Dita

 olimpike  
 
Më  23  qershor,  Dita  Olimpike  festohet  në  mbarë  botën:  qindra  e  mijëra  njerëz  -­‐  të  rinj  dhe  të  moshuar  -­‐  
lëvizin  dhe  marrin  pjesë  në  aktivitete  sportive  dhe  kulturore,  si  shkon,  ekspozita,  muzikë  dhe  seminare  
edukative.  Gjatë  dy  dekadave  të  fundit,  ngjarja  ka  ndihmuar  në  përhapjen  e  idealeve  olimpike  në  çdo  cep  të  
botës.Gjatë  20  viteve  të  fundit,  Dita  Olimpike  është  shoqëruar  me  ditën  e  olimpiadës  në  mbarë  botën.  Nga  
45  Komitetet  Olimpike  Kombëtare  (KOK)  që  marrin  pjesë  në  edicionin  e  parë  në  vitin  1987,  sot  shumica  e  
205  NOCs  po  bashkohen.  Për  më  tepër,  shumë  prej  KOK-­‐ve  pjesëmarrëse  janë  në  Afrikë  -­‐  duke  dëshmuar  
apelin  botëror  të  ngjarjes.Sot,  Dita  Olimpike  po  zhvillohet  në  shumë  më  tepër  se  vetëm  një  ngjarje  
sportive.  Bazuar  në  tre  shtyllat  "veprim",  "mësim"  dhe  "zbulim",  Komitetet  Olimpike  Kombëtare  
organizojnë  aktivitete  sportive,  kulturore  dhe  edukative.  Disa  vende  e  kanë  inkorporuar  ngjarjen  në  
programin  shkollor  dhe,  gjatë  viteve  të  fundit,  shumë  KOK  kanë  shtuar  koncerte  dhe  ekspozita  për  
festimin.  Aktivitetet  e  kohëve  të  fundit  të  KOK  kanë  përfshirë  takime  për  fëmijët  dhe  të  rinjtë  me  atletë  të  
lartë  dhe  zhvillimin  e  faqeve  të  reja  që  drejtojnë  njerëzit  në  programet  në  lagjen  e  tyre.  Kjo  e  bën  më  të  
lehtë  për  të  gjithë  të  bëhen  pjesë  e  Ditës  Olimpike.  
 
Historia    
•Data  e  23  qershorit  1894,  konsiderohet  nga  shumë  prej  ditës  së  lindjes  së  Lëvizjes  Olimpike  moderne.  Kjo  
ishte  kur  francezi  Pierre  de  Coubertin  organizoi  fillimet  e  Komitetit  Olimpik  Ndërkombëtar  në  Kongresin  
Ndërkombëtar  të  Parisit  në  Sorbonne.  
•Olimpiadat  e  para  moderne  u  mbajtën  në  Athinë  dy  vjet  më  vonë.  
•Ja  se  si  Komiteti  Olimpik  Ndërkombëtar  përshkroi  vizionin  e  Coubertin:  
"Pse  i  rivendosja  Lojrat  Olimpike?  Për  të  fisnikërueshëm  dhe  për  të  forcuar  sportin,  për  të  siguruar  
pavarësinë  dhe  kohëzgjatjen  e  tyre,  dhe  kështu  t'u  mundësojë  atyre  më  mirë  të  përmbushin  rolin  edukativ  
që  u  takojnë  atyre  në  botën  moderne.  "Coubertin  është  gjithashtu  autori  i  frazës  së  famshme  që  
karakterizon  Lojrat  Olimpike:"  gjë  e  rëndësishme  në  jetë  nuk  është  triumfi,  por  lufta;  gjë  thelbësore  nuk  
është  që  të  ketë  fituar,  por  të  ketë  luftuar  mirë  ".  
•Coubertin  do  të  vazhdonte  të  ishte  presidenti  i  dytë  i  IOC,  nga  viti  1896  deri  më  1925.  Zemra  e  tij  u  varros  
në  Olimpiadë,  Greqi.  
•Coubertin  nuk  jetonte  për  të  parë  Ditën  Olimpike,  e  cila  nuk  u  krijua  deri  në  vitin  1948.  Dita  e  parë  
Olimpike  panë  nëntë  kombe  pritëse  për  të  festuar  rilindjen  e  Olimpiadës  (SHBA  nuk  ishte  fillimisht  një  
prej  tyre,  por  është  tani).  
•Dita  Olimpike  u  rrit  në  një  ngjarje  mbarëbotërore  jo  vetëm  për  përkujtimin  e  Lëvizjes  Olimpike,  por  edhe  
promovimin  e  palestër  dhe  sportivitetit.  
 

