மல எடுத்து அதற்கு நாண்பூட்டினார்.
அந்த ேில்லும் ாத்யகியால் சேட்டப்பட்டது. துமராணர் மமலும்
ேிமரோக மகயில் மேசறாரு ேில்லுடன் காத்திருந்தார். எனினும்
எப்மபாதும் மபாலமே துமராணர் தன் ேில்லில் நாண்பூட்டியதும் ாத்யகி
அமத சேட்டினான். இப்படிமய அேன் {சோத்யகி} பதிைோறு முனற
கசய்தோன் {துரரோணரின் விற்கனள கவட்டிைோன்}.

மபாரில் மனித ச யலுக்கு அப்பாற்பட்ட யுயுதானனின் ச யமலக்

கண்ட துமராணர், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, தன் மனத்திற்குள்,
" ாத்ேதர்களில் முதன்மமயானேனிடம் {சோத்யகியிடம்} நோன் கோணும்
இந்த ஆயுத பைேோைது, ரோேன் {பரசுரோேர்?}, தைஞ்சயன் {அர்ஜுைன்},
கோர்த்தவரியன்
ீ ேற்றும் ேைிதர்களில் புைியோை பீஷ்ேர் ஆகிரயோரிடம்
ேட்டுரே உள்ள பைேோகும்" என்று நிமனத்தார். எனமே, பரத்ோெரின்
மகன் {துமராணர்}, ாத்யகியின் ஆற்றமல மனத்துக்குள் சமச் ினார்.
ோ ேனுக்கு {இந்திரனுக்கு} இமணயான கர நளினத்மதக்
சகாண்டேரும், ஆயுதங்கமள அறிந்மதார் அமனேரிலும்
தமலயானேருமான அந்த மறுபிறப்பாளர்களில் {பிராமணர்களில்}
முதன்மமயானேர் {துமராணர்}, ேோதவைிடம் {கிருஷ்ணைிடம்} மிகவும்
மனம் நிமறந்தார். ோ ேமனத் தங்கள் தமலமமயில் சகாண்ட
மதேர்களும் அதனால் மனம் நிமறந்தனர். ஓ! ஏகாதிபதி, மதேர்கள்,
கந்தர்ேர்கள் ஆகிமயாரும், ித்தர்கள் மற்றும் ாரணர்களும், என்னதான்
துமராணரால் இயன்ற ாதமனகமள அறிந்திருந்தாலும் ேிமரோக
நகரும் யுயுதானனின் கர நளினத்மதப் மபால அதற்கு முன் கண்டமத
இல்மல.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 533 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிறகு, க்ஷத்திரியர்கமளக் கலங்கடிப்பேரும், ஆயுதங்கமள

அறிந்மதாரில் முதன்மமயானேருமான துமராணர் மற்றுசமாரு ேில்மல
எடுத்துக் சகாண்டு ில ஆயுதங்கமளக் குறி பார்த்தார். எனினும், ாத்யகி,
அவ்ோயுதங்கள் அமனத்மதயும் தன் ஆயுதங்களின் மாமயயாலும்,
ிலேற்மறத் தன் கூரிய கமணகளாலும் கலங்கடித்தான். இமேயாவும்
மிக அற்புதமாகத் சதரிந்தன. உமது மபார்ேரர்களுக்கு
ீ மத்தியில்,
திறமனத் தீர்மானிக்கும் ேரர்களாக
ீ இருப்மபார், மபாரில் மேறு
எேராலும் ச ய்ய இயலாததும், மனித க்திக்கு அப்பாற்பட்டதும், சபரும்
திறமன சேளிப்படுத்துேதுமான அேனது { ாத்யகியின்} ாதமனமயக்
கண்டு சமச் ினர்.

ாத்யகி, துமராணர் ஏேிய அமத கமணகமளமய ஏேினான். இமதக்

கண்டேரும், எதிரிகமள எரிப்பேருமான ஆ ான் {துமராணர்},
எப்மபாமதயும் ேிட குமறந்த துணிவுடமனமய மபாரிட்டார். பிறகு, ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, பமடயறிேியலின் ஆ ானான அேர்
{துமராணர்}, மகாபத்தால் நிமறந்து, யுயுதானனின் அைிவுக்காகத் சதய்ேக
ீ
ஆயுதங்கமள இருப்புக்கு அமைத்தார். எதிரிமயக் சகால்லும்
பயங்கரமான ஆக்ரநய ஆயுதத்னதக் கண்ட ேலிமமமிக்க
ேில்லாளியான ாத்யகி வருணோயுதம் என்ற மற்சறாரு சதய்ேக
ீ
ஆயுதத்மத இருப்புக்கு அமைத்தான். இருேரும் சதய்ேக
ீ ஆயுதங்கமள
எடுப்பமதக் கண்டு "ஓ", என்றும் "ஐமயா" என்றும் அலறல்கள் அங்மக
எழுந்தன. ோனில் ச ல்லும் உயிரினங்களும் கூட அதன் ஊடாகச்
ச ல்லேில்மல {பறமேகளும் ோனத்தில் பறக்கேில்மல}. ோருணம்
மற்றும் ஆக்மநயம் ஆகிய இரண்டு ஆயுதங்களும் கமணகமளாடு ஒட்டி
ஏேப்பட்டு ஒன்மறசயான்று எதிர்த்து பயனற்றதாகின [2]. ரியாக அமத
மேமளயில் சூரியன் தன் ேைிமயக் கீ ழ்மநாக்கிக் கடந்தான் {உச் ியில்
இருந்து ாய்ந்தான்}.

[2] "சதய்ேக
ீ ஆயுதங்கள் என்பன மந்திரங்கமளச் ார்ந்த
க்திகளாக இருந்தன. இந்த மந்திரங்களால் ஈர்க்கப்பட்ட
ாதாரணக் கமணகமள சதய்ேக
ீ ஆயுதங்களாக
மாற்றப்பட்டன" என்று இங்மக ேிளக்குகிறார் கங்குலி.

அப்மபாது பாண்டுேின் மகன்களான மன்னன் யுதிஷ்டிரன்,

பீேரசைன், நகுைன் ேற்றும் சகோரதவன் ஆகிமயார் ாத்யகிமயப்
பாதுகாக்க ேிரும்பி, மத்ஸ்யர்கள் மற்றும் ால்மேய துருப்புகளுடன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 534 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{ ால்ேத் துருப்புகளுடன்} ம ர்ந்து துமராணமர மநாக்கி மேகமாக

ேிமரந்தனர் [3]. பிறகு துச்சோசைன் தனைனேயிைோை ஆயிரம்
இளவரசர்கள், எதிரிகளோல் சூைப்பட்ட துரரோணனர ரநோக்கி (அவனரப்
போதுகோப்பதற்கோக) ரவகேோக வினரந்தைர். அப்மபாது, ஓ மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, அேர்களுக்கும், உமது ேில்லாளிகளுக்கும் இமடயில்
ஒரு கடும்மபார் சதாடங்கியது. பூமியானது புழுதியாலும், (இருதரப்பிலும்)
ஏேப்பட்ட கமணகளின் மமையாலும் மமறந்தது. அமனத்தும் இப்படி
மமறக்கப்பட்டதால், அதற்கு மமல் எமதயும் மேறுபடுத்திப் பார்க்க
முடியேில்மல. உண்மமயில், துருப்புகள் புழுதியில் மூழ்கியமபாது,
ரபோரோைது (ேைிதர்கனளரயோ, விதிகனளரயோ) முற்றிலும்
கருதிப்போரோேல் நடந்தது" {என்றான் ஞ் யன்}.

[3] மேசறாரு பதிப்பில், "பிறகு, யுதிஷ்டிரராெரும்,

பீமம னனும், நகுலனும், ஸஹமதேனும் நான்குபக்கமும்
சூழ்ந்து ாத்யகிமயக் காப்பாற்றினார்கள். திருஷ்டத்யும்னன்
முதலானேர்கமளாடும், மககயர்கமளாடும் கூடிய ேிராட
ராெனும், ால்ேனுமடய ம னிகர்களும் மேகமாகத்
துமராணமர எதிர்த்தார்கள்" என்று இருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 535 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

விந்தோனுவிந்தர்கனளக் ககோன்ற அர்ஜுைன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 098

Arjuna killed Vinda and Anuvinda! | Drona-Parva-Section-098 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 14)

பதிவின் சுருக்கம்: கஜயத்ரதன் இருந்த இடத்னத ரநோக்கிச் கசன்ற

கிருஷ்ணோர்ஜுைர்கள்; அர்ஜுைைின் குதினரகள் கனளப்பனடந்திருப்பனதக்
கண்டு அர்ஜுைனை அணுகிய விந்தனும், அனுவிந்தனும்; விந்தனையும்,
அனுவிந்தனையும் ககோன்ற அர்ஜுைன்; குதினரகளின் கனளப்னபப் ரபோக்கத்
ரதரிைிருந்து கிருஷ்ணன் அவற்னற அவிழ்த்தது; க்ஷத்திரியர்கள் பைனர
எதிர்த்துத் தனரயில் நின்று தைியோகப் ரபோரோடிய அர்ஜுைன், குதினரகளுக்கோக
ஒரு தடோகத்னதயும், அம்புகளோைோை ஒரு கூடத்னதயும் உண்டோக்கியது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "சூரியன் அஸ்த

மமலகளின் முகடுகமள மநாக்கித் தன் கீ ழ்மநாக்குப் பயணத்திற்குத்
திரும்பிய மபாது, ஆகாயமம புழுதியால் மமறந்திருந்த மபாது, சூரியக்
கதிர்களின் சேப்பம் தணிந்த மபாது, அந்தப் பகல் சபாழுது மேகமாக
மங்கத் {மமறயத்} சதாடங்கியது. பமடேரர்கமளப்
ீ சபாறுத்தேமர,
சேற்றிமய ேிரும்பிய அேர்களில் ிலர் ஓய்ந்திருந்தனர், ிலர்
மபாரிட்டனர், ிலர் மமாதலுக்குத் திரும்பினர். சேற்றி நம்பிக்மகயால்
தூண்டப்பட்ட துருப்புகள் இப்படிப் மபாரிட்டுக் சகாண்டிருந்தமபாது,
அர்ஜுைனும், வோசுரதவனும் {கிருஷ்ணனும்}, சிந்துக்களின்
ஆட்சியோளன் {கஜயத்ரதன்} இருந்த இடத்னத ரநோக்கிச் கசன்றைர்.

குந்தியின் மகன் {அர்ெுனன்}, தன் கமணகளின் மூலம், (எதிரி

பமடேரர்களின்
ீ ஊடாக) தன் மதருக்கு மேண்டிய அளவு மபாதுமான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 536 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேைிமய உண்டாக்கினான். இவ்ேைியிமலமய ெனார்த்தனன் {கிருஷ்ணன்}

(மதமர ேைிநடத்திச்) ச ன்றான். பாண்டுேின் உயர் ஆன்ம மகன்
{அர்ெுனன்} எங்மக ச ன்றாமனா, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, அங்மக
உமது துருப்புகள் பிளந்து ேைிேிட்டன. சபரும் க்திமயக் சகாண்ட
தா ார்ஹ குலத்மதான் {கிருஷ்ணன்} பல்மேறு ேமகயான சுைல்
நகர்வுகமள {மண்டலகதிகமளக்} காட்டித் தன் மதமராட்டும் திறமன
சேளிப்படுத்தினான்.

{அர்ெுனனின்} சபயர் சபாறிக்கப்பட்டமேயும், நன்கு

கடினமாக்கப்பட்டமேயும், யுகசநருப்புக்கு ஒப்பானமேயும், நரம்புகளால்
{இமைகளால்} கட்டப்பட்டமேயும், மநரான முட்டுகள் {அழுந்திய
கணுக்கள்} சகாண்டமேயும், சதாமலதூரம் ச ல்லக்கூடியமேயும்,
மூங்கிலாமலா (மூங்கில்பிளவுகள் அல்லது அேற்றின் கிமளகளாமலா),
முழுக்க இரும்பினாமலா ஆனமேயுமான அர்ெுனனின் கமணகள்,
அந்தப் மபாரில், பல்மேறு எதிரிகளின் உயிமர எடுத்து, (அங்மக இமர
மதடி கூடியிருந்த) பறமேகளுடன் ம ர்ந்து உயிரினங்களின் குருதிமயக்
குடித்தன. அர்ஜுைன் தன் ரதரில் நின்று தன் கனணகனள
முழுனேயோக இரண்டு னேல்கள் {ஒரு குரரோச} தூரம் ஏவி, அந்தக்
கமணகள் தன் எதிரிகமளத் துமளத்து, {அேர்கமள மமலுலகத்திற்கு}
அனுப்பிய மபாது அந்த இடத்திற்கு அந்தத் மதமர ேந்துேிட்டது [1].
கருடன், அல்லது காற்றின் மேகத்மதக் சகாண்டமேயும்,
நுகத்தடிகமளச் சுமந்தமேயுமான அந்தக் குதிமரகளால் சுமக்கப்பட்ட
ரிேிரகசன் {கிருஷ்ணன்}, உைகரே வியக்கும் வனகயில் ரதனர
ரவகேோகச் கசலுத்திைோன். உண்மமயில், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
சூரியனின் மதமரா, ருத்திரனுமடயமதா, மேஸ்ரேணனுமடயமதா
{குமபரனுமடய மதமரா} கூட அவ்ேளவு மேகம் ச ன்றதில்மல. ேைம்
விரும்பிய ரவகத்தில் அர்ஜுைைின் ரதர் கசன்றனதப் ரபோை, மபாரில்
மேறு யாருமடய மதரும் அதற்கு முன்பு ச ன்றதில்மல.

[1] "மேறு ோர்த்மதகளில் ச ால்ல மேண்டுசமனில்,

அர்ெுனனின் மதரானது, தன்னில் இருந்து ஏேப்பட்ட
கமணகள் எதிரிமய அமடயும்மபாமத எதிரி இருந்த
இடத்மத அமடந்தது" எனக் கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.
அஃதாேது அந்தத் மதரானது அர்ெுனனின் அம்பின்
மேகத்திற்கு இமணயான மேகத்தில் ச ன்றது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 537 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! மன்னா, ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, பமகேர்கமளக்

சகால்பேனான மக ேன் {கிருஷ்ணன்}, அந்தப் மபாருக்கான மதமர
எடுத்துக் சகாண்டு குதிமரகமள முடுக்கி (பமகேரின்)
துருப்புகளினூடாகமே ச ன்றான். அந்தத் மதர்க்கூட்டங்களுக்கு
மத்தியில் சபரும் ிரமத்மதாடு அர்ஜுைைின் ரதனர இழுத்து வந்த
அந்தச் சிறந்த குதினரகள், ரபோரில் ேகிழும் பை வரர்களின்
ீ
ஆயுதங்களோல் சினதக்கப்பட்டுப் பசி, தோகம் ேற்றும் கனளப்பு
ஆகியவற்றோல் பீடிக்கப்பட்டிருந்தை. எனினும் அமே, இறந்த
குதிமரகள் மற்றும் மனிதர்களின் உடல்கள், உமடந்த மதர்கள்,
ஆயிரக்கணக்கான மமலகமளப் மபாலத் சதரிந்த இறந்த யாமனகளின்
உடல்கள் ஆகியேற்றின் மமல் ஏறிச் ச ன்றாலும், அடிக்கடி அைகாக
ேமளயமாகச் சுைன்றன {மண்டல கதிகமள சேடிக்காட்டின}.

அமத மேமளயில், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அேந்தியின் ேரச்

ீ
மகாதரர்கள் இருேரும் (விந்தனும், அனுவிந்தனும்), தங்கள் பமடகளின்
தமலமமயில் நின்று சகாண்டு, அர்ெுனனின் குதிமரகள்
கமளத்திருப்பமதக் கண்டு அேனுடன் மமாதினர். மகிழ்ச் ியால் நிமறந்த
அேர்கள், அர்ெுனமன அறுபத்துநான்கு {64} கமணகளாலும்,
ெனார்த்தனமன எழுபதாலும் {70}, (அர்ெுனனின் மதரிலிருந்த) நான்கு
குதிமரகமள ஒரு நூறு {70} கமணகளாலும் துமளத்தனர். ஓ! மன்னா,
மகாபத்தால் நிமறந்தேனும், உடலின் முக்கியப் பகுதிகமளக் குறித்த
அறிவுமடயேனுமான அர்ெனன், உயிர்நிமலகமளமய
ஊடுருேேல்லமேயான ஒன்பது மநரான கமணகளால் அந்தப் மபாரில்
அவ்ேிருேமரயும் தாக்கினான். அதன்மபரில், அந்தச் மகாதரர்கள்
இருேரும், ினத்தால் நிமறந்து, பீபத்சு {அர்ெுனன்} மற்றும் மக ேமனக்
கமணமாரியால் மமறத்து ிங்க முைக்கம் ச ய்தனர்.

சேண்குதிமரகமளக் சகாண்ட பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, அப்மபாது

இரு பல்லங்கமளக் சகாண்டு, அவ்ேிரு மகாதரர்களின் அைகிய
ேிற்கமளயும், தங்கம் மபாலப் பிரகா ிக்கும் அேர்களது
சகாடிமரங்கமளயும் அந்தப் மபாரில் ேிமரோக அறுத்தான். ஓ! மன்னா,
மேறு ேிற்கமள எடுத்துக் சகாண்ட ேிந்தனும், அனுேிந்தனும்,
மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டுத் தங்கள் கமணகளால் பாண்டுேின் மகமன
{அர்ெுனமனக்} கலங்கடிக்கத் சதாடங்கினர். பாண்டுேின் மகனான
தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, சபருங்மகாபத்மத அமடந்து, இரு
கமணகமளக் சகாண்டு தன் எதிரிகளின் இரு ேிற்கமளயும் மீ ண்டும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 538 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மேகமாக சேட்டினான். மமலும் அர்ெுனன், கல்லில்

கூராக்கப்பட்டமேயும், தங்கச் ிறகுகமளக் சகாண்டமேயுமான மமலும்
ில கமணகளால் அேர்களது குதிமரகள், மதமராட்டிகள் மற்றும்
அேர்களது பின்புறத்மதப் பாதுகாத்த மபாராளிகள் இருேர் மற்றும்
அேர்கமளத் சதாடர்ந்து ேந்மதார் ஆகிமயாமரக் சகான்றான். பிறகு,
கத்தி மபான்ற கூர்மமயுள்ள மமலும் ஒரு பல்லத்தினால் {அேர்களில்}
மூத்த சரகோதரைின் {விந்தைின்} தனைனய கவட்டியதோல், அவன்
{விந்தன்}, கோற்றிைோல் முறிந்த ேரத்னதப் ரபோை உயினர இைந்து
கீ ரை பூேியில் விழுந்தோன்.

சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்டேனும், ேலிமமமிக்கேனுமான

அனுேிந்தன், குதிமரகளற்ற மதரில் சகால்லப்பட்டுக் கிடக்கும்
ேிந்தமனக் கண்டு ஒரு கதாயுதத்மத எடுத்துக் சகாண்டான். பிறகு,
ேிந்தனின் தம்பியான அந்தத் மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயானேன்
{அனுேிந்தன்}, தன் அண்ணனின் சகாமலக்குப் பைிோங்குேதற்காகக்
மகயில் கதாயுதத்துடன் ஆடிக் சகாண்மட ச ன்றான். ினத்தால்
நிமறந்த அனுேிந்தன், அந்தக் கதாயுதத்மதக் சகாண்டு ோசுமதேனின்
முன் சநற்றிமயத் தாக்கினான். எனினும் நடுங்காத பின்னேன்
{கிருஷ்ணன்}, மமநாக மமலமயப் மபால அம யாதிருந்தான். அப்மபாது
அர்ஜுைன், ஆறு கனணகனளக் ககோண்டு, அவைது கழுத்து, இரு
கோல்கள், இரு கரங்கள் ேற்றும் சிரம் ஆகியவற்னற அறுத்தோன். இப்படி
(துண்டுகளாக அறுபட்ட) அனுேிந்தனின் அங்கங்கள் பல மமலகமளப்
மபாலக் கீ மை ேிழுந்திருந்தன.

அவ்ேிருேமரயும் பின்சதாடர்ந்து ேந்தேர்கள், அேர்கள்

சகால்லப்பட்டமதக் கண்டு, ினத்தால் நிமறந்து, நூற்றுக்கணக்கான
கமணகமள இமறத்தபடி (அர்ெுனமன மநாக்கி) ேிமரந்தனர்.
அேர்கமள ேிமரோகக் சகான்ற அர்ெுனன், ஓ! பாரதக் குலத்தின்
காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, பனிக்காலத்தின் முடிேில் காட்மட
எரிக்கும் சநருப்மபப் மபாலப் பிரகா மாகத் சதரிந்தான். ற்மற
ிரமத்துடன் அத்துருப்புகமளக் கடந்த தனஞ் யன் {அர்ெுனன்},
மமகங்களுக்கிமடயில் மமறந்திருந்து, அேற்மற மீ றி சேளிேந்த
உதயச் சூரியமனப் மபாலப் பிரகா மாக ஒளிர்ந்தான். அேமனக்
{அர்ெுனமனக்} கண்ட சகௌரேர்கள் அச் த்தால் நிமறந்தனர். ஆனால்
ேிமரோக மீ ண்ட அேர்கள், ஓ! பாரதக் குலத்தின் காமளமய, அேன்
{அர்ெுனன்} கமளத்திருப்பமதயும், ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 539 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{செயத்ரதன்} இன்னும் சதாமலேிமலமய இருப்பமதயும் புரிந்து

சகாண்டு, அேமன மநாக்கி மீ ண்டும் மகிழ்ச் ியாக ேிமரந்து, அமனத்துப்
பக்கங்களில் இருந்தும் அேமனச் சூழ்ந்து சகாண்டு ிங்க
முைக்கமிட்டனர்.

மகாபத்தில் நிமறந்திருந்த
அேர்கமளக் கண்டேனும்,
மனிதர்களில் காமளயுமான
அர்ெுனன் புன்னமகத்தபடிமய,
தா ார்ஹ குலத்மதானிடம்
{கிருஷ்ணனிடம்} சமன் ச ாற்களில்,
"நம் குதிமரகள் கமணகளால்
பீடிக்கப்பட்ட கமளத்திருக்கின்றன.
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன்
{செயத்ரதன்} இன்னும் சதாமலேிமலமய இருக்கிறான். இப்மபாது
ச ய்ேதற்குச் ிறந்தது என நீ எமத நிமனக்கிறாய்? ஓ! கிருஷ்ணா,
எனக்கு உண்மமயாகச் ச ால்ோயாக. மனிதர்களில் நீமய எப்மபாதும்
ேிமேகியாோய். பாண்டேர்கள் உன்மனமய தங்கள் கண்களாகக்
சகாண்டு, மபாரில் தங்கள் எதிரிகமள சேல்ோர்கள். அடுத்துச் ச ய்ய
மேண்டியது என்ன என்று நான் நிமனப்பமத உண்மமயாக நான்
உனக்குச் ச ால்கிமறன். ஓ! மாதோ, குதிமரகமள நுகத்தடியில் இருந்து
அேிழ்த்து, அேற்றின் {உடல்களில் மதத்திருக்கும்} கமணகமளப்
பிடுங்குோயாக" என்றான் {அர்ெுனன்}. பார்த்தனால் இப்படிச்
ச ால்லப்பட்ட மக ேன், "ஓ! பார்த்தா {அர்ெுனா}, நானும் நீ
சேளிப்படுத்திய கருத்மதமய சகாண்டிருக்கிமறன்" என்றான். அப்மபாது
அர்ெுனன், "ஓ! மக ோ {கிருஷ்ணா}, சமாத்த பமடமயயும் நான்
தடுத்துக் சகாண்டிருக்கிமறன். அடுத்ததாகச் ச ய்யப்பட மேண்டியது
எதுமோ, அமத நீ முமறயாகச் ச ய்ோயாக" என்றான்.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், "தன் மதர்த்தட்டில்

இருந்து இறங்கிய தனஞ் யன், தன் ேில்லான காண்டீேத்மத எடுத்துக்
சகாண்டு அம யாத மமலசயன அங்மக நின்றான். தனஞ் யன்
தமரயில் நிற்பமதக் கண்டு, அமத ஒரு நல்ல ோய்ப்பாகக் கருதிய
க்ஷத்திரியர்கள், சேற்றியின் மீ து சகாண்ட ேிருப்பத்தால் உரக்க
முைங்கியபடிமய அேமன {அர்ெுனமன} மநாக்கி ேிமரந்தனர். தனியாக
நின்று சகாண்டிருந்த அேமனப் சபரும் மதர்க்கூட்டங்களால் சூழ்ந்து

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 540 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்ட அமனேரும், தங்கள் ேிற்கமள ேமளத்து, அேன் {அர்ெுனன்}

மீ து தங்கள் கமணகமள மமையாகப் சபாைிந்தனர். மகாபத்தில்
நிமறந்திருந்த அேர்கள் பல்மேறு ேமககளிலான ஆயுதங்கமள ஏேி
சூரியமன மமறக்கும் மமகங்கமளப் மபாலத் தங்கள் கமணகளால்
பார்த்தமன முழுமமயாக மமறத்தனர். ிங்கத்மத மநாக்கி ேிமரயும்
மதங்சகாண்ட யாமனகமளப் மபாலப் சபரும் க்ஷத்திரியர்கள்
அமனேரும் மனிதர்களில் ிங்கமான அந்த க்ஷத்திரியக் காமளமய
{அர்ெுனமன} எதிர்த்து மூர்க்கமாக ேிமரந்தனர்.

ினத்தால் நிமறந்த பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, எண்ணற்ற ேரர்கமளத்

ீ
தடுப்பதில் தனியாக சேன்ற மபாது, நாங்கள் கண்ட அேனது கர ேலிமம
மிகப் சபரியதாக இருந்தது. பலம் நிமறந்த பார்த்தன், தன் ஆயுதங்களால்
எதிரியின் ஆயுதங்கமளக் கலங்கடித்து, எண்ணற்ற கமணகளால்
அேர்கள் அமனேமரயும் ேிமரோக மமறத்தான். ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, அந்த அடர்த்தியான கமணகள் மமையாகப் சபாைிந்து
மமாதியதன் ேிமளோக, ஆகாயத்தின் அந்தப் பகுதியில், தீப்சபாறிகமள
இமடயறாது சேளியிடும் சநருப்சபான்று உண்டானது. மபாரில்
சேற்றிமய ேிரும்பியேர்களும், குருதியில் நமனந்து சபருமூச்சுேிட்டுக்
சகாண்டிருந்த குதிமரகள் மற்றும் மபசராலியுடன் பிளிறியபடிமய
எதிரிகமளக் கலங்கடிக்கும் மதங்சகாண்ட யாமனகள் ஆகியேற்றின்
துமணயுடன் கூடியேர்களும், மகாபத்தால் நிமறந்தேர்களும், ஒரு
சபாதுமநாக்கில் ஒன்றிமணந்தேர்களும், சபரும் ேில்லாளிகளுமான
அந்த எண்ணற்ற பமகேரர்கள்
ீ அமனேராலும் அங்மக அந்தச் சூைல்
மிகவும் சேப்பமமடந்தது [2].

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, "இரத்தத்தால்

நமனக்கப்பட்டேர்களும், சபருமூச்சு ேிடுகின்றேர்களுமான
மகாேில்லாளிகளாலும், நன்றாகப் பிளக்கப்பட்டமேகளும்,
கமனக்கின்றமேகளுமான குதிமரகளாலும்,
யாமனகளாலும் முயற் ியுள்ளேர்களும் யுத்தத்தில்
ெயத்மத ேிரும்புகிறேர்களும், ஒமர காரியத்தில்
பற்றுதலுள்ளேர்களும், மகாபம் சகாண்டேர்களுமான அமநக
த்ரு ேரர்களாலும்
ீ அந்த இடத்தில் தாபமுண்டானது மபால
இருந்தது" என்றிருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 541 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கமணகமள நீமராட்டமாகவும், சகாடிமரங்கமளச் சுைல்களாகவும்,

யாமனகமள முதமலகளாகவும், காலாட்பமட ேரர்கமள
ீ எண்ணற்ற
மீ ன்களாகவும், ங்சகாலிகள் மற்றும் மபரிமக ஒலிகமள
முைக்கமாகவும், மதர்கமளப் சபாங்கும் அமலகளாகவும், மபாராளிகளின்
தமலக்கே ங்கமள ஆமமகளாகவும், குமடகள் மற்றும் சகாடிகமள
நுமரயாகவும், சகால்லப்பட்ட யாமனகளின் உடல்கமளத் தன்
பாமறகளாகவும் சகாண்டிருப்பதும், அகன்றதும், கடக்க முடியாததும்,
கலங்கடிக்கப்பட முடியாததுமான அந்தத் மதர்களின் எல்மலயற்ற
சபருங்கடமலத் தன் கமணகளால் ஒரு கமரமயப் மபாலத் தடுத்துக்
சகாண்டிருந்தான்.

பிறகு, அந்தப் மபார் நடந்து

சகாண்டிருக்கும்மபாமத, ேலிமமமிக்கக்
கரங்கமளக் சகாண்ட ெனார்த்தனன்
{கிருஷ்ணன்}, தன் அன்பு நண்பனும்,
மனிதர்களில் முதன்மமயானேனுமான
அர்ெுனனிடம் அச் மற்ற ேமகயில், "ஓ!
அர்ெுனா, குதினரகள் நீ ரருந்த இங்ரக
இந்தப் ரபோர்க்களத்தில் எந்தக் கிணறும்
இல்னை. குதினரகள் குடிப்பதற்ரக நீ னர
விரும்புகின்றை, குளிப்பதற்காக அல்ல"
என்றான். ோசுமதேனால் {கிருஷ்ணனால்}
இப்படிச் ச ால்லப்பட்டதும், அர்ெுனன் மகழ்ச் ியாக, "இமதா இருக்கிறது"
என்று ச ால்லி, ஓர் ஆயுதத்னதக் ககோண்டு பூேினயத் துனளத்து,
குதினரகள் நீ ரருந்த ஒரு சிறந்த தடோகத்னத உண்டோக்கிைோன்.

க்கரோகங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட அத்தடாகத்தில்

அன்னங்களும், ோத்துகளும், நிமறந்திருந்தன. அகலமாகவும், சதளிந்த
நீர் நிமறந்திருந்ததாகவும் இருந்த அது, முழுதும் மலர்ந்த நல்ல ேமகத்
தாமமரகளால் நிமறந்திருந்தது. மமலும் அதில் பல்மேறு ேமககளிலான
மீ ன்களும் இருந்தன. ஆைத்தில் அடியற்றதான அது, பல முனிேர்களால்
அமடயப்படுேதாக இருந்தது. ஒரு கணத்தில் அங்ரக உண்டோக்கப்பட்ட
அத்தடோகத்னதக் கோண கதய்வக
ீ முைிவரோை நோரதர் வந்தோர்.

(சதய்ேகத்
ீ தச் னான) துேஷ்டிரிமய {த்ேஷ்டாமேப்} மபால
அற்புதச் ச யல்கமளச் ச ய்யேல்ல பார்த்தன் {அர்ெுனன்},

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 542 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கமணகமளமய ேிட்டங்களாகவும், மச்சுகளாகவும் {மகமரங்களாகவும்},

தூண்களாகவும், மமற்கூமரகளாகவும் சகாண்ட கமணமயமான ஒரு
கூடத்மதயும் அங்மக உண்டாக்கினான். பார்த்தனால் உண்டாக்கப்பட்ட
கமணமயமான அந்தக் கூடத்மதக் கண்டு மகிழ்ச் ியமடந்த மகாேிந்தன்
{கிருஷ்ணன்}, புன்னமகத்தபடிமய, "நன்று, நன்று" என்று ச ான்னான்"
{என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 543 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

குதினரகளின் கனளப்பகற்றிய கிருஷ்ணன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 099

Krishna removed fatigue of the steeds! | Drona-Parva-Section-099 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 15)

பதிவின் சுருக்கம்: கோைோளோகத் தைியோக நின்று பனகவரர்கனளத்

ீ தடுத்த
அர்ஜுைன்; குதினரகளில் னதத்த கனணகனளப் பிடுங்கி, அவற்றின்
கனளப்னபயும், வைினயயும் ரபோக்கி ேீ ண்டும் ரதரில் பூட்டிய கிருஷ்ணன்;
ரவகேோகச் கசன்ற கிருஷ்ணோர்ஜுைர்கனளத் தடுக்க முடியோத ககௌரவர்கள்;
அர்ஜுைனைப் பின்கதோடர்ந்து கசன்ற துரிரயோதைன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "உயர் ஆன்மக்

குந்தியின் ேகன் {அர்ஜுைன்} நீ னர உண்டோக்கிய பிறகு, பமகேரின்
பமடமய அேன் {அர்ெுனன்} தடுக்கத் சதாடங்கி, கனணேயேோை
கூடத்னதக் கட்டியதும், சபரும் காந்தி சகாண்ட வோசுரதவன்
{கிருஷ்ணன்}, மதரில் இருந்து இறங்கி, கமணகளால் துமளத்துச்
ிமதக்கப்பட்ட குதிமரகமள நுகத்திலிருந்து அேிழ்த்தான். எப்மபாதும்
கண்டிராத அக்காட் ிமயக் கண்டதால், ித்தர்கள், ாரணர்கள் மற்றும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 544 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபார்ேரர்கள்
ீ அமனேராலும் கரசோலியுடன் எழுப்பப்பட்ட ஆரோரப்
மபசராலி அங்மக மகட்கப்பட்டது. கோைோளோக நின்று ரபோரிட்ட குந்தியின்
ேகனை {அர்ஜுைனை} (ஒன்றுகூடியிருந்த) வைினேேிக்கத்
ரதர்வரர்களோல்
ீ எதிர்க்க இயைவில்னை. இமேயாவும் மிக
அற்புதமாகத் சதரிந்தது.

கூட்டம் கூட்டமாகத் மதர்களும், எண்ணற்ற யாமனகளும்,

குதிமரகளும் தன்மன மநாக்கி ேிமரந்தாலும், தன் எதிரிகள்
அமனேருடன் மபாரில் ஈடுபட்ட பார்த்தன் {அர்ெுனன்} எந்த
அச் த்மதயும் உணரேில்மல. (பமக) மன்னர்கள், அந்தப் பாண்டுேின்
மகன் {அர்ெுனன்} மீ து தங்கள் கமணமாரிமயப் சபாைிந்தனர். எனினும்,
பமகேரர்கமளக்
ீ சகால்பேனும், அற ஆன்மா சகாண்டேனுமான அந்த
ோ ேன் மகன் {அர்ெுனன்} எவ்ேித கேமலமயயும் உணரேில்மல.
உண்மமயில் அந்த ேரப்
ீ பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, சபருங்கடலானது,
தன்னில் பாயும் நூற்றுக்கணக்காக ஆறுகமள ஏற்பமதப் மபாலத்
தன்மன மநாக்கி ேரும் நூற்றுக்கணக்கான கமணமாரிகமளயும்,
கதாயுதங்கமளயும், மேல்கமளயும் ஏற்றான்.

பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, அந்த முதன்மமயான மன்னர்களால்

தன்மன மநாக்கி ஏேப்பட்ட முதன்மமயான கமணகமள மூர்க்கமான
ேலிமம சகாண்ட தன் ஆயுதங்கள் மற்றும் தன் கரப் பலத்தின் மூலம்
ேரமேற்றான். அேன் {அர்ெுனன்}, தமரயில் தனியாக நின்றிருந்தாலும்,
ரபரோனச எனும் ஒரு தவறோைது சோதனைகள் அனைத்னதயும்
அைிப்பனதப் ரபோைத் மதர்களில் இருந்த அந்த மன்னர்கள்
அமனேமரயும் கலங்கடிப்பதில் சேன்றான். ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, ோசுமதேன் {கிருஷ்ணன்} மற்றும் பார்த்தன் ஆகிய
இருவரின் அற்புதம் நினறந்த ஆற்றனைக் கண்டு புகழ்ந்த
ககௌரவர்கள், "மபாரில் பார்த்தனும் {அர்ெுனனும்}, மகாேிந்தனும்
{கிருஷ்ணனும்} குதிமரகமள நுகத்திலிருந்து அேிழ்த்தமதக் காட்டிலும்
அற்புதம் நிமறந்த ச யல் உலகில் மேறு எது இருக்கிறது? அல்லது
இருக்கப் மபாகிறது? மபாரில் கடும் க்திமயயும், சபரும்
நம்பிக்மகமயயும் காட்டும் இந்த மனிதர்களில் ிறந்தேர்கள் நம்மமப்
சபரும் எண்ணங்களால் ஊக்கப்படுத்துகின்றனர்" என்றனர் [1].

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இதன் பிறகு இன்னும் அதிகம்

இருக்கிறது. அமே பின்ேருமாறு: "பிரபுமே,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 545 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

புருமஷாத்தமர்களான அவ்ேிருேரும் நம் ேிஷயத்தில்

அதிகப் பயத்மத உண்டு பண்ணினார்கள். உக்ரமான
க்திமயயும் சேளிப்படுத்தினார்கள். சபாங்கி ேருகின்ற
முத்திரத்மதக் கமர தடுப்பது மபால ரணகளத்தில்
பார்த்தன் ஒருேமன உம்முமடய ம மனமயத் தடுத்தான்.
பாரதமர, பார்த்தனுமடய அம்புகளால் மேயப்பட்ட அந்த
ேட்டில்,
ீ பக்ஷிகள் ஆகாயத்மத அமடந்து ஞ் ரிப்பது
மபாலச் ஞ் ரித்தன. ஐயா, யுத்தத்தில் நிற்கின்ற அந்த
அர்ெுனமன மநாக்கி உம்முமடய பமடகளுள் உம்மமச்
ம ர்ந்தேன் ஒரு மனிதனாேது மிகுந்த மகாபத்மதாடு
எதிர்த்துச் ச ல்லேில்மல. உம்முமடய யுத்தேரர்கள்
ீ
அமனேரும் அந்த யுத்தகளத்தில் மகாேிந்தமரயும் பாண்டு
குமாரனான தனஞ் யமனயும் பார்த்து மனநிமலமமமய
இைந்தேர்களானார்கள்" என்று இருக்கிறது. அதன் பிறகு
பின்ேருமாமற சதாடர்கிறது.

ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர},
தாமமர இதழ்கமளப் மபான்ற கண்கமளக்
சகாண்ட ரிஷிமக ன் {கிருஷ்ணன்},
அந்தப் ரபோர்க்களத்தில்
கனணகளோைோை கூடத்னத அர்ஜுைன்
உண்டோக்கியபிறகு, உமது துருப்புகள்
அமனத்தும் பார்த்துக்
சகாண்டிருக்கும்மபாமத, ஏமதா
சபண்களின் மபயில் தான் இருப்பமதப்
மபால மிகுந்த நம்பிக்மகயுடன்
புன்னமகத்தபடிமய குதிமரகமள
அதற்குள் அமைத்துச் ச ன்றான்.
குதினரகனளச் சீர்கசய்வதில் நல்ை
திறம்கபற்ற கிருஷ்ணன், அேற்றின் {குதிமரகளின்} கமளப்பு, ேலி,
நுமர தள்ளுதல், நடுக்கம், காயங்கள் ஆகியேற்மற நீக்கினான். பிறகு
அேற்றில் இருந்த கமணகமளப் பிடுங்கி, தன் மககளால்
அக்குதிமரகமளத் மதய்த்து, அேற்மற முமறயாகத் துள்ளி நடக்கச்
ச ய்து, அேற்மற {நீமரக்} குடிக்க மேத்தான். அேற்மறக் குடிக்கச்
ச ய்து, அேற்றின் கமளப்பு மற்றும் ேலிமயப் மபாக்கிய அேன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 546 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{கிருஷ்ணன்}, ேீ ண்டும் அவற்னற {குதினரகனளத்} ரதர்களில்

முதன்னேயோை அந்தத் ரதரின் நுகத்தில் கவைேோகப் பூட்டிைோன்.

பிறகு, ஆயுததாரிகள் அமனேரிலும் முதன்மமயானேனும்,

சபரும் க்தி சகாண்டேனுமான அந்தச் ச ௌரி {கிருஷ்ணன்},
அர்ெுனமனாடு ம ர்ந்து அந்தத் மதரில் ஏறி சபரும் மேகத்தில் ச ன்றான்.
மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயானேனுக்கு {அர்ெுனனுக்குச்}
ச ாந்தமானதும், தாகம் தணிக்கப்பட்ட குதிமரகள் மீ ண்டும்
பூட்டப்பட்டதுமான அந்தத் மதமரக் கண்ட குருபமடயின்
முதன்மமயானேர்கள் மீ ண்டும் உற் ாகமிைந்தனர். ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, நச்சுப்பற்கள் பிடுங்கப்பட்ட பாம்புகமளப் மபாலமே
அேர்கள் சபருமூச்சுேிட்டனர். அேர்கள், "ஓ! , ஐமயா, நமக்கு ஐமயா
{நாம் சகட்மடாம்} ! க்ஷத்திரியர்கள் அமனேரும் பார்த்துக்
சகாண்டிருக்கும்மபாமத, கே ம் பூண்ட பார்த்தன் மற்றும் கிருஷ்ணன்
ஆகிய இருேரும், மரப்பாமேயுடன் {சபாம்மமயுடன்} ேிமளயாடும்
பிள்மளமயப் மபால மிக எளிதாக அமத மதரில் ச ன்றுேிட்டனமர.
உண்மமயில், எதிரிகமள எரிப்பேர்களான அேர்கள், மன்னர்கள்
அமனேரும் பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத, தங்கள் ஆற்றமல
சேளிப்படுத்தி, நம் முைக்கங்களாலும், மபாரிடும் மபாராளிகளாலும்
தடுக்கப்படாமல் ச ன்றுேிட்டனமர" என்றனர்.

அேர்கள் ச ன்றுேிட்டமதக் கண்ட மபார் ேரர்கள்

ீ பிறர்,
"சகௌரேர்கமள, கிருஷ்ணமனயும், கிரீடம் தரித்தேமனயும் ({கிரீடியான}
அர்ெுனமனயும்) சகால்ல ேிமரேராக.
ீ (நம்) ேில்லாளிகள் அமனேரும்
பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும் மபாமத குதிமரகமளத் தன் மதரில் பூட்டிய
தா ார்ஹ குலத்மதான் {கிருஷ்ணன்} மபாரில் நம்மமக் சகான்று
செயத்ரதமன மநாக்கிச் ச ல்கிறான்" என்றனர். ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, அேர்களில் பூமியின் ில தமலேர்கள், மபாரில்
இதற்கு முன் எப்மபாதும் கண்டிராத மிக அற்புதமான நிகழ்மேக் கண்டு,
"ஐமயா, துரிரயோதைைின் தவறோல், ேன்ைன் திருதரோஷ்டிரரின்
ரபோர்வரர்களோை
ீ இந்த க்ஷத்திரியர்களும், கேோத்த உைகமும், கபரும்
துயரில் விழுந்து அைினவ அனடகின்றைரர.மன்னன் துரிமயாதனன்
இமதப் புரிந்து சகாள்ளேில்மலமய" என்றனர். இப்படிமய பல
க்ஷத்திரியர்கள் மப ினர். ஓ! பாரதமர, இன்னும் பிறமரா, " ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்} ஏற்கனமே யமனுலகு
அனுப்பப்பட்டுேிட்டான். குறுகிய பார்மே சகாண்டேனும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 547 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேைிமுமறகமள அறியாதேனுமான துரிமயாதனன், அந்த மன்னனுக்கு

{செயத்ரதனுக்கு} என்ன ச ய்ய மேண்டுமமா அமத இப்மபாது
ச ய்யட்டும் [2]" என்றனர்.

[2] "அதாேது, செயத்ரதனின் ஈமச் டங்குகமளத்

துரிமயாதனன் ச ய்யட்டும் என்பது இங்மக சபாருள்.
ேட்டார சமாைி ார்ந்த சமாைிசபயர்ப்பாளர்கள், இதில்
பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கும் நமகச்சுமேமயக்
காண்பதில்மல" எனக் கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.
மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, "யமனின் ேட்மட
ீ
அமடந்தபின் ிந்துராெனான ெயத்ரதன் ேிஷயத்தில் ச ய்ய
மேண்டிய காரியத்மத, ேணான
ீ எண்ணமுள்ளேனும்,
உபாயங்கமள அறியாதேனுமான துரிமயாதனன்
ச ய்யட்டும்" என்றிருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில்,
"தேறான பார்மே சகாண்டேனும், ச யல்பாடுகளில் அற்ப
புத்தி சகாண்டேனுமான திருதராஷ்டிரன் மகன்
{துரிமயாதனன்}, யமனுலகுக்கு அனுப்ப ஏற்கனமே
எடுக்கப்பட்ட ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனுக்காக
{செயத்ரதனுக்காக}, இறந்மதாருக்குச் ச ய்யும் டங்குகமள
இப்மபாது ச ய்யட்டும்" என்றிருக்கிறது.

அமத மேமளயில், மமற்கு {அஸ்த} மமலகமள மநாக்கி நகரும்

சூரியமனக் கண்ட பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்}, தாகம் தணிக்கப்பட்ட
தன் குதிமரகளில், ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமன} மநாக்கி
சபரும் மேகத்துடன் ச ன்றான். ஆயுததாரிகள் அமனேரிலும்
முதன்மமயானேனும், ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேனுமான
அந்த ேரன்
ீ {அர்ெுனன்}, அந்தகமனப் மபாலக் மகாபத்துடன் ச ன்ற
மபாது, (குரு) ேரர்களால்
ீ அேமனத் தடுக்க முடியேில்மல. எதிரிகமள
எரிப்பேனான அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {அர்ஜுைன்}, கஜயத்ரதனை
அனடயச் கசன்ற ரபோது, (தன் முன்னிருந்த) ேரர்கமள
ீ முறியடித்து,
மான்கூட்டத்மதக் கலங்கடிக்கும் ஒரு ிங்கத்மதப் மபால அந்தப்
பமடமயக் கலங்கடித்தான்.

பமகேரின் பமடக்குள் ஊடுருேிய தா ார்ஹ குலத்மதான்,

குதிமரகமளப் சபரும் மேகத்தில் தூண்டி, மமகங்களின் நிறத்மதக்
சகாண்ட தன் சங்கோை போஞ்சஜன்யத்னத முைக்கினான். கோற்றின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 548 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ரவகம் ககோண்ட குதினரகள் அந்தத் ரதனர வினரவோக இழுத்ததோல்,

குந்தியின் ேகைோல் {அர்ஜுைைோல்} எதிரில் ஏவப்பட்ட கனணகள்
அவனுக்குப் பின்ைோல் விைத் கதோடங்கிை [3]. ினத்தால் நிமறந்த
மன்னர்கள் மற்றும் க்ஷத்திரியர்கள் பலரும், செயத்ரதமனக் சகால்ல
ேிரும்பிய தனஞ் யமன {அர்ெுனமனச்} சூழ்ந்து சகாண்டனர். அந்தப்
சபரும் மபாரில் ஒருக்கணம் நின்ற அந்த மனிதர்களில் காமளமய
(அர்ெுனமன) மநாக்கி (குரு) ேரர்கள்
ீ இப்படி ேிமரந்தமபாது,
துரிமயாதனனும் பார்த்தமன {அர்ெுனனும்} ேிமரோகப் பின்சதாடர்ந்து
ச ன்றான். மமகங்களின் முைக்கங்களுக்கு ஒப்பான ட டப்சபாலி
சகாண்டதும், குரங்மகத் தாங்கியிருக்கும் பயங்கரக் சகாடி மரம்
சபாருத்தப்பட்டிருந்ததும், காற்றில் மிதக்கும் சகாடிமயக் சகாண்டதுமான
{அர்ெுனனின்} மதமரக் கண்ட {பமக} ேரர்கள்
ீ பலரும் மிகவும்
உற் ாகமிைந்தனர். (மபாராளிகளால் எழுப்பப்பட்ட) புழுதியால்
கிட்டத்தட்ட முழுமமயாகச் சூரியன் மமறக்கப்பட்ட மபாது,
கமணகளால் பீடிக்கப்பட்ட (குரு) ேரர்களால்,
ீ அந்தப் மபாரில் இரு
கிருஷ்ணர்கமளயும் {கிருஷ்ணமனயும், அர்ெுனமனயும்} பார்க்கக்கூட
முடியேில்மல" {என்றான் ஞ் யன்}.

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, "சகௌந்மதயனாமல எதிரில்

பிரமயாகிக்கப்படுகிற அம்புகள் பின்புறத்தில் ேிழுந்தன.
ஏசனனில், காற்றின் மேகம் மபான்ற மேகமுமடய
குதிமரகள் பாண மேகத்மதக் காட்டிலும் அதிக மேகத்மதாடு
(ரதத்மத) இழுத்துச் ச ன்றன" என்றிருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 549 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கஜயத்ரதனைக் கண்ட கிருஷ்ணோர்ஜுைர்கள்! - துரரோண

பர்வம் பகுதி – 100
Krishna and Arjuna saw Jayadratha! | Drona-Parva-Section-100 | Mahabharata In Tamil
(ெயத்ரதேத பர்ேம் – 16)

பதிவின் சுருக்கம்: அர்ஜுைனைக் கண்டு தப்பி ஓடிய ககௌரவர்கள்

கவட்ேனடந்து திரும்பி வந்தது; ரதர்க்கூட்டத்தில் இருந்து கவளிரய வந்த
கிருஷ்ணோர்ஜுைர்கள்; நம்பிக்னகயிைந்த ககௌரவர்கள்; கஜயத்ரதனைக்
ரநோக்கி கிருஷ்ணனும் அர்ஜுைனும் வினரந்தது; வினரந்து வந்த
துரிரயோதைன் கிருஷ்ணனைத் தோண்டி கசன்று திரும்பிப் போர்த்தது;
ககௌரவர்களின் ேகிழ்ச்சி...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! ஏகாதிபதி

{திருதராஷ்டிரமர}, வோசுரதவனும் {கிருஷ்ணனும்}, தைஞ்சயனும்
{அர்ெுனனும்}, ஏற்கனமே பல பமடப்பிரிவுகமளப் பிளந்துத் தங்கள்
பமடக்குள்ளும் ஊடுருேிேிட்டமதக் கண்ட உேது பனடயின்
{ககௌரவப்பனடயின்} ேன்ைர்கள் அச்சத்தோல் தப்பி ஓடிைர். எனினும்
அந்த உயர் ஆன்மா சகாண்டேர்கள், ிறிது மநரத்திமலமய, ினத்தாலும்,
சேட்கத்தாலும் நிமறந்து, தங்கள் ேலிமமயால் உந்தப்பட்டு, நிதானமாக
குேிந்த மனத்மத அமடந்து தனஞ் யமன {அர்ெுனமன} மநாக்கிச்
ச ன்றனர். ஆனால், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, ினத்தாலும்,
பைியுணர்ச் ியாலும் நிரம்பிப் மபாரில் பாண்டுேின் மகமன எதிர்த்துச்
ச ன்ற அேர்கள் சபருங்கடலில் இருந்து ஆறுகள் திரும்பாதமதப்
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 550 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபாலத் திரும்பேில்மல. இனதக் கண்டு ரபோரிைிருந்து ஓடிய இைிந்த

க்ஷத்திரியர்கள் பைர், ரவதங்களிடேிருந்து விைகிச் கசல்லும்
நோத்திகர்கனளப் ரபோைப் போவத்துக்கும், நரகத்துக்கும் ஆட்பட்டைர் [1].

[1] "இவ்ேரிமய சநருக்கமான ேமகயில் மநரடியாக

சமாைிசபயர்க்காமல், அதன் சபாருமளமய
சகாடுத்திருப்பதாகக் கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.
மேசறாரு பதிப்பில், "நாஸ்திகர்கள் மேதங்களிடத்திலிருந்து
திரும்புேது மபாலச் ில அஸத்துக்கள் (யுத்தத்தினின்று)
திரும்பினார்கள். அந்த ேரர்கள்
ீ நரகத்மத அமடேதற்கான
பாேத்மதப் சபற்றார்கள்" என்று இருக்கிறது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் கங்குலியில் உள்ளமதப்
மபாலமே இருக்கிறது.

மதர்களின் கூட்டத்மத மீ றிய மனிதர்களில் காமளயரான

அவ்ேிருேரும் {கிருஷ்ணனும், அர்ெுனனும்}, ரோகுவின் வோயிைிருந்து
விடுபட்ட சூரியனையும் சந்திரனையும் ரபோை அமத {மதர்க்கூட்டத்மத}
ேிட்டு இறுதியாக சேளிமய ேந்தனர். உண்மமயில், தங்கள் கமளப்பு
ேிலகி, அந்தப் பரந்த பமடமயப் பிளந்த அந்த இரு கிருஷ்ணர்களும்
{இரு கருப்பர்களும்}, பலமான ேமலமயக் கடந்த இரு மீ ன்கமளப்
மபாலத் சதரிந்தனர். அடர்த்தியான ஆயுத மமையால் தடுக்கப்பட்டதும்,
ஊடுருவ முடியோததுேோை துரரோணரின் பனடப்பிரிவின் ஊடோகப்
பைத்துடன் கடந்து கசன்ற அந்த உயர் ஆன்ம ேரர்கள்
ீ இருேரும்,
(ஆகாயத்தில் மதான்றும்) யுகச் சூரியன்கமளப் மபாலத் சதரிந்தனர்.
ஆயுதங்களின் அடர்த்தியான மமையின் ஊடாகப் பிளந்து ச ன்று,
உடனடி ஆபத்திலிருந்து ேிடுபட்ட அந்த உயர் ஆன்ம ேரர்கள்,
ீ
அடர்த்தியான தங்கள் ஆயுதங்களின் மமகங்களால் ஆகாயத்மத
மமறத்து, காட்டுத் தீயில் இருந்து தப்பியேர்கள் மபாலமோ, மகரத்தின்
ோயில் இருந்து தப்பிய இரு மீ ன்கமளப் மபாலமோ சதரிந்தனர். மமலும்
அேர்கள் சபருங்கடமலக் கலங்கடிக்கும் இரு மகரங்கமளப் மபால அந்த
(குரு) பமடமயக் கலங்கடித்தனர்.

பார்த்தனும் {அர்ெுனனும்}, கிருஷ்ணனும் துமராணரின்

பமடப்பிரிவுக்கு மத்தியில் இருக்மகயில், உமது ேரர்களும்,
ீ உமது
மகன்களும் அவ்ேிருேராலும் அமத ேிட்டு சேளிேர இயலாது என்மற
நிமனத்தனர். எனினும், ஓ! ஏகாதிபதி, சபரும் காந்தி சகாண்ட அவ்விரு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 551 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

வரர்களும்,
ீ துரரோணரின் பனடப்பிரினவ விட்டு கவளிவந்தனதக்
கண்ட பிறகு, கஜயத்ரதைின் உயிரில் {கஜயத்ரதன் உயிர்வோழ்வோன்
என்று} அதற்கு ரேலும் அவர்கள் நம்பிக்னக ககோள்ளவில்னை. அந்த
இரு கிருஷ்ணர்களும் துமராணரிடமிருந்தும், ஹிருதிகன் ேகைிடம்
{கிருதவர்ேைிடம்} இருந்தும் தப்ப முடியாது என்று அேர்கள்
நம்பியதால், ஓ! மன்னா, அதுேமர அேர்களுக்கு செயத்ரதனின் உயிர்
மீ து பலமான நம்பிக்மகயிருந்தது. ஓ! ஏகாதிபதி, எதிரிகமள
எரிப்பேர்களான அவ்ேிருேரும், கிட்டத்தட்ட கடக்கப்பட முடியாத
துமராணரின் பமடப்பிரிமேயும், மபாெர்களின் பமடப்பிரிமேயும் கடந்து
அந்த நம்பிக்மகமயத் தகர்த்தனர். எனமே, அந்தப் பமடகமளக் கடந்து
ச ன்று சுடர்ேிடும் இரு சநருப்புகமளப் மபால இருந்த அேர்கமளக்
கண்ட உம்மேர்கள் நம்பிக்மக இைந்து, அதற்கு மமலும் செயத்ரதன்
உயிரின் மீ து நம்பிக்மக சகாள்ளேில்மல.

பிறகு, அச் மற்ற ேரர்களும்,

ீ எதிரிகளின் அச் த்மத
அதிகரிப்பேர்களுமான கிருஷ்ணன் மற்றும் தனஞ் யன் ஆகிய
இருேரும், செயத்ரதமனக் சகால்ேது குறித்துத் தங்களுக்குள் மப த்
சதாடங்கினர்.

அர்ஜுைன் {கிருஷ்ணைிடம்}, "தார்தராஷ்டிரத் மதர்ேரர்களில்

ீ
முதன்மமயான ஆறு மபருக்கு மத்தியில் செயத்ரதன்
நிறுத்தப்பட்டிருக்கிறான். எனினும், அந்தச் ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன்
{செயத்ரதன்} என்னால் காணப்பட்டதும், அேன் என்னிடம் இருந்து
தப்பமாட்டான். மதேர்கள் அமனேருடன் கூடிய சக்ரரை {இந்திரரை}
மபாரில் அேனுக்கு {செயத்ரதனுக்குப்} பாதுகாேலனாக இருந்தாலும்
நம்மால் அேன் சகால்லப்படுோன்" என்றான் {அர்ெுனன்}. இப்படிமய
அந்த இரு கிருஷ்ணர்களும் மப ிக்சகாண்டனர். ஓ! ேலிமமமிக்கக்
கரங்கமளக் சகாண்டேமர {திருதராஷ்டிரமர}, ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளமனத் {செயத்ரதமனத்} மதடிக் சகாண்டிருக்மகயில்
இப்படிமய அேர்களுக்குள் மப ிக் சகாண்டனர். (அேர்கள் ச ான்னமதக்
மகட்ட) உமது மகன்கள் உரக்க ஓலமிட்டனர் [2].

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, "இவ்ோறு மிக்கப்

புெபலமுமடயேர்களான கிருஷ்ணார்ெுனர்கள்
ிந்துராெனுமடய ேதத்மத எதிர்பார்த்து
ஒருேமராசடாருேர் ம்பாஷித்துக் சகாண்டிருக்கும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 552 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மயத்தில் உம்முமடய புத்திரர்கள் பலோறாக

ஆராோரஞ்ச ய்தார்கள்" என்று இருக்கிறது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் கங்குலியில் உள்ளமதப்
மபாலமே இருக்கிறது.

மேக நமட சகாண்ட தாகமிக்க இரு யாமனகள், பாமலேனத்மதக்

கடந்து, நீர் குடித்துப் புத்துணர்ச் ியமடந்தமதப் மபாலமே எதிரிகமளத்
தண்டிப்பேர்களான அவ்ேிருேரும் இருந்தனர். மரணத்திற்கு
எட்டாதேர்களும், முதுமம தளர்ச் ிக்கு மமம்பட்டேர்களுமான
{இமளஞர்களுமான} அேர்கள், புலிகள், ிங்கங்கள் மற்றும் யாமனகள்
நிமறந்த ஒரு மமலநாட்மடக் கடந்த இரு ேணிகர்கமளப் மபாலத்
சதரிந்தனர் [3]. உண்மமயில் (துமராணர் மற்றும் கிருதேர்மனிடம்
இருந்து) ேிடுபட்ட அேர்கமளக் கண்ட உமது ேரர்கள்,
ீ பார்த்தன்
{அர்ெுனன்} மற்றும் கிருஷ்ணன் ஆகிமயாரின் முக நிறத்மதப்
பயங்கரமாகக் கருதினர்; உம்மேர்கள் அமனத்துப் பக்கங்களில் இருந்தும்
உரக்க ஓலமிட்டனர்.

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, "சயௌேனமுள்ளேர்களான

அவ்ேிருேரும், புலிகளும், ிங்கங்களும், யாமனகளுமாகிய
இமேகளால் நான்கு பக்கங்களிலும் சூைப்பட்ட மமலகமளத்
தாண்டி மரணப் பயத்மத ேிட்டேர்களான இரண்டு
ேர்த்தகர்கமளப் மபாலக் காணப்பட்டார்கள்" என்றிருக்கிறது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் கங்குலியில் உள்ளமதப்
மபாலமே இருக்கிறது. அப்மபாது கிருஷ்ணன் மற்றும்
அர்ெுனன் ஆகிய இருேரும் மரணமும், முதுமமயும்
சநருங்காத இளமமயுடன் இருந்தனர் என்பது இங்மக
சபாருள்.

கடும் நஞ்சுமிக்கப் பாம்புக்மகா, சுடர்மிக்க சநருப்புக்மகா ஒப்பான

துமராணரிடம் இருந்தும், பூமியின் தமலேர்களான பிறரிடமிருந்தும்
ேிடுபட்ட பார்த்தனும், கிருஷ்ணனும், சுடர்மிக்க இரு சூரியன்கமளப்
மபாலத் சதரிந்தனர். உண்மமயில், எதிரிகமளத் தண்டிப்பேர்களான
அவ்ேிருேரும், சபருங்கடலுக்கு ஒப்பான துமராணரின் பமடப்பிரிேில்
இருந்து ேிடுபட்டு, மிக ஆைமான கடமலக் கடந்து இன்பத்தில்
நிமறந்திருக்கும் மனிதர்கமளப் மபாலத் சதரிந்தனர். துமராணர் மற்றும்
ஹிருதிகன் மகனால் {கிருதேர்மனால்} பாதுகாக்கப்பட்ட

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 553 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பமடப்பிரிவுகளின் அடர்த்தியான ஆயுத மமையில் இருந்து ேிடுபட்ட

மக ேனும் {கிருஷ்ணனும்}, அர்ெுனனும், இந்திரமனமயா,
அக்னிமயமயா மபாலச் சுடர்மிகும் பிரகா த்துடன் சதரிந்தனர். பரத்ோெர்
மகனின் {துரரோணரின்} கூரிய கனணகளோல் துனளக்கப்பட்ட இரு
கிருஷ்ணர்களும், தங்கள் உடல்களில் இரத்தம் வைிய, மலர்ந்திருக்கும்
கர்ணிகரங்களால் {மகாங்கு மரங்கள்} நிமறந்த இரு மமலகமளப் மபாலத்
சதரிந்தனர்.

துமராணமர முதமலயாகவும், ஈட்டிகமளச் ீற்றமிக்கப்

பாம்புகளாகவும், கமணகமள மகரங்களாகவும், க்ஷத்திரியர்கமள
ஆைமான நீராகவும் சகாண்ட அகலமான தடாகத்மதக் கடந்து,
ேிற்களின் நாசணாலிகமளயும், உள்ளங்மக ஒலிகமளயும் இடிகளாகக்
சகாண்டதும், கதாயுதங்கமளயும், ோள்கமளயும் மின்னல்கீ ற்றுகளாகக்
சகாண்டதும், துமராணரின் ஆயுதங்களால் ஆனதுமான அந்த மமகத்தில்
இருந்து சேளிமய ேந்த பார்த்தனும் {அர்ெுனனும்}, கிருஷ்ணனும்,
இருளில் இருந்து ேிடுபட்ட சூரியமனயும், ந்திரமனயும் மபாலத்
சதரிந்தனர். ேலிமமமிக்கேர்களும், புகழ்மிக்க ேில்லாளிகளுமான
அவ்விரு கிருஷ்ணர்களும் துரரோணரின் ஆயுதங்களோல் தடுக்கப்பட்ட
பகுதிகனளக் கடந்ததும், மமைக்காலங்களில் நீர் நிமறந்திருப்பமேயும்,
முதமலகள் நிமறந்தமேயும், சபருங்கடமலத் தங்களில் ஆறாேதாகக்
சகாண்டமேயுமான ( தத்ரூ, ேிபாம , இரேி {இராேதீ}, ந்திரபாமக,
ேிதஸ்மத ஆகிய) ஐந்து ஆறுகமளத் தங்கள் கரங்களின் உதேியால்
கடந்து ேந்த மனிதர்கமளப் மபால அமனத்து உயிர்களும் அேர்கமளக்
{கிருஷ்ணமனயும், அர்ெுனமனயும்} கருதின[4].

[4] மேசறாரு பதிப்பில், "மமைக்காலத்தில் நிமறந்தமேயும்,

சபரிய முதமலகளால் சூைப்பட்டமேயும், ிந்து நதிமய
ஆறாேதாக உமடயமேகளுமான முத்திரகாமிகளான
ஐந்து நதிகமளக் மககளால் நீந்தித் தாண்டினேர்கள்
மபாலவும், சபரு மமலகளாலடர்ந்த மகாரமான
மகாநதிமயத் தாண்டி கமரகண்டேர்களான
ேைிப்மபாக்கர்கள் மபாலவும் யுத்தத்தில் துமராணருமடய
அஸ்திரபந்தத்மதத் தாண்டினார்கள்" என்றும் எல்லாப்
பிராணிகளும் எண்ணின" என்று இருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 554 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தங்களுக்கு அதிகத் சதாமலேில் இல்லாத செயத்ரதமனக்

சகால்ல ேிரும்பி {அேன் மீ து} கண்கமளச் ச லுத்திய அவ்ேிரு
ேரர்களும்,
ீ ருரு மானின் மீ து பாயும் ேிருப்பத்தில் காத்திருந்த
புலிகமளப் மபாலத் சதரிந்தனர். ஓ! ஏகாதிபதி, செயத்ரதரன் ஏற்கனமே
சகால்லப்பட்டேன் என்று உமது ேரர்கள்
ீ கருதுமளேிற்கு அேர்களது
{கிருஷ்ணன் மற்றும் அர்ெுனனுமடய} முகத்தின் நிறம் இருந்தது. ஓ!
ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேமர {திருதராஷ்டிரமர}, ிேந்த
கண்கமளக் சகாண்டேர்களும், ஒன்றாக இருந்தேர்களுமான
கிருஷ்ணனும், போண்டுவின் ேகனும் {அர்ஜுைனும்} கஜயத்ரதனைக்
கண்டதும் ேகிழ்ச்சியோல் நினறந்து ேீ ண்டும் ேீ ண்டும் முைங்கிைர்.
உண்மமயில், ஓ! ஏகாதிபதி, மகயில் கடிோளத்துடன் நின்ற ச ௌரி
{கிருஷ்ணன்} மற்றும் ேில்லுடன் இருந்த பார்த்தன் ஆகிமயாரின் காந்தி
சூரியமனமயா, சநருப்மபமயா மபான்றிருந்தது. துமராணரின்
பமடப்பிரிேில் இருந்து ேிடுபட்டு, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமனக்
கண்டதால், மதத்துண்டுகமளக் கண்ட இரு பருந்துகமளப் மபால
அேர்கள் இன்புற்றனர். ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்}
சேகுசதாமலேில் இல்மல என்பமதக் கண்ட அேர்கள், இமறச் ித்
துண்மட மநாக்கிப் பாயும் பருந்துகள் இரண்மடப் மபால அேமன
{செயத்ரதமன} மநாக்கிக் மகாபத்துடன் ேிமரந்தனர்.

ஓ! தமலோ {திருதராஷ்டிரமர}, ரிஷிமக னும் {கிருஷ்ணனும்},

தனஞ் யனும் (துமராணரின் பமடப்பிரிமே) மீ றியமதக் கண்டேனும்,
துரரோணரோல் கவசம் பூட்டப்பட்டவனும், குதிமரகமளச்
ீராக்குேமதயும், அேற்மற ேைிநடத்துேமதயும் நன்கறிந்தேனும்,
உமது ேரீ மகனுமான மன்னன் துரிமயாதனன், ிந்துக்களின்
பாதுகாப்புக்காகத் தனித்மதரில் ேிமரந்தான். ஓ! மன்னா, ேலிமமமிக்க
ேில்லாளிகளான கிருஷ்ணனையும், போர்த்தனையும் {அர்ஜுைனையும்}
தோண்டிச் கசன்ற உேது ேகன் {துரிரயோதைன்}, தோேனரக் கண்கனளக்
ககோண்ட ரகசவனை {கிருஷ்ணனை} ரநோக்கித் திரும்பிைோன்.
தனஞ் யமன {அர்ெுனமன} உமது மகன் {துரிமயாதனன்} தாண்டிச்
ச ன்றதும், உமது துருப்புகளுக்கு மத்தியில் பல்மேறு
இம க்கருேிகளும் மகிழ்ச் ிகரமாக முைக்கப்பட்டன. இரு
கிருஷ்ணர்களின் எதிமர நின்ற துரிமயாதனமனக் கண்டு
ங்சகாலிகளுடன் கலந்து ிங்க முைக்கங்கள் ச ய்யப்பட்டன. ஓ!
மன்னா, சுடர்மிக்க சநருப்புகளுக்கு ஒப்பாக செயத்ரதனின்
பாதுகாேலர்களாக நின்றேர்களும், மபாரில் உமது மகமன

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 555 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{துரிமயாதனமனக்} கண்டு மகிழ்ச் ியால் நிமறந்தனர். ஓ! ஏகாதிபதி,

துரிரயோதைன் தன்னைப் பின்கதோடர்பவர்களுடன் ரசர்ந்து தங்கனளக்
கடந்து {ேீ றிச்} கசன்றனதக் கண்ட கிருஷ்ணன், அந்தச்
ந்தர்ப்பத்திற்குத் தகுந்த ோர்த்மதகமள அர்ெுனனிடம் ச ான்னான்"
{என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 556 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரிரயோதைைின் கசருக்கு! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 101

The pride of Duryodhana! | Drona-Parva-Section-101 | Mahabharata In Tamil

(ெயத்ரதேத பர்ேம் – 17)

பதிவின் சுருக்கம்: துரிரயோதைைின் பைத்னதயும், அவன் போண்டவர்களுக்குச்

கசய்த தீனேகனளயும் அர்ஜுைனுக்குக் கிருஷ்ணன் நினைவுப்படுத்தியது;
துரிரயோதைனைக் ககோல்ை அர்ஜுைனை ஏவிய கிருஷ்ணன்; அர்ஜுைைிடம்
துரிரயோதைன் ரபசியது...

வோசுரதவன் {கிருஷ்ணன் - அர்ஜுைைிடம்}, "ஓ! தனஞ் யா

{அர்ெுனா}, நம்மமக் கடந்து ச ல்லும் இந்தச் சுரயோதைனைப்
{துரிரயோதைனைப்} பார். நான் இமத உயர்ந்த அற்புதமாகக் கருதுகிமறன்.
இேனுக்கு {துரிரயோதைனுக்கு} இனணயோை ரதர்வரன்
ீ எவனும்
இல்னை. இவைது கனணகள் கதோனைதூரம் கசல்கின்றை. இவன்
கபரும் வில்ைோளியோக இருக்கிறோன். இேன் ஆயுதங்கமள
அறிந்தேசனன்பதால், மபாரில் இேமன சேல்ேது மிகக் கடினமாகும்.
திருதராஷ்டிரரின் ேலிமமமிக்க மகன் {துரிமயாதனன்} தாக்குேதில்
கடுமம சகாண்டேனாோன், மமலும் அமனத்து மபார்முமறகமளயும்
அறிந்தேனும் ஆோன். சபரும் ஆடம்பரத்தில் ேளர்ந்த இேன்
மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயானேர்களாலும் உயர்ோகக் கருதப்படுகிறான்
[1].

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இப்பத்தி, "தனஞ் ய, ம மனகமளத்

தாண்டிேருகிற இந்தத் துரிமயாதனமனப் பார். இேமன
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 557 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆபத்மத அமடந்தேசனன்று நிமனக்கிமறன். இேனுக்குச்

மானனான ரதிகன் கிமடயான். இேன் தூரத்திலிருந்மத
பாயும் ஸ்ேபாேமுள்ளேம்; சபரிய ேில்மலயுமடயேன்;
அஸ்திரங்களில் மதர்ச் ிசபற்றேன்; யுத்தத்தில் சகட்ட
மதங்சகாண்டேன்; உறுதியான மகப்பிடியுள்ளேன்;
ேி ித்திரமாக யுத்தம் ச ய்யும் தன்மமயுள்ளேன்;
த்ருதராஷ்டிர புத்திரனான இேன் மிக்கப் பல ாலி; மிக்கச்
சுகத்துடன் ேளர்ந்தேன்; மர்த்தன்" என்று இருக்கிறது.

ஓ! பார்த்தா {அர்ெுனா}, நன்கு ாதித்தேனான இேன்

{துரிமயாதனன்} எப்மபாதும் பாண்டேர்கமள சேறுக்கிறான். ஓ!
பாேமற்றேமன {அர்ெுனா}, இந்தக் காரணங்களுக்காகமே நீ இேனுடன்
{துரிமயாதனனுடன்} இப்மபாது மபாரிட மேண்டும் என நான்
நிமனக்கிமறன். பகனடயில் பணயம் ரபோை, {ரபோரில்} கவற்றிரயோ,
ரதோல்விரயோ அஃது இவனைச் சோர்ந்ரத இருக்கிறது. ஓ! பார்த்தா
{அர்ெுனா}, நீ நீண்ட நாட்களாகக் சகாண்டிருக்கும் மகாபசமனும் நஞ்ம
இேன் {துரிமயாதனன்} மீ து கக்குோயாக. பாண்டேர்களுக்கு
இமைக்கப்பட்ட தேறுகள் அமனத்திற்கும் மேர் இந்த ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரமன
ீ {துரிமயாதனமன} ஆோன். இேன் இப்மபாது உன் கமணகள்
அமடயும் சதாமலேிற்குள் இருக்கிறான். உன் சேற்றிமயக்
கேனிப்பாயாக.

அரசோட்சினய விரும்புபவைோை ேன்ைன் துரிரயோதைன்

உன்னுடன் ரபோருக்கு ஏன் வந்தோன்? இேன் உன் கமணகள் அமடயும்
சதாமலேில் இப்மபாது ேந்திருப்பது நற்மபறாமலமய. ஓ! தனஞ் யா
{அர்ெுனா}, எதனால் இேனது உயிமர எடுக்கமுடியுமமா அமதச்
ச ய்ோயாக. கசைிப்பில் கசருக்குக் ககோண்டு உணர்வுகனள
இைந்திருக்கும் இவன் {துரிரயோதைன்}, எந்தத் துயனரயும் எப்ரபோதும்
உணர்ந்ததில்னை. ஓ! மனிதர்களில் காமளமய {அர்ெுனா}, இேன்
{துரிமயாதன்} மபாரில் உன் ஆற்றமல அறியமாட்டான். உண்மமயில்
மதேர்கள், அசுரர்கள் மற்றும் மனிதர்கள் ஆகிமயாருடன் கூடிய மூன்று
உலகங்களும் மபாரில் உன்மன சேல்லத் துணியாது. எனமே,
தனியனான துரிமயாதனமனக் குறித்து என்ன ச ால்ேது?

ஓ! பார்த்தா {அர்ெுனா}, உன் மதரின் அருமக இேன் ேந்திருப்பது

நற்மபறாமலமய. ஓ! ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேமன

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 558 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{அர்ெுனமன} விருத்திரனைக் சகான்ற புரந்திரனை {இந்திரனைப்} மபால

இேமனக் {துரிமயாதனமனக்} சகால்ோயாக. ஓ! பாேமற்றேமன, இந்தத்
துரிமயாதனமன உனக்குத் தீமம ச ய்ய முயன்றேன். ேன்ைர்
யுதிஷ்டிரனர இவன் வஞ்சகத்தோல் ஏேோற்றிைோன்.ஓ! மரியாமதகமள
அளிப்பேமன {அர்ெுனா}, நீங்கள் அமனேரும் பாேமற்றேர்களாக
இருப்பதால், பாே ஆன்மா சகாண்ட இந்த இளேர ன் {துரிமயாதனன்}
எப்மபாதும் அேருக்கு {யுதிஷ்டிரருக்குப்} பல்மேறு தீச்ச யல்கமளச்
ச ய்தான். ஓ! பார்த்தா, மபாரில் உன்னதத் தீர்மானத்மதக் சகாண்ட நீ,
மபராம யின் ேடிேமானேனும், எப்மபாதும் மகாபம் நிமறந்தேனும்,
எப்மபாதும் சகாடூரமாக இருப்பேனுமான இந்தத் தீயேமன எந்த
மனவுறுத்தலும் இல்லாமல் சகால்ோயாக. ஓ! பாண்டுேின் மகமன
{அர்ெுனா}, ேஞ் கத்தால் உங்கள் அரம இைந்தமதயும், காடுகளுக்கு
நாடு கடத்தப்பட்டமதயும், கிருஷ்னணக்கு {கருப்பியோை திகரௌபதிக்கு}
மநர்ந்த தீங்குகமளயும் நிமனவுகூர்ந்து உனது ஆற்றமல
சேளிப்படுத்துோயாக.

உன் மநாக்கத்மதத் தடுக்க முயலும் இேன் {துரிமயாதனன்} உன்

எதிமர நிற்பது நல்மபறாமலமய. இேன் மபாரில் உன்னுடன் மபாரிட
மேண்டும் என்பமத இன்று இேன் அறிந்ததும் நற்மபறாமலமய. நீ
ேிரும்பாமமல உன் மநாக்கங்கள் அமனத்தும் கனிந்து மகுடம்
சூடப்மபாேதும் நற்மபறாமலமய. எனமே, பார்த்தா {அர்ெுனா},
பைங்காலத்தில் மதேர்களுக்கும் அசுரர்களுக்கும் இமடயில் நமடசபற்ற
மபாரில், அசுரன் ஜம்பனை {ஜம்போசுரனைக்} சகான்ற இந்திரனைப் மபால
நீ, தன் குலத்தில் இைிந்தேனான இந்தத் திருதராஷ்டிர மகமன
{துரிமயாதனமனக்} சகால்ோயாக. இேமன {துரிரயோதைனை} நீ
ககோன்றுவிட்டோல், தனைவைில்ைோத இப்பனடனயப் பிளந்துவிடைோம்.
தீய ஆன்மாக் சகாண்ட இைிந்தேர்களின் இந்த மேமர
அறுத்துேிடுோயாக. இந்தப் பமகமமயில் அேப்ரீதம் [2]இப்மபாது
ச ய்யப்படட்டும்" என்றான் {கிருஷ்ணன்}.

[2] "Avabhritha என்பது மேள்ேிமயச் ச ய்யும் ஒரு மனிதன்

அவ்மேள்ேியின் நிமறேில் இறுதியாக நீராடுேமதக்
{இறுதிக் குளியமலக்} குறிக்கும். கிருஷ்ணனின் கூற்றுப்படி,
துரிமயாதனமனக் சகால்ேது மபாசரனும் மேள்ேியின்
அேப்ரீதமாகும்" என இங்மக ேிளக்குகிறார் கங்குலி.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 559 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், "இப்படிச்

ச ால்லப்பட்ட பார்த்தன் {அர்ஜுைன்}, ரகசவைிடம் {கிருஷ்ணைிடம்},
"அப்படிமய ஆகட்டும். இஃது என்னால் ச ய்யப்பட மேண்டும். பிற
அனைத்னதயும் அைட்சியம் கசய்துவிட்டு, துரிரயோதைன்
எங்கிருக்கிறோரைோ அங்ரக கசல்வோயோக. மபாரில் என் ஆற்றமல
சேளிப்படுத்தி, தன் பக்கத்தில் ஒரு முள்ளும் இல்லாமல் இவ்ேளவு
நீண்ட காலத்திற்கு அர ாட் ிமய அனுபேித்த அந்த இைிந்தேனின்
{துரிமயாதனனின்} தமலமய நான் அறுப்மபன். ஓ! மக ோ,
தமலமயிமரப் பிடித்து இழுத்து ேந்த ேடிேில், அந்தத் தீங்குக்குத் தகாத
திகரௌபதிக்கு இனைக்கப்பட்ட அவேோைத்திற்குப் பைி தீர்ப்பதில் நோன்
கவல்ை ேோட்ரடைோ?" என்று மறுசமாைி கூறினான் {அர்ெுனன்}.

இப்படித் தங்களுக்குக்குள் மப ிக்சகாண்ட இரு கிருஷ்ணர்களும்

{இரு கருப்பர்களும்}, மன்னன் துரிமயாதனமனப் பிடிக்க ேிரும்பி,
மகிழ்ச் ியால் நிமறந்து, தங்கள் ிறந்த சேண்குதிமரகமளத் தூண்டினர்.
உமது மகமன {துரிமயாதனமனப்} சபாறுத்த ேமர, ஓ! பாரதக் குலத்தின்
காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, அமனத்துச் சூழ்நிமலயிலும் அச் த்திற்கு
ஆட்படுோன் என்று கணிக்கப்பட்ட அேன் {துரிமயாதனன்}, ஓ! ஐயா
{திருதராஷ்டிரமர}, பார்த்தன் மற்றும் கிருஷ்ணன் ஆகிமயாரின்
முன்னிமலக்கு ேந்தும் எந்த அச் மும் சகாள்ளேில்மல.
அர்ெுனமனயும், ரிஷிமக மனயும் {கிருஷ்ணமனயும்} தடுப்பதற்காக
அேன் {துரிமயாதனன்} எதிர்த்துச் ச ன்றதால், உமது தரப்பில் அங்மக
இருந்த க்ஷத்திரியர்கள் அப்மபாது அேமன சமச் ினர். உண்மமயில்,
மபாரில் மன்னமனக் கண்டதும், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, சமாத்த
குரு பமடயும் மபசராலியுடன் ச ய்த ஆரோரம் அங்மக மகட்கப்பட்டது.
பயங்கரமான ஆரோரம் அங்மக எழுந்த மபாது, தன் எதிரிமயக்
கடுமமயாக ஒடுக்கிய உமது மகன் {துரிரயோதைன்}, அவைது
{அர்ஜுைைின்} முன்ரைற்றத்னதத் தடுத்தோன்.

ேில்தரித்திருந்த உமது மகனால் தடுக்கப்பட்ட குந்தியின் மகன்

{அர்ெுனன்}, ினத்தால் நிமறந்தான். எதிரிகமளத் தண்டிப்பேனான
அந்தத் துரிமயாதனனும் பார்த்தனிடம் {அர்ெுனனிடம்} சபரும் மகாபம்
சகாண்டான். ஒருேர் மமசலாருேர் மகாபம் சகாண்ட துரிமயாதனன்
மற்றும் தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} ஆகிய இருேமரயும் கண்டேர்களும்,
கடும் ேடிேங்கமளக் சகாண்டேர்களுமான க்ஷத்திரியர்கள் அமனேரும்,
அமனத்துப் பக்கங்களில் இருந்தும் அேர்கமளமய பார்க்கத்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 560 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சதாடங்கினர். ஓ! ஐயா, பார்த்தன் {அர்ெுனன்} மற்றும் ோசுமதேன்

{கிருஷ்ணன்} ஆகிய இருேரும் ினத்தால் நிமறந்திருப்பமதக்
கண்டேனும், மபாமர ேிரும்பியேனுமான உமது மகன் {துரிமயாதனன்},
புன்னமகத்தபடிமய அேர்கமளச் ோலுக்கமைத்தான்.

அப்மபாது தா ார்ஹ குலத்மதான் {கிருஷ்ணன்} மகிழ்ச் ியால்

நிமறந்தான், மமலும் பாண்டுேின் மகனான தனஞ் யனும் {அர்ெுனனும்}
உற் ாகமமடந்தான். மபசராலியுடன் முைங்கிய அவ்ேிருேரும் தங்கள்
முதன்மமயான ங்குகமள முைக்கினர். அேர்கள் இப்படி
உற் ாகங்சகாள்ேமதக் சகாண்ட சகௌரேர்கள் அமனேரும் உமது
மகனின் உயிரில் {உமது மகன் துரிமயாதனன் உயிர்ோழ்ோன் என்பதில்}
நம்பிக்மகயிைந்தனர். உண்மமயில் சகௌரேர்கள் அமனேரும், மமலும்
எதிரிகளில் பலரும், துயரத்மத அமடந்து, (புனித) சநருப்பின் ோயில்
ஏற்கனமே ஊற்றப்பட்ட ஆகுதியாகமே உமது மகமனக் கருதினர்.
கிருஷ்ணனும், அந்தப் பாண்டேனும் {அர்ெுனனும்} இவ்ேளவு
உற் ாகங்சகாள்ேமதக் கண்ட உமது மபார்ேரர்கள்,
ீ அச் த்தால்
பீடிக்கப்பட்டு, "ேன்ைன் ேோண்டோன்", "ேன்ைன் ேோண்டோன்" என்று
உரக்கக் கதறினர். ேரர்களின்
ீ உரத்த கதறமலக் மகட்ட துரிரயோதைன்,
"உங்கள் அச்சங்கள் விைகட்டும். இவ்விரு கிருஷ்ணர்கனளயும் நோன்
ேரணரைோகத்திற்கு அனுப்புரவன்" என்றோன்.

தன் ேரர்கள்
ீ அமனேரிடமும் இவ்ோர்த்மதகமளச்
ச ான்னேனும், சேற்றிமய எதிர்பார்த்தேனுமான மன்னன்
துரிமயாதனன், பார்த்தனிடம் {அர்ெுனனிடம்} மகாபத்துடன்
இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்: "ஓ! பார்த்தா {அர்ஜுைோ}, நீ
போண்டுவோல் கபறப்பட்டவைோைோல், நீ யும் ரகசவனும் {கிருஷ்ணனும்}
ககோண்ட கதய்வக
ீ ேற்றும் உைகம் சோர்ந்த ஆயுதங்கள்
அனைத்னதயும் கோைந்தோழ்த்தோேல் என் ேீ து கசலுத்துவோயோக. நோன்
உன் ஆண்னேனயக் கோண விரும்புகிரறன். நாங்கள் காணாத உன்
ாதமனகள் பலேற்மறக் குறித்து மக்கள் மபசுகிறார்கள். சபரும் ேரம்
ீ
சகாண்ட பலரால் பாராட்டப்பட்டமேயும், நீ அமடந்தமேயுமான அந்தச்
ாதமனகமள என்னிடம் காட்டுோயாக" என்றான் {துரிமயாதனன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 561 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரிரயோதைனை கவன்ற அர்ஜுைன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 102

Arjuna Vanquished Duryodhana! | Drona-Parva-Section-102 | Mahabharata In Tamil

(ெயத்ரதேத பர்ேம் – 18)

பதிவின் சுருக்கம்: கிருஷ்ணனையும் அர்ஜுைனையும் தோக்கிய துரிரயோதைன்;

அர்ஜுைைின் கனணகள் துரிரயோதைைின் கவசத்னதத் துனளக்கோதது;
அர்ஜுைனைத் தூண்டிய கிருஷ்ணன்; துரிரயோதைன் ேீ து கதய்வகக்
ீ
கனணகனள அர்ஜுைன் ஏவவும் அனத கவட்டிய அஸ்வத்தோேன்;
துரிரயோதைனைத் ரதரிைந்தவைோக்கி அந்தக் கூட்டத்தில் இருந்து கிருஷ்ணனும்
அர்ஜுைனும் கவளிப்பட்டது; அவர்கனளக் கண்டு ரகோபம் ககோண்ட
கஜயத்ரதைின் போதுகோவைர்கள்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "இந்த

ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன மன்னன் துரிரயோதைன், சபரும் மேகம்
சகாண்டமேயும், உயிர்நிமலகமளமய ஊடுருேேல்லமேயுமான
மூன்று கனணகளோல் அர்ஜுைனைத் துனளத்தோன். மமலும் நான்மகக்
சகாண்டு {நான்கு கமணகளால்} தன் எதிரியின் நான்கு குதிமரகமளயும்
துமளத்தான். மமலும் அேன் {துரிமயாதனன்}
ோசுமதேனின்{கிருஷ்ணைின்} நடுேோர்னபப் பத்து கனணகளோல்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 562 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துனளத்து, ஒரு பல்லத்மதக் [1] சகாண்டு பின்னேனின் {கிருஷ்ணனின்}

மகயிலிருந்த ாட்மடமயத் தமரயில் ேழ்த்தினான்.
ீ நிதானமாக இருந்த
பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, ஒருக்கணத்மதயும் இைக்காமல், கல்லில்
கூராக்கப்பட்டமேயும், அைகிய இறகுகமளக் சகாண்டமேயுமான
பதினான்கு கமணகமள அேன் {துரிமயாதனன்} மீ து ஏேினான். எனினும்,
அந்தக் கமணகள் அமனத்மதயும், துரிமயாதனனின் கே ம் தடுத்து
நிறுத்தியது. அமே கனியற்று {பலனற்றுப்} மபானமதக் கண்ட பார்த்தன்
கூர்முமன சகாண்ட பதினான்கு கமணகமள மீ ண்டும் அேன்
{துரிமயாதனன்} மீ து ஏேினான். இமேயும் துரிமயாதனனின் கே த்தால்
தடுக்கப்பட்டன.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் துரிமயாதனன் அர்த்தச் ந்திர

பாணத்தால் கிருஷ்ணன் மகயிலிருந்த வுக்மகத் தமரயில்
ேழ்த்தியதாக
ீ இருக்கிறது.

பமக ேரர்கமளக்
ீ சகால்பேனான அந்தக் கிருஷ்ணன்
இருபத்சதட்டு கமணகளும் பலனற்றுப் மபானமதக் கண்டு,
அர்ெுனனிடம் இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்: "மமலகள்
அம ேமதப் மபால இதற்கு முன் காணாத ஒரு காட் ிமய நான்
காண்கிமறன். ஓ! பார்த்தா {அர்ெுனா}, உன்னால் ஏேப்படும் கமணகள்
பலனற்றுப் மபாகின்றன. ஓ! பாரதக் குலத்தின் காமளமய {அர்ெுனா},
உன் காண்டீேம் க்திமய இைந்துேிட்டதா? உனது {மகப்} பிடியின்
ேலிமமயும், உனது கரங்களின் பலமும் எப்மபாமதயும் ேிடக்
குமறந்துேிட்டதா? இது துரிரயோதைனுடைோை இறுதிச் சந்திப்போக
ஆகோதோ? ஓ! பார்த்தா, நான் உன்னிடம் மகட்பமத எனக்குச்
ச ால்ோயாக. ஓ! பார்த்தா, ஒரு ிறு பாதிப்மபயும் ஏற்படுத்தாமல்
துரிமயாதனனின் மதர் முன்பு ேிழும் உன் கமணகள் அமனத்மதயும்
கண்டு நான் சபரிதும் ஆச் ரியப்படுகிமறன். ஐமயா, இடியின்
ேலிமமமயக் சகாண்டமேயும், எதிரிகளின் உடல்கமள எப்மபாதும்
துமளப்பமேயுமான இந்த உன் பயங்கரக் கமணகள் அமனத்தும் எந்தப்
பாதிப்மபயும் ஏற்படுத்தத் தேறுகின்றன என்றால் என்ன மபறின்மமயாக
{துரதிர்ஷ்டமாக} இஃது இருக்கும்?" {என்றான் கிருஷ்ணன்}.

அர்ஜுைன், "ஓ! கிருஷ்ணா, துரிரயோதைன் உடைில் உள்ள இந்தக்

கவசம் துரரோணரோல் பூட்டப்பட்டிருக்க ரவண்டும் என நான்
நிமனக்கிமறன். இது மபாலப் பூட்டப்பட்டிருக்கும் கே த்மத என்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 563 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆயுதங்களால் ஊடுருே முடியாது. ஓ! கிருஷ்ணா, இந்தக் கவசத்தில்,

மூன்று உைகங்களின் வைினேயும் உட்கபோதிந்திருக்கிறது
{மமறந்திருக்கிறது}. இமதத் துமராணர் மட்டுமம அறிோர், மனிதர்களில்
ிறந்த அேரிடம் இருந்மத நானும் அமதக் கற்மறன். இந்தக் கே மானது
என் ஆயுதங்களால் துமளக்கப்படக்கூடியதல்ல. ஓ! மகாேிந்தா
{கிருஷ்ணா}, மகேத்தாமலமய {இந்திரைோரைரய} தன் இடினயக்
{வஜ்ரத்னதக்} ககோண்டு இனதப் பிளந்துவிட முடியோது. ஓ! கிருஷ்ணா,
இமே அமனத்மதயும் அறிந்தேனான நீ, என்மன ஏன் குைப்ப
முயல்கிறாய்? ஓ! மக ோ {கிருஷ்ணா}, மூவுைகங்களிலும் ரநர்ந்தனவ,
{அவற்றில்} இப்ரபோது இருப்பனவ, எதிர்கோைத்தின் கருவனறயில்
இருப்பனவ ஆகிய அனைத்னதயும் நீ அறிவோய். உண்மமயில், ஓ!
மதுசூதனா {கிருஷ்ணா}, இேற்மற உன்மனேிடச் ிறப்பாக அறிந்தேன்
மேறு எேனும் இல்மல.

ஓ! கிருஷ்ணா, துமராணரால் பூட்டப்பட்ட கே த்துடன் இருக்கும்

இந்தத் துரிமயாதனன், இந்தக் கே த்மத அணிந்திருப்பதாமலமய மபாரில்
அச் மற்றேனாக நிற்கிறான். எனினும், ஓ! மாதோ, இந்தக் கே த்மத
அணிந்தேன் என்ன ச ய்ய மேண்டும் என்பமத இேன் அறியேில்மல.
ஒரு சபண்மணப் மபாலமே இேன் அஃமத அணிந்திருக்கிறான். ஓ!
ெனார்த்தனா {கிருஷ்ணா}, என் கரங்களின் ேலிமமமயயும், என்
ேில்லின் ேலிமமமயயும் இப்மபாது பார். அத்தகு கே த்தால்
பாதுகாக்கப்பட்டிருந்தாலும் இந்தக் குரு இளேர மன {துரிமயாதனமன}
நான் சேல்மேன்.

மதேர்களின் தமலேர் {பிரம்மன்}, இந்தப் பிரகா மிக்கக் கே த்மத

அங்கிரசுக்குக் சகாடுத்தார். பின்னேரிடம் இருந்து பிருஹஸ்பதி அமத
அமடந்தார். பிருஹஸ்பதியிடமிருந்து அமதப் புரந்தரன் {இந்திரன்}
அமடந்தான் [2]. மதேர்களின் தமலேன், அஃமத அணியும்மபாது
ச ால்லப்பட்ட மேண்டிய மந்திரங்களுடன் என்னிடம் சகாடுத்தான்.
பிரம்மரால் உண்டாக்கப்பட்ட இந்தக் கே ம் சதய்ேகமானதாக
ீ
இருந்தாலும், என் கமணகளால் தாக்கப்படும் இந்த இைிந்த
துரிமயாதனன் அதனால் {அந்தக் கே த்தால்} பாதுகாக்கப்படமாட்டான்"
என்றான் {அர்ெுனன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 564 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[2] துமராண பர்ேம் பகுதி 93ல் துமராணரால் ச ால்லப்படும்

கே ேரலாறும், இங்மக அர்ெுனனால் ச ால்லப்படும்
ேரலாறும் மாறுபடுகிறது.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான்,

"இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன அர்ெுனன் {மானோயுத} மந்திரங்களால்
ில கமணகமள ஊக்கப்படுத்தி அேற்மறத் தனது ேில்லின் நாணில்
சபாருத்தி {ேில்மல} ேமளக்கத் சதாடங்கினான். அப்படி அேன்
{அர்ெுனன்} ேில்லின் நாமண இழுத்த மபாது, துரரோணரின் ேகன்
{அஸ்வத்தோேன்}, அனைத்து ஆயுதங்கனளயும் கைங்கடிக்கவல்ை ஓர்
ஆயுதத்தோல் அவற்னற கவட்டிைோன் [3]. பிரம்மத்மத உச் ரிப்பேனால்
(அஸ்ேத்தாமனால்} அந்தக் கமணகள் சதாமலேிலிருந்து இப்படிச்
ச யலிைக்கச் ச ய்யப்பட்டமதக் கண்டேனும், சேண்ணிறக்
குதிமரகமளக் சகாண்டேனுமான அர்ெுனன், ஆச் ரியத்தால் நிமறந்து,
மக ேனிடம் {கிருஷ்ணனிடம்} "ஓ! ெனார்த்தனா, இந்த ஆயுதத்மத
இருமுமற என்னால் பயன்படுத்த முடியாது, ஏசனனில், என்மனயும்,
என் துருப்புகமளயுமம அது சகால்லும்" என்றான்.

[3] மேசறாரு பதிப்பில், "சகௌரேிக்கத்தக்க அர்ெுனன்

இவ்ோறு ச ால்லிேிட்டுத் தீக்ஷ்ணமான
கே த்மதயுமடக்கும் தன்மமயுள்ள (மனுமேத்
மதேமதயாகக் சகாண்ட) மானோஸ்திரத்தினாமல
பாணங்கமள அபிமந்திரணம் பண்ணி நாண்கயிற்றில்
மேத்து இழுத்தான். அர்ெுனனாமல
இழுக்கப்படுகின்றமேயும் ேில்லினடுமே
அமடந்திருக்கின்றமேயுமான அந்த அர்ெுனனுமடய
பாணங்கமளத் துமராணபுத்திரர் எல்லா அஸ்திரங்கமளயும்
அைிக்குந்தன்மமயுள்ள ஓர் அஸ்திரத்தினால் அறுத்தார்"
என்றிருக்கிறது.
ேில்லி பாரதத்தில் இப்படியிருக்கிறது.
ேரன்ேிட்டன
ீ ரங்களேசனாண்கே
மமலுறப்படுதலின்றி ேிழுகின்றநிமல,
மயாரிமமப்பினிலறிந்து குமரன்மகயயிமலா
டுமரக்கவுேமம் சபறுேிடங்சகாளயி,
மறரினிற்சபாலிய நின்றிருமகசகாண்டு நனி ீறிசமய்ப்பட
சேறிந்தனசனறிந்தளேில்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 565 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ோர் ிமலக்குருேின்மமந்தனது கண்டதமன

ோளியிற்றுணிபடும் படி மமலந்தனமன. - ேில்லி 13:42:85

சபாருள்: ிறந்தேரனான
ீ அர்ெுனன் சதாடுத்த கமணகள்,
துரிமயாதனனது ஒளியுள்ள கே த்தின்மமல்
உட்ச ல்லும்படி தாக்கிக் கீ ழ்ேிழும் நிமலமய, ஒரு சநாடிப்
சபாழுதிமல அறிந்து, முருகனின் மகயிலுள்ள
மேலாயுதத்துக்கு ஒப்பானதும், ிறப்புமடயதும், ேிஷத்மதப்
மபான்றதுமான ஒரு மேலாயுதத்மதத் தன் இரண்டு
மககளாலும் எடுத்து தனது மதரிமல நின்று சகாண்டு,
துரிமயாதனன் மமல் மிகக்மகாபித்து, அேனது உடமலத்
மதக்கும்படி ே ீ ினான். அப்படி ேசும்மபாது,
ீ நீண்ட ேில்லுக்கு
ஆ ிரியனான துமராணரின் மகன் அசுேத்தாமன் அமதக்
கண்டு, அவ்மேமலத் தனது அம்புகளினால் துண்டாகும்படி
மமலக்கச் ச ய்தான்.

அமத மேமளயில் துரிமயாதனன், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரா},

அந்தப் மபாரில் கடும் நஞ்சுமிக்கப் பாம்புகளுக்கு ஒப்பான ஒன்பது
கனணகளோல் அந்தக் கிருஷ்ணர்கள் {கருப்பர்கள்}
ஒவ்கவோருவனரயும் துனளத்தோன். மமலும் அந்தக் குரு மன்னன்
{துரிமயாதனன்}, தனது கமணகமளக் கிருஷ்ணன் மற்றும் பாண்டுேின்
மகன் {அர்ெுனன்} மீ து மமையாகப் சபாைிந்தான். (தங்கள் மன்னனால்
ஏேப்பட்ட) கமணமாரிமயக் கண்ட உமது ேரர்கள்
ீ மகிழ்ச் ியால்
நிமறந்தனர். அேர்கள் இம க்கருேிகமள இம த்து, ிங்க
முைக்கங்கமளச் ச ய்தனர்.

அப்மபாது அந்தப் மபாரில் ினத்தால் தூண்டப்பட்ட பார்த்தன்

{அர்ெுனன்}, தன் கமடோமய நாோல் நமனத்தான். தன் கண்கமளத்
தன் எதிரியின் உடல் மீ து ச லுத்தியும், அந்த ஊடுவப்பட முடியோத
கவசத்தில் நன்கு ேனறக்கப்படோத எந்த ஒரு பகுதினயயும் அவன்
கோணவில்னை. பிறகு, மரணத்திற்கு ஒப்பானமேயும் கூர்முமன
சகாண்டமேயுமான ில கமணகமளத் தன் ேில்லில் இருந்து நன்கு
ஏேிய அர்ெுனன், தன் எதிராளியின் {துரிரயோதைைின்}
குதினரகனளயும், அதற்கடுத்த அவைது போர்ேிைி ரதரரோட்டிகள்
இருவனரயும் ககோன்றோன். அதன் பிறகு ேரப்
ீ பார்த்தன்,
துரிமயாதனனின் ேில்மலயும், அேனது ேிரல்களில் உள்ள

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 566 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மதாலுமறகமளயும் அறுத்தான். பிறகு அந்தச் சவ்யசச்சின் {அர்ஜுைன்}

தன் எதிரியின் மதமரத் துண்டு துண்டாக சேட்டத் சதாடங்கினான்.
மமலும் அேன் {அர்ெுனன்}, கூரிய கமணகள் இரண்டால்
துரிமயாதனமனத் மதரற்றேனாக்கினான். பிறகு அர்ெனன், அந்தக்
குருமன்னனின் உள்ளங்மககள் இரண்மடயும் துமளத்தான்.

அந்தப் சபரும் ேில்லாளியானேன் {துரிமயாதனன்}, தனஞ் யனின்

{அர்ெுனனின்} கமணகளால் பீடிக்கப்பட்டுப் சபரும் துயரில் ேிழுேமதக்
கண்ட ேரர்கள்
ீ பலர், அேமன மீ ட்க ேிரும்பி அந்த இடத்திற்கு
ேிமரந்தனர். பல்லாயிரம் மதர்கள், ஆயுதங்களுடன் கூடிய யாமனகள்
மற்றும் குதிமரகள், மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டேர்களும், சபரும்
எண்ணிக்மகயிலானேர்களுமான காலாட்பமட ேரர்கள்
ீ எனப் சபரும்
கூட்டத்தால் சூைப்பட்டதால், அேர்களின் மதமரா, அர்ெுனன் மற்றும்
மகாேிந்தன் {கிருஷ்ணன்} ஆகிமயார் இருந்த மதமரா அதற்கு மமலும்
காணப்படேில்மல.

அப்மபாது அர்ெுனன், தன் ஆயுதங்களின் ேலிமமயால் அந்தக்

கூட்டத்மதக் சகால்லத் சதாடங்கினான். நூற்றுக்கணக்கான
மதர்ேரர்களும்,
ீ யாமனகளும் அங்கங்கமள இைந்து களத்தில் சேகு
ேிமரோக ேிழுந்தனர். சகால்லப்பட்மடா, சகால்லப்படுேதாமலா அந்தச்
ிறந்த மதமர அமடய அேர்கள் தேறினர். உண்மமயில், அர்ெுனன்
ச ன்ற மதரானது, அமனத்துப் பக்கங்களில் இருந்தும் இரண்டு மமல்கள்
நீளத்திற்குப் பமடகளால் முற்றுமகயிடப்பட்டதால் அம ேில்லாமல்
நின்று சகாண்டிருந்தது.

அப்மபாது அந்த ேிருஷ்ணி ேரன்

ீ (கிருஷ்ணன்), மநரத்மத எடுத்துக்
சகாள்ளாமல் அர்ெுனனிடம் இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்: "நான்
என் ங்மக முைக்கப் மபாகிமறன்; நீ ேிமரோக உனது ேில்மலப்
சபரும்பலத்துடன் ேமளப்பாயாக" {என்றான் கிருஷ்ணன்}. அப்படிச்
ச ால்லப்பட்ட அர்ெுனன் தன் ேில்லான காண்டீேத்மதப்
சபரும்பலத்துடன் ேமளத்து, தன் ேிரல்களால் ேில்லின் நாமண
இழுத்து மபமராலிமய உண்டாக்கி, அடர்த்தியான கமண மமைகமளப்
சபாைிந்து எதிரிகமளக் சகால்லத் சதாடங்கினான். அமதமேமளயில்,
புழுதியால் முகம் மமறக்கப்பட்டிருந்த மக ேன் {கிருஷ்ணன்}, தன்
ங்கான போஞ்சஜன்யத்னதப் மபசராலியுடன் மிகப் பலமாக முைக்கினான்.
பலமாகமோ, பலேனமாகமோ
ீ இருந்த குருவரர்கள்
ீ அனைவரும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 567 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அந்தச் சங்ககோைியோலும், கோண்டீவத்தின் நோகணோைியோலும் கீ ரை

தனரயில் விழுந்தைர்.

அந்த மமாதலில் இருந்து ேிடுபட்ட அர்ெுனனின் மதரானது,

காற்றால் இயக்கப்பட்ட மமகத்மதப் மபாலப் பிரகா மாகத் சதரிந்தது.
செயத்ரதனின் பாதுகாேலர்களும், அேர்கமளப் பின்சதாடர்பேர்களும்
(அர்ெுனமனக் கண்டு) ினத்தால் நிமறந்தனர். உண்மமயில்
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமனப்} பாதுகாப்பேர்களான அந்த
ேலிமமமிக்க ேில்லாளிகள், பார்த்தமனத் திடீசரனக் கண்டதால்,
மபசராலிமய எழுப்பி அவ்சோலியால் பூமிமய நிமறத்தனர். அேர்களது
கமணகளின் "ேிஸ்" என்ற ஒலி கடும் ஒலிகள் பிறேற்மறாடும்,
அேர்களது ங்சகாலிகமளாடும் கலந்து ஒலித்தன. மமலும் அந்த உயர்
ஆன்ம ேரர்கள்
ீ ிங்க முைக்கங்கமளயும் ச ய்தனர்.

உமது துருப்புகளால் எழுப்பப்பட்ட பயங்கர ஆரோரத்மதக் மகட்ட

ோசுமதேனும் {கிருஷ்ணனும்}, தனஞ் யனும் {அர்ெுனனும்} தங்கள்
ங்குகமள முைக்கினர். ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, மமலகள்,
கடல்கள், தீவுகள், பாதாள உலகங்கள் ஆகியேற்மறக் சகாண்ட
பூமாமதேி அேர்களது ( ங்குகளின்) மபசராலியால் நிமறந்ததாகக்
காணப்பட்டது. உண்மமயில், ஓ! பாரதர்களில் ிறந்தேமர
{திருதராஷ்டிரமர}, அந்த ஒலியானது திம ப்புள்ளிகள் அமனத்மதயும்
நிமறத்து, இருபமடகளிலும் எதிசராலித்தது. பிறகு, கிருஷ்ணமனயும்,
தனஞ் யமனயும் கண்ட உமது மதர்ேரர்கள்
ீ மிகவும் அச் மமடந்தனர்.
எனினும் ேிமரோக மீ ண்ட அேர்கள் தங்கள் ச யல்பாடுகமள
சேளிப்படுத்தினர். உண்மமயில், உமது பமடயின் சபரும் மதர்ேரர்கள்,
ீ
மிகவும் அருளப்பட்ட மனிதர்களான அந்த இரு கிருஷ்ணர்கமளயும் {இரு
கருப்பர்கமளயும்} கண்டு, கே ம் பூண்டேர்களான அேர்கள் ேிமரந்தனர்.
இப்படி முன்ேந்த காட் ி மிகவும் அற்புதமான ஒன்றாக இருந்தது"
{என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 568 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கஜயத்ரதைின் போதுகோவைர்களுடன் கடும்ரபோர்! -

துரரோண பர்வம் பகுதி – 103

Arjuna's fight against the protectors of Jayadratha! | Drona-Parva-Section-103 |

Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 19)

பதிவின் சுருக்கம்: அர்ஜுைனை எதிர்த்த எட்டு ேகோரதர்கள்; பயங்கரச்

சங்ககோைிகள்; கிருஷ்ணோர்ஜுைர்களின் சங்ககோைிகள் ககௌரவர்கனள
அச்சுறுத்தியது; கோயம்பட்ட கிருஷ்ணனைக் கண்டு ரகோபமூண்ட அர்ஜுைன்
ககௌரவர்கனளத் துனளத்தது; ககௌரவர்கனளப் பந்தோடிய அர்ஜுைன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ேிருஷ்ணி மற்றும்

அந்தகருள் முதன்மமயானேமனயும் {கிருஷ்ணனையும்}, குரு
குலத்தேரில் முதன்மமயானமேயும் {அர்ஜுைனையும்} கண்ட
உடமனமய, உமது ேரர்களில்
ீ முதன்மமயமடய முயன்ற
ஒவ்சோருேரும் மநரத்மத இைக்கமால், அேர்கமளக் சகால்லும்
ேிருப்பத்தில் எதிர்த்துச் ச ன்றனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 569 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

விஜயனும் {அர்ஜுைனும்} அந்தத் தன் எதிரிகமள எதிர்த்து

ேிமரந்தான். தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும், புலித்மதாலால்
மமறக்கப்பட்டமேயும், ஆழ்ந்த ட டப்சபாலிமய உண்டாக்குபமேயும்,
சுடர்மிக்க சநருப்புக்கு ஒப்பானமேயுமான தங்கள் சபரும் மதர்களில்
ச ன்ற அேர்கள், தங்கப்பிடி சகாண்டமேயும், பிரகா த்தால் பார்க்கப்பட
முடியாதமேயுமான ேிற்கமள ஏந்தி, உரக்க கூச் லிட்டுக் சகாண்டு,
மகாபக்கார குதிமரகளால் இழுக்கப்பட்டுத் திம களின் பத்துப்
புள்ளிகளுக்கும் ஒளியூட்டியபடி ேிமரந்தனர்.

பூரிஸ்ரவஸ், சைன், கர்ணன், விருேரசைன், கஜயத்ரதன்,

கிருபர், மத்ரர்களின் ஆட் ியாளன் {சல்ைியன்} மற்றும் மதர்ேரர்களில்
ீ
முதன்மமயான துரரோணரின் ேகன் {அஸ்வத்தோேன்} ஆகிய அந்தப்
சபரும் மதர்ேரர்களான
ீ எட்டு மபரும், ஏமதா ோனத்மத
ேிழுங்கிேிடுேமதப் மபால, புலித்மதாலால் மமறக்கப்பட்டமேயும்,
தங்கச் ந்திரன்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயுமான தங்கள் அற்புதத்
மதர்களால் திம களில் பத்து புள்ளிகளுக்கும் ஒளியூட்டியபடிய
ச ன்றனர்.

கே ம் பூண்டு, மகாபத்தால் நிமறந்து, மமகங்களின் திரள்களின்

முைக்கங்களுக்கு ஒப்பான ட டப்சபாலி சகாண்ட தங்கள் மதர்களில்
ஏறி, கூரிய கமணகளின் மமையால் அமனத்துப் பக்கங்களிலும்
அர்ெுனமன மமறத்தனர். சபரும் மேகம் சகாண்டமேயும், ிறந்த
இனத்மதச் ம ர்ந்தமேயுமான அைகிய குதிமரகளால் தாங்கப்பட்ட
அந்தப் சபரும் மதர்ேரர்கள்,
ீ திம ப்புள்ளிகமள ஒளியூட்டியமபாது
பிரகா மாகத் சதரிந்தனர்.

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரா}, மமலப்பகுதிகமளச் ம ர்ந்த ிலவும்,

நதிகமளச் ம ர்ந்த ிலவும், ிந்துக்களின் நாட்மடச் ம ர்ந்த ிலவும்
எனப் பல்மேறு நாடுகள், பல்மேறு இனங்கமளச் ம ர்ந்தமேயும், சபரும்
மேகம் சகாண்டமேயுமான முதன்மமயான குதிமரகளால்
இழுக்கப்பட்ட மதர்கமளக் சகாண்ட குருக்களில் முதன்மமயான
மதர்ேரர்கள்
ீ பலர், உமது மகமன {துரிரயோதைனை} மீ ட்க ேிரும்பி
அமனத்துப் பக்கங்களிலிருந்தும் தனஞ் யனின் {அர்ெுனனின்} மதமர
மநாக்கி ேிமரந்தனர். ஓ! மன்னா, மனிதர்களில் முதன்மமயான
அேர்கள், தங்கள் ங்குகமள எடுத்து முைக்கி, ஆகாயத்மதயும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 570 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கடல்களுடன் கூடிய பூமாமதேிமயயும் {அேற்றின் ஒலியால்}

நிமறத்தனர்.

அப்மபாது மதேர்களில் முதன்மமயாமனாரான அந்த ோசுமதேனும்

{கிருஷ்ணனும்}, தனஞ் யனும் {அர்ெுனனும்} கூடப் பூமியில்
முதன்மமயான தங்கள் ங்குகமள முைக்கினர். குந்தியின் மகன்
{அர்ெுனன்} ரதவதத்தத்னதயும், மக ேன் போஞ்சஜன்யத்னதயும்
முைக்கினர். தனஞ் யனால் {அர்ெுனனால்} சேளியிடப்பட்ட
மதேதத்தத்தின் சேடிப்சபாலியானது, பூமிமயயும், ஆகாயத்மதயும்,
திம களின் பத்து புள்ளிகமளயும் நிமறத்தது. ோசுமதேனால்
முைக்கப்பட்ட பாஞ் ென்யமும் அமனத்து ஒலிகமளயும் ேிஞ் ி
ோனத்மதயும் பூமிமயயும் நிமறத்தது.

மருண்மடாருக்கு அச் த்மதயும், துணிவுள்மளாருக்கு

உற் ாகத்மதயும் தூண்டிய அந்தக் கடுமமயான பயங்கரமான ஒலி
சதாடர்ந்த மபாது, மபரிமககள், ெர்ெரங்கள், ஆனகங்கள், மிருதங்கம்கள்
ஆகியன ஆயிரக்கணக்கில் முைகப்பட்ட மபாது, ஓ! சபரும் மன்னா, குரு
தரப்பால் அமைக்கப்பட்டேர்களும், தனஞ் யனின் நன்மமயில்
அக்கமரயுள்ளேர்களும், ினத்தால் நிமறந்தேர்களுமான அந்தப் சபரும்
ேில்லாளிகளாமலமய கூட அர்ெுனன் மற்றும் கிருஷ்ணன் ஆகிமயாரின்
ங்குகளின் உரத்த சேடிப்சபாலிகமளத் தாங்கிக் சகாள்ள
முடியேில்மல.

தங்கள் தங்கள் துருப்புகளால் ஆதரிக்கப்பட்ட பல்மேறு

மாகாணங்கமளச் ம ர்ந்த மன்னர்களும், மக ேன் மற்றும் அர்ெுனனின்
சேடிப்சபாலிகளுக்குத் தங்கள் சேடிப்சபாலிகளால் பதில் ச ால்ல
ேிரும்பி, ினத்தால் தங்கள் சபரும் ங்குகமள முைக்கினர். அந்தச்
ங்சகாலிகளால் தூண்டப்பட்டு முன் நகர்ந்த குரு பமடயின் மதர்
ேரர்களும்,
ீ யாமனகளும், குதிமரகளும், கேமலயாலும், அச் த்தாலும்
நிமறந்திருந்தன. உண்மமயில், ஓ! தமலோ {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப்
பனடயில் இருந்ரதோர் ஏரதோ ரநோயுற்றவர்கனளப் ரபோைரவ
{ேந்தேோகக்} கோணப்பட்டைர்.

துணிவுமிக்க அந்த ேரர்களால்

ீ {கிருஷ்ணன் மற்றும் அர்ெுனனால்}
முைக்கப்பட்ட அந்தச் ங்சகாலியின் எதிசராலியால் கலங்கடிக்கப்பட்ட
குரு பமடயானது, இடிசயாலியின் எதிசராலியால் (ஏமதா ஓர்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 571 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இயற்மகயான நடுக்கத்தின் மூலம்) கீ மை ேிழுந்த ஆகாயம் மபால

இருந்தது [1]. ஓ! ஏகாதிபதி, அந்த உரத்த ஆரோரமானது, பத்து
புள்ளிகளிலும் எதிசராலித்து, யுக முடிேின் மபாது
அமனத்துயிர்கமளயும் அச்சுறுத்தும் முக்கிய நிகழ்வுகமளப் மபால அந்த
{சகௌரேப்} பமடமய அச்சுறுத்தியது.

[1] "இங்மக Praviddham ச ால்லப்படும் என்பது தன்

ேைக்கமான இடத்தில் இருந்து தளர்ந்தது, அல்லது
ேிழுந்தது என்று சபாருள் படும். இப்படிமய நீலகண்டர்
ேிளக்குகிறார்" எனக் கங்குலி இங்மக ச ால்கிறார்.

பிறகு துரிமயாதனன், கஜயத்ரதைின் பாதுகாப்புக்காக

நியமிக்கப்பட்ட அந்த எட்டு சபரும் மதர்ேரர்கள்
ீ ஆகிய அமனேரும்
பாண்டுேின் மகமன {அர்ெுனமனச்} சூழ்ந்து சகாண்டனர். துமராணரின்
மகன் {அஸ்ேத்தாமன்} எழுபத்துமூன்று கமணகளால் ோசுமதேமனயும்,
மூன்று பல்லங்களால் அர்ெுனமனயும், மமலும் ஐந்து பிற கமணகளால்
அேனது சகாடிமரத்மதயும், (நான்கு) குதிமரகமளயும் தாக்கினான்.

ஜைோர்த்தைன் {கிருஷ்ணன்} துனளக்கப்பட்டனதக் கண்ட

அர்ஜுைன், சிைத்தோல் நினறந்து, நூறு கனணகளோல்
அஸ்வத்தோேனைத் தோக்கிைோன். பிறகு கர்ணமனப் பத்து
கமணகளாலும், ேிருஷம னமன மூன்றாலும் துமளத்த ேரத்
ீ
தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, ல்லியனுக்குச் ச ாந்தமானதும், நாணில்
சபாருத்தப்பட்ட கமணகளுடன் கூடியதுமான ேில்மலயும்
மகப்பிடிக்கும் இடத்தில் அறுத்தான். பிறகு ல்லியன், மற்சறாரு
ேில்மல எடுத்துக் சகாண்டு பாண்டுேின் மகமன {அர்ெுனமனத்}
துமளத்தான்.

பூரிஸ்ரேஸ், கல்லில் கூராக்கப்பட்டமேயும், தங்கச் ிறகுகமளக்

சகாண்டமேயுமான மூன்று கமணகளால் அேமன {அர்ெுனமனத்}
துமளத்தான். கர்ணன், இருபத்துமூன்று கமணகளாலும், ேிருஷம னன்
ஏழு கமணகளாலும் அேமனத் துமளத்தனர். கஜயத்ரதன் எழுபத்து
மூன்று கனணகளோலும், கிருபர் பத்தாலும் அர்ெுனமனத் துமளத்தனர்.
அந்தப் மபாரில் மத்ரர்களின் ஆட் ியாளனும் { ல்லியனும்} பத்துக்
கமணகளால் பல்குலனமனத் {அர்ெுனமனத்} துமளத்தான். துமராணரின்
மகன் {அஸ்ேத்தாமன்} அறுபது கமணகளால் அேமனத் துமளத்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 572 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேன் மீ ண்டும் ஒரு முமற பார்த்தமன ஐந்து கமணகளாலும்,

ோசுமதேமன இருபது கமணகளாலும் துமளத்தான்.

மனிதர்களில் புலியும், சேண்குதிமரகமளக் சகாண்டேனும்,

கிருஷ்ணமனத் தன் மதமராட்டியாகக் சகாண்டேனுமான அர்ெுனன், தன்
கரநளினத்மத சேளிக்காட்டும்படி அவ்ேரர்கள்
ீ ஒவ்சோருேமரயும்
பதிலுக்குத் துமளத்தான். கர்ணமன பனிசரண்டு கமணகளாலும்,
ேிருஷம னமன மூன்றாலும் துமளத்த பார்த்தன், ல்லியனின்
ேில்மல அதன் மகப்பிடியில் அறுத்தான். மமலும் ம ாமதத்தன் மகமன
{பூரிஸ்ரேம } மூன்று கமணகளாலும், ல்லியமனப் பத்தாலும்
துமளத்த பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, கிருபமர இருபத்மதந்து
கமணகளாலும், சிந்துக்களின் ஆட்சியோளனை {கஜயத்ரதனை}
நூறோலும் துனளத்தோன், மமலும் அேன் எழுபது கமணகளால்
துமராணரின் மகமனயும் {அஸ்ேத்தாமமனயும்} தாக்கினான்.

அப்மபாது ினத்தால் நிமறந்த பூரிஸ்ரேஸ், கிருஷ்ணனின்

மகயில் இருந்த ாட்மடமய அறுத்து, இருபத்து மூன்று கமணகளால்
அர்ெுனமனத் தாக்கினான். பிறகு சேண்குதிமரகமளக் சகாண்ட
அர்ெுனன், ினத்தால் நிமறந்து, ேலிமமமிக்கச் சூறாேளிசயான்று
மமகத்திரள்கமளக் கிைிப்பமதப் மபால நூற்றுக்கும் நூற்றுக்கணக்கான
கமணகளால் தன் எதிரிகளான அேர்கமளச் ிமதத்தான்" {என்றான்
ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 573 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பத்துக் ககோடிேரங்கள்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 104

The ten standards! | Drona-Parva-Section-104 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 20)

பதிவின் சுருக்கம்: அர்ஜுைன், அஸ்வத்தோேன், கர்ணன், கிருபர், விருேரசைன்,

சல்ைியன், கஜயத்ரதன், பூரிஸ்ரவஸ், சைன், துரிரயோதைன் ஆகிய பத்து
வரர்களின்
ீ ககோடிேரங்கள் குறித்த வர்ணனை; அவர்களுக்கினடயில் மூண்ட
ரபோர்...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, "ஓ! ஞ் யா, சபரும் அைகுடன்

பிரகா ித்தமேயும், (அந்தப் மபாரில்) போர்த்தன் {அர்ஜுைன்} மற்றும் நமது
ேரர்களுக்குச்
ீ ச ாந்தமானமேயுமான பல்மேறு ேமககளிலான
ககோடிேரங்கனளக் குறித்து எைக்கு விவரிப்போயோக" என்றான்.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, அந்த உயர் ஆன்ம ேரர்களின்
ீ பல்மேறு
ேமககளிலான சகாடிமரங்கமளக் குறித்துக் மகளும். அேற்றின்
ேடிேங்கமளயும், சபயர்கமளயும் நான் ேிேரிப்பமதக் மகளும்.
உண்மமயில், ஓ! மன்னா, அந்த முதன்மமயான மதர்ேரர்களின்
ீ
மதர்களில் சநருப்புத் தைல்கமளப் மபாலச் சுடர்ேிட்டு ஒளிர்ந்த பல்மேறு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 574 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேமககளிலான சகாடிமரங்கள் காணப்பட்டன. தங்கத்தால்

ஆனமேயாகமோ, தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப் பட்டமேயாகமோ, தங்க
இமைகளால் இமைக்கப்பட்டமேயாகமோ இருந்தமேயும், தங்க
மமலமய (மமருமேப்) மபாலத் சதரிந்தமேயுமான பல்மேறு
ேமககளிலான சகாடிமங்கள் அங்மக உயர்ந்த அைகுடன் காணப்பட்டன.

ேரர்களுமடய
ீ அந்தக் சகாடிமரங்கள் அமனத்திலும் ிறந்த
சகாடிகளும் இமணக்கப்பட்டிருந்தன. உண்மமயில், சுற்றிலும் பல்மேறு
ேண்ணங்களிலான சகாடிகமளக் சகாண்ட சகாடிமரங்களான அமே,
மிகவும் அைகாகத் சதரிந்தன. மமலும், காற்றால் அம ந்த அந்தக்
சகாடிகள், ேிமளயாட்டரங்கில் ஆடும் அைகிய சபண்கமளப் மபாலத்
சதரிந்தன. ோனேில்லின் காந்திமயக் சகாண்டமேயும், அந்தத்
மதர்ேரர்களுக்குச்
ீ ச ாந்தமானமேயுமான சகாடிகள், ஓ! பாரதக்
குலத்தின் காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, சதன்றலில் அம ந்தபடிமய
அேர்களின் மதர்கமள அலங்கரித்தன.

ிங்கத்மதப் மபாலக் கடுமுகமுமடய குரங்கின் அனடயோளத்னதக்

தோங்கிய அர்ஜுைைின் ககோடிேரேோைது, அந்தப் மபாரில் அச் த்மத
ஊட்டுேதாக இருந்தது. ஓ! மன்னா, முதன்மமயான குரங்மகத்
தாங்கியதும், பல்மேறு சகாடிகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டதுமான
காண்டீேதாரியின் {அர்ெுனனின்} அந்தக் சகாடிமரம் குரு பமடமய
அச்சுறுத்திக் சகாண்டிருந்தது.

அமத மபால, ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, ிங்கோமல உச் ியில்

சகாண்டதும், உதயச் சூரியனின் பிரகா த்துடன் கூடியதும், தங்கத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்டதும், ோனேில்லின் காந்திமயக் சகாண்டதுமான
துரரோண ேகைின் {அஸ்வத்தோேைின்} சகாடிமரமானது, சதன்றலில்
மிதந்தபடியும், குரு ேரர்களில்
ீ முதன்மமயாமனாரின் மகிழ்ச் ிமயத்
தூண்டியபடியும் உயரத்தில் இருப்பமத நாங்கள் கண்மடாம்.

அதிரதன் ேகைின் {கர்ணைின்} சகாடிமரமானது, தங்கத்தாலான

யோனை வடத்னத அமடயாளமாக {சகாடியாகத்} தாங்கியிருந்தது. ஓ!
மன்னா, அந்தப் மபாரில் அஃது {அந்தக் சகாடியானது} ஆகாயம்
முழுமமமயயும் நிமறப்பதாகத் சதரிந்தது. தங்கத்தாலும்,
மாமலகளாலும் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த அந்தக் சகாடியானது, மபாரில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 575 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கர்ணனின் சகாடிமரத்தில் இமணக்கப்பட்டு, காற்றால் அம க்கப்பட்டு,

அேனது மதரில் நடனமாடுேமதப் மபாலத் சதரிந்தது.

பாண்டேர்களின் ஆ ானும், தேத்துறவுகளுக்குத் தன்மன

அர்ப்பணித்த பிராமணரும், ககௌதேரின் ேகனுேோை கிருபர், ிறந்த
கோனளேோடு ஒன்மறத் தம் அமடயாளமாகக் {சகாடியாகக்}
சகாண்டிருந்தார். ஓ! மன்னா, மூன்று நகரங்கமள அைித்தேன் [1] தன்
காமளயுடன் பிரகா ிப்பமதப் மபாலக் காமளமாட்டுடன் கூடிய அந்த
உயர் ஆன்மா {கிருபர்} பிரகா மாகத் சதரிந்தார்.

[1] "திரிபுரம் என்பது, அசுரத்தச் ன் மயனால் கட்டப்பட்ட

மூன்று நகரங்கமளக் குறிப்பதாகும். எனினும், அந்த
நகரங்கமள உமடமமயாகக் சகாண்ட அசுரனின் சபயரும்
திரிபுரமன ஆகும். ஹரிேம் த்தின் இறுதியில், அந்த மூன்று
நகரங்கமளயும், அதில் ே ித்மதார் அமனேருடன் ம ர்த்து
மகாமதேமன { ிேமன} அைித்தான்" என இங்மக
ேிளக்குகிறார் கங்குலி.

விருேரசைன், {தன் மதரில் உள்ள சகாடிமரத்தில்}

தங்கத்தாலானதும், ரத்தினங்கள் மற்றும் மணிகளால்
அலங்கரிக்கப்பட்டதுமான ஒரு ேயினைக் சகாண்டிருந்தான். அது {அந்த
மயில்} எப்மபாதும் பமடயின் முகப்மப அலங்கரித்துக் கமரந்து
சகாண்டிருப்பமதப் மபால அேனது {ேிருஷம னனது} சகாடிமரத்தில்
இருந்தது. அந்த மயிமலாடு கூடிய உயர் ஆன்ம ேிருஷம னனின்
மதரானது, ஓ! மன்னா, ஒப்பற்ற ேயிரைோடு கூடியதும், தங்கத்தோைோை
அைகிய கைப்னப முனைரயோடு {ககோழுரவோடு} கூடியதும், கநருப்புத்
தைனைப் ரபோைத் கதரிந்ததுேோை (ரதவர்களின் பனடத்தனைவன்)
ஸ்கந்தைின் {முருகைின்} மதமரப் மபால ஒளிர்ந்தது. ஓ! ஐயா, அந்த
உழுமுமனயானது {கலப்மப முமனயானது} அேனது மதரில்
பிரகா மாகத் சதரிந்தது.

மத்ரர்களின் ஆட் ியாளனான சல்ைியன், தன் சகாடிமர உச் ியில்

அைகுடன் கூடியேளும், அமனத்து ேித்துகமளயும்
உண்டாக்கேல்லேளுமான ரசோளத்தின் தனைனேத் ரதவியின் உருேம்
சபாறிக்கப்பட்டிருப்பமத நாங்கள் கண்மடாம் [2].

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 576 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[2] மேசறாரு பதிப்பில், "சுப்ரமண்யரின் ரதம் பிரகா ிக்கின்ற

மயிலால் ேிளங்குேது மபால, மகாத்மாோன அந்த
ேிருஷம னனுமடய ரதமானது அந்த மயிலினால்
ேிளங்கியது. மத்ரமத த்தர னான ல்லியனுமடய
த்ேெத்தின் நுனியில் ஸ்ேர்ணமயமான, நிகரில்லாத,
மங்கலகரமான அக்னிஜ்ோமலமயப் மபான்ற
உழுபமடச் ால் ஒன்மறக் கண்மடாம். அந்தப்
பமடச் ாலானது அேனுமடய ரதத்மத அமடந்து
ேிளங்கியது. அஃது எல்லா ேித்துக்களும் முமளத்ததும்,
அைகியதுமான பமடச் ல் மபால ேிளங்கியது" என்று
இருக்கிறது.

மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில், "அந்த மயிமலாடு கூடிய அந்தச்

ிறந்த ேரனின்
ீ {ேிருஷம னனின்} மதரானது அைகாகத் சதரிந்தது.
மயிலால் அலங்கரிக்கப்பட்டதால், ஓ மன்னா, அது ஸ்கந்தனின் மதமரப்
மபாலத் மதான்றியது. மத்ரர்களின் ஆட் ியாளன் { ல்லியன்}, தன்
சகாடிமரத்தின் உச் ியில், ஒப்பற்றதும், அைகானதும், தங்கத்தாலானதும்,
சநருப்புத் தைமலப் மபாலத் சதரிந்ததுமான ஒரு சகாழு {உழுமுமன,
கலப்மப முமன} சபாறிக்கப்பட்டிருப்பமத நாங்கள் கண்மடாம். அேனது
மதரில் இருந்த அந்தக் சகாழுோனது, அைகமனத்மதயும்
சகாண்டேளும், அமனத்து ேித்துக்கமளயும் உண்டாக்கேல்லேளுமான
ம ாள மதேியின் அேதாரத்மதப் மபால அைகாகத் சதரிந்தது" என்று
இருக்கிறது. கங்குலியின் பதிப்புக்கும், மமற்கண்ட இரண்டு பதிப்பிற்கும்
இமடயில் ல்லியனின் மதர்க்சகாடி ேர்ணமனயில் சபரும் மேறுபாடு
இருக்கிறது.

ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனுமடய {கஜயத்ரதனுனடய}

சகாடிமரத்தின் உச் ிமய ஒரு கவள்ளிப் பன்றி அலங்கரித்திருந்தது. தங்க
ஆரங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த அது, சேண்மமயான ஸ்படிகத்தின்
காந்திமயக் சகாண்டிருந்தது. தன் சகாடியில் அந்த சேள்ளி
அமடயாளத்மதக் சகாண்ட ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்},
பைங்காலத்தில் மதேர்களுக்கும் அசுரர்களுக்கும் இமடயில் நடந்த
மபாரில் ஈடுபட்டிருந்த சூரியமனப் மபாலப் பிரகா ித்தான் [3].

[3] "இங்மக lohita என்றில்லாமல் alohita என்பமத ரியான

ோ ிப்பாகும். இங்மக Arka என்பது ஸ்படிகமம அன்றிச்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 577 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சூரியனல்ல. அது சேள்ளிப் பன்றி என்பதால் சூரியனாக

இருக்க முடியாது என்பது இங்மக சதளிவு" எனக் கங்குலி
இங்மக ேிளக்குகிறார். மேசறாரு பதிப்பில்,
" ிந்துராெனுமடய த்ேெத்தின் நுனியில் சேள்ளிமயமான
பன்றியானது சபான்னணிகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டு
அங்காரகனுமடய {ச வ்ோய் கிரகத்தின்} காந்திமயப்
மபான்ற காந்திமயயுமடயதாக நான்கு பக்கமும்
பிரகா ித்தது. சேள்ளிமயமான அந்த த்ேெத்தினால்
ெயத்ரதன், முற்காலத்தில் மதோசுர யுத்தத்தில் பூஷா
என்பேன் ேிளங்கியமதப் மபால ேிளங்கினான்"
என்றிருக்கிறது.

மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில், " ிந்து மன்னனின் சகாடிமரமானது

சேள்ளிப் பன்றி சபாறிக்கப்பட்டு ஒளிர்ந்தது; தங்க மாமலகளால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட அஃது, உதயசூரியனின் காந்திமயக் சகாண்டிருந்தது.
தன் சகாடிமரத்தில் உள்ள அந்தக் சகாடியின் காரணமாக செயத்ரதன்,
பைங்காலத்தில் நடந்த மதோசுரப் மபாரின் பூஷமனப் மபால அைகாகத்
மதான்றினான்" என்று இருக்கிறது. இப்படி மூன்று பதிப்புகளும்
ஒவ்சோரு ேமகயில் மேறுபடுகின்றன.

மேள்ேிகளுக்கு அர்ப்பணிப்புடன் இருந்த ரசோேதத்தன் ேகனுனடய

{பூரிஸ்ரவஸின்} சகாடிமரமானது, ரவள்வி ேரத்னத {யூபத்னத}
அமடயாளமாகத் தாங்கியிருந்தது. அது சூரியமனப் மபாமறா,
ந்திரமனப் மபான்ற ஒளிர்ந்து சகாண்டிருப்பது சதரிந்தது. ஓ! மன்னா,
தங்கத்தாலான ம ாமதத்த மகனின் மேள்ேிமரமானது, ராெசூயம்
என்றமைக்கப்படும் முதன்மமயான மேள்ேியின் மபாது எழுப்பப்படும்
உயரமான மரத்மதப் {யூபத்மதப்} மபான்மற பிரகா மாகத் சதரிந்தது.

ஓ! ஏகாதிபதி, சைைின் சகாடிமரமானது [4], தங்கத்தாலான

மயில்களால் அமனத்துப் பக்கங்களிலும் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த ஒரு
சபரும் கவள்ளி யோனைனயத் தாங்கியிருந்தது. ஓ! பாரதக் குலத்தின்
காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தக் சகாடிமரமானது, மதேமன்னனின்
{இந்திரனின்} பமடமய அலங்கரிக்கும் சபரிய சேள்மள யாமனமய
{ஐராேதத்மதப்} மபால உமது துருப்புகமள அலங்கரித்தது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 578 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[4] கங்குலியின் பதிப்பில் ல்லியனின் சகாடிமரம் என

இரண்டாேது முமறயாகக் இங்மக குறிப்பிடப்படுகிறது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் இது ல்லியன் என்மற
குறிப்பிடப்படுகிறது. மேசறாரு பதிப்பில், "சேள்ளிமயமான
லனுமடய சபரிய யாமனக் சகாடியானது பக்கங்களில்
ஸ்ேர்ணத்தினால் ித்தரிக்கப்பட்ட அங்கங்களுள்ள
மயில்களால் ேிளங்கியது" என்று இருக்கிறது. எனமே இது
லனாகமே இருக்கக்கூடும் என்ற ஐயத்தில் மமமல லன்
என்மற குறிப்பிட்டிருக்கிமறன்.

தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த மன்னன் துரிரயோதைைின்

சகாடிமரத்தில், ரத்தினங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட யோனை ஒன்று
இருந்தது. அவ்ேரனின்
ீ {துரிமயாதனனின்} ிறந்த மதரில் ஓ! மன்னா, ஒரு
நூறு மணிகளின் கிண்கிணி ஒலியுடன் கூடிய அந்தக் சகாடிமரம்
இருந்தது. ஓ! மன்னா, ஓ! ஏகாதிபதி, குருக்களில் காமளயான உமது
மகன் {துரிமயாதனன்}, உயரமான அந்தக் சகாடிமரத்துடன் மபாரில்
பிரகா மாகத் சதரிந்தான். உமது பமடப்பிரிவுகளில் இந்த ஒன்பது
சகாடிமரங்கமள [5] உயர நின்றன. அங்மக சதரிந்த பத்தாேது
சகாடிமரமானது, கபரும் குரங்கோல் அைங்கரிக்கப்பட்ட அர்ஜுைைின்
ககோடிேரரே ஆகும். அந்தக் சகாடிமரத்மதக் சகாண்ட அர்ெுனன், (தன்
ிகரத்தில்) சுடர்மிக்க சநருப்மபக் சகாண்ட இமயத்மதப் மபால மிகப்
பிரகா மாகத் சதரிந்தான்.

[5] அஸ்ேத்தாமன், கர்ணன், கிருபர், ேிருஷம னன்,

ல்லியன், செயத்ரதன், பூரிஸ்ரேஸ், லன், துரிமயாதனன்
ஆகிமயாரின் சகாடிமரங்கமள இமே.

பிறகு, எதிரிகமளத் தண்டிப்பேர்களான ேலிமமமிக்கத்

மதர்ேரர்கள்
ீ பலர், அர்ெுனமனத் தடுப்பதற்காகத் தங்கள் அைகிய,
பிரகா மான, சபரிய ேிற்கமள எடுத்துக் சகாண்டனர். அமதமபால, ஓ!
மன்னா, சதய்ேக
ீ ாதமனகமளச் ச ய்தேனான பார்த்தனும்
{அர்ெுனன்}, உமது தீய சகாள்மகயின் ேிமளோல் எதிரிகமள அைிக்கும்
ேில்லான தன் காண்டீேத்மத எடுத்துக் சகாண்டான். உமது குற்றத்தின்
காரணமாக, ஓ! மன்னா, அர ேரர்கள்
ீ பலர் அந்தப் மபாரில்
சகால்லப்பட்டனர். (உமது மகனின்) அமைப்பால் பல்மேறு பகுதிகளில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 579 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இருந்து மனிதர்களின் ஆட் ியாளர்கள் ேந்திருந்தனர். அேர்கமளாடு

ம ர்த்து பல குதிமரகளும், பல யாமனகளும் அைிந்தன.

(ஒரு புறத்தில்) துரிமயாதனனின் தமலமமயிலான அந்த

ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களும்,
ீ மறுபுறத்தில் அந்தப் பாண்டேர்களில்
காமளயும் {அர்ெுனனும்} உரக்க முைங்கியபடி மமாதமலத்
சதாடங்கினர். ஒன்றாகச் ம ர்ந்திருந்த அந்த ேரர்கள்
ீ அமனேருடன்,
அச் மற்ற ேமகயில் தனியாக மமாதியேனும், கிருஷ்ணனைத் தன்
மதமராட்டியாகக் சகாண்டேனுமான அந்தக் குந்தி மகனால் அங்மக
அமடயப்பட்ட ாதமன மிக அற்புதமானதாக இருந்தது. ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமனக்} சகால்ேதற்காக, மனிதர்களில்
புலிகளான அேர்கள் அமனேமரயும் ேழ்த்த
ீ ேிரும்பியேனும்,
ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேனுமான அவ்ேரன்
ீ {அர்ெுனன்},
தன் ேில்லான காண்டீேத்மத ேமளத்த மபாது பிரகா மாகத்
சதரிந்தான்.

ஆயிரக்கணக்கில் கமணகமள ஏேியேனும், எதிரிகமள

எரிப்பேனும், மனிதர்களில் புலியுமான அந்த அர்ெுனன், (தன்
கமணமாரியின் மூலம்) அந்த ேரர்கள்
ீ அமனேமரயும் மமறயச்
ச ய்தான். மனிதர்களில் புலிகளான அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களும்
ீ
தங்கள் பங்குக்கு, அமனத்துப் பக்கங்களில் இருந்து ஏேப்பட்ட தங்கள்
கமணகளின் மமகங்களால் பார்த்தமன {அர்ெுனமன} மமறயச்
ச ய்தனர். குருகுலத்துக் காமளயான அர்ெுனன், மனிதர்களில்
ிங்கங்களான அேர்களின் கமணகளால் மமறக்கப்பட்டமதக் கண்டு,
உமது துருப்புகளால் ஆரோரப் மபசராலி எழுப்பப்பட்டது" {என்றான்
ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 580 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பின்வோங்கிய யுதிஷ்டிரன்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 105

Yudhishthira retreated! | Drona-Parva-Section-105 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 21)

பதிவின் சுருக்கம்: துரரோணனர எதிர்த்த போஞ்சோைர்கள்; வரர்களுக்கினடயில்

ீ
ஏற்பட்ட தைிப்ரபோர்கள்; யுதிஷ்டிரனுக்கும் துரரோணருக்கும் இனடயில் ஏற்பட்ட
ரபோர்; யுதிஷ்டிரைின் குதினரகனளக் ககோன்ற துரரோணர்; களத்னதவிட்டுப்
பின்வோங்கிய யுதிஷ்டிரன்...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, "ஓ!

ஞ் யா, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன
{கஜயத்ரதனைத்}, தன் போர்னவ படும்
கதோனைவில் அர்ஜுைன் அனடந்த பிறகு,
குருக்களுடன் மமாதிய பாஞ் ாலர்கள்,
பரத்வோஜர் ேகனை {துரரோணனரத்}
தாக்கினார்களா?" என்று மகட்டான்.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "அந்த நாளின் பிற்பகல்
மேமளயில், ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, பாஞ் ாலர்களுக்கும்,
குருக்களுக்கும் இமடயில் நமடசபற்ற அந்தப் மபாரில் {அந்தப் மபார்
எனும் சூதாட்டத்தில்}, (ஒவ்சோருேரும் மபாரிட்டு சேல்ேதற்மகா,
மதாற்பதற்மகா ஏற்ற ேமகயில்) துமராணமர பந்தயப் சபாருளானார். ஓ!
ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, பாஞ் ாலர்கள் உற் ாகத்துடன் உரக்க
முைங்கியபடிமய அடர்த்தியான கமண மமைகமள ஏேினர்.
உண்மமயில், பாஞ் ாலர்களுக்கும், குருக்களுக்கும் இமடயில் நடந்த
அந்த மமாதலானது, பைங்காலத்தில் மதேர்களுக்கும், அசுரர்களுக்கும்
இமடயில் நமடசபற்றதற்கு ஒப்பானதாகவும், கடுமமயானதாகவும்,
பயங்கரமானதாகவும், மிக அற்புதமானதாகவும் இருந்தது.
பாண்டேர்களுடன் கூடிய பாஞ் ாலர்கள் அமனேரும் துமராணரின்
ேியூகத்மதப் பிளக்க ேிரும்பி, அேரது மதமர அமடந்து, ேலிமமமிக்க
ஆயுதங்கள் பலேற்மறப் பயன்படுத்தினர். மதர்ேரர்கள்,
ீ தங்கள்
மதர்களில் நின்றபடிமய, தங்களுக்கு அடியில் இருந்த பூமிமய நடுங்கச்
ச ய்து, கமண மமைமயப் சபாைிந்து, துமராணரின் மதமர மநாக்கிப்
சபரும் மேகத்துடன் ேிமரந்தனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 581 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மகமகயர்களில் ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான

ீ பிருஹத்க்ஷத்ரன்,
இடிக்கு ஒப்பான பலத்மதக் சகாண்ட கூரிய கமணகமள இமடயறாமல்
இமறத்தபடிமய துமராணமர மநாக்கிச் ச ன்றான். சபரும் புகமைக்
சகாண்ட ரக்ஷேதூர்த்தி [1], ஆயிரக்கணக்கான கூரிய கமணகமள
ஏேியபடிமய பிருஹத்க்ஷத்ரமன எதிர்த்து மேகமாக ேிமரந்தான்.
இமதக் கண்டேனும், சபரும் ேலிமம சகாண்டேனும், ம திக்களில்
காமளயுமான திருஷ்டரகது, அசுரன் சம்பரனை எதிர்த்துச் ச ல்லும்
ேரகந்திரனைப் மபால மக்ஷமதூர்த்திமய எதிர்த்து ேிமரந்தான். ோமய
அகல ேிரித்த யமமனப் மபால, சபரும் மூர்க்கத்துடன் ேிமரயும்
அேமன {திருஷ்டமகதுமேக்} கண்ட ேலிமமமிக்க ேில்லாளியான
வரதன்வோன்[2]
ீ சபரும் மேகத்துடன் அேமன {திருஷ்டமகதுமே}
எதிர்த்துச் ச ன்றான்.

[1] இங்மக குறிப்பிடப்படும் மக்ஷமதூர்த்தி,

சகௌரேப்பமடமயச் ம ர்ந்த ஒரு ேரனாோன்.
ீ இேன்
துமராண பர்ேம் பகுதி 106ல் பிருஹத்க்ஷத்ரனால்
சகால்லப்படுகிறான். இேமனத் தேிர்த்து இன்னும் இரண்டு
மக்ஷமதூர்த்திகள் இருக்கின்றனர். ஒருேன் குளூட்ட
நாட்மட ஆண்ட மன்னன் ஆோன். குளூ என்று
அமைக்கப்படும் அந்தப் பள்ளத்தாக்கு {குளூட்ட நாடு}
இன்மறய இமாச் லப் பிரமத த்தில் இருக்கிறது. சகௌரேர்
தரப்பில் நின்று மபாரிட்ட இம்மன்னன் குமராதோ ன்
என்றமைக்கப்பட்ட அசுரனின் உயிர்ப்பகுதியாகக்
கருதப்பட்டான். இேன் கர்ண பர்ேம் பகுதி 12ல்
பீமம னனால் சகால்லப்படுகிறான். மற்சறாருேன் துமராண
பர்ேம் பகுதி 23ல் காணப்படுபேன் ஆோன். பிருஹந்தன்
என்பேன் இேனுமடய மகாதரனாகச் ச ால்லப்படுகிறான்.
ல்லிய பர்ேம் பகுதி 21லும் ாத்யகியுடன் இேன்
மபாரிடுகிறான். எனமே மஹாபாரதப் மபாரில் மூன்று
மக்ஷமதூர்த்திகள் இருந்திருக்க மேண்டும்.

[2] ேரதன்ோன்
ீ திரிகர்த்த நாட்மடச் ம ர்ந்த ஒரு ேரனாேன்.
ீ
இேன் சகௌரேத் தரப்பில் இருந்து மபாரிட்டேனாோன்.
துமராண பர்ேம் பகுதி 106ல் இேன் திருஷ்டமகதுோல்
சகால்லப்படுகிறான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 582 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சேற்றியில் உள்ள ேிருப்பத்தால், தன் பமடப்பிரிேின்

தமலமமயில் நின்ற மன்னன் யுதிஷ்டிரன், ேரத்
ீ துமராணரால்
தடுக்கப்பட்டான். ஓ! தமலோ {திருதராஷ்டிரமர}, சபரும் ஆற்றமலக்
சகாண்ட உமது மகன் விகர்ணன், மபாரில் ாதித்தேனும், சபரும்
ஆற்றமலக் சகாண்ட ேரனுமான
ீ நகுைனை எதிர்த்து வினரந்தோன்.
எதிரிகமள எரிப்பேனானதுர்முகன், முன்ரைறி வரும் சகோரதவனை
ரவகேோகச் கசல்லும் பல்ைோயிரம் கனணகளோல் ேனறத்தோன். வரீ
வியோக்ரதத்தன் [3], மனிதர்களில் புலியான சோத்யகினயத் தன்
கூர்முமனக் கமணகளால் மீ ண்டும் மீ ண்டும் நடுங்கச் ச ய்தான்.
மகாபத்துடன் கூடிய ரசோேதத்தன் ேகன் {சைன்} [4], மனிதர்களில்
புலிகளும், சபரும் மதர்ேரர்களுமானதிகரௌபதியின்
ீ ேகன்கனள
(ஐவனர) ேலிமமமிக்கக் கமணகமள ஏேி தடுத்தான். ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரனும்,
ீ பயங்கர முகத் மதாற்றம் சகாண்டேனுமான
ரிஷ்யசிருங்கன் ேகன் {ஆர்ஸ்யசிருங்கியின் ேகைோை} (ரோட்சசன்
அைம்புசன்), மகாபத்தால் நிமறந்து முன்மனறிேரும் பீேரசைனைத்
தடுத்தான். மனிதனுக்கும், ராட் னுக்கும் இமடயில் நமடசபற்ற அந்த
மமாதலானது, பைங்காலத்தில் ரோேனுக்கும், ரோவணனுக்கு இனடயில்
நடந்த ரபோருக்கு ஒப்போைதோக இருந்தது.

