1.

குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 1

 ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டத

உண்டமயுருவில்
ததய்வத்திரு
அ.ச.பக்திக்ஷவதோந்த சுவோமி பிரபுபோதர் அருளியது

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 2

 1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46
verses

பதம் 1.1 - த்₄ருதரோஷ்ட்ர உவோச த

धृतराष्ट्र उवाच
धर्मक्षेत्रे कु रुक्षेत्रे सर्वेता युयुत्सव: ।
र्ार्का: पाण्डवाश्चैव ककर्कु वमत सञ्जय ॥ १ ॥
த்₄ருதரோஷ்ட்ர உவோச

த₄ர்மக்ஷேத்க்ஷர குருக்ஷேத்க்ஷர ஸமக்ஷவதோ யுயுத்ஸவ: |

மோமகோ: போண்ை₃வோஷ்₂டசவ கிமகுர்வத ஸஞ்ஜய || 1-1 ||

த்₄ருʼதரோஷ்ட்ர꞉ உவோச — திருதரோஷ்டிர மகோரோஜோ கூறினோர்; த₄ர்ம-க்ஷேத்க்ஷர —

புண்ணிய யோத்திடரத் தலத்தில்; குரு-க்ஷேத்க்ஷர — குருக்ஷேத்திரம் என்னுமிைத்தில்;
ஸமக்ஷவதோ꞉ — ஒன்று கூடிய; யுயுத்ஸவ꞉ — க்ஷபோர் புரியும் விருப்பம் தகோண்டு;
மோமகோ꞉ — என் கட்சி (என் புத்திரர்); போண்ை₃வோ꞉ — போண்டுவின் புதல்வர்கள்; ச —
க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோக; கிம் — என்ன; அகுர்வத — தசய்தோர்கள்; ஸஞ்ஜய —
சஞ்ஜயக்ஷன

தமோழிதபயர்ப்பு

திருதரோஷ்ட்டிரர் கூறினோர்: புண்ணிய யோத்திடரத் தலமோன

குருக்ஷேத்திரத்தில் க்ஷபோர்ப் புரிய விருப்பம் தகோண்டு ஒன்று கூடிய
பிறகு, என் மகன்களும், போண்டுவின் புதல்வரும் என்ன தசய்தனர்
சஞ்ஜயக்ஷன?

தபோருளுடர

பகவத் கீ டத, கீ தோமஹோத்மியத்தில் (கீ டத பற்றிப் புகழுடர) சுருக்கிக் கூறப்பட்ை ,

பரவலோகப் படிக்கப்படும் மதவிஞ்ஞோன நூலோகும். ஆங்கு, சுயக்ஷநோக்குடைய
கருத்துக்களின்றி, ஸ்ரீ கிருஷ்ண பக்தர் ஒருவர் உதவிக்ஷயோடு கீ டதடய ஆரோய்ந்து
படித்து அறிய முயல க்ஷவண்டியததன்று கூறப்பட்டுள்ளது. தூய அறிவின்
உதோரணம் கீ டதயிக்ஷலக்ஷய இருக்கின்றது - பகவோனிைமிருந்து க்ஷநரடியோகக் க்ஷகட்டு
உபக்ஷதசத்டதப் புரிந்து தகோண்ை அர்ஜுனன் வழியில் , அந்த சீை பரம்படரயில்
(சுயக்ஷநோக்குடைய கருத்துக்களின்றி) பகவத் கீ டதடயப் புரிந்து தகோள்ள ஒருவன்
அதிர்ஷ்ைம் உடையவனோயிருந்தோல், அவன் க்ஷவதஞோனக் கல்விகள்
எல்லோவற்டறயும், உலகின் எல்லோ நூல்களின் அறிடவயும்
கைந்தவோகிவிடுகிறோன். மற்ற நூல்களில் கோணப்படும் எல்லோவற்டறயும் ஒருவன்
கீ டதயில் கோணமுடியும், அதுமட்டுமல்ல க்ஷவதறங்கும் கோணோத விஷயங்கடளக்
கூை அதில் கோணலோம். இதுக்ஷவ பகவத் கீ டதயின் தனித்தரம். முழுமுதற்
கைவுளோன ஸ்ரீ கிருஷ்ணரோல் க்ஷநரடியோக உபக்ஷதசிக்கப்பட்ைதோல் இது தவரற்ற
பூரணமோன மதவிஞ்ஞோனமோகும்.

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 3

இந்த க்ஷமலோன தத்துவஞோனத்திற்கும், மஹோபோரதத்தில் விளக்கப்பட்டுள்ளபடி,
திருதரோஷ்டிரனுக்கும், சஞ்ஜயனுக்கும் இடைக்ஷய விவோதிக்கப்பட்ை விஷயங்கக்ஷள
அடிப்படைடய உருவோக்குகின்றன. க்ஷவதகோலத்தின் நிடனவுக்தகட்ைோ
தபோழுதிலிருந்து புண்ணிய யோத்திடரப் புனித தளமோன குருக்ஷேத்திரத்தின்
க்ஷபோர்க்களத்தில் இந்தத் தத்துவம் உருவோனதோக அறியப்படுகின்றது. மனித
சமுதோயத்டத வழி நைத்த இப்பூவுலகில் பகவோன் தோக்ஷம இருந்தக்ஷபோது, அவரோல்
உபக்ஷதசிக்கப்பட்ைது இது.

'தர்மக்ஷேத்திரம் ' எனும் தசோல் மிக முக்கியமோனது - (மதச் சைங்குகள்

தசய்யப்படும் தலம்) - ஏதனனில் குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் அர்ஜுனன்
தரப்பில் முழு முதற் கைவுள் இருந்தோர். குருக்களின் தந்டதயோன
திருதரோஷ்டிரருக்கு தன் புதல்வர் இறுதியில் தவற்றி தபறுவதற்கோன
சோத்தியத்டதப் பற்றி மிகவும் சந்க்ஷதகமிருந்தது ; அவரது இந்த சந்க்ஷதகத்திக்ஷலக்ஷய,
'என் மகன்களும் போண்டுவின் புதல்வரும் என்ன தசய்தனர் ' என்று தனது
கோரியதரிசியோன சஞ்ஜயனிைம் வினவினோர் திருதரோஷ்டிரர். தீர்மோனமோகப் க்ஷபோரில்
ஈடுபடுவதற்கோகக்ஷவ அந்தக் களத்தில் அவரது மகன்களும், அவரது இடளய
சக்ஷகோதரரோன போண்டுவின் மகன்களும் ஒன்று கூடியிருந்தனர் என்பது அவருக்கு
நிச்சயமோயிருந்தது. இருப்பினும் இவ்வோறு க்ஷகட்பது முக்கியமோனக்ஷத.
சக்ஷகோதரருக்கும், தோயோதிகளும் இடைக்ஷய உைன்போட்டை அவர் விரும்பவில்டல
என்பக்ஷதோடு, க்ஷபோர்க்களத்தில் அவரது மகன்களின் கதி என்னோகும் என்படத
நிச்சயமோக அறிய விரும்பினோர். ஏதனனில் க்ஷவதங்களில் -
க்ஷமலுலகவோசிகளுக்கும் கூை - வந்தடனக்குரிய தலமோகக் கூறப்பட்டுள்ளதோன
குருக்ஷேத்திரத்தில் ஏற்போடு தசய்யப்பட்டிருப்பதோல், க்ஷபோரின் விடளவில் புனிதத்
தலத்திற்கு இருக்கக்கூடிய தசல்வோக்டகப் பற்றி மிகவும் பயந்தோர் திருதரோஷ்டிரர்.
இயற்டகயிக்ஷலக்ஷய நற்குணவோன்களோன போண்ைவர்களுக்கு முக்கியமோய்
அர்ஜுனனுக்கும் இந்த இைம் நல்ல விடளவுகடள உண்ைோக்குதமன்படத அவர்
நன்றோகக்ஷவ அறிந்திருந்தோர். சஞ்ஜயன் வியோசரின் சீைனோனதோல் அவரது
கருடணயோல், திருதரோஷ்டிரனின் அடறயில் இருக்கும்க்ஷபோக்ஷத குருக்ஷேத்திரப்
க்ஷபோர்க்களத்டத அவனோல் கோண முடிந்தது. எனக்ஷவ, திருதரோஷ்டிரர் க்ஷபோர்க்கள
நிடலடமடய அவனிைம் க்ஷகட்கலோனோர்.

போண்ைவர்களும், திருதரோஷ்டிர புத்திரரும் ஒக்ஷர குடும்பத்டதச் க்ஷசர்ந்தவர்கக்ஷள.

ஆயினும் திருதரோஷ்டிரரின் உள்ளக் கிைக்டக இங்கு தவளியோகின்றது.
க்ஷவண்டுதமன்க்ஷற அவர் தன் மகன்கடள மட்டும் குருவம்சத்தினர் என்று
போரோட்டுவதன் மூலம், போண்ைவர்கடள வம்சத்தின் மரபுரிடமயினின்றும் பிரித்துப்
க்ஷபசினோர். இவ்விதமோக திருதரோஷ்டிரருக்கு தன் சக்ஷகோதரனின் பிள்டளகளிைம்
உள்ள உறவின் பிரத்திக்ஷயக நிடலடமடய ஒருவன் புரிந்து தகோள்ளலோம்.
தநல்வயலில் க்ஷதடவயற்ற கடளகள் பிடிங்கி எறியப்படுவடதப் க்ஷபோல,
குருக்ஷேத்திரம் என்னும் புனிதப் க்ஷபோர்க்களத்தில், தர்மத்தின் பிதோவோன ஸ்ரீ
கிருஷ்ணர் பங்குதகோண்ை அந்தப் புண்ணியத் தலத்தில், க்ஷதடவயற்ற கடளகளோன
திருதரோஷ்டிரர் மகன் துரிக்ஷயோதனனும், பிறரும் ஒழிக்கப்பட்டு , மிக க்ஷநர்டமயோன
அறங்கோப்க்ஷபோர், யுதிஷ்டிரனின் தடலடமயில் பிரபுவோல் நிடலநிறுத்தப்படுவோர்கள்
என்பது இந்த விஷயத்தின் ஆரம்பத்திருந்க்ஷத எதிர்போர்க்கப்படுகிறது. க்ஷவத , சரித்திர
முக்கியத்துவம் நீங்கலோக இதுக்ஷவ 'தர்மக்ஷேத்க்ஷர குருக்ஷேத்க்ஷர ' என்ற
தசோற்களின் கருத்து.

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 4

 பதம் 1.2 - ஸஞ்ஜய உவோச த்₃ருஷ்ட்

सञ्जय उवाच
दृष्ट्वा तु पाण्डवानीकं व्यूढं दुयोधनस्तदा ।
आचायमर्ुपसङ्गम्य राजा वचनर्ब्रवीत् ॥ २ ॥
ஸஞ்ஜய உவோச

த்₃ருஷ்ட்வோ து போண்ை₃வோன ீகம் வ்யூை₄ம் து₃ர்க்ஷயோத₄னஸ்ததோ₃ |

ஆசோர்யமுபஸங்க₃ம்ய ரோஜோ வசனமப்₃ரவத்

ீ || 1-2 ||

ஸஞ்ஜய꞉ உவோச — சஞ்ஜயன் கூறினோன்; த்₃ருʼஷ்ட்வோ — போர்த்த பின்; து — ஆனோல்;

போண்ை₃வ-அன ீகம் — போண்ைவர்களின் க்ஷபோர் வரர்கள்;
ீ வ்யூை₄ம் — வியுகமோய்
அணிவகுக்கப்பட்டிருந்த; து₃ர்க்ஷயோத₄ன꞉ — அரசன் துரிக்ஷயோதனன்; ததோ₃ — அந்த
க்ஷநரத்தில்; ஆசோர்யம் — ஆச்சோரியர்; உபஸங்க₃ம்ய — அணுகி; ரோஜோ — மன்னன்;
வசனம் — வோர்த்டதகள்; அப்₃ரவத்
ீ — க்ஷபசினோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

சஞ்ஜயன் கூறினோன்: மன்னக்ஷர, போண்டுவின் மகன்களோல்

அணிவகுக்கப்பட்ை படைடய க்ஷமற்போர்டவயிட்ை பிறகு, மன்னன்
துரிக்ஷயோதனன் தன் ஆச்சோரியடர அணுகிப் பின்வருமோறு கூறினோன்.

தபோருளுடர

திருதரோஷ்டிரர் பிறவியிலிருந்க்ஷத போர்டவயில்லோதவர். துரதிர்ஷ்ைவசமோக

அவருக்கு ஆன்மீ கப் போர்டவயும் இல்டல. தனது மகன்களும் தர்மத்தின்
விஷயத்தில் தனக்குச் சமமோன குருைர்கள் என்பதும், பிறவியிலிருந்க்ஷத
நல்லவர்களோன போண்ைவர்களுைன் அவர்கள் உைன்போடு தசய்துதகோள்ளப்
க்ஷபோவதில்டல என்பதும் அவருக்கு உறுதியோகத் ததரிந்திருந்தது. இருந்தும், புனிதத்
தலத்தின் தோக்கத்தினோல் அவர் சந்க்ஷதகம் தகோண்ைோர். க்ஷபோர்க்கள நிடலடமடயப்
பற்றிய அவரது க்ஷகள்வியின் உள்க்ஷநோக்கத்டத சஞ்ஜயனோல் புரிந்துதகோள்ள
முடிந்தது. ஏங்கும் மன்னனுக்கு உற்சோகமூட்ை விரும்பிய சஞ்ஜயன், அவரது
டமந்தர்கள் க்ஷபோர்க்களத்தின் புனிதத் தன்டமயோல் போதிக்கப்பட்டு சமோதோனம்
ஏதும் தசய்துதகோள்ள க்ஷபோவதில்டல என்படத உறுதி தசய்தோன். எனக்ஷவ
'போண்ைவர்களின் படை பலத்டதப் போர்டவயிட்ை துரிக்ஷயோதனன் உைக்ஷனக்ஷய தன்
தளபதியோன துக்ஷரோணோசோரியரிைம் தசன்று உண்டம நிடலடய உடரக்கலோனோன் '
என்று மன்னரிைம் ததரிவித்தோன் சஞ்ஜயன். துரிக்ஷயோதனன் 'மன்னன் ' என்று
குறிப்பிைப்பட்ைோலும் நிடலடமயின் முக்கியத்துவத்டத உணர்ந்து, தளபதியிைம்
க்ஷபோக க்ஷவண்டியிருந்தது. எனக்ஷவ , அரசியல்வோதியோக இருப்பதற்கு அவன்
தபோருத்தமோனவக்ஷன. துரிக்ஷயோதனன் ரோஜதந்திரமோக நைந்து தகோண்ைோலும் ,
போண்ைவர்களின் க்ஷசடனடயக் கண்ைதோல் அவனுக்கு ஏற்பட்ை பயத்டத மடறக்க
இயலோமல் க்ஷபோயிற்று.

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 5

 பதம் 1.3 - பஷ்₂டயதோம் போண்டு₃பு

पश्यैतां पाण्डु पुत्राणार्ाचायम र्हतीं चर्ूर्् ।

व्यूढां द्रुपदपुत्रेण तव शिष्टयेण धीर्ता ॥ ३ ॥
பஷ்₂டயதோம் போண்டு₃புத்ரோணோமோசோர்ய மஹதீம் சமூம் |

வ்யூைோ₄ம் த்₃ருபத₃புத்க்ஷரண தவ ஷி₂ஷ்க்ஷயண தீ₄மதோ || 1-3 ||

பஷ்₂ய — போருங்கள்; ஏதோம் — இந்த; போண்டு₃-புத்ரோனோம் — போண்டுவின் புதல்வர்கள்;

ஆசோர்ய — ஆச்சோரியக்ஷர; மஹதீம் — மிகப்தபரிய; சமூம் — க்ஷபோர்ப் படைகள்;
வ்யூைோ₄ம் — அணிவகுக்கப்பட்ை; த்₃ருபத₃-புத்க்ஷரண — துருபதரின் புதல்வனோல்; தவ —
உமது; ஷி₂ஷ்க்ஷயண — சீைன்; தீ₄-மதோ — மிகவும் புத்திசோலி.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆச்சோரியக்ஷர, துருபத குமோரனோன உங்கள் புத்திசோலி சீைனோல்

க்ஷநர்த்தியோக அணிவகுக்கப்பட்ை, போண்டு புத்திரர்களின் மோதபரும்
படைடயப் போருங்கள்

தபோருளுடர

சிறந்த அந்தணத் தளபதியோன துக்ஷரோணோச்சோரியரின் குடறகடள, சிறந்த

ரோஜதந்திரியோன துரிக்ஷயோதனன் சுட்டிக் கோட்ை விரும்பினோன். அர்ஜுனனின்
மடனவி திதரௌபதியின் தந்டதயோன துருபத மன்னனுைன் துக்ஷரோணோசோரியருக்கு
சில அரசியல் விக்ஷரோதம் இருந்து வந்தது. அவ்விக்ஷரோதத்தின் விடளவோக, துருபதன்
ஒரு தபரிய யோகத்டதச் தசய்து துக்ஷரோணோசோரியடரக் தகோல்லும் சக்தி தபற்ற
மகக்ஷன வரமோகப் தபற்றிருந்தோன். துக்ஷரோணர் இடத மிக நன்றோக
அறிந்திருந்தக்ஷபோதிலும், துருபதன் மகனோன திருஷ்ைத்யும்னன் தன்னிைம் க்ஷபர்
கல்விக்கோக ஒப்படைக்கப்பட்ைக்ஷபோது , அந்தணருக்க்ஷக உரிய தோரோள
மனப்போன்டமயுைன் க்ஷபோர் தந்திரத்தின் இரகசியங்கள் அடனத்டதயும் அவனுக்குக்
கற்பித்தோர். தற்க்ஷபோது குருக்ஷேத்திப் க்ஷபோர்க்களத்தில் திருஷ்ைத்யும்னன்
போண்ைவர்களின் தரப்பில் உள்ளோன். துக்ஷரோணச்சோரியரிைமிருந்து க்ஷபோர்க் கடலடய
கற்றிருந்த அவக்ஷன, போண்ைவர்களின் க்ஷசடனடய அணிவகுத்திருந்தோன்.
துக்ஷரோணோசோரியர் எச்சரிக்டகயோகவும் விட்டுக் தகோடுக்கோமோலும் க்ஷபோர்புரிய
க்ஷவண்டும் என்பதற்கோக, துரிக்ஷயோதனன் அவரது இந்தத் தவடறச் சுட்டிக்
கோட்டுகிறோன். அன்பிற்குரிய இதர மோணவர்களோன போண்ைவர்களிைமும் அவர்
தடய கோட்ைோமல் க்ஷபோரிை க்ஷவண்டுதமன்படதயும் அவன் இதன் மூலம் சுட்டிக்
கோட்ை விரும்புகிறோன். குறிப்போக, அர்ஜுனன் அவருக்கு மிகமிக பிரியமோன
திறடமசோலி மோணவனோவோன். இதனோல் ஏற்படும் கருடண, க்ஷபோரின் க்ஷதோல்விக்கு
வழிவகுக்கும் என்று துரிக்ஷயோதனன் எச்சரிக்கின்றோன்.

பதம் 1.4 - அத்ர ஷூ₂ரோ மக்ஷஹஷ்வோஸோ

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 6

 अत्र ि‍ूरा र्हेष्टवासा भीर्ाजुमनसर्ा युशध ।
युयुधानो शवराटश्च द्रुपदश्च र्हारथः ॥ ४ ॥
அத்ர ஷூ₂ரோ மக்ஷஹஷ்வோஸோ பீ₄மோர்ஜுனஸமோ யுதி₄ |

யுயுதோ₄க்ஷனோ விரோைஷ்₂ச த்₃ருபத₃ஷ்₂ச மஹோரத₂꞉ || 1-4 ||

அத்ர — அங்கு; ஷூ₂ரோ꞉ — வரர்கள்;

ீ மஹோ-இஷு-ஆஸோ꞉ — பலமுள்ள வில்லோளிகள்;
பீ₄ம-அர்ஜுன — பீமனுக்கும் அர்ஜுனனுக்கும்; ஸமோ꞉ — சமமோன; யுதி₄ — க்ஷபோரில்;
யுயுதோ₄ன꞉ — யுயுதோனன்; விரோை꞉ — விரோைன்; ச — க்ஷமலும்; த்₃ருபத₃꞉ — துருபதன்; ச —
மற்றும்; மஹோ-ரத₂꞉ — மோதபரும் வரர்.
ீ

தமோழிதபயர்ப்பு

அந்தச் க்ஷசடனயில் பீமனுக்கு அர்ஜுனனுக்கும் சமமோன வில்லோளிகள்

பலரும் இருக்கின்றனர். யுயுதோனன், விரோைன், துருபதன் க்ஷபோன்ற
மோதபரும் வரர்கள்
ீ உள்ளனர்.

தபோருளுடர

துக்ஷரோணோசோரியரின் மிகச்சிறந்த க்ஷபோர் வலிடமக்கு முன் திருஷ்ைத்யும்னன்

முக்கியத் தடையோக இல்லோவிட்ைோலும், இதர வரர்கள்
ீ பலர் பயத்திற்குத்
கோரணமோக இருந்தனர். தவற்றியின் போடதயில் தபரும் தடைக் கற்களோக
அவர்கடள இங்கு துரிக்ஷயோதனன் குறிப்பிடுகிறோன்; ஏதனனில், அவர்கள்
ஒவ்தவோரும் பீமடனயும் அர்ஜுனடனயும் க்ஷபோலக்ஷவ எதிர்க்கப்பை
முடியோதவர்கள். பீம அர்ஜுனரின் பலத்டத நன்கறிந்த துரிக்ஷயோதனன்,
மற்றவர்கடள அவர்களுைன் ஒப்பிட்ைோன்.

பதம் 1.5 - த்₄ருஷ்ைக்ஷகதுஷ்₂க்ஷசகித

धृष्टके तुश्चेककतानः काशिराजश्च वीयमवान् ।

पुरुशजत्कु शततभोजश्च िैब्यश्च नरपुङ्गवः ॥ ५ ॥
த்₄ருஷ்ைக்ஷகதுஷ்₂க்ஷசகிதோன꞉ கோஷி₂ரோஜஷ்₂ச வர்யவோன்
ீ |

புருஜித்குந்திக்ஷபோ₄ஜஷ்₂ச டஷ₂ப்₃யஷ்₂ச நரபுங்க₃வ꞉ || 1-5 ||

த்₄ருʼஷ்ைக்ஷகது꞉ — திருஷ்ைக்ஷகது; க்ஷசகிதோன꞉ — க்ஷசகிதோனன்; கோஷி₂ரோஜ꞉ — கோசிரோஜன்;

ச — க்ஷமலும்; வர்ய-வோன்
ீ — பலமிக்க; புருஜித் — புருஜித்; குந்திக்ஷபோ₄ஜ꞉ —
குந்திக்ஷபோஜன்; ச — க்ஷமலும்; டஷ₂ப்₃ய꞉ — டஷப்யன்; ச — க்ஷமலும்; நர-புங்க₃வ꞉ —
மனித சமுதோயத்தின் சிறந்த வரர்கள்.
ீ

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷமலும், திருஷ்ைக்ஷகது, க்ஷசகிதோனன், கோசிரோஜன், புருஜித், குந்திக்ஷபோஜன்,

டஷப்யன் க்ஷபோன்ற சிறந்த பலமிக்க க்ஷபோர் வரர்கள்
ீ பலரும் உள்ளனர்.

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 7

 பதம் 1.6 - யுதோ₄மன்யுஷ்₂ச விக்ர

युधार्तयुश्च शवक्रातत उत्तर्ौजाश्च वीयमवान् ।

सौभद्रो द्रौपदेयाश्च सवम एव र्हारथाः ॥ ६ ॥
யுதோ₄மன்யுஷ்₂ச விக்ரோந்த உத்ததமௌஜோஷ்₂ச வர்யவோன்
ீ |

தஸௌப₄த்₃க்ஷரோ த்₃தரௌபக்ஷத₃யோஷ்₂ச ஸர்வ ஏவ மஹோரதோ₂꞉ || 1-6 ||

யுதோ₄மன்யு꞉ — யுதோமன்யு; ச — க்ஷமலும்; விக்ரோந்த꞉ — பலமுள்ள; உத்ததமௌஜோ꞉ —

உத்ததமௌஜன்; ச — க்ஷமலும்; வர்ய-வோன்
ீ — பலமிக்க; தஸௌப₄த்₃ர꞉ — சுபத்டரயின்
புதல்வன்; த்₃தரௌபக்ஷத₃யோ꞉ — திதரௌபதியின் புதல்வர்கள்; ச — க்ஷமலும்; ஸர்க்ஷவ —
எல்லோ; ஏவ — நிச்சயமோக; மஹோ-ரதோ₂꞉ — மோதபரும் ரத வரர்கள்.
ீ

தமோழிதபயர்ப்பு

வரனோன
ீ யுதோமன்யு, பலமுள்ள உத்ததமௌஜன், சுபத்டரயின் புதல்வன்
மற்றும் திதரௌபதியின் குமோரர்களும் இருக்கின்றனர். இப்படை
வரர்கள்
ீ அடனவரும் மோதபரும் ரத வரர்கள்.
ீ

பதம் 1.7 - அஸ்மோகம் து விஷி₂ஷ்ை

अस्र्ाकं तु शवशिष्टा ये ताशिबोध शिजोत्तर् ।

नायका र्र् सैतयस्य संज्ञाथम तातब्रवीशर् ते ॥ ७ ॥
அஸ்மோகம் து விஷி₂ஷ்ைோ க்ஷய தோந்நிக்ஷபோ₃த₄ த்₃விக்ஷஜோத்தம |

நோயகோ மம டஸன்யஸ்ய ஸஞ்ஜ்ஞோர்த₂ தோன்ப்₃ரவமி

ீ க்ஷத || 1-7 ||

அஸ்மோகம் — நம்முடைய; து — ஆனோல்; விஷி₂ஷ்ைோ꞉ — விக்ஷசஷ பலமுள்ள; க்ஷய —

யோர்; தோன் — அவர்கடள; நிக்ஷபோ₃த₄ — கவனியுங்கள்; த்₃விஜ-உத்தம — பிரோமணரில்
சிறந்தவக்ஷர; நோயகோ꞉ — நோயகர்கள்; மம — என்னுடைய; டஸன்யஸ்ய — படை
வரர்களின்;
ீ ஸஞ்ஜ்ஞோ-அர்த₂ம் — அறிவதற்கோக; தோன் — அவர்கள்; ப்₃ரவமி
ீ — நோன்
கூறுகிக்ஷறன்; க்ஷத — உங்களிைம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆனோல், பிரோமணரில் சிறந்தவக்ஷர, தோங்கள் ததரிந்து தகோள்வதற்கோக

எனது க்ஷசடனடய வழிநைத்தும் தகுதி வோய்ந்த நோயகர்கடளப்
பற்றியும் தங்களிைம் கூறுகிக்ஷறன்.

பதம் 1.8 - ப₄வோன்பீ₄ஷ்மஷ்₂ச கர்

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 8

 भवातभीष्टर्श्च कणमश्च कृ पश्च सशर्ततजयः ।
अश्वत्थार्ा शवकणमश्च सौर्दशत्तस्तथैव च ॥ ८ ॥
ப₄வோன்பீ₄ஷ்மஷ்₂ச கர்ணஷ்₂ச க்ருபஷ்₂ச ஸமிதிஞ்ஜய꞉ |

அஷ்₂வத்தோ₂மோ விகர்ணஷ்₂ச தஸௌமத₃த்திஸ்தடத₂வ ச || 1-8 ||

ப₄வோன் — தோங்கள்; பீ₄ஷ்ம꞉ — போட்ைனோர் பீஷ்மர்; ச — மற்றும்; கர்ண꞉ — கர்ணன்; ச —

க்ஷமலும்; க்ருʼப꞉ — கிருபோசோரியர்; ச — க்ஷமலும்; ஸமிதிம்-ஜய꞉ — க்ஷபோரில் எப்க்ஷபோதும்
தவற்றி தபறும்; அஷ்₂வத்தோ₂மோ — அஷ்வத்தோமன்; விகர்ண꞉ — விகர்ணன்; ச —
க்ஷமலும்; தஸௌமத₃த்தி꞉ — க்ஷசோமதத்தனின் குமோரன்; ததோ₂ — க்ஷமலும்; ஏவ —
நிச்சயமோக; ச — மற்றும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

மரியோடதக்குரிய தோங்கள், பீஷ்மர், கர்ணன், கிருபோசோரியர்,

அஷ்வத்தோமன், விகர்ணன் மற்றும் க்ஷசோமதத்தனின் குமோரனோன
பூரிஷ்ரவன் முதலிக்ஷயோர், க்ஷபோரில் எப்க்ஷபோதும் தவற்றி கோண்பவர்கக்ஷள.

தபோருளுடர

எப்க்ஷபோதும் தவற்றிடயக்ஷய அடையும் தன்னிகரற்ற மோவரர்கள்

ீ அடனவடரயும்
துரிக்ஷயோதனன் குறிப்பிட்ைோன். விகர்ணன் துரிக்ஷயோதனனின் தம்பிகளில் ஒருவன்,
அஷ்வத்தோமன் துக்ஷரோணரின் புதல்வனோவோன், மற்றும் போலீ க நோட்டு மன்னனோன
க்ஷசோமதத்தனின் மகக்ஷன பூரிஷ்ரவன் (அல்லது தஸளமதத்தி). மன்னர் போண்டுடவ
குந்தி மணம் தசய்வதற்கு முன் பிறந்த கர்ணன், அர்ஜுனனுக்கு சக்ஷகோதரனோவோன்.
கிருபோசோரியரின் சக்ஷகோதரிடய மணந்தவர் துக்ஷரோணோசோரியர்.

பதம் 1.9 - அன்க்ஷய ச ப₃ஹவ꞉ ஷூ₂ரோ

अतये च बहवः ि‍ ूरा र्दथे त्यक्तजीशवताः ।

नानािस्त्रप्रहरणाः सवे युद्धशविारदाः ॥ ९ ॥
அன்க்ஷய ச ப₃ஹவ꞉ ஷூ₂ரோ மத₃ர்க்ஷத₂ த்யக்தஜீவிதோ꞉ |

நோநோஷ₂ஸ்த்ரப்ரஹரணோ꞉ ஸர்க்ஷவ யுத்₃த₄விஷோ₂ரதோ₃꞉ || 1-9 ||

அன்க்ஷய — பிறர்; ச — க்ஷமலும்; ப₃ஹவ꞉ — தபரும் எண்ணிக்டகயில்; ஷூ₂ரோ꞉ —

மோவரர்கள்;
ீ மத்-அர்க்ஷத₂ — எனக்கோக; த்யக்த-ஜீவிதோ꞉ — உயிடர விைத் தயோரோக;
நோனோ — பல்க்ஷவறு; ஷ₂ஸ்த்ர — ஆயுதங்கள்; ப்ரஹரணோ꞉ — உடைய; ஸர்க்ஷவ —
அவர்கதளல்லோம்; யுத்₃த₄-விஷோ₂ரதோ₃꞉ — யுத்தத்தில் வல்லுநர்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 9

 எனக்கோக உயிடரயும் தகோடுக்கக்கூடிய எண்ணற்ற மோவரர்கள்
ீ
பலரும் உள்ளனர். யுத்ததில் வல்லுநர்களோன அவர்கள் அடனவரும்
பலவிதமோன ஆயுதங்களுைன் தயோரோக உள்ளனர்.

தபோருளுடர

ஜயத்ரதன், கிருதவர்மன், சல்லியன் க்ஷபோன்க்ஷறோர் துரிக்ஷயோதனனுக்கோக உயிடரயும்

இழக்கத் துணிந்தவர்கள. க்ஷவறு விதமோகச் தசோன்னோல், போவியோன
துரிக்ஷயோதனனின் தரப்பில் க்ஷசர்ந்ததன் பயனோக, இவர்கள் அடனவரும்
குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் இறக்கப்க்ஷபோவது ஏற்கனக்ஷவ முடிவோகிவிட்ைது.
இருப்பினும், க்ஷமற்கூறப்பட்ை தனது நண்பர்களின் கூட்டுப் பலத்தோல் தனது தவற்றி
நிச்சயக்ஷம என்று துரிக்ஷயோதனன் எண்ணுகிறோன்.

பதம் 1.10 - அபர்யோப்த தத₃ஸ்மோகம்

अपयामप्त तदस्र्ाकं बलं भीष्टर्ाशभरशक्षतर्् ।

पयामप्त शत्वदर्ेतेषां बलं भीर्ाशभरशक्षतर्् ॥ १० ॥
அபர்யோப்த தத₃ஸ்மோகம் ப₃லம் பீ₄ஷ்மோபி₄ரேிதம் |

பர்யோப்த த்வித₃க்ஷமக்ஷதஷோம் ப₃லம் பீ₄மோபி₄ரேிதம் || 1-10 ||

அபர்யோப்தம் — அளக்கவியலோத; தத் — அந்த; அஸ்மோகம் — நமது; ப₃லம் — பலம்;

பீ₄ஷ்ம — போட்ைனோரோன பீஷ்மரோல்; அபி₄ரேிதம் — சிறப்போய் போதுகோக்கப்பட்ை;
பர்யோப்தம் — அளவிைக்கூடிய; து — ஆனோல்; இத₃ம் — இடவயடனத்தும்; ஏக்ஷதஷோம்
— போண்ைவர்களின்; ப₃லம் — பலம்; பீ₄ம — பீமனோல்; அபி₄ரேிதம் — கவனமோய்
போதுகோக்கப்பட்ை.

தமோழிதபயர்ப்பு

போட்ைனோர் பீஷ்மரோல் சிறப்போக போதுகோக்கப்பட்ை நமது பலம்

அளக்கவியலோதது. ஆனோல் பீமனோல் கவனமோக போதுகோக்கப்பட்ை
போண்ைவ க்ஷசடனக்ஷயோ அளவிைக்கூடியக்ஷத.

தபோருளுடர

இங்கு துரிக்ஷயோதனன் க்ஷசடனகளின் பலத்டத ஒப்பிட்டு மதிப்பிடுகிறோன். மிகவும்

அனுபவமிக்க படைத் தளபதியோன போட்ைனோர் பீஷ்மரோல் போதுகோக்கப்படுவதோல்,
தனது படையின் பலம் அளவிை இயலோதது என்று எண்ணுகிறோன். அக்ஷத சமயம்,
பீஷ்மரின் முன்பு தூசி க்ஷபோன்றவனும் குடறந்த அனுபவமுள்ள தளபதியுமோன
பீமனோல் போதுகோக்கப்படும் போண்ைவ க்ஷசடனயின் பலம் அளக்கக்கூடியதோகும்.
துரிக்ஷயோதனன் எப்க்ஷபோதுக்ஷம பீமனிைம் தபோறோடம தகோண்டிருந்தோன்; ஏதனனில்
தோன் ஒருக்ஷவடள மடிய க்ஷவண்டியிருந்தோல், பீமன் மட்டுக்ஷம தன்டனக்
தகோல்வோன் என்படத அறிந்திருந்தோன். அக்ஷத சமயம், பன்மைங்கு உயர்ந்த தளபதி
பீஷ்மர், தனது தரப்பில் க்ஷபோர் புரிவதோல் தனக்கு தவற்றி கிட்டும் என்று அவன்

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 10

உறுதியோக நம்புகிறோன். க்ஷபோரில் தோன் தவற்றி வோடக சூடுவது உறுதி என்பக்ஷத
அவனது முடிவோன தீர்மோனமோகும்.

பதம் 1.11 - அயக்ஷனஷு ச ஸர்க்ஷவஷு யதோ

अयनेषु च सवेषु यथाभागवर्शस्थताः ।

भीष्टर्र्ेवाशभरक्षततु भवततः सवम एव शह ॥ ११ ॥
அயக்ஷனஷு ச ஸர்க்ஷவஷு யதோ₂போ₄க₃வமஸ்தி₂தோ꞉ |

பீ₄ஷ்மக்ஷமவோபி₄ரேந்து ப₄வந்த꞉ ஸர்வ ஏவ ஹி || 1-11 ||

அயக்ஷனஷு — முக்கியப் க்ஷபோர் முடனகளில்; ச — க்ஷமலும்; ஸர்க்ஷவஷு — எங்கும்;

யதோ₂-போ₄க₃ம் — பலவிதங்களில் ஏற்போடு தசய்யப்பட்டுள்ளபடி; அவஸ்தி₂தோ꞉ —
இருந்தபடிக்ஷய; பீ₄ஷ்மம் — போட்ைனோர் பீஷ்மருக்கு; ஏவ — நிச்சயமோக; அபி₄ரேந்து —
போதுகோப்பளிக்க க்ஷவண்டும்; ப₄வந்த꞉ — நீங்கள்; ஸர்க்ஷவ — அடனவரும்; ஏவ ஹி —
நிச்சயமோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

படை அணிவகுப்பின் நுடழவோயில் தத்தமது க்ஷபோர் முடனகளில்

இருந்தபடிக்ஷய நீங்கள் அடனவரும் போட்ைனோர் பீஷ்மருக்கு முழுப்
போதுகோப்பளிக்க க்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

பீஷ்மரது ஆற்றடலப் புகழ்ந்த துரிக்ஷயோதனன், மற்றவர்கள் தங்களுக்குக்

குடறவோன முக்கியத்துவமளிக்கப்பட்ைதோக எண்ணிவிடுவோர்கக்ஷளோ என்று
நிடனத்து, தமது வழக்கமோன ரோஜதந்திரப் போணியில் க்ஷமற்கண்ைவோறு கூறி
நிடலடமடயச் சரிகட்ை முயல்கிறோன். பீஷ்மர் ஐயமின்றி மோதபரும் க்ஷபோர் வரக்ஷர
ீ ,
ஆனோலும் அவரது முதுடமடயக் கருதி, எல்லோக் க்ஷகோணங்களிலிருந்தும் அவரது
போதுகோப்டப ஒவ்தவோருவரும் நிடனக்க க்ஷவண்டுதமன்படத துரிக்ஷயோதனன்
வலியுறுத்தினோன். அவர் களத்தில் இறங்கி ஒக்ஷரபுறத்தில் க்ஷபோரிடுவடத எதிரிகள்
பயன்படுத்திக் தகோண்டு விைலோமல்லவோ? எனக்ஷவ, மற்ற மோவரர்கள்
ீ தங்களது
இைத்டத விட்டு நகர்ந்து, வியூகத்டத எதிரிகள் உடைக்க வழிவிைக்கூைோததன்று
அவன் எச்சரித்தோன். குரு வம்சத்தினரின் தவற்றி பீஷ்மக்ஷதவடரக்ஷய
சோர்ந்திருக்கிறது என்படத அவன் ஐயமற உணர்ந்திருந்தோன். பற்பல
தபருந்தடலவர்கள் கூடியிருந்த சடபயில், அர்ஜுனனின் மடனவியோன திதரௌபதி,
உடைகடளக் கடளந்து நிர்வோணமோகும்படி பலவந்தப்படுத்தப்பட்ைோள். அப்க்ஷபோது
ஆதரவற்ற நிடலயில் பிஷ்மரிைமும் துக்ஷரோணரிைமும் நீதிக்கோக
முடறயிட்ைக்ஷபோது அவர்கள் ஒரு வோர்த்டதகூைப் க்ஷபசோமல் இருந்தனர். எனக்ஷவ ,
க்ஷபோரில் அவர்களது முழு ஒத்துடழப்டபப் பற்றி துரிக்ஷயோதனனுக்கு மிகுந்த
நம்பிக்டகயிருந்தது. இவ்விரு க்ஷபோர்த் தடலவர்களும், போண்ைவர்களிைம் போசம்
தகோண்ைவர்கள் என்படத அவன் அறிந்திருந்தக்ஷபோதிலும் , சூதோட்ைத்தின்க்ஷபோது

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 11

நைந்து தகோண்ைடதப் க்ஷபோல தற்க்ஷபோதும் அப்போசத்திடன முற்றிலும் துறந்து
விடுவோர்கள் என்று எதிர்போர்க்கிறோன்.

பதம் 1.12 - தஸ்ய ஸஞ்ஜநயன்ஹர்ஷம்

तस्य सञ्जनयतहषं कु रुवृद्धः शपतार्हः ।

तसहनादं शवनद्योच्च िङ्खं दध्र्ौ प्रतापवान् ॥ १२ ॥
தஸ்ய ஸஞ்ஜநயன்ஹர்ஷம் குருவ்ருத்₃த₄꞉ பிதோமஹ꞉ |

ஸிம்ஹநோத₃ம் வினத்₃க்ஷயோச்ச ஷ₂ங்க₂ம் த₃த்₄தமௌ ப்ரதோபவோன் || 1-12

||

தஸ்ய — அவனது; ஸஞ்ஜநயன் — அதிகரிக்கின்ற; ஹர்ஷம் — மகிழ்ச்சி; குரு-

வ்ருʼத்₃த₄꞉ — குரு வம்சத்தின் முதியவர் (பீஷ்மர்); பிதோமஹ꞉ — போட்ைனோர்;
ஸிம்ʼஹ-நோத₃ம் — சிங்கத்டதப் க்ஷபோன்ற கர்ஜடன ஒலி; வினத்₃ய —
அதிர்வடைந்து; உச்டச꞉ — மிக சத்தமோக; ஷ₂ங்க₂ம் — சங்கு; த₃த்₄தமௌ — ஊதினோர்;
ப்ரதோப-வோன் — தபரும் வரர்.
ீ

தமோழிதபயர்ப்பு

பின்னர், குரு வம்சத்தின் மோதபரும் வரரும்

ீ போட்ைனோருமோன பீஷ்மர்,
தனது சங்டக சிங்க கர்ஜடன க்ஷபோன்று உரக்க ஊதி துரிக்ஷயோதனனுக்கு
மகிழ்ச்சிடயக் தகோடுத்தோர்.

தபோருளுடர

க்ஷபரனோன துரிக்ஷயோதனனின் உள்மனடதப் புரிந்துதகோண்ை குரு வம்சப்

தபரியவரோன பீஷ்மர் அவனிைம் தனக்குள்ள இயற்டகயோன பரிவினோல், தனது
சங்டக உரக்க முழங்கி (சிங்கம் க்ஷபோன்ற தனது நிடலக்குத் தகுந்தோற் க்ஷபோல) ,
அவனுக்கு மகிழ்ச்சியூட்ை முயன்றோர். க்ஷமலும் பரம புருஷ பகவோனோன கிருஷ்ணர்
எதிர்தரப்பில் இருந்ததோல், க்ஷபோரில் துரிக்ஷயோதனன் தவற்றி தபறுவதற்கோன
வோய்ப்க்ஷபதுமில்டல என்படத சங்தகோலி மூலம் மடறமுகமோக , பரிதோபத்திற்குரிய
தனது க்ஷபரனுக்கு உணர்த்தினோர். இருப்பினும் , க்ஷபோர் புரிவது தனது கைடம
என்பதோல், அதற்கோக எல்லோவித துயரத்டதயும் ஏற்கத் துணிந்தவர் பீஷ் மர்.

பதம் 1.13 - தத꞉ ஷ₂ங்கோ₂ஷ்₂ச க்ஷப₄ர

ततः िङ्खाश्च भेयमश्च पणवानकगोर्ुखाः ।

सहसैवाभ्यहतयतत स िब्दस्तुर्ुलोऽभवत् ॥ १३ ॥
தத꞉ ஷ₂ங்கோ₂ஷ்₂ச க்ஷப₄ர்யஷ்₂ச பணவோனகக்ஷகோ₃முகோ₂꞉ |

ஸஹடஸவோப்₄யஹன்யந்த ஸ ஷ₂ப்₃த₃ஸ்துமுக்ஷலோ(அ)ப₄வத் || 1-13 ||

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 12

 தத꞉ — அதன் பிறகு; ஷ₂ங்கோ₂꞉ — சங்குகள்; ச — க்ஷமலும்; க்ஷப₄ர்ய꞉ — மத்தளங்கள்; ச —
க்ஷமலும்; பணவ-ஆனக — தோடறகளும் முரசுகளும்; க்ஷகோ₃-முகோ₂꞉ — தகோம்புகள்;
ஸஹஸோ — உைக்ஷன; ஏவ — நிச்சயமோய்; அப்₄யஹன்யந்த — ஒக்ஷர சமயத்தில்
ஒலித்தன; ஸ꞉ — அந்த; ஷ₂ப்₃த₃꞉ — ஒருமித்த சப்தம்; துமுல꞉ — கிளர்ச்சி; அப₄வத் —
உண்ைோயிற்று.

தமோழிதபயர்ப்பு

அதன்பின், சங்குகள், மத்தளங்கள், முரசுகள், தகோம்புகள், தோடறகள் என

அடனத்தும் ஒக்ஷர சமயத்தில் முழங்க, அப்க்ஷபதரோலி மிகவும்
பயங்கரமோக இருந்தது.

பதம் 1.14 - தத꞉ ஷ்₂க்ஷவடதர்ஹடயர்யு

ततः श्वेतैहय
म ैयुमक्ते र्हशत स्यतदने शस्थतौ ।
र्ाधवः पाण्डवश्चैव कदव्यौ िङ्खौ प्रदध्र्तुः ॥ १४ ॥
தத꞉ ஷ்₂க்ஷவடதர்ஹடயர்யுக்க்ஷத மஹதி ஸ்யந்த₃க்ஷன ஸ்தி₂ததௌ |
மோத₄வ꞉ போண்ை₃வஷ்₂டசவ தி₃வ்தயௌ ஷ₂ங்தகௌ₂ ப்ரத₃த்₄மது꞉ || 1-14 ||

தத꞉ — அதன் பிறகு; ஷ்₂க்ஷவடத꞉ — தவண்டமயோன; ஹடய꞉ — குதிடரகள்; யுக்க்ஷத —

பூட்டிய; மஹதி — மிகச்சிறந்த; ஸ்யந்த₃க்ஷன — ரதத்தில்; ஸ்தி₂ததௌ — நிடலதபற்ற;
மோத₄வ꞉ — கிருஷ்ணர் (அதிர்ஷ்ை க்ஷதவடதயின் கணவர்); போண்ை₃வ꞉ — அர்ஜுனன்
(போண்டுவின் மகன்); ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோய்; தி₃வ்தயௌ — ததய்வக;
ீ
ஷ₂ங்தகௌ₂ — சங்குகடள; ப்ரத₃த்₄மது꞉ — முழங்கினோர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

மறுதரப்பில், தவள்டளக் குதிடரகள் பூட்டிய மிகச்சிறந்த ரதத்தில்

அமர்ந்திருந்த பகவோன் கிருஷ்ணரும் அர்ஜுனனும் தங்களது ததய்வக
ீ
சங்குகடள முழங்கினர்.

தபோருளுடர

பீஷ்மக்ஷதவரோல் ஒலிக்கப்பட்ை சங்குைன் ஒப்பிடுடகயில், ஸ்ரீ கிருஷ்ண

அர்ஜுனர்களின் டககளிலிருந்த சங்குகள் திவ்யமோனடவ என
வர்ணிக்கப்படுகின்றன. கிருஷ்ணர் போண்ைவர்களின் தரப்பிலிருந்ததோல்,
எதிர்தரப்பினருக்கு தவற்றி கிடைக்குதமன்ற நம்பிக்டகக்கு இைக்ஷமயில்டல
என்படத ததய்வக
ீ சங்குகளின் முழக்கம் சுட்டிக் கோட்டுகிறது. ஜயஸ் து போண்டு-
புத்ரோணம் க்ஷயஷோம் பக்ஷே ஜனோர்தன: போண்ைவர்கடளப் க்ஷபோன்று, பகவோன்
கிருஷ்ணக்ஷரோடு எப்க்ஷபோதும் நல்லுறவு தகோள்பவர்களுக்க்ஷக தவற்றி. பகவோன்
எங்கிருந்தோலும் அங்க்ஷக அதிர்ஷ்ை க்ஷதவடதயும் (இலட்சுமியும்) உள்ளோர்;
ஏதனனில், இலட்சுமி தன் நோயகடன விட்டு என்றும் பிரிந்து வோழ்வதில்டல.

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 13

எனக்ஷவ, பகவோன் விஷ்ணுவின் (கிருஷ்ணரின்) திவ்ய சங்தகோலியின் முழக்கம்,
தவற்றியும் தசல்வமும் அர்ஜுனனுக்கோக கோத்துக் தகோண்டுள்ளன என்படதச்
சுட்டிக் கோட்டுகின்றது. க்ஷமலும், இவ்விரு நண்பர்களும் அமர்ந்திருந்த ரதம் அக்னி
க்ஷதவரோல் பரிசளிக்கப்பட்ைதோகும். மூவுலகில் எங்குச் தசன்றோலும் எல்லோத்
திக்குகடளயும் தவல்லக்கூடியதோன ஆற்றடல அந்த ரதம் தபற்றிருந்தது.

பதம் 1.15 - போஞ்சஜன்யம் ஹ்ருஷீக்ஷக

पाञ्चजतयं हृषीके िो देवदत्तं धनञ्जयः ।

पौण्रं दध्र्ौ र्हािङ्खं भीर्कर्ाम वृकोदरः ॥ १५ ॥
போஞ்சஜன்யம் ஹ்ருஷீக்ஷகக்ஷஷோ₂ க்ஷத₃வத₃த்தம் த₄னஞ்ஜய꞉ |
தபௌண்ட்₃ரம் த₃த்₄தமௌ மஹோஷ₂ங்க₂ம் பீ₄மகர்மோ வ்ருக்ஷகோத₃ர꞉ || 1-15 ||

போஞ்சஜன்யம் — போஞ்சஜன்யம் எனும் சங்கு; ஹ்ருʼஷீக-ஈஷ₂꞉ — ரிஷிக்ஷகசர்

(பக்தர்களின் புலன்கடள வழிநைத்தும் பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர்); க்ஷத₃வத₃த்தம் —
க்ஷதவதத்தம் எனும் சங்கு; த₄னம்-ஜய꞉ — தனஞ்ஜயன் (தசல்வத்டத தவல்பவோன
அர்ஜுனன்); தபௌண்ட்₃ரம் — தபௌண்ட்ரம் எனும் சங்கு; த₃த்₄தமௌ —
முழங்கினோர்கள்; மஹோ-ஷ₂ங்க₂ம் — அச்சமூட்டும் சங்கு; பீ₄ம-கர்மோ — வரீ தீரச்
தசயல்கடளப் புரிபவனோன; வ்ருʼக-உத₃ர꞉ — தபருந்தீனிக்கோரன் (பீமன்).

தமோழிதபயர்ப்பு

பகவோன் கிருஷ்ணர் போஞ்சஜன்யம் எனும் தனது சங்டக முழங்கினோர்;

அர்ஜுனன் க்ஷதவதத்தம் எனும் சங்டகயும், தபருந்தீனிக்கோரனும் வரீ தீர
சோகசங்கடளப் புரிபவனுமோன பீமன் தபௌண்ட்ரம் எனும் அச்சமூட்டும்
சங்டகயும் முழங்கினர்.

தபோருளுடர

பகவோன் கிருஷ்ணர், இங்கு ரிஷிக்ஷகசர் என்றடழக்கப்படுகிறோர். ஏதனனில், அவக்ஷர

அடனத்து புலன்களின் உரிடமயோளரோவோர். உயிர்வோழிகள் கிருஷ்ணரின் அம்சம்
என்பதோல், அவர்களின் புலன்களும் கிருஷ்ணரது புலன்களின் அம்சங்கக்ஷள.
ஜீவோத்மோவிைம் புலன்கள் உண்டு என்படத ஏற்றுக்தகோள்ள இயலோத
அருவோதிகள், அவர்கடள புலன்கற்றவர்களோக (அருவமோனவர்களோக)
வர்ணிப்பதற்கு எப்க்ஷபோதும் ஏக்கம் தகோண்டுள்ளனர். எல்லோ உயிர்வோழிகளின்
இதயத்திலும் அமர்ந்துள்ள இடறவன் அவர்களின் புலன்கடள வழிநைத்துகிறோர்.
ஆனோல் அவரது வழிகோட்டுதல், ஜீவனின் சரணோகதிடயப் தபோறுத்தக்ஷத. ஒரு தூய
பக்தனின் விஷயத்தில், பகவோக்ஷன அவனது புலன்கடள க்ஷநரடியோகக்
கட்டுப்படுத்துகிறோர். இங்க்ஷக குருக்ஷஷத்திர யுத்த களத்தில் அர்ஜுனனின் ததய்வகப்
ீ
புலன்கடள க்ஷநரடியோக கட்டுப்படுத்துவதோல், அவர் ரிஷிக்ஷகசர் என்ற குறிப்பிட்ை
தபயரோல் இங்கு அடழக்கப்படுகிறோர். தனது பலதரப்பட்ை தசயல்களுக்க்ஷகற்ப
பகவோனுக்கு பல்க்ஷவறு திருநோமங்கள் உண்டு. உதோரணமோக மது என்னும்
அரக்கடனக் தகோன்றதோல் அவருக்கு மதுசூதனர் என்று தபயர் ; புலன்களுக்கும்

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 14

பசுக்களுக்கும் இன்பம் தருவதோல் அவருக்கு க்ஷகோவிந்தன் என்று தபயர்;
வசுக்ஷதவரின் புதல்வனோகத் க்ஷதோன்றியதோல் அவருக்கு வோசுக்ஷதவர் என்று தபயர் ;
க்ஷதவகிடய அன்டனயோக ஏற்றதோல் அவருக்கு க்ஷதவகி-நந்தனர் என்று தபயர்;
விருந்தோவனத்தில் யக்ஷசோடதக்கு தனது போல்ய லீ டலயின் போக்கியத்டத
அளித்ததோல், அவருக்கு யக்ஷசோதோ-நந்தனர் என்று தபயர்; நண்பனோன அர்ஜுனனுக்கு
க்ஷதக்ஷரோட்டியதோல், போர்த்தசோரதி என்று தபயர். இதுக்ஷபோல குருக்ஷேத்திரப்
க்ஷபோர்க்களத்தில் அர்ஜுனடன வழிநைத்தியதோல், ரிஷிக்ஷகசர் என்ற தபயரும்
அவருக்கு உண்டு.

இப்பதத்தில், அர்ஜுனன், தனஞ்ஜயன் என்று அடழக்கப்படுகிறோன். ஏதனனில்,

பல்க்ஷவறு யோகங்கடளச் தசய்வதற்குப் பணம் க்ஷதடவப்பட்ை க்ஷபோது, அவன்
அதிகமோன தசல்வத்டதச் க்ஷசகரித்து தனது அண்ணனுக்கு உதவினோன்.
அதுக்ஷபோலக்ஷவ, தபருமளவில் உணவு உட்தகோள்வது மட்டுமின்றி அரக்கனோன
இடும்படனக் தகோல்லுதல் க்ஷபோன்ற சோகசக் தசயல்கடளப் புரிவதோல், பீமன்,
விருக்ஷகோதரன் என்று அடழக்கப்படுகிறோன். எனக்ஷவ, போண்ைவர் தரப்பில்
பகவோனிலிருந்து ததோைங்கி பல்க்ஷவறு வரர்கள்
ீ முழங்கிய சங்தகோலிகள், க்ஷபோர்
வரர்களுக்கு
ீ மிகுந்த உற்சோகத்டத அளித்தன. மறுதரப்பிக்ஷலோ இதுக்ஷபோன்ற
சிறப்புகள் ஏதுமில்டல, பரம வழிகோட்டியோன பகவோன் கிருஷ்ணரும் அவர்கள்
பக்கமில்டல, தசல்வத் திருமகளும் இல்டல. எனக்ஷவ , அவர்கள் க்ஷதோல்வியடைவது
முன்கூட்டிக்ஷய தீர்மோனிக்கப்படுகிறது. சங்தகோலியின் முழக்கங்கள்
இச்தசய்திடயக்ஷய ததரிவிக்கின்றன.

பதம் 16-18 - அனந்தவிஜயம் ரோஜோ

अनततशवजयं राजा कु ततीपुत्रो युशधशिरः ।

नकु लः सहदेवश्च सुघोषर्शणपुष्टपकौ ॥ १६
அனந்தவிஜயம் ரோஜோ குந்தீபுத்க்ஷரோ யுதி₄ஷ்டி₂ர꞉ |

நகுல꞉ ஸஹக்ஷத₃வஷ்₂ச ஸுக்ஷகோ₄ஷமணிபுஷ்பதகௌ || 1-16 ||

काश्यश्च परर्ेष्टवास: शिखण्डी च र्हारथ: ।

धृष्टद्युम्न शवराटश्च सात्यककश्चापराशजत: ॥ १७ ॥
கோஷ்₂யஷ்₂ச பரக்ஷமஷ்வோஸ: ஷி₂க₂ண்டீ₃ ச மஹோரத₂: |

த்₄ருஷ்ைத்₃யும்ன விரோைஷ்₂ச ஸோத்யகிஷ்₂சோபரோஜித: || 1-17 ||

द्रुपदो द्रौपदेयाश्च सवमि: पृशथवीपते ।

सौभद्रश्च र्हाबाहु: िङ्खातदध्र्ु: पृथक्पृथक् ॥ १८ ॥
த்₃ருபக்ஷதோ₃ த்₃தரௌபக்ஷத₃யோஷ்₂ச ஸர்வஷ₂: ப்ருதி₂வபக்ஷத
ீ |

தஸௌப₄த்₃ரஷ்₂ச மஹோபோ₃ஹு: ஷ₂ங்கோ₂ந்த₃த்₄மு: ப்ருத₂க்ப்ருத₂க் || 1-

18 ||

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 15

 அனந்த-விஜயம் — அனந்த விஜயம் எனும் சங்கு; ரோஜோ — ரோஜோ; குந்தீ-புத்ர꞉ —
குந்தியின் புதல்வன்; யுதி₄ஷ்டி₂ர꞉ — யுதிஷ்டிரன்; நகுல꞉ — நகுலன்; ஸஹக்ஷத₃வ꞉ —
சகோக்ஷதவன்; ச — க்ஷமலும்; ஸுக்ஷகோ₄ஷ-மணிபுஷ்பதகௌ — தபரும் வில்லோளி; கோஷ்₂ய꞉
— கோசி (வோரணோசி) மன்னன்; ச — மற்றும்; பரம-இஷு-ஆஸ꞉ — சுக்ஷகோஷம்,
மணிபுஷ்பகதமன்ற தபயருடைய சங்குகள்; ஷி₂க₂ண்டீ₃ — சிகண்டி; ச — மற்றும்;
மஹோ-ரத₂꞉ — ஆயிரக்கணக்கோனவர்களுைன் தனியோக நின்று க்ஷபோரிைக் கூடியவன்;
த்₄ருʼஷ்ைத்₃யும்ன꞉ — திருஷ்ைத்யும்னன் (துருபத மன்னனின் குமோரன்); விரோை꞉ —
விரோைன் (போண்ைவர்கள் மடறந்து வோழ்ந்த க்ஷபோது இைமளித்த இளவரசன்); ச —
மற்றும்; ஸோத்யகி꞉ — சோத்யகி (யுயுதோனன், பகவோன் கிருஷ்ணனின் க்ஷதக்ஷரோட்டி); ச —
க்ஷமலும்; அபரோஜித꞉ — என்றும் தவல்ல முடியோத; த்₃ருபத₃꞉ — போஞ்சோல மன்னன்
துருபதன்; த்₃தரௌபக்ஷத₃யோ꞉ — திதரௌபதியின் புதல்வர்கள்; ச — க்ஷமலும்; ஸர்வஷ₂꞉ —
எல்லோரும்; ப்ருʼதி₂வ-பக்ஷத
ீ — அரசக்ஷன; தஸௌப₄த்₃ர꞉ — அபிமன்யு (சுபத்டரயின்
மகன்); ச — க்ஷமலும்; மஹோ-போ₃ஹு꞉ — தபரும் பலம் தபற்ற; ஷ₂ங்கோ₂ன் — சங்குகள்;
த₃த்₄மு꞉ — முழங்கினர்; ப்ருʼத₂க் ப்ருʼத₂க் — ஒவ்தவோருவரும் தனியோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

குந்தியின் புதல்வரோன மன்னர் யுதிஷ்டிரர் அனந்த விஜயம் எனும்

சங்டகயும், நகுலனும் சகோக்ஷதவனும் சுக்ஷகோஷம், மணிபுஷ்பகம் எனும்
சங்குகடளயும் முழங்கினர். தபரும் வில்லோளியோன கோசிரோஜன்,
தபரும் வரரோன
ீ சிகண்டி, திருஷ்ைத்யும்னன், விரோைன், தவல்லவியோத
சோத்யகி, துருபதன், திதரௌபதியின் புதல்வர்கள் மற்றும் மோவரனோன
ீ
சுபத்டரயின் மகடனப் க்ஷபோன்ற பலரும் தத்தமது சங்குகடள
முழ்கினோர்கள், மன்னக்ஷர.

தபோருளுடர

போண்ைவர்கடள எதிர்த்து, தன் டமந்தர்கடள அரியடண ஏற்றுவதற்கோக மன்னர்

திருதரோஷ்டிரர் க்ஷமற்தகோண்ை அறிவற்ற தகோள்டக தமச்சத்தக்கதல்ல என்படத
சஞ்ஜயன் மிகவும் சமர்த்தியமோக மன்னரிைம் சுட்டிக் கோட்டுகிறோன். குரு வம்சம்
முழுவதும் அந்த மோதபரும் க்ஷபோரில் அழியப் க்ஷபோவடத அறிகுறிகள் ததளிவோகக்
கோட்டிவிட்ைன. தபரியவரோன பீஷ்மர் முதல், அபிமன்யுடவப் க்ஷபோன்ற க்ஷபரப்
பிள்டளகள் மற்றும் உலகின் பல்க்ஷவறு நோட்டு மன்னர்கள் வடர, அடனவரும்
அங்கு கூடியிருந்தனர், அடனவரும் அழிக்கப்பட்ைனர். தம் டமந்தர்கள் பின்பற்றிய
தகோள்டககடள ஊக்குவித்த திருதரோஷ்டிரக்ஷர அம்மோதபரும் நோசத்திற்குக்
கோரணமோனோர்.

பதம் 1.19 - ஸ க்ஷகோ₄க்ஷஷோ தோ₄ர்தரோஷ்ட்

स घोषो धातमराष्ट्राणां हृदयाशन व्यदारयत् ।

नभश्च पृशथवीं चैव तुर्ुलोऽभ्यनुनादयन् ॥ १९ ॥

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 16

 ஸ க்ஷகோ₄க்ஷஷோ தோ₄ர்தரோஷ்ட்ரோணோம் ஹ்ருத₃யோனி வ்யதோ₃ரயத் |

நப₄ஷ்₂ச ப்ருதி₂வம்
ீ டசவ துமுக்ஷலோ(அ)ப்₄யனுநோத₃யன் || 1-19 ||

ஸ꞉ — அந்த; க்ஷகோ₄ஷ꞉ — முழக்கம்; தோ₄ர்தரோஷ்ட்ரோணோம் — திருதரோஷ்டிரருடைய

பிள்டளகளின்; ஹ்ருʼத₃யோனி — இதயங்கள்; வ்யதோ₃ரயத் — சிதறின; நப₄꞉ — வோனம்;
ச — க்ஷமலும்; ப்ருʼதி₂வம்
ீ — பூமி; ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோக; துமுல꞉ — நடுங்கின;
அப்₄யனுநோத₃யன் — எதிதரோலியோல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பல்க்ஷவறு சங்தகோலிகளின் முழக்கம் க்ஷபதரோலியோக எழுந்து பூமியும்

வோனமும் நடுங்குமோறு எதிதரோலிக்க, திருதரோஷ்டிரரின்
மகன்களுடைய இதயங்கள் சிதறிப் க்ஷபோயின.

தபோருளுடர

பீஷ்மரும் துரிக்ஷயோதனன் தரப்பிலிருந்த பிறரும் தத்தமது சங்குகடள

ஒலித்தக்ஷபோது, போண்ைவர் தரப்பில் இதயச் சிதறல் எதுவும் ஏற்பைவில்டல.
அதுக்ஷபோன்று எதுவும் குறிப்பிைப்பைவில்டல. ஆனோல் போண்ைவ படையினரது
சங்தகோலியோல் திருதரோஷ்டிர புதல்வர்களின் இதயங்கள் சிதறின என்று இந்தப்
பதத்தில் பிரத்க்ஷயகமோக வர்ணிக்கப்பட்டுள்ளது. போண்ைவர்களது திறனும் , பகவோன்
கிருஷ்ணரிைம் அவர்கள் டவத்திருந்த நம்பிக்டகயுக்ஷம இதற்கு கோரணமோகும்.
மோதபரும் நோசத்திற்கிடையிலும் முழுமுதற் கைவுளிைம் தஞ்சம் தகோண்டிருப்க்ஷபோர்
அச்சமுற க்ஷவண்டியக்ஷத இல்டல.

பதம் 1.20 - அத₂ வ்யவஸ்தி₂தோந்த்₃

अथ व्यवशस्थतातदृष्ट्वा धातमराष्ट्रातकशपध्वजः ।
प्रवृत्ते िस्त्रसम्पाते धनुरुद्यम्य पाण्डवः ।
हृषीके िं तदा वाक्यशर्दर्ाह र्हीपते ॥ २० ॥
அத₂ வ்யவஸ்தி₂தோந்த்₃ருஷ்ட்வோ தோ₄ர்தரோஷ்ட்ரோன்கபித்₄வஜ꞉ |

ப்ரவ்ருத்க்ஷத ஷ₂ஸ்த்ரஸம்போக்ஷத த₄னுருத்₃யம்ய போண்ை₃வ꞉ |

ஹ்ருஷீக்ஷகஷ₂ம் ததோ₃ வோக்யமித₃மோஹ மஹீபக்ஷத || 1-20 ||

அத₂ — அதன் பின்; வ்யவஸ்தி₂தோன் — நிடலதபற்ற; த்₃ருʼஷ்ட்வோ — போர்த்து;

தோ₄ர்தரோஷ்ட்ரோன் — திருதரோஷ்டிரரின் புதல்வர்கள்; கபி-த்₄வஜ꞉ — அனுமோனின்
தகோடிடயக் தோங்கியவன்; ப்ரவ்ருʼத்க்ஷத — ஈடுபைத் தயோரோக; ஷ₂ஸ்த்ர-ஸம்போக்ஷத —
அம்புகள் எய்ய; த₄னு꞉ — வில்; உத்₃யம்ய — எடுத்து; போண்ை₃வ꞉ — போண்டுவின் மகன்
(அர்ஜுனன்); ஹ்ருʼஷீக்ஷகஷ₂ம் — பகவோன் கிருஷ்ணரிைம்; ததோ₃ — அச்சமயத்தில்;
வோக்யம் — வோர்த்டதகள்; இத₃ம் — இவ்வோறு; ஆஹ — கூறினோன்; மஹீ-பக்ஷத —
மன்னக்ஷர.

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 17

 தமோழிதபயர்ப்பு

அச்சமயத்தில், அனுமோனின் தகோடிடயத் தோங்கிய க்ஷதரில்

அமர்ந்திருந்த போண்டுவின் மகன் அர்ஜுனன், தனது வில்டல ஏந்தி
அம்புகள் எய்யத் தயோரோனோன். மன்னக்ஷர அணிவகுக்கப்பட்ை படையில்
திருதரோஷ்டிரரின் டமந்தர்கடளக் கண்ைவுைன், பகவோன் ஸ்ரீ
கிருஷ்ணடர அர்ஜுனன் பின்வருமோறு கூறினோன்.

தபோருளுடர

க்ஷபோர் ததோைங்க உள்ளது. பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் க்ஷநரடி வழிகோட்ைலின்படி

(எதிர்போர்க்கோத அளவில்) நல்ல முடறயில் அணிவகுக்கப்பட்ை போண்ைவர்களது
படை பலத்டதக் கண்டு திருதரோஷ்டிர புதல்வர்களின் நம்பிக்டக ஏறக்குடறய
சிடதவடைந்து விட்ைடத க்ஷமற்கண்ை உடரயிலிருந்து அறிகிக்ஷறோம். அர்ஜுனனின்
தகோடியிலுள்ள அனுமோனின் சின்னம் தவற்றியின் மற்க்ஷறோர் அறிகுறியோயிற்று.
ஏதனனில், இரோமருக்கும் இரோவணனுக்கும் நடைதபற்ற யுத்தத்தில், அனுமோன்
இரோமரின் தரப்பில் ஒத்துடழத்தோர் , இரோமர் தவற்றிவோடக சூடினோர். தற்க்ஷபோது
அர்ஜுனனின் ரதத்தில் இரோமரும் அனுமோனும் அவனுக்கு உதவுவதற்கோக
வற்றுள்ளனர்.
ீ பகவோன் கிருஷ்ணர், சோேோத் இரோமக்ஷர, க்ஷமலும், எங்தகல்லோம்
இரோமர் உள்ளோக்ஷரோ, அங்தகல்லோம் அவரது நித்திய க்ஷசவகனோன அனுமோனும், நித்ய
நோயகியும் அதிர்ஷ்ை க்ஷதவடதயுமோன சீடதயும் வற்றிருப்பர்.
ீ எனக்ஷவ, எத்தகு
எதிரிடயயும் கண்டு பயப்பை க்ஷவண்டிய அவசியம் அர்ஜுனனுக்கு இல்டல.
எல்லோவற்றிற்கும் க்ஷமலோக புலன்களின் அதிபதியோன பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர்
அவனுக்கு வழிகோட்ை உள்ளோர். எனக்ஷவ, க்ஷபோடர இயக்கத் க்ஷதடவயோன
நல்லறிவுடரகள் அர்ஜுனனுக்கு எளிடமயோகக் கிட்டும். பகவோனோல் அவரது
நித்திய பக்தனுக்கோக ஏற்போடு தசய்யப்பட்டுள்ள இந்த மங்களகரமோன
சூழ்நிடலகள், தவற்றி உறுதி என்படத ததளிவுபடுத்தும் சின்னங்களோகும்.

பதம் 21-22 - அர்ஜுன உவோச க்ஷஸனக்ஷயோர் உபக்ஷயோர்

अजुमन उवाच
सेनयोरुभयोर्मध्ये रथं स्थापय र्ेऽच्युत ।
यावदेताशिरीक्षेऽहं योद्धुकार्ानवशस्थतान् ॥ २१ ॥
அர்ஜுன உவோச

க்ஷஸனக்ஷயோருப₄க்ஷயோர்மத்₄க்ஷய ரத₂ம் ஸ்தோ₂பய க்ஷம(அ)ச்யுத |

யோவக்ஷத₃தோந்நிரீக்ஷே(அ)ஹம் க்ஷயோத்₃து₄கோமோனவஸ்தி₂தோன் || 1-21 ||

कै र्मया सह योद्धव्यर्शस्र्न्रणसर्ुद्यर्े ॥ २२ ॥
டகர்மயோ ஸஹ க்ஷயோத்₃த₄வ்யமஸ்மின்ரணஸமுத்₃யக்ஷம || 1-22 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; க்ஷஸனக்ஷயோ꞉ — க்ஷசடனகளுக்கு; உப₄க்ஷயோ꞉ —

இரண்டு; மத்₄க்ஷய — மத்தியில்; ரத₂ம் — க்ஷதர்; ஸ்தோ₂பய — தயவுதசய்து நிறுத்தும்; க்ஷம

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 18

 — என்னுடைய; அச்யுத — வழ்ச்சியடையோதவக்ஷர;
ீ யோவத் — முடிந்தவடர; ஏதோன் —
இவர்கடளதயல்லோம்; நிரீக்ஷே — போர்க்கும்படி; அஹம் — நோன்; க்ஷயோத்₃து₄-கோமோன் —
சண்டையிை விருப்பம் தகோண்டுள்ள; அவஸ்தி₂தோன் — க்ஷபோர்க்களத்தில்
அணிவகுத்துள்ள; டக꞉ — யோருைன்; மயோ — என்னோல்; ஸஹ — இடணந்து;
க்ஷயோத்₃த₄வ்யம் — சண்டையிை க்ஷவண்டும்; அஸ்மின் — இந்த; ரண — க்ஷபோர்;
ஸமுத்₃யக்ஷம — முயற்சியில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் கூறினோன்: வழ்ச்சியடையோதவக்ஷர,

ீ க்ஷபோர் புரியும் ஆவலுைன்
இங்க்ஷக கூடியுள்ளவர்களில், எவர்கக்ஷளோடு நோன் இந்த மோதபரும்
க்ஷபோரில் ஈடுபை க்ஷவண்டும் என்படதப் போர்க்கும்படி, தயவுதசய்து எனது
ரதத்டத இரு க்ஷசடனகளுக்கு மத்தியில் நிறுத்தவும்.

தபோருளுடர

பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் என்ற க்ஷபோதிலும்

தனது கோரணமற்ற கருடணயோல் தன் நண்பனின் க்ஷசடவயில் ஈடுபட்டிருந்தோர்.
தனது பக்தர்களிைம் தனக்குள்ள பிரியத்தில் அவர் என்றுக்ஷம தவறுவதில்டல
என்பதோல், இங்கு அச்யுதோ (வழ்ச்சியடையோதவர்)
ீ என்று அடழக்கப்படுகிறோர்.
க்ஷதக்ஷரோட்டி என்ற நிடலயில் அர்ஜுனனது ஆடணகடள அவர் நிடறக்ஷவற்றியோக
க்ஷவண்டும் என்பதோல், அவர் அதற்குத் தயங்கவில்டல. அவர் அச்யுதோ என்று
அடழக்கப்படுகிறோர். தனது பக்தனுக்கோக க்ஷதக்ஷரோட்டியின் நிடலடய அவர் ஏற்றுக்
தகோண்டிருந்தோலும் அவரது உன்னத நிடலக்கு இழிவு ஏதும் ஏற்பைவில்டல.
எல்லோச் சூழ்நிடலயிலும் அவர் புருக்ஷேோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள்,
புலன்களின் அதிபதியோன ரிஷிக்ஷகசர். பகவோனுக்கும் அவரது க்ஷசவகனுக்கும்
இடைக்ஷய உள்ள உறவு திவ்யமோனதும் மிகச் சுடவயோனதுமோகும். க்ஷசவகன்
எப்க்ஷபோதுக்ஷம பகவோனுக்கு ஏதோவது க்ஷசடவ தசய்யக் கோத்துக் தகோண்டிருக்கிறோன்.
பகவோக்ஷனோ பக்தனுக்கு க்ஷசடவ தசய்யும் வோய்ப்டப எப்க்ஷபோதும் எதிர்க்ஷநோக்குகிறோர்.
தோன் மற்றவர்களுக்கு ஆடணயிடும் நிடலயில் இருப்படதக் கோட்டிலும், தனது
தூய பக்தன் தனக்கு ஆடணயிடும் நிடலடய ஏற்றுக்தகோள்வதில் பகவோன்
க்ஷபரின்பம் கோண்கிறோர். அவக்ஷர எஜமோனர் என்பதோல், அடனவரும் அவரது
ஆடணக்குக் கீ ழ்ப்பட்ைவர்கள், அவருக்கு ஆடணயிடுமளவிற்கு அவடரவிை
உயர்நிடலயில் எவரும் இல்டல. எந்தச் சூழ்நிடலயிலும் வழ்ச்சியடையோதவர்
ீ
என்றக்ஷபோதிலும் தூய பக்தன் தனக்கு ஆடணயிடுவடதக் கோணும் க்ஷபோது
திவ்யமோன இன்பத்டத அனுபவிக்கின்றோர்.

பகவோனின் தூய பக்தனோன அர்ஜுனன், தன் தோயோதிகளிைமும் சக்ஷகோதரர்களிைமும்

க்ஷபோர் புரிய விரும்பவில்டல. ஆனோல் எவ்வித சமோதோனத்திற்கும் இணங்கோத
துரிக்ஷயோதனனின் பிடிவோதத்தோக்ஷலக்ஷய அவன் க்ஷபோர்களத்திற்கு வர க்ஷநர்ந்தது.
எனக்ஷவ, க்ஷபோர்க்களத்தின் தடலவர்கள் யோர் என்படதக் கோண அவன் க்ஷபரோவல்
தகோண்டிருந்தோன். க்ஷபோர்க்களத்தில் சமோதோன முயற்சி என்ற க்ஷகள்விக்க்ஷக
இைமில்டல என்றோலும், அவர்கடள மீ ண்டும் போர்க்கவும், க்ஷதடவயற்ற இந்தப்
க்ஷபோரில் ஈடுபை அவர்கள் எந்த அளவுக்கு தயோரோக இருந்தனர் என்படதப்
போர்க்கவும் அவன் விரும்புகிறோன்.

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 19

 பதம் 1.23 - க்ஷயோத்ஸ்யமோனோனக்ஷவக்ஷே(அ

योत्स्यर्ानानवेक्षेऽहं य एतेऽत्र सर्ागताः ।

धातमराष्ट्रस्य दुबुमद्धय
े ुमद्धे शप्रयशचकीषमवः ॥ २३ ॥
க்ஷயோத்ஸ்யமோனோனக்ஷவக்ஷே(அ)ஹம் ய ஏக்ஷத(அ)த்ர ஸமோக₃தோ꞉ |

தோ₄ர்தரோஷ்ட்ரஸ்ய து₃ர்பு₃த்₃க்ஷத₄ர்யுத்₃க்ஷத₄ ப்ரியசிகீ ர்ஷவ꞉ || 1-23 ||

க்ஷயோத்ஸ்யமோனோன் — க்ஷபோர் புரியப் க்ஷபோகிறவர்கள்; அக்ஷவக்ஷே — நோன் போர்க்கட்டும்;

அஹம் — நோன்; க்ஷய — யோர்; ஏக்ஷத — அவர்கள்; அத்ர — இங்க்ஷக; ஸமோக₃தோ꞉ —
கூடியுள்ள; தோ₄ர்தரோஷ்ட்ரஸ்ய — திருதரோஷ்டிரரின் மகடன; து₃ர்பு₃த்₃க்ஷத₄꞉ — தகட்ை
புத்தியுடைய; யுத்₃க்ஷத₄ — க்ஷபோரில்; ப்ரிய — நன்டம; சிகீ ர்ஷவ꞉ — விரும்பி.

தமோழிதபயர்ப்பு

தகட்ை புத்தியுடைய, திருதரோஷ்டிரரின் மகடன மகிழ்விக்கும்

விருப்பத்க்ஷதோடு, இங்கு க்ஷபோர் புரிய வந்திருப்பவர்கடள நோன் போர்க்க
க்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

தனது தந்டத திருதரோஷ்டிரருைன் கூட்டுச் க்ஷசர்ந்து, போண்ைவர்களின் அரடச

சதித்திட்ைங்களோல் ஆக்கிரமிக்க துரிக்ஷயோதனன் விரும்பினோன் என்பது
அடனவரும் அறிந்த இரகசியமோகும். எனக்ஷவ, துரிக்ஷயோதனன் தரப்பில்
இடணந்தவர்கள் அடனவரும் ஒக்ஷர குட்டையில் ஊறிய மட்டைகளோகக்ஷவ இருக்க
க்ஷவண்டும். க்ஷபோர்க்களத்தில் க்ஷபோர் ததோைங்குவதற்கு முன் அத்தடகயவர்கள் யோர்
என்படத அர்ஜுனன் கோண விரும்பினோக்ஷன தவிர, அவர்கக்ஷளோடு அடமதிப்
க்ஷபச்சுவோர்த்டத நைத்தும் எண்ணம் அவனுக்கு இல்டல. கிருஷ்ணர் அருகில்
அமர்ந்திருந்ததோல் தவற்றியில் அர்ஜுனனுக்கு முழு நம்பிக்டக இருந்தது.
இருப்பினும், தோன் சந்திக்க உள்ள படையின் பலத்டத மதிப்பிடுவதற்கோக
அவர்கடளக் கோண விரும்பினோன்.

பதம் 1.24 - ஸஞ்ஜய உவோச ஏவமுக்க்ஷதோ

सञ्जय उवाच
एवर्ुक्तो हृषीके िो गुडाके िेन भारत ।
सेनयोरुभयोर्मध्ये स्थापशयत्वा रथोत्तर्र्् ॥ २४ ॥
ஸஞ்ஜய உவோச

ஏவமுக்க்ஷதோ ஹ்ருஷீக்ஷகக்ஷஷோ₂ கு₃ைோ₃க்ஷகக்ஷஷ₂ன போ₄ரத |

க்ஷஸனக்ஷயோருப₄க்ஷயோர்மத்₄க்ஷய ஸ்தோ₂பயித்வோ ரக்ஷதோ₂த்தமம் || 1-24 ||

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 20

 ஸஞ்ஜய꞉ உவோச — சஞ்ஜயன் கூறினோன்; ஏவம் — இவ்வோறு; உக்த꞉ — அடழத்து;
ஹ்ருʼஷீக்ஷகஷ₂꞉ — பகவோன் கிருஷ்ணர்; கு₃ைோ₃க்ஷகக்ஷஷ₂ன — அர்ஜுனனோல்; போ₄ரத —
பரத குலத்க்ஷதோக்ஷன; க்ஷஸனக்ஷயோ꞉ — க்ஷசடனகளின்; உப₄க்ஷயோ꞉ — இருதரப்பு; மத்₄க்ஷய —
மத்தியில்; ஸ்தோ₂பயித்வோ — நிறுத்தி; ரத₂-உத்தமம் — உத்தம ரதம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

சஞ்ஜயன் கூறினோன்: பரத குலத்தவக்ஷர, அர்ஜுனன் இவ்வோறு

கூறியவுைன், பகவோன் கிருஷ்ணர் அவனது உத்தம ரதத்டத இருதரப்பு
க்ஷசடனகளுக்கு மத்தியில் தகோண்டு நிறுத்தினோர்.

தபோருளுடர

இந்தப் பதத்தில் அர்ஜுனன் குைோக்ஷகசன் என்று அடழக்கப்படுகிறோன்;. குைோகோ

என்றோல் உறக்கம். உறக்கத்டத தவல்பவன் குைோக்ஷகசன் என்று
அடழக்கப்படுகிறோன். உறக்கம் என்றோல் அறியோடம என்றும் தபோருள்.
கிருஷ்ணருைனோன தனது நட்போல் தூக்கத்டதயும் அறியோடமடயயும் அர்ஜுனன்
தவன்றிருந்தோன். கிருஷ்ணரின் மிகச்சிறந்த பக்தன் என்பதோல், அவனோல் ஒரு
கணமும் கிருஷ்ணடர மறக்க முடியோது. ஏதனனில் , இதுக்ஷவ பக்தனின்
இயற்டகயோகும். உணர்விலும் சரி, உறக்கத்திலும் சரி, பக்தனோல் கிருஷ்ணரது
நோமம், ரூபம், குணம் மற்றும் லீ டலகடள நிடனப்பதிலிருந்து ஒருக்ஷபோதும்
விடுபட்டிருக்க முடியோது. இவ்வோறோக, கிருஷ்ண பக்தன், கிருஷ்ணடரப் பற்றி
நிடனப்பதன் மூலமோக, உறக்கத்டதயும் அறியோடமடயயும் தவல்ல முடியும்.
இதுக்ஷவ கிருஷ்ண உணர்வு அல்லது ஸமோதி என்று அடழக்கப்படுகிறது. எல்லோ
உயிர்களின் புலன்கடளயும் மனடதயும் வழிநைத்தும் ரிஷீக்ஷகசர் என்பதோல்,
க்ஷசடனகளின் நடுக்ஷவ க்ஷதடர நிறுத்தச் தசோல்லும் அர்ஜுனனின் க்ஷநோக்கத்டத
கிருஷ்ணரோல் புரிந்துதகோள்ள முடிந்தது. அவ்வோறு க்ஷதடர நிறுத்திய அவர்
பின்வருமோறு க்ஷபசினோர்.

பதம் 1.25 - பீ₄ஷ்மத்₃க்ஷரோணப்ரமுக₂த

भीष्टर्द्रोणप्रर्ुखतः सवेषां च र्हीशक्षतार्् ।

उवाच पाथम पश्यैतातसर्वेतातकु रुशनशत ॥ २५ ॥
பீ₄ஷ்மத்₃க்ஷரோணப்ரமுக₂த꞉ ஸர்க்ஷவஷோம் ச மஹீேிதோம் |

உவோச போர்த₂ பஷ்₂டயதோன்ஸமக்ஷவதோன்குருனிதி || 1-25 ||

பீ₄ஷ்ம — போட்ைனோர் பீஷ்மர்; த்₃க்ஷரோண — ஆச்சோரியர் துக்ஷரோணர்; ப்ரமுக₂த꞉ —

முன்னிடலயில்; ஸர்க்ஷவஷோம் — எல்லர்; ச — மற்றும்; மஹீ-ேிதோம் — உலகத்
தடலவர்கள்; உவோச — கூறினோர்; போர்த₂ — பிருதோவின் மகக்ஷன; பஷ்₂ய — போர்; ஏதோன்
— எல்க்ஷலோடரயும்; ஸமக்ஷவதோன் — கூடியுள்ள; குரூன் — குரு வம்சத்தினர்; இதி —
இவ்வோறு.

தமோழிதபயர்ப்பு

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 21

 பீஷ்மர், துக்ஷரோணர், மற்றும் உலகத் தடலவர்களின் முன்னிடலயில்
'போர்த்தோ, இங்கு கூடியிருக்கும் குரு வம்சத்தினடரப் போர்' என்று
பகவோன் கூறினோர்.

தபோருளுடர

எல்லோ உயிர்களின் பரமோத்மோவோன பகவோன் கிருஷ்ணரோல் அர்ஜுனனின் மனதில்

நைந்து தகோண்டிருப்படதப் புரிந்துதகோள்ள முடிந்தது. இங்கு
உபக்ஷயோகப்படுத்தப்பட்டுள்ள ரிஷிக்ஷகசர் என்னும் தசோல் , அவர் 'அடனத்டதயும்
அறிபவர் ' என்படதக் குறிக்கிறது. அதுக்ஷபோலக்ஷவ போர்த்தன் [பிருதோவின்
(குந்தியின்) மகன்], என்னும் தசோல்லோல் அர்ஜுனடனக் குறிப்பிடுவதும் மிகவும்
முக்கியத்துவம் வோய்ந்ததோகும். அர்ஜுனன், தனது தந்டத வசுக்ஷதவரின்
சக்ஷகோதரியோன பிருதோவின் டமந்தன் என்பதோல், தோன் அவனது க்ஷதக்ஷரோட்டியோக
இருப்பதற்கு ஒப்புக் தகோண்ைடத, நண்பர் என்ற முடறயில் கூற விரும்பினோர்
கிருஷ்ணர். அவ்வோறிருக்க இப்க்ஷபோது, 'குரு வம்சத்தினடரப் போர்' என்று அவர்
கூறுவதன் தபோருள் என்ன? அர்ஜுனன் அங்க்ஷகக்ஷய க்ஷபோர் புரியோமல் நின்றுவிை
விரும்பினோனோ? தனது அத்டத பிருதோவின் மகனிைத்தில் இது க்ஷபோன்ற
தசயல்கடள கிருஷ்ணர் ஒருக்ஷபோதும் எதிர்போர்க்கவில்டல. அர்ஜுனனின் மனம்
இங்க்ஷக பகவோனோல் நடகச்சுடவ கலந்த முடறயில் கண்ைறியப்பட்டுள்ளது.

பதம் 1.26 - தத்ரோபஷ்₂யத்ஸ்தி₂தோன

तत्रापश्यशत्स्थतातपाथमः शपतॄनथ शपतार्हान्।

आचायामतर्ातुलातरातॄतपुत्रातपौत्रातसखींस्तथा।
श्विरातसुहृदश्चैव सेनयोरुभयोरशप ॥ २६ ॥
தத்ரோபஷ்₂யத்ஸ்தி₂தோன்போர்த₂꞉ பித்ரூனத₂ பிதோமஹோன்|

ஆசோர்யோன்மோதுலோன்ப்₄ரோத்ரூன்புத்ரோன்தபௌத்ரோன்ஸகீ ₂ம்ஸ்ததோ₂|

ஷ்₂வஷ₂ரோன்ஸுஹ்ருத₃ஷ்₂டசவ க்ஷஸனக்ஷயோருப₄க்ஷயோரபி || 1-26 ||

தத்ர — அங்க்ஷக; அபஷ்₂யத் — கோண முடிந்தது; ஸ்தி₂தோன் — நின்று தகோண்டு; போர்த₂꞉

— அர்ஜுனன்; பித்ரூʼன் — தந்டதயர்; அத₂ — க்ஷமலும்; பிதோமஹோன் — போட்ைனோர்கள்;
ஆசோர்யோன் — ஆசோரியர்கள்; மோதுலோன் — மோமோக்கள்; ப்₄ரோத்ரூʼன் — சக்ஷகோதரர்கள்;
புத்ரோன் — மகன்கள்; தபௌத்ரோன் — க்ஷபரன்கள்; ஸகீ ₂ன் — நண்பர்கள்; ததோ₂ — கூை;
ஷ்₂வஷு₂ரோன் — மோமனோர்கள்; ஸுஹ்ருʼத₃꞉ — நலன் விரும்பிகள்; ச — மற்றும்; ஏவ
— நிச்சயமோக; க்ஷஸனக்ஷயோ꞉ — க்ஷசடனகளின்; உப₄க்ஷயோ꞉ — இருதரப்பிலும்; அபி —
உட்பை.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷபோர்க்களத்தில் இருதரப்புச் க்ஷசடனகளின் நடுக்ஷவ நின்றபடி,

தந்டதமோர்கள், போட்ைனோர்கள், ஆச்சோரியர்கள், மோமன்கள், சக்ஷகோதரர்கள்,

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 22

 மகன்கள், க்ஷபரன்கள், நண்பர்கள், மோமனோர்கள், மற்றும் பல நலன்
விரும்பிகளும் கூடியிருப்படத அர்ஜுனனோல் போர்க்க முடிந்தது.

தபோருளுடர

க்ஷபோர்க்களத்தில் எல்லோவிதமோன உறவிடனடரயும் அர்ஜுனனோல் கோண

முடிந்தது. பூரிஷ்வரன் க்ஷபோன்ற தனது தந்டதயின் கூட்ைோளிகடளயும், பீஷ்மர்,
க்ஷசோமதத்தர் க்ஷபோன்ற போட்ைனோர்கடளயும், துக்ஷரோணோசோரியர், கிருபோசோரியர் க்ஷபோன்ற
ஆச்சோரியர்கடளயும், சல்லியன், சகுனி க்ஷபோன்ற மோமோக்கடளயும், துரிக்ஷயோதனன்
க்ஷபோன்ற சக்ஷகோதரர்கடளயும், லக்ஷ்மணன் க்ஷபோன்ற மகன்கடளயும், அஸ்வத்தோமன்
க்ஷபோன்ற நண்பர்கடளயும், கிருதவர்மன் க்ஷபோன்ற நலன் விரும்பிகடளயும்
கண்ைோன். அவனது நண்பர்கள் பலர் அைங்கிய படைகடளயும் அவனோல் கோண
முடிந்தது.

பதம் 1.27 - தோன்ஸமீ க்ஷ்ய ஸ தகௌந்த

तातसर्ीक्ष्य स कौततेयः सवामतबतधूनवशस्थतान् ।

कृ पया परयाशवष्टो शवषीदशिदर्ब्रवीत् ॥ २७ ॥
தோன்ஸமீ க்ஷ்ய ஸ தகௌந்க்ஷதய꞉ ஸர்வோன்ப₃ந்தூ₄னவஸ்தி₂தோன் |

க்ருபயோ பரயோவிஷ்க்ஷைோ விஷீத₃ன்னித₃மப்₃ரவத்

ீ || 1-27 ||

தோன் — அவர்கள் அடனவடரயும்; ஸமீ க்ஷ்ய — கண்ைபின்; ஸ꞉ — அவன்;

தகௌந்க்ஷதய꞉ — குந்தியின் மகன்; ஸர்வோன் — எல்லோவித; ப₃ந்தூ₄ன் — உறவினர்கள்;
அவஸ்தி₂தோன் — நிடலதபற்ற; க்ருʼபயோ — கருடணயுைன்; பரயோ — உயர்ந்த;
ஆவிஷ்ை꞉ — மூழ்கி; விஷீத₃ன் — கவடல தகோண்டு; இத₃ம் — இவ்வோறோக; அப்₃ரவத்
ீ
— கூறினோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

குந்தி மகனோன அர்ஜுனன் பலதரப்பட்ை நண்பர்கடளயும்

உறவினர்கடளயும் போர்டவயிட்ைக்ஷபோது, கருடணயில் மூழ்கி
இவ்வோறு கூறினோன்.

பதம் 1.28 - அர்ஜுன உவோச த்₃ருஷ்ை

अजुमन उवाच
दृष्ट्वेर्ं स्वजनं कृ ष्टण युयुत्सुं सर्ुपशस्थतर्् ।
सीदशतत र्र् गात्राशण र्ुखं च पररिष्टयशत ॥ २८ ॥

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 23

 அர்ஜுன உவோச

த்₃ருஷ்ட்க்ஷவமம் ஸ்வஜனம் க்ருஷ்ண யுயுத்ஸும் ஸமுபஸ்தி₂தம் |

ஸீத₃ந்தி மம கோ₃த்ரோணி முக₂ம் ச பரிஷ₂ஷ்யதி || 1-28 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; த்₃ருʼஷ்ட்வோ — போர்த்தபின்; இமம் —

இவர்கள் எல்க்ஷலோடரயும்; ஸ்வ-ஜனம் — உறவினர்கள்; க்ரிஸ்ஹ்ன — கிருஷ்ணக்ஷர;
யுயுத்ஸும் — க்ஷபோரிடும் எண்ணத்துைன்; ஸமுபஸ்தி₂தம் — கூடியுள்ள; ஸீத₃ந்தி —
நடுங்குகிறது; மம — எனது; கோ₃த்ரோணி — உைல் அங்கங்கள்; முக₂ம் — வோய்; ச —
க்ஷமலும்; பரிஷு₂ஷ்யதி — உலர்கிறது.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் கூறினோன்: எனதன்பு கிருஷ்ணக்ஷர, க்ஷபோரிடும் உணர்வுைன்

என் முன் கூடியுள்ள எனது நண்பர்கடளயும் உறவினர்கடளயும்
கண்டு என் உைல் அங்கங்கள் நடுங்கி, வோய் உலர்வடத உணர்கிக்ஷறன்.

தபோருளுடர

க்ஷதவர்களிைம் (ததய்வகமோனவர்களிைம்)
ீ கோணக்கூடிய அடனத்து
நற்குணங்கடளயும், க்ஷநர்டமயோன இடற பக்தியுடைய எந்த மனிதனிைமும் கோண
முடியும். அக்ஷத சமயம், ததய்வ பக்தியற்ற ஒருவன், கல்வி, பண்போடு
முதலியவற்றில் முன்க்ஷனறியவனோக இருப்பினும் , ததய்வக
ீ குணங்கள் அவனிைம்
இருக்கோது. எனக்ஷவ, தனது உறவினர்கடளயும் நண்பர்கடளயும் க்ஷபோர்க்களத்தில்
கண்ை அர்ஜுனன், தங்களுக்குள் சண்டையிை முடிவு தசய்திருந்த அவர்களின்
மீ தோன இரக்கத்தோல் மூழ்கிப் க்ஷபோனோன். தனது வரர்கடளப்
ீ தபோறுத்தவடர
ஆரம்பத்திலிருந்க்ஷத அவன் அவர்களிைம் இரக்கம் தகோண்டிருந்தோன். ஆயினும்
தற்க்ஷபோது எதிர்தரப்பு வரர்களிைம்கூை
ீ , அவர்களது நிச்சயமோன மரணத்டத எண்ணி
மிகவும் இரக்கப்படுகிறோன். இவ்வோறு சிந்திக்கும்க்ஷபோது , அவனது உைல் அங்கங்கள்
நடுங்கி, வோய் உலர்ந்து க்ஷபோகிறது. மற்றவர்களின் க்ஷபோரிடும் எண்ணத்டதக் கண்டு
அவன் ஏறக்குடறய தபரும் ஆச்சரியமுற்றோன். உண்டமயில் வம்சம்
முழுவதுக்ஷம, அவனுைன் இரத்த சம்பந்தம் உள்ள உறவினர்கள் அடனவருக்ஷம,
அவனுைன் க்ஷபோர் புரிய வந்திருந்தனர். இஃது அன்போன பக்தனோன அர்ஜுனடன
மூழ்கடித்தது. இங்கு கூறப்பைோதக்ஷபோதிலும், அவனது உைல் அங்கங்கள் நடுங்கி
வோய் உலர்ந்தக்ஷதோடு மட்டுமின்றி, இரக்கத்தோல் அழவும் தசய்தோன் என்படத நோம்
மனக் கண்ணில் எளிடமயோகக் கோண முடியும். அர்ஜுனனிைம் கோணப்பட்ை இது
க்ஷபோன்ற அறிகுறிகள் பலவனத்தோல்
ீ அல்ல, இடறவனின் தூய பக்தனுக்க்ஷக உரிய
தமன்டமயோன இதயத்தினோக்ஷலக்ஷய. எனக்ஷவ, ஸ்ரீமத் போகவத்தில் (5.18.12)
பின்வருமோறு கூறப்பட்டுள்ளது:
யஸ்யோஸ்தி பக்திர்பகவத்-யகிஞ்சனோ
ஸர்டவர் குடணஸ் தத்ர ஸமோஸக்ஷத ஸுரோ:
ஹரோவ் அபக்தஸ்ய குக்ஷதோ மஹத் குணோ
மக்ஷனோ-ரக்ஷதனோஸதி தோவக்ஷதோ பஹி:

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 24

'பகவோனிைம் சலனமற்ற பக்தியில் ஈடுபட்டுள்ளவனிைம் க்ஷதவர்களிைமுள்ள
எல்லோ நற்குணங்களும் தபோதிந்திருக்கும். ஆனோல் பகவோனின் பக்தனோக
இல்லோதவனிைக்ஷமோ மதிப்பற்ற தபௌதிக குணங்கக்ஷள இருக்கும்; ஏதனனில், அவன்
எப்க்ஷபோதும் மனத் க்ஷதரில் பயணம் தசய்பவனும் கவர்ச்சி மிக்க தபௌதிக சக்தியோல்
நிச்சயம் கவரபைக்கூடியவன் ஆவோன்.'

தபோறுடமயிழந்த அர்ஜுனனோல் க்ஷபோர்க்களத்தில் நிற்க முடியவில்டல, மனம்

பலவனமுற்றதோல்
ீ தன்டனக்ஷய மறக்கலோனோன். ஜைப் தபோருள்களின் மீ தோன
அளவுகைந்த பற்றுதல் ஒருவடன குழம்பிய நிடலக்கு இட்டுச் தசல்லும். பயம்
த்விதீயோபினிக்ஷவஷத:ஸ்யோத் (போகவதம் 11.2.37): இத்தடகய பயமும்
மனநிடலயின் இழப்பும் தபௌதிக நிடலகளோல் மிகவும் போதிக்கப்பட்ைவர்களிைம்
உண்ைோகிறது. க்ஷபோர்க்களத்தில் அர்ஜுனன் துக்ககரமோன விடளவுகடள மட்டுக்ஷம
கண்ைோன்—எதிரிகடள க்ஷதோற்கடித்து தவற்றி தபறுவதிலும் அவன் மகிழ்ச்சியடைய
மோட்ைோன். நிமித்தோனி விபரீதோனி என்னும் தசோற்கள் மிக முக்கியமோனடவ.
எதிர்போர்ப்புகளில் ஏமோற்றத்டதக்ஷய கோணும் மனிதன், 'நோன் ஏன் இங்கு
இருக்கிக்ஷறன்?' என்று எண்ணுகிறோன். ஒவ்தவோருவரும் தன்னிலும் தன்
சுயநலத்திலும் ஆர்வமுடையவர்களோக உள்ளனர். யோருக்ஷம பரமனின் மீ து ஆர்வம்
கோட்டுவது இல்டல. கிருஷ்ணரின் ஏற்போட்டினோல், அர்ஜுனன் தனது
உண்டமயோன சுயநலடன அறியோதிருப்பது க்ஷபோலத் க்ஷதோற்றமளிக்கிறோன்.
ஒருவரது உண்டமயோன சுயநலன் விஷ்ணுவிைம் , கிருஷ்ணரிைம் உள்ளது.
கட்டுண்ை ஆத்மோ இதடன மறந்திருப்பதோல் உலகத் துன்பங்களோல்
அவதியுறுகிறோன். இப்க்ஷபோரில் தபறப்படும் தவற்றி, தனக்கு துக்கத்டதக்ஷய
தகோடுக்கும் என்று எண்ணுகிறோன் அர்ஜுனன்.

பதம் 1.29 - க்ஷவபது₂ஷ்₂ச ஷ₂ரீக்ஷர க்ஷம

वेपथुश्च िरीरे र्े रोर्हषमश्च जायते ।

गाण्डीवं स्रंसते हस्तात्त्वक्च‍
ैव पररदह्यते ॥ २९ ॥
க்ஷவபது₂ஷ்₂ச ஷ₂ரீக்ஷர க்ஷம க்ஷரோமஹர்ஷஷ்₂ச ஜோயக்ஷத |

கோ₃ண்டீ₃வம் ஸ்ரம்ஸக்ஷத ஹஸ்தோத்த்வக்டசவ பரித₃ஹ்யக்ஷத || 1-29 ||

க்ஷவபது₂꞉ — உைல் நடுக்கம்; ச — மற்றும்; ஷ₂ரீக்ஷர — உைலில்; க்ஷம — எனது; க்ஷரோம-

ஹர்ஷ꞉ — மயிர்க்கூச்சல்; ச — க்ஷமலும்; ஜோயக்ஷத — உண்ைோகிறது; கோ₃ண்டீ₃வம் —
கோண்டீபம் (அர்ஜுனனின் வில்); ஸ்ரம்ʼஸக்ஷத — நழுவுகிறது; ஹஸ்தோத் —
டகயிலிருந்து; த்வக் — க்ஷதோல்; ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோக; பரித₃ஹ்யக்ஷத —
எரிகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

என் உைல் முழுவதும் நடுங்குகின்றது, மயிர்க்கூச்தசறி கின்றது, என்

வில்லோன கோண்டீபம் டகயிலிருந்து நழுவுகின்றது, க்ஷதோல் எரிகின்றது.

தபோருளுடர

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 25

இரு விதமோன உைல் நடுக்கமும் இரு விதமோன மயிர்க் கூச்சமும் உண்டு. இந்தச்
சின்னங்கள், மிகுந்த ஆன்மீ க பரவசத்தினோக்ஷலோ , தபௌதிகச் சூழ்நிடலயின் தபரும்
பயத்தினோக்ஷல ஏற்படுபடவ. ததய்வக
ீ உணர்வு தபற்ற நிடலயில் பயம் என்பக்ஷத
கிடையோது. அர்ஜுனனுடைய தற்க்ஷபோடதய நிடலயில் ஏற்படும் அறிகுறிகள் , உயிர்
நஷ்ைத்டத உத்க்ஷதசித்த தபௌதிக பயத்தோல் ஏற்பட்ைடவக்ஷய. மற்ற
அறிகுறிகளிலிருந்து இது ததளிவோகத் ததரிகிறது; தனது புகழ்தபற்ற வில்லோன
கோண்டீபத்டத நழுவ விடுமளவிற்கு தபோறுடம இழந்துள்ளோன், உள்க்ஷள அவனது
இதயம் எரிந்ததோல் க்ஷதோல் எரிவதுக்ஷபோல் உணர்ந்தோன். இடவயடனத்தும்
வோழ்டவப் பற்றிய தபௌதிக உணர்வோல் ஏற்படுபடவயோகும்.

பதம் 1.30 - ந ச ஷ₂க்னம்யவஸ்தோ₂து

न च िक्नम्यवस्थातुं रर्तीव च र्े र्नः ।

शनशर्त्ताशन च पश्याशर् शवपरीताशन के िव ॥ ३० ॥
ந ச ஷ₂க்னம்யவஸ்தோ₂தும் ப்₄ரமதீவ ச க்ஷம மன꞉ |

நிமித்தோனி ச பஷ்₂யோமி விபரீதோனி க்ஷகஷ₂வ || 1-30 ||

ந — இல்டல; ச — க்ஷமலும்; ஷ₂க்க்ஷனோமி — என்னோல் முடிய; அவஸ்தோ₂தும் — இருக்க;

ப்₄ரமதி — மறக்கின்றது; இவ — க்ஷபோல; ச — க்ஷமலும்; க்ஷம — எனது; மன꞉ — மனம்;
நிமித்தோனி — சகுனங்கள்; ச — க்ஷமலும்; பஷ்₂யோமி — நோன் கோண்கிக்ஷறன்; விபரீதோனி —
விபரிதமோன; க்ஷகஷ₂வ — க்ஷகசி என்ற அரக்கடன அழித்தவக்ஷர (கிருஷ்ணக்ஷர).

தமோழிதபயர்ப்பு

இனியும் என்னோல் இங்கு நிற்க முடியோது. என் மனம் குழம்பி

என்டனக்ஷய மறக்கின்க்ஷறன். க்ஷகசி என்ற அரக்கடன அழித்தவக்ஷர,
கிருஷ்ணக்ஷர, தகட்ை சகுனங்கடள நோன் கோண்கிக்ஷறன்.

தபோருளுடர

தபோறுடமயிழந்த அர்ஜுனனோல் க்ஷபோர்க்களத்தில் நிற்க முடியவில்டல, மனம்

பலவனமுற்றதோல்
ீ தன்டனக்ஷய மறக்கலோனோன். ஜைப் தபோருள்களின் மீ தோன
அளவுகைந்த பற்றுதல் ஒருவடன குழம்பிய நிடலக்கு இட்டுச் தசல்லும். பயம்
த்விதீயோபினிக்ஷவஷத: ஸ்யோத் (போகவதம் 11.2.37): இத்தடகய பயமும்
மனநிடலயின் இழப்பும் தபௌதிக நிடலகளோல் மிகவும் போதிக்கப்பட்ைவர்களிைம்
உண்ைோகிறது. க்ஷபோர்க்களத்தில் அர்ஜுனன் துக்ககரமோன விடளவுகடள மட்டுக்ஷம
கண்ைோன்—எதிரிகடள க்ஷதோற்கடித்து தவற்றி தபறுவதிலும் அவன் மகிழ்ச்சியடைய
மோட்ைோன். நிமித்தோனி விபரீதோனி என்னும் தசோற்கள் மிக முக்கியமோனடவ.
எதிர்போர்ப்புகளில் ஏமோற்றத்டதக்ஷய கோணும் மனிதன், 'நோன் ஏன் இங்கு
இருக்கிக்ஷறன்?' என்று எண்ணுகிறோன். ஒவ்தவோருவரும் தன்னிலும் தன்
சுயநலத்திலும் ஆர்வமுடையவர்களோக உள்ளனர். யோருக்ஷம பரமனின் மீ து ஆர்வம்
கோட்டுவது இல்டல. கிருஷ்ணரின் ஏற்போட்டினோல், அர்ஜுனன் தனது
உண்டமயோன சுயநலடன அறியோதிருப்பது க்ஷபோலத் க்ஷதோற்றமளிக்கிறோன்.

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 26

ஒருவரது உண்டமயோன சுயநலன் விஷ்ணுவிைம், கிருஷ்ணரிைம் உள்ளது.
கட்டுண்ை ஆத்மோ இதடன மறந்திருப்பதோல் உலகத் துன்பங்களோல்
அவதியுறுகிறோன். இப்க்ஷபோரில் தபறப்படும் தவற்றி, தனக்கு துக்கத்டதக்ஷய
தகோடுக்கும் என்று எண்ணுகிறோன் அர்ஜுனன்.

பதம் 1.31 - ந ச ஷ்₂க்ஷரக்ஷயோ(அ)னுபஷ்₂

न च श्रेयोऽनुपश्याशर् हत्वा स्वजनर्ाहवे ।

न काङ्क्षे शवजयं कृ ष्टण न च राज्यं सुखाशन च ॥ ३१ ॥
ந ச ஷ்₂க்ஷரக்ஷயோ(அ)னுபஷ்₂யோமி ஹத்வோ ஸ்வஜனமோஹக்ஷவ |

ந கோங்க்ஷே விஜயம் க்ருஷ்ண ந ச ரோஜ்யம் ஸுகோ₂னி ச || 1-31 ||

ந — இல்டல; ச — மற்றும்; ஷ்₂க்ஷரய꞉ — நன்டம; அனுபஷ்₂யோமி — நோன் கோண்பது;

ஹத்வோ — தகோன்று; ஸ்வ-ஜனம் — தசோந்த உறவினர்கள்; ஆஹக்ஷவ — க்ஷபோரில்; ந —
இல்டல; கோங்க்ஷே — விரும்பிகிக்ஷறன்; விஜயம் — தவற்றி; க்ரிஸ்ஹ்ன —
கிருஷ்ணக்ஷர; ந — இல்டல; ச — க்ஷமலும்; ரோஜ்யம் — இரோஜ்யம்; ஸுகோ₂னி — அதன்
இன்பம்; ச — மற்றும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

தசோந்த உறவினடர இப்க்ஷபோரில் தகோல்வதோல் என்ன நன்டம

வருதமன்படத என்னோல் கோண முடியவில்டல. எனதன்பு
கிருஷ்ணக்ஷர, இதில் தபறக்கூடிய தவற்றிடயக்ஷயோ இரோஜ்யத்டதக்ஷயோ
இன்பத்டதக்ஷயோ நோன் விரும்பவில்டல.

தபோருளுடர

ஒருவனது உண்டமயோன சுயநலன் விஷ்ணுவிைம் (கிருஷ்ணரிைம்) உள்ளது

என்படத அறியோத கட்டுண்ை ஜீவன்கள், மகிழ்ச்சிடய எதிர்போர்த்து உைக்ஷலோடு
சம்பந்தப்பட்ை உறவுமுடறகளோல் கவரப்படுகின்றனர். இத்தகு குருட்டு வோழ்வில் ,
உலக இன்பங்களுக்கோன கோரணத்டதக்கூை மறந்து விடுகின்றனர். சத்திரியனுக்கு
உரித்தோன நீதிக் க்ஷகோட்போடுகடள அர்ஜுனன் மறந்து விட்ைதோகத் ததரிகிறது.
கிருஷ்ணரின் க்ஷநரடி ஆடணயின் கீ ழ் க்ஷபோர் முடனயில் மரணமடையும்
சத்திரியன், ஆன்மீ கப் பண்போட்டில் முழுடமயோக ஈடுபட்டிருக்கும் துறவி—
இவ்விரண்டு மனிதர்களுக்ஷம, மோதபரும் சக்தியுடைய ஒளி வசும்
ீ சூரிய கிரகத்தில்
புகும் தகுதியுடையவர்கள் என்று கூறப்படுகின்றது. தனது உறவினர்கடள
மட்டுமின்றி எதிரிகடளக்கூை தகோல்லத் தயங்குகிறோன் அர்ஜுனன்.
பசியில்லோதவன் சடமக்க விரும்போதடதப் க்ஷபோல, உறவினடரக் தகோல்வதோல்
வோழ்வில் மகிழ்விருக்கோது என்படத அறிந்த அர்ஜுனன் க்ஷபோர் புரிய
விரும்பவில்டல. வனத்திற்குச் தசன்று விரக்தியில் தனிடமயோன வோழ்க்டக வோழ
அவன் தற்க்ஷபோது முடிவு தசய்துள்ளோன். ஆனோல் சத்திரியன் என்ற முடறயில்
அவனுக்தகன்று ஓர் அரசோங்கம் அவசியமோகும்; ஏதனனில், க்ஷவறு எந்தத்
ததோழிலிலும் சத்திரியர்கள் ஈடுபை முடியோது. அர்ஜுனன் நோட்டை ஆள்வதற்கோன

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 27

ஒக்ஷர வோய்ப்பு, தனது தோயோதி சக்ஷகோதரர்களிைம் சண்டையிட்டு ,, தந்டத வழி வரும்
அரடச திரும்பப் தபற்றுக்தகோள்வக்ஷத, ஆனோல் அடதச் தசய்ய அவன்
விரும்பவில்டல. எனக்ஷவ, கோட்டிற்குச் தசன்று விரக்தியில் தனியோக வோழ்வதற்க்ஷக
தன்டனத் தகுதியுள்ளவனோக எண்ணுகிறோன்.

பதம் 32-35 - கிம் க்ஷநோ ரோஜ்க்ஷயன க்ஷகோவிந்த கிம்

कक नो राज्येन गोशवतद कक भोगैजीशवतेन वा ।

येषार्थे काशङ्क्षतं नो राज्यं भोगाः सुखाशन च ॥ ३२ ॥
கிம் க்ஷநோ ரோஜ்க்ஷயன க்ஷகோ₃விந்த₃ கிம் க்ஷபோ₄டக₃ர்ஜீவிக்ஷதன வோ |

க்ஷயஷோமர்க்ஷத₂ கோங்ேிதம் க்ஷநோ ரோஜ்யம் க்ஷபோ₄கோ₃꞉ ஸுகோ₂னி ச || 1-32 ||

त इर्ेऽवशस्थता युद्धे प्राणांस्त्यक्त्वा धनाशन च ।

आचायामः शपतरः पुत्रास्तथैव च शपतार्हाः ॥ ३3 ॥
த இக்ஷம(அ)வஸ்தி₂தோ யுத்₃க்ஷத₄ ப்ரோணோம்ஸ்த்யக்த்வோ த₄னோனி ச |

ஆசோர்யோ꞉ பிதர꞉ புத்ரோஸ்தடத₂வ ச பிதோமஹோ꞉ || 1-33 ||

र्ातुलाः श्विराः पौत्राः श्यालाः सम्बशतधनस्तथा ।

एताि हततुशर्च्छाशर् घ्नतोऽशप र्धुसूदन ॥ ३४ ॥
மோதுலோ꞉ ஷ்₂வஷ₂ரோ꞉ தபௌத்ரோ꞉ ஷ்₂யோலோ꞉ ஸம்ப₃ந்தி₄னஸ்ததோ₂ |

ஏதோன்ன ஹந்துமிச்சோ₂மி க்₄னக்ஷதோ(அ)பி மது₄ஸூத₃ன || 1-34 ||

अशप त्रैलोक्यराज्यस्य हेतोः कक नु र्हीकृ ते ।

शनहत्य धातमराष्ट्रािः का प्रीशतः स्याज्जनादमन ॥ ३५ ॥
அபி த்டரக்ஷலோக்யரோஜ்யஸ்ய க்ஷஹக்ஷதோ꞉ கிம் நு மஹீக்ருக்ஷத |

நிஹத்ய தோ₄ர்தரோஷ்ட்ரோன்ன꞉ கோ ப்ரீதி꞉ ஸ்யோஜ்ஜனோர்த₃ன || 1-35 ||

கிம் — என்ன பலன்; ந꞉ — நமக்கு; ரோஜ்க்ஷயன — ஆட்சியினோல்; க்ஷகோ₃விந்த₃ —

கிருஷ்ணக்ஷர; கிம் — என்ன; க்ஷபோ₄டக₃꞉ — இன்பம்; ஜீவிக்ஷதன — வோழ்வதோல்; வோ —
அல்லது; க்ஷயஷோம் — யோருக்கோக; அர்க்ஷத₂ — தபோருட்ைோக; கோங்ேிதம் — விரும்பி; ந꞉
— நம்மோல்; ரோஜ்யம் — ஆட்சி; க்ஷபோ₄கோ₃꞉ — உலகின்பம்; ஸுகோ₂னி — எல்லோ மகிழ்வும்;
ச — மற்றும்; க்ஷத — அவர்கதளல்லோம்; இக்ஷம — இந்த; அவஸ்தி₂தோ꞉ — நிடல தபற்ற;
யுத்₃க்ஷத₄ — இப்க்ஷபோர்க்களத்தில்; ப்ரோணோன் — உயிர்கடள; த்யக்த்வோ — விட்டு;
த₄னோனி — தசல்வங்கடள; ச — க்ஷமலும்; ஆசோர்யோ꞉ — ஆச்சோரியர்கள்; பிதர꞉ —
தந்டதயர்; புத்ரோ꞉ — மகன்கள்; ததோ₂ — மட்டுமின்றி க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோக; ச —
க்ஷமலும்; பிதோமஹோ꞉ — போட்ைனோர்கள்; மோதுலோ꞉ — தோய் மோமன்கள்; ஷ்₂வஷு₂ரோ꞉ —
மோமனோர்கள்; தபௌத்ரோ꞉ — க்ஷபரன்கள்; ஷ்₂யோலோ꞉ — டமத்துனன்கள்; ஸம்ப₃ந்தி₄ன꞉ —
உறவினர்கள்; ததோ₂ — உைன்; ஏதோன் — இவர்கதளல்லோம்; ந — என்றுமில்டல;
ஹந்தும் — தகோல்ல; இச்சோ₂மி — எனக்கு விருப்பம்; க்₄னத꞉ — தகோல்லப்படுவதோல்;
அபி — கூை; மது₄ஸூத₃ன — மது என்ற அரக்கடனக் தகோன்றவக்ஷர (கிருஷ்ணக்ஷர);

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 28

 அபி — ஆனோலும் கூை; த்டர-க்ஷலோக்ய — மூவுலகிற்குள்; ரோஜ்யஸ்ய — ஆட்சிக்கோக;
க்ஷஹக்ஷதோ꞉ — மோற்றத்தில்; கிம் நு — தசோல்வதற்கு என்ன இருக்கின்றது; மஹீ-
க்ருʼக்ஷத — நோட்டிற்கோக; நிஹத்ய — தகோடல புரிந்து; தோ₄ர்தரோஷ்ட்ரோன் —
திருதரோஷ்டிரரின் புதல்வர்கள்; ந꞉ — நமது; கோ — என்ன; ப்ரீதி꞉ — இன்பம்; ஸ்யோத் —
இருக்கப் க்ஷபோகிறது; ஜனோர்த₃ன — எல்லோ உயிர்கடளயும் போதுகோப்பவக்ஷர.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷகோவிந்தக்ஷன, ஆட்சி, மகிழ்ச்சி மற்றும் வோழ்க்டகடயக்ஷய கூை

யோருக்கோக நோம் விரும்புகிக்ஷறோக்ஷமோ, அவர்கக்ஷள இப்க்ஷபோர்க்களத்தில்
அணிவகுத்திருக்க, அவற்டற அடைவதோல் என்ன பலன் வரப்
க்ஷபோகின்றது? மதுசூதனக்ஷர, ஆச்சோரியர்கள், தந்டதயர், பிள்டளகள்,
போட்ைனோர்கள், மோமன்கள், மோமனோர்கள், க்ஷபரன்கள், டமத்துனர்கள்,
மற்றும் இதர உறவினர்கள் அடனவரும் தங்கள் வோழ்டவயும்
தசல்வத்டதயும் இழக்கத் தயோரோக என்முன் நின்றிருக்க, அவர்கள்
என்டனக் தகோல்லலோம் என்ற பட்சத்திலும் நோன் ஏன் அவர்கடளக்
தகோல்ல விரும்ப க்ஷவண்டும்? உயிர்கடளதயல்லோம் கோப்பவக்ஷர, இந்த
பூமி ஒருபுறமிருக்கட்டும், மூவுலகம் கிடைப்பதோயினும், நோன்
இவர்களுைன் க்ஷபோர் தசய்யத் தயோரோக இல்டல. திருதரோஷ்டிரரின்
மகன்கடளக் தகோல்வதோல் நோம் எவ்வித ஆனந்தத்டத அனுபவிக்கப்
க்ஷபோகிக்ஷறோம்?

தபோருளுடர

கிருஷ்ணடர அர்ஜுனன் 'க்ஷகோவிந்தன் ' என்றடழத்தோன். ஏதனனில், அவக்ஷர

புலன்களுக்கும் பசுக்களுக்கும் இன்பமளிப்பவர். இந்த விக்ஷசஷமோன வோர்த்டதடய
உபக்ஷயோகிப்பதன் மூலம், தனது புலன்கடள எது திருப்தி தசய்யும் என்படத
கிருஷ்ணர் புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும் என்படத அர்ஜுனன் குறிப்பிடுகிறோன்.
ஆனோல் க்ஷகோவிந்தன், நமது புலன்கடளத் திருப்தி தசய்வதற்கோக அல்ல. நோம்
க்ஷகோவிந்தனது திருப்தி தசய்ய முயன்றோல், நமது தசோந்தப் புலன்கள் தோமோகக்ஷவ
திருப்தியடைகின்றன. ஜைவோழ்வில் ஒவ்தவோருவரும் தத்தமது புலன்கடளத்
திருப்தி தசய்ய விரும்புகின்றனர். க்ஷமலும், அத்திருப்திக்கு க்ஷதடவயோனவற்டற
கைவுள் அளிக்க க்ஷவண்டுதமன்று விரும்புகின்றனர். ஜீவன்களின்
தகுதிக்க்ஷகற்றவோறு அவர்களது புலன்கடள இடறவன் திருப்தி தசய்வோக்ஷரயன்றி,
அவர்கள் க்ஷபரோடசப்படுமளவிற்கு அல்ல. ஆனோல் ஒருவன் மோற்றுவழிடயப்
பின்பற்றும் க்ஷபோது—அதோவது, தன் சுயப் புலன்கடளத் திருப்தி தசய்ய
விரும்போமல், க்ஷகோவிந்தனின் புலன்கடளத் திருப்தி தசய்ய முயலும் க்ஷபோது—
க்ஷகோவிந்தனின் கருடணயோல், ஜீவனின் எல்லோ ஆடசகளும் நிடறக்ஷவறுகின்றன.
அர்ஜுனனுக்கு குலத்தினக்ஷரோடும் உறவினக்ஷரோடுமுள்ள ஆழமோன போசம், அவர்கள்
மீ து இயற்டகயோகக்ஷவ அவனுக்குள்ள இரக்கத்தோல் இங்க்ஷக சற்று தவளிப்படுகிறது.
எனக்ஷவ, அவன் க்ஷபோர் புரியத் தயோரோக இல்டல. தனது தசல்வத்டத
நண்பர்களிைமும் உறவினர்களிைமும் கோட்ை அடனவரும் விரும்புவர். ஆனோல்,
க்ஷபோர்க்களத்தில் அடனத்து உறவினர்களும் நண்பர்களும் தகோல்லப்பட்ைபின்,

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 29

தவற்றியினோல் தனக்கு வரும் தசல்வத்டத பகிர்ந்துதகோள்ள முடியோது என
அச்சமுற்றோன் அர்ஜுனன். உலக வோழ்வின் ஒரு சிறந்த உதோரணம் இது. ததய்வக
ீ
வோழ்க்ஷவோ இதிலிருந்து க்ஷவறுபட்ைதோகும். பக்தன் இடறவனின் விருப்பங்கடளத்
திருப்தி தசய்ய விரும்புவோன் என்பதோல், அவர் விருப்பப்பட்ைோல், அவரது
க்ஷசடவக்கோக எல்லோ விதமோன தசல்வத்டதயும் ஏற்றுக்தகோள்ள முடியும்; அவர்
விரும்போவிடில் ஒரு டபசோடவயும் ஏற்கக் கூைோது. அர்ஜுனன் தன்
உறவினர்கடளக் தகோல்ல விரும்பவில்டல. அப்படிக்ஷய அவர்கடளக் தகோல்லும்
அவசியமிருந்தோல் கிருஷ்ணர் தோக்ஷம அவர்கடளக் தகோல்லட்டும் என
விரும்பினோன். க்ஷபோர்க்களத்திற்கு வரும் முன்னக்ஷர அவர்கள் எல்லோடரயும்
கிருஷ்ணர் தகோன்று விட்ைோர் என்படதயும், தோன் தவறும் கருவியோக தசயல்பை
க்ஷவண்டியவக்ஷன என்படதயும் அவன் அறியவில்டல. அவ்வுண்டமடய பின்வரும்
அத்தியோயங்களில் கோணலோம். இடறவனின் இயல்போன பக்தனோன அர்ஜுனன்,
விஷமிகளோன சக்ஷகோதரர்கடள எதிர்க்க பகவோனின் திட்ைம். தவறு தசய்பவக்ஷன
பகவோனின் பக்தன் பழி வோங்குவதில்டல. ஆனோல் (தீயவர்களோல்) பக்தனுக்குச்
தசய்யப்படும் தகோடுடமகடள பகவோன் சகித்து தகோள்வதில்டல. தனக்கு
தீங்கிடழப்பவடரக்கூை பகவோன் மன்னிக்கலோம், ஆனோல் தனது பக்தர்களுக்குத்
தீங்கிடழப்பவர் எவடரயும் அவர் மன்னிப்பக்ஷத இல்டல. எனக்ஷவ , அர்ஜுனன்
மன்னிக்க விரும்பியக்ஷபோதிலும், தீயவடர அழிப்பதில் பகவோன் தீர்மோனமோக
இருந்தோர்.

பதம் 1.36 - போபக்ஷமவோஷ்₂ரக்ஷயத₃ஸ்மோன

पापर्ेवाश्रयेदस्र्ातहत्वैतानातताशयनः ।
तस्र्ािाहाम वयं हततुं धातमराष्ट्रातसबातधवान् ।
स्वजनं शह कथं हत्वा सुशखनः स्यार् र्ाधव ॥ ३६ ॥
போபக்ஷமவோஷ்₂ரக்ஷயத₃ஸ்மோன்ஹத்டவதோனோததோயின꞉ |

தஸ்மோன்னோர்ஹோ வயம் ஹந்தும் தோ₄ர்தரோஷ்ட்ரோன்ஸபோ₃ந்த₄வோன் |

ஸ்வஜனம் ஹி கத₂ம் ஹத்வோ ஸுகி₂ன꞉ ஸ்யோம மோத₄வ || 1-36 ||

போபம் — போவங்கள்; ஏவ — நிச்சயமோக; ஆஷ்₂ரக்ஷயத் — வந்தடையும்; அஸ்மோன் —

நன்டம; ஹத்வோ — தகோல்வதோல்; ஏதோன் — இவர்கடளதயல்லோம்; ஆததோயின꞉ —
அக்கிரமக்கோரர்கள்; தஸ்மோத் — அதனோல்; ந — என்றுமில்டல; அர்ஹோ꞉ —
தகுதியுடைய; வயம் — நோம்; ஹந்தும் — தகோல்ல; தோ₄ர்தரோஷ்ட்ரோன் —
திருதரோஷ்டிரரின் மகன்கள்; ஸ-போ₃ந்த₄வோன் — நண்பர்களுைன்; ஸ்வ-ஜனம் —
உறவினர்கள்; ஹி — நிச்சயமோக; கத₂ம் — எவ்வோறு; ஹத்வோ — தகோல்வதோல்;
ஸுகி₂ன꞉ — மகிழ்ச்சி; ஸ்யோம — நோம் அடைக்ஷவோம்; மோத₄வ — அதிர்ஷ்ை
க்ஷதவடதயின் நோயகக்ஷர (கிருஷ்ணக்ஷர).

தமோழிதபயர்ப்பு

இத்தடகய அக்கிரமக்கோரர்கடளக் தகோல்வதோல் நமக்கு போவக்ஷம வந்து

க்ஷசரும். எனக்ஷவ, திருதரோஷ்டிரர் மகன்கடளயும் நமது நண்பர்கடளயும்

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 30

 தகோல்லுதல் நமக்குச் சரியோனதல்ல. அதிர்ஷ்ை க்ஷதவடதயின்
கணவக்ஷர, கிருஷ்ணக்ஷர, நமது தசோந்த உறவினடரக் தகோடல
தசய்துவிட்டு நோம் எவ்வோறு மகிழ்ச்சியடைய முடியும்? இதனோல்
நமக்தகன்ன லோபம்?

தபோருளுடர

க்ஷவத விதிகளின்படி அக்கிரமக்கோரர்கள் ஆறு வடகயினர்: (1) விஷம் தகோடுப்பவர்

(2) வட்டிற்கு
ீ தநருப்பு டவப்பவர் (3) பயங்கர ஆயுதங்களோல் தோக்குபவர் (4)
தசல்வத்டதக் தகோள்டளயடிப்பவர் (5) பிறர் நிலத்டத ஆக்கிரமிப்பவர் (6) பிறர்
மடனவிடய கைத்தி தசல்பவர். இந்த ஆக்கிரமக்கோரர்கடள உைக்ஷன தகோல்லலோம் ,
அதனோல் போவம் ஏதுமில்டல. இவ்வோறு அக்கிரமக்கோரர்கடளக் தகோல்லுதல்
எல்லோ சோதோரண மனிதர்களுக்கும் தபோருந்தும், ஆனோல் அர்ஜுனன் சோதோரண
மனிதனல்ல. அவன் குணத்தோல் சோதுவோக இருந்ததோல், அவர்களிைம்
நற்குணங்கக்ஷளோடு உறவுதகோள்ள நிடனத்தோன். இருப்பினும் இவ்வோறோன
சோதுத்தனம் ஒரு சத்திரியனுக்கு உரியதல்ல. ஆட்சியில் இருக்கும் தபோறுப்போன
மனிதன் சோதுவின் குணங்களுைன் இருக்க க்ஷவண்டும் என்றக்ஷபோதிலும்,
க்ஷகோடழயோன இருக்கக் கூைோது. உதோரணமோக, பகவோன் இரோமரிைம் சோதுவின்
குணங்கள் தபோதிந்திருந்த கோரணத்தினோல், இன்றும் மக்கள் அவரது அரசோங்கத்தில்
(இரோம ரோஜ்ஜியத்தில்) வோழ விரும்புகின்றனர். ஆனோல் பகவோன் இரோமர்
ஒருக்ஷபோதும் க்ஷகோடழத்தனத்டதக் கோட்ைவில்டல. இரோமரின் மடனவி சீ டதடயக்
கைத்திச் தசன்ற இரோவணன் அவருக்கு அக்கிரமம் இடழத்தவனோவோன். ஆதனோல்
அவர் அவனுக்கு உலக சரித்திரத்தில் இடணயற்ற, க்ஷதடவயோன போைத்டத நன்கு
கற்பித்தோர். இருப்பினும், அர்ஜுனனின் விஷயத்தில் அக்கிரமக்கோரர்கள்,
வித்தியோசமோனவர்கள்—தசோந்த போட்ைனோர், தசோந்த ஆச்சோரியர், நண்பர்கள்,
மகன்கள், க்ஷபரன்கள் முதலிக்ஷயோர்—என்படதக் கருத க்ஷவண்டும். அதனோல்
அவர்களின் மீ து சோதோரண அக்கிரமக்கோரர்களின் மீ து தீவிர நைவடிக்டக
எடுப்படதப் க்ஷபோல தசயல்பைக் கூைோது என்று அர்ஜுனன் எண்ணினோன். அதற்கும்
க்ஷமலோக, சோதுக்கள் மன்னிக்க க்ஷவண்டும் என அறிவுறுத்தப்படுகின்றனர். எந்த
அரசியல் அவசர நிடலடமடயயும்விை சோதுக்கடளப் தபோறுத்தவடரயில்
இத்தடகய அறிவுடரகக்ஷள முக்கியமோனடவ. அரசியல் கோரணங்களுக்கோக தசோந்த
உறவினர்கடளக் தகோல்வடதக் கோட்டிலும், நற்குணத்டதயும் தர்மத்டதயும்
அடிப்படையோகக் தகோண்டு அவர்கடள மன்னித்துவிடுதல் சிறந்தது என்று
எண்ணினோன் அர்ஜுனன். தற்கோலிகமோன உைல் சுகத்திற்கோகக் தகோடல
தசய்வடத அவன் இலோபதமன்று கருதவில்டல. ரோஜ்ஜியங்களும் அவற்றினோல்
தபறப்படும் சுகங்களும் நிடலயோனடவ அல்ல. அவ்வோறிருக்க உறவினடரக்
தகோல்வதன் மூலம் தனது சுய வோழ்க்டகக்கும் நித்திய விடுதடலக்கும் ஏன்
ஆபத்டத க்ஷதடிக்தகோள்ள க்ஷவண்டும்? இவ்விஷயத்தில் 'மோதவ' அல்லது 'அதிர்ஷ்ை
க்ஷதவடதயின் கணவர் ' என்று கிருஷ்ணடர அர்ஜுனன் அடழப்பதும் மிக
முக்கியமோனதோகும். அதிர்ஷ்ை க்ஷதவடதயின் கணவரோன அவர், இறுதியில்
துரதிர்ஷ்ைத்டதக் தகோடுக்ககூடிய தசயடலச் தசய்யும்படித் தன்டனத் தூண்ைக்
கூைோது என்று அர்ஜுனன் சுட்டிக் கோட்ை விரும்புகிறோன். கிருஷ்ணக்ஷரோ
யோருக்குக்ஷம துரதிர்ஷ்ைத்டதக் தகோடுப்பவரல்ல என்பதோல், அவரது பக்தர்கள்
விஷயத்தில் தசோல்ல க்ஷவண்டிய க்ஷதடவக்ஷய இல்டல.

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 31

 பதம் 37-38 - யத் யப் க்ஷயக்ஷத ந பஷ்யந்தி

यद्यप्येते न पश्यशतत लोभोपहतचेतसः ।

कु लक्षयकृ तं दोषं शर्त्रद्रोहे च पातकर्् ॥ ३७ ॥
யத்₃யப்க்ஷயக்ஷத ந பஷ்₂யந்தி க்ஷலோக்ஷபோ₄பஹதக்ஷசதஸ꞉ |

குலேயக்ருதம் க்ஷதோ₃ஷம் மித்ரத்₃க்ஷரோக்ஷஹ ச போதகம் || 1-37 ||

कथं न ज्ञेयर्स्र्ाशभः पापादस्र्शिवर्तततुर्् ।

कु लक्षयकृ तं दोषं प्रपश्यद्भजमनादमन ॥ ३८ ॥
கத₂ம் ந ஜ்க்ஷஞயமஸ்மோபி₄꞉ போபோத₃ஸ்மந்நிவர்திதும் |

குலேயக்ருதம் க்ஷதோ₃ஷம் ப்ரபஷ்₂யத்₃ப₄ர்ஜனோர்த₃ன || 1-38 ||

யதி₃ — இருந்தோல்; அபி — கூை; ஏக்ஷத — அவர்கள்; ந — இல்டல; பஷ்₂யந்தி — போர்க்க;

க்ஷலோப₄ — க்ஷபரோடசயோல்; உபஹத — தவல்லப்பட்ை; க்ஷசதஸ꞉ — இதயங்கள்; குல-ேய
— குலத்டத அழிப்பதில்; க்ருʼதம் — தசய்த; க்ஷதோ₃ஷம் — தீங்கு; மித்ர-த்₃க்ஷரோக்ஷஹ —
நண்பர்களுக்கு துக்ஷரோகம்; ச — க்ஷமலும்; போதகம் — போவ விடளவுகள்; கத₂ம் — ஏன்; ந
— இல்டல; ஜ்க்ஷஞயம் — இடத அறிய; அஸ்மோபி₄꞉ — நம்மோல்; போபோத் —
போவங்களிலிருந்து; அஸ்மோத் — இவர்கள்; நிவர்திதும் — விடுபை; குல-ேய —
குலநோசத்தோல்; க்ருʼதம் — தசய்த; க்ஷதோ₃ஷம் — குற்றம்; ப்ரபஷ்₂யத்₃பி₄꞉ — கோணக்
கூடியர்களோல்; ஜனோர்த₃ன — கிருஷ்ணக்ஷர.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஜனோர்தனக்ஷர, க்ஷபரோடசயோல் இதயத்டத இழந்த இம்மனிதர்கள்,

நண்பர்களுக்கு துக்ஷரோகம் தசய்வடதயும் குலநோசம் தசய்வடதயும்
போவம் என்று அறியவில்டல. ஆனோல் அவற்டறக் குற்றம் என்று
அறிந்த நோம், ஏன் இப்போவச் தசயல்களில் ஈடுபை க்ஷவண்டும்?

தபோருளுடர

க்ஷபோட்டியோளர்களோல் சூதோட்ைத்திற்க்ஷகோ க்ஷபோருக்க்ஷகோ அடற கூவப்பட்ைோல்

சத்திரியன் மறுக்கக் சுைோது. எனக்ஷவ , இந்த நியதிப்படி, துரிக்ஷயோதனனின் கும்பலோல்
சவோல் விைப்பட்டிருக்கும் அர்ஜுனன், க்ஷபோடர மறுக்க முடியோது. இதன்
ததோைர்பில், இத்தடகய சவோலின் விடளவுகடளக் கோண முடியோமல் மறுதரப்பினர்
குருைர்களோக இருப்பதோகக் கருதினோன் அர்ஜுனன். அக்ஷத சமயம், இதன் தீய
விடளவுகடளக் கோணக்கூடிய அர்ஜுனனோல் இச்சவோடல ஏற்க முடியவில்டல.
விடளவு நன்டமயோக இருக்கும் பட்சத்தில் மட்டுக்ஷம கைடம ஒருவடனக்
கட்டுப்படுத்த முடியும். விடளவு தீயதோக இருந்தோல் கைடம எவடரயும்
கட்டிப்க்ஷபோை முடியோது. இதுக்ஷபோன்ற நன்டம தீடமகள் எல்லோவற்டறயும்
சிந்தித்துப் போர்த்த அர்ஜுனன், க்ஷபோர் புரிவதில்டல என்று முடிவு தசய்தோன்.

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 32

 பதம் 1.39 - குலேக்ஷய ப்ரணஷ்₂யந்த

कु लक्षये प्रणश्यशतत कु लधर्ामः सनातनाः ।

धर्े नष्टे कु लं कृ त्नर्धर्ोऽशभभवत्युत ॥ ३९ ॥
குலேக்ஷய ப்ரணஷ்₂யந்தி குலத₄ர்மோ꞉ ஸனோதனோ꞉ |

த₄ர்க்ஷம நஷ்க்ஷை குலம் க்ருத்ஸ்னமத₄ர்க்ஷமோ(அ)பி₄ப₄வத்யுத || 1-39 ||

குல-ேக்ஷய — குலத்டத அழிப்பதில்; ப்ரணஷ்₂யந்தி — அழிவடைகிறது; குல-த₄ர்மோ꞉

— குல தர்மங்கள்; ஸனோதனோ꞉ — நித்தியமோன; த₄ர்க்ஷம — தர்மத்தில்; நஷ்க்ஷை —
நஷ்ைத்தில்; குலம் — குலம்; க்ருʼத்ஸ்னம் — தமோத்தமோக; அத₄ர்ம꞉ — அதர்மம்;
அபி₄ப₄வதி — மோற்றமடைகிறது; உத — கூறப்படுகின்றது..

தமோழிதபயர்ப்பு

குலம் அழிவடைவதோல் நித்தியமோன குல தர்மம் தகடுகின்றது.

இதனோல் வம்சத்தில் மீ ந்திருப்பவர்கள் அதர்மங்களில் ஈடுபடுவோர்கள்.

தபோருளுடர

வர்ணோஷ்ரம வழிமுடறயில், குடும்ப அங்கத்தினர்கள் முடறயோக வளர்ந்து,

ஆன்மீ கத் தகுதிகடளப் தபறுவதற்கோக பல்க்ஷவறு அறப்பழக்கங்கள் உண்டு. பிறப்பு
முதல் இறப்பு வடர தசய்யப்பைக்கூடிய இதுக்ஷபோன்ற தூய்டமப்படுத்தும்
சைங்குகளுக்குப் தபரிக்ஷயோக்ஷர தபோறுப்பு. ஆனோல் மூத்க்ஷதோர் மரணமடைந்தோல்
இதுக்ஷபோன்ற தூய்டமப்படுத்தும் குலப் பண்போடுகள் நின்று விைலோம் ,
எஞ்சியிருக்கும் இடளய தடலமுடற அதர்மச் தசயல்களில் ஈடுபட்டு ஆன்மீ க
விடுதடலக்கோன தங்கள் வோய்ப்டப இழக்கலோம். எனக்ஷவ , எந்த
க்ஷநோக்கத்திற்கோகவும் குலத்தின் முதிக்ஷயோர்கடள அழித்தல் கூைோது.

பதம் 1.40 - அத₄ர்மோபி₄ப₄வோத்க்ரு

अधर्ामशभभवात्कृ ष्टण प्रदुष्टयशतत कु लशस्त्रयः ।

स्त्रीषु दुष्टासु वाष्टणेय जायते वणमसङ्करः ॥ ४० ॥
அத₄ர்மோபி₄ப₄வோத்க்ருஷ்ண ப்ரது₃ஷ்யந்தி குலஸ்த்ரிய꞉ |

ஸ்த்ரீஷு து₃ஷ்ைோஸு வோர்ஷ்க்ஷணய ஜோயக்ஷத வர்ணஸங்கர꞉ || 1-40 ||

அத₄ர்ம — அதர்மம்; அபி₄ப₄வோத் — உச்சமடைவதோல்; க்ரிஸ்ஹ்ன — கிருஷ்ணக்ஷர;

ப்ரது₃ஷ்யந்தி — களங்கமடைகிறோன்; குல-ஸ்த்ரிய꞉ — குடும்பப் தபண்கள்; ஸ்த்ரீஷு
— தபண்டம; து₃ஷ்ைோஸு — களங்கமடைவதோல்; வோர்ஷ்க்ஷணய — விருஷ்ணி
குலத்தவக்ஷர; ஜோயக்ஷத — இவ்வோறோகிறது; வர்ண-ஸங்கர꞉ — க்ஷதடவயற்ற சந்ததி.

தமோழிதபயர்ப்பு

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 33

 கிருஷ்ணக்ஷர, குலத்தில் அதர்மம் தடலதயடுக்கும்க்ஷபோது, குடும்பப்
தபண்கள் களங்கமடைகின்றனர்; தபண்டமயின் சீரழிவோல், விருஷ்ணி
குலத்தவக்ஷர, க்ஷதடவயற்ற சந்ததி உண்ைோகிறது.

தபோருளுடர

வோழ்வில், அடமதி, வளம், ஆன்மீ க முன்க்ஷனற்றம் ஆகியவற்றிற்கோன ஆதோரம்,

மனித சமுதோயத்தில் நன்மக்கள் இருப்பதோகும். நன்மக்கள் தடழத்க்ஷதோங்குவதன்
மூலம், நோட்டிலும் சமூகத்திலும் ஆன்மீ க முன்க்ஷனற்றம் ஏற்படும். அதற்குத்
தகுந்தோற் க்ஷபோல, வர்ணோஷ்ரம தர்மத்தின் தகோள்டககள் வடிவடமக்கப்பட்டுள்ளன.
இத்தகு சமுதோயம், அதன் தபண்குலத்தின் கற்டபயும் நம்பகத் தன்டமடயயும்
தபோறுத்திருக்கிறது. குழந்டதகடளத் தவறோக வழிநைத்துதல் எளிது, அதுக்ஷபோலக்ஷவ
தபண்களும் எளிதில் வழ்ச்சியடையும்
ீ சுபோவம் உடையவர்கள். எனக்ஷவ,
குழந்டதகளுக்கும் தபண்களுக்கும், குடும்பத்தின் மூத்த உறுப்பினர்களின்
போதுகோப்புத் க்ஷதடவ. பல்க்ஷவறு அறச்தசயல்களில் ஈடுபடுத்தப்படுவதன் மூலம்,
தபண்கள் கற்புக்குப் புறம்போனத் தவறோன உறவுகடள வளர்த்துக் தகோள்ள (க்ஷசோரம்
க்ஷபோக) மோட்ைோர்கள். சோணக்கிய பண்டிதரின் கூற்றுப்படி தபண்கள் அறிவோளிகள்
அல்ல, அதனோல் நம்பகமோனவர்களுமல்ல. எனக்ஷவ, அவர்கடள எப்க்ஷபோதும்
பலவிதமோன அறம் சோர்ந்த குலப் பண்போடுகளில் ஈடுபடுத்த க்ஷவண்டும். அதன்
மூலம் அவர்களது கற்பும் பக்தியும் வர்ணோஷ்ரம முடறயில் பங்க்ஷகற்கத்தக்க
நல்ல சமுதோயத்டதத் க்ஷதோற்றுவிக்கும். இத்தகு வர்ணோஷ்ரம தர்மம்
சீர்குடலயும்க்ஷபோது, இயற்டகயோகக்ஷவ தபண்கள் ஆண்களுைன் கலந்து
தசயல்படுவதற்கோன சுதந்திரத்டதப் தபறுகின்றனர். இதனோல் தபண்களின்
கற்புநிடல இழக்கப்பட்டு தவறோன உறவுகள் க்ஷதோன்றி, க்ஷதடவயற்ற சந்ததிகள்
என்னும் அபோயத்டத உண்டு பண்ணுகின்றன. தபோறுப்பற்ற ஆண்களும்
சமுதோயத்தில் க்ஷசோரத்டதப் (கள்ளத் ததோைர்புகடளப்) தபருக்குகின்றனர். இதனோல்
மனித சமுதோயத்தில் க்ஷதடவயற்ற குழந்டதகள் க்ஷதோன்றி, க்ஷபோர் மற்றும்
ததோற்றுவியோதிகள் க்ஷபோன்ற அபோயத்டத உண்டு பண்ணுகின்றனர்.

பதம் 1.41 - ஸங்கக்ஷரோ நரகோடயவ குலக்

सङ्करो नरकायैव कु लघ्न‍ ानां कु लस्य च ।

पतशतत शपतरो ह्येषां लुप्तशपण्डोदककक्रयाः ॥ ४१ ॥
ஸங்கக்ஷரோ நரகோடயவ குலக்₄னோனோம் குலஸ்ய ச |

பதந்தி பிதக்ஷரோ ஹ்க்ஷயஷோம் லுப்தபிண்க்ஷைோ₃த₃கக்ரியோ꞉ || 1-41 ||

ஸங்கர꞉ — அத்தகு க்ஷதடவயற்ற ஜனம்; நரகோய — நரக வோழ்விற்கு; ஏவ —

நிச்சயமோக; குல-க்₄னோனோம் — குலநோசம் தசய்தவர்களின்; குலஸ்ய — குடும்பத்தின்;
ச — க்ஷமலும்; பதந்தி — இழிவடைகின்றன; பிதர꞉ — முன்க்ஷனோர்; ஹி — நிச்சயமோக;
ஏஷோம் — அவர்களின்; லுப்த — நின்று; பிண்ை₃ — பிண்ைம்; உத₃க — நீர்; க்ரியோ꞉ —
கருமம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 34

 க்ஷதடவயற்ற ஜனத்ததோடகப் தபருக்கம், குடும்பத்திற்கும் குடும்பப்
பண்போட்டை அழிப்க்ஷபோருக்கும் நிச்சயமோக நரக நிடலடய
ஏற்படுத்துகிறது. அதுக்ஷபோன்ற சீ ர்குடலந்த குலங்களின் முன்க்ஷனோர்கள்
வழ்ச்சியடைகின்றனர்;
ீ ஏதனனில், அவர்களுக்கு பிண்ைமும் நீரும்
அளிக்கக்கூடிய நிகழ்ச்சிகள் நைப்பதில்டல.

தபோருளுடர

பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களின் சட்ைதிட்ைங்களின்படி, குடும்பத்தின் முன்க்ஷனோருக்கு

உணவும் நீரும் அளிக்கும் கருமத்டதச் தசய்ய க்ஷவண்டும். இந்த சைங்கு
விஷ்ணுடவ வழிபடுவதன் மூலம் நைத்தப்படுவதோகும். ஏதனனில் , விஷ்ணுவின்
பிரோசதத்டத உண்பது ஒருவடன எல்லோ போவங்களிலிருந்தும்
விடுவிக்கக்கூடியது. சில க்ஷவடளகளில் முன்க்ஷனோர்கள் பல போவச் தசயல்களின்
விடளவுகளோல் துயரப்பட்டுக் தகோண்டிருக்கலோம், சிலர் ஸ்தூல உைடல அடைய
முடியோமல், தங்களது சூட்சும உைலிக்ஷல க்ஷபய்களோக அடலந்து தகோண்டிருக்கலோம்.
வோரிசுகளின் மூலம் முன்க்ஷனோர்களுக்கு பிரசோதம் அளிக்கப்படும்க்ஷபோது, அவர்கள்
பல்க்ஷவறு விதமோன துன்ப வோழ்விலிருந்தும் க்ஷபய் க்ஷபோன்ற நிடலகளிலிருந்தும்
விடுபடுகின்றனர். இவ்வோறு முன்க்ஷனோருக்கு உதவுதல், குலப் பண்போைோகும். பக்தித்
ததோண்டில் ஈடுபைோதவர்கள், இது க்ஷபோன்ற சைங்குகடளச் தசய்தோக க்ஷவண்டும்.
பக்தித் ததோண்டைப் பின்பற்றி வோழ்பவர்கள் இத்தகு தசயல்கடளச் தசய்ய
க்ஷவண்டியதில்டல. பக்தித் ததோண்டை எளிடமயோக நிடறக்ஷவற்றுவதன் மூலக்ஷம ,
பல்லோயிரக்கணக்கோன முன்க்ஷனோடர எல்லோத் துன்பங்களிலிருந்தும் ஒருவனோல்
விடுவிக்க முடியும். போகவதத்தில் (11.5.41) பின்வருமோறு கூறப்பட்டுள்ளது:
க்ஷதவர்ஷி-பூதோப்த–ந்ருணோம் பித்ரூணோம்
ந கிங்கக்ஷரோ நோயம் ருண ீ ச ரோஜன்
ஸர்வோத்மனோ ய: ஷரணம் ஷரண்யம்
கக்ஷதோ முகுந்தம் பரிஹ்ருத்ய கர்தம்

'எல்லோ கைடமகடளயும் விட்தைோழித்து, முக்தி அளிப்பவரோன முகுந்தனின்

போதகமலங்களில் சரணடைந்து, தீவிர பக்தித் ததோண்டு புரிபவர், க்ஷதவர்களுக்க்ஷகோ
முனிவர்களுக்க்ஷகோ மற்ற உயிர்களுக்க்ஷகோ குடும்ப அங்கத்தினர்களுக்க்ஷகோ மனித
குலத்திற்க்ஷகோ முன்க்ஷனோருக்க்ஷகோ எவ்விதத்திலும் கைன்படுவதில்டல. '
புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளுக்கு பக்தித் ததோண்டு தசய்வதன் மூலம் ,
இதுக்ஷபோன்ற கைடமகள் அடனத்தும் தோமோகக்ஷவ நிடறக்ஷவற்றப்பட்டு விடுகின்றன.

பதம் 1.42 - க்ஷதோ₃டஷக்ஷரடத꞉ குலக்₄னோன

दोषैरेतैः कु लघ्न‍
ानां वणमसङ्करकारकै ः ।
उत्साद्यतते जाशतधर्ामः कु लधर्ामश्च िाश्वताः ॥ ४२ ॥
க்ஷதோ₃டஷக்ஷரடத꞉ குலக்₄னோனோம் வர்ணஸங்கரகோரடக꞉ |
உத்ஸோத்₃யந்க்ஷத ஜோதித₄ர்மோ꞉ குலத₄ர்மோஷ்₂ச ஷோ₂ஷ்₂வதோ꞉ || 1-42 ||

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 35

 க்ஷதோ₃டஷ꞉ — இதுக்ஷபோன்ற க்ஷதோஷங்களோல்; ஏடத꞉ — இடவதயல்லோம்; குல-
க்₄னோனோம் — குலநோசம் தசய்தவர்; வர்ண-ஸங்கர — க்ஷதடவயற்ற குழந்டதகள்;
கோரடக꞉ — தசய்பவர்களோல்; உத்ஸோத்₃யந்க்ஷத — அழிவுக்குக் கோரணமோக; ஜோதி-
த₄ர்மோ꞉ — ஜோதி தர்மம்; குல-த₄ர்மோ꞉ — குல தர்மம்; ச — க்ஷமலும்; ஷோ₂ஷ்₂வதோ꞉ —
நித்தியமோன.

தமோழிதபயர்ப்பு

குடும்பப் பண்போட்டை அழித்து, க்ஷதடவயற்ற குழந்டதகடளத்

க்ஷதோற்றுவிக்கும் தீயவர்களின் தசயல்களோல், அடனத்து வித ஜோதி
தர்மங்களும் அழிவுறுகின்றன.

தபோருளுடர

வர்ணோஷ்ரம தர்மம் அல்லது ஸநோதன தர்மத்தின்படி, மனித சமுதோயத்தின்

நோன்கு பிரிவுகளுக்கும், ஜோதி தர்மங்களும் குல தர்மங்களும் வகுக்கப்பட்டுள்ளன,
இடவ மனிதனின் இறுதி விடுதடலக்கோக அடமக்கப்பட்டுள்ளன. எனக்ஷவ ,
ஸநோதன தர்மப் பண்போட்டிடன உடைத்ததறியும் தபோறுப்பற்ற சமூகத்
தடலவர்கள், அச்சமூகத்தில் குழப்பத்டத உண்ைோக்க, மக்கள் வோழ்வின்
இலட்சியமோன விஷ்ணுடவ மறந்துவிடுகின்றனர். இத்தகு தடலவர்கள்
குருைர்கள் என்று அடழக்கப்படுகின்றனர். இவர்கடளப் பின்பற்றும் மக்கள்
நிச்சயமோகக் குழப்பத்டதக்ஷய அடைவோர்கள்.

பதம் 1.43 - உத்ஸந்நகுலத₄ர்மோணோம்

उत्सिकु लधर्ामणां र्नुष्टयाणां जनादमन ।

नरके शनयतं वासो भवतीत्यनुिश्रुर् ॥ ४३ ॥
உத்ஸந்நகுலத₄ர்மோணோம் மனுஷ்யோணோம் ஜனோர்த₃ன |

நரக்ஷக நியதம் வோக்ஷஸோ ப₄வதீத்யனுஷ₂ஷ்₂ரும || 1-43 ||

உத்ஸன்ன — தகடுக்கப்பட்ை; குல-த₄ர்மோணோம் — குல தர்மத்டத உடையவரின்;

மனுஷ்யோணோம் — அத்தகு மனிதர்; ஜனோர்த₃ன — கிருஷ்ணக்ஷர; நரக்ஷக — நரகத்தில்;
நியதம் — எப்க்ஷபோதும்; வோஸ꞉ — இருப்பு; ப₄வதி — ஆகின்றது; இதி — இவ்வோறோக;
அனுஷு₂ஷ்₂ரும — சீைப் பரம்படர வோயிலோகக் க்ஷகட்டுள்க்ஷளன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

மக்கடளக் கோக்கும் கிருஷ்ணக்ஷர, குல தர்மத்டதக் தகடுப்பவர்

எப்க்ஷபோதும் நரகத்தில் வோழ்வதோக நோன் சீைப் பரம்படர வோயிலோகக்
க்ஷகட்டுள்க்ஷளன்.

தபோருளுடர

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 36

அர்ஜுனன் அதிகோரப்பூர்வமோனவர்களிைம் க்ஷகட்ைடத அடிப்படையோக டவத்து
வோதிடுகிறோன். தனது சுய அனுபவத்டத டவத்தல்ல. இதுக்ஷவ உண்டம அறிடவப்
தபறும் வழி. அறிவில் ஏற்கனக்ஷவ நிடலதபற்றிருக்கும் ஒருவடர அணுகோமல்,
உண்டமயோன அறிடவ அடைய முடியோது. வர்ணோஷ்ரம சமுதோயத்தின்படி,
மரணத்திற்கு முன் ஒருவன் தோன் தசய்த போவ கோரியங்களுக்கு பிரோயசித்தம்
தசய்தோக க்ஷவண்டும். எப்க்ஷபோதும் போவ தசயல்களில் ஈடுபட்டிருப்பவன்,
பிரோயசித்தம் என்று கூறப்படும் சைங்கிடன உபக்ஷயோகப்படுத்திக்தகோள்ள க்ஷவண்டும்.
இவ்வோறு தசய்யோவிடில், போவச் தசயல்களில் விடளவுகடள அனுபவிப்பதற்கோக
அவன் நரகத்திற்கு தசல்வது நிச்சயம்.

பதம் 1.44 - அக்ஷஹோ ப₃த மஹத்போபம் கர

अहो बत र्हत्पापं कतुं व्यवशसता वयर्् ।

यद्राज्यसुखलोभेन हततुं स्वजनर्ुद्यताः ॥ ४४ ॥
அக்ஷஹோ ப₃த மஹத்போபம் கர்தும் வ்யவஸிதோ வயம் |

யத்₃ரோஜ்யஸுக₂க்ஷலோக்ஷப₄ன ஹந்தும் ஸ்வஜனமுத்₃யதோ꞉ || 1-44 ||

அக்ஷஹோ — ஐயக்ஷகோ; ப₃த — என்ன விக்ஷனோதம்; மஹத் — தபரும்; போபம் — போவங்கள்;

கர்தும் — தசய்ய; வ்யவஸிதோ꞉ — முடிவு தசய்க்ஷதோம்; வயம் — நோம்; யத் — அதனோல்;
ரோஜ்ய-ஸுக₂-க்ஷலோக்ஷப₄ன — ரோஜ்ஜிய சுகத்திற்கோன க்ஷபரோடசயோல் உந்தப்பட்டு;
ஹந்தும் — தகோடல தசய்ய; ஸ்வ-ஜனம் — உறவினர்; உத்₃யதோ꞉ — முயற்சி.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஐயக்ஷகோ! மோதபரும் போவங்கடளச் தசய்ய நோம் துணிந்துள்க்ஷளோக்ஷம,

ரோஜ்ஜிய சுகத்டத அனுபவிக்கும் ஆடசயோல் உந்தப்பட்டு, தசோந்த
உறவினர்கடளயும் தகோல்ல முடனந்து விட்க்ஷைோம்.

தபோருளுடர

சுயநல க்ஷநோக்கத்தோல் தூண்ைப்பட்ைவன், தனது தசோந்த தோய் தந்டதயடரக்ஷயோ,

உைன் பிறந்தவடரக்ஷயோ தகோல்வது க்ஷபோன்ற போவச் தசயல்கடளச் தசய்யத்
துணியலோம். உலகச் சரித்திரத்தில் இதுக்ஷபோன்ற பல சம்பவங்கள் உள்ளன.
ஆனோல் அர்ஜுனன், சோதுவின் குணங்கள் நிரம்பிய பகவோனின் பக்தன் என்பதோல்,
நீதிக் க்ஷகோட்போடுகடள எப்க்ஷபோதும் கருத்தில் தகோள்கிறோன்; எனக்ஷவ, இவ்வோறோன
தசயல்கடளத் தவிர்க்க முடனப்புைன் உள்ளோன்.

பதம் 1.45 - யதி₃ மோமப்ரதீகோரமஷ₂ஸ

यकद र्ार्प्रतीकारर्िस्त्रं िस्त्रपाणयः ।

धातमराष्ट्रा रणे हतयुस्ततर्े क्षेर्तरं भवेत् ॥ ४५ ॥

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 37

 யதி₃ மோமப்ரதீகோரமஷ₂ஸ்த்ரம் ஷ₂ஸ்த்ரபோணய꞉ |

தோ₄ர்தரோஷ்ட்ரோ ரக்ஷண ஹன்யுஸ்தன்க்ஷம க்ஷேமதரம் ப₄க்ஷவத் || 1-45 ||

யதி₃ — இருப்பினும்; மோம் — என்னிைம்; அப்ரதீகோரம் — எதிர்ப்பின்றி; அஷ₂ஸ்த்ரம் —

ஆயுதமின்றி; ஷ₂ஸ்த்ர-போணய꞉ — ஆயுதமுடைக்ஷயோர்; தோ₄ர்தரோஷ்ட்ரோ꞉ —
திருதரோஷ்டிரரின் மகன்கள்; ரக்ஷண — க்ஷபோர்க்களத்தில்; ஹன்யு꞉ — தகோல்லட்டும்; தத்
— அது; க்ஷம — எனக்கு; க்ஷேம-தரம் — அதிக நன்டம பயப்பதோக; ப₄க்ஷவத் —
ஆகிவிடும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆயுதமின்றியும் எதிர்த்துப் க்ஷபோரிைோமலும் இருக்கின்ற என்டன,

ஆயுதம் தோங்கிய திருதரோஷ்டிரரின் மகன்கள் க்ஷபோரில் தகோன்றோல்,
அது எனக்கு அதிக நன்டமடயக் தகோடுக்கும்.

தபோருளுடர

சத்திரியப் க்ஷபோர் தநறிகளின்படி, ஆயுதமற்ற, க்ஷபோடர விரும்போத எதிரிடய தோக்கக்

கூைோது. அத்தகு கடினமோன முடறயில் தனது எதிரி தன்டன தோக்கினோலும், க்ஷபோர்
புரிவதில்டல என அர்ஜுனன் தீர்மோனித்தோன். அவனது எதிர்த்தரப்பினக்ஷரோ
க்ஷபோருக்கோக எந்த அளவு ஆயத்தமோக இருந்தனர் என்படத அவன் கருதவில்டல.
இடவயோவும், தமன்டமயோன மனதுைன் கூடிய (பகவோனின்) மிகச்சிறந்த பக்தனோக
இருப்பவனின் அறிகுறிகளோகும்.

பதம் 1.46 - ஸஞ்ஜய உவோச ஏவமுக்த்வ

सञ्जय उवाच
एवर्ुक्त्वाजुमनः संख्ये रथोपस्थ उपाशवित् ।
शवसृज्य सिरं चापं िोकसंशवग्नर्ानसः ॥ ४६ ॥
ஸஞ்ஜய உவோச

ஏவமுக்த்வோர்ஜுன꞉ ஸங்க்₂க்ஷய ரக்ஷதோ₂பஸ்த₂ உபோவிஷ₂த் |

விஸ்ருஜ்ய ஸஷ₂ரம் சோபம் க்ஷஷோ₂கஸம்விக்₃னமோனஸ꞉ || 1-46 ||

ஸஞ்ஜய꞉ உவோச — சஞ்ஜயன் கூறினோன்; ஏவம் — இவ்வோறோக; உக்த்வோ — தசோல்லி;

அர்ஜுன꞉ — அர்ஜுனன்; ஸங்க்₂க்ஷய — க்ஷபோர்க்களத்தில்; ரத₂ — ரதத்தின்; உபஸ்க்ஷத₂ —
இருக்டகயில்; உபோவிஷ₂த் — மீ ண்டும் அமர்ந்தோன்; விஸ்ருʼஜ்ய — தனிக்ஷய எறிந்து;
ஸ-ஷ₂ரம் — அம்புகளுைன்; சோபம் — வில்; க்ஷஷோ₂க — க்ஷசோகத்தோல்; ஸம்ʼவிக்₃ன —
துன்பப்பட்டு; மோனஸ꞉ — மனதிற்குள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 38

 சஞ்ஜயன் கூறினோன்: க்ஷபோர்க்களத்தில் இவ்வோறு க்ஷபசிய அர்ஜுனன்,
தனது வில்டலயும் அம்புகடளயும் ஒருபுறம் எறிந்து விட்டு ரதத்தில்
அமர்ந்துவிட்ைோன். அவனது மனம் க்ஷசோகத்தோல் மூழ்கியுள்ளது.

தபோருளுடர

தனது எதிரியின் சூழ்நிடலடயப் போர்டவயிடும்க்ஷபோது, அர்ஜுனன் க்ஷதரில் நின்று

தகோண்டிருந்தோன். ஆனோல் க்ஷசோகத்தோல் மிகவும் போதிக்கப்பட்ைதனோல் , வில்டலயும்
அம்புகடளயும் ஒருபுறமோக எறிந்துவிட்டு மீ ண்டும் அமர்ந்துவிட்ைோன். பகவோனின்
பக்தித் ததோண்டில், இத்தடகய தமன்டமயோன அன்புள்ளம் தகோண்ைவர், ஆத்ம
ஞோனம் தபறத் தகுதியுடையவரோவோர்.

ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டதயின் 'குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடளக்

கவனித்தல்' என்னும் முதலோம் அத்தியோயத்திற்கோன பக்திக்ஷவதோந்தப்
தபோருளுடரகள் இத்துைன் நிடறவடைகின்றன.

1. குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் படைகடள கவனித்தல் 46 verses Page 39

 2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses

பதம் 2.1 - ஸஞ்ஜய உவோச தம் ததோ₂

सञ्जय उवाच
तं तथा कृ पयाशवष्टर्श्रुपूणामकुलेक्षणर्् ।
शवषीदततशर्दं वाक्यर्ुवाच र्धुसूदनः ॥ १ ॥
ஸஞ்ஜய உவோச

தம் ததோ₂ க்ருபயோவிஷ்ைமஷ்₂ருபூர்ணோகுக்ஷலேணம் |

விஷீ த₃ந்தமித₃ம் வோக்யமுவோச மது₄ஸூத₃ன꞉ || 2-1 ||

ஸஞ்ஜய꞉ உவோச — சஞ்ஜயன் கூறினோன்; தம் — அர்ஜுனனிைம்; ததோ₂ — இவ்வோறோக;

க்ருʼபயோ — இரக்கத்தோல்; ஆவிஷ்ைம் — நிடறந்து; அஷ்₂ரு-பூர்ண-ஆகுல — கண்ண ீர்
நிடறந்தது; ஈேணம் — கண்கள்; விஷீத₃ந்தம் — கவடல; இத₃ம் — இந்த; வோக்யம் —
தசோற்கடள; உவோச — கூறினோர்; மது₄-ஸூத₃ன꞉ — மது எனும் அரக்கடன
அழித்தவர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

சஞ்ஜயன் கூறினோன்: அர்ஜுனன், இரக்கத்தினோல் மூழ்கி, மனம்

பவவனமடைந்து,
ீ கண்களில் கண்ணர்ீ மல்கிய நிடலயில் இருப்படதக்
கண்ை மதுசூதனரோன கிருஷ்ணர் பின்வருமோறு கூறினோர்.

தபோருளுடர

தபௌதிக இரக்கம், கவடல, கண்ண ீர் ஆகியடவ, தன்டனப் (ஆத்மோடவப்) பற்றிய

உண்டமடய அறியோததன் அறிகுறிகளோகும். நித்தியமோன ஆத்மோவிற்கோக இரக்கம்
தகோள்வக்ஷத தன்டனயுணர்வதோகும். இப்பதத்தில் மதுஸுதன என்னும் தசோல்
மிகவும் முக்கியத்துவம் வோய்ந்ததோகும். பகவோன் கிருஷ்ணர் மது எனும்
அரக்கடனக் தகோன்றவர். எனக்ஷவ, தன் கைடமடய நிடறக்ஷவற்றுவதில்
ஏற்பட்டுள்ள தவறோன கருத்து எனும் அரக்கடன அவர் தகோல்ல க்ஷவண்டுதமன
அர்ஜுனன் விரும்பினோன். எங்கு இரக்கம் கோட்ை க்ஷவண்டும் என்பது எவருக்கும்
ததரிவதில்டல. நீரில் மூழ்கும் மனிதனின் ஆடைக்கோகப் பரிதோபப்படுவது
அர்த்தமற்றதோகும். அறியோடமக் கைலில் விழுந்த மனிதனின் தவளிப்புற
உடைடயக் (ஸ்தூல உைடலக்) கோப்பதோல் மட்டும் அம்மனிதடனக்
கோப்போற்றிவிை முடியோது. இடதத் ததரிந்து தகோள்ளோமல், தவளிப்புற ஆடைக்கோகக்
கவடலபடுபவன், சூத்திரன், அதோவது க்ஷதடவயின்றி வருந்துபவன் என்று
அடழக்கப்படுகிறோன். அர்ஜுனன் ஒரு சத்திரியன், அவனிைம் இத்தடகய நைத்டத
எதிர்போர்க்கபைவில்டல. இருப்பினும், அறியோடமயில் உள்ள மனிதனின்
கவடலடயப் க்ஷபோக்க பகவோன் கிருஷ்ணரோல் முடியும். இக்கோரணத்திற்கோகத்தோன்
அவர் பகவத் கீ டதடயப் போடினோர். உயர் அதிகோரியோன பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரோல்
விளக்கப்பட்டுள்ள இவ்வத்தியோயம், ஜைவுைல், ஆத்மோ ஆகியவற்டறப் பற்றிய
பகுத்தறிடவக் தகோண்டு தன்னுணர்வு அடையும் முடறடயக் கற்பிக்கிறது.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 40

எவ்வித பலனின் மீ தும் பற்றுதல் தகோள்ளோமல், தன்டனப் பற்றிய உண்டமயோனக்
கருத்தில் நிடல தபற்றிருப்பவனுக்கு இத்தகு தன்னுணர்வு சோத்தியமோகும்.