     Punoi:Nensi  Gjyshi  9b  

 
 
 Lëvizja  olimpike  në  Shqipëri  
 
Komiteti  Olimpik  Kombëtar  Shqiptar  (KOKSH)  është  një  organizatë  jofitimprurëse  dhe  
autoriteti  ligjor  i  pjesëmarrjes  së  Shqipërisë  në  Lojrat  Olimpike.  Si  anëtar  i  Komitetit  Olimpik  
Ndërkombëtar  (KON),  është  përgjegjës  për  zhvillimin  dhe  menaxhimin  e  të  gjitha  aktiviteteve  të  
lidhura  me  Olimpiadën  në  vend.  Anëtarët  e  komitetit  janë  46  federata  sportive,  të  cilat  zgjedhin  
Këshillin  Ekzekutiv  të  përbërë  nga  presidenti  dhe  dhjetë  anëtarë  .  Është  e  vendosur  në  
kryeqytetin  e  vendit,  Tiranë.  
 
Histori  
Komiteti  Olimpik  Kombëtar  i  Shqipërisë  (KOKSH)  u  themelua  në  vitin  1958  dhe  një  vit  më  vonë  
u  bë  i  njohur  nga  Komiteti  Ndërkombëtar  Olimpik.  Nga  viti  i  themelimit  deri  në  vitin  1989  
komiteti  u  njoh  me  emrin  "Këshilli  i  Përgjithshëm  i  Këshillit  të  Sportistëve  të  Shqipërisë"  dhe  
përfshiu  në  thelbin  e  saj  të  gjitha  federatat  sportive  në  vend.  Me  ndryshimin  e  sistemit  politik  në  
Shqipëri,  në  vitin  1990,  komiteti  u  ristrukturua  si  një  entitet  i  pavarur,  i  ndarë  nga  Ministria  e  
sapoformuar  e  Kulturës,  Rinisë  dhe  Sporteve.  Katër  vjet  më  vonë,  në  vitin  1994,  me  dekretet  e  
qeverisë  Nr.20  dhe  Nr.401,  u  sanksionua  si  një  organizatë  jo-­‐fitimprurëse  jo-­‐shtetërore  
funksionet  e  të  cilëve  bazoheshin  në  Kartën  Olimpike.  
Shqipëria  ra  në  radhë  të  parë  në  Olimpiadën  Verore  në  1972  në  Mynih  me  pesë  pjesëmarrës  
mbi  dy  ngjarje;  Fatos  Pilkati  dhe  Afërdita  Tusha  në  pistën  e  lirë  prej  50  metrash,  Ismail  Rama  
dhe  Beqir  Kosova  në  pushkën  e  përzier  50  metërsh,  të  prirur  dhe  Ymer  Pampuri  në  
peshëngritjen  60  kg  të  meshkujve.Në  Olimpiadën  Verore  të  vitit  1992  të  Barcelonës:  Alma  
Qeramixhi  garuan  në  heptathlon  ;  Kristo  Robo  në  pistoletën  e  shpejtë  prej  25  metrash;  
Enkelejda  Shehu  në  pistoletën  prej  25  metrash;  Frank  Leskaj  në  stilin  e  lirë  prej  50  metrash,  stil  
të  lirë  prej  100  metrash  dhe  100  metra  gjoks;  Sokol  Bishanaku  dhe  Fatmir  Bushi  në  
peshëngritjen  nën  67.5  kg;  dhe  Dede  Dekaj  në  peshëngritjen  nën  110  kg.  Për  Olimpiadën  Verore  
të  vitit  1996  në  Atlanta,  Shqipëria  kishte  shtatë  atletë  -­‐  4  femra  dhe  3  meshkuj.  Në  Olimpiadën  
Verore  2000  në  Sydney,  delegacioni  i  Shqipërisë  përbëhej  nga  dy  atletë  meshkuj  dhe  dy  femra.  
Ata  kishin  shtatë  (dy  femra,  pesë  meshkuj)  në  Lojërat  Olimpike  të  Athinës  2004.  Në  Pekin  në  
Olimpiadën  Verore  2008,  kombi  kishte  njëmbëdhjetë  atletë  (katër  femra  dhe  shtatë  meshkuj).  
Për  Lojërat  Olimpike  Verore  të  Londrës  2012,  Shqipëria  kishte  nëntë  atletë  të  përbërë  nga  tre  
gra  dhe  gjashtë  burra.  
 

     Punoi:Nensi  Gjyshi  9b