Professional Documents
Culture Documents
Doku - Pub - Consunji Series 5 The Runaway Heiress by Xxakanexx PDF
Doku - Pub - Consunji Series 5 The Runaway Heiress by Xxakanexx PDF
--------------------------------------------
Yza Consunji had always had choices. She grew up having everything even if she d
idn't ask for it. She had a perfect life although she just wanted to be ordinary
. What would happen if the reluctant heiress runs away to find herself? And what
would happen to the two men fighting for her heart?
Who would she choose?
Who would she love?
-------------------------------------------
*******************************************
[1] The runaway heiress
*******************************************
I wanted to be ordinary.
I wanted to be me.
I never wanted to excel.
But as long as I have my surname, being ordinary is just too impossible...
Consunji...
*******************************************
[2] Prologue: Two
*******************************************
"Yto with Aisha, Nikita with Migs, AC with Musika...."
I stood in at the corner as I wait for my name to be called. Kinakabahan ako. Hi
ndi ko alam kung kanino ang ipa-partner ni Mrs. Del Valle pero sana hindi ako ma
punta kay Patrice kasi ayoko talaga sa kanya. She had this overwhelming scent na
kapag naamoy mo, mapapanignipan mo pa. I sighed again.
"Ickos with Cheska, Xander with Sonia..."
"Damn, hindi ko na naman partner si Yza."
Napatingin ako kay Xander habang naglalakad siya palayo. Tulad ng iba ay pumila
siya sa gitna ng covered court at tumapat kay Sonia. He took her hand and posed.
Today Mrs. Del Valle will teach us the steps in modern waltz. Sasayawin daw nami
n iyon as part of the cotillion sa prom night.
"Sandro with Sara and Zachary Drew with Yza."
My mouth parted a bit when I heard my name being called tapos narinig ko ang pan
galan niya. Yza Joan Consunji - my best friends' twin sister stood the other sid
e of the court looking at me as she walks. Nakangiti siya sa akin. Hindi ko alam
kung bakit lahat ng bagay basta kapag involved si Yza, slow motion.
Dahan-dahan din akong naglakad papunta sa kanya. We met in the middle of the dan
ce floor. I offered her my hand and she took it. Alam kong para sa kanya, wala l
ang iyon but to me, it meant the whole world.
"Okay, hold onto your partner's hand, do not let go. Look at them eye to eye..."
"Nakakainis! Bakit ikaw pa iyong partner ko Migs! Wala namang romance sa pagita
n natin!"
Put of nowhere biglang sumigaw si Nikita. I heard Yza giggled. Lalo lang siyang
gumanda sa paningin ko. Everytime I look at her, parang may liwanag na nagmumula
sa kanya - nag-ii-luminate iyon sa buong pagkatao niya tapos nakikita ko. It's
so beautiful.
Yza's really pretty. Her long hair na kulot sa dulo, makes her look like a princ
ess. Simple lang siya. Hindi siya tulad ng ibang babae sa campus na kung makapag
-make up ganoon na lang. Akala yata, coloring book ang mukha nila. Si Yza, hindi
siya nagme-make up pero lutang ang ganda niya. Laging maayos ang buhok, parang
hindi nalulukot iyong prescribed uniform ng school sa kanya. Parang hindi siya p
inagpapawisan.
Ang ganda-ganda niya.
Hindi lang siya basta maganda, mabait pa siya.
I grew up with her. Mula grade two, classmate ko na siya. Noon, madalas kaming t
uksuhin sa school - lalo na noong grade five kami. Tanda ko noon, sinabi niya sa
akin na crush niya daw ako. Nagulat talaga ako noon, hindi ko alam kung anong s
asabihin ko. Ang alam ko lang masaya ako noon kasi gusto niya ako pero nang araw
na iyon binawi niya rin iyong sinabi niya.
Hindi niya daw ako gusto. Sinabi niya lang iyon kasi natalo siya sa truth or con
sequence noong iba naming classmate na babae.
Bad trip ako sa kanya noon. Mula nang araw na iyon, inaasar ko na siya lagi. Hin
di naman niya ako pinapansin. Kahit na napipikon na siya sa akin, tahimik lang s
iya. Sa huli, hindi si Yza ang umaaway sa akin kundi si Yto.
"Zachy, hawakan mo daw iyong baywang ko." I heard her spoke. Napatingin ako sa k
anya tapos ay lumingon ako sa iba. Hawak na nga nila ang baywang ng mga kapartne
rs nila. Yza was smiling at me.
"Ha?"
Umiling siya. Kinuha niya ang kamay ko at siya na mismo ang naglagay noon sa bay
wang niya. Dahan-dahan akong ngumiti.
"Yan, mukha ka kasing tuod. Sila sumasayaw na, ikaw hindi pa." Sabi niya sa akin
.
"Paano naman ako sasayaw? Wala namang tugtog?" Tanong ko sa kanya.
"Di kumanta ka. Maganda naman ang voice mo." Sabi niya sa akin. Lalo akong napa
ngiti. Mas inilapit ko pa siya sa akin. Itinapat ko sa tainga niya ang bibig ko.
I felt her stiffened. I swayed her and I started singing.
---------------
"Zachary Drew?" I called out. Nilibot ko ang baba makita ko lang siya and I foun
d him in the kitchen helping nanay cook. Natawa ako.
"Sabi ko na nga ba nandito ka." Wika ko. He looked up and smiled when he saw me.
Tulad noong dati parang natitigilan siya kapag nakikita ako.
"Zach!" Pumalakpak ako sa tapat niya.
"Ha?"
"Naku, kanina pa iyan dito. Hinihintay si Yto." Sabi ni Nanay. Napatingin ako sa
kanya.
"Bakit, nay? Saan nagpunta si Yto?" Tanong ko. Tumabi ako kay Zachary Drew at sa
ka kumuha rin ng kutsilyo. Naghihiwa siya ng carrots.
"Baka masugat ka." Sabi niya sa akin.
"Di noh." I smiled. He just sighed. Bahagya siyang lumayo sa akin. Hinatak ko na
man iyong manggas ng polo niya.
"Huy, aano ka?" Tanong ko. "Lagi ka na lang lumalayo kapag lumalapit ako sa'yo."
"Ganoon talaga. Natatakot kasi ako na lalong mahulog."
May binubulong siya. Hindi ko naman masyadong maintindihan.
"Ha?" Tanong ko.
"Sabi ko hawakan mong maigi iyang kutsilyo dahil baka mahulog." Nilakasan niya i
yong boses niya. Napatango na lang ako. Napansin ko naman si Nanay na nakatingin
sa amin at ngiting-ngiti.
"Nay?" Sabi ko. "Nasaan po si Yto."
"Sinamahan si Yna sa mall, mamimili daw sila ng materials para sa assignment ng
kapatid mo." Nakangiti pa ring sabi niya.
"Eh si Tatay?"
"Kasama si Yvo at si Yllak, naglalaro ng wii."
"Ahh..." Sabi ko na lang. Kakaiba kasi iyong tingin ni Nanay. Para bang natutuwa
siya na hindi ko maintindihan. Binalingan ko naman si Zachary Drew. Nakanganga
siya habang titig na titig sa akin.
"Hoy!" Sigaw ko sa kanya.
"Ha?" Tanong niya. Natawa na ako. Lagi siyang ganoon.
"Buti pa, tigilan ninyo na iyan. Dalhin mo si Zach sa gazebo. Magpapadala ako ng
meryenda doon." Utos ni Nanay sa akin. Tumango ako. Binitiwan ko ang hawak kong
kutsilyo at saka hinatak ang manggas ng polo niya. We went to the gazebo pero b
ago kami lumabas ay hinatak ko muna iyong cookies na para kay Yto.
We sat at the chairs in there. Tahimik si Zachary. Binigay ko sa kanya iyong coo
kies.
-----------------------------
"Ahhhh! We love you ZD!!!"
Halos mabingi na ako sa lakas ng boses ng mga babaeng nakatayo sa likuran ng row
sa loob ng bar na iyon. Napangiwi ako. Ang lakas talaga ng dating ni Zachary.
"It's been a long time..." He said again. Nakangiti lang ako. I had always known
how good of a singer he is. Noong high school kami, palagi siyang kumakanta sa
mga school programs. Zachary had the X-Factor - hindi ko lang alam kung aware na
siya doon.
"Ahhhhhhh! You're so hot, ZD!!!!"
Patuloy sa pagsigaw ang mga babaeng iyon. Nakapangalumbaba lang ako. Yto, Xander
and I were sitting in the middle of the crowd. I really want him to look at our
direction. Gusto ko lang ipaalam sa kanya na nandito ako at tulad ng sinabi ko
sa kanya kanina, dumating ako just to watch him.
"Para sa babaeng nagpapatigil ng mundo ko..." Wika niya sa tapat ng mic. Napatin
gin ako sa paligid. Nandito iyong girlfriend ni Zach? Nasaan kaya?
He started strumming the guitar, later on, he started singing.
"Ahhhh! ZD, ZD!!!"
"She's wearing the tee-shirt
of a band I really like
maybe that's coincidence
maybe that's alright
I keep thinking about the way
she said "I'll see you soon"
was it more than words?
His eyes were closed. He seemed to know what he was singing about. Iyon ang gust
o k okay Zachary - tuwing kumakanta siya - para siyang ibang tao. Para bang nabu
buhay siya ng husto tuwing nasa gitna siya ng stage. Para bang - hindi ko ma-exp
lain pero iba talaga...
I'm just tryin' to find
what's on her mind?
I don't know when I'll see her
but I'm sure that I will
it's just another matter of time
some more time to kill...
"We love you ZD!!!"
Zach's groupies screamed their lungs out. Sa buong performance ni Zachary Drew a
y sigaw lang sila ng sigaw.
Natapos ang first set nito. Akala ko hindi na siya kakanta pero biglang may isan
g babaeng lumabas mula sa likod. I know her. School mate namin siya noong high s
chool. Si Musika Ronaldo.
Zach started strumming the guitar again.
"Maganda talaga itong si Musika no?" Narinig kong sabi ni Yto kay Xander.
"No wonder, lokong-loko si Zach sa kanya." Xander said.
My mouth parted. Ibig sabihin, si Musika ang girlfriend ni Zach.
"Ahhhhh! Musika loves ZD!!!"
Nagkatawanan ang dalawa sa stage. Suddenly I don't feel so good. It's like I los
t the drive to watch him...
The two started singing and just like that I wanted to go home.
You, by the light
Is the greatest find
In a world full of wrong
You're the thing that's right
I tried to look at Zachary. He was standing next to her - staring at her like sh
e was the only thing that mattered. I sighed. Siguro, naninibago lang ako. Pero
bakit naman ako maninibago? Alam ko naman na may girlfriend na siya. Sinabi na n
iya iyon sa akin noong isang araw.
So why am I feeling like this?
Zachary was standing in front of the mic again. It was his turn to sing. Musika
was smiling at him. Kitang-kita sa mukha nito ang admiration niya para kay Zach.
Si Zach naman, bago kumanta, huminga muna nang malalim at saka tumingin sa dire
ksyon ko. My eyes widened. I swore he looked at my direction tapos ngumiti siya
sa akin. He even winked at me. Napatingin pa nga ako sa likod ko, hinahanap ko k
ung may ibang tao pero wala talaga.
Was he looking at me? I looked back at him, he was still staring. I waved at him
- he smiled even more. Shucks! Ibig sabihin ako talaga iyong tinitingnan niya.
And this could be good
It's already better than that
And nothing's worse
Than knowing you're holding back
I could be all that you needed
If you let me try...
The whole time he was singing, sa akin lang siya nakatingin. He wasn't even payi
ng attention to Musika. Hanggang sa matapos ay kanta ay hindi na niya ako niluba
yan. Nagpaalam na siya sa audience. I watched him as he leaves the stage. Napans
in ko rin na parang nagbibiruan sila nI Musika, binatukan pa nga ni Musika si Za
ch. I wonder if she was aware that her boyfriend was looking at me the whole tim
e.
"Uwi na tayo, tapos naman na." Sabi ni Yto.
"Mamaya na, Yto. Baka magpunta si Zachary dito." Wika ko pa. Napatingin ako kay
Xander. Nakakuyom ang mga palad niya habang nakatingin sa akin. Galit ba siya?
"Tsk." Napapalatak pa si Yto. Napailing na lang ako. Ang sungit talaga. Naiinis
na tumayo na ako. Wala naman akong magagawa kundi ang sumunod sa kanya. Mainitin
ang ulo ni Yto - inborn na yata iyon kasi nga Consunji siya.
We left the bar. Sinabi ni Xander na mauuna na siya dahil kailangan na niyang um
uwi - ewan ko. Parang may nagbago sa kanya. Ang cold niya sa akin ngayon. Nagtun
go naman kami ni Yto sa parking lot. Bago kami makasakay sa kotse ay narinig kon
g may tumawag sa pangalan ko.
"Yza!" A smile automatically formed on my lips when I heard Zachary Drew's voice
. I stopped dead, then I looked back. Palapit na siya sa akin. Nakangiti pero pa
wis na pawis.
"Hinahabol ko sana kayo sa loob, naharang ako noong mga babae." Paliwanag niya.
Binalingan niya si Yto.
"Dude..." He greeted him. Tumango si Yto.
"Five minutes lang, Zach." Sabi niya sabay pasok sa kotse. Kumunot naman ang noo
ko. May curfew talaga?
"Ang galing mo kanina." Sabi ko sa kanya. "At ang ganda ng girlfriend mo."
"Girlfriend?" Tanong niya. "Si Musika? Hindi ah! Tropa kami noon!" Natatawang sa
bi niya.
"Pero nandoon iyong girlfriend mo sa loob noh? Kasi sabi mo sa first song...."
Tawa lang siya nang tawa. Napailing na lang ako. Kinuha ko iyong panyo ko s abag
at saka idinampi iyon sa mukha niya. Natigilan siya. Pinupunasan ko ang pawis n
iya habang siya naman ay titig na titig sa akin. Bigla niyang hinawakan ang kama
y ko.
"Z-zach..." May something na nangyayari sa loob ng tyan ko. It's as if may butte
rflies. He smiled at me.
"Thank you for tonight, Yza."
****
Songs used
On her mind - Duncan Sheik
Terrified - Katherine McPhee
*******************************************
[5] 3. Eighteenth
*******************************************
"Eighteen roses, eighteen candles, umayos na kayo para matapos na tayo!"
I rolled my eyes as I watched Milli - the gay choreographer Nanay hired for my e
ighteenth birthday. Kasalukuyan naming pina-practice iyong eighteenth things par
a sa birthday ko - sa isang araw na iyon kaya kailangan okay na ang lahat. I sig
hed. Nakatayo lang ako sa gitna ng function hall ng hotel. I was wearing a made
- up skirt. Nakatali lang iyon sa baywang ko. Actually mukha lang akong tanga.
I was looking around and I can see half of my friends and some of my dear cousin
s. I saw Gabriel - Uncle Adam's son standing near Yto making fun of him. Kasama
si Gabriel sa eighteen roses ko kahit na nine years old pa lang siya. Of course
my two brothers were there too. Yllak was sitting beside Yvo who was playing wit
h his PSP while Yllak watch him closely.
Naririnig ko naman si Nikita na nakikipagkulitan kay Migs at kay Xander. I wante
d to join them because Nikita looked like she was having a lot of fun but I stay
ed right in the middle instead. I sighed. Napatingin ako kay Yto, mukhang bad tr
ip siya.
"Okay, eighteen roses!" Sigaw ni Milli. I sighed. Sasayaw na naman kami. "Teka n
asaan iyong singer?" Tanong niya. My forehead knot. Ilang linggo na kaming nagpa
-practice pero ngayon ko lang nalaman na may singer pala para sa eighteen roses
ko.
"Sorry, late ako."
My gaze automatically flew on the door. I saw Zachary Drew entering the function
hall. Tulad ng dati ay dala na naman niya iyong gitara niya. I sighed. Hindi ko
talaga mapigilan ang mapangiti kapag nandyan siya. Siguro dahil mula noon magka
kilala na kami at siya ang unang kaibigan ko sa mundong ginagalawan ko ngayon.
"Hi Yza..." He smiled at me tapos nilagpasan niya rin ako. I just sighed. Hinint
ay siyang matapos mag-set up ni Milli. May banda na doon - tinulungan nila si Za
chary na mag-set up. I guess he knew them already because they're talking to eac
h other.
"Okay na?" Tanong ni Milli.
"Sure. Sorry na-late ako, may finals kasi ako ngayon." Apologetic na sabi niya.
"Sus, nag-aaral mabuti, para sa akin ba iyan?" Narinig kong sigaw ni Nikita. She
laughed out loud. Zachary just shook his head. Tumingin ako kay Nikita at kay Z
ach - para bang may inside joke silang dalawa. Tawa kasi nang tawa si Nikita. I
made a mental note to ask her later.
"Mauuna ang escort. Alam ninyo na iyong gagawin ninyo okay? Don't make a fool of
yourselves!" Sigaw pa nI Milli. Zachary smiled. He started strumming his guitar
again. Naghihintay lang ako doon. I was looking at him. Napansin kong palaging
iyong dark blue niyang gitara ang dala niya.
When Yto came over to me, Zach started singing...
I'd never gone with the wind
Just let it flow
Let it take me where it wants to go
'Til you open the door
There's so much more
I'd never seen it before
I was trying to fly
But I couldn't find wings
But you came along and you changed everything
"Kunot na naman ang noo, galit ka?" Tanong ko sa kakambal ko. "Hmnn, nagseselos
ka kay Migs no?" Tinawanan ko si Yto. His face turned red.
"Tumigil ka nga Yzang." Sinaway niya ako. Kambal kami, alam ko kung ano talagang
iniisip niya.
"Umamin ka na kasi Yto. Kaya ka masungit lagi kasi hindi mo ma-express iyang fee
lings mo. You like her."
Yto glared at me. He smirked.
"I'll admit my feelings for her when pigs fly, Yzang kulet. And stop talking abo
ut it. Mabubungi ka na naman." Pang-aasar niya. Hinampas ko ang balikat niya.
"Tseh!" Natatawang sabi ko.
You lift my feet off the ground
You spin me around
You make me crazier, crazier
Feels like I'm falling and I am lost in your eyes
You make me crazier, crazier, crazier
Yto spin me around tapos noon ay umalis na siya. Sumunod naman si Yvo. Thirteen
years old pa lang siya pero halos magkapantay na kami.
"Pogi..." Sabi ko sa kanya.
"I know right?" He teased me back. After him, its Gabriel's turn, medyo maliit s
iya kaya sa baywang ko lang siya. Tapos noon ay si Yllak, then si Migs, tapos ay
si Xander. Iyong last three roses ko, si Uncle Adam, Tito Luke at si Tatay - pe
ro wala sila ngayon kasi may important meeting sila.
After that nag-call in break muna si Milli. I took off my skirt and joined Niki
and the others.
"Kumain ka muna, Yza." Alok ni Niki. I saw her munching chocolates again. Napapa
iling ako. Bigla siyang tumayo at nilapitan si Yto.
"Yto ko, gusto mo?" Tanong niya. Inalok niya si Yto ng tsokolate.
"Papatayin mo ba ako? Allergic ako sa tsokolate!" Sigaw niya. "Lumayo ka nga!"
Niki blinked tapos ay tumalikod siya.
"Yto, ang rude noon." Narinig kong sabi ni Xander.
"Eh di habulin mo. Nakakainis." He left the function hall with Yvo, Yllak and Ga
briel. Napapailing na lang ako. Nilapitan ako ni Xander.
"Gutom ka na, miss na maganda?" He asked me. He even tucked my hair at the back
of my ear. I smiled. Xander is really sweet. I just don't like it when he's bein
g aggressive. Alam kong gusto niya ako. Hindi naman niya nakakalimutan sabihin i
yong araw-araw.
"Nga pala, may dala akong fruit cake. My mom made this. C'mon, let's eat it." He
took my hand and we went to the balcony of that function hall. May mga tables a
nd chairs kasi doon. Ibinaba niya iyong dala niya and he pulled a chair for me.
I smiled.
"Thank you, Xander." Sabi ko sa kanya. Binuksan niya iyong container ng cake, he
gave me a spoon tapos nagsimula na kaming kumain.
"How's your mom?" I asked. "Mmmn, this is really good!"
"She's fine. She really wanted to be at your debut pero may byahe sila ni Daddy
noon so ako lang iyong a-attend."
-----------------------
"Zachary Drew!!!"
I took a deep breath when I heard Japet's voice. Moments later he's inside my ro
om. Japet - also known as James Patrick is one of my closest friends. Anak siya
ni Ninong James - former member din ng banda ni Papa.
Sabado noon. Nasa bahay lang ako. Wala akong ganang lumabas at salubungin ang s
ikat ng araw. Gusto kong umuulan lang. Gusto kong madilim lang - gusto kong maki
sama ang panahon sa sama ng loob ko.
I hate the world right now.
"Zach! Bumagon ka diyan, maglaro tayo ng football. Nasa field na si Gerd saka si
Rafael. Tara!"
Inis na inis ako. Pilit niyang hinahatak ang unan ko.
"Manahimik ka nga Japet!" Sigaw ko.
"Sheez! Meron ka? Masahol ka pa kay Ingrid kapag nagsusungit!" Tukoy niya sa pin
san niyang babae. I just shook my head.
"Tara, nasa field na rin iyong The Pastelettes." Tawa siya bigla. Napatayo ako.
The Pastelettes ang tawag namin sa anak ng The Pastels. Ibig sabihin nadoon si X
ander. Bigla kong naikuyom ang palad ko.
Hindi ko makakalimutan ang nangyari kahapon sa loob ng function hall na iyon. Ta
rantado si Xander. Nalingat lang si Yto hinalikan na agad niya si Yza. He took a
dvantage of her and I hate him for that. Hinalikan niya si Yza - isa lang ang ib
ig sabihin noon - talagang kinalimutan na niya iyong deal namin with Yto. Malina
w na malinaw na sinabi at ipinangako namin kay Yto na liligawan lang namin si Yz
a when she turns eighteen pero hindi niya ginawa iyon.
Three years ago, he confessed to her, yesterday he kissed her.
"Sasama ka na?" Japet asked me. Bigla na lang akong naglakad palabas ng kwarto.
Sumunod siya sa akin. Habang pababa ay nakasalubong pa naming si Audrey - my lit
tle sister who was by that time going upstairs. She looks at me with amazement i
n her eyes pero bago pa siya nakapagtanong ay nakalabas na kami ni Japet ng baha
y.
Halos takbuhin namin ni Jape tang field at nang makarating kami doon, nakita ko
si Xander na sumisipa ng bola papunta sa goal. My jaw clenched.
"Xander!" Tawag ko sa kanya. He looked at me.
"Zach!" He seemed so happy. Sino ba naman ang hindi sasaya? Nahalikan na niya si
Yza. Inilang hakbang ko siya.
"Gago ka!" Bigla ko siyang sinuntok sa panga. Naalarma naman ang mga tao sa pali
gid namin. In my peripheral vision - I saw Rafael and Gerd run towards me habang
si Migs naman at si Jon ay tumakbo sa side nI Xander.
Pinipigilan ako ni Japet pero pilit akong kumakawala. Lumalaban na rin si Xander
.
"Gago ka!" Sigaw ko.
"Bakit ako ang gago!?! Kasalanan ko ba na seryoso ako kay Yza Joan?! Takte!" Sig
aw niya sa akin. "Hindi ko kasalanan kung mabagal ka! Hindi ko kasalanan kung ma
s pinipili mong igalang iyang pagkakaibigan ninyo ni Yto kaysa ang habulin ang b
abaeng mahal mo!"
Pilit pa rin akong kumakawala sa hawak ni Japet. Si Xander din ay ganoon.
"Sabong ito!" Narinig kong bulong ni Rafael.
"Dude, dahil sa babae? Sino?" Tanong naman ni Jon.
"Si Yza, iyong magandang Consunji." Sabi ni Migs.
"Ahhhhhh, iyong may kakambal!'" Sabay-sabay na wika nila.
"Gago! May usapan tayo!"
"Isang araw na lang valid ang usapan nating tatlo! I can make my move the day af
ter tomorrow! Kaya ka lang naman nagkakaganyan dahil nakita mo kami! I am her fi
rst kiss! Hindi mo matanggap na kahit na anong mangyari, nakatanim na ako sa pus
o at sa isip ni Yza! Hindi mo matanggap na ako ang nakakuha---"
Muli ko siyang sinapak - diretso sa ilong.
Hindi ko alam kung paano ako nakakawala sa higpit ng hawak nI Japet pero noong m
akasuntok ako, hindi na ako tumigi;l. I kept on hitting him. Nakakatama din siya
pero mas malalakas ang suntok ko.
Tumigil lang kami nang muling hablutin ng mga tao sa paligid namin. Parehas na d
uguan ang mukha namin ni Xander.
"Fuck you, Xander!" I exclaimed. He looked at me.