பதம் 2.2 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச குதஸ

श्री भगवानुवाच
कु तस्त्वा कश्र्लशर्दं शवषर्े सर्ुपशस्थतर्् ।
अनायमजुष्टर्स्वर्गयमकीर्ततकरर्जुमन ॥ २ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

குதஸ்த்வோ கஷ்₂மலமித₃ம் விஷக்ஷம ஸமுபஸ்தி₂தம் |

அனோர்யஜுஷ்ைமஸ்வர்க்₃யகீ ர்திகரமர்ஜுன || 2-2 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; குத꞉ —

எங்கிருந்து; த்வோ — உன்னிைம்; கஷ்₂மலம் — அழுக்கு; இத₃ம் — இந்தக் கவடல;
விஷக்ஷம — இந்த தநருக்கடி க்ஷநரத்தில்; ஸமுபஸ்தி₂தம் — வந்தது; அனோர்ய —
வோழ்வின் க்ஷநோக்கமறியோக்ஷதோர்; ஜுஷ்ைம் — பயிற்சி தசய்யப்படும்; அஸ்வர்க்₃யம் —
க்ஷமலுலகங்களுக்கு, தகோண்டு தசல்லோதது; அகீ ர்தி — அவமோனம்; கரம் — கோரணம்;
அர்ஜுன — அர்ஜுனக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: எனதருடம

அர்ஜுனக்ஷன, உன்னிைம் இதுக்ஷபோன்ற களங்கங்கள் எங்கிருந்து வந்தன?
வோழ்வின் மதிப்டப அறிந்த மனிதனுக்கு இடவ தகுதியற்றடவ.
இடவ க்ஷமலுலகங்களுக்குக் தகோண்டு தசல்வதில்டல, அவமோனத்டத
தகோடுக்கின்றன.

தபோருளுடர

கிருஷ்ணர் என்றோலும் புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் (பகவோன்)

என்றோலும் ஒருவக்ஷர. எனக்ஷவ, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், கீ டத முழுவதும் 'பகவோன் ' என்க்ஷற
அடழக்கப்படுகிறோர். பகவோன் என்பது பூரண உண்டமயின் இறுதி நிடலடயக்
குறிக்கும். பிரம்மன் (அருவமோக எங்கும் நிடறந்திருக்கும் தன்டம) ; பரமோத்மோ
(எல்லோ உயிர்களின் இதயத்திலும் வசிக்கும் முழுமுதற் கைவுளின் ஒரு ரூபம்) ;
பகவோன் (புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள், ஸ்ரீ கிருஷ்ணர்) ஆகிய மூன்று
நிடலகளில் பூரண உண்டம உணரப்படுகின்றது. ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் (1.2.11) பூரண
உண்டமடயப் பற்றிய இக்கருத்து பின்வருமோறு விளக்கப்பட்டுள்ளது:
வதந்தி தத் தத்த்வ-விதஸ்
தத்த்வம் யஜ்க்ஞோனம் அத்வயம்
ப்ரஹ்க்ஷமதி பரமோத்க்ஷமதி
பகவோன் இதி ஷப்த்யக்ஷத

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 41

'பூரண உண்டம, அதடன அறிபவரோல் மூன்று நிடலகளில் உணரப்படுகின்றது.
அடவ மூன்றும் ஏறக்குடறய ஒன்க்ஷற. பூரண உண்டமயின் அந்நிடலகள் ,
பிரம்மன், பரமோத்மோ, பகவோன் என்று அறியப்படுகின்றன.'

இம்மூன்று ததய்வக
ீ நிடலகடள சூரியடன உதோரணமோகக் தகோண்டு
விளக்கலோம். சூரியனுக்கும் மூன்று தவவ்க்ஷவறு க்ஷதோற்றங்கள் உண்டு—சூரிய ஒளி,
சூரியனின் க்ஷமற்பரப்பு, சூரிய கிரகம். சூரிய ஒளிடய மட்டும் கற்பவன் ஆரம்ப
நிடல மோணவன். சூரியனின் க்ஷமற்பரப்டப புரிந்துதகோள்பவன் இடை நிடலயில்
உள்ளோன். சூரிய கிரகத்திற்க்ஷக தசல்லக்கூடியவன் உயர் நிடலடயச் க்ஷசர்ந்தவன்.
அகிலதமங்கும் பரவியிருக்கும் சூரிய ஒளி, கண்கடளப் பறிக்கும் பிரகோசத்துைன்
உருவம் ஏதுமின்றி விளக்குகின்றது—சூரிய ஒளியின் இத்தகு தன்டமடய
அறிவதோல் திருப்தியடையும் சோதோரண மோணவடன, பூரண உண்டமயின்
'பிரம்மன் ' நிடலடய மட்டும் உணரக் கூடியவக்ஷரோடு ஒப்பிைலோம். சூரிய
வட்ைத்டத அறியும் மோணவன், அந்நிடலயிலிருந்து சற்று
முன்க்ஷனறியவனோவோன்—அவடன பூரண உண்டமயின் பரமோத்மோ க்ஷதோற்றத்டத
அறிபவனுைன் ஒப்பிைலோம். சூரிய கிரகத்தின் இதயத்தினுள் நுடழயக்கூடிய
மோணவடன, பூரண உண்டமயின் உன்னத நிடலயோன வியக்தித்துவத்டத
உணருபவருக்கு ஒப்பிைப்பைலோம். எனக்ஷவ, பூரண உண்டமடய அறிவதில்
ஈடுபட்டுள்ள அடனத்து மோணவர்களும் ஒக்ஷர விஷயத்டத அறிய முயல்கின்றனர்
என்றக்ஷபோதிலும், அப்பூரண உண்டமயின் 'பகவோன் ' நிடலடய உணரக்கூடிய
பக்தர்கக்ஷள அடனத்து ஆன்மீ கவோதிகளிலும் உயர்ந்தவரோவர். சூரிய ஒளி, சூரிய
வட்ைம், சூரிய கிரகத்தின் உட்தசயல்கள் ஆகியடவ ஒன்டறதயோன்று பிரிக்க
முடியோதடவ—இருப்பினும், இம்மூன்று தவவ்க்ஷவறு தன்டமயிடன உணரும்
மோணவர்கள், சமநிடலயில் இருப்பவர்கள் அல்ல.

'பகவோன்' எனும் சமஸ்கிருத தசோல் வியோசக்ஷதவரின் தந்டதயும் அங்கீ கோரம்

தபற்றவருமோன பரோசர முனிவரோல் விளக்கப்பட்டுள்ளது. தசல்வம், புகழ், பலம்,
அழகு, அறிவு மற்றும் தியோகம் இவற்டற முழுடமயோக உடைய பரம புருஷக்ஷர
'பகவோன் ' என்று அடழக்கப்படுகிறோர். தசல்வம், புகழ், பலம், அழகு, அறிவு மற்றும்
தியோகம் ஆகியவற்டற அதிகமோக உடைய நபர்கள் பலர் இவ்வுலகில் உள்ளனர்.
ஆனோல் எவருக்ஷம அடனத்து தசல்வம், அடனத்து பலம்,…, என அடனத்டதயும்
உடையவரோக தன்டனக் கூறிக்தகோள்ள முடியோது. கிருஷ்ணர் மட்டுக்ஷம இவ்வோறு
பிரகைனம் தசய்ய முடியும், ஏதனனில், அவக்ஷர பரம புருஷ பகவோன். பிரம்மோ,
சிவதபருமோன் அல்லது நோரோயணர் உட்பை எந்த உயிர்வோழியிைமும்
கிருஷ்ணரிைம் இருப்படதப் க்ஷபோன்ற முழுடமயோன ஐஸ்வர்யங்கள் கிடையோது.
எனக்ஷவ, பிரம்ம சம்ஹிடதயில், பிரம்மக்ஷதவர் பகவோன் கிருஷ்ணடர ஆதி
புருஷரோக, முழுமுதற் கைவுளோக முடிவு தசய்துள்ளோர். அவருக்கு இடணயோகக்ஷவோ,
உயர்வோகக்ஷவோ எவரும் இல்டல. அவக்ஷர க்ஷகோவிந்தன் என்று அறியப்படும் ஆதி
புருஷர், பகவோன். க்ஷமலும், அவக்ஷர எல்லோ கோரணங்களுக்கும் உன்னத
கோரணமோனவர்.
ஈஷ்வர: பரம: க்ருஷ்ண:
ஸச் சித் ஆனந்த-விக்ரஹ:
அனோதிர் ஆதிர் க்ஷகோவிந்த:
ஸர்வ-கோரண-கோரணம்

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 42

'பகவோனின் குணங்கடள உடைய நபர்கள் பலர் உள்ளனர். ஆனோல் எவரோலும்
மிஞ்ச முடியோதவரோன கிருஷ்ணக்ஷர அவர்களில் உயர்ந்தவர். அவக்ஷர பரம புருஷர் ;
க்ஷமலும், அவரது உைல், நித்தியமோன, அறிவு நிரம்பிய, ஆனந்தமயமோனதோகும்.
ஆரம்பமும் முடிவும் இல்லோத அந்த க்ஷகோவிந்தக்ஷன, எல்லோ கோரணங்களுக்கும்
கோரணமோக விளங்குபவர்' (பிரம்ம சம்ஹிடத 5.1)

போகவத்திலும் பரம புருஷ பகவோனின் பற்பல அவதோரங்களின் பட்டியல்

கோணப்படுகின்றது. ஆனோல் ஸ்ரீ கிருஷ்ணக்ஷர மூல முழுமுதற் கைவுளோக
வர்ணிக்கப்படுகிறோர். அவரிைமிருந்க்ஷத பற்பல அவதோரங்களும் முழுமுதற்
கைவுளின் பல்க்ஷவறு ரூபங்களும் தவளிவருகின்றன.
ஏக்ஷத சோம்ஷ-கலோ: பும்ஸ:
க்ருஷ்ணஸ் து பகவோன் ஸ்வயம்
இந்த்ரோரி-வ்யோகுலம் க்ஷலோகம்
ம்ருையந்தி யுக்ஷக யுக்ஷக

'இத்துைன் தகோடுக்கப்பட்டுள்ள கைவுளது அவதோரங்களின் பட்டியல்கள்

அடனத்தும், முழுமுதற் கைவுளின் சுய அம்சங்கக்ஷளோ, சுய அம்சங்களின்
அம்சங்கக்ஷளோதோன். ஆனோல் கிருஷ்ணக்ஷர புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள்
ஆவோர்.' (போகவதம் 1.3.28)

எனக்ஷவ, கிருஷ்ணக்ஷர மூல முழுமுதற் கைவுளும் பூரண உண்டமயுமோவோர். அருவ

பிரம்மன் மற்றும் பரமோத்மோவிற்கும் அவக்ஷர மூலம்.

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் தன்முன் வற்றிருக்கும்க்ஷபோது

ீ ,
உறவினருக்கோக அர்ஜுனனின் ஏக்கம் நிச்சயமோக ஏற்றுக்தகோள்ள முடியததோகும்.
எனக்ஷவ, கிருஷ்ணர் குத: 'எங்கிருந்து' எனும் வோர்த்டதயின் மூலம் தனது
வியப்டபக் கோட்டுகிறோர். ஆரியர்கள் என்றறியப்படும் நோகரிகமுடைய மனித
குலத்டதச் க்ஷசர்ந்தவர்களிைமிருந்து இதுக்ஷபோன்ற களங்கங்கள் ஒரு க்ஷபோதும்
எதிர்போர்க்கப்படுவதில்டல. மனித வோழ்வின் மதிப்டப உணர்ந்து , ஆன்மீ கத்
தன்னுணர்டவ அடிப்படையோகக் தகோண்ை நோகரிகத்டத உடையவர்கள் ஆரியர்
என்றடழக்கப்படுகின்றனர். தபௌதிகக் கருத்டத அடிப்படையோகக் தகோண்டு
வோழ்க்டக நைத்துபவர்களுக்கு, வோழ்வின் உண்டமயோன குறிக்க்ஷகோள், பூரண
உண்டமயோன விஷ்ணுடவ, பகவோடன உணர்வக்ஷத என்பது ததரியோது. க்ஷமலும்,
இவர்கள் ஜை உலகின் தவளித் க்ஷதோற்றங்களோல் கவரப்பட்டுள்ளதோல், முக்தி
என்றோல் என்ன என்படத அறிவதில்டல. தபௌதிக பந்தத்திலிருந்து முக்தி
தபறுவடதப் பற்றிய அறிவில்லோக்ஷதோர், 'ஆரியர் அல்லோக்ஷதோர்' என்று
அடழக்கப்படுகின்றனர். அர்ஜுனன் சத்திரியனோக இருந்தக்ஷபோதிலும் க்ஷபோர் தசய்ய
மறுப்பதன் மூலம் தனக்குரிய கைடமகளிலிருந்து விலகிக் தகோண்டிருந்தோன்.
இத்தகு க்ஷகோடழத்தனம் ஆரியர் அல்லோக்ஷதோருக்கு உரித்தோனததன்று
விளக்கப்பட்டுள்ளது. இவ்வோறு கைடமயிலிருந்து விலகுவது , ஆன்மீ க வோழ்வின்
முன்க்ஷனற்றத்திற்கு உதவோதது மட்டுமல்ல , இவ்வுலகிலும் புகழ் தபறுவதற்கோன
வோய்ப்டபத் தரோது. உறவினர்களுக்கோன அர்ஜுனனின் தபயரயளவு இரக்கம்,
பகவோன் கிருஷ்ணரோல் அனுமதிக்கப்பைவில்டல.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 43

 பதம் 2.3 - க்டலப்₃யம் மோ ஸ்ம க₃

क्ल‍ ैब्यं र्ा स्र् गर्ः पाथम नैतत्त्वय्युपपद्यते ।

क्षुद्रं हृदयदौबमल्यं त्यक्त्वोशत्ति परततप ॥ ३ ॥
க்டலப்₃யம் மோ ஸ்ம க₃ம꞉ போர்த₂ டநதத்த்வய்யுபபத்₃யக்ஷத |

ேுத்₃ரம் ஹ்ருத₃யததௌ₃ர்ப₃ல்யம் த்யக்த்க்ஷவோத்திஷ்ை₂ பரந்தப || 2-3 ||

க்டலப்₃யம் — உறுதியின்டம; மோ ஸ்ம — இல்டல; க₃ம꞉ — அடைதல்; போர்த₂ —

பிருதோவின் டமந்தக்ஷன; ந — ஒருக்ஷபோதும் இல்டல; ஏதத் — இதுக்ஷபோல; த்வயி —
உனக்கு; உபபத்₃யக்ஷத — தபோருத்தமோனதல்ல; ேுத்₃ரம் — அற்பமோன; ஹ்ருʼத₃ய —
இதயம்; ததௌ₃ர்ப₃ல்யம் — பலவனம்;
ீ த்யக்த்வோ — விட்டுவிட்டு; உத்திஷ்ை₂ —
எழுவோய்; பரம்-தப — எதிரிகடள தவிக்கச் தசய்பவக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

பிருதோவின் மகக்ஷன, இது க்ஷபோன்ற இழிவோன தளர்ச்சிக்கு இைம்

தகோடுக்கோக்ஷத. இஃது உனக்கு தபோறுத்தமோனதல்ல. இதுக்ஷபோன்ற
அற்பமோன இதய பலவனத்டத
ீ விட்டுவிட்டு, எதிரிகடளத் தவிக்கச்
தசய்பவக்ஷன, எழுவோயோக.

தபோருளுடர

அர்ஜுனன் இங்கு பிருதோவின் மகக்ஷன என்று அடழக்கப்படுகிறோன். பிருதோ

கிருஷ்ணரின் தந்டத வசுக்ஷதவரின் தங்டகயோவோர். எனக்ஷவ, அர்ஜுனனுக்கும்
கிருஷ்ணருக்கும் இரத்த சம்பந்தம் உள்ளது. சத்திரியனின் மகன் க்ஷபோர்புரிய
மறுத்தோல், அவன் தபயரளவு சத்திரியக்ஷன. பிரோமணனின் மகன் தகட்ை வழியில்
நைந்தோல், அவன் தபயரளவு பிரோமணக்ஷன. இத்தகு சத்திரியர்களும்
பிரோமணர்களும், தமது தந்டதயரின் உபக்ஷயோகமற்ற மக்கக்ஷள; எனக்ஷவ, அர்ஜுனன்
சத்திரியரின் உபக்ஷயோகமற்ற மகனோக ஆவடத கிருஷ்ணர் விரும்பவில்டல.
அர்ஜுனன் கிருஷ்ணரின் மிக தநங்கிய நண்பன்; க்ஷமலும், கிருஷ்ணக்ஷர க்ஷதரில்
க்ஷநரடியோக அவனுக்கு வழிகோட்டிக் தகோண்டிருந்தோர். இதுக்ஷபோன்ற
வோய்ப்புகளுக்கிடைக்ஷய அர்ஜுனன் க்ஷபோடரத் துறந்தோல், அச்தசயல் அவனது
புகடழக் தகடுத்துவிடும். எனக்ஷவ, அர்ஜுனனிைம் உள்ள இத்தடகய மனப்போன்டம,
அவனுக்குப் தபோறுத்தமோனதல்ல என்று கிருஷ்ணர் கூறுகின்றோர். தபரு
மதிப்பிற்குரிய பீஷ்மரிைமும் உறவினர்களிைமும் தபருந்தன்டம கோட்ை க்ஷவண்டும்
என்ற மனப்போன்டமயில், தோன் க்ஷபோடரத் துறப்பதோக அர்ஜுனன் வோதிைலோம்.
ஆனோல் அத்தடகய தபருந்தன்டமயிடன இதய பலவனமோக
ீ கிருஷ்ணர்
கருதுகிறோர். இத்தடகய தபோய்யோன தபருந்தன்டம எவ்வித அதிகோரிகளோலும்
ஏற்றுக்தகோள்ளப்படுவதில்டல. எனக்ஷவ, ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் வழிகோட்டுதலின்கீ ழ், இது
க்ஷபோன்ற தபருந்தன்டம அல்லது தபயரளவிலோன அகிம்டசடய அர்ஜுனடனப்
க்ஷபோன்ற நபர்கள் துறந்தோக க்ஷவண்டும்.

பதம் 2.4 - அர்ஜுன உவோச கத₂ம் பீ

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 44

 अजुमन उवाच
कथं भीष्टर्र्हं संख्ये द्रोणं च र्धुसूदन ।
इषुशभः प्रशतयोत्स्याशर् पूजाहामवररसूदन ॥ ४ ॥
அர்ஜுன உவோச

கத₂ம் பீ₄ஷ்மமஹம் ஸங்க்₂க்ஷய த்₃க்ஷரோணம் ச மது₄ஸூத₃ன |

இஷுபி₄꞉ ப்ரதிக்ஷயோத்ஸ்யோமி பூஜோர்ஹோவரிஸூத₃ன || 2-4 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; கத₂ம் — எப்படி; பீ₄ஷ்மம் — பீஷ்மர்; அஹம்

— நோன்; ஸங்க்₂க்ஷய — க்ஷபோரில்; த்₃க்ஷரோணம் — துக்ஷரோணர்; ச — க்ஷமலும்; மது₄-ஸூத₃ன —
மது என்னும் அரக்கடனக் தகோன்றவக்ஷர; இஷுபி₄꞉ — அம்புகளோல்;
ப்ரதிக்ஷயோத்ஸ்யோமி — எதிர்ப்க்ஷபன்; பூஜோ-அர்தஹௌ — பூடஜக்கு உரியவர்கடள; அரி-
ஸூத₃ன — எதிரிகடள அழிப்பவக்ஷர.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் கூறினோன்: எதிரிகடளக் தகோல்பவக்ஷர, மது எனும்

அரக்கடன அழித்தவக்ஷர, எனது பூடஜக்கு உரியவர்களோன பீஷ்மர்,
துக்ஷரோணர் முதலிக்ஷயோடர க்ஷபோரில் எவ்வோறு என்னோல் எதிர்த்து தோக்க
முடியும்?

தபோருளுடர

மதிப்பிற்குரிய தபரிக்ஷயோர்களோன போட்ைனோர் பீஷ்மரும் ஆசிரியர்

துக்ஷரோணோசோரியரும் எப்க்ஷபோதும் வழிபோட்டிற்கு உரியவர்கள். அவர்கள்
தோக்கினோலும்கூை அவர்கடள எதிர்த்துத் தோக்க கூைோது. தபரியவர்களுைன்
வோர்த்டதகளின் மூலம்கூை சண்டையிைோமலிருப்பது பண்போைோகும். சில சமயம்
அவர்கள் தகோடூரமோக நைத்து தகோண்ைோலும்கூை தகோடூரமோக நைத்தக் கூைோது.
அவ்வோறிருக்க, அர்ஜுனனோல் எப்படி அவர்கடள எதிர்த்துத் தோக்க முடியும்?
கிருஷ்ணர் அவரது போட்ைனோரோன உக்ரக்ஷசனடரக்ஷயோ, ஆசிரியரோன சோந்திபனி
முனிவடரக்ஷயோ எதிர்த்துத் தோக்குவோரோ? இடவக்ஷய அர்ஜுனனோல் கிருஷ்ணரின்
முன் டவக்கப்பட்ை சில தோக்கங்களோகும்.

பதம் 2.5 - கு₃ரூனஹத்வோ ஹி மஹோனு

गुरूनहत्वा शह र्हानुभावान्
श्रेयो भोक्तुं भैक्ष्यर्पीह लोके ।
हत्वाथमकार्ांस्तु गुरूशनहैव
भुज्ज‍
ीय भोगान्रुशधरप्रकदर्गधान् ॥ ५ ॥
கு₃ரூனஹத்வோ ஹி மஹோனுபோ₄வோன்_br__ஷ்₂க்ஷரக்ஷயோ க்ஷபோ₄க்தும்

டப₄க்ஷ்யமபீஹ க்ஷலோக்ஷக |

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 45

 ஹத்வோர்த₂கோமோம்ஸ்து கு₃ரூனிடஹவ

பு₄ஜ்ஜீய க்ஷபோ₄கோ₃ன்ருதி₄ரப்ரதி₃க்₃தோ₄ன் || 2-5 ||

கு₃ரூன் — தபரிக்ஷயோர்; அஹத்வோ — தகோல்லோமல்; ஹி — உறுதியோக; மஹோ-

அனுபோ₄வோன் — மகோத்மோக்கள்; ஷ்₂க்ஷரய꞉ — சிறந்தது; க்ஷபோ₄க்தும் — வோழ்டவ
அனுபவித்தல்; டப₄க்ஷ்யம் — பிச்டசதயடுத்து; அபி — கூை; இஹ — இவ்வோழ்வில்;
க்ஷலோக்ஷக — இவ்வுலகில்; ஹத்வோ — தகோன்று; அர்த₂ — இலோபம்; கோமோன் —
ஆடசப்பட்டு; து — ஆனோல்; கு₃ரூன் — தபரிக்ஷயோர்; இஹ — இவ்வுலகில்; ஏவ —
நிச்சயமோக; பு₄ஞ்ஜீய — அனுபவிக்க க்ஷவண்டிய; க்ஷபோ₄கோ₃ன் — இன்பங்கள்; ருதி₄ர —
இரத்தம்; ப்ரதி₃க்₃தோ₄ன் — கடற படிந்த.

தமோழிதபயர்ப்பு

மகோத்மோக்களோன எனது ஆச்சோரியர்களின் வோழ்டவ அழித்து நோன்

வோழ்வடத விை இவ்வுலகில் பிச்டசதயடுத்து வோழ்வக்ஷத க்ஷமல், உலக
இலோபங்கடள விரும்பும்க்ஷபோதிலும், அவர்கள் தபரிக்ஷயோர்கக்ஷள. அவர்கள்
தகோல்லப்பட்ைோல், நோம் அனுபவிப்படவ அடனத்திலும் இரத்தக் கடற
படிந்திருக்கும்.

தபோருளுடர

சோஸ்திர நியமங்களின்படி பகுத்தறிடவ இழந்து தவறுக்கத்தக்கச் தசயல்களில்

ஈடுபடும் ஆசிரியர் நிரோகரிக்கப்பை க்ஷவண்டியவர். துரிக்ஷயோதனன் தசய்யும் நிதி
உதவியின் கோரணத்தோல் பீஷ்மரும் துக்ஷரோணரும் அவனுக்குச் சோதகமோக
தசயல்பை க்ஷநர்ந்தது. உண்டமயில், தவறும் நிதி உதவிடய அடிப்படையோகக்
தகோண்டு, அத்தடகய நிடலடய அவர்கள் ஏற்றிருக்கக் கூைோது. இச்சூழ்நிடலயில் ,
அவர்கள் ஆசிரியருக்குரிய மதிப்டப இழந்து விட்ைனர். ஆனோல் அர்ஜுனக்ஷனோ
அவர்கடள இன்னும் தபரியவர்களோகக்ஷவ கருதுவதோல், அவர்கடளக் தகோன்று
தபௌதிக இலோபங்கடள அனுபவிப்பது, இரத்தக் கடற படிந்து அழுகியடத
அனுபவிப்பதோகும் என்று எண்ணுகிறோன்.

பதம் 2.6 - ந டசதத்₃வித்₃ம꞉ கதரன

न चैतशिद्मः कतरिो गरीयो

यिा जयेर् यकद वा नो जयेयुः ।
यानेव हत्वा न शजजीशवषार्-
स्तेऽवशस्थताः प्रर्ुखे धातमराष्ट्राः ॥ ६ ॥
ந டசதத்₃வித்₃ம꞉ கதரன்க்ஷனோ க₃ரீக்ஷயோ

யத்₃வோ ஜக்ஷயம யதி₃ வோ க்ஷநோ ஜக்ஷயயு꞉ |

யோக்ஷனவ ஹத்வோ ந ஜிஜீவிஷோம-

ஸ்க்ஷத(அ)வஸ்தி₂தோ꞉ ப்ரமுக்ஷக₂ தோ₄ர்தரோஷ்ட்ரோ꞉ || 2-6 ||

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 46

ந — இல்டல; ச — க்ஷமலும்; ஏதத் — இந்த; வித்₃ம꞉ — நமக்குத் ததரியுமோ; கதரத் — எது;
ந꞉ — நமக்கு; க₃ரீய꞉ — சிறந்தது; யத்வோ — எது; ஜக்ஷயம — நோம் தவல்லலோம்; யதி₃ —
அதுவோகில்; வோ — அல்லது; ந꞉ — நோம்; ஜக்ஷயயு꞉ — அவர்கள் தவல்லுதல்; யோன் —
இவர்கடள; ஏவ — நிச்சயமோக; ஹத்வோ — தகோல்வதோல்; ந — ஒருக்ஷபோதும் இல்டல;
ஜிஜீவிஷோம꞉ — நோம் வோழ விரும்புக்ஷவோம்; க்ஷத — அவர்கதளல்லோம்; அவஸ்தி₂தோ꞉ —
அடமந்துள்ள; ப்ரமுக்ஷக₂ — முன்னிடலயில்; தோ₄ர்தரோஷ்ட்ரோ꞉ — திருதரோஷ்டிரரின்
மகன்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அவர்கடள நோம் தவல்வதோ அல்லது அவர்களோல் தவல்லப்படுவதோ,

எது சிறந்தததன்று நோம் அறிக்ஷயோம். யோடரக் தகோன்றோல் நோம் வோழ
விரும்ப மோட்க்ஷைோக்ஷமோ, அந்த திருதரோஷ்டிரரின் மகன்கள், இப்தபோழுது
நம் முன்பு க்ஷபோர்க்களத்தில் நிற்கின்றனர்.

தபோருளுடர

க்ஷபோர் புரிவது சத்திரியரின் கைடம என்றக்ஷபோதிலும், க்ஷதடவயற்ற சண்டையில்

ஈடுபை க்ஷவண்டுமோ, அல்லது விலகி நின்று பிச்டச எடுத்துப் பிடழக்க
க்ஷவண்டுமோ—இஃது அர்ஜுனனுக்குத் ததரியவில்டல. எதிரிடய
தவல்லவில்டலதயனில், அவன் பிடழப்பதற்கோன ஒக்ஷர வழி, பிச்டச எடுப்பக்ஷத.
எந்தத் தரப்பினரும் தவற்றி வோடக சூைலோம் என்பதோல், தவற்றி அவனுக்கு
நிச்சயமல்ல. நீதி போண்ைவர்களின் தரப்பில் இருந்ததோல் , தவற்றி அவர்களுக்கோகக்
கோத்திருப்பதோக ஏற்றுக் தகோண்ைோலும், திருதரோஷ்டிரரின் மகன்கள் க்ஷபோரில்
இறக்கவிட்ைோல், அவர்கடள இழந்து வோழ்வது கடினக்ஷம. இச்சூழ்நிடல
அவர்களுக்கு மற்தறோரு க்ஷதோல்விக்ஷய. அர்ஜுனனோல் கருத்தில் தகோள்ளப்பட்ை
இவ்விஷயங்கள், அவன் சிறந்த பக்தன் மட்டுமல்ல, அறிவு சோன்றவன், மனடதயும்
புலன்கடளயும் கட்டுப்போட்டில் டவத்திருப்பவன் என்படத நிரூபிக்கின்றன. அரச
குலத்தில் பிறந்திருந்தும், பிச்டச எடுத்து வோழ அவன் விரும்பியது, அவனது
பற்றற்ற தன்டமடயக் கோட்டுகின்றது. இத்தடகய குணங்களுைன் இடணந்து, ஸ்ரீ
கிருஷ்ணரின் (அவனது குருவின்) அறிவுடரகளில் அவனுக்கிருந்த நம்பிக்டக
அவடன நற்பண்புள்ள சோன்க்ஷறோனோகக் கோட்டுகிறது. அர்ஜுனன் முக்தி
தபறுவதற்குத் தகுதி வோய்ந்தவன் என்பது முடிவு. புலன்கடளக் கட்டுப்படுத்தோமல் ,
ஞோனத்தின் தளத்டத அடைவதற்கு வோய்ப்பில்டல. ஞோனமும் பக்தியும்
இல்டலக்ஷயல், முக்தியடையும் வோய்ப்பும் இல்டல. அர்ஜுனன் இத்தடகய
தகுதிகடளப் தபற்றிருந்தோன். அவனது இச்சிறப்புத் தகுதிகள், தபௌதிக உறடவச்
சோர்ந்த அவனது மோதபரும் தகுதிகடள மிஞ்சுவதோக அடமந்துள்ளது.

பதம் 2.7 - கோர்பண்யக்ஷதோ₃க்ஷஷோபஹதஸ்வப

कापमण्यदोषोपहतस्वभावः
पृच्छाशर् त्वां धर्मसम्र्ूढचेताः ।
यच्रेयः स्याशिशश्चतं ब्रूशह ततर्े
शिष्टयस्तेऽहं िाशध र्ां त्वां प्रपिर्् ॥ ७ ॥
2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 47
 கோர்பண்யக்ஷதோ₃க்ஷஷோபஹதஸ்வபோ₄வ꞉

ப்ருச்சோ₂மி த்வோம் த₄ர்மஸம்மூை₄க்ஷசதோ꞉ |

யச்ச்₂க்ஷரய꞉ ஸ்யோந்நிஷ்₂சிதம் ப்₃ரூஹி தன்க்ஷம

ஷி₂ஷ்யஸ்க்ஷத(அ)ஹம் ஷோ₂தி₄ மோம் த்வோம் ப்ரபன்னம் || 2-7 ||

கோர்பண்ய — கருமித்தனம்; க்ஷதோ₃ஷ — பலவனம்;

ீ உபஹத — தோக்கப்பட்டு; ஸ்வபோ₄வ꞉
— குணங்கள்; ப்ருʼச்சோ₂மி — நோன் வினவுகிக்ஷறன்; த்வோம் — உம்மிைம்; த₄ர்ம — தர்மம்;
ஸம்மூை₄ — குழம்பி; க்ஷசதோ꞉ — இதயத்தில்; யத் — எடத; ஷ்₂க்ஷரய꞉ — சோலச் சிறந்தது;
ஸ்யோத் — ஆகும்; நிஷ்₂சிதம் — நிச்சயமோக; ப்₃ரூஹி — கூறுவரோக;
ீ தத் — அடத; க்ஷம —
எனக்கு; ஷி₂ஷ்ய꞉ — சீைன்; க்ஷத — உமது; அஹம் — நோன்; ஷோ₂தி₄ — அறிவுறுத்துங்கள்;
மோம் — எனக்கு; த்வோம் — உம்மிைம்; ப்ரபன்னம் — சரணடைந்க்ஷதன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இப்க்ஷபோது நோன் என் கைடமடயப் பற்றிக் குழப்பமடைந்து,

கருமித்தனமோன பலவனத்தோல்
ீ என் இயல்புகடளதயல்லோம் இழந்து
விட்க்ஷைன். இந்நிடலயில் எனக்கு நல்லது எது என்று நிச்சயமோக
கூறும்படி உம்டமக் க்ஷகட்டுக் தகோள்கிக்ஷறன். இப்க்ஷபோது உம்மிைம்
சரணடைந்த சீைன் நோன். அருள் கூர்ந்து எனக்கு அறிவுடர கூறுவரோக.
ீ

தபோருளுடர

இயற்டகயின் ஏற்போட்டின்படி, தபௌதிகச் தசயல்கடளச் தசய்யும்க்ஷபோது

அடனவரும் குழப்பத்டதக்ஷய சந்திக்கின்றனர். ஒவ்தவோரு அடியிலும் குழப்பங்கள்
உள்ளன. எனக்ஷவ, அங்கீ கோரம் தபற்ற ஆன்மீ க குருடவ அணுக க்ஷவண்டுதமன்று
வலியுறுத்தப்படுகிறது. வோழ்வின் பலடன நிடறக்ஷவற்றுவதற்கு அவர்
வழிகோட்டுவோர். நமது விருப்பம் இல்லோமக்ஷலக்ஷய வோழ்வில் குழப்பங்கள்
வருகின்றன, அவற்றிலிருந்து விடுபை அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருடவ
அணுகுமோறு எல்லோ க்ஷவத இலக்கியங்களும் நம்டம அறிவுறுத்துகின்றன. இத்தகு
குழப்பங்கள் கோட்டுத் தீடயப் க்ஷபோன்று, யோரோலும் பற்ற டவக்கப்பைோதக்ஷபோதிலும்
தகோழுந்துவிட்டு எரிகின்றன. குழப்பங்கடள நோம் விரும்போதக்ஷபோதிலும், வோழ்வின்
குழப்பங்கள் தோனோகத் க்ஷதோன்றுகின்றன—இதுக்ஷவ உலக இயல்பு. எவரும் தீடய
விரும்பவில்டல, இருந்தும் தநருப்பு க்ஷதோன்றுகிறது, அதனோல் குழப்பமும்
உண்ைோகிறது. அதுக்ஷபோலக்ஷவ, வோழ்வின் குழப்பங்கள் நோம் விரும்போமக்ஷலக்ஷய
தோனோகத் க்ஷதோன்றுகின்றன. எனக்ஷவதோன், வோழ்வின் குழப்பங்கடளத் தீர்ப்பதற்கும்
தீர்வின் விஞ்ஞோனத்டதப் புரிந்துதகோள்வதற்கும், சீைப் பரம்படரயில் வரும்
ஆன்மீ க குருடவ அணுக க்ஷவண்டுதமன க்ஷவதங்கள் நமக்கு அறிவுடர
கூறுகின்றன. அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருடவயுடையவர், அடனத்டதயும்
அறிந்தவரோகக்ஷவ இருப்போர். எனக்ஷவ, உலகக் குழப்பங்களிக்ஷலக்ஷய ததோைர்ந்து
இருக்கோமல், ஆன்மீ க குருடவ அணுக க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ இப்பதத்தின்
தபோருளோகும்.

தபௌதிகக் குழப்பங்களுைன் வோழும் மனிதன் யோர்? வோழ்வின் பிரச்சடனகடளப்

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 48

புரிந்துதகோள்ளோதவக்ஷன அவ்வோறு இருப்போன். ப்ருஹத்-ஆரண்யக உபநிஷத்தில்
(3.8.10) குழம்பிய மனிதன் (க்ருபண) பின்வருமோறு விளக்கப்படுகிறோன்: க்ஷயோ வோ
ஏதத்-அேரம் கோர்க் யவிதித் வோஸ்மோல் க்ஷலோகோத் ப்டரதி ஸ க்ருபண:'
மனிதனோகப் பிறந்தக்ஷபோதிலும், வோழ்வின் பிரச்சடனகடளத் தீர்க்கோமல், தன்டன
உணரும் விஞ்ஞோனத்டதக் கற்கோமல், நோய்கடளயும் பூடனகடளயும் க்ஷபோல்
உலடக விட்டுச் தசல்லும் மனிதன் கருமியோவோன்.' வோழ்வின் பிரச்சடனகடளத்
தீர்ப்பதற்கோக இம்மனிதப் பிறவிடய பயன்படுத்திக் தகோள்பவனுக்கு, இது
மோதபரும் வரமோகும்; எனக்ஷவ, இவ்வோய்ப்பிடன ஒழுங்கோகப் பயன்படுத்தோதவன்
கருமி என்று அறியப்படுகிறோன். மறுபுறத்தில், வோழ்வின் அடனத்துப்
பிரச்சடனகடளயும் தீர்ப்பதற்கோக இவ்வுைடல உபக்ஷயோகப்படுத்திக்தகோள்ளும்
புத்திசோலி, பிரோமணன் எனப்படுகிறோன். ய ஏதத்-அேரம் கோர்கி விதித் வோஸ்மோல்
க்ஷலோகோத் ப்டரதி ஸ ப்ரோஹ்மணோ:

குடும்பம், சமூகம், க்ஷதசம் க்ஷபோன்றவற்றின் மீ து (தபௌதிக வோழ்வின் அடிப்படையில்)

அளவற்ற பற்று தகோண்டிருப்பதோல், க்ருபணர் என்னும் கருமிகள் தங்கள் க்ஷநரத்டத
வணடிக்கின்றனர்.
ீ தபரும்போலோன மக்கள், 'க்ஷதோல் வியோதியின்' அடிப்படையில்
குடும்ப வோழ்வில் (மடனவி, குழந்டதகள், உறவினர்கள் என) பற்றுதல்
தகோண்டுள்ளனர். கருமி, குடும்ப உறுப்பினர்கடள மரணத்திலிருந்து தன்னோல்
கோப்போற்றி விை முடியும் என்று எண்ணுகிறோன், அல்லது குடும்பக்ஷமோ,
சமுதோயக்ஷமோ, மரணப் பிடியிலிருந்து தன்டனக் கோப்போற்றும் என்று எண்ணுகிறோன்.
இந்தக் குடும்பப் பற்றுதல் கீ ழ்நிடல மிருகங்களிலும் கோணப்படுகிறது—அடவயும்
தமது குட்டிகடளப் போதுகோக்கின்றன. குடும்ப உறுப்பினர்களின் மீ தோன தனது
பற்றுதலும், அவர்கடள மரணத்திலிருந்து கோப்போற்ற க்ஷவண்டும் என்ற
விருப்பமுக்ஷம, தனது குழப்பங்களின் கோரணம் என்படத அறிவோளியோன
அர்ஜுனனோல் புரிந்துதகோள்ள முடிந்தது. க்ஷபோரிடுவதற்கோன தனது கைடம கோத்துக்
தகோண்டிருந்தடத அறிந்தக்ஷபோதிலும், கருமித்தனமோன பலவனத்தோல்
ீ அவனோல்
கைடமகடளச் தசயலோற்ற முடியவில்டல. எனக்ஷவ, பரம ஆன்மீ க குருவோன
பகவோன் கிருஷ்ணரிைம், ஒரு தீர்டவக் தகோடுக்குமோறு க்ஷகட்கிறோன் அர்ஜுனன்.
அவன் கிருஷ்ணரிைம், தன்டன ஒரு சீைனோக அர்ப்பணிக்கிறோன், நட்புப்
க்ஷபச்சுக்கடள நிறுத்த விரும்புகிறோன். ஆசிரியருக்கும் சீைனுக்கும் இடையிலோன
க்ஷபச்சு மிகவும் முக்கியத்துவம் வோய்ந்ததோல், அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க
குருவிைம் தற்க்ஷபோது மிகக் கவனமோகப் க்ஷபச விரும்புகிறோன் அர்ஜுனன். பகவத்
கீ டதயின் விஞ்ஞோனத்திற்கு மூல ஆன்மீ க குரு கிருஷ்ணக்ஷர. கீ டதடயப்
புரிந்துதகோள்வதற்கோன முதல் மோணவன் அர்ஜுனன். பகவத் கீ டதடய அர்ஜுனன்
எப்படி புரிந்து தகோள்கிறோன் என்பது கீ டதயிக்ஷல கூறப்பட்டுள்ளது. இருந்தும்
மூைர்களோன தபௌதிகப் பண்டிதர்கள், 'கிருஷ்ணரிைம் சரணடையத்
க்ஷதடவயில்டல, கிருஷ்ணருக்குள் இருக்கும் பிறப்பற்ற ஒன்றிைம் சரணடைய
க்ஷவண்டும்' என்தறல்லோம் பிதற்றுகின்றனர். கிருஷ்ணரின் அகத்திற்கும்
புறத்திற்கும் க்ஷபதமில்டல. இதடன அறியோமல், பகவத் கீ டதடயப் புரிந்துதகோள்ள
முயல்பவன் மோதபரும் முட்ைோள்.

பதம் 2.8 - ந ஹி ப்ரபஷ்₂யோமி மமோ

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 49

 न शह प्रपश्याशर् र्र्ापनुद्याद् -
यच्छोकर्ुच्छोषणशर्शतद्रयाणार्् ।
अवाप्य भूभावसपत्नर्ृद्धं
राज्यं सुराणार्शप चाशधपत्यर्् ॥ ८ ॥
ந ஹி ப்ரபஷ்₂யோமி மமோபனுத்₃யோத்₃ -

யச்க்ஷசோ₂கமுச்க்ஷசோ₂ஷணமிந்த்₃ரியோணோம் |

அவோப்ய பூ₄போ₄வஸபத்னம்ருத்₃த₄ம்
ரோஜ்யம் ஸுரோணோமபி சோதி₄பத்யம் || 2-8 ||

ந — இல்டல; ஹி — நிச்சயமோக; ப்ரபஷ்₂யோமி — நோன் கோண்கிக்ஷறன்; மம —

என்னுடைய; அபனுத்₃யோத் — தீர்க்ககூடியது; யத் — எதுக்ஷவோ அடத; க்ஷஷோ₂கம் —
க்ஷசோகம்; உச்க்ஷசோ₂ஷணம் — வறட்டும்; இந்த்₃ரியோணோம் — புலன்களில்; அவோப்ய —
தபற்று; பூ₄தமௌ — பூமியில்; அஸபத்னம் — எதிரியற்று; ருʼத்₃த₄ம் — வளமோன;
ரோஜ்யம் — ரோஜ்ஜியம்; ஸுரோணோம் — க்ஷதவர்களில்; அபி — கூை; ச — க்ஷமலும்;
ஆதி₄பத்யம் — அதிபதியோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

என் புலன்கடள வறட்டுகின்ற இந்த க்ஷசோகத்டதப் க்ஷபோக்க ஒரு

வழிடயயும் என்னோல் கோண முடிவில்டல. க்ஷமலுலகில் அதிபதியோக
இருக்கும் க்ஷதவர்கடளப் க்ஷபோல, எவ்வித எதிரியுமில்லோத வளமோன
ரோஜ்ஜியத்டத இப்பூவுலகில் நோன் அடையப்தபற்றோலும், இந்த க்ஷசோக
நிடலயிடன என்னோல் அகற்ற முடியோது.

தபோருளுடர

அறதநறிகள் மற்றும் நீதிக் க்ஷகோட்போடுகளின் ஞோனத்டத ஆதோரமோகக் தகோண்டு,

பல தர்க்கங்கடள அர்ஜுனன் முன்டவத்த க்ஷபோதிலும், ஆன்மீ க குருவின் (பகவோன்
ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின்) உதவியின்றி அவனுடைய உண்டமயோன பிரச்சடனக்குத் தீர்வு
கோண முடியவில்டல என்று ததரிகிறது. அவனது இருப்டபக்ஷய வறட்டிக்
தகோண்டிருந்த பிரச்சடனகளுக்குத் தீர்வு கோண சிற்றறிவு உபக்ஷயோகமற்றது
என்படதயும், பகவோன் கிருஷ்ணடரப் க்ஷபோன்ற ஆன்மீ க குருவின்
உதவியில்லோமல் அத்தகு குழப்பங்களுக்குத் தீர்வு கோண்பது இயலோது
என்படதயும், அர்ஜுனனோல் புரிந்துதகோள்ள முடிந்தது. கல்வியறிவு, ஞோனம், தபரும்
பதவி இடவதயல்லோம் வோழ்வின் சிக்கடலத் தீர்க்க சற்றும்
உபக்ஷயோகமற்றடவக்ஷய; கிருஷ்ணடரப் க்ஷபோன்ற ஆன்மீ க குரு மட்டுக்ஷம இதில்
உதவ முடியும். எனக்ஷவ, நூறு சதவதம்
ீ கிருஷ்ண உணர்வில் இருக்கும் குருக்ஷவ,
அங்கீ கோரம் தபற்ற ஆன்மீ க குரு—ஏதனனில், அவரோல் மட்டுக்ஷம வோழ்வின்
சிக்கல்கடளத் தீர்க்க முடியும். சமுதோய நிடலகள் எப்படி இருப்பினும் , கிருஷ்ண
உணர்வு பற்றிய விஞ்ஞோனத்தில் வல்லுநரோக இருப்பவர், அங்கீ கரிக்கப்பட்ை
ஆன்மீ க குரு என்று பகவோன் டசதன்யர் கூறியுள்ளோர்.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 50

 கிபோ விப்ர, கிபோ ந்யோஸீ, ஷூத்ர க்ஷகக்ஷன நய
க்ஷயய் க்ருஷ்ண–தத்த்வ–க்ஷவத்தோ, க்ஷஸய் 'குரு ' ஹய

'ஒருவன் விப்ரக்ஷனோ (க்ஷவத ஞோனத்டதக் கற்றறிந்த பண்டிதர்), தோழ்ந்த குலத்தில்

பிறந்தவக்ஷனோ, துறவிக்ஷயோ—அது தபோருட்ைல்ல; கிருஷ்ணடரப் பற்றிய தத்துவத்தில்
வல்லுநரோக இருந்தோல், அவக்ஷர பக்குவமும், தகுதியும் தபற்ற ஆன்மீ க குரு
ஆவோர்.' (டசதன்ய சரிதோம்ருதம், மத்திய லீ டல, 8.128) எனக்ஷவ, கிருஷ்ணடரப்
பற்றிய விஞ்ஞோனத்தில் வல்லுனரோக ஆகோமல், எவரும் அங்கீ கோரம் தபற்ற
குருவோக இருக்க முடியோது. க்ஷவத இலக்கியங்களில் க்ஷமலும்
கூறப்பட்டுள்ளதோவது:
ஷத் கர்ம–நிபுக்ஷணோ விப்க்ஷரோ
மந்த்ர-தந்த்ர-விஷோரத:
அடவஷ்ணக்ஷவோ குருர் ந ஸ்யோத்
டவஷ்ணவ: ஷ்வ-பக்ஷசோ குரு:

'க்ஷவத ஞோனத்தின் அடனத்து விஷயங்களிலும் நிபுணனோகத் திகழும் கற்றறிந்த

பிரோமணன், டவஷ்ணவனோக இல்லோவிடில் (கிருஷ்ண உணர்வு பற்றிய
தத்துவத்டத அறியோவிடில்), அவன் குருவோகத் தகுதியற்றவன். கிருஷ்ண
உணர்வுைன் டவஷ்ணவனோக இருப்பவன், இழி குலத்தில் பிறந்திருந்தோலும்
ஆன்மீ க குருவோகலோம்.'

தபோருளோதோர முன்க்ஷனற்றத்தோலும் தசல்வத்டதச் க்ஷசர்த்து டவப்பதோலும், தபௌதிக

உலகின் சிக்கல்களோன, பிறப்பு, இறப்பு, முதுடம, க்ஷநோய் ஆகியவற்டற முறியடிக்க
முடியோது. உலகின் பல போகங்களில் தசல்வம் நிடறந்த , தபோருளோதோர
முன்க்ஷனற்றமடைந்த, வோழ்க்டக வசதிகள் எல்லோம் தபோருந்திய நோடுகள் பல
உள்ளன. எனினும் தபௌதிக வோழ்வின் பிரச்சடனகள் அங்கும் கோணப்படுகின்றன.
மக்கள் பல்க்ஷவறு வழிகளில் அடமதிடயத் க்ஷதடுகின்றனர். ஆனோல் கிருஷ்ண
உணர்விலுள்ள, கிருஷ்ணரோல் அங்கீ கரிக்கப்பட்ை க்ஷநரடிப் பிரதிநிதியின் மூலமோக ,
கிருஷ்ணடரக்ஷயோ, பகவத் கீ டத, ஸ்ரீமத் போகவதத்டதக்ஷயோ (கிருஷ்ணடரப் பற்றிய
விஞ்ஞோனம் அைங்கிய நூல்கடளக்ஷயோ), அணுகினோல் மட்டுக்ஷம, உண்டமயோன
இன்பத்டத அவர்களோல் அடைய முடியும்.

குடும்பம், சமூகம், நோடு மற்றும் உலகம் சோர்ந்த கவடலகடள, தபோருளோதோர

முன்க்ஷனற்றத்தோலும் வோழ்க்டக வசதிகளோலும் தீர்த்துவிை முடியோது. அவ்வோறு
தீர்த்துவிை முடியும் என்றோல், 'பூவுலகின் எதிரியற்ற ரோஜ்ஜியக்ஷமோ ஸ்வர்க
க்ஷலோகங்களிலுள்ள க்ஷதவர்கடளப் க்ஷபோன்ற அதிகோரத் தன்டமக்ஷயோ, என்
கவடலகடளத் தீர்க்கோது' என்று அர்ஜுனன் கூறியிருக்கமோட்ைோன். அவன்
கிருஷ்ண உணர்வில் தஞ்சம் புகுந்துள்ளோன், இதுக்ஷவ அடமதிக்கும் ஒற்றுடமக்கும்
சரியோன வழியோகும். தபோருளோதோர முன்க்ஷனற்றமும் உலடக ஆளும் தன்டமயும்,
ஜை இயற்டகயின் சீற்றத்தினோல் எக்கணமும் அழிவடையலோம். இப்க்ஷபோது
மனிதன் நிலவில் இைம் க்ஷதடுவடதப் க்ஷபோல, உயர் கிரகத்திற்கு உயர்ச்சி
தபறுவதும்கூை ஒக்ஷர அடியில் அழிவடையலோம். பகவத் கீ டத இதடன உறுதி
தசய்கின்றது: ேீக்ஷண புண்க்ஷய மர்த்ய-க்ஷலோகம் விஷந்தி, 'புண்ணியச் தசயல்களின்
பலன் தீர்ந்தவுைன், இன்பத்தின் உச்சியிலிருந்து கீ ழ்த்தரமோன வோழ்விற்கு

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 51

விழுகின்றனர்.' உலகின் பல அரசியல்வோதிகள் இவ்வோறு வழ்ச்சியடைந்துள்ளனர்.
ீ
இது க்ஷபோன்ற வழ்ச்சிகள்
ீ க்ஷமன்க்ஷமலும் கவடலக்க்ஷக இைமளிக்கின்றன.

எனக்ஷவ, கவடலகடள நோம் நன்முடறயில் கடளய விரும்பினோல், (அர்ஜுனடனப்

க்ஷபோல்) நோமும் கிருஷ்ணரிைம் சரணடைய க்ஷவண்டும். அர்ஜுனன் தனது
பிரச்சடனக்கு நிச்சயமோன தீர்விடன அடைவதற்கோக கிருஷ்ணடர அணுகினோன்.
இதுக்ஷவ கிருஷ்ண உணர்வின் வழியோகும்.

பதம் 2.9 - ஸஞ்ஜய உவோச ஏவமுக்த்வ

सञ्जय उवाच
एवर्ुक्त्वा हृषीके िं गुडाके िः परततपः ।
न योत्स्य इशत गोशवतदार्ुक्त्वा तूष्टणीं बभूव ह ॥ ९ ॥
ஸஞ்ஜய உவோச
ஏவமுக்த்வோ ஹ்ருஷீக்ஷகஷ₂ம் கு₃ைோ₃க்ஷகஷ₂꞉ பரந்தப꞉ |

ந க்ஷயோத்ஸ்ய இதி க்ஷகோ₃விந்தோ₃முக்த்வோ தூஷ்ணம்

ீ ப₃பூ₄வ ஹ || 2-9 ||

ஸஞ்ஜய꞉ உவோச — சஞ்ஜயன் கூறினோன்; ஏவம் — இவ்வோறு; உக்த்வோ — கூறி;

ஹ்ருʼஷீக்ஷகஷ₂ம் — புலன்களின் அதிபதியோன கிருஷ்ணரிைம்; கு₃ைோ₃க்ஷகஷ₂꞉ —
அறியோடமடய தவன்றவன், அர்ஜுனன்; பரம்-தப꞉ — எதிரிகடளச் தவிக்கச்
தசய்பவன்; நக்ஷயோத்ஸ்க்ஷய — க்ஷபோரிை மோட்க்ஷைன்; இதி — இவ்வோறு; க்ஷகோ₃விந்த₃ம் —
புலன்களுக்கு இன்பம் அளிப்பவரோன கிருஷ்ணரிைம்; உக்த்வோ — கூறி; தூஷ்ண ீம் —
அடமதி; ப₃பூ₄வ — ஆகிவிட்ைோன்; ஹ — நிச்சயமோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

சஞ்ஜயன் கூறினோன்: இவ்வோறு கூறிய பின், எதிரிகடளத் தவிக்கச்

தசய்பவனோன அர்ஜுனன், 'க்ஷகோவிந்தோ, நோன் க்ஷபோரிை மோட்க்ஷைன்' என்று
கூறி அடமதியோகி விட்ைோன்.

தபோருளுடர

க்ஷபோரிைோமல் அர்ஜுனன் களத்திலிருந்து விலகிச் தசன்று பிச்டச எடுத்துப்

பிடழக்கப் க்ஷபோவதோக எண்ணி திருதரோஷ்டிரர் மிகவும் மகிழ்வடைந்திருக்கலோம்.
ஆனோல் அர்ஜுனடன 'எதிரிகடளக் தகோல்லும் திறடமயுடையவன் (பரந்தப:)
என்று குறிப்பிடுவதன் மூலம் சஞ்ஜயன் மீ ண்டும் அவடர க்ஷசோகத்தில்
ஆழ்த்தினோன். அர்ஜுனன், குடும்பப் பற்றுதலினோல் தற்க்ஷபோது தபோய்யோன
துன்பத்தில் மயங்கியுள்ளக்ஷபோதிலும், பரம ஆன்மீ க குருவோன கிருஷ்ணரிைம்
சீைனோக சரணடைந்துள்ளோன். குடும்பப் பற்றுதலோல் ஏற்பட்ை தபோய்யோன
ஏக்கத்திலிருந்து விடரவில் விடுபட்டு, தன்னுணர்வின் பக்குவமோன ஞோனத்தோல்
(கிருஷ்ண உணர்வினோல்) ததளிவு தபற்று, அர்ஜுனன் க்ஷபோரிைப் க்ஷபோவது உறுதி
என்படதக்ஷய இது கோட்டுகிறது. அர்ஜுனன் கிருஷ்ணரோல் ததளிவு தபறப்

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 52

க்ஷபோவதோல், திருதரோஷ்டிரரின் மகிழ்ச்சி நீடிக்கோது, இறுதியில் அர்ஜுனன்
க்ஷபோரிடுவோன்.

பதம் 2.10 - தமுவோச ஹ்ருஷீக்ஷகஷ₂꞉ ப

तर्ुवाच हृषीके िः प्रहसशिव भारत ।

सेनयोरूभयोर्मध्ये शवषीदततशर्दं वचः ॥ १० ॥
தமுவோச ஹ்ருஷீக்ஷகஷ₂꞉ ப்ரஹஸன்னிவ போ₄ரத |

க்ஷஸனக்ஷயோரூப₄க்ஷயோர்மத்₄க்ஷய விஷீ த₃ந்தமித₃ம் வச꞉ || 2-10 ||

தம் — அவனிைம்; உவோச — கூறினோர்; ஹ்ருʼஷீக்ஷகஷ₂꞉ — புலன்களின் அதிபதி,

கிருஷ்ணர்; ப்ரஹஸன் — புன்சிரிப்புைன்; இவ — இக்ஷத க்ஷபோல்; போ₄ரத — பரத குலத்
க்ஷதோன்றக்ஷல, திருதரோஷ்டிரக்ஷன; க்ஷஸனக்ஷயோ꞉ — படைகளின்; உப₄க்ஷயோ꞉ — இரு தரப்பு;
மத்₄க்ஷய — மத்தியில்; விஷீத₃ந்தம் — கவடலப்படுபவனிைம்; இத₃ம் — பின்வரும்; வச꞉
— தசோற்கடள.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரத குலத் க்ஷதோன்றக்ஷல, அச்சமயத்தில், இரு தரப்புச் க்ஷசடனகளுக்கு

மத்தியில், துயரத்தோல் போதிக்கப்பட்டிருந்த அர்ஜுனனிைம், கிருஷ்ணர்
புன்சிரிப்புைன் பின்வருமோறு கூறினோர்.

தபோருளுடர

ரிஷிக்ஷகசர், குைோக்ஷகஷன் ஆகிய இரு தநருங்கிய நண்பர்களிடைக்ஷய இவ்விவோதம்

நடைதபற்றுக் தகோண்டிருந்தது. நண்பர்கள் என்ற முடறயில் அவர்கள் இருவரும்
சமமோனவர்கள். எனினும், அவர்களில் ஒருவன் தோனோகக்ஷவ மற்றவரின்
சீைனோனோன். ஒரு நண்பன் சீைோனோவதற்கு முன்வந்ததனோல் கிருஷ்ணர்
புன்முறுவல் தசய்தோர். எல்லோருக்கும் பகவோனோகத் திகழும் அவர், எல்லோருடைய
தடலவரோக, எப்க்ஷபோதுக்ஷம எல்லோடரயும்விை உயர் நிடலயில் இருப்பவர்.
இருப்பினும், நண்பரோக, மகனோக, அல்லது கோதலுக்குரியவரோக, ஏக்ஷதனும் ஒரு
பக்தன் அவடர ஏற்க விரும்பினோல், அதற்கு அன்புைன் இடசகிறோர். ஆனோல்
ஆசிரியரோக ஏற்கப்பட்ை உைக்ஷனக்ஷய, அந்நிடலடயத் தோங்கி ஆசிரியருக்குத்
க்ஷதடவயோன கணத்துைன் சீைனிைம் க்ஷபசினோர். குருவுக்கும் சீைனுக்கும்
இடைக்ஷயயோன உடரயோைல் இரு தரப்புச் க்ஷசடனகளுக்கு மத்தியில்
தவளிப்படையோக நைந்தது—இஃது எல்க்ஷலோருக்கும் பயனளிப்பதற்கோகக்ஷவ என்று
க்ஷதோன்றுகிறது. எனக்ஷவ, பகவத் கீ டதயின் உபக்ஷதசங்கள் ஒரு குறிப்பிட்ை
மனிதருக்க்ஷகோ, சமூகத்திற்க்ஷகோ, குலத்திற்க்ஷகோ மட்டும் உரித்தோனதல்ல,
அடனவருக்கும் உரியதோகும். நண்பர்களும் எதிரிகளும்கூை அவற்டறக் க்ஷகட்கும்
சம உரிடம தகோண்டுள்ளனர்.

பதம் 2.11 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச அக்ஷஷோ₂

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 53

 श्री भगवानुवाच
अिोच्यनतविोचस्त्वं प्रज्ञावादांश्च भाषसे ।
गतासूनगतासूंश्च नानुिोचशतत पशण्डताः ॥ ११ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

அக்ஷஷோ₂ச்யனன்வக்ஷஷோ₂சஸ்த்வம் ப்ரஜ்ஞோவோதோ₃ம்ஷ்₂ச போ₄ஷக்ஷஸ |

க₃தோஸூனக₃தோஸூம்ஷ்₂ச நோனுக்ஷஷோ₂சந்தி பண்டி₃தோ꞉ || 2-11 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்;

அக்ஷஷோ₂ச்யோன் — கவடலப்பை க்ஷவண்ைோதவற்றிற்கோக; அன்வக்ஷஷோ₂ச꞉ — நீ
கவடலப்படுகிறோய்; த்வம் — நீ; ப்ரஜ்ஞோ-வோதோ₃ன் — அறிவோளித்தனமோன வோதங்கள்;
ச — க்ஷமலும்; போ₄ஷக்ஷஸ — க்ஷபசுடகயில்; க₃த — இழந்த; அஸூன் — வோழ்வு; அக₃த —
இழக்கோத; அஸூன் — வோழ்வு; ச — க்ஷமலும்; ந — ஒருக்ஷபோதும் இல்டல;
அனுக்ஷஷோ₂சந்தி — கவடலப்படுதல்; பண்டி₃தோ꞉ — அறிஞர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: அறிவோளிடயப்

க்ஷபோல க்ஷபசும் அக்ஷத சமயத்தில் கவடலப்பை க்ஷவண்ைோதவற்றிற்கோக நீ
கவடலப்படுகிறோய். அறிஞர் வோழ்பவர்களுக்கோகக்ஷவோ,
மோண்ைவர்களுக்கோகக்ஷவோ வருந்துவதில்டல.

தபோருளுடர

உைனடியோக ஆசிரியரின் நிடலடய ஏற்ற பகவோன், மோணவடன 'முட்ைோள் ' என்று

மடறமுகமோக அடழத்துக் கண்டிக்கின்றோர். 'நீ அறிவோளிடயப் க்ஷபோலப்
க்ஷபசுகிறோய். ஆனோல், உைல் என்றோல் என்ன, ஆத்மோ என்றோல் என்ன என்படத
அறிந்த உண்டமயோன அறிஞன், உைலின் எந்த நிடலக்கும், உயிக்ஷரோடு
இருந்தோலும், இறந்தோலும், வருந்துவதில்டல' என்று கூறினோர். பின்வரும்
அத்தியோயங்களில் விளக்க இருப்படதப் க்ஷபோல, அறிவு என்றோக்ஷல ஜைம், ஆத்மோ,
மற்றும் இவற்றின் ஆளுனடர அறிவதுதோன். அரசியல் , சமூக நியதிகடளக்
கோட்டிலும் அறதநறிகளுக்கு அதிக முக்கியத்துவம் தகோடுக்கப்பை க்ஷவண்டும் என்று
அர்ஜுனன் வோதோடினோன். ஆனோல் ஜைம் , ஆத்மோ, பரம புருஷடனப் பற்றிய அறிவு
ஆகியடவ அறநியதிகடளக் கோட்டிலும் முக்கியத்துவம் வோய்ந்தடவ என்படத
அவன் அறியவில்டல. இவ்வறிவு க்ஷபோதுமோன அளவில் இல்லோதக்ஷபோது , அவன்
தன்டன தபரும் அறிஞனோக கோட்டிக் தகோண்டிருக்கக் கூைோது. அவன் தபரும்
அறிஞன் அல்ல என்ற கோரணத்தோல், கவடலப்பை க்ஷவண்ைோதவற்றிற்கோகக்
கவடலப்பட்டுக் தகோண்டிருந்தோன். பிறந்த இவ்வுைல், இன்க்ஷறோ நோடளக்ஷயோ அழிய
க்ஷவண்டியக்ஷத; எனக்ஷவ, இவ்வுைல் ஆத்மோடவப் க்ஷபோல அவ்வளவு
முக்கியமோனதல்ல. இடத அறிபவக்ஷன உண்டம அறிஞன், இத்தடகய அறிஞன்
ஜை உைலின் எந்த நிடலக்கும் வருந்துவதில்டல.

பதம் 2.12 - ந த்க்ஷவவோஹம் ஜோது நோஸ

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 54

 न त्वेवाहं जातु नासं न त्वं नेर्े जनाशधपाः ।
न चैव नभशवष्टयार्ः सवे वयर्तः परर्् ॥ १२ ॥
ந த்க்ஷவவோஹம் ஜோது நோஸம் ந த்வம் க்ஷநக்ஷம ஜனோதி₄போ꞉ |

ந டசவ நப₄விஷ்யோம꞉ ஸர்க்ஷவ வயமத꞉ பரம் || 2-12 ||

ந — என்றுமில்டல; து — ஆனோல்; ஏவ — நிச்சயமோக; அஹம் — நோன்; ஜோது —

எக்கோலத்திலும்; ந — என்றுமில்டல; ஆஸம் — இருந்து; ந — இல்டல; த்வம் — நீ; ந —
இல்டல; இக்ஷம — இவ்தவல்லோ; ஜன-அதி₄போ꞉ — மன்னர்கள்; ந — என்றுமில்டல; ச —
க்ஷமலும்; ஏவ — உறுதியோக; ந — இல்டல; ப₄விஷ்யோம꞉ — இனி இருப்க்ஷபோம்; ஸர்க்ஷவ
வயம் — நோம் அடனவரும்; அத꞉ பரம் — இனிக்ஷமல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

நோக்ஷனோ, நீக்ஷயோ, இம்மன்னர்கக்ஷளோ இல்லோமலிருந்த கோலம்

எதுவுமில்டல. எதிர்கோலத்திலும் நம்மில் எவரும் இல்லோமலிருக்கப்
க்ஷபோவதுமில்டல.

தபோருளுடர

கை உபநிஷத், ஷ்க்ஷவதோஷ்வதர உபநிஷத் க்ஷபோன்ற க்ஷவதங்களில், எண்ணற்ற

ஜீவன்கடள அவர்களின் தனிப்பட்ை தசயல்கடளயும் விடளவுகடளயும்
அடிப்படையோகக் தகோண்டு, பரம புருஷ பகவோன் பல்க்ஷவறு நிடலகளில் பரோமரித்து
வருகிறோர் என்று கூறப்பட்டுள்ளது. அக்ஷத பரம புருஷ பகவோன், தனது
விரிவங்கத்தின் மூலமோக, ஒவ்தவோரு ஜீவனின் இதயத்திலும் வோழ்கிறோர். உள்ளும்
புறமும், அந்தப் பரம்தபோருடள கோணும் சோதுக்கக்ஷள முழுடமயோன, நித்தியமோன
அடமதிடய அடைகின்றனர்.
நித்க்ஷயோ நித்யோனோம் க்ஷசதனஷ் க்ஷசதனோனோம்
ஏக்ஷகோ பஹுனோம் க்ஷயோ விததோதி கோமோன்
தம் ஆத்ம-ஸ்தம் க்ஷய (அ)னுபஷ்யந்தி தீரோஸ்
க்ஷதஷோம் ஷோந்தி: ஷோஷ்வதி க்ஷநதக்ஷரஷோம்

(கை உபநிஷத் 2.2.13)

அர்ஜுனனுக்குக் தகோடுக்கப்பட்ை அக்ஷத க்ஷவத உண்டம, குடறவோன

அறிவுள்ளக்ஷபோதிலும் தன்டன பண்டிதனோகக் கோட்டிக் தகோள்ளும் உலக மக்கள்
அடனவருக்கும் தகோடுக்கப்படுகிறது. கிருஷ்ணர், அர்ஜுனன், கூடியிருந்த
மன்னர்கள் என அடனவருக்ஷம நித்தியமோன தனி நபர்கள் என்றும், கட்டுண்ை
நிடலயிலும் சரி, முக்தி தபற்ற நிடலயிலும் சரி, ஜீவன்கடள நித்தியமோகப்
போதுகோப்பவன் தோக்ஷன என்றும், பகவோன் கிருஷ்ணக்ஷர இங்குத் ததளிவோகக்
கூறியுள்ளோர். புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் தனித்துவம் வோய்ந்த உன்னத
நபர். அவரது நித்தியத் க்ஷதோழனோன அர்ஜுனன் மட்டுமின்றி, அங்கு கூடியிருந்த
அடனத்து மன்னர்களும் தனித்துவம் வோய்ந்த நித்தியமோன நபர்கக்ஷள. அவர்கள்
இதற்கு முன் தனித்துவம் இல்லோமல் இருந்தோர்கள் என்பக்ஷதோ, வருங்கோலத்தில்
அவர்கள் நித்திய நபர்களோக இருக்க மோட்ைோர்கள் என்பக்ஷதோ இல்டல. அவர்களது

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 55

தனித்துவம் கைந்த கோலத்தில் இருந்தது, எவ்விதக் தடையுமின்றி எதிர்கோலத்திலும்
இருக்கும். எனக்ஷவ, எவருக்கோகவும் கவடலப்பை க்ஷவண்டிய கோரணம் இல்டல.

மோடயயோல் மூைப்பட்டிருக்கும் தனித்துவம் தகோண்ை ஆத்மோ, முக்திக்குப்பின்,

அருவ பிரம்மனில் கலந்து, தனது தனித்துவத்டத இழந்துவிடுகிறோன் என்னும்
மோயவோதக் தகோள்டக, உன்னத அதிகோரியோன பகவோன் கிருஷ்ணரோல் இங்கு
ஏற்கப்பைவில்டல. க்ஷமலும், தனித்துவம் கட்டுண்ை நிடலயின் கோரணமோக
உணரப்படுகின்றது என்னும் தகோள்டகயும் இங்கு ஏற்கப்பைவில்டல. தனது
தனித்துவம் மட்டுமின்றி எல்லோ ஜீவன்களின் தனித்துவமும், எதிர்கோலத்திலும்கூை
நித்தியமோகத் ததோைரும் என்று கிருஷ்ணர் இங்க்ஷக ததளிவோகக் கூறுகிறோர். இஃது
உபநிஷத்துகளிலும் உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது. கிருஷ்ணர் மோடயக்கு
உட்பைோதவர் என்பதோல் அவரது இக்கருத்து அதிகோரப்பூர்வமோனதோகும்.
தனித்துவம் உண்டமயில்டல என்றோல், கிருஷ்ணர் 'எதிர்கோலத்திலும் ' என்று கூறி
இவ்வளவு வலியுறுத்தியிருக்க மோட்ைோர். கிருஷ்ணரோல் க்ஷபசப்பட்ை தனித்துவம்
ஆன்மீ கமோனதல்ல, தபௌதிகமோனக்ஷத என்று மோயோவோதிகள் வோதிைலோம்.
இத்தனித்துவம் தபௌதிகமோனது என்ற வோதத்டத ஏற்றுக் தகோண்ைோல்,
கிருஷ்ணரின் தனித்துவத்டத எவ்வோறு க்ஷவறுபடுத்துவது? கைந்த கோலத்தில் தனது
தனித்தன்டமடய உறுதிப்படுத்திய கிருஷ்ணர் வருங்கோலத்திலும் தனது
தனித்தன்டமடய உறுதிப்படுத்துகிறோர். பலவிதங்களில் அவர் தனது
தனித்துவத்டத உறுதிப்படுத்தியுள்ளக்ஷதோடு அருவ பிரம்மன் தனக்குக் கீ ழோனது
என்றும் அறிவித்துள்ளோர். கிருஷ்ணர் தனது ஆன்மீ கத் தனித்தன்டமடய
எப்க்ஷபோதும் தக்க டவத்துள்ளோர்; தனிப்பட்ை உணர்வுடைய சோதோரண கட்டுண்ை
ஆத்மோவோக அவடர ஏற்றோல், அவரது பகவத் கீ டத அதிகோரப்பூர்வமோன
சோஸ்திரமோகோது. நோன்கு குடறபோடுகளுடைய சோதோரண மனிதனோல், க்ஷகட்கத்
தகுந்த எந்த விஷயத்டதயும் கற்பிக்க முடியோது. கீ டத அத்தடகய
குடறபோடுகளுடைய இலக்கியங்களுக்கு க்ஷமம்பட்ைது. எந்த ஜைப் புத்தகமும்
பகவத் கீ டதக்கு இடணயோகோது. ஒருவன் கிருஷ்ணடர சோதோரண மனிதனோக
ஏற்கும் தபோழுது, கீ டத தனது எல்லோ முக்கியத்துவத்டதயும் இழந்துவிடுகிறது.
இப்பதத்தில் குறிப்பிட்டுள்ள பன்டம 'மரபு' என்றும் அது உைடலக் குறிப்பது
என்றும் மோயோவோதிகள் வோதிடுகின்றனர். ஆனோல், இப்பதத்திற்கு முந்டதய
பதத்தில் இடதப் க்ஷபோன்ற உைல் உணர்வு கண்டிக்கப்பட்டுள்ளது. உயிர்வோழிகளின்
உைல் சோர்ந்த கருத்துக்கடளக் கண்டித்த பிறகு, கிருஷ்ணர் எவ்வோறு மீ ண்டும்
உைல் சோர்ந்த மரபு நிடலயிலிருந்து க்ஷபசுவோர்? எனக்ஷவ, தனித்துவம் ஆன்மீ கத்
தளத்தின் அடிப்படையிலோனது, தபரும் ஆச்சோரியர்களோன ஸ்ரீ இரோமனுஜர்
க்ஷபோன்க்ஷறோரோல் இஃது உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது. இந்த ஆன்மீ கத் தனித்துவம்
பகவோனின் பக்தர்களோக்ஷலக்ஷய அறியப்படுகிறது என கீ டதயில் பல இைங்களில்
ததளிவோக விளக்கப்பட்டுள்ளது. கிருஷ்ணர், பரம புருஷ பகவோனோக இருப்படதக்
கண்டு, அவர் மீ து தபோறோடம தகோள்பவர்கள், இந்த மோதபரும் இலக்கியத்டத
உண்டமயோக அணுக இயலோது. பக்தியற்ற நபர்கள் கீ டதடய அணுகும் விதம் ,
வண்டுகள் க்ஷதன் போட்டிடல நக்குவடதப் க்ஷபோலோகும். போட்டிடலத் திறக்கும்வடர
ஒருவன் உள்ளிருக்கும் க்ஷதனின் சுடவடயப் தபற முடியோது. அதுக்ஷபோலக்ஷவ
பகவத் கீ டதயின் உள் இரகசியம் பக்தர்களோல் மட்டுக்ஷம அறியக் கூடியது, க்ஷவறு
எவரும் இதடனச் சுடவக்க முடியோது, இஃது இப்புத்தகத்தின் நோன்கோம்
அத்தியோத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது. கைவுள் இருப்படதக் கண்டு தபோறோடம
தகோள்பவர்களோல் கீ டதடயத் ததோைக்கூை முடியோது. எனக்ஷவ, கீ டதக்கு

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 56

மோயோவோதிகள் அளிக்கும் விளக்கம், முழு உண்டமயிலிருந்து முற்றிலும் விலகிச்
தசல்லக் கூடிய விளக்கமோகும். கீ டதக்கு மோயோவோதிகள் தகோடுத்த போஷ்யங்கடள
(விளக்கவுடரகடள) படிக்கோமல் இருக்கும்படி நம்டமத் தடுக்கும் பகவோன்
டசதன்யர், மோயோவோத தத்துவத்டத ஏற்பவர் கீ டதயின் உண்டமயோன
இரகசியத்டத புரிந்துதகோள்வதற்கோன எல்லோத் திறன்கடளயும் இழந்துவிடுகிறோர்
என்று எச்சரித்துள்ளோர். தனித்தன்டம நோம் கோணும் உலடகக் குறிக்குமோயின் ,
இடறவன் கற்பிக்க க்ஷவண்டியத் க்ஷதடவயில்டல. கைவுள் மற்றும் தனிப்பட்ை
ஆத்மோவின் பன்டமத் தன்டம நித்திய உண்டமயோகும், இது க்ஷமக்ஷல கூறியபடி
க்ஷவதங்களோலும் உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது.

பதம் 2.13 - க்ஷத₃ஹிக்ஷனோ(அ)ஸ்மின்யதோ₂

देशहनोऽशस्र्तयथा देहे कौर्ारं यौवनं जरा ।

तथा देहाततरप्राशप्तधीरस्तत्र न र्ुह्यशत ॥ १३ ॥
க்ஷத₃ஹிக்ஷனோ(அ)ஸ்மின்யதோ₂ க்ஷத₃க்ஷஹ தகௌமோரம் தயௌவனம் ஜரோ |

ததோ₂ க்ஷத₃ஹோந்தரப்ரோப்திர்தீ₄ரஸ்தத்ர ந முஹ்யதி || 2-13 ||

க்ஷத₃ஹின꞉ — உைல்தபற்ற; அஸ்மின் — இந்த; யதோ₂ — அதனோல்; க்ஷத₃க்ஷஹ — உைலில்;

தகௌமோரம் — சிறு வயது; தயௌவனம் — இளடம; ஜரோ — முதுடம; ததோ₂ —
அதுக்ஷபோலக்ஷவ; க்ஷத₃ஹ-அந்தர — உைல் மோறுவதும்; ப்ரோப்தி꞉ — அடைதல்; தீ₄ர꞉ —
நிதோன புத்தியுடையவர்; தத்ர — அடதப்பற்றி; ந — என்றுமில்டல; முஹ்யதி —
மயங்குதல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷதகத்டத உடையவனின் உைல், சிறுவயது, இளடம, முதுடம என்று

கைந்துதசல்வடதப் க்ஷபோல, ஆத்மோ, மரணத்தின் க்ஷபோது க்ஷவறு உைலுக்கு
மோற்றம் தபறுகின்றது. நிதோன புத்தியுடையவர் இதுக்ஷபோன்ற
மோற்றத்தோல் திடகப்பதில்டல.

தபோருளுடர

ஒவ்தவோரு உயிர்வோழியும் தனித்தனி ஆத்மோ என்பதோல், ஒவ்தவோருவரும் தனது

உைடல ஒவ்தவோரு கணமும் மோற்றிக் தகோண்க்ஷை இருக்கின்றனர். சில
க்ஷநரங்களில் சிறுவடனப் க்ஷபோலவும் சில க்ஷநரங்களில் இடளஞடனப் க்ஷபோலவும்
இன்னும் சில க்ஷநரங்களில் முதிக்ஷயோடனப் க்ஷபோலவும் அவன் க்ஷதோன்றுகின்றோன்.
இருப்பினும், ஆத்மோ, எவ்வித மோற்றமும் அடையோமல் அப்படிக்ஷய இருக்கின்றோன்.
அந்த தனி ஆத்மோ, இறுதியில் மரணத்தின்க்ஷபோது, உைடல மோற்றி க்ஷவதறோரு
உைலில் புகுகின்றோன். அடுத்த பிறவியில் க்ஷவறு உைடல அடையப்க்ஷபோவது உறுதி
(அவ்வுைல் தபௌதிகமோகக்ஷவோ ஆன்மீகமோகக்ஷவோ இருக்கலோம்) என்பதோல் , அர்ஜுனன்
தனக்கு பிரியமோன துக்ஷரோணர், பீஷ்மர் க்ஷபோன்க்ஷறோரின் மரணத்திற்கோகக்கூை
வருந்தத் க்ஷதடவயில்டல. மோறோக, அவர்கள் படழய உைலிருந்து புதிய உைலுக்கு

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 57

புதிய சக்தியுைன் மோறுவடத (இளடமயோவடத) எண்ணி அவன் மகிழக்ஷவ
க்ஷவண்டும். இத்தகு உைல் மோற்றங்கள், தனது வோழ்வில் தசய்த தசயல்களுக்க்ஷகற்ப,
பலதரப்பட்ை இன்ப துன்பங்கடள அடைய ஒருவனுக்கு உதவுகின்றன. எனக்ஷவ,
நல்லோத்மோக்களோன பீஷ்மரும் துக்ஷரோணரும், மறு வோழ்வில் நிச்சயமோக ஆன்மீ க
உைல்கடள அடையப் க்ஷபோகிறோர்கள், அல்லது குடறந்தபட்சம் தபௌதிக நிடலயின்
உயர் இன்பங்கடள அனுபவிப்பதற்கோக, ஸ்வர்க க்ஷலோகத்தின் உைல்கடள
அடைவோர்கள். எனக்ஷவ, எந்த சூழ்நிடலயிலும் கவடலப்பை கோரணமில்டல.

தனி ஆத்மோ, பரமோத்மோ மற்றும் இயற்டக (தபௌதிக மற்றும் ஆன்மீ க இயற்டக

இரண்டும்) ஆகியவற்றின் நிடலடய பக்குவமோக அறிந்தவன் தீர அல்லது நிதோன
புத்தியுடையவன் என்று அடழக்கப்படுகிறோன். அத்தகு மனிதன் உைல்களின்
மோற்றத்தோல் ஒரு க்ஷபோதும் மயங்குவதில்டல.

ஆத்மோக்கள் அடனத்தும் ஒன்க்ஷற என்னும் மோயோவோதக் கருத்டத ஏற்க முடியோது ;

ஏதனனில், ஆத்மோடவ சிறு துண்டுகளோக தவட்ை முடியோதது. அவ்வோறு
ஆத்மோக்கள் அடனத்தும் பல்க்ஷவறு தனிப்பட்ை துண்டுகளோக தவட்ைப்பட்ைடவ
என்று எடுத்துக் தகோண்ைோல், அஃது 'உன்னத ஆத்மோ மோற்றமடையோதது ' என்னும்
தகோள்டகக்கு எதிரோக அடமயும், க்ஷமலும், பரமன் துண்டிக்கப்பைக்கூடியது,
மோற்றமடையக் கூடியது, என்றோகி விடும். கீ டதயில் உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளபடி,
பரமனின் அம்சங்கள் நித்தியமோனடவ (ஸநோதன), ேரோ என்ற தபயரோல்
அடழக்கப்படுகின்றன; அதோவது அடவ தபௌதிக இயற்டகயில் விழுந்து விடும்
தன்டமயுடையடவ. அம்சங்கள் நித்தியமோக அம்சங்கக்ஷள—முக்திக்குப் பின்னும்,
தனி ஆத்மோ அம்சமோகக்ஷவ திகழும். இருப்பினும் , முக்தியடைந்தபின், அவன் பரம
புருஷ பகவோனுைன், ஆனந்தமும் அறிவும் நிடறந்த நித்திய வோழ்டவ வோழ்கிறோன்.
ஒவ்தவோரு தனிப்பட்ை உயிர்வோழியின் உைலிலும் வற்றிருக்கும்
ீ பரமோத்மோவிற்கு,
பிரதிபலிப்புக் தகோள்டகடய உபக்ஷயோகப்படுத்த முடியும். அவர் தனிப்பட்ை
ஆத்மோவிலிருந்து க்ஷவறுபட்ைவர். வோனம் நீரில் பிரதிபலிக்கப்படும்க்ஷபோது சூரியன் ,
சந்திரன் மற்றும் நட்சத்திரங்களும் பிரதிபலிக்கின்றன. நட்சத்திரங்கடள
உயிர்வோழிகளுக்கும் சூரியடனக்ஷயோ சந்திரடனக்ஷயோ முழுமுதற் கைவுளுக்கும்
ஒப்பிைலோம். அர்ஜுனனோல் பிரதிநிதிக்கப்படும் தனிப்பட்ை அம்சமோன ஆத்மோவும்,
பரமோத்மோவோக விளங்கும் முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரும், ஒக்ஷர நிடலடய
உடையவர்கள் அல்ல—இது நோன்கோம் அத்தியோயத்தின் ததோைக்கத்தில்
ததளிவோகும். அர்ஜுனன் கிருஷ்ணருக்கு சமமோனவர் என்றோக்ஷலோ , கிருஷ்ணர்
அர்ஜுனடனவிை உயர்ந்தவர் அல்ல என்றோக்ஷலோ, கற்பிப்பவர், கற்பவன் என்னும்
அவர்களது உறவு அர்த்தமற்றதோகி விடும். அவர்கள் இருவருக்ஷம அறியோடம
சக்தியில் (மோடயயில்) மயங்கக் கூடியவர்கள் என்றோல், ஒருவர் கற்பிக்க, மற்றவர்
கற்றுக்தகோள்ளும் அவசியக்ஷம இல்டல. அத்தடகய உபக்ஷதசங்கள் பயனற்றடவ;
ஏதனனில், மோடயயினோல் பிடணக்கப்பட்டுள்ள எவரும் அதிகோரம் தபற்ற
ஆசிரியரோக முடியோது. எனக்ஷவ , மோடயயோல் மயக்கப்படும் மறதியுடைய
ஆத்மோவோன அர்ஜுனன் எனும் உயிர்வோழிடயக் கோட்டிலும், முழுமுதற் கைவுளோன
பகவோன் கிருஷ்ணர் உயர்வோனவர் என்பது ஏற்றுக்தகோள்ளப்பட்ைோக க்ஷவண்டும்.

பதம் 2.14 - மோத்ரோஸ்பர்ஷோ₂ஸ்து க

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 58

 र्ात्रास्पिामस्तु कौततेय िीतोष्टणसुखदुःखदाः ।
आगर्ापाशयनोऽशनत्यास्तांशस्तशतक्षस्व भारत ॥ १४ ॥
மோத்ரோஸ்பர்ஷோ₂ஸ்து தகௌந்க்ஷதய ஷீ₂க்ஷதோஷ்ணஸுக₂து₃꞉க₂தோ₃꞉ |

ஆக₃மோபோயிக்ஷனோ(அ)நித்யோஸ்தோம்ஸ்திதிேஸ்வ போ₄ரத || 2-14 ||

மோத்ரோ-ஸ்பர்ஷோ₂꞉ — புலன்மய உணர்வு; து — மட்டுக்ஷம; தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின்

மகக்ஷன; ஷீ₂த — குளிர்; உஷ்ண — க்ஷகோடை; ஸுக₂ — சுகம்; து₃꞉க₂ — துக்கம்; தோ₃꞉ —
தருவது; ஆக₃ம — க்ஷதோன்றுகின்ற; அபோயின꞉ — மடறகின்ற; அநித்யோ꞉ — நிடலயற்ற;
தோன் — அவற்டறதயல்லோம்; திதிேஸ்வ — தபோறுத்துக் தகோள்ள முயற்சி தசய்;
போ₄ரத — பரதகுலத் க்ஷதோன்றக்ஷல.

தமோழிதபயர்ப்பு

குந்தியின் மகக்ஷன, இன்ப துன்பங்களின் நிடலயற்ற க்ஷதோற்றமும்

கோலப் க்ஷபோக்கில் ஏற்படும் மடறவும், க்ஷகோடையும் குளிரும் பருவ
கோலத்தில் க்ஷதோன்றி மடறவடதப் க்ஷபோன்றதோகும். புலன்களின்
உணர்வோக்ஷலக்ஷய அடவ எழுகின்றன; எனக்ஷவ, பரத குலத் க்ஷதோன்றக்ஷல,
இவற்றோல் போதிக்கப்பைோமல், தபோறுத்துக் தகோள்ளக் கற்றுக் தகோள்.

தபோருளுடர

கைடமடய முடறயோகச் தசயலோற்றுடகயில் நிடலயற்ற இன்ப துன்பங்கள்

க்ஷதோன்றி மடறவடதப் தபோறுத்துக்தகோள்ள ஒருவன் கற்றுக் தகோள்ள க்ஷவண்டும்.
க்ஷவத நியதிப்படி ஒருவன் மோக (மோர்கழி, டத) மோதத்திலும் அதிகோடலயில்
நீரோடுதல் அவசியம். அச்சமயத்தில் குளிர் அதிகமோக இருக்கும்க்ஷபோதிலும், மத
நியமங்கடளக் கடைப்பிடிப்பவன் குளிப்பதற்குத் தயங்குவதில்டல. அதுக்ஷபோல,
க்ஷகோடையின் தவப்பம் மிகுந்த கோலமோன, சித்திடர, டவகோசி மோதங்களிலும்
சடமயலடறயில் நுடழந்து சடமப்பதற்குப் தபண் தயங்குவதில்டல. பருவ கோல
அதசௌகரியங்களுக்கு இடையிலும் தனது கைடமடய ஒருவன் தசய்தோக
க்ஷவண்டும். அதுக்ஷபோல, சத்திரியனின் தர்மம் க்ஷபோரிடுதல் என்பதோல், உறவினர்
அல்லது நண்பருைன் க்ஷபோரிை க்ஷவண்டியிருப்பினும் , தனக்கு விதிக்கப்பட்ை
கைடமயிலிருந்து அவன் பிறழக் கூைோது. ஞோனத்தின் தளத்திற்குத் தன்டன
உயர்த்திக் தகோள்வதற்கு ஒருவன் தர்மத்தின் சட்ைதிட்ைங்கடள பின்பற்றிக்ஷய ஆக
க்ஷவண்டும்; ஏதனனில், ஞோனத்தினோலும் பக்தியினோலும் மட்டுக்ஷம மோடயயின்
(அறியோடமயின்) பிடியிலிருந்து விடுதடல தபற முடியும்.

அர்ஜுனனுக்குக் தகோடுக்கப்பட்ை இரண்டு தபயர்களும் முக்கியத்துவம்

வோய்ந்தடவ. 'தகௌந்க்ஷதய ' என்றடழப்பது தோயின் வழியில் அவனுக்கு இருந்த
இரத்த சம்பந்தத்டதயும், 'போரதோ ' என்றடழப்பது தந்டத வழியில் அவனுக்கு
இருக்கும் தபரும் சிறப்டபயும் குறிக்கின்றது. இரு வழியிலும் அவன் மிகச்சிறந்த
குலப்தபருடம உடையவன். அத்தகு குலப்தபருடம கைடமடய ஒழுங்கோக
நிடறக்ஷவற்றும் தபோறுப்டபக் தகோடுக்கின்றது; எனக்ஷவ, அவனோல் க்ஷபோடரப்
புறக்கணிக்கக்ஷவ முடியோது.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 59

 பதம் 2.15 - யம் ஹி ந வ்யத₂யந்த்ய

यं शह न व्यथयतत्येते पुरुषं पुरुषषमभ ।

सर्दुःखसुखं धीरं सोऽर्ृतत्वाय कल्पते ॥ १५ ॥
யம் ஹி ந வ்யத₂யந்த்க்ஷயக்ஷத புருஷம் புருஷர்ஷப₄ |

ஸமது₃꞉க₂ஸுக₂ம் தீ₄ரம் க்ஷஸோ(அ)ம்ருதத்வோய கல்பக்ஷத || 2-15 ||

யம் — எவதனோருவன்; ஹி — நிச்சயமோக; ந — என்றுமில்டல; வ்யத₂யந்தி — கவடல

தருவது; ஏக்ஷத — இடவதயல்லோம்; புருஷம் — ஒருவனுக்கு; புருஷ-ருʼஷப₄ —
மனிதரில் சிறந்தவக்ஷன; ஸம — மோறோத; து₃꞉க₂ — கவடல; ஸுக₂ம் — மகிழ்ச்சி; தீ₄ரம்
— தபோறுடமயோக; ஸ꞉ — அவக்ஷன; அம்ருʼதத்வோய — விடுதடலக்கு; கல்பக்ஷத — தகுதி
தபற்றவனோகக் கருதப் படுகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

மனிதரில் சிறந்க்ஷதோக்ஷன (அர்ஜுனக்ஷன), இன்ப துன்பங்களோல்

போதிக்கப்பைோதவனும் இவ்விரண்டு நிடலகளிலும் தன்னிடல மோறோது
இருப்பவனுக்ஷம, நிச்சயமோக விடுதடலக்குத் தகுதி தபற்றவனோக
இருக்கிறோன்.

தபோருளுடர

ஆன்மீ க உணர்வின் முன்க்ஷனற்ற நிடலகடள அடைவதில் ஸ்திரமோன

மனஉறுதியுடையவனும், இன்ப துன்பங்களின் பலமோன தோக்குதடல சமமோகப்
தபோறுத்துக் தகோள்ளக்கூடியவனுமோன ஒருவன் முக்திக்குத் தகுதியுடைவன்
ஆவோன். வர்ணோஷ்ரம தர்மத்தின் நோன்கோவது நிடலயோன துறவு (சந்நியோச)
நிடல, மிகவும் கவனமோக இருக்க க்ஷவண்டிய கடினமோன நிடலயோகும். ஆயினும்,
தன் வோழ்டவப் பக்குவப்படுத்திக் தகோள்வதில் விருப்பமுடையவன், எல்லோ
சிரமங்களுக்கு இடையிலும் நிச்சயமோக சந்நியோசத்டத ஏற்றுக்தகோள்கிறோன்.
இச்சிரமங்கள் தபோதுவோக, குடும்ப உறவுகடளத் துண்டிப்பதோலும் மடனவி
மக்களின் உறடவ விட்டு விடுவதோலும் எழக்கூடியடவ. ஆனோல் இச்சிரமங்கடள
தபோறுத்துக்தகோள்ள முடிந்தோல், அவனது ஆன்ம உணர்வுப் போடத நிச்சயமோக
முழுடம தபறுகிறது. அதுக்ஷபோல, குடும்பத்தினருைனும் அன்பிற்கு
உரித்தோனவர்களுைனும் க்ஷபோர் புரிதல் கடினமோனக்ஷத என்றக்ஷபோதிலும், அர்ஜுனன்
(சத்திரியன் என்ற முடறயில் தனது கைடமகடள ஆற்ற க்ஷவண்டியவன்), அதடன
உறுதியுைன் தசயலோற்ற முயலும்படி அறிவுறுத்தப்படுகிறோன். பகவோன் டசதன்யர்
தனது இருபத்துநோன்கோம் வயதில் சந்நியோசம் ஏற்றுக் தகோண்ைக்ஷபோது , அவடரக்ஷய
நம்பியிருந்த இளம் மடனவிடயயும் முதிர்ந்த தோடயயும் கவனிப்பதற்கு யோரும்
இல்டல. இருப்பினும், உயர்நத க்ஷநோக்கத்திற்கோக சந்நியோசம் ஏற்ற அவர், உயர்ந்த
கைடமகடள நிடலயோகச் தசயலோற்றினோர். இதுக்ஷவ ஜை பந்தத்திலிருந்து முக்தி
தபறுவதற்கோன வழி.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 60

 பதம் 2.16 - நோஸக்ஷதோ வித்₃யக்ஷத போ₄க்ஷவோ

नासतो शवद्यते भावो नाभावो शवद्यते सतः ।

उभयोरशप दृष्टोऽततस्त्वनयोस्तत्त्वदर्तिशभः ॥ १६ ॥
நோஸக்ஷதோ வித்₃யக்ஷத போ₄க்ஷவோ நோபோ₄க்ஷவோ வித்₃யக்ஷத ஸத꞉ |

உப₄க்ஷயோரபி த்₃ருஷ்க்ஷைோ(அ)ந்தஸ்த்வனக்ஷயோஸ்தத்த்வத₃ர்ஷி₂பி₄꞉ || 2-16 ||

ந — என்றுமில்டல; அஸத꞉ — இல்லோத; வித்₃யக்ஷத — உள்ளது; போ₄வ꞉ — நீடிக்கின்ற; ந

— என்றுமில்டல; அபோ₄வ꞉ — மோறுகின்ற குணம்; வித்₃யக்ஷத — இருக்கின்றது; ஸத꞉ —
நித்யமோனதன்; உப₄க்ஷயோ꞉ — இவ்விரண்டில்; அபி — மிகவும்; த்₃ருʼஷ்ை꞉ —
கண்டுள்ளவன்; அந்த꞉ — முடிவு; து — ஆனோல்; அனக்ஷயோ꞉ — அவற்றில்; தத்த்வ —
உண்டமடய; த₃ர்ஷி₂பி₄꞉ — கண்ைவர்களோல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

உண்டமடயக் கண்ைவர்கள், நிடலயற்றதற்கு (உைலுக்கு) நீடிப்பும்,

நித்தியமோனதற்கு (ஆத்மோவிற்கு) மோற்றமும் இல்டல என்று முடிவு
தசய்துள்ளனர். இடவ இரண்டின் இயற்டகடயயும் ஆரோய்ந்க்ஷத
அவர்கள் இடதத் தீர்மோனித்துள்ளனர்.

தபோருளுடர

மோறும் உைலுக்கு நீடிப்பில்டல. நவன

ீ மருத்துவ விஞ்ஞோனமும்கூை பல்க்ஷவறு
உயிரணுக்களின் தசயல்கள் மற்றும் விடளவுகளோல், உைல் எப்க்ஷபோதும்
மோற்றமடைந்து தகோண்டிருக்கிறது என்படத ஏற்றுக்தகோள்கிறது.
அம்மோற்றத்தினோக்ஷலக்ஷய உைலில் வளர்ச்சியும் முதுடமயும் ஏற்படுகின்றது.
ஆனோல் உைல் மற்றும் மனதின் பல்க்ஷவறு மோற்றங்களுக்கு இடையிலும், ஆத்மோ
மோறோமல் நிடலயோக இருக்கின்றது. இதுக்ஷவ ஜைத்திற்கும் ஆன்மீ கத்திற்கும்
இடையிலோன க்ஷவறுபோைோகும். உைல் இயற்டகயோகக்ஷவ என்றும் மோறிக்
தகோண்டுள்ளது; ஆத்மோ இயற்டகயோகக்ஷவ நித்தியமோனது. உண்டமடயக் கண்ை
எல்லோ வகுப்பினரோலும் (அருவவோதிகளோலும் உருவவோதிகளோலும்) இம்முடிவு
உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது. விஷ்ணு புரோணத்தில் (2.12.38), விஷ்ணுவும் அவரது
இருப்பிைங்களும், சுய ஒளி தபற்ற ஆன்மீ கத் தன்டமயுடையடவ (ஜ்க்ஷயோதீம்ஷி
விஷ்ணுர் புவனோனி விஷ்ணு:) என்று கூறப்பட்டுள்ளது. நிடலயோனடவ ,
நிடலயற்றடவ என்ற தசோற்கள் ஆன்மீ கத்டதயும் ஜைத்டதயும் குறிக்கின்றன.
உண்டமடயக் கண்ை அடனவருடைய கருத்தும் இதுக்ஷவ.

அறியோடமயின் ஆதிக்கத்தோல் மயங்கியுள்ள உயிர்வோழிகளுக்கு , பகவோன்

அளிக்கும் அறிவுடரயின் ததோைக்கம் இதுக்ஷவ. வந்தடனக்குரியவர் , வந்தடன
தசய்பவர் இவர்களுக்கு இடையிலோன நித்திய உறடவ மீ ண்டும்
நிடலநிறுத்துவதும், புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளுக்கும் அவரது
அம்சங்களோன உயிர்வோழிகளுக்கும் இடையிலோன க்ஷவறுபோட்டை உணர்வக்ஷத
அறியோடமடய கடளவதோகும். தன்டனப் பற்றி ஆரோய்வதோலும், தனக்கும்
கைவுளுக்கும் உள்ள உறடவ முழுடமக்கும் பகுதிக்கும் இடையிலோன உறவோக

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 61

உணர்வதோலும், பரத்தின் இயற்டகடயப் புரிந்து தகோள்ள முடியும். க்ஷவதோந்த
சூத்திரத்திலும் ஸ்ரீமத் போகவதத்திலும், க்ஷதோன்றக் கூடியடவ அடனத்தின் மூலமும்
பரமக்ஷன என்று ஏற்றுக்தகோள்ளப்பட்டுள்ளது. அவ்வோறு க்ஷதோன்றக்கூடியடவ ,
உயர்ந்த இயற்டக, தோழ்ந்த இயற்டக என்று அறியப்படுகின்றன. ஏழோம்
அத்தியோயத்தில் தவளிப்படுத்தபட்டிருப்படதப் க்ஷபோல, உயிர்வோழிகள் உயர்ந்த
இயற்டகடயச் க்ஷசர்ந்தவர்கள். சக்தியுடையவருக்கும் (சக்திமோனுக்கும்), சக்திக்கும்
க்ஷவறுபோடு இல்டல

பதம் 2.17 - அவிநோஷி₂ து தத்₃வித்

अशवनाशि तु तशिशद्ध येन सवमशर्दं ततर्् ।

शवनािर्व्ययस्यास्य न कशश्चत्कतुमर्हमशत ॥ १७ ॥
அவிநோஷி₂ து தத்₃வித்₃தி₄ க்ஷயன ஸர்வமித₃ம் ததம் |
விநோஷ₂மவ்யயஸ்யோஸ்ய ந கஷ்₂சித்கர்துமர்ஹதி || 2-17 ||

அவிநோஷி₂ — அழியக்கூடிய; து — ஆயின்; தத் — அது; வித்₃தி₄ — அறிவோய்; க்ஷயன —

எதனோல்; ஸர்வம் — உைல் முழுவதும்; இத₃ம் — இது; ததம் — பரவியுள்ளது;
விநோஷ₂ம் — அழிவு; அவ்யயஸ்ய — அழிவற்றதன்; அஸ்ய — அதன்; ந கஷ்₂சித் —
யோருமில்டல; கர்தும் — தசய்ய; அர்ஹதி — கூடியவர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

உைல் முழுவதும் பரவியிருப்படத அழிவற்றததன்று நீ அறிய

க்ஷவண்டும். அந்த அழிவற்ற ஆத்மோடவக் தகோல்லக்கூடியவர்
எவருமில்டல.

தபோருளுடர

உைல் முழுவதும் பரவியுள்ள ஆத்மோவின் உண்டம இயல்டப இப்பதம் க்ஷமலும்

ததளிவோக விளக்குகின்றது. உைல் முழுவதும் உணர்வு பரவியிருப்படத
அடனவரும் அறிந்துதகோள்ள முடியும். உைலின் ஒரு பகுதியிக்ஷலோ உைல்
முழுவதுக்ஷமோ ஏற்படும் இன்ப துன்பங்கடள அடனவரும் உணர்கின்றனர்.
இவ்வோறு பரவியுள்ள உணர்வு, ஒருவனின் தசோந்த சரீரம் என்ற வரம்பிற்கு
உட்பட்ைது. ஓர் உைலின் இன்ப துன்பங்கள் மற்றவர்களுக்குத் ததரியோது. எனக்ஷவ ,
ஒவ்தவோரு உைலும் தனி ஆத்மோடவ உடையதோகும்; க்ஷமலும், ஆத்மோ இருப்படத
தனிப்பட்ை உணர்வின் மூலம் அறியலோம். ஆத்மோவின் அளவு, ஒரு முடியின்
நுனியில் பத்தோயிரத்தில் ஒரு பங்கு என்று வர்ணிக்கப்பட்டுள்ளது.
ஷ்க்ஷவதோஷ்வதர உபநிஷத் (5.9) இதடன உறுதிப்படுத்துகின்றது:
போலக்ர-ஷத-போகஸ்ய
ஷததோ கல்பிதஸ்ய ச
போக்ஷகோ ஜீவ: ஸ விக்க்ஷஞய:
ஸ சோனந்த்யோய கல்பக்ஷத

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 62

'ஒரு முடியின் க்ஷமல் போகம் நூறோகப் பிரிக்கப்பட்டு, அவ்வோறு பிரிக்கப்பட்ை
முடியோனது மீ ண்டும் நூறு பிரிவுகளோக ஆக்கப்பட்ைோல், அந்த உட்பிரிவு ஒன்று
எவ்வளவு இருக்குக்ஷமோ, அதுக்ஷவ ஆத்மோவின் அளவோகும்.' இக்ஷத கருத்து பின்வரும்
பதத்திலும் தகோடுக்கப்பட்டுள்ளது.
க்ஷகஷோக்ர-ஷத-போகஸ்ய
ஷோதோம்ஷ: ஸோத்ருஷோத்மக:
ஜீவ: ஸூக்ஷ்ம-ஸ்வரூக்ஷபோ (அ)யம்
ஸங்க்யோதீக்ஷதோ ஹி சித்-கண:

'எண்ணிலைங்கோத ஆத்மோக்கள் உள்ளன, அதன் அளவு முடியின் நுனியில்

பத்தோயிரத்தில் ஒரு பங்தகன அளவிைப்பட்டுள்ளது.'

எனக்ஷவ, ஆன்மீ க ஆத்மோ என்னும் நுண்ணிய துகள் (ஆன்மீ க அணு) ஜை

அணுக்கடளக் கோட்டிலும் சிறியதோகும். இத்தடகய ஆன்மீ க அணுக்கள்
எண்ணற்றடவ. இந்த மிகச்சிறிய ஆன்மீ கப் தபோறிக்ஷய ஜைவுைலின் ஆதோரமோகும்.
சக்தி வோய்ந்த மருந்தின் ஆதிக்கம் உைல் முழுவதும் பரவுவடதப் க்ஷபோல
ஆன்மீ கப் தபோறியின் ஆதிக்கம் உைல் முழுவதும் பரவியுள்ளது. ஆன்மீ க ஆத்மோ
உைல் முழுவதும் இவ்வோறு பரவியிருப்பது உணர்வின் மூலம் அறியப்படுகின்றது.
இவ்வுணர்க்ஷவ ஆத்மோ இருப்பதற்கு ஆதோரமோகும். உணர்வற்ற ஜைவுைல் தவறும்
பிணக்ஷம என்படத சோதோரண போமரனும் அறிவோன்; எவ்வித ஜை முடறயினோலும்
பிணத்தினுள் இவ்வுணர்டவ மீ ண்டும் புதுப்பிக்க முடியோது. எனக்ஷவ,
உணர்தவன்பது ஜைப் தபோருட்களின் கலடவயினோல் க்ஷதோன்றுவதல்ல , ஆன்மீ க
ஆத்மோவினோல் ஏற்படுவக்ஷத. முண்ைக உபநிஷத்தில் (3.1.9) அணு ஆத்மோவின்
அளவு க்ஷமலும் விளக்கப்படுகிறது:
ஏக்ஷஷோ (அ)னுர் ஆத்மோ க்ஷசதஸோ க்ஷவதிதவ்க்ஷயோ
யஸ்மின் ப்ரோண: பஞ்சதோ ஸம்விக்ஷவஷ
ப்ரோடணஷ் சித்தம் ஸர்வம் ஓதம் ப்ரஜோனோம்
யஸ்மின் விஷுத்க்ஷத விபவத் க்ஷயஷ ஆத்மோ

'அணு அளவிலோன ஆத்மோ, பக்குவமோன அறிவோல் கோணப்பைக்கூடியதோகும். இந்த

அணு ஆத்மோ ஐந்துவிதமோன கோற்றில் (ப்ரோண, அபோன, வ்யோன, ஸமோன, உதோன)
மிதந்தவண்ணம் இதயத்துள் அடமந்துள்ளது; உைல் தபற்ற ஜீவோத்மோக்களின்
உைல் முழுவதும் தனது ஆதிக்கத்டதச் தசலுத்துகின்றது. இந்த ஐந்து வடகயோன
ஜை கோற்றுகளின் களங்கத்திலிருந்து ஆத்மோ தூய்டமயடைந்தவுைன், அதன்
ஆன்மீ க ஆதிக்கம் தவளிப்படுகின்றது.'

பல்க்ஷவறு வடகயோன ஆசனங்களின் உதவியுைன், ஆத்மோடவச் சூழ்ந்துள்ள ஐந்து

வோயுக்கடள கட்டுப்படுத்துவக்ஷத ஹை க்ஷயோகமோகும். எவ்வித ஜை பலடனயும்
எதிர்போரோமல், ஜைச் சூழ்நிடல என்னும் பிடணப்பிலிருந்து நுண்டமயோன
ஆத்மோடவ முக்திதபறச் தசய்வதற்கோகக்ஷவ ஹை க்ஷயோகம் பயிலப்படுகிறது.

ஆன்மீ க ஆத்மோவின் நிடல என்ன என்படத எல்லோ க்ஷவதங்களும்

ததரிவிக்கின்றன. க்ஷமலும், அறிவுள்ள எந்த மனிதனோலும் இதடன அனுபவப்
பூர்வமோக உணர முடியும். அறிவிழந்த மனிதக்ஷன இந்த ஆத்மோடவ எங்கும்
நிடறந்த விஷ்ணு தத்துவமோக எண்ணுவோன்.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 63

ஆன்மீ க ஆத்மோவின் தோக்கம் ஒரு குறிப்பிட்ை சரீரம் முழுவதும் பரவியிருக்கும்.
ஒவ்தவோரு உயிர்வோழியின் இதயத்திலும் ஆன்மீ க ஆத்மோ அடமந்துள்ளதோக
முண்ைக உபநிஷத் கூறுகின்றது. இவ்வணு ஆத்மோவின் அளவு, ஜை
விஞ்ஞோனிகளின் ஆய்வுச் சக்திக்கு எட்ைோமல் இருப்பதோல் , அவர்களில் சிலர்
ஆத்மோ என்பக்ஷத கிடையோது என முட்ைோள்தனமோக முடிவு தசய்கின்றனர்.
தனிப்பட்ை அணு ஆத்மோ, பரமோத்மோவுைன் இடணந்து இதயத்தில் நிச்சயமோக
இருக்கின்றது; எனக்ஷவ, உைலின் இயக்கத்திற்குத் க்ஷதடவயோன எல்லோச் சக்திகளும்
உைலின் இப்பகுதியிலிருந்க்ஷத (இதயத்திலிருந்க்ஷத) உருவோகின்றன. நுடரயீரலில்
இருந்து ஆக்ஸிஜடனக் தகோண்டுவரும் இரத்த அணுக்கள், ஆத்மோவிைமிருந்க்ஷத
சக்தி தபறுகின்றன. ஆத்மோ தனது நிடலயிலிருந்து அகன்றவுைன் இரத்த ஓட்ைம்
நின்று விடுகிறது. இரத்த சிவப்பு அணுக்களின் முக்கியத்துவத்டத மருத்துவ
விஞ்ஞோனம் ஏற்கின்றது. ஆனோல் சக்தியின் உற்பத்தி மூலம், ஆத்மோ என்படத
இவ்விஞ்ஞோனம் கோண இயலோமல் இருக்கின்றது. இருப்பினும் , இதயக்ஷம உைலின்
எல்லோச் சக்திகளின் இருப்பிைம் என்படத மருத்துவ விஞ்ஞோனம் ஏற்றுக்
தகோண்டுதோன் இருக்கின்றது.

ஆன்மீ க முழுடமயின் அணுடவப் க்ஷபோன்ற இத்தகு பகுதிகள், சூரிய ஒளியின்

மூலக்கூறுகளுைன் ஒப்பிைப்படுகின்றன. சூரியக் கதிரில் எண்ணற்ற ஒளி வசும்
ீ
மூலக்கூறுகள் இருப்படதப் க்ஷபோல, முழுமுதற் கைவுளின் நுண்ணிய பகுதிகளோன
ஆத்மோக்கள், அவரது ப்ரபோ அல்லது உயர்ந்த சக்திடயச் க்ஷசர்ந்த அணு ஒளிப்
தபோறிகளோகும். எனக்ஷவ, க்ஷவதஞோனத்டதப் பின்பற்றுபவனும் சரி, நவன
ீ
அறிவியடலப் பின்பற்றுபவனும் சரி, உைலில் ஆன்மீ க ஆத்மோ இருப்படத மறுக்க
முடியோது. ஆத்மோடவப் பற்றிய விஞ்ஞோனம் முழுமுதற் கைவுளோல் பகவத்
கீ டதயில் ததளிவோக விளக்கப்பட்டுள்ளது.

பதம் 2.18 - அந்தவந்த இக்ஷம க்ஷத₃ஹோ ந

अततवतत इर्े देहा शनत्यस्योक्ताः िरीररणः ।

अनाशिनोऽप्रर्ेयस्य तस्र्ाद्युध्यस्व भारत ॥ १८ ॥
அந்தவந்த இக்ஷம க்ஷத₃ஹோ நித்யஸ்க்ஷயோக்தோ꞉ ஷ₂ரீரிண꞉ |

அநோஷி₂க்ஷனோ(அ)ப்ரக்ஷமயஸ்ய தஸ்மோத்₃யுத்₄யஸ்வ போ₄ரத || 2-18 ||

அந்த-வந்த꞉ — அழியக்கூடிய; இக்ஷம — இடவதயல்லோம்; க்ஷத₃ஹோ꞉ — ஜை உைல்கள்;

நித்யஸ்ய — நித்தியமோன நிடலயுடையடவ; உக்தோ꞉ — என்று கூறப்பட்ை; ஷ₂ரீரிண꞉
— உைலில் வோழ்பவர்கள்; அநோஷி₂ன꞉ — ஒரு க்ஷபோதும் அழிவற்ற; அப்ரக்ஷமயஸ்ய —
அளவிை முடியோத; தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; யுத்₄யஸ்வ — க்ஷபோரிடு; போ₄ரத — பரதகுலத்
க்ஷதோன்றக்ஷல.

தமோழிதபயர்ப்பு

அழிவற்ற, அளக்கமுடியோத, நித்தியமோன உயிர்வோழியின் இந்த

ஜைவுைல் அழியப்க்ஷபோவது உறுதி. எனக்ஷவ, பரத குலத் க்ஷதோன்றக்ஷல
க்ஷபோரிடுவோயோக.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 64

 தபோருளுடர

ஜை உைலின் இயற்டக அழியக்கூடியதோகும். இஃது உைக்ஷனக்ஷய அழியலோம் ,

அல்லது நூறு வருைங்களுக்குப்பின் அழியலோம் ; கோலம் மட்டுக்ஷம மோறுபைலோம்.
கோலவடரயடறயின்றி அதடனப் போதுகோப்பதற்கு வோய்ப்க்ஷப இல்டல. ஆனோல்
ஆத்மோக்ஷவோ எதிரியோல் போர்க்கக்கூை இயலோதபடி மிகவும் சிறியது , அது
தகோல்லப்படுவது என்ற க்ஷபச்சுக்க்ஷக இைமில்டல. முந்டதய பதத்தில்
குறிப்பிட்ைபடி, அதன் அளடவ எவ்வோறு கணக்கிடுவது என்றுகூை எவருக்கும்
எக்கருத்தும் இல்டல, அந்த அளவிற்கு ஆத்மோ மிகவும் சிறியதோக உள்ளது.
எனக்ஷவ, இருவடகயில் போர்த்தோலும் கவடலக்கு இைமில்டல ; ஏதனனில்,
உயிர்வோழிடயக் தகோல்ல முடியோது, ஜை உைடல (நோம் விரும்பும் கோலம்வடர
கோப்போற்ற) நிரந்தரமோகப் போதுகோக்க இயலோது. பூரண ஆத்மோவின் நுண்ணியத்
துகளோன ஜீவோத்மோ, தனது தசயல்களுக்க்ஷகற்ப இந்த ஜைவுைடலப் தபறுகின்றோன்;
எனக்ஷவ, அவன் அறதநறிகடளப் பின்பற்றுவது அவசியம். பரம ஒளியின் அம்சம்
என்பதோல், உயிர்வோழியும் ஒளிக்ஷய என்று க்ஷவதோந்த சூத்திரத்தில்
குணப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. கதிரவனின் ஒளி, அண்ைம் முழுவடதயும்
போதுகோப்படதப் க்ஷபோல, ஆத்மோவின் ஒளி இந்த ஜைவுைடலப் போதுகோக்கின்றது.
ஜீவோத்மோ இந்த ஜைவுைடலவிட்டு அகன்றவுைக்ஷனக்ஷய, உைல் சீரழியத்
ததோைங்குகின்றது; எனக்ஷவ, உைடலப் போதுகோப்பது ஜீவோத்மோக்ஷவ. தவறும் உைல்
முக்கியத்துவமற்றது. ஜைப் தபோருளோன உைடல அடிப்படையோகக் தகோண்டு ,
தர்மத்டத தியோகம் தசய்ய க்ஷவண்ைோதமன்றும் க்ஷபோரிடும் படியும் அர்ஜுனன்
அறிவுறுத்தப்படுகிறோன்.

பதம் 2.19 - ய ஏனம் க்ஷவத்தி ஹந்தோர

य एनं वेशत्त हततारं यश्चैनं र्तयते हतर्् ।

उभौ तौ न शवजानीतो नायं हशतत न हतयते ॥ १९ ॥
ய ஏனம் க்ஷவத்தி ஹந்தோரம் யஷ்₂டசனம் மன்யக்ஷத ஹதம் |

உதபௌ₄ ததௌ ந விஜோன ீக்ஷதோ நோயம் ஹந்தி ந ஹன்யக்ஷத || 2-19 ||

ய꞉ — எவதனோருவன்; ஏனம் — இந்த (ஆத்மோடவ); க்ஷவத்தி — அறிபவர்; ஹந்தோரம் —

தகோல்பவன்; ய꞉ — எவதனோருவன்; ச — க்ஷமலும்; ஏனம் — இந்த; மன்யக்ஷத —
எண்ணுகிறோன்; ஹதம் — தகோல்லப்படுகின்றது; உதபௌ₄ — இருவருக்ஷம; ததௌ — அந்த;
ந — இல்டல; விஜோன ீத꞉ — அறிவு; ந — என்றுமில்டல; அயம் — இந்த (ஆத்மோ);
ஹந்தி — தகோடல தசய்வக்ஷதோ; ந — இல்டல; ஹன்யக்ஷத — தகோல்லப்படுவக்ஷதோ.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஜீவோத்மோடவ, தகோல்பவனோக நிடனப்பவனும் தகோல்லப்படுபவனோக

நிடனப்பவனும், அறிவில்லோதவன் ஆவோன்; ஏதனனில், ஆத்மோ
தகோடல தசய்வக்ஷதோ தகோல்லப்படுவக்ஷதோ இல்டல.

தபோருளுடர

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 65

உயிர்வோழியின் உைடல தகோடிய ஆயுதங்கடளக் தகோண்டு தோக்கும்க்ஷபோதும் ,
உைலினுள் இருக்கும் ஜீவோத்மோ தகோல்லப்படுவதில்டல என்படத அறிய
க்ஷவண்டும். எவ்வித ஜை ஆயுதத்தோலும் தகோல்ல முடியோதபடி ஆன்மீ க ஆத்மோ
மிகவும் சிறியது—இது பின்வரும் பதங்களில் ததளிவுதபறும். ஆத்மோவின்
உண்டமநிடல ஆன்மீ கமயமோனது என்பதோல், அது தகோல்லப்பைக்கூடியதன்று.
தகோல்லப்படுவது, அல்லது தகோல்லப்படுவதோக நிடனக்கப்படுவது உைல் மட்டுக்ஷம.
இருப்பினும், இக்கருத்து உைடலக் தகோல்வடதக் எவ்விதத்திலும்
அங்கீ கரிக்கவில்டல. மோ ஹிம்ஸ்யோத் ஸர்வ பூதோனி—எவருக்கும் ஒருக்ஷபோதும்
தீங்கு தசய்யோக்ஷத, என்பது க்ஷவத வோக்கியம். ஆத்மோ அழிவதில்டல என்ற கருத்து
மிருகவடதடய ஊக்குவிப்பதுமல்ல. அதிகோரமின்றி தகோடல தசய்வது
தவறுக்கத்தக்கதும், நோட்டின் சட்ைத்தோலும் கைவுளின் சட்ைத்தோலும் தண்ைடனக்கு
உரியதுமோகும். அர்ஜுனக்ஷனோ தர்மத்தின் அடிப்படையில் க்ஷபோரில் ஈடுபட்டுள்ளோன்,
மனம் க்ஷபோன க்ஷபோக்கிலல்ல.

பதம் 2.20 - ந ஜோயக்ஷத ம்ரியக்ஷத வோ க

न जायते शियते वा कदाशच-

िायं भूत्वा भशवता वा न भूयः ।
अजो शनत्यः िाश्वतोऽयं पुराणो
न हतयते हतयर्ाने िरीरे ॥ २० ॥
ந ஜோயக்ஷத ம்ரியக்ஷத வோ கதோ₃சி-

ந்னோயம் பூ₄த்வோ ப₄விதோ வோ ந பூ₄ய꞉ |

அக்ஷஜோ நித்ய꞉ ஷோ₂ஷ்₂வக்ஷதோ(அ)யம் புரோக்ஷணோ

ந ஹன்யக்ஷத ஹன்யமோக்ஷன ஷ₂ரீக்ஷர || 2-20 ||

ந — என்றுமில்டல; ஜோயக்ஷத — பிறப்பு; ம்ரியக்ஷத — இறப்பு; வோ — அல்லது; கதோ₃சித் —

அல்லது; ந — எக்கோலத்திலும் (இறந்த நிகழ் எதிர்); அயம் — என்றுமில்டல; பூ₄த்வோ
— இந்த; ப₄விதோ — க்ஷதோன்றியது; வோ — அல்லது; ந — கிடையோது; பூ₄ய꞉ — மீ ண்டும்
க்ஷதோன்றுவது; அஜ꞉ — பிறப்பற்றவன்,; நித்ய꞉ — நித்தியமோனவன்; ஷோ₂ஷ்₂வத꞉ —
என்றும் நிடலத்திருப்பவன்; அயம் — இந்த; புரோண꞉ — மிகப் பழடமயோனவன்; ந —
இல்டல; ஹன்யக்ஷத — தகோல்லப்படுவது; ஹன்யமோக்ஷன — தகோல்லப்படும் க்ஷபோது;
ஷ₂ரீக்ஷர — உைல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆத்மோவிற்கு எக்கோலத்திலும் பிறப்க்ஷபோ இறப்க்ஷபோ கிடையோது. அவன்

க்ஷதோன்றியவனும் அல்ல, க்ஷதோன்றுபவனும் அல்ல,
க்ஷதோன்றக்கூடியவனும் அல்ல. அவன் பிறப்பற்றவன், நித்தியமோனவன்,
என்றும் நிடலத்திருப்பவன், மிகப் பழடமயோனவன், உைல்
தகோல்லப்படும்க்ஷபோது அவன் தகோல்லப்படுவதில்டல.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 66

 தபோருளுடர

பரமோத்மோவின் சிறிய அணு க்ஷபோன்ற நுண்ணிய பகுதியும் குணத்தோல் அவடரப்

க்ஷபோன்றக்ஷத. உைல் மோற்றமடைகின்றது, ஜீவோத்மோக்ஷவோ மோற்றமடைவதில்டல.
சிலசமயங்களில் ஆத்மோ, நிடலயோனது (கூை-ஸ்த) என்று அடழக்கப்படுகின்றது.
உைல் ஆறுவிதமோன மோற்றங்களுக்கு உட்பட்ைது. தோயின் உைலிலுள்ள
கருப்டபயிலிருந்து அது பிறவி எடுத்து, சிலகோலம் தங்கி, வளர்ந்து, சில பலன்கடள
உற்பத்தி தசய்து, படிப்படியோக க்ஷதய்ந்து, கடைசியில் உணர்வற்று மடறந்து
க்ஷபோகின்றது. இருப்பினும், ஆத்மோ இத்தடகய மோற்றங்களுக்கு உட்படுவதில்டல.
ஆத்மோ பிறப்பது கிடையோது; இருப்பினும், அவன் உைடல ஏற்பதோல் அவ்வுைல்
பிறக்கின்றது. ஆத்மோ அங்க்ஷக பிறப்பதுமில்டல , இறப்பதுமில்டல. பிறப்புள்ள
எதற்கும் மரணமும் உண்டு. ஆத்மோ பிறப்பற்றவன் என்பதோல், அவனுக்கு இறந்த,
நிகழ், எதிர்கோலங்களும் கிடையோது. அவன் நித்தியமோனவன், என்றும்
நிடலத்திருப்பவன், மிகப் பழடமயோனவன்—அதோவது, அவன் க்ஷதோன்றியதோக நோம்
சரித்திரத்தில் எங்கும் கோண முடியோது. ஆனோல் உைல் சோர்ந்த எண்ணத்தில்
மூழ்கியுள்ள மக்கள், ஆத்மோவிற்கும் பிறப்பு மற்றும் வரலோற்றிடனக்
க்ஷகட்கின்றனர். உைல் முதுடமயடைவடதப் க்ஷபோல, ஆத்மோ ஒருக்ஷபோதும்
முதுடமயடைவதில்டல. எனக்ஷவதோன் முதிக்ஷயோன் என்று
அடழக்கப்படுபவனும்கூை, தனது குழந்டதப் பருவம் அல்லது இளடமயில் இருந்த
அக்ஷத உணர்டவ உணர்கிறோன். உைலின் மோற்றங்கள் ஆத்மோடவப்
போதிப்பதில்டல. ஒரு மரத்டதப் க்ஷபோன்க்ஷறோ, மற்ற எந்த ஜைப் தபோருடளப்
க்ஷபோன்க்ஷறோ, ஆத்மோ சீரழிவதில்டல. ஆத்மோவினோல் உற்பத்திப் தசய்யப்படும்
தபோருள்களும் கிடையோது. உைலின் உற்பத்திப் தபோருள்களோன குழந்டதகள்
தவவ்க்ஷவறு ஆத்மோக்கக்ஷள; உைலின் ஏற்றுக் தகோண்டுள்ளதோல் ஒரு குறிப்பிட்ை
மனிதனின் குழந்டதகளோகத் க்ஷதோன்றுகின்றனர். ஆத்மோ இருப்பதோல்தோன் உைல்
வளர்கின்றது. ஆனோல் ஆத்மோவிற்கு சந்ததிக்ஷயோ மோற்றக்ஷதோ இல்லக்ஷவயில்டல.
எனக்ஷவ, ஆத்மோ, உைலின் ஆறுவித மோற்றங்களிலிருந்து விடுபட்ைதோகும்.

கை உபநிஷத்திலும் (1.2.18) இக்ஷத க்ஷபோன்ற ஒரு தசய்யுடளக் கோண்கிக்ஷறோம்.

ந ஜோயக்ஷத ம்ரியக்ஷத வோ விபஷ்சின்
நோயம் குதஸ்சின் ந பபூவ கக்ஷ்சித்
அக்ஷஜோ நித்ய: ஷோஷ்வக்ஷதோ (அ)யம் புரோக்ஷணோ
ந ஹன்யக்ஷத ஹன்யமோக்ஷன ஷரீக்ஷர

இதன் தபோருளும் விளக்கமும் கீ டதயிலுள்ளடதப் க்ஷபோன்றக்ஷதயோகும். அறிவு

நிரம்பியவன் எனும் தபோருள்பைக்கூடிய விபஷ்சித் என்னும் ஒரு தசோல் மட்டுக்ஷம
இங்கு விக்ஷசஷமோகக் க்ஷசர்க்கப்பட்டுள்ளது.

ஆத்மோ எப்க்ஷபோதும் அறிவும் உணர்வும் நிரம்பியவன். எனக்ஷவ , உணர்க்ஷவ

ஆத்மோவின் அறிகுறியோகும். இதயத்தினுள் அடமந்துள்ள ஆத்மோடவ ஒருவனோல்
கோண முடியோவிட்ைோலும், உணர்வு இருப்பதன் மூலமோக ஆத்மோ இருப்படத
எளிடமயோகப் புரிந்துதகோள்ளலோம். சில சமயம் க்ஷமக் கூட்ைத்தோக்ஷலோ, க்ஷவறு
ஏக்ஷதனும் கோரணத்தினோக்ஷலோ , வோனிலிருக்கும் சூரியடன நம்மோல் கோண
முடிவதில்டல; இருப்பினும், அதன் ஒளி எப்க்ஷபோதும் இருப்பதோல், அது பகல் க்ஷநரம்
என்படத நோம் ததரிந்து தகோள்கிக்ஷறோம். விடியற்கோடலயில் வோனில் இருப்படத

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 67

நோம் சற்று ஒளி க்ஷதோன்றியவுைன், சூரியன் வோனில் இருப்படத நோம்
உணர்கிக்ஷறோம். அதுக்ஷபோல, எல்லோ உைல்களிலும்—மனிதக்ஷனோ மிருகக்ஷமோ—ஏதோவது
ஒரு வடகயில் உணர்வு கோணப்படுவதோல் ஆத்மோவின் இந்த உணர்வு, பரமனின்
உணர்விலிருந்து க்ஷவறுபட்ைது; ஏதனனில், பரமனின் உன்னத உணர்வு, இறந்த, நிகழ
மற்றும் எதிர்கோலத்டதப் பற்றிய பூரண அறிவுடையதோகும். தனி ஜீவோத்மோவின்
உணர்வு மறதியுடையது. அவன் தனது உண்டமயோன இயற்டகடய
மறந்திருக்கும்க்ஷபோது, கிருஷ்ணரின் உயர்ந்த உபக்ஷதசங்களிலிருந்து ததளிவும்
அறிவும் தபறுகின்றோன். ஆனோல், கிருஷ்ணர் அத்தடகய மறதியுள்ள ஆத்மோ
அல்ல. அவர் மறதியுடையவரோக இருந்தோல், கீ டதயிலுள்ள அவரது அறிவுடரகள்
பயனற்றதோகும்.

ஆத்மோ இரு வடகப்படும்—ஒன்று, நுண்ணியத் துகடளப் க்ஷபோன்ற ஆத்மோ (அணு-

ஆத்மோ), மற்றது பரமோத்மோ (விபு-ஆத்மோ). இதுவும் பின்வருமோறு கை
உபநிஷத்தில் (1.2.20) உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது:
அக்ஷணோர் அண ீயோன் மஹக்ஷதோ மஹீயோன்
ஆத்மோஸ்ய ஜந்க்ஷதோர் நிஹிக்ஷதோ குஹோயோம்
தம் அக்ரது: பஷ்யதி வத-க்ஷஷோக்ஷகோ
ீ
தோது: ப்ரஸோதோன் மஹிமோனம் ஆத்மன

'பரமோத்மோ அணு ஆத்மோ (ஜீவோத்மோ) இருவருக்ஷம உைல் எனப்படும் ஒக்ஷர மரத்தில்

ஒக்ஷர இதயத்தில்தோன் வசிக்கின்றனர். எல்லோ ஜை ஆடசகளிலிருந்தும்
கவடலகளிலிருந்தும் விடுபட்ைவன் மட்டுக்ஷம. பரமோத்வோவின் கருடணயோல்,
ஆத்மோவின் புகடழப் புரிந்துதகோள்ள முடியும்.' பின்வரும் அத்தியோயங்களில்
விளக்கப்படுவடதப் க்ஷபோல, கிருஷ்ணக்ஷர பரமோத்மோவிற்கு மூலமோவோர். அணு
ஆத்மோவோன அர்ஜுனன், தன் உண்டம இயல்டப மறந்த நிடலயில் உள்ளோன்;
எனக்ஷவ, கிருஷ்ணரோக்ஷலோ, அவரோல் அங்கீ கரிக்கப்பட்ை பிரதிநிதியோக்ஷலோ (ஆன்மீ க
குருவோக்ஷலோ) அவன் ததளிவடைய க்ஷவண்டும்.

பதம் 2.21 - க்ஷவதோ₃விநோஷி₂னம் நித்

वेदाशवनाशिनं शनत्यं य एनर्जर्व्ययर्् ।

कथं स पुरुषः पाथम कं घातयशत हशतत कर्् ॥ २१ ॥
க்ஷவதோ₃விநோஷி₂னம் நித்யம் ய ஏனமஜமவ்யயம் |

கத₂ம் ஸ புருஷ꞉ போர்த₂ கம் கோ₄தயதி ஹந்தி கம் || 2-21 ||

க்ஷவத₃ — அறிந்த; அவிநோஷி₂னம் — அழிவற்றவன்; நித்யம் — நித்தியமோனவன்; ய꞉ —

யோதரோருவன்; ஏனம் — இந்த (ஆத்மோ); அஜம் — பிறப்பற்றவன்; அவ்யயம் —
மோற்றமில்லோதவன்; கத₂ம் — எப்படி; ஸ꞉ — அந்த; புருஷ꞉ — நபர்; போர்த₂ — போர்த்தக்ஷன
(அர்ஜுனக்ஷன); கம் — யோடர; கோ₄தயதி — துன்புறுத்தக் கோரணம்; ஹந்தி — தகோடல
புரிவது; கம் — யோடர.

தமோழிதபயர்ப்பு

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 68

 போர்த்தக்ஷன, ஆத்மோ அழிவற்றவன், நித்தயமோனவன், பிறப்பற்றவன்,
மோற்றமில்லோதவன் என்படத எவதனோருவன் அறிந்துள்ளோக்ஷனோ, அவன்
தகோல்வக்ஷதோ, தகோடல தசய்ய கோரணமோவக்ஷதோ எப்படி?

தபோருளுடர

ஒவ்தவோரு தபோருளுக்கும் அதன் பக்குவமோன உபக்ஷயோகம் உண்டு. பூரண அறிவில்

நிடலதபற்றவன், எடத, எங்கு உபக்ஷயோகிப்பதோல் அதன் தகுந்த உபக்ஷயோகம்
கிடைக்கும் என்படத அறிவோன். அதுக்ஷபோலக்ஷவ, வன்முடறக்கும் ஓர் உபக்ஷயோகம்
உண்டு. வன்முடறடய எப்படி உபக்ஷயோகப்படுத்துவது என்பது அறிவுடைய நபடரப்
தபோறுத்தது. நீதிபதி தகோடலக்குற்றம் தசய்தவனுக்கு மரண தண்ைடன
விதித்தோலும், அவடரக் குடற கூற முடியோது; ஏதனனில், அவர் நீதி தநறிகளின்
அடிப்படையில்தோன் குற்றவோளியின் மீ து வன்முடறடய உபக்ஷயோகித்தோர். மனித
சமுதோயத்தின் சட்ைப் புத்தகமோன சம்ஹிடதயில் , தகோடல தசய்தவனுக்கு மரண
தண்ைடன தகோடுக்கப்பை க்ஷவண்டும் என்று கூறப்பட்டுள்ளது. அப்க்ஷபோதுதோன்
அவன் தோன் தசய்த மோதபரும் போவத்திற்கு மறுபிறவியில் துன்புற மோட்ைோன்.
எனக்ஷவ, தகோடலயோளிடய மன்னர் தூக்கிலிடுவது நன்டம தரும் தசயக்ஷல.
அதுக்ஷபோலக்ஷவ, க்ஷபோர் புரிவதற்கோன கட்ைடள கிருஷ்ணரோல் இைப்படும் க்ஷபோது,
அத்தகு வன்முடற உன்னத நீதிக்கோகக்ஷவ என்று நோம் முடிவு தசய்ய க்ஷவண்டும்.
கிருஷ்ணருக்கோகப் க்ஷபோர் புரிவதன் மூலம் இடழக்கப்படும் வன்முடற ,
வன்முடறக்ஷய அல்ல. ஏதனனில், மனிதன் (ஆத்மோ) எந்தச் சூழ்நிடலயிலும்
தகோல்லப்பை முடியோதவன்; க்ஷமலும் நீதிடயக் கோப்பதற்கோக வன்முடறயும்
அனுமதிக்கப்படுகிறது. இதடன நன்கறிந்த அர்ஜுனன் கிருஷ்ணரின்
அறிவுடரகடளப் பின்பற்றியோக க்ஷவண்டும். அறுடவ சிகிச்டசயோனது
க்ஷநோயோளிடயக் தகோள்வதற்கோக அல்ல, குணப்படுத்துவதற்கோகக்ஷவ. எனக்ஷவ,
அர்ஜுனனோல் கிருஷ்ணரின் கட்ைடளப்படி நடைதபறும் இப்க்ஷபோர் முழு அறிவுைன்
நைக்கப்க்ஷபோவதோல், எவ்வித போவ விடளவும் இதில் சோத்தியமில்டல.

பதம் 2.22 - வோஸோம்ஸி ஜீர்ணோனி யத

वासांशस जीणामशन यथा शवहाय

नवाशन गृह्णाशत नरोऽपराशण ।
तथा िरीराशण शवहाय जीणाम-
तयतयाशन संयाशत नवाशन देही ॥ २२ ॥
வோஸோம்ஸி ஜீர்ணோனி யதோ₂ விஹோய

நவோனி க்₃ருஹ்ணோதி நக்ஷரோ(அ)பரோணி |

ததோ₂ ஷ₂ரீரோணி விஹோய ஜீர்ணோ-

ந்யன்யோனி ஸம்யோதி நவோனி க்ஷத₃ஹீ || 2-22 ||

வோஸோம்ʼஸி — உடைகள்; ஜீர்ணோனி — படழய டநந்த; யதோ₂ — அதுக்ஷபோல; விஹோய

— புறக்கணித்து; நவோனி — புதிய ஆடைகள்; க்₃ருʼஹ்ணோதி — ஏற்பது; நர꞉ — மனிதன்;
அபரோணி — மற்றடவ; ததோ₂ — அதுக்ஷபோலக்ஷவ; ஷ₂ரீரோணி — உைல்கள்; விஹோய —

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 69

 விட்டு; ஜிர்ணோனி — படழய, பலனற்ற; அன்யோனி — க்ஷவறு; ஸம்ʼயோதி —
ஏற்றுக்தகோள்கிறோன்; நவோனி — புதியவற்டற; க்ஷத₃ஹீ — உைல் தபற்றவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

படழய ஆடைகடளப் புறக்கணித்து, புதிய ஆடைகடள ஒருவன்

அணிவடதப் க்ஷபோன்க்ஷற, படழய உபக்ஷயோகமற்ற உைல்கடள நீக்கி, புதிய
உைல்கடள ஆத்மோ ஏற்கிறது.

தபோருளுடர

தனிப்பட்ை அணு ஆத்மோவின் உைல் மோற்றம் ஏற்றுக் தகோள்ளப்பட்ை

உண்டமயோகும். இதயத்திலிருந்து வரும் சக்தியின் உற்பத்தி ஸ்தோனத்டத
விளக்க இயலோதக்ஷபோதிலும், ஆத்மோ இருப்படத நம்போதவர்களோன நவன
ீ
விஞ்ஞோனிகளும்கூை, குழந்டதப் பருவத்திலிருந்து மோணவப் பருவத்திற்கும்,
மோணவப் பருவத்திலிருந்து இளடமக்கும், இளடமயிலிருந்து முதுடமக்கும் உைல்
ததோைர்ந்து மோறுவடத ஏற்றுக் தகோள்ள க்ஷவண்டியுள்ளது. முதுடமக்குப் பின், இந்த
மோற்றம் க்ஷவறு ஓர் உைலுக்கு மோற்றப்படுகிறது. இது முன்னக்ஷர க்ஷவதறோரு
பதத்தில் (2.13) விளக்கப்பட்டுள்ளது.

தனிப்பட்ை அணு ஆத்மோ, மற்தறோரு உைலுக்கு மோற்றமடைவது பரோமோத்மோவின்

கருடணயோக்ஷலக்ஷய சோத்தியமோகிறது. ஒரு நண்பன் மற்தறோரு நண்பனின்
விருப்பங்கடளப் பூர்த்தி தசய்வடதப் க்ஷபோல, பரமோத்மோ அணு ஆத்மோவின்
விருப்பங்கடளப் பூர்த்தி தசய்கிறோர். முண்ைக உபநிஷத், ஷ்க்ஷவதோஷ்வதர
உபநிஷத் க்ஷபோன்ற க்ஷவத நூல்கள், ஆத்மோடவயும் பரமோத்மோடவயும், ஒக்ஷர மரத்தில்
அமர்ந்திருக்கும் இரு க்ஷதோழப் பறடவகளுக்கு ஒப்பிடுகின்றன. அப்பறடவகளில்
ஒன்று (தனி அணு ஆத்மோ) மரத்தின் கனிகடள உண்கின்றது. மற்றக்ஷதோ
(கிருஷ்ணர்) தனது க்ஷதோழடன தவறுமடன க்ஷநோக்கிக் தகோண்டிருக்கிறது.
குணத்தோல் ஒக்ஷர மோதிரியோன இவ்விரண்டு பறடவகளில், ஒரு பறடவ ஜைவுைல்
எனும் மரத்தின் பழங்களோல் கவரப்பட்டுள்ளது; மற்ற பறடவக்ஷயோ தனது
நண்பனின் தசயல்கடள தவறுக்ஷம க்ஷநோக்கிக் தகோண்டுள்ளது. கிருஷ்ணர் சோட்சிப்
பறடவ, அர்ஜுனன் உண்ணும் பறடவ. அவர்கள் நண்பர்கக்ஷள என்ற க்ஷபோதிலும்,
அவர்களில் ஒருவர் எஜமோனரும் மற்றவர் க்ஷசவகனுமோவர். இந்த உறவிடன
அணு ஆத்மோ மறந்துவிடுவக்ஷத, மரம் விட்டு மரம் அல்லது உைல் விட்டு உைல்
என்று அவன் தனது நிடலடய மோற்றிக்தகோள்வதற்குக் கோரணமோகிறது. ஜீவ
பறடவ, ஜைவுைதலனும் மரத்தில் மிகக் கடினமோகப் க்ஷபோரோடிக் தகோண்டுள்ளோன்.
எனினும், அறிவுடரகடளப் தபறும் க்ஷநோக்கத்துைன் தோக்ஷன முன்வந்து
கிருஷ்ணரிைம் சரணடைந்த அர்ஜுடனப் க்ஷபோல, ததோண்ைனோக ஜீவ பறடவ
தனக்கு அருகிலுள்ள பறடவடய உன்னத ஆன்மீ க குருவோக ஏற்கும் க்ஷபோது,
உைனடியோக எல்லோக் கவடலகளிலிருந்தும் அவன் விடுபடுகிறோன். முண்ைக
உபநிஷத் (3.1.2), ஷ்க்ஷவதோஷ்வதர உபநிஷத் (4.7) இரண்டுக்ஷம இடத
உறுதிப்படுத்துகின்றன.
ஸமோக்ஷன வ்ருக்ஷே புருக்ஷஷோ நிமக்க்ஷனோ
(அ) நீஷயோ க்ஷஷோசதி முஹ்யமோன:

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 70

 ஜுஷ்ைம் யதோ பஷ்யத்-யன்யம் ஈஷம்
அஸ்ய மஹிமோனம் இதி வத-க்ஷஷோக:
ீ

'இரு பறடவகளும் ஒக்ஷர மரத்தில் இருப்பினும், உண்ணும் பறடவ, மரத்தின்

பழங்கடள அனுபவிப்போன் என்பதோல், கவடலயோலும் ஏக்கத்தோலும்
பீடிக்கப்பட்டுள்ளோன். ஆயினும், பகவோனோன தன் நண்படன க்ஷநோக்கி, ஏதோவது ஒரு
வடகயில் தனது முகத்டதத் திருப்பி, அவரது புகடழப் புரிந்து தகோண்ைோல்,
துக்கத்திலுள்ள இப்பறடவ உைக்ஷனக்ஷய எல்லோக் கவடலகளிலிருந்தும்
விடுபடுகின்றது.' தனது நித்திய நண்பனோன கிருஷ்ணடர க்ஷநோக்கி இப்க்ஷபோது முகம்
திருப்பியுள்ள அர்ஜுனன், அவரிைமிருந்து பகவத் கீ டதடய புரிந்து தகோண்டு
வருகிறோன். இப்படியோக கிருஷ்ணரிைமிருந்து க்ஷகட்பதன் மூலம் , அவரது உன்னதப்
தபருடமகடள அறிந்து கவடலயிலிருந்து விடுபை முடியும்.

வயதோன போட்ைனோர் மற்றும் ஆசிரியரின் உைல் மோற்றத்திற்கோகக் கவடலப்பை

க்ஷவண்ைோதமன அர்ஜுனன் இங்கு பகவோனோல் அறிவுறுத்தப்படுகிறோன். அவர்களது
உைல்கள் அறப்க்ஷபோரில் தகோல்லப்படுவதோல், பற்பல பிறவிகளில் தசய்த
தசயல்களின் விடளவுகளிலிருந்து அவர்கள் உைக்ஷனக்ஷய தூய்டம தபறுவர்;
எனக்ஷவ, அர்ஜுனன் மகிழ்ச்சியடையக்ஷவ க்ஷவண்டும். யோகத்திக்ஷலோ , அறப் க்ஷபரிக்ஷலோ
தனது வோழ்டவ இழப்பவர், உைல் சோர்ந்த விடளவுகளிலிருந்து விடுபட்டு
உைக்ஷனக்ஷய உயர் வோழ்விற்கு ஏற்றம் தபறுகின்றனர். எனக்ஷவ, அர்ஜுனனின்
கவடலக்குக் கோரணக்ஷம இல்டல.

பதம் 2.23 - டநனம் சி₂ந்த₃ந்தி ஷ₂

नैनं शछतदशतत िस्त्राशण नैनं दहशत पावकः ।

न चैनं क्ल‍
ेदयतत्यापो न िोषयशत र्ारुतः ॥ २३ ॥
டநனம் சி₂ந்த₃ந்தி ஷ₂ஸ்த்ரோணி டநனம் த₃ஹதி போவக꞉ |
ந டசனம் க்க்ஷலத₃யந்த்யோக்ஷபோ ந க்ஷஷோ₂ஷயதி மோருத꞉ || 2-23 ||

ந — என்றுமில்டல; ஏனம் — இந்த ஆத்மோவுக்கு; சி₂ந்த₃ந்தி — துண்டுகளோக

தவட்டுதல்; ஷ₂ஸ்த்ரோணி — ஆயுதங்கள்; ந — என்றுமில்டல; ஏனம் — இந்த
ஆத்மோடவ; த₃ஹதி — எரித்தல்; போவக꞉ — தநருப்பு; ந — என்றுமில்டல; ச — மற்றும்;
ஏனம் — இந்த ஆத்மோவுக்கு; க்க்ஷலத₃யந்தி — ஈரமோக்குதல்; ஆப꞉ — நீர்; ந —
என்றுமில்டல; க்ஷஷோ₂ஷயதி — உலர்தல்; மோருத꞉ — வசும்
ீ கோற்று.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆத்மோ எந்த ஆயுதத்தோலும் துண்டிக்கப்பை முடியோததும், தநருப்போல்

எரிக்கப்பை முடியோததும், நீரோல் நடனக்கப்பை முடியோததும், வசும்
ீ
கோற்றோல் உலர்த்தப்பை முடியோததுமோகும்.

தபோருளுடர

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 71

வோள், தநருப்பு ஆயுதம், மடழ ஆயுதம், புயல் ஆயுதம், க்ஷபோன்ற பலதரப்பட்ை
ஆயுதங்களோல், ஆத்மோடவக் தகோல்ல முடியோது. நவன
ீ கோலத்தில்
உபக்ஷயோகப்படுத்தப்படும் தநருப்பு ஆயுதங்கடளத் தவிர, நிலம் நீர், கோற்று, ஆகோயம்
மற்றும் பலவற்றினோல் உருவோக்கப்பட்ை ஆயுதங்கள் அக்கோலத்தில்
இருந்தனதவன்று ததரிகிறது. நவன
ீ யுகத்தின் அணு ஆயுதங்களும் தநருப்பு
ஆயுதங்களோக இனம் பிரிக்கப்படுகின்றன; ஆனோல், முந்டதய கோலகட்ைத்தில்
தபௌதிக இயற்டகயின் (பஞ்ச பூதங்களின்) அடனத்துப் தபோருள்கடளக்
தகோண்டும் ஆயுதங்கள் தயோரிக்கப்பட்ைன. தநருப்பு ஆயுதங்கள், நீர் ஆயுதங்களோல்
எதிர்க்கப்பட்ைன, இவற்டற நவன
ீ விஞ்ஞோனம் அறியோது. புயல் ஆயுதங்கடளப்
பற்றிய அறிவும் நவன
ீ விஞ்ஞோனிகளுக்குக் கிடையோது. அத்தகு எல்லோ
ஆயுதங்கடளக் தகோண்டும் (எந்த விஞ்ஞோனக் கருவிகளின் மூலமோகவும்),
ஆத்மோடவ துண்டுகளோக தவட்ைக்ஷவோ அழிக்கக்ஷவோ முடியோது.

தனிப்பட்ை ஆத்மோ அறியோடமயினோல் உருவோனது என்றும், அதன் பின்னர்

மோடயயின் சக்தியோல் கவரப்பட்ைது என்றும் கூறக்கூடிய மோயோவோதியினோல்,
அஃது எவ்வோறு என்படத விளக்க முடியோது. உன்னத ஆத்மோவிலிருந்து
தனிப்பட்ை ஆத்மோக்கடளத் துண்டிப்பது அசோத்தியமோனதோகும்; உண்டமயில்,
தனிப்பட்ை ஆத்மோக்கள் நித்தியமோகக்ஷவ உன்னத ஆத்மோவின் பிரிக்கப்பட்ை
பகுதிகளோகும். தனிப்பட்ை அணு ஆத்மோ நித்தியமோகக்ஷவ அணு ஆத்மோ (ஸநோதன)
என்பதோல், அவர்கள் மோடயயின் சக்தியோல் கவரப்பைக் கூடியவர்கள்; இவ்வோறோக
அவர்கள் முழுமுதற் கைவுளின் உறவிலிருந்து பிரிந்து விட்ைனர். இது , தநருப்புப்
தபோறிகள் குணத்தோல் தநருப்பிடனப்க்ஷபோல இருந்தோலும், தநருப்பிலிருந்து
தவளிப்பட்ை பின்னர் அடணந்து விடுவடதப் க்ஷபோன்றதோகும். முழுமுதற்
கைவுளின் பிரிந்த அம்சங்களோக, வரோஹ புரோணம் அத்மோக்கடள வர்ணிக்கின்றது.
பகவத் கீ டதயின்படியும் ஆத்மோவின் தன்டம அதுக்ஷவ. எனக்ஷவ , மோடயயிலிருந்து
விடுபட்ை முக்திதபற்ற நிடலயில்கூை ஜீவோத்மோ தனது தனித்துவத்டத
இழப்பதில்டல—இஃது அர்ஜுனனுக்கு பகவோன் அளித்த உபக்ஷதசங்களிலிருந்து
ததளிவோகின்றது. கிருஷ்ணரிைமிருந்து தபறப்பட்ை ஞோனத்தினோல் , அர்ஜுனன்
முக்தி அடைந்தோன் என்றக்ஷபோதிலும், கிருஷ்ணருைன் அவன்
ஒன்றோகிவிைவில்டல.

பதம் 2.24 - அச்க்ஷச₂த்₃க்ஷயோ(அ)யமதோ₃ஹ

अच्छेद्योऽयर्दाह्योऽयर्क्ल‍
ेद्योऽिोष्टय एव च ।
शनत्यः सवमगतः स्थाणुरचलोऽयं सनातनः ॥ २४ ॥
அச்க்ஷச₂த்₃க்ஷயோ(அ)யமதோ₃ஹ்க்ஷயோ(அ)யமக்க்ஷலத்₃க்ஷயோ(அ)க்ஷஷோ₂ஷ்ய ஏவ

ச |

நித்ய꞉ ஸர்வக₃த꞉ ஸ்தோ₂ணுரசக்ஷலோ(அ)யம் ஸனோதன꞉ || 2-24 ||

அச்க்ஷச₂த்₃ய꞉ — தவட்ை முடியோதவன்; அயம் — இந்த ஆத்மோ; அதோ₃ஹ்ய꞉ — எரிக்க

முடியோதவன்; அயம் — இந்த ஆத்மோ; அக்க்ஷலத்₃ய꞉ — கடரக்க முடியோதவன்;
அக்ஷஷோ₂ஷ்ய꞉ — உலர்த்த முடியோதவன்; ஏவ — நிச்சயமோக; ச — க்ஷமலும்; நித்ய꞉ —
நித்தியமோனவன்; ஸர்வ-க₃த꞉ — எங்கும் நிடறந்தவன்; ஸ்தோ₂ணு꞉ — மோற்ற

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 72

இயலோதவன்; அசல꞉ — அடசக்க முடியோதவன்; அயம் — இந்த ஆத்மோ; ஸனோதன꞉ —
நித்தியமோக மோற்றமின்றி இருப்பவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஜீவோத்மோ தவட்ை முடியோதவன், கடரக்க முடியோதவன், எரிக்கக்ஷவோ,

உலர்த்தக்ஷவோ முடியோதவன். அவன் நித்தியமோனவன், எங்கும்
நிடறந்தவன், மோற்ற இயலோதவன், அடசக்க முடியோதவன், நித்தியமோக
மோற்றமின்றி இருப்பவன்.

தபோருளுடர

அணு ஆத்மோவின் (ஜீவோத்மோவின்) இக்குணங்கள் அடனத்தும், அவன் முழு

ஆத்மோவின் (பகவோனின்) நித்தியமோன அணு அங்கம் என்படதயும், எவ்வித
மோற்றமுமின்றி அவ்வோறோன அணுவோகக்ஷவ அவன் என்றும் இருக்கிறோன்
என்படதயும் நிச்சயமோக உறுதி தசய்கின்றன. ஆத்டவத தகோள்டக
இவ்விஷயத்தில் சற்றும் தபோருந்தோது; ஏதனனில், தனி ஆத்மோக்கள்
ஒன்க்ஷறோதைோன்று கலந்துவிடுவது என்பது ஒருக்ஷபோதும் நைக்கக்கூடியதன்று. ஜைக்
களங்கங்களிலிருந்து தூய்டமப்பட்ைவுைன் , அணு ஆத்மோ முழுமுதற் கைவுளின்
(பிரகோசிக்கும்) ஒளிக் கதிர்களில் ஓர் ஆன்மீ கப் தபோறியோக வசிக்க விரும்பலோம் ;
ஆனோல் அறிவுள்ள ஆத்மோக்கள், பரம புருஷ பகவோனுைன் உறவோடுவதற்கோக
ஆன்மீ க கிரகங்கடள அடைகின்றனர்.

கைவுளோல் படைக்கப்பட்ை எல்லோ இைங்களிலும் ஜீவோத்மோக்கள்

நிடறந்திருப்பதோல், ஸர்வ-கதோ (எங்கும் நிடறந்தவன்) எனும் தசோல்
முக்கியத்துவம் வோய்ந்ததோகும். ஜீவோத்மோக்கள், நிலத்திலும் நீரிலும் கோற்றிலும்
பூமிக்கு அடியிலும், ஏன் தநருப்பிலும்கூை வோழ்கின்றனர். ஆத்மோக்கள் தநருப்பில்
தகோல்லப்படுகின்றனர் என்ற நம்பிக்டகடய ஏற்க முடியோதது; ஏதனனில், இங்க்ஷக
ஆத்மோ தநருப்பினோல் எரிக்கப்பை முடியோதது என்று ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது.
எனக்ஷவ, சூரிய கிரகத்திலும், அங்கு வோழ்வதற்க்ஷகற்ற உைடலக் தகோண்ை
ஜீவோத்மோக்கள் இருக்கின்றனர் என்பதில் ஐயக்ஷமதும் இல்டல. சூரிய கிரகத்தில்
உயிர்வோழிகள் இல்டலதயன்றோல், ஸர்வ–கதோ (எங்கும் நிடறந்தவன்) என்ற தசோல்
தபோருளற்றதோகி விடும்.

பதம் 2.25 - அவ்யக்க்ஷதோ(அ)யமசிந்த்ய

अव्यक्तोऽयर्शचतत्योऽयर्शवकायोऽयर्ुच्यते ।
तस्र्ादेवं शवकदत्वैनं नानुिोशचतुर्हमशस ॥ २५ ॥
அவ்யக்க்ஷதோ(அ)யமசிந்த்க்ஷயோ(அ)யமவிகோர்க்ஷயோ(அ)யமுச்யக்ஷத |

தஸ்மோக்ஷத₃வம் விதி₃த்டவனம் நோனுக்ஷஷோ₂சிதுமர்ஹஸி || 2-25 ||

அவ்யக்த꞉ — போர்டவக்கு எட்ைோதவன்; அயம் — இந்த ஆத்மோ; அசிந்த்ய꞉ —

சிந்தடனக்கு அப்போற்பட்ைவன்; அயம் — இந்த அத்மோ; அவிகோர்ய꞉ —

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 73

மோற்றமில்லோதவன்; அயம் — இந்த ஆத்மோ; உச்யக்ஷத — கூறப்படுகின்றது; தஸ்மோத் —
எனக்ஷவ; ஏவம் — இதுக்ஷபோல; விதி₃த்வோ — அடத நன்கறிந்து; ஏனம் — இந்த ஆத்மோ; ந
— இல்டல; அனுக்ஷஷோ₂சிதும் — கவடலப்பை; அர்ஹஸி — நீ தக்கவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆத்மோ போர்டவக்கு புலப்பைோதவன், சிந்தடனக்கு அப்போற்பட்ைவன்;

க்ஷமலும், மோற்ற முடியோதவன் என்று கூறப்படுகிறது. இதடன
நன்கறிந்து, நீ உைலுக்கோக வருத்தப்பைக் கூைோது.

தபோருளுடர

முன்க்ஷப கூறியபடி, ஆத்மோவின் அளவு நமது தபௌதிகக் கணிதத்தின்படி மிகச்

சிறியதோகும், மிகவும் சக்தி வோய்ந்த நுண்தபோருள் க்ஷநோக்கியோலும் அவடனக் கோண
முடியோது; எனக்ஷவ, அவன் போர்டவக்கு புலப்பைோதவன் என்று
அடழக்கப்பட்டுள்ளோன். ஆத்மோவின் இருப்டபப் தபோறுத்தவடர, ஸ்ருதி எனப்படும்
க்ஷவத அறிவின் வோயிலோக அன்றி, பரிக்ஷசோதடன மூலமோக எவரோலும் நிரூபிக்க
முடியோது. ஆத்மோ இருப்பது அனுபவத்தோல் உணரப்பட்ைோலும்கூை, அதடனப்
புரிந்துதகோள்வதற்கு க்ஷவறு வழி ஏதும் இல்லோததோல், க்ஷவத உண்டமடய நோம்
ஏற்றுக் தகோண்ைோக க்ஷவண்டும். உயர் அதிகோரிகள் கூறியடத மட்டும்
அடிப்படையோகக் தகோண்டு, நோம் பல்க்ஷவறு விஷயங்கடள ஏற்றுக்
தகோண்டுள்க்ஷளோம். தோயின் அதிகோரத்தின் அடிப்படையில் , தந்டத இருப்படத
எவரோலும் மறுக்க முடியோது. தோயின் அத்தோட்சிடயத் தவிர, தந்டத யோர்
என்படதத் ததரிந்து தகோள்ள க்ஷவறு வழிக்ஷயதும் இல்டல. அதுக்ஷபோல , ஆத்மோடவப்
புரிந்து தகோள்வதற்கு க்ஷவதங்கடளக் கற்படதத் தவிர க்ஷவறு வழி கிடையோது.
க்ஷவறுவிதமோகக் கூறினோல், ஆத்மோ, மனிதனின் ஆரோய்ச்சி அறிவிற்கு
எட்ைோததோகும். அஃது உணர்வுடையதோகும்—இந்த உணர்வும் க்ஷவத வோக்க்ஷக, நோம்
இடத ஏற்றோக க்ஷவண்டும். உைல் மோற்றமடைவடதப் க்ஷபோல, ஆத்மோ,
மோற்றமடைவது இல்டல. நித்தியமோக மோற்றமில்லோத ஆத்மோ, எல்டலயற்ற
பரமோத்மோவுைன ஒப்பிடுடகயில், என்றுக்ஷம அணுவோகத் திகழ்கிறோன். பரமோத்மோ
எல்டலயற்றவர், ஜீவோத்மோக்ஷவோ எல்டலக்கு உட்பட்ைவன் (மிகச் சிறியவன்).
எனக்ஷவ, மிகச்சிறிய மோற்றமில்லோத ஜீவோத்மோ, எல்டலயற்ற ஆத்மோவுைன் (பரம
புருஷ பகவோனுைன்) ஒருக்ஷபோதும் சமமோகிவிை முடியோது. ஆத்மோடவப் பற்றிய
கருத்துக்கடள ஆணித்தரமோக உறுதிப்படுத்துவதற்கோக, இக்தகோள்டக, க்ஷவதங்களில்
தவவ்க்ஷவறு விதத்தில் மீ ண்டும் மீ ண்டும் கூறப்பட்டுள்ளது. ஒரு விஷயத்டதத்
தவறின்றி ததளிவோகப் புரிந்துதகோள்வதற்கோக, அதடன மீ ண்டும் மீ ண்டும்
உடரப்பது அவசியமோகிறது.

பதம் 2.26 - அத₂ டசனம் நித்யஜோதம்

अथ चैनं शनत्यजातं शनत्यं वा र्तयसे र्ृतर्् ।

तथाशप त्वं र्हाबाहो नैनं िोशचतुर्हमशस ॥ २६ ॥

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 74

 அத₂ டசனம் நித்யஜோதம் நித்யம் வோ மன்யக்ஷஸ ம்ருதம் |

ததோ₂பி த்வம் மஹோபோ₃க்ஷஹோ டநனம் க்ஷஷோ₂சிதுமர்ஹஸி || 2-26 ||

அத₂ — இருப்பினும்; ச — க்ஷமலும்; ஏனம் — இந்த ஆத்மோ; நித்ய-ஜோதம் — எப்க்ஷபோதும்

பிறந்து தகோண்க்ஷையிருப்பவன்; நித்யம் — என்றுக்ஷம; வோ — அவ்வோக்ஷற; மன்யக்ஷஸ — நீ
இவ்வோறு நிடனத்து; ம்ருʼதம் — இறந்து தகோண்க்ஷையிருப்பவன்; ததோ₂ அபி —
ஆனோலும்; த்வம் — நீ; மஹோ-போ₃க்ஷஹோ — பலம் தபோருந்திய புயங்கடள
உடைக்ஷயோக்ஷன; ந — இல்டல; ஏனம் — ஆத்மோடவப் பற்றி; க்ஷஷோ₂சிதும் —
கவடலப்பை; அர்ஹஸி — தகுதி.

தமோழிதபயர்ப்பு

இருப்பினும், ஆத்மோ (அல்லது வோழ்வின் அறிகுறிகள்) எப்க்ஷபோதும்

பிறந்து இறந்து தகோண்டிருப்பதோக நீ எண்ணினோலும், பலம் தபோருந்திய
புயங்கடள உடைக்ஷயோக்ஷன, நீ கவடலப்படுவதற்குக் கோரணம்
ஏதுமில்டல.

தபோருளுடர

உைலிற்கு தவளிக்ஷய ஆத்மோவிற்குத் தனிப்பட்ை வோழ்வு இல்டல என்று

நம்பக்கூடிய (ஏறக்குடறய புத்த மதத்தினடரப் க்ஷபோன்ற) ஒரு வடகயோன
தத்துவவோதிகள் உண்டு. பகவோன் கிருஷ்ணர் பகவத் கீ டதடய உபக்ஷதசித்த
கோலகட்ைத்திலும், அதுக்ஷபோன்ற தத்துவவோதிகள் இருந்தனர் என்றும் க்ஷலோகோயதிகள்
மற்றும் டவபோஷிகள் என்று அவர்கள் அடழக்கப்பட்ைோர்கள் என்றும் ததரிகிறது.
அத்தகு தத்துவவோதிகள், ஜைப் தபோருட்கள் ஒரு பக்குவமோன நிடலடய
அடையும்க்ஷபோது, அவற்றின் கலடவயோல் உயிரின் அறிகுறிகள் க்ஷதோன்றுகின்றன
என்ற கருத்டத ஏற்றுக் தகோண்டிருந்தனர். தற்கோலத்தில் ஜை விஞ்ஞோனிகளும்
ஜைத் தத்துவவோதிகளும் அவ்வோக்ஷற எண்ணுகின்றனர். அவர்களின் கருத்துப்படி ,
உைல் என்பது சில இயற்பியல் தபோருட்களின் கலப்புப் தபோருள்; க்ஷமலும், ஒரு
கோலக்கட்ைத்தில் இந்த இயற்பியல் தபோருட்கள், க்ஷவதியியல் தபோருட்களுைன்
இடணப்புக்ஷபோது உயிருக்கோன அறிகுறிகள் க்ஷதோன்றுகின்றன. மனித வர்க்கத்டதப்
பற்றிய ஆரோய்ச்சிகள் (ஆந்த்க்ஷரோபோலஜி) அடனத்தும், இத்தத்துவத்டத
அடிப்படையோகக் தகோண்ைடவ. அதமரிக்கோவில் தற்க்ஷபோது பிரபலமோகி வரும்
பற்பல க்ஷபோலி மதங்களும் இத்தத்துவத்டத ஏற்றுள்ளன, பக்தியற்ற நிஹிலிஸ
(அடனத்து ஆன்மீ க இயக்கங்களும் க்ஷமோசமோனடவ என்று நம்பக்கூடிய) புத்த
மதத்டதச் க்ஷசர்ந்தவர்களும் அவ்வோக்ஷற எண்ணுகின்றனர்.

டவபோஷிக தத்துவவோதிகடளப் க்ஷபோல், அர்ஜுனன் ஆத்மோ இருப்படத நம்போமல்

இருந்தோலும், கவடலப்படுவதற்கு கோரணம் ஏதுமில்டல. இரசோயன தபோருட்களின்
அழிவிற்கோக எவரும் கவடலப்பட்டுக் தகோண்டு தன் கைடமகடளப் புறக்கணிக்க
மோட்ைோர்கள். மறுபுறம், எதிரிடய தவற்றி கோண்பதற்கோக, நவன
ீ விஞ்ஞோனத்திலும்
நவன
ீ விஞ்ஞோனத்தின் அடிப்படையிலோன க்ஷபோரிலும், ைன் கணக்கில்
இரசோயனங்கள் விரயம் தசய்யப்படுகின்றன. டவபோஷிக தகோள்டகயின் படி, உைல்
அழியும் க்ஷபோக்ஷத ஆத்மோ என்றடழக்கப்படும் தபோருளும் அழிந்துவிடுகின்றது.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 75

எனக்ஷவ, அணு ஆத்மோ உள்ளது என்ற க்ஷவதங்களின் முடிடவ ஏற்றோலும் சரி,
ஆத்மோ இருப்படத நம்போவிட்ைோலும் சரி, அர்ஜுனன் கவடலப்பைக் கோரணம்
ஏதுமில்டல. இக்தகோள்டகயின்படி, ஆயிரக்கணக்கோன உயிர்வோழிகள் ஜைப்
தபோருளிலிருந்து கணந்க்ஷதோறும் க்ஷதோன்றி, அவ்வோக்ஷற அழிந்தும் வருகின்றன;
எனக்ஷவ, இதுக்ஷபோன்ற சம்பவத்திற்கோக வருந்தத் க்ஷதடவயில்டல. க்ஷமலும் ,
மறுபிறவி என்ற பிரச்சடனக்ஷய இல்லோததோல், போட்ைனோடரயும் ஆச்சோரியடரயும்
தகோல்வதோல் ஏற்படும் போவ விடளவுகடள எண்ணி வருந்த க்ஷவண்டிய
க்ஷதடவயும் இல்டல. அக்ஷத சமயம், அர்ஜுனடன மஹோ-போஹு (பலம் தபோருந்திய
புயங்கடள உடையவக்ஷன) என்று கிண்ைலுைன் அடழக்கிறோர் கிருஷ்ணர்;
ஏதனனில், அர்ஜுனன், க்ஷவத ஞோனத்டதப் புறக்கணிக்கும் தகோள்டகயோன
டவபோஷிகத்டத ஏற்றுக் தகோண்டிந்தவன் அல்ல. சத்திரியன் என்ற நிடலயில்
அர்ஜுனன் க்ஷவதப் பண்போட்டைச் க்ஷசர்ந்தவன், அதன் தகோள்டககடளப்
பின்பற்றுதல் அவனுக்கு இன்றியடமயோததோகும்.

