Kasaysayan ng Santo Niño at Nuestra Señora de la

O
Bagama’t may ilang bayan sa España, Mexico at Amerika Latina na mayroong debosyon sa
“Mahal na Birheng Maria na Nagdadalantao”(Maria de la Dulce Espera, Maria de la Expectation del
Parto) ang novena o pagsisiyam sa Mahal na “Santo Niño de la O” ay isang katangi-tanging debosyon na
matatagpuan lamang sa bayan ng Pangil, Laguna. Hango sa mga sinaunang antifona ng Adbiyento na
nagsisimula sa “O” at dinadasal mula Disyembre 17 hanggang 23 bilang parangal kay Maria dahil sa
kanyang pagbubuntis kay Hesukristo, ang Mahal na Birhen ay tinatawag ding Nuestra Señora de la O, at
dahil dito, ang kanyang anak ay tinagurian sa bayan ng Pangil bilang Santo Niño de la O.

Ang pagpaparangal sa Mahal na Birheng Maria sa kanyang estado ng pagdadalantao ay itinakda

ng Concilio ng Toledo (España) noong taong 658. Sang-ayon sa nasabing Concilio “dahil ang mga araw
na sumusunod matapos ang kapistahan ng Anunciacion ay madalas sinusundan ng Kuwaresma, at dahil
sa penitensiyal na karakter nito na nagbabawal ng anumang solemnidad, minarapat na ipagdiwang ang
kapistahan ng pagdadalantao ng Birheng Maria siyam na araw bago mag-Pasko upang maparangalan
din ang pagkakatawang-tao ng Verbo.” (Synodus Toletana Decima, Collectio Hispana Gallica
Augustodunensis, Bibliotheca Vaticana 1341).

Ang debosyon sa Nuestra Señora de la O at sa Santo Niño de la O ay nagsimula sa bayan ng Pangil

noong siglo XVIII matapos ipadala ni Haring Carlos III ang mga imahe ng Birheng Nagdadalantao at ang
Santo Niño, kasama ang kanyang setro at korona. Ayon sa alamat, ang nasabing hari ay tumigil sa Pangil
noong siya ay prinsipe pa lamang at tumira sa kumbento na noon ay siyang pinakamalaki sa buong
lalawigan. Ang mga imahe, kasama ang kanyang setro at korona, ay ipinadala niya sa bayan bilang tanda
ng kanyang pasasalamat matapos siya ay koronahan bilang hari noong taong 1759.

Nahahati sa dalawang bahagi ang novena: ang himno at ang mga panalangin. Ang himno ay
isinulat sa paraan ng katesismo na inaawit at binubuo ng labindalawang taludturan. Ang bawat isang
taludtod ay naglalaman ng aral na dapat malaman ng lahat ng Katoliko (“Isa ang Kristong naghahari”,
“Dalawa ang Tapyas ng Bato ni Moises”, “Tatlo ang mga Patriarka,” atbp). Ang mga panalangin naman ay
kahawig ng mga panalanging matatagpuan sa devocionario o aklat dasalan na sinulat noong taong 1776
ng paring si Dr. Don Francisco Romero ng Cadiz, España (matatagpuan sa Archivio del Ayuntamiento de
Murcia, Este. 2, Tab. J, No. 14). Ang himno at mga panalangin sa wikang Latin ay binigyan ng masusing
pagsusuri at isinalin sa wikang Pilipino mula sa mga manuskrito na nasa pag-iingat ni Gng. Caridad
Aseoche Aguilar.

P. Cesar C. Pajarillo, Jr.

Propesor ng Teologia, Kura-Paroko at
Kapitan ng Hukbong Katihan ng Estados Unidos