"Remember what I told you three years ago, Zachary Drew?" He grinned at me. "I'm
the man who'll win and I'm a step away from that."
Nakipagsukatan siya ng tingin sa akin. Sa huli ako din ang bumitiw. I walked awa
y with a heavy heart and bruised face.
Tama si Xander. Panalo na siya.
Game over.
------------------------------------
*Song used*
Crazier by: Taylor Swift
*******************************************
[6] 4. Out of goodbyes
*******************************************
"Let us welcome the debutante - Yza Joan Ybarra - Consunji!"
I held on tightly to Yto's arms as we climb down the stairs of the function hall
that night of my eighteenth birthday. I was feeling so nervous and at the same
time uncomfortable. The heels are killing me, the gown was suffocating me. I cou
ldn't breathe.
"Yza, ngumiti ka naman." Bulong ni Yto sa akin. I tried to do what he said. I wa
s smiling pretty wide that night. I looked at Yto. He was smiling too - bigla ay
parang gusto kong sumigaw ng "Himala!" nang makita kong nakangiti ang kakambal
ko. He was wearing a gray suit with - a suit that matches my yellow sparkly - ta
lagang sparly - debutant gown.
I looked around again. I could see my friends and of course my family. Tatay and
Nanay were standing near each other holding hands. I saw Nanay wiped her tears
as she looked at me. Si Tatay naman ang wide din ng ngiti. He looked so proud. T
ito Adam and Tita Aura were at the next table - and just like my parents they lo
oked so proud. I saw Uncle Luke and Auntie Apollo sitting next to Uncle Julian a
nd Tita Laide. They were all looking at me with happiness and warmth in their ey
es.
Yto and I stopped walking when we reached the middle of the hall. Tatay walked t
owards me and took my hand. He kissed my cheeks and smiled.
"You look so pretty, baby..." He said. My eyes watered. Ang tagal-tagal na noong
huli akong tinawag na baby ni tatay. Sabi niya kasi malaki na ako. I remembered
the first time he called me baby - I felt so happy, so complete - at iyon din a
ng nararamdaman ko ngayon.
Inihatid ako ni Tatay at ni Yto sa debutante's chair - in the middle of the room
. Nang makaupo ako ay iniwan na nila akong dalawa. Tatay sat beside nanay again
and Yto sat beside Yna. Yna looked so cute too - she was wearing a tiny version
of my gown.
Nagsimula na ang program. The host asked me to stand up so that Yto could pick m
e up. The cotillion dance started. Kami ni Yto ang magka-partner. Halos lahat na
man ng mga kaibigan ko ay sumasayaw.
When we got to the point where we had to change partners - noon ko lang napansin
si Xander. As I held his hand, nakadama ako ng pag-aalala.
"Xander, anong nangyari sa mukha mo?" I whispered while we dance. Ang dami niyan
g pasa, namamaga pa iyong labi niya but despite all of that, he managed to give
me a smile.
"Okay lang ako, happy birthday, love." He smiled at me. I blushed. Xander calle
d me love - in my dictionary para na rin niyang sinabing gusto niya ako. He was
just smiling at me. Nagpalit ulit ang partners, nakabalik na ako kay Yto. He hel
d my hand then he sighed. Bigla siyang tumawa.
"Bakit?" Tinaasan ko siya ng kilay.
"Nanliligaw na si Xander sa'yo." Napapalatak siya. "Wala na akong magagawa doon,
Yzang. Basta kapag sinaktan ka niya, ako ang iharap mo ha?" Ngumiti siya sa aki
n. Namula lalo ang mukha ko. I know for a fact that Yto loves me as much as he l
oves our other siblings. Noong kaming dalawa pa lang - palagi niya akong pinagta
tagol kapag may umaaway sa akin. He's my knight in shining armor and right now I
feel like he's giving me away already and I kinda want to cry.
Yto is my twin - we have this connection that no one could ever understand - kam
ing dalawa lang and also it has something to do with the way Nanay had raised us
.
"Bakit ka umiiyak?" Tanong niya.
"Pinapamigay mo na ako eh. Ayaw mo na akong alagaan." I wiped my tears. Yto smil
ed.
"Hindi kita pinapamigay. It's just that... " he siged. "I have to keep my part o
f the deal. Anyway, I will always be with you, Yza. No matter what happen."
I nodded. He smiled again. "Wag ka nang umiyak." He grinned at me. "Mabubungi ka
ulit."
Hinampas ko siya sa balikat. "I hate you!"
The cotillion ended. Muli akong bumalik sa debutante's chair. Nang makaupo ako a
y nagsimula naman ang eighteen candles. I was smiling the whole time as I hear m
y family and my friends' speech.
But I cried most when I heard Tita Laide's speech. She was wearing a turquoise c
olored gown and as she stood in the middle of the hall - she remains one of the
most beautiful women I have ever met.
"Hi, baby girl." She smiled. "Well I'm the eighteenth and the last candle and I
just want to say how much I love you. You see, your Tatay is too emotional to st
and up and gain the courage to say that his baby girl isn't a baby anymore - he
always say that you'll always be his baby but now, we all have to face the fact
that you're a lady - a beautiful lady - so you have to keep your eyes on her - a
lways Yllak, Yvo and Yto."
Nagtawanan ang mga taong nakikinig kay Tita Laide. Bigla na lang siyang humikbi.
"I'm emotional too! To think na tita mo lang ako. I guess time really flies, bab
y Yza. I wish you the best - always remember that you are a Consunji and Consunj
i's always deserve the best in life, baby girl. I love you so much. Happy birthd
ay Yzang Kulet - that would be the last time you'll ever hear me call you that b
ecause starting tomorrow, you'll be Yza - just Yza - the beautiful, kind-hearted
, strong-willed lady."
The people gave Tita Laide a round of applause. She came over me to give me a hu
g and kiss.
"Thanks, Tita." I wiped my tears.
She smiled as she stared. "You're always welcome."
Umayos ako ng upo. I looked at my parents. I saw Nanay wiping something from Tat
ay's cheek. Nanay was laughing. Parang umiiyak si Tatay. Si Yna naman ay nakatin
gin lang din sa kanilang dalawa. Maya-maya ay kinandong ni Tatay si Yna habang t
inuturo ako. I waved at them.
"And for the eighteen roses. Yza, will you grace the dance floor please?"
I was still sitting on my chair when I saw Zachary Drew climbed the stage. I smi
led at him - hindi ko alam kung nakita niya ako. He's wearing a pair of raybans.
Napansin ko na tulad nI Xander, putok din iyong labi niya.
Inalalayan ako ni Yto pababa. He was the one who danced with me first. I was cry
ing because I felt overwhelmed with so much happiness. Migs came next, then Ylla
k, then Yvo, then my cousin Gabriel and Ares. After that, nakita ko na si Uncle
Adam na papalapit. He was smiling at me. Napangiti na rin ako. Uncle Adam was so
dashing that night. Parang hindi talaga siya nag-a-age. He was still as good-lo
oking as the first time I saw him.
-----------------------------
It's been two days since my debut. Balik university na ulit ako. That morning wh
ile I was walking around the university, I noticed a bunch of press people follo
wing me around. Buti na lang napigil sila noong guard sa main gate kundi baka na
kapasok na sila sa loob ng university. Napailing na lang ako. Naiisip ko kung ba
kit nila ako sinusundan - I smiled at myself - bakit nga ba nila ako susundan? I
'm sure ibang tao ang sinsundan nila at hindi ako.
Hindi naman ako sikat - we'll my family is - pero hindi naman ako ganoon kakilal
a ng ibang tao.
My day went by smoothly, may bumabati pa rin sa akin ng happy birthday kahit na
tapos na iyong birthday ko. Maghapong ganoon lang ang set up - masyado yata sila
ng natutuwa sa akin.
Lunch break, ako lang mag-isa. Dapat sabay kami ni Nikita magla-lunch pero may m
ake up class siya sa isang major subject so mag-isa lang ako. Naglalakad na ako
papunta sa canteen when I saw Xander waving at me. May dala siyang bulaklak at a
lam kong para sa akin iyon.
Xander stayed true to his words - pagkatapos na pagkatapos ng birthday ko, kinau
sap niya si Tatay at sinabi niya na manliligaw siya sa akin. Tatay was skeptical
at first but Nanay got the best of him kaya wala siyang nagawa kundi ang pumaya
g. Hindi ko naman sinasabi na gusto ko ang panliligaw nI Xander pero natutuwa ak
o sa kanya. He's really a boyfriend material - palagi kasing sinasabi sa akin ni
Nikita iyon. Niki's boyfriend material was no other than my twin brother.
"Hi!" I greeted Xander. He bent down and kissed my cheek. Ibinigay niya iyong fl
owers sa akin tapos ay ngumisi. Kinuha niya rin iyong mga libro ko at siya na an
g nagdala.
"Thanks, Xander..." Nahihiyang sabi ko.
"Wala iyon. Teka, saan ka ba?" Tanong niya sa akin.
"Luch, sabay na tayo?" Tanong ko sa kanya. Lalong lumawak ang pagkakangiti niya.
We went to the cafeteria together and there. Nang makapasok kami ay naupo kami
ni Xander sa table malapit sa may counter. He ordered lunch for us, nang makabal
ik siya ay dala na niya ang pagkain namin.
We were talking. Isa iyon sa mga gusto ko kay Xander. He's a good listener and w
hen he talks may sense talaga. I found myself laughing with him. Habang nagkekwe
nto siya ay tumitingin - tingin naman ako sa paligid. I was looking for Yto - al
am ko kasi lunch time na niya but then I noticed Musika - iyong babaeng kumanta
kasama si Zach noong set niya sa Neon Lights.
She was crying while hugging Miguel tightly.
"Xander, tingnan mo si Musika, she's crying." Nakadama ako ng pag-aalala. Hindi
kami close ni Musika pero sobra kasi iyong iyak niya. Namumula iyong pisngi niya
pati ilong at mata.
Para namang naalarma si Xander. He stood up and went to their table. Sumunod ako
.
"Hoy, Miguel! Anong ginawa mo kay Ika?" Tanong niya. I saw Migs' reaction. He lo
oked shocked. Bago makapagsalita si Musika ay tumayo na siya.
"Mamatay ka na nga, Xander!" Sigaw niya sabay hatak kay Miguel palabas ng cantee
n. Sinundan ko sila ng tingin. Ano kayang nangyayari?
I heard Xander sigh.
"What's wrong?" I asked.
He sighed again then he took my hand. "Baka nami-miss si Zach."
My mouth parted. Why would Musika miss Zach?
"B-bakit? Umalis ba si Zachary Drew?"
Xander looked at me.
"Oo. He went to the states, Yza. Doon na siya mag-aaral."
I blinked three times. I couldn't talk, I couldn't think straight. Zachary Drew
left? He didn't even say goodbye...
But then I remembered my debut night. Zachary Drew did say goodbye. He said good
bye and I was just too stupid to recognize his final goodbye.
Zachary Drew left...
And suddenly I felt a sink hole right through my heart...
*Songs Used*
- Beautiful Mess by: Jason Mraz
- Broken by: Lifehouse
*******************************************
[7] 5. Anesthesia
*******************************************
I couldn't believe that Zachary left without saying goodbye to me. Well he did
say goodbye - only it wasn't clear and I was too stupid to get it. I don't know
why I was feeling like this - I feel like a big sink hole - no - a huge sink hol
e suddenly appeared in the middle of my heart. I feel like I have lost someone v
ery dear to me. Kung tutuusin, hindi naman kami close talaga ni Zachary. Natutuw
a lang ako sa kanya dahil mabait siya sa akin tapos kaibigan pa siyang matalik n
i Yto.
I sighed. Ang bilis ng panahon. Four months na iyong lumipas mula noong birthday
ko at mula noong umalis siya pero kahit minsan, hindi ko na narinig ang oangala
n niya and even though I hate to admit it, I kinda miss him. I miss him just wal
king around our house trying to play with Yna and with my other brothers. I miss
him hanging out with Yto and I'm sure that Yto misses him too. Nowadays ang kas
ama na lang palagi ni Yto ay si Xander, they look incomplete without Zachary.
I heard a knock on my door. Agad akong tumayo para buksan iyon. I saw Yvo grinni
ng at me.
"What?" I asked him.
"Nandyan iyong nanliligaw sa'yo ate. Lagot ka na naman kay Tatay." Natatawang sa
bi niya. I rolled my eyes. Of course he was talking about Xander. Sa kakaisip k
okay Zachary nakalimutan ko na may usapan nga pala kami ngayon.
I went down stairs and I saw him sitting on one of the couches in the living roo
m. He was wearing a sky blue shirt and a pair of jeans. As usual, he looks fresh
na naman. Pinuntahan ko siya.
"Hi..." I greeted him. He turned to me, walk to me and kissed my cheeks. Natawa
na lang ako. Palagi naman niyang ginagawa iyon kapag sinusundo at inihahatid niy
a ako. Four months na siyang nanliligaw sa akin and so fai - I am liking everyth
ing that he's doing for me.
Xander is very sweet. He's always making me feel special. Parang kilig machine s
i Xander. Tuwing magkasama kami hindi ako pwedeng hindi kikiligin - like right n
ow. Ngiti niya palang hindi na ako mapakali.
Hindi ko naman itatanggi na gusto ko na siya.
"Saan tayo pupunta?" Tanong ko sa kanya. He smiled.
"Teka, ano kasi..." He paused. "Hindi pa nagrereply ang daddy mo."
Kumunot ang nook ko. "Si Tatay? Bakit?"
"I texted him, sabi ko ide-date kita." My eyes widened. Textmates si Tatay at si
Xander? How did he get Tatay's personal number?
"Siyempre dapat ipagpaalam kita. Nakakhiya naman kung bigla na lang kitang ayain
umalis tapos hindi niya alam."
Natawa ako nang bigla siyang mapakamot ng ulo. Hindi ko maintindihan si Xander.
Iba ang ipinapaikita niya sa akin kaysa sa ibang babae o tao sa university. Xand
er has a bad boy reputation. Halata naman na mainitin ang ulo niya. Minsan nang
naikwento sa akin ni Nikita na madalas daw makipag-away si Xander kasama ang Kuy
a Jon niya sa mga taga-kabilang village. Lagi daw napapagalitan si Xander ng Mom
my niya pero kahit ganoon alam kong mabait si Xander.
Napukaw ang pag-iisip ko nang mag-ring ang phone niya. He looked at the screen a
nd his face turned white. Para siyang nanginig. Mabilis niyang sinagot iyon.
"Good afternoon po, Sir." Bungad niya. I watched him. Puro "yes, sir, no sir, hi
ndi po sir, sususbukan ko sir," ang naririnig ko sa kanya. Tumagal ang tawag na
ng halos five minutes yata - after that he faced me, he was smiling now.
"Payag na si Sir - este si Tito Sancho. Magde-date na tayo!" Masayang-masayang s
abi niya. Napahagalpak ako ng tawa. Inaya na niya akong umalis. Sumakay kami sa
kotse niya at habang nasa daan ay hindi ko maiwasan ang magtanong.
"Paano mo nakuha iyong number ni Tatay?" Tanong ko. He smiled at me.
"Kay Yto." Sagot niya. "I just think that your father will hate me less if I res
pect him enough to ask him if I could take you out on a date. Tama lang naman di
ba? Gusto kong makita niya na clean iyong intensions ko sa'yo - that what I feel
for you is permanent not just temporary, Miss Consunji."
Suddenly, I felt electricity enveloped my whole being. Heto na naman si Xander.
Pinakikilig na naman ako.
Kitang-kita ko naman na malinis ang intensyon niya sa akin. Sa panahon ngayon -
hindi na uso ang ligaw pero siya, pinagtyatyagaan niya ako. I looked at him dear
ly. Nakatuon sa daan ang mga mata niya. Bigla akong lumapit sa kanya para mahagk
an siya sa pisngi but then he looked at me so instead if his cheeks - I kissed h
is lips. Agad akong lumayo. Dama ko ang pamumula ng mukha ko.
"Sorry!" I exclaimed. Natawa siya.
"I'm not sorry, Yza." Sabi niya sa akin. Nanlaki ang mga mata ko nang makilala k
o ang mga salitang binitiwan niya. Hinampas ko siya sa balikat habang tawa siya
nang tawa.
"Ihh! Ano ba iyan kinikilig ako!" Tatatawa-tawa pa rin siya. Napailing na lang a
ko.
Hindi nagtagal ay inihinto na niya ang sasakyan sa isang bakanteng lote sa loob
din ng village namin. Bumaba siya kaya sumunod ako. Tinungo niya ang likod ng ko
tse niya para ibaba ang mga dala niya. I took a glimpse of what he was doing.
"Uy may dala kang food?" Natatawang tanong ko. Inilabas niya iyong basket.
"Yup. Dad said that I should treat a beautiful lady like you so I brought food,
and music." Napatingin ako sa dark green na acoustic guitar na dala niya. Sudden
ly I missed a person who had the same kind of guitar only his was dark blue and
it looked old.
"Marunong ka pala niyan." Komento ko.
"Oo naman. Pastels si Dad diba? Let's go. Pwedeng ikaw na lang iyong maglatag ng
mat, love?"
"Sure!" I took the mat on his shoulder. Pumwesto kami sa gitna ng bakanteng lote
. The place was overlooking the metro and it's really pretty. Isa-isang inlabas
ni Xander ang mga pagkaing dala niya. May dala na naman siyang fruitcake. Favori
te naming dalawa iyon.
We sat on the mat together. Nagke-kwentuhan lang kaming dalawa. Xander was makin
g jokes again. I just found myself laughing with him hanggang sa sumakit na iyon
g tyan ko.
"Teka... Ayoko na Zach..."
Bigla siyang natiglan. Ako din. Na-freeze ang ngiti ko.
"I mean, Xander. Ayoko na Xander..." Agad kong binawi ang sinabi ko. Nakadama ak
o ng hiya kay Xander. Bakit ba nasabi ko ang pangalan ni Zach?
"I'm sorry, Xander..." Nagyuko ako ng ulo.
"You miss him, huh?" Tanong niya. Nahihiya man ay tumango ako. I looked away.
"Ewan ko ba. I just miss him hanging out with you and Yto,. You two looked so em
pty without him." Mahinang sabi ko. Xander just smiled. "Ang talkative niya kapa
g ikaw at si Yto ang kasama, he's like that too when he;'s talking to Niki and t
o the others but when it comes to me, ang tahimik niya, lagi lang siyang tulala
and he's always making sure that there's distance between us."
Xander just listened to me. Maya-maya ay nagsalita na siya.
"No offense, Yza but maybe Zach doesn't really like you. Maybe he was just being
nice to you because you're Yto's sister."
I blinked countless time while I listened to Xander and somehow he did make a po
int. Bakit nga naman sa iba ang friendly ni Zachary Drew pero sa akin parang ini
iwasan niya ako. I remember the countless times na kapag tumatabi ako sa kanya,
sa school, sa bahay o kahit saan - tatayo siya at lilipat ng upuan.
Noong high school kami kapag ako iyong nakakapartner niya sa mga activites, naki
kipagpalit siya lagi kay Niki. Noong first year college naman kami, noong minsan
g umuulan, imbes na isabay niya ako sa payong niya, ibinigay niya sa akin iyong
payong at saka siya tumakbo sa ulanan. I called him many times that day pero hin
di siya bumalik.
Parang gusto kong maiyak. Hindi ako sanay na may galit sa akin and knowing that
there's a possibility that Zachary might hate me. Nalulungkot ako. Gusto ko pa n
aman siyang kaibigan.
"Don't worry about him. Wala naman na siya. Nandito ako. Aalagaan kita, love." S
abi niya sa akin. Napangiti na rin ako sa sinabi ni Xander. I touched his face.
"Kakantahan kita para mas lalo kang sumaya." He took his guitar and started stru
mming, a moment later I could feel a very familiar song.,.
Well you done done me me and you bet I felt it
I tried to be chill but you're so hot that I melted
I fell right through the cracks, now I'm trying to get back
Before the cool done run out I'll be giving it my bestest
And nothing's gonna stop me but divine intervention
I reckon it's again my turn, to win some or learn some
I smiled. I was looking at Xander and even when I was just looking at him -I cou
ld feel those little electric shocks travelling through my being. Xander is a ni
ce man and I really like him.
I do... really.
----------------------------
--------------------------------
"Ilang beses mo na bang iniyakan si Yto? Hanggang ngayon iniiyakan mo pa rin siy
a. Tumigil ka na nga Nikita Cyrene!"
Kinakalabog ko iyong pinto ng cubicle sa loon ng ladies room sa university. Dini
g na dinig na kasi sa labas ang hagulgol ni Nikita at medyo nakakahiya na. Umiiy
ak na naman siya dahil sa kakambal ko.
Lumabas siya sa cubicle . Pulang-pula ang mata niya. Inabutan ko siya ng tissue
at saka niyakap.
"Huwag ka na ngang umiyak."
"Bakit ganoon? Ipinaglihi ba ng nanay mo si Yto sa anesthesia? Ang manhid niya!
Iyong mga chocolates na binibigay ko sa kanya itinatapo niya kasi allergic siya
- hindi naman diba? Hindi lang pwede sa kanya pero noong bigyan siya noong Greta
na iyon ng chocolate cookie kinain niya pa! Ang sama-sama ng kapatid mo! Hindi
niya ba alam that I spend time and effort para lang ipag-bake siya ng chocolate?
! Baked iyon Yza Joan! Hindi ko binili! I made that from scratch and yet he's al
ways throwing it away!"
Naiyak na naman siya. Napakamot na lang ako ng ulo. Ilang beses ko nang sinabi k
ay Nikita na kalimutan na lang ang pagsintang pururot niya sa kakambal ko pero s
iya iyong makulit. It has something to do with what Tito Kerky told her.
Kahit nga ipinapahiya siya ni Yto, sige pa rin siya. Hindi pa rin siya nagpapati
nag. Ilang beses nab a siyang umiyak? Tuwing may babaeng nail-link kay Yto, umii
yak siya ng balding luha. Tuwing may girlfriend si Yto, umiiyak siya. Wala yatan
g moment na hindi siya umiyak para kay Yto.
"To think na purchased lang iyong pinakain sa kanya noong Greta na iyon! Walang
ka-effort-effort! Argh! Naiinis ako sa kanya pero mahal ko naman siya. Naiinis a
ko sa sarili ko!"
"Umayos ka nga!" I exclaimed. "Kalimutan mo na kasi si Yto Jose! Ang dami namang
nanliligaw sa'yo."
"Lahat sila non - existent sa akin. Si Yto lang ang gusto ko!" She hissed. I rol
led my eyes.
"Bahala ka nga." Sabi ko na lang. Humarap siya sa salamin at saka nag-ayos. Nag-
make up na ulit siya. Maya-maya hindi na bakas ang luha sa mukha niya. Napabunto
ng-hininga ako.
"Sasagutin ko na si Xander. Hindi pa naman ngayon pero sasagutin ko siya."
"Bakit nagtanong na ba siya?" Tanong ni Niki sa akin habang naglalagay ng pulbos
sa mukha. She faced me.
"Hindi mo man lang ba hihintayin si Zachary Drew?" Tanong niya sa akin. "Yza, hi
ndi mo man lang ba siya na-mimiss? It's been four months since he left and yet h
indi mo natin siya napag-uusapan." Mahinahong wika niya. Gusto niyang pag-usapan
namin si Zachary Drew. Para saan?
"Bakit naman natin siya pag-uusapan?" Nagatatakang tanong ko. Nikita rolled her
eyes.
"Ughh! Tama si Momsi, kambal nga kayo ni Yto. Iisa ang ugali ninyo. Mga pinaglih
i kayo sa anesthesia!"
Tinapos niya ang pagre-retouch niya. We got out of the bathroom. Tahimik pa rin
ako. Gusto ko sana siyang tanungin kung nakakausap niya ba si Zachary Drew pero
bakit ko naman tatanungin? Tulad nga ng sinabi nI Xander ayaw sa akin ni Zachary
Drew, he was just being nice.
"Sa bahay tayo. Kakain ako ng tsokolate na ako ang nag-bake at hindi binili!" S
abi niya sa akin. Sakto naman na dumating ang service ko. Nag-text na lang ako k
ay Yto na pupunta ako kay Niki.
We reached her home. Sinalubong kami ni Mr. Kerkmez.
"Hi popsi!" Bati ni Niki kay Mr. Kerkmez. Mr. Kerkmez had this good-funny guy at
mosphere in him. Tuwing nagpupunta ako dito, hindi ko iisang beses na nadatnan n
a tawa nang tawa ang Mommy ni Niki sa kanya. Nakakatuwa nga ang parents ni Niki.
Naghahabulan pa silang dalawa.
"Popsi, si Ate?" Tanong ni Niki. Ang tinutukoy niya ang si Alyssa.
"Kasama ng Momsi mo, na-grocery. Hi Yza."
Nagmano ako sa kanya tapos ay pumanhik na kami sa kwarto ni Niki. Niki likes pin
k things and hello kitty - isa siyang typical na teenager na parang gustong tumi
ra sa hello kitty land sa Japan.