பதம் 2.27 - ஜோதஸ்ய ஹி த்₄ருக்ஷவோ ம்

जातस्य शह ध्रुवो र्ृत्युध्रुमवं जतर् र्ृतस्य च ।

तस्र्ादपररहायेऽथे न त्वं िोशचतुर्हमशस ॥ २७ ॥
ஜோதஸ்ய ஹி த்₄ருக்ஷவோ ம்ருத்யுர்த்₄ருவம் ஜன்ம ம்ருதஸ்ய ச |

தஸ்மோத₃பரிஹோர்க்ஷய(அ)ர்க்ஷத₂ ந த்வம் க்ஷஷோ₂சிதுமர்ஹஸி || 2-27 ||

ஜோதஸ்ய — பிறந்தவன்; ஹி — நிச்சயமோய்; த்₄ருவ꞉ — உண்டம; ம்ருʼத்யு꞉ — மரணம்;

த்₄ருவம் — அதுவும் உண்டம; ஜன்ம — பிறப்பு; ம்ருʼதஸ்ய — இறந்தவனின்; ச —
க்ஷமலும்; தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; அபரிஹோர்க்ஷய — தவிர்க்க முடியோதது; அர்க்ஷத₂ —
பற்றிய தபோருளில்; ந — க்ஷவண்ைோம்; த்வம் — நீ; க்ஷஷோ₂சிதும் — கவடலப்பை;
அர்ஹஸி — தகுதி.

தமோழிதபயர்ப்பு

பிறந்தவன் எவனுக்கும் மரணம் நிச்சயம், மரணமடைந்தவன் மீ ண்டும்

பிறப்பதும் நிச்சயக்ஷம. எனக்ஷவ, தவிர்க்க முடியோத உன் கைடமகடளச்
தசயலோற்றுவதில், நீ கவடலப்பைக் கூைோது.

தபோருளுடர

வோழ்வில் ஒருவன் தசய்யும் தசயல்களுக்க்ஷகற்ப அவன் மறுபிறவி எடுத்தோக

க்ஷவண்டும். க்ஷமலும், ஒரு முடற தசயல்கடள முடித்த பின், மீ ண்டும் பிறப்பதற்கோக
இறந்தோக க்ஷவண்டும். இவ்வோறு முக்தியின்றி, பிறப்பும் இறப்பும் ஒன்றன்பின்
ஒன்றோகத் ததோைர்ந்த வண்ணம் உள்ளன. எனினும் , பிறப்பும் இறப்பும்
ததோைர்கின்றன என்ற கருத்து, தகோடல, மிருகவடத, க்ஷபோர் முதலிய க்ஷதடவயற்ற
தசயல்கடள ஆதரிப்பதில்டல. அக்ஷத க்ஷநரத்தில் , சட்ைம் ஒழுங்டகக்
கோப்போற்றுவதற்கோக, வன்முடறயும் க்ஷபோரும் மனித சமுதோயத்தில் தவிர்க்க
முடியோதடவ.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 76

பகவோனின் விருப்பமோன குருக்ஷஷத்திரப் க்ஷபோர் தவிர்க்க முடியோததோகும்; க்ஷமலும்,
க்ஷநர்டமக்கோகப் க்ஷபோரிடுவது சத்திரியனின் கைடம. தனக்குரிய கைடமடயச்
தசய்வதில், உறவினரின் இழப்புக்கோக அர்ஜுனன் ஏன் கவடலப்பைக்ஷவோ
ஐயப்பைக்ஷவோ க்ஷவண்டும்? சட்ைத்டத மீ ற அவனுக்கு உரிடமயில்டல ; ஏதனனில்,
அவ்வோறு தசய்தோல் அவன் மிகவும் பயந்து தகோண்டிருந்த போவ விடளவுகடள
அவன் அடைந்தோக க்ஷவண்டும். தனக்குரிய கைடமடய புறக்கணிப்பதோல் தனது
உறவினரது மரணத்டத அவன் நிறுத்த முடியோது என்பது மட்டுமல்ல , தவறோன
முடிடவ எடுத்ததற்கோக இழிந்தவோனகி விடுவோன்.

பதம் 2.28 - அவ்யக்தோதீ₃னி பூ₄தோன

अव्यक्तादीशन भूताशन व्यक्तर्ध्याशन भारत ।

अव्यक्तशनधनातयेव तत्र का पररदेवना ॥ २८ ॥
அவ்யக்தோதீ₃னி பூ₄தோனி வ்யக்தமத்₄யோனி போ₄ரத |

அவ்யக்தநித₄னோன்க்ஷயவ தத்ர கோ பரிக்ஷத₃வனோ || 2-28 ||

அவ்யக்த-ஆதீ₃னி — ஆரம்பத்தில் க்ஷதோற்றமற்று; பூ₄தோனி —

படைக்கப்பட்ைடவதயல்லோம்; வ்யக்த — க்ஷதோன்றுகின்றன; மத்₄யோனி — இடையில்;
போ₄ரத — பரத குலத் க்ஷதோன்றக்ஷல; அவ்யக்த — க்ஷதோற்றமற்ற; நித₄னோனி —
அழியும்க்ஷபோது; ஏவ — இடவதயல்லோம் அதுக்ஷபோன்றக்ஷத; தத்ர — எனக்ஷவ; கோ — என்ன;
பரிக்ஷத₃வனோ — கவடல.

தமோழிதபயர்ப்பு

படைக்கப்பட்ை எல்லோ உயிரினங்களும் ஆரம்பத்தில் க்ஷதோன்றோமல்

இருந்தன, இடையில் க்ஷதோன்றுகின்றன, இறுதியில் அழிக்கப்படும்க்ஷபோது
மீ ண்டும் மடறகின்றன. எனக்ஷவ, ஏன் கவடலப்பை க்ஷவண்டும்?

தபோருளுடர

ஆத்மோ இருப்படத நம்புபவர், ஆத்மோ இருப்படத நம்போதவர் என இருவடகக்

தகோள்டகயினடர ஏற்றோலும், எவ்விதத்திலும் கவடலப்பைக் கோரணக்ஷமயில்டல.
ஆத்மோடவ நம்போதவர்கள், க்ஷவத ஞோனத்டதப் பின்பற்றுபவர்களோல் நோத்திகர்
என்று அடழக்கப்படுகின்றனர். இருப்பினும், விவோதத்திற்கோக நோத்திகக்
தகோள்டகடய நோம் ஏற்றுக் தகோண்ைோலும் கவடலப்பைக் கோரணக்ஷம இல்டல.
ஆத்மோவின் தனித்தன்டம ஒருபுறமிருக்க, ஜைப்தபோருட்கள் படைப்பிற்கு முன்
க்ஷதோற்றமற்று இருக்கின்றன. க்ஷதோற்றமற்ற இந்த நுண்நிடலயிலிருந்துதோன்
க்ஷதோற்றம் தவளிப்படுகின்றது—ஆகோயத்திலிருந்து கோற்று உருவோக்கப்பட்ைது;
கோற்றிலிருந்து தநருப்பு உருவோக்கப்பட்ைது ; தநருப்பிலிருந்து நீர்
உருவோக்கப்பட்ைது; க்ஷமலும் நீரிலிருந்து நிலம் உருவோக்கப்பட்ைது என்படதக்
தகோண்டு இதடன உணரலோம். உதோரணமோக நிலத்திலிருந்து க்ஷதோற்றுவிக்கப்பட்ை
ஒரு வோனுயர்ந்த கட்டிைத்டத எடுத்துக் தகோள்ளுங்கள். அஃது இடிக்கப்பட்ைோல்
அதன் க்ஷதோற்றம் மீ ண்டும் மடறந்து, இறுதி நிடலயில் அணுக்களோக மோறுகின்றது.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 77

சக்திப் போதுகோப்பின் நியதி எப்க்ஷபோதும் இருக்கின்றது, ஆனோல் கோலப்க்ஷபோக்கில்
தபோருட்கள் க்ஷதோன்றி மடறகின்றன என்பக்ஷத க்ஷவறுபோடு. எனக்ஷவ , க்ஷதோற்றக்ஷமோ
மடறக்ஷவோ, கவடலக்கு என்ன கோரணம்? மடறவு நிடலயிலும் கூை தபோருட்கள்
இழக்கப்படுவதில்டல. முதலிலும் முடிவிலும் எல்லோ மூலகங்களும் க்ஷதோன்றோத
நிடலயில் உள்ளன. இடையில் மட்டுக்ஷம அடவ க்ஷதோன்றுகின்றன. எனக்ஷவ, இதில்
எவ்விதமோன உண்டமயோன க்ஷவற்றுடமயும் இல்டல.

ஆனோல், ஜை உைல்கள் கோலப்க்ஷபோக்கில் அழியக் கூடியடவ (அந்தவந்த இக்ஷம

க்ஷதஹோ:) ஆத்மோக்ஷவ நித்தியமோனது (நித்யஸ்க்ஷயோக்தோ: ஷரீரிண:) என்னும் க்ஷவத
முடிடவ நோம் ஏற்க்ஷபோமோனோல், இந்த உைல் ஓர் உடைடயப் க்ஷபோன்றக்ஷத என்படத
நோம் எப்க்ஷபோதும் நிடனவிற்தகோள்ள க்ஷவண்டும். எனக்ஷவ , உடை மோற்றத்திற்கோக
கவடலப்படுவது ஏன்? நித்தியமோன அத்மோவுைன் ஒப்பிடுடகயில் ஜைவுைலுக்கு
உண்டம வோழ்வு இல்டல. இஃது ஒரு கனடவப் க்ஷபோன்றது. கனவில் நோம்
வோனில் பறப்பதோகக்ஷவோ, மன்னர் க்ஷபோலத் க்ஷதரில் அமர்ந்திருப்பதோகக்ஷவோ கோணலோம்.
ஆனோல் விழித்ததழுந்தவுைக்ஷனக்ஷய நோம் வோனிலும் இல்டல , க்ஷதரில்
அமர்ந்திருக்கவும் இல்டல என்படத அறிக்ஷவோம். ஜைவுைலின் நிடலயில்லோத்
தன்டமடய ஆதோரமோகக் தகோண்டு, க்ஷவத அறிவு தன்னுணர்டவ
ஊக்குவிக்கின்றது. எனக்ஷவ , ஒருவன் ஆத்மோ இருப்படத நம்பினோலும் சரி,
நம்போவிட்ைோலும் சரி, எந்தச் சூழ்நிடலயிலும் உைலின் அழிவிற்கோகக் கவடலப்பை
கோரணம் ஏதுமில்டல.

பதம் 2.29 - ஆஷ்₂சர்யவத்பஷ்₂யதி க

आश्चयमवत्पश्यशत कशश्चदेन -
र्ाश्चयमविदशत तथैव चातयः ।
आश्चयमवच्च‍
ैनर्तयः ि‍
ृणोशत
श्रुत्वाप्येनं वेद न चैव कशश्चत् ॥ २९ ॥
ஆஷ்₂சர்யவத்பஷ்₂யதி கஷ்₂சிக்ஷத₃ன -

மோஷ்₂சர்யவத்₃வத₃தி தடத₂வ சோன்ய꞉ |

ஆஷ்₂சர்யவச்டசனமன்ய꞉ ஷ்₂ருக்ஷணோதி

ஷ்₂ருத்வோப்க்ஷயனம் க்ஷவத₃ ந டசவ கஷ்₂சித் || 2-29 ||

ஆஷ்₂சர்ய-வத் — ஆச்சரியமோனதோக; பஷ்₂யதி — கண்கின்றனர்; கஷ்₂சித் — சிலர்;

ஏனம் — இந்த ஆத்மோடவ; ஆஷ்₂சர்ய-வத் — ஆச்சரியமோனதோக; வத₃தி —
க்ஷபசுகின்றனர்; ததோ₂ — இவ்வோறு; ஏவ — நிச்சயமோக; ச — க்ஷமலும்; அன்ய꞉ — பிறர்;
ஆஷ்₂சர்ய-வத் — அதுக்ஷபோலக்ஷவ ஆச்சரியமோனதோக; ச — க்ஷமலும்; ஏனம் — இந்த
ஆத்மோடவ; அன்ய꞉ — பிறர்; ஷ்₂ருʼக்ஷணோதி — க்ஷகட்கின்றனர்; ஷ்₂ருத்வோ — அவ்வோறு
க்ஷகட்ை; அபி — பின்னும்; ஏனம் — இந்த ஆத்மோடவ; க்ஷவத₃ — அறிபவர்; ந — ஒரு
க்ஷபோதும் இல்டல; ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோக; கஷ்₂சித் — எவருக்ஷம.

தமோழிதபயர்ப்பு

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 78

 சிலர் ஆத்மோடவ ஆச்சரியமோகப் போர்க்கின்றனர், சிலர் அவடன
ஆச்சரியமோனவனோக வர்ணிக்கின்றனர், க்ஷமலும் சிலர் அவடன
ஆச்சரியமோனவனோகக் க்ஷகட்கின்றனர். க்ஷவறு சிலக்ஷரோ, அவடனப்
பற்றிக் க்ஷகட்ை பின்னும், அவடனப் புரிந்துதகோள்ள இயலோதவரோக
உள்ளனர்.

தபோருளுடர

'கீ க்ஷதோபநிஷத் ' தபரும்போலும் உபநிஷத்துகடள அடிப்படையோகக் தகோண்ைது

என்பதோல், இக்ஷத கருத்டத கை உபநிஷத்திலும் (1.2.7) கோண்பதில் அதிசயம்
இல்டல:
ஷ்ரவணயோபி பஹுபிர் க்ஷயோ ந லப்ய:
ஷ்ருண்வந்க்ஷதோ (அ)பி பஹக்ஷவோ யம் ந வித்யு:
ஆஷ்சர்க்ஷயோ வக்தோ குஷக்ஷலோ (அ)ஸ்ய லப்தோ
ஆஷ்சர்க்ஷயோ (அ)ஸ்ய க்ஞோதோ குஷலோனுஷிஷ்ை:

மிகப்தபரிய மிருகத்தின் உைலுக்குள்ளும், மிகப்தபரிய ஆல மரத்தின்

உைலுக்குள்ளும், (க்ஷகோடிக்கணக்கோனடவ இடணந்து ஓர் அங்குல இைத்டதக்ஷய
அடைக்கக்கூடிய) நுண்கிருமிகளின் உைல்களுக்குள்ளும், அணு ஆத்மோ உள்ளது
என்னும் உண்டம, நிச்சயமோக மிகவும் ஆச்சரியத்திற்கு உரியதோகும். அண்ைத்தின்
முதல் உயிர்வோழியோன பிரம்மோவிற்க்ஷக போைங்கடளக் கூறிய தபரும் அதிகோரியோல்
விளக்கப்பட்டிருந்தும்கூை, க்ஷபோதிய அறிவற்றவர்களோலும் தவமற்ற
மனிதர்களோலும், தனி அணுப் தபோறியோன ஆத்மோவின் விக்ஷநோதங்கடளப் புரிந்து
தகோள்ள முடியோது. தபௌதிகக் கருத்துக்களில் மயங்கியிருப்பதோல், இக்கோல
மக்களில் பலருக்கும், நுண்ணியமோன ஒரு தபோருள் எவ்வோறு மிகச் சிறந்ததோகவும்
அளவில் சிறயதோகவும் இருக்க முடியும் என்படத கற்படன தசய்துகூைப் போர்க்க
முடிவதில்டல. எனக்ஷவ, ஆத்மோ என்னும் உண்டமடய அதன் நிடலயிக்ஷலோ,
விவரிக்கப்படும் விதத்திக்ஷலோ, மக்கள் மிக விக்ஷநோதமோகக் கோண்கின்றனர். தன்டன
உணரோமல் தசயலோற்றப்படும் அடனத்துச் தசயல்களும் வோழ்க்டகப்
க்ஷபோரோட்ைத்தின் இறுதியில் க்ஷதோற்கடிக்கப்படுவது உண்டம என்றக்ஷபோதிலும்,
தபௌதிக சக்தியோல் மதிமயக்கப்பட்ை மக்கள், புலனுகர்ச்சிடயப் தபறுவதற்கோனச்
தசயல்களில் ஊன்றியிருக்கும் கோரணத்தோல், தன்டன உணர்ந்து தகோள்வதற்கோன
க்ஷகள்விகடளக் க்ஷகட்தற்குப் க்ஷபோதிய க்ஷநரமற்றவரோகி விடுகின்றனர். ஆத்மோடவப்
பற்றி எண்ணுவதன் மூலம் தபௌதிகத் துயரங்களுக்குத் தீர்வு கோண முடியும் என்ற
கருத்க்ஷத இவர்களிைம் இல்டல.

ஆத்மோடவப் பற்றிக் க்ஷகட்பதில் விருப்பமுடைய சிலர் , சத்சங்கங்களுக்குச் தசன்று

உபன்யோசங்கடளக் க்ஷகட்ைோலும்கூை அறியோடமயின் கோரணத்தோல் அணு
ஆத்மோவும் பரமோத்மோவும் ஒன்க்ஷற (அளவில் க்ஷவறுபட்டிருப்படதக் கருத்தில்
தகோள்ளோமல்) என்று ஏற்றுக்தகோள்ளும்படி தவறோக வழிகோட்ைப்படுகின்றனர்.
பரமோத்மோ மற்றும் அணு ஆத்மோவின் நிடல, அவர்களுக்குரிய தசயல்கள் மற்றும்
உறவுகள், அவர்கடளப் பற்றிய முக்கிய மற்றும் நுண்விவரங்கடள முடறயோகத்
ததரிந்துள்ள மனிதடரக் கோண்பது மிகக் கடினமோகும், க்ஷமலும், ஆத்ம ஞோனத்தின்
மூலம முழுப் பலடன அடைந்து, அதன் நிடலடய பலக்ஷகோணங்களிலிருந்து

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 79

விளக்கக்கூடிய மனிதடரக் கோண்பது அடதவிைக் கடினம். இருப்பினும் , ஆத்மோ
பற்றிய தத்துவத்டத எவ்வோக்ஷறனும் ஒருவனோல் அறிந்துதகோள்ள முடிந்தோல்,
அவனது வோழ்க்டக தவற்றி அடைந்தது எனலோம் ,

ஆத்மோ பற்றிய விஷயங்கடளப் புரிந்துதகோள்வதற்கோன மிக எளிய வழிமுடற ,

மற்ற தகோள்டககளின் மூலம் விலகிச் தசல்லோமல் மோதபரும் அதிகோரம் தபற்ற
பகவோன் கிருஷ்ணரோல் உபக்ஷதசிக்கப்பட்ை பகவத் கீ டதயின் கூற்றுக்கடள
ஏற்பக்ஷத. ஆனோல், கிருஷ்ணடர புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளோக
ஏற்பதற்கு இப்பிறவியிக்ஷலோ முற்பிறவியிக்ஷலோ , தபரும் தியோகங்களும் தவங்களும்
புரிந்திருக்க க்ஷவண்டும். இருப்பினும், ஒரு தூய பக்தரின் கோரணமற்ற
கருடணயினோல், கிருஷ்ணடர உள்ளவோறு புரிந்துதகோள்ள முடியும், க்ஷவறு
எவ்வழியிலும் அது சோத்தியமல்ல.

பதம் 2.30 - க்ஷத₃ஹீ நித்யமவத்₄க்ஷயோ(அ

देही शनत्यर्वध्योऽयं देहे सवमस्य भारत ।

तस्र्ात्सवामशण भूताशन न त्वं िोशचतुर्हमशस ॥ ३० ॥
க்ஷத₃ஹீ நித்யமவத்₄க்ஷயோ(அ)யம் க்ஷத₃க்ஷஹ ஸர்வஸ்ய போ₄ரத |

தஸ்மோத்ஸர்வோணி பூ₄தோனி ந த்வம் க்ஷஷோ₂சிதுமர்ஹஸி || 2-30 ||

க்ஷத₃ஹீ — தபௌதிக உைலின் உரிடமயோளன்; நித்யம் — நித்தியமோக; அவத்₄ய꞉ —

தகோல்லப்பை முடியோதவன்; அயம் — இவ்வோத்மோ; க்ஷத₃க்ஷஹ — உைலில்; ஸர்வஸ்ய —
எல்க்ஷலோரது; போ₄ரத — போரத குலத் க்ஷதோன்றக்ஷல; தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; ஸர்வோணி —
எல்லோ; பூ₄தோனி — (பிறந்த) உயிர்வோழிகள்; ந — ஒருக்ஷபோதும் இல்டல; த்வம் —
கவடலப்பை; க்ஷஷோ₂சிதும் — கவடலப்பை; அர்ஹஸி — தகுதி.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரத குலத் க்ஷதோன்றக்ஷல, உைலில் உடறபவன் ஒருக்ஷபோதும் அழிக்கப்பை

முடியோதவன், எனக்ஷவ, எந்த உயிர்வோழிக்கோகவும் நீ வருந்த க்ஷவண்டிய
க்ஷதடவயில்டல.

தபோருளுடர

அழிவற்ற ஆத்மோடவப் பற்றிய விளக்கத்டத இத்துைன் முடிக்கின்றோர் பகவோன்.

அழிவற்ற ஆத்மோடவப் பல விதமோக விளக்கியதன் மூலம், உைல்
தற்கோலிகமோனததன்றும் ஆத்மோ நித்தியமோனததன்றும் , பகவோன் கிருஷ்ணர்
நிடலநிறுத்தியுள்ளோர். எனக்ஷவ, தனது போட்ைனோரும் ஆசிரியரும் (பீஷ்மரும்
துக்ஷரோணரும்), க்ஷபோரில் இறந்துவிடுவோர்கள் என்ற பயத்தினோல், சத்திரியனோன
அர்ஜுனன் தனது கைடமடய புறக்கணிக்கக் கூைோது. ஆத்மோ என்று ஒருதபோருள்
இல்டலதயன்க்ஷறோ, இரசோயணப் தபோருட்கடளக் கலப்பதன் விடளவோக, ஒரு
குறிப்பிட்ை சூழ்நிடலயில் (முதிர்ச்சி தபற்ற சூழ்நிடலயில்) , உயிருக்கோன
அறிகுறிகள் க்ஷதோன்றுகின்றன என்க்ஷறோ, வணோகக்
ீ கற்படன தசய்து தகோண்டிரோமல்,
ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் அதிகோரத்தன்டமடய ஏற்று ஜைவுைலிலிருந்து க்ஷவறுபட்ைதோன

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 80

ஆத்மோ என ஒன்றிருப்படத நம்ப க்ஷவண்டும். ஆத்மோ நித்தியமோனது
என்றக்ஷபோதிலும் வன்முடற ஆதரிக்கப்படுவதில்டல. அக்ஷத சமயம், க்ஷபோரின்
சமயத்தில் வன்முடறக்கோன க்ஷதடவயிருப்பதோல், அது மறுக்கப்படுவதும் இல்டல.
எனினும், அத்க்ஷதடவயோனது கைவுளின் அனுமதிடயக் தகோண்டு
நிர்ணயிக்கப்படுகிறது, மனம் க்ஷபோன க்ஷபோக்கில் தசயலோற்றக் கூைோது.

பதம் 2.31 - ஸ்வத₄ர்மமபி சோக்ஷவக்ஷ்

स्वधर्मर्शप चावेक्ष्य न शवकशम्पतुर्हमशस ।

धम्यामशद्ध युद्धाच्रेयोऽतयत्क्षशत्रयस्य न शवद्यते ॥ ३१ ॥
ஸ்வத₄ர்மமபி சோக்ஷவக்ஷ்ய ந விகம்பிதுமர்ஹஸி |
த₄ர்ம்யோத்₃தி₄ யுத்₃தோ₄ச்ச்₂க்ஷரக்ஷயோ(அ)ன்யத்ேத்ரியஸ்ய ந வித்₃யக்ஷத ||

2-31 ||

ஸ்வ-த₄ர்மம் — ஒருவனுக்குரிய சுய தர்மங்கள்; அபி — கூை; ச — அவற்டறயும்;

அக்ஷவக்ஷ்ய — எண்ணி; ந — என்றுமில்டல; விகம்பிதும் — தயங்க; அர்ஹஸி —
உனக்குத் தகுதி; த₄ர்ம்யோத் — தர்மத்திற்கோக; ஹி — நிச்சயமோக; யுத்₃தோ₄த் —
க்ஷபோரிடுதடலக் கோட்டிலும்; ஷ்₂க்ஷரய꞉ — சிறந்த கைடம; அன்யத் — க்ஷவக்ஷறதும்;
ேத்ரியஸ்ய — சத்திரியனுக்கு; ந — இல்டல; வித்₃யக்ஷத — இருப்பது.

தமோழிதபயர்ப்பு

சத்திரியன் என்ற முடறயில் உனக்தகன்று உரிய கைடமடயப் பற்றிக்

கருதும்க்ஷபோது, தர்மத்தின் தகோள்டககளுக்கோகப் க்ஷபோர் புரிவடதக்
கோட்டிலும் க்ஷவறு சிறந்த கைடம உனக்கில்டல. எனக்ஷவ, தயங்கத்
க்ஷதடவயில்டல.

தபோருளுடர

சமுதோய அடமப்பின் நோன்கு பிரிவுகளில், சிறப்போன நிர்வோகத்திற்கோக

இருக்கக்கூடிய இரண்ைோம் பிரிவினர் சத்திரியர் என்று அடழக்கப்படுகின்றனர்.
ேத் என்றோல் தீங்கு என்றும் த்ரோயக்ஷத என்றோல் போதுகோப்பளிப்பது என்றும்
தபோருள். தீங்கிலிருந்து போதுகோப்பவர் சத்திரியர் என்று அடழக்கப்படுகிறோர்.
சத்திரியர்கள் கோடுகளில் க்ஷவட்டையோடுவதற்குப் பயிற்சி அளிக்கப்படுகின்றனர்.
சத்திரியன் கோட்டிற்குச் தசன்று, புலியிைம் க்ஷநருக்கு க்ஷநர் சவோல் விட்டு , தனது
கத்திடயக் தகோண்டு அதனுைன் சண்டையிடுவோன். புலி தகோல்லப்பட்ைவுைன் அரச
மரியோடதயுைன் அஃது அைக்கம் தசய்யப்படும். தஜய்ப்பூர் அரச வம்சத்தினரோல்
இவ்வழக்கம் இன்றும் அனுஷ்டிக்கப்படுகிறது. சவோல் விட்டு தகோடல புரிவதில்
சத்திரியர்களுக்கு விக்ஷசஷ பயிற்சி அளிக்கப்படுகிறது; ஏதனனில், தர்மத்தின்
அடிப்படையிலோன க்ஷபோர் சில க்ஷநரங்களில் அத்தியோவசியமோகிறது. எனக்ஷவ,
சந்நியோசம் என்றடழக்கப்படும் துறவு வோழ்டவ க்ஷநரடியோக ஏற்றுக்தகோள்வது
சத்திரியனுக்கு உரியதன்று. அரசியலில் அகிம்டச என்பது ஒரு தந்திரக்ஷமதயோழிய ,

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 81

தகோள்டகக்ஷயோ உண்டம நியதிக்ஷயோ ஆக முடியோது. அறதநறி நூல்களில்
பின்வருமோறு கூறப்பட்டுள்ளது:
ஆஹக்ஷவஷு மிக்ஷதோ (அ)ன்க்ஷயோன்யம்
ஜிகோம்ஸந்க்ஷதோ மஹீ-ேித:
யுத்தமோனோ: பரம் ஷக்த்யோ
ஸ்வர்கம் யோந்த்-யபோரன்-முகோ:
யக்க்ஷஞஸு பஷக்ஷவோ ப்ரஹ்மன்
ஹன்யந்க்ஷத ஸததம் த்விடஜ:
ஸம்ஸ்க்ருதோ: கில மந்த்டரஷ் ச
க்ஷத (அ)பி ஸ்வர்கம்-அவோப்னுவன்

'யோகத்தில் விலங்குகடளப் பலியிடும் அந்தணன் ஸ்வர்க க்ஷலோகங்கடள

அடைவதுக்ஷபோல, சத்திரியனோனவன், தன் மீ து தபோறோடம தகோண்ை மன்னடன
எதிர்த்துப் க்ஷபோர் புரிவதோல் மரணத்திற்குப் பின் ஸ்வர்க க்ஷலோகங்கடள அடையும்
தகுதிடயப் தபறுகிறோன்.' எனக்ஷவ, யோகத் தீயில் மிருகங்கடளக் தகோல்வக்ஷதோ,
அறநியதிப்படிப் க்ஷபோர்க்களத்தில் தகோடல புரிவக்ஷதோ, வன்முடறயோகக் கருதப்பைக்
கூைோது; ஏதனனில், இச்தசயல்களின் அறக் தகோள்டகயோல் எல்க்ஷலோரும் நன்டமக்ஷய
அடைகின்றனர். ஓர் இனத்திலிருந்து மற்தறோரு இனத்திற்குப் படிபடியோகச்
தசல்லோமல், யோகத்தில் பலியிைப்படும் மிருகம் உைக்ஷன மனிதப் பிறவிடய
அடைகின்றது. அதடனப் பலியிடும் அந்தணரும் க்ஷமலுலகங்கடள அடைகின்றனர்.
அதுக்ஷபோல, க்ஷபோர்க்களத்தில் உயிடர விடும் சத்திரியரும் க்ஷமலுகங்கடள
அடைகின்றனர்.

இருவிதமோன கைடமகள் (ஸ்வ-தர்மங்கள்)இருக்கின்றன. முக்தியடையோதவன்,

தோன் தபற்றுள்ள உைடலச் சோர்ந்த கைடமகடள அறக் தகோள்டககளின்
அடிப்படையில் முக்தி தபறுவதற்கோகச் தசயலோற்ற க்ஷவண்டும். முக்தி தபற்றபின்,
அவனது ஸ்வ-தர்மம் (கைடம), உைல் சோர்ந்த வோழ்டவ அடிப்படையோகக்
தகோள்ளோமல், ஆன்மீ கமோக மோறிவிடுகின்றது. உைல் சோர்ந்த வோழ்வில்
அந்தணருக்கும் சத்திரியருக்கும் சில குறிப்பிட்ை கைடமகள் உள்ளன, அடவ
தவிர்க்க முடியோதடவ. ஸ்வ-தர்மதமன்பது கைவுளோல் விதிக்கப்படுவதோகும், இது
நோன்கோம் அத்தியோயத்தில் விளக்கப்படும். உைலின் தளத்தில் , ஒருவனது ஸ்வ-
தர்மம், வர்ணோஷ்ரம தர்மம் (மனிதனின் ஆன்மீ க அறிவுக்கோன படிக்கல்) என்று
அடழக்கப்படுகிறது. மனித கலோச்சோரம் வர்ணோஷ்ரம தர்மத்திலிருந்துதோன்)
ததோைங்குகின்றது. எந்தத் துடறயோக இருந்தோலும், உயர் அதிகோரிகளின்
வழிகோட்ைலின்படி தனக்குரிய கைடமகடள நிடறக்ஷவற்றுவதன் மூலம், ஒருவன்
வோழ்வின் உயர்ந்த நிடலக்குத் தன்டன உயர்த்திக் தகோள்ள முடியும்.

பதம் 2.32 - யத்₃ருச்ச₂யோ க்ஷசோபபன்ன

यदृच्छया चोपपिं स्वगमिारर्पावृतर्् ।

सुशखनः क्षशत्रयाः पाथम लभतते युद्धर्ीदृिर्् ॥ ३२ ॥
யத்₃ருச்ச₂யோ க்ஷசோபபன்னம் ஸ்வர்க₃த்₃வோரமபோவ்ருதம் |

ஸுகி₂ன꞉ ேத்ரியோ꞉ போர்த₂ லப₄ந்க்ஷத யுத்₃த₄மீ த்₃ருஷ₂ம் || 2-32 ||

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 82

 யத்₃ருʼச்ச₂யோ — தோனோகக்ஷவ; ச — க்ஷமலும்; உபபன்னம் — வந்த; ஸ்வர்க₃ —
ஸ்வர்கத்தின்; த்₃வோரம் — வோயில்; அபோவ்ருʼதம் — திறந்து கிைக்கும்; ஸுகி₂ன꞉ —
மிக்க மகிழும்; ேத்ரியோ꞉ — அரச குலத்க்ஷதோர்; போர்த₂ — பிருதோவின் மகக்ஷன; லப₄ந்க்ஷத
— தபறுகின்றனர்; யுத்₃த₄ம் — க்ஷபோர்; ஈத்₃ருʼஷ₂ம் — இதுக்ஷபோன்ற.

தமோழிதபயர்ப்பு

போர்த்தக்ஷன, வலியவரும் க்ஷபோர் வோய்ப்புகள் ஸ்வர்க க்ஷலோகத்தின்

கதவுகடளத் திறந்து விடுவதோல், அவற்டறப் தபறும் அரச குலத்க்ஷதோர்
மகிழ்கின்றனர்.

தபோருளுடர

'இப்க்ஷபோரில் நோன் நன்டமக்ஷயதும் கோணவில்டல. இது நிரந்தரமோக நரகத்தில்

வசிப்பதற்கு வழிவகுக்கும்,' என்று கூறிய அர்ஜுனனின் மனப்போன்டமடய, உலகின்
பரம குருவோன பகவோன் கிருஷ்ணர் கண்டிக்கின்றோர். அர்ஜுனனின் இதுக்ஷபோன்ற
வோர்த்டதகள் அறியோடமயின் கோரணமோக எழுந்தடவ. தனக்குரிய கைடமடய
ஆற்ற க்ஷவண்டிய க்ஷநரத்தில் அகிம்டசடய கடைபிடிக்க விரும்பினோன் அர்ஜுனன்.
க்ஷபோர்களத்தில் நின்று தகோண்டிருக்கும் சத்திரியன், அகிம்டசடய கடைபிடிக்கப்
க்ஷபோவதோகக் கூறினோல் அது முட்ைோள்களின் தகோள்டகயோகும். வியோசக்ஷதவரின்
தந்டதயும் தபரும் முனிவருமோன பரோசரரோல் இயற்றப்பட்ை பரோசர ஸ்மிருதி
எனும் அற நியமத்தில் பின்வருமோறு கூறப்பட்டுள்ளது:
ேத்ரிக்ஷயோ ஹி ப்ரஜோ ரேன்
ஷஸ்த்ர-போணி: ப்ரதண்ையன்
நிர்ஜித்ய பர-டஸன்யோதி
ேிதம் தர்க்ஷமண போலக்ஷயத்

'எல்லோவிதமோன துயரங்களிலிருந்தும் குடிமக்கடளக் கோப்பது சத்திரியனின்

கைடம என்பதோல், சட்ைம் ஒழுங்டகக் கோப்போற்றுவதற்கோக, சில சமயங்களில்,
அவன் வன்முடறடயக் டகயோள க்ஷவண்டும். தபோறோடம எண்ணம் தகோண்ை
மன்னர்களின் படைவரர்கடள
ீ தவன்று, உலகம் முழுக்க தர்மத்தின் அடிப்படையில்
அவன் ஆட்சி தசலுத்த க்ஷவண்டும்.'

எப்படிப் போர்த்தோலும் சண்டையிலிருந்து விலக அர்ஜுனனுக்கு கோரணக்ஷமதும்

இல்டல. தனது எதிரிகடள தவன்றோல் அரடச அனுபவிப்போன்; க்ஷபோரில்
இறந்தோக்ஷலோ, அவனுக்கோகக்ஷவ திறந்திருக்கும் கதவுகளின் மூலம் க்ஷமலுலகில்
பிரக்ஷவசிப்போன். எந்த விதத்தில் போர்த்தோலும், க்ஷபோரிடுதல் அவனுக்கு நன்டமக்ஷய.

பதம் 2.33 - அத₂ க்ஷசத்த்வமிமம் த₄ர

अथ चेत्त्वशर्र्ं धम्यं सङ्रार्ं न कररष्टयशस ।

ततः स्वधर्ं कीर्तत च शहत्वा पापर्वाप्स्यशस ॥ ३३ ॥

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 83

 அத₂ க்ஷசத்த்வமிமம் த₄ர்ம்யம் ஸங்க்₃ரோமம் ந கரிஷ்யஸி |

தத꞉ ஸ்வத₄ர்மம் கீ ர்திம் ச ஹித்வோ போபமவோப்ஸ்யஸி || 2-33 ||

அத₂ — எனக்ஷவ; க்ஷசத் — எனில்; த்வம் — நீ; இமம் — இந்த; த₄ர்ம்யம் — அறக்கைடம;
ஸங்க்₃ரோமம் — க்ஷபோரிடுதல்; ந — இல்டலதயனில்; கரிஷ்யஸி — தசய்ய; தத꞉ — பின்;
ஸ்வ-த₄ர்மம் — உனது தர்மம்; கீ ர்திம் — புகழ்; ச — க்ஷமலும்; ஹித்வோ — இழத்தல்;
போபம் — போவ விடளவு; அவோப்ஸ்யஸி — அடைவோய்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எனக்ஷவ, க்ஷபோரிடுதல் என்னும் இந்த தர்மத்தின் கைடமயில் நீ

ஈடுபைோவிட்ைோல், உன்னுடைய கைடமயிலிருந்து தவறியதற்கோன
போவ விடளவுகடள நிச்சயமோகப் தபறுவக்ஷதோடு, சிறந்த க்ஷபோர்
வரதனனும்
ீ புகடழயும் இழப்போய்.

தபோருளுடர

அர்ஜுனன் ஒரு புகழ்தபற்ற க்ஷபோர்வரன்

ீ , சிவதபருமோன் உள்ளிட்ை பல
க்ஷதவர்களுைன் சண்டையிட்டு தபரும் புகழ் தபற்றிருந்தோன். க்ஷவைனின் உடையில்
க்ஷதோன்றிய சிவதபருமோனுைன் க்ஷபோரிட்டு அவடரத் க்ஷதோற்கடித்து மகிழ்வுறச்
தசய்ததோல், போஷுபத எனும் அஸ்திரத்டதப் பரிசோகப் தபற்றிருந்தோன். அவன் ஒரு
சிறந்த க்ஷபோர் வரன்
ீ என்படத எல்க்ஷலோரும் அறிவர். துக்ஷரோணோச்சோரியோரும்
அவனுக்கு வரமளித்து, ஆசிரியடரயும் தகோல்லக்கூடிய சிறப்போன ஆயுதத்டத
பரிசளித்திருந்தோர். தனது தந்டதயோன ஸ்வர்க மன்னன் இந்திரன் உட்பை பல
அதிகோரிகளிைமிருந்தும் அவன் தனது க்ஷபோர்த் திறனுக்கோக தகுதிச் சோன்றுகடளப்
தபற்றிருந்தோன். ஆனோல் அவன் க்ஷபோடரப் புறக்கணித்தோல், தன் கைடமயிலிருந்து
தவறுவது மட்டுமின்றி, தனது புகடழயும் நற்தபயடரயும் இழந்து நரகத்திற்கு
தசல்லத் தயோரோவோன். க்ஷவறுவிதமோகச் தசோன்னோல் , க்ஷபோரிலிருந்து
பின்வோங்குவதோல் அவன் நரகத்டத அடைவோன், க்ஷபோர் புரிவதோல் அல்ல.

பதம் 2.34 - அகீ ர்திம் சோபி பூ₄தோ

अकीर्तत चाशप भूताशन कथशयष्टयशतत तेऽव्ययार्् ।

सम्भाशवतस्य चाकीर्ततर्मरणादशतररच्यते ॥ ३४ ॥
அகீ ர்திம் சோபி பூ₄தோனி கத₂யிஷ்யந்தி க்ஷத(அ)வ்யயோம் |

ஸம்போ₄விதஸ்ய சோகீ ர்திர்மரணோத₃திரிச்யக்ஷத || 2-34 ||

அகீ ர்திம் — இகழ்ச்சி; ச — க்ஷமலும்; அபி — அதற்கு க்ஷமலோக; பூ₄தோனி —

மக்கதளல்லோம்; கத₂யிஷ்யந்தி — க்ஷபசுவர்; க்ஷத — உன்டனப்பற்றி; அவ்யயோம் —
என்தறன்றும்; ஸம்போ₄விதஸ்ய — மதிக்கத்தக்க ஒருவனுக்கு; ச — மற்றும்; அகீ ர்தி꞉ —
அவமோனம்; மரணோத் — மரணத்டத விை; அதிரிச்யக்ஷத — க்ஷமற்பட்ைது (தகோடியது).

தமோழிதபயர்ப்பு

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 84

 மக்கள் உன்டன எப்க்ஷபோதும் இகழ்ந்து க்ஷபசிக் தகோண்டிருப்பர்.
மதிக்கத்தக்க ஒருவனுக்கு அவமோனம் மரணத்டத விை க்ஷமோசமோனது.

தபோருளுடர

அர்ஜுனனுக்கு நண்பரோகவும் தத்துவ ஆக்ஷலோசகரோகவும் விளங்கக்கூடிய பகவோன்

கிருஷ்ணர், க்ஷபோரிை மறுக்கும் அர்ஜுனனின் எண்ணத்டதப் பற்றிய தனது
முடிவோன தீர்ப்டபக் தகோடுக்கிறோர். பகவோன் கூறுகிறோர், 'அர்ஜுனக்ஷன, க்ஷபோர்
ததோைங்கும் முன்க்ஷப நீ க்ஷபோர்க்களத்டத விட்டு விலகினோல் , மக்கள் உன்டனக்
க்ஷகோடழதயன தூற்றுவோர்கள். மக்கள் அவதூறு தசய்தோலும் பரவோயில்டல, நோன்
க்ஷபோர்க்களத்டத விட்டு ஓடி எனது உயிடரக் கோப்போற்றிக் தகோள்க்ஷவன் என்று நீ
நிடனத்தோல், அடதவிை க்ஷபோரில் இறப்பக்ஷத க்ஷமதலன்று நோன் அறிவுறுத்துக்ஷவன்.
உன்டனப் க்ஷபோன்ற மரியோடதக்குரிய மனிதனுக்கு, அவமோனம் இறப்படதவிை
க்ஷமோசமோனது. எனக்ஷவ, உயிருக்கு பயந்து நீ ஓைக் கூைோது, க்ஷபோரில் உயிரிழப்பக்ஷத
க்ஷமல். இஃது, எனது நட்டபத் தவறோக உபக்ஷயோகித்ததோல் வரும் அவமோனம்,
சமுதோயத்தில் உன்தபருடமடய இழத்தல், ஆகியவற்றிலிருந்து உன்டனக்
கோக்கும்.'

எனக்ஷவ, க்ஷபோரில் பின்வோங்குவடதவிை க்ஷபோரிட்டு மரணமடைவக்ஷத அர்ஜுனனுக்குச்

சிறந்தது—இதுக்ஷவ, பகவோனின் இறுதித் தீர்ப்போகும்.

பதம் 2.35 - ப₄யோத்₃ரணோது₃பரதம் ம

भयाद्रणादुपरतं र्ंस्यतते त्वां र्हारथाः ।

येषां च त्वं बहुर्तो भूत्वा यास्यशस लाघवर्् ॥ ३५ ॥
ப₄யோத்₃ரணோது₃பரதம் மம்ஸ்யந்க்ஷத த்வோம் மஹோரதோ₂꞉ |

க்ஷயஷோம் ச த்வம் ப₃ஹுமக்ஷதோ பூ₄த்வோ யோஸ்யஸி லோக₄வம் || 2-35 ||

ப₄யோத் — பயத்தோல்; ரணோத் — க்ஷபோர்க்களத்திலிருந்து; உபரதம் — விலகி விட்ைதோக;

மம்ʼஸ்யந்க்ஷத — எண்ணுவர்; த்வோம் — நீ; மஹோ-ரதோ₂꞉ — மிகச்சிறந்த
க்ஷபோர்த்தடலவர்கள்; க்ஷயஷோம் — அவர்களில்; ச — க்ஷமலும்; த்வம் — நீ; ப₃ஹு-மத꞉ —
தபருமதிப்பு; பூ₄த்வோ — ஆவோய்; யோஸ்யஸி — இழப்போய்; லோக₄வம் — மதிப்பிழந்த.

தமோழிதபயர்ப்பு

உன்னுடைய தபயரிலும் புகழிலும் தபருமதிப்பு தகோண்டிருக்கும்

மிகச்சிறந்த க்ஷபோர்த்தடலவர்கள், நீ பயத்தோல் க்ஷபோர்க்களத்டத விட்டு
விலகிவிட்ைதோக எண்ணி, உன்டன முக்கியத்துவமற்றவனோகக்
கருதுவர்.

தபோருளுடர

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 85

அர்ஜுனனுக்குத் தனது தீர்ப்டபத் ததோைர்ந்து வழங்குகிறோர் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர்,
'சக்ஷகோதரர்கள், போட்ைனோர் ஆகிக்ஷயோரின் மீ தோன கருடணயோல் நீ க்ஷபோர்க்களத்டத
விட்டுச் தசன்றதோக, துரிக்ஷயோதன், கர்ணன் க்ஷபோன்ற மோவரர்கள்
ீ எண்ணுவர் என்று
எண்ணோக்ஷத. உனது உயிருக்குப் பயந்து ஓடினோய் என்க்ஷற எண்ணுவர்.
இவ்விதமோன உன்டனப் பற்றி அவர்கள் தகோண்டிருக்கும் தபருமதிப்பு முற்றிலும்
வணோகிவிடும்.
ீ '

பதம் 2.36 - அவோச்யவோதோ₃ம்ஷ்₂ச ப₃

अवाच्यवादांश्च बहूतवकदष्टयशतत तवाशहताः ।

शनतदततस्तव सार्र्थयम ततो दुःखतरं नु ककर्् ॥ ३६ ॥
அவோச்யவோதோ₃ம்ஷ்₂ச ப₃ஹூன்வதி₃ஷ்யந்தி தவோஹிதோ꞉ |
நிந்த₃ந்தஸ்தவ ஸோமர்த்₂ய தக்ஷதோ து₃꞉க₂தரம் நு கிம் || 2-36 ||

அவோச்ய — அன்பில்லோத; வோதோ₃ன் — வோர்த்டதகள்; ச — க்ஷமலும்; ப₃ஹூன் — பல;

வதி₃ஷ்யந்தி — கூறுவர்; தவ — உனது; அஹிதோ꞉ — எதிரிகள்; நிந்த₃ந்த꞉ —
நிந்திக்கும்க்ஷபோது; தவ — உன்னுடைய; ஸோமர்த்₂யம் — திறடம; தத꞉ — அடத விை;
து₃꞉க₂-தரம் — மிகத் துன்பம் தரும்; நு — நிச்சயமோக; கிம் — க்ஷவறு என்ன உள்ளது.

தமோழிதபயர்ப்பு

அன்பில்லோத வோர்த்டதகள் பலவற்டறக் கூறி உனது எதிரிகள் உனது

திறடமடய நிந்திப்பர். அடதவிை மிகுந்த துன்பம் தரக்கூடியது க்ஷவறு
என்ன இருக்க முடியும்?

தபோருளுடர

திடீதரன்று கருடணக்கோக ஏக்கக் குரல் எழுப்பிய அர்ஜுனடனக் கண்டு வியப்புற்ற

பகவோன் கிருஷ்ணர். அவனது இரக்கம் ஆசிரியருக்குரியதல்ல என்று முதலில்
சுட்டிக் கோட்டினோர். தற்க்ஷபோது க்ஷமலும் பல வோர்த்டதகளோல், அர்ஜுனனின்
தபயரளவிலோன இரக்கத்திற்கு எதிரோன தமது கூற்டற அவர் நிரூபித்திருக்கிறோர்.

பதம் 2.37 - ஹக்ஷதோ வோ ப்ரோப்ஸ்யஸி ஸ

हतो वा प्राप्स्यशस स्वगम शजत्वा वा भोक्ष्यसे र्हीर्् ।

तस्र्ादुशत्ति कौततेय युद्धाय कृ तशनश्चयः ॥ ३७ ॥
ஹக்ஷதோ வோ ப்ரோப்ஸ்யஸி ஸ்வர்க₃ ஜித்வோ வோ க்ஷபோ₄க்ஷ்யக்ஷஸ மஹீம்

|
தஸ்மோது₃த்திஷ்ை₂ தகௌந்க்ஷதய யுத்₃தோ₄ய க்ருதநிஷ்₂சய꞉ || 2-37 ||

ஹத꞉ — தகோல்லப்பட்ைோல்; வோ — ஆனோல்; ப்ரோப்ஸ்யஸி — அடைவோய்; ஸ்வர்க₃ம் —

ஸ்வர்கத்டத; ஜித்வோ — தவல்லுதல்; வோ — ஆனோல்; க்ஷபோ₄க்ஷ்யக்ஷஸ —

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 86

 அனுபவிப்போய்; மஹீம் — இவ்வுலடக; தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; உத்திஷ்ை₂ — எழுவோய்;
தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின் மகக்ஷன; யுத்₃தோ₄ய — க்ஷபோரிை; க்ருʼத — உறுதி தகோள்;
நிஷ்₂சய꞉ — நிச்சயமோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

குந்தியின் மகக்ஷன, க்ஷபோர்க்களத்தில் நீ தகோல்லப்பட்ைோல் ஸ்வர்கத்டத

அடையலோம், தவற்றி தபற்றோல் இவ்வுலகிடன அனுபவிக்கலோம்.
எனக்ஷவ, உறுதியுைன் எழுந்து க்ஷபோர் புரிவோயோக.

தபோருளுடர

அர்ஜுனனின் படை தவற்றி தபறுவததன்பது நிச்சயமில்லோவிட்ைோலும்கூை , அவன்

க்ஷபோர் புரிந்தோக க்ஷவண்டும்; ஏதனனில் க்ஷபோர்க் களத்தில் தகோல்லப்பட்ைோலும் அவன்
ஸ்வர்கத்திற்கு உயர்த்தப்படுவோன்.

பதம் 2.38 - ஸுக₂து₃꞉க்ஷக₂ ஸக்ஷம க்ரு

सुखदुःखे सर्े कृ त्वा लाभालाभौ जयाजयौ ।

ततो युद्धाय युज्यस्व नैवं पापर्वाप्स्यशस ॥ ३८ ॥
ஸுக₂து₃꞉க்ஷக₂ ஸக்ஷம க்ருத்வோ லோபோ₄லோதபௌ₄ ஜயோஜதயௌ |

தக்ஷதோ யுத்₃தோ₄ய யுஜ்யஸ்வ டநவம் போபமவோப்ஸ்யஸி || 2-38 ||

ஸுக₂ — இன்பம்; து₃꞉க்ஷக₂ — துன்பம்; ஸக்ஷம — சமமோக; க்ருʼத்வோ — கருதி; லோப₄-

அலோதபௌ₄ — இலோப நஷ்ைங்களில்; ஜய-அஜதயௌ — தவற்றி க்ஷதோல்விகளில்; தத꞉ —
அதன்பின்; யுத்₃தோ₄ய — க்ஷபோருக்கோக; யுஜ்யஸ்வ — ஈடுபடு (க்ஷபோரிடுவோய்); ந —
என்றுமில்டல; ஏவம் — இவ்வழியில்; போபம் — போவ விடளவு; அவோப்ஸ்யஸி — நீ
அடைவது.

தமோழிதபயர்ப்பு

இன்ப துன்பம், இலோப நஷ்ைம், தவற்றி க்ஷதோல்வி, இவற்டறக் கருதோது

க்ஷபோருக்கோகப் க்ஷபோர் புரிவோயோக—அவ்வோறு தசயலோற்றினோல், என்றும்
நீ போவ விடளவுகடள அடைய மோட்ைோய்.

தபோருளுடர

தற்க்ஷபோது பகவோன் கிருஷ்ணர், அர்ஜுனன் க்ஷபோருக்கோகப் க்ஷபோர் புரிய க்ஷவண்டுதமன

க்ஷநரடியோகக் கூறுகிறோர்; ஏதனனில், கிருஷ்ணர் இப்க்ஷபோரிடன விரும்புகிறோர்.
கிருஷ்ண உணர்வின் தசயல்களில் இன்ப துன்பம் , இலோப நஷ்ைம், தவற்றி
க்ஷதோல்வி, இடவ கருத்தில் தகோள்ளப்படுவதில்டல. அடனத்தும் கிருஷ்ணருக்கோகச்
தசய்யப்பை க்ஷவண்டும் என்பது உன்னத உணர்வோகும்; எனக்ஷவ, தபௌதிகச்
தசயல்களின் விடளவுகள் இங்கு இல்டல. ஸ்தவ குணத்திக்ஷலோ, ரக்ஷஜோ

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 87

குணத்திக்ஷலோ, ஒருவன் தனது புலனுகர்ச்சிக்கோகச் தசயல்பட்ைோல் , நல்ல அல்லது
தீய விடனகளுக்கு உட்பட்க்ஷையோக க்ஷவண்டும். ஆனோல் கிருஷ்ண உணர்வின்
தசயல்களில் தன்டன முழுடமயோக அர்ப்பணித்தவன், அதன்பின், சோதோரணச்
தசயலின் நியதிப்படி யோருக்கும் கைன்பட்ைவனோகக்ஷவோ கைடமபட்ைவனோகக்ஷவோ
இருப்பதில்டல. ஸ்ரீமத் போகவதம் (11.5.4) கூறுகிறது:
க்ஷதவர்ஷி-பூதோப்த-ந்ருணோம் பித்ரூணோம்
ந கிங்கக்ஷரோ நோயம் ருண ீ ச ரோஜன்
ஸர்வோத்மனோ ய: ஷரணம் ஷரண்யம்
கக்ஷதோ முகுந்தம் பரிஹ்ருத்ய கர்தம்

'எல்லோக் கைடமகடளயும் விட்டுவிட்டு முகுந்தனோன கிருஷ்ணரிைம்

எவதனோருவன் முழுடமயோக சரணடைகின்றோக்ஷனோ , அவன் க்ஷதவர்கள், முனிவர்கள்,
தபோதுமக்கள், உறவினர், மனித சமுதோயம், முன்க்ஷனோர், என எவருக்குக்ஷம
கைடமப்பட்ைவக்ஷனோ கைன்பட்ைவக்ஷனோ ஆக மோட்ைோன். ' இந்த மடறமுகக் குறிப்க்ஷப
கிருஷ்ணரோல் அர்ஜுனனுக்கு இப்பதத்தில் தகோடுக்கப்பட்டுள்ளது, பின்வரும்
பதங்களில் இது மிகத் ததளிவோக விளக்கப்படும்.

பதம் 2.39 - ஏஷோ க்ஷத(அ)பி₄ஹிதோ ஸோங

एषा तेऽशभशहता सांख्ये बुशद्धयोगे शत्वर्ां ि‍

ृणु ।
बुद्ध्या युक्तो यया पाथम कर्मबतधं प्रहास्यशस ॥ ३९ ॥
ஏஷோ க்ஷத(அ)பி₄ஹிதோ ஸோங்க்₂க்ஷய பு₃த்₃தி₄ர்க்ஷயோக்ஷக₃ த்விமோம் ஷ்₂ருணு

|
பு₃த்₃த்₄யோ யுக்க்ஷதோ யயோ போர்த₂ கர்மப₃ந்த₄ம் ப்ரஹோஸ்யஸி || 2-39 ||

ஏஷோ — இடவதயல்லோம்; க்ஷத — உனக்கு; அபி₄ஹிதோ — விவரித்க்ஷதன்; ஸோங்க்₂க்ஷய —

ஆய்வு அறிவோல்; பு₃த்₃தி₄꞉ — அறிவு; க்ஷயோக்ஷக₃ — பலடன எதிர்போர்க்கமோல்; து —
ஆனோல்; இமோம் — இந்த; ஷ்₂ருʼணு — க்ஷகள்; பு₃த்₃த்₄யோ — அறிவோல்; யுக்த꞉ —
இடணக்கப்பட்ை; யயோ — எதனோல்; போர்த₂ — பிருதோவின் மகக்ஷன; கர்ம-ப₃ந்த₄ம் —
கர்ம பந்தம்; ப்ரஹோஸ்யஸி — நீ விடுதடல தபறுவோய்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஸோங்கிய தத்துவத்தின் ஆய்வறிடவ உனக்கு இதுவடர

விளக்கிக்ஷனன். பலக்ஷன எதிர்போரோமல் ஒருவன் தசய்யும் க்ஷயோகத்டதப்
பற்றிய அறிடவ, இப்க்ஷபோது க்ஷகள். பிருதோவின் மகக்ஷன, இந்த
அறிக்ஷவோடு தசயல்பட்ைோல், கர்ம பந்தத்திலிருந்து நீக்ஷய உன்டன
விலக்கிக்தகோள்ள முடியும்.

தபோருளுடர

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 88

க்ஷவத அகரோதியோன நிருக்தியின்படி, ஸோங்கியதமன்றோல் தபோருட்கடள விரிவோக
விளக்குவது என்று தபோருள். இஃது ஆத்மோவின் உண்டம இயல்டப விளக்கும்
தத்துவத்டதக் குறிப்பதோகும். க்ஷயோகம் புலனைக்கத்டத உள்ளைக்கியது. க்ஷபோரிை
மறுத்த அர்ஜுனனின் க்ஷநோக்கம் புலனுகர்ச்சிடய அடிப்படையோகக் தகோண்ைது.
அர்ஜுனன் தனது முக்கியக் கைடமடய மறந்து க்ஷபோரிலிருந்து விலக
விரும்பினோன்; ஏதனனில், திருதரோஷ்டிரரின் பிள்டளகளோன தனது சக்ஷகோதரர்கடள
தவல்வதோல் கிடைக்கும் ரோஜ க்ஷபோகத்டதவிை, உறவினடரயும் நண்பர்கடளயும்
தகோல்லோமல் இருப்பதோல் தோன் மிகவும் மகிழ்வடையக்கூடுதமன்று அவன்
எண்ணினோன். இருவிதங்களிலும் அடிப்படைக் தகோள்டக புலனுகர்ச்சிக்ஷய.
அவர்கடள தவல்வதோல் அடையும் மகிழ்ச்சி, அவர்கள் உயிர் வோழ்வடதக்
கோண்பதோல் அடையும் மகிழ்ச்சி இரண்டுக்ஷம சுய புலனுகர்டவ அடிப்படையோகக்
தகோண்ைதோகும்; ஏதனனில், இவற்றில் பகுத்தறிவும கைடமயும் இழக்கப்படுகின்றன.
எனக்ஷவ, அர்ஜுனன் தனது போட்ைனோரின் உைடலக் தகோல்வதோல், அவரது
ஆத்மோடவக் தகோல்வதில்டல என விளக்க விரும்பினோர் கிருஷ்ணோ. க்ஷமலும்,
தோன் (பகவோன்) உட்பை அடனத்து தனி நபர்களும் நித்தியமோக தனிநபர்கக்ஷள.
அவர்கள் கைந்தகோலத்திலும் தனி நபர்களோகக்ஷவ இருந்தனர், தற்க்ஷபோதும் தனி
நபர்களோகக்ஷவ இருந்தனர், தற்க்ஷபோதும் தனி நபர்களோகக்ஷவ இருக்கின்றனர்,
எதிர்கோலத்திலும் தனி நபர்களோகக்ஷவ இருப்போர்கள்; ஏதனனில், நோதமல்க்ஷலோரும்
நித்தியமோகத் தனித்தனி ஆத்மோக்கக்ஷள என்படதயும் அவர் விளக்கினோர்.
உடைடயப் க்ஷபோன்றிருக்கும் நமது தபௌதிக உைல்கடள மட்டுக்ஷம நோம் பல
விதங்களில் மோற்றிக் தகோண்டுள்க்ஷளோம், ஆனோல் நமது தனித்தன்டம, தபௌதிக
உடையின் பந்தத்திலிருந்து நோம் விடுதடல தபற்றபின்னும் நம்முைன் இருக்கும்.
ஆத்மோடவயும் உைடலயும் பற்றிய ஆரோய்ச்சி அறிவு, பகவோன் கிருஷ்ணரோல்
ததள்ளத் ததளிவோக விளக்கப்பட்டுள்ளது. பல்க்ஷவறு க்ஷகோணங்களிலிருந்து
க்ஷநோக்கியதோல் தபறப்பட்ை ஆத்மோ மற்றும் உைடலப் பற்றிய அறிவு, (நிருத்தி
அகரோதியின்படி) ஸோங்க்ய என்று இங்க்ஷக உடரக்கப்படுகிறது. இங்கு
விவரிக்கப்பட்டுள்ள ஸோங்கியத்திற்கும் நோத்திகக் கபிலரது ஸோங்கியத்திற்கும்
எவ்வித ததோைர்பும் இல்டல. க்ஷபோலிக் கபிலரது ஸோங்கியத்திற்கும் தவகு
கோலத்திற்கு முன்க்ஷப பகவோன் கிருஷ்ணரின் அவதோரமோன கபிலக்ஷதவரோல் அவரது
தோய் க்ஷதவஹூதிக்கு ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் ஸோங்கியத் தத்துவம்
விரித்துடரக்கப்பட்ைது. பரம பிரபுவோன புருஷர் இயக்கமுடையவர் என்றும்
ப்ரக்ருதிடய ஏறிட்டுப் போர்ப்பதோல் அவர் படைக்கின்றோதரன்றும் அவரோல்
ததளிவோக விளக்கப்பட்டுள்ளது. இது க்ஷவதங்களிலும் கீ டதயிலும்
ஏற்றுக்தகோள்ளப்பட்டுள்ளது. பகவோன் தனது எளிடமயோன போர்டவயின்
மூலமோகக்ஷவ, அணுடவப் க்ஷபோன்ற தனி ஆத்மோக்கடள ப்ரக்ருதியில்
(இயற்டகயில்) கருவுறச் தசய்ததோக, க்ஷவதங்களிலுள்ள விளக்கம்
குறிப்பிடுகின்றது. இந்தத் தனி ஆத்மோக்கள் அடனவரும் ஜைவுலகில்
புலனுகர்ச்சிக்கோக உடழக்கின்றனர், ஜை சக்தியின் மயக்கத்தோல் அவர்கள் தம்டம
அனுபவிப்பளோரோகக் கருதுகின்றனர். இந்த மனப்போன்டம , முக்தி என்னும் இறுதிக்
கருத்திலும் ததோைர்கிறது; ஆத்மோ பரமனுைன் ஒன்றோகிவிை எண்ணுகிறோன்.
இதுக்ஷவ (புலனுகர்ச்சி என்னும்) மோடயயின் கடைசி ஆயுதமோகும். இதுக்ஷபோன்று
பற்பல வோழ்வில் புலனுகர்ச்சிச் தசயல்களில் ஈடுபட்ை பின்னர் , வோஸுக்ஷதவரோன
பகவோன் கிருஷ்ணரிைம் மகோத்மோ ஒருவன் சரணடைகிறோன், அதன் மூலம் பூரண
உண்டமக்கோன அவனது க்ஷதைல் பூர்த்தியடைகின்றது.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 89

கிருஷ்ணரிைம் சரணடைந்த அர்ஜுனன், அதன் மூலம், ஏற்கனக்ஷவ அவடரத் தனது
ஆன்மீ க குருவோக ஏற்றுக் தகோண்டுவிட்ைோன்: ஷிஷ்யஸ் க்ஷத (அ)ஹம் ஷோதி
மோம் த்வம் ப்ரபன்னம். எனக்ஷவ , கிருஷ்ணர் இப்க்ஷபோது அவனிைம் புத்தி–க்ஷயோகம்,
அல்லது கர்ம-க்ஷயோகம், அல்லது க்ஷவறு விதமோகச் தசோன்னோல், பகவோனின்
திருப்திக்கோக மட்டும் பக்தித் ததோண்டு புரியும் வழிமுடறடயக் கூறப் க்ஷபோகிறோர்.
பரமோத்மோவோக எல்லோருடைய இதயத்திலும் அமர்ந்திருக்கும் பகவோனுைன்
க்ஷநரடியோகக் தகோள்ளப்படும் ததோைர்க்ஷப புத்தி-க்ஷயோகம் என்று பத்தோம்
அத்தியோயத்தின் பத்தோவது பதத்தில் ததளிவோக விளக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனோல் ,
பக்தித் ததோண்டு இல்டலதயனில், இத்தகு ததோைர்பு சோத்தியமல்ல. எனக்ஷவ,
பக்தியுைன் பகவோனின் உன்னத அன்புத் ததோண்டில் ஈடுபட்டிருப்பவன், அதோவது
கிருஷ்ண உணர்விலிருப்பவன், இந்த புத்தி-க்ஷயோக நிடலடய பகவோனின் சிறப்போன
கருடணயோல் அடைகிறோன். எனக்ஷவ, ததய்வக
ீ அன்பினோல் எப்க்ஷபோதும் பக்தித்
ததோண்டில் ஈடுபட்டிருப்பவர்களுக்கு மட்டும் , பிக்ஷரம பக்தியின் தூய அறிவிடன
தோக்ஷன வழங்குவதோக பகவோன் கூறுகிறோர். இவ்விதமோக, பக்ததனோருவன் என்றும்
ஆனந்தமயமோன இடறவனின் திருநோட்டில் அவடர எளிதோகச் தசன்றடையலோம்.

எனக்ஷவ, புத்தி க்ஷயோகம் என்று இப்பதத்தில் கூறப்படுவது பகவோனின் பக்தித்

ததோண்க்ஷையோகும். க்ஷபோலிக் கபிலரோல் இயற்றப்பட்ை நோத்திக ஸோங்கிய
க்ஷயோகத்திற்கும் இங்கு கூறப்படும் ஸோங்கியத்திற்கும் எவ்வித ததோைர்பும் இல்டல.
எனக்ஷவ, இங்கு குறிப்பிைப்படும் ஸோங்கிய க்ஷயோகத்திற்கும் நோத்திகக் கபிலருக்கும்
ததோைர்புள்ளது என்று தவறோக எவரும் புரிந்து தகோள்ளக் கூைோது. க்ஷமலும் ,
அச்சமயத்தில் அந்த நோத்திகத் தத்துவம் ஆதிக்கமுடையதோகவும் இல்டல;
இடறயற்ற தத்துவக் கற்படனகடளக் குறிப்பிட்ை பகவோன் கிருஷ்ணர்
விரும்பவும் மோட்ைோர். உண்டமயோன ஸோங்கிய தத்துவம் ஸ்ரீமத் போகவதத்தில்
பகவோன் கபிலரோல் விளக்கப்பட்டுள்ளது. இருப்பினும் அந்த ஸோங்கியமும்
இப்க்ஷபோடதய விஷயத்திற்கு சம்பந்தமில்லோததோகும். இங்கு ஸோங்கியம் என்றோல்
என்றோல் உைல் மற்றும் ஆத்மோடவப் பற்றிய ஆய்வறிதவன்று தபோருள்.
புத்திக்ஷயோகம் அல்லது பக்தி க்ஷயோகத்தின் நிடலக்கு அர்ஜுனடனக் தகோண்டு
வரக்ஷவ பகவோன் கிருஷ்ணர் ஆத்மோடவப் பற்றிய ஆய்வறிவு விளக்கத்டதச்
தசய்தோர். எனக்ஷவ, போகவதத்தில் கூறப்பட்டிருக்கும் பகவோன் கபிலரின்
ஸோங்கியமும் பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் ஸோங்கியமும் ஒன்க்ஷற. அடவதயல்லோம்
பக்தி க்ஷயோகக்ஷம. எனக்ஷவ , குடறவோன அறிவுடையவர்கள் மட்டுக்ஷம, ஸோங்கிய
க்ஷயோகத்திற்கும் பக்தி க்ஷயோகத்திற்கும் க்ஷவறுபோடு கோண்போர்கள் என்று பகவோன்
கிருஷ்ணர் கூறியுள்ளோர் (ஸோங்க்ய-க்ஷயோதகௌ ப்ருதக் போலோ: ப்ரவதந்தி ந
பண்டிதோ:).

நோத்திக ஸோங்கிய க்ஷயோகத்திற்கும் பக்தி க்ஷயோகத்திற்கும் எவ்வித சம்பந்தமும்

இல்டல என்றக்ஷபோதிலும், புத்தியில்லோதவர்கள் சிலர் கீ டதயில் நோத்திக ஸோங்கிய
க்ஷயோகம் குறிப்பிைப்பட்டிருந்தோகக் கூறுகின்றனர்.

முழு அறிவுைனும் ஆனந்தத்துைனும், கிருஷ்ண உணர்வில் ஆற்றப்படும் பக்தித்

ததோண்க்ஷை புத்தி க்ஷயோகம் என்படத ஒருவன் புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும். எவ்வளவு
கடினமோனதோயினும் பகவோனின் திருப்திக்கோக மட்டும் தசயலோற்றுபவன், புத்தி
க்ஷயோகத்தின் தகோள்டகப்படி தசயலோற்றுபவனோகிறோன், அவன் எப்க்ஷபோதும்
திவ்யமோன ஆனந்த நிடலயில் திடளத்திருக்கிறோன். அத்தகு திவ்யமோன

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 90

ஈடுபோட்டினோல், எல்லோ ததய்வக
ீ ஞோனத்டதயும் பகவோனின் கருடணயோல் அவன்
தோனோக அடையப் தபறுகிறோன். எனக்ஷவ, அறிடவப் தபற தனி முயற்சிகடளச்
தசய்யோமக்ஷலக்ஷய அவனது முக்தி இதிக்ஷலக்ஷய பூரணம் தபறுகிறது. பலன் கருதும்
தசயல்களுக்கும் (குறிப்போக குடும்ப அல்லது ஜை சுகத்தின் விடளவுக்கோக
புலனுகர்ச்சியில் தசயல்படுவதற்கும்), கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்படுவதற்கும்
அதிக க்ஷவறுபோடுகள் உண்டு. எனக்ஷவ, புத்தி க்ஷயோகம் என்பது நோம் தசய்யும்
தசயலின் ததய்வக
ீ குணக்ஷமயோகும்.

பதம் 2.40 - க்ஷநஹோபி₄க்ரமநோக்ஷஷோ₂(அ)ஸ

नेहाशभक्रर्नािोऽशस्त प्रत्यवायो न शवद्यते ।

स्वल्पर्प्यस्य धर्मस्य त्रायते र्हतो भयात् ॥ ४० ॥
க்ஷநஹோபி₄க்ரமநோக்ஷஷோ₂(அ)ஸ்தி ப்ரத்யவோக்ஷயோ ந வித்₃யக்ஷத |
ஸ்வல்பமப்யஸ்ய த₄ர்மஸ்ய த்ரோயக்ஷத மஹக்ஷதோ ப₄யோத் || 2-40 ||

ந — இல்டல; இஹ — இந்த க்ஷயோக; அபி₄க்ரம — முயற்சியில்; நோஷ₂꞉ — இழப்பு;

அஸ்தி — இங்கு; ப்ரத்யவோய꞉ — குடறவு; ந — என்றுமில்டல; வித்₃யக்ஷத — இதில்;
ஸு-அல்பம் — சிறிக்ஷத; அபி — ஆயினும்; அஸ்ய — இதில்; த₄ர்மஸ்ய — கைடமயின்;
த்ரோயக்ஷத — விடுவிக்கிறது; மஹத꞉ — மிகப்தபரிய; ப₄யோத் — பயத்திலிருந்து.

தமோழிதபயர்ப்பு

இம்முயற்சியில் குடறக்ஷவோ இழப்க்ஷபோ இல்டல. இவ்வழியில் சிறிது

முன்க்ஷனற்றமும், மிகப் பயங்கரமோன பயத்திலிருந்து ஒருவடனக்
கோக்கும்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்படுதல், அதோவது, புலனுகர்ச்சியின் எதிர்போர்ப்புகளின்றி

கிருஷ்ணரின் நலனுக்கோக தசயலோற்றுதல் என்பது தசயலின் மிகவுயர்ந்த
ததய்வக
ீ குணமோகும். இதுக்ஷபோன்ற தசயலின் ஒரு சிறு ஆரம்பம்கூை எந்தத்
தடைடயயும் கோண்பதில்டல, அந்த சிறு ஆரம்பம் எந்நிடலயிலும்
இழக்கப்படுவதுமில்டல. தபௌதிகத் தளத்தில், ததோைங்கப்பட்ை தசயல் முடிவு
தபற்றோக க்ஷவண்டும். இல்டலக்ஷயல் அடனத்து முயற்சியும் வணோகி
ீ விடுகிறது.
ஆனோல், கிருஷ்ண உணர்வில் ததோைங்கப்பட்ை எல்லோ தசயல்களும் , முடிவு
தபறோவிடினும்கூை, நிரந்தரப் பலடனக் தகோடுக்கும். எனக்ஷவ, கிருஷ்ண உணர்வில்
தசய்யப்படும் தசயல் முற்றுப் தபறோவிடினும், அடதச் தசயலோற்றுபவருக்கு
எவ்வித இழப்பும் இல்டல. கிருஷ்ண உணர்வில் ஒரு சதவதம்
ீ தசயல்பட்ைோலும்
நிரந்தர விடளவு உண்டு, நீங்கள் மீண்டும் இரண்ைோவது சதவதத்திலிருந்து
ீ
ததோைங்கலோம். ஆனோல் ஜைச் தசயல்களிக்ஷலோ நூறு சதவதம்
ீ தவற்றி
இல்லோவிடில், ஓர் இலோபமுமில்டல. அஜோமிளன் தன் கைடமடய கிருஷ்ண
உணர்வில் சிறு அளக்ஷவ தசய்தோன். எனினும், பகவோனின் கருடணயோல்

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 91

இறுதியில் நூறு சதவத
ீ பலடன அடைந்தோன். இது சம்பந்தமோக ஸ்ரீமத்
போகவத்தில் (1.5.17) நல்ல பதம் ஒன்று இருக்கிறது:
த்யக்த்வோ ஸ்வ-தர்மம் சரணோம்புஜம் ஹக்ஷரர்
பஜன் நபக்க்ஷவோ (அ)த பக்ஷதத் தக்ஷதோ யதி
யத்ர க்வ வோபத்ரம் அபூத் அமுஷ்ய கிம்
க்ஷகோ வோர்த ஆப்க்ஷதோ (அ)பஜதோம் ஸ்வ-தர்மத:

'தன்னுடைய கைடமகடள விட்டுவிட்டு கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்பைத்

ததோைங்கியவன், தனது தசயடல சரிவர முடிக்கோமல் வழ்ச்சியடைந்தோலும்
ீ ,
அவனுக்கு என்ன நஷ்ைம்? ஜைச் தசயல்கடள நன்றோகச் தசய்பவன், அதில் என்ன
பலடன அடைய முடியும்?' அல்லது, கிறிஸ்துவர் கூறுவதுக்ஷபோல, 'தனது நித்திய
ஆத்மோடவ இழப்பவன், இவ்வுலகம் முழுவடதயும் தபறுவதன் பலன் என்ன?'

ஜைச் தசயல்களும் விடனகளும் உைலுைன் முடிந்து க்ஷபோகின்றன. ஆனோல்

கிருஷ்ண உணர்வில் தசய்யப்படும் தசயல்கள், உைடல விட்ை பின்னும்
ஒருவடன மீ ண்டும் பக்திக்கு தகோண்டு வருகின்றன. உயர்வு தபற மற்தறோரு
வோய்ப்போக, (குடறந்தபட்சம்) சிறந்த பண்போடுடைய அந்தணர் குடும்பத்திக்ஷலோ
தசல்வம் நிடறந்த குடும்பத்திக்ஷலோ பிறக்கும் வோய்ப்பு ஒருவனுக்கு நிச்சயம்.
கிருஷ்ண உணர்வில் தசய்யப்படும் தசயல்களின் தன்னிகரற்ற தன்டம இதுக்ஷவ.

பதம் 2.41 - வ்யவஸோயோத்மிகோ பு₃த்

व्यवसायाशत्र्का बुशद्धरे केह कु रूनतदन ।

बहुिाखा ह्यनतताश्च बुद्धयोऽव्यवसाशयनार्् ॥ ४१ ॥
வ்யவஸோயோத்மிகோ பு₃த்₃தி₄க்ஷரக்ஷகஹ குரூநந்த₃ன |

ப₃ஹுஷோ₂கோ₂ ஹ்யனந்தோஷ்₂ச பு₃த்₃த₄க்ஷயோ(அ)வ்யவஸோயினோம் || 2-41

||

வ்யவஸோய-ஆத்மிகோ — கிருஷ்ண உணர்வில் திைமோன உறுதி; பு₃த்₃தி₄꞉ — புத்தி;

ஏகோ — ஒன்க்ஷற; இஹ — இவ்வுலகில்; குரு-நந்த₃ன — குருக்களின் தசல்வக்ஷன;
ப₃ஹு-ஷோ₂கோ₂꞉ — பல கிடளகடளக் தகோண்ை; ஹி — நிச்சயமோக; அனந்தோ꞉ —
எல்டலயற்ற; ச — க்ஷமலும்; பு₃த்₃த₄ய꞉ — புத்தி; அவ்யவஸோயினோம் — கிருஷ்ண
உணர்வில்லோதவர்களின்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இவ்வழியிலுள்க்ஷளோர் தங்களது குறிக்க்ஷகோளில் திைமோன உறுதியுைன்

இருப்பர், இவர்களது இலட்சியம் ஒன்க்ஷற. குரு வம்சத்தின் தசல்வக்ஷன,
உறுதியற்றவரது அறிக்ஷவோ பல கிடளகடளக் தகோண்ைது.

தபோருளுடர

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 92

கிருஷ்ண உணர்வினோல் வோழ்வின் மிகவுயர்ந்த பக்குவ நிடலக்கு ஒருவர்
உயர்த்தப்படுவர் என்னும் திைமோன நம்பிக்டக, வ்யவஸோயோத்மிகோ புத்தி என்று
அடழக்கப்படுகிறது. டசதன்ய சரிதோம்ருதம் (மத்திய லீ டல 22.62) கூறுகின்றது:
ஷ்ரத்தோ-ஷப்க்ஷத—விஷ்வோஸ கக்ஷஹ ஸுத்ருை நிஷ்சய
க்ருஷ்க்ஷண பக்தி டகக்ஷல ஸர்வ-கர்ம க்ருத ஹய

நம்பிக்டக என்றோல் மிகச்சிறந்த ஒன்றின் மீ தோன அடசயோத விசுவோசம். ஒருவன்

கிருஷ்ண உணர்வின் கைடமகளில் ஈடுபட்டிருக்கும்க்ஷபோது குலப் பழக்கங்கள்,
க்ஷதசியம், மோனிைம், முதலிய கைடமகளுைன் ஜைவுலகில் உறவு தகோள்ள
க்ஷவண்டியத் க்ஷதடவயில்டல. கைந்த கோல நற்தசயல் அல்லது தீய தசயல்களின்
விடளக்ஷவ பலடன க்ஷநோக்கிச் தசய்யும் தசயல்களோகும். ஒருவனது கிருஷ்ண
உணர்வு எழுச்சி தபற்றவுைன், அவன் தனது தசயல்களின் நல்விடளவுகளுக்கோக
முயற்சி தசய்ய க்ஷவண்டிய க்ஷதடவ இல்டல. அவன் கிருஷ்ண உணர்வில்
நிடலதபற்று விட்ைோல், அவனது எல்லோ தசயல்களும் பூரணத் தளத்தில்
இருக்கும்; ஏதனனில், அச்தசயல்கள் நன்டம தீடம எனும் இரட்டைகளுக்கு
உட்பட்ைடவயல்ல. வோழ்வின் ஜைக் கருத்துக்கடளத் துறப்பக்ஷத கிருஷ்ண
உணர்வின் மிகவுயர்ந்த பக்குவநிடலயோகும். கிருஷ்ண உணர்வில் முன்க்ஷனற்றம்
தபறும்க்ஷபோது இந்நிடல தோனோக அடையப்படும்.

கிருஷ்ண உணர்விலிருப்பவன், ஞோனத்டத அடிப்படையோகக் தகோண்டு தனது

க்ஷநோக்கத்தில் திைமோன உறுதியுைன் உள்ளோன். வோஸுக்ஷதவ: ஸர்வம் இதி ஸ
மஹோத்மோ ஸு-துர்லப:—வோஸுக்ஷதவனோன கிருஷ்ணக்ஷர, எல்லோ கோரணங்களுக்கும்
கோரணமோனவர் என்படதப் பக்குவமோக அறிந்துள்ள கிருஷ்ண உணர்விலிருப்பவன்,
அரிதோன மகோத்மோவோவோன். க்ஷவரில் நீருற்றும் க்ஷபோது, கிடள, கோய், பழம் என
எல்லோவற்றிற்கும் தோனோக நீர் விநிக்ஷயோகமடைவடதப் க்ஷபோலக்ஷவ , கிருஷ்ண
உணர்வில் தசயல்படுவதன் மூலம், குடும்பம், சமூகம், க்ஷதசம், மனிதகுலம் மற்றும்
தனக்கும் என எல்க்ஷலோருக்குக்ஷம, ஒருவன் மிகவுயர்ந்த க்ஷசடவடயப் தசய்கிறோன்.
அவனது தசயல்களோல் கிருஷ்ணர் திருப்தியுற்றோல், எல்க்ஷலோருக்ஷம
திருப்தியடைவோர்கள்.

கிருஷ்ணரோல் அங்கீ கரிக்கப்பட்ை பிரதிநிதியோன ஆன்மீ க குருவின்

க்ஷமற்போர்டவயில், கிருஷ்ண உணர்வின் ததோண்டுகடள நன்முடறயில் பயிற்சி
தசய்ய முடியும். சீைனின் தன்டமடய அறிந்த ஆன்மீ க குரு, கிருஷ்ண உணர்வில்
தசயல்படுவதற்கு அவனுக்கு வழிகோட்டுகின்றோர். எனக்ஷவ , கிருஷ்ண உணர்வில்
சோன்க்ஷறோனோக க்ஷவண்டுமோனோல், உறுதிக்ஷயோடு தசயல்பட்டு, கிருஷ்ணரின்
பிரதிநிதியிைம் கீ ழ்படிந்து, அந்த அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவின்
கட்ைடளகடள வோழ்வின் குறிக்க்ஷகோளோக ஏற்றுக்தகோள்ள க்ஷவண்டும். ஸ்ரீல
விஸ்வநோத சக்ரவர்த்தி தோகூர், குருக்ஷதவருக்கோன தனது பிரபலமோன
பிரோர்த்தடனயில் பின்வருமோறு அறிவுறுத்துகிறோர்:
யஸ்ய ப்ரஸோதோத் பகவத்-ப்ரஸோக்ஷதோ
யஸ்யோப்ரஸோதோன் நகதி: குக்ஷதோ(அ)பி
த்யோயன் ஸ்துவம்ஸ் தஸ்ய யஷஸ்த்ரி-ஸந்த்யம்
வந்க்ஷத குக்ஷரோ: ஸ்ரீ-சரணோரவிந்தம்

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 93

'ஆன்மீ க குருவின் திருப்தியோல் புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள்
திருப்தியடைகிறோர். ஆன்மீ க குருடவ திருப்தி தசய்யோமல் கிருஷ்ண
உணர்தவனும் தளத்திற்கு உயர வோய்ப்க்ஷப கிடையோது. எனக்ஷவ , எனது ஆன்மீ க
குருடவ தியோனித்து, தினம் மும்முடற துதித்து, என்னுடைய மரியோடதக்குரிய
வணக்கங்கடள அவருக்கு அர்ப்பணிக்கின்க்ஷறன். '

இந்த முழு வழிமுடறயும், உைல் என்னும் உணர்விற்கு அப்போற்பட்ை பக்குவமோன

ஆத்ம ஞோனத்டத அடிப்படையோக் தகோண்ைதோகும். இந்த ஆத்மோ ஞோனம்
ஏட்ைளவில் இல்லோமல், நடைமுடறயில் (பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களின் வடிவில்
க்ஷதோன்றும் புலனுகர்ச்சிக்கோன விருப்பம் தகோஞ்சமும் இல்லோமல்) இருக்க
க்ஷவண்டும். உறுதியோன மனமில்லோதவன், பலவிதமோன பலன்க்ஷநோக்குச்
தசயல்களினோல், இப்போடதயிலிருந்து விலகிவிடுகிறோன்.

பதம் 42-43 - யோம் இமோம் புஷ்பிதோம் வோசம்

याशर्र्ां पुशष्टपतां वाचं प्रवदतत्यशवपशश्चतः ।

वेदवादरताः पाथम नातयदस्तीशत वाकदनः ॥ ४२ ॥
யோமிமோம் புஷ்பிதோம் வோசம் ப்ரவத₃ந்த்யவிபஷ்₂சித꞉ |

க்ஷவத₃வோத₃ரதோ꞉ போர்த₂ நோன்யத₃ஸ்தீதி வோதி₃ன꞉ || 2-42 ||

कार्ात्र्ानः स्वगमपरा जतर्कर्मफलप्रदार्् ।

कक्रयाशविेषबहुलां भोगैश्वयमगतत प्रशत ॥ ४३ ॥
கோமோத்மோன꞉ ஸ்வர்க₃பரோ ஜன்மகர்மப₂லப்ரதோ₃ம் |

க்ரியோவிக்ஷஷ₂ஷப₃ஹுலோம் க்ஷபோ₄டக₃ஷ்₂வர்யக₃திம் ப்ரதி || 2-43 ||

யோம் இமோம் — இவ்தவல்லோ; புஷ்பிதோம் — மலர் க்ஷபோன்ற; வோசம் — தசோற்கள்;

ப்ரவத₃ந்தி — கூறுகின்றன; அவிபஷ்₂சித꞉ — சிற்றறிவுடைக்ஷயோர்; க்ஷவத₃-வோத₃-ரதோ꞉ —
க்ஷவதங்கடள பின்பற்றுக்ஷவோர் எனக் கூறப்படுபவர்; போர்த₂ — பிருதோவின் மகக்ஷன; ந
— என்றுமில்டல; அன்யத் — க்ஷவக்ஷறதும்; அஸ்தி — உள்ளது; இதி — இவ்வோறோக;
வோதி₃ன꞉ — வோதிடுபவர்கள்; கோம-ஆத்மோன꞉ — புலனுகர்ச்சிடய விரும்பி; ஸ்வர்க₃-
பரோ꞉ — ஸ்வர்கத்டத அடைய எண்ணுக்ஷவோர்; ஜன்ம-கர்ம-ப₂ல-ப்ரதோ₃ம் —
நற்பிறவிடயயும் இதர பலன்கடளயும் விடளவுகளோக அளிக்கும்; க்ரியோ-
விக்ஷஷ₂ஷ — ஆைம்பரமோன சைங்குகள்; ப₃ஹுலோம் — பற்பல; க்ஷபோ₄க₃ —
புலனுகர்ச்சியில்; ஐஷ்₂வர்ய — தசல்வம்; க₃திம் — முன்க்ஷனற்றம்; ப்ரதி — க்ஷநோக்கி.

தமோழிதபயர்ப்பு

சிற்றறிவுடைய மனிதர்கள் க்ஷவதங்களின் மலர்ச் தசோற்களோல்

கவரப்படுகிறோர்கள். இவ்வோக்கியங்கள், ஸ்வர்க க்ஷலோகங்களுக்கு ஏற்றம்
தபறுதல், நற்பிறவி அடைதல், பதவி தபறுதல் க்ஷபோன்ற பலன்கடள
வழங்கும் பற்பல தசயல்கடளப் பரிந்துடரக்கின்றன.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 94

 புலனுகர்ச்சிடயயும் தசல்வமிகு வோழ்டவயும் விரும்புவர், இடதவிை
உயர்ந்தது ஏதுமில்டல என்று கூறுகின்றனர்.

தபோருளுடர

தபோதுவோக மக்கள் மந்த புத்தியுடையவர்களோக உள்ளனர். தங்களது

அறியோடமயோல், க்ஷவதங்களில் கர்ம கோண்ைப் பகுதிகளில் கூறப்பட்டுள்ள
பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களில் மீ து அதிக பற்றுதல் தகோண்டுள்ளனர். மதுவும்
மங்டகயும், மயக்கும் தசல்வமும் நிடறந்த ஸ்வர்கத்தில், வோழ்டவ
புலனுகர்ச்சியின் மூலம் அனுபவிப்படதவிை க்ஷவதறடதயும் அவர்கள்
விரும்புவதில்டல. ஸ்வர்க க்ஷலோகங்களுக்கு ஏற்றம் தபறுவதற்கோன பல்க்ஷவறு
யோகங்கள், குறிப்போக ஜ்க்ஷயோதிஷ்க்ஷைோம யோகங்கள், க்ஷவதங்களில் சிபோரிசு
தசய்யப்பட்டுள்ளன. உண்டமயில், க்ஷமலுலகங்களுக்கு ஏற்றம் தபற விரும்புக்ஷவோர்
இந்த யோகங்கடளச் தசய்வக்ஷத தீர க்ஷவண்டுதமன்று க்ஷவதங்களில் கூறப்பட்டுள்ளது:
எனக்ஷவ, சிற்றறிவுடைய மக்கள், க்ஷவத ஞோனத்தின் க்ஷநோக்கக்ஷம இதுதோன் என்று
எண்ணுகின்றனர். இத்தடகய அனுபவமற்ற மனிதர்களுக்கு கிருஷ்ண உணர்வின்
தசயல்களில் உறுதியோக நிடல தபறுதல் மிகவும் கடினம். முட்ைோள்கள், விஷ
மரப் பூக்களின் விடளவுகடள அறியோமல், அதன் மீ து கவர்ச்சியடைவடதப் க்ஷபோல,
பகுத்தறிவற்ற மக்கள் ஸ்வர்க க்ஷலோகத்தின் ஐஸ்வர்யங்களோலும் அதன்
அடிப்படையிலோன புலனுகர்ச்சியோலும் கவரப்பட்டுள்ளனர்.

க்ஷவதங்களின் கர்ம கோண்ைப் பகுதிகளில், அபோம க்ஷஸோமம் அம்ருதோ அபூம, மற்றும்

அேய்யம் ஹ டவ சோதுர்மோஸ்ய–யோஜின: ஸுக்ருதம் பவதி என்று
கூறப்பட்டுள்ளது. அதோவது, நோன்கு மோத (சோதுர்மோஸ்ய) விரதத்டதக்
கடைப்பிடிப்பவர், அமரத்துவம், க்ஷஸோம ரஸ போனத்டதக் குடித்தல், நிரந்தர மகிழ்ச்சி
ஆகியவற்டற அடைவதற்குத் தகுதியுடைவரோகிறோர்கள் என்று கூறப்பட்டுள்ளது.
இப்பூவுலகிலும் பலமுள்ளவனோகவும் புலனுகர்ச்சிடய அனுபவிக்கத்
தகுதியுடையவனோகவும் மோறுவதற்கோக, சிலர் க்ஷஸோம ரஸத்டத அடைய
க்ஷபரோவல் தகோள்கின்றனர். இத்தகு நபர்களுக்கு தபௌதிக பந்தத்திலிருந்து
முக்தியடைவதில் நம்பிக்டக இல்டல, க்ஷவதத்தில் குறிப்பிைபட்டுள்ள
ஆைம்பரமோன யோகங்கடள மிகவும் விரும்புகின்றனர். புலனின்ப பிரியர்களோக
விளங்கும் இவர்கள், தபோதுவோக வோழ்வின் ஸ்வர்க க்ஷபோகங்கடளத் தவிர
க்ஷவதறடதயும் விரும்புவதில்டல. நந்தன-கோனன என்னும் பூங்கோக்களில்,
அழகுமிகு க்ஷதவடதப் தபண்களுைன் உறவோைவும் க்ஷஸோம ரஸ போனத்டத
அளவற்று அருந்தவும், க்ஷமலுகங்களில் வசதிகள் உள்ளது என்பது அறிந்தக்ஷத.
இத்தடகய உைல் சுகங்கள் புலனின்பக்ஷம; எனக்ஷவ, அத்தகு நிடலயற்ற தபௌதிக
சுகத்தின் மீ து அளவற்ற பற்றுதல் தகோண்டிருப்க்ஷபோர் மட்டும், தபௌதிக உலகின்
ஆளநரோக அங்க்ஷக வோழ்கின்றனர்.

பதம் 2.44 - க்ஷபோ₄டக₃ஷ்₂வர்யப்ரஸக்த

भोगैश्वयमप्रसक्तानां तयापहृतचेतसार्् ।
व्यवसायाशत्र्का बुशद्धः सर्ाधौ न शवधीयते ॥ ४४ ॥

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 95

 க்ஷபோ₄டக₃ஷ்₂வர்யப்ரஸக்தோனோம் தயோபஹ்ருதக்ஷசதஸோம் |

வ்யவஸோயோத்மிகோ பு₃த்₃தி₄꞉ ஸமோததௌ₄ ந விதீ₄யக்ஷத || 2-44 ||

க்ஷபோ₄க₃ — தபௌதிக இன்பத்தில்; ஐஷ்₂வர்ய — தசல்வம்; ப்ரஸக்தோனோம் — பற்றுதல்

உடையவர்களுக்கு; தயோ — இது க்ஷபோன்றவற்றோல்; அபஹ்ருʼத-க்ஷசதஸோம் — மனம்
மயங்கியவர்; வ்யவஸோய-ஆத்மிகோ — திைமோன உறுதி; பு₃த்₃தி₄꞉ — கைவுளின் பக்தித்
ததோண்டு; ஸமோததௌ₄ — கட்டுப்பட்ை மனதில்; ந — என்றுமில்டல; விதீ₄யக்ஷத —
உண்ைோவது.

தமோழிதபயர்ப்பு

புலனின்பத்திலும் தபௌதிகச் தசல்வத்திலும் மிகுந்த பற்றுதல்

தகோண்டு, அதனோல் மயங்கி உள்ளவர்களின் மனதில், முழுமுதற்
கைவுளின் பக்தித் ததோண்டிற்கோன திைமோன உறுதி உண்ைோவதில்டல.

தபோருளுடர

ஸமோதி என்றோல் 'நிடலத்த மனம்' என்று தபோருள். நிருக்தி எனும் க்ஷவத அகரோதி
கூறுகின்றது, ஸம்யக்-ஆதீயக்ஷத (அ)ஸ்மின்-ஆத்ம-தத்வ-யோதோத்ம்யம்—'மனம்
தன்னுணர்வில் நிடலநிறுத்தப்படும்க்ஷபோது, அந்நிடல ஸமோதி எனப்படுகிறது.'
தபௌதிக புலனின்பத்தில் விருப்பம் தகோண்டு, அத்தகு தற்கோலிக தபோருட்களில்
மயங்கியுள்ளவர்களுக்கு ஸமோதி என்பது ஒருக்ஷபோதும் சோத்தியமல்ல. ஜை
சக்தியின் ஆதிக்கத்தோல் அவர்கள் ஏறக்குடறய புறக்கணிக்கப்பட்டிருக்கின்றனர்.

பதம் 2.45 - த்டரகு₃ண்யவிஷயோ க்ஷவதோ

त्रैगुण्यशवषया वेदा शनस्त्रैगुण्यो भवाजुमन ।

शनिमतिो शनत्यसत्त्वस्थो शनयोगक्षेर् आत्र्वान् ॥ ४५ ॥
த்டரகு₃ண்யவிஷயோ க்ஷவதோ₃ நிஸ்த்டரகு₃ண்க்ஷயோ ப₄வோர்ஜுன |

நிர்த்₃வந்த்₃க்ஷவோ நித்யஸத்த்வஸ்க்ஷதோ₂ நிர்க்ஷயோக₃க்ஷேம ஆத்மவோன் || 2-

45 ||

த்டர-கு₃ண்ய — ஜை இயற்டகயின் மூன்று குணங்கள் பற்றிய; விஷயோ꞉ —

விஷயங்கள்; க்ஷவதோ₃꞉ — க்ஷவத இலக்கியங்கள்; நிஸ்த்டர-கு₃ண்ய꞉ — ஜை
இயற்டகயின் மூன்று குணங்களுக்கு க்ஷமற்பட்ை; ப₄வ — ஆவோய்; அர்ஜுன —
அர்ஜுனக்ஷன; நிர்த்₃வந்த்₃வ꞉ — இரட்டைகள் அற்ற; நித்ய-ஸத்த்வ-ஸ்த₂꞉ — தூய
ஆன்மீ க நிடலயில்; நிர்க்ஷயோக₃-க்ஷேம꞉ — அடைதல் கோத்தல் எனும்
எண்ணங்களிலிருந்து விடுதபற்ற; ஆத்ம-வோன் — தன்னில் நிடலதபற்ற.

தமோழிதபயர்ப்பு

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 96

 க்ஷவதங்கள், தபோதுவோக தபௌதிக இயற்டகயின் முக்குணங்கடளப்
பற்றியடவ. அர்ஜுனோ, இம்மூன்று குணங்களுக்கு அப்போற்பட்ைவனோக
ஆவோயோக. எல்லோ இருடமகளிலிருந்தும் விடுபட்டு, தபோருள்கடள
அடைதல், போதுகோத்தல் ஆகிய கவடலகளிலிருந்தும் விடுபட்டு,
தன்னில் நிடலதபறுவோயோக.

தபோருளுடர

தபௌதிகச் தசயல்கள் அடனத்தும், மூன்று இயற்டக குணங்களின் தசயல்கடளயும்

விடனகடளயும் தகோண்ைடவ. பலன்கடள எதிர்போர்த்துச் தசய்யப்படும்
அச்தசயல்கள், ஜைவுலகில் பந்தத்டத உண்ைோக்ககூடியடவ. புலனுகர்ச்சித்
தளத்திலிருந்து ததய்வகத்
ீ தளத்திற்கு தபோதுமக்கடள படிப்படியோக
உயர்த்துவதற்கோகக்ஷவ க்ஷவதங்களில் பலன் க்ஷநோக்குச் தசயல்கள்
விவரிக்கப்பட்டுள்ளன. பகவோன் கிருஷ்ணனின் நண்பனும் சீைனுமோன அர்ஜுனன்
ப்ரஹ்ம ஜிக்ஞோஸோ (பிரம்மடனப் பற்றிய க்ஷகள்விகள்) என்று ததோைங்கும்,
க்ஷவதோந்த தத்துவத்தின் உன்னத நிடலக்கு உயருமோறு அறிவுறுத்தப்படுகிறோன்.
ஜைவுலகிலுள்ள எல்லோ ஜீவன்களும் வோழ்க்டகப் க்ஷபோரோட்ைத்தில் மிகவும்
கஷ்ைப்பட்டுக் தகோண்டிருக்கின்றனர். இவ்வுலடகப் படைத்தபின் , எவ்வோறு
வோழ்வது, எவ்வோறு ஜை சிக்கலிலிருந்து விடுபடுவது என்று உபக்ஷதசிக்கும் க்ஷவத
ஞோனத்டத அவர்களுக்கோக அளித்தோர் கைவுள். கர்ம கோண்ைம் எனப்படும்
புலனுகர்ச்சி தசயல்கடளப் பற்றிய அத்தியோயம் முடிந்த பின், உபநிஷத்துக்களின்
வடிவில் ஆன்மீ கத்டத உணர்வதற்கோன வோய்ப்பு வழங்கப்படுகிறது. ஐந்தோவது
க்ஷவததமனும் மஹோபோரதத்தின் ஒரு பகுதியோக பகவத் கீ டத இருப்படதப்
க்ஷபோலக்ஷவ, உபநிஷத்துகள் பல்க்ஷவறு க்ஷவதங்களின் பகுதிகளோகும். உபநிஷத்துகக்ஷள
ததய்வக
ீ வோழ்வின் ததோைக்கமோகும்.

இவ்வுைல் இருக்கும்வடர, தபௌதிக குணங்களின் தசயல்களும் விடளவுகளும்

இருக்கும். இன்ப துன்பங்கள், தவப்பம், குளிர் க்ஷபோன்ற இரட்டை தன்டமகடள
சகித்துக்தகோள்ள ஒருவன் பயில க்ஷவண்டும். இதுக்ஷபோன்ற இரட்டைத் தன்டமகடள
சகித்துக் தகோள்வதோல், இலோப நஷ்ைத்திற்கோன கவடலகளிலிருந்து விடுதடல
தபறுகிறோன். கிருஷ்ணரின் நல்தலண்ணத்டத முழுடமயோகச் சோர்ந்து, முழு
கிருஷ்ண உணர்வில் இருக்கும்க்ஷபோது, இந்த ததய்வக
ீ நிடல கிட்டுகிறது.

பதம் 2.46 - யோவோனர்த₂ உத₃போக்ஷன ஸர

यावानथम उदपाने सवमतः सम्प्लुतोदके ।

तावातसवेषु वेदेषु ब्राह्मणस्य शवजानतः ॥ ४६ ॥
யோவோனர்த₂ உத₃போக்ஷன ஸர்வத꞉ ஸம்ப்லுக்ஷதோத₃க்ஷக |

தோவோன்ஸர்க்ஷவஷு க்ஷவக்ஷத₃ஷு ப்₃ரோஹ்மணஸ்ய விஜோனத꞉ || 2-46 ||

யோவோன் — அடவ எல்லோம்; அர்த₂꞉ — பலன்கள்; உத₃-போக்ஷன — நீர்க் கிணற்றில்;

ஸர்வத꞉ — எல்லோ வடகயிலும்; ஸம்ப்லுத-உத₃க்ஷக — ஒரு தபரும் நீர்த்க்ஷதக்கத்தில்;
தோவோன் — அதுக்ஷபோல; ஸர்க்ஷவஷு — எல்லோவற்றிலும்; க்ஷவக்ஷத₃ஷு — க்ஷவத

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 97

 இலக்கியங்கள்; ப்₃ரோஹ்மணஸ்ய — பரபிரம்மடன அறிந்தவர்களில்; விஜோனத꞉ —
முழு அறிவு தபற்றவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

சிறு கிணற்றோல் பூர்த்தி தசய்யப்படும் க்ஷதடவகள் அடனத்தும், தபரும்

நீர்த்க்ஷதக்கத்தோல் உைக்ஷன பூர்த்தி தசய்யப்படும். அதுக்ஷபோலக்ஷவ
க்ஷவதங்களின் க்ஷநோக்கங்கதளல்லோம் அவற்றிற்குப் பின்னோல் உள்ள
க்ஷநோக்கங்கடள அறிந்தவனோல் அடையப் தபறும்.

தபோருளுடர

க்ஷவத இலக்கியங்களின் கர்ம கோண்ைப் பகுதிகளில் குறிப்பிைப்பட்டுள்ள

சைங்குகளும் யோகங்களும், தன்னுணர்டவ படிப்படியோக அடைவதற்கு
ஊக்குவிக்கின்றன. தன்னுணர்வின் க்ஷநோக்கம் பகவத்கீ டதயின் பதிடனந்தோம்
அத்தியோயத்தில் (15.15) மிகத் ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது: க்ஷவதங்கடளப்
பயிலுவதன் க்ஷநோக்கம், அடனத்திற்கும் மூல கோரணமோன பகவோன் கிருஷ்ணடர
அறிவதுதோன். எனக்ஷவ, தன்னுணர்வு என்றோல் கிருஷ்ணடரயும் அவருைனோன
உறடவயும் புரிந்து தகோள்வதோகும். கிருஷ்ணருக்கும் உயிர்வோழிகளுக்கும்
இடையிலுள்ள உறவு, பகவத் கீ டதயின் பதிடனந்தோம் அத்தியோயத்தில் (15.7)
,குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது. உயிர்வோழிகள் கிருஷ்ணருடைய அம்சங்கள்; எனக்ஷவ,
கிருஷ்ண உணர்டவப் புதுப்பித்துக் தகோள்வக்ஷத க்ஷவத ஞோனத்தில் அவர்கள்
அடையும் மிகவுயர்ந்த பக்குவ நிடலயோகும். இது பின்வருமோறு ஸ்ரீமத்
போகவத்தில் (3.33.7) உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது.
அக்ஷஹோ பத ஷ்வ-பக்ஷசோ (அ)க்ஷதோ கரீயோன்
யஜ் ஜிஹ்வோக்க்ஷர வர்தக்ஷத நோம துப்யம்
க்ஷதபுஸ் தபஸ் க்ஷத ஜுஹுவு: ஸஸ்னுர் ஆர்யோ
ப்ரஹ்மோனுசுர் நோம க்ருணந்தி க்ஷய க்ஷத

'எம்தபருமோக்ஷன, நோயுண்ணும் சண்ைோளடனப் க்ஷபோன்ற இழிவோன குலத்தில்

பிறந்திருப்பினும், உமது நோமத்டத தசோல்பவன் தன்னுணர்வின் மிக உயர்ந்த
நிடலயில் இருக்கிறோன். அத்தடகயவன், ஏற்கனக்ஷவ எல்லோப் புனித தலங்களில்
நீரோடி, எல்லோ க்ஷவத இலக்கியங்கடளயும் பன்முடற கற்று, க்ஷவத சைங்குகளின்படி
எல்லோவித யோகங்கடளயும் தவங்கடளயும் தசய்து முடித்தவனோகக்ஷவ இருக்க
க்ஷவண்டும். அத்தடகக்ஷயோன் ஆரிய பரம்படரயில் மிகச்சிறந்தவனோகக்
கருதப்படுகிறது.'

எனக்ஷவ, சைங்குகளின் மட்டும் பற்றுதல் தகோள்ளோமல், க்ஷவதங்களின்

குறிக்க்ஷகோடளப் புரிந்துதகோள்ளுமளவிற்கு ஒருவன் புத்திசோலியோக இருக்க
க்ஷவண்டும். க்ஷமலும், ஸ்வர்க க்ஷலோகங்களுக்கும் ஏற்றம் தபற்று புலனுகர்ச்சிடய
அதிகளவில் அடைவதற்கும் விரும்பக் கூைோது. இந்த யுகத்தின் சோதோரண
மனிதன், க்ஷவதச் சைங்குகளின் சட்ைதிட்ைங்கடளப் பின்பற்றுவக்ஷதோ, க்ஷவதோந்தம்
மற்றும் உபநிஷத்துகடள முழுடமயோகப் படிப்பக்ஷதோ இயலோத கோரியமோகும். க்ஷவத
க்ஷநோக்கங்கடளச் தசயலோற்ற மிகுந்த கோலமும் சக்தியும் ஞோனமும் தசல்வமும்

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 98

க்ஷதடவ. இந்த யுகத்தில் இது மிகமிகக் கடினம். ஆயினும் , வழ்ச்சியடைந்த
ீ
ஆத்மோக்கள் அடனவடரயும் விடுவிக்க வந்த பகவோன் டசதன்யரோல் சிபோரிசு
தசய்யப்பட்ைபடி, கைவுளின் புனித நோமங்கடள கீ ர்த்தனம் தசய்வதன் மூலம்,
க்ஷவதப் பண்போட்டின் மிகச்சிறந்த க்ஷநோக்கம் பூர்த்தியடைகின்றது. 'க்ஷவதோந்த
தத்துவங்கடளப் பயிலோமல் மந்தமதி தகோண்டு உணர்ச்சிவயப்படும்
கூட்ைத்தினடரப் க்ஷபோல், ஏன் பகவோனின் புனித நோமங்கடள மட்டும் போடுகின்றீர்?'
என்று பகவோன் டசதன்யடர பிரகோசோனந்த சரஸ்வதி எனும் மோதபரும் க்ஷவத
பண்டிதர் வினவியக்ஷபோது, 'நோன் ஒரு மோதபரும் முட்ைோள் என்படதக் கண்ைறிந்த
எனது ஆன்மீ க குரு, தவறுமக்ஷன பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் புனித நோமத்டத
கீ ர்த்தனம் தசய்யச் தசோல்லியுள்ளோர்' என்று பதிலுடரத்தோர் பகவோன் டசதன்யர்.
அவ்வோக்ஷற தசய்த அவர், பித்தடனப் க்ஷபோன்று பரவசத்தில் மூழ்கிவிட்ைோர். இந்த
கலியுகத்தில் தபரும்போலோன மக்கள் முட்ைோள்களோக இருப்பதோல், க்ஷவதோந்தத்
தத்துவங்களின் சிறந்த க்ஷநோக்கம் பூர்த்தியடைகின்றது. க்ஷவத ஞோனத்தின் இறுதிச்
தசோல் க்ஷவதோந்தமோகும். க்ஷவதோந்த தத்துவத்டத இயற்றியவரும் அதடன
அறிபவரும் பகவோன் கிருஷ்ணக்ஷர; க்ஷமலும், பகவோனின் புனித நோமத்டத
உச்சரிப்பதோல் க்ஷபரின்பம் தகோள்ளும் மகோத்மோக்ஷவ மிகவுயர்ந்த க்ஷவதோந்தி ஆவோர்.
இதுக்ஷவ, எல்லோ க்ஷவத இரகசியங்களின் இறுதி க்ஷநோக்கமோகும்.

பதம் 2.47 - கர்மண்க்ஷயவோதி₄கோரஸ்க்ஷத

कर्मण्येवाशधकारस्ते र्ा फलेषु कदाचन ।

र्ा कर्मफलहेतुभूमर्ाम ते सङ्गोऽस्त्वकर्मशण ॥ ४७ ॥
கர்மண்க்ஷயவோதி₄கோரஸ்க்ஷத மோ ப₂க்ஷலஷு கதோ₃சன |

மோ கர்மப₂லக்ஷஹதுர்பூ₄ர்மோ க்ஷத ஸங்க்ஷகோ₃(அ)ஸ்த்வகர்மணி || 2-47 ||

கர்மணி — விதிக்கப்பட்ை கைடமகளில்; ஏவ — நிச்சயமக; அதி₄கோர꞉ — அதிகோரம்; க்ஷத

— உனக்கு; மோ — என்றுமில்டல; ப₂க்ஷலஷு — பலன்களில்; கதோ₃சன —
எவ்க்ஷவடளயிலும்; மோ — என்றுமில்டல; கர்ம-ப₂ல — தசயல்களின் பலன்களில்;
க்ஷஹது꞉ — கோரணம்; பூ₄꞉ — ஆவது; மோ — என்றுமில்டல; க்ஷத — உனக்கு; ஸங்க₃꞉ —
பற்றுதல்; அஸ்து — இருப்பது; அகர்மணி — விதிக்கப்பட்ை கைடமகடளச்
தசய்யோமல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

உனக்கு விதிக்கப்பட்ை கைடமடயச் தசய்ய மட்டுக்ஷம உனக்கு

அதிகோரம் உண்டு, ஆனோல் தசயல்களின் பலன்களில் உனக்கு
அதிகோரமில்டல. உனது தசயல்களின் விடளவுகளுக்கு உன்டனக்ஷய
கோரணமோக ஒருக்ஷபோதும் எண்ணோக்ஷத. கைடமடயச் தசய்யோமலிருக்க
ஒருக்ஷபோதும் பற்றுதல் தகோள்ளோக்ஷத.

தபோருளுடர

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 99

இங்கு மூன்று விஷயங்கள் உள்ளன: விதிக்கப்பட்ை கைடமகள் , தீய தசயல்கள்,
மற்றும் தசயலற்ற தன்டம. தபௌதிக இயற்டகயின் குணத்திற்குத் தகுந்தோற்
க்ஷபோல தசய்யப்படும் தசயல்கள், விதிக்கப்பட்ை கைடமகள் எனப்படும்.
அதிகோரியின் ஒப்புதலின்றி தசய்யப்படும் தசயல்கள் தீய தசயல்களோகும்.
தனக்தகன்று உரிய கைடமகடள தசய்யோதிருப்பது தசயலற்ற தன்டம. தசயலற்று
இருக்கோமல், பலடன எதிர்போர்க்கோமல் தனக்குரிய கைடமகடள தசய்யுமோறு
அர்ஜுனடன பகவோன் அறிவுறுத்துகிறோர். பலன்கங்ளில் விருப்பமுடையவன்
அச்தசயல்களுக்குக் கோரணமோகி விடுகிறோன், அச்தசயல்களின் விடளவுகளோல்
இன்ப துன்பத்டத அடைகிறோன்.

விதிக்கப்பட்ை கைடமகடள மூன்று வடககளோக பிரிக்கலோம்: தினசரிச் தசயல்கள் ,

அவசரச் தசயல்கள், விருப்பச் தசயல்கள். சோஸ்திர விதிகளுக்கு ஏற்ப, பலடன
எதிர்போர்க்கோமல் கைடமயோகச் தசய்யப்படும் தினசரிச் தசயல்கள் , ஸத்வ
குணத்தில் தசயலோற்றப்படுபடவ. பலன்கடளத் தரும் தசயல்கள்
பந்தப்படுத்துவதற்கு கோரணமோகின்றன; எனக்ஷவ, அத்தகு தசயல்கள் நல்லதல்ல.
விதிக்கப்பட்ை கைடமகளில் ஒவ்தவோருவருக்கும் முழு உரிடம உண்டு. எனினும் ,
பலனில் பற்றுதல் தகோள்ளோமல் தசயலோற்ற க்ஷவண்டும். இது க்ஷபோன்ற பற்றின்றி
தசயலற்றப்படும் கைடமகள் ஐயமின்றி ஒருவடன முக்தியின் போடதயில்
தகோண்டு தசல்கின்றன.

எனக்ஷவ, பலனில் பற்றுக்தகோள்ளோமல் கைடமக்கோகப் க்ஷபோர் புரியும்படி அர்ஜுனன்

பகவோனோல் அறிவுறுத்தப்படுகிறோன். க்ஷபோரில் பங்கு தகோள்ள மறுக்கும்
அர்ஜுனனின் தன்டமயும் ஒருவித பற்றுதக்ஷல. இத்தகு பற்றுதல் விடுதடலயின்
போடதக்கு என்றுக்ஷம ஒருவடன அடழத்துச் தசல்வதில்டல. நல்லதோகத்
க்ஷதோன்றினோலும் சரி, தகட்ைதோகத் க்ஷதோன்றினோலும் சரி, பற்றுதல் பந்தத்திற்கு
கோரணமோகிறது. தசயலற்று இருப்பக்ஷதோ போவமோகும். எனக்ஷவ, கைடமக்கோக
க்ஷபோரிடுவக்ஷத அர்ஜுனனுக்கு விடுதடல தரக்கூடிய மங்களகரமோன போடத.

பதம் 2.48 - க்ஷயோக₃ஸ்த₂꞉ குரு கர்மோ

योगस्थः कु रु कर्ामशण सङ्गं त्यक्त्वा धनञ्जय ।

शसद्ध्यशसद्ध्योः सर्ो भूत्वा सर्त्वं योग उच्यते ॥ ४८ ॥
க்ஷயோக₃ஸ்த₂꞉ குரு கர்மோணி ஸங்க₃ம் த்யக்த்வோ த₄னஞ்ஜய |

ஸித்₃த்₄யஸித்₃த்₄க்ஷயோ꞉ ஸக்ஷமோ பூ₄த்வோ ஸமத்வம் க்ஷயோக₃ உச்யக்ஷத || 2-

48 ||

க்ஷயோக₃-ஸ்த₂꞉ — க்ஷயோகத்தில் நிடலதபற்று; குரு — தசயலோற்று; கர்மோணி —

உன்னுடைய கைடமகள்; ஸங்க₃ம் — பற்றுதல்; த்யக்த்வோ — டகவிட்டு; த₄னம்-ஜய
— தனஞ்ஜயக்ஷன (அர்ஜுனக்ஷன); ஸித்₃தி₄-அஸித்₃த்₄க்ஷயோ꞉ — தவற்றி க்ஷதோல்வியில்;
ஸம꞉ — சமமோக; பூ₄த்வோ — ஆகி; ஸமத்வம் — சமத்துவம்; க்ஷயோக₃꞉ — க்ஷயோகம்;
உச்யக்ஷத — கூறப்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 100

 அர்ஜுனோ, தவற்றி க்ஷதோல்வியில் பற்றுதல் தகோள்ளோமல், உனது
கைடமடய சமநிடலயுைன் தசய்வோயோக. இதுக்ஷபோன்ற சமத்துவக்ஷம
க்ஷயோகம் என்று அடழக்கப்படுகிறது.

தபோருளுடர

அர்ஜுனன், க்ஷயோகத்தில் தசயலோற்ற க்ஷவண்டுதமன்று கிருஷ்ணர் கூறுகிறோர்.

க்ஷயோகம் என்றோல் என்ன? க்ஷயோகம் என்றோல், எப்க்ஷபோதும் ததோந்தரவு தகோடுக்கும்
புலன்கடளக் கட்டுப்படுத்தி, மனடத முழுமுதற் கைவுளின் மீ து
நிடலநிறுத்துவதோகும். முழுமுதற் கைவுள் யோர்? கிருஷ்ணக்ஷர முழுமுதற் கைவுள்.
அவக்ஷர க்ஷபோரிைச் தசோல்லும்க்ஷபோது க்ஷபோரின் விடளவுகளில் அர்ஜுனன்
தசய்யக்கூடியது ஒன்றுக்ஷம இல்டல. தவற்றிக்ஷயோ க்ஷதோல்விக்ஷயோ, அஃது அவடரச்
க்ஷசர்ந்தது. அவரின் கட்ைடளடய மட்டும் நிடறக்ஷவற்றுமோறு அர்ஜுனன்
அறிவுறுத்தப்படுகிறோன். அவரின் கட்ைடளகடளப் பின்பற்றுவக்ஷத உண்டமயோன
க்ஷயோகம்—கிருஷ்ண உணர்தவனும் பயிற்சியில் இது பயிலப்படுகிறது. கிருஷ்ண
உணர்வோல் மட்டுக்ஷம 'தோன் உரிடமயோளன் ' என்ற உணர்டவ விட்தைோழிக்க
முடியும். ஒருவன் கிருஷ்ணனின் ததோண்ைனோக ஆக க்ஷவண்டும், அல்லது
கிருஷ்ணரின் ததோண்ைனுக்குத் ததோண்ைனோக ஆக க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ கிருஷ்ண
உணர்வில் முடறயோன கைடமகடளச் தசய்யச் சரியோன வழி. க்ஷயோகத்தில்
தசயலோற்ற இது மட்டுக்ஷம உதவும்.

சத்திரியனோன அர்ஜுனன், வர்ணோஷ்ரம தர்மத்டதச் க்ஷசர்ந்தவன். விஷ்ணு

புரோணத்தில் வர்ணோஷ்ரம தர்மத்தின் முழு க்ஷநோக்கமும் விஷ்ணுடவ
திருப்திப்படுத்துவக்ஷத என்று கூறப்பட்டுள்ளது. தன்டனக்ஷய திருப்தி தசய்து
தகோள்ளுதல் என்னும் ஜைவுலக விதிடய மீ றி, கிருஷ்ணடரத் திருப்தி தசய்ய
க்ஷவண்டும். கிருஷ்ணடரத் திருப்தி தசய்யோவிடில், வர்ணோஷ்ரம தர்மத்தின்
தகோள்டககடள ஒருவன் முடறயோகக் கடைபிடிக்க முடியோது. எனக்ஷவ ,
கிருஷ்ணரின் வோர்த்டதப்படி தசயல்படுமோறு அர்ஜுனன் மடறமுகமோக இங்கு
அறிவுறுத்தப்படுகிறோன்.

பதம் 2.49 - தூ₃க்ஷரண ஹ்யவரம் கர்ம

दूरेण ह्यवरं कर्म बुशद्धयोगाद्धनञ्जय ।

बुद्धौ िरणर्शतवच्छ कृ पणाः फलहेतवः ॥ ४९ ॥
தூ₃க்ஷரண ஹ்யவரம் கர்ம பு₃த்₃தி₄க்ஷயோகோ₃த்₃த₄னஞ்ஜய |

பு₃த்₃ததௌ₄ ஷ₂ரணமன்விச்ச₂ க்ருபணோ꞉ ப₂லக்ஷஹதவ꞉ || 2-49 ||

தூ₃க்ஷரண — தவகு ததோடலவில் புறக்கணித்து; ஹி — நிச்சயமோய்; அவரம் —

க்ஷமோசமோன; கர்ம — தசயல்கள்; பு₃த்₃தி₄-க்ஷயோகோ₃த் — கிருஷ்ண உணர்வின் பலத்தில்;
த₄னம்-ஜய — தசல்வத்டத தவல்பவக்ஷன; பு₃த்₃ததௌ₄ — அத்தகு உணர்வில்; ஷ₂ரணம்
— முழு சரணோகதி; அன்விச்ச₂ — முயற்சிக்கும்; க்ருʼபணோ꞉ — கஞ்சர்கள்; ப₂ல-
க்ஷஹதவ꞉ — பலடன விரும்புக்ஷவோர்.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 101

 தமோழிதபயர்ப்பு

தனஞ்ஜயோ, அடனத்து க்ஷமோசமோன தசயல்கடளயும் பக்தித் ததோண்டின்

உதவியினோல் தூரமோக டவத்து விட்டு, சரணடைவோயோக. தமது
தசயல்களின் பலடன அனுபவிக்க விரும்புபவர்
கஞ்சர்கக்ஷளயோவோர்கள்.

தபோருளுடர

பகவோனின் நித்தியத் ததோண்ைன் எனும் தனது ஸ்வரூப நிடலடய உண்டமயோகப்

புரிந்து தகோண்ைவன், கிருஷ்ண உணர்வற்ற இதர தசயல்கள் அடனத்டதயும்
துறக்கின்றோன். ஏற்கனக்ஷவ விளக்கியபடி, புத்தி க்ஷயோகம் என்றோல் பகவோனுக்குச்
தசய்யப்படும் திவ்யமோன அன்புத் ததோண்க்ஷை, அத்தகு பக்தித் ததோண்க்ஷை
உயிர்வோழியின் சிறந்த தசயலோகும். கஞ்சர்கள் மட்டுக்ஷம தங்களது தசயல்களின்
விடளவுகடள அனுபவிக்க ஆவல் தகோண்டு, மீ ண்டும் தபௌதிக பந்தத்தில்
சிக்குகின்றனர். கிருஷ்ண உணர்வின் தசயல்கடளத் தவிர மற்ற அடனத்து
தசயல்களும், பிறப்பு இறப்பு என்னும் சுழலில் உயிர்வோழிடய ததோைர்ந்து
பந்தப்படுத்துகின்றன. எனக்ஷவ , தசயல்களுக்கு கோரணமோக இருக்க க்ஷவண்டுதமன்று
ஒருக்ஷபோதும் விரும்பக் கூைோது. எல்லோக் கோரியங்களும் கிருஷ்ண உணர்வுைன்
கிருஷ்ணருக்கோக மட்டுக்ஷம தசய்யப்பை க்ஷவண்டும். நல்ல அதிர்ஷ்ைத்தோக்ஷலோ கடின
உடழப்போக்ஷலோ தபறப்பட்ை சிறந்த தசல்வங்கடள எவ்வோறு உபக்ஷயோகிப்பது என்று
கஞ்சர்களுக்குத் ததரியோது. ஒருவன் தனது சக்திகள் அடனத்டதயும் கிருஷ்ண
உணர்வில் தசலவிை க்ஷவண்டும், அஃது அவனது வோழ்டவ தவற்றிகரமோனதோக்கும்.
கஞ்சர்கடளப் க்ஷபோல துரதிர்ஷ்ைசோலிகளும் தங்களது மனித சக்திடய பகவோனின்
ததோண்டில் ஈடுபடுத்தோமல் விரயப்படுத்துகின்றனர்.

பதம் 2.50 - பு₃த்₃தி₄யுக்க்ஷதோ ஜஹோத

बुशद्धयुक्तो जहातीह उभे सुकृतदुष्टकृ ते ।

तस्र्ाद्योगाय युज्यस्व योगः कर्मसु कौिलर्् ॥ ५० ॥
பு₃த்₃தி₄யுக்க்ஷதோ ஜஹோதீஹ உக்ஷப₄ ஸுக்ருதது₃ஷ்க்ருக்ஷத |

தஸ்மோத்₃க்ஷயோகோ₃ய யுஜ்யஸ்வ க்ஷயோக₃꞉ கர்மஸு தகௌஷ₂லம் || 2-50 ||

பு₃த்₃தி₄-யுக்த꞉ — பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டிருப்பவர்; ஜஹோதி — தப்ப இயலும்;

இஹ — இவ்வோழ்வில்; உக்ஷப₄ — இரண்டிலும்; ஸுக்ருʼத-து₃ஷ்க்ருʼக்ஷத — நல்ல தீய
விடளவுகள்; தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; க்ஷயோகோ₃ய — பக்தித் ததோண்டிற்கோக; யுஜ்யஸ்வ —
ஈடுபட்டிருப்போய்; க்ஷயோக₃꞉ — கிருஷ்ண உணர்வு; கர்மஸு — எல்லோச் தசயல்களிலும்;
தகௌஷ₂லம் — கடல.

தமோழிதபயர்ப்பு

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 102

 பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டுள்ளவன், இந்த வோழ்விக்ஷலக்ஷய, நல்ல, தீய
தசயல்களின் விடளவுகளிலிருந்து தப்புகின்றோன். எனக்ஷவ, எல்லோச்
தசயல்களிலும் சிறந்ததோன க்ஷயோகத்திற்கோகப் போடுபடுவோயோக.

தபோருளுடர

நிடனவுக்தகட்ைோத கோலத்திலிருந்க்ஷத ஜீவோத்மோக்கள் தங்களது நல்ல, தீய

தசயல்களின் பலவித விடனகடளச் க்ஷசர்த்து டவத்துக் தகோண்டுள்ளனர்.
இதனோல், தமது ஸ்வரூப நிடல என்ன என்பது ததரியோமல் தவிக்கின்றனர்.
பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரிைம் முழுடமயோகச் சரணடைந்து , பிறவிக்ஷதோறும்
சங்கிலித்ததோைர் க்ஷபோன்று போதித்துக் தகோண்டுள்ள தசயல் மற்றும்
விடனகளிலிருந்து விடுபட்டு , முக்தி தபறுமோறு அறிவுறுத்தக்கூடிய பகவத்
கீ டதயினோல், ஒருவனது அறியோடமடய அகற்றிவிை முடியும். எனக்ஷவ,
தசயல்களின் விடளவுகடளத் தூய்டமப்படுத்தும் வழிமுடறயோன கிருஷ்ண
உணர்வில் தசயலோற்றுமோறு அர்ஜுனன் அறிவுறுத்தப்படுகிறோன்.

பதம் 2.51 - கர்மஜம் பு₃த்₃தி₄யுக

कर्मजं बुशद्धयुक्ता शह फलं त्यक्त्वा र्नीशषणः ।

जतर्बतधशवशनर्ुमक्ताः पदं गच्छतत्यनार्यर्् ॥ ५१ ॥
கர்மஜம் பு₃த்₃தி₄யுக்தோ ஹி ப₂லம் த்யக்த்வோ மன ீஷிண꞉ |

ஜன்மப₃ந்த₄விநிர்முக்தோ꞉ பத₃ம் க₃ச்ச₂ந்த்யநோமயம் || 2-51 ||

கர்ம-ஜம் — பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களோல்; பு₃த்₃தி₄-யுக்தோ꞉ — பக்தித் ததோண்டில்

ஈடுபட்டு; ஹி — நிச்சயமோக; ப₂லம் — பலன்கடள; த்யக்த்வோ — டகவிட்டு; மன ீஷிண꞉
— சிறந்த முனிவர்கள் (பக்தர்கள்); ஜன்ம-ப₃ந்த₄ — பிறப்பு இறப்பின் பந்தம்;
விநிர்முக்தோ꞉ — முக்தி தபற்ற; பத₃ம் — நிடல; க₃ச்ச₂ந்தி — அடைகின்றனர்;
அநோமயம் — துன்பங்களற்ற.

தமோழிதபயர்ப்பு

இவ்விதமோன பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டு, சிறந்த முனிவர்கள்

(பக்தர்கள்), தபௌதிக உலகின் தசயல்களின் விடனகளிலிருந்து
தங்கடள விடுவித்துக் தகோண்டுள்ளனர். இவ்வழியில் அவர்கள் பிறப்பு
இறப்பின் பந்தத்திலிருந்து விடுபட்டு எல்லோ துன்பங்களுக்கும்
அப்போற்பட்ை நிடலடய (முழுமுதற் கைவுளிைம் திரும்பிச் தசல்வதன்
மூலம் ) அடைகின்றனர்.

தபோருளுடர

முக்தி தபற்ற உயிர்வோழிகள், தபௌதிகத் துயரங்கக்ஷள இல்லோத இைத்டதச்

சோர்ந்தவர்கள். போகவதம் (10.14.58) கூறுகின்றது:

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 103

 ஸமோஷ்ரிதோ க்ஷய பத-ப்லவம்
மஹத் பதம் புண்ய-யக்ஷஷோ முரோக்ஷர:
பவோம்புதிர் வத்ஸ-பதம் பரம் பதம்
பதம் பதம் யத் விபதோம் ந க்ஷதஷோம்

'முக்திடய அளிப்பவரும், முகுந்தன் என்னும் தபயர் தபற்றவரும், பிரபஞ்சத்

க்ஷதோற்றத்தின் அடைக்கலமுமோன பகவோனின் போத கமலங்கள் என்னும் பைடக
ஏற்றுக் தகோண்ைவனுக்கு, தபௌதிக உலகம் என்னும் தபருங்கைல், கன்றின்
குளம்பில் க்ஷதங்கிய நீடரப் க்ஷபோன்றதோகும். அவனது க்ஷநோக்கம் தபௌதிக
துன்பங்களற்ற டவகுண்ைக்ஷம (பரமபதக்ஷம) —ஒவ்தவோரு அடியிலும் அபோயம்
இருக்கக்கூடிய இைமல்ல.'

இவ்வுலகம், ஒவ்தவோரு அடியிலும் அபோயங்கள் நிடறந்த துன்பகரமோன இைம்

என்படத அறியோடமயினோல் ஒருவன் அறிவதில்டல. அதன் கோரணத்தினோக்ஷலக்ஷய ,
சிற்றறிவுடைக்ஷயோர், தசயல்களின் பலன்கள் தங்கடள மகிழ்விக்கும் எனக் கருதி
பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களின் மூலம் சூழ்நிடலடய சரி தசய்ய முயற்சி
தசய்கின்றனர். முழு பிரபஞ்சத்திலும் உள்ள எவ்வித தபௌதிக உைலும் துயரற்ற
வோழ்டவத் தர இயலோது என்படத அவர்கள் அறிவதில்டல. வோழ்வின்
துயரங்களோன பிறப்பு, இறப்பு, முதுடம , க்ஷநோய் ஆகியடவ தபௌதிக உலகம்
முழுவதும் உள்ளன. ஆனோல் பகவோனது நித்தியத் ததோண்ைன் எனும் தனது
உண்டமயோன ஸ்வரூபத்டதயும் பகவோனுடைய உன்னத நிடலயும் அறிந்தவன்,
அவரது திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில் ஈடுபடுகின்றோன். இதன் மூலம் , டவகுண்ை
க்ஷலோகங்களுக்குச் தசல்லத் தகுதியுடையவனோகிறோன். அங்க்ஷக துன்பமயமோன
தபௌதிக வோழ்க்டகக்ஷயோ, கோலம் மற்றும் மரணத்தின் தோக்கக்ஷமோ இல்டல. தனது
ஸ்வரூப நிடலடய உணர்வது என்றோல் பகவோனுடைய தன்னிகரற்ற உயர்
நிடலடயயும் கைவுளின் நிடலயும் ஒன்க்ஷற என்று தவறோக நிடனப்பவன்,
இருளில் இருப்பதோக அறியப்பை க்ஷவண்டும். இதனோல் அவன் பக்தித் ததோண்டில்
ஈடுபை முடியோது. தன்டனக்ஷய எஜமோனனோக நிடனக்கும் அவன், பிறப்பு இறப்பின்
ததோைர்ச்சிக்கு வழிவகுத்துக் தகோள்கிறோன். ஆனோல், தனது நிடல 'ததோண்டு
புரிவது ' என்படத உணர்பவன், இடறத் ததோண்டிற்குத் தன் வோழ்டவ மோற்றிக்
தகோள்வதன் மூலம், உைக்ஷனக்ஷய டவகுண்ை க்ஷலோகத்திற்குச் தசல்லத் தகுதி
தபறுகிறோன். இடறவனுக்கோக ததோண்ைோற்றுவக்ஷத கர்ம க்ஷயோகம், அல்லது புத்தி
க்ஷயோகம், அல்லது எளிடமயோகச் தசோன்னோல் பக்தித் ததோண்டு என்று
அடழக்கப்படுகிறது.

பதம் 2.52 - யதோ₃ க்ஷத க்ஷமோஹகலிலம் பு

यदा ते र्ोहकशललं बुशद्धव्यमशततररष्टयशत ।

तदा गतताशस शनवेदं श्रोतव्यस्य श्रुतस्य च ॥ ५२ ॥
யதோ₃ க்ஷத க்ஷமோஹகலிலம் பு₃த்₃தி₄ர்வ்யதிதரிஷ்யதி |

ததோ₃ க₃ந்தோஸி நிர்க்ஷவத₃ம் ஷ்₂க்ஷரோதவ்யஸ்ய ஷ்₂ருதஸ்ய ச || 2-52 ||

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 104

 யதோ₃ — எப்தபோழுது; க்ஷத — உனது; க்ஷமோஹ — மயக்கதமனும்; கலிலம் — அைர்ந்த
கோடு; பு₃த்₃தி₄꞉ — அறிக்ஷவோடு தசய்யப்படும் உன்னத ததோண்டு; வ்யதிதரிஷ்யதி —
கைக்கின்றக்ஷதோ; ததோ₃ — அப்க்ஷபோது; க₃ந்தோ அஸி — நீ ஆவோய்; நிர்க்ஷவத₃ம் — சமநிடல;
ஷ்₂க்ஷரோதவ்யஸ்ய — க்ஷகட்க க்ஷவண்டியடவ; ஷ்₂ருதஸ்ய — முன்னக்ஷர க்ஷகட்ைடவ; ச
— மற்றும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எப்க்ஷபோதும் உன் அறிவு, மயக்கம் எனும் இவ்வைர்ந்த கோட்டை தோண்டி

விடுகிறக்ஷதோ, அப்க்ஷபோது, இதுவடர க்ஷகட்ைடவ, இனி க்ஷகட்க
க்ஷவண்டியடவ இவற்றின் மீ து நீ சமநிடலயுடையவனோகி விடுவோய்.

தபோருளுடர

பகவோனின் அன்புத் ததோண்டில் ஈடுபட்ைதோல் , க்ஷவத சைங்குகளின் மீ து பற்றுதடல

இழந்ததற்கு, பல சிறந்த பக்தர்களின் வோழ்வில் பற்பல நல்ல உதோரணங்கள்
உள்ளன. கிருஷ்ணடரயும், அவருைனோன தனது உறடவயும் முடறயோகப் புரிந்து
தகோண்ைவன், இயற்டகயோகக்ஷவ பலன் க்ஷநோக்குச் சைங்குகளில் தகோஞ்சம்கூை
பற்றில்லோதவனோகி விடுகிறோன், அனுபவம் வோய்ந்த பிரோமணனோக
இருந்தோலும்கூை. பக்தர்களின் பரம்படரயில் வந்த ஆச்சோரியரும் மோதபரும்
பக்தருமோன ஸ்ரீ மோதக்ஷவந்திரபூரி கூறுகிறோர்:
ஸந்த் யோ-வந்தன பத்ரமஸ்து பவக்ஷதோ க்ஷபோ: ஸ்நோன துப்யம் நக்ஷமோ
க்ஷபோ க்ஷதவோ: பிதரஷ் ச தர்பண-விததௌ நோஹம் ேம: ேம்யதோம்
யத்ர க்வோபி நிஷத் ய யோதவ-குக்ஷலோத்தம்ஸஸ்ய கம்ஸ-த் விஷ:
ஸ்மோரம் ஸ்மரோம் அகம் ஹரோமி ததலம் மன்க்ஷய கிமன்க்ஷய க்ஷம

'என்னுடைய சந்தியோ வந்தனக்ஷம, நீ வோழ்க. ஸ்நோனக்ஷம, உனக்கு எனது வணக்கம்.

க்ஷதவர்கக்ஷள, முன்க்ஷனோர்கக்ஷள, உங்களுக்கு முடறயோன வந்தடன தசய்யோததற்கோக
என்டன மன்னியுங்கள். தற்க்ஷபோது நோன் எங்கு அமர்ந்தோலும், கம்சனின்
விக்ஷரோதியோன யது குலத்தின் உத்தமடர (கிருஷ்ணடர) ஞோபகம் தகோள்ள
முடிகின்றது. இதன் மூலம் எல்லோ போவங்களிலிருந்தும் என்டன நோன்
விடுவத்துக் தகோள்ள இயலும். இதுக்ஷவ எனக்குப் க்ஷபோதுமோனது என்று நோன்
எண்ணுகிக்ஷறன்.'

தினமும் மும்முடற பிரோத்தடன தசய்தல் (சந்தியோ வந்தனம்), அதிகோடலயில்

குளித்தல், முன்க்ஷனோர்களுக்கும் பிறருக்கும் வணக்கம் தசலுத்துதல் க்ஷபோன்ற க்ஷவதச்
சைங்குகளும் கிரிடயகளும், ஆரம்பநிடலயில் உள்ளவர்களுக்கு மிகவும்
இன்றியடமயோதடவ. ஆயினும், முழுடமயோன கிருஷ்ண உணர்வில் இருந்து,
அவரது திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில் ஈடுபடுபவர், இதுக்ஷபோன்ற கட்டுப்போட்டு
விதிகளில் பற்றுக் தகோள்வதில்டல; ஏதனனில், அவர் ஏற்கனக்ஷவ பக்குவநிடலடய
அடைந்து விட்ைோர். பரம புருஷரோன ஸ்ரீ கிருஷ்ணருக்கு டகங்கரியம் தசய்வதோல்
அறிவின் உயர் தளத்டத அடைந்தவன், க்ஷவத நூல்களில் விதிக்கப்பட்ை
தவங்கடளயும் தியோகங்கடளயும் இனிக்ஷமல் தசயலோற்ற க்ஷவண்டியதில்டல.
க்ஷவதங்களின் க்ஷநோக்கம் பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணடர அடைவதுதோன் என்படத

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 105

உணரோமல் சைங்குகளில் ஈடுபடுபவன், அதன் மூலம் தனது க்ஷநரத்டத
வணடிக்கிறோன்.
ீ கிருஷ்ண உணர்விலிருப்பவன், ஷப்த ப்ரஹ்மத்தின், அதோவது
க்ஷவத, உபநிஷத்துகளின், எல்டலடயத் தோண்டி விடுகிறோன்.

பதம் 2.53 - ஷ்₂ருதிவிப்ரதிபன்னோ

श्रुशतशवप्रशतपिा ते यदा स्थास्यशत शनश्चला ।

सर्ाधावचला बुशद्धस्तदा योगर्वाप्स्यशस ॥ ५३ ॥
ஷ்₂ருதிவிப்ரதிபன்னோ க்ஷத யதோ₃ ஸ்தோ₂ஸ்யதி நிஷ்₂சலோ |
ஸமோதோ₄வசலோ பு₃த்₃தி₄ஸ்ததோ₃ க்ஷயோக₃மவோப்ஸ்யஸி || 2-53 ||

ஷ்₂ருதி — க்ஷவதங்களின்; விப்ரதிபன்னோ — பலன்களின் விடளவுகளோல்

போதிக்கப்பைோத; க்ஷத — உனது; யதோ₃ — எப்க்ஷபோது; ஸ்தோ₂ஸ்யதி — நிடலதபறுகிறக்ஷதோ;
நிஷ்₂சலோ — அடசவற்று; ஸமோததௌ₄ — திவ்யமோன உணர்வில் (கிருஷ்ண
உணர்வில்); அசலோ — உறுதியோன; பு₃த்₃தி₄꞉ — அறிவு; ததோ₃ — அவ்க்ஷவடளயில்;
க்ஷயோக₃ம் — தன்னுணர்டவ; அவோப்ஸ்யஸி — நீ அடைவோய்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எப்க்ஷபோது உன் மனம் க்ஷவதங்களின் மலர்தசோற்களோல் கவரப்பைோத

நிடலடய அடைகிறக்ஷதோ, எப்க்ஷபோது அது தன்னுணர்வின் ஸமோதியில்
நிடலத்திருக்கின்றக்ஷதோ, அப்க்ஷபோது நீ ததய்வக
ீ உணர்டவ அடைந்து
விட்ைவனோவோய்.

தபோருளுடர

ஒருவர் ஸமோதியில் இருக்கிறோர் என்றோல் அவர் கிருஷ்ண உணர்டவ

முழுடமயோக அறிந்தவர் என்பக்ஷத தபோருள். அதோவது, முழு ஸமோதி நிடலடய
அடைந்தவர், பிரம்மன், பரமோத்மோ, பகவோன் ஆகிய மூன்று நிடலயும்
உணர்ந்தவரோவோர். 'நோன் கிருஷ்ணரின் நித்திய ததோண்ைன் , கிருஷ்ண உணர்வின்
கைடமகடளச் தசய்வக்ஷத எனது ஒக்ஷர பணி' என்படத உணர்வக்ஷத தன்னுணர்வின்
மிகவுயர்ந்த பக்குவ நிடலயோகும். கிருஷ்ண உணர்வுடையவன் (பகவோனின்
ஸ்திரமோன பக்தன்), க்ஷவதங்களின் மலர்ச் தசோற்களில் மயங்குவக்ஷதோ, ஸ்வர்க
க்ஷலோகத்டத அடைவதற்கோன பலன் க்ஷநோக்குச் தசயல்களில் ஈடுபடுவக்ஷதோ கூைோது.
அவன், கிருஷ்ணருைன் க்ஷநரடித் ததோைர்பில் உள்ளதோல், அந்த ததய்வக
ீ நிடலயில்
கிருஷ்ணரின் ஆடணகடளப் புரிந்துதகோள்ள முடியும். அத்தகு தசயல்களோல்
உயர்ந்த பலடன அடைந்து, முதிர்ந்த அறிடவப் தபறுவது நிச்சயம். கிருஷ்ணரது
(அல்லது அவரது பிரதிநிதியோன ஆன்மீ க குருவின்) கட்ைடளகடள
நிடறக்ஷவற்றினோல் அதுக்ஷவ க்ஷபோதுமோனதோகும்.

பதம் 2.54 - அர்ஜுன உவோச ஸ்தி₂தப்

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 106

 अजुमन उवाच
शस्थतप्रज्ञस्य का भाषा सर्ाशधस्थस्य के िव ।
शस्थतधीः कक प्रभाषेत ककर्ासीत व्रजेत ककर्् ॥ ५४ ॥
அர்ஜுன உவோச

ஸ்தி₂தப்ரஜ்ஞஸ்ய கோ போ₄ஷோ ஸமோதி₄ஸ்த₂ஸ்ய க்ஷகஷ₂வ |

ஸ்தி₂ததீ₄꞉ கிம் ப்ரபோ₄க்ஷஷத கிமோஸீத வ்ரக்ஷஜத கிம் || 2-54 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; ஸ்தி₂த-ப்ரஜ்ஞஸ்ய — நிடலத்த கிருஷ்ண

உணர்வில் உறுதி தபற்றவன்; கோ — என்ன; போ₄ஷோ — தமோழி; ஸமோதி₄-ஸ்த₂ஸ்ய —
ஸமோதியில் நிடல தபற்க்ஷறோன்; க்ஷகஷ₂வ — கிருஷ்ணர்; ஸ்தி₂த-தீ₄꞉ — கிருஷ்ண
உணர்வில் நிடலதபற்க்ஷறோன்; கிம் — என்ன; ப்ரபோ₄க்ஷஷத — க்ஷபசுவோன்; கிம் —
எவ்வோறு; ஆஸீத — இருப்போன்; வ்ரக்ஷஜத — நைப்போன்; கிம் — எவ்வோறு.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் வினவினோன்: ததய்வக

ீ உணர்வில் இவ்வோறு நிடல
தபற்றவனின் அறிகுறிகள் யோடவ? அவனது தமோழி என்ன? எவ்வோறு
க்ஷபசுவோன்? எப்படி அமருவோன், எப்படி நைப்போன்?

தபோருளுடர

ஒவ்தவோரு மனிதனின் நிடலக்க்ஷகற்ப சில அறிகுறிகள் கோணப்படுவடதப் க்ஷபோல,

கிருஷ்ண பக்தியுடையவனுக்கும், க்ஷபச்சு, நைத்டத, எண்ணம், உணர்வு க்ஷபோன்ற பல
குறிப்பிட்ை இயல்புகள் உண்டு. எவ்வோறு ஒரு தசல்வந்தன் சில அறிகுறிகளோல்
தசல்வமுடையவன் என்றும், க்ஷநோயோளி சில அறிகுறிகளோல் க்ஷநோயுற்றவன் என்றும்,
சோன்க்ஷறோன் சில அறிகுறிகளோல் கற்றறிந்தவன் என்றும் அறியப்படுகிறோர்கக்ஷளோ ,
அதுக்ஷபோல கிருஷ்ணரின் ததய்வக
ீ உணர்வில் இருப்பவனின் தசயல்களிலும் சில
குறிப்பிட்ை அறிகுறிகள் உண்டு. அவனது முக்கிய அறிகுறிகடள பகவத்
கீ டதயிலிருந்து அறிந்து தகோள்ளலோம். கிருஷ்ண உணர்வுடையவன் எவ்வோறு
க்ஷபசுகிறோன் என்பது மிகவும் முக்கியமோனது; ஏதனனில், க்ஷபச்சு என்பது எந்ததவோரு
மனிதனுக்கும் முக்கியமோன குணமோகும். க்ஷபசோமல் இருக்கும்வடர முட்ைோடளக்
கண்டுபிடிக்க முடியோது என்று கூறப்படுகிறது. நன்றோக உடையணிந்த முட்ைோள்
தன் வோடயத் திறக்கோதவடர, அவன் எப்படிப்பட்ைவன் என்படத அறிய முடியோது
என்பது நிச்சயக்ஷம. ஆனோல் அவன் க்ஷபசத் ததோைங்கியவுைன் , தோன் யோர் என்படதக்
கோட்ை ஆரம்பித்து விடுகிறோன். கிருஷ்ண பக்தனின் முதல் அறிகுறி
என்னதவன்றோல் அவன் கிருஷ்ணடரப் பற்றியும் அவர் சம்பந்தப்பட்ை
விஷயங்கடளப் பற்றியும் மட்டுக்ஷம க்ஷபசுவோன். கீ க்ஷழ விளக்கப்படும் மற்ற
அறிகுறிகள் தோனோக தவளிப்படும்.

பதம் 2.55 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச ப்ரஜ

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 107

 श्रीभगवानुवाच
प्रजहाशत यदा कार्ातसवामतपाथम र्नोगतान् ।
आत्र्तयेवात्र्ना तुष्टः शस्थतप्रज्ञस्तदोच्यते ॥ ५५ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

ப்ரஜஹோதி யதோ₃ கோமோன்ஸர்வோன்போர்த₂ மக்ஷனோக₃தோன் |

ஆத்மன்க்ஷயவோத்மனோ துஷ்ை꞉ ஸ்தி₂தப்ரஜ்ஞஸ்தக்ஷதோ₃ச்யக்ஷத || 2-55 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோகிய முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்;

ப்ரஜஹோதி — துறந்து; யதோ₃ — எப்க்ஷபோது; கோமோன் — புலனுகர்ச்சிக்கோன ஆடசகள்;
ஸர்வோன் — எல்லோவிதமோன; போர்த₂ — பிருதோவின் டமந்தக்ஷன; மன꞉-க₃தோன் — மனக்
கற்படனயின்; ஆத்மனி — ஆத்மோவின் தூய நிடலயில்; ஏவ — நிச்சயமோக; ஆத்மனோ
— தூய்டமயோன மனதோல்; துஷ்ை꞉ — திருப்தியடைந்து; ஸ்தி₂த-ப்ரஜ்ஞ꞉ — திவ்யமோக
நிடலதபற்ற; ததோ₃ — அச்சமயத்தில்; உச்யக்ஷத — கூறப்படுகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோகிய முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: போர்த்தக்ஷன,

எப்க்ஷபோது ஒருவன் தமது மனக் கற்படனயினோல் எழும்
புலனுகர்ச்சிக்கோன எல்லோ ஆடசகடளயும் துறந்து, தூய்டமயடைந்த
மனதுைன் தன்னில் திருப்தியடைகின்றோக்ஷனோ, அப்க்ஷபோது அவன்
ததய்வக
ீ உணர்வில் நிடலதபற்றவனோக அறியப்படுகிறோன்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்வில் (இடறவனின் பக்தித் ததோண்டில்) முழுடமயோக

நிடலதபற்றிருப்பவர், தபரும் முனிவர்களது நற்குணங்கள் எல்லோவற்டறயும்
தபறுகின்றனர்; ஆனோல் இத்தகு ததய்வக
ீ நிடலயில் நிடலதபறோதவக்ஷனோ , தனது
தசோந்த மனக் கற்படனகடளச் சோர்ந்திருப்பது உறுதி என்பதோல், எவ்வித
நற்குணங்களும் அவனிைம் இருப்பதற்கு வோய்ப்பு இல்டல என்று ஸ்ரீமத் போகவதம்
உறுதிப்படுத்துகிறது. எனக்ஷவ, மனக் கற்படனகளோல் எழும் புலனுகர்ச்சிகோன
ஆடசகள் அடனத்டதயும் துறந்தோக க்ஷவண்டும் என்பது இங்கு சரியோகக்
கூறப்பட்டுள்ளது. இந்த புலனிச்டசகடள தசயற்டகயோகத் துறக்க முடியோது.
ஆனோல் கிருஷ்ண பக்தியில் ஈடுபட்ைோல் , தபரும் முயற்சிகள் ஏதுமின்றி
புலனிச்டசகள் தோனோகக்ஷவ அைங்கிவிடுகின்றன. எனக்ஷவ , ததய்வக
ீ உணர்வு
நிடலக்கு முன்க்ஷனற இந்த பக்தித் ததோண்டு உைனடியோக உதவும் என்பதோல்,
தயக்கமின்றி கிருஷ்ண பக்தியில் ஈடுபை க்ஷவண்டும். தன்டன முழுமுதற்
கைவுளின் நித்தியத் ததோண்ைனோக அறிவதன் மூலம், மிக முன்க்ஷனறிய ஆத்மோ
தன்னில் திருப்தியுற்று வோழ்கிறோன். அத்தகு ததய்வக
ீ நிடலடய
அடைந்க்ஷதோருக்கு, கீ ழ்த்தரமோன ஜை உணர்விலிருந்து எழக்கூடிய சிற்றின்பப்
பற்றுக்கள் ஏதுமில்டல. மோறோக, முழுமுதற் கைவுளின் நித்திய க்ஷசடவ என்னும்
தனது இயல்போன நிடலயில் அவன் எப்க்ஷபோதும் மகிழ்ச்சியோக உள்ளோன்.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 108

 பதம் 2.56 - து₃꞉க்ஷக₂ஷ்வனுத்₃விக்₃

दुःखेष्टवनुशिग्नर्नाः सुखेषु शवगतस्पृहः ।

वीतरागभयक्रोधः शस्थधीर्ुमशनरुच्यते ॥ ५६ ॥
து₃꞉க்ஷக₂ஷ்வனுத்₃விக்₃னமனோ꞉ ஸுக்ஷக₂ஷு விக₃தஸ்ப்ருஹ꞉ |

வதரோக₃ப₄யக்க்ஷரோத₄꞉
ீ ஸ்தி₂தீ₄ர்முநிருச்யக்ஷத || 2-56 ||

து₃꞉க்ஷக₂ஷு — மூவடகத் துன்பங்களில்; அனுத்₃விக்₃ன-மனோ꞉ — மனதில்

போதிப்படையோமல்; ஸுக்ஷக₂ஷு — இன்பத்தில்; விக₃த-ஸ்ப்ருʼஹ꞉ — விருப்பமின்றி;
வத
ீ — விடுபட்டு; ரோக₃ — பற்று; ப₄ய — பயம்; க்க்ஷரோத₄꞉ — க்ஷகோபம்; ஸ்தி₂த-தீ₄꞉ — மனம்
நிடலதபற்றவன்; முனி꞉ — முனிவன்; உச்யக்ஷத — அடழக்கப்படுகின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

மூவடகத் துன்பங்களோல் போதிக்கப்பைோத மனம் உடையவனும்,

இன்பத்தில் மிக்க மகிழோதவனும், பற்றுதல், பயம், க்ஷகோபம்
இவற்றிலிருந்து விடுபட்ைவனுமோன ஒருவன் 'நிடலத்த மனமுடைய
முனிவன் ' என்று அடழக்கப்படுகிறோன்.

தபோருளுடர

முனி என்னும் தசோல், எந்ததவோரு முடிவுக்கும் வரோமல் பற்பல மனக்

கற்படனகளில் மனடத ஈடுபடுத்துபவன் என்று தபோருள்படும். ஒவ்தவோரு
முனிக்கும் க்ஷவறுபட்ை கண்க்ஷணோட்ைம் உண்டு, ஒரு முனி மற்ற
முனிகளிைமிருந்து க்ஷவறுபைோவிட்ைோல், அவடர முனி என்று அடழப்பதில்
அர்த்தமில்டல என்று தசோல்லப்படுகிறது. நோஸோவ் ருஷிர் யஸ்ய மதம் நபின்னம்
(மஹோபோரதம், வன-பர்வம் 313.117). ஆனோல் ஸ்தித-தீர் முனி என்று பகவோனோல்
இங்க்ஷக கூறப்படுக்ஷவோர். சோதோரண முனிவரிைமிருந்து க்ஷவறுபட்ைவர். கற்படனக்
கருத்துக்கடள உருவோக்கும் ததோழிடலக் டகவிட்டுவிடுவதோல், ஸ்தித-தீர் முனி
எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ண உணர்வில் இருக்கின்றோர். அவர் ப்ரஷோந்த-நிஹ்க்ஷஷஷ-
மக்ஷனோ-ரதோந்தர (ஸ்க்ஷதோத்ர–ரத்னம் 43) என்று அடழக்கப்படுகிறோர். அதோவது மனக்
கற்படனயின் நிடலகடளக் கைந்து, வோஸுக்ஷதவரோன பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணக்ஷர
எல்லோம் (வோஸுக்ஷதவ: ஸர்வம் இதி ஸ மஹோத்மோ ஸு-துர்லப:) என்ற
முடிவுக்கு வந்துவிட்ைவர் என்று தபோருள். இத்தடகயவக்ஷர நிடலத்த மனமுடைய
முனிவரோவோர். கிருஷ்ண உணர்வில் முழுடமயோக இருக்கும் இத்தடகக்ஷயோன்,
மூவடகத் துன்பங்களின் தகோடூரத் தோக்குதலுக்கு மத்தியிலும்
சஞ்லமடைவதில்டல; ஏதனனில், அவன் எல்லோத் துன்பங்கடளயும் கைவுளின்
கருடணயோக எண்ணி ஏற்றுக்தகோள்கிறோன். க்ஷமலும், தன்னுடைய முந்டதய
போவங்களுக்கோக தோன் இன்னும் அதிக துன்பப்பைக்ஷவண்டும் என்றும் , கைவுளின்
கருடணயோல் தனது துயரங்கள் தபருமளவில் குடறக்கப்பட்டுவிட்ைததன்றும்
எண்ணுகிறோன். அதுக்ஷபோலக்ஷவ, அவன் மகிழ்ச்சியோக இருக்கும்க்ஷபோது, மகிழ்ச்சிடய
அனுபவிக்க தன்டனத் தகுதியற்றவனோகக் கருதி, அதற்கோன தபருடமகள்
அடனத்டதயும் கைவுளுக்கு அளிக்கின்றோன். க்ஷமலும், கைவுளின்

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 109

கருடணயினோக்ஷலக்ஷய இத்தடகய வசதியோன சூழ்நிடலயில் அவருக்கு சிறப்போன
க்ஷசடவத் தன்னோல் தசய்ய முடிகின்றது என்று உணர்கிறோன். இடறவனின்
ததோண்டில் எப்க்ஷபோதும் துணிவுைனும் விழிப்புணர்ச்சியுைனும் தசயலோற்றுகிறோன்,
பற்றினோலும் துறவினோலும் அவன் போதிக்கப்படுவதில்டல. தனது
புலனுகர்ச்சிக்கோக தபோருள்கடள ஏற்றுக்தகோள்வது 'பற்றுதல் ' எனப்படும். அத்தகு
புலனிச்டசயின் பற்றிலிருந்து விலகுதல் 'துறவு ' எனப்படும். ஆனோல் கிருஷ்ண
உணர்வில் நிடலதபற்றவனுக்கு பற்றுதலும் இல்டல, துறவும் இல்டல; ஏதனனில்,
அவனது வோழ்க்டக இடறவனின் ததோண்டில் அர்ப்பணிக்கப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ ,
தனது முயற்சிகள் தவற்றி தபறோதக்ஷபோது, அவன் தகோஞ்சம்கூை
க்ஷகோபமடைவதில்டல. தவற்றிக்ஷயோ க்ஷதோல்விக்ஷயோ, கிருஷ்ண உணர்விலுள்ளவன்
தனது உறுதியில் எப்க்ஷபோதும் நிடலயோக உள்ளோன்.

பதம் 2.57 - ய꞉ ஸர்வத்ரோனபி₄ஸ்க்ஷனஹ

यः सवमत्रानशभनेहस्तत्तत्प्राप्य िभािभर्् ।
नाशभनतदशत न िेशष्ट तस्य प्रज्ञा प्रशतशिता ॥ ५७ ॥
ய꞉ ஸர்வத்ரோனபி₄ஸ்க்ஷனஹஸ்தத்தத்ப்ரோப்ய ஷ₂போ₄ஷ₂ப₄ம் |

நோபி₄னந்த₃தி ந த்₃க்ஷவஷ்டி தஸ்ய ப்ரஜ்ஞோ ப்ரதிஷ்டி₂தோ || 2-57 ||

ய꞉ — எவதனோருவன்; ஸர்வத்ர — எங்கும்; அனபி₄ஸ்க்ஷனஹ꞉ — பற்றுதல் இன்றி; தத்

— எடவ; தத் — அடவ; ப்ரோப்ய — அடைந்து; ஷு₂ப₄ — நன்டம; அஷு₂ப₄ம் — தீடம; ந
— என்றுமில்டல; அபி₄னந்த₃தி — புகழ்கிறோன்; ந — என்றுமில்டல; த்₃க்ஷவஷ்டி —
தபோறடம தகோள்வது; தஸ்ய — அவனுடைய; ப்ரஜ்ஞோ — பக்குவ அறிவு; ப்ரதிஷ்டி₂தோ
— நிடலதபற்று.

தமோழிதபயர்ப்பு

இப்தபௌதிக உலகில், எவதனோருவன் நன்டம தீடமகடள

அடையும்க்ஷபோது அவற்றோல் போதிக்கப்பைோமல், அவற்டற புகழோமலும்
இகழோமலும் இருக்கின்றோக்ஷனோ, அவன் பக்குவ அறிவில்
நிடலதபற்றவனோவோன்.

தபோருளுடர

உலகில் நல்லக்ஷதோ தகட்ைக்ஷதோ , எப்க்ஷபோதுக்ஷம ஏதோவததோரு கிளர்ச்சி இருந்து

தகோண்டுதோன் இருக்கும். இதுக்ஷபோன்ற தபௌதிகக் கிளர்ச்சிகளோல் சஞ்சலமடையோத ,
நன்டம தீடமகளோல் போதிக்கப்பைோதவன், கிருஷ்ண உணர்வில் நிடலத்திருப்பதோக
அறியப்படுகிறோன். இவ்வுலகம் இரட்டைத் தன்டமகளோல் நிடறந்திருப்பதோல்,
இப்தபௌதிக உலகில் இருக்கும்வடர நன்டம தீடமகளுக்கோன , வோய்ப்பு எப்க்ஷபோதும்
இருக்கும். ஆனோல் கிருஷ்ண உணர்வில் நிடலதபற்றவன், நன்டம தீடமகளோல்
போதிப்படைவதில்டல; ஏதனனில், அவன் நன்டமயின் பூரண ரூபமோகிய
கிருஷ்ணரிைம் மட்டும் அக்கடற தசலுத்துகிறோன். கிருஷ்ணரில் ஆழ்ந்த இத்தகு

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 110

உணர்வு, அவடன ஸமோதி என்னும் பக்குவமோன ததய்வக
ீ நிடலயில்
டவக்கின்றது.

பதம் 2.58 - யதோ₃ ஸம்ஹரக்ஷத சோயம் க

यदा संहरते चायं कू र्ोऽङ्गानीव सवमिः ।

इशतद्रयाणीशतद्रयाथेभ्यस्तस्य प्रज्ञा प्रशतशिता ॥ ५८ ॥
யதோ₃ ஸம்ஹரக்ஷத சோயம் கூர்க்ஷமோ(அ)ங்கோ₃ன ீவ ஸர்வஷ₂꞉ |

இந்த்₃ரியோண ீந்த்₃ரியோர்க்ஷத₂ப்₄யஸ்தஸ்ய ப்ரஜ்ஞோ ப்ரதிஷ்டி₂தோ || 2-58 ||

யதோ₃ — எப்க்ஷபோது; ஸம்ʼஹரக்ஷத — இழுத்துக் தகோள்கிறது; ச — க்ஷமலும்; அயம் — அது;

கூர்ம꞉ — ஆடம; அங்கோ₃னி — அங்கங்கள்; இவ — க்ஷபோல; ஸர்வஷ₂꞉ — க்ஷசர்த்து;
இந்த்₃ரியோணி — புலன்கள்; இந்த்₃ரிய-அர்க்ஷத₂ப்₄ய꞉ — புலனுகர்ச்சிப்
தபோருள்களிலிருந்து; தஸ்ய — அவனது; ப்ரஜ்ஞோ — உணர்வு; ப்ரதிஷ்டி₂தோ —
நிடலதபற்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆடம தன் அங்கங்கடளக் கூட்டிற்குள் இழுத்துக் தகோள்வடதப்

க்ஷபோல, எவதனோருவன் தன் புலன்கடளப் புலனுகர்ச்சிப்
தபோருள்களிலிருந்து விலகிக் தகோள்கிறோக்ஷனோ, அவன் பக்குவ
உணர்வில் நிடலதபற்றவனோவோன்.

தபோருளுடர

க்ஷயோகி, பக்தன் அல்லது தன்னுணர்வு தபற்றவனோல், தனது எண்ணத்திற்கு ஏற்ப

புலன்கடளக் கட்டுப்படுத்த இயலும், இதுக்ஷவ அவனுக்கோன க்ஷதர்வு. தபரும்போலோன
மக்கள் புலன்களுக்கு அடிடமயோகியுள்ள கோரணத்தோல், புலன்களின்
வழிகோட்ைலின்படி தசயல்படுகின்றனர். க்ஷயோகியோனவன் எப்படி
நிடலதபற்றுள்ளோன் என்ற க்ஷகள்விக்கோன பதில் இங்க்ஷக உள்ளது. புலன்கள் விஷ
போம்புகளுக்கு ஒப்போனடவ. அடவ எவ்வித கட்டுபோடுமின்றி தன்னிச்டசயோக
இயங்க விரும்புகின்றன. க்ஷயோகி அல்லது பக்தனோனவன், ஒரு போம்போட்டியிடனப்
க்ஷபோன்று இப்போம்புகடளக் கட்டுப்படுத்தும் பலமுடையவனோக இருக்க க்ஷவண்டும்.
அடவ சுதந்திரமோக இயங்க அவன் என்றுக்ஷம அனுமதிப்பதில்டல. தசய்யக்கூடிய
தசயல்கள், தசய்யக்கூைோத தசயல்கள் என்று பல விதிகள் சோஸ்திரங்களில்
தகோடுக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த விதிமுடறகடளப் பின்பற்றி புலனின்பத்திலிருந்து
தன்டன விலக்கிக்தகோள்ள இயலோவிடில் , கிருஷ்ண உணர்வில் நிடல தபறுதல்
சோத்தியமல்ல. இங்க்ஷக தகோடுக்கப்பட்டுள்ள ஆடமயின் உதோரணம் மிகச்
சிறந்ததோகும். ஆடமயினோல் தனது புலன்கடள எந்க்ஷநரத்திலும் உள்ளிழுத்துக்
தகோள்ளவும், குறிப்பிட்ை க்ஷதடவக்கோக எந்க்ஷநரத்திலும் மீ ண்டும் தவளிக்கோட்ைவும்
முடியும். அதுக்ஷபோலக்ஷவ கிருஷ்ண உணர்வில் இருப்பவர்களின் புலன்கள் ,
இடறவனின் ததோண்டில் சில குறிப்பிட்ை தசயல்களுக்கோக மட்டும்
உபக்ஷயோகப்படுத்தப்பட்டு, மற்ற க்ஷநரங்களில் கட்டுபடுத்தப்படுகின்றன. தன்னுடைய

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 111

புலன்கடள சுயத் திருப்திக்கோன தசயல்களில் ஈடுபடுத்தோமல், இடறவனின்
ததோண்டில் ஈடுபடுத்துமோறு அர்ஜுனன் இங்கு அறிவுறுத்தப்படுகிறோன். புலன்கடள
உள்ளிழுத்துக் தகோள்ளும் ஆடமயின் உதோரணம், எப்க்ஷபோதும் இடறவனின்
ததோண்டில் புலன்கடள உபக்ஷயோகப்படுத்துவடத விளக்குகின்றது.

பதம் 2.59 - விஷயோ விநிவர்தந்க்ஷத ந

शवषया शवशनवतमतते शनराहारस्य देशहनः ।

रसवजं रसोऽप्यस्य परं दृष्ट्वा शनवतमते ॥ ५९ ॥
விஷயோ விநிவர்தந்க்ஷத நிரோஹோரஸ்ய க்ஷத₃ஹின꞉ |

ரஸவர்ஜம் ரக்ஷஸோ(அ)ப்யஸ்ய பரம் த்₃ருஷ்ட்வோ நிவர்தக்ஷத || 2-59 ||

விஷயோ꞉ — புலனுகர்ச்சிப் தபோருள்கள்; விநிவர்தந்க்ஷத — விலகியிருக்கப் பயிற்சி

தகோண்டு; நிரோஹோரஸ்ய — மறுப்புக் கட்டுபோடுகளோல்; க்ஷத₃ஹின꞉ — உைடல
உடையவன்; ரஸ-வர்ஜம் — சுடவடய விட்தைோழித்து; ரஸ꞉ — இன்பத்டதப் பற்றிய
எண்ணம்; அபி — இருப்பினும்; அஸ்ய — அவனது; பரம் — உயர்ந்தவற்டற;
த்₃ருʼஷ்ட்வோ — அனுபவிப்பதோல்; நிவர்தக்ஷத — முற்றுப் தபறுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

உைல் தபற்ற ஆத்மோடவ புலனின்பத்திலிருந்து கட்டுப்படுத்தினோலும்,

புலனுகர்ச்சிப் தபோருள்களுக்கோன சுடவ அப்படிக்ஷய இருக்கும். ஆனோல்
புலனின்ப ஈடுபோடுகடள உயர்ந்த சுடவயினோல் ஒழிப்பவன், தனது
உணர்வில் நிடலதபற்றுள்ளோன்.

