Ito ay isang popular na katutubong awitin ng mga Ilokano .
Ito ay isang
awiting pag-ibig. Ipinapahayag ng kantang ito ang panliligaw ng isang binata sa
isang dalagang mas matanda sa kanya.
MANANG BIDAY
Manang Biday, ilukatmo man
‘Ta bintana ikalumbabam
Ta kitaem ‘toy kinayawan
Ay, matayakon no dinak kaasian
Siasinnoka nga aglabaslabas
Ditoy hardinko pagay-ayamak
Ammom ngarud a balasangak
Sabong ni lirio, di pay nagukrad
Denggem, ading, ta bilinenka
Ta inkanto ‘diay sadi daya
Agalakanto’t bunga’t mangga
Ken lansones pay, adu a kita
No nababa, dimo gaw-aten
No nangato, dika sukdalen
No naregreg, dika piduten
Ngem labaslabasamto met laeng
Daytoy paniok no maregregko
Ti makapidut isublinanto
Ta nagmarka iti naganko
Nabordaan pay ti sinanpuso
Alaem dayta kutsilio
Ta abriem ‘toy barukongko
Tapno maipapasmo ti guram
Kaniak ken sentimiento
ALING BIDAY
Aling Biday ibukas mo nga
Sa bintana mangalumbaba
Pagmasdan ‘yong tagahanga
Mamatay di mo kaawaan
At sino ka, na dumadaan
Sa hardin ko, pinaglaruan
Alam mo, na dalaga pa
Bulaklak ng Lirio, di bumubuka
Ang bilin ko ay dinggin mo nga
Sa Laguna ay dumoon ka
Kumuha ka ng bungang mangga
At lansones na maraming kita
Kung mababa, iyong abutin
Kung mataas iyong sungkitin
Kung nahulog, iyong pulutin
Pero dadaan-daanan pa rin.
Aking panyo kung mahulog ko
Makapulot kaniyang ibabalik
Dahil may marka ng pangalan ko
At may burda pang hugis puso
Ang patalim ay kuhain mo
At iyong buksan ang dibdib ko
Para maibsan ang galit mo
Sa akin at hinanakit mo