Pati laptop niya pink at may hello kitty na design. I sat on her hello kitty bed
.
"Dito ka muna. Kukuha ako ng food." Sabi niya. Bago siya lumabas ay binuksan ni
ya ang laptop niya tapos ay lumabas na siya. I was busy looking at Niki's pictur
es when suddenly, tumunog iyong skype niya.
Tumayo ako para tingnan kung sino. Nag-appear sa screen niya iyong name na zanyj
ao calling...
"Sino ito?" Bulong ko. Inilapit ko ang mukha ko sa laptop niya. I was trying to
figure out who is it. Inilagay ko iyong daliri ko sa keyboard and somehow may na
pindot ako kaya ko nasagot iyon.
Nag-appear ang isang lalaking naka-bonet at naka-turtle neck sa screen. May hawa
k siyang cup habang may kung anong binabasang papel na hawak niya.
My mouth parted when I realized who it is...
"Zachary Drew?" I spoke. He looked at me. Halata sa mukha niya ang pagakagulat p
ero sandali lang iyon. He cleared his throat.
"Hi, Yza." He said. "Si Niki wala?" Tanong niya sa akin.
"Uhm..." Hindi ko alam ang sasabihin ko. I'm actually excited to see him and to
talk to him. Na-miss ko talaga siya. I was about to say that I miss him but I re
membered Xander's words...
Maybe he was just being nice because you're Yto's sister....
"Wala si Niki." Sabi ko na lang.
"Okay. Tawag na lang ako mamaya. Ingat."
Ni hindi na niya ako hinintay makasagot. Pinutol niya agad iyong tawag and that
really hurt me.
Bigla ay tumulo iyong luha ko. Nakakainis. Ni hindi man lang niya ako kinamusta!
*Song used*
I'm yours - Jason Mraz
*******************************************
[8] 6. It ends tonight
*******************************************
"Hi Yza..."
I was kinda shock that afternoon dahil paglabas ko ng room ay sinalubong agad ak
o ni Musika. I have known her since high school - but we're not that close. She'
s from the special class. Mataas kasi ang IQ niya at sa sobrang talino niya wala
siyang masyadong kaibagan. I smiled at her. She smiled back - well she smirked
- that's enough for me. She handed me an invitation.
"Send off party ko mamaya sa Neon lights, punta ka."
Napangiti ako. She's actually inviting me to her send off party. "Sure? I'll co
me, wala nang bawian!" Natatawang sabi ko. Tumango lang siya sa akin. Tatalikod
na sana siya nang muli ko siyang tawagin.
"Saan ka pupunta? Why are they sending you off?" I couldn't help but ask.
"Sa California. Nakatanggap ako ng scholarship so I'll be flying tomorrow evenin
g." Iyon lang at iniwan na niya ako. Hindi ko na rin naman siya pinigil umalis k
asi mukhang nagmamadali siya. Binuksan ko na lang ang invitation niya habang nag
lalakad. Naalala kong kailangan ko nga palang puntahan si Nikita ngayon. Nagpapa
sama siya sa mall. Naisip ko na sabihin din sa kanya ang party ni Musika para na
man may kasama ako. I'm sure the people that will attened her party will be from
the university too - kahit kakilala ko ang mga iyon, mas mabuti pa rin kung isa
sama ko si Nikita. She's my plus one.
According to the inivite, the party will start at eight pm. Friday naman kaya al
am kong papayagan ako ni Tatay.
Itinago ko ang inivitation sa bag ko at nagpatuloy sa paglalakad. Pinuntahan ko
si Nikita sa room niya. May klase pa siya. I saw her standing in front of the cl
ass holding some notes while reporting. Kompleto ang props ni Niki, dala niya an
g hello kitty laptop niya tapos ay may hello kitty ribbon din siya sa ulo. Nakak
atuwa kasi iyong uniform niya nilagyan niya ng hello kitty patch sa neck tie. Tu
mayo lang ako sa gilid ng classroom. I was looking around when I saw Yto at the
other door, standing there looking at Nikita. He was just eyeing her. Nilapitan
ko siya.
"Lumilipad na ba ang mga baboy, Yto?" Nginisihan ko siya. He looked at me.
"What?"
"Tinitingnan mo si Niki, uyyy!" Sabi ko sa kanya. He grinned at me.
"I was actually looking at Greta. Ayon siya oh." Tinuro naman ni Yto iyong babae
ng nakaupo sa row sa harapan. Kay Yto rin siya nakatingin. She waved at us, Yto
waved back. Ibinaba ko ang kamay niya.
"Iyon? Pangit naman." PIntas ko pa.
"Lahat ng naging girlfriend ko pangit para sa'yo, sinong maganda? Iyong kaibigan
mong kulang na lang ialay sa akin ang kaluluwa?" Nakangiwing sabi niya. Minsan
kapag tinitingnan ko si Yto hinahanap ko iyong sweet little Yto na kakambal ko.
Hindi ko na kasi siya makita - although kapag nasa bahay, sweet pa rin naman siy
a kay Nanay at sa aming magkakapatid pero basta kapag si Nikita ang pinag-uusapa
n nagiiba ang ugali ni Yto.
Natapos ang klase ni Nikita. Nauna siyang lumabas. Akmang babatiin niya si Yto n
ang maunahan siya ni Greta. Yto took her hand tapos hinarap sa akin.
"Si Yza, kakambal ko. Si Greta, girlfriend ko."
Kusang tumaas ang kilay ko. Girlfriend na...
I looked at Nikita. Kulang na lang ay bumuga ng usok ang ilong niya sa sobrang p
ula ng mukha niya.
"Hi I'm Greta." Greta smiled at me. Greta looked like a modern Barbie doll. Stra
ight na straight ang buhok nito, hindi nalulukot iyong uniform niya at sumusunod
sa lahat ng galaw niya ang palda niya. Maganda siya - iyong gandang nakakasawa.
"Hello, I'm Yza. Ako iyong malditang kapatid ni Yto. Sinasabunutan ko lahat ng n
aging girlfriend ni Yto - kahit tanungin mo silang lahat."
"Yza Joan!" Yto hissed.
"Nice meeting you." I said. Hinatak ko si Nikita paalis doon. Alam kong ngangaln
gal na naman siya pero nagulat ako nang bigla siyang tumawa.
"Bakit ako iiyak? I know naman na flavor of the month lang siya. Sa dulo ng laha
t ng ito, sa akin ang bagsak ni Yto. Para lang siyang ulan at ako ang tigang na
lupa! Bwahahaha!"
Nanlalaki ang mga mata ko. Sa huli nakitawa na lang ako sa kanya. Tigang talaga?
Kailangan talaga tigang ang gagamiting niyang salita?
"Invited tayo sa party ni Musika." Sabi ko kay Nikita. Tumingin siya sa akin.
"Ka-close na natin siya, best friend?" She asked. Natawa ako.
"Yaan mo na. She's nice naman. Isa pa kaibigan siya ni Xander." I took a deep br
eath. "Nga pala, sasagutin ko na si Xander mamaya."
Napahinto sa paglakad si Nikita at saka bumaling sa akin. "What the? Are you fre
aking sure?!"
"Oo, six months naman na. Matagal na iyon saka isa pa, I really like him."
"But do you love him?" She asked. "Iba ang like sa love. Like is when you're cra
ving for an ice cream. Like is when you feel sleepy and you want to sleep. Love
is what I have for Yto - iyong willing akong maghintay! Love is like Zachary Dre
w! He left to-------"
"To what?" Napakunot ang noo ko.
"Nahihilo ako, Yza. Uupo muna ako." Sabi bigla ni Nikita. I watched her. Kunot n
a kunot ang noo ko. May alam siya. Alam kong meron siyang hindi sinasabi sa akin
pero kung ano iyon, hindi ko ma-figure out. She was hiding something from me an
d I need to know that pero knowing Niki, she will never tell me kasi kung sasabi
hin niya, matagal na sana niyang sinabi.
Iba ito. She wanted to keep it a secret.
"Ano si Zachary Drew?"
"Bakit? Interesado ka?" She asked me. "Ni hindi nga natin siya nagpag-uusapan. M
ay god! Three months na siyang wala pero ni isang tanong wala kang sinabi. Ibig
sabihin hindi ka interested sa kanya."
"Bakit naman ako magiging interesado? He hates me." Naupo na rin ako sa tabi niy
a.
"Who told you that he hates you?"
"Si Xander. He has this theory na baka kaya ganoon si Zachary Drew sa akin - the
way he acts - he doesn't like me - he was just being nice because I'm Yto's twi
n."
Nikita looked appalled. Mukhang may sasabihin pa sana niya nang bigla na lang lu
mitaw si Xander out of nowhere.
"Hey, babylove!" He greeted me. "Hi Niki." Nikita snorted. Pinanlakihan ko siya
ng mga mata.
"Kain tayo? Hinihintay tayo nila Yto sa coffee shop sa tapat." Aya niya sa akin.
Napatingin ako kay Nikita. She was staring at Xander liked she wanted to hurt h
im.
"Lika, Niki. Kapag kasama iyong Greta sasabunutan ko." Hinatak ko siya. Naglakad
lang kami patungo sa coffee shop. Xander was holding my hand. Panaka-naka kong
tinitingnan si Niki - busy siya sa pagte-text. We reached the coffee shop. I saw
Yto and Greta laughing together. We settled with them.
"Hi..." Yto greeted us. "So glad you could join us." Sabi niya per okay Nikita l
ang siya nakatingin. Nagulat nga ako dahil sa unang pagkakataon, hindi pinansin
ni Nikita si Yto because she was busy texting.
Naupo na kami. Niki was beside me, si Xander naman ay nasa gitnang chair. He was
asking me what I want to order, tapos noon he asked everybody else na.
Dumating iyong coffee namin. We we're in the middle of laughing and talking. I f
ound out na mabait naman pala si Greta - and somehow I can see why Yto liked her
pero ayoko pa rin sa kanya.
"So kayo na?" Tanong ni Greta sa amin ni Xander.
"Hindi..." Sagot ko.
"Hindi pa..." Sagot naman ni Xander.
"How about hindi kahit kailan?" Narinig kong sabi ni Nikita. She looked at me an
d smiled sweetly tapos bumalik na naman siya sa pagtetext.
"Sino bang katext mo?" Yto asked.
"None of your business Consunji." She said between gritted teeth. I almost gaspe
d. Pati si Xander ay napanganga. Yto just looked at her with a grim expression.
"Kailan mo ba balak sagutin si Xander?" Tanong muli ni Greta.
"Sana soon..." Hoping si Xander. Natawa lang ako.
"How about never, Mendoza?" Muling sabad ni Niki.
"Niki ano ba?" I asked. Pinanlakihan ko siya ng mata.
"Xander, what is love?" Niki asked him.
"Well, love is ---"
"Love is unselfish, Xander. Love never lies. Love is fair. Love is not an instan
t noodle. Love is like a dark blue acoustic guitar that's willing to turn away,
leave and WAIT until the right moment. Hindi napipilit ang love Xander. It's not
instant noodles na pagkatapos ng three minutes o five months luto na, it takes
years...."
"So...?" Xander sounded clueless.
"I was just saying." Tumayo siya. "I have to leave. Nandyan na iyong sundo ko."
Nikita said. Sinundan ko siya ng mga mata ko. I saw her leave, sumakay siya sa k
otse ng kuya Daniel niya. Napakagat labi naman ako. Ano bang nangyayari kay Niki
? Does it have something to do with Xander?
Kinakabahan ako bigla.
-----------------------------
The party was a blast. Tulad nang inaasahan ko ay halos puro friends ni Musika a
ng nandoon. Nandoon din si Xander at siya ang kasama ko mula kaninang dumating a
ko. Ipinakilala pa ako nI Xander sa parents ni Musika. Naisip ko na kamukha pala
ni Musika ang mommy niya. Her parents are so nice - lalo na iyong Daddy niya.
"Ang cute ng eyes ng dad niya. Kulay gray." Sabi ko kay Xander. Xander smiled.
"Si Ika din naman gray eyes." He sighed. Naupo kami sa isang table sa may gilid
ng stage. He smiled. Kanina ko pa napapansin na malungkot siya. Humilig ako sa b
alikat niya.
"Nalulungkot ka yata kasi aal;is na si Musika." Sabi ko sa kanya.
"Kaunti lang naman, babylove. Para ko na kasing little sister si Ika. Palagi siy
ang nag-aalala sa akin. Kapag umalis siya, wala nang mag-aalala sa akin."
Gusto ko sanang sabihin na nandito naman ako para sa kanya pero hindi ko sinabi.
Bigla akong nakadama ng hiya.
"Nga pala, sabi ko kay Sir Sancho, ihahatid kita bago mag 12 so dapat 11:45 nasa
bahay ka na." Napahagikgik ako. Natatawa talaga ako sa kanya kapag tinatawag ni
yang Sir si Tatay, feeling ko teacher niya si Tatay.
"Xander..." Tawag ko sa kanya.
"Hmmn, bakit?" He took my hand and played with it.
"Tanungin mo na ako mamaya." Mahinang wika ko. Natigilan siya. I wanted to look
at him pero parang di ko kaya. Namumula na naman iyong pisngi ko. I just stayed
like that - my head on his shoulder. He cleared his throat.
"Sige, mamaya pagkahatid ko sa'yo." I know that he's smiling. I'm smiling too. I
'm actually happy. Paninindigan ko na ito. Nakausap ko naman si Tatay. He said n
a pwede naman akong mag-boyfriend basta hindi ko pababayaan ang pag-aaral ko. Hi
ndi naman mahigpit si tatay, fair siya. May deal kami, papayag siya na kami ni X
ander pero mag-aaral akong mabuti. At ipinangako ko naman sa kanya na gagawin ko
ang sinabi ko sa kanya.
Biglang nag-dim ang lights.
"Ayan, kakanta yata si Ika." Xander said. Tama siya, Nakita kong lumabas si Musi
ka sa stage dala ang gitara niya tapos kasama niya si Migs. I didn't know Migs c
ould sing. Like Musika he was holding a guitar too.
"We want ZD and Musika!"
Natawa si Migs nang maupo siya sa high chair. Musika was smiling ear to ear. Nap
atingin siya sa pwesto namin ni Xander. Biglang na-freeze ang ngiti niya. Lumapi
t siya kay Migs tapos ay bumulong. After that tumalikod siya.
"Sorry, walang boses si Musika so it's just me for tonight..." Nakangiti pa rin
si Migs. He started singing. Napailing na lang ako. I looked at Xander.
"Sa rest room lang ako." Paalam ko sa kanya. He nodded. Umalis ako sa table nami
ng at nagpunta nga sa rest room. Inside I found Musika looking in the mirror. Ka
la tang mascara niya.
""Hi! Anong nangyari?" Tanong ko. Concern ako sa kanya. She looked at me.
"I'm only sixteen and yet I'm feeling all of these." Sabi niya sa akin. Napaawan
g naman ang labi ko. "Now I know how ZD feels every damn time." She whispered. L
along kumunot ang noo ko.
"Ano bang sinasabi mo?" I asked. She looked at me.
"ZD has this big guitar collection. He had thirty five different guitars all of
them are unique. Walang pagkakapareho." She looked in the mirror again, pero kah
it sa salamin siya nakatingin ay nakatitig siya sa akin.
"Alam mo ba kung anong paborito niyang gitara, Consunji?" She asked.
I shrugged. "The dark blue acoustic guitar. Lagi niyang dala iyon."
"Each of his guitars has names." She said again. "You're right, that's his favor
ite guitar. And that guitar has a name too. Alam mo ba?"
Umiling ako. She took out her lipstick and wrote in the mirror. She wrote the wo
rd zanyjao.
"Sabi niya, iyan daw ang pangalan ng mahal niya. I never really thought about it
but two years ago, I saw him write it in a song book and maybe because of my ex
cessive brain and IQ - " Tumawa pa siya. "Kahit na ayaw ko, na-solve ng utak ko.
Zanyjao is an anagram for a name."
Tumingin muli siya sa akin. "Alam kong matalino ka Yza. Solve it and you'll know
what I'm trying to say." Inilagay niya sa kamay ko ang lipstick na hawak niya.
Umalis siya pagkatapos noon at iniwan ako sa loob.
I faced the mirror - I was staring at the word she wrote.
She said that it's an anagram. A name.
Zanyjao...
Zany jao...
Zany ---
Jao ----
I put my hand on my mouth.
Nanginginig ang mga kamay ko. I wrote in the mirror too - just right down the an
agram. I wrote:
Yza Joan...
"Very good. Hindi ka naman pala slow, Yza." Napatingin ako sa may pinto ng ladie
s room. I saw Musika standing. She was smiling at me.
"Why?" I asked.
"Simple lang. He's in love with you."
----------------------
Sabay kaming lumabas ni Musika ng ladies room. Bumalik siya sa stage. Ako naman
sa table namin. Nandoon pa rin si Xander pero kausap na niya ang kapatid ni Musi
ka - si Jon. I sat beside Xander again. Tahimik lang ako. Iniisip ko iyong napag
-usapan naming ni Musika sa loob ng ladies room.
Zach is in love with me.
Parang nakapaimposible. Kung mahal niya ako bakit hindi niya sinasabi sa akin? B
akit ba kasi mystery siya sa akin? Bakit ba kasi ang hirap niyang basahin? Naiin
is ako. Gusto ko siyang makausap pero paano ko gagawin iyon kung wala naman siya
dito. I hate him right now. Bakit niya ba ito ginagawa sa akin? Wala siyang awa
. Nasasaktan ako na hindi niya alam.
Kung sinabi naman niya sa akin noon, baka tulad ni Xander ay bigyan ko siya ng c
hance pero hindi, he kept it a secret.
"Hi everyone. This will be the last song of the night and I will try my best to
deliver it correctly kahit hirap ako." It was Musika. She's in the stage again.
"This song, I dedicate to my friend Xander Mendoza who made me cry all my life."
Xander laughed. Napailing na lang siya.
"Xander. Damn you!" Nakatawa si Musika pero alam kong may laman ang sinasabi niy
a. "Oops, Sorry Ma, Daddy. Love you both. Best parents in the world! Good lookin
g and intelligent. Resulta? Ako... si Jon at si Ate Lyrica. Love you parents. Bu
t still, damn you, Xander. Dad, sorry again."
Nagtawanan ang mga tao sa bar. After a while Musika started singing.
Your subtleties, they strangle me
I can't explain myself at all
And all the wants and all the needs
All I don't want to need at all
I looked at Musika. Her eyes were closed. I realized what she was trying to say
to me. She's in love with Xander but Xander likes me. Nasasaktan din siya.
The walls start breathing, my mind's unweaving
Maybe its best you leave me alone
a weight is lifted on this evening
I give the final blow
When darkness turns to light
it ends tonight, it ends tonight
Just a little insight won't make this right
It's too late to fight
It ends tonight,
It ends tonight.
"Uwi na kita. 11:30 na." Sabi niya sa akin. Tumango na lang ako. We went out of
the bar and we got to his car. My mind was racing. I was thinking of Zachary Dre
w and Xander. I looked at him. Mukhang masaya siya.
I took my phone out and texted Nikita. Hindi siya sumama sa akin dahil naiinis s
iya.
To: BFF
Subject: I need it
Msg: Is ZD in love with me?
Tahimik kong hinintay ang text niya. After a while my phone beeped.
Msg: Buti naman alam mo.
I wanted to cry. Right now, nakakaramdam ako ng panghihinayang. Ang dami kong wh
at ifs. Kung totoo man ang sinasabi nila sa akin - ibig sabihin - lahat ng incid
ents na iyon - iyong payong incident noong high school, the countless times he a
voided me - he doesn't hate me. He's just....
Torpe.
Xander parked his car right outside our gate. Bumaba siya para pagbuksan ako ng
sasakyan. He smiled at me. He took my hand and walked me to the gate.
"Yza..." Tawag niya sa akin. I know what will happen, but right now, I changed m
y mind. I don't know why. Maybe it's because of Zachary Drew, maybe it's because
of what I heard from Musika. Maybe... Hindi ko na alam.
I looked at Xander.
"Five years, Xander." Sabi ko sa kanya. Kumunot ang noo niya. "Ask me five years
from now."
"That long?" Tanong niya.
"Oo. Doon mo na lang ulit ako ligawan. Five years from now, Xander. Kung mahal m
o ako makakapaghintay ka. Sabi nga ni Nikita love is like a dark blue acoustic g
uitar that's willing to turn away, leave and WAIT until the right moment."
Habang sinasabi ko ang mga katagang iyon - I realized something. The dark blue g
uitar is a metaphor.
The dark blue guitar is not really a thing. It's Zach.
"God, I'm so stupid." Bulong ko. "Goodnight Xander."
I turned away. I went inside the house straight to my room and for the first tim
e in my eighteen years of existence - I cried because of a broken heart.
*Song used*
----------------------------
-------------------------
*Song Used*
- Signal Fire - Snow Patrol
*******************************************
[10] 8. Pucha! Ganoon pa rin
*******************************************
"Where have you been last night? I was waiting for you."
I looked down when I heard Nanay's question. Kaming dalawa na lang sa bahay. Pum
asok na sa office si Tatay at pumasok naman sa school ang mga kapatid ko. Mataga
l nang nag-resign si Nanay sa pagiging secretary ni Tatay. Noong nag-highschool
si Yna, she stayed home to take care of her and my brothers. I just smiled at he
r.
"I- I was with Xander po, Nay. Tumawag na po si Yto?" Tanong ko. Tuwing umaga ka
si ay tumatawag si Yto para mangamusta lang. I missed him. Kung nandito siya mai
inrtindihan niya ang nararamdaman ko. Nanay faced me. Nakaupo ako sa mini dining
table sa kitchen. Si Nanay naman nagluluto. I was staring at her. Bakit ganoon?
Parang hindi naman nag-a-age si Nanay. She still looks pretty.
Huminga ng malalim si Nanay saka naupo sa tabi ko. "Boyfriend mo na ba si Xander
?"
"Hindi po." Sagot ko.
"Hindi po o hindi pa po?"
"Nay!" I blushed. Hinawakan niya ang kamay ko.
"Basta kung saan ka masaya." Ngumiti siya sa akin. Bigla ay nagluha ang mga mata
niya. Nakadama ako ng pag-aalala.
"Nay bakit po?" Tumayo ako pata tabihan siya. I faced her. Hinaplos niya ang pis
ngi ko.
"I just missed my seven year old little girl. Iyong batang nagtatanong kung na-t
raffic lang ba iyong ngipin niya." Natawa naman ako. Niyakap ko si Nanay. "Ang b
ilis ng panahon." She said. "Kung pwede lang na bata na lang kayong lahat. Then
I don't have to be scared of you - all of you leaving me and tatay..."
"Nay, hindi naman kita iiwan." Ngumiti ako. "Kapag nag-asawa ako, isasama kita s
aka si Tatay. Tapos tabi tayo matulog si Tatay sa couch." Biro ko pa. Nanay touc
hed my face. She adoringly looked at me.
"Oo nga pala. .." Tiningnan ako ni Nanay. Nakahilig pa rin ako sa kanya. "Wala k
a bang pasok?" Tanong niya. Huminga ako nang malalim. Hindi ko pa nasasabi na wa
la na akong trabaho. I looked at her.
"Wala na, Nay..."
"Nag-resign ka?" Kumunot ang noo niya. "But I thought you needed that experience
for the scholarship you were applying for..."
"I was fired nay..." I whispered. "Kasi daw Consunji daw ako." Mababang wika ko.
Narinig kong nagbuntong hininga si Nanay. Hinaplos niya ang buhok ko tapos ay m
uling huminga ng malalim.
"Hindi mo siya kawalan anak. Ikaw ang kawalan niya. She just lost a brilliant mi
nd. Kapag mayroon ka nang sariling company, ipapamukha mo iyon sa kanya, Yza..."
Natawa na lang ako. Alam kong pinalalakas lang ni Nana yang loob ko pero sa tot
oo lang, nalulungkot ako. Kaunti na lang kasi makukompleto ko na iyong three yea
rs experience na iyon - ngayon problema ko na naman iyon. Iyong bagay na lang na
man na iyon ang kulang sa scholarship requirement ko at ngayon hindi na naman ma
tutuloy. I have to wait another three years. Kailangan kasi, same company lang.
"Maghahanap na lang po ulit ako." Sabi ko. "I guess I'll talk to Tita Laide. Pwe
de naman po siguro sa magazine niya..."
"Mas gusto ko iyon, anak. At least si Laide ang nandoon and sure ako na hindi ka
mahihirapan." Wika ni Nanay. Ngumiti lang ako. Nanay wanted to make sure na kak
ausapin ko si Tita Laide, she even called her matapos iyon ay sinabi niyang magb
ihis na ako para puntahan si Tita sa office nito and I did just that.
I wore my very corporate pants and blouse. I pulled my hair back and looked in t
he mirror. I look so professional. Natatawa ako. I took my bag tapos ay nagpaala
m na ako kay nanay na aalis na. Nagpahatid na lang ako sa driver namin dahil nat
atamad akong magdala ng sasakyan.