தபோருளுடர

ததய்வகத்தில்
ீ நிடலதபறோமல் புலனின்பத்டத நிறுத்தி விை இயலோது.
சட்ைதிட்ைங்கடளக் தகோண்டு ஒருவடன புலனின்பத்திலிருந்து விலக்கிடவப்பது,
க்ஷநோயுற்றவடன சில உணவுப் தபோருள்கடள உண்ணோமல் கட்டுப்படுத்துவடதப்
க்ஷபோலோகும். க்ஷநோயோளி அத்தடகய தடைடய விரும்பவும் இல்டல , உணவுப்
தபோருள்களுக்கோன தனது சுடவடய இழக்கவும் இல்டல. அதுக்ஷபோல , யம, நியம,
ஆஸன, ப்ரோணோயோம, ப்ரத்யோஹோர, தோரணோ, த்யோன, மற்றும் இதர
வழிமுடறகடளக் தகோண்ை அஷ்ைோங்க க்ஷயோகத்டதப் க்ஷபோன்ற ஆன்மீ கப்
பயிற்சிகளின் மூலம் புலன்கடள அைக்குதல், உயர்ந்த ஞோனமில்லோமல்
சிற்றறிவுைன் தசயல்படுபவர்களுக்குச் சிபோரிசு தசய்யப்பட்டுள்ளது. ஆனோல்
கிருஷ்ண பக்தியில் முன்க்ஷனற்றமடைந்து முழுமுதற் கைவுள் கிருஷ்ணரின்
அழடக ருசித்தவனுக்கு, உயிரற்ற தபௌதிக தபோருள்களின் மீ து எவ்வித ருசியும்
இருக்கோது. எனக்ஷவ, சிற்றறிவுைன் ஆரம்ப நிடலயில் இருப்பவர்களுக்கு ஆன்மீ க
வோழ்வில் முன்க்ஷனறுவதற்குக் கட்டுப்போடுகள் உள்ளன. ஆனோல் இத்தடகய
தடைகள், கிருஷ்ண உணர்விற்கோன உண்டமயோன சுடவடய வளர்க்கும் வடர
மட்டுக்ஷம பயன்படுபடவ. எப்க்ஷபோது ஒருவன் உண்டமயில் கிருஷ்ண உணர்டவ

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 112

அடைகின்றோக்ஷனோ, அப்க்ஷபோது அவன் தபௌதிக தபோருள்களுக்கோன தனது
சுடவடயத் தோனோக இழந்து விடுகிறோன்.

பதம் 2.60 - யதக்ஷதோ ஹ்யபி தகௌந்க்ஷதய ப

यततो ह्यशप कौततेय पुरुषस्य शवपशश्चतः ।

इशतद्रयाशण प्रर्ाथीशन हरशतत प्रसभं र्नः ॥ ६० ॥
யதக்ஷதோ ஹ்யபி தகௌந்க்ஷதய புருஷஸ்ய விபஷ்₂சித꞉ |

இந்த்₃ரியோணி ப்ரமோதீ₂னி ஹரந்தி ப்ரஸப₄ம் மன꞉ || 2-60 ||

யதத꞉ — முயற்சி தசய்டகயில்; ஹி — நிச்சயமோக; அபி — இருந்தும்கூை; தகௌந்க்ஷதய

— குந்தியின் மகக்ஷன; புருஷஸ்ய — மனிதனின்; விபஷ்₂சித꞉ — பகுத்தறிவு நிடறந்த;
இந்த்₃ரியோணி — புலன்கள்; ப்ரமோதீ₂னி — கிளர்ச்சியுட்டும்; ஹரந்தி — பலவந்தமோக;
ப்ரஸப₄ம் — வலுக்கட்ைோயமோக; மன꞉ — மனடத.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனோ, கட்டுப்படுத்த முயலும் பகுத்தறிவுடைய மனிதனின்

மனடதயும், பலவந்தமோக இழுத்துச் தசல்லுமளவிற்குப் புலன்கள் சக்தி
வோய்ந்ததும் அைங்கோததுமோகும்.

தபோருளுடர

கற்றறிந்த முனிவர்கள், தத்துவவோதிகள், ஆன்மீ கவோதிகள் என்று பலரும்

புலன்கடள தவற்றி தகோள்ள முயற்சி தசய்கின்றனர். ஆனோல் தங்களது
முயற்சிகளுக்கு மத்தியிலும், மனக் கிளர்ச்சியின் கோரணமோக, இவர்களில்
மிகச்சிறந்தவர்களும் தபௌதிகப் புலனின்பத்திற்கு இடரயோகி விடுகின்றனர்.
கடுடமயோன தவத்டதயும் க்ஷயோகப் பயிற்சிடயயும் க்ஷமற்தகோண்டு புலன்கடள
அைக்க முயற்சி தசய்த, பக்குவமோன க்ஷயோகியும் சிறந்த முனிவருமோன
விஸ்வோமித்திரர் க்ஷமனடகயினோல் போலுறவு வோழ்விற்கு அடழத்து
தசல்லப்பட்ைோர். உலக சரித்திரத்தில் இதுக்ஷபோன்ற பல சம்பவங்கள் இருப்பது
உண்டமக்ஷய. எனக்ஷவ, பூரண கிருஷ்ண உணர்வின்றி புலன்கடளயும் மனடதயும்
கட்டுப்படுத்துதல் மிகமிக கடினமோகும். மனடத கிருஷ்ணரில் ஈடுபடுத்தோமல்,
இதுக்ஷபோன்ற ஜை விவகோரங்கடள நிறுத்துவது இயலோது. இதற்கோன நடைமுடற
உதோரணம், மிகச்சிறந்த சோதுவும் பக்தருமோன ஸ்ரீ யமுனோசோரியோரோல்
கூறப்பட்டுளள்ளது:
யத் அவதி மம க்ஷசத: க்ருஷ்ண-போதோரவிந்க்ஷத
நவ-நவ-ரஸ-தோமன்-யுத்யதம் ரந்தும் ஆஸீத்
தத் அவதி பத நோரீ-ஸங்கக்ஷம ஸ்மர்யமோக்ஷன
பவதி முக-விகோர: ஸுஷ்டு நிஷ்டீவனம் ச

'பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் போத கமலங்களின் ததோண்டில் என் மனம்

ஈடுபட்டிருப்பதோல், என்றும் புதுடமயோகத் திகழும் ததய்வக
ீ இன்பத்டத நோன்

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 113

அனுபவித்துக் தகோண்டுள்க்ஷளன். தபண்களுைனோன போலுறவு வோழ்விடன நோன்
எப்க்ஷபோதோவது எண்ணினோல், உைக்ஷன என் முகத்டத அதிலிருந்து திருப்பி
அவ்தவண்ணத்தின் மீ து நோன் கோறி உமிழ்கிக்ஷறன். '

தோனோகக்ஷவ தபௌதிக இன்பம் சுடவயற்றுப் க்ஷபோகுமளவிற்கு, கிருஷ்ண பக்தி

உன்னதமோன சுடவயுடையதோகும். சத்தோன உணவுப் தபோருள்கடள க்ஷபோதுமோன
அளவு உண்பதன் மூலம், பசியிலிருப்பவன் தன் பசிடயத் தீர்த்துக் தகோள்வடதப்
க்ஷபோன்றது இது. மனம் கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபட்டிருந்ததோல் , அம்பரீஷ
மகோரோஜரோல், தபரும் க்ஷயோகியோன துர்வோஸ முனிவடரயும் தவல்ல முடிந்தது.
(ஸ டவ மன: க்ருஷ்ண-பதோரவிந்தக்ஷயோர் வசோம்ஸி டவகுண்ை-
குணோனுவர்ணக்ஷன).

பதம் 2.61 - தோனி ஸர்வோணி ஸம்யம்ய

ताशन सवामशण संयम्य युक्त आसीत र्त्परः ।

विे शह यस्येशतद्रयाशण तस्य प्रज्ञा प्रशतशिता ॥ ६१ ॥
தோனி ஸர்வோணி ஸம்யம்ய யுக்த ஆஸீத மத்பர꞉ |

வக்ஷஷ₂ ஹி யஸ்க்ஷயந்த்₃ரியோணி தஸ்ய ப்ரஜ்ஞோ ப்ரதிஷ்டி₂தோ || 2-61 ||

தோனி — எவரது புலன்கள்; ஸர்வோணி — அடனத்தும்; ஸம்ʼயம்ய —

அைக்கப்பட்ைனக்ஷவோ; யுக்த꞉ — ஈடுபட்ைதோல்; ஆஸீத — நிடலதபற்று; மத்-பர꞉ — எனது
உறவில்; வக்ஷஷ₂ — முழுடமயோக; ஹி — நிச்சயமோக; யஸ்ய — எவனது;
இந்த்₃ரியோணி — புலன்கள்; தஸ்ய — அவனது; ப்ரஜ்ஞோ — உணர்வு; ப்ரதிஷ்டி₂தோ —
நிடலதபறுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

புலன்கடள அைக்கி, அவற்டற முழுக் கட்டுப்போட்டில் டவத்து, தனது

உணர்டவ என்னில் நிறுத்துபவன், நிடலத்த அறிவுடையவன் என்று
அறியப்படுகிறோன்.

தபோருளுடர

க்ஷயோகத்தின் உயர்ந்த நிடல கிருஷ்ண உணர்க்ஷவ என்று இப்பதத்தில் ததளிவோகக்

கூறப்பட்டுள்ளது. க்ஷமலும், ஒருவன் கிருஷ்ண உணர்வில் இல்லோவிட்ைோல்
புலன்கடளக் கட்டுப்படுத்துவது சோத்தியமல்ல. முன்னக்ஷர கூறியது க்ஷபோல,
மோமுனிவரோன துர்வோஸர், மன்னர் அம்பரீஷருைன் கலகம் ஒன்டற
ஏற்படுத்தினோர். வண்
ீ கர்வத்தோல் க்ஷகோபம் தகோண்ை துர்வோஸ முனிவரோல் தனது
புலன்கடளக் கட்டுப்படுத்த இயலவில்டல. மறுபுறத்தில், துர்வோஸடரப் க்ஷபோன்ற
க்ஷயோக சக்திகள் இல்லோதக்ஷபோதிலும், பகவோனுடைய பக்தரோகத் திகழ்ந்த மன்னர்,
முனிவரின் அநீதிகடளதயல்லோம் அடமதியுைன் சகித்துக் தகோண்ைதன் மூலம்
தவற்றி கண்ைோர். ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் ( 9.4.18-20) கூறியுள்ள குணங்கடளப்
தபற்றிருந்ததோல், மன்னர் அம்பரீஷரோல் தனது புலன்கடளக் கட்டுப்படுத்த
முடிந்தது.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 114

 ஸ டவ மன: க்ருஷ்ண-பதோரவிந்தக்ஷயோர்
வோசோம்ஸி டவகுண்ை-குணோணுவர்ணக்ஷன
கதரௌ ஹக்ஷரர் மந்திர-மோர்ஜனோதி ஷு
ஷ்ருதிம் சகோரோச்யுத-ஸத்-கக்ஷதோதக்ஷய
முகந்த-லிங்கோ லய-தர்ஷக்ஷன த்ருதஷள
தத்-ப்ருத்ய-கோத்ர-ஸ்பர்க்ஷஷ (அ)ங்க-ஸங்கமம்
க்ரோணம் ச தத்-போத-ஸக்ஷரோஜ-தஸௌரக்ஷப
ஸ்ரீமத்-துளள்ய ரஸனோம் தத் அர்பிக்ஷத
போததௌ: ஹக்ஷர: க்ஷேத்ர-போதோனுஸர்பக்ஷண
ஷிக்ஷரோ ஹ்ருஷீக்ஷகஷ-பதோபிவந்தக்ஷன
கோமம் ச தோஸ்க்ஷய ந து கோம-கோம்யயோ
யக்ஷதோத்தம-ஷ்க்ஷலோக-ஜனோஷ்ரயோ ரதி:

'மன்னர் அம்பரீஷர், தனது மனடத கிருஷ்ணரின் தோமடரத் திருவடிகளில்

நிடலநிறுத்தினோர், வோர்த்டதகடள பகவோனின் திருநோட்டை (டவகுண்ைத்டத)
வர்ணிப்பதிலும், தனது கரங்கடள பகவோனின் ஆலயத்டதத்
தூய்டமப்படுத்துவதிலும், தனது கண்கடள பகவோனின் ரூபத்டதக் கோண்பதிலும்,
தனது உைடல பக்தர்களின் உைடலத் ததோடுவதிலும், தனது மூக்கிடன
பகவோனின் தோமடரப் போதங்களுக்கு அர்பணித்த மலர்கடள முகர்வதிலும், தனது
நோவிடன அவருக்கு அர்ப்பணித்த துளசிடய சுடவப்பதிலும், தனது போதங்கடள
அவரது ஆலயம் அடமந்த புனிதத் தலங்களுக்கு யோத்திடர தசல்வதிலும், தனது
தடலடய பகவோனுக்கு நமஸ்கோரம் தசய்வதிலும், தனது ஆடசகடள அவரது
எண்ணங்கடள பூர்த்தி தசய்வதிலும் ஈடுபடுத்தினோர்… இந்த குணங்கக்ஷள அவடர
இடறவனின் மத்-பர பக்தனோக ஆவதற்குத் தகுதியுடையவரோக்கின.'

மத்-பர என்னும் தசோல் இங்க்ஷக மிகவும் முக்கியமோனதோகும். ஒருவன் எப்படி மத்-

பர நிடலடய அடைவது என்பது மன்னர் அம்பரீஷரின் வோழ்வில்
விளக்கப்பட்டுள்ளது. மத்-பர பக்தர்களின் பரம்படரயில் வந்த சிறந்த பண்டிதரும்
ஆச்சோரியருமோன ஸ்ரீல பலக்ஷதவ வித்யோபூஷணர் கூறுகிறோர், மத்-பக்தி-ப்ரபோக்ஷவன
ஸர்க்ஷவந்த்ரிய-விஜய-பூர்விகோ ஸ்வோத்ம-த்ருஷ்டி: ஸுலக்ஷபதி போவ: 'கிருஷ்ண
பக்தித் ததோண்டின் பலத்தினோல் மட்டுக்ஷம புலன்கடள முழுடமயோகக்
கட்டுப்படுத்த முடியும்.' சில சமயங்களில் தநருப்பின் உதோரணமும்
தகோடுக்கப்படுவதுண்டு: 'தகோழுந்து விட்தைறியும் தநருப்பு ஓர் அடறயிலுள்ள
அடனத்டதயும் எரிந்து விடுவடதப் க்ஷபோல, க்ஷயோகியின் இதயத்தில் அமர்ந்துள்ள
பகவோன் விஷ்ணு எல்லோக் களங்கங்கடளயும் எரித்து விடுகிறோர். க்ஷயோக
சூத்திரமும் விஷ்ணுவின் மீ து தியோனிப்டதக்ஷய அறிவுறுத்துகிறது. சூன்யத்தில்
க்ஷமலல்ல. விஷ்ணுடவத் தவிர, க்ஷவறு ஏதோவததோன்றின் மீ து தியோனம் தசய்யும்
தபயரளவு க்ஷயோகிகள் ஏக்ஷதோ மோயக் கண்ணோடிடயத் க்ஷதடுவதில் தங்கள் க்ஷநரத்டத
விரயம் தசய்கின்றனர். பரம புருஷ பகவோனுக்கு பக்தி தசய்து நோம் கிருஷ்ண
உணர்வுடையவரோக இருக்க க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ உண்டமயோன க்ஷயோகத்தின்
இலட்சியமோகும்.

பதம் 2.62 - த்₄யோயக்ஷதோ விஷயோன்பும்

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 115

 ध्यायतो शवषयातपुंसः सङ्गस्तेषूपजायते ।
सङ्गात्सञ्जायते कार्ः कार्ात्क्रोधोऽशभजायते ॥ ६२ ॥
த்₄யோயக்ஷதோ விஷயோன்பும்ஸ꞉ ஸங்க₃ஸ்க்ஷதஷூபஜோயக்ஷத |

ஸங்கோ₃த்ஸஞ்ஜோயக்ஷத கோம꞉ கோமோத்க்க்ஷரோக்ஷதோ₄(அ)பி₄ஜோயக்ஷத || 2-62 ||

த்₄யோயத꞉ — சிந்திக்கும் க்ஷபோது; விஷயோன் — புலன்க்ஷநோக்கு தபோருள்கள்; பும்ʼஸ꞉ —

மனிதனின்; ஸங்க₃꞉ — பற்றுதல்; க்ஷதஷு — புலன்க்ஷநோக்குப் தபோருட்களில்; உபஜோயக்ஷத
— வளர்கின்றது; ஸங்கோ₃த் — பற்றுதலில் இருந்து; ஸஞ்ஜோயக்ஷத — வளர்கின்றது;
கோம꞉ — கோமம்; கோமோத் — கோமத்திலிருந்து; க்க்ஷரோத₄꞉ — க்ஷகோபம்; அபி₄ஜோயக்ஷத —
க்ஷதோன்றுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

புலன்க்ஷநோக்குப் தபோருள்கடள சிந்திப்பதோல், மனிதன் அதன் க்ஷமல்

பற்றுதடல வளர்த்துக் தகோள்கிறோன். அந்தப் பற்றுதலில் இருந்து
கோமமும் கோமத்திலிருந்து க்ஷகோபமும் க்ஷதோன்றுகின்றன.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்வில் இல்லோதவன், புலன் க்ஷநோக்குப் தபோருள்கடளப் பற்றி

சிந்திக்கும் க்ஷபோது, தபௌதிக ஆடசகளுக்கு உட்படுத்தப்படுகின்றோன். புலன்களுக்கு
ஈடுபோடு அவசியம்; எனக்ஷவ, பகவோனின் திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில்
ஈடுபடுத்தப்பைோவிடில், புலன்கள் ஜைத் ததோண்டில் ஈடுபோட்டைத் க்ஷதடுவது
நிச்சயம். இந்த தபௌதிக உலகில் சிவதபருமோனும் பிரம்மக்ஷதவரும் கூை —
க்ஷமலுலகின் பிற க்ஷதவர்கடளப் பற்றி கூற க்ஷவண்டியதில்டல—புலன் க்ஷநோக்குப்
தபோருள்களின் ஆதிக்கத்தோல் போதிக்கப்பைக்கூடியவர்கக்ஷள. இந்த ஜைச்
சிக்கலிருந்து விடுதபற ஒக்ஷர வழி கிருஷ்ண உணர்டவப் தபறுவதோகும்.
சிவதபருமோன் ஆழ்ந்த தியோனத்தில் இருந்த க்ஷபோது , போர்வதி புலனின்பதற்கோக
அவடர சஞ்சலப்படுத்தினோர். அவரும் இணங்க, அதன் விடளவோக கோர்த்திக்ஷகயன்
பிறந்தோர். ஆனோல், பகவோனின் இளம் பக்தரோன ஹரிதோஸ் தோகூர், மோயோ
க்ஷதவியின் அவதோரத்தோல் இக்ஷத க்ஷபோன்று தூண்ைப்பட்ைக்ஷபோது, பகவோன்
கிருஷ்ணரிைமிருந்த கலப்பைமற்ற பக்தியோல் அச்க்ஷசோதடனயில் எளிடமயோக
தவற்றி தபற்றோர். முன் கூறப்பட்ை யமுனோசோரியரின் பதத்தின்படி, இடறவனின்
உண்டமயோன பக்தன், அவருைனோன உறவில் ஆன்மீ க ஆனந்தத்தின் உயர்
ருசிடய அனுபவிக்கிறோன்; எனக்ஷவ, தபௌதிகப் புலனின்பத்டத முற்றிலுமோகத்
துறந்துவிடுகிறோன். இதுக்ஷவ தவற்றியின் இரகசியமோகும். கிருஷ்ண உணர்வில்
இல்லோதவன், தசயற்டகயோகத் தனது புலன்கடள எவ்வளவு கட்டுப்படுத்தினோலும்,
இறுதியில் நிச்சயமோகத் க்ஷதோல்வியடைவோன்; ஏதனனில், புலனின்பத்தின்
மிகச்சிறிய எண்ணமும் இச்சகடளத் திருப்தி தசய்யும்படி அவடனத் தூண்டிவிட்டு
விடும்.

பதம் 2.63 - க்க்ஷரோதோ₄த்₃ப₄வதி ஸம்ம

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 116

 क्रोधाद्भवशत सम्र्ोहः सम्र्ोहात्स्र्ृशतशवरर्ः ।
स्र्ृशतरंिाद्बुशद्धनािो बुशद्धनािात्प्रणश्यशत ॥ ६३ ॥
க்க்ஷரோதோ₄த்₃ப₄வதி ஸம்க்ஷமோஹ꞉ ஸம்க்ஷமோஹோத்ஸ்ம்ருதிவிப்₄ரம꞉ |

ஸ்ம்ருதிப்₄ரம்ஷோ₂த்₃பு₃த்₃தி₄நோக்ஷஷோ₂ பு₃த்₃தி₄நோஷோ₂த்ப்ரணஷ்₂யதி || 2-63

||

க்க்ஷரோதோ₄த் — க்ஷகோபத்திலிருந்து; ப₄வதி — ஏற்படுகிறது; ஸம்க்ஷமோஹ꞉ — பூரண

மயக்கம்; ஸம்க்ஷமோஹோத் — மயக்கத்தினோல்; ஸ்ம்ருʼதி — நிடனவின்; விப்₄ரம꞉ —
நிடலஇழப்பு; ஸ்ம்ருʼதி-ப்₄ரம்ʼஷோ₂த் — நிடனவு குழம்பிய பின்; பு₃த்₃தி₄-நோஷ₂꞉ —
அறிவு இழப்பு; பு₃த்₃தி₄-நோஷோ₂த் — அறிவு இழப்பிலிருந்து; ப்ரணஷ்₂யதி —
வழ்ச்சியடைகிறோன்.
ீ

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷகோபத்திலிருந்து பூரண மயக்கமும், மயக்கத்தினோல் நிடனவு நிடல

இழப்பும் ஏற்படுகின்றன. நுடனவு குழம்புவதோல் அறிவு
இழக்கப்படுகிறது, அறிவு இழக்கப்பட்ைவுைன், ஒருவன் மீ ண்டும் ஜை
வோழ்க்டகயில் வழ்கிறோன்.
ீ

தபோருளுடர

ஸ்ரீல ரூப க்ஷகோஸ்வோமி பின்வருமோறு நமக்கு வழிகோட்டியுள்ளோர்.

ப்ரோபஞ்சிகதயோ புத்த்யோ
ஹரி-ஸம்பந்தி-வஸ்துன:
முமுேுபி: பரித்யோக்ஷகோ
டவரோக்யம் பல்கு கத்யக்ஷத

(பக்தி ரஸோம்ருத சிந்து 1.2.258)

கிருஷ்ண உணர்டவ விருத்தி தசய்தவன், அடனத்துப் தபோருள்கடளயும்

இடறவனின் க்ஷசடவயில் உபக்ஷயோகப்படுத்த முடியும் என்படத அறிவோன்.
கிருஷ்ண உணர்டவப் பற்றிய அறிவு இல்லோதவர்கள் , ஜைப் தபோருள்கடள
தவிப்பதற்கு தசயற்டகயோக முயற்சி தசய்கின்றனர்; அதன் விடளவோக தபௌதிக
பந்தத்திலிருந்து அவர்கள் முக்தி தபற விரும்பினோலும், துறவின் பக்குவ
நிடலடய அவர்கள் அடையவில்டல. அக்ஷத சமயம், கிருஷ்ண உணர்விலுள்ள
பக்தன், எல்லோப் தபோருள்கடளயும் இடறவனின் ததோண்டில் எப்படி
உபக்ஷயோகப்படுத்துவது என்படத அறிவோன்; எனக்ஷவ, தபௌதிக உணர்விற்கு அவன்
பலியோகி விடுவதில்டல. உதோரணமோக, அருவவோதிடயப் தபோறுத்தவடர,
இடறவன் (பூரண உண்டம) அருவமோனவரோக இருப்பதோல், அவரோல் உண்ண
முடியோது. எனக்ஷவ, நல்ல உணவுப் தபோருள்கடளத் தவிர்க்க விரும்புகிறோன்
அருவவோதி. ஆனோல், கிருஷ்ணக்ஷர எல்லோவற்டறயும் அனுபவிக்கக்கூடிய பரம
ஆளுநர் என்படதயும், பக்தியுைன் அர்ப்பணம் தசய்தோல் அளிக்கப்படும் எல்லோ
உணவுப் தபோருள்கடளயும் அவர் மகிழ்வுைன் உட்தகோள்கிறோர் என்படதயும்

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 117

பக்தன் அறிவோன். எனக்ஷவ, பகவோனுக்கு நல்ல உணவு தபோருள்கடள படைத்த
பின், அவரது மீ திடய பிரசோதமோக பக்தன் ஏற்றுக் தகோள்கிறோன். இவ்விதமோக
அடனத்தும் ஆன்மீ கப்படுத்துவதோல் வழ்ச்சிக்கோன
ீ அபோயம் இல்டல. பக்தன்
கிருஷ்ண உணர்வுைன் பிரசோத்டத ஏற்றுக் தகோள்கிறோன், பக்தன் அல்லோதவக்ஷனோ
அடத தவறும் ஜைப் தபோருளோக எண்ணி ஒதுக்கிறோன். எனக்ஷவ , தனது
தசயற்டகயோன துறவினோல், அருவவோதியோல் வோழ்டவ அனுபவிக்க
முடிவதில்டல. இதன் கோரணத்தோல் ஒரு சிறு மனக் கிளோச்சியும் அவடன
தபௌதிகச் சுழலின் அடித்தளத்திற்கு ஆழ்த்தி விடுகின்றது. அத்தகு ஆத்மோ,
முக்தியின் நிடலவடர உயர்ந்தோலும்கூை பக்தித் ததோண்டின் உதவி
இல்லோததோல், மீ ண்டும் வழ்ச்சியடைவதோகக்
ீ கூறப்படுகின்றது.

பதம் 2.64 - ரோக₃த்₃க்ஷவஷவிமுக்டதஸ்

रागिेषशवर्ुक्तैस्तु शवषयशनशतद्रयैश्चरन् ।
आत्र्वश्यैर्तवधेयात्र्ा प्रसादर्शधगच्छशत ॥ ६४ ॥
ரோக₃த்₃க்ஷவஷவிமுக்டதஸ்து விஷயனிந்த்₃ரிடயஷ்₂சரன் |

ஆத்மவஷ்₂டயர்விக்ஷத₄யோத்மோ ப்ரஸோத₃மதி₄க₃ச்ச₂தி || 2-64 ||

ரோக₃ — விருப்பு; த்₃க்ஷவஷ — தவறுப்பு; விமுக்டத꞉ — இவற்றிலிருந்து விடுபட்ைவன்;

து — ஆனோல்; விஷயோன் — புலன்நுகர்வுப் தபோருள்கள்; இந்த்₃ரிடய꞉ — புலன்களோல்;
சரன் — தசயல்பட்டு; ஆத்ம-வஷ்₂டய꞉ — அைக்கக் கூடியவன்; விக்ஷத₄ய-ஆத்மோ —
விடுதடலக்கோன விதிகடளப் பின்பற்றுபவன்; ப்ரஸோத₃ம் — இடறவனின் கருடண;
அதி₄க₃ச்ச₂தி — அடைகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எல்லோவிதமோன விருப்பு தவறுப்புகளிலிருந்தும் விடுபட்டு,

விடுதடலக்கோன விதிகளோல் புலன்கடளக் கட்டுப்படுத்துபவன்,
கைவுளின் முழுக் கருடணடய அடைய முடியும்.

தபோருளுடர

ஒருவன் சில தசயற்டகயோன வழிமுடறகளின் மூலம் புலன்கடள பலவந்தமோகக்

கட்டுப்படுத்தினோலும், பகவோனின் திவ்யமோன ததோண்டில் புலன்கடள ஈடுபடுத்தோத
வடர வழ்ச்சியடைவதற்கு
ீ எல்லோ வோய்ப்புகளும் உண்டு என்பது ஏற்கனக்ஷவ
விளக்கப்பட்ைது. பூரண கிருஷ்ண உணர்வில் உள்ளவன், புலன்களின் நிடலயில்
இருப்பது க்ஷபோலத் க்ஷதோன்றினோலும், கிருஷ்ண உணர்வின் கோரணத்தோல்
புலன்நுகர்வுச் தசயல்களில் அவனுக்குப் பற்றில்டல. கிருஷ்ண பக்தன்
கிருஷ்ணரது திருப்திடய மட்டுக்ஷம கருத்தில் தகோள்கிறோன், க்ஷவறு எடதயும்
கருத்தில் தகோள்வதில்டல. எனக்ஷவ , அவன் எல்லோ விருப்பு தவறுப்புகளுக்கும்
அப்போற்பட்ைவன். விரும்பத்தகோத தசயல் என்று கருதப்படும் எந்தச் தசயடலயும்,
கிருஷ்ணர் விருப்பப்பட்ைோல், பக்தனோல் தசய்ய முடியும்; க்ஷமலும், தனது தசோந்த
திருப்திக்கு விரும்பத்தக்க தசயல் என்று கருதப்படும் எந்தச் தசயடலயும்,

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 118

கிருஷ்ணர் விரும்போவிடில் அவன் விரும்பமோட்ைோன். எனக்ஷவ, கிருஷ்ணரின் வழி
கோட்ைலின் படிபக்தனோல் தசய்ய முடியும். க்ஷமலும் தனது தசோந்த திருப்திக்கு
விரும்போவிடில், அவன் தசய்ய மோட்ைோன். எனக்ஷவ , கிருஷ்ணரின் வழிகோட்ைலின்படி
மட்டும் நைப்பதோல், தசயல்படுவதும் தசயல்பைோமல் இருப்பதும் அவனது
கட்டுப்போட்டில் உள்ளது. பகவோனின் கோரணமற்ற கருடணக்ஷய இத்தகு உணர்விற்கு
கோரணமோகும். புலனுகர்ச்சியில் பற்றுக் தகோண்டுள்ள க்ஷபோதும், பக்தனோல்
இக்கருடணடயப் தபற முடியும்.

பதம் 2.65 - ப்ரஸோக்ஷத₃ ஸர்வது₃꞉கோ₂

प्रसादे सवमदःु खानां हाशनरस्योपजायते ।

प्रसिचेतसो ह्याि बुशद्धः पयमवशतिते ॥ ६५ ॥
ப்ரஸோக்ஷத₃ ஸர்வது₃꞉கோ₂னோம் ஹோநிரஸ்க்ஷயோபஜோயக்ஷத |
ப்ரஸன்னக்ஷசதக்ஷஸோ ஹ்யோஷ₂ பு₃த்₃தி₄꞉ பர்யவதிஷ்ை₂க்ஷத || 2-65 ||

ப்ரஸோக்ஷத₃ — இடறவனின் கோரணமற்ற கருடணடயப் தபற்றோல்; ஸர்வ —

எல்லோம்; து₃꞉கோ₂னோம் — துக்கங்கள்; ஹோனி꞉ — அழிவு; அஸ்ய — அவனது; உபஜோயக்ஷத
— உண்ைோகிறது; ப்ரஸன்ன-க்ஷசதஸ꞉ — சந்க்ஷதோஷ மனம் தகோண்ை; ஹி — நிச்சயமோக;
ஆஷு₂ — தவகு விடரவில்; பு₃த்₃தி₄꞉ — அறிவு; பரி — க்ஷபோதுமோன அளவு;
அவதிஷ்ை₂க்ஷத — நிடலதபறுகிறது.

தமோழிதபயர்ப்பு

இவ்வோறு (கிருஷ்ண உணர்வில்) திருப்தியுற்றவனுக்கு, ஜை உலகின்

மூவடகத் துன்பங்களோல் போதிப்பு ஏற்படுவதில்டல. இத்தடகய
திருப்தியுற்ற உணர்வில் அவனது புத்தி தவகு விடரவில்
நிடலதபறுகின்றது.

பதம் 2.66 - நோஸ்தி பு₃த்₃தி₄ரயுக

नाशस्त बुशद्धरयुक्तस्य न चायुक्तस्य भावना ।

न चाभावयतः िाशततरिाततस्य कु तः सुखर्् ॥ ६६ ॥
நோஸ்தி பு₃த்₃தி₄ரயுக்தஸ்ய ந சோயுக்தஸ்ய போ₄வனோ |

ந சோபோ₄வயத꞉ ஷோ₂ந்திரஷோ₂ந்தஸ்ய குத꞉ ஸுக₂ம் || 2-66 ||

ந அஸ்தி — இருக்க முடியோது; பு₃த்₃தி₄꞉ — உன்னத அறிவு; அயுக்தஸ்ய — (கிருஷ்ண

உணர்வுைன்) ததோைர்பில் இல்லோதவன்; ந — இல்டல; ச — க்ஷமலும்; அயுக்தஸ்ய —
கிருஷ்ண உணர்வில்லோதவன்; போ₄வனோ — நிடலத்த மனம் (ஆனந்தத்தில்); ந —
இல்டல; ச — க்ஷமலும்; அபோ₄வயத꞉ — நிடலதபறோதவன்; ஷோ₂ந்தி꞉ — அடமதி;
அஷோ₂ந்தஸ்ய — அடமதியில்லோவிடில்; குத꞉ — எங்க்ஷக; ஸுக₂ம் — ஆனந்தம்.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 119

 தமோழிதபயர்ப்பு

பரமனுைன் (கிருஷ்ண உணர்வின் மூலமோக) ததோைர்பு தகோள்ளோமல்,

திவ்யமோன அறிடவக்ஷயோ கட்டுப்போைோன மனடதக்ஷயோ அடைய
முடியோது. இடவயின்றி அடமதிக்கு வழியில்டல. அடமதி
இல்லோவிடில் ஆனந்தம் எவ்வோறு உண்ைோகும்?

தபோருளுடர

ஒருவன் கிருஷ்ண உணர்வில் இல்லோவிடில் , அவன் அடமதியடைய முடியோது.

கிருஷ்ணக்ஷர எல்லோ யோகங்களிலும் தவங்களோலும் வரும் நற்பயடன
அனுபவிப்பவர், அவக்ஷர எல்லோ அகிலங்களுக்கும் உரிடமயோளர், அவக்ஷர எல்லோ
ஜீவோத்மோக்களின் உண்டம நண்பர் என்படதப் புரிந்து தகோண்ைோல் மட்டுக்ஷம,
ஒருவனோல் உண்டமயோன அடமதிடய அடைய முடியும் என்பது ஐந்தோம்
அத்தியோயத்தில் (5.29) உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ, ஒருவன் கிருஷ்ண
உணர்வில் இல்லோவிடில், அவனது மனதில் இறுதியோன குறிக்க்ஷகோள் எதுவும்
இருக்க முடியோது. இறுதி க்ஷநோக்கத்டத அறியோததோல்தோன் குழப்பம் ஏற்படுகின்றது.
கிருஷ்ணக்ஷர அனுபவிப்போளர், உரிடமயோளர், அடனவருக்கும் அடனத்திற்கும்
நண்பர் என்படத உறுதியோக அறிந்தவனின் மனம் நிடலதபற்று அடமதிடயக்
தகோடுக்கிறது. எனக்ஷவ , ஒருவன் அடமதிடயயும் ஆன்மீ க முன்க்ஷனற்றமும்
அடைந்திருப்பதோக கோட்டிக் தகோண்ைோலும், கிருஷ்ணருைன் உறவு
இல்டலதயனில், அவன் அடமதியின்றி எப்க்ஷபோதும் துயரத்திக்ஷலக்ஷய இருப்போன்
என்பது நிச்சயக்ஷம. கிருஷ்ணருைன் உறவு தகோள்வதோல் மட்டுக்ஷம அடையக்கூடிய
அடமதியோன நிடலக்ஷய கிருஷ்ண பக்தியின் க்ஷதோற்றமோகும்.

பதம் 2.67 - இந்த்₃ரியோணோம் ஹி சர

इशतद्रयाणां शह चरतां यतर्नोऽनुशवधीयते ।

तदस्य हरशत प्रज्ञां वायुनामवशर्वाम्भशस ॥ ६७ ॥
இந்த்₃ரியோணோம் ஹி சரதோம் யன்மக்ஷனோ(அ)னுவிதீ₄யக்ஷத |

தத₃ஸ்ய ஹரதி ப்ரஜ்ஞோம் வோயுர்னோவமிவோம்ப₄ஸி || 2-67 ||

இந்த்₃ரியோணோம் — புலன்களின்; ஹி — நிச்சயமோக; சரதோம் — அடலபோயும் க்ஷபோது;

யத் — எதனுைன்; மன꞉ — மனம்; அனுவிதீ₄யக்ஷத — நிடலயோக ஈடுபடுகிறது; தத் —
அது; அஸ்ய — அவனது; ஹரதி — இழுத்துச் தசல்கிறது; ப்ரஜ்ஞோம் — அறிவு; வோயு꞉ —
கோற்று; நோவம் — பைகு; இவ — க்ஷபோல; அம்ப₄ஸி — நீரில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

நீரின் மீ துள்ள பைடக கடுங்கோற்று அடித்துச் தசல்வடதப் க்ஷபோல,

அடலபோயும் புலன்களில் ஏக்ஷதனும் ஒன்றின் மீ து மனம் ஈர்க்கப்பட்டு
விட்ைோல், அந்த ஒக்ஷர ஒரு புலன் கூை மனிதனின் அறிடவ இழுத்துச்
தசன்றுவிடும்.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 120

 தபோருளுடர

இடறவனின் ததோண்டில் எல்லோப் புலன்களும் ஈடுபடுத்தப்பைோவிடில் ,

புலனின்பத்தில் ஈடுபட்டிருக்கும் ஒக்ஷர ஒரு புலன்கூை ததய்வக
ீ முன்க்ஷனற்றத்தின்
போடதயிலிருந்து பக்தடன விலக்கக்கூடும். மன்னர் அம்பரீஷரின் வோழ்வில்
விளக்கப்பட்டுள்ளது க்ஷபோல, எல்லோப் புலன்களும் கிருஷ்ண பக்தியில்
ஈடுபடுத்தப்பை க்ஷவண்டும்; ஏதனனில், மனடதக் கட்டுப்படுத்த இதுக்ஷவ சரியோன
முடறயோகும்.

பதம் 2.68 - தஸ்மோத்₃யஸ்ய மஹோபோ₃ஹ

तस्र्ाद्यस्य र्हाबाहो शनगृहीताशन सवमिः ।

इशतद्रयाणीशतद्रयाथेभ्यस्तस्य प्रज्ञा प्रशतशिता ॥ ६८ ॥
தஸ்மோத்₃யஸ்ய மஹோபோ₃க்ஷஹோ நிக்₃ருஹீதோனி ஸர்வஷ₂꞉ |

இந்த்₃ரியோண ீந்த்₃ரியோர்க்ஷத₂ப்₄யஸ்தஸ்ய ப்ரஜ்ஞோ ப்ரதிஷ்டி₂தோ || 2-68 ||

தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; யஸ்ய — ஒருவனது; மஹோ-போ₃க்ஷஹோ — பலம் தபோருந்திய

புயங்கடள உடையவக்ஷன; நிக்₃ருʼஹீதோனி — கட்டுப்படுத்தப்பட்ை; ஸர்வஷ₂꞉ —
முழுவதுமோக; இந்த்₃ரியோணி — புலன்கள்; இந்த்₃ரிய-அர்க்ஷத₂ப்₄ய꞉ — புலனுகர்ச்சிப்
தபோருள்களிலிருந்து; தஸ்ய — அவனது; ப்ரஜ்ஞோ — அறிவு; ப்ரதிஷ்டி₂தோ —
நிடலதபற்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

எனக்ஷவ, பலம் தபோருந்திய புயங்கடள உடையவக்ஷன, எவனுடைய

புலன்கள் புலனுகர்ச்சிப் தபோருள்களிலிருந்து முற்றிமோக
விலக்கப்பட்டுள்ளக்ஷதோ, அவன் நிச்சயமோக நிடலத்த
அறிவுடையவனோகிறோன்.

தபோருளுடர

அடனத்துப் புலன்கடளயும் பகவோனுடைய அன்புத் ததோண்டில் ஈடுபடுத்துவதன்

(கிருஷ்ண உணர்வின்) மூலமோக மட்டுக்ஷம புலனின்பத்திற்கோன உந்துதல்கடள
ஒருவனோல் கட்டுப்படுத்த முடியும். எதிரிகடள உயர்ந்த சக்திடயக் தகோண்டு
தவற்றிக் தகோள்வடதப் க்ஷபோல, புலன்கடளயும் தவற்றிக் தகோள்ள க்ஷவண்டும்—
ஆனோல் மனித முயற்சியோல் அல்ல, மோறோக புலன்கடள இடறவனின் ததோண்டில்
ஈடுபடுத்துவதன் மூலமோக. கிருஷ்ண உணர்வோல் மட்டுக்ஷம ஒருவனது அறிவு
உண்டமயில் நிடலதபறுகிறது என்படதயும் இக்கடலடய அங்கீ கரிக்கப்பட்ை
ஆன்மீ க குருவின் வழிகோட்ைலின் கீ ழ் பயிற்சி தசய்ய க்ஷவண்டும் என்படதயும்
எவதனோருவன் அறிந்துள்ளோக்ஷனோ, அவன் முக்திக்குத் தகுந்தவன், ஸோதகன், என்று
அடழக்கப்படுகிறோன்.

பதம் 2.69 - யோ நிஷோ₂ ஸர்வபூ₄தோனோ

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 121

 या शनिा सवमभूतानां तस्यां जागर्तत संयर्ी ।
यस्यां जारशत भूताशन सा शनिा पश्यतो र्ुनःे ॥ ६९ ॥
யோ நிஷோ₂ ஸர்வபூ₄தோனோம் தஸ்யோம் ஜோக₃ர்தி ஸம்யமீ |

யஸ்யோம் ஜோக்₃ரதி பூ₄தோனி ஸோ நிஷோ₂ பஷ்₂யக்ஷதோ முக்ஷன꞉ || 2-69 ||

யோ — எது; நிஷோ₂ — இரக்ஷவோ; ஸர்வ — எல்லோம்; பூ₄தோனோம் — உயிர்வோழிகளுக்கு;

தஸ்யோம் — அதில்; ஜோக₃ர்தி — விழித்திருக்கிறோன்; ஸம்ʼயமீ — சுயக் கட்டுபோடு
உள்ளவன்; யஸ்யோம் — எதில்; ஜோக்₃ரதி — விழித்திருக்கின்றன; பூ₄தோனி — எல்லோ
உயிர்களும்; ஸோ — அதுக்ஷவ; நிஷோ₂ — இரவு; பஷ்₂யத꞉ — ஆய்ந்தறிகின்ற; முக்ஷன꞉ —
முனிவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எல்லோ உயிர்களுக்கும் எது இரக்ஷவோ, அது சுயக் கட்டுப்போடு

உள்ளவனுக்கு விழித்ததழும் க்ஷநரமோகும். எல்லோ உயிர்களுக்கும் எது
விழித்ததழும் க்ஷநரக்ஷமோ, அது ஆய்வறிவு தகோண்ை முனிவனுக்கு
இரவோகின்றது.

தபோருளுடர

இருவிதமோன அறிஞர்கள் உள்ளனர். ஒருவடக அறிஞர், புலனுகர்ச்சிக்கோன

தலௌகீ கச் தசயல்களில் அறிவு தபற்றவர்; மற்றவக்ஷரோ, தன்னுணர்டவ வளர்ப்பதில்
ஆர்வமுைன் இருப்பவர். சிந்தடனயுடைய மனிதரின் (ஆய்ந்தறியும் முனிவரின்)
தசயல்கள், ஜைத்தில் ஆழ்ந்திருக்கும் மனிதர்களுக்கு இரவோகும். தன்னுணர்டவப்
பற்றிய அறியோடமயினோல், அத்தகு இரவில் தபௌதிகவோதிகள் உறங்கிக்
கிைக்கின்றனர். ஆய்ந்தறியும் முனிவர், தபௌதிகவோதிகளின் 'இரவில் ' விழிப்புைன்
இருக்கிறோர். ஆன்மீ கப் பண்போட்டின் படிப்படியோன முன்க்ஷனற்றத்தோல், அம்முனிவர்
திவ்யமோன ஆனந்தத்டத அடைகிறோர். ஆனோல், தன்னுணர்வு விஷயங்களில்
உறங்கிக் தகோண்டுள்ள தபௌதிகவோதிக்ஷயோ, புலனின்பத்டதப் பற்றிய பற்பல
கனவுகளுைன், சில சமயம் மகிழ்ச்சிடயயும் சில சமயம் துயரத்டதயும், தனது
உறக்க நிடலயில் உணர்கிறோன். ஆய்ந்தறியும் முனிவர், இத்தகு தபௌதிக இன்ப
துன்பங்களில் ஒரு க்ஷபோதும் போதிப்படைவதில்டல. ஜை விடளவுகளோல்
போதிககப்பைோமல் தன்னுணர்விற்கோன தனது தசயல்களில் முன்க்ஷனறுகிறோர்.

பதம் 2.70 - ஆபூர்யமோணமசலப்ரதிஷ்ை

आपूयमर्ाणर्चलप्रशतिं
सर्ुद्रर्ापः प्रशविशतत यित् ।
तित्कार्ा यं प्रशविशतत सवे
स िाशततर्ाप्नोशत न कार्कार्ी ॥ ७० ॥

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 122

 ஆபூர்யமோணமசலப்ரதிஷ்ை₂ம்

ஸமுத்₃ரமோப꞉ ப்ரவிஷ₂ந்தி யத்₃வத் |

தத்₃வத்கோமோ யம் ப்ரவிஷ₂ந்தி ஸர்க்ஷவ

ஸ ஷோ₂ந்திமோப்க்ஷனோதி ந கோமகோமீ || 2-70 ||

ஆபூர்யமோணம் — என்றும் நிடறந்த; அசல-ப்ரதிஷ்ை₂ம் — உறுதியோக நிடலத்த;

ஸமுத்₃ரம் — கைல்; ஆப꞉ — நீர்; ப்ரவிஷ₂ந்தி — புகுந்து; யத்₃வத் — உள்ளபடி; தத்₃வத் —
அதுக்ஷபோல; கோமோ꞉ — ஆடசகள்; யம் — எவரிைம்; ப்ரவிஷ₂ந்தி — புகுந்து; ஸர்க்ஷவ —
எல்லோ; ஸ꞉ — அம்மனிதன்; ஷோ₂ந்திம் — அடமதி; ஆப்க்ஷனோதி — அடைகிறோன்; ந —
அல்ல; கோம-கோமீ — ஆடசகடள பூர்த்தி தசய்ய விரும்புவோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

நதிகள் கைலில் வந்து கலந்தோலும், கைல் மோறுவதில்டல. அது க்ஷபோல

தடையின்றி வரும் ஆடசகளோல் போதிக்கப்பைோதவன் மட்டுக்ஷம
அடமதிடய அடைய முடியும். அத்தகு ஆடசகடள நிடறக்ஷவற்றிக்
தகோள்ள விரும்புபவனல்ல.

தபோருளுடர

தபருங்கைலில் எப்க்ஷபோதும் நீர் நிரம்பியிருந்தோலும், மடழக்கோலத்தில் குறிப்போக

க்ஷமன்க்ஷமலும் நீரோல் நிரம்புகின்றது. ஆயினும் கைல் எப்க்ஷபோதும் க்ஷபோல நிடலயோக
உள்ளது; கிளர்ச்சியடைவக்ஷதோ, தனது கடரடயத் தோண்டுவக்ஷதோ இல்டல. கிருஷ்ண
உணர்வில் நிடலதபற்றவனின் விஷயத்திலும் இஃது உண்டமயோகிறது. ஜைவுைல்
இருக்கும் வடர புலனுகர்ச்சிக்கோன ஆடசகள் ததோைர்ந்து தகோண்டுதோன் இருக்கும்.
தனது பூரண நிடலயோல், பக்தன் இத்தகு ஆடசகளோல் போதிக்கப்படுவதில்டல.
கிருஷ்ண பக்தனுக்கு எதுவும் க்ஷதடவயில்டல; ஏதனனில், அவனது எல்லோ
தபௌதிகத் க்ஷதடவகடளயும் இடறவக்ஷன பூர்த்தி தசய்கிறோர். எனக்ஷவ, அவன்
தன்னில் முழுடமயுடைய கைடலப் க்ஷபோன்றவன். கைலில் நதிகள் போய்வடதப்
க்ஷபோல அவனிைமும் ஆடசகள் வரலோம். ஆனோல் புலன் நுகர்ச்சிக்கோன
ஆடசகளோல் சற்றும் கிளர்ச்சி அடையோமல், அவன் தனது தசயல்களில் உறுதி
தகோண்டுள்ளோன். இதுக்ஷவ கிருஷ்ண உணர்வில் உள்ளவனுக்கோன சோன்றோகும்—
ஆடசகள் இருக்கும் க்ஷபோதிலும், தபௌதிகப் புலனுகர்ச்சிக்கோன எல்லோ
விருப்பத்டதயும் அவன் இழந்துள்ளோன். இடறவனின் திவ்யமோன அன்புத்
ததோண்டில் திருப்தியுற்று இருப்பதோல், கைடலப் க்ஷபோன்று நிடலயோக இருந்து,
அவனோல் அடமதிடய முழுடமயோக அனுபவிக்க முடிகின்றது. முக்திடய
விரும்புக்ஷவோர் உட்பை (தபௌதிக தவற்றிடயப் பற்றி என்ன தசோல்வது) , மற்றவர்
அடனவருக்ஷம ஒருக்ஷபோதும் அடமதிடய அடைவதில்டல. பலன்கடள விரும்பி
தசயலோற்றுக்ஷவோர், முக்திடய விரும்புக்ஷவோர், க்ஷயோகிகள் (சித்திகடள விரும்புக்ஷவோர்)
என எல்லோருக்ஷம திருப்தியடையோத ஆடசகளினோல் மகிழ்ச்சியின்றி உள்ளனர்.
ஆனோல் கிருஷ்ண பக்தக்ஷனோ இடறவனின் ததோண்டில் மகிழ்ச்சியோக உள்ளோன்,
அவனிைம் நிடறக்ஷவற்றிக் தகோள்வதற்தகன்று எவ்வித ஆடசயும் இல்டல.
பந்தமோகக் கருதப்படும் தபௌதிக உலகிலிருந்து முக்தி தபறுவதற்கும் அவன்

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 123

ஆடசப்படுவதில்டல. எந்த தபௌதிக ஆடசயும் இல்லோததோல், கிருஷ்ண பக்தர்கள்
அடமதியின் பக்குவநிடலயில் உள்ளனர்.

பதம் 2.71 - விஹோய கோமோன்ய꞉ ஸர்வோ

शवहाय कार्ातयः सवामतपुर्ांश्चरशत शनःस्पृहः ।

शनर्मर्ो शनरहङ्कार स िाशततर्शधगच्छशत ॥ ७१ ॥
விஹோய கோமோன்ய꞉ ஸர்வோன்புமோம்ஷ்₂சரதி நி꞉ஸ்ப்ருஹ꞉ |

நிர்மக்ஷமோ நிரஹங்கோர ஸ ஷோ₂ந்திமதி₄க₃ச்ச₂தி || 2-71 ||

விஹோய — விட்டுவிட்டு; கோமோன் — புலனுகர்ச்சிக்கோன தபௌதிக ஆடசகள்; ய꞉ —

எவன்; ஸர்வோன் — எல்லோ; புமோன் — ஒருவன்; சரதி — வோழ்கிறோன்; நி꞉ஸ்ப்ருʼஹ꞉ —
ஆடசகளின்றி; நிர்மம꞉ — உரிடமயோளன் என்ற உணர்வின்றி; நிரஹங்கோர꞉ —
அஹங்கோரமின்றி; ஸ꞉ — அவன்; ஷோ₂ந்திம் — பக்குவமோன அடமதி; அதி₄க₃ச்ச₂தி —
அடைகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

புலனுகர்ச்சிக்கோன எல்லோ விருப்பங்கடளத் துறந்தவனும், ஆடசகள்

இல்லோதவனும், உரிடமயோளன் என்னும் எல்லோ உணர்வுகடளத்
துறந்திருப்பவனும், அஹங்கோரம் இல்லோதவனுமோன ஒருவக்ஷன
உண்டம அடமதிடய அடைய முடியும்.

தபோருளுடர

விருப்பங்கடளத் துறப்பது என்றோல், புலனுகர்ச்சிக்கோக எடதயும் விரும்போமல்

இருப்பது என்று தபோருள். க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், கிருஷ்ண உணர்டவ
அடைவதற்கோன விருப்பக்ஷம, விருப்பமற்ற நிடலயோகும். இந்த ஜைவுைக்ஷல தோன்
என்று தவறோகக் கருதோமல், இவ்வுலகின் எந்தப் தபோருளுக்கும் தவறோன உரிடம
தகோண்ைோைோமல், தன்டன கிருஷ்ணரின் நித்தியத் ததோண்ைனோக உணர்ந்து
தகோள்வக்ஷத கிருஷ்ண உணர்வின் பக்குவமோன நிடலயோகும். இவ்வோறு
பக்குவமோக நிடல தபற்றவன், கிருஷ்ணக்ஷர அடனத்திற்கும் உரிடமயோளர் என்று
அடனத்டதயும் அவரது திருப்திக்கோக உபக்ஷயோகப்படுத்த க்ஷவண்டும் என்றும்
அறிவோன். அர்ஜுனன் தனது சுய புலனுகர்ச்சிக்கோக க்ஷபோரிை மறுத்தோன். ஆனோல்
பூரண கிருஷ்ண உணர்டவ அடைந்த க்ஷபோது, அவன் க்ஷபோரிை க்ஷவண்டும் என்படத
கிருஷ்ணர் விரும்பியதோல், க்ஷபோரில் ஈடுபட்ைோன். தனக்கோகப் க்ஷபோரிடுவதற்கு
அவனுக்கு விருப்பம் இல்லோவிட்ைோலும், கிருஷ்ணருக்கோக என்பதோல் தனது
முழுத் திறடமயும் உபக்ஷயோகித்து க்ஷபோர் புரிந்தோன். கிருஷ்ணடரத் திருப்திபடுத்த
விரும்புவக்ஷத உண்டமயில் ஆடசகளற்ற நிடலயோகும். ஆடசகடள
தசயற்டகயோக அழிக்க முயல்வது ஆடசயற்ற நிடலயோகோது. விருப்பங்களும்
அறிவும் இன்றி இருக்க ஜீவனோல் முடியோது. ஆனோல் அந்த ஆடசகளின்
தன்டமடய மட்டும் மோற்ற க்ஷவண்டும். தபௌதிகத்தில் பற்றுதல் இல்லோமல்
திகழ்பவன், எல்லோம் கிருஷ்ணருக்கு தசோந்தமோனடவ (ஈஷோவோஸ்யம்-இதம்

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 124

ஸர்வம்) என்படத அறிந்து, எதன் மீ தும் தவறோக உரிடம தகோண்ைோை மோட்ைோன்.
இந்த திவ்யமோன ஞோனம் தன்னுணர்டவ அடிப்படையோகக் தகோண்ைது. அதோவது ,
ஒவ்தவோரு உயிர்வோழியின் ஆன்மீ க அடையோளம், கிருஷ்ணரின் நித்திய அம்சம்
என்றும், உயிர்வோழியின் நித்தியமோன நிடல ஒரு க்ஷபோதும் கிருஷ்ணருக்குச்
சமமோனக்ஷதோ உயர்ந்தக்ஷதோ அல்ல என்றும் நன்றோக அறிந்திருப்பதோகும். கிருஷ்ண
உணர்டவ இவ்வோறு புரிந்து தகோள்வக்ஷத உண்டமயோன அடமதிக்கு
அடிப்படையோகும்.

பதம் 2.72 - ஏஷோ ப்₃ரோஹ்மீ ஸ்தி₂த

एषा ब्राह्मी शस्थशतःपाथम नैनां प्राप्य शवर्ुह्यशत ।

शस्थत्वास्यार्ततकालेऽशप ब्रह्मशनवामणर्ृच्छशत ॥ ७२ ॥
ஏஷோ ப்₃ரோஹ்மீ ஸ்தி₂தி꞉போர்த₂ டநனோம் ப்ரோப்ய விமுஹ்யதி |
ஸ்தி₂த்வோஸ்யோமந்தகோக்ஷல(அ)பி ப்₃ரஹ்மநிர்வோணம்ருச்ச₂தி || 2-72 ||

ஏஷோ — இந்த; ப்₃ரோஹ்மீ — ஆன்மீ க; ஸ்தி₂தி꞉ — நிடல; போர்த₂ — பிருதோவின் மகக்ஷன;

ந — என்றுமில்டல; ஏனோம் — இந்த; ப்ரோப்ய — அடைந்து; விமுஹ்யதி — ஒருவன்
குழம்புகிறோன்; ஸ்தி₂த்வோ — இவ்வோறு நிடலதபற்று; அஸ்யோம் — இதில்; அந்த-
கோக்ஷல — வோழ்வின் இறுதிக் கோலத்தில்; அபி — கூை; ப்₃ரஹ்ம-நிர்வோணம் —
இடறவனின் ஆன்மீ கத் திருநோட்டை; ருʼச்ச₂தி — அடைகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இதுக்ஷவ ஆன்மீ கமோன ததய்வக

ீ வோழ்விற்கு வழி. இதடன அடைந்த
மனிதன் குழப்பமடைவதில்டல. இந்த நிடலடய தனது மரணத்
தருவோயில் அடைபவனும்கூை, இடறவனின் திருநோட்டிற்குள்
நுடழகிறோன்.

தபோருளுடர

ததய்வக
ீ வோழ்வோன கிருஷ்ண உணர்விடன ஒருவன் ஒக்ஷர கணத்திலும்
அடையலோம், இலட்சக்கணக்கோன பிறவிகளுக்குப் பின்னும் கூை அடையோமல்
இருக்கலோம். உண்டமடய அறிந்து, ஏற்றுக்தகோள்வடதப் தபோறுத்க்ஷத அது.
கட்வோங்க மன்னர், தனது மரணத்திற்குச் சில வினோடிகளுக்கு முன் கிருஷ்ணரிைம்
சரணடைந்ததன் விடளவோக இந்நிடலடய அடைந்தோர். நிர்வோண என்றோல்
தபௌதிக வோழ்க்டகக்கு முற்றுப் புள்ளி டவப்பதோகும். புத்த மத தத்துவங்களின்படி ,
தபௌதிக வோழ்க்டக முடிவுற்ற பின்னர் சூன்யம் மட்டுக்ஷம உள்ளது என்கின்றனர்,
ஆனோல் பகவத் கீ டதக்ஷயோ க்ஷவறு விதமோகக் கூறுகின்றது. இப்தபௌதிக வோழ்க்டக
முடிவுற்ற பின்பு தோன் உண்டமயோன வோழ்வு ததோைங்குகிறது. தபௌதிகவோதிடயப்
தபோறுத்தவடர, 'இந்த தபௌதிக வோழ்டவ முடித்தோக க்ஷவண்டும்' என்படத அறிவது
க்ஷபோதுமோனதோகும். ஆனோல் ஆன்மீ கமோக முன்க்ஷனற்றமடைந்தவருக்க்ஷகோ
இவ்வோழ்விற்குப் பின் க்ஷவதறோரு உயர் வோழ்வு உண்டு. இவ்வோழ்டவ முடிக்கும்
முன்க்ஷனக்ஷயகூை, அதிர்ஷ்ைவசமோக ஒருவன் கிருஷ்ண உணர்டவ அடைந்து

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 125

விட்ைோல், உைக்ஷன அவர் ப்ரஹ்ம-நிர்வோண நிடலடய அடைந்து விடுகிறோன்.
இடறவனின் திருநோட்டிற்கும் அவரது பக்தித் ததோண்டிற்கும் க்ஷவறுபோடு
கிடையோது. இடவ இரண்டுக்ஷம பூரணத் தளத்தில் இருப்பதோல் கைவுளின்
திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில் ஈடுபடுவது என்றோக்ஷல அவரது திருநோட்டை
அடைந்து வோழ்வது க்ஷபோலத் தோன். ஜைவுலகின் தசயல்கள் புலனுகர்ச்சிக்கோனடவ ,
ஆனோல் ஆன்மீ க உலகின் தசயல்கக்ஷளோ கிருஷ்ண உணர்வுச் தசயல்களோகும்.
கிருஷ்ண உணர்டவ அடைதல், இவ்வுலக வோழ்விக்ஷலக்ஷய உைனடியோக பிரம்மடன
அடைவதோகும். எனக்ஷவ, கிருஷ்ண உணர்வில் நிடலதபற்றிருப்பவன் ஏற்கனக்ஷவ
இடறவனின் திருநோட்டை அடைந்தவனோவோன்.

பிரம்மன், ஜைத்திற்கு க்ஷநர்மோறோனதோகும். எனக்ஷவ , ப்ரோஹ்மி ஸ்திதி என்றோல் 'ஜைச்

தசயல்களின் தளத்தில்ல ' என்று தபோருள். இடறவனுக்கோன பக்தித் ததோண்டு,
முக்தி தபற்ற நிடலயோக பகவத் கீ டதயில் ஏற்றுக் தகோள்ளப்படுகிறது. (ஸ
குணோன் ஸமதீத்டயதோன் ப்ரஹ்ம-பூயோய கல்பக்ஷத). எனக்ஷவ, தபௌதிக
பந்தத்திலிருந்து விடுபடுவக்ஷத ப்ரோஹ்மி ஸ்திதி எனப்படுவதோகும்.

ஸ்ரீல பக்திவிக்ஷனோத தோகூர், பகவத் கீ டதயின் இந்த இரண்ைோவது

அத்தியோயத்திடன தமோத்த பகவத் கீ டதயின் சுருக்கமோக வர்ணித்துள்ளோர். பகவத்
கீ டதயில் கூறப்பட்டுள்ள விஷயங்கள்—கர்ம க்ஷயோகம், ஞோன க்ஷயோகம், மற்றும் பக்தி
க்ஷயோகம். இரண்ைோவது அத்தியோயத்தில், கர்ம க்ஷயோகமும் ஞோன க்ஷயோகமும்
ததளிவோக விளக்கப்பட்டுள்ளன. பக்தி க்ஷயோகத்டதப் பற்றிய சிறு குறிப்பும்
தரப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ, இது முழு கீ டதயின் சுருக்கமோகும்.

ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டதயின் 'கீ டதயின் உட்தபோருள் சுருக்கம்' என்னும் இரண்ைோம்

அத்தியோயத்திற்கோன பக்திக்ஷவதோந்தப் தபோருளுடரகள் இத்துைன்
நிடறவடைகின்றன.

2. கீ டதயின் உட்தபோருட் சுருக்கம் 72 verses Page 126

 3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses

பதம் 3.1 - அர்ஜுன உவோச ஜ்யோயஸீ

अजुमन उवाच
ज्यायसी चेत्कर्मणस्ते र्ता बुशद्धजमनादमन ।
ततत्क कर्मशण घोरे र्ां शनयोजयशस के िव ॥ १ ॥
அர்ஜுன உவோச

ஜ்யோயஸீ க்ஷசத்கர்மணஸ்க்ஷத மதோ பு₃த்₃தி₄ர்ஜனோர்த₃ன |

தத்கிம் கர்மணி க்ஷகோ₄க்ஷர மோம் நிக்ஷயோஜயஸி க்ஷகஷ₂வ || 3-1 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; ஜ்யோயஸீ — சிறந்தது; க்ஷசத் — இருந்தோல்;

கர்மண꞉ — பலன் க்ஷநோக்குச் தசயல்கடளவிை; க்ஷத — தங்களோல்; மதோ — அபிப்பிரோயம்;
பு₃த்₃தி₄꞉ — புத்தி; ஜனோர்த₃ன — கிருஷ்ண; தத் — எனக்ஷவ; கிம் — ஏன்; கர்மணி —
தசயலில்; க்ஷகோ₄க்ஷர — க்ஷகோரமோன; மோம் — என்டன; நிக்ஷயோஜயஸி — ஈடுபடுத்துகிறோய்;
க்ஷகஷ₂வ — க்ஷகசவக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் கூறினோன்: ஜனோர்தனக்ஷன, க்ஷகசவக்ஷன, பலன் க்ஷநோக்குச்

தசயல்கடளவிை புத்தி சிறந்தது என்றோல், க்ஷகோரமோன இப்க்ஷபோரில்
தோங்கள் என்டன பலவந்தமோக ஈடுபடுத்துவது ஏன்?

தபோருளுடர

முந்டதய அத்தியோயத்தில், ஜைத் துன்பம் என்னும் தபருங்கைலிருந்து தனது உற்ற

நண்பனோன அர்ஜுனடனக் கோப்போற்றுவதற்கோக, புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், ஆத்மோவின் இயற்டகடயப் பற்றி மிக விளக்கமோக
உடரத்தோர். புத்தி க்ஷயோகம் அல்லது கிருஷ்ண உணர்க்ஷவ தன்னுணர்விற்கோன
வழியோக சிபோரிசு தசய்யப்பட்ைது. சில சமயங்களில் கிருஷ்ண உணர்வோனது
தசயலற்ற க்ஷசோம்பல் நிடலயோகத் தவறோக புரிந்து தகோள்ளப்படுகிறது. அத்தகு
தவறோன எண்ணத்திலுள்ள சிலர், பகவோன் கிருஷ்ணரின் திருநோமங்கடள ஜபித்து,
பூரண கிருஷ்ண உணர்வு நிடலடய அடைவதற்கோக தனிடமயோன இைத்திற்குச்
தசல்ல விரும்புகின்றனர். ஆனோல் கிருஷ்ண உணர்வின் தத்துவத்தில் பயிற்சி
தபறோது, தனிடமயோன இைத்தில் கிருஷ்ணரின் திருநோமங்கடள ஜபிப்பது
விரும்பத்தக்கதல்ல. அத்தடகய தனிடமயோன இைத்தில் , அறியோத அப்போவி
மக்களிைமிருந்து மலிவோன மரியோடதடய ஒருவன் தபறலோம். சுறுசுறுப்போன
வோழ்விலிருந்து ஓய்வுதபற்று தனிடமயோன இைத்தில் தவங்கடள தசய்வக்ஷத புத்தி
க்ஷயோகம் (புத்திடயக் தகோண்டு ஆன்மீக முன்க்ஷனற்றம் அடைதல்) எனப்படும்
கிருஷ்ண உணர்வு என்று அர்ஜுனனும் தவறோக எண்ணினோன். க்ஷவறு விதமோகக்
கூறினோல், கிருஷ்ண உணர்விடன சோக்கோக டவத்து, க்ஷபோரிடுவதிலிருந்து
சோமர்தியமோக தப்பிக்க விரும்பினோன். ஆனோல் க்ஷநர்டமயோன சீைனோக
இருந்ததோல், இந்த விஷயத்டத குருவிைம் சமர்ப்பித்து, தோன் என்ன தசய்ய

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 127

க்ஷவண்டுதமன்படத அவரிைம் க்ஷகட்கிறோன். அர்ஜுனனின் க்ஷகள்விக்குப்
பதிலளிக்கும் விதத்தில், ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் கர்ம க்ஷயோகம் (கிருஷ்ண உணர்வில்
தசயல்படுதல்) என்படத இந்த மூன்றோம் அத்தியோத்தில் விளக்குகிறோர்.

பதம் 3.2 - வ்யோமிஷ்₂க்ஷரக்ஷணவ வோக்ய

व्याशर्श्रेणेव वाक्येन बुतद्ध र्ोहयसीव र्े ।

तदेकं वद शनशश्चत्य येन श्रेयोऽहर्ाप्नुयार्् ॥ २ ॥
வ்யோமிஷ்₂க்ஷரக்ஷணவ வோக்க்ஷயன பு₃த்₃தி₄ம் க்ஷமோஹயஸீவ க்ஷம |
தக்ஷத₃கம் வத₃ நிஷ்₂சித்ய க்ஷயன ஷ்₂க்ஷரக்ஷயோ(அ)ஹமோப்னுயோம் || 3-2 ||

வ்யோமிஷ்₂க்ஷரண — இரு தபோருள்படும்; இவ — நிச்சயமோக; வோக்க்ஷயன —

வோக்கியங்கள்; பு₃த்₃தி₄ம் — புத்தி; க்ஷமோஹயஸி — தோங்கள் மயக்குகின்றீர்; இவ —
நிச்சயமோக; க்ஷம — என்னுடைய; தத் — எனக்ஷவ; ஏகம் — ஒன்டற; வத₃ — தயவு தசய்து
கூறுவர்;
ீ நிஷ்₂சித்ய — நிச்சயமோக; க்ஷயன — எதனோல்; ஷ்₂க்ஷரய꞉ — உண்டமப் பலன்;
அஹம் — நோன்; ஆப்னுயோம் — அடையலோம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இரண்டு வழிகடள ஒன்று க்ஷபோலக் கூறும் உமது அறிவுடரயோல், எனது

புத்தி க்ஷபதலிக்கின்றது. எனக்ஷவ, எனக்கு மிகவும் நன்டமயோனது எது
என்படத முடிவோகக் கூறுவரோக.
ீ

தபோருளுடர

பகவத் கீ டதக்கு ஒரு முன்னுடரடயப் க்ஷபோன்ற முந்டதய அத்தியோயத்தில்,

ஸோங்கிய க்ஷயோகம், புத்திக்ஷயோகம், புத்திடயக் தகோண்டு புலன்கடள அைக்குதல்,
பலன் கருதோது தசயல்படுதல், புதியவரின் நிடல முதலிய பல்க்ஷவறு போடதகள்
விளக்கப்பட்ைன. இடவயடனத்தும் எவ்விதத் ததளிவோன வடரமுடறயுமின்றி
கூறப்பட்ைன. புரிந்து தகோள்வதற்கும் தசயல்படுத்துவதற்கும், முடறப்படுத்தப்பட்ை
ஒரு வழிமுடற அவசியமோகும். எனக்ஷவ, குழப்புவடதப் க்ஷபோலத் ததரியும்
இவ்விஷயங்கடள, பிடழகள் ஏதுமின்றி சோதோரண மக்களும் ஏற்றுக் தகோள்ள
க்ஷவண்டும் என்பதற்கோக ததளிவுபடுத்த விரும்புகிறோன் அர்ஜுனன். வோர்த்டத
ஜோலத்தோல் அர்ஜுனடன குழப்பக்ஷவண்டுதமன்ற எண்ணம் கிருஷ்ணருக்குக்
கிடையோது என்ற க்ஷபோதிலும், கிருஷ்ண உணர்டவ ஏவ்வோறு பின்பற்றுவது
(தசயல்கடளத் துறப்பதோ அல்லது உற்சோகத்துைன் தசயலோற்றுவதோ) என்படத
அர்ஜுனனோல் புரிந்து தகோள்ள முடியவில்டல. க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், தனது
க்ஷகள்விகளின் மூலம், பகவத் கீ டதயின் இரகசியத்டதப் புரிந்து தகோள்ள விரும்பும்
எல்லோ மோணவர்களுக்கும், கிருஷ்ண உணர்வின் போடதடயச் சீரடமத்துக்
தகோடுக்கிறோன் அர்ஜுனன்.

பதம் 3.3 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச க்ஷலோக்ஷக

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 128

 श्रीभगवानुवाच
लोके ऽशस्र्शतिशवधा शनिा पुरा प्रोक्ता र्यानघ ।
ज्ञानयोगेन सांख्यानां कर्मयोगेन योशगनार्् ॥ ३ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

க்ஷலோக்ஷக(அ)ஸ்மிந்த்₃விவிதோ₄ நிஷ்ைோ₂ புரோ ப்க்ஷரோக்தோ மயோனக₄ |

ஜ்ஞோனக்ஷயோக்ஷக₃ன ஸோங்க்₂யோனோம் கர்மக்ஷயோக்ஷக₃ன க்ஷயோகி₃னோம் || 3-3 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; க்ஷலோக்ஷக —

உலகில்; அஸ்மின் — இந்த; த்₃வி-விதோ₄ — இருவிதமோன; நிஷ்ைோ₂ — நம்பிக்டக; புரோ
— முன்னக்ஷர; ப்க்ஷரோக்தோ — கூறப்பட்ைது; மயோ — என்னோல்; அனக₄ — போவமற்றவக்ஷன;
ஜ்ஞோன-க்ஷயோக்ஷக₃ன — ஞோனம் என்னும் இடணப்பு முடறயோல்; ஸோங்க்₂யோனோம் —
ஸோங்கிய தத்துவவோதிகளின்; கர்ம-க்ஷயோக்ஷக₃ன — பக்தி என்னும் இடணப்பு
முடறயில்; க்ஷயோகி₃னோம் — பக்தர்களது.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: போவங்களற்ற

அர்ஜுனோ, இருவடகயோன மனிதர்கள் தன்னுணர்விற்கோக முயற்சி
தசய்வதோக நோன் முன்க்ஷப விளக்கிக்ஷனன். சிலர் ஸோங்கிய தத்துவ
சிந்தடனகளோலும், பிறர் பக்தித் ததோண்டினோலும், தன்னுணர்விடன
அடைய முயற்சி தசய்கின்றனர்.

தபோருளுடர

இரண்ைோம் அத்தியோயத்தின் 39-வது பதத்தில், ஸோங்கிய க்ஷயோகம், கர்ம க்ஷயோகம்

(புத்தி க்ஷயோகம்) ஆகிய இரண்டு வழிமுடறகடள இடறவன் விளக்கினோர்.
இவற்டறக்ஷய இப்பதத்தில் க்ஷமலும் ததளிவோக எடுத்துடரக்கிறோர். ஜைத்தின்
இயற்டகயும் ஆன்மோவின் இயற்டகடயயும் ஆய்வு தசய்யக்கூடிய வழிமுடற
ஸோங்கிய க்ஷயோகம் என்று அடழக்கப்படுகிறது; ஆரோய்ச்சியின் மூலம் தபறப்படும்
ஞோனம் மற்றும் தத்துவத்தின் அடிப்படையில் , ஆழமோகச் சிந்தித்து புரிந்து தகோள்ள
விரும்புவர்களுக்கு இம்முடற உரித்தோனோதகும். மற்ற வடகயினக்ஷரோ இரண்ைோம்
அத்தியோயத்தின் 61-வது பதத்தில் கூறியுள்ளபடி, கிருஷ்ண உணர்வில்
தசயலோற்றுகின்றனர்; க்ஷமலும், 39-வது பதத்தில், புத்தி க்ஷயோகம் எனப்படும் கிருஷ்ண
உணர்வின் தகோள்டகப்படி தசயலோற்றுவதோல், தசயல்களின் பந்தத்திலிருந்து
விடுபைலோதமன்று இடறவன் கூறியுள்ளோர். அதுமட்டுமின்றி, இம்முடறயில்
எவ்வித குற்றமும் இல்டல. இக்ஷத தகோள்டக க்ஷமலும் ததளிவோக 61-வது பதத்தில்
விளக்கப்பட்டுள்ளது—புத்தி க்ஷயோகம் என்றோல் பரமனின் மீ து (குறிப்போக
கிருஷ்ணரின் மீ து) பூரணமோகச் சோர்ந்திருப்பதோகும், இவ்வழியில் எல்லோப்
புலன்கடளயும் சுலபமோகக் கட்டுப்படுத்த முடியும். எனக்ஷவ , இரண்டு க்ஷயோகங்களும்,
மதத்டதயும் தத்துவ ஞோனத்டதயும் க்ஷபோல ஒன்றுக்தகோன்று ததோைர்புடையடவ.
தத்துவமற்ற மதம் தவறும் மன எழுச்சிக்ஷய , சில சமயங்களில் தவறியோகவும்
அறியப்படுகிறது. மதமற்ற தத்துவம் தவறும் மனக் கற்படனயோகும். இரண்டின்

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 129

இறுதி க்ஷநோக்கமும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணக்ஷர ; ஏதனனில் பூரண உண்டமடயத் க்ஷதடி
அடலயும் தத்துவ ஞோனிகளும் இறுதியில் கிருஷ்ண உணர்டவக்ஷய
அடைகின்றனர் என்று பகவத் கீ டதயில் கூறப்பட்டுள்ளது. பரமோத்மோவுைன்
ஆத்மோவின் உண்டமயோன உறவு என்ன என்படதப் புரிந்து தகோள்வதற்கோகக்ஷவ
தமோத்த வழிமுடறயும் தகோடுக்கப்பட்டுள்ளது. தத்துவச் சிந்தடனயின் மூலம்
படிப்படியோக கிருஷ்ண உணர்விடன அடைதல் மடறமுகமோன வழிமுடறயோகும்,
ஆனோல் புத்தி க்ஷயோகத்தின் மூலம் அடனத்டதயும் கிருஷ்ணருைன் கிருஷ்ண
உணர்வில் இடணத்தல் க்ஷநரடியோன வழிமுடறயோகும். இவ்விரண்டு வழிகளில்
கிருஷ்ண உணர்வு வழிக்ஷய சிறந்தது; ஏதனனில், இது தத்துவப் பயிற்சிகடளச்
சோர்ந்து புலன்கடளத் தூய்டமப்படுத்துவதில்டல, கிருஷ்ண உணர்க்ஷவ
தூய்டமப்படுத்தும் முடறதோன். பக்தித் ததோண்டு என்னும் க்ஷநர்வழி , சுலபமோனதும்
சிறந்ததுமோகும்.

பதம் 3.4 - ந கர்மணோமனோரம்போ₄ந்ந

न कर्मणार्नारम्भािैष्टकम्यम पुरुषोऽश्नते ।
न च सन्न्यसनादेव शसतद्ध सर्शधगच्छशत ॥ ४ ॥
ந கர்மணோமனோரம்போ₄ந்டநஷ்கர்ம்ய புருக்ஷஷோ(அ)ஷ்₂னக்ஷத |

ந ச ஸன்ன்யஸநோக்ஷத₃வ ஸித்₃தி₄ம் ஸமதி₄க₃ச்ச₂தி || 3-4 ||

ந — இல்டல; கர்மணோம் — விதிக்கப்பட்ை கைடமகடள; அனோரம்போ₄த் —

தசயலோற்றோமல்; டநஷ்கர்ம்யம் — விடளவுகளிலிருந்து; புருஷ꞉ — மனிதன்;
அஷ்₂னுக்ஷத — அடைகிறோன்; ந — இல்டல; ச — மற்றும்; ஸன்ன்யஸனோத் — துறவோல்;
ஏவ — தவறுக்ஷம; ஸித்₃தி₄ம் — தவற்றி; ஸமதி₄க₃ச்ச₂தி — அடைகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

தசயல்களிலிருந்து விலகிக் தகோள்வதோல் விடளவுகளிலிருந்து

ஒருவன் விடுதடல தபற முடியோது. துறவோல் மட்டும்
பக்குவமடைதல் என்பதும் இயலோததோகும்.

தபோருளுடர

தலௌகீ க மனிதனின் இதயத்டதத் தூய்டமப்படுத்துவதற்கோக பல்க்ஷவறு கைடமகள்

விதிக்கப்பட்டுள்ளன. இத்தகு கைடமகடளச் தசய்து தூய்டமப் தபற்ற பின்புதோன்
துறவு வோழ்க்டகடய க்ஷமற்தகோள்ள முடியும். தூய்டமயடையோமல் , திடீதரன்று
வோழ்வின் நோன்கோம் நிடலயோன சந்நியோசத்டத ஏற்றுக்தகோள்வதோல் யோரும்
தவற்றி தபற்று விை முடியோது. பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களிலிருந்து ஒய்வுதபற்று
சந்நியோசத்டத ஏற்றுக் தகோள்வதோல், ஒருவன் நோரோயணரின் நிடலக்கு
உைனடியோக வந்து விடுவதோக ஸோங்கியத் தத்துவவோதிகள் எண்ணுகின்றனர்.
ஆனோல் பகவோன் கிருஷ்ணர் இ;க்தகோள்டகடய ஏற்றுக் தகோள்வதில்டல. இதயம்
தூய்டமயடையோத நிடலயில் ஏற்படும் சந்நியோசம் , சமூகத்திற்குத்
ததோல்டலடயக்ஷய ஏற்படுத்தும். அக்ஷத சமயத்தில், இடறவனுடைய திவ்யமோன

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 130

ததோண்டில் ஈடுபடுபவன், தனக்கு விதிக்கப்பட்ை கைடமகடளச்
தசயலோற்றவில்டலதயனினும், ஆன்மீ கத்தில் எந்த அளவிற்கு
முன்க்ஷனறியுள்ளோக்ஷனோ அந்த அளவிற்கு இடறவனோல்
ஏற்றுக்தகோள்ளப்படுகின்றோன் (புத்தி க்ஷயோகம்). ஸ்வல்பம்-அப்யஸ்ய தர்மஸ்ய
த்ரோயக்ஷத மஹக்ஷதோ பயோத். இத்தகு தகோள்டகயில் ஆற்றப்படும் மிகச்சிறிய
தசயலும், மோதபரும் கஷ்ைங்கடள தவற்றி தகோள்ள உதவும்.

பதம் 3.5 - ந ஹி கஷ்₂சித்ேணமபி

न शह कशश्चत्क्षणर्शप जातु शतित्यकर्मकृत् ।

कायमते ह्यविः कर्म सवमः प्रकृ शतजैगुमणैः ॥ ५ ॥
ந ஹி கஷ்₂சித்ேணமபி ஜோது திஷ்ை₂த்யகர்மக்ருத் |
கோர்யக்ஷத ஹ்யவஷ₂꞉ கர்ம ஸர்வ꞉ ப்ரக்ருதிடஜர்கு₃டண꞉ || 3-5 ||

ந — இல்டல; ஹி — நிச்சயமோக; கஷ்₂சித் — யோருக்ஷம; ேணம் — ஒரு கணம்; அபி —

கூை; ஜோது — எவ்க்ஷவடளயிலும்; திஷ்ை₂தி — இருப்பது; அகர்ம-க்ருʼத் — ஒன்றும்
தசய்யோமல்; கோர்யக்ஷத — வற்புறுத்துபடுகின்றனர்; ஹி — நிச்சயமோக; அவஷ₂꞉ —
சுதந்திரமின்றி; கர்ம — தசயல்; ஸர்வ꞉ — எல்லோம்; ப்ரக்ருʼதி-டஜ꞉ — தபௌதிக
இயற்டகயிலிருந்து; கு₃டண꞉ — குணங்களோல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

தபௌதிக இயற்டகயிைமிருந்து தபறப்பட்ை குணங்களுக்குத் தகுந்தோற்

க்ஷபோல, ஒவ்தவோருவரும் சுதந்திரம் ஏதுமின்றி தசயல்படுவதற்கு
வற்புறுத்தப்படுகின்றனர். எனக்ஷவ, ஒரு கணம் கூை தசயல்கள்
எடதயும் தசய்யோமல் இருப்பது எவருக்கும் சோத்தியமல்ல.

தபோருளுடர

உைல் தபற்ற வோழ்வில் மட்டுமல்ல, ஆத்மோவின் இயல்க்ஷப எப்க்ஷபோதும் இயங்கிக்

தகோண்டிருப்பதோகும். ஆத்மோ இல்லோவிடில் ஜைவுைல் நகர முடியோது. ஆத்மோ ,
எப்க்ஷபோதும் இயங்கிக் தகோண்டிருப்பதும், ஒரு கணம் கூை நிறுத்த
முடியோததுமோகும். அத்தகு ஆத்மோவினோல் இயக்கப்பைக்கூடிய ஓர் உயிரற்ற
வோகனக்ஷம உைல். எனக்ஷவ, கிருஷ்ண உணர்வின் நற்தசயல்களில் ஆத்மோ
ஈடுபடுத்தப்பை க்ஷவண்டும், இல்டலதயனில் அது மோயோ சக்தியினோல்
ஆடணயிைப்படும் தசயல்களில் ஈடுபடுத்தப்பட்டுவிடும். ஜை இயற்டகயின்
உறவோல், ஆத்மோ தபௌதிக குணங்கடளப் தபறுகின்றது. இதுக்ஷபோன்ற
போதிப்புகளிலிருந்து ஆத்மோடவத் தூய்டமப்படுத்துவதற்கோக, சோஸ்திரங்களில்
விதிக்கப்பட்டுள்ள கைடமகடளச் தசய்தல் அவசியமோகும். ஆனோல், ஆத்மோ தனது
இயற்டகயோன தசயலோன கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபடுத்தப்பட்ைோல், அவனோல்
தசய்ய முடிந்தடவ அடனத்தும் நன்டமக்ஷய. ஸ்ரீமத் போகவதம் (1.5.17) இதடன
உறுதிப்படுத்துகின்றது:

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 131

 த்யக்த்வோ ஸ்வ-தர்மம் சரணோம்புஜம் ஹக்ஷரர்
பஜன்ன் அபக்க்ஷவோ (அ)த பக்ஷதத் தக்ஷதோ யதி
யத்ர க்வ வோபத்ரம் அபூத்-அமுஷ்ய கிம்
க்ஷகோ வோர்த ஆப்க்ஷதோ (அ)பஜதோம் ஸ்வ-தர்மத:

'கிருஷ்ண உணர்டவ ஏற்றுக் தகோண்ைவன், சோஸ்திரங்களில் விதிக்கப்பட்டுள்ள

கைடமகடளக் கடைபிடிக்கோமல் இருந்தோலும், பக்தித் ததோண்டை சரிவர பயிற்சி
தசய்யோவிட்ைோலும், தன் நிடலயிலிருந்து வழ்ச்சியடைந்தோலும்
ீ , நஷ்ைக்ஷமோ
தீடமக்ஷயோ அவனுக்கில்டல. ஆனோல் கிருஷ்ண உணர்டவ அடையோமல்,
சோஸ்திரங்களில் தகோடுக்கப்பட்டுள்ள தூய்டமப்படுத்தும் சைங்குகடளதயல்லோம்
நல்ல முடறயில் தசய்தோலும், அவற்றோல் ஒருவனுக்கு என்ன பலன்?' கிருஷ்ண
உணர்வின் இந்நிடலடய அடைய , தூய்டமப்படுத்தும் முடற
இன்றியடமயோததோகும். எனக்ஷவ, சந்நியோசம் அல்லது எந்த தூய்டமபடுத்தும்
முடறயுக்ஷம இறுதி க்ஷநோக்கமோன கிருஷ்ண உணர்டவ அடைவதற்கு உதவி
தசய்வதற்கோகத்தோன். கிருஷ்ண உணர்டவ அடையவில்டலதயனில் , அடனத்தும்
க்ஷதோல்வியோகக்ஷவ கருதப்படுகின்றன.

பதம் 3.6 - கர்க்ஷமந்த்₃ரியோணி ஸம்

कर्ेशतद्रयाशण संयम्य य आस्ते र्नसा स्र्रन् ।

इशतद्रयाथामशतवर्ूढात्र्ा शर्र्थयाचारः स उच्यते ॥ ६ ॥
கர்க்ஷமந்த்₃ரியோணி ஸம்யம்ய ய ஆஸ்க்ஷத மனஸோ ஸ்மரன் |

இந்த்₃ரியோர்தோ₂ன்விமூைோ₄த்மோ மித்₂யோசோர꞉ ஸ உச்யக்ஷத || 3-6 ||

கர்ம-இந்த்₃ரியோணி — ஐந்து தசயற் புலன்கடள; ஸம்ʼயம்ய — கட்டுப்படுத்தி; ய꞉ —

எவதனோருவன்; ஆஸ்க்ஷத — இருக்கிறோக்ஷனோ; மனஸோ — மனதோல்; ஸ்மரன் —
எண்ணிக்தகோண்டு; இந்த்₃ரிய-அர்தோ₂ன் — புலனுகர்ச்சிப் தபோருள்கள்; விமூை₄ —
முட்ைோள்; ஆத்மோ — ஆத்மோ; மித்₂யோ-ஆசோர꞉ — தபோய்யோன நைத்டதயுடையவன்
(க்ஷபோலி மனிதன்); ஸ꞉ — அவன்; உச்யக்ஷத — அடழக்கப்படுகின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

புலன்களின் தசயல்கடளக் கட்டுப்படுத்தி, அக்ஷத சமயம் புலனின்பப்

தபோருள்களில் மனடத அடலபோய விடுபவன், தன்டனக்ஷய
முட்ைோளோக்கிக் தகோள்கிறோன். அவன் க்ஷபோலி மனிதன் என்று
அடழக்கப்படுகின்றோன்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்வில் தசயலோற்ற மறுத்து, தியோனம் தசய்வதோக நடித்துக் தகோண்டு

உண்டமயில் மனதில் புலனின்பத்டதப் பற்றி எண்ணிக் தகோண்டுள்ள க்ஷபோலிகள்
பலர் உண்டு. தங்கடளப் பின்பற்றும் வசதியோன மக்கடளத் தவறோக
வழிநைத்துவதற்கோக, இத்தடகய க்ஷபோலிகள் சில க்ஷநரங்களில் வறட்டு

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 132

தத்துவங்கடள க்ஷபசுவதுண்டு. ஆனோல் இப்பதத்தில் அத்தடகயவர்கள் மோதபரும்
ஏமோற்றுக்கோரர்களோக வர்ணிக்கப்படுகின்றனர். தனது தகுதிக்ஷகற்ற சமூக நிடலடய
ஏற்று ஒருவன் புலனின்பத்டத அனுபவிக்கலோம். அவன் அந்நிடலக்குரிய
சட்ைதிட்ைங்கடள ஒழுங்கோகப் பின்பற்றினோல், தன்டனத் தூய்டமப்படுத்திக்
தகோண்டு படிப்படியோக முன்க்ஷனற வோய்ப்புள்ளது. ஆனோல் மனதில் புலனுகர்ச்சிப்
தபோருள்கடள க்ஷதடிக் தகோண்டு, தவளிக்ஷய க்ஷயோகியோக க்ஷபோலி க்ஷவைம் க்ஷபோடுபவன்,
சில சமயங்களில் தத்துவங்கடளப் க்ஷபசினோலும், மிகப்தபரிய ஏமோற்றுக்கோரனோகக்
கருதப்பை க்ஷவண்டும். அத்தடகய மனிதனின் ஞோனம் சற்றும் உபக்ஷயோகமற்றது;
ஏதனனில், அந்த போவியின் ஞோனம் இடறவனின் மயக்கும் சக்தியோல் அடித்துக்
தகோண்டுச் தசல்லப்படுகின்றது. இத்தகு க்ஷபோலியின் மனம் எப்க்ஷபோதும் களங்கம்
நிடறந்திருப்பதோல், அவனது தியோன க்ஷயோக நோைகங்களுக்கு எவ்வித
நன்மதிப்புமில்டல.

பதம் 3.7 - யஸ்த்விந்த்₃ரியோணி ம

यशस्त्वशतद्रयाशण र्नसा शनयम्यारभतेऽजुमन ।

कर्ेशतद्रयैः कर्मयोगर्सक्तः स शवशिष्टयते ॥ ७ ॥
யஸ்த்விந்த்₃ரியோணி மனஸோ நியம்யோரப₄க்ஷத(அ)ர்ஜுன |

கர்க்ஷமந்த்₃ரிடய꞉ கர்மக்ஷயோக₃மஸக்த꞉ ஸ விஷி₂ஷ்யக்ஷத || 3-7 ||

ய꞉ — யோதரருவன்; து — ஆனோல்; இந்த்₃ரியோணி — புலன்கடள; மனஸோ — மனதோல்;

நியம்ய — நியமங்களுக்கு உட்படுத்துகின்றோக்ஷனோ; ஆரப₄க்ஷத — ததோைங்குகிறோன்;
அர்ஜுன — அர்ஜுனக்ஷன; கர்ம-இந்த்₃ரிடய꞉ — தசயற்புலன்களோல்; கர்ம-க்ஷயோக₃ம் —
பக்தி; அஸக்த꞉ — பற்றின்றி; ஸ꞉ — அவன்; விஷி₂ஷ்யக்ஷத — மிக உயர்ந்தவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அக்ஷத சமயத்தில், தசயலோற்றும் புலன்கடள மனதோல் கட்டுபடுத்தி,

பற்றின்றி கர்ம க்ஷயோகத்தில் (கிருஷ்ண உணர்வில்) தசயல்படும்
க்ஷநர்டமயோன மனிதன், மிக உயர்ந்தவனோவோன்.

தபோருளுடர

கட்டுப்போைற்ற வோழ்க்டகடயயும் புலனின்பத்டதயும் விரும்பக் கூடிய க்ஷபோலித்

துறவியோக வோழ்வடத விை, தனக்குரிய ததோழிடலச் தசய்த வண்ணம், தபௌதிக
பந்தத்திலிருந்து விடுபட்டு இடறவனின் திருநோட்டை அடைவது எனும் வோழ்வின்
குறிக்க்ஷகோடள நிடறக்ஷவற்றுதல் சிறந்ததோகும். சுயநலனின் முதன்டமயோன
குறிக்க்ஷகோள் (ஸ்வோர்த கதி) விஷ்ணுடவ அடைவக்ஷதயோகும். வர்ணோஷ்ரம
முடறயின் வர்ணங்களும் ஆஷ்ரமங்களும் , வோழ்வின் இந்த க்ஷநோக்கத்டத நோம்
அடைவதற்கோகக்ஷவ அடமக்கப்பட்டுள்ளன. கிருஷ்ணருக்குச் சீரோன முடறயில்
ததோண்டு புரிவதன் மூலம் குடும்ப வோழ்வில் இருப்பவர்களும் இந்த
இலட்சியத்டத அடையலோம். சோஸ்திரங்களில் பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ளபடி
கட்டுபோைோன வோழ்க்டக வோழ்ந்து, பற்றின்றி தனது ததோழில்கடளச் தசய்வதன்

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 133

மூலம், ஒருவன் தன்னுணர்வுப் போடதயில் முன்க்ஷனற்றத்டதக் கோணலோம்.
இம்முடறடயப் பின்பற்றும் க்ஷநர்டமயோன நபர், ஆன்மீ க வோழ்வு வோழ்வதோக பைம்
கோட்டிக் தகோண்டு அறியோத மக்கடள ஏமோற்றும் க்ஷபோலிகடளவிை பன்மைங்கு
சிறப்போன நிடலயில் உள்ளோர். தவறும் வயிற்றுப் பிடழப்பிற்கோக க்ஷயோகம்
தசய்யக்கூடிய க்ஷபோலி க்ஷயோகிடய விை, வதிடயத்
ீ துப்புரவு தசய்யும் க்ஷநர்டமயோன
சுத்திகரிப்புத் ததோழிலோளி பன்மைங்கு க்ஷமலோனவர்.

பதம் 3.8 - நியதம் குரு கர்ம த்வ

शनयतं कु रु कर्म त्वं कर्म ज्यायो ह्यकर्मणः ।

िरीरयात्राशप च ते न प्रशसद्ध्येदकर्मणः ॥ ८ ॥
நியதம் குரு கர்ம த்வம் கர்ம ஜ்யோக்ஷயோ ஹ்யகர்மண꞉ |
ஷ₂ரீரயோத்ரோபி ச க்ஷத ந ப்ரஸித்₃த்₄க்ஷயத₃கர்மண꞉ || 3-8 ||

நியதம் — நியமிக்கப்பட்ை; குரு — தசய்; கர்ம — கைடமகள்; த்வம் — நீ; கர்ம — தசயல்;
ஜ்யோய꞉ — சிறந்தது; ஹி — நிச்சயமோக; அகர்மண꞉ — தசயலற்ற நிடலடய விை;
ஷ₂ரீர — உைலின்; யோத்ரோ — பரோமரிப்பு; அபி — ஆயினும்; ச — க்ஷமலும்; க்ஷத — உனது; ந
— என்றுமில்டல; ப்ரஸித்₄க்ஷயத் — நைப்பதில்டல; அகர்மண꞉ — தசயலின்றி.

தமோழிதபயர்ப்பு

உனக்கு விதிக்கப்பட்ை கைடமகடளச் தசய்வோயோக. தசயலோற்றோமல்

இருப்படத விை இது சிறந்ததோகும். தசயலின்றி இருப்பவனோல் தனது
உைடல கூைப் போதுகோக்க முடியோது.

தபோருளுடர

தபருங்குடியில் பிறந்ததோகச் தசோல்லிக் தகோண்டு க்ஷபோலி தியோனத்தில் கோலம்

கழிப்பவர்களும், ஆன்மீ க முன்க்ஷனற்றத்திற்கோக எல்லோவற்டறயும்
துறந்துவிட்ைதோக தபோய் க்ஷவைம் க்ஷபோடும் பிடழப்போளர்களும் பலருண்டு.
அர்ஜுனன் ஒரு க்ஷபோலியோவடத பகவோன் கிருஷ்ணர் விரும்பவில்டல.
சத்திரியர்களுக்தகன்று விதிக்கப்பட்ை கைடமகடள அர்ஜுனன் தசய்ய
க்ஷவண்டுதமன்று பகவோன் விரும்புகிறோர். அர்ஜுனன் க்ஷபோர்த் தடலவனோகவும்
இல்லறத்தோனோகவும் திகழ்ந்ததோல் தன்னுடைய நிடலயிக்ஷலக்ஷய இருந்து , ஒரு
கிரஹஸ்த சத்திரியனுக்குரிய தர்மங்கடள நிடறக்ஷவற்றுவக்ஷத அவனுக்கு மிகச்
சிறந்ததோகும். அத்தடகய தசயல்கள் தலௌகீ க மனிதனின் இதயத்டத
படிப்படியோகத் தூய்டமயோக்கி, ஜைக் களங்கங்களிலிருந்து அவடன
விடுவிக்கின்றன. வயிற்றுப் பிடழப்பிற்கோக துறவிடன ஏற்பது, பகவோனோக்ஷலோ
க்ஷவறு எந்த மத நூல்களோக்ஷலோ ஏற்றுக்தகோள்ளப்படுவதில்டல. எல்லோவற்றிற்கும்
க்ஷமல், உைடலயும் ஆத்மோடவயும் க்ஷசர்த்து டவத்துக் தகோள்வதற்கோவது
தசயலோற்றுதல் இன்றியடமயோததோகும். ஜை இயல்புகடளத் தூய்டமப்படுத்தோத
வடர தோன் க்ஷதோன்றித்தனமோக ததோழிடலத் துறப்பது பயனற்றது. ஜைவுலகிலுள்ள
அடனவரிைமும் தபௌதிக இயற்டகடய அைக்கியோள க்ஷவண்டுதமன்ற அசுத்தமோன

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 134

சுபோவம் (புலனுகர்ச்சிக்கோன சுபோவம்) உண்டு. இத்தடகய அசுத்தமோன சுபோவங்கள்
தூய்டமப்படுத்தப்பை க்ஷவண்டும். இவ்வோறோக, விதிக்கப்பட்ை கைடமகளின் மூலம்
தூய்டமயடையோமல், தசயல்கடளத் துறந்து மற்றவர்களின் தசலவில் வோழும்
தபயரளவிலோன ஆன்மீ கவோதியோவதற்கு எவரும் ஒரு க்ஷபோதும் முயற்சி தசய்யக்
கூைோது.

பதம் 3.9 - யஜ்ஞோர்தோ₂த்கர்மக்ஷணோ(அ

यज्ञाथामत्कर्मणोऽतयत्र लोकोऽयं कर्मबतधनः ।

तदथं कर्म कौततेय र्ुक्तसङ्गः सर्ाचर ॥ ९ ॥
யஜ்ஞோர்தோ₂த்கர்மக்ஷணோ(அ)ன்யத்ர க்ஷலோக்ஷகோ(அ)யம் கர்மப₃ந்த₄ன꞉ |
தத₃ர்த₂ம் கர்ம தகௌந்க்ஷதய முக்தஸங்க₃꞉ ஸமோசர || 3-9 ||

யஜ்ஞ-அர்தோ₂த் — யோகத்திற்கோக (விஷ்ணுவிற்கோக) மட்டும் தசய்யப்படும்; கர்மண꞉

— தசயல்கள்; அன்யத்ர — மற்றபடி; க்ஷலோக꞉ — உலகம்; அயம் — இந்த; கர்ம-ப₃ந்த₄ன꞉ —
தசயல்களினோல் பந்தப்படுதல்; தத் — அவரது; அர்த₂ம் — திருப்திக்கோக; கர்ம —
தசயல்; தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின் மகக்ஷன; முக்த-ஸங்க₃꞉ — இடணப்பிலிருந்து
விடுதடலயடைந்து; ஸமோசர — பக்குவமோகச் தசய்.

தமோழிதபயர்ப்பு

விஷ்ணுவிற்கு அர்ப்பணிக்கப்படும் தசயல்கள் நிடறக்ஷவற்றப்பைலோம்,

மற்ற தசயல்கள் இந்த தபௌதிக உலகத்க்ஷதோடு பந்தப்படுத்துபடவ.
எனக்ஷவ, குந்தியின் மகக்ஷன, உனக்கு விதிக்கப்பட்ை கைடமகடள
அவரது திருப்திக்கோகச் தசய். இவ்விதமோக நீ எப்க்ஷபோதும்
பந்தத்திலிருந்து விடுபட்டு வோழ்வோய்.

தபோருளுடர

தவறுமக்ஷன உைடலப் க்ஷபணுவதற்கோகவோவது ஒருவன் தசயலோற்ற க்ஷவண்டும்

என்பதோல், குறிப்பிட்ை சமூக நிடலக்கும் குணத்திற்கும் தகுந்தோற் க்ஷபோல,
குறிப்பிட்ை கைடமகள் விதிக்கப்பட்டுள்ளன. இதன் மூலம் அடனவரும் தங்களது
க்ஷநோக்கத்டத நிடறக்ஷவற்றிக் தகோள்ள முடியும். யக்ஞம் என்றோல் பகவோன்
விஷ்ணு என்றும், யோகச் சைங்குகள் என்றும் தபோருள்படும். உண்டமயில் எல்லோ
யோகச் சைங்குகளும் பகவோன் விஷ்ணுடவத் திருப்தி தசய்வதற்கோனடவக்ஷய.
யக்க்ஷஞோ டவ விஷ்ணு: என க்ஷவதங்கள் கூறுகின்றன. க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல் ,
யோகங்கடளச் தசய்வதோலும் சரி, க்ஷநரடியோக பகவோன் விஷ்ணுவுக்கு ஆன்மீ கத்
ததோண்டு தசய்வதோலும் சரி, ஒக்ஷர குறிக்க்ஷகோள் நிடறக்ஷவற்றப்படுகின்றது. இந்தப்
பதத்தில் கூறியுள்ளபடி, கிருஷ்ண உணர்வு என்பது யோகங்கடளச் தசய்வதற்குச்
சமமோனதோகும். வர்ணோஷ்ரம தர்மத்தின் க்ஷநோக்கமும் பகவோன் விஷ்ணுடவ
திருப்தி தசய்வக்ஷத. வர்ணோஷ்ரமோசோரவதோ புருக்ஷஷண பர: புமோன் விஷ்ணுர்
ஆரோத்யக்ஷத (விஷ்ணு புரோணம் 3.8.8).

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 135

எனக்ஷவ, விஷ்ணுவின் திருப்திக்கோக ஒருவன் தசயலோற்ற க்ஷவண்டும். இடதத்
தவிர தசய்யப்பைக்கூடிய மற்ற எல்லோச் தசயல்களும் பந்தத்திற்கு கோரணமோகக்ஷவ
அடமயும். நல்ல, தீய தசயல்கள் இரண்டுக்ஷம விடளவுகடளக் தகோடுப்படவ,
எத்தகு விடனயும் தசய்பவடன பந்தப்படுத்தி விடும். எனக்ஷவ , கிருஷ்ணடர
(அல்லது விஷ்ணுடவ) திருப்திப்படுத்துவதற்கோக கிருஷ்ண உணர்க்ஷவோடு
தசயலோற்ற க்ஷவண்டும். அவ்வோறு தசயல்கடளச் தசய்பவன் முக்தி தபற்ற
நிடலயில் இருக்கிறோன். இதுக்ஷவ தசயலோற்றுவதிலுள்ள தபருங்கடலயோகும்.
க்ஷமலும், இவ்வழிமுடறயின் ஆரம்பத்தில் மிகச்சிறந்த வழிகோட்டுதல் க்ஷதடவ.
எனக்ஷவ, கிருஷ்ண பக்தரின் திறடமயோன வழிகோட்ைலின்படிக்ஷயோ , பகவோன்
கிருஷ்ணரின் க்ஷநரடி உபக்ஷதசத்தின்படிக்ஷயோ (அர்ஜுனனுக்குக் கிடைத்த வோய்ப்டபப்
க்ஷபோல), கவனமோகச் தசயலோற்ற க்ஷவண்டும். புலனுகர்ச்சிக்கோக ஒன்றும்
தசய்யப்பைக் கூைோது, அடனத்தும் பகவோனுக்கோகக்ஷவ தசய்யப்பை க்ஷவண்டும். இந்த
வழிமுடற, தசயல்களின் விடளவுகளில் இருந்து ஒருவடன போதுகோப்பது
மட்டுமின்றி, படிப்படியோக பகவோனின் திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டிற்கு அவடன
உயர்த்துகிறது. அத்தடகய ததோண்டினோல் மட்டுக்ஷம ஒருவன் இடறவனின்
திருநோட்டிற்கு உயர்வு தபற முடியும்.

பதம் 3.10 - ஸஹயஜ்ஞோ꞉ ப்ரஜோ꞉ ஸ்ரு

सहयज्ञाः प्रजाः सृष्ट्वा पुरोवाच प्रजापशतः ।

अनेन प्रसशवष्टयध्वर्ेष वोऽशस्त्वष्टकार्धुक् ॥ १० ॥
ஸஹயஜ்ஞோ꞉ ப்ரஜோ꞉ ஸ்ருஷ்ட்வோ புக்ஷரோவோச ப்ரஜோபதி꞉ |

அக்ஷனன ப்ரஸவிஷ்யத்₄வக்ஷமஷ க்ஷவோ(அ)ஸ்த்விஷ்ைகோமது₄க் || 3-10 ||

ஸஹ — கூை; யஜ்ஞோ꞉ — யோகங்கள்; ப்ரஜோ꞉ — குலங்கள்; ஸ்ருʼஷ்ட்வோ — படைத்து;

புரோ — பழங்கோலத்தில்; உவோச — கூறினோர்; ப்ரஜோ-பதி꞉ — உயிர்வோழிகளின்
இடறவன்; அக்ஷனன — இதனோல்; ப்ரஸவிஷ்யத்₄வம் — க்ஷமன்க்ஷமலும் தசல்வ
தசழிப்புைன் இருக்க; ஏஷ꞉ — இந்த; வ꞉ — உங்களது; அஸ்து — இருக்கட்டும்; இஷ்ை —
எல்லோ விருப்பங்கடளயும்; கோம-து₄க் — அளிப்பவர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

படைப்பின் ஆரம்பத்தில், மனித குலங்கடளயும் க்ஷதவர்கடளயும்

விஷ்ணுவிற்கோன யோகங்களுைன் க்ஷசர்த்து அனுப்பிய பிரஜோபதி,
'யோகங்கடளச் தசய்து சுகமோக இருங்கள்; ஏதனனில், மகிழ்ச்சியோன
வோழ்விற்கும் முக்திக்கும் க்ஷதடவயோன அடனத்தும் இந்த
யோகங்களோல் அடையப்தபறும்' என்று சுறி அவர்கடள ஆசீர்வதித்தோர்.

தபோருளுடர

பகவோன் விஷ்ணுவோல் உண்ைோக்கப்பட்ை இப்தபௌதிக உலகம் , முழுமுதற்

கைவுளின் திருநோட்டிற்குத் திரும்பிச் தசல்ல கட்டுண்ை ஆத்மோக்களுக்கு
அளிக்கப்பட்டுள்ள ஒரு வோய்ப்போகும். பரம புருஷ பகவோன் கிருஷ்ணருைனோன

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 136

(அல்லது விஷ்ணுவுைனோன) தங்களது உறடவ மறந்த கோரணத்தோல்,
ஜைவுலகிலுள்ள அடனத்து உயிர்வோழிகளும் தபௌதிக இயற்டகயோல்
கட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ளனர். க்ஷவவடதஷ் ச ஸர்டவர் அஹம் ஏவ க்ஷவத்ய: என்று
பகவத் கீ டதயில் கூறியுள்ள படி, இந்த நித்தியமோன உறடவப் புரிந்துதகோள்ள
நமக்கு உதவக்ஷவ க்ஷவதக் தகோள்டககள் இருக்கின்றன. க்ஷவதங்களின் க்ஷநோக்கம்
கிருஷ்ணடரப் புரிந்துதகோள்வக்ஷத என்படத அவக்ஷர கூறுகிறோர். க்ஷவதங்களில், பதிம்
விஷ்வஸ்யோத்க்ஷமஷ்வரம் என்று கூறப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ, எல்லோ
ஜீவரோசிகளுக்கும் பரம புருஷ பகவோனோன விஷ்ணுக்ஷவ இடறயனோவோர். ஸ்ரீமத்
போகவத்திலும் (2.4.20) ஸ்ரீல சுகக்ஷதவ க்ஷகோஸ்வோமி, பதி என்னும் வோர்த்டதடயக்
தகோண்டு பகவோடன பல வழிகளில் விவரிக்கிறோர்.
ஷ்ரிய: பதிர் யக்ஞ-பதி ப்ரஜோ பதிர்
தியோம் பதிர் க்ஷலோக பதிர் தரோ-பதி:
பதிர் கதிஷ் சோந்த க-வ்ருஷ்ணி ஸோத்வதோம்
ப்ரஸீததோம் க்ஷம பகவோன் ஸதோம் பதி:

ப்ரஜோபதி என்பது பகவோன் விஷ்ணுடவக் குறிக்கும், அவக்ஷர எல்லோ

ஜீவன்களுக்கும் எல்லோ உலகங்களுக்கும் எல்லோ அழகிற்கும் இடறவன்,
எல்லோடரயும் கோப்பவர். விஷ்ணுவின் திருப்திக்கோக யோகங்கடளச் தசய்வதன்
மூலம், கட்டுண்ை ஆத்மோக்கள், இவ்வுலகில் இருக்கும்வடர கவடலகளின்றி
மிகவும் தசௌகரியமோக வோழ்ந்து, பின்னர் தற்க்ஷபோடதய தபௌதிக உைடல விட்ை
பின் இடறவனின் திருநோட்டை அடைய முடியும். அத்தடகய யோகங்கடள
எப்படிச் தசய்வது என்படதக் கற்றுக்தகோள்ளும் வடகயில் இடறவன்
இவ்வுலகிடனப் படைத்துள்ளோர். கட்டுண்ை ஆத்மோக்களுக்கோக
வடிவடமக்கப்பட்டுள்ள நிகழ்ச்சி இதுக்ஷவ. யோகங்கடளச் தசய்வதோல், கட்டுண்ை
ஜீவன்கள் தகோஞ்சம் தகோஞ்சமோக கிருஷ்ண உணர்வுடையவரோகி, எல்லோ
வடகயிலும் ததய்வகமோகின்றனர்.
ீ தற்க்ஷபோடதய கலி யுகத்தில், ஸங்கீ ர்த்ன
யக்ஞம் (பகவோனின் திருநோமங்கடளப் போடுதல்) க்ஷவத சோஸ்திரங்களில் சிபோரிசு
தசய்யப்பட்டுள்ளது. இந்த யுகத்டதச் க்ஷசர்ந்த எல்லோ மனிதர்கடளயும்
விடுவிப்பதற்கோக, இந்த திவ்யமோன வழிமுடற பகவோன் டசதன்யரோல்
அறிமுகப்படுத்தப்பட்ைது. கிருஷ்ண உணர்வும் ஸங்கீ ர்த்தன யோகமும்
ஒன்க்ஷறோக்ஷைோன்று நன்றோக ஒத்துப் க்ஷபோகக் கூடியடவ. பகவோன் கிருஷ்ணரின் பக்த
ரூபம் (பகவோன் டசதன்யர்) ஸ்ரீமத் போகவத்தில் (11.5.32) ஸங்கீ ர்த்தன யோகத்தின்
முக்கிய குறிப்புைன் பின்வருமோறு கூறப்பட்டுள்ளது:
க்ருஷ்ண வர்ணம் த்விஷோக்ருஷ்ணம்
ஸோங்க்ஷகோ போங்கோஸ்த்ர-போர்ஷதம்
யக்டஞ: ஸங்கீ ர்தன-ப்ரோடயர்
யஜந்தி ஹி ஸு-க்ஷமதஸ:

'இக்கலி யுகத்தில், தனது சகோக்களுைன் க்ஷதோன்றும் பகவோடன, க்ஷபோதுமோன

நல்லறிவு படைத்க்ஷதோர் ஸங்கீ ர்த்தன யோகத்தினோல் வழிபடுவர்.' க்ஷவத
இலக்கியங்களில் பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ள மற்ற யோகங்கடளச் தசய்தல்,
தற்க்ஷபோடதய கலி யுகத்தில் எளிதல்ல. ஆனோல் ஸங்கீ ர்த்தன யோகக்ஷமோ மிக
எளிதோகவும் எல்லோ க்ஷநோக்கங்களுக்கும் உகந்ததோகவும் உள்ளது. இது பகவத்
கீ டதயிலும் (9.14) சிபோரிசு தசய்யப்பட்டுள்ளது.

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 137

 பதம் 3.11 - க்ஷத₃வோன்போ₄வயதோக்ஷதன க்ஷத

देवातभावयतातेन ते देवा भावयततु वः ।

परस्परं भावयततः श्रेयः परर्वाप्स्यथ ॥ ११ ॥
க்ஷத₃வோன்போ₄வயதோக்ஷதன க்ஷத க்ஷத₃வோ போ₄வயந்து வ꞉ |

பரஸ்பரம் போ₄வயந்த꞉ ஷ்₂க்ஷரய꞉ பரமவோப்ஸ்யத₂ || 3-11 ||

க்ஷத₃வோன் — க்ஷதவர்கள்; போ₄வயதோ — மகிழ்வடைந்து; அக்ஷனன — இந்த யோகங்களோல்;

க்ஷத — அந்த; க்ஷத₃வோ꞉ — க்ஷதவர்கள்; போ₄வயந்து — மகிழ்விப்பர்; வ꞉ — உங்கடள;
பரஸ்பரம் — ஒருவடரதயோருவர்; போ₄வயந்த꞉ — மகிழ்வித்து; ஷ்₂க்ஷரய꞉ — நலத்டத;
பரம் — உயர்ந்த; அவோப்ஸ்யத₂ — நீங்கள் அடைவர்கள்.
ீ

தமோழிதபயர்ப்பு

யோகங்களோல் மகிழ்ச்சியடையும் க்ஷதவர்கள் உங்கடளயும் மகிழ்விப்பர்.

மனிதர்களுக்கும் க்ஷதவர்களுக்கும் இடைக்ஷயயோன இத்தகு
ஒத்துடழப்பினோல், அடனவரும் உயர்ந்த நலமுைம் வோழலோம்.

தபோருளுடர

க்ஷதவர்கள், இப்தபௌதிக உலகின் விவகோரங்கடள நிர்வகிப்பதற்கோக

சக்தியளிக்கப்பட்ைவர்கள். ஒவ்தவோரு உயிர்வோழியின் , உைடலயும் ஆத்மோடவயும்
தக்க டவப்பதற்குத் க்ஷதடவயோன கோற்று, ஒளி, நீர், மற்றும் பலவற்டற
விநிக்ஷயோகிக்க க்ஷவண்டிய தபோறுப்பு அவர்களிைம் ஒப்படைக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த
எண்ணிலைங்கோத உதவியோளர்களோன க்ஷதவர்கள் அடனவரும், பரம புருஷ
பகவோனின் உைலிலுள்ள பல்க்ஷவறு போகங்களோவர். அவர்களது இன்ப துன்பங்கள்
மனிதரோல் நைத்தப்படும் யோகங்கடளப் தபோறுத்தது, சில யோகங்கள் குறிப்பிட்ை
க்ஷதவர்கடளத் திருப்தி தசய்வதற்கோக தசய்யப்படுபடவ. இருப்பினும் , அத்தடகய
யோகங்கடளயும், பகவோன் விஷ்ணுக்ஷவ முதன்டமயோனவரோக வழிபைப்படுகிறோர்.
எல்லோவித யோகங்கடளயும் அனுபவிப்பவர் கிருஷ்ணக்ஷர என்பது பகவத்
கீ டதயிலும் கூறப்பட்டுள்ளது: க்ஷபோக்தோரம் யக்ஞ-தபஸோம். எனக்ஷவ, எல்லோ
யோகங்களின் இறுதிக் குறிக்க்ஷகோள் யக்ஞ-பதிடயத் திருப்திப்படுத்துவக்ஷதயோகும்.
இத்தகு யோகங்கள் முடறயோக நைத்தப்பட்ைோல் , தவவ்க்ஷவறு துடறக்கு
தபோறுப்க்ஷபற்றுள்ள க்ஷதவர்கள் அடனவரும் மகிழ்வடைவர் , இயற்டகயின்
க்ஷதடவகளுக்கு பஞ்சம் என்பக்ஷத இருக்கோது.

யோகங்கடளச் தசய்வதோல் சில உப விடளவுகள் ஏற்படுகின்றன என்ற க்ஷபோதிலும்,

இறுதியில் யோகங்கள் தபௌதிக பந்தத்திலிருந்து முக்தி தகோடுப்பதற்கு
உண்ைோனடவக்ஷய. யோகங்கடளச் தசய்வதோல் எல்லோச் தசயல்களும்
தூய்டமயடைகின்றன என்று க்ஷவதங்களில் கூறப்பட்டுள்ளது: ஆஹோர-ஷுத்ததௌ
ஸத்த்வ-ஷுத்தி: ஸத்த்வ-ஷுத்ததௌ த்ருவோ ஸ்ம்ருதி: ஸ்ம்ருதி-லம்க்ஷப ஸர்வ-
க்ரந்தீனோம் விப்ரக்ஷமோே:. யோகம் தசய்வதோல் உணவு தூய்டமயடைகிறது,
தூய்டமயோன உணடவ உட்தகோள்வதோல் வோழ்க்டக தூய்டமயோகிறது,

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 138

தூய்டமயோன வோழ்வினோல் ஞோபகத்டதக் தகோடுக்கும் நுண்ணிய திசுக்கள்
தூய்டமயடைகின்றன, க்ஷமலும் ஞோபகம் புனிதமடைந்த பின்பு , ஒருவன் முக்தியின்
போடதடயப் பற்றி நிடனக்க முடியும். இடவதயல்லோம் ஒன்றுக்ஷசோந்து , தற்கோலச்
சமுதோயத்தின் அவசியத் க்ஷதடவயோன கிருஷ்ண உணர்விற்கு வழிகோட்டுகின்றன.

பதம் 3.12 - இஷ்ைோன்க்ஷபோ₄கோ₃ன்ஹி க்ஷவோ

इष्टातभोगाशतह वो देवा दास्यतते यज्ञभाशवताः ।

तैदमत्तानप्रदायैभ्यो यो भुङ्क्ते स्तेन एव सः ॥ १२ ॥
இஷ்ைோன்க்ஷபோ₄கோ₃ன்ஹி க்ஷவோ க்ஷத₃வோ தோ₃ஸ்யந்க்ஷத யஜ்ஞபோ₄விதோ꞉ |

டதர்த₃த்தோனப்ரதோ₃டயப்₄க்ஷயோ க்ஷயோ பு₄ங்க்க்ஷத ஸ்க்ஷதன ஏவ ஸ꞉ || 3-12 ||

இஷ்ைோன் — ஆடசப்பட்ை; க்ஷபோ₄கோ₃ன் — வோழ்க்டகத் க்ஷதடவகள்; ஹி — நிச்சயமோக;

வ꞉ — உங்களுக்கு; க்ஷத₃வோ꞉ — க்ஷதவர்கள்; தோ₃ஸ்யந்க்ஷத — அளிப்பர்; யஜ்ஞ-போ₄விதோ꞉ —
யோகங்களோல் திருப்தியடைந்து; டத꞉ — அவர்களோல்; த₃த்தோன் — அளிக்கப்பட்ைடத;
அப்ரதோ₃ய — படைக்கோமல்; ஏப்₄ய꞉ — அந்த க்ஷதவர்களுக்கு; ய꞉ — எவதனோருவன்;
பு₄ங்க்க்ஷத — அனுபவிக்கின்றோக்ஷனோ; ஸ்க்ஷதன꞉ — திருைன்; ஏவ — நிச்சயமோக; ஸ꞉ —
அவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பல்க்ஷவறு வோழ்க்டகத் க்ஷதடவகளின் அதிகோரியோன க்ஷதவர்கள்,

யோகங்களோல் திருப்தியடைந்து உங்களுக்கு
க்ஷவண்டியவற்டறதயல்லோம் அளிக்கின்றனர். இத்தகு அன்பளிப்புகடள
பதிலுக்கு அவர்களுக்கு படைக்கோமல் அனுபவிப்பவன் நிச்சயமோக
திருைக்ஷனயோவோன்.

தபோருளுடர

பரம புருஷ பகவோனோன விஷ்ணுவின் சோர்பில் வோழ்க்டகத் க்ஷதடவகடள

வழங்கும் அதிகோரிகக்ஷள க்ஷதவர்கள். எனக்ஷவ, நியமிக்கப்பட்ை யோகங்களின் மூலம்
அவர்கள் திருப்திப்படுத்தப்பை க்ஷவண்டும். தவவ்க்ஷவறு வடகயோன க்ஷதவர்களுக்கு
தவவ்க்ஷவறு வடகயோன யோகங்கள் க்ஷவதங்களில் பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ளன.
ஆனோல், இறுதியில் எல்லோ யோகங்களும் புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள்
விஷ்ணுவிற்கு அர்ப்பணிக்கப்படுகின்றன. முழுமுதற் கைவுடளப் பற்றி புரிந்து
தகோள்ள முடியோதவர்களுக்கு க்ஷதவர்களுக்கோன யோகங்கள் விதிக்கப்பட்டுள்ளன.
மக்களின் பலதரப்பட்ை குணங்களுக்க்ஷகற்ப பல்க்ஷவறு வடகயோன யோகங்கள்
க்ஷவதங்களில் பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ளன. க்ஷதவர்கடள வழிபடுவதும் கூை
மனிதர்களின் தவவ்க்ஷவறு குணங்களுக்கு ஏற்பக்ஷவ. உதோரணமோக, மோமிசம்
உண்பவர்களுக்கு, இயற்டகயின் க்ஷகோரசக்தி உருவமோன கோளிடய வழிபடுவதும்
வழிபோட்டுத் தளத்தில் மிருகபலி தகோடுப்பதும் பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ளன. ஆனோல்
ஸத்வ குணத்தில் இருப்பவர்களுக்கு, விஷ்ணுடவ வழிபடும் திவ்யமோன முடற
பரிந்துடரக்கப்படுகிறது. ஆனோல் தமோத்ததில் எல்லோ யோகங்களுக்ஷம படிப்படியோக

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 139

திவ்ய நிடலக்கு ஏற்றம் தபறும் க்ஷநோக்கத்துைன் ஏற்பட்ைடவயோகும். சோதோரண
மக்களுக்கு, குடறந்த பட்சம் பஞ்ச-மஹோ-யக்ஞம் எனப்படும் ஐந்து முக்கிய
யோகங்கள் இன்றியடமயோதடவயோகும்.

மனித சமுதோயம் வோழ்வதற்குத் க்ஷதடவயோனடவ அடனத்தும், இடறவனின்

பிரதிநிதிகளோன க்ஷதவர்களோக்ஷலக்ஷய அளிக்கப்படுகின்றன என்படத அறிவது
அவசியம். யோரும் எடதயும் உண்ைோக்க முடியோது. உதோரணத்திற்கு மனித
சமுதோயத்தின் உணவுப் தபோருள்கடள எடுத்துக் தகோள்ளுங்கள். ஸத்வ குணத்தில்
உள்ளவர்களுக்கோன தோனியங்கள், பழங்கள், கோய்கறிகள், போல், சர்க்கடர
முதலியடவ மட்டுமின்றி, அடசவ உணவு உண்பவர்களுக்கோன புலோல் உட்பை
எதுவும் மனிதரோல் படைக்கப்படுவது அல்ல. க்ஷமலும் , தவப்பம், ஒளி, நீர், கோற்று
க்ஷபோன்ற வோழ்க்டகத் க்ஷதடவகளும் மனித சமுதோயத்தோல் படைக்கப்பை
முடியோதடவ. பரம புருஷரோன இடறவன் இல்டலதயனில் , க்ஷவண்டிய சூரிய ஒளி,
மதிதயோளி, மடழ, ததன்றல் என எதுவுக்ஷம இருக்க முடியோது. இடவயின்றி
மனிதன் வோழ இயலோது. நமது வோழ்வு இடறவனோல் அளிக்கப்படும் தபோருள்கடள
நம்பி இருப்பது மிகத் ததளிவு. நமது உற்பத்தித் ததோழிற்சோடலகளுக்குத்
க்ஷதடவயோன உக்ஷலோகங்கள், கந்தகம், போதரஸம், மோங்கன ீஸ் மற்றும் பல
எண்ணற்ற கச்சோப் தபோருள்களும் கூை பகவோனோல் வழங்கப்படுவக்ஷதயோகும். ஜை
வோழ்வின் க்ஷபோரோட்ைங்களிலிருந்து முக்தி தபறுவது என்னும் இறுதிக்
குறிக்க்ஷகோளுக்கு வழிவகுக்கும் தன்னுணர்டவ அடைவதற்கோக, இடறவனின்
பிரதிநிதிகளோல் விநிக்ஷயோகிக்கப்படும் பல்க்ஷவறு தபோருள்கடள சரிவர பயன்படுத்தி ,
நோம் நமது உைடல ஆக்ஷரோக்கியமோக டவத்துக் தகோள்ள க்ஷவண்டும். வோழ்வின்
குறிக்க்ஷகோள் யோகங்கடள தசய்வதோல் அடையப்படுகிறது. மனித வோழ்வின்
குறிக்க்ஷகோடள மறந்து, பகவோனின் பிரதிநிதிகளோல் அளிக்கப்படும் தபோருள்கடள
புலனுகர்ச்சிகளுக்கோக (படைப்பின் குறிக்க்ஷகோள் அதுவல்ல என்ற க்ஷபோதிலும்) ஏற்று ,
தபௌதிக வோழ்வில் க்ஷமன்க்ஷமலும் சிக்கிக் தகோண்ைோல், நிச்சயமோக நோம்
திருைர்களோகி விடுகிக்ஷறோம். அதனோல் தபௌதிக இயற்டகயின் சட்ைத்தோல்
தண்டிக்கப்படுகிக்ஷறோம். திருைர்களின் சமுதோயம் ஒருக்ஷபோதும் மகிழ்ச்சியோக இருக்க
முடியோது; ஏதனனில், அவர்களது வோழ்வில் குறிக்க்ஷகோள் எதுவுமில்டல. தபௌதிகத்
திருைர்களின் வோழ்வில் எவ்வித இறுதிக் குறிக்க்ஷகோளும் கிடையோது , யோகங்கடளச்
தசய்வதற்கோன அறிவில்லோத அத்தடகக்ஷயோர், புலனின்பத்தோல் மட்டுக்ஷம வழி
நைத்தப்படுகின்றனர். இருப்பினும், பகவோன் டசதன்யரோல் ததோைங்கி டவக்கப்பட்ை
ஸங்கீ ர்த்தன யோகம், கிருஷ்ண உணர்வின் தகோள்டககடள ஏற்றுக் தகோள்ள
முன்வரும் அடனவரும் பயிற்சி தசய்யக் கூடிய, மிக எளிடமயோன யோகமோகும்.

பதம் 3.13 - யஜ்ஞஷி₂ஷ்ைோஷி₂ன꞉ ஸந்

यज्ञशिष्टाशिनः सततो र्ुच्यतते सवमककशल्बषै ।

भुञ्जते ते त्वघं पापा ये पचतत्यात्र्कारणात् ॥ १३ ॥
யஜ்ஞஷி₂ஷ்ைோஷி₂ன꞉ ஸந்க்ஷதோ முச்யந்க்ஷத ஸர்வகில்பி₃டஷ |

பு₄ஞ்ஜக்ஷத க்ஷத த்வக₄ம் போபோ க்ஷய பசந்த்யோத்மகோரணோத் || 3-13 ||

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 140

 யஜ்ஞ-ஷி₂ஷ்ை — யோக மீ திடய; அஷி₂ன꞉ — உண்க்ஷபோர்; ஸந்த꞉ — பக்தர்கள்;
முச்யந்க்ஷத — விடுதபறுகின்றனர்; ஸர்வ — எல்லோவிதமோன; கில்பி₃டஷ꞉ —
போவங்களிலிருந்து; பு₄ஞ்ஜக்ஷத — அனுபவிக்கும்; க்ஷத — அவர்கள்; து — ஆனோல்; அக₄ம்
— தகோடிய போவங்கள்; போபோ꞉ — போவிகள்; க்ஷய — யோர்; பசந்தி — உணவு தயோரிப்பவர்;
ஆத்ம-கோரணோத் — புலனின்பத்திற்கோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

யோகத்தில் அர்ப்பணிக்கப்பட்ை உணடவ உண்பதோல், பகவோனின்

பக்தர்கள் எல்லோவிதமோன போவங்களிலிருந்தும் விடுபடுகிறோர்கள்.
தங்களது சுய புலனின்பத்திற்கோக உணவு தயோரிப்பவர்கள் போவத்டத
உண்கிறோர்கள்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்விலிருப்பவர் (பரம புருஷரின் பக்தர்) ஸந்தஸ் என்று

அடழக்கப்படுகின்றனர். பிரம்ம சம்ஹிடதயில் ( 5.38) கூறப்பட்டிருப்பதுக்ஷபோல,
அவர்கள் எப்க்ஷபோதும் இடறவனின் மீது கோதல் தகோண்ைவர்கள்: ப்க்ஷரமோஞ்ஜன-ச்சு-
ரித-பக்தி-விக்ஷலோசக்ஷனன ஸந்த: ஸடதவ ஹ்ருதக்ஷயஷு விக்ஷலோகயந்தி. பரம
புருஷ பகவோனுைன் கோதல் தகோண்ைவர்கள் ஸந்தஸ் என்று
அடழக்கப்படுகின்றனர். இடறவனோன க்ஷகோவிந்தன் (எல்லோ இன்பங்கடளயும்
தருபவர்), அல்லது முகுந்தன் (முக்தி அளிப்பவர்), அல்லது ஸ்ரீ கிருஷ்ணருக்கு (மிக
வசீகரமோனவர்) முதலில் படைக்கோமல் அவர்கள் எடதயும் ஏற்றுக் தகோள்ள
மோட்ைோர்கள். எனக்ஷவ, இத்தகு பக்தர்கள் எப்க்ஷபோதுக்ஷம ஸ்ரவணம், கீ ர்த்தனம்,
ஸ்மரணம், அர்ச்சனம் க்ஷபோன்ற பக்தி தநறிகளின் மூலம் யோகங்கடளச்
தசய்கின்றனர். ஜை உலகின் எல்லோ விதமோன போவத் ததோைர்புகளின்
களங்களிலிருந்தும் இந்த யோகங்கள் அவர்கடளக் கோப்பற்றுகின்றன. நோவின்
ருசிக்கோக உணவு சடமக்கும் மற்றவர்கக்ஷளோ, திருைர்கள் மட்டுமல்ல, போவத்டத
உண்பவர்களுமோவர். போவியோகவும் திருைனோகவும் இருப்பவன் எப்படி
மகிழ்ச்சியடைய முடியும்? எனக்ஷவ, மக்கள் எல்லோவிதத்திலும் மகிழ்ச்சியோக வோழ
க்ஷவண்டுதமனில், பூரண கிருஷ்ண உணர்க்ஷவோடு ஸங்கீ ர்த்தன யோகம் தசய்யும்
எளிய முடறடய கற்றுத் தரப்பை க்ஷவண்டும். இல்டலக்ஷயல் உலகில் அடமதிக்ஷயோ
இன்பக்ஷமோ இருக்க முடியோது.

பதம் 3.14 - அந்நோத்₃ப₄வந்தி பூ₄த

अिाद्भवशतत भूताशन पजमतयादिसम्भवः ।

यज्ञाद्भवशत पजमतयो यज्ञः कर्मसर्ुद्भवः ॥ १४ ॥
அந்நோத்₃ப₄வந்தி பூ₄தோனி பர்ஜன்யோத₃ன்னஸம்ப₄வ꞉ |

யஜ்ஞோத்₃ப₄வதி பர்ஜன்க்ஷயோ யஜ்ஞ꞉ கர்மஸமுத்₃ப₄வ꞉ || 3-14 ||

அன்னோத் — தோனியங்களிலிருந்து; ப₄வந்தி — வளர்கின்றன; பூ₄தோனி — தபௌதிக

உைல்கள்; பர்ஜன்யோத் — மடழயிலிருந்து; அன்ன — உணவுத் தோனியங்கள்; ஸம்ப₄வ꞉

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 141

 — உண்ைோக்கப்படுகின்றன; யஜ்ஞோத் — யோகங்கடளச் தசய்வதிலிருந்து; ப₄வதி —
சோத்தியமோகிறது; பர்ஜன்ய꞉ — மடழ; யஜ்ஞ꞉ — யோகங்கள்; கர்ம — விதிக்கப்பட்ை
கைடமகள்; ஸமுத்₃ப₄வ꞉ — பிறந்த.

தமோழிதபயர்ப்பு

மடழயோல் க்ஷதோற்றுவிக்கப்படும் தோனியங்களோல் எல்லோ ஜீவன்களின்

உைல்களும் வோழ்கின்றன. யோகத்தோல் மடழயும், விதிக்கப்பட்ை
கைடமகளோல் யோகமும் உண்ைோக்கப் படுகின்றன.

தபோருளுடர

பகவத் கீ டதயின் மிகச் சிறந்த கருத்துடரயோளரோக ஸ்ரீல பலக்ஷதவ வித்யோபூஷணர்

கூறுகிறோர்: க்ஷய இந்த்ரோத்-யங்கதயோவஸ்திதம் யக்ஞம் ஸர்க்ஷவஷ்வரம் விஷ்ணும்
அப்யர்ச்ய தச்-க்ஷசஷம் அஷ்னந்தி க்ஷதன தத் க்ஷதஹ-யோத்ரோம் ஸம்போதயந்தி, க்ஷத
ஸந்த: ஸர்க்ஷவஷ்வரஸ்ய யக்ஞ-புருஷஸ்ய பக்தோ: ஸர்வ-கில்பி டஷர் அனோதி-
கோல-விவ்ருத்டதர் ஆத்மோனுபவ-ப்ரதிபந்தடகர் நிகிடல: போடபர் விமுச்யந்க்ஷத.
எல்லோ யோகங்கடளயும் அனுபவிக்கும் நபர் அல்லது யக்ஞ-புருஷர் என்று
அறியப்படும் முழுமுதற் கைவுக்ஷள எல்லோ க்ஷதவர்களுக்கும் தடலவரோவோர்.
உைலின் அங்கங்கள் உைல் தமோத்திற்கும் க்ஷசடவ தசய்வடத க்ஷபோல க்ஷதவர்கள்
அடனவரும் பகவோனுக்கு க்ஷசடவ தசய்கின்றனர். இந்திரன் , சந்திரன், வருணன்
முதலிய க்ஷதவர்கள் உலக விவகோரங்கடள நிர்வோகம் தசய்வதற்கோக இடறவனோல்
நியமிக்கப்பட்ை அதிகோரிகளோவர். அவர்கடள மகிழ்விப்பதற்கோகவும் கோற்று, ஒளி,
நீர் முதலோனவற்டற அவர்களிைமிருந்து தபற்று உணவு தோனியங்கடள உற்பத்தி
தசய்வதற்கோகவும், க்ஷவதங்கள் யோகங்கடள விதித்துள்ளன. பகவோன் கிருஷ்ணடர
வழிபடும் க்ஷபோது அவரது தவவ்க்ஷவறு அங்கங்களோன க்ஷதவர்களும் தோனோகக்ஷவ
வழிபைப்படுகின்றனர்; எனக்ஷவ, க்ஷதவர்கடளத் தனியோக வழிபடும் அவசியம்
ஏதுமில்டல. இதன் கோரணத்தோல், கிருஷ்ண உணர்விலுள்ள பக்தர்கள், உணடவ
கிருஷ்ணருக்குப் படைத்தபின் உட்தகோள்கின்றனர். இஃது உைடல ஆன்மீ கத்தில்
வளப்படுத்துகின்றது. இத்தகு தசயலோல், உைலின் படழய போவ விடளவுகள்
அழிவது மட்டுமின்றி, ஜை இயற்டகயின் எல்லோக் களங்கங்களிலிருந்தும் பூரண
போதுகோப்பு ஏற்படுகிறது. ததோற்று வியோதி க்ஷவகமோக பரவும் க்ஷபோது, தடுப்பு மருந்து
உட்தகோள்வதோல் ஒருவன் அதன் தோக்கத்திலிருந்து தப்ப முடிகிறது. அதுக்ஷபோலக்ஷவ
பகவோன் விஷ்ணுவிற்கு அர்ப்பணம் தசய்த உணடவ நோம் உட்தகோள்ளும் க்ஷபோது
ஜை போதிப்டப எதிர்ப்பதற்குத் க்ஷதடவயோன சக்தி கிடைக்கிறது. இடதப்
பின்பற்றுபவர்கள் இடறவனின் பக்தர்கள் என்று அடழக்கப்படுகின்றனர். எனக்ஷவ,
கிருஷ்ணருக்கு அர்ப்பணம் தசய்யப்பட்ை உணடவ மட்டுக்ஷம உண்ணும் கிருஷ்ண
பக்தர், ஆன்மீ கத் தன்னுணர்வின் முன்க்ஷனற்றப் போடதயில் தைங்கல்களோக உள்ள
(முந்டதய) ஜை போதிப்புகடள தவற்றிதகோள்ள முடியும். மறு பக்கத்தில், இவ்வோறு
தசய்யோதவன் தனது போவச் தசயல்களின் அளடவ அதிகரித்துக் தகோண்க்ஷை
தசன்று, இவற்றின் விடளவுகடள அனுபவிப்பதற்கோக நோய், பன்றி க்ஷபோன்ற
உைல்கடள மறுபிறவியில் அடைகின்றோன். இப்தபௌதிக உலகம் முழுக்க முழுக்க
களங்கங்கள் நிடறந்தது. பகவோன் விஷ்ணுவின் பிரசோத்டத உட்தகோண்டு எதிர்ப்பு
சக்திடய வளர்த்தவர், இதன் தோக்குதல்களிலிருந்து போதுகோக்கப்படுகிறோர்.
இம்முடறடயப் பின்பற்றோதவக்ஷரோ களங்கங்களுக்கு உட்படுத்தப்படுகிறோர்.

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 142

தோனியங்களும் கோய்கறிகளுக்ஷம உணவுப் தபோருள்களோகும். மனிதன் பலவிதமோன
தோனியங்கடளயும் கோய்கறிகடளயும் பழங்கடளயும் உட்தகோள்கிறோன்.
மிருகங்கக்ஷளோ, புல், இடல, தோனியக் கழிவுகள் மற்றும் கோய்கறிக் கழிவுகள்
முதலியவற்டற உண்கின்றன. மோமிசம் உண்ணும் பழக்கம் உடையவர்களும் ,
மிருகங்கடள உண்பதற்குத் தோவரங்களின் உற்பத்திடயக்ஷய நம்பியிருக்க
க்ஷவண்டும். எனக்ஷவ, இறுதியில் போர்த்தோல், நோம் மிகப்தபரிய ததோழிற்சோடலகடள
நம்பி வோழ்வதில்டல, விவசோய நிலத்டதக்ஷய நம்பி வோழ்கிக்ஷறோம். இத்தகு விவசோய
உற்பத்தி, க்ஷதடவயோன அளவு மடழடய நம்பியுள்ளது. இந்த மடழ , க்ஷதவர்களோன
இந்திரன், சூரியன், சந்திரன் க்ஷபோன்றவர்களோல் கட்டுப்டுத்தப்படுகிறது. அவர்கள்
அடனவரும் பகவோனின் ததோண்ைர்கக்ஷள யோகங்களோல் இடறவடனத் திருப்தி
தசய்ய முடியும்; எனக்ஷவ, இவற்டறச் தசய்யோதவன் பஞ்சத்டதக்ஷய கோண்போன்—
இஃது இயற்டகயின் நியதி. எனக்ஷவ , யோகங்கள், குறிப்போக இந்த யுகத்திற்கு
பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ள ஸங்கீ ர்த்தன யோகத்டத, நமது உணவுப் பற்றோக்
குடறடயத் தீர்ப்பதற்கோகவோவது தசய்க்ஷதயோக க்ஷவண்டும்.

பதம் 3.15 - கர்ம ப்₃ரஹ்க்ஷமோத்₃ப₄வம

कर्म ब्रह्मोद्भवं शवशद्ध ब्रह्माक्षरसर्ुद्भवर्् ।

तस्र्ात्सवमगतं ब्रह्म शनत्यं यज्ञे प्रशतशितर्् ॥ १५ ॥
கர்ம ப்₃ரஹ்க்ஷமோத்₃ப₄வம் வித்₃தி₄ ப்₃ரஹ்மோேரஸமுத்₃ப₄வம் |

தஸ்மோத்ஸர்வக₃தம் ப்₃ரஹ்ம நித்யம் யஜ்க்ஷஞ ப்ரதிஷ்டி₂தம் || 3-15 ||

கர்ம — தசயல்; ப்₃ரஹ்ம — க்ஷவதங்களிலிருந்து; உத்₃ப₄வம் — உண்ைோகிறது; வித்₃தி₄ —

நீ அறிய க்ஷவண்டும்; ப்₃ரஹ்ம — க்ஷவதங்கள்; அேர — பரபிரம்மனிலிருந்து
(முழுமுதற் கைவுளிைமிருந்து); ஸமுத்₃ப₄வம் — க்ஷநரடியோகத் க்ஷதோன்றுகின்றன;
தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; ஸர்வ-க₃தம் — எங்கும் நிடறந்துள்ள; ப்₃ரஹ்ம — உன்னதம்;
நித்யம் — நித்தியமோக; யஜ்க்ஷஞ — யோகத்தில்; ப்ரதிஷ்டி₂தம் — வற்றுள்ளோர்.
ீ

தமோழிதபயர்ப்பு

விதிக்கப்பட்ை கைடமகள் க்ஷவதங்கடள அடிப்படையோகக் தகோண்ைடவ.

க்ஷவதங்கள் க்ஷநரடியோக முழுமுதற் கைவுளிைமிருந்து க்ஷதோன்றியடவ.
எனக்ஷவ, எங்கும் பரவியுள்ள முழுமுதற் கைவுள், எல்லோ யோகங்களிலும்
நித்தியமோக வற்றுள்ளோர்.
ீ

தபோருளுடர

யக்ஞோர்த கர்மம், அதோவது கிருஷ்ணரின் திருப்திக்கோக தசயலோற்றுவதன் க்ஷதடவ ,

இப்பதத்தில் மிகவும் வலியுறுத்தப்பட்டுள்ளது. நோம் யக்ஞ-புருஷரோன
விஷ்ணுடவத் திருப்திப்படுத்துவதற்கோகச் தசயலோற்ற க்ஷவண்டுதமனில், பிரம்மன்
எனப்படும் திவ்யமோன க்ஷவதங்களின் வழிகோட்டுதடல நோம் கண்ைறிய க்ஷவண்டும்.
க்ஷவதங்கக்ஷள நமது தசயல்களுக்கோன வழிகோட்டிகளோகும். க்ஷவதங்களின்

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 143

வழிகோட்டிதலின்றி தசய்யப்படும் தசயல்கள் அடனத்தும் விகர்மங்கள், அதோவது
அங்கீ கரிக்கப்பைோத தசயல்கள் அல்லது போவச் தசயல்கள் எனப்படும். எனக்ஷவ
தசயல்களின் விடளவுகளிலிருந்து தப்பிக்க, ஒருவன் எப்க்ஷபோதும் க்ஷவதங்களின்
வழிகோட்டுதடல ஏற்றுக் தகோள்ள க்ஷவண்டும். சோதோரண வோழ்வில் எவ்வோறு
நோட்டின் சட்ைங்களுக்கு உட்பட்டு தசயலோற்ற க்ஷவண்டியுள்ளக்ஷதோ, அக்ஷத க்ஷபோல
இடறவனின் உயர் விதிகளுக்கு ஏற்ப ஒருவன் தசயலோற்ற க்ஷவண்டும்.
க்ஷவதங்களில் அளிக்கப்பட்டுள்ள வழிமுடறகள் முழுமுதற் கைவுளின்
மூச்சிலிருந்து க்ஷநரடியோகத் க்ஷதோன்றியடவ. அஸ்ய மஹக்ஷதோ பூதஸ்ய
நிஷ்வஸிதம் ஏதத்-யத் ரிக்-க்ஷவக்ஷதோ யஜுர்-க்ஷவத: ஸோம-க்ஷவக்ஷதோ (அ)தர்வோங்கி
ரஸ: 'நோன்கு க்ஷவதங்களோன ரிக், யஜுர், ஸோம, மற்றும் அதர்வ க்ஷவதங்கள்
புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளின் மூச்சிலிருந்து க்ஷதோன்றியடவ. ' (ப்ருஹத்-
ஆரண்யக உபநிஷத் 4.5.11) சர்வ சக்தி தபோருந்தியவரோன கைவுள், மூச்சோலும்
க்ஷபசும் வல்லடமயுடையவர். தனது ஒவ்தவோரு புலன்களோலும் மற்ற எல்லோப்
புலன்களின் தசயல்கடளயும் தசய்யும் தனிப்தபரும் வல்லடம இடறவனுக்கு
உண்டு என்படத பிரம்ம சம்ஹிடத விவரிக்கின்றது. க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல்,
மூச்சோல் க்ஷபசவும் கண்களோல் கருவூட்ைவும் அவருக்கு வல்லடம உண்டு.
உண்டமயில், தனது கண்களோல் தபௌதிக இயற்டகடயப் போர்த்தன் மூலமோக
ஜீவன்கடள அதனுள் அவர் கருவுறச் தசய்ததோக கூறப்பட்டுள்ளது. இயற்டகயின்
வயிற்றில் உயிர்கடளக் கருத்தரிக்கச் தசய்த பிறகு, கட்டுண்ை அவ்வுயிர்கள்
முழுமுதற் கைவுளின் திருநோட்டிற்குத் திரும்பிச் தசல்வதற்கோன
வழிமுடறகடளயும் க்ஷவதங்களில் விவரித்தோர் இடறவன். தபௌதிக இயற்டகயின்
வசப்பட்டுள்ள கட்டுண்ை ஆத்மோக்கள் அடனவரும் புலனின்பத்டத மிகவும்
விரும்புகின்றனர் என்படத நோம் எப்க்ஷபோதும் நிடனவிற்தகோள்ள க்ஷவண்டும்.
ஆனோல், திரிபடைந்த நமது இச்டசகடளதயல்லோம் பூர்த்தி தசய்து , இன்பம் என்று
நிடனப்பவற்டற எல்லோம் அனுபவித்துத் தீர்த்த பின்னர், கைவுளிைம்
திரும்பும்படியோக க்ஷவத விதிகள் அடமக்கப்பட்டுள்ளன. கட்டுண்ை ஆத்மோக்கள்
முக்தி அடைவதற்கு இது ஒரு வோய்ப்போகும்; எனக்ஷவ, கட்டுண்ை ஆத்மோக்கள்
அடனவரும் கிருஷ்ண உணர்வுடையவர்களோகி யக்ஞ வழிமுடறடயப் பின்பற்ற
முயற்சி தசய்ய க்ஷவண்டும். இதுவடர க்ஷவத தநறிகடளப் பின்பற்றோமல்
இருந்தவர்களும், கிருஷ்ண உணர்வின் தகோள்டககடள ஏற்றுக் தகோள்ளலோம்,
அதன் தளத்திலிருந்து க்ஷவத யோகங்கள் அல்லது கர்மங்கடள தசயலோற்ற முடியும்.

பதம் 3.16 - ஏவம் ப்ரவர்திதம் சக்

एवं प्रवर्तततं चक्रं नानुवतमयतीह यः ।

अघायुररशतद्रयारार्ो र्ोघं पाथम स जीवशत ॥ १६ ॥
ஏவம் ப்ரவர்திதம் சக்ரம் நோனுவர்தயதீஹ ய꞉ |

அகோ₄யுரிந்த்₃ரியோரோக்ஷமோ க்ஷமோக₄ம் போர்த₂ ஸ ஜீவதி || 3-16 ||

ஏவம் — இவ்வோறோக; ப்ரவர்திதம் — க்ஷவதங்களில் நிடலநோட்ைப்பட்ை; சக்ரம் —

சக்கரம்; ந — இல்டல; அனுவர்தயதி — கடைப்பிடித்தல்; இஹ — இவ்வோழ்வில்; ய꞉ —
யோதரோருவர்; அக₄-ஆயு꞉ — போவம் நிடறந்த வோழ்வு வோழ்பவன்; இந்த்₃ரிய-ஆரோம꞉ —

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 144

புலனுகர்ச்சியில் திருப்தியுற்று; க்ஷமோக₄ம் — பலனின்றி; போர்த₂ — பிருதோவின் மகக்ஷன
(அர்ஜுனோ); ஸ꞉ — அவன்; ஜீவதி — வோழ்கிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எனதன்பு அர்ஜுனோ, க்ஷவதங்களில் விதிக்கப்பட்டுள்ள இத்தடகய யோக

சக்கரத்டத இம்மனித வோழ்வில் கடைப் பிடிக்கோதவன், முற்றிலும்
போவகரமோன வோழ்க்டக வோழ்கிறோன். புலன்களின் திருப்திக்கோக
மட்டும் வோழ்பவனின் வோழ்வு பலனற்றதோகும்.

தபோருளுடர

'கடினமோக உடழத்து புலனின்பம் அனுபவியுங்கள்' என்னும் பணதவறியர்களின்

தகோள்டக இடறவனோல் இங்கு கண்டிக்கப்படுகிறது. எனக்ஷவ, இப்தபௌதிக உலகில்
அனுபவிக்க விரும்புக்ஷவோர், முந்டதய பதங்களில் கூறப்பட்ை யோக சக்கரத்டத
கடைபிடிப்பது மிகவும் இன்றியடமயோததோகும். இத்தகு ஒழுங்கு முடறகடளக்
கடைபிடிக்கோதவனின் வோழ்க்டக க்ஷமன்க்ஷமலும் இழிந்து அபோயகரமோன நிடலடய
அடைகிறது. இயற்டகயின் ஏற்போட்டின்படி, இந்த மனித உைல் தன்னுணர்விற்கோக
உண்ைோனதோகும். கர்ம க்ஷயோகம், ஞோன க்ஷயோகம், பக்தி க்ஷயோகம் எனும் மூன்று
வழிகளில் ஏக்ஷதனும் ஒரு வழிடயப் பின்பற்றி, தன்னுணர்டவ அடையலோம்.
நன்டம தீடமகடளக் கைந்து வோழும் ஆன்மீ கவோதிகள், விதிக்கப்பட்ை
யோகங்கடளக் கண்டிப்போகச் தசயலோற்றும் அவசியமில்டல. ஆனோல்
புலனுகர்ச்சியில் ஈடுபட்டிருப்பவர்கள், க்ஷமற்கூறிய யோகச் சுழற்சிடய பின்பற்றி
தங்கடளத் தூய்டமப்படுத்திக் தகோள்வது அவசியம். பல்க்ஷவறு விதமோன
தசயல்கள் உண்டு. கிருஷ்ண சிந்தடனயில் இல்லோத நபர்கள் , புலன்களின்
சிந்தடனயில் ஈடுபடுபவர் என்பது நிச்சயம்; எனக்ஷவ, புண்ணியங்கடளச் தசய்வது
அவர்களுக்கு அவசியத் க்ஷதடவயோகும். புலன்களின் சிந்தடனயில் உள்ளவர்கள்,
அச்தசயல்களின் விடளவுகளில் சிக்கிக் தகோள்ளோமல் தங்களது ஆடசகடளப்
பூர்த்தி தசய்து தகோள்ளும் விதத்தில் இந்த யோகங்கள் அடமக்கப்பட்டுள்ளன.
உலகம் வளம் தபறுவது நமது தசோந்த முயற்சியோலல்ல, அது, பின்னணியில்
இருக்கும் முழுமுதற் கைவுள் தசய்து தரும் ஏற்போட்டிடனப் தபோறுத்ததோகும். இந்த
ஏற்போடுகள் க்ஷதவர்களோல் க்ஷநரடியோகச் தசயலோற்றப்படுகின்றன. எனக்ஷவ , ஒரு
குறிப்பிட்ை க்ஷதவடர டமயமோகக் தகோண்ை யோகங்கள் க்ஷவதங்களில்
விதிக்கப்பட்டுள்ளன. இது மடறமுகமோக கிருஷ்ண உணர்வுப் பயிற்சியோகும்;
ஏதனனில், யோகங்கடளச் தசய்பவன் பக்குவமடையும் க்ஷபோது, அவன் கிருஷ்ண
உணர்டவ அடைவது உறுதி. ஆயினும், இது க்ஷபோன்ற யோகங்கடளச் தசய்தும்
ஒருவன் கிருஷ்ண உணர்டவ அடையவில்டலதயனில் , இடவ தவறும்
புண்ணியச் தசயல்களோகக்ஷவ கருதப்படும். எனக்ஷவ , ஒருவன் தனது
முன்க்ஷனற்றத்டத புண்ணியச் தசயலுைன் நிறுத்திக் தகோள்ளக் கூைோது , அதடனத்
தோண்டி கிருஷ்ண உணர்விடன அடைய க்ஷவண்டும்.

பதம் 3.17 - யஸ்த்வோத்மரதிக்ஷரவ ஸ்ய

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 145

 यस्त्वात्र्रशतरे व स्यादात्र्तृप्तश्च र्ानवः ।
आत्र्तयेव च सततुष्टस्तस्य कायं न शवद्यते ॥ १७ ॥
யஸ்த்வோத்மரதிக்ஷரவ ஸ்யோதோ₃த்மத்ருப்தஷ்₂ச மோனவ꞉ |

ஆத்மன்க்ஷயவ ச ஸந்துஷ்ைஸ்தஸ்ய கோர்யம் ந வித்₃யக்ஷத || 3-17 ||

ய꞉ — யோதரருவன்; து — ஆனோல்; ஆத்ம-ரதி꞉ — தன்னில் மகிழ்கிறோக்ஷனோ; ஏவ —

நிச்சயமோக; ஸ்யோத் — இருக்கிறோன்; ஆத்ம-த்ருʼப்த꞉ — ஆத்ம திருப்தியுற்று; ச —
க்ஷமலும்; மோனவ꞉ — மனிதன்; ஆத்மனி — தன்னில்; ஏவ — மட்டும்; ச — க்ஷமலும்;
ஸந்துஷ்ை꞉ — பூரணமோக இருத்தல்; தஸ்ய — அவனுக்கு; கோர்யம் — கைடம; ந —
இல்டல; வித்₃யக்ஷத — இருப்பது.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆனோல், மனிதப் பிறவிடய தன்னுணர்விற்கோக உபக்ஷயோகித்து, தன்னில்

மகிழ்ந்து தன்னிக்ஷல திருப்தி தகோண்டு, தன்னில் பூரணமோக
இருப்பவனுக்குக் கைடமகள் ஏதுமில்டல.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்வில் முழுடமயடைந்த, கிருஷ்ண உணர்வுச் தசயல்களிக்ஷலக்ஷய

பூரண திருப்தியடைந்த நபர்களுக்கு க்ஷவறு எவ்வித கைடமயும் இல்டல.
கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபடுவதன் மூலம், (பல்லோயிரக்கணக்கோன யோகங்கடளச்
தசய்வதற்கு ஈைோக) உள்ளிருக்கும் எல்லோ களங்கங்களும் உைனடியோகத்
தூய்டமயடைகின்றன. இவ்விதமோக உணர்டவ தூய்டமப்படுத்துபவன்,
பரத்துைனோன தனது நித்திய உறவில் அடசயோத நம்பிக்டக தகோள்கிறோன்.
இவ்வோறோக அவனது தசயல்கள் இடறவனின் கருடணயோல் ஆத்ம திருப்திடயக்
தகோடுக்கின்றன. எனக்ஷவ , அவன் க்ஷவத விதிகளுக்குக் கைன்பட்ைவனல்ல. இத்தகு
கிருஷ்ண பக்தனுக்கு, தபௌதிகச் தசயல்களில் தகோஞ்சம் கூை விருப்பம்
கிடையோது. க்ஷமலும், மது, மோது க்ஷபோன்ற மதிமயக்கும் தபௌதிகப் தபோருள்களில்
அவன் ஆனந்தம் தபறுவதில்டல.

பதம் 3.18 - டநவ தஸ்ய க்ருக்ஷதனோர்த

नैव तस्य कृ तेनाथो नाकृ तेनेह कश्चन ।

न चास्य सवमभूतेषु कशश्चदथमव्यपाश्रयः ॥ १८ ॥
டநவ தஸ்ய க்ருக்ஷதனோர்க்ஷதோ₂ நோக்ருக்ஷதக்ஷனஹ கஷ்₂சன |

ந சோஸ்ய ஸர்வபூ₄க்ஷதஷு கஷ்₂சித₃ர்த₂வ்யபோஷ்₂ரய꞉ || 3-18 ||

ந — என்றுமில்டல; ஏவ — நிச்சயமோக; தஸ்ய — அவனது; க்ருʼக்ஷதன — கைடமடயச்

தசய்வதோல்; அர்த₂꞉ — க்ஷநோக்கம்; ந — இல்டல; அக்ருʼக்ஷதன — கைடமடயச்
தசய்யோதிருத்தல்; இஹ — இவ்வுலகில்; கஷ்₂சன — ஏதோயினும்; ந — என்றுமில்டல;

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 146

 ச — க்ஷமலும்; அஸ்ய — அவனது; ஸர்வ-பூ₄க்ஷதஷு — எல்லோ உயிர்களிலும்; கஷ்₂சித்
— ஏதோவது; அர்த₂ — க்ஷநோக்கம்; வ்யபோஷ்₂ரய꞉ — அடைக்கலம் புகுதல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

தன்டன உணர்ந்தவனுக்கு, விதிக்கப்பட்ை கைடமகடளச் தசய்வதோல்

அடைய க்ஷவண்டிய க்ஷநோக்கம் ஏதுமில்டல, இத்தடகய கைடமகடளச்
தசய்யோதிருக்கும் அவசியமும் இல்டல. மற்ற ஜீவன்கடள எதற்கும்
நம்பியிருக்க க்ஷவண்டியதும் இல்டல.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண பக்தியின் தசயல்கடளத் தவிர க்ஷவறு எந்த விதிக்கப்பட்ை கைடமயும் ,

தன்டன உணர்ந்தவர் தசய்ய க்ஷவண்டியதில்டல. கிருஷ்ண பக்தி தசயலற்ற
நிடலயல்ல, இது பின்வரும் பதங்களில் விளக்கப்படும். கிருஷ்ண பக்தன், க்ஷவறு
எந்த நபரிைமும் (மனிதரோனோலும் சரி, க்ஷதவரோனோலும் சரி) தஞ்சமடைவதில்டல.
கிருஷ்ண உணர்வில் அவன் என்ன தசய்கின்றோக்ஷனோ, அதுக்ஷவ அவனது
கைடமகடள ஆற்றப் க்ஷபோதுமோனதோகும்.

பதம் 3.19 - தஸ்மோத₃ஸக்த꞉ ஸததம் க

तस्र्ादसक्तः सततं कायं कर्म सर्ाचर ।

असक्तो ह्याचरतकर्म परर्ाप्नोशत पूरूषः ॥ १९ ॥
தஸ்மோத₃ஸக்த꞉ ஸததம் கோர்யம் கர்ம ஸமோசர |

அஸக்க்ஷதோ ஹ்யோசரன்கர்ம பரமோப்க்ஷனோதி பூரூஷ꞉ || 3-19 ||

தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; அஸக்த꞉ — பற்றின்றி; ஸததம் — எப்க்ஷபோதும்; கோர்யம் —

கைடமயோக; கர்ம — தசயடல; ஸமோசர — தசய்வோயோக; அஸக்த꞉ —
பற்றின்டமக்ஷயோடு; ஹி — நிச்சயமோக; ஆசரன் — தசய்வதோல்; கர்ம — தசயல்; பரம் —
பரத்டத; ஆப்க்ஷனோதி — அடைகிறோன்; பூருஷ꞉ — மனிதன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எனக்ஷவ, தசயலின் பலன்களில் பற்றுதல் தகோள்ளோமல், கைடமக்கோகச்

தசயல்படுவோயோக. பற்றின்றிச் தசயலோற்றுவதோல் ஒருவன் பரத்டத
அடைகிறோன்.

தபோருளுடர

பக்தர்கடளப் தபோறுத்தவடர பரம் என்பது பரம புருஷரோன முழுமுதற் கைவுடளக்

குறிக்கும்; அருவவோதிகடளப் தபோறுத்தவடர பரம் என்பது முக்திடயக் குறிக்கும்.
எனக்ஷவ, தக்க வழிகோட்டியின் கீ ழ் பலனில் பற்றற்று கிருஷ்ண உணர்வில்
கிருஷ்ணருக்கோகச் தசயல்படுபவன், நிச்சயமோக வோழ்வின் உன்னத இலக்டக

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 147

க்ஷநோக்கி முன்க்ஷனறுகிறோன். குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில், கிருஷ்ணருக்கோக
க்ஷபோரிை க்ஷவண்டுதமன்று அர்ஜுனன் அறிவுறுத்தப்படுகிறோன்; ஏதனனில், அவன்
க்ஷபோரிை க்ஷவண்டுதமன்பது கிருஷ்ணரின் விருப்பம். நல்லவனோகவும்
அகிம்சோவோதியோகவும் வோழ நிடனப்பதும் சுயப் பற்றுதக்ஷலயோகும். ஆனோல்
பரமனுக்கோகச் தசயல்படுதல், பலனில் பற்றின்றிச் தசயல்படுவதோகும்.
புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரோல் சிபோரிசு தசய்யப்படும்
உயர் பக்குவ நிடல இதுக்ஷவ.

நியமிக்கப்பட்ை யோகங்கள் உட்பை பல்க்ஷவறு க்ஷவதச் சைங்குகள் , புலனுகர்ச்சியினோல்

ஏற்பட்ை போவங்கடளத் தூய்டமப்படுத்துவதற்கோகச் தசய்யப்படுகின்றன. ஆனோல்
கிருஷ்ண உணர்வின் தசயல்கள், நல்ல தீய தசயல்களுக்கு அப்போற்பட்ைதோகும்.
பலனில் எவ்விதப் பற்றுமில்லோத கிருஷ்ண பக்தன் கிருஷ்ணருக்கோக மட்டுக்ஷம
தசயல்படுகின்றோன். அவன் எல்லோச் தசயல்களிலும் ஈடுபட்டுள்ள க்ஷபோதிலும்
முற்றிலும் பற்றற்றவக்ஷன.

பதம் 3.20 - கர்மடணவ ஹி ஸம்ஸித்₃த

कर्मणैव शह संशसशद्धर्ाशस्थता जनकादयः ।

लोकसङ्रहर्ेवाशप सम्पश्यतकतुमर्हमशस ॥ २० ॥
கர்மடணவ ஹி ஸம்ஸித்₃தி₄மோஸ்தி₂தோ ஜனகோத₃ய꞉ |

க்ஷலோகஸங்க்₃ரஹக்ஷமவோபி ஸம்பஷ்₂யன்கர்துமர்ஹஸி || 3-20 ||

கர்மணோ — தசயலோல்; ஏவ — கூை; ஹி — நிச்சயமோக; ஸம்ʼஸித்₃தி₄ம் — பக்குவத்தில்;

ஆஸ்தி₂தோ꞉ — நிடலதபற்றனர்; ஜனக-ஆத₃ய꞉ — ஜனகடரப் க்ஷபோன்ற மன்னர்கள்;
க்ஷலோக-ஸங்க்₃ரஹம் — தபோதுமக்கள்; ஏவ அபி — க்ஷமலும்; ஸம்பஷ்₂யன் — கருதி;
கர்தும் — தசயல்பை; அர்ஹஸி — க்ஷவண்டியவன் நீ.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஜனகடரப் க்ஷபோன்ற மன்னர்களும் நியமிக்கப்பட்ை கைடமகடளச்

தசய்ததன் மூலமோகக்ஷவ பக்குவமடைந்தனர். எனக்ஷவ, தபோது
மக்களுக்கு அறிவூட்டுவதற்கோகவோவது நீ உன்னுடையகைடமடயச்
தசய்தோக க்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

ஜனகடரப் க்ஷபோன்ற மன்னர்கள் தன்னுணர்வு தபற்ற ஆத்மோக்கள். எனக்ஷவ ,

க்ஷவதங்களில் விதிக்கப்பட்டுள்ள கைடமகடளச் தசயலோற்ற க்ஷவண்டிய க்ஷதடவ
அவர்களுக்கு இல்டல. இருப்பினும், தபோது மக்களுக்கு ஓர் எடுத்துக்கோட்ைோக
விளங்கும் தபோருட்டு அவர்களும் தங்களது கைடமகடளச் தசய்தனர். ஜனகர்,
சீடதயின் தந்டதயும் பகவோன் ஸ்ரீ இரோமரின் மோமனோருமோவோர். பகவோனின்
தபரும் பக்தர் என்பதோல், அவர் திவ்யமோன நிடலயில் வற்றிருந்தோர்.
ீ ஆனோல்
மிதிடலயின் (இந்தியோவின் பீகோர் மோநிலத்தின் ஓர் உட்பிரிவு) மன்னரோக

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 148

இருந்ததோல், விதிக்கப்பட்ை கைடமகடள தசயலோற்றுவது எப்படி என்படதத் தனது
குடிமக்களுக்குக் கற்றுத்தர க்ஷவண்டியிருந்தது. பகவோன் கிருஷ்ணருக்கும் அவரது
நித்திய நண்பனோன அர்ஜுனனுக்கும் குருக்ஷேத்திர க்ஷபோர்க்களத்தில்
க்ஷபோரிடுவதற்கோன எந்ததவோரு க்ஷதடவயும் இல்டல. இருப்பினும் , நல்ல க்ஷபச்சு
வோர்த்டதகள் க்ஷதோல்வியுறும் க்ஷபோது க்ஷபோர் அவசியமோனது என்படத மக்களுக்குக்
கற்பிப்பதற்கோக, அவர்கள் க்ஷபோரிட்ைனர். குருக்ஷேத்திர யுத்ததிற்கு முன், க்ஷபோடரத்
தவிப்பதற்கோன எல்லோவித முயற்சிகளும் (பரம புருஷ பகவோனோலும்)
க்ஷமற்தகோள்ளப்பட்ைன. ஆனோல், எதிர் தரப்பினர் க்ஷபோரிடுவதில் உறுதியுைன்
இருந்தனர். எனக்ஷவ, இதுக்ஷபோன்ற க்ஷநர்டமயோன கோரணத்திற்கோக க்ஷபோரிடுவது
அவசியமோனதோகும். கிருஷ்ண உணர்வில் நிடலதபற்றவனுக்கு உலகில் எவ்வித
விருப்பமும் இல்லோத க்ஷபோதும், தபோது மக்கள் எவ்வோறு வோழ க்ஷவண்டும், எவ்வோறு
தசயலோற்ற க்ஷவண்டும் என்படத அறிவுறுத்தும் க்ஷநோக்கத்க்ஷதோடு அவன் ததோைர்ந்து
தசயலோற்றுகிறோன். கிருஷ்ண உணர்வில் அனுபவம் தபற்றவர்கள், மக்கள்
தங்கடளப் பின்பற்றும் விதத்தில் தசயலோற்ற முடியும். இடதப் பின்வரும் பதம்
விளக்குகிறது.

பதம் 3.21 - யத்₃யதோ₃சரதி ஷ்₂க்ஷரஷ்

यद्यदाचरशत श्रेिस्तत्तदेवेतरो जनः ।

स यत्प्रर्ाणं कु रुते लोकस्तदनुवतमते ॥ २१ ॥
யத்₃யதோ₃சரதி ஷ்₂க்ஷரஷ்ை₂ஸ்தத்தக்ஷத₃க்ஷவதக்ஷரோ ஜன꞉ |

ஸ யத்ப்ரமோணம் குருக்ஷத க்ஷலோகஸ்தத₃னுவர்தக்ஷத || 3-21 ||

யத் யத் — எடததயல்லோம்; ஆசரதி — தசய்கின்றோக்ஷனோ; ஷ்₂க்ஷரஷ்ை₂꞉ —

மரியோடதக்குரிய தடலவர்; தத் — அடதக்ஷய; தத் — அடத மட்டுக்ஷம; ஏவ —
நிச்சயமோக; இதர꞉ — தபோது; ஜன꞉ — மக்கள்; ஸ꞉ — அவன்; யத் — எதடன; ப்ரமோணம் —
உதரோணமோக; குருக்ஷத — தசய்கின்றோக்ஷனோ; க்ஷலோக꞉ — உலகம் முழுவதும்; தத் —
அடதக்ஷய; அனுவர்தக்ஷத — பின்பற்றுகிறது.