[3] கங்குலியின் இந்தப் பகுதியில் {துமராண பர்ேம் 105ல்}

Vyughradatta என்றும், அடுத்த பகுதியில் {துமராண பர்ேம்
106ல்} Vyaghradatta என்றும் மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில்
Vyaghradanta என்றும் அமைக்கப்படும் இேன், மேசறாரு
பதிப்பில், "ேியாக்ரதத்தன்" என்று அமைக்கப்படுகிறான்.
இேன் மகத நாட்டு இளேர னாோன். சகௌரேத் தரப்பில்
இருந்து மபாரிட்ட இேன், துமராண பர்ேம் பகுதி 106ல்
ாத்யகியால் சகால்லப்படுகிறான். ேியாக்ரதத்தன் என்ற
சபயரில் பாண்டேத் தரப்பில் நின்று மபாரிட்ட மற்சறாரு
மன்னனும் உண்டு. பாஞ் ால இளேர னான அேன் துமராண
பர்ேம் பகுதி 16ல் துமராணரால் சகால்லப்பட்டான்.

[4] பூரிஸ்ரேஸ் அல்ல; இேன் லன். ம ாமதத்தனுக்குப்

பூரிஸ்ரேசும், லனும் மகன்களாேர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 583 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அப்மபாது, ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, பாரதர்களின்

தமலேனான யுதிஷ்டிரன், கதோண்ணூறு ரநரோை கனணகளோல்
துரரோணரின் முக்கிய அங்கங்கள் அனைத்திலும் தோக்கிைோன்.
குந்தியின் புகழ்சபற்ற மகனால் {யுதிஷ்டிரனால்} ினமூட்டப்பட்ட
துமராணர், ஓ! பாரதர்களின் தமலோ {திருதராஷ்டிரமர}, பதிலுக்கு,
இருபத்மதந்து கமணகளால் அேனது நடுமார்மபத் தாக்கினார்.
துமராணர், அமனத்து ேில்லாளிகளும் பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத
அேனது {யுதிஷ்டிரனின்} குதிமரகள், மதமராட்டி, சகாடிமரம்
ஆகியேற்மற இருபது கமணகளால் மீ ண்டும் தாக்கினார்.

சபரும் கரநளினத்மத சேளிப்படுத்தியேனும், அற ஆன்மா

சகாண்டேனுமான பாண்டுேின் மகன் {யுதிஷ்டிரன்}, துமராணரால்
ஏேப்பட்ட கமணமாரிமயத் தன் கமணமாரியால் கலங்கடித்தான்.
அப்மபாது சபரும் ேில்லாளியான துமராணர், ினத்தால் நிமறந்து, உயர்
ஆன்மாக் சகாண்டேனும் நீதிமானுமான மன்னன் யுதிஷ்டிரனின்
ேில்மல சேட்டினார். பிறகு அந்தப் சபரும் ேில்லாளி (பரத்ோெரின்
மகன் {துமராணர்}), ேில்லற்ற யுதிஷ்டிரமன பல்லாயிரம் கமணகளால்
ேிமரோக மமறத்தார். பரத்ோெர் மகனின் {துரரோணரின்} கனணகளோல்
ேன்ைன் {யுதிஷ்டிரன்} ேனறக்கப்பட்டனதக் கண்ட அனைவரும்,
யுதிஷ்டிரன் இறந்தோன் என்று நினைத்தைர், ிலமரா துமராணருக்கு
முன்னிமலயில் மன்னன் {யுதிஷ்டிரன்} தப்பிேிட்டான் என்று
நிமனத்தனர். ஓ! மன்னா, பலர், "ஐமயா, அந்த உயர் ஆன்ம பிராமணரால்
{துமராணரால்} மன்னன் {யுதிஷ்டிரன்} சகால்லப்பட்டான்" என்று கதறினர்.

அப்மபாது, நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரன், சபரும் துயரத்தில்

ேழ்ந்து,
ீ அந்தப் மபாரில் பரத்ோெர் மகனால் {துமராணரால்} சேட்டப்பட
அந்த ேில்மல எறிந்துேிட்டு, ிறந்ததும், பிரகா மானதும்,
கடினமானதுமான மற்சறாரு ேில்மல எடுத்துக் சகாண்டான். மமலும்
அந்த ேரன்
ீ {யுதிஷ்டிரன்}, ஆயிரக்கணக்கில் துமராணரால் ஏேப்பட்ட
கமணகள் அமனத்மதயும் அம்மமாதலில் அறுத்தான். இமேயாவும்
அற்புதமாகத் சதரிந்தன. அந்தக் கமணகமள சேட்டிய யுதிஷ்டிரன், ஓ!
மன்னா, மகாபத்தால் கண்கள் ிேந்து, அந்தப் மபாரில் மமலமயமய
பிளக்கேல்ல ஓர் ஈட்டிமய எடுத்துக் சகாண்டான். தங்கப்பிடி
சகாண்டதும், அச் ந்தரும் மதாற்றத்மதக் சகாண்டதும், தன்னுடன் எட்டு
மணிகள் இமணக்கப்பட்டதும், மிகப் பயங்கரமானதுமான அஃமத {அந்த
ஈட்டிமய} யுதிஷ்டிரன் எடுத்துக் சகாண்டு உரக்க முைங்கினான். ஓ!

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 584 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பாரதமர, அந்த முைக்கத்தால், அந்தப் பாண்டுேின் மகன் அமனத்து

உயிரினங்கமளயும் அச் மமடயச் ச ய்தான். நீதிமானான மன்னன்
யுதிஷ்டிரனால் உயர்த்தப்பட்ட அந்த ஈட்டிமயக் கண்ட உயிரினங்கள்
அமனத்தும், ஒமர மனத்துடன், "துமராணருக்கு நன்மம ேிமளயட்டும்"
என்றன.

மன்னனின் கரங்களில் இருந்து ே ீ ப்பட்ட அந்தக் கமணயானது,

ட்மடயுரித்து ேிடுபடும் பாம்புக்கு ஒப்பாக, ஆகாயத்மதயும், திம கள்
மற்றும் துமணத்திம கள் அமனத்துக்கும் ஒளியூட்டியபடிமய கடும்
ோய்க் சகாண்ட ஒரு சபண்பாம்மபப் மபாலத் துமராணமர மநாக்கிச்
ச ன்றது. தன்மன மநாக்கி மூர்க்கமாக ேரும் அமதக் கண்டேரும்,
ஆயுதங்கமள அறிந்மதார் அமனேரிலும் முதன்மமயானேருமான
துமராணர், ஓ! மன்னா, பிரம்மம் என்றமைக்கப்பட்ட ஆயுதத்மத
{பிரம்மாயுதத்மத} இருப்புக்கு அமைத்தார். பயங்கரத் மதாற்றம் சகாண்ட
அந்த ஈட்டிமயத் தூ ியாகப் சபாடி ச ய்த அவ்ோயுதம் {பிரம்மாஸ்திரம்},
பாண்டுேின் ஒப்பற்ற மகனுமடய {யுதிஷ்டிரனின்} மதமர மநாக்கிச்
ச ன்றது. அப்மபாது, ஓ! ஐயா, சபரும் ேிமேகம் சகாண்ட மன்னன்
யுதிஷ்டிரனும் {மற்சறாரு} பிரம்மாயுதத்மத அமைத்துத் தன்மன மநாக்கி
ேரும் அவ்ோயுதத்மத {துமராணரின் பிரம்மாயுதத்மதக்} கலங்கடித்தான்.

பிறகு அந்தப் மபாரில் துமராணமர ஐந்து மநரான கமணகளால்

துமளத்த அேன் {யுதிஷ்டிரன்}, கத்தி முமன சகாண்ட கமண ஒன்றால்,
துமராணரின் சபரும் ேில்மலயும் அறுத்தான். க்ஷத்திரியர்கமளக்
கலங்கடிப்பேரான துமராணர், அந்த உமடந்த ேில்மல எறிந்துேிட்டு, ஓ!
ஐயா, தர்மனின் மகமன {யுதிஷ்டிரமன} மநாக்கி கதாயுதம் ஒன்மறப்
சபரும் க்தியுடன் ே ீ ினார். தன்மன மநாக்கி மூர்க்கமாக ேிமரந்து ேந்த
அந்தக் கதாயுதத்மதக் கண்ட யுதிஷ்டிரன், ஓ! எதிரிகமளத் தண்டிப்பேமர
{திருதராஷ்டிரமர}, ினத்தாலும் நிமறந்து தானும் ஒரு கதாயுதத்மத
எடுத்துக் சகாண்டான். சபரும் க்தியுடன் ே ீ ப்பட்ட அவ்ேிரு
கதாயுதங்களும் நடுோனில் ஒன்மறாசடான்று மமாதிக் சகாண்டு, தங்கள்
மமாதலால் தீப்சபாறிகமள உண்டாக்கியபடி கீ மை பூமியில் ேிழுந்தன.

ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, அப்மபாது ீற்றத்தால் நிமறந்த

துரரோணர், கூர்முனை ககோண்ட நோன்கு சிறந்த கனணகளோல்
யுதிஷ்டிரைின் குதினரகனளக் ககோன்றோர். இந்திரன் மீ து சகாண்ட
மதிப்பால் நடப்பட்ட மரத்திற்கு {இந்திரத்ேெத்திற்கு} இமணயான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 585 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மன்னனின் {யுதிஷ்டிரனின்} ேில்மலயும் மற்சறாரு பல்லத்தால்

அறுத்தார். ஓ! பாரதக் குலத்தின் காமளமய, குதிமரகளற்ற அந்தத் மதரில்
இருந்து கீ மை மேகமாகக் குதித்த மன்னன் யுதிஷ்டிரன், மககமள
உயர்த்தியபடி ஆயுதமமதும் இல்லாமல் நின்றான். மதரற்றேனாகவும்,
குறிப்பாக ஆயுதங்களற்றேனாகவும் இருந்த அேமன {யுதிஷ்டிரமனக்}
கண்ட துமராணர், ஓ! தமலோ, தமது எதிரிகமளயும், சமாத்த
பமடமயயும் மமலக்கச் ச ய்தார். தன் ோக்குறுதியில்
உறுதியானேரும், சபரும் கரநளினம் சகாண்டேருமான துமராணர்,
மாமன மநாக்கிச் ச ல்லும் ீற்றமிக்கச் ிங்கத்மதப் மபாலக் கூரிய
கமணமாரிமய ஏேியபடி மன்னமன மநாக்கி ேிமரந்தார்.

எதிரிகமளக் சகால்பேரான துமராணர், அேமன {யுதிஷ்டிரமன}

மநாக்கி ேிமரேமதக் கண்டு, "ஓ" என்றும், "ஐமயா" என்றும் பாண்டேப்
பமடயில் கூச் ல்கள் எழுந்தன. பலர், "பரத்வோஜர் ேகைோல்
{துரரோணரோல்} ேன்ைன் {யுதிஷ்டிரன்} ககோல்ைப்பட்டோன்" என்று
கதறிைர். ஓ! பாரதமர, இவ்ேமகயான உரத்த ஓலங்கமள பாண்டேத்
துருப்புகளுக்கு மத்தியில் மகட்கப்பட்டன. அமத மேமளயில், குந்தியின்
மகனான மன்னன் யுதிஷ்டிரன், சகோரதவைின் ரதரில் ஏறிக்ககோண்டு,
ரவகேோை குதினரகளோல் சுேக்கப்பட்டுக் களத்னதவிட்டுப்
பின்வோங்கிைோன்" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 586 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சோத்யகிக்கு அஞ்சிய வரர்கள்!

ீ
- துரரோண பர்வம் பகுதி – 106

Warriors frightened by Satyaki! | Drona-Parva-Section-106 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 22)

பதிவின் சுருக்கம்: ரக்ஷேதூர்த்தினயக் ககோன்ற னகரகயப் பிருஹத்க்ஷத்ரன்;

திரிகர்த்த வரதன்வோனைக்
ீ ககோன்ற திருஷ்டரகது; துரிரயோதைைின் தம்பியோை
துர்முகனைத் ரதரிைக்கச் கசய்த சகோரதவன், திரிகர்த்த ேன்ைன் சுசர்ேைின்
ேகைோை நிரேித்ரனைக் ககோன்றது; விகர்ணனை கவன்ற நகுைன்; ேகத
வியோக்ரதத்தனைக் ககோன்ற சோத்யகி, ேகத வரர்கள்
ீ அனைவனரயும் ககோன்றது;
சோத்யகியுடன் ரபோரிட அஞ்சிய வரர்கள்;
ீ சோத்யகினய ரநோக்கி வினரந்த
துரரோணர்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! ஏகாதிபதி

{திருதராஷ்டிரமர}, ரக்ஷேதூர்த்தி [1], {தன்மன மநாக்கி} முன்மனறி
ேருபேனும், சபரும் ேரம்
ீ சகாண்டேனும், மகமககயர்களின்
இளேர னுமான பிருஹத்க்ஷத்ரனைப் பல கமணகளால் மார்பில்
துமளத்தான். அப்மபாது மன்னன் பிருஹத்க்ஷத்ரன், ஓ! ஏகாதிபதி,
துரரோணரின் பமடப்பிரிேின் ஊடாகப் பிளந்து ச ல்ல ேிரும்பி,
சதாண்ணூறு மநரான கமணகளால் தன் எதிராளிமய {மக்ஷமதூர்த்திமய}

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 587 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மேகமாகத் தாக்கினான். எனினும், ினத்தால் நிமறந்த மக்ஷமதூர்த்தி

நன்கு கடினமாக்கப்பட்ட கூரிய பல்லம் ஒன்றால் மகமகயர்களின்
இளேர னுமடய {பிருஹத்க்ஷத்ரனின்} ேில்மல அறுத்தான். அப்படி
அேனது ேில்மல சேட்டிய மக்ஷமதூர்த்தி, அம்மமாதலில், மநரான
கூரிய கமண ஒன்றால் ேில்லாளிகள் அமனேரிலும் முதன்மமயான
அேமன {பிருஹத்க்ஷத்ரமன} மேகமாகத் துமளத்தான்.

[1] துமராண பர்ேம் பகுதி 105ல் குறிப்பு [1]ல் மக்ஷமதூர்த்திப்

பற்றிய அடிக்குறிப்பு இருக்கிறது.

அப்மபாது மற்சறாரு ேில்மல எடுத்துக் சகாண்டு, (தன் எதிரிமயப்

பார்த்துப்) புன்னமகத்த பிருஹத்க்ஷத்ரன், ேிமரேில், ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரனான
ீ மக்ஷமதூர்த்திமயக் குதிமரகளற்றேனாகவும்,
மதமராட்டியற்றேனாகவும், மதரற்றேனாகவும் ஆக்கினான். மமலும்
அேன் {பிருஹத்க்ஷத்ரன்}, நன்கு கடினமாக்கப்பட்டதும்,
கூர்மமயானதுமான மற்சறாரு பல்லத்மதக் சகாண்டு, காது
குண்டலங்களால் சுடர்ேிட்ட தன் அரகசதிரோளியின்
{ரக்ஷேதூர்த்தியின்} தனைனய உடைில் இருந்து கவட்டிைோன்.
மக த்தாலும், கிரீடத்தாலும் அருளப்பட்ட அந்தத் தமல திடீசரன
சேட்டப்பட்டுப் பூமியில் ேிழுந்த மபாது, ோனத்தில் இருந்து ேிழுந்த
நட் த்திரத்மதப் மபாலப் பிரகா மாகத் சதரிந்தது. ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரனான
ீ பிருஹத்க்ஷத்ரன் தன் எதிரிமயக் சகான்று மகிழ்ச் ியால்
நிமறந்து, பார்த்தர்களின் நிமித்தமாக உமது துருப்புகளின் மமல் சபரும்
க்தியுடன் பாய்ந்தான்.

சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்டேனும், சபரும் ேில்லாளியுமான

வரதன்வோன்
ீ [2] துரரோணனர ரநோக்கி முன்ரைறிக் ககோண்டிருந்த
திருஷ்டரகதுனவத் தடுத்தோன். கமணகமளமய தங்கள் நச்சுப் பற்களாகக்
சகாண்டு, ஒருேமராசடாருேர் மமாதிக்சகாண்ட அந்த ேரர்கள்
ீ
இருேரும், சபரும் சுறுசுறுப்புடன் பல்லாயிரம் கமணகளால்,
ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக் சகாண்டனர். உண்மமயில், மனிதர்களில்
புலிகளான அவ்ேிருேரும், ஆழ்ந்த காடுகளுக்குள் இரு தமலமம
யாமனகள் ீற்றத்துடன் மமாதிக்சகாள்ேமதப் மபாலத் தங்களுக்குள்
மபாரிட்டனர். சபரும் க்திமயக் சகாண்ட அேர்கள் இருேரும்,
மமலக்குமகசயான்றில் மமாதிக் சகாள்ளும் மகாபம்சகாண்ட இரு
புலிகமளப் மபால மற்றேமனக் சகால்ல ேிரும்பத்துடமன மபாரிட்டனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 588 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, அம்மமாதல் மிகக் கடுமமயானதாக

இருந்தது. காணத்தகுந்த அது {அம்மமாதல்} மிக அற்புதமானதாக
இருந்தது. சபரும் எண்ணிக்மகயிலான ித்தர்களும், ாரணர்களுமம கூட
அற்புதத்திற்காகக் காத்திருக்கும் கண்களுடன் அமதக் கண்டனர்.

[2] துமராண பர்ேம் பகுதி 105ல் குறிப்பு [2]ல் இேமனப்

பற்றிய அடிக்குறிப்பு இருக்கிறது.

அப்மபாது ேரதன்ோன்,
ீ ஓ! பாரதமர, ினத்துடன் ிரித்தோமற,
பல்லங்கமளக் சகாண்டு திருஷ்டமகதுேின் ேில்மல இரண்டாக
அறுத்தான். ம திகளின் ஆட் ியாளனான அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரன்
ீ
{திருஷ்டமகது}, உமடந்த ேில்மல எறிந்துேிட்டு, இரும்பாலானதும்,
தங்கப் பிடிமயக் சகாண்டதுமான கடும் ஈட்டி ஒன்மற எடுத்துக்
சகாண்டான். ஓ! பாரதமர, கடும் க்தி சகாண்ட அந்த ஈட்டிமயத் தன்
கரங்களால் ேரதன்ோனின்
ீ மதமர மநாக்கிச் ாய்த்த திருஷ்டரகது
அனதக் கவைேோகவும், கபரும் பைத்துடனும் ஏவிைோன். வரர்கனளக்
ீ
ககோல்லும் அந்த ஈட்டியோல் கபரும்பைத்துடன் தோக்கப்பட்டு, இதயம்
துனளக்கப்பட்ட வரதன்வோன்,
ீ ரவகேோகத் தன் ரதரில் இருந்து கீ ரை
பூேியில் விழுந்தோன். திரிகர்த்தர்களில் ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ
அவ்ேரன்
ீ {ேரதன்ோன்}
ீ ேழ்ந்ததும்,
ீ ஓ! தமலோ, பாண்டேர்களால்
உமது பமட பிளக்கப்பட்டது.

(உமது மகன்) துர்முகன், அறுபது கமணகமளச் சகோரதவன் மீ து

ஏேி, அந்தப் மபாரில் பாண்டுேின் மகமன { காமதேமனச்}
ோலுக்கமைப்பதற்காக உரக்க முைங்கினான். அப்மபாது, ினத்தால்
நிமறந்த மாத்ரியின் மகன் { காமதேன்}, ிரித்துக் சகாண்மட
மகாதரமனத் தாக்கும் மகாதரனாகக் கூரிய கமணகள் பலேற்றால்
துர்முகமனத் துமளத்தான். ேலிமமமிக்கத் துர்முகன், மூர்க்கத்துடன்
மபாரிடுேமதக் கண்ட காமதேன், ஓ! பாரதமர, ஒன்பது கமணகளால்
மீ ண்டும் அேமனத் {துர்முகமனத்} தாக்கினான். சபரும்பலம் சகாண்ட
காமதேன், ஒரு பல்லத்தால் துர்முகனின் சகாடிமரத்மத சேட்டி,
மமலும் நான்கு கமணகளால் அேனது நான்கு குதிமரகமளயும் தாக்கி
ேழ்த்தினான்.
ீ மமலும் நன்கு கடினமாக்கப்பட்ட, கூரிய மற்சறாரு
பல்லத்மதக் சகாண்டு, காதுகுண்டலங்களால் ஒளிர்ந்து சகாண்டிருந்த
துர்முகனின் மதமராட்டியுமடய தமலமய அேனது உடலில் இருந்து
அறுத்தான். மமலும் ஒரு க்ஷுரப்ரத்தால் துர்முகனின் சபரிய ேில்மல

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 589 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அறுத்த காமதேன், அந்தப் மபாரில் ஐந்து கமணகளால் துர்முகமனயும்

துமளத்தான்.

குதிமரகளற்ற அந்தத் மதரில் இருந்து அச் மற்றேமகயில் கீ மை

குதித்த துர்முகன், ஓ! பாரதமர, நிரேித்ரைின் மதரில் ஏறிக் சகாண்டான்.
பிறகு ினத்தால் நிமறந்தேனும், பமகேரர்கமளக்
ீ சகால்பேனுமான
அந்தச் சகோரதவன், அந்தப் கபரும்ரபோரில் தன் பனடக்கு ேத்தியில்
இருந்த நிரேித்ரனை ஒரு பல்ைத்தோல் ககோன்றோன். அதன்மபரில்,
திரிகர்த்தர்களின் ஆட் ியாளனுமடய {சு ர்மனின்} மகனான நிரமித்ரன்,
உமது பமடமயப் சபரும் துயரத்தில் பீடிக்கச் ச ய்து தன் மதரில் இருந்து
கீ மை ேிழுந்தான். அேமனக் {நிரமித்ரமனக்} சகான்றதும், ேலிமமமிக்க
(ரோட்சசன்) கரனைக் ககோன்ற தசரதன் ேகன் ரோேனைப் மபால
ேலிமமமிக்கச் காமதேன் பிரகா மாகத் சதரிந்தான். ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரனான
ீ அந்த இளேர ன் நிரமித்ரன் சகால்லப்பட்டமதக் கண்டு, ஓ!
ஏகாதிபதி, திர்கர்த்த ேரர்களுக்கு
ீ மத்தியில் "ஓ!" என்றும், "ஐமயா!"
என்றும் உரத்த கதறல்கள் எழுந்தன.

நகுைன், ஓ! மன்னா, சபரிய கண்கமளக் சகாண்ட உேது ேகன்

விகர்ணனை ஒருக்கணத்தில் கவன்றோன். இது மிக அற்புதமானதாகத்
சதரிந்தது.

வியோக்ரதத்தன் [3], தன் பமடப்பிரிவுக்கு மத்தியில் இருந்த

சோத்யகியின் குதிமரகள், மதமராட்டி மற்றும் சகாடிமரம் ஆகியேற்மறத்
தன் மநரான கமணகளால் கண்ணுக்குப் புலப்படாதபடி மமறத்தான்.
ிநியின் துணிச் ல்மிக்கப் மபரன், சபரும் கரநளினத்துடன்
அக்கமணகமளக் கலங்கடித்துத் தன் கமணகளின் மூலம்
ேியாக்ரதத்தமன, அேனது குதிமரகள், மதமராட்டி மற்றும்
சகாடிமரத்மதாடு ம ர்த்து ேழ்த்தினான்.
ீ ஓ!தமலோ {திருதராஷ்டிரா},
அந்த மகதர்களின் இளேர னுமடய {ேியாக்ரதத்தனின்} ேழ்ச்
ீ ிக்குப்
பிறகு, தீேிரத்துடன் மபாராடிக் சகாண்டிருந்த மகதர்கள் அமனத்துப்
பக்கங்களில் இருந்தும் யுயுதோைனை {சோத்யகினய} எதிர்த்து ேிமரந்தனர்.

[3] துமராண பர்ேம் பகுதி 105ல் குறிப்பு [3]ல் இேமனப்

பற்றிய அடிக்குறிப்பு இருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 590 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அந்தத் துணிச் ல்மிக்க ேரர்கள்,

ீ தங்கள் கமணகமளயும்,
மேல்கமளயும் ஆயிரக்கணக்கில் இமறத்தபடியும், அந்தப் மபாரில்
பிண்டிபாலங்கள், பரா ங்கள், முத்கரங்கள், உலக்மககள் ஆகியேற்மறக்
சகாண்டும், ாத்ேத குலத்தின் சேல்லப்பட முடியாத அந்த ேரனுடன்
ீ
{ ாத்யகியுடன்} மபாரிட்டனர். சபரும் ேலிமமமயக் சகாண்டேனும்,
மனிதர்களில் காமளயும், சேல்லப்படமுடியாதேனுமான ாத்யகி,
ிரித்துக் சகாண்மட மிக எளிமமயாக அேர்கள் அமனேமரயும்
சேன்றான். மகதர்கள் கிட்டத்தட்ட அைிக்கப்பட்டனர். எஞ் ிய மிகச்
ிலரும் களத்மதேிட்டுத் தப்பி ஓடினர்.

ஓ! தமலோ, ஏற்கனமே யுயுதானனின் { ாத்யகியின்} கமணகளால்

பீடிக்கப்பட்டிருந்த உமது பமடயானது, இமதக் கண்டு பிளந்து ஓடியது.
மது குலத்தில் முதன்மமயானேனும், ிறந்த ேரனுமான
ீ அேன்
{ ாத்யகி}, அந்தப் மபாரில் அமனத்துப் பக்கங்களிலும் உமது
துருப்பினமரக் சகான்று, தன் ேில்மல அம த்தபடிமய பிரகா ித்துக்
சகாண்டிருந்தான். ஓ! மன்னா, இப்படிமய அந்தப் பமட, ாத்ேத
குலத்மதச் ம ர்ந்த அந்த உயர் ஆன்மாோல் { ாத்யகியால்}
முறியடிக்கப்பட்டது. உண்மமயில், நீண்ட கரங்கமளக் சகாண்ட அந்த
ேரன்
ீ { ாத்யகியின்} மீ து சகாண்ட அச் த்தால், மபாரிடுேதற்காக
எேனும் அேமன அணுகேில்மல. அப்மபாது ினத்தால் நிமறந்த
துரரோணர், தன் கண்கனள உருட்டியபடி, கைங்கடிக்கப்பட முடியோத
சோதனைகனளக் ககோண்ட சோத்யகினய ரநோக்கி மூர்க்கேோக
வினரந்தோர்" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 591 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அைம்புசனை விரட்டிய பீேன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 107

Bhima drove out Alamvusha! | Drona-Parva-Section-107 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 23)

பதிவின் சுருக்கம்: ரசோேதத்தன் ேகன் சைனுக்கும், திகரௌபதியின் ேகன்கள்

ஐவருக்கும் இனடயில் ஏற்பட்ட ரேோதல்; சைனைக் ககோன்ற சகோரதவன் ேகன்
சுருதரசைன்; பீ ேனைத் தோக்கி ேயக்கேனடயச் கசய்த ரோட்சசன் அைம்புசன்;
ரசதிகள், போஞ்சோைர்கள், சிருஞ்சயர்கள் ஆகிரயோனரக் ககோன்ற அைம்புசன்;
பீ ேன் பயன்படுத்திய த்வஷ்டோஸ்த்திரம்; பீ ேைிடம் இருந்து தப்பி ஓடிய
அைம்புசன்; ேகிழ்ச்சியோல் நினறந்த போண்டவப் பனட...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ரசோேதத்தைின்

சிறப்புேிக்க ேகன் {சைன்}, சபரும் ேில்லாளிகளான திகரௌபதி
ேகன்கள் ஒவ்சோருேமரயும் ஐந்து கமணகளாலும், மீ ண்டும் ஏழு
கமணகளாலும் துமளத்தான். ஓ! தமலோ, அந்தக் கடும் ேரனினால்
ீ
மிகவும் பீடிக்கப்பட்ட அேர்கள், என்ன ச ய்ேசதன்று அறியாமல் ிறிது
மநரம் மமலத்தனர். பிறகு எதிரிகமள நசுக்குபேனும், நகுைைின்
ேகனுேோை சதோை ீகன், மனிதர்களில் காமளயான அந்தச் ம ாமதத்தன்
மகமன { லமன} இரண்டு கமணகளால் துமளத்து, மகிழ்ச் ியால் உரக்க
முைக்கமிட்டான். தீேிரமாகப் மபாராடிக் சகாண்டிருந்த பிற மகாதரர்கள்
ஒவ்சோருேரும் மூன்று {மும்மூன்று} மநரான கமணகளால் அந்தக்
மகாபக்கார ம ாமதத்தன் மகமன { லமன} மேகமாகத் துமளத்தனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 592 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அப்மபாது, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, ம ாமதத்தனின்

ிறப்புமிக்க மகன் { லன்}, அேர்கள் மீ து ஐந்து கமணகமள ஏேி,
அேர்கள் ஒவ்சோருேமரயும் ஒரு கமணயால் மார்பில் துமளத்தான்.
பிறகு, இப்படி அந்த உயர் ஆன்ம ேரனின்
ீ { லனின்} கமணகளால்
துமளக்கப்பட்ட அந்தச் மகாதரர்கள் ஐேரும் அமனத்துப் பக்கங்களிலும்
அேமனச் { லமனச்} சூழ்ந்து சகாண்டு, தங்கள் கமணகளால் அேமன
ஆைமாகத் துமளக்கத் சதாடங்கினர்.

ினத்தால் நிமறந்த அர்ஜுைைின் ேகன் {சுருதகர்ேன்}, கூரிய

கமணகளால், ச ௌமதத்தியின் { லனின்} நான்கு குதிமரகமளயும்
யமமலாகம் அனுப்பினான். பீேரசைைின் ேகன் {சுதரசோேன்},
ிறப்புமிக்கச் ம ாமதத்த மகனின் { லனின்} ேில்மல அறுத்து உரக்க
முைங்கியபடிமய, தன் எதிரிமயக் கூரிய கமணகள் பலேற்றால்
துமளத்தான். யுதிஷ்டிரைின் ேகன் {பிரதிவிந்தியன்}ச ௌமதத்தியின்
{ லனின்} சகாடிமரத்மத அறுத்து, பூமியில் ேழ்த்திய
ீ அமத மநரத்தில்,
நகுைைின் ேகன் {சதோை ீகன்}, எதிரியின் மதமராட்டிமய அேனது
{ லனது} இருக்மகயில் இருந்து கீ மை ேழ்த்தினான்.
ீ பிறகு, சகோரதவன்
ேகன் {சுருதரசைன்}, தன் மகாதரர்களின் ேிமளோல் எதிரி களத்மத
ேிட்டு நகரப்மபாேமத உறுதிச ய்து சகாண்டு, க்ஷுரப்ரம் ஒன்றோல்
அந்தச் சிறப்புேிக்க வரைின்
ீ {சைைின்} தனைனய அறுத்தோன்.
தங்கத்தாலான காது குண்டலங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த அந்தத்
தமல, பூமியில் ேிழுந்து, யுக முடிேின் மபாது எழும் பிரகா மான
சூரியமனப் மபால அந்தக் களத்மத அலங்கரித்தது. ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, உயர் ஆன்ம ம ாமதத்தன் மகனுமடய { லனின்}
தமல இப்படித் தமரயில் ேிழுந்தமதக் கண்ட உமது துருப்புகள்
அச் மமடந்து அமனத்துத் திம களிலும் தப்பி ஓடின.

அந்தப் மபாரில், ினத்தால் நிமறந்திருந்த ரோட்சசன் அைம்புசன்,

(ரோேைின் தம்பியோை) ைக்ஷ்ேணனுடன் ரபோரிட்ட ரோவணைின் ேகனை
(இந்திரஜித்னதப்) ரபோை, வைினேேிக்கப் பீேரசைனுடன் ரபோரிட்டோன்.
ராட் னும் {அலம்பு னும்}, மனித ேரனும்
ீ {பீமம னனும்} மபாரில்
ஈடுபடுேமதக் கண்ட அமனத்து உயிரினங்களும் மகிழ்ச் ி மற்றும்
ஆச் ரியம் ஆகிய இரண்மடயும் அமடந்தன. ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, ிரித்துக் சகாண்டிருந்த பீமன், மகாபம் நிமறந்த
ராட் இளேர னான அந்த ரிஷ்யசிருங்கன் ேகனை (அைம்புசனை)
ஒன்பது கூரிய கமணகளால் துமளத்தான். இப்படிப் மபாரில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 593 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துமளக்கப்பட்ட அந்த ராட் ன், உரத்த பயங்கர ஒலிமய எழுப்பி,

தன்மனப் பின்சதாடர்பேர்கள் அமனேருடன் ம ர்ந்து பீமமன எதிர்த்து
ேிமரந்தான்.

மநரான ஐந்து கமணகளால் பீமமனத் துமளத்த அேன்

{அலம்பு ன்}, அந்தப் மபாரில் பீமமன ஆதரித்த முப்பது மதர்கமள
மேகமாக அைித்தான். மமலும் பீமம னனின் நானாறு {400} மதர்கமள
அைித்த அந்த ராட் ன் {அலம்பு ன்}, ிறகுகள் சகாண்ட கமணகளால்
பீமம னமனயும் துமளத்தான். அந்த ராட் னால்
ஆைத்துமளக்கப்பட்டேனான ேலிமமமிக்கப் பீமன், மயக்கமமடந்து
கீ மை தன் மதர்த்தட்டில் அமர்ந்தான். பிறகு, தன் உணர்வுகள் மீ ண்ட
அந்தக் காற்று மதேனின் மகன் {வோயுவின் ேகைோை பீேன்}, ினத்தால்
நிமறந்தான். மிகக் கடியமதயும் தாங்கேல்லதும், ிறப்பானதும்,
பயங்கரமானதுமான தன் ேில்மல ேமளத்த அேன் {பீமன்}, கூரிய
கணங்களால் அலம்பு னின் உடலில் உள்ள அமனத்துப் பகுதிகமளயும்
பீடித்தான். அதன்மபரில், கறுத்த சபரும் மமக்குேியலுக்கு ஒப்பான அந்த
ராட் ன் {அலம்பு ன்}, ஓ! மன்னா, மலர்ந்திருக்கும் கின்சுகத்மதப் {பலா
மரத்மதப்} மபாலப் பிரகா மாகத் சதரிந்தான்.

அந்தப் மபாரில் பீமனின் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட அந்தக்

கமணகளால் தாக்கப்படும்மபாது, ிறப்புமிக்கப் பாண்டேனால் {பீேைோல்}
தன் சரகோதரன் (பகன்) ககோல்ைப்பட்டனத அந்த ரோட்சசன் {அைம்புசன்}
நினைவுகூர்ந்தோன். பிறகு பயங்கர ேடிேத்மத ஏற்ற அேன் {அைம்புசன்},
பீேைிடம், "ஓ! பார்த்தா {பீமா}, இந்தப் மபாரில் ிறிது மநரம் காத்திரு
{நிற்பாயாக}. என் ஆற்றமல இன்று பார்ப்பாயாக. ஓ! தீய புரிதல் {சகட்ட
புத்தி} சகாண்டேமன, ராட் ர்களில் முதன்மமயான ேலிமமமிக்கப்
பகன் என் மகாதரனாோன். அேன் உன்னால் சகால்லப்பட்டான் என்பது
உண்மமமய. ஆனால், அஃது என் கண்களுக்கு அப்பால் நடந்தது"
என்றான். பீமனிடம் இந்த ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன அலம்பு ன்,
கண்ணுக்குப் புலப்படாத நிமலமய அமடந்து, அடர்த்தியான
கமணமாரியால் பீமம னமன மமறக்கத் சதாடங்கினான். இப்படி
ராட் ன் {அலம்பு ன்} மமறந்து மபானதால், ஓ! ஏகாதிபதி, மநரான
கமணகளால் ஆகாயத்மதமய மமறத்தான் பீமன்.

இப்படிப் பீமனால் பீடிக்கப்பட்ட அலம்பு ன், ேிமரேில் தன்

மதருக்குத் திரும்பினான். மீ ண்டும் ேிமரேில் பூமியின் குடல்களுக்குள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 594 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நுமைந்த அேன் {அலம்பு ன்}, மீ ண்டுசமாருமுமற ிறுத்து {ேடிேம்

சுருங்கி} திடீசரன ோனத்தில் பறந்தான். கணக்கிைடங்கோ வடிவங்கனள
அைம்புசன் ஏற்றோன். இமதா நுட்பமானேனாக { ிறிய உருேம்
சகாண்டேனாக}, இமதா சபரியேனாக, இமதா ஒட்டுசமாத்தமான திரளாக
என மாறிய அேன் {ராட் ன் அலம்பு ன்} மமகங்கமளப் மபால முைங்கத்
சதாடங்கினான். மமலும் அேன் பல்மேறு ேமககளான
ோர்த்மதகமளயும், மபச்சுகமளயும் சுற்றிலும் உதிர்த்தான். ஆகாயத்தில்
இருந்து ஆயிரக்கணக்கான கமணத்தாமரகள், ஈட்டிகள், குணபங்கள்,
மேல்கள், பரிகங்கள், பிண்டிபாலங்கள், பட்ட ங்கள், ோள்கள், இடிகள்
{ேஜ்ரங்கள்} ஆகியமேயும் ேிழுந்தன.

ராட் னால் {அலம்பு னால்} உண்டாக்கப்பட்ட அந்தப் பயங்கரக்

கமண மமையானது, மபார்க்களத்தில் பாண்டு மகனின் {பீமனின்}
துருப்புகமளக் சகான்றது. அந்தக் கமண மமையின் ேிமளோல்
யாமனகள் பலவும், குதிமரகள் பலவும் சகால்லப்பட்டன, ஓ! மன்னா,
காலாட்பமட ேரர்கள்
ீ பலரும் சகால்லப்பட்டனர். குருதிமய நீராகவும்,
மதர்கமள நீர்ச்சுைல்களாகவும் சகாண்ட ஆறு ஒன்று அங்மக
உண்டானது. அதில் நிமறந்திருந்த யாமனகள் அதன் முதமலகளாகின.
மதர்ேரர்களின்
ீ குமடகள் அதன் அன்னங்களாகின, ேிலங்குகளின்
மதயும், ஊன ீரும் அதன் கதிகளாகின. (சேட்டப்பட்டு) அங்மக
நிமறந்திருந்த மனிதர்களின் கரங்கள் அதன் பாம்புகளாகின. பல
ராட் ர்களாலும், பிற மனித உன்னிகளாலும் அது சமாய்க்கப்பட்டது. ஓ!
மன்னா, ம திகமளயும், பாஞ் ாலர்கமளயும், ிருஞ் யர்கமளயும் அது
{அந்த ஆறு} அடித்துக் சகாண்டு மபானது.

ஓ! ஏகாதிபதி, அந்தப் மபாரில் அச் மற்று உலவும் அேமனயும்

{அலம்பு மனயும்}, அேனது ஆற்றமலயும் கண்ட பாண்டேர்கள்
கேமலயால் நிமறந்தனர்; அப்மபாது உமது துருப்புகளின் இதயங்கள்
மகிழ்ச் ியால் நிமறந்தன. உமது துருப்புகளுக்கு மத்தியில் எழுந்த
இம க்கருேிகளின் பயங்கரமான உரத்த ஒலிகள் மயிர்ச் ிலிர்ப்மப
உண்டாக்குேதாக இருந்தன. மனிதர்களின் உள்ளங்மக ஒலிகமளத்
தாங்கிக் சகாள்ள முடியாத பாம்மபப் மபால, உமது துருப்புகளின் அந்த
ஆரோரப் மபசராலிமய பாண்டுேின் மகனால் {பீமனால்} தாங்கிக்
சகாள்ள முடியேில்மல.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 595 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ினத்தால் தாமிரமாகக் கண்கள் ிேந்து, அமனத்மதயும்

எரித்துேிடும் சநருப்பு மபான்ற பார்மேயுடன் கூடிய அந்தக் காற்று
மதேனின் மகன் {பீமன்}, துவஷ்ட்ரி என்ற கபயர் ககோண்ட
ஆயுதத்னதத் துவஷ்ட்ரினயப் ரபோைரவ குறி போர்த்தோன் [1].
அவ்ோயுதத்தின் அமனத்துப் பக்கங்களில் இருந்தும் ஆயிரக்கணக்கான
கமணகள் உண்டாகின. அக்கமணகளின் ேிமளோக, உமது
துருப்புகளுக்கு மத்தியில் ஓர் உலகளாேிய அைிவு சதன்பட்டது. மபாரில்
பீமம னனால் ஏேப்பட்ட அவ்ோயுதம், ராட் னால் {அலம்பு னால்}
உண்டாக்கப்பட்ட திறன்ேிக்க ேோனயனய அைித்து, அந்த
ரோட்சசனையும் கபரிதும் பீடித்தது. பீமம னனால் தன் உடலின்
அமனத்துப் பகுதிகளிலும் தாக்கப்பட்ட அந்த ரோட்சசன் {அைம்புசன்},
பீேரசைனைக் னகவிட்டுவிட்டுத் துரரோணரின் பனடப்பிரினவ
ரநோக்கித் தப்பி ஓடிைோன். அந்த ராட் இளேர ன் {அலம்பு ன்}, உயர்
ஆன்ம பீமனால் மதாற்கடிக்கப்பட்டதும், பாண்டேர்கள் தங்கள் ிங்க
முைக்கங்களால் திம களின் புள்ளிகள் அமனத்மதயும் எதிசராலிக்கச்
ச ய்தனர். மகிழ்ச் ியால் நிமறந்த அேர்கள், ரபோரில் பிரகைோதன்
ரதோற்றதும், சக்ரனை {இந்திரனை} வைிபட்ட ேருத்துக்கனளப் ரபோை,
மருத்தனின் ேலிமமமிக்க மகமன {பீமமன} ேைிபட்டனர்" {என்றான்
ஞ் யன்}.

[1] மேசறாரு பதிப்பில், "ோயுபுத்திரனான பீமம னன்,

எரிக்கின்ற அக்னி மபான்றேனாகிக் மகாபத்தினால் கண்கள்
ிேந்து த்ேஷ்டாமேப் மபால் த்ேஷ்டாமேத்
மதேமதயாகக் சகாண்ட அஸ்திரத்மதத் தாமன ந்தானம்
ச ய்தான்" என்றிருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 596 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அைம்புசனைக் ககோன்ற கரடோத்கசன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 108

Ghatotkacha killed Alamvusha! | Drona-Parva-Section-108 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 24)

பதிவின் சுருக்கம்: கரடோத்கசனுக்கும் அைம்புசனுக்கும் இனடயில் ஏற்பட்ட

ரபோர்; ேோனயகனளப் பயன்படுத்திப் ரபோரிட்ட ரோட்சசர்கள்; அந்த
ரோட்சசர்களுக்கினடயில் நனடகபற்ற ரபோரில் தனையிட்ட போண்டவ வரர்கள்;
ீ
தன் ரதரில் இருந்து அைம்புசைின் ரதருக்குப் பறந்து கசன்ற கரடோத்கசன்;
அைம்புசன் ககோல்ைப்பட்டது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "பீேைிடம் இருந்து

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 597 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தப்பி ஓடிய அைம்புசன், களத்தின் மற்சறாரு பகுதியில் மபாரில்

அச் மற்று உலேினான். இப்படி அேன் {அலம்பு ன்} மபாரில் அச் மற்று
உலேி சகாண்டிருந்த மபாது, ஹிடிம்னபயின் ேகன் {கரடோத்கசன்}
அேமன மநாக்கி மூர்க்கமாக ேிமரந்து, கூரிய கமணகளால் அேமனத்
துமளத்தான். ராட் ர்களில் ிங்கங்களான அவ்ேிருேருக்கிமடயில்
நமடசபற்ற மபாரானது மிகப் பயங்கரமாக மாறியது. (பைங்காலத்தின்)
சக்ரனையும் {இந்திரனையும்}, சம்பரனையும் மபால அவ்ேிருேரும்
மாமயகமள இருப்புக்கு அமைத்தனர்.

ினத்தால் தூண்டப்பட்ட அலம்பு ன், கமடாத்க மனத் தாக்கினான்.

உண்மமயில், ஓ! தமலோ {திருதராஷ்டிரமர}, பைங்காலத்தில்
ராமனுக்கும் ராேணனுக்கும் இமடயில் நமடசபற்றதற்கு ஒப்பாக
ராட் ர்களில் முதன்மமயான அவ்ேிருேருக்கும் இமடயிலான
மமாதல் இருந்தது. கமடாத்க ன், இருபது நாரா ங்களால் அலம்பு னின்
மார்மபத் துமளத்து மீ ண்டும் மீ ண்டும் ஒரு ிங்கத்மதப் மபால
முைங்கினான். ஓ! மன்னா, ிரித்துக் சகாண்மட அலம்பு னும்,
சேல்லப்படாத ஹிடிம்மபயின் மகமன {கமடாத்க மன} மீ ண்டும்
மீ ண்டும் துமளத்து சமாத்த ஆகாயத்மதயும் நிமறக்கும்படி
மகிழ்ச் ியால் உரத்த முைக்கங்கமள இட்டான்.

பிறகு, சபரும் ேலிமம சகாண்டேர்களும் ராட் ர்களில்

முதன்மமயானேர்களுமான அவ்ேிருேரும் ினத்தால் நிமறந்தனர்.
தங்கள் மாய க்திகமள சேளிப்படுத்தியபடி தங்களுக்குள்
மபாரிட்டுக்சகாண்ட அேர்களில் ஒருேராலும் தங்களில் மற்றேன் மமல்
ஆதிக்கம் ச லுத்த முடியேில்மல. அேர்கள் ஒவ்சோருேரும் நூறு
மாமயகமள உண்டாக்கி மற்றேமன மமலக்கச் ச ய்தனர். மாமயகமள
உண்டாக்குேதில் ாதித்தேர்களான அவ்ேிருேரில், ஓ! மன்னா,
கரடோத்கசன் கவளிப்படுத்திய ேோனயகள் அனைத்தும் அப்ரபோரில்,
அது ரபோன்ரற ேோனயகனள உண்டோக்கிய அைம்புசைோல்
அைிக்கப்பட்டை. மாமயகமள உண்டாக்குேதில் ாதித்தேனான ராட்
இளேர ன் அலம்பு ன், அப்படிப் மபாரிடுேமதக் கண்ட பாண்டேர்கள்
கேமலயால் நிமறந்து, அேமனச் சுற்றி மதர்ேரர்களில்
ீ
முதன்மமயாமனார் பலமர நிற்கச் ச ய்தனர்.

ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, பீமம னனும், பிறர் அமனேரும்,

அேமன {அலம்பு மன} எதிர்த்துக் ினத்துடன் ேிமரந்தனர். ஓ! ஐயா,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 598 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

எண்ணற்ற மதர்களால் அமனத்துப் பக்கங்களிலும் அேமனச் சுற்றி

ேமளத்த அேர்கள், காட்டில் மனிதர்கள் சகாள்ளிக்கட்மடகளுடன் ஒரு
யாமனமயச் சூழ்ந்து சகாள்ேமதப் மபால அமனத்துப் பக்கங்களிலும்
கமணகளால் அேமன அமடத்தனர். அேமனா {அலம்பு மனா}, தன்
ஆயுதங்களின் மாமயயால் அந்தக் கமண மமைமயக் கலங்கடித்து,
காட்டுத்தீயில் இருந்து ேிடுபட்ட யாமனமயப் மபால, அந்தத் மதர்களின்
சநருக்கத்தில் இருந்து தன்மன ேிடுேித்துக் சகாண்டான்.

அப்மபாது, இந்திரனின் ேஜ்ரத்துக்கு ஒப்பான நாசணாலிமயக்

சகாண்ட தன் பயங்கர ேில்மல ேமளத்த அேன் {அலம்பு ன்}, வோயுத்
ரதவைின் ேகனை {பீேனை} இருபத்மதந்து கமணகளாலும், பீேைின்
ேகனை {கரடோத்கசனை} ஐந்தாலும், யுதிஷ்டிரனை மூன்றாலும்,
சகோரதவனை ஏைாலும், நகுைனை எழுபத்துமூன்றாலும், திசரௌபதி
மகன்கள் ஐேரில் ஒவ்சோருேமரயும் ஐந்து கமணகளாலும் துமளத்து
உரத்த முைக்கம் ச ய்தான். பிறகு, பீமம னன் ஒன்பது கமணகளாலும்,
காமதேன் ஐந்தாலும் பதிலுக்கு அேமனத் துமளத்தனர். யுதிஷ்டிரன்
அந்த ராட் மன {அலம்பு மன} ஒரு நூறு கமணகளால் துமளத்தான்.
நகுலன் அேமன மூன்று கமணகளால் துமளத்தான்.

ஹிடிம்மபயின் மகன் {கமடாத்க ன்}, ஐநூறு கமணகளால் அேமன

{அலம்பு மனத்} துமளத்தான். அந்த ேலிமமமிக்க ேரன்
ீ {கமடாத்க ன்},
எழுபது கமணகளால் மீ ண்டும் ஒரு முமற அலம்பு மனத் துமளத்து
உரக்க முைங்கினான். ஓ மன்னா, கமடாத்க னின் அந்த உரத்த
முைக்கத்தால், மமலகள், காடுகள், மரங்கள் மற்றும் நீர்நிமலகளுடன்
கூடிய பூமாமதேி நடுங்கினாள். சபரும் ேில்லாளிகளும், ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரர்களுமான
ீ அேர்களால் அமனத்துப் பக்கங்களிலும் ஆைத்
துமளக்கப்பட்ட அலம்பு ன், பதிலுக்கு அேர்கள் ஒவ்சோருேமரயும்
ஐந்து கமணகளால் துமளத்தான். அப்மபாது, ஓ! பாரதர்களில் தமலேமர
{திருதராஷ்டிரமர}, ராட் னான அந்த ஹிடிம்மபயின் மகன்
{கமடாத்க ன்}, அந்தப் மபாரில் மகாபக்கார ராட் னான மற்சறாருேமன
{அலம்பு மன} பல கமணகளால் துமளத்தான். ஆைத்
துமளக்கப்பட்டேனும், ராட் ர்களில் ேலிமமமிக்க இளேர னுமான
அந்த அலம்பு ன், தங்கச் ிறகுகள் சகாண்டமேயும், கல்லில்
கூராக்கப்பட்டமேயுமான கணக்கிலடங்காக் கமணகமள ேிமரோக
ஏேினான். முற்றிலும் மநராக இருந்த அந்தக் கமணகள் அமனத்தும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 599 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மமலச் ிகரத்திற்குள் நுமையும் சபரும்பலங்சகாண்ட மகாபக்காரப்

பாம்புகமளப் மபாலக் கமடாத்க னின் உடலுக்குள் நுமைந்தன.

அப்மபாது துயரத்தால் நிமறந்த பாண்டேர்களும், ஹிடிம்மபயின்

மகனான கமடாத்க னும், ஓ! மன்னா, தங்கள் எதிரியின் மீ து அமனத்துப்
பக்கங்களில் இருந்து கூரிய கமண மமகங்கமள ஏேினர். சேற்றிமய
ேிரும்பிய பாண்டேர்களால் அந்தப் மபாரில் இப்படித் தாக்கப்பட்ட
அலம்பு ன் அைிவுமடயேமன, ஆமகயால் அேனுக்கு {அலம்பு னுக்கு}
என்ன ச ய்ேசதன்று சதரியேில்மல. அப்மபாது, மபாரில் மகிழ்பேனான
ேலிமமமிக்கப் பீமம னன் மகன் {கமடாத்க ன்}, அலம்பு னின்
அந்நிமலமயக் கண்டு, அேனுமடய அைிேில் தன் இதயத்மத
நிறுத்தினான். அேன் {கமடாத்க ன்}, எரிந்த மமலச் ிகரத்திற்மகா,
ிதறிப்மபான கறுத்த மமக்குேியலுக்மகா ஒப்பாக இருந்த அந்த ராட்
இளேர னுமடய {அலம்பு னுமடய} மதமர மநாக்கி மிக மூர்க்கமாக
ேிமரந்தான்.

மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட ஹிடிம்மபயின் மகன் {கரடோத்கசன்},

தன் ரதரில் இருந்து அைம்புசைின் ரதருக்குப் பறந்து கசன்று,
பின்ைவனை {அைம்புசனைப்} பிடித்தோன். பிறகு அேன் {கமடாத் க ன்},
கருடன் பாம்சபான்மறத் தூக்குேது மபால அேமன {அலம்பு மனத்}
மதரில் இருந்து தூக்கினான். இப்படித் தன் கரங்களால் அேமன
{அலம்பு மன} இழுத்த அேன் {கமடாத்க ன்}, மீ ண்டும் மீ ண்டும் சுைற்றத்
சதாடங்கி, ஒரு மனிதன் பாமனசயான்மறப் பாமற மீ து ே ீ ித்
துண்டுகளாக சநாறுக்குேமதப் மபால, அேமனப் பூமியில் ே ீ ிச் ிதறச்
ச ய்தான். பலம், சுறுசுறுப்பு, சபரும் ஆற்றல் ஆகியேற்மறக் சகாண்ட
அந்தப் பீமம னன் மகன் {கமடாத்க ன்}, மபாரில் மகாபத்தால்
தூண்டப்பட்டுத் துருப்புகள் அமனத்தின் அச் த்மதயும் தூண்டினான்.

இவ்ோறு அச் ந்தரும் ரோட்சசைோை அைம்புசன், அங்கங்கள்

அனைத்தும் உனடக்கப்பட்டு, எலும்புகள் துண்டு துண்டோகப்
ரபோகும்படி வரக்
ீ கரடோத்கசைோல் ககோல்ைப்பட்டது, சநடிய ால மரம்
ஒன்று காற்றால் மேமராடு ாய்க்கப்பட்டதற்கு ஒப்பாக இருந்தது. அந்த
இரவு உலாேியின் {அலம்பு னின்} படுசகாமலயால் பார்த்தர்கள் மிகவும்
மகிழ்ச் ி அமடந்தனர். அேர்கள் ிங்க முைக்கங்கமளச் ச ய்தபடி தங்கள்
ஆமடகமள அம த்தனர். எனினும், ஓ! ஏகாதிபதி, ராட் ர்களில்
ேலிமமமிக்க இளேர னான அலம்பு ன் சகால்லப்பட்டு, சநாறுங்கிய

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 600 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மமல மபாலக் கிடப்பமதக் கண்ட துணிச் ல்மிக்க உமது ேரர்கள்,

ீ "ஓ!"
என்றும், "ஐமயா!" என்றும் கதறினர்.

ஆேல் சகாண்ட மனிதர்கள், (மமலும் எரிய முடியாத)

கரித்துண்மடப் மபால, பூமியில் ஆதரேற்றுக் கிடக்கும் அந்த
ராட் மனக் காணச் ச ன்றனர். அப்மபாது, ேலிமமமிக்க
உயிரினங்களில் முதன்மமயானேனும், ராட் னுமான கமடாத்க ன்,
இப்படித் தன் எதிரிமயக் சகான்றதும், (அசுரன்) வைனைக் ககோன்ற
வோசவனை {இந்திரனைப்} மபால உரக்க முைங்கினான். மிகக் கடினமான
ாதமனமயச் ச ய்த கமடாத்க ன், தன் தந்மதமாராலும், தன்
உறேினர்களாலும் மிகவும் புகைப்பட்டான். உண்மமயில் அலம்பு க்
கனிசயான்மறப் மபால அந்த அலம்பு மன ேழ்த்திய
ீ அேன்
{கமடாத்க ன்} தன் நண்பர்கமளாடு ம ர்ந்து மிகவும் மகிச் ியமடந்தான்.
அங்மக (பாண்டேப் பமடயில்), பல்மேறு ேமககளிலான கமணகளின்
ஒலிகளாலும், ங்சகாலிகளாலும் சபரும் ஆரோரம் எழுந்தது.
அவ்சோலிமயக் மகட்ட சகௌரேர்களும் பதிலுக்கு உரத்த
முைக்கங்கமளச் ச ய்து, அதன் எதிசராலிகளால் முழுப் பூமிமயயும்
நிமறத்தனர்" {என்றான் ஞ் யன்} [1].

[1] இந்தப் பகுதிமயப் சபாறுத்தேமர, கங்குலியின் பதிப்பும்,

மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பும் ேரிகளாலும்,
ேர்ணமனகளாலும் ஒத்துப் மபாகின்றன. மேசறாரு பதிப்பில்
முற்றிலும் மேறு ேமகயில், அதிக ேிேரங்கமளக் சகாண்ட
ேர்ணமனகளும், அதிக ேரிகளும் இருக்கின்றன.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 601 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சோத்யகியின் கபருனேனயச் கசோன்ை யுதிஷ்டிரன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 109

Yudhishthira said the greatness of Satyaki! | Drona-Parva-Section-109 |

Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 25)

பதிவின் சுருக்கம்: சோத்யகிக்கும் துரரோணருக்கும் இனடயில் நடந்த ரபோர்;

சோத்யகினய ேீ ட்க திருஷ்டத்யும்ைனையும், தன் பனட வரர்கனளயும்
ீ ஏவிய
யுதிஷ்டிரன்; துரரோணரின் பரோக்கிரேம்; போஞ்சஜன்யத்தின் ஒைினயக் ரகட்டும்,
கோண்டீவத்தின் ஒைினயக் ரகட்கோததோல் அர்ஜுைைின் நினையறியோது
கைக்கமுற்ற யுதிஷ்டிரன்; சோத்யகியின் கபருனேகனளப் பட்டியைிட்ட
யுதிஷ்டிரன், அர்ஜுைைின் உதவிக்குச் கசல்லுேோறு அவனைப் பணித்தது...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, "ஓ! ஞ் யா, மபாரில் பரத்வோஜர்

ேகனை {துரரோணனர} எதிர்த்து யுயுதோைன் {சோத்யகி} எவ்ோறு
ேிமரந்தான் என்பமத எனக்குச் ச ால்ோயாக. அமதக் மகட்பதற்கு நான்
சபரும் ஆேல் சகாண்டிருக்கிமறன்" என்றான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 602 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! மபரறிோளமர

{திருதராஷ்டிரமர}, துமராணருக்கும், யுயுதானன் { ாத்யகி}
தமலமமயிலான பாண்டேர்களுக்கும் இமடயில் நமடசபற்றதும்,
மயிர்க்கூச் த்மத ஏற்படுத்துேதுமான மபாமரக் குறித்துக் மகட்பீராக.

ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, யுயுதானனால் (குரு) பமடயினர்

சகால்லப்படுேமதக் கண்ட துமராணர், ாத்யகி என்ற சபயராலும்
அமைக்கப்படும் அந்த ேரமன
ீ மநாக்கி ேிமரந்தார். ாத்யகி, இப்படித்
தன்மன மநாக்கி ேரும் ேலிமமமிக்க ேரரான
ீ பரத்ோெர் மகமன
{துமராணமர} இருபத்மதந்து க்ஷுத்ரகங்களால் { ிறு கமணகளால்}
துமளத்தான். மபாரில் சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்ட துமராணரும், தங்கச்
ிறகுகமளக் சகாண்டமேயும், கூரானமேயுமான ஐந்து கமணகளால்
தீர்மானமான குறிமயாடு யுயுதானமன ேிமரோகத் துமளத்தார். சபரும்
ேலிமம சகாண்ட அந்தப் சபரும் ேில்லாளி {துமராணர்}, ினத்தால்
நிமறந்து, மநரான கமணகள் பலேற்றால் அந்தச் ாத்ேத குல ேரமன
ீ
{ ாத்யகிமய} மீ ண்டும் பீடித்தார்.

ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, இப்படி அந்தப் மபாரில் பரத்ோெர்

மகனால் {துமராணரால்} தாக்கப்பட்ட ாத்யகி, {அடுத்ததாக} தான் என்ன
ச ய்ய மேண்டும் என்பமத அறியாதேனாக இருந்தான். பிறகு, ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, கணக்கற்ற கூர்முனை கனணகனள ஏவிய
பரத்வோஜர் ேகனைக் {துரரோணனரக்} கண்டு யுயுதோைைின் முகம்
ேகிழ்ச்சியற்றதோக ஆைது. ஓ! மன்னா, ாத்யகி அந்நிமலயிலிருப்பமதக்
கண்ட உமது மகன்களும், {உமது} துருப்பினரும், மிகவும்
மகிழ்ச் ியமடந்து மீ ண்டும் மீ ண்டும் ிங்க முைக்கம் ச ய்தனர்.

ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப் பயங்கர ஆரோரத்மதக்

மகட்டும், இப்படிப் பீடிக்கப்படும் மதுகுலத்து ேரமன
ீ { ாத்யகிமயக்}
கண்டும், மன்னன் யுதிஷ்டிரன், தன் பனடவரர்களிடம்,
ீ "ேிருஷ்ணிகளுள்
முதன்மமயானேனும், கலங்கடிக்கப்பட முடியாத ஆற்றமலக்
சகாண்டேனும், துணிச் ல் மிக்கேனுமான ாத்யகிமயச் சூரியனை
விழுங்கும் ரோகுனவப் ரபோை ேரத்
ீ துமராணர் ேிழுங்கப் மபாகிறார்.
ாத்யகி மபாரிட்டுக் சகாண்டிருக்கும் இடத்திற்கு ேிமரந்து ச ல்ேராக"
ீ
என்றான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 603 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிறகு, மன்னன் யுதிஷ்டிரன், பாஞ் ால குலத்துத்

திருஷ்டத்யும்ைைிடம், "துமராணமர மநாக்கி மேகமாக ேிமரோயாக.
ஓ! பிருஷதன் மகமன {திருஷ்டத்யும்னா}, ஏன் நிற்கிறாய்?
துமராணரிடமிருந்து நமக்கு எழுந்திருக்கும் சபரும் ஆபத்மத நீ
காணேில்மலயா? துமராணர் சபரும் ேில்லாளியாோர். கயிற்றில்
கட்டப்பட்ட பறமேயுடன் ேிமளயாடும் ஒரு ிறுேமனப் மபால அேர்
யுயுதானனுடன் { ாத்யகியுடன்} மபாரில் ேிமளயாடிக் சகாண்டிருக்கிறார்.
பீேரசைன் தனைனேயிைோை நீ ங்கள் அனைவரும், பிறரின்
துனணயுடன் சோத்யகியின் ரதர் எங்கிருக்கிறரதோ அங்ரக கசல்வரோக.
ீ
உனக்குப் பின்னால் நான் என் துருப்புகளுடன் பின்சதாடர்ந்து ேருமேன்.
யமனின் மகாரப்பற்களுக்கிமடயில் ஏற்கனமே இருக்கும் ாத்யகிமய
இன்று மீ ட்பாயாக" என்றான்.

ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன

மன்னன் யுதிஷ்டிரன், யுயுதானனுக்காகத் துமராணமர மநாக்கி தன்
அமனத்துத் துருப்புகளுடன் ேிமரந்தான். {திருதராஷ்டிரமர} நீர்
அருளப்பட்டிருப்பீராக, துமராணருடன் மட்டுமம மபாரிட்ட பாண்டேர்கள்
மற்றும் ிருஞ் யர்கள் ஆகிமயார் அமனேராலும் அங்மக
உண்டாக்கப்பட்ட ஆரோரமானது சபரிதாக இருந்தது. ஓ! மனிதர்களில்
புலிமய {திருதராஷ்டிரமர}, ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரரான
ீ அந்தப் பரத்ோெர்
மகமன {துமராணமர}, ஒன்றாகச் ம ர்ந்து அணுகிய அேர்கள், கங்கங்கள்
மற்றும் மயில்களில் இறகுகமளக் சகாண்டமேயும், கூர்முமனமயக்
சகாண்டமேயுமான கமணகளின் மமையால் {அேமர} மமறத்தனர்.

எனினும் துமராணர், ஓர் இல்லறத்தான், தங்கள் சுயேிருப்பத்துடன்

ேரும் ேிருந்தினமர ஆ னத்துடனும், நீருடனும் ேரமேற்பமதப்
மபாலமே புன்னமகயுடன் அேர்கள் அமனேமரயும் ேரமேற்றார். ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர], (ேிருந்து சகாடுக்கும் நல்மலாரின்) ேடுகளில்
ீ
ேிருந்மதாம்பலுடன் ேரமேற்கப்படும் ேிருந்தினமரப் மபாலமே, ேில்
தரித்திருக்கும் பரத்ோெர்மகனின் {துமராணரின்} கமணகளால்
அவ்ேரர்கள்
ீ நிமறவுற்றனர்.

ஓ! தமலோ {திருதராஷ்டிரமர}, ஆயிரம் கதிர்களுடன் கூடிய

நடுப்பகல் சூரியனுக்கு ஒப்பான அந்தப் பரத்ோெர் மகமன {துமராணமர},
அேர்களில் எேராலும் பார்க்கக்கூட முடியேில்மல. உண்மமயில்,
ஆயுததாரிகள் அமனேரிலும் முதன்மமயான அந்தத் துமராணர், எரியும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 604 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கதிர்களால் (கீ மை உள்ள அமனத்மதயும்) எரிக்கும் சூரியமனப் மபால

அந்த ேில்லாளிகள் அமனேமரயும் தமது கமணகளின் மாரியால்
எரித்தார். இப்படித் துமராணரால் தாக்கப்பட்ட பாண்டேர்களும்,
ிருஞ் யர்களும், ஓ! மன்னா, புமதக் குைியில் மூழ்கும் யாமனகமளப்
மபால எந்தப் பாதுகாேலமரயும் காணேில்மல.

துமராணரின் ேலிமமமிக்கக் கமணகள் (ஆகாயத்தின் ஊடாகச்)

ச ல்லும்மபாது, சுற்றிலும் உள்ள அமனத்மதயும் சேடிக்கச் ச ய்யும்
சூரியனின் கதிர்கமளப் மபாலத் சதரிந்தன. அந்த மமாதலில்,
போஞ்சோைர்களில் ேகோரதர்களோக அறியப்பட்டவர்களும்,
திருஷ்டத்யும்ைைோல் (அவ்வோரற) அங்கீ கரிக்கப் பட்டவர்களுேோை
இருபத்னதந்து ரபோர்வரர்கள்
ீ துரரோணரோல்
ககோல்ைப்பட்டைர்.துணிச் ல்மிக்கத் துமராணர், அந்த முதன்மமயான
ேரர்கமள
ீ அடுத்தடுத்துக் சகால்ேமதப் பாண்டேர்கள் மற்றும்
பாஞ் ாலர்களின் துருப்புகளில் இருந்த மனிதர்கள் அமமதியாகப்
பார்த்துக் சகாண்டிருந்தனர். மககயர்களில் மபார்ேரர்கள்
ீ நூறு மபமரக்
சகான்று, அமனத்துப் பக்கங்களிலும் அேர்கமள முறியடித்த துமராணர்,
ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, ோமய அகலமாக ேிரித்திருக்கும்
யமமனப் மபால நின்றார். ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட
துமராணர், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, நூற்றுக்கணக்கான,
ஆயிரக்கணகான பாஞ் ாலர்கள், ிருஞ் யர்கள், மத்ஸ்யர்கள், மககயர்கள்
ஆகிமயாமர சேன்றார். துமராணரின் கமணகளின் மூலம்
துமளக்கப்பட்ட அேர்களால் உண்டான ஆரோரமானது, காட்டுத்தீயால்
சூைப்பட்ட காட்டுோ ிகள் உண்டாக்கும் ஆரோரத்துக்கு ஒப்பானதாக
இருந்தது. மதேர்கள், கந்தர்ேர்கள் மற்றும் பித்ருக்கள் ஆகிமயார்,
"பாஞ் ாலர்களும், பாண்டேர்களும் தங்கள் அமனத்துத் துருப்புகளுடனும்
தப்பி ஓடுேமதப் பாருங்கள்" என்று ச ான்னார்கள். உண்மமயில்,
மபாரில் துமராணர் ம ாமகர்கமளக் சகால்ேதில் ஈடுபட்டுக்
சகாண்டிருந்தமபாது, அேமர எதிர்த்துச் ச ல்ல எேனும்
துணியேில்மல, அேமரத் {துமராணமரத்} துமளப்பதில் எேனும்
சேல்லேில்மல.

சபரும் ேரர்களுக்கு
ீ அைிமேத் தரும் அந்தப் பயங்கர மமாதல்
சதாடர்ந்த மபாது, பிருமதயின் மகன் (யுதிஷ்டிரன்), பாஞ் ென்யத்தின்
ஒலிமயத் திடீசரனக் மகட்டான். வோசுரதவைோல் {கிருஷ்ணைோல்}
முைக்கப்பட்ட அந்தச் சிறந்த சங்கு {போஞ்சஜன்யம்} உரத்த

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 605 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சேடிப்சபாலிகமள சேளியிட்டது. உண்மமயில், ிந்துக்களின்

ஆட் ியாளமன {கஜயத்ரதனைப்} பாதுகாப்மபார் {அமனேரும்}
மபாரிட்டுக் சகாண்டிருந்த மபாது, அர்ெுனனின் மதருக்கு முன்பாகத்
தார்தராஷ்டிரர்கள் முைங்கிக் சகாண்டிருந்த மபாது, கோண்டீவத்தின்
நாசணாலி மகட்கப்படேில்மல. பாண்டுேின் அர மகன் {யுதிஷ்டிரன்}
மீ ண்டும் மீ ண்டும் மயங்கி, " ங்குகளின் இளேர ன் (பாஞ் ென்யம்)
இத்தகு சேடிப்சபாலிகமள சேளியிடுேதாலும், மகிழ்ச் ியால் நிமறந்த
சகௌரேர்களும் இமடயறாமல் இத்தகு கூச் ல்களில் ஈடுபடுேதாலும்,
பார்த்தன் {அர்ெுனன்} முற்றிலும் நலமாக இல்மல என்பதில்
ஐயமில்மல" என்று நிமனத்தான்.

கேமலயான இதயத்துடன் இப்படி நிமனத்த குந்தியின் மகன்

அஜோதசத்ரு {யுதிஷ்டிரன்}, கண்ண ீரால் தமடப்பட்ட குரலுடன், ாத்ேத
குலத்மதானிடம் ( ாத்யகியிடம்) இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான்.
மன்னன் யுதிஷ்டிரன், மீ ண்டும் மீ ண்டும் மமலப்பமடந்தாலும், அடுத்து
என்ன ச ய்ய மேண்டும் என்பதில் பார்மேமய {அறிமே}
இைக்கேில்மல. ிநியின் மபரனிடம் { ாத்யகியிடம்} மப ிய அந்தக்
குலக்காமள (யுதிஷ்டிரன்), "ஓ! சிநியின் ரபரரை {னசரநய, சோத்யகி},
துயரில் இருக்கும் நண்பர்களுக்கு எது நித்திய கடமமசயன்று
{அறசமன்று} பைங்காலத்தில் நல்மலார் (நண்பர்களுக்குக்)
குறிப்பிட்டனமரா, அதற்கான காலம் இப்மபாது ேந்திருக்கிறது. ஓ!
ினிக்களில் காமளமய { ிநிபுங்கே}, ஓ! ாத்யகி, என்னுள் நிமனத்துப்
பார்க்மகயில், என் மபார்ேரர்கள்
ீ அமனேருக்கு மத்தியிலும், எங்களுக்கு
நன்மமமய ேிரும்புேதில் உன்மனேிடப் சபரியேன் எேமனயும் நான்
காணேில்மல.

எேன் எப்மபாதும் பா த்துடன் இருக்கிறாமனா, எேன் எப்மபாதும்

கீ ழ்ப்படிகிறாமனா, அேமன துயர காலங்களில் முக்கியமான
காரியங்களுக்கு நியமிக்கப்பட மேண்டும் என நான் நிமனக்கிமறன்.
போண்டவர்களின் புகைிடேோக எப்ரபோதும் இருக்கும் ரகசவன்
{கிருஷ்ணன்} எப்படிரயோ, ஓ! ேிருஷ்ணி குலத்மதாமன { ாத்யகி},
ஆற்றலில் மக ேமனப் மபால இருக்கும் நீயும் {எங்களுக்கு} அப்படிமய.
எனமே, {இப்மபாது} உன் மீ து சுமம ஒன்மறக் கிடத்தப் மபாகிமறன். என்
மநாக்கத்மத ேணாக்குேது
ீ உனக்குத் தகாது. அர்ெுனன், உனக்குச்
மகாதரனும், நண்பனும், ஆ ானுமாோன், ஓ! மனிதர்களில் காமளமய

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 606 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{சோத்யகி}, இந்தப் ரபோரில், துயரேோை இந்தக் கோைத்தில், அவனுக்கு

{அர்ஜுைனுக்கு} {உன்} உதவினயக் ககோடுப்போயோக.

நீ உண்மமக்கு { த்தியத்துக்கு} அர்ப்பணிப்புள்ளேன். நீ ஒரு ேரன்.

ீ
நண்பர்களின் அச் ங்கமளப் மபாக்குபேனாகவும் நீ இருக்கிறாய். ஓ! ேரா,
ீ
உன் ச யல்களின் ேிமளோல், நீ மபச் ில் உண்மம நிமறந்தேனாக
இவ்வுலகில் சகாண்டாடப்படுகிறாய். ஓ! ிநியின் மபரமன { ாத்யகி},
ரபோரில் நண்பர்களுக்கோகப் ரபோரிட்டுத் தன் உடனைத் துறப்பவன்
எவரைோ, அவன் முழு உைனகயும் பிரோேணர்களுக்குத்
தோைேளித்தவனுக்கு இனணயோைவன் ஆவோன். முமறயான
டங்குகளுடன் முழுப் பூமிமயயும் பிராமணர்களுக்குத் தானமாக
அளித்துச் ச ார்க்கத்திற்குச் ச ன்ற பல்மேறு மன்னர்கமளக் குறித்து
நாம் மகட்டிருக்கிமறாம். ஓ! நல்லான்மா சகாண்மடாமன, ஓ! தமலோ
{ ாத்யகி}, நீ அர்ெுனனுக்கு உதேி உன் உயிமர
ஆபத்துக்குள்ளாக்குேதால், முழுப் பூமிமயயும் (பிராமணர்களுக்குத்)
தானமளித்தேமனா, அமதேிட உயர்ந்தமதச் ச ய்தேமனா அமடயும்
கனிமய {பைனை} அனடவோயோக எைக் கரங்கள் கூப்பி உன்னை
இரந்து ரகட்கிரறன்.

(நண்பர்களுக்காக) எப்மபாதும் மபாரில் தன் உயிமர ேிட

ேிரும்புபேனான கிருஷ்ணன் ஒருேமன, நண்பர்களின் அச் ங்கமள
ேிலக்குபேனாக இருக்கிறான். {அவ்ேமகயில்}, ஓ! ாத்யகி, நீமய
இரண்டாமேன். புகைில் சகாண்ட ேிருப்பத்தால் மபாரில் ேரமாக
ீ
முயலும் ேரனுக்கு,
ீ மற்சறாரு ேரனாமலமய
ீ உதே முடியும். ாதாரண
மனிதனால் அப்படிச் ச ய்ய முடியாது. இக்காரியத்தில், உன்மனத்தேிர
மேறு யார் அர்ெுனமனக் காக்க முடியும்? ஒரு ந்தர்ப்பத்தில், உனது
எண்ணிலடங்கா ாதமனகமள சமச் ிய அர்ெுனன், மீ ண்டும் மீ ண்டும்
அேற்மற உமரத்து எனக்குப் சபரும் இன்பத்மத அளித்தான். சபரும்
கரநளினம் சகாண்டேன் நீ என்றும், மபார்க்கமலயின் ேமககள்
அமனத்மதயும் அறிந்தேன் நீ என்றும், சபரும் சுறுசுறுப்மபயும், சபரும்
ஆற்றமலயும் சகாண்டேன் நீ என்றும் உன்மனக் குறித்து அேன்
{அர்ெுனன்} ச ால்லியிருக்கிறான்.

அேன் {அர்ஜுைன்}, " ாத்யகி சபரும் ஞானம் சகாண்டேனாோன்,

அமனத்து ஆயுதங்கமளயும் அறிந்தேனாோன், ஒரு ேரனாோன்,
ீ
மபாரில் எப்மபாதும் அேன் மமலக்கமாட்டான். அகன்ற கழுத்மதயும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 607 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அகன்ற மார்மபயும், ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளயும், அகன்ற

தாமடகமளயும் {மமாோய்கமளயும்}, சபரும் பலத்மதயும், சபரும்
ஆற்றமலயும் சகாண்டேனான ாத்யகி ஓர் உயர் ஆன்ம
மகாரதனாோன். அேன் {சோத்யகி} எைது சீடனும், நண்பனுேோவோன்;
நான் அேனது அன்புக்குரியேனாகவும், அேன் எனது
அன்புக்குரியேனாகவும் இருக்கிமறாம். என் கூட்டாளியாகும் அந்த
யுயுதானன் { ாத்யகி}, சகௌரேர்கமள சநாறுக்கப் மபாகிறான். ஓ! மன்னா
{யுதிஷ்டிரமர}, மபார்க்களத்தில் நமக்குத் துமணயாகக்
கே ம்பூண்டேர்களான மக ேன் {கிருஷ்ணன்}, ரோேர் {பரசுரோேர்},
அநிருத்தன், ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ பிரத்யும்ைன், கதன்,
சோரணன், சோம்பன் ஆகிமயாரும், ேிருஷ்ணிகள் அமனேரும்
இருந்தாலும், நான், தனக்கு இமணயில்லாதேனும், கலங்கடிக்கப்பட
முடியாத ஆற்றமலக் சகாண்டேனும், மனிதர்களில் புலியுமான அந்தச்
சோத்யகினயரய நேக்குத் துனணயோக நியேிப்ரபன்" என்றோன்
{அர்ஜுைன்}.

துமேத ேனத்தில், நீ இல்லாத நிமலயில், உன்னுமடய

தகுதிகமள நல்மலாரின் மபயில் உண்மமயாக ேிேரித்தமபாது,
இமதமய தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} என்னிடம் ச ான்னான். ஓ! ேிருஷ்ணி
குலத்மதாமன { ாத்யகி}, தனஞ் யன், நான் மற்றும் பீமன் ஆகிமயாரின்
எதிர்பார்ப்மபப் சபாய்ப்பிப்பது உனக்குத் தகாது. பல்ரவறு
தீர்த்தங்களுக்குச் கசன்று திரும்பிக் ககோண்டிருந்தரபோது, நோன்
துவோரனகக்குச் கசன்ரறன்; அங்மக அர்ெுனனிடம் நீ சகாண்டிருக்கும்
மரியாமதமயக் கண்மடன். ஓ! ிநியின் மபரமன, உபப்ைோவ்யத்தில்
நாங்கள் இருந்த மபாது, உன்மனப் மபால எங்களிடம் அத்தகு பா ம்
காட்டியேர் மேறு எேமரயும் நான் காணேில்மல. நீ நற்குலத்தில்
பிறந்தேனாகவும், எங்களிடம் மரியாமத சகாண்டேனாகவும்
இருக்கிறாய். எனமே, எேன் உனக்கு நண்பனாகவும், ஆ ானாகவும்
இருக்கிறாமனா அேனுக்கு அன்பு காட்டுதற்கு, ஓ! ேலிய கரங்கமளக்
சகாண்டேமன, ஓ! சபரும் ேில்லாளிமய, உனது நட்பாலும்,
ஆற்றலாலும், உயர்குடி பிறப்பாலும், உண்மமயாலும் தகுந்த ேைியில்
ச யல்படுேமத உனக்குத் தகும்.

ஓ! மது குலத்மதாமன { ாத்யகிமய}, துரரோணரோல் கவசம்

அணிவிக்கப்பட்ட துரிரயோதைன், திடீகரை அர்ஜுைனைப்
பின்கதோடர்ந்து கசன்றிருக்கிறோன். அதற்கு முன்னமர, சகௌரேர்களில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 608 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சபரும் மதர்ேரர்கள்
ீ பிறரும் அர்ெுனமனப் பின்சதாடர்ந்து
ச ன்றிருக்கின்றனர். அர்ெுனனின் மதருக்கு எதிராக உரத்த ஆரோரம்
மகட்கப்படுகிறது. ஓ! ிநியின் மபரமன, ஓ! மரியாமதகமள அளிப்பேமன,
ேிமரோக அங்மக ச ல்ேமத உனக்குத் தகும்.

துமராணர் உன்மன எதிர்த்து ேந்தால், நன்கு ஆயுதம்

தரித்திருக்கும் பீமம னனும் நாங்களும், எங்கள் அமனத்துப் பமடகளும்
ம ர்ந்து அேமரத் தடுப்மபாம். ஓ! ிநியின் மபரமன, மபாரில் பாரதத்
துருப்புகள் ஓடுேமதயும், அப்படி அேர்கள் ஓடுமகயில், உரத்த
ஓலங்களிடுேமதயும் காண்பாயாக. அமலகள் நிமறந்த
சபருங்கடமலமய கலங்கடிக்கும் ேலிமமமிக்கச் சூறாேளிமயப் மபால,
ஓ! ஐயா, அந்தத் தார்தராஷ்டிரப் பமட சவ்யசச்சிைோல் {அர்ெுனனால்}
கலங்கடிக்கப்படுகிறது. எண்ணற்ற மதர்கள், மனிதர்கள் மற்றும்
குதிமரகள் ஆகியமே மேகமாக நகர்ேதால், (களசமங்கும்) தூ ிப்படலம்
படிப்படியாக எழுேமதப் பார். பமகேர்களின் கூட்டத்மதக்
சகால்பேனான பல்குைன் {அர்ெுனன்}, பரிகங்கள், மேல்கள்
ஆகியேற்மறத் தரித்தேர்களும், தங்கள் பமடயணிகளில் பல
குதிமரகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டேர்களுமான ிந்து-ச ௌேரர்களால்
ீ
சூைப்படுேமதப் பார். இந்தப் பமடமய சேல்லாமல், செயத்ரதமன
சேல்ேது முடியாது. இந்த ேரர்கள்,
ீ ிந்துக்களின் அட் ியாளனுக்காகத்
{செயத்ரதனுக்காகத்} தங்கள் உயிமர ேிடவும் தயாராக இருக்கின்றனர்.
கமணகள், ஈட்டிகள், சநடிய சகாடிமரங்கள் ஆகியேற்றால் தடித்து,
குதிமரகளும், யாமனகளும் நிமறந்திருப்பதுமான சேல்லப்பட முடியாத
தார்தராஷ்டிரப்பமட அங்மக நிற்பமதப் பார்.

அேர்களது மபரிமககளின் ஒலிகமளயும், அேர்களது ங்குகளின்

உரத்த முைக்கத்மதயும், அேர்களால் முைங்கப்படும் மபராற்றல்மிக்கச்
ிங்க முைக்கத்மதயும், அேர்களது மதர்ச் க்கர்களின்
ட டப்சபாலிகமளயும் மகட்பாயாக. அேர்களது யாமனகளின்
பிளிறல்கமளயும், அேர்களது காலாட்பமட ேரர்களின்
ீ கனமான
நமடசயாலிகமளயும், பூமிமயமயக் குலுக்குேதாகத் சதரியுமளவுக்கு
ேிமரந்து ேரும் அேர்களது குதிமரப்பமடயின் நமடசயாலிகமளயும்
மகட்பாயாக. அேனுக்கு {அர்ெுனனுக்கு} முன்னால் செயத்ரதனின்
பமடப்பிரிவும், பின்னால் துமராணரின் பமடப்பிரிவும் நிற்கின்றன.
மதேர்களின் தமலேமனமய பீடிக்க ேல்ல அேனது {அர்ஜுைைது}
எதிரிகளின் எண்ணிக்னக கபரிதோக இருக்கிறது. அடியற்ற ஆைம்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 609 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்ட அந்தப் பமடயில் மூழ்கும் அர்ெுனன், தன் உயிமரமய

இைக்கக்கூடும். மபாரில் அேன் {அர்ஜுைன்} ககோல்ைப்பட்டோல்,
என்னைப் ரபோன்ற ஒருவைோல் எப்படி வோை முடியும்? நீ
உயிமராடிருக்மகயில் இத்தகு மபரிடர் எனக்கு ேரலாமா?

கருநீ ை நிறமும், வயதோல் இளனேயும், சுருள் முடியும் ககோண்ட

அந்தப் போண்டுவின் ேகன் {அர்ஜுைன்} மிக அைகானேனாோன். ஓ!
ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, ஆயுதங்களின் பயன்பாட்டில்
சுறுசுறுப்பானேனும், மபார்க்கமலயின் ஒவ்சோரு ேமகமய
அறிந்தேனும், ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேனுமான
அர்ெுனன், சூரிய உதயத்தின் மபாது அந்தப் பாரதப் பமடக்குள்
ஊடுருேினான். இமதா பகல் முடியப் மபாகிறது. ஓ! ேிருஷ்ணி
குலத்மதாமன, அேன் உயிமராடு இருக்கிறானா, இல்மலயா என்பமத
நான் அறியேில்மல. பரந்த குருப் பமட சபருங்கடமலப் மபால
இருக்கிறது. ஓ! ஐயா, பீபத்சு {அர்ெுனன்} அதற்குள் தன்னந்தனியாகமே
நுமைந்தான். அந்தப் பமடயானது, மபாரில் மதேர்களாலும் தடுக்கப்பட
முடியாததாக இருக்கிறது. இன்மறய மபாரில், என் தீர்மானத்மதத்
சதளிோகக் சகாள்ேதில் நான் தேறுகிமறன் {மபாரில் எனக்குப் புத்தி
ச ல்லேில்மல}. சபரும் ேலிமம சகாண்ட துமராணரும் எனது
பமடகமளப் பீடிக்கிறார். ஓ ேலிய கரங்கமளக் சகாண்டேமன, அந்த
மறுபிறப்பாளர் {பிராமணரான துமராணர்} எவ்ோறு மபாரில் உலவுகிறார்
என்பமத நீமய பார்க்கிறாய்.

ஒன்றாகத் திரண்டு நிற்கும் பல பணிகளில், எமத முதலில்

கேனிக்க மேண்டும் என்பமதத் மதர்ந்சதடுப்பதில் நீ நல்ல
திறம்சபற்றேனாகவும் இருக்கிறாய். ஓ! மரியாமதகமள அளிப்பேமன
{ ாத்யகி}, அமனத்திலும் எது முக்கியமான பணிமயா, அமதச்
சுறுசுறுப்புடன் ாதிப்பமத உனக்குத் தகும். இந்தப் பணிகள்
அமனத்திலும், நம் கேனத்மதக் மகாரும் இதுமே (அர்ெுனனுக்கு
உதவும் பணிமய) முதன்மமயானது என நான் நிமனகிமறன். மபாரில்
அர்ெுனமன மீ ட்பமதமய முதலில் மமற்சகாள்ள மேண்டும். தா ார்ஹ
குமலாத்தமன {கிருஷ்ணமனக்} குறித்து நான் ேருந்தேில்மல. இந்த
அண்டத்தின் தமலேனும், பாதுகாேலனும் அேமன {கிருஷ்ணமன}. ஓ!
ஐயா, ஒன்றாகச் ம ர்ந்திருக்கும் மூன்று உைகங்கனளயும், அந்த
ேைிதர்களில் புைியோல் {கிருஷ்ணைோல்} கவல்ை முடியும்என்பமத
நான் உனக்கு உண்மமயாகமே ச ால்கிமறன். எனமே, பலேனமான
ீ

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 610 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இந்தத் திருதராஷ்டிரப் பமடமயக் குறித்து நான் என்ன ச ால்ல

மேண்டும்?

எனினும், ஓ! ேிருஷ்ணி குலத்மதாமன {ோர்ஷ்மணய, ாத்யகி},

அர்ெுனன் இந்தப் மபாரில் கணக்கிலடங்காதேர்களால்
பீடிக்கப்படுகிறான். அேன் உயிமர ேிடக்கூடும். அதற்காகமே நான்
இவ்ேளவு உற் ாகமற்றேனாக இருக்கிமறன். ஓ!, உன்மனப் மபான்ற
மனிதர்கள், அேமனப் மபான்றேமனப் பின் சதாடர மேண்டும்
என்பதால், இத்தகு காலத்தில் என்மனப் மபான்ற ஒருேனால்
தூண்டப்பட்டு, அேன் {அர்ெுனன்} ச ன்ற பாமதயிமலமய ச ல்ோயாக.
ேிருஷ்ணி குலத்தின் முதன்மமயாமனாரில் இருேர் அதிரதர்களாகக்
கருதப்படுகிறார்கள். அேர்கள், ஓ! ாத்ேதா { ாத்யகி}, ேலிமமமிக்கக்
கரங்கமளக் சகாண்ட பிரத்யும்ைனும், இவ்ேளவு புகமைப் சபற்ற நீயுமம
ஆேர்கள்.
ீ ஆயுதங்களில் நோரோயணனுக்கும், பலத்தில்
சங்கர்ேணருக்கும் {பைரோேருக்கும்} நீ இமணயானேனாோய்.
துணிச் லில், ஓ! மனிதர்களில் புலிமய, நீ பீஷ்ேனரயும், துமராணமரயும்,
மபாரில் ாதித்த அமனேமரயும் ேிஞ் ி, தனஞ் யனுக்கு
இமணயானேனாக இருக்கிறாய். ஓ! மனிதர்களில் புலிமய, ஓ! மாதோ
{ ாத்யகி}, ஞோைிகள், "சோத்யகியோல் அனடயப்பட முடியோதது
எதுவுேில்னை" என்று உன்னைக் குறித்துப் ரபசுகின்றைர்.

எனமே, ஓ! சபரும்பலம் சகாண்டேமன { ாத்யகி}, அர்ெுனன், நான்

மற்றும் இங்மக இருக்கும் அமனேரது ேிருப்பங்களுக்குக் கீ ழ்ப்படிந்து,
நான் உன்னிடம் ச ான்னமதச் ச ய்ோயாக. ஓ !ேலிய கரங்கமளக்
சகாண்டேமன, அந்த ேிருப்பத்மத ேணாக்குேது
ீ உனக்குத் தகாது. உன்
உயிமரமய துச் மாக மதித்து, மபாரில் ஒரு ேரமனப்
ீ மபால நீ
உலவுோயாக. ஓ! ிநியின் மபரமன, தா ார்ஹ குலத்தின் சகாழுந்துகள்
மபாரில் உயிர்கமளக் குறித்து எப்மபாதும் கேமலப் பட்டதில்மல.
மகாமைகள் மற்றும் இைிந்தேர்களின் நமடமுமறகளான மபாமரத்
தேிர்ப்பது, அல்லது மண்மதில்களுக்குப் பின்னாலிருந்து மபாரிடுேது,
அல்லது மபாரில் இருந்து ஓடுேது {புறங்காட்டுேது} ஆகியேற்மறத்
தா ார்ஹர்கள் ஒருமபாதும் ச ய்ததில்மல.

ஓ! ிநிக்களில் காமளமய, நல்லான்மா {அற ஆன்மா} சகாண்ட

அர்ெுனன் உனக்கு மூத்தேனாோன். ோசுமதேமனா {கிருஷ்ணமனா},
உனக்கும், புத்தி ாலியான அர்ெுனனுக்கும் மூத்தேனாோன். இவ்ேிரு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 611 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

காரணங்களில் என் கண்கமளச் ச லுத்திமய நான் உன்னிடம் இந்த

ோர்த்மதகமளச் ச ால்கிமறன். நான் ச ால்லும் ோர்த்மதகமள
அலட் ியம் ச ய்யாமத, நோன், உைக்கு மூத்ரதோருக்ககல்ைோம்
மூத்தவைோரவன். நான் உன்னிடம் எமதச் ச ால்கிமறமனா,
அர்ெுனனாலும் அஃது அங்கீ கரிக்கப்பட்டமத ஆகும். இமத நான் உனக்கு
உண்மமயாகமே ச ால்கிமறன். தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} எந்த இடத்தில்
இருக்கிறாமனா அங்மக ச ல்ோயாக. ஓ! கலங்கடிக்கப்பட முடியாத
ஆற்றமலக் சகாண்டேமன, இந்த என் ோர்த்மதகமளக் மகட்டு,
திருதராஷ்டிரரின் தீய மகனுமடய {துரிமயாதனனின்} இந்தப் பமடக்குள்
ஊடுருவுோயாக. முமறயாக இதனுள் ஊடுருேி, ஓ! ாத்ேதா { ாத்யகி},
சபரும் மதர்ேரர்களுடன்
ீ மமாதி, உனக்குத் தகுந்த அருஞ்ச யல்கமள
சேளிப்படுத்துோயாக" என்று {யுதிஷ்டிரன்} ச ான்னான்" {என்றான்
ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 612 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சோத்யகி, யுதிஷ்டிரன் உனரயோடல்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 110

The conversation of Satyaki and Yudhishthira! | Drona-Parva-Section-110 |

Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 26)

பதிவின் சுருக்கம்: யுதிஷ்டிரைின் போதுகோப்புக்கோகரவ அர்ஜுைைோல் தோன்

நியேிக்கப்பட்டிருப்பதோக யுதிஷ்டிரைிடம் கசோன்ை சோத்யகி; யுதிஷ்டிரைின்
போதுகோப்னப உறுதி கசய்யோேல் அர்ஜுைனை ரநோக்கிச் கசல்ைப்ரபோவதில்னை
என்ற சோத்யகி; யுதிஷ்டிரன் கசோன்ை சேோதோைம்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "முழுப் பா த்மதக்

சகாண்டதும், ஏற்புமடயதும், இனியசோலிகளால் நிரம்பியதும்,
மனத்திற்கு உகந்ததும், மகிழ்ச் ிகராமனதும், நியாயமானதுமான
இவ்ோர்மதகமள நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரன் ச ான்னதும், ஓ!
பாரதர்களில் காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, அேனுக்கு {யுதிஷ்டிரனுக்கு}
மறுசமாைியாக, ிநிக்களில் காமளயான அந்தச் ாத்யகி, "ஓ! மங்கா
மகிமம சகாண்டேமர {யுதிஷ்டிரமர}, நீதி நிமறந்ததும் {நியாயமானதும்},
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 613 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மகிழ்ச் ிகரமானதும், பல்குைரின் {அர்ஜுைரின்} புகழுக்கு ஏற்றதுமான

நீர் ச ான்ன ோர்த்மதகள் அமனத்மதயும் மகட்மடன். உண்மமயில்
இத்தகு மநரத்தில், ஓ! மன்னர்களின் மன்னா {யுதிஷ்டிரமர}, (உமக்கு)
அர்ப்பணிப்புள்ள என்மனப் மபான்ற ஒருேமனக் காண்மகயில்,
பார்த்தருக்கு நீர் கட்டமளயிடுேமதப் மபாலமே அேனுக்கும்
கட்டமளயிடுேமத உமக்குத் தகும். என்மனப் சபாறுத்தேமர,
தைஞ்சயருக்கோக {அர்ெுனருக்காக} என் உயிமரயும் ேிட நான் தயாராக
இருக்கிமறன். மமலும், நீர் கட்டமளயிட்டால், இந்தப் மபாரில் எந்தக்
காரிமயத்மதத் தான் நான் ச ய்யமாட்மடன்? இந்தப் பலேனமான
ீ
(திருதராஷ்டிரப்) பமடமயக் குறித்து நான் என்ன ச ால்மேன்? ஓ!
மனிதர்களில் ிறந்தேமர{யுதிஷ்டிரரர}, உம்ேோல் தூண்டப்பட்டோல்,
ரதவர்கள், அசுரர்கள் ேற்றும் ேைிதர்களுடன் கூடிய மூன்று
உைகங்கரளோடும் ரபோரிட நோன் தயோரோக இருக்கிரறன்.

இன்று நான் சுமயாதனனின் சமாத்தப் பமடயுடனும் மபாரிட்டுப்

மபாரில் அமத சேல்மேன். ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரமர}, இமத நான்
உமக்கு உண்மமயாகமே ச ால்கிமறன். பாதுகாப்புடன் இருக்கும்
தனஞ் யமர {அர்ெுனமர}, பாதுகாப்பாக அமடயும் நான், ஓ! மன்னா,
கஜயத்ரதன் ககோல்ைப்பட்ட பிறரக உேது முன்ைினைக்குத்
திரும்புரவன். எனினும், ஓ! மன்னா, ோசுமதேர் {கிருஷ்ணர்} மற்றும்
புத்தி ாலியான அர்ெுனர் ஆகிமயார் ச ான்ன ோர்த்மதகமளக் குறித்து
நான் உமக்குச் ச ால்ல மேண்டும். நமது மபார்ேரர்கள்
ீ அமனேரின்
மத்தியிலும், வோசுரதவர் {கிருஷ்ணர்} மகட்டுக் சகாண்டிருக்கும்மபாது,
அர்ெுனர் என்மன உறுதியுடன் (உறுதிமிக்க இவ்ோர்த்மதகளால்)
மீ ண்டும் மீ ண்டும் மேண்டிக் சகாண்மடார்.

{அர்ெுனர்}, "ஓ! மாதோ { ாத்யகி}, இன்று நோன் கஜயத்ரதனைக்

ககோல்லும் வனர, ரபோரில் ரேன்னேயோை தீர்ேோைத்துடன் ேன்ைனர
{யுதிஷ்டிரனரக்} கவைேோகப் போதுகோப்போயோக. ஓ! ேலிய கரங்கமளக்
சகாண்டேமன { ாத்யகி}, உன்னிடமமா, சபரும் மதர்ேரனான
ீ
பிரத்யும்ைைிடரேோ ஏகாதிபதிமய {யுதிஷ்டிரரின் பாதுகாப்மப}
ஒப்பமடத்தால், கேமலயற்ற இதயத்துடன் செயத்ரதமன மநாக்கிச்
ச ல்மேன். குருக்களில் முதன்மமயானேராகக் கருதப்படும்
மபார்ேரரானத்
ீ துமராணர் எவ்ோறு மபாரிடுோர் என்பமத நீ அறிோய்.
ஓ! தமலோ { ாத்யகி}, அமனேருக்கு முன்னிமலயிலும் அேர் ஏற்ற
உறுதிசமாைிமயயும் நீ அறிோய். அந்தப் பரத்வோஜர் ேகன் {துரரோணர்},

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 614 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேன்ைனர {யுதிஷ்டிரனரக்} னகப்பற்ற எப்ரபோதும் ஆவைோக

இருக்கிறோர். மபாரில் அேர் {துமராணர்}, மன்னர் யுதிஷ்டிரமரப் பீடிக்கத்
தகுந்தேராோர்.

மனிதர்களில் ிறந்தேரும், நீதிமானுமான மன்னர் யுதிஷ்டிரரின்

போதுகோப்பில் உன்னை நியேித்துவிட்டு, நோன் இன்று கஜயத்ரதனை
அைிக்கச் கசல்ரவன். ஓ! மாதோ { ாத்யகி}, செயத்ரதமனக்
சகான்றுேிட்டு நான் ேிமரேில் திரும்புமேன். நீதிமானான மன்னர்
யுதிஷ்டிரமரப் பலேந்தமாகக் மகப்பற்றுேதில் துமராணர்
சேல்லாதோறு நீ பார்த்துக் சகாள்ோயாக. ஓ! மாதோ, பரத்ோெர்
மகனால் {துரரோணரோல்} யுதிஷ்டிரர் னகப்பற்றப்பட்டோல்,
கஜயத்ரதனைக் ககோல்வதில் என்ைோல் கவல்ை முடியோது, என்
துயரமும் அதிகமாகும். மனிதர்களில் ிறந்தேரும், பாண்டுேின்
உண்மம நிமறந்த மகனுமான அேர் {யுதிஷ்டிரர்} மகப்பற்றப்பட்டால்,
நான் மீ ண்டும் காட்டுக்மக ச ல்மேன் என்பது சதளிோனதாகும்
{நிச் யமாகும்}. எனமே, ினத்தால் தூண்டப்பட்ட துமராணர், மபாரில்
யுதிஷ்டிரமரப் பிடிப்பதில் சேன்றுேிட்டால், செயத்ரதமன நான்
சேன்றாலும், அஃது எந்தப் பலமனயும் உண்டாக்காது என்பது
சேளிப்பமடயானது. ஓ! ேலிய கரங்கமளக் சகாண்டேமன, ஓ! மாதோ
{ ாத்யகி}, எனமே, எனக்கு ஏற்புமடயமதச் ச ய்ேதற்காகவும், எனது
சேற்றி மற்றும் புகழுக்காவும், மபாரில் மன்னமர {யுதிஷ்டிரமரக்}
காப்பாயாக" என்றார் {அர்ெுனர்}.

எனமே, ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரமர}, பரத்ோெர் மகன் {துமராணர்}

மூலம் சதாடரும் அச் த்தின் ேிமளோக, வ்ய ச் ின் {அர்ஜுைர்}
உம்னே {போதுகோப்பனத} என்ைிடம் நம்பிக்னகயின் ரபரில்
ஒப்பனடத்தோர். ஓ! ேலிய கரங்கமளக் சகாண்டேமர, ஓ! தமலோ
{யுதிஷ்டிரமர}, ருக்ேிைியின் ேகனை (பிரத்யும்ைனைத்) தேிரப் மபாரில்
துமராணருக்குப் சபாருத்தமான மேறு எேனும் இல்மல என்பமத நாமன
தினமும் பார்க்கிமறன். புத்தி ாலியான பரத்ோெரின் மகனுக்குப் மபாரில்
நானும் சபாருத்தமானேனாகமே கருதப்படுகிமறன். எனமே, ஓ! மன்னா
{யுதிஷ்டிரமர}, என் மதிப்மப நாமன சபாய்த்துக் சகாள்ேமதா, எனது
ஆ ான் (அர்ெுனரின்) கட்டமளகமள அலட் ியம் ச ய்ேமதா, உம்மம
ேிட்டு அகல்ேமதா கூடாது என்பது சதளிோகிறது. ஊடுருேமுடியாத
கே ம்பூண்டிருக்கும் ஆ ான் (துரரோணர்), தன் கரநளிைத்தின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 615 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

வினளவோல் ரபோரில் உம்னே அனடந்து, சிறு பறனவயுடன்

{வினளயோடும்} சிறுவனைப் ரபோை உம்முடன் வினளயோடுவோர்.

மகரக் சகாடி தாங்கிய கிருஷ்ணரின் மகன் {பிரத்யும்னன்} இங்மக

இருந்தால், அர்ெுனமரப் மபாலமே அேன் உம்மமப் பாதுகாப்பான்
என்பதால், அேனிடம் {உம்மம பாதுகாக்கும் பணிமய} ஒப்பமடத்திருக்க
முடியும். {ஆனால் இப்மபாமதா}, நீமர உம்மமப் பாதுகாத்துக் சகாள்ள
மேண்டியிருக்கும். நான் ச ன்றுேிட்டால், உம்மமப் பாதுகாப்பது யார்?
நான் அர்ெுனரிடம் ச ல்லும்மபாது, துமராணமர எதிர்த்துச்
ச ல்லக்கூடியேர் யார்? ஓ! மன்னா, அர்ெுனமனக் குறித்த அச் மமதும்
இன்று உமதாக மேண்டாம். எந்தச் சுனே எவ்வளவு கைேோைதோக
இருந்தோலும் அவர் ஒருரபோதும் {அர்ஜுைர்} உற்சோகேிைப்பதில்னை.

அேருக்கு {அர்ெுனருக்கு} எதிரான மபார்ேரர்களான

ீ ச ௌேரகர்கள்,
ீ
ிந்தேப் சபௌரேர்கள், ேடக்கத்தியர், சதற்கத்தியர், கர்ணைின்
தமலமமயிலாமனார் ஆகிமயாரின் மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயாமனார்
அமனேரும் ஒன்றாகச் ம ர்ந்து ேந்தாலும் அர்ெுனருக்குப் பதினாறில்
ஒரு பங்குக்கும் அேர்கள் ஈடாகமாட்டார்கள். மதேர்கள், அசுரர்கள்,
மனிதர்கள், அமனத்து ராட் இனங்கள், கின்னரர்கள், சபரும்பாம்புகள்,
உண்மமயில் அம ேன, அம யாதன ஆகிய அமனத்மதயும் சகாண்ட
சமாத்த உலகமும் அேருக்கு எதிராக ஒன்றாகத் திரண்டு எழுந்தாலும்,
மபாரில் அர்ெுனருக்கு அேர்கள் ஈடாகமாட்டார்கள். ஓ! மன்னா, இஃமத
அறிந்து சகாண்டு தனஞ் யர் நிமித்தமான உமது அச் த்மத
ேிலக்குேராக.
ீ கலங்கடிக்கப்பட முடியாத ஆற்றமலக் சகாண்டேர்களும்,
சபரும் ேில்லாளிகளுமானவரக்
ீ கிருஷ்ணர்கள் {வரீ கருப்பர்கள்}
இருேரும் எங்கிருக்கிறார்கமளா, அங்மக அேர்களது மநாக்கத்திற்குச் ிறு
தடங்கலும் ஏற்பட முடியாது.

உமது தம்பியின் {அர்ெுனரின்} சதய்ேக

ீ ேலிமம, ஆயுதங்களில்
ாதமன, ேளம், மபாரில் மகாபம், நன்றியுணர்வு மற்றும் கருமணமய
நிமனத்துப் பாரும். ஓ! மன்னா, அர்ெுனரிடம் ச ல்ேதற்காக நான் இந்த
இடத்மதேிட்டு அகன்றால், மபாரில் துமராணர் சேளிக்காட்டப் மபாகும்
ஆயுதங்களின் அற்புத அறிமேயும் நிமனத்துப் பாரும். ஓ! ஏகாதிபதி
{யுதிஷ்டிரரர}, ஆசோன் {துரரோணர்} உம்னேக் னகப்பற்றுவதில்
ரபரோவல் ககோண்டிருக்கிறோர். மமலும், ஓ! மன்னா, ஓ! பாரதமர, தன்
உறுதிசமாைிக்கு நன்மம ச ய்ேமதயும் ஆேலுடன் ேிரும்புகிறார். ஓ!

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 616 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மன்னா, உமது பாதுகாப்பில் கேனமாக இருப்பீராக. நோன் கசன்ற பிறகு

உம்னேப் போதுகோப்பவர் யோர்? யோரிடம் நம்பிக்னக னவத்து,
பிருமதயின் மகனான பல்குனமர {குந்தியின் மகன் அர்ெுனமர} மநாக்கி
நான் ச ல்ேது? {அந்த நம்பிக்மகக்குரிய} அேர் யார்? ஓ! சபரும் மன்னா,
ஓ! குரு குலத்தேமர {யுதிஷ்டிரமர}, இந்தப் சபரும்மபாரில் உம்மம
எேரிடமாேது ஒப்பமடக்காமல், நிச் யம் நான் அர்ெுனரிடம் ச ல்ல
மாட்மடன் என்பமத நான் உமக்கு உண்மமயாகமே ச ால்கிமறன். ஓ!
புத்தி ாலி மனிதர்கள் அமனேரிலும் முதன்மமயானேமர, ஓ! மன்னா,
உமது நுண்ணறிேின் துமண சகாண்டு, அமனத்துக்
கண்மணாட்டங்களில் இருந்தும் ிந்தித்து, உயர்ந்த நன்மமமயத்
தரேல்லது எது என்பமத உறுதி ச ய்த பிறகு எனக்குக்
கட்டமளயிடுேராக"
ீ என்றான் { ாத்யகி}.

இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்ட யுதிஷ்டிரன் {சோத்யகியிடம்}, "ஓ!

ேலிய கரங்கமளக் சகாண்டேமன, ஓ! மாதோ, நீ ச ான்னது மபாலமே
தான் இருக்கிறது. எனினும், ஓ! ஐயா, இமேயமனத்தாலும் கூட, என்
இதயம் அர்ஜுைன் நிேித்தேோக அனேதினய அனடயவில்னை.
என்னைப் போதுகோத்துக் ககோள்வதில் கபரும் முன்கைச்சரிக்னககனள
நோன் எடுத்துக் ககோள்ரவன். என்னால் ஆமணயிடப்படும் நீ தனஞ் யன்
{அர்ெுனன்} எங்மக ச ன்றாமனா அங்மக ச ல்ோயாக. மபாரில், என்
பாதுகாப்புடன், அர்ெுனமன மநாக்கி நீ ச ல்ல மேண்டிய அே ியத்மத
{ஒப்பிட்டு} என் புத்தியால் ஆராய்ந்தால் பின்னமத எனக்கு
ேிரும்பத்தக்கதாக இருக்கிறது. எனமே, தனஞ் யன் எங்குச் ச ன்றாமனா
அங்மக ச ல்ல நீ தயாராோயாக.

ேலிமமமிக்கப் பீேன் என்னைப் போதுகோப்போன். தன் உடன் பிறந்த

தம்பிகளுடன் கூடிய பிருஷதன் மகனும் {திருஷ்டத்யும்னனும்},
ேலிமமமிக்க மன்னர்கள் அமனேரும், திசரௌபதியின் மகன்களும்
என்மனப் பாதுகாப்பார்கள் என்பதில் ஐயமில்மல. ஓ! ஐயா, ரககயச்
சரகோதரர்கள் ஐவர், ரோட்சசன் கரடோத்கசன், விரோடன், துருபதன்,
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ சிகண்டி, சபரும் பலத்மதக் சகாண்ட
திருஷ்டரகது, குந்திரபோஜன், நகுைன், சகோரதவன், பாஞ் ாலர்கள்,
ிருஞ் யர்கள் ஆகிய இேர்கள் அமனேரும் என்மன மிகக் கேனமாகப்
பாதுகாப்பார்கள் என்பதிலும் ஐயமில்மல. தன் துருப்புகளுக்குத்
தமலமமயில் இருக்கும் துமராணராலும், கிருதவர்ேைோலும் கூட,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 617 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபாரில் நம்மமத் தாக்குேதிமலா, என்மனப் பீடிப்பதிமலா சேல்ல

முடியாது.

எதிரிகமள எரிப்பேனான திருஷ்டத்யும்னன், தன் ஆற்றமல

சேளிப்படுத்தி, கடமலத் தடுக்கும் கமரமயப் மபாலக் மகாபக்காரத்
துமராணமரத் தடுப்பான். பமகேர்கமளக் சகால்பேனான பிருஷதன்
மகன் எங்கிருக்கிறாமனா, அங்மக துமராணரால் நமது துருப்புகமளப்
பலேந்தமாக மீ றிச் ச ல்ல முடியாது. இந்தத் திருஷ்டத்யும்னன், கே ம்
பூண்டேரும், ேில், கமணகள், ோள் ஆகியேற்மறத் தரித்தேரும்,
ேிமலயுயர்ந்த ஆபரணங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டேருமான
துமராணரின் அைிவுக்காகமே சநருப்பில் இருந்து உதித்தேனாோன். ஓ!
ிநியின் மபரமன {சோத்யகி}, என்னைக் குறித்து வருத்தப்படோேல்,
கவனையற்ற இதயத்துடன் கசல்வோயோக. ரபோரில் திருஷ்டத்யுேைன்,
ரகோபக்கோரத் துரரோணனரத் தடுப்போன்" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 618 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

னகரோதகேது உண்ட சோத்யகி!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 111

Satyaki drunk kairata! | Drona-Parva-Section-111 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 27)

பதிவின் சுருக்கம்: யுதிஷ்டிரைின் வோர்த்னதகனள ஏற்ற சோத்யகி; தோன் கடக்க

ரவண்டிய கதோனைனவயும், வரர்கனளயும்,
ீ பனடகனளயும் யுதிஷ்டிரனுக்குச்
சுட்டிக் கோட்டியது; தைக்கு ரவண்டிய ஆயுதங்கள் ேற்றும் ஏற்போடுகனள
யுதிஷ்டிரைிடம் ரகட்டது; நீ ரோடி, ேங்கைச் சடங்குகனளச் கசய்து, னகரோதகம்
ேற்றும் ரதன் குடித்து ஸ்நோதக பிரோேணர்களின் ஆசிகனளப் கபற்றுப் புறப்பட்ட
சோத்யகி; சோத்யகினயப் பின்கதோடர்ந்து கசன்ற பீ ேன்; பீ ேனைத் தடுத்து
யுதிஷ்டிரைின் போதுகோப்புக்கு நிற்குேோறு சோத்யகி ரவண்டியது; பீ ேன்
திரும்பியது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "நீதிமானான மன்னன்

யுதிஷ்டிரைின் இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்ட அந்தச் ிநி குலத்துக் காமள
{சோத்யகி}, மன்னமன {யுதிஷ்டிரமன} ேிட்டு தான் நீங்கிச் ச ன்றால்
அர்ஜுைன் ச ய்யப்மபாகும் கண்டனத்திற்கு அஞ் ினான். எனினும்,
(யுதிஷ்டிரனுக்குக் கீ ழ்ப்படியாேிட்டால்) மக்கள் நிச் யம் அமதக்
மகாமைத்தனசமனச் சுட்டிக்காட்டுோர்கள், என்பமதக் கண்ட அேன்
{ ாத்யகி}, தனக்குள்மளமய, "அர்ஜுைரிடம் கசல்வதற்கு நோன்
அஞ்சுகிரறன் எை ேக்கள் கசோல்ை ரவண்டோம்" என்று ச ான்னான்.

இமதக் குறித்து மீ ண்டும் மீ ண்டும் ிந்தித்தேனும், மபாரில்

சேல்லப்பட முடியாதேனும், மனிதர்களில் காமளயுமான அந்தச்
ாத்யகி, நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரனிடம் இவ்ோர்த்மதகமளச்
ச ான்னான், "ஓ! ஏகாதிபதி {யுதிஷ்டிரமர}, உமது பாதுகாப்பிற்கு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 619 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இவ்மேற்பாடுகள் மபாதுமானது எனத் தாம் கருதினால், உமது உத்தரமே

ஏற்று நான் பீபத்சுவிடம் {அர்ெுனரிடம்} ச ல்மேன். ஓ! மன்னா, எனக்குப்
பல்குைனர {அர்ெுனமர} ேிட அன்புக்குரிய மேறு எேரும் இந்த மூன்று
உலகத்தில் இல்மல என்பமத நான் உமக்கு உண்மமயாகமே
ச ால்கிமறன். ஓ! மதிப்பு அளிப்பேமர, {உமது} உத்தரேின் மபரில், நான்
அேரது பாமதமயத் சதாடர்ந்து ச ல்மேன். உமக்காக என்னால்
ச ய்யத்தகாதது என்று எதுவுமில்மல. ஓ! மனிதர்களில் ிறந்தேமர, என்
ஆ ானின் {அர்ெுனரின்} கட்டமளகள் எனக்கு எப்மபாதும் கனமானமத.

ஆனால், ஓ! தமலோ {யுதிஷ்டிரமர}, உமது கட்டமளகமளா, எனக்கு

அமதேிடக் கனமாமத {மமன்மமயானமத}. உமது மகாதரர்களான [1]
கிருஷ்ணரும், தைஞ்சயரும் {அர்ெுனரும்}, உமக்கு ஏற்புமடயமதமய
எப்மபாதும் ச ய்கின்றனர். ஓ! தமலோ, அர்ெுனருக்காக உமது
உத்தரவுகமள என் ிரம் மமல் சகாண்டு, ஓ! மனிதர்களில் காமளமய,
ஊடுருேமுடியாத இந்தப் பமடமய நான் பிளந்து ச ல்மேன். கடலுக்குள்
உலாவும் மீ மனப் மபால, துரரோணரின் இந்தப் பமடக்குள் மகாபத்துடன்
உலவும் நான், ஓ! ஏகாதிபதி {யுதிஷ்டிரமர}, துமராணரின் மகன்
{அஸ்வத்தோேன்}, கர்ணன் மற்றும் கிருபர் ஆகிய முதன்மமயான
மதர்ேரர்களால்
ீ பாதுகாக்கப்பட்டு, தன் துருப்புகமள நம்பிக்சகாண்டு,
பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனர்} மீ து சகாண்ட அச் த்துடன் கஜயத்ரதன்
எங்மக நிற்கிறாமனா அங்மக நான் ச ல்மேன்.

[1] மமத்துனன் ஆனதால், கிருஷ்ணனும் யுதிஷ்டிரனுக்குச்

மகாதரமனப் மபான்றேமன.

ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா}, இங்கிருந்து கசல்லும் கதோனைவு மூன்று

ரயோஜனைகளோகும் [2]. போர்த்தர் {அர்ஜுைர்}, கஜயத்ரதனைக் ககோல்ைத்
தயோரோக இருக்கும் அந்த இடத்னத நினைத்துப் போர்க்கிரறன். பார்த்தர்
மூன்று மயாெமனகள் சதாமலேில் இருந்தாலும், அேரது பாமதமய
நான் சநஞ்சுரத்துடன் சதாடர்ந்து ச ன்று, செயத்ரதன் சகால்லப்படும்
ேமர அேருடமனமய {அர்ெுனருடமனமய} இருப்மபன். மூத்தேர்களின்
கட்டமளகள் இல்லாமல் மபாரிடச் ச ல்பேன் எேன் இருக்கிறான்?
மமலும் உம்மால் கட்டமளயிடப்பட்டமதப் மபாலக்
கட்டமளயிடப்பட்டும், மபாரிடமால் இருக்க என்மனப் மபான்ற
ஒருேனால் எப்படி முடியும்?

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 620 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[2] ஒரு ரயோஜனை என்பது 8 கி.ேீ . அளவுக்கு

இனணயோைது என்பது ஆர்யபட்டரின் குறிப்பு.
பக்திமேதாந்த சுோமி பிரபுபாதர் 13 கி.மீ க்கு இமணயானது
என்கிறார். The Ancient Geography of Indiaேில் அசலக் ாண்டர்
கன்னிங்ஹாம் {Alexander Cunningham) 13.2 கி.மீ . என்கிறார். ஒரு
ரயோஜனை என்பது 1.6 கி.ேீ . தோன் என்று ிலர்
ோதிடுகின்றனர். தகேல்: https://en.wikipedia.org/wiki/Yojana. ஆக
இந்தத் சதாமலவு 24 கி.மீ . - 40 கி.மீ . இருக்கலாம்.

ஓ! தமலோ, நான் எந்த இடத்திற்குச் ச ல்ல மேண்டும் என்பமத

நான் அறிமேன். சபருங்கடமலப் மபான்றதும், கலப்மபகள், ஈட்டிகள்,
கதாயுதங்கள், பரா ங்கள், மகடயங்கள், ோள்கள், ரிஷ்டிகள், மேல்கள்,
முதன்மமயான கமணகள் ஆகியேற்றால் நிமறந்த இந்தப் பமட எனும்
சபருங்கடமல நான் இன்று கலங்கடிப்மபன். இமதா நீர் காணும் இந்த
யாமனப்பமட, ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரமர}, அஞ்சைம் என்ற
இனப்சபயமரக் சகாண்டமேயும், சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்டமேயும்,
சபரும் எண்ணிக்மகயிலான மிமலச் ர்களால் நடத்தப்படுபமேயும்
{மிமலச் பாகர்கமளக் சகாண்டமேயும்}, தாக்குேதில் ிறந்தமேயும்,
மபாரில் மகிழ்ச் ி சகாள்பமேயும், மமகங்களில் இருந்து சபாைியும்
மமைமயப் மபாலத் தங்கள் மதநீமர சபருக்குபமேயும், தங்கள் முதுகில்
இருப்மபாரால் தூண்டப்பட்டாலும் எப்மபாதும் பின்ோங்காதமேயுமான
ஆயிரம் யாமனகமளக் சகாண்டதாகும். ஓ! மன்னா, சகால்லப்படாமல்
இேற்மற சேல்ல முடியாது.

மமலும், இமதா நீர் காணும் ஆயிரக்கணக்கான மதர் ேரர்கள்

ீ
அமனேரும், அர ப் பரம்பமரயில் பிறந்தேர்களும், மகாரதர்களுமாேர்.
இேர்கள் ருக்மரதர்கள் [3] என்று அமைக்கப்படுகிறார்கள். ஓ! ஏகாதிபதி,
ஆயுதங்களிலும், மதரில் இருந்து மபாரிடுேதிலும், யாமனகளின்
முதுகில் இருந்து மபாரிடுேதிலும் இேர்கள் ாதித்தேர்களாேர். ஆயுத
அறிேியலில் மமன்மமயான மதர்ச் ி சபற்ற இேர்கள், தங்கள்
முஷ்டிகளால் மபாரிடுேதிலும் ாதித்தேர்களாேர். கதாயுதம் சகாண்டு
மபாரிடுேதில் திறம்சபற்ற இேர்கள், மகச் ண்மடக் கமலயிலும்
மமன்மமயான மதர்ச் ி சபற்றேர்களாேர். மமலும் இேர்கள் கத்திமயக்
சகாண்டு தாக்குேதிலும், ோள் மற்றும் மகடயத்மதாடு எதிரியின் மீ து
பாய்ேதிலும் இமணயான ாதுர்யம் சகாண்டேர்களாேர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 621 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[3] தங்கத் மதர்கமளக் சகாண்டேர்கள் என்பது சபாருள் எனக்

கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.

துணிச் லும், கல்ேியும் சகாண்ட இேர்கள் பமகமமயால்

தூண்டப்பட்டேர்களாக இருக்கின்றனர். ஓ! மன்னா, ஒவ்சோரு நாளும்
இேர்கள் சபரும் எண்ணிக்மகயிலான மனிதர்கமளப் மபாரில்
சேல்கின்றனர். கர்ணைோல் ஆனணயிடப்படும் இவர்கள்,
துச்சோசைனுக்கு அர்ப்பணிப்புள்ளவர்களோக இருக்கின்றைர்.
ோசுமதேமர {கிருஷ்ணமர} கூட இேர்கமளப் சபரும் மதர்ேரர்கசளன
ீ
சமச்சுகிறார். எப்மபாதும் கர்ணனின் நன்மமமய மேண்டும் இேர்கள்,
அேனுக்குக் {கர்ணனுக்குக்} கீ ழ்ப்படிந்தேர்களாகமே இருக்கிறார்கள். ஓ!
மன்னா, கர்ணனின் உத்தரேின் மபரால், அர்ெுனருடன் மபாரிடுேதில்
இருந்து இேர்கள் திரும்பியிருப்பதால், கமளப்பில்லாதேர்களாக,
ிரமத்மத அமடயாதேர்களாக, ஊடுருே முடியாத கே ங்கமளப்
பூண்டு, ேலுோன ேிற்கமளத் தரித்துக் சகாண்டு, துரிரயோதைைோலும்
ஆமணயிடப்பட்டு ேந்திருக்கும் இந்தத் துணிச் ல்மிக்க ேரர்கள்,
ீ
நிச் யம் எனக்காகமே காத்திருக்கிறார்கள். ஓ! சகௌரேமர, உமது
நன்மமக்காக இேர்கமள சநாறுக்கிய பிறகு, சவ்யசச்சினுனடய
{அர்ெுனருமடய} பாமதமய நான் பின்சதாடர்ந்து ச ல்மேன்.

கே ம்பூண்டமேயும், கிராதர்களால் ச லுத்தப்படுபமேயும்,

ஆபரணங்கள் பூண்டமேயுமாக அமதா நீர் காணும் எழுநூறு {700} பிற
யாமனகளும், ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா}, முன்சபாரு மயம், தன் உயிமர
ேிரும்பிய கிரோதர்களின் ேன்ைைோல் {சுேணைோல்} [4], பல
மேமலக்காரர்கமளயும் அேற்றின் ேரிம யில் ம ர்த்துச்
வ்ய ச் ினிடம் {அர்ெுனனிடம்} சகாடுக்கப்பட்டமேயாகும். ஓ! மன்னா,
முன்ைர் இனவ உேது பணியில் ஈடுபட நியேிக்கப்படிருந்தை. உேக்கு
எதிரோக இனவ இப்ரபோது ரபோரிடுவதோல், கோைம் ககோண்டுவரும்
ஏற்றத்தோழ்வுகனளக் கோண்பீரோக. மபாரில் ேழ்த்துேதற்குக்
ீ கடினமான
கிராதர்களால் இந்த யாமனகள் ச லுத்தப்படுகின்றன. அக்னி குலத்தில்
உதித்த இேர்கள் அமனேரும் யாமனகளில் இருந்து மபாரிடுேதில்
ாதித்தேர்களாேர். முன்னர் இேர்கள் அமனேரும் மபாரில்
வ்ய ச் ினால் {அர்ெுனனால்} சேல்லப்பட்டேர்களுமாேர். இப்மபாது
அேர்கள், துரிமயாதனனின் உத்தரவுகளின் மபரில் எனக்காகக்
கேனமாகக் காத்திருக்கின்றனர். ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா}, மபாரில்
ேழ்த்தக்
ீ கடினமான இந்தக் கிராதர்கமள என் கமணகளால் சகான்ற

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 622 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிறகு, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமனக்} சகால்லும்

மநாக்மகாடு உள்ள அர்ெுனரின் பாமதமய நான் பின்சதாடர்ந்து
ச ல்மேன்.

[4] பாபர்ேம் பகுதி 4ல் யுதிஷ்டிரனின் அமேயில் ேற்றிருந்த

ீ
கிராதர்களின் மன்னனாகச் சுமணன் என்பான்
குறிப்பிடப்படுகிறான். அதற்கு முன்பு புளிந்தன் என்பேனும்
குறிக்கப்படுகிறான். மமலும் பாபர்ேம் பகுதி 29ல்
கிராதர்களில் ஏழு மன்னர்கள் இருந்ததாகக்
குறிப்பிடப்படுகிறது.

அஞ் னம் [5] என்ற குலத்தில் உதித்தமேயும், ஊடுருே முடியாத

மதாமலக் சகாண்டமேயும், நன்கு பயிற் ியளிக்கப்பட்டமேயும்,
அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும், ோயில் மத நீர் ஒழுகுபமேயும், முழுதாகத்
தங்கக்கே த்தால் நன்கு அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும், ஐராேதத்திற்மக
ஒப்பானமேயுமான அந்தப் சபரும் யாமனகள் (மேறு யாமனகள்),
மபாரில் சபரும் ேல்லமமமிக்கமேயாகும். ேடக்கு மமலகளில் இருந்து
ேந்திருக்கும் இமே, உறுதியான அங்கங்கமளக் சகாண்டேர்களும்,
மபார்ேரர்கள்
ீ அமனேரிலும் முதன்மமயானேர்களும், எஃகு
கே ங்கமள அணிந்தேர்களும், ீற்றமிக்கேர்களுமான கள்ேர்களால்
ச லுத்தப்படுகின்றன. அங்மக அேர்களில், பசுவுக்குப் பிறந்தேர்களும்,
குரங்குக்குப் பிறந்தேர்களும், பல்மேறு பிற உயிரினங்களுக்குப்
பிறந்தேர்களும், மனிதர்களுக்குப் பிறந்தேர்களும் இருக்கின்றனர்.
பாேம்நிமறந்தேர்களான மிமலச் ர்களாலான அந்தப் பமடப்பிரிவு,
புமகயின் நிறத்மதக் சகாண்டதாகத் தூரத்தில் சதரிகிறது.

[5] கங்குலியின் பதிப்பில் இவ்ேினம் {sprung from the race of

Arjuna} அர்ெுனம் எனக் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது. மேசறாரு
பதிப்பிலும், மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும், இந்த
யாமனகளில் இனமும் அஞ் னம் என்மற குறிக்கப்படுகிறது.
ஒருமேமள கங்குலியின் பதிப்பில் தட்டச்சுப்பிமையாக
ஏற்பட்டிருக்க மேண்டும்.

இேர்கமளயும், எண்ணிலடங்கா க்ஷத்திரியர்கமளயும்,

கிருபமரயும், மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயான துமராணமரயும்,
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமனயும் {செயத்ரதமனயும்}, கர்ணமனயும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 623 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அமடந்த அேன் {துரிமயாதனன்}, பாண்டேர்கமள மிக எளிதாக

நிமனக்கிறான். ேிதியால் உந்தப்பட்ட அேன் {துரிமயாதனன்},
சேற்றியால் மகுடம் சூட்டப்பட்டேனாக {கிருதார்த்தனாகத்} தன்மனக்
கருதிக் சகாள்கிறான். எனினும், என்னால் சபயர் குறிப்பிட்ட இேர்கள்
அமனேரும் இன்று எனது கமணகள் அமடயும் சதாமலேிமலமய
இருப்பார்கள். ஓ! குந்தியின் மகமன {யுதிஷ்டிரமர}, அேர்கள்
மமனாமேகம் சகாண்டேர்களாகமே இருந்தாலும் என்னிடம் இருந்து
அேர்கள் தப்ப மாட்டார்கள். பிறரின் ஆற்றனைச் சோர்ந்ரத இருக்கும்
இளவரசைோை அந்தத் துரிரயோதைைோல் எப்மபாதும் மதிக்கப்படும் இந்த
ேரர்கள்,
ீ என் கமண மமகங்களால் பீடிக்கப்பட்டு அைிமேச் ந்திப்பார்கள்.

ஓ! மன்னா, தங்கக் சகாடிமரங்கமளக் சகாண்டேர்களாக,

தடுப்பதற்குக் கடினமானேர்களாக அமதா நீர் காணும் அந்தத் மதர்ேரர்கள்
ீ
பிறர் காம்மபாெர்கள் என்று அமைக்கப்படுகிறார்கள். அேர்கள்,
துணிச் ல்மிக்கேர்களாகவும், ாதித்தேர்களாகவும், ஆயுதங்களின்
அறிேியலில் உறுதியான அர்ப்பணிப்பு சகாண்டேர்களாகவும்
இருக்கிறார்கள். ஒருேருக்சகாருேர் நன்மமமய ேிரும்பும் அேர்கள்
அமனேரும் ஒற்றுமமயாகவும் உறுதியுடனும் இருக்கிறார்கள். ஓ!
பாரதமர, முழுனேயோக ஓர் அகக்ஷௌஹிணி அளவுக்கு இருக்கும்
அந்தக் ரகோபக்கோரப் ரபோர்வரர்கள்,
ீ குருேரர்களால்
ீ நன்கு
பாதுகாக்கப்பட்டு, எனக்காகமே கேனமாக நிற்கின்றனர்
{காத்திருக்கின்றனர்}. ஓ! மன்னா, அேர்கள் தங்கள் கண்கமள என்மமல்
சகாண்டு ேிைிப்புடமன இருக்கின்றனர். மேக்மகால் குேியமல
அைிக்கும் சநருப்மபப் மபாலமே அேர்கள் அமனேமரயும் நான் நிச் யம்
அைிப்மபன்.

எனமே, ஓ! மன்னா, மதர்கமளத் தயார் ச ய்மோர், என் மதரில்

உரிய இடங்களில் அம்பறாத்தூணிகமளயும், மதமேயான
அமனத்மதயும் மேப்பார்களாக. உண்மமயில், இத்தகு பயங்கரப்
மபாரில் பல்மேறு ேமககளிலான ஆயுதங்கமள நிச் யம் எடுத்துச்
ச ல்ல மேண்டும். கடும் நஞ்சுமிக்கப் பாம்புகளுக்கு ஒப்பான
காம்மபாெர்களுடன் நான் மமாதப் மபாேதால், பனட அறிவியைின்
ரபரோசிரியர்கள் அறிவுறுத்துவனத விட ஐந்து ேடங்கு அளவுக்கு
(ரதனவயோை ஆயுதங்களோல்) ரதர் நிரப்பப்பட ரவண்டும்.
மபார்க்கமலயின் பல்மேறு ஆயுதங்கமளக் சகாண்டேர்களும், கடும்
நஞ்சுக்கு ஒப்பானேர்களும், தாக்குேதில் ாதித்தேர்களும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 624 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரிமயாதனனால் எப்மபாதும் நன்கு நடத்தப்படுபேர்களும்,

துரிமயாதனனின் நன்மமமயமய மநாக்கமாகக் சகாண்டேர்களுமான
கிராதர்களுடன் நான் மமாத மேண்டும். சக்ரைின் {இந்திரைின்}
ஆற்றலுக்கு நிகரான ஆற்றமலக் சகாண்டேர்களும், சநருப்மபப் மபான்ற
கடூரம் சகாண்டேர்களும் சுடர்மிக்கக் காட்டுசநருப்மபப் மபால
அமணப்பதற்குக் கடினமானேர்களுமான கர்கமளாடும் நான் மமாத
மேண்டும். உண்மமயில், தடுப்பதற்குக் கடினமான பல மபார்ேரர்களுடன்
ீ
இந்தப் மபாரில் நான் மமாத மேண்டும். இதனால், நல்ல இனத்மதச்
ம ர்ந்தமேயும், மங்கலக் குறிகமளக் சகாண்டமேயும், நன்கு
அறியப்பட்டமேயுமான குதிமரகள், அேற்றின் தாகம் தணிக்கப்பட்டு,
முமறயாகச் ீரமமக்கப்பட்ட பிறகு என் மதரில் பூட்டப்பட மேண்டும்"
என்றான் { ாத்யகி}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், "இதன் பிறகு

யுதிஷ்டிரன், கமணகளாலும், பல்மேறு ேமகயான ஆயுதங்களாலும்
நிமறந்த அம்பறாத்தூணிகமளயும், உண்மமயில், மதமேயான
அமனத்மதயும், ாத்யகியின் மதரில் இடம்சபறச் ச ய்தான். பிறகு,
நன்கு ம ணம்பூட்டப்பட்ட அேனது ிறந்த குதிமரகள் நான்மகயும்,
நுகத்தில் இருந்து ேிடுேித்த மனிதர்கள், தங்க நிறம் சகாண்டமேயும்,
நன்கு பயிற் ி அளிக்கப்பட்டமேயும், சபரும் மேகம் சகாண்டமேயும்,
உற் ாகமானமேயும், நன்கு அடிபணிபமேயுமான அவ்ேிலங்குகமளக்
{நீர்} குடிக்கவும், நடக்கவும், குளிக்கவும், உண்ணவும் ச ய்து, தங்க
ஆரங்களால் அேற்மற அலங்கரித்து, அேற்றின் {உடல்களிலிருந்த}
கமணகமளப் பிடுங்கி மீ ண்டும் அேனது மதரின் நுகத்தில் முமறயாகப்
பூட்டினர். அந்தத் மதரில்தங்கப் பிடரிேயிர்கனளக் ககோண்ட சிங்கம்
கபோறிக்கப்பட்ட ஒரு கநடிய ககோடிேரம் நிறுவப்பட்டது. ஆயுதங்களின்
அதிக எமடமயத் தாங்கிக் சகாண்டிருந்த அந்த ோகனத்தில் அந்தக்
சகாடிமரத்மதச் சுற்றி சேண்மமகங்கமளப் மபான்ற நிறத்தில்
சகாடிகளும் சபாருத்தப்பட்டன. தங்க இமைகளால் அலங்கரிக்கப்பட்ட
அந்தக் குதிமரகமள அந்தத் மதரின் நுகத்தில் பூட்டிய பிறகு,
மதமராட்டியும், சோத்யகியின் அன்புக்குரிய {உயிர்} நண்பனுேோை
தோருகன் தம்பி {முகுந்தன்} [6] ேந்து, வோசவைிடம் {இந்திரன்} மதர்
தயாராக இருப்பதாகச் ச ால்லேந்த ேோதைி மபாலப் பின்னேனிடம்
{ ாத்யகியிடம்} மதர் தயாராக இருப்பதாகச் ச ான்னான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 625 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[6] கிருஷ்ணனின் மதமராட்டியான தாருகனுக்கு முகுந்தன்

என்ற ஒரு தம்பி உண்டு. தகேல்:
http://www.jatland.com/home/Daruka

பிறகு நீராடி தன்மனத் தூய்மமப்படுத்திக் சகாண்டு, மங்கலச்

டங்குகள் அமனத்மதயும் ச ய்த சோத்யகி, தைக்கு ஆசிகள் கூறிய
ஸ்நோதகப் பிரோேணர்கள் ஆயிரம்ரபருக்கு தங்க நிஷ்கங்கனளக்
ககோடுத்தோன். அந்த ஆ ிகளால் அருளப்பட்டேனும், அைகர்களில்
முதன்மமயானேனும், ேைிபடத்தகுந்த ேரனுமான
ீ அந்தச் ாத்யகி,
மகராதம் {மகராதகம்} [7] மற்றும் மதமனக் குடித்து, மபாமதயால் ிேந்த
கண்கள் உருளப் பிரகா மாக ஒளிர்ந்தான். பிறகு, சேண்கலக்
கண்ணாடிமய [8] சதாட்டு, சபரும் மகிழ்ச் ியால் நிமறந்து, தன் க்தி
இரட்டிப்பமடந்தேனான அேன் { ாத்யகி} சுடர்மிக்க சநருப்பாகத்
சதரிந்தான். தன் மதாள்களில் ேில்மலயும் கமணகமளயும் எடுத்துக்
சகாண்ட அந்த முதன்மமயான மதர்ேரன்
ீ { ாத்யகி}, கே ம்பூண்டு,
ஆபரணங்களால் அலங்கரித்துக் சகாண்டு, மறுபிறப்பாளர்கமளக்
{பிராமணர்கமளக்} சகாண்டு நிேர்த்திச் டங்குகமளயும் ச ய்து
சகாண்டான். அைகான கன்னியர் அேன் { ாத்யகி} மீ து சபாரிகமளயும்
நறுமணப் சபாருட்கமளயும், மலர் மாமலகமளயும் சபாைிந்து அேமனக்
சகௌரேித்தனர். பிறகு அந்த ேரன்,
ீ தன் கரங்கமளக் கூப்பி
யுதிஷ்டிரனின் பாதங்கமள ேணங்கினான், பின்னேனும் {யுதிஷ்டிரனும்}
அேமன உச் ி முகர்ந்தான். இந்த முமறமமகள் அமனத்மதயும் ச ய்த
அேன் { ாத்யகி} தன் முதன்மமயான மதரில் ஏறினான்.

[7] மேசறாரு பதிப்பில் இது மகராதக மது என்று

குறிப்பிடப்படுகிறது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் இது
Kailataka honey மகலாதகத் மதன் என்று ச ால்லப்படுகிறது.

[8] கங்குலியின் பதிப்பிலும், மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும்

இது Brazen Mirror என்றிருக்கிறது. மேசறாரு பதிப்பில் இது
ேராகாம்ஸ்யம்
ீ என்றிருக்கிறது. காம்ஸ்யம் என்பது
சேண்கலம் என்ற சபாருமளத் தருேதால் நான் சேண்கலக்
கண்ணாடி என்று சமாைிசபயர்த்திருக்கிமறன். உண்மமயில்
இது முகம் பார்க்கும் கண்ணாடி மபான்ற ஏதாேது
சேண்கலப் சபாருளாக இருந்திருக்க மேண்டும்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 626 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அப்மபாது, உற் ாகமானமேயும், ேலுோனமேயும், காற்றின்

மேகத்மதக் சகாண்டமேயும், சேல்லப்பட முடியாதமேயும், ிந்து
இனத்மதச் ம ர்ந்தமேயுமான குதிமரகள், அேமன { ாத்யகிமய} அந்த
சேற்றித் மதரில் சுமந்து ச ன்றன. அமதமபாலப் பீேரசைனும்,
நீ திேோைோை ேன்ைன் யுதிஷ்டிரைோல் ககௌரவிக்கப்பட்டு, அந்த
ஏகோதிபதினய {யுதிஷ்டிரனை} ேரியோனதயோக வணங்கிய பிறகு
சோத்யகியுடன் புறப்பட்டோன். எதிரிகமளத் தண்டிப்பேர்களான
அவ்ேிருேரும் உமது பமடக்குள் ஊடுருேப் மபாகும் மேமளயில்,
அேர்களது எதிரிகளான உமது துருப்புகள், துமராணமரத் தங்கள்
தமலமமயில் சகாண்டு அம யாதிருந்தன.

அப்மபாது ாத்யகி, கே ம்பூண்டு தன்மனப் பின்சதாடர்ந்து ேரும்

பீமமனக் கண்டு, அந்த ேரமன
ீ {பீமமன} ேணங்கி, அேனிடம் இந்த
இனிமமயான ோர்த்மதகமளப் மப ினான். உண்மமயில், ேரச்
ீ ாத்யகி
ஒவ்சோரு அங்கத்திலும் இன்பத்தால் நிமறந்து பீேைிடம், "ஓ! பீேரர,
ேன்ைனர நீ ர் போதுகோக்க ரவண்டும். அனைத்னதயும் விட இதுரவ
உேது ரேைோை கடனேயோகும். காலம் ேந்துேிட்ட பமடயான இமத
{இந்த எதிரிப் பமடமய} நான் பிளந்து ச ல்லப் மபாகிமறன். இப்மபாதும்,
எப்மபாதும் மன்னரின் பாதுகாப்மப உமது மமலான கடமமயாகும். ஓ!
பீமமர, நீர் எனது ஆற்றமல அறிேர்,
ீ {எனமே} எனது நன்மமமய
ேிரும்பித் திரும்புேராக"
ீ என்றான் { ாத்யகி}. ாத்யகி இப்படிச்
ச ான்னமதக் மகட்ட பீமன், "{அப்படிசயனில்} உன் மநாக்கத்தின்
சேற்றிக்காக நீ ச ல்ோயாக. ஓ! மனிதர்களில் ிறந்தேமன { ாத்யகிமய},
நான் மன்னமரப் பாதுகாப்மபன்" என்று மறுசமாைி கூறினான். இப்படிச்
ச ால்லப்பட்ட அந்த மதுகுலத்மதான் {சோத்யகி}, பீேைிடம், "ஓ!
பிருமதயின் மகமன {பீமமர}, திரும்பிச் ச ல்ேராக.
ீ இப்படி என்
தகுதிகளால் {புண்ணியங்களால்} சேல்லப்பட்ட நீர் இன்று என்
ேிருப்பங்களுக்குக் கீ ழ்ப்படிேதால் எனது சேற்றி உறுதியானதாகும்.
உண்மமயில், ஓ! பீமமர, இந்த மங்கலச் குனங்கள் அமனத்தும் என்
சேற்றிமய உறுதி ச ய்கின்றன. பாண்டுேின் உயர் ஆன்ம மகனால்
{அர்ஜுைரோல்} சிந்துக்களின் ஆட்சியோளன் {கஜயத்ரதன்}
ககோல்ைப்பட்ட பிறகு நோன் அற ஆன்ேோ ககோண்ட ேன்ைர்
யுதிஷ்டிரனரத் தழுவுரவன்" என்று பதில் கூறினான் { ாத்யகி}.

பீமனிடம் இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ால்லி, அந்தச் ிறந்த

மபார்ேரமனத்
ீ தழுேி ேிமடசபற்றுக் சகாண்ட அேன் { ாத்யகி},

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 627 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மான்கூட்டத்மதக் காணும் ஒரு புலிமயப் மபால உமது துருப்புகளின்

மமல் கண்கமளச் ச லுத்தினான். ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உமது
பமடமய இப்படிப் பார்த்த அேமனக் கண்ட உமது துருப்புகள் மீ ண்டும்
மமலப்பமடந்து, பயங்கரமாக நடுங்கத் சதாடங்கின. பிறகு, ஓ! மன்னா,
நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரனின் ஆமணக்கிணங்க அர்ெுனமனக்
காண ேிரும்பிய ாத்யகி, தீடீசரன உமது துருப்புகமள எதிர்த்து
மமாதினான்" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 628 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கிருதவர்ேனைக் கடந்த சோத்யகி!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 112

Satyaki passed over Kritavarma! | Drona-Parva-Section-112 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 28)

பதிவின் சுருக்கம்: சோத்யகிக்கு வைி ஏற்படுத்திக் ககோடுத்த வரர்கள்;

ீ
சோத்யகினயக் கண்டு ஓடிய ககௌரவ வரர்கள்;
ீ சோத்யகியுடன் ரேோதிய துரரோணர்;
துரரோணனரத் தவிர்த்துச் கசன்ற சோத்யகி, சோத்யகிக்கும் கிருதவர்ேனுக்கும்
இனடயில் ஏற்பட்ட ரேோதல்; கிருதவர்ேைின் ரதரரோட்டினயக் ககோன்று
ரபோஜர்களின் பனடப்பிரிவில் இருந்து கவளிரயறிய சோத்யகி; துரரோணர்
சோத்யகினயப் பின்கதோடர்ந்தது; கோம்ரபோஜர்கனள அனடந்த சோத்யகி...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, யுயுதோைன் {சோத்யகி}, மபாரிடும் ேிருப்பத்தால் உமது
துருப்புகமள எதிர்த்துச் ச ன்றமபாது, மன்னன் யுதிஷ்டிரன், துரரோணரின்
மதமர அமடேதற்காக, யுயுதானமனத் தன் பமட சூைப் பின்சதாடர்ந்து
ச ன்றான். பிறகு, பாஞ் லர்களின் மன்னனுமடய மகனும் சேல்லப்பட
முடியாத ேரனுமான
ீ திருஷ்டத்யும்ைனும், ேன்ைன் வசுதோைனும் [1],
பாண்டேப் பமடயிடம் மபசராலியுடன், "மபாரில் சேல்லப்பட முடியாத
ேரனான
ீ ாத்யகி (சகௌரேப் பமடயின் ஊடாகக்) எளிமமயாகக் கடந்து
ச ல்ேதற்கு ஏதுோக {உதேிட} ோருங்கள், ேிமரோகத் தாக்குங்கள்,
எதிரிமய எதிர்த்து ேிமரயுங்கள். ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ பலர்
அேமன சேல்லப் மபாராடுோர்கள்" என்று ச ான்னார்கள். இமதச்
ச ான்ன (பாண்டேப் பமடயின்) சபரும் மதர்ேரர்கள்,
ீ தங்கள் எதிரிகளின்
மீ து மூர்க்கமாகப் பாய்ந்தனர். உண்மமயில் அேர்கள் அமனேரும்,
"சோத்யகினய கவல்ை முயல்ரவோனர நோங்கள் கவல்ரவோம்" என்று
ச ால்லிக் சகாண்மட ேிமரந்தனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 629 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[1] இேன் பாம்சு நாட்மடச் ம ர்ந்தேன் எனச் பாபர்ேம்

பகுதி 51ல் குறிப்பு இருக்கிறது. உத்மயாக பர்ேம் பகுதி 4லும்
பாம்சு நாட்டு ஆட் ியாளமனப் பற்றிய ஒரு குறிப்பு
இருக்கிறது. துமராண பர்ேம் பகுதி 190ல் இேன்
துமராணரால் சகால்லப்படுகிறான்.

அப்மபாது ாத்யகியின் மதரருமக உரத்த ஆரோரம் மகட்டது.

எனினும், உமது மகனின் {துரிரயோதைைின்} பமடயானது ாத்யகியின்
கமணகளால் மமறக்கப்பட்டுத் தப்பி ஓடியது. உண்மமயில், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, ாத்ேத குலத்மதானால் { ாத்யகியால்} அந்தப் பமட,
மபாராடும் நூறு குழுக்களாகப் பிளக்கப்பட்டது. அந்தப் பமட அப்படிப்
பிளந்த மபாது, ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ சிநி (சிநியின் ரபரன்
{சோத்யகி}), எதிரியின் பமடப்பிரிேின் முகப்பில் இருந்த ேரமிக்கப்
ீ
சபரும் ேில்லாளிகள் எழுேமர சநாறுக்கினான். மமலும், ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, சுடர்ேிடும் சநருப்பின் தைல்களுக்கு ஒப்பான தன்
கமணகளால் அேன் { ாத்யகி} பல்மேறு நாடுகமளச் ம ர்ந்த
மன்னர்கமளயும், பிற ேரர்கள்
ீ பலமரயும் யமமலாகத்திற்கு அனுப்பி
மேத்தான். ிலமநரங்களில் அேன் { ாத்யகி}, ஒரர கனணயோல் நூறு
வரர்கனளயும்,
ீ சிை ரநரங்களில் நூறு கனணகளோல் ஒரர ஒரு
வரனையும்
ீ துனளத்தோன்.

உயிரினங்கமள அைிக்கும் சபரும் ருத்ரனைப் மபால அேன்

{ ாத்யகி} யாமனப் பாகர்கமளயும், குதிமரகள் மற்றும்
மதமராட்டிகளுடன் கூடிய மதர்ேரர்கமளயும்
ீ சகான்றான். இத்தகு
கரநளினத்மத சேளிக்காட்டி, இத்தகு கமண மமகங்கமளப் சபாைிந்த
ாத்யகிமய எதிர்த்துச் ச ல்ல உமது துருப்புகளில் எேரும்
துணியேில்மல. நீண்ட கரங்கமளக் சகாண்ட அந்த ேரனால்
ீ
{ ாத்யகியால்} தமரயில் நசுக்கப்பட்டுப் பீதியமடந்திருந்த அந்தத்
துணிச் ல்மிக்க ேரர்கள்
ீ அமனேரும், ச ருக்கு மிக்க அந்த ேரன்
ீ
{ ாத்யகி} பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத களத்மதேிட்டுச் ச ன்றனர்.
அேன் { ாத்யகி} தனி ஒருேனாக இருந்தாலும், பலராகக் கண்ட
அேர்கள், அேனது க்தியால் மமலப்பமடந்தனர்.

ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, மபார்க்களத்தில் பரேிக்கிடந்தமேயான

சநாறுங்கிய மதர்கள், உமடந்த நீடங்கள் [2] மற்றும் க்கரங்கள், ேிழுந்த

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 630 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

குமடகள், சகாடிமரங்கள், இருசுக்கட்மடகள், சகாடிகள், தங்கத்தால்

அலங்கரிக்கப்பட்ட தமலப்பாமககள், மதாள்ேமளகளால்
அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும், ந்தனம் பூ ப்பட்டமேயுமான கரங்கள், ஓ!
மன்னா, யாமனயின் துதிக்மகக்கு ஒப்பானமேயும், பாம்புகளின்
ஒடுங்கிய உடமலப் மபான்றமேயுமான மனிதத் சதாமடகள்,
காதுகுண்டலங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும், அகன்ற சபரிய
கண்கமளயும் ந்திரனுக்கு ஒப்பான அைமகயும் சகாண்ட ேரர்களின்
ீ
முகங்கள் ஆகியேற்றால் பூமி மிக அைகாகத் சதரிந்தது. பல்மேறு
முமறகளில் அறுக்கப்பட்டு ேிழுந்து கிடக்கும் சபரும் உடல் சகாண்ட
யாமனகளுடன், மமலகளால் பரேியிருக்கும் ஒரு சபரிய
மசேளிமயப் மபான்று அந்தத் தமரயானது மிக அைகாகத் சதரிந்தது.
நீண்ட கரங்கமளக் சகாண்ட அந்த ேரனால்
ீ { ாத்யகியால்}
சநாறுக்கப்பட்டு, சகால்லப்பட்டு, தமரயில் ேிழுந்து கிடக்கும் குதிமரகள்,
தங்கத்தால் சமருகூட்டப்பட்டமேயும், முத்துக்களின் ேரிம களால்
அலங்கரிக்கப்பட்டமேயுமான தங்கள் அைகிய கடிோளங்கமளாடும்,
அைகிய ேடிேம் மற்றும் அமமப்புடன் கூடிய தங்கள் கே ங்கமளாடும்
மிக அைகாகத் சதரிந்தன. பல்மேறு ேமககளிலான உமது துருப்பினமரக்
சகான்ற அந்தச் ாத்ேத குலத்மதான் { ாத்யகி}, உமது பமடமயக்
கலங்கடித்து முறியடித்த படிமய உமது பமடக்குள் நுமைந்தான்.

[2] நீடம் என்பது, மதர்ேரன்

ீ ஒருேன் தன்மனக் காப்பாற்றிக்
சகாள்ேதற்கு ஏதுோகத் மதரில் ஏற்படுத்தப்பட்ட ஓர்
இடமாகும்.

ாத்யகி, முன்பு தைஞ்சயன் {அர்ஜுைன்} ச ன்ற அமத ேைியில்

தானும் ச ல்ல ேிரும்பினான். அப்ரபோது துரரோணர் வந்து அவனைத்
{சோத்யகினயத்} தடுத்தோர். பரத்ோெர் மகனுடன் {துமராணருடன்}
மமாதிய யுயுதானன் { ாத்யகி}, ினத்தால் நிமறந்து, கமரயில் மமாதியும்
நிற்காத சபரும் சேள்ளசமன நிற்காமல் ச ன்றான். எனினும் துமராணர்,
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ யுயுதானமன அந்தப் மபாரில் தடுத்து,
உயிர் நிமலகமளமய ஊடுருேேல்ல ஐந்து கூரிய கமணகளால்
அேமனத் துமளத்தார். இருப்பினும், அந்தப் மபாரில் ாத்யகி, ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, கல்லில் கூராக்கப்பட்டமேயும், கங்கம் மற்றும்
மயிலின் இறகுகமளக் சகாண்டமேயும், தங்கச் ிறகுகமளத்
தரித்தமேயுமான ஏழு கமணகளால் துமராணமரத் துமளத்தான். பிறகு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 631 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துமராணர், ாத்யகிமயயும், அேனது குதிமரகமளயும்,

மதமராட்டிகமளயும் ஆறு கமணகளால் பீடித்தார்.

ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ யுயுதானனால் துமராணரின் அந்தச்
ாதமனமயப் சபாறுத்துக் சகாள்ள முடியேில்மல. ிங்க முைக்கமிட்ட
அேன் { ாத்யகி}, பத்துக் கமணகளாலும், பிறகு ஆறாலும், பிறகும் மேறு
எட்டு கமணகளாலும் துமராணமரத் துமளத்தான். மமலும் யுயுதானன்,
மீ ண்டும் துமராணமரப் பத்துக் கமணகளாலும், அேரது மதமராட்டிமய
ஒன்றாலும், அேரது நான்கு குதிமரகமள நான்கு கமணகளாலும்
துமளத்தான். மமலும் ாத்யகி, மற்றுசமாரு கமணயால், ஓ! ஐயா
{திருதராஷ்டிரமர}, துமராணரின் சகாடிமரத்மதயும் தாக்கினான். பிறகு
துமராணர், மேகமாகச் ச ல்பமேயும், ேிட்டில் பூச் ிகமளப் மபால
எண்ணிக்மகயில் கணக்கற்றமேயுமான கமணகளால் ாத்யகிமயயும்,
அேனது மதர், குதிமரகள், மதமராட்டி, சகாடிமரம் ஆகியேற்மறயும்
ேிமரோக மமறத்தார். அமத மபால யுயுதானனும், சபரும் மேகம்
சகாண்ட கணக்கற்ற கமணகளால் அச் மற்ற ேமகயில் துமராணமர
மமறத்தான்.

அப்மபாது துரரோணர், யுயுதோைைிடம், "உன் ஆ ான் (அர்ெுனன்),

அேனுடன் மபாரிட்டுக் சகாண்டிருந்த என்மனத் தேிர்த்துேிட்டு, என்
பக்கோட்டின் ேைியாக ஒரு மகாமைமயப் [3] மபாலப் மபாமர ேிட்டுச்
ச ன்றுேிட்டான். ஓ! மது குலத்மதாமன { ாத்யகி}, உன் ஆ ாமனப்
மபாலமே நீயும் இந்தப் மபாரில் என்மன ேிமரோகத்
தேிர்க்கேில்மலசயனில், என்னுடன் மபாரிடும் நீ இன்று உயிருடன் தப்ப
முடியாது" என்றார். இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்ட சோத்யகி
{துரரோணரிடம்}, "நீதிமானான மன்னர் யுதிஷ்டிரரின் உத்தரேின் மபரில்
தனஞ் யரின் பாமதமய நான் பின்சதாடர்ந்து ச ல்கிமறன். ஓ!
பிராமணமர, நீர் அருளப்பட்டிருப்பீராக, (நான் உம்முடன் மபாரிட்டால்)
நான் மநரத்மத இைக்க மநரிடும். ஒரு ீடனானேன் தன் ஆ ான் நடந்த
ேைியிமலமய எப்மபாதும் நடக்க மேண்டும். எனமே, நான் என் ஆ ான்
நடந்த பாமதமயமய பின்பற்றிச் ச ல்மேன்" என்றான்.

[3] மேசறாரு பதிப்பில் அற்ப மனிதமனப் மபால என்று

ச ால்லப்பட்டிருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில்
கங்குலியில் உள்ளமதப் மபாலமே மகாமை என்ற
ோர்த்மதமய பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 632 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், "இவ்ேளமே

ச ான்ன அந்தச் ிநியின் மபரன் { ாத்யகி}, ஓ! மன்னா, ஆ ாமன
{துமராணமரத்} தேிர்த்துேிட்டுத் திடீசரன முன்மனறிச் ச ன்றான். அேன்
{ ாத்யகி} தன் மதமராட்டியிடம் {முகுந்தனிடம்}, துரரோணர் அனைத்து
வனககளிலும் எைது முன்ரைற்றத்னதத் தடுக்கரவ முனைவோர். ஓ!
சூதா, இந்த என் முக்கியமான ோர்த்மதகமளக் மகட்டுப் மபாரில்
கேனமாகச் ச ல்ோயாக. அங்மக சபரும் காந்திமிக்க அவந்திகளின்
பமட சதரிகிறது. அதற்கு அடுத்ததாகத் சதற்கத்தியரின் ேலிமமமிக்கப்
பமட இருக்கிறது. அதற்கு அடுத்து, போஹ்லீகர்களின் சபரும்பமட
இருக்கிறது. பாஹ்லீகர்களுக்குப் பக்கத்தில், கர்ணைின் உத்தரேின்
மபரில் மபாரிடும் தீர்மானத்துடன் இருக்கும் ேலிமமமிக்கப் பமட
இருக்கிறது.

ஓ! மதமராட்டிமய இந்தப் பமடகள் அமனத்தும் தங்களுக்குள்

ஒவ்சோரு ேமகயில் மேறுபாடுகமளக் சகாண்டமே, ஆனால்
ஒன்மறசயான்று ார்ந்திருக்கும் அமே மபார்க்களத்தில்
ஒன்மறசயான்று காத்துக் சகாள்ளவும் ச ய்கின்றன. இந்தப்
பமடப்பிரிவுகளுக்கு மத்தியில் உள்ள இமடசேளிகமள அமடந்து
குதிமரகமள உற் ாகமாகச் ச லுத்துோயாக. உண்மமயில், குதிமரகள்
கித்துக்சகாள்ளக்கூடிய மேகத்தில் அேற்மறச் ச லுத்தி, ஓ!
மதமராட்டிமய, ஆயுதங்கமள உயர்த்திய கரங்களுடன் கூடிய
பாஹ்லீகர்களும், பலமேறு நாடுகமளச் ம ர்ந்த காலாட்பமட ேரர்கள்,
ீ
ேரிம யாக நிற்கும் யாமனகள், குதிமரகள் மற்றும் மதர்களுடன் கூடிய
பமடப்பிரிவுகளுடன், சூதன் மகனின் {கர்ணனின்} தமலமமயில் நிற்கும்
எண்ணற்ற சதற்கத்தியர்களும் எங்மக இருக்கிறார்கமளா, அங்மக
என்மனக் சகாண்டு ச ல்ோயாக" என்றான் { ாத்யகி}.

தன் மதமராட்டியிடம் இவ்ேளமே ச ால்லி, அந்தப் பிராமணமர

(துமராணமரத்) தேிர்த்துேிட்டுச் ச ன்ற அேன் { ாத்யகி},
கடுமமயானதும், ேலிமமயானதுமான கர்ணனின் இரு
பமடப்பிரிவுகளுக்கு ஊடான திறந்தசேளியின் ேைிமய கடந்து
ச ல்லும்படி தன் மதமராட்டியிடம் ச ான்னான். எனினும் மகாபத்தால்
தூண்டப்பட்ட துமராணர், எண்ணற்ற கமணகமள அேன் { ாத்யகி} மீ து
ஏேிபடிமய பின்னால் இருந்து அேமனத் சதாடர்ந்து ச ன்றார்.
உண்மமயில் அந்த ஆ ான் {துமராணர்}, திரும்பிப் பார்க்கும் ேிருப்பம்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 633 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஏதும் இல்லாமல் ச ன்று சகாண்டிருந்தேனும், உயர்ந்த அருமளக்

சகாண்டேனுமான யுயுதானமன சநருக்கமாகமே பின்சதாடர்ந்தார்.

கர்ணனின் சபரும்பமடமயத் தன் கூரிய கமணகளால் தாக்கிய

ாத்யகி, அளேில்லாததும், பரந்திருந்ததுமான பாரதர்களின் பமடக்குள்
ஊடுருேினான். எனினும் யுயுதானன் { ாத்யகி}, அந்தப் பமடக்குள்
நுமைந்த மபாது (அேமன எதிர்த்து நின்ற) துருப்புகள் தப்பி ஓடின.
இதன்காரணமாகக் மகாபம் நிமறந்த கிருதவர்ேன், சோத்யகினயத்
தடுப்பதற்கோக முன்வந்தோன். முன்மனறிேரும் கிருதேர்மமன ஆறு
கமணகளால் தாக்கிய ேரச்
ீ ாத்யகி, மமலும் நான்கு கமணகளால்
அேனது நான்கு குதிமரகமளயும் ேிமரோகக் சகான்றான் [4]. மீ ண்டும்
அேன் { ாத்யகி}, மேறு நான்கு கமணகளால் கிருதேர்மனின்
நடுமார்மபத் துமளத்தான். அேன், சபரும் மேகம் சகாண்ட, மநரான
பதினாறு கமணகளால் மீ ண்டும் கிருதேர்மனின் நடுமார்மபத்
துமளத்தான்.

[4] மேசறாரு பதிப்பில் குதிமரகமள அடித்தான்

என்றிருக்கிறது.

ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, இப்படி அந்தச் ாத்ேத

குலத்மதானின் { ாத்யகியின்} கடும் க்தி சகாண்ட பல கமணகளால்
மமாதப்பட்ட கிருதேர்மனால் அேற்மறப் சபாறுத்துக் சகாள்ள
முடியேில்மல. கடும் நஞ்சுமிக்கப் பாம்புக்கு ஒப்பானதும், காற்றின்
மேகத்மதக் சகாண்டதுமான வத்ஸதந்தத்னத {கன்றின் பல்லுக்கு
ஒப்பான முமன சகாண்ட கமணமயக்} குறி பார்த்த அேன்
{கிருதேர்மன்}, தன் ேில்லின் நாமணத் தன் காது ேமர இழுத்து
ாத்யகியின் மார்மபத் துமளத்தான். அைகிய ிறகுகமளக் சகாண்ட
அந்தக் கமண, அேனது கே த்மதயும், உடமலயும் ஊடுருேிச் ச ன்று
இரத்தக் கமறயுடன் பூமிக்குள் நுமைந்தது. பிறகு, ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, உயர்ந்த ஆயுதங்கமளக் சகாண்ட ேரனான
ீ அந்தக்
கிருதேர்மன், கமணகள் பலேற்மற ஏேி, கமணகள் சபாருத்தப்பட்ட
ாத்யகியின் ேில்மல அறுத்தான். அந்தப் மபாரில், ினத்தால் நிமறந்த
அேன் {கிருதேர்மன்}, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, சபரும்
கூர்மமமயக் சகாண்ட பத்து கமணகளால் கலங்கடிக்கப்பட முடியாத
ஆற்றமலக் சகாண்ட ாத்யகியின் நடுமார்மபத் துமளத்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 634 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தன் ேில் உமடந்த காரணத்தால்,

ேலிமமமிக்க மனிதர்களில்
முதன்மமயான ாத்யகி, கிருதேர்மனின்
ேலது மக மீ து ஓர் ஈட்டிமய ஏேினான்.
ேலுோன {மேசறாரு} ேில்சலான்மற
எடுத்து ேமளத்த யுயுதானன்,
நூற்றுக்கணக்கான, ஆயிரக்கணக்கான
கமணகமளத் தன் எதிரியின் மீ து
ேிமரோக ஏேி, அந்தக் கமண
மமையால் கிருதேர்மமனயும், அேனது
மதமரயும் முழுமமயாக மமறத்தான்.
இப்படி ஹிருதிகைின் ேகனை
{கிருதவர்ேனை} மமறத்த ாத்யகி, ஓ!
ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, ஒரு பல்ைத்தோல் எதிரியின்
ரதரரோட்டியுனடய தனைனய அவைது உடைில் இருந்து துண்டித்தோன்.
இப்படிக் சகால்லப்பட்ட அந்த ஹிருதிகன் மகனுமடய மதமராட்டி அந்தப்
சபரும் மதரில் இருந்து கீ மை ேிழுந்தான். இதன் காரணமாக,
மதமராட்டிமய இைந்த கிருதேர்மனின் குதிமரகள் [5] சபரும் மேகத்துடன்
தப்பி ஓடின.

[5] மமமல கிருதேர்மனின் நான்கு குதிமரகள்

சகால்லப்பட்டதாகக் குறிப்பு இருக்கிறது. ஒருமேமள
கிருதேர்மன் நான்குக்கும் மமற்பட்ட குதிமரகமளக்
சகாண்டிருக்க மேண்டும் என்றும் இங்மக ஊகிக்கலாம்.
அல்லது மமமல அடிக்குறிப்பு [4]ல் சுட்டப்பட்டுள்ளமதப்
மபால அங்மக அந்த இடத்தில் குதிமரகள் "சகால்லப்பட்டன"
என்பதற்குப் பதில் "தாக்கப்பட்டன" என்பமத சபாருந்தும்.

சபரும் கலக்கமமடந்த அந்தப் ரபோஜர்களின் ஆட்சியோளன்

{கிருதவர்ேன்} தாமன அக்குதிமரகமளத் தடுத்தான். ேரம்
ீ சகாண்ட
அந்தப் மபார்ேரன்
ீ {கிருதேர்மன்}, மகயில் ேில்லுடன் தன் மதரில்
(மபாருக்குத் தயாராக) நின்றான். இந்தச் ாதமனமயக் கண்ட அேனது
{கிருதேர்மனது} துருப்புகள் அஃமத உயர்ோகப் பாராட்டின. குறுகிய
காலத்திற்கு ஓய்ந்திருந்த கிருதேர்மன், பிறகு தன் நல்ல குதிமரகமளத்
தூண்டினான். அச் மற்ற அேன் {கிருதேர்மன்}, தன் எதிரிகமளப் சபரும்
அச் ங்சகாள்ளச் ச ய்தான். எனினும், அந்மநரத்தில் ாத்யகி அேமனத்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 635 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தாண்டிச் ச ன்றுேிட்டான். எனமே இப்மபாது கிருதவர்ேன்,

சோத்யகினயத் கதோடர்ந்து கசல்ைோேல் பீேரசைனை எதிர்த்து
வினரந்தோன்.

இப்படிமய மபாெர்களின் பமடப்பிரிமே ேிட்டு சேளிமயறிய

ாத்யகி, காம்மபாெர்களின் ேலிமமமிக்கப் பமடப்பிரிமே மநாக்கிப்
சபரும் மேகத்மதாடு ச ன்றான். அங்மக துணிச் ல்மிக்கேர்களும்,
ேலிமமமிக்கேர்களுமான அந்தத் மதர்ேரர்களால்
ீ தடுக்கப்பட்டேனும்,
தடுக்கப்பட முடியாத ஆற்றமலக் சகாண்டேனுமான யுயுதானனால் ஓர்
அடியும் நகர முடியேில்மல. அமதமேமளயில், தன் துருப்புகமள உரிய
இடங்களில் நிறுத்திய துமராணர், அேர்கமளப் பாதுகாக்கும் சுமமமயப்
மபாெர்களின் ஆட் ியாளனிடம் {கிருதேர்மனிடம்} ஒப்பமடத்துேிட்டு,
மபாரிடும் ஆம யால் உறுதியான தீர்மானத்மதச் ச ய்து சகாண்டு,
யுயுதானமன மநாக்கி சபரும் மேகத்துடன் ேிமரந்தார்.

இப்படித் யுயுதானமனப் பின்னாலிருந்து சதாடர்ந்து ச ல்லும்

துமராணமரக் கண்ட பாண்டேப் பமடயின் முதன்மமயான ேரர்கள்
ீ
உற் ாகத்துடன் அேமரத் தடுக்கத் சதாடங்கினர். எனினும் பீமம னனின்
தமலமமயிலான பாஞ் ாலர்கள் அமனேரும், மதர்ேரர்களில்
ீ
முதன்மமயான ஹிருதிகன் மகமன {கிருதேர்மமன} அணுகி
மகிழ்ச் ியற்றேர்களாக ஆனார்கள். ஓ! மன்னா, தன் ஆற்றமல
சேளிப்படுத்திய ேரக்
ீ கிருதேர்மன், ிறிது உற் ாகமற்றேர்களாக
இருந்தாலும், சபரும் ேரியத்துடமனமய
ீ மபாரிட்டு ேந்த அந்த ேரர்கள்
ீ
அமனேமரயும் தடுத்தான். அச் மற்ற அேன் {கிருதேர்மன்}, தன்
கமணமமையின் மூலம் தன் எதிரிகளின் ேிலங்குகமளப்
பலேனமமடயச்
ீ ச ய்தான். எனினும், (பாண்டேப் பமடயின்)
துணிச் ல்மிக்கப் மபார்ேரர்கள்,
ீ மபாெர்களின் ஆட் ியாளனால்
{கிருதேர்மனால்} இப்படிப் பீடிக்கப்பட்டாலும், சபரும்புகழுக்காகப்
மபாராடும் உயர் பிறப்புக் சகாண்ட பமடேரர்கமளப்
ீ மபால அந்தப்
மபாெப்பமடமய எதிர்த்துப் மபாரிடத் தீர்மானித்தனர்" {என்றான்
ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 636 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கிருதவர்ேனைக் கடக்க முடியோத போண்டவர்கள்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 113

Pandavas not able to pass over Kritavarma! | Drona-Parva-Section-113 |

Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 29)

பதிவின் சுருக்கம்: தன் பனடகளின் ரதோல்வினயக் ரகட்டுத் துயரனடந்த

திருதரோஷ்டிரன்; திருதரோஷ்டிரனை நிந்தித்த சஞ்சயன்; போண்டவர்கள்
அனைவனரயும் தைி ஒருவைோகரவ தடுத்த கிருதவர்ேைின் ஆற்றல்; பீ ேைின்
வில்னையும் ககோடிேரத்னதயும் கவட்டி அவனைத் தோக்கி நடுங்கச் கசய்த
கிருதவர்ேன்; சிகண்டியின் வில்னை அறுத்து, அவனைத் தோக்கி ேயக்கேனடயச்
கசய்து களத்னதவிட்ரட விரட்டியது; போண்டவப் பனட சிதறி ஓடியது...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, "நமது பமடயும் தமலயாயச்

ிறப்புகள் பலேற்மறக் சகாண்டுள்ளது. மமன்மமயானதாகவும் அது
கருதப்படுகிறது. ஓ! ஞ் யா, அறிவியைின் விதிகளின் படி சேேோக
அணிவகுக்கப்பட்டுள்ள அதுவும் {பனடயும்} எண்ணற்றவர்கனளக்
ககோண்டதோகரவ இருக்கிறது [1]. எப்மபாதும் நம்மால் நன்றாக

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 637 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நடத்தப்படும் அது, நமக்கு அர்ப்பணிப்புள்ளதாகமே எப்மபாதும்

இருக்கிறது. பரந்த எண்ணிக்மகயின் பலம், அதற்கு ஓர் அற்புதத்
தன்மமமய அளிக்கிறது. முன்மப அதன் ஆற்றல் ம ாதிக்கப்பட்டுள்ளது.

[1] இந்தப் பகுதியின் சதாடக்க ஸ்மலாகங்களில் பல,

கிட்டத்தட்ட பீஷ்ம பர்ேம் பகுதி 76ல் உள்ளமதப் மபாலமே
இருக்கின்றன எனவும், இங்மக ில இடங்களில் தாம்
பம்பாய்ப் பதிப்பின் உமரகமளமய பின்பற்றியிருப்பதாகவும்
கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார். மன்மதநாததத்தரின்
பதிப்பில், "நமது பமட பல தமலயாயச் ிறப்புகமளக்
சகாண்டுள்ளது; அது பல்மேறு ேமககளிலான துருப்புகளால்
ஆனதாக இருக்கிறது; அதன் திறன் சபரியதாக இருக்கிறது.
ஓ ஞ் யா, பமடயறிேியலின் ேிதிகளுக்கு இணங்க
அணிேகுக்கப்பட்டிருக்கும் அஃது, எண்ணிக்மகயிலும்
பலமாக இருக்கிறது" என்றிருக்கிறது.

பமடேரர்கள்
ீ மிக முதிர்ந்தேர்களாகமோ, மிக
இளமமயானேர்களாகமோ இல்மல. அேர்கள் சமலிோகமோ,
பருமனாகமோ இல்மல. நன்கு ேளர்க்கப்பட்ட பலமான
உடற்கட்டுகமளயும், சுறுசுறுப்மபயும் சகாண்ட அேர்கள், மநாயிலிருந்து
ேிடுபட்டேர்களாகமே இருக்கின்றனர். கே ம் பூண்டிருக்கும் அேர்கள்,
நன்கு ஆயுதங்கமளத் தரித்திருக்கின்றனர். அமனத்து ேமகயான
ஆயுதப் பயிற் ிகளிலும் அேர்கள் அர்ப்பணிப்புள்ளேர்களாகமே
இருக்கின்றனர். அேர்கள், யாமனகளின் முதுகுகளில் ஏறவும்,
இறங்கவும், முன் நகரவும், பின்நகரவும், திறனுடன் தாக்கவும்,
அணிேகுக்கவும், பின்ோங்கவும் திறன்மிக்கேர்களாகமே இருக்கின்றனர்.
யோனைகள், குதினரகள் ேற்றும் ரதர்கனள நடத்துவதில் அவர்கள்
அடிக்கடி ரசோதிக்கப்பட்டுள்ளைர்.

அேர்கள், பரம்பனரக்கோரவோ {பிறப்பின் அடிப்பனடயிரைோ},

உதேிச ய்ேதற்காகமோ, உறவுமுமறக்காகமோ இல்லாமல்
{மதர்ந்சதடுக்கப்படாமல்}, முனறயோக ஆய்வு கசய்யப்பட்ட
{ரதர்ந்கதடுக்கப்பட்ட} பிறரக ஊதியத்தோல் ேகிழ்விக்கப்படுகின்றைர்.
அேர்கள், தானாக ேந்த கும்பலல்ல, ஊதியமில்லாமல் என் பமடக்குள்
அனுமதிக்கப்பட்டேர்களுமல்ல. நல்ல பிறப்பு சகாண்டேர்கமளயும்,
மரியாமதக்குரிய மனிதர்கமளயும் சகாண்டிருக்கும் எனது பமட, நன்கு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 638 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உண்டு, மனநிமறவுடனும், பணிவுடனும் இருக்கிறது. அேர்களுக்குப்

மபாதுமான அளவுக்கு சேகுமதிகள் அளிக்கப்படுகின்றன. அேர்கள்
அமனேரும் புகழ்சபற்றேர்களாகவும், நுண்ணறிவு மிக்கேர்களாகவும்
இருக்கின்றனர். மமலும் அேர்கள், ஓ! மகமன { ஞ் யா},
மலாகபாலர்களுக்கு ஒப்பானேர்களும், மனிதர்களில் ிறந்தேர்களுமான
நமது முதன்மமயான ஆமலா கர்கள் மற்றும் நியாயமான ச யல்கமளச்
ச ய்யும் பிறரால் பாதுகாக்கப்படுகின்றனர். நமக்கு ஏற்புமடயமதச்
ச ய்ய முயலும் எண்ணற்ற பூமியின் ஆட் ியாளர்களும், தங்கள்
பமடகள் மற்றும் சதாண்டர்களுடன் நமது தரப்மப அமடந்தேர்களும்
அேர்கமளப் பாதுகாக்கின்றனர்.

உண்மமயில், நமது பமடயானது, அமனத்துத் திம களில் இருந்து

பாயும் எண்ணற்ற ஆறுகளின் நீரால் நிமறந்த பரந்த சபருங்கடலுக்கு
ஒப்பானதாகும். குதிமரகள், மதர்கள் நிமறந்த அது {நமது பமட},
ிறகுகளற்றதாக இருப்பினும், ிறகு பமடத்த காற்று ோ ிகளுக்கு
{பறமேகளுக்கு} ஒப்பாகமே இருக்கிறது. குமடுகளில் மதநீர் ஒழுகும்
யாமனகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருப்பதாகவும் அது சதரிகிறது. எனமே,
இத்தகு பனடரய ககோல்ைப்படுகிறகதைில், விதினயத் தவிர இது
ரவறு என்ைவோக இருக்க முடியும்?

(சபருங்கடமலப் மபான்ற அதற்கு) சபரும் எண்ணிக்மகயிலான

மபாராளிகள் ஓயாமால் பாயும் அதன் நீராகவும், குதிமரகளும், பிற
ேிலங்குகளும் அதன் பயங்கர அமலகளாவும் ஆகின்றன. எண்ணற்ற
ோள்கள், கதாயுதங்கள், ஈட்டிகள், கமணகள் மற்றும் மேல்கள், அதன்
(அந்தப் சபருங்கடலில் ச யல்படும்) துடுப்புகளாகின்றன.
(மபார்ேரர்களின்)
ீ சகாடிமரங்கள், ஆபரணங்கள், முத்துக்கள்,
இரத்தினங்கள் ஆகியன அமத அலங்கரிக்கும் தாமமரகளாகின்றன.
ேிமரந்து ச ல்லும் குதிமரகளும், யாமனகளும், மூர்க்கத்துடன் அமதக்
கலங்கடிக்கும் காற்றாகின்றன. துரரோணர் அந்தப் சபருங்கடலின்
அடியற்ற குமகயாகவும் {ஆைமான பாதாளமாகவும்}, கிருதவர்ேன் அதன்
சுைலாகவும் ஆகின்றனர். ஜைசந்தன் அதன் ேலிமமமிக்க
முதமலயாகிறான், கர்ணன் க்தியாலும் ச ருக்காலும் அமதப் சபருக
மேக்கும் ந்திமராதயம் ஆகிறான்.

அந்தப் பாண்டேக் காமள {அர்ஜுைன்}, சபருங்கடமலப் மபாலப்

பரந்திருக்கும் எனது பமடயின் ஊடாக அமதப் பிளந்து தனது

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 639 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தனித்மதரில் மேகமாகச் ச ன்றான், யுயுதோைனும் {சோத்யகியும்}

அேமனப் பின்சதாடர்ந்து ச ன்றான் எனும்மபாது, ஓ! ஞ் யா,
சவ்யசச்சினும் {அர்ெுனனும்}, ாத்ேத குலத்தின் அந்த முதன்மமயான
மதர்ேரனும்
ீ { ாத்யகியும்}, எஞ் ியிருக்கும் என் துருப்புகமளக்கூட
உயிமராடு ேிடும் எந்த ோய்ப்மபயும் நான் காணேில்மல. மிகவும்
சுறுசுறுப்பான அந்த ேரர்கள்
ீ இருேரும் (முன்னணியில்
நிறுத்தப்பட்டிருந்த பமடப்பிரிவுகமளப்) பிளந்து ச ன்றமதக் கண்டும்,
காண்டீேத்தின் கமணகள் அமடயும் சதாமலவுக்குள் ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளன் {கஜயத்ரதன்} இருப்பமதப் பார்த்தும், ேிதியால் உந்தப்பட்ட
சகௌரேனால் {துரிரயோதைைோல்} உண்மமயில் என்ன நடேடிக்மக
எடுக்கப்பட்டது? அந்மநரத்தில், அமனேரும் தீேிரமாகப் மபாரிட்டுக்
சகாண்டிருந்த மபாது அேர்களுக்கு {சகௌரேர்களுக்கு} என்ன மநர்ந்தது?

ஓ! ஐயா { ஞ் யா}, கூடியிருக்கும் குருக்கமளக் காலனால்

ேிழுங்கப்பட்டேர்களாகமே நான் கருதுகிமறன். உண்மமயில், மபாரில்
அேர்களது ஆற்றலானது, முன்சபாருகாலத்தில் இருந்தமதப் மபால
இப்மபாது காணப்படமே இல்மல. கிருஷ்ணன் மற்றும் பாண்டுேின் மகன்
{ஆர்ெுனன்} ஆகிய இருேரும் காயம் படாமமல (குரு) பமடக்குள்
நுமைந்துேிட்டனர். ஓ! ஞ் யா, அேர்கமளத் தடுக்கேல்லேர்கள்
எேனும் அந்தப் பமடயில் இல்மல. கபரும் ரதர்வரர்களோக
ீ இருக்கும்
ரபோரோளிகள் பைரும், ஆய்வுக்குப் பிறரக எங்களோல்
அனுேதிக்கப்பட்டைர். அேர்கள் அமனேரும் அேரேருக்குத் தகுந்த
ஊதியத்தாலும், மற்றும் பிறர் இனிய மபச் ாலும் (எங்களால்)
சகௌரேிக்கப்பட்டனர். ஓ! மகமன, என் துருப்புகளில் நல்ல பதேிகளால்
(அேனுக்குக் சகாடுக்கப்பட்டு) சகௌரேிக்கப்படாதேன் எேனும் இல்மல.
ஒவ்சோருேனும் தனக்கு நிர்ணயிக்கப்பட்ட ஊதியத்மதயும், அேனது
ம மேகளின் தன்மமக்மகற்ற பங்கீ டுகமளயும் சபறுகிறான்.

என் பமடயில், ஓ! ஞ் யா, மபாரில் திறமமயற்ற எேனும்

இல்மல, {அேனுக்குத்} தகுந்த ஊதியத்மத ேிடக் குமறோகப்
சபறுபேன் எேனும் இல்மல, அல்லது எந்த ஊதியமும் சபறாதேன் என
எேனும் இல்மல. பமடேரர்கள்,
ீ என் க்திக்குத் தக்கபடி பரிசுகளாலும்,
சகௌரேங்களாலும், ஆ னங்களாலும் எப்மபாதும் ேணங்கப்படுகின்றனர்.
என் மகன்களாலும், என் உறேினர்களாலும், என் நண்பர்களாலும் இமத
நடத்மதமய அேர்களிடம் பின்பற்றப்படுகின்றன. எனினும், வ்ய ச் ின்
{அர்ெுனன்} ேந்த உடமனமய, அேனாலும், ிநியின் மபரனாலும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 640 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{ ாத்யகியாலும்} அேர்கள் சேல்லப்படுகின்றனசரனில் ேிதிமயத் தேிர

மேறு என்ன இருக்க முடியும்? அேர்கமளப் பாதுகாப்பேர்களும்,
பாதுகாேலர்களால் பாதுகாக்கப்படுபேர்களும் அமத ேைியில்
பின்சதாடர்ந்து ச ல்கின்றனர். செயத்ரதனுக்கு முன்பாக அர்ெுனன்
ேந்தமதக் கண்டு, மூடனான என் மகனால் {துரிமயாதனனால்} என்ன
நடேடிக்மக மமற்சகாள்ளப்பட்டது? ாத்யகியும் பமடக்குள்
நுமைேமதக் கண்ட துரிமயாதனன், அந்தச் ந்தர்ப்பத்திற்குத் தகுந்தது
என எந்த நடேடிக்மகமயச் ிந்தித்தான்? உண்மமயில், அமனத்து
ஆயுதங்களின் தீண்டலுக்கும் அப்பாற்பட்டேர்களும், மதர்ேரர்களில்
ீ
முதன்மமயானேர்களுமான அவ்ேிருேரும் என் பமடக்குள்
நுமைேமதக் கண்டு, மபாரில் என் மபார்ேரர்களால்
ீ என்ன தீர்மானம்
எடுக்கப்பட்டது?

தா ார்ஹ குலத்மதானான கிருஷ்ணன், ிநி குலத்துக் காமள

{ ாத்யகி} ஆகிய இருேரும் அர்ெுனனின் காரியத்தில் ஈடுபடுேமதக்
கண்ட என் ேகன்கள் துயரோல் நினறந்திருப்போர்கள் என்ரற நோன்
நினைக்கிரறன். சோத்வதன் {சோத்யகி}, அர்ெுனன் ஆகிய இருேரும் என்
பமடயின் ஊடாகக் கடந்து ச ல்ேமதயும், குருக்கள் தப்பி ஓடுேமதயும்
பார்த்த என் மகன்கள் துயரால் நிமறந்திருப்பார்கள் என்மற நான்
நிமனக்கிமறன்.

தங்கள் மதர்ேரர்கள்
ீ எதிரிமய அடக்குேதில் நம்பிக்மக இைந்து
திரும்புேமதயும், களத்தில் இருந்து ஓடுேதற்கு அேர்களது இதயத்மத
நிமலநிறுத்துேமதயும் பார்த்த என் மகன்கள் துயரால்
நிமறந்திருப்பார்கள் என்மற நான் நிமனக்கிமறன்.

தங்கள் ஆயிரக்கணக்கான குதிமரகள், யாமனகள், மதர்கள்

ஆகியனவும், ேரப்
ீ மபாராளிகளும் களத்மதேிட்டுக் கேமலயுடன்
ஓடுேதால் என் மகன்கள் துயரால் நிமறந்திருப்பார்கள் என்மற நான்
நிமனக்கிமறன்.

அர்ெுனனின் கமணகளால் பீடிக்கப்பட்டு ஓடும் சபரும் யாமனகள்

பலேற்மறயும், ேழ்ந்தமே
ீ மற்றும் ேிழுபமே ஆகிய பிறேற்மறயும்
பார்த்து என் மகன்கள் துயரால் நிமறந்திருப்பார்கள் என்மற நான்
நிமனக்கிமறன்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 641 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ாத்யகி மற்றும் பார்த்தனால் ாரதிகமள இழுந்த குதிமரகமளயும்,

மதர்கமள இைந்த மபார்ேரர்கமளயும்
ீ கண்டு, என் மகன்கள் துயரால்
நிமறந்திருப்பார்கள் என்மற நான் நிமனக்கிமறன்.

மாதேன் {கிருஷ்ணன்} மற்றும் பார்த்தனால் {அர்ெுனன்} சபரும்

எண்ணிக்மகயிலான குதிமரகள் சகால்லப்படுேதாலும்,
முறியடிக்கப்படுேதாலும் என் மகன்கள் துயரால் நிமறந்திருப்பார்கள்
என்மற நான் நிமனக்கிமறன்.

சபரும் எண்ணிக்மகயிலான காலாட்பமட ேரர்கள்

ீ அமனத்துத்
திம களிலும் ஓடுேமதக் கண்டு, சேற்றியில் நம்பிக்மகயிைந்த என்
மகன்கள் துயரால் நிமறந்திருப்பார்கள் என்மற நான் நிமனக்கிமறன்.

ஒருக்கணமும் சேல்லப்படாமல், துமராணரின் பமடப்பிரிேின்

ஊடாகக் கடந்து ச ன்ற அவ்ேிரு ேரர்கமளயும்
ீ கண்ட என் மகன்கள்
துயரால் நிமறந்திருப்பார்கள் என்மற நான் நிமனக்கிமறன்.

ஓ மகமன {துரிமயாதனா}, மங்கா மகிமம சகாண்ட இரு

ேரர்களான
ீ அந்தக் கிருஷ்ணன், தனஞ் யன் ஆகிய இருேரும்
ாத்ேதனும் { ாத்யகியும்} ம ர்ந்து என் பமடக்குள் ஊடுருேியமதக்
மகட்டு நான் மமலத்திருக்கிமறன்.

ிநிக்களில் முதன்மமயான அந்தத் மதர்ேரன்

ீ { ாத்யகி}, என்
பமடக்குள் நுமைந்து, மபாெர்களின் பமடப்பிரிமேக் கடந்து ச ன்றதும்
சகௌரேர்கள் என்ன ச ய்தனர்? ஓ! ஞ் யா, களத்தில் பாண்டேர்கமளப்
பீடித்த துமராணர் எங்மக இருந்தாமரா, அவ்ேிடத்தில் மபார் எவ்ோறு
நடந்தது என்பமத எனக்குச் ச ால்ோயாக. ேலிமமமிக்கத் துமராணர்,
மனிதர்கள் அமனேரிலும் முதன்மமயானேரும், ஆயுதங்களில்
ாதித்தேரும், மபாரில் ேழ்த்தப்பட
ீ முடியாதேரும் ஆோர். மபாரில்
அந்தப் சபரும் ேில்லாளிமயப் பாஞ் ாலர்களால் எவ்ோறு துமளக்க
முடிந்தது? தனஞ் யனின் {அர்ஜுைைின்} கவற்றினய விரும்பும்
போஞ்சோைர்கள், துரரோணனரக் கண்மூடித்தைேோக எதிர்க்கும்
எதிரிகளோவர். ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரரான
ீ துமராணரும் [2] அேர்கமளக்
கண்மூடித்தனமாக எதிர்க்கும் எதிரியாோன். ஓ! ஞ் யா, ேிேரித்துக்
கூறுேதில் நீ திறமமமிக்கேனாக இருக்கிறாய். எனமே, ிந்துக்களின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 642 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமனக்} சகால்ேதற்கு அர்ெுனன் என்ன

ச ய்தான் என்பமதக் குறித்த அமனத்மதயும் எனக்குச் ச ால்ோயாக"
என்றான் {திருதராஷ்டிரன்}.

[2] கங்குலியில் இங்மக "Desirous of Dhananjaya's victory, the

Panchalas are inveterate foes of Drona. The mighty car-warrior Drona also
is an inveterate foe of theirs" என்று துமராணரின் சபயமர
மநரடியாகவும் சதளிோகவும் குறிப்பிடப்படுகிறது. ஆனால்,
மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேிடத்தில், "அந்த
மகாேில்லாளிமய, தனஞ் யனுக்கு சேற்றிமயத்
மதடுேதில் ேிருப்பமுள்ளேர்களும், அதனால்
துமராணரிடத்தில் பமக சகாண்டேர்களுமான பாஞ் ாலர்கள்
மபார்க்களத்தில் எவ்ோறு எதிர்த்துப் மபார் புரிந்தனர்?
அேர்களிடத்தில் ஊன்றிய பமகமமயுமடயேரும்
மகாரதரும் பாரத்ோெகுமாரருமான அசுேத்தாமன்
யுத்தத்தில் யாது ச ய்தார்?" என்றிருக்கிறது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும், "தனஞ் யனின் சேற்றிமய
ேிரும்பிய பாஞ் ாலர்கள், துமராணர் மமல் தணியாச் ினம்
சகாண்ட எதிரிகளாேர், அமத மபால ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரனான
ீ பரத்ோெர் மகனும் {துமராணரும்} அேர்கமளக்
கண்மூடித்தனமாக எதிர்க்கும் {அேர்களின்} எதிரியாோர்"
என்மற இருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் ேரும்
பரத்ோெர் மகன் என்ன ோர்த்மத அஸ்ேத்தாமனுக்கும்
சபாருந்தும் என்மற நிமனக்கிமறன். ஆனால், துமராணர்
மன்னிக்கும் குணம் சகாண்டேர் என்பதாலும்,
பாஞ் ாலர்களுக்கு அேமர நாட்மடக் சகாடுத்தார்
என்பதாலும், இங்மக கண்மூடித்தனமாகப் பாஞ் ாலர்கமள
எதிர்க்க மேண்டிய அே ியம் அேருக்கு இல்மல
என்பதாலும், இஃது அஸ்ேத்தாமனாகமே இருக்க மேண்டும்.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! பாரதக் குலத்தின்

காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, உமது குற்றத்தின் ேிமளோகமே இந்தத்
துயரத்மத அமடந்திருக்கும் நீர், ஓ! ேரமர,
ீ அற்ப ேைிதனைப் ரபோை
இத்தகு புைம்பல்களில் ஈடுபடக்கூடோது. முன்னர், விதுரருடன் ம ர்த்து,
உமது நலன் ேிரும்பிகள் பலரும், "ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
பாண்டுேின் மகன்கமளக் மகேிடாதீர்" என்று உம்மிடம் ச ான்னார்கள்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 643 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேர்களின் ோர்த்மதகமள நீர் கருதிப் பார்க்கேில்மல {மகட்கேில்மல}.

நலன் ேிரும்பிகளான நண்பர்களின் ஆமலா மனகமளக் கருத்தில்
சகாள்ளாத ஒரு மனிதன், சபரும் துயரத்தில் ேிழுந்து உம்மமப்
மபாலமே அழுோன். முன்னர்த் தா ார்ஹ குலத்மதான் {கிருஷ்ணன்},
மாதானத்மத உம்மிடம் இரந்து மேண்டினான். இமேயமனத்துக்குப்
பிறகும், உலகப்புகழ்சபற்ற கிருஷ்ணன் தனது மேண்டுதமல
அமடயேில்மல. ஓ! மன்னர்களில் ிறந்தேமர {திருதராஷ்டிரமர},
அனைத்து உைகங்களின் பைேிக்கத் தனைவனும் {இனறவனும்},
அனைத்து உைகங்களிலும் உள்ள அனைத்தின் உண்னேனய
அறிந்தவனுேோை வோசுரதவன் {கிருஷ்ணன்}, உமது மதிப்பற்ற
தன்மமமயயும், பாண்டேர்களிடம் நீர் சகாண்ட சபாறாமமமயயும்
உறுதி ச ய்து சகாண்டு, பாண்டேர்களிடம் நீர் சகாண்ட தீய
மநாக்கங்கமளப் புரிந்து சகாண்டு, மனக் குைப்பத்துடன் கூடிய உமது
புலம்பல்கமளயும் மகட்டு, குருக்களுக்கு மத்தியில் மபாரின் தைமலச்
சுடர்ேிட்டு எரியச் ச ய்தான். உமது குற்றத்தாமலமய {முற்றாக
அமனத்மதயும் அைிக்கும்} இந்தப் மபரைிவு உம்மம அமடந்திருக்கிறது.

ஓ! சகௌரேங்கமள அளிப்பேமர {திருதரோஷ்டிரரர}, துரிரயோதைன்

ரேல் குற்றத்னத சுேத்துவது உேக்குத் தகோது. இந்த நிகழ்வுகளின்
ேளர்ச் ியில், சதாடக்கத்திமலா, நடுேிமலா, முடிேிமலா உமது நல்ல
தகுதிகள் {உம்முமடய நல்ல ச ய்மககள் என்று} ஏதும்
காணப்படேில்மல. இந்தத் மதால்ேி முற்றிலும் உம்மால் ஏற்பட்டமத
ஆகும். எனமே, இவ்வுலகின் உண்மமமய அறியும் நீர் அமமதிமய
அமடந்து, மதேர்களுக்கும் அசுரர்களுக்கும் இமடயில் ஏற்பட்டதற்கு
ஒப்பான இந்தக் கடும்மபார் எப்படி நடந்தது என்பமதக் மகட்பீராக.

கலங்கடிக்கப்பட முடியாத ஆற்றமலக் சகாண்ட அந்தச் ிநியின்

மபரன் { ாத்யகி} உமது பமடக்குள் நுமைந்ததும், பீேரசைைின்
தமலமமயிலான பார்த்தர்களும் உமது துருப்புகமள எதிர்த்து
ேிமரந்தனர். எனினும், அந்தப் மபாரில் பாண்டேர்கள் ீற்றத்துடனும்,
மகாபத்துடனும், தங்கமளப் பின்சதாடர்மோருடன் ம ர்ந்து உமது
பமடமய இப்படி எதிர்த்தமபாது, ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ
கிருதேர்மன் அேர்கமளத் தனி ஒருேனாகமே தடுத்தான். துள்ளும்
அமலகமளத் தடுக்கும் கமரமயப் மபாலமே ஹிருதிகன் ேகனும்
{கிருதவர்ேனும்} அந்தப் ரபோரில் போண்டவர்களின் துருப்புகனளத்
தடுத்தோன். ஒன்றாகச் ம ர்ந்திருக்கும் பார்த்தர்களால், தனி ஒருேனான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 644 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தன்மனக் கடக்க முடியாமல் ச ய்த அந்த ஹிருதிகன் மகனின்

{கிருதேர்மனின்} ஆற்றமல அற்புதமானதாக நாங்கள் கண்மடாம்.

அப்மபாது ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட பீமன், மூன்று

கமணகளால் கிருதேர்மமனத் துமளத்துத் தன் ங்மக முைக்கி
பாண்டேர்கள் அமனேமரயும் மகிைச் ச ய்தான். பிறகு சகோரதவன்,
இருபது கமணகளாலும், நீதிமானான யுதிஷ்டிரன் ஐந்தாலும், நகுைன்
நூறாலும் அந்த ஹிருதிகன் மகமனத் துமளத்தனர். திசரௌபதியின்
மகன்கள் எழுபத்து மூன்று கமணகளாலும், கரடோத்கசன்ஏைாலும்
அேமனத் துமளத்தனர். விரோடன், துருபதன், துருபதன் ேகன்
(திருஷ்டத்யும்ைன்) ஆகிமயார் ஒவ்சோருேரும் அேமன ஐந்து
கமணகளால் துமளத்தனர். சிகண்டி ஐந்தால் ஒரு முமறயும், மீ ண்டும்
ிரித்துக் சகாண்மட இருபத்மதந்து கமணகளால் ஒரு முமறயும்
அேமனத் {கிருதேர்மமனத்} துமளத்தான்.

அப்மபாது கிருதேர்மன், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப்

சபரும் மதர்ேரர்கள்
ீ ஒவ்சோருேமரயும் ஐந்து கமணகளாலும், பீமமன
ஏைாலும் துமளத்தான். மமலும் அந்த ஹிருதிகன் மகன் பீமனின் மதரில்
இருந்து பின்னேனின் {பீமனின்} சகாடிமரம் மற்றும் ேில் ஆகிய
இரண்மடயும் ேழ்த்தினான்.
ீ பிறகு, சபரும் மேகம் சகாண்ட அந்த
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரன்
ீ {கிருதவர்ேன்}, வில்ைறுபட்ட பீேனை
எழுபது கூரிய கனணகளோல் ரகோபத்துடன் அவைது ேோர்னபத்
தோக்கிைோன். ேலிமமமிக்கப் பீமன், ஹிருதிகன் மகனின்
{ஹார்த்திக்யனான கிருதேர்மனின்} ிறப்புமிக்கக் கமணகளால்
ஆைத்துமளக்கப்பட்டு, நிலநடுக்கத்தில் நடுங்கும் மமல ஒன்மறப்
மபாலத் தன் மதரில் நடுங்கினான். பீமம னமன அந்நிமலயில்
கண்டேர்களும், நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரனின்
தமலமமயிலானேர்களுமான பார்த்தர்கள், ஓ! மன்னா, கிருதேர்மனின்
மீ து பல கமணகமள ஏேி அேமனப் பீடித்தனர். மதர்க்கூட்டங்களால்
அந்தப் மபார்ேரமன
ீ {கிருதேர்மமனச்} சூழ்ந்து சகாண்ட அேர்கள், ஓ!
ஐயா, அந்தப் மபாரில் ோயுத் மதேனின் மகமன {பீமமனக்} காக்க
ேிரும்பி மகிழ்ச் ியாகத் தங்கள் கமணகளால் அேமன
{கிருதேர்மமனத்} துமளக்கத் சதாடங்கினர்.

சுயநிமனவு மீ ண்ட ேலிமமமிக்கப் பீமம னன், அந்தப் மபாரில்

எஃகால் ஆனதும், தங்கப்பிடிமயக் சகாண்டதுமான ஓர் ஈட்டி எடுத்துக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 645 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்டு, தன் மதரில் இருந்து, கிருதேர்மனின் மதர் மீ து சபரும்

மேகத்துடன் ே ீ ினான். ட்மட உரிந்த பாம்புக்கு ஒப்பானதும்,
கடுமமயாகத் சதரிந்ததுமான அந்த ஈட்டி, பீமனின் கரங்களில் இருந்து
ே ீ ப்பட்டதும், அது கிருதேர்மமன மநாக்கிச் சுடசராளியுடன் ச ன்றது.
யுகசநருப்பின் காந்திமயக் சகாண்ட அந்த ஈட்டி, தன்மன மநாக்கி
ேருேமதக் கண்ட ஹிருதிகன் மகன் {கிருதேர்மன்}, இரண்டு
கமணகளால் அமத இரண்டாகத் துண்டித்தான். தங்கத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த அந்த ஈட்டி, இப்படித் துண்டிக்கப்பட்டதும், ஓ!
மன்னா, ஆகாயத்தில் இருந்து ேிழும் சபரிய ேிண்கல்மலப் மபாலப்
பத்துத் திம ப்புள்ளிகளுக்கும் ஒளியூட்டியபடி கீ மை பூமியில் அது
ேிழுந்தது. தன் ஈட்டி கலங்கடிக்கப்பட்டமதக் கண்ட பீமன் மகாபத்தால்
சுடர்ேிட்டு எரிந்தான்.

பிறகு மமலும் கடினமானதும், உரத்த நாசணாலி சகாண்டதுமான

மற்சறாரு ேில்மல எடுத்த பீமம னன், மகாபத்தால் நிமறந்து, அந்தப்
மபாரில் ஹிருதிகன் மகமன {கிருதேர்மமனத்} தாக்கினான். பிறகு, ஓ!
மன்னா, பயங்கர ேலிமம சகாண்ட பீமன், ஓ! ஏகாதிபதி, உமது தீய
சகாள்மகயின் {ஆமலா மனயின்} ேிமளோல், ஐந்து கமணகமளக்
சகாண்டு கிருதேர்மனின் நடுமார்மபத் தாக்கினான். பிறகு,
பீேரசைைோல் அங்கங்ககளங்கும் சினதக்கப்பட்ட அந்தப் ரபோஜ
ஆட்சியோளன் {கிருதவர்ேன்}, ஓ! ஐயா, மலர்களால் நிமறந்த ிேப்பு
அம ாகத்மத {அம ாக மரத்மதப்} மபால அந்தக் களத்தில் ஒளிர்ந்தான்.
ேலிமமமிக்க ேில்லாளியான அந்தக் கிருதேர்மன், ினத்தால் நிமறந்து,
புன்னமகத்துக் சகாண்மட, மூன்று கமணகளால் பீமம னமன ேலுோகத்
தாக்கிய பிறகு, மபாரில் தீேிரமாகப் மபாராடிக் சகாண்டிருந்த அந்தப்
சபரும் மதர்ேரர்கள்
ீ ஒவ்சோருேமரயும் பதிலுக்கு மூன்று {மும்மூன்று}
கமணகளால் துமளத்தான். பின்னேர்களில் ஒவ்சோருேரும் அேமன
{கிருதேர்மமனப்} பதிலுக்கு ஏழு {ஏழு ஏழு} கமணகளால் துமளத்தனர்.

அப்மபாது ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான

ீ அந்தச் ாத்ேத
குலத்மதான் {கிருதேர்மன்}, ினத்தால் நிமறந்து, அந்தப் மபாரில்
புன்னமகத்துக் சகாண்மட ஒரு க்ஷுரப்ரத்தினால் ிகண்டியின் ேில்மல
அறுத்தான். பிறகு ிகண்டி, சேட்டப்பட்ட தன் ேில்மலக் கண்டு, ஒரு
ோமளயும், நாறு நிலவுகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த ஒரு பிரகா மான
மகடயத்மதயும் ேிமரோக எடுத்துக் சகாண்டான். தங்கத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட தன் சபரிய மகடயத்மதச் சுைற்றிய ிகண்டி, அந்த

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 646 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ோமள கிருதேர்மனின் மதமர மநாக்கி எறிந்தான். ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, கமண சபாருத்தப்பட்ட கிருதேர்மனின் ேில்மல
சேட்டிய அந்தப் சபரிய ோளானது, ஆகாயத்திலிருந்து தளர்ந்து ேிழுந்த
பிரகா மான ஒளிக்மகாமளப் மபாலக் கீ மை பூமியில் ேிழுந்தது.
அமதமேமளயில், அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ அந்தப் மபாரில்
கிருதேர்மமனத் தங்கள் கமணகளால் ேிமரோகவும் ஆைமாகவும்
துமளத்தனர். பிறகு பமகேரர்கமளக்
ீ சகால்பேனான ஹிருதிகன் மகன்
{கிருதேர்மன்}, ஒடிந்த ேில்மல ே ீ ி எறிந்துேிட்டு, மற்சறாரு ேில்மல
எடுத்துக் சகாண்டு, பாண்டேர்களில் ஒவ்சோருேமரயும் மூன்று மநரான
கமணகளால் துமளத்தான். அேன், ிகண்டிமய முதலில் மூன்று
கமணகளாலும், பிறகு ஐந்தாலும் துமளத்தான். பிறகு ிறப்புமிக்கச்
ிகண்டி மற்சறாரு ேில்மல எடுத்துக் சகாண்டு, மேகமாகச் ச ல்லக்
கூடியமேயும், ஆமமயின் நகங்கமளப் மபான்ற [3] தமலகமளக்
சகாண்டமேயுமான பல கமணகளால் ஹிருதிகன் மகமனத் தடுத்தான்.

[3] கங்குலியில் ஆமமயின் நகம் என்றும் மன்மதநாதத்தரின்

பதிப்பில் ஆமமயின் ோய் என்றும் ச ால்லப்பட்டுள்ளது.
மேசறாரு பதிப்பிலும் கங்குலிமயப் மபாலமே ஆமமயின்
நகம் என்மற குறிக்கப்பட்டுள்ளது.

அப்மபாது அந்தப் மபாரில் ினத்தால் தூண்டப்பட்ட ஹிருதிகன்

மகன் {கிருதேர்மன்}, ஓ! மன்னா, ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனும்,
ீ மபாரில்
ிறப்புமிக்கப் பீஷ்ேரின் வழ்ச்சிக்குக்
ீ கோரணேோைவனுேோை அந்த
யக்ஞரசைன் ேகனை {சிகண்டினய} மநாக்கி மூர்க்கமாக ேிமரந்தான்.
உண்மமயில், ேரக்
ீ கிருதேர்மன் தன் ேலிமமமய சேளிக்காட்டியபடி
ஒரு புலியானது யாமன ஒன்மற மநாக்கிச் ச ல்ேமதப் மபாலச்
ிகண்டிமய மநாக்கி ேிமரந்தான். பிறகு, சபரும் யாமனகள்
இரண்டிற்மகா, சுடர்மிக்க சநருப்புக்ள இரண்டிற்மகா ஒப்பானேர்களும்,
எதிரிகமளத் தண்டிப்பேர்களுமான அந்த இருேரும் கமணகளின்
மமகங்களால் ஒருேருக்சகாருேர் மமாதிக் சகாண்டனர். அேர்கள் தங்கள்
ேிற்களில் ிறந்த ேில்மல எடுத்துக் சகாண்டு, தங்கள் கமணகமளக்
குறிபார்த்து, கதிர்கமளப் சபாைியும் இரு சூரியன்கமளப் மபால
நூற்றுக்கணக்கானேற்மற {கமணகமள} ஏேினர். ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரர்களான
ீ அவ்ேிருேரும் தங்கள் கூரிய கமணகளால்
ஒருேமரசயாருேர் எரித்து, யுக முடிேில் மதான்றும் இரு
சூரியன்கமளப் மபாலப் பிரகா த்துடன் ஒளிர்ந்தனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 647 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கிருதேர்மன் அந்தப் மபாரில், ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான

ீ
யக்ஞம னன் மகமன { ிகண்டிமய} எழுபத்துமூன்று கமணகளாலும்,
பிறகும் ஏழு கமணகளாலும் துமளத்தான். இப்படி ஆைத்துனளக்கப்பட்ட
சிகண்டி, தன் வில்னையும், கனணகனளயும் வசிவிட்டு,
ீ ேயக்கத்துக்கு
ஆட்பட்டு, கீ ரை தன் ரதர்த்தட்டில் வைியுடன் அேர்ந்தோன். அந்த ேரன்
ீ
{ ிகண்டி} மயங்கியமதக் கண்ட உமது துருப்பினர், ஓ! மனிதர்களில்
காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, தங்கள் ஆமடகமளக் காற்றில்
அம த்தனர். ஹிருதிகன் மகனின் {கிருதேர்மனின்} கமணகளால்
இப்படிப் பீடிக்கப்பட்ட ிகண்டிமயக் கண்ட அேனது மதமராட்டி,
ேிமரோக அேமனக் களத்திற்கு சேளிமய {மதரில்} சுமந்து ச ன்றான்.
ிகண்டி தன் மதர்த்தட்டில் உணர்ேற்றுக் கிடப்பமதக் கண்ட பார்த்தர்கள்,
அந்தப் மபாரில் கிருதேர்மமன மதர்க்கூட்டங்களால் ேிமரோகச் சூழ்ந்து
சகாண்டனர்.

ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ கிருதேர்மன், தனிசயாருேனாகப்
பார்த்தர்கள் அமனேமரயும், அேர்கமளப் பின்சதாடர்ந்தேர்கமளயும்
தடுத்து மிக அற்புதமான ாதமனமய அமடந்தான். இப்படிமய
பார்த்தர்கமள சேன்ற அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரன்
ீ {கிருதேர்மன்},
அதன் பிறகு, ம திகமளயும், பாஞ் ாலர்கமளயும், ிருஞ் யர்கமளயும்,
மககயர்கமளயும் எனப் சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்ட அமனேமரயும்
சேன்றான். இப்படி ஹிருதிகன் மகனால் {கிருதேர்மனால்}
சகால்லப்பட்ட அந்தப் பாண்டேப் பமடகள், மபாரில் நிதானமாக நிற்க
இயலாமல் அமனத்துத் திம களிலும் ஓடத் சதாடங்கின. பீமம னன்
தமலமமயிலான போண்டுவின் ேகன்கனள கவன்ற ஹிருதிகன் ேகன்,
ரபோரில் சுடர்ேிக்க கநருப்னபப் ரபோை நின்றோன். கமணத்தாமரகளால்
பீடிக்கப்பட்டேர்களும், மபாரில் ஹிருதிகன் மகனால் {கிருதேர்மனால்}
ேழ்த்தப்பட்டேர்களுமான
ீ அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ அேமனச்
{கிருதேர்மமன} மநரில் ந்திக்கத் துணியேில்மல" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 648 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஜைசந்தனைக் ககோன்ற சோத்யகி!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 114

Satyaki killed Jalasandha! | Drona-Parva-Section-114 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 30)

பதிவின் சுருக்கம்: போண்டவர்கனளப் பீ டித்த கிருதவர்ேனைக் கண்டு திரும்பி

வந்த சோத்யகி கிருதவர்ேனை வழ்த்தியது;
ீ யோனைப்பனடயுடன் சோத்யகினயச்
சூழ்ந்து ககோண்ட ஜைசந்தன்; ஜைசந்தைின் கரங்கனளயும் தனைனயயும்
கவட்டிக் ககோன்ற சோத்யகி...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, ிதறாத கேனத்துடன் மகட்பீராக. அந்தப்பமட உயர்
ஆன்ம ஹிருதிகன் ேகைோல் {கிருதவர்ேைோல்} முறியடிக்கப்பட்டு,
போர்த்தர்கள் கவட்கத்தோல் அவேோைேனடந்து, உமது துருப்புகள்
மகிழ்ச் ியில் குதூகலித்த மபாது, அடியற்றத் துன்பக் கடலில் மூழ்கிப்
பாதுகாப்மப மேண்டிக் சகாண்டிருந்த பாண்டேர்களுக்கு எேன்
பாதுகாேலனாோமனா அந்த ேரனான
ீ சிநியின் ரபரன் {சோத்யகி}, அந்தப்
பயங்கரப் மபாரில் உமது பமடயால் உண்டாக்கப்பட்ட அந்தக் கடும்
ஆரோரத்மதக் மகட்டு வினரவோகத் திரும்பி கிருதவர்ேனை எதிர்த்து
வந்தோன்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 649 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஹிருதிகன் மகனான கிருதேர்மன், மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டுக்

கூரிய கமண மமகங்களால் ிநியின் மபரமன { ாத்யகிமய} மமறத்தான்.
இதனால் ாத்யகியும் ினத்தால் தூண்டப்பட்டான். பிறகு அந்தச் ிநியின்
மபரன் அம்மமாதலில் ஒரு கூரிய பல்லத்மதயும், நான்கு பிற
கமணகமளயும் கிருதேர்மனின் மீ து ேிமரோக ஏேினான். அந்த நான்கு
கமணகள் கிருதேர்மனின் குதிமரகமளக் [1]சகான்றன, மற்சறான்று
{பல்லம்} கிருதேர்மனின் ேில்மல அறுத்தது. பிறகு ாத்யகி தன்
எதிரியின் மதமராட்டிமயத் துமளத்து, தன் எதிராளியின் பமடகமளப்
பீடிப்பதற்காகப் பின்னேனின் {கிருதேர்மனின்} பின்புறத்மதக்
காத்தேர்கமளக் கூரிய கமணகள் பலேற்றால் துமளத்தான்.
ாத்யகியின் கமணகளால் பீடிக்கப்பட்ட அந்தப் பமகேரின்
பமடப்பிரிவுகள் ிதறின. அதன்மபரில் கலங்கடிக்கப்பட முடியாத
ஆற்றமலக் சகாண்ட ாத்யகி தன் ேைிமய ேிமரோகச் ச ன்றான்.

[1] துமராண பர்ேம் 112ல் கிருதேர்மனின் நான்கு

குதிமரகமளச் ாத்யகி சகான்றதாகவும், பிறகு ாத்யகியால்
ேழ்த்தப்பட்ட
ீ கிருதேர்மன் குதிமரகளால்
இழுத்துச்ச ல்லப்பட்டதாகவும் குறிப்புகள் இருக்கின்றன.
அந்தப் பகுதியின் அடிக்குறிப்புகள் [4] மற்றும் [5] காணவும்.

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, சபரும் ேரம்

ீ சகாண்ட அந்த ேரன்
ீ
{ ாத்யகி} உமது துருப்புகமள என்ன ச ய்தான் என்பமதக் மகட்பீராக. ஓ!
ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, துரரோணரின் பமடப்பிரிோலான
சபருங்கடமலக் கடந்து, ரபோரில் கிருதவர்ேனை கவன்றதோல்
மகிழ்ச் ியால் நிமறந்த அந்த ேரன்
ீ { ாத்யகி}, தன் மதமராட்டியிடம்,
"அச் மில்லாமல் சமதுோகச் ச ல்ோயாக" என்றான். எனினும், மதர்கள்,
குதிமரகள், யாமனகள், காலாட்பமடேரர்கள்
ீ ஆகியேற்றால் நிமறந்த
அந்த உமது பமடமயக் கண்ட ாத்யகி, மீ ண்டும் தன் மதமராட்டியிடம்,
"துமராணரின் பமடக்கு இடது பக்கத்தில் நீ காண்பதும், மமகங்கமளப்
மபான்ற கரிய நிறத்தில் சதரிேதுமான சபரிய பமடப்பிரிோனது
(எதிரியின்) யாமனகமளக் சகாண்டிருக்கிறது. ருக்ேரதன் [2] அதன்
தமலேனாக இருக்கிறான். ஓ!ரதரரோட்டிரய {முகுந்தோ}, அதிகம்
இருக்கும் அந்த யாமனகள் மபாரில் தடுப்பதற்கு மிகக்
கடினமானமேயாகும். துரிரயோதைைோல் தூண்டப்பட்ட அேர்கள், தங்கள்
உயிமரயும் ேிடத் துணிந்து எனக்காகக் காத்திருக்கின்றனர்.
திரிகர்த்தர்களின் நாட்மடச் ம ர்ந்த அந்தப் மபாராளிகள் அமனேரும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 650 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அர பிறேி சகாண்டேர்களும், சபரும் ேில்லாளிகளும், மபாரில் சபரும்

ஆற்றமல சேளிப்படுத்த ேல்லேர்களும், தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட
சகாடிமரங்கமளயுமடய ிறப்புமிக்கத் மதர்ேரர்களுமாேர்.
ீ
துணிச் ல்மிக்க அந்தேரர்கள்
ீ என்னுடன் மபாரிடும் ேிருப்பத்தால்
காத்திருக்கின்றனர். ஓ! மதமராட்டிமய {முகுந்தா}, ேிமரோகக்
குதிமரகமளத் தூண்டி, என்மன அங்மக சகாண்டு ச ல்ோயாக.
பரத்ோெர் மகன் {துரரோணர்} போர்த்துக் ககோண்டிருக்கும்ரபோரத
திரிகர்த்தர்களுடன் நோன் ரபோரிடுரவன்" என்றான் { ாத்யகி}.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இது துமராணர் என்மற இருக்கிறது.

மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் கங்குலியில் உள்ளமதப்
மபாலமே ருக்மரதன் என்மற இருக்கிறது. ல்லியன்
மகனுமடய சபயரும் ருக்மரதன்தான். ஆனால் அேன்
துமராண பர்ேம் பகுதி 43ல் அபிமன்யுோல்
சகால்லப்படுகிறான். எனமே இங்மக குறிப்பிடப்படுபேன்
திரிகர்த்தர்கமளச் ம ர்ந்த மேசறாரு ருக்மரதனாக இருக்க
மேண்டும்.

இப்படிச் ச ால்லப்பட்ட அந்தத் மதமராட்டியானேன் {முகுந்தன்},

ாத்ேதனின் { ாத்யகியின்} ேிருப்பத்திற்குக் கீ ழ்ப்படிந்து சமதுோகச்
ச ன்றான். சகாடிமரம் சபாருத்தப்பட்டதும், சூரியனின் காந்திமயக்
சகாண்டதுமான அந்தப் பிரகா மான மதரில் பூட்டப்பட்டிருந்தமேயும்,
ாரதிக்கு முற்றிலும் கீ ழ்ப்படிந்தமேயும், காற்றின் மேகத்மதக்
சகாண்டமேயும், குந்த {குருக்கத்தி} மலர், அல்லது நிலவு, அல்லது
சேள்ளிமயப் மபான்று சேண்மமயாக இருந்தமேயுமான அந்தச் ிறந்த
குதிமரகள் அேமன { ாத்யகிமய} (அந்த இடத்திற்குச்) சுமந்து ச ன்றன.
ங்கின் நிறத்திலான அந்த அற்புதக் குதிமரகளால் இழுக்கப்பட்டு அேன்
மபாரிட முன்மனறிய மபாது, அந்தத் துணிச் ல்மிக்க ேரர்கள்,
ீ எளிதாக
அமனத்மதயும் துமளக்கேல்லமேயும், பல்மேறு ேமககளிலான
கமணகமள இமறத்தபடி தங்கள் யாமனகளுடன் அேமன { ாத்யகிமய}
அமனத்துப் பக்கங்களிலும் சூழ்ந்து சகாண்டனர்.

மகாமடயின் முடிேில் மமலச் ாரலில் மமைத்தாமரகமளப்

சபாைியும் சபரிய மமகங்கமளப் மபால அந்தச் ாத்ேதனும் { ாத்யகியும்},
தன் கூரிய கமணகமள ஏேியபடி அந்த யாமனப் பமடப்பிரிவுடன்
மபாரிட்டான். ிநிக்களில் முதன்மமயானேனால் { ாத்யகியால்}

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 651 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஏேப்பட்டமேயும், இடியின் தீண்டலுக்கு ஒப்பானமேயுமான அந்தக்

கமணகளால் சகால்லப்பட்ட அந்த யாமனகள், தங்கள் தந்தங்கள்
முறிந்து, உடல்கள் குருதியால் நமனந்து, தமலகளும், மத்தகங்களும்
பிளக்கப்பட்டு, காதுகள், முகங்கள் மற்றும் துதிக்மககள் துண்டிக்கப்பட்டு,
பாகர்கமள இைந்து களத்தில் இருந்து தப்பி ஓடத் சதாடங்கின. அமே,
ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, சகாடிமரங்கள் சேட்டப்பட்டு, பாகர்கள்
சகால்லப்பட்டு, கம்பளங்கள் தளர்ந்து அமனத்துத் திம களிலும்
ஓடிச்ச ன்றன. அேற்றில் பல, ஓ! ஏகாதிபதி, ாத்ேதனின் { ாத்யகியின்}
நாரா ங்கள் [3], ேத் தந்தங்கள் [4], பல்லங்கள் [5], அஞ் லிகங்கள்,
க்ஷுரப்ரங்கள் [6], அர்த்தச் ந்திரக்கமணகள் [7] ஆகியேற்றால்
ிமதக்கப்பட்டுத் தங்கள் உடல்களில் குருதி பாய, மலமும் ிறுநீரும்
கைித்து, பலேிதங்கள் கதறி, மமகங்களின் ஆழ்ந்த முைக்கத்மதப் மபாலப்
மபசராலிகமள சேளியிட்டபடிமய ஓடின. அேற்றில் ில சுைன்றன, ில
சநாண்டின {தடுமாறின}, ில கீ மை ேிழுந்தன, ில உற் ாகமற்று
ோட்டமமடந்தன. சூரியன், அல்லது சநருப்புக்கு ஒப்பான யுயுதோைைின்
{சோத்யகியின்} கமணகளால் இப்படிப் பீடிக்கப்பட்ட அந்த
யாமனப்பமடப்பிரிவு அமனத்துத் திம களிலும் தப்பி ஓடியது.

[3] நாரா ங்கள் - நீண்ட கமணகள்,

[4] ேத் தந்தங்கள் - கன்றின் பல் மபான்ற தமல சகாண்ட
கமணகள்}
[5] பல்லங்கள் - அகன்ற தமல சகாண்ட கமணகள்},
[6] க்ஷுரப்ரங்கள் - கத்தி மபான்ற தமல சகாண்ட கமணகள்}
[7] அர்த்தச் ந்திரக்கமணகள் - பிமறச் ந்திரன் மபான்ற தமல
சகாண்ட கமணகள்}

அந்த யாமனப்பமடப்பிரிவு அைிக்கப்பட்ட பிறகு, ேலிமமமிக்க

ஜைசந்தன், நிதானமாக முயன்று, சேண்குதிமரகளால் இழுக்கப்பட்ட
யுயுதோைைின் ரதரின் முன்பு தன் யோனைனய வைிநடத்திச் கசன்றோன்.
தங்க அங்கதங்கள், காது குண்டலங்கள், கிரீடம் ஆகியேற்மறச்
சூடியேனும், ிேந்த ந்தனக் குைம்மப {மமனியில்} பூ ியிருந்தேனும்,
சுடர்மிக்கத் தங்க ஆரத்மதத் தன் தமலயில் சூடியிருந்தேனும், மார்புக்
கே த்தால் மார்பு மமறக்கப்பட்டேனும், தன் கழுத்தில் (பிரகா மான)
தங்க ஆரத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டேனும், பாேமற்ற ஆன்மா
சகாண்டேனுமான அந்த ேரன்
ீ {ெல ந்தன்}, ஓ! மன்னா, தன் யாமனயின்
தமலயில் அமர்ந்து, தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட தன் ேில்மல

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 652 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அம த்துக் சகாண்டு, மின்னலின் க்தி ஊட்டப்பட்ட மமகத்மதப் மபாலப்

பிரகா மாகத் சதரிந்தான்.

துள்ளும் கடமலத் தடுக்கும் கமரமயப் மபாலச் ாத்யகி, இத்தகு

ீற்றத்துடன் தன்மன அணுகிய அந்த மகதர்களின் ஆட் ியாளனுமடய
{ெல ந்தனுமடய} ிறந்த யாமனமயத் தடுத்தான். ேலிமமமிக்க
ெல ந்தன், யுயுதானனின் ிறந்த கமணகளால் யாமன
தடுக்கப்பட்டமதக் கண்டு ினத்தால் நிமறந்தான். அப்மபாது, ஓ மன்னா,
மகாபமூட்டப்பட்ட அந்த ஜைசந்தன், சிை கனணகளோல் சிநியின்
ரபரனுனடய அகன்ற ேோர்னபப் கபரும்பைத்துடன் துனளத்தோன். அந்த
ேிருஷ்ணி ேரன்
ீ { ாத்யகி} ேில்மல ேமளத்துக் சகாண்டிருந்த மபாது,
அேன் {ெல ந்தன்} நன்கு கடினமாக்கப்பட்ட மற்சறாரு கூரிய
பல்லத்தால் அமத அறுத்தான். பிறகு, ஓ! பாரதமர, ிரித்துக் சகாண்மட
இருந்த மகதர்களின் ேரீ ஆட் ியாளன் {ெல ந்தன்}, ேில்லற்ற
ாத்யகிமய ஐந்து கூரிய கமணகளால் துமளத்தான். எனினும்,
ேரத்மதயும்,
ீ ேலிமமமிக்கக் கரத்மதயும் கண்ட ாத்யகி, ெல ந்தனின்
கமணகள் பலேற்றால் துமளக்கப்பட்டாலும், கிஞ் ிற்றும்
நடுங்கேில்மல. இமேயாவும் அற்புதமாகத் சதரிந்தன.

அப்மபாது ேலிமமமிக்க யுயுதானன் எவ்ேித அச் முமின்றி (தான்

பயன்படுத்த மேண்டிய) கமணகமளக் குறித்துச் ிந்தித்தான். மற்சறாரு
ேில்மல எடுத்துக் சகாண்ட அேன் { ாத்யகி}, ெல ந்தனிடம், "நில்,
நிற்பாயாக!" என்றான். இவ்ேளமே ச ான்ன ிநியின் மபரன் {சோத்யகி},
சிரித்துக் ககோண்ரட அறுபது {60} கணகளோல் அவைது {ஜைசந்தைின்}
அகன்ற ேோர்னப ஆைத் துனளத்தோன்.மமலும் சபருங்கூர்மம சகாண்ட
மற்சறாரு க்ஷுரப்ரத்தால் ெல ந்தனின் ேில்மலக் மகப்பிடியில்
அறுத்து, மமலும் மூன்று கமணகளால் அேன் ெல ந்தமனயும்
துமளத்தான். பிறகு ெல ந்தன் கமண சபாருத்தப்பட்ட அந்த ேில்மல
எறிந்துேிட்டு, ஓ! ஐயா, ாத்யகியின் மீ து மேல் ஒன்மற ே ீ ினான்.
அந்தக் கடும்மபாரில் ேோதவைின் {சோத்யகியின்} இடது கரத்மதத்
துமளத்துச் ச ன்ற அந்தப் பயங்கர மேலானது, ீறும் சபரும்
பாம்சபான்மறப் மபாலப் பூமிக்குள் நுமைந்தது. இப்படி இடது கரத்தில்
துமளக்கப்பட்டேனும், கலங்கடிக்கப்பட முடியாத ஆற்றமலக்
சகாண்டேனுமான ாத்யகி, முப்பது கூரிய கமணகளால் ெல ந்தமனத்
தாக்கினான். பிறகு ேலிமமமிக்க ெல ந்தன் தன் கத்திமயயும், காமளத்
மதாலாலானதும், நூறு நிலவுகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டதுமான சபரிய

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 653 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மகடயத்மதயும் எடுத்துக் சகாண்டு, கத்திமயச் ிறிது மநரம் சுைற்றிய

பிறகு அந்தச் ாத்ேதனின் மமல் அமத ே ீ ினான். ிநியின் மபரனுமடய
{ ாத்யகியின்} ேில்மல அறுத்த அந்தக் கத்தி, சநருப்புக்மகாளத்தின்
பிரகா த்துடன் கீ மை பூமியில் ேிழுந்து கிடப்பது சதரிந்தது.

பிறகு அந்த யுயுதானன் { ாத்யகி}, எேமரயும் துமளக்கேல்லதும்,

ாலமரத்தின் கிமளமயப் மபாலப் சபரிதானதும், இந்திரனின்
ேஜ்ரத்திற்கு ஒப்பான நாசணாலிமயக் சகாண்டதுமான மற்சறாரு
ேில்மல எடுத்து ேமளத்து, ினத்தால் நிமறந்து, ெல ந்தமன ஒற்மறக்
கமணயால் துமளத்தான். மது குலத்தில் முதன்மமயானேனான அந்தச்
ாத்யகி, ிரித்துக் சகாண்மட, ஆபரணங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த
ஜைசந்தைின் கரங்களிரண்னடயும் இரு க்ஷுரப்ரங்களோல் அறுத்தோன்.
அதன்மபரில், இரு பரிகங்கமளப் {முள் பதித்த கதாயுதங்கள்} மபாலத்
சதரிந்த அந்தக் கரங்கள் இரண்டும், மமலயில் இருந்து ேிழும் ஐந்து
தமல பாம்புகமளப் மபால அந்த முதன்மமயான யாமனயிலிருந்து கீ மை
ேிழுந்தன. பிறகு ாத்யகி, அைகிய பற்கமளக் சகாண்டதும், அைகிய
காதுகுண்டலகள் இரண்டால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்ததுமான தன்
எதிராளியின் {ஜைசந்தைின்} கபரிய தனைனய மூன்றோவது
க்ஷுரப்ரத்தோல் அறுத்தோன். அச் த்மத ஏற்படுத்தும் ேமகயில் ிரம்
மற்றும் கரங்களற்ற உடல் ெல ந்தனின் யாமனமயக் குருதியில்
நமனய ச ய்தது.

ஓ! மன்னா, மபாரில் ஜைசந்தனைக் ககோன்ற அந்தச் சோத்வதன்

{சோத்யகி}, ேிமரோக அந்த யாமனயின் முதுகில் இருந்த மர
அமமப்மப {அம்பாரிமயக்} கீ மை தள்ளினான். குருதியில் குளித்த
ெல ந்தனின் யாமன, தன் முதுகில் சதாங்கும் அந்த ேிமலமதிப்புமிக்க
ஆ னத்மதச் சுமந்து ச ன்றது. ாத்ேதனின் கமணகளால் பீடிக்கப்பட்ட
அந்தப் சபரும் ேிலங்கு, ேலியால் கடுமமயாகப் பிளிறிக் சகாண்மட
மூர்க்கமாக ஓடி நட்புப் பமடப்பிரிவுகமள நசுக்கியது. பிறகு, ஓ! ஐயா
{திருதராஷ்டிரமர}, அந்த ேிருஷ்ணிகளில் காமளயால் { ாத்யகியால்}
ெல ந்தன் சகால்லப்பட்டமதக் கண்ட உமது துருப்புகளுக்குள் ஓலங்கள்
எழுந்தன. உேது வரர்கள்
ீ புறமுதுகிட்டு அனைத்துத் தினசகளிலும்
ஓடிைர். உண்மமயில் எதிரியின் சேற்றியால் கேமலயமடந்த அேர்கள்
தங்கள் இதயங்கமளத் தப்பி ஓடுேதில் நிமலநிறுத்தினர்.
அமதமேமளயில், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, ேில் தரிப்மபார்
அமனேரிலும் முதன்மமயான துமராணர், மேகமான குதிமரகளால்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 654 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சுமக்கப்பட்ட ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான

ீ யுயுதானமன { ாத்யகிமய}
அணுகினார். குருக்களில் காமளயர் {ககௌரவர்கள்} பைர், (சிைத்திலும்
கசருக்கிலும்) கபருகும் சிநிக்களின் கோனளனயக் {சோத்யகினயக்}
கண்டு துரரோணருடன் ரசர்ந்து சீற்றத்துடன் அவனை ரநோக்கி
வினரந்தைர். அப்மபாது, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, பைங்காலத்தில்
மதேர்களுக்கும் அசுரர்களுக்கும் இமடயில் நடந்த பயங்கரப் மபாருக்கு
ஒப்பாக, (ஒரு புறத்தில்) குருக்கமளயும், துமராணமரயும், மற்றும்
(மறுபுறத்தில்) யுயுதானமனயும் சகாண்ட ஒரு மபார் {அங்மக}
சதாடங்கியது" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 655 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கிருதவர்ேனை வழ்த்திய
ீ சோத்யகி!
- துரரோண பர்வம் பகுதி – 115

Satyaki defeated Kritavarma! | Drona-Parva-Section-115 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 31)

பதிவின் சுருக்கம்: சோத்யகினயத் தோக்கிய ககௌரவ வரர்கள்;

ீ அனைவனரயும்
பதிலுக்குத் துனளத்த சோத்யகி; துரிரயோதைனுக்கும் சோத்யகிக்கும் இனடயில்
ஏற்பட்ட ரபோர்; துரிரயோதைைின் வில்னை இருமுனற கவட்டி, ககோடிேரத்னதயும்
கவட்டி, குதினரகனளயும் ரதரரோட்டினயயும் ககோன்று அவனை வழ்த்திய
ீ
சோத்யகி; கிருதவர்ேனுக்கும் சோத்யகிக்கும் இனடயில் ஏற்பட்ட ரபோர்;
கிருதவர்ேனை வழ்த்தி
ீ முன்ரைறிச் கசன்ற சோத்யகி...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! ஏகாதிபதி

{திருதராஷ்டிரமர}, தாக்குேதில் ிறந்த அந்த ேரர்கள்
ீ அமனேரும்
கமணகளின் மமகங்கமளக் கேனமாக ஏேியபடிமய யுயுதோைனுடன்
{சோத்யகியுடன்} மமாதினர். துரரோணர், சபரும் கூர்மம சகாண்ட
எழுபத்மதழு {77} கமணகளால் அேமனத் { ாத்யகிமயத்} தாக்கினார்.
துர்ேர்ேணன் பனிசரண்டாலும் {12}, துஸ்ஸஹன் [1] பத்து {10}
கமணகளாலும் அேமன { ாத்யகிமயத்} தாக்கினர். விகர்ணனும், கங்க
{பறமேயின்} இறகுகமளக் சகாண்ட முப்பது {30} கூரிய கமணகளால்
அேனது { ாத்யகியின்} இடப்பக்கத்திலும், நடுமார்பிலும் துமளத்தான்.
துர்முகன் பத்து {10} கமணகளாலும், துச்சோசைன் எட்டாலும் {8}, ஓ! ஐயா
{திருதராஷ்டிரமர}, சித்திரரசைன் இரண்டு {2} கமணகளாலும் அேமன
{ ாத்யகிமயத்} துமளத்தனர். அந்தப் மபாரில், ஓ! மன்னா,
துரிரயோதைனும், பிற ேரர்கள்
ீ பலரும் அந்த ேலிமமமிக்க
ேில்லாளிமய { ாத்யகிமய} அடர்த்தியான கமணமாரியால்
துமளத்தனர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 656 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[1] கங்குலியின் பதிப்பில், இது துச் ா னன் என்மற

இருக்கிறது. ஆனால், அடுத்தும் துச் ா னன் சபயர் மீ ண்டும்
ேருேதால், இது துஸ்ஸஹனாகமே இருக்க மேண்டும்.
மேசறாரு பதிப்பிலும், மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் இந்த
இடத்தில் துஸ்ஸஹன் என்மற குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது.

ேலிமமமிக்க ேில்லாளிகளான உமது மகன்களால் அமனத்துப்

பக்கங்களிலும் தடுக்கப்பட்டாலும், அந்த ேிருஷ்ணி குலத்து யுயுதோைன்,
அவர்கள் ஒவ்கவோருவனரயும் தைித்தைியோகத் தைது ரநரோை
கனணகளோல் துனளத்தோன். உண்மமயில் அேன் { ாத்யகி}, பரத்ோெர்
மகமன {துமராணமர} மூன்று கமணகளாலும், துஸ்ஸஹமன [2]
ஒன்பதாலும், ேிகர்ணமன இருபத்மதந்தாலும், ித்திரம னமன
ஏைாலும், துர்மர்ஷணமன பனிசரண்டாலும், விவிம்சதினய எட்டாலும்,
சத்தியவிரதனை ஒன்பதாலும், விஜயனைப் பத்துக் கமணகளாலும்
துமளத்தான். ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ ருக்ேோங்கதனையும்
துமளத்த ாத்யகி, தன் ேில்மல அம த்துக் சகாண்மட உமது மகமன
(துரிமயாதனமன) எதிர்த்து மேகமாகச் ச ன்றான். யுயுதானன்,
மனிதர்கள் அமனேரும் பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத, சமாத்த
உலகிலும் உள்ள மதர்ேரர்களில்
ீ சபரியேனான அந்த மன்னமன
{துரிரயோதைனைத்} தன் கனணகளோல் ஆைத் துனளத்தோன். பிறகு
அவ்ேிருேருக்கும் இமடயில் ஒரு மபார் சதாடங்கியது.

[2] கங்குலியில் மீ ண்டும் இங்மக துச் ா னன் என்மற

இருக்கிறது. மேறு இரு பதிப்புகளிலும் துஸ்ஸஹன் என்மற
இருக்கிறது. கங்குலி இங்மக பிமை ச ய்திருக்க மேண்டும்
என்று கருதி மமமல துஸ்ஸஹன் என்மற
திருத்தியிருக்கிமறன்.

அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களில்

ீ {இருேரில்} ஒவ்சோருேனும்
அந்தப் மபாரில் எண்ணற்ற கமணகமளக் குறி பார்த்தும், கூரிய
கமணகமள ஏேியும், மற்றேமன மமறத்தனர். குரு மன்னனால்
{துரிமயாதனனால்} துமளக்கப்பட்ட ாத்யகி, ந்தன மரம் ஒன்று பாமலச்
சுரப்பது மபால, தன் மமனிசயங்கும் குருதி சபருகிமயாட மிகப்
பிரகா மாகத் சதரிந்தான். உமது மகனும் {துரிமயாதனனும்}, அந்தச்
ாத்ேதனின் { ாத்யகியின்} கமணமமகங்களால் துமளக்கப்பட்டு,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 657 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தங்கத்தால் முழுேதும் அலங்கரிக்கப்பட்டு, (மேள்ேியில்) நிறுேப்பட்ட

ஒரு மேள்ேிக் கம்மப {யூபஸ்தம்பத்மதப்} மபாலமே அைகாகத்
சதரிந்தான்.

அப்மபாது, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப் மபாரில் மாதேன்

{ ாத்யகி}, ிரித்துக் சகாண்மட குரு மன்னனின் {துரிமயாதனனின்}
ேில்மல ஒரு க்ஷுரப்ரத்தினால் சேட்டினான். அதன் பிறகு அேன்
{ ாத்யகி}, ேில்லற்ற அம்மன்னமன எண்ணற்ற கமணகளால்
துமளத்தான். சபரும் சுறுசுறுப்புக் சகாண்ட அந்த எதிரியின்
{ ாத்யகியின்} கமணகளால் துமளக்கப்பட்ட அந்த மன்னனால்
{துரிமயாதனனால்}, எதிரியின் இந்த சேற்றிக் குறியீட்மடப் சபாறுத்துக்
சகாள்ள முடியேில்மல. அப்மபாது துரிமயாதனன், தங்கப் பிடி சகாண்ட
மற்சறாரு உறுதியான ேில்மல எடுத்துக் சகாண்டு, ாத்யகிமய ஒரு
நூறு கமணகளால் மேகமாகத் துமளத்தான். ேில்தரித்த உமது
ேலிமமமிக்க மகனால் {துரிமயாதனனால்} ஆைத் துமளக்கப்பட்ட
யுயுதானன், மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டு உமது மகமனப் பீடிக்கத்
சதாடங்கினான்.

மன்னன் {துரிமயாதனன்} இப்படிப் பீடிக்கப்படுேமதக் கண்ட

ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களான
ீ உமது மகன்கள், சபரும் பலத்துடன்
அடர்த்தியான கமணமாரிகமள ஏேியபடிமய ாத்யகிமய மமறத்தனர்.
அந்த ேலிமமமிக்க ேில்லாளிகளான உேது ேகன்களின் கூட்டத்தோல்
யுயுதோைன் {சோத்யகி} இப்படி மூழ்கடிக்கப்பட்டரபோது, அேர்கள்
ஒவ்சோருேமரயும் ஐந்துகமணகளாலும், மீ ண்டுசமாருமுமற ஏழு
கமணகளாலும் அேன் { ாத்யகி} துமளத்தான். அேன், எட்டு மேகமானக்
கமணகளால் துரிமயாதனமனத் துமளத்த பிறகு, ிரித்துக் சகாண்மட,
எதிரிகள் அமனேமரயும் அச்சுறுத்தும் ேமகயில் பின்னேனின்
{துரிமயாதனனின்} ேில்மல அறுத்தான். மமலும் ில கமணகளால்
அேன் { ாத்யகி}, ஆபரணங்கமளாடு கூடிய யாமனயால்
அலங்கரிக்கப்பட்டிருக்கும் மன்னனின் {துரிமயாதனனின்}
சகாடிமரத்மதயும் ேழ்த்தினான்.
ீ பிறகு, நான்கு கமணகளால்
துரிமயாதனனின் குதிமரகள் நான்மகயும் சகான்ற அந்தச் ிறப்புோய்ந்த
ாத்யகி, மன்னனின் மதமராட்டிமயயும் ஒரு க்ஷுரப்ரத்தால்
ேழ்த்தினான்.
ீ யுயுதானன், இன்பத்தில் நிமறந்த அமதமேமளயில்,
உயிர்நிமலகமளமய ஊடுருேேல்ல பல கமணகமளக் சகாண்டு
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ குரு மன்னமன {துரிமயாதனமனத்}

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 658 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துமளத்தான். பிறகு, ஓ! மன்னா, உமது மகன் {துரிரயோதைன்}, அந்தப்

ரபோரில் சிநியின் ரபரனுனடய {சோத்யகியின்} அந்தச் சிறந்த
கனணகளோல் இப்படித் தோக்கப்பட்ட ரபோது திடீகரைத் தப்பி ஓடிைோன்.
அம்மன்னன் {துரிமயாதனன்}, ேில்தரித்த ித்திரம னனின் மதரில்
மேகமாக ஏறிக் சகாண்டான். மபாரில் ாத்யகியால் இப்படித்
தாக்கப்பட்டு, ரோகுவோல் விழுங்கப்படும்ரபோது ஆகோயத்தில் சிறுக்கும்
ரசோேனை {சந்திரனை} மபான்ற நிமலமய அமடந்த மன்னமனக் கண்டு
குரு பமடயின் அமனத்துப் பகுதிகளிலும் துயரக் குரல்கள் எழுந்தன.

அந்த ஆரோரத்மதக் மகட்ட ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான

ீ
கிருதவர்ேன், பலமிக்க ேோதவன் {சோத்யகி} மபாரிட்டுக் சகாண்டிருந்த
இடத்திற்கு மேகமாகச் ச ன்றான். கிருதேர்மன், தன் ேில்மல
அம த்துக் சகாண்டும், தன் குதிமரகமளத் தூண்டிக் சகாண்டும், தன்
மதமராட்டிமய, "மேகமாகச் ச ல்ோயாக, மேகமாகச் ச ல்ோயாக"
என்று ச ால்லி தூண்டிக் சகாண்டும் ச ன்றான். ோமய அகல ேிரித்த
யமமனப் மபாலத் தன்மன மநாக்கி ேிமரயும் கிருதேர்மமனக் கண்ட
யுயுதானன் { ாத்யகி}, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, தன் மதமராட்டியிடம்
{முகந்தனிடம்}, "கமணகமளத் தரித்திருக்கும் அந்தக் கிருதேர்மன்,
என்மன மநாக்கிமய தன் மதரில் மேகமாக ேிமரந்து ேருகிறான்"
என்றான் [3]. பிறகு, மிக மேகமாகத் தூண்டப்பட்ட தன் குதிமரகளுடன்
முமறயாகத் தயாரிக்கப்பட்டிருந்த தன் மதரில் ச ன்ற ாத்யகி,
ேில்லாளிகள் அமனேரிலும் முதன்மமயான அந்தப் மபாெர்களின்
ஆட் ியாளனிடம் {கிருதேர்மனிடம்} ேந்தான்.

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இன்னும் அதிகமாக இருக்கிறது. அது

பின்ேருமாறு: "இந்தக் கிருதேர்மன் அம்புகளுடன்
கூடியேனாகத் மதருடன் ேிமரோக ேருகிறான்.
ேில்லாளிகள் அமனேரிலும் ிறந்த அந்தக் கிருதேர்மமன
மநாக்கித் மதருடன் எதிர்த்துச் ச ல்ோயாக. சூதா, மிகச்
ிறந்த மதமரத் மதருடன் ேிமரோக எதிர்த்துச்
ச ல்ோயாக. எதிரிகமள அடக்குபேனான அந்த ேிருஷ்ணி
ேரமனப்
ீ மபாரில் சகால்லப்மபாகிமறன்" என்று ாத்யகி தன்
மதமராட்டியிடம் ச ான்னதாக இருக்கிறது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில், "அமதா ேரக்
ீ கிருதேர்மன்
என்மன எதிர்த்துத் தன் மதரில் ேிமரந்து ேருகிறான்.
ேில்தரித்மதார் அமனேரிலும் முதன்மமயான அேனிடம்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 659 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மமாத உன் மதமர அேனுக்கு எதிரில் ச லுத்துோயாக"

என்று இருக்கிறது.

அப்மபாது, மனிதர்களில் புலிகளும், ினத்தால்

தூண்டப்பட்டேர்களும், சநருப்புக்குக்கு ஒப்பானேர்களுமான
அவ்ேிருேரும், சபரும் சுறுசுறுப்மபக்சகாண்ட இரு புலிகமளப் மபால
ஒருேமராசடாருேர் மமாதினர். கிருதேர்மன், ிநியின் மபரமன
{ ாத்யகிமயக்} கூர் தீட்டப்பட்டமேயும், கூர்முமனகமளக்
சகாண்டமேயுமான இருபத்தாறு கமணகளாலும், பின்னேனின்
மதமராட்டிமய {முகுந்தமன} ஐந்து கமணகளாலும் துமளத்தான். மபாரில்
திறம்ோய்ந்தேனான அந்த ஹிருதிகன் மகன் {கிருதேர்மன்},
ிறந்தமேயும், ிந்து இனத்மதச் ம ர்ந்தமேயும், நன்கு
பைக்கப்பட்டமேயுமான ாத்யகியின் நான்கு குதிமரகமளயும்
ேலிமமமிக்க நான்கு கமணகளால் துமளத்தான்.

தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட சகாடிமரத்மதக் சகாண்டேனும்,

தங்கக் கே ம் பூண்டேனுமான கிருதேர்மன், தங்கத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட பிடி சகாண்ட தன் உறுதியான ேில்மல அம த்துக்
சகாண்டு, தங்கச் ிறகுகள் சகாண்ட கமணகளால் யுயுதானமனத்
தடுத்தான். அப்மபாது அந்தச் ிநியின் மபரன் { ாத்யகி}, தனஞ் யமனக்
காணேிரும்பி, சபரும் சுறுசுறுப்புடன் கிருதேர்மன் மீ து எட்டுக்
கமணகமள ஏேினான். எதிரிகமள எரிப்பேனும், சேல்லப்பட முடியாத
ேரனுமான
ீ அேன் {கிருதவர்ேன்}. வைினேேிக்க அந்த எதிரியோல்
{சோத்யகியோல்} ஆைத்துனளக்கப்பட்டு, நிைநடுக்கத்தில் நடுங்கும்
ேனைகயோன்னறப் ரபோை நடுங்கத் கதோடங்கிைோன். இதன்பிறகு,
கலங்கடிக்கப்பட முடியாத ஆற்றமலக் சகாண்ட ாத்யகி,
அறுபத்துமூன்று கமணகளால் கிருதேர்மனின் நான்கு குதிமரகமளயும்,
ஏைால் அேனது மதமராட்டிமயயும் ேிமரோகத் துமளத்தான். பிறகு
ாத்யகி, யமதண்டத்திற்மகா, மகாபம் சகாண்ட பாம்புக்மகா ஒப்பானதும்,
தங்கச் ிறகுகமளக் சகாண்டதுமான மற்சறாரு கமணமயக்
குறிபார்த்துக் கிருதேர்மமனத் துமளத்தான். அந்தப் பயங்கரக்
கமணயானது, தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த தன் எதிரியின்
பிரகா மான கே த்மதத் துமளத்து ஊடுருேி, இரத்தக் கமறயுடன்
பூமிக்குள் நுமைந்தது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 660 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ாத்ேதனின் { ாத்யகியின்} கமணகளால் பீடிக்கப்பட்டு, அந்தப்

மபாரில் குருதியில் குளித்த கிருதேர்மன், கமணமயாடு கூடிய தன்
ேில்மல எறிந்துேிட்டுத் தன் மதரிமலமய ேிழுந்தான். அளேற்ற
ஆற்றமலக் சகாண்டேனும், மனிதர்களில் காமளயுமான அந்தச் ிங்கப்
பல் ேரன்
ீ {கிருதேர்மன்}, ாத்யகியின் கமணகளால் பீடிக்கப்பட்டு,
முைங்காலால் மண்டியிட்டு கீ மை தன் மதர்த்தட்டில் ேிழுந்தான். ாத்யகி,
பைங்காலத்தின் ஆயிரங்னக அர்ஜுைனுக்ரகோ
{கோர்த்தவரியோர்ஜுைனுக்ரகோ},
ீ அளவிைோ வல்ைனே ககோண்ட
கபருங்கடலுக்ரகோ ஒப்போை அந்தக் கிருதவர்ேனைத் தடுத்துவிட்டு
முன்ரைறிச் கசன்றோன்.

ோள்கள், ஈட்டிகள், ேிற்கள், யாமனகள், குதிமரகள் மற்றும்

மதர்கள் ஆகியேற்றால் நிமறந்த கிருதேர்மனின் பமடப்பிரிமேக்
கடந்து, நூற்றுக்கணக்கிலான முதன்மமயான க்ஷத்திரியர்களின் குருதி
ிந்திய ேிமளோல் பயங்கரமாக இருந்த அந்தக் களத்மதேிட்டு
சேளிமயறிய அந்தச் ிநிக்களில் காமள { ாத்யகி},
அசுரேியூகத்தினூடாகச் ச ல்லும் ேிருத்திரமனக் சகான்றேமனப்
{இந்திரமனப்} மபாலத் துருப்புகள் அமனத்தும் பார்த்துக்
சகாண்டிருக்கும்மபாமத முன்மனறிச் ச ன்றான். அமதமேமளயில்,
ேலிமமமிக்க ஹிருதிகன் மகன் {கிருதவர்ேன்}, ேற்கறோரு கபரிய
வில்னை எடுத்துப் ரபோரில் போண்டவர்கனளத் தடுத்துக் ககோண்டு,
தோன் இருந்த இடத்திரைரய நின்று ககோண்டோன்" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 661 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரரோணனர கவன்ற சோத்யகி!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 116

Satyaki vanquished Drona! | Drona-Parva-Section-116 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 32)

பதிவின் சுருக்கம்: துரரோணருக்கும் சோத்யகிக்கும் இனடயில் ஏற்பட்ட ரேோதல்;

சோத்யகியின் வில்னை அறுத்த துரரோணர்; சோத்யகியின் ரதரரோட்டினய
ேயக்கேனடயச் கசய்தது; தன் ரதனரத் தோரை கசலுத்திய சோத்யகி, துரரோணரின்
ரதரரோட்டினயக் ககோன்றது; துரரோணனர வியூகத்தின் வோயிலுக்ரக ேீ ண்டும்
இட்டுச் கசன்ற குதினரகள்; துரரோணர் சோத்யகினயப் பின்கதோடரோேல் அங்ரகரய
நினைககோண்டது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "இந்த இடங்களில்

சிநியின் ரபரைோல் {சோத்யகியோல்} (குரு) பமட
துரத்தியடிக்கப்படும்மபாது, அேமனப் பரத்வோஜர்ேகன் {துரரோணர்}
அடர்த்தியான கமணமமையால் மமறத்தார். துருப்புகள் அமனத்தும்
பார்த்துக் சகாண்டிருக்மகயில் துமராணருக்கும், ாத்ேதனுக்கும்
{ ாத்யகிக்கும்} இமடயில் நடந்த மமாதலானது, (பைங்காலத்தில்)
பைிக்கும் {பைிச்சக்கரவர்த்திக்கும்} வோசவனுக்கும் {இந்திரனுக்கும்}

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 662 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இமடயில் நடந்தமதப் மபால மிகக் கடுமமயானதாக இருந்தது.

அப்மபாது துரரோணர், முழுக்க இரும்போைோைனவயும், கடும்
நஞ்சுேிக்கப் போம்புகளுக்கு ஒப்போைனவயுேோை மூன்று அைகிய
கனணகளோல் சிநியின் ரபரனுனடய {சோத்யகியின்} கநற்றினயத்
துனளத்தோர். இப்படி அந்த மநரான கமணகளால் சநற்றியில்
துமளக்கப்பட்ட யுயுதானன் { ாத்யகி}, ஓ! மன்னா, மூன்று முகடுகமளக்
சகாண்ட மமலசயான்மறப் மபால அைகாகத் சதரிந்தான்.

{ஏதாேசதாரு} ந்தர்ப்பத்திற்காக எப்மபாதும் ேிைிப்புடன் இருக்கும்

அந்தப் பரத்ோெர் மகன் {துமராணர்}, இந்திரனுமடய ேஜ்ரத்தின்
முைக்கத்திற்கு ஒப்பானமேயான பிற கமணகள் பலேற்மற அந்தப்
மபாரில் ாத்யகியின் மீ து ஏேினார். உயர்ந்த ஆயுதங்கமள
அறிந்தேனான அந்தத் தா ார்ஹ குலத்மதான் { ாத்யகி}, துமராணரின்
ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட அந்தக் கமணகள் அமனத்மதயும், அைகிய
ிறகுகள் சகாண்ட தன் இரண்டு கமணகளால் சேட்டினான்.
( ாத்யகியின்) அந்தக் கரநளினத்மதக் கண்ட துமராணர், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, திடீசரன முப்பது {30} கமணகளால் அந்தச் ிநிக்களின்
காமளமய { ாத்யகிமயத்} துமளத்தார். யுயுதானனின் கரநளினத்மதத்
தமது கரநளினத்தால் ேிஞ் ிய துமராணர், மீ ண்டுசமாரு முமற
பின்னேமன { ாத்யகிமய} ஐம்பது {50} கமணகளாலும், மமலும் ஒரு
நூறு {100} கமணகளாலும் துமளத்தார். ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
உண்மமயில் {உடமலச்} ிமதப்பமேயான அக்கனணகள், எறும்புப்
புற்றில் இருந்து ரகோபத்துடன் கவளிரயறும் சீற்றேிக்கப் போம்புகனளப்
ரபோைத் துரரோணரின் ரதரில் இருந்து கவளிரயறிை. அமத மபால,
யுயுதானனால் { ாத்யகியால்} நூற்றுக்கணக்கிலும், ஆயிரக்கணக்கிலும்
ஏேப்பட்டமேயான குருதிமயக் குடிக்கும் கமணகளும் துமராணமர
மமறத்தன. எனினும், மறுபிறப்பாளர்களில் {பிராமணர்களில்}
முதன்மமயானேரால் {துமராணரால்} சேளிப்படுத்தப்பட்ட
கரநளினத்திற்கும், ாத்ேத குலத்மதானால் { ாத்யகியால்}
சேளிப்படுத்தப்பட்டதற்கும் இமடயில் எந்த மேறுபாட்மடயும் நாங்கள்
காணேில்மல. உண்மமயில் மனிதர்களில் காமளயரான அவ்ேிருேரும்
ஒரு ேமகயில் இமணயானேராகமே இருந்தனர்.

அப்மபாது, மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட ாத்யகி, மநரான ஒன்பது

கமணகளால் துமராணமரத் தாக்கினான். மமலும் அேன் { ாத்யகி} கூரிய
கமணகள் பலேற்றால் துமராணரின் சகாடிமரத்மதயும் தாக்கினான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 663 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பரத்ோெர் மகன் {துமராணர்} பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத, அேன்

{ ாத்யகி} பின்னேரின் {துமராணரின்} மதமராட்டிமய நூறு கமணகளால்
துமளத்தான். யுயுதானனால் சேளிப்படுத்தப்பட்ட கரநளினத்மதக்
கண்டேரும், ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரருமான
ீ துமராணர், எழுபது
கமணகளால் யுயுதானனின் மதமராட்டிமயத் துமளத்து, மூன்றால்
அேனது (நான்கு) குதிமரகமளயும் துமளத்து, ஒற்மறக் கமண ஒன்றால்
ேோதவைின் {சோத்யகியின்} மதரில் நின்ற சகாடிமரத்மதயும் சேட்டினார்.
இறகுகமளயும், தங்கத்தாலான ிறகுகமளயும் சகாண்ட மற்சறாரு
பல்லத்தால் அந்தப் மபாரில் மதுகுலத்தின் ிறப்புமிக்க ேரனுமடய
ீ
{ ாத்யகியின்} ேில்மலயும் அறுத்தார்.

அதன்மபரில் ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான

ீ ாத்யகி, மகாபத்தால்
தூண்டப்பட்டு, அவ்ேில்மல ே ீ ிேிட்டு, ஒரு சபரிய கதாயுதத்மத அந்தப்
பரத்ோெரின் மகன் மீ து ே ீ ினான். எனினும் துமராணர்,
இரும்பாலானதும், இமைகளால் கட்டப்பட்டதும், தன்மன மநாக்கி
மூர்க்கமாக ேந்ததுமான அந்தக் கதாயுதத்மதப் பல்மேறு
ேடிேங்களிலான கமணகள் பலேற்றால் தடுத்தார். அப்மபாது
கலங்கடிக்கப்பட முடியாதேனான ாத்யகி மற்சறாரு ேில்மல எடுத்துக்
சகாண்டு, கல்லில் கூராக்கப்பட்ட கமணகள் பலேற்றால் பரத்ோெரின்
ேரீ மகமன {துமராணமரத்} துமளத்தான். அந்தப் மபாரில் அமதக்
சகாண்டு துமராணமரத் துமளத்த யுயுதானன் ிங்கமுைக்கமும்
ச ய்தான். எனினும், ஆயுததாரிகள் அமனேரிலும் முதன்மமயான
துமராணரால் அந்த முைக்கத்மதப் சபாறுத்துக் சகாள்ள முடியேில்மல.

இரும்பாலானதும் தங்கக் மகப்பிடி சகாண்டதுமான ஓர் ஈட்டிமய

எடுத்த துமராணர், அமத மாதேனுமடய { ாத்யகியின்} மதரின் மீ து
மேகமாக ஏேினார். எனினும், காலமனப் மபால மரணத்மதக்
சகாடுக்கும் அந்த ஈட்டியானது, ிநியின் மபரமனத் { ாத்யகிமயத்}
தீண்டாமல், பின்னேனின் { ாத்யகியின்} மதமரத் துமளத்துச் ச ன்று,
கடும் ஒலியுடன் பூமிக்குள் நுமைந்தது. பிறகு அந்தச் ிநியின் மபரன்
{ ாத்யகி}, ஓ! மன்னா, ிறகுகள் சகாண்ட கமணகள் பலேற்றால்
துமராணமரத் துமளத்தான். அேரது ேலக்கரத்மதத் தாக்கிய அந்தச்
ாத்யகி, ஓ! பாரதக் குலத்தின் காமளமய, உண்மமயில் அேமரப்
சபரிதும் பீடித்தான். அந்தப் மபாரில் துமராணரும், ஓ! மன்னா,
அர்த்தச் ந்திரக் கமணசயான்றால் மாதேனின் { ாத்யகியின்} சபரிய
ேில்மல சேட்டி, பின்னேனின் மதமராட்டிமய ஓர் ஈட்டியால் [1]

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 664 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தாக்கினார். அந்த ஈட்டியால் தாக்கப்பட்ட யுயுதானனின் மதமராட்டி

மயக்கமமடந்து, ிறிது மநரத்திற்குத் மதர்த்தட்டில் அம ேற்றேனாகக்
கிடந்தான்.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ோயுதம் ரத க்தி

என்றமைக்கப்படுகிறது. அது தாமை மடல் மபான்ற ோயுள்ள
க்தி {ஈட்டி} என்றும் அங்மக ேிளக்கப்படுகிறது.

அப்மபாது, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, தைக்குச் சோரதியோகத்

தோரை கசயல்பட்ட சோத்யகி, கடிவோளங்கனளயும் தோரை பிடித்துக்
ககோண்டு துரரோணருடனும் கதோடர்ந்து ரபோரிட்டத்தோல்,
ேைிதசக்திக்கு அப்போற்பட்ட சோதனைனய அனடந்தோன். பிறகு,
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ யுயுதானன், அந்தப் மபாரில் ஒரு நூறு
கமணகளால் அந்தப் பிராமணமர {துமராணமரத்} தாக்கி, ஓ! ஏகாதிபதி,
தான் அமடந்த ாதமனயால் மிகவும் மகிழ்ந்தான். அப்மபாது துமராணர்,
ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, ாத்யகியின் மீ து ஐந்து கமணகமள
ஏேினார். அந்தப் மபாரில், சோத்யகியின் கவசத்னதத் துனளத்த அந்தக்
கடுங்கனணகள் அவைது குருதினயக் குடித்தை. அச் ந்தரும் அந்தக்
கமணகளால் இப்படித் துமளக்கப்பட்ட ாத்யகி மகாபத்தால்
தூண்டப்பட்டான். பதிலுக்கு அந்த ேரன்
ீ { ாத்யகி}, தங்கத் மதமரக்
சகாண்ட அேர் {துமராணர்} மீ து கமணகள் பலேற்மற ஏேினான்.

பிறகு ஓர் ஒற்மறக் கமணயால் துரரோணரின் ரதரரோட்டினயப்

பூேியில் வழ்த்திய
ீ அவன் {சோத்யகி}, தன் கமணகளால் தன்
எதிராளியின் ாரதியற்றக் குதிமரகமளத் தப்பி ஓடும்படி ச ய்தான்.
அதன் மபரில் அந்தத் மதரானது, ஒரு குறிப்பிட்ட சதாமலேிற்கு {அந்தக்
குதிமரகளால்} இழுத்துச் ச ல்லப்பட்டது. உண்மமயில், துமராணரின்
பிரகா மான மதரானது, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, சூரியனின்
நகர்மேப் மபால அந்தப் மபார்க்களத்தில் ஆயிரம் முமற சுைலத்
சதாடங்கியது. அப்மபாது, (சகௌரேப் பமடயின்) மன்னர்கள் மற்றும்
இளேர ர்கள் அமனேரும், "ஓடுேர்,
ீ ேிமரேர்,
ீ துமராணரின்
குதிமரகமளப் பிடிப்பீர்" என்று உரக்க ஆரோரம் ச ய்தனர். அந்தப்
மபாரில் ாத்யகிமய ேிமரோகத் தேிர்த்த அந்த ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரர்கள்
ீ அமனேரும், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, துமராணர்
எங்கிருந்தாமரா அந்த இடத்திற்கு ேிமரந்தனர். ாத்யகியின்
கமணகளால் பீடிக்கப்பட்டு ஓடிச் ச ல்லும் அந்தத் மதர்ேரர்கமளக்
ீ

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 665 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கண்ட உமது துருப்புகள் மீ ண்டும் பிளந்து, மிகவும் உற் ாகமற்றமேயாக

ஆகின.

அமதமேமளயில், துமராணர், ேிருஷ்ணி ேரனின்

ீ { ாத்யகியின்}
கமணகளால் பீடிக்கப்பட்டமேயும், காற்றின் மேகத்மதக்
சகாண்டமேயுமான அந்தக் குதிமரகளால் சுமக்கப்பட்டு, ேியூகத்தின்
ோயிலுக்மக மீ ண்டும் ச ன்று அங்மகமய நிமலயாக நின்று சகாண்டார்.
பரத்ோெரின் ேரமகன்
ீ {துரரோணர்}, (தோேில்ைோத ரபோது)
போண்டவர்களோலும், போஞ்சோைர்களோலும் பிளக்கப்பட்ட வியூகத்னதக்
கண்டு, சிநியின் ரபரனைப் பின்கதோடர எந்த முயற்சியும் கசய்யோேல்,
(பிளக்கப்பட்ட) தேது வியூகத்னதத் தோரே கோப்பதில் தம்னே
ஈடுபடுத்திக் ககோண்டோர். பிறகு, பாண்டேர்கமளயும்,
பாஞ் ாலர்கமளயும் தடுத்த அந்தத் துமராண சநருப்பு, மகாபத்தால்
சுடர்ேிட்சடரிந்து அங்மகமய நின்று, யுக முடிேில் எழும் சூரியமனப்
மபால அமனத்மதயும் எரித்தது" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 666 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சுதர்சைனைக் ககோன்ற சோத்யகி!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 117

Satyaki killed Sudarsana! | Drona-Parva-Section-117 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 33)

பதிவின் சுருக்கம்: ககௌரவர்கள் எவரோலும் தடுக்கப்பட முடியோேல் களத்தில்

முன்ரைறிய சோத்யகி; இனடயில் வந்த ேன்ைன் சுதர்சைன்; சுதர்சைைின்
ரதரரோட்டினயயும், சுதர்சைனையும் ககோன்ற சோத்யகி; வரர்களின்
ீ அனைவரின்
போரோட்டுகனளயும் கபற்றது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "துரரோணனரயும்,

ஹிருதிகன் ேகன் {கிருதவர்ேன்} தமலமமயிலான உமது பமடயின்
மபார்ேரர்கள்
ீ பிறமரயும் சேன்றேனும், மனிதர்களில்
முதன்மமயானேனுமான அந்தச் ிநிக்களில் காமள {சோத்யகி}, ிரித்துக்
சகாண்மட தன் மதமராட்டியிடம் {முகந்தைிடம்}, "ஓ! சூதா {முகுந்தா},
ரகசவரோலும் {கிருஷ்ணரோலும்}, பல்குைரோலும் {அர்ஜுைரோலும்}
ஏற்கைரவ நேது எதிரிகள் எரிக்கப்பட்டிருக்கின்றைர். (ேீ ண்டும்)
அவர்கனள கவல்வதற்கோை (ரேம்ரபோக்கோை) ஒரு வைியோக ேட்டுரே
நோம் இருக்கிரறோம். மதேர்களுமடய தமலேனின் {இந்திரனின்}
மகனான அந்த மனிதர்களில் காமளயால் {அர்ஜுைரோல்} ஏற்கைரவ
ககோல்ைப்பட்டு ேோண்டவர்கனளரய நோம் ககோல்கிரறோம்" என்றான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 667 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ிநிக்களில் காமளயும், ேில்லாளிகளில் முதன்மமயானேனும்,

பமகேரர்கமளக்
ீ சகால்பேனுமான அந்த ேலிமமமிக்க ேரன்
ீ { ாத்யகி},
தன் மதமராட்டியிடம் இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ால்லிேிட்டு, சுற்றிலும்
தன் கமணகமளப் சபரும்பலத்துடன் இமறத்து, அந்தப் பயங்கரப்
மபாரில் இமரமதடிச் ச ல்லும் பருந்மதப் மபாலமே ச ன்றான். குரு
ேரர்கள்,
ீ அமனத்துப் பக்கங்களில் இருந்தும் அேமனத் { ாத்யகிமயத்}
தாக்கினாலும், ந்திரன் அல்லது ங்கின் சேண்மமமயக் சகாண்ட
அந்தச் ிறந்த குதிமரகளால் தாங்கப்பட்டு, சகௌரேப்பமடப்பிரிவுகமளத்
துமளத்துச் ச ன்றேனும், ஆயிரங்கதிமரானான சூரியனுக்கு
ஒப்பானேனும், மனிதர்களில் முதன்மமயானேனுமான அந்தத்
மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயானேமன { ாத்யகிமயத்} தடுப்பதில்
அேர்களால் {குரு ேரர்களால்}
ீ சேல்ல முடியேில்மல. உண்மமயில்,
குமறயற்ற ேலிமம சகாண்டேனும், ஆயிரம் கண்கமளக்
சகாண்டேனுக்கு {இந்திரனுக்கு} இமணயான ேரம்
ீ சகாண்டேனும்,
கூதிர் காலச் சூரியமனப் மபால ஆகாயத்தில் சதரிபேனும், தடுக்கப்பட
முடியாத ஆற்றமலக் சகாண்டேனுமான ாத்யகிமய, ஓ! பாரதமர
{திருதராஷ்டிரமர}, உமது தரப்பில் மபாரிட்டேர்களில் ஒருேனாலும்
தடுக்க முடியேில்மல.

அப்மபாது, மபார்க்கமலயின் அமனத்து முமறகமள அறிந்தேனும்,

தங்கக் கே ம் அணிந்திருந்தேனும், ேில் மற்றும் கமணகமளத்
தரித்திருந்தேனும், ினத்தால் நிமறந்தேனும், மன்னர்களில்
முதன்மமயானேனுமான சுதர்சைன் [1], ேிமரந்து ேரும் ாத்யகிமய
எதிர்த்து, அேன் { ாத்யகி} ச ல்ேமதத் தடுக்க முயன்றான். பிறகு
அேர்களுக்கு ஏற்பட்ட மமாதலானது மிகக் கடுமமயானதாக இருந்தது.
உமது ேரர்கள்
ீ மற்றும் ம ாமகர்கள் ஆகிய இருதரப்பினரும் அந்த
மமாதமல ேிருத்திரனுக்கும் ோ ேனுக்கும் இமடயிலான மமாதமலப்
மபாலப் புகழ்ந்தனர். அந்தப் மபாரில் சுதர் னன், நூற்றுக்கணக்கான
கூர்மமயான கமணகளால் அந்தச் ாத்ேதர்களில் முதன்மமயானேமன
{ ாத்யகிமயத்} துமளக்க முயன்றான். அமே ாத்யகிமய அமடேதற்கு
முன்மப { ாத்யகியால்} சேட்டப்பட்டன. அமத மபாலத் தன்
முதன்மமயான மதரில் நின்ற சுதர் னனும், இந்திரனுக்கு ஒப்பான
ாத்யகியால் அேன் மீ து ஏேப்பட்ட கமணகள் அமனத்மதயும் தன்
ிறந்த கமணகளால் இரண்டு மூன்று துண்டுகளாக சேட்டினான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 668 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[1] இேன் திருதராஷ்டிரன் மகனும், துரிமயாதனனின்

தம்பியுமான சுதர் னன் அல்ல. இேன் மேறு ஒருேன்.
நக்னெித்திடம் இருந்து கிருஷ்ணனால் ேிடுேிக்கப்பட்ட
மன்னன் சுதர் னன் என்று ஒருேன் உத்மயாக பர்ேம் பகுதி
48ல் குறிப்பிடப்படுகிறான். இேன் அேனாகவும் இருக்கலாம்,
அல்லது மேறு ஒருேனாகவும் இருக்கலாம். பாண்டேத்
தரப்மபச் ம ர்ந்த சுதர் னன் என்ற மற்சறாரு மாலே
மன்னன் துமராண பர்ேம் பகுதி 199ல் குறிப்பிடப்படுகிறான்.

ாத்யகியுமடய கமணகளின் க்தியால் தன் கமணகள்

கலங்கடிக்கப்படுேமதக் கண்டேனும், கடும் க்தி சகாண்டேனுமான
சுதர் னன், (தன் எதிரிமய) எரித்துேிடுபேமனப் மபாலக் மகாபத்துடன்,
தங்கச் ிறகுகள் சகாண்ட அைகிய கமணகமள எேினான். பிறகும்
அேன் {சுதர் னன்}, சநருப்புக்கு ஒப்பானமேயும், தங்கச் ிறகுகள்
சகாண்டமேயும், தன் ேில்லின் நாமணக் காதுேமர இழுத்து
ஏேப்பட்டமேயுமான மூன்று அைகிய கமணகளால் தன் எதிரிமய
மீ ண்டும் துமளத்தான். சோத்யகியின் கவசத்னதப் பிளந்த அனவ,
பின்ைவைின் {சோத்யகியின்} உடலுக்குள் ஊடுருவிை.

அமத மபாலமே அேன் (இளேர னான சுதர் னன்), சுடர்மிக்க

நான்கு பிற கமணகமளக் குறிபார்த்து, அேற்மறக் சகாண்டு,
சேள்ளிநிறம் மபால சேண்மமயாக இருந்த ாத்யகியின் நான்கு
குதிமரகமளத் தாக்கினான். அேனால் {சுதர் னனால்} இப்படிப்
பீடிக்கப்பட்டேனும், இந்திரனுக்கு இமணயான ஆற்றமலயும் சபரும்
சுறுசுறுப்மபயும் சகாண்டேனுமான ிநியின் மபரன் { ாத்யகி}, தன்
கூரிய கமணகளால் சுதர் னனின் குதிமரகமளக் சகான்று உரக்க
முைங்கினான். பிறகு க்ரனின் {இந்திரனின்} ேஜ்ரத்துக்கு ஒப்பான ஒரு
பல்லத்தால் சுதர்சைைின் ரதரரோட்டியுனடய தனைனய கவட்டிய
அந்தச் சிநிக்களில் கோனள {சோத்யகி}, யுக கநருப்புக்கு ஒப்போை
க்ஷுரப்ரம் ஒன்றோல், ஓ! மன்னா, பைங்காலத்தில் மபாரில்
ேலிமமமிக்கப் பைைின் தமலமயப் பலேந்தமாக
சேட்டியவஜ்ரதோரினயப் {இந்திரனைப்} மபாலக் காது குண்டலங்கமளக்
சகாண்டதும், முழு நிலவுக்கு ஒப்பானதும், மிகப் பிரகா மான முகத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்டதும் சுதர்சைைின் தனைனய அவைது உடைில்
இருந்து கவட்டிைோன். சபரும் சுறுசுறுப்மபக் சகாண்ட அந்த யது குலத்து
உயர் ஆன்மக் காமள { ாத்யகி}, இப்படி அந்த அர மபரமன

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 669 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{சுதர் னமனக்} சகான்று, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, மகிழ்ச் ியால்

நிமறந்து, மதேர்களின் தமலேமன {இந்திரமனப்} மபாலப் பிரகா மாக
ஒளிர்ந்தான்.

பிறகு, மனிதர்களில் ேரனான

ீ அந்த யுயுதானன் { ாத்யகி}, தனக்கு
முன் ச ன்ற அர்ெுனனின் பாமதயிமலமய ச ன்று, (அப்படிச்
ச ல்மகயில்) உமது துருப்புகள் அமனத்மதயும் தன் கமணகளின்
மமகங்களால் தடுத்து, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அமனேமரயும்
ஆச் ரியத்தில் ஆழ்த்தியபடி அந்தச் ிறந்த குதிமரகள் பூட்டப்பட்ட அமத
மதரில் ச ன்றான். அேன் { ாத்யகி}, தன் ேைியில் உள்ள அமனத்மதயும்
எரித்துச் ச ல்லும் காட்டுத் தீமயப் மபாலத் தன் கமணகள் அமடயும்
சதாமலேில் இருந்த எதிரிகள் அமனேமரயும் எரித்ததால், அங்ரக
இருந்த முதன்னேயோை வரர்கள்
ீ அனைவரும் ஒன்றோகக் கூடி,
அவைோல் {சோத்யகியோல்} அனடயப்பட்ட முதன்னேயோை அதிசய
சோதனைகனளப் போரோட்டிைர்" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 670 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

யவைர்கனள வழ்த்திய
ீ சோத்யகி!
- துரரோண பர்வம் பகுதி – 118

Satyaki defeated the Yavanas! | Drona-Parva-Section-118 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 34)

பதிவின் சுருக்கம்: அச்சேில்ைோேல் முன்ரைறுேோறு ரதரரோட்டினய

அறிவுறுத்திய சோத்யகி; சோத்யகியின் கபருனேகனளச் கசோன்ை ரதரரோட்டி;
யவைர்களின் ரதோற்றம் பற்றிய குறிப்புகள்; யவைர்கள், கோம்ரபோஜர்கள்
முதைிரயோனர வழ்த்திய
ீ சோத்யகி...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "[1] ேிருஷ்ணி
குலத்துேரனும்,
ீ சபரும் நுண்ணறிவு
சகாண்டேனுமான உயர் ஆன்ம
சோத்யகி, சுதர்சைனைக் ககோன்ற பிறகு
ேீ ண்டும் தன் ரதரரோட்டியிடம்
{முகுந்தைிடம்}, "மதர்கள், குதிமரகள்,
யாமனகள் ஆகியேற்றால்
நிமறந்ததும், கமணகள் மற்றும்
ஈட்டிகளாலான அமலகமளக் சகாண்டதும், ோள்கள், கத்திகளாலான
மீ ன்கமளக் சகாண்டதும், கதாயுதங்களாலான முதமலகமளக்
சகாண்டதும், கமணகளின் 'ேிஸ்' ஒலிகமளயும், பல்மேறு
ஆயுதங்களின் மமாதமலயும் முைக்கமாகக் சகாண்டதும், உயிமர
அைிக்கக்கூடிய கடுமமயான சபருங்கடலானதும், பல்மேறு
இம க்கருேிகளின் ஒலிகளால் எதிசராலிக்கப்படுேதும்,
சேற்றிேரர்களுக்கு
ீ இனிமமயற்றதும் தாங்க முடியாததுமான
தீண்டமலக் சகாடுப்பதும், ஜைசந்தைின் பமடமயச் ம ர்ந்த கடுமமயான
மனித ஊனுண்ணிகளால் [2] பாதுகாக்கப்பட்ட ேரம்புகமளக் சகாண்டதும்,
கிட்டத்தட்ட கடக்க முடியாத சபருங்கடலுமான துரரோணரின்
பமடப்பிரிமேமய கடந்த பிறகு, ஆைமற்ற நீமரக் சகாண்ட ிறு
ஓமடமயப் மபால ேியூகத்தில் எஞ் ியிருக்கும் பகுதிமயக் கடப்பது
எளிதானது என்மற நான் நிமனக்கிமறன்.

[1] மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் கங்குலியில் உள்ளமதப்

மபாலமே இந்தப் பகுதி சதாடங்கினாலும், மேசறாரு
பதிப்பில் இதற்கு முன்மப நிமறய ேிபரங்கள்
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 671 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ச ால்லப்பட்டிருக்கின்றன. அமே பின்ேருமாறு: "ஓ மன்னா,

உண்மமயான ேரமுள்ளேனும்,
ீ உயர் ஆன்மாவுனுமான
அந்தச் ாத்யகி மபாரில் கிருதேர்மமனயும்,
பாரத்ோெமரயும் {துமராணமரயும்}, சூரனும், நன்கு மபார்
புரிபேனுமான துரிமயாதனமனயும் சேன்று,
ெல ந்தமனயும், சூரம னசனன்கிற {சுதர் னனாக இருக்க
மேண்டும்} மன்னமனயும் மபாரில் சகான்று, பலேமகப்பட்ட
மிமலச் ர்கமளயும், கா ி இளேர மனயும்,
நிஷாதர்கமளயும், தங்கணர்கமளயும், கலிங்கர்கமளயும்,
மகதர்கமளயும், மககயர்கமளயும், சூரம னர்கமளயும்,
மமலநாட்டு ேரர்கமளயும்,
ீ காம்மபாெர்கமளயும்,
யேனர்கமளயும், ே ாதிகமளயும், ிபிக்கமளயும்,
மகா லர்கமளயும் மற்ற ேரர்கமளயும்
ீ மபாரில்
சகான்றபடிமய மபார்க்களத்தில் ச ன்றான். ஓ மன்னா,
அந்தச் ாத்யகி மயிர்களாகிற பா ிக்சகாத்துக்களும்,
புல்தமரகளும் உள்ளதும், க்திகளாகிற முதமலகளால்
நான்கு பக்கங்களிலும் சூைப்பட்டதும், குமடகளாகிய
அன்னப்பறமேகமளக் சகாண்டதும், மகாரமாயிருப்பதும்,
பயந்தேர்களால் எப்மபாதும் தாண்டமுடியாததும்,
ேரமக்களிடம்
ீ சபருகுேதுமான ரத்தசேள்ளமயமான
நதிமய உண்டாக்கி மகிழ்ச் ியாக மீ ண்டும் ாரதிமய
மநாக்கி...'' என்று இருக்கிறது. இதற்குப் பின்னர்க் கிட்டத்தட்ட
கங்குலியின் பதிப்பில் ேருேமதப் மபாலமே சதாடர்கிறது.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இது ற்மற மாறுபடுகிறது. அது

பின்ேருமாறு: "இந்தப் மபார்க்களத்தில் ராட் ர்கள் மபான்ற
ெல ந்தனுமடய பமடயிலுள்ளேர்களால் சூைப்பட்ட இந்தத்
துமராணச் ம மனமயத் தேிர மிச் மிருக்கிற மற்ற
ம மனமயத் தாண்டத்தக்கதும் ஸ்ேல்பெலம் உள்ளதுமான
ிற்றாற்மறப் மபால எண்ணுகிமறன்" என்றிருக்கிறது.

எனமே, அச் மில்லாமல் குதிமரகமளச் ச லுத்துோயாக. நான்

சவ்யசச்சினுக்கு {அர்ஜுைருக்கு} மிக அருகில் இருப்பதாகமே
நிமனக்கிமறன். சேல்லப்பட முடியாத துமராணமரயும், அேமரப்
பின்சதாடர்பேர்கமளயும், மபார்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயான அந்த
ஹிருதிகன் ேகனையும் {கிருதவர்ேனையும்} சேன்ற பிறகு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 672 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தனஞ் யரிடம் {அர்ெுனரிடம்} இருந்து நான் சதாமலேில் இருக்க

முடியாது என்மற நான் நிமனக்கிமறன். எண்ணற்ற எதிரிகமள என்
எதிரில் கண்டாலும் என் இதயத்திற்கு அச் மமற்படுேதில்மல. எனக்கு
இேர்கள் சுடர்மிகும் காட்டுத்தீயில் உள்ள மேக்மகால், அல்லது
புற்குேியமலப் மபான்றேர்கமள.

பாண்டேர்களில் முதன்மமயான அந்தக் கிரீடம் தரித்தேர்

(அர்ெுனர்) ச ன்ற பாமதயானது, சபரும் எண்ணிக்மகயிலான
காலாட்பமட ேரர்கள்,
ீ குதிமரகள், மதர்ேரர்கள்,
ீ யாமனகள் ஆகியன
சகால்லப்பட்டு கிடப்பதால் மமற்றிருப்பமதக் காண்பாயாக. அந்த உயர்
ஆன்மப் மபார்ேரரால்
ீ {அர்ெுனரால்} முறியடிக்கப்பட்ட சகௌரேப்
பமடயானது ஓடுேமதக் காண்பாயாக. ஓ! மதமராட்டிமய,
புறமுதுக்கிட்மடாடும் மதர்கள், யாமனகள் மற்றும் குதிமரகளால்
எழுப்பப்படும் கரும்பழுப்புப் புழுதிமயக் காண்பாயாக. கிருஷ்ணனரத் தன்
மதமராட்டியாகக் சகாண்டேரும், சேண்குதிமரகமளக் சகாண்டேருமான
அர்ெுனர் எனக்கு மிக அருகில் இருப்பதாகமே நான் நிமனக்கிமறன்.
அளேற்ற க்திமயக் சகாண்டதும், புகழ்சபற்றதுமான கோண்டீவத்தின்
நோகணோைி ரகட்கப்படுவனத உற்றுக் ரகட்போயோக. என் பார்மேயில்
மதான்றும் குனங்களின் தன்மமகளால், சூரியன் ேனறவதற்குள்
சிந்துக்களின் ஆட்சியோளனை {கஜயத்ரதனை} அர்ஜுைர் ககோல்வோர்
என்பதில் நான் உறுதியாக இருக்கிமறன்.

எங்மக பமகேர்களின் பமடயணிகள் இருக்கின்றனமோ, எங்மக

துரிரயோதைனைத் தமலேனாகக் சகாண்டேர்களும், தங்கள் கரங்களில்
மதாலுமறக் கே ம் பூண்டேர்களும் இருக்கின்றனமரா, எங்மக, கே ம்
பூண்டேர்களும், குரூரமான ச யல்கமளச் ச ய்பேர்களும், மபாரில்
ேழ்த்துேதற்குக்
ீ கடினமானேர்களுமான காம்மபாெர்களும்,
கமணகமளயும், ேிற்கமளயும், தரித்துத் தாக்குேதில்
திறன்ோய்ந்தேர்களான யேனர்களும், கர்களும், தரதர்களும்,
பர்ப்பரர்களும், தாம்ரலிப்தர்கர்களும், பற்பல ஆயுதங்கமளக் மகயில்
சகாண்ட பல மிமலச் ர்களும் இருக்கின்றனமரா அங்மக, (மீ ண்டும்
ச ால்கிமறன்) எங்மக துரிமயாதனமனத் தமலேனாகக்
சகாண்டேர்களும், தங்கள் கரங்களில் மதாலுமறக் கே ம்
பூண்டேர்களும் என்னுடன் மபாரிடும் ேிருப்பத்தால் தூண்டப்பட்டு
என்மன எதிர்பார்த்துக் காத்து நிற்கின்றனமரா அங்மக {அவ்ேிடத்திற்கு}
குதிமரகளின் ேலிமமமயக் குன்றச் ச ய்யாதபடிக்கு சமதுோக

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 673 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேற்மற {குதிமரகமளத்} தூண்டுோயாக. ஓ! சூதா, மதர்கள், யாமனகள்,

குதிமரகள், காலாட்பமட ேரர்கள்
ீ ஆகிமயாரில் உள்ள இந்தப்
மபாராளிகள் அமனேமரயும் நான் மபாரில் சகான்றதும், இந்தக்
கடுங்காட்மட ஏற்கனமே கடந்துேிட்டதாகக் கருதுோயாக" என்றான்
{ ாத்யகி}.

இப்படிச் ச ால்லப்பட்ட அந்தத் ரதரரோட்டி {முகுந்தன்}, "ஓ!

ேிருஷ்ணி குலத்மதாமன { ாத்யகிமய}, ஓ! கலங்கடிக்கப்பட முடியாத
ஆற்றமலக் சகாண்டேமன { ாத்யகிமய}, நான் அச் மமதும்
சகாள்ளேில்மல. நீ கடுங்மகாபத்மதக் சகாண்ட ஜேதக்ைியின்
ேகனைரயோ {பரசுரோேனரரயோ}, மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயான
துரரோணனரரயோ, மத்ரர்களின் ஆட் ியாளமனமயா
{சல்ைியனைரயோ}உன்சனதிரில் சகாண்டிருந்தாலும், ஓ! ேலிய
கரங்கமளக் சகாண்டேமன, நான் உனது பாதுகாப்பு நிைலின் கீ ழ்
இருக்கும்ேமர என் இதயத்துக்குள் அச் ம் நுமையாது. ஓ! எதிரிகமளக்
சகால்பேமன { ாத்யகி}, கே ம் பூண்டேர்களும், குரூரமான
ச யல்கமளச் ச ய்பேர்களும், மபாரில் ேழ்த்துேதற்குக்
ீ
கடினமானேர்களுமான காம்மபாெர்களும், கமணகமளயும்,
ேிற்கமளயும், தரித்துத் தாக்குேதில் திறன்ோய்ந்தேர்களான
யேனர்களும், கர்களும், தரதர்களும், பர்ப்பரர்களும்,
தாம்ரலிப்தர்கர்களும், பற்பல ஆயுதங்கமளக் மகயில் சகாண்ட பல
மிமலச் ர்களும் உன்னால் ஏற்கனமே ேழ்த்தப்பட்டுேிட்டனர்.
ீ எந்தப்
மபாரிலும் இதற்கு முன்னர் நான் ஒருமபாதும் அச் த்மத
உணர்ந்ததில்மல. எனமே, ஓ! சபரும் துணிவு சகாண்டேமன,
துயர்மிகுந்த இப்பிணக்கில் [3] நான் ஏன் அச் சமமதயும் அமடயப்
மபாகிமறன்? நீண்ட {ோழ்} நாட்களால் அருளப்பட்டேமன { ாத்யகி}, நான்
உன்மனத் தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} இருக்குமிடத்திற்கு எவ்ேைியில்
அமைத்துச் ச ல்ல மேண்டும்? ஓ! ேிருஷ்ணி குலத்மதாமன, யாேரின்
மமல் நீ மகாபம் சகாண்டிருக்கிறாய்? (எதிரிமய எதிர்த்து) உனது
ஆற்றமல சேளிப்படுத்துபேனும், யுகத்தின் முடிேில் மதான்றும்
அந்தகனுக்கு ஒப்பான ஆற்றமலக் சகாண்டேனுமான உன்மனக் கண்டு
இந்தப்மபாரில் இருந்து ஓடப்மபாகிறேர்கள் யாேர்? ஓ! ேலிமமமிக்கக்
கரங்கமளக் சகாண்டேமன, மன்னன் னவவஸ்வதன் இன்று யாேமர
நிமனக்கிறான்?" என்று மகட்டான் {மதமராட்டி முகுந்தன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 674 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[3] மேசறாரு பதிப்பில், "அவ்ோறிருக்க, பசுேின் குளம்படி

மபான்ற இந்தப் மபாமர அமடந்து நான் எப்படிப்
பயப்படுமேன்?" என்றிருக்கிறது.

சோத்யகி {ரதரரோட்டி முகுந்தைிடம்}, "தானேர்கமள அைிக்கும்

ோ ேமன {இந்திரமனப்} மபால, நான் ிரங்கள் மைிக்கப்பட்ட
{சமாட்மடத் தமலயர்களான} இந்தப் மபார்ேரர்கமளக்
ீ சகால்மேன்.
இந்தக் காம்மபாெர்கமளக் சகால்ேதால் நான் எனது உறுதிசமாைிமய
நிமறமேற்றுமேன். அங்மக {யேனர்களிடமும், காம்மபாெர்களிடமும்}
என்மன அமைத்துச் ச ல்ோயாக. இேர்களுக்கு மத்தியில் ஒரு
மபரைிமே உண்டாக்கிேிட்டு, இன்று நான் பாண்டுேின் அன்பு மகனிடம்
{அர்ெுனரிடம்} ச ல்மேன். மைிக்கப்பட்ட ிரங்கமளக் சகாண்ட
{சமாட்மடயர்களான} இந்த மிமலச் ர்களின் பமடப்பிரிமே முற்றாக
அைித்து, சமாத்த சகௌரேப்பமடமயயும் நான் இன்று சபரும் துன்பத்தில்
ஆழ்த்தும்மபாது, சுரயோதைனைத் {துரிரயோதைனைத்} தங்கள்
தமலமமயில் சகாண்ட சகௌரேர்கள் எனது ஆற்றமல காண்பார்கள்.
மபாரில் என்னால் ிமதக்கப்பட்டு, பிளக்கப்படும் சகௌரேப்பமடயின்
உரத்த ஓலங்கமளக் மகட்டு சுமயாதனன் {துரிமயாதனன்} இன்று
ேருந்துோன். எனது ஆ ானும், சேண்குதிமரகமளக் சகாண்டேருமான
உயர் ஆன்ம பாண்டேரிடம் {அர்ெுனரிடம்}, அேரிடமிருந்து நான்
அமடந்த ஆயுதத் திறமன இன்று காட்டுமேன். என் கமணகளால் இன்று
சகால்லப்படும் ஆயிரக்கணக்கான முதன்மமயான மபார்ேரர்கமளக்
ீ
கண்டு மன்னன் துரிமயாதனன் சபரும் துயரில் மூழ்குோன்.

என் எதிரிகளின் மீ து கமணகமள ஏவுேதற்காக நாமண நான்

இழுக்கும்மபாது, என் கரங்களில் சநருப்புக்மகாளத்திற்கு
{சகாள்ளிேட்டத்திற்கு} ஒப்பான ேில்மலக் சகௌரேர்கள் இன்று
காண்பார்கள். மகாபத்துடன் கூடிய நோன், முதன்னேயோை குரு
வரர்கனளக்
ீ ககோல்லும்ரபோது, சுரயோதைன் இரண்டு அர்ஜுைர்கனள
இன்று கோண்போன். இன்மறய சபரும்மபாரில் என்னால் சகால்லப்படும்
ஆயிரக்கணக்கான மன்னர்கமளக் கண்டு, மன்னன் துரிமயாதனன்
துயரால் நிமறயப் மபாகிறான். இன்று ஆயிரக்கணக்கான மன்னர்கமளக்
சகான்று, உயர் ஆன்மாக்களான பாண்டுேின் அர மகன்கள்
{பாண்டேர்கள்} மீ து சகாண்ட என் அன்மபயும், அர்ப்பணிப்மபயும்
{பக்திமயயும்} நான் காட்டப் மபாகிமறன். எனது ேலிமம, க்தி,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 675 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

(பாண்டேர்களிடம்) நான் சகாண்ட நன்றியுணர்வு ஆகியேற்றின் அளமே

இன்று சகௌரேர்கள் அறிந்து சகாள்ோர்கள்" என்றான் { ாத்யகி}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், "இப்படிச்

ச ால்லப்பட்ட அந்தத் மதமராட்டி, இனிய நமடமயயும், ந்திரனின்
நிறத்மதயும் சகாண்ட அந்த நன்கு பைக்கப்படுத்தப்பட்ட குதிமரகமள
அேற்றின் உச் பட் மேகத்திற்குத் தூண்டினான். காற்று, அல்லது
மனத்தின் மேகத்மதக் சகாண்ட அந்தச் ிறந்த ேிலங்குகள்
ோனத்மதமய ேிழுங்கிேிடுேமதப் மபால அந்த யேனர்கள் இருந்த
இடத்திற்கு யுயுதானமன { ாத்யகிமயச்} சுமந்து ச ன்றன. சபரும்
எண்ணிக்மகயிலானேர்களும், கரநளினம் சகாண்டேர்களுமான
யேனர்கள், புறமுதுகிடாதேனான ாத்யகிமய அணுகி கமணமாரியால்
அேமன மமறத்தனர். எனினும், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
ேிமரோகச் ச ன்ற ாத்யகி, யேனர்களின் அந்தக் கமணகள் மற்றும்
ஆயுதங்கள் அமனத்மதயும் தன் மநரான கமணகளால் சேட்டினான்.

பிறகு மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட யுயுதோைன் {சோத்யகி},

சபருங்கூர்மமயும், தங்கச் ிறகுகளும், கழுகின் இறகுகளும்
சகாண்டமேயுமான தன் மநரான கமணகளால் யேனர்களின்
கரங்கமளயும், ிரங்கமளயும் அறுத்தான். மமலும் அக்கமணகளில் பல,
இரும்பு மற்றும் பித்தமளயால் ஆன அேர்களின் கே ங்கமளத்
துமளத்துச்ச ன்று பூமிக்குள் நுமைந்தன. அந்தப் மபாரில்
துணிச் ல்மிக்கச் ாத்யகியால் தாக்கப்பட்ட மிமலச் ர்கள், உயிமர
இைந்து நூற்றுக்கணக்கில் கீ மை பூமியில் ேிைத் சதாடங்கினர். தன்
ேில்மல முழுமமயாக ேமளத்த அந்த ேரன்
ீ { ாத்யகி}, சதாடர்ச் ியான
ரமாகத் தன் கமணகமள ஏேி, ஐந்து, ஆறு, ஏழு அல்லது எட்டு
யேனர்கமள ஒமர மநரத்தில் சகால்லத் சதாடங்கினான்.
ஆயிரக்கணக்கான காம்மபாெர்களும், கர்களும், பரப்பரர்களும் அமத
மபாலமே ாத்யகியால் சகால்லப்பட்டனர். உண்மமயில் உமது
துருப்புகளில் மபரைிமே உண்டாக்கிய அந்தச் ிநியின் மபரன் { ாத்யகி},
மதயாலும் குருதியாலும் ம றாக்கியபடி பூமிமயக்
கடக்கமுடியாததாகச் ச ய்தான்.

அந்தக் கள்வர்களின் தனைப்போனகளும், நீ ண்ட தோடிகளின்

வினளவோல் இறகுகளற்ற பறனவனயப் ரபோைத் கதரிந்த அவர்களின்
ேைிக்கப்பட்ட தனைகளும், மபார்க்களசமங்கும் ேிரேிக் கிடந்தன.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 676 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உண்மமயில், எங்கும் குருதிக் கமறகமளக் சகாண்ட தமலயற்ற

உடல்களால் மமறக்கப்பட்டிருந்த அந்தப் மபார்க்களமானது, தாமிர
மமகங்களால் மமறக்கப்பட்ட ஆகாயத்மதப் மபால அைகாகத் சதரிந்தது.
இந்திரனின் ேஜ்ரத்திற்கு ஒப்பான தீண்டமலக் சகாண்ட அந்தச்
ாத்ேதனின் { ாத்யகியின்} மநரான கமணகளால் சகால்லப்பட்ட அந்த
யேனர்கள் பூமியின் பரப்மபமய மமறத்தனர். ாத்ேதனால் மபாரில்
சேல்லப்பட்டேர்களும் கே ம் தரித்தேர்களுமான துருப்பினரில்
எஞ் ியிருந்மதார் ிலர், தங்கள் உயிர்கள் பறிக்கப்படும் மயத்தில்
உற் ாகமற்றேர்களாகி, பிளந்து, வுக்குகளாலும், ாட்மடகளாலும்
தங்கள் குதிமரகமள உச் பட் மேகத்தில் தூண்டி அச் த்துடன்
அமனத்துத் திம களிலும் தப்பி ஓடினர்.

ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, சேல்லப்பட முடியாத காம்மபாெப்

பமடமயயும், யேனர்களின் பமடமயயும், கர்களின்
சபரும்பமடமயயும் முறியடித்து உமது பமடக்குள் ஊடுருேியேனும்,
மனிதர்களில் புலியும், கலங்கடிக்கப்பட முடியாத அற்றமலக்
சகாண்டேனுமான ாத்யகி, "{ேிமரந்து} ச ல்ோயாக" என்று ச ால்லி
தன் மதமராட்டிமயத் தூண்டினான். மேறு எேராலும் இதற்கு முன்னர்
அமடயமுடியாத அேனது ாதமனமய அந்தப் மபாரில் கண்ட
ாரணர்களும், கந்தர்ேர்களும் அேமன மிகவும் பாராட்டினர்.
உண்மமயில், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, ாரணர்களும், ஏன் உமது
மபார்ேரர்கமள
ீ கூட அர்ஜுைனுக்கு உதவி கசய்ய முன்ரைறிச்
கசல்லும் யுயுதோைனைக் (அவைது வரத்னதக்)
ீ கண்டு ேகிழ்ச்சியோல்
நினறந்தைர்" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 677 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரிரயோதைனை வழ்த்திய
ீ சோத்யகி!
- துரரோண பர்வம் பகுதி – 119

Satyaki defeated Duryodhana! | Drona-Parva-Section-119 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 35)

பதிவின் சுருக்கம்: ககௌரவத் துருப்புகனள அச்சுறுத்திய சோத்யகி; சோத்யகினயச்

சூழ்ந்து ககோண்ட ககௌரவர்கள்; தன் ரதரரோட்டியிடம் ேீ ண்டும் ரபசிய சோத்யகி;
பயங்கரப் ரபோர்; அர்ஜுைரை ஏற்படுத்தோத ரபரைினவ ஏற்படுத்திய சோத்யகி;
துரிரயோதைைின் ரதரரோட்டினயக் ககோன்றது; துரிரயோதைைின் ரதர்
களத்னதவிட்டு கவளிரய இழுத்துச் கசல்ைப்பட்டது; சோத்யகினய வைிபட்ட
ககௌரவத் துருப்புகள்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "யேனர்கள் மற்றும்

காம்மபாெர்கமள ேழ்த்தியேனும்,
ீ மதர்ேரர்களில்
ீ
முதன்மமயானேனுமான யுயுதோைன் {சோத்யகி}, மநராக உமது
துருப்புகளுக்கு மத்தியில் அர்ஜுைனை மநாக்கிச் ச ன்றான். அைகிய
பற்கமளக் சகாண்டேனும், ிறந்த கே த்மதப் பூண்டிருந்தேனும்,
அைகிய சகாடிமரத்மதக் சகாண்டிருந்தேனுமான அந்த மனிதர்களில்
புலி ( ாத்யகி), மான்கமளக் சகால்லும் மேடுேமனப் மபாலக் சகௌரேத்
துருப்புகமளக் சகான்று அேர்கமள அச் ங்சகாள்ளச் ச ய்தான்.

தன் மதரில் ச ன்ற அேன் { ாத்யகி}, தங்கத்தால்

அலங்கரிக்கப்பட்ட மகப்பிடி சகாண்டதும், மிகக் கடினமானதும், தங்க
நிலவுகள் பலேற்றால் அலங்கரிக்கப்பட்டதுமான தன் ேில்மலப் சபரும்
பலத்துடன் அம த்தான். தங்க அங்கதங்கமளக் சகாண்ட தன்
கரங்களுடனும், தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட தன்
தமலப்பாமகயுடனும், தங்கக் கே ம் அணிந்த தன் உடலுடனும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 678 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தங்கத்தால் சமருகூட்டப்பட்ட தன் சகாடிமரம் மற்றும் ேில்லுடனும்

மமருேின் ிகரத்மதப் மபால அேன் ஒளிர்ந்தான். இப்படி ஒளிர்ந்த
அேன், தன் மகயில் அந்த ேட்டமான ேில்லுடன் கூதிர் காலத்தில்
மதான்றிய மற்சறாரு சூரியமனப் மபாலத் சதரிந்தான். காமளயின்
கண்கள், நமட மற்றும் மதாள்கமளக் சகாண்ட அந்த மனிதர்களில்
காமள { ாத்யகி}, மாட்டுக் சகாட்டமகயில் உள்ள ஒரு காமளமயப்
மபால உமது துருப்புகளுக்கு மத்தியில் சதரிந்தான்.

தன் மந்மதயின் மத்தியில் ச ருக்குடன் நிற்கும் மதங்சகாண்ட

யாமனக்கு ஒப்பானேனும், அதன் நமடமயக் சகாண்டேனுமான
அேமன { ாத்யகிமயக்} சகால்ல ேிரும்பி, யாமன மந்மதயின்
மதங்சகாண்ட தமலேமன {தமலமம யாமனமய} அணுகும் ஒரு
புலிமயப் மபால உமது மபார்ேரர்கள்
ீ அேமன அணுகினர். உண்மமயில்,
அேன் { ாத்யகி} துரரோணரின் பமடப்பிரிமேயும், கடக்க முடியாத
மபாெர்களின் பமடப்பிரிமேயும் கடந்த பிறகு, ஜைசந்தைின் துருப்புகள்,
காம்மபாெர்கள் பமட ஆகியேற்மறக் சகாண்ட கடமல அேன் { ாத்யகி}
கடந்த பிறகு, ஹிருதிகன் ேகன் {கிருதவர்ேன்} எனும்
முதமலயிடமிருந்து அேன் தப்பிய பிறகு, சபருங்கடமலப் மபான்ற
அந்தப் பமடமய அேன் கடந்த பிறகு, உமது பமடயின் மதர்ேரர்கள்
ீ
பலர் மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டு அந்தச் ாத்யகிமயச் சூழ்ந்து
சகாண்டனர்.

ாத்யகி முன்மனறிச் ச ல்மகயில், துரிரயோதைன், சித்திரரசைன்,

துச்சோசைன், விவிம்சதி, சகுைி, துஸ்ஸஹன், இளமம நிமறந்த
துர்த்தர்ேணன், கிரோதன் மற்றும் ஆயுதங்கமள நன்கறிந்தேர்களும்,
ேழ்த்துேதற்குக்
ீ கடினமானேர்களுமான பிற துணிச் ல் மிக்கேர்கள்
பலரும் அேமனப் { ாத்யகிமயப்} பின்னால் இருந்து சதாடர்ந்து
ச ன்றனர். ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, அப்மபாது உமது துருப்புகளுக்கு
மத்தியில் எழுந்த ஆரோரமானது, சபருங்காற்றால் ீறும் முழு
அமலகமளக் சகாண்ட சபருங்கடமலப் மபாலப் மபசராலி சகாண்டதாக
இருந்தது.

தன்மன மநாக்கி ேிமரயும் அந்தப் மபார்ேரர்கள்

ீ அமனேமரயும்
கண்ட அந்தச் ிநிக்களில் காமள {சோத்யகி} தன் ரதரரோட்டியிடம்
{முகுந்தைிடம்}, "சமதுோகச் ச ல்ோயாக. ஓ! ாரதிமய, சபௌர்ணமியில்
உச் பட் உயரத்மத அமடந்து சபருகி ேரும் சபருங்கடமலத் தடுக்கும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 679 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கமரமயப் மபால, ஓ! மதமராட்டிமய, இந்தப் சபரும்மபாரில் ( ினமும்,

ச ருக்கும்) சபருகியதும், யாமனகள், குதிமரகள், மதர்கள், காலாட்பமட
ேரர்கள்
ீ நிமறந்ததும், தன் மதர்களின் ஆழ்ந்த முைக்கத்தால் திம களின்
பத்து புள்ளிகமளயும் நிமறத்தபடி என்மன மநாக்கி மேகமாக
ேிமரேதும், பூமி, ோனம், ஏன் கடல்கமளமய நடுங்கச் ச ய்ேதுமான
இந்தத் துருப்புகளின் கடமல நான் தடுப்மபன். ஓ! மதமராட்டிமய,
இந்திரனுக்கு இமணயான என் ஆற்றமல இந்தப் சபரும்மபாரில் நீ
காண்பாயாக. என் கூரிய கமணகளால் இந்தப் பமகேரின் பமடமய
நான் எரிக்கப் மபாகிமறன். இந்தக் காலாட்பமட ேரர்கள்,
ீ குதிமரேரர்கள்,
ீ
மதர்ேரர்கள்,
ீ யாமனகள் ஆகியன ஆயிரக்கணக்கில் என்னால்
சகால்லப்படுேமதயும், ீற்றமிக்க என் கமணகளால் அேர்களது
உடல்கள் துமளக்கப்படுேமதயும் காண்பாயாக" என்றான் { ாத்யகி}.

இவ்ோர்த்மதகமளச் ாத்யகி (தன் மதமராட்டியிடம்) ச ான்ன

மபாது, மபாரிட ேிரும்பிய அந்தப் மபாராளிகள், அளேிலா ஆற்றமலக்
சகாண்ட அேனுக்கு முன்பாக மேகமாக ேந்தனர். அேர்கள், "சகால்ேர்,
ீ
ேிமரேர்,
ீ நிற்பீர், காண்பீர், காண்பீர்" என்று ச ால்லிக் சகாண்மட
மபசராலிமய உண்டாக்கினர். இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன அந்தத்
துணிச் ல்மிக்கப் மபார்ேரர்களில்,
ீ ாத்யகி, தன் கூரிய கமணகளின்
மூலம் முன்னூறு {300} குதிமரேரர்கமளயும்,
ீ நானூறு {400} யாமன
ேரர்கமளயும்
ீ சகான்றான். (ஒரு பக்கத்தில்) ஒன்று ம ர்ந்திருந்த
ேல்லாளிகள்,
ீ (மறு பக்கத்தில்) ாத்யகி ஆகிமயாருக்கிமடயில் இருந்த
ஆயுதங்களின் பாமதயானது {மபாரானது}, (பைங்காலதில்) மதேர்களுக்கு
அசுரர்களுக்கும் இமடயில் நடந்ததற்கு ஒப்பாக மிகவும் மூர்க்கமானதாக
இருந்தது. {அப்மபாது} ஒரு பயங்கரப் மபார் சதாடங்கியது.

ிநியின் மபரன் { ாத்யகி}, மமகங்களின் திரள்கமளப் மபாலத்

சதரிந்த உமது மகனின் {துரிமயாதனனின்} பமடமய, ஓ! ஐயா
{திருதராஷ்டிரமர}, கடும் நஞ்சுமிக்கப் பாம்புகளுக்கு ஒப்பான தன்
கமணகளால் ேரமேற்றான். அந்தப் மபாரில் தன் கமண மமையால்
அமனத்துப் பக்கங்கமளயும் நிமறந்தேனும், ேரமிக்கேனுமான
ீ அந்த
ேரன்
ீ { ாத்யகி}, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, அச் மற்றேமகயில்
சபரும் எண்ணிக்மகயில் உமது துருப்புகமளக் சகான்றான். ஓ! தமலோ
{திருதராஷ்டிரமர}, ாத்யகியின் எந்தக் கமணயும் {இலக்மக}
தேறேில்மல, ஓ! மன்னா, அங்மக நான் கண்ட காட் ி மிக
அற்புதமானதாக இருந்தது. மதர்கள், யாமனகள், குதிமரகள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 680 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆகியேற்றால் நிமறந்ததும், கோைோட்பனட வரர்கள்

ீ என்ற முழு
அனைகளோல் ஆைதுேோை அந்தத் துருப்புகளின் கடைோைது, சோத்யகி
என்ற அந்தக் கனரனயத் கதோட்டதும் அனசயோேல் நின்றது.

ாத்யகியின் கமணகளால் மீ ண்டும் மீ ண்டும் அமனத்துப்

பக்கங்களில் இருந்தும் சகால்லப்பட்டதும், பீதியமடந்திருந்த
மபாராளிகள், யாமனகள், குதிமரகள் ஆகியேற்மறக் சகாண்டதுமான
அந்தப் பமடயானது, குளிர்காலத்தின் உமறய மேக்கும் சேடிப்புகளால்
பீடிக்கப்பட்டமதப் மபால அங்மகயும், இங்மகயும் திரிந்தது. யுயுதானனால்
தாக்கப்படாத காலாட்பமட ேரர்கமளமயா,
ீ மதர்ேரர்கமளமயா,
ீ
யாமனகமளமயா, குதிமரேரர்கமளமயா,
ீ குதிமரகமளமயா நாங்கள்
காணேில்மல. ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உேது துருப்புகளுக்குச்
சோத்யகி ஏற்படுத்திய ரபரைினவப் ரபோை, ஓ! ஏகோதிபதி
{திருதரோஷ்டிரரர}, பல்குைன் {அர்ஜுைன்} கூட ஏற்படுத்தவில்னை.
சபரும் கரநளினம் சகாண்டேனும், மனிதர்களில் காமளயும்,
களங்கமற்றேனுமான அந்தச் ிநியின் மபரன், தன் உச் பட் திறமன
சேளிப்படுத்திபடி அர்ெுனமனமய ேிஞ் ிப் மபாரிட்டான்.

அப்மபாது மன்னன் துரிமயாதனன், மூன்று கூரிய கமணகளால்

அந்தச் ாத்ேதனின் { ாத்யகியின்} மதமராட்டிமயயும் {முகுந்தமனயும்},
நான்கு கமணகளால் அேனது { ாத்யகியின்} நான்கு குதிமரகமளயும்
துமளத்தான். மமலும் அேன் {துரிமயாதனன்} மூன்று கமணகளாலும்,
மீ ண்டும் எட்டு கமணகளாலும் ாத்யகிமயயும் துமளத்தான்.
துச் ா னன், பதினாறு கமணகளால் அந்தச் ிநிக்களில் காமளமயத்
துமளத்தான். குனி, இருபத்மதந்து கமணகளாலும், ித்திரம னன்
ஐந்தாலும் ாத்யகிமயத் துமளத்தனர். துஸ்ஸஹன், பதிமனந்து
கமணகளால் ாத்யகியின் மார்மபத் துமளத்தான். பிறகு, இப்படி
அவர்களின் கனணகளோல் தோக்கப்பட்ட அந்த விருஷ்ணிகளில்
கோனள {சோத்யகி}, ஓ! ஏகாதிபதி, அேர்களில் ஒவ்சோருேமரயும் மூன்று
கமணகளால் ச ருக்குடன் துமளத்தான்.

சபரும் க்தி சகாண்ட கமணகளால் தன் எதிரிகள் அமனேமரயும்

ஆைத் துமளத்தனும், சபரும் சுறுசுறுப்மபயும் ஆற்றமலயும்
சகாண்டேனுமான அந்தச் ிநியின் மபரன் { ாத்யகி}, ஒரு பருந்தின்
மேகத்துடன் அந்தக் களத்தில் திரிந்தான். சுபைன் ேகைின் {சகுைியின்}
வில்னையும், அவைது னகனய ேனறத்த ரதோலுனறனயயும் அவன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 681 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கவட்டிைோன். யுயுதானன் { ாத்யகி}, மூன்று கமணகளால்

துரிமயாதனனின் நடுமார்மபத் துமளத்தான். மமலும், அேன் { ாத்யகி}
ித்திரம னமன நூறு கமணகாளலும், துஸ்ஸஹமன பத்தாலும்
துமளத்தான். பிறகு அந்தச் ிநி குலத்துக் காமள இருபது கமணகளால்
துச் ா னமனத் துமளத்தான்.

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, மற்சறாரு ேில்மல எடுத்துக்

சகாண்ட உமது மமத்துனன் ( குனி), எட்டு கமணகளாலும், ஐந்தால்
மீ ண்டுசமாரு முமறயும் ாத்யகிமயத் துமளத்தான். துச் ா னன் மூன்று
கமணகளால் அேமனத் { ாத்யகிமயத்} துமளத்தான். ஓ! மன்னா,
துர்முகன் பனிசரண்டு கமணகளால் ாத்யகிமயத் துமளத்தான்.,
எழுபத்துமூன்று கமணகளால் ேோதவனை {சோத்யகினயத்}துனளத்த
துரிரயோதைன், மூன்று கூரிய கமணகளால் அேனது மதமராட்டிமய
{முகுந்தமனத்} துமளத்தான். அப்மபாது ாத்யகி, மபாரில் ஒன்றாக
மூர்க்கத்துடன் மபாரிட்ட அந்தத் துணிச் ல்மிக்க, ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரர்கள்
ீ ஒவ்சோருேமரயும் மூன்று {மும்மூன்று} கமணகளால்
பதிலுக்குத் துமளத்தான்.

பிறகு, அந்தத் மதர்ேரர்களில்

ீ முதன்மமயானேன் (யுயுதானன்
{ ாத்யகி}) ஒரு பல்லத்தால் உமது மகனின் {துரிமயாதனனின்}
மதமராட்டிமய ேிமரோகத் தாக்கினான், அதன் மபரில், பின்னேன்
{மதமராட்டி} உயிமரயிைந்து கீ மை பூமியில் ேிழுந்தான். ஓ! தமலோ
{திருதராஷ்டிரமர}, ரதரரோட்டி வழ்ந்ததும்,
ீ உேது ேகைின்
{துரிரயோதைைின்} ரதரோைது அதில் பூட்டப்பட்டிருந்தனவயும்,
கோற்றின் ரவகத்னதக் ககோண்டனவயுேோை குதினரகளோல்
ரபோர்க்களத்திற்கு கவளிரய இழுத்துச் கசல்ைப்பட்டது. அப்மபாது, ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உமது மகன்களும், பிற ேரர்களும்,
ீ மன்னனின்
{துரிமயாதனனின்} மதரில் தங்கள் கண்கமள நிமலக்கச் ச ய்து,
நூற்றுக்கணக்கில் தப்பி ஓடினர். உமது பமட தப்பி ஓடுேமதக் கண்ட
ாத்யகி, ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, தங்கச் ிறகுகமளக்
சகாண்டமேயும், கல்லில் கூராக்கப்பட்டு, கூர்முமன சகாண்ட
கமணகளின் மமையால் அந்தப் பமடமய மமறத்தான்.

எண்ணிக்மகயில் ஆயிரக்கணக்கில் இருந்த உமது மபாராளிகள்

அமனேமரயும் முறியடித்த ாத்யகி, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
அர்ெுனனின் மதமர மநாக்கி முன்மனறிச் ச ன்றான். உண்மமயில்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 682 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

யுயுதோைன் {சோத்யகி} கனணகனள ஏவுவனதயும், தைது

ரதரரோட்டினயப் போதுகோப்பனதயும், ரபோரில் தோரை ரபோரிடுவனதயும்
கண்ட உேது துருப்புகள் அவனை {சோத்யகினய} வைிபட்டை"{என்றான்
ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 683 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேனைவோசிகனள வழ்த்திய
ீ சோத்யகி!
- துரரோண பர்வம் பகுதி – 120

Satyaki defeated the mountaineers! | Drona-Parva-Section-120 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 36)

பதிவின் சுருக்கம்: சோத்யகியின் திறனை வியந்த திருதரோஷ்டிரன்; சோத்யகிக்கு

எதிரோக ேனைநோட்டிைனரத் தூண்டிய துச்சோசைன்; சோத்யகியோல் ககோல்ைப்பட்ட
யோனைகளும், குதினரகளும், வரர்களும்;
ீ கற்கனளக் ககோண்டு ரபோரிடும்
ேனைவோசிகளின் ரபோர்முனற; சோத்யகியோல் ககோல்ைப்பட்ட ேனைவோசிகள்;
துரரோணரும் அவரது ரதரரோட்டியும் ரபசிக்ககோண்டது; சோத்யகிக்கு அஞ்சி
துரரோணனர ரநோக்கி ஓடி வந்த ககௌரவர்கள்...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, "சிநியின் ரபரன் {சோத்யகி},

அந்தப் சபரும்பமடமயக் கலங்கடித்தபடிமய அர்ஜுைனை மநாக்கிச்
ச ல்ேமதக் கண்டு, ஓ! ஞ் யா, உண்னேயில்
கவட்கங்ககட்டவர்களோை என் ேகன்கள் என்ை கசய்தைர்?
வ்ய ச் ினுக்கு {அர்ெுனனுக்கு} இமணயானேனான அந்த யுயுதானன்
{ ாத்யகி} தங்கள் எதிரில் இருந்த மபாது, உண்மமயில் மரணத்தின்
ேிளிம்பில் இருந்த அந்த இைிந்தேர்களால் மபாரில் எப்படித் தங்கள்
இதயங்கமள நிமலக்கச் ச ய்ய முடிந்தது? மபாரில் சேல்லப்பட்ட அந்த
க்ஷத்திரியர்கள் அமனேரும் என்ன ச ய்தனர்? உலகம் பரந்த புகமைக்
சகாண்ட ாத்யகியால், உண்மமயில், மபாரில் எப்படி அேர்கமளக்
கடந்து ச ல்ல முடிந்தது? ஓ! ஞ் யா, என் ேகன்கள்
உயிரரோடிருக்னகயிரைரய அந்தச் சிநியின் ரபரைோல் {சோத்யகியோல்}
எப்படிப் ரபோரிட முடிந்தது? இமே யாமேயும் எனக்குச் ச ால்ோயாக.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 684 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! ஐயா { ஞ் யா}, உன்னிடமிருந்து மகட்டோமற, ஒருேனுக்கும்,

ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களான
ீ பலருக்கும் இமடயில் நடந்த
அம்மமாதல் மிக அற்புதமானாதாகமே இருக்கிறது.

ஓ! சூதா { ஞ் யா}, ாத்ேத குல ேரனான

ீ தனி ஒருேனால்
{ ாத்யகியால்}, ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ பலர் சகால்லப்பட்டதால்
ேிதியானது இப்மபாது என் மகன்களுக்குச் ாதமானதாக இல்மல என்மற
நான் நிமனக்கிமறன். ஐமயா, ஓ! ஞ் யா, ரகோபத்தோல் தூண்டப்பட்ட
யுயுதோைன் {சோத்யகி} என்ற ஒற்னற வரனுக்குக்கூட
ீ என் பனட
இனணயோைதோக இல்னைரய. {அப்படியிருக்னகயில்} போண்டவர்கள்
அனைவரும் தங்கள் ஆயுதங்கனளப் பயன்படுத்த ரவண்டியதில்னை.
ஆயுதங்களில் திறன்மிக்கேரும், மபார்க்கமலயின் முமறகள்
அமனத்மதயும் அறிந்தேரான துரரோணனரரய ரபோரில் கவன்ற
சோத்யகி, ிறு {அற்ப} ேிலங்குகமளக் சகால்லும் ஒரு ிங்கத்மதப் மபால
என் மகன்கமளக் சகான்றுேிடுோன். மபாரில் மூர்க்கமாகப் மபாரிட்டும்
கிருதவர்ேன் முதலிய எண்ணற்ற ேரர்களால்
ீ யுயுதானமனக் சகால்ல
முடியேில்மலமய. பின்னேன் { ாத்யகி} என் மகன்கமளக்
சகான்றுேிடுோன் என்பதில் ஐயமில்மல. ிநியின் புகழ்சபற்ற மபரன்
மபாரிட்டது மபாலப் பல்குனமனகூட {அர்ெுனமனகூட} மபாரிடேில்மல"
என்றான் {திருதராஷ்டிரன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, உமது தீய ஆமலா மனகளாலும், துரிமயாதனனின்
ச யல்களாலுமம இமே யாவும் ேந்தன. ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர},
நான் உம்மிடம் ச ால்லப் மபாேமதக் கேனமாகக் மகட்பீராக.

உமது மகனின் {துரிமயாதனனின்} கட்டமளயின் மபரில்,

ம் ப்தகர்கள் அமனேரும் கடுமமயாகப் மபாரிடத் தீர்மானித்து மீ ண்டும்
திரண்டனர். துரிரயோதைன் தமலமமயில் மூோயிரம் {3000}
ேில்லாளிகளும், கர்கள், காம்மபாெர்கள், பாஹ்லீகர்கள், யேனர்கள்,
பாரடர்கள் [1], கலிங்கர்கள், தங்கணர்கள், அம்பஷ்டர்கள், பி ா ர்கள்
{மப ா ர்கள்}, பர்ப்பரர்கள், ினத்தால் தூண்டப்பட்டு, கற்கமள ஆயுதமாக
ஏந்திய மமல நாட்டினர் ஆகிமயார் அமனேரும், ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, சுடர்மிக்க சநருப்மப எதிர்க்கும் ேிட்டிற்பூச் ிகமளப்
மபால அந்தச் ிநியின் மபரமன { ாத்யகிமய} எதிர்த்து ேிமரந்தனர்.
அமத மபால, ஓ! மன்னா, ஐநூறு {500} ேரர்களான
ீ பிறரும் ாத்யகிமய

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 685 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

எதிர்த்து ேிமரந்தனர். ஆயிரம் {1000} மதர்கமளயும், சபரும்

மதர்ேரர்களான
ீ நூறு மபமரயும், ஆயிரம் {1000} யாமனகமளயும்,
இரண்டாயிரம் {2000} ேரர்கமளயும்,
ீ எண்ணற்ற காலாட்பமட
ேரர்கமளயும்
ீ சகாண்ட மற்சறாரு சபரிய பமடயும் ிநியின் மபரமன
எதிர்த்து ேிமரந்தது.

[1] கங்குலியில் இங்மக Paradas என்று இருக்கிறது. மேறு ஒரு

பதிப்பில் இங்குப் {மேறு} பாரதர்கள் என்று இருக்கிறது.
இேர்கள் பரதேம் த்தேர் அல்ல. இன்மறய பலுச் ிஸ்தான்
பகுதிமயச் ம ர்ந்தேர்கமள இந்தப் பாரடர்கள் என்று புரானிக்
என்ம க்மளாபீடியா ச ால்கிறது.

ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, துச் ா னன், "அேமன

{ ாத்யகிமயக்} சகால்ேராக"
ீ என்று ச ால்லி அந்த ேரர்கள்
ீ
அமனேமரயும் தூண்டியபடிமய ாத்யகிமயச் சூழ்ந்து சகாண்டான்.
அந்த எண்ணிலடங்கா எதிரிகளுடன், தனி ஒருேனாக
அச் மற்றேமகயில் மபாராடிய ிநியின் மபரனுமடய நடத்மத
மகத்தானதாகவும், அற்புதமானதாகவும் இருப்பமத நாங்கள் கண்மடாம்.
அேன் { ாத்யகி}, மதர்ேரர்கள்
ீ அடங்கிய அந்த சமாத்த பமடமயயும்,
அந்த யாமனப் பமடமயயும், அந்தக் குதிமரேரர்கள்
ீ அமனேமரயும்,
கள்வர்களின் அந்தப் பனட முழுவனதயும் ககோன்றோன். ஓ! ஐயா
{திருதராஷ்டிரமர}, நட் த்திரங்களால் மினுமினுக்கும் கூதிர்காலத்து
ஆகாயத்மதப் மபால, அந்தப் மபார்க்களமானது, உமடந்த
மதர்ச் க்கரங்கள், அேனது { ாத்யகியின்} ேலிமமமிக்க ஆயுதங்களால்
சநாறுக்கப்பட்ட எண்ணற்ற அக்ஷங்கள் {ஏர்க்கால்கள்}, துண்டுகளாகக்
குமறக்கப்பட்ட அைகிய மதர் அச்சுக்கள், நசுங்கிய யாமனகள், ேழ்ந்த
ீ
சகாடிமரங்கள், ிதறிக் கிடக்கும் கே ங்கள் மற்றும் மகடயங்கள்,
மாமலகள், ஆபரணங்கள், ஆமடகள், அனுஷ்கரங்கள் {இருசுக்கட்மடகள்}
ஆகியேற்றால் ேிரேி கிடந்தது [2].

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இதற்குப் பிறகு இன்னும் அதிகமாக,

"மமலகளின் ேடிேம் மபான்ற ேடிேத்மதயுமடமேயும்,
மிமலச் ர்களால் ஏறப்பட்டமேயும், ேிள்ளப்பட்ட {கட்டிச்
ம ர்க்கப்பட்ட} மமக்கட்டி மபான்றமேயும், கீ மை
ேிழுந்திருப்பமேயுமான சபரும் யாமனகளாலும்,
பருத்திருக்கும் மமல மபான்றமேயான ேிலங்குகளாலும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 686 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மந்தரங்களாலும், பத்ரங்களாலும், மிருகமந்தரங்களாலும்,

மந்தரபத்ரங்களாலும், மந்தரமிருகங்களாலும்,
மிருகபத்ரங்களாலும், பத்ரமிருகங்களாலும் ஆங்காங்கு யுத்த
பூமியானது ேியாபிக்கப்பட்டிருந்தது" என்று இருக்கிறது.

ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, யாமனகளில் முதன்மமயானமே

பலவும், ஓ! மன்னா, மமலகமளப் மபாலப் சபரியமேயும், அஞ் னம்,
ோமனம், மற்றும் பிற இனங்களில் பிறந்த முதன்மமயான யாமனகள்
பலவும், உயிமரயிைந்து தமரயில் கிடந்தன [3]. ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர], ாத்யகியால், ேனாயு, மமலநாடு, காம்மபாெம்,
பாஹ்லீக இனங்கமளச் ம ர்ந்த முதன்மமயான பல குதிமரகள்
சகால்லப்பட்டன. அந்தச் ிநியின் மபரன், பல்மேறு மாநிலங்களில்
பிறந்தேர்களும், பல்மேறு நாடுகமளச் ம ர்ந்தேர்களுமான காலாட்
பமட ேரர்கமள
ீ நூற்றுக் கணக்கிலும், ஆயிரக்கணக்கிலும் சகான்றான்.

[3] மேசறாரு பதிப்பில், "அஞ் னத்தின் ேம் த்திற்

பிறந்தமேயும், ோமனத்தினுமடய குலத்தில்
மதான்றியமேயும், சுப்ரதீகத்தின் குலத்தில்
மதான்றியமேயும், குமுதத்தினுமடய ேம் த்தில்
மதான்றியமேயும், ஐராேதத்தின் குலத்தில் பிறந்தமேயும்,
அவ்ோமற மற்றத்திக்கெங்களுமடய குலங்களில்
மதான்றியமேயுமான பல ிறந்த யாமனகள் அடிக்கப்பட்டு
ேிழுந்தன" என்று இருக்கிறது

அந்தப் பமடேரர்கள்
ீ இப்படிக் சகால்லப்பட்டு ேருமகயில்
கள்வர்களிடம் ரபசிய துச்சோசைன், "அறகநறியறியோ வரர்கரள
ீ
ரபோரிடுவரோக!
ீ ஏன் பின்ோங்குகிறீர்?" என்றான். தன் ோர்த்மதகமளக்
மகளாமல் ஓடிச் ச ல்லும் அேர்கமளக் கண்டேனும், உமது மகனுமான
துச் ா னன், கற்கமளக் சகாண்டு மபாரிடுேதில் திறம்சபற்றேர்களான
துணிச் ல் மிக்க அந்த மமலோ ிகளிடம், "கற்கனளக் ககோண்டு
ரபோரிடுவதில் நீங்கள் சோதித்தவர்களோக இருக்கிறீர்கள். எனமே
நிற்பீராக. அந்த ேரன்
ீ { ாத்யகி} மபாரிடும் ேிருப்பத்துடன் இருப்பினும்,
அேன் { ாத்யகி} உங்கள் மபார் முமறமய அறியாதேனாோன்.
சகௌரேர்கள் அமனேரும் இந்தப் மபார்முமறமய அறியாதேர்களாகமே
இருக்கின்றனர். ாத்யகிமய மநாக்கி ேிமரேர்.
ீ அஞ் ாதீர். ாத்யகியால்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 687 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உங்கமள அணுக இயலாது" என்று ச ால்லி அேர்கமளத்

{மமலோ ிகமளத்} தூண்டினான்.

இப்படித் தூண்டப்பட்டேர்களும், கற்கமளக் சகாண்டு மபாரிடும்

முமறமய அறிந்தேர்களும், மமலோ ிகளுமான அந்த க்ஷத்திரியர்கள்
அமனேரும், மன்னமன மநாக்கி ேிமரயும் அமமச் ர்கமளப் மபாலமே
அந்தச் ிநியின் மபரமன { ாத்யகிமய} மநாக்கி ேிமரந்தனர். பிறகு அந்த
மமலோ ிகள், யோனைகளின் தனைனயப் ரபோன்று கபரிய
அளவிைோை கற்கனளத் தங்கள் கரங்களில் உயர்த்தியபடிரய அந்தப்
மபாரில் யுயுதானனுக்கு எதிராக நின்றனர். உமது மகனால்
{துச் ா னனால்} தூண்டப்பட்ட பிறரும், ஏவுகமணகமளத் தரித்துக்
சகாண்டு அந்தச் ாத்ேதமன { ாத்யகிமயக்} சகால்லும் ேிருப்பத்தில்,
பின்னேமன { ாத்யகிமய} அமனத்துப் பக்கங்களிலும் சூழ்ந்து
சகாண்டனர்.

அப்மபாது ாத்யகி, கற்கமளக் சகாண்டு மபாரிடும் ேிருப்பத்தால்

தன்மன மநாக்கி ேிமரந்து ேரும் அவ்ேரர்கமளக்
ீ குறிபார்த்து, அேர்கள்
மமல் கூரிய கமணகமள ஏேினான். அந்தச் ிநிக்களில் காமள { ாத்யகி},
பாம்புகமளப் மபான்று சதரிந்த அந்தக் கமணகளால், அந்த
மமலோ ிகள் ே ீ ிய கற்களின் அடர்த்தியான மமைமயத் துண்டுகளாக
சேட்டினான். சுடர்மிக்க ேிட்டிற்பூச் ிகமளப் மபாலத் சதரிந்த அந்தக்
கற்களின் துண்டுகள், பல மபாராளிகமளக் சகான்றன. அதன்மபரில், ஓ!
ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, "ஓ!" என்றும், "ஐமயா" என்றும் அந்தக் களத்தில்
கதறல்கள் எழுந்தன. பிறகு, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, தங்கள்
கரங்களில் சபரும் கற்கமள உயர்த்திப் பிடித்திருந்த துணிச் ல் மிக்க
ஐநூறு {500} மபார் ேரர்களின்
ீ கரங்களும் சேட்டப்பட்டுக் கீ மை தமரயில்
கிடந்தன. மமலும் முழுமமயாக ஆயிரம் {1000} மபரும், அதன் பிறகு ஒரு
நூறாயிரம் {1, 00, 000} மபரும், கற்கமளப் பிடித்திருந்த நிமலயிமலமய
தங்கள் கரங்கள் சேட்டப்பட்டுச் ாத்யகிமய அணுகமுடியாமல் கீ மை
ேிழுந்தனர். உண்மமயில் ாத்யகி, கற்கமளக் சகாண்டு மபாரிட்ட அந்த
ேரர்களில்
ீ பல்லாயிரக் கணக்காமனாமரக் சகான்றான். இமேயாவும் மிக
அற்புதமாகத் சதரிந்தது.

பிறகு அேர்களில் பலர் மீ ண்டும் மபாரிடத் திரும்பி கற்களின்

மாரிமயச் ாத்யகியின் மீ து சபாைிந்தனர். ோள்கள் மற்றும் மேல்கள்
தரித்த தரதர்கள், தங்கணர்கள், க ர்கள், லம்பகர்கள், புளிந்தர்கள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 688 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆகிமயாரில் பலர் அேன் { ாத்யகியின்} மீ து தங்கள் ஆயுதங்கமள

ே ீ ினர். எனினும், ஆயுதப் பயன்பாடுகமள நன்கறிேந்தனான ாத்யகி,
அந்தக் கற்கமளயும், ஆயுதங்கமளயும் தன் கமணகளால் சேட்டினான்.
ாத்யகியின் கூரிய கமணகள் துமளத்து, ஆகாயத்தில் உமடக்கப்பட்ட
அந்தக் கற்கள் உண்டாக்கிய அந்தக் கடும் ஒலியால் அச் மமடந்த பல
மதர்ேரர்களும்,
ீ குதிமரகளும், யாமனகளும் மபாரில் இருந்து ஓடின.
அந்தக் கற்களின் துண்டுகளால் தாக்கப்பட்ட மனிதர்கள், யாமனகள்,
குதிமரகள் ஆகியன, குளேிகளால் கடிபட்டமதப் மபால உணர்ந்து
மபாரில் நிற்க முடியாதேர்களாக ஆனார்கள். ( ாத்யகிமயத் தாக்கிய)
யாமனகளில் எஞ் ியமே ில குருதியால் நமனந்து, தங்கள்
தமலகளும், கும்பங்களும் பிளக்கப்பட்டு யுயுதானனுமடய மதரின்
அருகில் இருந்து தப்பி ஓடின. அப்மபாது, ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர},
மாதேனால் { ாத்யகியால்} இப்படிக் கலங்கடிக்கப்பட்ட உமது
துருப்புகளுக்கு மத்தியில் அமலகள் நிரம்பிய சபருங்கடமலப் மபால
ஆரோரம் எழுந்தது.

அந்தப் சபரும் ஆரோரத்மதக் மகட்ட துமராணர், தன்

மதமராட்டியிடம், "ஓ! சூதா, ாத்ேத குலத்மதச் ம ர்ந்த அந்தப் சபரும்
மதர்ேரன்
ீ { ாத்யகி}, மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டு நம் பமடமயப் பல்மேறு
துண்டுகளாகச் ிதறடித்து, அந்தகமனப் மபாலமே களத்தில் திரிந்து
சகாண்டிருக்கிறான். இந்தச் ீற்றமிகு ஆரோரம் ேரும் இடத்திற்குத்
மதமரச் ச லுத்துோயாக. யுயுதோைன், கற்கனளக் ககோண்டு ரபோரிடும்
ேனைவோசிகளுடன் ரபோரிடுகிறோன் என்பதில் ஐயேில்னை. நமது
மதர்ேரர்களும்,
ீ மூர்க்கமாக ஓடும் குதிமரகளால் சுமந்து ச ல்லப்படுேது
காணப்படுகிறது. ஆயுதங்களற்றேர்களாகவும், கே மற்றேர்களாகவும்
காயமமடந்தேர்களாகவும் இருக்கும் அேர்களில் பலர் கீ மை
ேிழுகின்றனர். இந்தக் குதிமரகள் மூர்க்கமாக ஓடிக் சகாண்டிருப்பதால்
மதமராட்டிகள் அேற்மறத் தடுக்க முடியாதேர்களாக இருக்கிறார்கள்"
என்றார் {துமராணர்}.

பரத்ோெர் மகனின் {துமராணரின்} இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்ட

மதமராட்டி, ஆயுதங்கள் தரிப்மபார் அமனேரிலும் முதன்மமயான அந்தத்
துமராணரிடம், "ஓ! நீண்ட நாட்களால் {ஆயுளால்} அருளப்பட்டேமர,
சகௌரேத் துருப்புகள் ஓடுகின்றன. (எதிரியால்) முறியடிக்கப்பட்டு
அமனத்துத் திம களிலும் ஓடிக்சகாண்டிருக்கும் நமது மபார்ேரர்கமளக்
ீ
காண்பீராக. மமலும், ஒன்று கூடியிருப்பேர்களான பாஞ் ாலர்களும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 689 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பாண்டேர்களும் உம்மமக் சகால்லும் ேிருப்பத்தால் அமனத்துப்

பக்கங்களில் இருந்தும் ேிமரந்து ேருகின்றனர். ஓ! எதிரிகமளத்
தண்டிப்பேமர, இப்பணிகளில் {இவ்ேிரு பணிகளில்}, கேனத்மதக்
மகாரும் முதன்மமயான பணி யாது என்பமத நீர் தீர்மானிப்பீராக.
(முன்மனறி ேரும்) பாண்டேப் பமடமயச் ந்திக்க நாம் இங்மக நிற்க
மேண்டுமா? அல்லது ( ாத்யகிமய மநாக்கிச்) நாம் ச ல்ல மேண்டுமா?
ாத்யகிமயப் சபாறுத்தேமர, இப்மபாது அேன் நம்மிடம் இருந்து சேகு
சதாமலேில் இருக்கிறான்" என்றான் {துமராணரின் மதமராட்டி}.

ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தத் மதமராட்டி இப்படிப் பரத்ோெர்

மகனிடம் {துமராணரிடம்} மப ிக் சகாண்டிருக்மகயில், சபரும்
எண்ணிக்மகயிலான மதர்ேரர்கமளக்
ீ சகான்றபடி ிநியின் மபரன்
{ ாத்யகி} அங்மக திடீசரனத் மதான்றினான். அந்தப் மபாரில் உமது
துருப்புகள் இப்படி யுயுதானனால் சகால்லப்படுமகயில்,
யுயுதானனுமடய மதரின் அருமக இருந்து துமராணரின் பமடப்பிரிமே
மநாக்கி அமே ஓடின. அமதமபாலமே, எந்தப் (பிற) மதர்ேரர்கமளாடு
ீ
ம ர்ந்து துச் ா னன் ச ன்றாமனா, அேர்கள் அமனேரும், துமராணரின்
மதர் காணப்பட்ட அந்த இடத்திற்மக பீதியமடந்து ேிமரந்து ேந்தனர்"
{என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 690 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரரோணரின் தனைனயச் சீவப் போய்ந்த

திருஷ்டத்யும்ைன்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 121

Dhrishtadyumna fell on to cut the head of Drona! | Drona-Parva-Section-121 |

Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 37)

பதிவின் சுருக்கம்: துச்சோசைன் கசய்த தீனேகனளச் கசோல்ைி அவனை நிந்தித்த

துரரோணர்; சோத்யகினய எதிர்த்துச் கசன்ற துச்சோசைன்; போஞ்சோை இளவரசன்
வரரகதுனவக்
ீ ககோன்ற துரரோணர்; போஞ்சோை இளவரசர்களோை ரேலும்
நோல்வனர ககோன்ற துரரோணர்; துரரோணனர ேயக்கேனடயச் கசய்த
திருஷ்டத்யும்ைன்; துரரோணரின் தனைனய கவட்டி வழ்த்த
ீ எண்ணியது;
ேயக்கத்தில் இருந்து ேீ ண்ட துரரோணர் னவதஸ்திகக் கனணகளோல்
திருஷ்டத்யும்ைனைப் பீ டித்தது; திருஷ்டத்யும்ைைின் ரதரரோட்டினயக் ககோன்று,
அவனைக் களத்னதவிட்ரட விரட்டிய துரரோணர்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "துச்சோசைைின் மதர்

தன்னருமக நிற்பமதக் கண்ட பரத்வோஜர் ேகன் {துரரோணர்},
துச் ா னனிடம் இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னார், "ஓ! துச் ா னா, இந்தத்
மதர்கள் அமனத்தும் ஏன் {தப்பி} ஓடுகின்றன? மன்னன் {துரிரயோதைன்}

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 691 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நலமாக இருக்கிறானா? ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {கஜயத்ரதன்}

உயிருடன் இருக்கிறானா? நீமயா ஓர் இளேர ன். நீ மன்னனின்
தம்பியுமாோய். மமலும் நீ ஒரு ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனும்
ீ ஆோய்.
{அப்படியிருக்க} மபாரில் இருந்து ஏன் நீ ஓடுகிறாய்? (உன் அண்ணனின்
அரியமணமயப் பாதுகாத்து) பட்டத்து இளேர னாோயாக. {உன்
அண்ணமன ராெனாக்கி, நீ யுேராெனாோயாக}.

திகரௌபதியிடம் நீ முன்னர், "பகனடயில் எங்களோல்

கவல்ைப்பட்ட நீ எங்களின் அடினேயோவோய். உன் கணவர்களுக்குக்
கட்டுப்பட்டிரோேல் கற்னப நீ ஒதுக்கித் தள்ளுவோயோக. என்
அண்ணனான மன்னனின் {துரிமயாதனனின்} ஆமடகமளச் சுமப்பேளாக
இருப்பாயாக. உன் கணவர்கள் அனைவரும் இறந்துவிட்டைர். அவர்கள்
எள்ளுப்பதர்கனளப் ரபோைப் பயைற்றவர்கரளயோவர்" என்று
ச ான்னாய். துச் ா னா, இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன நீ, இப்மபாது
மபாரில் இருந்து ஏன் ஓடுகிறாய்? பாஞ் ாலர்களுடனும்,
பாண்டேர்களுடனும் கடும் பமகமமமய நீமய தூண்டிேிட்டு ேிட்டு,
தைி ஒருவைோை சோத்யகியின் முன்ைோல் ரபோரிட ஏன் அஞ்சுகிறோய்?
சூதாட்ட நிகழ்ேில் பகமடமய எடுத்த மபாது, உன்னால் மகயாளப்பட்ட
பகமடயானது ேிமரேில் கடும் நஞ்சுமிக்கப் பாம்புகளுக்கு ஒப்பான
கடுங்கமணகளாக மாறும் என்பமத நீ உணரேில்மலயா? தூற்றும்
அமடசமாைிகள் பலேற்மற முன்னர்ப் பாண்டேர்களுக்கு எதிராகப்
பயன்படுத்தியேன் நீமய. திசரௌபதியின் துயரங்கள் உன்மனமய
மேராகக் {மேர்} சகாண்டிருக்கின்றன {திசரௌபதியின் துயரங்களுக்குக்
காரணமானேன் நீமய}.

உனது ச ருக்கும், திமிரும், தற்சபருமமயும் இப்மபாது எங்மக?

கடும் நஞ்சுமிக்கப் பயங்கரப் பாம்புகளான அந்தப் பாண்டேர்கமளச்
ினமூட்டிேிட்டு ஏன் நீ ஓடுகிறாய்? சுமயாதனனின் {துரிமயாதனனின்}
துணிச் ல்மிக்கத் தம்பியான நீ ஓடுேதில் தீேிரமாய் இருக்கிறாய்
என்பதில் ஐயமமயில்மல. ஓ! ேரா
ீ {துச் ா னா}, முறியடிக்கப்பட்டுப்
பீதியமடந்திருக்கும் இந்தக் ககௌரவப் பனடனய உன் கசோந்தக்
கரங்களின் சக்தினய நம்பி நீ ரய இன்று போதுகோக்க ரவண்டும் [1].
எனினும், இமதச் ச ய்யாமல் அச் த்தால் மபாமரக் மகேிட்டு உன்
எதிரிகளின் இன்பத்மதமய நீ அதிகரிக்கிறாய். ஓ! எதிரிகமளக்
சகால்பேமன, உன் பனடக்குத் தனைவைோை நீரய இப்படி ஓடும்ரபோது,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 692 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ரவறு யோர்தோன் ரபோரில் நினைப்போர்கள்? புகலிடமாக இருக்க

மேண்டிய நீமய அஞ் ினால், யார்தான் அஞ் ாமலிருப்பார்கள்?

[1] மேசறாரு பதிப்பில், "கடுங்குணம் சகாண்டேனும்,

ஓடுேதில் மநாக்கம் சகாண்டேனுமான உன்னுமடய
மகாதரனான அந்தத் துரிமயாதனனும், ராஜ்யமும் இந்தப்
பாரதச் ம மனயும் காக்கப்படத்தக்கன. ேரமன,
ீ
பிளக்கப்படுேதும், பயத்தால் பீடிக்கப்பட்டதுமான
ம மனயானது உன் மகேன்மமமயக் சகாண்டு உன்னால்
பாதுகாக்கப்படத்தக்கதல்லோ?" என்று இருக்கிறது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில், "பாரதர்களின் இந்தப் பமட
மற்றும் மன்னன் சுமயாதனன் ஆகிய இருேரும்
பரிதாபத்துக்குரியேர்கமள. ஓடிக்சகாண்டிருக்கும் உன்மனப்
பின்னேன் {துரிமயாதனன்} தன் துணிச் ல்மிக்கத்
தம்பியாகக் சகாண்டிருக்கிறான். உண்மமயில், ஓ ேரா,
ீ
ிதறடிக்கப்பட்டு, அச் த்தால் பீடிக்கப்பட்டிருக்கும் இந்தப்
பமட உன்னாலும், உன் ஆயுதபலத்தாலும் பாதுகாக்கப்பட
மேண்டும்" என்றிருக்கிறது.

ாத்ேத குலத்தின் தனிசயாரு மபார்ேரனுடன்

ீ { ாத்யகியிடம்}
மபாரிட்ட பிறகு, மபாரில் இருந்து ஓடுேதற்மக உன் இதயம்
ேிரும்புகிறது. எனினும், ஓ! சகௌரோ {துச் ா னா}, ரபோரில்
கோண்டீவதோரினய {அர்ஜுைனை}, அல்ைது பீேரசைனை, அல்ைது
இரட்னடயர்கனள (நகுைன் ேற்றும் சகோரதவனை) நீ கோண ரநர்ந்தோல்
என்ை கசய்வோய்? எதற்கு அஞ் ி நீ ஓடுேதில் பாதுகாப்மபத்
மதடுகிறாமயா, அந்தச் ாத்யகியின் கமணகள், சூரியனுக்மகா,
சநருப்புக்மகா ஒப்பான காந்தி சகாண்ட பல்குனனுமடயமேக்கு
{அர்ெுனனின் கமணகளுக்கு} மபாரில் ஒருமபாதும் ஈடானமேயல்ல.
ஓடுேதில் உன் இதயம் உறுதியாக இருக்கிறது என்றால், மாதானத்மத
ஏற்படுத்திக் சகாண்ட பிறகு, நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரனுக்கு இந்தப்
பூமியின் அரசுரிமம சகாடுக்கப்படட்டும்.

தங்கள் ட்மடகளில் இருந்து ேிடுபட்ட பாம்புகளுக்கு ஒப்பான

பல்குனனின் {அர்ெுனனின்} கமணகள் உன் உடலுக்குள் நுமையும் முன்
பாண்டேர்களுடன் மாதானத்மத அமடோயாக. உயர் ஆன்ம
பார்த்தர்கள், மபாரில் உன் நூறு மகாதரர்கமளக் சகான்று பலேந்தமாகப்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 693 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பூமிமயப் பறிப்பதற்கு முன் பாண்டேர்களுடன் ாமாதானத்மத

அமடோயாக. மன்னன் யுதிஷ்டிரனும், மபாரில் மகிழ்பேனான
கிருஷ்ணனும் மகாபமமடேதற்கு முன் பாண்டேர்களுடன்
மாதானத்மத அமடோயாக. ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட
பீமன் இந்தப் பரந்த பமடக்குள் ஊடுருேி, உன் மகாதரர்கமளப்
பிடிப்பதற்கு முன் பாண்டேர்களுடன் மாதானத்மத அமடோயாக.

முன்னர்ப் பீஷ்ேர் உன் அண்ணனான சுமயாதனனிடம்

{துரிமயாதனனிடம்}, "பாண்டேர்கள் மபாரில் சேல்லப்பட
முடியாதேர்களாேர். ஓ! இனியேமன, அேர்களுடன் மாதானத்மத
அமடோயாக" என்றார் [2]. எனினும், தீயேனான உன் அண்ணன்
சுமயாதனன் அமதச் ச ய்யேில்மல [3]. எனமே, உன் இதயத்மதப்
மபாரில் உறுதியாக நிமலக்கச் ச ய்து பாண்டேர்களுடன் கடுமமயாகப்
மபாரிடுோயாக. ாத்யகி இருக்கும் இடத்திற்கு உன் மதரில் ேிமரந்து
ச ல்ோயாக. ஓ! பாரதா {துச் ா னா}, நீ இல்லாமல் இந்தப் பமட
ஓடிேிடும். மபாரில் கலங்கடிக்கப்பட முடியாத ஆற்றமலக் சகாண்ட
ாத்யகியுடன் உனக்காக {உன் நலனுக்காகப்} மபாரிடுோயாக" என்றார்
{துமராணர்}.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இன்னும் அதிகமாக, " மாதானத்தில்

மநாக்கமுள்ள என்னாலும் {துமராணராலும்}, "ஏ!
துரிமயாதனா! மிகுந்திருப்பமதக் காப்பாற்று; பார்த்தர்களுடன்
நீ மாதானஞ்ச ய்து சகாள். ேர!
ீ எல்லா அர ர்கமளயும்
காப்பாற்று" என்று ச ால்லப்பட்டிருக்கிறான்" என்று
இருக்கிறது.

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இன்னும் அதிகமாக, "நீயாேது

மபாரில் மதரியமமடந்து முயற் ியுள்ளேனாகிப்
பாண்டேர்களுடன் யுத்தஞ்ச ய். உன்னுமடய ரத்தத்மதயும்
பீமம னன் குடிக்கப் மபாகிறான் என்று மகட்டிருக்கிமறன்.
அேனுமடய அந்த ே னமும் சபாய்யன்று. அஃது
அவ்ோமற ஆகும். அதிமூடமன, யுத்தத்தில்
ஓடுந்தன்மமயுள்ள நீ யாது காரணத்தால் மேரத்மதத்
சதாடங்கினாய்? நீ பீமனுமடய மபராண்மமமய
அறியேில்மலயா?" என்று இருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 694 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

(துமராணரால்) இப்படிச் ச ால்லப்பட்ட உமது மகன் {துச் ா னன்}

மறுசமாைியாக ஒரு ோர்த்மதமயயும் ச ால்லேில்மல. துச் ா னன்,
(பரத்ோெர் மகனின் {துமராணரின்}) ோர்த்மதகமளக் மகட்காதது மபாலப்
மபாலியாகக் காட்டிக் சகாண்டு, ாத்யகி இருக்கும் இடத்திற்குச்
ச ன்றான். புறமுதுகிடாத மிமலச் ர்களின் சபரும்பமடயுடன் மபாரில்
சோத்யகியிடம் வந்த துச்சோசைன், அவ்வரனுடன்
ீ கடுனேயோகப்
ரபோரிட்டோன்.

மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயான துமராணரும் மகாபத்தால்
தூண்டப்பட்டு, பாஞ் ாலர்கமளயும், பாண்டேர்கமளயும் எதிர்த்து
மிதமான மேகத்துடன் ேிமரந்தார். அந்தப் மபாரில் பாண்டேப்பமடயின்
மத்தியில் ஊடுருேிய துமராணர், அேர்களது மபார்ேரர்கமள,
ீ
நூற்றுக்கணக்கிலும், ஆயிரக்கணக்கிலும் நசுக்கினார். அந்தப் மபாரில்
துமராணர், தன் சபயமர அறிேித்துக் சகாண்டு பாண்டேர்கள்,
பாஞ் ாலர்கள் மற்றும் மத்ஸ்யர்களுக்கு மத்தியில் சபரும் அைிமே
ஏற்படுத்தினார்.

பாஞ் ாலர்களின் ஆட் ியாளனுமடய {துருபதைின்} ேகைோை

சிறப்புேிக்க வரரகது,
ீ பாண்டேப் பமடயணிகமள சேல்ேதில்
ஈடுபட்டிருந்த பரத்ோெர் மகமன {துமராணமர} எதிர்த்து ேிமரந்தான்.
துமராணமர ஐந்து கமணகளால் துமளத்த அவ்ேிளேர ன் {ேரமகது},
ீ
ஒரு கமணயால் துமராணரின் சகாடிமரத்மதயும், ஏைால் அேரது
மதமராட்டிமயயும் துமளத்தான். துமராணர் மிகக் கடுமமயாக
முயன்றாலும், பாஞ் ாலர்களின் இளேர மன {ேரமகதுமே}
ீ அணுக
முடியாதபடிக்கு, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, அப்மபாரில் நான் கண்ட
காட் ி மிக அற்புதமானதாக இருந்தது. பிறகு, ஓ! ஐயா, பாஞ் ாலர்கள்,
மபாரில் துமராணர் தடுக்கப்பட்டமதக் கண்டு, மன்னன் யுதிஷ்டிரனின்
சேற்றிமய ேிரும்பி, அேமர {துமராணமர} அமனத்துப் பக்கங்களிலும்
சூழ்ந்து சகாண்டனர். ஓ! மன்னா, சநருப்பு மபான்ற கமணகள், பலமான
மேல்கள் மற்றும் பல்மேறு ேிதங்களிலான ஆயுதங்களின் மமையால்
அந்தப் மபார்ேரர்கள்
ீ துமராணமர மமறத்தனர். ஆகாயத்தில்
மமகத்திரள்கமள ேிரட்டும் காற்மறப் மபான்ற தன் எண்ணற்ற
கமணகளால் அந்த அடர்த்தியான ஆயுத மமைமயக் கலங்கடித்த
துமராணர் மிகப் பிரகா மாகத் சதரிந்தார்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 695 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிறகு பமகேரர்கமளக்
ீ சகால்பேரான அேர் (பரத்ோெரின் மகன்),
சூரியன் அல்லது சநருப்பின் பிரகா த்மதக் சகாண்ட கடுங்கமண
ஒன்மற ேரமகதுேின்
ீ மதமர மநாக்கிக் குறிமேத்தார். அந்தக்
கமணயானது, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, பாஞ் ால இளேர மன
{வரரகதுனவத்}
ீ துனளத்துச் கசன்று, குருதியில் குளித்து, சநருப்பின்
தைமலப் மபாலச் சுடர்ேிட்டுக் சகாண்டு மேகமாகப் பூமிக்குள்
நுமைந்தது. பாஞ் ாலர்களின் இளேர ன் {ேரமகது},
ீ காற்றால் மேமராடு
முறிந்து மமலச் ிகரத்தில் இருந்து கீ மை ேிழும் ண்பக மரத்மதப்
மபாலத் தனது மதரில் இருந்து கீ மை மேகமாக ேிழுந்தான். சபரும்
ேில்லாளியும், சபரும் ேலிமம சகாண்டேனுமான அந்த இளேர னின்
{வரரகதுவின்}
ீ வழ்ச்சினய
ீ அடுத்து, துமராணமர அமனத்துப்
பக்கங்களிலும் பாஞ் ாலர்கள் ேிமரோகச் சூழ்ந்து சகாண்டனர்.

சித்திரரகது, சூதன்வோன், சித்திரவர்ேன், சித்திரரதன் ஆகிமயார்

அமனேரும், ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர], (சகால்லப்பட்ட) தங்கள்
மகாதரனின் {ேரமகதுேின்}
ீ நிமித்தமாகத் துயரால் பீடிக்கப்பட்டு,
மகாமடயின் முடிேில் (சபாைியும்) மமகங்கமளப் மபால (அேமர
மநாக்கி) கமணகமள ஏேியபடி, அந்தப் பரத்ோெர் மகனுடன்
{துமராணருடன்} மபாரிடும் ேிருப்பத்தால் ஒன்றாகச் ம ர்ந்து அேமர
{துமராணமர} எதிர்த்து ேிமரந்தனர். அர பரம்பமரமயச் ம ர்ந்த
ேலிமமமிக்க அந்தத் மதர்ேரர்களால்
ீ அமனத்துப் பக்கங்களிலும்
தாக்கப்பட்ட அந்தப் பிராமணர்களில் காமள {துமராணர்}, தன் க்தி
மற்றும் மகாபம் அமனத்மதயும், அேர்களின் அைிவுக்காக ஒன்றாகத்
திரட்டினார். பிறகு துமராணர் அேர்கள் மீ து கமணகளின் மாரிமய
ஏேினார். முற்றாக ேமளந்திருந்த துமராணரின் ேில்லில் இருந்து
ஏேப்பட்ட அேரது கமணகளால் தாக்கப்பட்ட அந்த இளேர ர்கள், ஓ!
ஏகாதிபதிகளில் ிறந்தேமர {திருதராஷ்டிரமர}, குைம்பிப் மபாய் என்ன
ச ய்ேது என்பமத அறியாதிருந்தார்கள்.

ஓ! பாரதமர, மகாபக்காரத் துமராணர், அந்த இளேர ர்கள்

மமலத்துப் மபாயிருப்பமதக் கண்டு, புன்னமகத்துக் சகாண்மட அந்தப்
மபாரில் அேர்களது குதிமரகள், மதமராட்டிகள், மதர்கள் ஆகியேற்மற
அேர்கமள இைக்கச் ச ய்தார். பிறகு பரத்ோெரின் ிறப்புமிக்க மகன்
{துமராணர்}, தமது கூரிய கமணகளாலும், பல்லங்களாலும், மரத்தில்
இருந்து சகாய்யப்படும் மலர்கமளப் மபால அேர்களது தமலகமளக்
சகாய்தார். உயிமர இைந்த அந்த இளேர ர்கள், ஓ! சபருங்காந்தி

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 696 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்ட மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, பைங்காலத்தில் மதேர்களுக்கும்,

அசுரர்களுக்கும் இமடயில் நடந்த மபாரில் சகால்லப்பட்டு ேிழுந்த
மதத்தியர்கமளயும், தானேர்கமளயும் மபாலத் தங்கள் மதர்களில்
இருந்து கீ மை பூமியில் ேிழுந்தனர். ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
பரத்ோெரின் அந்த ேரமகன்
ீ {துமராணர்} மபாரில் அேர்கமளக் சகான்ற
பிறகு சேல்லப்பட முடியாததும், தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட
மகப்பிடி சகாண்டதுமான தமது ேில்மல அம த்தார்.

பாஞ் ாலர்களில் மதேர்களுக்மக ஒப்பானேர்களும், ேலிமமமிக்கத்

மதர்ேரர்களுமான
ீ அேர்கள் {சரகோதரர்கள்} ககோல்ைப்பட்டனதக் கண்ட
திருஷ்டத்யும்ைன் சிைத்தோல் தூண்டப்பட்டு அந்தப் ரபோரில்
கண்ண ீனரச் சிந்திைோன். மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட அேன்
{திருஷ்டத்யும்னன்} அம்மமாதலில் துமராணரின் மதமர எதிர்த்து
ேிமரந்தான். அப்மபாது, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப் பாஞ் ால
இளேர னின் கமணகளால் மமறக்கப்பட்ட துமராணமரக் கண்டு அங்மக
திடீசரனத் துன்பக் கதறல்கள் எழுந்தன. உயரான்ம பிருஷதன் மகனால்
{திருஷ்டத்யும்னனால்} முற்றாக மமறக்கப்பட்டாலும், துமராணர் எந்த
ேலிமயயும் உணரேில்மல. மறுபுறம் ிரித்துக் சகாண்மட
மபாரிடுேமதமய அேர் சதாடர்ந்தார். பிறகு ினத்தால் ீறிய அந்தப்
பாஞ் ாலர்களின் இளேர ன்{திருஷ்டத்யும்ைன்}, ரநரோை கனணகள்
பைவற்றோல் துரரோணரின் ேோர்னபத் தோக்கிைோன்.

அந்த ேலிமமமிக்க ேரனால்

ீ {திருஷ்டத்யும்னனால்} ஆைத்
துனளக்கப்பட்ட பரத்வோஜரின் சிறப்புேிக்க ேகன் {துரரோணர்}, கீ ரை
தன் ரதர்த்தட்டில் அேர்ந்து ேயக்கத்தில் வழ்ந்தோர்.
ீ அேமர
{துமராணமர} அந்நிமலயில் கண்டேனும், சபரும் ஆற்றமலயும்,
க்திமயயும் சகாண்டேனுமான திருஷ்டத்யும்னன் தன் ேில்மல
மேத்துேிட்டு, ேிமரோக ஒரு ோமள எடுத்துக் சகாண்டான். அந்த
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரன்
ீ மேகமாகத் தன் மதரில் இருந்து கீ மை குதித்து,
மகாபத்தில் கண்கள் ிேந்து, துரரோணரின் தனைனய அவரது உடைில்
இருந்து கவட்டி வழ்த்தும்
ீ விருப்பத்தோல் உந்தப்பட்டு, அந்தப்
பரத்வோஜரின் {துரரோணரின்} ரதரில் ஏறிைோன். அமதமேமளயில் தன்
புலனுணர்வு மீ ண்டு, தமது ேில்மல எடுத்துக் சகாண்ட ேரத்
ீ துமராணர்,
சகால்லும் ேிருப்பத்தால் தமக்கு சேகு அருகில் ேந்துேிட்ட
திருஷ்டத்யும்னமனக் கண்டு, ஒரு ாண் அளவு நீளமம
சகாண்டமேயும், சநருக்கத்தில் உள்மளாரிடம் மபாரிடத்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 697 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தகுந்தமேயுமான கமணகளால் {மேதஸ்திகம் என்ற கமணகளால்}

அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரமனத்
ீ துமளக்கத் சதாடங்கினார். ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, ஒரு சோண் அளவு நீளரே ககோண்டனவயும்,
சநருக்கமான மபாருக்குத் தகுந்தமேயுமான அந்தக் கமணகமளத்
துமராணர் அறிந்திருந்தார். அவற்னறக் ககோண்டு திருஷ்டத்யும்ைனை
பைவைேனடயச்
ீ கசய்வதிலும் கவன்றோர்.

ேலிமமமிக்கத் திருஷ்டத்யும்னன், சபரும் எண்ணிக்மகயிலான

அந்தக் கமணகளால் தாக்கப்பட்டுத் துமராணரின் மதரில் இருந்து கீ மை
ேிமரோகக் குதித்தான். பிறகு தன் மேகம் கலங்கடிக்கப்பட்டேனும்,
சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்டேனுமான அந்த ேரன்
ீ {திருஷ்டத்யும்னன்},
தன் மதரில் ஏறிக்சகாண்டு மீ ண்டும் தன் சபரிய ேில்மல எடுத்துக்
சகாண்டான். பிறகு ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ திருஷ்டத்யும்னன்
மீ ண்டும் அந்தப் மபாரில் துமராணமரத் துமளக்கத் சதாடங்கினான்.
துமராணரும், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, தமது கமணகளால்
பிருஷதன் மகமனத் {துருபதன் மகன் திருஷ்டத்தும்னமனத்} துமளக்கத்
சதாடங்கினார்.

மபார் ேைிமுமறகமள அறிந்த அந்த இருேரும், தங்கள் மதர்களில்

பல்மேறு அம வுகமள சேளிக்காட்டியபடியும், தங்கள் கமணகளால்
ஒருேமரசயாருேர் ிமதத்தபடியும் களத்தில் திரிந்தனர்.
மபார்ேரர்களின்
ீ மனங்கமள மமலக்கச் ச ய்த துமராணரும், பிருஷதன்
மகனும் மமைக்காலத்தில் (மமைத்தாமரகமளப் சபாைியும்)
ேலிமமமிக்க இரு மமகங்கமளப் மபாலத் தங்கள் கமண மாரிமயப்
சபாைிந்தனர். மமலும் அந்தச் ிறப்புமிக்க ேரர்கள்
ீ தங்கள் கமணகளால்
ஆகாயத்மதயும், திம ப்புள்ளிகமளயும், பூமிமயயும் நிமறத்தனர்.
அமனத்து உயிரினங்களும், க்ஷத்திரியர்களும், அங்மக இருந்த பிற
மபாராளிகள் அமனேரும், ஓ! மன்னா, அேர்களுக்கிமடயில் நமடசபற்ற
மபாமர உயர்ோகப் பாராட்டினர்.

ஓ! மன்னா, பாஞ் ாலர்கள், "துரரோணர் ரபோரில்

திருஷ்டத்யும்ைனுடன் ரேோதி நேக்கு அடிபணியப் ரபோகிறோர்
என்பதில் ஐயேில்னை" என்று உரக்கப் மப ினர். அப்மபாது துமராணர்,
கனிந்த கனிசயான்மற மரத்தில் இருந்து சகாய்யும் ஒரு மனிதமனப்
மபால அந்தப் மபாரில் திருஷ்டத்யும்னனின் மதமராட்டியின் தமலமய
மேகமாகக் சகாய்தார். பிறகு, ஓ! மன்னா, உயர்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 698 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆன்மதிருஷ்டத்யும்ைைின் குதினரகள் {களத்னதவிட்டு} ஓடிச்

கசன்றை. அந்தக் குதிமரகள் திருஷ்டத்யும்னமனக் களத்மதேிட்டு
சுமந்து ச ன்றதும், சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்ட துமராணர், அந்தப்
மபாரில் பாஞ் ாலர்கமளயும், ிருஞ் யர்கமளயும் முறியடிக்கத்
சதாடங்கினார். பாண்டுக்கமளயும், பாஞ் ாலர்கமளயும் சேன்றேரும்,
சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்டேரும், எதிரிகமளத் தண்டிப்பேருமான
அந்தப் பரத்ோெர் மகன் {துமராணர்} மீ ண்டும் ேியூகத்தின் மத்தியில் தன்
நிமலமய ஏற்று நின்றார். ஓ! தமலோ {திருதராஷ்டிரமர},
போண்டவர்களும் ரபோரில் அவனர {துரரோணனர} கவல்ைத்
துணியவில்னை" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 699 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துச்சோசைனைக் ககோல்ைோேல் விட்ட சோத்யகி!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 122

Satyaki slew not Duhsasana! | Drona-Parva-Section-122 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 38)

பதிவின் சுருக்கம்: சோத்யகினய எதிர்த்துச் கசன்ற துச்சோசைன்; சோத்யகிக்கும்

துச்சோசனுக்கும் இனடயில் ஏற்பட்ட கடும்ரபோர்; திரிகர்த்தர்கனளச் சோத்யகிக்கு
எதிரோகத் தூண்டிய துரிரயோதைன்; பீ ேரசைைின் சபதத்னத நினைவுகூர்ந்து
துச்சோசைனைக் ககோல்ைோேல் விட்ட சோத்யகி...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "அமதமேமளயில்

துச்சோசைன், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, மமைத்தாமரகமளப்
சபாைியும் சபரும் மமகத்மதப் மபால ஆயிரக்கணக்கான கமணகமள
இமறத்தபடி சிநியின் ரபரனை {சோத்யகினய} எதிர்த்து வினரந்தோன்.
அறுபது கமணகளாலும், பிறகு பதினாறு கமணகளாலும் ாத்யகிமயத்
துமளத்த அேன் {துச் ா னன்}, மபாரில் மமநாக மமலமயப் மபால
அம யாமல் நின்ற அந்த ேரமன
ீ { ாத்யகிமய} நடுங்கச் ச ய்ேதில்
தேறினான். பல்மேறு மாநிலங்களில் இருந்து ேந்த சபரும்
மதர்க்கூட்டங்களின் துமணயுடன் ச ன்ற அந்தப் பாரதக் குலத்தின்
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 700 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

முதன்மமயானேன் {துச் ா னன்}, எண்ணற்ற கமணகமள ஏேியபடி

மமகங்கமளப் மபான்ற ஆழ்ந்த முைக்கங்களால் திம களின் அமனத்துப்
புள்ளிகமளயும் நிமறத்தான்.

மபாரிட ேரும் அந்தக் சகௌரேமன {துச் ா னமனக்} கண்டேனும்,

ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேனுமான ாத்யகி, அேமன
{துச் ா னமன} மநாக்கி ேிமரந்து, தன் கமணகளால் அேமன
மமறத்தான். துச் ா னனுக்கு முன்னணியில் இருந்மதார் அமனேரும்
இப்படி அந்தக் கமண மமையால் மமறக்கப்பட்டு உமது மகன் பார்த்துக்
சகாண்டிருக்கும்மபாமத அச் த்தால் தப்பி ஓடினர். அேர்கள் ஓடிய பிறகு,
ஓ! ஏகாதிபதி, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உமது முகன் துச் ா னன்,
மபாரில் அச் மற்று நீடித்தபடிமய கமணகளால் ாத்யகிமயப் பீடிக்கத்
சதாடங்கினான். அந்தப் மபாரில் துச்சோசைன், நோன்கு கனணகளோல்
சோத்யகியின் நோன்கு குதினரகனளயும், மூன்றோல் அவைது
ரதரரோட்டினயயும், ஒரு நூறு கனணகளோல் சோத்யகினயயும்
துனளத்து முைக்கம் கசய்தோன்.

அப்மபாது, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, ினத்தால் தூண்டப்பட்ட

ேோதவன் {சோத்யகி}, தன் மநரான கமணகளின் மூலமாகத் துச் ா னனின்
மதமரயும், ாரதிமயயும், சகாடிமரத்மதயும், துச் ா னமனயும்
ேிமரோகக் கண்ணுக்குப் புலப்படாதபடி ச ய்தான். உண்மமயில்
ாத்யகி, துணிச் ல்மிக்கத் துச் ா னமன கமணகளாமலமய
மமறத்துேிட்டான். ஒரு ிலந்தியானது தன் இமைகளின் மூலம் ஒரு
சகாசுமேத், தான் அமடயும் சதாமலேிற்குள் ிக்கச் ச ய்ேமதப்
மபாலமே அந்த எதிரிகமள சேல்பேனும் { ாத்யகியும்} தன்
கமணகளால் துச் ா னமன மேகமாக மமறத்தான்.

அப்மபாது, மன்னன் துரிரயோதைன், இப்படிக் கமணகளால்

மமறக்கப்பட்ட துச் ா னமனக் கண்டு, யுயுதோைைின் {சோத்யகியின்}
மதமர மநாக்கித் திரிகர்த்தர்களின் பமட ஒன்மறத் தூண்டினான்.
கடுஞ்ச யல் புரிபேர்களும், மபாரில் ாதித்தேர்களும், எண்ணிக்மகயில்
மூோயிரமாக இருந்தேர்களுமான அந்தத் திரிகர்த்த மதர்ேரர்கள்
ீ
யுயுதானமன மநாக்கிச் ச ன்றனர். ரபோரிட உறுதியோகத்
தீர்ேோைித்தவர்களும், புறமுதுகிடுவதில்னை என்று
உறுதிரயற்றவர்களுேோை அேர்கள் அமனேரும் சபரும்
மதர்க்கூட்டங்களுடன் யுயுதானமனச் சூழ்ந்து சகாண்டனர். எனினும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 701 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

யுயுதானன், தன்மன மநாக்கிப் மபாரிட ேந்த அந்தப் பமடயின்

முன்னணியில் இருந்தேர்களும், தன் மீ து கமணமாரிகமள
ஏேியேர்களுமான ஐநூறு முதன்மமயான ேரர்கமளத்
ீ தாக்கி
ேழ்த்தினான்.
ீ ிநிக்களில் முதன்மமயானேனின் { ாத்யகியின்}
கமணகளால் ேிமரோகக் சகால்லப்பட்ட அேர்கள் {திரிகர்த்தர்கள்},
சூறாேளியால் மேருடன் ாய்க்கப்பட்டு மமலயுச் ியில் இருந்து ேிழும்
சநடிய மரங்கமளப் மபாலக் கீ மை ேிழுந்தனர்.

ஓ! ஏகாதிபதி, ிநியின் மபரனுமடய { ாத்யகியின்} கமணகளால்

ிமதக்கப்பட்ட யாமனகளாலும், ேழ்ந்த
ீ சகாடிமரங்களாலும்,
கிைிக்கப்பட்டு, குதறப்பட்டு, குருதியில் புரண்டு சகாண்டிருந்தமேயும்,
தங்க இமைகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயுமான குதிமரகளாலும்
ேிரேிக் கிடந்த அந்தப் மபார்க்களமானது, ஓ! மன்னா, மலர்ந்திருக்கும்
கின்சுகங்களால் {பலா மரங்களால்} நிமறந்திருக்கும் ஒரு
மசேளிமயப் மபால அைகாகத் சதரிந்தது. இப்படி யுயுதானனால்
{ ாத்யகியால்} சகால்லப்பட்ட உமது மபார்ேரர்கள்,
ீ ம ற்றில்
{புமதகுைியில்} மூழ்கும் யாமனகமளப் மபால ஒரு பாதுகாேலமன
அறியத் தேறின. பிறகு அேர்களில் அமனேரும், பறமேகளின்
இளேர ன் {கருடன்} மீ து சகாண்ட அச் த்தால் சபாந்துகமள மநாக்கித்
திரும்பும் சபரும்பாம்புகமளப் மபாலத் துரரோணரின் மதர் இருந்த
இடத்மத மநாக்கித் திரும்பினர். கடும் ேிஷமிக்கப் பாம்புகளுக்கு ஒப்பான
தன் கமணகளால் அந்த ஐநூறு {500} துணிச்சல்ேிக்க வரர்கனளக்
ீ
ககோன்ற பிறகு, அந்த வரன்
ீ {சோத்யகி}, தைஞ்சயன் {அர்ஜுைன்} இருந்த
இடத்னத ரநோக்கி கேதுவோகச் கசன்றோன்.

அந்த மனிதர்களில் முதன்மமயானேன் { ாத்யகி} இப்படிச் ச ன்ற

மபாது, உமது மகன் துச் ா னன் ஒன்பது மநரான கமணகளால் அேமன
{ ாத்யகிமய} மேகமாகத் துமளத்தான். பிறகு அந்த ேலிமமமிக்க
ேில்லாளி (யுயுதானன்) கழுகின் இறமகயும், தங்கச் ிறகுகமளயும்,
சகாண்ட ஐந்து மநரான கூரிய கமணகளால் துச் ா னமனப் பதிலுக்குத்
துமளத்தான். அப்மபாது, ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, துச் ா னன்
ிரித்துக் சகாண்மட மூன்று கமணகளாலும், மீ ண்டும் ஐந்து
கமணகளாலும் ாத்யகிமயத் துமளத்தான். ஐந்து கமணகளால் உமது
மகமனத் {துச் ா னமனத்} தாக்கிய அந்தச் ிநியின் மபரன் { ாத்யகி},
அேனது ேில்மலயும் சேட்டிேிட்டு அர்ெுனமன மநாக்கிச் ிரித்துக்
சகாண்மட ச ன்றான். பிறகு, மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட துச் ா னன்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 702 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அப்படிச் ச ன்று சகாண்டிருந்த அந்த ேிருஷ்ணி ேரமன

ீ { ாத்யகிமயக்}
சகால்ல ேிரும்பி, முழுக்க இரும்பாலான ஓர் ஈட்டிமய அேன் மீ து
ே ீ ினான். எனினும் ாத்யகி, கங்க இறகுகமளக் சகாண்ட தன்
கமணகளால் உமது மகனின் {துச் ா னனின்} அந்தக் கடும் ஈட்டிமய
சேட்டினான்.

ஓ! மனிதர்களின் ஆட் ியாளமர {திருதராஷ்டிரமர}, பிறகு மற்சறாரு

ேில்மல எடுத்த உமது மகன் {துச் ா னன்}, ில கமணகளால்
ாத்யகிமயத் துமளத்து ேிட்டு உரத்த முைக்கம் ச ய்தான். அப்மபாது
மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட ாத்யகி, அந்தப் மபாரில் உமது மகமன
மமலக்கச்ச ய்து, சநருப்பின் தைல்களுக்கு ஒப்பான ில கமணகளால்
அேனது {துச் ா னனின்} நடு மார்மபத் துமளத்தான். மமலும் முழுக்க
இரும்பாலானமேயும், கூர்முமன சகாண்டமேயுமான எட்டு
கமணகளால் துச் ா னமனத் துமளத்தான். எனினும் துச் ா னன்,
பதிலுக்கு இருபது கமணகளால் ாத்யகிமயத் துமளத்தான்.

அப்மபாது, உயர்ந்த அருமளக் சகாண்ட ாத்யகி, ஓ! ஏகாதிபதி

{திருதராஷ்டிரமர}, மூன்று மநரான கமணகளால் துச் ானனின்
நடுமார்மப {மீ ண்டும்} துமளத்தான். பிறகு அந்த ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரனான
ீ யுயுதானன் ில மநரான கமணகளால் துச் ா னனின்
குதிமரகமளக் சகான்றான்; மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட அேன் { ாத்யகி}
மமலும் ில மநரான கமணகால் பின்னேனின் {துச் ா னனின்}
மதமராட்டிமயயும் சகான்றான். பிறகு அேன் { ாத்யகி} ஒரு பல்லத்மதக்
சகாண்டு உமது மகனின் ேில்மல சேட்டி, ஐந்து கமணகமளக் சகாண்டு
மதாலாலான அேனது {துச் ா னனின்} மகயுமறகமளயும் அறுத்தான்.
உயர்ந்த ஆயுதங்கமள அறிந்தேனான ாத்யகி, இரு பல்லங்கமளக்
சகாண்டு துச் ா னனின் சகாடிமரத்மதயும், அேனது மதரில் உள்ள
மரத்தாலான சுைல்தண்டுகமளயும் {ரத க்திகமளயும்} சேட்டினான்.
பிறகு அேன் எண்ணற்ற கூரிய கமணகளால் உமது மகனின்
{துச் ா னனின்}பார்ஷினி மதமராட்டிகள் இருேமரயும் சகான்றான்.

அப்மபாது, ேில்லற்று, மதரற்று, குதிமரகளற்று, ாரதிகளற்று

இருந்த பின்னேன் {துச் ா னன்}, திரிகர்த்தப் மபார்ேரர்களின்
ீ
தமலேனால் அேனது மதரில் ஏற்றிக் சகாள்ளப்பட்டான். பிறகு,
ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட ேரனான
ீ அந்தச் ிநியின் மபரன்
{ ாத்யகி}, ஒருக்கணம் அேமனப் {துச் ா னமனப்} பின்சதாடர்ந்து

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 703 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ச ன்று, பின்னர்ப் பீேரசைைின் வோர்த்னதகனள நினைவுகூர்ந்து

அவனைக் {துச்சோசைனைக்} ககோல்ைோேல் நின்றோன். உண்மமயில், ஓ!
பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, ரபோரில் உேது ேகன்கள் அனைவனரயும்
அைிப்பதோகச் சனபக்கு ேத்தியில் பீேரசைன் உறுதிரயற்றிருந்தோன்.
பிறகு, ஓ! தமலேமர {திருதராஷ்டிரமர}, இப்படித் துச் ா னமன சேன்ற
ாத்யகி, ஓ! மன்னா, தனக்கு முன்மப தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} ச ன்ற
பாமதயின் ேைிமய ேிமரோகச் ச ன்றான்" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 704 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரிரயோதைைின் ஆற்றல்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 123

The prowess of Duryodhana! | Drona-Parva-Section-123 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 39)

பதிவின் சுருக்கம்: ககௌரவர்கனளத் திக்குமுக்கோடச் கசய்த போண்டவ வரர்கள்;

ீ
போண்டவப் பனடக்குள் ஊடுருவி, அப்பனடனயக் கைங்கடித்த துரிரயோதைன்;
துரிரயோதைைின் வில்னை அறுத்த யுதிஷ்டிரன்; போஞ்சோைர்களுடன் ரேோதிய
துரரோணர்; அர்ஜுைன் இருந்த இடத்தில் எழுந்த ஆரவோரம்...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, "ஓ! ஞ் யா, (அர்ஜுைனை

ரநோக்கிச்) சோத்யகி கசன்ற ரபோது, அவனைக் ககோல்வதற்ரகோ,
தடுப்பதற்ரகோ என் பனடயில் வைினேேிக்கத் ரதர்வரர்கள்
ீ எவரும்
இல்னையோ? கலங்கடிக்கப்பட இயலாத ஆற்றமலயும், க்ரனுக்கு
{இந்திரனுக்கு} நிகரான ஆற்றமலயும் சகாண்ட அேன் { ாத்யகி},
தானேர்களுக்கு மத்தியில் சபரும் இந்திரமனப் மபாலத்
தனிசயாருேனாகமே மபாரில் ாதமனகமள அமடந்துேிட்டான்.
அல்லது, ஒருமேமள ாத்யகி ச ன்ற பாமத சேறுமமயாக இருந்ததா?
ஐமயா, உண்மமயான ஆற்றமலக் சகாண்ட அேன் {சோத்யகி} தைி
ஒருவைோகரவ எண்ணற்ற ரதர்கனள நசுக்கிவிட்டோரை! ஓ! ஞ் யா,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 705 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ிநியின் மபரன் { ாத்யகி}, மபாரில் தன்மனாடு மபாராடிக் சகாண்டிருந்த

பரந்த பமடயின் ஊடாகத் தனிசயாருேனாக எப்படிக் கடந்து ச ன்றான்
என்பமத எனக்குச் ச ால்ோயாக" என்றான் {திருதராஷ்டிரன்}.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, மதர்கள், யாமனகள், குதிமரகள், காலாட்பமடேரர்கள்
ீ
ஆகியேற்றால் நிமறந்த உமது பமடயின் கடும் முயற் ிகளும்
ஆரோரமும் யுக முடிேில் காணப்படுேதற்கு ஒப்பாக இருந்தன. ஓ!
சகௌரேங்கமள அளிப்பேமர {திருதராஷ்டிரமர}, கூடியிருந்த உமது
பமடயானது (தினமும்) கூட்டமாகத் திரளும் மபாது, அந்த உமது
பமடமயப் மபான்று மற்சறாரு கூட்டமானது பூமியில் இதற்கு முன்
இருந்ததில்மல என்மற எனக்குத் மதான்றியது. அங்மக ேந்த
மதேர்களும், ாரணர்களும், "இந்தக் கூட்டம் இதன் ேமகயில் பூமியில்
இறுதியானதாக இருக்கும்" என்றனர். உண்மமயில், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, கஜயத்ரதன் ககோல்ைப்பட்ட நோளில் துரரோணரோல்
அனேக்கப்பட்டனதப் ரபோை அதற்கு முன் அப்படிகயோரு வியூகம்
அனேக்கப்பட்டதில்னை. மபாரில் ஒருேமரசயாருேர் எதிர்த்து ேிமரந்த
மபாது, சபரும் கூட்டமாக இருந்த அந்தப் பமடேரர்களின்
ீ
ஆரோரமானது சூறாேளியால் சகாந்தளித்த சபருங்கடலுக்கு
ஒப்பானதாக இருந்தது. ஓ! மனிதர்களில் ிறந்தேமர {திருதராஷ்டிரமர},
உமது பமடயிலும், பாண்டேர்களின் பமடயிலும் நூற்றுக்கணக்கிலும்,
ஆயிரக்கணக்கிலும் மன்னர்கள் இருந்தனர். மபாரில் ஈடுபடும்மபாது கடும்
ச யல்கமளச் ச ய்யும் அந்தக் மகாபக்கார ேரர்களால்
ீ உண்டாக்கப்பட்ட
ஒலியானது பிரமாண்டமானதாகவும், மயிர்ச் ிலிர்ப்மப
ஏற்படுத்துேதாகவும் இருந்தது.

அப்மபாது, ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, பீேரசைன்,

திருஷ்டத்யும்ைன், நகுைன், சகோரதவன், நீதிமானான மன்னன்
யுதிஷ்டிரன் ஆகிமயார், "ேருேராக,
ீ தாக்குேராக,
ீ ேிமரேராக.
ீ
துணிச் ல்மிக்க மாதேனும் { ாத்யகியும்}, அர்ெுனனும் பமகேரின்
பமடக்குள் நுமைந்து ேிட்டனர். செயத்ரதனின் மதர் அருமக அேர்கள்
எளிதில் ச ல்ல என்ன ச ய்ய மேண்டுமமா அமதச் ச ய்ேராக"
ீ என்று
உரக்கக் கூச் லிட்டனர். இமதச் ச ால்லிமய அேர்கள் பமடேரர்கமளத்
ீ
தூண்டினர். மமலும் அேர்கள், "சோத்யகியும், அர்ஜுைனும்
ககோல்ைப்பட்டோல், குருக்கள் தங்கள் ரநோக்கங்கனள அனடவர்,
நோரேோ வழ்த்தப்படுரவோம்.
ீ எனமே அமனேரும் ஒன்று ம ர்ந்து

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 706 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சபருங்கடமலப் மபான்ற இந்த (எதிரிப்) பமடமயக் கடமலக்

கலங்கடிக்கும் மூர்க்கமான காற்மறப் மபால மேகமாகக் கலங்கடிப்பீராக"
என்றனர்.

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, பீமம னன், பாஞ் ாலர்களின்

இளேர ன் {திருஷ்டத்யும்னன்} ஆகிமயாரால் தூண்டப்பட்ட
மபார்ேரர்கள்,
ீ தங்கள் உயிர்கமளத் துச் மாக மதித்துக் சகௌரேர்கமளத்
திக்குமுக்காடச் ச ய்தனர். சபரும் க்திமயக் சகாண்ட அேர்கள்
அமனேரும் மபாரில் மரணத்மத ேிரும்பி, ஆயுதங்களின் ேிளிம்பிமலா,
முமனயிமலா ச ார்க்கத்மத எதிர்பார்த்துத் தங்கள் நண்பர்களுக்காகப்
மபாரிடுேதில் தங்கள் உயிர்கமளக் குறித்துக் கிஞ் ிற்றும்
கருதிப்பார்க்கேில்மல.

அமதமபால, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உமது மபார்ேரர்களும்

ீ
சபரும் புகமை ேிரும்பியும், மபாரில் உன்னதத் தீர்மானத்மதக்
சகாண்டும், மபாரிடும் உறுதியுடன் களத்தில் நின்றனர். கடுமமயானதும்,
பயங்கரமானதுமான அந்தப் மபாரில் ாத்யகி அமனத்துப்
மபாராளிகமளயும் சேன்று அர்ெுனமன மநாக்கிச் ச ன்றான்.
மபார்ேரர்களின்
ீ கே ங்களில் பிரதிபலித்த சூரியனின் கதிர்களால்
மபாராளிகள் தங்கள் ேிைிகமள அேற்றில் இருந்து ேிலக்காமல்
இருந்தனர்.

துரிரயோதைனும், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர} மபாரில்

கடுமமயாகப் மபாராடிக் சகாண்டிருந்த உயர் ஆன்ம பாண்டேர்களின்
ேலிமமமிக்கப் பமடக்குள் ஊடுருேினான். ஒரு பக்கத்தில் அேமனயும்
{துரிமயாதனமனயும்}, மறுபக்கத்தில் பிறமரயும் சகாண்டு
அேர்களுக்கிமடயில் நடந்த அந்த மமாதல் மிகக் கடுமமயானதாக
இருந்தது. அந்நிகழ்ேின் மபாது மநர்ந்த மபரைிவு சபரியதாக இருந்தது"
{என்றான் ஞ் யன்}.

திருதராஷ்டிரன் { ஞ் யனிடம்}, "அந்தப் பாண்டேப் பமட இப்படிப்

மபாருக்குச் ச ன்ற மபாது, அதற்குள் ஊடுருேிய துரிமயாதனன் சபரும்
துயரில் நிறுத்தப்பட்டிருக்க மேண்டும். ஓ! சூதா, அேன் {துரிமயாதனன்}
களத்தில் புறமுதுகிடேில்மல என நான் நம்புகிமறன். பயங்கரப் மபாரில்
தனி ஒருேனுக்கும் பலருக்கும் இமடயில் நடந்த அம்மமாதல், அதிலும்
அந்தத் தனி ஒருேன் {துரிமயாதனன்} மன்னன் எனும்மபாது அஃது

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 707 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{அம்மமாதல்} ஒவ்ோதது எனமே எனக்குத் மதான்றுகிறது.

அமதயும்தேிர, சபரும் ஆடம்பரத்திலும், ச ல்ேத்திலும்,
உமடமமகளிலும் ேளர்க்கப்பட்ட துரிமயாதனன் மனிதர்களின்
மன்னனுமாோன். தனிசயாருேனாகப் பலருடன் மமாதிய அேன்
{துரிமயாதனன்} மபாரிடுேதில் இருந்து புறமுதுகிடேில்மல என்மற நான்
நம்புகிமறன்" என்றான் {திருதராஷ்டிரன்}.

ஞ் யன் {திருதராஷ்டிரனிடம்} ச ான்னான், "ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, தனி ஒருேனுக்கும், பலருக்கும் இமடயில் நடந்த
அம்மமாதலில், உமது மகன் {துரிமயாதனன்} ச ய்த அற்புதமான மபாமர
நான் உமரக்மகயில் நீர் மகட்பீராக. உண்மமயில், ஒரு யாமனயால்
தடாகத்தில் உள்ள தாமமரக்கூட்டங்கள் கலங்கடிக்கப்படுேமதப் மபால
அந்தப் மபாரில் துரிமயாதனனால் பாண்டேப்பமட கலங்கடிக்கப்பட்டது.
அந்தப் பமட உமது மகனால் {துரிமயாதனனால்} இப்படிக்
கலங்கடிக்கப்படேமதக் கண்ட பாஞ் ாலர்கள், பீமம னனின்
தமலமமயில் அங்மக ேிமரந்தனர்.

துரிமயாதனன், பத்து கமணகளால் பீமம னமனயும், மூன்றால்

{மும்மூன்றால்} இரட்மடயர்கள் {நகுலன் மற்றும் காமதேன் ஆகிய}
ஒவ்சோருேமரயும், ஏைால் மன்னன் யுதிஷ்டிரமனயும் துமளத்தான்.
மமலும் அேன் விரோடனையும், துருபதனையும் ஆறு கமணகளாலும்,
சிகண்டினய நூறாலும் துமளத்தான். திருஷ்டத்யும்ைனை இருபது
கமணகளால் துமளத்த அேன் {துரிமயாதனன்}, திகரௌபதியின்
ேகன்கள் ஐவரில் ஒவ்சோருேமரயும் மூன்று {மும்மூன்று}
கமணகளால் தாக்கினான். அேன் {துரிமயாதனன்}, உயிரினங்கமளக்
மகாபத்தில் சகால்லும் யமமனப் மபாலமே அந்தப் மபாரில் யாமனகள்
மற்றும் மதர்ேரர்கள்
ீ உள்ளடங்கிய, நூற்றுக்கணக்கான பிற
மபாராளிகமளத் தன் கடுங்கமணகளால் சேட்டினான். பண்பட்ட
பயிற் ியால் ஏற்பட்ட தன் திறனின் ேிமளோகவும், தன் ஆயுதங்களின்
பலத்தாலும் அேன் {துரிமயாதனன்} தனது எதிரிகமளத் தாக்கி
ேழ்த்துேதில்
ீ ஈடுபட்டிருக்மகயில், குறிபார்க்கும்மபாமதா, தன்
கமணகமளத் சதாடுக்கும்மபாமதா இமடயறாமல் தன் ேில்மல
ேட்டமாக ேமளத்துக் சகாண்டிருக்கும் நிமலயிமலமய அேன்
{துரிமயாதனன்} சதரிந்தான். உண்மமயில் அேன் {துரிமயாதனன்} தன்
எதிரிகமளக் சகால்ேதில் ஈடுபட்டிருக்மகயில், தங்கத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட மகப்பிடிமயக் சகாண்ட அேனது உறுதிமிக்க

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 708 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேில்லானது, எப்மபாதும் ேட்டமாக ேமளக்கப்பட்ட நிமலயிமலமய

மக்களால் காணப்பட்டது.

அப்மபாது மன்னன் யுதிஷ்டிரன், உமது மகன் {துரிமயாதனன்}

மபாரில் மபாராடிக் சகாண்டிருந்தமபாது, ஓ! குரு குலத்தேமர
{திருதராஷ்டிரமர}, பின்னேனின் ேில்மல இரு பல்லங்களால்
அறுத்தான். மமலும் யுதிஷ்டிரன் ிறப்பானமேயும்,
முதன்மமயானமேயுமான பத்து கமணகளால் அேமனயும்
{துரிமயாதனமனயும்} ஆைத் துமளத்தான். எைினும் அந்தக் கனணகள்
துரிரயோதைைின் கவசங்கனளத் [1] கதோட்டதும் வினரவில்
துண்டுகளோக கநோறுங்கிை. பிறகு, ேிருத்திரமனக் சகான்ற க்ரமனப்
பைங்காலத்தில் மதேர்களும், சபரும் முனிேர்களும் சூழ்ந்து
சகாண்டமதப் மபால மகிழ்ச் ியால் நிமறந்த பார்த்தர்கள் யுதிஷ்டிரமனச்
சூழ்ந்து சகாண்டனர்.

[1] அது துமராணரால் பூட்டப்பட்ட கே மாகும். பார்க்க:

துரிமயாதனனுக்குக் கே ம் பூட்டிய துமராணர்

பிறகு, உமது ேரீ மகன் {துரிமயாதனன்} மற்சறாரு ேில்மல

எடுத்துக் சகாண்டு, பாண்டுேின் மகனான மன்னன் யுதிஷ்டிரனிடம், "நில்,
நிற்பாயாக" என்று ச ால்லி அேமன {யுதிஷ்டிரமன} எதிர்த்து
ேிமரந்தான். சபரும்மபாரில் இப்படி முன்மனறும் உமது மகமன
{துரிமயாதனமனக்} கண்ட பாஞ் ாலர்கள், மகிழ்ச் ியாக, சேற்றியில்
நம்பிக்மகயுடன் அேமன ேரமேற்க முன்மனறினர். அப்மபாது (குரு)
மன்னமன {துரிமயாதனமனக்} காக்க ேிரும்பிய துமராணர், ேிமரந்து
ேருபேர்களான பாஞ் ாலர்கமளச் சூறாேளியால் ேிரட்டப்படும்
மமைநிமறந்த மமகத் திரள்கமள ஏற்கும் ஒரு மமலமயப் மபால
ேரமேற்றார்.

பிறகு, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, பாண்டேர்களுக்கும், உமது

ேரர்களுக்கும்
ீ இமடயில் அங்மக நிகழ்ந்த மபாரானது, ஓ! ேலிமமமிக்கக்
கரங்கமளக் சகாண்டேமர, மிகக் கடுமமயானதாகவும், மயிர்ச் ிலிர்ப்மப
ஏற்படுத்துேதாகவும் இருந்தது. (யுக முடிவில் ஏற்படும்) ருத்ரைின்
வினளயோட்டுக்கு ஒப்போக அனைத்து உயிரிைங்களுக்கும் அங்ரக
ஏற்பட்ட ரபரைிவு பயங்கரேோைதோக இருந்தது.அப்மபாது, தனஞ் யன்
{அர்ெுனன்} இருந்த இடத்தில் சபரும் ஆரோராம் ஒன்று எழுந்தது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 709 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அவ்ோரோரமானது, ஓ! தமலோ {திருதராஷ்டிரமர}, பிற

ஒலிகளுக்சகல்லாம் மமலாக எழுந்து மயிர்ச் ிலிர்ப்மப உண்டாக்கியது.
இப்படிமய, ஓ! ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேமர,
அர்ெுனனுக்கும், உமது ேில்லாளிகளுக்கும் இமடயிலான மபார்
நடந்தது. இப்படிமய உமது பமடக்கு மத்தியில் ாத்யகிக்கும்,
உம்மேர்களுக்கும் இமடயிலான மபாரும் நடந்தது. மமலும் இப்படிமய
துமராணருக்கும், அேரது எதிரிகளுக்கும் இமடயிலான மபாரும்
ேியூகத்தின் ோயிலில் சதாடர்ந்தது. உண்மமயில், ஓ! பூமியின்
தமலேமர {திருதராஷ்டிரமர}, அர்ெுனன், துமராணர், ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரனான
ீ ாத்யகி ஆகிமயார் அமனேரும் மகாபத்தால்
தூண்டப்பட்டிருந்த மபாது இப்படிமய அந்தப் மபரைிவும் பூமியில்
சதாடர்ந்தது" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 710 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரரோணரின் ஆற்றல்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 124

The prowess of Drona! | Drona-Parva-Section-124 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 40)

பதிவின் சுருக்கம்: துரரோணனரத் தோக்கிய ரககய இளவரசன் பிருஹத்க்ஷத்திரன்

ககோல்ைப்பட்டது; துரரோணனர எதிர்த்துத் தோக்கிய சிசுபோைன் ேகைோை
திருஷ்டரகதுவும், திருஷ்டத்யும்ைன் ேகைோை க்ஷத்திரதர்ேனும்
ககோல்ைப்பட்டது; ரதரரோட்டினய இைந்த ரசகிதோைன் குதினரகளோல்
களத்திைிருந்து ககோண்டு கசல்ைப்பட்டது; துரரோணரின் வயது ேற்றும் நிறம்
பற்றிய குறிப்பு; துரிரயோதைனை நிந்தித்த துருபதன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, அந்த நாளின் பிற்பகலில் மமகங்கமளப் மபான்ற
ஆழ்ந்த முைக்கங்களால் ேமகப்படுத்தபட்ட ஒரு பயங்கரப்மபாரானது
துரரோணருக்கும், ம ாமகர்களுக்கும் இமடயில் மீ ண்டும் நடந்தது.
மனிதர்களில் முதன்மமயான துமராணர், ிேப்புக் குதிமரகளுடன் கூடிய
தமது மதரில் ஏறிப் மபாரிடும் மநாக்மகாடு பாண்டேர்கமள எதிர்த்து
மிதமான மேகத்தில் ேிமரந்தார். ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, சபரும்
ேில்லாளியும், ேலிமமயும், பலமும் சகாண்டேரும், ிறப்புமிக்கக் குடம்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 711 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஒன்றில் பிறந்த வரரும்,

ீ உேக்கு ஏற்புனடயனதச் கசய்வதில்
ஈடுபடுபவருேோை பரத்வோஜரின் வரீ ேகன் {துரரோணர்}, ஓ! பாரதமர
{திருதராஷ்டிரமர}, அைகிய ிறகுகமளக் சகாண்ட தமது கூரிய
கமணகளால், முதன்மமயான மதர்ேரர்கள்
ீ பலமரத் தாக்கி ேழ்த்தியபடி
ீ
அந்தப் மபாரில் ேிமளயாடுேதாகமே சதரிந்தது.

அப்மபாது, மகமகயர்களில் ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனும்,

ீ ஐந்து
மகாதரர்களில் மூத்தேனும், மபாரில் தடுக்கப்பட முடியாதேனுமான
பிருஹத்க்ஷத்திரன் அேமர {துமராணமர} எதிர்த்து ேிமரந்தான். கூரிய
கமணகள் பலேற்மற ஏேிய அேன் {பிருஹத்க்ஷத்திரன்}, கந்தமாதன
மமலயின் மீ து மமைத்தாமரகமளப் சபாைியும் சபரும் மமகத்
திரள்கமளப் மபால ஆ ாமன {துமராணமரப்} சபரிதும் பீடித்தான்.
அப்மபாது, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட
துமராணர், தங்கச் ிறகுகமளக் சகாண்டமேயும், கல்லில்
கூராக்கப்பட்டமேயுமான பதிமனந்து கமணகமள அேன்
{பிருஹத்க்ஷத்திரன்} மீ து ஏேினார். எனினும், அந்தக் மககயர்களின்
இளேர ன் {பிருஹத்க்ஷத்திரன்}, கடும் நஞ்சுமிக்கக் மகாபக்காரப்
பாம்புகமளப் மபான்றமேயும், துமராணரால் ஏேப்பட்டமேயுமான
அந்தக் கமணகள் ஒவ்சோன்மறயும் தன் ஐந்து கமணகளால்
மகிழ்ச் ியாக சேட்டினான். அேனால் {{பிருஹத்க்ஷத்திரனால்}
சேளிப்படுத்தப்பட்ட கரநளினத்மதக் கண்ட அந்தப் பிராமணர்களில்
காமள {துமராணர்}, எட்டு மநரான கமணகமள அேன்
{பிருஹத்க்ஷத்திரன்} மீ து ஏேினார். துமராணரின் ேில்லில் இருந்து
ஏேப்பட்ட அந்தக் கமணகள், தன்மன மநாக்கி மேகமாக ேருேமதக்
கண்ட பிருஹத்க்ஷத்திரன், அந்தப் மபாரில் தன் கூரிய கமணகள்
பலேற்றால் அேற்மறத் தடுத்தான். ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
பிருஹத்க்ஷத்திரனால் மிகக் கடினமான காரியம் அமடயப்பட்டமதக்
கண்ட உமது துருப்புகள் ஆச் ரியத்தில் நிமறந்தன.

அப்மபாது பிருஹத்க்ஷத்திரமன சமச் ிய துமராணர், அந்தப்

மபாரில், தடுக்கப்பட முடியாத, பிரம்ேம் என்று அனைக்கப்பட்ட
கதய்வக
ீ ஆயுதத்னத {பிரம்ேோஸ்திரத்னத} இருப்புக்கு அனைத்தோர்.
மககயர்களின் இளேர ன் {பிருஹத்க்ஷத்திரன்} மபாரில் துமராணரால்
பிரம்மாயுதம் ஏேப்பட்டமதக் கண்டு, ஓ! ஏகாதிபதி, அனதத் தன்
பிரம்ேோயுதத்தோல் கைங்கடித்தோன். இப்படி அவ்ோயுதம்
கலங்கடிக்கப்பட்ட பிறகு, ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர},

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 712 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிருஹத்க்ஷத்திரன், தங்கச் ிறகுகமளக் சகாண்டமேயும், கல்லில்

கூராக்கப்பட்டமேயுமான அறுபது கமணகளால் அந்தப் பிராமணமர
{துமராணமரத்} துமளத்தான். அப்மபாது, மனிதர்களில்
முதன்மமயானேரான துமராணர், பலமிக்கக் கமணசயான்றால்
மககயர்களின் இளேர மன துமளத்ததில், அது
பின்னேனின்{பிருஹத்க்ஷத்திரைின்} கவசத்னத ஊடுருவி (அவைது
உடனைக்கடந்து) பூேிக்குள் நுனைந்தது. அந்தப் மபாரில், ஓ!
மன்னர்களில் ிறந்தேமர {திருதராஷ்டிரமர}, கருநாகசமான்று எறும்புப்
புற்மறத் துமளத்துச் ச ல்ேமதப் மபாலமே, அந்தக் கமண மககய
இளேர னின் உடமலத் துமளத்துச் ச ன்று பூமிக்குள் நுமைந்தது.

ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, துமராணரின் கமணகளால்

ஆைத்துமளக்கப்பட்ட அந்தக் மககயர்களின் இளேர ன்
{பிருஹத்க்ஷத்திரன்}, ினத்தால் நிமறந்து, தன் அைகிய கண்கமள
உருட்டியபடி, தங்கச் ிறகுகமளக் சகாண்டமேயும் கல்லில்
கூராக்கப்பட்டமேயுமான எழுபது கமணகளால் துமராணமரத்
துமளத்தான். மற்சறாரு கமணயால் துமராணரின் மதமராட்டியுமடய
முக்கியப் பகுதிகமளப் சபரிதும் பீடித்தான். ஓ! ஐயா,
பிருஹத்க்ஷத்திரனின் கமணகளால் துமளக்கப்பட்ட துமராணர்,
மககயர்களின் இளேர னுமடய மதரின் மீ து கூரிய கமணகளின்
மமைமயப் சபாைிந்தார். ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ
பிருஹத்க்ஷத்திரமன நிதானத்மத இைக்கச் ச ய்த துமராணர், பிறகு
ிறகுகள் பமடத்த நான்கு கமணகளால் முன்னேனின்
{பிருஹத்க்ஷத்திரனின்} நான்கு குதிமரகமளக் சகான்றார். மற்சறாரு
கமணயால் அேர், பிருஹத்க்ஷத்திரனின் மதமராட்டிமய அேனது
மதர்த்தட்டில் இருந்து ேிைச் ச ய்தார். மமலும் இரு கமணகளால் தம்
எதிரியின் சகாடிமரம், குமட ஆகியேற்மறப் பூமியில் ேழ்த்திய
ீ அந்தப்
பிராமணர்களில் காமள {துமராணர்}, தமது ேில்லில் இருந்து நன்கு
ஏேப்பட்ட மூன்றாேது கமணசயான்றால் பிருஹத்க்ஷத்திரமனயும்
மார்பில் துமளத்தார். அதன்மபரில், இப்படி ேோர்பில் தோக்கப்பட்ட
பின்ைவன் {பிருஹத்க்ஷத்திரன்} தன் ரதரில் இருந்து கீ ரை விழுந்தோன்.

பிருஹத்க்ஷத்திரனின் படுசகாமலயின் மபரில் ினத்தால் நிமறந்த

மகமகயர்களில் ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ சிசுபோைன் ேகன்
{திருஷ்டரகது}, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, தன் மதமராட்டியிடம், "ஓ!
மதமராட்டிமய, கே ம் தரித்தேரும், மகமகய மற்றும் பாஞ் ாலப்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 713 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பமடகமளக் சகால்ேதில் ஈடுபடுபேருமான துமராணர் இருக்கும்

இடத்திற்குச் ச ல்ோயாக" என்றான். அேனது {திருஷ்டமகதுேின்}
இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்ட அந்தத் மதமராட்டி, ேிமரேில் அந்தத்
மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயானேமனக் காம்மபாெ இனத்மதச் ம ர்ந்த
மேகமான குதிமரகளில் துமராணரிடம் அமைத்துச் ச ன்றான். அப்மபாது
ம திகளில் காமளயான அந்தத் திருஷ்டமகது, ேலிமமயில் சபருகி,
சுடர்மிக்க சநருப்மப மநாக்கிச் ச ல்லும் பூச் ிமயப் மபாலமே தன்
அைிவுக்காகத் துமராணமர மநாக்கி ேிமரந்தான். ேிமரேில் அேன்
துமராணமரயும், அேரது குதிமரகமளயும், மதமரயும், சகாடிமரத்மதயும்
அறுபது கமணகளால் துமளத்தான். உறங்கும் புலிமய எழுப்பும்
ஒருேமனப் மபால மீ ண்டும் அேன் {திருஷ்டமகது}, பிற கூரிய
கமணகள் பலேற்றால் அேமர மீ ண்டும் தாக்கினான். பிறகு துமராணர்,
கழுகின் இறகுகமளக் சகாண்ட கூரிய க்ஷுரப்ரம் ஒன்றால் அந்தப்
மபாரில் மபாராடிக் சகாண்டிருந்த அந்தப் மபார்ேரனின்
ீ
{திருஷ்டமகதுேின்} ேில்மல நடுேில் அறுத்தார். அப்மபாது மற்சறாரு
ேில்மல எடுத்துக் சகாண்ட பலமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ அந்தச் ிசுபாலன்
மகன் {திருஷ்டமகது}, கங்கங்கள் மற்றும் மயில்களின் இறகுகளாலான
ிறகுகள் சகாண்ட கமணகள் பலேற்றால் துமராணமரத் துமளத்தான்.
பிறகு துமராணர் நான்கு கமணகளால் திருஷ்டமகதுேின் நான்கு
குதிமரகமளக் சகான்று, ிரித்துக் சகாண்மட பின்னேனின்
{திருஷ்டமகதுேின்} மதமராட்டியுமடய தமலமய அேனது உடலில்
இருந்து அறுத்தார். பிறகும் அேர் இருபத்மதந்து கமணகளால்
திருஷ்டமகதுமேயும் துமளத்தார்.

அப்மபாது, அந்தச் ம திகளின் இளேர ன் {திருஷ்டமகது},

ேிமரோகத் தன் மதரில் இருந்து கீ மை குதித்து ஒரு கதாயுதத்மத
எடுத்துக் சகாண்டு, ஒரு மகாபக்காரப் பாம்மபப் மபால அமதப்
பரத்ோெரின் மகன் {துமராணர்} மீ து ே ீ ினான். இரும்பின் பலத்மதக்
சகாண்டதும், தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டதுமான அந்தக் கனமான
கதாயுதம், மரணத்மதப் மபாலத் தன்மன மநாக்கி ேருேமதக் கண்ட
பரத்ோெர் மகன் {துமராணர்}, பல்லாயிரம் கூரிய கமணகளால் அமத
சேட்டினார். பல கமணகமளக் சகாண்டு பரத்ோெர் மகனால்
{துமராணரால்} சேட்டப்பட்ட அந்தக் கதாயுதம், ஓ! ஐயா, ஓ! சகௌரேமர
{திருதராஷ்டிரமர}, தன்சனாலியால் பூமியில் எதிசராலித்தபடி கீ மை
ேிழுந்தது. தன் கதாயுதம் கலங்கடிக்கப்பட்டமதக் கண்டேனும், மகாபம்
நிமறந்தேனும், துணிச் ல்காரனுமான திருஷ்டமகது ஒரு மேமலயும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 714 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{மேல்}, தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட ஈட்டிமயயும் ஏேினான். அந்த

மேமல ஐந்து கமணகளால் சேட்டிய துமராணர், மமலும் ஐந்து
கமணகளால் அந்த ஈட்டிமயயும் சேட்டினார். அந்த ஏவுகனணகள்
இரண்டும் இப்படி கவட்டப்பட்டு, கருடனால் கிைித்துச் ிமதக்கப்பட்ட
இரு பாம்புகமளப் மபாலக் கீ மை பூமியில் ேிழுந்தன.

அப்மபாது பரத்ோெரின் ேரீ மகன் {துமராணர்}, அந்தப் மபாரில்,

பரத்ோெரின் அைிவுக்காகமே மபாரிட்டுக் சகாண்டிருந்த
திருஷ்டமகதுமே அைிப்பதற்காக அேன் மமல் கூரிய கமண ஒன்மற
ஏேினார். அந்தக் கமணயானது, அளேிலா க்தி சகாண்ட
திருஷ்டரகதுவின் கவசத்னதயும், ேோர்னபயும் துனளத்துக் கடந்து,
தாமமரகள் நிமறந்த தடாகத்தில் பாயும் ஓர் அன்னத்மதப் மபாலப்
பூமிக்குள் நுமைந்தது. ப ியுடன் கூடிய காமடயானது ிறு பூச் ி ஒன்மற
ேிழுங்குேமதப் மபாலமே ேரத்
ீ துமராணரும் அந்தப் மபாரில்
திருஷ்டமகதுமே ேிழுங்கினார் {சகான்றார்}. ம திகளின்
ஆட் ியாளனுமடய {திருஷ்டமகதுேின்} சகாமலமய அடுத்து, உயர்ந்த
ஆயுதங்கமள அறிந்தேனான அேனது மகன், மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டு,
தன் தந்மதயின் சுமமமயச் சுமக்க முமனந்தான். துமராணர் ிரித்துக்
சகாண்மட, ேலிமமமிக்கப் சபரிய புலிசயான்று ஆழ்ந்த கானகத்தில் ஒரு
மான்குட்டிமயக் சகால்ேமதப் மபாலத் தன் கமணகளால் அேமனயும்
யமமலாகம் அனுப்பி மேத்தார்.

ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, இப்படிப் பாண்டேர்கள் {அளேில்}

குமறக்கப்பட்டமபாது, ஜரோசந்தைின் வரீ ேகன் {சகோரதவன்}
துமராணமர மநாக்கி ேிமரந்தான். சூரியமன மமறக்கும் மமகங்கமளப்
மபால அேன் தன் கமணகளின் மாரியால் ேிமரோக ேலிமமமிக்கத்
துமராணமர கண்ணுக்குப் புலப்படமுடியாதேராகச் ச ய்தான். அேனது
கரநளினத்மதக் கண்டேரும், க்ஷத்திரியர்கமளக் கலங்கடிப்பேருமான
துமராணர், தம் கமணகமள நூற்றுக் கணக்கிலும், ஆயிரக்கணக்கிலும்
ஏேினார். அந்தப் மபாரில் தனது மதரில் நின்றிருந்த, அந்த
முதன்மமயான மதர்ேரமன
ீ {ெரா ந்தன் மகனான காமதேமன} (தமது
கமணகளால்) மமறத்த அந்தத் துரரோணர், வில்ைோளிகள் அனைவரும்
போர்த்துக் ககோண்டிருக்கும்ரபோரத ஜரோசந்தன் ேகனை {சகோரதவனை}
வினரவோகக் ககோன்றோர்.உண்மமயில், யமனுக்கு ஒப்பான அந்தத்
துமராணர், உயிரினங்களுக்கு மநரம் மநர்மகயில் அேற்மற ேிழுங்கும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 715 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அந்தகமனப் மபாலமே தன்மன அணுகிய அமனேமரயும் ேிழுங்கினார்

{சகான்றார்}.

பிறகு, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப் மபாரில் தன்

சபயமர அறிேித்துக் சகாண்ட துமராணர், பல்லாயிரம் கமணகளால்
பாண்டேர்கமள மமறத்தார். துமராணரால் ஏேப்பட்டமேயும், கல்லில்
கூராக்கப்பட்டேமரயும், அேரது சபயர் சபாறிக்கப்பட்டமேயுமான
அந்தக் கமணகள், மபாரில் நூற்றுக்கணக்கான மனிதர்கமளயும்,
யாமனகமளயும், குதிமரகமளயும் சகான்றன. க்ரனால் {இந்திரனால்}
சகால்லப்பட்ட அசுரர்கமளப் மபாலத் துமராணரால் இப்படிக்
சகால்லப்பட்ட பாஞ் ாலர்கள், குளிரால் பீடிக்கப்பட்ட பசுமந்மதமயப்
மபால நடுங்கத் சதாடங்கின. உண்மமயில், ஓ! பாரதக் குலத்தின்
காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப் பாண்டேப்பமட இப்படித்
துமராணரால் சகால்லப்பட்ட மபாது, மிகப் பரிதாபகரமான துயர ஓலம்
அங்கிருந்து எழுந்தது. சூரியனால் சுட்சடரிக்கப்பட்டும், அந்தக்
கமணகளால் சகால்லப்பட்டும் பாஞ் ாலர்கள் கேமலயில் நிமறந்தனர்.
அந்தப் மபாரில் பரத்ோெர் மகனின் {துமராணரின்} கமணமமையால்
மமலத்துப்மபான பாஞ் ாலர்களில் ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்,
ீ
முதமலகளால் சதாமட கவ்ேப்பட்டேர்கமளப் மபாலமே தங்கமள
உணர்ந்தனர்.

அப்மபாது, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, ம திகள், ிருஞ் யர்கள்,

கா ிகள், மகா லர்கள் ஆகிமயார் மபாரிடும் ேிருப்பத்தால் பரத்ோெர்
மகமன எதிர்த்து மகிழ்ச் ியாக ேிமரந்தனர். ம திகள், பாஞ் ாலர்கள்
மற்றும் ிருஞ் யர்கள் தங்களுக்குள் ஒருேருக்சகாருேர், "துரரோணர்
ககோல்ைப்படுகிறோர், துரரோணர் ககோல்ைப்படுகிறோர்" என்றனர்.
இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ால்லிக் சகாண்மட அேர்கள் அந்த ேரமர
ீ
{துமராணமர} மநாக்கி ேிமரந்தனர். உண்மமயில், அந்தச் ிறப்புமிக்கத்
துமராணமர யமனுலகுக்கு அனுப்ப ேிரும்பிய அந்த மனிதர்களில்
புலிகள் அமனேரும் தங்கள் உச் பட் ேலிமமமய அேர் {துமராணரின்}
மமல் ச லுத்தினர். அப்மபாது பரத்ோெரின் மகன் {துமராணர்}, மபாரில்
மூர்க்கமாகப் மபாராடிக் சகாண்டிருந்த துணிச் ல் மிக்க ேரர்கமள,
ீ
அதிலும் குறிப்பாகச் ம திகளில் முதன்மமயாமனாமரத் தமது
கமணகளால் இறந்மதாருமடய மன்னனின் {யமனின்} முன்னிமலக்கு
அனுப்பினார்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 716 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ம திகளில் முதன்மமயாமனார் அைிக்கப்பட்ட பிறகு, துமராணரின்

கமணகளால் பீடிக்கப்பட்ட பாஞ் ாலர்கள் நடுங்கத் சதாடங்கினர்.
துமராணரின் அந்த அருஞ்ச யல்கமளக் கண்ட அேர்கள், ஓ! பாரதமர
{திருதராஷ்டிரமர}, பீமம னமனயும், திருஷ்டத்யும்னமனயும் உரக்க
அமைத்து, "இந்தப் பிராமணர் {துமராணர்} கடுமமயான தேங்கமளப்
பயின்று, சபரும் தேத்தகுதிமய அமடந்திருக்கிறார் என்பதில்
ஐயமில்மல. மபாரில் ினத்தால் தூண்டப்பட்டிருக்கும் இேர் {துமராணர்}
க்ஷத்திரியர்களில் முதன்மமயாமனாமர எரிக்கிறார். ஒரு
க்ஷத்திரியைின் கடனே ரபோரோகும்; ஒரு பிரோேணருக்கு {அந்தக்
கடனேயோைது} உயர்ந்த தவேோகும். தேத்தகுதியும், கல்ேியும் சகாண்ட
ஒரு பிராமணர், தன் பார்மேயாமலமய அமனத்மதயும் எரிக்கும்
ேல்லமம சபற்றேராோர். க்ஷத்திரியர்களில் முதன்மமயாமனார் பலர்,
ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, கடக்க முடியாதமேயும், கடுமமயான
சநருப்மபப் மபான்றமேயுமான துமராணரின் ஆயுதங்கமள அமடந்து
சேடித்து எரிகின்றனர். ிறப்புமிக்கத் துமராணர், தமதளேிலான ேலிமம,
துணிவு மற்றும் ேிடாமுயற் ி ஆகியேற்றால் அமனத்து
உயிரினங்கமளயும் மமலக்கச் ச ய்து, நமது துருப்புகமளக் சகான்று
ேருகிறார்" என்றனர் {பாஞ் ால ேரர்கள்}.
ீ

அேர்களின் இந்த ோர்த்மதகமளக் மகட்டேனும், க்ஷத்திரியக்

கடமமகமள முமறயாகப் பின்பற்றுபேனுமான ேலிமமமிக்க
க்ஷத்திரதர்ேன், அம்பு கபோருத்தப்பட்ட துரரோணரின் வில்னை
அர்த்தச்சந்திரக் கனணகயோன்றோல் ரகோபத்துடன் அறுத்தோன்.
க்ஷத்திரியர்கமளக் கலங்கடிப்பேரான துமராணர், மமலும் மகாபமமடந்து,
தாம் எறிந்த {முறிந்த} ேில்மல ேிடக் கடினமானதும்,
பிரகா மானதுமான மற்சறாரு ேில்மல எடுத்துக் சகாண்டார்.
பமகேரின் பமடயணிகமள அைிக்கும் கூர்முமனக்
கமணசயான்மற அதில் சபாருத்திய ஆ ான் {துமராணர்},
சபரும்பலத்துடன் தமது ேில்லின் நாமணக் காதுேமர இழுத்து அந்த
இளேர னின் மீ து ஏேினார். அந்தக் கனணயோைது க்ஷத்திரதர்ேனைக்
ககோன்றுவிட்டு பூேிக்குள் நுனைந்தது. மார்பு பிளக்கப்பட்ட அேன்
{க்ஷத்திரதர்மன்} தனது ோகனத்தில் இருந்து கீ மை பூமியில் ேிழுந்தான்.
திருஷ்டத்யும்னனுமடய மகனின் சகாமலமய அடுத்து (பாண்டேத்)
துருப்புகள் நடுங்கத் சதாடங்கின.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 717 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அப்மபாது ேலிமமமிக்கச் ரசகிதோைன் துமராணரின் மீ து

பாய்ந்தான். பத்து கமணகளால் துமராணமரத் துமளத்த அேன், மமலும்
ஒரு கமணயால் அேரது நடுமார்மபத் துமளத்தான். மமலும் அேன்
{ம கிதானன்} நான்கு கமணகளால் துமராணரின் மதமராட்டிமயயும்,
மமலும் நான்கால் அேரது நான்கு குதிமரகமளயும் துமளத்தான். பிறகு
ஆ ான் {துமராணர்} பதினாறு கமணகளால் ம கிதானனின்
ேலக்கரத்மதத் துமளத்து, பதினாறால் அேனது சகாடிமரத்மதயும்,
ஏைால் அேனது மதமராட்டிமயயும் துமளத்தார். மதமராட்டி
சகால்லப்பட்டதும், ம கிதானனின் குதிமரகள் அந்தத் மதமரத்
தங்களுக்கும் பின்னால் இழுத்துக் சகாண்டு தப்பி ஓடின. ம கிதானனின்
குதிமரகள் பரத்ோெர் மகனின் {துமராணரின்} கமணகளால்
துமளக்கப்பட்டமதயும், ாரதிமய இைந்த அேனது மதமரயும் கண்ட
பாஞ் ாலர்களும், பாண்டேர்களும் சபரும் அச் த்தால் நிமறந்தனர்.
பிறகு துமராணர், ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, மபாரில் ஒன்றும ர்ந்திருந்த
பாஞ் ாலர்கமளயும், ிருஞ் யர்கமளயும் அமனத்துப் பக்கங்களிலும்
முறியடித்துக் சகாண்டு மிகப் பிரகா மாகத் சதரிந்தார்.

முழுதோக எண்பத்னதந்து வயதும், கரிய நிற ரேைியும், காது

ேமர சதாங்கிய சேண்மயிரும் சகாண்டேரான மதிப்புக்குரிய துமராணர்,
தன் மதரில் ஏறி பதினாறு ேயது இமளஞமனப் மபாலப் மபாரில் திரிந்து
சகாண்டிருந்தார் [1]. உண்மமயில் எதிரிகள், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
மபாரில் அச் மற்று திரிந்து எதிரிமயக் சகால்லும் துமராணமர,
ேஜ்ரதாரியான இந்திரமனயன்றி மேறு யாருமில்மல என்மற கருதினர்.
அப்மபாது, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, சபரும் நுண்ணறிமேக்
சகாண்டேனும், ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேனுமான
துருபதன், "ப ியுடன் கூடிய புலிசயான்று ிறு ேிலங்குகமளக்
சகால்ேமதப் மபால இேர் {துமராணர்} க்ஷத்திரியர்கமளக்
சகான்றுேருகிறார். பாேியும், தீய ஆன்மா சகாண்டேனுமான
துரிமயாதனன், (தனது அடுத்த உலகாக) மிக மமா மான உலகங்கமளமய
அமடோன் என்பது உறுதியானதாகும். அேனது மபராம யின்
காரணமாகமே க்ஷத்திரியர்களில் முதன்மமயாமனார் பலர், மபாரில்
சகால்லப்பட்டுக் குருதியில் புரண்டு, நாய்களுக்கும் நரிகளுக்கும்
உணோகிச் ிமதந்த காமளகமளப் மபாலக் களத்தில் கிடக்கின்றனர்"
என்றான். இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னேனும், ஓர் அகக்ஷௌஹிணி
துருப்புகளுக்குத் தனைவனுேோை துருபதன், ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, பார்த்தர்கமளத் தனக்குத் தமலமமயில் நிறுத்திக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 718 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்டு, துமராணமர மநாக்கி மேகமாக ேிமரந்தான்" {என்றான்

ஞ் யன்}.

[1] மேசறாரு பதிப்பில், "காது ேமரயில் நமரத்த

மயிருள்ளேரும், கரிய நிறமுள்ளவரும், நோனூறு
பிரோயமுள்ளவரும், கிைேருமான துமராணர் பதினாறு
ேயதுள்ளேன் மபால ரணகளத்தில் நாற்புறங்களிலும்
ஞ் ரித்தார்" என்றிருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின்
பதிப்பிமலா, "காது ேமர சதாங்கும் நமரத்து சேளுத்த
மயிருடனும், நீ ை நிறத்துடனும், முழுனேயோக
எண்பத்னதந்து வயதுடனும் கூடிய மதிப்புக்குரிய
துமராணர், அதிக ேயமதமய சுமந்து சகாண்டிருந்தாலும்,
பதினாறு ேயது இமளஞமனப் மபாலக் களத்தில் நகர்ந்து
சகாண்டிருந்தார்" என்றிருக்கிறது. துரரோணரின் வயது
எண்பத்னதந்தோ? நோனூறோ?, அவரது நிறம் கருப்போ?
நீ ைேோ? என்பமே ஒவ்சோரு பதிப்பிலும் முரண்பட்மட
இருக்கின்றன. கங்குலியின் பதிப்பில் ேிராட பர்ேம் பகுதி
43ல்ேிராடப் மபாரின் மபாது அர்ெுனன் 65 ஆண்டுகளாக
காண்டீேத்மத மேத்திருந்ததாக ஒரு குறிப்பு இருக்கிறது.
அர்ெுனன் ஆயுள் முழுேதும் மேத்திருந்தமத அந்த 65
ஆண்டுகள் என்று சகாண்டாலும் துமராணருக்கு ேயது 85
என்பது இதனால் மகள்ேிக்குரியதாகமே ஆகிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 719 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

"நோன் உன் அண்ணன்!" என்ற யுதிஷ்டிரன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 125

"I am thy eldest brother!" said Yudhishthira! | Drona-Parva-Section-125 |

Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 41)

பதிவின் சுருக்கம்: ரபோரின் நினை கண்டு கைங்கிய யுதிஷ்டிரன் சிந்திக்கத்

கதோடங்கியது; அர்ஜுைனையும், சோத்யகினயயும் கோணோேல் கவனையனடந்த
யுதிஷ்டிரன் பீ ேைின் கபருனேகனள நினைத்துப் போர்த்தது; யுதிஷ்டிரனைக்
கண்டு கைங்கிய பீ ேன்; அர்ஜுைனையும், சோத்யகினயயும் ரதடிச் கசல்லுேோறு
பீ ேனைப் பணித்த யுதிஷ்டிரன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "பாண்டேர்களின்

பமட இப்படி அமனத்துப் பக்கங்களிலும் கலங்கடிக்கப்பட்ட மபாது,
போர்த்தர்களும், போஞ்சோைர்களும் கவகு கதோனைவுக்குத் திரும்பி
ஓடிைர். மயிர்ச் ிலிர்ப்மப ஏற்படுத்துேதும், யுக முடிேில் ஏற்படுேமதப்
மபால உலகளாேிய மபரைிமே ஏற்படுத்திய அந்தக் கடும்மபார் நடந்து
சகாண்டிருந்த மபாது, ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, உண்மமயில்
துரரோணர் மீ ண்டும் மீ ண்டும் ிங்க முைக்கங்களிட்ட மபாது,
போஞ்சோைர்கள் பைவைப்படுத்தப்பட்டுப்
ீ போண்டவர்கள் ககோல்ைப்பட்ட
ரபோது, அந்தப் மபாரில் ஏற்படும் துயருக்கு எந்தப் புகலிடத்மதயும்
காணத்தேறிய நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரன், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, காரியம் எப்படி முடியப்மபாகிறது எனச் ிந்திக்கத்
சதாடங்கினான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 720 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சவ்யசச்சினை {அர்ஜுைனைக்} காண எதிர்பார்த்துச் சுற்றிலும்

கண்கமளச் ச லுத்தினாலும், யுதிஷ்டிரன், அந்தப் பிருமதயின்
{குந்தியின்} மகமனமயா {அர்ெுனமனமயா}, மாதேமனமயா
{சோத்யகினயரயோ} காணேில்மல. மனிதர்களில் புலியும், குரங்குக்
சகாடிமயானுமான அந்த அர்ெுனமனக் காணாமல், காண்டீேத்தின்
நாசணாலிமயக் மகட்காமல் அந்த ஏகாதிபதி {யுதிஷ்டிரன்} கவனையில்
நினறந்தோன். மமலும், ேிருஷ்ணிகளின் மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயான
ாத்யகிமயயும் காணாமல், மன்னன் யுதிஷ்டிரன் அமத மபான்ற
கேமலமயமய அமடந்தான். உண்மமயில், மனிதர்களில்
முதன்மமயான அவ்ேிருேமரயும் காணாத யுதிஷ்டிரன் அமமதி
எமதயும் அமடயேில்மல. உயர் ஆன்மாவும், ேலிமமமிமிக்கக்
கரங்கமளயும் சகாண்டேனும், நீதிமானுமான மன்னன் யுதிஷ்டிரன்,
உலகின் தீச்ச ால்லிற்கு அஞ் ி ாத்யகியின் மதமர நிமனக்கத்
சதாடங்கினான்.

'உண்மமயான ஆற்றமலக் சகாண்டேனும், நண்பர்களின்

அச் ங்கமள ேிலக்குபேனும், ிநியின் மபரனுமான ாத்யகி, என்னால்
அர்ெுனனின் பாமதயில் {அேமனப் பின்சதாடர்ந்து} அனுப்பப்பட்டான்.
முன்பு எனக்கு ஒரு கேமலமய இருந்தது, இப்மபாது இரண்மடக்
சகாண்டிருக்கிமறன். ாத்யகி மற்றும் பாண்டுேின் மகனான தனஞ் யன்
{அர்ெுனன்} ஆகிய இருேமரக் குறித்த ச ய்திகமளயும் நான் சபற
மேண்டும். அர்ஜுைைின் போனதயில் பின்கதோடர்ந்து கசல்ை
சோத்யகினய அனுப்பிய பிறகு, இப்ரபோது சோத்யகியின் போனதயில்
யோனர அனுப்புரவன்? நான் யுயுதானமன { ாத்யகிமயக்} குறித்து
ேி ாரிக்காமல் {மதடாமல்}, என் தம்பி {அர்ெுனன்} குறித்து மட்டுமம
அமனத்து ேைிகளிலும் அறிய முயன்றால் {மதடினால்} உலகத்மதார்
என்மன நிந்திப்பர்.

அேர்கள், "தர்மனின் மகனான யுதிஷ்டிரன், தன் தம்பிமய

{அர்ெுனமன மட்டும்} ேி ாரித்தான், தேறாத ஆற்றமலக்
சகாண்டேனும், ேிருஷ்ணி குலத்து ேரனுமான
ீ சோத்யகினய விதியின்
வசத்தில் விட்டுவிட்டோன்" என்போர்கள். எனமே, உலக்கத்மதார்
நிந்தமனக்கு அஞ்சும் நான், பிருமதயின் {குந்தியின்} மகனான
விருரகோதரனை {பீேனை} உயர் ஆன்ே சோத்யகியின் போனதயில்
அனுப்ப ரவண்டும். ாத்ேத குலத்தின் சேல்லப்படாத ேிருஷ்ணி
ேரனின்
ீ { ாத்யகியின்} மமல் நான் சகாண்ட அன்பு, எதிரிகமளக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 721 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகால்பேனான அர்ெுனன் மமல் சகாண்ட என் அன்புக்குச் ற்றும்

குமறந்ததல்ல. மமலும் ிநிக்கமள மகிழ்ேிப்பேனான அேன், சபரும்
பணியில் என்னால் ஈடுபடுத்தப்பட்டான். எனினும் அந்த ேலிமமமிக்க
ேரன்
ீ { ாத்யகி}, ஒரு நண்பனின் மேண்டுமகாளுக்காகமோ,
சகௌரேத்திற்காகமோ சபருங்கடலுக்குள் புகும் ஒரு மகரத்மதப் மபாலப்
பாரதப் பமடக்குள் ஊடுருேினான். சபரும் நுண்ணறிவு சகாண்ட அந்த
ேிருஷ்ணி ேரமன
ீ எதிர்த்து ஒன்றுகூடிப் மபாரிடும் பின்ோங்காத
ேரர்களின்
ீ ஒலி சபரிதாக இருப்பமத நான் மகட்கிமறன். அேனுக்கு
அேர்கள் அதிகமானேர்கமள என்பதில் ஐயமில்மல. எனமே, அேமனக்
காக்க நான் நிமனக்க மேண்டிய மநரம் ேந்துேிட்டது.

ேலிமமமிக்கேர்களான அவ்ேிரு மதர் ேரர்களும்

ீ
எங்கிருக்கிறார்கமளா அங்மக ேில்தரித்தேனும், பாண்டுேின் மகனுமான
பீமம னன் ச ல்ல மேண்டும் என்மற எனக்குத் சதரிகிறது. பீமனால்
தாங்கிக் சகாள்ள முடியாதது என இவ்வுலகில் ஏதும் இல்மல.
தீர்மானத்துடன் அேன் {பீமன்} மபாராடினால், உலகில் உள்ள
ேில்லாளிகள் அமனேருக்கும் மபாரில் அேன் இமணயானேனாோன்.
தன் கரத்தின் பலத்மத நம்பிமய அேனால் {பீமனால்} அமனத்து
எதிரிகமளயும் எதிர்த்து நிற்க முடியும். அந்த உயர்ஆன்ம
மபார்ேரனுமடய
ீ {பீேனுனடய} கரங்களின் பைத்னதக் ககோண்ரட நோம்
வைவோசத்தில் இருந்து ேீ ண்டு வந்ரதோம். மபாரில் நாம் எப்மபாதும்
சேல்லப்பட முடியாதேர்களாக இருக்கிமறாம். எனமே, பாண்டுேின்
மகனான பீமம னன் ாத்யகியிடம் ச ன்றால், ாத்யகி மற்றும்
பல்குனன் {அர்ெுனன்} ஆகிய இருேரும் உண்மமயான உதேிமயப்
சபறுோர்கள். ாத்யகி மற்றும் பல்குனமனக் {அர்ெுனமனக்} குறித்து
நான் எந்தக் கேமலயும் அமடய மேண்டியதில்மல என்பதிலும்
ஐயமில்மல. அவ்ேிருேரும் ஆயுதங்களில் ாதித்தேர்களாேர், மமலும்
வோசுரதவரை {கிருஷ்ணரை} அேர்கமளப் பாதுகாக்கிறான். (இவ்ேளவு
இருந்தும், அேர்கள் குறித்து நான் கேமலமயயமடகிமறன்). நிச் யம்
நான் என் கேமலமய ேிலக்க முயலமேண்டும். எனமே, ாத்யகிமயப்
பின்சதாடர்ந்து ச ல்லும்படி பீமமன நான் அனுப்ப மேண்டும். இமதச்
ச ய்த பிறமக, ாத்யகிமயக் காக்கும் என் ஏற்பாடுகள்
முழுமமயமடந்ததாக என்னால் கருத முடியும்" என்று நிமனத்தான்
{யுதிஷ்டிரன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 722 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மனதில் இமதத் தீர்மானித்துக் சகாண்ட தர்மனின் மகனான

யுதிஷ்டிரன், தன் மதமராட்டியிடம், "பீமனிடம் என்மன அமைத்துச்
ச ல்ோயாக" என்றான். குதிமரகளின் தன்மமகள் நன்கறிந்தேனான
அந்தத் மதமராட்டி, நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரனின் ஆமணமயக்
மகட்டதும், தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட அந்தத் மதமர பீமன் இருக்கும்
இடத்திற்குக் சகாண்டு ச ன்றான். பீமனின் முன்னிமலமய அமடந்த
மன்னன் {யுதிஷ்டிரன்}, அத்தருணத்மத நிமனத்து துயரால்
நிமலயைிந்து, பல்மேறு மகாரிக்மககளால் பீமமன சநருக்கினான்.
உண்மமயில், துயரில் நிமறந்த அந்த ஏகாதிபதி {யுதிஷ்டிரன்} பீமனிடம்
மப ினான். ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, குந்தியின் மகனான
யுதிஷ்டிரன், இந்த ோர்த்மதகமளமய அேனிடம் {பீேைிடம்
கசோன்ைோன்}, "ஓ! பீமா, மதேர்கள், கந்தர்ேர்கள் மற்றும் அசுரர்கள் ஆகிய
அமனேமரயும் எதிர்த்து ஒமர மதரில் ச ன்று சேன்ற அர்ெுனனின்
சகாடிமரத்மத நான் காணேில்மல" என்றான்.

அப்மபாது பீமம னன், இத்தகு பரிதாப நிமலயில் இருந்த

நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரைிடம், "இப்படி உற் ாகமற்றதன்மமயால்
பீடிக்கப்பட்ட உமது ோர்த்மதகமள இதற்கு முன்னர் எப்மபாதுமம நான்
மகட்டமதா, கண்டமதா இல்மல. உண்மமயில், முன்னர் நாம் துயரால்
பீடிக்கப்பட்ட மபாது, நீமர எங்களுக்கு ஆறுதலளித்தீர். எழுேர்,
ீ ஓ!
மன்னர்களின் மன்னா {யுதிஷ்டிரா}, எழுேராக,
ீ நான் உமக்கு என்ன
ச ய்ய மேண்டும்? ஓ! சகௌரேங்கமள அளிப்பேமர, என்னால் ச ய்ய
முடியாதசதன ஏதுமில்மல. ஓ! குருகுலத்தின் முதன்மமயானேமர
{யுதிஷ்டிரமர}, உமது ஆமணகள் யாமே என்பமத எனக்குச் ச ால்ேராக.
ீ
உமது இதயத்மதத் துயரில் நிமலக்கச் ச ய்யாதீர்" என்றான்.

கேமல நிமறந்த முகத்துடனும், கண்ண ீரில் குளித்த

கண்களுடனும் கூடிய மன்னன் {யுதிஷ்டிரன்}, கருநாகசமான்மறப்
மபாலப் சபருமூச்சுேிட்டுக் சகாண்மட பீேரசைைிடம், "உலகம் பரந்த
புகமைக் சகாண்ட ோசுமதேனால் மகாபத்துடன் முைக்கப்படும் ங்கான
பாஞ் ென்யத்தின் சேடிப்சபாலிகள் மகட்கப்படுகின்றன. இதன் மூலம்,
உன் தம்பியோை தைஞ்சயன் {அர்ஜுைன்}, களத்தில் உயினரயிைந்து
கிடக்கிறோன் என்ரற கதரிகிறது. அர்ஜுைன் ககோல்ைப்பட்டதும்
ஜைோர்த்தைரை {கிருஷ்ணரை} ரபோரிடுகிறோன் என்பதில் ஐயமில்மல.
எேனுமடய ஆற்றலால் பாண்டேர்கள் உயிமராடிருக்கிறார்கமளா,
மதேர்கள், ஆயிரங்கண்கமளக் சகாண்ட தங்கள் தமலேமன

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 723 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{இந்திரமன} மநாக்கித் திரும்புேமதப் மபால, நமக்கு அச் ம் மநரும்

காலங்களிசலல்லாம் நாம் எேமன மநாக்கித் திரும்புமோமமா அந்தப்
சபரும் ேலிமமமிக்க ேரன்
ீ {அர்ெுனன்}, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன
{செயத்ரதமனத்} மதடி பாரதப் பமடக்குள் ஊடுருேினான்.

அேன் {அர்ெுனன்} ச ன்றான் என்பமத நான் அறிமேன், ஓ! பீமா,

ஆனால் அேன் {அர்ெுனன்} இன்னும் திரும்பேில்மல. நிறத்தோல்
கறுனேயும், வயதோல் இளனேயும், சுருள் முடியும் ககோண்டவனும்,
ேலிமமமிக்க மிக அைகிய மதர்ேரனும்,
ீ அகன்ற மார்பு, நீண்ட கரங்கள்,
மதயாமனக்கு ஒப்பான நமட ஆகியேற்மறக் சகாண்டேனும்,
க்கரத்மதப் மபான்றமேயும், புடம்மபாட்ட தாமிரத்தின்
நிறத்தாலானமேயுமான கண்கமளக் சகாண்டேனுமான அந்த உன்
தம்பி {அர்ெுனன்} எதிரிகளின் அச் ங்கமள அதிகரித்தான். நீ
அருளப்பட்டிருப்பாயாக, ஓ! எதிரிகமளத் தண்டிப்பேமன, இதுமே என்
துயரின் காரணம். ஓ! ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேமன,
அர்ெுனனுக்காகவும், ாத்ேதனுக்காகவும், சதளிந்த சநய்
காணிக்மகயால் ஊட்டப்படும் சுடர்மிக்க சநருப்மபப் மபால என் துன்பம்
அதிகரிக்கிறது. நான் அேனது {அர்ெுனனது} சகாடிமரத்மதக்
காணேில்மல. இதனாமலமய நான் கேமலயால் மமலத்துப் மபாகிமறன்.
அவன் {அர்ஜுைன்} ககோல்ைப்பட்டிருப்போன் என்பதிலும், ரபோரில்
திறன்ேிக்கக் கிருஷ்ணன் ரபோரிடுகிறோன் என்பதிலும் ஐயேில்னை.
மனிதர்களில் புலியும், ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனுமான
ீ ாத்ேதனும்
{சோத்யகியும்} ககோல்ைப்பட்டிருப்போன் என்பதிலும் ஐயேில்னை. ஐமயா,
ாத்யகி, ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ உன் தம்பிமயப் பின்சதாடர்ந்மத
ச ன்றான். ாத்யகிமயக் காணாமலும் துயரால் நான் மமலத்துப்
மபாகிமறன்.

எனமே, ஓ! குந்தியின் மகமன {பீமா}, உண்மமயில், என்

ோர்த்மதகளுக்குக் கீ ழ்ப்படிேது உன் கடமம என நீ நிமனத்தால்,
ேலிமமயும், க்தியும் சகாண்ட தனஞ் யனும் {அர்ெுனனும்},
ாத்யகியும் எங்கிருக்கின்றனமரா அங்மக ச ல்ோயாக. நோன் உன்
அண்ணன் என்பனத நினைவில் ககோள்வோயோக. அர்ஜுைனை விடச்
சோத்யகிரய உைக்கு அன்புக்குரியவன் எை நீ நினைப்போயோக. ஓ!
பிருமதயின் மகமன {குந்தியின் மகமன பீமா}, ாத்யகி எனக்கு நன்மம
ச ய்ய ேிரும்பி இைிந்மதாரால் நடக்க முடியாத அர்ெுனனின்
பாமதமயப் பின்சதாடர்ந்து ச ன்றிருக்கிறான். இரு கிருஷ்ணர்கனளயும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 724 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{அர்ஜுைன் ேற்றும் கிருஷ்ணன் ஆகிய இரு கருப்பர்கனளயும்} ாத்ேத

குலத்தின் ாத்யகிமயயும் நலமாகவும், முழுமமயாகவும் கண்டதும், ஓ!
பாண்டுேின் மகமன {பீமா} ிங்க முைக்கம் எழுப்பிச் ச ய்திமய எனக்கு
அனுப்புோயாக" என்றான் {யுதிஷ்டிரன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 725 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தம்பிகள் பதிகைோருவனரக் ககோன்ற பீேன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 126

Bhima killed eleven brothers! | Drona-Parva-Section-126 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 42)

பதிவின் சுருக்கம்: யுதிஷ்டிரைின் போதுகோப்னப திருஷ்டத்யும்ைைிடம்

ஒப்பனடத்த பீ ேன்; கவற்றிக் குறிக்கும் சகுைங்கனளக் கண்ட பீ ேன்;
துரரோணனர அனடந்த பீ ேன் அவனர அவேதித்த பீ ேன்; பீ ேனை எதிர்த்த
ககௌரவச் சரகோதரர்கள்; துரிரயோதைன் தம்பிகளில் பதிரைோரு ரபனரக் ககோன்ற
பீ ேன்; துரரோணரின் பனடப்பிரினவ ேீ ண்டும் அனடந்த பீ ேன்...

பீேன் {யுதிஷ்டிரைிடம்}, "முன்னர் எந்தத் மதர் பிரம்மன், ஈ ானன்,

இந்திரன், ேருணன் ஆகிமயாமர (மபாருக்குத்) தாங்கிச்ச ன்றமதா, அமத
மதரில் ஏறிமய இரு கிருஷ்ணர்களும் {இரு கருப்பர்களோை, அர்ஜுைன்
ேற்றும் கிருஷ்ணன்} ச ன்றிருக்கின்றனர். {எனமே} அேர்களுக்கு எந்த
ஆபத்திலும் அச் மமற்படாது. எனினும், உமது ஆமணமய என் ிரம்
மமல் சகாண்டு இமதா நான் ச ல்கிமறன். ேருந்தாதீர். அந்த
மனிதர்களில் புலிகமளச் ந்தித்ததும், உமக்குத் தகேமல
அனுப்புகிமறன்" என்றான் {பீமன்}.
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 726 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "இந்த

ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன ேலிமமமிக்கப் பீமன்,
திருஷ்டத்யும்ைைிடமும், (பாண்டேக் காரியத்திற்காகப் மபாராடும்)
இன்னும் பிற நண்பர்களிடமும் மீ ண்டும் மீ ண்டும் {ச ால்லி}
யுதிஷ்டிரமன {யுதிஷ்டிரைின் போதுகோப்னப} ஒப்பனடத்துவிட்டுப்
புறப்படத் கதோடங்கிைோன். உண்மமயில், ேலிமமயும் பலமும் சகாண்ட
அந்தப் பீேரசைன், திருஷ்டத்யும்ைைிடம், "ஓ! ேலிய கரங்கமளக்
சகாண்டேமன {திருஷ்டத்யும்னா}, ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரரான
ீ
துரரோணர், தன் க்திக்குட்பட்ட அமனத்து ேைிகளிலும் எப்படி
நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரனரப் பிடிக்க எப்ரபோதும் விைிப்புடரை
இருக்கிறோர் என்பது நீ அறிந்தரத. உண்மமயில், ஓ! பிருஷதன் மகமன
{திருஷ்டத்யும்னா}, மன்னமரக் {யுதிஷ்டிரமரக்} காக்கும் என் கடமமக்கு
மமலாக (அர்ெுனன் மற்றும் சோத்யகியிடம்) நான் ச ல்லமே கூடாது.
எனினும், மன்னர் யுதிஷ்டிரமர என்மனப் மபாகுமாறு
உத்தரேிட்டிருக்கிறார், {எனமே} நான் அேருடன் {யுதிஷ்டிரருடன்}
முரண்படத் துணிய மாட்மடன். மரணத்தின் ேிளிம்பில் உள்ள
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {கஜயத்ரதன்} எங்கிருக்கிறாமனா அங்மக நான்
ச ல்மேன். முழுமமயான ோய்மமயுடன் {மனமநர்மமயுடன்} [1]என்
தம்பி (அர்ெுனன்) மற்றும் சபரும் நுண்ணறிமேக் சகாண்ட ாத்யகி
ஆகிமயாரின் ோர்த்மதகளின் படிமய நான் ச யல்பட மேண்டும். எனமே,
இன்று நீ பிருமதயின் {குந்தியின்} மகனான யுதிஷ்டிரமரப் பாதுகாக்க
கடுந்தீர்மானத்துடன் மபாரிட மேண்டும். அமனத்துப் பணிகமள ேிடவும்
மபாரில் இதுமே உனது உயர்ந்த கடமமயாகும்" என்றான் {பீமன்}.

