Professional Documents
Culture Documents
Conto Rosa Parks
Conto Rosa Parks
- Remato de coser este pantalón e marcho para casa… - pensaba mentres colocaba ben as súas
lentes desgastadas.
Estaba algo cansa e aínda tiña que atravesar a cidade en transporte público para chegar a casa. A
miúdo tiña que erguerse do seu asento no vello autobús porque subía algunha persoa branca, algo
que lle molestaba motísimo.
Por aquel entón, os autobuses públicos estaban divididos: unha zona para brancos, unha zona para
negros e unha zona intermedia na que podían sentarse as persoas negras, só se ningunha persoa
branca quería o asento.
- ¡Lévame o demo! – adoitaba dicir - ¡É que ninguén se decata de que todos debemos ser tratados
igual!
Acabou de traballar. Era 1 de decembro e ía frío polas rúas de Montgomery, en Alabama. O aire
frío metíaselle por debaixo do abrigo marrón, que sempre levaba ao traballo, ata os ósos. Como
cada día, subiu ao autobús e sentouse, esta vez na zona do medio. Ía mirando pola ventá, entretida
nos seus pensamentos, cando a voz do condutor a sobresaltou:
- Señora, debe vostede erguerse do seu asento, o mesmo que esas outras tres persoas negras. O
Tivo que pagar unha multa e pasou a noite pechada no cárcere, pero sentíase máis libre ca nunca por
ter defendido o seu dereito a ser tratada como calquera persoa branca.
Despois do incidente do autobús, correuse a voz polos barrios: “Unha veciña tivo que pagar unha
multa e durmiu no cárcere por non deixarlle o asento a unha persoa branca, unha inxustiza, un
despropósito, isto ten que cambiar!”.
A protagonista desta historia chámase Rosa Parks. O que pasou no autobús e as manifestacións
posteriores, cambiaron o rumbo da historia. Un ano máis tarde as leis cambiaron e prohibíronse as
discriminacións nos sitios públicos.
- ¿Por que Rosa Parks se sentía 'máis libre ca nunca' aínda que pasou a noite no cárcere?