தமோழிதபயர்ப்பு

தபரிய மனிதன் எத்தடகய தசயல்கடளச் தசய்கின்றோக்ஷனோ, அடதக்ஷய

தபோதுமக்களும் பின்பற்றுகின்றனர். தன் தசயல்களோல் எந்தத் தரத்டத
அவன் உவடம அடமத்துக் கோட்டுகின்றோக்ஷனோ அடதக்ஷய உலகம்
முழுவதும் பின்பற்றுகின்றது.

தபோருளுடர

தன்னுடைய சுய நைத்டதயின் மூலம் மற்றவர்களுக்கு வழிகோட்ைக்கூடிய

தடலவன், தபோதுமக்களுக்கு எப்க்ஷபோதும் க்ஷதடவ. புடகபிடிக்கக் கூடிய தடலவன்,
புடகப்பிடிக்கக் கூைோது என்று மக்களிைம் கற்பிக்க இயலோது. கல்வி கற்பிக்கத்
ததோைங்கும் முன்னக்ஷர, பகவோன் ஆசிரியரின் நைத்டத முடறயோனதோக இருக்க
க்ஷவண்டும் என்று பகவோன் டசதன்யர் கூறியுள்ளோர். அவ்வோறு கற்பிப்பவக்ஷர ,

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 149

ஆச்சோரியர், அதோவது உன்னதமோன ஆசிரியர் என்று அடழக்கப்படுகிறோர். எனக்ஷவ,
தபோதுமக்களுக்குக் கல்வி கற்பிக்கும் ஆசிரியர், சோஸ்திரங்களின் தகோள்டகடளக்
கடைபிடித்தோக க்ஷவண்டும். உண்டமயோன க்ஷவத நூல்களின் தகோள்டககளுக்கு
எதிரோன விதிகடள ஆசிரியரோல் உருவோக்க முடியோது. மனு சம்ஹிடதடயப்
க்ஷபோன்ற க்ஷவத நூல்கள் மனித சமுதோயத்தினரோல் பின்பற்றப்பை க்ஷவண்டிய
தரமோன புத்தகங்களோக கருதப்படுகின்றன. எனக்ஷவ , ஒரு தடலவனின்
க்ஷபோதடனகள் அத்தடகய தரமோன சோஸ்திரங்களின் தகோள்டககடள
அடிப்படையோக டவத்க்ஷத அடமய க்ஷவண்டும். தன்டன முன்க்ஷனற்றிக் தகோள்ள
விரும்புபவன், தபரும் ஆசிரியர்களோல் பயிற்சி தசய்யப்பட்ைபடி முடறயோன
விதிகடளக் கடைப்பிடித்தோக க்ஷவண்டும். தபரும் பக்தர்களது அடிச்சுவடுகடளப்
பின்பற்றிச் தசயலோற்றுவக்ஷத ஆன்மீ க உணர்வுப் போடதயில் முன்க்ஷனறுவதற்கோன
வழி என்படத ஸ்ரீமத் போகவதமும் உறுதி தசய்கின்றது. மன்னர் , நோட்டின் தடலவர்,
தந்டத, பள்ளி ஆசிரியர் ஆகிக்ஷயோர் அடனவரும் இயற்டகயோகக்ஷவ கபைமற்ற
தபோதுமக்களுக்குத் தடலவர்களோகக் கருதப்படுகிறோர்கள். தங்கடளச்
சோர்ந்திருப்க்ஷபோடர கடரக்ஷயற்றும் தபோறுப்பு இத்தடகய இயற்டகயோன
தடலவர்களுக்கு உண்டு; எனக்ஷவ, சிறப்போன இந்நூல்களில் வழங்கப்பட்டுள்ள நீதி
மற்றும் ஆன்மீ க நியமங்கடள, இது க்ஷபோன்க்ஷறோர் நன்றோக உணர்ந்திருக்க
க்ஷவண்டும்.

பதம் 3.22 - ந க்ஷம போர்தோ₂ஸ்தி கர்

न र्े पाथामशस्त कतमव्यं शत्रषु लोके षु ककञ्चन ।

नानवाप्तर्वाप्तव्यं वतम एव च कर्मशण ॥ २२ ॥
ந க்ஷம போர்தோ₂ஸ்தி கர்தவ்யம் த்ரிஷு க்ஷலோக்ஷகஷு கிஞ்சன |

நோனவோப்தமவோப்தவ்யம் வர்த ஏவ ச கர்மணி || 3-22 ||

ந — ஏதுமில்டல; க்ஷம — எனது; போர்த₂ — பிருதோவின் மகக்ஷன; அஸ்தி — இருக்கிறது;

கர்தவ்யம் — விதிக்கப்பட்ை கைடம; த்ரிஷு — மூன்று; க்ஷலோக்ஷகஷு — உலகங்களிலும்;
கிஞ்சன — எதுவும்; ந — இல்டல; அனவோப்தம் — க்ஷதடவயோனது; அவோப்தவ்யம் —
அடைய க்ஷவண்டியது; வர்க்ஷத — நோன் ஈடுபட்டுள்க்ஷளன்; ஏவ — நிச்சயமோக; ச —
க்ஷமலும்; கர்மணி — விதிக்கப்பட்ை கைடமயில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பிருதோவின் மகக்ஷன, மூவுலகங்களிலும் நோன் தசய்ய க்ஷவண்டிய

கைடம ஏதுமில்டல. எனக்குத் க்ஷதடவக்ஷயோ, நோன் அடைய
க்ஷவண்டியக்ஷதோ ஏதுமில்டல. இருந்தும் நோன் விதிக்கப்பட்ை
கைடமகளில் ஈடுபட்டுள்க்ஷளன்.

தபோருளுடர

க்ஷவத நூல்களில் புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் பின்வருமோறு

வர்ணிக்கப்படுகின்றோர்:

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 150

 தம் ஈஷ்வரோணோம் பரமம் மக்ஷஹஷ்வரம்
தம் க்ஷதவதோனோம் பரமம் ச டதவதம்
பதிம் பதீனோம் பரமம் பரஸ்தோத்
விதோம க்ஷதவம் புவக்ஷனஷம் ஈத்யம்
ந தஸ்ய கோர்யம் கரணம் ச வித்யக்ஷத
ந தத் ஸமஷ் சோப்யதி கஷ்ச த்ருஷ்யக்ஷத
பரோஸ்ய ஷக்திர் விவிடதவ ஷ்ரூயக்ஷத
ஸ்வோபோ விகீ க்ஞோன-பல-க்ரியோ ச

'முழுமுதற் கைவுக்ஷள ஆள்பவடரதயல்லோம் ஆள்பவரும், பற்பல உலக

நோயகர்களுக்தகல்லோம் தடலசிறந்த நோயகருமோவோர், அடனவரும் அவரது
கட்டுப்போட்டில் உள்ளனர். எல்லோ ஜீவன்களும் முழுமுதற் கைவுளிைமிருந்து ஒரு
குறிப்பிட்ை சக்திடயப் தபற்றுள்ளனர், அவர்கள் யோருக்ஷம பரம புருஷர்களல்ல.
இயக்குநருக்தகல்லோம் இயக்குநோரன அவர் எல்லோ க்ஷதவர்களோலும்
வணங்கப்படுகிறோர். எனக்ஷவ, தபௌதிகத் தடலவர்கள், கட்டுப்படுத்துவர்கள் என
எல்லோடரயும்விை அவர் திவ்யமோனவர், அடனவரோலும் வழிபைப்படுபவர்.
அவடரவிை உயர்ந்தவர் எவரும் இல்டல. அவக்ஷர எல்லோக் கோரணங்களுக்கும்
கோரணமோனவர்.

பகவோனின் ரூபம் சோதோரண ஜீவரோசிகடளப் க்ஷபோன்றதல்ல. அவரது ஆத்மோவுக்கும்

உைலுக்கும் எவ்வித க்ஷவறுபோடுமில்டல. அவர் பூரணமோனவர். அவரது புலன்கள்
அடனத்தும் திவ்யமோனடவ. அவரது எந்தப் புலனும் பிற புலன்களது
தசயல்கடளச் சிறப்போகச் தசய்யக்கூடியடவ. அவரது திறன்கள் எண்ணற்றடவ,
அவரது அரிய தசயல்கள் இயற்டகயோக நடைதபறுகின்றன. (ஷ்க்ஷவதோஷ்வதர
உபநிஷத் 6.7-8)

எல்லோ ஐஸ்வர்யங்களும் பரம புருஷ பகவோனிைம் பூரணமோக இருப்பதோலும்,

அடவ பூரண உண்டம நிடலயில் இருப்பதோலும், அவருக்தகன்று தசய்ய
க்ஷவண்டிய கைடம ஏதுமில்டல. தசயலினோல் பலடன அடைய
க்ஷவண்டியவனுக்க்ஷக தசய்ய க்ஷவண்டிய கைடமகள் உண்டு. ஆனோல் மூவுலகிலும்
அடைய க்ஷவண்டியது எதுவும் இல்லோதவருக்கு எந்தக் கைடமயும் இல்டல.
இருந்தும்கூை சத்திரியர்களின் தடலவர் என்ற முடறயில் பகவோன் கிருஷ்ணர்
குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்க்களத்தில் ஈடுபடுகிறோர்; ஏதனனில், துயரத்தில்
இருப்க்ஷபோருக்கு போதுகோப்பு தகோடுப்பது சத்திரியரின் கைடமயோகும். பகவோன்
சோஸ்திரங்களின் நியமங்களுக்கு க்ஷமம்பட்ைவர் என்ற க்ஷபோதிலும், சோஸ்திரங்கடள
மீ றும்படியோன தசயல்கள் எடதயும் அவர் தசய்வதில்டல.

பதம் 3.23 - யதி₃ ஹ்யஹம் ந வர்க்ஷதய

यकद ह्यहं न वतेयं जातु कर्मण्यतशतद्रतः ।

र्र् वत्र्ामनुवतमतते र्नुष्टयाः पाथम सवमिः ॥ २३ ॥
யதி₃ ஹ்யஹம் ந வர்க்ஷதயம் ஜோது கர்மண்யதந்த்₃ரித꞉ |

மம வர்த்மோனுவர்தந்க்ஷத மனுஷ்யோ꞉ போர்த₂ ஸர்வஷ₂꞉ || 3-23 ||

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 151

 யதி₃ — ஆயினும்; ஹி — நிச்சயமோய்; அஹம் — நோன்; ந — இல்டலக்ஷயல்; வர்க்ஷதயம்
— ஈடுபை; ஜோது — எப்க்ஷபோதும்; கர்மணி — விதிக்கப்பட்ை கைடமகடளச்
தசயலோற்றுவதில்; அதந்த்₃ரித꞉ — தபரும் கவனத்க்ஷதோடு; மம — என்னுடைய; வர்த்ம
— போடத; அனுவர்தந்க்ஷத — பின்புற்றும்; மனுஷ்யோ꞉ — மனிததரல்லோம்; போர்த₂ —
பிருதோவின் மகக்ஷன; ஸர்வஷ₂꞉ — எல்லோவிதத்திலும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஏதனனில், விதிக்கப்பட்ை கைடமகடள கவனத்துைன் தசயலோற்ற நோன்

எப்தபோழுதோவது தவறினோல், மனிததரல்லோம் நிச்சயமோக என்
போடதடயக்ஷய பின்பற்றுவர்.

தபோருளுடர

ஆன்மீ க வோழ்வின் முன்க்ஷனற்றத்திற்கு சமுதோயத்தில் அடமதி இருக்க

க்ஷவண்டியது அவசியம். இதற்கோக ஒவ்தவோரு பண்புள்ள மனிதனுக்கும் சில
குடும்ப நியதிகள், பழக்கங்கள் உண்டு. இத்தகு சட்ைதிட்ைங்கள் கட்டுண்ை
ஜீவன்களுக்கோனடவக்ஷய தவிர, பகவோன் கிருஷ்ணருக்கோனடவ அல்ல.
இருப்பினும், தர்மத்தின் தகோள்டககடள நிடலநிறுத்த அவரித்த கோரணத்தோல்,
பரிந்துடரக்கப்பட்ை நியமங்கடள கிருஷ்ணரும் பின்பற்றினோர். மோதபரும்
அதிகோரம் தபருந்தியவரோன அவக்ஷர இக்கைடமகடளச் தசய்யோவிடில் ,
தபோதுமக்களும் அவரது அடிச்சுவடுகடளப் பின்பற்றுவர். கிருஹஸ்தன் என்ற
முடறயில் வட்டிலும்
ீ தவளியிலும் தசய்ய க்ஷவண்டிய அறக்கைடமகள்
எல்லோவற்டறயும் பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் தசய்ததோக ஸ்ரீமத் போகவதத்திலிருந்து
நோம் அறிகிக்ஷறோம்.

பதம் 3.24 - உத்ஸீக்ஷத₃யுரிக்ஷம க்ஷலோகோ

उत्सीदेयुररर्े लोका न कु यां कर्म चेदहर्् ।

सङ्करस्य च कताम स्यार्ुपहतयाशर्र्ाः प्रजाः ॥ २४ ॥
உத்ஸீக்ஷத₃யுரிக்ஷம க்ஷலோகோ ந குர்யோம் கர்ம க்ஷசத₃ஹம் |

ஸங்கரஸ்ய ச கர்தோ ஸ்யோமுபஹன்யோமிமோ꞉ ப்ரஜோ꞉ || 3-24 ||

உத்ஸீக்ஷத₃யு꞉ — சீரழிந்துவிடும்; இக்ஷம — இவ்தவல்லோ; க்ஷலோகோ꞉ — உலகங்கள்; ந —

இல்டல; குர்யோம் — நோன் தசய்ய; கர்ம — விதிக்கப்பட்ை கைடமகள்; க்ஷசத் — ஆயின்;
அஹம் — நோன்; ஸங்கரஸ்ய — க்ஷதடவயற்ற ஜனத்ததோடகடய; ச — க்ஷமலும்; கர்தோ —
படைப்பவன்; ஸ்யோம் — ஆக்ஷவன்; உபஹன்யோம் — அழிந்து விடும்; இமோ꞉ —
இவ்தவல்லோ; ப்ரஜோ꞉ — உயிர்வோழிகள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

நோன் விதிக்கப்பட்ை கைடமகடளச் தசய்யோவிடில், இந்த

உலககதளல்லோம் சீரழிந்துவிடும். க்ஷதடவயற்ற ஜனங்கள்

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 152

 க்ஷதோன்றுவதற்கு கோரணமோகிவிடுக்ஷவன். அதன் மூலம் எல்லோ
உயிர்வோழிகளின் அடமதிடயயும் அழித்தவனோகி விடுக்ஷவன்.

தபோருளுடர

தபோது சமூகத்தின் அடமதிடயக் தகடுக்கும் க்ஷதடவயற்ற ஜனத்ததோடக வர்ண-

ஸங்கர எனப்படும். இத்தகு சமுதோயத் ததோல்டலகடளத் தடுக்க, சட்ைதிட்ைங்கள்
தகோடுக்கப்பட்டுள்ளன. அதன் மூலம் அடமதிடயயும் முடறயோன ஒழுங்டகயும்
தோனோகக்ஷவ தபறக் கூடிய மக்கள், ஆன்மீ க வோழ்வில் முன்க்ஷனறுகின்றனர். இத்தகு
முக்கிய தசயல்களின் க்ஷதடவடயயும் மதிப்டபயும் கோப்பதற்கோக, பகவோன் ஸ்ரீ
கிருஷ்ணர் தோன் அவதரிக்கும் க்ஷபோது, தோக்ஷன சட்ைதிட்ைங்கடள
நிடலநிறுத்துகிறோர். பகவோக்ஷன எல்லோ உயிர்வோழிகளின் தந்டதயோவோர்.
உயிர்வோழிகள் வழிதவறி நைந்தோல் , அதற்கோன தபோறுப்பு மடறமுகமோக
பகவோடனச் தசன்றடைகிறது. எனக்ஷவ, நீதி நியமங்கள் சீர்குடலத்துள்ள
க்ஷநரங்களில் பகவோன் தோக்ஷம அவதரித்து சமூகத்டத சீர்திருத்துகிறோர். நோம்
பகவோடனப் பின்பற்ற க்ஷவண்டும் என்றக்ஷபோதிலும் அவடரப் க்ஷபோல் நகல் தசய்ய
முயலக்கூைோது என்படத நோம் நிடனவிற்தகோள்ள க்ஷவண்டும். பின்பற்றுவதும்
நகல் தசய்வதும் சமமல்ல. குழந்டதப் பருவத்தில் பகவோன் க்ஷகோவர்த்தன
மடலடய தூக்கியடத நோம் நகல் தசய்ய முடியோது. எந்த மனிதனுக்கும் இஃது
இயலோத கோரியம். அவடர நகல் தசய்ய முயலோமல், அவரது உபக்ஷதசங்கடளப்
பின்பற்றக்ஷவ நோம் முயற்சி தசய்ய க்ஷவண்டும். ஸ்ரீமத் போகவதம் (10.33.30-31) இதடன
உறுதிப்படுத்துகிறது:
டநதத் ஸமோசக்ஷரஜ் ஜோது
மனஸோபி ஹ்யன ீஷ்வர:
வினஷ்யத்-யோசரன் தமௌட்யோத்
யதோருத்க்ஷரோ (அ)ப்திஜம் விஷம்
ஈஷ்வரோனோம் வச: ஸத்யம்
தடதவோசரிதம் க்வசித்
க்ஷதஷோம் யத் ஸ்வ-வக்ஷசோ-யுக்தம்
புத்திமோம்ஸ் தத் ஸமோசக்ஷரத்

'பகவோன் மற்றும் அவரோல் சக்தியளிக்கப்பட்ை ததோண்ைர்களது அறிவுடரகடள

ஒருவன் பின்பற்ற க்ஷவண்டும். அவர்களது அறிவுடரகள் நமக்கு மிகுந்த
நன்டமயளிக்கக்கூடியடவ. புத்திசோலி மனிதனோல் அவற்டற அறிவுறுத்தப்பட்ைபடி
பின்பற்ற முடியும். இருப்பினும் இவர்களுடைய தசயல்கடள நகல் தசய்யோதபடி
மிக கவனமோக இருக்க க்ஷவண்டும். சிவதபருமோடன நகல் தசய்வதோக எண்ணி
விஷத்டதக் குடிக்க முயலக் கூைோது.'

சூரிய சந்திரர்களின் இயக்கத்டதயும் கட்டுப்படுத்தக்கூடிய ஈஸ்வரர்களின் நிடல ,

உயர்ந்த நிடல என்படத நோம் எப்க்ஷபோதும் எண்ணிப் போர்க்க க்ஷவண்டும். இத்தகு
சக்தியின்றி, உயர்சக்தி தகோண்ை ஈஸ்வரர்கடள நகல் தசய்ய முடியோது. கைல்
க்ஷபோல் திரண்ை விஷத்டத சிவதபருமோன் குடித்தோர், ஆனோல் சோதோரண மனிதன்
ஒரு துளிடய உட்தகோண்ைோலும் இறப்பது நிச்சயம். சிவதபருமோனின் தசயல்கடள
நகல் தசய்வதோல் மரணத்டத விடரவோக அடழக்கிக்ஷறோம் என்படத மறந்து, கஞ்சோ

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 153

க்ஷபோன்ற க்ஷபோடதயூட்டும் தபோருள்கடள உட்தகோள்வதன் மூலம் சிவதபருமோடன
நகல் தசய்யும் சில க்ஷபோலி சிவபக்தர்களும் உண்டு. இதுக்ஷபோல , க்ஷகோவர்த்தன
மடலடயத் தூக்குவதில் தமது இயலோடமடய மறந்த சில க்ஷபோலி கிருஷ்ண
பக்தர்களும், பகவோனின் பிக்ஷரம நைனமோன ரோஸ லீ டலடய நகல் தசய்ய
விரும்புகின்றனர். எனக்ஷவ, சக்திவோய்ந்தவர்கடள நகல் தசய்வடதக் டகவிட்டு,
அவர்களது அறிவுடரகடளக் கடைப்பிடிப்பக்ஷத சிறந்தது ; தகுதியின்றி அவர்கள்
இைத்தில் அமர முயல்வதும் தவறு. முழுமுதற் கைவுளின் சக்தி சற்றும் இல்லோத
பல 'அவதோரங்கள்' நைமோடிக் தகோண்டுள்ளனர்.

பதம் 3.25 - ஸக்தோ꞉ கர்மண்யவித்₃வ

सक्ताः कर्मण्यशविांसो यथा कु वमशतत भारत ।

कु यामशििांस्तथासक्तशश्चकीषुमलोकसङ्रहर्् ॥ २५ ॥
ஸக்தோ꞉ கர்மண்யவித்₃வோம்க்ஷஸோ யதோ₂ குர்வந்தி போ₄ரத |

குர்யோத்₃வித்₃வோம்ஸ்ததோ₂ஸக்தஷ்₂சிகீ ர்ஷுர்க்ஷலோகஸங்க்₃ரஹம் || 3-25 ||

ஸக்தோ꞉ — பற்றுக்தகோண்டு; கர்மணி — விதிக்கப்பட்ை கைடமகளில்; அவித்₃வோம்ʼஸ꞉

— அறியக்ஷதோர்; யதோ₂ — அதுக்ஷபோல; குர்வந்தி — தசய்கின்றனர்; போ₄ரத — பரத குலத்
க்ஷதோன்றக்ஷல; குர்யோத் — தசய்தோக க்ஷவண்டும்; வித்₃வோன் — அறிஞர்; ததோ₂ —
இவ்வோக்ஷற; அஸக்த꞉ — பற்றற்று; சிகீ ர்ஷு꞉ — வழிநைத்தும் விருப்பத்துைன்; க்ஷலோக-
ஸங்க்₃ரஹம் — தபோதுமக்கடள.

தமோழிதபயர்ப்பு

பலனில் பற்றுதல் தகோண்டுள்ள அறிவற்றவன் தனது கைடமடயச்

தசய்வடதப் க்ஷபோலக்ஷவ, அறிஞரும் கைடமடயச் தசயலோற்றலோம்;
ஆனோல் பற்றுதல் ஏதுமின்றி, தபோதுமக்கடள சரியோன போடதயில்
வழிநைத்துவதற்கோகக்ஷவ அது தசய்யப்படுகிறது.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்விலிருப்பவரும் கிருஷ்ண உணர்வில் இல்லோதவரும் தங்களது

விருப்பங்களின் அடிப்படையில் க்ஷவறுபடுத்தப்படுகின்றனர். கிருஷ்ண
உணர்விலிருப்பவன் தனது கிருஷ்ண உணர்விற்கு உதவோத எந்த தசயடலயும்
தசய்வதில்டல. தபௌதிகச் தசயல்களில் அளவுக்கதிகமோக பற்றுக் தகோண்டுள்ள
அறிவற்றவடனப் க்ஷபோலக்ஷவ கிருஷ்ண பக்தனும் தசயல்படுவதோகத் க்ஷதோன்றலோம்;
ஆனோல் அறிவற்றவர் தனது புலனுகர்ச்சியின் திருப்திக்கோக தசயல்படுகிறோர்.
கிருஷ்ண உணர்வினக்ஷரோ பகவோனின் திருப்திக்கோக மட்டுக்ஷம தசயல்படுகிறோர்.
எனக்ஷவ, எவ்வோறு தசயலோற்றுவது என்படதயும், தசயல்களின் பலன்கடள
எவ்வோறு கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபடுத்துவது என்படதயும், கிருஷ்ண பக்தர்கள்
மக்களுக்குக் கோட்ை க்ஷவண்டியது அவசியமோகும்.

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 154

 பதம் 3.26 - ந பு₃த்₃தி₄க்ஷப₄த₃ம் ஜ

न बुशद्धभेदं जनयेदज्ञानां कर्मसशङ्गनार्् ।

जोषयेत्सवमकर्ामशण शविातयुक्तः सर्ाचरन् ॥ २६ ॥
ந பு₃த்₃தி₄க்ஷப₄த₃ம் ஜனக்ஷயத₃ஜ்ஞோனோம் கர்மஸங்கி₃னோம் |

க்ஷஜோஷக்ஷயத்ஸர்வகர்மோணி வித்₃வோன்யுக்த꞉ ஸமோசரன் || 3-26 ||

ந — இல்டல; பு₃த்₃தி₄-க்ஷப₄த₃ம் — அறிடவக் குழப்புதல்; ஜனக்ஷயத் — அவன் தசய்ய

க்ஷவண்டும்; அஜ்ஞோனோம் — முட்ைோளின்; கர்ம-ஸங்கி₃னோம் — பலன் க்ஷநோக்குச்
தசயல்களில் பற்றுள்க்ஷளோர்; க்ஷஜோஷக்ஷயத் — அவன் இடணக்க க்ஷவண்டும்; ஸர்வ —
எல்லோ; கர்மோணி — தசயல்; வித்₃வோன் — வித்வோன்; யுக்த꞉ — ஈடுபடுத்தி; ஸமோசரன்
— பயின்று.

தமோழிதபயர்ப்பு

விதிக்கப்பட்ை கைடமகளில் பலன்களில் பற்றுக் தகோண்டுள்ள

அறிவற்றவர்களின் மனடத, அறிஞர்கள் குழப்பக் கூைோது;
தசயலிலிருந்து விலகுவதற்கு ஊக்குவிக்கக் கூைோது. மோறோக, பக்தி
உணர்வுைன் தசயல்படுவதன் மூலம், எல்லோவித தசயல்களிலும்
(கிருஷ்ண உணர்வின் படிப்படியோன முன்க்ஷனற்றத்திற்கோக) அவர்கடள
ஈடுபடுத்த க்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

க்ஷவடதஷ் ச ஸர்டவர் அஹம் ஏவ க்ஷவத்ய:. இதுக்ஷவ எல்லோ க்ஷவதச் சைங்குகளின்

இறுதியோகும். எல்லோ சைங்குகளும், எல்லோ யோகங்களும், உலகச் தசயல்கடள
எவ்வோறு நைத்துவததனும் விதிமுடறகள் உள்ளிட்ை க்ஷவதத்தில் கூறப்பட்ை
எல்லோ விஷயங்களும், வோழ்வின் இறுதி க்ஷநோக்கமோன கிருஷ்ணடரப் புரிந்து
தகோள்வதற்கோகக்ஷவ. ஆனோல் கட்டுண்ை ஆத்மோக்களுக்குப் புலனுகர்ச்சிடயத் தவிர
க்ஷவறு எதுவும் ததரியோது என்பதோல், அவர்கள் அந்த எல்டலவடர மட்டுக்ஷம
க்ஷவதங்கடளப் பயில்கின்றனர். ஆனோல் க்ஷவதச் சைங்குகளின்படி
ஒழுங்குபடுத்தப்பட்ை புலனுகர்ச்சியினோலும் பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களோலும்,
ஒருவன் படிப்படியோக கிருஷ்ண உணர்விற்கு உயர்த்தப்படுகிறோன். எனக்ஷவ ,
கிருஷ்ண உணர்வில் தன்டனயுணர்ந்த ஆத்மோ, மற்றவர்களது தசயல்களிலும்
அறிவிலும் குழப்பம் உண்ைோக்கக் கூைோது ; மோறோக எல்லோ தசயல்களின்
பலடனயும் கிருஷ்ணரின் க்ஷசடவயில் எவ்வோறு ஈடுபடுத்துவது என்படத
நடைமுடறயில் வோழ்ந்து கோட்ை க்ஷவண்டும். எவ்வோறு வோழ க்ஷவண்டும், எவ்வோறு
நைக்க க்ஷவண்டும் என்படத, புலனுகர்ச்சிக்கோக உடழக்கும் அறிவற்ற மனிதனும்
அறிந்து தகோள்ளும் வடகயில் கிருஷ்ண உணர்வுடைய அறிஞன் வோழ க்ஷவண்டும்.
அறிவற்றவனின் தசயல்கடளத் ததோந்தரவு தசய்யக் கூைோது என்ற க்ஷபோதிலும்,
சிறிக்ஷத கிருஷ்ண உணர்டவ வளர்த்த ஒருவடன, மற்ற க்ஷவத வழிமுடறகடள
எதிர்போர்த்துக் கோத்திருக்கோமல், க்ஷநரடியோக இடறவனின் ததோண்டில் ஈடுபடுத்தி
விைலோம். இத்தடகய அதிர்ஷ்ைசோலி மனிதனுக்கு க்ஷவதச் சைங்குகடளப் பின்பற்ற

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 155

க்ஷவண்டிய அவசியம் இல்டல; ஏதனனில், நியமிக்கப்பட்ை கைடமகடளக்
கடைபிடிப்பதோல் தபறப்படும் எல்லோ பலன்கடளயும், கிருஷ்ண உணர்வில்
க்ஷநரடியோக ஈடுபடுவதன் மூலம் அடைய முடியும்.

பதம் 3.27 - ப்ரக்ருக்ஷத꞉ க்ரியமோணோ

प्रकृ तेः कक्रयर्ाणाशन गुणैः कर्ामशण सवमिः ।

अहङ्कारशवर्ूढात्र्ा कतामहशर्शत र्तयते ॥ २७ ॥
ப்ரக்ருக்ஷத꞉ க்ரியமோணோனி கு₃டண꞉ கர்மோணி ஸர்வஷ₂꞉ |
அஹங்கோரவிமூைோ₄த்மோ கர்தோஹமிதி மன்யக்ஷத || 3-27 ||

ப்ரக்ருʼக்ஷத꞉ — ஜை இயற்டகயின்; க்ரியமோணோனி — தசய்யப்படும்; கு₃டண꞉ —

குணங்களினோல்; கர்மோணி — தசயல்கள்; ஸர்வஷ₂꞉ — எல்லோ விதமோன; அஹங்கோர-
விமூை₄ — அஹங்கோரத்தினோல் குழம்பிய; ஆத்மோ — ஆன்மீ க ஆத்மோ; கர்தோ —
தசய்பவன்; அஹம் — நோக்ஷன; இதி — என்று; மன்யக்ஷத — எண்ணுகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அஹங்கோரத்தினோல் போதிக்கப்பட்டு மயங்கிய ஆத்மோ, தபௌதிக

இயற்டகயின் முக்குணங்களோல் நடைதபறும் தசயல்களுக்குத்
தன்டனக்ஷய கர்த்தோ என்று எண்ணிக் தகோள்கிறோன்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்விலிருப்பவன், ஜை உணர்விலிருப்பவன், இந்த இருவடகயோன

மனிதர்களும் ஒக்ஷர மோதிரியோன தசயல்கடள தசயலோற்றும் க்ஷபோது, அவர்கள்
இருவரும் ஒக்ஷர தளத்தில் இருப்பது க்ஷபோலத் க்ஷதோன்றும்; ஆனோல் அவர்களது
நிடலடமயில் மோதபரும் க்ஷவறுபோடு உண்டு. ஜை உணர்விலிருப்பவன்
அஹங்கோரத்தின் கோரணத்தோல், 'எல்லோவற்டறயும் நோக்ஷன தசய்கிக்ஷறன்' என்று
உறுதியோக நம்பிக் தகோண்டுள்ளோன். உைதலனும் இயந்திரம் , முழுமுதற் கைவுளின்
க்ஷமற்போர்டவயில் இயங்கும் ஜை இயற்டகயினோல் உண்ைோக்கப்படுகிறது என்படத
அவன் அறிவதில்டல. இறுதியில் தோன் கிருஷ்ணரின் கட்டுப்போட்டிற்குள்
இருக்கிக்ஷறன் என்படதப் பற்றிய அறிவு அந்த ஜைவோதிக்கு இல்டல.
அஹங்கோரத்தில் இருக்கும் அவன் எல்லோச் தசயல்கடளயும் தோக்ஷன சுகந்திரமோகச்
தசய்வதோக எண்ணிக் தகோள்கிறோன், இதுக்ஷவ அவனது அறியோடமயின்
சின்னமோகும். முழுமுதற் கைவுளின் ஆடணக்குட்பட்ை ஜை இயற்டகயின்
படைப்க்ஷப தனது ஸ்தூல, சூட்சும உைல்கள் என்றும், ஆகக்ஷவ தனது உைல் மற்றும்
மனதின் தசயல்கள் யோவும் கிருஷ்ண உணர்வில் கிருஷ்ணரின் க்ஷசடவயிக்ஷலக்ஷய
ஈடுபடுத்த க்ஷவண்டும் என்படதயும் அவன் அறிவதில்டல. பரம புருஷ பகவோக்ஷன
ஜைவுலகின் புலன்களுக்கு அதிபதி (ரிஷிக்ஷகசர்) என்படதயும், தனது புலன்கடள
நீண்ைகோலமோக புலனுகர்ச்சியில் ஈடுபடுத்தியதன் கோரணத்தோல், அஹங்கோரத்தோல்
மயக்கப்பட்டு கிருஷ்ணருைனோன நித்தியமோன உறடவ மறந்துள்க்ஷளன்
என்படதயும், அறிவற்றவன் நிடனவு தகோள்வதில்டல.

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 156

 பதம் 3.28 - தத்த்வவித்து மஹோபோ₃ஹ

तत्त्वशवत्तु र्हाबाहो गुणकर्मशवभागयोः ।

गुणा गुणेषु वतमतत इशत र्त्वा न सज्जते ॥ २८ ॥
தத்த்வவித்து மஹோபோ₃க்ஷஹோ கு₃ணகர்மவிபோ₄க₃க்ஷயோ꞉ |

கு₃ணோ கு₃க்ஷணஷு வர்தந்த இதி மத்வோ ந ஸஜ்ஜக்ஷத || 3-28 ||

தத்த்வ-வித் — பூரண சத்தியத்டத அறிந்தவர்; து — ஆனோல்; மஹோ-போ₃க்ஷஹோ —

பலம் தபோருந்திய புயங்கடள உடைக்ஷயோக்ஷன; கு₃ண-கர்ம — தபௌதிக தோக்கத்திற்கு
உட்பட்ை தசயல்கள்; விபோ₄க₃க்ஷயோ꞉ — க்ஷவறுபோடுகள்; கு₃ணோ꞉ — புலன்கள்; கு₃க்ஷணஷு
— புலனுகர்ச்சியில்; வர்தந்க்ஷத — ஈடுபடுத்தப்பட்டுள்ளது; இதி — இவ்வோறோக; மத்வோ —
எண்ணி; ந — ஒரு க்ஷபோதும் இல்டல; ஸஜ்ஜக்ஷத — பற்றுக் தகோள்வது.

தமோழிதபயர்ப்பு

பலம் தபோருந்திய புயங்கடள உடைக்ஷயோக்ஷன, பக்தியில் தசயல்படுதல்

மற்றும் பலடன க்ஷநோக்கிச் தசயல்படுதல் இவற்றின் க்ஷவறுபோட்டை
நன்கு அறிந்திருப்பதோல், பூரண உண்டமயின் ஞோனமுடையவன்,
புலன்களிலும் புலனுகர்ச்சியிலும் தன்டன ஈடுபடுத்திக்
தகோள்வதில்டல.

தபோருளுடர

பூரண உண்டமடய அறிந்தவன், தபௌதிகத் ததோைர்பில் தனது இழிநிடலடயப்

பற்றி நன்கு உணர்ந்தவனோக உள்ளோன். தோன் புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுள் கிருஷ்ணரின் அம்சம் என்படதயும் ஜைப் படைப்பிற்குள் இருக்க
க்ஷவண்டியவனல்ல என்படதயும் அவன் அறிவோன். 'நித்தியமோன, ஆனந்தமயமோன,
அறிவு நிரம்பிய பரமனின் அம்சக்ஷம நோன்' என்னும் தனது உண்டமயோன
அடையோளத்டத அவன் அறிவோன். க்ஷமலும், எவ்வோக்ஷறோ ஜை வோழ்க்டகயில்
சிடறப்பட்டிருப்படதயும் உணர்கிறோன். தனது உண்டமயோன நிடலயில் , தனது
எல்லோச் தசயல்கடளயும் பரம புருஷ பகவோனோன கிருஷ்ணருடைய பக்தித்
ததோண்டில் அவன் இடணக்க க்ஷவண்டும். எனக்ஷவ , அவன் கிருஷ்ண உணர்வின்
தசயல்களில் ஈடுபட்டு, சந்தர்ப்பவசமோன நிடலயற்ற ஜைப் புலன்களின்
தசயல்களில் இயற்டகயோகக்ஷவ பற்றில்லோதவனோகிவிடுகிறோன். தனது ஜை
வோழ்க்டக பகவோனின் உயர் ஆட்சிக்குக் கட்டுப்பட்டுள்ளது என்படத அறிந்து ,
எவ்விதமோன தபௌதிக விடளவுகளோலும் அவன் போதிக்கப்படுவதில்டல,
அவ்விடளவுகடள கைவுளின் கருடணயோக கருதுகிறோன். ஸ்ரீமத் போகவத்தின்படி ,
பிரம்மன், பரமோத்மோ, பரம புருஷ பகவோன் ஆகிய மூன்று நிடலகளில் பூரண
உண்டமடய அறிபவன், பரமனுைனோன தனது உறவின் உண்டம நிடலடயயும்
அறிந்திருப்பதோல் தத்த்வ-வித் என்று அடழக்கப்படுகிறோன்.

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 157

 பதம் 3.29 - ப்ரக்ருக்ஷதர்கு₃ணஸம்மூ

प्रकृ तेगुमणसम्र्ूढाः सज्जतते गुणकर्मसु ।

तानकृ त्नशवदो र्तदातकृ त्नशवि शवचालयेत् ॥ २९ ॥
ப்ரக்ருக்ஷதர்கு₃ணஸம்மூைோ₄꞉ ஸஜ்ஜந்க்ஷத கு₃ணகர்மஸு |

தோனக்ருத்ஸ்னவிக்ஷதோ₃ மந்தோ₃ன்க்ருத்ஸ்னவின்ன விசோலக்ஷயத் || 3-29 ||

ப்ரக்ருʼக்ஷத꞉ — ஜை இயற்டகயின்; கு₃ண — குணங்களோல்; ஸம்மூைோ₄꞉ — தபௌதிக

அடையோளத்தோல் முட்ைோளோனவன்; ஸஜ்ஜந்க்ஷத — அவர்கள்
ஈடுபடுவர்களோகின்றனர்; கு₃ண-கர்மஸு — ஜைச் தசயல்களில்; தோன் — அந்த;
அக்ருʼத்ஸ்ன-வித₃꞉ — சிற்றறிவினர்; மந்தோ₃ன் — தன்னுணர்டவ அறிவதில்
க்ஷசோம்பல்படுபவர்; க்ருʼத்ஸ்ன-வித் — உண்டம ஞோனத்தில் இருப்பவன்; ந — கூைோது;
விசோலக்ஷயத் — கிளர்ச்சியடைய முயற்சி தசய்ய.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஜை இயற்டகயின் குணங்களோல் மதிமயங்கிய அறிவற்க்ஷறோர்,

தலௌகீ கச் தசயல்களில் முழுடமயோக பற்றுடைக்ஷயோரோகின்றனர்.
குடறவோன அறிவுைன் தசய்யப்படுவதோல் இத்தடகய கைடமகள்
கீ ழ்த்தரமோனடவ என்ற க்ஷபோதிலும், அறிவுடைக்ஷயோர் அவர்கடள
நிடலபிறழச் தசய்யக் கூைோது.

தபோருளுடர

தங்கடள ஜை உணர்க்ஷவோடு தவறோக அடையோளம் கோணக்கூடிய அறிவற்ற

மனிதர்கள், பல்க்ஷவறு தபௌதிகப் பட்ைங்கடளயும் ஏற்றுக்தகோள்கின்றனர். இவ்வுைல்
ஜை இயற்டகயினோல் அளிக்கப்பட்ை பரிசோகும். உைடலப் பற்றிய உணர்வில்
அளவுகைந்து லயித்திருப்பவன், மந்த (ஆத்மோடவ அறியோத க்ஷசோம்க்ஷபறி) என்று
அடழக்கப்படுகிறோன். அறிவற்ற மனிதர்கள் உைடலக்ஷய தோதனன்று எண்ணிக்
தகோண்டுள்ளனர்; உைலுைன் ததோைர்புடையவர்கடள உறவினர்களோக ஏற்றுக்
தகோள்கின்றனர், எந்த ஊரில் உைல் பிறவிதயடுத்தக்ஷதோ அஃது அவர்களுக்கு
வந்தடனக்குரியதோகும், ஒப்புக்குச் தசய்யப்படும் மதச் சைங்குகக்ஷள இறுதியோனடவ
என்று கருதுகின்றனர். தபௌதிக பட்ைங்களுைன் விளங்கும் இத்தடகய மனிதர்கள்,
சமூகத் ததோண்டு, க்ஷதசத் ததோண்டு, தபோதுநலத் ததோண்டு ஆகிய தசயல்கடளக்ஷய
விரும்பிச் தசய்கின்றனர். இத்தடகயப பட்ைங்களோல் வசீகரிக்கப்பட்ைவர்கள்
எப்க்ஷபோதும் ஜைத்தில் மும்முரமோக உள்ளனர், அவர்கடள தபோறுத்தவடர ஆன்மீ க
உணர்வு என்பது தவறும் கற்படன கடதக்ஷய; எனக்ஷவ, அவர்களுக்கு இதில்
விருப்பமில்டல. ஆன்ம வோழ்வில் ஒளியூட்ைப்பவர்கள், இதுக்ஷபோல தபௌதிகத்தில்
ஆழமோக வழ்ந்துள்ள
ீ மக்கடள ததோந்தரவு தசய்யக்கூைோது. ஒருவனது தசோந்த
ஆன்மீ க தசயல்கடள அடமதியோகச் தசய்வக்ஷத சிறந்தது. மதிமயக்கம்
தகோண்க்ஷைோர் அகிம்டச மற்றும் இதர தபௌதிக நற்தசயல்களில் (வோழ்வின்
அடிப்படை நீதிக் தகோள்டககளில்) ஈடுபடுத்தப்பைலோம்.

அறிவற்றவர்களோல் கிருஷ்ண உணர்வின் தசயல்கடளப் போரோட்ை முடியோது.

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 158

எனக்ஷவ, அவர்கடளத் ததோந்தரவு தசய்து மதிப்புமிக்க க்ஷநரத்டத வணடிக்க
ீ
க்ஷவண்ைோதமன்று பகவோன் கிருஷ்ணர் நமக்கு அறிவுடர கூறுகிறோர். ஆயினும்
பகவோனின் க்ஷநோக்கத்டத அறிந்த அவரது பக்தர்கள் அவடர விை
கருடணமிக்கவர்கள். கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபடுவக்ஷத மனிதர்களின்
அத்தியோவசியத் க்ஷதடவ என்படத அறிந்த கிருஷ்ண பக்தர்கள், அறிவற்ற
மனிதடரயும் இதில் ஈடுபடுத்தவது உட்பை, எல்லோவித அபோயகரமோன
முயற்சிகடளயும் க்ஷமற்தகோள்கின்றனர்.

பதம் 3.30 - மயி ஸர்வோணி கர்மோணி

र्शय सवामशण कर्ामशण सन्न्यस्याध्यात्र्चेतसा ।

शनरािीर्तनर्मर्ो भूत्वा युध्यस्व शवगतज्वरः ॥ ३० ॥
மயி ஸர்வோணி கர்மோணி ஸன்ன்யஸ்யோத்₄யோத்மக்ஷசதஸோ |
நிரோஷீ₂ர்நிர்மக்ஷமோ பூ₄த்வோ யுத்₄யஸ்வ விக₃தஜ்வர꞉ || 3-30 ||

மயி — என்னிைம்; ஸர்வோணி — எல்லோ விதமோன; கர்மோணி — தசயல்கள்;

ஸன்ன்யஸ்ய — முழுவதுமோக விட்தைோழித்து; அத்₄யோத்ம — தன்டனப் பற்றிய முழு
அறிவுைன்; க்ஷசதஸோ — உணர்வினோல்; நிரோஷீ₂꞉ — பலனில் விருப்பம் இல்லோமல்;
நிர்மம꞉ — உரிடம உணர்வின்றி; பூ₄த்வோ — இவ்வோறோக; யுத்₄யஸ்வ — க்ஷபோரிடுவோய்;
விக₃த-ஜ்வர꞉ — மனத்தளர்ச்சிடய விட்டு.

தமோழிதபயர்ப்பு

எனக்ஷவ, அர்ஜுனோ, என்டனப் பற்றிய முழு அறிவுைன், உனது எல்லோச்

தசயல்கடளயும் எனக்கு அர்ப்பணித்து, பலனில் ஆடசகளின்றி,
உரிடமயுணர்டவயும் மனத்தளர்ச்சிடயயும் டகவிட்டுப்
க்ஷபோரிடுவோயோக.

தபோருளுடர

பகவத் கீ டதயின் க்ஷநோக்கத்டத இப்பதம் ததளிவோகக் குறிப்பிடுகின்றது.

தன்னுடைய கைடமகடள இரோணுவ ஒழுங்குமுடற க்ஷபோல் சீரோக
நிடறக்ஷவற்றுவதற்கு, முழுடமயோன கிருஷ்ண உணர்டவ அடைய
க்ஷவண்டும்தமன்று பகவோன் அறிவுறுத்துகின்றோர். இத்தகு கட்ைடளகள் நமது
தசயல்கடளச் சற்று கடினமோனதோக்கலோம்; இருப்பினும் கிருஷ்ணரின் மீ து
நம்பிக்டக டவத்து கைடமகடள ஆற்ற க்ஷவண்டும். ஏதனனில் , இதுக்ஷவ
ஜீவோத்மோவின் ஸ்வரூப நிடலயோகும். பரம புருஷரின் ஒத்துடழப்பின்றி ஜீவன்கள்
மகிழ்ச்சியுைன் இருக்க முடியோது; ஏதனனில், இடறவனின் விருப்பங்களுக்கு
இணங்கி நைப்பக்ஷத ஜீவன்களின் நித்திய ஸ்வரூபமோகும். எனக்ஷவ , ஓர் இரோணுவ
க்ஷசடனயின் தடலவர் கட்ைடளயிடுவடதப் க்ஷபோன்று, பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர்
அர்ஜுனனுக்குக் கட்ைடளயிடுகிறோர். ஒருவன் பரம புருஷரின்
நல்விருப்பத்திற்கோக எல்லோவற்டறயும் தியோகம் தசய்யும் அக்ஷத க்ஷநரத்தில்,
விதிக்கப்பட்ை கைடமகடள தசோந்தம் தகோண்ைோைோமல் நிடறக்ஷவற்ற க்ஷவண்டும்.

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 159

கைவுளின் கட்ைடளடயப் பற்றி க்ஷயோசிக்க க்ஷவண்டிய அவசியம் அர்ஜுனனுக்கு
இல்டல; அவன் அவரது கட்ைடளகடள நிடறக்ஷவற்ற க்ஷவண்டும், அவ்வளக்ஷவ.
முழுமுதற் கைவுள் எல்லோ ஆத்மோக்களுக்கும் ஆத்மோவோக இருக்கிறோர்; எனக்ஷவ,
சுயக்ஷநோக்கம் ஏதுமின்றி பரமோத்மோடவ முழுடமயோக சோர்ந்து இருப்பவன் , அதோவது
கிருஷ்ண உணர்வில் முழுடமயோக இருப்பவன், அத்யோத்ம-க்ஷசதஸ் என்று
அடழக்கப்படுகிறோன். நிரோஷீ: என்றோல் பலன்கள் எடதயும் எதிர்போர்க்கோமல்
தடலவனின் கட்ைடளப்படி நைப்பதோகும். ஒரு கணக்கோளர் தனது முதலோளிக்கோக
க்ஷகோடிக்கணக்கோன ரூபோய்கடள எண்ணினோலும், அதில் ஒரு கோடசக் கூை
தனக்குரியதோக உரிடம தகோள்வதில்டல. இது க்ஷபோல உலகிலுள்ள எதுவும்
எந்ததவோரு தனி மனிதனுக்கும் உரியதல்ல என்றும் , எல்லோம் முழுமுதற்
கைவுளுக்குச் தசோந்தமோனடவ என்றும் ஒருவன் உணர க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ மயி
(எனக்கோக) என்ற தசோல்லின் உண்டமயோன தபோருளோகும். அத்தகு கிருஷ்ண
உணர்வில் தசயல்படும் க்ஷபோது, ஒருவன் எடதயும் தன்னுடையதோக
எண்ணுவதில்டல என்பது நிச்சயக்ஷம. இந்த உணர்க்ஷவ நிர்மம (எதுவும் எனதல்ல)
என்று அடழக்கப்படுகிறது. க்ஷமலும் இத்தடகய கடுடமயோன கட்ைடளகள் , உைலின்
அடிப்படையிலோன தபயரளவு உறவினர்கடளப் பற்றி சிந்திக்கோமல்
தரப்படுவதோகும். இவற்டற நிடறக்ஷவற்றுவதில் ஏக்ஷதனும் தயக்கம் இருந்தோல்,
அத்தயக்கம் தூக்கி எறியப்பை க்ஷவண்டும். இவ்விதமோக ஒருவன் விகத-ஜ்வர
அல்லது கோய்ச்சல் மனப்போன்டமயிலிருந்து விடுபட்ைவன் அல்லது
மனத்தளர்ச்சிகளிலிருந்து விடுபட்ைவனோகலோம். ஒவ்தவோருவரின் குணத்திற்கும்
நிடலக்கும் ஏற்ப, குறிப்பிட்ை கைடமகள் நிடறக்ஷவற்றப்பை க்ஷவண்டும்; க்ஷமலும்,
க்ஷமக்ஷல விவரிக்கப்பட்ைது க்ஷபோல இவ்தவல்லோக் கைடமகளும் முழு கிருஷ்ண
உணர்வுைன் நிடறக்ஷவற்றப்பைலோம். இஃது ஒருவடன முக்திக்கோன முன்க்ஷனற்றப்
போடதயில் இட்டுச் தசல்லும்.

பதம் 3.31 - க்ஷய க்ஷம மதமித₃ம் நித்ய

ये र्े र्तशर्दं शनत्यर्नुशतिशतत र्ानवाः ।

श्रद्धावततोऽनसूयततो र्ुच्यतते तेऽशप कर्मशभः ॥ ३१ ॥
க்ஷய க்ஷம மதமித₃ம் நித்யமனுதிஷ்ை₂ந்தி மோனவோ꞉ |

ஷ்₂ரத்₃தோ₄வந்க்ஷதோ(அ)னஸூயந்க்ஷதோ முச்யந்க்ஷத க்ஷத(அ)பி கர்மபி₄꞉ || 3-31

||

க்ஷய — எவதனோருவன்; க்ஷம — என்னுடைய; மதம் — கட்ைடளகடள; இத₃ம் — இந்த;

நித்யம் — நித்திய தசயலோக; அனுதிஷ்ை₂ந்தி — நிடறக்ஷவற்றுகிறோக்ஷனோ; மோனவோ꞉ —
மனிதர்கள்; ஷ்₂ரத்₃தோ₄-வந்த꞉ — நம்பிக்டகயுைனும் பக்தியுைனும்; அனஸூயந்த꞉ —
தபோறோடமயின்றி; முச்யந்க்ஷத — விடுதடல தபறுவோன்; க்ஷத — அடவயடனத்தும்; அபி
— கூை; கர்மபி₄꞉ — பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களின் பந்தத்திலிருந்து.

தமோழிதபயர்ப்பு

யோதரல்லோம் என்னுடைய இந்த அறிவுடரகளின்படி தங்களது

கைடமகடள நிடறக்ஷவற்றுகிறோர்கக்ஷளோ, யோதரல்லோம் இவற்டற

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 160

 தபோறடமயின்றி நம்பிக்டகயுைன் பின்பற்றுகிறோர்கக்ஷளோ, அவர்கள்
பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களின் பந்தத்திலிருந்து விடுதடல
அடைகின்றனர்.

தபோருளுடர

பரம புருஷரோன பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் கட்ைடளக்ஷய, க்ஷவத ஞோனம்

எல்லோவற்றின் சோரம் என்பதோல், அது நித்தியமோன உண்டமயோகும். க்ஷவதங்கள்
நித்தியமோனடவ, அதுக்ஷபோலக்ஷவ கிருஷ்ண உணர்வின் இந்த உண்டமயும்
நித்தியமோனதோகும். ஒருவன் இடறவனிைம் தபோறோடமக் தகோள்ளோமல், இத்தடகய
கட்ைடளகளில் நம்பிக்டகக் தகோள்ள க்ஷவண்டும். பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரிைம்
நம்பிக்டகயில்லோத பல எண்ணற்ற தத்துவவோதிகள் கீ டதக்கு உடர
எழுதுகின்றனர். தசயல்களின் விடளவுகள் எனும் பந்தத்திலிருந்து இவர்கள்
விடுதடல தபறப் க்ஷபோவக்ஷதயில்டல. அக்ஷத சமயம், இடறவனின் சட்ைங்களில்
அடசயோத நம்பிக்டகயுடைய சோதோரண மனிதனும், கர்ம விதிகளின்
விலங்குகளிலிருந்து விடுபை முடியும். கிருஷ்ண உணர்வின் ஆரம்பத்தில்
இடறவனின் ஆடணகடள முழுடமயோக நிடறக்ஷவற்றுவற்கு இயலோவிடினும் ,
க்ஷதோல்விடயயும் நம்பிக்டகயின்டமயும் கருதோது எதிர்ப்பின்றி இக்தகோள்டககடள
பின்பற்றி உடழப்பதோல், தூய கிருஷ்ண உணர்வுநிடலக்கு உயர்வுதபறுவது
நிச்சயம்.

பதம் 3.32 - க்ஷய த்க்ஷவதத₃ப்₄யஸூயந்த

ये त्वेतदभ्यसूयततो नानुशतिशतत र्े र्तर्् ।

सवमज्ञानशवर्ूढांस्ताशतवशद्ध नष्टानचेतसः ॥ ३२ ॥
க்ஷய த்க்ஷவதத₃ப்₄யஸூயந்க்ஷதோ நோனுதிஷ்ை₂ந்தி க்ஷம மதம் |

ஸர்வஜ்ஞோனவிமூைோ₄ம்ஸ்தோன்வித்₃தி₄ நஷ்ைோனக்ஷசதஸ꞉ || 3-32 ||

க்ஷய — எவர்; து — இருப்பினும்; ஏதத் — இந்த; அப்₄யஸூயந்த꞉ — தபோறோடமயோல்; ந —

இல்டலக்ஷயோ; அனுதிஷ்ை₂ந்தி — முடறயோகச் தசய்வது; க்ஷம — என்னுடைய; மதம் —
அறிவுடரகள்; ஸர்வ-ஜ்ஞோன — எல்லோ வடக ஞோனத்திலும்; விமூைோ₄ன் —
அடிமட்ை முட்ைோள்; தோன் — அவர்கள்; வித்₃தி₄ — ததளிவோக அறிவோயோக; நஷ்ைோன்
— நஷ்ைமடைந்து; அக்ஷசதஸ꞉ — கிருஷ்ண உணர்வின்றி.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆனோல், யோதரருவன் தபோறடமயினோல் இந்த அறிவுடரகடள

அவமதித்து, அவற்டற முடறயோகப் பின்பற்றத் தவறுகிறோக்ஷனோ, அவன்,
எவ்வித ஞோனமும் இல்லோதவனோக, முட்ைோளோக,
பக்குவமடைவதற்கோன முயற்சிகள் அடனத்திலும்
நஷ்ைமடைந்தவனோகக் கருதப்படுகிறோன்.

தபோருளுடர

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 161

கிருஷ்ண உணர்வில் இல்லோமலிருப்பதன் தவறு இங்க்ஷக ததளிவோகக்
கூறப்பட்டுள்ளது. உயர் ஆளுநரின் ஆடணடய மீ றி நைப்பவனுக்கு எவ்வோறு
தண்ைடன அளிக்கப்படுகிறக்ஷதோ, அக்ஷத க்ஷபோன்று புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுளின் ஆடணடய மீ றுபவர்களுக்கும் தண்ைடன உண்டு. அவ்வோறு
கீ ழ்படியோத மனிதன், எவ்வளவு தபரிய நபரோக இருந்தோலும், தனது சூன்யமோன
இதயத்தினோல் தன்டனப் பற்றியும் பர பிரம்மடனப் பற்றியும் பரமோத்மோடவப்
பற்றியும் பகவோடனப் பற்றியும் அறிவதில்டல. எனக்ஷவ, வோழ்வின்
பக்குவநிடலடய அடைய அவனுக்கு கதிக்ஷயயில்டல.

பதம் 3.33 - ஸத்₃ருஷ₂ம் க்ஷசஷ்ைக்ஷத ஸ

सदृिं चेष्टते स्वस्याः प्रकृ तेज्ञामनवानशप ।

प्रकृ तत याशतत भूताशन शनरहः कक कररष्टयशत ॥ ३३ ॥
ஸத்₃ருஷ₂ம் க்ஷசஷ்ைக்ஷத ஸ்வஸ்யோ꞉ ப்ரக்ருக்ஷதர்ஜ்ஞோனவோனபி |

ப்ரக்ருதிம் யோந்தி பூ₄தோனி நிக்₃ரஹ꞉ கிம் கரிஷ்யதி || 3-33 ||

ஸத்₃ருʼஷ₂ம் — தகுந்தோற்க்ஷபோல்; க்ஷசஷ்ைக்ஷத — முயல்கிறோன்; ஸ்வஸ்யோ꞉ — சுயமோக;

ப்ரக்ருʼக்ஷத꞉ — இயற்டகயின் குணங்கள்; ஜ்ஞோன-வோன் — சோன்க்ஷறோன்; அபி —
இருந்தோலும்; ப்ரக்ருʼதிம் — இயற்டக; யோந்தி — கீ ழ்பட்டு; பூ₄தோனி — எல்லோ
உயிரினங்களும்; நிக்₃ரஹ꞉ — அைக்குமுடற; கிம் — என்ன; கரிஷ்யதி —
தசய்யக்கூடும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஒவ்தவோருவரும் முக்குணங்களிலிருந்து தபறப்பட்ை இயற்டகடயக்ஷய

பின்பற்றுவதோல், அறிவுசோன்ற ஞோனியும் தனது சுய
இயற்டகயின்படிக்ஷய தசயல்படுகிறோன். அைக்கு முடறயினோல்
எதடனச் சோதிக்க முடியும்?

தபோருளுடர

ஏழோம் அத்தியோத்தில் (7.14) பகவோன் உறுதி தசய்துள்ளபடி, கிருஷ்ண உணர்வின்

திவ்யமோன தளத்தில் நிடலதபறும் வடர, தபௌதிக இயற்டக குணங்களின்
தோக்கத்திலிருந்து விடுபை இயலோது. எனக்ஷவ, (ஜை ரீதியில்) மிகவுயர்ந்த கல்வி
தபற்றவனுக்குக்கூை, தவறும் ஏட்ைறிவினோக்ஷலோ , உைலிலிருந்து ஆத்மோடவப்
பிரிப்பதனோக்ஷலோ, மோடயயின் பிடிப்பிலிருந்து விடுபடுவது என்பது இயலோததோகும்.
இவ்விஞ்ஞோனத்தில் மிகவும் க்ஷதறியவனோக தவளிக்ஷய கோட்டிக் தகோண்டு, உள்க்ஷள
தனிப்பட்ை முடறயில், கைக்கவியலோத குறிப்பிட்ை இயற்டக குணங்களின் முழுக்
கட்டுபோட்டிற்குள் சிக்குண்டிருக்கும் தபயரளவு ஆன்மீ கிகள் பலர் உண்டு. ஒருவன்
தபரிய தபரிய பட்ைப்படிப்பு படித்திருக்கலோம்; ஆனோல் ஜை இயற்டகயுைனோன
தனது நீண்ை கோலத் ததோைர்பின் கோரணமோக பந்தத்திக்ஷலக்ஷய இருக்கிறோன். தனது
தபௌதிக வோழ்வின் கோரணமோக, விதிக்கப்பட்ை கைடமகளில் ஒருவன்
ஈடுபட்டிருந்தோலும், தபௌதிக பிடணப்பிலிருந்து தவளிவருவதற்கு கிருஷ்ண

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 162

உணர்வு உதவுகின்றது. எனக்ஷவ , கிருஷ்ண உணர்வில் முழுடமயோக இல்லோதவன்,
தனது ததோழிற் கைடமகடள விட்டுவிைக் கூைோது. தனக்கு விதிக்கப்பட்ை
கைடமகடள திடீதரன விட்டுவிட்டு , தபயரளவில் க்ஷயோகியோகக்ஷவோ
ஆன்மீ கியோகக்ஷவோ தசயற்டகயோக ஆவதற்கும் எவரும் முயற்சி தசய்யக்கூைோது.
தனது நிடலயிக்ஷலக்ஷய இருந்து, கிருஷ்ண உணர்டவ உயர்ந்த பயிற்சியின் மூலம்
அடைய முயல்வது சிறந்ததோகும். இவ்விதமோக, கிருஷ்ணருடைய மோடயயின்
பிடணப்பிலிருந்து விடுபைலோம்.

பதம் 3.34 - இந்த்₃ரியஸ்க்ஷயந்த்₃ரி

इशतद्रयस्येशतद्रयस्याथे रागिेषौ व्यवशस्थतौ ।

तयोनम विर्ागच्छेत्तौ ह्यस्य पररपशतथनौ ॥ ३४ ॥
இந்த்₃ரியஸ்க்ஷயந்த்₃ரியஸ்யோர்க்ஷத₂ ரோக₃த்₃க்ஷவதஷௌ வ்யவஸ்தி₂ததௌ |
தக்ஷயோர்ன வஷ₂மோக₃ச்க்ஷச₂த்ததௌ ஹ்யஸ்ய பரிபந்தி₂தனௌ || 3-34 ||

இந்த்₃ரியஸ்ய — புலன்களின்; இந்த்₃ரியஸ்ய அர்க்ஷத₂ — புலனுகர்ச்சிப் தபோருள்களில்;

ரோக₃ — விருப்பு; த்₃க்ஷவதஷௌ — தவறுப்பு; வ்யவஸ்தி₂ததௌ — கட்டுப்போட்டில்
உட்படுத்தப்பட்டு; தக்ஷயோ꞉ — அவற்றில்; ந — என்றுமில்டல; வஷ₂ம் — கட்டுப்போடு;
ஆக₃ச்க்ஷச₂த் — ஒருவன் வந்து விடுவது; ததௌ — அடவ; ஹி — நிச்சயமோக; அஸ்ய —
அவனது; பரிபந்தி₂தனௌ — தடைக் கற்களோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

புலன்கள் மற்றும் புலனுகர்ச்சிப் தபோருள்களின் மீ தோன விருப்பு

தவறுப்புகடள ஒழுங்குபடுத்துவதற்கு விதிமுடறகள் உள்ளன. அத்தகு
விருப்பு தவறுப்புகளின் கட்டுப்போட்டில் ஒருவன் வந்து விைக்கூைோது;
ஏதனனில், தன்னுணர்வுப் போடதயில் இடவ தடைக் கற்களோகும்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்வில் இருப்பவர்களுக்கு தபௌதிக புலனுகர்ச்சியில்

ஈடுபடுவதற்கோன விருப்பம் இயற்டகயிக்ஷலக்ஷய இல்டல. ஆனோல் அத்தகு
உணர்வில் இல்லோதவர்கள், சோஸ்திரங்களின் சட்ை திட்ைங்கடளப் பின்பற்றியோக
க்ஷவண்டும். கட்டுப்போைற்ற புலனுகர்ச்சிக்ஷய தபௌதிகப் பிடணப்பிற்குக்
கோரணமோகும். ஆனோல் சோஸ்திரங்களின் சட்ை திட்ைங்கடளப் பின்பற்றுபவன்
புலன் விஷயங்களினோல் பிடணக்கப்படுவதில்டல. உதோரணமோக , கட்டுண்ை
ஆத்மோவிற்கு கோம சுகம் க்ஷதடவப்படுகிறது; எனக்ஷவ, திருமண முடிச்சு என்னும்
உரிமத்தின் மூலம் அஃது அனுமதிக்கப்படுகிறது. மடனவிடயத் தவிர க்ஷவறு
தபண்ணுைன் போலுறவு தகோள்வடத சோஸ்திர விதிகள் தடைதசய்கின்றன.
அவடளத் தவிர மற்ற அடனத்துப் தபண்கடளயும் ஒருவன் தனது தோடயப்
க்ஷபோல போவிக்க க்ஷவண்டும். ஆனோல் இத்தகு கட்ைடளகளுக்கு மத்தியிலும், பிற
தபண்களுைன் உைலுறவு தகோள்வதில் மனிதன் விருப்பமுடையவனோகக்ஷவ
உள்ளோன். இத்தகு இயல்புகள் க்ஷவரறுக்கப்பை க்ஷவண்டும்; இல்டலக்ஷயல்,

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 163

தன்னுணர்வுப் போடதயில் இடவ தடைக் கற்களோகி விடும். ஜைவுைல் இருக்கும்
வடர, அதன் க்ஷதடவகள் அனுமதிக்கப்படுகின்றன, ஆனோல் அடவ
சட்ைதிட்ைங்களுக்கு உட்பட்ைடவ. இருப்பினும் அத்தகு அனுமதிகடளயும்
விதிமுடறகடளயும் நம்பிக் தகோண்டிருக்கோமல், இந்தச் சட்ைதிட்ைங்கடள
பற்றுதல் ஏதுமின்றி பின்பற்ற க்ஷவண்டும்; ஏதனனில், அற்புதமோன சோடலயிலும்
விபத்துக்கள் க்ஷநர வோய்ப்புகள் இருப்பது க்ஷபோல, சோஸ்திர விதிகளின்
அடிப்படையிலோன புலனுகர்ச்சியும் ஒருவடன தவறோன வழிக்கு இட்டுச்
தசன்றுவிைலோம். மிகவும் கவனமோகப் பரோமரிக்கப்பட்ை போதுகோப்பு நிடறந்த
சோடலயிலும், 'அபோயக்ஷம இருக்கோது என்று எவரும் உறுதி கூற முடியோது.
தபௌதிக உறவின் கோரணமோக, புலன்கடள அனுபவிப்பதற்கோன எண்ணம் நீண்ை
தநடுங்கோலமோக இருந்து வந்துள்ளது. எனக்ஷவ, ஒழுங்குபடுத்தப்பட்ை
புலனின்பத்திலும் வழ்ச்சிக்கோன
ீ எல்லோ வோய்ப்புகளும் உண்டு. எனக்ஷவ , அத்தடகய
ஒழுங்குபடுத்தப்பட்ை புலனின்பத்தின் மீ தோன பற்றுதடலயும், சகலவித
முயற்சிகளின் மூலம் தவிர்க்க க்ஷவண்டும். ஆயினும் , கிருஷ்ண உணர்வின்
(எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ணருக்கு அன்புத் ததோண்ைோற்றுவதன்) மீ தோன பற்றுதல்,
ஒருவடன எல்லோவித புலனின்பச் தசயல்களிலிருந்தும் விடுவிப்பதோல் , வோழ்வின்
எந்நிடலயிலும் கிருஷ்ண உணர்விடனத் துறப்பதற்கு ஒருவன் முயற்சி தசய்யக்
கூைோது. புலன்களின் மீ தோன எல்லோவித பற்றுதடலயும் துறப்பதன் இறுதி
க்ஷநோக்கம், கிருஷ்ண உணர்வின் தளத்தில் நிடலதபறுவதுதோன்.

பதம் 3.35 - ஷ்₂க்ஷரயோன்ஸ்வத₄ர்க்ஷமோ வ

श्रेयातस्वधर्ो शवगुणः परधर्ामत्स्वनुशितात् ।

स्वधर्े शनधनं श्रेयः परधर्ो भयावहः ॥ ३५ ॥
ஷ்₂க்ஷரயோன்ஸ்வத₄ர்க்ஷமோ விகு₃ண꞉ பரத₄ர்மோத்ஸ்வனுஷ்டி₂தோத் |

ஸ்வத₄ர்க்ஷம நித₄னம் ஷ்₂க்ஷரய꞉ பரத₄ர்க்ஷமோ ப₄யோவஹ꞉ || 3-35 ||

ஷ்₂க்ஷரயோன் — மிக நன்று; ஸ்வ-த₄ர்ம꞉ — ஒருவனுக்தகன்று விதிக்கப்பட்டுள்ள

கைடமகள்; விகு₃ண꞉ — குற்றங்கள் இருந்தோலும்; பர-த₄ர்மோத் — மற்றவர்களுக்கு
விதிக்கப்பட்டுள்ள கைடமகடள விை; ஸு-அனுஷ்டி₂தோத் — நன்றோகச் தசய்வதில்;
ஸ்வ-த₄ர்க்ஷம — ஒருவனுக்தகன்று விதிக்கப்பட்டுள்ள கைடமகளில்; நித₄னம் —
அழிவு; ஷ்₂க்ஷரய꞉ — நன்று; பர-த₄ர்ம꞉ — பிறருக்குப் பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ள; ப₄ய-
ஆவஹ꞉ — அபோயகரமோனது.

தமோழிதபயர்ப்பு

பிறருடைய கைடமகடள நன்றோகச் தசய்வடதவிை, குற்றங்கள்

இருப்பினும் தனக்தகன்று விதிக்கப்பட்ை கைடமகடளச் தசய்வது
சிறந்தது. பிறருடைய போடதடயப் பின்பற்றுதல் அபோயகரமோனது
என்பதோல், பிறரது கைடமகளில் ஈடுபடுவடதவிை, தனக்தகன்று உள்ள
கைடமடயச் தசய்யும் க்ஷபோது அழிவடைவதும் சிறந்ததோகும்.

தபோருளுடர

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 164

எனக்ஷவ, பிறருக்கோக விதிக்கப்பட்ை கைடமகடள தசய்வடதவிை , தனக்தகன்று
விதிக்கப்பட்ை கைடமகடள பூரண கிருஷ்ண உணர்வுைன் நிடறக்ஷவற்ற க்ஷவண்டும்.
இயற்டக குணத்டத அடிப்படையோகக் தகோண்டு, மனம் மற்றும் உைலின் நிடலக்கு
ஏற்ப விதிக்கப்படும் கைடமகள், 'தபௌதிகக் கைடமகள்' எனப்படும். கிருஷ்ணருக்கு
திவ்யமோன ததோண்டு தசய்வதற்கோக ஆன்மீ க குருவோல் கட்ைடளயிைப்படுபடவ ,
'ஆன்மீ கக் கைடமகள்' எனப்படும். ஆனோல் தபௌதிகமோனலும் சரி, ஆன்மீ கமோனலும்
சரி, பிறருக்கு விதிக்கப்பட்ை கைடமகடள நகல் தசய்வடத விை, தனக்கு
விதிக்கப்பட்ை கைடமகடள மரணம் வடர இடைவிைோது நிடறக்ஷவற்றுவதில்
உறுதி தகோள்ள க்ஷவண்டும். ஆன்மீ கத் தளத்தில் தசய்யப்படும் கைடமகளும்
தபௌதிகத் தளத்தில் தசய்யப்படும் கைடமகளும் க்ஷவறுபைலோம் , ஆனோல்
அதிகோரியின் வழிகோட்ைடலப் பின்பற்றுதல் என்னும் தகோள்டக ,
தசயலோற்றுக்ஷவோருக்கு நல்லதோகும். ஒருவன் இயற்டக குணங்களின்
கட்டுப்போட்டில் இருக்கும் க்ஷபோது, பிறடர நகல் தசய்யோமல் தன்னுடைய
குறிப்பிட்ை நிடலக்க்ஷகற்ப விதிக்கப்பட்டுள்ள விதிகடளப் பின்பற்ற க்ஷவண்டும்.
உதோரணமோக, ஸத்வ குணத்திலுள்ள பிரோமணன் அகிம்சோவோதியோக உள்ளோன்.
ரக்ஷஜோ குணத்திலுள்ள சத்திரியன் ஹிம்டசயில் ஈடுபை அனுமதிக்கப்படுகிறோன்.
எனக்ஷவ, அகிம்டசயின் தகோள்டககடளக் கடைப்பிடிக்கும் பிரோமணடன நகல்
தசய்வடதக் கோட்டிலும், ஹிம்டசயின் விதிமுடறகடளக் கடைப்பிடிப்பதோல்
அழிந்து க்ஷபோனோலும், அது சத்திரியனுக்குச் சிறந்ததோகும். ஒவ்தவோருவரும்
படிப்படியோன வழிமுடறயின் மூலம் தனது இதயத்டத தூய்டமப்படுத்த
க்ஷவண்டுக்ஷமதயோழிய , திடீதரன்று அல்ல. இருப்பினும், தபௌதிக இயற்டகயின்
குணங்கடளக் கைந்து கிருஷ்ண உணர்வில் நிடலதபற்றுவிட்ைோல் ,
அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவின் வழிகோட்ைலின்படி , ஒருவன் எடத
க்ஷவண்டுமோனோலும் எப்படி க்ஷவண்டுமோனலும் தசய்யலோம். கிருஷ்ண உணர்வின்
அந்த பூரண நிடலயில், சத்திரியன் பிரோமணடனப் க்ஷபோலவும், பிரோமணன்
சத்திரியடனப் க்ஷபோலவும் தசயலோற்றலோம். அந்த திவ்யமோன தளத்தில்
ஜைவுலகின் க்ஷவறுபோடுகளுக்கு இைமில்டல. உதோரணமோக, விஸ்வோமித்திரர்
சத்திரியரோக இருந்தும் பிற்கோலத்தில் அந்தணரோகவும், பரசுரோமர் அந்தணரோக
இருந்தும் பிற்கோலத்தில் சத்திரியரோகவும் தசயலோற்றியுள்ளனர். திவ்யமோன
நிடலயில் நிடலதபற்றிருந்ததோல், அவர்களோல் இதுக்ஷபோன்று தசய்ய முடிந்தது.
ஆனோல் ஜைத்தளத்தில் இருக்கும் வடர, ஒருவன் தபௌதிக இயற்டகயின்
குணங்களுக்கு ஏற்ற தனது கைடமகடள தசயலோற்ற க்ஷவண்டும். அக்ஷத சமயம்,
அவன் கிருஷ்ண உணர்வில் முழுக் கவனத்துைன் இருக்க க்ஷவண்டியது அவசியம்.

பதம் 3.36 - அர்ஜுன உவோச அத₂ க்ஷகன

अजुमन उवाच
अथ के न प्रयुक्तोऽयं पापं चरशत पूरुषः ।
अशनच्छिशप वाष्टणेय बलाकदव शनयोशजतः ॥ ३६ ॥
அர்ஜுன உவோச

அத₂ க்ஷகன ப்ரயுக்க்ஷதோ(அ)யம் போபம் சரதி பூருஷ꞉ |

அனிச்ச₂ன்னபி வோர்ஷ்க்ஷணய ப₃லோதி₃வ நிக்ஷயோஜித꞉ || 3-36 ||

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 165

 அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; அத₂ — இருப்பின்; க்ஷகன — எதனோல்;
ப்ரயுக்த꞉ — தூண்ைப்படுகிறோன்; அயம் — ஒருவன்; போபம் — போவங்கள்; சரதி —
தசய்கிறோன்; பூருஷ꞉ — மனிதன்; அனிச்ச₂ன் — விருப்பமின்றி; அபி — இருந்தோலும்;
வோர்ஷ்க்ஷணய — விருஷ்ணி குலத்தவக்ஷர; ப₃லோத் — பலவந்தமோக; இவ — க்ஷபோல;
நிக்ஷயோஜித꞉ — ஈடுபடுத்தப்படுவது.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் கூறினோன்: விருஷ்ணி குலத்தவக்ஷர,

விருப்பமில்லோவிட்ைோலும், பலவந்தமோக ஈடுபடுத்தப்படுவதுக்ஷபோல,
ஒருவன் போவ கோரியங்கடளச் தசய்ய எதனோல் தூண்ைப்படுகிறோன்?

தபோருளுடர

பரமனின் அம்சமோகிய உயிர்வோழி, உண்டமயில் ஆன்மீ கமோனவனும்

தூயடமயோனவனும் எல்லோ ஜைக் களங்கங்களிலிருந்து விடுபட்ைவனும் ஆவோன்.
எனக்ஷவ, இயற்டகயோகக்ஷவ தபௌதிக உலகின் போவங்களுக்கு அவன் உட்படுத்தப்பை
க்ஷவண்டியவனல்ல. ஆனோல் அவன் ஜை இயற்டகயுைன் ததோைர்பு தகோள்ளும்
க்ஷபோது, பற்பல போவ வழிகளில், சில சமயங்களில் தனது விருப்பத்திற்கு
எதிரோகவும், தயக்கமின்றி தசயல்படுகிறோன். எனக்ஷவ, அர்ஜுனனின் இக்க்ஷகள்வி
உயிர்வோழிகளின் திரிந்த இயல்பிற்கு மிகவும் தபோருத்தமோனதோகும். சில
சமயங்களில் உயிர்வோழி போவம் தசய்ய விரும்போத நிடலயிலும் கூை ,
கட்ைோயப்படுத்துகிறோன். இருப்பினும், அத்தகு தசயல்கள் உள்ளிருக்கும்
பரமோத்மோவினோல் தூண்ைப்படுபடவ அல்ல, க்ஷவதறோரு கோரணத்தோல் நிகழ்படவ.
அந்த கோரணத்திடன பின்வரும் பதத்தில் விளக்குகிறோர் இடறவன்.

பதம் 3.37 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச கோம

श्री भगवानुवाच
कार् एष क्रोध एष रजोगुणसर्ुद्भवः ।
र्हािनो र्हापाप्र्ा शवद्ध्येनशर्ह वैररणर्् ॥ ३७ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

கோம ஏஷ க்க்ஷரோத₄ ஏஷ ரக்ஷஜோகு₃ணஸமுத்₃ப₄வ꞉ |

மஹோஷ₂க்ஷனோ மஹோபோப்மோ வித்₃த்₄க்ஷயனமிஹ டவரிணம் || 3-37 ||

ஷ்₂ரி-ப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; கோம꞉ —

கோமம்; ஏஷ꞉ — இந்த; க்க்ஷரோத₄꞉ — க்ஷகோபம்; ஏஷ꞉ — இந்த; ரஜ꞉-கு₃ண — ரக்ஷஜோ குணம்;
ஸமுத்₃ப₄வ꞉ — பிறக்கும்; மஹோ-அஷ₂ன꞉ — எல்லோவற்டறயும் அழிக்கும்; மஹோ-
போப்மோ — மகோ போவம்; வித்₃தி₄ — அறிவோய்; ஏனம் — இது; இஹ — தபௌதிக உலகில்;
டவரிணம் — மிகப்தபரிய விக்ஷரோதி.

தமோழிதபயர்ப்பு

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 166

 புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: அர்ஜுனோ, கோமக்ஷம
இதற்குக் கோரணம். ரக்ஷஜோ குணத்தில் உற்பத்தியோகி, பின்னர் க்ஷகோபமோக
உருதவடுக்கும் இஃது இவ்வுலகின் எல்லோவற்டறயும் அழிக்கும்
போவகரமோன விக்ஷரோதியோகும்.

தபோருளுடர

ஜைப் படைப்புைன் உயிர்வோழி ததோைர்பு தகோள்ளும் க்ஷபோது , ரக்ஷஜோ குணத்தின்

சம்பந்தத்தோல், கிருஷ்ணரின் மீ தோன அவனது நித்திய அன்பு, கோமமோகத்
திரிபடைகிறது. க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல் , புளியுைன் க்ஷசர்ந்த போல் தயிரோகத்
திரிவது க்ஷபோல, இடறவனின் மீ தோன அன்பு கோமமோகத் திரிந்து விடுகிறது. கோமம்
திருப்தியடையோத க்ஷபோது க்ஷகோபமோக மோறுகிறது. க்ஷகோபம் அறியோடமயோக
மோறுகிறது. அறியோடமயினோல் தபௌதிக வோழ்க்டக ததோைர்கிறது. எனக்ஷவ ,
ஜீவனின் மோதபரும் எதிரி கோமக்ஷமயோகும், க்ஷமலும், கோமக்ஷம தூய்டமயோன
ஆத்மோடவ ஜைவுலகில் சிக்குண்டு உழல டவக்கின்றது. தக்ஷமோ குணத்தின்
தவளித் க்ஷதோற்றக்ஷம க்ஷகோபம்; இத்தடகய குணங்கள் க்ஷகோபத்டதப் க்ஷபோன்ற இதர
தசயல்களின் மூலம் தவளிப்படுகின்றன. ஒழுக்கமோன வோழ்க்டக மற்றும்
தசயல்களின் மூலம், ரக்ஷஜோ குணமோனது தக்ஷமோ குணத்திற்கு இழிந்து விைோமல்,
ஸத்வ குணத்திற்கு உயர்த்தபை க்ஷவண்டும். அவ்வோறு தசய்தோல், ஆன்மீ கப்
பற்றுதலின் கோரணமோக, க்ஷகோபதமனும் இழிநிடலடய அடைவதிலிருந்து
ஒருவடனக் கோப்போற்ற முடியும்.

என்றும் அதிகரித்துக் தகோண்டிருக்கும் தனது ஆன்மீ க ஆனந்தத்திற்கோக, பரம

புருஷ பகவோன் தன்டனப் பல்க்ஷவறு ரூபங்களில் வியோபித்துள்ளோர். ஜீவன்கள்
அந்த ஆன்மீ க ஆனந்தத்தின் அம்சங்கள். அவர்களுக்கும் சற்று சுதந்திரம் உண்டு.
ஆனோல் தங்களது சுதந்திரத்டதத் தவறோகப் பயன்படுத்துவதோல், அவர்களது
க்ஷசடவ தசய்யும் மனப்போன்டம, புலனின்பத்திற்கோன எண்ணமோக மோற்றமடைந்து ,
கோமத்தின் வசப்படுகின்றனர். கட்டுண்ை ஆத்மோக்கள் தங்களது இத்தகு கோம
எண்ணங்கடளப் பூர்த்தி தசய்துதகோள்வதற்கும், அத்தகு கோம வயப்பட்ை
தசயல்கடள நீண்ை கோலமோகச் தசய்து முழுமுடமயோகக் குழம்பியிருக்கும் க்ஷபோது
தங்களது உண்டம நிடலடயப் பற்றி க்ஷகள்வி க்ஷகட்டு அறிந்து தகோள்வதற்கும்,
வசதி தசய்வதற்கோக இந்த ஜைவுலகம் கைவுளோல் படைக்கப்பட்டுள்ளது.

அத்தகு க்ஷகள்விக்ஷய க்ஷவதோந்த சூத்திரத்தின் ஆரம்பமோகும், அதோக்ஷதோ ப்ரஹம

ஜிக்ஞோஸோ—பிரம்மடனப் பற்றி க்ஷகள்வி க்ஷகட்க க்ஷவண்டும். அந்த பிரம்மன் , ஸ்ரீமத்
போகவத்தில், ஜன்மோத்-யஸ்ய யக்ஷதோ (அ)ன்வயோத் இதரதஷ் ச—'பரபிரம்மக்ஷன
அடனத்திற்கும் மூலம்' என்று வர்ணிக்கப்படுகின்றது. அதோவது, கோமத்தின்
மூலமும் பரபிரம்மனிைக்ஷம உள்ளது. எனக்ஷவ, கோமத்டத பரபிரம்மனிைம்
தசலுத்தும் அன்போக மோற்றிவிட்ைோல், அல்லது கிருஷ்ண உணர்வோக மோற்றி
விட்ைோல்—க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், எல்லோவற்டறயும் கிருஷ்ணருக்கோகக்ஷவ
விரும்பினோல்—அப்க்ஷபோது கோமத்டதயும் க்ஷகோபத்டதயும் ஆன்மீ கப்படுத்திவிை
முடியும், இரோமபிரோனின் சிறந்த க்ஷசவகரோன ஹனுமோன், இரோவணனின் தங்க
நகரத்டத எரித்ததன் மூலம் தனது க்ஷகோபத்டத தவளிக்கோட்டினோர். ஆனோல்
அவ்வோறு தசய்ததோல் அவர் பகவோனின் மோதபரும் பக்தரோனோர். இங்கு பகவத்
கீ டதயிலும், 'என்டனத் திருப்திப்படுத்துவதற்கோக உனது எதிரிகளின் மீ து உனது

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 167

க்ஷகோபத்டத உபக்ஷயோகப்படுத்து' என்று அர்ஜுனனிைம் பகவோன் வலியுறுத்துகிறோர்.
எனக்ஷவ, கோமமும் க்ஷகோபமும் கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபடும் க்ஷபோது, நமது
எதிரிகளோக அல்லோமல் நண்பர்களோக மோறி விடுகின்றன.

பதம் 3.38 - தூ₄க்ஷமனோவ்ரியக்ஷத வஹ்நி

धूर्ेनाशव्रयते वशननयमथादिो र्लेन च ।

यथोल्बेनावृतो गभमस्तथा तेनेदर्ावृत्तर्् ॥ ३८ ॥
தூ₄க்ஷமனோவ்ரியக்ஷத வஹ்நிர்யதோ₂த₃ர்க்ஷஷோ₂ மக்ஷலன ச |
யக்ஷதோ₂ல்க்ஷப₃னோவ்ருக்ஷதோ க₃ர்ப₄ஸ்ததோ₂ க்ஷதக்ஷனத₃மோவ்ருத்தம் || 3-38 ||

தூ₄க்ஷமன — புடகயோல்; ஆவ்ரியக்ஷத — மடறக்கப்படுவது; வஹ்னி꞉ — தநருப்பு; யதோ₂ —

க்ஷபோலக்ஷவ; ஆத₃ர்ஷ₂꞉ — கண்ணோடி; மக்ஷலன — தூசியோல்; ச — க்ஷமலும்; யதோ₂ —
க்ஷபோலக்ஷவ; உல்க்ஷப₃ன — கருப்டபயோல்; ஆவ்ருʼத꞉ — மடறக்கப்படுவது; க₃ர்ப₄꞉ — கரு;
ததோ₂ — அக்ஷத க்ஷபோல; க்ஷதன — இந்தக் கோமத்தோல்; இத₃ம் — இது; ஆவ்ருʼதம் —
மடறக்கப்படுகிறது.

தமோழிதபயர்ப்பு

எவ்வோறு தநருப்பு புடகயோலும் கண்ணோடி தூசியோலும் கரு

கருப்டபயோலும் மடறக்கப்பட்டுள்ளக்ஷதோ, அவ்வோக்ஷறோ, கோமத்தின்
பல்க்ஷவறு நிடலகளினோல் உயிர்வோழிகளும் மடறக்கப்பட்டுள்ளனர்.

தபோருளுடர

உயிர்வோழிகளின் தூய உணர்வு, மூன்று வடகயோன நிடலகளினோல்

மடறக்கப்பட்டுள்ளதோல் தனது தபோலிடவ இழந்துள்ளது. தநருப்பு புடகயினோலும்,
கண்ணோடி தூசியினோலும், கரு கருப்டபயினோலும் மடறக்கப்பட்டிருப்பதுக்ஷபோல,
கோமமும் தனது பல்க்ஷவறு க்ஷதோற்றங்களின் மூலம் உயிர்வோழிடய மடறத்துக்
தகோண்டுள்ளது. கோமம் புடகக்கு ஒப்பிைப்படும் க்ஷபோது , உயிர்வோழியோகிய
தநருப்பிடன நம்மோல் கோண முடியும் என்படத உணர க்ஷவண்டும். க்ஷவறு
விதமோகக் கூறினோல், ஆத்மோ தனது கிருஷ்ண உணர்டவ சிறிதளவு
தவளிக்கோட்டும் நிடல, புடகயினோல் மூைப்பட்டிருக்கும் தநருப்டபப்
க்ஷபோன்றதோகும். தநருப்பின்றி புடக இல்டல என்ற க்ஷபோதிலும், ஆரம்ப நிடலயில்
தநருப்டபக் கோண முடிவதில்டல. இந்நிடல கிருஷ்ண உணர்வின் ஆரம்ப
நிடலடயப் க்ஷபோன்றதோகும். கண்ணோடியில் உள்ள தூசியோனது, பற்பல ஆன்மீ க
வழிகளினோல் மனக் கண்ணோடிடயத் தூய்டமப்படுத்தும் முடறயிடனக்
குறிக்கின்றது. இடறவனின் திருநோமங்கடள உச்சரிப்பக்ஷத மிகச் சிறந்த
வழிமுடறயோகும். கருப்டபயிலுள்ள குழந்டத அடசயக்கூை முடியோதபடி
இருப்பதோல், கருப்டபயோல் மூைப்பட்ை கருவின் உதோரணம் கதியற்ற நிடலடயக்
குறிப்பதோகும். இதுக்ஷபோன்ற வோழ்க்டகடய மரங்களின் வோழ்க்டகயுைன்
ஒப்பிைலோம். மரங்களும் உயிர்வோழிகக்ஷள, ஆனோல் அளவுகைந்த கோமத்தின்
கோரணத்தோல் அந்த ஜீவன்கள் ஏறக்குடறய முற்றிலும் உணர்வற்ற இத்தகு

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 168

வோழ்நிடலயில் டவக்கப்பட்டுள்ளனர். தூசி படிந்த கண்ணோடி, பறடவகளுக்கும்
மிருகங்களுக்கும் ஒப்பிைப்படுகிறது; புடகயினோல் மடறக்கப்பட்டுள்ள தநருப்பு
மனிதருைன் ஒப்பிைப்படுகிறது. மனித உைலில் , ஜீவன் தனது கிருஷ்ண உணர்டவ
சற்று புதுப்பித்துக் தகோள்ளலோம். அதில் முன்க்ஷனற்றம் கண்ைோல், ஆன்மீ க
வோழ்தவனும் தநருப்பிடனத் தூண்ை முடியும். தநருப்டப மூடும் புடகயிடன
சரியோகக் டகயோளுவதன் மூலம், தநருப்டப தகோழுந்து விட்டு எரியச் தசய்யலோம்.
எனக்ஷவ, ஜை வோழ்க்டக என்னும் பிடணப்பிலிருந்து தப்பிப்பதற்கு, இம்மனிதப்
பிறவி ஜீவனுக்குக் கிடைக்கும் ஓர் அரிய வோய்ப்போகும். இத்தடகய மனித
வோழ்வில், திறன்மிகு வழிகோட்டியின் கீ ழ், கிருஷ்ண உணர்டவ விருத்தி தசய்து
தகோள்வதன் மூலம், கோமம் எனப்படும் எதிரிடய தவல்ல முடியும்.

பதம் 3.39 - ஆவ்ருதம் ஜ்ஞோனக்ஷமக்ஷதன

आवृतं ज्ञानर्ेतेन ज्ञाशननो शनत्यवैररणा ।

कार्रूपेण कौततेय दुष्टपूरेणानलेन च ॥ ३९ ॥
ஆவ்ருதம் ஜ்ஞோனக்ஷமக்ஷதன ஜ்ஞோனிக்ஷனோ நித்யடவரிணோ |

கோமரூக்ஷபண தகௌந்க்ஷதய து₃ஷ்பூக்ஷரணோனக்ஷலன ச || 3-39 ||

ஆவ்ருʼதம் — மடறக்கப்பட்ை; ஜ்ஞோனம் — தூய உணர்வு; ஏக்ஷதன — இதனோல்;

ஜ்ஞோனின꞉ — அறிபவனின்; நித்ய-டவரிணோ — நித்திய எதிரியோல்; கோம-ரூக்ஷபண —
கோமத்தின் வடிவில்; தகௌந்க்ஷதய — குந்தி மகக்ஷன; து₃ஷ்பூக்ஷரண — என்றும் திருப்தி
தபறோத; அனக்ஷலன — தநருப்போல்; ச — க்ஷமலும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இவ்வோறோக அறிவுடைய ஜீவனின் தூய உணர்வு, என்றும்

திருப்தியடையோததும் தநருப்பு க்ஷபோன்று எரிவதுமோன கோமத்தின்
உருவிலோன அவனது நித்திய எதிரியோல் மடறக்கப்படுகின்றது.

தபோருளுடர

ததோைர்ந்து எரிதபோருடள இடுவதோல் எவ்வோறு தநருப்டப அடணக்க முடியோக்ஷதோ ,

அவ்வோக்ஷற எவ்வளவு தோன் புலனின்பம் அனுபவித்தோலும் கோமத்டத
திருப்திபடுத்த முடியோது என்று மனு-ஸ்மிருதியில் கூறப்பட்டுள்ளது. தபௌதிக
உலகின் எல்லோச் தசயல்களின் டமயம் போலுறக்ஷவ. எனக்ஷவ, இப்தபௌதிக உலகம்,
டமதுன்ய-ஆகோர, 'போலுறவு வோழ்வின் சங்கிலி' என்று அடழக்கப்படுகிறது.
சோதோரண சிடறச்சோடலயில், டகதிகள் கம்பிகடளக் தகோண்ை அடறயில்
அடைக்கப்படுகின்றனர், அதுக்ஷபோலக்ஷவ கைவுளின் சட்ைங்கடள மீ றும்
குற்றவோளிகள், உைலுறவு என்னும் விலங்கினோல் பூட்ைப்பட்டுள்ளனர்.
புலனின்பத்டத அடிப்படையோகக் தகோண்ை நோகரிக முன்க்ஷனற்றம், ஜீவனின்
தபௌதிக வோழ்க்டகடய அதிகரிக்கின்றது. எனக்ஷவ , ஜைவுலகிற்கு ஜீவடனச்
சிடறப்படுத்தும் அறியோடமயின் அடையோளக்ஷம இந்த கோமம். ஒருவன்
புலனின்பத்தில் ஈடுபடும் க்ஷபோது, ஒரு வித சுகத்டத அனுபவிப்பது க்ஷபோலத்

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 169

க்ஷதோன்றலோம். ஆனோல், சுகம் க்ஷபோன்ற அந்த உணர்வு, உண்டமயில் புலனின்பம்
தபறுபவரின் பரம எதிரியோகும்.

பதம் 3.40 - இந்த்₃ரியோணி மக்ஷனோ பு₃

इशतद्रयाशण र्नो बुशद्धरस्याशधिानर्ुच्यते ।

एतैर्तवर्ोहयत्येष ज्ञानर्ावृत्य देशहनर्् ॥ ४० ॥
இந்த்₃ரியோணி மக்ஷனோ பு₃த்₃தி₄ரஸ்யோதி₄ஷ்ைோ₂னமுச்யக்ஷத |

ஏடதர்விக்ஷமோஹயத்க்ஷயஷ ஜ்ஞோனமோவ்ருத்ய க்ஷத₃ஹினம் || 3-40 ||

இந்த்₃ரியோணி — புலன்கள்; மன꞉ — மனம்; பு₃த்₃தி₄꞉ — புத்தி; அஸ்ய — இந்த கோமத்தின்;

அதி₄ஷ்ைோ₂னம் — அமரும் இைம்; உச்யக்ஷத — அடழக்கப்படுகின்றது; ஏடத꞉ —
இவ்தவல்லோவற்றினோல்; விக்ஷமோஹயதி — மயக்குகின்றன; ஏஷ꞉ — இந்த கோமம்;
ஜ்ஞோனம் — அறிவு; ஆவ்ருʼத்ய — மடறக்கின்ற; க்ஷத₃ஹினம் — உைடல
உடையவனின்.

தமோழிதபயர்ப்பு

புலன்கள், மனம், புத்தி ஆகியடவ கோமம் அமரக்கூடிய இைங்களோகும்.

இவற்றின் மூலம், ஜீவனின் உண்டமயறிடவ மடறத்து கோமம்
அவடன மயக்குகின்றது.

தபோருளுடர

கட்டுண்ை ஆத்மோவின் உைலில் பல்க்ஷவறு முக்கியமோன இைங்கடள எதிரி

டகப்பற்றியுள்ளோன். எனக்ஷவ, எதிரிடய தவல்ல விரும்புபவன், அவடன எங்கு
கண்டுபிடிப்பது என்படத ததரிந்து தகோள்வதற்கோக, பகவோன் கிருஷ்ணர் அத்தகு
இைங்கடள இங்குச் சுட்டிக் கோட்டுகிறோர். புலன்களின் எல்லோச் தசயல்களுக்கும்
மனக்ஷம டமயமோகும். எனக்ஷவ , புலனின்ப தபோருள்கடளப் பற்றி நோம்
க்ஷகட்கும்க்ஷபோது, புலனுகர்ச்சிக்கோன எல்லோ எண்ணங்களுக்கும் மனம் இருப்பிைமோகி
விடுகிறது. இதன் விடளவோல், மனமும் புலன்களும் கோமத்தின் உடறவிைமோகி
விடுகின்றன. அடுத்தப்படியோக இத்தகு கோம எண்ணங்களுக்கு 'புத்தி' என்னும்
பிரிவு தடலநகரமோகின்றது. புத்தி, ஆத்மோவிற்கு மிக தநருங்கிய அண்டை
வட்டுக்கோரன்.
ீ கோம வயப்பட்ை புத்தி, அஹங்கோரத்டதப் தபறுவதற்கும் ஜைத்துைன்
(மனம், புலன்கள் இவற்றுைன்) தன்டன அடையோளம் கோண்பதற்கும் ஆத்மோடவ
வசீகரிக்கிறது. இதனோல் ஜைப் புலன்கடள அனுபவிப்பதில் ஆத்மோ
அடிடமயோகிவிடுகிறோன், அதடன உண்டம இன்பமோக எண்ணிக் தகோள்கிறோன்.
ஆத்மோவின் இத்தகு தவறோன அடையோளம், ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் (10.84.13) மிக
அழகோக விளக்கப்பட்டுள்ளது:
யஸ்யோத்ம-புத்தி: குணக்ஷப த்ரி-தோதுக்ஷக
ஸ்வ-தீ: கலத்ரோதி ஷு தபௌம இஜ்ய-தீ:
யத் தீர்த-புத்தி: ஸலிக்ஷல ந கர்ஹிசிஜ்
ஜக்ஷனஷ் வபிக்க்ஷஞஷு ஸ ஏவ க்ஷகோ-கர:

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 170

'மூன்று தபோருள்களோல் ஆன இந்த உைலுைன் தன்டன அடையோளம் கோணக்
கூடியவனும், இவ்வுைலிலிருந்து க்ஷதோன்றியவர்கடள உறவினர் என்று
கருதுபவனும், பிறந்த நிலத்டத வந்தடனக்கு உரியதோக எண்ணுபவனும், உன்னத
ஞோனமுடைய மனிதர்கடளச் சந்திக்கோமல் நீரோடுவதற்கோக மட்டும் புண்ணியத்
தலங்களுக்குச் தசல்பவனும், ஒரு கழுடதடயப் க்ஷபோன்க்ஷறோ பசுடவப் க்ஷபோன்க்ஷறோ
கருதப்பை க்ஷவண்டியவனோவோன்.'

பதம் 3.41 - தஸ்மோத்த்வமிந்த்₃ரிய

तस्र्ात्त्वशर्शतद्रयाण्यादौ शनयम्य भरतषमभ ।

पाप्र्ानं प्रजशह ह्येनं ज्ञानशवज्ञाननािनर्् ॥ ४१ ॥
தஸ்மோத்த்வமிந்த்₃ரியோண்யோததௌ₃ நியம்ய ப₄ரதர்ஷப₄ |
போப்மோனம் ப்ரஜஹி ஹ்க்ஷயனம் ஜ்ஞோனவிஜ்ஞோனநோஷ₂னம் || 3-41 ||

தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; த்வம் — நீ; இந்த்₃ரியோணி — புலன்கள்; ஆததௌ₃ — ஆரம்பத்தில்;

நியம்ய — ஒழுங்குபடுத்தி; ப₄ரத-ருʼஷப₄ — பரத குலத்க்ஷதோரில் தடலசிறந்தவக்ஷன;
போப்மோனம் — போவத்தின் தபரும் சின்னம்; ப்ரஜஹி — கடளந்துவிடு; ஹி —
நிச்சயமோக; ஏனம் — இந்த; ஜ்ஞோன — அறிவின்; விஜ்ஞோன — தூய ஆத்மோவின்
விஞ்ஞோனத்டதயும்; நோஷ₂னம் — அழிப்பவர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எனக்ஷவ, பரத குலத்க்ஷதோரில் தடலசிறந்த அர்ஜுனோ, புலன்கடள

ஒழுங்குபடுத்துவதோல் போவத்தின் தபரும் சின்னமோன இந்த கோமத்டத
ஆரம்பத்திக்ஷலக்ஷய அைக்கி, ஞோனத்டதயும் தன்னுணர்டவயும் அழிக்கும்
இந்த எதிரிடய அறக்ஷவ ஒழித்து விடுவோயோக.

தபோருளுடர

தன்னுணர்விற்கோன உந்துதடலயும் ஆத்ம ஞோனத்டதயும் அழிக்கக்கூடிய 'கோமம் '

எனப்படும் மிகப்தபரிய போவகரமோன விக்ஷரோதிடய தவற்றி தகோள்வதற்கு, ஒருவன்
தனது புலன்கடள ஆரம்பத்திக்ஷலக்ஷய தநறிப்படுத்த க்ஷவண்டும் என்று
அர்ஜுனனுக்கு அறிவுறுத்துகிறோர் பகவோன். தோன் அல்லோதவற்றிலிருந்து தன்டனப்
பிரித்தறிதல் (க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், ஆத்மோ என்பது உைடலக் குறிப்பதல்ல
என்படத அறிதல்), ஞோனம் எனப்படும். ஆத்மோவினுடைய உண்டம நிடலடயயும்
பரமோத்மோவுைனோன அவனது உறடவயும் பற்றிய விக்ஷசஷ அறிவு, விக்ஞோனம்
எனப்படும். இவ்வோக்ஷற ஸ்ரீமத் போகவத்தில் ( 2.9.31) விளக்கப்பட்டுள்ளது:
க்ஞோனம் பரம-குஹ்யம் க்ஷம
யத் விக்ஞோன-ஸமன்விதம்
ஸ-ரஹஸ்யம் தத் அங்கம் ச
க்ருஹோண கதிதம் மயோ

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 171

'ஆத்மோ, பரமோத்மோடவப் பற்றிய ஞோனம், மிக இரகசியமோனதும் மனித அறிவிற்கு
எட்ைோததும் ஆகும். ஆனோல் அத்தகு ஞோனமும் விஞ்ஞோனமும் அவற்றின்
பலதரப்பட்ை கருத்துகளுைன் பகவோனோல் விளக்கப்படும் க்ஷபோது அவற்டற பிரிந்து
தகோள்ள முடியும்.' ஆத்மோடவப் பற்றிய அத்தகு தபோதுவோன ஞோனத்டதயும்,
விக்ஷசஷ ஞோனத்டதயும் பகவத் கீ டத நமக்கு வழங்குகின்றது. ஜீவோத்மோக்கள்
இடறவனின் அம்சம் என்பதோல், அவர்கள் அவருக்கு க்ஷசடவ தசய்ய
க்ஷவண்டியவர்கள். அந்த உணர்க்ஷவ 'கிருஷ்ண உணர்வு ' எனப்படும். எனக்ஷவ,
வோழ்வின் ஆரம்பத்திலிருந்க்ஷத கிருஷ்ண உணர்விடனப் பயின்று, அதன் மூலம்
முழுடமயோன கிருஷ்ண பக்தனோகி அதற்க்ஷகற்ப தசயல்பை க்ஷவண்டும்.

எல்லோ உயிர்வோழிகளிைமும் இயற்டகயோகக்ஷவ இருக்கக்கூடிய இடறயன்பின்

திரிந்த பிம்பக்ஷம கோமம். ஆனோல், ஒருவன் ஆரம்பத்திலிருந்க்ஷத கிருஷ்ண
உணர்வில் பயிற்சி தபற்றோல், அவனது இயற்டகயோன இடறயன்பு கோமமோக
சிடதந்து க்ஷபோக முடியோது. இடறயன்பு கோமமோகச் சிடதந்துவிட்ைோல் , அதடன
சுயநிடலக்குத் திருப்புவது மிகக் கடினமோகும். அவ்வோறு இருப்பினும் , பக்தித்
ததோண்டின் ஒழுக்க தநறிகடளக் கடைப்பிடிப்பதன் மூலம் , தோமதமோகத்
ததோைங்கியவரும் கைவுளின் கோதலரோக ஆகிவிடுமளவுக்கு, கிருஷ்ண உணர்வு,
சக்தி நிடறந்ததோக இருக்கிறது. எனக்ஷவ, வோழ்வின் எந்தக் கட்ைத்தில் இருந்தோலும்
(அல்லது இதன் அவசரத்டத உணர்ந்த கட்ைத்திலிருந்து), இடறவனின் பக்தித்
ததோண்டில் (கிருஷ்ண உணர்வில்) புலன்கடள ஒழுங்குபடுத்தத் ததோைங்கி
கோமத்டத பகவத் பிக்ஷரடமயோக (இடறயன்போக) மோற்ற முடியும். இதுக்ஷவ, மனித
வோழ்வின் மிகவுயர்ந்த பக்குவநிடலயோகும்.

பதம் 3.42 - இந்த்₃ரியோணி பரோண்யோ

इशतद्रयाशण पराण्याहुररशतद्रयेभ्यः परं र्नः ।

र्नसस्तु परा बुशद्धयो बुद्धःे परतस्तु सः ॥ ४२ ॥
இந்த்₃ரியோணி பரோண்யோஹுரிந்த்₃ரிக்ஷயப்₄ய꞉ பரம் மன꞉ |

மனஸஸ்து பரோ பு₃த்₃தி₄ர்க்ஷயோ பு₃த்₃க்ஷத₄꞉ பரதஸ்து ஸ꞉ || 3-42 ||

இந்த்₃ரியோணி — புலன்கள்; பரோணி — உயர்ந்தடவ; ஆஹு꞉ — கூறப்படுகின்றது;

இந்த்₃ரிக்ஷயப்₄ய꞉ — புலன்கடளவிை; பரம் — உயர்ந்தது; மன꞉ — மனம்; மனஸ꞉ —
மனடத விை; து — க்ஷமலும்; பரோ — உயர்ந்தது; பு₃த்₃தி₄꞉ — புத்தி; ய꞉ — யோர்; பு₃த்₃க்ஷத₄꞉ —
புத்திடயவிை; பரத꞉ — உயர்ந்தது; து — ஆனோல்; ஸ꞉ — அவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

தசயலோற்றக்கூடிய புலன்கள், ஜைப்தபோருடளவிை உயர்ந்தடவ, மனம்

புலன்கடளவிை உயர்ந்தது; புத்தி மனடதவிைவும் உயர்ந்தது; க்ஷமலும்,
அவக்ஷனோ (ஆத்மோக்ஷவோ) புத்திடய விைவும் உயர்ந்தவன்.

தபோருளுடர

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 172

புலன்கள், பல்க்ஷவறு கோமச் தசயல்களின் வோயில்கள். கோமம் உைலினுள் க்ஷதக்கி
டவக்கப்பட்டுள்ளக்ஷபோதிலும், புலன்களின் மூலம் தவளிக்ஷயற்றப்படுகின்றது. எனக்ஷவ,
ஒட்டுதமோத்தமோகப் போர்த்தோல் உைடலவிை புலன்கள் உயர்ந்தடவ. உயர்ந்த
உணர்வோன கிருஷ்ண உணர்வில் இருக்கும் க்ஷபோது, இந்த வோயில்கள் க்ஷவடல
தசய்வதில்டல. கிருஷ்ண உணர்வில், ஆத்மோ பரம புருஷ பகவோனுைன்
க்ஷநரடியோகத் ததோைர்பு தகோள்கிறோன். எனக்ஷவ, இங்கு விவரித்த உைல்
இயக்கங்களின் வரிடச இறுதியோக பரமோத்மோவில் முடிவடைகின்றது. புலன்களின்
இயக்கக்ஷம உைலின் இயக்கம் எனப்படுகிறது, புலன்கடள நிறுத்துதல் என்றோல்
எல்லோ உைல் இயக்கங்கடள நிறுத்துவதோகும். ஆனோல் மனக்ஷமோ இயக்கத்திக்ஷலக்ஷய
இருப்பதோல், உைல் அடமதியோகவும் ஓய்வோகவும் இருந்தோலும், மனம் (கனவில்
இயங்குவடதப் க்ஷபோல) இயங்கிக் தகோண்க்ஷை இருக்கும். ஆயினும் , மனதிற்கு க்ஷமல்
புத்தியின் உறுதி அடமந்துள்ளது; புத்திக்கு க்ஷமல் ஆத்மோ அடமந்துள்ளது. எனக்ஷவ,
பகவோனின் ததோண்டில் ஆத்மோ க்ஷநரடியோக ஈடுபடும் க்ஷபோது, கீ ழ்நிடலயிலுள்ள
புத்தி, மனம், புலன்கள் என அடனத்தும் தோனோகக்ஷவ ஈடுபடும். கை உபநிஷத்தில்
இக்ஷத க்ஷபோன்று ஒரு பதம் உள்ளது. அங்க்ஷக, புலனுகர்ச்சிப் தபோருள்கள்
புலன்கடளவிை உயர்ந்தடவ என்றும், மனம் புலனுகர்ச்சி தபோருள்கடள விை
உயர்ந்தது என்றும் குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ , மனடத இடறவனின் பக்தித்
ததோண்டில் ததோைர்ந்து ஈடுபடுத்திவிட்ைோல் , புலன்கள் க்ஷவறு விஷயங்களில்
ஈடுபடுத்தபடுவதற்கு வோய்ப்க்ஷப இல்டல. இத்தகு மனப்போன்டம ஏற்கனக்ஷவ
விளக்கப்பட்டுள்து. பரம் த்ருஷ்ட்வோ நிவர்தக்ஷத. இடறவனின் உன்னதத்
ததோண்டில் மனம் ஈடுபடுத்தப்பட்ைோல, அது கீ ழோன தசயல்களில்
ஈடுபடுதப்படுவதற்கு வோய்ப்பில்டல. கை உபநிஷத் ஆத்மோடவ மஹோன்
(சிறந்தவன்) என்று வர்ணிக்கப்படுகிறது. எனக்ஷவ , புலன் விஷயங்கள், புலன்கள்,
மனம், புத்தி இடவ எல்லோவற்டறயும்விை ஆத்மோ உயர்ந்ததோகும். எனக்ஷவ ,
ஆத்மோவின் ஸ்வரூபத்டத (உண்டம நிடலடய) க்ஷநரடியோகப் புரிந்துதகோள்வக்ஷத
அடனத்து பிரச்சடனகளுக்கும் தீர்வோகும்.

புத்திடய உபக்ஷயோகப்படுத்தி ஆத்மோவின் ஸ்வரூபத்டத ஆரோய க்ஷவண்டும், பின்னர்

மனடத எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபடுத்த க்ஷவண்டும். இஃது எல்லோப்
பிரச்சடனகடளயும் தீர்க்கும். ஆன்மீ கத்தில் ஆரம்ப நிடலயில் உள்ளவன்,
புலனுகர்ச்சிப் தபோருள்களிலிருந்து விலகியிருக்குமோறு அறிவுறுத்தப்படுகிறோன்.
ஆனோல் அதுமட்டுமின்றி, ஒருவன் தனது மனடத புத்திடய உபக்ஷயோகித்து
உறுதிப்படுத்த க்ஷவண்டும். பரம புருஷ பகவோனிைம் பூரணமோக சரணடைந்து ,
புத்தியுைன் மனடத கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபடுத்தினோல், மனம் தோனோகக்ஷவ
வலுவடைவது மட்டுமின்றி, போம்புகடளப் க்ஷபோல வலுவுடைய புலன்கள், பல்
பிடுங்கிய போம்புகடளப் க்ஷபோல போதிப்பு இல்லோதடவயோகி விடுகின்றன. ஆனோல் ,
ஆத்மோவோனது புத்தி, மனம், புலன்கள் ஆகியவற்றிற்கு எஜமோனனோக உள்ள
க்ஷபோதிலும், கிருஷ்ண உணர்வில் கிருஷ்ணருைனோன உறவில் அது
வலிடமதபறோவிடில், மனக் கிளர்ச்சியோல் இழிந்து விடும் வோய்ப்பு அதிகமோக
உள்ளது.

பதம் 3.43 - ஏவம் பு₃த்₃க்ஷத₄꞉ பரம்

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 173

 एवं बुद्धःे परं बुद्ध्वा संस्तभ्यात्र्ानर्ात्र्ना ।
जशह ित्रुं र्हाबाहो कार्रूपं दुरासदर्् ॥ ४३ ॥
ஏவம் பு₃த்₃க்ஷத₄꞉ பரம் பு₃த்₃த்₄வோ ஸம்ஸ்தப்₄யோத்மோனமோத்மனோ |

ஜஹி ஷ₂த்ரும் மஹோபோ₃க்ஷஹோ கோமரூபம் து₃ரோஸத₃ம் || 3-43 ||

ஏவம் — இவ்வோறு; பு₃த்₃க்ஷத₄꞉ — புத்திடய விை; பரம் — உயர்ந்தடவ; பு₃த்₃த்₄வோ —

அறிந்து; ஸம்ʼஸ்தப்₄ய — நிடலநிறுத்தி; ஆத்மோனம் — மனம்; ஆத்மனோ — ததளிவோன
புத்தியினோல்; ஜஹி — தவற்றிக்தகோள்; ஷ₂த்ரும் — எதிரி; மஹோ-போ₃க்ஷஹோ — பலம்
தபோருந்திய புயங்கடள உடைக்ஷயோக்ஷன; கோம-ரூபம் — கோமத்தின் உருவிலுள்ள;
து₃ரோஸத₃ம் — தவல்ல முடியோத.

தமோழிதபயர்ப்பு

இவ்வோறோக, ஜைப் புலன்கள், மனம், புத்தி ஆகியவற்டற விை

உயர்ந்தவனோக தன்டன உணர்ந்து, பலம் தபோருந்திய புயங்கடள
உடைய அர்ஜுனோ, ததளிவோன ஆன்மீ க புத்தியினோல் (கிருஷ்ண
உணர்வினோல்) மனடத உறுதிப்படுத்தி, கோமம் எனப்படும்
திருப்திப்படுத்த முடியோத எதிரிடய ஆன்மீ க பலத்தினோல் தவற்றிக்
தகோள்ள க்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

கீ டதயின் இந்த மூன்றோம் அத்தியோயம், உருவற்ற சூன்யத்டத இறுதி

இலட்சியமோகக் தகோள்ளோமல், தோன் பரம புருஷ பகவோனுடைய நித்தியத்
ததோண்ைன் என்படத அறியும் கிருஷ்ண உணர்விடன முடிவோகச் சுட்டிக்
கோட்டுகிறது. தபௌதிக வோழ்வில் , கோம உந்துதல்களோலும் ஜை இயற்க்டகயின்
வளங்கடள அைக்கியோளும் ஆடசயோலும் ஒருவன் நிச்சயமோக வசப்படுத்துகிறோன்.
அதிகோரத் தன்டமக்கோன ஆடசகளும் புலனுகர்ச்சிக்கோன ஆடசகளும் கட்டுண்ை
ஆத்மோவின் பரம எதிரிகளோகும்; ஆனோல், கிருஷ்ண உணர்வின் பலத்தோல், ஜைப்
புலன்கள், மனம், புத்தி ஆகியவற்டற கட்டுப்படுத்த முடியும். ததோழிடலயும்
விதிக்கப்பட்ை கைடமகடளயும் திடீதரன விட்டுவிைத் க்ஷதடவயில்டல ; மோறோக,
படிப்படியோக கிருஷ்ண உணர்டவ அபிவிருத்தி தசய்துதகோள்வதன் மூலம், தனது
ஸ்வரூபத்டத க்ஷநோக்கிச் தசலுத்தப்படும் ஸ்திரமோன புத்தியினோல் , தபௌதிகப்
புலன்களோலும் மனதோலும் போதிக்கப்பைோத திவ்யமோன தளத்தில் நிடலதபற
முடியும். இதுக்ஷவ இந்த அத்தியோயத்தின் சோரமோகும். பக்குவமற்ற ஜை
வோழ்க்டகடய வோழ்ந்து தகோண்டுள்ள நிடலயில் , தத்துவக் கற்படனக்ஷயோ,
(தபயரளவிலோன க்ஷயோகோசன பயிற்சிகடளக் தகோண்டு) புலன்கடளக்
கட்டுப்படுத்துவதற்கோன தசயற்டகயோன முயற்சிக்ஷயோ, ஆன்மீ க வோழ்வில்
மனிதனுக்கு ஒரு க்ஷபோதும் உதவ முடியோது. உயர்ந்த புத்திடயக் தகோண்டு அவன்
கிருஷ்ண உணர்வில் பயிற்சி தபற க்ஷவண்டும்.

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 174

ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டதயின் 'கிருஷ்ண உணர்வில் விதிக்கப்பட்ை கைடமகடளச்
தசய்தல்' அல்லது 'கர்ம க்ஷயோகம்' என்னும் மூன்றோம் அத்தியோயத்திற்கோன
பக்திக்ஷவதோந்த தபோருளுடரகள் இத்துைன் நிடறவடைகின்றன.

3. கர்ம க்ஷயோகம் 43 verses Page 175

 4. உன்னத அறிவு 42 verses

பதம் 4.1 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச இமம்

श्रीभगवानुवाच
इर्ं शववस्वते योगं प्रोक्तवानहर्व्ययर्् ।
शववस्वातर्नवे प्राह र्नुररक्ष्वाकवेऽब्रवीत् ॥ १ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

இமம் விவஸ்வக்ஷத க்ஷயோக₃ம் ப்க்ஷரோக்தவோனஹமவ்யயம் |

விவஸ்வோன்மனக்ஷவ ப்ரோஹ மனுரிக்ஷ்வோகக்ஷவ(அ)ப்₃ரவத்

ீ || 4-1 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; இமம் —

இடத; விவஸ்வக்ஷத — சூரிய க்ஷதவனுக்கு; க்ஷயோக₃ம் — பரமனுைன் ஒருவனது உறவு
பற்றிய விஞ்ஞோனம்; ப்க்ஷரோக்தவோன் — உபக்ஷதசித்க்ஷதன்; அஹம் — நோன்; அவ்யயம் —
அழிவற்ற; விவஸ்வோன் — விவஸ்வோன் (சூரிய க்ஷதவனின் தபயர்); மனக்ஷவ — மனித
குலத்தின் தந்டதக்கு (டவவஸ்வத என்னும் தபயர் தகோண்ைவர்); ப்ரோஹ —
கூறினோர்; மனு꞉ — மனித குலத்தின் தந்டத; இக்ஷ்வோகக்ஷவ — இக்ஷ்வோகு
மன்னனுக்கு; அப்₃ரவத்
ீ — கூறினோர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழு முதற் கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் கூறினோர்:

அழிவற்ற இந்த க்ஷயோக விஞ்ஞோனத்டத நோன் சூரிய க்ஷதவனோன
விவஸ்]வோனுக்கு உபக்ஷதசித்க்ஷதன். விவஸ்]வோன் மனித குலத்
தந்டதயோன மனுவுக்கும், மனு, இக்ஷ்வோகு மன்னனுக்கும் இதடன
முடறக்ஷய உபக்ஷதசித்தனர்.

தபோருளுடர

பகவத் கீ டத, சூரிய கிரகத்திலிருந்து ததோைங்கி, அடனத்து கிரகங்களின்

மன்னர்களுக்கும் பன்தநடுஞ்கோலத்திற்கு முன்க்ஷப உபக்ஷதசிக்கப்பட்ைது என்ற
சரித்திரத்டத இங்கு நோம் கோண்கிக்ஷறோம். எல்லோ கிரகங்களின் மன்னர்களும்
குடிமக்கடளக் கோக்க க்ஷவண்டியவர்கள்; எனக்ஷவ, மக்கடள ஆள்வதற்கோகவும்
அவர்கடள கோமம் என்னும் தபௌதிக பந்தத்திலிருந்து போதுகோப்பதற்கோகவும், அரசு
குலத்க்ஷதோர் அடனவரும் பகவத் கீ டதயின் விஞ்ஞோனத்டத அறிந்து தகோள்வது
அவசியம். முழுமுதற் கைவுளுைன் நித்திய உறடவ வளர்க்கக் கூடிய ஆன்மீ க
ஞோனத்டதப் பயில்வக்ஷத மனிதப் பிறவியின் க்ஷநோக்கமோகும். க்ஷமலும், எல்லோ
கிரகங்களிலும் எல்லோ நோட்டிலும் உள்ள அடனத்து தடலவர்களும் கல்வி,
பண்போடு, மற்றும் பக்தியின் மூலம் குடிமக்களுக்கு இந்த ஞோனத்டதக் கற்றுத் தர
கைடமப்பட்டுள்ளோர்கள். க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், எல்லோ க்ஷதசத் தடலவர்களும்
கிருஷ்ண உயர்வின் விஞ்ஞோனத்டதப் பரப்புவதற்குக் கைடமப்பட்டுள்ளோர்கள்.
அதன் மூலம், மனிதப் பிறவியின் வோய்ப்டப உபக்ஷயோகப்படுத்திக் தகோள்ளும்
மக்கள், இம்மோதபரும் விஞ்ஞோனத்தினோல் தவற்றிப் போடதயில் முன்க்ஷனறுவர்.

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 176

இந்த யுகத்தின் சூரியக்ஷதவனுக்கு, விவஸ்]வோன் (சூரியனின் மன்னன்) என்று
தபயர். சூரியக் குடும்பத்திலுள்ள அடனத்து கிரகங்களுக்கும் சூரியக்ஷன மூலமோகும்.
பிரம்ம சம்ஹிடதயில் ( 5.52) கூறப்பட்டுள்ளது:
யச்;-சேுர் ஏஷ ஸவிதோ ஸகல-க்ரஹோணோம்
ரோஜோ ஸமஸ்த-ஸுர-மூர்திர் அக்ஷஷ-ஷ-க்ஷதஜோ:
யஸ்யோக்ஞயோ ப்ரமதி ஸம்ப்ருத-கோல-சக்க்ஷரோ
க்ஷகோவிந்தம் ஆதி-புருஷம் தம் அஹம் பஜோமி

பிரம்மோ கூறினோர்: 'முழுமுதற் கைவுளும் ஆதி புருஷருமோன க்ஷகோவிந்தடன நோன்

வணங்குகிக்ஷறன். எல்லோக் கிரகங்களுக்கும் தடலவனோன சூரியன் அளவற்ற
சக்திடயயும் உஷ்ணத்டதயும் இவருடைய கட்ைடளக்க்ஷகற்பக்ஷவ தபற்றுள்ளோன்.
பகவோனின் கண்டணப் பிரதிநிதிக்கும் இந்த சூரியன், அவரது கட்ைடளக்குப் படிந்து
தனது போடதயில் சுற்றிக் தகோண்டுள்ளோன்.'

தவப்பமும் ஒளியும் தருவதன் மூலம் கிரகங்கடளக் கட்டுப்படுத்தி, அடனத்து

கிரகங்களுக்கும் மன்னனோக விளங்கும் சூரியடன, சூரியக்ஷதவன் (தற்க்ஷபோடதய
சூரியக்ஷதவனின் தபயர் விவஸ்வோன்) ஆட்சி தசய்து வருகிறோன். கிருஷ்ணரது
ஆடணப்படிக்ஷய அவன் சுழன்று தகோண்டுள்ளோன். பகவத் கீ டதயின்
விஞ்ஞோனத்டதப் புரிந்து தகோள்ளும் முதல் மோணவனோக பகவோன் கிருஷ்ணர்
விவஸ்வோடன ஆக்கினோர். எனக்ஷவ , பகவத் கீ டத அற்பமோன ஏட்டுக் கல்வி
அறிஞருக்கோன கற்படனக் கோவியமல்ல , நிடனவுக்தகட்ைோத கோலத்திலிருந்து
கீ ழிறங்கி வரும் ஞோனத்திற்கோன தரமோன புத்தகமோகும்.

கீ டதயின் வரலோற்டற மஹோபோரதத்தில் (ஷோந்தி-பர்வ 348.51-52) பின்வருமோறு

நோம் கோணமுடியும்:
த்க்ஷரதோ-யுகோததௌ ச தக்ஷதோ
விவஸ்வோன் மனக்ஷவ தததௌ
மனுஷ் ச க்ஷலோக-ப்ருத்-யர்தம்
ஸுதோக்ஷயக்ஷ்வோகக்ஷவ தததௌ
இக்ஷ்வோகுணோ ச கதிக்ஷதோ
வ்யோப்ய க்ஷலோகோன் அவஸ்தித:

'திக்ஷரதோ யுகத்தின் ஆரம்பத்தில், பகவோனுைனோன உறவு பற்றிய இந்த விஞ்ஞோனம்

விவஸ்வோனோல் மனுவிற்கு வழங்கப்பட்ைது. மனித குலத்தின் தந்டதயோன மனு ,
தனது மகனும் பூக்ஷலோகத்தின் மன்னனும் ஸ்ரீரோமர் அவதரித்த ரகு வம்சத்தின்
முன்க்ஷனோடியுமோன மன்ன இக்ஷ்வோகுவிற்கு இதடன அளித்தோர்.' எனக்ஷவ, மனித
சமுதோயத்தில் இக்ஷ்வோகுவின் கோலத்திலிருந்க்ஷத பகவத் கீ டத இருந்து
வந்துள்ளது.

4,32,000 வருைங்கள் நீடிக்கும் கலி யுகத்தில் நோம் தற்க்ஷபோது ஐயோயிரம்

வருைங்கடள மட்டுக்ஷம கைந்துள்க்ஷளோம். கலி யுகத்திற்கு முந்டதய யுகம் துவோபர
யுகம் (8,00,000 வருைங்கள்), அதற்கு முந்டதய யுகம் திக்ஷரதோ யுகம் (12,00,000
வருைங்கள்). இவ்விதமோக சுமோர் 20,05,000 வருைங்களுக்கு முன்க்ஷப, தனது சீைனும்
மகனுமோன பூக்ஷலோக மன்னன் இக்ஷ்வோகுவிற்கு மனு இதடனக் கூறியுள்ளோர்.

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 177

தற்க்ஷபோடதய மனுவின் ஆயுட்கோலம் 30,53,00,000 வருைங்கள் என
கணக்கிைப்பட்டுள்ளது, அதில் 12,04,00,000 வருைங்கள் கழிந்துள்ளன. மனுவின்
பிறப்பிற்கு முன்க்ஷப, பகவோனோல் அவரது சீைனும் சூரிய க்ஷதவனுமோன
விவஸ்வோனுக்கு கீ டத கூறப்பட்ைடத ஏற்றுக் தகோள்ளும் நிடலயில் ஏறத்தோழ
12,04,00,000 வருைங்களுக்கு முன் கீ டத உபக்ஷதசிக்கப்பட்ைதோக கணக்கிைலோம். மனித
சமுதோயத்திக்ஷலோ இஃது இருபது இலட்சம் வருைங்களுக்கு க்ஷமல் வழக்கில் இருந்து
வந்துள்ளது. ஏறத்தோழ 5000 வருைங்களுக்கு முன் அர்ஜுனனிைம் பகவோன் இதடன
மீ ண்டும் உபக்ஷதசித்தோர். கீ டதயின் கூற்றின்படியும் கீ டதடய உடரத்த பகவோன்
ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் கூற்றின்படியும், இதுக்ஷவ கீ டதயின் சரித்திரம் பற்றிய
க்ஷதோரோயமோன கணக்கீ டு. விவஸ்வோன் சூரிய வம்ச சத்திரியர்களின் தந்டத
என்பதோல் பகவத் கீ டத அவருக்கு வழங்கப்பட்ைது. முழுமுதற் கைவுளோல்
கூறப்பட்ைதோல், இந்த பகவத் கீ டத க்ஷவதங்களுக்குச்; சமமோன ஞோனம்,
அதபௌருக்ஷஷய, மனித சக்திக்கு அப்போற்பட்ை ததய்வக
ீ ஞோனம் எனப்படும். க்ஷவதக்
கட்ைடளகள் மனித வியோக்கியோனமின்றி உள்ளது உள்ளபடி ஏற்றுக்
தகோள்ளப்படுவடதப்க்ஷபோல, கீ டதயும் தபௌதிக வியோக்கியோனங்களின்றி ஏற்றுக்
தகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும். வண்
ீ வோதம் தசய்யும் ஏட்ைறிஞர்கள் தங்களது சுய
வழியில் கீ டதடயப் பற்றி கற்படன தசய்யலோம், ஆனோல் அஃ;து உண்டமயோன
பகவத் கீ டதயோகோது. எனக்ஷவ, கீ டதடய சீைப் பரம்படரயின் மூலம் உள்ளது
உள்ளபடி ஏற்றுக் தகோள்ள க்ஷவண்டும். பகவோன் இதடன சூரியக்ஷதவனுக்கும்,
சூரியக்ஷதவன் தனது மகனோன மனுவிற்கும், மனு தன் மகன் இக்ஷ்வோகுவிற்கும்
இதடன உபக்ஷதசித்ததோக இங்கு விளக்கப்பட்டுள்ளது.

பதம் 4.2 - ஏவம் பரம்பரோப்ரோப்தம

एवं परम्पराप्राप्तशर्र्ं राजषमयो शवदुः ।

स कालेनेह र्हता योगे नष्टः परततप ॥ २ ॥
ஏவம் பரம்பரோப்ரோப்தமிமம் ரோஜர்ஷக்ஷயோ விது₃꞉ |

ஸ கோக்ஷலக்ஷனஹ மஹதோ க்ஷயோக்ஷக₃ நஷ்ை꞉ பரந்தப || 4-2 ||

ஏவம் — இவ்வோறோக; பரம்பரோ — சீைத்ததோைரில்; ப்ரோப்தம் — தபறப்பட்டு வந்த; இமம்

— இவ்விஞ்ஞோனம்; ரோஜ-ருʼஷய꞉ — புனித மன்னர்கள்; விது₃꞉ — அறியப்பட்ைது; ஸ꞉
— அவ்வறிவு; கோக்ஷலன — கோலப்க்ஷபோக்கில்; இஹ — இவ்வுலகில்; மஹதோ — மிகச்
சிறந்த; க்ஷயோக₃꞉ — பரத்துைனோன ஒருவனது உறவு பற்றிய விஞ்ஞோனம்; நஷ்ை꞉ —
சிடதந்து விட்ைது; பரம்-தப — எதிரிகடள ஒடுக்கும் அர்ஜுனோ.

தமோழிதபயர்ப்பு

உன்னதமோன இவ்விஞ்ஞோனம் சீைர்களின் சங்கிலித் ததோைர்

மூலமோகப் தபறப்பட்டு, அவ்வோக்ஷற புனிதமோன மன்னர்களோல்
உணரப்பட்ைது. ஆனோல், கோலப்க்ஷபோக்கில் அத்ததோைர் விட்டுப்க்ஷபோகக்ஷவ,
இவ்விஞ்ஞோனம் மடறந்துவிட்ைடத க்ஷபோலத் க்ஷதோன்றுகின்றது.

தபோருளுடர

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 178

பகவத் கீ டத குறிப்போக புனிதமோன மன்னர்களுக்கோக என்பது இங்கு ததளிவோகக்
கூறப்படுகிறது; ஏதனனில், மக்கடள ஆட்சி தசய்வதற்கு கீ டதயின் க்ஷநோக்கத்டத
அவர்கள் நடைமுடறப்படுத்தவது அவசியம். எவருக்கும் உபக்ஷயோகமற்ற
வடகயில் பகவத் கீ டதயின் மதிப்டபக் குடறத்து, தனது மனக் கற்படனக்கு ஏற்ப
பலவித விளக்கவுடரகடள உற்பத்தி தசய்யும் அசுரர்களுக்கோனது அல்ல பகவத்
கீ டத என்பது நிச்சயக்ஷம. தகோஞ்சமும் சிந்டதயற்ற கருத்துடரயோளர்களின்
உள்க்ஷநோக்கத்தினோல், உண்டம க்ஷநோக்கம் சிடதவுற்ற கோரணத்தோல், சீைத்ததோைடர
மீ ண்டும் நிடலநிறுத்த க்ஷவண்டிய அவசியம் உைனடியோக எழுந்தது. ஐயோயிரம்
ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, சீைத் ததோைர் சிடதவுற்றடத கண்ைறிந்த பகவோன்
கிருஷ்ணர், 'கீ டதயின் க்ஷநோக்கம் மடறந்துவிட்ைடதப் க்ஷபோலத் க்ஷதோன்றுகின்றது'
என்று அறிவித்தோர். அதுக்ஷபோலக்ஷவ, தற்கோலத்திலும் கீ டதக்கு பல்க்ஷவறு
விளக்கவுடரகள் (முக்கியமோக ஆங்கிலத்தில்) இருப்பினும் , தபரும்போலும்
அவற்றில் எதுவுக்ஷம அங்கீ கரிக்கப்பட்ை சீைத்ததோைடரச் சோர்ந்தடவ அல்ல. பற்பல
ஏட்ைறிஞர்கள் எண்ணற்ற விளக்கவுடரகடள வழங்கியுள்ளனர்; ஆனோல், அடவ ஸ்ரீ
கிருஷ்ணரின் வோர்த்டதகடளக் தகோண்டுச் தசய்யப்படும் நல்ல வியோபோரமோக
இருப்பினும், தபரும்போலும் கிருஷ்ணடர பரம புருஷ பகவோனோக ஏற்பதில்டல.
இந்த உணர்வு அசுரத்தனமோனதோகும். ஏதனனில் , அசுரர்கக்ஷள கைவுளின் தசோத்டத
அனுபவிக்கும் அக்ஷத க்ஷநரத்தில், அவடர நம்போதவர்களோகவும் இருக்கின்றனர். சீைப்
பரம்படரயின் மூலம் தபறப்பட்ைடத உள்ளது உள்ளபடி வழங்கக் கூடிய
கீ டதயின் ஆங்கிலப் பதிப்பிற்கு (இத்தமிழ் நூலின் மூல நூல்) மிகுந்த அவசியம்
இருப்பதோல், அந்த தபரும் க்ஷதடவடயப் பூர்த்தி தசய்ய இங்கு முயற்சி
தசய்யப்பட்டுள்ளது. பகவத் கீ டத 'உள்ளது உள்ளபடி ' ஏற்றுக் தகோள்ளப்பட்ைோல்
மனித குலத்திற்கு அது மோதபரும் வரப்பிரசோதமோகும்; ஆனோல், அதடன தத்துவக்
கற்படன கோவியமோக ஏற்பது, தவறும் கோல விரயக்ஷம.

பதம் 4.3 - ஸ ஏவோயம் மயோ க்ஷத(அ)த்

स एवायं र्या तेऽद्य योगः प्रोक्तः पुरातनः ।

भक्तोऽशस र्े सखा चेशत रहस्यं ह्येतदुत्तर्र्् ॥ ३ ॥
ஸ ஏவோயம் மயோ க்ஷத(அ)த்₃ய க்ஷயோக₃꞉ ப்க்ஷரோக்த꞉ புரோதன꞉ |

ப₄க்க்ஷதோ(அ)ஸி க்ஷம ஸகோ₂ க்ஷசதி ரஹஸ்யம் ஹ்க்ஷயதது₃த்தமம் || 4-3 ||

ஸ꞉ — அக்ஷத; ஏவ — நிச்சயமோக; அயம் — இது; மயோ — என்னோல்; க்ஷத — உனக்கு; அத்₃ய

— இன்று; க்ஷயோக₃꞉ — க்ஷயோக விஞ்ஞோனம்; ப்க்ஷரோக்த꞉ — தசோல்லப்படுகிறது; புரோதன꞉ —
மிகவும் படழய; ப₄க்த꞉ — பக்தர்; அஸி — நீ இருக்கிறோய்; க்ஷம — எனது; ஸகோ₂ —
நண்பன்; ச — க்ஷமலும்; இதி — எனக்ஷவ; ரஹஸ்யம் — இரகசியம்; ஹி — நிச்சயமோக;
ஏதத் — இந்த; உத்தமம் — உத்தமம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரமனுைன் உறவு தகோள்வடதப் பற்றிய அக்ஷத பழம்தபரும்

விஞ்ஞோனத்டத நோன் இன்று உனக்கு எடுத்துடரத்துள்க்ஷளன்;
ஏதனனில், நீ எனது பக்தனும் நண்பனுமோதலோல் இந்த

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 179

 விஞ்ஞோனத்தின் உத்தம இரகசியத்டத உன்னோல் புரிந்துதகோள்ள
முடியும்.

தபோருளுடர

பக்தன், அசுரன் என இரு வடகயோன மனிதர்கள் உள்ளனர். தனது பக்தன் என்ற

கோரணத்தோல் இம்மோதபரும் விஞ்ஞோனத்டத தபறுவதற்கு, அர்ஜுனடனத்
க்ஷதர்ந்ததடுத்தோர் பகவோன், ஆனோல் இந்த மோதபரும் விஞ்ஞோன இரகசியத்டத
அசுரர்களோல் புரிந்துதகோள்ள முடியோது. ஞோனத்தின் சிறந்த புத்தகமோன இந்த
பகவத் கீ டதடய பலர் தவளியிட்டுள்ளனர்; அவற்றில் சில பக்தர்களோல் உடர
எழுதப்பட்ைடவ, மற்றடவ அசுரர்களோல் உடர எழுதப்பட்ைடவ. பக்தர்களோல்
எழுதப்பட்ை உடரகள் உண்டமயோனடவ. அசுரர்களோல் எழுதப்பட்ைடவக்ஷயோ
சற்றும் உபக்ஷயோகமற்றடவ. அர்ஜுனன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணடர பரம புருஷ பகவோனோக
ஏற்றுக் தகோள்கிறோன். அர்ஜுனின் அடிச்சுவட்டைப் பின்பற்றி எழுதப்படும் எந்த
உடரயும் இப்தபரும் விஞ்ஞோன நூலுக்குச் தசய்யப்படும் உண்டமயோன பக்தித்
ததோண்ைோகும். ஆனோல் அசுரர்கக்ஷளோ பகவோன் கிருஷ்ணடர உள்ளபடி
ஏற்பதில்டல. மோறோக, அவர்கள் கிருஷ்ணடரப் பற்றி கற்படனகடளப் புடனந்து ,
கீ டதடயப் படிக்கும் தபோதுமக்கடள கிருஷ்ணரது உபக்ஷதசத்திலிருந்து வழி தவறி
அடழத்துச் தசல்கின்றனர். அத்தடகய தவறோன போடதகடளப் பற்றி எச்சரிக்டக
இங்க்ஷக தகோடுக்கப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ, அர்ஜுனனிைமிருந்து வரும் சீைத்
ததோைடரப் பின்பற்ற முயல க்ஷவண்டும், இவ்வோறு ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டத என்னும்
இந்த மோதபரும் விஞ்ஞோனத்தோல் பயனடையலோம்.

பதம் 4.4 - அர்ஜுன உவோச அபரம் ப₄

अजुमन उवाच
अपरं भवतो जतर् परं जतर् शववस्वतः ।
कथर्ेतशिजानीयां त्वर्ादौ प्रोक्तवाशनशत ॥ ४ ॥
அர்ஜுன உவோச

அபரம் ப₄வக்ஷதோ ஜன்ம பரம் ஜன்ம விவஸ்வத꞉ |

கத₂க்ஷமதத்₃விஜோன ீயோம் த்வமோததௌ₃ ப்க்ஷரோக்தவோனிதி || 4-4 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; அபரம் — பிற்கோலத்டதச் க்ஷசர்ந்தது; ப₄வத꞉

— தங்களது; ஜன்ம — பிறப்பு; பரம் — உயர்ந்தது; ஜன்ம — பிறப்பு; விவஸ்வத꞉ —
சூரியக்ஷதவனுடைய; கத₂ம் — எவ்வோறு; ஏதத் — இடத; விஜோன ீயோம் — நோன்
புரிந்துதகோள்வது; த்வம் — தோங்கள்; ஆததௌ₃ — ஆரம்பத்தில்; ப்க்ஷரோக்தவோன் —
உபக்ஷதசித்தடத; இதி — இவ்வோறோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் வினவினோன்: சூரிய க்ஷதவனோன விவஸ்வோன் பிறப்போல்

தங்கடள விைப் தபரியவர். தோங்கள் அவருக்கு இவ்விஞ்ஞோனத்டத

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 180

 ஆரம்பத்திக்ஷலக்ஷய உபக்ஷதசித்தீர்கள் என்படத எவ்வோறு நோன்
புரிந]துதகோள்வது?

தபோருளுடர

பகவோனின் பக்தனோகிய அர்ஜுனன், கிருஷ்ணரது தமோழிகடளநம்ப முடியோமல்

இருப்பது சோத்தியமோ? உண்டம என்னதவனில், அர்ஜுனன் தனக்கோக இந்தக்
க்ஷகள்விடய எழுப்பவில்டல. பரம புருஷ பகவோனின் மீ து நம்பிக்டக
இல்லோதவர்களுக்கோகவும், கிருஷ்ணர் பரம புருஷ பகவோனோக ஏற்றுக் தகோள்ளப்பை
க்ஷவண்டும் என்ற கருத்டத விரும்போத அசுரர்களுக்கோகவும் இக்க்ஷகள்விடய
எழுப்புகிறோன். முழு முதற்கைவுளோன கிருஷ்ணடரப் பற்றி
அறியோததுக்ஷபோல வினவிய அர்ஜுனன். கிருஷ்ணக்ஷர பரம புருஷ பகவோன், அவக்ஷர
அடனத்திற்கும் மூலம், அவக்ஷர உன்னதத்தின் இறுதி நிடல என்படதப் பக்குவமோக
அறிந்திருந்தோன் என்பது பத்தோம் அத்தியோயத்தில் ததளிவோக விளங்கும். அக்ஷத
சமயத்தில் இப்பூவலகில் க்ஷதவகியின் டமந்தனோக கிருஷ்ணர் க்ஷதோன்றியதும்
உண்டமக்ஷய. அவ்வோறு க்ஷதோன்றியக்ஷபோதும், அவர் எவ்வோறு அக்ஷத நித்திய மூல
புருஷரோகவும் பரம புருஷ பகவோனோகவுக்ஷம திகழ்ந்தோர் என்படத சோதோரண
மனிதனோல் புரிந்து தகோள்ள முடியோது. எனக்ஷவ , இவ்விஷயத்டத அதிகோரப்
பூர்வமோக பகவோக்ஷன கூறிவிைட்டும் என்பதற்கோக அவரிைக்ஷம வினவினோன்
அர்ஜுனன். இப்க்ஷபோது மட்டுமல்ல, நிடனவுக்தகட்ைோத கோலந்ததோட்க்ஷை கிருஷ்ணக்ஷர
பரம அதிகோரி என்பது அகிலம் முழுவதும் ஏற்றுக் தகோள்ளப்பட்ை விஷயம்,
அசுரர்கள் மட்டுக்ஷம அவடர நிரோகரிப்பர். இருப்பினும் , கிருஷ்ணக்ஷர அடனவரோலும்
ஏற்றுக் தகோள்ளப்பட்ை அதிகோரி என்பதோல், அர்ஜுனன் இக்க்ஷகள்விடய அவரிைக்ஷம
முன் டவக்கிறோன்—இதன் மூலம், கிருஷ்ணக்ஷர தன்டனப்பற்றி விளக்குவோர்;
இல்டலக்ஷயல், எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ணடர இழிவுபடுத்த முயற்சி தசய்யும்
அசுரர்களுக்கும் அசுர நண்பர்களுக்கும் தகுந்தோற்க்ஷபோல, சில அசுரர்கள்
கிருஷ்ணடரப் பற்றி தவறோனத் தகவல்கடளக் தகோடுத்துவிடுவர்.
ஒவ்தவோருவரும் தத்தம் சுய நன்டமடயக் கருதியோவது கிருஷ்ண
விஞ்ஞோனத்டத அறிந்து தகோள்வது இன்றியடமயோததோகும். எனக்ஷவ , கிருஷ்ணக்ஷர
அவடரப்பற்றிக் கூறுவது அடனத்து உலகங்களுக்கும் நன்டம பயப்பதோகும்.
கிருஷ்ணர் தன்டனப் பற்றிக் கூறக்கூடிய விளக்கங்கள், அசுரர்களுக்கு
விக்ஷனோதமோகத் ததரியலோம்; ஏதனனில், அவர்கள் கிருஷ்ணடரத் தங்களது
கண்க்ஷணோட்ைத்திக்ஷலக்ஷய எப்க்ஷபோதும் எடைக்ஷபோடுகின்றனர்—ஆனோல் பக்தர்கக்ஷளோ
கிருஷ்ணர் தன்டனப் பற்றி கூறும் விஷயங்கடள இதயப்பூர்வமோக
வரக்ஷவற்கின்றனர். அவடரப் பற்றி க்ஷமன்க்ஷமலும் அறிவதில் எப்க்ஷபோதும்
அளவில்லோ ஆர்வம் தகோண்டிருப்பதோல், அவர்கள் கிருஷ்ணரின் இத்தகு
அதிகோரப்பூர்வமோன தசோற்கடள வழிபடுகின்றனர். கிருஷ்ணடர சோதோரண
மனிதனோக எண்ணும் நோத்திகர்கள்— கிருஷ்ணர் மனித சக்திக்கு அப்போற்பட்ைவர் ,
ஆனந்தமும் அறிவும் நிடறந்த நித்திய ரூபமுடையவர் (ஸச்-சத்-ஆனந்த-
விக்ரஹ) திவ்யமோனவர், ஜை இயற்டக குணங்களின் ஆதிக்கத்திற்கு
அப்போற்பட்ைவர், கோலம், இைம் ஆகியவற்றின் போதிப்புகடளக் கைந்தவர்—
முதலியவற்டற கீ டதயின் மூலம் அறிந்து தகோள்ளலோம். அர்ஜுனடனப் க்ஷபோன்ற
கிருஷ்ண பக்தர், கிருஷ்ணரின் திவ்யமோன நிடலடயப் பற்றிய
குழப்பங்களுக்தகல்லோம் அப்போற்பட்ைவர் என்பதில் ஐயமில்டல. கிருஷ்ணடர ஜை

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 181

இயற்டகயின் குணங்களுக்கு உட்பட்ை சோதோரண மனிதனோகக் கருதும்
நோத்திகர்களின் மனப்போன்டமடய முறியடிப்பதற்கோகச் தசய்யப்பட்ை முயற்சிக்ஷய ,
பக்தனோன அர்ஜுனனோல் பகவோனின் முன்பு எழுப்பப்பட்ை இக்க்ஷகள்வியோகும்.

பதம் 4.5 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச ப₃ஹூ

श्रीभगवानुवाच
बहूशन र्े व्यतीताशन जतर्ाशन तव चाजुमन ।
तातयहं वेद सवामशण न त्वं वेत्थ परततप ॥ ५ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

ப₃ஹூனி க்ஷம வ்யதீதோனி ஜன்மோனி தவ சோர்ஜுன |

தோன்யஹம் க்ஷவத₃ ஸர்வோணி ந த்வம் க்ஷவத்த₂ பரந்தப || 4-5 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; ப₃ஹூனி

— பற்பல; க்ஷம — என்னுடைய; வ்யதீதோனி — கைந்துச் தசன்றுவிட்ைன; ஜன்மோனி —
பிறவிகள்; தவ — உன்னுடையடவயும்; ச — க்ஷமலும்; அர்ஜுன — அர்ஜுனக்ஷன; தோனி —
அவற்டற; அஹம் — நோன்; க்ஷவத₃ — அறிக்ஷவன்; ஸர்வோணி — முழுடமயோக; ந —
இல்டல; த்வம் — நீக்ஷயோ; க்ஷவத்த₂ — அறிய; பரம்-தப — எதிரிகடள தவிக்கச்
தசய்பவக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழு முதற்கைவுள் கூறினோர்: நோனும் நீயும் பற்பல

பிறவிகடளக் கைந்துள்க்ஷளோம். என்னோல் அடவ எல்லோவற்டறயும்
நிடனவு தகோள்ள முடியும்; ஆனோல், எதிரிகடளத் தவிக்கச்
தசய்பவக்ஷன! அஃ;து உன்னோல் முடியோது.

தபோருளுடர

பிரம்ம சம்ஹிடதயில் ( 5.33) பகவோனுடை பற்பல அவதோரங்கடளப் பற்றிய

தகவடல நோம் கோணலோம். அங்கு பின்வருமோறு கூறப்பட்டுள்ளது:
அத்டவதம் அச்யுதம் அனோதிம் அனந்த-ரூபம்
ஆதயம் புரோண-புருஷம் நவ-தயௌவனம் ச
க்ஷவக்ஷதஷூ துர்லபம் அதுர்லபம் ஆத்ம-ப க்ததௌ
க்ஷகோவிந்தம் ஆதி-புருஷம் தம் அஹம் பஜோமி

'எண்ணிலைங்கோத ரூபங்களில் விரிவடைந்துள்ளக்ஷபோதிலும், அக்ஷத மூல நபரோக,

பழடமயோனவரோக, தபோங்கும் இளடமயுைன் விளங்கும், பரம புருஷ பகவோனோன
க்ஷகோவிந்தடன (கிருஷ்ணடர) நோன் வணங்குகிக்ஷறன். க்ஷவத பண்டிதர்களில்
சிறந்தவர்களோலும் புரிந்து தகோள்ளப்பை முடியோத, அவரது அறிவும் ஆனந்தமும்
நிடறந்த நித்திய ரூபங்கள், களங்கமற்ற தூய பக்தர்களோல் எப்க்ஷபோதும் சுலபமோக
அடையப்படுகின்றன.'

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 182

பிரம்ம சம்ஹிடதயில் ( 5.39) க்ஷமலும் கூறப்பட்டுள்ளது:
ரோமோதி-மூர்திஷு கலோ-நியக்ஷமன திஷ்ை ன்
நோனோவதோரம் அகக்ஷரோத் புவக்ஷனஷு கிந்து
க்ருஷ்ண: ஸ்வயம் ஸமபவத் பரம: புமோன் க்ஷயோ
க்ஷகோவிந்தம் ஆதி-புருஷம் தம் அஹம் பஜோமி

'இரோமர், நரசிம்மர் முதலிய எண்ணற்ற அவதோரங்களோகவும், பல

உபஅவதோரங்களோகவும் எப்க்ஷபோதும் நிடலதபற்றுள்ளக்ஷபோதிலும், ஸ்வயமோகவும்
அவதரிக்கும் மூல முழு முதற் கைவுளோன கிருஷ்ணடர, பரம புருஷ பகவோனோன
க்ஷகோவிந்தடன நோன் வழிபடுகிக்ஷறன்.'

தனக்கு இடணயோனவர் எவரும் இல்லோதக்ஷபோதிலும், இடறவன் எண்ணற்ற

ரூபங்களில் க்ஷதோற்றமளிப்பதோக க்ஷவதங்களிலும் கூறப்பட்டுள்ளது. நிறத்டதப்
பலவோறோக மோற்றிக் தகோண்ைோலும் தன்டம மோறோத டவடூரியக் கல்டலப்
க்ஷபோன்றவர் கைவுள். இந்த எண்ணற்ற ரூபங்கள் களங்கமற்ற தூய பக்தர்களோல்
புரிந்து தகோள்ளப்பை முடியும், க்ஷவதங்கடளப் படிப்பதனோல் அல்ல (க்ஷவதக்ஷதஷு
துர்லபம் அதுர்லபம் ஆத்ம-பக்ததௌ). அர்ஜுனடனப் க்ஷபோன்ற பக்தர்கள் கைவுளின்
நித்தியமோன க்ஷதோழர்கள். பகவோன் எப்க்ஷபோததல்லோம் அவதரிக்கின்றோக்ஷரோ ,
அப்க்ஷபோததல்லோம் அவரது பக்த நண்பர்களும் அவருக்கு பல்க்ஷவறு விதங்களில்
ததோண்ைோற்றுவதற்கோக அவருைன் க்ஷதோன்றுகின்றனர். அர்ஜுனனும் அத்தகு
பக்தர்களில் ஒருவன். பல க்ஷகோடி வருைங்களுக்கு முன்பு, பகவத் கீ டதடய சூரிய
க்ஷதவனோன விவஸ்வோனுக்கு பகவோன் கிருஷ்ணர் உபக்ஷதசித்தக்ஷபோது அர்ஜுனனும்
க்ஷவறு வடிவில் அவருைக்ஷன இருந்துள்ளோன் என்பது இப்பதத்திலிருந்து
ததரிகின்றது. ஆனோல் பகவோனுக்கும் அர்ஜுனனுக்கும் உள்ள க்ஷவறுபோடு
என்னதவனில், பகவோனோல் அந்நிகழ்ச்சிடய நிடனவுகூற முடிந்தது , ஆனோல்
அர்ஜுனனோல் அடத நிடனவுகூற முடியவில்டல. இதுக்ஷவ முழு முதற்
கைவுளுக்கும் அவரது அம்சமோன உயிர்வோழிக்கும் உள்ள க்ஷவறுபோைோகும்.
எதிரிகடளத் தவிக்கச் தசய்யும் பலமுள்ள வரன்
ீ என்று இங்கு அர்ஜுனன்
அடழக்கப்பட்ைோலும், தனது முந்டதய பிறவிகளில் என்ன நிகழ்ந்தது என்படத
நிடனவுபடுத்திக் தகோள்ள அவனோல் முடியவில்டல. எனக்ஷவ , ஒரு ஜீவோத்மோ,
தபௌதிக மதிப்பில் எவ்வளவுதோன் உயர்ந்தவோனத் திகழ்ந்தோலும், பரம புருஷருக்கு
அவன் என்றுக்ஷம ஈைோக முடியோது. பகவோனின் நிரந்தர க்ஷதோழனோன எவனும்,
நிச்சயமோக முக்திதபற்ற ஆத்மோக்ஷவ; இருப்பினும், அவன் என்றுக்ஷம பகவோனுக்கு
இடணயோக முடியோது. பிரம்ம சம்ஹிடதயில், பகவோன் வழ்ச்சியடையோதவர்
ீ
(அச்யுதோ) என்று வர்ணிக்கப்படுகிறோர்; அதோவது, தபௌதிகத்துைன் ததோைர்பு
தகோண்ைோலும், தன்டன ஒருக்ஷபோதும் அவர் மறப்பதில்டல. எனக்ஷவ , அர்ஜுனடனப்
க்ஷபோன்ற முக்தி தபற்ற ஆத்மோவோக இருப்பினும் , ஜீவோத்மோ ஒருக்ஷபோதும் எல்லோ
விதங்களிலும் இடறவனுக்கு சமமோக முடியோது. பகவோனின் பக்தனோக
உள்ளக்ஷபோதிலும், அர்ஜுனன் சில சமயங்களில் அவரது இயற்டகடய மறக்கிறோன்;
ஆனோல் ததய்வக
ீ கருடணயின் மூலம் இடறவனது வழ்ச்சியற்ற
ீ நிடலடய
பக்தனோல் உைனடியோகப் புரிந்து தகோள்ள முடியும், ஆனோல் பக்தியற்றவனும்
அசுரனும்அவரது திவ்யமோன இயற்டகடயப் புரிந்துதகோள்வது சோத்தியமல்ல.
எனக்ஷவ, கீ டதயில் உள்ள இந்த விளக்கங்கடள அசுர மூடளகளினோல் புரிந்து
தகோள்ள முடியோது. கிருஷ்ணர், அர்ஜுனன் என இருவருக்ஷம இயற்டகயில்

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 183

நித்தியமோனவர்கள் என்றக்ஷபோதிலும், பல க்ஷகோடி வருைங்களுக்கு முன்பு தசய்த
தசயல்கள் பகவோனுக்கு ஞோபகமிருக்க, அர்ஜுனனோல் அவற்டற ஞோபகம் தகோள்ள
முடியவில்டல. தனது உைல் மோற்றத்தின் கோரணத்தோல் ஜீவோத்மோ
எல்லோவற்டறயும் மறக்கின்றோன் என்படதயும், பகவோன் தனது ஸச்சிதோனந்த
உைடல மோற்றுவதில்டல என்பதோல் அவர் நிடனவு தகோண்டுள்ளோர் என்படதயும்,
நோம் இங்கு கவனிக்கலோம். அவர் அத்டவத, அவருக்கும் அவரது உைலுக்கும்
க்ஷவறுபோடு இல்லோதவர் என்று அடழக்கப்படுகிறோர். அவருைன் ததோைர்புடைய
அடனத்தும் ஆன்மீ கமோனதோகும், ஆனோல் கட்டுண்ை ஆத்மோக்ஷவோ தனது
ஜைவுைலிலிருந்து க்ஷவறுபட்ைவன். பகவோனுக்கும் அவரது உைலுக்கும்
க்ஷவறுபோடில்டல என்பதோல், அவர் தபௌதிக க்ஷமடைக்கு இறங்கி வந்தோலும், அவரது
நிடல சோதோரண உயிர் வோழியிைமிருந்து எப்க்ஷபோதும் க்ஷவறுபட்ைதோகும்.
இடறவனது உன்னத இயற்டகடய அசுரர்களோல் புரிந்து தகோள்ள முடியோது.
பகவோக்ஷன இதடன பின்வரும் பதத்தில் விளக்குகிறோர்.

பதம் 4.6 - அக்ஷஜோ(அ)பி ஸந்நவ்யயோத்

अजोऽशप सिव्ययात्र्ा भूतानार्ीश्वरोऽशप सन् ।

प्रकृ तत स्वार्शधिाय सम्भवाम्यात्र्र्ायया ॥ ६ ॥
அக்ஷஜோ(அ)பி ஸந்நவ்யயோத்மோ பூ₄தோநோமீ ஷ்₂வக்ஷரோ(அ)பி ஸன் |

ப்ரக்ருதிம் ஸ்வோமதி₄ஷ்ைோ₂ய ஸம்ப₄வோம்யோத்மமோயயோ || 4-6 ||

அஜ꞉ — பிறப்பற்றவன்; அபி — இருப்பினும்; ஸன் — அவ்வோறு; அவ்யய — அழிவற்ற;

ஆத்மோ — உைல்; பூ₄தோனோம் — பிறப்பவதரல்லோம்; ஈஷ்₂வர꞉ — முழுமுதற் கைவுள்;
அபி — இருந்தும்; ஸன் — அவ்வோறிருந்தும்; ப்ரக்ருʼதிம் — உன்னத உருவில்; ஸ்வோம்
— என்னுடைய; அதி₄ஷ்ைோ₂ய — அவ்வோறு நிடலதபற்று; ஸம்ப₄வோமி — நோன்
க்ஷதோன்றுகிக்ஷறன்; ஆத்ம-மோயயோ — எனது அந்தரங்க சக்தியோல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

நோன் பிறப்பற்றவனோக இருந்தோலும், எனது திவ்யமோன உைல்

அழிவற்றதோக இருந்தோலும், உயிர்வோழிகள் அடனவருக்கும் நோக்ஷன
இடறவனோக இருந்தோலும், நோன் எனது சுயமோன திவ்ய உருவில்
ஒவ்தவோரு யுகத்திலும் க்ஷதோன்றுகின்க்ஷறன்.

தபோருளுடர

பகவோன் தனது பிறப்பின் விக்ஷசஷத் தன்டமடயப் பற்றி இங்க்ஷக கூறியுள்ளோர்:

சோதோரண மனிதடனப் க்ஷபோலக் க்ஷதோன்றினோலும், தனது பற்பல முந்டதய
'பிறவிகள்' அடனத்டதயும் அவர் நிடனவில் டவத்துள்ளோர். சோதோரண மனிதனோல்
சில மணிக்ஷநரத்திற்கு முன்பு தோன் என்ன தசய்க்ஷதன் என்படதக்கூை நிடனவு
தகோள்ள முடியோது. யோரிைமோவது, 'க்ஷநற்று இக்ஷத க்ஷநரம் நீங்கள் என்ன தசய்து
தகோண்டிருந்தீர்கள்?' என்று க்ஷகட்ைோல், உைனடியோக பதிலளிப்பது சோதோரோண
மனிதனுக்கு மிகக் கடினம். தனது நிடனடவக் குடைந்து க்ஷயோசித்த பின்னக்ஷர,

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 184

முந்டதய நோளின் இக்ஷத க்ஷநரத்தில் தோன் தசய்த கோரியத்டத அவரோல் கூற
இயலும். நிடலடம இவ்வோறு உள்ளக்ஷபோதிலும், சிலர் தம்டமக்ஷய கைவுதளன்றும்
கிருஷ்ணதரன்றும் டதரியமோகக் கூறிக் தகோள்கின்றனர். இது க்ஷபோன்ற அர்த்தமற்ற
க்ஷபச்சுகடள நம்பி ஏமோறக் கூைோது. க்ஷமலும், பகவோன் இங்க்ஷக தனது ப்ரக்ருதிடயப்
(ரூபத்டதப்) பற்றியும் கூறுகிறோர். ப்ரக்ருதி என்றோல் 'இயற்டக' என்றும்
ஸ்வரூபம் (சுய உருவம்) என்றும் தபோருள்படும். தோன் தனது சுய உைலிக்ஷலக்ஷய
க்ஷதோன்றுவதோக பகவோன் கூறுகிறோர். சோதோரண ஜீவோத்மோ உைல்கடள
மோற்றுவடதப் க்ஷபோல், பகவோன் தமது உைடல மோற்றுவதில்டல. கட்டுண்ை
ஆத்மோவிற்கு இப்பிறவியில் ஒருவிதமோன உைலும், மறுபிறவியில் க்ஷவறுவிதமோன
உைலும் உள்ளது. இந்த ஜைவுலகில் ஜீவோத்மோவிற்கு நிரந்தரமோன உைக்ஷலதும்
கிடையோது, அவன் உைல் விட்டு உைல் மோறிக்ஷய ஆகக்ஷவண்டும். ஆனோல்,
இடறவனுக்க்ஷகோ அவ்வோறல்ல. எப்க்ஷபோது அவர் க்ஷதோன்றினோலும், தனது அந்தரங்க
சக்தியோல் தனது சுய உைலிக்ஷலக்ஷய க்ஷதோன்றுகிறோர். க்ஷவறுவிதமோக தசோன்னோல்,
கிருஷ்ணர் இப்பூவுலகில் க்ஷதோன்றும் க்ஷபோது தனது சுயமோன நித்திய உருவில் , இரு
டககளுைன் புல்லோங்குழடல ஏந்தியவோறு க்ஷதோன்றுகிறோர். தபௌதிக உலகினோல்
களங்கமடையோத தனது நித்தியமோன உண்டமயுருவில் அவர் க்ஷதோன்றுகிறோர்.
தனது திவ்யமோன உருவில் க்ஷதோன்றினோலும் அகிலத்தின் நோயகனோக இருந்தோலும் ,
சோதோரண ஒரு ஜீவோத்மோ பிறப்படதப் க்ஷபோலக்ஷவ அவரும் பிறப்பதோகத்
க்ஷதோன்றுகின்றது. பகவோன் கிருஷ்ணரின் உைல் தபௌதிக உைடலப் க்ஷபோன்று
அழிவுறுவது இல்டல என்றக்ஷபோதிலும், அவர் குழந்டதப் பருவத்திலிருந்து போல்ய
பருவத்திற்கும், போல்ய பருவத்திலிருந்து இளடமப் பருவத்திற்கும் வளர்ந்தடதப்
க்ஷபோலத் க்ஷதோன்றுகிறது. ஆனோல் ஆச்சரியம் என்னதவனில் , அவர் இளடமடயக்
கைந்துச் தசல்வதில்டல. குருக்ஷசஷத்திரப் க்ஷபோரின்க்ஷபோது , வட்டில்
ீ அவருக்கு பல
க்ஷபரக் குழந்டதகள் இருந்தனர்; க்ஷவறு விதமோகச் தசோன்னோல், உலகக் கணக்குப்படி
அவர் மிக முதியவரோக இருந்திருக்க க்ஷவண்டும். ஆனோல் இருபது, இருபத்டதந்து
வயது இடளஞனோகக்ஷவ அவர் அப்க்ஷபோதும் க்ஷதோன்றினோர். கிருஷ்ணடர வயதோன
நபரோக நோம் எந்தச் சித்திரத்திலும் ஒருக்ஷபோதும் கண்ைதில்டல ; ஏதனனில், அவர்,
படைப்பின் கைந்த, நிகழ், எதிர் கோலங்களின் பழம்தபரும் நபரோக இருந்தோலும்,
நம்டமப் க்ஷபோன்று ஒருக்ஷபோதும் முதுடமயடைவதில்டல. அவரது உைக்ஷலோ,
அறிக்ஷவோ ஒருக்ஷபோதும் தளோர்ச்சியுறுவக்ஷதோ, மோற்றமடைவக்ஷதோ இல்டல. எனக்ஷவ,
தபௌதிக உலகில் இருந்தோலும், அவர் பிறப்பற்றவர், அறிவும் ஆனந்தமும் நிடறந்த
நித்திய ரூபமுடையவர், தனது திவ்யமோன உைலிலும் அறிவிலும்
மோற்றமில்லோதவர் என்பது ததளிவோகும். உண்டமயில் அவரது க்ஷதோற்றமும்
மடறவும், சூரியன் உதித்து நம் முன் சில மணிக்ஷநரம் கோட்சியளித்து , பிறகு நம்
போர்டவயிலிருந்து மடறகின்றக்ஷத , அது க்ஷபோன்றக்ஷத. சூரியன் நமது போர்டவயில்
இல்லோதக்ஷபோது அஸ்தமித்துவிட்ைதோகவும், போர்டவக்கு வரும்க்ஷபோது உதிப்பதோகவும்
நோம் எண்ணுகின்க்ஷறோம். ஆனோல், சூரியன் எப்க்ஷபோதும் தனது நிடலயில் ஸ்திரமோக
உள்ளது; நமது குடறபோடுள்ள, திறனற்ற புலன்களோக்ஷலக்ஷய வோனில் சூரியனின்
க்ஷதோற்றத்டதயும் மடறடவயும் நோம் கணக்கிடுகிக்ஷறோம். பகவோன்
கிருஷ்ணருடைய க்ஷதோற்றமும் மடறவும் சோதோரண ஜீவோத்மோவிைமிருந்து
முற்றிலும் க்ஷவறுபட்ைடவ; எனக்ஷவ, பகவோன் தனது அந்தரங்க சக்தியின்
உதவியோல், ஸச்சிதோனந்த வடிவில் வற்றுள்ளோர்
ீ என்பதும், ஜை இயற்டகயோல்
என்றுக்ஷம களங்கமடையோதவர் என்பதும் நிரூபணமோகின்றது. பரம புருஷ பகவோன்
பிறப்பற்றவரோக உள்ளக்ஷபோதிலும், எண்ணற்ற க்ஷதோற்றங்களில் அவர் பிறப்படதப்

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 185

க்ஷபோன்று க்ஷதோன்கிறோர் என்படத க்ஷவதங்களும் உறுதிப்படுத்துகின்றன.