Habang nasa byahe ay iniisip ko na ang sasabihin ko kay Tita. Noon niya pa ako i
naalok ng trabaho sa magazine niya pero tinatanggihan ko dahil gusto kong magsim
ula mula sa mababa. Alam ko at aware ako sa kung gaano kasikat ang apelyido ng p
amilya ko pero I wanted to keep it down. Hindi naman ako tulad ng iba na ipinapa
ngalandakan sa buong mundo na galing ako sa mayamang pamilya.
I wanted to be normal.
Minsan pa nga naiisip ko n asana hindi na lang si Tatay ang tatay ko o kaya man,
sana hindi na lang siya si Sancho Consunji. Maraming perks ang pagiging Consunj
i pero mas marami namang disadvantages - one of those is pressure. Dahil sa isa
akong Consunji parang hindi ako pwedeng magkamali. Consunji's ang destined for g
reatness pero hindi ko naman kaya iyon.
I want to be known as Yza - not Yza Consunji just Yza.
"Ma'am nandito na po tayo." Untag sa akin ng driver ngumiti ako at saka bumaba n
g kotse. Tinahak ko ang daan patungo sa loob ng building. Natutuwa ako dahil wal
a masyadong nakakakilala sa akin sa lugar na iyon.
Pagpasok ko sa loob ay hinarang ako ng guard.
"Miss, saan ka pupunta? May appointment ka ba?"
"Kay Mrs. Dela Monte po." Nakangiting sabi ko.
"May appointment ka?" Tanong niya sa akin. Medyo tumaas ang boses niya. "Hindi p
wede kapag walang appointmen. Busy ang boss ko. Anak niya lang ang pwedeng pumun
ta dito nang walang appointment."
"Ganoon po ba? Pwede pong hintayin ko siya?"
"Hanggang pasko ka maghihinta. Busy iyon." Nginisihan niya ako. I just nodded. "
ID nga pala?" Tanong niya. Binunot ko mula sa bag ko ang driver's license ko at
ipinakita iyon sa kanya. Binasa niya nang malakas ang pangalan ko.
"Consunji, Yza Joan...Consunji..." Tiningnan niya ako. "Ma'am!" Biglang naiusal
niya. Napakamot siya ng ulo. "Pasok na po kayo! Pasenya na, ginagawa ko lang iyo
ng trabaho ko."
Pinapasok na niya ulit ako. He's apologizing to me, kulang na lang ihatid niya a
ko sa mismong office ni Tita. Natatawa ako. I kept telling him that I understand
but he just kept on apologizing to me. Sumara ang elevator, noon lang siya tumi
gil.
After a while narating ko ang office ni Tita. I saw her talking to her secretary
while drinking tea. Isa pa si Tita, parang hindi rin tumatanda. Napailing na la
ng ako. Ang gaganda nila ni Nanay, si Tita Aura at Tita Apollo din, they look yo
unger than their actual age.
"Tita, Good morning!" I greeted her. She smiled at me and kissed my cheeks.
"Halika sa office tayo." Hinawakan niya ako sa braso. "I heard that Gregorio fir
ed you. That's not your loss, Yza.Matagal ko nang sinasabi sa'yo na dito ka na l
ang sa akin. Actually matagal nang handa ang office mo." Natatawang sabi niya.
Pinaupo niya ako sa sofa. Tumabi siya sa akin. "When are you free? Pwede ka nang
magsimula. Bukas sa isang araw. You'll be the assistant editor - in - chief, Yz
a."
"Tita... " I said. "As much as I want that posisyon, wala na po bang mas mababa?
" Nahihiyang tanong ko. "Kasi tita, sure ako na may mas deserving pa sa position
na iyon. Can 't I just start from junior copy writer?"
"Anak! Kung junior copy writer ka lang, uutusan ka lang nilang mag-xerox, magtim
pla ng kape, mag-take down notes sa meeting---"
"Okay lang iyon Tita. At least sa baba ako galing. Ayoko po kasi ng usap."
Tita Laide looked appalled. She took my hand.
"You are Consunji, Yza!"
"I am - I know that... but sometimes I don't want to be because I don't want to
be known as the ruthless Yza Consunji."
"Hindi naman dahil sa Consunji ka, ruthless ka na..." Hindi ko napigilan ang pag
taas ng kilay ko. Tita Laide shook her head. "Kasama ang pagiging ruthless sa pa
ckage ng pagiging Consunji - fine pero hija you have to accept that fact."
"I know, pero pwedeng wag po muna ngayon?" I requested. "Saka isa pa po, sana wa
g ninyo pong sabihin sa kanila na Consunji ako. Sigurado ako na iba ang magiging
reaksyon nila."
"Kinahihiya mo ang pagiging Consunji, Yza?" She asked again. I shook my head.
"Hindi po. It's just that...." I said. "Ayoko lang pong maulit iyong nangyari sa
House of Gregorio last time."
She stared at me. Alam kong marami siyang gustong sabihin pero hindi na niya tin
uloy. She nodded knowingly tapos ay kinuha ang phone. May kinausap siya sa kabil
ang linya tapos ay binalingan ko.
"Magpunta ka sa HR, Yza. Pipirma ka ng contract. Tapos bukas ka na magsisimula."
Napangiti ako sa sinabi ni Tita. Nagpaalam na ako sa kanya. Hindi naman ako nag
tagal sa HR pagkatapos noon ay umuwi na ako.
Mabilis ang byahe dahil wala namang gaanong traffic. Pag-uwi ko sa bahay ay nagt
aka pa ako dahil may nakita akong mga maleta sa sala. Naisip ko si Tatay, baka m
ay business trip siya but then...
"Yzang bungi, na-traffic ka?" I heard a very familiar voice. I looked around and
I saw my twin brother standing beside Nanay looking at me while smiling ear to
ear. Nabitiwan ko dala kong bag at saka tumakbo sa kanya.
"Ytong pikon!!!" I screamed and hugged him tightly. "Na-miss kita! Ang pangit mo
pa rin!"
"Kambal tayo kaya pangit ka din!" Humalakhak siya. Patuloy kami sa pag-aasaran h
abang magkayakap. Natigil lang kami nang marinig naming dalawa ang paghikbi ni N
anay. Kumalas kami sa isa'tisa at saka binalingan siya.
"Nay?" Magkapanabay na wika namin.
"Ang lalaki na ng mga panganay ko..." She said while wiping her tears. Natawa ka
mi. I hugged Nanay.
"Love you, Nay..."
Kung meron akong gusto sa pagiging Consunji ko, iyon ay ang pamilya ko. I love t
hem despite the fact that I don't like my last name.
---------------------------------------
"Ready ZD?"
Yngrid aske me before standing up. Nasa loob pa kami ng private plane pero any m
oment from now, magla-land na iyon at bababa na ako. This is the first time I'll
ever come home after five years at wala pa man ay parang kinakabahan na ako. Ki
nakabahan talaga ako pero hindi ko iyon pinahalata kay Yngrid. Aasarin na naman
niya ako.
Yngrid and Yana are my New York friends. Noong pumunta ako ng New York noon, nar
oon na silang dalawa. Yngrid was studying fashion while Yana was trying to break
in Broadway pero sa huli, si Yngrid naging stylist at publicist ko habang si Ya
na naman ang manager - together - nabuo si ZD dahil sa kanilang dalawa.
"Zach, brace yourself because the who is your girlfriend question is coming. Rem
ember, answer nicely. Wala ka na sa L.A. Filipino's don't appreciate the attitud
e you have sometimes." Napapailing na bilin niya. Tiningnan ko lang si Yana. Yan
a is twenty nine years old, she's way older than Yngrid and I pero minsan naiisi
p ko na mas matanda pa siya kaysa sa twenty nine. She just talks with so much wi
sdom and age.
"Yes lola." Natatawang sabi ko. Hinampas niya ang hita ko.
"Ay! Wait, I'll pose na lang as your girlfriend." Yngrid rolled her eyes. "But w
ag na lang pala kasi if Daddy sees the news, I'm, sure by tomorrow morning we wi
ll be married and that's not good because your sometimes mabaho, ZD especially a
fter mong mag-sing sa stage." Sabi niya. Pinanlakihan ko siya ng butas ng ilong
tapos ay pilit kong pinapaamoy sa kanya ang kilikili ko.
"Ewwww! Yuck you're so mabaho! Ate Yana look oh! He's making me amoy!"
"Damn! Sana pag-uwi ko normal magsalita si Zane!" Tukoy ko sa kapatid ko. Noong
huli kong nakita si Zane ay noong pasko. At noong pagkakataong iyon pilit niyang
ginagawa si Yngrid magsalita. Sana talaga normal si Zane dahil nahihilo ako kay
Yngrid.
"Nga pala. You have a photo shoot and an interview with Sparkle magazine tomorro
w morning."
"Agad-agad? Hindi ba pwedeng magpahinga muna?" Tanong ko sa kanya.
"You'll get your rest Zach, but first we have to make everyone feel that ZD has
indeed landed in the Pearl of the Orient."
"Fine...." I sighed. Hindi nagtagal ay nag-land na ang eroplano. Naunang bumaba
si Yana tapos ay si Yngrid. Bago siya sumunod ay pinasuot muna niya sa akin ang
aviators ko tapos iyong scarf na kanina niya pa dala. She even mumbled Rock star
before turning away.
Bumabas ako ng eroplano. Wala pang masyadong tao pero nang makarating ako sa arr
ival area ay dinumog ako ng press.
"Zachary! How's your flight!"
I wasn't looking. I kept walking fast habang wala silang tigil sa pagkuha ng lit
rato ko. I could see many flashes and cameras but I didn't stop to pose for anyo
ne. Tuloy-tuloy lang kami hanggang sa van at nang maka-settle ay sabay-sabay kam
ing natawa nang malakas.
"Did you like kita their faces when ZD arrive? Di mapakali iyong mga butts nila.
" Wika ni Yngrid.
"First step done. Next tayo." Sabi ni Yana. Hindi naman ako nakikinig sa kanila.
I was just looking out the window. Limang taon akong nawala pero parang wala na
man masyadong nabago sa siyudad. Nandoon pa rin iyong traffic. I shook my head.
Nag-eenjoy na ako sa mga nakikita ko when I saw a billboard that irritated my ey
e.
"Stop." I ordered. Natigilan ang driver. Natigilan din si Yana at si Yngrid. Bin
uksan ko ang bintana at saka pinakatitigan ang billboard sa tapat ko.
Hindi ako nagkamali. It was no other than Xander. He was wearing his team's unif
orm while holding a football. He looked fierce and determined. Typical Xander.
"Wow, ang hot naman niya!" I heard Yngrid. Sinara ko ang bintana at saka ngumisi
.
"Wrong, Yngrid. I'm hotter now." I said.
-----------------
"Zach! Hanggang ngayon ba naman tulog ka? Baka nakakalimutan mo na may meeting t
ayo with Sparkle magazine para sa spread na gagawin nila para sa'yo!"
Halos lumabas mula sa speaker ng phone ang tonsil ni Yana. I opened my right eye
and I saw that it's already nine in the morning. I overslept again.
"I swear nag-alarm ako." Iyon ang sinabi ko sa kanya. Yana hissed at the other l
ine.
"Wala akong pakialam. Nandito na ako at si Yngrid! Pumunta ka na or I swear to G
od! Kahit nandyan si Tita Drins at Ninong Zach, papahatak kita sa Army bumangon
ka lang diyan!"
Hindi na niya ako hinintay sumagot. Tinapos niya ang tawag. Nagmadali naman akon
g bumangon para makaligo at makapagbihis. I wore a plain dark red v-neck shirt a
nd a pair of faded ripped jeans. I remembered what Yngrid onece told me - aviato
rs looked well on me so I wore those too. Lumabas ako ng kwarto. I saw the maids
walking around but they stopped when they all saw me. Bigla na lang silang napa
buntong hininga.
"Good morning, Sir Zach..." They aid in chorus. I just nodded. Nang bumaba ako n
akita ko si Mama at si Papa na nasa living room - magaka - holding hands at nag-
uusap.
"Morning Ma, Pa." I kissed both of them.
"Morning, Zachy. Kumain ka muna." Mama said warmly.
"I really want too, but Yana is going to kill mo so I have to leave. Catch you l
ater Pa!" Paalam ko. Nagpahatid ako s adriver. I don't fucking know kung saan an
g Sparkle magazine building. I called Yana for the address, buti naman at sinabi
niya pero kahit alam ko na, hindi pa rin ako nakahabol on time dahil sa traffic
sa Pilipinas.
After almost an hour nakarating din ako. Wala masyadong press sa labas pero naku
nan pa rin nila ako ng picture. I just continued walking. The guard didn't even
ask me who I was. Maybe he already knew or maybe he just doesn't care.
I rode the elevator. Yana said that they're in the fifth floor. Nakarating ako.
I was half running and walking. Kailangan ko nang makarating doon bago pa sumabo
g ang bulkan sa ulo ni Yana. Mahirap na. I was walking aimlessly when I suddenly
stopped.
Nakatingin lang ako sa dulo ng hallway. My sight was kinda dark because of the a
viators I was wearing but although it's a bit blurry - alam na alam ko.
Walang nagbago.
Hindi pa man, alam kong siya iyon.
Everything around me went slow. All I could see was that illuminating light I th
ought I have forgotten already but I was wrong. Hindi pa rin pala.
Naglakad ako. It was her. Really her. Si Yza, she was walking at the other side
of the hallway, she was wearing a pair of skinny jeans a white shirt that say's
Sparkle!!! But still, her beauty floats just like before.
I continued walking. I was so focused on her. I was walking but then, before I k
new it, I hit something. Tumama ang mukha ko sa isang matigas na salamin.
"BLAG!"
"Aw!"
"Boss, okay lang kayo?"
"Ahhh..." Napahawak ako sa pisngi ko. Masakit. Sobra. Nakalog nga yata ang ulo k
o.
"Kuya ano pong nangyari?"
My heart skipped a beat. It's her voice. Tumayo ako. Tumalikod at saka nagyuko n
g ulo. Napansin kong nakatitig siya sa akin pero hindi ako tumigil.
"Teka, saan ka pupunta?" She even asked.
"Sa, sa conference room." Sabi ko na lang.
"Ah, sa kabilang side po iyon, Sir. Doon oh, room 6. Iyong pinakamalaking door."
She said.
"Okay..." I turned my back.
"Wait..." Hinawakan niya iyong brasoi ko. "Familiar ka..." She made me face her.
Pinakatitigan niya ako. I just took a deep breath and took my shades off. Her m
outh parted.
"Z-zachary Drew..."
Damn, bakit ba kapag sa kanya galing, iba ang tunog ng pangalan ko. I cleared my
throat.
"Yza? Yza Consunji?" I said. "Ha! I almost didn't recognize you." I shrugged. Bi
nalik ko ang aviators ko at saka tumalikod na. "See you around..."
Halos takbuhin ko iyong conference room makalayo lang sa kanya.
Pucha!
Ganoon pa rin!
*******************************************
[11] 9. Disappointments
*******************************************
"Xander, bakit tayo nandito diba may boot camp ka bukas?"
Nginitian ko lang si Yza habang hawak ko ang kamay niya. Papasok kami sa isang n
ewly opened bar sa gitna ng Metro. I wanted to have fun bago ako ipadala sa Camb
odia and a way to enjoy tonight is with my future girlfriend.
"Let's just celebrate your first day of work and my last day in the boot camp. I
sa pa I missed you na." I told her. It was eight in the evening and I plan to sp
end my whole night with her inside that var. Yza smiled at me.
"Yto's back. Alam mo ba?" Tanong niya sa akin. We got in tapos tumuloy kami sa b
artender. I ordered drinks for her. Hindi masyadong umiinom ng alak si Yza kayal
ight drinks lang ang in-order ko para sa kanya.
"Yup, he called me two day before his flight. I wanted to tell you but he wanted
it to be a surprise so I kept my mouth shut." Hinampas ni Yza ang balikat ko.
"You know, I hate surprises. Ikaw talaga." Natatawang sabi niya. She took a shot
of her drink. "Isa pa Xander." Sabi niya. I ordered for her again.
"Masama malasing ha." Sabi ko sa kanya. Ngumiti lang siya sa akin. "How's Yto?"
I asked.
"Ewan ko di pa kami nag-uusap. He's with Tatay all the time. They're getting rea
dy for the turn over. You know, si Yto ang gino-groom ni Tatay na papalit sa kan
ya. I'm so proud of my brother." Sabi niya sa akin. I know how much Yza loves Yt
o at natutuwa ako sa kanila. They're so close. May mga kapatid din akong babae,
close kami pero hindi katulad noong kay Yza at Yto. Maybe because they're twins.
"Ay!" Biglang sabi niya. "I saw Zachary Drew this morning."
I looked at her. I was actually asking myself if I heard her right. But then she
repeated what she said and again - I convinced my mind that I was hearing somet
hing else.
"I saw him at Sparkle this morning. He's changed and he's kinda - you know. Hot.
" She smiled again. I saw her eyes sparkle with glee. Bigla ay naikuyom ko ang m
ga palad ko at saka bumaling sa bartender. I ordered a bottle of tequila for us.
"Ubusin mo na iyang piña colada mo. Let's have some fun!" Sabi ko. Humingi pa ako
ng chaser sa bartender. Mukhang nagulat si Yza sa inasal ko. Hinatak ko ang kama
y niya at dinala siya sa isa sa mga table doon. I ordered another bottle of tequ
ila for us - now we have two and I'm determined to drink all that. Bahala na iyo
ng training. Bahala na talaga.
I poured some on my shot glass and drank straight, Nakatingin lang si Yza sa aki
n. Wala akong mabanaag na expression sa mukha niya. Sa utak ko, paulit-ulit kong
naririnig ang sinabi niya sa akin kanina.
Zachary Drew.
Fuck! Bakit bumalik pa siya? I've been living a perfect life with the woman I lo
ve and yet he had to come back to ruin everything. I fucking hate the guy.
I looked at Yza, she was consuming her drink nang maubos niya iyon ay kinuha ko
ang glass at saka binigay sa kanya iyong shot glass na ininuman ko. She took it
and drank from it.
"Ahh! Ang pait!" Reklamo niya.
"Just drink, Yza." Sabi ko sa kanya.
"Akala ko ba bawal maglasing?" Tanong niya sa akin.
"Minsan lang naman sakan ihahatid pa rin kita sa inyo." Bulong ko sa tainga niya
. I poured some again ininom niya ulit. I was just watching her. Hindi na ako um
iinom. Tinitingnan ko na lang siya. Pulang-pula na ang mukha niya, she's gigglin
g like a little girl. Hinahaplos niya ang mukha ko at kung anu-anong lumalabas s
a bibig niya.
"Heee,, Xander... bakit ba nakatingin ka nang ganyan?" Natawa na naman siya. "Yo
u know, I'm a Consunji and there's this theory that if you kiss a Consunji, ther
e's no turning back." She said arrogantly. Ngumisi lang ako. I held her waist.
"Really?" I breathed on her face.
"Uh-uh. That's what Tita Laide said." Sabi niya. Kinuha ko ulit ang shot glass a
t nilagyan pa iyon. Yza willingly took it.
"Ahhh! It feels good to be drunk!" Humahagikgik siya. "I wonder what Tatay would
feel if he saw me like this! Maybe he'll get mad and disown me then I could liv
e the life I want to. Iyong mahirap, iyong walang power-power. Tapos maybe by th
en, I get to do everything I want." Napailing na lang ako. Muli kong nilagyan ng
alak ang baso niya.
"Damn, Xander, ayoko na." She giggled.
"Kaunti na lang ito. Ubusin mo na." Binulungan ko siya sa tainga. Habang magkala
pit ang mukha namin ay napansin kong may kung anong nag-flash sa gilid ko. I loo
ked at it and I saw two cameras taking our picture.
Kung naiba lang ang pagkakataon, siguro, magagalit ako and I would ask them to f
ucking get away but then I remembered who Yza saw this morning and I wanted to m
ake a statement - a statement that would reach him as quiet as I want it to be.
Tawa lang nang tawa si Yza. Dahan-dahan ko siyang hinapit at saka iginiya ang mu
kha niya sa direksyon ko. She was smiling.
"What the fuck----------"
Hindi ko na pinatapos ang salita niya. I kissed her fully in the mouth. Yza froz
e - I felt it, but I didn't stop. I taunted her mouth so she would open it and w
hen she did I explored the insides. I saw the cameras flicking non - stop. I sta
rted touching her too. I put my hands on her legs pataas - akala ko hindi na siy
a aangal pero she pushed me at kahit hilo ay lumayo siya sa akin.
"Xander ano ba?" Tanong niya. She stood up pero napaupo ulit siya. Hinawakan ko
siya sa baywang at inilapit sa akin.
"Yza mahal na mahal kita..." Bulong ko. Muli ko siyang hinalikan. She was strugg
ling. I put my hands inside her shirt. Damn, he skin is so smooth. Muli niya ako
ng tinulak.
"Xander ano ba?!" Mangiyak-ngiyak na tanong niya. Pilit siyang tumayo at kahit h
ilo ay umalis siya sa inuupuan namin. Napapailing na tumayo ako. Binalingan ko a
ng mga reporters. I saw them comparing pictures. I grinned.
Sinundan ko si Yza. I saw her slowly walking out of the bar.
"Yza!" I grabbed her arms.
"Huwag mo akong hawakan! Lasing ako oo, but that doesn't mean you can take advan
tage of me, asshole!" Sinampal niya ako. "Ang kapal ng mukha mo!"
Galit na galit siyang habang nakatingin sa akin. Nakadama ako ng guilt pero hind
i ko pinahalata. I just really need to do that because I want everyone to know t
hat she's mine and I have claimed her. Mahal na mahal ko si Yza at ayokong mawal
a siya sa akin.
Kahit ano gagawin ko huwag lang siyang mawala.
"Ihahatid na kita."
"Wag na!" She yelled. "Lasing ako pero nagawa kong tawagan si Yto!" Umiiyak na s
iya noon. Hinawakan ko siya sa balikat.
"Babylove I'm sorry." Iwinaksi niya ang kamay ko. Pinahid niya ang luha niya.
"Wag mo akong hawakan, Xander." Napapahikbi na siya noon.
"Yza?" I heard Yto's voice. Tinalikuran niya ako. Sumama siya kay Yto. Yto was l
ooking at me with confusion in his eyes. Magtatanong siguro siya pero hindi na n
iya nagawa dahil sa pagmamadali ni Yza na umalis.
Sumunod ako. Nakita kong sumakay siya sa kotse ni Yto tapos ay pinasibad na nito
ang sasakyan. I watched them until Yto's car disappeared in the vast darkness.
I was left alone in the bar feeling so guilty and scared for whatever it is that
will happen tomorrow.
Huminga ako ng malalim. Kahit ano pa iyon handa kong harapin basta para kay Yza.
--------------------------
I woke up the next morning feeling like a hammer was stuck in the middle of my h
ead. Ang sakit-sakita. Maybe it was because of the hangover. Dumilat ako pero ag
ad ding pumikit dahil nasilaw ako sa liwanag na nanggaling sa bintana ko. Sinubu
kan kong matulog muli but then I remembered what happened last night and that wo
ke me up.
Xander took advantage of me. Si Xander - of all people si Xander pa. Pinagkakati
walaan ko siya pero ginawa niya sa akin iyon. I can't believe it. Sa aming dalaw
a alam kong siya ang hindi nakainom pero parang siya ang lasing - pinaghahalikan
niya ako at hinaplos niya ang mga parte na dapat ay hindi naman. Parang gusto k
ong maiyak.
I was thinking if I should tell Yto about it but then I realized that I should l
earn how to handle myself. Like what Tita Laide said: I'm a Consunji and sometim
es I need to apply that in my life.
"Kuya Yto, tama na! Hindi na siya makakatayo!"
Kumunot ang nook o nang marinig ko ang frantic na boses ni Yna. Nanggaling iyon
sa garden. Kahit nahihilo ay tumayo ako para silipin sila sa bintana. Nanlaki an
g mga mata ko nang makita kong duguan ang mukha ni Xande habang walang habas siy
ang sinusuntok ni Yto.
"Kuya tama na!" Sigaw muli ni Yna.
"Hayaan mo sila Yna!" Sigaw naman ni Yllak. Yvo was there too, he's just staring
at Yto with that smug look on his face.
Halos mapatalon ako nang biglang bumukas ang pinto ng silid ko. I saw Nanay. Muk
hang kagagaling niya lang sa pag-iyak.
"Nay, si Yto." Sabi ko. She didn't say anything. Nagpunta siya sa walk in closet
ko at nang lumabas ay may dala siyang dress. Kumunot ang noo ko.
"Magbihis ka Yza Joan. Your father will talk to you." Malamig ang boses na wika
niya. Napasinghap ako. I took the dress and went to my bathroom. I took a quick
shower tapos ay nagbihis na ako. Ni hindi na ako nakapagpatuyo ng buhok.
