Υάδες (μυθολογία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία οι Υάδες, λέξη που σημαίνει «οι της βροχής», ήταν αδελφές
Νύμφες, που έφερναν τη βροχή (από το αρχαίο ρήμα υώ = βρέχω).

Ο μύθος

Οι Υάδες ήταν κόρες του Άτλαντα και της Πλειόνης ,κατά το «Fabulae» του Υγίνου, ή της
Αίθρας , κατά το «Ημερολόγιο» του Οβίδιου και το «Περί Αστρονομίας» του Υγίνου, ενώ ο
Υγίνος στο «Περί Αστρονομίας» («Poeticon Astronomicon») δίνει και την πιθανότητα να
ήταν κόρες του Ύαντα και της Βοιωτίας. Στην επικρατέστερη εκδοχή πάντως, ο Ύας ήταν
αδελφός τους. Οι Υάδες μαζί με τις 7 Πλειάδες αποτελούν τις 14 Ατλαντίδες, αλλιώς
γνωστές ως Δωδωνίδες καθώς ήταν νύφες της Δωδώνης που δόθηκε ο θεός Διόνυσος σε
αυτές ως βρέφος για να τον μεγαλώσουν, μετ' εμπιστοσύνης του Διός.

Μετά τον θάνατο του Ύαντα σε κυνηγετικό δυστύχημα (από ένα λιοντάρι κατά μία εκδοχή),
οι Υάδες άρχισαν να κλαίνε από τη λύπη τους ασταμάτητα (μια μυθολογική αιτιολόγηση για
το «κλάμα» της βροχής). Τότε οι θεοί τις λυπήθηκαν και τις μεταμόρφωσαν σε αστέρια.
Άλλη εκδοχή είναι ότι έγιναν αστέρια από τον Δία σε ανταμοιβή για το έργο τους να
αναθρέψουν έναν Θεό. Είναι το γνωστό στην Αστρονομία ανοικτό σμήνος αστέρων Υάδες,
στην κεφαλή του ταύρου τoυ ομώνυμου αστερισμού. Και πραγματικά, η εμφάνιση του
σμήνους αυτού πριν την αυγή (η εώα επιτολή τους) προμήνυε κάθε χρόνο το τέλος του
ξερού καλοκαιριού και τις πρώτες βροχές για τις μεσογειακές χώρες.

Τα ονόματα των Υάδων ποικίλλουν στους διάφορους μυθογράφους. Η επικρατέστερη ίσως

εκδοχή θέλει τα ονόματά τους να είναι τα εξής: Φάολα, Αμβροσία, Ευδώρα, Κορωνίς και
Πολυξώ. Σε αυτές προστίθενται συνήθως η Θυώνη και η Προδίκη, κόρες του Ύαντα από την
Αίθρα.

Οι Υάδες συγχέονται κάποτε με τις Νυσιάδες, Νύμφες που ήταν οι τροφοί του θεού
Διονύσου, σε κάποιες παραδόσεις.

Υάδες

⚡️💧💧💧💧💧💧💧💧⚡️💧💧💧💧💧💧💧💧⚡️

Στα αρχαία κείμενα οι Υάδες αναφέρονται σαν βροχερά άστρα, τα οποία δημιουργούν
θύελλες, υγρασία και «υετόν», γιατί η θέση τους σε σχέση με τον Ήλιο επιδρούσε στον
καιρό. Μερικοί, μάλιστα, υποθέτουν, ότι η ονομασία προέρχεται από τις λέξεις «ύειν» και
«υετός», που σημαίνουν «βρέχει» και «βροχή».

Ο Πλίνιος γράφει ότι «οι Υάδες είναι δεινός και οχληρός αστήρ, προξενών θυέλλας και
καταιγίδας, αι οποίαι επιφέρουν βλάβας, τόσον επί της ξηράς, όσον και επί της θαλάσσης».