[1] இங்மக என் அண்ணன் யுதிஷ்டிரன் என்றிருக்க மேண்டும்

என நிமனக்கிமறன். மேசறாரு பதிப்பில், "தர்மராெரின்
ச ாற்படி ந்மதகமின்றி இருக்க மேண்டும். நான்
மகாதரனான அர்ெுனன், புத்தி ாலியான ாத்ேதன்
இேர்களுமடய ேைியிற்ச ல்மேன்" என்றிருக்கிறது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும், "அறம் ார்ந்த மன்னரான
யுதிஷ்டிரருமடய ஆமணயின் ஒவ்சோரு எழுத்மதயும்
பின்பற்றுேது எனது கடமமயாகும். என் தம்பியும்
{அர்ெுனனும்}, ாத்ேத குலத்தின் நுண்ணறிவு சகாண்ட
ோரி ான ாத்யகியும் ச ன்ற பாமதயில் நான் ச ல்லப்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 727 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபாகிமறன்" என்றிருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின்

ோர்த்மதகமள ரியானமேயாக இருக்க மேண்டும்.

ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, ேிருமகாதரனால் {பீமனால்}

இப்படிச் ச ால்லப்பட்ட திருஷ்டத்யும்ைன், "உமது ேிருப்பத்மத நான்
ச ய்மேன். ஓ! பிருமதயின் மகமன {பீமமர}, எவ்ேமகயிலான
கேமலயுமில்லாமல் ச ல்ேராக.
ீ ரபோரில் திருஷ்டத்யும்ைனைக்
ககோல்ைோேல், துரரோணரோல் ேன்ைர் யுதிஷ்டிரனரப் ரபோரில்
அவேதிக்க {கீ ழ்ப்படுத்த} முடியோது" என்றான்.

இப்படிமய பாண்டுேின் அர மகமன {யுதிஷ்டிரமன}

திருஷ்டத்யும்னனிடம் ஒப்பமடத்துேிட்டு, தன் அண்ணமன ேணங்கிய
பீமம னன், பல்குனன் {அர்ெுனன்} எங்கிருந்தாமனா அவ்ேிடத்மத
மநாக்கிச் ச ன்றான். எனினும், அேமன {பீமமன} அனுப்புேதற்கு
முன்னர், ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர} நீதிமானான மன்னன்
யுதிஷ்டிரன், பீமம னமனக் கட்டித்தழுேி, அேனது உச் ிமய முகர்ந்து,
அேனுக்கு நல்லா ிகமள ேைங்கினான். பிறகு அந்த வரன்
ீ {பீேன்},
பிரோேணர்கள் பைனர வைம் வந்து, வைிபோட்டோலும், தோைங்களோலும்
{பிரோேணர்கனள} ேைநினறவு கசய்து, எட்டு மங்கலப் சபாருட்கமளத்
[2] சதாட்டு, மகராதகத் மதமனப் பருகியதால், மபாமதயால்
கமடக்கண்கள் ிேந்து, தன் ேலிமம இரட்டிப்பானமத உணர்ந்தான் [3].
பிராமணர்கள் அேனுக்குப் {பீமனுக்குப்} பரிகாரச் டங்குகமளச்
ச ய்தனர். சேற்றிமயக் குறிக்கும் பல்மேறு குனங்கள் அேமன
{பீமமன} ேரமேற்றன. அேற்மறக் கண்ட அேன் {பீமன்} தான்
எதிர்பார்க்கும் சேற்றியால் மகிழ்ச் ிமய உணர்ந்தான். அேனது
சேற்றிமயக் குறிக்கும்படி ாதகமான காற்றும் ே ீ த் சதாடங்கியது.

[2] எட்டு மங்கலமான சபாருட்களாேன: சநருப்பு, பசு, தங்கம்,

அறுகம்புல், மகாமரா மன {மாட்டின் ேயிற்றில் உள்ள
பித்தப்மப கல்}, அமிருதம் {பசுேின் பால்}, அக்ஷதம் {அரி ி},
தயிர் ஆகியனோகும்.

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, "குந்தியினடத்தில்

ோயுேினால் உண்டுபண்ணப்பட்டேனும், ரதிகர்களுள்
உத்தமனும், ேரனும்,
ீ மகாபாகுபலமுள்ளேனுமான
பீமம னன், தர்மராெரால் கட்டித்தழுேி அவ்ோமற

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 728 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உச் ிமமாந்து மங்களகரமான ஆ ீர்ோதங்கள்

ச ய்யப்சபற்று, அர்ச் ிக்கப்பட்டேர்களும் ந்மதாஷமுள்ள
மனத்மதயுமடயேர்களுமான பிராம்மணர்கமளப்
பிரதிக்ஷிணம் ச ய்து எட்டு மங்களத் திரேியங்கமளத்
சதாட்டு மகராதசமன்கிற மதுமேப் பானஞ்ச ய்து,
மதத்தினால் கமடக்கண்கள் ிேந்து இரண்டு மடங்கு
பலமுள்ளேனான்" என்றிருக்கிறது.

மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயானேனும், கே ந்தரித்தேனும்,
காதுகுண்டலங்கள் மற்றும் அங்கதங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டேனும்,
மதாலுமரகளால் தன் மககள் மமறக்கப்பட்டேனும், ேலிமமமிக்கக்
கரங்கமளக் சகாண்டேனுமான பீமம னன் தன் அற்புதத் மதரில்
ஏறினான். எஃகால் ஆனதும், தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டதுமான
அேனது {பீமனது} ேிமலயுயர்ந்த கே மானது, மின்னலின்
க்தியூட்டப்பட்ட மமகத்மதப் மபாலமே சதரிந்தது. மஞ் ள், ிேப்பு,
கருப்பு மற்றும் சேள்மள ஆமடகளால் அேனது {பீமனது} உடல் அைகாக
மமறக்கப்பட்டிருந்தது. கழுத்மதயும் பாதுகாத்த ேண்ணமயமான
மார்புக்கேத்மத {கண்டஸூத்திரத்மத} அணிந்திருந்த பீமம னன்,
ோனேில்லால் அலங்கரிக்கப்பட்ட மமகத்மதப் மபாலப் பிரகா மாகத்
சதரிந்தான். மபாரிடும் ேிருப்பத்தால் உமது துருப்புகளுக்கு எதிராகப்
பீேரசைன் புறப்படும் சேயத்தில், {கிருஷ்ணைின் சங்கோை}
போஞ்சஜன்யத்தின் கடும் கவடிப்கபோைிகள் ேீ ண்டும் ரகட்கப்பட்டை.

மூவுலகங்கமளயும் அச் த்தில் நிமறக்க ேல்ல பயங்கரமான

சேடிப்சபாலிகமள உரக்கக் மகட்ட தர்மனின் மகன் {யுதிஷ்டிரன்},
ேீ ண்டும் பீேரசைைிடம், "அங்மக, ேிருஷ்ணி ேரன்
ீ {கிருஷ்ணன்} தன்
ங்மகக் கடுமமயாக முைங்குகிறான். உண்மமயில் அந்தச் ங்குகளின்
இளேர ன் {பாஞ் ென்யம்} தன்சனாலியால் பூமிமயயும்
ஆகாயத்மதயும் நிமறக்கிறான். சவ்யசச்சின் {அர்ஜுைன்} கபரும்
துயரில் வழ்ந்திருக்கிறோன்
ீ என்பதிலும், ங்கு மற்றும் கதாயுதம்
தரித்தேன் {கிருஷ்ணன்} குருக்கள் அனைவருடனும் ரபோரிடுகிறோன்
என்பதிலும் ஐயேில்னை. மதிப்புக்குரிய குந்தியும், திகரௌபதியும்,
சுபத்தினரயும், தங்கள் உறேினர்கள் மற்றும் நண்பர்களுடன் ம ர்ந்து
இன்று மங்கலமற்ற குனங்கமளமய அதிகமாகக் காண்பார்கள் என்பதில்
ஐயமில்மல. எனமே, ஓ! பீமா, தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}
எங்கிருக்கிறாமனா அங்மக மேகமாகச் ச ல்ோயாக. தனஞ் யமனக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 729 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

காண மேண்டும் என்ற என் (நிமறேற்ற) ேிருப்பத்தாலும், ாத்ேதனின்

{ ாத்யகியின்} காரணமாகவும், ஓ! பார்த்தா {பீமா}, திம களின் புள்ளிகள்
அமனத்தும் என் கண்களுக்கு சேறுமமயாகத் சதரிகின்றன" என்றான்
{யுதிஷ்டிரன்}.

தனக்கு மூத்தேனால் {யுதிஷ்டிரனால்} மீ ண்டும் மீ ண்டும்

தூண்டப்பட்டேனும், பாண்டுேின் ேரீ மகனுமான பீமம னன், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, தன் மககளில் மதாலுமறமய அணிந்து சகாண்டு தன்
ேில்மல எடுத்துக் சகாண்டான். தன் அண்ணனின் {யுதிஷ்டிரனின்}
நன்மமயில் அர்ப்பணிப்புள்ளேனும், தன் அண்ணனால் தூண்டப்பட்ட
தம்பியுமான பீமம னன் துந்துபிகமள முைக்கச் ச ய்தான். தன்
ங்மகயும் பலமாக ஊதிய பீமன், ிங்க முைக்கங்கமளச் ச ய்தபடிமய
தன் ேில்லில் நாசணாலிமய எழுப்பத் சதாடங்கினான். அந்தச் ிங்க
முைக்கங்களால் பமக ேரர்களுமடய
ீ இதயங்களின் ஊக்கத்மதக்
சகடுத்த அேன் {பீமன்}, பயங்கரமான ேடிேத்மத ஏற்றுத் தன் எதிரிகமள
மநாக்கி ேிமரந்தான். மேகமானமேயும், நன்கு பைக்கப்பட்டமேயும்,
கடுமமயான கமனப்சபாலிகமளக் சகாண்டமேயும், முதன்மமயான
இனத்மதச் ம ர்ந்தமேயுமான குதிமரகள் அேமனச் {பீமமனச்} சுமந்து
ச ன்றன. காற்று அல்லது மமனா மேகத்மதக் சகாண்ட அேற்றின்
கடிோளங்கள் {பீேைின் ரதரரோட்டியோை} விரசோகைோல்
பற்றப்பட்டிருந்தன. அப்மபாது அந்தப் பிருமதயின் மகன் {குந்தியின்
மகன் பீமன்}, தன் ேில்லின் நாமண சபரும் பலத்துடன் இழுத்து, அங்மக
இருந்த மபாராளிகமளத் துமளத்தும், ிமதத்தும், பமகேருமடய
ேியூகத்தின் தமலமய {முகப்மப} நசுக்கத் சதாடங்கினான். அப்படி அந்த
ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட ேரன்
ீ {பீமன்} ச ன்ற மபாது,
மகேத்மத {இந்திரமனப்} பின்சதாடரும் மதேர்கமளப் மபாலத்
துணிச் ல்மிக்கேர்களான பாஞ் ாலர்களும், ம ாமகர்களும் அேனுக்குப்
{பீமனுக்குப்} பின்னால் சதாடர்ந்து ச ன்றனர்.

அப்மபாது மகாதரர்களான துச்சோசைன், சித்திரரசைன்,

குண்டரபதி, விவிம்சதி, துர்முகன், துஸ்ஸஹன், {விகர்ணன்}, சைன்,
விந்தன், அனுவிந்தன், சுமுகன், தீர்க்கபோகு, சுதர்சைன், {பிருந்தோரகன்
[ேந்துரகஸ்]}, சுஹஸ்தன், சுரேணன், தீர்க்கரைோசைன், அபயன்,
கரௌத்ரகர்ேன், சுவர்ேன், துர்விரேோசைன் ஆகிரயோர் {21
இருபத்கதோருவரும்} [4] பீேரசைனைச் சூழ்ந்து
ககோண்டைர்.முதன்மமயான மதர்ேரர்களும்,
ீ பிரகா மாகத்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 730 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சதரிந்தேர்களுமான இந்த ேரர்கள்

ீ அமனேரும், உறுதியுடன் மபாரிடும்
தீர்மானத்துடன், தங்கள் துருப்புகள் மற்றும் சதாண்டர்கள் ஆகிமயாருடன்
ம ர்ந்து பீமம னமன எதிர்த்து ேிமரந்தனர்.

[4] கங்குலியில் ேிகர்ணன் மற்றும் பிருந்தாகரனின்

சபயர்கள் ேிடுபட்டிருக்க மேண்டும். மேசறாரு பதிப்பில்
அேர்களது சபயரும் இடம்சபறுகின்றன. மன்மதநாத
தத்தரின் பதிப்பில் ேிகர்ணனின் சபயர் இருக்கிறது, ஆனால்
பிருந்தாரகனுக்குப் பதில் மந்துரகஸ் என்ற சபயர்
இருக்கிறது.

ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனும்,
ீ சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்டேனும்,
குந்தியின் மகனுமான அந்த ேரப்
ீ பீமம னன் இப்படிச் சூைப்பட்டதும்,
அேர்கள் மீ து தன் கண்கமளச் ச லுத்தி, ிறு ேிலங்குகமள எதிர்க்கும்
ிங்கத்தின் மேகத்துடன் அேர்கமள எதிர்த்து ேிமரந்தான். அவ்ேரர்கள்,
ீ
ேலிமமமிக்க சதய்ேக
ீ ஆயுதங்கமள சேளிப்படுத்தி உதயச் சூரியமன
மமறக்கும் மமகங்கமளப் மபாலக் கமணகளால் பீமமன மமறத்தனர்.
மேகத்துடன் அவ்ேரர்கள்
ீ அமனேமரயும் கடந்த பீமம னன்,
துமராணரின் பமடப்பிரிமே எதிர்த்து ேிமரந்து, தன் எதிமர இருந்த
யாமனப் பமடமயக் கமணமாரியால் மமறத்தான். வோயு ரதவைின்
ேகன் {பீேன்} தன் கமணகளால் ிமதத்ததும், அந்த யாமன பமடப்பிரிவு
கிட்டத்தட்ட மநரமமதும் எடுத்துக் சகாள்ளாமல் அமனத்துத்
திம களிலும் ிதறியது. உண்மமயில், காட்டில் ரபத்தின்
முைக்கத்மதக் மகட்டு அஞ்சும் ேிலங்குகமளப் மபால, அந்த யாமனகள்
அமனத்தும் பயங்கரமாகப் பிளிறிக் சகாண்மட தப்பி ஓடின. அந்தக்
களத்மத மேகமாகக் கடந்த அேன் {பீமன்} துமராணரின் பமடப்பிரிமே
அமடந்தான்.

அப்மபாது அந்த ஆ ான் {துரரோணர்}, கபோங்கும் கடனைத்

தடுக்கும் கனரனயப் ரபோை அவைது {பீேைது} வைினயத் தடுத்தோர்.
ிரித்துக் சகாண்மட அேர் {துமராணர்}, ஒரு கமணயால் பாண்டுேின்
மகனுமடய முன்சநற்றிமயத் தாக்கினார். அதன்மபரில், அந்தப்
பாண்டுேின் மகன் மமல்மநாக்குக் கதிர்கமளக் சகாண்ட சூரியமனப்
மபாலப் பிரகா மாகத் சதரிந்தான். அந்த ஆ ான் {துமராணர்}, முன்னர்ப்
பல்குனன் {அர்ெுனன்} ச ய்தமதப் மபாலப் பீமனும் தன்னிடம் மரியாமத
காட்டுோன் என்று நிமனத்தார். ேிருமகாதரனிடம் {பீமனிடம்} மப ிய

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 731 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேர் {துமராணர்}, "ஓ! பீேரசைோ, ரபோரில் உன் எதிரியோை என்னை

கவல்ைோேல், பனகவரின் பனடக்குள் நுனைவது உன் சக்திக்கு
அப்போற்பட்டது. கிருஷ்ணனுடன் கூடிய உன் தம்பி {அர்ெுனன்} என்
அனுமதியுடன் இந்தப் பமடக்குள் நுமைந்தாலும், அப்படிச் ச ய்ேதில்
உன்னால் சேல்ல முடியாது" என்றார்.

ஆ ானின் இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்ட அச் மற்ற பீமன்,

மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டு, ரத்தம், அல்லது புடம்மபாட்ட தாமிரத்மதப்
மபான்ற ிேந்த கண்களுடன் துமராணரிடம் மறுசமாைியாக, "ஓ! இைிந்த
பிரோேணரர {பிரம்ேபந்துரவ}, உமது அனுமதியுடன் இந்தப் பமடக்குள்
நுமையும் அே ியம் அர்ெுனனுக்கு இல்மல. அேன் சேல்லப்பட
முடியாதேனாோன். க்ரனின் {இந்திரனின்} தமலமமயிலான
பமடக்குள்மளமய அேனால் {பீமனால்} ஊடுருே முடியும். அேன்
{அர்ெுனன்} உம்மம மரியாமதயுடன் ேணங்கியிருந்தால், அஃது
உம்மமக் சகௌரேப் படுத்துேதற்காக மட்டுமம ஆகும். ஆனால், ஓ!
துமராணமர, நான் அர்ெுனமனப் மபான்று கருமணயுள்ளேன் அல்ல என
நீர் என்மன அறிேராக.
ீ மறுபுறம் நான் உமது எதிரியான பீமம னன்
ஆமேன். நாங்கள் உம்மமத் தந்மதயாகவும், ஆ ானாகவும்,
நண்பராகவும் கருதுகிமறாம். எங்கமள நாங்கள் உமது மகன்களாகமே
காண்கிமறாம். அப்படி நிமனத்மத நாங்கள் உம்மிடம் எப்மபாதும்
பணிோக நடக்கிமறாம். எனினும், இன்று இத்தகு ோர்த்மதகமள நீர்
எங்களிடம் பயன்படுத்தும்மபாது, அமே அமனத்தும் மாறிேிட்டதாகமே
சதரிகிறது. நீர் உம்மம எங்களது எதிரியாகக் கருதிக் சகாண்டால், நீர்
நிமனப்பது மபால அப்படிமய ஆகட்டும். பீமமனத் தேிர மேறு
எேனுமாக இல்லாத நான், ஓர் எதிரியிடம் எப்படி நோன் நடந்து
ககோள்ள ரவண்டுரேோ அப்படிரய தற்ரபோது உம்ேிடம் நடந்து
ககோள்ரவன்" என்றோன்.

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, இமதச் ச ான்ன பீமன், தன்

கதாயுதத்மதச் சுைற்றிக் சகாண்டு, மரணக்மகாமலச் சுைற்றும் யமமனப்
மபால அமதத் துமராணரின் மீ து ே ீ ினான். எனினும், துமராணர் (தன்
பாதுகாப்மப நிச் யித்துக் சகாள்ளும் ேமகயில்) ேிமரோகத் தன் மதரில்
இருந்து கீ மை குதித்தார். அந்தக் கதோயுதரேோ குதினரகள், ரதரரோட்டி
ேற்றும் ககோடிேரத்துடன் கூடிய துரரோணரின் ரதனரப் பூேியில்
நசுக்கித் தனரேட்டேோக்கியது. பிறகு மரங்கமளப் பலத்துடன் நசுக்கும்
சூறாேளிமயப் மபால அந்தப் பீமன் எண்ணற்ற மபார்ேரர்கமள
ீ

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 732 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நசுக்கினான். அப்மபாது உமது மகன்கள், அந்த முதன்மமயான

மதர்ேரமன
ீ {பீமமன} மீ ண்டும் சூழ்ந்து சகாண்டனர். அமதமேமளயில்,
தாக்குபேர்களில் முதன்மமயான துமராணர் மற்சறாரு மதரில் ஏறிக்
சகாண்டு, ேியூகத்தின் ோயிலுக்குச் ச ன்று மபாரில் அங்மகமய
நிமலசகாண்டார். பிறகு, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, சபரும்
ஆற்றமலக் சகாண்ட மகாபக்கார பீமன், தன் முன்மன இருந்த
மதர்ப்பமடமயத் தன் கமண மாரியால் மமறத்தான். பிறகு, மபாரில்
இப்படித் தாக்கப்பட்டேர்களும், சபரும் பலத்மதக் சகாண்டேர்களும்,
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களுமான
ீ உமது மகன்கள் சேற்றி மீ து சகாண்ட
ேிருப்பத்தால் பீமனுடன் மபாரிட்டனர்.

அப்மபாது மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட துச் ா னன், பீமம னமனக்

சகால்ல ேிரும்பி, முழுக்க இரும்பாலான கூரிய ஈட்டி ஒன்மற அந்தப்
பாண்டுேின் மகன் {பீமன்} மீ து ே ீ ினான். எனினும் பீமன், உமது
மகனால் {துச் ா னனால்} ஏேப்பட்டுத் தன்மன மநாக்கி ேந்த அந்தக்
கடும் ஈட்டிமய இரண்டாக சேட்டினான். இச்ச யல் மிக
அற்புதமானதாகத் சதரிந்தது. பிறகு அந்த ேலிமமமிக்கப் பாண்டுேின்
மகன் {பீமன்}, மூன்று கூரிய கமணகள் பிறேற்றால் குண்டரபதி,
சுரேணன், தீர்க்கரநத்திரன் ஆகிய மூன்று சரகோதரர்கனளக்
ககோன்றோன். மமலும் அேனுடன் {பீமனுடன்} மபாரிட்ட உமது ேரீ
மகன்களுக்கு மத்தியில், குருக்களின் புகமை அதிகரிப்பேனான ேரப்
ீ
பிருந்தோரகனைப் பீேன் ககோன்றோன். பிறகு பீமன், மமலும் மூன்று
கமணகள் பிறேற்றால், அபயன், கரௌத்ரகர்ேன் ேற்றும்
துர்விரேோசைன் ஆகிய உேது மூன்று ேகன்கனளக் ககோன்றோன்.

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அந்த ேலிமமமிக்க ேரனால்

ீ
இப்படிக் சகால்லப்பட்ட உமது மகன்கள், எதிரிகமளத் தாக்குபேனான
பீமமன அமனத்துப் பக்கங்களிலும் சூழ்ந்து சகாண்டனர். பிறகு அேர்கள்,
மகாமடயின் முடிேில் மமலச் ாரலில் மமைத்தாமரகமளப் சபாைியும்
மமகத்மதப் மபால அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {பீமன்} மீ து தங்கள்
கமணகமளப் சபாைிந்தனர். பமடகமளக் சகால்பேனான அந்தப்
பாண்டுேின் ோரிசு {பீமன்}, கல்மமைமய ஏற்கும் ஒரு மமலமயப்
மபால அந்தக் கமண மாரிமய ஏற்றான். உண்மமயில் அந்த ேரப்
ீ பீமன்
எந்த ேலிமயயும் உணரேில்மல. பிறகு அந்தக் குந்தியின் மகன் {பீமன்}
ிரித்துக் சகாண்மட, உமது மகன்களான விந்தன், அனுவிந்தன், சுவர்ேன்
ஆகிரயோனரத் தன் கனணகளின் மூைம் யேரைோகத்திற்கு அனுப்பி

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 733 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

னவத்தோன்.ஓ! பாரதக் குலத்தின் காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, பிறகு

அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {பீமன்} உமது ேரீ மகன் சுதர்சனை அந்தப்
ரபோரில் வினரவோகத் துனளத்தோன். அதன்ரபரில் பின்ைவன் கீ ரை
விழுந்து இறந்தோன் [5].

[5] ம னாதிபதி, ெல ந்தன், சுமஷணன், உக்கிரன், ேரபாகு,

ீ
பீமன், பீமரதன், சுமலா னன் ஆகிய 8 மபமர பீஷ்ம பர்ேம்
பகுதி 64ல் நான்காம் நாள் மபாரிலும், சுநாபன், ஆதித்யமகது,
பஹ்ோ ி, குண்டதாரன், மமஹாதரன், அபராெிதன்,
பண்டிதகன், ேி ாலாக்ஷன் ஆகிய 8 மபமர பீஷ்ம பர்ேம்
பகுதி 89ல் எட்டாம் நாள் மபாரிலும், ேியுமதாமராஷ்கன்,
அநாதிருஷ்டி, குண்டமபதின், ேிராென், தீர்கமலா னன்
{தீப்தமலா னன்}, தீர்க்கபாகு, சுபாகு, கன்யாகத்யென்
{மகரத்ேென்}, ஆகிய 8 மபமர பீஷ்ம பர்ேம் பகுதி 97ல்
எட்டாம் நாள் மபாரிலுமாக எனப் பீமன் இதற்கு முன்
துரிமயாதனன் தம்பிகளில் சமாத்தம் 24 மபமரக்
சகான்றிருக்கிறான். இப்மபாது துமராண பர்ேம் பகுதி 126ல்
குண்டமபதி, சுமஷணன், தீர்க்கமநத்திரன், பிருந்தாரகன்,
அபயன், சரௌத்ரகர்மன், துர்ேிமமா னன், ேிந்தன்,
அனுேிந்தன், சுேர்மன், சுதர் ன் ஆகிய 11 மபமரக்
சகான்றிருப்பமதாடு ம ர்த்தால், இதுவனர திருதரோஷ்டிரன்
ேகன்களில் 35 ரபனரக் ககோன்றிருக்கிறோன் பீேன்.

குறுகிய காலத்திற்குள் அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {பீமன்}, தன்

பார்மேகமள அந்தத் மதர்பமடயின் மீ து ச லுத்தி, தன் கமணகளின்
மூலம் அஃமத அமனத்துத் திம களிலும் ஓடச் ச ய்தான்.
மதர்ச் க்கரங்களின் ட டப்சபாலிமயமயா, உரத்த முைக்கத்மதமயா
மகட்டு அஞ்சும் மான்கூட்டத்மதப் மபால, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
அந்தப் மபாரில் உமது மகன்கள், பீமம னன் மீ து சகாண்ட அச் த்தால்
பீடிக்கப்பட்டுத் திடீசரனப் பிளந்து தப்பி ஓடினர். எனினும் அந்தக்
குந்தியின் மகன் {பீமன்} உமது மகன்களின் அந்தப் சபரும்பமடமயத்
சதாடர்ந்து ச ன்று, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, ஒவ்சோரு பக்கத்தில்
இருந்தும் சகௌரேர்கமளத் துமளக்கத் சதாடங்கினான்.

ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, பீமம னனால் இப்படிக்

சகால்லப்பட்ட உமது பமடேரர்கள்,
ீ அந்தப் பாண்டுேின் மகமன

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 734 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{பீமமனத்} தேிர்த்துேிட்டுத் தங்கள் ிறந்த குதிமரகமள மிக மேகமாகத்

தூண்டி மபாமரேிட்டுத் தப்பி ஓடினர். பிறகு, ேலிமமமிக்கப் பீமம னன்,
மபாரில் அேர்கமள சேன்று ிங்க முைக்கங்கள் ச ய்து, தன்
அக்குள்கமள {மதாள்கமளத்} தட்டி மபசராலிமய உண்டாக்கினான்.
மமலும் ேலிமமமிக்கப் பீமம னன், தன் உள்ளங்மககளாலும் கடும்
ஒலிமய உண்டாக்கி, அதனால் மதர்ப்பமடமயயும், அதிலிருந்த
முதன்மமயான மதர்ேரர்கமளயும்
ீ அச்சுறுத்தி (அேனால் சேல்லப்பட்ட)
அந்தத் மதர்ப்பமடமயக் கடந்து துமராணரின் பமடப்பிரிமே மநாக்கிச்
ச ன்றான்" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 735 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அர்ஜுைனைக் கண்ட பீேன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 127

Bhima beheld Arjuna! | Drona-Parva-Section-127 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 43)

பதிவின் சுருக்கம்: துரரோணரின் கனணேோரினயக் கைங்கடித்துக் ககௌரவப்

பனடயிைனர அைித்த பீ ேன்; துரரோணரின் ரதனர வசிகயறிந்து
ீ உனடத்தது;
கிருதவர்ேைின் பனடனயக் கைங்கடித்துக் கடந்து கசன்றது; ரபோரில் ஈடுபட்டுக்
ககோண்டிருந்த சோத்யகினயக் கண்டது; அர்ஜுைன் ரபோர்புரிந்து
ககோண்டிருப்பனதக் கண்ட பீ ேன் ேோமுைக்கம் கசய்தது; பீ ேன் ேற்றும்
அர்ஜுைைின் முைக்கங்கனளக் ரகட்டுச் கசய்தினய உணர்ந்து ககோண்ட
யுதிஷ்டிரன் பீ ேனை கேச்சி சிந்தனையில் ஆழ்ந்து அந்த எண்ணங்கனள
வோர்த்னதகளோக்கியது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "போண்டுவின் ேகன்
{பீேன்} அந்தத் மதர்ப்பமடமயக்
கடந்ததும், அேனது ேைிமயத்
தடுக்க ேிரும்பிய ஆ ான்
துரரோணர், ிரித்துக் சகாண்மட
கமண மாரிகளால் அேமன
{பீமமன} மமறத்தார். துமராணரின்
ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட அந்தக்
கமணகமளக் குடித்து ேிடுபேமனப்
மபாலத் தன் மாய க்திகளால்
மமலக்கச் ச ய்த பீமம னன், தன்
தம்பியமர (உமது மகன்கமள) எதிர்த்து ேிமரந்தான். பிறகு, உமது
மகன்களால் தூண்டப்பட்ட சபரும் ேில்லாளிகளான மன்னர்கள் பலர்
மூர்க்கமாக ேிமரந்து அேமன {பீமமனச்} சூழ்ந்து சகாண்டனர்.

ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, அேர்களால் சூைப்பட்ட பீமன்

ிரித்துக் சகாண்டும், ிங்க முைக்கம் ச ய்து சகாண்டும்,
பமடயணிகமள அைிக்கேல்ல ஒரு கடும் கதாயுதத்மத எடுத்து அேர்கள்
மீ து ே ீ ினான். ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, இந்திரைோல் ே ீ ப்பட்ட
இந்திரனின் ேஜ்ரத்மத {இடிமயப்} மபாலமே கடினமான பலத்மதக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 736 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்ட அந்தக் கதாயுதமானது, மபாரில் உமது பமடேரர்கமள

ீ
நசுக்கியது. ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அது மபசராலியால் சமாத்த
உலமகயும் நிமறப்பதாகத் சதரிந்தது. காந்தியால் சுடர்ேிட்ட அந்தக்
கடும் கதாயுதமானது உமது மகன்கமள அச்சுறுத்தியது. மூர்க்கமாகச்
ச ல்ேதும், மின்னலின் கீ ற்றுகமளக் சகாண்டதுமான அந்தக் கதோயுதம்
தங்கனள ரநோக்கி வருவனதக் கண்ட உேது வரர்கள்
ீ பயங்கரேோகக்
கதறியபடிரய தப்பி ஓடிைர். ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தக் கடும்
கதோயுதத்தின் கபோறுத்துக் ககோள்ள முடியோத ஒைியோல் ேைிதர்கள்
பைர் தோங்கள் எங்ரக நின்றைரரோ அங்ரகரய விழுந்தைர், மதர்ேரர்கள்
ீ
பலரும் தங்கள் மதர்களில் இருந்து கீ மை ேிழுந்தனர். கதாயுதம் தரித்த
பீமம னனால் சகால்லப்பட்ட உமது ேரர்கள்,
ீ புலியால் தாக்கப்பட்ட
மான்கமளப் மபால அச் ங்சகாண்டு மபாரிடுேதில் இருந்து தப்பி ஓடினர்.

குந்தியின் மகன் {பீமன்}, ேரமிக்கத்

ீ தன் எதிரிகமளப் மபாரில்
முறியடித்து, அைகிய இறகுகமளக் சகாண்ட கருடமனப் மபால அந்தப்
பமடமய மேகமாகக் கடந்து ச ன்றான். மதர்ப்பமடத் தமலேர்களின்
தமலேனான அந்தப் பீமம னன், இத்தகு மபரைிேில் ஈடுபட்டுக்
சகாண்டிருக்மகயில், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, பரத்ோெர் மகன்
{துமராணர்} அேமன {பீமமன} மநாக்கி ேிமரந்தார். துமராணர் தன் கமண
மாரிகளால் பீமமனத் தடுத்து, பாண்டேர்கமள அச்சுறுத்தும் ேமகயில்
திடீசரனச் ிங்க முைக்கம் ச ய்தார். ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
துமராணருக்கும், உயர் ஆன்ம பீமனுக்கும் இமடயில் நமடசபற்ற
மபாரானது உக்கிரமானதாகவும், பயங்கரமானதாகவும், பைங்காலத்தில்
மதேர்களுக்கும், அசுரர்களுக்கும் இமடயில் நடந்த மமாதலுக்கு
ஒப்பானதாகவும் இருந்தது. துமராணரின் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட
கூரிய கமணகளால், அந்தப் மபாரில் ேரமிக்கப்
ீ மபார்ேரர்கள்
ீ
நூற்றுக்கணக்கிலும், ஆயிரக்கணக்கிலும் சகால்லப்பட்டனர்.

தன் மதரில் இருந்து கீ மை குதித்த அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {பீமன்},

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, தன் கண்கமள மூடிக் சகாண்டு,
துமராணரின் மதமர மநாக்கிப் சபரும் மேகத்துடன் காலாளாகமே
ேிமரந்தான். உண்மமயில், ஒரு காமளயானது கடும் மமைப்சபாைிமே
எளிதாகத் தாங்கிக் சகாள்ேமதப் மபாலமே அந்த மனிதர்களில் புலியான
பீமனும், துமராணரின ேில்லில் இருந்து ேந்த அந்தக் கமண மமைமயப்
சபாறுத்துக் சகாண்டான் [1]. ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப் மபாரில்
துமராணரால் தாக்கப்பட்ட அந்த ேலிமமமிக்கப் பீேன், துரரோணருனடய

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 737 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ரதரின் ஏர்க்கோனைப் பிடித்துப் கபரும் பைத்துடன் கீ ரை வசி

ீ
எறிந்தோன். ஓ! மன்னா, மபாரில் துமராணர் இப்படிக் கீ மை தூக்கி
ே ீ ப்பட்டாலும் மற்சறாரு மதரில் ேிமரோக ஏறிக் சகாண்டு,
அந்மநரத்தில் தன் மதமராட்டிமயப் சபரும் மேகத்துடன் தன்
குதிமரகமளத் தூண்டச்ச ய்து, ேியூகத்தின் ோயிமல மநாக்கிச்
ச ன்றார். ஓ! குரு குலத்தேமர {திருதராஷ்டிரமர}, பீமம னனால்
அமடயப்பட்ட அந்தச் ாதமன மிக அற்புதமானதாகத் சதரிந்தது[2].

[1] மேசறாரு பதிப்பில், "பலோனும், நர ிமரஷ்டனுமான

பீமம னன் தமலமயத் மதாளில் ாய்த்துக் சகாண்டும்,
மககமள ஸ்திரமாக மார்பில் மேத்துக் சகாண்டும், மனம்,
காற்று, கருடன் இமேகளுமடய மேகத்மதயமடந்து,
காமளயானது ேர்ஷதாமரமய ேிமளயாட்டுடன்
தாங்குேது மபால அம்பு மமைமய ஏற்றுக் சகாண்டான்"
என்றிருக்கிறது.

[2] இதன் பிறகு மேசறாரு பதிப்பில் இன்னும் ேிரிோக

இருக்கிறது. அது பின்ேருமாறு, "அவ்ோறு ேருகின்றேரும்,
உத்ஸாகத்மதயிைந்தேருமான அந்தத் துமராணா ாரியமரப்
பீமன் அப்சபாழுது பார்த்து மேகத்மதாடு மறுபடியும் ச ன்று
மதரினுமடய ஏர்க்காமலப் பிடித்து மிக்கக் மகாபத்துடன்
அந்தப் சபரிய ரதத்மதயும் எறிந்தான். இவ்ோமற
பீமம னனால் ேிமளயாட்டாகமே எட்டு ரதங்கள்
எறியப்பட்டன. அேன் திரும்பவும், திரும்ப ேரும் ஒரு
கண்ணிமமப்சபாழுதுக்குள் தன் ரதத்மதயமடந்தேனாகக்
காணப்பட்டான். ஆச் ர்யத்தினால் மலர்ந்த
கண்கமளயுமடயேர்களான உம்முமடய யுத்த ேரர்களும்
ீ
(அேமனப்) பார்த்தார்கள். அந்த க்ஷணத்தில் அந்தப்
பீமம னனுமடய ாரதியானேன் குதிமரகமள ேிமரோக
ஓட்டினான். அஃது ஆச் ரியமாயிருந்தது" என்றிருக்கிறது.
கங்குலியிலும், மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் மமற்படி
ேர்ணமன இல்மல.

பிறகு, அந்த ேலிமமமிக்கப் பீமன் தன் மதரில் ஏறிக் சகாண்டு,

உமது மகனின் பமடமய மநாக்கி மேகமாக ேிமரந்தான். ேரிம யான
மரங்கமள நசுக்கும் சூறாேளிமயப் மபாலமே அேன் {பீமன்} மபாரில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 738 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

க்ஷத்திரியர்கமள நசுக்கினான். உண்மமயில் பீமன், சபாங்கும் கடமலத்

தடுக்கும் மமலமயப் மபாலமே பமகேரின் மபார்ேரர்கமளத்
ீ தடுத்தான்.
ஹிருதிகன் ேகைோல் {கிருதவர்ேைோல்}காக்கப்பட்ட மபாெத்
துருப்புகளிடம் ேந்த பீமம னன், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அமதப்
சபரிதும் தமரமட்டமாக்கிேிட்டு அமதக் கடந்து ச ன்றான். பமகேரின்
பமடேரர்கமளத்
ீ தன் உள்ளங்மககளின் தட்சடாலிகளால் அச்சுறுத்திய
பீமன், ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, காமளக்கூட்டத்மத சேல்லும் ஒரு
புலிமயப் மபால அேர்கள் அமனேமரயும் சேன்றான். மபாெப்பமடப்
பிரிமேயும், காம்மபாெர்களுமடயமேமயயும், மபாரில்
ாதித்தேர்களான எண்ணற்ற மிமலச் இனங்கமளயும் கடந்து ச ன்று,
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ சோத்யகி ரபோரில் ஈடுபடுவனதக் கண்ட
அந்தக் குந்தியின் ேகைோை பீேரசைன், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர},
தனஞ் யமனக் {அர்ெுனமனக்} காணும் ேிருப்பத்தால் சபரும்
மேகத்துடனும், தீர்மானத்துடனும் முன்மனறிச் ச ன்றான்.

அந்தப் மபாரில் உமது ேரர்கள்

ீ அமனேமரயும் மீ றிச் ச ன்ற
அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {பீேன்}, பிறகு வைினேேிக்கத் ரதர்வரைோை
ீ
அர்ஜுைன் ரபோரில் ஈடுபட்டுக் ககோண்டிருப்பனதக் கண்டோன்.
மனிதர்களில் புலியான அந்த ேரப்
ீ பீமன், ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன
{கஜயத்ரதனைக்} சகால்லத் தன் ஆற்றமல சேளிப்படுத்திக்
சகாண்டிருந்த அர்ெுனமனக் கண்டு, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர},
மமைக்காலங்களில் முைங்கும் மமகங்கமளப்மபால மாமுைக்கம்
ச ய்தான். முைங்கிக் சகாண்டிருந்த அந்தப் பீமம னனின்
மபசராலியானது, ஓ! குரு குலத்தேமர {திருதராஷ்டிரமர}, மபாருக்கு
மத்தியில் இருந்த அர்ெுனன் மற்றும் ோசுமதேன் {கிருஷ்ணன்} ஆகிய
இருேராலும் மகட்கப்பட்டது. ேலிமமமிக்கப் பீமனின் அந்த
முைக்கங்கமள அடுத்தடுத்துக் மகட்ட அந்த ேரர்கள்
ீ இருேரும்,
ேிருமகாதரமன {பீமமனக்} காணும் ேிருப்பத்தால் மீ ண்டும் மீ ண்டும்
முைங்கினர். பிறகு, அர்ெுனனும், மாதேனும் {கிருஷ்ணனும்}, முைங்கிக்
சகாண்டிருக்கும் இரு காமளகமளப் மபாலப் சபருமுைக்கம் ச ய்தபடிமய
மபாரில் திரிந்தனர்.

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, பீேரசைைின் அம்முைக்கத்னதயும்,

வில் தரித்த பல்குைைின் {அர்ஜுைைின்} முைக்கத்னதயும் ரகட்ட
தர்ேைின் ேகைோை யுதிஷ்டிரன், கபரும் ேைநினறனவ அனடந்தோன்.
பீமன் மற்றும் அர்ெுனன் ஆகிமயாரின் இவ்சோலிகமளக் மகட்டு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 739 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மன்னன் யுதிஷ்டிரன் தன் துயரத்தில் இருந்து ேிடுபட்டான். மமலும்

அந்தத் தமலேனான யுதிஷ்டிரன், மபாரில் தனஞ் யன் சேற்றியமடய
மீ ண்டும் மீ ண்டும் ோழ்த்தினான். மூர்க்கமான பீமன் இப்படி முைங்கிக்
சகாண்டிருந்த மபாது, ேலிய கரங்கமளக் சகாண்டேனும், அறம் ார்ந்த
மனிதர்களில் முதன்மமயானேனும், தர்மனின் மகனுமான யுதிஷ்டிரன்,
ிறிது மநரம் புன்னமகத்தபடிமய ிந்தித்து, தன் இதயத்தில் எழுந்த
எண்ணங்களுக்கு {பின்ேரும்} இந்த ோர்த்மதகமளக் சகாடுத்தான், "ஓ!
பீமா, நீ எனக்கு உண்மமயாகமே ச ய்திமய அனுப்பிேிட்டாய். உனக்கு
மூத்தேனின் {உன் அண்ணனின்} கட்டமளகளுக்கு உண்மமயில் நீ
கீ ழ்ப்படிருந்திருக்கிறாய். ஓ! பாண்டுேின் மகமன {பீமமன}, உன்மன
எதிரியாகக் சகாண்மடார் சேற்றிமய அமடயமே முடியாது.

இடது மகயாலும் ேில் ஏேேல்ல தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}

நற்மபறாமலமய உயிமராடிருக்கிறான். கலங்கடிக்கப்பட முடியாத
ஆற்றமலக் சகாண்ட ேரச்
ீ ாத்யகியும் நற்மபறாமலமய
பாதுகாப்பாகவும், நலமாகவும் இருக்கிறான். ோசுமதேன் {கிருஷ்ணன்}
மற்றும் தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} ஆகிய இருேரின் இந்த முைக்கங்கமள
நற்மபறாமலமய நான் மகட்கிமறன். மபாரில் க்ரமனமய {இந்திரமனமய}
சேன்று, மேள்ேிக் காணிக்மககமளத் தாங்கிச் ச ல்பேமன {அக்னிமய}
மனம் நிமறயச் ச ய்தேனும், எதிரிகமளக் சகால்பேனுமான அந்தப்
பல்குனன் {அர்ெுனன்} நற்மபறாமலமய இந்தப் மபாரில் உயிருடன்
இருக்கிறான். எேனுமடய கரங்களின் ேலிமமயால் நாம் அமனேரும்
உயிருடன் இருக்கிமறாமமா, எதிரிப் பமடகமளக் சகால்பேனான அந்தப்
பல்குனன் நற்மபறாமலமய உயிமராடிருக்கிறான். ஒமர ேில்லின்
துமணமயக் சகாண்ட எேனால் மதேர்களாலும் ேழ்தப்பட
ீ முடியாத
தானேர்களான நிோதகே ர்கள் சேல்லப்பட்டனமரா அந்தப் பார்த்தன்
{அர்ெுனன்} நற்மபறாமலமய உயிருடன் இருக்கிறான். விரோடைின்
பசுக்கனளப் பிடித்துச் கசல்ை ேத்ஸ்ய நகரத்தில் ஒன்று கூடிய
ககௌரவர்கள் அனைவனரயும் எவன் கவன்ரறோரைோ அந்தப் போர்த்தன்
{அர்ஜுைன்} நற்ரபறோரைரய உயிரரோடிருக்கிறோன். பதினாலாயிரம்
{14000} காலமகயர்கமளத் தன் கரங்களின் ேலிமமயால் எேன்
சகான்றாமனா அந்தப் பார்த்தன் நற்மபறாமலமய உயிருடன் இருக்கிறான்.
துரிமயாதனனுக்காகக் கந்தர்ேர்களின் ேலிமமமிக்க மன்னமன
{சித்திரரசைனைத்} தன் ஆயுதங்களின் க்தியால் எேன் சேன்றாமனா
அந்தப் பார்த்தன் நற்மபறாமலமய உயிமராடிருக்கிறான். கிரீடத்தாலும்,
(தங்க) மாமலகளாலும் அலங்கரிக்கப்பட்டேனும், சபரும் பலத்மதக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 740 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்டேனும், (தன் மதரில் பூட்டப்பட்ட) சேண்குதிமரகமளக்

சகாண்டேனும், கிருஷ்ணமனமய தன் மதமராட்டியாகக் சகாண்டேனும்,
எப்மபாதும் எனது அன்புக்குரியேனுமான அந்தப் பல்குனன் {அர்ெுனன்}
நற்மபறாமலமய உயிருடன் இருக்கிறான்.

தன் ேகைின் {அபிேன்யுவின்} ேரணத்தோல் துயரில் எரிபவனும்,

மிகக் கடினமான ாதமனமயச் ச ய்து சகாண்டிருப்பேனும், ஐமயா,
ச ய்த பதத்தால் செயத்ரதமனக் சகால்ல எேன் இப்மபாதும்
முயல்கிறாமனா, அந்தத் தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, மபாரில் ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமனக்} சகால்ேதில் சேல்ோனா?
ோசுமதேனால் {கிருஷ்ணனால்} பாதுகாக்கப்பட்டு, சூரியன்
மமறேதற்குள் தன் பதத்மத நிமறமேற்றப் மபாகும் அர்ெுனமன நான்
மீ ண்டும் காண்மபனா? துரிமயாதனனின் நன்மமயில் அர்ப்பணிப்புள்ள
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்}, பல்குனனால் {அர்ெுனனால்}
சகால்லப்பட்டுத் தன் எதிரிகமள மகிழ்ேிப்பானா? ரபோரில் சிந்துக்களின்
ஆட்சியோளன் ககோல்ைப்படுவனதக் கோணும் ேன்ைன் துரிரயோதைன்
நம்முடன் சேோதோைத்னத ஏற்படுத்திக் ககோள்வோைோ? ரபோரில்
பீேரசைைோல் தன் தம்பிகள் ககோல்ைப்படுவனதக் கோணும் தீய
துரிரயோதைன் நம்முடன் சேோதோைத்னத ஏற்படுத்திக் ககோள்வோைோ?
சபரும் மபார் ேரர்கள்
ீ பிறர் பூமியின் பரப்பில் ேிழுந்து கிடப்பமதக்
கண்டு தீய துரிமயாதனன் ேருத்தத்மத அமடோனா? பீஷ்ேர் ஒருவரின்
தியோகத்ரதோடு நேது பனகனேகள் ஒைியோதோ? (அேனிடமும்,
நம்மிடமும் இன்னும் மீ ந்து) எஞ் ியிருப்பேர்கமளக் காப்பதற்காகச்
சுமயாதனன் {துரிமயாதனன்} நம்முடன் மாதானத்மத ஏற்படுத்திக்
சகாள்ோனா?" {என்றான் யுதிஷ்டிரன்}. கருமணயால் நிமறந்திருந்த
மன்னன் யுதிஷ்டிரனின் மனமத இவ்ேமகயான பல்மேறு எண்ணங்கமள
கடந்து ச ன்றன. அமத மேமளயில், (பாண்டேர்களுக்கும்,
சகௌரேர்களுக்கும்) இமடயில் கடுஞ் ீற்றத்துடனும், உக்கிரமாகவும்
மபார் நடந்தது" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 741 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கர்ணனை கவன்ற பீேன்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 128

Bhima vanquished Karna! | Drona-Parva-Section-128 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 44)

பதிவின் சுருக்கம்: அனைவனரயும்விடப் பீ ேனுக்ரக அதிகம் அஞ்சிய

திருதரோஷ்டிரன்; பீ ேனை எதிர்த்த கர்ணன்; கர்ணைின் வில்னை அறுத்தது;
கர்ணைின் குதினரகனளயும், ரதரரோட்டினயயும் ககோன்றது; விருேரசைைின்
ரதரில் ஏறிக்ககோண்ட கர்ணன்; பீ ேைோல் கவல்ைப்பட்ட கர்ணன் ேீ ண்டும்
பீ ேைிடம் ரேோதியது...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்},
"மமகங்கள், அல்லது இடியின்
முைக்கத்மதப் மபால, ேலிமமமிக்கப்
பீேரசைன் ஆைமாக முைங்கியமபாது,
(நமது தரப்பில்) எந்த ேரர்கள்
ீ
அேமனச் சூழ்ந்து சகாண்டனர்?
மபாரில் ீற்றமுள்ள பீமம னனின்
முன்பு நிற்கேல்ல எந்தப்
மபார்ேரமனயும்
ீ மூவுலகங்களிலும்
நான் காணேில்மல. ஓ! மகமன
{ ஞ் யா}, காலனுக்கு ஒப்பாகக்
கதாயுதத்மதத் தரித்து நிற்கும்
பீமம னனுக்கு எதிரில்
மபார்க்களத்தில் நிமலக்கேல்ல
எேமனயும் நான் காணேில்மல. மதமரத் மதராலும், யாமனமய
யாமனயாலும் [1] அைிக்கும் அந்தப் பீேனை எதிர்த்துச் சக்ரனை
{இந்திரனைத்} தவிர ரவறு எவைோல் நிற்க முடியும்? ினத்தால்
தூண்டப்பட்டு, என் மகன்கமளக் சகால்ேதில் ஈடுபடும் பீமம னமன
எதிர்த்துத் துரிமயாதனனின் நன்மமயில் அர்ப்பணிப்புள்மளாரில் எேனால்
மபாரில் நிற்க முடியும்? உலர்ந்த இமலகமளயும், மேக்மகாமலயும்
எரிக்கும் காட்டுத்தீமயப் மபால என் மகன்கமள எரிப்பதில் ஈடுபடும்
பீமம னனின் முன்பு நின்ற மனிதர்கள் யாேர்? அமனத்து
உயிரினங்கமளயும் சேட்டி ேழ்த்தும்
ீ மற்சறாரு காலமனப் மபாலப்
பீமன் என் மகன்கமள ஒருேர் பின் ஒருேராகக் சகால்ேமதக் கண்டு
அேமனப் மபாரில் சூழ்ந்து சகாண்டேர் யாேர்? நோன் பீேைிடம்
ககோள்ளும் அச்சத்னதப் ரபோை அர்ஜுைைிடரேோ, கிருஷ்ணைிடரேோ,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 742 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சோத்யகியிடரேோ, அல்லது ரவள்வி கநருப்பில் பிறந்தவைிடரேோ

(திருஷ்டத்யும்ைைிடரேோ) சபரும் அச் த்மதக் சகாள்ளேில்மல. ஓ!
ஞ் யா, என் மகன்கமள எரிக்கும் பீமசனனும் சுடர்மிகும் சநருப்மப
எதிர்த்து ேிமரந்த அந்த ேரர்கள்
ீ யாேர் என்பமத எனக்குச்
ச ால்ோயாக" என்றான் {திருதராஷ்டிரன்}.

[1] மதர்கமளயும், யாமனகமளயும் கூடப்

மபார்க்கருேிகளாகப் பீமம னன் பயன்படுத்தினான் என்று
சபாருள் சகாள்ள மேண்டுசமனக் கங்குலி இங்மக
ேிளக்குகிறார்.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ேலிமமமிக்கத்

மதர்ேரனான
ீ பீமம னன் இப்படி முைக்கங்கமள சேளியிட்டமபாது,
அேற்மறத் தாங்கிக் சகாள்ள முடியாத ேலிமமமிக்கக் கர்ணன், தன்
ேில்மலப் சபரும் பலத்துடன் ேமளத்து, சபருங்கூச் லிட்டபடி அேமன
{பீமமன} மநாக்கி ேிமரந்தான். உண்மமயில், மபாமர ேிரும்பிய
ேலிமமமிக்கக் கர்ணன், தன் பலத்மத சேளிப்படுத்திச் சூறாேளிமயத்
தாக்குப்பிடிக்கும் சநடிய மரசமான்மறப் மபாலப் பீமனின் ேைிமயத்
தமட ச ய்தான். ேரப்
ீ பீமனும், தன் முன்னிமலயில் மேகர்த்தனன்
மகமன {கர்ணமனக்} கண்டு திடீசரனக் மகாபத்தில் சுடர்ேிட்டு, கல்லில்
கூராக்கப்பட்ட கமணகள் பலேற்மறப் சபரும்பலத்துடன் அேன்
{கர்ணன்} மீ து ஏேினான். அந்தக் கமணகள் அமனத்மதயும் ஏற்ற
கர்ணன் பதிலுக்குப் பலேற்மறயும் ஏேினான். பீமனுக்கும், கர்ணனுக்கும்
இமடயிலான அம்மமாதலில், அேர்களது உள்ளங்மககளின் தட்டல்
ஒலிகமளக் மகட்ட மபாராளிகள், மதர்ேரர்கள்,
ீ குதிமரேரர்கள்
ீ ஆகிமயார்
அமனேரின் அங்கங்களும் நடுங்கத் சதாடங்கின. உண்மமயில், அந்தப்
மபார்க்களத்தில் பீமம னனின் பயங்கர முைக்கங்கமளக் மகட்டு,
அவ்சோலிகள் சமாத்த பூமிமயயும், ஆகாயத்மதயும் நிமறப்பதாக
க்ஷத்திரியர்களில் முதன்மமயான அமனேரும் கருதினர்.

உயர் ஆன்ம பாண்டு மகனால் {பீேைோல்} கவளியிடப்பட்ட

கடுமுைக்கங்களோல், அந்தப் ரபோரில் ரபோர்வரர்கள்
ீ அனைவரின்
விற்களும் பூேியில் விழுந்தை. ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
துணிச் மலயிைந்த குதிமரகளும், யாமனகளும் ிறுநீரும், மலமும்
கைித்தன [2]. அச் ம்நிமறந்த பல்மேறு தீய குனங்கள் அப்மபாது
மதான்றின. பீமனுக்கும், கர்ணனுக்கும் இமடயிலான அந்தப் பயங்கர

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 743 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மமாதலின் மபாது, கழுகுகள் மற்றும் கங்கங்களின் {பருந்துகளின்}

கூட்டங்களால் ஆகாயம் மமறக்கப்பட்டது. கர்ணன் இருபது
கமணகளால் பீமமனத் தாக்கி, ஐந்தால் பின்னேனின் மதமராட்டிமய
{ேிம ாகமன} மேகமாகத் துமளத்தான். ேலிமமமிக்கேனும்,
சுறுசுறுப்பானேனுமான பீமன் அந்தப் மபாரில் புன்னமகத்தபடிமய,
கர்ணனின் மீ து அறுபத்துநான்கு {64} கமணகமள ஏேினான். ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, பிறகு கர்ணன் அேன் மீ து நான்கு கமணகமள
ஏேினான். ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, பீமன் அேற்மறத் தன் மநரான
கமணகளால் பல துண்டுகளாக சேட்டித் தன் கரநளினத்மத
சேளிக்காட்டினான். பிறகு கர்ணன் அடர்த்தியான கமணகளின் மாரியால்
அேமன {பீமமன} மமறத்தான். எனினும், இப்படிக் கர்ணனால்
மமறக்கப்பட்ட ேலிமமமிக்கப் பாண்டு மகன் {பீேன்}, கர்ணைின்
வில்னைக் னகப்பிடியில் அறுத்து, பிறகு பத்து ரநரோை கனணகளோல்
கர்ணனைத் துனளத்தோன்.

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேிடத்தில், "ரதிகர்கள்,

குதிமரேரர்கள்
ீ இேர்களுமடய ப்தத்மதயும், பீமன்,
கர்ணன் இவ்ேிருேர்களுமடய தலத்ேனிமயயும்
யுத்தரங்கத்தில் பயங்கரமான பீமனுமடய
ப்தத்மதயுங்மகட்டு க்ஷத்திரிய ிமரஷ்டர்கள்
ஆகாயத்மதயும், பூமிமயயும் நன்கு நிமறக்கப்பட்டேனாக
எண்ணினார்கள். மறுபடியும், மகாத்மாோன
பாண்டேனுமடய மகாரமான ப்தத்தினாமல யுத்தகளத்தில்
எல்லா ேரர்களுமடய
ீ ேிற்களும் பூமியில் நழுேி
ேிழுந்தன. ில ேரர்களுமடய
ீ மககளிலிருந்து ஸ்திரங்கள்
கீ மை ேிழுந்தன. ில ேரர்களுக்கு
ீ உயிர்களும் மபாயின.
எல்லாம் பயந்து சகாண்டு ெலமலங்கமளப் சபருக்கின.
எல்லா ோகனங்களும் மனேருத்தத்மத
அமடந்தமேயாயின" என்று இருக்கிறது. கங்குலியின்
பதிப்பிலும், மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் இந்த இடத்தில்
இவ்ேிேரங்கள் இல்மல.

பயங்கரச் ச ய்மககமளச் ச ய்யும் ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான

ீ
அந்தச் சூத மகன் {கர்ணன்}, மற்சறாரு ேில்மல எடுத்துக் சகாண்டு
அதில் ேிமரோக நாமணற்றி அந்தப் மபாரில் பீமமன (பல கமணகளால்)
துமளத்தான். அப்மபாது ினத்தால் தூண்டப்பட்ட பீமன், மூன்று மநரான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 744 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கமணகளால் சூத மகனின் {கர்ணனின்} மார்மப சபரும்பலத்துடன்

தாக்கினான். ஓ! பாரதக் குலத்தின் காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, மூன்று
சநடிய ிகரங்கமளக் சகாண்ட ஒரு மமலமயப் மபாலக் கர்ணன், தன்
மார்பில் ஒட்டிய அந்தக் கமணகளுடன் அைகாகத் சதரிந்தான்.
ேலிமமமிக்கக் கமணகளால் இப்படித் துமளக்கப்பட்டதும், மமலயின்
ாரலில் ேைியும் ச ஞ்சுண்ணாம்பின் நீர்த்தாமரகமளப் மபால அேனது
{கர்ணனது} காயங்களில் இருந்து குருதி பாயத் சதாடங்கியது.
கபரும்பைத்துடன் ஏவப்பட்ட அந்தக் கனணகளோல் பீடிக்கப்பட்ட
கர்ணன் சற்ரற கைக்கேனடந்தோன். தன் ேில்லில் ஒரு கமணமயப்
சபாருத்திய அேன் {கர்ணன்}, ஓ! ஐயா, மீ ண்டும் பீமமனத் துமளத்தான்.
பிறகு மீ ண்டும் நூற்றுக்கணக்கான ஆயிரக்கணக்கான கமணகமளயும்
அேன் ஏேத் சதாடங்கினான்.

அந்த உறுதிமிக்க ேில்லாளியான கர்ணனின் கமணகளால்

திடீசரன மமறக்கப்பட்ட அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {பீமன்}, ிரித்துக்
சகாண்மட கர்ணனுமடய ேில்லின் நாமண அறுத்தான். பிறகு அேன்
{பீமன்}, ஒரு பல்லத்தால், கர்ணனின் மதமராட்டிமய யமனுலகு
அனுப்பினான். ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ பீமன், கர்ணனின் நான்கு
குதிமரகமளயும் உயிரிைக்கச் ச ய்தான். பிறகு ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரனான
ீ கர்ணன், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, குதிமரகளற்ற தன்
மதரில் இருந்து மேகமாகக் கீ மை குதித்து, விருேரசைைின் மதரில் ஏறிக்
சகாண்டான்.

அப்மபாது, வரப்
ீ பீேரசைன், ரபோரில் கர்ணனை கவன்ற பிறகு,
ரேகங்களின் முைக்கத்னதப் ரபோன்ற ஆைேோை
கபருங்கூச்சனையிட்டோன். ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர},
அம்முைக்கத்மதக் மகட்ட யுதிஷ்டிரன், பீமம னனால் கர்ணன்
சேல்லப்பட்டமத அறிந்து மிகவும் மனம் நிமறந்தான். அமனத்துப்
பக்கங்களில் இருந்தும் பாண்டேப் பமடயின் மபாராளிகள் தங்கள்
ங்குகமள ஊதினர். அேர்களது எதிரிகளான உமது மபார்ேரர்கள்
ீ
அவ்சோலிமயக் மகட்டு உரக்க முைங்கினர். அர்ஜுைன் கோண்டீவத்னத
வனளத்தோன், கிருஷ்ணன் போஞ்சஜன்யத்னத ஊதிைோன். எனினும்
இவ்சோலிகள் அமனத்மதயும் மூழ்கடித்த பீமனின் முைக்கம், ஓ!
மன்னா, ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, மபாராளிகள் அமனேராலும்
மகட்கப்பட்டது. பிறகு, கர்ணன் மற்றும் பீமன் ஆகிய அந்தப் மபார்ேரர்கள்
ீ
இருேரும் மநரான கமணகளால் ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 745 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்டனர். எனினும் ராமதயின் மகன் {கர்ணன்} சமன்மமயாகக்

கமணகமள ஏேினான், பாண்டுேின் மகமனா {பீமமனா},
சபரும்பலத்துடன் ஏேினான்" {என்றான் ஞ் யன்} [3].

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இதன் பிறகும் இன்னும் அதிகம்

இருக்கிறது. அது பின்ேருமாறு, "மகாராெமர,
அசுரர்களுமடய சபரிய ம மனயிலிருந்த தாரகாசுரமன
மநாக்கி சுப்ரம்மண்யர் எதிர்த்தது மபாலப் பீமனும்
சூரியகுமாரனான கர்ணமன எதிர்த்தான். பயங்கரமான
ச ய்மகயுள்ளேர்களான அவ்ேிருேருக்கும் இவ்ோறான
சபரும்மபார் நடந்தது. பீமம னன் சபரிதான
அம்புமமையினால் அேமனத் தடுத்துக் சகாண்டு
அம்புகளால் அேனுமடய ாரதிமயயும், நான்கு
குதிமரகமளயும் அடித்தான். ஐயா, பீமன் கணுக்கள்
படிந்துள்ள பல்லங்களால் அேனுமடய துே த்மதயும்,
சகாடிச் ீமலமயயும் அறுத்து ரதத்மதயும்
க்ரரக்ஷகர்கமளயும் நா ஞ்ச ய்தான். அர மர, ரதிகர்களுள்
ிறந்தேனும், பல ாலியுமான கர்ணனும், பீமம னனால்
நடுங்கும்படி ச ய்யப்பட்டேனாகக் கத்தியும் மகடகத்மதயும்
மகயிற்பிடித்துப் பீமமன எதிர்த்தான். ஐயா, பீமன் அந்தக்
கத்திமயக் மகடகத்மதாடு சேட்டினான். மகாராெமர,
துரிமயாதனன், பீமனால் கர்ணன் அமனக அம்புகளாமல
பீடிக்கப்பட்டமதக் கண்டு துச் லமனப் பார்த்து, "கர்ணன்
கஷ்டமான நிமலமமமய அமடந்துேிட்டமதப் பார்.
ீக்கிரமாக அேனுக்கு ரதத்மதக் சகாடு" என்று ச ான்னான்.
இவ்ோறு அர ன் ச ால்லியமதக் மகட்ட துச் லன், பிறகு,
கர்ணனுமடய மீ பத்தில் ஓடிேந்தான். மகாரதனான
கர்ணனும், துச் லனுமடய ரதத்தில் ஏறிக் சகாண்டான்.
அவ்ேிருேமரயும் பிருமதயின் புத்ரனான பீமன் ேிமரோக
சநருங்கிப் பத்துப் பாணங்களாலடித்து மறுபடியும் கர்ணமன
அடித்துத் துச் லனுமடய தமலமயயுமறுத்தான். ஐயா,
பீமம னனால் துச் லன் சகால்லப்பட்டமதப் பார்த்துக்
கர்ணன் அேனுமடய ேில்மல எடுத்துப்
பாண்டேமனயடித்தான். ேரர்களும்
ீ மகாபல ாலிகளும்,
த்துருக்களுமடய மத்தியில் பலனும் இந்திரனும் மபாலப்
பரஸ்பரம் மபார்புரிந்தார்கள். மகாபல ாலியும் பிருதா

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 746 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

புத்திரனுமான பீமன் அட்டகா ஞ்ச ய்து சகாண்டு

குதிமரகமளயும் ாரதிமயயுமடித்த அடிக்கடி
கர்ணமனசயதிர்த்தான். பிறகு, யுத்த பூமியில் பீமன் மபார்
புரிமகயில் அச்ம மன குைப்பமுற்றது. யாசதான்றும்
அறியப்படேில்மல" என்றிருக்கிறது. கங்குலியின்
பதிப்பிலும், மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் இந்த இடத்தில்
இவ்ேிேரங்கள் இல்மல.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 747 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரிரயோதைனும், போஞ்சோை இளவரசர்களும்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 129

Duryodhana and the Panchala princes! | Drona-Parva-Section-129 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 45)

பதிவின் சுருக்கம்: துரரோணனர ரநோக்கிச் கசன்ற துரிரயோதைன், அவரிடம்

னவத்த ரகோரிக்னக; கஜயத்ரதனைப் போதுகோக்கத் துரிரயோதைனை ஏவிய
துரரோணர்; துரிரயோதைனுக்கும், போஞ்சோை இளவரசர்களுக்கும் இனடயில்
நனடகபற்ற ரபோர்; போஞ்சோை இளவரசர்களின் ரதனரத் தன் கதோயுதத்தோல்
கநோறுக்கிய துரிரயோதைன், சல்ைியைின் ரதரில் ஏறிச் கசன்றது; போஞ்சோை
இளவரசர்கள் அர்ஜுைனை ரநோக்கிச் கசன்றது.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "(இப்படி) அந்தப் பமட

முறியடிக்கப்பட்டு, அர்ஜுைன், பீேரசைன் ஆகிய அமனேரும்
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன {கஜயத்ரதனை} மநாக்கிச் ச ன்ற பிறகு,
உமது மகன் (துரிரயோதைன்) துரரோணனர மநாக்கிச் ச ன்றான். தனி
ஒருேனாகத் தன் மதரில் ஆ ானிடம் {துமராணரிடம்} ச ன்ற
துரிமயாதனன், ேைிசயங்கும் பல்மேறு கடமமகமளக் குறித்துச்
ிந்தித்தபடிமய ச ன்றான். காற்று அல்லது மமனா மேகம் சகாண்ட
உமது மகனின் {துரிமயாதனனின்} மதரானது, துமராணமர மநாக்கிப்
சபரும் மேகத்மதாடு ச ன்றது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 748 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மகாபத்தால் ிேந்த கண்களுடன் கூடிய உமது மகன்

{துரிரயோதைன்}, ஆசோைிடம் {துரரோணரிடம்}, "ஓ! எதிரிகமளக்
கலங்கடிப்பேமர {துமராணமர}, அர்ெுனன், பீமம னன் மற்றும்
சேல்லப்படாத சோத்யகி ஆகிமயாரும், ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ
பலரும், நமது துருப்புகள் அமனத்மதயும் ேழ்த்தி,
ீ ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளமன {கஜயத்ரதனை} அணுகுவதில் கவன்றுவிட்டைர்.
உண்மமயில், சேல்லப்படாதேர்களாகமே இருக்கும் ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரர்களான
ீ அேர்கள் துருப்புகள் அமனத்மதயும் சேன்ற பிறகு
அங்மகயும் மபாரிடுகின்றனர். ஓ! சகௌரேங்கமள அளிப்பேமர
{துமராணமர}, ாத்யகி மற்றும் பீமன் ஆகிய இருேராலும் உம்மம
எப்படிக் கடக்க முடிந்தது? ஓ! பிராமணர்களில் முதன்மமயானேமர
{துமராணமர}, சோத்வதன் {சோத்யகி}, அர்ஜுைன் ேற்றும் பீேரசைைிடம்
நீ ர் அனடந்த ரதோல்வியோைது இவ்வுைகில் கடல் வறண்டு
ரபோவனதப் ரபோை ேிக ஆச்சரியேோைதோகும். மக்கள், "ஆயுத
அறிவியைில் கமரகண்டேரான துமராணர் உண்மமயில் எவ்ோறு
சேல்லப்பட முடியும்?" என்று உரக்கக் மகட்கின்றனர். இவ்ோமற ேரர்கள்
ீ
அமனேரும் உம்மம மதிப்பு குமறோகப் மபசுகின்றனர்.

ஓ! மனிதர்களில் புலிமய {துமராணமர}, சதாடர்ச் ியாக மூன்று

ேரர்கள்
ீ உம்மமக் கடந்து ச ன்றனர் என்றால், நல்லூைற்ற எனக்குப்
மபாரில் அைிவு நிச் யமம. எனினும், இமேயாவும் நடந்தும்,
இக்காரியத்தில் எங்களுக்குக் காத்திருப்பது என்ன என்பதில் நீர்
ச ால்லமேண்டியமத எங்களுக்குச் ச ால்ேராக.
ீ எது நடந்தமதா அது
கடந்து மபானதாகும் {கடந்த காலமாகும்}. ஓ! சகௌரேங்கமள
அளிப்பேமர, எஞ் ியிருப்பது {இனி ச ய்ய மேண்டியது} என்ன என்பமத
இப்மபாது ிந்திப்பீராக. அடுத்ததாக, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனுக்காக
{செயத்ரதனுக்காகத்} தற் மயம் என்ன ச ய்ய மேண்டும் என்பமத
ேிமரோகச் ச ால்ேராக,
ீ நீர் எமதச் ச ால்ேமரா,
ீ அது மேகமாகவும்,
முமறயாகவும் ச ய்யப்படும்" என்றான் {துரிமயாதனன்}.

துரரோணர் {துரிரயோதைைிடம்}, "ஓ! சபரும் மன்னா {துரிமயாதனா},

இப்மபாது எது ச ய்யப்பட மேண்டும் என்பமத மிகவும் ிந்தித்து, நான்
உன்னிடம் ச ால்ேமதக் மகட்பாயாக. இப்மபாது ேமர பாண்டேர்களின்
சபரும் மதர்ேரர்களில்
ீ மூேர் மட்டுமம நம்மமக் கடந்து
ச ன்றிருக்கின்றனர். அந்த மூேருக்கு முன்னால் நமக்கு எவ்ேளவு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 749 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அச் மிருந்தமதா, அேர்களுக்குப் பின்னாலும் நாம் அவ்ேளவு

அஞ் மேண்டியிருக்கிறது [1]. எனினும், எங்மக கிருஷ்ணனும்,
தனஞ் யனும் {அர்ெுனனும்} இருக்கின்றனமரா, அங்மக நமது அச் ம்
சபரிதாக இருக்க மேண்டும். பாரதப் பமடயானது முன்னாலும்,
பின்னாலும் என இருபுறமும் தாக்கப்படுகிறது. இந்மநரத்தில்
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனுமடய {செயத்ரதனுமடய} பாதுகாப்மப நமது
முதல் கடமம என நான் நிமனக்கிமறன். தனஞ் யனுக்கு
{அர்ெுனனுக்கு} அஞ்சுபேனான செயத்ரதன் நம்மால்
பாதுகாக்கப்படுேமத அமனத்மதயும் ேிடத் தகுந்ததாகும்.

[1] அேர்களுக்குப் பின்னால் இருந்த அச் ம் என்பது

பாண்டேப் பமடயினராேர். அேர்களுக்கு முன்னால் இருந்த
அச் ம் என்பது குரு பமடக்குள் ஊடுருவுேதில் சேன்ற
மதர்ேரர்களாேர்
ீ எனக் கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.

ேரீ யுயுதானன் { ாத்யகி} மற்றும் ேிருமகாதரன் {பீமன்} ஆகிய

இருேரும் ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமன} எதிர்த்துச்
ச ன்றிருக்கின்றனர். இனவயோவும் சகுைியின் புத்தியில் ரதோன்றிய
பகனடயோட்டத்தோரைரய வந்திருக்கின்றை. (சூதாட்ட) மபயில்
சேற்றிமயா, மதால்ேிமயா ஏற்படேில்மல. இப்மபாது நாம் ஈடுபடும்
இவ்ேிமளயாட்டில் சேற்றியும், மதால்ேியும் ஏற்படும். குனி,
குற்றமில்லாத எந்தப் சபாருட்கமளக் சகாண்டு குருக்களின் மபயில்
முன்பு ேிமளயாடினாமனா, எமத அேன் { குனி} பகமடமய என்று
கருதினாமனா, அமேமய உண்மமயில் சேல்லப்பட முடியாதமேயான
கமணகளாக இருக்கின்றன. உண்மமயில், ஓ! ஐயா {துரிமயாதனா},
சகௌரேர்கள் கூடியிருந்த அந்த இடத்தில் இருந்தது பகமடயல்ல,
ஆனால் அஃது உங்கள் உடல்கமளச் ிமதக்கேல்ல பயங்கரமான
கமணகளாகும்.

எனினும், ஓ! மன்னா {துரிமயாதனா}, தற்மபாது இந்தப் மபார்

ேிமளயாட்டில், மபாராளிகமள சூதாடிகள் என்றும், இந்தக் கமணகமள
பகமடசயன்றும், ஓ! ஏகாதிபதி {துரிமயாதனா}, ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளமன பணயம் என்றும் ஐயமில்லாமல் அறிோயாக.
உண்மமயில் எதிரியுடனான நமது இன்மறய ேிமளயாட்டில்,
செயத்ரதமன சபரும்பணயமாோன். எனமே, இந்தச் ந்தர்ப்பத்தில், நாம்
அமனேரும் நம் உயிமரமய துச் மாக மதித்து, மபாரில் ிந்துக்களின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 750 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆட் ியாளனுமடய பாதுகாப்புக்கான முமறயான ஏற்பாடுகமளச்

ச ய்மோமாக. தற்மபாது நாம் ஈடுபடும் ேிமளயாட்டில், எங்குச்
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்} சபரும் ேில்லாளிகளால்
பாதுகாக்கப்படுகிறாமனா, அங்மகமய நாம் சேற்றிமயமயா,
மதால்ேிமயமயா அமடமோம். எனமே, மேகமாக அங்மக ச ன்று
(செயத்ரதனின்) பாதுகாேலர்கமளக் காப்பாயாக. என்மனப்
சபாறுத்தேமர, பிறமர (செயத்ரதனின் முன்னிமலக்கு) அனுப்பவும்,
ஒன்றுகூடியிருக்கும் பாஞ் ாலர்கள், பாண்டுக்கள், ிருஞ் யர்கள்
ஆகிமயாமரத் தடுக்கவும் நான் இங்மகமய நிற்மபன்" என்றார் {துமராணர்}.

ஆ ானால் {துமராணரால்} இப்படி ஆமணயிடப்பட்ட துரிமயாதனன்,

கடும் பணிக்கான ( ாதமனக்காக) உறுதியான தீர்மானத்மத எடுத்து,
தன்மனப் பின்சதாடர்பேர்களுடன் ({துமராணரால்} சுட்டிக்காட்டப்பட்ட
இடத்திற்கு) மேகமாகச் ச ன்றான். அர்ெுனனின் மதர்ச் க்கரங்கமளப்
பாதுகாப்பேர்களும், பாஞ் ால இளேர ர்களுமான யுதோேன்யு ேற்றும்
உத்தகேௌஜஸ் ஆகிய இருேரும், அந்மநரத்தில் வ்ய ச் ிமன
{அர்ெுனமன} மநாக்கி குரு அணிேகுப்பின் ஓரங்களில் முன்மனறிச்
ச ன்றனர். ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, முன்பு மபாரிடும் ேிருப்பத்தால்
அர்ெுனன் உமது பமடக்குள் ஊடுருேிய மபாது, ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, இளேர ர்களான அந்த இருேரின் முன்மனற்றத்மதக்
கிருதவர்ேன் தடுத்தான் என்பமத நீர் நிமனேில் சகாண்டிருக்கலாம்.
இப்மபாமதா குரு மன்னன் {துரிமயாதனன்} தன் பமடயின் ஓரங்களில்
ச ல்லும் அேர்கமளக் கண்டான். பாரதக் குலத்தின் ேலிமமமிக்கத்
துரிமயாதனன், இப்படி மூர்க்கமாக ேிமரந்து ேரும் அவ்ேிரு
மகாதரர்களுடனும் கடும்மபாரில் ஈடுபடச் ற்றும் தாமதிக்கேில்மல.

க்ஷத்திரியர்களில் முதன்மமயாமனாரும், புகழ்சபற்றேர்களும்,

ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களுமான
ீ அவ்ேிருேரும், ேமளக்கப்பட்ட
தங்கள் ேிற்களுடன் அந்தப் மபாரில் துரிமயாதனமன எதிர்த்து
ேிமரந்தனர். யுதாமன்யு இருபது {20} கமணகளால் துரிமயாதனமனயும்,
நான்கு கமணகளால் அேனது நான்கு குதிமரகமளயும் துமளத்தான்.
எனினும், துரிமயாதனன் ஒமர கமணயால் யுதாமன்யுேின்
சகாடிமரத்மத அறுத்தான். பிறகு உமது மகன் {துரிமயாதனன்} மற்சறாரு
கமணயால் முன்னேனின் {யுதாமன்யுேின்} ேில்மலயும் அறுத்தான்.
அதன் பிறகும் அந்தக் குரு மன்னன் {துரிமயாதனன்}, ஒரு பல்லத்மதக்
சகாண்டு யுதாமன்யுேின் மதமராட்டிமய அேனது மதர்த்தட்டில் இருந்து

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 751 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேழ்த்தினான்.
ீ பிறகும் அேன் நான்கு கமணகளால் பின்னேனின்
{யுதாமன்யுேின்} நான்கு குதிமரகமளத் துமளத்தான். அப்மபாது
மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட யுதாமன்யு, அந்தப் மபாரில் உமது மகனின்
{துரிமயாதனனின்} நடு மார்பில் முப்பது {30} கமணகமள மேகமாக
ஏேினான்.

மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட உத்தசமௌெஸும் தங்கத்தால்

அலங்கரிக்கப்பட்ட கமணகமளக் சகாண்டு துரிரயோதைைின்
ரதரரோட்டினயத் துனளத்து, அவனை {ரதரரோட்டினய} யேனுைகு
அனுப்பி னவத்தோன். பிறகு துரிமயாதனனும், ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, பாஞ் ாலர்களின் இளேர னான உத்தசமௌெஸின்
நான்கு குதிமரகமளயும், இரண்டு பார்ஷினி மதமராட்டிகமளயும்
சகான்றான். அப்மபாது அந்தப் மபாரில் குதிமரகளற்றேனாகவும்,
ாரதியற்றேனாகவும் ஆன உத்தசமௌெஸ் தன் மகாதரனான
யுதாமன்யுேின் மதரில் மேகமாக ஏறினான். தன் மகாதரனின் மதரில்
ஏறிய அேன் {உத்தசமௌெஸ்}, கமணகள் பலேற்றால் துரிமயாதனனின்
குதிமரகமளத் தாக்கினான். இதனால் சகால்லப்பட்ட அக்குதிமரகள்
கீ மை பூமியில் ேிழுந்தன. அேனது {துரிமயாதனனின்} குதிமரகள்
ேிழுந்ததும், ேரீ யுதாமன்யு ஒரு ேலிமமமிக்க ஆயுதத்தால்
துரிமயாதனனின் ேில்மல ேிமரோக அறுத்து, மமலும் (மற்சறாரு
கமணயால்) மதாலாலான அேனது மகயுமறகமளயும் அறுத்தான்.

மனிதர்களில் காமளயான உமது மகன் {துரிமயாதனன்},

குதிமரகளற்ற, ாரதியற்ற மதரில் இருந்து கீ மை குதித்து ஒரு
கதாயுதத்மத எடுத்துக் சகாண்டு பாஞ் ால இளேர ர்கள் இருேமரயும்
எதிர்த்துச் ச ன்றான். இப்படிக் மகாபத்தில் முன்மனறி ேரும் பமக
நகரங்கமள அைிப்பேமன {துரிமயாதனமனக்} கண்டு, யுதாமன்யு மற்றும்
உத்தசமௌெஸ் ஆகிய இருேரும் தங்கள் மதர்த்தட்டில் இருந்து கீ மை
குதித்தனர். அப்மபாது கதாயுதம் தரித்த துரிமயாதனன், தங்கத்தால்
அலங்கரிக்கபட்டதும், குதிமரகள், மதமராட்டி மற்றும் சகாடிமரத்துடன்
கூடியதுமான அந்தத் மதமர அக்கதாயுதத்தால் பூமிக்குள் அழுத்தினான்.
எதிரிகமள எரிப்பேனான உமது மகன் {துரிரயோதைன்}, அந்தத் ரதனர
கநோறுக்கிய பிறகு, குதினரகளும், சோரதியுேற்ற அவன், ேத்ரர்களின்
ேன்ைனுனடய {சல்ைியைின்} ரதரில் வினரவோக ஏறிைோன். அமத
மேமளயில், ேலிமமமிக்க இரு மதர்ேரர்களான,
ீ அந்தப் பாஞ் ால

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 752 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இளே ர்களில் முதன்மமயான இருேரும் மேறு இரு மதர்களில் ஏறிக்

சகாண்டு அர்ெுனமன மநாக்கிச் ச ன்றனர்" {என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 753 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேீ ண்டும் பீேைிடம் ரதோற்ற கர்ணன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 130

Karna defeated again by Bhima! | Drona-Parva-Section-130 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 46)

பதிவின் சுருக்கம்: கர்ணனுக்கு அஞ்சி உறங்கோேல் தவித்த யுதிஷ்டிரன்;

அர்ஜுைைிடம் கசன்ற பீ ேனை ேீ ண்டும் தடுத்து, அவனுக்கு அனறகூவல்
விடுத்த கர்ணன்; கர்ணைின் அைட்சியம்; மூர்க்கத்துடன் ரபோரிட்ட பீ ேன்;
கர்ணைின் வில்னை ேீ ண்டும் அறுத்தது; கர்ணைின் குதினரகனளயும்,
ரதரரோட்டினயயும் ககோன்று அவனையும் ேோர்பில் துனளத்தது; ேற்கறோரு ரதனர
அனடந்த கர்ணன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், "மயிர்ச் ிலிர்ப்மப
ஏற்படுத்துேதான அந்தப் மபாரில்
மபாராளிகள் அமனேரும்
கேமலயில் நிமறந்து, சபரிதும்
பீடிக்கப்பட்டிருந்த மபாது, ஓ! பாரதக்
குலத்தின் காமளமய
{திருதராஷ்டிரமர}, அந்த ராமதயின்
மகன் {கர்ணன்}, காட்டில்
மதங்சகாண்ட யாமனமய எதிர்த்துச்
ச ல்லும் மற்சறாரு யாமனமயப் மபாலப் பீேனை எதிர்த்துச்
கசன்றோன்" {என்றான் ஞ் யன்}.

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, "சபரும்பலம் சகாண்டேர்களான

பீமன் மற்றும் கர்ணன் ஆகிய ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ
இருேருக்கிமடயில் அர்ஜுைைின் மதருக்கு அருகில் நடந்த அந்தப் மபார்
எவ்ோறு நடந்தது? இதற்கு முன்பு ஒரு முனற கர்ணன் ரபோரில்
பீேரசைைோல் கவல்ைப்பட்டோன். எனமே, ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ
கர்ணனால் மீ ண்டும் பீமமன எதிர்த்து எவ்ோறு ச ல்ல முடிந்தது?
பூமியின் மதர்ேரர்களில்
ீ மிகப் சபரியேனாக அறியப்படும் ேலிமமமிக்கப்
மபார் ேரனான
ீ சூதனின் மகமன {கர்ணமன} எதிர்த்து பீமனாலும்
எவ்ோறு ச ல்ல முடியும்? தர்மனின் மகனான யுதிஷ்டிரன்,
பீஷ்ேனரயும், துரரோணனரயும் சேற்றிசகாண்ட நிமலயில்,
ேில்லாளியான கர்ணனிடம் சகாண்ட அச் த்தினளேிற்கு மேறு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 754 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

எேரிடமும் அச் ம்சகாள்ளேில்மல. உண்மமயில், அேன் {யுதிஷ்டிரன்},

ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ கர்ணமன நிமனத்துக் சகாண்மட,
அச் த்தால் தன் இரவுகமள உறக்கமில்லாமல் கைிக்கிறான். பிறகு,
மபாரில் அந்தச் சூதனின் மகனிடம் {கர்ணனிடம்} பீமனால் எவ்ோறு
மமாத முடியும்? உண்மமயில், ஓ! ஞ் யா, மபாரில் பின்ோங்காதேனும்,
க்தியுடன் கூடிய பிராமணர்களுக்கு அர்ப்பணிப்புள்ள ேரனும்,
ீ
மபார்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயானேனுமான அந்தக் கர்ணமனாடு பீமனால்
எவ்ோறு மபாரிட முடியும்?

உண்மமயில், அர்ெுனனின் மதரருமக நடந்த அம்மமாதலில்

சூதனின் மகன் {கர்ணன்} மற்றும் ேிருமகாதரன் {பீமன்} ஆகிய அவ்ேிரு
ேரர்களும்,
ீ எவ்ோறு ஒருேமராசடாருேர் மபாரிட்டனர்? ரேலும்,
(போண்டவர்களுடைோை) தன் சரகோதரநினை குறித்து முன்ரப
கதரிவிக்கப்பட்ட அந்தச் சூதைின் ேகன் {கர்ணன்}
கருனணயுள்ளவனுேோவோன்.குந்தியிடம் தான் ச ான்ன ோர்த்மதகமள
நிமனவுகூர்ந்தால் [1], அேனால் {கர்ணனால்} எவ்ோறு பீமனுடன் மபாரிட
முடியும்? பீமமனப் சபாறுத்தேமரயும் கூட, முன்பு சூதனின் மகனால்
{கர்ணனால்} தன் மீ து திணிக்கப்பட்ட தீங்குகள் அமனத்மதயும்
நிமனவுகூர்ந்த அந்த ேரன்
ீ {பீமன்}, மபாரில் கர்ணனுடன் எவ்ோறு
மபாரிட்டான்? ஓ! சூதா { ஞ் யா}, என் மகன் துரிமயாதனன், கர்ணன்
பாண்டேர்கள் அமனேமரயும் மபாரில் சேன்று ேிடுோன் என
நம்புகிறான். இைிந்தேனான என் மகன் மபாரில் எேனிடம் சேற்றி
இருக்கிறது என நம்புகிறாமனா அேன் {கர்ணன்}, பயங்கரச் ச யல்கமளச்
ச ய்யும் பீமம னனுடன் எவ்ோறு மபாரிட்டான்? என் மகன்கள் எேமன
நம்பி அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களுடன்
ீ (பாண்டுேின் மகன்களுடன்
{பாண்டேர்களுடன்}) பமகமம சகாண்டனமரா, அந்தச் சூதனின்
மகனுடன் {கர்ணனுடன்} பீமன் எவ்ோறு மபாரிட்டான்? உண்னேயில்
அவைோல் {கர்ணைோல்} கசய்யப்பட்ட பல்ரவறு தீங்குகள் ேற்றும்
கோயங்கனள நினைவுகூர்ந்த பீேன் அந்தச் சூதனின் மகனுடன்
{கர்ணனுடன்} எவ்ோறு மபாரிட்டான்? உண்மமயில், முன்னர் ஒமர
மதரில் தனியாகச் ச ன்று சமாத்த உலமக அடக்கியேனும், சபரும்
ேரம்
ீ சகாண்டேனுமான அந்தச் சூதனின் மகனுடன் {கர்ணனுடன்}
பீமனால் எவ்ோறு மபாரிட முடிந்தது? (இயற்மகயான) இரு
காதுகுண்டலங்களுடன் பிறந்தேனான அந்தச் சூதனின் மகனுடன் பீமன்
எவ்ோறு மபாரிட்டான்? ஓ! ஞ் யா, ேிேரிப்பதில் நீ திறனுள்ளேனாக
இருக்கிறாய். எனமே, அவ்ேிருேருக்கும் இமடயில் நமடசபற்ற

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 755 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபாமரயும், அேர்களில் சேற்றி அமடந்தேர் யார் என்பமதயும் எனக்கு

ேிரிோகச் ச ால்ோயாக" என்றான் {திருதராஷ்டிரன்}.

[1] உத்திமயாக பர்ேம் பகுதி 146ஐ பார்க்கவும்.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "மதர்ேரர்களில்

ீ
முதன்மமயான அந்தப் பீமம னன், ராமதயின் மகமன {கர்ணமன}
ேிட்டுேிட்டு, கிருஷ்ணன் மற்றும் தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} ஆகிய இரு
ேரர்களும்
ீ எங்குள்ளனமரா அங்மக ச ல்ல ேிரும்பினான். எனினும்,
ராமதயின் மகன் {கர்ணன்}, அேமன {பீமமன} மநாக்கி ேிமரந்து ச ன்ற
மபாமத, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, மமலயின் மீ து
மமைத்தாமரகமளப் சபாைியும் மமகங்கமளப் மபால அடர்த்தியான
கமணமாரியால் அேமன {பீமமன} மமறத்தான்.

முழுதும் மலர்ந்த முளரிமய {தாமமரமயப்} மபால அைகிய

முகமுமடயேனும், முறுேலால் மிளிர்ந்தேனுமான { ிரிப்பால்
பிரகா ித்தேனுமான} ேலிமமமிக்க அந்த அதிரதன் மகன் {கர்ணன்},
பீமம னன் ச ன்றமபாது பின்னேமன {பீமமன} அமறகூேி அமைத்தான்.
கர்ணன், "ஓ! பீமா, மபாரிடுேது எவ்ோறு என்பமத நீ அறிோய் என நான்
கனேிலும் நிமனக்கேில்மல. பிறகு, அர்ெுனமனச் ந்திக்கும்
ேிருப்பத்தால் ஏன் எனக்கு நீ முதுமகக் காட்டுகிறாய்? ஓ!
பாண்டேர்கமள மகிழ்ேிப்பேமன, குந்தியின் மகன் ஒருேனுக்கு இது
ற்றும் சபாருந்தாது. எனமே, நீ எங்கிருக்கிறாமயா அங்மகமய நின்று
உன் கமணகளால் என்மன மமறப்பாயாக" என்றான் {கர்ணன்}.

கர்ணனின் அந்த அமறகூேமலக் மகட்ட பீமம னன் அமதப்

சபாறுத்துக் சகாள்ள முடியாமல், தன் மதமர ற்மற நகர்த்தி, அந்தச்
சூதனின் மகனுடன் {கர்ணனுடன்} {மீ ண்டும்} மபாரிடத் சதாடங்கினான்.
ிறப்புமிக்கப் பீமம னன் மநரான கமணமமகங்கமளப் சபாைிந்தான்.
கர்ணமனக் சகால்ேதால் அந்தப் பமகமமகளுக்கு முடிமேக் சகாண்டு
ேர ேிரும்பிய பீமன், கே ம் பூண்டேனும், அமனத்து ஆயுதங்கமளயும்
அறிந்தேனும், தனக்கு எதிரில் நின்று தனிப்மபாரில் ஈடுபடுபேனுமான
அந்த ேரமன
ீ {கர்ணமன} பலேனமமடயச்
ீ ச ய்யத் சதாடங்கினான்.
எண்ணற்ற சகௌரேர்கமளக் சகான்ற பிறகு, ஓ! ஐயா, எதிரிகமள
எரிப்பேனும், பாண்டுேின் மகாபக்கார மகனும், ேலிமமமிக்கேனுமான
பீமன், கர்ணனின் மீ து பல்மேறு கடும் கமணமாரிகமளப் சபாைிந்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 756 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சபரும்பலம் சகாண்ட அந்தச் சூதனின் மகன் {கர்ணன்}, மதயாமனயின்

நமடமயக் சகாண்ட அந்ந ேரனால்
ீ {பீமனால்} சதாடுக்கப்பட்ட
கமணமாரிகள் அமனத்மதயும் தன் ஆயுதங்களின் க்தியால்
ேிழுங்கினான்.

அறிேின் உதேிமயக் சகாண்டேனும், சபரும் ேில்லாளியுமான

அந்தக் கர்ணன், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, (பமட அறிேியலின்)
ஆ ாமனப் மபால அந்தப் மபாரில் திரியத் சதாடங்கினான். ராமதயின்
மகாபக்கார மகன் {கர்ணன்}, சிரித்துக் ககோண்ரட இருந்தது, கபரும்
சீற்றத்துடன் ரபோரிட்டுக் ககோண்டிருந்த பீேரசைனுக்குத் தன்னைக்
ரகைி கசய்வனதப் ரபோைத் கதரிந்தது.தங்களுக்கிமடயிலான அந்தப்
மபாமர அமனத்துப் பக்கங்களில் இருந்தும் பார்த்துக் சகாண்டிருந்த
துணிச் ல்மிக்க ேரர்கள்
ீ பலருக்கு மத்தியில் குந்தியின் மகனால்
{பீமனால்} கர்ணனின் ிரிப்மபப் சபாறுத்துக் சகாள்ள முடியேில்மல.
சபரும் யாமனமய அங்கு த்தால் தாக்கும் பாகமனப் மபாலச் ினத்தால்
தூண்டப்பட்ட ேலிமமமிக்கப் பீமன், அமடயும் சதாமலவுக்குள்
தன்னால் சகாண்டுேரப்பட்ட கர்ணனின் நடுமார்மப ேத் தந்தங்கள்
{கன்றின் பற்கமளப் மபான்ற தமல சகாண்ட கமணகள்} பலேற்றால்
துமளத்தான்.

மீ ண்டும் பீமம னன், தங்கமயமானமேயும், அைகிய

ிறகுகளுமடயமேயும், கூர்முமன சகாண்டமேயும், நன்கு
ஏேப்பட்டமேயுமான எழுபத்துமூன்று [?] கமணகளால் சூத மகனின்
ேண்ணமயமான கே த்மதத் துமளத்தான். {பிறகு அந்த ேரக்
ீ கர்ணன்,
தங்க ேிரிப்புகளுடன் கூடியமேயும், காற்றின் மேகத்மதக்
சகாண்டமேயுமான பீமனின் குதிமரகள்} ஒவ்சோன்மறயும் ஐந்து
கமணகளால் {துமளத்தான்} [2]. ேிமரேில் கண்ணிமமப்பதற்குள்
கர்ணனால் உண்டாக்கப்பட்ட கமணகளின் ேமல பீமனின் மதரில்
காணப்பட்டது. உண்மமயில், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, கர்ணனின்
ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட அக்கமணகளானமே, சகாடிமரம்,
மதமராட்டி மற்றும் அந்தப் பாண்டேனுடன் {பீமனுடன்} கூடிய அந்தத்
மதமர முழுமமயாக மமறத்தது. பிறகு கர்ணன், பீமனின்
ஊடுருேமுடியாத கே த்மத அறுபத்துநான்கு கமணகளால்
துமளத்தான். ினத்தால் தூண்டப்பட்ட அேன் {கர்ணன்},
உயிர்நிமலகமளமய ஊடுருேேல்ல மநரான கமணகள் பலேற்றால்
பார்த்தமனமய {பீமமனமய} துமளத்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 757 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[2] இங்மக கங்குலியில் each with five shafts என்று ோக்கியம்

முழுமம சபறாமமலமய இருக்கிறது. [?] கமணகளின்
எண்ணிக்மகயும் தேறாக இருப்பதாகமே சதரிகிறது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில், "பீமம னன், ிறகுகளுடன்
கூடியமேயும், முமறயாக ஏேப்பட்டமேயுமான
இருபத்மதாரு கூரிய கமணகளால் சூதன் மகனுமடய
ேண்ணமயமான கே த்மதத் துமளத்தான். பிறகு அந்த
ேரக்
ீ கர்ணன், தங்க ேிரிப்புகளுடன் கூடியமேயும், காற்றின்
மேகத்மதக் சகாண்டமேயுமான பீமனின் குதிமரகள்
ஒவ்சோன்மறயும் ஐந்து {ஐந்து ஐந்து} கமணகளால்
துமளத்தான்" என்றிருக்கிறது. மேசறாரு பதிப்பிலும்
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் உள்ளமதப் மபாலமே
இருக்கிறது.

எனினும், ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட ேிருமகாதரன்

{பீமன்}, கர்ணனின் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட அக்கமணகமள
அலட் ியம் ச ய்தபடிமய அச் மில்லாமல் அந்தத் சூதனின் மகமன
{கர்ணமன} தாக்கினான். கர்ணனின் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்டமேயும்,
கடும் நஞ்சுமிக்கப் பாம்புகளுக்கு ஒப்பானமேயுமான கமணகளால்
துமளக்கப்பட்ட பீமன், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப் மபாரில்
எந்த ேலிமயயும் உணரேில்மல. பிறகு அந்த ேரப்
ீ பீமன்,
அம்மமாதலில் கடும் க்தி சகாண்டமேயும், கூர்முமனகமளக்
சகாண்டமேயுமான முப்பத்திரண்டு பல்லங்களால் கர்ணமனத்
துமளத்தான். எனினும், கர்ணன், கஜயத்ரதனைக் சகால்ல
ேிரும்பியேனும், ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேனுமான
பீமம னமனத் தன் கமணகளால் பதிலுக்குப் சபரும்
அலட் ியத்துடமனமய மமறத்தான். உண்மமயில் அம்மமாதலில்,
ராமதயின் மகன் {கர்ணன்}, பீேனுடன் கேன்னேயோகரவ ரபோரிட்டோன்,
அமத மேமளயில் பீேரைோ, அவைது {கர்ணைின்} முந்னதய
தீங்குகனள நினைவுகூர்ந்து அவனுடன் மூர்க்கேோகப் ரபோரிட்டோன்.

மகாபக்கார பீமனால் கர்ணனின் அலட் ியத்மதப் சபாறுத்துக்

சகாள்ள முடியேில்மல. உண்மமயில் அந்த எதிரிகமளக் சகால்பேன்
{பீமன்}, ராமதயின் மகன் மீ து கமண மாரிகமள ேிமரோக ஏேினான்.
அம்மமாதலில் பீமம னனால் ஏேப்பட்ட அந்தக் கமணகள், சகாஞ்சும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 758 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பறமேகமளப் மபாலக் கர்ணனின் அங்கங்கள் யாேிலும் பாய்ந்தன.

பீமனின் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்டமேயும், கூர்முமன மற்றும் தங்கச்
ிறகுகமளக் சகாண்டமேயுமான அக்கமணகள், சுடர்மிக்க சநருப்மப
மமறக்கும் பூச் ிகளின் கூட்டத்மதப் மபால ராமதயின் மகமன
{கர்ணமன} மமறத்தன. எனினும் கர்ணன், ஓ! மன்னா, ஓ! பாரதமர
{திருதராஷ்டிரமர}, பதிலுக்குக் கடுங்கமணகளின் மாரிமயப் சபாைிந்தான்.
அப்மபாது ேிருமகாதரன் {பீமன்}, அந்தப் மபார்க்கள ரத்தினத்தால்
{கர்ணனால்} ஏேப்பட்டமேயும், ேஜ்ரத்திற்கு ஒப்பானமேயுமான அந்தக்
கமணகள் தன்மன அமடேதற்கு முன்மப பல்லங்கள் பலேற்றால்
அேற்மற சேட்டினான். எதிரிகமளத் தண்டிப்பேனும், னவகர்த்தைன்
{சூரியன்} ேகனுேோை கர்ணன், ஓ! பாரதமர, மீ ண்டும் பீமம னமனத் தன்
கமணமாரியால் மமறத்தான்.

அப்மபாது ஓ! பாரதமர, அம்மமாதலில் கமணகளால் துமளக்கப்பட்ட

பீமமன, தன் உடலில் நிமிர்ந்து நிற்கும் முட்களுடன் கூடிய
முள்ளம்பன்றிக்கு ஒப்பாக நாங்கள் கண்மடாம். தன் கதிர்கமளப்
பிடித்திருக்கும் சூரியமனப் மபாலமே அந்தப் மபாரில் ேரப்
ீ பீமன்,
கர்ணனின் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்டமேயும், தங்கச் ிறகுகமளக்
சகாண்டமேயும், கல்லில் கூராக்கப்பட்டமேயுமான அக்கமணகமளப்
பிடித்திருந்தான். குருதியில் குளித்த அமனத்து அங்கங்களுடன் கூடிய
பீமம னன், ே ந்தகாலத்தில் மலர்களின் சுமமயால் அலங்கரிக்கப்பட்ட
ஓர் அம ாக மரத்மதப் மபாலப் பிரகா த்துடன் சதரிந்தான். அந்தப்
மபாரில் ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட கர்ணனின் அந்த
நடத்மதமய ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட பீமனால் சபாறுத்துக்
சகாள்ள முடியேில்மல.

ரகோபத்தில் சுைன்ற கண்களுடன் கூடிய அவன் {பீேன்}

இருபத்னதந்து நோரோசங்களோல் கர்ணனைத் துனளத்தோன். அதன்மபரில்
கர்ணன், (தன் பக்கங்களில் சதாங்கும்) கடும் நஞ்சுமிக்கப் பாம்புகள்
பலேற்றுடன் கூடிய ஒரு சேண்மமலமயப் மபாலத் சதரிந்தான்.
சதய்ேக
ீ ஆற்றமலக் சகாண்ட பீமம னன், அப்மபாரில் தன் உயிமரயும்
ேிடத் தயாராக இருந்த சூதனின் மகமன {கர்ணமன} ஆறு
கமணகளாலும், பிறகு எட்டு கமணகளாலும் துமளத்தான். பிறகு ேரப்
ீ
பீமம னன் ிரித்துக் சகாண்மட மற்சறாரு கமணயால் கர்ணனின்
ேில்மல மீ ண்டும் ேிமரோக அறுத்தான். மமலும் அேன் {பீேன்} தன்
கனணகளோல் கர்ணைின் நோன்கு குதினரகனளயும், பிறகு அவைது

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 759 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ரதரரோட்டினயயும் ககோன்று, அதன் பிறகு, சூரியப்பிரகோசம் ககோண்ட

எண்ணற்ற நோரோசங்களோல் கர்ணைின் ேோர்னபயும் துனளத்தோன்.
சிறகுகள் பனடத்த அக்கனணகள் கர்ணைின் உடைினூடோக ஊடுருவி,
ரேகங்களின் ஊடோகத் துனளத்துச் கசல்லும் சூரியைின் கதிர்கனளப்
ரபோைப் பூேிக்குள் நுனைந்தை. தன் ஆண்மமயில் ச ருக்குக்
சகாண்டிருந்தாலும், கமணகளால் பீடிக்கப்பட்டு, தன் ேில்லும் அறுபட்ட
கர்ணன் சபரும் ேலிமய உணர்ந்து மற்சறாரு மதருக்குச் ச ன்றான்"
{என்றான் ஞ் யன்}.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 760 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கர்ணன் பீேனுக்கினடயில் பயங்கரப் ரபோர்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 131

A terrible war between Karna and Bhima! | Drona-Parva-Section-131 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 33)

பதிவின் சுருக்கம்: ேற்கறோரு ரதரில் ஏறி பீ ேனை எதிர்த்து ேீ ண்டும் வினரந்த

கர்ணன்; கர்ணனுக்கும், பீ ேனுக்கும் இனடயில் நடந்த பயங்கரப் ரபோர்;
கர்ணைோலும், திருதரோஷ்டிரன் ேகன்களோலும் போண்டவர்கள் இதுவனர
அனடந்த துன்பங்கனள எண்ணிப் போர்த்து மூர்க்கத்துடன் ரபோரிட்ட பீ ேன்;
ககௌரவப் பனடயில் ஏற்பட்ட ரபரைிவு...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, "ஓ! ஞ் யா, என் மகன்கள்

எேனிடம் சேற்றிக்கான தங்கள் நம்பிக்மககள் அமனத்மதயும்
சகாண்டுள்ளனமரா அந்தக் கர்ணன் களத்தில் இருந்து புறங்கோட்டிச்
கசல்வனதக் கண்டு, உண்னேயில் துரிரயோதைன் என்ை
கசோன்ைோன்?(1) உண்மமயில், தன் க்தியில் சபருமம சகாண்ட பீேன்
எவ்ோறு மபாரிட்டான்? கர்ணனும் இதன் பிறகு, ஓ! மகமன { ஞ் யா},
அந்தப் மபாரில் சுடர்மிக்க சநருப்புக்கு ஒப்பான பீமம னமனக் கண்டு
என்ன ச ய்தான்?" என்றான் {திருதராஷ்டிரன்}.(2)

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "முமறயாக

அமமக்கப்பட்ட மற்சறாரு மதரில் ஏறிய கர்ணன், சூறாேளியால்
சகாந்தளிக்கும் கடலின் ீற்றத்துடன் பாண்டுேின் மகமன {பீமமன}
எதிர்த்து மீ ண்டும் ேிமரந்தான்.(3) ினத்தால் தூண்டப்பட்ட அந்த
அதிரதன் மகமன {கர்ணமனக்} கண்ட உமது மகன்கள், ஓ! மன்னா

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 761 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{திருதராஷ்டிரமர}, (கர்ண) சநருப்பில் ஏற்கனமே ஊற்றப்பட்ட

காணிக்மகயாகமே {ஆகுதியாகமே) பீமம னமனக் கருதினர்.(4)
ேில்நாண் கயிற்றின் ீற்றமிக்க நாசணாலி மற்றும் தன்
உள்ளங்மககளின் பயங்கர ஒலிகள் ஆகியேற்றுடன் கூடிய ராமதயின்
மகன் {கர்ணன்}, பீமம னனின் மதமர மநாக்கி அடர்த்தியான
கமணமாரிமய ஏேினான்.(5)

ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, ேரக்

ீ கர்ணனுக்கும், உயர் ஆன்ம
பீமனுக்கும் இமடயில் மீ ண்டும் ஒரு பயங்கரமான மமாதல் நடந்தது.(6)
மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டேர்களும், ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக்
சகாண்டேர்களும், ஒருேமரசயாருேர் சகால்ல ேிரும்பியேர்களுமான
அவ்ேிரு மபார் ேரர்களும்,
ீ (மகாபம்நிமறந்த) தங்கள் பார்மேயாமலமய
ஒருேமரசயாருேர் எரித்துேிடத் தீர்மானித்தேர்கமளப் மபால
ஒருேமரசயாருேர் பார்த்துக் சகாண்டனர்.(7) மகாபத்தால் ிேந்திருந்த
கண்களுடன் கூடிய அவ்ேிருேரும், இரண்டு பாம்புகமளப் மபாலச்
ீற்றத்துடன் மூச்சுேிட்டனர். எதிரிகமளத் தண்டிப்பேர்களும், சபரும்
ேரம்
ீ சகாண்டேர்களுமான அவ்ேிருேரும் ஒருேமரசயாருர் அணுகி
ிமதத்தனர்.(8) உண்மமயில் அேர்கள், சபரும் சுறுசுறுப்புக் சகாண்ட
இரு பருந்துகமளப் மபால, அல்லது மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட இரு
ரபங்கமளப் மபால ஒருேமராசடாருேர் மபாரிட்டனர்.(9)

அப்மபாது எதிரிகமளத் தண்டிப்பேனான பீமன்,

பகனடயோட்டத்தின் ரபோதும், நோடுகடத்தப்பட்டுக் கோட்டில்
இருந்தரபோதும், விரோடைின் நகரத்தில் வசித்த ரபோதும் தான் பட்ட
துன்பங்கள் அமனத்மதயும் நிமனவுகூர்ந்தும், (10) ச ைிப்பிலும்,
ரத்தினங்களிலும் சபருகியிருந்த தங்கள் அரசு உமது மகன்களால்
களோடப்பட்டது, உம்ேோலும், சூதைின் ேகைோலும் {கர்ணைோலும்}
போண்டவர்களுக்கு எண்ணற்ற தீங்குகள் இனைக்கப்பட்டது
ஆகியேற்மற மனதில் சகாண்டும், (11) அப்போவியோை குந்தினய நீ ர்
அவளது ேகன்களுடன் ரசர்த்து எரிக்கச் சதி கசய்த உண்னேனய
நினைத்தும், மபக்கு மத்தியில் அந்த இைிந்தேர்களின் {திருதராஷ்டிரன்,
திருதராஷ்டிரன் மகன்கள் மற்றும் கர்ணன் ஆகிமயாரின்} மககளில்
கிருஷ்னண {திகரௌபதி} அமடந்த இன்னல்கள், (12)
துச்சோசைைோல்அேளது குைல்கள் பற்றப்பட்டது, ஓ! பாரதமர
{திருதராஷ்டிரமர}, கர்ணன், "உன் கணவர்கள் இறந்துவிட்டதோல்
{கணவன்றறவளோைதோல்}, நீ ேற்கறோரு கணவனைக் ககோள்வோயோக;

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 762 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நரகத்தில் மூழ்கிேிட்ட பிருமதயின் {குந்தியின்} மகன்கள்

எள்ளுப்பதர்கமளப் மபான்றேர்களாேர்" என்ற அளவுக்குப் மப ிய மபச்சு
ஆகியேற்மற நிமனவுப்படுத்திக் சகாண்டும், (13, 14) ஓ! குருேின் மகமன
{திருதராஷ்டிரமர}, உமது முன்னிமலயில் சகௌரேர்கள் உதிர்த்த பிற
ோர்த்மதகள், உேது ேகன்கள் கிருஷ்னணனயத் {திகரௌபதினயத்}
தங்கள் அடினேயோய் அனடந்து அனுபவிக்க விரும்பிய உண்னே, (15)
பாண்டுேின் மகன்கள் மான் மதாலுடுத்தி காட்டுக்குச் ச ல்ல
முற்படுமகயில், கர்ணன் அேர்களிடம் மப ிய கடுஞ்ச ாற்கள், (16)
மகாபம் நிமறந்தேனும், ச ைிப்பாக இருந்தேனும், மூடனுமான உமது
மகன் {துரிமயாதனன்}, ேருந்திக்சகாண்டிருந்த பிருமதயின் {குந்தியின்}
மகன்கமள சேறும் புற்களாக நிமனத்து மகிழ்ச் ிமயாடு தற்புகழ்ச் ியில்
ஈடுபட்டது ஆகியேற்மற நிமனவுகூர்ந்தும், (17) உண்மமயில்
அறம் ார்ந்தேனும், எதிரிகமளக் சகால்பேனுமான அந்தப் பீமன்
இேற்மறயும், குைந்மத பருேத்தில் இருந்து தானமடந்த இன்னல்கள்
அமனத்மதயும் நிமனவுகூர்ந்து, தன் உயிமரமய துச் மாக
மதித்தான்.(18)

பாரதக் குலத்தின் புலியான அந்த ேிருமகாதரன் {பீமன்},

தங்கமயமான மகப்பிடி சகாண்டதும், சேல்லமுடியாததும்,
ேல்லமமமிக்கதுமான தனது ேில்மல ேமளத்து, தன் உயிமர
முற்றிலும் துச் மாக மதித்து, கர்ணமன எதிர்த்து ேிமரந்தான்.(19) அந்தப்
பீமன், கல்லில் கூராக்கப்பட்ட பிரகா மான கமணமாரிமய ஏேி
சூரியனின் ஒளிமயமய மமறத்தான்.(20) எனினும் அந்த அதிரதன் மகன்
{கர்ணன்} ிரித்துக் சகாண்மட, கல்லில் கூராக்கப்பட்டமேயும்,
ிறகுபமடத்தமேயுமான தன் கமணகளால், பீமம னனின் அந்தக்
கமணமாரிமய ேிமரோகக் கலங்கடித்தான்.(21) பிறகு, சபரும் பலமும்,
ேலிமமமிக்கக் கரங்களும் சகாண்ட அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ
அதிரதன் மகன் {கர்ணன்}, ஒன்பது கூரிய கமணகளால் பீமமனத்
துமளத்தான்.(22) அங்கு த்தால் தாக்கப்பட்ட யாமனமயப் மபால அந்தக்
கமணகளால் தாக்கப்பட்ட ேிருமகாதரன் {பீமன்}, அச் மற்ற ேமகயில்
அந்தச் சூதனின் மகமன {கர்ணமன} எதிர்த்து ேிமரந்தான்.(23) எனினும்
மகாபத்துடன் கூடிய கர்ணன், மதம் சகாண்ட யாமனமய எதிர்த்து
ேிமரயும் மற்சறாரு மதங்சகாண்ட யாமனமயப் மபால, மேகமாகவும்,
க்தியுடனும் தன்மன மநாக்கி இப்படி ேிமரந்துேரும் அந்தப் பாண்டேக்
காமளமய {பீமமன} எதிர்த்து ேிமரந்தான்.(24)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 763 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நூறு மபரிமககளின் ஒலிக்கு ஒப்பான சேடிப்சபாலி சகாண்ட தன்

ங்மக முைங்கிய கர்ணன், ஆர்ப்பரிக்கும் கடமலப் மபாலப் பீமமன
ஆதரித்து ேந்த பமடமய மகிழ்ச் ியாகக் கலங்கடித்தான்.(25) யாமனகள்,
குதிமரகள், மதர்கள் மற்றும் காலாட்பமட ேரர்கமளக்
ீ சகாண்ட தனது
பமட கர்ணனால் இப்படிக் கலங்கடிக்கப்படுேமதக் கண்ட பீமன்,
முன்னேமன {கர்ணமன} அணுகி தன் கமணகளால் அேமன
மமறத்தான்.(26) பிறகு கர்ணன் அன்ைங்களின் நிறங்ககோண்ட தன்
குதினரகனள, கரடிகளின் நிறங்ககோண்ட பீேனுனடயனவயுடன்
{பீேைின் குதினரகளுடன்} கைக்கச் கசய்து, தன் கனணகளோல் அந்தப்
போண்டுவின் ேகனை {பீேனை} ேனறத்தோன்.(27) கரடிகளின்
நிறத்மதயும், காற்றின் மேகத்மதயும் சகாண்ட அக்குதிமரகள்,
அன்னங்களின் நிறத்மதக் சகாண்ட கர்ணனுமடயமேயுடன் {கர்ணனின்
குதிமரகளுடன்} கலந்தமதக் கண்டு உமது துருப்புகளுக்கு மத்தியில் "ஓ"
என்றும், "ஐமயா" என்றும் கூச் ல்கள் எழுந்தன.(28) காற்றின் மேகத்மதக்
சகாண்ட அக்குதிமரகள் இப்படி ஒன்றாகக் கலந்து, ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, ஆகாயத்தில் ஒன்று கலந்திருக்கும் சேள்மள மற்றும்
கருப்பு மமகங்கமளப் மபால மிக அைகாகத் சதரிந்தன.(29)

கர்ணன் மற்றும் ேிருமகாதரன் {பீமன்} ஆகிய இருேரும்

மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டிருப்பமதக் கண்ட உமது பமடயின் சபரும்
மதர்ேரர்கள்
ீ அச் த்தால் நடுங்கத் சதாடங்கினர்.(30) அேர்கள் மபாரிட்ட
மபார்க்களமானது ேிமரேில் யமனின் சகாற்றங்கமளப் மபாலப்
பயங்கரமாக மாறியது. உண்மமயில் அஃது, ஓ! பாரதர்களில் ிறந்தேமர
{திருதராஷ்டிரமர}, இறந்மதாரின் மன்னனுமடய {யமனின்} நகரத்மதப்
மபாலக் காண்பதற்கு மிகப் பயங்கரமாக மாறியது.(31) உமது பமடயின்
சபரும் மதர்ேரர்கள்,
ீ ஏமதா ேிமளயாட்டுக் களத்தின்
பார்மேயாளர்கமளப் மபால அக்காட் ிமயப் பார்த்தும், அந்தப் பயங்கர
மமாதலில் அந்த இருேரில் எேரும் மற்றேர் மமல் ஆதிக்கம்
சபறுேமதக் காணேில்மல.(32) ஓ! மன்னா, ஓ ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, அேர்கள், உம்முமடய மற்றும் உமது மகன்களின் தீய
சகாள்மகயின் ேிமளோல் அவ்ேிரு ேரர்களின்
ீ ேலிமமமிக்க
ஆயுதங்களின் மமாதல்கமளயும், அந்தக் கலப்மபயும் மட்டுமம
கண்டனர்.(33) எதிரிகமளக் சகால்பேர்களான அவ்ேிருேரும் தங்கள்
கூரிய கமணகளால் ஒருேமரசயாருேர் மமறப்பமதமய சதாடர்ந்தனர்.
அற்புத ஆற்றமலக் சகாண்ட அவ்ேிருேரும் தங்கள் கமணமாரியால்
ஆகாயத்மதமய நிமறத்தனர்.(34)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 764 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேலிமமமிக்க அவ்ேிரு மதர்ேரர்களும்

ீ ஒருேமரசயாருேர்
உயிமர எடுக்க ேிரும்பி ஒருேரின் மமல் ஒருேர் கூரிய கமணகமள
ஏேி சகாண்டு, மமைத்தாமரகமளப் சபாைியும் இரு மமகங்கமளப்
மபாலப் பார்ப்பதற்கு மிக அைகாக மாறினர்.(35) எதிரிகமளத்
தண்டிப்பேர்களான அவ்ேிருேரும், தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட
கமணகமள ஏேி, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, சுடர்மிக்க
ேிண்கற்கமளக் சகாண்டுள்ளமதப் மபால ஆகாயத்மதப்
பிரகா மாக்கினர்.(36) அவ்ேிரு ேரர்களாலும்
ீ ஏேப்பட்டமேயும், கழுகின்
இறகுகமளக் சகாண்டமேயுமான அக்கமணகள், கூதிர்காலத்து ோனில்
திரியும் உற் ாகமான நாமரகளின் ேரிம கமளப் மபாலத் சதரிந்தன.(37)

அமதமேமளயில், , கிருஷ்ணனும், தைஞ்சயனும் {அர்ஜுைனும்},

அந்த எதிரிகமளத் தண்டிப்பேன் {பீமன்}, சூதனின் மகனுடன்
{கர்ணனுடன்} மபாரில் ஈடுபடுேமதக் கண்டு, அந்தச் சுமமயானது பீமன்
தாங்கிக் சகாள்ேதற்கு மிகப் சபரியது எனக் கருதினர்.(38) ஒருேரின்
கமணகமள மற்றேர் கலங்கடிப்பதற்காகக் கர்ணனும், பீமனும் ஒருேர்
மமல் ஒருேர் இக்கமணகமள ஏேியமபாது, யாமனகள், குதிமரகள்
மற்றும் மனிதர்கள் பலர் இதனால் தாக்கப்பட்டு உயிமர இைந்து கீ மை
ேிழுந்தனர்.(39) எண்ணிக்மகயில் ஆயிரக்கணக்கில் அப்படி ேிழுந்ததன்
ேிமளோலும், ேிழுந்த உயிரினங்கள் உயிமர இைந்ததாலும், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, உமது மகன்களின் பமடயில் ஒரு மபரைிவு
ஏற்பட்டது.(40) ேிமரேில் அந்தப் மபார்க்களமானது, ஓ! பாரதக் குலத்தின்
காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, மனிதர்கள், குதிமரகள் மற்றும் யாமனகள்
ஆகியேற்றின் உயிரற்ற உடல்களால் மமறக்கப்பட்டது" {என்றான்
ஞ் யன்}.(41)

துமராண பர்ேம் பகுதி – 131ல் ேரும் சமாத்த சுமலாகங்களின்

எண்ணிக்மக 41.

குறிப்பு: ஆ ிரியரான கங்குலியின் சபயரில்லாமல்,

பதிப்பாளரான பிரதாப ந்திர ராய் அேர்களின் சபயமராடு
பனிசரண்டு புத்தகங்களாக ேந்த The Mahabharata of Krishna-
Dwaipayana Vyasa இரண்டாம் பதிப்பின் பிடிஎஃப் மகாப்புகள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 765 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இன்று கிமடத்தன. இந்தக் மகாப்புகளில் துமராண பர்ேத்தில்

இருந்து உள்ள சமாைிசபயர்ப்பு சுமலாக எண்களுடன்
கூடியதாக இருக்கிறது. மமலும் ில ஆயுதங்களின்
சபயர்களும், ில சபயர்ச்ச ாற்களும் மநரடியான
ம்ஸ்க்ருதச் ச ாற்களாகமே, தமிழ் ோ கருக்குப் புரியும்
ேமகயில் இருக்கின்றன. நான் இதுேமர Sacred Texts
ேமலத்தளத்தில் சேளிேந்தேற்மறமய சமாைிசபயர்த்து
ேந்மதன். அஃது ஆங்கில ோ கருக்காகச் ில
மாற்றங்களுடன் ேந்ததாகத் சதரிகிறது. மற்றபடி இரண்டு
பதிப்புகளுக்கும் சபரிய மேறுபாடுகள் ஏதும் இல்மல.
எனமே, இன்று கிமடத்த இந்தப் பிடிஎஃப் மகாப்புகளின்
உதேியுடன் இனி சமாைிசபயர்க்கலாம் என்றிருக்கிமறன்.
சுமலாக எண்களுடன் இருப்பது, பிற்காலத்தில் மூலத்துடன்
ஒப்பு மநாக்க ஏதுோக இருக்கும். எனமே இப்பதிேில்
இருந்து சுமலாக எண்கள் குறிக்கப்படுகின்றன. ஏற்கனமே
ச ய்யப்பட்ட சமாைிசபயர்ப்மபயும் இந்தக் மகாப்புகளுடன்
ஒப்புமநாக்கி சுமலாக எண்கமளக் குறிக்க மேண்டும்.
முடியுமா என்று சதரியேில்மல.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 766 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பீேைோல் ேனைத்த கர்ணன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 132

Karna stupefied by Bhima! | Drona-Parva-Section-132 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 48)

பதிவின் சுருக்கம்: பீ ேனைப் புகழ்ந்த திருதரோஷ்டிரன்; கர்ணனை ேீ ண்டும்

குதினரகளற்றவைோகவும், சோரதியற்றவைோகவும் ஆக்கிய பீ ேன்; கர்ணனைக்
கோக்கத் தன் தம்பி துர்ஜயனை அனுப்பிய துரிரயோதைன்; கர்ணன் போர்த்துக்
ககோண்டிருக்கும்ரபோரத துர்ஜயனைக் ககோன்ற பீ ேன்; துயரோல் அழுத கர்ணன்...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்},
"பீேரசைன், கர்ணனுடன் மபாரிடுேதில்
ச யல்பாட்டு ஒருமமயுடனும்,
க்தியுடனும் சேன்றதால், நான்
அேனது ஆற்றமல மிக
அற்புதமானதாகக் கருதுகிமறன்.(1)
உண்மமயில், ஓ! ஞ் யா, யக்ஷர்கள்,
அசுரர்கள் மற்றும் மனிதர்களுடன்
கூடிய மதேர்கமளமய தடுக்க
ேல்லேனும், அமனத்து ேமக
ஆயுதங்கமளயும் தரித்தேனுமான
அந்தக் கர்ணனால், சுடர்மிகு
பிரகா த்துடன் கூடியேனும், பாண்டுேின் மகனுமான பீமமனப் மபாரில்
ஏன் சேல்ல முடியேில்மல என்பமத எனக்குச் ச ால்ோயாக.(2, 3)
உயிமரமய பணயமாக மேத்த அேர்களுக்குள் அந்தப் மபார் எவ்ோறு
நடந்து என்பமதச் ச ால்ோயாக. அவ்ேிருேருக்குள்ளான மமாதலில்,
உண்னேயில், இருவருக்கும் கவற்றி அனடயத்தக்க
கதோனைவிரைரய இருக்கிறது, அரத ரபோை இருவரும் ரதோற்கவும்
வோய்ப்பிருக்கிறது [1].(4)

[1] "4ஆம் சுமலாகத்தின் இரண்டாம் ேரிமய மிகச்

ாதாரணமாக ேைங்கியிருக்கிமறன். இரு மனிதர்கள்
மபாரிடும்மபாது, எேர் சேல்ோர் என்பமத ஒருேனால்
முன்கூட்டிமய ச ால்ல முடியாது. சேல்ேதற்கும்,
மதாற்பதற்கு இருேருக்கும் மமான ோய்ப்புகள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 767 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இருக்கின்றன என்பமத சபாருளாக இங்மக சதரிகிறது" என

இங்மக ேிளக்குகிறார் கங்குலி.

ஓ! சூதா { ஞ் யா}, மபாரில் கர்ணமன அமடந்த என் மகன்

சுமயாதனன் {துரிரயோதைன்}, ரகோவிந்தன் {கிருஷ்ணன்} மற்றும்
ாத்ேதர்களுடன் கூடிய பிருமதயின் {குந்தியின்} மகன்கமள எப்மபாதும்
சேல்லத் துணிகிறான்.(5) எனினும், பயங்கரச் ச யல்கமளச் ச ய்யும்
பீேரசைைோல் ரபோரில் கர்ணன் அனடயும் கதோடர் ரதோல்விகனளக்
ரகட்டு, எைக்கு ேயக்கரே வருவதோகத் கதரிகிறது.(6) என் மகனின்
{துரிமயாதனனின்} தீய சகாள்மகயின் ேிமளோல் சகௌரேர்கள்
ஏற்கனமே சகால்லப்பட்டுேிட்டதாகமே நான் நிமனக்கிமறன்.
ேலிமமமிக்க ேில்லாளிகளான பிருமதயின் {குந்தியின்} மகன்கமள
சேல்ேதில் கர்ணன் சேற்றி அமடயமே மாட்டான்.(7) கர்ணன்,
போண்டுவின் ேகன்களுடன் ரபோரிட்ட அனைத்துப் ரபோர்களிலும்,
பின்ைவர்கரள {போண்டவர்கரள} அவனை {கர்ணனை} எந்த
ேோற்றமும் இல்ைோேல் களத்தில் ரதோல்வியனடயச்
கசய்திருக்கின்றைர்.(8) உண்மமயில் அந்தப் பாண்டேர்கள், ஓ! மகமன
{ ஞ் யா}, ோ ேமன {இந்திரமனத்} தங்கள் தமலமமயில் சகாண்ட
மதேர்களாலும் சேல்லப்பட முடியாதேர்களாேர். ஐமயா, என் தீய மகன்
துரிமயாதனன் இஃமத அறியேில்மலமய.(9) கருவூலங்களின்
தமலேமன {குமபரமனப்} மபால இருக்கும் பிருமதயின் {குந்தியின்}
மகனுமடய {யுதிஷ்டிரனுமடய} ச ல்ேத்மதக் களோடிய ிறுமதி
சகாண்ட என் மகன் {துரிமயாதனன்}, (மமலகளில்) மதமனத்
மதடுபேமனப் மபால ேழ்ச்
ீ ிமயக் காணாதிருக்கிறான்.(10) ேஞ் கம்
அறிந்த அேன் {துரிமயாதனன்}, அமதத் திரும்பப் சபற இயலாத
அளவுக்குத் தன்னுமடயது எனக் கருதி, எமபாதும் பாண்டேர்கமள
அேமதிக்கிறான் [2].(11) தூய்னேயற்ற ஆன்ேோ ககோண்ட நோனும், உயர்
ஆன்ம பாண்டுேின் மகன்கள் அறசநறி மநாற்பேர்களாக இருப்பினும்,
என் பிள்மளகளின் மீ து சகாண்ட பா த்தால் மனவுறுத்தல்
சகாள்ளேில்மல.(12)

[2] மேசறாரு பதிப்பில், "ேஞ் மனயில் புத்தியுள்ளேனான

என் புத்திரன் மகாத்மாக்களான பாண்டேர்களுமடய
ராஜ்யத்மதக் கபடத்தால் கேர்ந்து சகாண்டு, "ெயம்
அமடயப்பட்டது" என்மற எண்ணிக் சகாண்டு
பாண்டேர்கமள அேமதிக்கிறான்" என்றிருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 768 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சபரும் சதாமலமநாக்குப் பார்மே சகாண்டேனும், பிருமதயின்

மகனுமான யுதிஷ்டிரன், மாதானத்மத ேிரும்புபேனாகமே தன்மன
எப்மபாதும் காட்டிக் சகாண்டான். எனினும் என் மகன்கள் அேமனத்
{யுதிஷ்டிரமனத்} திறனற்றேனாகக் கருதி, அேமன இகழ்ந்தனர்.(13)
ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட பீமம னன், அந்தத் துயரங்கள்
அமனத்மதயும் (பாண்டேர்களால் தாக்குப்பிடிக்கப்பட்ட) தீங்குகள்
அமனத்மதயும் மனத்தில் சகாண்டு, சூதன் மகனுடன் {கர்ணனுடன்}
மபாரிட்டான்.(14) எனமே, ஓ! ஞ் யா, மபார்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயான
பீமன் மற்றும் கர்ணன் ஆகிய இருேரும், ஒருேர் உயிமர மற்றேர்
எடுக்க ேிரும்பி, தங்களுக்குள் எவ்ோறு மபாரிட்டனர் என்பமத எனக்குச்
ச ால்ோயாக" என்று மகட்டான் {திருதராஷ்டிரன்}.(15)

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, ஒன்மறசயான்று சகால்லேிரும்பிய இரண்டு காட்டு
யாமனகளுக்கு ஒப்பாகக் கர்ணனுக்கும், பீமனுக்கும் இமடயிலான மபார்
எவ்ோறு நடந்தது என்பமதக் மகட்பீராக.(16) ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, ினத்தால் தூண்டப்பட்ட மேகர்த்தனன் மகன்
{கர்ணன்}, தன் ஆற்றமல முன்சனடுத்து, எதிரிகமளத் தண்டிப்பேனும்,
சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்டேனுமான மகாபக்கார பீமமன முப்பது
கமணகளால் துமளத்தான்.(17) உண்மமயில், ஓ! பாரதக் குலத்தின்
காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, அந்த மேகர்த்தனன் மகன் {கர்ணன்},
கூர்முமன சகாண்டமேயும், தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும்,
சபரும் மேகம் சகாண்டமேயுமான கமணகள் பலேற்றால் பீமமனத்
தாக்கினான்.(18) எனினும், பீமன், தன்மனத் தாக்குேதில் கர்ணன்
ஈடுபட்டுக் சகாண்டிருந்தமபாது, மூன்று கமணகளால் பின்னேனின்
{கர்ணனின்} ேில்மல அறுத்தான். மமலும் அந்தப் பாண்டுேின் மகன்
{பீேன்}, ஒரு பல்ைத்னதக் ககோண்டு கர்ணைின் ரதரரோட்டினய
அவைது ரதர்த்தட்டில் இருந்து கீ ரை பூேியில் விை னவத்தோன்.(19)

அப்மபாது, பீமமனக் சகால்ல ேிரும்பிய மேகர்த்தனன் மகன், தங்கம்

மற்றும் மேடூரியக் கற்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட ஈட்டி ஒன்மற
ஏந்தினான்.(20) காலனின் இரண்டாேது ஈட்டிமயப் மபால இருந்த அந்தக்
கடும் ஈட்டிமயப் பிடித்து உயர்த்திக் குறி பார்த்த ராமதயின் மகன்
{கர்ணன்}, பீமனின் உயிமர எடுக்கப் மபாதுமான பலத்துடன் அமதப்
பீமம னன் மீ து ஏேினான். சபரும்பலம் சகாண்ட அந்த ராமதயின் மகன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 769 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{கர்ணன்}, ேஜ்ரத்மத {இடிமய} ஏவும் இந்திரமனப் மபால அந்த ஈட்டிமய

ஏேி சபருமுைக்கம் ச ய்தான். அம்முைக்கத்மதக் மகட்ட உமது மகன்கள்
மகிழ்ச் ியால் நிமறந்தனர்.(21-23) எனினும் பீமன், கர்ணனின் கரங்களில்
இருந்து ே ீ ப்பட்டதும், சநருப்பு, அல்லது சூரியனின் பிரகா த்மதக்
சகாண்டதுமான அவ்ேட்டிமய
ீ ஏழு கமணகமளக் சகாண்டு
ஆகாயத்திமலமய சேட்டினான்.(24) அப்மபாதுதான் ட்மடயுரிந்து ேந்த
பாம்புக்கு ஒப்பான அவ்ேட்டிமய
ீ சேட்டிய பீமன், ஓ! ஐயா
{திருதராஷ்டிரமர}, சூதன் மகனுமடய உயிமர எடுக்கப் பார்ப்பேமனப்
மபாலப் சபரும் மகாபத்துடன் அந்தப் மபாரில், மயிலின் இறகுகள் மற்றும்
தங்கச் ிறகுகமளக் சகாண்டமேயும், கல்லில் கூராக்கப்பட்டமேயும்,
ஒவ்சோன்றும் யமனின் மகாலுக்கு ஒப்பானமேயுமான பல கமணகமள
ஏேினான்.(25, 26)

சபரும் க்திமயக் சகாண்ட கர்ணனும், தங்கத்தால்

அலங்கரிக்கப்பட்ட மகப்பிடி சகாண்ட மற்சறாரு உறுதியான ேில்மல
எடுத்துக் சகாண்டு, அமதப் பலத்துடன் ேமளத்துக் கமணகள்
பலேற்மற ஏேினான்.(27) எனினும், பாண்டுேின் மகன் {பீமன்}, ஒன்பது
மநரான கமணகளால் அக்கமணகள் அமனத்மதயும் சேட்டினான். ஓ!
மனிதர்களின் ஆட் ியாளமர {திருதராஷ்டிரமர}, வசுரசைைோல்
{கர்ணைோல்} ஏேப்பட்ட அந்த ேலிமமமிக்கக் கமணகமள சேட்டிமய
பீமன், ஓ! ஏகாதிபதி, ஒரு ிங்கத்மதப் மபாலப் சபருமுைக்கம் ச ய்தான்.
பருே காலத்தில் பசுவுக்காக முைங்கும் ேலிமமமிக்க இரு
காமளகமளப் மபால, அல்லது ஒமர இமறச் ித் துண்டுக்காக முைங்கும்
இரு புலிகமளப் மபால, அடுத்தேனின் மட்டுமீ றிய தாமதத்மதக் காண
ேிரும்பி அேர்கள், ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக் சகாண்டனர்.(28-30) ில
மநரங்களில் அேர்கள் மாட்டுக் சகாட்டமகயிலுள்ள இரு ேலிமமமிக்கக்
காமளகமளப் மபால ஒருேமரசயாருேர் மகாபக் கண்களால் பார்த்துக்
சகாண்டனர். பிறகு இரு சபரும் யாமனகள் தங்கள் தந்தங்களின்
கூர்முமறகமளக் சகாண்டு ஒன்மறசயான்று தாக்கிக் சகாள்ேமதப்
மபால, முழுதாக ேமளத்து இழுக்கப்பட்ட தங்கள் ேில்லில் இருந்து
கமணகமள ஏேி ஒருேமராசடாருேர் மமாதிக் சகாண்டனர். ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, தங்கள் கமண மாரியால் ஒருேமரசயாருேர் எரித்த
அேர்கள், சபரும் மகாபத்துடன் ஒருேமரசயாருேர் பார்த்துக் சகாண்டு,
ஒருேரின் மமசலாருேர் தங்கள் ஆற்றமலச் ச லுத்தினர். (31, 32)
ிலமநரங்களில் ஒருேமர மநாக்கி ஒருேர் ிரித்துக் சகாண்டும், ில
மநரங்களில் ஒருேமரசயாருேர் நிந்தித்துக் சகாண்டும், ில மநரங்களில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 770 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தங்கள் ங்குகமள முைங்கிக் சகாண்டும் அேர்கள் ஒருேமராசடாருேர்

மபார் புரிந்தனர்.(33)

அப்மபாது பீேன், கர்ணைின் வில்னைக் னகப்பிடியில் அறுத்து,

சங்கு ரபோன்ற கவண்னேயோக இருந்த பின்ைவைின் {கர்ணைின்}
குதினரகனளத் தன் கனணகளின் மூைம் யேனுைகு அனுப்பிைோன்.(34)
மமலும் அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {பீமன்}, தன் எதிரியின் {கர்ணனின்}
மதமராட்டிமயயும் அேனது மதர்த்தட்டில் இருந்து ேழ்த்தினான்.
ீ பிறகு,
குதிமரகளற்றேனாக, ாரதியற்றேனாக ஆக்கப்பட்டு, அந்தப் மபாரில்
(கமணகளால்) மமறக்கப்பட்டிருந்த மேகர்த்தனன் மகன் கர்ணன்,
சபரும் துன்பத்தில் மூழ்கினான். பீேைின் கனணேோரியோல் ேனைத்துப்
ரபோை அவன் {கர்ணன்}, என்ை கசய்வது என்பனத
அறியோதிருந்தோன்.(35, 36)

துன்பம் நிமறந்த அேல நிமலயில் கர்ணன் நிறுத்தப்பட்டமதக்

கண்ட மன்னன் துரிரயோதைன், மகாபத்தால் நடுங்கி, (தன் தம்பியான)
துர்ஜயைிடம், "ஓ! துர்ெயா, ச ல்ோயாக. அங்மக அந்தப் பாண்டுேின்
மகன் {பீமன்}, ராமதயின் மகமன {கர்ணமன} ேிழுங்கப் மபாகிறான்.
அந்தத் தோடியற்ற அைினய {பீேனை} வினரவோகக் ககோன்று,
கர்ணனை வலுப்படுத்துவோயோக" என்றான்.(37, 38) இப்படிச்
ச ால்லப்பட்ட உமது மகன் துர்ெயன், துரிமயாதனனிடம், "அப்படிமய
ஆகட்டும்" என்று ச ால்லி (கர்ணனுடன்) மபாரில் ஈடுப்பட்டுக்
சகாண்டிருந்த பீமம னமன மநாக்கி ேிமரந்து கமணகளால் அேமன
{பீமமன} மமறத்தான்.(39) அந்தத் துர்ெயன், பீமமன ஒன்பது
கமணகளாலும், அேனது குதிமரகமள எட்டாலும், அேனது ாரதிமய
ஆறாலும், அேனது சகாடிமரத்மத மூன்றாலும் தாக்கி, மீ ண்டும் பீமமன
ஏைாலும் {ஏழு கமணகளாலும்} தாக்கினான்.(40)

அப்மபாது, மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட பீேரசைன், தன்

கனணகளோல் துர்ஜயைின் உயிர் நினைகனளயும், அேனது
குதிமரகமளயும், ாரதிமயயும் துமளத்து, அேர்கமள யமனுலகு
அனுப்பி மேத்தான் [3].(41) அப்மபாது துயரால் அழுத கர்ணன்,
ஆபரணங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டேனும், பாம்மபப் மபால சநளிந்தபடி
பூமியில் கிடந்த அந்த உமது மகமன {துர்ெயமன} ேலம்ேந்தான்.(42)
பீமன், தனது சகாடிய எதிரியான கர்ணமனத் மதரற்றேனாகச் ச ய்த
பிறகு, ிரித்துக் சகாண்மட கமணகளால் அேமன மமறத்து, எண்ணற்ற

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 771 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கூர்முமனகமளக் சகாண்ட தாக்னிமயப் மபால அேமன

ஆக்கினான்.(43) எனினும், எதிரிகமளத் தண்டிப்பேனான அந்தத் அதிரதன்
கர்ணன், இப்படிக் கமணகளால் துமளக்கப்பட்டிருந்தாலும், அந்தப்
மபாரில் தன்னுடன் மபாரிடும் பீமமனத் தேிர்க்கேில்மல" {என்றான்
ஞ் யன்}.(44)

[3] இந்தத் துர்ெயமனாடு ம ர்த்து, இதுேமர பீமன்,

துரிமயாதனன் தம்பிகளில் 36 மபமரக் சகான்றிருக்கிறான்.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
துமராண பர்ேம் பகுதி – 132ல் ேரும் சமாத்த சுமலாகங்கள் 44

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 772 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ரபோனர விட்ரடோடிய கர்ணன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 133

Karna fled forsaking the battle! | Drona-Parva-Section-133 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 49)

பதிவின் சுருக்கம்: பீ ேைோல் ரதோற்கடிக்கப்பட்டுத் ரதனர இைந்த கர்ணன்,

ேற்கறோரு ரதரில் ஏறி வந்து ேீ ண்டும் பீ ேனுடன் ரேோதியது; ேீ ண்டும்
ரதனரயிைந்த கர்ணன்; துரிரயோதைன் தன் தம்பி துர்முகைிடம் கர்ணனுக்குத்
ரதரளிக்கும்படி அனுப்பியது; துர்முகனைக் ககோன்ற பீ ேன்; கர்ணனுக்கும்
பீ ேனுக்கும் இனடயில் நடந்த கடும்ரபோர்; பீ ேைின் வைினேயோல் பீ டிக்கப்பட்டுப்
ரபோர்க்களத்னத விட்டு ஓடிய கர்ணன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "பீேைோல் முற்றிலும்

ரதோற்கடிக்கப்பட்டவைோை ரதரற்ற கர்ணன், மற்சறாரு மதரில் ஏறிக்
சகாண்டு, பாண்டுேின் மகமன {பீமமன} மேகமாகத் துமளக்க
ஆரம்பித்தான். (1) தங்கள் தந்தங்களால் ஒன்மறாசடான்று மமாதிக்
சகாள்ளும் இரு சபரும் யாமனகமளப் மபால அேர்கள், முழுதாக
ேமளத்து இழுக்கப்பட்ட தங்கள் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட
கமணகளால் ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக் சகாண்டனர்.(2) அப்மபாது
கமணப்சபாைிோல் பீமமனத் தாக்கி சபருமுைக்கம் ச ய்த கர்ணன்,
மீ ண்டும் அேமன {பீமமன} மார்பில் தாக்கினான்.(3) எனினும் பதிலுக்குப்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 773 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பீமன், பத்து மநரான கமணகளால் கர்ணமனத் தாக்கி, மீ ண்டும் அேமன

{கர்ணமன} இருபது மநரான கமணகளால் தாக்கினான்.(4) பிறகு, ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, கர்ணன் ஒன்பது கமணகளால் பீமனின்
நடுமார்மபத் துமளத்து, ஒரு கூரிய கமணயால் பின்னேனின் {பீமனின்}
சகாடிமரத்மதயும் தாக்கினான்.(5) பதிலுக்குப் பிருமதயின் மகன்
{குந்தியின் மகன் பீமன்}, ேலிமமமிக்க யாமனமய அங்கு த்தால்
தாக்கும் பாகமனப் மபால, அல்லது குதிமரமயச் ாட்மடயால் தாக்கும்
ாரதிமயப் மபாலக் கர்ணனை அறுபத்து மூன்று {63} கனணகளோல்
துனளத்தோன்.(6)

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, பாண்டுேின் ிறப்புமிக்க மகனால்

{பீமனால்} ஆைத்துமளக்கப்பட்ட ேரக்
ீ கர்ணன், நாோல் தன் கமடோமய
நமனத்து, ினத்தால் கண்கள் ிேந்தான்.(7) பிறகு, ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, கர்ணன், ேஜ்ரத்மத ஏவும் இந்திரமனப் மபால,
பீமம னனின் அைிவுக்காக அமனத்மதயும் துமளக்கேல்ல ஒரு
கமணமய அேன் {பீமன்} மீ து ஏேினான்.(8) அைகிய இறகுகமளக்
சகாண்டதும், சூதன் மகனின் {கர்ணனின்} ேில்லில் இருந்து
ஏேப்பட்டதுமான அந்தக் கமண, அந்தப் மபாரில் பார்த்தமன {பீமமனத்}
துமளத்துச் ச ன்று பூமிக்குள் ஆை மூழ்கியது.(9)

அப்மபாது மகாபத்தால் கண்கள் ிேந்தேனும், ேலிமமமிக்கக்

கரங்கமளக் சகாண்டேனுமான பீமன் ஒருக்கணமும் ிந்தியாமல்,
தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டதும், முழுதாக நான்கு முைம் நீளம்
சகாண்டதும், க்தியில் இந்திரனின் ேஜ்ரத்துக்கு ஒப்பானதும், ஆறு
பக்கங்கமளக் சகாண்டதுமான கனமிக்க ஒரு கதாயுதத்மத அந்தச்
சூதனின் மகன் {கர்ணன்} மீ து ே ீ ினான். உண்மமயில், இந்திரன் தன்
ேஜ்ரத்தால் அசுரர்கமளக் சகால்ேமதப் மபாலக் மகாபத்தால்
தூண்டப்பட்ட அந்தப் பாரதக் குலத்துக் காமள {பீமன்}, நன்கு
பயிற்றுேிக்கப்பட்டமேயும், முதன்மமயான இனத்மதச்
ம ர்ந்தமேயுமான அதிரதன் மகனின் {கர்ணனின்} குதிமரகமள
அக்கதாயுதத்தாமலமய சகான்றான். பிறகு, ஓ! பாரதக் குலத்தின்
காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட
பீமன், க்ஷுரப்ரங்கள் இரண்மடக் சகாண்டு கர்ணனின் சகாடிமரத்மத
அறுத்தான்.(10-12) பிறகு அேன் {பீேன்}, கபரும் எண்ணிக்னகயிைோை
கனணகனளக் ககோண்டு தன் எதிரியின் {கர்ணைின்} ரதரரோட்டினயக்
ககோன்றோன். குதினரகளற்ற, சோரதியற்ற, ககோடிேரேற்ற அந்தத்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 774 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ரதனரக் னகவிட்ட கர்ணன், ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர},

மகிழ்ச் ியற்ற நிமலயிமலமய தன் ேில்மல ேமளத்தபடி பூமியில்
நின்றான். மதமர இைந்தாலும் சதாடர்ந்து எதிரிமயத் தடுத்த அந்த
ராமதயின் மகனிடம் {கர்ணனிடம்} நாங்கள் கண்ட ஆற்றலானது மிக
அற்புதமானதாக இருந்தது.(13-14)

மனிதர்களில் முதன்மமயான அந்த அதிரதன் மகன் {கர்ணன்}

மதரிைந்து இருப்பமதக் கண்ட துரிரயோதைன், ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, (தன் தம்பியான) துர்முகைிடம், “ஓ! துர்முகா,
ராமதயின் மகன் {கர்ணன்}, பீமம னனால் தன் மதமர
இைந்திருக்கிறான்.(15-16) ஓ! பாரதா {துர்முகா} அந்த ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரனுக்கு
ீ {கர்ணனுக்கு} ஒரு ரதனர அளிப்போயோக” என்றான்.
துரிமயாதனனின் இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்ட உமது மகன் துர்முகன், ஓ!
பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}(17), கர்ணமன மநாக்கி மேகமாக ேிமரந்து,
தன் கமணகளால் பீமமன மமறத்தான். அந்தப் மபாரில் துர்முகன்,
சூதனின் மகமன ஆதரிக்க ேிரும்புேமதக் கண்ட(18) ோயு மதேனின்
மகன் {பீமன்} மகிழ்ச் ியால் நிமறந்து தன் கமடோமய {நாோல்}
நமனக்கத் சதாடங்கினான். பிறகு தன் கமணகளால் ிறிது மநரம்
கர்ணமனத் தடுத்த(19) அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {பீமன்}, ேிமரோகத்
துர்முகமன மநாக்கித் தன் மதமரச் ச லுத்தினான். அக்கணத்தில், ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, கூர் முமன சகாண்ட ஒன்பது மநரான(20)
கமணகளால் பீேன் துர்முகனை யேரைோகம் அனுப்பினவத்தோன் [1].

[1] ம னாதிபதி, ெல ந்தன், சுமஷணன் {?}, உக்கிரன், ேரபாகு,

ீ
பீமன், பீமரதன், சுமலா னன் ஆகிய 8 மபமர பீஷ்ம பர்ேம்
பகுதி 64ல் 4ம் நாள் மபாரிலும், சுநாபன், ஆதித்யமகது,
பஹ்ோ ி, குண்டதாரன், மமஹாதரன், அபராெிதன்,
பண்டிதகன், ேி ாலாக்ஷன் ஆகிய 8 மபமர பீஷ்ம பர்ேம்
பகுதி 89ல் 8ம் நாள் மபாரிலும், ேியுமதாமராஷ்கன்,
அநாதிருஷ்டி, குண்டமபதின் {?}, ேிராென், தீர்கமலா னன்
{தீப்தமலா னன்}, தீர்க்கபாகு, சுபாகு, கன்யாகத்யென்
{மகரத்ேென்}, ஆகிய 8 மபமர பீஷ்ம பர்ேம் பகுதி 97ல் அமத
8ம் நாள் மபாரிலும், குண்டமபதி {?}, சுமஷணன் {?},
தீர்க்கமநத்திரன், பிருந்தாரகன், அபயன், சரௌத்ரகர்மன்,
துர்ேிமமா னன், ேிந்தன், அனுேிந்தன், சுேர்மன், சுதர் ன்
ஆகிய 11 மபமர துமராண பர்ேம் பகுதி 126ல் 14ம் நாள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 775 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபாரிலும், துர்ெயன் என்று ஒருேமனத் துமராணபர்ேம்

பகுதி 132ல் அமத 14ம் நாள் மபாரிலும், துர்முகன் என்ற
ஒருேமனத் துமராணபர்ேத்தின் இந்தப் பகுதியில் அமத 14ம்
நாள் மபாரிலும் சகான்றிருப்பமதாடு ம ர்த்தால், பீமன்
இதுேமர திருதராஷ்டிரன் மகன்களில் 37 மபமரக்
சகான்றிருக்கிறான். {?} என்ற அமடப்புக்குறிகளுக்குள்
மீ ண்டும் கூறப்பட்ட சபயர்கள் இடம்சபற்றிருக்கின்றன.