Pinuntahan ko si Tatay sa private office niya. Nang pumasok ako doon, I saw him
embracing Nanay. Umiiyak si Nanay habang si Tatay naman ay hinahaplos ang likod
niya.
"Tay, Nay?" Kinakabahan ako. Nanay wiped her tears.
"Pupuntahan ko lang iyong mga bata." Sabi niya. Nilagpasan niya ako. Why do I fe
el like I have done something very bad? I looked at tatay. He was standing now -
he's over towering me and for the first time in my life - I felt intimidated by
him.
He handed me a news paper. Nanginginig ang kamay na kinuha ko iyon. I took one l
ook at it and immediately my tears fall when I saw the headline in the society p
age.
Consunji heiress caught making out in public with boyfriend Xander Mendoza - Mid
night Rendezvous.
"T-tay..." Tumingin ako sa kanya. He looked mad. Natakot ako. This is the first
time I ever saw him like that. Tatay is usually warm and very loving. Mahal na m
ahal niya kami ng mga kapatid ko.
"You disappointed me and your mother, Yza Joan." Malumanay lang ang tono niya pe
ro ang sakit-sakit noon pakinggan. He sounded so tired and disappointed. Lalong
tumulo ang mga luha ko.
"Ikaw pa?" Hindi siya makapaniwala. "I told you it's okay if you like Xander but
you should've known better Yza Joan." Tatay wasn't yelling pero sa pandinig ko
mas malakas pa ang boses niya sa kulog at kidlat. Iyak lang ako nang iyak.
"Tay, I'm so sorry..." Sabi ko sa kanya. "I never wanted it to happen, tatay." I
held his hand. "Tatay, he took---"
"Keep your reasons, Yza Joan. Fix yourself. Pupunta ang mga magulang ni Xander d
ito. Mamanhikan sila tulad ng dapat mangyari. You'll be marrying Xander by the e
nd of next month. I've talked to his dad and we already agreed."
Binitiwan ni Tata yang kamay ko. MY mouth parted. Lalo lang nag-unahan ang mga l
uha ko sa kakaiyak.
"Tay ayoko!" Sigaw ko.
"At anong gusto mo?!" Sumigaw na siya. "Nakita mo ba si Sheena, Yza? She was hur
t! Your mother is in pain and seeing her like that kills me! Knowing that you di
d that with that man slowly kills my whole being! Alam kong hindi ka na bata per
o sana maintindihan mo kung anong klaseng gulo ang ibinigay mo sa pamilya! It's
not about you anymore, it's you being a Consunji and doing that in public!"
Napanganga ako. Ibig sabihin kaya siya galit dahil Consunji ako at nangyari iyon
sa akin. Naeskandalo ko ang pamilya namin, napahiya siya. I bit my lower lip.
Suddenly I remembered what I really wanted to do - I wanted top runaway from all
of these. I wanted a normal life - iyong buhay na hindi ko kailangan isipin ang
sasabihin ng ibang tao.
Ang sakit lang marinig dahil kay Tatay pa mismo nanggaling at kahit anong paliwa
nag ko ay mukhang hindi siya makikinig.
"Iayos mo ang sarili mo. His parents are coming any moment from now." Malamig an
g tinig ni Tatay. Lumabas siya ng office niya. Sumunod na rin ako. I wiped my te
ars. I fucking feel so alone right now.
Bumaba ako at nagtuloy sa kusina. Kumuha ako ng tubig. Napansin kong nakatingin
sa akin ang mga kasama naming sa bahay but I didn't care. Ano naman kung mahalat
a nilang umiiyak ako? No one cares about me! Ni hindi nga ako tinanong kung anon
g gusto ko at ni hindi ako pinakinggan ni Tatay.
I wiped my tears. Palabas na ko ng kitchen when Manang Myrna turned the tv on. T
hat caught my attention. Napatitig ako sa mukhang nag-flash sa TV.
Si Zachary Drew.
Hindi ko alam kung bakit pero noong nakita ko ang mukha niya isa lang ang naisip
ko: To runaway.
*******************************************
[12] 10. You found me
*******************************************
It's midnight. I know it's too dramatic but I waited for the clock to strike tw
elve before I went out of my room with my clothes inside my bag. I made a decisi
on early this night after talking to Xander's parents. Lalayas ako.
It's not that I don't love my parents anymore - I love the both of them - I love
my family but I just don't want to be trapped to something that I know I will r
egret doing. I don't love Xander. I realized after what he did to me that I only
want him around as a friend. Mula nang umalis si Nikita at si Yto - si Xander l
ang ang constant na tao sa buhay ko. Hirap akong makipakaibigan sa iba dahil hin
di ko alam kung kinakaibigan nila ako dahil ako si Yza o dahil isa akong Consunj
i. I was just being careful and because of that - I didn't gain any friends whil
e growing up.
I slowly walked down the stairs. Ingat na ingat ako dahil baka magising si Tatay
o si Nanay. Masama man ang loob ko kay Tatay pero hindi ako totally galit sa ka
nya. I know that Tatay loves me very much pero kailangan kong gawin ito. Ilang b
eses kong sinubukang magpaliwanag sa kanya ngayong araw pero ayaw niya akong pak
inggan. Mas focus siya sa idea na sa ayaw at sa gusto ko pakakasalan ko si Xande
r. Si Nanay naman ay nagtatampo sa akin at naiintindihan ko siya. I wanted to te
ll her that I'm very sorry but I know for a fact that she's not ready to listen
yet.
I sighed. Nakakalungkot isipin na ganito pa iyong nangyari sa akin. Ang dami kon
g gustong sabihin kay Tatay pero alam kong kailangan niya ng panahon bago niya a
ko hayaang magsalita.
Sa ngayon lalayo muna ako. Susubukan kong mamuhay mag-isa. Matagal ko nang gusto
ng gawin ito pero palagi kong iniisip ang mga magulang ko. Masasaktan sila kapag
umalis ako.
Finally, I reached the front door. Dahan-dahan kong binukas iyon at nang makalab
as ako ng pinto ay tumakbo na ako palabas ng gate. Tulog ang guard na bantay kay
a mabilis akong nakalabas ng gate.
Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Wala akong kaibigang matatakbuhan. I wanted
to call Nikita but I know that she's busy making a name for herself. So I'd rat
her face this problem alone. Tulad nga ng sinabi ni Tita Laide - I need to stand
up for myself. Twenty four na ako pero hanggang ngayon hindi ko magawa ang gust
o ko sa buhay ko. My life is just empty. Kaya kong makuha ang lahat ng bagay sa
mundo dahil sa yaman ng pamilya ko pero hindi ako masaya dahil hindi ko magawa a
ng gusto ko.
I was half way the side walk when I suddenly heard my name. Natigilan ako. I loo
ked back and I saw Yto running after me. My eyes widened - hindi dahil hinahabol
niya ako kundi dahil naka-boxer shorts lang siya - he's revealing his six pack
abs in the middle of the sidewalk. Wala nab a talaga siyang hiya!
"Bakit nakaganyan ka?!" Nanlalaki ang mga mata ko. Binatukan niya ako.
"Saan ka pupunta?" Muling tanong niya. Napaiyak ako. Kumunot ang noo niya. "Yzan
g!"
"L-lalayas na ako..." Sumisinghot na sabi ko. I wiped my tears. Napakamot ng ulo
si Yto. Hinawakan niya ang kamay ko at dinala niya ako sa park sa kabilang stre
et. Pinaupo niya ako sa swing. Naupo rin siya sa tabing swing at saka bumuntong
hininga.
"Hindi ko alam. Bahala na. Basta ayoko na dito. Ayokong magpakasal kay Xander. H
indi ko siya mahal."
"Kung hindi mo siya mahal bakit mo siya hinalikan?" Yto asked in a cold tone. My
tears just kept on falling. I couldn't stop crying. Napatingin ako kay Yto. Bin
uksan ko ang bag ko at humugot ng t-shirt doon. Alam kong fit sa kanya ang damit
ko pero nag-aalala ako na baka sipunin kasi siya.
"Suot mo muna." I told him. He looked at me with that funny expression on his fa
ce. Napailing na lang siya at saka kinuha iyon. Isinuot niya ang shirt ko. Kulay
pink iyon tapos may design na bunny sa gitna. Hapit na hapit sa kanya at natata
wa ako.
"I didn't kiss him, Yto. He kissed me. He made me drink two bottles of tequila a
nd then he took advantage of me." Napahikbi ako. "He... he... t-touched the plac
es..."
"Putang ina! Bakit hindi mo sinabi?!" Halos iluwa ni Yto ang mga salitang iyon.
Galit na galit siya. Hindi ako kumibo. Hinatak niya ako ulit.
"A-ayoko..." Sabi ko. Mahina lang ang tinig ko. Tiningnan ako ni Yto.
"Yza!"
"Yto! Kailangan kong gawin ito. Gusto kong gawin ito. Kailangan kong hanapin iyo
ng sarili ko. Twenty-four na ako pero hanggang ngayon wala pa rin akong accompli
shment sa buhay! Ikaw graduate ka na ng MBA, you're next in line kay Tatay sa Co
nsunji Empires. Si Yvo, sure na din siya sa gusto niya. Si Nikita, kahit ganoon
siya, successful na siya, eh ako? Wala! Wala akong binabat. Hindi ko magawa ang
gusto ko because of my surname. Kapag nalalaman na nila ang apelyido ko, madalas
akong ma-stereo type dahil sa apelyido ko. Kailangan kong gawin ito."
Nanginginig ang boses ko. Pinakatitigan lang ako ni Yto at kahit gusto kong mata
wa sa hitsura niyang fit na fit ang t-shirt ay naka-boxers lang, hindi ko magawa
dahil natatakot ako na baka pilitin niya akong iuwi sa bahay.
He sighed after a while tapos ay tumingala siya. "Pero wala ako doon para tingna
n ka."
"But nanay said, natatandaan mo ba? We we're six then, she said that I should al
ways take care of you no matter what happen. I promised her." Nakatingala pa rin
siya. "Yza, sasama ako."
"Let me stand up with my own two feet, Yto." I said to him. Nakatingala pa rin s
iya. I bit my lower lip. Kinuha ko ang bag ko at saka tumalikod. Lumakad ako pal
ayo kay Yto. Wala akong narinig sa kanya. I took a deep breath. I guess that was
him letting me go. I wiped my tears.
-----------------------
"Eww, like we're going to buy goto there? What's goto anyway?"
I rolled my eyes when I heard Yngrid's voice again. Nakasakay kami sa tour bus k
o. Katatapos lang ng gig ko sa isang bar at kasama ko siya si Yana, si Chris at
si James. We were heading south. Tinupad na kasi nI Yana ang pangako niya sa aki
ng bakasyon. We're headed to her parent's farm and I'm really excited about this
. Ang tagal kong walang pahinga at sa tingin ko kailangan ko noon - lalo na ngay
on.
This morning I woke up with a smile on my face but when I saw the news - Xander
and Yza making out in a certain bar pakiramdam ko nagunaw ang mundo ko. I was ac
tually happy when I saw her the other day - I wanted to be a part of her life ag
ain but this time I'll be more involved. Pinag-iisipan ko pa nga ang mga bagay n
a gagawin ko para sa kanya - that I'll be her friend again tapos kapag magkasund
o na kami saka ko na siya uunti-untiin.
I'll court her, I'll make her fall for me but then Xander happened and all my pl
ans were ruined.
"Kuya para muna. Bibili kami ng goto." Sabi ni James sa driver ng bus namin. Bum
aba siya at si Chris kasama nila si Yana. Si Yngrid naman naiwan sa bus, hindi n
a rin ako bumaba dahil baka makilala ako sa labas magkagulo pa. Nagbilin na lang
ako na gusto ko din ng goto.
"ZD, what do you like to wear at your concert? Same line pa rin? Cause if you wa
nt I can make you a whole new wardrobe." Yngrid suggested. Tiningnan ko siya.
"Bahala ka." Sabi ko na lang I looked outside the window. Madaling araw na pero
marami pa ring tao sa daan. Maya-maya ay umakyat na ulit sina Yana. May dala na
silang goto. They gave mine and we started eating. Si Yngrid ayaw niya, hindi da
w siya kumakain ng ganoon. Yana just took her share and ate it too.
Kasalukuyan naming tinatahak ang hi-way. Paunti nang paunti ang sasakyan at ang
mga kabahayang nakikita ko sa labas. I was just quiet, I was looking outside and
I found myself thinking of her again. I sighed.
I guess she'll never be mine. Sayang iyong limang taon. Maybe if I gained the gu
ts that I needed, siguro kami ang magkasama, siguro kami ang masaya but then may
be she's not really for me.
"Yngrid, can you just shut up for a while?!" Yana yelled. Natawa naman si AC.
"I'm gonna make you sumbong to Tito Robi once we got back to the Metro!" Yngrid
yelled. I just shook my head. Iniisip ko kung gaano kaya kasaya ang buhay kapag
kahit five minutes ay tumigil si Yngrid sa pagsasalita.
"Awww, look at the girl, she's so kawawa. She's so wet na and I think she's cryi
ng pa." As usual, boses na naman ni Yngrid iyon. I just closed my eyes and tried
to sleep.
"I think so too. Who would make upo on the side of the hi-way looking like that?
Sayang, she's maganda pa naman."
I suddenly became very interested to what they were talking about. Tumayo ako. I
saw James and Yngrid looking at the window. Tumayo ako sa tabi nila at nakisili
p. I saw a lady - with a long hair wearing a skirt and a sleeveless blouse sitti
ng beside the hi-way with a big heart-shaped leaf over her head. I couldn't tell
if she's crying because of the rain. Napatingin siya sa direksyon ko - my mouth
parted.
"Zachy! Saan ka pupunta?" Tanong ni Yana nang makitang bumaba ako ng bus. Hinuba
d ko ang soot kong jacket at saka itinakip iyon sa ulo ko. I ran towards her dir
ection. Itinakip ko sa kanya ang jacket ko.
I wasn't sure if she was who I think she is but while I was looking at her at in
side the bus, my heart skipped a beat so I took a chance. Marahil ay naramdaman
niya ang presensya ko. She looked up - that's when I recognized her face. I gasp
ed.
"Zachary Drew..." Nakaawang ang labing wika niya. "Zachary Drew." Napahikbi pa s
iya. She stood up. Walang sabi-sabing niyakap niya ko.
"Yza... wait..." Bigla ko siyang inilayo sa akin. "What are you doing here? You'
re soaking wet! You'll get sick."
My eyes widened.
"Itanan mo ako, Zach. Ikaw na lang iyong alam kong meron ako. Take me with you."
Again, she hugged me - all I could do was stood there and try to digest what sh
e just said.
In the back ground I could hear the song coming from the bus playing...
*Song used*
"Kung papaiwan ka sa susunod na baryo, anong gagawin mo doon? Wala kang pera, wa
la kang kahit na ano. Sanay ka ba sa ganoon? Yza, you're in my watch now. I won'
t let anything bad happen to you. Dito ka na lang sa akin."
What he said touched my heart. Hinawakan ko ang kamay niya at ngumiti. "Maraming
salamat, Zach pero tatanggi ako. Like what I told Yto, I need to find myself. I
need to do that on my own."
"You can find yourself with me, Yza. I'll help you look for your missing part. J
ust stay."
There was something in his voice. I don't know if that's what determination soun
ds like but it sounded like that. Pakiramdam ko kahit na anong gawin ko ay hindi
ako paalisin ni Zachary.
I really wanted to stay with him - natatakot rin naman ako pero iniisip ko na ku
ng mag-stay ako, mas mahihirapan akong hanapin ang purpose ko sa buhay.
"I won't let you leave, Yza."
"Zach kung dito ako, anong gagawin ko?" Tanong ko sa kanya. Ayokong maging pabig
at.
"Be mine..."
My eyes widened. "I mean, be my P.A. I need a P.A." He said. Tumayo siya at tina
wag si Yana. Yana came over to us.
"Yana diba I need a P.A. I found one." Tinuro niya ako. Yana looked at me. She s
miled knowingly tapos ay binalingan niya si Zachary Drew.
"Sure, rock star." Wika niya habang nakangisi. "Welcome to the team, Yza."
My mouth parted. Ganoon lang iyon?
"See. Hindi mo na kailangan umalis. Dito ka na lang sa akin. I mean sa amin. I'l
l take care of you. I mean we'll take care of you and you can stay as long as yo
u like." Kinindatan niya ako. Napailing na lang ako. I realized that Zach is jus
t being nice - tama si Xander noon, he's being nice to me - but I don't think th
at he hates me. Kung hindi niya ako gusto, he wouldn't ask me to stay.
--------------------------
*Song used*
- Kay tagal kitang hinintay = Spongecola
*******************************************
[14] 12. Anong problema noon?
*******************************************
"Nawawala si Ate Yza, Kuya Xander."
Tinitigan kong maigi si Yna habang nagsasalita siya. Nabitiwan ko ang dala kong
mga bulaklak at saka makailang beses kong nasabunutan ang aking sarili. Tama ba
anbg narinig ko? Yza left. Bakit ngayon niya pa gagawin iyon? She knew very wel
l that we're getting married next month and yet she left.
"Nagkakagulo na dito. Si tatay alalang-alala. Si Nanay naman di mapakali. Si Kuy
a Yto..."
"Ano si Yto?" Tanong ko kay Yna. She made a face.
"Alam mo kuya, umalis ka na lang kasi kapag nakita ka ni Kuya Yto, sigurado ako
na mag-aaway na naman kayo." Mahinang sabi niya. Naguluhan ako sa lumabas sa bib
ig niya. Bakit naman magagalit sa akin si Yto? Nagkaayos na kami kahapon matapos
makausap ni Daddy si Mr. Consunji. Nag-apologize ako sa nangyari sa amin ni Yza
. He accepted that. We're friends again so why would he be mad if he sees me?
"Kuya umalis ka na lang..." Ulit ni Yna.
"Hindi ako aalis. Kailangan kong malaman kung nasaan ang ate mo. Ikakasal na kam
i for crying out loud!"
"Yna, nasaan ka?" I heard Yto's voice. Hindi ko na hinintay na papasukin ako ni
Yna sa loob ng mansyon. Pumasok na mismo ako. I saw Yto walking towards my direc
tion. Agad na nagbago ang ekspresyon ng mukha niya habang nakatitig sa akin.
"Yto what happened to-------"Kamao ni Yto ang sumalubong sa akin. Mas malakas an
g suntok na binitiwan niya ngayon. Lalo akong naguluhan.
"Kuya Yto, tama na!" Narinig kong sigaw ni Yna. Yto looked at her.
"Go to your room!" Sigaw niya tapos ay bumaling sa akin.
"Gago ka!" Ano na namang ginawa ko?
"Anong problema mo?!" Sigaw ko sa kanya.
"Girlfriend mo ba si Yza?" Tanong niya sa akin. Napalunok ako. I could see anger
in his eyes. Parang nag-aapoy na ang mga mata niya sa galit.
"I told you last night, Yto. Girlfriend ko si Yza. We've been together for three
years! I love her and she's in love with me and whatever happened to the bar ka
gustuhan namin pareho iyon."
"Kagustuhan?" He asked. Muli niya akong inundayan ng suntok. Napikon na ako. Pin
atulan ko si Yto. I punched him on the face. I fought Yto. I don't know what the
fuck is wrong with him but I won't let him boss me around.
"Gago ka! You took advantage of my sister! Muntik na akong maniwala sa'yo! Gago
ka, Alexander. Pinagkatiwalaan kita! Akala ko kaya mong magbago para kay Yza!"
"Nagbabago ako para sa kanya?!" Sigaw ko. "Oo, hindi kami! Oo, I took advantage
of her. I let those photographers take her pictures but that doesn't mean I love
her less!"
Muli akong nakatikim ng suntok kay Yto.
"You love her? Then why are you fucking other women, Xander?" Mariing tanong niy
a. Natigilan ako. "Tatlong taon akong wala pero marami akong alam sa'yo, Xander.
You're a freaking womanizer. Oo mabait ka sa kapatid ko pero sa tingin mo matap
os kong malaman kung anong ginawa mo sa kanya, maniniwala pa akong mahal mo tala
ga siya?"
"You're mad at me because I fuck other women?" I asked sarcastically. "I'm a man
Yto, I have needs! Alam mo iyan!"
Yto grinned. "I know that. But unlike you, hindi ko ipinapipilitan ang sarili ko
sa isang babaeng ayaw sa akin. Get a life Xander! At huwag kang lalapit kay Yza
kundi sasagsaan kita! Leave!"
"Yza's my fiancé! I have to find her!"
"She's not your fiancé, Xander. She never was and she'll never be. Umalis ka na ba
go ko basagin ang mukha mo!"
Ipinagtulakan niya ako palabas ng mansyon nila. Yto stood near the door. Bago ni
ya tuluyang isara iyon ay nginisihan niya ako. "Kalimutan mong magkaibigan tayo,
Xander. Hindi kita mapapatawad sa ginawa mo sa kapatid ko."
He shut the door. Nakadama ako ng galit. Sa inis ko ay nasuntok ko ang pader. I
didn't care if my hands were bleeding. I don't fucking care at all. I feel so he
lpless. Bakit ba ganoon? Bakit napakahirap para kay Yza na mahalin ako? Ginagawa
ko naman ang lahat para sa kanya.
She asked me to wait five years - I did just that. She wanted a friend - I becom
e one. She needed a driver - ihihinto ko ang mundo ko para lang sa kanya - pero
bakit kulang pa rin iyon? I felt so angry. I wanted to hurt someone.
Umalis ako sa bahay ng mga Consunji. Naiinis ako kay Yto,. Nagagalit ako sa kany
a. Simpleng bagay lang ang ginawa ko pero kung umasta siya para bang sinira ko a
ng buhay nI Yza. Mahal ko si Yza, kaya kong gawin - kahit na gaano kamali - ang
lahat ng bagay para lang sa akin siya mapunta. I know I sounded so desperate but
that's how much I love her.
Kaya kong tanggalin ang lahat ng harang sa daan ko maski na si Yto pa iyon. Naga
wa ko nang minsan. Napaalis ko si Zach at hindi ako mangingiming gawin muli iyon
kay Yto.
I am willing to do everything just to make Yza Joan mine...
Everything...
-----------------------
----------------
"These are all ZD's vitamins." Ngumiti sa akin si Yana. "As his P.A. it's your j
ob to always remind him to drink those. Minsan kasi matigas ang ulo noon." Sabi
niya sa akin. Ibinigay niya ang box ng vitamins ni Zachary Drew sa akin, inabot
niya rin ang listahan ng oras kung kailan niya dapat inumin iyon. Napakaraming v
itamins ni Zach, may vitamin, C, B, A, at kung anu-ano pa.
"Bakit ang dami?" I asked her. Yana shrugged.
"Para di siya magkasipon, iba kasi ang tunog niya kapag may sipon. Isa pa pala,
one of your duties is to keep him away from girls. But knowing who you really ar
e, parang hindi na kailangan. Alam kong si Zach mismo ang lalalyo sa kanila." Pa
bulong niyang sinasabi ang lahat ng iyon. My mouth parted. Was I supposed to hea
r her say that? Parang hindi kasi binulong niya kaya lang narinig ko naman. I ju
st acted like I didn't hear anything. Hindi na rin naman niya inulit ang sinabi
niya kanina.
Kung anu-ano pang binilin sa akin ni Yana sa umagang iyon. Inililista ko naman l
ahat ng bilin niya.
"Kailangan nine pm tulog na si Zach. Kapag lagpas nine pm, may possibility na ma
latin siya at hindi pwede iyon lalo na ang malapit na ang concert niya."
She looked at me again. "Do you have questions, Yza?"
"Anong blood type ng dugo ni Zach?" Tanong ko sa kanya.
"Huh?" Mukhang nagtaka naman siya. Napailing ako. It was supposed to be a joke.
Mukha kasing marami siyang alam tungkol kay Zach. Natutuwa ako dahil kung alagaa
n niya si Zach ay parang kapatid na niya.
"So that's all for today." Sabi niya sa akin. "I hope you take good care of him,
Yza. He's like my brother." Ngumiti si Yana sa akin tapos ay umalis na. Sinunda
n ko siya ng tingin nang tuluyan na siyang mawala sa paningin ko ay binalingan k
o ang listahang ginawa ko kanina. Binasa ko nang binasa iyon, maya-maya ay naram
daman kong may nakatingin sa akin. I looked up and I saw Zach standing near the
door. Titig na titig siya sa akin. Bigla akong namula. Ngumisi siya.
"Bakit?" Tanong ko. Pilit kong pinapakalma ang puso kong parang nagwawala na nam
an.
"Gusto mo bang sumama?" He asked me. My eyes widened. Was he asking me out? Ngum
isi rin ako sa kanya.
"Date?" I said out loud. He grinned wider.
"Sure. Sabi mo. Tara." Lumapit siya sa akin at hinawakan ang kamay ko. I suddenl
y felt those little pesky butterflies flying around my stomach. Parang susuka ak
o any moment from now. Napalunok ako.