Ο Οβίδιος καλεί το σμήνος και «Sidus Hyantis» δηλαδή «Άστρο του Ύαντος», από το όνομα
του πατέρα τους, ο οποίος ονομαζόταν Ύας. Κατ’άλλους ο πατέρας τους ήταν ο Άτλας,
μητέρα τους η Αίθρα και ήταν αδελφές με τις Πλειάδες.

Στην Κίνα από το 1100 π.Χ. ήταν γνωστές με το όνομα «Yu Shi» δηλαδή «Στρατηγός ή
Κυβερνήτης της βροχής».
Οι Άραβες τις ονόμαζαν «Al Mijdah», δηλαδή «Τριγωνικό κοχλιάριο» και «Al Kilas», «Μικρές
καμήλες», για να τις διακρίνουν από τον «Aldebaran - Λαμπαδία», που ήταν η «Μεγάλη
Καμήλα».

Στην ελληνική μυθολογία οι Υάδες, λέξη που σημαίνει "οι της βροχής", ήταν αδελφές
Νύμφες, που έφερναν τη βροχή μετά το τέλος του καλοκαιριού..

Οι Υάδες (Hyades) στην αστρονομία είναι ένα ανοικτό αστρικό σμήνος στον αστερισμό του
Ταύρου. Οι φωτεινότεροι αστέρες του σχηματίζουν ένα σχήμα "Λ" στον ουρανό, μαζί με τον
ερυθρό γίγαντα Αλντεμπαράν.

Τα ονόματα τους είναι Φάολα, Αμβροσία, Ευδώρα, Κορωνίς και Πολυξώ και προστίθενται η
Θυώνη και η Προδίκη, κόρες του Ύαντα από την Αίθρα. Κάποιες παραδόσεις λένε ότι ήταν
οι Νυσιάδες Νύμφες, τροφοί του θεού Διονύσου και ο Δίας από ευγνωμοσύνη τις
μεταμόρφωσε στον ομώνυμο αστερισμό.

Οι Υάδες ήταν κόρες του Άτλαντα και της Πλειόνης ενώ ο Υγίνος στο "Περί Αστρονομίας"
δίνει και την πιθανότητα να ήταν κόρες του Ύαντα και της Βοιωτίας. Στην επικρατέστερη
εκδοχή πάντως, ο Ύας ήταν αδελφός τους. Οι Υάδες μαζί με τις 7 Πλειάδες αποτελούν τις 14
Ατλαντίδες, αλλιώς γνωστές ως Δωδωνίδες, καθώς ήταν νύφες της Δωδώνης που δόθηκε ο
θεός Διόνυσος σε αυτές ως βρέφος για να τον μεγαλώσουν, μετ' εμπιστοσύνης του Διός.

Μετά τον θάνατο του Ύαντα σε κυνηγετικό δυστύχημα, οι Υάδες άρχισαν να κλαίνε από τη
λύπη τους ασταμάτητα (μια μυθολογική αιτιολόγηση για το "κλάμα" της βροχής). Τότε οι
θεοί τις λυπήθηκαν και τις μεταμόρφωσαν σε αστέρια. Άλλη εκδοχή είναι ότι έγιναν
αστέρια από τον Δία σε ανταμοιβή για το έργο τους να αναθρέψουν έναν Θεό. Και
πραγματικά, η εμφάνιση του σμήνους αυτού πριν την αυγή (την εώα επιτολή τους)
προμήνυε κάθε χρόνο το τέλος του ξερού καλοκαιριού και τις πρώτες βροχές για τις
μεσογειακές χώρες.

Τα Επτάνησα καλούνται Υάδες λόγω του αστερισμού που βρίσκεται πάνω από τη νοητή
γραμμή που χαράζουν..

« οι νύμφες που μοιάζουν με τις Χάριτες.

Η Φαισύλη, η Κορωνίς και η Κλέεια με το όμορφο στεφάνι,

η τρυφερή Γαιώ και η Ευδώρη με διαφανές πέπλο, τις οποίες

ονομάζουν Υάδες, εμφανίζονται στους ανθρώπους στη Γη». (Ησίοδος).

Πηγή «BRADY’S BOOK OF FIXED STARS» – BERNADETTE BRADY – WEISER