घर आगन अनि, साथी भाई।
दर्शन नमस्ते है , सबैलाई।
सुख दख
ु भन्नु, यस्तै रै छ।
को आफ्नो विदे शमा, को पराई।
ठुला शहर यहाँ, बेग्लै सोचाई।
आइपुगें म पनि, केहि गर्नलाई।
सबैलाई सम्झना, मनबाट नै।
आशा छ माया यो, नमरोस है ।
मेरो तन, अहिले यहाँ भएनी।
मन भने सान्नानी उतै छ, हाम्रो
नेपालमा।
हाम्रो नेपालमा।
मन थिएन, यहाँ आउनलाई।
मरिमेटी, धन कमाउनलाई।
के गर्नु दे शभरि, बेरोजगारी।
थाम्न सकिएन, ऋणको भारी।
आमा मेरी, तिमी क्षितिज पारी।
याद आउँ छ झलझली, मुटुभरी।
बाबा र बहिनीलाई, ठिकै छ नि।
सम्झन्छन होला नि, मलाई
पनि।
मेरो तन, अहिले यहाँ भएनी।
मन भने सान्नानी उतै छ, हाम्रो
नेपालमा।
हाम्रो नेपालमा।
माया मेरी तिमी, नरुनु है ।
आउने छु म, अलि, पर्खनु है ।
जिन्दगी मा मेरो, तिमी बाहे क।
कोही छै न चित्त, नदख
ु ाउनु है ।
सन्चै छु म, पिर नलिनु है ।
समयले कहाँ पुर्याई दियो खै।
[मेरो तन, अहिले यहाँ भएनी।
मन भने सान्नानी उतै छ, हाम्रो
नेपालमा।
हाम्रो नेपालमा।]…२