Bumaba kami nI Zach at lumabas ng bahay. I saw a silver van waiting just outside
the door. Nagtaka naman ako. Aalis pala kami. Saan kaya kami pupunta at bakit h
awak niya pa rin ang kamay ko? Binuksan niya ang van at doon ko na-realize na hi
ndi lang pala kaming dalawa ang aalis. Nasa loob ng van si Mr. and MIrs Abella.
Naroon na din si Yana, si James, si AC at si Yngrid. May kanya-kanya na silang p
westo doon. Pinasakay ako ni Zach. I sat at the backseat near the window, tumabi
naman siya sa akin.
"Saan tayo pupunta?" Tanong ko sa kanya.
"Magde-date." Sagot niya.
"Huh?" Bigla na lang siyang natawa.
"Sa orphanage." Muling sabi niya. "Every year kapag umuuwi si Yana dito, nagpupu
nta sila sa orphanage to give back. It's her way of celebrating her brother's de
ath."
My gaze automatically flew on Yana and her parents. Hindi ko alam na ganoon pala
ang nangyari sa family niya. Bigla kong naalala iyong mga ipinagbilin niya sa a
kin kanina. Siguro kaya ganoon ang pag-aalaga niya kay Zach ay dahil nakikita ni
ya talaga ito bilang kapatid niya.
"Bakit? Paano?" I asked him.
"Car accident. Drag racer kasi si Anthony dati kaya ayon. He's only twenty - one
when that happened. Biglaan. Napauwi noon si Yana."
"Hindi ka umuwi noon?" Tanong ko sa kanya.
"Hindi, finals ko noon sa university kaya hindi ako nakauwi. Pero kung umuwi ako
noon, uuwi ako para sa'yo."
Dahan-dahan ko siyang nilingon. Dalawang araw palang kaming magkasama pero maram
i na siyang sinasabi sa akin na parang hindi ko maintindihan. I sighed. Gusto ko
ng tanungin sa kanya kung anong sinabi niya pero alam kong hindi na niya uulitin
iyon.
Gusto ko ring itanong sa kanya kung anong ginagawa nila ni Yngrid sa loob ng kwa
rto niya pero wala akong karapatang panghimasukan iyon. Tumahimik na lang ako. P
ansin ko na hanggang ngayon ay hindi pa rin niya binibitiwan ang kamay ko. Kahit
na nakikipag-usap na siya kina James ay hawak niya pa rin ito. Bibitiwan niya l
ang iyon kapag may aabutin siya pero pagkatapos noon ay hahawakan niya ulit.
Hindi naman ako nagrereklamo kasi sa totoo lang, I like the feel of his hands ov
er mine. Ang init kasi ng palad niya.
We arrived at the orphanage, fifteen minutes later. Naunang umibis ng sasakyan s
ina Zach para
Pumunta sa isa pang van na kasunod namin. Tumulong sila sa pagbaba ng mga boxes
na sa tingin ko ay ipapamimigay nila sa loob. Nakatingin lang ako sa kanila. For
a while, naalala ko si Lola Adel. I missed ger so much. We used to do this all
the time back then.
Every week yata noon nasa orphanage kaming dalawa at nagpapamigay sa mga bata. I
'm happiest that time. I guess it's the fact that I'm able to help children and
see the smiles on their faces - it's satisfying.
"Yza come, let's make pasok na inside. Yana will start the program na and she ne
eds tulong from us." Yngrid called me. Bumaling ako sa kanya at saka sumunod.
Napangiti ako nang pumasok kami sa loob. Ang daming bata, hindi lang bata may mg
a teens din. Nakapila na sila sa loob and when they saw us, they greeted us a ve
ry good morning. Matapos iyon ay pinaupo ng mga madreng nandoon ang mga bata. Is
a-isa namang ipinasok ang mga boxes. Habang ginagawa iyon ay nagsasalita naman s
i Yana sa harap. Mataman lang akong nakikinig sa kanya.
Habang nakatayo ako sa likod ay napansin kong may isang batang babaeng humatak s
a t-shirt na suot ko. I looked down and smiled at her.
"Ate ano pong pangalan ninyo?" Tanong niya sa akin.
"Yza, ikaw?" Hinaplos ko ang buhok niya. The little girl must be seven or eight
years old. Nakatirintas ang mahaba niyang buhok at may hawak siyang isang lumang
teddy bear.
"Sheena po..." Ngumiti siya sa akin. Nakita kong wala siyang ngipin sa harapan.
Natawa ako bigla. Hinaplos ko ulit ang buhok niya.
"Ang cute mo naman..." Maluha-luhang sabi ko. Bigla kong naalala si Nanay. Ano n
a kayang ginagawa niya ngayon? Gusto ko siyang tawagan alam ko naman kasi na nag
-aalala siya sa akin.
"Kasama mo po sila Ma'am Yana?" Tanong niya sa akin. "Alam mo mabait siya. Lagi
niya kaming dinadalaw dito."
"Oo nga... ay teka, bakit hindi ka bumalik doon?" Tanong ko sa kanya. Umiling si
ya.
"Inaaway kasi ako ni Arjollyn. Ayaw niya daw akong katabi." Tinuro niya ang bata
ng babae sa tabi ng bakanteng upuan.
"I see. Dito ka na lang sa akin." Sabi ko sa kanya. Umupo kami sa dulong row at
kinandong ko siya. Nasa stage pa rin sina Yana at James. Maya-maya ay umakyat na
rin si Zach. Napansin kong mukhang kilala na ang grupo nila Yana dito. Ilang be
ses kong narinig na nagpasalamat sa kanila ang mga madre. Yana was just smiling
at them. I also noticed Mrs. Abella talking to one of the nuns. Hindi naman nagt
agal ay nagsimula na ang gift giving. Nakitulong na ako sa kanila. Si Sheena - i
yong bata - nakasunod pa rin siya sa akin.
"May bubwit sa likod mo." Narinig kong sabi ni Zach. Tumingin ako kay Sheena. Sh
e was holding my shirt.
"Si Sheena..." Sabi ko sa kanya. Zach looked at me.
"Mama mo?" Natatawang sabi niya.
"Oo nga. Namiss ko tuloy siya."
"Di makpagbati ka na sa boyfriend mo para makauwi ka na sa inyo." May kung ano s
a boses ni Zach na nakapagpakunot ng noo ko.
"Si-sinong boyfriend?" Nagtatakang tumitig ako sa kanya. Nagkibit balikat siya a
t saka ipinasok sa bulsa ang kamay niya.
"Si Xander." He simply said. My mouth parted. "Hanga nga ako sa inyo. Ang tagal
ninyo na diba? So maybe this fight is just temporary. Magkakabalikan din kayo."
Gusto kong matawa pero hindi ko ginawa. Napuno ng pagtataka ang isip ko. Bakit n
aman iniisip ni Zach na boyfriend ko si Xander at matagal na kami? Dahil ba sa n
akita niya sa new paper noong nakaraan? Kungsabagay kahit sino ang makakita noon
, iisipin na boyfriend ko siya pero ang nakakapagtaka lang bakit niya iniisip na
matagal na kami?
"H-hindi ko naman boyfriend si Xander." Sabi ko sa kanya. "Oo, niligawan niya ak
o, pero kahit kailan hindi ko siya sinagot. Kahit kailan hindi ko siya naging bo
yfriend, Zach. Bakit mo naman naisip iyon?"
Hindi nagsalita si Zach. Nakatitig lang siya sa akin. He was shaking his head ta
pos ay tumalikod siya. Bago sa nakalayo ay narinig ko ang umaatikabong: "Fuck th
at asshole!"
"Anong problema noon?"
*******************************************
[15] 13. Guts
*******************************************
"Ibig sabihin, hindi sila? So what about the pictures that asshole sent to you?"
I kept on walking back and forth inside my room while talking to James and AC. K
atatapos lang noong event sa orphanage kanina at katatapos ko lang din malaman n
a kahit kailan hindi naging si Xander at si Yza.
"Yeah, like the one he sent you sa e-mail mo. The Christmas picture na hinahalik
an niya si Yza habang tulog?" Sabi pa ni AC sa akin. "Fuck ano iyon? Taking adva
ntage?"
"How about the headline a week ago? Wala lang ba iyon?"
Hindi ko na alam kung anong iisipin ko. I hate Xander right now. I so hate him.
I can't believe that I remained friends with him nitong nakaraang mga panahon na
nasa New York ako. Sa akin naman kasi wala lang iyong nangyari sa amin. Kahit n
a nasaktan ako kung siya ang pinili ni Yza noon wala akong magagawa. Kahit na gu
sto ko na ako ang piliin ni Yza - kahit na gusto ko siyang ipaglaban kung si Xan
der naman na ang mahal niya hindi ko na ipinagpilitan ang sarili ko.
But knowing all of these now. I realized that I made a big mistake letting Xande
r have her.
"Fuck! Manipulator talaga iyong Xander na iyon. Buti hindi na-in love sa kanya s
i Yza nitong last five years na sila ang magkasama." Sabi pa ni James sa akin.
"Anong dude, anong gagawin mo?"
"I wanna make her mine. But there are just so many questions in my mind right no
w."
Tumayo si James. Hinatak niya ang kamay ko at lumabas kami ng kwarto. Hindi ko a
lam kung saan kami pupunta but then when I realized where we're going parang gus
to ko nang umalis at tumakbo palayo.
James is heading to Yza's room.
Kumatok siya at saka binuksan ang pinto. Nakita ko si Yza na nakatayo sa may bin
tana. She looked at us. Namuo ang pagtataka sa mukha niya. Itinulak ako ni James
papasok sa loob. Hindi ako makagalaw. I heard the door behind me shut. What's w
orse is, narinig kong ni-lock niya mula sa labas.
"James Patrick!" I screamed. Sinubukan kong buksan ang pinto. Sumigaw siya.
"Tigilan mo na ang katorpehan!" Sinundan pa iyon nang nakakainis na tawa niya. H
inarap ko si Yza. Titig na titig siya sa akin. Siguro nagtataka siya kung anong
nangyayari sa aming dalawa ni James. I swallowed hard.
Yza is really beautiful. Kahit simpleng shirt and skirt lang ang suot niya, lumu
lutang pa rin ang ganda niya. She smiled at me.
"You know what I realized while we're at the orphanage, earlier?" Tanong niya sa
akin.
"Huh?"
"I want to teach." Nakangiting sabi niya. "I want to touch lives, Zach. Noon ko
pa naman gustong maging teacher pero noong sinabi sa akin ni Tatay na gusto niya
akong ma-involve sa Consunji Empires I took up business management instead."
Napabuntong hininga siya.
"Siguro kong sinabi ko noon na ayoko ng business, siguro teacher na ako ngayon
tapos hindi empty ang buhay ko."
Hindi ko alam ang sasabihin ko sa kanya. There she was telling me all those thin
gs while I was here thinking of everything that had happened between us five yea
rs ago.
"Yza..." tawag ko sa kanya. Bahala na talaga. Tama naman si James. Dapat malakas
na ang loob ko. Malakas naman ang loob ko pero basta pagdating kay Yza, nawawal
a ang lahat ng iyon. She's too fragile and I'm afraid that if I make a move, I'l
l break her.
Lumapit ako sa kanya. Hindi nagtagal, dalawa na kaming nakatayo malapit sa binta
na. I was looking at her face. Bigla kong naisip si Xander. Five years, he made
me believe that they were together. The pictures he sent me, the videos he made
me watch - anong ibig sabihin ng mga iyon.
"Yza, alam mo bang mahal kita?"
Dahan-dahan siyang lumingon sa akin. Her eyes glistened with tears. Nakikipagtit
igan lang siya sa akin.
"Zach ano..." Sabi niya. I shook my head.
"Let me talk." I said. "This is my chance. For years I let Xander do all the tal
king Yza. I let him hold you, I let him kiss you..." My jaw clenched at the memo
ry. "I let him have all the chances. Unfair." I said.
"Unfair?" Tanong niya. "Diba mas unfair iyong umalis ka ng di nagpaalam ng maayo
s?" Nabasag ang boses niya. "Mas unfair na hindi mo sinabi sa akin iyong totoo?
Alam mo ba na matagal ko nang alam? Kung hindi pa sinabi ni Musika, hindi ko mal
alaman? Naisip ko noon na ang tanga mo. Pwede mo namang sabihin, pwede naman ako
ng makinig pero hindi. You chose to leave me. Hindi mo ba naisip na baka gusto p
ala kita, na baka pwede tayo?"
"How could I think like that if I always see you and Xander? Alam mo ba iyong hi
tsura mo tuwing kasama mo siya? You're so happy!"
"Masaya talaga ako kapag kasama ko si Xander!" Sigaw niya sa akin.
"Bakit ba kasi umalis ka? Kung mahal mo ako you should've fought for me!" Balik
sigaw niya sa akin. I glared at her.
"Because I want to be the only perfect man for you." Mariing sabi ko. "I was rea
dy back then. Liligawan na kita. Makikipagsabayan na ako kay Xander but then my
plan back fired when he said that you two are together. That... that.... I was d
evastated. I was broken. Pero naisip ko na hindi ako susuko dahil sa lahat ng ba
gay sa buhay ko, ikaw iyong ayokong sukuan, Yza. Gusto ko akin ka. But after hea
ring your Aunt's speech at your debut, it struck me."
Nasabunutan ko ang sarili ko. "A Consunji deserves the best." Naikuyom ko ang pa
lad ko. "You're a Consunji, whether you like it or not, their blood runs in your
veins. Naisip ko na hindi pa pwede. Hindi ako bagay sa'yo because by then, I ha
ve so many doubts, I'm not sure of myself. Umalis ako, hindi dahil kay Xander o
para sa'yo. Umalis ako dahil gusto kong buuin ang sarili ko. Paano kita mamahali
n ng buo kung sa sarili ko hindi pa ako sapat?"
I looked away. Hindi ko alam kung paano ko nasabi lahat iyon kay Yza nang hindi
ako nanginginig. I guess I'm a changed man. Maybe I just needed a little push so
I could finally say what's on my heart.
"Noong umalis naman ako, walang araw na hindi ko naisip na bumalik para sa'yo."
Narinig ko ang paghikbi niya. "Wag kang umiyak. Nagtatapat pa lang ako, umiiyak
ka na para bang sinasaktan na kita."
Pinahid niya ang mga luha niya. "Bakit hindi ka bumalilk?"
"Dahil sa tuwing naiisip kong uuwi ako para sa'yo, darating iyong emails ni Xand
er saying how well he was taking care of you and how happy you were with him. Ma
y kasamang pictures, may videos pang bonus. Even Nikita thinks that you have fal
len for him. Ngayon paano ako babalik kung iyong babalikan ko wala na pala?"
Natahimik siya. She bit her lower lip as she looks at me. I don't even know that
it's possible for a mere human being to love like the way I love Yza. I was rea
dy to move heaven and earth for her. I was ready to fight for her pero ano bang
nangyari?
Napailing ako. "I'm sorry, Yza..." Sabi ko sa kanya. I turned away. Tahimik kong
ipinagdadasal na sana bukas na iyong pinto because right now all I wanted to do
was to leave and be alone even just for a while. Kailangan kong huminga, kailan
gan kong lumayo muna kay Yza dahil pagkatapos ng lahat ng ito, hindi ko talaga a
lam kung saan ako magsisimula sa kanya...
---------------------------
I don't know why I was crying. After the talk I had with Zachary Drew, I found m
yself sitting on the bed crying. Hindi naman ako nasaktan sa mga sinabi niya sa
akin. Things were actually a little bit clearer now.
All I wanted to do right now was to go home and talk to Nanay. Siya lang naman i
yong makakapag-ease ng nararamdaman ko. I so want to talk to her. She'll know ho
w to make things a bit easier for me. Gusto ko siyang tawagan. Kahit marinig lan
g iyong boses niya pero kapag ginawa ko iyon, baka bigla akong umuwi. Alam ko na
man na sa oras na sabihin ni Nanay na umuwi ako, uuwi ako kahit na ayoko pa.
I stood up. Lumabas ako ng silid ko. It's ten in the evening already. Hindi ko a
lam kung nasaan si Zachary Drew. Hindi siya sumabay sa dinner namin kanina. Nag-
aalala nga sa kanya si Mrs. Abella.
Habang naglalakad ay nakasalubong ko si AC - may kausap siya sa phone pero nang
makita ako ay tinapos niya ang tawag. He smiled at me.
"Hi, Yza. Saan ka pupunta?" Tanong niya sa akin.
"Uhm, AC, pwede bang pahiram ng phone mo? May tatawagan lang ako." Sabi ko sa ka
nya. He was kind enough to let me borrow his extra phone. Nagpasalamat ako sa ka
nya tapos ay bumaba ako. Nagpunta ako sa garden. May malaking puno doon na may b
ench sa ilalim. I sat there and dialed Yto's number. I missed him so much.
"Hello?" He said on the other line. Hindi ko na napigilan ang mapahikbi.
"Yt-yto..."
"Nasaan ka! Susunduin na kita!" Sigaw niya.
"Manahimik ka!" Sigaw ko sa kanya. Pinilit kong kumalma. Makailang beses akong h
uminga ng malalim para maging normal ang pagsasalita ako.
"Anong nangyayari, okay ka lang ba? Yza, uuwi ka na ba?"
"Yto naalala mo dati, sabi ko sa'yo gusto kong maging teacher." Sabi ko sa kanya
. Natahimik siya. I heard him sigh.
"Yza..."
"Naisip ko na hanggang ngayon iyon pa rin ang gusto ko... Gusto kong maging teac
her, Yto. I wanna help kids. I wanna be like grandma, pero..."
"Hindi pwede, Yza. Paano si Tatay?" He asked. Naiyak na naman ako. "You know wha
t he wants."
"Kaya nga... " Huminga ako ng malalim. "Sige na. Baba ko na ito. Mag-ingat ka. P
akisabi kay Nanay mahal ko siya at sorry."
Tinapos ko ang tawag. Itinabi ko iyong phone ni AC at saka hinayaan ko ang saril
i kong umiyak. I was kinda sad with what Yto told me pero naiintindihan ko naman
siya. Tulad ko, mahal niya si Tatay at tulad ko, hindi niya pwedeng hindi sundi
n ang utos nito. I love Tatay so much but sometimes, I feel like my life is alre
ady planned. Naplano na niya, wala na akong iisipin. Alam kong ginagawa lang nam
an niya iyon because he wants the best for me, pero minsan nakakasakal na.
I wiped my tears. Naisip kong bumalik na sa loob ng bahay. Habang naglalakad ako
napansin ko ang isang pigura ng isang tao na nakaupo sa malapad na swing sa ta
bi ng gate papunta sa garden. I knew who it was at kahit na nahihiya ako sa kany
a dahil sa palitan ng salita namin kanina, nilapitan ko pa rin siya.
Naupo ako sa tabi niya. "Zach, I'm sorry."
He slowly looked at me. "What for? You didn't do anything." He sighed. "Ako iyon
g dapat mag-sorry because I didn't fight for what I feel for you. Akala ko kasi.
.."
"Maraming namamatay sa maling akala." Paalala ko sa kanya.
"Naiisip ko, kung nanligaw kaya ako noon, may pag-asa ba?" Tanong niya. Kahit na
iiyak pa rin ako ay nagawa kong ngumiti para sa kanya.
"Oo. Crush kita noong grade five tayo." Napahagikgik ako.
"Sabi mo---"
"Sinabi ko lang iyon kasi nahiya ako sa'yo pero crush kita noon tapos crush ulit
kita noong prom night noong Grade 9." I smiled at him. Kitang-kita kong nag-blu
sh si Zach.
"Sayang..." He muttered. We both sighed. I moved closer to him. Tapos ay inihili
g ko ang ulo ko sa balikat niya.
"So gusto mong maging teacher..." Sabi niya. "Bakit di mo gawin?"
Huminga ako ng malalim. Oo nga naman. Bakit di ko gawin? I'm off age. Kaya ko na
ng gawin ang gusto ko pero bakit hindi ko magawa?
"I'm kind of afraid of Tatay." I whispered. "He, we'll he had planned everything
for me." Tumingin ako sa kanya. "Alam mo ba? Nagtiis ako ng two and a half year
s sa isang demoyitang boss just to please him?" I sighed.
"He wanted me to get a scholarship sa isang prestigious school sa L.A. to studt
business. Kailangan ng three years experience. Hindi ako sa Consunji nag-apply k
asi ayoko ng pressure dahil kay tatay pa lang pressured na ako. I stayed in my j
ob thinking that he'll be satisfied - and he was. Kapag nakikita kong masaya si
Tatay, sumasaya din ako. That's how much I love him."
Naiiyak na naman ako. Zach cupped my face to wipe my tears away.
"You know?" I sighed again. "I was bullied for being a Consunji." Suminghap ako.
"Sa first job ko, they were making fun of me kasi bakit daw nandoon ako eh anak
ako ni Sancho Consunji. Sa second job ko, galit sa akin iyong mga kasama ko kas
i ang galing ko daw. Sabi nila, kaya lang ako magaling kasi Consunji ako na para
bang kung hindi ako Cosunji, hindi ako mag-e-excel." Pinahid na naman niya ang
luha ko.
"I could stand up for myself, Zach. Consunji ako eh. But I chose not to kasi ayo
ko ng gulo. I wanted to be ordinary, pero hindi pwede dahil sa apelyido ko. Some
times I wish that Tatay was just an ordinary man living in an ordinary world."
Iyak ako nang iyak. Ito iyong unang pagkakataon na sinabi ko sa ibang tao ang la
hat ng masakit sa akin. I love my family but sometimes, the name just brings so
many bad things. The family name brings only negativity.
Zach hugged me tightly as if telling me that things will be okay. Sana nga. Sana
talagang maging maayos ang lahat...
---------------------------
--------------------------------
Tatay made me sit on the couch inside his private office. He was phasing back an
d forth in front of us. Kung typical na sitwasyon lang sana ito, matatawa ako. G
anito rin kasi siya kapag nagagalit sa mga kapatid ko. Finally he stopped phasin
g and looked at us.
"Saan ka galing, dalaga?" Tanong niya sa akin.
"Tay sorry po..." Nagyuko ako ng ulo.
"I was worried about you." He said. "Muntik ko nang ipakulong lahat ng tao dito
sa bahay just because of your disappearance." Napakagat labi ako. I remembered t
hat one incident when Tita Laide didn't come home. Tatay fired her assistant and
her driver.
"Bakit ka ba umalis?" Tanong niya ulit. I looked at him. He was making me feel l
ike it's okay to express my mind. I clutched my skirt.
"Kasi..." I swallowed hard. "Ipapakasal ninyo ako kay Xander." Sabi ko sa kanya.
"Anong gusto mong gawin ko? Hayaan ko lang na ganoon iyon? Anak..."
"Tatay hindi ko naman siya gusto. Magkaibigan lang po kami. Iyong nangyari sa ba
r, hindi ko naman gusto iyon." Napasinghap ako.
"Bakit hindi mo sinabi?" Tanong niya sa akin. Tumabi siya sa akin at hinarap ako
.
"Kasi tatay, natatakot akong maging disappointment." Pinahid ko ang luha ko. "I
love you and Nanay so much that I wanted the two of you to be happy. Na kahit ay
okong gawin, gagawin ko kasi alam kong magiging masaya ka." Humikbi ako. Kunot n
a kunot naman ang noo ni Tatay habang nakatingin sa akin.
"What are the things you did that you don't like, Yza Joan?" Mahinahon pa rin a
ng boses niya. Kinagat ko ang labi ko. Iniisip ko kung sasabihin ko pero bakit h
indi? It's now or never.
"I..." I sighed. "I didn't want to be involved in the business tatay and yet I t
ook up a business course because I know you would be happy. I didn't want to hav
e a debut but I agreed because I know that it will please Nanay. I didn't want t
o work for that bitch and yet I did because I know that you will be proud of me.
"
Sa puntong iyon ay iyak ako nang iyak. Hindi ko na alintanan kung masasaktan si
Tatay sa sinasabi ko. I just really want him to know my woes. I'll apologize lat
er but right now, he had given me the stage and I will make the most out of it.
"Tatay gusto kong maging teacher." Sabi ko sa kanya. "All my life I wanted that
pero hindi ko ginawa, hindi ko pinur-sue kasi iba iyong path na gusto mo. I want
to please you because I love you so much pero hindi ko naman inasahan na darati
ng sa punto na mawawala ang sarili ko."
I sobbed hard. I saw tatay just looking at me.
"I'm sorry, Tatay... I left because I needed to find myself. Isa pa, alam ko na
sa oras na sabihin mo na pakasalan ko si Xander gagawin ko without questions bei
ng asked. I'll do it because it will make you happy. Ayoko noon tay... kapag pin
akasalan ko si Xander, hindi ko na makikilala ang sarili ko."
I wiped my tears. Itinakip ko pa ang mga palad ko sa mukha ko. "Nanay always tel
ls me to speak up to you that it's okay but I chose not to because I don't want
to hurt you pero ngayon, Tatay sana hayaan mo ako... kasi kasi... ayokong mawal
a iyong sarili ko."