துர்முகன் சகால்லப்பட்டதும், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அந்த

இளேர னின் {துர்முகனின்} மதரில் ஏறிய அதிரதன் மகன் {கர்ணன்}
சூரியமனப் மபாலச் சுடர்ேிட்டபடி பிரகா மாகத் சதரிந்தான்.
(கமணகளால்) தன் முக்கிய அங்கங்கள் துமளக்கப்பட்டு, குருதியால்
குளித்த மமனியுடன் களத்தில் கிடக்கும் துர்முகனைக் கண்ட கர்ணன்,
கண்ண ீர் நினறந்த கண்களுடன் ரபோரிடுவதிைிருந்து ஒருக்கணம்
விைகிைோன். ேழ்ந்த
ீ அந்த இளேர மன {துர்முகமன} ேலம்ேந்து,
அேமன {துர்முகமன} அங்மகமய ேிட்ட(21-23) ேரக்
ீ கர்ணன், நீண்ட
சநடிய அனல்மூச்சுகமள ேிட்டு {அடுத்து} என்ன ச ய்ேது என்பமத
அறியாதிருந்தான். அந்தச் ந்தர்ப்பத்மதப் பயன்படுத்திக் சகாண்ட
பீமம னன், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, கழுகின் இறகுகமளக் சகாண்ட
பதினான்கு {14} நாரா ங்கமளச் சூதனின் மகன் {கர்ணன்} மீ து ஏேினான்.
தங்கச் ிறகுள் மற்றும் சபரும் க்தி ஆகியேற்மறக் சகாண்டனவும்,
குருதிமயக் குடிப்பனவுமான அக்கமணகள், பத்து திம ப்புள்ளிகளுக்கும்
ஒளியூட்டியபடிமய ஆகாயத்தில் பறந்து ச ன்று சூதன் மகனின்
{கர்ணைின்} கவசத்னதத் துனளத்து அவைது உயிர்க்குருதினயக்
குடித்து, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, (24-26) காலனால் ஏேப்பட்டுப்
சபாந்துக்குள் தங்கள் பாதி உடல்கள் நுமைந்த நிமலயிலிருக்கும்
மகாபக்காரப் பாம்புகமளப் மபால, ஓ! ஏகாதிபதி, அமே {அந்தக்
கமணகள்} அேனது உடமல ஊடுருேி பூமிக்குள் மூழ்கிப் பிரகா மாகத்
சதரிந்தன.(27)

அப்மபாது அந்த ராமதயின் மகன் {கர்ணன்} ஒருக்கணமும்

ிந்தியாமல், தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட பதினான்கு
கடுங்கமணகளால் பதிலுக்குப் பீமமனத் துமளத்தான். கடும்
ிறகுகமளக் சகாண்ட அந்தக் கமணகள் பீமனின் ேலக்கரத்மதத்
துமளத்தபடி(28, 29) மரத்மதாப்புக்குள் நுமையும் பறமேகமளப் மபாலப்
பூமிக்குள் நுமைந்தன. பூமிமயத் அக்கமணகள், அஸ்த மமலகளுக்குச்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 776 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ச ல்லும் சூரியனின் சுடர்மிக்கக் கதிர்கமளப் மபால மிகப் பிரகா மாகத்

சதரிந்தன.(30) அந்தப் மபாரில் அமனத்மதயும் துமளக்கேல்ல
அக்கமணகளால் துமளக்கப்பட்ட பீமன்(31), நீமராமடகமள சேளியிடும்
ஒரு மமலமயப் மபால அபரிமிதமான இரத்த ஓமடகமளச் ிந்தத்
சதாடங்கினான். பிறகு பீமன் கருடனின் மேகத்மதக் சகாண்ட மூன்று
கமணகளால் சூதன் மகமன {கர்ணமனப்} பதிலுக்குத் துமளத்து, மமலும்
பின்னேனின் {கர்ணனின்} மதமராட்டிமயயும் ஏழு கமணகளால்
துமளத்தான்.

அப்மபாது, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, பீமனின் ேலிமமயால்

இப்படிப் பீடிக்கப்பட்ட கர்ணன், மிகவும் துன்புற்றேனானான்.(32-33) பிறகு
அந்தச் ிறப்புமிக்கப் மபார்ேரன்
ீ {கர்ணன்}, ரபோனரக் னகவிட்டு,
ரவகேோை தன் குதினரகளோல் சுேக்கப்பட்டுத் தப்பி ஓடிைோன் [2].
எனினும், அதிரதனான பீமன், தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட தன்
ேில்மல ேமளத்தபடிமய அந்தப் மபாரில் நிமலத்து, சுடர்மிக்க
சநருப்மபப் மபாலப் பிரகா மாகத் சதரிந்தான்” {என்றான் ஞ் யன்}(34)

[2] மேசறாரு பதிப்பில், “பீமனுமடய அம்புகளால்

அடிக்கப்பட்டுத் தளர்ச் ியமடந்தேனான அந்தக் கர்ணன்
மேகமுள்ள குதிமரகமளாடு சபரும்பயத்தினால்
யுத்தரங்கத்மதேிட்டு ஓடினான்” என்றிருக்கிறது.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
துமராண பர்ேம் பகுதி – 133ல் ேரும் சமாத்த சுமலாகங்கள் 34

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 777 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ககௌரவர்கள் ஐவனரக் ககோன்ற பீேன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 134

Bhima killed five kauravas! | Drona-Parva-Section-134 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 50)

பதிவின் சுருக்கம்: கர்ணன் ேற்றும் அவனை நம்பிய துரிரயோதைன்

ஆகிரயோனரக் குறித்து சஞ்சயைிடம் புைம்பி, பீ ேைின் ஆற்றனை வியந்த
திருதரோஷ்டிரன்; திருதரோஷ்டிரனை நிந்தித்த சஞ்சயன்; கர்ணைின்
ரதோல்வினயக் கண்டு கபோறுத்துக் ககோள்ள முடியோத துரிரயோதைின் தம்பிகள்
ஐவர் பீ ேனை எதிர்த்துச் கசன்றது; அவர்கனளக் கண்ட கர்ணன் ேீ ண்டும்
திரும்பிப் பீ ேனுடன் ரபோரிட்டது; கர்ணனைத் தடுத்துக் ககோண்ரட அந்தக்
ககௌரவர்கள் ஐவனரயும் ககோன்ற பீ ேன்; கர்ணனைக் ரகோபத்துடன் கவறித்துப்
போர்த்த பீ ேன்...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்},
"ேிதிமய உயர்ந்தது என நான்
நிமனக்கிமறன். அதிரதன் மகன் {கர்ணன்}
தீர்மானத்துடன் மபாரிட்டாலும்,
போண்டுவின் ேகனை {பீேனை} சேல்ல
முடியாததால், அந்தப் பயனற்ற
முயற் ிக்கு ஐமயா.(1) ரகோவிந்தரைோடு
{கிருஷ்ணமனாடு} கூடிய பார்த்தர்கள்
அமனேமரயும் மபாரில்
சேல்லத்தக்கேனாகக் கர்ணன் தற்புகழ்ச் ி
ச ய்கிறான். "கர்ணனைப் ரபோன்ற
ேற்கறோரு ரபோர்வரனை
ீ இவ்வுைகில்
நோன் கண்டதில்னை" என்று துரிரயோதைன் மபசுேமத நான் அடிக்கடி
மகட்டிருக்கிமறன். (2)

உண்மமயில், ஓ! சூதா { ஞ் யா}, முன்னர்த் துரிமயாதனன்

என்னிடம், "கர்ணன், ேலிமமமிக்க ேரனும்,
ீ உறுதிமிக்க ேில்லாளியும்,
கமளப்பமனத்திற்கும் அப்பாற்பட்டேனுமாோன். அந்த ேசும னமன
{கர்ணனை} நோன் என் கூட்டோளியோகக் ககோண்டோல், ரதவர்கரள
எைக்கு ஈடோகேோட்டோர்கள் எனும்மபாது, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர},
பலேனமானேர்களும்,
ீ சகாடூரர்களுமான பாண்டுேின் மகன்கமளக்
குறித்து என்ன ச ால்ல மேண்டும்?" என்று {துரிமயாதனன்} ச ால்ேது

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 778 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேைக்கம். எனமே, ஓ! ஞ் யா, மதாற்கடிக்கப்பட்டு, ேிஷத்மத இைந்த

பாம்மபப் மபாலத் சதரிந்த கர்ணன், ரபோரில் இருந்து ஓடியனதக் கண்ட
துரிரயோதைன் என்ன ச ான்னான் என்பமத எனக்குச் ச ால்ோயாக.
ஐமயா, உணர்வுகமள இைந்தேனான துரிமயாதனன், சுடர்மிக்க
சநருப்புக்குள் அனுப்பப்படும் ஒரு பூச் ிமயப் மபால, மபாமர அதிகம்
அறியாதேனும், உதேியற்றேனுமான துர்முகமன அந்தப் பயங்கர
மமாதலுக்குள் அனுப்பினாமன.

ஓ! ஞ் யா, அஸ்வத்தோேன், மத்ர ஆட் ியாளன் {சல்ைியன்},

கிருபர் ஆகிமயார் ஒன்றும ர்ந்தாலும், பீமம னனின் எதிமர நிற்க
முடியாமத. பத்தோயிரம் {10000} யோனைகளுக்கு இனணயோை பயங்கர
ேலிமம மற்றும் மருத்தனின் க்தி ஆகியேற்மறக் சகாண்ட
பீமமனயும், அேனது சகாடூர மநாக்கங்கமளயும் அேர்களும்
{அஸ்ேத்தாமன், ல்லியன் மற்றும் கிருபர் ஆகிமயாரும்} அறிோர்கள்.
பீமனின் ேலிமம, மகாபம், க்தி ஆகியேற்மற அறிந்த அந்தப் மபார்
ேரர்கள்,
ீ யுக முடிேில் மதான்றும் யமனுக்கு ஒப்பானேனும், சகாடூர
ச யல்கமளச் ச ய்பேனுமான அந்த ேரனின்
ீ {பீமனின்} மகாபத்மதத்
தூண்டுோர்களா? சூதனின் மகனும், ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக்
சகாண்டேனுமான கர்ணன் மட்டுமம, தன் கரங்களின் ஆற்றமல நம்பி,
பீமம னமன அலட் ியமாகக் கருதி அேனுடன் மபாரிட்டதாகத்
சதரிகிறது.(3-10)

புரந்தரன் {இந்திரன்} ஓர் அசுரமன சேன்றமதப் மபாலக்

கர்ணமனப் மபாரில் சேன்ற அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {பீமன்}, மபாரில்
மேறு எேராலும் சேல்லப்பட முடியாதேனாகமே இருக்கிறான்.
துரரோணனரரய கைங்கடித்து, அர்ஜுைனைத் ரதடி என் பனடக்குள்
தைியோக நுனைந்த அந்தப் பீேனை, உயிர்வோழும் நம்பிக்னக ககோண்ட
எவன் அணுகுவோன்? உண்மமயில், ஓ! ஞ் யா, பீமனின் முகத்துக்கு
மநராக நிற்கும் துணிவு சகாண்ட மேறு எேன் இருக்கிறான்?(11-13)
மகயில் உயர்த்தப்பட்ட ேஜ்ரத்துடன் கூடிய சபரும் இந்திரனின் முன்பு
நிற்க அசுரர்களில் எேன் துணிோன்? [1] ஒரு ேைிதன், இறந்தவர்களின்
ேன்ைனுனடய {யேைின்} வசிப்பிடத்தில் நுனைந்த பிறகும்
திரும்பைோம்.(14) ஆயினும், எவைோலும் பீேரசைைிடம் ரேோதிவிட்டு
திரும்ப முடியோது. பலேனமான
ீ ஆற்றலுடனும், அறிேில்லாமலும்,
மகாபக்கார பீமம னமன எதிர்த்துச் ச ல்மோர் சுடர்மிக்க சநருப்பில்
ேிழும் பூச் ிகமளப் மபான்றேராேர்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 779 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[1] "இரு சமாைிகளின் மாண்புகளும் முற்றிலும் மேறாக

இருப்பதால், பதினாலாம் சுமலாகத்தின் முதல் ேரியின்
சபாருமள, பதிமூன்றாம் சுமலாகத்தின் இரண்டாம்
பாதியுடன் உறுதியான ேடிேத்தில் இமணக்க முயலாமல்
தனியாகமே சகாடுத்திருக்கிமறன்" எனக் கங்குலி இங்மக
ேிளக்குகிறார். மேசறாரு பதிப்பில், " ஞ் ய,
ேஜ்ராயுதத்மதக் மகயில் பிடித்த மமகந்திரனுக்கு எதிரில்
அசுரன் மபாலப் பீமனுக்சகதிரில் எேன் நிற்க
க்தியுள்ளேன்?" என்றிருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரிலும்
மமற்கண்ட பதிப்பில் உள்ளமதப் மபாலமே உள்ளது.

மகாபமும், மூர்க்கமும் சகாண்ட பீமன், என் மகன்கமளக்

சகால்ேது குறித்துக் குருக்கள் மகட்டுக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத
மபயில் ச ான்னமத நிமனவுகூர்ந்தும், கர்ணைின் ரதோல்வினயக்
கண்டும், அச்சத்தோரைரய துச்சோசைனும், அேனது தம்பிகளும்
பீமனுடன் மமாதேில்மல என்பதில் ஐயமில்மல.(15-17) ஓ! ஞ் யா,
"கர்ணனும், துச் ா னனும், நானும் மபாரில் பாண்டேர்கமள
சேல்மோம்" என்று (இவ்ோர்த்மதகமள) மீ ண்டும் மீ ண்டும் மபயில்
ச ான்ன அந்த என் தீய மகன் {துரிமயாதனன்}, கிருஷ்ணனுக்குப்
சபாருத்தமானமத [2] மறுத்ததன் ேிமளோல், பீேைோல் கர்ணன்
வழ்த்தப்பட்டனதயும்,
ீ அவைது ரதனர இைக்கச் கசய்தனதயும் கண்டு
துயரால் எரிக்கப்படுகிறான் என்பதில் ஐயமில்மல.(18, 19) கே ம்பூண்ட
தனது தம்பிகள், தன் குற்றத்தின் ேிமளோல் மபாரில் பீமம னனால்
சகால்லப்படுேமதக் கண்டு, என் மகன் {துரிமயாதனன்} துயரால்
எரிகிறான் என்பதில் ஐயமில்மல.(20)

[2] உண்மமயில், "கிருஷ்ணமன அேமதித்ததால்" என்பமத

இங்மக சபாருளாகும் எனக் கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.
மேசறாரு பதிப்பில், "மதிமகடனும், சகௌரேச் மபயில்
'கர்ணனும், துச் ா னனும், நானும் யுத்தத்தில்
பாண்டேர்கமள ெயிப்மபாம்' என்று அடிக்கடி
ச ான்னேனுமான என்னுமடய இைிகுணமுள்ள புதல்ேன்,
பீமனாமல கர்ணன் மதால்ேியமடேிக்கப்பபட்டு ரதத்மத
இைந்தமதக் கண்டும் (முன்பு தான்) கிருஷ்ணமன

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 780 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேமதித்தமத நிமனத்தும் நிச் யமாக மிகுந்த மன

ேருத்தத்மத அமடோன்" என்றிருக்கிறது.

மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டேனும், பயங்கர ஆயுதங்கமளத்

தரித்தேனும், மபாரில் காலமனப் மபாலமே நிற்பேனும், பாண்டுேின்
மகனுமான பீமமன உயிரில் ேிருப்பமுள்ள எேன்தான் பமகமமயுடன்
எதிர்த்துச் ச ல்ோன்?(21) ேடோக்னியின் மகாரப்பற்களுக்கிமடயில்
இருந்து ஒரு மனிதன் தப்பிேிடலாம், ஆனால், பீமனின் முகத்துக்கு
எதிரில் இருந்து எேனாலும் தப்ப முடியாது என்மற நான் நம்புகிமறன்.(23)
உண்மமயில், பார்த்தமனா, பாஞ் ாலர்கமளா, மக ேமனா, ாத்யகிமயா
மபாரில் மகாபத்தால் தூண்டப்படும்மபாது, அேர்கள் (தங்கள்) உயிமரக்
குறித்துக் கிஞ் ிற்றும் கேமல சகாள்ேதில்மல. ஐமயா, ஓ! சூதா
{ ஞ் யா} என் மகன்களின் உயிர்கள் ஆபத்தில் இருக்கின்றமே" என்றான்
{திருதராஷ்டிரன்}.(24)

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், "ஓ! சகௌரவ்யமர

{திருதராஷ்டிரமர}, தற்மபாமதய மபரைிமேக் கருத்தில் சகாண்டு இப்படித்
துயருறும் நீமர இவ்வுலகத்தின் அைிவுக்கான மேர் {காரணம்} என்பதில்
ஐயமில்மல.(25) உமது மகன்களின் ஆமலா மனகளுக்குக் கீ ழ்ப்படிந்த
நீமர இந்தக் கடும் பமகமமமயத் தூண்டியேராேர்.
ீ (நலம் ேிரும்பும்
நண்பர்களால்) தூண்டப்பட்டாலும், மரணமமடய ேிதிக்கப்பட்ட
மனிதமனப் மபால உகந்த மருந்மத நீர் ஏற்க மறுத்தீர்.(26) ஓ! ஏகாதிபதி,
ஓ! மனிதர்களில் ிறந்தேமர {திருதராஷ்டிரமர}, ச ரிக்கப்பட முடியாத
மிகக் கடுமமயான நஞ்ம ப் பருகிய நீர், இப்மபாது அதன் ேிமளவுகள்
அமனத்மதயும் ஏற்றுக் சகாள்ேராக.(27)
ீ மபாராளிகள் தங்களால் முடிந்த
ேமர க்தியுடன் மபாரிடுகின்றனர்; இருப்பினும் அேர்கமள நீர்
நிந்திக்கிறீமர. எனினும், மபார் எவ்ோறு நடந்தது என்பமத ேிளக்கிச்
ச ால்கிமறன் மகளும்.(28)

ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, பீேரசைைோல் கர்ணன்

வழ்த்தப்பட்டனதக்
ீ கண்டவர்களும், சபரும் ேில்லாளிகளும், உடன்
பிறந்தேர்களுமான உமது ஐந்து மகன்களால் அமதப் சபாறுத்துக்
சகாள்ள முடியேில்மல.(29) அேர்கள், துர்ேர்ேணன், துஸ்ஸஹன்,
துர்ேதன், துர்த்தரன், ஜயன் ஆேர். அைகிய கே ங்கமளப் பூண்டிருந்த
அேர்கள் அமனேரும் பாண்டுேின் மகமன எதிர்த்து ேிமரந்தனர்.(30)
அமனத்துப் பக்கங்களிலும் ேிருமகாதரமன {பீமமனச்} சூழ்ந்து சகாண்ட

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 781 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேர்கள், சேட்டுக்கிளிகளின் கூட்டங்கமளப் மபாலத் சதரிந்த தங்கள்

கமணகளால் திம ப்புள்ளிகள் அமனத்மதயும் மமறத்தனர்.(31) எனினும்,
பீமன் அந்தப் மபாரில் இப்படித் திடீசரனத் தன்மன எதிர்த்து
ேிமரபேர்களும், சதய்ேக
ீ அைகுமடயேர்களுமான அந்த
இளேர ர்கமளச் ிரித்துக் சகாண்மட ேரமேற்றான்.(32)

பீமம னமன எதிர்த்து முன்மனறும் உமது மகன்கமளக்

கண்டேனும், ராமதயின் மகனுமான கர்ணன், தங்கச் ிறகுகமளக்
சகாண்டமேயும், கல்லில் கூராக்கப்பட்டமேயும், கூர் முமன
சகாண்டமேயுமான கமணகமள ஏேியபடிமய அந்த ேலிமமமிக்கப்
மபார்ேரமன
ீ {பீமமன} எதிர்த்து ேிமரந்தான்.(33) பீமன், உமது
மகன்களால் தடுக்கப்பட்டாலும் கர்ணமன எதிர்த்து மேகமாக
ேிமரந்தான்.(34) பிறகு கர்ணமனச் சூழ்ந்து சகாண்ட குருக்கள்
{சகௌரேர்கள்}, மநரான கமணகளின் மமையால் பீமம னமன
மமறத்தனர்.(35) ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உறுதிமிக்க ேில்மலத்
தரித்திருந்த பீேன், ேைிதர்களில் கோனளயரோை அவர்கள்
அனைவனரயும், அவர்களது, குதினரகள் ேற்றும் ரதரரோட்டிகளுடன்
ரசர்த்து இருபத்னதந்து {25} கனணகளோல் யேனுைகுக்கு அனுப்பி
னவத்தோன் [3].(36) தங்கள் மதமராட்டிகளுடன் தங்கள் மதர்களில் இருந்து
ேிழுந்த அேர்களது உயிரற்ற ேடிேங்கள் {உடல்கள்}, சூறாேளியால்
மேருடன் ாய்க்கப்பட்டமேயும், பல்மேறு நிறங்களிலான கனமான
மலர்களுடன் கூடியமேயுமான சபரிய மரங்கமளப் மபாலத்
சதரிந்தன.(37)

[3] ம னாதிபதி, ெல ந்தன், சுமஷணன் {?}, உக்கிரன், ேரபாகு,

ீ
பீமன், பீமரதன், சுமலா னன் ஆகிய 8 மபமர பீஷ்ம பர்ேம்
பகுதி 64ல் 4ம் நாள் மபாரிலும், சுநாபன், ஆதித்யமகது,
பஹ்ோ ி, குண்டதாரன், மமஹாதரன், அபராெிதன்,
பண்டிதகன், ேி ாலாக்ஷன் ஆகிய 8 மபமர பீஷ்ம பர்ேம்
பகுதி 89ல் 8ம் நாள் மபாரிலும், ேியுமதாமராஷ்கன்,
அநாதிருஷ்டி, குண்டமபதின் {?}, ேிராென், தீர்கமலா னன்
{தீப்தமலா னன்}, தீர்க்கபாகு, சுபாகு, கன்யாகத்யென்
{மகரத்ேென்}, ஆகிய 8 மபமர பீஷ்ம பர்ேம் பகுதி 97ல் அமத
8ம் நாள் மபாரிலும், குண்டமபதி {?}, சுமஷணன் {?},
தீர்க்கமநத்திரன், பிருந்தாரகன், அபயன், சரௌத்ரகர்மன்,
துர்ேிமமா னன், ேிந்தன், அனுேிந்தன், சுேர்மன், சுதர் ன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 782 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆகிய 11 மபமர துமராண பர்ேம் பகுதி 126ல் 14ம் நாள்

மபாரிலும், துர்ெயன் என்று ஒருேமனத் துமராணபர்ேம்
பகுதி 132ல் அமத 14ம் நாள் மபாரிலும், துர்முகன் என்ற
ஒருேமனத் துமராணபர்ேம் பகுதி 133ல் அமத 14ம் நாள்
மபாரிலும், துர்மர்ஷணன், துஸ்ஸஹன், துர்மதன்,
துர்த்தரன், ெயன் ஆகிய ஐேமர இப்மபாது இந்தப் பதிேில்
{துமராண பர்ேம் பகுதி 134ல்} அமத 14ம் நாள் மபாரில்
சகான்றிருப்பமதாடு ம ர்த்தால், பீமன் இதுேமர
திருதராஷ்டிரன் மகன்களில் 42 மபமரக் சகான்றிருக்கிறான்.
{?} என்ற அமடப்புக்குறிகளுக்குள் மீ ண்டும் கூறப்பட்ட
சபயர்கள் இடம்சபற்றிருக்கின்றன.

அதிரதன் மகமன {கர்ணமனத்} தடுத்துக் சகாண்மட உமது

மகன்கமளக் சகான்ற பீமம னனின் ஆற்றமல நாங்கள் மிக
அற்புதமானதாகக் கண்மடாம்.(38) கூரிய கமணகமளக் சகாண்டு பீமனால்
அமனத்துப் பக்கங்களிலும் தடுக்கப்பட்ட சூதனின் மகன் {கர்ணன்}, ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, பீமமனப் பார்க்க மட்டுமம ச ய்தான்.(39)
மகாபத்தால் கண்கள் ிேந்த பீமம னனும், உறுதிமிக்கத் தன் ேில்மல
ேமளத்தபடிமய கர்ணனின் மீ து தன் மகாபப் பார்மேகமளச் ச லுத்தத்
சதாடங்கினான்" {என்றான் ஞ் யன்}.(40)
------------------------------------------------------------------------------------------------
துமராண பர்ேம் பகுதி – 134ல் ேரும் சமாத்த சுமலாகங்கள் 40

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 783 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பீேைிடம் ேீ ண்டும் புறமுதுகிட்ட கர்ணன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 135

Karna once more turned his back upon Bhima! | Drona-Parva-Section-135 |

Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 51)

பதிவின் சுருக்கம்: தன்னைரய குற்றவோளியோகக் கருதிய கர்ணன்; கர்ணைின்

வில்னை அறுத்து, அவைது குதினரகனளயும், ரதரரோட்டினயயும் ககோன்ற பீ ேன்;
ேீ ண்டும் கர்ணைின் வில்னை அறுத்தது; பீ ேைின் கவசத்னத அறுத்த கர்ணன்;
பீ ேரசைைிடம் ேீ ண்டும் புறமுதுகிட்ட கர்ணன்; பீ ேன் ேீ து தன் தம்பிகனள ஏவிய
துரிரயோதைன்; அவர்களில் எழுவனரக் ககோன்ற பீ ேன்; விதுரைின்
வோர்த்னதகனள நினைத்த கர்ணன்; கர்ணைின் கவசத்னத அறுத்த
பீ ேன்;பீ ேனுக்கும் கர்ணனுக்கும் இனடயில் ேீ ண்டும் ஏற்பட்ட கடும் ரேோதல்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “உமது மகன்கள்

(களத்தில்) சநடுஞ் ாண் கிமடயாகக் கிடப்பமதக் கண்டு, சபரும்
ஆற்றமலக் சகாண்ட கர்ணன், சபரும் மகாபத்தால் நிமறந்து, தன்
உயிரில் நம்பிக்மகயற்றேனானான்.(1) அந்த அதிரதன் மகன் {கர்ணன்},
பீமனால் தன் கண்களுக்கு எதிரிமலமய மபாரில் சகால்லப்பட்ட உமது
மகன்கமளக் கண்டு தன்மனமய குற்றோளியாகக் கருதினான்.(2)
அப்மபாது பீேரசைன், முன்ைர்க் கர்ணைோல் இனைக்கப்பட்ட
தீனேகனள நினைவுகூர்ந்து, ினத்தால் நிமறந்து, திட்டமிட்ட
கேனத்மதாடு {பாதுகாப்மபாடு} கூரிய கமணகள் பலேற்றால் கர்ணமனத்
துமளக்கத் சதாடங்கினான்.(3)

பிறகு கர்ணன், ிரித்துக் சகாண்மட ஐந்து கமணகளால் பீமமனத்

துமளத்து, தங்கச் ிறகுகள் சகாண்டமேயும், கல்லில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 784 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கூராக்கப்பட்டமேயுமான எழுபது கமணகளால் மீ ண்டும் அேமன

{பீமமனத்} துமளத்தான்.(4) கர்ணனால் ஏேப்பட்ட அக்கமணகமள
அலட் ியம் ச ய்த ேிருமகாதரன் {பீேன்}, ரநரோை ஒரு நூறு {100}
கனணகளோல் அந்தப் ரபோரில் ரோனதயின் ேகனை {கர்ணனைத்}
துனளத்தோன்.(5) மீ ண்டும் ஐந்து கூரிய கமணகளால் அேனது முக்கிய
அங்கங்கமளத் துமளத்த பீமன், ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, ஒரு
பல்லத்மதக் சகாண்டு அந்தச் சூத மகனின் {கர்ணனின்} ேில்மல
அறுத்தான்.(6) பிறகு மகிழ்ச் ியற்றேனான கர்ணன், ஓ! பாரதமர
{திருதராஷ்டிரமர}, மற்சறாரு ேில்மல எடுத்துக் சகாண்டு, தன்
கமணகளால் அமனத்துப் பக்கங்களிலும் பீமம னமன மமறத்தான்.(7)

அப்ரபோது பீேன், கர்ணைின் குதினரகள் ேற்றும் ரதரரோட்டினயக்

ககோன்று, இப்படிமய கர்ணனின் அருஞ்ச யல்களுக்கு எதிர்ேிமனயாற்றி
உரத்த ிரிப்சபான்மறச் ிரித்தான்.(8) பிறகு மனிதர்களில் காமளயான
அந்தப் பீமன், தன் கமணகளால் கர்ணனின் ேில்மல அறுத்தான். ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உரத்த நாசணாலி சகாண்டதும், மகப்பிடியில்
தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டதுமான அந்த ேில்லானது (அேனது
{கர்ணனின்} கரங்களில் இருந்து) கீ மை ேிழுந்தது.(9) அப்மபாது
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ கர்ணன் தன் மதரில் இருந்து இறங்கி
அந்தப் மபாரில் ஒரு கதாயுதத்மத எடுத்து, அமதப் பீமனின் மீ து
மகாபத்துடன் ே ீ ினான்.(10) ஓ மன்னா, தன்மன மநாக்கி மேகமாக ேரும்
அந்தக் கதாயுதத்மதக் கண்ட ேிருமகாதரன் {பீமன்}, துருப்புகள்
அமனத்தும் பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத அமதத் தன் கமணகளால்
தடுத்தான்.(11)

பிறகு, சபரும் ஆற்றமலக் சகாமடயாகக் சகாண்ட அந்தப்

பாண்டுேின் மகன் {பீேன்}, சூதன் ேகைின் {கர்ணைின்} உயினர எடுக்க
விரும்பி, கபரும் சுறுசுறுப்புடன் முயன்று, பின்ைவன் {கர்ணன்} ேீ து
ஓரோயிரம் கனணகனள ஏவிைோன்.(12) எனினும் கர்ணன், அந்தப்
மபாரில், அந்தக் கமணகள் அமனத்மதயும் தடுத்து, தன் கமணகளால்
பீமனின் கே த்மத அறுத்தான்.(13) பிறகு அேன் {கர்ணன்}, துருப்புகள்
அமனத்தும் பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத இருபத்மதந்து
குறுங்கமணகளால் பீமமனத் துமளத்தான். இமே யாவும் காண மிக
அற்புதமாக இருந்தன.(14) பிறகு, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர},
ினத்தால் தூண்டப்பட்ட பீமன், ஒன்பது மநரான கமணகமள அந்தச்
சூதனின் மகன் {கர்ணன்} மீ து ஏேினான்.(15) கர்ணனின் கே த்மதயும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 785 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேலக்கரத்மதயும் துமளத்துச் ச ன்ற அந்தக் கூரிய கமணகள், எறும்புப்

புற்றுக்குள் நுமையும் பாம்புகமளப் மபாலப் பூமிக்குள் நுமைந்தன. (16)
பீேரசைின் வில்ைில் இருந்து ஏவப்பட்ட அந்தக் கனணேோரியோல்
ேனறக்கப்பட்ட கர்ணன், ேீ ண்டும் பீேரசைைிடம் புறமுதுகிட்டோன்.(17)

சூதனின் மகன் {கர்ணன்} புறமுதுகிடுவனதயும், குந்தியின்

ேகனுனடய {பீேைின்} கனணகளோல் எங்கும் ேனறக்கப்பட்டுக்
கோைோளோக ஓடுவனதயும் கண்ட துரிரயோதைன், (18) {தன் தம்பிகளிடம்}
“ராமதயின் மகனுமடய {கர்ணனின்} மதமர மநாக்கி அமனத்துப்
பக்கங்களில் இருந்து ேிமரந்து ச ல்ேராக”
ீ என்றான். பிறகு, ஓ! மன்னா,
தங்கள் அண்ணனின் இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்டு ஆச் ரியமமடந்த
உமது மகன்கள், கமண மாரிமய ஏேியபடிய மபாரில் பாண்டுேின்
மகமன {பீமமன} மநாக்கி ேிமரந்தனர்.(19) அேர்கள் {துரிரயோதைைின்
அந்தத் தம்பிகள்}, சித்ரன், உபசித்ரன், சித்ரோக்ஷன் [1], சோருசித்ரன்,
சரோஸைன், சித்ரோயுதன், சித்ரவர்ேன் ஆகிமயாராேர். அேர்கள்
அமனேரும் மபார்க்கமலயின் அமனத்து முமறகமளயும்
அறிந்தேர்களாக இருந்தனர். எனினும், ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ
பீமம னன், இப்படித் தன்மன எதிர்த்து ேிமரந்து ேரும் அந்த உமது
மகன்கள் ஒவ்சோருேமரயும் ஒமர கமணயால் {ஒவ்சோரு
கமணகளால்} ேழ்த்தினான்.
ீ உயினர இைந்த அவர்கள், சூறோவளியோல்
ரவரரோடு சோய்க்கப்பட்ட ேரங்கனளப் ரபோைக் கீ ரை பூேியில்
விழுந்தைர் [2].(20-22)

[1] கங்குலியின் பதிப்பில் இப்சபயர் ேிடுபட்டிருக்கிறது.

மேசறாரு பதிப்பிலும், மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும்
இப்சபயர் இடம்சபற்றிருக்கிறது.

[2] ச ன்ற பதிேின் அடிக்குறிப்பு [3]ல், மபார் சதாடங்கிய

நாளில் இருந்து, துரிமயாதனின் தம்பிகளில் 42 மபமரப் பீமன்
சகான்றிருப்பதாகக் கண்மடாம். இப்மபாது இந்தப்பதிேில்
சகால்லப்பட்ட ித்ரன், உப ித்ரன், ித்ராக்ஷன், ாரு ித்ரன்,
ராஸனன், ித்ராயுதன், ித்ரேர்மன் ஆகிய எழுேமரச்
ம ர்த்து இதுேமர பீமன், திருதராஷ்டிரன் மகன்களில் 49
மபமரக் சகான்றிருக்கிறான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 786 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களான
ீ அந்த உமது மகன்கள் அமனேரும்
இப்படிக் சகால்லப்பட்டமதக் கண்ட கர்ணன், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, அழுமக நிமறந்த முகத்துடன், விதுரைின்
வோர்த்னதகனள நினைவுகூர்ந்தோன்.(23) முமறயான ாதனங்களுடன்
கூடிய மற்சறாரு மதரில் ஏறியேனும், சபரும் ஆற்றமலக்
சகாண்டேனுமான கர்ணன், மபாரில் பாண்டுேின் மகமன {பீமமன}
எதிர்த்து மேகமாகச் ச ன்றான்.(24) தங்கச் ிறகுகளுடன் கூடிய கூரிய
கமணகளால் ஒருேமரசயாருேர் துமளத்துக் சகாண்ட அவ்ேிரு
ேரர்களும்,
ீ சூரியனின் கதிர்கள் ஊடுருேிய இரு மமகத் திரள்கமளப்
மபாலப் பிரகா மாகத் சதரிந்தனர்.(25)

அப்மபாது ினத்தால் தூண்டப்பட்ட பாண்டுேின் மகன் {பீேன்},

கபரும் கூர்னே ேற்றும் கடும் சக்தினயக் ககோண்ட முப்பத்தோறு {36}
பல்ைங்களோல் சூதன் ேகைின் {கர்ணைின்} கவசத்னத அறுத்தோன்.(26)
ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட சூதனின் மகனும் {கர்ணனும்}, ஓ!
பாரதக் குலத்தின் காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, ஐம்பது மநரான
கமணகளால் குந்தியின் மகமன {பீமமனத்} துமளத்தான்.(27)
ச ஞ் ந்தனக் குைம்மபத் தங்கள் மமனியில் பூ ியிருந்த அவ்ேிரு
ேரர்களும்,
ீ கமணகளால் ஒருேருக்சகாருேர் பல காயங்கமள
உண்டாக்கி ிந்திய குருதியால் மமறக்கப்பட்டு, உதயச் சூரியமனயும்,
ந்திரமனயும் மபாலப் பிரகா மாகத் சதரிந்தனர்.(28) கமணகளால்
அறுக்கப்பட்ட கே ங்களுடன் தங்கள் உடல்கள் குருதியால்
மமறக்கப்பட்டிருந்த கர்ணனும், பீமனும், தங்கள் ட்மடகளில் இருந்து
அப்மபாதுதான் ேிடுபட்ட இரு பாம்புகமளப் மபாலத் சதரிந்தனர்.(29)
உண்மமயில், தங்கள் பற்களால் ஒன்மறசயான்று ிமதத்துக் சகாள்ளும்
இரு புலிகமளப் மபால மனிதர்களில் புலிகளான அவ்ேிருேரும், தங்கள்
கமணகளால் ஒருேமரசயாருேர் ிமதத்துக் சகாண்டனர்.
மமைத்தாமரகமளப் சபாைியும் இரு மமகத் திரள்கமளப் மபால அவ்ேிரு
ேரர்களும்
ீ தங்கள் கமணகமள இமடயறாமல் சபாைிந்தனர்.(30)

எதிரிகமளத் தண்டிப்பேர்களான அவ்ேிருேரும், தங்கள் தந்த

முமனகளால் ஒன்மறசயான்று கிைித்துக் சகாள்ளும் இரு
யாமனகமளப் மபாலத் தங்கள் கமணகளால் தங்கள் ஒவ்சோருேரின்
உடல்கமளயும் கிைித்துக் சகாண்டனர்.(31) ஒருேமர மநாக்கி ஒருேர்
முைங்கி தங்கள் கமணகமள ஒருேர் மமல் ஒருேர் சபாைிந்த
முதன்மமயான அவ்ேிரு மதர்ேரர்களும்,
ீ தங்கள் மதர்கமளக் சகாண்டு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 787 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேட்டங்களாலான அைகிய தடங்கமள உண்டாக்கச் ச ய்து

ஒருேமராசடாருேர் ேிமளயாடுேதாகத் சதரிந்தது.(32) அேர்கள்,
பருேகாலத்தில் உள்ள பசுேின் முன்னிமலயில் ஒன்மற மநாக்கி ஒன்று
முைங்கும் ேலிமமமிக்க இரு காமளகளுக்கு ஒப்பாக இருந்தனர்.
உண்மமயில், மனிதர்களில் ிங்கங்களான அவ்ேிருேரும், சபரும்
ஆற்றமலக் சகாண்ட ேலிமமமிக்க இரு ிங்கமளப் மபாலமே
சதரிந்தனர்.(33) மகாபத்தால் ிேந்த தங்கள் கண்களால்
ஒருேமரசயாருேர் மநாக்கியேர்களும், சபரும் க்திமயக்
சகாண்டேர்களுமான அவ்ேிரு மபார்ேரர்களும்,
ீ சக்ரனையும்
{இந்திரனையும்}, விரரோசைன் ேகனையும் {பிரகைோதனையும்} ரபோைப்
ரபோரிட்டைர்.(34)

அப்மபாது, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, ேலிமமமிக்கக்

கரங்கமளக் சகாண்ட பீமன், ேில்மலத் தன்னிரு கரங்களால்
ேமளத்தமபாது, மின்னலின் க்தியூட்டப்பட்ட மமகம் ஒன்மறப்
மபாலமே சதரிந்தான்.(35) பிறகு ேில்லின் நாசணாலிமயத் தன்
இடிசயாலியாகவும், இமடயறாத கமண மாரிமயத் தன்
மமைப்சபாைிோகவும் சகாண்ட அந்த ேலிமமமிக்கப் பீம மமகம், ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தக் கர்ண மமலமய மமறத்தது.(36)
பயங்கர ஆற்றமலக் சகாண்டேனும் பாண்டுேின் மகனுமான அந்தப்
பீமன், ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, மீ ண்டும் ஒரு முமற தன் ேில்லில்
இருந்து ஏேப்பட்ட ஓராயிரம் கமணகளால் கர்ணமன மமறத்தான்.(37)
கங்க இறகுகளால் அமமந்த ிறகுகமளக் சகாண்ட கமணகமளக்
சகாண்டு அேன் {பீமன்} கர்ணமன மமறத்த மபாது, உமது மகன்கள்
இயல்புக்கு மீ றிய அேனது ஆற்றமலக் கண்டனர்.(38)

போர்த்தனுக்கும் {அர்ஜுைனுக்கும்}, ிறப்புமிக்கக் ரகசவனுக்கும்

{கிருஷ்ணனுக்கும்}, சோத்யகிக்கும், (அர்ெுனன் மதருமடய இரண்டு)
க்கரங்கமளப் பாதுகாப்பேர்களான இருேருக்கும் (யுதோேன்யு மற்றும்
உத்தகேௌஜஸ் ஆகிமயாருக்கும்) மகிழ்ச் ிமய ஊட்டியபடி, இப்படிமய
பீமன் கர்ணனுடன் மபாரிட்டான்.(39) பீமனின் ஆற்றல், கரங்களின்
ேலிமம, ேிடாமுயற் ி ஆகியேற்மற அறிந்தேர்களான உமது மகன்கள்
அமனேரும் மகிழ்ச் ியற்றேர்களானார்கள்” {என்றான் ஞ் யன்}.(40)
--------------------------------------------------------------------------------------------
துமராண பர்ேம் பகுதி – 135ல் ேரும் சமாத்த சுமலாகங்கள் 40

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 788 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

விகர்ணனுக்கோக ேிகவும் வருந்திய பீேன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 136

Bhima grieved bitterly for Vikarna! | Drona-Parva-Section-136 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 52)

பதிவின் சுருக்கம்: கடுனேயோகப் ரபோரிட்ட பீ ேனும், கர்ணனும்; பீ ேைின்

ஆற்றனைக் கண்டு ககௌரவர்களும், போண்டவர்களும் கேச்சியது; கர்ணனைக்
கோக்க தன் தம்பிகளில் எழுவனர அனுப்பிய துரிரயோதைன்; அந்த எழுவனரயும்
ககோன்ற பீ ேன், விகர்ணனுக்கோக வருந்தியது; பீ ேைின் முைக்கத்னதக் ரகட்டு
கசய்தினய அறிந்து ேகிழ்ந்த யுதிஷ்டிரன்; விதுரைின் வோர்த்னதகனள
நினைவுகூர்ந்த துரிரயோதைன்; திருதரோஷ்டிரனை நிந்தித்த சஞ்சயன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “பீேரசைனுனடய

ேில்லின் நாசணாலிமயயும், அேனது உள்ளங்மகசயாலிகமளயும்
மகட்டு, மதங்சகாண்ட எதிராளியின் முைக்கங்கமளப் சபாறுத்துக்
சகாள்ள முடியாத மற்சறாரு மதங்சகாண்ட யாமனமயப்மபால
ரோனதயின் ேகைோல் {கர்ணைோல்} அமதப் சபாறுத்துக் சகாள்ள
முடியேில்மல.(1) பீமம னனின் முன்னிமலயில் இருந்து ஒரு கணம்
அகன்ற கர்ணன், பீமம னனால் சகால்லப்பட்ட உமது மகன்களின் மீ து
கண்கமளச் ச லுத்தினான்.(2) ஓ! மனிதர்களில் ிறந்தேமர
{திருதராஷ்டிரமர} அேர்கமளக் கண்ட கர்ணன் உற் ாகத்மத இைந்து
துயரில் மூழ்கினான். சநடிய சபரும் அனல் மூச்சுகமளேிட்ட அேன்
{கர்ணன்}, ேீ ண்டும் போண்டுவின் ேகனை {பீேனை} எதிர்த்துச்
கசன்றோன்.(3)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 789 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

தாமிரம் மபான்ற ிேந்த கண்களுடன், ேலிமமமிக்கப்

பாம்சபான்மறப் மபாலக் மகாபத்தில் சபருமூச்சுேிட்ட கர்ணன் தன்
கமணகமள ஏேிய மபாது, கதிர்கமள இமறக்கும் சூரியமனப் மபாலமே
மிகப் பிரகா மாகத் சதரிந்தான்.(4) உண்மமயில், ஓ! பாரதக் குலத்தின்
காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, சூரியனில் இருந்து பரவும் கதிர்களுக்கு
ஒப்பாகக் கர்ணனின் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட கமணகளால்
ேிருமகாதரன் {பீமன்} மமறக்கப்பட்டான்.(5) மயிலின் இறகுகமளக்
சகாண்ட அந்த அைகிய கமணகள், கர்ணனின் ேில்லில் இருந்து
ஏேப்பட்டு, உறங்குேதற்காக மரத்திற்குள் நுமையும் பறமேகமளப்
மபால, பீமனுமடய உடலின் ஒவ்சோரு பகுதியிலும் ஊடுருேின.(6)

உண்மமயில், தங்கச் ிறகுகமளக் சகாண்ட அந்தக் கமணகள்,

கர்ணனின் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்டு, நாமரகளின் சதாடர்ச் ியான
ேரிம களுக்கு ஒப்பாக இமடயறாமல் பாய்ந்தன.(7) அதிரதன் மகனால்
ஏேப்பட்ட கமணகள் ஒரு ேில்லில் இருந்து மட்டும் சேளிமயறுேதாகத்
சதரியாமல், சகாடிமரம், குமட, ஏர்க்கால், நுகத்தடி மற்றும் மதர்த்தட்டு
ஆகியேற்றில் இருந்தும் பாய்ேமதப் மபாலத் சதரியும் அளவுக்குப்
சபரும் எண்ணிக்மகயில் இருந்தன.(8) உண்மமயில், அந்த அதிரதன்
மகன் {கர்ணன்}, மூர்க்கமான க்தி சகாண்டமேயும், தங்கத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும், கழுகின் இறகுகமளக் சகாண்டமேயுமானத்
தன் ோனுலாவும் கமணகளால் சமாத்த ஆகாயத்மதயும் நிமறக்கும்
ேமகயில் அேற்மற ஏேினான்.(9)

(இப்படி) சேறியால் தூண்டப்பட்டு, காலமனப் மபாலத் தன்மன

மநாக்கி ேிமரந்து ேரும் அேமன {கர்ணமனக்} கண்ட ேிருமகாதரன்
{பீமன்}, தன் உயிமரக் குறித்து முற்றிலும் கேமலப்படாமல், தன்
எதிரியிலும் மமன்மமயமடந்து ஒன்பது கமணகளால் அேமனத்
{கர்ணமனத்} துமளத்தான்.(10) கர்ணனின் தடுக்கப்பட முடியாத
மூர்க்கத்மதயும், அந்த அடர்த்தியான கமணமமைமயயும் கண்ட பீமன்,
சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்டேனாதலால், அச் த்தால்
நடுங்கேில்மல.(11)

பிறகு அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {பீமன்}, அதிரதன் மகனின்

{கர்ணனின்} கமணப்சபாைிவுக்கு எதிர்ேிமனயாக, இருபது கூரிய
கமணகளால் கர்ணமனத் துமளத்தான்.(12) உண்மமயில், பிருமதயின்
மகன் {பீமன்} முன்னர்ச் சூதனின் மகனால் {கர்ணனால்} எப்படி

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 790 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மமறக்கப்பட்டாமனா, அமத மபாலமே பின்னேன் {கர்ணன்} இப்மபாது

அந்தப் மபாரில் முன்னேனால் {பீமனால்} மமறக்கப்பட்டான்.(13) மபாரில்
பீமம னனின் ஆற்றமலக் கண்ட உமது மபார்ேரர்களும்,
ீ ாரணர்களும்
கூட மகிழ்ச் ியால் நிமறந்து அேமனப் புகழ்ந்தனர்.(14) சகௌரேர்கள்
மற்றும் பாண்டேர்கள் ஆகிய இரு தரப்பிலிருந்தும், பூரிஸ்ரவஸ்,
கிருபர், துரரோணரின் ேகன் {அஸ்வத்தோேன்}, மத்ர ஆட் ியாளன்
{சல்ைியன்}, கஜயத்ரதன், உத்தகேௌஜஸ், யுதோேன்யு, சோத்யகி,
ரகசவன் {கிருஷ்ணன்}, அர்ஜுைன்(15) ஆகிய இந்தப் சபரும்
மதர்ேரர்கள்,
ீ ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, “நன்று, நன்று” என்று
ச ால்லி ிங்க முைக்கம் ச ய்தனர்.(16)

மயிர்ச் ிலிர்ப்மப ஏற்படுத்தும் அந்தக் கடுமுழுக்கம் எழுந்தமபாது,

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உமது மகனான துரிரயோதைன், மன்னர்கள்
மற்றும் இளேர ர்கள் அமனேரிடமும், குறிப்பாகத் தன்னுடன் பிறந்த
தம்பிகளிடம் இவ்ோர்த்மதகமள ேிமரோகச் ச ான்னான்.
“அருளப்பட்டிருப்பீராக, ேிருமகாதரனிடம் {பீமனிடமிருந்து} இருந்து
கர்ணமனக் காப்பதற்காக அேனிடம் {கர்ணனிடம்} ேிமரேராக,
ீ
இல்மலசயனில், பீமனின் ேில்லில் இருந்து ஏேப்படும் கமணகமள
ராமதயின் மகமன {கர்ணமனக்} சகான்றுேிடும். ேலிமமமிக்க
ேில்லாளிகமள சூதனின் மகமன {கர்ணமனக்} காக்க முயல்ேராக”
ீ
{என்றான் துரிமயாதனன்}.(17-19).

இப்படித் துரிமயாதனனால் கட்டமளயிடப்பட்டதும், அேனது

{துரிமயாதனனின்} தம்பியரில் எழுேர், ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர},
மகாபத்தில் பீமம னமன மநாக்கி ேிமரந்து, அமனத்துப் பக்கங்களிலும்
அேமன {பீமமனச்} சூழ்ந்து சகாண்டனர்.(20) குந்தியின் மகமன அணுகிய
அேர்கள், மமைக்காலங்களில் மமலயின் ாரலில் மமைத்தாமரகமளப்
சபாைியும் மமகங்கமளப் மபாலக் கமணமாரிகளால் அேமன {பீமமன}
மமறத்தனர்.(21) மகாபத்தில் தூண்டப்பட்டேர்களான அந்தப் சபரும்
மதர்ேரர்கள்
ீ எழுேரும், ஓ! மன்னா, பிரளயத்தின் மபாது ந்திரமனப்
பீடிக்கும் ஏழு மகாள்கமளப் மபாலப் பீமம னமனப் பீடிக்கத்
சதாடங்கினர்.(22)

அப்மபாது குந்தியின் மகன் {பீமன்}, ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர},

தன் அைகிய ேில்மலப் சபரும்பலத்துடன் ேமளத்து, அமத உறுதியாகப்
பிடித்து, (23) தன் எதிரிகளும் மனிதர்கள்தான் என்பமத அறிந்து, ஏழு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 791 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கமணகமளக் குறி பார்த்தான். சபருஞ் ினத்துடன் கூடிய அந்தத்

தமலேன் பீமன், சூரியக் கதிர்கமளப் மபான்ற அந்தப் பிரகா மான
கமணகமள அேர்கள் மீ து ஏேினான்.(24) உண்மமயில், முந்மதய
தீங்குகமள நிமனவுகூர்ந்த பீமம னன், உமது மகன்களான அேர்களின்
உடல்களில் இருந்து உயிமரப் பிரித்சதடுக்கும் ேமகயில் அந்தக்
கமணகமள ஏேினான்.(25)

ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, கல்லில் கூராக்கப்பட்டமேயும்,

தங்கச் ிறகுகமளக் சகாண்டமேயுமான அந்தக் கமணகள்,
பீமம னனால் ஏேப்பட்டு, அந்தப் பாரத இளேர ர்களின் உடல்கமளத்
துமளத்து ோனத்தில் பறந்து ச ன்றன.(26) உண்மமயில், தங்கச்
ிறகுகமளக் சகாண்ட அந்தக் கமணகள், உமது மகன்களின்
இதயங்கமளத் துமளத்து ஆகாயத்தில் ச ன்ற மபாது, ிறந்த
இறகுகமளக் சகாண்ட பறமேகமளப் மபால அைகாகத் சதரிந்தன.(27)
தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டு, குருதியால் எங்கும் நமனந்திருந்த
அக்கமணகள், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உமது மகன்களின்
குருதிமயக் குடித்த பிறகு, அேர்களின் உடமலக் கடந்து ச ன்றன.(28)
அந்தக் கமணகளால் முக்கிய உறுப்புகள் துமளக்கப்பட்ட அேர்கள்,
மமலகளின் ச ங்குத்துப் பாமறகளில் ேளரும் சநடிய மரங்கள்
யாமனகளால் முறிக்கப்பட்டமதப் மபாலத் தங்கள் மதர்களில் இருந்து
கீ மை பூமியில் ேிழுந்தனர்.(29) இப்படிக் சகால்லப்பட்ட உமது ஏழு
மகன்கள், சத்ருஞ்சயன், சத்ருஸஹன், சித்ரன், சித்ரோயுதன். த்ருடன்,
சித்ரரசைன், விகர்ணன் ஆகிமயாராேர் [1].(30)

[1] ம னாதிபதி, ெல ந்தன், சுமஷணன் {?}, உக்கிரன், ேரபாகு,

ீ
பீமன், பீமரதன், சுமலா னன் ஆகிய 8 மபமர பீஷ்ம பர்ேம்
பகுதி 64ல் 4ம் நாள் மபாரிலும், சுநாபன், ஆதித்யமகது,
பஹ்ோ ி, குண்டதாரன், மமஹாதரன், அபராெிதன்,
பண்டிதகன், ேி ாலாக்ஷன் ஆகிய 8 மபமர பீஷ்ம பர்ேம்
பகுதி 89ல் 8ம் நாள் மபாரிலும், ேியுமதாமராஷ்கன்,
அநாதிருஷ்டி, குண்டமபதின் {?}, ேிராென், தீர்கமலா னன்
{தீப்தமலா னன்}, தீர்க்கபாகு, சுபாகு, கன்யாகத்யென்
{மகரத்ேென்}, ஆகிய 8 மபமர பீஷ்ம பர்ேம் பகுதி 97ல் அமத
8ம் நாள் மபாரிலும், குண்டமபதி {?}, சுமஷணன் {?},
தீர்க்கமநத்திரன், பிருந்தாரகன், அபயன், சரௌத்ரகர்மன்,
துர்ேிமமா னன், ேிந்தன், அனுேிந்தன், சுேர்மன், சுதர் ன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 792 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆகிய 11 மபமர துமராண பர்ேம் பகுதி 126ல் 14ம் நாள்

மபாரிலும், துர்ெயன் என்று ஒருேமனத் துமராணபர்ேம்
பகுதி 132ல் அமத 14ம் நாள் மபாரிலும், துர்முகன் என்ற
ஒருேமனத் துமராணபர்ேம் பகுதி 133ல் அமத 14ம் நாள்
மபாரிலும், துர்மர்ஷணன், துஸ்ஸஹன், துர்மதன்,
துர்த்தரன், ெயன் ஆகிய ஐேமர துமராண பர்ேம் பகுதி 134ல்
அமத 14ம் நாள் மபாரிலும், ித்ரன், உப ித்ரன், ித்ராக்ஷன்,
ாரு ித்ரன், ராஸனன், ித்ராயுதன், ித்ரேர்மன் ஆகிய
எழுேமரதுமராண பர்ேம் பகுதி 135ல் அமத 14ம் நாள்
மபாரிலும், த்ருஞ் யன், த்ருஸஹன், ித்ரன், ித்ராயுதன்.
த்ருடன், ித்ரம னன், ேிகர்ணன் ஆகிய எழுேமர இப்மபாது
இந்தத் துமராண பர்ேம் பகுதி 136ல் அமத 14ம் நாள் மபாரில்
சகான்றிருப்பமதாடு ம ர்த்தால், பீேன் இதுவனர
திருதரோஷ்டிரன் ேகன்களில் 56 ரபனரக்
ககோன்றிருக்கிறோன். இந்தப் பதினான்காம் நாள் மபாரில்
மட்டும் இதுேமர 32 மபமரக் சகான்றிருக்கிறான்

பாண்டுேின் மகனான ேிருமகாதரன் {பீேன்}, இப்படிக்

ககோல்ைப்பட்ட உேது ேகன்கள் அனைவரிலும், தன் அன்புக்குரிய
விகர்ணனுக்கோக வருந்தி, கடும் துக்கத்னத அனடந்தோன்.(31) அந்தப்
பீமன், “மபாரில் என்னால் நீங்கள் அமனேரும் சகால்லப்பட மேண்டும்
என்று இப்படிமய என்னால் பதமமற்கப்பட்டது. ஓ! ேிகர்ணா,
அதற்காகமே, நீயும் சகால்லப்படலாயிற்று. {இங்மக} என் பதமம
நிமறமேற்றப்பட்டதாயிற்று.(32) ஓ! ேரா
ீ {ேிகர்ணா}, ஒரு
க்ஷத்திரியைின் கடனேகனள ேைதில் தோங்கிரய நீ ரபோரிட வந்தோய்.
எங்களுக்கு, அதிலும் குறிப்போக ேன்ைனுக்கு (எங்கள் அண்ணனுக்கு)
{யுதிஷ்டிரனுக்கு} நன்னே கசய்வதில் நீ எப்ரபோதும் ஈடுபட்டு
வந்தோய்.(33) எைரவ, ஒப்பற்றவைோை உைக்கோக நோன் வருந்துவது
முனறயோதல் அரிரத {முனறயோகோது}” என்றான் {பீமன்} [2].

[2] மேசறாரு பதிப்பில், “ேிகர்ணா, என்னால் இந்தப்

பிரதிஜ்மஞ ச ய்யப்பட்டது யுத்தத்தில் நீங்கள்
சகால்லப்படத் தக்கேர்களல்லமரா? ஆதலால், நீ
சகால்லப்பட்டாய். என்னால் பிரதிஜ்மஞ காக்கப்பட்டது.
ேரமன,
ீ க்ஷத்திரிய தர்மத்மத நிமனத்துக் சகாண்டு நீ
யுத்தத்திற்கு ேந்தாய். ஆதலால், யுத்தகளத்தில் நீ

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 793 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகால்லப்பட்டாய். யுத்தமுமறயானது சகாடியதன்மறா?

எங்களுமடய நன்மமயிலும், ேிம ஷமாக (எங்கள்)
அர ருமடய நன்மமயிலும் பற்றுள்ளேனும், அதிகத்
மதெமஸயுமடயேனுமான ேிகர்ணன் நியாயத்தினாமலா
அநியாயத்தினாமலா அடிக்கப்பட்டுப் படுத்திருக்கிறான்.
ஆழ்ந்த புத்தியுள்ளேரும் பூமியில் பிருகஸ்பதிக்குச்
மமானேரும், காங்காபுத்ரருமான பீஷ்மரும் யுத்தத்தில்
பிராணமனயிைக்கும்படி ச ய்ேிக்கப்பட்டார். ஆதலால்
யுத்தமானது சகாடியதன்மறா?” என்று கூறினான்” என
இருக்கிறது.

அவ்ேிளேர ர்கமளக் சகான்ற பிறகு, ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, ராமதயின் மகன் {கர்ணன்} பார்த்துக்
சகாண்டிருக்கும்மபாமத, அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {பீமன்} பயங்கரமான
ிங்கமுைக்கம் ஒன்மறச் ச ய்தான்.(34) ேரப்
ீ பீமனின் அந்தப்
சபருங்கூச் லானது, ஓ! பாரதமர, அந்தப் மபாரில் அேனது சேற்றிமய
நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரனுக்குத் சதரிேித்தது. உண்மமயில், ேில்
தரித்த அந்தப் பீமனின் மகத்தான கூச் மலக் மகட்ட மன்னன்
யுதிஷ்டிரன், அந்தப் மபாருக்கு மத்தியில் சபரும் மகிழ்ச் ிமய
உணர்ந்தான்.(35, 36) மகிழ்ச் ியமடந்த அந்தப் பாண்டுேின் மகன்
{யுதிஷ்டிரன்} பிறகு, ஓ! மன்னா, தன் தம்பியின் ிங்க முைக்கத்மத,
துந்துபிகள் மற்றும் பிற இம க்கருேிகளின் ஒலிகமளாடு ேரமேற்றான்.
ஏற்றுக் சகாள்ளப்பட்ட குறியீட்டடின்படி ேிருமகாதரன் {பீமன்} அந்தச்
ச ய்திமய அனுப்பிய பிறகு, ஆயுதங்கமள அறிந்மதாரில்
முதன்மமயான அந்த யுதிஷ்டிரன், மகிழ்ச் ியால் நிமறந்து மபாரில்
துமராணமர எதிர்த்து ேிமரந்தான்.

மறுபுறம், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உமது மகன்கள்

முப்பத்சதாருேர் [3] சகால்லப்பட்டமதக் கண்ட துரிமயாதனன், “ேிதுரர்
மப ிய நன்மமயான ோர்த்மதகள் இப்மபாது உணரப்படுகின்றன” என்று
ேிதுரரின் ோர்த்மதகமள நிமனவுகூர்ந்தான்.(37-40) இப்படி நிமனத்த
மன்னன் துரிமயாதனனால் தான் என்ன ச ய்ய மேண்டுமமா அமதச்
ச ய்ய முடியேில்மல. பகனடயோட்டத்தின் ரபோது, மூடனும்,
தீயவனுேோை உேது ேகன் {துரிரயோதைன்}, (தன் பக்கத்தில் இருந்த)
கர்ணனுடன் ரசர்ந்து, போஞ்சோை இளவரசினய {திகரௌபதினயச்}
சனபக்கு அனைத்துவரச் கசய்து, அேளிடம் மப ியதும், அமத இடத்தில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 794 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உமது முன்னிமலயில்(41, 42) கிருஷ்மணயிடம் {திசரௌபதியிடம்}, “ஓ!

கிருஷ்மணமய {திகரௌபதிரய}, போண்டவர்கள் கதோனைந்தைர்,
அவர்கள் நினையோை நரகத்திற்குள் மூழ்கிவிட்டைர். எைரவ நீ ரவறு
கணவர்கனளத் ரதர்ந்கதடுப்போயோக” என்ற அளவுக்குக் கர்ணைோல்
ரபசப்பட்ட கடும் வோர்த்னதகளும், ஐமயா, அமே அமனத்தின் கனியும்
{பலனும்} இப்மபாது சேளிப்படுகின்றன.(43, 44)

[3] 14ம் நாள் மபாரில் மட்டும் பீமம னனால்

சகால்லப்பட்டேர்கள் 32 மபராேர். மமமல முப்பத்சதான்று
என்று குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது. துர்முகன், துர்ெயன்
இருேரும் ஒருேராக இருப்பின் கணக்குச் ரியாகமே
ேரும். சகால்லப்பட்மடாரின் சபயர் ேிபரங்கமள அறிய
இமத பதிேின் அடிக்குறிப்பு [1] ஐ காணவும்.

மமலும், ஓ! குரு குலத்தேமர {திருதராஷ்டிரமர}, மகாபம் நிமறந்த

உமது மகன்கள், அந்த உயர் ஆன்மா சகாண்மடாரான பாண்டுேின்
மகன்களிடம் எள்ளுப்பதர்கள் மபான்ற பல்மேறு கடுஞ்ச ாற்கமளப்
பயன்படுத்தினர். (இப்படி ேிமளந்த) மகாப சநருப்மபப் பதிமூன்று {13}
ேருடங்கள் தடுத்திருந்த பீமம னன் இப்மபாது அமத {மகாப சநருப்மபக்}
கக்கியபடிமய, உமது மகன்களுக்கு அைிமே ஏற்படுத்துகிறான்.(45-46)
ஏராளமாகப் புலம்பிய விதுரர், சேோதோைத்னத ரநோக்கி உம்னே இட்டுச்
கசல்வதில் தவறிைோர். ஓ! பாரதர்களின் தமலேமர {திருதராஷ்டிரமர},
அமே அமனத்தின் கனிமயயும் உமது மகன்களுடன் ம ர்ந்து
அனுபேிப்பீராக.(47) நீர் முதியேராகவும், சபாறுமமயுள்ளேராகவும்,
அமனத்துச் ச யல்களின் ேிமளவுகமள முன்னறியேல்லேராகவும்
இருக்கிறீர். அப்படியிருந்தும், நீர் உமது நலன்ேிரும்பிகளின்
ஆமலா மனகமளப் பின்பற்ற மறுத்ததால், இமேயாவும் ேிதியின்
பயன் என்மற சதரிகிறது.(48) ஓ! மனிதர்களில் புலிமய {திருதராஷ்டிரமர}
ேருந்தாதீர். இமேயாவும் உமது சபரும் தேறால் ேிமளந்தமேமய.
உமது மகன்களின் அைிவுக்கு நீமர காரணமாேர்ீ என்பமத எனது
கருத்தாகும்.(49)

ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, விகர்ணனும், கபரும் ஆற்றனைக்

ககோண்ட சித்திரரசைனும் வழ்ந்துவிட்டைர்.
ீ உமது மகன்களில்
முதன்மமயான பல ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களும்
ீ கூட
ேழ்ந்துேிட்டனர்.(50)
ீ ஓ! ேலிய கரங்கமளக் சகாண்டேமர, பீமன், தன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 795 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பார்மே ச ல்லும் சதாமலேில் ேந்த உமது பிற மகன்கமளயும்

ேிமரோகக் சகான்றான்.(51) பாண்டுேின் மகனான பீமனாலும்,
விருேைோலும் (கர்ணைோலும்) ஏேப்பட்ட கமணகளால் நமது பமடயில்
ஆயிரக்கணக்காமனார் எரிக்கப்படுேமத உம்மால் மட்டுமம நான் காண
மநர்ந்தது” {என்றான் ஞ் யன்}.(52)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
துமராண பர்ேம் பகுதி – 136ல் ேரும் சமாத்த சுமலாகங்கள் 52

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 796 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கர்ணனும் பீேனும் ஏற்படுத்திய ரபரைிவு!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 137

The great carnage caused by Karna and Bhima! | Drona-Parva-Section-137 |

Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 53)

பதிவின் சுருக்கம்: பீ ேனுக்கும் கர்ணனுக்கும் இனடயில் கதோடர்ந்த ரபோர்;

இருவரோலும் உண்டோக்கப்பட்ட ரபரைிவு; சோரணர்களும் சித்தர்களும் அவ்விரு
ரபோர்வரர்களின்
ீ வரத்னதயும்,
ீ திறனையும் வியந்து போரோட்டியது...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, “ஓ! சூதா, ஓ! ஞ் யா, இந்தத்

துன்பகரமான ேிமளவு, நிச் யமாக என் தீய சகாள்மகயின் காரணமாக
எங்கமள அமடந்தது என்மற நான் நிமனக்கிமறன்.(1) நடந்தது
நடந்ததுதோன் என்ரற இதுவனர நோன் நினைத்து வந்ரதன். ஆனால், ஓ!
ஞ் யா, இப்மபாது நான் மமற்சகாள்ள மேண்டிய நடேடிக்மககள்
என்ன?[1](2) ஓ ஞ் யா, நான் மீ ண்டும் அமமதிமய அமடகிமறன்.
எனமே, என் தீய சகாள்மககமளக் காரணமாகக் சகாண்ட இந்த
ேரர்களின்
ீ படுசகாமல எவ்ோறு நடந்து சகாண்டிருக்கின்றன என்பமத
எனக்குச் ச ால்ோயாக” என்றான்.(3)

[1] மேசறாரு பதிப்பில், “அந்த அநீதியானது இப்மபாது

பலித்துேிட்டசதன்று நான் நிமனக்கிமறன். ஞ் ய, ச ன்றது
ச ன்றமதசயன்று என் மனத்தில் உறுதியுண்டாகிேிட்டது”
என்றிருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில், “இதுேமர
நடந்தசதல்லாம் நன்மமக்மக என்மற நான் நிமனத்மதன்.
ஆனால், ஓ! ஞ் யா, இப்மபாது எந்த நடேடிக்மககள்
மமற்சகாள்ளப்பட்டனமோ அமேமய பின்பற்றப்பட
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 797 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மேண்டும்” என்று இருக்கிறது. இப்படி மூன்று பதிப்புகளும்

மூன்று ேிதமாகச் ச ால்கின்றன.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “உண்மமயில், ஓ!

மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்டேர்களான
கர்ணன் மற்றும் பீேன் ஆகிய இருேரும் மமை நிமறந்த இரு
மமகங்கமளப் மபாலத் தங்கள் கமணமாரிகமளப் சபாைிேமதத்
சதாடர்ந்தனர்(4) தங்கச் ிறகுகமளக் சகாண்டமேயும், கல்லில்
கூராக்கப்பட்டமேயும், பீேைின் கபயர் கபோறிக்கப்பட்டனவயுேோை
அந்தக் கனணகள் கர்ணனை அணுகி, அவைது உயினரரய
துனளத்துவிடுவை ரபோை, அவைது உடலுக்குள் ஊடுருவிை.(5) அமத
மபால அந்தப் மபாரில் பீமனும், கடும் நஞ்சுமிக்கப் பாம்புகளுக்கு
ஒப்பானமேயும், நூற்றுக்கணக்கிலும் ஆயிரக்கணக்கிலும்
இருந்தமேயுமான கர்ணனின் கமணகளால் மமறக்கப்பட்டான்.(6)
அேர்களது கமணகமள அமனத்துப் பக்கங்களிலும் பாயும் மேமளயில்,
ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, சபருங்கடலுக்கு ஒப்பாகத் துருப்புகளுக்கு
மத்தியில் கலக்கம் உண்டானது.(7) ஓ! எதிரிகமளத் தண்டிப்பேமர
{திருதராஷ்டிரமர}, கடும் நஞ்சுமிக்கப் பாம்புகளுக்கு ஒப்பாகப் பீமனின்
ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட கமணகளால் உமது பமடயின்
மபாராளிகளில் பலர் உயிமர இைந்தனர்.(8)

மனிதர்களின் உடல்கமளாடு கலந்து ேிழுந்து கிடந்த யாமனகள்,

குதிமரகள் ஆகியேற்றால் பரேிக் கிடந்த மபார்க்களமானது,
சூறாேளியால் முறிக்கப்பட்ட மரங்கள் ிதறிக் கிடக்கும் ஒரு பாமதமயப்
மபாலத் சதரிந்தது.(9) பீமனின் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட கமணகளால்
மபாரில் சகால்லப்பட்ட உமது மபார்ேரர்கள்,
ீ “இஃது என்ன?” என்று
ச ான்னபடிமய தப்பி ஓடினர்.(10) உண்மமயில், ிந்துக்கள், ச ௌேரர்கள்,
ீ
சகௌரேர்கள் ஆகிமயாமரக் சகாண்ட அந்தப் பமட, கர்ணன் மற்றும்
பீமன் ஆகிய இருேரின் மூர்க்கமான கமணகளாலும் பீடிக்கப்பட்டு,
சபரும் சதாமலேிற்கு அகற்றப்பட்டனர்.(11) துணிச் ல்மிக்க அந்தப்
பமடேரர்களில்
ீ எஞ் ிமயாரும், தங்கள் குதிமரகள் மற்றும் யாமனகள்
சகால்லப்பட்டு, கர்ணன் மற்றும் பீமன் ஆகிய இருேரின் அருகாமமமய
ேிட்டகன்று, அமனத்துத் திம களிலும் தப்பி ஓடினர்.(12) (மமலும்
அேர்கள்), “பீமன் மற்றும் கர்ணன் ஆகிய இருேரால் ஏேப்பட்ட
கமணகளும் நம் பமடகமளமய சகால்ேதால், உண்மமயில்,
பார்த்தர்களுக்காகத் மதேர்கமள நம்மம மமலக்கச் ச ய்கின்றனர்”

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 798 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

என்றனர்.(13) இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன உமது துருப்பினர்,

அச் த்தால் பீடிக்கப்பட்டு (கர்ணன் மற்றும் பீமன் ஆகிமயாரின்) கமணகள்
அமடயும் சதாமலமேத் தேிர்த்து, சேகுசதாமலேில் இருந்து அந்த
மமாதமலக் கண்டனர்.(14)

அப்மபாது, ேரர்களின்
ீ மகிழ்ச் ிமயயும், மருண்மடாரின்
அச் த்மதயும் அதிகரிக்கும் ேமகயில் அந்தப் மபார்க்களத்தில் ஒரு
பயங்கர ஆறு பாயத் சதாடங்கியது.(15) மமலும் அது யாமனகள்,
குதிமரகள் மற்றும் மனிதர்களின் குருதியால் உண்டானதாக இருந்தது.
மனிதர்கள், யாமனகள் மற்றும் குதிமரகளின் உயிரற்ற உடல்கள், (16)
சகாடிக்கம்பங்கள், மதர்த்தட்டுகள் {இருசுக்கட்மடகள்} ஆகியேற்றாலும்,
மதர்கள், யாமனகள் மற்றும் குதிமரகளின் அலங்காரப் சபாருட்கள்,
உமடந்து மபான மதர்கள், க்கரங்கள், அக்ஷங்கள் {அச்சுகள்}, கூபரங்கள்
{ஏர்க்கால்கள்}(17) ஆகியேற்றாலும், தங்கத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும், சபரும் நாசணாலி சகாண்டமேயுமான
ேிற்கள், கர்ணன் மற்றும் பீமனால் ஏேப்பட்டமேயும், ட்மடயுதிர்த்த
பாம்புகளுக்கு ஒப்பானமேயும், தங்கச் ிறகுகமளக் சகாண்டமேயுமான
ஆயிரக்கணக்கான கமணகள், நாரா ங்கள், எண்ணற்ற மேல்கள்,
ஈட்டிகள், கத்திகள், மபார்க்மகாடரிகள், (18, 19) கதாயுதங்கள், தண்டங்கள்,
தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட மகாடரிகள், பல்மேறு ேடிேங்களிலான
தண்டங்கள், ஈட்டிகள், பரிகங்கள், (20), அைகிய தாக்னிகள்
ஆகியேற்றாலும் மமறக்கப்பட்டுப் பூமியானது பிரகா மாகத் சதரிந்தது.
தங்கத்தாலான காது குண்டலங்கள், ஆரங்கள், (மணிக்கட்டுகளில்
இருந்து) தளர்ந்து ேிழுந்த மகேமளகள், ேமளயங்கள், கிரீடங்களில்
அணியப்படும் மதிப்புமிக்க ரத்தினங்கள், தமலப்பாமககள்,
தமலக்கே ங்கள், பல்மேறு ேமககளிலான தங்க ஆபரணங்கள், ஓ ஐயா
{திருதராஷ்டிரமர}, கே ங்கள், மதாலுமறகள், யாமனகளின் கயிறுகள்,
(தங்கள் நிமலகளில் இருந்து தேறிய) குமடகள், ாமரங்கள், ேி ிறிகள்,
யாமனகள், குதிமரகள் மற்றும் மனிதர்களின் துமளக்கப்பட்ட உடல்கள்,
குருதிக் கமறயுடன் கூடிய கமணகள், தங்கள் நிமலகளில் இருந்து
தளர்ந்து ேிழுந்து கிடந்த பல்மேறு பிற சபாருட்கள் ஆகியேற்றால்
ேிரேிக் கிடந்த அந்தப் மபார்க்களமானது, நட் த்திரங்கள் ிதறிக்கிடக்கும்
ஆகாயத்மதப் மபால மிகப் பிரகா மாகத் சதரிந்தது.

அற்புதம் நிமறந்தமேயும், நிமனத்துப் பார்க்க முடியாதமேயும்,

மனித க்திக்கு அப்பாற்பட்டமேயுமான அவ்ேிரு ேரர்களின்
ீ

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 799 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ாதமனகமளக் கண்டு ாரணர்களும், ித்தர்களும் மிகவும்

ஆச் ரியமமடந்தனர். காற்மறத் தன் கூட்டாளியாகக் சகாண்ட
சுடர்மிக்கக் காட்டுத் தீயானது (பரந்து கிடக்கும்) உலர்ந்த புற்குேியலின்
ஊடாகச் ச ல்ேமதப் மபாலமே பீமனிடம் ினம் சகாண்ட அதிரதன்
மகனும் {கர்ணனும்}, அந்தப் மபாரில் ீற்றத்துடன் திரிந்தான் [2].
அவ்ேிருேரும் ஒருேமராசடாருேர் மமாதிக் சகாண்டிருந்தமபாது,
நாணற்காடுகமள நசுக்கும் இரு யாமனகமளப் மபால எண்ணற்ற
சகாடிமரங்கமளயும், மதர்கமளயும் ேழ்த்தி,
ீ குதிமரகள், மனிதர்கள்
மற்றும் யாமனகள் ஆகியேற்மறக் சகான்றனர்.(21-27) ஓ! மனிதர்களின்
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உமது பமடயானது மமகத் திரள்கமளப்
மபாலத் சதரிந்தது, மமலும், கர்ணன் ேற்றும் பீேைோல் அந்தப் ரபோரில்
வினளந்த ரபரைிவு கபரியதோக இருந்தது” {என்றோன் சஞ்சயன்}.(28)

[2] கர்ணனும் பீமனும் சநருப்பாகவும் காற்றாகவும் சபாருள்

சகாள்ளப்படுேதாகத் சதரிகிறது என இங்மக ேிளக்குகிறார்
கங்குலி.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 800 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ரதருக்குள் ஒளிந்து ககோண்ட கர்ணன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 138அ

Karna concealed himself inside the car! | Drona-Parva-Section-138a | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 54)

பதிவின் சுருக்கம்: பீ ேைின் குதினரகனளக் ககோன்ற கர்ணன், கர்ணைோல்

துனளக்கப்பட்டு யுதோேன்யுவின் ரதரில் தஞ்சேனடந்த பீ ேைின் ரதரரோட்டி;
பீ ேைின் ஆயுதங்கனள அறுத்த கர்ணன்; கர்ணனைப் பிடிப்பதற்கோக அவைது
ரதர் ேீ து போய்ந்து ஏறிய பீ ேன்; ரதருக்குள் ஒளிந்து ககோண்ட கர்ணன்;
அனைவரோலும் பீ ேைின் சோதனை கேச்சப்படுவது...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்}
ச ான்னான், “பிறகு கர்ணன், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, மூன்று கமணகளால்
பீேனைத் துமளத்து, அேன் மீ து எண்ணற்ற
அைகிய கமணகமளப் சபாைிந்தான்.(1)
பாண்டுேின் மகனும், ேலிமமமிக்கக்
கரங்கமளக் சகாண்டேனுமான பீமம னன்,
இப்படிச் சூதன் மகனால் {கர்ணனால்}
தாக்கப்பட்டாலும், ேலிக்கு உண்டான எந்த
அறிகுறிகமளயும் காட்டாமல், (கமணகளால்)
துமளக்கப்பட்ட மமலமயப் மபால
அம யாதிருந்தான்.(2) பதிலுக்கு அந்தப்
மபாரில் அேன் {பீமன்}, ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, எண்சணய்
மதய்க்கப்பட்டதும், சபரும் கூர்மம சகாண்டதும், ிறப்பான
கடினத்தன்மம சகாண்டதுமான ஒரு கர்ணினய {முட்கள் பதிக்கப்பட்ட
கனண} கர்ணைின் கோதில் ஆைத் துனளத்தோன்.(3) (அக்கனணயோல்)
அவன் {பீேன்}, அைகியதும் கபரியதுேோை கர்ணைின்
கோதுகுண்டைங்கனளப் பூேியில் வழ்த்திைோன்.
ீ அது {காது குண்டலம்},
ஓ ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, சபரும் பிரகா ம் சகாண்ட நட் த்திரம்
ஒன்று ஆகாயத்தில் இருந்து ேிழுேமதப் மபாலக் கீ மை ேிழுந்தது.(4)

மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட ேிருமகாதரன் {பீேன்}, பிறகு சிரித்துக்

ககோண்ரட, ேற்கறோரு பல்ைத்தோல் சூதன் ேகைின் {கர்ணைின்}
நடுேோர்னப ஆைத் துனளத்தோன்.(5) மீ ண்டும், ஓ! பாரதமர

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 801 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{திருதராஷ்டிரமர}, ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட பீமன், அந்தப்

மபாரில், ற்று முன்மப ட்மடயுரித்த கடும் நஞ்சுமிக்கப் பாம்புகமளப்
மபாலத் சதரிந்தமேயான பத்து நாரா ங்கமள ேிமரோக ஏேினான்.(6)
ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, பீேைோல் ஏவப்பட்ட அக்கனணகள்,
கர்ணைின் கநற்றினயத் தோக்கி, எறும்புப் புற்றுக்குள் நுனையும்
போம்புகனளப் ரபோை அதற்குள் {கநற்றிக்குள்} நுனைந்தை.(7) சநற்றில்
ஒட்டிக் சகாண்ட {மதத்திருந்த} கமணகளால் அந்தச் சூதனின் மகன்
{கர்ணன்}, முன்பு கருசநய்தல்மலர்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட
புருேங்கமளாடு கூடியேனாக இருந்தமதப் மபாலமே அைகாகத்
சதரிந்தான் [1].(8)

[1] மேசறாரு பதிப்பில், “பிறகு, சூதபுத்திரன், சநற்றியில்

மதத்திருக்கின்ற பாணங்களாமல முன்பு கருசநய்தல்
புஷ்பமாமலமயத் தரித்துக் சகாண்டு ேிளங்கியமதப் மபால
ேிளங்கினான்” என்றிருக்கிறது.

சுறுசுறுப்பான குந்தியின் மகனால் {பீேைோல்}

ஆைத்துனளக்கப்பட்ட கர்ணன், ரதரின் ஏர்க்கோனைப் பிடித்துக்
ககோண்டு தன் கண்கனள மூடிைோன் {ேயங்கிைோன்}.(9) எனினும்,
ேிமரேில் சுயநிமனவு மீ ண்டேனும், எதிரிகமள எரிப்பேனுமான
அந்தக் கர்ணன், குருதியில் குளித்த தன் உடலுடன், ினத்தால்
சேறிபிடித்தேனானான்.(10) அந்த உறுதிமிக்க ேில்லாளியால் {பீமனால்}
இப்படிப் பீடிக்கப்பட்டதன் ேிமளோல் ினத்தால் மதங்சகாண்டேனும்,
சபரும் மூர்க்கம் சகாண்டேனுமான கர்ணன், பீமம னனின் மதமர
மநாக்கி மூர்க்கமாக ேிமரந்தான்.(11)

பிறகு, ஓ! மன்னா, ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர},

ேலிமமமிக்கேனும், மகாபம் நிமறந்தேனுமான கர்ணன், ினத்தால்
மதங்சகாண்டு, கழுகின் இறகுகளால் ிறகமமந்த நூறு கமணகமளப்
பீமம னனின் மீ து ஏேினான்.(12) எனினும் அந்தப் பாண்டுேின் மகன்
{பீமன்}, தன் எதிரிமய {கர்ணமன} அலட் ியம் ச ய்து, அேனது க்திமய
சேறுமமயாக்கி, அேன் மீ து கடுங்கமணகளின் மமைமயப் சபாைியத்
சதாடங்கினான்.(13) அப்மபாது கர்ணன், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
ினத்தால் தூண்டப்பட்டு, ஓ! எதிரிகமள எரிப்பேமர, மகாபத்தின்
ேடிேமாக இருந்த அந்தப் பாண்டுேின் மகனுமடய {பீமனுமடய}
மார்பில் ஒன்பது கமணகளால் தாக்கினான்.(14) சகாடூரப் பற்கமளக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 802 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்ட இரு புலிகளுக்கு ஒப்பாக (கமணகள் தரித்திருந்த) மனிதர்களில்

புலிகளான அவ்ேிருேரும் அப்மபாரில் ேலிமமமிக்க இரு மமகத்
திரள்கமளப் மபாலத் தங்கள் கமணமாரிமய ஒருேரின் மமல் மற்றேர்
சபாைிந்தனர்.(15) அேர்கள், தங்கள் உள்ளங்மக ஒலிகளாலும், பல்மேறு
ேமககளிலான கமணமாரிகளாலும் ஒருேமரசயாருேர் அச்சுறுத்த
முயன்றனர்.(16) ினத்தால் தூண்டப்பட்ட அவ்ேிருேரும், அந்தப் மபாரில்
அடுத்தேரின் ாதமனகளுக்கு எதிர்ேிமனயாற்ற முமனந்தனர்.
அப்மபாது பமகேரர்கமளக்
ீ சகால்பேனும், ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக்
சகாண்டேனுமான பீமன், ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, ஒரு
க்ஷுரப்ரத்மதக் சகாண்டு சூதன் மகனின் ேில்மல அறுத்துப்
சபருங்கூச் ல் ச ய்தான் [2]. உமடந்த அவ்ேில்மல எறிந்தேனும்,
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனுமான
ீ அந்தச் சூதனின் மகன் {கர்ணன்},
இன்னும் பலமான, கடினமான மற்சறாரு ேில்மல
எடுத்துக்சகாண்டான்.(17, 18)

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இதன்பிறகு இன்னும் அதிகம்

இருக்கிறது, அது பின்ேருமாறு, "மகாரதனான சூதபுத்ரன்
அறுக்கப்பட்ட அந்த ேில்மலசயறிந்துேிட்டுப் பமகேர்
கூட்டத்மத அைிப்பதும் மிக்க மேகமுள்ளதுமான மேறு
ேில்மலக் மகயிசலடுத்தான். பிறகு ேிருமகாதரன்
கர்ணனுமடய அந்த ேில்மலயும் அமரநிமிஷத்திற்குள்
அறுத்தான். இவ்ோறு ேிருமகாதரன் கர்ணனுமடய
மூன்றாேதும், நான்காேதும், ஐந்தாேதும், ஆறாேதும்,
ஏைாேதும், எட்டாேதும், ஒன்பதாேதும், பத்தாேதும்,
பதிமனாறாேதும், பன்னிசரண்டாேதும், பதிமூன்றாேதும்,
பதினான்காேதும், பதிமனந்தாேதும், பதினாறாேதும்,
பதிமனைாேதும், பதிசனட்டாேதும் மற்றும் பலவுமான
ேிற்கமள அறுத்தான். பிறகு கர்ணன், அமர நிமிஷத்தினுள்
ேில்மலக் மகயிற்சகாண்டு எதிர்நின்றான்" என்றிருக்கிறது.
இது கங்குலியிலும், மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும்
இல்மல.

குரு, ச ௌேரீ மற்றும் ிந்து ேரர்கள்

ீ சகால்லப்படுேமதக் கண்டும்,
ிதறிக் கிடக்கும் கே ங்கள், சகாடிமரங்கள், ஆயுதங்கள் ஆகியேற்றால்
அந்தப் பூமியானது மமறக்கப்பட்டிருப்பமதக் குறித்துக் சகாண்டும்,
அமனத்துப் பக்கங்களிலும், யாமனகள், காலாட்பமட ேரர்கள்,
ீ

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 803 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

குதிமரேரர்கள்
ீ மற்றும் மதர்ேரர்களின்
ீ உயிரற்ற உடல்கமளயும்
கண்டும் அந்தச் சூத மகனின் {கர்ணனின்} உடலானது மகாபத்தால்
பிரகா த்துடன் சுடர்ேிட்டு எரிந்தது.(19, 20) தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட
தன் உறுதியான ேில்மல ேமளத்த அந்த ராமதயின் மகன் {கர்ணன்},
ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, பீமனின் மீ து தன் மகாபப் பார்மேகமள
ே ீ ினான்.(21) ினத்தால் மதங்சகாண்ட அந்தச் சூதனின் மகன் {கர்ணன்},
தன் கமணகமள ஏேிய மபாது, நடுப்பகலில் பளபளக்கும் கதிர்கமளக்
சகாண்ட கூதிர்காலத்துச் சூரியமனப் மபாலப் பிரகா மாகத்
சதரிந்தான்.(22) தன் கரங்களால் கமணமய எடுக்கும்மபாதும், அமத
ேில்லின் நாணில் சபாருத்தும்மபாதும், நாண்கயிற்மற இழுக்கும்மபாதும்,
அமத {கமணமய} ேிடுக்கும்மபாதும், அந்தச் ச யல்களுக்கு இமடயில்
எேராலும் எந்த இமடசேளிமயயும் காண முடியேில்மல. இப்படிக்
கர்ணன் ேலப்பக்கமாகவும், இடப்பக்கமாகவும் கமணகமள ஏவுேதில்
ஈடுபட்டுக் சகாண்டிருந்தமபாது, அேனது ேில்லானது ஒரு பயங்கர
சநருப்பு ேமளயத்மதப் மபால இமடயறாமல் ேட்டமாக
ேமளக்கப்பட்டிருந்தது. கர்ணனின் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்டமேயும்,
தங்கச் ிறகுகமளக் சகாண்டமேயும், கூர்முமனகமளக்
சகாண்டமேயுமான கமணகள், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}
திம களின் அமனத்துப் புள்ளிகமளயும் மமறத்து சூரியனின்
ஒளிமயமய இருளச் ச ய்தன.(23-26)

கர்ணனின் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்டமேயும், தங்கச்

ிறகுகமளக் சகாண்டமேயுமான அந்தக் கமணகளின் எண்ணற்ற
கூட்டங்கள் ஆகாயத்தில் காணப்பட்டன. உண்மமயில், அதிரதன்
ேகைின் {கர்ணைின்} ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட கமணகள்
நாமரகளின் ேரிம கமளப் மபால ஆகாயத்தில் அைகாகத் சதரிந்தன.(27-
28) அந்த அதிரதன் மகன் ஏேிய கமணகள் அமனத்தும், கழுகின்
இறகுகமளக் சகாண்டமேயாகவும், கல்லில் கூராக்கப்பட்டமேயாகவும்,
தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயாகவும், சுடர்மிக்க முமனகமளக்
சகாண்டமேயாகவும் இருந்தன. அேனது ேில்லின் க்தியால்
உந்தப்பட்டமேயும், தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயுமான அந்தக்
கமணகள் பீமனின் மதமர மநாக்கி இமடயறாமல் பாய்ந்து
சகாண்டிருந்தன.(29-30) உண்மமயில், கர்ணனால் ஏேப்பட்டமேயும்,
தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயுமான அந்தக் கமணகள்,
ஆகாயத்தில் ஆயிரக்கணக்கில் பாய்ந்த மபாது, அடுத்தடுத்துச் ச ல்லும்
சேட்டுக் கிளிகளின் {ேிட்டிற்பூச் ிக்} கூட்டங்கமளப் மபால அைகாகத்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 804 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சதரிந்தன. அதிரதன் மகனின் {கர்ணனின்} ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட

கமணகள், ஆகாயத்தில் ச ன்றமபாது, சதாடர்ந்து ச ல்லும் ஒமர நீண்ட
கமண ஒன்மறப் மபால ோனத்தில் சதரிந்தன. மமைத்தாமரகளால்
மமலமய மமறக்கும் மமகசமான்மறப் மபால, ினத்தால் தூண்டப்பட்ட
கர்ணன், கமணமாரியால் பீமமன மமறத்தான்.(31-33)

அப்மபாது சபாங்கும் கடலுக்கு ஒப்பான அந்தக் கமணமாரிமய

அலட் ியம் ச ய்துேிட்டுக் கர்ணமன எதிர்த்து பீமன் ேிமரந்ததால், ஓ!
பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, தங்கள் துருப்புகளுடன் கூடிய உமது
மகன்கள், பின்னேனின் {பீமனின்} ேலிமம, க்தி, ஆற்றல் மற்றும்
ேிடாமுயற் ி ஆகியேற்மறக் கண்டனர். ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர},
பீமன், தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட மகப்பிடி சகாண்ட உறுதிமிக்க
ேில்மலத் தரித்திருந்தான்.(34-36)

அேன் {பீமன்}, சதாடர்ந்து ேட்டமாக ேமளக்கப்பட்ட இந்திரனின்

ேில்மலப் மபாலத் சதரியும்படி அமத {ேில்மல} ேிமரோக
ேமளத்தான். அதிலிருந்து சதாடர்ச் ியாக சேளிேந்த கமணகள் சமாத்த
ஆகாயத்மதயும் நிமறப்பனோகத் சதரிந்தன.(37)

பீமனின் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்டமேயும், தங்கச் ிறகுகமளக்

சகாண்டமேயுமான அந்த மநரான கமணகள், ோனத்தில் ஒரு
சதாடர்ச் ியான மகாடு ஒன்மற உண்டாக்கியதால் அமே தங்க
மாமலசயான்மறப் மபால மிகப் பிரகா மாகத் சதரிந்தன.(38)

ஆகோயத்தில் பரவியிருந்த (கர்ணைின்) கனணேோரியோைது,

பீேரசைைின் கனணகளோல் தோக்கப்பட்டு, துண்டுகளோகச்
சிதறடிக்கப்பட்டுக் கீ ரை பூேியில் வழ்ந்தை.(39)
ீ அப்மபாது, தங்கச்
ிறகுகள் சகாண்டமேயும், மேகமாகச் ச ல்பமேயும், ஒன்மறாடு ஒன்று
மமாதி சநருப்புப் சபாறிகமள உண்டாக்குபமேயும், கர்ணன் மற்றும்
பீமம னன் ஆகிய இருேருமடயமேயுமான அந்தக் கமண மாரிகளால்
ோனம் மமறக்கப்பட்டது. அப்மபாது சூரியன் மமறக்கப்பட்டது, காற்றும்
ே ீ ாமல் நின்றது.(40, 41) உண்மமயில், இப்படி அந்தக் கமணகளால்
ஆகாயம் மமறக்கப்பட்ட மபாது, எமதயுமம காணமுடியேில்மல. பிறகு
அந்தச் சூதனின் மகன் {கர்ணன்}, உயர் ஆன்மப் பீமனின் க்திமய
அலட் ியம் ச ய்து, பிற கமணகமளக் சகாண்டு பீமமன முழுமமயாக
மமறத்து, அேனிலும் மமன்மமயமடய முயன்றான். பிறகு, ஓ! ஐயா

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 805 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{திருதராஷ்டிரமர}, அவ்ேிருேரால் ஏேப்பட்ட கமணமாரிகள் எதிர்

காற்றுகள் இரண்மடப் மபால ஒன்மறாசடான்று மமாதுேதாகத்
சதரிந்தன.(42, 43) மனிதர்களில் ிங்கங்களான அவ்ேிருேரின்
கமணமாரிகளும் மமாதிக் சகாண்டதன் ேிமளோல், ஓ! பாரதர்களின்
தமலேமர {திருதராஷ்டிரமர}, ோனத்தில் ஒரு காட்டுத் தீ
உண்டானதாகத் சதரிந்தது.(44)

அப்மபாது கர்ணன், பீமமனக் சகால்லேிரும்பி,

கூராக்கப்பட்டமேயும், தங்கச் ிறகுகமளக் சகாண்டமேயும்,
சகால்லனின் கரங்களால் பளபளப்பாக்கப் பட்டமேயுமான பல
கமணகமளச் ினத்தால் அேன் {பீமன்} மீ து ஏேினான். எனினும் பீமன்,
அக்கமணகள் ஒவ்சோன்மறயும் தன் கமணகளால் மூன்று
துண்டுகளாக அறுத்து, கர்ணனினும் மமன்மமயமடந்து, "நில், நில்!"
என்று கூச் லிட்டான்.(45, 46) மகாபம் நிமறந்தேனும்,
ேலிமமமிக்கேனுமான பாண்டுேின் மகன் {பீமன்}, அமனத்மதயும்
எரிக்கும் காட்டுத்தீமயப் மபாலச் ினத்தால் மீ ண்டும் கடும் கமணகமள
ஏேினான். அேர்களது மதால் மகயுமறகளின் மீ து ேில்லின்
நாண்கயிறுகள் தாக்கியதன் ேிமளோகப் மபசராலிகள் உண்டாகின.(47,
48) அேர்களது உள்ளங்மக ஒலிகளும் மபசராலிகளாகின, அேர்களது
ிங்க முைக்கங்கள் பயங்கரமாகின, அேர்களது மதர்ச் க்கரங்களின்
ட டப்சபாலிகளும், அேர்களது ேில்லின் நாசணாலிகளும்
கடுமமயாகின.(49) ஒருவனரகயோருவர் ககோல்ை விரும்பிய கர்ணன்
ேற்றும் போண்டுவின் ேகன் {பீேன்} ஆகிரயோரது ஆற்றல்கனளக்
கோணவிரும்பிய ரபோரோளிகள் அனைவரும் ரபோரிடுவனத
நிறுத்திைர்.(50) சதய்ேக
ீ முனிேர்கள், ித்தர்கள், கந்தர்ேர்கள் ஆகிமயார்,
"நன்று, நன்று!" என்று ச ால்லி பாராட்டின. ேித்யாதரர்களின்
இனக்குழுக்கள் அேர்கள் மீ து மலர்மாரிமயச் ச ாரிந்தனர்.(51)

அப்மபாது, ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேனும், கடும்

ஆற்றமலக் சகாண்டேனுமான பீமன், தன் ஆயுதங்களால், எதிரியின்
ஆயுதங்கமளக் கலங்கடித்துப் பல கமணகளால் சூதனின் மகமன
{கர்ணமனத்} துமளத்தான்.(52) சபரும் ேலிமமமயக் சகாண்ட கர்ணனும்,
பீமம னனின் கமணகமளக் கலங்கடித்து, அந்தப் மபாரில் அேன் {பீமன்}
மீ து ஒன்பது நாரா ங்கமள ஏேினான்.(53) எனினும் பீமன், அமத
அளேிலான பல கமணகளால் அக்கமணகமள ஆகாயத்தில் சேட்டி,
அேனிடம் {கர்ணனிடம்}, "நில், நில்" என்றான்.(54)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 806 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிறகு ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட அந்த ேரப்

ீ பீமன்,
ினத்தால் தூண்டப்பட்டு, யமன் அல்லது காலனின் தண்டத்திற்கு
ஒப்பான கமணசயான்மற அதிரதன் மகன் {கர்ணன்} மீ து ஏேினான்.(55)
எனினும், சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்ட ரோனதயின் ேகன் {கர்ணன்}
ிரித்துக் சகாண்மட பாண்டுமகனின் அந்தக்கமண ஆகாயத்தில்
ேரும்மபாமத அமத மூன்று கமணகளால் சேட்டினான்.(56) பாண்டுேின்
மகன் {பீமன்}, கடுங்கமணகளின் மமைமய மீ ண்டும் சபாைிந்தான்.
எனினும் கர்ணன், பீமனின் அந்தக் கமணகள் அமனத்மதயும் அச் மற்ற
ேமகயில் ஏற்றான்.(57)

ினத்தால் தூண்டப்பட்டேனும், சூதனின் மகனுமான கர்ணன், தன்

ஆயுதங்களின் க்தியாலும், தன் மநரான கமணகமளக் சகாண்டும்
அம்மமாதலில் மபாரிட்டுக் சகாண்டிருந்த பீமனின் அம்பறாத்தூணிகள்
இரண்மடயும், ேில்லின் நாண்கயிற்மறயும், அேனது {பீமனது}
குதிமரகளின் கடிோளங்கமளயும் அறுத்தான். பிறகு அேனது {பீேைது}
குதினரகனளயும் ககோன்ற கர்ணன், ஐந்து கனணகனளக் ககோண்டு
பீேைின் ரதரரோட்டினயயும் துனளத்தோன்.(58, 59) அந்தத் மதமராட்டி
மேகமாக யுதாமன்யுேின் மதமர மநாக்கி ஓடிச் ச ன்றான். அப்மபாது
ினத்தால் தூண்டப்பட்டேனும், யுக சநருப்பின் காந்திக்கு
ஒப்பானேனுமான ராமதயின் மகன் {கர்ணன்}, ிரித்துக் சகாண்மட
பீமனின் சகாடிக்கம்பத்மதயும், அேனது சகாடிமயமயயும் ேழ்த்தினான்.
ீ

தன் ேில்மல இைந்தேனும், ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக்

சகாண்டேனுமான பீமன் மதர்ேரர்கள்
ீ பயன்படுத்தும் ஓர் ஈட்டிமய
எடுத்துக் சகாண்டான்.(60, 61) மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட அேன் {பீமன்},
அமதத் தன் கரங்களில் சுைற்றியபடிமய சபரும் பலத்துடன் கர்ணனின்
மதர் மீ து எறிந்தான். பிறகு, இப்படி அவ்ேட்டி
ீ {பீமனால்} ே ீ ப்பட்டதும்,
அந்த அதிரதன் மகன் {கர்ணன்}, தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டதும்,
ேிண்மகாமளப் மபாலப் பிரகா த்துடன் தன்மன மநாக்கி ேந்ததுமான
அமதப் பத்து கமணகளால் அறுத்தான். அதன்மபரில் அவ்ேட்டி,
ீ
மபார்க்கமலயின் அமனத்து முமறகமளயும் அறிந்தேனும், தன்
நண்பர்களுக்காகப் மபாரிடுபேனும், சூதனின் மகனுமான கர்ணனின்
அந்தக் கூரிய கமணகளால் பத்து துண்டுகளாக சேட்டப்பட்டுக் கீ மை
ேிழுந்தது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 807 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிறகு மரணம் அல்லது சேற்றிமய அமடய ேிரும்பிய குந்தியின்

மகன் {பீமன்}, தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட மகடயம் ஒன்மறயும், ோள்
ஒன்மறயும் எடுத்துக் சகாண்டான்.(62-64) எனினும் கர்ணன், ஓ! பாரதமர
{திருதராஷ்டிரமர}, ிரித்துக் சகாண்மட பீமனின் அந்தப் பிரகா மான
மகடயத்மதக் கடும் கமணகள் பலேற்றால் சேட்டினான். மதரிைந்த
பீமன், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, மகடயத்மதயும் இைந்து, ினத்தால்
சேறிபிடித்தேனானான்.(65, 66) மேகமாக அேன் {பீமன்}, ேலிமமயான
தன் ோமளக் கர்ணனின் மதர் மீ து ஏறிந்தான். அந்தப் சபரிய ோளானது,
நாண் சபாருத்தப்பட்ட சூதன் மகனின் ேில்மல அறுத்து, ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, ோனத்தில் இருந்து ேிழும் மகாபக்காரப் பாம்மபப்
மபாலக் கீ மை பூமியில் ேிழுந்தது.(67)

அந்தப் மபாரில் ினத்தால் தூண்டப்பட்ட அந்த அதிரதன் மகன்

{கர்ணன்}, ிரித்துக் சகாண்மட, எதிரிமய அைிப்பதும், ேலுோன
நாண்கயிறு சகாண்டதும், தான் இைந்தமத {முந்மதய ேில்மல} ேிடக்
கடினமானதுமான மற்சறாரு ேில்மல எடுத்துக் சகாண்டான். குந்தியின்
மகமன {பீமமனக்} சகால்ல ேிரும்பிய கர்ணன், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, தங்கச் ிறகுகமளயும், சபரும் க்திமயயும் சகாண்ட
ஆயிரக்கணக்கான கமணகமள ஏேத் சதாடங்கினான்.(68, 69)

கர்ணனின் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட அக்கமணகளால்

தாக்கப்பட்டேனும் ேலிமமமிக்கேனுமான பீேன், கர்ணைின்
இதயத்னத ரவதனையோல் நினறக்கும்படி வோைத்தில் எம்பி
{கர்ணைின் ரதரின் ரேல்} குதித்தோன்.(70) ரபோரில் கவற்றினய
விரும்பிய பீேைின் நடத்னதனயக் கண்ட ரோனதயின் ேகன் {கர்ணன்},
ரதருக்குள் ஒளிந்து ககோண்டு அவனை {பீேனை}
ஏேோற்றிைோன்.(71)கலங்கிய {பயந்த} இதயத்துடன் கர்ணன் மதர்த்தட்டில்
தன்மன மமறத்துக் சகாண்டமதக் கண்ட பீமன், கர்ணனின்
சகாடிக்கம்பத்மதப் பிடித்துக் சகாண்டு பூமியில் {தமரயில்
அேனுக்காகக்} காத்திருந்தான் [3].(72) கருடன் ஒரு பாம்மபக் கேர்ந்து
ச ல்ேமதப் மபாலமே கர்ணமன அேனது மதரில் இருந்து கேரச் ச ன்ற
பீமனின் அந்த முயற் ிமயக் குருக்கள் {சகௌரேர்கள்} மற்றும்
ாரணர்கள் அமனேரும் பாராட்டினர். பீமன் தன் மதமர இைந்து, தன்
ேில்லும் சேட்டப்பட்டிருந்தாலும், (உமடந்த) தன் மதமர ேிட்டு, தன்
ேமகக்கான {க்ஷத்திரியக்} கடமமகமள மநாற்றுப் மபாரில் நிமலயாக
நின்றான்" {என்றான் ஞ் யன்}.(73, 74)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 808 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[3] மேசறாரு பதிப்பில், "கர்ணனுமடய ேில்லினின்று

ேிடுபடுகின்ற அம்புகளாமல பீடிக்கப்படுகின்ற பல ாலியான
அந்தப் பீமன் ஆகாயத்தில் கிளம்பிக் கர்ணனுமடய ரதத்தில்
பிரமே ித்தான். யுத்தரங்கத்தில் ெயத்மத ேிரும்புகிற அந்தப்
பீமனுனுமடய ச ய்மகமயக் கண்டு அந்த ராமதயன்
சகாடிமரமுள்ளேிடத்தில் ஒளிந்து சகாண்டு பீமம னமன
ேஞ் ித்தான். துன்பத்மதயமடந்திருக்கின்ற இந்திரியங்கமள
உமடயேனாகித் மதரின் நடுேில் பதுங்கிக்
சகாண்டிருக்கின்ற அந்தக் கர்ணமனக் காணாமல்,
பீமம னன் அந்தத் மதரின் சகாடிமரத்தில் ஏறிப் பின்பு
பூமியில் இறங்கி அேமன எதிர்பார்த்து நின்றான்"
என்றிருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 809 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கர்ணனையும், அஸ்வத்தோேனையும் விரட்டிய

அர்ஜுைன்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 138ஆ

Arjuna drove away Karna and Aswathama! | Drona-Parva-Section-138b |

Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 54)

பதிவின் சுருக்கம்: ஆயுதங்கள் தீர்ந்து ரபோைதோல் கர்ணைிடம் இருந்து

பின்வோங்கிய பீ ேன்; ககோல்ைப்பட்ட யோனைகளின் உடல்கனளக் ககோண்டு
கர்ணைிடம் தன்னைத் தற்கோத்துக் ககோண்ட பீ ேன்; அர்ஜுைைின்
சபதத்திற்கோகப் பீ ேனும், குந்தியின் வோர்த்னதகளுக்கோகக் கர்ணனும்
ஒருவனரகயோருவர் ககோல்ைோேல் விட்டது; வில்ைின் நுைியோல் பீ ேனைத்
தீண்டிய கர்ணன்; பீ ேனை நிந்தித்த கர்ணன்; பீ ேைின் ேறுகேோைி; கர்ணனையும்,
அஸ்வத்தோேனையும் விரட்டிய அர்ஜுைன்...

{சஞ்சயன் திருதரோஷ்டிரைிடம் சதாடர்ந்தான்}, “பிறகு ரோனதயின்

ேகன் {கர்ணன்}, மகாபத்தால் அம்மமாதலில் மபாருக்காகக் காத்திருந்த
பாண்டுேின் மகமன {பீேனை} எதிர்த்துச் கசன்றோன். பிறகு, அமறகூேி

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 810 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அமைத்து ஒருேமரசயாருேர் அணுகிய அந்த ேலிமமமிக்கப்

மபார்ேரர்கள்
ீ இருேரும், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர} அந்த
மனிதர்களில் காமளயரான இருேரும், மகாமடயின் முடிேில்
மதான்றும் மமகங்கமளப் மபால ஒருேமரசயாருேர் மநாக்கி
முைங்கினர்.(75, 76) மமலும் மபாரில் ஒருேமரசயாருேர் சபாறுத்துக்
சகாள்ள முடியாமல், அங்மக அந்தச் ினங்சகாண்ட ிங்கங்கள்
இருேருக்கும் மத்தியில் மதான்றிய ஆயுதப் பாமதயானது {மபாரானது},
பைங்காலத்தில் மதேர்களுக்கும், தானேர்களுக்கும் இமடயில்
நமடசபற்றதற்கு ஒப்பாக இருந்தது.

எனினும் ஆயுதக் னகயிருப்புத் தீர்ந்து ரபோை குந்தியின் ேகன்

{பீேன்}, (பின்வோங்க ரவண்டிய கட்டோயரேற்பட்டதோல்) கர்ணைோல்
கதோடரப்பட்டோன். அர்ஜுைைோல் சகால்லப்பட்டுப் சபரும் மமலகமளப்
மபால (அருகில்) கிடக்கும் யாமனகமளக் கண்ட ஆயுதங்களற்ற
பீமம னன், கர்ணனின் மதருமடய முன்மனற்றத்மதத் தடுப்பதற்காக
அேற்றின் {சகால்லப்பட்ட யாமனகளின்} மத்தியில் நுமைந்தான்.(79)
அந்த யாமனத் திரமள அணுகி, மதர் அணுக முடியாத ேமகயில்
அேற்றுக்கு மத்தியில் ச ன்று தன்னுயிமரக் காத்துக் சகாள்ள
ேிரும்பிய பாண்டுேின் மகன் {பீமன்}, ராமதயின் மகமனத் {கர்ணமனத்}
தாக்குேதிலிருந்து ேிலகினான் (80). உமறேிடத்மத ேிரும்பியேனும்,
பமக நகரங்கமள அடக்குபேனுமான அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {பீமன்},
தனஞ் யனால் {அர்ெுனனால்} சகால்லப்பட்ட ஒரு யாமனமயக்
கந்தேோதை சிகரத்னதத் தூக்கிய ஹனுேனைப் ரபோை உயரத் தூக்கி
அங்மகமய காத்திருந்தான்.(81) எனினும் கர்ணன், பீமன் பிடித்திருந்த அந்த
யாமனமயத் தன் கமணகளால் சேட்டினான்.(82) அதன்மபரில் அந்தப்
பாண்டுேின் மகன் {பீமன்}, அந்த யாமனயின் பிணத்துமடய
துண்டுகமளயும், மதர்ச் க்கரங்கமளயும், குதிமரகமளயும் கர்ணனின்
மீ து ே ீ ினான். உண்மமயில், ினத்தால் தூண்டப்பட்ட அந்தப்
பாண்டுேின் மகன் {பீேன்}, களத்தில் கிடப்பவற்றில் தோன் கண்ட
அனைத்னதயும் எடுத்து கர்ணைின் ேீ து வசிைோன்.(83)
ீ எனினும்
கர்ணன், இப்படித் தன் மீ து ே ீ ப்பட்ட அந்தப் சபாருட்கள்
ஒவ்சோன்மறயும் தன் கூரிய கமணகளால் சேட்டினான்.(84)

பீமனும், இடியின் பலத்மதக் சகாண்ட தன் கடும் மகமுட்டிகமள

உயர்த்திக் சகாண்டு சூதனின் மகமன {கர்ணமனக்} சகால்ல
ேிரும்பினான். எனினும் ேிமரேில் அர்ெுனனின் பதத்மத

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 811 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நிமனவுகூர்ந்தான்.(85) எனமே, அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {பீமன்},

திறன்சகாண்டேனாகமே இருப்பினும், வ்ய ச் ின் {அர்ஜுைன்} ஏற்ற
உறுதிகேோைினயப் கபோய்ப்பிக்கோதிருக்க விரும்பி கர்ணனை உயினர
எடுக்கோேல் இருந்தோன். எனினும், சூதனின் மகன் {கர்ணன்}, துன்புற்றுக்
சகாண்டிருந்த பீமமனத் தன் கூரிய கமணகளால் மீ ண்டும் மீ ண்டும்
உணர்மே இைக்கச் ச ய்தான்.(87) ஆனால், குந்தியின் வோர்த்னதகனள
நினைவுகூர்ந்த கர்ணன், ஆயுதேற்ற பீேைின் உயினர எடுக்கோேல்
இருந்தோன். மேகமாக {பீமமன} அணுகிய கர்ணன், தன் ேில்லின்
நுனியால் அேமன {பீமமனத்} தீண்டினான் {சதாட்டான்}.(88) எனினும்
ேில்லால் தீண்டப்பட்ட மபாது, ினத்தால் தூண்டப்பட்டு ஒரு பாம்மபப்
மபாலப் சபருமூச்சு ேிட்ட அேன் {பீேன்}, கர்ணைின் வில்னைப் பறித்து,
அனதக் ககோண்ரட அவைது {கர்ணைின்} தனைனயத் தோக்கிைோன்.(89)

பீமம னனால் தாக்கப்பட்ட ராமதயின் மகன் {கர்ணன்}, மகாபத்தால்

கண்கள் ிேந்து, ிரித்துக் சகாண்மட, “தோடியற்ற அைிரய”, “அறியோனே
ககோண்ட மூடோ”, கபருந்தீைிக்கோரோ” என்ற இவ்ோர்த்மதகமள மீ ண்டும்
மீ ண்டும் ச ான்னான்.(90) மமலும் கர்ணன், “ஆயுதங்களில்
திறனில்லாமல் என்னுடன் மபாரிடாமத. மபாரில் பின்தங்கியிருக்கும் நீ
ஒரு குைந்மதமய.(92) ஓ! பாண்டுேின் மகமன {பீமா}, எங்மக உணவும்,
பானமும் அதிகம் இருக்கிறமதா, ஓ! இைிந்தேமன, அங்மக நீ இருக்க
மேண்டுமமயன்றி மபாரில் ஒருக்காலும் இல்மல.(92) நீ மபாரில்
திறனற்றேனாக இருப்பதால், ஓ! பீமா, கிைங்குகள், மலர்கள் மற்றும்
கனிகமள உண்டு, மநான்புகமளயும், தேங்கமளயும், பயின்று
காடுகளிமலமய உன் ோழ்மேக் கைிப்பாயாக.(93) மபாருக்கும், முனி
ோழ்ேின் தேத்தன்மமக்கு இமடயில் சபரும் மேறுபாடு இருக்கிறது.
எனமே, ஓ! ேிருமகாதரா {பீமா}, காட்டுக்குச் ச ல்ோயாக. ஓ! குைந்தாய்,
ரபோரில் ஈடுபடும் தகுதி உைக்கில்னை. கோடுகளில் வோழ்வதற்கோை
இயல்போை திறரை உைக்கு இருக்கிறது.(94) ஓ! ேிருமகாதரா,
ேட்டிலுள்ள
ீ மமயற்கமலஞர்கள், பணியாட்கள், அடிமமகள்
ஆகிமயாமர மேகமாகத் தூண்டி, உன் ேிருந்துக்காகக் மகாபத்துடன்
அேர்கமள நிந்திக்க மட்டுமம நீ தகுந்தேனாோய்.(95) அல்லது, ஓ! பீமா,
ஓ! மூட அறிவு சகாண்டேமன, முனிேர்களின் ோழ்வு முமறமய
ஏற்றுக் சகாண்டு, (உன் உணவுக்காக) உன் கனிகமளச் ம கரிப்பாயாக.
ஓ! குந்தியின் மகமன {பீமா}, மபாரில் நீ திறனற்றேனாக இருப்பதால்
காடுகளுக்குச் ச ல்ோயாக.(96) கனிகமளயும், கிைங்குகமளயும்
மதர்ந்சதடுத்தல் {உண்பது}, அல்லது, ேிருந்தினருக்குப் பணிேிமட

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 812 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ச ய்தல் ஆகியேற்றில் ஈடுபடுபேனான நீ, ஓ! ேிருமகாதரா {பீமா}, எந்த

ஆயுத ேைியிலும் {எந்தப் மபாரிலும்} பங்சகடுப்பதற்குத்
திறன்றறேனாோய் என்மற நான் நிமனக்கிமறன்” என்று ச ான்னான்
{கர்ணன்}.(97)

மமலும், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, அேனது {பீமனின்}

இளேயதில் அேனுக்கு {பீமனுக்கு} இமைக்கப்பட்ட தீங்குகள்
அமனத்மதயும் கடுஞ்ச ாற்களால் கர்ணன் நிமனவுப்படுத்தினான்.(98)
மமலும் அேன் {பீமன்} அங்மக பலேனமாக
ீ நிற்மகயில், கர்ணன்
மீ ண்டும் அேமன {பீமமன} ேில்லால் தீண்டினான். விருேன் {கர்ணன்}
ிரித்துக் சகாண்மட மீ ண்டும் பீமனிடம் இவ்ோர்த்மதகமளச்
ச ான்னான்.(99) “ஓ! ஐயா {பீேோ}, நீ பிறரிடம் ரபோரிடைோம், ஆைோல் என்
ரபோன்றவைிடம் ஒருரபோதும் முடியோது. எங்கனளப் ரபோன்ரறோரிடம்
ரபோரிட ரநருரவோர் இனதயும், இன்னும் பிறவற்னறயும் சந்திக்க
ரவண்டிவரும்.(100) கிருஷ்ணர்கள் {கருப்பர்களோை அர்ஜுைனும்,
கிருஷ்ணனும்} இருவரும் எங்கிருக்கிறோர்கரளோ அங்ரக
கசல்வோயோக. ரபோரில் அவர்கள் உன்னைக் கோப்போர்கள்.அல்லது, ஓ!
குந்தியின் மகமன {பீமா}, ேட்டுக்குச்
ீ ச ல்ோயாக. உன்மனப் மபான்ற
ஒரு குைந்மதக்குப் மபாரில் என்ன மேமல இருக்கிறது?” {என்றான்
கர்ணன்}.(101)

கர்ணனின் கடுஞ்ச ாற்கமளக் மகட்டு உரக்கச் ிரித்த பீமம னன்,

அமனேரும் மகட்டுக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத இவ்ோர்த்மதகமள
அேனிடம் {கர்ணனிடம்} ச ான்னான்.(102) “ஓ! கபோல்ைோதவரை {கர்ணோ},
என்ைோல் நீ ேீ ண்டும் ேீ ண்டும் கவல்ைப்பட்டோய். இத்தகு வணோை
ீ
தற்புகழ்ச்சியில் உன்ைோல் எவ்வோறு ஈடுபட முடிகிறது?
பைங்காலத்தேர்கள் இவ்வுலகில் சபரும் இந்திரனின் சேற்றிமயயும்
மதால்ேிமயயும் கூடக் கண்டிருக்கின்றனர்.(103) ஓ! இைி பிறப்பு
சகாண்டேமன, சேறுங்மகயால் தடகள {உடல்திறன்} மமாதலில்
{மல்யுத்தத்தில்} என்னுடன் ஈடுபடுோயாக. சபரும் உடற்கட்மடக்
சகாண்ட ேலிமமமிக்கக் கீ சகனைக் ககோன்றவோரற, ேன்ைர்கள்
அனைவரும் போர்த்துக்ககோண்டிருக்கும்ரபோது நோன் உன்னையும்
ககோல்ரவன்” {என்றோன் பீேன்}. (104)

பீேைின் ரநோக்கத்னதப் புரிந்து ககோண்டவனும், நுண்ணறிவு

ககோண்ட ேைிதர்களில் முதன்னேயோைவனுேோை கர்ணன்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 813 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

வில்ைோளிகள் அனைவரும் போர்த்துக் ககோண்டிருக்கும்ரபோரத

அம்ரேோதைில் இருந்து விைகிைோன்.(105) உண்மமயில், பீமமனத்
மதரற்றேனாகச் ச ய்த கர்ணன், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
ேிருஷ்ணிகளில் ிங்கம் (கிருஷ்ணன்) மற்றும் உயர் ஆன்ம பார்த்தன்
{அர்ெுனன்} ஆகிமயார் பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத இத்தகு
தற்புகழ்ச் ி சமாைியில் அேமன {பீமமன} நிந்தித்தான்.(106)

அப்மபாது அந்தக் குரங்குக் சகாடிமயான் (அர்ெுனன்), மக ேனால்

{கிருஷ்ணனால்} தூண்டப்பட்டு, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, கல்லில்
கூராக்கப்பட்ட கமணகள் பலேற்மறச் சூதனின் மகன் {கர்ணன்} மீ து
ஏேினான். தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும், பார்த்தனின்
{அர்ெுனனின்} கரங்களால் ஏேப்பட்டமேயும், கோண்டீவத்தில் இருந்து
கவளிப்பட்டனவயுேோை அக்கனணகள், கிகரௌஞ்ச ேனைகளுக்குள்
கசல்லும் நோனரகனளப் ரபோைக் கர்ணைின் உடலுக்குள் நுனைந்தை.
காண்டீேத்தில் இருந்து ஏேப்பட்டமேயும், பல பாம்புகமளப் மபாலக்
கர்ணனின் உடலுக்குள் நுமைந்தமேயுமான அக்கமணகளுடன்கூடிய
அந்தச் சூதனின் மகமன {கர்ணமனப்} பீமம னனின் அருகில் இருந்து
தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} ேிரட்டினான்.(107-109) பீமனால் ேில்
சேட்டப்பட்டேனும், தனஞ் யனின் {அர்ெுனனின்} கமணகளால்
பீடிக்கப்பட்டேனுமான கர்ணன், பீேைிடேிருந்து தன் கபரும் ரதரில்
தப்பி ஓடிைோன்.(110) பீமம னனும், ஓ! மனிதர்களில் காமளமய
{திருதராஷ்டிரமர}, சோத்யகியின் மதரில் ஏறிக் சகாண்டு, தன் தம்பியும்,
பாண்டுேின் மகனுமான வ்ய ச் ினின் {அர்ெுனனின்} ஆற்றமல
நிமனத்து அந்தப் மபாரில் முன்மனறிச் ச ன்றான்.(111)

அப்மபாது மகாபத்தால் கண்கள் ிேந்த தனஞ் யன் {அர்ெுனன்},

கர்ணமனக் குறி பார்த்து, மரணத்மதத்தூண்டும் காலமனப் மபான்ற ஒரு
கமணமய மேகமாக ஏேினான். காண்டீேத்தில் இருந்து ஏேப்பட்ட
அந்தக் கமண, சபரும்பாம்மபத் மதடி ஆகாயத்தில் ச ல்லும் கருடமனப்
மபாலக் கர்ணமன மநாக்கி மேகமாகச் ச ன்றது. எனினும்
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ துரரோண ேகன் {அஸ்வத்தோேன்},
தைஞ்சயன் {அர்ஜுைன்} ேீ து ககோண்ட அச்சத்தில் இருந்து
கர்ணனைக் கோக்க விரும்பி அனத நடுவோைிரைரய கவட்டிைோன்.
அப்மபாது மகாபத்தால் தூண்டப்பட்ட அர்ெுனன், அறுபத்து நான்கு {64}
கமணகளால் துமராண மகமன {அஸ்ேத்தாமமனத்} துமளத்து,
அேனிடம், “ஓ! அஸ்ேத்தாமமர, ஒருக்கணம் நிற்பீராக. தப்பி ஓடாதீர்”

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 814 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

என்றான்.(112-115) எனினும், அந்தத் துமராண மகன் {அஸ்ேத்தாமன்},

தனஞ் யனின் {அர்ெுனனின்} கமணகளால் பீடிக்கப்பட்டு, மதங்சகாண்ட
யாமனகளும், மதர்க்கூட்டங்களும் நிமறந்த சகௌரேப் பமடப்பிரிவுக்குள்
மேகமாக நுமைந்தான்.

அப்மபாது அந்த ேலிமமமிக்கக் குந்தியின் மகன் {அர்ெுனன்},

காண்டீேத்தின் நாசணாலியால், தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட
மகப்பிடிகமளக் சகாண்ட மற்ற ேிற்களின் நாசணாலிகமள
மூழ்கடித்தான். பிறகு ேலிமமமிக்கத் தனஞ் யன் {அர்ஜுைன்}, கவகு
கதோனைவுக்குப் பின்வோங்கிச் கசன்றிரோத துரரோண ேகனை
{அஸ்வத்தோேனைப்} பின்ைோரை கதோடர்ந்து கசன்று, வைிகயங்கும்
தன் கனணகளோல் அவனை அச்சுறுத்திைோன். கங்கங்கள் மற்றும்
மயில்களின் இறகுகளாலான ிறகுகமளக் சகாண்ட தன் கமணகளால்
மனிதர்கள், யாமனகள் மற்றும் குதிமரகளின் உடல்கமளத் துமளத்த
அர்ெுனன், அந்தப் பமடமயமய கலங்கடிக்கத் சதாடங்கினான்.
உண்மமயில், ஓ! பாரதர்களின் தமலேமர {திருதராஷ்டிரமர},
இந்திரைின் ேகைோை போர்த்தன் {அர்ஜுைன்}, குதிமரகள், யாமனகள்
மற்றும் மனிதர்களால் நிமறந்த அந்தப் பமடமய அைிக்கத்
சதாடங்கினான்” {என்றான் ஞ் யன்}.(116-120)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 815 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேன்ைன் அைம்புசனைக் ககோன்ற சோத்யகி!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 139

Satyaki killed King Alamvusha! | Drona-Parva-Section-139 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 55)

பதிவின் சுருக்கம்: திருதரோஷ்டிரன் கவனை; சோத்யகிக்கும் அைம்புசனுக்கும்

இனடயில் நடந்த ரேோதல்; அைம்புசனைக் ககோன்ற சோத்யகி; துச்சோசைன்
தனைனேயிைோை திருதரோஷ்டிர ேகன்கள் சோத்யகினய எதிர்த்து வினரந்தது;
அவர்கள் அனைவனரயும் தடுத்த சோத்யகி, துச்சோசைனைக்
குதினரகளற்றவைோக ஆக்கியது...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, "ஓ! ஞ் யா, சுடர்மிக்க என்புகழ்

நாளுக்கு நாள் மங்குகிறது. என் மபார்ேரர்களில்
ீ மிகப் பலர்
ேழ்ந்துேிட்டனர்.
ீ இமேயாவும் காலத்தால் சகாண்டுேரப்பட்ட
எதிர்ேிமனகளால் ஏற்படுகின்றன என நான் நிமனக்கிமறன்.(1)
துரரோணரோலும், கர்ணைோலும் பாதுகாக்கப்படுேதும், அதன்
காரணமாகத் மதேர்களாலும் ஊடுருேப்பட முடியாததுமான என்
பமடக்குள் ினத்தால் தூண்டப்பட்ட தைஞ்சயன் {அர்ஜுைன்}
நுமைந்துேிட்டான்.(2) கிருஷ்ணன் மற்றும் பீேன் என்ற சுடர்மிக்க இரு
க்திகளுடனும், ிநிக்களின் காமளயுடனும் {சோத்யகியுடனும்}
இமணந்ததால், அேனது {அர்ெுனனின்} ஆற்றல் சபருகியிருக்கிறது.(3)
தனஞ் யனின் {அர்ெுனனின்} நுமைமேக் மகட்டதில் இருந்து, உலர்ந்த
புற்குேியமல எரிக்கும் சநருப்மபப் மபாலத் துயரம் என் இதயத்மத
எரிக்கிறது.
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 816 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இந்தப் பூமியின் மன்னர்கள் அமனேரும், அேர்கமளாடு கூடிய

ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனும் {செயத்ரதனும்} சபால்லாத ேிதியால்
{தீயூைால்} பாதிக்கப்படுேமத நான் காண்கிமறன்.(4) கிரீடத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்டேனுக்கு (அர்ெுனனுக்குத்) தீங்கிமைத்துேிட்டு, அந்தச்
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {கஜயத்ரதன்} அர்ஜுைைின் போர்னவயில்
படும்ரபோது, தன் உயினர {அவைோல்} எவ்வோறு கோத்துக் ககோள்ள
முடியும்?(5) இந்தச் சூழ்நிமலமயப் பார்க்மகயில், ஓ! ஞ் யா,
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் ஏற்கனமே இறந்துேிட்டதாகமே நான்
ஊகிக்கிமறன். எைினும், அந்தப் ரபோர் எவ்வோறு நடந்தது என்பனத
எைக்குச் கசோல்வோயோக. ேிேரிப்பதில் நீ திறன்சகாண்டேனாக
இருக்கிறாய், ஓ! ஞ் யா, தாமமரகள் நிமறந்த தடாகத்துக்குள் பாயும்
ஒரு யாமனமயப் மபாலத் திடமான தீர்மானத்துடன் தனஞ் யனுக்காகப்
{அர்ெுனனுக்காக} மபாராட, அந்தப் பரந்த பமடக்குள் மீ ண்டும் மீ ண்டும்
அதமனக் கலங்கடித்தபடி நுமைந்தேனும், ேிருஷ்ணி ேரனுமான
ீ
ாத்யகி எவ்ோறு மபாரிட்டான் என்பமத எனக்கு உண்மமயாகச்
ச ால்ோயாக” என்றான் {திருதராஷ்டிரன்}.(7, 8)

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, மனிதர்களில் முதன்மமயான அந்தப் பீமன், பல
ேரர்களுக்கு
ீ மத்தியில் கர்ணனின் கமணகளால் பீடிக்கப்பட்டுச் ச ன்று
சகாண்டிருப்பமதக் கண்ட அந்தச் ிநிக்களில் முதன்மமயான மபார்ேரன்
ீ
{ ாத்யகி}, தன் மதரில் அேமனப் {பீமமனப்} பின் சதாடர்ந்து ச ன்றான்.(9)
மகாமடயின் முடிேில் {மதான்றும்} கார்முகில்கமளப் மபாலக் கர்ெித்துக்
சகாண்டும், கூதிர்காலத்துக் கதிரேமனப் மபாலக் கதிசராளி ே ீ ிக்
சகாண்டும் ச ன்ற அேன் { ாத்யகி}, தன் உறுதிமிக்க ேில்லால் உமது
மகனின் {துரிரயோதைைின்} பமடமயத் சகால்லத் சதாடங்கி, அமத
{அந்தப் பமடமய} மீ ண்டும் மீ ண்டும் நடுங்கச் ச ய்தான்.(10) ஓ! பாரதமர
{திருதராஷ்டிரமர} அந்த மதுகுலத்தின் முதன்மமயானேன் { ாத்யகி},
சேள்ளி நிறக் குதிமரகளால் இழுக்கப்பட்ட மதரில், முைங்கிக் சகாண்மட
களத்தில் இப்படிச் ச ன்று சகாண்டிருந்தமபாது, உமது மபார்ேரர்களில்
ீ
எேராலும் அேனது { ாத்யகியின்} முன்மனற்றத்மதத் தடுத்து நிறுத்த
முடியேில்மல.(11)

அப்மபாது மன்னர்களில் முதன்மமயானேனும், மபாரில் எப்மபாதும்

பின்ோங்கதேனும், ேில் தரித்துத் தங்கக் கே ம் பூண்டேனுமான

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 817 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அைம்புசன் [1], ினத்தால் தூண்டப்பட்டு, மதுகுலத்தின் முதன்மமயான

மபார்ேரனான
ீ அந்தச் ாத்யகியின் முன்மனற்றத்மத ேிமரந்து ச ன்று
தடுத்தான்.(12) பிறகு அேர்களுக்கிமடயில் ஏற்பட்ட மமாதலானது, ஓ!
பாரமத {திருதராஷ்டிரமர}, இது ேமர எப்மபாதும் நடக்காதமதப் மபால
இருந்தது. மபாரிடுேமத நிறுத்திய எதிரிகளும், உமது ேரர்கள்
ீ
அமனேரும், மபாரின் ரத்தினங்களான அவ்ேிருேரின் மமாதமலக்
காணும் பார்மேயாளர்கள் ஆனார்கள்.(13)

[1] துமராண பர்ேம் பகுதி 108ல் கமடாத்க னால்

சகால்லப்பட்ட ராட் ன் அலம்பு ன் மேறு, இேன் மேறு,
இேன் சகௌரேர் தரப்பில் மபாரிட்ட மேசறாரு
மன்னனாோன். இந்த இருேமரயும் தேிரத் துமராண பர்ேம்
பகுதி 164ல் ராட் இளேர னான மற்சறாரு அலம்பு னும்
ேருகிறான். இந்த மூேமரயும் தேிரத் துமராண பர்ேம் பகுதி
174ல் ராட் ன் ெடாசுரனின் மகனான அலம்பு ன் என்று
மற்சறாருேனும் ேருகிறான். எனமே மகாபாரதத்தில்
குமறந்தது நான்கு அலம்பு ர்களாேது
குறிப்பிடப்படுகின்றனர்.

அப்மபாது மன்னர்களில் முதன்மமயானேனான அந்த அைம்புசன்,

பத்து கனணகளோல் ேிகப் பைேோகச் சோத்யகினயத் துனளத்தோன்.
எனினும், அந்தச் ிநி குலத்துக் காமள { ாத்யகி}, அந்தக் கமணகள்
யாவும் தன்மன அமடயும் முன்மப அேற்மறத் தன் கமணகளால்
சேட்டினான்.(14) மீ ண்டும் அலம்பு ன், அைகிய ிறகுகமளக்
சகாண்டமேயும், சநருப்பு மபாலச் சுடர்ேிடுபமேயும், காதுேமர
இழுக்கப்பட்டுத் தன் ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்டமேயுமான மூன்று
கூரிய கமணகளால் ாத்யகிமயத் தாக்கினான். இமே ாத்யகியின்
கே த்மதத் துமளத்து, அேனது உடலுக்குள் ஊடுருேின.(15) சநருப்பு
அல்லது காற்றின் க்தியுடன் கூடிய அந்தச் சுடர்மிக்கக் கூரிய
கமணகளால் ாத்யகிமயத் துமளத்த பிறகு, அந்த அலம்பு ன்,
சேள்ளிமயப் மபால சேண்மமயாக இருந்த ாத்யகியின் குதிமரகமள
நான்கு கமணகளால் மிகப்பலமாகத் தாக்கினான்.

அேனால் {அலம்பு னால்} இப்படித் தாக்கப்பட்டேனும், சபரும்

சுறுசுறுப்மபக் சகாண்டேனும், சக்கரதோரினய (ரகசவனை
{கிருஷ்ணனைப்}) மபான்றேனுமான அந்தச் ிநியின் மபரன் { ாத்யகி},

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 818 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சபரும் மேகம் சகாண்ட நான்கு கமணகளால் அலம்பு னின் நான்கு

குதிமரகமளக் சகான்றான்.(17) அைம்புசைது ரதரரோட்டியின் தனைனய
கவட்டிய பிறகு, அேன் { ாத்யகி}, யுக சநருப்மபப் மபான்ற கடுமமயான
ஒரு பல்லத்தால், முழு நிலமேப் மபால அைகானதும், ிறந்த காது
குண்டலங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டுமான அைம்புசைின் தனைனயப்
பின்ைவைின் {அைம்புசைின்} உடைில் இருந்து கவட்டிைோன்.(18) பல
மன்னர்களின் ேைித்மதான்றலான {ராெேம் த்தில் பிறந்தேனான}
அேமன {அலம்பு மனக்} சகான்ற பிறகு, பமகேரின் பமடகமளக்
கலங்கடிக்கேல்ல ேரனான
ீ அந்த யதுக்களின் காமள { ாத்யகி}, ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, எதிரியின் துருப்புகமளத் தடுத்தபடிமய
அர்ெுனமன மநாக்கிச் ச ன்றான்.(19)

உண்மமயில், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அப்படி அந்த

ேிருஷ்ணி ேரன்
ீ { ாத்யகி}, அர்ெுனமன அடுத்து எதிரியின் மத்தியில்
ச ன்ற மபாது, ம ர்ந்திருக்கும் மமகத் திரள்கமளச் ிதறடிக்கும்
சூறாேளிமயப் மபாலத் தன் கமணகளால் குரு பமடமய மீ ண்டும்
மீ ண்டும் அைித்தபடிமய காணப்பட்டான்.(20) அந்த மனிதர்களில் காமள
{ ாத்யகி} எங்சகல்லாம் ச ல்ல ேிரும்பினாமனா அங்சகல்லாம், ிந்து
இனத்மதச் ம ர்ந்தமேயும், நன்கு பயிற் ி அளிக்கப்பட்டமேயும்,
ே ப்படுத்தப்பட்டமேயும், பசுேின் பால், அல்லது குருக்கத்தி மலர்,
அல்லது நிலவு, அல்லது பனிமயப் மபான்ற சேண்மமயானமேயும்,
தங்க இமைகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயுமான குதிமரகளால் அேன்
{ ாத்யகி} சுமந்து ச ல்லப்பட்டான்.(21)

அப்மபாது, ஓ! அஜேீ ட குைத்னதச் ரசர்ந்தவரர {திருதரோஷ்டிரரர},

உமது பமடயின் பிற ேரர்கமளாடு
ீ ஒன்று ம ர்ந்த உமது மகன்கள்,
மபார்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயான அந்தத் துச்சோசைனைத் தங்கள்
தமலமமயாகக் சகாண்டு, ாத்யகிமய எதிர்த்து மேகமாக
ேிமரந்தனர்.(22) பமடப்பிரிவுகளின் தமலேர்களான அேர்கள், அந்தப்
மபாரில் ிநியின் மபரமன { ாத்யகிமய} அமனத்துப் பக்கங்களிலும்
சூழ்ந்து சகாண்டு, அேமனத் தாக்கத் சதாடங்கினர். ாத்ேதர்களில்
முதன்மமயான அந்த ேரச்
ீ ாத்யகியும், கமண மாரிகளால் அேர்கள்
யாேமரயும் தடுத்தான்.(23) தன் கடுங்கமணகளால் அேர்கள்
அமனேமரயும் தடுத்தேனும், எதிரிகமளக் சகால்பேனுமான அந்தச்
ிநியின் மபரன், ஓ! அெமீ டமர {திருதராஷ்டிரமர}, தன் ேில்மலப் பலமாக
உயர்த்தி, துச்சோசைைின் குதினரகனளக் ககோன்றோன். அப்மபாது அந்தப்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 819 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபாரில் அர்ெுனனும், கிருஷ்ணனும், அந்த மனிதர்களில்

முதன்மமயானேமன { ாத்யகிமயக்} கண்டு மகிழ்ச் ியால் நிமறந்தனர்”
{என்றான் ஞ் யன்}.(24)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 820 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சோத்யகினயக் கண்ட கிருஷ்ணோர்ஜுைர்கள்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 140

Krishna and Arjuna beheld Satyaki! | Drona-Parva-Section-140 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 56)

பதிவின் சுருக்கம்: சோத்யகியிடம் இருந்து தப்பி ஓடிய திரிகர்த்தர்கள்;

சூரரசைர்கள், கைிங்கர்கள் ஆகிரயோனரக் கடந்து அர்ஜுைனை ரநோக்கிச் கசன்ற
சோத்யகி; சோத்யகினயப் புகழ்ந்த கிருஷ்ணன்; யுதிஷ்டிரன் ேீ து ககோண்ட
கவனையின் நிேித்தேோகச் சோத்யகியின் வருனகயோல் ேகிைோத அர்ஜுைன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “அப்மபாது, தங்கக்

சகாடிமரங்கமளக் சகாண்டேர்களான திரிகர்த்த நாட்டின் சபரும்
ேில்லாளிகள், ாதமனக்குத் தகுந்த அமனத்து சபரும் ச யல்கமளயும்
ாதித்த மபார்ேரனும்,
ீ தைஞ்சயைின் {அர்ஜுைைின்} சேற்றிமய
ேிரும்பி, கடல் மபான்று எல்மலயற்ற அந்தப் பமடக்குள் ஊடுருேி,
துச்சோசைைின் மதமர எதிர்த்து ேிமரந்து ேருபேனும், ேலிமமமிக்கக்
கரங்கமளக் சகாண்டேனுமான ாத்யகிமய அமனத்துப் பக்கங்களிலும்
சூழ்ந்து சகாண்டனர் .(1, 2)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 821 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மதர்களின் சபருங்கூட்டத்தால் அமனத்துப் பக்கங்களிலும் அேனது

{ ாத்யகியினது} ேைிமயத் தடுத்த அந்தப் சபரும் ேில்லாளிகள்,
ினத்தால் தூண்டப்பட்டுக் கமணமாரியால் அேமன { ாத்யகிமய}
மமறத்தனர்.(3)

கமரகளற்ற கடலுக்கு ஒப்பானதும், உள்ளங்மகசயாலிகளால்

நிமறக்கப்பட்டதும், ோள்கள், ஈட்டிகள் மற்றும் கதாயுதங்கள் ஆகியமே
நிரம்பியதுமான அந்தப் பாரதப் பமடக்கு மத்தியில் ஊடுருேிச்
ச ன்றேனும், கலங்கடிக்கப்பட முடியாத ஆற்றமலக் சகாண்டேனுமான
ாத்யகி, அந்தப் மபாரில் பிரகா மாக ஒளிர்ந்தேர்களும், தன்
எதிரிகளுமான அந்த ஐம்பது {50} (திரிகர்த்த) இளவரசர்கனளயும்
தைியோகரவ கவன்றோன்.(4, 5)

மபாரில், அந்நிகழ்ேின் மபாது, சிநியின் ரபரனுனடய {சத்யகியின்}

நடத்மத மிக அற்புதமாக இருந்தமத நாங்கள் கண்மடாம். மமற்கில்
அேமனக் { ாத்யகிமயக்} கண்டவுடமனமய கிைக்கிலும் அேமனக்
கண்மடாம் என்ற அளவுக்கு அேனது (நகர்வுகளின்) நளினம் மிகச்
ிறப்பாக இருந்தது.(6)

நூறு மபார்ேர்கமளத்
ீ தனக்குள் சகாண்டேமனப் மபால,
ேடக்கிலும், சதற்கிலும், கிைக்கிலும் மமற்கிலும், இன்னும் பிற துமணத்
திம களிலும் ஆடிக்சகாண்மட திரிபேனாக அந்த ேரன்
ீ { ாத்யகி}
சதரிந்தான்.(7)

ிங்கத்தின் ேிமளயாட்டு நமடயுடன் கூடிய ாத்யகிமயக் கண்ட

திரிகர்த்த ேரர்கள்,
ீ அேனது ஆற்றமலத் தாங்கிக் சகாள்ள முடியாமல்,
தங்கள் பமடமய (தங்கள் நாட்டினரின் பமடப்பிரிவுகமள) மநாக்கி தப்பி
ஓடினர்.(8)

அப்மபாது சூரம னர்களில் துணிச் ல்மிக்கப் மபார்ேரர்கள்

ீ
யாமனமய அங்கு த்தால் தாக்கும் பாகமனப் மபாலத் தங்கள்
கமணமாரிகளால் ாத்யகிமயத் தாக்கி அேமனத் தடுக்க முயன்றனர்.(9)

நிமனத்துப் பார்க்க முடியாத அளவு ஆற்றமலக் சகாண்ட ேரனான

ீ
அந்த உயர் ஆன்ம ாத்யகி, அேர்களுடன் குறுகிய காலம் மபாராடிய
பிறகு, கைிங்கர்களுடன் மபாரிடத் சதாடங்கினான்.(10)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 822 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிறகு, ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட ாத்யகி, கடக்கப்பட

முடியாத அந்தக் கலிங்கப் பமடப்பிரிமேக் கடந்து, பிருமதயின்
{குந்தியிப்} மகனான தனஞ் யனின் {அர்ெுனனின்} அருமக ச ன்றான்.(11)
நீரில் நீந்திக் கமளத்தேன் நிலத்மத அமடேமதப் மபால யுயுதோைன்
{சோத்யகி}, மனிதர்களில் புலியான தனஞ் யமன {அர்ெுனமனக்} கண்டு
ஆறுதல் அமடந்தான்.(12)

அேன் { ாத்யகி} ேருேமதக் கண்ட ரகசவன் {கிருஷ்ணன்},

போர்த்தைிடம் {அர்ஜுைைிடம்}, “ஓ! போர்த்தோ {அர்ஜுைோ}, அமதா ிநியின்
மபரன் { ாத்யகி} உன்மனத் மதடி ேருகிறான்.(13)

ஓ! கலங்கடிக்கப்பட முடியாத ஆற்றமலக் சகாண்டேமன

{அர்ெுனா}, அேன் { ாத்யகி] உன் ீடனும், நண்பனுமாோன். அந்த
மனிதர்களில் காமள { ாத்யகி}, மபார் ேரர்கள்
ீ அமனேமரயும்
துரும்பாகக் கருதி அேர்கமள சேன்றிருக்கிறான்.(14)

உன் உயிமரப் மபால உன் அன்புக்குரியேனான அந்தச் ாத்யகி,

ஓ! கிரீடி {அர்ஜுைோ}, சகௌரேப் மபார்ேரர்களுக்குப்
ீ பயங்கரக்
காயங்கமள ஏற்படுத்தியபடிமய உன்னிடம் ேருகிறான்.(15)

இந்தச் ாத்யகி, ஓ! பல்குைோ {அர்ஜுைோ}, தன் கமணகளால்

துரரோணனரயும், ரபோஜ குைத்தின் கிருதவர்ேனையும் நசுக்கிய பிறகு
உன்னிடம் ேருகிறான்.(16)

ஓ! பல்குனா {அர்ெுனா}, ஆயுதங்களில் திறன் சகாண்டேனும்,

துணிச் ல்மிக்கேனுமான இந்தச் ாத்யகி, யுதிஷ்டிரரின் நன்மமமயக்
கருதி, மபார்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயாமனார் பலமரக் சகான்றுேிட்டு
உன்னிடம் ேருகிறான்.(17)

ஓ! பாண்டுேின் மகமன {அர்ெுனா}, ேலிமமமிக்கச் ாத்யகி,

(சகௌரேத்) துருப்புகளுக்கு மத்தியில் அமடேதற்கு மிக அரிய
ாதமனகமளச் ச ய்துேிட்டு, உன்மனக் காணேிரும்பி இமதா
உன்னிடம் ேருகிறான்.(18)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 823 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! பார்த்தா {அர்ெுனா}, மபாரில் தனித்மதரில் {தனியாக} ேந்த

ாத்யகி, ஆ ானின் {துமராணரின்} தமலமமயிலான ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரர்கள்
ீ பலருடன் மபாரிட்டுேிட்டு உன்னிடம் ேருகிறான்.(19)

ஓ! பார்த்தா, தர்மனின் மகனால் {யுதிஷ்டிரரால்} அனுப்பப்பட்ட

இந்தச் ாத்யகி, தன் ச ாந்த கரங்களின் ேலிமமமய நம்பி சகௌரேப்
பமடமயப் பிளந்து சகாண்டு உன்னிடம் ேருகிறான்.(20)

ஓ! குந்தியின் மகமன {அர்ெுனா}, எேனுக்கு ஒப்பாகக்

சகௌரேர்களில் எந்தப் மபார்ேரனும்
ீ இல்மலமயா, மபாரில் சேல்லப்பட
முடியாதேனான அந்தச் ாத்யகி உன்னிடம் ேருகிறான்.(21)

இந்தச் ாத்யகி, ஓ! பார்த்தா {அர்ெுனா}, கணக்கற்ற

மபார்ேரர்கமளக்
ீ சகான்றுேிட்டு, பசுக்கூட்டத்தின் மத்தியில் இருந்து
ேரும் ிங்கத்மதப் மபால, சகௌரேத் துருப்புகளுக்கு மத்தியில் இருந்து
ேிடுபட்டு உன்னிடம் ேருகிறான்(22).

இந்தச் ாத்யகி, ஓ! பார்த்தா{அர்ெுனா}, ஆயிரக்கணக்கான

மன்னர்களின் தாமமர மலர்கமளப் மபான்ற அைகான முகங்கமளப்
பூமியில் பரேச் ச ய்தபடி உன்னிடம் ேருகிறான்.(23)

தம்பிகளுடன் கூடிய துரிமயாதனமனப் மபாரில் சேன்ற ாத்யகி,

ெல ந்தமனக் சகான்றுேிட்டு ேிமரோக ேருகிறான்.(24)
சகௌரேர்கமளத் துரும்பாகக் கருதிய ாத்யகி, குருதிமயச் ம றாகக்
சகாண்ட இரத்த ஆற்மற உண்டாக்கிேிட்டு உன்னிடம் ேருகிறான்”
என்றான் {கிருஷ்ணன்}.(25)

ேகிழ்ச்சியற்ற அந்தக் குந்தியின் ேகன் {அர்ஜுைன்}, மக ேனிடம்

{கிருஷ்ணனிடம்} இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான். “ஓ! ேலிய
கரங்கமளக் சகாண்டேமன {கிருஷ்ணோ}, சோத்யகியின் வருனக
எைக்குச் சிறிதும் ஏற்புனடயதோக இல்னை.(26)

ஓ! மக ோ {கிருஷ்ணா}, நீதிமானான மன்னர் யுதிஷ்டிரர் எவ்ோறு

இருக்கிறார் என்பமத நான் அறியேில்மல. இப்மபாது அேர் {யுதிஷ்டிரர்}
ாத்ேதனிடம் { ாத்யகியிடம்} இருந்து பிரிந்திருப்பதால், அேர்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 824 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

{யுதிஷ்டிரர்} உயிருடன் இருக்கிறோரோ, இல்னையோ என்று நான்

ஐயுறுகிமறன்.(27)

ஓ! ேலிய கரங்கமளக் சகாண்டேமன {கிருஷ்ணா}, இந்தச் ாத்யகி

மன்னமர {யுதிஷ்டிரமரப்} பாதுகாத்திருக்க மேண்டும். ஓ! கிருஷ்ணா,
அப்படியிருக்மகயில் யுதிஷ்டிரமர ேிட்டு ேிட்டு என்மனத் மதடி இேன்
ஏன் ேருகிறான்?(28)

ஆகமே, மன்னர் {யுதிஷ்டிரர்} துரரோணரிடம்

னகவிடப்பட்டிருக்கிறோர். சிந்துக்களின் ஆட்சியோளன் {கஜயத்ரதன்}
இன்னும் ககோல்ைப்படவில்னை. அமதா, பூரிஸ்ரவஸ் ாத்யகிமய
எதிர்த்துப் மபாரிடச் ச ல்கிறான்.(29)

கஜயத்ரதன் நிேித்தேோக என்ேீ து கைேோை சுனே உள்ளது.

