Di - verbal na Komunikasyon

Tinatawag din itong mensaheng relasyunal.

Ginagamitan ito ng pandama, ekspresyon ng mukha, tono at

paraan ng pagsasalita, kilos at galaw ng katawan, kamay, paa
at mata, kulay, oras, layo o distansya, amoy, mga bagay at
simbolo.
ž Chronemics. Mahalaga ang oras. Madalas nating naririnig ang
oras ay ginto. Ito ay isa ng pakahulugan sa oras. Ang tao na laging
nahuhuli sa usapan ay maaaring sabihing walang pahalaga sa oras
o maging sa kausap na kabaliktaran ng taong laging
pinahahalagahan ang oras. Ang pagdating ng maaga sa isang
salusalo maaaring nakakainsulto sa magbibiagy ng salusalo dahil
maari niya itong ikatataranta sa paghahanda. Gayundin ang
pagtawag sa cellphone ng kakilala sa kalaliman ng gabi ay
maaaring makapagdulot ng kaisipang pangangamba, at
pagkabahala. Sadya ngang ang oras ay nagpapahiwatig ng
mensahe.
Proxemics. Ito ay paggamit ng distansya o espasyo sa sarili sa
ibang tao. May mga pagkakaibang kultural kaugnay ng
distansyang pisikal at pagsasayos ng pisikal na setting ng mga
bagay-bagay. Maaaring may kahulugan ang espasyong inilalagay
natin sa pagitan ng ating sarili at ng ibang tao o distansya o agwat
ng layo o lapit sa ating kapwa.

a. Intimate Distance (up to 1-1/2 ft.)

b. Personal Distance ( 1 ½ -4 ft.)
c. Social Distance (4-12 ft.)
Kinesics. Galaw ng katawan/tindig. Ang tawag sa pag-
aaral ng mga galaw o kilos ng katawan. Kasangkot dito
ang galaw ng kabuuan ng katawan - ang galaw ng
balikat, kamay, paa at maging ang tindig, paraan ng pag-
upo o paglakad. Maraming sinasabi ang ating katawan,
minsan pa nga’y higit pa sa mga tunog na lumalabas sa
ating bibig. Ito ay tinatawag ding body language. Ilang
sa mga halimbawa nito ay kumpas ng kamay gaya sa
pagtatalumpati, paghawak sa ating tiyan.
Haptics. Ito ay tumutukoy sa paggamit ng sense of touch sa
pagpapahatid ng mensahe gaya ng mga sumusunod:
hawak, pindot, hablot, pisil, tapik, batok, haplos, at hipo.

Oculesics. Tumutukoy ito sa paggamit ng mata sa

pagpapahayag ng mensahe. Ang mata raw ang siyang pintuan
ng ating kaluluwa sapagkat sa pamamagitan nito maaari tayong
makipag-ugnayan nang makahulugan. May galaw ang mga
mata na nagpapakita ng kondisyon, reaksyon, at gawi o atityud
o saloobin ng tao tulad na lamang ng panlilit ng mata, panlalaki
at pagkindat.
ž Paralanguage. Ito ay tumutukoy sa paraan ng pagbigkas ng
isang salita sa pahayag. Ang boses, ang tono nito, ang
pronunsasyon o punto ay mapagkukunan din ng mensahe. Kahit
hindi mo nakikita ang nagsasalita ay matutukoy mo kung siya ay
lalake o babae sa pamamagitan ng boses. Maari ring malaman
kung galit, natutuwa, nalulungkot, natatakot o naiinis sa
pamamagitan ng tono. Kasama dito ang mga tunog ng pag-ubo,
pagbahing at pag-ungol o pag-iyak.
Pictics. Ito ay ekspresyon ng mukha sa pagpapahayag ng
mensahe. Hindi maitatago ang ating damdamin at tunay na
intensyon sa ating mukha. Sa mukha, maaaring makita
kung ang isang tao ay masaya, umiibig, malungkot, nag-
aalala, natatakot, may suliranin at iba pang uri ng
damdamin.
ž Iconics. Ito ay paggamit ng simbolo bilang menshe sa
pagpapahayag. Sa ating paligid ay marami kang makikitang
simbolo o icons na may malinaw na mensahe. Halimbawa ang mga
simbolong ginagamit sa kalsada bilang mga babala, mga
simbolong ginagamit sa mga pampublikong mga lugar sa
simbahan, palengke at mga pasyalan.

ž Colorics. Ang kulay ay maaari ring magpahiwatig ng damdamin o

oryentasyon. Ginagamit ang kulay sa pagpapahayag ng mensahe.
Sa iba may politikal na kahulugan ang kulay.

ž Objectics. Paggamit ito ng mga bagay sa paghahatid ng mensahe.

ž Olfactorics. Nakatuon naman ito sa pang-amoy. Gumagamit ng

pang-amoy sa pagpaparating ng mensahe.
Sanggunian:
Kontekstwalisadong Komunikasyon sa Filipino