Tatay sighed. Niyakap niya ako. "I'm sorry, Yza..."
"I'm sorry din po... "
That night, tatay just let me cry on his shoulder. He embraced me like I was sti
ll that little seven year old girl who had had weird questions for him. He made
me feel like speaking my mind and telling him what I really feel is okay...
"I love you, baby... kahit na ano na lang ang gusto mo. You don't have to please
me because I'll be proud of whatever it is that you want."
"Thank you, tay..."
Finally. I'm complete.
*******************************************
[17] 15. Movements
*******************************************
"So, anong ginawa ninyo ni Zachary Drew sa loob ng one month?"
I blinked three times before I finally realize that Nikita Kerkmez is really ins
ide my room, sitting on my bed while looking at me. Napabalikwas ako ng bangon.
Napayakap ako sa sarili ko.
"Anong ginagawa mo dito?!" Sigaw ko sa kanya. She rolled her eyes. Niki stretche
d out her arms to fix my hair. Disoriented pa ako. Anong oras na ba at nandito n
a agad si Niki? Napaawang pa ang labi ko. Alam ko naman na marami siyang ipapakw
ento sa akin pero agad-agad nandito siya? Ni hindi pa ako nag-aalmusal.
"Ano? Kwento na?! I don't have all day, Yza Joan? Ano, nag-kiss na ba kayo ni Za
ch? Did he already ask you to marry him?" Gumapang siya sa kama ko. "Nag-sex na
ba kayo?" Ngumisi siya. Napasinghap naman ako.
"Nikita Cyrene Fatima!" Sigaw ko sa buong pangalan niya. Nakakabigla ang mga tin
atanong niya sa akin. Mag- I love you nga hirap si Zach, iyon pa kaya? Nakita ko
ng umiling siya.
"Virgin!" She spat. I made a face. Tinitigan ko siya.
"Kung magsalita ka parang ikaw hindi!" Biro ko sa kanya. Nikita shrugged.
"Hindi naman na talaga." Kaswal na sabi niya. My mouth literally parted. Ibig sa
bihin?
"Sino?! Sabihin mo sa akin?!"
Hindi umimik si Niki. "Nikita!"
Biglang bumukas ang pinto at sabay kaming napatingin doon. Tumaas ang kilay ko n
ang makita ko si Yto na pumasok. He was only wearing a sando and his boxer's sho
rts. Lalakad sana siya papalapit sa akin nang mapatingin siya sa kabilang side n
g bed kung nasaan si Nikita.
"Akala ko mag-isa ka." He said.
"Good morning, Yto." Nikita just said. Binalingan niya ulit ako. "Magbihis ka na
kasi para makakwento ka na. Like I said I don't have all day. Mag-eexam pa ako
ng mga abs ng mga male models ko." She flipped her hair. Napahawak na lang ako s
a bibig ko. Ewan ko kay Nikita.
"Bumaba ka na. Kakain na." Malamig na sabi ni Yto. Lumabas na siya ng room ko.
"Dito ka na kumain." Sabi ko kay Niki.
"Diet ako. Nag-shake lang ako kanina. Papanoorin na lang kita. Bilis na!" Napail
ing na lang ako. Pumasok ako sa bathroom to take a quick shower. Naramdaman ko n
aman na sumunod si Niki sa akin. Nakita ko ang anino niya na naupo sa toilet sea
t habang pinaglalaruan ang buhok niya.
"Anong ginawa ninyo ni Zach?" Tanong niya ulit.
"Wala...." Napangiti ako nang maalala ko si Zachary Drew. Biglang naging tawa an
g ngiti ko nang maalala ko kung paano mamula ang mga pisngi niya noong araw na s
abihin niya sa aking gusto niya ako. Maski naluluha ako dahil sa mga nalaman ko,
napapangiti pa rin ako tuwing naalala ko na sinabi niya sa akin na mahal niya a
ko.
"Eh ano? May gusto ka na rin ba kay Zach?" Tanong niya. "Kasi Yza, naiinip na ak
o. It's been years. Mabagal na nga si Zachary Drew, pa-virgin ka pa! Aba, gamiti
n mo naman ang pagiging Consunji mo! Tingnan mo sa kakambal mo, gamit na gamit n
iya ang pagiging Consunji."
Kumunot ang nook mo habang nakikinig kay Nikita. Para bang may pinaghuhugutan si
ya. Kung sabagay nakalakihan na niya iyong ipinagpapatayan niyang pagmamahal niy
a para sa kakambal ko.
"Bigyan mo siya ng Consunji mark!" Nikita exclaimed. Nagbalot ako ng towel sa ka
tawan at saka lumabas ng bath area. I looked at her. Medyo skeptical pa ako.
"How did you know about that?" I asked her. She shrugged.
"Wala lang. Nakwento mo dati diba?" She said to me. Ako naman ang nagkibit balik
at. Nikita stood up and ransacked my closet siya ang namili ng susuotin ko, mula
sa blouse hanggang sa sapatos. She picked a plain lacey blue blouse for me and
a pair of maong shorts, binigay niya rin sa akin ang silver na wegde ko at saka
hinintay akong matapos magbihis. She even did my hair and my make-up. Pakiramdam
ko aalis ako at pupunta sa malayo.
"There... mas maganda ka na sa akin. Lika na." Hinawakan niya ang kamay ko at sa
bay kaming lumabas ng silid ko. Napansin ko na halos pareho kami ng suot, pink l
ang iyong blouse niya pero halos pareho lang kami.
"Niks, di ka na ba babalik sa Paris?" Tanong ko habang pababa kaming dalawa ng h
agdan.
"Babalik pa. Siguro next next week. May fashion week akong kailangan paghandaan.
They're featuring my shoes so I have to be there."
Nakababa na kami. Nagtataka ako kung bakit ngingisi-ngisi si Niki. Hinatak niya
ako papunta sa living room.
"Done! Ready na siya para sa date ninyo!"
"What?" I asked. Nanlaki ang mga mata ko nang mapansin kong may tumayo mula sa c
ouch sa sala. Si Zach. He smiled at me. He was wearing a red shirt and a pair of
ripped blue jeans. Natawa si Niki. Halos ipagtulakan na niya ako kay Zachary Dr
ew. Si Zach naman ay lumakad papunta sa akin at kinuha ang kamay ko. Natawa na n
aman si Niki.
"Ih! Kinikilig ako. Shucks! Kailangan ko na talaga ng boyfriend!"
"Si Yto..." Halos magkapanabay naming sabi ni Zach. Nikita laughed wholehearted
ly.
"Mga sira. I'm so over and done with that. Di na ako babalik." Alam kong kahit n
akatawa siya ay may laman ang mga salitang binitiwan niya. Hindi na lang ako kum
ibo. Nagpaalam siyang magha-hi muna may Nanay kaya naiwan kami ni Zach sa sala.
He was still holding my hand.
"Sa-saan tayo pupunta?" Hindi maiwasang tanong ko.
"Secret muna. Lika na. Nagpaalam na ako sa Daddy mo kagabi. Pumayag siyang i-dat
e kita."
Napanganga ako. Nagpaalam siya kay Tatay? Face to face? Hinatak ako ni Zach pala
bas ng pinto. Gusto kong tanungin kung saan kami pupunta pero naunahan na naman
ako ng kaba. Nakakakaba naman talaga iyong kamay ni Zach na nakahawak sa kamay k
o. Para bang nakukuryente na naman ako.
Sumakay kami sa kotse niya. Hawak niya pa rin ang kamay ko. Binibitiwan niya lan
g iyon kapag hahawak siya sa breaks o kaya man ay may kukunin siya.
"Kamusta naman iyong pakikipag-usap mo sa Tatay mo?" Tanong niya sa akin. He see
med so interested.
"Okay naman. Nasabi ko na sa kanya na gusto kong maging teacher." Panimula ko. "
He agreed. Sabi niya kumuha daw ako ng special course for that tapos kapag okay
na, magpapatayo kami ng school para sa akin. I don't know if he's kidding or wha
t pero masaya ako kasi naiintindihan na niya ako."
"Good." He smiled at me. Hinalikan niya iyong kamay kong hawak niya. Pigil pa iy
ong ngiti ko. Tumingin ako sa labas ng bintana at saka hinayaan ang sarili kong
ngumiti nang pagkalapad-lapad.
Oo, gusto ko talaga si Zach.
"Kinikilig ka noh?" Biglang tanong niya sa akin. Inirapan ko siya. "Kasi ako kin
ikilig din." Pagkasabi niya noon ay bumulangit siya ng tawa. Hinampas ko siya sa
balikat niya. Hindi siya tumigil. Hinuli niya lang iyong kamay ko tapos hinalik
an ulit.
"Z-zach!"
"I love you." Mabilis na sabi niya. Kinindatan niya pa ako. Kasabay noon ay humi
nto ang sasakyan niya sa tapat ng isang orphanage. Napatingin ako sa kanya.
"Ano ito?" Nagtatakang tanong ko. Ngumiti lang siya sa akin.
"First date natin. Tara." Bumaba siya at umikot para pagbuksan ako ng pinto. Mag
kahawak kamay naming tinahak ang daan papunta sa loob ng orphanage. We went stra
ight to the hall where I could see the kids sitting while listening to the guy t
alking on stage. Tinuro ni Zach iyong lalaki.
"Siya si Gerd. Kaibigan ko. Siya iyong nag-organize nito Yza movement ko."
Yza movement... I looked at him. Yza movement. Pinangalan niya sa akin? "Kasama
ba iyan sa panliligaw mo?"
"Hindi na oo..." Ngumisi siya. "Actually wala na akong maisip na pangalan sa act
ivity namin. Ikaw naman iyong laman lagi ng isip ko kaya pangalan mo na lang."
I rolled my eyes. Hindi pa rin niya binitiwan ang kamay ko. Lumapit kami sa may
gilid ng stage at doon ipinakilala niya ako sa mga kaibigan niya. Kilala ko na s
i AC at si James. Ipinakilala naman niya ako kay Rafael - the guy with a pair of
green eyes na kapatid ni Yngrid tapos sa kapatid niya na si Audrey Zane.
"Siya ba iyon?" Narinig ko pang tanong niya kay Zach. Zach pulled her hair.
"Wag ka na bunso.. Daldal mo eh..."
"Nagtatanong lang. Ang ganda, Kuya ha..."
I blushed. Nginitian ko na lang si Audrey Zane at saka ibinaling ang atensyon ko
sa nagsasalita.
"Layunin po ng YZA movement na matulungan ang mga batang tulad ninyo. May mga da
la kaming reading materials, writing materials and other learning tools. Sana sa
loob ng isang araw, mag-enjoy kayo. Okay ba?"
"Teacher iyong Mama ni Gerd." Bulong sa akin ni Zach. "Si Tita Jenny. Maybe you
should meet her. Baka magkasundo kayo."
"Okay, nasaan ba siya?" Tanong k okay Zach.
"Nasa province nila sa Bataan." Nakakalokong sagot niya. Sinuntok ko siya sa bal
ikat.
"Aray... ikaw ha... hindi pa tayo battered boyfriend na ako." Sabi niya habang n
akanguso.
"Sinong may sabing sasagutin kita?"
"Sinong may sabing papayag akong hindi?" Balik tanong niya. I swear lumundag ang
puso ko sa sobrang kaba. May kakaiba kasi sa tingin ni Zach na parang hindi siy
a si Zach na nakilala ko noon.
"Hay naku, Kuya." Narinig ko si Audrey Zane. "Mga da-moves. Manang-mana kay Papa
." Napahagikgik ako. Napapailing na tumalikod si Audrey Zane sa amin. Nagsimula
naman na ang activity, I took five kids and I started reading to them. Habang na
gbabasa naman ako napansin ko na halos ganoon rin ang ginagawa ng iba. Tumigil a
ko saglit para pagmasdan sila - particularly - si Zachary Drew.
He was with a bunch of kids too, kasama niya iyong kapatid niya. Si Audrey Zane
ang nagbabasa habang binibigyan naman ni Zach ng action ang mga sinasabi nito. N
atatawa ako. Kung mag-act siya para siyang hindi international sensation. Wala s
iyang kayabang-yabang sa katawan.
Nagtama ang mga mata namin. Ngumiti siya at saka nagflying kiss. Napahagikgik na
man ako. Bumalik ako sa pagbabasa sa mga bata. Hindi ko na namalayan iyong oras.
Hindi ko napansin na marami na pala kaming nagawa. Nakapaglaro na kami, nakapag
-drawing at kung anu-ano pa. Lahat iyon ginawa ko habang panaka-nakang tinitingn
an si Zachary Drew.
I sighed. Bakit ngayon naiisip ko iyong sinasabi ni Niki kaninang umaga? I'm act
ually thinking of giving Zach the Consunji mark. Akala ko legend lang iyon - I t
hought that it was something Tita Aura could experience pero habang nakatingin a
ko kay Zach, kinikilig ako, napapangiti at naiisip ko kung anong mangyayari kung
ibibigay ko sa kanya iyong Consunji mark.
Nitong mga nakaraang panahon, ayokong maging Consunji dahil nawawala ko ang sari
li ko but right now I am holding on to my name because I love it as much as I lo
ve my parents.
"Yza, lika na kakain na tayo." Narinig kong tawag sa akin ni Zach. Lumapit naman
ako sa kanya. We went to the dining area. Kasabay naming nag-lunch iyong mga ma
dre. Kausap ni Audrey Zane iyong ibang mga madre. Nagpapasalamat siya dahil pina
yagan iyong YZA movement dito.
"Nasaan si Yngrid?" Tanong ko sa kanya.
"Oh... she had to go back to New York last night, may client call siya." Paliwan
ag ni Zach. Binigyan niya ako ng pagkain na nakalagay sa styro. I smiled at him.
Speaking of Yngrid, Bigla kong naalala iyong eksenang nakita ko noong unang ara
w namin sa bahay ng parents ni Yana. Nangati bigla ang dila ko.
"Girlfriend mo si Yngrid, Zach?" I asked. Nanlaki naman ang mga mata niya.
"Hindi ah!" Halos maibuga niya ang kinakain niya.
"Naging girlfriend?"
"Mas lalong hindi!? Bakit mo naman naitanong?!"
"Kasi nakita kita tsaka siya sa bahay noong mama ni Yana. She was between your l
egs..." Nagyuko ako ng ulo. Nagseselos na yata ako.
"Iyon?" Bigla siyang natawa. "Sinusukatan ako ni Yngird ng pants! Ikaw ha!" Tawa
siya nang tawa. Namula naman ang mukha ko pero hindi ko pinahalata.
"Good. Kasi kung liligawan mo ako, dapat ako lang walang ibang babae, walang iba
ng involved. Ako lang dapat. Naiintindihan mo?"
Ngumiti lang si Zach. "Naiintidihan ko po. I love you..."
Namula muli ang mukha ko pero hindi ko na iyon pinakita sa kanya. Nagpatuloy siy
a sa pagkain na ngingisi-ngisi lang. Nakatingin lang naman ako sa kanya. I sighe
d and then I shook my head. This is it - I think. I'm falling for him.
--------------------
-----------------
*Song Used
- Little Things - Ed Sheeran
*******************************************
[18] 16. What we're all waiting for...
*******************************************
"So the YZA movement is a success?"
Nginingisihan ko lang si Gerd habang nakatingin ako sa kanya. We were inside one
of the studios in Revert Records. I was rehearsing for my upcoming concert. I a
sked for a five minute break and now, I am hanging with Gerd.
"Takte, Zach hanggang ngayon siya talaga? Di man lang nagbago?" Tanong niya pa s
a akin. I shook my head. I had five years para kalimutan si Yza pero hindi ko na
gawa. I tried. Naisip ko kasi noon na wala naman akong babalikan kaya bakit hind
i ko na lang siya kalimutan. I went out with other girls. I tried to live my lif
e as normal as I could. I tried to forget her pero kapag malapit ko na siyang ma
kalimutan bigla kong maaalala ang dahilan kung bakit ko inilayo ang sarili ko sa
kanya.
It's because of her.
I wanted to give Yza the best. Tulad nga ng sinabi ng Tita niya noong debut niya
- isang bagay na hindi ko na nakalimutan, a Consunji deserves nothing but the b
est. At ngayon masasabi ko na kaya ko nang ibigay ang the best kay Yza. She coul
d ask for the moon and I would gladly give it to her with no questions ask.
Mahal na mahal ko si Yza. I never thought that I'd be capable of loving like thi
s. Minsan kapag iniisip ko, parang umaapaw, sobra-sobra pa.
"Kung pwede lang na di na kami maglayo, Gerd." Ngumisi ako. Tumango naman siya.
Napakunot ang noo ko. I've known Gerd since were kids at alam ko na ang mga simp
leng galaw niya can mean so many things. I sighed.
"What is it?" I couldn't help but ask. Alam kong may sasabihin siya sa akin. Inu
unti-unti niya lang. Umayos ako ng upo. "Gerd!"
"Masaya ka diba?" Tanong niya sa akin. Tumango ako. "Pero sana, wag mong kalimut
an si Xander. Kahit na alam natin pareho that Xander did some things, kailangan
ninyo pa ring mag-usap ng maayos. He's still your friend, Zachary Drew."
I really hate it when Gerd is making sense. Iniiwasan ko na sana ang pakikipag-u
sap kay Xander pero kahit yata anong gawin ko hindi ko mapipigilan ang oras at a
ng pagkakataon. Tama naman si Gerd, kailangan mag-usap kami. Kailangan ko siyang
harapin.
Pinaniwala niya ako sa mga bagay na hindi naman totoo. Oo, kasalan ko iyon becau
se I didn't ask Yza. Pero anong magagawa ko? Takot na takot ako noon. Nasasaktan
ako tuwing mababasa ko iyong e-mails ni Xander. Napapanganga ako kapag naiisip
ko na talagang masaya si Yza kay Xander.
I was afraid to go home back then because I don't want to risk seeing the two of
them together. Na baka kapag nakita ko sila, hindi ko mapigilan ang sarili ko a
t masapak ko si Xander. Gusto ko noon na ako ang piliin ni Yza, na ako ang maha
lin niya. Ilang beses ba akong nagbalik umuwi pero sa tuwina ay naduduwag ako.
I wasn't only afraid that time - sinubukan ko ring ingatan ang pagkakaibigan nam
in ni Xander. I treasured him. I trusted him. Ang iniisip ko noon ayokong magkas
ira kami dahil sa isang babae. Nagkataon lang na iisa kami ng minahal pero noong
mga panahon na alam kong sila - na akala kong sila - kahit nasasaktan ako, masa
ya ako para kay Xander. Masaya ako dahil nakahanap siya ng taong makapagpapasaya
sa kanya.
"Ano, natahimik ka?" Tanong sa akin nI Gerd. Umiling ako. Tumayo ako para bumali
k sa rehearsal area pero natigil ako nang biglang tumunog ang phone ko. I answer
ed that. Hindi ko kilala ang number pero naisip ko na baka emergency kaya sinago
t ko.
"Who's this?" I asked the other line. Nakarinig ako ng isang mahabang buntong hi
ninga.
"Zach, si Xander ito. Mag-usap tayo. Nandito ako sa Seventh floor. Sa gym." Iyon
lang at tinapos na ni Xander ang tawag. Saglit akong natigilan. Hindi ko alam k
ung anong sasabihin ko. Alam ko naman na kailangan nang mangyari nito pero hindi
ko inaasahan na kaagad.
Hindi na ako nagpaalam kay Gerd. Tinungo ko ang elevator at pinindot ang seventh
floor para makita na at makausap na si Xander. Long overdue na ang usap na ito.
Kailangan na naming gawin dahil kahit ako ay napapagod na sa pag-iisip.
Narating ko ang seventh floor at agad na hinanap ng mga mata ko si Xander. I saw
him standing by the window looking down the building. Tahimik akong naglakad pa
punta sa kanya. Tahimik na tahimik sa loob ng gym. Walang ibang tao kundi ako ay
si Xander. Naisip ko pa nga that if I will commit a crime today, no one will kn
ew. I shook my head with that thought.
"Mendoza." I called him. I stood by the window too. May distansya sa amin pero h
indi naman ganoon kalayo. He looked at me.
"Remember that time when we used to play here a lot?" He asked me. Tanda ko iyon
. Noong bata pa ako, si Xander ang una kong naging kaibigan sa lahat ng anak ng
Pastels. Pakiramdam ko talaga kasi noon, mayayabang sila ng mga kaibigan niya bu
t Xander befriended me and we ended up being best friends - pero ngayon we're to
rn apart and the reason is Yza.
Hindi ko naman siya masisisi kung ginawa niya ang lahat ng iyon. Somehow, I knew
why he did that at naiintidihan ko siya. Simple lang naman ang rason. Nagmahal
siya. Kung ako rin siguro ang nasa posisyon ni Xander, gagawin ko din ang lahat
para mapasakin ang taong mahal na mahal ko.
"Why'd you do it Xander?" Tanong ko bigla sa kanya. "You lied to me." I looked a
t him. He was still looking down. I heard him sigh.
"Hindi mo talaga alam?" Tanong niya. Natahimik ako. Ngumisi siya. "Alam kong ala
m mo." Humalukipkip siya.
"But you could've fought fair and square, Xander." Sabi ko sa kanya.
"Paano ako lalaban nang patas kung una palang lamang ka na?" He said in a plain
voice. He looked at me. Wala akong mabakas na ekspresyon sa mukha ni Xander. "Un
a palang Zach, ikaw na ang gusto at para sa akin medyo tanga ka lang kasi hindi
mo makita iyon. Pero sa akin wala iyon, iniisip ko na pwedeng turuan ang puso. M
aybe if I do everything for her, I could turn whatever she feels for you mine an
d we will be happy." Huminga siya nang malalim. "Pero in the end, talo pa rin ak
o. Laging ikaw ang bukambibig niya. She's already in love with you without her r
ealizing it. Kaya masisisi mo ba ako kung ginawa ko lahat iyon para makuha lang
siya?"
Umiling ako. Hindi. Kahit kailan hindi ako nag-isip ng masama kay Xander. Oo nai
nis ako sa kanya, nakadama ng galit pero palagi kong inilalagay ang sarili ko sa
kanya at naiisip ko na baka kung ako si Xander, mas malalala pa ang gawin ko.
"I know how much you love her, Zach. I was threatened. Ayoko siyang mawala. Akal
a ko noon, ako iyong safety net ni Yza, but as it turns out, siya ang safety net
ko." Muli siyang huminga nang malalim.
"Alam mo bang nakita ko kayo kagabi? I saw her kissed you. I saw the damn whole
thing and I was surprised because I didn't feel a damn thing. Hindi ako nasaktan
Zach. Hindi ako nagalit sa'yo o sa kanya. Siguro kasi, I had always known that
she was in love with you. Matigas lang ang ulo ko dahil pinilit ko ang sarili ko
sa kanya."
Napailing ako. As I was hearing everything that he had to say. Nakakaramdam ako
ng urge para bugbugin si Xander. Gusto ko siyang saktan. Gusto ko siyang sapakin
sa mukha hanggang sa hindi na siya makilala. After everything that he did to de
lay me and Yza, I wanted to at least have a shot on punching him. Pero hindi ko
ginawa.
Kinalma ko ang sarili ko at pinilit kong makinig kay Xander. Naiintindihan ko na
man siya at hindi tulad ng iniisip niya, hindi ako galit sa kanya.
"Pasalamat ka mabait ako." Kumento ko sa kanya. He grinned at me.
"Talagang salamat, Biro mo sa loob ng five years, ako ang kasama ni Yza at hindi
ikaw? Dude ang bait mo talaga!" Sinabayan niya pa iyon ng nakakainis na tawa. L
umapit ako sa kanya. Akmang susuntukin ko siya nang itaas niya ang mga kamay niy
a.
"Dude, joke lang! Can't you take a joke?" Natatawa pa rin siya. Huminga ako nang
malalim.
"Sorry, ZD." He finally said. "I'm sorry for not playing fair. I'm sorry for tak
ing advantage of Yza, of our friendship. Sorry sa lahat. Sana mapatawad mo ako a
t imbitahan sa kasal ninyo."
"Gago!" Natatawang sabi ko. I was looking at Xander and I realized that after al
l these years, after all the things he did - he's still my best friend...
-----------------------------
I don't know why but I was feeling down that morning after what happened between
Xander and I. Naaawa ako sa kanya sa totoo lang. Hindi ko makalimutan ang hitsu
ra niya dahil sa mga suntok ni Yto. Si Yto naman hindi ko maintindihan. Pakiramd
am ko hindi lang dahil sa pag-iyak ko ang dahilan niya kaya niya nasaktan si Xan
der. Pero kahit na ganoon - mali pa rin siya. Dapat hindi niya sinaktan si Xande
r. Naaawa talaga ako sa kanya pero kasabay naman ng awa ay iyong inis at galit.