இடறவன் பிறப்பதுக்ஷபோலத் க்ஷதோற்றமளித்தோலும் அவரது உைல் மோற்றமில்லோதது

என்படத க்ஷவத வழி வந்த நூல்களும் உறுதி தசய்கின்றன. கிருஷ்ணர் நோன்கு
கரங்கடளக் தகோண்ை நோரோயணரின் உருவில், ஆறு ஜஸ்வர்யங்களும்
முழுடமயோகப் தபோருந்தியபடி, தனது தோயின் முன்பு க்ஷதோன்றியதோக போகவத்தில்
கூறப்பட்டுள்ளது. தனது நித்திய மூல ரூபத்தில் அவர் க்ஷதோன்றியது, உயிர்வோழிக்கு
அவரளித்த கோரணமற்ற கருடணக்ஷயயோகும்; இதன் மூலம் உயிர்வோழிகள்
முழுமுதற் கைவுளின் மீ து, உள்ளது உள்ளபடி எவ்வித மனக் கற்படனயுமின்றி
(அருவவோதிகள் பகவோனின் ரூபத்டதப் பற்றித் தவறோக நிடனப்பதுக்ஷபோலன்றி)
தியோனிக்க முடியும். மோயோ அல்லது ஆத்ம-மோயோ என்னும் வோர்த்டத, விஷ்வ-
க்ஷகோஷ அகரோதியின்படி பகவோனின் கோரணமற்ற கருடணடயக் குறிக்கின்றது.
பகவோன் தனது முந்டதய க்ஷதோற்றங்கடளயும் மடறவுகடளயும் முற்றிலும்
உணர்பவரோக உள்ளோர், ஆனோல் சோதோரண ஜீவோத்மோக்ஷவோ க்ஷவறு உைடல
அடைந்தவுைன் தனது முந்டதய உைடலப் பற்றிய அடனத்டதயும் மறந்து
விடுகிறோன். கிருஷ்ணக்ஷர எல்லோ உயிர்வோழிகளுக்கும் இடறவனோவோர் , ஏதனனில்,
அவர் இப்பூவுலகில் இருந்தக்ஷபோது மனித சக்திக்கு அப்போற்பட்ை அதிசயமோன
தபருஞ்தசயல்கள் பலவற்டறச் தசய்தோர். எனக்ஷவ , தனக்கும் தனது உருவத்திற்கும்,
அல்லது தனது குணத்திற்கும் உைலுக்கும், எவ்வித க்ஷவறுபோடும் இல்லோத பூரண
உண்டமயோக பகவோன் எப்க்ஷபோதும் விளங்குகிறோர் என்பது ததளிவு. இப்க்ஷபோது,
அவர் இவ்வுலகில் க்ஷதோன்றி மடறவதற்கோன கோரணம் என்ன என்ற க்ஷகள்வி
எழலோம். இஃது அடுத்த பதத்தில் விளக்கப்படுகின்றது.

பதம் 4.7 - யதோ₃ யதோ₃ ஹி த₄ர்மஸ்

यदा यदा शह धर्मस्य र्गलाशनभमवशत भारत ।

अभ्युत्थानर्धर्मस्य तदात्र्ानं सृजाम्यहर्् ॥ ७ ॥
யதோ₃ யதோ₃ ஹி த₄ர்மஸ்ய க்₃லோநிர்ப₄வதி போ₄ரத |

அப்₄யுத்தோ₂னமத₄ர்மஸ்ய ததோ₃த்மோனம் ஸ்ருஜோம்யஹம் || 4-7 ||

யதோ₃ யதோ₃ — எப்தபோததல்லோம் எங்தகல்லோம்; ஹி — நிச்சியமோக; த₄ர்மஸ்ய —

தர்மத்தின்; க்₃லோனி꞉ — சீர்குடலவு; ப₄வதி — ஏற்படுகின்றக்ஷதோ; போ₄ரத — பரத குலத்
க்ஷதோன்றக்ஷல; அப்₄யுத்தோ₂னம் — ஆதிக்கம்; அத₄ர்மஸ்ய — அதர்மத்தின்; ததோ₃ —
அச்சமயத்தில்; ஆத்மோனம் — சுயமோக; ஸ்ருʼஜோமி — க்ஷதோன்றுகின்க்ஷறன்; அஹம் —
நோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எப்க்ஷபோததல்லோம் எங்தகல்லோம் தர்மம் சீர்குடலந்து அதர்மம்

ஆதிக்கம் தசலுத்துகின்றக்ஷதோ, பரத குலத் க்ஷதோன்றக்ஷல,
அப்க்ஷபோததல்லோம் நோன் க்ஷதோன்றுகின்க்ஷறன்.

தபோருளுடர

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 186

ஸ்ருஜோமி என்றும் தசோல் இங்கு முக்கியமோனதோகும். ஸ்ருஜோமி என்ற தசோல்டல
படைப்பு எனும் தபோருளில் உபக்ஷயோகிக்க முடியோது. ஏதனனில் , பகவோனது
அடனத்து ரூபங்களும் நித்தியமோனடவ என்பதோல், அவரது உைலுக்குப் படைப்பு
என்பக்ஷத கிடையோது என்பது முந்டதய பதத்திக்ஷலக்ஷய விளக்கப்பட்ைது. எனக்ஷவ ,
ஸ்ருஜோமி என்பது பகவோன் தனது சுய உருவில் க்ஷதோன்றுவடதக் குறிக்கும்.
பிரம்மோவின் பகலில் ஏழோவது மனுவின் இருபத்ததட்ைோவது யுகத்தில், துவோபர
யுகத்தின் இறுதி என்ற ஒரு வடரயடறயின்படி பகவோன் க்ஷதோன்றினோலும், அவர்
இத்தகு சட்ை திட்ைங்களுக்கு உட்பைக்ஷவண்டிய அவசியம் ஏதுமில்டல ; ஏதனனில்,
தனது விருப்பப்படி எந்த வழியிலும் தசயல்பை அவருக்கு பூரண சுதந்திரம் உண்டு.
எனக்ஷவ, உண்டமயோன தர்மம் மடறந்து அதர்மம் ஆதிக்கம் தசலுத்தும் க்ஷபோது,
அவர் தனது சுயவிருப்பத்தோல் க்ஷதோன்றுகிறோர். தர்மத்தின் நியதிகள் க்ஷவதங்களில்
விதிக்கப்பட்டுள்ளன, க்ஷவத விதிகடள ஒருவன் முடறயோகச் தசயலோற்ற
மறுக்கும்க்ஷபோது அஃது அதர்மமோகி விடுகிறது. போகவத்தில் இக்தகோள்டககள்
கைவுளின் சட்ைங்கள் என்று வர்ணிக்கப்பட்டுள்ளன. கைவுளோல் மட்டுக்ஷம
தர்மத்டத உருவோகக் முடியும். க்ஷமலும், க்ஷவதங்கள் முதன் முதலில் பிரம்மோவின்
இதயத்தில் பகவோனோல் உபக்ஷதசிக்கிப்பட்ைடவயோக ஏற்றுக்தகோள்ளப்படுகின்றன.
எனக்ஷவ, தர்மத்தின் தகோள்டககள் பரம புருஷ பகவோனின் க்ஷநரடிக்
கட்ைடளகளோகும் (தர்மம் து ஸோேோத் பகவத்-ப்ரண ீதம்). இக்தகோள்டககள்
பகவத் கீ டத முழுவதும் ததளிவோகக் குறிப்பிைப்பட்டுள்ளன. அத்தகு
தகோள்டககடள முழுமுதற் கைவுளின் ஆடணயின்படி நிடலநிறுத்துவக்ஷத
க்ஷவதங்களின் குறிக்க்ஷகோளோகும்; க்ஷமலும், தர்மத்தின் மிகவுயர்ந்த தகோள்டக
தன்னிைம் சரணடைவக்ஷதயன்றி க்ஷவதறோன்றுமில்டல என்படத கீ டதயின்
முடிவில் பகவோன் க்ஷநரடியோக ஆடணயிடுகிறோர். க்ஷவதக் தகோள்டககள், அவரிைம்
முழுடமயோக சரணடைவடத க்ஷநோக்கி ஒருவடனக் தகோண்டு தசல்கின்றன;
அக்தகோள்டககள் அசுரர்களோல் துன்புறுத்தப்படும் க்ஷபோது பகவோன் க்ஷதோன்றுகிறோர்.
தலௌகீ கம் மிகவும் தீவிரமோகி, தலௌகீ கவோதிகள் க்ஷவத நியதிகடளத் தங்களது
சுயநலனுக்கோக துஷ்பிரக்ஷயோகம் தசய்தக்ஷபோது க்ஷதோன்றிய கிருஷ்ணரின் அவதோரக்ஷம
புத்தர் என்படத நோம் போகவத்திலிருந்து அறிகிக்ஷறோம். சில குறிப்பிட்ை க்ஷநோக்கத்டத
அடையும் தபோருட்டு, மிருக பலியில் ஈடுபடுக்ஷவோருக்குப் பற்பல சட்ைதிட்ைங்களும்
விதிமுடறகளும் க்ஷவதங்களில் தகோடுக்கப்பட்டுள்ளன; இருப்பினும், அசுர எண்ணம்
தகோண்ை மக்கள் க்ஷவத விதிமுடறகடளக் கண்டு தகோள்ளோமல் மிருகபலியில்
ஈடுபட்ைனர். அந்த அபத்தத்டதத் தடுப்பதற்கோகவும் க்ஷவதக் தகோள்டகயோன
அகிம்டசடய நிடலநிறுத்துவதற்கோகவும் புத்தர் க்ஷதோன்றினோர். எனக்ஷவ , பகவோனின்
ஒவ்தவோரு குறிப்பிட்ை அவதோரத்திலும் குறிப்பிட்ை க்ஷநோக்கம் உண்டு ,
இடவயடனத்தும் சோஸ்திரங்களில் விளக்கப்பட்டுள்ளன. சோஸ்திரங்களில்
குறிப்பிைப்பைோத எவடரயும் அவதோரமோக ஏற்றுக்தகோள்ளக் கூைோது. போரத
மண்ணில் மட்டுக்ஷம பகவோன் க்ஷதோன்றுகிறோர் என்பதும் உண்டமயல்ல. அவர்
விரும்பும்க்ஷபோது, எங்கு க்ஷவண்டுமோனோலும் அவரோல் க்ஷதோன்ற முடியும். ஒவ்தவோரு
அவதோரத்திலும் அந்த குறிப்பிட்ை சந்தர்பத்திலுள்ள குறிப்பிட்ை மக்கள்
புரிந்துதகோள்ளக் கூடிய அளவிற்கு தர்மத்டதப் பற்றி அவர் உபக்ஷதசிக்கின்றோர்.
ஆனோல் க்ஷநோக்கம் ஒன்க்ஷற—தர்ம நியதிக்குக் கீ ழ்ப்படிந்து இடறயுணர்வுைன்
வோழ்வதற்கு மக்கடள வழிநைத்துதல் என்பக்ஷத அது. சில சமயங்களில் அவர்
தோக்ஷம வருகிறோர், சில சமயங்களில் அவரோல் அங்கீ கரிக்கபட்ை பிரதிநிதிடய மகன்
அல்லது க்ஷசவகனின் வடிவில் அனுப்புகிறோர், அல்லது சில சமயங்களில் அவக்ஷர

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 187

மடறக்கப்பட்ை உருவில் க்ஷதோன்றுகிறோர்.

அர்ஜுனனுக்கு உபக்ஷதசிக்கப்பட்ை பகவத் கீ டதயின் தகோள்டககள் மற்ற உயர்ந்த

மக்களுக்கும் உரித்தோனதோகும்; ஏதனனில், உலகின் பிற பகுதிகடளச் க்ஷசர்ந்த
சோதோரண மக்கடளவிை அவன் மிகவும் முன்க்ஷனறியவன். இரண்டும் இரண்டும்
நோன்கு என்பது ஆரம்பப் பள்ளிக்கூைத்திலும் சரி, க்ஷமம்பட்ை கணிதப்
பயிற்சிக்கூைத்திலும் சரி, மோறோத உண்டமயோகும். இருப்பினும் , கணிதத்தில்
ஆரம்பக் கல்வியும் உயர்கல்வியும் உள்ளது. எனக்ஷவ, பகவோனின் எல்லோ
அவதோரங்களிலும் ஒக்ஷர தகோள்டக கற்பிக்கப்பட்ைோலும் சந்தர்ப்பங்களுக்க்ஷகற்ப
அவற்றில் ஆரம்ப, உயர் தரங்கள் உண்டு, பின்னோல் விளக்கப்படுவதுக்ஷபோல,
தர்மத்தின் உயர் தகோள்டககள், சமுதோய வோழ்வின் நோன்கு வர்ணங்கடளயும்
நோன்கு ஆஷ்ரமங்கடளயும் ஏற்பதிலிருந்து ஆரம்பமோகின்றன. கிருஷ்ண
உணர்டவ எல்லோ இைங்களிலும் எழுப்புவக்ஷத அடனத்து அவதோரங்களின் இறுதி
க்ஷநோக்கமோகும். இந்த உணர்வு தவவ்க்ஷவறு சூழ்நிடலக்குத் தகுந்தோந் க்ஷபோல, சில
சமயங்களில் க்ஷதோன்றும், சில சமயங்களில் க்ஷதோன்றோது.

பதம் 4.8 - பரித்ரோணோய ஸோது₄னோம்

पररत्राणाय साधुनां शवनािाय च दुष्टकृ तार्् ।

धर्मसंस्थानाथामय सम्भवाशर् युगे युगे ॥ ८ ॥
பரித்ரோணோய ஸோது₄னோம் விநோஷோ₂ய ச து₃ஷ்க்ருதோம் |

த₄ர்மஸம்ஸ்தோ₂னோர்தோ₂ய ஸம்ப₄வோமி யுக்ஷக₃ யுக்ஷக₃ || 4-8 ||

பரித்ரோணோய — கோப்பதற்கோக; ஸோதூ₄னோம் — பக்தர்கடள; விநோஷோ₂ய —

அழிப்பதற்கோக; ச — மற்றும்; து₃ஷ்க்ருʼதோம் — துஷ்ைர்கடள; த₄ர்ம — தர்மத்தின்
தகோள்டககடள; ஸம்ʼஸ்தோ₂பன-அர்தோ₂ய — மீ ண்டும் நிடலநிறுத்த; ஸம்ப₄வோமி —
நோன் க்ஷதோன்றுகிக்ஷறன்; யுக்ஷக₃ யுக்ஷக₃ — யுகந்க்ஷதோறும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பக்தர்கடளக் கோத்து, துஷ்ைர்கடள அழித்து, தர்மத்தின் தகோள்டககடள

மீ ண்டும் நிடலத்துவதற்கோக, நோக்ஷன யுகந்க்ஷதோறும் க்ஷதோன்றுகிக்ஷறன்.

தபோருளுடர

பகவத் கீ டதயின்படி, ஸோது என்றோல் கிருஷ்ண உணர்வுடையவடனக் குறிக்கும்.

ஒருவன் தர்மத்டதக் கடைபிடிக்கோதது க்ஷபோலத் க்ஷதோன்றினோலும், கிருஷ்ண
உணர்வின் தகுதிகடள முழுடமயோகப் தபற்றிருந்தோல், அவடன ஸோது என்று
அறிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும். துஷ்க்ருதோம் என்னும் தசோல் கிருஷ்ண உணர்டவ
அலட்சியம் தசய்பவடனக் குறிக்கின்றது. இத்தடகய துஷ்ைர்கள் (துஷ்க்ருதோம்)
தபௌதிக கல்வியினோல் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தோலும், முட்ைோள்களோவும் மனிதரில்
கடைநிடலயில் உள்ளவர்களோகவும் வர்ணிக்கப்படுகின்றனர்; அக்ஷத சமயம்
கல்வியறிவும் உயர்பண்போடும் இல்லோதவனோக இருந்தோலும், நூறு சதவிகிதம்
கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபட்டிருப்பவன், சோதுவோக ஏற்றுக் தகோள்ளப்படுகிறோன்.

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 188

நோத்திகர்கடளப் தபோறுத்தவடர, கம்சன், இரோவணன் க்ஷபோன்ற அசுரர்கடள அவர்
வதம் தசய்கிறோர் என்ற க்ஷபோதிலும், அவர்கடள அழிப்பதற்கோகத் க்ஷதோன்ற
க்ஷவண்டிய அவசியம் முழுமுதற் கைவுளுக்கு இல்டல. அசுரர்கடள அழிக்கும்
திறன்வோய்ந்த பிரதிநிதிகள் பலர் அவரிைம் உள்ளனர். எனக்ஷவ , அசுரர்களோல்
எப்க்ஷபோதும் ததோல்டலக்கு உள்ளோக்கப்படும் தனது களங்கமற்ற பக்தர்களின்
மகிழ்ச்சிக்கோகக்ஷவ பகவோன் க்ஷதோன்றுகிறோர்;. தனது தசோந்த உறவினரோக
இருந்தோலும், அசுரன் பக்தனுக்குத் ததோல்டல தருகிறோன். ஹிரண்யகசிபுவின்
மகனோக இருந்தக்ஷபோதிலும், பிரகலோத மகோரோஜர் தனது தந்டதயினோல் மோதபரும்
துன்பத்திற்கு உள்ளோனோர்; கிருஷ்ணர் தங்களது மகனோக பிறக்கப் க்ஷபோகிறோர் என்ற
கோரோணத்தோல் க்ஷதவகியும் (கம்சனின் சக்ஷகோதரி, கிருஷ்ணரின் தோய்) அவரது
கணவர் வசுக்ஷதவரும், கம்சனோல் ததோல்டலக்கு உட்படுத்தப்பட்ைனர். எனக்ஷவ,
கம்சடனக் தகோல்வதற்கோக என்படதவிை க்ஷதவகிடயக் கோப்பதற்கோகக்ஷவ ஸ்ரீ
கிருஷ்ணர் க்ஷதோன்றினோர், ஆனோல் இடவயிரண்டும் ஒக்ஷர சமயத்தில்
நைத்தப்பட்ைன. எனக்ஷவதோன், பக்தர்கடள விடுவிக்கவும் துஷட்ர்கடள அழிக்கவும்
பல்க்ஷவறு அவதோரங்களில் பகவோன் க்ஷதோன்றுவதோக இங்கு கூறப்பட்டுள்ளது.

கிருஷ்ணதோஸ கவிரோஜரின் டசதன்ய சரிதோம்ருதத்திலுள்ள (மத்திய லீ டல

20.263-264) பின்வரும் பதங்கள், அவதோரத் தத்துவங்கடளச் சுருக்கமோகக்
கூறுகின்றன:
ஸ்ருஷ்டி-க்ஷஹது க்ஷயய் மூர்தி ப்ரபஞ்க்ஷச அவதக்ஷர
க்ஷஸய் ஈஷ்வர-மூர்த்தி 'அவதோர ' நோம தக்ஷர
மோயோதீத பரவ்க்ஷயோக்ஷம ஸபோர அவஸ்தோன
விஷ்க்ஷவ அவதோரி ' தக்ஷர 'அவதோர ' நோம

'ஜைவுலகில் க்ஷதோன்றுவதற்கோக, முழுமுதற் கைவுள் தனது திருநோட்டிலிருந்து

கீ ழிறங்கி வருகிறோர். அவ்வோறு அவர் க்ஷதோன்றும்க்ஷபோது , 'அவதோரம் ' என்று
அடழக்கப்படுகிறோர். ஆன்மீ க உலகில் நிரந்தரமோக உள்ள இந்த ரூபங்கள்,
தபௌதிக்க படைப்பிற்குள் க்ஷதோன்றும் க்ஷபோது 'அவதோரம் ' என்ற தபயடரப்
தபறுகின்றனர்.'

புருஷ அவதோரங்கள், குண அவதோரங்கள், லீ லோ அவதோரங்கள், சக்தியோக்ஷவஷ

அவதோரங்கள், மன்வந்தர அவதோரங்கள், யுக அவதோரங்கள் என்று பல்க்ஷவறு
அவதோரங்கள் உள்ளன—அகிலதமங்கும் குறிப்பிட்ை க்ஷநரத்தில் அவர்கள்
க்ஷதோன்றுகின்றனர். ஆயினும், பகவோன் கிருஷ்ணக்ஷர எல்லோ அவதோரங்களின் மூல
புருஷரோவோர். தனது விருந்தோவன லீ டலகடளக் கோண்பதற்குப் க்ஷபரோவல்
தகோண்டிருந்த தூய பக்தர்களின் ஏக்கத்டதத் தீர்ப்பது என்னும் முக்கிய
க்ஷநோக்கத்திற்கோக பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் க்ஷதோன்றுகிறோர். எனக்ஷவ , கிருஷ்ண
அவதோரத்தின் முக்கியக் கோரணம், அவரது களங்கமற்ற பக்தர்கடளத் திருப்தி
தசய்வக்ஷதயோகும்.

பகவோன் ஒவ்தவோரு யுகத்திலும் தோக்ஷன அவதரிப்பதோகக் கூறுகிறோர். இக்கூற்று

கலியுகத்திலும் அவர் அவதரிப்படதக் கோட்டுகின்றது. ஸ்ரீமத் போகவத்தில்
கூறியுள்ளபடி, ஸங்கீ ர்த்தன இயக்கத்தின் மூலம், அதோவது, நிடறய மக்களுைன்
இடணந்து திருநோமத்டத போடுவதன் மூலம், கிருஷ்ண வழிபோட்டையும் கிருஷ்ண
உணர்டவயும் போரதம் முழுக்க பிரச்சோரம் தசய்த பகவோன் டசதன்ய

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 189

மஹோபிரபுக்ஷவ இக்கலியுகத்தின் அவதோரமோவோர். இந்த ஸங்கீ ர்த்தன கலோசோரம் ,
ஒவ்தவோரு நகரத்திலும் ஒவ்தவோரு கிரோமத்திலும் பரவுதமன்று அவர் முன்னக்ஷர
கூறியிருந்தோர். முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் அவதோரமோன டசதன்யடரப்
பற்றிய விளக்கங்கள், உபநிஷத்துகள், மஹோபோரதம், போகவதம் க்ஷபோன்ற க்ஷவத
நூல்களின் இரகசியமோன பகுதிகளில், க்ஷநரடியோக அல்லோமல் மடறமுகமோக
தகோடுக்கப்பட்டுள்ளன. ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் பக்தர்கள், டசதன்யரின் சங்கீ ர்த்தன
இயக்கத்தோல் மிகவும் கவரப்படுகின்றனர். இந்த அவதோரத்தில் பகவோன்
துஷ்ைர்கடளக் தகோல்வதில்டல, மோறோக தனது கோரணமற்ற கருடணயின் மூலம்
அவர்கடள விடுவிக்கின்றோர்.

பதம் 4.9 - ஜன்ம கர்ம ச க்ஷம தி₃வ்

जतर् कर्म च र्े कदव्यर्ेवं यो वेशत्त तत्त्वतः ।

त्यक्त्वा देहं पुनजमतर् नैशत र्ार्ेशत सोऽजुमन ॥ ९ ॥
ஜன்ம கர்ம ச க்ஷம தி₃வ்யக்ஷமவம் க்ஷயோ க்ஷவத்தி தத்த்வத꞉ |

த்யக்த்வோ க்ஷத₃ஹம் புனர்ஜன்ம டநதி மோக்ஷமதி க்ஷஸோ(அ)ர்ஜுன || 4-9 ||

ஜன்ம — பிறப்பு; கர்ம — தசயல்; ச — க்ஷமலும்; க்ஷம — எனது; தி₃வ்யம் — திவ்யமோனது;

ஏவம் — இவ்வோறோக; ய꞉ — எவதனோருவன்; க்ஷவத்தி — அறிகிறோக்ஷனோ; தத்த்வத꞉ —
உண்டமயில்; த்யக்த்வோ — நீத்தபின்; க்ஷத₃ஹம் — இந்த உைடல; புன꞉ — மீ ண்டும்;
ஜன்ம — பிறப்பு; ந — இல்டல; ஏதி — அடைவது; மோம் — என்னிைம்; ஏதி —
வந்தடைகிறோன்; ஸ꞉ — அவன்; அர்ஜுன — அர்ஜுனக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

எனது க்ஷதோற்றமும் தசயல்களும் திவ்யமோனடவ என்படத

எவதனோருவன் அறிகின்றோக்ஷனோ, அவன் இந்த உைடலவிட்ை பின்,
மீ ண்டும் இப்தபௌதிக உலகில் பிறவு எடுப்பதில்டல. அர்ஜுனோ, அவன்
எனது நித்திய உலடக அடைகின்றோன்.

தபோருளுடர

பகவோன் தனது திவ்யமோன க்ஷலோகத்திலிருந்து இறங்கி வருவடதப் பற்றி

ஏற்கனக்ஷவ ஆறோவது பதத்தில் விளக்கப்பட்ைது. பரம புருஷ பகவோனின் பிறப்டப
பற்றிய இவ்வுண்டமடய அறிந்தவன், தபௌதிக பந்தத்திலிருந்து விடுதடல
தபற்றவனோவோன்; எனக்ஷவ, அவன் தனது தற்க்ஷபோடதய தபௌதிக உைடல
நீத்தவுைன், இடறவனின் திருநோட்டிற்குத் திரும்புகிறோன். தபௌதிக பந்தத்திலிருந்து
ஆத்மோ விடுதடல தபறுவது எளிதோனக்ஷத அல்ல. அருவவோதிகளும் க்ஷயோகிகளும்
பற்பல துன்பதிற்கும் பிறவிகளுக்கும் பிறக்ஷக முக்தியடைகின்றனர். இடறவனின்
பிரம்மக்ஷஜோதியில் கலக்கும் அவர்களது முக்தியும் முழுடமயோனதல்ல , இப்தபௌதிக
உலகிற்கு மீ ண்டும் திரும்பும் அபோயம் அவர்களுக்கு உண்டு. ஆனோல்
இடறவனின் உைல் மற்றும் தசயல்களின் ததய்வக
ீ இயற்டகடய அறிந்துள்ள
பக்தன், இவ்வுைடல நீத்த பின் இடறவனின் திருநோட்டை அடைவதுைன் ,

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 190

இப்தபௌதிக உலகிற்கு மீ ண்டும் திரும்பி வரும் அபோயத்திலிருந்து
விடுபடுகின்றோன். பிரம்ம சம்ஹிடதயில் (5.33) கைவுளுக்கு பற்பல ரூபங்களும்
அவதோரங்களும் இருப்பதோக விளக்கப்பட்டுள்ளது: அத்டவதம் அச்யுதம் அனோதிம்
அனந்த-ரூபம். இடறவனுக்கு அக்ஷனக ததய்வக
ீ ரூபங்கள் இருப்பினும், அவர்கள்
அடனவரும் ஒக்ஷர முழுமுதற் கைவுக்ஷள. தபௌதிக அறிஞர்களோலும் அனுபவத்டத
நம்பும் தத்துவ ஞோனிகளோலும் இதடன கிரகித்துக் தகோள்ள இயலோதக்ஷபோதிலும் ,
இந்த உண்டம உறுதியோன நம்பிக்டகயுைன் புரிந்துதகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும்.
க்ஷவதத்தில் (புருஷ-க்ஷபோதினி உபநிஷத்தில்) கூறப்பட்டுள்ளபடி:
ஏக்ஷகோ க்ஷதக்ஷவோ நித்ய-லீ லோனுரக்க்ஷதோ
பக்த-வ்யோபி ஹ்ருத்-யந்தர்-ஆத்மோ

'ஒக்ஷர பரம புருஷ பகவோன் தனது களங்கமற்ற பக்தர்களுைன் பற்பல ததய்வக

ீ
ரூபங்களின் மூலம் நித்தியமோக லீ டல புரிகின்றோர்.' இக்ஷத க்ஷவதக் கருத்து
கீ டதயின் இப்பதத்தில் பகவோனோலும் உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது. இவ்வுண்டமடய
க்ஷவதங்கள் மற்றும் பரம புருஷ பகவோனின் அதிகோர பலத்தோல் ஏற்றுக்
தகோள்பவனும், தத்துவக் கற்படனகளில் கோலத்டத வணடிக்கோதவனும்
ீ , முக்தியின்
உயர்ந்த பக்குவநிடலடய அடைகின்றோன். இவ்வுண்டமடய நம்பிக்டகயுைன்
ஏற்பதோல், ஒருவன் சந்க்ஷதகமின்றி முக்தியடைகின்றோன். தத் த்வம் அஸி எனும்
க்ஷவதக் கருத்து இவ்விஷயத்தில் தபோருந்தும். பகவோன் கிருஷ்ணடர பரமனோக
ஏற்பவன், அல்லது அவரிைம் தசன்று, 'நீக்ஷர பரபிரம்மன், பரம புருஷ பகவோன்' என்று
கூறுபவன், உைக்ஷன முக்தி தபறுவது நிச்சியம். இதன் விடளவோக, அவன்
பகவோனுைனோன ததய்வக
ீ உறவில் நுடழவது உறுதி. க்ஷவறுவிதமோகக் கூறினோல் ,
இத்தகு நம்பிக்டகயுடைய பக்தன் பக்குவநிடலடய அடைகிறோன். இது பின்வரும்
க்ஷவத வோக்கியத்தோல் உறுதிப்படுத்தப்படுகின்றது:
தம் ஏவ விதித்வோதி ம்ருத்யும் ஏதி
நோன்ய: பந்தோ வித்யக்ஷத(அ)யனோய

'பரம புருஷ பகவோடனப் பற்றி அறிவதோல், ஒருவன் பிறப்பு இறப்பிலிருந்து

விைபட்டு முக்தியின் பக்குவநிடலடய அடைய முடியும். இப்பக்குவத்டத
அடைவதற்கு க்ஷவறு எந்த வழியும் இல்டல.' (ஷ்க்ஷவதோஷ்வதர உபநிஷத் 3.8)
பகவோன் கிருஷ்ணடர பரம புருஷ பகவோனோக அறியோதவர்கள் தக்ஷமோ குணத்தில்
உள்ளனர்; க்ஷதன் போட்டிடல தவளியிலிருந்து நக்குவடதப் க்ஷபோல , தங்களது ஜைப்
புலடமயினோல் பகவத் கீ டதக்கு விளக்குமளிக்கும் அத்தகு தக்ஷமோ குண மக்கள்,
முக்தி தபறுவது சோத்தியமல்ல—இதுக்ஷவ 'க்ஷவறு வழியில்டல' என்று க்ஷமக்ஷல
கூறப்பட்ைதன் தபோருளோகும். அனுபவத்டத நம்பும் இத்தகு தத்துவவோதிகள் ,
ஜைவுலகில் மிகப்தபரிய பதவிகடளப் தபற்றோலும், முக்திக்குத்
தகுதியுடையவர்களல்லர். அத்தகு கர்வமிகு ஏட்ைறிஞர்கள் , கிருஷ்ண பக்தரின்
கோரணமற்ற கருடணக்கோக கோத்திருக்க க்ஷவண்டியதுதோன். எனக்ஷவ ,
நம்பிக்டகயுைனும் அறிவுைனும் கிருஷ்ண உணர்டவ வளர்த்து பக்குவமடைவது
அவசியம்.

பதம் 4.10 - வதரோக₃ப₄யக்க்ஷரோதோ₄

ீ மன

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 191

 वीतरागभयक्रोधा र्तर्या र्ार्ुपाशश्रताः ।
बहवो ज्ञानतपसा पूता र्द्भ‍
ावर्ागताः ॥ १० ॥
வதரோக₃ப₄யக்க்ஷரோதோ₄
ீ மன்மயோ மோமுபோஷ்₂ரிதோ꞉ |

ப₃ஹக்ஷவோ ஜ்ஞோனதபஸோ பூதோ மத்₃போ₄வமோக₃தோ꞉ || 4-10 ||

வத
ீ — விடுபட்டு; ரோக₃ — பற்றுதல்; ப₄ய — பயம்; க்க்ஷரோதோ₄꞉ — க்ஷகோபம்; மத்-மயோ꞉ —
முழுதும் என்னில்; மோம் — என்னில்; உபோஷ்₂ரிதோ꞉ — முழுக்க நிடலதபற்று; ப₃ஹவ꞉
— பலர்; ஜ்ஞோன — ஞோனம்; தபஸோ — தவத்தோல்; பூதோ꞉ — தூய்டமதபற்று; மத்-போ₄வம்
— என் மீ தோன திவ்யமோன அன்பிடன; ஆக₃தோ꞉ — அடைந்துள்ளனர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பற்றுதல், பயம், க்ஷகோபம் இவற்றிலிருந்து விடுபட்டு, முழுதும்

என்னில்லயித்து, என்டன சரணடைந்த பற்பல நபர்கள் என்டனப்
பற்றிய அறிவோல் இதற்கு முன் தூய்டமயடைந்துள்ளனர். இவ்வோறோக,
அவர்கள் எல்லோரும் என் மீ து திவ்யமோன அன்புடையவர்களோயினர்.

தபோருளுடர

க்ஷமக்ஷல கூறப்பட்டுள்ளபடி, தபௌதிகத்தோல் அதிகமோக போதிக்கப்பட்டுள்ளவன், பரம

பூரண உண்டமயின் வியக்தித்துவத்டதப் புரிந்துதகோள்வது மிகவும் கடினமோகும்.
உைடலச் சோர்ந்த வோழ்வில் பற்றுக் தகோண்டுள்ள மக்கள், பரமன் எவ்வோறு ஒரு
நபரோக இருக்க முடியும் என்படத அறிவது ஏறக்குடறய அசோத்தியமோகும்;
ஏதனனில், அவர்கள் அந்த அளவிற்கு தபௌதிகத்தில் மூழ்கியுள்ளனர். பூரண
அறிவுைனும் நித்தியமோன ஆனந்தத்துைன் அழிவற்ற திவ்யமோன உைல் ஒன்று
இருக்கக்கூடும் என்படத இத்தடகய தபௌதிகவோதியினோல் கற்படன தசய்துகூை
போர்க்க முடியோது. தபௌதிகக் கண்க்ஷணோட்ைத்தில் , உைல் அழிவுக்குட்பட்ைது,
அறியோடம நிடறந்தது, துன்பமயமோனது. எனக்ஷவ, சோதோரண மக்களிைம் பகவோனின்
தனிப்பட்ை ரூபத்டதப் பற்றி கூறும்க்ஷபோதும், அவர்கள் அக்ஷத உைல் உணர்டவக்ஷய
மனதில் தகோண்டுள்ளனர். ஜை உணர்வில் இருக்கும் அத்தகு மக்கள்,
பிரம்மோண்ைமோன தபௌதிகத் க்ஷதோற்றத்டதக்ஷய கைவுளோக நிடனக்கின்றனர் ; எனக்ஷவ,
கைவுளுக்கு உருவமில்டல என்று கூறுகின்றனர். ஜைத்தில் மூழ்கியிருக்கும்
கோரணத்தோல், 'முக்திக்குப் பிறகும் தனித்தன்டமடயத் தக்கடவத்துக்
தகோள்ளலோம்,' என்னும் கருத்து அவர்கடள அச்சமூட்டுகின்றது. தனித்தன்டமயும்
வியக்தித்துவமும் ஆன்மீ க வோழ்விலும் உண்டு என்படத அவர்கள்
க்ஷகள்வியுறும்க்ஷபோது, மீ ண்டும் வியக்திகளோவடத எண்ணி அச்சமுற்று, அருவ
சூன்யத்தில் ஜக்கியமோகிவிை விரும்புவது இயற்டகக்ஷய. ஆத்மோக்கடள கைலில்
கலந்துவிடும் நீர்க்குமிழிகளுக்கு அவர்கள் ஒப்பிடுகின்றனர். வியக்தித்துவமின்றி
அடைக்கூடிய ஆன்மீ க நிடலயின் உச்சப் பக்குவம் அவ்வளக்ஷவ. ஆன்மீ க
வோழ்வின் பக்குவ ஞோனமில்லோத, பயம் தகோண்ை நிடல இது. இது மட்டுமின்றி,
ஆன்மீ க நிடல என்று ஒன்றிருப்படதக்ஷய புரிந்துதகோள்ள முடியோத பலரும்
உண்டு. பற்பல தகோள்டககளோலும் தவவ்க்ஷவறு தத்துவக் கற்படனகளின்
முரண்போடுகளோலும், மிகுந்த குழப்பமுற்ற இவர்கள் தவறுப்பும் க்ஷகோபமும்

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 192

தகோண்டு, உயர்ந்த கோரணம் எதுவும் கிடையோது, அடனத்தும் இறுதியில் சூன்யக்ஷம
என்று முட்ைோள்தனமோக முடிதவடுக்கின்றனர்.
இத்தடகய மக்கள் க்ஷநோயுற்ற வோழ்க்டக வோழ்கின்றனர். சிலர் தபௌதிகத்தில்
அதிகப் பற்றுதல் தகோண்டிருப்பதோல் ஆன்மீ க வோழ்டவக் கண்டு தகோள்வதில்டல ;
சிலர் உயர் ஆன்மீ க மூலத்துைன் இரண்ைற கலக்க விரும்புகின்றனர்; க்ஷவறு சிலர்
பலவித ஆன்மீ கக் கற்படனகளினோல் விரக்தியுற்று க்ஷகோபமடைந்து எடதயுக்ஷம
நம்போதவர்களோக உள்ளனர். இந்த கடைசி வகுப்டபச் க்ஷசர்ந்தவர்கள் க்ஷபோடதப்
தபோருள்களிைம் தஞ்சமடைகின்றனர், இவர்களது உணர்ச்சிப் பூர்வமோன
கற்படனகள் சில சமயங்களில் ஆன்மீ க தரிசனங்களோக ஏற்கப்படுகின்றன.
ஆன்மீ க வோழ்டவப் புறக்கணித்தல், ஆன்மீ கத் தனித்துவத்டதக் கண்டு
பயப்படுதல், விரக்தியோன வோழ்வினோல் எழும் சூன்யத்திற்கோன எண்ணம்—
பற்றுதலின் இம்மூன்று நிடலகளிலிருந்து விடுபை க்ஷவண்டும். ஜை க்ஷநோக்கம்
தகோண்ை வோழ்வின் இந்த மூன்று நிடலகளிலிருந்து விடுபை, பக்தித் ததோண்டின்
விதிகடளயும் ஒழுங்கு முடறகடளயும் அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவின்
வழிகோட்ைலின்படி, கடைப்பிடித்து பகவோனிைம் முழுடமயோகத் தஞ்சமடைய
க்ஷவண்டும். பக்தித் ததோண்டின் இறுதி நிடல போவ, இடறவனின் மீ தோன
திவ்யமோன அன்பு என்று அடழக்கப்படுகின்றது.

பக்தித் ததோண்டு குறித்த விஞ்ஞோனத்டத விளக்கும் பக்தி ரஸோம்ருத சிந்து ( 1.4.15-

16) எனும் நூலின்படி:
ஆததௌ ஷ்ரத்தோ தத: ஸோது-
ஸங்க்ஷகோ(அ)த பஜன- க்ரியோ
தக்ஷதோ(அ)னர்த நிவ்ருத்தி:ஸ்யோத்
தக்ஷதோ நிஷ்ைோ ருசிஸ் தத:
அக்ஷதோ ஸக்திஸ் தக்ஷதோ போவஸ்
தத: ப்க்ஷரமோப் யுதஞ்சதி
ஸோதகோனோம் அயம் ப்க்ஷரம்ண:
ப்ரோதுர்போக்ஷவ பக்ஷவத் க்ரம:

'முதலில் ஒருவன் தன்னுணர்வுக்கோன ஆரம்ப ஆவடலப் தபற்றிருக்க க்ஷவண்டும்.

இஃது அவடன ஆன்மீ கத்தில் முன்க்ஷனறியவர்களுைன் உறவு தகோள்ள
முயற்சிக்கும் நிடலக்குக் தகோண்டுவரும். அடுத்த நிடலயில் , உயர்ந்த ஆன்மீ க
குருவிைம் தீட்டச தபறும் ஆரம்ப நிடல பக்தன், அவரது கண்கோணிப்பின்கீ ழ்
பக்தித் ததோண்டிடனத் ததோைங்குகிறோன். ஆன்மீ க குருவின் வழிகோட்ைலின்கீ ழ்
பக்தித் ததோண்டைச் தசயலோற்றுவதோல், ஒருவன் வோழ்வின் எல்லோ ஜைப்
பற்றுதல்களிலிருந்தும் விடுபட்டு , தன்னுணர்வில் உறுதிதபற்று, பூரண
புருக்ஷஷோத்தமரோன பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணடரப் பற்றி க்ஷகட்பதில் ருசிடயக்
கோண்கிறோன். இந்த ருசி, அவடன கிருஷ்ண உணர்வின் மீ து பற்றுதல் தகோள்ளும்
நிடலக்குக் தகோண்டுச் தசல்கிறது. அந்நிடல முதிர்ச்சி தபறும்க்ஷபோது , திவ்யமோன
இடறயன்பின் ஆரம்ப நிடலயோன போவ நிடலடய அடைகிறோன். அந்த
இடறயன்பின் உண்டமயோன நிடலக்ஷய பிக்ஷரடம எனப்படும், அதுக்ஷவ வோழ்வின்
மிகவுயர்ந்த பக்குவ நிடலயோகும்.' அந்த பிக்ஷரடம நிடலயில், ஒருவன்
இடறவனின் அன்புத் ததோண்டில் இடையறோது ஈட்டுபட்டுள்ளோன். எனக்ஷவ ,
அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவின் வழிகோட்ைலின்கீ ழ் பக்தித் ததோண்டிடனப்

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 193

பயிற்சி தசய்வதோல், எல்லோவிதமோன தபௌதிகப் பற்றுதல், ஆன்மீ கத்
தனித்துவத்டதக் கண்ை பயம், சூன்யவோத தத்துவத்தினோல் எழும் விரக்தி
ஆகியவற்றிலிருந்து விடுபட்டு உன்னத நிடலடய அடைய முடியும். அதன்பின்
இறுதியில் பரம புருஷரின் திருநோட்டைச் தசன்றடையலோம்.

பதம் 4.11 - க்ஷய யதோ₂ மோம் ப்ரபத்₃

ये यथा र्ां प्रपद्यतते तांस्तथैव भजाम्यहर्् ।

र्र् वत्र्ामनुवतमतते र्नुष्टयाः पाथम सवमिः ॥ ११ ॥
க்ஷய யதோ₂ மோம் ப்ரபத்₃யந்க்ஷத தோம்ஸ்தடத₂வ ப₄ஜோம்யஹம் |

மம வர்த்மோனுவர்தந்க்ஷத மனுஷ்யோ꞉ போர்த₂ ஸர்வஷ₂꞉ || 4-11 ||

க்ஷய — எல்லோரும்; யதோ₂ — எவ்வோறு; மோம் — என்னிைம்; ப்ரபத்₃யந்க்ஷத —

சரணடைகின்றனக்ஷரோ; தோன் — அவர்களிைம்; ததோ₂ — அவ்வோக்ஷற; ஏவ — நிச்சியமோக;
ப₄ஜோமி — பலனளிக்கின்க்ஷறன்; அஹம் — நோன்; மம — எனது; வர்த்ம — போடத;
அனுவர்தந்க்ஷத — பின்பற்றுகின்றனர்; மனுஷ்யோ꞉ — எல்லோ மனிதர்களும்; போர்த₂ —
பிருதோவின் மகக்ஷன; ஸர்வஷ₂꞉ — எல்லோ விதத்திலும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

என்னிைம் சரணடைவதற்கு ஏற்றோற் க்ஷபோல, நோன் அடனவருக்கும்

பலனளிக்கின்க்ஷறன். பிருதோவின் மகக்ஷன, எல்லோ விதத்திலும்
அடனவரும் என் வழிடயக்ஷய பின்பற்றுகின்றனர்.

தபோருளுடர

ஒவ்தவோருவரும் கிருஷ்ணடர அவரது பல்க்ஷவறு க்ஷதோற்றங்களின் மூலம் க்ஷதடிக்

தகோண்டுள்ளனர். பரம புருஷ பகவோனோன கிருஷ்ணர், அவரது உருவமற்ற
பிரம்மக்ஷஜோதியோகவும் அணுத் துகள்கள் உட்பை எல்லோவற்றிலும் வற்றிருக்கும்
ீ
பரமோத்மோவோகவும் ஓரளவிற்கு உணரப்படுகின்றோர். ஆனோல் தனது தூய பக்தரோல்
மட்டுக்ஷம கிருஷ்ணர் முழுடமயோக உணரப்படுகிறோர். எனக்ஷவ, ஒவ்தவோருவரது
உணர்விற்கும் அவக்ஷர இலட்சியமோதலோல், தத்தம் ஆவலுக்க்ஷகற்ப உறோவடுவதில்
ஒவ்தவோருவரும் திருப்தியடைகின்றனர். திவ்யமோன உலகிலும் தனது தூய
பக்தர்களுைன் அவரவர்களது விருப்பத்திற்க ஏற்ப திவ்யமோன மனப்போன்டமயுைன்
உறவோடுகிறோர். ஒரு பக்தர் கிருஷ்ணடர உன்னத எஜமோனரோகவும், மற்றவர் தனது
தநருங்கிய க்ஷதோழனோகவும், மற்தறோருவர் தனது மகனோகவும், க்ஷமலும் ஒருவர்
தனது கோதலனோகவும் விரும்பலோம். தன்னிைம் அவர்களுக்கு உள்ள ஆழ்ந்த
அன்பிற்க்ஷகற்ப, அவர் எல்லோ பக்தர்களுக்கும் போகுபோடின்றி பலனளிக்கின்றோர்.
தபௌதிக உலகிலும் இக்ஷத க்ஷபோன்ற உணர்வு பரிமோற்றங்கள் உண்டு.
வழிபடுக்ஷவோருக்கு ஏற்ப பல்க்ஷவறு வழிகளில் பகவோன் சரிசமமோக பரிமோற்றம்
தசய்கின்றோர். தூய பக்தர்கள் ஆன்மீ க உலகிலும் சரி, இப்தபௌதிக உலகிலும் சரி,
பகவோனுைன் க்ஷநரடியோக உறவு தகோண்டு டகங்கர்யம் தசய்வதோல், அவரது அன்புத்
ததோண்டில் திவ்யமோன ஆனந்தத்டத அடைகின்றனர். தங்களது தனித்துவத்டத

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 194

இழந்து ஆன்மீ கத் தற்தகோடல தசய்துதகோள்ள விரும்பும் அருவவோதிகளுக்கும்
(தனது க்ஷதஜஸில் அவர்கள் கிரகித்துக் தகோள்வதன் மூலமோக) கிருஷ்ணர்
உதவுகின்றோர். இத்தகு அருவவோதிகள் ஆனந்தமயமோன முழுமுதற் கைவுளின்
நித்திய உருவத்டத ஏற்க மறுக்கின்றனர்; எனக்ஷவ, தங்களது தனித்துவத்டத
அழித்துக் தகோண்ை இவர்களோல், இடறவனின் திவ்யமோன டகங்கர்யத்தில்
ஆனந்தத்டத அனுபவிக்க இயலோது. இவர்களில் சிலர், அருவ நிடலயிலும்
ஸ்திரமோக வசிக்க இயலோமல், தசயல்களுக்கோன தங்களது ஆழமோன
விருப்பங்கடள தவளிக்கோட்ை மீ ண்டும் தபௌதிகத் தளத்திற்கு
திரும்பிவிடுகின்றனர். ஆன்மீ க உலகங்களில் இவர்கள் அனுமதிக்கப்படுவதில்டல,
பதிலோக, இப்தபௌதிக உலகில் தசயல்பை மீ ண்டும் வோய்ப்பளிக்கப்படுகிறது.
பலடன எதிர்போர்த்து விதிக்கப்பட்ை கைடமகடளச் தசய்பவர்களுக்கு, யோகங்களின்
இடறவன் என்ற முடறயில், அதற்க உண்ைோன பலடன அளிக்கிறோர் பகவோன்.
க்ஷமலும், சித்திகடள நோடும் க்ஷயோகிகளுக்கு அத்தகு சக்திகள் அளிக்கப்படுகின்றன.
க்ஷவறுவிதமோகக் கூறினோல், தவற்றி தபற விரும்பும் அடனவருக்ஷம அவரது
கருடணடய நம்பியுள்ளனர். பலவிதமோன ஆன்மீ க முடறகள் அடனத்தும் ஒக்ஷர
போடதயில் அடையப்படும் தவற்றியின் தவவ்க்ஷவறு நிடலகளோகும். எனக்ஷவ ,
கிருஷ்ண உணர்வு என்னம் உயர்நத பக்கவத்டத வந்தடையும் வடர, மற்தறல்லோ
பயற்சிகளும் பூரணமற்றடவ. இது ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் (2.3.10) கூறப்பட்டுள்ளது:
அகோம: ஸர்வ-கோக்ஷமோ வோ
க்ஷமோே-கோம உதோ-ர-தீ:
தீவ்க்ஷரண பக்தி-க்ஷயோக்ஷகன
யக்ஷஜத புருஷம் பரம்

'ஒருவன் ஆடசயற்றவனோக (பக்தனின் நிடல) , எல்லோவித பலன்தரும்

விடளவுகளில் ஆடசயுடையவனோக, அல்லது முக்திடய விரும்புபவனோக
இருந்தோலும், பக்குவத்தின் உன்னத நிடலயோன கிருஷ்ண உணர்டவ
அடைவதற்கோக, எல்லோ முயற்சிகளுைன் பரம புருஷ பகவோடன வழிபை
முயற்சிக்க க்ஷவண்டும்.'

பதம் 4.12 - கோங்ேந்த꞉ கர்மணோம்

काङ्क्षततः कर्मणां शसतद्ध यजतत इह देवता ।

शक्षप्रं शह र्ानुषे लोके शसशद्धभमवशत कर्मजा ॥ १२ ॥
கோங்ேந்த꞉ கர்மணோம் ஸித்₃தி₄ம் யஜந்த இஹ க்ஷத₃வதோ |

ேிப்ரம் ஹி மோனுக்ஷஷ க்ஷலோக்ஷக ஸித்₃தி₄ர்ப₄வதி கர்மஜோ || 4-12 ||

கோங்ேந்த꞉ — விரும்பும்; கர்மணோம் — பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களில்; ஸித்₃தி₄ம் —

பக்குவம்; யஜந்க்ஷத — அவர்கள் யோகங்களோல் வழிபடுகின்றனர்; இஹ — இந்த ஜை
உலகில்; க்ஷத₃வதோ꞉ — க்ஷதவர்கள்; ேிப்ரம் — தவகு விடரவில்; ஹி — நிச்சயமோக;
மோனுக்ஷஷ — மனித சமுதோயத்தில்; க்ஷலோக்ஷக — இவ்வுலகினுள்; ஸித்₃தி₄꞉ — தவற்றி;
ப₄வதி — அடைக்கின்றனர்; கர்ம-ஜோ — பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களோல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 195

 பலன் தரும் தசயல்களில் தவற்றிடய விரும்பும் இவ்வுலக
மனிதர்கள் க்ஷதவர்கடள வழிபடுகின்றனர். இவ்வுலகில் இத்தகு
தசயல்களுக்கு விடரவில் பலன்கள் கிடைப்பது உண்டமக்ஷய.

தபோருளுடர

இப்தபௌதிக உலகின் க்ஷதவர்கடளப் பற்றி மோதபரும் தவறோன எண்ணம் நிலவிக்

தகோண்டுள்ளது. அறிவில் குன்றியவர்கள் (மோதபரும் பண்டிதர்களோக அறியப்படும்
க்ஷபோதிலும்) க்ஷதவர்கடள முழுமுதற் கைவுளின் பல்க்ஷவறு ரூபங்களோக
கருதுகின்றனர். ஆனோல், உண்டமயில் க்ஷதவர்கள் பகவோனின் பல்க்ஷவறு
ரூபங்களல்ல; மோறோக, பகவோனின் பல்க்ஷவறு அம்சங்கள். கைவுள் ஒருவக்ஷர, ஆனோல்
அவரது அம்சங்கள் பற்பல. க்ஷவதங்கள் நித்க்ஷயோ நித்யோனோம், கைவுள் ஒருவக்ஷர
என்று கூறுகின்றன. ஈஷ்வர:பரம:கிருஷ்ண:. கிருஷ்ணர் மட்டுக்ஷம பரம புருஷ
பகவோன், க்ஷதவர்கக்ஷளோ இப்தபௌதிக உலடக பரோமரிப்பதற்கோக
சக்தியளிக்கப்பட்ைவர்கள். தபௌதிக சக்தியின் பல நிடலகளில் விளங்கும் இந்த
க்ஷதவர்கள் அடனவரும் ஜீவோத்மோக்கக்ஷள (நித்யோனோம்). இவர்கள் முழுமுதற்
கைவுளோன நோரோயணர், விஷ்ணு, அல்லது கிருஷ்ணருக்கு இடணயோக முடியோது.
முழுமுதற் கைவுடளயும் க்ஷதவர்கடளயும் ஒக்ஷர தளத்தில் எண்ணுபவன் நோத்தின்
(போஷண்டீ) என்று அடழக்கப்படுகிறோன். பிரம்மோ , சிவன் க்ஷபோன்ற மோதபரும்
க்ஷதவர்கடளக் கூை முழுமுதற் கைவுளுைன் ஒப்பிை முடியோது. உண்டமயில் ,
பிரம்மோ, சிவன் க்ஷபோன்ற க்ஷதவர்களும் பகவோடன வழிபடுகின்றனர் (ஷிவ-விரிஞ்சி-
நுதம்). க்ஷமலும், மனிதடனக் கைவுளோகக் கருதும் தகோள்டககளோலும்
(anthromorphism), மிருங்கடள வழிபடும் தகோள்டககளோலும் (zoomorphism) போதிக்கப்பட்ை
முட்ைோள் மக்கள், மனிதத் தடலவர்கள் பலடர வணங்குவது
கவனிக்கத்தக்கதோகும். இஹ க்ஷதவதோ: என்பது இப்தபௌதிக உலகின் சக்தி வோய்ந்த
மனிதடனக்ஷயோ க்ஷதவடரக்ஷய குறிக்கும். ஆனோல் பரம புருஷ பகவோனோன
நோரோயனர், விஷ்ணு, அல்லது கிருஷ்ணர் இவ்வுலடகச் க்ஷசர்ந்தவரல்ல. அவர்
தபௌதிகப் படைப்பிற்கு அப்போற்பட்ைவர். அருவவோதிகளின் தடலவரோன ஸ்ரீபோத
சங்கரோசோரியரும், நோரோயணர் (கிருஷ்ணர்) தபௌதிகப் படைப்பிற்கு அப்போற்பட்ைவர்
என்படத ஆக்ஷமோதிக்கின்றோர். எனினும், உைனடிப் பலன்கடள விரும்பும்
முட்ைோள்கள் (ஹ்ருத-க்ஞோன), க்ஷதவர்கடள வழிபடுகின்றனர். அதனோல்
பலன்கடளயும் தபறுகின்றனர்; ஆனோல், அடையப்பட்ை பலன்கள்
தற்கோலிகமோனடவ என்படதயும் மதிகுன்றியவர்களுக்கோனது என்படதயும்
அவர்கள் அறிவதில்டல. அறிவுள்ள மனிதன் கிருஷ்ண உணர்வில் உள்ளோன்,
உைனடித் தற்கோலிகத் க்ஷதடவக்கோக, முக்கியத்துவமற்ற க்ஷதவர்கடள அணுக
க்ஷவண்டிய அவசியம் அவனுக்கு இல்டல. இப்தபௌதிக உலகின் க்ஷதவர்களும்
வழிபடுபவர்களும், உலகம் அழியும்க்ஷபோது அழிந்துவிடுவர். க்ஷதவர்களோல்
வழங்கப்படும் வரங்கள் தபௌதிகமோனதும் தற்கோலிகமோனதுமோகும். தபௌதிக
உலகங்களும் அவற்றில் வசிப்க்ஷபோரும் (க்ஷதவர்கள் மற்றும் அவர்கடள
வழிபடுக்ஷவோர் உட்பை), பிரஞ்சக் கைலின் நீர்க்குமிழிகடளப் க்ஷபோன்றவர்கள்.
இருந்தும், மனித சமுதோயம், நிலம், குடும்பம், மகிழ்ச்சி தரும் தபோருள்கள் க்ஷபோன்ற
தற்கோலிகமோன தபௌதிக தசல்வங்கடளச் க்ஷசர்ப்பதற்கு பித்துப்பிடித்து
அடலகின்றது. இத்தடகய நிடலயற்ற தசல்வங்கடளப் தபற விரும்பும் மக்கள்,
க்ஷதவர்கடளக்ஷயோ இவ்வுலகின் பலம் தபற்ற தடலவர்கடளக்ஷயோ வழிபடுகின்றனர்.

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 196

ஓர் அரசியல் தடலவடர வழிபட்டு அரசோங்கத்தில் மந்திரி பதவி கிடைத்தோக்ஷல,
அடத மோதபரும் வரப்பிரசோதமோக எண்ணுகிறோன் மனிதன். எனக்ஷவ, தற்கோலிக
வரங்கடளப் தபறுவதற்கோக, தடலவர்கடளயும் தபரும் புள்ளிகடளயும் விழுந்து
விழுந்து வணங்குகின்றனர்; அதன் மூலம் பலனும் அடைகின்றனர். தபௌதிக
வோழ்வின் துன்பங்களுக்கு நிரந்திர தீர்வளிக்கக்கூடிய கிருஷ்ண உணர்வில் இத்தகு
முட்ைோள்கள் விருப்பம் கோட்டுவதில்டல. இவர்கள் அடனவரும் புலனின்பத்டத
விரும்புபவர்கக்ஷள; புலனுகர்ச்சிக்கோன சிற்சில வசதிகடளப் தபறும் ஆடசயில்,
சக்தி தபற்ற ஜீவோத்மோக்களோன க்ஷதவர்கடள வழிபடுகின்றனர். கிருஷ்ண
உணர்வில் ஆர்வம் கோட்டும் மக்கள் அரிது என்படத இப்பதம் குறிப்பிடுகின்றது.
தபரும்போலோன மக்கள் தபௌதிக இன்பத்தில் நோட்ைமுடையவர்கள் ; எனக்ஷவ, சக்தி
வோய்ந்த மற்தறோரு ஜீவோத்மோடவ வழிபடுகின்றனர்.

பதம் 4.13 - சோதுர்வர்ண்யம் மயோ ஸ

चातुवमण्यं र्या सृष्टं गुणकर्मशवभागिः ।

तस्य कतामरर्शप र्ां शवद्ध्यकतामरर्व्ययर्् ॥ १३ ॥
சோதுர்வர்ண்யம் மயோ ஸ்ருஷ்ைம் கு₃ணகர்மவிபோ₄க₃ஷ₂꞉ |

தஸ்ய கர்தோரமபி மோம் வித்₃த்₄யகர்தோரமவ்யயம் || 4-13 ||

சோது꞉-வர்ண்யம் — மனித சமுகத்தின் நோன்கு பிரிவுகள்; மயோ — என்னோல்;

ஸ்ருʼஷ்ைம் — படைக்கப்பட்ைன; கு₃ண — குணம்; கர்ம — தசயல்; விபோ₄க₃ஷ₂꞉ —
பிரிவுகளோய்; தஸ்ய — அதன்; கர்தோரம் — தந்டதயோக; அபி — இருந்தும்; மோம் — நோன்;
வித்₃தி₄ — நீ அறிவோயோக; அகர்தோரம் — தசய்யோதவனோக; அவ்யயம் — மோறுதலற்ற.

தமோழிதபயர்ப்பு

மூன்றுவித இயற்டக குணங்களுக்கும் அவற்றின் தசயல்களுக்கும்

ஏற்ப, மனித சமூகத்தின் நோல்வடகப் பிரிவுகள் என்னோல்
ஏற்படுத்தப்பட்ைன. இம்முடறடயப் படைத்தவன் நோக்ஷனயோயினும்
மோற்றமற்ற என்டனச் தசயல்களுக்கு அப்போற்பட்ைவனோக
அறிந்துதகோள்.

தபோருளுடர

கைவுக்ஷள எல்லோவற்டறயும் படைப்பவர். எல்லோம் அவரிைமிருந்க்ஷத பிறந்தன,

எல்லோம் அவரிக்ஷலக்ஷய லயிக்கின்றன, அழிவிற்குப் பின் எல்லோம் அவரிக்ஷலக்ஷய
தங்குகின்றன. எனக்ஷவ, சமூக நிடலயின் நோன்கு பிரிவுகளுக்கும் அவக்ஷர
படைப்போளி. இதில் முதற் பிரிவு, ஸத்வ குணத்தில் நிடலதபற்றுள்ள, பிரோமணர்
என்றடழக்கப்படும் அறிஞர் குலத்க்ஷதோர். அடுத்தது, சத்திரியர் என்றடழக்கப்படும்
ரக்ஷஜோ குணத்தில் நிடலதபற்றுள்ள ஆளும் குலத்க்ஷதோர். டவசியர்கள்
என்றடழக்கப்படும் வியோபோரிகள், ரக்ஷஜோ குணமும் தக்ஷமோ குணமும் கலந்த
குணமுடைக்ஷயோர். ததோழிலோளர்களோன சூத்திரர்கள் தக்ஷமோ குணத்தில் உள்ளனர்.
மனித குலத்தின் இந்நோன்கு பிரிவுகடளப் படைத்தவரோயினும்கூை , பகவோன்

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 197

கிருஷ்ணர் இவற்றில் எந்தப் பிரிடவயும் க்ஷசர்ந்தவரல்ல ; ஏதனனில், அவர் மனித
சமுதோயத்தின் கட்டுண்ை ஆத்மோக்களில் ஒருவரல்ல. மனித சமுதோயம் மிருக
சமுதோயத்டதப் க்ஷபோன்றக்ஷத; ஆனோல், மிருக நிடலயிலிருந்து மனிதடர உயர்த்தி,
அவர்களிைம் கிருஷ்ண உணர்டவ முடறயோக வளர்ப்பதற்கோக, க்ஷமற்கூறிய
பிரிவுகள் பகவோனோல் படைக்கப்ட்டுள்ளன. ஒரு குறிப்பிட்ை தசயடலச் தசய்வதில்
மனிதனுக்கு இருக்கும் நோட்ைம், அவன் தபற்றுள்ள ஜை இயற்டகயின் குணத்டத
தபோறுத்தது. குணங்களுக்க்ஷகற்ப தசய்யப்படும் தசயல்களின் அறிகுறிகள், இந்நூலின்
பதிதனட்ைோம் அத்தியோயத்தில் விளக்கப்பட்டுள்ளன. அவ்வோறு இருப்பினும் ,
கிருஷ்ண உணர்வில் இருப்பவன் பிரோமணடனவிை உயர்ந்தவனோவோன். பிரோமணர்
என்றடழக்கப்படுக்ஷவோர் பரம பூரண உண்டமயோன பிரம்மடன அறிந்திருக்க
க்ஷவண்டும் என்றக்ஷபோதிலும், இவர்களில் தபரும்போக்ஷலோர் பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின்
அருவ பிரம்மடனக்ஷய நோடுகின்றனர். ஆனோல், பிரம்மனின் எல்டலக்கு உட்பட்ை
ஞோனத்டதக் கைந்து, பரம புருஷ பகவோனோன ஸ்ரீ கிருஷ்ணடரப் பற்றிய
ஞோனத்டத அடைந்தவர், கிருஷ்ண உணர்வில் உள்ளவர் அல்லது டவஷ்ணவர்
என்று அடழக்கப்படுகிறோர். கிருஷ்ண உணர்வு என்பது இரோமர், நரசிம்மர், வரோஹர்
க்ஷபோன்ற சுய விரிவங்கங்கடளப் பற்றிய அறிடவயும் உள்ளைக்கியதோகும்.
கிருஷ்ணர் மனித சமுதோயத்தின் நோன்கு பிரிவுகளுக்கு அப்போற்பட்ைவர் என்பதோல்,
கிருஷ்ண உணர்வில் இருப்பவனும் மனித சமுதோயத்தின் எல்லோப் பிரிவுகளுக்கும்
(சமூகம், நோடு, அல்லது இனம் என்று எப்படிப் பிரித்தோலும், அதற்கு)
அப்போற்பட்ைவனோவோன்.

பதம் 4.14 - ந மோம் கர்மோணி லிம்ப

न र्ां कर्ामशण शलम्पशतत न र्े कर्मफले स्पृहा ।

इशत र्ां योऽशभजानाशत कर्मशभनम स बध्यते ॥ १४ ॥
ந மோம் கர்மோணி லிம்பந்தி ந க்ஷம கர்மப₂க்ஷல ஸ்ப்ருஹோ |

இதி மோம் க்ஷயோ(அ)பி₄ஜோனோதி கர்மபி₄ர்ன ஸ ப₃த்₄யக்ஷத || 4-14 ||

ந — இல்டல; மோம் — என்டன; கர்மோணி — எல்லோவிதமோன தசயல்கள்; லிம்பந்தி —

போதிப்பது; ந — இல்டல; க்ஷம — எனது; கர்ம-ப₂க்ஷல — பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களில்;
ஸ்ப்ருʼஹோ — ஆவல்; இதி — இவ்வோறோக; மோம் — என்டன; ய꞉ — எவதனோருவன்;
அபி₄ஜோனோதி — அறிகின்றோக்ஷனோ; கர்மபி₄꞉ — அத்தடகய தசயலின் விடளவுகளோல்; ந
— இல்டல; ஸ꞉ — அவன்; ப₃த்₄யக்ஷத — பந்தப்படுவது.

தமோழிதபயர்ப்பு

என்டனப் போதிக்கம் தசயல் எதுவும் இல்டல; தசயல்களின்

பலன்கடள நோன் விரும்புவதும் இல்டல. என்டனப் பற்றிய
இவ்வுண்டமடய அறிபவனும் தசயல்களின் விடளவுகளோல்
பந்தப்படுவதில்டல.

தபோருளுடர

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 198

அரசன் தவறிடழக்க முடியோது அல்லது நோட்டின் சட்ைங்களுக்கு அரசன்
உட்பட்ைவனல்ல என்று தபௌதிக உலகின் சட்ைங்கள் கூறுகின்றன. அதுக்ஷபோலக்ஷவ ,
தபௌதிக உலகின் படைப்போளியோக இருந்தும் , இடறவன் இவ்வுலகச் தசயல்களோல்
போதிக்கப்படுவதில்டல. அவர் படைக்கின்றோர், இருப்பினும் படைப்பிலிருந்து
தனித்து விளங்குகின்றோர். ஆனோல் ஜீவோத்மோக்கக்ஷளோ ஜைவுலடக ஆளும் தமது
தன்டமயின் கோரணத்தோல், தபௌதிகச் தசயல்களின் கர்ம விடளவுகளோல்
கட்டுண்டு விடுகின்றனர். ஒரு நிறுவனத்தின் முதலோளி, தனது ததோழிலோளர்கள்
தசய்யும் (சரியோன அல்லது தவறோன) தசயல்களுக்குப் தபோறுப்போளியல்ல,
தபோறுப்பு ததோழிலோளர்களுடையக்ஷத. புலனுகர்ச்சிக்கோன தத்தமது தசயல்களில்
உயிர்வோழிகள் ஈடுபடுகின்றனர், அடவ இடறவனோல்
பலவந்தப்படுத்தப்படுபடவயல்ல. புலனுகர்ச்சியின் அபிவிருத்திக்கோக இவ்வுலக
தசயல்களில் ஈடுபட்டுள்ள ஜீவோத்மோக்கள், மரணத்துக்குப் பின் ஸ்வர்க சுகத்டத
அடைய விரும்புகின்றனர். ஆனோல் தன்னில் பூரணமோக விளங்கும் பகவோன்,
ஸ்வர்கத்தில் கிடைக்கும் தபயரளவிலோன சுகத்தினோல் கவரப்படுவதில்டல.
ஸ்வர்கத்திலுள்ள க்ஷதவர்கள் அவரது ததோண்ைர்கக்ஷள. ததோழிலோளர்கள்
விரும்பக்கூடிய கீ ழ்த்தரமோன சுகங்கடள முதலோளி விரும்புவக்ஷதயில்டல.
தபௌதிகச் தசயல், விடளவுகளிலிருந்து தனித்திருக்கிறோர் கைவுள். உதோரணமோக ,
தோவரங்களின் வளர்ச்சி மடழயின்றி சோத்தியமல்ல என்றக்ஷபோதிலும், உலகில்
வளரும் பல்வடக தோவர இனங்களுக்கு மடழ தபோறுப்பல்ல. இவ்வுண்டமடய
க்ஷவத ஸ்மிருதி பின் வருமோறு உறுதி தசய்கின்றது:
நிமித்த-மோத்ரம் ஏவோதஸள
ஸ்ருஜ்யோனோம் ஸர்க-கர்மணி
ப்ரதோன-கோரண-ீ பூதோ
யக்ஷதோ டவ ஸ்ருஜ்ய-ஷக்தய:

'தபௌதிகப் படைப்பிற்கு, கைவுள் பரம கோரணம் மட்டுக்ஷம. அதற்கோன உைனடி

கோரணம், பிரபஞ்சத் க்ஷதோற்றத்டதக் கோணச் தசய்யும் தபௌதிக இயற்டகக்ஷய.'
க்ஷதவர்கள், மனிதர்கள், கீ ழ்நிடல மிருங்கங்கள் என உயிர் வோழிகள் பல்க்ஷவறு
வடகயில் படைக்கப்பட்டுள்ளனர், க்ஷமலும் அவர்கள் அடனவரும் தங்களது
முந்டதய போவ புண்ணியங்களின் விடளவுகடள அனுபவிக்க க்ஷவண்டியவர்கள்.
அவர்களது தசயல்களுக்கு க்ஷவண்டிய தக்க வசதிகடளயும் இயற்டக குணங்களின்
விதிகடளயும் மட்டுக்ஷம கைவுள் தசய்து தகோடுக்கிறோர். ஆனோல் அவர்களது
முந்டதய அல்லது தற்க்ஷபோடதய தசயல்களுக்கு அவர் ஒருக்ஷபோதும் தபோறுப்பல்ல.
க்ஷவதோந்த சூத்திரத்தில் (2.1.34) இது உறுதி தசய்யப்படுகிறது, டவஷோம்ய-
டநர்க்ருண்க்ஷய ந ஸோக்ஷபேத்வோத்—கைவுள் ஒருக்ஷபோதும் எந்த ஜீவோத்மோவுக்கும்
போரட்சம் போர்க்கோதவர். தனது தசோந்த தசயல்களுக்கு உயிர்வோழிக்ஷய தபோறுப்பு.
கைவுள், தனது தவளிப்புற சக்தியோன தபௌதிக இயற்டகயின் வோயிலோக
உயிர்வோழிகளுக்கு வசதிகடள மட்டுக்ஷம தசய்து தகோடுக்கின்றோர். கர்ம
(பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களின்) நியதிகளின் இந்த இரகசியங்கடளத் ததளிவோக
அறிபவர், தனது தசயல்களின் விடளவுகளோல் போதிக்கப்படுவதில்டல. க்ஷவறு
விதமோகக் கூறினோல், கைவுளின் இந்த உன்னத இயற்டகடய உணர்பவன்,
கிருஷ்ண உணர்வில் அனுபவம் வோய்ந்தவனோவோன்; எனக்ஷவ, அவன் ஒருக்ஷபோதும்
கர்ம நியதிகளுக்கு உட்பட்ைவனல்ல. கைவுளின் உன்னத இயற்டகடய
உணரோமல், அவரது தசயல்களும் சோதோரண உயிர்வோழிகடளப் க்ஷபோல பலடனக்

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 199

கருதி தசய்யப்படுபடவ என எண்ணுபவன், பலன்களின் விடளவுகளில் சிக்கிக்
தகோள்வது உறுதி. ஆனோல் பரம உண்டமடய அறிபவன் கிருஷ்ண உணர்வில்
நிடலதபற்ற முக்தி தபற்ற ஆத்மோவோவோன்.

பதம் 4.15 - ஏவம் ஜ்ஞோத்வோ க்ருதம

एवं ज्ञात्वा कृ तं कर्म पूवैरशप र्ुर्ुक्षुशभः ।

कु रु कर्ैव तस्र्ात्त्वं पूवैः पूवमतरं कृ तर्् ॥ १५ ॥
ஏவம் ஜ்ஞோத்வோ க்ருதம் கர்ம பூர்டவரபி முமுேுபி₄꞉ |
குரு கர்டமவ தஸ்மோத்த்வம் பூர்டவ꞉ பூர்வதரம் க்ருதம் || 4-15 ||

ஏவம் — இவ்விதமோக; ஜ்ஞோத்வோ — நன்கறிந்து; க்ருʼதம் — தசய்தனர்; கர்ம — தசயல்;

பூர்டவ꞉ — முந்டதய அதிகோரிகளோல்; அபி — உண்டமயில்; முமுேுபி₄꞉ — முக்தி
தபற்றவர்; குரு — தசய்வோயோக; கர்ம — நியமிக்கப்பட்ை கைடமகள்; ஏவ —
நிச்சயமோக; தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; த்வம் — நீ; பூர்டவ꞉ — முன்க்ஷனோரோல்; பூர்வ-தரம் —
முற்கோலத்தில்; க்ருʼதம் — தசய்யப்பட்ைதுக்ஷபோல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

முற்கோலத்தில் விடுதடல தபற்ற ஆத்மோக்கள் எல்லோரும், என்னுடைய

உன்னத இயற்டகடய உணர்ந்தவண்ணம் தசயல்பட்ைனர். எனக்ஷவ,
அவர்களது அடிச்சுவட்டைப் பின்பற்றி நீயும் உனது கைடமகடளச்
தசய்ய க்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

இருவிதமோன மனிதர்கள் உள்ளனர். ஒருவரது இதயம் அசுத்தமோன தபௌதிக

விஷயங்களோல் நிரம்பியுள்ளது, மற்றவர் தபௌதிகத்திலிருந்து விடுபட்டுள்ளோர்.
கிருஷ்ண உணர்வின் இவ்விரு மனிதருக்கும் நன்டமயளிக்கும். களங்கமுற்றவர்,
கிருஷ்ண உணர்வில் வழிமுடறடய ஏற்று, பக்தித் ததோண்டின் ஒழுக்க
தநறிகடளப் பின்பற்றி, படிபடியோகத் தூய்டமயடைலோம். ஏற்கனக்ஷவ
களங்கங்களிலிருந்து தூய்டமயடைந்க்ஷதோர், ததோைர்ந்து கிருஷ்ண உணர்வில்
தசயலோற்றுவதன் மூலம், மற்றவர்கள் அவர்கடளப் பின்பற்றவதற்கும் அதனோல்
பலனடைவதற்கும் உதவலோம். முட்ைோள்களும் கிருஷ்ண உணர்விற்கு
புதியவர்களும், கிருஷ்ண உணர்வின் ஞோனத்டத தபறோமல் தசயல்களிலிருந்து
ஓய்வு தபற விரும்புகின்றனர். க்ஷபோர்க்களத்தின் தசயல்களிலிருந்து ஓய்வுதபற
விரும்பிய அர்ஜுனனின் விருப்பத்டத பகவோன் ஏற்றுக் தகோள்ளவில்டல.
எவ்வோறு தசயல்படுவது என்படத மட்டுக்ஷம ஒருவன் அறிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும்.
கிருஷ்ண உணர்வின் தசயல்களிலிருந்து ஓய்வுதபற்றுத் தனிக்ஷய அமர்ந்து
கிருஷ்ண உணர்வில் இருப்பது க்ஷபோன்று போவடன தசய்தல், கிருஷ்ணரின்
திருப்திக்கோன தசயல்களில் ஈடுபடுவடதவிை முக்கியத்துவம் குன்றியதோகும்.
முன்க்ஷப குறிப்பிைப்பட்ை சூரியக்ஷதவன் விவஸ்வோடனப் க்ஷபோன்ற, பகவோனின்
முந்டதய சீைர்களின் அடிச்சுவட்டைப் பின்பற்றி கிருஷ்ண உணர்வில்

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 200

தசயலோற்றுமோறு அர்ஜுனன் இங்கு அறிவுறுத்தப்படுகிறோன். முழுமுதற் கைவுன் ,
தனது முந்டதய தசயல்கள் மட்டுமின்றி, இதற்கு முன் கிருஷ்ண உணர்வில்
தசயலோற்றிய அடனவடரப் பற்றியும் அடனத்டதயும் அறிவோர். எனக்ஷவ, பல
க்ஷகோடி வருைங்களுக்கு முன் தன்னிைமிருந்து இக்கடலடயக் கற்ற சூரிய
க்ஷதவடனப் பின்பற்றுமோறு பரிந்துடரக்கின்றோர். பகவோன் கிருஷ்ணரோல்
நியமிக்கப்பட்ை கைடமகடள நிடறக்ஷவற்றுவதில் ஈடுபட்ை இத்தகு சீைர்கள் , முக்தி
தபற்றவர்களோக இங்கு குறிப்பிைப்படுகின்றனர்.

பதம் 4.16 - கிம் கர்ம கிமகர்க்ஷமதி

कक कर्म ककर्कर्ेशत कवयोऽप्यत्र र्ोशहताः ।

तत्ते कर्म प्रवक्ष्याशर् यज्ज्ञात्वा र्ोक्ष्यसेऽिभात् ॥ १६ ॥
கிம் கர்ம கிமகர்க்ஷமதி கவக்ஷயோ(அ)ப்யத்ர க்ஷமோஹிதோ꞉ |
தத்க்ஷத கர்ம ப்ரவக்ஷ்யோமி யஜ்ஜ்ஞோத்வோ க்ஷமோக்ஷ்யக்ஷஸ(அ)ஷ₂போ₄த் || 4-

16 ||

கிம் — எது; கர்ம — தசயல்; கிம் — எது; அகர்ம — தசயலற்றது; இதி — என்று; கவய꞉ —
அறிவுடைக்ஷயோர்; அபி — கூை; அத்ர — இவ்விஷயத்தில்; க்ஷமோஹிதோ꞉ —
குழம்பியுள்ளனர்; தத் — அடத; க்ஷத — உனக்கு; கர்ம — தசயல்; ப்ரவக்ஷ்யோமி — நோன்
விளக்குகிக்ஷறன்; யத் — எடத; ஜ்ஞோத்வோ — அறிவதோல்; க்ஷமோக்ஷ்யக்ஷஸ — நீ
முக்தியடைவோய்; அஷு₂போ₄த் — துரதிர்ஷ்ைத்திலிருந்து.

தமோழிதபயர்ப்பு

அறிவுடைக்ஷயோரும் எது கர்மோ (தசயல்), எது அகர்மோ (தசயலின்டம)

என்பதில் குழம்புகின்றனர். கர்மோ என்பது என்ன என்படத நோன்
இப்க்ஷபோது உனக்கு விளக்குகிக்ஷறன். இடத அறிவதோல் எல்லோ
துரதிர்ஷ்ைத்திலிருந்தும் நீ விடுதடல தபறுவோய்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்வின் தசயல்கள் அங்கீ கோரம் தபற்ற முந்டதய பக்தர்களின்

உதோரணத்டதப் பின்பற்றி தசய்யப்பை க்ஷவண்டும். இது பதிடனந்தோவது பதத்தில்
பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ளது. இத்தடகய தசயல்கடள தன்னிச்டசப்படி ஏன்
தசயலோற்றக் கூைோது என்பது பின்வரும் பதத்தில் விளக்கப்படும்.

இவ்வத்தியோயத்தின் ஆரம்பத்தில் விளக்கியபடி, கிருஷ்ண உணர்வில் தசயலோற்ற

க்ஷவண்டுதமனில், குரு சீைப் பரம்படரயில் வரும் அதிகோரம் தபற்ற நபரின்
தடலடமடயப் பின்பற்ற க்ஷவண்டும். கிருஷ்ண உணர்வின் வழிமுடற, முதலில்
சூரியக்ஷதவனுக்கு உபக்ஷதசிக்கப்பட்டு, சூரியக்ஷதவனோல் மனுவிற்கும், மனுவினோல்
இக்ஷ்வோகுவுக்கு உபக்ஷதசிக்கப்பட்ைது. இவ்வோறு புரோதன கோலத்திலிருந்க்ஷத
இவ்வழிமுடற உலகில் நிலவி வந்துள்ளது. எனக்ஷவ, சீைத் ததோைரில் வரும்
முந்டதய அதிகோரிகளின் அடிச்சுவட்டை ஒருவன் பின்பற்ற க்ஷவண்டும்.

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 201

இல்லோவிடில் மிகுந்த புத்திசோலி மனிதனும் கிருஷ்ண உணர்விற்கோன சீரிய
தசயல் எது என்பதில் குழப்பமடையக்கூடும். இதற்கோகத்தோன் கிருஷ்ண உணர்டவ
தோக்ஷம க்ஷநரடியோக அர்ஜுனனுக்கு உபக்ஷதசம் தசய்வதற்கு முடிவு தசய்தோர்
பகவோன். அர்ஜுனன் பகவோனிைமிருந்து க்ஷநரடி உபக்ஷதசத்டதப் தபற்றதோல்,
அர்ஜுனனின் அடிச்சுவட்டைப் பின்பற்றுக்ஷவோர் நிச்சயமோக குழப்பமடைவதில்டல.

பக்குவமற்ற பரிக்ஷசோதடனகளின் மூலம் தர்மத்தின் வழிகடள எவரும்

உறுதிப்படுத்த முடியோததன்று கூறப்பட்டுள்ளது. உண்டமயில் தர்மத்தின்
தநறிகடள பகவோன் மட்டுக்ஷம விதிக்க முடியும். தர்மம் து சோேோத் பகவத்-
ப்ரண ீதம் (போகவதம் 6.3.19). பக்குவமற்ற மனக் கற்படனயோல் யோரும் தர்மத்தின்
தகோள்டககடள புதிதோக உண்டு பண்ண முடியோது. பிரம்மோ , சிவன், நோரதர், மனு,
குமோரர்கள், கபிலர், பிரகலோதர், பீஷ்மர், சுகக்ஷதவ க்ஷகோஸ்வோமி, எமரோஜர், ஜனகர், பலி
மகோரோஜர் க்ஷபோன்ற மோதபரும் அதிகோரிகளின் அடிச்சுவட்டைப் பின்பற்ற க்ஷவண்டும்.
மனக் கற்படனயோல் தர்மத்டதக்ஷயோ தன்னுணர்டவக்ஷயோ எவரோலும் உறுதியோக
உணர முடியோது. எனக்ஷவ, பக்தர்களின் மீ தோன தனது கோரணமற்ற கருடணயோல்,
கர்மோ என்றோல் என்ன, அகர்மோ என்றோல் என்ன என்படத அர்ஜுனனுக்கு பகவோன்
க்ஷநரடியோக உபக்ஷதசிக்கிறோர். கிருஷ்ண உணர்வில் தசய்யப்படும் தசயல்கள்
மட்டுக்ஷம தபௌதிக பந்தத்திலிருந்து ஒருவடன விடுவிக்கும்.

பதம் 4.17 - கர்மக்ஷணோ ஹ்யபி க்ஷபோ₃த்₃த

कर्मणो ह्यशप बोद्धव्यं बोद्धव्यं च शवकर्मणः ।

अकर्मणश्च बोद्धव्यं गहना कर्मणो गशतः ॥ १७ ॥
கர்மக்ஷணோ ஹ்யபி க்ஷபோ₃த்₃த₄வ்யம் க்ஷபோ₃த்₃த₄வ்யம் ச விகர்மண꞉ |

அகர்மணஷ்₂ச க்ஷபோ₃த்₃த₄வ்யம் க₃ஹனோ கர்மக்ஷணோ க₃தி꞉ || 4-17 ||

கர்மண꞉ — தசயலின்; ஹி — நிச்சயமோக; அபி — கூை; க்ஷபோ₃த்₃த₄வ்யம் — அறியப்பை

க்ஷவண்டும்; க்ஷபோ₃த்₃த₄வ்யம் — அறியப்பை க்ஷவண்டும்; ச — க்ஷமலும்; விகர்மண꞉ — தடை
தசய்யப்பட்ை தசயல்கள்; அகர்மண꞉ — தசயலின்டம; ச — க்ஷமலும்; க்ஷபோ₃த்₃த₄வ்யம் —
அறியப்பை க்ஷவண்டும்; க₃ஹனோ — மிகக் கடினம்; கர்மண꞉ — தசயலின்; க₃தி꞉ —
நுடழதல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

தசயல்களின் நுணுக்கங்கடள உணர்வது மிகக் கடினம். எனக்ஷவ, கர்மோ

(தசயல்) என்பது என்ன, விகர்மோ (தடை தசய்யப்பட்ை தசயல்) என்பது
என்ன, அகர்மோ (தசயலின்டம) என்பது என்ன என்படத ததளிவோக
அறிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

தபௌதிக பந்தத்திலிருந்து விடுபடுவதற்கோன உண்டமயோன ஆர்வம் ஒருவனிைம்

இருந்தோல், கர்மோ, அகர்மோ மற்றும் விகர்மோ என்பனவற்றின் க்ஷவறுபோட்டை அவன்

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 202

ததளிவோக உணர க்ஷவண்டும். இது மிகவும் கடினமோன விஷயம் என்பதோல், கர்மோ,
அகர்மோ, மற்றும் விகர்மோடவ ஆய்ந்து அறிவதில் ஒருவன் முழு முடனப்புைன்
தன்டன ஈடுபடுத்த க்ஷவண்டும். கிருஷ்ண உணர்டவயும் குணங்களுக்க்ஷகற்ற அதன்
தசயல்கடளயும் அறிந்து தகோள்ள, தனக்கும் கைவுளுக்கும் உள்ள உறவிடன
அறிய க்ஷவண்டும். அதோவது, ஒவ்தவோரு உயிர்வோழியும் இடறவனின் நித்திய
க்ஷசவகன் என்படதயும், அடனவரும் கிருஷ்ண உணர்வில் தசயலோற்ற
க்ஷவண்டியவர்கள் என்படதயும், அறிவுடைக்ஷயோன் ததளிவோக அறிவோன். பகவத்
கீ டத முழுவதும் இந்த முடிடவ க்ஷநோக்கிக்ஷய நம்டம அடழத்துச் தசல்கின்றது.
இந்த முடிவிற்கும் இதடனச் சோர்ந்த தசயல்களுக்கும் எதிரோன எல்லோ
முடிவுகளும், விகர்மங்கள், அல்லது தடை தசய்யப்பட்ை தசயல்களோகும்.
இவற்டறதயல்லோம் புரிந்துதகோள்ள ஒருவன் கிருஷ்ண உணர்வின்
அதிகோரிகக்ஷளோடு ததோைர்பு தகோண்டு அவர்களிைமிருந்து இரகசியத்டத அறிய
க்ஷவண்டும். இவ்வோறு அறிவது பகவோனிைமிருந்து க்ஷநரடியோகக் கற்படதப்
க்ஷபோன்றதோகும். இல்லோவிடில், மிகச்சிறந்த அறிவோளியும் குழப்பமடைவோன்.

பதம் 4.18 - கர்மண்யகர்ம ய꞉ பஷ்₂ய

कर्मण्यकर्म यः पश्येदकर्मशण च कर्म यः ।

स बुशद्धर्ातर्नुष्टयेषु स युक्तः कृ त्नकर्मकृत् ॥ १८ ॥
கர்மண்யகர்ம ய꞉ பஷ்₂க்ஷயத₃கர்மணி ச கர்ம ய꞉ |

ஸ பு₃த்₃தி₄மோன்மனுஷ்க்ஷயஷு ஸ யுக்த꞉ க்ருத்ஸ்னகர்மக்ருத் || 4-18 ||

கர்மணி — தசயலில்; அகர்ம — தசயலின்டம; ய꞉ — யோதரோருவன்; பஷ்₂க்ஷயத் —

கோண்கிறோக்ஷனோ; அகர்மணி — தசயலின்டமயில்; ச — க்ஷமலும்; கர்ம — பலன் க்ஷநோக்குச்
தசயல்கடள; ய꞉ — யோதரோருவன்; ஸ꞉ — அவன்; பு₃த்₃தி₄-மோன் — அறிவோளி;
மனுஷ்க்ஷயஷு — மனித சமுதோயத்தில்; ஸ꞉ — அவன்; யுக்த꞉ — உன்னத நிடலயில்
உள்ளோன்; க்ருʼத்ஸ்ன-கர்ம-க்ருʼத் — எல்லோச் தசயல்களில் ஈடுபட்டிருந்தோலும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

கர்மோவில் அகர்மோடவயும், அகர்மோவில் கர்மோடவயும் கோண்பவக்ஷன

மனிதரில் அறிவுடையவனோகிறோன். எல்லோவிதச் தசயல்களில்
ஈடுபட்டிருந்தோலும் அவன் உன்னத நிடலயில் நிடலதபற்றுள்ளோன்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்படுபவன் இயற்டகயோகக்ஷவ கர்ம பந்தத்திலிருந்து

விடுபட்டுள்ளோன். அவனுடைய தசயல்களடனத்தும் கிருஷ்ணருக்கோகக்ஷவ
தசய்யப்படுகின்றன; எனக்ஷவ, அவன் தசயல்களின் பலன்களோல் இன்புறுவக்ஷதோ
துன்புறுவக்ஷதோ இல்டல. இதனோல் அவன் கிருஷ்ணருக்கோக எல்லோவிதச்
தசயல்களில் ஈடுபட்டிருந்தோலும், மனித சமுதோயத்தில் புத்திசோலியோக
கருதப்படுகிறோன். அகர்மோ என்றோல் விடளவுகடளக் தகோடுக்கோத தசயல்கள்
என்று தபோருள். பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்கள் தன்னுணர்வுப் போடதயில்

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 203

தடைக்கற்களோக இருக்கும் என்ற பயத்தோல், அருவவோதி எல்லோ தசயல்கடளயும்
அறக்ஷவ டகவிடுகின்றோன். ஆனோல் பரம புருஷ பகவோனின் நித்தியத் ததோண்ைன்
என்னும் தனது நிடலடய நன்றோக அறிந்த உருவவோதிக்ஷயோ, தன்டன கிருஷ்ண
உணர்வின் தசயல்களில் ஈடுபடுத்திக் தகோள்கிறோன். அடனத்தும்
கிருஷ்ணருக்கோகச் தசய்யப்படுவதோல், இத்தகு ததோண்டிடனச் தசய்வதில்
அவனுக்கு திவ்யமோன ஆனந்தம் கிடைக்கின்றது. இம்முடறயில்
ஈடுபட்டிருப்பவர்கள் சுயப் புலனுகர்ச்சியில் விருப்பமற்றவர்கள் என்று
அறியப்படுகின்றனர். கிருஷ்ணரின் நித்தியத் ததோண்ைன் என்னும் உணர்வு,
தசயலின் எல்லோவிதமோன விடளவுகளிலிருந்தும் ஒருவடன போதிக்கப்பைோமல்
கோக்கின்றது.

பதம் 4.19 - யஸ்ய ஸர்க்ஷவ ஸமோரம்போ₄

यस्य सवे सर्ारम्भाः कार्संकल्पवर्तजताः ।

ज्ञानाशग्नदर्गधकर्ामणं तर्ाहुः पशण्डतं बुधाः ॥ १९ ॥
யஸ்ய ஸர்க்ஷவ ஸமோரம்போ₄꞉ கோமஸங்கல்பவர்ஜிதோ꞉ |

ஜ்ஞோநோக்₃னித₃க்₃த₄கர்மோணம் தமோஹு꞉ பண்டி₃தம் பு₃தோ₄꞉ || 4-19 ||

யஸ்ய — எவனது; ஸர்க்ஷவ — எல்லோவிதமோன; ஸமோரம்போ₄꞉ — முயற்சிகள்; கோம —

புலனுகர்ச்சிக்கோன ஆடசயின் அடிப்படையில்; ஸங்கல்ப — மனஉறுதி; வர்ஜிதோ꞉ —
இல்லோமலிருக்கிறக்ஷதோ; ஜ்ஞோன — பக்குவமோன அறிவு எனும்; அக்₃னி — தநருப்போல்;
த₃க்₃த₄ — எரிக்கப்பட்டு; கர்மோணம் — எவனது தசயல்; தம் — அவடன; ஆஹு꞉ —
கூறுகின்றனர்; பண்டி₃தம் — பண்டிதன்; பு₃தோ₄꞉ — அறிந்தவர்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

யோருடைய முயற்சிகள் அடனத்தும் புலனுகர்ச்சியிலிருந்து

விடுபட்டுள்ளக்ஷதோ, அவன் பண்டிதனோக அறியப்படுகிறோன்.
அத்தடகயவன், பக்குவமோன அறிவு என்னும் தநருப்போல் தசயல்களின்
விடளவுகடளச் சுட்தைரித்தவன் என்று சோதுக்களோல் கருதப்படுகிறோன்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண பக்தனின் தசயல்கடள பூரண அறிவுடைக்ஷயோர் மட்டுக்ஷம புரிந்து தகோள்ள

முடியும். கிருஷ்ண பக்தன் புலனுகர்ச்சிக்கோன எல்லோவித விருப்பங்களிலிருந்தும்
விடுபட்டுள்ளோன்; எனக்ஷவ, 'பரம புருஷ பகவோனின் நித்திய ததோண்ைனோக
இருப்பக்ஷத எனது ஸ்வருப நிடல' என்னும் பக்குவ அறிவோல், அவன் தனது
தசயல்களின் விடளவுகடள எரித்துவிட்ைவனோகக் கருதப்பை க்ஷவண்டும்.
ஞோனத்தின் இத்தகு பக்குவ நிடலடய அடைந்தவன் உண்டமயோன
பண்டிதனோவோன். இடறவனுைனோன நித்தியத் ததோண்டிடனப் பற்றிய
இவ்வறிவிடன வளர்ப்பது தநருப்பிற்கு ஒப்பிைப்படுகிறது. இத்தகு தநருப்பிடன
தூண்டிவிட்ைோல் க்ஷபோதும், தசயலின் எல்லோ விடளவுகடளயும் அஃது
எரித்துவிடும்.

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 204

 பதம் 4.20 - த்யக்த்வோ கர்மப₂லோஸங

त्यक्त्वा कर्मफलासङ्गं शनत्यतृप्तो शनराश्रयः ।

कर्मण्यशभप्रवृत्तोऽशप नैव ककशञ्चत्करोशत सः ॥ २० ॥
த்யக்த்வோ கர்மப₂லோஸங்க₃ம் நித்யத்ருப்க்ஷதோ நிரோஷ்₂ரய꞉ |

கர்மண்யபி₄ப்ரவ்ருத்க்ஷதோ(அ)பி டநவ கிஞ்சித்கக்ஷரோதி ஸ꞉ || 4-20 ||

த்யக்த்வோ — துறந்து; கர்ம-ப₂ல-ஆஸங்க₃ம் — பலன்களின் மீ தோன பற்டற; நித்ய —

எப்க்ஷபோதும்; த்ருʼப்த꞉ — திருப்தியுற்று; நிரோஷ்₂ரய꞉ — எடதயும் சோரோமல்; கர்மணி —
தசயலில்; அபி₄ப்ரவ்ருʼத்த꞉ — முழுடமயோக ஈடுபட்டு; அபி — இருந்தும்; ந — இல்டல;
ஏவ — நிச்சயமோக; கிஞ்சித் — ஏதும்; கக்ஷரோதி — தசய்வது; ஸ꞉ — அவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

தனது தசயல்களின் பலன்களின் மீ தோன எல்லோப் பற்றுதடலயும்

துறந்து, எப்க்ஷபோதும் திருப்தியுற்று சுதந்திரமோக விளங்கும் அவன்,
எல்லோவிதச் தசயல்களில் ஈடுபட்டிருந்தோலும் எந்தச் (பலன் க்ஷநோக்குச்)
தசயடலயும் தசய்வதில்டல.

தபோருளுடர

ஒருவன் எல்லோவற்டறயும் கிருஷ்ணருக்கோக கிருஷ்ண உணர்வில்

தசய்யும்க்ஷபோது மட்டுக்ஷம தசயல்களின் பந்தங்களிலிருந்து விடுதடல தபறுவது
சோத்தியமோகும். கிருஷ்ண பக்தன் பரம புருஷ பகவோனிைமுள்ள தூய அன்பில்
தசயல்படுவதோல், தசயலின் பலன்களில் அவனுக்கு எவ்வித கவர்ச்சியும் இல்டல.
அடனத்டதயும் கிருஷ்ணரிைம் ஒப்படைத்துவிட்ைோல் , அவன் தனது சுய
பரோமரிப்டபயும் தபோருட்படுத்துவதில்டல. க்ஷமலும் , தசோத்துக்கடளச் க்ஷசர்ப்பதற்க்ஷகோ
ஏற்கனக்ஷவ தன்னிைம் உள்ள தசோத்துக்கடளப் போதுகோப்பதற்க்ஷகோ அவன்
கவடலப்படுவதில்டல. தன் கைடமடய தன்னோல் இயன்றவடர திறடமயோகச்
தசய்துவிட்டு அடனத்டதயும் கிருஷ்ணரிைம் விட்டுவிடுகின்றோன். இத்தகு
பற்றற்ற மனிதன் நல்ல, தீய விடளவுகளிலிருந்து எப்க்ஷபோதும் விடுபட்டுள்ளோன்;
எனக்ஷவ, அவன் எடதயும் தசய்யோதது க்ஷபோலக்ஷவயோகிறது. இதுக்ஷவ அகர்மோ அல்லது
பலன் விடளவுகளற்ற தசயல் என்பதன் அறிகுறியோகும். எனக்ஷவ, கிருஷ்ண
உணர்வின் தசயடலத் தவிர மற்ற தசயல்கள் அடனத்தும், தசய்பவடன
பந்தப்படுத்துவதோல் (முன்னக்ஷர விளக்கியது க்ஷபோல) அடவ விகர்மோ எனப்படும்.

பதம் 4.21 - நிரோஷீ₂ர்யதசித்தோத்ம

शनरािीयमतशचत्तात्र्ा त्यक्तसवमपरररहः ।
िारीरं के वलं कर्म कु वमिाप्नोशत ककशल्बषर्् ॥ २१ ॥

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 205

 நிரோஷீ₂ர்யதசித்தோத்மோ த்யக்தஸர்வபரிக்₃ரஹ꞉ |

ஷோ₂ரீரம் க்ஷகவலம் கர்ம குர்வன்னோப்க்ஷனோதி கில்பி₃ஷம் || 4-21 ||

நிரோஷீ₂꞉ — பலனுக்கோன விருப்பமின்றி; யத — கட்ைப்படுத்தப்பட்ை; சித்த-ஆத்மோ —

மனமும் அறிவும்; த்யக்த — துறந்து; ஸர்வ — எல்லோ; பரிக்₃ரஹ꞉ — தசோத்துரிடம
எண்ணம்; ஷோ₂ரீரம் — உைடல ஆத்மோவுைன் தக்கடவத்துக் தகோள்ள; க்ஷகவலம் —
மட்டுக்ஷம; கர்ம — தசயல்; குர்வன் — தசய்வதோல்; ந — என்றுமில்டல; ஆப்க்ஷனோதி —
ஏற்பது; கில்பி₃ஷம் — போவ விடளவுகடள.

தமோழிதபயர்ப்பு

இத்தகு உணர்வுடைக்ஷயோன் மனமும் அறிவும் முழுடமயோகக்

கட்டுப்படுத்தப்பட்ை நிடலயில், தனது தசோத்துக்களின் மீ தோன
உரிடமயுணர்வுகடளதயல்லோம் துறந்து, வோழ்வின் அத்தியோவசியத்
க்ஷதடவகளுக்கோக மட்டுக்ஷம தசயலோற்றுகின்றோன். இவ்வோறு
தசயல்படுவதோல், அவன் போவ விடளவுகளோல் போதிக்கப்படுவதில்டல.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண பக்தன் தனது தசயல்களில் நல்ல , தீய விடளவுகள் எடதயும்

எதிர்போர்ப்பதில்டல. அவனது மனமும் அறிவும் முழுடமயோன கட்டுப்போட்டில்
உள்ளது. 'நோன் பரமனின் அம்சம் என்பதோல், என்னோல் தசய்யப்படும் தசயல்கள்,
உண்டமயில் என்னோல் தசய்யப்படுபடவயல்ல, என் மூலமோக பரமனோல்
தசய்யப்படும் தசயல்கக்ஷள' என்படத அவன் அறிவோன். டக நகரும்க்ஷபோது அது
டகயின் சுய விருப்பத்தினோல் அல்ல; முழு உைலின் முயற்சியினோக்ஷலக்ஷய அது
நகருகிறது. சுயப் புலனுகர்ச்சியில் ஆர்வமில்லோத கிருஷ்ண பக்தன், எப்க்ஷபோதும்
பரமனின் ஆவலுைன் இடணந்துள்ளோன். ஓர் இயந்திரத்தின் போகத்டதப் க்ஷபோல
அவன் தசயல்படுகிறோன். இயந்திரத்தின் பகுதி எவ்வோறு எண்டணயிைப்பட்டு
சுத்தமோக்கப்பட்டு பரோமரிக்கப்படுகிறக்ஷதோ, அதுக்ஷபோல கிருஷ்ண பக்தனும்
(பகவோனின் திவ்யமோன ததோண்டில் ஈடுபடுவதற்கோக) தனது தசயல்களோல்
தன்டனப் பரோமரித்து தகோள்கிறோன். எனக்ஷவ, அவன் தனது முயற்சிகளின்
விடளவுகளோல் போதிக்கப்படுவதில்டல. ஒரு மிருகத்டதப் க்ஷபோல , அவனது
உைல்கூை அவனுக்கு தசோந்தமோனது கிடையோது. மிருகத்தின் தசோந்தக்கோரன் சில
சமயங்களில் தனது மிருகத்டதக் தகோடூரமோகக் தகோன்றோலும் அஃது
எதிர்ப்பதில்டல. உண்டமயில் அதற்கு சுதந்திரம் ஏதுமில்டல. தன்னுணர்வில்
முழுடமயோக ஈடுபட்டுள்ள கிருஷ்ண பக்தனுக்கு எந்த தபௌதிக தபோருளின் மீ தும்
தபோய்யுரிடம தகோண்ைோடுவதற்கு க்ஷநரமில்டல. உைடலயும் ஆத்மோடவயும்
தக்கடவத்துக் தகோள்வதற்கோக அநியோயமோன வழிகளில் தசல்வம் க்ஷசர்க்கும்
அவசியமும் அவனுக்கில்டல. எனக்ஷவ, இத்தகு தபௌதிக போவங்களோல் அவன்
களங்கமடைவதில்டல. தனது தசயல்களின் எல்லோ விடளவுகளிலிருந்தும் அவன்
விடுதடல தபற்றவனோவோன்.

பதம் 4.22 - யத்₃ருச்சோ₂லோப₄ஸந்து

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 206

 यदृच्छालाभसंतुष्टो ितिातीतो शवर्त्सरः ।
सर्ः शसद्धावशसद्धौ च कृ त्वाशप न शनबध्यते ॥ २२ ॥
யத்₃ருச்சோ₂லோப₄ஸந்துஷ்க்ஷைோ த்₃வந்த்₃வோதீக்ஷதோ விமத்ஸர꞉ |

ஸம꞉ ஸித்₃தோ₄வஸித்₃ததௌ₄ ச க்ருத்வோபி ந நிப₃த்₄யக்ஷத || 4-22 ||

யத்₃ருʼச்சோ₂ — தோனோக; லோப₄ — லோபத்தில்; ஸந்துஷ்ை꞉ — திருப்தியுற்று; த்₃வந்த்₃வ —

இருடம; அதீத꞉ — கைந்து; விமத்ஸர꞉ — தபோறோடமயிலிருந்து விடுபட்டு; ஸம꞉ —
நிடலயோக; ஸித்₃ததௌ₄ — தவற்றில்; அஸித்₃ததௌ₄ — க்ஷதோல்வியில்; ச — கூை;
க்ருʼத்வோ — தசயலோற்றி; அபி — இருப்பினும்; ந — இல்டல; நிப₃த்₄யக்ஷத —
போதிக்கப்படுவது.

தமோழிதபயர்ப்பு

எவதனோருவன் தோனோக வரும் இலோபத்தில் திருப்தியடைந்து,

இருடமயிலிருந்து விடுபட்டு, தபோறோடமயற்று, தவற்றி க்ஷதோல்விகளில்
நிடலத்துச் தசயலோற்றுகின்றோக்ஷனோ, அவன் தசயல்கடளச்
தசய்யும்க்ஷபோதிலும் ஒருக்ஷபோதும் போதிக்கப்படுவதில்டல.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண பக்தன் தனது உைடலப் பரோமரிப்பதற்கோகக்கூை தபருமுயற்சி ஏதும்

தசய்வதில்டல, தோனோக அடையப்படும் இலோபங்களில் அவன் திருப்தி
தகோள்கிறோன். அவன் கைன் வோங்குவதுமில்டல , யோசகம் க்ஷகட்பதுமில்டல, ஆனோல்
தனது சக்திக் க்ஷகற்றவோறு நியோயமோக உடழத்து, தனது க்ஷநர்டமயோன
க்ஷவடலயினோல் கிடைப்படத டவத்து திருப்தியடைகின்றோன். எனக்ஷவ , அவன்
தனது வோழ்வில் சுதந்திரமோக உள்ளோன். மற்றவர்களது க்ஷசடவ கிருஷ்ணருக்கோன
தனது க்ஷசடவயில் தடையோக இருப்படத அவன் அனுமதிப்பதில்டல. இருப்பினும் ,
அவன் கிருஷ்ணரின் ததோண்டிற்கோக, தபௌதிக உலகின் இருடமகளோல்
போதிக்கப்பைோமல், எந்ததவோரு தசயலிலும் பங்க்ஷகற்க முடியும். தவப்பம் குளிர்,
இன்பம் துன்பம் க்ஷபோன்றவற்றோல் ஜைவுலகின் இருடமகள் உணரப்படுகின்றன.
கிருஷ்ண பக்தன் இருடமக்கு அப்போற்பட்ைவன்; ஏதனனில், கிருஷ்ணரின்
திருப்திக்கோக அவன் எடதயும் தசய்யத் தயங்குவதில்டல. எனக்ஷவ , அவன் தவற்றி
க்ஷதோல்வி இரண்டிலும் ஸ்திரமோக உள்ளோன். உன்னத அறிவில் முழுடமயடையும்
க்ஷபோது இந்த அறிகுறிகடளக் கோணலோம்.

பதம் 4.23 - க₃தஸங்க₃ஸ்ய முக்தஸ்ய

गतसङ्गस्य र्ुक्तस्य ज्ञानावशस्थतचेतसः ।

यज्ञायाचरतः कर्म सर्रं प्रशवलीयते ॥ २३ ॥
க₃தஸங்க₃ஸ்ய முக்தஸ்ய ஜ்ஞோனோவஸ்தி₂தக்ஷசதஸ꞉ |

யஜ்ஞோயோசரத꞉ கர்ம ஸமக்₃ரம் ப்ரவிலீ யக்ஷத || 4-23 ||

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 207

க₃த-ஸங்க₃ஸ்ய — ஜை இயற்டக குணங்களில் பற்றுதல் தகோள்ளோமல்; முக்தஸ்ய
— முக்தி தபற்ற; ஜ்ஞோன-அவஸ்தி₂த — ஞோனத்தில் நிடலதபற்று; க்ஷசதஸ꞉ —
எவனது அறிவு; யஜ்ஞோய — யோகத்தின் (கிருஷ்னரின்) திருப்திக்கோக; ஆசரத꞉ —
தசயலோற்றி; கர்ம — தசயல்; ஸமக்₃ரம் — பூரணத்தில்; ப்ரவிலீ யக்ஷத — முழுடமயோக
கலந்துவிடுகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஜை இயற்டக குணங்களில் பற்றற்று, திவ்ய ஞோனத்தில்

நிடலதபற்றவனின் தசயல், முழுடமயோக உன்னதத்தில் கலந்து
விடுகின்றது.

தபோருளுடர

பூரண கிருஷ்ண உணர்டவ அடைந்தவன், எல்லோ இருடமகளிலிருந்தும்

விடுபட்டு, தபௌதிக குணங்களின் களங்கங்களிலிருந்தும் விடுபடுகிறோன்.
கிருஷ்ணருைனோன தனது உறவின் ஸ்வரூப நிடலடய அவன் அறிந்திருப்பதோல்,
அவனோல் முக்தியடைய முடியும். இதனோல், அவனது மனம் கிருஷ்ணரின்
நிடனவிலிருந்து விலகுவதில்டல. இதடனத் ததோைர்ந்து , அவன் எடதச்
தசய்தோலும் மூல விஷ்ணுவோன கிருஷ்ணருக்கோகக்ஷவ தசய்கிறோன். எனக்ஷவ ,
அவனது தசயல்கள் அடனத்தும் யோகங்கக்ஷள; ஏதனனில், பரம புருஷரோன
விஷ்ணுடவ (கிருஷ்ணடர) திருப்திப்படுத்துவதற்கோகச் தசய்யப்படுவதுதோன்
யோகம். இத்தகு தசயல்கள் எல்லோவற்றின் விடளவுகளும் நிச்சயமோக
உன்னதத்தில் கலந்துவிடுவதோல், அவன் ஜைவிடளவுகளோல்
போதிக்கப்படுவதில்டல.

பதம் 4.24 - ப்₃ரஹ்மோர்பணம் ப்₃ரஹ

ब्रह्मापमणं ब्रह्म हशवब्रमह्माग्न‍

ौ ब्रह्मणा हुतर्् ।
ब्रह्मैव तेन गततव्यं ब्रह्मकर्मसर्ाशधना ॥ २४ ॥
ப்₃ரஹ்மோர்பணம் ப்₃ரஹ்ம ஹவிர்ப்₃ரஹ்மோக்₃தனௌ ப்₃ரஹ்மணோ

ஹுதம் |

ப்₃ரஹ்டமவ க்ஷதன க₃ந்தவ்யம் ப்₃ரஹ்மகர்மஸமோதி₄னோ || 4-24 ||

ப்₃ரஹ்ம — இயற்டகயில் ஆன்மீ கமோன; அர்பணம் — அர்ப்பணம்; ப்₃ரஹ்ம — பரமன்;

ஹவி꞉ — தநய்; ப்₃ரஹ்ம — ஆன்மீ க; அக்₃தனௌ — தநருப்பு என்னும் முடிவில்;
ப்₃ரஹ்மணோ — ஆன்மீ க ஆத்மோவோல்; ஹுதம் — தகோடுக்கப்படுவது; ப்₃ரஹ்ம —
ஆன்மீ க உலகம்; ஏவ — நிச்சியமோக; க்ஷதன — அவனோல்; க₃ந்தவ்யம் —
அடையப்படுவது; ப்₃ரஹ்ம — ஆன்மீ க; கர்ம — தசயல்களில்; ஸமோதி₄னோ —
ஸமோதியில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 208

 கிருஷ்ண உணர்வில் முழுடமயோக ஆழ்ந்திருப்பவன், நிச்சியமோக
ஆன்மீ க உலடக அடைவோன்; ஏதனனில், அவன் ஆன்மீ க
தசயல்களுக்கோகத் தன்டன முழுடமயோக சமர்ப்பித்துள்ளோன்.
பிரம்மடன இலக்கோகக் தகோண்ை இச்தசயல்கள் அக்ஷத ஆன்மீ க
இயற்டகயின் மூலம் அர்ப்பணிக்கப்படுவதோகும்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண பக்தியின் தசயல்கள் எவ்வோறு இறுதியில் ஆன்மீ க இலக்டக க்ஷநோக்கிக்

தகோண்டுச் தசல்கின்றன என்பது இங்க்ஷக விளக்கப்பட்டுள்ளது. கிருஷ்ண பக்தியில்
பல்க்ஷவறு தசயல்கள் உள்ளன. அடவ பின்வரும் பதங்களில் விளக்கப்படும்.
ஆனோல் தற்க்ஷபோது கிருஷ்ண உணர்வின் அடிப்படைக் தகோள்டக மட்டும்
விளக்கப்பட்டுள்ளது. தபௌதிகக் களங்கத்தினோல் பந்தப்பட்டுள்ள கட்டுண்ை ஆத்மோ,
ஜைச் சூழ்நிடலயில் தசயலோற்றுவது நிச்சியம். இருப்பினும், அத்தகு
சூழ்நிடலயிலிருந்து அவன் தவளிக்ஷயற க்ஷவண்டும். கட்டுண்ை ஆத்மோ தபௌதிகச்
சூழ்நிடலயிலிருந்து தவளிக்ஷயறும் முடறக்ஷய கிருஷ்ண உணர்வோகும்.
உதோரணமோக, அளவுக்கு அதிகமோக போல் தபோருள்கடள உட்தகோண்ைதோல்
வயிற்டறக் தகடுத்துக் தகோண்டு துன்புறும் ஒரு க்ஷநோயோளி, மற்தறோரு போல்
தபோருளோன தயிரின் மூலம் குணப்படுத்தப்படுகிறோன். இங்க்ஷக கீ டதயில்
கூறப்பட்டுள்ளது க்ஷபோல், ஜைத்தில் மூழ்கியுள்ள கட்டுண்ை ஆத்மோடவ கிருஷ்ண
உணர்வினோல் குணப்படுத்த முடியும். இந்த வழிமுடற தபோதுவோக யக்ஞ , அல்லது
விஷ்ணுவின் (கிருஷ்ணரின்) திருப்திக்கோக மட்டும் தசயலோற்றப்படும் தசயல்கள்
(யோகங்கள்) எனப்படும். ஜைவுலகின் தசயல்கள் எந்த அளவிற்கு விஷ்ணுவிற்கோக
மட்டும் (கிருஷ்ண உணர்வில்) தசய்யப்படுகின்றனக்ஷவோ, அந்த அளவுக்கு சூழ்நிடல
ஆன்மீ கயமோக்கப்படுகிறது. ப்ரஹ்ம (பிரம்மன்) என்ற வோர்த்டதக்கு 'ஆன்மீ கம்'
என்று தபோருள். இடறவன் ஆன்மீ கமோனவர், அவரது திவ்யமோன உைலிலிருந்து
வரும் ஒளிக்கதிர்கள் பிரம்மக்ஷஜோதி, அவரது ஆன்மீ க க்ஷதஜஸ் என்று
அடழக்கபடுகின்றது. இருப்படவ அடனத்தும் இந்த பிரம்மக்ஷஜோதியிக்ஷலக்ஷய
நிடலதபற்றுள்ளன. ஆனோல் இந்த க்ஷஜோதியோனது, மோடயயினோக்ஷலோ
புலனுகர்ச்சியினோக்ஷலோ மடறக்கப்படும்க்ஷபோது அது தபௌதிகம் எனப்படும். இந்த
தபௌதிகத் திடரயிடன கிருஷ்ண உணர்வோல் உைனடியோக அகற்றிவிை முடியும்.
இவ்விதமோக, கிருஷ்ண உணர்வில் அர்ப்பணிக்கபடும் தபோருள், அந்த
அர்ப்பணத்டத ஏற்றுக்தகோள்பவர், அர்ப்பணிப்பதற்கோன வழிமுடற, அர்ப்பணம்
தசய்பவர், மற்றும் அர்ப்பணத்தின் விடளவு—இடவதயல்லோம் க்ஷசர்ந்தக்ஷத பிரம்மன்
அல்லது பூரண உண்டம எனப்படும். பூரண உண்டம மோடயயோல்
மடறக்கப்படும்க்ஷபோது, தபௌதிகம் என்று அடழக்கப்படுகிறது. பூரண உண்டமயின்
ததோண்டில் தபௌதிகம் உபக்ஷயோகப்படுத்தப்படும் க்ஷபோது, அது தனது ஆன்மீ க
உணர்டவ மீ ண்டும் அடைகின்றது. மோடயயில் உள்ள உணர்டவ பிரம்மனிைம்
(பரமனிைம்) மோற்றும் வழிமுடறக்ஷய கிருஷ்ண உணர்வு. மனம் கிருஷ்ண
உணர்வில் முழுடமயோக ஆழ்ந்திருக்கும் நிடல ஸமோதி எனப்படும். இத்தகு
உன்னத உணர்வில் தசய்யப்படும் அடனத்துச் தசயல்களும் யக்ஞ (பரமனுக்கோகச்
தசய்யப்படும் யோகம்) என்று அடழக்கப்படுகின்றன. இத்தகு ஆன்மீ க உணர்வில் ,
அர்ப்பணிப்பவர், உதவியோக இருப்படவ, தசலவிைப்படுவது, யோகத்டதச் தசய்பவர்
(யோகத்தின் தடலவர்), விடளவு (இறுதி இலோபம்) — இடவயடனத்தும் பூரணமோன

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 209

பரபிரம்மனில் ஒன்றோகிவிடுகின்றன. இதுக்ஷவ கிருஷ்ண உணர்வின்
வழிமுடறயோகும்.

பதம் 4.25 - டத₃வக்ஷமவோபக்ஷர யஜ்ஞம் ய

दैवर्ेवापरे यज्ञं योशगनः पयुमपासते ।

ब्रह्माग्न‍
ावपरे यज्ञं यज्ञेनैवोपजुनवशत ॥ २५ ॥
டத₃வக்ஷமவோபக்ஷர யஜ்ஞம் க்ஷயோகி₃ன꞉ பர்யுபோஸக்ஷத |

ப்₃ரஹ்மோக்₃னோவபக்ஷர யஜ்ஞம் யஜ்க்ஷஞடனக்ஷவோபஜுஹ்வதி || 4-25 ||

டத₃வம் — க்ஷதவர்கடள வழிபடுவதில்; ஏவ — இதுக்ஷபோன்று; அபக்ஷர — மற்ற சிலர்;

யஜ்ஞம் — யோகங்கள்; க்ஷயோகி₃ன꞉ — க்ஷயோகிகள்; பர்யுபோஸக்ஷத — சீரோக
வணங்குகின்றனர்; ப்₃ரஹ்ம — பூரண உண்டம; அக்₃தனௌ — தநருப்பில்; அபக்ஷர —
க்ஷவறு சிலர்; யஜ்ஞம் — யோகம்; யஜ்க்ஷஞன — யோகத்தோல்; ஏவ — இவ்வோறு;
உபஜுஹ்வதி — அளிக்கின்றனர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

சில க்ஷயோகிகள் பல்க்ஷவறு யோகங்கடள அர்ப்பணிப்பதன் மூலம்

க்ஷதவர்கடள பக்குவமோக வழிபடுகின்றனர். சிலர் பரபிரம்மன் எனும்
தநருப்பில் யோகங்கடள அர்ப்பணிக்கின்றனர்.

தபோருளுடர

க்ஷமக்ஷல குறிப்பிட்ைபடி, கிருஷ்ண உணர்வில் கைடமகடளச் தசய்பவன்

பக்குவப்பட்ை க்ஷயோகி அல்லது முதல்தர க்ஷயோகி என்று அடழக்கப்படுகிறோன்.
ஆனோல், க்ஷதவர்களின் வழிபோட்டில் இதுக்ஷபோன்ற யோகங்கடளச் தசய்பவரும்,
பரபிரம்மடன (இடறவனின் அருவத் தன்டமடய) க்ஷநோக்கி இத்தகு யோகங்கடளச்
தசய்பவரும் உண்டு. எனக்ஷவ, பல தரப்பட்ை பிரிவுகளுக்க்ஷகற்ப பல தரப்பட்ை
யோகங்கள் உள்ளன. பல்க்ஷவறு மக்களோல் தசய்யப்படும் பல்க்ஷவறு தரப்பட்ை
யோகங்கடள க்ஷமக்ஷலோட்ைமோக போர்க்கும்க்ஷபோது மட்டுக்ஷம , அடவ பல
வடகப்பட்ைடவ. உண்டமயில், யோகம் என்றோக்ஷல, முழுமுதற் கைவுளோன
விஷ்ணுடவ திருப்திப்படுத்துவது மட்டுக்ஷம, அவர் யக்ஞ என்றும் அறியப்படுகிறோர்.
பல்க்ஷவறு வடகயோன யோகங்கடள, உலடகச் தசோத்துக்கடள தியோகம் தசய்யும்
யோகங்கள், உன்னத ஞோனத்டத க்ஷநோக்கிச் தசய்யப்படும் யோகங்கள் என இரண்டு
முக்கியப் பிரிவுகளோகப் பிரிக்கலோம். கிருஷ்ண உணர்வின் முழுமுதற் கைவுளின்
திருப்திக்கோக எல்லோ உலகச் தசோத்துக்கடளயும் துறக்கின்றனர்; பிறக்ஷரோ, தற்கோலிக
தபௌதிக சுகத்டத விரும்பி, இந்திரன், சூரியன் க்ஷபோன்ற க்ஷதவர்களின் திருப்திக்கோக
உலகச் தசோத்துக்கடளத் துறக்கின்றனர். க்ஷமலும் , அருவவோதிகக்ஷளோ, அருவ
பிரம்மனில் கலப்பதன் மூலம் தங்களது தனித்துவத்டத தியோகம் தசய்கின்றனர்.
அகிலத்தின் இயக்கத்திற்குத் க்ஷதடவயோன தவப்பம், நீர், ஒளி முதலியவற்டற
பரோமரிப்பதற்கோகவும் க்ஷமற்போர்டவயிடுவதற்கோகவும் பரம புருஷரோல்
நியமிக்கப்பட்ை சக்திவோய்ந்த ஜீவன்கக்ஷள க்ஷதவர்கள். தபௌதிக இலோபங்கடள

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 210

விரும்புக்ஷவோர், க்ஷவதச் சைங்குகளின்படி பல்க்ஷவறு யோகங்கடளச் தசய்து
க்ஷதவர்கடள வழிபடுகின்றனர். அவர்கள் பஹு-ஈஷ்வரவோதீ, பல கைவுள்கள்
இருப்பதோக நம்பிக்ஷவோர் எனப்படுவர். ஆனோல், பூரண உண்டமயின் அருவ
நிடலடய வழிபட்டு க்ஷதவர்களின் ரூபங்கடள நிரந்தரமற்றதோகக் கருதி
ஒதுக்குக்ஷவோர், தங்களது தனித்துவத்டத உன்னத தநப்பில் தியோகம் தசய்து ,
பரத்துைன் கலப்பதன் மூலம் தனித்தன்டமடய முடித்துக் தகோள்கின்றனர். இத்தகு
அருவவோதிகள், பரமனின் உன்னத இயற்டகடயப் புரிந்துதகோள்வதற்கோன தத்துவக்
கற்படனகளில் தங்களது க்ஷநரத்டதத் தியோகம் தசய்கின்றனர். க்ஷவறு விதமோகக்
கூறினோல், பலன் க்ஷநோக்கிச் தசயல்படும் கர்மவோதிகள், தபௌதிக சுகத்திற்கோக உலக
உரிடமகடள தியோகம் தசய்கின்றனர்; அருவவோதிக்ஷயோ, பரத்துைன் ஒன்றோகக்
கலப்பதற்கோக தனது தபௌதிக அடையோளங்கடள தியோகம் தசய்கிறோன்.
அருவவோதிகளுக்கு, பரபிரம்மக்ஷன யோகம், தங்களது தனித்துவக்ஷம அந்த யோகத்தில்
அர்ப்பணிக்கபடும் தபோருள். இஃது இவ்வோறு உள்ளக்ஷபோதிலும், அர்ஜுனடனப்
க்ஷபோன்ற கிருஷ்ண பக்தன் கிருஷ்ணரின் திருப்திக்கோக எல்லோவற்டறயும் தியோகம்
தசய்கிறோன், அவனது தபௌதிக தசோத்துக்கள் மட்டுமின்றி தன்டனக்ஷய
முழுடமயோக—எல்லோவற்டறயும்— அவன் கிருஷ்ணருக்கோக தியோகம் தசய்கிறோன்.
இவ்வோறோக, அவக்ஷன முதல்தர க்ஷயோகியோவோன்; ஆனோல் அவன் தனது
தனித்துவத்டத இழப்பதில்டல.

பதம் 4.26 - ஷ்₂க்ஷரோத்ரோதீ₃ன ீந்த்₃ர

श्रोत्रादीनीशतद्रयाण्यतये संयर्ाग्नषु जुनवशत ।

िब्दादीशतवषयानतय इशतद्रयाग्नषु जुनवशत ॥ २६ ॥
ஷ்₂க்ஷரோத்ரோதீ₃ன ீந்த்₃ரியோண்யன்க்ஷய ஸம்யமோக்₃னஷு ஜுஹ்வதி |

ஷ₂ப்₃தோ₃தீ₃ன்விஷயோனன்ய இந்த்₃ரியோக்₃னஷு ஜுஹ்வதி || 4-26 ||

ஷ்₂க்ஷரோத்ர-ஆதீ₃னி — க்ஷகட்கும் முடறடயப் க்ஷபோன்ற; இந்த்₃ரியோணி — புலன்கள்;

அன்க்ஷய — பிறர்; ஸம்ʼயம — அைக்கத்தோல்; அக்₃நிஷு — தநருப்பில்; ஜுஹ்வதி —
அர்ப்பணிக்கின்றனர்; ஷ₂ப்₃த₃-ஆதீ₃ன் — சப்தம் முதலோன; விஷயோன் — புலனுகர்ச்சிப்
தபோருள்கள்; அன்க்ஷய — பிறர்; இந்த்₃ரிய — புலன்களின்; அக்₃நிஷு — தநருப்பில்;
ஜுஹ்வதி — அர்ப்பணிக்கின்றனர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

மனக் கட்டுப்போடு என்னும் தநப்பில் சிலர் (களங்கமற்ற

பிரம்மசோரிகள்) புலன்கடளயும் க்ஷகட்கும் முடறடயயும்
அர்ப்பணிக்கின்றனர். மற்றும் சிலர் (ஒழுக்கமோன குடும்பஸ்தர்கள்)
புலன்கள் என்னும் தநப்பில் புலனுகர்ச்சிப் தபோருள்கடள
அர்ப்பணிக்கின்றனர்.

தபோருளுடர

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 211

மனித சமுதோயத்தின் நோன்கு பிரிவினர்களோன, பிரம்மசோரி, கிருஹஸ்தன்,
வோனபிரஸ்தன், சந்நியோசி ஆகிய அடனவரும் பக்குவமோன க்ஷயோகிகளோகவும்
ஆன்மீ கவோதிகளோவும் ஆக க்ஷவண்டியவர்கள். மனித வோழ்க்டக மிருகங்கடளப்
க்ஷபோல புலனுகர்ச்சியினோல் சுகம் அனுபவிப்பதற்கோனதல்ல; எனக்ஷவ, ஒருவடன
ஆன்மீ க வோழ்வில் பக்குவப்படுத்தும் தபோருட்டு மனித சமுதோயத்தில் இந்நோன்கு
பிரிவுகள் நிறுவப்பட்டுள்ளன. மோணவர்களோன பிரம்மசோரிகள் அங்கீ கரிக்கப்பட்ை
ஆன்மீ க குருவின் கவனிப்பில் புலனுகர்ச்சிடயத் துறந்து மனடதக்
கட்டுப்படுத்துகின்றனர். கிருஷ்ண உணர்வுைன் சம்பந்தமோனவற்டற மட்டுக்ஷம
பிரம்மசோரி க்ஷகட்கின்றோன்; புரிந்துதகோள்வதற்கோன அடிப்படைக் தகோள்டக
க்ஷகட்ைக்ஷல என்பதோல், தூய பிரம்மசோரி ஹக்ஷரர் நோமோனுகீ ர்தனத்தில் , பகவோனின்
புகடழப் போடுவதிலும் க்ஷகட்பதிலும், முழுடமயோக ஈடுபட்டுள்ளோன். தபௌதிக
ஒலியதிர்வுகளிலிருந்து தன்டன விலக்கிக் தகோள்ளும் அவன், தனது க்ஷகட்கும்
திறடன ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண என்னும் திவ்ய ஒலியதிர்டவ
க்ஷகட்பதில் ஈடுபடுத்துகிறோன். அதுக்ஷபோலக்ஷவ புலனுகர்ச்சிக்கோன உரிமத்டதப்
தபற்றுள்ள குடும்பஸ்தர்கள், அத்தகு தசயல்களில் மிகுந்த கட்டுப்போடுைன்
ஈடுபடுகின்றனர். உைலுறவு, க்ஷபோடதப் தபோருள்கள், அடசவ உணவு என்பன மனித
சமூகத்திலுள்ள தபோதுவோன இயல்புகள் என்றக்ஷபோதிலும், ஒழுக்கமோன
கிருஹஸ்தன் கட்டுப்போைற்ற உைலுறவிக்ஷலோ இதர புலனுகர்ச்சிகளிக்ஷலோ
ஈடுபடுவதில்டல. எனக்ஷவதோன், பண்போடுடைய எல்லோ மனித சமூகத்திலும்
அறவோழ்வின் தகோள்டககடள அடிப்படையோகக் தகோண்டு திருமணம்
தசய்விக்கப்படுகின்றது; ஏதனனில், இதுக்ஷவ கோம உணர்டவ தநறிப்படுத்துவதற்கோன
சிறந்த வழியோகும். ஒழுக்கமோன குடும்பஸ்தன் புலனுகர்ச்சிக்கோன தனது
இயற்டகயோன உந்துதடல, உயர்ந்த உன்னத வோழ்விற்கோக தியோகம் தசய்வதோல்,
அத்தடகய கட்டுப்படுத்தப்பட்ை பற்றற்ற உைலுறவும் ஒருவித யோகக்ஷமயோகும்.

பதம் 4.27 - ஸர்வோணந்த்₃ரியகர்மோ

ீ

सवामणीशतद्रयकर्ामशण प्राणकर्ामशण चापरे ।

आत्र्संयर्योगाग्न‍
ौ जुनवशत ज्ञानदीशपते ॥ २७ ॥
ஸர்வோண ீந்த்₃ரியகர்மோணி ப்ரோணகர்மோணி சோபக்ஷர |

ஆத்மஸம்யமக்ஷயோகோ₃க்₃தனௌ ஜுஹ்வதி ஜ்ஞோநதீ₃பிக்ஷத || 4-27 ||

ஸர்வோணி — எல்லோ; இந்த்₃ரிய — புலன்கள்; கர்மோணி — தசயல்கள்; ப்ரோண-கர்மோணி

— உயிர் மூச்சின் தசயல்கள்; ச — க்ஷமலும்; அபக்ஷர — சிலர்; ஆத்ம-ஸம்ʼயம — மனடத
அைக்கி; க்ஷயோக₃ — இடணப்பு முடற; அக்₃தனௌ — தநருப்பில்; ஜுஹ்வதி —
அர்ப்பணிக்கின்றனர்; ஜ்ஞோன-தீ₃பிக்ஷத — தன்னுணர்விற்கோன உந்துதலோல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

மனடதயும் புலன்கடளயும் கட்டுப்படுத்துவதன் மூலம் தன்னுணர்டவ

அடைய விரும்புக்ஷவோர், புலன்களின் இயக்கங்கடளயும் பிரோணனின்
இயக்கங்கடளயும், அைக்கப்பட்ை மனதமனும் தநருப்பில்
அர்ப்பணிக்கின்றனர்.

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 212

 தபோருளுடர

இங்கு பதஞ்ஜலியினோல் கற்றுத் தரப்பட்ை க்ஷயோக முடற குறிப்பிைப்படுகிறது.

பதஞ்ஜலியின் க்ஷயோக சூத்திரத்தில், ஆத்மோவோனது, ப்ரத்யக்-ஆத்மோ என்றும் பரோக்-
ஆத்மோ என்றும் கூறப்படுகிறது. ஆத்மோ புலனுகர்ச்சியில் பற்றுதல்
தகோண்டிருக்கும் வடர அது பரோக்-ஆத்மோ எனப்படும், ஆனோல் அக்ஷத ஆத்மோ
புலனின்பத்திலிருந்து விடுபட்ை உைக்ஷன ப்ரத்யக்-ஆத்மோ எனப்படும்.
ஆத்மோவோனது உைலினுள் உள்ள பத்து வடகயோன வோயுக்களின் இயக்கங்களுக்கு
உட்படுத்தப்பட்ைது என்பது சுவோசப் பயிற்சிகளோல் உணரப்படுகிறது. பதஞ்ஜலியின்
க்ஷயோக முடற உைலின் கோற்று இயக்கங்கடளப் பக்குவமோன பயிற்சிகளோல்
எவ்வோறு கட்டுப்படுத்துவது என்படதக் கற்றுத் தருகின்றது. இதன் மூலம்,
வோயுவின் இயக்கங்கள் அடனத்தும் தபௌதிக பற்றுதலிலிருந்து ஆத்மோடவ
தூய்டமப்படுத்துவதற்கு சோதகமோனடவயோகின்றன. இந்த க்ஷயோக முடறயின்
இறுதி க்ஷநோக்கம் ப்ரத்யக்-ஆத்மோக்ஷவ. இத்தகு ப்ரத்யக்-ஆத்மோ ஜை
தசயல்களிலிருந்து விலகிக் தகோண்ைவன். புலன்கள் புலனின்ப தபோருள்களுைன்
உறவு தகோள்கின்றன; உதோரணமோக, கோது க்ஷகட்பதற்கும் கண்கள் போர்ப்பதற்கும்
மூக்கு நுகர்வதற்கும் நோக்கு சுடவப்பதற்கும் டககள் ததோடுவதற்கும் என எல்லோப்
புலன்களும் ஆத்ம சம்பந்தமற்ற இயக்கங்களில் ஈடுபட்டுள்ளன. இடவ ப்ரோண-
வோயுவின் இயக்கங்கள் என்று அடழக்கப்படுகின்றன. அபோன-வோயு கீ ழ்க்ஷநோக்கி
இயங்குகின்றது, வ்யோன-வோயு சுருங்கி விரிவதற்கு உதவுகின்றது, ஸமோன-வோயு
சமநிடலக்கு உதவுகின்றது, உதோன-வோயு க்ஷமல் க்ஷநோக்கி இயங்குகின்றது—ஒருவன்
அறிஞனோகும்க்ஷபோது இடவ அடனத்டதயும் தன்னுணர்டவத் க்ஷதடுவதில்
ஈடுபடுத்துகின்றோன்.

பதம் 4.28 - த்₃ரவ்யயஜ்ஞோஸ்தக்ஷபோயஜ்

द्रव्ययज्ञास्तपोयज्ञा योगयज्ञास्तथापरे ।
स्वाध्यायज्ञानयज्ञाश्च यतयः संशितव्रताः ॥ २८ ॥
த்₃ரவ்யயஜ்ஞோஸ்தக்ஷபோயஜ்ஞோ க்ஷயோக₃யஜ்ஞோஸ்ததோ₂பக்ஷர |

ஸ்வோத்₄யோயஜ்ஞோனயஜ்ஞோஷ்₂ச யதய꞉ ஸம்ஷி₂தவ்ரதோ꞉ || 4-28 ||

த்₃ரவ்ய-யஜ்ஞோ꞉ — உடைடமகடளத் துறக்கும் யோகம்; தப꞉-யஜ்ஞோ꞉ — தவங்களின்

யோகம்; க்ஷயோக₃-யஜ்ஞோ꞉ — அஷ்ைோங்க க்ஷயோக யோகம்; ததோ₂ — இவ்வோறோக; அபக்ஷர —
பிறர்; ஸ்வோத்₄யோய — க்ஷவதங்கடளப் பயிலும் யோகம்; ஜ்ஞோன-யஜ்ஞோ꞉ — உன்னத
அறிவில் முன்க்ஷனறும் யோகம்; ச — மற்றும்; யதய꞉ — அறிதவோளி தபற்க்ஷறோர்;
ஸம்ʼஷி₂த-வ்ரதோ꞉ — கடும் விரதங்கடள க்ஷமற் தகோண்ைவர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

கடும் விரதங்கடள ஏற்றுக் தகோண்டு, சிலர் தங்களது உைடமகடள

தியோகம் தசய்வதோல் ஞோன ஒளிதபறுகின்றனர், மற்றவர்கக்ஷளோ,
கடுடமயோக தவங்கள், அஷ்ைோங்க க்ஷயோகப் பயிற்சி, அல்லது உன்னத

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 213

 ஞோனத்தில் முன்க்ஷனற்றம் தபறுவதற்கோக க்ஷவதங்கடளக் கற்றல்
ஆகிய முடறகளோல் ஞோன ஒளி தபறுகின்றனர்.

தபோருளுடர

இந்த யோகங்கள் பல்க்ஷவறு பிரிவுகளோக பிரிக்கப்பைலோம். பல்க்ஷவறு விதமோன

தோனங்களின் மூலம் தனது தசோத்துக்கடளத் தியோகம் தசய்பவர்கள் பலர் உண்டு.
இந்தியோவில், தசல்வந்தர்களோன வியோபோரிகளும் அரச குரத்க்ஷதோரும், தர்மசோடல,
அன்னதோனச் சத்திரம், விருந்தினர் விடுதி, அனோடத இல்லம், க்ஷவத கல்விக்கூைம்
க்ஷபோன்ற பற்பல ததோண்டு நிறுவனங்கடள ஏற்படுத்துகின்றனர். பிற நோடுகளிலும்,
மருந்துவமடனகள் , முதிக்ஷயோர் இல்லம், மற்றும் ஏடழகளுக்கு உணவு, கல்வி,
மருத்துவ வசதி முதலியவற்டற இலவசமோக வழங்குக்ஷவோர் என பல்க்ஷவறு
ததோண்டு நிறுவனங்கள் உண்டு. இத்தகு சமூகத் ததோண்டுகள் அடனத்தும்
த்ரவ்யமய-யக்ஞ எனப்படும். க்ஷமலும், வோழ்வின் உயர்நிடலக்கு ஏற்றம்
தபறுவதற்கோகக்ஷவோ, பிரபஞ்சத்தினுள் உள்ள உயர் க்ஷலோகங்களுக்கு ஏற்றம்
தபறுவதற்கோகக்ஷவோ, சந்த்ரோயண, சோதுர்மோஸ்ய க்ஷபோன்ற பலதரப்பட்ை தவங்கடள
விரும்பி க்ஷமற்தகோள்க்ஷவோரும் உண்டு. இத்தடகய விரதங்கள், கடும் விதிகளுைனும்
வோக்குறுதியும் தசயலோற்றப்படுபடவ. உதோரணமோக, சோதுர்மோஸ்ய என்னும் நோன்கு
மோத (ஜுடல முதல் அக்க்ஷைோபர் வடர) விரதத்டதப் பின்பற்றுக்ஷவோர்,
அச்சமயத்தில் சவரம் தசய்வதில்டல, சில குறிப்பிட்ை உணவுப் தபோருள்கடள
உண்பதில்டல, ஒரு நோடளக்கு ஒரு முடறக்கு க்ஷமல் உண்பதில்டல, வட்டை
ீ
விட்டு விலதுவதில்டல. வோழ்வின் வசதிகடள தியோகம் தசய்யும் இத்தகு
யோகங்கள் தக்ஷபோமய-யக்ஞ எனப்படும். இருப்பினும் க்ஷவறு சிலக்ஷரோ , (பூரணத்தில்
கலப்பதற்கோக) பதஞ்ஜலி க்ஷயோகம், ஹை க்ஷயோகம், (குறிப்பிட்ை பக்குவத்டத
அடைவதற்கோக) அஷ்ைோங்க க்ஷயோகம் க்ஷபோன்ற பல்க்ஷவறு க்ஷயோகப் பயிற்சிகளில்
ஈடுபடுகின்றனர். மற்றும் சிலர் எல்லோ புண்ணிய ஸ்தலங்களுக்கும் யோத்திடர
தசல்கின்றனர். இத்தகு பயிற்சிகள் அடனத்தும் க்ஷயோக-யக்ஞ, தபௌதிக உலகில்
குறிப்பிட்ை பக்குவத்டத அடைவதற்கோக தசய்யப்படும் யோகங்கள்
எனப்படுகின்றன. க்ஷவறு சிலர், பல்க்ஷவறு க்ஷவத நூல்கடள குறிப்போக
உபநிஷத்துகள், க்ஷவதோந்த சூத்திரங்கள், ஸோங்கிய தத்துவங்கள் க்ஷபோன்றவற்டறப்
படிப்பதில் தங்கடள ஈடுபடுத்துகின்றனர். இடவயடனத்தும் ஸ்வோத்யோய-யக்ஞ,
கல்வி எனும் யோகத்தில் ஈடுபடுதல் எனப்படுகின்றன. இந்த க்ஷயோகிகள்
அடனவரும் பல்க்ஷவறு வடகயோன யோகங்களில் நம்பிக்டகயுைன் ஈடுபட்டு,
வோழ்வின் உயர்நிடலடய விரும்புகின்றனர். இருப்பினும் , கிருஷ்ண உணர்க்ஷவோ
இவற்றிலிருந்து முற்றிலும் மோறுபட்ைது; ஏதனனில், அது முழுமுதற் கைவுளுக்கு
க்ஷநரடியோகத் ததோண்ைோற்றுவதோகும். க்ஷமற்கூறிய எந்த யோகங்களினோலும் கிருஷ்ண
உணர்டவ அடைய முடியோது. பகவோனுடைய கருடணயினோலும் அவரோல்
அங்கீ கரிக்கப்பட்ை பக்தரின் கருடணயினோலும் மட்டுக்ஷம கிருஷ்ண உணர்டவ
அடைய முடியும். எனக்ஷவ, கிருஷ்ண உணர்வு திவ்யமோனதோகும்.

பதம் 4.29 - அபோக்ஷன ஜுஹ்வதி ப்ரோணம

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 214

 अपाने जुनवशत प्राणं प्राणेऽपानं तथापरे ।
प्राणापानगती रुद्ध्वा प्राणायार्परायणाः ।
अपरे शनयताहाराः प्राणातप्राणेषु जुनवशत ॥ २९ ॥
அபோக்ஷன ஜுஹ்வதி ப்ரோணம் ப்ரோக்ஷண(அ)போனம் ததோ₂பக்ஷர |

ப்ரோணோபோனக₃தீ ருத்₃த்₄வோ ப்ரோணோயோமபரோயணோ꞉ |

அபக்ஷர நியதோஹோரோ꞉ ப்ரோணோன்ப்ரோக்ஷணஷு ஜுஹ்வதி || 4-29 ||

அபோக்ஷன — கீ ழ்க்ஷநோக்கி இயங்கும் வோயுவில்; ஜுஹ்வதி — அர்ப்பணிக்கின்றனர்;

ப்ரோணம் — தவளிச் தசல்லும் வோயு; ப்ரோக்ஷண — தவளிச் தசல்லும் வோயுவில்;
அபோனம் — கீ ழ்க்ஷநோக்கிச் தசல்லும் வோயு; ததோ₂ — க்ஷமலும்கூை; அபக்ஷர — க்ஷவறு சிலர்;
ப்ரோண — தவளிச் தசல்லும் வோயு; அபோன — கீ ழ்க்ஷநோக்கிச் தசல்லும் வோயு; க₃தீ —
இயக்கம்; ருத்₃த்₄வோ — அைக்கி; ப்ரோண-ஆயோம — சுவோசக் கோற்டற நிறுத்துவதோல்
அடையும் ஸமோதி; பரோயணோ꞉ — ஈடுபடுகின்றனர்; அபக்ஷர — சிலர்; நியத —
கட்டுப்படுத்தி; ஆஹோரோ꞉ — உண்ணுதல்; ப்ரோணோன் — தவளிச் தசல்லும் வோயு;
ப்ரோக்ஷணஷு — தவளிச் தசல்லும் வோயுவில்; ஜுஹ்வதி — அர்ப்பணிக்கின்றனர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஸமோதியில் இருப்பதற்கோக சுவோசக் கட்டுப்பட்டுப் பயிற்சிகளில்

ஈடுபோடு தகோண்டுள்ள சிலர், உட்சுவோசத்தில் தவளிச் சுவோசத்தின்
இயக்கத்டதயும், தவளிச் சுவோசத்தில் உட்சுவோசத்தின் இயக்கத்டதயும்
நிறுத்தும் முடறடயப் பயின்று, இறுதியில் சுவோசத்டத முழுடமயோக
அைக்கி ஸமோதியில் நிடலதபறுகின்றனர். க்ஷவறு சிலர்,
உணவுக்கட்டுப்போடுகடள க்ஷமற்தகோண்டு தவளிச்சுவோசத்டதக்ஷய
யோகமோக அர்ப்பணிக்கின்றனர்.

தபோருளுடர

சுவோசத்டத கட்டுப்படுத்தும் இந்த வழிமுடற பிரோணோயோமம் என்று

அடழக்கப்படுகின்றது. ஆரம்பத்தில் இது ஹை க்ஷயோகப் பயிற்சியின் மூலம்
பல்க்ஷவறு ஆசனங்கடளக் தகோண்டு பயிலப்படுகின்றது. இடவயடனத்தும்
புலன்கடள அைக்குவதற்கோகவும் ஆன்மீ க உணர்வில்
முன்க்ஷனற்றமடைவதற்கோகவும் சிபோரிசு தசய்யப்படுடவ. இப்பயிற்சி, உைலிலுள்ள
வோயுக்கடளக் கட்டுப்படுத்தி அவற்றின் போடதகளின் திடசகடள மோற்றுவடத
உள்ளைக்கியது. அபோன வோயு கீ ழ்க்ஷநோக்கியும், ப்ரோண வோயு க்ஷமல் க்ஷநோக்கியும்
தசல்கின்றன. பிரோணோயோமத்டதப் பயிலும் க்ஷயோகி, எதிர்முகமோக சுவோகித்து
இவ்வியக்கங்கள் பூரக எனும் சமநிடலடய அடையும் வடர பயில்கின்றோன்.
தவளிச் சுவோசத்டத உட்சுவோசத்திற்கு அர்ப்பணித்தல் க்ஷரசக எனப்படும். இரு
கோற்று இயக்கங்களும் முழுடமயோக நிறுத்தப்படும் க்ஷபோது, ஒருவன் கும்பக
க்ஷயோகத்தில் இருப்பதோக தசோல்லப்படுகிறது. கும்பக க்ஷயோகப் பயிற்சிகள் மூலம் ,
ஒருவன் தன் ஆயுட்கோலத்டத (ஆன்மீ க உணர்வில் பக்குவமடைவதற்கோக) நீடிக்க
முடியும். புத்திசோலி க்ஷயோகி மற்தறோரு வோழ்க்டகக்கோக கோத்திரோமல், ஒக்ஷர

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 215

வோழ்வில் பக்குவமடைய விரும்புகிறோன். எனக்ஷவ , கும்பக க்ஷயோகத்டதப் பயிலும்
க்ஷயோகி, தனது வோழ்டவ பற்பல வருைங்கள் நீட்டித்துக் தகோள்கிறோன். இருப்பினும்,
கிருஷ்ண பக்தன், பகவோனின் திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில் ஈடுபட்டிருப்பதோல்,
தோனோக்ஷவ புலனைக்கம் உடையவனோக உள்ளோன். கிருஷ்ண க்ஷசடவயில்
எப்க்ஷபோதும் ஈடுபட்டுள்ள அவனது புலன்கள், க்ஷவறு விஷயங்களில் ஈடுபை
வோய்ப்க்ஷப இல்டல. எனக்ஷவ, வோழ்வின் முடிவில் அவன் பகவோன் கிருஷ்ணரின்
திவ்ய க்ஷலோகத்திற்கு இயற்டகயோகக்ஷவ மோற்றப்படுகிறோன்; இதனோல் தனது
ஆயுட்கோலத்டத நீட்டிப்பதற்கு அவன் முயற்சி தசய்வதில்டல. பகவத் கீ டதயில்
(14.26) கூறப்பட்டுள்ளது க்ஷபோல, அவன் உைனடியோக முக்தியின் நிடலக்கு
உயர்த்தப்படுகின்றோன்:
மோம் ச க்ஷயோ(அ வ்யபிசோக்ஷரண
பக்தி-க்ஷயோக்ஷகன க்ஷஸவக்ஷத
ஸ குணோன் ஸமதீத்டயதோன்
ப்ரஹ்ம-பூயோய கல்பக்ஷத

'பகவோனுக்கோன கலப்பற்ற பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபடுபவன், தபௌதிக இயற்டகயின்

குணங்கடளக் கைந்து உைனடியோக முக்தியின் தளத்திற்கு உயர்த்தப்படுகிறோன்.'
கிருஷ்ண உணர்வினன் திவ்யமோன நிடலயில் ததோைங்கி , அக்ஷத உணர்வில்
நிடலதபறுகின்றோன். எனக்ஷவ, அவன் வழ்ச்சியடைவதில்டல
ீ , இறுதியில்
தோமதமின்றி பகவோனின் உலகத்திற்குள் பிரக்ஷவசிக்கின்றோன். உணவுக் கட்டுப்போடு
என்னும் பயிற்சி, கிருஷ்ண பிரசோதத்டத (முதலில் பகவோனுக்கு படைக்கப்பட்ை
உணவிடன) மட்டுக்ஷம உட்தகோள்வதோல் தோனோக வந்துவிடுகின்றது. உணவிடனக்
குடறத்தல் புலன் கட்டுப்போட்டிற்கு மிகவும் பயன்படுவதோகும். புலனைக்கம்
இல்டலக்ஷயல், தபௌதிக பந்தத்திலிருந்து விடுபடுவது சோத்தியமல்ல.

பதம் 4.30 - ஸர்க்ஷவ(அ)ப்க்ஷயக்ஷத யஜ்ஞவ

सवेऽप्येते यज्ञशवदो यज्ञक्षशपतकल्र्षाः ।

यज्ञशिष्टार्ृतभुजो याशतत ब्रह्म सनातनर्् ॥ ३० ॥
ஸர்க்ஷவ(அ)ப்க்ஷயக்ஷத யஜ்ஞவிக்ஷதோ₃ யஜ்ஞேபிதகல்மஷோ꞉ |

யஜ்ஞஷி₂ஷ்ைோம்ருதபு₄க்ஷஜோ யோந்தி ப்₃ரஹ்ம ஸனோதனம் || 4-30 ||

ஸர்க்ஷவ — எல்லோ; அபி — க்ஷவறோகத் க்ஷதோன்றினும்; ஏக்ஷத — இடவ; யஜ்ஞ-வித₃꞉ —

யோகங்களின் க்ஷநோக்கத்டத உணர்ந்தவர்க்கு; யஜ்ஞ-ேபித — யோகங்களினோல்
தூய்டமப்படுத்தப்பட்டு; கல்மஷோ꞉ — போவ விடளவுகளிலிருந்து; யஜ்ஞ-ஷி₂ஷ்ை —
இத்தகு யோகங்கடளச் தசய்வதன் விடளவோல்; அம்ருʼத-பு₄ஜ꞉ — அத்தகு
அமுதத்டதப் பருகியவர்; யோந்தி — அணுகுகின்றனர்; ப்₃ரஹ்ம — பரமன்; ஸனோதனம்
— நித்தியமோன சூழ்நிடல.

தமோழிதபயர்ப்பு

யோகத்தின் தபோருடள அறிந்து தசயல்படும் இவர்கள் அடனவரும்,

போவ விடளவிகளிலிருந்து தூய்டம தபற்று, இத்தகு யோகங்களின்

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 216

 பலன்கடள அமுதமோகப் பருகி, பரமமோன நித்திய நிடலடய க்ஷநோக்கி
முன்க்ஷனறுகின்றனர்.

தபோருளுடர

முன்பு விளக்கப்பட்ை பலவிதமோன யோகங்களின் (உரிடமகடளத் துறத்தல்,

க்ஷவதங்கள் அல்லது தத்துவக் தகோள்டககடளப் படித்தல், க்ஷயோகப் பயிற்சி
ஆகியவற்றின்) தபோதுவோன குறிக்க்ஷகோள் புலன்கடளக் கட்டுப்படுத்துவதோகும். ஜை
இருப்பின் மூல கோரணம் புலனுகர்ச்சிக்ஷய; எனக்ஷவ, ஒருவன் புலனுகர்ச்சியின்
தளத்தில் உள்ளவடர, ஞோனம், ஆனந்தம் வோழ்வு ஆகியடவ பூரணமோக உள்ள
நித்தியமோன தளத்திற்கு உயர்வு தபறுவதற்கோன வோய்ப்க்ஷப இல்டல. அந்தத் தளம்
நித்தியமோன நிடலயில், அல்லது பிரம்மன் சூழ்நிடலயில் வசிப்பதோகும். க்ஷமக்ஷல
குறிப்பிட்ை எல்லோ யோகங்களும், தபௌதிக வோழ்வின் எல்லோ போவ
விடளவிகளிலிருந்தும் தூய்டம தபற உதவுகின்றன. வோழ்வின் இத்தடகய
முன்க்ஷனற்றத்தோல், ஒருவன் தற்க்ஷபோடதய வோழ்வில் ஆனந்தமோகச் தசல்வச்
தசழிப்புைன் வோழ்வது மட்டுமின்றி, இறுதியில், அருவ பிரம்மக்ஷஜோதியில் கலப்பதன்
மூலமோகக்ஷவோ, பூரண புருக்ஷஷோத்தமரோன கிருஷ்ணருைன் உறவு தகோள்வதன்
மூலமோகக்ஷவோ, இடறவனின் நித்திய உலடக அடைக்கின்றோன்.

பதம் 4.31 - நோயம் க்ஷலோக்ஷகோ(அ)ஸ்த்யயஜ

नायं लोकोऽस्त्ययज्ञस्य कु तोऽतयः कु रुसत्तर् ॥ ३१ ॥

நோயம் க்ஷலோக்ஷகோ(அ)ஸ்த்யயஜ்ஞஸ்ய குக்ஷதோ(அ)ன்ய꞉ குருஸத்தம || 4-31 ||

ந — என்றுமில்டல; அயம் — இந்த; க்ஷலோக꞉ — உலகம்; அஸ்தி — இருக்கிறது;

அயஜ்ஞஸ்ய — யோகங்கடளச் தசய்யோமல் இருப்பவனுக்கு; குத꞉ — எங்க்ஷக; அன்ய꞉ —
மற்ற; குரு-ஸத்-தம — குருக்களில் சிறந்க்ஷதோக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

குருவம்சத்தில் சிறந்தவக்ஷன, எவரும் யோகங்களின்றி இவ்வுலகிக்ஷலோ

இவ்வோழ்விக்ஷலோ மகிழ்ச்சியுைன் வோழ முடியோது: மறு உலடகப் பற்றி
என்ன கூற முடியும்?

தபோருளுடர

தபௌதிக வோழ்வில் ஒருவன் எந்த உைலில் இருந்தோலும், அஃது அவனது உண்டம

நிடலயின் அறியோடமக்ஷய. க்ஷவறு விதமோகச் தசோன்னோல் , பல்க்ஷவறு போவங்களின்
விடளவுகளோக்ஷலக்ஷய நோம் இந்த ஜைவுலகில் வோழ்ந்து தகோண்டுள்க்ஷளோம்.
அறியோடமக்ஷய போவ வோழ்விற்கோன கோரணம், போவ வோழ்க்ஷவ ஜை இருப்பில் நோம்
உழல்வதற்கோன கோரணம். மனித வோழ்வு இப்பிடணப்பிலிருந்து விடுபடுவதற்கோன
ஒக்ஷர வோய்ப்போகும். எனக்ஷவதோன், க்ஷவதங்கள், அறம், தபோருள், இன்பம், இறுதியில்
துயரத்திலிருந்து முழுடமயோக விடுபடுதல் என்னும் போடதடயச் சுட்டிக்
கோட்டுவதன் மூலம் தப்பிப்பதற்கு நமக்கு வோய்ப்பளிக்கின்றன. க்ஷமக்ஷல

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 217

குறிப்பிைப்பட்ை பல்க்ஷவறு யோகங்கடளச் தசய்யும் தர்மத்தின் போடத, நமது
தபோருளோதோரப் பிரச்சடனகடளத் தோனோகத் தீர்க்கின்றது. யோகங்கடளச்
தசய்வதோல், நமக்கு க்ஷவண்டிய அளவு உணவுப் தபோருள்கள், போல் முதலியவற்டற
(இன்று அதிகமோகிவிட்ைதோகக் கூறப்படும் ஜனத்ததோடக தபருக்கத்திற்கு
மத்தியிலும்) நோம் தபற முடியும். உைலின் க்ஷதடவகள் பூர்த்தி தசய்யப்பட்ைவுைன் ,
அடுத்தபடியோக, புலன்கடளத் திருப்தி தசய்தல் இயற்டகக்ஷய. எனக்ஷவ ,
புலனுகர்ச்சிடய ஒழுங்குபடுத்துவதற்கோக புனிதமோன திருமண வோழ்டவ
க்ஷவதங்கள் சிபோரிசு தசய்கின்றன. இவ்வோறு படிப்படியோக ஒருவன் தபௌதிக
பந்தத்திலிருந்து விடுதடல தபறும் நிடலக்கு உயர்த்தப்படுகிறோன், முக்தியின்
பக்குவநிடல முழுமுதற் கைவுளுைன் ததோைர்பு தகோள்வதோகும். இவ்வோறோக
க்ஷமக்ஷல விவரிக்கப்பட்ைபடி பக்குவநிடல அடையப்படுகிறது. அடுத்ததோக,
க்ஷவதங்களின்படி யோகங்கள் தசய்வதில் ஒருவனுக்கு விருப்பம் இல்லோவிடில்,
அவன் எவ்வோறு இவ்வுைலில் மகிழ்ச்சியோன வோழ்டவ எதிர்போர்க்க முடியும், க்ஷவறு
உைல் மற்றும் க்ஷவறு உலகத்டதப் பற்றி என்ன தசோல்வது? பல்க்ஷவறு ஸ்வர்க
க்ஷலோகங்களில், தபௌதிக சுகங்கள் பல்க்ஷவறு தரத்தில் உள்ளன, யோகங்கடளச்
தசய்வதில் ஈடுபட்க்ஷைோருக்கு அவ்தவல்லோ க்ஷலோகங்களில் அளவிைமுடியோத
சுகங்கள் உள்ளன. ஆனோல், மனிதனோல் அடையக்கூடிய மகிழ்ச்சியிக்ஷலக்ஷய
உயர்ந்தது, கிருஷ்ண உணர்டவப் பயிற்சி தசய்து ஆன்மீ க உலகங்களுக்கு ஏற்றம்
தபறுவக்ஷத. எனக்ஷவ, தபௌதிக வோழ்வின் எல்லோப் பிரச்சிடனகளுக்கும் கிருஷ்ண
உணர்வின் அடிப்படையிலோன வோழ்க்ஷவ நிரந்தரத் தீர்வோகும்.

பதம் 4.32 - ஏவம் ப₃ஹுவிதோ₄ யஜ்ஞோ

एवं बहुशवधा यज्ञा शवतता ब्रह्मणो र्ुखे ।

कर्मजाशतवशद्ध तातसवामनेवं ज्ञात्वा शवर्ोक्ष्यसे ॥ ३२ ॥
ஏவம் ப₃ஹுவிதோ₄ யஜ்ஞோ விததோ ப்₃ரஹ்மக்ஷணோ முக்ஷக₂ |

கர்மஜோன்வித்₃தி₄ தோன்ஸர்வோக்ஷனவம் ஜ்ஞோத்வோ விக்ஷமோக்ஷ்யக்ஷஸ || 4-

32 ||

ஏவம் — இவ்வோறு; ப₃ஹு-விதோ₄꞉ — பல்வடகயோன; யஜ்ஞோ꞉ — யோகங்கள்; விததோ꞉ —

பரந்துள்ளன; ப்₃ரஹ்மண꞉ — க்ஷவதங்களின்; முக்ஷக₂ — வோயினோல்; கர்ம-ஜோன் —
தசயலினோல் பிறந்த; வித்₃தி₄ — நீ அறிய க்ஷவண்டும்; தோன் — அடவ; ஸர்வோன் —
எல்லோம்; ஏவம் — இவ்வோறோக; ஜ்ஞோத்வோ — அறிந்து; விக்ஷமோக்ஷ்யக்ஷஸ — நீ
முக்தியடைவோய்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பலதரப்பட்ை இந்த யோகங்கள் அடனத்தும் க்ஷவதங்களில்

அங்கீ கரிக்கப்பட்ைடவ, இடவ பல்க்ஷவறு விதமோன தசயல்களிலிருந்து
பிறந்தடவ. இவற்டற இவ்விதமோக அறிவதோல் நீ முக்தியடைவோய்.

தபோருளுடர

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 218

பலதரப்பட்ை மக்களுக்கு ஏற்ப, க்ஷமக்ஷல கூறியுள்ளபடி பலவிதமோன யோகங்கள்
க்ஷவதங்களில் குறிப்பிைப்பட்டுள்ளன. மனிதர்கள் உைல் சோர்ந்த கருத்தில் ஆழமோக
மூழ்கியிருப்பதோல், இந்த யோகங்கள் உைலினோக்ஷலோ மனத்தினோக்ஷலோ புத்தியினோக்ஷலோ
தசய்யப்படும் விதத்தில் வடிவடமக்கப்பட்டுள்ளன. ஆனோல் அடனத்தும்
இறுதியில் உைலிலிருந்து முக்திடயக் தகோடுப்பதற்கோனடவக்ஷய. இது தற்க்ஷபோது
இடறவனின் திருவோயோல் இங்க்ஷக உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது.

பதம் 4.33 - ஷ்₂க்ஷரயோந்த்₃ரவ்யமயோத

श्रेयातद्रव्यर्याद्यज्ञाज्ज्ञानयज्ञः परततप ।
सवं कर्ामशखलं पाथम ज्ञाने पररसर्ाप्यते ॥ ३३ ॥
ஷ்₂க்ஷரயோந்த்₃ரவ்யமயோத்₃யஜ்ஞோஜ்ஜ்ஞோனயஜ்ஞ꞉ பரந்தப |
ஸர்வம் கர்மோகி₂லம் போர்த₂ ஜ்ஞோக்ஷன பரிஸமோப்யக்ஷத || 4-33 ||

ஷ்₂க்ஷரயோன் — சிறந்தது; த்₃ரவ்ய-மயோத் — தபௌதிக உரிடமகளின்; யஜ்ஞோத் —

யோகத்டதவிை; ஜ்ஞோன-யஜ்ஞ꞉ — ஞோன யோகம்; பரம்-தப — எதிரிகடளத் தவிக்கச்
தசய்க்ஷவோக்ஷன; ஸர்வம் — எல்லோ; கர்ம — தசயல்கள்; அகி₂லம் — தமோத்தமோக; போர்த₂
— பிருதோவின் மகக்ஷன; ஜ்ஞோக்ஷன — ஞோனத்தில்; பரிஸமோப்யக்ஷத — முற்றுப்
தபறுகின்றன.

தமோழிதபயர்ப்பு

எதிரிகடளத் தவிக்க தசய்பவக்ஷன, ஞோன யோகம் தபோருள்கடள யோகம்

தசய்வடத விைச் சிறந்தது. பிருதோவின் மகக்ஷன, அது மட்டுமின்றி,
எல்லோச் தசயல்களின் யோகமும் ததய்வக
ீ ஞோனத்திக்ஷலக்ஷய முற்றுப்
தபறுகின்றன.

தபோருளுடர

எல்லோ யோகங்களின் ஞோனத்தின் பூரண நிடலடய அடைந்து தபௌதிகத்

துன்பங்களிலிருந்து விடுபட்டு , இறுதியில் முழுமுதற் கைவுளுக்கு திவ்யமோன
அன்புத் ததோண்ைோற்றுவக்ஷத. இருப்பினும் , இத்தகு யோகங்கள் அடனத்திலும் ஓர்
இரகசியம் உண்டு, இதடன அறிதல் அவசியம். தசய்பவனின் நம்பிக்டகக்கு ஏற்ப
யோகங்கள் சில சமயங்களில் தவவ்க்ஷவறு உருவங்கடள ஏற்கின்றன. ஒருவனது
நம்பிக்டக திவ்ய ஞோனத்தின் நிடலடய அடையும் க்ஷபோது, உைடமகடளத்
தியோகம் தசய்பவடனவிை அவன் முன்க்ஷனறியவனோகக் கருதப்படுகிறோன்;
ஏதனனில், ஞோனமின்றி ஜைநிடலயிலிருந்து தசய்யப்படும் யோகங்கள், ஆன்மீ க
நன்டமகடள அளிப்பதில்டல. உண்டம ஞோனம், திவ்ய ஞோனத்தின் உன்னத
நிடலயோன கிருஷ்ண உணர்வில் முற்றுப் தபறுகின்றது. ஞோனமில்லோத யோகங்கள்
தவறும் தபௌதிக தசயல்கக்ஷள. இருப்பினும், அவர்கள் திவ்ய ஞோனத்தின் நிடலக்கு
உயர்ந்தப்படும் க்ஷபோது, இச்தசயல்கள் அடனத்தும் ஆன்மீ கத் தளத்டத
அடைகின்றன. உணர்வின் க்ஷவறுபோடுகளுக்க்ஷகற்ப, யோகங்கள் சில சமயங்களில்
கர்ம-கோண்ை (பலன் க்ஷநோக்குச் தசயல்கள்) என்றும், சில சமயங்களில் க்ஞோன-

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 219

கோண்ை (உண்டம ஆய்வின் ஞோனம்) என்றும் அறியப்படுகின்றன. ஞோனத்டத
க்ஷநோக்கமோகக் தகோள்வக்ஷத சிறந்ததோகும்.

பதம் 4.34 - தத்₃வித்₃தி₄ ப்ரணிபோ

तशिशद्ध प्रशणपातेन पररप्रश्न‍ ेन सेवया ।

उपदेक्ष्यशतत ते ज्ञानं ज्ञाशननस्तत्त्वदर्तिनः ॥ ३४ ॥
தத்₃வித்₃தி₄ ப்ரணிபோக்ஷதன பரிப்ரஷ்₂க்ஷனன க்ஷஸவயோ |

உபக்ஷத₃க்ஷ்யந்தி க்ஷத ஜ்ஞோனம் ஜ்ஞோனினஸ்தத்த்வத₃ர்ஷி₂ன꞉ || 4-34 ||

தத் — பல்க்ஷவறு யோகங்களின் அந்த ஞோனம்; வித்₃தி₄ — புரிந்துதகோள்ள முயற்சி

தசய்; ப்ரணிபோக்ஷதன — ஆன்மீ க குருடவ அணுகி; பரிப்ரஷ்₂க்ஷனன — அைக்கமோன
க்ஷகள்விகளோல்; க்ஷஸவயோ — க்ஷசடவ தசய்வதோல்; உபக்ஷத₃க்ஷ்யந்தி — அவர்கள்
உபக்ஷதசிப்பர்; க்ஷத — உனக்கு; ஜ்ஞோனம் — ஞோனத்டத; ஜ்ஞோனின꞉ —
தன்னுணர்வடைந்க்ஷதோர்; தத்த்வ — உண்டமடய; த₃ர்ஷி₂ன꞉ — கண்க்ஷைோர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆன்மீ க குருடவ அணுகி உண்டமடய அறிய முயற்சி தசய்.

அைக்கத்துைன் அவரிைம் க்ஷகள்விகள் க்ஷகட்டு அவருக்குத் ததோண்டு
தசய். உண்டமடயக் கண்ைவர்களோன தன்னுணர்வு தபற்ற
ஆத்மோக்கள் உனக்கு ஞோனத்டத அளிக்க முடியும்.

