3.1.

d: Contactstripmicrofoon

De contactstripnlicrofoon is een derde variante op het condensatorprincipe. ‘Twee flexibele, geleidende

folies. in de vorm van een langwerpige, smalle “strip" worden gescheiden door een isolerende, samendrukbare
laag. De geleiders worden gepolariseerd en het signaal voorversterkt.

Contactstripmicrofoons hebben een lage gevoeligheid en kunnen in principe alleen gebruikt worden om
rechtstreeks geproduceerde resonanties van een trillend voorwerp (bv. een muziekinstrument zoals een pi-
ano of gitaar) te capteren. Hun lage gevoeligheid maakt ze echter wel zeer geschikt om bij geluidsversterking
te gebruiken, wegens de zeer geringe kans op terugkoppeling. Bij opnamen worden ze zelden gebruikt,
tenzij om een speciaal effect te bereiken.

C-Ducer contactstripmicrofoon

3.l.e: De piëzo-elektrische microfoon

De piëzmelektrische microfoon maakt gebruik van een eigenschap van sommige kristallen die een kleine
spanning afgeven bij buiging. Ze worden ook soms “kristal"— of “keramische" microfoons genoemd.
Een membraan (meestal in hetzelfde materiaal als bij dynamische microfoons) wordt via een staafje bevestigd
aan het uiteinde van het kristal. Als het diafragma geluidsdrukverschillen opvangt, brengt dit het kristal aan
het trillen en wordt een zeer kleine spanning, analoog aan de geluidsdruk. opgewekt.
Kristalmicrofoons worden in de professionele audio zeer zelden gebruikt, tenzij in de vorm van
“contactelementen“ die rechtstreeks op het instrument bevestigd worden (zie ook stripmicrofoons).

De kostprijs van een kristalmicrofoon is zeer laag, net zoals de gevoeligheid.

3.1.f: De drukzonemicrofoon (PZM)

De drukzonemicrofoon, ook “Pressure Zone” of Boundary Microfoon genoemd, bestaat uit een klein
microfoonelement (meestal electret. omnidirectioneel) dat op een zéér kleine afstand van een metalen,
reflecterende plaat wordt geplaatst.
Bij plaatsing van een traditionele microfoon in een ruimte, zal deze microfoon steeds het directe én het
gereflecteerde geluid opvangen op een zekere afstand van de reflecterende wand. Deze afstand kan voor
interferenties zorgen tussen direct en gereflecteerd geluid (zie deel 1). Als men er nu in slaagt om de afstand
tussen de wand en de microfoon zodanig klein te maken, zullen alle mogelijke interferentiegolven een
zodanige korte golflengte hebben dat de overeenstemmende frequenties boven de gehoorgrens liggen. De
microfoon zal dan totaal vrij zijn van eventuele hoorbare interferenties.

Als men bovendien de energie van de directe golven enerzijds, ende energie van de op de wand botsende
golven anderzijds zou kunnen opvangen, dan zou men in principe zelfs een directionele SPL winst van 6 dB
verkrijgen. Dit is zowat het principe van de drukzonemicrofoon, waarbij het electret-elementje op 1 milli-
meter afstand van het grondplaatje wordt gemonteerd.

77