Sa lahat ng tao si Xander pa ang gumawa sa akin noon. Sanay na ako na may mga na
gsasalita ng kung ano-ano sa likuran ko but Xander, he's one of my trusted frien
ds. I let him in my life, I loved him - as a friend. I treated him good pero sa
huli iyon pa ang isinukli niya sa akin. Masama ba ako kung magagalit ako kay Xan
der? I felt so betrayed.
That morning, Yto went to my room. Nanlaki ang mga mata ko nang makita kong naka
benda ang mga kamao niya. Napatayo ako.
"Ang tigas kasi noong mukha noong Xander na iyon." Inis na sabi niya. Naupo siya
sa kama ko at saka hinarap ako. Kunot na kunot ang noo niya. Tinititigan niya a
ko na para bang may ginawa akong masama. Napalunok ako. Bigla siyang ngumisi.
"Sinapak mo si Zach kahapon." Mahinang sabi ko. Ngumisi lang si Yto. Hindi ko ta
laga alam kung bakit siya ganito. Nitong mga nakaraang araw palaging mainit ang
ulo niya. Palagi siyang nakasimangot pero sa labas lang naman iyon. Kapag sa aki
n at kay Nanay pati na rin sa mga kapatid naming palagi siyang nakangiti. Mabait
naman si Yto. Malambing siya pero tago ang side niya na iyon.
"Hindi naman sadya iyon saka humarang siya. And speaking of, nasa baba nga pala
iyong boyfriend mo." Tumayo na siya. Lalabas na siya ng silid ko nang bigla siy
ang lumingon. "Hindi ko pa nakakaliskisan si Zachary Drew, Yza. No one will ever
get through you without getting through me first."
Napailing ako. Alam kong seryoso siya pero hindi ko na lang pinansin. What's the
worst that he could do? Wala naman. Kaibigan rin ni Yto si Zach kaya alam kong
kahit anong mangyari, bubuhayin niya si Zach at hindi niya ito lulumpuhin.
Inayos ko muna ang sarili ko bago ako bumaba sa sala. I saw him in there. Mukhan
g kagagaling niya lang sa rehearsals. Nakasuot siya ng hood na kulay red tapos m
ay nakasulat na Harvard sa harapan ng damit niya. Ngumiti siya nang makita ako.
Bumaba naman ako sa hagdan at agad siyang nilapitan.
"Hi..." I greeted him. Damn. Nandoon na naman iyong butterflies sa tyan ko. Gust
o kong tumalikod muna para makangiti ng sobrang lapad. Hi palang ni Zachary Drew
kinikilig na ako.
"Kamusta iyong pisngi mo? Nagalit ba si Yana?" Kinakabahang tanong ko. He grinne
d. Hinawakan niya iyong kamay ko saka pinakita sa akin iyong gilid ng pisngi niy
a.
"Tago naman. Saka hindi naman halata." He cleared his throat. "May gagawin ka ba
? Pwede bang sumama ka muna sa akin? Sandali lang naman." He said. Kinabahan ako
. Saan kami pupunta ni Zach? Gusto kong tanungin pero hindi ko na ginawa. Alam k
o naman na kahit saan kami pumunta ay hindi niya ako sasaktan. Hawak pa rin niya
ang kamay ko - lumabas kami ng mansyon at tinungo ang sasakyan niya. May driver
siyang kasama ngayon.
Lumiko kami papasok sa isang village. Nanuyo ang lalamunan ko. Parang may ideya
na ako kung saan kami pupunta. Nakumpirma ang hinala ko nang huminto kami sa tap
at ng isang malaking bahay. Napabuntong hininga ako.
"Alam kong galit ka sa kanya." Wika niya sa akin. "Pero sana maintindihan mo kun
g bakit niya ginawa iyon. Mahal ka niya, Yza. Kung ako rin siguro ang nasa lugar
niya noon, gagawin ko lahat para mapasakin ka. Wala naman siyang ginawang mali
- he just did what he thought was right."
Napaawang ang labi ko. Right there and then - I realized that Zachary Drew is a
good man. Kung ako nagalit ako kay Xander, siya pa kaya. After hearing what Xand
er said yesterday, I really felt anger towards him. I hated him but Zachary Drew
... I sighed.
"Hindi. Nagalit din ako, pero naisip ko na pareho lang naman kami ng sitwasyon k
aya naiintindihan ko siya. Galit ako sa kanya dahil nawalan ako ng pagkakataon s
a'yo sa loob ng limang taon. Pero sabi mo nga, na-traffic lang diba?" Ngumisi si
ya sa akin. Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ko.
"Yza, na-traffic lang ako. Pero ngayon nandito na ako at hindi na kita iiwan, pa
pakawalan at hahayaan pa. Akin ka na."
"A-no...."
Inilapat niya ang daliri niya sa labi ko. "Mamaya na iyan. Kailangan mong kausap
in si Xander. Okay?" He asked me. Natagpuan ko ang sarili kong tumatango. Hawak
pa rin ang kamay ko ay sabay kaming bumaba ng kotse. Kumatok kami sa bahay at ni
labas kami ng kasama nila. Naroon ang mommy ni Xander. Somehow, I felt awkward w
hen she smiled at me. Parang kailan lang kaharap ko si Tita Keith sa bahay namin
at nagpaplano ng kasal namin ni Xander tapos noon hindi ko na ulit siya nakita
dahil naglayas ako. I sighed.
"Nasa taas si Xander. Nandoon din iyong kaibigan ninyo." Nakangiting wika niya.
Tinanguan niya lang kami NI Zachary Drew. Sinabi niyang pwede na kaming umakyat
sa kwarto ni Xander.
"Pinuntahan ko siya sa unit niya pero wala siya doon. Sabi ni Niki, dito daw niy
a inuwi si Xander." Napatango na lang ako. Kinakabahan ako. Hindi ko alam kung a
nong iisipin ko. Paano kung makita ko si Xander at bigla na lang akong mapikon s
a kanya at sampalin siya? Baka umiral ang pagiging Consunji ko ngayon. Napabunto
ng-hininga ako. Pumasok kami ni Zachary Drew sa loon. Natagpuan ko si Xander na
nakaupo sa kama niya, may gaza sa noo niya. Maga ang labi niya at may pasa sa gi
lid ng pisngi. Napasinghap ako.
"Grabe!" I hissed. Marahil ay naramdaman niya ang pagdating ko. Lumingon siya sa
akin. Nakapikit ang isa niyang mata pero nagawa niyang ngumiti.
"Uy, kayo na?" He asked. Walang bahid ng galit ang boses niya. Napalunok ako.
"Xander... uy kayo na?" Napatingin naman ako kay Nikita. Kalalabas niya lang gal
ing sa walk-in closet ni Xander. May dala siyang mga damit nito. Ngumisi siya na
ng makita niyang mahka-holding hands kami ni Zach.
"Ewan ko sa inyo! Yzang masyado kang pa-virgin!" Nikita said. Namula ang mukha k
o. Humagalpak naman ng tawa si Zach at si Xander.
"Alis muna tayo, Zach..." Sabi niya. Zach let go of my hand and they both left t
he room. Naiwan kami ni Xander doon. Naaawa talaga ako sa hitsura niya.
"G-galit ka pa?" Tanong niya sa akin. Huminga ako ng malalim. Umupo ako sa tabi
niya. Magkapantay ang mga balikat namin. Pinipilit kong kalmahin ang sarili ko.
Sa isip ko kasi, sinasampal ko ang magang mukha ni Xander pero kumalma ako at hi
narap siya...
"Sabihin mo sa akin, bakit mo nagawa iyon?" Tanong ko. Pinipilit kong maging buo
ang boses ko. Xander sighed.
"Mahal kita noon." Sabi niya. Tumingin siya sa akin. "Pwede akong lumaban ng pat
as pero hindi ko ginawa kasi alam ko, noon palang talo na ako kay Zach. Even wit
hout knowing it, Yza. I know already - you were in love with him then, and until
now." Muli siyang huminga ng malalim. Dama ko ang kalungkutan sa boses niya.
"I'm sorry. For what happened to us." Nabasag ang boses niya. Tumulo naman ang l
uha ko. "When you told me in the bar that Zach is back, na-threaten ako. I did t
hose things because I wanted to send him a message: that you're mine and he coul
dn't claim you. Sa tingin ko ang duwag ni Zach for letting me intimidate him in
a way na lalayo siya sa'yo."
He took a very long deep breath. "Pero mali ako. Kasi ako iyong duwag. Ako iyong
nanindigan sa mga bagay na akala ko magpapasaya sa akin. Ikaw ang comfort zone
ko, Yza. I thought that you were what I need but when I saw you two that night,
I realized some things, I'm not in love with you. I never was - I mean I was - a
t one point in my life pero nawala din iyon. You're something that I wanted but
never really needed."
I wiped my tears. Nakakapagtaka lang dahil kahit umiiyak ako nakakahinga ako ng
maluwag and somehow, naiintindihan ko si Xander.
"Xander..." Napahikbi ako. Niyakap ko siya. "Xander sorry..." I was crying but I
am happy. Happy ako kasi alam kong pwede pa rin kaming maging magkaibigan.
"Ang duwag ko, Yza..." Sabi niya pa sa akin. "Wala akong kwenta."
"Kahit sabihin sa akin ni Zach na ayos lang ang lahat. Nagsinungaling pa rin ako
sa kanya." He sighed. He wiped my tears. "He's a good man, Yza. Don't ever let
him go..." Sabi niya sa akin. Natagpuan ko ang sarili kong ngumingiti at tumatan
go. I silently wished n asana matagpuan ni Xander ang happiness na hinahanap niy
a.
-------------------------
Ngumiti ako kay Nikita. Nakatayo kami sa labas ng kwarto ni Xander. Nakasandal a
ko sa pader habang si Nikita ay hawak ang doorknob. I smiled at her. Napangiwi a
ko nang bigla niya akong hampasin sa balikat.
"Aray naman, Nikita! Mula grade two, punching bag mo na ako?!" Reklamo ko sa kan
ya.
"Ilang babae ang naikama mo noong nasa Amerika ka, Zachary Drew? Tapos kay Yza u
muurong ka palagi?!"
"Iba sila, iba si Yza." Nakangising sabi ko. Kumunot ang noo ni Nikita. Pinamayw
angan niya ako.
"At paano naging iba?" Gigil na tanong niya. Hinatak niya ang tainga ko.
"Aray naman!" Sigaw ko. Lumayo ako sa kanya. Inambaan niya ako ng suntok. Awtoma
tikong itinaas ko ang mga kamay ko para takpan ang sarili ko. "Nikita?!"
"Naiinis na ako sa'yo! Iyong ibang lalaki nagpapakamatay para lang makuha iyong
babaeng gusto nila. Ikaw naman!"
"Gusto ko kasi every step I take with Yza, sure na. Iyong theres no looking bac
k, walang pagsisisi sa huli, walang what if's, walang kahit na ano."
Nakita kong natulala si Nikita sa akin. May kung anong dumaan sa mga mata niya n
a nakapagpakunot ng noo ko. Suddenly I felt like there's something wrong in her
pero hindi ko naman na tinanong. She smiled at me after a while.
"Ang sweet mo." Sabi niya. Huminga siya nang malalim. "Sana ganyan din iyong sus
unod na lalaking mamahalin ko. Iyong ayaw ng regrets. Anyway.." Hinampas na nama
n niya ako. Napangiwi ako. Kahit kailan mabigat ang kamay ni Nikita.
"Huy!" Xander hissed. Tumigil si Nikita. Si Xander naman ang pinagdiskitahan niy
a. Nagkatawanan na lang kaming apat. Nakangiti ako habang titig na titig kay Yza
. Naalala ko iyong tinanong sa akin ni Gerd noong debut niya. Kung si Yza na daw
ba talaga at ngayon habang nakatingin ako sa kanya, naisip ko na, siya na talag
a at talagang hindi na magbabago iyon.
Xander's mom asked us to eat lunch with them pero hindi na kami nagtagal. Umalis
na rin kami ni Yza. Si Nikita na lang iyong naiwan. Bago kami sumakay ay binulu
ngan ko iyong driver. Napangiti lang ako.
"Kamusta iyong talk mo with Xander?" I asked her. Tinatahak na namin ang daan pa
tungo sa hi-way. Tahimik pa rin si Yza.
"Sabi niya, noon pa lang alam na niya na mahal kita." Mahinang sabi niya sa akin
. Dahan-dahan ko siyang nilingon. Alam kong sandaling panahon pa lang kami at hi
ndi ko naman talaga inaasahan na sasabihin niya sa akin ang mga salitang iyon pe
ro ngayong narinig ko - this is the first time she ever said that - parang niyan
ig ang mundo ko. Bumalik iyongh slow motion effect sa akin ni Yza. Kung sabagay
kahit kailan ay hindi naman nawala iyon. Mahal niya ako. Para na din niya akong
sinagot noon. I looked at her. Napanganga ako.
"O bakit?" Tanong niya. "Mahal kita, Zach. You should've known that by now." Ngu
misi siya sa akin. "Kaya ayon... pero alam mo na. Disappointed ako sa'yo kasi um
alis ka noon without even fighting." She sighed.
"I told you, I wanted to be the best for you." I said to her. Biglang nag-spark
ang mga mata ni Yza.
"I know that... " She said. Humilig siya sa akin. "Mahal kita, Zachary. Tayo na
okay? Alam ko naman na tatanungin mo ako. Pero hindi na kailangan kasi kahit wal
ang tanong, sinasagot na kita."
Napangiti ako. Gusto kong sumigaw nang malakas pero naudlot iyon nang huminto an
g sasakyan sa tapat ng isang mataas na building. Agad na napabangon si Yza. Kita
ng-kita ko nang mawalan ng kulay ang mukha niya.
"Anong? Bakit?"
I knew it. She knew where we are right now. Hinila ko siya pababa ng sasakyan. H
inatak ko ang kamay niya papasok ng building ng Consunji Empires.
"Zach anong gagawin natin dito?" Tanong niya. Dinig ko sa boses niya ang kaba.
"Kakausapin ko ang Tatay mo." Sabi ko sa kanya. Nanalaki ang mga mata ko. Kinaka
bahan ako oo, pero bahala na talaga. Kung hindi man ako sikatan ng araw bukas, w
alang problema sa akin basta nagawa ko ang dapat kong gawin.
My father once told me that love is about taking chances and that's exactly what
I am doing right now. I'm taking a chance - isang bagay na hindi ko ginawa noon
dahil isinaalang-alang ko ang maraming bagay na naging dahilan nang pagkawala s
a akin ng babaeng mahal ko pero ngayon bahala na.
"May nangyari ba?" Tanong ni Mr. Lukas Consunji. Yza shook her head.
"What's wrong?" asked his Uncle Adam. I cleared my throat. I looked at Tito Sanc
ho - eye to eye. I stood up straight and opened my mouth to speak.
"Mr. Consunji." I swallowed hard. "I am here in front of you, asking your permis
sion to marry your daughter. And I won't take no for answer."
*******************************************
[20] 18. Fall hard
*******************************************
I saw the three Consunji men clenched their jaws. Naramdaman kong lalong humigpi
t ang hawak nI Yza Joan sa kamay ko. Para bang hinahatak niya ako paalis sa luga
r kung saan ako nakatayo ngayon. Tinatagan ko ang loob ko. I remember what my fa
ther told me - love is about taking chances and I'm taking this one now.
"Tay!" I heard her voice. "Tatay nagbibiro lang po si Zachary Drew!" Sigaw pa ni
Yza. Tuluyan na akong bumitiw sa kamay niya. Sinong nagsabing nagbibiro lang ak
o. Do I look like I'm kidding? I'm not kidding - this is me taking my chance at
love - this is me doing what I should've doon five years ago at Yza's debut. Thi
s is me loving her.
I found myself getting inside the express elevator with Yza's father. Tahimik la
ng ako, tahimik lang din naman siya. Para bang pinakaiisip niya ang mga bagay na
dapat niya gawin o sabihin sa akin habang ako hindi ako nag-iisip. I tend to ov
er think things. Kapag ginagawa ko iyon nadadagdagan ang mga bagay na iniisip ko
. That moment, ayokong mag-isip. Gusto ko lang sumabay sa agos. Gusto ko lang ma
ging ako - iyong ako na tama kay Yza, iyong ako na bagay sa kanya.
Tumigil ang elevator at nang bumukas iyon ay hinatak ako sa kwelyo ng tatay ni Y
za at ibinato sa loob. Nang tumingin ako sa kanya, kalmado siya pero iba ang isi
nasaad ng actions niya. Nanlalaki ang mga mata ko pero inayos ko ang sarili ko.
Mr. Consunji cleared his throat. Umupo siya sa swivel chair niya. He looked so i
ntimidating.
Nakaupo siya sa swivel chair. Nakataas ang paa sa table niya habang ang back gro
und niya ay ang boong Metro. We're on the thirty-first floor of the Consuji Empi
res Building and the fact that I am alone with him makes me want to run for my l
ife - but I decided to stay. I chose to stay.
"My name is Zachary Drew Varres Laundrize. Twenty five, I'm a singer."
"Singer? How much do you make in an hour?" Tanong niya bigla sa akin. Napaubo a
ko. "I make a hundred thousand an hour, Mr. Laundrize. Can you match that?" He s
at up straight. "You wish to take my daughter away from me, are you even good en
ough? Yza is a Consunji, no one is ever good enough for her."
"Wrong sir." I said. Nanlaki naman ang mga mata niya. "I am good enough for Yza.
" Nakita kong kumunot ang noo niya. Siguro nagulat siya sa isinagot ko. Pero nan
dito na rin naman ako kakayanin ko na. I'll speak my mind. I need to tell him ho
w I feel about his daughter. I am good enough for Yza. I can give her everything
she wants - isa pa, hindi lang naman material things ang nararapat para sa kany
a - I can give her the love she deserves.
"I am good enough for Yza." Mariing sabi ko. Tumaas ang sulok ng bibig niya.
"You're her first boyfriend. Bata pa si Yza. She can find someone else much bett
er than you, Mr. Laundrize. Ikukulong mo ang anak ko para hindi na siya makahana
p ng iba ganoon ba iyon, Mr. Laundrize?"
"Hindi po, Sir." Sabi ko. "Kung makakahanap man si Yza ng iba na mas kaysa sa ak
in - gagawin ko ang lahat para mahulog ulit siya sa akin. I'll make her fall in
love with me every single day of our lives together. I'll make her fall hard, fa
ll deep to the point na sasama na lang siya sa akin sa pagkalunod. I'll make her
fall in love with me until our hairs both turn gray. Kahit na kumulubot pa ang
mga balat naming at mahirapan na siyang maglakad, I'll make her fall in love wit
h me."
"I am the best." I said again. "I waited five years bago ko nagawa ang lahat ng
ito, Sir. Like what your sister said at Yza's debut - A Consunji deserves the be
st. Kaya po ako umalis noon dahil gusto ko sa oras na bumalik ako, ako na lang a
ng tanging option ni Yza - na ako na ang best para sa kanya. Kung kulang pa, I'l
l work on that pero hindi ko na siya iiwan kahit kailan dahil sa ngayon nandoon
na ako sa punto na kapag walang Yza Joan, walang Zachary Drew. I can never leave
her."
He cleared his throat. He looked at me again. "You said that you won't take no f
or an answer, paano kung hindi ako pumayag."
Nanlaki ang mga mata niya. I just smiled. He took a deep breath. May pinindot si
ya sa intercom tapos nagsalita. He told his secretary to take Yza inside. Hindi
naman nagtagal ay pumasok si Yza sa loob. Hinihingal siya. Tumabi siya sa akin.
She took my hand.
"OO naman." Sabi ko na lang kahit kabang-kaba ako. Muli kong ibinalik ang tingin
ko kay Mr. Consunji.
"Yza Joan, are you in love with this man?" Tanong ni Mr. Consunji sa kanya. Tini
ngnan ko si Yza. Nakatitig lang siya kayu Mr. Consunji. "Yza Joan!"
Halos mapatalon siya nang sumigaw ang Tatay niya. "Opo! Opo Tay!"
Napabuntong hininga si Mr. Consunji. He sighed deep and long. He looked away the
n he looked at Yza again. May kung ano sa mga mata niya sa huli tumayo siya at s
aka nilapitan si Yza. Niyakap niya si Yza nang mahigpit tapos ay bumulong nang k
ung ano.
"Tatay naman eh!" Narinig ko si Yza. Tumawa nang malakas si Mr. Consunji. Napalu
nok ako. Ano kayang sinabi ni Mr. Consunji. Bumaling siya sa akin.
Seryoso na ako. Ito na talaga ito. Wala nang balikan. Habang naglalakad ako pala
bas ng opisina ay iniisip ko kung paano ko nagawa ang mga bagay na iyon at kung
paano lumabas sa bibig ko ang mga salitang sinabi ko kanina kay Mr. Consunji. Na
pabuntong-hininga ako. Hindi ko alam at sa tingin ko hindi ko na malalaman. Pero
kung tatanungin ako kung kaya ko ulit gawin iyon, gagawin ko agad-agad.
"Fuck!" Sigaw ko. "What the fuck is wrong with you , Yto?!"
Kinuwelyuhan niya ako at itinayo. "You're going to take my twin sister away from
my family that's why I did that. Fuck you, asshole! No one gets through Yza, wi
thout getting through me first." Mariing wika niya. Napalunok ako.
"Alam ko." Sabi ko sa kanya. Binitiwan niya ako. "Sabihin mo kung kailan at saan
, Yto. Pupunta ako."
I remember one incident - noong hinamon niya nang suntukan si Xander. Bugbog sar
ado si Xander noon - high school pa lang kami noon - dahil doon nabuo ang deal n
aming tatlo na didistansya kami kay Yza hanggang sa eighteen na siya. Pumayag ak
o but then one night in the midst of all the can of beers Yto, Xander and I were
drinking, despite the fact that Xander passed out, Yto told me something.
"Wala akong kinakamapihan pero gusto kita para sa kapatid ko." Natigil ako sa pa
glagok. Tiningnan ko si Yto. "Alam kong mas mahal mo siya at alam kong mas maaal
agaan, kaya lang nauna si Xander. Nag-date na sila, Yza seemed to have enjoyed i
t but I know deep inside, she'll be much better with you."
"Make sure na ikaw ang pipiliin niya. I'm not taking sides pero gusto kong sumay
a si Yza. If Xander can make her happy, it's fine with me but if I were to decid
e. She'll be better with you."
Hindi ko alam kung sinabi lang ni Yto iyon noon dahil lasing siya. Pero pinangha
wakan ko iyon. One of the reasons why I left. Just like what their Auntie said i
n her debut Yza deserves the best.
Yto smiled.
"Yto? Zach?!" Narinig ko si Yza. Nagtatakbo siya papunta sa kinatatayuan ko. Aga
d niyang hinawakan ang mukha ko. Nanlaki ang mga mata niya nang makita niyang na
gdudugo ang labi ko. Binalingan niya si Yto.
"Yto Jose!!!"
"I told you no one will get through you without getting through me first!"
Napanguso si Yza. Matagal siyang nakipagtitigan kay Yto. Nagulat ako nang biglan
g suntukin ni Yza sa panga si Yto. Yto almost lost his balance.
"Yza Joan!"
Binalingan niya ako. Hinawakan niya ang pisngi ko. "Naku, patay na talaga ako ka
y Yana nito." Bulong niya. Tawa naman ako nang tawa.
"Mahal kita." Sabi ko. She smiled. Hinagkan ako ni Yza sa labi. Immediately I cl
osed my eyes. Magtatagal pa sana ang halik na iyon nang biglang tumukhim si Yto.
"Pwede wag sa harap ko? Kapatid ko pa rin iyan!" He hissed. Tumalikod siya. Naki
ta kong hawak pa rin niya ang panga niya. I made a face.
"Mahal kita..." Sabi ko ulit. She smiled at me again. Humarap siya sa akin and t
hen she put her arms around my neck and kissed my nose.
"What you did with tatay is very brave, Zach. I think I feel for you even more."
She breathed out. I nodded.
Yza smiled. For the nth time since I met her. Everything that ever happened to u
s came flashing back in my brain. The first moment she entered out classroom noo
ng grade two kami. The first time she smiled at me. The first time I talked to h
er, I remembered that time when she told me that she was crushing on me. I remem
ber her thirteenth birthday when she gave me a kiss on the cheeks, I remembered
the first moment I saw to her at the library - that was the moment when I realiz
ed that she was the girl I want to spent my life with for the rest of my life.
I remember that incident - everything - even the incident when I found her under
the rain at the side walk, soaking wet, crying and lost. I remember everything
vividly. If ever I would go back to that day when I first met her at uulitin ko
ang lahat nang nangyari - I'd still go for Yza. I'd still choose her, I'd still
love her. It will always be her and no one else.
I kissed her again - this time I kissed her good. She's mine now and like what I
told Mr. Consunji, I will make her fall hard and deep every waking moment of my
life with her. I'm so in love with her. I'm so in love with the runaway heiress
.
************************************************
STORY END
*******************************************
*******************************************