தபோருளுடர

ஆன்மீ க உணர்வுப் போடத சந்க்ஷதகமின்றி கடினமோனதோகும். எனக்ஷவ ,

தன்னிைமிருந்து ததோைங்கி வரும் சீ ைப் பரம்படரடயச் சோர்நத அங்கீ கரிக்கப்பட்ை
ஆன்மீ க குருடவ அணுகுமோறு பகவோன் நம்டம அறிவுறுத்துகிறோர். சீைப்
பரம்படரயின் தகோள்டகடயப் பின்பற்றோத எவரும் அங்கீ கோரம் தபற்ற ஆன்மீ க
குருவோக முடியோது. பகவோக்ஷன மூல குருவோவோர், சீைப் பரம்படரயில் உள்ளவர்
பகவோனின் தசய்திடய உள்ளது உள்ளபடி தனது சீைனுக்குக் தகோடுக்க இயலும்.
சில அறிவற்ற க்ஷபோலிகள் தமது தசோந்த முடறகடள உண்ைோக்குகின்றனர், ஆனோல்
எவரும் அதன் மூலம் ஆன்மீ கத்டத உணர முடியோது. போகவதம் (6.3.19)
தசோல்கிறது, தர்மம் து ஸோேோத் பகவத்-ப்ரண ீதம்—தர்மத்தின் போடத பகவோனோல்
க்ஷநரடியோக பிரகைனப்படுத்தபடுவதோகும். எனக்ஷவ , மனக் கற்படனகக்ஷளோ வறட்டு
விவோதங்கக்ஷளோ ஒருவடன நல்வழிக்கு தகோண்டு வர உதவோது. ஞோனத்டத
வளர்க்கும் புத்தகங்கடளக் கூைத் தோனோக சுதந்திரமோகப் படிப்பதன் மூலம் எவரும்
ஆன்மீ க வோழ்வில் முன்க்ஷனற முடியோது. ஞோனத்டத அடைவதற்கு க்ஷநர்டமயோன
ஆன்மீ க குருடவ அணுக க்ஷவண்டும். அத்தகு ஆன்மீ க குருடவ பூரண
சரணோகதியுைன் ஏற்று, தபோய் தகௌரவங்கடள நீக்கி, கீ ழ்நிடல க்ஷசவகனோக
அவருக்குத் ததோண்ைோற்ற க்ஷவண்டும். தன்னுணர்வு தபற்ற ஆன்மீ க குருவின்
திருப்திக்ஷய ஆன்மீ க வோழ்வில் முன்க்ஷனறுவதற்குரிய இரகசியமோகும். க்ஷகள்வி
க்ஷகட்பதும் பணிவுைன் இருப்பதும், ஆன்மீ கத்டதப் புரிந்துதகோள்வதற்கு

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 220

நல்லுதவியோக அடமயும். பணிவும் ததோண்டும் இல்லோவிடில் ஆன்மீ க குருவிைம்
க்ஷகட்கப்படும் க்ஷகள்விகள் எவ்விதப் பலடனயும் தரோது. ஒருவன் ஆன்மீ க குருவின்
க்ஷசோதடனகளில் தவற்றி தபறக்கூடியவனோக இருக்க க்ஷவண்டும். சீைனிைம்
க்ஷநர்டமயோன ஆவடலக் கோணும் ஆன்மீ க குரு, அவடன க்ஷநர்டமயோன ஆன்மீ க
ஞோனத்தினோல் தோனோகக்ஷவ ஆசிர்வதிக்கின்றோர். இப்பதத்தில், குருட்டுத்தனமோகப்
பின்பற்றுவதும் குதர்க்கமோகக் க்ஷகள்வி க்ஷகட்பதும் கண்டிக்கப்பட்டுள்ளன. ஆன்மீ க
குருவிைமிருந்து அைக்கத்துைன் க்ஷகட்பது என்பது மட்டுமின்றி , தனது ததோண்டு,
பணிவு, க்ஷகள்விகள் ஆகியவற்றின் மூலம் அவரிைமிருந்து ததளிவோன அறிடவப்
தபற க்ஷவண்டும். க்ஷநர்டமயோன ஆன்மீ க குரு இயற்டகயோகக்ஷவ தன் சீைனிைம்
மிகவும் அன்புடையவர். எனக்ஷவ , மோணவன் அைக்கத்துைன் எப்க்ஷபோதும் ததோண்டு
தசய்யத் தயோரோக இருக்கும் க்ஷபோது, ஞோனத்தின் பரிமோற்றமும் க்ஷகள்விகளும்
பக்குவமடைகின்றன.

பதம் 4.35 - யஜ்ஜ்ஞோத்வோ ந புனர்ம

यज्ज्ञात्वा न पुनर्ोहर्ेवं यास्यशस पाण्डव ।

येन भूतातयिेषाशण द्रक्ष्यस्यात्र्तयथो र्शय ॥ ३५ ॥
யஜ்ஜ்ஞோத்வோ ந புனர்க்ஷமோஹக்ஷமவம் யோஸ்யஸி போண்ை₃வ |

க்ஷயன பூ₄தோன்யக்ஷஷ₂ஷோணி த்₃ரக்ஷ்யஸ்யோத்மன்யக்ஷதோ₂ மயி || 4-35 ||

யத் — எடத; ஜ்ஞோத்வோ — அறிவதோல்; ந — என்றுமில்டல; புன꞉ — மீ ண்டும்; க்ஷமோஹம்

— மயக்கம்; ஏவம் — இது க்ஷபோன்ற; யோஸ்யஸி — நீ தசல்வோய்; போண்ை₃வ —
போண்டுவின் மகக்ஷன; க்ஷயன — எதனோல்; பூ₄தோனி — உயிர்வோழிகள்; அக்ஷஷ₂ஷோணி —
எல்லோ; த்₃ரக்ஷ்யஸி — நீ கோண்போய்; ஆத்மனி — பரமோத்மோவில்; அத₂ உ — அல்லது
க்ஷவறு விதமோகச் தசன்னோல்; மயி — என்னில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இவ்வோறு தன்னுணர்வடைந்த ஆத்மோவிைமிருந்து உண்டம

ஞோனத்டதப் தபற்றபின், நீ மீ ண்டும் மயக்கத்தில் விழ மோட்ைோய்.
ஏதனனில், இந்த ஞோனத்தின் மூலம், எல்லோ உயிரினங்கடளயும்
பரமனின் போகமோக, க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல் என்னுடையதோக நீ
கோண்போய்.

தபோருளுடர

தன்னுணர்வு தபற்ற ஆத்மோவிைமிருந்து (உண்டமடய உள்ளபடி

அறிந்தவரிைமிருந்து) ஞோனத்டதப் தபறுவதன் பலன், எல்லோ ஜீவன்களும் பூரண
பருக்ஷஷோத்தமரோன பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் அம்சங்கக்ஷள என்ற அறிடவப்
தபறுவதோகும். கிருஷ்ணரிலிருந்து தனித்து வோழ்வதோக நிடனக்கக் கூடிய
எண்ணம் மோயோ (மோ—இல்டல, யோ—இது) என்று அடழக்கப்படுகிறது.
கிருஷ்ணரிைம் நமக்கு ஆக க்ஷவண்டியது ஒன்றும் இல்டல , கிருஷ்ணர் மிகச்சிறந்த
வரலோற்று நபர், அருவமோன பிரம்மக்ஷன பூரண சத்தியம் என்தறல்லோம் சிலர்

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 221

எண்ணுகின்றனர். உண்டமயில், பகவத் கீ டதயில் தசோல்லப்பட்டுள்ளது க்ஷபோல,
கிருஷ்ணரின் உைலிலிருந்து வரும் ஒளிக்ஷய அருவப் பிரம்மனோகும். பரம புருஷ
பவகோனோன கிருஷ்ணக்ஷர எல்லோவற்றிற்கும் கோரணமோவர். பிரம்ம சம்ஹிடதயில்,
கிருஷ்ணக்ஷர எல்லோ கோரணங்களுக்கும் கோரணமோன பரம புருஷ பகவோன் என்பது
ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது. இலட்சக்கணக்கோன அவதோரங்களும் அவரின்
பல்க்ஷவறு விரிவுகக்ஷள. அதுக்ஷபோலக்ஷவ, ஜீவன்களும் கிருஷ்ணரின் விரிவுகக்ஷள.
பல்க்ஷவறு விதத்தில் விரிவடையும் கிருஷ்ணர், தனது தனித்தன்டமடய
இழந்துவிடுவதோக மோயோவோதிகள் தவறோக எண்ணுகின்றனர். இத்தகு எண்ணம் ஜை
ரீதியிலோனது. ஒரு தபோருடள பல்க்ஷவறு பின்னப் பகுதிகளோகப் பிரித்தோல்,
அப்தபோருள் தனது முந்டதய நிடலடய இழந்துவிடுவததன்பது தபௌதிக உலகில்
நமது அனுபவமோகும். ஆனோல் பூரணம் என்றோல், ஒன்றுைன் ஒன்டறச்
க்ஷசர்த்தோலும் ஒன்று, ஒன்றிலிருந்து ஒன்டற நீக்கினோலும் ஒன்க்ஷற என்படத
மோயோவோதிகள் புரிந்துதகோள்ளத் தவறுகின்றனர். அதுக்ஷவ பூரண உலகின்
நியதியோகும்.

பூரணத்தின் விஞ்ஞோனத்தில் நமக்கு க்ஷபோதிய அறிவு இல்லோததோல், நோம் தற்க்ஷபோது

மோடயயினோல் மயக்கப்பட்டுள்க்ஷளோம்; எனக்ஷவ, நோம் நம்டம கிருஷ்ணரிைமிருந்து
க்ஷவறுபட்ைவர்களோக நிடனக்கிக்ஷறோம். கிருஷ்ணரின் பிரிந்த பகுதிகக்ஷள
என்றக்ஷபோதிலும், நோம் அவரிைமிருந்து க்ஷவறுபட்ைவர்கள் அல்ல. உயிரினங்களின்
உைலில் உள்ள க்ஷவறுபோடுகள் மோடயக்ஷய (உண்டமயில் இல்லோதடவக்ஷய). நோம்
அடனவரும் கிருஷ்ணடரத் திருப்திப்படுத்துவதற்கோக உள்க்ஷளோம்.
கிருஷ்ணருைனோன நித்தியமோன ஆன்மீ க உறடவவிை, உறவினர்களுைனோன தனது
தற்கோலிகமோன உைல் சம்பந்தமோன உறடவ மிக முக்கியமோனதோக அர்ஜுனன்
எண்ணியதற்கு மோடயக்ஷய கோரணம். கிருஷ்ணரின் நித்திய க்ஷசவகனோன ஆத்மோ
அவரிைமிருந்து பிரிக்கப்பை முடியோதவன், அவன் அவரிமிருந்து தனித்திருப்பதோக
நிடனப்பது மோடய—இந்த முடிடவக்ஷய கீ டதயின் தமோத்த உபக்ஷதசங்களும்
க்ஷநோக்கமோக தகோண்டுள்ளன. பரமனின் தனிப்பட்ை அம்சங்களோன
உயிர்வோழிகளுக்கு சில கைடமகள் உண்டு. நிடனவுக்தகட்ைோத கோலத்திலிருந்து
இந்தக் கைடமடய மறந்துள்ள கோரணத்தோல், மனிதர்கள், மிருகங்கள், க்ஷதவர்கள்
க்ஷபோன்ற பற்பல உைல்களில் அவர்கள் தங்கியுள்ளனர். பகவோனுடைய திவ்யமோன
அன்புத் ததோண்டிடன மறந்துள்ளதோல், இத்தகு உைல் க்ஷவறுபோடுகள் எழுகின்றன.
ஆனோல் கிருஷ்ண உணர்வின் மூலமோக, திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில்
ஈடுப்படுத்தப்படும் க்ஷபோது, ஒருவன் இம்மயக்கத்திலிருந்து உைனடியோக விடுதடல
அடைகிறோன். இத்தகு தூய ஞோனத்டத அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க
குருவிைமிருந்து மட்டுக்ஷம அடைய முடியும்; அதன் மூலம், ஆத்மோ கிருஷ்ணருக்கு
சமமோனவன் என்னும் மயக்கத்திடனத் தவிர்க்க முடியும். உன்னத ஆத்மோவோன
கிருஷ்ணக்ஷர எல்லோ உயிரினங்கடளயும் போதுகோப்பவர், அப்போதுகோப்பிடன
டகவிட்ை உயிர்வோழிகள் தபௌதிக சக்தியினோல் மயக்கப்பட்டு தம்டம
தனிப்பட்ைவர்களோகக் கற்படன தசய்கின்றனர்—இவற்டற அறிவக்ஷத பக்குவமோன
ஞோனமோகும். பல்க்ஷவறு தபௌதிக அடையோளங்களில் மயங்கிய இத்தகு
ஆத்மோக்கள் கிருஷ்ணடர மறந்து விடுகின்றனர். இருப்பினும் , இத்தகு மயங்கிய
ஆத்மோக்கள் கிருஷ்ண உணர்வில் நிடலதபற்றுவிட்ைோல் , அவர்கள் முக்தியின்
போடதயில் உள்ளவர்களோக புரிந்துதகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும். இது ஸ்ரீமத்
போகவதத்திலும் (2.10.6) உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது, முக்திர் ஹித்வோன்யதோ-ரூபம்

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 222

ஸ்வரூக்ஷபண வ்யவஸ்திதி:. முக்தி என்றோல் கிருஷ்ணரின் நித்திய க்ஷசவகன்
என்னும் தனது ஸ்வரூபத்தில் நிடலதபற்றிருப்பதோகும்.

பதம் 4.36 - அபி க்ஷசத₃ஸி போக்ஷபப்₄ய꞉

अशप चेदशस पापेभ्यः सवेभ्यः पापकृ त्तर्ः ।

सवं ज्ञानप्लवेनैव वृशजनं सततररष्टयशस ॥ ३६ ॥
அபி க்ஷசத₃ஸி போக்ஷபப்₄ய꞉ ஸர்க்ஷவப்₄ய꞉ போபக்ருத்தம꞉ |

ஸர்வம் ஜ்ஞோனப்லக்ஷவடனவ வ்ருஜினம் ஸந்தரிஷ்யஸி || 4-36 ||

அபி — கூை; க்ஷசத் — ஆயின்; அஸி — நீ; போக்ஷபப்₄ய꞉ — போவிகளில்; ஸர்க்ஷவப்₄ய꞉ —

எல்லோரிலும்; போப-க்ருʼத்-தம꞉ — தபரும் போவி; ஸர்வம் — அவ்தவல்லோ போவ
விடளவுகடளயும்; ஜ்ஞோன-ப்லக்ஷவன — உன்னதமோன ஞோனம் என்னும் பைகோல்;
ஏவ — நிச்சியமோக; வ்ருʼஜினம் — துன்பக் கைல்; ஸந்தரிஷ்யஸி — நீ முழுதும் கைந்து
விடுவோய்

தமோழிதபயர்ப்பு

போவிகளில் எல்லோம் தபரும் போவியோக நீ கருதப்பட்ைோலும்

உன்னதமோன ஞோனதமனும் பைகில் நீ நிடலதபற்றுவிட்ைோல்,
உன்னோல் துன்பக் கைடலக் கைந்துவிை முடியும்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ணருைனோன ஸ்வரூப நிடலடய அறிதல் மிகவும் நல்லது ; ஏதனனில்,

அறியோடமக் கைலில் நைக்கும் வோழ்வுப் க்ஷபோரோட்ைத்திலிருந்து இஃது ஒருவடன
உைனடியோக உயர்த்திவிடுகிறது. இந்த ஜைவுலகம் சில சமயம் அறியோடமக்
கைலுக்கும், சில சமயம் கோட்டுத் தீயிற்கும் உவமிக்கப்படுகின்றது. எவ்வளவுதோன்
நன்றோக நீச்சல் அறிந்தவனோயினும், கைலில் அவனது க்ஷபோரோட்ைம்
கடினமோனதோகும். தத்தளிக்கும் மனிதடன கைலிலிருந்து கோக்க யோக்ஷரனும்
முன்வந்தோல், அவக்ஷன மிகச்சிறந்த கோப்க்ஷபோனோவோன். பரம புருஷ
பகவோனிைமிருந்து தபறப்படும் பக்குவமோன ஞோனக்ஷம முக்திக்கோன வழி. கிருஷ்ண
உணர்வு எனும் பைகு மிக எளியதும் மிகச் சிறந்ததும் ஆகும்.

பதம் 4.37 - யடத₂தோ₄ம்ஸி ஸமித்₃க்ஷதோ

यथैधांशस सशर्द्धोऽग्नभमस्र्सात्कु रुतेऽजुमन ।

ज्ञानाग्न सवमकर्ामशण भस्र्सात्कु रुते तथा ॥ ३७ ॥
யடத₂தோ₄ம்ஸி ஸமித்₃க்ஷதோ₄(அ)க்₃னர்ப₄ஸ்மஸோத்குருக்ஷத(அ)ர்ஜுன |

ஜ்ஞோநோக்₃ன ஸர்வகர்மோணி ப₄ஸ்மஸோத்குருக்ஷத ததோ₂ || 4-37 ||

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 223

 யதோ₂ — க்ஷபோல; ஏதோ₄ம்ʼஸி — விறகு; ஸமித்₃த₄꞉ — எரிகின்ற; அக்₃னி꞉ — தநருப்பு;
ப₄ஸ்ம-ஸோத் — சோம்பல்; குருக்ஷத — மோற்றுவதுேி; அர்ஜுன — அர்ஜுனோ; ஜ்ஞோன-
அக்₃னி꞉ — ஞோன தநருப்பு; ஸர்வ-கர்மோணி — தபௌதிகச் தசயல்களின் எல்லோ
விடளவுகடளயும்; ப₄ஸ்ம-ஸோத் — சோம்பலோக; குருக்ஷத — அது மோற்றுகின்றது; ததோ₂
— அதுக்ஷபோலக்ஷவ.

தமோழிதபயர்ப்பு

தகோழுந்துவிட்டு எரியும் தநருப்பு விறடக சோம்பலோக்குவடதப் க்ஷபோல,

அர்ஜுனோ, ஞோன தநருப்போனது ஜைச் தசயல்களின் விடளவுகடள
எல்லோம் சோம்பலோக்கி விடுகின்றது.

தபோருளுடர

ஆத்மோ, பரமோத்மோ மற்றும் இவர்களுைனோன உறவு இவற்டறப் பற்றிய

பக்குவமோன அறிவு இங்கு தநப்பிற்கு ஒப்பிைப்படுகிறது. இந்த தநருப்பு தீ யச்
தசயல்களின் விடளவுகடள மட்டும் எரிப்பக்ஷதோடு அல்லோமல், நற்தசயல்களின்
விடளவுகடளயும் கூை சோம்பலோக்கி விடுகின்றது. உருவோகிக் தகோண்டிருக்கும்
விடளவுகள், பழுத்துக் தகோண்டிருக்கும் விடளவுகள், தற்க்ஷபோது அனுபவித்து
தகோண்டிருக்கும் விடளவுகள், எதிர்போர்க்கபடும் விடளவுகள் என விடளவுகளில்
பல நிடலகள் உள்ளன. ஜீவோத்மோவின் ஸ்வரூபத்டதப் பற்றிய ஞோனம்
இவ்விடளவுகள் அடனத்டதயும் எரித்து சோம்பலோக்கி விடுகின்றது. ஒருவன்
பூரண ஞோனத்தில் இருக்கும் க்ஷபோது, க்ஷதோன்றிய விடளவுகள், க்ஷதோன்றோத
விடளவுகள் என எல்லோக்ஷம எரிக்கப்பட்டு விடுகின்றன. உக்ஷப உடஹடவஷ ஏக்ஷத
தரத்-யம்ருத: ஸோத்-வஸோதூன,ீ 'தசயல்களின் போவ புண்ணியங்கள் இரண்டையும்
ஒருவன் தவற்றி தகோள்கிறோன்' என்று க்ஷவதம் (ப்ருஹத்-ஆரண்யக உபநிஷத்
4.4.22) கூறுகின்றது.

பதம் 4.38 - ந ஹி ஜ்ஞோக்ஷனன ஸத்₃ருஷ

न शह ज्ञानेन सदृिं पशवत्रशर्ह शवद्यते ।

तत्स्वयं योगसंशसद्धः कालेनात्र्शन शवतदशत ॥ ३८ ॥
ந ஹி ஜ்ஞோக்ஷனன ஸத்₃ருஷ₂ம் பவித்ரமிஹ வித்₃யக்ஷத |

தத்ஸ்வயம் க்ஷயோக₃ஸம்ஸித்₃த₄꞉ கோக்ஷலனோத்மனி விந்த₃தி || 4-38 ||

ந — இல்டல; ஹி — நிச்சியமோக; ஜ்ஞோக்ஷனன — ஞோனத்துைன்; ஸத்₃ருʼஷ₂ம் —

ஒப்பிடுடகயில்; பவித்ரம் — புனிதமோனது; இஹ — இவ்வுலகில்; வித்₃யக்ஷத —
இருக்கின்றது; தத் — அது; ஸ்வயம் — தோக்ஷன; க்ஷயோக₃ — பக்தியில்; ஸம்ʼஸித்₃த₄꞉ —
பக்குவமடைந்தவன்; கோக்ஷலன — கோலப் க்ஷபோக்கில்; ஆத்மனி — தன்னில்; விந்த₃தி —
அனுபவிக்கிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 224

 இவ்வுலகில் உன்னத ஞோனத்டதப் க்ஷபோலச் சிறந்ததும்,
தூய்டமயோனதும் க்ஷவதறோன்றும் இல்டல. இத்தகு ஞோனக்ஷம எல்லோ
க்ஷயோகங்களின் முற்றிய பழமோகும். பக்தித் ததோண்டின் பயிற்சியினோல்
இதடன அடைந்தவன், கோலப்க்ஷபோக்கில் இந்த ஞோனத்டத தன்னில்
அனுபவிக்கிறோன்.

தபோருளுடர

உன்னத ஞோனத்டதப் பற்றி நோம் க்ஷபசுடகயில் , ஆன்மீ க உணர்வின் அடிப்படையில்

க்ஷபசுகின்க்ஷறோம். உன்னத ஞோனத்டதப் க்ஷபோன்று தூய்டமயோனதும் சிறந்ததும்
க்ஷவதறதுவுமில்டல. அறியோடமக்ஷய நமது பிடணப்பிற்கு கோரணம், ஞோனக்ஷம நமது
முக்திக்கு கோரணம். இந்த ஞோனம் பக்தித் ததோண்டின் பழுத்த பழமோகும். உன்னத
ஞோனத்தில் நிடலதபறும் க்ஷபோது, அடமதிடய க்ஷவதறங்கும் க்ஷதை க்ஷவண்டிய
அவசியம் இல்டல; ஏதனனில், ஒருவன், அடமதிடய தன்னிக்ஷலக்ஷய
அனுபவிக்கின்றோன். க்ஷவறு விதமோக கூறினோல், ஞோனமும் அடமதியும் கிருஷ்ண
உணர்வில் முற்றுப் தபறுகின்றன. இதுக்ஷவ கீ டதயின் இறுதி முடிவு.

பதம் 4.39 - ஷ்₂ரத்₃தோ₄வோம்ˮல்லப₄

श्रद्धावााँल्लभते ज्ञानं तत्परः संयतेशतद्रयः ।

ज्ञानं लब्ध्वा परां िाशततर्शचरे णाशधगच्छशत ॥ ३९ ॥
ஷ்₂ரத்₃தோ₄வோம்ˮல்லப₄க்ஷத ஜ்ஞோனம் தத்பர꞉ ஸம்யக்ஷதந்த்₃ரிய꞉ |

ஜ்ஞோனம் லப்₃த்₄வோ பரோம் ஷோ₂ந்திமசிக்ஷரணோதி₄க₃ச்ச₂தி || 4-39 ||

ஷ்₂ரத்₃தோ₄-வோன் — நம்பிக்டகயுடைக்ஷயோன்; லப₄க்ஷத — அடைகிறோன்; ஜ்ஞோனம் —

ஞோனம்; தத்-பர꞉ — அதில் மிகுந்த பற்று தகோண்டு; ஸம்ʼயத — கட்டுப்படுத்தப்பட்ை;
இந்த்₃ரிய꞉ — புலன்கள்; ஜ்ஞோனம் — ஞோனம்; லப்₃த்₄வோ — அடைந்ததோல்; பரோம் — பரம;
ஷோ₂ந்திம் — அடமதி; அசிக்ஷரண — தவகு விடரவில்; அதி₄க₃ச்ச₂தி — அடைகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

உன்னத ஞோனத்திற்கோகத் தன்டன அர்ப்பணித்து புலன்கடள

அைக்கக்கூடிய நம்பிக்டகயுடைய மனிதன், அந்த ஞோனத்டத அடையத்
தகுதி வோய்ந்தவனோவோன். அதடன அடைந்தபின், தவகு விடரவில்
பரம ஆன்மீ க அடமதிடய அவன் அடைகிறோன்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்வின் ஞோனம், கிருஷ்ணரின் மீ து திைமோன நம்பிக்டகயுடைவனோல்

அடையப்படுகிறது. கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்படுவதோல் உயர்ந்த பக்குவத்டத
அடைய முடியும் என்று எண்ணுபவன் ஷ்ரத்தோவோன் (நம்பிக்டகயுடைக்ஷயோன்)
எனப்படுகிறோன். இதயத்டத எல்லோ தபௌதிக களங்கத்திலிருந்தும்
தூய்டமப்படுத்தக் கூடிய, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, கிருஷ்ண கிருஷ்ண,

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 225

ஹக்ஷர ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர ஹக்ஷர எனும்
மந்திரத்டத உச்சரிப்பதோலும் பக்தித் ததோண்டிடன பயிற்சி தசய்வதோலும் இந்த
நம்பிக்டக அடையப்படுகின்றது. இதுமட்டுமின்றி, புலன்கடளயும்
கட்டுப்படுத்தியோக க்ஷவண்டும். கிருஷ்ணரின் மீ து நம்பிக்டக தகோண்டு புலன்கடள
அைக்குபவன், தோமதமின்றி கிருஷ்ண உணர்வின் ஞோனத்தில் எளிதோக பக்குவத்டத
அடைய முடியும்.

பதம் 4.40 - அஜ்ஞஷ்₂சோஷ்₂ரத்₃த₃தோ

अज्ञश्चाश्रद्दधानश्च संियात्र्ा शवनश्यशत ।

नायं लोकोऽशस्त न परो न सुखं संियात्र्नः ॥ ४० ॥
அஜ்ஞஷ்₂சோஷ்₂ரத்₃த₃தோ₄னஷ்₂ச ஸம்ஷ₂யோத்மோ வினஷ்₂யதி |
நோயம் க்ஷலோக்ஷகோ(அ)ஸ்தி ந பக்ஷரோ ந ஸுக₂ம் ஸம்ஷ₂யோத்மன꞉ || 4-40 ||

அஜ்ஞ꞉ — தரமோன சோஸ்திர ஞோனம் இல்லோத முட்ைோள்; ச — க்ஷமலும்;

அஷ்₂ரத்₃த₃தோ₄ன꞉ — சோஸ்திரங்களில் நம்பிக்டகயற்ற; ச — க்ஷமலும்; ஸம்ʼஷ₂ய —
சந்க்ஷதகங்கள்; ஆத்மோ — ஒருவன்; வினஷ்₂யதி — வழ்ச்சியடைகிறோன்;
ீ ந—
என்றுமில்டல; அயம் — இந்த; க்ஷலோக꞉ — உலகம்; அஸ்தி — இருக்கிறது; ந —
என்றுமில்டல; பர꞉ — மறுவோழ்வில்; ந — இல்டல; ஸுக₂ம் — இன்பம்; ஸம்ʼஷ₂ய —
சந்க்ஷதகம்; ஆத்மன꞉ — மனிதனின்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆனோல், சோஸ்திரங்கடள சந்க்ஷதகிக்கும் நம்பிக்டகயற்ற முட்ைோள்

மனிதர்கள், இடறயுணர்டவ அடைவதில்டல; அவர்கள்
வழ்ச்சியடைகின்றனர்.
ீ சந்க்ஷதகம் தகோள்ளும் ஆத்மோவிற்கு
இவ்வுலகிக்ஷலோ மறு உலகிக்ஷலோ இன்பம் இல்டல.

தபோருளுடர

தரமோன, அதிகோரப்பூர்வமோன சோஸ்திரங்களில் பகவத் கீ டதக்ஷய மிகச்சிறந்ததோகும்.

மிருகங்கடளப் க்ஷபோல இருக்கும் மனிதர்களுக்கு சோஸ்திரத்தின் மீ து
நம்பிக்டகக்ஷயோ சோஸ்திர ஞோனக்ஷமோ இல்டல; சிலர், சோஸ்திரங்கடளப் பற்றி
அறிந்திருந்தோலும், அவற்றின் சில பகுதிகடள க்ஷமற்க்ஷகோள் கோட்ை முடிந்தோலும்,
அச்தசோற்களில் அவர்களுக்கு நம்பிக்டக இல்டல. க்ஷவறு சிலர் , பகவத் கீ டதடயப்
க்ஷபோன்ற சோஸ்திரங்களில் நம்பிக்டக டவத்திருந்தோலும், புருக்ஷஷோத்தமரோன
பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் வழிபோட்டில் நம்பிக்டக தகோள்வதில்டல. அத்தடகய
நபர்கள் கிருஷ்ண உணர்வில் நிடலத்திருக்க இயலோது. அவர்கள்
வழ்ச்சியடைகின்றனர்.
ீ க்ஷமக்ஷல குறிப்பிைப்பட்ை நபர்களில், நம்பிக்டகயின்றி
எப்க்ஷபோதும் சந்க்ஷதகத்தில் உழல்பவர்கள், எவ்வித முன்க்ஷனற்றமும் அடைவதில்டல.
கைவுளிைமும் அவரது தசோற்களிலும் நம்பிக்டகயற்ற மனிதர்கள், இவ்வுலகிக்ஷலோ
மறு உலகிக்ஷலோ எந்த நன்டமயும் அடைவதில்டல. அவர்களுக்கு சுகம் என்பக்ஷத
இல்டல என்று கூறலோம். எனக்ஷவ , சோஸ்திரங்களில் தகோடுக்கப்பட்டுள்ள

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 226

தகோள்டககடள நம்பிக்டகயுைன் பின்பற்றி, ஞோனத்தின் நிடலக்கு உயர்வு தபற
க்ஷவண்டும். இந்த ஞோனம் மட்டுக்ஷம ஆன்மீ க விஷயங்கடளப் புரிந்து
தகோள்வதற்கோன உன்னத தளத்திற்கு ஒருவடன உயர்த்தக்கூடியது. க்ஷவறு
விதமோகக் கூறினோல், சந்க்ஷதகமுடைய நபர்களுக்கு ஆன்மீ க விடுதடலக்கோன
வோய்ப்பு சிறிதும் இல்டல. எனக்ஷவ , சீைப் பரம்படரயில் வரும் சிறந்த
ஆச்சோரியர்களின் அடிச்சுவட்டைப் பின்பற்றி, தவற்றியடைய க்ஷவண்டும்.

பதம் 4.41 - க்ஷயோக₃ஸன்ன்யஸ்தகர்மோணம

योगसन्न्यस्तकर्ामणं ज्ञानसशछछिसंियर्् ।
आत्र्वततं न कर्ामशण शनबध्नशतत धनञ्जय ॥ ४१ ॥
க்ஷயோக₃ஸன்ன்யஸ்தகர்மோணம் ஜ்ஞோனஸஞ்சி₂ன்னஸம்ஷ₂யம் |
ஆத்மவந்தம் ந கர்மோணி நிப₃த்₄னந்தி த₄னஞ்ஜய || 4-41 ||

க்ஷயோக₃ — கர்ம க்ஷயோகத்தில் தசய்யப்படும் பக்தித் ததோண்டினோல்; ஸன்ன்யஸ்த —

துறந்தவன்; கர்மோணம் — தசயல்களின் பலன்கடள; ஜ்ஞோன — ஞோனத்தினோல்;
ஸஞ்சி₂ன்ன — துண்டித்துவிடு; ஸம்ʼஷ₂யம் — சந்க்ஷதகங்கள்; ஆத்ம-வந்தம் —
தன்னில் நிடலதபற்று; ந — என்றுமில்டல; கர்மோணி — தசயல்கள்; நிப₃த்₄னந்தி —
கட்டுப்படுத்துகின்றன; த₄னம்-ஜய — தசல்வத்டத தவல்க்ஷவோக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

எவதனோருவன் தனது தசயல்களின் பலடனத் துறந்து பக்தித்

ததோண்டில் ஈடுபடுகின்றோக்ஷனோ, எவதனோருவனது சந்க்ஷதகங்கள் உன்னத
ஞோனத்தோல் நீக்கப்பட்டுவிட்ைனக்ஷவோ, அவன் தன்னில் நிடல
தபற்றிருப்பது உறுதி. தசல்வத்டத தவல்க்ஷவோக்ஷன, இவ்வோறோக அவன்
தசயல்களின் விடளவுகளோல் பந்தப்படுவதில்டல.

தபோருளுடர

பரம புருஷ பகவோனோல் உபக்ஷதசிக்கப்பட்ைபடி , பகவத் கீ டதயின் அறிவுடரகடளப்

பின்பற்றுபவன் உன்னத ஞோனத்தின் கருடணயோல் எல்லோவித
சந்க்ஷதகங்களிலிருந்தும் விடுபடுகிறோன். முழு கிருஷ்ண உணர்வில் இருக்கும்
பகவோனின் அம்சமோன அவன், ஏற்கனக்ஷவ தன்னுணர்வில் நிடலதபற்றுள்ளோன்.
எனக்ஷவ, அவன் சந்க்ஷதகமின்றி தசயல்களின் பந்தத்திற்கு அப்போற்பட்ைவன்.

பதம் 4.42 - தஸ்மோத₃ஜ்ஞோனஸம்பூ₄தம

तस्र्ादज्ञानसम्भूतं हृत्स्थं ज्ञानाशसनात्र्नः ।

शछत्त्वैनं संियं योगर्ाशतिोशत्ति भारत ॥ ४२ ॥
தஸ்மோத₃ஜ்ஞோனஸம்பூ₄தம் ஹ்ருத்ஸ்த₂ம் ஜ்ஞோனோஸினோத்மன꞉ |

சி₂த்த்டவனம் ஸம்ஷ₂யம் க்ஷயோக₃மோதிஷ்க்ஷைோ₂த்திஷ்ை₂ போ₄ரத || 4-42 ||

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 227
 தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; அஜ்ஞோன-ஸம்பூ₄தம் — அறியோடமயினோல் பிறந்த; ஹ்ருʼத்-
ஸ்த₂ம் — இதயத்தில் நிடலதபற்றுள்ள; ஜ்ஞோன — ஞோனம்; அஸினோ — ஆயுதத்தோல்;
ஆத்மன꞉ — தனது; சி₂த்த்வோ — துண்டித்து; ஏனம் — இந்த; ஸம்ʼஷ₂யம் — சந்க்ஷதகம்;
க்ஷயோக₃ம் — க்ஷயோகத்தில்; ஆதிஷ்ை₂ — நிடலதபற்று; உத்திஷ்ை₂ — க்ஷபோரிை எழு; போ₄ரத
— பரத குலத் க்ஷதோன்றக்ஷல.

தமோழிதபயர்ப்பு

எனக்ஷவ, அறியோடமயோல் உன் இதயத்தில் எழுந்த ஜயங்கள்

ஞோனதமனும் ஆயுதத்தோல் அழிக்கப்பை க்ஷவண்டும். க்ஷயோக கவசம்
பூண்டு, பரத குலத்தவக்ஷன, எழுந்து க்ஷபோர் புரிவோயோக.

தபோருளுடர

இவ்வத்தியோயத்தில் கூறப்பட்டிருக்கும் க்ஷயோக முடற , ஸநோதன க்ஷயோகம் அல்லது

ஆத்மோக்களோல் தசய்யப்படும் நித்திய தசயல்கள் எனப்படும். இந்த க்ஷயோகத்தில்
இருவடகயோன யோகங்கள் கூறப்படுகின்றன: ஒன்று தபௌதிக உடைடமகடளத்
துறக்கும் யோகம், மற்றது ஆத்ம ஞோனத்தின் யோகம் (இது தூய ஆன்மீ கச்
தசயலோகும்). உடைடமகடளத் துறக்கும் யோகத்டத ஆன்மீ க உணர்வுைன்
இடணக்கோவிடில், அத்தகு யோகம் தபௌதிகமோனதோகிவிடும். ஆனோல் அவற்டற
ஆன்மீ க க்ஷநோக்கதுைன் பக்தித் ததோண்ைோகச் தசய்தோல், அந்த யோகம்
பக்குவமடைகிறது. நோம் ஆன்மீ கச் தசயல்களுக்கு வரும்க்ஷபோது, தனது ஸ்வரூப
நிடலடய அறிதல், பரம புருஷ பகவோடனப் பற்றிய உண்டமடய அறிதல் என
இடவயும் இரண்டு விதமோகப் பிரிக்கப்படுவடதக் கோண்கிக்ஷறோம். பகவத் கீ டதடய
உள்ளபடி பின்பற்றுபவன் ஆன்மீ க அறிவின் இந்த இரு பிரிவுகடள மிக
எளிடமயோக உணரலோம். அவனுக்கு தோன் இடறவனின் அம்சம் என்ற
பக்குவமோன ஞோனத்டத அறிவதில் எந்தச் சிக்கலும் இல்டல. இந்த ஞோனம்
பகவோனின் திவ்யமோன தசயல்கடள எளிதோகப் புரிந்துதகோள்ள உதவுவதோல்,
மிகவும் நன்டம பயப்போதோகும். இவ்வத்தியோயத்தின் ஆரம்பத்தில் பரம புருஷ
பகவோக்ஷன தனது உன்னதமோன தசயல்கடள விவரித்தோர். கீ டதயின்
அறிவுடரகடள உணரோதவன் நம்பிக்டக அற்றவனோவோன், அவன் இடறவனோல்
தனக்கு அளிக்கப்பட்ை சிறு சுதந்திரத்டத தவறோக உபக்ஷயோகிக்கின்றோன். இத்தகு
அறிவுடரகடள தபற்றும், எல்லோவற்டறயும் அறிந்து பரம புருஷ பகவோனின்
நித்தியமோன ஆனந்தமயமோன இயற்டகடய புரிந்து தகோள்ளோதவன் நிச்சியமோக
முதல்தர முட்ைோக்ஷள. கிருஷ்ண உணர்வின் தகோள்டககடள படிப்படியோக
ஏற்றுக்தகோள்வதன் மூலம் அறியோடமடய அகற்ற முடியும். க்ஷதவர்களுக்கோன
யோகங்கள், பிரம்மனுக்கோன யோகம், பிரம்மசரியம், குடும்ப வோழ்க்டக, புலனைக்கம்,
அஷ்ைோங்க க்ஷயோகப் பயிற்சி, தவம், தபௌதிக உடைடமகடளத் துறத்தல்,
க்ஷவதங்கடளப் படித்தல், வர்ணோஷ்ரம தர்மம் எனப்படும் சமூக அடமப்பில் பங்கு
தபறுவதோல் தசய்யப்படும் யோகங்கள் என பல்க்ஷவறு யோகங்களின் மூலம்
கிருஷ்ண உணர்வு எழுப்பப்படுகின்றது. யோகங்களோக அறியப்படும் இடவ
அடனத்தும் ஒழுக்கப்படுத்தும் தசயல்கடள அடிப்படையோக தகோண்ைடவ.
ஆனோல், இச்தசயல்கள் எல்லோவற்றின் முக்கிய உள்க்ஷநோக்கம் தன்னுணர்க்ஷவயோகும்.
அந்த இலட்சியத்டதத் க்ஷதடுபவக்ஷன பகவத் கீ டதயின் உண்டமயோன மோணவன் ;
ஆனோல், கிருஷ்ணரின் அதிகோரத்டத சந்க்ஷதகிப்பவன் வழ்ச்சியடைகிறோன்.
ீ எனக்ஷவ ,

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 228

பகவத் கீ டத, அல்லது க்ஷவறு எந்த சோஸ்திரமோனோலும், அதடன அங்கீ கரிக்கப்பட்ை
ஆன்மீ க குருவிைம் சரணடைந்து, ததோண்டு தசய்து பயில க்ஷவண்டுதமன்று
அறிவுறுத்தப்படுகிறோன். அனோதி கோலத்திலிருந்து வரும் சீ ைப் பரம்படரடயச்
க்ஷசர்ந்தவக்ஷர அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவோவோர். க்ஷகோடிக்கணக்கோன
வருைங்களுக்கு முன்பு சூரிய க்ஷதவனுக்கு உபக்ஷதசிக்கப்பட்டு இன்றுவடர
பூவுலகில் இருந்துவரும் இந்த பகவோனின் கட்ைடளகளிலிருந்து அவர் சிறிதும்
பிறழ்வக்ஷத இல்டல. எனக்ஷவ, பகவத்கீ டதயின் போடதடய கீ டதயிக்ஷலக்ஷய
கூறியுள்ளபடி பின்பற்ற க்ஷவண்டும். தனது தசோந்த க்ஷநோக்கங்களுக்கோக கீ டதயின்
உண்டமயோன போடதயிலிருந்து விலகியுள்ள சுய நலம் தகோண்ைவர்களிைம்
எச்சரிக்டகயோக இருக்க க்ஷவண்டும். நிச்சியமோக கிருஷ்ணக்ஷர பரம புருஷர், அவரது
தசயல்கள் அடனத்தும் திவ்யமோனடவ. இடத அறிபவன் பகவத் கீ டதடயப்
படிக்கும் ஆரம்ப நிடலயிக்ஷலக்ஷய முக்தி தபற்ற ஆத்மோவோவோன்.

ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டதயின் 'உன்னத அறிவு' என்னும் நோன்கோம் அத்தியோயத்திற்கோன

பக்திக்ஷவதோந்த தபோருளுடரகள் இத்துைன் நிடறவடைகின்றன.

4. உன்னத அறிவு 42 verses Page 229

 5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses

பதம் 5.1 - அர்ஜுன உவோச ஸந்ந்யோஸ

अजुमन उवाच
सन्न्यासं कर्मणां कृ ष्टण पुनयोगं च िंसशस ।
यच्रेय एतयोरे कं ततर्े ब्रूशह सुशनशश्चतर्् ॥ १ ॥
அர்ஜுன உவோச

ஸந்ந்யோஸம் கர்மணோம் க்ருஷ்ண புனர்க்ஷயோக₃ம் ச ஷ₂ம்ஸஸி |

யச்ச்₂க்ஷரய ஏதக்ஷயோக்ஷரகம் தன்க்ஷம ப்₃ரூஹி ஸுநிஷ்₂சிதம் || 5-1 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; ஸந்ந்யோஸம் — துறவு; கர்மணோம் —

எல்லோ தசயல்களிலும்; க்ருʼஷ்ண — கிருஷ்ணக்ஷர; புன꞉ — மீ ண்டும்; க்ஷயோக₃ம் — பக்தித்
ததோண்டு; ச — க்ஷமலும்; ஷ₂ம்ʼஸஸி — நீர் க்ஷபோற்றுகின்றீர்; யத் — எது; ஷ்₂க்ஷரய꞉ —
மிகுந்த நலடனத் தருவது; ஏதக்ஷயோ꞉ — இடவயிரண்டில்; ஏகம் — ஒன்று; தத் — அடத;
க்ஷம — எனக்கு; ப்₃ரூஹி — விளக்குவரோக;
ீ ஸு-நிஷ்₂சிதம் — ததளிவோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் கூறினோன், கிருஷ்ணக்ஷர, முதலில் தசயடலத் துறக்கவும்

பின்னர் பக்தியுைன் தசயலோற்றவும் பரிந்துடரத்துள்ள ீர்.
இடவயிரண்டில் சிறந்த நன்டமடயத் தருவது எது என்படத தயவு
தசய்து ததளிவோக விளக்குவரோக.
ீ

தபோருளுடர

பகவத் கீ டதயின் இந்த ஜந்தோம் அத்தியோயத்தில், வறட்டு மனக் கற்படனடயவிை

பக்தித் ததோண்டில் தசயலோற்றுவக்ஷத சிறந்தது என்கிறோர் பகவோன். வறட்டு மனக்
கற்படனடயவிை பக்தித் ததோண்டு எளிதோனது. ஏதனனில் , இயற்டகயிக்ஷலக்ஷய
திவ்யமோன இஃது ஒருவடன விடளவுகளிலிருந்து விடுவிக்கின்றது. இரண்ைோம்
அத்தியோயத்தில், ஆத்மோடவப் பற்றிய ஆரம்ப அறிவும் ஜைவுைலில் அதன்
பிடணப்பும் விளக்கப்பட்ைது. புத்தி க்ஷயோகம் எனப்படும் பக்தித் ததோண்டின் மூலம் ,
இந்த தபௌதிக பந்தத்திலிருந்து தவளிக்ஷயறுவது எப்படி என்பதும் அங்க்ஷக
விளக்கப்பட்ைது. மூன்றோம் அத்தியோயத்தில், ஞோனத்தின் தளத்தில் நிடல
தபற்றவனுக்கு தசய்ய க்ஷவண்டிய கைடமகள் ஏதுமில்டல என்று விளக்கப்பட்ைது.
நோன்கோம் அத்தியோயத்தில், எல்லோவிதமோன யோகச் தசயல்களும் ஞோனத்தில்
முற்றுப் தபறுவதோக அர்ஜுனனிைம் கூறினோர் பகவோன். இருப்பினும் , நோன்கோம்
அத்தியோயத்தின் இறுதியில், பக்குவமோன ஞோனத்தில் நிடலதபற்று , எழுந்து
க்ஷபோரிடுவோயோக என்று அர்ஜுனடன அறிவுறுத்தினோர் பகவோன். இவ்வோறோக
பக்தியுைன் தசயலோற்றுவடதயும், ஞோனத்தில் தசயலின்டமடயயும் ஒக்ஷர
க்ஷநரத்தில் வலியுறுத்திய கிருஷ்ணர். அர்ஜுனடனக் குழப்பி அவனது
மனஉறுதிடயக் குடலத்துவிட்ைோர். புலன்களோல் தசய்யப்படும் அடனத்து
தசயல்கடளயும் முற்றிலுமோக நிறுத்திவிடுவக்ஷத ஞோனத்தின் துறவு என்று

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 230

அர்ஜுனன் எண்ணிக் தகோண்டிருந்தோன். ஆனோல், பக்தித் ததோண்டில்
தசயலோற்றினோல், தசயல் நிறுத்தப்படுவது எங்ஙனம்? க்ஷவறுவிதமோகக் கூறினோல்,
அர்ஜுனடனப் தபோறுத்தவடரயில் தசயலும் துறவும் ஒன்றுக்தகோன்று ஒத்துப்
க்ஷபோகோதடவயோகத் க்ஷதோன்றுவதோல், சந்நியோசம் (ஞோனத்துைனோன துறவு) என்றோல்
எல்லோவிதமோன தசயல்களிலிருந்தும் முழுடமயோக விடுபட்டிருப்பது என்று
எண்ணுகிறோன். முழு ஞோனத்துைன் தசயல்படுதல் விடளவிகளுக்கு அப்போற்பட்ைது
என்பதோல், அது தசயலின்டமக்கு ஒப்போனது என்படத அர்ஜுனன் அறியவில்டல
க்ஷபோலத் க்ஷதோன்றுகின்றது. எனக்ஷவ , தசயடல முற்றிலும் துறந்துவிடுவதோ, அல்லது
முழு அறிவுைன் தசயல்படுவதோ என்று வினவுகிறோன் அர்ஜுனன்.

பதம் 5.2 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச ஸந்ந

श्रीभगवानुवाच
सन्न्यास: कर्मयोगश्च शन:श्रेयसकरावुभौ ।
तयोस्तु कर्मसन्न्यासात्कर्मयोगो शवशिष्टयते ॥ २ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

ஸந்ந்யோஸ: கர்மக்ஷயோக₃ஷ்₂ச நி:ஷ்₂க்ஷரயஸகரோவுதபௌ₄ |

தக்ஷயோஸ்து கர்மஸந்ந்யோஸோத்கர்மக்ஷயோக்ஷகோ₃ விஷி₂ஷ்யக்ஷத || 5-2 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்.;

ஸந்ந்யோஸ꞉ — தசயடலத் துறத்தல்; கர்ம-க்ஷயோக₃꞉ — பக்தியில் தசயலோற்றல்; ச —
க்ஷமலும்; நி꞉ஷ்₂க்ஷரயஸ-கதரௌ — முக்தியின் போடதடய க்ஷநோக்கிச் தசலுத்தும்;
உதபௌ₄ — இரண்டுக்ஷம; தக்ஷயோ꞉ — இடவயிரண்டில்; து — ஆனோல்; கர்ம-ஸந்ந்யோஸோத்
— பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்கடளத் துறப்படதவிை; கர்ம-க்ஷயோக₃꞉ — பக்தியுைன்
தசயல்படுவது; விஷி₂ஷ்யக்ஷத — சிறந்தது.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோகிய முழுமுதற் கைவுள் பதிலுடரத்தோர். தசயடலத்

துறத்தல், பக்தியுைன் தசயல்படுதல் இரண்டுக்ஷம முக்திக்கு ஏற்றதோகும்.
ஆனோல் இடவயிரண்டில், தசயடலத் துறப்படதவிை பக்தித்
ததோண்டில் தசயல்படுவது சிறந்ததோகும்.

தபோருளுடர

(புலனுகர்ச்சிடயத் க்ஷதடும்) பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்கக்ஷள தபௌதிக பந்தத்திற்கு

கோரணமோகும். உைல் தசௌகரியத்தின் தரத்டத அதிகரிக்கும் க்ஷநோக்கத்துைன்
தசய்யப்பைக்கூடிய தசயல்களில் ஒருவன் ஈடுபட்டிருக்கும் வடர, அவன் பல்க்ஷவறு
வடகயோன உைல்கடள மோற்றுவதும், அதனோல் தபௌதிக பந்தத்டத நீட்டித்துக்
தகோள்வதும் உறுதியோகும். ஸ்ரீமத் போகவதம் (5.5.5-6) இதடன பின்வருமோறு
உறுதிப்படுத்துகிறது.
நூனம் ப்ரமத்த குருக்ஷத விகர்ம
யத் இந்த்ரிய-ப்ரீதய ஆப்ருக்ஷணோதி

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 231

 ந ஸோது மன்க்ஷய யத ஆத்மக்ஷனோ (அ)யம்
அஸன்ன் அபி க்க்ஷலஷ்-த ஆஸ க்ஷதஹ:
பரோபவஸ் தோவத் அக்ஷபோத-ஜோக்ஷதோ
யோவன் ன ஜிக்ஞோஸத ஆத்ம-தத்த்வம்
யோவத் க்ரியோஸ் தோவத் இதம் மக்ஷனோ டவ
கர்மோத்மகம் ஏன ஷரீர-பந்த:
ஏவம் மன: கர்வ-வஷம் ப்ரயுங்க்க்ஷத
அவித்யயோத்மன் யுபதீயமோக்ஷன
ப்ரீதிர் ந யோவன் மயி வோஸுக்ஷதக்ஷவ
ந முச்யக்ஷத க்ஷதஹ-க்ஷயோக்ஷகன தோவத்

'மக்கள் புலனுகர்ச்சியில் பித்துப்பிடித்து அடலகின்றனர். கைந்த கோலத்தில் தசய்த

பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களின் விடளக்ஷவ, முழுக்க முழுக்க துன்பத்துைன் கூடிய
தற்க்ஷபோடதய உைல் என்படத அவர்கள் அறியவில்டல. இவ்வுைல்
தற்கோலிகமோனது என்றோலும், பல்க்ஷவறு விதங்களில் இஃது எப்க்ஷபோதும் ததோல்டல
தகோடுத்துக் தகோண்டுள்ளது. எனக்ஷவ, புலனுகர்ச்சிக்கோகச் தசயலோற்றுவது
நல்லதல்ல. ஒருவன் தனது உண்டம நிடலயிடனப் பற்றி வினவோதவடர,
அவனது வோழ்க்டக க்ஷதோல்வியுள்ளதோகக் கருதப்படுகிறது. அவன் அந்த உண்டம
நிடலயிடன அறிந்து தகோள்ளோதவடர, பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்கடள
(புலனுகர்ச்சிக்கோக) தசய்தோக க்ஷவண்டும்.

க்ஷமலும், புலனுகர்ச்சி என்னும் உணர்வில் ஒருவன் மூழ்கியுள்ளவடர, அவன் தனது

உைல்கடள மோற்றிக் தகோண்டுதோன் இருக்க க்ஷவண்டும். மனமோனது பலன்க்ஷநோக்குச்
தசயல்களில் மூழ்கியிருந்தோலும் சரி. அறியோடமயினோல் போதிக்கப்பட்டிருந்தோலும்
சரி, வோஸுக்ஷதவரின் பக்தித் ததோண்டின் மீ தோன அன்டப வளர்த்தல் அவசியம்.
அவ்வோறு தசய்தோல் மட்டுக்ஷம தபௌதிக வோழ்க்டக என்னும் பிடணப்பிலிருந்து
தவளிக்ஷயற வோய்ப்பு கிட்டும். எனக்ஷவ , முக்தியடைவதற்கு ஞோனம் (தோன் இந்த ஜை
உைலல்ல, ஆன்மீ க ஆத்மோ என்ற அறிவு) மட்டும் க்ஷபோதுமோனதல்ல. ஆன்மீ க
ஆத்மோ என்ற நிடலயில் தசயலோற்ற க்ஷவண்டும். இல்டலக்ஷயல், தபௌதிக
பிடணப்பிலிருந்து தப்பிக்க முடியோது. கிருஷ்ண உணர்வில் தசய்யப்படும்
தசயல்கள், பலடன க்ஷநோக்கிச் தசய்யப்படுபடவ யல்ல. முழு ஞோனத்துைன்
தசய்யப்படும் அச்தசயல்கள், உண்டம ஞோனத்தின் முன்க்ஷனற்றப் போடதடய
பலப்படுத்துகின்றன. ஆனோல் கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபைோமல், தவறுமக்ஷன
பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்கடளத் துறக்கக் கூடிய கட்டுண்ை ஆத்மோவின் இதயம்
உண்டமயில் தூய்டமயடையோது. அவ்வோறு இதயம் தூய்டமயடையோத
கோரணத்தோல், அவன் மீ ண்டும் பலன்க்ஷநோக்குத் தளத்தில் தசயல்பை க்ஷவண்டி வரும்.
மறுபுறம், கிருஷ்ண உணர்வில் தசய்யப்படும் தசயல்கள், பலன் க்ஷநோக்குச்
தசயல்களின் விடளவுகளிலிருந்து ஒருவடன தோனோக விடுபைச் தசய்வதோல்,
அவன் தபௌதிகத் தளத்திற்கு இறங்கி வர க்ஷவண்டிய அவசியமில்டல. எனக்ஷவ ,
கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்படுவது, எக்கணமும் வழ்ச்சியடையலோம்
ீ என்ற
அபோயத்துைன் கூடிய துறடவக் கோட்டிலும், எப்க்ஷபோதும் க்ஷமலோனக்ஷதயோகும்.
ஸ்ரீலரூப க்ஷகோஸ்வோமி தனது பக்தி ரஸோம்ருத சிந்துவில் ( 1.2. 258) உறுதி
தசய்துள்ளபடி, கிருஷ்ண உணர்வற்ற துறவு பூரணமோனதல்ல:

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 232

 ப்ரோபஞ்சிகதயோ புத்த்யோ
ஹரி-ஸம்பந்தி வஸ்துன:
முமுேூபி: பரித்யோக்ஷகோ
டவரோக்யம் பல்கு கத்யக்ஷத

'முக்தியடைய விரும்பும் நபர்கள், பரம புருஷ பகவோனுைன் ததோைர்புடைய

தபோருள்கடள தபௌதிகமோனடவயோக எண்ணி துறக்கின்றனர். எனக்ஷவ , அவர்களது
துறவு முழுடமயோனதல்ல என்று கூறப்படுகிறது. இருக்கக்கூடிய அடனத்தும்
இடறவனுக்குச் தசோந்தமோனது என்பதோல், யோரும் எதன்மீ தும் உரிடம
தகோண்ைோைக் கூைோது என்னும் ஞோனத்துைன் கூடிய துறவு முழுடமயோனதோகும்.
உண்டமயில் யோருக்கும் எதுவும் தசோந்தமில்டல என்படத ஒருவன் உணர
க்ஷவண்டும். அவ்வோறு உணர்ந்த பின்னர் துறவு என்ற க்ஷகள்விக்கு எங்கு இைம் ?
அடனத்தும் கிருஷ்ணருடைய தசோத்து என்படத அறிபவன், எப்க்ஷபோதுக்ஷம துறவில்
நிடல தபற்றுள்ளோன். அடனத்தும் கிருஷ்ணருக்குச் தசோந்தமோனது என்பதோல்,
அடனத்டதயும் அவரது ததோண்டில் ஈடுபடுத்த க்ஷவண்டும். கிருஷ்ண உணர்வில்
தசய்யப்படும் இத்தகு பக்குவமோன தசயல், மோயோவோத பள்ளிடயச் சோர்ந்த
சந்நியோசியின் எத்தடகய தசயற்டகயோன துறடவயும் விை, பன்மைங்குச்
சிறந்ததோகும்.

பதம் 5.3 - ஜ்க்ஷஞய: ஸ நித்யஸந்ந்ய

ज्ञेय: स शनत्यसन्न्यासी यो न िेशष्ट न काङ्क्षशत ।

शनिमतिो शह र्हाबाहो सुखं बतधात्प्रर्ुच्यते ॥ ३ ॥
ஜ்க்ஷஞய: ஸ நித்யஸந்ந்யோஸீ க்ஷயோ ந த்₃க்ஷவஷ்டி ந கோங்ேதி |

நிர்த்₃வந்த்₃க்ஷவோ ஹி மஹோபோ₃க்ஷஹோ ஸுக₂ம் ப₃ந்தோ₄த்ப்ரமுச்யக்ஷத || 5-

3 ||

ஜ்க்ஷஞய꞉ — அறியப்பை க்ஷவண்டும்; ஸ꞉ — அவன்; நித்ய — எப்க்ஷபோதும்; ஸந்ந்யோஸீ —

சந்நியோசி; ய꞉ — எவதனோருவன்; ந — ஒருக்ஷபோதும் இல்டல; த்₃க்ஷவஷ்டி — தவறுப்பது;
ந — இல்டல; கோங்ேதி — விரும்புவது; நிர்த்₃வந்த்₃வ꞉ — எல்லோ
இருடமகளிலிருந்தும் விடுபட்டு; ஹி — நிச்சயமோக; மஹோ-போ₃க்ஷஹோ — பலம்
தபோருந்திய புயங்கடள உடைக்ஷயோக்ஷன; ஸுக₂ம் — இன்பமோக; ப₃ந்தோ₄த் —
பந்தங்களிலிருந்து; ப்ரமுச்யக்ஷத — முழுடமயோக முக்தியடைகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எவதனோருவன் தனது தசயல்களின் விடளவுகளில் விருப்பு தவறுப்பு

அற்றவக்ஷனோ, அவக்ஷன நிரந்தரமோன சந்நியோசி யோவோன். பலம்
தபோருந்திய புயங்கடள உடைய அர்ஜுனோ, எல்லோ
இருடமகளிலிருந்தும் விடுபட்டுள்ள அத்தடகக்ஷயோன், தபௌதிக
பந்தங்கடள எளிதில் தவன்று, முழுடமயோக முக்தியடைகிறோன்.

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 233

 தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்வில் முழுடமயோக உள்ளவன். எப்க்ஷபோதும் சந்நியோசியோவோன்.

ஏதனனில், தன் தசயல்களின் விடளவுகளின்மீ து அவனுக்கு விருப்பமும்இல்டல.
தவறுப்பும்இல்டல. இடறவனின் திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டிற்குத் தன்டன
அர்ப்பணித்துவிட்ை இத்தகு துறவி, கிருஷ்ணருைனோன தனது உறவில்
தன்னுடைய ஸ்வரூப நிடலடய அறிந்துள்ள கோரணத்தோல், அவக்ஷன ஞோனத்தில்
முழுடம தபற்றவனோவோன். கிருஷ்ணக்ஷர முழுடம என்படதயும் , தோன் அவரது
மிகச்சிறிய பகுதி என்படதயும் அவன் நன்கறிவோன். இத்தகு ஞோனம் குணத்திலும்
அளவிலும் சரியோக இருப்பதோல், அது பக்குவமோனதோகும். கிருஷ்ணடரயும்
ஆத்மோடவயும் சமமோகக் கருதும் கருத்து தவறோனதோகும். ஏதனனில், பகுதி
என்றுக்ஷம முழுடமக்குச் சமமோகிவிை முடியோது. ஒருவன் குணத்தில்
ஒன்றுபட்டுள்ளக்ஷபோதிலும், அளவில் க்ஷவறுபடுகிறோன் என்னும் ஞோனம், தன்னில்
பூரண நிடலடய அடைய (ஏக்கமும், ஏமோற்றமும் அற்ற பூரண நிடலடய
அடைய) வழிகோட்ைக்கூடிய திவ்யமோன ஞோனமோகும்.அவனது மனதில் இருடமக்கு
இைக்ஷமயில்டல. ஏதனனில், அவன் எடதச் தசய்தோலும்,அடத கிருஷ்ணருக்கோகக்ஷவ
தசய்கிறோன். இவ்வோறுஇருடமகளின் தளத்திலிருந்து விடுபட்டுள்ள அவன், இந்த
ஜை உலகில் உள்ளக்ஷபோதிலும் முக்தியடைந்த ஆத்மோவோவோன்.

பதம் 5.4 - ஸோங்க்₂யக்ஷயோதகௌ₃ ப்ருத₂

सांख्ययोगौ पृथर्गबाला: प्रवदशतत न पशण्डता: ।

एकर्प्याशस्थत: सम्यगुभयोर्तवतदते फलर्् ॥ ४ ॥
ஸோங்க்₂யக்ஷயோதகௌ₃ ப்ருத₂க்₃போ₃லோ: ப்ரவத₃ந்தி ந பண்டி₃தோ: |

ஏகமப்யோஸ்தி₂த: ஸம்யகு₃ப₄க்ஷயோர்விந்த₃க்ஷத ப₂லம் || 5-4 ||

ஸோங்க்₂ய — ஜை உலகின் ஆய்வறிவு; க்ஷயோதகௌ₃ — பக்தித் ததோண்டில் தசயல்;

ப்ருʼத₂க் — தவவ்க்ஷவறு; போ₃லோ꞉ — சிற்றறிவினர்; ப்ரவத₃ந்தி — க்ஷபசுகின்றனர்; ந —
என்றுமில்டல; பண்டி₃தோ꞉ — பண்டிதர்கள்; ஏகம் — ஒன்றில்; அபி — இருப்பினும்;
ஆஸ்தி₂த꞉ — நிடலதபற்று; ஸம்யக் — பூரணமோக; உப₄க்ஷயோ꞉ — இரண்டின்; விந்த₃க்ஷத —
அனுபவிக்கின்றனர்; ப₂லம் — விடளவு.

தமோழிதபயர்ப்பு

பக்தித் ததோண்டு (கர்ம க்ஷயோகம்) ஜை உலகின் ஆய்வு அறிவிலிருந்து

(ஸோங்கிய க்ஷயோகத்திலிருந்து) க்ஷவறுபட்ைது என்று அறிவற்க்ஷறோக்ஷர
க்ஷபசுவர். எவதனோருவன் தன்டன இவ்விரண்டு போடதகளில் ஏக்ஷதனும்
ஒன்றில் முழுடமயோக ஈடுபத்துகிறோக்ஷனோ, அவன் இரண்டின்
பலடனயும் அடைகிறோன் என்று உண்டமயோன பண்டிதர்கள்
கூறுகின்றனர்.

தபோருளுடர

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 234

படைப்பின் ஆத்மோடவக் கண்ைறிவக்ஷத ஸோங்கிய க்ஷயோகத்தின் (ஜைவுலகிடனப்
பற்றிய ஆய்வறிவின்) க்ஷநோக்கமோகும். விஷ்ணு அல்லது பரமோத்மோக்ஷவ, ஜை
உலகின் ஆத்மோவோவோர். பகவோனுக்குச் தசய்யப்படும் பக்தித் ததோண்டு
பரமோத்மோவிற்கோன ததோண்டையும் உள்ளைக்கியதோகும். ஒரு வழிமுடற
மரத்தின்க்ஷவடரக் கண்டுபிடிப்பதோகும். மற்றக்ஷதோ அதற்கு நீரூற்றுவதோகும்.
ஸோங்கிய தத்துவத்தின் உண்டமயோன மோணவன், ஜை உலகின் க்ஷவரோன
விஷ்ணுடவக் கண்டுபிடித்து, அதன்பின் பக்குவமோன ஞோனத்துைன் தன்டன
அவரது ததோண்டில் ஈடுபடுத்துகிறோன். எனக்ஷவ , சுருக்கமோகச் தசோன்னோல், இரண்டு
முடறகளுக்கும் க்ஷவறுபோடு இல்டல. ஏதனனில் , இரண்டுக்ஷம விஷ்ணுடவ
இலக்கோகக் தகோண்ைடவ. இறுதி இலக்டக அறியோதவக்ஷர ஹோங்கிய க்ஷயோகமும்
கர்ம க்ஷயோகமும் ஒன்றல்ல என்று கூறுவர். ஆனோல் அறிவுடைக்ஷயோர் இந்த
தவவ்க்ஷவறு வழிமுடறகளின் ஒக்ஷர க்ஷநோக்கத்டத அறிவர்.

பதம் 5.5 - யத்ஸோங்க்₂டய: ப்ரோப்

यत्सांख्यै: प्राप्यते स्थानं तद्योगैरशप गम्यते ।

एकं सांख्यं च योगं च य: पश्यशत स पश्यशत ॥ ५ ॥
யத்ஸோங்க்₂டய: ப்ரோப்யக்ஷத ஸ்தோ₂னம் தத்₃க்ஷயோடக₃ரபி க₃ம்யக்ஷத |

ஏகம் ஸோங்க்₂யம் ச க்ஷயோக₃ம் ச ய: பஷ்₂யதி ஸ பஷ்₂யதி || 5-5 ||

யத் — எது; ஸோங்க்₂டய꞉ — ஸோங்கிய தத்துவத்தோல்; ப்ரோப்யக்ஷத —

அடையப்படுகிறக்ஷதோ; ஸ்தோ₂னம் — நிடல; தத் — அது; க்ஷயோடக₃꞉ — பக்தித்
ததோண்ைோல்; அபி — கூை; க₃ம்யக்ஷத — அடையலோம்; ஏகம் — ஒன்று; ஸோங்க்₂யம் —
ஆய்வறிவு; ச — க்ஷமலும்; க்ஷயோக₃ம் — பக்தியில் தசயல்; ச — க்ஷமலும்; ய꞉ —
எவதனோருவன்; பஷ்₂யதி — கோண்கிறோக்ஷனோ; ஸ꞉ — அவக்ஷன; பஷ்₂யதி — உண்டமயில்
கோண்கிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எவதனோருவன், ஸோங்கிய க்ஷயோகத்தினோல் அடையக்கூடிய அக்ஷத நிடல

பக்தித் ததோண்டினோலும் அடையக்கூடியக்ஷத என்படத அறிந்து,
ஸோங்கிய க்ஷயோகத்டதயும் பக்தித் ததோண்டையும் சமநிடலயில்
கோண்கிறோக்ஷனோ, அவக்ஷன உள்ளடத உள்ளபடி கோண்பவனோவோன்.

தபோருளுடர

தத்துவ ஆரோய்ச்சியின் உண்டம க்ஷநோக்கம் வோழ்வின் இறுதி இலக்டக

கண்ைறிவக்ஷத. வோழ்வின்இறுதி இலக்கு தன்னுணர்க்ஷவ என்பதோல், இவ்விரண்டு
வழிகளோல் அடையப்படும் முடிவுகளுக்கிடையில் க்ஷவறுபோடு இல்டல. ஸோங்கிய
தத்துவ ஆய்வினோல், ஆத்மோ இந்த ஜைவுலகின் அம்சம் அல்ல. மோறோக பரம
ஆன்மீ கப் பூரணத்தின் அம்சம் என்ற முடிவிற்கு ஒருவன் வருகிறோன். எனக்ஷவ,
ஆன்மீ க ஆத்மோ ஜைவுலகில் ஆற்ற க்ஷவண்டிய தசயல் ஏதுமில்டல. அவனது
தசயல்கள் பரமனுைன் ஏதோவததோரு வடகயில் ததோைர்புடையதோக இருக்க

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 235

க்ஷவண்டும். எப்க்ஷபோது அவன் கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்படுகின்றோக்ஷனோ , அப்க்ஷபோது
அவன் தனது உண்டமயோன ஸ்வரூப நிடலயில் அடமந்துள்ளோன். ஸோங்கிய
க்ஷயோகதமனும் முதல் பயிற்சியில், அவன் ஜைத்தின் மீ துள்ள பற்றுக்கடள
விட்தைோழிக்க க்ஷவண்டும். பக்தி க்ஷயோக முடறயிக்ஷலோ அவன் கிருஷ்ண பக்திச்
தசயல்களில் பற்றுதல் தகோள்ள க்ஷவண்டும். க்ஷமக்ஷலோட்ைமோகப் போர்த்தோல், ஒரு
வழிமுடற துறடவயும் மற்தறோரு வழிமுடற பற்றுதடலயும் உட்படுத்துவதோகத்
க்ஷதோன்றினோலும், உண்டமயில் இரு வழிகளும் ஒன்க்ஷற. ஜைத்தின் மீ தோன துறவும்
கிருஷ்ணரின் மீ தோன உறவும் ஒன்க்ஷற. இடதக் கோணக்கூடியவன் தபோருள்கடள
உள்ளது உள்ளபடி கோண்கிறோன்.

பதம் 5.6 - ஸந்ந்யோஸஸ்து மஹோபோ₃ஹ

सन्न्यासस्तु र्हाबाहो दु:खर्ाप्तुर्योगत: ।

योगयुक्तो र्ुशनब्रमह्म न शचरे णाशधगच्छशत ॥ ६ ॥
ஸந்ந்யோஸஸ்து மஹோபோ₃க்ஷஹோ து₃:க₂மோப்துமக்ஷயோக₃த: |

க்ஷயோக₃யுக்க்ஷதோ முநிர்ப்₃ரஹ்ம ந சிக்ஷரணோதி₄க₃ச்ச₂தி || 5-6 ||

ஸந்ந்யோஸ꞉ — துறவு வோழ்க்டக; து — ஆனோல்; மஹோ-போ₃க்ஷஹோ — பலம்

தபோருந்திய புயங்கடள உடையவக்ஷன; து₃꞉க₂ம் — துக்கம்; ஆப்தும் — மிகுந்தது;
அக்ஷயோக₃த꞉ — பக்தித் ததோண்டு இல்லோமல்; க்ஷயோக₃-யுக்த꞉ — பக்தித் ததோண்டில்
ஈடுபட்ைவன்; முனி꞉ — சிந்திப்பவன்; ப்₃ரஹ்ம — பரம்தபோருடள; ந சிக்ஷரண —
தோமதமின்றி; அதி₄க₃ச்ச₂தி — அடைகின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இடறவனின் பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபைோமல், தவறுமக்ஷன எல்லோச்

தசயல்கடளயும் துறப்பது ஒருவடன மகிழ்விக்கோது. ஆனோல் பக்தித்
ததோண்டில் ஈடுபட்டுள்ள சிந்தடனயுடைய மனிதன், தோமதமின்றி
பரம்தபோருடள அடைய முடியும்.

தபோருளுடர

இருவடகயோன சந்நியோசிகள் துறவு வோழ்வில் ஈடுபட்டுள்ளனர். மோயோவோத

சந்நியோசிகள் ஸோங்கிய தத்துவத்டதப் படிப்பதிலும், டவஷ்ணவ சந்நியோசிகள்
க்ஷவதோந்த சூத்திரத்திற்கு முடறயோன விளக்கம் தகோடுக்கக்கூடிய போகவத
தத்துவத்டதப் படிப்பதிலும் ஈடுபட்டுள்ளனர். மோயோவோத சந்நியோசிகளும் க்ஷவதோந்த
சூத்திரத்டதப் படிக்கின்றனர். ஆனோல் அவர்கள் சங்கரோசோரியரோல் எழுதப்பட்ை ஷோ
ரீரிக-போ ஷ்ய எனப்படும் உடரடயப் படிக்கின்றனர். போகவத பள்ளியின்
மோணவர்கள் பஞ்சரோத்ர தநறிகளின்படி இடறவனின் பக்தித் ததோண்டில்
ஈடுபடுவதோல், டவஷ்ணவ சந்நியோசிகளுக்கு பகவோனின் திவ்யமோன ததோண்டில்
பலதரப்பட்ை ஈடுபோடுகள் உள்ளன. டவஷ்ணவ சந்நியோசிகடளப் தபோறுத்த
வடரயில், அவர்களுக்கும் தபௌதிகச் தசயல்களுக்கும் எந்தத் ததோைர்பும் இல்டல
என்றக்ஷபோதிலும், அவர்கள் இடறவனின் பக்தித் ததோண்டில் பற்பல தசயல்கடளச்

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 236

தசய்கின்றனர். ஆனோல் ஸோங்கிய, க்ஷவதோந்த கல்வியிலும், மனக் கற்படனயிலும்
ஈடுபடும் மோயோவோத சந்நியோசிகளோல் இடறவனின் திவ்யமோன ததோண்டிடனச்
சுடவக்க முடியோது. அவர்களின் ஆய்வுகள் மிகவும் கடினமோனதோல். , சில
க்ஷநரங்களில் அவர்கள் பிரம்மடனப் பற்றிய கற்படனகளில் கடளப்புற்று,
முடறயோன அறிவின்றி போகவதத்திைம் தஞ்சமடைகின்றனர். விடளவு-
இவர்களது போகவத கல்வி ததோல்டல அளிப்பதோகிவிடுகிறது. மோயோவோத
சந்நியோசிகளின் தசயற்டகயோன வறட்டு கற்படனகளும் அருவவோத
விளக்கங்களும் சற்றும் பயனற்றடவயோகி விடுகின்றன. பக்தித் ததோண்டில்
ஈடுபட்டுள்ள டவஷ்ணவ சந்நியோசிகக்ஷளோ, தங்களது திவ்யமோன கைடமகடள
ஆற்றுவதில் ஆனந்தத்துைன் உள்ளனர். க்ஷமலும் இறுதியில் இடறவனின்
திருநோட்டை அடைவதற்கோன உத்திரவோதமும் அவர்களிைம் உள்ளது. மோயோவோத
சந்நியோசிகள் , சில சமயங்களில் தன்னுணர்வுப் போடதயிலிருந்து வழ்ச்சியடைந்து
ீ ,
மக்கள் ததோண்டு சமூக க்ஷசடவ க்ஷபோன்ற தபௌதிகச் தசயல்களில் மீ ண்டும்
நுடழகின்றனர். அச்தசயல்கள் தபௌதிக ஈடுபோடுகக்ஷள. எனக்ஷவ, எது பிரம்மன், எது
பிரம்மனல்ல என்படதப் பற்றிய வறட்டு கற்படனகளில் ஈடுபட்டிருக்கும்
சந்நியோசிகள் பற்பல பிறவிகளுக்குப் பின் கிருஷ்ண பக்திக்கு வரலோம்
என்றக்ஷபோதிலும், அவர்கடளக் கோட்டிலும் கிருஷ்ண பக்தியின் தசயல்களில்
ஈடுபட்டுள்ள டவஷ்ணவர்கள், நன்நிடலயில் உள்ளனர் என்பக்ஷத முடிவு.

பதம் 5.7 - க்ஷயோக₃யுக்க்ஷதோ விஷ₂த்₃தோ

योगयुक्तो शविद्धात्र्ा शवशजतात्र्ा शजतेशतद्रय: ।

सवमभूतात्र्भूतात्र्ा कु वमिशप न शलप्यते ॥ ७ ॥
க்ஷயோக₃யுக்க்ஷதோ விஷ₂த்₃தோ₄த்மோ விஜிதோத்மோ ஜிக்ஷதந்த்₃ரிய: |

ஸர்வபூ₄தோத்மபூ₄தோத்மோ குர்வன்னபி ந லிப்யக்ஷத || 5-7 ||

க்ஷயோக₃-யுக்த꞉ — பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டு; விஷு₂த்₃த₄-ஆத்மோ —

தூய்டமயடைந்த ஆத்மோ; விஜித-ஆத்மோ — தன்டனக் கட்டுப்படுத்தி; ஜித-இந்த்₃ரிய꞉
— புலன்கடளக் கட்டுப்படுத்தி; ஸர்வ-பூ₄த — எல்லோ உயிர்வோழிகளுக்கும்; ஆத்ம-
பூ₄த-ஆத்மோ — கருடணயுடைய; குர்வன் அபி — தசயலில் ஈடுபட்டிருந்தோலும்; ந —
என்றுமில்டல; லிப்யக்ஷத — பந்தப்படுவது.

தமோழிதபயர்ப்பு

மனடதயும், புலன்கடளயும் கட்டுப்படுத்தி பக்தியுைன் தசயல்படும்

தூய ஆத்மோ, அடனவருக்கும் பிரியமோனவன், அடனவரும் அவனுக்கு
பிரியமோனவர்கள், எப்க்ஷபோதும் தசயலில் ஈடுபட்டுள்ளக்ஷபோதிலும், அத்தகு
மனிதன் பந்தப்படுவதில்டல.

தபோருளுடர

முக்தியின் போடதயிலிருக்கும் கிருஷ்ண உணர்வினன், அடனத்து

உயிர்வோழிகளுக்கும் மிகவும் பிரியமோனவன், க்ஷமலும், அடனத்து உயிர்களும்

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 237

அவனுக்கு பிரியமோனடவ. இஃது அவனது கிருஷ்ண உணர்வினோக்ஷலக்ஷய
சோத்தியமோகிறது. ஒரு மரத்தின் இடலகடளயும் கிடளகடளயும் அதிலிருந்து
தனியோகப் பிரித்துப் போர்க்க இயலோதடதப் க்ஷபோல், கிருஷ்ண உணர்வினனோல் எந்த
உயிடரயும் கிருஷ்ணரிைமிருந்து தனியோகப் பிரித்துப் போர்க்க முடியோது. மரத்தின்
க்ஷவருக்கு நீருற்றினோல் அஃது எல்லோ இடலகளுக்கும் கிடளகளுக்கும்
விநிக்ஷயோகிக்கப்படும் என்றும், வயிற்றிற்கு உணவு வழங்குவதோல் சக்தியோனது
தோனோகக்ஷவ உைல் முழுவதும் விநிக்ஷயோகிக்கப்படும் என்றும் அவன் நன்றோக
அறிவோன். அடனவருக்கும் க்ஷசவகனோக விளங்குவதோல், கிருஷ்ண உணர்வினன்
அடனவருக்கும் பிரியமோனவன். க்ஷமலும், அடனவரும் அவனது தசயலோல்
திருப்தியடைவதோல், அவனது உணர்வு தூய்டமயோக உள்ளது. அவனது உணர்வு
தூய்டமயோக இருப்பதோல், அவனது மனம் முழுடமயோகக்
கட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. க்ஷமலும் அவனது மனம் கட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ளதோல்,
அவனது புலன்களும் கட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. அவனது மனம் எப்க்ஷபோதும்
கிருஷ்ணரின் மீ து நிடலத்திருப்பதோல், கிருஷ்ணரிைமிருந்து அவன் விலகுவதற்கு
வோய்ப்க்ஷப இல்டல. க்ஷமலும், இடறத் ததோண்டைத் தவிர பிற ஜை விஷயங்களில்
அவன் தனது புலன்கடள ஈடுபடுத்துவோன் என்பதற்கும் வோய்ப்பில்டல.
கிருஷ்ணருைன் சம்பந்தப்பட்ை விஷயங்கடளத் தவிர பிற விஷயங்கடள அவன்
க்ஷகட்க விரும்புவதில்டல. கிருஷ்ணருக்கு அர்ப்பணிக்கப்பைோத எடதயும் அவன்
உண்ண விரும்புவதில்டல. க்ஷமலும் கிருஷ்ணருைன் சம்பந்தப்பைோத எந்த
இைத்திற்கும் அவன் க்ஷபோக ஆடசப்படுவதில்டல. எனக்ஷவ , அவனது புலன்கள்
கட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. புலன்கடளக் கட்டுப்படுத்தியவன் யோருக்கும்
தீங்கிடழக்க முடியோது, அப்படிதயனில் அர்ஜுனன் (க்ஷபோரில்) மற்றவர்களுக்கு
தீங்கிடழக்கவில்டலயோ? அப்க்ஷபோது அவன் கிருஷ்ண உணர்வில்
இருக்கவில்டலயோ? என்று ஒருவர் க்ஷகட்கலோம். க்ஷமக்ஷலோட்ைமோக மட்டுக்ஷம
அர்ஜுனன் தீங்கிடழத்தோன். ஏதனனில் (ஏற்தகனக்ஷவ இரண்ைோம் அத்தியோயத்தில்
விளக்கப்பட்ைபடி) ஆத்மோடவ தகோல்ல முடியோது என்பதோல் , க்ஷபோர்க்களத்தில்
குழுமியிருந்த அடனவரும் தங்களது தனித்தன்டமயுைன் ததோைர்ந்து வோழப்
க்ஷபோகிறோர்கள். எனக்ஷவ, ஆத்ம ரீதியில், குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்களத்தில் எவரும்
தகோல்லப்பைவில்டல. அங்க்ஷக பிரத்திக்ஷயகமோக வற்றிருந்த
ீ கிருஷ்ணரின்
ஆடணப்படி அவர்களது ஆடைகள் மட்டுக்ஷம மோற்றப்பட்ைன. எனக்ஷவ,
குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்களத்தில் அர்ஜுனன் க்ஷபோரிட்ைக்ஷபோது , உண்டமயில் அவன்
க்ஷபோர் புரியவில்டல. அவன் பூரண கிருஷ்ண உணர்வுைன் கிருஷ்ணரது
கட்ைடளகடள நிடறக்ஷவற்றிக் தகோண்டிருந்தோன். அத்தகு மனிதன் தனது கர்ம
விடளவுகளோல் ஒருக்ஷபோதும் பந்தப்படுவதில்டல.

பதம் 8-9 - டநவ கிஞ்சித் கக்ஷரோமீ தி யுக்க்ஷதோ

नैव ककशञ्चत्करोर्ीशत युक्तो र्तयेत तत्त्वशवत् ।

पश्यछि‍ृण्वतस्पृिशञ्जघ्रिश्नतगच्छतस्वपतश्वसन् ॥ ८ ॥
டநவ கிஞ்சித்கக்ஷரோமீ தி யுக்க்ஷதோ மன்க்ஷயத தத்த்வவித் |

பஷ்₂யஞ்ஷ்₂ருண்வன்ஸ்ப்ருஷ₂ஞ்ஜிக்₄ரன்னஷ்₂னன்க₃ச்ச₂ன்ஸ்வபன்ஷ்₂

வஸன் || 5-8 ||

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 238

 प्रलपशतवसृजतगृह्णिुशतर्षशिशर्षिशप ।
इशतद्रयाणीशतद्रयाथेषु वतमतत इशत धारयन् ॥ ९ ॥
ப்ரலபன்விஸ்ருஜன்க்₃ருஹ்ணன்னுன்மிஷந்நிமிஷன்னபி |

இந்த்₃ரியோண ீந்த்₃ரியோர்க்ஷத₂ஷு வர்தந்த இதி தோ₄ரயன் || 5-9 ||

ந — என்றுமில்டல; ஏவ — நிச்சியமோக; கிஞ்சித் — எதுவுக்ஷம; கக்ஷரோமி — நோன்

தசய்கிக்ஷறன்; இதி — என்று; யுக்த꞉ — ததய்வக
ீ உணர்வில் ஈடுபட்டு; மன்க்ஷயத —
எண்ணுகிறோன்; தத்த்வ-வித் — உண்டமடய அறிந்தவன்; பஷ்₂யன் — போர்த்தல்;
ஷ்₂ருʼண்வன் — க்ஷகட்ைல்; ஸ்ப்ருʼஷ₂ன் — ததோடுதல்; ஜிக்₄ரன் — நுகர்தல்; அஷ்₂னன்
— உண்ணுதல்; க₃ச்ச₂ன் — தசல்லுதல்; ஸ்வபன் — கனவு கோணல்; ஷ்₂வஸன் —
சுவோசித்தல்; ப்ரலபன் — க்ஷபசுதல்; விஸ்ருʼஜன் — துறத்தல்; க்₃ருʼஹ்ணன் — ஏற்றல்;
உன்மிஷன் — திறத்தல்; நிமிஷன் — மூடுதல்; அபி — இருப்பினும்; இந்த்₃ரியோணி —
புலன்கள்; இந்த்₃ரிய-அர்க்ஷத₂ஷு — புலனுகர்ச்சியில்; வர்தந்க்ஷத — அவர்கள்
ஈடுபட்டிருக்கட்டும் என்று; இதி — இவ்வோறோக; தோ₄ரயன் — எண்ணுதல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ததய்வக
ீ உணர்வில் இருப்பவன், போர்த்தல், க்ஷகட்ைல், ததோடுதல்,
நுகர்தல், உண்ணுதல், தசல்லுதல், உறங்குதல், சுவோசித்தல்
ஆகியவற்றில் ஈடுபட்டிருப்பினும், உண்டமயில் தோன் ஒன்றுக்ஷம
தசய்வதில்டல என்படத எப்க்ஷபோதும் தனக்குள் அறிந்துள்ளோன்.
ஏதனனில், க்ஷபசும்க்ஷபோதும், கழிக்கும்க்ஷபோதும், ஏற்றுக் தகோள்ளும் க்ஷபோதும்,
கண்கடள மூடித் திறக்கும்க்ஷபோதும், ஜைப்புலன்கக்ஷள அவற்றின்
விஷயங்களுைன் ஈடுபடுகின்றன என்றும், அவற்றிலிருந்து தோன்
க்ஷவறுபட்ைவன் என்றும், அவன் எப்க்ஷபோதும் அறிகின்றோன்.

தபோருளுடர

தசய்யப்படும் தசயல்கள் அடனத்தும், தசய்பவன், தசயல், சூழ்நிடல, முயற்சி,

அதிர்ஷ்ைம் என்னும் ஐந்து உைனடி மற்றும் முடறமுக கோரணங்கடள
அடிப்படையோகக் தகோண்ைடவ. தனது நிடலயில் தூய்டமயோக இருக்கும்
கிருஷ்ண உணர்வினனுக்கு எந்தச் தசயலுைனும் எவ்வித ததோைர்பும் இல்டல.
ஏதனனில், அவன் கிருஷ்ணரது திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில் ஈடுபட்டுள்ளோன்.
அவன் தனது உைலோலும், புலன்களோலும் தசயல்படுவது க்ஷபோலத் க்ஷதோன்றினோலும்,
ஆன்மீ கத்தில் ஈடுபடுவக்ஷத தனது உண்டமயோன நிடல என்படத அவன்
எப்க்ஷபோதும் நிடனவில் டவத்துள்ளோன். ஒருவன் ஜை உணர்வில் இருக்கும்க்ஷபோது,
புலன்கள் புலனுகர்ச்சியில் ஈடுபடுத்தப்படுகின்றன. கிருஷ்ண உணர்விக்ஷலோ அடவ
கிருஷ்ணரின் புலன்கடளத் திருப்திப்படுத்துவதில் ஈடுபடுத்தப்படுகின்றன. எனக்ஷவ ,
கிருஷ்ண உணர்வில் புலன்களின் ஈடுபட்டிருப்பது க்ஷபோலத் க்ஷதோன்றினோலும், அவன்
எப்க்ஷபோதும் சுதந்திரமோனவக்ஷன. போர்த்தல், க்ஷகட்ைல் க்ஷபோன்றடவ ஞோன
இந்திரியங்களின் தசயல்களோகும். நகர்தல் க்ஷபசுதல் , கழித்தல் க்ஷபோன்றடவ கர்ம
இந்திரியங்களின் தசயல்களோகும். புலன்களின் தசயல்களோல் கிருஷ்ண

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 239

உணர்வினன் ஒருக்ஷபோதும் போதிக்கப் படுவதில்டல. தன்டன கைவுளின் நிரந்தரத்
ததோண்ைனோக அவன் அறிந்துள்ளதோல், இடறவனின் ததோண்டிடனத் தவிர க்ஷவறு
எடதயும் அவனோல் தசய்ய முடியோது.

பதம் 5.10 - ப்₃ரஹ்மண்யோதோ₄ய கர்ம

ब्रह्मण्याधाय कर्ामशण सङ्गं त्यक्त्वा करोशत य: ।

शलप्यते न स पापेन पद्मपत्रशर्वाम्भसा ॥ १० ॥
ப்₃ரஹ்மண்யோதோ₄ய கர்மோணி ஸங்க₃ம் த்யக்த்வோ கக்ஷரோதி ய: |

லிப்யக்ஷத ந ஸ போக்ஷபன பத்₃மபத்ரமிவோம்ப₄ஸோ || 5-10 ||

ப்₃ரஹ்மணி — பரம புருஷ பகவோனுக்கு; ஆதோ₄ய — சோர்ந்து; கர்மோணி — எல்லோச்

தசயல்களும்; ஸங்க₃ம் — பற்றுதல்; த்யக்த்வோ — துறந்து; கக்ஷரோதி — தசய்கிறோன்; ய꞉ —
எவன்; லிப்யக்ஷத — போதிக்கப்படுதல்; ந — என்றுமில்டல; ஸ꞉ — அவன்; போக்ஷபன —
போவத்தோல்; பத்₃ம-பத்ரம் — தோமடர இடல; இவ — க்ஷபோல; அம்ப₄ஸோ — நீரினோல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பற்றின்றி தனது கைடமகடளச் தசய்து, பலன்கடள பரம புருஷ

பகவோனுக்கு அர்ப்பணிப்பவன், தோமடர இடல எவ்வோறு நீரோல்
தீண்ைப்படுவதில்டலக்ஷயோ, அதுக்ஷபோல அவன் போவ விடளவுகளோல்
தீண்ைப்படுவதில்டல.

தபோருளுடர

இங்க்ஷக ப்ரஹ்மணி என்றோல் கிருஷ்ண உணர்வில் என்று தபோருள்.

முக்குணங்களின் தமோத்தக் கலடவ ப்ரதோன என்று அடழக்கப்படுகிறது. அதன்
தவளிப்போக்ஷை இந்த ஜைவுலகம். ஸர்வம் ஹ்க்ஷயகத் ப்ரஹ்ம (மோண்டூக்ய உபநிஷத்
2), தஸ்மோத் ஏதத் ப்ரஹ்ம நோம ரூபம் அன்னம் ச ஜோயக்ஷத (முண்ைக உபநிஷத்
1.1.9). எனும் க்ஷவத வோக்கியங்களும், மம க்ஷயோனிர் மஹத் ப்ரஹ்ம எனும் பகவத்
கீ டதயின் (14.3) வோக்கியமும் இவ்வுலகில் இருப்படவ அடனத்தும் பிரம்மனின்
புறத் க்ஷதோற்றங்கக்ஷள என்று குறிப்பிடுகின்றன. க்ஷமலும் , விடளவுகள் தவவ்க்ஷவறு
விதத்தில் க்ஷதோன்றியுள்ள க்ஷபோதிலும், அடவ கோரணத்திலிருந்து க்ஷவறுபைோதடவ.
அடனத்தும் பரபிரம்மனோன கிருஷ்ணருைன் ததோைர்புடையக்ஷத என்றும் , அதனோல்
அடனத்தும் அவருக்கு மட்டுக்ஷம தசோந்தமோனடவ என்றும் ஈக்ஷஷோப் நிஷத்தில்
கூறப்பட்டுள்ளது. எல்லோம் கிருஷ்ணருக்குச் தசோந்தமோனடவ என்றும் , அவக்ஷர
எல்லோவற்றிற்கும் உரிடமயோளர் என்றும், அதன் கோரணத்தோல் அடனத்தும்
அவருடைய ததோண்டில் ஈடுபடுத்தப்பட்டுள்ளது என்றும், எவதனோருவன்
பக்குவமோக அறிகின்றோக்ஷனோ, அவன் இயற்டகயோகக்ஷவ தனது தசயல்களின்
(புண்ணியமோனோலும் சரி, போவமோனோலும் சரி) விடளவுகளில் போதிக்கப்பைோதவன்
ஆகின்றோன். ஒரு குறிப்பிட்ை வடகயோன தசயடலச் தசய்வதற்கோக இடறவனோல்
அளிக்கப்பட்ை பரிசோன இந்த ஜைவுைடலயும் நோம் கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபடுத்த
முடியும். நீரிக்ஷலக்ஷய இருந்தோலும் தோமடர இடல நடனயோமல் இருப்படதப்

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 240

க்ஷபோல, கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபடுத்தப்படும் உைலும் போவ விடளவுகளின்
களங்கத்திற்கு அப்போற்பட்ைதோகும். பகவோனும் கீ டதயில் ( 3.30) கூறுகிறோர். மயி
ஸர்வோணி கர்மோணி ஸன்ன்யஸ்ய-- 'எல்லோச் தசயல்கடளயும் என்னிைம்
(கிருஷ்ணரிைம்) ஒப்படை' எனக்ஷவ, முடிவு என்னதவனில், கிருஷ்ண
உணர்வற்றவன் ஜைவுைல் மற்றும் புலன்களின் அடிப்படையில்
தசயலோற்றுகிறோன். ஆனோல் கிருஷ்ண உணர்வினக்ஷனோ, உைல் கிருஷ்ணருடைய
தசோத்து என்பதோல், இது கிருஷ்ணருடைய க்ஷசடவயில் ஈடுபடுத்தப்பை க்ஷவண்டும்
என்ற ஞோனத்துைன் தசயல்படுகிறோன்.

பதம் 5.11 - கோக்ஷயன மனஸோ பு₃த்₃த்₄

कायेन र्नसा बुद्ध्या के वलैररशतद्रयैरशप ।

योशगन: कर्म कु वमशतत सङ्गं त्यक्त्वात्र्िद्धये ॥ ११ ॥
கோக்ஷயன மனஸோ பு₃த்₃த்₄யோ க்ஷகவடலரிந்த்₃ரிடயரபி |

க்ஷயோகி₃ன: கர்ம குர்வந்தி ஸங்க₃ம் த்யக்த்வோத்மஷ₂த்₃த₄க்ஷய || 5-11 ||

கோக்ஷயன — உைலோல்; மனஸோ — மனதோல்; பு₃த்₃த்₄யோ — புத்தியோல்; க்ஷகவடல꞉ —

தூய்டமயுற்று; இந்த்₃ரிடய꞉ — புலன்களோல்; அபி — கூை; க்ஷயோகி₃ன꞉ — கிருஷ்ண
உணர்வினர்; கர்ம — தசயல்கள்; குர்வந்தி — தசய்கின்றனர்; ஸங்க₃ம் — பற்றுதல்;
த்யக்த்வோ — துறந்து; ஆத்ம — ஆத்மோ; ஷு₂த்₃த₄க்ஷய — தூய்டமப்படுத்தும்
க்ஷநோக்கத்துைன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பற்றுதடலத் துறந்த க்ஷயோகிகள், தூய்டமயடைய க்ஷவண்டும் என்ற

ஒக்ஷர க்ஷநோக்கத்துைன், உைல், மனம், புத்தி மற்றும் புலன்களோல் கூை
தசயல்படுகின்றனர்.

தபோருளுடர

ஒருவன் கிருஷ்ணரது புலன்கடளத் திருப்தி தசய்வதற்கோக கிருஷ்ண உணர்வில்

தசயலோற்றும் க்ஷபோது, உைல், மனம், அறிவு, அல்லது புலன்களோல் கூை தசய்யப்படும்
அடனத்து தசயல்களும் ஜைக் களங்கங்களிலிருந்து தூய்டமயடைகின்றன.
கிருஷ்ண பக்தனது தசயல்களிலிருந்து எவ்வித ஜை விடளவுகளும்
ஏற்படுவதில்டல. எனக்ஷவ, ஸத் ஆசோர எனப்படும் தூய்டமப் படுத்தப்பட்ை
தசயல்கள், கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்படுவதோல் எளிதோக
நிடறக்ஷவற்றப்படுகின்றன. பக்தி ரஸோம்ருத சிந்து ( 1.2.187) எனும் தனது நூலில்
ஸ்ரீ ரூப க்ஷகோஸ்வோமி பின்வருமோறு கூறுகிறோர்.
ஈஹோ யஸ்ய ஹக்ஷரர்
கர்மணோ மனஸோ கிரோ
நிகிலோஸ்வ ப்யவஸ்தோஸு
ஜீவன்-முக்த: ஸ உச்யக்ஷத

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 241

'தனது உைல், மனம், அறிவு, மற்றும் தசோற்களின் மூலம் கிருஷ்ண உணர்வில்
(கிருஷ்ணரின் ததோண்டில்) ஈடுபட்டுள்ளவன், தபயரளவிலோன தபௌதிகச்
தசயல்கடளச் தசய்யும் க்ஷபோதிலும், ஜீவன் - முக்த (தபௌதிக உலகிலும் முக்தி
தபற்ற நிடலயில் வோழ்பவன்) என்று அடழக்கப்படுகிறோன். தன்டன இந்த தபௌதிக
உைல் என்க்ஷறோ, உைல் தனக்குச் தசோந்தமோனது என்க்ஷறோ, அவன் நம்புவதில்டல
என்பதோல், அவனிைம் அஹங்கோரம் இல்டல. தோன் இந்த உைலல்ல என்றும்
இவ்வுைல் தனக்குச் தசோந்தமோனதல்ல என்றும் அவன் அறிவோன். அவன்
கிருஷ்ணருக்குச் தசோந்தமோனவன், அவனது உைலும் கிருஷ்ணருக்குச்
தசோந்தமோனக்ஷத. உைல், மனம், புத்தி, வோர்த்டதகள், வோழ்க்டக, தசல்வம் என
தன்னிைம் உள்ள அடனத்டதயும் கிருஷ்ணரின் இடணந்தவனோகிறோன். தோன்
இந்த உைக்ஷல என்பனவற்டற நம்பச் தசய்யும் அஹங்கோரத்திலிருந்து
விடுபட்டுள்ள அவன், கிருஷ்ணருைன் ஒன்றியுள்ளோன். இதுக்ஷவ கிருஷ்ண
உணர்வின் பக்குவநிடலயோகும்.

பதம் 5.12 - யுக்த: கர்மப₂லம் த்ய

युक्त: कर्मफलं त्यक्त्वा िाशततर्ाप्नोशत नैशिकीर्् ।

अयुक्त: कार्कारे ण फले सक्तो शनबध्यते ॥ १२ ॥
யுக்த: கர்மப₂லம் த்யக்த்வோ ஷோ₂ந்திமோப்க்ஷனோதி டநஷ்டி₂கீ ம் |

அயுக்த: கோமகோக்ஷரண ப₂க்ஷல ஸக்க்ஷதோ நிப₃த்₄யக்ஷத || 5-12 ||

யுக்த꞉ — பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்ைவன்; கர்ம-ப₂லம் — எல்லோ தசயல்களின்

பலன்கள்; த்யக்த்வோ — துறந்து; ஷோ₂ந்திம் — பூரண அடமதி; ஆப்க்ஷனோதி —
அடைகிறோன்.; டநஷ்டி₂கீ ம் — அடசவற்ற; அயுக்த꞉ — கிருஷ்ண உணர்வில்
இல்லோதவன்; கோம-கோக்ஷரண — தசயலின் பலடன அனுபவிக்க விரும்புவதோல்;
ப₂க்ஷல — பலன்களில்; ஸக்த꞉ — பற்றுக் தகோண்டு; நிப₃த்₄யக்ஷத — பந்தப்படுகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பக்தியில் உறுதியோக உள்ள ஆத்மோ, எல்லோச் தசயல்களின்

பலடனயும் எனக்க்ஷக அர்ப்பணிப்பதோல், பூரண அடமதிடய
அடைகிறோன். ஆனோல் ததய்வகத்துைன்
ீ இடணயோதவக்ஷனோ, தனது
முயற்சியின் பலடன அனுபவிக்கும் க்ஷபரோடசயோல் பந்தப்படுகிறோன்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்வில் இருப்பவனுக்கு உைல் உணர்வில் இருப்பவனுக்கும் உள்ள

க்ஷவறுபோடு என்னதவனில், கிருஷ்ண உணர்வினன் கிருஷ்ணரிைமும், உைல்
உணர்வினன் தனது தசயல்களின் பலன்களிலும் பற்றுதல் தகோண்டிருப்பக்ஷத.
கிருஷ்ணரிைம் பற்றுதல் தகோண்டு அவருக்கோக தசயல்களின், நிச்சயமோக முக்தி
அடைந்தவனோவோன். அவன் தனது தசயல்களின் பலனில் எவ்வித ஏக்கமும்
தகோள்வதில்டல. இருடமயின் உணர்வில் தசயல்படுவக்ஷத , அதோவது பூரண
சத்தியத்தின் ஞோனமின்றி தசயல்படுவக்ஷத, தசயலின் பலன்களின் மீ தோன

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 242

ஏக்கத்திற்கு கோரணம் என்று போகவதத்தில் விளக்கப்பட்டுள்ளது. புருக்ஷஷோத்தமரோன
கிருஷ்ணக்ஷர பரம பூரண உண்டம. கிருஷ்ண உணர்வில் இருடம கிடையோது.
இருப்படவ எல்லோக்ஷம கிருஷ்ண சக்தியின் படைப்க்ஷப , கிருஷ்ணர் நன்டமயின்
உருவம். எனக்ஷவ, கிருஷ்ண உணர்வின் தசயல்கள் பூரண தளத்தில்
தசய்யப்படுபடவ. திவ்யமோன அச்தசயல்களுக்கு தபௌதிக விடளவுகள்
கிடையோது. இதனோல் ஒருவன் கிருஷ்ண உணர்வில் அடமதி நிடறந்தவனோக
உள்ளோன். ஆனோல் புலனுகர்ச்சிக்கோன இலோபக்கணக்கில் மூழ்கியவன் அந்த
அடமதியிடனப் தபற முடியோது. கிருஷ்ணருக்குப் புறம்க்ஷப எதுவுமில்டல என்பக்ஷத
அடமதி மற்றும் அச்சமின்டமயின் தளம்- இதடன உணர்வக்ஷத கிருஷ்ண
உணர்வின் இரகசியமோகும்.

பதம் 5.13 - ஸர்வகர்மோணி மனஸோ ஸன்

सवमकर्ामशण र्नसा सन्न्यस्यास्ते सुखं विी ।

नविारे पुरे देही नैव कु वमि कारयन् ॥ १३ ॥
ஸர்வகர்மோணி மனஸோ ஸன்ன்யஸ்யோஸ்க்ஷத ஸுக₂ம் வஷீ₂ |

நவத்₃வோக்ஷர புக்ஷர க்ஷத₃ஹீ டநவ குர்வன்ன கோரயன் || 5-13 ||

ஸர்வ — எல்லோ; கர்மோணி — தசயல்கள்; மனஸோ — மனதோல்; ஸன்ன்யஸ்ய —

துறந்து; ஆஸ்க்ஷத — இருக்கிறோன்; ஸுக₂ம் — சுகத்தில்; வஷீ₂ — வசப்படுத்தியவன்;
நவ-த்₃வோக்ஷர — ஒன்பது கதவுகடளக் தகோண்ை இைத்தில்; புக்ஷர — நகரில்; க்ஷத₃ஹீ —
உைடலயுடைய ஆத்மோ; ந — என்றுமில்டல; ஏவ — நிச்சியமோக; குர்வன் — எடதயும்
தசய்வது; ந — இல்டல; கோரயன் — நைப்பதற்கு கோரணமோவது.

தமோழிதபயர்ப்பு

உைடலயுடைய ஆத்மோ, தனது இயற்டகடயக் கட்டுப்படுத்தி, மனதோல்

எல்லோச் தசயல்கடளயும் துறந்துவிடும் க்ஷபோது, தசய்யோமலும்
கோரணமோகோமலும் ஒன்பது கதவுகடளக் தகோண்ை நகரில் (தபௌதிக
உைலில்) இன்பமோக வசிக்கின்றோன்.

தபோருளுடர

உைடல அடைந்த ஆத்மோ ஒன்பது கதவுகடளக் தகோண்ை நகரில் வசிக்கின்றோன்.

உைலின் (உைல் என்னும் நகரத்தின்) தசயல்கள் அதன் குறிப்பிட்ை இயற்டக
குணங்களோல் தோமோகக்ஷவ நைத்தப்படுகின்றன. ஆத்மோ உைலின் நிபந்தடனகளுக்கு
உட்பட்டுள்ளக்ஷபோதிலும், அவன் விரும்பினோல், அந்த நியதிகளுக்கு அப்போற்பட்டு
விளங்க முடியும். தனது உயர் இயற்டகடய மறந்திருப்பதோல் மட்டுக்ஷம. அவன்
தன்டன தபௌதிக உைலோக எண்ணி துன்பங்களுக்கு ஆளோகின்றோன். கிருஷ்ண
உணர்வின் மூலம், அவன் தனது உண்டம நிடலடய புதுப்பித்து , உைல் என்னும்
சிடறயிலிருந்து தவளிவர இயலும். எனக்ஷவ, கிருஷ்ண உணர்டவ ஏற்றுக்
தகோண்ைவுைன் உைல் சோர்ந்த தசயல்களிலிருந்து ஒருவன் முழுடமயோக
விடுபடுகின்றோன். அவனுடைய எண்ணங்கள் மோற்றப்பட்டு, கட்டுப்போடுகளுைன்

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 243

கூடிய வோழ்வில், ஒன்பது வோயில்கள் தகோண்ை நகரில் இன்பமோக வோழ்கிறோன்.
ஒன்பது வோயில்கள் பின்வருமோறு விளக்கப்படுகின்றன.
நவ-த் வோக்ஷர புக்ஷர க்ஷதஹி
ஹம்க்ஷஸோ க்ஷலலோயக்ஷத பஹி:
வஷீ ஸர்வஸ்ய க்ஷலோகஸ்ய
ஸ்தோவரஸ்ய சரஸ்ய ச

'உயிர்வோழியின் உைலில் வோழும் பரம புருஷ பகவோன், பிரபஞ்சம் எங்கிலும் உள்ள

உயிர்வோழிகடளக் கட்டுப்படுத்துபவர். உைல் ஒன்பது வோயில்கடள (இரு கண்கள்,
இரு கோதுகள், இரு நோசித் துவோரங்கள், ஒரு வோய், மலவோய், போலுறுப்பு
ஆகியவற்டற) உடையது. கட்டுண்ை நிடலயில் உள்ள உயிர்வோழி தன்டன
உைலுைன் அடையோளம் கோண்கிறோன், ஆனோல் அவன் தனக்குள்ளிருக்கும்
இடறவனுைன் தன்டன அடையோளம் கோணும்க்ஷபோது, உைலினுள் உள்ளக்ஷபோதிலும்
இடறவடனப் க்ஷபோல சுதந்திரமோனவன் ஆகின்றோன்'. (ஷ் க்ஷவதோஷ் வதர உபநிஷத்
3.18)

எனக்ஷவ, கிருஷ்ண உணர்வினன், ஜைவுைலின் அகச் தசயல்கள் , புறச் தசயல்கள்

இரண்டிலிருந்தும் விடுதடல தபற்றவனோவோன்.

பதம் 5.14 - ந கர்த்ருத்வம் ந கர்

न कतृमत्वं न कर्ामशण लोकस्य सृजशत प्रभु: ।

न कर्मफलसंयोगं स्वभावस्तु प्रवतमते ॥ १४ ॥
ந கர்த்ருத்வம் ந கர்மோணி க்ஷலோகஸ்ய ஸ்ருஜதி ப்ரபு₄: |

ந கர்மப₂லஸம்க்ஷயோக₃ம் ஸ்வபோ₄வஸ்து ப்ரவர்தக்ஷத || 5-14 ||

ந — என்றுமில்டல; கர்த்ருʼத்வம் — உரிடம; ந — இல்டல; கர்மோணி — தசயல்கள்;

க்ஷலோகஸ்ய — உலகினரின்; ஸ்ருʼஜதி — படைத்தல்; ப்ரபு₄꞉ — உைதலனும் நகரத்தின்
நோயகன்; ந — இல்டல; கர்ம-ப₂ல — தசயல்களின் பலன்; ஸம்ʼக்ஷயோக₃ம் — இடணப்பு;
ஸ்வபோ₄வ꞉ — ஜை இயற்டகயின் குணங்கள்; து — ஆனோல்; ப்ரவர்தக்ஷத —
தசயல்படுகின்றன.

தமோழிதபயர்ப்பு

உைல் என்னும் நகரத்தின் நோயகனோன ஆத்மோ, தசயல்கடள

உண்ைோக்குவதில்டல, தசயல்படுமோறு மக்கடளத் தூண்டுவதுமில்டல,
தசயல்களின் பலன்கடளயும் உண்ைோக்குவதில்டல. இடவதயல்லோம்
ஜை இயற்டகயின் குணங்களோல் தசயலோற்றப் படுபடவக்ஷய.

தபோருளுடர

முழுமுதற் கைவுளின் சக்தியில் (இயற்டகயில்) ஒன்றோன உயிர்வோழி, அவரது

கீ ழ்நிடல இயற்டகயோன ஜைத்திலிருந்து க்ஷவறு பட்ைவன் என்பது பின்வரும்

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 244

ஏழோம் அத்தியோயத்தில் விளக்கப்படும். உயர் இயற்டகயோன ஆத்மோ,
நிடனவிற்தகட்ைோ கோலத்திலிருந்து எப்படிக்ஷயோ ஜை இயற்டகயின் ததோைர்பில்
உள்ளது. பலதரப்பட்ை தசயல்களுக்கும் அவற்றின் எதிர் விடளவுகளுக்கும்,
உயிர்வோழியின் தற்கோலிக சரீரக்ஷம (ஜைத்தின் தளக்ஷம) கோரணம். இத்தகு கட்டுண்ை
சூழ்நிடலயில் வோழ்பவன், (அறியோடமயினோல்) தன்டன உைதலனக் கருதி தனது
உைலோல் தசய்யும் தசயல்களின் விடளவுகளோல் துன்பப்படுகிறோன். நிடனவுக்
தகட்ைோத கோலத்திலிருந்து க்ஷசர்த்து டவத்துள்ள அறியோடமக்ஷய, உைல் சோர்ந்த சுக
துக்கங்களுக்குக் கோரணம். உயிர்வோழி உைலின் தசயல்களிலிருந்து விடுபட்ை
உைக்ஷன, விடளவுகளிலிருந்தும் விடுபடுகிறோன். உைல் என்னும் நகரத்தில்
வசிக்கும்வடர, அவன் அதன் நோயகனோகத் க்ஷதோன்றுகிறோன். ஆனோல் உண்டமயில்
அவன் உைலின் உரிடமயோளனும் அல்ல, அதன் தசயல்கடளயும்
விடளவுகடளயும் கட்டுப்படுத்து பவனும் அல்ல. அவன் தபௌதிக கைலின் நடுக்ஷவ
வோழ்க்டகதயனும் க்ஷபோரோட்ைத்தில் தத்தளித்துக் தகோண்டிருப்பவன். தன்டன
அடலக் கழிக்கக்கூடிய கைலின் அடலகடள அவனோல் கட்டுப்படுத்த
முடியவில்டல. நீரிலிருந்து கடரக்ஷயறுவதற்கு திவ்யமோன கிருஷ்ண உணர்க்ஷவ
சிறந்த தீர்வோகும். இது மட்டுக்ஷம அவடன எல்லோ சிக்கல்களிலிருந்தும் கோக்கும்.

பதம் 5.15 - நோத₃த்க்ஷத கஸ்யசித்போப

नादत्ते कस्यशचत्पापं न चैव सुकृतं शवभु: ।

अज्ञानेनावृतं ज्ञानं तेन र्ुह्यशतत जततव: ॥ १५ ॥
நோத₃த்க்ஷத கஸ்யசித்போபம் ந டசவ ஸுக்ருதம் விபு₄: |

அஜ்ஞோக்ஷனனோவ்ருதம் ஜ்ஞோனம் க்ஷதன முஹ்யந்தி ஜந்தவ: || 5-15 ||

ந — என்றுமில்டல; ஆத₃த்க்ஷத — ஏற்பது; கஸ்யசித் — எவருடைய; போபம் —

போவத்டதயும்; ந — இல்டல; ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சியமோக; ஸு-க்ருʼதம் —
புண்ணியச் தசயல்கள்; விபு₄꞉ — பரம புருஷர்; அஜ்ஞோக்ஷனன — அறியோடமயோல்;
ஆவ்ருʼதம் — மடறக்கப்பட்டு; ஜ்ஞோனம் — ஞோனம்; க்ஷதன — அதனோல்; முஹ்யந்தி —
மயங்குகின்றனர்; ஜந்தவ꞉ — உயிர்வோழிகள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அச்தசயலின் போவ புண்ணித்டத பரம புருஷரும் ஏற்பதில்டல.

ஜீவனின் உண்டம ஞோனம் அறியோடமயினோல் மடறக்கப் பட்டுள்ளது.
இந்த அறியோடமக்ஷய ஆத்மோவின் மயக்கத்திற்கு கோரணமோகும்.

தபோருளுடர

விபு எனும் சமஸ்கிருத வோர்த்டதக்கு, அளவற்ற ஞோனம், தசல்வம், வலிடம, புகழ்,

அழகு, துறவு ஆகியடவ நிரம்பிய பரம புருஷர் என்று தபோருள். அவர் போவ
புண்ணியங்களோல் போதிக்கப்பைோமல் தன்னில் திருப்தியுடையவரோக விளங்குகிறோர்.
எந்ததவோரு ஆத்மோவின் அறியோடமயோல் மயங்கிய ஆத்மோ, வோழ்வின் குறிப்பிட்ை
சூழ்நிடலயில் டவக்கப்பை விரும்புகிறோன், இவ்வோறோக அவனுடைய தசயல்களும்

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 245

விடளவுகளும் சங்கிலித் ததோைடரப் க்ஷபோலத் ததோைங்குகின்றன. உயர்
இயற்டகயோன ஆத்மோ, ஞோனம் நிடறந்தவனோவோன். இருப்பினும் , அவனது சக்தி
ஓர் எல்டலக்கு உட்பட்ைதோல், அவன் அறியோடமயோல் போதிக்கப்பைக் கூடியவன்.
பகவோன் சர்வசக்தி உடையவர், ஆனோல் ஆத்மோ அப்படிப்பட்ை வனல்ல. கைவுள்
விபு (அளவற்ற ஞோனம் உடையவர்). ஆனோல் ஆத்மோக்ஷவோ அணுடவப்
க்ஷபோன்றவன். ஆத்மோவிைம் உயிர் சக்தி இருப்பதோல், தனது சுய விருப்பப்படி
ஆடசப்படுவதற்கோன தகுதி அவனிைம் உள்ளது. அந்த ஆடச சர்வசக்தியுடைய
பகவோனோல் மட்டுக்ஷம நிடறக்ஷவற்றப்படும். எனக்ஷவ , உயிர்வோழி தனது
விருப்பங்களோல் மயக்கப்பட்டிருக்கும் க்ஷபோது, அவ்விருப்பங்கடள நிடறக்ஷவற்றிக்
தகோள்ள இடறவன் அனுமதிக்கிறோர். ஆனோல், ஆத்மோவின் விருப்பத்தோல்
உண்ைோன ஒரு சூழ்நிடலயின் தசயல்களுக்கும் விடளவுகளுக்கும் கைவுள்
என்றும் தபோறுப்போளியல்ல. மயங்கிய நிடலயில் உைலில் வசிக்கும் ஆத்மோ ,
தன்டன தபௌதிக உைலுைன் அடையோளம் கோண்பதோல், வோழ்வின் நிடலயற்ற
இன்ப துன்பங்களுக்கு உட்படுகிறோன். மலரின் அருகில் இருப்பதோல் அதன்
நறுமணத்டத நுகர இயல்வது க்ஷபோல, பரமோத்மோவோக எப்க்ஷபோதுக்ஷம ஆத்மோவுைன்
இருக்கும் இடறவனோல், தனிப்பட்ை ஆத்மோவின் விருப்பங்கடள அறிய முடியும்.
ஆடசக்ஷய ஆத்மோடவ கட்டுண்டிருக்கச் தசய்யும் சூட்சும ரூபம். ஆத்மோவின்
தகுதிக்க்ஷகற்ப கைவுள் அவனது ஆடசகடள நிடறக்ஷவற்றுகிறோர். மனிதன்
விரும்புகிறோன், இடறவன் நைத்துகிறோர். தனது ஆடசகடள நிடறக்ஷவற்றும் சர்வ
சக்தி தனிப்பட்ை ஆத்மோவிைம் இல்டல. ஆனோல் கைவுளோல் எல்லோ
ஆடசகடளயும் நிடறக்ஷவற்ற இயலும். அடனவருக்கும் சமமோக விளங்கும்
கைவுள், சிறிதளவு சுதந்திரத்டதயுடைய ஆத்மோவின் ஆடசகளில்
தடலயிடுவதில்டல. இருப்பினும், யோக்ஷரனும் கிருஷ்ணடர விரும்பினோல்,
அவனின் மீ து தனிக்கவனம் தசலுத்தக்கூடிய பகவோன், அவன் தன்டன
வந்தடைவதற்கும், நித்திய ஆனந்தத்துைன் வோழ்வதற்கு ஆடசப்படுவதற்கும்
உற்சோகப் படுத்துகிறோர். எனக்ஷவ, க்ஷவத வோக்கியம் உறுதி தசய்கிறது, ஏஷ உஹ்
க்ஷயவ ஸோது கர்ம கோரயதி யம் ஏப் க்ஷயோ க்ஷலோக்ஷகப் ய உன்னிநீஷக்ஷத. ஏஷ உ ஏவோ
ஸோது கர்ம கோரயதி யம் அக்ஷதோ நிநீஷக்ஷத - 'உயிர்வோழிகள் ஏற்றம் தபறுவதற்கோக
கைவுள் அவர்கடள புண்ணிய கோரியங்களில் ஈடுபடுத்துகிறோர். நரகத்திற்குச்
தசல்வதற்கோக அவர்கடள கைவுள் போவ கோரியங்களில் ஈடுபடுத்துகிறோர்'.
(தகௌஷீதகீ உபநிஷத் 3.8)
அக்க்ஷஞோ ஜந்துர் அன ீக்ஷஷோ (அ)யம்
ஆத்மன: ஸுக-து:கக்ஷயோ:
ஈஷ்வர-ப்க்ஷரரிக்ஷதோ கச்க்ஷசத்
ஸ்வர்கம் வோஷ்-வப்ரம் ஏவ ச

'ஆத்மோ தனது சுக துக்கத்திற்கு இடறவடன முழுடமயோகச் சோர்ந்துள்ளோன்.

க்ஷமகம் கோற்றினோல் விரட்ைப்படுவடதப் க்ஷபோல, இடறவனின் இச்டசயோல் இவன்
ஸ்வர்கத்திற்க்ஷகோ நரகத்திற்க்ஷகோ க்ஷபோகலோம்'.

எனக்ஷவ, உைல் தபற்ற ஆத்மோ, தனது நிடனவிற்தகட்ைோத கோலத்தில் கிருஷ்ண

உணர்டவத் தவிர்ப்பதற்கு எழுந்த ஆடசயினோல் , தனது தசோந்த மயக்கத்திற்கு
கோரணமோகிறோன். விடளவு நித்தியமோன ஆனந்த அறிவுைன் விளங்க க்ஷவண்டிய
அவன். 'இடறவனுக்குத் ததோண்ைோற்றல்' என்னும் தனது ஸ்வரூபத்டத

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 246

அற்பத்தனத்தோல் மறந்து, மோடயயினோல் சிடறப்படுத்தப்பட்டுள்ளோன். க்ஷமலும்,
அறியோடமயின் ஆதிக்கத்தோல் தனது கட்டுண்ை நிடலக்கு இடறவக்ஷன கோரணம்
என்றும் நிடனக்கின்றோன். க்ஷவதோந்த சூத்திரமும் (2.1.34) இடத உறுதி தசய்கின்றது.
டவஷம்ய டநர்க் ருண்க்ஷய ந ஸோக்ஷபேத்வோத் ததோ ஹி தர்ஷ யதி - 'இடறவன்
விருப்பு தவறுப்புைன் இருப்பதோகத் க்ஷதோன்றினோலும், அவர் யோடரயும் தவறுப்பதும்
இல்டல விரும்புவதும் இல்டல'.

பதம் 5.16 - ஜ்ஞோக்ஷனன து தத₃ஜ்ஞோனம

ज्ञानेन तु तदज्ञानं येषां नाशितर्ात्र्न: ।

तेषार्ाकदत्यवज्ज्ञानं प्रकाियशत तत्परर्् ॥ १६ ॥
ஜ்ஞோக்ஷனன து தத₃ஜ்ஞோனம் க்ஷயஷோம் நோஷி₂தமோத்மன: |

க்ஷதஷோமோதி₃த்யவஜ்ஜ்ஞோனம் ப்ரகோஷ₂யதி தத்பரம் || 5-16 ||

ஜ்ஞோக்ஷனன — ஞோனத்தோல்; து — ஆனோல்; தத் — அது; அஜ்ஞோனம் — அஞ்ஞோனம்;

க்ஷயஷோம் — எவரது; நோஷி₂தம் — அழிக்கப்படுகிறது; ஆத்மன꞉ — ஆத்மோவின்; க்ஷதஷோம்
— அவற்றின்; ஆதி₃த்ய-வத் — உதயமோகும் சூரியடனப் க்ஷபோல; ஜ்ஞோனம் — ஞோனம்;
ப்ரகோஷ₂யதி — தவளிப்படுத்தப்படுகிறது; தத் பரம் — கிருஷ்ண உணர்வு.

தமோழிதபயர்ப்பு

இருப்பினும், அஞ்ஞோனத்டத அழிக்கும் ஞோனத்தோல் ஒருவன்

ததளிவடையும் க்ஷபோது, பகல் க்ஷநரத்தில் சூரியன் எல்லோவற்டறயும்
தவளிச்சப்படுத்துவடதப் க்ஷபோல, அவனது ஞோனம் எல்லோவற்டறயும்
தவளிப்படுத்துகின்றது.

தபோருளுடர

கிருஷ்ணடர மறந்தவர்கள் குழப்பத்தில் இருப்பது நிச்சயம், ஆனோல் கிருஷ்ண

உணர்வில் உள்ளவர்கள் குழம்புவக்ஷத இல்டல. ஸர்வம் க்ஞோன- ப்லக்ஷவன
க்ஞோனோக்னி ஸர்வ கர்மோணி என்றும் நஹி க்ஞோக்ஷனன ஸத்ருஷம் என்றும்
பகவத் கீ டதயில் கூறப்பட்டுள்ளது. ஞோனத்திற்கு எப்க்ஷபோதும் உயர் மதிப்பு
அளிக்கப்படுகிறது. அந்த ஞோனம் என்பது என்ன? ஏழோம் அத்தியோயம் 19 வது
பதத்தில் கூறப்பட்டுள்ளதுக்ஷபோல, கிருஷ்ணரிைம் சரணடையும் க்ஷபோக்ஷத பக்குவ
ஞோனம் அடையப்படுகின்றது. பஹுனோம் ஜன்மனோம் அந்க்ஷத க்ஞோனவோன் மோம்
ப்ரபத் யக்ஷத. பற்பல பிறவிகடளக் கைந்தபின் , ஞோனத்தில் பக்குவமடைந்தவன்
கிருஷ்ணரிைம் சரணடையும் க்ஷபோது, அதோவது கிருஷ்ண உணர்விடன அடையும்
க்ஷபோது, பகலில் சூரியனோல் எல்லோம் தவளிப்படுத்தப்படுவதுக்ஷபோல, அடனத்தும்
அவனுக்கு தவளிப்படுத்தப் படுகின்றது. உயிர்வோழி பலவிதங்களில்
மயக்கப்பட்டுள்ளோன். உதோரணமோக, சற்றும் அறிவின்றி அவன் தன்டனக்ஷய
கைவுளோக எண்ணும் க்ஷபோது, உண்டமயில் அறியோடமயின் இறுதி வடலயில்
வழ்கிறோன்.
ீ ஆத்மோக்ஷவ கைவுள் எனில் அவன் எவ்வோறு இயக்கத்திற்கு
உட்படுவோன்? கைவுள் மோடயயில் மயங்குவோரோ? அப்படிதயனில் மோடய

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 247

கைவுடளவிை வலிடம வோய்ந்ததோகிவிடும். பக்குவமோன கிருஷ்ண உணர்வில்
நிடலதபற்றுள்ள நபரிைமிருந்து மட்டுக்ஷம உண்டம ஞோனத்டத அடைய முடியும்.
எனக்ஷவ, அத்தகு அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருடவத் க்ஷதடி, அவரின் கீ ழ்
கிருஷ்ண உணர்விடனப் பயில க்ஷவண்டும். சூரியன் இருடள விரட்டுவடதப்
க்ஷபோல, கிருஷ்ண உணர்வு மோடயடய விரட்டி விடும்.தோன் இந்த உைலல்ல ,
உைலுக்கு அப்போற்பட்ை திவ்யமோன ஆத்மோ என்னும் முழு ஞோனத்தில் ஒருவன்
இருந்தோலும், ஆத்மோடவயும் பரமோத்மோ டவயும் பகுத்தறிவது அவனுக்கு
சோத்தியமில்லோத தசயலோக இருக்கலோம். இருப்பினும் , அவன் கிருஷ்ண
உணர்விலுள்ள அங்கீ கரிக்கப்பட்ை பக்குவமோன குருவிைம் தஞ்சமடைந்து
விட்ைோல், அடனத்டதயும் நன்றோக அறியமுடியும். கைவுடளயும் கைவுளுைனோன
தனது உறடவயும், கைவுளுடைய பிரதிநிதிடயச் சந்தித்தோல் தோன் அறிய இயலும்.
அவரிைம் கைவுடளப் பற்றிய ஞோனம் இருப்பதோல், கைவுளுக்கு சோதோரணமோகச்
தசய்யப்படும் எல்லோ மரியோடதயும் அவருக்குச் தசலுத்தப்படும் க்ஷபோதிலும்,
கைவுளின் பிரதிநிதியோன அவர் தன்டன ஒருக்ஷபோதும் கைவுள் என்றும் கூறிக்
தகோள்ளமோட்ைோர். கைவுளுக்கும் ஆத்மோவுக்கும் உள்ள க்ஷவறுபோட்டை
அத்தியோயத்தில் (2.12) ஒவ்தவோரு ஆத்மோவும் தனித்தன்டம உடையவன் என்றும்
தோனும் தனித்தனடம உடையவன் என்றும் கூறினோர். அவர்கள் இறந்த
கோலத்திலும் தனி நபர்கள், நிகழ்கோலத்திலும் தனி நபர்கள், எதிர்கோலத்திலும்,
முக்திக்குப் பிறகும் தனிநபர்கக்ஷள. இரவில் நோம் எல்லோவற்டறயும் ஒன்றோகக்
கோண்கிக்ஷறோம். ஆனோல் பகலில் சூரியன் வோனில் உள்ளக்ஷபோது, ஒவ்தவோன்றின்
உண்டம நிடலயும் புலப்படுகிறது. தனித்தன்டமயுைன் கூடிய ஆன்மீ க வோழ்டவ
உணர்வக்ஷத உண்டம ஞோனமோகும்.

பதம் 5.17 - தத்₃பு₃த்₃த₄யஸ்ததோ₃த

तद्बुद्धयस्तदात्र्ानस्तशििास्तत्परायणा: ।
गच्छतत्यपुनरावृतत्त ज्ञानशनधूमतकल्र्षा: ॥ १७ ॥
தத்₃பு₃த்₃த₄யஸ்ததோ₃த்மோனஸ்தந்நிஷ்ைோ₂ஸ்தத்பரோயணோ: |

க₃ச்ச₂ந்த்யபுனரோவ்ருத்திம் ஜ்ஞோனநிர்தூ₄தகல்மஷோ: || 5-17 ||

தத்-பு₃த்₃த₄ய꞉ — பரத்தில் புத்திடய நிடலநிறுத்தியவன்; தத்-ஆத்மோன꞉ — பரத்தில்

மனத்டத நிடலநிறுத்தியவன்; தத்-நிஷ்ைோ₂꞉ — பரத்தில் மட்டுக்ஷம நம்பிக்டக
உடையவன்; தத்-பரோயணோ꞉ — அவரிைம் பூரணமோக சரணடைந்தவன்; க₃ச்ச₂ந்தி —
தசல்கின்றோன்; அபுன꞉-ஆவ்ருʼத்திம் — முக்திக்கு; ஜ்ஞோன — ஞோனத்தோல்; நிர்தூ₄த —
தூய்டமயடைந்து; கல்மஷோ꞉ — களங்கங்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எப்க்ஷபோது ஒருவனது புத்தி, மனம், நம்பிக்டக, புகலிைம் என

அடனத்தும் பரத்தில் நிடலநிறுத்தப்படுகிறக்ஷதோ, அப்க்ஷபோது, பூரண
ஞோனத்தினோல், அவன் தனது களங்கங்களிலிருந்து முற்றிலும்
தூய்டமயடைந்து, விடுதடலப் போடதயில் க்ஷநரோக முன்க்ஷனறுகிறோன்.

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 248

 தபோருளுடர

திவ்யமோன பரதத்துவம் பகவோன் கிருஷ்ணக்ஷர, தமோத்த பகவத் கீ டதயும்

'கிருஷ்ணக்ஷர பரம பகவோன்' என்னும் அறிவிப்டப டமயமோகக் தகோண்ைதோகும்.
எல்லோ க்ஷவத இலக்கியங்களின் விளக்கமும் இதுக்ஷவ , பரத்டத அறிந்தவர்களோல்,
பரம உண்டமயோன பர-தத்தவ என்பது, பிரம்மன், பரமோத்மோ, பகவோன் என்று
பரமடன அறிபவர்களோல் புரிந்து தகோள்ளப்படுகிறது. பூரணத்தின் இறுதிச் தசோல் ,
பகவோன் எனப்படும் புருக்ஷஷோத்தமரோகிய முழுமுதற் கைவுக்ஷள. அவடர மிஞ்சியவர்
யோருமில்டல. பகவோக்ஷன கூறுகிறோர் , மத்த: பரதரம் நோன்யத் கிஞ்சித் அஸ்தி
தனஞ்ஜய. அருவ பிரம்மடனத் தோங்குவதும் கிருஷ்ணக்ஷர. ப்ரஹ்மக்ஷணோ
ஹிப்ரதிஷ்ைோ ஹம். எனக்ஷவ, எல்லோ வழிகளிலும் கிருஷ்ணக்ஷர பரதத்துவம்.
எவதனோருவனது மனம், புத்தி, நம்பிக்டக, புகலிைம் ஆகியடவ எப்க்ஷபோதும்
கிருஷ்ணரிைம் உள்ளக்ஷதோ, க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், எவதனோருவன் கிருஷ்ண
உணர்வில் முழுடமயோக உள்ளோக்ஷனோ, அவன் சந்க்ஷதகமின்றி எல்லோவித
களங்கங்களும் நீக்கப்பட்டு, பரதத்துவத்டதப் பற்றிய அடனத்திலும் பூரண
ஞோனத்துைன் உள்ளோன். கிருஷ்ணரிைம் இருடம (ஒக்ஷர சமயத்தில்
அடையோளமும் தனித்தன்டமயும்) உள்ளது என்படத முழுடமயோகப் புரிந்து
தகோண்டுள்ள கிருஷ்ண பக்தன், அத்தடகய திவ்யமோன ஞோனத்தினோல்
சக்தியளிக்கப்பட்டு, விடுதடலப் போடதயில் தளர்வின்றி முன்க்ஷனற முடியும்.

பதம் 5.18 - வித்₃யோவினயஸம்பன்க்ஷன

शवद्याशवनयसम्पिे ब्राह्मणे गशव हशस्तशन ।

िशन चैव श्वपाके च पशण्डता: सर्दर्तिन: ॥ १८ ॥
வித்₃யோவினயஸம்பன்க்ஷன ப்₃ரோஹ்மக்ஷண க₃வி ஹஸ்தினி |

ஷ₂னி டசவ ஷ்₂வபோக்ஷக ச பண்டி₃தோ: ஸமத₃ர்ஷி₂ன: || 5-18 ||

வித்₃யோ — கல்வி; வினய — அைக்கம்; ஸம்பன்க்ஷன — முழுதுமைங்கிய; ப்₃ரோஹ்மக்ஷண

— அந்தணனிலும்; க₃வி — பசு; ஹஸ்தினி — யோடன; ஷு₂னி — நோயில்; ச — கூை; ஏவ
— நிச்சயமோக; ஷ்₂வ-போக்ஷக — நோடயத்தின்னும் மனிதரில்; ச — முடறக்ஷய; பண்டி₃தோ꞉
— அறிவோளிகள்; ஸம-த₃ர்ஷி₂ன꞉ — சம க்ஷநோக்குைக்ஷனக்ஷய கோண்கிறோர்கள்

தமோழிதபயர்ப்பு

அைக்கமுள்ள பண்டிதர்கள் தங்களது உண்டம ஞோனத்தின் வோயிலோக,

கற்றறிந்த தன்னைக்கமுள்ள பிரோமணன், பசு யோடன, நோய், நோடயத்
தின்பவன் (கீ ழ் ஜோதி) என அடன வடரயும் சம க்ஷநோக்கில்
கோண்கின்றனர்.

தபோருளுடர

உயிரின க்ஷவறுபோடுகடளயும் , ஜோதி க்ஷவறுபோடுகடளயும் கிருஷ்ண பக்தன்

கோண்பதில்டல. சமூக ரீதியில், பிரோமணனும் கீ ழ் ஜோதியினனும் க்ஷவறுபட்ைடவ.

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 249

உயிரின ரீதியில், நோய், பசு, யோடன ஆகியடவ க்ஷவறுபட்ைடவ. ஆனோல் உைலின்
இது க்ஷபோன்ற க்ஷவற்றுடமகள் கற்றறிந்த ஆன்மீ கவோதியின் கண்க்ஷணோட்ைத்தில்
அர்த்தமற்றடவ. ஆன்மீ க வோதிகளின் அத்தகு போர்டவ பரமனுைன் அவர்களுக்கு
உள்ள உறவினோல் சோத்தியமோகின்றது. ஏதனனில் , பரம புருஷர் தனது
விரிவங்கமோன பரமோத்மோவின் உருவில் அடனவரின் இதயத்திலும் வற்றுள்ளோர்.
ீ
பரமடனப் பற்றிய இந்த ஞோனக்ஷம உண்டமயோன ஞோனமோகும். பல்க்ஷவறு
இனங்கடளச் சோர்ந்த அல்லது ஜோதிகடளச் சோர்ந்த உைல்கடளப் தபோறுத்தவடர,
கைவுள் எல்லோரிைமும் சமமோன அன்புடையவரோக இருக்கிறோர். ஏதனனில் அவர்
எல்லோ ஜீவன்கடளயும் தனது நண்பனோக நைத்துகிறோர். இருப்பினும் , ஜீவனின்
எல்லோ சூழ்நிடலகளிலும் அவர் பரமோத்மோவோகக்ஷவ உள்ளோர். பிரோமணனின்
உைலும் கீ ழ் ஜோதியினனின் உைலும் ஒன்றல்ல என்ற க்ஷபோதிலும், கைவுள்,
பிரோமணனின் உைலிலும் கீ ழ் ஜோதியினனின் உைலிலும் பரமோத்மோவோக
வற்றுள்ளோர்.
ீ ஜை இயற்டகயின் பல்க்ஷவறு குணங்களின் பலதரப்பட்ை தபௌதிகப்
படைப்புகக்ஷள உைல்கள், ஆனோல் உைலினுள் உள்ள ஆத்மோவும் பரமோத்மோவும் ஒக்ஷர
ஆன்மீ க குணத்டத உடையவர்கள். குணத்தில் ஆத்மோவுக்கும் பரமோத்மோவுக்கும
உள்ள ஒற்றுடம, அளவில் அவர்கடள சமமோக்குவதில்டல. ஏதனனில் , தனிப்பட்ை
ஆத்மோ ஒரு குறிப்பிட்ை உைலில் மட்டுக்ஷம உள்ளோன், பரமோத்மோக்ஷவோ அடனவரது
உைலிலும் வற்றுள்ளோர்.
ீ கிருஷ்ண பக்தன் இதடன முழுடமயோக அறிந்துள்ளோன்.
எனக்ஷவ, அவக்ஷன உண்டமயோன பண்டிதனும் சமக்ஷநோக்கு உடையவனும் ஆவோன்.
பரமோத்மோ, ஆத்மோ இருவருக்ஷம, உணர்வுடையவர்கள், நித்தியமோனவர்கள்,
ஆனந்தமயமோனவர்கள்- இதுக்ஷவ இவர்களிடைக்ஷய உள்ள ஒற்றுடம. ஆனோல்
க்ஷவறுபோடு என்னதவனில், தனிப்பட்ை ஆத்மோ தனது உைடல மட்டுக்ஷம
உணரக்கூடியவன், பரமோத்மோக்ஷவோ எல்லோ உைல்கடளயும் உணரக்கூடியவர்.
க்ஷவற்றுடம போர்க்கோமல் பரமோத்மோ எல்லோ உைல்களிலும் வற்றுள்ளோர்.
ீ

பதம் 5.19 - இடஹவ டதர்ஜித: ஸர்க்ஷகோ₃

इहैव तैर्तजत: सगो येषां साम्ये शस्थतं र्न: ।

शनदोषं शह सर्ं ब्रह्म तस्र्ाद्ब्रह्मशण ते शस्थता: ॥ १९ ॥
இடஹவ டதர்ஜித: ஸர்க்ஷகோ₃ க்ஷயஷோம் ஸோம்க்ஷய ஸ்தி₂தம் மன: |

நிர்க்ஷதோ₃ஷம் ஹி ஸமம் ப்₃ரஹ்ம தஸ்மோத்₃ப்₃ரஹ்மணி க்ஷத ஸ்தி₂தோ:

|| 5-19 ||

இஹ — இவ்வோழ்வில்; ஏவ — நிச்சியமோக; டத꞉ — அவர்களோல்; ஜித꞉ — தவல்லப்பட்டு;

ஸர்க₃꞉ — பிறப்பும் இறப்பும்; க்ஷயஷோம் — அவர்களது; ஸோம்க்ஷய — சமக்ஷநோக்கில்;
ஸ்தி₂தம் — நிடலதபற்று; மன꞉ — மனம்; நிர்க்ஷதோ₃ஷம் — க்ஷதோஷமில்லோத; ஹி —
நிச்சியமோக; ஸமம் — சமத்துவதில்; ப்₃ரஹ்ம — பிரம்மடனப் க்ஷபோன்று; தஸ்மோத் —
எனக்ஷவ; ப்₃ரஹ்மணி — பிரம்மனில்; க்ஷத — அவர்கள்; ஸ்தி₂தோ꞉ — நிடலதபற்றுள்ளனர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஒருடமயிலும் சமத்துவத்திலும் மனடத நிடலநிறுத்தியவர்கள், பிறப்பு

இறப்பின் நியதிகடள ஏற்கனக்ஷவ தவன்றுவிட்ைனர். பிரம்மடனப்

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 250

 க்ஷபோன்க்ஷற க்ஷதோஷமற்று இருப்பதோல், அவர்கள் ஏற்கனக்ஷவ பிரம்மனில்
நிடலதபற்றவர்கள்.

தபோருளுடர

க்ஷமக்ஷல கூறப்பட்ைது க்ஷபோன்று, மனதில் சம நிடலயுைன் இருப்பது தன்னுணர்வின்

அறிகுறியோகும். அத்தகு நிடலடய உண்டமயில் அடைந்தவர்கள் , ஜை
நியதிகடளக் கைந்தவர்களோக (குறிப்போக பிறப்பு இறப்டபக் கைந்தவர்களோக)
கருதப்பை க்ஷவண்டும். ஒருவன் தன்டன உைலுைன் அடையோளம் கோணும்வடர,
அவன் கட்டுண்ை ஆத்மோவோக கருதப்படுகிறோன். ஆனோல் தன்னுணர்வின் மூலம் ,
சமத்துவ தளத்திற்கு உயர்த்தப்பட்ைவுைன் , அவன் கட்டுண்ை வோழ்விலிருந்து
முக்தியடைகிறோன். க்ஷவறு விதமோகக்கூறினோல், இப்தபௌதிக உலகில் மீ ண்டும்
பிறக்க க்ஷவண்டிய க்ஷதடவ அவனுக்கு இல்டல, ஆனோல் தனது மரணத்திற்குப் பின்
ஆன்மீ க வோனில் அவன் நுடழய முடியும். விருப்பு தவறுப்பு அற்றவரோன,
கைவுளுக்கு க்ஷதோஷம் கிடையோது. அதுக்ஷபோலக்ஷவ , விருப்பு தவறுப்புகளில் இருந்து
விடுபடும்க்ஷபோது உயிர்வோழியும் க்ஷதோஷமற்றவனோகி, ஆன்மீ க வோனில் நுடழய
தகுதி வோய்ந்தவனோகிறோன். இத்தடகக்ஷயோர் ஏற்கனக்ஷவ முக்தியடைந்தவர்களோகக்
கருதப்பை க்ஷவண்டும். இவர்களது அறிகுறிகள் கீ க்ஷழ விளக்கப்படுகின்றன.

பதம் 5.20 - ந ப்ரஹ்ருஷ்க்ஷயத்ப்ரிய

न प्रहृष्टयेशत्प्रयं प्राप्य नोशिजेत्प्राप्य चाशप्रयर्् ।

शस्थरबुशद्धरसम्र्ूढो ब्रह्मशवद्ब्रह्मशण शस्थत: ॥ २० ॥
ந ப்ரஹ்ருஷ்க்ஷயத்ப்ரியம் ப்ரோப்ய க்ஷநோத்₃விக்ஷஜத்ப்ரோப்ய சோப்ரியம் |

ஸ்தி₂ரபு₃த்₃தி₄ரஸம்மூக்ஷைோ₄ ப்₃ரஹ்மவித்₃ப்₃ரஹ்மணி ஸ்தி₂த: || 5-20 ||

ந — என்றுமில்டல; ப்ரஹ்ருʼஷ்க்ஷயத் — மகிழ்வது; ப்ரியம் — விருப்பமுள்ள; ப்ரோப்ய —

அடைவதோல்; ந — இல்டல; உத்₃விக்ஷஜத் — மனக் கிளர்ச்சியடைவது; ப்ரோப்ய —
அடைவதோல்; ச — க்ஷமலும்; அப்ரியம் — விருப்பமில்லோத; ஸ்தி₂ர-பு₃த்₃தி₄꞉ — ஸ்திர
புத்தியுடைய; அஸம்மூை₄꞉ — மயங்கோத; ப்₃ரஹ்ம-வித் — பிரம்மடனப் பக்குவமோக
அறிந்தவன்; ப்₃ரஹ்மணி — பிரம்மனில்; ஸ்தி₂த꞉ — நிடலதபற்றுள்ளோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எவதனோருவன் விரும்பியவற்டற அடைவதோல் மகிழ்வும்

விரும்போதவற்டற தபறுவதோல் துயரமும் அடைவதில்டலக்ஷயோ,
எவதனோருவன் ஸ்திர புத்தியுைனும், மயங்கோமலும், இடற
விஞ்ஞோனத்டத அறிந்தவனோகவும் உள்ளோக்ஷனோ, அவன் ஏற்கனக்ஷவ
பிரம்மனில் நிடலதபற்றவனோவோன்.

தபோருளுடர

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 251

தன்டன உணர்ந்த நபரின் அறிகுறிகள் இங்கு தகோடுக்கப் பட்டுள்ளன. முதல்
அறிகுறி என்னதவனில், 'உைக்ஷல நோன்' என்னும் தவறோன அடையோளத்தில் அவன்
மயங்குவதில்டல. தோன் இவ்வுைலல்ல என்றும் , பரம புருஷ பகவோனின்
நுண்ணிய பகுதி என்றும், அவன் மிகவும் பக்குவமோக அறிந்துள்ளோன. எனக்ஷவ,
அவன் தன் உயிருைன் ததோைர்புடைய ஏதோவததோன்டற அடையும்க்ஷபோது
மகிழ்வக்ஷதோ, சிலவற்டற இழக்கும் க்ஷபோது வருந்துவக்ஷதோ இல்டல. மனதின் இத்தகு
உறுதியோன நிடல, ஸ்திர புத்தி அல்லது நிடலத்த அறிவு என்று
அடழக்கப்படுகிறது. எனக்ஷவ, அவன் ஸ்தூல உைக்ஷல ஆத்மோ என்று தவறோக
எண்ணி மயங்குவதும் இல்டல. ஜை உைக்ஷல நிரந்தரம் என்று எண்ணி ஆத்மோவின்
இருப்டப மறப்பதும் இல்டல. இந்த ஞோனத்தின் மூலமோக, பரம உண்டமயின்
பூரண விஞ்ஞோனத்டத அறியும் தளத்திற்கு (அதோவது, பிரம்மன், பரமோத்மோ, மற்றும்
பகவோடன அறியும் தளத்திற்கு) அவன் உயர்த்தப்படுகிறோன். 'பரமனுைன் எல்லோ
விதத்திலும் சமமோகிவிைலோம்' எனும் தவறோன முயற்சியில் ஈடுபைோத அவன்,
தனது ஸ்வரூப நிடலடய பரிபக்குவமோக அறிந்துள்ளோன். இதுக்ஷவ பிரம்மடன
உணர்தல் அல்லது தன்டன உணர்தல் எனப்படும். இத்தகு நிடலயோன உணர்க்ஷவ
கிருஷ்ண உணர்வு எனப்படுகிறது.

பதம் 5.21 - போ₃ஹ்யஸ்பர்க்ஷஷ₂ஷ்வஸக்

बाह्यस्पिेष्टवसक्तात्र्ा शवतदत्यात्र्शन यत्सुखर्् ।

स ब्रह्मयोगयुक्तात्र्ा सुखर्क्षयर्श्नते ॥ २१ ॥
போ₃ஹ்யஸ்பர்க்ஷஷ₂ஷ்வஸக்தோத்மோ விந்த₃த்யோத்மனி யத்ஸுக₂ம் |

ஸ ப்₃ரஹ்மக்ஷயோக₃யுக்தோத்மோ ஸுக₂மேயமஷ்₂னக்ஷத || 5-21 ||

போ₃ஹ்ய-ஸ்பர்க்ஷஷ₂ஷு — புறப் புலனின்பத்தில்; அஸக்த-ஆத்மோ — பற்றுதல்

தகோள்ளோதவன்; விந்த₃தி — இன்புறுகிறோன்; ஆத்மனி — ஆத்மோவில்; யத் — எதுக்ஷவோ;
ஸுக₂ம் — சுகத்டத; ஸ꞉ — அவன்; ப்₃ரஹ்ம-க்ஷயோக₃ — பிரம்ம க்ஷயோகத்தோல்; யுக்த-
ஆத்மோ — தன்னிடறவு தகோண்டு; ஸுக₂ம் — சுகம்; அேயம் — அளவற்ற; அஷ்₂னுக்ஷத
— அனுபவிக்கிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இத்தகு முக்திதபற்ற ஆத்மோ ஜைப் புலனின்பங்களோல் கவரப்

படுவதில்டல, ஆனோல் (ஸமோதி நிடலயில்) எப்க்ஷபோதும் தன்னுள்க்ஷள
சுகத்டத அனுபவிக்கின்றோன். இவ்விதமோக, பரத்டத தியோனிப்பதோல்
தன்னுணர்வு உடைக்ஷயோன் எல்டல யற்ற சுகத்டத
அனுபவிக்கின்றோன்.

தபோருளுடர

மிகச்சிறந்த கிருஷ்ண பக்தரோன யமுனோச்சோரியோர் கூறுகிறோர்:

யத் அவதி மம க்ஷசத: க்ருஷ்ண-போதோரவிந்க்ஷத
நவ-நவ-ரஸ தோமன்-யுத்யதம் ரந்தும் ஆஸீத்

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 252

 தத் அவதி பத நோரீ-ஸங்கக்ஷம ஸ்மர்யமோக்ஷன
பவதி முக-விகோர: ஸுஷ்டு நிஷ்டீவனம் ச

' ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில் ஈடுபட்ை பிறகு, அவரில்

புதுப்புது ரஸங்கடள உணரும் நோன், கோம சுகத்டதப் பற்றி எண்ணும்
க்ஷபோததல்லோம் அந்நிடனவின் மீ து கோறி உமிழ்கிக்ஷறன். க்ஷமலும் என் உதடுகள்
தவறுப்பினோல் தநளிகின்றன.' பிரம்ம க்ஷயோகத்தில் (கிருஷ்ண உணர்வில்)
இருப்பவன், ஜைப் புலனின்பத்திற்கோன சுடவடய முற்றிலும் இழக்கும் அளவிற்கு
இடறவனின் அன்புத் ததோண்டில் மூழ்கியுள்ளோன். ஜைத்டதப் தபோறுத்தவடரயில்
கோம சுகக்ஷம மிகவுயர்ந்த சுகமோகும். முழு உலகமும் இந்த மயக்கத்தில்தோன்
சுழன்று தகோண்டுள்ளது. இந்த க்ஷநோக்கம் இல்டலக்ஷயல் தலௌகீ க மனிதனோல்
தசயல்பை முடியோது. ஆனோல் கோம சுகத்டதத் தவிர்க்கும் கிருஷ்ண பக்தன், அஃது
இல்லோமக்ஷல முழுத் திறனுைன் தசயலோற்ற முடியும். இதுக்ஷவ ஆன்மீ க
உணர்விற்கோன க்ஷசோதடனயோகும். ஆன்மீ கமும் கோம சுகமும் தவவ்க்ஷவறு
துருவங்கள். முக்தியடைந்த ஆத்மோவோக இருப்பதோல், கிருஷ்ண பக்தன் எவ்வித
புலனின்பத்தோலும் கவரப்படுவதில்டல.

பதம் 5.22 - க்ஷய ஹி ஸம்ஸ்பர்ஷ₂ஜோ ப

ये शह संस्पिमजा भोगा दु:खयोनय एव ते ।

आद्यततवतत: कौततेय न तेषु रर्ते बुध: ॥ २२ ॥
க்ஷய ஹி ஸம்ஸ்பர்ஷ₂ஜோ க்ஷபோ₄கோ₃ து₃:க₂க்ஷயோனய ஏவ க்ஷத |

ஆத்₃யந்தவந்த: தகௌந்க்ஷதய ந க்ஷதஷு ரமக்ஷத பு₃த₄: || 5-22 ||

க்ஷய — அவர்கள்; ஹி — நிச்சயமோக; ஸம்ʼஸ்பர்ஷ₂-ஜோ꞉ — ஜைப் புலன்களின்

ததோைர்பினோல்; க்ஷபோ₄கோ₃꞉ — இன்பம்; து₃꞉க₂ — இன்பம்; க்ஷயோனய꞉ — மூலமோன; ஏவ —
நிச்சயமோக; க்ஷத — அடவ; ஆதி₃ — முதல்; அந்த — முடிவு; வந்த꞉ — உட்பட்ைடவ;
தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின் மகக்ஷன; ந — என்றுமில்டல; க்ஷதஷு — அவற்றில்; ரமக்ஷத —
மகிழ்வடைவது; பு₃த₄꞉ — புத்தியுடைக்ஷயோர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஜைப் புலன்களின் ததோைர்பினோல் வரும் இன்பம், துன்பங்களுக்குக்

கோரணமோக இருப்பதோல், அறிவுடைக்ஷயோன் அதில் பங்கு
தகோள்வதில்டல. குந்தியின் மகக்ஷன, இத்தகு இன்பங்களுக்கு
ஆரம்பமும் முடிவும் இருப்பதோல், அறிவுடைக்ஷயோன் இவற்றினோல்
மகிழ்ச்சியடைவதில்டல.

தபோருளுடர

தபௌதிக புலன்களின் ததோைர்போல் உண்ைோகும் தபௌதிக புலனின்பங்கள்,

தற்கோலிகமோனதோகும். ஏதனனில் , உைக்ஷல தற்கோலிக மோனதுதோக்ஷன. முக்தி தபற்ற
ஆத்மோ நிடலயற்ற எதிலும் ஆர்வம் தகோள்வதில்டல. திவ்யமோன ஆனந்தத்தின்

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 253

மகிழ்ச்சியிடன நன்றோக அறிந்துள்ள முக்தி தபற்ற ஆத்மோ, தபோய்யோன
இன்பத்டதத் துய்ப்பதற்கு எவ்வோறு சம்மதிக்க முடியும்? பத்ம புரோணத்தில்
பின்வருமோறு கூறப்படுகிறது.
ரமந்க்ஷத க்ஷயோகிக்ஷனோ (அ)னந்க்ஷத
ஸத்யோனந்க்ஷத சித்-ஆத்மனி
இதி ரோம-பக்ஷத நோதஸள
பரம் ப்ரஹ்மோபிதீயக்ஷத

'க்ஷயோகிகள் பூரண உண்டமயிைமிருந்து அளவற்ற இன்பத்டத அடைகின்றனர்.

எனக்ஷவ, பரம பூரண உண்டமயோன முழுமுதற் கைவுள், ரோம என்றும்
அறியப்படுகின்றோர்'.

ஸ்ரீமத் போகவதத்திலும் (5.5.1) பின்வருமோறு கூறப்படுகின்றது:

நோயம் க்ஷதக்ஷஹோ க்ஷதஹ- போஜோம் ந்ரு-க்ஷலோக்ஷக
கஷ்ைோன் கோமோன் அர்ஹக்ஷத விட்-புஜோம் க்ஷய
தக்ஷபோ திவ்யம் புத்ரகோ-க்ஷயன ஸத்த்வம்
ஷுத்த்க்ஷயத் யஸ்மோத் ப்ரஹ்ம-தஸளக்யம் த்வனந்தம்

'எனதன்பு மகன்கக்ஷள, புலனின்பத்திற்கோக கடினமோக உடழக்க க்ஷவண்டிய அவசியம்

இம்மனிதப் பிறவியில் இல்டல. மலத்டத உண்ணும் பன்றிக்குக் கூை
இவ்வின்பம் கிடைக்கத்தோக்ஷன தசய்கின்றது. மோறோக, இவ்வோழ்வில் நீங்கள்
தவங்கடளப் புரிந்து உங்களது நிடலடயத் தூய்டமப்படுத்த க்ஷவண்டும். அதன்
பலனோக அளவற்ற திவ்யமோன ஆனந்தத்டத உங்களோல் அனுபவிக்க முடியும் '.

எனக்ஷவ, உண்டமயோன க்ஷயோகிகளும் கற்றறிந்த ஆன்மீ கிகளும், தபௌதிக வோழ்வின்

சுழற்சிக்குக் கோரணமோக விளங்கும் புலனின்பங்களோல் கவரப்படுவதில்டல.
ஒருவன் எந்த அளவிற்கு ஜை இன்பங்களில் மயங்குகின்றோக்ஷனோ, அந்த அளவிற்கு
அவன் ஜைத் துன்பங்களோல் சூழப்படுவோன்.

பதம் 5.23 - ஷ₂க்னதீடஹவ ய: க்ஷஸோடு₄ம

िक्नतीहैव य: सोढु ं प्राक्िरीरशवर्ोक्षणात् ।

कार्क्रोधोद्भवं वेगं स युक्त: स सुखी नर: ॥ २३ ॥
ஷ₂க்னதீடஹவ ய: க்ஷஸோடு₄ம் ப்ரோே₂ரீரவிக்ஷமோேணோத் |

கோமக்க்ஷரோக்ஷதோ₄த்₃ப₄வம் க்ஷவக₃ம் ஸ யுக்த: ஸ ஸுகீ ₂ நர: || 5-23 ||

ஷ₂க்க்ஷனோதி — தசய்ய முடியும்; இஹ ஏவ — இந்த உைலில்; ய꞉ — எவதனோருவன்;

க்ஷஸோடு₄ம் — தபோறுத்துக் தகோள்ள; ப்ரோக் — முன்; ஷ₂ரீர — உைல்; விக்ஷமோேணோத் —
விடுவதற்கு; கோம — கோமம்; க்க்ஷரோத₄ — க்ஷகோபம்; உத்₃ப₄வம் — இருந்து உண்ைோகின்ற;
க்ஷவக₃ம் — உந்துதல்; ஸ꞉ — அவன்; யுக்த꞉ — தமய்மறந்த நிடலயில்; ஸ꞉ — அவன்;
ஸுகீ ₂ — சுகமோன; நர꞉ — மனிதன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 254

 ஒருவனோல் தனது தற்க்ஷபோடதய உைடல நீக்கும் முன்பு, ஜைப்
புலன்களின் உந்துதல்கடள தபோறுத்துக் தகோள்ளவும், கோமத்டதயும்
க்ஷகோபத்டதயும் கட்டுப்படுத்தவும் முடிந்தோல், அவன் நன்கு
நிடலதபற்றவனோவோன். இவ்வுலகிக்ஷலக்ஷய அவன் மகிழ்ச்சியுைன்
இருப்போன்.

தபோருளுடர

தன்னுணர்வுப் போடதயில் நிடலயோன முன்க்ஷனற்றம் தபற விரும்பினோல் ,

தபௌதிகப் புலன்களின் உந்துதல்கடளக் கட்டுப்படுத்த அவசியம் முயற்சி தசய்ய
க்ஷவண்டும். க்ஷபச்சின் உந்துதல், க்ஷகோபத்தின் உந்துதல், மனதின் உந்துதல், வயிற்றின்
உந்துதல், போலுறுப்பின் உந்துதல், நோக்கின் உந்துதல் என பல்க்ஷவறு உந்துதல்கள்
உள்ளன. இந்த பல்க்ஷவறு புலன்கள் மற்றும் மனதின் உந்துதல்கடளக்
கட்டுப்படுத்துபவன் க்ஷகோஸ்வோமி அல்லது ஸ்வோமி என்று அடழக்கப்படுகிறோன்.
இத்தகு க்ஷகோஸ்வோமிகள் புலன்களின் உந்துதல்களிலிருந்து முற்றிலும் விடுபட்டு
பூரண கட்டுப்போட்டுைன் கூடிய வோழ்க்டக வோழ்கின்றனர். திருப்தியுறோத தபௌதிக
ஆடசகள் க்ஷகோபத்டத உண்ைோக்குகின்றன. அதனோல், மனம், கண்கள், மோர்பு,
ஆகியடவ கிளர்ச்சியடைகின்றன. எனக்ஷவ, இவ்வுைடல விடும் முன்க்ஷப , இந்த
உந்துதல்கடள அைக்குவதற்குப் பயிற்சி தசய்ய க்ஷவண்டும். இடதச்
தசய்யக்கூடியவன், தன்டன உணர்ந்தவனோக அறியப்படுகிறோன், அவன்
தன்னுணர்வின் தளத்தில் மகிழ்ச்சியோக உள்ளோன். ஆடசடயயும் க்ஷகோபத்டதயும்
அைக்க தபருமுயற்சி தசய்ய க்ஷவண்டியது ஒர் ஆன்மீ கவோதியின் கைடமயோகும்.

பதம் 5.24 - க்ஷயோ(அ)ந்த:ஸுக்ஷகோ₂(அ)ந்த

योऽतत:सुखोऽततरारार्स्तथाततज्योशतरे व य: ।
स योगी ब्रह्मशनवामणं ब्रह्मभूतोऽशधगच्छशत ॥ २४ ॥
க்ஷயோ(அ)ந்த:ஸுக்ஷகோ₂(அ)ந்தரோரோமஸ்ததோ₂ந்தர்ஜ்க்ஷயோதிக்ஷரவ ய: |

ஸ க்ஷயோகீ ₃ ப்₃ரஹ்மநிர்வோணம் ப்₃ரஹ்மபூ₄க்ஷதோ(அ)தி₄க₃ச்ச₂தி || 5-24 ||

ய꞉ — எவதனோருவன்; அந்த꞉-ஸுக₂꞉ — தனக்குள் சுகமோக; அந்த꞉-ஆரோம꞉ — தனக்குள்

தசயல்பட்டு இன்புறுதல்; ததோ₂ — கூை; அந்த꞉-ஜ்க்ஷயோதி꞉ — தனக்குள் போர்ப்பவன்; ஏவ
— நிச்சயமோக; ய꞉ — எவதனோருவன்; ஸ꞉ — அவன்; க்ஷயோகீ ₃ — க்ஷயோகி; ப்₃ரஹ்ம-
நிர்வோணம் — பரத்தில் முக்தி; ப்₃ரஹ்ம-பூ₄த꞉ — தன்னுணர்ந்த நிடலயில்;
அதி₄க₃ச்ச₂தி — அடைகின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எவதனோருவன் தனக்குள் சுகமோக உள்ளோக்ஷனோ, தனக்குள் தசயல்பட்டு

இன்புறுகின்றோக்ஷனோ, தனக்குள் போர்டவடய தசலுத்துகின்றோக்ஷனோ,
அவக்ஷன உண்டமயில் பக்குவமோன க்ஷயோகியோவோன். அவன் பரத்தில்
முக்தி தபற்று பரத்டதக்ஷய அடைகின்றோன்.

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 255

 தபோருளுடர

தனக்குள் இன்பத்டதக் கோணவில்டலதயனில் , க்ஷமக்ஷலோட்ைமோன இன்பத்டதத்

தரும் தவளிப்புறச் தசயல்களிலிருந்து எவ்வோறு ஓய்வு தபற முடியும்?முக்தி
தபற்றவன் உண்டமயோன அனுபவத்தினோல் மகிழ்ச்சிடய சுகிக்கிறோன். எனக்ஷவ ,
அவனோல் எங்கு க்ஷவண்டுமோனோலும் தனியோக அடமதியோக அமர்ந்து, வோழ்வின்
தசயல்கடள தனக்குள் அனுபவிக்க முடியும். அத்தகு முக்தி தபற்றவனுக்கு
தவளிப்புறத்திலுள்ள தபௌதிக சுகத்தில் இனிக்ஷமல் ஆடசயில்டல. இந்நிடலக்ஷய
ப்ரஹ்ம-பூத என்று அடழக்கப்படுகிறது. இந்நிடலடய அடைந்தவன் முழுமுதற்
கைவுளிைம் திரும்பிச் தசல்வது நிச்சயம்.

பதம் 5.25 - லப₄ந்க்ஷத ப்₃ரஹ்மநிர்வ

लभतते ब्रह्मशनवामणर्ृषय: क्षीणकल्र्षा: ।

शछििैधा यतात्र्ान: सवमभूतशहते रता: ॥ २५ ॥
லப₄ந்க்ஷத ப்₃ரஹ்மநிர்வோணம்ருஷய: ேீணகல்மஷோ: |

சி₂ன்னத்₃டவதோ₄ யதோத்மோன: ஸர்வபூ₄தஹிக்ஷத ரதோ: || 5-25 ||

லப₄ந்க்ஷத — அடைகின்றோன்; ப்₃ரஹ்ம-நிர்வோணம் — பரத்தில் முக்தி; ருʼஷய꞉ —

தனக்குள் தசயல்படுக்ஷவோர்; ேீண-கல்மஷோ꞉ — எல்லோ போவங்களிலிருந்தும்
விடுபட்ைவன்; சி₂ன்ன — கிழித்ததறிந்து; த்₃டவதோ₄꞉ — இருடம; யத-ஆத்மோன꞉ —
தன்னுணர்வில் ஈடுபட்ைவன்; ஸர்வ-பூ₄த — எல்லோ உயிர்களின்; ஹிக்ஷத — நலச்
க்ஷசடவயில்; ரதோ꞉ — ஈடுபடுகின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

யோதரல்லோம் சந்க்ஷதகத்தினோல் எழும் இருடமகளுக்கு அப்போற்

பட்டுள்ளனக்ஷரோ, மனடத உள்க்ஷநோக்கி ஈடுபடுத்தியுள்ளனக்ஷரோ மற்ற
உயிர்வோழிகளின் நலனிற்கோக போடுபடுவதில் எப்க்ஷபோதும் முடனப்புைன்
உள்ளனக்ஷரோ, எல்லோ போவங்களிலிருந்தும் விடுபட்டுள்ளனக்ஷரோ, அவர்கள்
பரத்தில் முக்தியடைகின்றனர்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண பக்தியில் முழுடமயோக ஈடுபட்டுள்ளவடன மட்டுக்ஷம, 'உலகிலுள்ள

எல்லோ உயிர்வோழிகளுக்கும் நற்பணி தசய்பவன்' என்று கூற முடியும்.
எல்லோவற்றின் மூலம் கிருஷ்ணக்ஷர எனும் ஞோனத்டத எப்க்ஷபோது ஒருவன்
உண்டமயோக அடைகின்றோக்ஷனோ, அப்க்ஷபோது அத்தகு உணர்வில் தசயல்படும்க்ஷபோது ,
அவன் அடனவருக்கோகவும் தசயலோற்றுகிறோன். கிருஷ்ணக்ஷர பரம
அனுபவிப்போளர். பரம உரிடமயோளர், பரம நண்பர் என்படத மறந்துள்ளக்ஷத மனித
குலத்தின் துன்பங்களுக்குக் கோரணம். எனக்ஷவ, மனித குலத்தினிடைக்ஷய
இவ்வுணர்டவ புதுப்பிப்பதற்கோகச் தசய்யப்படும் தசயக்ஷல மிகவுயர்ந்த சமூக
க்ஷசடவயோகும். பரத்தில் முக்தி யடைந்தவனோக இல்லோத நிடலயில் , ஒருவனோல்

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 256

இத்தகு முதல்தர சமூக நலத் ததோண்டில் ஈடுபை முடியோது. கிருஷ்ண பக்தனுக்கு
அவரது ஒப்புயர்வற்ற நிடலயில் எவ்வித சந்க்ஷதகமும். இல்டல. எல்லோ
போவங்களி லிருந்தும் விடுபட்டிருப்பதோல், அவனிைம் எந்த சந்க்ஷதகமும் கிடையோது.
இதுக்ஷவ ததய்வக
ீ அன்பின் நிடலயோகும்.

மனித சமுதோயத்திற்கு உைல் சம்பந்தமோன ததோண்டுகடள மட்டும் தசய்வதில்

ஈடுபட்டுள்ளவன், உண்டமயில் எவருக்குக்ஷம உதவி தசய்ய முடியோது. தவளிப்புற
உைலுக்கும், மனதிற்கும் தரப்படும் தற்கோலிக நிம்மதி திருப்திகரமோனதல்ல.
முழுமுதற் கைவுளுைனோன உறடவ மறந்திருப்பக்ஷத, வோழ்க்டகப் க்ஷபோரோட்ைத்தின்
துன்பங்களுக்கோன மூல கோரணம் என்படத அறிய க்ஷவண்டும். கிருஷ்ணருைனோன
தனது உறடவ முழுடமயோக உணர்ந்தவன். ஜைவுலகில் வசிக்கும்க்ஷபோதிலும்
முக்தி தபற்ற ஆத்மோவோவோன்.

பதம் 5.26 - கோமக்க்ஷரோத₄விமுக்தோனோம

कार्क्रोधशवर्ुक्तानां यतीनां यतचेतसार्् ।

अशभतो ब्रह्मशनवामणं वतमते शवकदतात्र्नार्् ॥ २६ ॥
கோமக்க்ஷரோத₄விமுக்தோனோம் யதீனோம் யதக்ஷசதஸோம் |

அபி₄க்ஷதோ ப்₃ரஹ்மநிர்வோணம் வர்தக்ஷத விதி₃தோத்மனோம் || 5-26 ||

கோம — கோமத்திலிருந்து; க்க்ஷரோத₄ — க்ஷகோபம்; விமுக்தோனோம் —

முக்தியடைந்தவர்களில்; யதீனோம் — புனிதமோனவர்களில்; யத-க்ஷசதஸோம் — மனடத
முழுதும் அைக்கியவரில்; அபி₄த꞉ — தவகு விடரவில் உறுதி தசய்யப்படுகிறோன்;
ப்₃ரஹ்ம-நிர்வோணம் — பரத்தில் முக்தி; வர்தக்ஷத — உண்தைன்று; விதி₃த-ஆத்மனோம்
— தன்னுணர்டவ அடைந்க்ஷதோரில்

தமோழிதபயர்ப்பு

யோதரல்லோம் க்ஷகோபத்திலிருந்தும் எல்லோ தபௌதிக ஆடசகளிலிருந்தும்

விடுபட்டுள்ளனக்ஷரோ, தன்னுணர்வும் தன்தனோழுக் கமும் நிடறந்து
பக்குவத்டத அடைவதற்கோகத் ததோைர்ந்து முயற்சி தசய்கின்றனக்ஷரோ,
அவர்கள், கூடிய விடரவில் பரத்தில் முக்தியடைவது உறுதி.