மன்னர் {யுதிஷ்டிரர்} எவ்ோறு இருக்கிறார் என்பமத நான்
அறியமேண்டும், ாத்யகிமயயும் நான் பாதுகாக்க மேண்டும்.(30)

மமலும், செயத்ரதமனயும் நான் சகால்ல மேண்டும். சூரியமனா

கீ மை ாய்கிறான். ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட ாத்யகிமயப்
சபாறுத்தேமர, அேன் கமளத்திருக்கிறான், அேனது ஆயுதங்களும்
தீர்ந்துேிட்டன.(31)

ஓ! மாதோ {கிருஷ்ணா}, அேனது குதிமரகளும், அேற்றின்

ாரதியும் கூடக் கமளத்துப் மபாயிருக்கின்றனர். மறுபுறம், பூரிஸ்ரேம ா
கமளப்பற்றேனாக இருக்கிறான். ஓ! மக ோ {கிருஷ்ணா}, அேன்
{பூரிஸ்ரேஸ்} தனக்குப் பின்னால் அேமன ஆதரிப்பேர்கமளயும்
சகாண்டிருக்கிறான்.(32)

இம்மமாதலில் ாத்யகிக்கு சேற்றி அமடோனா? கலங்கடிக்கப்பட

முடியாத ஆற்றமலக் சகாண்டேனும், ிநிக்களில் காமளயும், சபரும்
க்தி சகாண்டேனுமான அந்தச் ாத்யகி, சபருங்கடமலமய கடந்த
பிறகு, பசுேின் குளம்படிமய [1] (தன் முன்} அமடந்து
அடிபணிந்துேிடுோனா?(33)

[1] பசுேின் கால் குளம்படியால் ஏற்படும் ிறு தடம் எனக்

கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 825 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

குருக்களில் முதன்மமயானேனும், ஆயுதங்களில் திறம்

சகாண்டேனுமான அந்தப் பூரிஸ்ரேசுடன் மமாதி, ாத்யகி நற்மபமற
அமடோனா? ஓ! மக ோ, நீதிமானான மன்னர் யுதிஷ்டிரர் ச ய்த பிமை
என்மற இமத நான் கருதுகிமறன்.(34, 35)

அேர் {யுதிஷ்டிரர்}, ஆ ாமன {துமராணமரக்} குறித்த

அச் மமனத்மதயும் மகேிட்டு (தன் பக்கத்தில் இருந்த) ாத்யகிமய
அனுப்பியிருக்கிறார். ோனுலாவும் பருந்சதான்று இமறச் ித் துண்மட
மநாக்கி ச ல்ேமதப் மபாலமே, நீதிமானான மன்னர் யுதிஷ்டிரமரப்
பிடிக்கமே துமராணர் எப்மபாதும் முயல்ோர். ஆபத்துகள் அமனத்தில்
இருந்தும் மன்னர் {யுதிஷ்டிரர்} ேிடுபட்டிருப்பாரா?” {என்றான்
அர்ெுனன்}.(36)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
துமராண பர்ேம் பகுதி – 140ல் ேரும் சமாத்த சுமலாகங்கள் 36

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 826 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பூரிஸ்ரவஸின் கரத்னதத் துண்டித்த அர்ஜுைன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 141

Arjuna cut off the arm of Bhurisravas! | Drona-Parva-Section-141 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 57)

பதிவின் சுருக்கம்: சோத்யகினய எதிர்த்த பூரிஸ்ரவஸ்; சோத்யகியிடம் ரபசிய

பூரிஸ்ரவஸ்; பூரிஸ்ரவஸுக்கு சோத்யகியின் ேறுகேோைி; பூரிஸ்ரவஸுக்கும்,
சோத்யகிக்கும் இனடயில் ஏற்பட்ட ரேோதல்; கனளத்துப் ரபோயிருந்தவனும்,
புத்துணர்வுடன் கூடிய பூரிஸ்ரவனஸ எதிர்த்துப் ரபோரிட்டவனுேோைச்
சோத்யகினயக் கோக்க அர்ஜுைனைத் தூண்டிய கிருஷ்ணன்; பூரிஸ்ரவஸிடம்
அடங்கிய சோத்யகி; பூரிஸ்ரவஸின் ஒரு கரத்னதத் துண்டித்த அர்ஜுைன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “மபாரில் சேல்லப்பட

முடியாத அந்தச் சோத்வதன் {சோத்யகி} (அர்ெுனமன மநாக்கி) ேருேமதக்
கண்டேனும், ினமமடந்தேனுமான பூரிஸ்ரவஸ், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, திடீசரன அேமன { ாத்யகிமய} மநாக்கிச்
ச ன்றான்.(1) பிறகு அந்தக் குரு குலத்மதான் {பூரிஸ்ரேஸ்}, ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, அந்தச் ிநி குலத்துக் காமளயிடம்{சோத்யகியிடம்},
“நற்மபறின் நிமித்தமாகமே இன்று நீ என் பார்மே அமடயும்
சதாமலவுக்குள் ேந்திருக்கிறாய்.(2) எப்மபாதும் என் மனதில்
செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 827 http://mahabharatham.arasan.info
முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்டிருந்த ேிருப்பத்மத இந்தப் மபாரில் நான் இன்று அமடயப்

மபாகிமறன். நீ மபாரில் இருந்து ஓடாமலிருந்தால், நீ உயிருடன் தப்ப
மாட்டாய்.(3) {நீ சகாண்ட} ேரத்தில்
ீ எப்மபாதும் ச ருக்குமடயேனான
உன்மன இன்று மபாரில் சகான்று, ஓ! தோசோர்ஹ குைத்ரதோரை { ாத்யகி},
குரு மன்னன் சுரயோதைனை {துரிரயோதைனை} நான் மகிைச் ச ய்யப்
மபாகிமறன்.(4)

என் கமணகளால் எரிக்கப்பட்டுப் மபார்க்களத்தில் கிடக்கும்

உன்மன ேரர்களான
ீ ரகசவனும் {கிருஷ்ணனும்}, அர்ஜுைனும் இன்று
ம ர்ந்திருந்து காண்பார்கள்.(5) உன்மன இந்தப் பமடக்குள் ஊடுருேச்
ச ய்தேனான தர்மனின் அர மகன் {யுதிஷ்டிரன்}, என்ைோல் நீ
ககோல்ைப்பட்டனதக் ரகட்டு, கவட்கத்தில் மூழ்கப் ரபோகிறோன்.(6) இன்று
நீ சகால்லப்பட்டு, குருதியால் மமறக்கப்பட்டு, பூமியில் கிடப்பமதப்
பார்க்மகயில், பிருமதயின் {குந்தியின்} மகனான தனஞ் யன்
{அர்ெுனன்}, என் ஆற்றமல அறிந்து சகாள்ோன்.(7) பைங்காலத்தில்
மதேர்களுக்கும், அசுரர்களுக்கும் இமடயிலான மபாரில், சக்ரன் ேற்றும்
பைியின் மமாதமலப் மபாலமே உன்னுடன் {இப்மபாது} மநரப்மபாகும்
இந்த மமாதமல எப்மபாதுமம நான் ேிரும்பி ேந்மதன்.(8) ஓ! ாத்ேதா
{ ாத்யகி} இன்று நான் உனக்குப் பயங்கரப் மபாமரத் தருமேன்.
அப்மபாதுதான், உண்மமயில் என் க்தி, ேலிமம மற்றும் ஆண்மம
ஆகியேற்மற நீ புரிந்து சகாள்ோய்.(9)

மபாரில் என்னால் சகால்லப்படும் நீ, ரோேைின் தம்பியோை

ைட்சுேணைோல் ககோல்ைப்பட்ட ரோவணைின் ேகனை (இந்திரஜித்னதப்)
ரபோை இன்று யமனுலமக அமடயப் மபாகிறாய்.(10) இன்று உன்
சகாமலமயப் பார்க்கும் கிருஷ்ணன், பார்த்தன் {அர்ெுனன்} மற்றும்
நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரன் ஆகிமயார், ஓ! மது குலத்மதாமன
{ ாத்யகி}, மனத்தளர்ச் ியமடந்து மபாமரக் மகேிடுோர்கள் என்பதில்
ஐயமில்மல.(11) கூரிய கமணகளால் இன்று உனக்கு மரணத்மத
ஏற்படுத்தி, ஓ! மாதோ { ாத்யகி}, மபாரில் உன்னால் சகால்லப்பட்மடார்
அமனேரின் மமனேிமாமரயும் மகிைச் ச ய்யப் மபாகிமறன்.(12) என்
பார்மேயின் இலக்குக்குள் ேந்த நீ, ிங்கத்தின் பார்மே சதாமலவுக்குள்
ேந்த ிறு மாமனப் மபால என்னிடம் இருந்து தப்ப மாட்டாய்” என்றான்
{பூரிஸ்ரேஸ்}.(13)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 828 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அேனது {பூரிஸ்ரேஸ்ஸின்} இந்த ோர்த்மதகமளக் மகட்ட

யுயுதானன் { ாத்யகி}, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, ிரித்துக் சகாண்மட
அேனுக்குப் {பூரிஸ்ரேஸ்ஸுக்குப்} பதிலளிக்கும் ேமகயில், “ஓ! குரு
குலத்மதாமன {பூரிஸ்ரேஸ்மஸ}, மபாரில் நான் எப்மபாதும்
அச் ங்சகாண்டதில்மல.(14) உன் ோர்த்மதகளால் மட்டுமம என்மன
அச்சுறுத்துேதில் உன்னால் சேல்ல முடியாது. எேன் என்மன
ஆயுதங்கமள இைக்கச் ச ய்ேதில் சேல்ோமனா, அேனாமலமய மபாரில்
என்மனக் சகால்ல முடியும்.(15) எேன் மபாரில் என்மனக் சகால்ோமனா,
அேன் இனி ேரப்மபாகும் காலம் முழுேதும் (எதிரிகமளக்) சகான்று
சகாண்டிருப்பான் [1]. ேணான
ீ ோர்த்மதகமளக் சகாண்டு நீண்ட
மூச்சுடன் தற்சபருமம மபசுபேது எதற்குப் பயன்படும்? நீ ச ால்ேமதச்
ச யலில் ாதிப்பாயாக.(16) கூதிர்காலத்துக் கார்முகில்களின்
கர்ெமனமயப் மபாலமே உன் ச ாற்களும் கனியற்றமேயாகமே
சதரிகின்றன. ஓ! ேரா
ீ {பூரிஸ்ரேஸ்}, உன் முைக்கங்கனளக் ரகட்டு,
என்ைோல் சிரிப்னப அடக்க முடியவில்னை.(17) ஓ குரு குலத்மதாமன
{பூரிஸ்ரேஸ்} நீண்ட நாட்களாக உன்னால் ேிரும்பப்பட்ட அந்த மமாதல்
இன்று நடக்கட்டும். ஓ! ஐயா {பூரிஸ்ரேஸ்} உன்னுடனான மமாதமல
ேிரும்பும் என் இதயத்தால், தாமதத்மதப் சபாறுத்துக் சகாள்ள
முடியேில்மல.(18) ஓ! இைிந்தேமன, உன்மனக் சகால்லாமல் நான்
மபாரில் இருந்து திரும்மபன்” என்றான் { ாத்யகி}. இத்தகு
ோர்த்மதகளால் ஒருேமரசயாருேர் நிந்தித்துக் சகாண்ட மனிதர்களில்
காமளயரான அவ்ேிருேரும், சபருங்மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டு,
ஒருேரின் உயிமர மற்றேர் எடுக்க ேிரும்பி, ஒருேமரசயாருேர்
மபாரில் தாக்கிக் சகாண்டனர்.(19)

[1] “எேன் என்மனக் சகால்ோமனா அேன் மபாரில்

எப்மபாதும் சேற்றியாளனாக இருந்து, மபாரில் ஈடுபடும்
மபார் ேரர்கமள
ீ எப்மபாதும் சகால்ோன். எப்மபாதும்
மதால்ேி அேனுமடயதாகாது” என்பமத இங்குப் சபாருள்
என்று இங்மக ேிளக்குகிறார் கங்குலி.

சபரும் ேலிமம சகாண்ட அந்தப் சபரும் ேில்லாளிகள் இருேரும்,

ஒருேமரசயாருேர் அமறகூேியமைத்து, பருே காலத்தில் உள்ள
சபண்யாமனக்காக மதங்சகாண்ட இரண்டு மகாபக்கார யாமனகள்
மமாதுேமதப் மபாலப் மபாரில் ஒருேமராசடாருேர் மமாதிக்
சகாண்டனர்.(20) எதிரிகமளத் தண்டிப்பேர்களான பூரிஸ்ரேஸ் மற்றும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 829 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ாத்யகி ஆகிய இருேரும், மமகத்திரள்கள் இரண்மடப் மபால ஒருேர்

மீ சதாருேர் அடர்த்தியான கமணமாரிகமளப் சபாைிந்தனர்.(21) அப்மபாது,
அந்தச் ரசோேதத்தன் ேகன் {பூரிஸ்ரவஸ்}, மேகமாகச் ச ல்லும்
கமணகளால் ிநியின் மபரமன { ாத்யகிமய} மமறத்து, ஓ! பாரதர்களின்
தமலேமர {திருதராஷ்டிரமர}, பின்னேமன { ாத்யகிமயக்} சகால்லும்
ேிருப்பத்தால் மீ ண்டும் அேமனப் { ாத்யகிமயப்} பல கமணகளால்
துமளத்தான்.(22)

பத்து கமணகளால் ாத்யகிமயத் துமளத்த அந்தச் ம ாமதத்தன்

மகன் {பூரிஸ்ரேஸ்}, அந்தச் ிநிக்களின் காமளக்கு { ாத்யகிக்கு} அைிமே
ஏற்படுத்தும் ேிருப்பத்தால் அேன் மீ து கூரிய கமணகள் பலேற்மற
ஏேினான். எனினும் ாத்யகி, ஓ! தமலோ {திருதராஷ்டிரமர}, தன்
ஆயுதங்களின் க்தியால், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உண்மமயில்
பூரிஸ்ரேஸின் கமணகளில் எமேயும் தன்மன அமடயும் முன்மப
அமே அமனத்மதயும் ஆகாயத்திமலமய அறுத்தான். நற்குலத்தில்
பிறந்தேர்களும், முமறமய குருக்கள் மற்றும் ேிருஷ்ணிகள்
ஆகிமயாரின் புகமை அதிகரித்தேர்களுமான அவ்ேிரு மபார்ேரர்களும்
ீ
இப்படிமய ஒருேர் மீ சதாருேர் தங்கள் கமண மாரிமயப் சபாைிந்தனர்.
தங்கள் நகங்கமளக் சகாண்டு மபாரிடும் இரு புலிகள், அல்லது தங்கள்
தந்தங்கமளக் சகாண்டு மபாரிடும் இரு சபரும் யாமனகமளப் மபான்மற
அேர்கள், மதர்ேரர்கள்
ீ பயன்படுத்துபமேயான கமணகளாலும்,
ஈட்டிகளாலும் ஒருேமரசயாருேர் ிமதத்துக் சகாண்டனர்.(23-26)
ஒருேமரசயாருேர் அங்கங்கமளச் ிமதத்துக் சகாண்டு, தங்கள்
காயங்களில் குருதிப் சபருக்சகடுத்த அந்தப் மபார்ேரர்கள்
ீ இருேரும்,
தங்கள் உயிமரமய பணயம் மேத்து சூதாடி, ஒருேமரசயாருேர்
தடுத்துக் சகாண்டும், ஒருேமரசயாருேர் குைப்பிக் சகாண்டும்
இருந்தனர்.(27)

ிறந்த ாதமனகமளக் சகாண்டேர்களும், முமறயாகக் குருக்கள்

மற்றும் ேிருஷ்ணிகளின் புகமை அதிகரிப்பேர்களுமான அந்த ேரர்கள்,
ீ
யாமனக் கூட்டங்களின் தமலமமயாமனகளில் இரண்மடப் மபால
இப்படிமய ஒருேருடசனாருேர் மபாரிட்டனர்.(28) உண்மமயில், உயர்ந்த
உலகங்கமள அமடய ஆம ப்பட்ட மபார்ேரர்களான
ீ அவ்ேிருேரும்,
பிரம்ம மலாகத்மத ேிமரேில் அமடய ேிரும்பி ஒருேமரசயாருேர்
எதிர்த்து முைங்கினர். உண்மமயில் மகிழ்ச் ியில் நிமறந்திருந்த
ாத்யகியும், ம ாமதத்தன் மகனும் {பூரிஸ்ரேஸும்}, திருதராஷ்டிரர்கள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 830 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத தங்கள் கமணமாரிகளால்

ஒருேமரசயாருேர் மமறக்கத் சதாடங்கினர். அங்மக இருந்த மக்கள்,
அவ்ேிரு மபார்ேரர்களுக்கு
ீ இமடயில் நடந்த அந்த மமாதல், பருே
காலத்தில் உள்ள சபண் யாமனக்காக இரு தமலமம யாமனகள்
மபாரிடுேமதப் மபாலமே இருப்பமதக் கண்டனர் [2].(29-31)

[2] மேசறாரு பதிப்பில் இதன் பிறகு இன்னும் அதிகமாக

இருக்கிறது. அது பின்ேருமாறு, "அர மர,
மகாபமிகுந்தேர்களான அவ்ேிருேரும் அடிக்கடி அம்புகளால்
அடித்துக் சகாண்டு காட்டில் இரண்டு ிங்கங்கள்
ண்மடயிடுேது மபாலப் சபரிதான யுத்தரங்கத்தில் ண்மட
ச ய்தார்கள். மர்மஸ்தானத்மதயறிந்தேர்களும், மிகுந்த
மகாபத்துடன் ேதஞ்ச ய்யக் கருதியேர்களுமான
அவ்ேிருேரும், பலனும் ேஜ்ரதரனான இந்திரனும் மபால
ஒருேமரசயாருேர் அடித்துக் சகாண்டு கர்ெித்தார்கள்.
பிறகு, ஒருேமரசயாருேர் எதிர்த்து ேருகின்ற
அவ்ேிருேரும் படிந்த கணுக்களுள்ள அம்புகளாமல
அந்மயான்யம் சகாடிகமளயும், ரதத்திலுள்ள எல்லா
உபகரணங்கமளயும் நன்றாக அறுத்தார்கள். பின்னும்
அவ்ேிருேரும் அம்பு மமைகளால் ஒருேமரசயாருேர்
ேர்ஷித்துக் சகாண்டு ேிமரோக ஒருேர் மற்றேருமடய
ாரதிகமளக் சகான்றார்கள்" என்றிருக்கிறது. இதன்பின்னர்
பின்ேருேமதப் மபாலமே சதாடர்கிறது. மமற்கண்ட
நிகழ்வுகள் கங்குலியிமலா, மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிமலா
இல்மல.

பிறகு அந்தத் மதரற்ற மபாராளிகள் ஒவ்சோருேரும் மற்றேரின்

குதிமரகமளக் சகான்று, மற்றேரின் ேிற்கமள அறுத்த பிறகு,
ோள்கமளக் சகாண்டு அந்தப் பயங்கரப்மபாரில் ஒருேமராசடாருேர்
மமாதிக் சகாண்டனர்.(32) அேர்கள், அைகியமேயும், சபரியமேயும்,
பிரகா மானமேயும், காமளயின் மதாலால் ச ய்யப்பட்டமேயுமான
இரண்டு அைகிய மகடயங்கமள எடுத்துக் சகாண்டும், உமறயிலிருந்து
இரு ோள்கமள உருேிக் சகாண்டும் மபார்க்களத்தில் திரிந்து
சகாண்டிருந்தனர்.(33) எதிரிகமளக் கலங்கடிப்பேர்களும், ினத்தால்
தூண்டப்பட்டேர்களுமான அேர்கள், மண்டலகதிகமளப் பின்பற்றியும்,
பிறேமககளிலான முமறயான நகர்வுகமளச் ச ய்தும், சதாடர்ந்து

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 831 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக் சகாண்டனர்.(34) ோள்கமள ஏந்தி,

பிரகா மான கே ம் பூண்டு, மார்புக்கே ங்கள் மற்றும் அங்கதங்களால்
{மதாள்ேமளகளால்} அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தேர்களான புகழ்சபற்ற
அந்தப் மபார்ேரர்கள்
ீ இருேரும், பல்மேறு ேமககளிலான நகர்வுகமள
சேளிப்படுத்தினர்.(35) அேர்கள் க்கரமாகச் சுைன்று, உயரக் குதித்து,
பக்கோட்டில் உந்தித் தள்ளி, முந்தித் தாேி, முன்மனாக்கியும்
மமல்மநாக்கியும் ேிமரந்தனர் [3].(36) எதிரிகமளத் தண்டிப்பேர்களான
அேர்கள், தங்கள் ோள்கமளக் சகாண்டு ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக்
சகாண்டனர். அவர்கள் ஒவ்கவோரும் ேற்றவைின் தவறுகளுக்கோக
ஆவைோகக் கோத்திருந்தைர். அைகாகத் தாேிய அவ்ேரர்கள்
ீ இருேரும்,
தங்கள் பயிற் ி, நகர்வு நளினம் மற்றும் திறம் ஆகியேற்மற
சேளிக்காட்டினர்.(37) மபார்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயான அேர்கள், அந்தப்
மபாரில் திறம்பட ஒருேமரசயாருேர் குத்த சதாடங்கினர்.(38)
ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக் சகாண்ட அேர்கள், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, துருப்புகள் அனைத்தும் போர்த்துக்
ககோண்டிருக்கும்ரபோரத ஒருக்கணம் ஓய்கவடுத்தைர்.(39)

[3] மேசறாரு பதிப்பில், "கீ ர்த்திமான்களான அவ்ேிரு

ேரர்களும்,
ீ ப்ராந்தம், உத்பிராந்தம், ஆேித்தம், ஆப்லுதம்,
ேிப்லுதம், ஸ்ருதம், ஸம்பாதம், ஸமுதீர்ணம் எனும் கத்தி
சுைற்றும் ேமககமளக் காண்பித்துக் சகாண்டும், கத்திகளால்
பரஸ்பரம் சேட்டிக் சகாண்டும் ஆச் ரியகரமாக
ஸஞ் ாரஞ்ச ய்தார்கள். யுத்தஞ்ச ய்கிறேர்களுள்
ிறந்தேர்களான அவ்ேிருேரும் யுத்தரங்கத்தில்
ிமக்ஷமயயும் லாகேத்மதயும் அவ்ோமற மதர்ச் ிமயயும்
காண்பித்துக் சகாண்டு ஒருேமரசயாருேர் குத்திக்
சகாண்டனர்" என்றிருக்கிறது.

அந்த மனிதர்களில் புலிகளான இருேரும், ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர} நூறு நிலவுகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த தங்கள்
ஒவ்சோருேரின் மகடயங்கமளயும் தங்கள் ோள்களால் துண்டு
துண்டாக சேட்டி மற்மபாரில் ஈடுபட்டனர்.(40) அகன்ற மார்புகள் மற்றும்
நீண்ட கரங்கமளக் சகாண்டேர்களும், மற்மபாரில் திறம்
சகாண்டேர்களுமான அேர்கள் இருேரும், பரிகாயுதங்களுக்கு ஒப்பான
இரும்பு மபான்ற தங்கள் கரங்கமளக் சகாண்டு ஒருேமராசடாருேர்
மமாதிக் சகாண்டனர்.(41) தங்கள் கரங்களால் ஒருேமரசயாருேர் தாக்கிக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 832 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சகாண்டும், தங்கள் ஒவ்சோருேரின் கரங்கமளப் பற்றிக் சகாண்டும்

இருந்த அேர்கள் தங்கள் கரங்களால் மற்றேரின் கழுத்மதயும்
பிடித்தனர்.(42) அப்படி அந்த ேரர்கள்
ீ மபாரிட்டுக் சகாண்டிருந்தமபாது, ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, மமலச் ாரலில் ேிழும் இடிக்கு ஒப்பாக
அந்தப் மபாரில் அேர்களால் உண்டாக்கப்பட்ட ஒலி பயங்கரமான
மபசராலியாக இருந்தது.(43)

முமறப்படி குருக்கள் மற்றும் ாத்ேத குலங்களின் மபார்ேரர்களில்

ீ
முதன்மமயானேர்களும், ிறப்புமிக்கேர்களுமான அவ்ேிருேரும்,
தங்கள் தந்தங்களின் முமனகமளக் சகாண்டு ஒன்மறாசடான்று மமாதும்
இரு யாமனகள், அல்லது தங்கள் சகாம்புகமளக் சகாண்டு மமாதும் இரு
காமளகமளப் மபாலமே, ில மநரங்களில் ஒருேமரசயாருேர்
கரங்களால் கட்டியும், ில மநரங்களில் தங்கள் தமலகளால்
ஒருேமரசயாருேர் தாக்கியும், ில மநரங்களில் தங்கள் கால்களால்
ஒருேமரசயாருேர் பின்னியும், ில மநங்களில் தங்கள் நகங்களால்
ஒருேமரசயாருேர் கிள்ளியும், ில மநரங்களில் ஒருேமரசயாருேர்
இறுக்கமாகக் கட்டியும், ில மநரங்களில் தங்கள் கால்களால் மற்றேரின்
இடுப்மபச் சுற்றிப் பின்னியும், ில மநரங்களில் தமரயில் உருண்டும்,
ில மநரங்களில் முன்மனறியும், ில மநரங்களில் பின்ோங்கியும்,
ிலமநரங்களில் ஒருேமரசயாருேர் அமறகூேி அமைத்தும், ில
மநரங்களில் ஒருேமரசயாருேர் கீ மை தூக்கி ே ீ ியும், ில மநரங்களில்
எழுந்து சகாண்டும், ில மநரங்களில் உயரத் தாேிக் சகாண்டும்
இருந்தனர்.(44-46) உண்மமயில், ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர},
ேலிமமமிக்கப் மபாராளிகளான அவ்ேிருேரும் அவ்ேமக மமாதல்களின்
இயல்புக்குத் தகுந்த முப்பத்திரண்டு ேிதமான தனிப்பட்ட திறன்கள்
மற்றும் ச யல்கள் ஆகிய {ச யல்திறன்கள்} அமனத்மதயும் அந்தப்
மபாரில் சேளிக்காட்டினர்.(47)

பூரிஸ்ரவஸுடைோை ரேோதைில் அந்தச் சோத்வதைின்

{சோத்யகியின்} ஆயுதங்கள் தீர்ந்து ரபோை ரபோது, அர்ெுனனிடம்
ோசுமதேன் {கிருஷ்ணன்}, "ேில்லாளிகள் அமனேரிலும்
முதன்மமயானேனும், மதமர இைந்தேனுமான ாத்யகி மபாரில்
ஈடுபடுேமதப் பார்.(48) ஓ! பாண்டுேின் மகமன {அர்ெுனா}, அேன்
{ ாத்யகி}, உன்மனத் மதடிமய பாரதப் பமடகமளப் பிளந்து அதற்குள்
நுமைந்தான். சபரும் க்தி சகாண்ட பாரத ேரர்கள்
ீ அமனேருடனும்
அேன் மபாரிட்டான்.(49) மேள்ேிக்சகாமடகமளப் சபருமளேில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 833 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அளிப்பேனான பூரிஸ்ரேஸ், அந்தப் மபார்ேரர்களில்

ீ முதன்மமயானேன்
{ ாத்யகி} ம ார்வும், கமளப்பும் அமடந்திருக்கும்மபாது மமாதுகிறான்.
மபாரிடும் ேிருப்பம் சகாண்ட பூரிஸ்ரேஸ், முன்மனறி ேரும்
ாத்யகிமயாடு [4] மமாதப் மபாகிறான் {பீமமனாடும் என்றிருக்கிறது}. ஓ!
அர்ெுனா, இம்மமாதல் மமற்றதாமே {நியாயமற்றதாகமே} இருக்கும்"
என்றான் {கிருஷ்ணன்}.(50)

[4] மேசறாரு பதிப்பில், "அர்ெுனா, ாத்யகி கமளத்துப்

மபானமதப் பார். இேமன நீ காப்பாற்ற மேண்டும்.
பாண்டோ, இேன் பாரதச் ம மனமய உமடத்துக் சகாண்டு
உன் பின்புறத்திமல நுமைந்துேிட்டான். பாரத! மிக்க
ேர்யமுமடயேர்களான
ீ எல்லாப் பாரதர்களாலும்
மபார்புரியும்படி ச ய்யப்பட்டான். சகௌரேச் ம மனயில்
முக்கியர்களும், தமலமமயானேர்களுமான மகாரதர்கள்
நூறு நூறாகவும், ஆயிரமாயிரமாகவும் (இந்த) ேிருஷ்ணி
ேரனால்
ீ சகால்லப்பட்டார்கள். அர்ெுன,
யுத்தஞ்ச ய்கிறேர்களுள் ிறந்தேனும்,
கமளப்பமடந்தேனும் இங்கு ேருகின்றனேருமான இந்தச்
ாத்யகிமய மிக்கத் தக்ஷிமண சகாடுப்பேனான
பூரிஸ்ரேஸ் யுத்தத்தில் ேிருப்பமுள்ளேனாக எதிர்த்தான்.
இது மமானதன்று" என்று இருக்கிறது. இதிலும்,
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் பீமமனப் பற்றிய குறிப்பு
இல்மல.

அப்மபாது மபாரில் சேல்லப்பட முடியாத மபார்ேரனான

ீ
பூரிஸ்ரேஸ், ினத்தால் தூண்டப்பட்டு, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
மதங்சகாண்ட எதிராளிமயத் தாக்கும் மற்சறாரு மதங்சகாண்ட
யாமனமயப் மபாலச் ாத்யகிமய மூர்க்கமாகத் தாக்கினான் [5].(51)
மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டுத் தங்கள் மதர்களிலிருந்த அந்த
முதன்மமயான மதர்ேரர்கள்
ீ இருேரும், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
மக ேனும் {கிருஷ்ணனும்}, அர்ெுனனும் தங்கள் மமாதமலக் கண்டு
சகாண்டிருந்த மபாமத மபாரிட்டனர் [6].(52)

[5] மன்மதநாத தத்தரின் பதிப்பில் 51ேது ஸ்மலாகம்,

"அப்மபாது கட்டுக்கடங்காத பூரிஸ்ரேஸ், ினத்தால்
தூண்டப்பட்டு, தன் ோமள உயர்த்தி, மதங்சகாண்ட

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 834 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

யாமனசயான்று அமத நிமலயிலுள்ள மற்சறான்மறத்

தாக்குேமதப் மபாலச் ாத்யகிமயத் தாக்கினான்"
என்றிருக்கிறது. பூரிஸ்ரேஸ் ாத்யகிமயக் கத்தியால்
தாக்கினான் என்பது கங்குலியிலும், மேசறாரு பதிப்பிலும்
இல்மல.

[6] இப்படிமய மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் இருக்கிறது.

ஆனால் மேசறாரு பதிப்பிமலா, "யுத்தத்தில்
மகாபங்சகாண்டேர்களும், ேரர்களுள்
ீ தமலேர்களும்,
ரதத்தில் ேற்றிருப்பேர்களுமான
ீ மக ேரும், அர்ெுனனும்
யுத்தகளத்தில் பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்சபாழுமத
புஜபைமுள்ளவைோை பூரிஸ்ரவஸ் சோத்யகினயத் தூக்கிப்
பூேியில் அடித்தனேயோல் பக்கத்ததிலுள்ள
னசைிகளர்களுக்கும் ரேகத்தின் இடிமுைக்கம் ரபோன்ற
கபரிதோை ஆரவோரம் உண்டோயிற்று" என்றிருக்கிறது.
பூரிஸ்ரேசும், ாத்யகியும் தங்கள் மதர்களில் இருந்து
மபாரிட்டனர் என்பது இல்லாமல், கிருஷ்ணனும்,
அர்ெுனனும் மதரில் இருந்து கண்டதாகச்
ச ால்லப்பட்டுள்ளது.

அப்மபாது ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட கிருஷ்ணன்,

அர்ஜுைைிடம், "ேிருஷ்ணிகள் மற்றும் அந்தகர்களில் புலியானேன்
{சோத்யகி}, ரசோேதத்தன் ேகனுக்கு {பூரிஸ்ரவஸுக்கு} அடங்குவனதப்
போர்.(53) மிகக் கடினமான ாதமனகமள அமடந்த அேன் { ாத்யகி},
முயற் ியால் கமளத்துப்மபாய்த் தன் மதமர இைந்தான். ஓ! அர்ஜுைோ,
உன் வரச்
ீ சீடன் சோத்யகினயக் கோப்போயோக.(54) ஓ! மனிதர்களில் புலிமய
{அர்ெுனா}, மனிதர்களில் முதன்மமயான அேன் { ாத்யகி},
மேள்ேிகளில் அர்ப்பணிப்புள்ள பூரிஸ்ரேஸுக்கு உன் நிமித்தமாக
அடிபணியாதிருக்கும்படி பார்த்துக் சகாள்ோயாக. ஓ! பலம் ோய்ந்தேமன
{அர்ெுனா}, மதமேயானமத ேிமரந்து ச ய்ோயாக" என்றான்
{கிருஷ்ணன்}.(55)

தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, மகிழ்ச் ி நிமறந்த இதயத்துடன்,

வோசுரதவைிடம் {கிருஷ்ணைிடம்}, "காட்டில் மதங்சகாண்ட
யாமனசயான்று ேலிமமமிக்கச் ிங்கத்துடன் ேிமளயாடுேமதப் மபால
அந்தக் குருக்களில் காமளயும் {பூரிஸ்ரேஸும்}, அந்த ேிருஷ்ணிகளில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 835 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

முதன்மமயானேனும் { ாத்யகியும்} ஒருேருடசனாருேர்

ேிமளயாடுேமதப் பார்" என்றான்.(56) பாண்டுேின் மகனான தனஞ் யன்
இப்படிப் மப ிக் சகாண்டிருந்த மபாமத, ஓ! பாரதக் குலத்தின் காமளமய
{திருதராஷ்டிரமர}, ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட பூரிஸ்ரவஸ்
தீவிரேோக முயன்று, சோத்யகினயத் தோக்கி, அவனைத் தனரயில்
கிடத்தியதோல், துருப்புகளுக்கு மத்தியில் "ஓ" என்றும், "ஐமயா" என்றும்
கூச் ல்கள் எழுந்தன.(57, 58) யாமனமய இழுத்துச் ச ல்லும் ிங்கத்மதப்
மபால, குரு குலத்தில் முதன்மமயானேனும், மேள்ேிகளில்
அபரிமிதமாகக் சகாமடயளிப்பேனுமான அந்தப் பூரிஸ்ரவஸ், அந்தச்
சோத்வதர்களில் முதன்னேயோைவனை {சோத்யகினய} இழுத்துச் கசன்ற
ரபோது, அந்தப் மபாரில் மிகப் பிரகா மாகத் சதரிந்தான்.(59)

பிறகு அம்மமாதலில் தன் உமறயில் இருந்து ோமள உருேிய

பூரிஸ்ரேஸ், ாத்யகியின் தமலமுடிமயப் பிடித்திழுத்து, தன் காலால்
அேனது மார்மபத் தாக்கினான்.(60) பிறகு பூரிஸ்ரேஸ், காது
குண்டலங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட ாத்யகியின் தமலமய அேனது
உடலில் இருந்து துண்டிக்க எத்தனித்தான். அப்மபாது அந்தச் ாத்ேத
ேரனின்
ீ {சோத்யகியின்} தனையோைது, அதன் முடினய {குடுேினயப்}
பிடித்திருந்த பூரிஸ்ரவஸின் கரத்ரதோடு ரசர்ந்து கைினயச் சுற்றும்
குயவைின் {ேண் போண்டம் கசய்பவரின்} சக்கரம் ரபோைச் சிறிது ரநரம்
ரவகேோகச் சுைன்றது.(61, 62)

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தச் ாத்ேதன் { ாத்யகி}, மபாரில்

பூரிஸ்ரேஸால் இப்படி இழுத்துச் ச ல்லப்படுேமதக் கண்ட ோசுமதேன்
{கிருஷ்ணன்} ேீ ண்டும் அர்ஜுைைிடம், "ஓ! ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக்
சகாண்டேமன {அர்ெுனா}, ேிருஷ்ணிகள் மற்றும் அந்தகர்களில் புலியும்,
உன் ீடனும், ேில்லாளித்தன்மமயில் {ேிற்திறமமயில்} உனக்குச்
ற்றும் குமறேில்லாதேனுமான அேன்{சோத்யகி}, ரசோேதத்தன்
ேகனுக்கு {பூரிஸ்ரவஸுக்கு} அடங்கிவிட்டோன்.(64) ஓ! பார்த்தா
{அர்ெுனா}, இந்தப் பூரிஸ்ரேஸ், கலங்கடிக்கப்பட முடியாத ஆற்றமலக்
சகாண்ட ேிருஷ்ணி ேரன்
ீ ாத்யகிமய இப்படி மீ றியிருப்பதால்,
பின்னேனின் { ாத்யகியின்} சபயமர சபாய்யாகப் மபாகிறது [7]" என்றான்
{கிருஷ்ணன்}.(65)

[7] "65ம் சுமலாகத்மத நான் ரியாக ேைங்கேில்மல.

" த்யேிகர்மன்" என்று ாத்யகி அமைக்கப்படுகிறான்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 836 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அஃதாேது "உண்மமயான ஆற்றல் சகாண்டேன்", அல்லது

"கலங்கடிக்கப்பட முடியாத ஆற்றல் சகாண்டேன்" என்பது
அதன் சபாருள். இேன் இன்று பூரிஸ்ரேஸிடம் மதால்ேிமய
அமடந்தால், அேனது அந்தப் பட்டப் சபயர்
சபாய்யாகிேிடும். இமதமய கிருஷ்ணன் ச ால்ல
ேருகிறான்" என இங்மக ேிளக்குகிறார் கங்குலி.

ோசுமதேனால் {கிருஷ்ணனால்} இப்படிச் ச ால்லப்பட்டேனும்,

ேலிய கரங்கமளக் சகாண்டேனுமான அந்தப் பாண்டுேின் மகன்
{அர்ஜுைன்}, அந்தப் ரபோரில் பூரிஸ்ரவனஸ ேைதிைோல்
வைிபட்டோன்.(66) அேன் {அர்ெுனன்} "குருக்களின் புகமை
அதிகரிப்பேனான பூரிஸ்ரேஸ், ேிமளயாட்டில் இழுப்பமதப் மபாலப்
மபாரில் ாத்யகிமய இழுக்கிறான் என்பதில் நான் மகிழ்கிமறன்.(67)
ேிருஷ்ணி குல ேரர்களில்
ீ முதன்மமயானேனான சோத்யகினயக்
ககோல்ைோேல், சபரும் யாமனமய இழுத்துச் ச ல்லும் ேலிமமமிக்கச்
ிங்கத்மதப் மபால இந்தக் குரு மபார்ேரன்
ீ {பூரிஸ்ரவஸ்} அவனை
{சோத்யகினய} இழுத்துச்கசல்ை ேட்டுரே கசய்கிறோன்" என்று
நினைத்தோன் {அர்ஜுைன்}.(68)

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, பிருமதயின் {குந்தியின்} மகனும்,

ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேனுமான அர்ெுனன், அந்தக் குரு
{சகௌரேப்} மபார்ேரமன
ீ {பூரிஸ்ரேமஸ} இப்படிமய மனதால்
பாராட்டிேிட்டு, ோசுமதேனிடம் {கிருஷ்ணனிடம்}(69), "ஓ! மாதோ
{கிருஷ்ணா}, என் கண்கள் சிந்துக்களின் ஆட்சியோளன் {கஜயத்ரதன்} மீ து
நிமலத்திருந்ததால், என்னால் ாத்யகிமயக் காண முடியேில்மல.
எனினும், அந்த யாதேப் மபார்ேரனுக்காக
ீ { ாத்யகிக்காக} நான் மிகக்
கடினமான ாதமனமயயும் ச ய்மேன்" என்று மறுசமாைி கூறினான்.(70)

ோசுமதேனுக்கு {கிருஷ்ணனுக்குப்} பணிந்து இவ்ோர்த்மதகமளச்

ச ான்ன அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {அர்ஜுைன்}, கூரிய க்ஷுரப்ரம் {கத்தி
ரபோன்ற தனை ககோண்ட கனண} ஒன்னறக் கோண்டீவத்தில்
கபோருத்திைோன்.(71) பார்த்தனின் {அர்ெுனனின்} கரங்களால்
ஏேப்பட்டதும், ஆகாயத்தில் இருந்து சுடர்ேிட்டபடி ேிழும் கண்கேரும்
ேிண்கல்லுக்கு ஒப்பானதுமான அந்தக் கனண, ோமளத் தன் பிடியில்
சகாண்டிருந்ததும், அங்கதத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்ததுமான அந்தக்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 837 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

குரு மபார்ேரனின்
ீ {பூரிஸ்ரவஸின்} கரத்னதத் துண்டித்தது" என்றான்
{ ஞ் யன்}.(72)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 838 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பூரிஸ்ரவனஸக் ககோன்ற சோத்யகி!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 142

Satyaki killed Bhurisravas! | Drona-Parva-Section-142 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 58)

பதிவின் சுருக்கம்: நியோயேற்ற கோரியத்னதச் கசய்ததோக அர்ஜுைனைக் கடிந்து

ககோண்ட பூரிஸ்ரவஸ்; தன் கசயல்போட்னட நியோயப்படுத்திய அர்ஜுைன்;
அர்ஜுைைின் நியோயத்னதக் ரகட்டு அனேதியனடந்த பூரிஸ்ரவஸ்;
பூரிஸ்ரவஸுக்கு அருள் வைங்கிய கிருஷ்ணன்; பிரோரயோபரவசத்தில்
அேர்ந்திருந்த பூரிஸ்ரவனஸக் ககோன்ற சோத்யகி; தன் கசய்னகனய
நியோயப்படுத்திய சோத்யகி...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “அங்கதத்தால்

அலங்கரிக்கப்பட்டதும், ோமளத் தன் பிடியில் சகாண்டிருந்ததுமான
(பூரிஸ்ரவஸின்) அந்தக் கரம் (இப்படி கவட்டப்பட்டு), அமனத்து

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 839 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உயிரினங்களுக்கும் சபரும் துயரத்மத அளிக்கும் ேமகயில் கீ மை

பூமியில் ேிழுந்தது.(1) உண்னேயில், சோத்யகியின் தனைனய கவட்ட
இருந்த {பூரிஸ்ரவஸின்} அந்தக் கரம், {பூரிஸ்ரவஸின் கண்களுக்குக்}
கோணப்படோத அர்ஜுைைோல் கவட்டப்பட்டு, ஐந்து தமல சகாண்ட
பாம்சபான்மறப் மபாலக் கீ மை பூமியில் ேிழுந்தது.(2) பார்த்தனால்
{அர்ெுனனால்} தான் திறனறுபட்டமதக் கண்ட அந்தக் குரு {சகௌரேப்}
மபார்ேரன்
ீ {பூரிஸ்ரேஸ்}, ாத்யகியிடம் இருந்த பிடிமயக் மகேிட்டுக்
மகாபத்தால் நிமறந்து பாண்டுேின் மகனிடம் {அர்ெுனனிடம்} கடிந்து
மப ினான்.(3)

பூரிஸ்ரவஸ் {அர்ஜுைைிடம்}, “ஓ! குந்தியின் மகமன {அர்ெுனா},

என்னால் காணப்படாதேனாகவும், என்னுடன் (மபாரில்)
ஈடுபடாதேனுமாக இருந்த நீ, என் கரத்மத சேட்டியதால் ஈேிரக்கமற்ற
சகாடூரமான காரியத்மதச் ச ய்திருக்கிறாய்.(4) தர்மனின் அர மகனான
யுதிஷ்டிரைிடம், “பூரிஸ்ரவஸ், ரபோரில் ரவகறோருவனுடன் ஈடுபட்டுக்
ககோண்டிருக்னகயில் என்ைோல் ககோல்ைப்பட்டோன்”என்று நீ ச ால்ல
மேண்டியிருக்காதா?(5) உயர் ஆன்ம இந்திரைோரைோ, ருத்ரைோரைோ,
துரரோணரோரைோ, கிருபரோரைோ உனக்கு இப்படிப்பட்ட ஆயுதப் பயன்பாடு
கற்றுக் சகாடுக்கப்பட்டதா?(6) இவ்வுலகில் யாேமரயும் ேிட
ஆயுதங்களின் பயன்பாடு குறித்த ேிதிகமள நன்கறிந்தேன் நீமய.
அப்படியிருக்மகயில், ரபோரில் உன்னுடன் ஈடுபடோத ஒரு ரபோர்வரைின்
ீ
கரத்னத ஏன் நீ கவட்டிைோய்?(7)கேனிக்காதேமனமயா,
பயந்தேமனமயா, மதரற்றேனாக ஆக்கப்பட்டேமனமயா, உயிமர,
அல்லது பாதுகாப்மப இரந்து {சகஞ் ிக்} மகட்பேமனமயா, துயரில்
ேழ்ந்தேமனமயா
ீ நீதிமான்கள் ஒரு மபாதும் தாக்குேதில்மல.(8)
அப்படியிருக்மகயில், ஓ! பார்த்தா {அர்ெுனா}, இைிந்தேனுக்மக
தகுந்ததும், சபால்லாதேனால் மட்டுமம ச ய்யப்படுேதுமான இந்தப்
பாேம் நிமறந்த, மிகவும் தகுதியற்ற ச யமல ஏன் நீ ச ய்தாய்?(9) ஓ!
தனஞ் யா {அர்ெுனா}, ேரியோனதக்குரிய ஒருவன், ேரியோனதக்குரிய
கசயனை எளிதோகச் கசய்துவிடுவோன். எைினும், ேதிப்பற்ற ஒரு
கசயனைச் கசய்வது ேதிப்புேிக்க ஒருவனுக்கு ேிகக் கடிைேோகும்.(10)
யோருடன் ஒரு ேைிதன் திரிகிறோரைோ, அவைது நடத்னதனயரய
அவன் வினரவில் பிடித்துக் ககோள்வோன். ஓ! பார்த்தா, இதுமே உன்னில்
காணப்படுகிறது.(11) நல்ல நடத்மதமயக் சகாண்டேனாக, ிறந்த
மநான்புகமள மநாற்றேனாக, அர பரம்பமரமயச் ம ர்ந்தேனாக, அதிலும்
குறிப்பாக குரு குலத்தில் பிறந்தேனாக இருப்பினும், க்ஷத்திரிய

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 840 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கடமமகளில் இருந்து எவ்ோறு நீ ேிலகினாய்?(12) ேிருஷ்ணி

மபார்ேரனுக்காக
ீ { ாத்யகிக்காக} நீ ச ய்த இந்த அற்பச் ச யல்
வோசுரதவைின் {கிருஷ்ணைின்} ஆமலா மனகளுக்கு இணக்கமாகமே
ச ய்யப்பட்டிருக்கும் என்பதில் ஐயமில்மல. உன்மனப் மபான்ற
ஒருேனுக்கு இத்தகு ச யல் சபாருந்தாது.(13) ரவகறோருவனுடன்
ரபோரில் ஈடுபட்டுக் கவைேற்று இருக்கும் ஒருவனுக்கு, கிருஷ்ணைின்
நண்பனைத் தவிர ரவறு எவைோல் இத்தகு குற்றத்னத இனைக்க
முடியும்?(14) பாேச்ச யல்களிமலமய எப்மபாதும் ஈடுபடுபேர்களான
ேிருஷ்ணிகளும், அந்தகர்களும், நிந்திக்கத்தக்க நடத்மதக்கு
இயல்பிமலமய அடிமமயான தீய க்ஷத்திரியர்களாேர். ஓ! பார்த்தா
{அர்ெுனா}, உனக்கு முன்மாதிரியாக அேர்கமள ஏன் நீ சகாண்டாய்? [1]
[2]" என்றான் {பூரிஸ்ரேஸ்}.15

[1] "ேங்க உமரகளில் முவ்ேரியாக (triplet) இவ்ோமற

அச் ிடப்பட்டுள்ளது. தீய க்ஷத்திரியர்கள் என்பது மூலத்தில்
ேிராத்யர்கள் {Vratas) என்று இருக்கிறது. முமறயான
மநரத்தில் ாத்திரப்பூர்ேமான ேைக்கமான டங்குகமளச்
ச ய்து சகாள்ளாத ஒரு பிராமணமனா, க்ஷத்திரியமனா,
மே ியமனா ேிராத்யனாகிறான். ேழ்ந்த
ீ {தேறு ச ய்த}
மனிதன் என்று அமைக்கப்படும் நிமலக்கு அேன்
ஆளாகிறான்" எனக் கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.

[2] மேசறாரு பதிப்பில், "பார்த்தா, ேிராத்யர்களும், மிகவும்

இகைத்தக்க ச ய்மகமய உமடயேர்களும்,
இயற்மகயாகமே நிந்திக்கப்பட்டேர்களுமான
ேிருஷ்ணிகளும், அந்தகர்களும் உன்னால் எவ்ோறு
நிர்ணயம் ச ால்லுகிறேர்களாகச் ச ய்யப்பட்டார்கள்?"
என்றிருக்கிறது.

மபாரில் இப்படிக் மகட்கப்பட்ட பார்த்தன் {அர்ஜுைன்},

பூரிஸ்ரவஸுக்கு ேறுகேோைியோக, "ஓ! தமலோ {பூரிஸ்ரேஸ்},
மூடத்தனமான இவ்ோர்த்மதகள் யாவும் உன்னால் ச ால்லப்படுேதால்,
உடல் பலேனத்தினால்
ீ ஒருேனது அறிவும் ிமதகிறது என்பது
சதளிோகத் சதரிகிறது [3].(16) ரிஷிமக மனயும் {கிருஷ்ணமனயும்},
என்மனயும் நீ நன்றாக அறிந்தாலும், உன்னால் எவ்ோறு எங்கமள
இப்படிக் கடிந்து சகாள்ள முடிகிறது? மபார்ேிதிகமளயும், ாத்திரங்களின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 841 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சபாருள் அமனத்மதயும் அறிந்த நான், பாேச்ச யல் எமதயும் ச ய்ய

மாட்மடன்.(17) இமத நன்றாக அறிந்தும், என்மன நீ நிந்திக்கிறாய்.
சதாண்டர்கள், மகாதரர்கள், தந்மதமார், மகன்கள், உறேினர்கள்,
ச ாந்தங்கள், மதாைர்கள், நண்பர்கள் ஆகிமயாரால்
சூைப்பட்டேர்களாகமே க்ஷத்திரியர்கள் பமகேமராடு மபாரிடச்
ச ல்ோர்கள்.(18) அப்படித் தங்கமளப் பின்சதாடர்மோமர
(பின்சதாடர்மோரின் பலத்மத) நம்பிமய அேர்கள் மபாரிடவும்
ச ய்ோர்கள்.(19) அப்படியிருக்மகயில், என் ீடனும், அன்புக்குரிய
ச ாந்தக்காரனும், ேிடுேதற்கு அரிதான உயிமரமய துச் மாக மதித்து
எங்களுக்காகப் மபாரிடுபேனுமான ாத்யகிமய நான் ஏன் காக்கக்
கூடாது? [4](20) ஓ! மன்னா {பூரிஸ்ரேஸ்}, மபாரில் சேல்லப்பட
முடியாதேனான ாத்யகி என் ேலக்கரமாோன்.

[3] மேசறாரு பதிப்பில், "முதுமமயமடந்த மனிதன்

தன்புத்திமயயும் முதுமமயமடயச் ச ய்து சகாள்கிறான்;
இது சேளிப்பமட" என்று இருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின்
பதிப்பில், "பயனற்ற ேமகயில் என்மன நீ இப்படி
நிந்திப்பதால், உடலின் ிமதவு மனிதர்களின் அறிமேயும்
ிமதக்கிறது என்பது சதளிோகிறது" என்று இருக்கிறது.
மன்மதநாததத்தரின் ேரிகமள சதளிோக இருப்பதாகத்
சதரிகிறது.

[4] "20ம் சுமலாகம் முழுமமயமடயாமல் இருக்கிறது.

சபாருள் புரிந்து சகாள்ளத்தக்க ேமகயில், 'நான் ஏன் காக்கக்
கூடாது' என்ற ோர்த்மதகமள நாமன ம ர்த்திருக்கிமறன்.
21ேது சுமலாகத்தின் முதல் ேரி 20ேது சுமலாகத்துடன்
இலக்கண ரீதியாக இமணப்புமடயதாகும். மமா மான
ோக்கியக் கட்டுமானத்மதத் தேிர்க்கும்சபாருட்மட
இேற்மறத் தனி ோக்கியங்களாக ோ கருக்கு நான்
அளிக்கிமறன்" எனக் கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.

மபாருக்குச் ச ல்லும் ஒருேன் தன்மன மட்டுமம பாதுகாத்துக்

சகாள்ேது தகாது.(21) ஓ! மன்னா {பூரிஸ்ரேஸ்}, மேசறாருேனின்
காரியத்தில் ஈடுபடும் ஒருேன், (அந்த மேசறாருேனால்) பாதுகாக்கப்பட
மேண்டும். அப்படிப்பட்ட மனிதர்கள் பாதுகாக்கப்படுேதால், மபாரின்
சதாடர்ச் ியில் மன்னனும் பாதுகாக்கப்படுகிறான்.(22) கபரும்ரபோரில்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 842 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சோத்யகி ககோல்ைப்படப்ரபோகும் தருணத்தில், (அவனைக் கோக்க

முயற்சி கசய்யோேல்) நோன் அனேதியோகப் போர்த்துக் ககோண்டிருந்தோல்,
என்னுனடய அத்தனகய புறக்கணிப்பின் கோரணேோக ஏற்படும்
சோத்யகியின் ேரணத்தோல் நோன் போவத்னதரய அனடரவன்.(23) நான்
ாத்யகிமயக் காத்ததற்காக என்னிடம் ஏன் நீ மகாபம் சகாள்கிறாய்? ஓ!
மன்னா {பூரிஸ்ரேஸ்}, “மேசறாருேனிடம் மபாரிட்டுக்
சகாண்டிருந்தாலும், உன்னால் நான் அங்கம் ிமதக்கப்பட்மடன்” என்று
நீ என்மனக் கடிந்து சகாள்கிறாய். அக்காரியத்தில் தேறாகத்
தீர்மானித்மதன் என்மற நான் பதிலளிப்மபன்.

மதர்கள் மற்றும் யாமனகள் நிரம்பியதும், குதிமரகள் மற்றும்

காலாட்பமட ேரர்கள்
ீ மிகுந்ததும், கடும் ிங்க முைக்கங்கமள
எதிசராலிப்பதும், அகன்ற கடலுக்கு ஒப்பானதுமான பமடக்கு மத்தியில்,
ில மநரங்களில் என் கே த்மத அம த்துக் சகாண்டும், ில மநரங்களில்
என் மதரில் ஏறிச் ச ன்றும், ில மநரங்களில் ேில்லின் நாமண
இழுத்துக் சகாண்டும், நான் என் எதிரிகமளாடு மபாரிட்டுக்
சகாண்டிருந்மதன். ஒருேமராசடாருேர் மபாரில் ஈடுபட்டுக் சகாண்டிருந்த
நண்பர்கள் மற்றும் எதிரிகளுக்கு மத்தியில், அந்தச் ாத்ேத ேரன்
ீ
{ ாத்யகி} ஒமர ஒருேனுடன் மட்டுமம மபாரில் ஈடுபடுேது எப்படிச்
ாத்தியம் [5]? பலருடன் மபாரிட்ட அந்தச் ாத்யகி, ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரர்கள்
ீ பலமர சேன்று கமளத்துப் மபாயிருந்தான்.(24-28) அேனது
ேிலங்குகளும் {குதிமரகளும்} கமளத்திருந்தன. ஆயுதங்களால்
பீடிக்கப்பட்டிருந்த அேனும் { ாத்யகியும்} உற் ாகமற்றேனாகமே
இருந்தான். ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ ாத்யகிமய அப்படிப்பட்ட
சூழ்நிமலயில் சேன்று, அேமன உன் கட்டுப்பாட்டில் சகாண்டு ேந்து,
உனது மமன்மமமய நீ சேளிக்காட்ட முமனந்தாய்.(29) அந்தப் மபாரில்
உன் ோளால் ாத்யகியின் தமலமய சேட்டவும் நீ ேிரும்பினாய்.(30)
அந்நிமலக்குக் குமறக்கப்பட்ட ாத்யகிமய என்னால் அலட் ியமாகப்
பார்க்க முடியாது [6]. (அடுத்தவனுக்குத் தீங்கினைக்னகயில்) உன்னைக்
குறித்துக் {உன் போதுகோப்பில்} கவைேில்ைோேல் இருந்ததோல்,
உன்னைரய நீ நிந்தித்துக் ககோள்ள ரவண்டும். உண்மமயில், ஓ! ேரா
ீ
{பூரிஸ்ரேஸ்}, உன்மனச் ார்ந்த ஒருேனிடம் நீ எவ்ோறு நடந்து
சகாள்ோய்?” என்று மகட்டான் {அர்ெுனன்}.(31)

[5] மேசறாரு பதிப்பில், “குதிமரகளாலும், காலாட்களாலும்

சநருங்கியதும், மதர்ப்பமடகளும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 843 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

யாமனப்பமடகளுமுள்ளதும், ிம்மநாதத்தினால் அதிகமான

ப்தத்துடன் கூடியதும், ஆழ்ந்திருக்கின்றதுமான இந்தச்
ம னா முத்திரத்தில் கே ம்பூண்டேனும், மதரின்
மீ மதறியிருக்கின்றேனும், எல்லா ஆயுதங்கமளயும்
உமடயேனும், எதிர்த்துப் மபார் ச ய்யும் ேரமன
ீ
எதிர்பார்த்திருக்கின்றேனும், தன்மனச் ம ர்ந்த ேரர்கமளாடு
ீ
கூடியேனும், அவ்ோமற ரணகளத்தில்
பராக்ரமமிக்கேனுமான உனக்குச் ாத்யகிமயாடு
ண்மடயிடுேது எவ்ோறு தகுந்ததாகும்?” என்றிருக்கிறது.
கங்குைியில் அர்ஜுைன் தன்னைக் குறித்துச்
கசோல்வனதப் ரபோலுள்ளனவ அனைத்தும் இதில்
பூரிஸ்ரவஸ் குறித்தனவயோகச் கசோல்ைப்பட்டுள்ளை.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிமலா, "குதிமரகளும்,
காலாட்பமட ேரர்களும்
ீ நிமறந்ததும், மதர்கமளயும்
யாமனகமளயும் சகாண்டதும், மபாராளிகளின்
மபார்க்கூச் ல்கமள எதிசராலித்துக் சகாண்டிருந்ததுமான
தனது எதிரிகளின் பமடக்கு மத்தியில், உனக்கு எதிராகத்
தன் கே த்மத அம த்த ாத்யகி, தன் மதரில் ஏறிச் ச ன்று,
தன் ேில்லின் நாமண இழுத்து அந்த எதிரிகளுடன்
மபாரிட்டுக் சகாண்டிருந்தான். ஒருேமராசடாருேர் மபாரில்
ஈடுபட்டுக் சகாண்டிருந்த நண்பர்களுக்கும், எதிரிகளுக்கும்
மத்தியில், அந்தச் ாத்ேத ேரன்
ீ { ாத்யகி}, ஒருேமனாடு
மட்டுமம மபாரிடுேது எப்படிச் ாத்தியமாகும்?"
என்றிருக்கிறது. இந்த மூன்றிலும், முழுவதும்
சோத்யகினயரய குறிக்கும் ேன்ேதநோததத்தரின் வரிகரள
கதளிவோக இருப்பதோகத் கதரிகிறது.

[6] “உண்மமயில், ’இந்த நிமலக்குக் குமறக்கப்பட்ட

ாத்யகிமய அலட் ியமாகக் காண எேனால் முடியும்?’
என்ற சபாருள் படும்” எனக் கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.
மேசறாரு பதிப்பில், “அவ்ோறு கஷ்டநிமலமமமய
அமடந்திருக்கும் ாத்யகிமயப் பார்த்து எேன் சபாறுப்பான்?”
என்றிருக்கிறது.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், “இப்படி

(அர்ெுனனால்) ச ால்லப்பட்டேனும், ேலிய கரங்சகாண்ட ேனும்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 844 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ிறப்பானேனும், மேள்ேிக்கம்பத்மத {யூபத்மதத்} தன் சகாடியில்

சபாறித்திருந்தேனுமான பூரிஸ்ரவஸ், யுயுதோைனை {சோத்யகினயக்}
னகவிட்டு, பிரோயம் என்ற ரநோன்பின்படி {பிரோரயோபரவசம் கசய்து} [7]
இறக்க விரும்பிைோன்.(32) பல நற்ச யல்களால் புகழ்சபற்றேனான
அேன் {பூரிஸ்ரேஸ்}, பிரம்ம மலாகத்மத அமடய ேிரும்பி தன்
இடக்மகயால் அம்புப்படுக்மகமயப் {கமணகளாலான ஆ னத்மதப்}
பரப்பி, அேற்மறப் {அம்புகமளப்} பாதுகாக்கும் சதய்ேத்தின் மீ து
கேனமாகத் தன் உணர்வுகமள நிமலக்கச் ச ய்தான்.(33) தன்
பார்மேமயச் சூரியனிலும், தூய்மமயான தன் இதயத்மதச் ந்திரனிலும்
நிமலக்கச் ச ய்து, கபரும் உபநிேதத்னத (ேஹோ உபநிேத்
ேந்திரங்கனள) நினைத்த பூரிஸ்ரவஸ் ரயோகத்னத ரேற்ககோண்டு
ரபசுவனத நிறுத்திைோன் [8].(34)

[7] “சபாதுோக உணேமனத்மதயும் ேிலக்கிச் ாேது.

பிராயம் என்பது மயாகத்தால் உடலில் இருந்து ஆன்மாமே
ேிடுேித்துக் சகாள்ளும் ஒரு ேைிமுமறயாகும்” என இங்மக
கங்குலி ேிளக்குகிறார்.

[8] மேசறாரு பதிப்பில், "புண்யமான லக்ஷணங்கமளயுமடய

பூரிஸ்ரேஸ் இடக்மகயினால் அம்புகமளப் பரப்பிப்
பிரம்மமலாகத்மதயமடய எண்ணங்சகாண்டு பிராணன்கமள
ோயுக்களில் ஒடுக்கிச் சூரியனிடத்தில் கண்மணச்
ச லுத்திப் பிரஸன்னமான மனத்மத ெலத்தில்ம ர்த்து
மமகாபநிஷத்மதத் தியானஞ்ச ய்து சகாண்டு
மயாகாப்பியாஸத்துடன் பிரம்மத்மத மனனம்
ச ய்யலானான்” என்றிருக்கிறது.

அப்மபாது பமடகள் அமனத்திலும் இருந்த ேைிதர்கள் யோவரும்

கிருஷ்ணனையும், தைஞ்சயனையும் {அர்ஜுைனையும்} நிந்தித்து,
ேைிதர்களில் கோனளயோை அந்தப் பூரிஸ்ரவனஸப் போரோட்டிைர்.(35)
நிந்திக்கப்பட்டாலும், அந்தக் கிருஷ்ணர்கள் {கருப்பர்கள்} இருேரும்
(இறந்து சகாண்டிருக்கும் அந்த ேரனுக்கு
ீ {பூரிஸ்ரேஸுக்கு}) ஏற்பில்லாத
எந்த ஒரு ோர்த்மதமயயும் மப ேில்மல. யூபக்சகாடி சகாண்ட
பூரிஸ்ரவஸும், தோன் இப்படிப் புகைப்படுவதோல் எந்த இன்பத்னதயும்
உணரவில்னை.(36) அப்மபாது, பல்குனன் என்றும் அமைக்கப்படும்
பாண்டுேின் மகனான தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, உமது மகன்கள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 845 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இவ்ேமகயில் மபசுேமதப் சபாறுத்துக் சகாள்ள இயலாதேனாகவும்,

அேர்களின் ோர்த்மதகமளயும், பூரிஸ்ரேஸின் ோர்த்மதகமளயும்
மனத்தில் சகாண்டும், துயரத்துடனும், மகாபமற்ற இதயத்துடனும்,
அேர்கள் அமனேருக்கும் நிமனவூட்டும்படி இவ்ோர்த்மதகமளச்
ச ான்னான்.{37, 38) அேன் {அர்ெுனன்}, “மன்னர்கள் அமனேரும், என்
கபருரநோன்போை {ேகோவிரதேோை} ‘எங்கள் தரப்பினர் எேரும் என்
கமணகளின் எல்மலக்குள் உள்ள ேமரயில், அேர்கமளக் சகால்ேதில்
எேராலும் சேல்ல முடியாது’ என்பமத {என்ற என் பதத்மத}
அறிேர்.(39) ஓ யூபக் சகாடிமயாமன {பூரிஸ்ரேஸ்}, இமத நிமனவுகூரும்
நீ என்மன நிந்தித்தல் தகாது. அறசநறி எதுசேன அறியாத ஒருேன்,
பிறமர நிந்திப்பது முமறயாகாது.(40) மபாரில் நன்கு ஆயுதம் தரித்திருந்த
நீ, (ஆயுதமற்ற) ாத்யகிமய சகால்லப்மபாகும் தருணத்தில், நான் உனது
கரத்மத சேட்டியது அறசநறிக்கு முரணானதல்ல.(41) ஆனால், ஓ! ஐயா
{பூரிஸ்ரேஸ்}, ஆயுதமற்றேனும், மதமர இைந்தேனும், கே ம்
நழுேியேனும், சேறும் பாலகமன ஆனேனுமான அபிேன்யுவின்
ககோனைனய ரநர்னேயோை எந்த ேைிதன்தோன் போரோட்டுவோன்?”
என்றான் {அர்ெுனன்}.(42)

இப்படிப் பார்த்தனால் {அர்ெுனனால்} ச ால்லப்பட்ட பூரிஸ்ரேஸ்

தன் தமலயால் தமரமயத் சதாட்டு, (சேட்டப்பட்டிருந்த தன்
ேலக்கரத்மத) தன் இடக்கரத்தால் காணிக்மகயளித்தான் {அர்ெுனன்
எதிரில் மபாட்டான்}.(43) கண்கேரும் பிரகா த்மதக் சகாண்டேனும், யூபக்
சகாடிமயானுமான பூரிஸ்ரேஸ், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
பார்த்தனின் {அர்ெுனனின்} இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்டுத் தன்
தமலமயத் சதாங்கப் மபாட்டோமற அமமதியாக இருந்தான்.(44)
அப்மபாது அர்ஜுைன், “ஓ! சைைின் அண்ணமன, நீதிமானான மன்னன்
யுதிஷ்டிரரிடமமா, ேலிமமமிக்மகார் அமனேரிலும் முதன்மமயான
அந்தப் பீேரிடரேோ, நகுைைிடரேோ, சகோரதவைிடரேோ நான்
சகாண்டுள்ள அன்புக்கு இமணயாகமே நான் உன்னிடமும் {அன்பு}
சகாண்டுள்மளன்.(45) என்னாலும், ிறப்புமிக்கக் கிருஷ்ணனாலும்
கட்டமளயிடப்படும் நீ, உசீநரைின் ேகைோை சிபி எங்மக இருக்கிறாமனா,
அந்த நல்மலாரின் உலகங்களுக்குச் ச ல்ோயாக” என்றான்
{அர்ெுனன்}.(46) ோசுமதேனும் {கிருஷ்ணனும்}, “மேள்ேிகமளயும்,
அக்னிமஹாத்திரங்கமளயும் நீ சதாடர்ச் ியாகச் ச ய்திருக்கிறாய்.
எனமே, காந்தியால் எப்மபாதும் சுடர்ேிடுேதும், பிரம்மமனத்
தமலமமயாகக் சகாண்ட முதன்மமயான மதேர்களாலும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 846 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேிரும்பப்படுேதுமான என் தூய உலகங்களுக்குத் தாமதமில்லாமல்

ச ன்று, எனக்கு இமணயானேனாகி, கருடனால் சுமக்கப்படுோயாக”
என்றான்.(47)

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், "ரசோேதத்தன்

ேகைோல் {பூரிஸ்ரவஸோல்} ேிடுேிக்கப்பட்ட ிநியின் மபரன் { ாத்யகி},
எழுந்திருந்து, தன் ோமள உருேி சகாண்டு, பூரிஸ்ரேஸின் ிரத்மதக்
சகாய்ய ேிரும்பினான்.(48) உண்மமயில், மேள்ேிகளில் அபரிமிதமாகக்
சகாமடயளித்தேனும், மபாரில் உணர்வுகள் அற்றுப் மபானேனும்,
பாண்டுேின் மகனால் முன்மப கிட்டத்தட்ட சகால்லப்பட்டேனும்,
சேட்டப்பட்ட மகயுடன் அமர்ந்திருந்தேனும், துதிக்மகயற்ற யாமனக்கு
ஒப்பாக இருந்தேனும், லனின் அண்ணனுமான பாேமற்ற அந்தப்
பூரிஸ்ரேமஸச் ாத்யகி சகால்ல ேிரும்பினான்.(49) மபார்ேரர்கள்
ீ
அமனேரும் (அேனது மநாக்கத்திற்காகப்) அேமன உரக்க நிந்தித்தனர்.
பமடேரர்கள்
ீ மறுத்துக் கூச் லிட்டுக் சகாண்டிருந்த மபாதும்,
கிருஷ்ணன், உயர் ஆன்ம பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, பீமன், (அர்ெுனனுமடய
மதரின்) இரு க்கரங்கமளயும் பாதுகாத்தேர்கள் (யுதோேன்யு ேற்றும்
உத்தகேௌஜஸ்), அஸ்வத்தோேன், கிருபர், கர்ணன், விருேரசைன்
ஆகிமயாராலும், ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனாலும் {கஜயத்ரதைோலும்}
கூடத் தடுக்கப்பட்ட மபாதிலும், அறினவ இைந்தவைோை சோத்யகி,
ரநோன்னப ரநோற்றுக் ககோண்டிருந்த பூரிஸ்ரவனஸக் ககோன்றோன்.(50-
52)உண்மமயில், பார்த்தனால் {அர்ெுனனால்} மக அறுபட்டேனும், தன்
ஆன்மாமே உடலில் இருந்து ேிடுேிக்கப் பிராயத்தில் {பிராயம் என்ற
மநான்பில்} அமர்ந்திருந்தேனுமான அந்தக் குரு மபார்ேரனின்
ீ
தமலமயத் தன் ோளால் அறுத்தான் ாத்யகி.(53)

பார்த்தனால் முன்மப கிட்டத்தட்ட சகால்லப்பட்டேனான அந்தக்

குருகுலத்மதத் தமைக்க மேத்தேமன {பூரிஸ்ரேமஸக்}
சகான்றதற்காகச் ாத்யகிமயப் மபார்ேரர்கள்
ீ சமச் ேில்மல.(54) அந்தப்
மபாரில் க்ரமன {இந்திரமனப்} மபான்ற பூரிஸ்ரேஸ், பிராய மநான்மப
மநாற்று அமர்ந்திருக்மகயில் சகால்லப்பட்டமதக் கண்டும், அேனால்
ாதிக்கப்பட்ட ச யல்களால் ேியப்பமடந்தும், ித்தர்கள், ாரணர்கள்,
அங்மக இருந்த மனிதர்கள், ஏன் மதேர்களும் கூட அேமன
{பூரிஸ்ரேமஸப்} புகைத் சதாடங்கினர்.(55) உமது ேரர்களும்
ீ
இக்காரியத்மத ோதிட்டுக் சகாண்மட, "இது ேிருஷ்ணி ேரனின்
ீ
{ ாத்யகியின்} தேறன்று. ஏற்கனமே ேிதிக்கப்பட்டமத நடந்திருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 847 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

எனமே, நாம் மகாபமமடய மேண்டாம். மகாபமம மனிதர்களின்

கேமலகளுக்குக் காரணமாக இருக்கிறது.(56, 57) ேிருஷ்ணி ேரனால்
ீ
{ ாத்யகியால்} பூரிஸ்ரேஸ் சகால்லப்பட மேண்டும் என்று
ேிதிக்கப்பட்டிருக்கிறது. இது {இக்குற்றம்} யாருமடயது, அல்லது
யாருமடயதில்மல என்று ஆராய்ேது பயனற்றதாகும். சோத்யகிரய
ரபோரில் பூரிஸ்ரவஸின் ேரணத்திற்குக் கோரணேோக இருக்க
ரவண்டும் என்று பனடப்போளன் {பிரம்ேன்} விதித்திருக்கிறோன்"
என்றனர்.(58)

சோத்யகி, "பாேிகளான சகௌரேர்கமள, நீதி {அறம் / தர்மம்} என்ற

ஆமடமய மமலுக்குப் மபார்த்திக் சகாண்டு, இந்தப் பூரிஸ்ரேஸ்
சகால்லப்படத்தகாதேன் என்று என்னிடம் நீங்கள் அறச்ச ாற்களில் {தர்ம
ோதங்கள்} மபசுகிறீர்கள்.(59) எனினும், ஆயுதங்கனள இைந்திருந்த
போைகைோை சுபத்தினரயின் னேந்தனை {அபிேன்யுனவ} நீ ங்கள்
ககோன்ற ரபோது உங்கள் நீ தி {அறம்} எங்ரக கசன்றது?(60) 'மபாரில்,
உயிமராடு என்மனக் கீ மை தூக்கிப் மபாட்டுச் ினத்துடன் தன் காலால்
எேன் என்மனத் தாக்குோமனா, அேன் தேத்மதச் ச ய்பேனாகமே
இருப்பினும், அந்தப் பமகேன் என்னால் சகால்லப்படுோன்' என நான்
ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு அகந்மதமயாடு பதம் ச ய்திருக்கிமறன்.(61)
மககமளாடும், கண்கமளாடும், முழுேதும் நலமாக மமாதலில் மபாராடிக்
சகாண்டிருந்த என்மன இறந்தேன் என்மற நீங்கள் கருதின ீர்கள். அஃது
உங்கள் மூடத்தனமம. குருக்களில் காமளயமர, என்னால் ாதிக்கப்பட்ட
பூரிஸ்ரேஸின் படுசகாமல முற்றிலும் முமறயானமத. எனினும்
பார்த்தர் {அர்ெுனர்}, என் மீ து சகாண்ட பற்றாலும், (தன் தரப்பில் உள்ள
அமனேமரயும் பாதுகாக்கும்படி) தான் ச ய்திருந்த பதத்மத
நிமறமேற்றும்சபாருட்டும் ோமளப் பிடித்திருந்த இேனது
{பூரிஸ்ரேஸின்} கரத்மத சேட்டி என் புகமைக் களோடிேிட்டார்.(64) எது
விதிக்கப்பட்டுள்ளரதோ அது நடக்கரவ ரவண்டும். இங்ரக விதிரய
ரவனை கசய்கிறது. மபார் நடந்து சகாண்டிருக்கும்மபாமத பூரிஸ்ரேஸ்
சகால்லப்பட்டிருக்கிறான். {இதில்} நான் என்ன பாேத்மத
இமைத்துேிட்மடன்?(65) பைங்காலத்தில் பூமியில் வோல்ேிகி "ஓ! குரங்மக,
சபண்கள் சகால்லப்படக்கூடாது என நீ ச ால்கிறாய்.(66) எனினும்,
மனிதர்கள் எப்மபாதும் எதிரிகளுக்கு ேலிமய {துன்பத்மதக்} சகாடுப்பமத
உறுதியான கேனத்துடன் {பாதுகாப்புடன்} எக்காலத்திலும் ாதிக்க
மேண்டும்" என இவ்ேரிகமளப் பாடியுள்ளார்" என்றான் { ாத்யகி} [9].(67)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 848 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[9] ோலி ராமனால் மமறந்திருந்து சகால்லப்பட்டான். அமத

மபால பூரிஸ்ரேஸும், தன்னால் காணப்படாத அர்ெுனனால்
சகால்லப்பட்டான். எனமே, ோலியிடம் ராமன் ச ான்னதாக
ச ால்லும் ோல்மிகியின் ோர்த்மதகமள இங்மக ாத்யகி
சகௌரேர்களிடம் ச ால்ேதாகத் சதரிகிறது. "ஓ குரங்மக"
என்பது ோலிமயச் சுட்டும் ச ால்லாகமே இருக்க
மேண்டும்.

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} சதாடர்ந்தான், " ாத்யகி

இவ்ோர்த்மதகமளப் மப ிய பிறகு, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
பாண்டேர்களிமலா, சகௌரேர்களிமலா எேரும் எமதயும் மப ேில்மல.
மறுபுறம் அேர்கள் பூரிஸ்ரேமஸ மனத்தால் புகழ்ந்தனர்.(68) காட்டில்
ோழும் தே ிக்மகா, சபரும் மேள்ேியில் மந்திரங்களால்
தூய்மமயமடந்த ஒருேனுக்மகா ஒப்பானேனும், ஆயிரக்கணக்கான
தங்க நாணயங்கமளக் சகாமடயாக அளித்தேனுமான ிறப்புமிக்கச்
ம ாமதத்தன் மகனின் {பூரிஸ்ரேஸின்} படுசகாமலமய எேரும்
சமச் ேில்மல.(69) அைகிய நீலக் குைல்களால் அருளப்பட்டதும்,
புறாக்கமளப் மபாலச் ிேந்த கண்கமளக் சகாண்டதுமான அவ்ேரனின்
ீ
{பூரிஸ்ரவஸின்} தனையோைது, குதினர ரவள்வியில்
{அஸ்வரேதயோகத்தில்} அறுக்கப்பட்டு ரவள்விப்பீடத்தில்
னவக்கப்பட்டிருக்கும் குதினரயின் தனைனயப் ரபோைத் கதரிந்தது
[10].(70) தன் ஆற்றலாலும், ஆயுத முமனயில் தான் அமடந்த
மரணத்தாலும் புனிதமமடந்தேனும், எவ்ேரத்துக்கும் தகுந்தேனும்,
ேரங்கமள அளிப்பேனுமான பூரிஸ்ரேஸ், அந்தப் சபரும்மபாரில் தன்
உடமலத் துறந்து, தன் அறங்களால் {நற்பண்புகளால்} ஆகாயத்மத
நிமறத்தபடிமய உயர்ந்த உலகங்களுக்குச் ச ன்றான்" {என்றான்
ஞ் யன்}.(71)

[10] "உண்மமயில், 'மேள்ேி சநய் மேக்கப்படும் இடத்திற்கு

அருமக' என்பதாகும்" எனக் கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 849 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ரதவகியின் சுயம்வரத்தோல் ஏற்பட்ட பனக!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 143

The hostility from the self choice of Devaki! | Drona-Parva-Section-143 |

Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 59)

பதிவின் சுருக்கம்: பூரிஸ்ரவஸிடம் சோத்யகி அனடந்த ரதோல்வியின் கோரணத்னத

விசோரித்த திருதரோஷ்டிரன்; ரதவகியின் சுயம்வரத்தில் சிநியோல்
அவேதிக்கப்பட்ட ரசோேதத்தன்; சிநியின் வைித்ரதோன்றனைத் தன்
வைித்ரதோன்றல் அவேதிக்க ேகோரதவைிடம் வரம் கபற்ற ரசோேதத்தன்;
விருஷ்ணி வரர்களின்
ீ புகனைச் கசோன்ை சஞ்சயன்...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, “துரரோணர், ரோனதயின் ேகன்

{கர்ணன்}, விகர்ணன், கிருதவர்ேன் ஆகிமயாரால் சேல்லப்படாதேனும்,
மபாரில் எப்மபாதும் தடுக்கப்படாதேனும், யுதிஷ்டிரைிடம்
உறுதியளித்துேிட்டுக் சகௌரேத் துருப்புகளின் கடமலக் கடந்தேனுமான
ேரச்
ீ சோத்யகி, குரு மபார்ேரனான
ீ பூரிஸ்ரவசோல் அேமதிக்கப்பட்டு,
பலேந்தமாக எவ்ோறு தமரயில் தூக்கி ே ீ ி எறியப்பட்டான்?” என்று
மகட்டான்.(1, 2)

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, பைங்காலத்தில் ிநியின் மபரனின் { ாத்யகியின்}
மதாற்றத்மதயும், பூரிஸ்ரேஸ் எவ்ோறு மதான்றினான் என்பமதயும்
மகட்பீராக. இஃது உமது ஐயங்கமள ேிளக்கும்.(3) அத்ரி, ரசோேனை
மகனாகக் சகாண்டார். ம ாமனின் மகன் புதன் என்று அமைக்கப்பட்டான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 850 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

புதனுக்கு, சபரும் இந்திரனின் காந்திமயக் சகாண்டேனும், புரூரவஸ்

என்று அமைக்கப்பட்டேனுமான ஒரு மகன் இருந்தான்.(4) புரூரேஸுக்கு
ஆயுஷ் என்று அமைக்கப்பட்ட ஒரு மகன் இருந்தான். ஆயுஷ், நகுேனை
மகனாகக் சகாண்டான். நகுஷன், மதேர்களுக்கு இமணயான
அர முனியான யயோதினயத் தன் மகனாகக் சகாண்டான்.(5) யயாதி,
ரதவயோைியின் மூலம் யதுனவத் தன் மூத்த மகனாகக் சகாண்டான்.
இந்த யதுேின் குலத்தில்ரதவேீ டன் [1] என்ற சபயரில் ஒரு மகன்
இருந்தான்.(6) யது குலத்தின் மதேமீ டனுக்கு மூவுலகங்களிலும்
புகைப்பட்ட சூரன் என்ற சபயரில் ஒரு மகன் இருந்தான். சூரன்,
மனிதர்களில் முதன்மமயானேனும், சகாண்டாடப்படுபேனுமான
வசுரதவனைத் தன் மகனாகக் சகாண்டான்.(7) ேிற்திறனில்
முதன்மமயான சூரன், மபாரில் கோர்த்தவரியனுக்கு
ீ இமணயானேனாக
இருந்தான். அந்தச் சூரனின் குலத்தில், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
சூரனின் பலத்துக்கு இமணயான சிநி பிறந்தான்.(8)

[1] மேசறாரு பதிப்பில் இஃது அெமீ டன் என்று இருக்கிறது.

மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் கங்குலிமயப் மபாலமே
மதேமீ டன் என்மற இருக்கிறது.

அந்த மநரத்தில்தான், ஓ! மன்னா {திருதராஸ்டிரமர}, க்ஷத்திரியர்கள்

அமனேரும் இருந்த, உயர் ஆன்ம ரதவகனுனடய ேகளின்
{ரதவகியின்} சுயம்ேரம் நடந்தது.(9) அந்தச் சுயம்ேரத்தில் மன்னர்கள்
அமனேமரயும் சேன்ற சிநி, வசுரதவனுக்கோக இளவரசி ரதவகினயத்
தன் ரதரில் வினரவோகக் கடத்திச் கசன்றோன்.(10) இளேர ி மதேகிமய
ிநியின் மதரில் கண்டேனும், மனிதர்களில் காமளயும்,
துணிச் ல்மிக்கேனும், ேலிமமயும், க்தியும் சகாண்டேனுமான
ரசோேதத்தைோல் அந்தக் காட் ிமயப் சபாறுத்துக் சகாள்ள
முடியேில்மல.(11) ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அவ்ேிருேருக்கும்
இமடயில் அமர நாள் நீடித்ததும், பார்ப்பதற்கு அைகானதும்,
அற்புதமானதுமான மபாசரான்று நடந்தது. ேலிமமமிக்க அவ்ேிரு
மனிதர்களுக்கும் இமடயில் நமடசபற்ற மபாரானது மற்மபார் மமாதலாக
இருந்தது. மனிதர்களில் காமளயான ரசோேதத்தன், சிநியோல்
பைவந்தேோகப் பூேியில் தூக்கி வசப்பட்டோன்.(12)
ீ தன் ோமள உயர்த்தி,
அேனது முடிமயப் பற்றிய ிநி, சுற்றிலும் பார்மேயாளர்களாக
நின்றுசகாண்டிருந்த ஆயிரக்கணக்கான மன்னர்களுக்கு மத்தியில், தன்
எதிரிமய {ம ாமதத்தமனத்} தன் காலால் தாக்கினான் {மிதித்தான்}.(13)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 851 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிறகு இறுதியாகக் கருமணயால் அேன்{சிநி}, “பினைப்போயோக” என்று

கசோல்ைி அவனை {ரசோேதத்தனை} விட்டோன்.(14)

ிநியால் அந்நிமலக்குக் குமறக்கப்பட்ட ம ாமதத்தன், ஓ! ஐயா

{திருதராஷ்டிரமர}, மகாபே ப்பட்டு, மகாமதேனின் அருமள மேண்டி,
அேனுக்குத் தன் துதிகமளச் ச லுத்தத் சதாடங்கினான். ேரமளிக்கும்
சதய்ேங்கள் அமனத்திலும் சபரும் தமலேனான ேகோரதவன் {சிவன்},
அேனிடம் {ம ாமதத்தனிடம்} மனம் நிமறந்து, அேன் ேிரும்பிய
ேரத்மத மேண்டும்படி மகட்டுக் சகாண்டான். அர னான ம ாமதத்தன்
பிறகு பின்ேரும் ேரத்மத மேண்டினான், (16) அஃதாேது, “ஓ! சதய்ேகத்
ீ
தமலோ {மகாமதோ}, ஆயிரக்கணக்கோை ேன்ைர்களுக்கு ேத்தியில்
சிநியின் ேகனைத் தோக்கி, ரபோரில் அவனைத் தன் கோைோல் தோக்கும்
ஒரு ேகனை நோன் விரும்புகிரறன்” என்றான்.(17) ம ாமதத்தனின்
இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்ட அந்தத் சதய்ேம் { ிேன்}, ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, “அப்படிமய ஆகட்டும்” என்று ச ால்லி அங்மகமய
அப்மபாமத மமறந்துேிட்டான்.(18) அவ்ேரக் சகாமடயின் ேிமளோக,
அதன் கதோடர்ச்சியோக, ேிக உயர்ந்த தர்ே சிந்தனையுள்ள
பூரிஸ்ரவனஸ ேகைோக அனடந்தோன், இதன் காரணமாகமே,
ரசோேதத்தன் ேகன் {பூரிஸ்ரவஸ்}, சிநியின் வைித்ரதோன்றனை
{சோத்யகினயப்} ரபோரில் தூக்கி வசி,
ீ கேோத்த பனடயின் கண்களுக்கு
எதிரோகரவ அவனைத் தன் கோைோல் தோக்கிைோன் {ேிதித்தோன்}.(19) ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, நீர் மகட்டது குறித்து நான் இப்மபாது உமக்குச்
ச ால்லிேிட்மடன்.(20)

உண்மமயில், அந்தச் ாத்ேத ேரன்

ீ { ாத்யகி}, மனிதர்களில்
முதன்மமயாமனாராலும் கூட சேல்லப்பட்ட முடியாதேமன. ேிருஷ்ணி
ேரர்கள்
ீ அமனேரும், மபாரில் துல்லியமான குறி சகாண்டேர்களாேர்,
மமலும் அேர்கள் மபார்க்கமலயின் அமனத்து ேைிமுமறகமளயும்
அறிந்தேர்களுமாேர்.(21) அேர்கள் மதேர்கமளயும், தானேர்கமளயும்,
கந்தர்ேர்கமளயும் சேல்பேர்களாேர். அேர்கள் ஒருமபாதும்
கலக்கமமடேதில்மல. அேர்கள் தங்கள் ச ாந்த க்திமய நம்பிமய
எப்மபாதும் மபாரிடுபேர்களாேர். அேர்கள் ஒருமபாதும் பிறமரச்
ார்ந்திருப்பதில்மல.(22) ஓ! தமலேமர {திருதராஷ்டிரமர}, இவ்வுலகில்
ேிருஷ்ணிகளுக்கு இமணயாக எேரும் காணப்படேில்மல. ஓ! பாரதக்
குலத்தின் காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, ேிருஷ்ணிகளின் ேலிமமக்கு
இமணயானேர்களாக ஒருேரும் இருந்ததுமில்மல, இருக்கவும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 852 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இல்மல, இருக்கப் மபாேதும் இல்மல.(23) அேர்கள் தங்கள்

ச ாந்தங்கமள ஒரு மபாதும் அேமதிப்பதில்மல. ேயதால்
மதிப்புமடயேர்களின் கட்டமளகளுக்கு அேர்கள் எப்மபாதும்
கீ ழ்ப்படிபேர்களாகமே இருக்கின்றனர்.

மதேர்களும், அசுரர்களும், கந்தர்ேர்களும், யக்ஷர்களும்,

உரகர்களும், ராட் ர்களும் கூட ேிருஷ்ணி ேரர்கமள
ீ சேல்ல
முடியாது எனும்மபாது, மபாரில் மனிதர்கமளக் குறித்து என்ன
ச ல்லப்பட முடியும்?(24) பிராமணர்கள், அல்லது தங்கள் ஆ ான்கள்,
அல்லது தங்கள் ச ாந்தங்களின் உமடமமகளில் அேர்கள் ஒருமபாதும்
ஆம சகாண்டதில்மல.(25) துயர்மிக்க எந்தச் ந்தர்ப்பத்திலாேது
அேர்களுக்கு உதேி ச ய்மோரின் உமடமமகளிலும் அேர்கள்
ஒருமபாதும் ஆம சகாண்டதில்மல. பிரோேணர்களுக்கு
அர்ப்பணிப்புடனும், மபச் ில் உண்மமயுடனும் உள்ள அேர்கள்,
ச ல்ேந்தர்களாக இருப்பினும் ஒருமபாதும் ச ருக்மக
சேளிக்காட்டுேதில்மல.(26)

பலோன்கமளயும் பலேனர்களாகக்
ீ கருதும் ேிருஷ்ணிகள்,
அேர்கமளத் துயரங்களில் இருந்து மீ ட்கிறார்கள். மதேர்களுக்கு
எப்மபாதும் அர்ப்பணிப்புடன் இருக்கும் ேிருஷ்ணிகள் சுயக்கட்டுப்பாடு
மற்றும் தர்ம ிந்தமன சகாண்டேர்களாகவும், ச ருக்கில் இருந்து
ேிடுபட்டேர்களாகவும் இருக்கின்றனர்.(27) இதன் காரணமாகமே
ேிருஷ்ணிகளின் ஆற்றல் ஒருமபாதும் கலங்கடிக்கப்படுேதில்மல. ஒரு
மனிதன் மமரு மமலகமள அகற்றிேிடலாம், அல்லது சபருங்கடமலமய
கூடக் கடந்து ேிடலாம்.(28) ஆனால், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}
ேிருஷ்ணிகளிடம் மமாதி, அேர்கமள மீ றுதல் எேனாலும் முடியாது. ஓ!
தமலேமர {திருதராஷ்டிரமர}, எமதக் குறித்து உமக்கு ஐயங்கள்
இருந்தனமோ, அமதக் குறித்த அமனத்மதயும் நான் உமக்குச்
ச ால்லிேிட்மடன். எனினும், ஓ! குருக்களின் மன்னா, ஓ! மனிதர்களில்
ிறந்தேமர {திருதரோஷ்டிரரர}, உேது தீய ககோள்னககளின்
வினளவோகரவ இனவ யோவும் நனடகபறுகின்றை” {என்றான்
ஞ் யன்}.(29)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 853 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கர்ணனைக் கோத்த அஸ்வத்தோேன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 144

Aswatthaman rescued Karna! | Drona-Parva-Section-144 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 59)

பதிவின் சுருக்கம்: கஜயத்ரதைின் ரதனர ரநோக்கி முன்ரைறிய அர்ஜுைன்;

கஜயத்ரதனைப் போதுகோக்கக் கர்ணனைத் தூண்டிய துரிரயோதைன்;
அர்ஜுைனைச் சூழ்ந்து ககோண்ட கஜயத்ரதன் உள்ளிட்ட ககௌரவர்கள்;
அர்ஜுைனுக்கும் ககௌரவர்களுக்கும் இனடயிைோை கடும் ரேோதல்; கர்ணனைக்
குதினரகளற்றவைோக, ரதரற்றவைோக, சோரதியற்றவைோக ஆக்கிய அர்ஜுைன்;
கர்ணனைக் கோத்த அஸ்வத்தோேன்; தன் எதிரிகள் அனைவனரயும் தடுத்துப்
ரபரைினவ ஏற்படுத்திய அர்ஜுைன்...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, “அந்தச் சூழ்நிமலயில் குரு

மபார்ேரனான
ீ பூரிஸ்ரவஸ் ககோல்ைப்பட்ட பிறகு, ஓ! ஞ் யா, எவ்ோறு
மபார் நடந்தது என்பமத எனக்குச் ச ால்ோயாக” என்றான்.(1)

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “பூரிஸ்ரேஸ் மறு

உலகத்திற்குச் ச ன்ற பிறகு, ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர},
ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட அர்ஜுைன், வோசுரதவைிடம், (2)
“ஓ! கிருஷ்ணா, குதிமரகமளப் சபரும் மேகத்தில் தூண்டி மன்னன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 854 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கஜயத்ரதன் இருக்குமிடத்திற்கு என்மன அமைத்துச் ச ல்ோயாக. ஓ!

பாேமற்றேமன {கிருஷ்ணா}, என் பதத்மத உண்மமயாக்குேமத
உனக்குத் தகும்.(3) ஓ! ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேமன
{கிருஷ்ணா}, சூரியன் அஸ்த மமலகமள மநாக்கி மேகமாகச்
ச ல்கிறான். ஓ! மனிதர்களில் புலிமய {கிருஷ்ணா}, இந்தப் சபரும்
பணிமய நான் அமடய மேண்டும். மமலும் ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமனா
{செயத்ரதமனா}, குரு பமடயின் ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ பலரால்
பாதுகாக்கப்படுகிறான். எனமே, ஓ! கிருஷ்ணா, சூரியன் ேனறவதற்குள்
கஜயத்ரதனைக் ககோல்லும் வனகயில் குதினரகனளத் தூண்டி, என்
சபதத்னத உண்னேயோக்குவோயோக” என்று ச ால்லி {கிருஷ்ணமனத்}
தூண்டினான்.

பிறகு, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, துரிரயோதைன், கர்ணன்,

விருேரசைன், மத்ர ஆட் ியாளன் {சல்ைியன்}, அஸ்வத்தோேன், கிருபர்
மபான்ற குரு {சகௌரேப்} பமடயின் தமலேர்கள் பலர், எேனுமடய
கமணகள் எப்மபாதும் கலங்கடிக்கப்பட்டதில்மலமயா, எேன் சபரும்
மேகம் சகாண்ட குதிமரகளால் இழுக்கப்பட்ட மதரில் ச ல்கிறாமனா
அந்த அர்ெுனமன மநாக்கி மேகமாக ேிமரந்தனர். எனினும் பீபத்சு
{அர்ெுனன்}, தன் எதிரில் நின்று சகாண்டிருந்த ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமன} அமடந்து, அேன் மீ து தன் பார்மேமயச்
ச லுத்தி, மகாபத்தால் சுடர்ேிட்ட தனது கண்களால் அேமன
எரிக்கப்மபாேது மபாலத் சதரிந்தான்.(4-9)

அப்மபாது மன்னன் துரிமயாதனன், ராமதயின் மகனிடம்

{கர்ணனிடம்} ேிமரோகப் மப ினான். உண்மமயில், ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, உமது மகன் சுரயோதைன் {துரிரயோதைன்},
கர்ணைிடம், (10, 11) “ஓ! மேகர்த்தனன் மகமன {கர்ணா}, இறுதியாகப்
மபாருக்கான அந்தக் காலம் ேந்துேிட்டது. ஓ! உயர் ஆன்மாமே, உன்
ேலிமமமய சேளிப்படுத்துோயாக. ஓ! கர்ணா, அர்ெுனனால்
செயத்ரதன் சகால்லப்படாதோறு ச யல்படுோயாக.(12) ஓ! மனிதர்களில்
முதன்மமயானேமன, பகல் முடியப் மபாகிறது. எதிரிமயக் கமண
மமகங்களால் தாக்குோயாக. பகல் சபாழுது முடிந்தால், ஓ! கர்ணா,
நிச் யம் சேற்றி நமமத.(13) சூரியன் ேனறவது வனர சிந்துக்களின்
ஆட்சியோளன் போதுகோக்கப்பட்டோல், பிறகு சபதம் கபோய்யோக்கப்பட்ட
போர்த்தன் {அர்ஜுைன்} சுடர்ேிக்க கநருப்பில் நுனைவோன்.(14)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 855 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிறகு, ஓ! சகௌரேங்கமள அளிப்பேமன {கர்ணா}, அர்ெுனனின்

மகாதரர்களால், அர்ெுனன் இல்லாத உலகில் ஒருக்கணமும் ோை
இயலாது.(15) பாண்டுேின் மகன்கள் இறந்ததும், ஓ! கர்ணா, மமலகள்,
நீர்நிமலகள், காடுகளுடன் கூடிய சமாத்த பூமிமயயும், நம் தரப்பில் எந்த
முள்ளும் இல்லாமல் நான் அனுபேிக்கலாம்.(16) ஓ! சகௌரேங்கமள
அளிப்பேமன, எமதச் ச ய்ய முடியும், எமதச் ச ய்ய முடியாது என்பமத
உறுதி ச ய்து சகாள்ளாமமல, மபாரில் இச் பதத்மதச் ச ய்த பார்த்தன்
{அர்ெுனன்}, தேறான ேைிமயத் தீர்மானித்ததால் ேிதியாமலமய
பீடிக்கப்பட்டிருப்பதாகத் சதரிகிறது.(17) ஓ! கர்ணா, கிரீடத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்}, தன்
அைிவுக்காகமே செயத்ரதமனக் சகால்ேது குறித்த இந்தச் பதத்மதச்
ச ய்திருக்கிறான் என்பதில் ஐயமில்மல.(18)

ஓ! ராமதயின் மகமன {கர்ணா}, நீ உயிமராடிருக்மகயில்,

ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமனச் சூரியன் அஸ்த மமலகமள அமடேதற்கு
முன் பல்குனனால் {அர்ெுனனால்} எவ்ோறு சகால்ல முடியும்?(19)

மத்ர மன்னனாலும், ிறப்புமிக்கக் கிருபராலும் செயத்ரதன்

பாதுகாக்கப்படும்மபாது, பின்னேமன {செயத்ரதமனத்} தனஞ் யனால்
{அர்ெுனனால்} எவ்ோறு சகால்ல முடியும்?(20)

துமராணராலும், என்னாலும், துச் ா னனாலும் பாதுகாக்கப்படும்

செயத்ரதமன அமடய ேிதியால் தூண்டப்பட்டேனாகத் சதரியும்
பீபத்சுோல் {அர்ெுனனால்} எவ்ோறு முடியும்?(21)

மபாரில் ஈடுபடும் ேரர்கள்

ீ பலராேர். சூரியமனா ோனத்தின் கீ மை
ாய்கிறான். ஓ! சகௌரேங்கமள அளிப்பேமன {கர்ணா}, பார்த்தனால்
{அர்ெுனனால்} மபாரில் செயத்ரதமன சநருங்கக்கூட முடியாது.(22)

எனமே, ஓ! கர்ணா, என்மனாடும், துணிவும், ேலிமமயும் மிக்கப்

பிற மதர்ேரர்கமளாடும்,
ீ துமராணரின் மகன் {அஸ்ேத்தாமன்}, மத்ரர்களின்
ஆட் ியாளன் { ல்லியன்}, கிருபர் ஆகிமயாமராடும் ம ர்ந்து, சபரும்
உறுதிமயாடும், தீர்மானத்மதாடும் முயற் ி ச ய்து மபாரில் பார்த்தமனாடு
{அர்ெுனமனாடு} மபாரிடுோயாக” என்றான் {துரிமயாதனன்}.(23)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 856 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, இப்படி உமது மகனால் ச ால்லப்பட்ட

ராமதயின் மகன் {கர்ணன்}, குருக்களில் முதன்மமயான
துரிமயாதனனிடம் இவ்ோர்த்மதகமள மறுசமாைியாகக் கூறினான்:(24)
“மூர்க்கமாகத் தாக்கேல்லேனும், துணிவுமிக்க ேில்லாளியுமான
பீேரசைைின் கதோடர்ச்சியோை கனணேோரியோல் ரபோரில் எைது உடல்
ஆைேோகத் துனளக்கப்பட்டிருக்கிறது. ஓ! சகௌரேங்கமள அளிப்பேமன
{துரிமயாதனா}, என்மனப் மபான்ற ஒருேன் இங்மக இருக்க மேண்டும்
என்பதற்காகமே இன்னும் நான் மபாரில் இருக்கிமறன்.(25, 26)
பீேரசைைின் பைேிக்கக் கனணகளோல் எரிக்கப்பட்ட என் அங்கங்கள்
அனைத்தும் சித்திரவனதனய அனுபவிக்கின்றை. எனினும்,
இமேயாவும் இருந்தாலும், நான் என் க்திகளில் ிறந்தமதப்
பயன்படுத்திப் மபாரிடுமேன். என் ோழ்மே {நான் ோழ்ேமத}
உனக்காகத்தான்.(27) பாண்டுேின் மகன்களில் முதன்மமயான இேன்
{அர்ெுனன்}, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமனக் சகால்லாத ேமகயில் நான்
ிறப்பாக முயற் ி ச ய்மேன். என் கூரிய கமணகமள நான் ஏேிப்
மபாரிடும் ேமரயில், தன் இடது மகயாலும் ேில்மல ேமளக்கேல்ல
ேரத்
ீ தனஞ் யனால் {அர்ெுனனால்} ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன
{செயத்ரதமன} அமடேதில் சேல்ல முடியாது.(28) ஓ! குரு குலத்மதாமன
{துரிமயாதனா}, உன்னிடம் அன்பும் பற்றும் சகாண்டேனும், எப்மபாதும்
உனது நன்மமமய மேண்டுபேனுமான ஒருேன் என்னசேல்லாம்
ச ய்ோமனா, அமே அமனத்தும் என்னால் ச ய்யப்படும்.(29)
கவற்றினயப் கபோறுத்தவனர, அது விதினயப் கபோறுத்ரத அனேயும்.
இன்மறய மபாரில் நான், ஓ! மன்னா {துரிமயாதனா}, ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளனுக்காகவும் {செயத்ரதனுக்காகவும்}, உனது நன்மமமய
அமடேதற்காகவும் என்னால் முடிந்த மட்டும் முயல்மேன்.(30) எனினும்,
சேற்றியானது ேிதிமயப் சபாறுத்மத அமமயும். ஓ! மனிதர்களில்
புலிமய {துரிமயாதனா}, என் ஆண்மமமயச் ார்ந்து உனக்காக நான்
இன்று அர்ெுனனுடன் மபாரிடுமேன்.(31) எனினும், சேற்றியானது
ேிதிமயப் சபாறுத்மத அமமயும். ஓ குருக்களின் தமலோ
{துரிமயாதனா}, மயிர்க்கூச் த்மத ஏற்படுத்தும் ேமகயில் எனக்கும்,
அர்ெுனனுக்கும் இமடயில் நமடசபறப்மபாகும் கடும்மபாமர இன்று
துருப்புகள் அமனத்தும் காணட்டும்” என்றான் {கர்ணன்}.

இப்படிப் மபாரில் கர்ணனும், குரு மன்னனும் {துரிமயாதனனும்}

ஒருேமராசடாருேர் மப ிக் சகாண்டிருக்கும்மபாது, அர்ெுனன், தன்
கூரிய கமணகளால் உமது பமடமயக் சகால்லத் சதாடங்கினான்.(32, 33)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 857 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சபருங்கூர்மம சகாண்ட தன் பல்லங்களால் அேன் {அர்ெுனன்},

பரிகங்கள் {முள் பதித்த தண்டாயுதங்கள்}, அல்லது யாமனகளின்
துதிக்மககமளப் மபாலிருக்கும் பின்ோங்காத ேரர்களின்
ீ கரங்கமள
அந்தப் மபாரில் சேட்டத் சதாடங்கினான். மமலும் அந்த ேலிமமமிக்கக்
கரங்கமளக் சகாண்ட ேரன்
ீ {அர்ெுனன்}, தன் கூரிய கமணகளால்
அேர்களது ிரங்கமளயும் அறுத்தான்.(34, 35) மமலும் அந்தப் பீபத்சு
{அர்ெுனன்}, யாமனகளின் துதிக்மககமளயும், குதிமரகளின்
கழுத்துகமளயும், சுற்றிலும் உள்ள மதர்களின் அக்ஷங்கமளயும்
{ஏர்க்கால்கமளயும்}, ஈட்டிகள் மற்றும் மேல்கமள ஏந்திய இரத்தக் கமற
சகாண்ட குதிமரேரர்கமளயும்
ீ க்ஷுரப்ரங்களால் இரண்டு அல்லது
மூன்று துண்டுகளாக அறுத்தான். குதிமரகள், முதன்மமயான
யாமனகள், சகாடிமரங்கள், குமடகள், ேிற்கள், ாமரங்கள், தமலகள்
ஆகியன அமனத்துப் பக்கங்களிலும் மேகமாக ேிைத்சதாடங்கின.(36, 37)
மேக்மகால் சபாதிமய எரிக்கும் சுடர்மிக்க சநருப்மபப் மபால உமது
பமடமய எரித்த பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, ேிமரேில் பூமிமயக் குருதியால்
மமறத்தான்.(38) ேலிமமமிக்கேனும், சேல்லப்பட முடியாதேனும்,
கலங்கடிக்கப்பட முடியாத ஆற்றமலக் சகாண்டேனுமான பார்த்தன்
{அர்ஜுைன்}, அந்த உேது பனடயில் ேிகப்கபரிய படுககோனைகனளச்
கசய்து வினரவில் சிந்துக்களின் ஆட்சியோளனை அனடந்தோன்.

பீமம னன் மற்றும் ாத்ேதனால் { ாத்யகியால்} பாதுகாக்கப்பட்ட

பீபத்சு {அர்ெுனன்}, ஓ! பாரதர்களின் தமலேமர {திருதராஷ்டிரமர},
சுடர்மிக்க சநருப்மபப் மபாலப் பிரகா மாகத் சதரிந்தான்.(39, 40)
பல்குனமன {அர்ெுனமன} அந்நிமலயில் கண்ட மனிதர்களில்
காமளயரான உமது பமடயின் ேலிமமமிக்க ேில்லாளிகளால் அேமன
{அர்ெுனமனப்} சபாறுத்துக் சகாள்ள முடியேில்மல. அப்மபாது,
மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டேர்களும், ிந்து மன்னனுக்காக
{செயத்ரதனுக்காகப்} மபாரிட்டுக் சகாண்டிருந்தேர்களுமான
துரிரயோதைன், கர்ணன், விருேரசைன், ேத்ரர்களின் ஆட்சியோளன்
{சல்ைியன்}, அஸ்வத்தோேன், கிருபர் ஆகிரயோரும், ஏன் சிந்துக்களின்
ஆட்சியோளனும் {கஜயத்ரதனும்} கூடக் கிரீடம் தரித்தவைோை
அர்ஜுைனை அனைத்துப் பக்கங்களிலும் சூழ்ந்து ககோண்டைர்.(41-
43)மபாரில் திறன்ோய்ந்த அந்தப் மபார்ேரர்கள்
ீ அமனேரும்,
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமனத்} தங்கள் பின்னால்
நிறுத்திக் சகாண்டு, அர்ெுனமனயும், கிருஷ்ணமனயும் சகால்ல
ேிரும்பி, மபாமர நன்கறிந்த ேரனும்,
ீ தன் மதர் ச ல்லும் ேைிசயங்கும்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 858 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நர்த்தனம் ச ய்து சகாண்டிருந்தேனும், ேில்லின் நாசணாலியாலும், தன்

உள்ளங்மகயாலும் கடும் ஒலிகமள உண்டாக்கியேனும், ோமய அகல
ேிரித்திருக்கும் யமனுக்கு ஒப்பானேனுமான பார்த்தமன {அர்ெுனமன}
அச் மற்ற ேமகயில் சூழ்ந்து சகாண்டனர்.(44, 45)

அப்ரபோது வோைத்தில் சூரியன் சிவப்பு நிறத்னத ஏற்றோன். அேன்

{சூரியன்} (மேகமாக) மமறய ேிரும்பிய சகௌரே ேரர்கள்,
ீ பாம்பின்
உடல்களுக்கு ஒப்பான (கூம்பு மபான்ற) கரங்களால் தங்கள் ேிற்கமள
ேமளத்து, சூரியனின் கதிர்களுக்கு ஒப்பான தங்கள் நூற்றுக்கணக்கான
கமணகமளப் பல்குனமன {அர்ெுனமன} மநாக்கி ஏேினர்.(46) இப்படித்
தன்மன மநாக்கி ஏேப்பட்ட கமணகள் அமனத்மதயும், இரண்டு, மூன்று
அல்லது எட்டு துண்டுகளாக சேட்டியேனும், கிரீடத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்டேனும், மபாரில் சேல்லப்படாதேனுமான அர்ெுனன்,
அம்மமாதலில் அேர்கள் அமனேமரயும் துமளத்தான். சிங்கத்தின்
வோனைத் தன் ககோடியில் அனடயோளேோகப் கபோறித்திருக்கும்
அஸ்வத்தோேன், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, தன் ேலிமமமய
சேளிக்காட்டிக்சகாண்டு அர்ெுனமனத் தடுக்கத் சதாடங்கினான்.(47, 48)
உண்மமயில் அந்தச் சரத்வோன் ேகளின் {கிருபியின்} ேகன்
{அஸ்வத்தோேன்}, பார்த்தமனப் பத்து கமணகளாலும், ோசுமதேமன
{கிருஷ்ணமன} ஏைாலும் துமளத்து, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன
{செயத்ரதமனப்} பாதுகாத்தபடிமய, அர்ெுனனின் பாமதயில் நின்றான்.

பிறகு, குருக்களில் முதன்மமயானேர்கள் பலரும், சபரும்

மதர்ேரர்கள்
ீ அமனேரும் சபரும் மதர்க்கூட்டங்களால் அர்ெுனமன
அமனத்துப் பக்கங்களிலும் சூழ்ந்து சகாண்டனர். தங்கள் ேிற்கமள
ேமளத்து, கணக்கிலடங்கா கமணகமள ஏேிய அேர்கள், உமது மகனின்
{துரிமயாதனனின்} கட்டமளயின் மபரில், ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமனக்
காக்கத் சதாடங்கினர்.(50, 51) அப்மபாது நாங்கள் துணிச் ல்மிக்கப்
பார்த்தனின் கர ேலிமமமயயும், அேனது கமணகளின் ேற்றாத
தன்மமமயயும், அேனது காண்டீேத்தின் ேலிமமமயயும் நாங்கள்
கண்மடாம்.(52) தன் ஆயுதங்களால் துமராணரின் மகன் {அஸ்ேத்தாமன்}
மற்றும் கிருபரின் ஆயுதங்கமளக் கலங்கடித்த அேன் {அர்ெுனன்},
அந்தப் மபார்ேரர்களில்
ீ ஒவ்சோருேமரயும் ஒன்பது கமணகளால்
துமளத்தான்.(53)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 859 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அப்மபாது அேமனத் {அர்ஜுைனைத்} துரரோணரின் ேகன்

{அஸ்வத்தோேன்} இருபத்னதந்து கனணகளோலும், விருேரசைன்
ஏைோலும், துரிரயோதைன் இருபதோலும், கர்ணனும் சோல்வனும்
{சல்ைியனும்} மூன்றோலும் துனளத்தைர்.(54) அேர்கள் அமனேரும்
அேமன {அர்ெுனமன} மநாக்கி முைங்கி, அடிக்கடி அேமனத்
துளப்பமதத் சதாடர்ந்தனர்.(55) தங்கள் ேிற்கமள அம த்துக் சகாண்மட
அேர்கள் அேமன அமனத்துப் பக்கங்களிலும் சூழ்ந்து சகாண்டனர்.
ேிமரேில் அேர்கள் தங்கள் மதர்கமள அர்ெுனமனச் சுற்றி ேரிம யாக
நிறுத்தினர்.(56) சூரியன் (மேகமாக) மமறய ேிரும்பியேர்களும், சபரும்
சுறுசுறுப்மபக் சகாண்டேர்களுமான சகௌரேப் பமடயின் அந்த
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்,
ீ அர்ெுனமன மநாக்கி முைங்கத் சதாடங்கி,
தங்கள் ேிற்கமள அம த்துக் சகாண்மட மமலயில் மமைமயப்
சபாைியும் மமகங்கமளப் மபாலக் கூரிய கமணமாரியால் அேமன
மமறத்தனர்.(57) கனமான தண்டாயுதங்களுக்கு ஒப்பான கரங்கமளக்
சகாண்ட அந்தத் துணிச் ல்மிக்க ேரர்கள்,
ீ ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
தங்கள் சதய்ேக
ீ ஆயுதங்கமளத் தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} உடலின் மீ து
அந்தச் ந்தர்ப்பத்தில் சேளிக்காட்டினர். ேலிமமமிக்கேனும்
சேல்லப்பட முடியாதேனும், கலங்கடிக்கப்பட முடியாதேனுமான
தனஞ் யன், உமது பமடயில் மிகப்சபரிய படுசகாமலகமள
நிகழ்த்தியபடிமய ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனிடம் {செயத்ரதனிடம்}
ேந்தான்.(58, 59) எனினும் கர்ணன், ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}
பீமம னனும், ாத்ேதனும் { ாத்யகியும்} பார்த்துக்
சகாண்டிருக்கும்மபாமத அந்தப் மபாரில் தன் கமணகளால் அேமன
{அர்ெுனமனத்} தடுத்தான்.(60)

ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட பார்த்தன் {அர்ெுனன்},

துருப்புகள் அமனத்துப் பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத, அந்தப்
மபார்க்களத்தில் சூதன் மகமன {கர்ணமனப்} பத்து கமணகளால்
பதிலுக்குத் துமளத்தான். அப்மபாது சோத்வதன் {சோத்யகி}, ஓ! ஐயோ
{திருதரோஷ்டிரரர}, மூன்று கனணகளோல் கர்ணனைத் துனளத்தோன்.(61,
62) பீமம னன் மூன்று கமணகளாலும், பார்த்தன் {அர்ெுனன்} மீ ண்டும்
ஏழு கமணகளாலும் அேமனத் {கர்ணமனத்} துமளத்தனர்.
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ கர்ணன், பிறகு, அந்த மூன்று
ரபோர்வரர்களில்
ீ ஒவ்கவோருவனரயும் அறுபது {60} கனணகளோல்
துனளத்தோன்.(63) இப்படிமய, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, (ஒரு
புறத்தில்) கர்ணன் தனியாகவும், (மறுபுறத்தில்) பலருக்கும் இமடயில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 860 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அந்தப் மபார் நடந்தது. அந்தப் மபாரில் மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டு மூன்று

சபரும் மதர்ேரர்கமளயும்
ீ தனியாக அேன் {கர்ணன்} தடுத்ததால்,
அப்மபாது நாங்கள் கண்ட சூதன் மகனின் {கர்ணனின்} ஆற்றல் மிக
அற்புதமானதாக இருந்தது.(64)

அப்மபாது ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட பல்குனன்

{அர்ெுனன்}, அந்தப் மபாரில், ஒரு நூறு {100} கமணகளால்,
மேகர்த்தனன் மகனான கர்ணனின் அங்கங்கள் அமனத்மதயும்
துமளத்தான். குருதியில் குளித்த அமனத்து அங்கங்களுடன்
கூடியேனும், சபரும் ஆற்றலும், துணிச் லும் சகாண்டேனுமான அந்தச்
சூதன் மகன் {கர்ணன்}, பதிலுக்கு ஐம்பது {50} கனணகளோல்
போர்த்தனைத் {அர்ஜுைனைத்} துனளத்தோன்.(65, 66) அந்தப் மபாரில்
அேனால் {கர்ணனால்} சேளிக்காட்டப்பட்ட கர நளினத்மதக் கண்டு
அமத அர்ெுனனால் சபாறுத்துக் சகாள்ள முடியேில்மல.(67) அேனது
ேில்மல அறுத்த ேரனான
ீ பிருமதயின் மகன் தனஞ் யன் {அர்ஜுைன்},
கர்ணைின் நடு ேோர்பில் ஒன்பது கனணகளோல் வினரவோகத்
துனளத்தோன். பிறகு தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, அந்தப் மபாரில் மேகம்
மதமேப்பட்ட மநரத்தில் சூரியப் பிரகா ம் சகாண்ட கமணசயான்மறப்
சபரும் மேகத்மதாடு கர்ணனின் அைிவுக்காக ஏேினான்.(68, 69) எனினும்,
துமராணரின் மகன் {அஸ்ேத்தாமன்}, அந்தக் கமண (கர்ணமன மநாக்கி)
மூர்க்கமாகச் ச ன்ற மபாது, அர்த்தச் ந்திரக்கமண ஒன்றால் அமத
சேட்டினான். இப்படி அஸ்வத்தோேைோல் கவட்டப்பட்ட அந்தக் கனண
கீ ரை பூேியில் விழுந்தது.(70)

பிறகு சபரும் ஆற்றமலக் சகாண்ட சூதனின் மகன் {கர்ணன்},

மற்சறாரு ேில்மல எடுத்துக் சகாண்டு, பல்லாயிரம் கமணகளால்
பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனமன} மமறத்தான்.(71) எனினும் பார்த்தன்
{அர்ெுனன்}, ேிட்டிற்பூச் ிகமள ேிரட்டும் காற்மறப் மபாலக் கர்ணனின்
ேில்லில் இருந்து ேந்த அந்த அ ாதாரணக் கமண மாரிமயத் தன்
கமணகளால் ேிலக்கினான்(72). அப்மபாது அர்ெுனன், தன் கரநளினத்மத
சேளிப்படுத்தித் துருப்புகள் அமனத்தும் பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத
தன் கமணகளால் அந்தப் மபாரில் கர்ணமன மமறத்தான்.(73)
பமடகமளக் சகால்பேனான கர்ணனும், அர்ெுனனின் அருஞ்ச யலுக்கு
எதிர்ேிமனயாற்ற ேிரும்பி, பல்லாயிரம் கமணகளால் அர்ெுனமன
மமறத்தான்.(74) ஒன்மறசயான்று மநாக்கி முைங்கும் இரு காமளகமளப்
மபால மனிதர்களில் ிங்கங்களான அந்த ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்,
ீ

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 861 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மநரான கமணகளின் மமகங்களால் ஆகாயத்மதமய மமறத்தனர்.(75)

அடுத்தேர் கமண மாரியால் கண்ணுக்குப் புலப்படாமல் மபான அேர்கள்
ஒவ்சோருேரும் ஒருேமரசயாருேர் தாக்குேமதத் சதாடர்ந்தனர்.
ஒருேமரசயாருேர் மநாக்கி முைங்கி, “நான் பார்த்தன், காத்திருப்பாயாக”,
அல்லது “நான் கர்ணன், ஓ! பல்குனா {அர்ெுனா}, காத்திருப்பாயாக” என்ற
ோர்த்மதக் கமணகளால் அேர்கள் ஒருேமரசயாருேர் துமளத்துக்
சகாண்டனர். உண்மமயில், அவ்ேிரு ேரர்களும்
ீ ஒருேருடசனாருேர்
அைகாகப் மபாரிட்டு, தங்கள் சபரும் சுறுசுறுப்மபயும், திறமனயும்
சேளிக்காட்டினர்.(76, 77) அேர்களால் அளிக்கப்பட்ட காட் ியால், அந்தப்
மபாரில் மபார்ேரர்கள்
ீ அமனேரும் பார்மேயாளர்களாக ஆனார்கள்.
ித்தர்கள், ாரணர்கள், பன்னகர்கள் ஆகிமயாரால் சமச் ப்பட்ட அேர்கள்,
ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, ஒருேமரசயாருேர் சகால்ல ேிரும்பி,
ஒருேமராசடாருேர் மபாரிட்டனர்.(78)

அப்மபாது துரிமயாதனன், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உமது

மபார்ேரர்களிடம்,
ீ “ராமதயின் மகமன {கர்ணனைக்} கவைேோகப்
போதுகோப்பீரோக. அர்ஜுைனைக் ககோல்ைோேல் அவன் ரபோரில் இருந்து
விைக ேோட்டோன். இது விருேரை {கர்ணரை} என்ைிடம்
கசோன்ைதோகும்” என்றான்.(79, 80) அமத மேமளயில், ஓ! ஏகாதிபதி
{திருதராஷ்டிரமர}, கர்ணனின் ஆற்றமலக் கண்டேனும்,
சேண்குதிமரகமளக் சகாண்டேனுமான அர்ெுனன், காதுேமர
இழுக்கப்பட்ட ேில்லில் இருந்து ஏேப்பட்ட நான்கு கமணகளால்,
கர்ணைின் நோன்கு குதினரகனள யேைின் ஆட்சிப்பகுதிக்கு அனுப்பி
னவத்தோன். ரேலும் அவன், ஒரு பல்ைத்தோல் கர்ணைின்
ரதரரோட்டினயயும் அவைது ரதரில் இருந்து வழ்த்திைோன்.(81,
ீ 82) உமது
மகன் {துரிமயாதனன்} பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத கமணகளின்
மமகங்களால் அேன் கர்ணமன மமறத்தான். இப்படிக் கமணகளால்
மமறக்கப்பட்டு, குதிமரகளற்று, ாரதியற்றுப் மபான கர்ணன், அந்தக்
கமணமாரியால் மமலப்பமடந்து, என்ன ச ய்ேது என்பமத
அறியாதிருந்தான்.(83)

அேன் {கர்ணன்} ரதரற்றவைோக்கப்பட்டனதக் கண்ட

அஸ்வத்தோேன், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அேமனத் {கர்ணமனத்}
தன் மதரில் ஏறச் ச ய்து அர்ெுனனுடனான மபாமரத் சதாடர்ந்தான்.
பிறகு மத்ரர்களின் ஆட் ியாளன் { ல்லியன்}, குந்தியின் மகமன
{அர்ெுனமன} முப்பது கமணகளால் துமளத்தான்.(84, 85) ரத்ோனின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 862 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மகன் {கிருபர்}, இருபது கமணகளால் ோசுமதேமன {கிருஷ்ணமனத்}

துமளத்தார். மமலும் அேர் {கிருபர்}, பனிசரண்டு கமணகளால்
தனஞ் யமனயும் {அர்ெுனமனயும்} தாக்கினார். ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்}, கிருஷ்ணமனயும், பார்த்தமனயும்
{அர்ெுனமனயும்} நான்கு கமணகளாலும், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
ேிருஷம னன் அேர்கள் ஒவ்சோருேமரயும் ஏழு கமணகளாலும்
துமளத்தனர்.(87) குந்தியின் மகனான தனஞ் யன் {அர்ெுனன்} அேர்கள்
அமனேமரயும் பதிலுக்குத் துமளத்தான். உண்மமயில் பார்த்தன்
{அர்ெுனன்}, துமராணரின் மகமன {அஸ்ேத்தாமமன} அறுபத்துநான்கு
{64} கமணகளாலும், மத்ரர்களின் ஆட் ியாளமன { ல்லியமன} நூறாலும்
{100}, ிந்து மன்னமன {செயத்ரதமன} பத்து பல்லங்களாலும்,
ேிருஷம னமன மூன்று கமணகளாலும், ரத்ோனின் மகமன
{கிருபமர} இருபதாலும் {20} துமளத்துப் சபருங்கூச் லிட்டான்.(88, 89)
வ்ய ச் ினின் {அர்ெுனனின்} பதத்மதக் கலங்கடிக்க ேிரும்பிய உமது
மபார்ேரர்கள்,
ீ மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டு, அமனத்துப் பக்கங்களில்
இருந்தும் தனஞ் யமன {அர்ெுனமன} மநாக்கி மேகமாக
ேிமரந்தனர்.(90)

அப்மபாது அர்ெுனன், தார்தராஷ்டிரர்கமள அச்சுறுத்தும் ேமகயில்,

அமனத்துப் பக்கங்களில் இருந்தும் ோருண ஆயுதத்மத இருப்புக்கு
அமைத்தான். எனினும், ேிமலமதிப்புமிக்கத் மதர்களில் இருந்த
சகௌரேர்கள், கமணமாரிகமளப் சபாைிந்து சகாண்டு பாண்டுேின்
மகமன {அர்ெுனமன} எதிர்த்துச் ச ன்றனர்.(91) ஆனால், ஓ! பாரதமர
{திருதராஷ்டிரமர}, கிரீடத்தாலும், தங்க மாமலயாலும் அலங்கரிக்கப்பட்ட
இளேர னான அந்த அர்ெுனன், சபரும் குைப்பத்துடன் கூடியதும்,
மமலக்கச் ச ய்ேதுமான அந்தக் கடுமமயான மபாரின் மபாது ஒரு
மபாதும் தன் உணர்வுகமள இைக்கேில்மல. மறுபுறம், அேன்
{அர்ெுனன்} சதாடர்ந்து தன் கமணகளின் மாரிமயப் சபாைிந்து
சகாண்டிருந்தான்.(92) அரசோங்கத்னத ேீ ட்க விரும்பி, குருக்களின்
வினளவோகப் பைிகரண்டு {12} வருடங்கள் அனுபவித்த தீங்குகள்
அனைத்னதயும் நினைவுகூர்ந்தவனும், உயர் ஆன்மா சகாண்டேனும்,
அளேிட முடியாதேனுமான அர்ெுனன், காண்டீேத்தில் இருந்து
ஏேப்பட்ட கமணகளால் திம களின் அமனத்துப் புள்ளிகமளயும் இருளச்
ச ய்தான்.(93) ஆகாயம் எரிகற்களால் எரிந்து சகாண்டிருப்பதாகத்
சதரிந்தது. ோனத்தில் இருந்து இறங்கிய எண்ணற்ற காகங்கள் (இறந்து
மபான மபாராளிகளின்) உடல்கமளக் சகாத்தின. அமத மேமளயில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 863 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அர்ெுனன், பழுப்பு நிற நாண் சகாண்டு பினாமகயால் அசுரர்கமளக்

சகான்ற மகாமதேமன { ிேமனப்} மபாலக் காண்டீேத்தால் எதிர்கமளக்
சகால்ேமதத் சதாடர்ந்தான்.(94)

அப்மபாது எதிரிகமள அடக்குபேனான ிறப்புமிக்கக் கிரீடி

{அர்ெுனன்}, தன் உறுதிமிக்க ேில்லால் எதிரியின் கமணகமள ேிலக்கி,
முதன்மமயான தங்கள் குதிமரகளிலும், யாமனகளிலும் ஏறியிருந்த
குருக்களில் முதன்மமயாமனார் பலமரத் தன் கமணகளால்
சகான்றான்.(95) பிறகு, கனமான கதாயுதங்கள், இரும்பாலான
தண்டாயுதங்கள், ோள்கள், ஈட்டிகள் மற்றும் பல்மேறு ேிதங்களிலான
பிற பலமிக்க ஆயுதங்கள் ஆகியேற்மற எடுத்துக் சகாண்ட மன்னர்கள்
பலர், பயங்கரத் மதாற்றங்கமள ஏற்று, அந்தப் மபாரில் பார்த்தமன
{அர்ெுனமன} எதிர்த்துத் திடீசரன ேிமரந்தனர்.(96) பிறகு அர்ெுனன், ,
இந்திரனின் ேில்லுக்கு ஒப்பானதும், யுக முடிேின் மபாது திரளும்
மமகங்களின் முைக்கங்கமளப் மபால உரத்த நாசணாலி சகாண்டதும்,
தன் உறுதிமிக்க ேில்லுமான காண்டீேத்மதத் தன் கரங்களால்
ேமளத்துச் ிரித்துக் சகாண்மட உமது துருப்புகமள எரித்தபடிமய
யேனுனடய அரசோங்கத்தின் ேக்கள் கதோனகனய அதிகரித்தோன்.(97)
உண்மமயில் அந்த ேரன்
ீ {அர்ெுனன்}, அப்படிக் மகாபத்துடன் ேந்த
அந்தப் மபார்ேரர்கமள,
ீ அேர்களது மதர்கள், யாமனகள், காலாட்பமட
ேரர்கள்
ீ மற்றும் அேர்கமள ஆதரித்த ேில்லாளிகமளாடு ம ர்த்து
கரங்களற்றேர்களாகவும், உயிரற்றேர்களாகவும் ச ய்து, இப்படிமய
யமனின் ஆட் ிப் பகுதிகளுமடய மக்கள் சதாமகமய அதிகரித்தான்”
{என்றான் ஞ் யன்} [1].(98)

[1] மேசறாரு பதிப்பில், இந்தப் பகுதி முழுேதும் மேறு

மாதிரியாக இருக்கிறது. கர்ணனுடன் ாத்யகி மபாரிட்டதாகச்
ச ால்கிறது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் கங்குலியில்
உள்ளமதப் மபாலமே உள்ளது.
--------------------------------------------------------------------------------------
துமராண பர்ேம் பகுதி – 144ல் ேரும் சமாத்த சுமலாகங்கள் 98

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 864 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கஜயத்ரதனைக் ககோன்ற அர்ஜுைன்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 145

Arjuna killed Jayadratha! | Drona-Parva-Section-145 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 60)

பதிவின் சுருக்கம்: அர்ஜுைனுடன் துணிச்சரைோடு ரபோரிட்ட கஜயத்ரதன்;

கஜயத்ரதைின் ககோடிேரத்னத கவட்டி, அவைது சோரதினயக் ககோன்ற அர்ஜுைன்;
வைினேேிக்கத் ரதர்வரர்களுக்கு
ீ ேத்தியில் நிறுத்தப்பட்ட கஜயத்ரதன்; ரயோக
சக்தியோல் சூரியனை ேனறத்த கிருஷ்ணன்; கஜயத்ரதைின் தனைனய கவட்ட
அர்ஜுைனைத் தூண்டிய கிருஷ்ணன்; ேைித சக்திக்கு அப்போற்பட்ட அர்ஜுைைின்
வரம்;
ீ விருத்தக்ஷத்திரைின் கனதனய அர்ஜுைனுக்குச் கசோன்ை கிருஷ்ணன்;
கஜயத்ரதைின் தனைனய கவட்டிய அர்ஜுைன்; விருத்தக்ஷத்திரைின் தனை
சுக்குநூறோகச் சிதறியது; இருனள விைக்கியக் கிருஷ்ணன்; பயங்கரக் கூச்சைோல்
யுதிஷ்டிரனுக்குச் கசய்தி அனுப்பிய பீ ேரசைன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “தைஞ்சயன்

{அர்ஜுைன்} தன் ேில்மல ேமளத்தமபாது யமனின் உரத்த
அமைப்புக்மகா, இந்திரனுமடய ேஜ்ரத்தின் பயங்கர முைக்கத்துக்மகா

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 865 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஒப்பான நாசணாலிமயக் மகட்ட அந்த உமது பமட, ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, மீ ன்கள் மற்றும் மகரங்களுடன் கூடிய கடல் நீரானது,
யுக முடிேில் எழும் சூறாேளியால் ீற்றத்துடன் அடிக்கப்பட்டு, மமல
மபான்ற அமலகளாக உமடேமதப் மபால மிகவும் கலங்கியது.
அப்மபாது பிருமதயின் மகனான தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, ஒமர
மநரத்தில் திம கள் அமனத்திலும் இருப்பேமனப் மபாலத் தன் அற்புத
ஆயுதங்கமள சேளிப்படுத்தியபடிமய அந்தப் மபாரில் திரிந்து
சகாண்டிருந்தான்.(1-3) உண்மமயில், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அேன்
{அர்ெுனன்} எப்மபாது தன் கமணகமள எடுக்கிறான், எப்மபாது அேற்மற
ேில்லின் நாணில் சபாருத்துகிறான், எப்மபாது ேில்மல ேமளக்கிறான்,
எப்மபாது அேற்மற ேிடுகிறான் என்பமத நாங்கள் காண முடியாத
அளவுக்கு அேனது கரநளினம் {கரலாகேம்} இருந்தது. பிறகு அந்த ேலிய
கரங்கமளக் சகாண்டேன் {அர்ெுனன்}, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டு, சேல்லப்பட முடியாத ஐந்திர ஆயுதத்னத
{ஐந்திரோஸ்திரத்னத} இருப்புக்கு அமைத்துப் பாரதர்கள் அமனேமரயும்
அச்சுறுத்தினான். சதய்ேக
ீ ஆயுதங்களின் க்தியுள்ள மந்திரங்களால்
ஈர்க்கப்பட்டு, சநருப்பு மபான்ற ோய்கமளக் சகாண்ட நூற்றுக்கணக்கான,
ஆயிரக்கணக்கான சுடர்மிக்கக் கமணகள் அதிலிருந்து {அந்த
ஐந்திராஸ்திரத்தில் இருந்து} பாய்ந்தன. சநருப்புக்மகா, சூரியனின்
கதிர்களுக்மகா ஒப்பான அந்தக் கமணகள், கடும் மூர்க்கத்துடன்
ேிமரந்ததால், மின்னும் எரிக்மகாள்களால் நிமறந்திருப்பமதப் மபால
ஆகாயம் காண முடியாததாக ஆனது.(4-7)

சகௌேர்களின் கமணகளால் உண்டானதும், மற்றேரால்

கற்பமனயிலும் கூட அகற்றப்பட முடியாததுமான அந்த இருனள
{சஸ்திரோந்தகோரத்னத}, களத்தில் தன் ஆற்றமல சேளிப்படுத்தியபடி
திரிந்து சகாண்டிருந்த அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்},
அதிகாமலயில் சூரியன் இரேின் இருமளத் தன் கதிர்களால் ேிமரோக
அகற்றுேமதப் மபாலத் சதய்ேக
ீ ஆயுதங்களின் க்தியுடன் கூடிய
மந்திரங்களால் ஈர்க்கப்பட்ட தன் கமணகளால் {அந்த இருமள}
அைித்தான்.(8, 9) , சூரியன் தன் கவப்பக் கதிர்களோல் குளங்கள் ேற்றும்
தடோகங்களில் உள்ள நீ னர உறிஞ்சுவனதப் ரபோை அந்தப் பலமிக்க
அர்ெுனன், சுடர்மிக்கத் தன் கமணகளால் உமது மபார்ேரர்களின்
ீ
உயிர்கமள உறிஞ் ினான்.(10) உண்மமயில், சூரியனின் கதிர்கள் பூமிமய
மமறப்பமதப் மபால (அர்ெுனனால் ஏேப்பட்ட) சதய்ேக
ீ ஆயுதங்களின்
க்தியுடன் கூடிய அந்தக் கமணகளின் மாரி அந்தப் பமகேரின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 866 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பமடமய மமறத்தன.(11) (தனஞ் யனால்) ஏேப்பட்ட கடுஞ் க்தி சகாண்ட

பிற கமணகள் உயிர் நண்பர்கமளப் மபால (பமக) ேரர்களின்
ீ
இதயங்களுக்குள் மேகமாக நுமைந்தன.(12) உண்மமயில், அந்தப் மபாரில்
அர்ெுனனுக்கு எதிரில் ேந்த அந்தத் துணிச் ல்மிக்கப் மபார்ேரர்கள்
ீ
அமனேரும், சுடர்மிக்க சநருப்மப அணுகிய பூச் ிகமளப் மபால
அைிந்தனர்.(13) இப்படித் தன் எதிரிகளின் உயிர்கமளயும், அேர்களது
புகமையும் நசுக்கிய பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, உடல் சகாண்டு ேந்த
யமமனப் மபாலமே அந்தப் மபாரில் திரிந்து சகாண்டிருந்தான்.(14)

பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, கிரீடங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட தன்

எதிரிகளின் தமலகள், அங்கதங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட அேர்களின்
பருத்த கரங்கள், காது குண்டலங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட காதுகள்
ஆகியேற்மறத் தன் கமணகளால் அறுத்தான்.(15) யாமனப்பாகர்களின்
ஈட்டிகளுடன் கூடியமேயும், குதிமரேரர்களின்
ீ மேல்களுடன்
கூடியமேயும், காலாட்பமடேரர்களின்
ீ மகடயங்களுடன் கூடியமேயும்,
மதர்ேர்களின்
ீ ேிற்களுடன் கூடியமேயும், மதமராட்டிகளின் வுக்கு
மற்றும் ாட்மடகளுடன் கூடியமேயுமான கரங்கமள அந்தப்
பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்} அறுத்தான்.(16, 17) உண்மமயில்,
தன்சனாளியுடன் சுடர்ேிடும் முமன சகாண்ட கமணகளுடன் கூடிய
அந்தத் தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, இமடயறாத சபாறிகள் மற்றும்
எழுதைல்களுடன் கூடிய சுடர்மிக்க சநருப்மபப் மபாலப் பிரகா மாகத்
சதரிந்தான்.(18) ஆயுதங்கமளத் தரிப்மபார் அமனேரிலும்
முதன்மமயானேனும், மதேர்களின் தமலேனுக்மக {இந்திரனுக்மக}
இமணயான ேரனும்,
ீ மனிதர்களில் காமளயும், ஒமர மநரத்தில்
அமனத்துத் திம களிலும் தன் ேலிமமமிக்க ஆயுதங்கமள
இமறத்தபடிமய தன் மதரில் தான் ச ல்லும் ேைிசயங்கும் நர்த்தனம்
ச ய்தபடி காணப்படுபேனும், தன் ேில்லின் நாண்கயிறாலும்
உள்ளங்மககளாலும் ச ேிடாகும்படி ஒலிசயழுப்பக்கூடியேனும்,
எரிக்கும் கதிர்களுடன் ஆகாயத்தில் இருக்கும் நடுப்பகல் சூரியனுக்கு
ஒப்பானேனுமான அந்தத் தனஞ் யமனப் {அர்ெுனமனத்} தங்கள் பலம்
அமனத்மதயும் திரட்டிக் சகாண்ட பமக மன்னர்கள் அமனேராலும்,
பார்க்க கூட முடியேில்மல.(19-21)

சுடர்மிக்க முமனகமளக் சகாண்ட தன் கமணகளுடன்

கூடியேனும், கிரீடத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டேனுமான அர்ெுனன்,
மமைக்காலங்களில் ோனேில்லால் அலங்கரிக்கப்பட்ட மமைநிமறந்த

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 867 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மமகங்களின் ேலிமமமிக்கத் திரமளப் மபால அைகாகத் சதரிந்தான்.(22)

ேலிமமமிக்க ஆயுதங்களின் அந்தப் பலமான சேள்ளத்மத ஜிஷ்ணு
{அர்ஜுைன்} பாயச் ச ய்த மபாது, மபார்ேரர்களின்
ீ காமளயரான பலர்
தாங்க முடியாத அந்தப் பயங்கரமான சேள்ளத்தில் மூழ்கினர்.(23)
துதிக்மககமளா, தந்தங்கமளா சேட்டப்பட்ட மதங்சகாண்ட யாமனகள்,
குளம்புகமளமயா, கழுத்துகமளமயா இைந்த குதிமரகள், துண்டு
துண்டாகக் குமறந்து மபான மதர்கள், குடல்கள் சேளிமயறிய
மபார்ேரர்கள்,
ீ கால்கமளா, பிற அங்கங்கமளா சேட்டப்பட்ட பிறர்,
முற்றிலும் அம யாமமலா, சுயநிமனேின்றி அம ந்து சகாண்மடா
கிடந்த நூற்றுக்கணக்கான, ஆயிரகணக்கான உடல்கள் ஆகியமே ேிரேி
கிடந்ததும், பார்த்தன் {அர்ெுனன்} மபாரிட்டுக் சகாண்டிருந்ததும், யேரை
ஆனசப்படும் இடத்துக்கு ஒப்போைதும், மருண்மடாரின் அச் த்மத
அதிகப்படுத்துேதும், பைங்காலத்தில் ருத்ரன் { ிேன்} உயிரினங்கமள
அைித்த மபாது, அேன் { ிேன்} ேிமளயாடிய மமதானம் மபான்றதுமான
அந்தப் பரந்த களத்மத நாங்கள் கண்மடாம்.(24-27) க்ஷுரப்ரங்களில் {கத்தி
மபான்ற முமன சகாண்ட கமணகளில்} சேட்டப்பட்ட யாமனகளின்
துதிக்மககளால் ேிரேிக் கிடந்த அந்தக் களத்தில் ில பகுதிகள்,
பாம்புகளால் ேிரேிக் கிடப்பமதப் மபாலத் சதரிந்தன. அமத மபால
சேட்டப்பட்ட மபார்ேரர்களின்
ீ தமலகளால் மமறக்கப்பட்ட பகுதிகள்,
தாமமர மலர் மாமலகளால் ேிரேிக் கிடப்பமதப் மபாலத் சதரிந்தன.
பல ேண்ணங்களிலான அைகிய தமலக்கே ங்கள், மகுடங்கள்,
மகயூரங்கள், அங்கதங்கள், காது குண்டலங்களுடனும், தங்கத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்டட கே ங்களுடனும், யாமனகள், குதிமரகள்
ஆகியேற்றின் {தங்க} இமைகள், பிற ஆபரணங்களுடனும், அங்மகயும்
இங்மகயும் ிதறிக் கிடந்த நூற்றுக்கணக்கான கிரீடங்களுடனும்
பூமியானேள் புதுமணப்சபண்மணப் மபால மிக அைகாகத் சதரிந்தாள்.

அப்மபாது தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, அச் மிக்கப் சபாருள்களால் நிமறந்து,

மருண்மடாரின் அச் ங்கமள அதிகரிக்கும் ேமகயில் னவதரண ீக்கு
ஒப்போகப் போய்வதும், சீற்றேிக்கதுேோை ஒரு பயங்கர ஆற்னற
{நதினய} அங்ரக உண்டோக்கிைோன். (மனிதர்கள் மற்றும் ேிலங்குகளின்)
மஜ்மெயும் சகாழுப்பும் அதன் கதியாகின. குருதி அதன் ஓமடயாகியது.
உறுப்புகளாலும், எலும்புகளாலும் நிமறந்திருந்த அஃது அடியற்ற ஆைம்
சகாண்டதாக இருந்தது. உயிரினங்களின் மயிர்கள் அதன் பா ிகளும்,
புற்களுமாகின. ிரங்களும், கரங்களும் அதன் கமரகளில் உள்ள
கற்களாகின. சகாடிமரங்கள், பலேண்ணங்களிலான சகாடிகள்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 868 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆகியேற்றால் அஃது அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தது. குமடகளும், ேிற்களும்

அதன் அமலகளாகின. உயிரிைந்த சபரும் யாமனகளின் உடல்களால்
அது நிமறந்திருந்தது. மதர்க்கூட்டங்கள் அதன் பரப்பில் மிதக்கும்
நூற்றுக்கணக்கான சதப்பங்களாகின. கணக்கிலடங்கா குதிமரகளின்
டலங்கள் அதன் கமரகளாகின. பாம்புகமளப் மபாலத் சதரிந்த
மதர்களின் அக்ஷங்கள், கூபரங்கள், மதாமரங்கள், ோள்கள், ஈட்டிகள்,
மபார்க்மகாடரிகள், கமணகள் ஆகியேற்றின் ேிமளோல் அது
கடப்பதற்குக் கடினமானதாக இருந்தது. அண்டங்காக்மககளும், கங்கப்
பறமேகளும் அதன் முதமலகளாகின. நரிகள் அதன் மகரங்களாக
அமமந்து அமதப் பயங்கரமாக்கின. கடும் கழுகுகள் அதன்
சுறாக்களாகின. துள்ளித் திரியும் மபய்களாலும், பி ா ங்களாலும்,
ஆயிரக்கணக்கான பிறேமக ஆேிகளாலும் அது நிமறந்திருந்தது [1].
மமலும் அதில் உயிரற்ற மபார்ேரர்களின்
ீ கணக்கிலடங்கா உடல்கள்
மிதந்தன. யமனுக்கு ஒப்பான முகத்மதாற்றம் சகாண்ட அந்த
அர்ெுனனின் ஆற்றமலக் கண்டு, அந்தப் மபார்க்களத்தில் இதற்கு முன்
எப்மபாதும் மநராத அளவுக்குக் குருக்கள் பீதிமய அமடந்தனர்.(28-38)

[1] மேசறாரு பதிப்பில், “ஆயிரக்கணக்காகக் கூத்தாடும்

பிமரதம் { டலம்}, பி ா ம் முதலான பூதங்களால் நான்கு
பக்கங்களும் சூைப்பட்டிருந்தது” என்றிருக்கிறது. மபய், ஆேி
மபான்ற ச ாற்கள் பயன்படுத்தப்படாதது இங்மக
கேனிக்கத்தக்கது.

பிறகு, அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்}, தன் ஆயுதங்களால்

பமகேரர்கமளக்
ீ கலங்கடித்துக் கடும் ாதமனகமள அமடேதில்
ஈடுபட்டு, அேன் {அர்ெுனன்} கடுஞ் ாதமனகமளச் ச ய்யும் மபார்ேரன்
ீ
என அமனேமரயும் உணரச் ச ய்தான்.(39) அப்மபாது, அர்ெுனன்
மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயான அமனேமரயும் ேிஞ் ி நின்றான்.(40)
ஆகாயத்தில் எரிக்கும் கதிர்கமளக் சகாண்ட நடுப்பகல் சூரியமனப்
மபால, உயிரனங்கள் ஏதாலும் அேமனப் பார்க்கக்கூட
முடியேில்மல.(41) அந்தப் மபாரில் அந்தச் ிறப்புமிக்க ேரனின்
ீ
{அர்ெுனனின்} ேில்லான காண்டீேத்திலிருந்து சேளிப்பட்ட கமணகள்,
ஆகாயத்தில் நாமரகளின் ேரிம க்கு ஒப்பாக எங்களுக்குத் சதரிந்தன.(42)
அந்த ேரர்கள்
ீ அமனேரின் ஆயுதங்கமளயும் தன் ஆயுதங்களால்
கலங்கடித்து, தான் ஈடுபட்ட பயங்கரச் ாதமனகளால் தன்மனக்
கடுஞ் ாதமனகள் சகாண்ட மபார்ேரனாகக்
ீ காட்டிக் சகாண்ட அர்ெுனன்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 869 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

செயத்ரதமனக் சகால்ல ேிரும்பி, மதர்ேரர்களில்

ீ முதன்மமயாமனார்
அமனேமரயும் ேிஞ் ி அேர்கள் அமனேமரயும் தன் கமணகளால்
மமலக்கச் ச ய்தான்.(44) கிருஷ்ணனைத் தன் ரதரரோட்டியோகக்
ககோண்ட தைஞ்சயன் {அர்ஜுைன்}, அமனத்துப் பக்கங்களிலும் தன்
கமணகமள ஏேியபடி, அந்தப் மபார்க்களத்தில் சபரும் மேகத்துடன்
திரிந்து அைகாகக் காட் ியளித்தான்.(45) அந்தச் ிறப்புமிக்க ேரனின்
ீ
{அர்ெுனனின்} நூற்றுக்கணக்கான, ஆயிரக்கணக்கான கமணகள்
ோனத்தினூடாகத் சதாடர்ந்து ச ல்ேது ஆகாயத்தில் காணப்பட்டது.(46)
அந்த ேலிமமமிக்க ேில்லாளி {அர்ெுனன்} எப்மபாது தன் கமணகமள
எடுத்தான், உண்மமயில் அந்தப் பாண்டுேின் மகன் எப்மபாது அமதக்
குறிபார்த்தான், எப்மபாது அமத ேிடுத்தான் என்பமத எங்களால்
கேனிக்கமே முடியேில்மல.(47)

அப்மபாது, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, தன் கமணகளால்

திம களின் அமனத்துப் புள்ளிகமளயும் நிமறத்து, மபாரில் மதர்ேரர்கள்
ீ
அமனேமரயும் பீடித்த அந்தக் குந்தியின் மகன் {அர்ஜுைன்},
கஜயத்ரதனை ரநோக்கிச் கசன்று, அவனை {கஜயத்ரதனை}
அறுபத்துநோன்கு {64} ரநரோை கனணகளோல் துனளத்தோன்.(48) பிறகு,
செயத்ரதமன மநாக்கிச் ச ன்ற அந்தப் பாண்டுேின் மகமன
{அர்ெுனமனக்} கண்ட குருேரர்கள்
ீ அமனேரும் மபாரில் இருந்து
ேிலகினர்.(49) உண்மமயில், அந்த ேரர்கள்
ீ செயத்ரதனின் உயிரில்
{செயத்ரதன் உயிருடன் தப்புோன் என்ற} நம்பிக்மகயற்றுப் மபானார்கள்.
அந்தக் கடும்மபாரில் பாண்டுேின் மகமன {அர்ெுனமன} எதிர்த்து
ேிமரந்த உமது ேரர்களில்
ீ ஒவ்சோருேரும், ஓ! தமலேமர
{திருதராஷ்டிரமர}, அர்ெுனனின் கமணயால் தங்கள் உடலில் ஆைத்
துமளக்கப்பட்டனர்.(50) ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனும்,
ீ சேற்றியாளர்களில்
முதன்மமயானேனுமான அர்ெுனன், சநருப்பு மபாலச் சுடர்ேிட்ட தன்
கமணகளால், உமது பமடமயத் தமலகளற்ற உடல்களின்
{கபந்தங்களின்} [2] கூட்டமாக மாற்றினான். உண்மமயில், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, குந்தியின் மகன் {அர்ெுனன்}, இப்படிமய நால்ேமகப்
பமடப்பிரிவுகளுடன் கூடிய உமது பமடயில் முழுக் குைப்பத்மத
ஏற்படுத்தி, செயத்ரதமன மநாக்கி முன்மனறினான். மமலும் அேன்
{அர்ெுனன்} துரரோணரின் ேகனை {அஸ்வத்தோேனை} ஐம்பது
கமணகளாலும், விருேரசைனை {கர்ணைின் ேகனை} மூன்றாலும்
துமளத்தான்.(51-53) அந்தக் குந்தியின் மகன் {அர்ெுனன்}, ஒன்பது
கமணகளால் கிருபனர கேன்னேயோகத் தோக்கிைோன். மமலும் அேன்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 870 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சல்ைியனைப் பதினாறு கமணகளாலும், கர்ணனை முப்பத்திரண்டாலும்

துமளத்தான்.(54) அதற்கு மமலும் அேன், ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன
{செயத்ரதமன} அறுபத்துநான்கு கமணகளால் துமளத்து ிங்க முைக்கம்
ச ய்தான்.

[2] “ஒரு கபந்தம் என்பது உயிருடன் கூடியதும்,

நடக்கக்கூடியதுமான தமலயற்ற உடலாகும். இந்தத்
தமலயற்ற முண்டங்கள் தங்கள் பிடிக்குள் அகப்பட்டு
இமரயாமோரின் குருதிமயக் குடிக்கும் என்று கமதகள்
ச ால்லப்படுகின்றன” என இங்மக ேிளக்குகிறார் கங்குலி.

எனினும், காண்டீேதாரியின் {அர்ெுனனின்} கமணகளால் இப்படித்

துமளக்கப்பட்ட ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்}, அங்கு த்தால்
துமளக்கப்பட்ட யாமனசயான்மறப் மபால அமதப் சபாறுத்துக் சகாள்ள
முடியாமல் ினத்தால் நிமறந்தான்.(55) பன்றிக் ககோடினயத் தோங்கிய
அவன் {கஜயத்ரதன்}, முழுதாக ேமளக்கப்பட்ட தன் ேில்லில் இருந்து
ஏேப்பட்டமேயும், சகால்லனின் மககளால் பளபளப்பாக்கப்பட்டமேயும்,
கடும் நஞ்சுமிக்கக் மகாபக்காரப் பாம்புகளுக்கு ஒப்பானமேயும், கழுகின்
ிறகுகமளக் சகாண்டமேயுமான மநரான கமணகள் பலேற்மறப்
பல்குனனின் {அர்ெுனனின்} மதர் மீ து ேிமரோக ஏேினான்.(56, 57) பிறகு
மகாேிந்தமன {கிருஷ்ணமன} மூன்று கமணகளால் துமளத்த அேன்
{கஜயத்ரதன்}, அர்ஜுைனை ஆறோல் {6 கனணகளோல்}
தோக்கிைோன்.பிறகு அேன் {செயத்ரதன்} எட்டு கமணகளால்
அர்ெுனனின் குதிமரகமளயும், மற்சறான்றால் அேனது
சகாடிமரத்மதயும் துமளத்தான்.(58) அப்மபாது அர்ெுனன், ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளனால் {செயத்ரதனால்} ஏேப்பட்ட கூரிய கமணகமளக்
கலங்கடித்த அமத மேமளயில், இரண்டு கமணகளால்
கஜயத்ரதனுனடய ரதரரோட்டியின் தனைனயயும், நன்கு
அைங்கரிக்கப்பட்ட ககோடிேரத்னதயும் அறுத்தோன். சேட்டப்பட்டு,
துமளக்கப்பட்டு, கமணகளால் தாக்கப்பட்ட அந்தக் சகாடிமரம்,
சநருப்பின் தைல் ஒன்மறப் மபாலக் கீ மை ேிழுந்தது. அமத மேமளயில்
சூரியனும் மேகமாகக் கீ மை இறங்கினான்.(59-61)

அப்மபாது ெனார்த்தனன் {கிருஷ்ணன்}, பாண்டுேின் மகனிடம்

{அர்ெுனனிடம்} ேிமரோக, “ஓ! பார்த்தா {அர்ெுனா}, ேலிமமயும்,
ேரமும்
ீ மிக்க ஆறு மதர்ேரர்களுக்கு
ீ மத்தியில் ிந்துக்களின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 871 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்} நிறுத்தப்பட்டிருப்பமதப் பார்.(62) ஓ!

ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேமன {அர்ெுனா}, அந்த
செயத்ரதனும், அங்மக அச் த்துடன் காத்திருக்கிறான். ஓ! மனிதர்களில்
காமளமய {அர்ெுனா}, தமடயின்றி நீ முயன்றாலும், அந்த ஆறு
மதர்ேரர்கமளயும்
ீ மபாரில் சேல்லாமல் உன்னால் ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமனக்} சகால்லமே முடியாது. எனமே, நான்
மயாகத்மத {ரயோக சக்தினயப்} பயன்படுத்திச் சூரியனை ேனறக்கப்
ரபோகிரறன். (அதன் வினளவோக) சிந்துக்களின் ஆட்சியோளன்
{கஜயத்ரதன்} ேட்டுரே சூரியன் ேனறவனதக் கோண்போன்.ஓ! தமலோ
{அர்ெுனா}, உயிமர ேிரும்புபேனான அந்தப் சபால்லாதேன், தன்
அைிவுக்காகமே மகிழ்ச் ிமய அமடந்து, அதற்கு மமலும் தன்மன
மமறத்துக் சகாள்ள மாட்டான். அந்தச் ந்தர்ப்பத்மதப் பயன்படுத்தி, ஓ!
குருக்களில் ிறந்தேமன {அர்ெுனா}, நீ அேமனத் {செயத்ரதமனத்}
தாக்க மேண்டும்.(65-66)

சூரியன் உண்மமயாகமே மமறந்துேிட்டான் என்று எண்ணி நீ உன்

ஊக்கமான முயற் ிமயக் மகேிட்டுேிடாமத” என்றான் {கிருஷ்ணன்}.
இந்த ோர்த்மதகமளக் மகட்ட பீபத்சு {அர்ெுனன்}, மக ேனிடம்
{கிருஷ்ணனிடம்}, “அப்படிமய ஆகட்டும்” என்றான்.(67)

அப்மபாது ஹரி என்றும் அமைக்கப்படுபேனும், தேச் க்திகமளக்

சகாண்டேனும், தே ிகள் அமனேரின் தமலேனுமான கிருஷ்ணன்,
ரயோகத்னதப் பயன்படுத்தி, சூரியனை ேனறப்பதற்கோக இருனள
உண்டோக்கிைோன் [3].(68)

கிருஷ்ணன் இருமள உண்டாக்கிய மபாது, ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, உமது மபார்ேரர்கள்,
ீ சூரியன் மமறந்துேிட்டதாக
நிமனத்துக் சகாண்டு, பார்த்தன் {அர்ெுனன்} தன் உயிமர
ேிடப்மபாகிறான் என்ற மகிழ்ச் ியில் நிமறந்தனர்.(69)

உண்னேயில், உேது ரபோர்வரர்கள்,

ீ சூரியனைக் கோணோது
ேகிழ்ச்சியிரைரய நினறந்தைர். அவர்கள் அனைவரும் தங்கள்
தனைகனளத் திருப்பிக் ககோண்டு நின்றைர். மன்னன் செயத்ரதனும்
அமத மனநிமலயில்தான் இருந்தான். இப்படி அந்தச் ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளன் சூரியமனப் பார்த்துக் சகாண்டிருந்தமபாது, கிருஷ்ணன்
மீ ண்டும் தனஞ் யனிடம் இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான், “ஓ!

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 872 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பாரதர்களில் முதன்மமயானேமன {அர்ெுனா}, உன் மீ து சகாண்ட

அச் த்மத ேிட்டு, ிந்துக்களின் ேரீ ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்}
சூரியமனப் பார்த்துக் சகாண்டிருப்பமதக் காண்பாயாக.(72) ஓ!
ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேமன, சபால்லாத ஆன்மா
சகாண்ட அேமன {செயத்ரதமனக் சகால்ல} இதுமே தகுந்த மநரம்.
ேிமரோக அேனது தமலமய அறுத்து உனது பதத்மத
உண்மமயாக்குோயாக” என்றான் [4].(73)

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இந்த இடத்தில் ஒரு அடிக்குறிப்பு

இருக்கிறது. அது பின்ேருமாறு, "இங்மக ில புஸ்தகங்களில்
பல பாட மபதங்கள் காணப்படுகின்றன. "வோசுரதவர்
சக்ரத்திைோல் சூரியனை ேனறத்தோர்" என்பது
அனவகளுள் முக்கியேோைது" என்று இருக்கிறது. இந்தக்
குறிப்பு கங்குலியிமலா, மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிமலா
இல்மல.

[4] மேசறாரு பதிப்பில் இதன் பிறகு மநரடியாக செயத்ரதன்

சகால்லப்படும் காட் ிக்மக ச ல்கிறது. கங்குலியில்
பின்ேருேன, கிருஷ்ணன் இருமள உண்டாக்கிய மபாது
நடந்ததாக அந்தப் பதிப்பில் ேிேரிக்கப்படுகிறது.

இப்படிக் மக ேனால் {கிருஷ்ணனால்} ச ால்லப்பட்ட அந்தப்

பாண்டுேின் ேரீ மகன் {அர்ெுனன்}, காந்தியில் சூரியனுக்மகா,
சநருப்புக்மகா ஒப்பான தன் கமணகளால் உமது பமடமயக் சகால்லத்
சதாடங்கினான்.(74) மமலும் அேன் {அர்ெுனன்} கிருபமர இருபது
கமணகளாலும், கர்ணமன ஐம்பதாலும் துமளத்தான். ல்லியன்,
துரிமயாதனன் ஆகிமயார் ஒவ்சோருேமரயும் ஆறு கமணகளால் அேன்
தாக்கினான்.(75) மமலும் அேன் {அர்ஜுைன்} விருேரசைனை எட்டு
கனணகளோலும், சிந்துக்களின் ஆட்சியோளனை {கஜயத்ரதனை}
அறுபது {60} கனணகளோலும் துனளத்தோன். மமலும் அந்த
ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்}, ஓ!
மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உமது பமடயின் பிற மபார்ேரர்கமளத்
ீ தன்
கமணகளால் தாக்கியபடிமய செயத்ரதமன எதிர்த்து ேிமரந்தான். தைல்
நாக்மக ேிரித்துப் பரவும் சநருப்மபப் மபாலத் தங்கள் முன்னிமலயில்
அேமனக் {அர்ெுனமனக்} கண்ட செயத்ரதனின் பாதுகாேலர்கள்
மிகவும் குைம்பினர்.(76, 77) பிறகு சேற்றிமய ேிரும்பிய உமது

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 873 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மபார்ேரர்கள்
ீ அமனேரும், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப் மபாரில்
இந்திரைின் ேகனை {அர்ஜுைனைக்} கனணத்தோனரகளோல்
குளிப்போட்டிைர்.(78) ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேனும்,
குருேின் சேற்றிசகாள்ளப்படாத ேைித்மதான்றலுமான அந்தக் குந்தியின்
மகன் {அர்ெுனன்}, இமடேிடாத கமண மமையால் மமறக்கப்பட்டுச்
ினத்தால் நிமறந்தான்.(79)

அப்மபாது, மனிதர்களில் புலியான அந்த இந்திரனின் மகன்

{அர்ெுனன்}, உமது பமடமயக் சகால்ல ேிரும்பி, அடர்த்தியான கமண
ேமலகமள உண்டாக்கினான். பிறகு, அவ்ேரனால்
ீ {அர்ெுனனால்}
மபாரில் சகால்லப்பட்ட உமது மபார்ேரர்கள்,
ீ ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, அச் த்தால் ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன
{செயத்ரதமனக்} மகேிட்டுேிட்டுத் தப்பி ஓடினர்.(80, 81)

இரு மனிதர்களாகச் ம ர்ந்து ஓடும் எேமரயும் காண முடியாத

ேமகயில் அேர்கள் அப்படி {தனித்தனியாகத்} தப்பி ஓடினர். குந்தியின்
மகனிடம் {அர்ெுனனிடம்} நாங்கள் அப்மபாது கண்ட ஆற்றல் மிக
அற்புதமானதாக இருந்தது.(82) உண்மமயில் அந்தச் ிறப்புமிக்கப்
மபார்ேரன்
ீ {அர்ெுனன்} அப்மபாது ச ய்தமதப் மபால இதுேமர
ச ய்யப்பட்டதும் இல்மல, இனி ச ய்யப்படப் மபாேதும் இல்மல.
உயிரினங்கமளக் சகால்லும் ருத்ரமனப் மபாலத் தனஞ் யன்,
யாமனகள், யாமனப் பாகர்கள், குதிமரகள், குதிமர ாரதிகள்,
(மதர்ேரர்கள்)
ீ மற்றும் மதமராட்டிகள் ஆகிமயாமரக் சகான்றான்.
பார்த்தனின் {அர்ெுனனின்} கமணகளால் தாக்கப்படாத எந்த ஒரு
யாமனமயமயா, குதிமரமயமயா, மனிதப் மபார்ேரமனமயா
ீ நான் அந்தப்
மபாரில் காணேில்மல.(83-84)

புழுதியாலும், இருளாலும் பார்மே தமடபட்ட உமது ேரர்களால்

ீ
ஒருேமரசயாருேர் மேறுபடுத்திக்காண முடியாமல் முற்றிலும்
உற் ாகத்மத இைந்தனர்.(85)

ேிதியால் உந்தப்பட்டும், கமணகளால் தங்கள் அங்கங்கள்

ிமதக்கப்பட்டும், சேட்டப்பட்டும் இருந்த உமது பமட ேரர்கள்,
ீ
ேிைமோ, சநாண்டித் திரியமோ சதாடங்கினர்.(86) அேர்களில் ிலர், ஓ!
பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, ச யல் இைந்தனர், ிலமரா மரணம்
ஏற்பட்டமதப் மபால இருண்டனர் {நிறம் மங்கினர்}. யுக முடிேில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 874 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உயிரினங்கள் சகால்லப்படுேதற்கு ஒப்பாக நடந்த அந்தப் பயங்கரப்

மபரைிேின் மபாது, சேகு ிலமர தப்ப முடிந்த மூர்க்கமான அந்தக்
சகாடூரப் மபாரில் ிந்திய குருதி பூமிமய நமனத்தது, பூமியில் எழுந்த
புழுதியானது அப்படிச் ிந்திய குருதி மமை மற்றும் களத்தில் ே ீ ிய
மேகமான காற்று ஆகியேற்றின் ேிமளோல் மமறந்து மபானது.
மதர்ச் க்கரங்களின் மத்திய பகுதி ேமர மூழ்கும் அளவுக்கு அந்த இரத்த
மமை ஆைமாக இருந்தது.(88, 89)

சபரும் மேகத்மதக் சகாண்டமேயும், மதங்சகாண்டமேயுமான

உமது பமடயின் ஆயிரக்கணக்கான யாமனகள், ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, தங்கள் பாகர்கள் சகால்லப்பட்டு, அங்கங்கள்
ிமதக்கப்பட்டு, ேலியால் கதறிக்சகாண்டு நட்புப் பமடயணிகமளத்
தங்கள் நமடயால் நசுக்கியபடிமய தப்பி ஓடின.(90) ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, ாரதிகமள இைந்த குதிமரகளும், காலாட்பமட
ேரர்களும்,
ீ ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, தனஞ் யனின் {அர்ெுனனின்}
கமணகளால் தாக்கப்பட்டு, அச் த்துடன் தப்பி ஓடினர்.(91) உண்மமயில்
உமது பமடேரர்கள்,
ீ கமலந்த மக ங்களுடன், தங்கள் கே ங்கமள
இைந்து, தங்கள் காயங்களில் இரத்தப் சபருக்சகடுத்து, அச் த்தால்
மபார்க்களத்மத ேிட்மட தப்பி ஓடினர். ஒரு ிலர், ஏமதா தங்கள் கீ ழ்
உறுப்புகள் {கால்கள்} முதமலகளால் பற்றப்பட்டமதப் மபால அம யும்
க்திமய இைந்து களத்தில் கிடந்தனர்.(92, 93) மேறு ிலமரா,
சகால்லப்பட்ட யாமனகளின் உடல்களுக்குப் பின்னால் ஒளிந்து
சகாண்டனர்.

இப்படி உமது பமடமய முறியடித்த தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, ஓ!

மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமனப்}
பாதுகாத்மதாமரப் பயங்கரக் கமணகளால் தாக்கத் சதாடங்கினான்.
அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {அர்ஜுைன்} தன் கனண ேோரியோல் கர்ணன்,
துரரோணரின் ேகன் {அஸ்வத்தோேன்}, கிருபர், சல்ைியன்,
விருேரசைன், துரிரயோதைன் ஆகிரயோனர ேனறத்தோன். எப்மபாது
அர்ெுனன் தன் கமணகமள எடுத்தான், எப்மபாது அேற்மற ேில்லின்
நாணில் சபாருத்தினான், எப்மபாது ேில்மல ேமளத்தான், எப்மபாது
அேற்மறத் சதாடுத்தான் என்பமத எேராலும் கேனிக்க முடியாத
அளவுக்கு அேனுமடய {அர்ெுனனின்} மேகம் இருந்தது. உண்மமயில்
எதிரிமயத் தாக்கும்மபாது, அேனது ேில்லானது இமடேிடாமல்
ேட்டமாக ேமளக்கப்பட்ட நிமலயிமலமய காணப்பட்டது.(95-97) அேனது

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 875 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கமணகளும் இமடேிடாமல் அேனது ேில்லில் இருந்து சேளிப்பட்டு

அமனத்துத் திம களிலும் இமறக்கப்படுேதும் காணப்பட்டது.

அப்மபாது கர்ணனின் ேில்மலயும், ேிருஷம னனுமடயமதயும்

சேட்டிய அர்ெுனன், ஒரு பல்லத்தால் ல்லியனின் மதமராட்டியும்
அேனது மதர்த்தட்டில் இருந்து ேழ்த்தினான்.(98)
ீ பிறகு
சேற்றியாளர்களில் முதன்மமயான அந்தத் தனஞ் யன் {அர்ெுனன்},
ேோேனும் னேத்துைனுேோக உறவுமுனற ககோண்ட கிருபனரயும்,
அஸ்வத்தோேனையும் பை கனணகளோல் ஆைேோகத்
துனளத்தோன்.இப்படி உமது பமடயின் அந்த ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரர்கமள
ீ மிகவும் பீடித்த அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்},
சநருப்பு மபான்ற காந்தி சகாண்ட பயங்கரக் கமணசயான்மற
எடுத்தான்.(99, 100) இந்திரனின் ேஜ்ரத்மதப் மபாலத் சதரிந்ததும், சதய்ேக
ீ
மந்திரங்களால் ஈர்க்கப்பட்டதுமான அந்த உறுதி மிக்கக் கமண, எந்தக்
கடுமமமயயும் தாங்கேல்லதாக இருந்தது.(101) மமலும் அது நறுமணப்
சபாருட்களாலும், மலர்மாமலகளாலும் எப்மபாதும் ேைிபடப்பட்டதாக
இருந்தது. (மந்திரங்களின் துமணயுடன்) ேஜ்ரத்தின் க்தியால் அமத
ஈர்த்தேனும், குருேின் ேைித்மதான்றலும், ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக்
சகாண்டேனுமான அந்த அர்ெுனன், காண்டீேத்தில் அமதப்
சபாருத்தினான்.(102) சநருப்பின் பிரகா த்மதக் சகாண்ட அந்தக் கமண
ேில்லின் நாணில் சபாருத்தப்பட்டமபாது, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}
ஆகாயத்தில் உரத்த கூச் ல்கள் மகட்கப்பட்டன.(103)

அப்மபாது ெனார்த்தனன்
{கிருஷ்ணன்}, ேீ ண்டும் அர்ஜுைைிடம்
வினரவோகப் ரபசிைோன், “ஓ! தனஞ் யா
{அர்ெுனா}, தீய ஆன்மா சகாண்ட
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்}
தமலமய ேிமரோக அறுப்பாயாக.
சூரியன் அஸ்த மமலகமள அமடயப்
மபாகிறான். எனினும், செயத்ரதனின்
சகாமல குறித்து நான் ச ால்லப்மபாகும்
ோர்த்மதகமளக் மகட்பாயாக. உலகம்
அமனத்திலும் அறியப்படும்
விருத்தக்ஷத்திரன் கஜயத்ரதைின்
தந்னதயோவோன்.(105) சநடுங்காலத்திற்குப்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 876 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

பிறமக அேன் {ேிருத்தக்ஷத்திரன்}, எதிரிகமளக் சகால்பேனான

செயத்ரதமனத் தன் மகனாக அமடந்தான். (அந்த மகன் பிறந்த மபாது)
ேடிேமற்ற கண்ணுக்குத் சதரியாத குரல் ஒன்று, மமகங்கள் அல்லது
துந்துபிமயப் மபான்ற ஆழ்ந்த ஒலியுடன் ேிருத்தக்ஷத்திரனிடம், “இந்த
உனது மகன் {செயத்ரதன்}, ஓ! தமலோ {ேிருத்தக்ஷத்திரா},
குருதியாலும், நடத்மதயாலும், சுயக்கட்டுப்பாட்டாலும், இன்னும் பிற
குணங்களாலும், இவ்வுலகின் இரு குலங்களுக்கு (சூரியன் மற்றும் ந்திர
குலங்களுக்குத்) தகுந்தேனாோன். க்ஷத்திரியர்களில்
முதன்மமயமடயும் அேன் {செயத்ரதன்}, ேரர்களால்
ீ எப்மபாதும்
ேைிபடப்படுபேனாக இருப்பான்.(107-109) ஆனால் மபாரில் மபாராடிக்
சகாண்டிருக்மகயில், க்ஷத்திரியர்களில் காமளயும், உலகில்
பகட்டானேனுமான ஒருேன், மகாபத்தால் தூண்டப்பட்டு இேனது
தமலமய அறுப்பான்” என்றது.(110) பமகேர்கமளத் தண்டிப்பேனான
அந்தச் ிந்துக்களின் (பமைய) ஆட் ியாளன் {ேிருத்தக்ஷத்திரன்}
இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்டுச் ில காலம் ிந்தித்தான். தன் மகன் மீ து
சகாண்ட அளவுகடந்த பா த்தால் அேன் {ேிருத்தக்ஷத்திரன்} தன்
ச ாந்தங்கள் அமனேமரயும் அமைத்து அேர்களிடம், (111) “எந்த
ேைிதன் ரபோரில் ரபோரோடிக் ககோண்டிருக்கும் என் ேகைின்
{கஜயத்ரதைின்} தனைனயப் பூேியில் விைச் கசய்வோரைோ, அவன்
கபரும் சுனேனயச் சுேப்போன், அந்த ேைிதைின் தனை நிச்சயம் நூறு
துண்டுகளோகச் சிதறும் எை நோன் கசோல்கிரறன்” என்றோன்.(12)

இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ால்லி, செயத்ரதமன அரியமணயில்

நிறுேிய ேிருத்தக்ஷத்திரன் காடுகளுக்குச் ச ன்று தேத்துறவுகளுக்குத்
தன்மன அர்ப்பணித்துக் சகாண்டான்.(113) ஓ! குரங்குக் சகாடிமயாமன
{அர்ெுனா}, சபரும் க்தி சகாண்ட அேன் {விருத்தக்ஷத்திரன்}
இப்ரபோதும் கூட இரத சேந்தபஞ்சகத்துக்கு {குருரசத்திரத்திற்கு}
கவளிரய கடுந்தவத்னதச் கசய்து ககோண்டிருக்கிறோன். எனமே, ஓ!
எதிரிகமளக் சகால்பேமன {அர்ெுனா}, இந்தப் பயங்கரப் மபாரில்
செயத்ரதனின் தமலமய சேட்டும் நீ, ஓ! பாரதா {அர்ெுனா}, அற்புதச்
ச யல்கமளச் ச ய்யும் உனது கடுமமயான சதய்ேக
ீ ஆயுதத்மதக்
சகாண்டு, ஓ! ோயு மதேன் மகனின் {பீமனின்} தம்பிமய {அர்ெுனா}, காது
குண்டலங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட அந்தத் தமலமய {கஜயத்ரதைின்
தனைனய} வினரவோக அந்த விருத்தக்ஷத்திரைின் ேடியிரைரய விைச்
கசய்வோயோக. செயத்ரதனின் தமலமய நீ பூமியில் ேழ்த்தினால்,
ீ உன்
தமல நூறு துண்டுகளாகச் ிதறும் என்பதில் ஐயமில்மல.(116, 117)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 877 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சதய்ேக
ீ ஆயுதத்தின் துமண சகாண்டு, பூமியின் தமலேனான அந்த
முதிய ித்து மன்னன் {ேிருத்தக்ஷத்திரன்} அறியாத ேண்ணம்
இச்ச யமலச் ச ய்ோயாக. உண்மமயில், ஓ! ோ ேனின் {இந்திரனின்}
மகமன, ஓ! அர்ெுனா, மூன்று உலகங்களிலும் உன்னால் அமடய
முடியாதமதா, ச ய்ய முடியாதமதா எதுவுமில்மல” என்றான்
{கிருஷ்ணன்}.

(கிருஷ்ணனின்) இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்டத் தனஞ் யன்

{அர்ெுனன்}, தன் கமடோமய நாோல் நமனத்தபடி, இந்திரனின்
ேஜ்ரத்துக்கு ஒப்பான தீண்டமலக் சகாண்டதும், மந்திரங்களால்
ஈர்க்கப்பட்டதும், சதய்ேக
ீ ஆயுதமாக {அஸ்திரமாக} மாற்றப்பட்டதும்,
கடினங்கள் எமதயும் தாங்கேல்லதும், நறுமணப் சபாருட்கமளயும்,
மாமலகமளயும் சகாண்டு எப்மபாதும் ேைிபடப்பட்டதும் செயத்ரதமனக்
சகால்லத் தன்னால் எடுக்கப்பட்டதுமான அந்தக் கமணமய ேிமரோக
ஏேினான். காண்டீேத்தில் இருந்து ஏேப்பட்ட அந்தக் கமண மேகமாகச்
ச ன்று, மரத்தின் உச் ியில் இருக்கும் ிறு பறமேமயக் கேர்ந்து
ச ல்லும் ஒரு பருந்மதப் மபால செயத்ரதனின் தமலமயக் கேர்ந்து
ச ன்றது. அப்மபாது தனஞ் யன்{அர்ஜுைன்} தன் கனணகனளக்
ககோண்டு அந்தத் தனைனய (கீ ரை விைோதபடிக்கு) ஆகோயத்திரைரய
கசலுத்திக் ககோண்டிருந்தோன்.(118-123) தன் எதிரிகள் கேமலமயயும், தன்
நண்பர்கள் மகிழ்ச் ிமயயும் அமடயும்படி ச ய்த அந்தப் பாண்டுேின்
மகன் {அர்ஜுைன்}, தன் கனணகனள ேீ ண்டும் ேீ ண்டும் அந்தத்
தனையின் ேீ து ஏவி அனத {அந்தத் தனைனயச்} சேந்தபஞ்சகத்தின்
எல்னைகளுக்கு அப்போல் கசலுத்திைோன்.(124)

அமதமேமளயில் உமது மருமகனின் {செயத்ரதனின்} தந்மதயும்,

சபரும் க்திமயக் சகாண்டேனுமான மன்னன் ேிருத்தக்ஷத்திரன், ஓ!
ஐயா {திருதராஷ்டிரமர}, தன் மாமலமேமள மேண்டுதல்களில்
ஈடுபட்டுக் சகாண்டிருந்தான்.(125) அமர்ந்த நிமலயில் தன்
மேண்டுதல்கமளச் ச ால்லிக் சகாண்டிருந்த விருத்தக்ஷத்திரைின்
ேடியில் கருங்குைல்களாலும், காது குண்டலங்களாலும்
அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த அந்த செயத்ரதனின் தமல ேிழுந்தது. ஓ!
எதிரிகமளத் தண்டிப்பேமர {திருதராஷ்டிரமர}, காதுகுண்டலங்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த அந்தத் தமல தன் மடியில் ே ீ ப்பட்டது மன்னன்
ேிருத்தக்ஷத்திரனால் காணப்படேில்மல. எனினும், பின்னேன்
{விருத்தக்ஷத்திரன்} தன் ரவண்டுதனைகள் முடித்து எழுந்த ரபோது,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 878 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

திடீகரை அது கீ ரை பூேியில் விழுந்தது.கஜயத்ரதைின் தனையோைது

கீ ரை பூேியில் விழுந்தரபோது, ஓ! எதிரிகமளத் தண்டிப்பேமர
{திருதராஷ்டிரமர}, அந்த முதிய விருத்தக்ஷத்திரைின் தனை நூறு
துண்டுகளோகச் சிதறியது. இந்தக் காட் ிமயக் கண்ட உயிரினங்கள்
அமனத்தும் ஆச் ரியத்தால் நிமறந்தன.(126-130). அேர்கள் அமனேரும்
ோசுமதேமனயும் {கிருஷ்ணமனயும்}, ேலிமமமிக்கப் பீபத்சுமேயும்
{அர்ெுனமனயும்} புகழ்ந்தனர்.

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, கிரீடத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட

அர்ெுனனால் அந்தச் ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்}
சகால்லப்பட்டதும், ஓ! பாரதக் குலத்தின் காமளமய {திருதராஷ்டிரமர},
ோசுமதேனால் {கிருஷ்ணனால்} அந்த இருள் ேிலக்கிக்
சகாள்ளப்பட்டது.(131) அதன் பிறமக சதாண்டர்கமளாடு கூடிய உமது
மகன்கள், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர} தாங்கள் கண்ட அந்த இருள்
ோசுமதேனால் உண்டாக்கப்பட்ட மாமயமய என்பமத அறியேந்தனர்.
இப்படிமய, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உமது மருமகனான
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {கஜயத்ரதன்}, எட்டு அகக்ஷௌஹிணிகனளக்
ககோல்ைச் கசய்து {ககோல்ைப்பட கோரணேோக அனேந்து}, நினைத்துப்
போர்க்க முடியோத சக்தினயக் ககோண்ட போர்த்தைோல் {அர்ஜுைைோல்}
ககோல்ைப்பட்டோன். ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனான செயத்ரதன்
சகால்லப்பட்டமதக் கண்டு கேமலயமடந்த உமது மகன்களின்
கண்களில் கண்ண ீர் ேைிந்தது.(132-134) பார்த்தனால் {அர்ெுனனால்}
செயத்ரதன் சகால்லப்பட்டதும், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, மக ேன்
{கிருஷ்ணன்} தன் ங்மக முைக்கினான், எதிரிகமள எரிப்பேனும்,
ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேனுமான அந்த அர்ெுனனும்
தனது ங்மக முைக்கினான்.(135) பீேரசைனும், அந்தப் ரபோரில்
யுதிஷ்டிரனுக்குச் கசய்தினய அனுப்புபவனைப் ரபோை, ரபரோற்றலுடன்
கூடிய சிங்க முைக்கத்தோல் ஆகோயத்னத நினறத்தோன்.(136) அந்தப்
பிரம்மாண்டமான கூச் மலக் மகட்டேனும், தர்மனின் மகனுமான
யுதிஷ்டிரன், உயர் ஆன்ம பல்குனனால் {அர்ெுனனால்} ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்} சகால்லப்பட்டமதப் புரிந்து சகாண்டான்.(137)
துந்துபி ஒலிகளாலும், பிற கருேிகளாலும் தன் பமடயின்
மபார்ேரர்களுக்கு
ீ மகிழ்ச் ியூட்டிய அேன் {யுதிஷ்டிரன்} ரபோரிடும்
விருப்பத்தோல் பரத்வோஜர் ேகனை {துரரோணனர} எதிர்த்துச்
கசன்றோன்.(138)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 879 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அதன் பிறகு, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, சூரியன் மமறந்ததும்,

துமராணருக்கும், ம ாமகர்களுக்கும் இமடயில் மயிர்க்கூச் த்மத
ஏற்படுத்தும் ேமகயில் ஒரு பயங்கரப் மபார் சதாடங்கியது. பரத்ோெரின்
மகமன {துமராணமரக்} சகால்ல ேிரும்பிய அந்த ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரர்கள்
ீ {ம ாமகர்கள்}, செயத்ரதன் ேழ்ந்த
ீ பிறகு, முடிந்த மட்டும்
முயன்று அேருடன் {துமராணருடன்} மபாரிட்டனர். உண்மமயில்,
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமனக்} சகான்று சேற்றியமடந்த
பிறகு, அந்த சேற்றியால் மபாமத சகாண்டு துமராணருடன்
மபாரிட்டனர்.(139-141) அர்ெுனனும், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர},
மன்னன் செயத்ரதமனக் சகான்ற பிறகு, உமது பமடயின்
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ பலருடன் மபாரிட்டான்.(142) உண்மமயில்,
கிரீடத்தாலும், மாமலகளாலும் அலங்கரிக்கப்பட்ட அந்த ேரன்
ீ
{அர்ெுனன்}, தன் முந்மதய பதத்மதச் ாதித்த பிறகு, தானேர்கமள
அைிக்கும் மதேர்களின் தமலேமன {இந்திரமனப்} மபாலமோ, இருமள
அைிக்கும் சூரியமனப் மபாலமோ தன் எதிரிகமள அைிக்கத்
சதாடங்கினான்” {என்றான் ஞ் யன்}.143
-----------------------------------------------------------------------------------------
துமராண பர்ேம் பகுதி – 145ல் ேரும் சமாத்த சுமலாகங்கள் 143

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 880 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கர்ணனை கவன்ற சோத்யகி!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 146

Satyaki vanquishes Karna! | Drona-Parva-Section-146 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 61)

பதிவின் சுருக்கம்: அர்ஜுைனுடன் ரகோபத்ரதோடு ரேோதிய கிருபர்; இறந்தனதப்

ரபோைத் ரதரில் ேயங்கிக் கிடந்த கிருபனரக் கண்டு வருந்திய அர்ஜைன்;
அர்ஜுைைிடம் இருந்து தப்பி ஓடிய அஸ்வத்தோேன்; கர்ணனுக்கும், சோத்யகிக்கும்
இனடயிைோை ரேோதல்; கர்ணைின் ரதரரோட்டினயயும் குதினரகனளயும் ககோன்ற
சோத்யகி; கர்ணனைக் கோக்க வினரந்ரதோர் அனைவனரயும் கவன்ற சோத்யகி,
அர்ஜுைைின் சபதத்னத நினைவுகூர்ந்து கர்ணனைக் ககோல்ைோேல் விட்ட
சோத்யகி...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, "ஓ! ஞ் யா, ிந்துக்களின் ேரீ

ஆட் ியாளன் {கஜயத்ரதன்} அர்ஜுைைோல் ககோல்ைப்பட்ட பிறகு எைது
ரபோர் வரர்கள்
ீ என்ை கசய்தைர் என்பனத எைக்குச் கசோல்வோயோக"
என்றான்.(1)

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “ ிந்துக்களின்

ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்}, மபாரில் பார்த்தனால் {அர்ெுனனால்}
சகால்லப்பட்டமதக் கண்ட சரத்வோைின் ேகன் கிருபர், மகாபே ப்பட்டு,
அடர்த்தியான கமண மமையால் அந்தப் பாண்டுேின் மகமன
மமறத்தார்.(2) துரரோணரின் ேகனும் {அஸ்வத்தோேனும்}, பிருமதயின்
{குந்தியின்} மகனான பல்குனமன {அர்ெுனமன} எதிர்த்துத் தன் மதரில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 881 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேிமரந்தான்.(3) மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயான அவ்ேிருேரும், தங்கள்
மதர்களில் எதிர்த்திம யில் இருந்து தங்கள் கூரிய கமணகமளப்
பாண்டுேின் மகன் {அர்ெுனன்} மீ து சபாைியத் சதாடங்கினர்.(4)
மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயான அந்த ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக்
சகாண்ட அர்ஜுைன், (கிருபர் ேற்றும் துரரோணரின் ேகன்
{அஸ்வத்தோேன்} ஆகிரயோரின்) கனண ேனைகளோல் பீடிக்கப்பட்டுப்
கபரும் வைினய உணர்ந்தோன்.(5) எனினும், தன் ஆ ாமனயும்
(கிருபமரயும்), (மற்சறாரு ஆ ானான) துமராணரின் மகமனயும்
{அஸ்ேத்தாமமனயும்} சகால்ல ேிரும்பாதேனும், குந்தியின் மகனுமான
அந்தத் தனஞ் யன் {அர்ெுனன்}, தாமன ஆயுதங்களின் ஆ ாமனப்
மபாலச் ச யல்படத் சதாடங்கினான்.(6)

தன் ஆயுதங்களால் அஸ்ேத்தாமன் மற்றும் கிருபர் ஆகிய

இருேரின் ஆயுதங்கமளக் கலங்கடித்த அேன் {அர்ெுனன்}, அேர்கமளக்
சகால்ல ேிரும்பாமல் சமதுோகச் ச ல்லும் கமணகமள அேர்கள் மீ து
ஏேினான்.(7) எனினும், கஜயைோல் {அர்ஜுைோல்} (சமதுோகமே)
ஏேப்பட்ட அக்கமணகள், கிருபமரயும், அேரது மருமகமனயும்
{அஸ்ேத்தாமமனயும்} சபரும்பலத்துடன் தாக்கித் தங்கள்
எண்ணிக்மகயில் ேிமளோக அவ்ேிருேருக்கும் சபரும் ேலிமய
உண்டு பண்ணின.(8) பிறகு, ரத்ோனின் மகன் {கிருபர்}, ஓ! மன்னா
{திருதராஷ்டிரமர}, இப்படி அர்ெுனனின் கமணகளால் பீடிக்கப்பட்டு, பலம்
அமனத்மதயும் இைந்து, தன் மதர்த்தட்டில் மயங்கி ேிழுந்தார்.(9)
கமணகளால் பீடிக்கப்பட்ட தன் தமலேர் உணர்வுகமள இைந்தமதப்
புரிந்து சகாண்டு, அேர் {கிருபர்} இறந்துவிட்டோர் என்று நம்பிய
கிருபரின் ரதரரோட்டி, கிருபனர ரபோருக்கு {ரபோர்க்களத்திற்கு}
கவளிரய ரதரில் ககோண்டு கசன்றோன்.(10) ரத்ோனின் மகனான கிருபர்
இப்படிப் மபாருக்கு சேளிமய சகாண்டு ச ல்லப்பட்ட பிறகு,
அஸ்வத்தோேனும், போண்டுவின் ேகைிடம் {அர்ஜுைைிடம்} ககோண்ட
அச்சத்தோல் அவைிடம் இருந்து தப்பி ஓடிைோன்.(11)

அப்மபாது ேலிமமமிக்க ேில்லாளியான பார்த்தன் {அர்ெுனன்},

ரத்ோனின் மகன் {கிருபர்} கமணகளால் பீடிக்கப்பட்டு மயங்கியமதக்
கண்டு, தன் மதரில் பரிதாபகரமான புலம்பல்களில் ஈடுபடத்
சதாடங்கினான்.(12) கண்ண ீர் நிமறந்த முகத்துடனும், இரக்கம் சகாண்ட
இதயத்துடனும் கூடிய அேன் {அர்ெுனன்} இந்த ோர்த்மதகமளச்
ச ான்னான்: “சபரும் ஞானம் சகாண்ட விதுரர், இைிந்தேனும், தன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 882 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

குலத்மத அைிப்பேனுமான சுரயோதைன் {துரிரயோதைன்} பிறந்த மபாது,

திருதரோஷ்டிரரிடம், “தன் குலத்தின் இைிந்தேனான இேன்
{துரிரயோதைன்} வினரவில் ககோல்ைப்பட ரவண்டும்.(13, 14) இவைோல்
குருகுைத்தில் முதன்னேயோரைோருக்கு ரபரிடர் ரநரப்ரபோகிறது”
என்றார். ஐமயா, உண்மமமயப் மபசும் ேிதுரரின் ோர்த்மதகள்
உண்மமயாகேிட்டனமே.(15) அேனது {துரிமயாதனின்} நிமித்தமாகமே
என் ஆ ான் {பீஷ்ேர்} அம்புப்படுக்மகயில் கிடப்பமத நான் காண்கிமறன்.
க்ஷத்திரிய நமடமுமறக்கு ஐமயா. என் ேலிமமக்கும், ஆற்றலுக்கும்
ஐமயா.(16) என்மனப் மபால மேறு எவன் தோன் ஒரு பிரோேணரிடம்,
அதுவும் தன் ஆசோைிடரே ரபோரிடுவோன்? கிருபர் ஒரு முனிேரின்
மகனாோர்; அேர் எனது ஆ ானுமாேர்; மமலும் அேர் துமராணரின்
அன்பு நண்பருமாோர்.(17) ஐமயா, அேர் என் கமணகளால் பீடிக்கப்பட்டுத்
தன் மதர்த்தட்டில் சநடுஞ் ாண் கிமடயாகக் கிடக்கிறாமர. ேிரும்பாமமல
நான் என் கமணகளால் அேமர நசுக்கிேிட்மடமன.(18) தன் மதர்த்தட்டில்
உணர்ேற்றுக் கிடக்கும் அேர் {கிருபர்} {கிருபர்}, என் இதயத்மத மிகவும்
ேலிக்கச் ச ய்கிறார். கமணகளால் அேர் என்மனப் பீடித்திருந்தாலும்,
பளபளக்கும் காந்தி சகாண்ட அந்தப் மபார் ேரமர
ீ (பதிலுக்குத் தாக்காமல்,
அேமர) நான் பார்த்துக் சகாண்டு மட்டுமம இருந்திருக்க மேண்டும்.(19)
எண்ணற்ற என் கமணகளால் தாக்கப்பட்ட அேர் {கிருபர்}, அமனத்து
உயிரினங்களின் ேைியிமலமய ச ன்றுேிட்டார். அதனால் என் மகனின்
{அபிேன்யுவின்} ககோனைனயவிட எைக்கு அதிக வைினயத்
தந்துவிட்டோர்.(20)

ஓ! கிருஷ்ணா, இப்படிப் பரிதாபகரமாகத் தன் மதரில் உணர்ேற்று

கிடக்கும் அேர் எந்நிமலக்குக் குமறக்கப்பட்டுேிட்டார் என்பமதப் பார்.
தங்கள் ஆ ான்களிடம் அறிமே அமடந்த பிறகு ேிருப்பத்திற்குரிய
சபாருட்கமள அேர்களுக்குக் சகாடுக்கும் மனிதர்களில் காமளயர்
சதய்ேகத்
ீ தன்மமமய அமடகின்றனர். மறுபுறம், தங்கள் ஆ ான்களிடம்
அறிமே அமடந்துேிட்டு, அேர்கமளத் தாக்கும் மனிதர்களில்
இைிந்மதாரான அந்தத் தீய மனிதர்கள் நரகத்திற்மக ச ல்ோர்கள்.(21, 22)
நான் ச ய்திருக்கும் இச்ச யல் என்மன நரகத்திற்மக ேைிநடத்தும்
என்பதில் ஐயமில்மல.(23) கிருபரின் பாதங்களில் ஆயுத அறிேியமல
நான் படித்துக் சகாண்டிருந்த அந்நாட்களில், அேர் {கிருபர்} என்னிடம்,
(24) “ஓ! குரு குலத்மதாமன {அர்ெுனா}, உன் ஆசோனை ஒரு ரபோதும்
தோக்கோரத” என்று ச ான்னார். என் கமணகளால் கிருபமர நான்
தாக்கியதால், நீதிமானும், உயர் ஆன்மா சகாண்டேருமான என்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 883 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஆ ானின் {கிருபரின்} அந்தக் கட்டமளக்கு நான் கீ ழ் படியேில்மல.(25)

பின்ோங்காதேரும், சகௌதமரின் ேைிபடத்தகுந்த மகனுமான அந்த
ேரமர
ீ {கிருபமர} நான் ேணங்குகிமறன்.(26) ஓ! ேிருஷ்ணி குலத்மதாமன
{கிருஷ்ணா}, நான் அேமரத் தாக்கியதால் எனக்கு ஐமயா {என்மன
இகைமே மேண்டும்}” என்றான் {அர்ெுனன்}.

இப்படிச் வ்ய ச் ின் {அர்ெுனன்}, கிருபருக்காகப் புலம்பிக்

சகாண்டிருந்த மபாது, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {கஜயத்ரதன்}
ககோல்ைப்பட்டனதக் கண்ட ரோனதயின் ேகன் {கர்ணன்} அவனை
{அர்ஜுைனை} ரநோக்கி வினரந்தோன்.(27) இப்படி ராமதயின் மகன்
{கர்ணன்}, அர்ெுனனின் மதமர மநாக்கி ேிமரேமதக் கண்ட பாஞ் ால
இளேர ர்களும், ாத்யகியும் திடீசரன அேமன {கர்ணமன} மநாக்கி
ேிமரந்தனர்.(28) ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ பார்த்தன் {அர்ெுனன்},
ராமதயின் மகன் {கர்ணன்} முன்மனறி ேருேமதக் கண்டு, மதேகியின்
மகனிடம் {கிருஷ்ணனிடம்} புன்னமகத்துக் சகாண்மட, (29) “அமதா
அதிரதன் மகன் {கர்ணன்}, சோத்யகியின் ரதனர எதிர்த்து வருகிறோன்.(30)
மபாரில் பூரிஸ்ரேஸின் சகாமலமய அேனால் {கர்ணனால்} தாங்கிக்
சகாள்ள முடியேில்மல என்பதில் ஐயமில்மல [1]. ஓ! ெனார்த்தனா,
கர்ணன் எங்மக ேருகிறாமனா, அங்மக என் குதிமரகமளத்
தூண்டுோயாக.(31) அந்த ேிருஷன் (கர்ணன்), ாத்ேத ேரமன
ீ
{ ாத்யகிமயப்} பூரிஸ்ரேஸின் ேைிமய அமடயச் ச ய்ய மேண்டாம்”
என்றான் {அர்ெுனன்}.

[1] மேசறாரு பதிப்பில் ாத்யகிக்கும் கர்ணனுக்கு இமடயில்

மநரப்மபாகும் இந்த மமாதல் பூரிஸ்ரேஸின் சகாமலக்குப்
பிறகு ேருகிறது. கங்குலியிலும், மன்மதநாததத்தரின்
பதிப்பிலும் இங்மகமய ேருகிறது. மேசறாரு பதிப்பில்
உள்ளோமற துமராண பகுதி 144ல் ேரும் அர்ெுனன் கர்ணன்
மமாதல் காட் ிகள் இந்த 146ம் பகுதியிலும், இந்த 146ல்
ேரும் ாத்யகி கர்ணன் காட் ிகள் 144லும் இருந்திருக்க
மேண்டும் எனத் மதான்றுகிறது.

வ்ய ச் ினால் {அர்ெுனனால்} இவ்ோறு ச ால்லப்பட்டேனும்

ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளயும், சபரும் க்திமயயும் சகாண்டேனுமான
மக ேன் {கிருஷ்ணன்} ந்தர்ப்பத்திற்கு ஏற்ற இவ்ோர்த்மதகமள
மறுசமாைியாகக் கூறினான்(32): “ஓ! பாண்டுேின் மகமன {அர்ெுனா},

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 884 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்ட ாத்யகியானேன், தனியாகமே

கர்ணனுக்கு இமணயானேனாோன்.(33) அப்படியிருக்மகயில்
துருபதைின் இரு மகன்களுடன் ம ர்ந்திருக்கும் இந்தச் ாத்ேதர்களில்
காமள { ாத்யகி} எவ்ேளவு மமன்மமயாக இருப்பான்? ஓ! பார்த்தா
{அர்ெுனா}, தற்மபாது நீ கர்ணனுடன் மபாரிடுேது முமறயாகாது.(34)
பின்னேன் {கர்ணன்}, வோசவன் {இந்திரன்} அவனுக்குக் ககோடுத்த கடும்
எரிக்ரகோனளப் ரபோன்ற சுடர்ேிக்க ஈட்டி {சக்தி} ஒன்னறத் தன்ைிடம்
னவத்திருக்கிறோன்.ஓ! பமகேரர்கமளக்
ீ சகால்பேமன {அர்ெுனா}, அேன்
{கர்ணன்} அமத மரியாமதயுடன் ேைிபட்டு உனக்காகமே அமதத்
தன்னிடம் மேத்திருக்கிறான்.(35) எனமே கர்ணன் ாத்ேத ேரமன
ீ
{ ாத்யகிமய} எதிர்த்துச் சுதந்திரமாகச்ச ல்லட்டும். ஓ! குந்தியின் மகமன
{அர்ெுனா}, எப்மபாது நீ உன் கூரிய கமணகளால் அேமன {கர்ணமன}
அேனது மதரில் இருந்து தள்ள மேண்டுமமா அந்தக் காலத்மத, அந்தப்
சபால்லாதேனின் மநரத்மத நான் அறிமேன்” என்றான் {கிருஷ்ணன்} [2]”
{என்றான் ஞ் யன்}.(36)

[2] மேசறாரு பதிப்பில், கர்ணனின் புகமையும்,

மமன்மமமயயும் கிருஷ்ணன் ச ால்லி அர்ெுனமனக்
காத்திருக்கப் பணிப்பதாக ேருகிறது. கங்குலியிலும்,
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பிலும் அவ்ோறு இல்மல.

திருதராஷ்டிரன் { ஞ் யனிடம்}, “ஓ ஞ் யா, பூரிஸ்ரேஸ் மற்றும்

ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் ஆகிமயாரின் ேழ்ச்
ீ ிக்குப் பிறகு, ேரக்
ீ
கர்ணனுக்கும், ேிருஷ்ணி குலத்மதானான ாத்யகிக்கும் இமடயில் மபார்
எவ்ோறு நடந்தது என்பமத எனக்குச் ச ால்ேயாக. சோத்யகிரயோ
{பூரிஸ்ரவஸோல்} ரதரற்றவைோக்கப்பட்டோன். {அப்படியிருக்மகயில்}
அேன் எந்தத் மதரில் ஏறிச் ச ன்றான்? (அர்ெுனனின் மதர்ச்)
க்கரங்கமளப் பாதுகாப்மபாரான அந்தப் பாஞ் ால இளேர ர்கள்
இருேரும் (யுதோேன்யுவும், உத்தகேௌஜஸும்} எவ்ோறு மபாரிட்டனர்?”
என்று மகட்டான்.(37, 38)

ஞ் யன் {திருதராஷ்டிரனிடம்} சதாடர்ந்தான், “அந்தப் பயங்கரப்

மபாரில் நமடசபற்ற யாமேயும் உமக்கு ேிளக்கிச் ச ால்கிமறன். உமது
தீய நடத்மதமய (தீய நடத்மதயின் ேிமளகமளப்) சபாறுமமயாகக்
மகட்பீராக.(39) மமாதல் நமடசபறுேதற்கு சேகு முன்மப, யூபக்
சகாடிமயானால் (பூரிஸ்ரவஸோல்) வரச்
ீ சோத்யகி கவல்ைப்படுவோன்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 885 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

என்பனதக் கிருஷ்ணன் தன் இதயத்தில் அறிந்திருந்தோன்.(40)

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, நடந்தமதயும், நடக்கப்மபாேமதயும்

ெனார்த்தனன் {கிருஷ்ணன்} அறிோன். அதன் காரணமாக, தன்
ரதரரோட்டியோை தோருகனை அமைத்த அேன் {கிருஷ்ணன்}, அேனிடம்
{தாருகனிடம்}, “நாமள என் மதர் தயாராக இருக்கட்டும்” என்றான்.(41)
இமதமய அந்த ேலிமமமிக்கேன் {கிருஷ்ணன்} கட்டமளயிட்டான்.
மதேர்கமளா, கந்தர்ேர்கமளா, யக்ஷர்கமளா, உரகர்கமளா, ராட் ர்கமளா,
மனிதர்கமளா அந்த இரு கிருஷ்ணர்கமளயும் {இரு கருப்பர்கமளயும்}
சேல்லத் தகுந்தேர்கள் அல்ல.(42) பாட்டமன {பிரம்மமனத்} தங்கள்
தமலமமயில் சகாண்ட மதேர்களும், ித்தர்களும், இவ்ேிருேரின்
ஒப்பிலா ஆற்றமல அறிோர்கள்.(43) எனினும், மபாமர நடந்தோமற
இப்மபாது மகட்பீராக.

மதரற்ற ாத்யகிமயயும், மபாருக்குத் தயாராக இருக்கும்

கர்ணமனயும் கண்ட மாதேன் {கிருஷ்ணன்}, ரிஷப ஸ்ேரத்தில் [3]
மபசராலியுடன் ங்மக முைக்கினான்.(44) (ரகசவைின்) சங்ககோைினயக்
ரகட்டுப் கபோருனளப் புரிந்து ககோண்ட தோருகன், கபரிய
ககோடிேரத்னதக் ககோண்ட அந்தத் ரதனரக் ரகசவைிடம் ககோண்டு
கசன்றோன்.(45)

ிநியின் மபரன் { ாத்யகி}, மக ேனின் {கிருஷ்ணனின்}

அனுமதியுடன், பிரகா த்தில் சுடர்மிக்க சநருப்புக்மகா, சூரியனுக்மகா
ஒப்பானதும், தாருகனால் ேைிநடத்தப்பட்டதுமான அந்தத் மதரில்
ஏறினான்.(46) சதய்ேக
ீ ோகனத்திற்கு ஒப்பானதும், ேிரும்பிய
இடத்திற்குச் ச ல்லேல்லதும், னசப்யம், சுக்ரீவம், ரேகபுஸ்பம்
ேற்றும் வைோஹகம் ஆகிய முதன்மமயான குதிமரகள் பூட்டப்பட்டதும்,
தங்க இமைகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டதுமான அந்தத் மதரில் ஏறிய
ாத்யகி, கணக்கிலடங்கா கமணகமள இமறத்தபடி ராமதயின் மகமன
{கர்ணமன} எதிர்த்து ேிமரந்தான்.(47, 48) (அர்ெுனனின்)
மதர்ச் க்கரங்களின் இரு பாதுகாேலர்களான யுதோேன்யுவும்,
உத்தகேௌஜஸும் தைஞ்சயைின் {அர்ஜுைைின்} ரதனரக் னகவிட்டு,
ரோனதயின் ேகனை {கர்ணனை} எதிர்த்துச் கசன்றைர்.(49) ராமதயின்
மகனும் {கர்ணனும்}, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, மகாபத்துடன்
கமணமாரிமய ஏேியபடி, சேல்லப்படாத ிநியின் மபரமன எதிர்த்து
அந்தப் மபாரில் ேிமரந்தான்.(50)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 886 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[3] ஏழு ஸ்ேரங்களுக்குள் இரண்டாேது ஸ்ேரம் இஃது எனக்

கங்குலி இங்மக ேிளக்குகிறார்.

அேர்களுக்கிமடயில் நமடசபற்ற மபாரானது இதற்கு முன்னர்ப்

பூமியிமலா, ச ார்க்கத்திமலா, மதேர்கள், கந்தர்ேர்கள், அசுரர்கள்,
உரகர்கள் அல்லது ராட் ர்களுக்கு மத்தியிமலா கூட நமடசபற்றதாகக்
மகள்ேிப்பட்டதில்மல என்ற அளேக்கு இருந்தது. மதர்கள், குதிமரகள்,
மனிதர்கள், யாமனகள் ஆகியேற்மறக் சகாண்ட சமாத்த பமடயும், ஓ!
ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, அந்த இரு மபார்ேரர்களின்
ீ மமலக்கத்தக்க
ச யல்கமளக் கண்டு மபாரிடுேமதக் மகேிட்டது.(51, 52) அேர்கள்
அமனேரும், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, அந்த இரு மானுட
ேரர்களுக்கு
ீ இமடயில் நமடசபற்ற மனித க்திக்கு அப்பாற்பட்ட அந்தப்
ரபோனரயும், ரதனர வைிநடத்தும் தோருகைின் திறனையும் கண்டு
அனேதியோை போர்னவயோளர்களோக இருந்தைர்.(53) உண்மமயில்
தாருகன், மதரில் நின்று சகாண்டு, அந்த ோகனத்மத முன்மனாக்கியும்,
பின்மனாக்கியும், பக்கோட்டில் ச ன்றும், ேட்டமாகச் சுைன்றும், ஒமர
அடியாக நிறுத்தியும் ேைிநடத்திய மபாது, அேனது திறமனக் கண்ட
அமனேரும் ேியப்பமடந்தனர். ஆகாயத்திலிருந்த மதேர்கள்,
கந்தர்ேர்கள், தானேர்கள் ஆகிமயார், கர்ணனுக்கும் ிநியின் மபரனுக்கும்
{ ாத்யகிக்கும்} இமடயில் நமடசபற்ற மபாமர ஊன்றிக் கேனித்து
ேந்தனர்.(54, 55) சபரும் ேலிமம சகாண்ட அந்தப் மபார்ேரர்கள்
ீ
இருேரும், ஒருேமரசயாருேர் அமறகூேியமைத்து, தங்கள்
ஒவ்சோருேரின் நண்பர்களுக்காகவும் தங்கள் ஆற்றமல
சேளிப்படுத்தினர்.(56)

மதேமனப் மபாலத் சதரிந்த கர்ணனும், யுயுதானனும்

{ ாத்யகியும்}, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, ஒருேரின்மமல் ஒருேர்
கமணமாரிகமளப் சபாைிந்தனர்.(57) உண்மமயில், தன்
கமணப்சபாைிோல் ிநியின் மபரமன { ாத்யகிமயக்} கலங்கடித்த
கர்ணைோல், (சோத்யகியோல்} குரு வரன்
ீ ஜைசந்தைின் [4] ககோனைனயப்
கபோறுத்துக் ககோள்ள முடியவில்னை.(58) துயரால் நிமறந்து,
சபரும்பாம்சபான்மறப் மபாலப் சபருமூச்சு ேிட்ட கர்ணன், ஓ!
எதிரிகமளத் தண்டிப்பேமர {திருதராஷ்டிரமர}, அந்தப் மபாரில் ிநியின்
மபரன் { ாத்யகி} மீ து மகாபப் பார்மேகமள ே ீ ிக்சகாண்டு, அதனாமலமய
அேமன எரித்து ேிடுபேமனப் மபால அேமன மநாக்கி மூர்க்கமாக

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 887 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மீ ண்டும் மீ ண்டும் ேிமரந்தான்.(59) ினத்தால் நிமறந்திருந்த அேமன

{கர்ணமனக்} கண்ட ாத்யகி, (பமக யாமனமயத்) தன் தந்தங்களால்
துமளக்கும் யாமனசயான்மறப் மபால, அடர்த்தியான கமணமாரிகமள
ஏேி பதிலுக்கு அேமனத் {கர்ணமனத்} துமளத்தான்.(60) புலிகளின்
சுறுசுறுப்மபயும், ஒப்பற்ற ஆற்றமலயும் சகாண்ட மனிதர்களில்
புலிகளான அவ்ேிருேரும், அந்தப் மபாரில் ஒருேமரசயாருேர்
மூர்க்கமாகச் ிமதத்துக் சகாண்டனர்.(61)

[4] துமராண பர்ேம் பகுதி 114ல் ெல ந்தமனச் ாத்யகி

சகான்றான்.

அந்தச் ிநியின் மபரன் { ாத்யகி}, முழுக்க இரும்பாலான

கமணகளால், எதிரிகமளத் தண்டிப்பேனான கர்ணனின்
அங்கங்களமனத்திலும் மீ ண்டும் மீ ண்டும் துமளத்தான். மமலும் ஒரு
பல்லத்தால் அேன் கர்ணனின் மதமராட்டிமய அேனது மதர்த்தட்டில்
இருந்து ேழ்த்தினான்.(62,
ீ 63) மமலும் அேன் { ாத்யகி} தன் கூரிய
கமணகளால், கவண்ணிறத்னதக் ககோண்ட அதிரதன் ேகைின்
{கர்ணைின்} நோன்கு குதினரகனளயும் ககோன்றோன். மமலும் ஒரு நூறு
கமணகளால் கர்ணனின் சகாடிமரத்மத நூறு துண்டுகளாக அறுத்த அந்த
மனிதர்களில் காமள {சோத்யகி}, உேது ேகன் {துரிரயோதைன்} போர்த்துக்
ககோண்டிருக்கும்ரபோரத கர்ணனைத் ரதரற்றவைோகச் கசய்தோன்.
அப்மபாது, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உமது மபார்ேரர்கள்
ீ
அமனேரும் உற் ாகத்மத இைந்தனர்.(64, 65)

அப்மபாது கர்ணைின் ேகைோை விருேரசைன், மத்ர

ஆட் ியாளனான சல்ைியன், துரரோணரின் ேகன் {அஸ்வத்தோேன்}
ஆகிமயார் அந்தச் ிநியின் மபரமன { ாத்யகிமய} அமனத்துப்
பக்கங்களிலும் சூழ்ந்து சகாண்டனர்.(66) பிறகு எமதயும் காண முடியாத
ஒரு குைப்பம் மதான்றியது. உண்மமயில், ேரக்
ீ கர்ணன், ாத்யகியால்
மதரற்றேனாக்கப்பட்ட மபாது, துருப்புகள் அமனத்தின் மத்தியிலும், “ஓ”
என்றும், “ஐமயா” என்றும் கூச் ல்கள் எழுந்தன(67).

ாத்ேதனின் { ாத்யகியின்} கமணகளால் துமளக்கப்பட்ட

கர்ணனும், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, குைந்மத பருேத்தில் இருந்து
உமது மகனுடன் சகாண்ட தன் நட்மப நிமனவு கூர்ந்து,
துரிரயோதைனுக்கு அரசுரினேனய அளிப்பதோகத் தோன் கசய்த

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 888 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

உறுதிகேோைினய உண்னேயோக்க முயன்று, மிகவும் பலேனமமடந்து,

ீ
சபருமூச்சுேிட்டுக் சகாண்மட துரிமயாதனனின் மதரில் ஏறினான்.(68, 69)

கர்ணன் மதரற்றேனாக்கப்பட்ட பிறகு, ஓ! மன்னா, சுயக்கட்டுப்பாடு

சகாண்டேனும், பீேரசைைின் பதத்மதப் சபாய்யாக்க
ேிரும்பாதேனுமான சோத்யகியோல், துச்சோசைன் தனைனேயிைோை
உேது துணிச்சல்ேிக்க ேகன்கள் ககோல்ைப்படோதிருந்தைர். முன்னர்ப்
பார்த்தனால் {அர்ெுனனால்} (கர்ணமனக் சகால்ேது குறித்து)
ச ய்யப்பட்ட பதத்மதயும் சபாய்யாக்க ேிரும்பாத ாத்யகி, கவறுேரை
அவர்கனளத் ரதரற்றவர்களோக்கி ேிகவும் பைவைர்களோக்கிைோரை
ீ
ஒைிய அவர்கனளக் ககோல்ைவில்னை.(70, 71) உண்மமயில், உேது
ேகன்கனளக் ககோல்வதோகப் பீேன் சபதம் கசய்திருந்தோன், ரேலும்
இரண்டோம் பகனடயோட்டத்தின் ரபோது கர்ணனைக் ககோல்வதோகப்
போர்த்தனும் {அர்ஜுைனும்} சபதம் கசய்திருந்தோன்.(72) கர்ணனின்
தமலமமயிலான அந்தப் மபார் ேரர்கள்
ீ அமனேரும், ாத்யகிமயக்
சகால்லப் பலமான முயற் ிகமளச் ச ய்தாலும், அந்தத் மதர்ேரர்களில்
ீ
முதன்மமயாமனார் அேமனக் { ாத்யகிமயக்} சகால்ேதில்
மதாற்றனர்.(73) துமராணரின் மகன் {அஸ்ேத்தாமன்}, கிருதவர்ேன்,
ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ பிறர், நூற்றக்கணக்கான க்ஷத்திரியர்களின்
முதன்மமயாமனார் ஆகிமயார் அமனேமரயும் தன் ஒமர ேில்மலக்
சகாண்டு ாத்யகி சேற்றி சகாண்மடான்.(74) அந்த ேரன்
ீ { ாத்யகி},
நீதிமனான மன்னன் யுதிஷ்டிரைின் நலமனயும், ச ார்க்கத்மதயும்
அமடய ேிரும்பிமய மபாரிட்டான்.(75) உண்மமயில், எதிரிகமள
நசுக்குபேனான அந்தச் ாத்யகி, க்தியில் இரு கிருஷ்ணர்களுக்கும்
{இரு கருப்பர்களுக்கும்} இமணயானேனாக இருந்தான். ஓ! மனிதர்களில்
ிறந்தேமர {திருதராஷ்டிரமர}, அேன் { ாத்யகி} ிரித்துக் சகாண்மட
உமது துருப்புகள் அமனத்மதயும் சேற்றி சகாண்டான்.(76) இவ்வுலகில்,
கிருஷ்ணன், பார்த்தன் {அர்ெுனன்}, ாத்யகி ஆகிய மூேர் மட்டுமம
ேலிமமமிக்க ேில்லாளிகளாேர். நான்காேதாக ஒருேன்
காணப்படேில்மல” {என்றான் ஞ் யன்}.(77)

திருதராஷ்டிரன் { ஞ் யனிடம்}, “தாருகமனச் ாரதியாகக்

சகாண்டதும் சேல்லப்பட முடியாததுமான ோசுமதேனின்
{கிருஷ்ணனின்} மதரில் ஏறியேனும், தன் கரேலிமமயில்
ச ருக்குமடயேனும், மபாரில் ோசுமதேனுக்மக {கிருஷ்ணனுக்மக}
நிகரானேனுமான ாத்யகி கர்ணமனத் மதரற்றேனாகச் ச ய்தான்.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 889 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ாத்யகி (கர்ணனனுடனான மமாதல் முடிந்த பிறகு) மேறு ஏமதனும்

மதரில் ஏறினானா?(78, 79) ஓ! ஞ் யா, நான் இமதக் மகட்க
ேிரும்புகிமறன். உமரப்பதில் நீ திறனுள்ளேனாக இருக்கிறாய். தாங்கிக்
சகாள்ளப்பட முடியாத ஆற்றமலக் சகாண்டேனாகச் ாத்யகிமய நான்
கருதுகிமறன். ஓ! ஞ் யா அமனத்மதயும் எனக்குச் ச ால்ோயாக”
என்றான் {திருதராஷ்டிரன்}.(80)

ஞ் யன் {திருதராஷ்டிரனிடம்} ச ான்னான், “ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, அஃது எப்படி நடந்தது என்பமதக் மகட்பீராக.
நுண்ணறிவு சகாண்ட தோருகைின் தம்பி, ரதனவக்குரிய அனைத்னதயும்
ககோண்ட ேற்கறோரு ரதனரச் சோத்யகியிடம் ககோண்டு வந்தோன்.(81)
இரும்பு, தங்கம் மற்றும் பட்டுப் பட்மடகளில் இமணக்கப்பட்ட
ஏர்க்காமலக் சகாண்டதும், ஆயிரம் நட் த்திரங்களால்
அலங்கரிக்கப்பட்டதும், சகாடிகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டதும், ிங்க
ேடிேம் சபாறிக்கப்பட்ட சகாடிமரம் சகாண்டதும், தங்க இமைகளால்
அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும் காற்றின் மேகத்மதக் சகாண்டமேயுமான
குதிமரகள் பூட்டப்பட்டதும், மமக முைக்கத்மதப் மபால ஆைமான
ட டப்சபாலி சகாண்டதுமான மதர் அேனிடம் { ாத்யகியிடம்} சகாண்டு
ேரப்பட்டது.(82, 83) அதில் ஏறிய ிநியின் மபரன் { ாத்யகி}, உமது
துருப்புகளுக்கு எதிராக ேிமரந்தான். அமத மேமளயில் தோருகன்
முன்னபப் ரபோைரவ ரகசவன் {கிருஷ்ணன்} பக்கத்தில் கசன்றோன்.(84)

கர்ணனுக்கும், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரா}, ிறந்த இனத்தில்

பிறந்தமேயும், தங்க இமைகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டமேயும், ங்கு,
அல்லது பசுேின் பால் மபான்ற சேண் நிறத்மதக் சகாண்டமேயுமான
மேகமானக் குதிமரகள் பூட்டப்பட்ட ஒரு புதிய மதர் சகாண்டு
ேரப்பட்டது. அதன் காக்ஷமும், சகாடிமரமும் தங்கத்தாலானமேயாக
இருந்தன. சகாடிகள், இயந்திரங்கள் ஆகியேற்மறக் சகாண்ட அந்த
முதன்மமயான மதர் ஒரு ிறந்த ாரதிமயயும் சகாண்டிருந்தது. மமலும்
அஃது அமனத்து ேமக ஆயுதங்கமளயும் தன்னகத்மத அபரிமிதமாகக்
சகாண்டிருந்தது. அந்தத் மதரில் ஏறி, கர்ணனும் தன் எதிரிகமள எதிர்த்து
ேிமரந்தான். நீர் மகட்ட அமனத்மதயும் நான் இப்மபாது
ச ால்லிேிட்டமன.(85-87)

எனினும், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, உமது தீய சகாள்மகயால்

ேிமளந்த அைிமே (அைிேின் அளமே) அறிந்து சகாள்ேராக.
ீ உமது

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 890 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மகன்களில் முப்பமதாரு {31} மபர் பீமம னனால் சகால்லப்பட்டனர் [5].(88)

துர்முகனை முதன்மமயாகக் சகாண்ட அேர்கள் அமனேரும்
மபார்க்கமலயின் அமனத்து முமறகமளயும் அறிந்தேர்களாக
இருந்தனர். ாத்யகியும், அர்ெுனனும், ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரமர} பீஷ்ேர்
ேற்றும் பகதத்தன் முதலான நூற்றுக்கணக்கான ேரர்கமளக்
ீ
சகான்றிருக்கின்றனர். இப்படிமய, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர} உமது
தீய ஆமலா மனகளின் காரணமாக அைிவு சதாடங்கியது” {என்றான்
ஞ் யன்}.(89, 90)

[5] பீமன் இதுேமர திருதராஷ்டிரன் மகன்களில் 56 மபமரக்

சகான்றிருக்கிறான். இந்தப் பதினான்காம் நாள் மபாரில்
மட்டும் நாம் பார்த்தேமர இதுேமர 32 மபமரக்
சகான்றிருக்கிறான். துர்ெயன், துர்முகன் இருேரும்
ஒருேமரசயனில் மமற்ச ான்ன படி 31 என்ற கணக்கு
ரியாகமே ேரும். மமலதிக ேிேரங்களுக்குத் துமராண
பர்ேம் பகுதி 136ன் அடிக்குறிப்பு [1] ஐக் காண்க...
--------------------------------------------------------------------------------------------
துமராண பர்ேம் பகுதி – 146ல் ேரும் சமாத்த சுமலாகங்கள் 90

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 891 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அர்ஜுைன் ஏற்ற ேற்கறோரு சபதம்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 147

Another vow by Arjuna! | Drona-Parva-Section-147 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 62)

பதிவின் சுருக்கம்: கர்ணைோல் அவேதிக்கப்பட்ட பீ ேன், அவனைக் ககோல்ை

ரவண்டி அர்ஜுைைிடம் ரகட்டது; ஆண்னே நினறந்த வோர்த்னதகளோல்
கர்ணனை நிந்தித்த அர்ஜுைன்; கர்ணைின் முன்ைினையில் கர்ணைின்
ேகனைக் ககோல்வதோகச் சபதரேற்ற அர்ஜுைன்; கஜயத்ரதன் ககோனைக்கோக
அர்ஜுைனை வோழ்த்திய கிருஷ்ணன்; கிருஷ்ணைின் ேகினேக்கு தன்
கவற்றினய அர்ப்பணித்த அர்ஜுைன்; அந்த நோளின் வினளவுகனள
அர்ஜுைனுக்குச் சுட்டிக் கோட்டிய அர்ஜுைன்...

திருதரோஷ்டிரன் {சஞ்சயைிடம்}, “மபாரில், அேர்கள் {பாண்டேர்கள்}

தரப்பிலும், என் தரப்பிலும் {சகௌரேர்கள் தரப்பிலும்} உள்ள ேரர்களின்
ீ
நிமல இவ்ோறு இருந்த மபாது, பீேன் என்ன ச ய்தான்? ஓ! ஞ் யா,
யாமேயும் எனக்குச் ச ால்ோயாக” என்றான்.(1)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 892 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஞ் யன் {திருதராஷ்டிரனிடம்} ச ான்னான், “பீேரசைன்

ரதரற்றவைோக்கப்பட்ட பிறகு, கர்ணைின் வோர்த்னதகளோல் பீடிக்கப்பட்ட
அந்த ேரன்
ீ {பீமன்}, ினத்தால் நிமறந்து பல்குைைிடம் {அர்ஜுைைிடம்},
“ஓ! தனஞ் யா {அர்ெுனா}, நீ பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத கர்ணன்
என்னிடம் மீ ண்டும் மீ ண்டும், “அைிரய, மூடரை, கபருந்தீைிக்கோரோ,
ஆயுதங்களில் திறைற்றவரை, குைந்தோய், ரபோரின் சுனேனயத்
தோங்கிக் ககோள்ள முடியோத நீ ரபோரிடோரத” என்று ச ான்னான்.
என்னிடம் அப்படிச் ச ால்பேன் என்னால் சகால்லப்பட மேண்டும். ஓ!
பாரதா {அர்ெுனா}, கர்ணன் அந்த ோர்த்மதகமள என்னிடம்
ச ால்லியிருக்கிறான்.(2-4) ஓ! ேலிய கரங்கமளக் சகாண்டேமன, நான்
உன்னுடன் ம ர்ந்து ஏற்ற உறுதிசமாைிமய { பதத்மத} நீ அறிோய்.
என்னால் அப்மபாது ச ால்லப்பட்ட ோர்த்மதகமள நிமனவுகூர்ோயாக.
ஓ! மனிதர்களில் ிறந்தேமன, ஓ! குந்தியின் மகமன {அர்ெுனா}, உன்
பதத்மதப் மபாலமே என் பதமும் சபாய்யாக்கப்படாதோறு நடந்து
சகாள்ோயாக. ஓ! தனஞ் யா {அர்ெுனா} எதனால் என் பதம்
உண்மமயாகுமமா அமதச் ச ய்ோயாக.(5, 6)

பீமனின் இவ்ோர்த்மதகமளக் மகட்டேனும், அளக்க முடியாத

ஆற்றமலக் சகாண்டேனுமான அர்ெுனன், அந்தப் மபாரில் கர்ணனின்
அருகில் ச ன்று, (7) “ஓ! கர்ணா, நீ தேறான பார்மேமயக்
சகாண்டிருக்கிறாய். ஓ! சூதனின் மகமன {கர்ணா}, உன்மன நீமய புகழ்ந்து
சகாள்கிறாய். தீய புரிதல் சகாண்டேமன, இப்மபாது நான் உன்னிடம்
ச ால்ேமதக் மகட்பாயாக.(8) ேரர்கள்
ீ மபாரில் சேற்றி, அல்லது மதால்ேி
என்ற இரண்மடமய அமடகிறார்கள். ஓ! ராமதயின் மகமன {கர்ணா},
இமேகளில் இரண்டும் நிச் யமற்றமேமய. மபாரில் ஈடுபடும்
இந்திரனுக்மக மேறு கதி கிமடயாது. யுயுதோைைோல் {சோத்யகியோல்}
ரதரற்றவைோக்கப்பட்டு, உணர்வுகனள இைந்த நீ கிட்டத்தட்ட
ேருணத்தருவோயில் இருந்தோய். எனினும், உன்மனக் சகால்ேதாக நான்
ஏற்றிருந்த பதத்மத நிமனவுகூர்ந்த அந்த ேரன்
ீ { ாத்யகி}, உன் உயிமர
எடுக்காமமலமய உன்மன ேிட்டான்.(10) பீேரசைனர
ரதரற்றவைோக்குவதில் நீ கவன்றோய் என்பது உண்னேரய. எனினும்,
ஓ! ராமதயின் மகமன {கர்ணா}, அவ்ேரமர
ீ {பீமமர} நீ இகழ்ந்தது பாேச்
ச யலாகும்.(11) உண்மமயான மநர்மமயும், துணிச் லும் சகாண்ட
மனிதர்களில் காமளயர், ஓர் எதிரிமய சேற்றிக் சகாண்டால்,
தற்புகழ்ந்து சகாள்ளமோ, எேமரயும் இகழ்ந்து மப மோ மாட்டார்கள்.(12)
எனினும், உன் அறிவு அற்பமானமத. இதன் காரணமாகமே, ஓ! சூதனின்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 893 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மகமன {கர்ணா}, நீ இத்தகு மபச்சுகளில் ஈடுபடுகிறாய். மமலும், சபரும்

ஆற்றல் மற்றும் ேரம்
ீ சகாண்டேரும், மநர்மமயான ச யல்பாடுகளுக்கு
எப்மபாதும் அர்ப்பணிப்புடன் இருப்பேரும், மபாராடிக்
சகாண்டிருந்தேருமான பீமம னர் குறித்த உன் தூற்றும் அமடசமாைிகள்
எதுவுமம உண்மமக்கு இமயந்தமேயாக இல்மல. மக ேனும்
{கிருஷ்ணனும்}, நானும், இந்தத் துருப்புகள் அமனத்தும் பார்த்துக்
சகாண்டிருந்தமபாமத, பீேரசைரோல் ரபோரில் நீ பை முனற
ரதரற்றவைோகச் கசய்யப்பட்டோய்.(13, 14) எனினும் அந்தப் பாண்டுேின்
மகன் {பீேர்}, உன்ைிடம் கடுனேயோை வோர்த்னத ஒன்னறக் கூடச்
கசோல்ைவில்னை.(15)

எனினும், ேிருமகாதரிடம் {பீமரிடம்} நீ கடுமமயான ோர்த்மதகள்

பலேற்மறச் ச ான்னதாலும், என் போர்னவக்கு அப்போல் பிறருடன்
ரசர்ந்து சுபத்தினரயின் ேகனைக் {அபிேன்யுனவக்} சகான்றதாலும்,
அந்த உன் குற்றங்களுக்கான கனிமய {பலமன} நீ இன்மற அமடயப்
மபாகிறாய்.(16)

ஓ! சபால்லாதேமன {கர்ணா}, உன் அைிவுக்காகத்தான் நீ

அபிமன்யுேின் ேில்மல அறுத்தாய்.(17) ஓ! அற்ப அறிமேக்
சகாண்டேமன {கர்ணா}, அதற்காகமே நீ, உன் சதாண்டர்கள், பமடகள்,
ேிலங்குகள் அமனத்துடன் ம ர்த்து என்னால் சகால்லப்படுோய். மபரிடர்
உனக்கு மநரப்மபாேதால், நீ ச ய்ய மேண்டிய அமனத்துச்
ச யல்கமளயும் இப்மபாமத ச ய்து சகாள்ோயாக.(18) ரபோரில் நீ
போர்த்துக் ககோண்டிருக்கும்ரபோரத விருேரசைனை {உன் ேகனை}
நோன் ககோல்ரவன். மூடத்தனத்தால் என்மன எதிர்க்கப்மபாகும்
மன்னர்கள் அமனேமரயும் நான் யமனுலகுக்கு அனுப்பி மேப்மபன்.(19)
என் ஆயுதத்தின் மீ து மகமயமேத்து இமத நான் உண்மமயாகமே
{ த்தியமாகச்} ச ால்கிமறன். ஞானமற்றேனும், அகங்காரம்
நிமறந்தேனும், மூடனுமான நீ மபார்க்களத்தில் {ேழ்ந்து}
ீ கிடக்கும்
மபாது, உன்மனக் கண்டு, மனங்க ந்து தீயத் துரிரயோதைன்
புலம்பல்களில் ஈடுபடுோன் என்று நான் ச ால்கிமறன்” என்றான்
{அர்ெுனன்}.

கர்ணனின் மகமன {ேிருஷம னமனக்} சகால்ேதாக அர்ெுனன்

பதமமற்றமபாது, மதர்ேரர்களுக்கு
ீ மத்தியில் மபமராலியுடன் கூடிய
மிகப் சபரிய ஆரேராம் எழுந்தது.(20, 21) அச் ம் நிமறந்த

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 894 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

அவ்மேமளயில் எங்கும் குைப்பம் நிலேியமபாது, ஆயிரம் கதிர்கமளக்

சகாண்ட சூரியன், ஒளியிைந்த கதிர்களுடன் அஸ்த மமலக்குள்
நுமைந்தான்.(22) அப்மபாது, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, மபாரின்
முன்னணியில் நின்ற ரிேிரகசன் {கிருஷ்ணன்}, சபதத்னத
நினறரவற்றிய அர்ஜுைனை வோரி அனணத்துக் ககோண்டு, (23)
அேனிடம் இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான், “ஓ! ெிஷ்ணு {அர்ெுனா},
உன் சபரும் பதம் நிமறமேற்றப்பட்டது நற்மபறாமலமய.(24)
கபோல்ைோதவைோை விருத்தக்ஷத்திரனும், அவைது ேகனும்
{கஜயத்ரதனும்} ககோல்ைப்பட்டது நற்ரபறோரைரய. ஓ! பாரதா
{அர்ெுனா}, இந்தத் தார்தராஷ்டிரப் பமடயுடன் ரதவர்களின்
பனடத்தனைவரை {முருகரை} ரபோரிட்டோலும், ஓ! ெிஷ்ணு {அர்ெுனா},
அேன் தன் உணர்வுகமள இைந்திருப்பான்.(25) இதில் எந்த ஐயமும்
இல்மல. ஓ! மனிதர்களில் புலிமய {அர்ெுனா}, மூவுலகிலும் இந்தப்
பமடயுடன் மபாரிடக்கூடியேனாக உன்மனத் தேிர மேறு எேமனயும்
என்னால் நிமனத்துக் கூடப் பார்க்க முடியேில்மல.

உனக்கு இமணயாகமோ, மமன்மமயாகமோ சபரும் ஆற்றமலக்

சகாண்டேர்களான அர ப் மபார்ேரர்கள்
ீ பலர், துரிமயாதனனின்
கட்டமளயின் மபரில் ஒன்று ம ர்ந்திருக்கின்றனர். கே ம்
பூண்டேர்களான அேர்களாலும் மபாரில் மகாபம் நிமறந்த உன்மன
அணுகமே முடியாது.(26-28) உன் க்தியும், ேலிமமயும், ருத்ரனுக்மகா,
க்ரனுக்மகா {இந்திரனுக்மகா}, யமனுக்மகா நிகரானமே. ஓ! ஏதிரிகமள
எரிப்பேமன, யாருமடய ஆதரவும் இல்லாமல், தனியாகப் மபாரில் இன்று
நீ சேளிப்படுத்திய இத்தகு ஆற்றமல சேளிப்படுத்த இயன்றேன் மேறு
எேனும் இல்மல.(29) தீய ஆன்ேோ ககோண்ட கர்ணன் தன்
கதோண்டர்களுடன் ககோல்ைப்படும்ரபோது ேீ ண்டும் உன்னை நோன்
இப்படிப் போரோட்டுரவன். உன் எதிரி சேல்லப்பட்டுக்
சகால்லப்படும்மபாது, நான் இப்படிமய உன்மனப் மபாற்றுமேன்” என்றான்
{கிருஷ்ணன்}.

அேனிடம் {கிருஷ்ணனிடம்} மறுசமாைியாக அர்ஜுைன், “ஓ!

மாதோ {கிருஷ்ணா}, மதேர்களும் ாதிக்கக் கடினமான இந்தச்
பதமானது, உன் அருளாமலமய என்னால் நிமறமேற்றப்பட்டது.(30, 31)
ஓ! மக ோ {கிருஷ்ணா}, உன்மனத் தமலேனாகக் சகாண்மடாரின்
சேற்றியானது ஆச் ரியப்பட மேண்டிய ஒன்மற அல்ல.(32) உன்
அருளோல் யுதிஷ்டிரர் முழுப் பூேினயயும் அனடவோர். ஓ! ேிருஷ்ணி

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 895 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

குலத்மதாமன {கிருஷ்ணா}, இமே யாவும் உன் க்தியாமலமய

நடக்கின்றன. ஓ! தமலோ {கிருஷ்ணா}, இந்த சேற்றி உனதாகும்.(33) ஓ!
மதுசூதனா {கிருஷ்ணா}, எங்கள் ச ைிப்பு உனது சபாறுப்பு, நாங்கள் உன்
பணியாட்கமள” என்றான் {அர்ெுனன்}. இப்படிச் ச ால்லப்பட்ட
கிருஷ்ணன் சமல்லப் புன்னமகத்தபடிமய சமதுோகக் குதிமரகமளத்
தூண்டினான். மமலும் அேன் ச ன்ற ேைிசயங்கும் பார்த்தனுக்கு
{அர்ெுனனுக்குக்} சகாடூரக் காட் ிகள் நிமறந்த மபார்க்களத்மதக் காட்டிக்
சகாண்மட ேந்தான்.(34)

அப்மபாது கிருஷ்ணன் {அர்ஜுைைிடம்}, “மபாரில் சேற்றிமயமயா,

உலகப்புகமைமயா ேிரும்பிய ேரீ மன்னர்கள் பலர் கமணகளால்
தாக்கப்பட்டுப் பூமியில் கிடக்கின்றனர்.(35) அேர்களது ஆயுதங்களும்,
ஆபரணங்களும் ிதறடிக்கப்பட்டும், அேர்களது குதிமரகள், மதர்கள்,
யாமனகள் ஆகியமே ிமதக்கப்பட்டும், உமடக்கப்பட்டும் கிடக்கின்றன.
கே ங்கள் துமளக்கப்பட்மடா, பிளக்கப்பட்மடா அேர்கள் சபரும்
துன்பத்மத அமடந்தனர்.(36) அேர்களில் ிலர் இன்னும் உயிருடன்
இருக்கின்றனர், ிலமரா இறந்து ேிட்டனர். எனினும் அப்படி
மாண்மடாரும் கூடத் தங்கள் காந்தியின் ேிமளோல் இன்னும்
உயிருடன் இருப்பேர்கமளப் மபாலமே சதரிகின்றனர்.(37) தங்கச்
ிறகுகமளக் சகாண்ட அேர்களது கமணகளாலும், தாக்குேதற்கும்,
தற்காத்துக் சகாள்ேதற்கும் பயன்படும் அேர்களது எண்ணற்ற பிற
ஆயுதங்களாலும், (உயிமர இைந்த) அேர்களது ேிலங்குகளாலும்
பூமியானது மமறக்கப்பட்டிருப்பமதப் பார்.(38) உண்மமயில், கே ங்கள்,
ரத்தின ஆரங்கள், காது குண்டலங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட அேர்களது
தமலகளாலும், தமலக்கே ங்கள், கிரீடங்கள், மலர் மாமலகள்,
மகுடங்களில் உள்ள கற்கள், கண்டசூத்ரங்கள் {கழுத்தணிகள்},
அங்கதங்கள் {மதாள்ேமளகள்}, தங்கப்பட்மடகள் மற்றும் பல்மேறு பிற
அைகிய ஆபரணங்களாலும் பூமியானது பிரகா மாகத் சதரிகிறது.(39, 40)

அனுகர்ஷங்கள் {இருசுக்கட்மடகள்}, அம்பறாத்தூணிகள்,

சகாடிமரங்கள், சகாடிகள், உபஷ்கரங்கள் {மதரிலுள்ள பிற சபாருட்கள்},
அதிஷ்தானங்கள் {பீடங்கள்}, கமணகள், மதர்களின் {மகாபுர} முகடுகள்,
உமடந்த க்கரங்கள், சபரும் எண்ணிக்மகயிலான அைகிய அக்ஷங்கள்
{ஏர்க்கால்கள்}, நுகத்தடிகள், குதிமரகளின் கடிோளங்கள், கச்ம கள்,
ேிற்கள், அம்புகள், யாமனகளின் அம்பாரிகள், பரிங்கங்கள், அங்கு ங்கள்,
ஈட்டிகள், பிண்டிபாலங்கள் {குறுங்கமணகள்}, மதாமரங்கள், சூலங்கள்,

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 896 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

குந்தங்கள், தண்டாயுதங்கள், தாக்னிகள், புசுண்டிகள், ோள்கள்,

மகாடரிகள், குறுகிய கனமானத் தண்டாயுதங்கள், உலக்மககள்,
கதாயுதங்கள், குணபங்கள் {ஒரு ேமக ஈட்டிகள்}, தங்கத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்ட ாட்மடகள், ஓ! பாரதக் குலத்தின் காமளமய
{திருதராஷ்டிரமர}, மணிகள், சபரும் யாமனகளின் பல்மேறு ேிதமான
ஆபரணங்கள், மனிதர்கள் மற்றும் ேிலங்குகளின் உடல்களில் இருந்து
நுழுேிய மலர்மாமலகள், ேிமலயுயர்ந்த ஆமடகள், ஆபரணங்கள்
ஆகிேற்றால் ேிரேிக் கிடந்த பூமியானது, மகாள்கள் மற்றும்
நட் த்திரங்கள் ேிரேிக்கிடக்கும் கூதிர்காலத்து ஆகாயத்மதப் மபாலப்
பிரகா மாக ஒளிர்ந்தது. பூமிக்காகக் சகால்லப்பட்ட பூமியின்
தமலேர்கள், அன்புக்குரிய மமனேிமய அமணத்துக் சகாள்ேமதப்
மபாலப் பூமிமயத் தங்கள் அங்கங்களால் தழுேியபடி உறங்கிக்
சகாண்டிருந்தனர்.

ேனைகள் தங்கள் குனககள் ேற்றும் பிளவுகளில் சுண்ணோம்னப

உதிர்ப்பனதப் ரபோை, ஐராேதத்திற்கு ஒப்பானமேயும், மமலகமளப்
மபாலப் சபரியமேயுமான இந்த யாமனகள், ஆயுதங்களால் தங்கள்
உடல்களில் உண்டான பிளவுகளில் அபரிமிதமாகக் குருதிமயச்
ிந்துகின்றன.(41-49) ஓ! ேரா
ீ {அர்ெுனா}, கமணகளால் பீடிக்கப்பட்டுத்
தமரயில் கிடக்கும் அந்தப் சபரும் உயிரினங்கள் நடுங்கிக்
சகாண்டிருப்பமதப் பார். தங்க இமைகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டுத்
தமரயில் கிடக்கும் அந்தக் குதிமரகமளயும் பார்.(50) ஓ! பார்த்தா
{அர்ெுனா}, ாரதியற்றமேயும், மதமராட்டியற்றமேயும், ஒரு காலத்தில்
சதய்ேக
ீ ோகனங்களுக்மகா, மாமல ோனில் மதான்றும் ஆேி
ேடிேங்களுக்மகா {கந்தர்ே மாளிமககளுக்மகா} ஒப்பாக
இருந்தமேயுமான அந்தத் மதர்கள், ஓ! தமலோ {அர்ெுனா},
துண்டுகளாக சேட்டப்பட்ட சகாடிமரங்கள், சகாடிகள், அக்ஷங்கள்,
நுகத்தடிகள் ஆகியேற்றுடனும், உமடந்த ஏர்க்கால்கள் மற்றும்
முகடுகளுடனும் இப்மபாது தமரயில் கிடப்பமதப் பார்.(51, 52) ஓ! ேரா
ீ
{அர்ெுனா}, ேிற்கள் மற்றும் மகடயங்கமளத் தாங்கிய காலாட்பமட
ேரர்களும்,
ீ நூற்றுக் கணக்கிலும், ஆயிரக்கணக்கிலும் சகால்லப்பட்டுக்
குருதியில் குளித்துப் புழுதி படிந்த தங்கள் குைல்களுடன் {மக ங்களுடன்},
தங்கள் அமனத்து அங்கங்களாலும் பூமிமயத் தழுேியபடி பூமியில்
கிடப்பமதப் பார்.(53)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 897 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஓ! ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேமன {அர்ெுனா}, அந்தப்

மபார்ேரர்களின்
ீ உடல்கள் உன் ஆயுதங்களால் ிமதக்கப்பட்டிருப்பமதப்
பார்.(54) ாமரங்கள், ேி ிறிகள், குமடகள், சகாடிமரங்கள், குதிமரகள்,
மதர்கள், யாமனகள், பல்மேறு ேமகயான ேிரிப்புகள், குதிமரகளின்
கடிோளங்கள், அைகிய ஆமடகள், ேிமலமதிப்புமிக்க (மதர்களின்)
ேரூதங்கள், ித்திர மேமலப்பாடுகளுள்ள திமரச் ீமலகள்
ஆகியேற்றால் ேிரேிக் கிடக்கும் இந்தப் பூமிமயப் பார்.(55, 56) இடியால்
தாக்கப்பட்டு மமலயின் முகடுகளில் இருந்து ேிழும் ிங்கங்கமளப்
மபால, மபார்ேரர்கள்
ீ பலர், நன்கு ஆயுதம் தரிக்கப்பட்ட யாமனகளின்
முதுகுகளில் இருந்து ேிழுந்து, தாங்கள் ஏறி ேந்த அந்த
ேிலங்குகளுடமனமய கிடப்பமதப் பார்.(57) (தாங்கள் ஏறி ேந்த)
குதிமரகள், (தாங்கள் பிடித்திருந்து) ேிற்கள் ஆகியேற்மறாடு கலந்து
சபரும் எண்ணிக்மகயிலான குதிமரேரர்களும்,
ீ காலாட்பமட ேரர்கள்,
ீ
குருதியால் மமறக்கப்பட்டுக் களத்தில் ேிழுந்து கிடப்பமதப் பார்.(58)

ஓ! மனிதர்களில் முதன்மமயானேமன {அர்ெுனா}, சபரும்

எண்ணிக்மகயில் சகால்லப்பட்ட யாமனகள், குதிமரகள் மற்றும்
மதர்ேரர்களால்
ீ மமறக்கப்பட்டதும், அபரிமிதமான இரத்தம், சகாழுப்பு
மற்றும் அழுகிய இமறச் ியினால் உண்டான ம றில் மகிழும் நாய்கள்,
ஓநாய்கள், பி ா ங்கள் மற்றும் பல்மேறு இரவு உலாேிகள் திரிேதுமான
பூமியின் பரப்புப் பயங்கரமாக இருப்பமதப் பார்.(59) ஓ! பலமிக்கேமன
{அர்ெுனா}, புகமை அதிகரிப்பதான இந்தப் மபார்க்கள அருஞ்ச யலானது
உன்னாமலா, சபரும் மபாரில் மதத்தியர்கமளயும், தானேர்கமளயும்
சகால்லும் மதேர்களின் தமலேனான இந்திரனாமலா மட்டுமம
அமடயத்தக்கதாகும்” என்றான் {கிருஷ்ணன்}.(60)

ஞ் யன் {திருதராஷ்டிரனிடம்} சதாடர்ந்தான், “கிரீடத்தால்

அலங்கரிக்கப்பட்டேனான அர்ெுனனுக்கு இப்படிமய மபார்க்களத்மதக்
காட்டிேந்த கிருஷ்ணன், தன் சங்கோை போஞ்சஜன்யத்னத முைக்கி,
(பதிலுக்குத் தங்கள் தங்கள் ங்குகமள முைக்கிய) பாண்டேப்பமடயின்
ேரர்கமள
ீ மகிழ்ச் ியில் ஆழ்த்தினான்.(61) கிரீடத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட
ேரனுக்கு
ீ {அர்ெுனனுக்குப்} மபார்க்களத்மதக் காட்டியதும், எதிரிகமளக்
சகால்பேனான அந்த ெனார்த்தனன் {கிருஷ்ணன்}, பாண்டுேின் மகனான
அஜோதசத்ருவிடம் {யுதிஷ்டிரைிடம்} வினரவோகச் கசன்று,
கஜயத்ரதைின் ககோனைனயக் குறித்து அவனுக்குத் கதரிவித்தோன்”
{என்றான் ஞ் யன்}.(62)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 898 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

--------------------------------------------------------------------------------------------
துமராண பர்ேம் பகுதி – 147ல் ேரும் சமாத்த சுமலாகங்கள் 62

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 899 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

யுதிஷ்டிரைின் ஆைந்தக் கண்ண ீர்!

- துரரோண பர்வம் பகுதி – 148

Yudhishthira in tears of joy! | Drona-Parva-Section-148 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 63)

பதிவின் சுருக்கம்: யுதிஷ்டிரைிடம் திரும்பி வந்த கிருஷ்ணனும் அர்ஜுைனும்;

யுதிஷ்டிரைின் கவற்றிக்கோக வோழ்த்திய கிருஷ்ணன்; கிருஷ்ணைின் அருளோல்
கவற்றி கிட்டியதோகக் கூறிய யுதிஷ்டிரன்; யுதிஷ்டிரைின் கிருஷ்ணத் துதி;
பீ ேனையும், சோத்யகினயயும் ஆரத்தழுவி, வோழ்த்தி, ஆைந்தக் கண்ண ீனர வடித்த
யுதிஷ்டிரன்...

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 900 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “ ிந்துக்களின்

ஆட் ியாளன் {கஜயத்ரதன்} போர்த்தைோல் {அர்ஜுைைோல்} ககோல்ைப்பட்ட
பிறகு, கிருஷ்ணன், தர்மனின் மகனான மன்னன் யுதிஷ்டிரைிடம்
ச ன்று, மகிழ்ச் ியான இதயத்துடன் பின்னேமன {யுதிஷ்டிரமன}
ேைிபட்டான்.(1) மமலும் அேன் {கிருஷ்ணன் யுதிஷ்டிரைிடம்}, “ஓ!
மன்னர்களின் மன்னா {யுதிஷ்டிரமர}, உமது ேளம் அதிகரிப்பது
நற்மபறாமலமய. ஓ! மனிதர்களில் ிறந்தேமர, உமது எதிரி {செயத்ரதன்}
சகால்லப்பட்டான். உமது தம்பி {அர்ெுனன்} அேனது பத்மத
நிமறமேற்றியது நற்மபறாமலமய” என்றான்.(2)

பமக நகரங்கமள அடக்குபேனான கிருஷ்ணனால் இப்படிச்

ச ால்லப்பட்ட மன்னன் யுதிஷ்டிரன், ஓ! பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர},
மகிழ்ச் ியால் நிமறந்து, தன் மதரில் இருந்து கீ மை இறங்கினான்.(3)
ஆனந்தக் கண்ண ீரால் நிரம்பிய கண்களுடன் இரு கிருஷ்ணர்கனளயும்
{இரு கருப்பர்களோை வோசுரதவன் ேற்றும் அர்ஜுைனையும்} தழுேி
சகாண்ட அேன் {யுதிஷ்டிரன்}, பிரகா மானதும், தாமமர மபான்றதுமான
தன் முகத்மதத் துமடத்துக் சகாண்டு, (4) ோசுமதேனிடமும்
{கிருஷ்ணனிடமும்}, பாண்டுேின் மகனான தனஞ் யனிடமும்
{அர்ெுனனிடமும்} இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னான், “ேலிமமமிக்கத்
மதர்ேரர்கமள,
ீ பணிமய நிமறமேற்றிய உங்கள் இருேமரயும்
நற்மபறாமலமய நான் காண்கிமறன்.(5) பாேம் நிமறந்த இைிந்தேனான
அந்தச் ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்} சகால்லப்பட்டது
நற்மபறாமலமய. கிருஷ்ணர்கமள, சபரும் மகிழ்ச் ியால் என்மன நிமறய
மேக்கும் ச யமல நற்மபறாமலமய நீங்கள் ச ய்தீர்கள்.(6)

நம் எதிரிகள் துன்பக்கடலில் மூழ்கியிருப்பது நற்மபறாமலமய. ஓ!

மதுசூதனா {கிருஷ்ணா}, அமனத்து உலகங்களின் தமலேன் {இமறேன்}
நீமய. உன்மனத் தங்கள் பாதுகாேலராகக் சகாண்மடாரால் இந்த
மூவுலகிலும் அமடய முடியாத ாதமன எதுவும் இல்மல. ஓ!
மகாேிந்தா {கிருஷ்ணா}, பைங்காலத்தில் தானேர்கமள சேன்ற
இந்திரமனப் மபால, உன் அருளால் நாங்கள் எங்கள் எதிரிகமள
சேல்மோம்.(7, 8)

ஓ! ேிருஷ்ணி குலத்மதாமன {கிருஷ்ணா}, நீ எேரிடம் மனநிமறவு

சகாள்கிறாமயா, ஓ! சகௌரேங்கமள அளிப்பேமன, அேர்கள் உலகத்மத
சேல்ேமதா, மூவுலகங்கமள சேல்ேமதா நிச் யம் ாத்தியமம.(9) ஓ!

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 901 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மதேர்களின் தமலோ {கிருஷ்ணா}, நீ யாரிடம் மனநிமறவு

சகாண்டுள்ளாமயா, ஓ! சகௌரேரங்கமள அளிப்பேமன, அேர்கள் மபாரில்
மதால்ேிமயமயா எந்தப் பாேத்மதமயா அமடய மாட்டார்கள்.(10)

ஓ! ரிஷிமக ா {கிருஷ்ணா}, க்ரன் {இந்திரன்} மதேர்களின்

தமலேனானது உன் அருளாமலமய.(11) அந்த அருளப்பட்டேன்
{இந்திரன்}, மபார்க்களத்தில் மூவுலகங்களின் அரசுரிமமமயயும்
அமடந்தது உன் அருளாமலமய. ஓ! மதேர்களின் தமலோ {கிருஷ்ணா},
பின்னேன் {இந்திரன்} இறோ நிமலமய அமடந்ததும், ஓ! கிருஷ்ணா,
நித்தியமான (அருள்) உலகங்கமள அனுபேிப்பதும் உன் அருளாமலமய
(12) ஓ! எதிரிகமளக் சகால்பேமன, உன் அருளால் உண்டான ஆற்றமலக்
சகாண்டு ஆயிரக்கணக்கான மதத்தியர்கமளக் சகான்ற க்ரன்
{இந்திரன்}, மதேர்களின் தமலமமப் சபாறுப்மப அமடந்தான்.(13) ஓ!
ரிஷிமக ா {கிருஷ்ணா}, அம ேன மற்றும் அம யாதன ஆகியேற்மறக்
சகாண்ட இந்த அண்டம், ஓ! ேரா
ீ {கிருஷ்ணா} அதன் பாமதயில் இருந்து
நழுோமல் மேண்டுதல்களிலும், மஹாமங்களிலும்
ஈடுபட்டுக்சகாண்டிருப்பது உன் அருளாமலமய.(14) கதோடக்கத்தில்
இருளில் முழ்கியிருந்த இந்த அண்டம் முழுவதுே ஒரர நீர்ப்பரப்ரப
இருந்தது.(15) ஓ! ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக் சகாண்டேமன, ஓ!
மனிதர்களில் ிறந்தேமன {கிருஷ்ணா}, இந்த அண்டம் உன்
அருளாமலமய சேளிப்பட்டது.

உலகங்கள் அமனத்தின் பமடப்பாளன் நீமய, பரமாத்மா நீமய,

மாற்றமில்லாதேன் நீமய.(16) ஓ! ரிஷிமக ா {கிருஷ்ணா}, உன்மனக்
கண்டேர் எேரும் ஒருமபாதும் குைம்புேதில்மல. பரம்சபாருள் நீமய,
மதேர்களின் மதேன் நீமய, அைிேற்றேன் நீமய.(17) ஓ! மதேர்களின்
தமலோ {கிருஷ்ணா}, உன்மனப் புகலிடமாகக் சகாண்மடார் ஒரு
மபாதும் குைம்புேதில்மல. அமனத்து உலகங்கமளயும் பமடப்பேனும்,
மாற்றமில்லாதேனும், ஆதி அந்தம் இல்லாதேனுமான
சதய்ேகமானேன்
ீ நீமய.(18) ஓ! ரிஷிமக ா {கிருஷ்ணா}, உனக்கு
அர்ப்பணிப்புடன் இருப்பேர்கள் எப்மபாதும் அமனத்துச் ிரமங்கமளயும்
கடப்பார்கள். பரமனும் {ஆதி முதல்ேனும்}, பைமமயானேனும்,
சதய்ேகமானேனும்
ீ {சதய்ேகப்
ீ புருஷனும்}, உயர்ந்தமேயமனத்திலும்
உயர்ந்தேனும் நீமய.(19) பரமனான உன்மன அமடந்தேன் எேமனா,
அேன் உயர்ந்த ேளத்மத அமடய ேிதிக்கப்பட்டிருக்கிறான். நான்கு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 902 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

மேதங்களிலும் பாடப்படுபேன் நீமய. நான்கு மேதங்களும் உன்மனமய

பாடுகின்றன.(20)

ஓ! உயர் ஆன்மா
சகாண்மடாமன {கிருஷ்ணா},
உன் உமறேிடத்மத நாடி
ஒப்பற்ற ேளத்மத நான்
அமடமேன். பரம்சபாருள் நீமய,
உயர்ந்த மதேர்களின் மதேன்
நீமய, ிறகு பமடத்த
உயிரினங்களின் தமலேன்
நீமய, மனிதர்கள் அமனேரின்
சிறகு பகடத்த பறவகளின் தகலவன் கருடன்
தமலேன் நீமய.(21)

அமனத்தினுக்கும் உயர்ந்த தமலேன் நீமய. ஓ! இருப்மபாரில்

ிறந்தேமன {கிருஷ்ணா}, நான் உன்மன ேணங்குகிமறன். ஓ!
பலமிக்கேமன, தமலேனும், தமலேர்களுக்குத் தமலேன் நீமய. ஓ!
மாதோ {கிருஷ்ணா}, ேளமம உனதாகட்டும்.(22)

ஓ! அகன்ற கண்கமள உமடயேமன, ஓ! அண்ட ஆன்மாமே,

அமனத்துப் சபாருட்களின் சதாடக்கம் நீமய. எேன் தனஞ் யனின்
{அர்ெுனனின்} நண்பமனா, எேன் தனஞ் யனின் நன்மமயில்
ஈடுபடுபேமனா அேன், தனஞ் யனின் பாதுகாேலனான உன்மனமய
அமடந்து மகிழ்ச் ிமய அமடோன்” என்றான் {யுதிஷ்டிரன்}.(23)

இப்படி அேனால் ச ால்லப்பட்டேர்களும், உயர் ஆன்மா

சகாண்டேர்களுமான மக ேனும் {கிருஷ்ணனும்}, அர்ெுனனும், பூமியின்
தமலேனான அந்த மன்னனிடம் {யுதிஷ்டிரனிடம்} மகிழ்ச் ியாக, (24)
“பாேம் நிமறந்த மன்னனான செயத்ரதன், உமது மகாபம் எனும்
சநருப்பாமலமய எரிக்கப்பட்டான்.(25) ஓ! பலமிக்கேமர, தார்தராஷ்டிரப்
பமடயானது சபரியதாகவும், ச ருக்கு நிமறந்ததாகவும் இருப்பினும், ஓ!
பாரதமர {யுதிஷ்டிரமர}, தாக்குதலுக்குள்ளாகியும், சகால்லப்பட்டும்
அைிக்கப்பட்டு ேருகிறது.(26) ஓ! எதிரிகமளக் சகால்பேமர {யுதிஷ்டிரமர},
உமது மகாபத்தின் ேிமளோமலமய சகௌரேர்கள் அைிக்கப்பட்டு
ேருகின்றனர். ஓ! ேரமர,
ீ கண்களால் மட்டுமம
சகான்றுேிடக்கூடியேரான உம்மமக் மகாபமூட்டிய தீய மனம் சகாண்ட

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 903 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

சுரயோதைன் {துரிரயோதைன்}, தன் நண்பர்களுடனும், தன்

கசோந்தங்களுடனும் ரசர்ந்து ரபோரில் உயினர விடப் ரபோகிறோன்.

உமது மகாபத்தின் ேிமளோல் முன்மப சகால்லப்பட்டேரும்,

மதேர்களமலமய தாக்கப்பட்டேரும், குருக்களின் பாட்டனுமான
சேல்லப்பட முடியாத பீஷ்ேர், இப்ரபோது கனணப்படுக்னகயில்
கிடக்கிறோர்.(27, 28) ஓ! எதிரிகமளக் சகால்பேமர {யுதிஷ்டிரமர}, உம்மம
எதிரியாகக் சகாண்டாரால் மபாரில் சேற்றியமடயமுடியாது, ஓ!
பாண்டுேின் மகமன {யுதிஷ்டிரமர}, மரணமும் அேர்களுக்காகக்
காத்திருக்கிறது.(29) ஓ! எதிரிகமள எரிப்பேமர {யுதிஷ்டிரமர}, எேனிடம்
நீர் மகாபம் சகாள்கிறீமரா, அேன் தன் உயிர், அன்புக்குரிமயார்,
பிள்மளகள், பல்மேறு
ேமகயான அருள்நிமலகள்
ஆகியேற்மற ேிமரேில்
இைப்பான்.(30) ஓ! எதிரிகமள
எரிப்பேமர, மன்னர்களின்
கடமமகமள மநாற்பேரான நீர்
சகௌரேர்களிடம் மகாபம்
சகாண்டிருக்கிறீர் எனும்மபாது,
அேர்கள் {சகௌரேர்கள்},
தங்கள் மகன்கள், ேிலங்குகள்
மற்றும் ச ாந்தங்கமளாடு
ஏற்கனமே ேழ்ந்து
ீ ேிட்டனர் அம்புப் படுக்ககயில் பீஷ்மர்
என்மற நான் கருதுகிமறன்”
என்றான் {கிருஷ்ணன்}.(31)

அப்மபாது, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, கமணகளால்

ிமதக்கப்பட்டேர்களான பீேன் மற்றும் ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ
சோத்யகி ஆகிய இருேரும் தங்களுக்கு மூத்தேமன {யுதிஷ்டிரமன}
ேணங்கினர். ேலிமமமிக்க ேில்லாளிகளான அவ்விருவரும்,
போஞ்சோைர்கள் சூை கீ ரை தனரயில் அேர்ந்தைர்.(32, 33) அவ்ேிரு
ேரர்களும்
ீ மகிழ்ச் ியால் நிமறந்திருப்பமதயும், ேந்திருந்து கூப்பிய
கரங்களுடன் இருப்பமதயும் கண்ட குந்தியின் மகன் {யுதிஷ்டிரன்},
அேர்கள் இருேமரயும் ோழ்த்தி, (34) “ேரர்கமள,
ீ துரரோணரர
சேல்லப்பட முடியாத முதமலயாகவும், ஹிருதிகன் ேகரை
{கிருதவர்ேரை} கடும் சுறாோகவும் உள்ள கடசலனும் (பமகேரின்)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 904 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துருப்புகளில் இருந்து நீங்கள் இருேரும் உயிமராடு தப்பி ேந்தது

நற்மபறாமலமய. பூமியின் மன்னர்கள் அமனேரும் (உங்கள்
இருேராலும்) சேல்லப்பட்டது நற்மபறாமலமய.(35)
சேற்றிகரமானேர்களாக உங்கள் இருேமரயும் நான் காண்பது
நற்மபறாமலமய. துமராணரும், ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரனான
ீ ஹிருதிகன்
மகனும் {கிருதேர்மனும்} மபாரில் சேல்லப்பட்டதும் நற்மபறாமலமய.(36)

ேிகர்ணிகளால் {முள் பதிக்கப்பட்ட கமணகளால்} ரபோரில் கர்ணன்

கவல்ைப்பட்டது நற்மபறாமலமய. மனிதர்களில் காமளயமர, உங்கள்
இருேராலும் மபாரில் இருந்து சல்ைியன் புறமுதுகிடச் ச ய்யப்பட்டது
நற்மபறாமலமய. (37) மதர்ேரர்களில்
ீ முதன்மமயானேர்களும், மபாரில்
நல்ல திறம் சகாண்டேர்களுமான நீங்கள் இருேரும், மபாரில் இருந்து
பாதுகாப்பாகவும், நலமாகவும் திரும்பி ேந்தமத நான் காண்பது
நற்மபறாமலமய.(38) ேரர்கமள,
ீ என்மனக் சகௌரேிக்கும் ேிருப்பத்தால்
உந்தப்பட்டு, மபாருக்குச் ச ன்றேர்களான நீங்கள், என் உத்தரவுக்குக்
கீ ழ்ப்படிந்து, கடசலனும் துருப்புகமளக் கடந்து ேந்திருப்பமத நான்
காண்பது நற்மபறாமலமய.(39) மபாரில் மகிழ்பேர்கள் நீங்கள். மபாரில்
புறமுதுகிடாதேர்கள் நீங்கள். எனக்கு உயிமரப் மபான்றேர்கள் நீங்கள்.
உங்கள் இருேமரயும் நான் காண்பது நற்மபறாமலமய” என்றான்
{யுதிஷ்டிரன்}.(40)

இமதச் ச ான்ன அந்தப் பாண்டுேின் மகன் {யுதிஷ்டிரன்}, ஓ!

மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, மனிதர்களில் புலிகளான அந்த யுயுதோைன்
{சோத்யகி}, ேற்றும் விருரகோதரன் {பீேன்} ஆகிய இருவனரயும் ஆரத்
தழுவி ககோண்டு ஆைந்தக் கண்ண ீனர உதிர்த்தோன்.(41) அப்மபாது, ஓ!
ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர}, சமாத்த பாண்டேப் பமடயும்
உற் ாகமமடந்து மகிழ்ச் ியில் நிமறந்தன. மமலும் அேர்கள்
அமனேரும் மீ ண்டும் தங்கள் இதயங்கமளப் மபாரில் நிமலநிறுத்தினர்”
{என்றான் ஞ் யன்}.(42)
--------------------------------------------------------------------------------------------
துமராண பர்ேம் பகுதி – 148ல் ேரும் சமாத்த சுமலாகங்கள் 42

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 905 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரிரயோதைைின் கண்ண ீர்! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 149

The tears of Duryodhana! | Drona-Parva-Section-149 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 64)

பதிவின் சுருக்கம்: கஜயத்ரதன் ககோனையோல் துரிரயோதைன் அனடந்த

ேைச்ரசோர்வு; அர்ஜுைனுக்கு ஒப்போை வரன்
ீ ஒருவனும் இவ்வுைகில் இல்னை
என்று கருதிய துரிரயோதைன் கர்ணைிடம் நம்பிக்னக இைந்தது;
உற்சோகேற்றவைோகக் கண்ண ீருடன் துரரோணரிடம் ரபசிய துரிரயோதைன்...

சஞ்சயன் {திருதரோஷ்டிரைிடம்} ச ான்னான், “ஓ! மன்னா

{திருதராஷ்டிரமர}, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {கஜயத்ரதன்} ேழ்ந்த
ீ பிறகு,
கண்ண ீர்த்துளிகளால் நமனந்த தன் முகத்துடன், உற் ாகத்மத இைந்த
உமது மகன் சுரயோதைன் {துரிரயோதைன்}, தன் எதிரிகமள சேல்ேதில்
நம்பிக்மகயிைந்தான்.(1) துயரால் நிமறந்து, பற்கள் உமடந்த
பாம்சபான்மறப் மபால சேப்பப் சபருமூச்சுகமள ேிட்டேனும், உலகம்
முழுமமக்கும் குற்றமிமைத்தேனுமான உமது மகன் {துரிமயாதனன்},
மனங்க ந்து ிறுமமமய அனுபேித்தான்.(2) அந்தப் மபாரில், ஜிஷ்ணு
{அர்ஜுைன்}, பீேரசைன், சோத்வதன் {சோத்யகி} ஆகிமயார் ச ய்த
பயங்கரமான சபரிய படுசகாமலகமளக் கண்டு, நிறம் மங்கியேனும்,
இமளத்தேனும், மனந்தளர்ந்தேனுமான அேனது {துரிரயோதைைின்}
கண்கள் கண்ண ீரோல் நினறந்தை.(3) அப்மபாது அேன் {துரிரயோதைன்}
அர்ஜுைனுக்கு ஒப்போக இவ்வுைகில் எந்த வரனும்
ீ இல்னை என்று

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 906 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நினைத்தோன்.(4) மகாபமமடந்திருக்கும் அர்ெுனனுக்கு எதிரில், ஓ! ஐயா

{திருதராஷ்டிரமர}, துரரோணரரோ, ரோனதயின் ேகரைோ {கர்ணரைோ},
அஸ்வத்தோேரைோ, கிருபரரோ நிற்கத்தகுந்தேர்கள் அல்ல.(5)

சுமயாதனன் {துரிமயாதனன்} தனக்குள்மளமய, “பார்த்தன்

{அர்ெுனன்}, என் பமடயின் ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்கள்
ீ அமனேமரயும்
மபாரில் சேன்று, ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமனக்}
சகான்றான். அேமன {அர்ெுனமன} எேராலும் தடுக்க முடியேில்மல.(6)
இந்த எனது பரந்த பமடயானது, பாண்டேர்களால் கிட்டத்தட்ட
அைிக்கப்பட்டுேிட்டது. எேராலும், ஏன் புரந்தரனாலும் {இந்திரனாலும்}
கூட என் பமடமயக் காக்க முடியாது என்மற நான் நிமனக்கிமறன்.(7)
எவனை நம்பி நோன் இந்தப் ரபோர்ப்போனதயில் ஈடுபட்ரடரைோ, ஐரயோ,
அந்தக் கர்ணன் ரபோரில் வழ்த்தப்பட்டு
ீ கஜயத்ரதனும்
ககோல்ைப்பட்டோன்.(8) என்னிடம் மாதானம் மப ேந்த கிருஷ்ணனை,
நான் எேனுமடய க்திமய நம்பி துரும்பாகக் கருதிமனமனா அந்தக்
கர்ணன், ஐமயா அந்தக் கர்ணன் மபாரில் சேல்லப்பட்டான்” என்று
நிமனத்தான்.(9)

ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரமர}, தன் இதயத்துக்குள்மளமய இப்படி

ேருந்தியேனும், சமாத்த உலகத்திற்கும் எதிராகக்
குற்றமிமைத்தேனுமான அேன் {துரிமயாதனன்}, ஓ! பாரதக் குலத்தின்
காமளமய {திருதராஷ்டிரமர}, துமராணமரக் காண்பதற்காக அேரிடம்
ச ன்றான்.(10) துமராணரிடம் ச ன்ற அேன் {துரிமயாதனன்}, குருக்களின்
மபரைிமேயும், தன் எதிரிகளின் சேற்றிமயயும், தார்தராஷ்டிரர்கள்
அமடந்திருக்கும் படுபயங்கர ஆபத்மதயும் அேரிடம் ச ான்னான்.(11)

சுமயாதனன் {துரிமயாதனன்}, “ஓ! ஆ ாமன {துமராணமர}, இந்த

மன்னர்களின் மாசபரும் அைிமேக் காண்பீராக. என் பாட்டனான ேரப்
ீ
பீஷ்ேனர நமது தமலமமயில் நிறுத்தி நான் மபாரிட ேந்மதன்.(12)
அேமரக் {பீஷ்ேனரக்} ககோன்ற சிகண்டி, தனது ஆம நிமறேமடந்து,
மற்சறாரு சேற்றிக்கான மபராம யில் துருப்புகள் அமனத்திற்கும்
முன்னணியில் நின்று சகாண்டிருக்கிறான் [1].(13) உமது மற்சறாரு
ீடனும், சேல்லப்பட முடியாதேனுமான சவ்யசச்சின் {அர்ஜுைன்}, ஏழு
அகக்ஷௌஹிணி துருப்புகனளக் [2] ககோன்று, ேன்ைன்
கஜயத்ரதனையும் யேனுைகுக்கு அனுப்பிவிட்டோன்.(14) ஓ! ஆ ாமன
{திருதராஷ்டிரமர}, எனக்கு சேற்றிமய ேிரும்பி, எனக்கு நன்மம

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 907 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ச ய்ேதிமலமய எப்மபாதும் ஈடுபட்டு, யமனின் ே ிப்பிடத்திற்குச் ச ன்ற

என் கூட்டாளிகளுக்கு நான் பட்ட கடனில் இருந்து எப்படி நான்
மீ ளப்மபாகிமறன்?(15)

[1] “இங்மக Praluvdhas என்பமத நீலகண்டர் மேறு மாதிரியாக

ேிளக்குகிறார். இங்மக துரிமயாதனன், ிகண்டிமய ேஞ் கம்
நிமறந்த மேடனாகவும், அந்த ேஞ் கத்தின் ேிமளோல்
அேன் பீஷ்மமர ேழ்த்தியதாகவும்
ீ ேிளக்குேதாக அேர்
{நீலகண்டர்} நிமனக்கிறார். இஃது ஏற்புமடயதாக இல்மல”
என இங்மக ேிளக்குகிறார் கங்குலி.

[2] துமராண பர்ேம் பகுதி 145ல் எட்டு அசக்ஷௌஹிணிகள்

சகால்லப்பட்டன என்று ஞ் யன் ச ால்ேதாகக்
குறிப்பிடப்படுகிறது. ஒருமேமள அர்ெுனன் மட்டுமம ஏழு
அசக்ஷௌஹிணிகமளயும், பீமன், ாத்யகி முதலிய பிறர் ஓர்
அசக்ஷௌணிமயயும் சகான்றிருக்கலாம்.

தங்கள் உலக ேளத்மதசயல்லாம் மகேிட்டு, பூமியின்

அரசுரிமமமய எனக்களிக்க ேிரும்பிய அந்தப் பூமியின் தமலேர்கள்,
இப்மபாது பூமியில் கிடக்கின்றனர்.(16) உண்னேயில், நோகைோரு
ரகோனைரய. நண்பர்களின் இத்தகு படுசகாமலக்குக் காரணமான நான்,
நூறு குதிமர மேள்ேிகமளச் ச ய்தாலும் புனிதமமடமேன் என்று
நிமனக்கவும் துணிய மாட்மடன்.(17) நோன் ரபரோனசக்கோரன், போவம்
நினறந்தவன், ரேலும் நீ திக்கு எதிரோக நடந்தவனுேோரவன்.
சேற்றியமடயும் ேிருப்பம் சகாண்டிருந்த இந்தப் பூமியின் தமலேர்கள்,
என் ச யல்களால் மட்டுமம யமனின் ே ிப்பிடத்மத அமடந்தனர்.(18)
நடத்னதயில் போவியும், உட்பனகனயத் ரதோற்றுவித்தவனுேோை
எைக்கு, பூமியானேள் இந்த மன்னர்களுக்கு முன்னிமலயில் (மூழ்கும்
ேமகயில்) ஏன் ஒரு துமளமயத் தர மறுக்கிறாள் [3].(19)

[3] மேசறாரு பதிப்பில் இவ்ேரி, “நல்சலாழுக்கத்திலிருந்து

தேறியேனும், நண்பர்களுக்குத் துமராகம் ச ய்பேனுமான
என் ேிஷயத்தில் பூமியானேள் ராெ மபயில் பிளந்து
என்மன உட்சகாள்ள ஏன் க்தியுள்ளேளாக இல்மல”
என்றிருக்கிறது.

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 908 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

ஐமயா, இரத்தச் ிேப்புமடய கண்கமளக் சகாண்டேரும், மறு

உலமக சேற்றிக் சகாண்ட சேல்லப்பட முடியாத ேரருமான
ீ பாட்டன்
{பீஷ்மர்} என்மனச் ந்திக்கும்மபாது, மன்னர்களுக்கு மத்தியில் என்னிடம்
என்ன ச ால்ோர்.(20) ேலிமமமிக்க ேில்லாளியான அந்த ஜைசந்தன்,
சோத்யகியோல் ககோல்ைப்பட்டனதப் போரும். அந்தப் சபரும் மதர்ேரன்
ீ
{ெல ந்தன்}, தன் உயிமர ேிடத் தயாராக, என் நிமித்தமாகப் மபாருக்குச்
ச ருக்குடன் ேந்தான்.(21) காம்மபாெர்களின் ஆட் ியாளனும்
{சுதக்ஷிணனும்}, அைம்புசனும், என்னுமடய இன்னும் பல
கூட்டாளிகளும் சகால்லப்பட்டமதக் கண்டும் என் உயிமரப் பாதுகாத்துக்
சகாள்ேதால் எமத நான் அமடயப் மபாகிமறன்?(22)

அந்தப் புறமுதுகிடாத ேரர்கள்,

ீ என் நிமித்தமாகப் மபாரிட்டு, என்
எதிரிகமள சேல்ேதற்காகத் தங்களால் முடிந்த அளவு க்தியுடன்
மபாராடி தங்கள் உயிமரமய ேிட்டனர்.(23) ஓ! எதிரிகமள எரிப்பேமர
{துமராணமர}, நான் இன்று என் முழு ேலிமமமயப் பயன்படுத்தி
அேர்களிடம் பட்ட கடனிலிருந்து ேிடுபட்டு, யமுமனக்குச் ச ன்று
நீர்க்காணிக்மககள் ச லுத்தி அேர்கமள நிமறவு ச ய்யப் மபாகிமறன்.(24)
ஓ! ஆயுதம் தரித்மதார் அமனேரிலும் முதன்மமயானேமர {துமராணமர},
ஒன்று போஞ்சோைர்கனளயும், போண்டவர்கனளயும் ககோன்று ேை
அனேதினய அனடரவன், அல்ைது ரபோரில் அவர்களோல்
ககோல்ைப்பட்டு, என் கூட்டோளிகள் கசன்ற உைகங்களுக்ரக நோனும்
கசல்ரவன் என்று நான் ச ய்திருக்கும் நற்ச யல்கள் மீ தும், நான்
சகாண்டிருக்கும் ஆற்றலின் மீ தும், என் மகன்களின் மீ தும் ஆமணயிட்டு
உமக்கு நான் உண்மமயாகமே ச ால்கிமறன்.(25, 26) என் சபாருட்டுப்
மபாரில் ஈடுபட்ட அந்த மனிதர்களில் காமளயர், அர்ெுனனால்
சகால்லப்பட்டு எங்மக ச ன்றார்கமளா அங்மக நிச் யம் நானும்
ச ல்மேன்.(27) நோம் நேது கூட்டோளிகனள நன்கு போதுகோக்கவில்னை
என்பனதக் கண்டு, நம்ரேோடு நீ டித்திருக்க அவர்கள் {நேது
கூட்டோளிகள்} விரும்பவில்னை.ஓ! ேலிமமமிக்கக் கரங்கமளக்
சகாண்டேமர, இப்ரபோது அவர்கள் நம்னேவிடப் போண்டவர்கனளரய
உகந்தவர்களோகக் கருதுகின்றைர் [4].(28) அர்ெுனன் உமது ீடன்
என்பதாலும், அேனிடம் நீர் கனிவுடன் நடந்து சகாள்ேதாலும், துல்லிய
இலக்மகக் சகாண்ட நீமர மபாரில் நமக்கு அைிமே ேிதித்திருக்கிறீர்.(29)
இதன் காரணமாகமே, நமக்கு சேற்றிமயப் சபற்றுத் தர முயன்மறார்
அமனேரும் சகால்லப்பட்டனர். இப்மபாது நமது சேற்றிமயக் கர்ணன்
மட்டுமம ேிரும்புேதாகத் சதரிகிறது.(30)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 909 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[4] மேசறாரு பதிப்பில், “என்னால் (யுத்தத்தில்)

உதேிச ய்யப்படாமலிருக்கின்ற மித்ரர்கள் இப்சபாழுது
என்மன அமடயப் பிரிமற்றேர்களாயிருக்கிறார்கள்;
பாண்டேர்கமள ேிம ஷமாக மதிப்பது மபால நம்மம
மதிக்கேில்மல” என்றிருக்கிறது.

முமறயாகச் ம ாதிக்காமல் ஒருேமன நண்பனாக ஏற்று,

நண்பர்களால் ாதிக்கப்பட மேண்டிய காரியங்களில் அேமன
ஈடுபடுத்தும் பலேனமான
ீ {மந்த} அறிமேக் சகாண்ட மனிதன் தீங்மக
அமடேது நிச் யம்.(31) இப்படிமய எனது இந்த ேிேகாரமும் என்
நண்பர்களில் ிறந்மதாரால் நிர்ேகிக்கப்பட்டது [5]. நோன் ரபரோனசக்கோரன்,
போவம் நினறந்தவன், ரகோணல் புத்தி ககோண்டவன் ேற்றும் தணிக்க
முடியோத கபோருளோனச ககோண்டவனுேோைரவன்.(32) ஐமயா, மன்னன்
செயத்ரதன் சகால்லப்பட்டான், மமலும் சபரும் க்தி சகாண்ட
ரசோேதத்தன் ேகனும் {பூரிஸ்ரவஸும்}, அபிஷாஹர்களும்,
சூரம னர்களும், ிபிக்களும், ே ாதிகளும் சகால்லப்பட்டனர்.(33) அந்த
மனிதர்களில் காமளயர் எனக்காகப் மபாரில் ஈடுபட்டிருந்த மபாது
அர்ெுனனால் சகால்லப்பட்டு எங்குச் ச ன்றார்கமளா அங்மகமய நானும்
இன்று ச ல்லப் மபாகிமறன்.(34) அந்த மனிதர்களில் காமளயர் இல்லாத
நிமலயில் உயிர்ோழும் மதமேமயதும் எனக்கு இல்மல. ஓ! பாண்டு
மகன்களின் ஆ ாமன {துமராணமர}, எனக்கு இதில் {இக்காரியத்தில்}
அனுமதி அளிப்பீராக” என்றான் {துரிமயாதனன்}” {என்றான் ஞ் யன்}.(35)

[5] “31ேது சுமலாகத்மதயும், 32ேது சுமலாகத்தின்

பாதிமயயும் நான் ரியாக உமரத்திருக்கிமறனா என்பது
சதரியேில்மல. ேட்டார சமாைிசபயர்ப்பாளர்கள் இந்தப்
பத்திமய மிகவும் குைப்பியிருக்கின்றனர். இங்மக Surhittamais
என்பது சபாருள் சகாள்ளக் கடினமான ஒன்றாக இருக்கிறது.
துரிமயாதனன், ‘ஓ! ஆ ாமன {துரரோணரர}, கர்ணன், சகுைி,
துச்சோசைன் ஆகிரயோரும், நோனும் உம்னே நண்பரோக
ஏற்று இந்தப் ரபோரில் உம்னே ஈடுபடுத்திரைோம். எைினும்,
நண்பரின் ரபோர்னவயில் இருக்கும் ஓர் எதிரி என்று
அப்ரபோது உம்னே நோங்கள் அறியவில்னை’ என்று
ச ால்ேதாக இங்மக நான் சபாருள் சகாள்கிமறன்” என
இங்மக ேிளக்குகிறார் கங்குலி. மேசறாரு பதிப்பில், “மந்த

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 910 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

புத்தியான எேன், உண்மமயான மித்ரசனன்று சதரிந்து

சகாள்ளாமல் ஒருேமன மித்திரன் ச ய்ய மேண்டிய
காரியத்தில் ஏவுகிறாமனா அேனுமடய அந்தக் காரியம்
அைிந்து ேிடுகிறது. மமாகத்தினாமல மபராேல்
சகாண்டேனும் பாேியும், மகாணலான தன்மமயுள்ளேனும்,
தனத்மத ேிரும்புகிறேனுமான என்னுமடய இந்தக்
காரியமானது மிக்கச் ிமனகமுள்ளேர்களாமல
அவ்ேிதமாகச் ச ய்யப்பட்டுேிட்டது” என்று இருக்கிறது.
மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில், “மந்தமான புத்தி சகாண்ட
எந்த மனிதன், ரியாகத் தீர்மானிக்கமாமலமய ஒருேமன
நண்பனாக ஏற்று, உண்மமயான நண்பர்களால் மட்டுமம
ச ய்யக்கூடிய ச யல்களில் அேமன ஈடுபடுத்துோமனா,
அேனது மநாக்கம் அைிந்துேிடும். மபராம , மகாணல் புத்தி,
ேளங்களில் மபராம சகாண்ட பாேியான என்னுமடய
இந்த ேிேகாரம் ிறந்த நண்பர்களாமல ( ிறந்த நண்பர்கள்
என்று அமைக்கப்படுமோரால்) இவ்ேைியில்
நிர்ேகிக்கப்பட்டது" என்று இருக்கிறது.
--------------------------------------------------------------------------------------------
துமராண பர்ேம் பகுதி – 149ல் ேரும் சமாத்த சுமலாகங்கள் 35

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 911 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

துரரோணரின் ேறுகேோைி! - துரரோண பர்வம் பகுதி – 150

The reply of Drona! | Drona-Parva-Section-150 | Mahabharata In Tamil
(ெயத்ரதேத பர்ேம் – 54)

பதிவின் சுருக்கம்: துரிரயோதைனுக்குத் துரரோணர் கசோன்ை ேறுகேோைி;

கவசத்னதக் கனளயும் முன் போஞ்சோைர்கள் அனைவனரயும் ககோல்வதோகச்
சபதரேற்ற துரரோணர்; அஸ்வத்தோேனுக்குத் தன் இறுதிச் கசய்தினயச்
கசோல்லுேோறு துரிரயோதைனைப் பணித்த துரரோணர்...

திருதராஷ்டிரன், “ வ்ய ச் ினால் {அர்ெுனனால்} ிந்துக்களின்

ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்} மபாரில் சகால்லப்பட்ட பிறகு, பூரிஸ்ரேஸ்
ேழ்ச்
ீ ிக்குப் பிறகு, உங்கள் மனநிமல எப்படி இருந்தது?(1) குருக்களின்
மத்தியில் துரிமயாதனன் இப்படித் துமராணரிடம் மப ியபிறகு, ஆ ான்
{துமராணர்} அேனிடம் {துரிமயாதனனிடம்} என்ன ச ான்னார்? ஓ ஞ் யா
இமே யாமேயும் எனக்குச் ச ால்ோயாக” என்றான்.(2)

ஞ் யன், “ஓ பாரதமர {திருதராஷ்டிரமர}, பூரிஸ்ரேஸ் மற்றும்

ிந்துக்களின் ஆட் ியாளன் {செயத்ரதன்} ஆகிமயார் சகால்லப்பட்ட
பிறகு, உமது துருப்புகளுக்கு மத்தியில் உரத்த ஓலம் எழுந்தது.(3) எந்த
ஆமலா மனகளின் ேிமளோல் நூற்றுக்கணக்கான மனிதத் தமலேர்கள்
சகால்லப்பட்டனமரா, உமது மகனின் அந்த ஆமலா மனகமள அேர்கள்
அமனேரும் அலட் ியம் ச ய்தனர்.(4) துமராணமரப் சபாறுத்தேமர,
அேர் உமது மகனின் அந்த ோர்த்மதகமளக் மகட்டுத் துயரால்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 912 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

நிமறந்தார். ிறிது மநரம் ிந்தித்த அேர், ஓ ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரமர},

சபரும் துன்பத்துடன் இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்னார்.(5)

துமராணர், “ஓ துரிமயாதனா, ோர்த்மதக் கமணகளால் என்மன

ஏன் இப்படித் துமளக்கிறாய்? அர்ெுனமனப் மபாரில் ேழ்த்துேது
ீ
இயலாது என முன்மப நான் உன்னிடம் ச ான்மனன்.(6) கிரீடத்தால்
அலங்கரிக்கப்பட்டேனால் {அர்ெுனனால்} பாதுகாக்கப்பட்ட ிகண்டி
பீஷ்மமரக் சகான்றான். ஓ குரு குலத்மதாமன {துரிமயாதனா}, அந்த
அருஞ்ச யலால் மபாரில் அர்ெுனனின் ஆற்றல் நன்கு
ம ாதிக்கப்பட்டது.(7) மதேர்களாலும் ேழ்த்தப்பட
ீ முடியாத பீஷ்மர்
உண்மமயில் மபாரில் எப்மபாது சகால்லப்பட்டாமரா, அப்மபாமத பாரதப்
பமட அைிந்து ேிட்டது என்பமத நான் அறிமேன்.(8) மூவுலகில்
உள்மளார் அமனேரிலும் மிக முதன்மமயான ேரர்
ீ என நாம் கருதிய
அேமர {பீஷ்மமர} ேழ்ந்த
ீ பிறகு, மேறு யாமர நாம் நம்ப முடியும்?

ஓ ஐயா {துரிமயாதனா}, முன்னர்க் குருக்களின் மபயில் குனி

ேிமளயாடியது பகமடகளல்ல, அமே எதிரிகமளக் சகால்லேல்ல
கூரிய கமணகள்.(10) ஓ ஐயா, செயனால் {அர்ெுனனால்} ஏேப்படும்
அந்தக் கமணகமள {பகமடக் கமணகமள} இப்மபாது நம்மமக்
சகால்கின்றன. அேற்மற அப்படிமய ேிதுரன்
உருேகப்படுத்தியிருந்தாலும், நீ இன்னும் அேற்மற அவ்ோறு புரிந்து
சகாள்ளேில்மல.(11) ஞானியும், உயர் ஆன்மா சகாண்டேனுமான
ேிதுரன், கண்ண ீர் நிமறந்த கண்களுடன் உன்னிடம் ச ான்ன அந்த
ோர்த்மதகமள, அமமதிமயப் பரித்துமரத்த அந்த நன்மமயான
ோர்த்மதகமள அப்மபாது நீ மகட்கேில்மல.(12) அேன் {ேிதுரன்}
முன்னறிேித்த அந்தப் மபரிடர் இப்மபாது ேந்திருக்கிறது. ஓ
துரிமயாதனா, ேிதுரனின் ோர்த்மதகளுக்கு நீ கீ ழ்ப்படியாததன்
ேிமளோமலமய, {அேன் முன்னறிேித்த} அந்தப் பயங்கரமான
படுசகாமலகள் இப்மபாது மநருகின்றன.(13) மூட புத்தி சகாண்ட எந்த
மனிதன், நம்பிக்மகக்குரிய நண்பர்களின் ேணங்கத்தக்க ச ாற்கமள
அலட் ியம் ச ய்து, தன் ச ாந்தக் கருத்மதப் பின்பற்றுோமனா, அேன்
ேிமரேில் இைிந்த பரிதாப நிமலயில் ேழ்ோன்.(14)
ீ

ஓ காந்தாரியின் மகமன {துரிமயாதனா}, நற்குலத்தில் பிறந்தேளும்,

அமனத்து அறங்கமளயும் பயில்பேளுமான கிருஷ்மணமய
{திசரௌபதிமய} எங்கள் கண்களுக்கு முன்பாகமே குருக்களின் மபக்கு

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 913 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

இழுத்து ேந்த உனது அந்தப் பாேகரச் ச யலின் கனிமய உனக்கு

மநர்ந்திருக்கும் இந்தப் சபருந்தீமமயாகும். கிருஷ்மண {திசரௌபதி}
அப்படி நடத்தப்படத் தகாதேளாோள்.(15-16) ேஞ் கத்தால் பகமடயில்
பாண்டேர்கமள சேன்ற நீ, அேர்கமள மான் மதால் உடுத்தச் ச ய்து
காடுகளுக்குள் அனுப்பினாய்.(17) எப்மபாதும் அறப்பயிற் ிகளில் {நல்ல
ச யல்களில்} ஈடுபடுபேர்களும், என் ச ாந்த மகன்கமளமய
மபான்றேர்களுமான அந்த இளேர ர்களுக்கு {பாண்டேர்களுக்கு}
என்மனத்தேிர இவ்வுலகில் மேறு எந்தப் பிராமணன் தீங்கிமைக்க
முமனோன்?(18)

திருதராஷ்டிரன் ம்மதத்துடன், குரு மபயின் மத்தியில்

குனிமய உன் உதேியாளானாகக் சகாண்ட நீ, பாண்டேர்களின்
கடுஞ் ினத்மதத் தூண்டினாய்.(19) துச் ா னனுடன் ம ர்ந்து சகாண்டு
கர்ணனும் அந்தக் மகாபத்மத அதிகரிக்கச் ச ய்தான். ேிதுரனின்
ோர்த்மதகமள அலட் ியம் ச ய்து நீமயகூட மீ ண்டும் மீ ண்டும் அமத
அதிகரிக்கச் ச ய்தாய்.(20) நீங்கள் அமனேரும் ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளனின் அருகில் நிற்கத் தீர்மானித்து உறுதியான பாதுகாப்புடன்
அர்ெுனமனச் சூழ்ந்து சகாண்டீர்கள். பிறகு ஏன் நீங்கள் அமனேரும்
சேல்லப்பட்டீர்கள்? மமலும் ஏன் செயத்ரதன் சகால்லப்பட்டான்?(21) ஓ
சகௌரவ்யா {துரிமயாதனா}, நீயும், கர்ணன், கிருபர், ல்லியன்,
அஸ்ேத்தாமன் ஆகிமயாரும் உயிருடன் இருக்மகயில் ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளன் எவ்ோறு சகால்லப்பட்டான்.(22) (உன் தரப்பில் உள்ள)
மன்னர்கள், ிந்துக்களின் ஆட் ியாளமனக் காப்பதற்காகச் ீற்றத்துடன்
தங்கள் க்தி அமனத்மதயும் சேளிப்படுத்தினர். பிறகு ஏன் அேர்களுக்கு
மத்தியிமலமய செயத்ரதன் சகால்லப்பட்டான்?(23) அர்ெுனனின்
மககளில் இருந்து தன்மனப் பாதுகாக்க செயத்ரதன் என்மன நம்பி
எதிர்பார்த்தான்.(24) எனினும், அேன் எதிர்பார்த்த பாதுகாப்மப அேன்
அமடயேில்மல. எனக்மக எந்தப் பாதுகாபும் இருப்பதாக எனக்குத்
சதரியேில்மல.(25)

ிகண்டிமயாடு கூடிய பாஞ் ாலர்கமளக் சகால்ேதில்

சேல்லாதேமர, திருஷ்டத்யும்னப் புழுதியில் மூழ்குபேமனப் மபாலமே
என்மன நான் உணர்கிமறன்.(26) {இப்படி} நானும் துயரில் எரிந்து
சகாண்டிருப்பமதக் கண்டும், ஓ பாரதா {துரிமயாதனா}, ிந்துக்களின்
ஆட் ியாளமன {செயத்ரதமனக்} காப்பதில் தேறி ேிட்டு, உன்
ோர்த்மதக் கமணகளால் என்மன ஏன் நீ துமளக்கிறாய்?(27) மபாரில்

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 914 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

கமளக்காதேரும், துல்லியமான இலக்மகக் சகாண்டேருமான

பீஷ்மரின் தங்கக் சகாடிமரத்மத இனி உன்னால் காண முடியாது.
அப்படியிருக்மகயில் எப்படி நீ சேற்றியில் நம்பிக்மகக் சகாள்கிறாய்?(28)
இந்த அளவுக்கு நிமறய ேலிமமமிக்கத் மதர்ேரர்களுக்கு
ீ மத்தியில்,
ிந்துக்களின் ஆட் ியாளனும், பூரிஸ்ரேஸும் சகால்லப்பட்டிருக்கும்
மபாது, முடிவு எவ்ோறு இருக்கும் என நீ நிமனக்கிறாய்?(29) ஓ மன்னா
{துரிமயாதனா}, சேல்லப்படக் கடினமான கிருபர் இன்னும்
உயிமராடிருக்கிறார். செயத்ரதனின் பாமதமயப் பின்பற்றாமல்
இருந்ததற்காக நான் அேமர உயர்ோகப் மபாற்றுகிமறன்.(30) (மபாரில்)
மிகக் கடினமான ாதமனகமள அமடயும் ேரரும்,
ீ ோ ேனின்
{இந்திரனின்} தமலமமயிலான மதேர்களாமலமய மபாரில் சகால்லப்பட
முடியாதேருமான பீஷ்மர், ஓ சகௌரவ்யா {துரிமயாதனா}, நீயும், உன்
தம்பி துச் ா னனும் பார்த்துக் சகாண்டிருக்கும்மபாமத சகால்லப்பட்ட
மபாது, ஓ மன்னா, பூமிமய உன்மனக் மகேிட்டதாக நான்
நிமனத்மதன்.(31, 32)

ஓ திருதராஷ்டிரன் மகமன {துரிமயாதனா}, மபாரில் உன்

நன்மமமய அமடேதற்காகமே, பாஞ் ாலர்கள் அமனேமரயும
சகால்லாமல் நான் என் கே த்மதக் கமளய மாட்மடன்.(34) ஓ மன்னா
{துரிமயாதனா}, மபாரிட்டுக் சகாண்டிருக்கும் என் மகன்
அஸ்ேத்தாமனிடம் ச ன்று, அேனது உயிமர ஆபத்துக்குள்ளானாலும்,
ம ாமகர்கமள மட்டும் அேன் ேிட்டு ேிடக்கூடாது என்று ச ால்ோயாக
[2].(35) மமலும் அேனிடம் {அஸ்ேத்தாமனிடம்}, “உன் தந்மதயிடம் சபற்ற
ஆமணகள் அமனத்மதயும் நீ கமடப்பிடிப்பாயாக. பணிவு,
சுயக்கட்டுப்பாடு, உண்மம மற்றும் {கபடமற்ற} மநர்மம ஆகிய
ச யல்களில் நீ உறுதியாக இருப்பாயாக.(36) அறம், சபாருள், இன்பம்
ஆகியேற்மறக் கமடப்பிடிப்பதில், அறத்மதயும், சபாருமளயும்
புறக்கணிக்காமல், அற ஆதிக்கம் சகாண்ட ச ய்கமளமய எப்மபாதும் நீ
ச ய்ோயாக.(37) பிராமணர்கமள எப்மபாதும் பரிசுகளால் நிமறவு
ச ய்ோயாக. அேர்கள் அமனேரும் உன் ேைிபாட்டுக்குத்
தகுந்தேர்களாேர். அேர்களுக்குத் தீங்கிமைக்கும் ேமகயில் எமதயும் நீ
ச ய்யாதிருப்பாயாக. அேர்கள் சநருப்பின் தைல்கமளப்
மபான்றேர்களாேர்” என்றும் {அஸ்ேத்தாமனிடம் நீ} ச ால்ல
மேண்டும்.(38)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 915 http://mahabharatham.arasan.info

முழுமஹாபாரதம் துரராண பர்வம் 001 - 150

[2] அஃதாேது, “அேன் {அஸ்ேத்தாமன்}, என் எதிரிகளான

ம ாமகர்கமளத் தன் க்திக்குட்பட்ட அமனத்து ேைிகளிலும்
பைிதீர்க்கமேண்டும்” என்பது சபாருள் எனக் கங்குலி இங்மக
ேிளக்குகிறார்.

என்மனப் சபாறுத்தேமர, ஓ எதிரிகமளக் சகால்பேமன

{துரிமயாதனா}, ோர்த்மதக் கமணகளால் உன்னால் துமளக்கப்படும்
நான், சபரும்மபார் புரிேதற்காகப் பமகேரின் பமடக்குள்
ஊடுருவுமேன்.(39) உன்னால் முடியுசமன்றால், ஓ துரிமயாதனா, மபாய்
அந்தத் துருப்புகமளக் காப்பாயாக. குருக்கள் மற்றும் ிருஞ் யர்கள்
ஆகிய இருேரும் மகாபமாக இருக்கின்றனர். அேர்கள் இரேிலும்
மபார்புரிோர்கள்” என்றார் {துமராணர்}.(40) இவ்ோர்த்மதகமளச் ச ான்ன
துமராணர், ேிண்மீ ன்களின் ஒளிமயத் தன் ஒளியால் மீ றி மமறக்கும்
சூரியமனப் மபால க்ஷத்திரியர்களின் க்திமயத் தன் க்தியால்
மீ றுேதற்காகப் பாண்டேர்கமள எதிர்த்துச் ச ன்றார்” என்றான்
{ ஞ் யன்}.(41)

செ.அருட்செல் வப் ரபரரென் 916 http://mahabharatham.arasan.info