தபோருளுடர

முக்திடய அடைவதற்கோகத் ததோைர்ந்து போடுபடும் சோதுக்களில் கிருஷ்ண பக்தக்ஷன

மிகச் சிறந்தவனோவோன். இவ்வுண்டமயிடன போகவதம்(4.22.39) பின்வருமோறு உறுதி
தசய்கின்றது.
யத்-போத-பங்கஜ-பலோஷ-விலோஸ-பக்த்யோ
கர்மோஷயம் க்ரதிதம் உத்க்ரதயந்தி ஸந்த:
தத்வன் ந ரிக்த-மதக்ஷயோ யதக்ஷயோ (அ)பிருத்த
ஸ்க்ஷரோக்ஷதோ-கணோஸ் தம் அரணம் பஜ வோஸுக்ஷதவம்

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 257

'பக்தி ததோண்டின் மூலம் பரம புருஷ பகவோனோன வோஸூக்ஷதவடர வழிபை
முயற்சி தசய். பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களுக்கோன ஆழமோன ஆடசகடள க்ஷவரறுத்து,
இடறவனின் போத கமலங்களுக்கு க்ஷசடவ தசய்து, திவ்யமோன ஆனந்தத்தில்
ஆழ்ந்திருக்கும் பக்தர்கள், தங்களது புலன்களின் உந்துதல்கடள திறம்பை
கட்டுப்படுத்துகின்றனர். ஆனோல் மிகச்சிறந்த சோதுக்களோலும் அதுக்ஷபோன்று
கட்டுப்படுத்துவது சோத்தியமல்ல.'

தசயலின் பலடன அனுபவிப்பதற்கோன ஆடசகடளக் கட்டுப்படுத்த, மிகச்சிறந்த

சோதுக்களும் தபருமுயற்சி தசய்கின்றனர். ஆனோல் அவர்களுக்கும் கடினமோகத்
திகழுமளவிற்கு, இவ்விருப்பங்கள் கட்டுண்ை ஆத்மோவினுள் மிகவும் ஆழமோக
க்ஷவரூன்றியுள்ளன. கிருஷ்ண உணர்வின் மூலம் இடையறோது பக்தித் ததோண்டில்
ஈடுபட்டு, தன்னுணர்வில் பக்குவமடைந்துள்ள கிருஷ்ண பக்தன், தவகு விடரவில்
பரத்தில் முக்தியடைகிறோன். தன்னுணர்வின் முழு ஞோனத்டதயுடைய அவன்,
எப்க்ஷபோதுக்ஷம ஸமோதி நிடலயிலிருக்கிறோன். ஓர் உதோரணம் கூறுக்ஷவோமோனோல்,
தர்ஸன-த்யோன -ஸம்ஸ்பர்டஷர்
மத்ஸ்ய-கூர்ம-விஹங்க மோ:
ஸ்வோன்-யபத்யோனி புஷ்ணந்தி
ததோஹம் அபி பத்ம-ஜோ

'மீ ன் போர்டவயோலும், ஆடம தியோனத்தோலும், பறடவகள் ததோடுவதோலும் தங்களது

குழந்டதகடள வளர்க்கின்றன. பத்மஜக்ஷன, அதுக்ஷபோன்க்ஷற நோனும் தசய்கிக்ஷறன்.'

மீ ன் தனது குஞ்சுகடளப் போர்டவயோக்ஷலக்ஷய வளர்க்கின்றது. ஆடம அதன்

குட்டிகடள தியோனத்தினோல் வளர்க்கின்றது. ஆடமயின் முட்டைகள் கடரயில்
இருக்க, நீரினுள் இருக்கும் ஆடம அம்முட்டைகளின்மீ து தியோனம் தசய்கின்றது.
அதுக்ஷபோலக்ஷவ, கிருஷ்ண உணர்விலுள்ள பக்தன், இடறவனின் இைத்டத விட்டு
தவகு ததோடலவில் இருந்தோலும், கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபடுவதன் மூலம்
அவடர இடையறோது எண்ணி, தன்டன அவ்விைத்திற்கு உயர்த்திக் தகோள்ள
முடியும். அவன் ஜைத் துன்பங்களின் வலியிடன உணர்வதில்டல. இந்நிடல
ப்ரஹ்ம நிர்வோணம் (பரத்தில் இடையறோது லயித்திருப்பதோல் ஜைத் துயரங்கள்
மடறந்துள்ள நிடல) எனப்படுகிறது.

பதம் 27-28 - ஸ்பர்ஷோன் க்ருத்வோ பஹிர்

स्पिामतकृ त्वा बशहबामह्यांश्चक्षुश्चैवाततरे रुवो: ।

प्राणापानौ सर्ौ कृ त्वा नासाभ्यततरचाररणौ ॥ २७ ॥
ஸ்பர்ஷோ₂ன்க்ருத்வோ ப₃ஹிர்போ₃ஹ்யோம்ஷ்₂சேுஷ்₂டசவோந்தக்ஷர

ப்₄ருக்ஷவோ: |

ப்ரோணோபோதனௌ ஸதமௌ க்ருத்வோ நோஸோப்₄யந்தரசோரிதணௌ || 5-27 ||

यतेशतद्रयर्नोबुशद्धर्ुमशनर्ोक्षपरायण: ।
शवगतेच्छाभयक्रोधो य: सदा र्ुक्त एव स: ॥ २८ ॥

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 258

 யக்ஷதந்த்₃ரியமக்ஷனோபு₃த்₃தி₄ர்முநிர்க்ஷமோேபரோயண: |

விக₃க்ஷதச்சோ₂ப₄யக்க்ஷரோக்ஷதோ₄ ய: ஸதோ₃ முக்த ஏவ ஸ: || 5-28 ||

ஸ்பர்ஷோ₂ன் — சப்தம் முதலோன புலன் விஷயங்கள்; க்ருʼத்வோ — டவத்து; ப₃ஹி꞉ —

தவளியில்; போ₃ஹ்யோன் — க்ஷதடவயற்ற; சேு꞉ — கண்கள்; ச — க்ஷமலும்; ஏவ —
நிச்சயமோக; அந்தக்ஷர — மத்தியில்; ப்₄ருக்ஷவோ꞉ — புருவங்கள்; ப்ரோண-அபோதனௌ —
க்ஷமல்க்ஷநோக்கி இயங்கும் கோற்றும் கீ ழ்க்ஷநோக்கி இயங்கும் கோற்றும்; ஸதமௌ —
நிறுத்தலில்; க்ருʼத்வோ — டவத்து; நோஸ-அப்₄யந்தர — நோசித் துவோரங்களுக்குள்;
சோரிதணௌ — வசும்;
ீ யத — கட்டுப்படுத்தப்பட்ை; இந்த்₃ரிய — புலன்கள்; மன꞉ — மனம்;
பு₃த்₃தி₄꞉ — புத்தி; முனி꞉ — ஆன்மீ கவோதி; க்ஷமோே — முக்திக்கு; பரோயண꞉ —
தீர்மோனிக்கப்பட்டு; விக₃த — விலக்கி; இச்சோ₂ — ஆடசகள்; ப₄ய — பயம்; க்க்ஷரோத₄꞉ —
க்ஷகோபம்; ய꞉ — எவதனோருவன்; ஸதோ₃ — எப்க்ஷபோதும்; முக்த꞉ — முக்தி தபற்றவன்; ஏவ
— நிச்சயமோக; ஸ꞉ — அவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எல்லோப் புறப்புலன் விஷயங்கடளயும், தவளிக்ஷய நிறுத்தி, புருவ

மத்தியில் கண்கடளயும், போர்டவடயயும், நிறுத்தி, நோசிக்குள் உள்,
தவளி சுவோசங்கடள நிறுத்தி, மனம், புலன்கள் அறிவு இவற்டறக்
கட்டுப்படுத்தக்கூடிய முக்திடய விரும்பும் ஆன்மீ கவோதி, ஆடச, பயம்,
க்ஷகோபம் இவற்றிலிருந்து விடுபடுகிறோன். எப்க்ஷபோதும் இந்நிடலயில்
இருப்பவன், நிச்சயமோக முக்தியடைந்தவக்ஷன.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபடுபவன் உைனடியோகத் தனது ஆன்மீ க நிடலடயப்

புரிந்துதகோள்ள முடியும். பின்னர் பக்தித் ததோண்டின் மூலம் அவன் முழு முதற்
கைவுடளயும் அறிய முடியும். பக்தித் ததோண்டில் நன்றோக நிடலதபறுபவன்,
திவ்யமோன நிடலடய அடைந்து, தனது தசயல்களில் மத்தியில் பகவோனின்
இருப்டப உணரும் தகுதிடயப் தபறுகிறோன். இந்நிடலக்ஷய பரத்தில்
முக்தியடைதல் எனப்படுகின்றது.

பரத்தில் முக்தியடைவதற்கோன வழிமுடறகடள விவரித்தபிறகு, யம, நியம,

ஆஸன, ப்ரோணோயோம, ப்ரத்யோஹோர, தோரண, த்யோன, ஸமோதி எனும் எட்டு
நிடலகடளக் தகோண்ை அஷ்ைோங்க க்ஷயோகம் என்னும் க்ஷயோகப் பயிற்சியின் மூலம்
எவ்வோறு அந்நிடலடய அடைய முடியும் என்படத அர்ஜுனனுக்கு விளக்குகிறோர்
பகவோன். ஆறோம் அத்தியோயத்தில் ததள்ளத் ததளிவோக விவரிக்கப்பைக்கூடிய இந்த
க்ஷயோக வழிமுடற, இந்த ஐந்தோம் அத்தியோயத்தின் இறுதியில் சுருக்கமோக
விளக்கப்பட்டுள்ளது. க்ஷகட்ைல், ததோடுதல், போர்த்தல், சுடவத்தல், முகர்தல் எனும்
புலன் விஷயங்கடள க்ஷயோகப் பயிற்சியின் ப்ரத்யோஹோர எனும் முடறயின் மூலம்
தவளிக்ஷய நிறுத்தி, போர்டவடய புருவ மத்தியில் டவத்து கண்கடள போதி மூடிய
நிடலயில், மூக்கின் நுனியில் கவனத்டத நிறுத்த க்ஷவண்டும். முழுவதுமோகக்
கண்கடள மூடுவதில் எந்த இலோபமும் இல்டல. ஏதனனில், உறங்கிை நல்ல
வோய்ப்பு உண்டு. முழுவதும் கண்கடளத் திறந்து தகோண்டிருப்பதும் பலனற்றது:

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 259

ஏதனனில், புலனின்பப் தபோருள்களோல் கவரப்படுவதற்கோன அபோயம் உள்ளது.
உைலினுள் க்ஷமலும் கீ ழும் இயங்கும் கோற்டற சமப்படுத்துவதோல், சுவோசமோனது
நோசிக்குள் கட்டுப்படுத்தப்படுகிறது. இத்தகு க்ஷயோகத்டதப் பயிலுவதோல், புலன்
கட்டுப்போட்டை அடைந்து, தவளி யிலுள்ள புலனின்பப் தபோருள்கடளத் தவிர்த்து,
பரத்தில் முக்தியடை வதற்குத் தன்டன தயோர்படுத்திக் தகோள்ள முடியும்.

எல்லோவித பயம் மற்றும் க்ஷகோபத்திலிருந்தும் விடுபட்டு , திவ்யமோன தளத்தில்

பரமோத்மோவின் இருப்டப உணர்வதற்கு இந்த க்ஷயோக முடற உதவுகின்றது.
க்ஷவறுவிதமோகக் கூறினோல், க்ஷயோகத்தின் தகோள்டககடள நிடறக்ஷவற்றுவதற்கு
கிருஷ்ண உணர்க்ஷவ மிக எளிடமயோன வழி. இஃது அடுத்த அத்தியோயத்தில்
ததளிவோக விளக்கப்படும். சதோ சர்வ கோலமும் பக்தித் ததோண்டில்
ஈடுபட்டிருப்பதோல், இதர ஈடுபோடுகளில் தனது புலன்கடள இழக்கும் ஆபத்து
கிருஷ்ண உணர்வினனுக்கு இல்டல. அஷ்ைோங்க க்ஷயோகத்டதவிை புலன்கடள
அைக்குவதற்கு இதுக்ஷவ சிறந்த வழியோகும்.

பதம் 5.29 - க்ஷபோ₄க்தோரம் யஜ்ஞதபஸோம

भोक्तारं यज्ञतपसां सवमलोकर्हेश्वरर्् ।

सुहृदं सवमभूतानां ज्ञात्वा र्ां िाशततर्ृच्छशत ॥ २९ ॥
க்ஷபோ₄க்தோரம் யஜ்ஞதபஸோம் ஸர்வக்ஷலோகமக்ஷஹஷ்₂வரம் |

ஸுஹ்ருத₃ம் ஸர்வபூ₄தோனோம் ஜ்ஞோத்வோ மோம் ஷோ₂ந்திம்ருச்ச₂தி || 5-

29 ||

க்ஷபோ₄க்தோரம் — அனுபவிப்பவன்; யஜ்ஞ — யோகங்கள்; தபஸோம் — தவங்கள்; ஸர்வ-

க்ஷலோக — எல்லோ க்ஷலோகங்களும் அங்குள்ள க்ஷதவர்களும்; மஹோ-ஈஷ்₂வரம் — உயர்
அதிகோரி; ஸு-ஹ்ருʼத₃ம் — உற்ற நண்பன்; ஸர்வ — எல்லோ; பூ₄தோனோம் —
உயிர்வோழிகள்; ஜ்ஞோத்வோ — என்று அறிந்து; மோம் — என்டன (பகவோன் கிருஷ்ணர்);
ஷோ₂ந்திம் — உலகத் துன்பங்களிலிருந்து விடுதடல; ருʼச்ச₂தி — அடைகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

நோக்ஷன, எல்லோ யோகங்கடளயும், தவங்கடளயும், இறுதியில்

அனுபவிப்பவன் என்றும், எல்லோ க்ஷலோகங்கடளயும், க்ஷதவர்கடளயும்,
கட்டுப்படுத்துபவன் என்றும், எல்லோ உயிர்வோழிகளின் உற்ற நண்பன்
என்றும் அறிந்து, என்டனப் பற்றிய முழு உணர்வில் இருப்பவன்,
ஜைத்துயரங்களிலிருநது விடுபட்டு அடமதி அடைகிறோன்.

தபோருளுடர

மோயச் சக்தியின் பிடியில் சிக்கியுள்ள அடனத்து கட்டுண்ை ஆத்மோக்களின் ,

தபௌதிக உலகில் அடமதிடயத் க்ஷதடுகின்றனர். ஆனோல் பகவத் கீ டதயின்
இப்பிரிவில் கூறப்பட்டிருக்கும், அடமதிக்கோன வழி என்ன என்பது அவர்களுக்குத்
ததரியவில்டல. அடமதிக்கோன மிகச்சிறந்த வழி இதுக்ஷவ , மனிதனின் எல்லோ

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 260

தசயல்கடளயும் அனுபவிப்பவர் பகவோன் கிருஷ்ணக்ஷர; அவக்ஷர எல்லோ
க்ஷலோகங்களுக்கும், க்ஷதவர்களுக்கும் உரிடமயோளர் என்பதோல், மனிதர்கள் அவரது
திவ்ய க்ஷசடவக்கோன அடனத்டதயும் அர்ப்பணிக்க க்ஷவண்டும். அவடரவிை
உயர்ந்தவர் எவருமில்டல. க்ஷதவர்களில் தடலசிறந்தவர்களோன
சிவதபருமோடனயும் பிரம்மக்ஷதவடரயும்விை, அவக்ஷர சிறந்தவர். க்ஷவதங்களில் (ஷ்
க்ஷவதோஷ், வதர உபநிஷத் 6.7) முழு முதற் கைவுள்,தம் ஈஷ் வரோணோம் பரமம்
மக்ஷஹஷ் வரம் என்று வர்ணிக்கப்படுகிறோர். மோடயயின் மயக்கத்தோல், கோணும்
எல்லோவற்றிற்கும் தோக்ஷன எஜமோனன் என்று ஜீவன்கள் எண்ணினோலும்,
உண்டமயில் அவர்கள் இடறவனின் ஜை சக்தியோல் ஆளப்படுகின்றனர். பகவோக்ஷன
ஜை இயற்டகயின் எஜமோனர், கட்டுண்ை ஆத்மோக்கக்ஷளோ ஜை இயற்டகயின்
கடுடமயோன சட்ைங்களுக்கு உட்பட்ைவர்கள். இந்த அப்பட்ைமோன உண்டமயிடன
உணரோதவடர, தனிப்பட்ை முடறயிக்ஷலோ பலக்ஷபர் ஒன்று கூடிக்ஷயோ, இவ்வுலகில்
அடமதிடயக் கோண்பது சோத்தியமில்டல. இதுக்ஷவ கிருஷ்ண உணர்வில்
அறியப்படுவதோகும். பகவோன் கிருஷ்ணக்ஷர பரம அதிகோரி, மோதபரும் க்ஷதவர்கள்
உட்பை எல்லோ ஜீவன்களும் அவரது க்ஷசவகர்கக்ஷள. பூரண கிருஷ்ண உணர்வில்
மட்டுக்ஷம பக்குவமோன அடமதிடய அடைய இயலும்.

கர்ம க்ஷயோகம் என்ற தபயரோல் தபோதுவோக அறியப்படும் இந்த ஐந்தோம்

அத்தியோயம், கிருஷ்ண உணர்வின் பயிற்சி விவரமோகும். கர்மக்ஷயோகம் எவ்வோறு
முக்தியளிக்க முடியும் என்ற கற்படனக் க்ஷகள்விக்கு இங்கு பதில்
கூறப்பட்டுள்ளது. கிருஷ்ண உணர்வில் தசயலோற்றுவது என்றோல் பகவோன்
கிருஷ்ணக்ஷர உயர்ந்தஆளுநர் என்ற முழு ஞோனத்துைன் தசயலோற்றுவதோகும்.
இத்தடகய தசயல், திவ்ய ஞோனத்திலிருந்து க்ஷவறுபட்ைதல்ல. க்ஷநரடியோன
கிருஷ்ண உணர்வு பக்திக்ஷயோகம் எனப்படும். ஞோன க்ஷயோகம் என்பது பக்தி
க்ஷயோகத்திற்கு இட்டுச் தசல்லும் போடதயோகும். பரம உண்டமயுைனோன ஒருவனது
உறடவப் பற்றிய முழு ஞோனத்துைன் தசயல்படுவக்ஷத கிருஷ்ண உணர்வோகும்.
க்ஷமலும் புருக்ஷஷோத்தமரோன முழு முதற் கைவுள் கிருஷ்ணடரப் பற்றிய முழு
ஞோனக்ஷம அந்த உணர்வின் பக்குவ நிடலயோகும். கைவுளின் மிகச்சிறிய அம்சமோன
ஆத்மோ, அவரது நித்தியத் ததோண்ைனோவோன். ஆத்மோ மோடயடய ஆட்சி தசய்ய
விரும்பும்க்ஷபோது, அதனுைன் அவன் ததோைர்பு தகோள்கிறோன். இதுக்ஷவ அவனது
பல்க்ஷவறு துயரங்களுக்குக் கோரணம். அவன் ஜைத்துைன் ததோைர்பு
தகோண்டுள்ளவடர, அதன் க்ஷதடவகளுக்கோகச் தசயலோற்றதல் அவசியம்.
இருப்பினும், ஜைத்தின் எல்டலக்குள் இருக்கும்க்ஷபோதிலும், கிருஷ்ண உணர்வோனது
ஒருவடன ஆன்மீ க வோழ்விற்குக் தகோண்டு வருகிறது. ஏதனனில் ஜைவுலகில்
பயிற்சி தசய்யப்படும் க்ஷபோதிலும் ஆன்மீ க வோழ்விடன இஃது எழுச்சி தபறச்
தசய்கின்றது. ஒருவன் எந்த அளவிற்கு இதில் முன்க்ஷனறியுள்ளோக்ஷனோ , அந்த
அளவிற்கு அவன் ஜைத்தின் பிடணப்பிலிருந்து விடுபட்டுள்ளோன். கைவுள்
யோரிைமும் போரபட்சம் போர்ப்பதில்டல. கிருஷ்ண உணர்வில் அவன் தசய்யும்
கைடமகடளப் தபோறத்தக்ஷத அவனது பலன்கள், அக்கைடமகள் புலன்கடள
அைக்குவதற்கும், க்ஷகோபம், ஆடச ஆகியவற்றின் தோக்குதடல தவல்வதற்கும்
உதவியோக அடமகின்றன. க்ஷமற்கூறிய எழுச்சிகடள அைக்கி, கிருஷ்ண உணர்வில்
நிடலயோக நிற்பவன், உண்டமயில் ப்ரஹ்ம-நிர்வோண எனும் திவ்யமோன
நிடலயில் உள்ளோன். கிருஷ்ண உணர்டவ பயிற்சி தசய்யும் க்ஷபோது, தோனோகக்ஷவ
அஷ்ைோங்க க்ஷயோக முடறயும் பயிற்சி தசய்யப்படுகிறது. ஏதனனில் , க்ஷயோக
முடறயின் இறுதி க்ஷநோக்கம் பக்தியினோல் எளிடமயோக அடையப்படுகின்றது.

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 261

அஷ்ைோங்க க்ஷயோக முடறயில் யம, நியம, ஆஸன, ப்ரோணோயோம, ப்ரத்யோஹோர,
தோரண, த்யோன, ஸமோதி என்னும் படிப்படியோன வழியில் முன்க்ஷனற்றம்
அடையப்படுகிறது. ஆனோல் பக்தித் ததோண்டின் பக்குவத்துைன் ஒப்பிடும்க்ஷபோது ,
இடவ ஒரு முன்னுடரடயப் க்ஷபோன்றடவ. பக்தித் ததோண்டு மட்டுக்ஷம மனிதனுக்கு
அடமதிடய நல்கும். பக்திக்ஷய வோழ்வின் மிக உன்னதமோன பக்குவநிடலயோகும்.

ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டதயின் 'கர்ம க்ஷயோகம்- கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் ' என்னும்
ஐந்தோம் அத்தியோயத்திற்கோன பக்திக்ஷவதோந்த தபோருளுடரகள் இத்துைன்
நிடறவடைகின்றது.

5. கர்ம க்ஷயோகம் - கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல் 29 verses Page 262

 6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses

பதம் 6.1 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச அநோஷ

श्रीभगवानुवाच
अनाशश्रत: कर्मफलं कायं कर्म करोशत य: ।
स सन्न्यासी च योगी च न शनरग्ननम चाकक्रय: ॥ १ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

அநோஷ்₂ரித: கர்மப₂லம் கோர்யம் கர்ம கக்ஷரோதி ய: |

ஸ ஸந்ந்யோஸீ ச க்ஷயோகீ ₃ ச ந நிரக்₃னர்ன சோக்ரிய: || 6-1 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — பகவோன் கூறினோர்; அநோஷ்₂ரித꞉ — அடைக்கலமின்றி; கர்ம-

ப₂லம் — தசயலின் பலன்; கோர்யம் — கைடம; கர்ம — தசயல்; கக்ஷரோதி — தசய்பவன்; ய꞉
— எவதனோருவன்; ஸ꞉ — அவன்; ஸந்ந்யோஸீ — துறவி; ச — க்ஷமலும்; க்ஷயோகீ ₃ — க்ஷயோகி;
ச — க்ஷமலும்; ந — இல்டல; நி꞉ — இல்லோத; அக்₃னி꞉ — தநருப்பு; ந — இல்டல; ச —
க்ஷமலும்; அக்ரிய꞉ — கைடமயின்றி.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழு முதற்கைவுள் கூறினோர்: தசயலின்

பலன்களில் பற்றற்று, கைடமக்கோகச் தசயலோற்றுபவக்ஷன சந்நியோசியும்
உண்டமயோன க்ஷயோகியுமோகிறோக்ஷன தவிர, க்ஷவள்வி தநருப்டப
மூட்ைோதவனும் தசயலற்றவனுமல்ல.

தபோருளுடர

இந்த அத்தியோயத்தில், எட்டு அங்கங்கடளக் தகோண்ை அஷ்ைோங்க க்ஷயோகத்திடன,

மனடதயும் புலன்கடளயும் அைக்குவதற்கோன வழியோக பகவோன் விளக்குகிறோர்.
ஆனோல் இம்முடற சோதோரண மக்களுக்கு (குறிப்போக இக்கலி யுகத்தில்) மிகவும்
கடினமோனதோகும். இவ்வத்தியோயத்தில் அஷ்ைோங்க க்ஷயோக முடற
விளக்கப்பட்டிருப்பினம், கிருஷ்ண உணர்வில் தசயலோற்றதக்ஷல (கர்ம க்ஷயோகக்ஷம)
சிறந்தது என்று கைவுள் வலியுறுத்துகிறோர். தனது குடும்பத்டதயும் அவர்களது
உடைடமகடளயும் போதுகோப்பதற்கோகக்ஷவ உலகிலுள்ள அடனவரும்
தசயல்படுகின்றனர். ஆனோல் சுயநலனின்றி (அது தனிப்பட்ை இலோபமோகவும்
இருக்கலோம், விரிவடைந்த இலோபமோகவும் இருக்கலோம்) தசயலோற்றுக்ஷவோர்
யோருமில்டல. தசயலின் பலன்கடள அனுபவிக்கும் க்ஷநோக்கத்டதத் தவிர்த்து
கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்படுவக்ஷத பக்குவமோனதோகும். கிருஷ்ண உணர்வில்
தசயல்படுதல் என்பது ஒவ்க்ஷவோர் உயிர்வோழியின் கைடமயோகும் ; ஏதனனில்,
உண்டமயில் அடனவருக்ஷம பகவோனது அம்சங்கள். உைலின் அங்கங்கள், முழு
உைலின் திருப்திக்கோக தசயல்படுகின்றன; அடவ தமது சுய திருப்திக்கோக
தசயல்பைோமல், முழு உைலின் திருப்திக்கோக பணியோற்றுகின்றன. அதுக்ஷபோலக்ஷவ ,
தனது சுய திருப்திக்கோக தசயல்பைோமல் பகவோனின் திருப்திக்கோக மட்டுக்ஷம
தசயலோற்றுபவன், பக்குவமோன சந்நியோசியும் பக்குவமோன க்ஷயோகியுமோவோன்.

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 263

சந்நியோசிகள் சில சமயம் எல்லோ தபௌதிகக் கைடமகளிலிருந்தும் தோம் விடுதடல
தபற்றுவிட்ைதோக தசயற்டகயோக எண்ணிக் தகோள்வதோல், அக்னி க்ஷஹோத்ர
யக்ஞங்கள் தசய்வடத விட்டு விடுகின்றனர். ஆனோல் உண்டமயில் அவர்களும்
சுயநலவோதிகக்ஷள; ஏதனனில், அவர்களின் குறிக்க்ஷகோள் அருவ பிரம்மனுைன்
ஒன்றோகுவக்ஷத. இத்தடகய விருப்பம் சோதோரண தபௌதிக விருப்பங்கடளவிைச் ;
சிறந்தது என்றக்ஷபோதிலும், இது சுயநலமற்ற விருப்பம் கிடையோது. அதுக்ஷபோல,
எல்லோ உலகச்; தசயல்கடளயும் நிறுத்திவிட்டு போதி மூடிய கண்களுைன் க்ஷயோகப்
பயிற்சி தசய்யும் க்ஷயோகியும், தனது சுயநலத்திற்கோக ஏக்ஷதோ ஒரு திருப்திடய
நோடுகிறோன். ஆனோல் கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்படுபவன் , எவ்வித சுயநல
க்ஷநோக்கமுமின்றி பூரணத்தின் திருப்திக்கோகக்ஷவ தசயலோற்றுகிறோன். கிருஷ்ண
பக்தனுக்கு சுய திருப்தியில் எவ்வித அக்கடறயும் இல்டல. கிருஷ்ணரது
திருப்திடயக்ஷய அவன் தவற்றியோகக் கருதுகிறோன். எனக்ஷவ , அவக்ஷன பக்குவமோன
சந்நியோசியும் பக்குவமோன க்ஷயோகியுமோவோன். சந்நியோசத்தின் மிகவுயர்ந்த நிடலக்கு
இலக்கணமோகத் திகழும் பகவோன் டசதன்யர், பின்வருமோறு பிரோர்த்தடன
தசய்கிறோர்:
ந தனம் ந ஜனம் ந ஸுந்தரீம்
கவிதோம் வோ ஜகத் ஈஷ கோமக்ஷய
மம ஜன்மனி ஜன்மன ீஷ் வக்ஷர
பவதோத் பக்திர் அடஹதுகீ த்வயி

'எல்லோம் வல்ல தபருமோக்ஷன, தபோருள் க்ஷசர்க்கும் ஆடச எனக்கில்டல, அழகிய

தபண்கடள அனுபவிக்கும் ஆடசயும் எனக்கில்டல. என்டனப் பின்பற்றுக்ஷவோரும்
எனக்கு க்ஷவண்ைோம். பிறவிக்ஷதோறும் உமக்கு பக்தித் ததோண்டு ஆற்றுவதற்கோன
கோரணமற்ற கருடணடயக்ஷய நோன் விரும்புகிக்ஷறன்.'

பதம் 6.2 - யம் ஸந்ந்யோஸமிதி ப்ர

यं सन्न्यासशर्शत प्राहुयोगं तं शवशद्ध पाण्डव ।

न ह्यसन्न्यस्तसङ्कल्पो योगी भवशत कश्चन ॥ २ ॥
யம் ஸந்ந்யோஸமிதி ப்ரோஹுர்க்ஷயோக₃ம் தம் வித்₃தி₄ போண்ை₃வ |

ந ஹ்யஸன்ன்யஸ்தஸங்கல்க்ஷபோ க்ஷயோகீ ₃ ப₄வதி கஷ்₂சன || 6-2 ||

யம் — எது; ஸந்ந்யோஸம் — துறவு; இதி — இவ்வோறோக; ப்ரோஹு꞉ — கூறுகின்றனக்ஷரோ;

க்ஷயோக₃ம் — பரத்துைன் இடணத்தல்; தம் — அடத; வித்₃தி₄ — நீ அறிய க்ஷவண்டும்;
போண்ை₃வ — போண்டுவின் மகக்ஷன; ந — என்றுமில்டல; ஹி — நிச்சயமோக;
அஸன்ன்யஸ்த — துறக்கோமல்; ஸங்கல்ப꞉ — சுய திருப்திக்கோன விருப்பம்; க்ஷயோகீ ₃ —
க்ஷயோகி; ப₄வதி — ஆவது; கஷ்₂சன — எவருக்ஷம.

தமோழிதபயர்ப்பு

போண்டுவின் மகக்ஷன, புலனுகர்ச்சிக்கோன இச்டசகடளத் துறக்கோத

எவனுக்ஷம க்ஷயோகியோக முடியோது என்பதோல், துறவு என்று

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 264

 அடழக்கப்படுவதும், க்ஷயோகமும் (பரமனுைன் ததோைர்பு தகோள்ளுதலும்)
ஒன்க்ஷற என்படத நீ அறிய க்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

தோன் ஓர் ஆத்மோ என்படத உணர்ந்த நிடலயில் தசயல்படுவக்ஷத, உண்டமயோன

ஸன்ன்யோஸ-க்ஷயோக அல்லது பக்தி எனப்படும். ஆத்மோவிற்தகன்று தனிப்பட்ை
சுதந்திரமோன அடையோளம் கிடையோது. ஆத்மோ முழுமுதற் கைவுளின் நடுநிடல
சக்தியோகும். தபௌதிக சக்தியோல் பிடணக்கப்பட்டிருக்கும்க்ஷபோது அவன் கட்டுண்ை
ஆத்மோவோக அறியப்படுகின்றோன். கிருஷ்ண உணர்வில் இருக்கம்க்ஷபோது (ஆன்மீ க
சக்தியில் இருக்கும்க்ஷபோது) அவன் தனது உண்டமயோன இயற்டகயோன வோழ்வில்
உள்ளோன். எனக்ஷவ, முழு ஞோனத்தில் இருப்பவன். எல்லோவித ஜைப்
புலனுகர்ச்சிடயயும் அறக்ஷவ நிறுத்திவிடுகிறோன், அதோவது, எல்லோவித புலனின்பச்
தசயல்கடளயும் துறந்து விடுகிறோன். தபௌதிகப் பற்றுதலிலிருந்து புலன்கடள
விலக்கும் க்ஷயோகிகளோல் இது பயிலப்படுகிறது. ஆனோல் கிருஷ்ண
உணர்வினனுக்கு, கிருஷ்ணரின் க்ஷதடவக்கோக அல்லோமல், க்ஷவதறதிலும்
புலன்கடள ஈடுபடுத்தும் வோய்ப்க்ஷப இல்டல. எனக்ஷவ, கிருஷ்ண உணர்வுடைக்ஷயோன்
ஒக்ஷர சமயத்தில் சந்நியோசியும் க்ஷயோகியுமோவோன். ஞோன க்ஷயோக முடறயில்
பரிந்துடரக்கப்படும் ஞோனமும், க்ஷயோக வழிமுடறயில் பரிந்துடரக்கப்படும்
புலனைக்கமும், கிருஷ்ண உணர்வில் தோனோகக்ஷவ நிடறக்ஷவற்றப்படுகின்றன.
சுயநல இயற்டகடயப் தகோண்ை தசயல்கடளத் துறக்கோதவடர, ஞோனமும்,
க்ஷயோகமும் பலனற்றடவ. ஜீவோத்மோ, தனது சுயநல ஆடசகள் அடனத்டதயும்
முழுடமயோகத் துறந்து பரத்டதத் திருப்திப்படுத்த க்ஷவண்டும் என்பக்ஷத
உண்டமயோன குறிக்க்ஷகோளோகும். கிருஷ்ண உணர்வினன் எவ்விதமோன சுய
இன்பத்திற்கும் ஆடசப்படுவதில்டல. அவன் எப்க்ஷபோதும் முழுமுதற் கைவுளின்
இன்பத்திற்கோகக்ஷவ தசயல்படுகிறோன். முழுமுதற் கைவுடளப் பற்றி
அறியோதவக்ஷனோ, சுய திருப்தியில் ஈடுபட்ைோக க்ஷவண்டும்; ஏதனனில், தசயலின்டம
என்ற தளத்தில் யோரும் இருக்க முடியோது. கிருஷ்ண உணர்வின் பயிற்சியினோல்
எல்லோ குறிக்க்ஷகோளும் பக்குவமோக நிடறக்ஷவற்றப்படுகின்றன.

பதம் 6.3 - ஆருருக்ஷேோர்முக்ஷனர்க்ஷயோக

आरुरुक्षोर्ुमनेयोगं कर्म कारणर्ुच्यते ।

योगारूढस्यतस्यैव िर्: कारणर्ुच्यते ॥ ३ ॥
ஆருருக்ஷேோர்முக்ஷனர்க்ஷயோக₃ம் கர்ம கோரணமுச்யக்ஷத |
க்ஷயோகோ₃ரூை₄ஸ்யதஸ்டயவ ஷ₂ம: கோரணமுச்யக்ஷத || 6-3 ||

ஆருருக்ஷேோ꞉ — க்ஷயோகத்டதத் ததோைங்கியவன்; முக்ஷன꞉ — முனிவனின்; க்ஷயோக₃ம் —

அஷ்ைோங்க க்ஷயோகம்; கர்ம — தசயல்; கோரணம் — கோரணம்; உச்யக்ஷத —
கூறப்படுகின்றது; க்ஷயோக₃ — அஷ்ைோங்க க்ஷயோகம்; ஆரூை₄ஸ்ய — அடைந்தவன்;
தஸ்ய — அவனது; ஏவ — நிச்சயமோக; ஷ₂ம꞉ — எல்லோ தபௌதிகச் தசயல்களின்
துறவு; கோரணம் — கோரணம்; உச்யக்ஷத — கூறப்படுகின்றது.

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 265

 தமோழிதபயர்ப்பு

அஷ்ைோங்க க்ஷயோக முடறயின் புது மோணவனுக்கு, தசயக்ஷல, 'வழி'யோகக்

கூறப்படுகின்றது. ஆனோல் க்ஷயோகத்தில் முன்க்ஷனறியவனக்கு, ஜைச்
தசயல்கடளத் துறத்தக்ஷல, 'வழி'யோகக் கூறப்படுகின்றது.

தபோருளுடர

பரத்துைன் ஒருவடன இடணக்கும் முடறக்ஷய க்ஷயோகம் எனப்படுகிறது. இதடன

உன்னதமோன ஆன்மீ க உணர்டவ அடைவதற்கோன ஏணியுைன் ஒப்பிைலோம். இந்த
ஏணியோனது, ஜீவனின் தோழ்ந்த தபௌதிக நிடலயில் ததோைங்கி , தூய ஆன்மீக
வோழ்வில் பக்குவமோன தன்னுணர்டவ தபறும் நிடலவடர உயர்கின்றது.
தவவ்க்ஷவறு ஏற்றங்களுக்க்ஷகற்ப இந்த ஏணியின் பல்க்ஷவறு படிகள் பல்க்ஷவறு
தபயர்களோல் அறியப்படுகின்றன. ஆனோல் தமோத்தமோக முழு ஏணியும் க்ஷசர்ந்து
க்ஷயோகம் என்று அறியப்படுகின்றது. இதடன ஞோன க்ஷயோகம், தியோன க்ஷயோகம், பக்தி
க்ஷயோகம் என்று மூன்று பகுதிகளோகப் பிரிக்கலோம். இந்த ஏணியின் ஆரம்பம்
க்ஷயோகருருேு நிடல எனவும், மிகவுயர்ந்த படி க்ஷயோகரூை எனவும்
அடழக்கப்படுகின்றன.

அஷ்ைோங்க க்ஷயோக முடறயில், பலவித ஆசனங்களின் உதவியுைன் (இடவ

ஏறக்குடறய உைற்பயிற்சிகக்ஷள), வோழ்க்டகடயயும் பயிற்சிடயயும் ஒழுங்குபடுத்தி,
தியோனத்தில் நடழவதற்குச் தசய்யப்படும் ஆரம்ப கோல முயற்சிகள் அடனத்தும்,
பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களோகக்ஷவ கருதப்படுகின்றன. இத்தகு தசயல்கள், மனதின்
பக்குவமோன சமநிடலக்கு வழிகோட்டுவதன் மூலம், புலன்கடளக் கட்டுப்படுத்த
உதவுகின்றன. ஒருவன் தியோனப் பயிற்சியில் தவற்றி தபறும்க்ஷபோது , ததோல்டல
தரும் மன இயக்கங்கள் அடனத்டதயும் முற்றிலுமோக நிறுத்திவிடுகிறோன்.

இருப்பினும், கிருஷ்ண பக்தடனப் தபோறுத்தவடரயில், அவன் எப்க்ஷபோதுக்ஷம

கிருஷ்ணடர நிடனத்துக் தகோண்டுள்ளதோல், ஆரம்பத்திலிருந்க்ஷத தியோனத்தின்
தளத்தில் நிடல தபற்றுள்ளோன். க்ஷமலும், கிருஷ்ணரின் ததோண்டில் ததோைர்ந்து
ஈடுபட்டிருப்பதோல், அவன் எல்லோ ஜைச் தசயல்கடளயும் முற்றிலும் நிறுத்தி
விட்ைவனோகக்ஷவ கருதப்படுகிறோன்.

பதம் 6.4 - யதோ₃ ஹி க்ஷநந்த்₃ரியோர

यदा शह नेशतद्रयाथेषु न कर्मस्वनुषज्जते ।

सवमसङ्कल्पसन्न्यासी योगारूढस्तदोच्यते ॥ ४ ॥
யதோ₃ ஹி க்ஷநந்த்₃ரியோர்க்ஷத₂ஷு ந கர்மஸ்வனுஷஜ்ஜக்ஷத |

ஸர்வஸங்கல்பஸந்ந்யோஸீ க்ஷயோகோ₃ரூை₄ஸ்தக்ஷதோ₃ச்யக்ஷத || 6-4 ||

யதோ₃ — எப்க்ஷபோது; ஹி — நிச்சயமோக; ந — இல்டல; இந்த்₃ரிய-அர்க்ஷத₂ஷு —

புலனுகர்ச்சியில்; ந — என்றுமில்டல; கர்மஸு — பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களில்;
அனுஷஜ்ஜக்ஷத — க்ஷதடவப்படுவதற்கோன அவசியம்; ஸர்வ-ஸங்கல்ப — எல்லோ

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 266

தபௌதிக இச்டசகடளயும்; ஸந்ந்யோஸீ — துறப்பவன்; க்ஷயோக₃-ஆரூை₄꞉ — க்ஷயோகத்தில்
உயர்ந்தவன்; ததோ₃ — அப்க்ஷபோது; உச்யக்ஷத — கூறப்படுகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எப்க்ஷபோது ஒருவன் பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களிலும் புலனுகர்ச்சியிலும்

ஈடுபைோமல், எல்லோ தபௌதிக ஆடசகடளயும் துறந்த நிடலயில்
உள்ளோக்ஷனோ, அப்க்ஷபோது அவன் க்ஷயோகத்தில் உயர்ந்தவனோகக்
கூறப்படுகிறோன்.

தபோருளுடர

பகவோனின் திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில் முழுடமயோக ஈடுபடும்க்ஷபோது, ஒருவன்

தன்னில் திருப்தியுற்று விளங்குவதோல், பலன் க்ஷநோக்குச் தசயல்களிக்ஷலோ
புலனுகர்ச்சியிக்ஷலோ அவன் ஈடுபடுவதில்டல. இல்லோவிடில் , கண்டிப்போக
புலனுகர்ச்சில் ஈடுபட்டுதோன் ஆக க்ஷவண்டும்; ஏதனனில், தசயலின்றி வோழ்தல்
அசோத்தியமோனதோகும். கிருஷ்ண உணர்வில் இல்லோவிடில் , ஒருவன் குறுகிய
சுயநலச் தசயல்களிக்ஷலோ, விரிந்த சுயநலச் தசயல்களிக்ஷலோ ஈடுபட்ைோக க்ஷவண்டும்.
ஆனோல், கிருஷ்ணரது திருப்திக்கோக எந்தச் தசயடலயும் தசய்யக்கூடிய கிருஷ்ண
உணர்வினன், அதன் மூலம் புலனுகர்ச்சியிலிருந்து முற்றிலும் விலகியுள்ளோன்.
இத்தகு உணர்வற்றவக்ஷனோ, க்ஷயோக ஏணியின் உச்சிப்படிக்கு உயர்த்தப்படுவதற்கு
முன்பு, ஜை இச்டசகளிலிருந்து தப்ப இயந்திரத்தனமோக முயற்சி தசய்ய
க்ஷவண்டும்.

பதம் 6.5 - உத்₃த₄க்ஷரதோ₃த்மனோத்மோ

उद्धरे दात्र्नात्र्ानं नात्र्ानर्वसादयेत् ।

आत्र्ैव ह्यात्र्नो बतधुरात्र्ैव ररपुरात्र्न: ॥ ५ ॥
உத்₃த₄க்ஷரதோ₃த்மனோத்மோனம் நோத்மோனமவஸோத₃க்ஷயத் |

ஆத்டமவ ஹ்யோத்மக்ஷனோ ப₃ந்து₄ரோத்டமவ ரிபுரோத்மன: || 6-5 ||

உத்₃த₄க்ஷரத் — விடுதடல தசய்ய க்ஷவண்டும்; ஆத்மனோ — மனதோல்; ஆத்மோனம் —

கட்டுண்ை ஆத்மோ; ந — என்றுமில்டல; ஆத்மோனம் — கட்டுண்ை ஆத்மோ;
அவஸோத₃க்ஷயத் — இழிநிடலடய அடையச் தசய்ய; ஆத்மோ — மனம்; ஏவ —
நிச்சயமோக; ஹி — ஐயமின்றி; ஆத்மன꞉ — கட்டுண்ை ஆத்மோவின்; ப₃ந்து₄꞉ — நண்பன்;
ஆத்மோ — மனம்; ஏவ — நிச்சயமோக; ரிபு꞉ — எதிரி; ஆத்மன꞉ — கட்டுண்ை ஆத்மோவின்.

தமோழிதபயர்ப்பு

மனதின் உதவியுைன் ஒருவன் தன்டன உயர்த்திக் தகோள்ள

க்ஷவண்டுக்ஷமதயோழிய தோழ்த்திக் தகோள்ளக் கூைோது. மனக்ஷம கட்டுண்ை
ஆத்மோவின் நண்பனும் எதிரியுமோவோன்.

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 267

 தபோருளுடர

ஆத்மோ எனும் தசோல், உபக்ஷயோகிக்கப்படும் இைத்திற்கு ஏற்ப உைல், மனம், ஆத்மோ

என தவவ்க்ஷவறு தபோருள்படும். க்ஷயோக முடறயில், கட்டுண்ை ஆத்மோவும் மனமும்
மிகவும் முக்கியமோனடவ. க்ஷயோகப் பயிற்சியின் டமயம் மனக்ஷம என்பதோல், இங்க்ஷக
ஆத்மோ என்பது மனடதக் குறிக்கின்றது. க்ஷயோகப் பயிற்சியின் க்ஷநோக்கம் , மனடதக்
கட்டுப்படுத்துவதும், புனின்பப் தபோருள்களின் மீ தோன பற்றிலிருந்து அதடன
விலக்குவதுமோகும். அறியோடம எனும் சகதியிலிருந்து கட்டுண்ை ஆத்மோடவ
விடுவிக்கும் வடகயில் மனடதப் பயிற்சி தசய்ய க்ஷவண்டும் என்று இங்க்ஷக
வலியுறுத்தப்பட்டுள்ளது. ஜை வோழ்வில் உள்ளவன் மனதின் ஆதிக்கத்திற்கும்
புலன்களின் ஆதிக்கத்திற்கும் உட்பட்ைவன். உண்டம என்னதவனில் , ஜை
இயற்டகடய ஆள விரும்பும் அஹங்கோரத்துைன் மனம் இடணந்துள்ளதோல், தூய
ஆத்மோ இப்தபௌதிக உலகில் சிக்கியுள்ளது. எனக்ஷவ, ஜை இயற்டகயின்
பளபளப்பினோல் கவரப்பைோதவோறு மனம் பயிற்சியளிக்கப்பை க்ஷவண்டும். அதன்
மூலம், கட்டுண்ை ஆத்மோடவ கோப்போற்றலோம். புலனின்பப் தபோருள்களின்
கவர்ச்சியினோல் ஒருவன் தன்டன இழிவுப்படுத்திக் தகோள்ளக் கூைோது. ஒருவன்
எந்த அளவிற்கு புலனின்பப் தபோருள்களோல் கவரப்படுகிறோக்ஷனோ , அந்த அளவிற்கு
அவன் ஜை வோழ்வில் பிடணக்கப்படுகிறோன். இப்பிடணப்பிலிருந்து விடுபை
மனடத கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபடுத்துவக்ஷத மிகச் சிறந்த வழியோகும். இதடன
நிச்சயமோகச் தசய்ய க்ஷவண்டும் என்று வலியுறுத்துவதற்கோக, ஹி எனும் தசோல்
இங்கு உபக்ஷயோகப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. க்ஷமலும் பின்வருமோறும் கூறப்பட்டுள்ளது:
மன ஏவ மனுஷ்யோனோம்
கோரணம் பந்த-க்ஷமோேக்ஷயோ:
பந்தோய விஷயோஸங்க்ஷகோ
முக்த்டய நிர்விஷயம் மன:

'மனிதனின் பந்தத்திற்கும் க்ஷமோேத்திற்கும் மனக்ஷம கோரணம். புலனின்பப்

தபோருள்களில் ஆழ்ந்துள்ள மனம் பந்தத்திற்கும், அவற்றிலிருந்து விலக்கப்பட்ை
மனம் க்ஷமோேத்திற்கும் கோரணமோகின்றன.' (அம்ருத-பிந்து உபநிஷத் 2) எனக்ஷவ,
கிருஷ்ண உணர்வில் எப்க்ஷபோதும் ஈடுபத்தப்பட்டுள்ள மனம் உன்னத
க்ஷமோேத்திற்குக் கோரணமோகின்றது.

பதம் 6.6 - ப₃ந்து₄ரோத்மோத்மனஸ்த

बतधुरात्र्ात्र्नस्तस्य येनात्र्ैवात्र्ना शजत: ।

अनात्र्नस्तु ित्रुत्वे वतेतात्र्ैव ित्रुवत् ॥ ६ ॥
ப₃ந்து₄ரோத்மோத்மனஸ்தஸ்ய க்ஷயனோத்டமவோத்மனோ ஜித: |

அனோத்மனஸ்து ஷ₂த்ருத்க்ஷவ வர்க்ஷததோத்டமவ ஷ₂த்ருவத் || 6-6 ||

ப₃ந்து₄꞉ — நண்பன்; ஆத்மோ — மனம்; ஆத்மன꞉ — ஜீவனின்; தஸ்ய — அவனது; க்ஷயன —

எதனோல்; ஆத்மோ — மனம்; ஏவ — நிச்சயமோக; ஆத்மனோ — ஜீவனோல்; ஜித꞉ —
தவல்லப்பட்ை; அனோத்மன꞉ — மனடதக் கட்டுப்படுத்தத் தவறியவனின்; து —

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 268

 ஆனோல்; ஷ₂த்ருத்க்ஷவ — விக்ஷரோதத்தினோல்; வர்க்ஷதத — அடமகின்றது; ஆத்மோ ஏவ —
அந்த மனக்ஷம; ஷ₂த்ரு-வத் — விக்ஷரோதியோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

மனடத தவன்றவனுக்கு மனக்ஷம சிறந்த நண்பனோகும்; ஆனோல்

அவ்வோறு தசய்யத் தவறியவனுக்க்ஷகோ, அதுக்ஷவ மிகப்தபரிய
விக்ஷரோதியோகும்.

தபோருளுடர

மனடத நண்பனோகச் தசயல்படும்படி (மனிதனின் குறிக்க்ஷகோடள நிடறக்ஷவற்றிக்

தகோள்ள) கட்டுப்படுத்துவக்ஷத அஷ்ைோங்க க்ஷயோகப் பயிற்சியின் க்ஷநோக்கமோகும்.
மனம் கட்டுப்படுத்தப்பைவில்டலதயனில், தவறுக்ஷம தவளிக் கோட்சியோகச்
தசய்யப்படும் க்ஷயோகம் பலனற்ற கோல விரயக்ஷம. மனடத அைக்க முடியோதவன்
எப்க்ஷபோதும் மிகப்தபரிய விக்ஷரோதியுைன் வோழ்கிறோன். இதனோல் அவனது வோழ்வும்
க்ஷநோக்கமும் போழோகின்றன. உயர்ந்தவரின் கட்ைடளகடளச் தசயலோற்றுவக்ஷத
ஜீவனின் ஆதோர நிடலயோகும். மனம் தவல்லப்பைோத எதிரியோக இருக்கும்வடர,
கோமம், க்ஷகோபம், க்ஷபரோடச, க்ஷமோகம் க்ஷபோன்றவற்றின் கட்ைடளகளுக்கு ஒருவன்
கீ ழ்படிய க்ஷவண்டியதுதோன். ஆனோல் மனம் தவல்லப்பட்டு விட்ைபின் , அடனவரது
இதயத்திலும் பரமோத்மோவோக வற்றுள்ள
ீ முழுமுதற் கைவுளின் ஆடணகடள
நிடறக்ஷவற்ற அவன் தோனோகக்ஷவ முன்வருவோன். உண்டமயோன க்ஷயோகப் பயிற்சி,
இதயத்தினுள் உள்ள பரமோத்மோடவச் சந்தித்து , அவரது வழிகோட்டுதடல
பின்பற்றுவடதயும் உள்ளைக்கியதோகும். கிருஷ்ண உணர்டவ க்ஷநரடியோக
க்ஷமற்தகோள்பவனுக்கு, பகவோனின் கட்ைடளகளிைம் முழுடமயோக சரணடைவது
என்னும் தன்டம தோனோக வந்தடைகிறது.

பதம் 6.7 - ஜிதோத்மன: ப்ரஷோ₂ந்தஸ

शजतात्र्न: प्रिाततस्य परर्ात्र्ा सर्ाशहत: ।

िीतोष्टणसुखदु:खेषु तथा र्ानापर्ानयो: ॥ ७ ॥
ஜிதோத்மன: ப்ரஷோ₂ந்தஸ்ய பரமோத்மோ ஸமோஹித: |

ஷீ ₂க்ஷதோஷ்ணஸுக₂து₃:க்ஷக₂ஷு ததோ₂ மோனோபமோனக்ஷயோ: || 6-7 ||

ஜித-ஆத்மன꞉ — மனடத தவன்றவனின்; ப்ரஷோ₂ந்தஸ்ய — மனதின் மீ தோன

கட்டுப்போட்டினோல் சோந்தியடைந்தவன்; பரம-ஆத்மோ — பரமோத்மோ; ஸமோஹித꞉ —
முழுடமயோய் அடையப்பட்டு; ஷீ₂த — குளிர்; உஷ்ண — தவப்பம்; ஸுக₂ — சுகம்;
து₃꞉க்ஷக₂ஷு — துக்கத்திலும்; ததோ₂ — க்ஷமலும்; மோன — மோனம்; அபமோனக்ஷயோ꞉ —
அவமோனத்திலும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 269

 மனடத தவன்றவன், அடமதிடய அடைந்துவிட்ைதோல், பரமோத்மோ
அவனுக்கு ஏற்கனக்ஷவ அடையப்பட்டு விடுகின்றோர். அத்தகு
மனிதனுக்கு இன்ப துன்பம், குளிர் தவப்பம், மோன அவமோனம் எல்லோம்
சமக்ஷம.

தபோருளுடர

உண்டமயில், எல்லோ ஜீவன்களும், பரமோத்வோக அடனவரது இதயத்திலும்

வற்றுள்ள
ீ பரம புருஷ பகவோனின் ஆடணகளுக்குக் கட்டுப்பட்டு நைக்க
க்ஷவண்டியவர்கள். ஒருவனது மனம் தவளிப்புற மோயச் சக்தியோல் வழிதவறும்
க்ஷபோது, அவன் ஜைச் தசயல்களில் பிடணக்கப்படுகிறோன். எனக்ஷவ, ஏக்ஷதனும் ஒரு
க்ஷயோக முடறயினோல் அவனது மனம் கட்டுப்படுத்தப்பட்ை உைன், அவன்
இலட்சியத்டத அடைந்தவனோகக் கருதப்பை க்ஷவண்டும். ஒவ்தவோருவரும்
உயர்ந்தவரின் ஆடணக்குக் கட்டுப்பட்க்ஷையோக க்ஷவண்டும். உயர் இயற்டகயில்
மனம் நிடலதபறும் க்ஷபோது, பகவோனின் ஆடணகளுக்கு உட்படுவடதத் தவிர
ஒருவனுக்கு க்ஷவறு வழியில்டல. மனம் ஏக்ஷதனும் ஓர் உயர் ஆடணடய ஏற்று,
அதன்படி நைக்க க்ஷவண்டும். மனடத அைக்குவதன் விடளவு என்னதவனில், அது
தோனோகக்ஷவ பரமோத்மோவின் ஆடணகளுக்குக் கீ ழ்படிந்துவிடும். இத்தகு திவ்யமோன
நிடல, கிருஷ்ண உணர்வில் உைனடியோக அடையப்படுவதோல், பகவோனின் பக்தன்,
ஜை வோழ்வின் இருடமகளோன இன்ப துன்பம் , குளிர் தவப்பம் க்ஷபோன்றவற்றோல்
போதிக்கப்படுவதில்டல. இந்நிடலக்ஷய உண்டமயில் ஸமோதி (பரமனில்
ஆழ்ந்திருத்தல்) எனப்படும்.

பதம் 6.8 - ஜ்ஞோனவிஜ்ஞோனத்ருப்தோ

ज्ञानशवज्ञानतृप्तात्र्ा कू टस्थो शवशजतेशतद्रय: ।

युक्त इत्युच्यते योगी सर्लोष्ट्राश्र्काञ्चन: ॥ ८ ॥
ஜ்ஞோனவிஜ்ஞோனத்ருப்தோத்மோ கூைஸ்க்ஷதோ₂ விஜிக்ஷதந்த்₃ரிய: |

யுக்த இத்யுச்யக்ஷத க்ஷயோகீ ₃ ஸமக்ஷலோஷ்ட்ரோஷ்₂மகோஞ்சன: || 6-8 ||

ஜ்ஞோன — தபற்ற ஞோனத்தோலும்; விஜ்ஞோன — உணர்ந்த ஞோனத்தோலும்; த்ருʼப்த —

திருப்தியுற்ற; ஆத்மோ — ஆத்மோ; கூை-ஸ்த₂꞉ — ஆன்மீ கத்தில் நிடலத்து; விஜித-
இந்த்₃ரிய꞉ — புலனைக்கத்துைன்; யுக்த꞉ — தன்னுணர்வுக்குத் தக்கவனோய்; இதி —
இவ்வோறோக; உச்யக்ஷத — கூறப்படுகிறது; க்ஷயோகீ ₃ — க்ஷயோகி; ஸம — சமநிடல
தகோண்ைவன்; க்ஷலோஷ்ட்ர — கூழோங்கற்கள்; அஷ்₂ம — கற்கள்; கோஞ்சன꞉ — தங்கம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஒருவன் ஞோனத்தினோலும், விஞ்ஞோனத்தினோலும் (அனுபவ

ஞோனத்தினோலும்) முழு திருப்தியடையும்க்ஷபோது, அவன் தன்னுணர்வில்
நிடலதபற்றவன் என்றும், க்ஷயோகி என்றும் அடழக்கப்படுகிறோன்.
அத்தடகக்ஷயோன் உன்னதத்தில் நிடலதபற்று தன்னைக்கத்துைன்

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 270

 உள்ளோன். கூழோங்கற்கக்ஷளோ, கற்கக்ஷளோ, தங்கக்ஷமோ, அவன்
அடனத்டதயும் சமமோகக் கோண்கிறோன்.

தபோருளுடர

பரம உண்டமடய உணரோத புத்தக அறிவு வணோனதோகும்.

ீ இது பின்வருமோறு
கூறப்படுகின்றது:
அத: ஸ்ரீ-க்ருஷ்ண-நோமோதி
ந பக்ஷவத் க்ரோஹ்யம் இந்த்ரிடய:
க்ஷஸக்ஷவோன்முக்ஷக ஹி ஜிஹ்வோததௌ
ஸ்வயம் ஏவ ஸ்புரத் யத:

'ஜைத்தினோல் களங்கமுற்று தனது புலன்கடளக் தகோண்டு, ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் நோமம்,

ரூபம், குணம், லீ டல ஆகியவற்றின் திவ்யமோன இயற்டகடய எவரோலும் உணர
முடியோது. திவ்யமோன பகவத் க்ஷசடவயில் ஆன்மீ க நிடறடவ அடையும்க்ஷபோது
மட்டுக்ஷம, பகவோனின் நோமம், ரூபம், குணம், லீ டல ஆகியடவ ஒருவனுக்கு
தோமோகக்ஷவ தவளிப்படுத்தப்படுகின்றன.' (பக்தி ரஸோம்ருத சிந்து 1.2.234).

இந்த பகவத் கீ டத கிருஷ்ண உணர்டவப் பற்றிய விஞ்ஞோனமோகும். தவறும்

ஏட்ைறிவினோல் யோரும் கிருஷ்ண உணர்டவ அடைய முடியோது. ஒருவன் தூய
உணர்வுடையவருைன் பழகுமளவிற்கு அதிர்ஷ்ைம் நிடறந்தவனோக இருக்க
க்ஷவண்டும். தூய பக்தி ததோண்டினோல் திருப்தியுற்று விளங்கும் கிருஷ்ண
உணர்வுடைய நபர், கிருஷ்ணரின் அருளினோல் அனுபவ ஞோனத்துைன் உள்ளோர்.
அனுபவ ஞோனத்தினோல் ஒருவன் பக்குவமடைகிறோன். திவ்ய ஞோனத்டத
உடையவன் தனது நம்பிக்டகயில் திைமோக இருக்க முடியும்; ஆனோல் தவறும்
ஏட்ைறிவிடன உடையவன், எளிதில் மயங்குவதுைன் க்ஷமக்ஷலோட்ைமோன
முரண்போடுகளோல் குழப்பமும் அடைகிறோன். கிருஷ்ணரிைம் சரணடைந்து தன்டன
உணர்ந்துள்ள ஆத்மோ மட்டுக்ஷம, உண்டமயில் தன்னைக்கம் உடையவனோவோன்.
தபௌதிக ஏட்டுக் கல்வியுைன் அவனுக்கு எந்த ததோைர்பும் இல்லோததோல் அவன்
திவ்யமோனவனோவோன். பிறருக்குத் தங்கமோகத் க்ஷதோன்றும் ஏட்ைறிவும் மனக்
கற்படனயும், அவடனப் தபோறுத்தவடரயில், கூழோங்கற்கடளக்ஷயோ,
கற்கடளக்ஷயோவிை உயர்ந்தடவ கிடையோது.

பதம் 6.9 - ஸுஹ்ருன்மித்ரோர்யுதோ

सुहृशतर्त्रायुमदासीनर्ध्यस्थिेष्टयबतधुषु ।
साधुष्टवशप च पापेषु सर्बुशद्धर्तवशिष्टयते ॥ ९ ॥
ஸுஹ்ருன்மித்ரோர்யுதோ₃ஸீனமத்₄யஸ்த₂த்₃க்ஷவஷ்யப₃ந்து₄ஷு |

ஸோது₄ஷ்வபி ச போக்ஷபஷு ஸமபு₃த்₃தி₄ர்விஷி₂ஷ்யக்ஷத || 6-9 ||

ஸு-ஹ்ருʼத் — இயற்டகயோன நலன் விரும்பி; மித்ர — நண்பர்கள்; அரி —

விக்ஷரோதிகள்; உதோ₃ஸீன — நடுநிடலயில் இருப்க்ஷபோன்; மத்₄ய-ஸ்த₂ — சமோதோனம்
தசய்க்ஷவோர்; த்₃க்ஷவஷ்ய — தபோறோடம தகோண்க்ஷைோர்; ப₃ந்து₄ஷு — உறவினர்கள்

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 271

 அல்லது நலன் விரும்பிகள்; ஸோது₄ஷு — சோதுக்களிைமும்; அபி — அதுக்ஷபோன்க்ஷற; ச
— க்ஷமலும்; போக்ஷபஷு — போவிகளிைமும்; ஸம-பு₃த்₃தி₄꞉ — சம புத்தியுடையவன்;
விஷி₂ஷ்யக்ஷத — மிகவும் முன்க்ஷனறியவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷநர்டமயோன நலன் விரும்பிகள், போசத்துைன் நன்டம தசய்க்ஷவோர்,

நடுநிடல தகோண்க்ஷைோர், சமோதோனம் தசய்க்ஷவோர், தபோறோடம
தகோண்க்ஷைோர், நண்பர்கள், எதிரிகள், சோதுக்கள், போவிகள் என
அடனவடரயும் சமமோன மனதுைன் நைத்துபவன், க்ஷமலும்
முன்க்ஷனறியவனோக கருதப்படுகிறோன். முந்டதய பிந்டதய

பதம் 6.10 - க்ஷயோகீ ₃ யுஞ்ஜீத ஸததமோத

योगी युञ्जीत सततर्ात्र्ानं रहशस शस्थत: ।

एकाकी यतशचत्तात्र्ा शनरािीरपरररह: ॥ १० ॥
க்ஷயோகீ ₃ யுஞ்ஜீத ஸததமோத்மோனம் ரஹஸி ஸ்தி₂த: |

ஏகோகீ யதசித்தோத்மோ நிரோஷீ ₂ரபரிக்₃ரஹ: || 6-10 ||

க்ஷயோகீ ₃ — ஆன்மீ கவோதி; யுஞ்ஜீத — கிருஷ்ண உணர்வில் கவனம் தசலுத்த

க்ஷவண்டும்; ஸததம் — எப்க்ஷபோதும்; ஆத்மோனம் — தன்டன (உைல் மனம்
ஆன்மோவினோல்); ரஹஸி — தனியிைத்தில்; ஸ்தி₂த꞉ — இவ்வோறு நிடலதபற்று; ஏகோகீ
— தனிக்ஷய; யத-சித்த-ஆத்மோ — எப்க்ஷபோதும் மனதில் கவனமோக; நிரோஷீ₂꞉ — க்ஷவறு
எதனோலும் கவரப்பைோமல்; அபரிக்₃ரஹ꞉ — உரிடம உணர்விலிருந்து விடுபட்டு.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷயோகியோனவன் தனது உைல், மனம் மற்றும் ஆத்மோவிடன பரமனின்

ததோைர்பில் எப்க்ஷபோதும் ஈடுபடுத்த க்ஷவண்டும்; அவன் தனிடமயோன
இைத்தில் தனிக்ஷய வசித்து, மனடத கவனத்துைன் எப்க்ஷபோதும்
கட்டுப்படுத்த க்ஷவண்டும். அவன் உரிடமயுணர்வுகளிலிருந்தும்
ஆடசகளிலிருந்தும் விடுபட்டிருக்க க்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

பிரம்மன், பரமோத்மோ, பரம புருஷ பகவோன் என்னும் மூன்று நிடலகளில்

கிருஷ்ணர் உணரப்படுகிறோர். கிருஷ்ண உணர்வு என்றோல் பகவோனின் திவ்யமோன
அன்புத் ததோண்டில் எப்க்ஷபோதும் ஈடுபட்டிருப்பதோகும். ஆனோல் அருவ
பிரம்மனிைக்ஷமோ, உள்ளிருக்கும் பரமோத்மோவிைக்ஷமோ பற்றுதல் தகோண்டுள்ளவர்களும்
ஒருவடகயில் கிருஷ்ண உணர்வினக்ஷர. ஏதனனில் , கிருஷ்ணரின் ஆன்மீ க
ஒளிக்கதிக்ஷர அருவப் பிரம்மன், எங்கும் பரவியிருக்கும் கிருஷ்ணரிண்
விரிவங்கக்ஷம பரமோத்மோ. இவ்வோறோக அருவவோதியும் க்ஷயோகியும் கூை

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 272

மடறமுகமோக கிருஷ்ண உணர்வில் இருப்பவர்கக்ஷள. பிரம்மன் மற்றும்
பரமோத்மோவின் தபோருடள அறிந்திருப்பதோல், கிருஷ்ண உணர்வில் க்ஷநரடியோக
ஈடுபட்டிருக்கும் பக்தன் தடலசிறந்த ஆன்மீ கவோதியோவோன். பூரண உண்டமடயப்
பற்றிய அவனது ஞோனம் பக்குவமோனதோகும், ஆனோல் அருவவோதியும் தியோன
க்ஷயோகியும் பக்குவமற்ற கிருஷ்ண உணர்வில் உள்ளனர்.

இருப்பினும், என்க்ஷறோ ஒருநோள் இவர்கள் உயர்ந்த பக்குவ நிடலடய

அடையக்கூடும் என்பதோல், இவர்கள் எல்லோருக்ஷம தங்களது குறிப்பிட்ை
முயற்சிகளில் இடையறோது ஈடுபட்டிருக்கும்படி இங்கு உபக்ஷதசிக்கப்படுகின்றனர்.
ஆன்மீ கவோதியின் முதல் கைடம மனடத எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ணரில்
நிடலநிறுத்துவதோகும். எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ணடர நிடனக்க க்ஷவண்டும், அவடர ஒரு
கணமும் மறக்கக் கூைோது. பரமனில் மனத்டத ஒருமுகப்படுத்துதல் ஸமோதி
எனப்படுகிறது. மனடத ஒருமுகப்படுத்த, எப்க்ஷபோதும் தனியிைத்தில் வசித்து
தவளிப்புற தபோருள்களின் ததோல்டலகடளத் தவிர்க்க க்ஷவண்டும். தனது ஆன்மீ க
உணர்வுகளுக்குச் சோதகமோனவற்டற ஏற்று, போதகமோனவற்டற தவிர்ப்பதில்
மிகவும் கவனமோக இருக்க க்ஷவண்டும். க்ஷமலும் , பக்குவமோன மனஉறுதியுைன்,
தன்டன உரிடமயுணர்வினுள் பந்தப்படுத்தும் க்ஷதடவயற்ற ஜைப்
தபோருள்களுக்கோக ஏங்கக்கூைோது.

கிருஷ்ண உணர்வில் க்ஷநரடியோக ஈடுபடும்க்ஷபோது, இந்த பக்குவங்களும்

எச்சரிக்டககளும் உரிய முடறயில் நிடறக்ஷவற்றப்படுகின்றன. ஏதனனில், 'தனது '
எனும் உணர்டவத் தியோகம் தசய்வக்ஷத க்ஷநரடி கிருஷ்ண உணர்வு என்பதோல், ஜை
உரிடமயுணர்வுக்கோன வோய்ப்புகள் மிகவும் குடறவு. ஸ்ரீல ரூப க்ஷகோஸ்வோமி
கிருஷ்ண உணர்விடனப் பின்வருமோறு வடகப்படுத்துகின்றோர்:
அனோஸக்தஸ்ய விஷயோன்
யதோர்ஹம் உபயுஞ்ஜத:
நிர்பந்த: க்ருஷ்ண-ஸம்பந்க்ஷத
யுக்தம் டவரோக்யம் உச்யக்ஷத
ப்ரோபஞ்சிகதயோ புத்த்யோ
ஹரி-ஸம்பந்தி-வஸ்துன:
முமுேுபி: பரித்யோக்ஷகோ
டவரோக்யம் பல்கு கத்யக்ஷத

'ஒருவன் எதிலும் பற்றுதல் தகோள்ளோமல், அக்ஷத சமயம் கிருஷ்ணருைன்

ததோைர்புடைய அடனத்டதயும் ஏற்றுக்தகோள்ளும்க்ஷபோது, அவன் உரிடம
உணர்வுகளுக்கு அப்போற்பட்ை நிடலயில் உள்ளோன். மறுபுறம், கிருஷ்ணருைனோன
சம்பந்தத்டத அறிந்துதகோள்ளோமல் எல்லோவற்டறயும் துறப்பவன், துறவில்
முழுடம தபற்றனவல்ல.' (பக்தி ரஸோம்ருத சிந்து 1.2.255-256)

அடனத்தும் கிருஷ்ணருக்குச் தசோந்தமோனடவ என்படத கிருஷ்ண உணர்வினன்

நன்றோக அறிந்துள்ளதோல், தன்னுடைய தசோத்து என்னும் எண்ணத்திலிருந்து
அவன் எப்க்ஷபோதும் விடுபட்டுள்ளோன். இதனோல் தனக்கோக எடதயும் அடைவதற்கு
அவன் ஏங்குவதில்டல. கிருஷ்ண உணர்விற்குச் சோதகமோனவற்டற எவ்வோறு
ஏற்பது, போதகமோனவற்டற எவ்வோறு நிரோகரிப்பது என்படத அவன் அறிவோன்.
அவன் எப்க்ஷபோதும் திவ்யமோனவன் என்பதோல், எப்க்ஷபோதுக்ஷம ஜை

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 273

விஷயங்களிலிருந்து விலகியுள்ளோன். கிருஷ்ண உணர்வில் இல்லோதவருைன்
அவனுக்குச் தசய்வதற்கு ஒன்றும் இல்டல என்பதோல் , அவன் எப்க்ஷபோதுக்ஷம
தனியோக இருக்கிறோன். எனக்ஷவ, கிருஷ்ண உணர்வில் இருப்பவக்ஷன பக்குவமோன
க்ஷயோகியவோன்.

பதம் 11-12 - ஷுதசௌ க்ஷதக்ஷஷ ப்ரதிஷ்ைோப்ய ஸ்தி

िचौ देिे प्रशतिाप्य शस्थरर्ासनर्ात्र्न: ।

नात्युशच्रतं नाशतनीचं चैलाशजनकु िोत्तरर्् ॥ ११ ॥
ஷ₂தசௌ க்ஷத₃க்ஷஷ₂ ப்ரதிஷ்ைோ₂ப்ய ஸ்தி₂ரமோஸனமோத்மன: |

நோத்யுச்ச்₂ரிதம் நோதிநீசம் டசலோஜினகுக்ஷஷோ₂த்தரம் || 6-11 ||

तत्रैकारं र्न: कृ त्वा यतशचत्तेशतद्रयकक्रय ।

उपशवश्यासने युञ्ज्याद्योगर्ात्र्शविद्धये ॥ १२ ॥
தத்டரகோக்₃ரம் மன: க்ருத்வோ யதசித்க்ஷதந்த்₃ரியக்ரிய |

உபவிஷ்₂யோஸக்ஷன யுஞ்ஜ்யோத்₃க்ஷயோக₃மோத்மவிஷ₂த்₃த₄க்ஷய || 6-12 ||

ஷு₂தசௌ — தூய்டமயோன; க்ஷத₃க்ஷஷ₂ — இைத்தில்; ப்ரதிஷ்ைோ₂ப்ய — அடமத்த;

ஸ்தி₂ரம் — நிடலயோன; ஆஸனம் — ஆசனத்தில்; ஆத்மன꞉ — தன்டனக்ஷய சோர்ந்து; ந
— அல்லோத; அதி — மிக; உச்ச்₂ரிதம் — உயரக்ஷமோ; ந — அல்லோத; அதி — மிக; நீசம் —
தோழ்க்ஷவோ; டசல-அஜின — தமன்டமயோன துணியும் மோன் க்ஷதோலும்; குஷ₂ —
தர்ப்டபப்புல்; உத்தரம் — மூடி; தத்ர — இவற்றின் க்ஷமல்; ஏக-அக்₃ரம் — ஒருமுகமோன;
மன꞉ — மனக்ஷதோடு; க்ருʼத்வோ — இவ்வோறு அமர்ந்து; யத-சித்த — மனடத அைக்கி;
இந்த்₃ரிய — புலன்கள்; க்ரிய꞉ — தசயல்கள்; உபவிஷ்₂ய — அமர்ந்து; ஆஸக்ஷன —
ஆசனத்தில்; யுஞ்ஜ்யோத் — பயில க்ஷவண்டும்; க்ஷயோக₃ம் — க்ஷயோகப் பயிற்சிடய; ஆத்ம
— இதயத்டத; விஷு₂த்₃த₄க்ஷய — தூய்டமப்படுத்துவதற்கோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷயோகத்டதப் பயில, தனிடமயோன இைத்திற்குச் தசன்று, நிலத்தில்

தர்டபப்புல்டலப் பரப்பி, அதடன மோன் க்ஷதோலோலும் தமன்டமயோன
துணியினோலும் மடறக்க க்ஷவண்டும். இந்த ஆசனம் மிக
உயரகமோக்ஷவோ, தோழ்வோகக்ஷவோ இல்லோமல் புனிதமோன இைத்தில்
அடமந்திருக்க க்ஷவண்டும். பின்னர், இதன்க்ஷமல் ஸ்திரமோக அமர்ந்து,
மனம், புலன்கள் மற்றும் தசயல்கடளக் கட்டுப்படுத்தி, மனடத
ஒருமுகப்படுத்தி, இதயத்டதத் தூய்டமப்படுத்துவதற்கோக
க்ஷயோகியோனவன் க்ஷயோகத்டதப் பயில க்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 274

'புனிதமோன இைம்' என்பது புண்ணிய யோத்திடரத் தலங்கடளக் குறிக்கின்றது.
இந்தியோவில் க்ஷயோகிகள் அடனவரும் (ஆன்மீ கர்களும் பக்தர்களும்) வட்டை
ீ
விட்டு தவளிக்ஷயறி, கங்டக, யமுடன க்ஷபோன்ற புண்ணிய நதிகள் ஓடும் பிரயோடக,
மதுரோ, விருந்தோவனம், ரிஷிக்ஷகஷ், ஹரித்வோர் க்ஷபோன்ற புனிதத் தலங்கடள
அடைந்து, தனிடமயில் க்ஷயோகத்டதப் பயில்கின்றனர். ஆனோல் இஃது
அடனவருக்கும் சோத்தியமோனதல்ல. குறிப்போக க்ஷமடல நோட்டினருக்கு.
மோநகரங்களில் இயங்கும் தபயரளவிலோன க்ஷயோகோ டமயங்கள், தபௌதிக
இலோபத்டதப் க்ஷசர்ப்பதில் க்ஷவண்டுமோனோல் தவற்றி தபலோக்ஷம தவிர , உண்டமயோன
க்ஷயோகப் பயிற்சிக்கு சற்றும் தகுதியற்றடவ. ததோல்டலயிலிருந்து விடுபட்ை
மனமும் தன்னைக்கமும் இல்லோத நபர் தியோனத்டதப் பயில முடியோது. க்ஷமலும்,
தற்க்ஷபோடதய கலி யுகத்தில், மக்கள் குடறந்த ஆயுளுைனும், ஆன்மீ கத்தில்
நோட்ைமில்லோமலும், எப்க்ஷபோதும் பற்பல கவடலகளுைனும் வோழ்கின்றனர்.
எனக்ஷவதோன், ப்ருஹன்-நோரதீய புரோணத்தில், ஆன்மீ கத்டத உணர்வதற்கோன ஒக்ஷர
வழி இடறவனின் திருநோமத்டத உச்சரிப்பக்ஷத என்று கூறப்பட்டுள்ளது.
ஹக்ஷரர் நோம ஹக்ஷரர் நோம
ஹக்ஷரர் நோடமவ க்ஷகவலம்
கதலௌ நோஸ்த்-க்ஷயவ நோஸ்த்-க்ஷயவ
நோஸ்த்-க்ஷயவ கதிர் அன்யதோ

'க்ஷபோலித்தனமும், சச்சரவும் நிடறந்த இக்கலி யுகத்தில், விடுதடலக்கோன ஒக்ஷர வழி

இடறவனின் திருநோமத்டத உச்சரிப்பக்ஷத. இடதத் தவிர க்ஷவறு கதியில்டல, க்ஷவறு
கதியில்டல, க்ஷவறு கதியில்டல.'

பதம் 13-14 - ஸமம் கோய-ஷிக்ஷரோ-க்ரீவம்

सर्ं कायशिरोरीवं धारयिचलं शस्थर: ।

सम्प्रेक्ष्य नाशसकारं स्वं कदिश्चानवलोकयन् ॥ १३ ॥
ஸமம் கோயஷி₂க்ஷரோக்₃ரீவம் தோ₄ரயன்னசலம் ஸ்தி₂ர: |

ஸம்ப்க்ஷரக்ஷ்ய நோஸிகோக்₃ரம் ஸ்வம் தி₃ஷ₂ஷ்₂சோனவக்ஷலோகயன் || 6-13 ||

प्रिाततात्र्ा शवगतभीब्रमह्मचाररव्रते शस्थत: ।

र्न: संयम्य र्च्चत्तो युक्त आसीत र्त्पर: ॥ १४ ॥
ப்ரஷோ₂ந்தோத்மோ விக₃தபீ₄ர்ப்₃ரஹ்மசோரிவ்ரக்ஷத ஸ்தி₂த: |
மன: ஸம்யம்ய மச்சத்க்ஷதோ யுக்த ஆஸீத மத்பர: || 6-14 ||

ஸமம் — க்ஷநரோக; கோய — உைல்; ஷி₂ர꞉ — தடல; க்₃ரீவம் — கழுத்து; தோ₄ரயன் —

நிறுத்தி; அசலம் — அடசயோமல்; ஸ்தி₂ர꞉ — ஸ்திரமோக; ஸம்ப்க்ஷரக்ஷ்ய — போர்டவ;
நோஸிகோ — மூக்கின்; அக்₃ரம் — நுனியில்; ஸ்வம் — தனது; தி₃ஷ₂꞉ — எல்லோ
திடசகளில்; ச — க்ஷமலும்; அனவக்ஷலோகயன் — போர்க்கோமல்; ப்ரஷோ₂ந்த —
கிளர்ச்சியின்றி; ஆத்மோ — மனம்; விக₃த-பீ₄꞉ — பயமின்றி; ப்₃ரஹ்மசோரி-வ்ரக்ஷத —
பிரம்மசரிய விரதத்துைன்; ஸ்தி₂த꞉ — நிடலயுற்று; மன꞉ — மனடத; ஸம்ʼயம்ய —
முழுடமயோக அைக்கி; மத் — என்னிைம் (கிருஷ்ணரிைம்); சித்த꞉ — மனடத

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 275

 ஒருமுகப்படுத்தி; யுக்த꞉ — உண்டமயோன க்ஷயோகி; ஆஸீத — அமர க்ஷவண்டும்; மத் —
என்டன; பர꞉ — இறுதி இலட்சியம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

தனது உைல், கழுத்து மற்றும் தடலடய க்ஷநரடியோக டவத்தமர்ந்து

நோசி நுனிடய ஸ்திரமோக க்ஷநோக்க க்ஷவண்டும். இவ்வோறோக,
கிளர்ச்சியற்ற, அைக்கப்பட்ை மனக்ஷதோடு, பயமின்றி, பிரம்மசரிய
விரதத்துைன், இதயத்தினுள் உள்ள என்மீ து தியோனம் தசய்து,
என்டனக்ஷய வோழ்வின் இறுதிக் குறிக்க்ஷகோளோகக் தகோள்ள க்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

நோன்கு கரங்கள் தகோண்ை விஷ்ணுவின் உருவில், எல்லோரின் இதயத்திலும்

வற்றுள்ள
ீ பரமோத்மோவோன கிருஷ்ணடர அறிவக்ஷத வோழ்வின் இலட்சியமோகும்.
விஷ்ணுவின் இந்த பரமோத்மோ உருடவத் க்ஷதடிக் கோண்பக்ஷத க்ஷயோகப் பயிற்சியின்
உண்டம க்ஷநோக்கம், க்ஷவதறந்த க்ஷநோக்கமும் கிடையோது. ஒவ்தவோருவரது
இதயத்திலும் வற்றிருக்கும்
ீ விஷ்ணு-மூர்தி, கிருஷ்ணரின் விரிவங்கக்ஷம. இந்த
விஷ்ணு-மூர்திடய உணரும் க்ஷநோக்கமின்றி, க்ஷபோலியோன க்ஷயோகத்தில்
ஈடுபட்டிருப்பவன் நிச்சயமோக க்ஷநரத்டத வணடிக்கின்றோன்.
ீ கிருஷ்ணக்ஷர வோழ்வின்
இறுதிக் குறிக்க்ஷகோள். இதயத்தினுள் அடமந்துள்ள இந்த விஷ்ணு-மூர்தி, க்ஷயோகப்
பயிற்சியின் தபோருளோவோர். இதயத்தில் அடமந்துள்ள இந்த விஷ்ணு-மூர்திடயக்
கோண்பதற்கு, ஒருவன் போலுறவு வோழ்விலிருந்து அறக்ஷவ விலகியிருக்க க்ஷவண்டும்;
எனக்ஷவ, அவன் வட்டைவிட்டு
ீ விலகி, க்ஷமற்கூறியபடி அமர்ந்து தனியிைத்தில்
வசிக்க க்ஷவண்டும். தினமும் வட்டிக்ஷலோ
ீ தவளியிக்ஷலோ உைலுறடவ அனுபவித்துக்
தகோண்டு க்ஷபோலியோன க்ஷயோக வகுப்புகளில் பங்கு தகோள்பவன் க்ஷயோகியோகிவிை
முடியோது. ஒருவன் மனடதக் கட்டுப்படுத்தவும் எல்லோவித புலனுகர்ச்சிகடளத்
(இவற்றில் போலுறக்ஷவ தடலயோயதோகும்) தவிர்க்கவும் பயிற்சி தசய்ய க்ஷவண்டும்.
தபரும் முனிவர் யக்ஞவல்கியரோல் எழுதப்பட்ை பிரம்மசரிய விதிகளில்
பின்வருமோறு கூறுப்பட்டுள்ளது:
கர்மணோ மனஸோ வோசோ
ஸர்வோவஸ்தோஸு ஸர்வதோ
ஸர்வத்ர டமதுன-த்யோக்ஷகோ
ப்ரஹ்மசர்யம் பரசேக்ஷக

'எல்லோ சூழ்நிடலகளிலும் எல்லோ இைங்களிலும் எல்லோ க்ஷநரங்களிலும், ஒருவன்

தனது தசயல், க்ஷபச்சு, மற்றும் மனதோல் போலுறவில் ஈடுபடுவடதத் தடுக்க
பிரம்மசரிய விரதம் உதவுகின்றது.' போலுறவில் ஈடுபட்டிருப்பவன் எவனும்
முடறயோன க்ஷயோகத்டதப் பயில முடியோது. எனக்ஷவ , உைலுறவு பற்றி அறியோத
க்ஷபோக்ஷத, சிறு வயதிலிருந்க்ஷத பிரம்மசரியம் கற்றுக் தகோடுக்கப்படுகின்றது. ஐந்து
வயடத எட்டிய குழந்டதகள் குருகுலத்திற்கு அனுப்பபடுகின்றனர்; அங்க்ஷக
குருவின் ஆசிரமத்தில், அந்த இளம் சிறுவர்கள் பிரம்மசோரிகளோவதற்குத்
க்ஷதடவயோன கடுடமயோன ஒழுக்கத்துைன் குருவினோல் கற்றுக்
தகோடுக்கப்படுகின்றனர். அத்தகு பயிற்சியின்றி எவரும் எந்த க்ஷயோகத்திலும்

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 276

(தியோனத்திக்ஷலோ, ஞோனத்திக்ஷலோ, பக்தியிக்ஷலோ) முன்க்ஷனற்றமடைய முடியோது.
இருப்பினும், திருமண வோழ்வின் சட்ை திட்ைங்கடளக் கடைப்பிடித்து , தன்
மடனவியுைன் மட்டுக்ஷம உறவு தகோள்பவனும் (அந்த உறவிலும் கட்டுப்போடுகள்
உண்டு) பிரம்மசோரி என்க்ஷற அடழக்கப்படுகிறோன். இத்தகு கட்டுப்போடுடைய
இல்லற பிரம்மசோரியிடன பக்தி மோர்க்கத்தில் ஏற்றுக்தகோள்ள முடியும். ஆனோல்
ஞோன மோர்க்கத்திலும் தியோன மோர்க்கத்திலும் இல்லற பிரம்மசோரிகளுக்கு
அனுமதிகூை கிடையோது. அம்முடறகளில் போலுறவு வோழ்விடன முற்றிலும்
நிறுத்துதல் இன்றியடமயோததோகும், அதில் விட்டுக் தகோடுப்பதற்கு வோய்ப்பில்டல.
பக்தி மோர்க்கத்திக்ஷலோ, இல்லற பிரம்மசோரி கட்டுப்படுத்தப்பட்ை போலுறவிற்கு
அனுமதிக்கப்படுகின்றோன்; ஏதனனில், இடறவனின் உயர் க்ஷசடவயில் அவடன
ஈடுபடுத்தும் பக்தி மோர்க்கம், கோம வோழ்வின் மீ தோன அவனது பற்றுதடல தோனோக
நீக்கச் தசய்யும் அளவிற்கு சக்தி வோய்ந்ததோகும். பகவத் கீ டதயில் (2.59)
கூறப்பட்டுள்ளது:
விஷயோ வினிவர்தந்க்ஷத
நிரோஹோரஸ்ய க்ஷதஹின:
ரஸ-வர்ஜம் ரக்ஷஸோ (அ)ப்யஸய
பரம் த்ருஷ்ட்வோ நிவர்தக்ஷத

தசோந்த முயற்சியின் மூலம் புலனுகர்ச்சியிலிருந்து விலகுமோறு மற்றவர்கள்

வற்புறுத்தப்படுடகயில், பகவோனின் பக்தன் உயர் சுடவயின் கோரணத்தோல்
இயற்டகயோகக்ஷவ விலகி நிற்கிறோன். பக்தடனத் தவிர க்ஷவறு எவருக்கும் அந்த
உயர்ந்த சுடவடயப் பற்றிய அறிவு கிடையோது.

விகத-பீ:. கிருஷ்ண உணர்வில் முழுடமயோக இல்லோதவன். பயமின்றி இருத்தல்

இயலோதது. கட்டுண்ை ஆத்மோவின் ஞோபகம் திரிபடைந்திருப்பதோல்
(கிருஷ்ணருைனோன தனது நித்திய உறடவ மறந்திருப்பதோல்), அவனிைம் பயம்
உள்ளது. போகவதம் (11.2.37) கூறுகிறது. பயம் த்விதீயோ-பிநிக்ஷவஷத: ஸ்யோத் ஈஷோத்
அக்ஷபதஸ்ய விபர்யக்ஷயோ (அ)ஸ்ம்ருதி:. கிருஷ்ண உணர்க்ஷவ அச்சமற்ற
நிடலக்கோன ஒக்ஷர அடிப்படை. எனக்ஷவ, பக்குவமோன பயிற்சி கிருஷ்ண பக்தனுக்கு
எளிதோனதோகும். க்ஷமலும் க்ஷயோகப் பயிற்சியின் இறுதி இலட்சியம் இதயத்தில்
உள்ள இடறவடனக் கோண்பக்ஷத என்பதோல், கிருஷ்ண உணர்வினன் எல்லோ
க்ஷயோகிகளிலும் தடலசிறந்த க்ஷயோகியோகிறோன். இங்க்ஷக கூறப்பட்டுள்ள க்ஷயோகத்தின்
தகோள்டககள், இன்டறய நோட்களில் பிரபலமோக விளங்கும் தபயரளவு க்ஷயோகோ
டமயங்களின் தகோள்டககளிலிருந்து க்ஷவறுபட்ைடவயோகும்.

பதம் 6.15 - யுஞ்ஜன்க்ஷனவம் ஸதோ₃த்ம

युञ्जिेवं सदात्र्ानं योगी शनयतर्ानस: ।

िाततत शनवामणपरर्ां र्त्संस्थार्शधगच्छशत ॥ १५ ॥
யுஞ்ஜன்க்ஷனவம் ஸதோ₃த்மோனம் க்ஷயோகீ ₃ நியதமோனஸ: |

ஷோ₂ந்திம் நிர்வோணபரமோம் மத்ஸம்ஸ்தோ₂மதி₄க₃ச்ச₂தி || 6-15 ||

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 277

 யுஞ்ஜன் — பயிற்சி தசய்து; ஏவம் — க்ஷமற்கூறியபடி; ஸதோ₃ — இடையறோது;
ஆத்மோனம் — உைல் மனம் மற்றும் ஆத்மோ; க்ஷயோகீ ₃ — க்ஷயோகி; நியத-மோனஸ꞉ —
கட்டுப்பட்ை மனதுைன்; ஷோ₂ந்திம் — அடமதி; நிர்வோண-பரமோம் — ஜை இருப்பின்
முடிவு; மத்-ஸம்ʼஸ்தோ₂ம் — ஆன்மீ க வோடன (இடறவனின் திருநோட்டை);
அதி₄க₃ச்ச₂தி — அடைகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இவ்வோறோக, உைல், மனம் மற்றும் தசயல்கடள இடையறோது

கட்டுப்படுத்தப் பழகிய க்ஷயோகி, தனது ஒழுங்குபடுத்தப்பட்ை மனதுைன்
தபௌதிக வோழ்டவக் கடளந்து இடறவனின் திருநோட்டை (கிருஷ்ண
க்ஷலோகத்டத) அடைகிறோன்.

தபோருளுடர

க்ஷயோகம் பயில்வதன் இறுதிக் குறிக்க்ஷகோள் இங்க்ஷக ததளிவோக விளக்கப்பட்டுள்ளது.

க்ஷயோகப் பயிற்சி என்பது எந்ததவோரு ஜை வசதிடயயும் அடைவதற்கோக அல்ல ; ஜை
வோழ்க்டகடய முற்றிலுமோகக் கடளவதற்க்ஷக. ஆக்ஷரோக்கியமோன வோழ்டவத்
க்ஷதடுபவனும், ஜை வோழ்வின் பக்குவ நிடலடய விரும்புபவனும் , பகவத் கீ டதயில்
க்ஷயோகியோக ஏற்றுக்தகோள்ளப்பைவில்டல. க்ஷமலும் , தபௌதிக வோழ்டவக் கடளவது
என்றோல் 'சூன்யத்தில் நுடழவது' என்று கூறுவதும் கற்படனக்ஷய. இடறவனின்
படைப்பினுள் சூன்யம் என்பக்ஷத கிடையோது. உண்டம என்னதவனில் , தபௌதிக
வோழ்டவக் கடளவதன் மூலம், ஒருவன் ஆன்மீ க வோனில், இடறவனின் உலடக
அடைகிறோன். இடறவனின் உலகம், சூரியனுக்க்ஷகோ சந்திரனுக்க்ஷகோ
மின்சோரத்திற்க்ஷகோ அவசியம் இல்லோத இைம் என்பதும் பகவத் கீ டதயில்
ததளிவோக விளக்கப்பட்டுள்ளது. ஜை வோனில் இருக்கும் சூரியடனப் க்ஷபோல,
ஆன்மீ க உலகில் உள்ள எல்லோ கிரகங்களுக்ஷம சுய ஒளி தகோண்ைடவ.
இடறவனின் இரோஜ்ஜியம் எல்லோ இைங்களிலும் உள்ளக்ஷபோதிலும், ஆன்மீ க உலகும்
அதடனச் சோர்ந்த கிரகங்களும் பரம்தோம (உன்னதமோன தலங்கள்) என்று
அடழக்கப்படுகின்றன.

பகவோன் கிருஷ்ணர், இங்க்ஷக தன்டனப் பற்றி தோக்ஷன ததளிவோகக் (மத்-சித்த:, மத்-

பர:, மத்-ஸ்தோனம்) கூறியுள்ளோர்; அவ்வோக்ஷற அவடர அறியும் பக்குவப்பட்ை பூரண
க்ஷயோகி, இறுதியில் க்ஷகோக்ஷலோக விருந்தோவனம் என்றடழக்கப்படும் அவரது உன்னத
திருநோட்டிடன, கிருஷ்ண க்ஷலோகத்டத அடைய முடியும். பிரம்ம சம்ஹிடதயில்
(5.37) ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது, க்ஷகோக்ஷலோக ஏவ நிவஸத்-யகிலோத்ம-பூத:—
இடறவன் எப்க்ஷபோதும் க்ஷகோக்ஷலோகம் எனப்படும் தனது உலகில் வசித்தோலும், தனது
உயர்ந்த ஆன்மீ க சக்தியின் மூலம், அவக்ஷர எங்கும் நிடறந்திருக்கும்
பிரம்மனோகவும் இதயத்தினுள் உள்ள பரமோத்மோவோகவும் விளங்குகிறோர்.
கிருஷ்ணடரயும் அவரது சுயவிரிவோன விஷ்ணுடவயும் பூரணமோக அறியோமல்,
ஆன்மீ க வோடன (டவகுண்ைத்டத) அடைவக்ஷதோ, இடறவனின் நித்திய உலகினுள்
(க்ஷகோக்ஷலோக விருந்தோவனத்தினுள்) நுடழவக்ஷதோ எவருக்கும் இயலோததோகும்.
எனக்ஷவ, கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்படுபவனது மனம் எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ண
லீ டலகளில் ஆழந்துள்ளதோல் (ஸ டவ மன: க்ருஷ்ண-பதோரவிந்தக்ஷயோ:), அவக்ஷன
பக்குவமோன க்ஷயோகியோவோன். க்ஷவதங்களிலும் (ஷ்க்ஷவதோஷ்வதர உபநிஷத் 3.8) நோம்

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 278

இடதக்ஷய கற்கிக்ஷறோம், தம் ஏவ விதித்வோதி ம்ருத்யும் ஏதி— 'பரம புருஷ
பகவோனோன கிருஷ்ணடரப் புரிந்து தகோண்ைோல் மட்டுக்ஷம, பிறப்பு, இறப்பு எனும்
போடதயிடனக் கைக்க முடியும்.' க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், க்ஷயோகத்தின்
பக்குவநிடல என்பது, ஜை வோழ்விலிருந்து முழு விடுதடல அடைவக்ஷதயன்றி,
அறியோத மக்கடள முட்ைோளோக்குவதற்கோன உைற்பயிற்சி வித்டதகக்ஷளோ, மோய
தந்திரங்கக்ஷளோ அல்ல.

பதம் 6.16 - நோத்யஷ்₂னதஸ்து க்ஷயோக்ஷகோ₃

नात्यश्नतस्तु योगोऽशस्त न चैकाततर्नश्नत: ।

न चाशतस्वप्निीलस्य जारतो नैव चाजुमन ॥ १६ ॥
நோத்யஷ்₂னதஸ்து க்ஷயோக்ஷகோ₃(அ)ஸ்தி ந டசகோந்தமனஷ்₂னத: |

ந சோதிஸ்வப்னஷீ₂லஸ்ய ஜோக்₃ரக்ஷதோ டநவ சோர்ஜுன || 6-16 ||

ந — என்றுமில்டல; அதி — மிக அதிகமோக; அஷ்₂னத꞉ — உண்பவனின்; து — ஆனோல்;

க்ஷயோக₃꞉ — பரத்துைன் இடணவு; அஸ்தி — அடமகிறது; ந — இல்டல; ச — க்ஷமலும்;
ஏகோந்தம் — எடதயுக்ஷம; அனஷ்₂னத꞉ — உண்ணோமல் விரதம் இருப்பவன்; ந —
இல்டல; ச — க்ஷமலும்; அதி — மிக அதிகமோக; ஸ்வப்ன-ஷீ₂லஸ்ய — உறங்குபவன்;
ஜோக்₃ரத꞉ — அதிகமோக விழித்திருப்பவன்; ந — இல்டல; ஏவ — என்றும்; ச — க்ஷமலும்;
அர்ஜுன — அர்ஜுனோ.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனோ, எவதனோருவன் மிக அதிகமோக அல்லது மிகக் குடறவோக

உண்கின்றோக்ஷனோ, மிக அதிகமோக அல்லது மிகக் குடறவோக
உறங்குகின்றோக்ஷனோ, அத்தடகக்ஷயோன் க்ஷயோகியோவதற்கோன வோய்ப்க்ஷப
இல்டல.

தபோருளுடர

உணடவயும் உறக்கத்டதயும் ஒழுங்குபடுத்த க்ஷவண்டுதமன்று இங்கு

க்ஷயோகிகளுக்கு பரிந்துடரக்கப்படுகிறது. அதிகமோக உண்பது என்றோல்
ஆத்மோடவயும் உைடலயும் க்ஷசர்ந்து டவக்க எவ்வளவு க்ஷதடவக்ஷயோ அதற்கு க்ஷமல்
உண்பதோகும். தோனியங்கள், கோய்கறிகள், பழங்கள், போல் க்ஷபோன்றடவ க்ஷதடவயோன
அளவில் கிடைப்பதோல், மிருகங்கடள உண்ண க்ஷவண்டிய அவசியம் மனிதனுக்கு
இல்டல. பகவத்கீ டதயின்படி இத்தகு எளிய உணவு ஸத்வ குணமோகக்
கருதப்படுகிறது. மோமிச உணவு தக்ஷமோ குணத்தில் உள்ளவர்களுக்கோனது. எனக்ஷவ ,
மோமிச உணவு, மது அருந்துதல், புடகப்பிடித்தல், பகவோனுக்குப் படைக்கோத
உணவுகடள உண்ணுதல் க்ஷபோன்றவற்றில் ஈடுபடுக்ஷவோர், களங்கமோன
தபோருள்கடளக்ஷய உண்பதோல், போவ விடளவுகளோல் துன்பப்படுவர். புஞ்ஜக்ஷத க்ஷத
த்வகம் போபோ க்ஷய பசனத்-யோத்ம-கோரணோத். எவதனோருவன் புலனின்பத்திற்கோக
உண்கின்றோக்ஷனோ, தனக்கோக சடமக்கின்றோக்ஷனோ, தனது உணடவ கிருஷ்ணருக்கு
அர்ப்பணிக்கவில்டலக்ஷயோ, அத்தடகக்ஷயோன் போவத்டதக்ஷய உண்கின்றோன். போவத்டத

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 279

உண்பவனும் தனக்கோக ஒதுக்கப்பட்ைடதவிை அதிகமோக உண்பவனும், க்ஷயோகத்டத
பக்குவமோகச் தசய்ய முடியோது. கிருஷ்ணருக்கு டநக்ஷவத்யம் தசய்யப்பட்ை
உணடவ மட்டுக்ஷம உண்பது மிகச்சிறந்ததோகும். கிருஷ்ண உணர்வில் இருப்பவன்,
கிருஷ்ணருக்கு முதலில் அர்ப்பணிக்கப்பைோத எடதயும் உண்பதில்டல. எனக்ஷவ ,
கிருஷ்ண உணர்வினன் மட்டுக்ஷம க்ஷயோகப் பயிற்சியில் பக்குவத்டத அடைய
முடியும். தோக்ஷன தசோந்தமோக ஏற்படுத்திய விரதங்கடள க்ஷமற்தகோண்டு,
தசயற்டகயோன முடறயில் உணடவத் துறப்பவன், க்ஷயோகியோக முடியோது.
கிருஷ்ண உணர்வினன், சோஸ்திரங்களில் பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ள விரதங்கடள
க்ஷமற்தகோள்கிறோன். அவன் க்ஷதடவக்கு அதிகமோக விரதம் இருப்பக்ஷதோ , உண்பக்ஷதோ
கிடையோது என்பதோல், க்ஷயோகப் பயிற்சிக்கு தகுதி வோய்ந்தவனோவோன். அளவுக்கு
அதிகமோக உண்பவன், உறங்கும்க்ஷபோது அதிகமோன கனவுகடளக் கோண்போன்,
இதனோல் அவன் அளவுக்கதிகமோக உறங்க க்ஷநரிடுகிறது. தினசரி ஆறு மணி
க்ஷநரத்திற்கு க்ஷமல் உறங்கக் கூைோது. இருபத்து நோன்கு மணி க்ஷநரத்தில் ஆறு மணி
க்ஷநரத்திற்குக்ஷமல் உறங்குபவன், நிச்சயமோக தக்ஷமோ குணத்தினோல்
போதிக்கப்பட்டுள்ளோன். தக்ஷமோ குணத்தில் இருப்பவன் க்ஷசோம்க்ஷபறியோகவும் அளவு
கைந்து உறங்குபவனோகவும் இருப்போன். அத்தடகக்ஷயோன் க்ஷயோகத்டதப் பயில
முடியோது.

பதம் 6.17 - யுக்தோஹோரவிஹோரஸ்ய யு

युक्ताहारशवहारस्य युक्तचेष्टस्य कर्मसु ।

युक्तस्वप्नावबोधस्य योगो भवशत दु:खहा ॥ १७ ॥
யுக்தோஹோரவிஹோரஸ்ய யுக்தக்ஷசஷ்ைஸ்ய கர்மஸு |

யுக்தஸ்வப்னோவக்ஷபோ₃த₄ஸ்ய க்ஷயோக்ஷகோ₃ ப₄வதி து₃:க₂ஹோ || 6-17 ||

யுக்த — தநறிப்படுத்தப்பட்ை; ஆஹோர — உணவுமுடற; விஹோரஸ்ய — க்ஷகளிக்டக;

யுக்த — தநறிப்படுத்தப்பட்ை; க்ஷசஷ்ைஸ்ய — பரோமரிப்பிற்கோக உடழப்பவனின்;
கர்மஸு — கைடமகடள ஆற்றுவதில்; யுக்த — தநறிப்படுத்தப்பட்ை; ஸ்வப்ன-
அவக்ஷபோ₃த₄ஸ்ய — உறக்கமும் விழிப்பும்; க்ஷயோக₃꞉ — க்ஷயோகப் பயிற்சி; ப₄வதி —
ஆகின்றது; து₃꞉க₂-ஹோ — துன்பங்கடள நீக்கி.

தமோழிதபயர்ப்பு

உண்ணுதல், உறங்குதல், உடழத்தல், க்ஷகளிக்டக ஆகிய பழக்கங்கடள

தநறிப்படுத்தியவன், க்ஷயோகப் பயிற்சியின் மூலமோக எல்லோத்
துன்பங்கடளயும் தபருமளவில் நீக்கிவிை முடியும்.

தபோருளுடர

உண்ணுதல், உறங்குதல், உைலுறவு தகோள்ளுதல், தற்கோத்துக் தகோள்ளுதல்—

இந்நோன்கும் உைலின் உந்துதல்களோகும். இவற்றிற்கோன க்ஷதடவயற்ற கடின
உடழப்பு, க்ஷயோகப் பயிற்சியின் முன்க்ஷனற்றத்டதத் தடுத்து விடும். உண்ணுதடலப்
தபோறுத்தவடர, புனிதப்படுத்தப்பட்ை உணவிடன (பிரசோதத்திடன) மட்டும்

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 280

ஏற்பதற்கு ஒருவன் பழகி விட்ைோல், அதடன எளிதோக தநறிப்படுத்தி விைலோம்.
பகவத் கீ டதயின்படி (9.26) பகவோன் கிருஷ்ணருக்கு, கோய்கறிகள், பூக்கள், பழங்கள்,
தோனியங்கள், போல் க்ஷபோன்றவற்டற அர்ப்பணிக்கலோம். இவ்விதமோக ,
மனிதர்களுக்குத் க்ஷதடவயில்லோத உணவுகடள (ஸத்வ குணத்தில் இல்லோத
உணவுகடள) தவிர்ப்பதற்கு கிருஷ்ண உணர்வினன் இயற்டகயோகக்ஷவ பழகி
விடுகிறோன். உறக்கத்டதப் தபோறுத்தவடர, கிருஷ்ண உணர்வினன், பக்தித்
ததோண்டில் உள்ள தனது கைடமகடளச் தசய்வதில் எப்க்ஷபோதும் முடனப்புைன்
இருப்பதோல் க்ஷதடவயற்ற உறக்கத்தில் தசலவிைப்படும் சிறிது க்ஷநரத்டதயும்
தபரும் நஷ்ைமோகக் கருதுகிறோன். அவ்யர்த-கோலத்வம்— தனது வோழ்வின் ஒரு
நிமிைத்டத கூை இடறவனின் ததோண்டில் ஈைபைோமல் கழிப்படத கிருஷ்ண
பக்தனோல் தோங்க முடியோது. எனக்ஷவ, அவனது தூக்கம் மிகவும் குடறவோகக்ஷவ
இருக்கும். இவ்விஷயத்தில் அவனுக்கு முன்மோதிரியோக விளங்கும் ஸ்ரீல ரூப
க்ஷகோஸ்வோமி, சதோசர்வ கோலமும் கிருஷ்ணனரின் ததோண்டில் ஈைபட்டிருந்ததோல்
இரண்டு மணி க்ஷநரக்ஷம உறங்கினோர், அதுவும் சில க்ஷநரங்களில் கிடையோது.
ஹரிதோஸ் தோகூர், தனது ஜபமோடலயில் தினமும் மூன்று இலட்சம்
திருநோமங்கடள ஜபிக்கோமல் உறங்கமோட்ைோர். பிரசோதத்டதயும் கூை ஏற்கமோட்ைோர்.
உடழப்டபப் தபோறுத்தவடர, கிருஷ்ண பக்தன் கிருஷ்ணரின் விருப்பத்துைன்
ததோைர்பில்லோத எடதயும் தசய்வதில்டல, இதனோல் அவனது உடழப்பு
புலனுகர்ச்சியிலிருந்து விடுபட்டு , எப்க்ஷபோதும் தநறிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
புலனுகர்ச்சி என்னும் க்ஷகள்விக்க்ஷக இைமில்டல என்பதோல் , கிருஷ்ண பக்தனுக்கு
தபௌதிக ஓய்வு என்பக்ஷத கிடையோது. இவ்வோறோக, தனது உடழப்பு, க்ஷபச்சு, உறக்கம்,
விழித்துள்ள நிடல, மற்றும் எல்லோவிதமோன உைல் இயக்கங்கடளயும்
தநறிப்படுத்தியுள்ள கிருஷ்ண பக்தனுக்கு, எவ்விதமோன தபௌதிகத் துன்பமும்
இல்டல.

பதம் 6.18 - யதோ₃ விநியதம் சித்தம

यदा शवशनयतं शचत्तर्ात्र्तयेवावशतिते ।

शनस्पृह: सवमकार्ेभ्यो युक्त इत्युच्यते तदा ॥ १८ ॥
யதோ₃ விநியதம் சித்தமோத்மன்க்ஷயவோவதிஷ்ை₂க்ஷத |

நிஸ்ப்ருஹ: ஸர்வகோக்ஷமப்₄க்ஷயோ யுக்த இத்யுச்யக்ஷத ததோ₃ || 6-18 ||

யதோ₃ — எப்க்ஷபோது; விநியதம் — முடறயோக ஒழுங்குபடுத்தப்பட்டு; சித்தம் — மனமும்

அதன் இயக்கங்களும்; ஆத்மனி — உன்னதத்தில்; ஏவ — நிச்சயமோக; அவதிஷ்ை₂க்ஷத —
நிடல தபறுகின்றது; நிஸ்ப்ருʼஹ꞉ — ஆடச இல்லோத; ஸர்வ — எல்லோவித;
கோக்ஷமப்₄ய꞉ — தபௌதிக புலனுகர்ச்சி; யுக்த꞉ — க்ஷயோகத்தில் நிடலதபற்று; இதி —
இவ்வோறு; உச்யக்ஷத — கூறப்படுகின்றது; ததோ₃ — அவ்க்ஷவடளயில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷயோகியோனவன், க்ஷயோகப் பயிற்சியின் மூலமோக தனது மனதின்

தசயல்கடள ஒழுங்குபடுத்தி, எல்லோ ஜை ஆடசகளிலிருந்தும்

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 281

 விடுபட்டு, உன்னதத்தில் நிடலதபறும்க்ஷபோது, க்ஷயோகத்தில் நன்கு
நிடலதபற்றவனோகக் கூறப்படுகின்றோன்.

தபோருளுடர

க்ஷயோகி, கோமத்டத முதன்டமயோகக் தகோண்ை எல்லோ ஜை இச்டசகடளயும்

துறந்துள்ளோன் என்பதன் அடிப்படையில், அவனது தசயல்கள், சோதோரண மனிதனின்
தசயல்களிலிருந்து க்ஷவறுபடுகின்றன. எவ்வித ஜை ஆடசயும் தன்டன இனிக்ஷமல்
ததோந்தரவு தசய்யோத அளவில், பக்குவமோன க்ஷயோகி மனதின் தசயல்கடள
ஒழுங்குபடுத்தியுள்ளோன். ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் (9.4.18-20) கூறியுள்ளபடி, இந்த
பக்குவநிடல கிருஷ்ண பக்தனோல் இயற்டகயோகக்ஷவ அடையப்படுகின்றது:
ஸ டவ மன: க்ருஷ்ண-போதோரவிந்த க்ஷயோர்
வோசம்ஸி டவகுண்ை-குணோனுவர்ணக்ஷன
கதரௌ ஹக்ஷரர் மந்திர-மோர்ஜனோதிஷு
ஷ்ருதிம் சகோரோச்யுத-ஸத்-கக்ஷதோதக்ஷய
முகுந்த-லிங்கோலய-தர்ஷக்ஷன த்ருதஷள
தத்-ப்ருத்ய-கோத்ர-ஸ்பர்க்ஷஷ (அ)ங்க-ஸங்கமம்
க்ரோணம் ச தத்-போத-ஸக்ஷரோஜ-தஸளரக்ஷப
ஸ்ரீமத்-துலஸ்யோ ரஸனோம் தத்-அர்பிக்ஷத
போததௌ ஹக்ஷர: க்ஷேத்ர-பதோனுஸர்பக்ஷண
ஷீக்ஷரோ ஹ்ருஷீக்ஷகஷ-பதோபிவந்தக்ஷன
கோமம் ச தோ ஸ்க்ஷய ந து கோம-கோம்யயோ
யக்ஷதோத்தம-ஷ்க்ஷலோக-ஜனோஷ்ரயோ ரதி:

'மன்னர் அம்பரீஷர் முதலோவதோகத் தன் மனடத பகவோன் கிருஷ்ணரின்

தோமடரத் திருவடிகளில் ஈடுபடுத்தினோர்; பின்னர், ஒன்றன் பின் ஒன்றோக, தனது
வோர்த்டதகடள பகவோனின் திவ்ய குணங்கடள வர்ணிப்பதிலும், தனது டககடள
பகவோனின் ஆலயத்டதத் துடைப்பதிலும், தனது கோதுகடள பகவோனின்
லீ டலகடளக் க்ஷகட்பதிலும், தனது கண்கடள பகவோனின் திவ்ய ரூபத்டத
தரிசிப்பதிலும், தனது உைடல பக்தர்களது உைல்கடளத் ததோடுவதிலும், தனது
நுகரும் தன்டமயிடன பகவோனுக்கு அர்ப்பணித்த தோமடர மலர்கடள
நுகர்வதிலும், தனது நோடவ பகவோனுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ை துளசி இடலகடள
சுடவப்பதிலும், தனது கோல்கடள புனித ஸ்தலங்களுக்கும் பகவோனது க்ஷகோயிலுக்கு
தசல்வதிலும், தனது தடலடய பகவோடன வணங்குவதிலும், தனது விருப்பங்கடள
பகவோனது விருப்பத்டத நிடறக்ஷவற்றுவதிலும் ஈடுபடுத்தினோர். இவ்தவல்லோ
திவ்யமோன தசயல்களும் தூய பக்தனுக்கு உரியடவ.'

அருவவோதப் போடதடயப் பின்பற்றுக்ஷவோருக்கு இந்த திவ்யமோன நிடலடய

விளக்குவது கடினமோக இருக்கலோம்; ஆனோல் இந்நிடல கிருஷ்ண பக்தனுக்கு
மிகவும் எளிதோனதோகவும் நடைமுடறக்கு உதவுவதோகவும் உள்ளது என்பது,
அம்பரீஷ மன்னடரப் பற்றி க்ஷமக்ஷல குறிப்பிட்ை விளக்கத்திலிருந்து ததளிவோகிறது.
நிடலயோன ஸ்மரணத்தின் மூலம், பகவோனின் தோமடரத் திருவடிகளில் மனடத
நிடல நிறுத்தோவிடில், இத்தடகய திவ்யமோன தசயல்கடள நடைமுடறப்படுத்த
முடியோது. எனக்ஷவ, பவனோனின் பக்தித் ததோண்டில் தசய்யப்படும் இத்தகு

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 282

தசயல்கள் அர்சனம் (எல்லோ புலன்கடளயும் கைவுளின் ததோண்டில்
ஈடுபடுத்துவது) என்று அடழக்கப்படுகின்றன. புலன்களுக்கும் , மனதிற்கும்
தசயல்கள் அவசியம், தசயலற்ற நிடல சோத்தியமல்ல. எனக்ஷவ, சோதோரண
மக்களுக்கு (குறிப்போக, துறவு நிடலயில் இல்லோதவர்களுக்கு) க்ஷமற்கூறியபடி,
மனடதயும் புலன்கடளயும் திவ்யமோன முடறயில் ஈடுபடுத்துவக்ஷத, ஆன்மீ க
முன்க்ஷனற்றத்திற்கோன பக்குவமோன முடறயோகும். இதுக்ஷவ பகவத்கீ டதயில் யுக்த
என்று அடழக்கப்படுகின்றது.

பதம் 6.19 - யதோ₂ தீ₃க்ஷபோ நிவோதஸ்க்ஷதோ

यथा दीपो शनवातस्थो नेङ्गते सोपर्ा स्र्ृता ।

योशगनो यतशचत्तस्य युञ्जतो योगर्ात्र्न: ॥ १९ ॥
யதோ₂ தீ₃க்ஷபோ நிவோதஸ்க்ஷதோ₂ க்ஷநங்க₃க்ஷத க்ஷஸோபமோ ஸ்ம்ருதோ |

க்ஷயோகி₃க்ஷனோ யதசித்தஸ்ய யுஞ்ஜக்ஷதோ க்ஷயோக₃மோத்மன: || 6-19 ||

யதோ₂ — எவ்வோறு; தீ₃ப꞉ — தீபம்; நிவோத-ஸ்த₂꞉ — கோற்று வசோத

ீ இைத்தில்; ந —
இல்டல; இங்க₃க்ஷத — அடசவது; ஸோ — இந்த; உபமோ — ஒப்பீடு; ஸ்ம்ருʼதோ —
கருதப்படுகின்றது; க்ஷயோகி₃ன꞉ — க்ஷயோகியின்; யத-சித்தஸ்ய — கட்டுப்படுத்தப்பட்ை
மனடத உடையவன்; யுஞ்ஜத꞉ — இடையறோது ஈடுபடுத்தப்படுகிறது; க்ஷயோக₃ம் —
தியோனத்தில்; ஆத்மன꞉ — ததய்வகத்தின்.
ீ

தமோழிதபயர்ப்பு

கோற்று வசோத
ீ இைத்திலுள்ள தீபம், அடசயோமல் இருப்படதப்க்ஷபோல,
மனடத அைக்கிய க்ஷயோகியும், திவ்யமோன ஆத்மோவின் மீ தோன தனது
தியோனத்தில் எப்க்ஷபோதும் ஸ்திரமோக உள்ளோன்.

தபோருளுடர

தனது வந்தடனக்குரிய பகவோடன இடையறோது தியோனித்து, திவ்யமோன

நிடலயில் எப்க்ஷபோதும் மூழ்கியுள்ள உண்டமயோன கிருஷ்ண பக்தன், கோற்று வசோத
ீ
இைத்திலுள்ள தீபத்டதப் க்ஷபோன்று ஸ்திரமோக உள்ளோன்.

பதம் 21-23 - யத்க்ஷரோபரமக்ஷத சித்தம் நிருத்தம்

यत्रोपरर्ते शचत्तं शनरुद्धं योगसेवया ।

यत्र चैवात्र्नात्र्ानं पश्यिात्र्शन तुष्टयशत ॥ २० ॥
யத்க்ஷரோபரமக்ஷத சித்தம் நிருத்₃த₄ம் க்ஷயோக₃க்ஷஸவயோ |

யத்ர டசவோத்மனோத்மோனம் பஷ்₂யன்னோத்மனி துஷ்யதி || 6-20 ||

सुखर्ात्यशततकं यत्तद्बुशद्धराह्यर्तीशतद्रयर्् ।
वेशत्त यत्र न चैवायं शस्थतश्चलशत तत्त्वत: ॥ २१ ॥
6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 283
 ஸுக₂மோத்யந்திகம் யத்தத்₃பு₃த்₃தி₄க்₃ரோஹ்யமதீந்த்₃ரியம் |

க்ஷவத்தி யத்ர ந டசவோயம் ஸ்தி₂தஷ்₂சலதி தத்த்வத: || 6-21 ||

यं लब्ध्वा चापरं लाभं र्तयते नाशधकं तत: ।

यशस्र्शतस्थतो न दु:खेन गुरुणाशप शवचाल्यते ॥ २२ ॥
யம் லப்₃த்₄வோ சோபரம் லோப₄ம் மன்யக்ஷத நோதி₄கம் தத: |

யஸ்மின்ஸ்தி₂க்ஷதோ ந து₃:க்ஷக₂ன கு₃ருணோபி விசோல்யக்ஷத || 6-22 ||

तं शवद्याद्दु:खसंयोगशवयोगं योगसंशज्ञतर्् ॥ २३ ॥
தம் வித்₃யோத்₃து₃:க₂ஸம்க்ஷயோக₃விக்ஷயோக₃ம் க்ஷயோக₃ஸஞ்ஜ்ஞிதம் || 6-23 ||

யத்ர — அத்தகு நிடலயில்; உபரமக்ஷத — நிறுத்து (உன்னத ஆனந்தத்டத

உணர்வதோல்); சித்தம் — மனதின் தசயல்கள்; நிருத்₃த₄ம் — ஜைத்திலிருந்து விலகி;
க்ஷயோக₃-க்ஷஸவயோ — க்ஷயோகப் பயிற்சியோல்; யத்ர — எதில்; ச — க்ஷமலும்; ஏவ —
நிச்சயமோக; ஆத்மனோ — தூய மனதோல்; ஆத்மோனம் — ஆத்மோ; பஷ்₂யன் — நிடலடய
உணர்ந்து; ஆத்மனி — ஆத்மோவில்; துஷ்யதி — ஒருவன் திருப்தி அடைகிறோன்;
ஸுக₂ம் — இன்பம்; ஆத்யந்திகம் — பரம; யத் — எதில்; தத் — அது; பு₃த்₃தி₄ — அறிவு;
க்₃ரோஹ்யம் — ஏற்கக்கூடிய; அதீந்த்₃ரியம் — திவ்யமோன; க்ஷவத்தி — அறிகிறோன்; யத்ர
— எதில்; ந — என்றுமில்டல; ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோக; அயம் — அவன்; ஸ்தி₂த꞉
— நிடலதபற்று; சலதி — அடசவது; தத்த்வத꞉ — உண்டமயிலிருந்து; யம் — எடத;
லப்₃த்₄வோ — அடைவதோல்; ச — க்ஷமலும்; அபரம் — க்ஷவதறோன்டற; லோப₄ம் —
இலோபமோக; மன்யக்ஷத — கருதுவது; ந — என்றுமில்டல; அதி₄கம் — அதிகம்; தத꞉ —
அடதவிை; யஸ்மின் — எதில்; ஸ்தி₂த꞉ — நிடலதபற்று; ந — என்றுமில்டல; து₃꞉க்ஷக₂ன
— துன்பங்களோல்; கு₃ருணோ அபி — மிகக் கடினமோனதோயினும் கூை; விசோல்யக்ஷத —
போதிக்கப்படுவது; தம் — அது; வித்₃யோத் — நீ அறிய க்ஷவண்டும்; து₃꞉க₂-ஸம்ʼக்ஷயோக₃ —
ஜைத் ததோைர்பின் துயரங்கள்; விக்ஷயோக₃ம் — புறக்கணிப்பு; க்ஷயோக₃-ஸஞ்ஜ்ஞிதம் —
க்ஷயோகத்தின் ஆழ்நிடல எனப்படுகிறது.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஸமோதி என்றடழக்கப்படும் பக்குவநிடலயில், மனம் க்ஷயோகப்

பயிற்சியின் மூலமோக, ஜை தசயல்களிலிருந்து முழுடமயோக
விலக்கப்படுகிறது. தூய மனதோல் தன்டனக் கண்டு, தன்னில்
இன்பத்டத அனுபவிப்பதற்கு ஒருவனிைம் உள்ள திறனிலிருந்து
இப்பக்குவ நிடலடய உணரலோம். அந்த இன்பநிடலயில், அவன்
திவ்யமோன புலன்களின் மூலம் எல்டலயற்ற திவ்யமோன
ஆனந்தத்டத அனுபவிக்கிறோன். இவ்வோறு நிடல தபற்றவன்,
உண்டமயிலிருந்து என்றும் வழுவுவதில்டல, இடதவிை உயர்ந்த
இலோபம் ஏதுமில்டல என்று நிடனக்கிறோன். அத்தகு நிடலயில்
அடமந்தவன், மோதபரும் துயரங்களுக்கு மத்தியிலும் ஒருக்ஷபோதும்

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 284

அடசக்கப்படுவதில்டல. இதுக்ஷவ ஜைத் ததோைர்பினோல் எழும் எல்லோத்
துன்பங்களிலிருந்து தபறப்படும் உண்டமயோன விடுதடலயோகும்.

தபோருளுடர

க்ஷயோகத்டதப் பயில்வதோல், தபௌதிக எண்ணங்களிலிருந்து ஒருவன் படிப்படியோக

விடுபடுகிறோன். க்ஷயோக தநறியின் முக்கிய விடளவு இதுக்ஷவ. இதன் பிறகு ,
திவ்யவமோன மனடதயும், புத்திடயயும் தகோண்டு, (தன்டம பரமோத்மோவுைன்
சமமோகக் கருதும் களங்கங்கள் ஏதுமின்றி) பரமோத்மோடவ உணரும் க்ஷயோகி,
ஸமோதியில் நிடலதபறுகிறோன். க்ஷயோகப் பயிற்சி ஏறக்குடறய பதஞ்ஜலி
முடறயின் தகோள்டககடள அடிப்படையோகக் தகோண்ைது. சில அங்கீ கரிக்கப்பைோத
கருத்துடரயோளர்கள் ஆத்மோடவ பரமோத்மோக்ஷவோடு சமப்படுத்த முயல்கின்றனர் ,
ஒருடமவோதிகள் அதடனக்ஷய முக்தியோகக் கருதுகின்றனர், ஆனோல் பதஞ்ஜலி
க்ஷயோகோ முடறயின் உண்டம க்ஷநோக்கத்டத அவர்கள் அறிவதில்டல. பதஞ்சலி
முடறயில் திவ்யமோன ஆனந்தம் ஏற்றுக் தகோள்ளப்படுகிறது, ஆனோல் தங்களது
ஒருடமக் தகோள்டக போதிக்கப்படும் என்ற பயத்தோல், ஒருடமவோதிகள் இந்த
திவ்யமோன ஆனந்தத்டத ஏற்பதில்டல. அறிவிற்கும் அறிபவனக்கும் உள்ள
க்ஷவற்றுடம அத்டவதிகளோல் ஏற்கப்படுவதில்டல, ஆனோல் இப்பதத்தில் திவ்யமோன
புலன்களோல் அனுபவிக்கப்படும திவ்யமோன ஆனந்தம் ஏற்கப்படுகின்றது. க்ஷயோக
முடறயின் புகழ்தபற்ற அறிஞரோன பதஞ்ஜலி முனிவரோலும் இது
வலியுறுத்தப்படுகிறது. மோமுனிவரோன அவர் தனது க்ஷயோக சூத்திரத்தில்,
புருஷோர்த- ஷூன்யோனோம் குணோனோம் ப்ரதிப்ரஸவ: டகவல்யம் ஸ்வரூப-
ப்ரதிஷ்ைோ வோ சிதி-ஷக்திர் இதி என்று அறிவிக்கின்றோர்.

இந்த சிதி-ஷக்தி எனப்படும் அந்தரங்க சக்தி திவ்யமோனது. புருஷோர்த என்றோல்

தபௌதிக அறம், தபோருள், இன்பம், இறுதியில் பரத்துைன் ஒன்றோவதற்கோன முயற்சி
ஆகியவற்டறக் குறிக்கும். பரத்துைன் ஒன்றோவக்ஷத டகவல்யம் என்று
ஒருடமவோதிகள் கூறுகின்றனர். ஆனோல் பதஞ்ஜலியின் கருத்துப்படி, டகவல்யம்
என்பது ஜீவன் தனது ஸ்வரூபத்டத உணர்வதற்கு உதவும் அந்தரங்க (திவ்யமோன)
சக்திடயக் குறிக்கும். பகவோன் டசதன்யரின் தசோற்களின்படி, இந்நிடல க்ஷசக்ஷதோ-
தர்பண-மோர்ஜனம் (மனதமனும் அசுத்தமோன கண்ணோடியிடனத்
தூய்டமப்படுத்துதல்) எனப்படுகிறது. இந்தத் தூய்டமக்ஷய உண்டமயோன
முக்தியோகும் (பவ-மஹோ-தோவோக்னி-நிர்வோபனம்). நிர்வோண எனும் ஆரம்ப நிடல
தகோள்டகயும் இக்கருத்துைன் ஒத்துப்க்ஷபோகின்றது. போகவதத்தில் (2.10.6) இது,
ஸ்வரூக்ஷபண வ்யவஸ்திதி: என்று கூறப்படுகின்றது. பகவத் கீ டதயும்
இந்நிடலயிடன இப்பதத்தில் உறுதி தசய்கின்றது.

நிர்வோணத்திற்குப் (ஜை வோழ்டவ நிறுத்திய) பிறக்ஷக, ஆன்மீ க தசயல்கள் (கிருஷ்ண

உணர்வு எனப்படும் பகவோனுக்கோன பக்தித் ததோண்டு) க்ஷதோன்றம். இது
போகவதத்தின் வோர்த்டதயில், ஸ்வரூக்ஷபண வ்யவஸ்திதி: 'ஜீவனின் உண்டம
வோழ்வு இதுக்ஷவ' என்று கூறப்படுகிறது. ஆன்மீ க வோழ்க்டக தபௌதிகம் எனும்
க்ஷநோயினோல் போதிக்கப்படும்க்ஷபோது அது மோடய எனப்படும். இத்தகு தபௌதிக
க்ஷநோயிலிருந்து முக்தி தபறும்க்ஷபோது, ஜீவனின் உண்டமயோன நித்திய நிடல
(தனித்தன்டம) அழிவதில்டல. பதஞ்ஜலியும் டகவல்யம் ஸ்வரூப-ப்ரதிஷ்ைோ வோ
சிதி-ஷக்திர் இதி என்னும் தனது கூற்றினோல் இதடன ஒப்புக் தகோள்கிறோர். திவ்ய

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 285

ஆனந்தமோன இந்த சிதி-ஷக்திக்ஷய உண்டமயோன வோழ்வோகும். க்ஷவதோந்த
சூத்திரத்தில் (1.1.12) இஃது ஆனந்த-மக்ஷயோ (அ)ப்யோஸோத் என்று உறுதி
தசய்யப்படுகின்றது. இந்த இயற்டகயோன திவ்ய ஆனந்தக்ஷம க்ஷயோகத்தின் இறுதி
இலட்சியமோகும், இது பக்தி க்ஷயோகத்தின் மூலம் எளிதோக அடையப்படுகின்றது.
பக்தி க்ஷயோகம் பகவத் கீ டதயின் ஏழோம் அத்தியோயத்தில் விரிவோக விளக்கப்படும்.

இவ்வத்தியோயத்தில் விளக்கப்பட்டுள்ள க்ஷயோக முடறயில், ஸம்ப்ரக்ஞோத-ஸமோதி,

அஸம்ப்ரக்ஞோத-ஸமோதி என இரு வடகயோன ஸமோதிகள் உள்ளன. ஒருவன்
பல்க்ஷவறு தத்துவ ஆரோய்ச்சிகளின் மூலம் திவ்யமோன தளத்தில்
நிடலதபறும்க்ஷபோது, அவன் ஸம்ப்ரக்ஞோத-ஸமோதிடய அடைந்து விட்ைதோக
கூறப்படுகிறோன். அஸம்ப்ரக்ஞோத-ஸமோதிடய அடைந்த பின்னர் தபௌதிக
இன்பங்களுைன் ஒருவனுக்கு எவ்வித ததோைர்பும் இருக்கோது ; ஏதனனில்,
புலன்களோல் விடளயும் எல்லோவித சுகங்கடளயும் அவன் கைந்து விட்ைோன்.
இத்தகு திவ்ய நிடலயில் ஒருமுடற நிடலதபற்றுவிட்ை க்ஷயோகி , அதன்பின்
இதிலிருந்து என்றும் அடசக்கப்படுவதில்டல. இந்நிடலடய அடைய முடியோத
க்ஷயோகி க்ஷதோல்வி கண்ைவக்ஷன. பல்க்ஷவறு புலனின்பத்டத உள்ளைக்கிய இக்கோல
(தபயரளவு) க்ஷயோக முடறகள், இதற்கு முரண்போைோக உள்ளன. க்ஷபோடதயிலும்,
உைலுறவிலும் ஈடுபடும் க்ஷயோகி, க்ஷகலிக்குரியவனோவோன். க்ஷயோகப் பயிற்சியின்
சித்திகளோல் கவரப்படும் க்ஷயோகிகளும் பக்குவமற்ற நிடலயிக்ஷலக்ஷய உள்ளனர்.
க்ஷயோகத்தின் ஜை விடளவுகளோல் கவரப்படும் க்ஷயோகிகள், இப்பதத்தில்
கூறப்பட்டுள்ள பக்குவ நிடலடய அடைய முடியோது. எனக்ஷவ, உைற்பயிற்சிக்
க்ஷகளிக்டககளிலும் சித்திகளிலும் ஈடுபடுக்ஷவோர், க்ஷயோகத்தின் இலட்சியம் அதனோல்
இழக்கப்படுவடத அறிய க்ஷவண்டும்.

கிருஷ்ண உணர்க்ஷவ கலி யுகத்திற்கு ஏற்ற, மிகச்சிறந்த, குழப்பத்டத விடளவிக்கோத

க்ஷயோகப் பயிற்சியோகும். கிருஷ்ண பக்தன் தனது ததோழிலில் இன்பமோக
இருப்பதோல், க்ஷவறு எந்த இன்பத்திலும் ஆர்வம் கோட்டுவதில்டல. ஹை க்ஷயோக,
தியோன க்ஷயோக, ஞோன க்ஷயோக பயிற்சிகளில் நிடறய ததோல்டலகள் உள்ளன,
அதிலும் குறிப்போக க்ஷபோலித்தனம் நிடறந்த தற்க்ஷபோடதய யுகத்தில். ஆனோல் கர்ம
க்ஷயோகத்திலும் பக்தி க்ஷயோகத்திலும் இத்தகு பிரச்சிடனகள் ஏதுமில்டல.

ஜைவுைல் இருக்கும்வடர, உண்ணுதல், உறங்குதல், உைலுறவு தகோள்ளுதல்,

தற்கோத்துக் தகோள்ளுதல் எனும் உைலின் உந்துதல்கடள சந்தித்துதோன் ஆக
க்ஷவண்டும். ஆனோல் தூய பக்தி க்ஷயோகத்தில் இருப்பவன் (கிருஷ்ண உணவினன்)
உைலின் உந்துதல்கடளச் சந்திக்கும்க்ஷபோது, அவன் தனது புலன்கடளத்
தூண்டுவதில்டல. மோறோக, வோழ்க்டகக்கோன அத்தியோவசியத் க்ஷதடவடய மட்டும்
ஏற்றுக் தகோண்டு, க்ஷமோசமோன நிடலடயயும் சோதமோக்கிக் தகோண்டு, கிருஷ்ண
உணர்வில் திவ்யமோன ஆனந்தத்டத அனுபவிக்கின்றோன். அவ்வப்க்ஷபோது நைக்கும்
விபத்துகள், வியோதிகள், பஞ்சம், மிக தநருங்கிய உறவினரது மரணம் ஆகியவற்டற
அவன் கண்டு தகோள்வதில்டல, ஆனோல் பக்தி க்ஷயோகத்தின் (கிருஷ்ண உணர்வின்)
கைடமகளில் அவன் எப்க்ஷபோதும் கவனத்துைன் உள்ளோன். விபத்துகள்
கைடமயிலிருந்து அவடனப் பிறழச் தசய்வதில்டல. பகவத் கீ டதயில் ( 2.14)
கூறியுள்ளபடி, ஆகமோபோயிக்ஷனோ (அ)நித்யஸ் தோம்ஸ் திதிேஸ்வ போரத.
அவ்வப்க்ஷபோது வரும் இத்தகு நிகழ்ச்சிகடள அவன் தபோறுத்துக் தகோள்கிறோன்;
ஏதனனில், இடவ வந்து க்ஷபோகக் கூடியடவ என்றும், தனது கைடமகடள

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 286

போதிக்கோதடவ என்றும், அவன் அறிவோன். இவ்விதமோக அவன் க்ஷயோகப்
பயிற்சியில் உயர்ந்த பக்குவ நிடலடய அடைகிறோன்.

பதம் 6.24 - ஸ நிஷ்₂சக்ஷயன க்ஷயோக்தவ்ய

स शनश्चयेन योक्तव्यो योगोऽशनर्तवण्णचेतसा ।

सङ्कल्पप्रभवातकार्ांस्त्यक्त्वा सवामनिेषत: ।
र्नसैवेशतद्रयरार्ं शवशनयम्य सर्ततत: ॥ २४ ॥
ஸ நிஷ்₂சக்ஷயன க்ஷயோக்தவ்க்ஷயோ க்ஷயோக்ஷகோ₃(அ)நிர்விண்ணக்ஷசதஸோ |
ஸங்கல்பப்ரப₄வோன்கோமோம்ஸ்த்யக்த்வோ ஸர்வோனக்ஷஷ₂ஷத: |

மனடஸக்ஷவந்த்₃ரியக்₃ரோமம் விநியம்ய ஸமந்தத: || 6-24 ||

ஸ꞉ — அந்த; நிஷ்₂சக்ஷயன — திைமோன மனுவுறுதியுைன்; க்ஷயோக்தவ்ய꞉ — பயிற்சி

தசய்யப்பை க்ஷவண்டும்; க்ஷயோக₃꞉ — க்ஷயோகம்; அநிர்விண்ண-க்ஷசதஸோ — சிறிதும்
மோற்றமின்றி; ஸங்கல்ப — மனக் கற்படனகளினோல்; ப்ரப₄வோன் — பிறந்த; கோமோன் —
ஜை ஆடசகடள; த்யக்த்வோ — துறந்து; ஸர்வோன் — எல்லோ; அக்ஷஷ₂ஷத꞉ —
முழுடமயோக; மனஸோ — மனதோல்; ஏவ — நிச்சயமோக; இந்த்₃ரிய-க்₃ரோமம் — புலன்கள்
முழுவதும்; விநியம்ய — தநறிப்படுத்தி; ஸமந்தத꞉ — எல்லோ பக்கங்களிலிருந்தும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷயோகப் பயிற்சியில் உறுதியுைனும் நம்பிக்டகயுைனும்

போடதயிலிருந்து பிறழோமலும் ஈடுபை க்ஷவண்டும். மனக் கற்படனயோல்
பிறந்த எல்லோ ஜை ஆடசகடளயும் துறந்து, எல்லோ
பக்கங்களிலிருந்தும் அடனத்துப் புலன்கடளயும் மனதோல் அைக்க
க்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

க்ஷயோகப் பயிற்சியோளன் மனவுறுதியுைனும் போடதயிலிருந்து பிறழோமல்

தபோறுடமயுைனும் க்ஷயோகத்டதக் கடைப்பிடிக்க க்ஷவண்டும். இறுதியில்
அடையப்படும் தவற்றியில் நம்பிக்டக தகோண்டு, மிக்க தபோறுடமயுைன்,
தவற்றியடைவதில் ஏற்படும் தோமதத்தினோல் தளர்ச்சியடையோது , இவ்வழியில்
முன்க்ஷனற க்ஷவண்டும். உறுதியோன பயிற்சியோளனுக்கு தவற்றி நிச்சயம். பக்தி
க்ஷயோகத்டதப் பற்றி ரூப க்ஷகோஸ்வோமி கூறுகிறோர்:
உத்ஸோஹோன் நிஷ்சயோத் டதர்யோத்
தத்-தத்-கர்ம-ப்ரவர்தனோத்
ஸங்க-த்யோகோத் ஸக்ஷதோ வ்ருத்க்ஷத:
ஷட்பிர் பக்தி: ப்ரஸித்யதி

'இதயப் பூர்வமோன உற்சோகம், தபோறுடம, உறுதி, பக்தர்களின் சங்கம், விதிக்கப்பட்ை

கைடமகடள ஆற்றுதல், ஸத்வ குணச் தசயல்களில் இடையறோது ஈடுபடுதல்

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 287

இவற்றின் மூலம் பக்தி க்ஷயோக முடறடய தவற்றிகரமோகப் பின்பற்றலோம்.'
(உபக்ஷதஷோம்ருதம் 3)

உறுதிடயப் தபோறுத்தவடர, கைலின் அடலகளோல் தனது முட்டைகடள இழந்த

குருவியின் உதோரணத்டதப் பின்பற்ற க்ஷவண்டும். ஒரு குருவி கைற்கடரயில்
முட்டைகடள இட்ைது, ஆனோல் தபருங்கைல் அம்முட்டைகடளத் தனது
அடலகளோல் இழுத்துச் தசன்றுவிட்ைது. மிகுந்த வருத்தமுற்ற குருவி, தனது
முட்டைகடளத் திருப்பித் தரும்படி கைலிைம் க்ஷகட்ைது. அம்முடறயீட்டிடன கைல்
கண்டு தகோள்ளக்ஷவயில்டல. எனக்ஷவ , குருவி கைடல வற்றச் தசய்வது என்று
முடிவு தசய்தது. தனது சின்னஞ்சிறு அலகோல் கைல் நீடர தவளிக்ஷயற்ற
ஆரம்பித்தது, அதன் இயலோத உறுதிடயக் கண்டு எல்லோரும் சிரித்தனர். இச்தசய்தி
பரவ, இறுதியில் விஷ்ணுவின் மோதபரும் பறடவ வோகனமோன கருைன் இதடனக்
க்ஷகட்ைோர். தனது சிறிய சக்ஷகோதரிப் பறடவயின்மீ து கருடண தகோண்ை அவர் ,
குருவிடயக் கோண வந்தோர். சிறு குருவியின் உறுதியினோல் மனமகிழ்ந்த கருைன் ,
உதவி தசய்வதோக வோக்களித்தோர். இவ்வோறோக, உைனடியோகக் குருவியின்
முட்டைகடளத் திருப்பித் தரும்படியும் இல்லோவிடில் குருவியின் தசயடலத்
தோன் தசய்து விடுக்ஷவன் என்றும் கருைன் கைடல எச்சரித்தோர். கைல் பயந்துக்ஷபோய்
குருவின் முட்டைகடளத் திருப்பிக் தகோடுத்தது. இவ்வோறோக கருைனின்
கருடணயினோல் குருவி மகிழ்வுற்றது.

அதுக்ஷபோல, க்ஷயோகப் பயிற்சி, குறிப்போக கிருஷ்ண உணர்வில் தசய்யப்படும் பக்தி

க்ஷயோகம், மிகவும் கடினமோகத் க்ஷதோன்றலோம். ஆனோல் யோக்ஷரனும் மிக்க உறுதியுைன்
தகோள்டககடளப் பின்பற்றினோல், கைவுள் நிச்சயமோக உதவுவோர்; ஏதனனில், தனக்கு
உதவிக் தகோள்பவனுக்குக் கைவுள் உதவுகிறோர்.

பதம் 6.25 - ஷ₂டன: ஷ₂டனருபரக்ஷமத்₃ப

िनै: िनैरुपरर्ेद्बुद्ध्या धृशतगृहीतया ।

आत्र्संस्थं र्न: कृ त्वा न ककशञ्चदशप शचततयेत् ॥ २५ ॥
ஷ₂டன: ஷ₂டனருபரக்ஷமத்₃பு₃த்₃த்₄யோ த்₄ருதிக்₃ருஹீதயோ |

ஆத்மஸம்ஸ்த₂ம் மன: க்ருத்வோ ந கிஞ்சித₃பி சிந்தக்ஷயத் || 6-25 ||

ஷ₂டன꞉ — தமல்ல; ஷ₂டன꞉ — தமல்ல; உபரக்ஷமத் — விலகியிருக்க க்ஷவண்டும்;

பு₃த்₃த்₄யோ — புத்தியோல்; த்₄ருʼதி-க்₃ருʼஹீதயோ — உறுதியுைன் க்ஷமற்தகோண்டு; ஆத்ம-
ஸம்ʼஸ்த₂ம் — ஆத்மோவில் நிடலதபற்று; மன꞉ — மனம்; க்ருʼத்வோ — உருவோக்கி; ந —
இல்டல; கிஞ்சித் — எதுவும்; அபி — கூை; சிந்தக்ஷயத் — சிந்தடன தசய்ய.

தமோழிதபயர்ப்பு

வலுவோன நம்பிக்டகயுைன் கூடிய புத்தியின் மூலம், படிப்படியோக

ஸமோதியில் நிடலதபற க்ஷவண்டும். இவ்வோறு மனம் தன்னில்
மட்டுக்ஷம நிடலப்படுத்தப்பட்டு க்ஷவதறடதயும் சிந்திக்கோமல் இருக்க
க்ஷவண்டும்.

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 288

 தபோருளுடர

வலுவோன நம்பிக்டகயினோலும் புத்தியினோலும், ஒருவன் புலன்களின்

தசயல்கடளப் படிப்படியோக நிறுத்த க்ஷவண்டும். இது ப்ரத்யோ-ஹோர எனப்படும்.
உறுதி, தியோனம், புலனைக்கம் ஆகியவற்றோல் கட்டுப்படுத்தப்பட்ை மனம்,
ஸமோதியில் நிடலதபற்றோக க்ஷவண்டும். அந்நிடலயில் , ஜை வோழ்வில்
வழ்வதற்கோன
ீ அபோயம் சிறிதும் கிடையோது. க்ஷவறுவிதமோகக் கூறினோல் , ஜைவுைல்
இருக்கும்வடர ஜைத்துைன் ததோைர்பு தகோண்டுள்ள க்ஷபோதிலும், புலனுகர்ச்சிடயப்
பற்றிச் சிந்திக்கக் கூைோது. பரமோத்மோவின் இன்பத்டத தவிர க்ஷவறு இன்பம்
எடதயும் எண்ணக்கூைோது. கிருஷ்ண உணர்டவ க்ஷநரடியோகப் பயில்வதோல்
இந்நிடல எளிதோக அடையப்படும்.

பதம் 6.26 - யக்ஷதோ யக்ஷதோ நிஷ்₂சலதி மன

यतो यतो शनश्चलशत र्नश्चञ्चलर्शस्थरर्् ।

ततस्ततो शनयम्यैतदात्र्तयेव विं नयेत् ॥ २६ ॥
யக்ஷதோ யக்ஷதோ நிஷ்₂சலதி மனஷ்₂சஞ்சலமஸ்தி₂ரம் |

ததஸ்தக்ஷதோ நியம்டயததோ₃த்மன்க்ஷயவ வஷ₂ம் நக்ஷயத் || 6-26 ||

யத꞉ யத꞉ — எங்தகல்லோம்; நிஷ்₂சலதி — மிகவும் கிளர்ச்சியடைகின்றக்ஷதோ; மன꞉ —

மனம்; சஞ்சலம் — சஞ்சலம்; அஸ்தி₂ரம் — ஸ்திரமின்றி; தத꞉ தத꞉ — அங்கிருந்து;
நியம்ய — ஒழுங்குப்படுத்தி; ஏதத் — இந்த; ஆத்மனி — ஆத்மோவில்; ஏவ — நிச்சயமோக;
வஷ₂ம் — கட்டுப்போட்டில்; நக்ஷயத் — தகோண்டு வர க்ஷவண்டும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

மனம் தனது சஞ்சலமோன நிடலயற்ற தன்டமயோல் எங்தகல்லோம்

சஞ்சரிக்கின்றக்ஷதோ, அங்கிருந்ததல்லோம் மனடத இழுத்து மீ ண்டும் தன்
கட்டுப்போட்டிற்குள் தகோண்டு வர க்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

மனதின் இயற்டக சஞ்சலமோனதும் நிடலயற்றதுமோகும். ஆனோல் தன்னுணர்வு

அடைந்த க்ஷயோகி மனடதக் கட்டுப்படுத்த க்ஷவண்டும், மனதினோல்
கட்ைப்படுத்தப்பைக் கூைோது. மனடத (அதன்மூலம் புலன்கடளயும்)
கட்டுப்படுத்துபவன், க்ஷகோஸ்வோமி அல்லது ஸ்வோமி என்று அடழக்கப்படுகின்றோன்,
மனதோல் கட்ைப்படுத்தப்படுபவன் க்ஷகோ-தோஸ (புலன்களின் தோஸன்) என்று
அடழக்கப்படுகிறோன். புலனின்பத்தின் தரம் க்ஷகோஸ்வோமிக்குத் ததரியும். திவ்யமோன
புலனின்பத்தில், புலன்கள் ரிஷிக்ஷகசரின் (புலன்களின் உன்னத உரிடமயோளரோன
கிருஷ்ணரின்) க்ஷசடவயில் ஈடுபடுத்தப்படுகின்றன. தூய்டமயோக்கப்பட்ை
புலன்களின் மூலம் கிருஷ்ணருக்குத் ததோண்டு தசய்வக்ஷத கிருஷ்ண உணர்வோகும்.
இதுக்ஷவ புலன்கடள முழுக் கட்டுப்போட்டிற்குள் தகோண்டு வரும் வழியோகும்.

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 289

க்ஷயோகப் பயிற்சியின் உன்னத பக்குவநிடல இதுக்ஷவ , இடத விை உயர்ந்தது
க்ஷவக்ஷறதும் உண்க்ஷைோ?

பதம் 6.27 - ப்ரஷோ₂ந்தமனஸம் ஹ்க்ஷயன

प्रिाततर्नसं ह्येनं योशगनं सुखर्ुत्तर्र्् ।

उपैशत िाततरजसं ब्रह्मभूतर्कल्र्षर्् ॥ २७ ॥
ப்ரஷோ₂ந்தமனஸம் ஹ்க்ஷயனம் க்ஷயோகி₃னம் ஸுக₂முத்தமம் |

உடபதி ஷோ₂ந்தரஜஸம் ப்₃ரஹ்மபூ₄தமகல்மஷம் || 6-27 ||

ப்ரஷோ₂ந்த — அடமதியோன (கிருஷ்ணரின் தோமடரத் திருவடிகளில் நிடல

நிறுத்திய); மனஸம் — மனம்; ஹி — நிச்சயமோக; ஏனம் — இந்த; க்ஷயோகி₃னம் — க்ஷயோகி;
ஸுக₂ம் — சுகம்; உத்தமம் — உத்தமம்; உடபதி — அடைகிறோன்; ஷோ₂ந்த-ரஜஸம் —
ரக்ஷஜோ குணம் சோந்தப்படுத்தப்பட்ை; ப்₃ரஹ்ம-பூ₄தம் — பிரம்மனுைன்
அடையோளப்படுத்திக் தகோள்ளும் முக்தி; அகல்மஷம் — எல்லோ படழய
களங்களிலிருந்தும் விடுதபற்று.

தமோழிதபயர்ப்பு

என் மீ து மனடத நிறுத்திய க்ஷயோகி நிச்சயமோக உத்தம சுகம் எனும்

உயர் பக்குவத்டத அடைகிறோன். ரக்ஷஜோ குணத்டதக் கைந்த அவன்,
பிரம்மனிைம் உள்ள தனது குண ஒற்றுடமடய உணர்வதன் மூலம்
தனது முந்டதய தசயல்களின் விடளவுகளிலிருந்து விடுபடுகிறோன்.

தபோருளுடர

தபௌதிகக் களங்கத்திலிருந்து விடுபட்டு இடறவனின் திவ்யமோன ததோண்டில்

ஈடுபடுவக்ஷத ப்ரஹ்ம-பூத நிடலயோகும். மத்-பக்திம் லபக்ஷத பரோம் (பகவத் கீ டத
18.54). மனம் பகவோனின் தோமடரத் திருவடிகளில் நிடலதபறோதவடர, ஒருவன்
பிரம்மனின் குணத்தில் நிடல தபற முடியோது. ஸ டவ மன: க்ருஷ்ண-
போதோரவிந்த க்ஷயோ:. இடறவனின் திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில் எப்தபோழுதும்
ஈடுபட்டிருப்பது (கிருஷ்ண உணர்விலிருப்பது), உண்டமயில் எல்லோ ஜை
களங்களிலிருந்தும் ரக்ஷஜோ குணத்திலிருந்தும் விடுபட்ை நிடலயோகும்.

பதம் 6.28 - யுஞ்ஜன்க்ஷனவம் ஸதோ₃த்ம

युञ्जिेवं सदात्र्ानं योगी शवगतकल्र्ष: ।

सुखेन ब्रह्मसंस्पिमर्त्यततं सुखर्श्नते ॥ २८ ॥
யுஞ்ஜன்க்ஷனவம் ஸதோ₃த்மோனம் க்ஷயோகீ ₃ விக₃தகல்மஷ: |

ஸுக்ஷக₂ன ப்₃ரஹ்மஸம்ஸ்பர்ஷ₂மத்யந்தம் ஸுக₂மஷ்₂னக்ஷத || 6-28 ||

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 290

யுஞ்ஜன் — க்ஷயோகப் பயிற்சியில் ஈடுபட்டு; ஏவம் — இவ்வோறோக; ஸதோ₃ — எப்க்ஷபோதும்;
ஆத்மோனம் — ஆத்மோவில்; க்ஷயோகீ ₃ — பரமோத்மோவுைன் ததோைர்புடையவன்; விக₃த —
விடுதடல; கல்மஷ꞉ — எல்லோ ஜைக் களங்கங்கள்; ஸுக்ஷக₂ன — திவ்யமோன சுகத்தில்;
ப்₃ரஹ்ம-ஸம்ʼஸ்பர்ஷ₂ம் — பிரம்மனுைன் நித்திய ததோைர்பு தகோண்டிருப்பதோல்;
அத்யந்தம் — உன்னதமோன; ஸுக₂ம் — சுகத்டத; அஷ்₂னுக்ஷத — அடைகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இவ்வோறோக, சுயக் கட்டுப்போடுடைய க்ஷயோகி, இடைவிைோத க்ஷயோகப்

பயிற்சியினோல், எல்லோ ஜைக் களங்கத்திலிருந்தும் விடுபட்டு,
இடறவனின் திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில் பக்குவமோன சுகத்தின்
உன்னத நிடலடய அடைகிறோன்.

தபோருளுடர

தன்டன உணர்வது என்றோல் பகவோனுைன் தனது உண்டம உறவு என்ன என்படத

அறிவதோகும். பரமனின் அம்சமோன தனிப்பட்ை ஆத்மோவின் உண்டம நிடல,
இடறவனுக்கு ததய்வகத்
ீ ததோண்டு புரிவதோகும். பரத்துைனோன இத்தகு திவ்ய
உறக்ஷவ ப்ரஹ்ம-ஸம்ஸ்பர்ஷ என்று அடழக்கப்படுகிறது.

பதம் 6.29 - ஸர்வபூ₄தஸ்த₂மோத்மோனம

सवमभूतस्थर्ात्र्ानं सवमभूताशन चात्र्शन ।

ईक्षते योगयुक्तात्र्ा सवमत्र सर्दिमन: ॥ २९ ॥
ஸர்வபூ₄தஸ்த₂மோத்மோனம் ஸர்வபூ₄தோனி சோத்மனி |

ஈேக்ஷத க்ஷயோக₃யுக்தோத்மோ ஸர்வத்ர ஸமத₃ர்ஷ₂ன: || 6-29 ||

ஸர்வ-பூ₄த-ஸ்த₂ம் — எல்லோ உயிர்களிலும் உள்ள; ஆத்மோனம் — பரமோத்மோ; ஸர்வ

— எல்லோ; பூ₄தோனி — உயிர்களும்; ச — க்ஷமலும்; ஆத்மனி — ஆத்மோவில்; ஈேக்ஷத —
போர்ப்பவன்; க்ஷயோக₃-யுக்த-ஆத்மோ — கிருஷ்ண உணர்வில் இடணக்கப்பட்ைவன்;
ஸர்வத்ர — எங்கும்; ஸம-த₃ர்ஷ₂ன꞉ — சமமோகக் கோண்கிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

உண்டம க்ஷயோகி, என்டன எல்லோ உயிர்களிலும், எண்ணில் எல்லோ

உயிர்கடளயும் கோண்கிறோன். உண்டமயில், தன்னுணர்வுடையவன்
பரம புருஷரோன என்டனக்ஷய எங்கும் கோண்கிறோன்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்விலுள்ள க்ஷயோகிக்ஷய பக்குவமோன போர்டவயோளன்; ஏதனனில்,

பரமனோன கிருஷ்ணர் எல்லோரின் இதயத்திலும் பரமோத்மோவோக வற்றிருப்படத
ீ
அவன் கோண்கின்றோன். ஈஷ்வர: ஸர்வ-பூதோனோம் ஹ்ருத்-க்ஷதக்ஷஷ (அ)ர்ஜுன

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 291

திஷ்ைதி. இடறவன் தனது பரமோத்ம ரூபத்தின் மூலம் , பிரோமணன், நோய் என
இருவரின் இதயத்திலும் உடறகின்றோர். பகவோன் எப்க்ஷபோதும் திவ்யமோனவர்
என்படதயும், அவர் நோயுைன் இருந்தோலும் பிரோமணனுைன் இருந்தோலும்
தபௌதிகத்தோல் போதிக்கப்படுவதில்டல என்படதயும் பக்குவமோன க்ஷயோகி அறிவோன்.
இதுக்ஷவ பகவோனின் உன்னதமோன சமத்துவ நிடல. தனிப்பட்ை ஆத்மோ குறிப்பிட்ை
இதயத்தில் மட்டுக்ஷம உள்ளது, எல்லோருடைய இதயத்திலும் அல்ல. ஆத்மோவுக்கும்
பரமோத்மோவுக்கும் உள்ள க்ஷவறுபோடு இதுக்ஷவ. க்ஷயோகப் பயிற்சியில் உண்டமயோக
ஈடுபைோத எவரும் இவ்வோறு ததளிவோகக் கோண முடியோது. கிருஷ்ண
உணர்வினன், கைவுடள நம்புபவனின் இதயத்திலும் நம்போதவனின் இதயத்திலும்
அவடரக் கோண முடியும். இது ஸ்மிருதியில் பின்வருமோறு உறுதி
தசய்யப்படுகிறது: ஆதத்வோச் ச மோத்ருத்வோச் ச ஆத்மோ ஹி பரக்ஷமோ ஹரி: எல்லோ
உயிர்வோழிகளின் மூலமோன பகவோன், தோய் அல்லது போதுகோவலடரப் க்ஷபோன்றவர்.
குழந்டதகள் எல்லோரிைமும் தோய் நடுநிடலயில் இருப்பதுக்ஷபோல் , உன்னத
தந்டதயோன (அல்லது தோயோன) பகவோனும் சமமோக நைந்து தகோள்கிறோர். எனக்ஷவ ,
பரமோத்மோ எப்க்ஷபோதும் எல்லோ உயிர்வோழிகளிலும் வற்றுள்ளோர்.
ீ

எல்லோ உயிர்வோழிகளின் தவளிப்புறம்கூை கைவுளின் சக்தியில்தோன்

அடமந்துள்ளது. ஏழோம் அத்தியோயத்தில் விளக்கப்பைப் க்ஷபோவடதப் க்ஷபோல,
கைவுளுக்கு ஆன்மீ க (உயர்ந்த) சக்தி, தபௌதிக (தோழ்ந்த) சக்தி என இரண்டு
முக்கியமோன சக்திகள் உள்ளன. ஆத்மோ, உயர்ந்த சக்திடயச் க்ஷசர்ந்ததோக
இருப்பினும், தோழ்ந்த சக்தியினோல் கட்டுப்படுத்தப்பைக் கூடியது; ஆத்மோ எப்க்ஷபோதும்
இடறவனின் சக்தியில்தோன் இருந்தோக க்ஷவண்டும். எல்லோ உயிர்வோழியும் அவரின்
ஏதோவததோரு சக்தியில் நிடல தபற்றுள்ளனர்.

க்ஷயோகி சமக்ஷநோக்குைன் கோண்கிறோன்; ஏதனனில், ஒவ்தவோரு ஜீவனும் தனது கர்ம

விடளவுக்கு ஏற்றோற்க்ஷபோல பற்பல சூழ்நிடலகளில் தசயல்பட்ைோலும் , அடனவரும்
எல்லோ சூழ்நிடலகளிலும் இடறவனின் க்ஷசவகர்கக்ஷள என்படத அவன்
கோண்கிறோன். ஜைச் சக்தியில் இருக்கும்க்ஷபோது, உயிர்வோழி ஜைப் புலன்களுக்கு
க்ஷசடவ தசய்கிறோன்; ஆன்மீ கச் சக்தியில் இருக்கும்க்ஷபோது, அவன் க்ஷநரடியோக
முழுமுதற் கைவுளுக்கு க்ஷசடவ தசய்கிறோன். இரு விதத்திலும் ஆத்மோ
இடறவனின் ததோண்ைக்ஷன. இந்த சமக்ஷநோக்குப் போர்டவ கிருஷ்ண பக்தனிைம்
பூரணமோக உள்ளது.

பதம் 6.30 - க்ஷயோ மோம் பஷ்₂யதி ஸர்வ

यो र्ां पश्यशत सवमत्र सवं च र्शय पश्यशत ।

तस्याहं न प्रणश्याशर् स च र्े न प्रणश्यशत ॥ ३० ॥
க்ஷயோ மோம் பஷ்₂யதி ஸர்வத்ர ஸர்வம் ச மயி பஷ்₂யதி |

தஸ்யோஹம் ந ப்ரணஷ்₂யோமி ஸ ச க்ஷம ந ப்ரணஷ்₂யதி || 6-30 ||

ய꞉ — யோரோயினும்; மோம் — என்டன; பஷ்₂யதி — கோண்கிறோக்ஷனோ; ஸர்வத்ர — எங்கும்;

ஸர்வம் — எதிலும்; ச — க்ஷமலும்; மயி — என்னில்; பஷ்₂யதி — கோண்கிறோன்; தஸ்ய —
அவனுக்கு; அஹம் — நோன்; ந — இல்டல; ப்ரணஷ்₂யோமி — இழந்துக்ஷபோவது; ஸ꞉ —
அவன்; ச — க்ஷமலும்; க்ஷம — எனக்கு; ந — இல்டல; ப்ரணஷ்₂யதி — இழப்பது.

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 292

 தமோழிதபயர்ப்பு

என்டன எல்லோ இைங்களிலும், எல்லோவற்டறயும் என்னிலும்

கோண்பவன் என்டன ஒருக்ஷபோதும் இழப்பதில்டல. நோனும் அவடன
ஒருக்ஷபோதும் இழப்பதில்டல.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண பக்தன், கிருஷ்ணடர எங்கும் கோண்பதும், கிருஷ்ணரில்

எல்லோவற்டறயும் கோண்பதும் நிச்சயக்ஷம. ஜை இயற்டகயின் தனித்தனித்
க்ஷதோற்றங்கடள அவன் கோண்பதுக்ஷபோல இருந்தோலும், எல்லோம் கிருஷ்ண சக்தியின்
க்ஷதோற்றங்கக்ஷள என்படத அறிந்து, ஒவ்தவோன்றிலும் அவன் கிருஷ்ணடர
உணர்கிறோன். கிருஷ்ணரின்றி எதுவுக்ஷம இருக்க முடியோது, கிருஷ்ணக்ஷர
எல்லோவற்றின் இடறவன்—இதுக்ஷவ கிருஷ்ண உணர்வின் அடிப்படைக்
தகோள்டகயோகும். கிருஷ்ண உணர்வு கிருஷ்ணரின் மீ தோன அன்டப
வளர்ப்பதோகும்—இது ஜைத்திலிருந்து முக்தியடைவடத விை உயர்ந்த
நிடலயோகும். தன்னுணர்விற்கு அப்போற்பட்ை கிருஷ்ண உணர்வின் இந்நிடலயில் ,
பக்தனுக்கு கிருஷ்ணக்ஷர எல்லோமோகி விடுவதோலும், பக்தன் கிருஷ்ணரின் மீ தோன
அன்பில் முழுடமயடைவதோலும், பக்தன் கிருஷ்ணருைன் ஒன்றோகிவிடுவதோகக்
கூறலோம். பின்னர், கிருஷ்ணருக்கும் பக்தனுக்கும் இடைக்ஷய ஒரு தநருங்கிய
உறவு ததோைங்குகிறது. அந்நிடலயில் ஜீவடன அழிக்கக்ஷவோ , பக்தனின்
போர்டவயிலிருந்து பரம புருஷடர விலக்கக்ஷவோ இயலோது. கிருஷ்ணரில் கலப்பது
ஆன்மீ க அழிவோகும். பக்தன் அத்தகு அபோயத்டத ஏற்பதில்டல. பிரம்ம
சம்ஹிடதயில் ( 5.38) கூறப்பட்டுள்ளது:
ப்க்ஷரமோஞ்ஜன-ச்சுரித-பக்தி-விக்ஷலோசக்ஷனன
ஸந்த: ஸடதவ ஹ்ருதக்ஷயஷு விக்ஷலோகயந்தி
யம் ஷ்யோமஸுந்தரம் அசிந்த்ய-குண-ஸ்வரூபம்
க்ஷகோவிந்தம் ஆதி-புருஷம் தம் அஹம் பஜோமி

'பிக்ஷரடம என்னும் டமயினோல் அலங்கரிக்கப்பட்ை பக்தரின் கண்களோல்

எப்க்ஷபோதும் கோணப்படும் ஆதி புருஷரோன க்ஷகோவிந்தடன நோன் வணங்குகிக்ஷறன்.
பக்தரின் இதயத்தில் வற்றுள்ள
ீ அவர், தனது நித்தியமோன சியோமசுந்தர ரூபத்தில்
எப்க்ஷபோதும் கோணப்படுகிறோர்.'

இந்த நிடலயிலுள்ள பக்தனின் போர்டவடய விட்டு பகவோன் விலகுவதில்டல ,

பக்தனும் அவரது தரிசனத்டத இழப்பதில்டல. இடறவடன இதயத்தினுள்
பரமோத்மோவோகக் கோணும் க்ஷயோகியின் விஷயத்திலும் இதுக்ஷவ உண்டம. தூய
பக்தனோக மோறக்கூடிய இத்தகு க்ஷயோகி, தனக்குள் இடறவடனக் கோணோமல் ஒரு
கணமும் வோழ முடியோதவனோகி விடுகிறோன்.

பதம் 6.31 - ஸர்வபூ₄தஸ்தி₂தம் க்ஷயோ

सवमभूतशस्थतं यो र्ां भजत्येकत्वर्ाशस्थत: ।

सवमथा वतमर्ानोऽशप स योगी र्शय वतमते ॥ ३१ ॥
6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 293
 ஸர்வபூ₄தஸ்தி₂தம் க்ஷயோ மோம் ப₄ஜத்க்ஷயகத்வமோஸ்தி₂த: |

ஸர்வதோ₂ வர்தமோக்ஷனோ(அ)பி ஸ க்ஷயோகீ ₃ மயி வர்தக்ஷத || 6-31 ||

ஸர்வ-பூ₄த-ஸ்தி₂தம் — எல்லோரது இதயத்திலும் உடறந்துள்ள; ய꞉ —

எவதனோருவன்; மோம் — எனக்கு; ப₄ஜதி — பக்தியுைன் க்ஷசடவ தசய்கிறோக்ஷனோ;
ஏகத்வம் — ஒருடமயில்; ஆஸ்தி₂த꞉ — நிடலதபற்று; ஸர்வதோ₂ — எல்லோ
விதங்களிலும்; வர்தமோன꞉ — நிடலதபற்று; அபி — இருந்தும்; ஸ꞉ — அவன்; க்ஷயோகீ ₃ —
ஆன்மீ கி; மயி — என்னில்; வர்தக்ஷத — நிடலக்கிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரமோத்மோவின் ததோண்டில் ஈடுபடும் அத்தகு க்ஷயோகி, நோனும்

பரமோத்மோவும் ஒருவக்ஷர என்படத அறிந்து, எல்லோ சூழ்நிடலகளிலும்
எப்க்ஷபோதும் என்னில் நிடலக்கிறோன்.

தபோருளுடர

பரமோத்மோவின் மீ து தியோனம் தசய்யப் பழகும் க்ஷயோகி, தனக்குள் கிருஷ்ணரது

விரிவங்கமோன விஷ்ணுடவ நோன்கு டககளுைன் சங்கு, சக்கரம், கடத, தோமடர
ஆகியவற்டற ஏந்திய உருவில் கோண்கிறோன். விஷ்ணு, கிருஷ்ணரிலிருந்து
க்ஷவறுபட்ைவரல்ல என்படத க்ஷயோகி அறிய க்ஷவண்டும். கிருஷ்ணர், பரமோத்மோவின்
ரூபத்தில் எல்லோரது இதயத்திலும் உள்ளோர். எண்ணற்ற உயிர்வோழிகளின்
இதயங்களில் வசிக்கும் எண்ணற்ற பரமோத்மோவிற்கு இடையில் எவ்வித
க்ஷவற்றுடமயும் இல்டல. க்ஷமலும், எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ணருடைய திவ்யமோன
அன்புத் ததோண்டில் ஈடுபட்டிருக்கும் பக்தனுக்கும், பரமோத்மோடவ தியோனிப்பதில்
ஈடுபட்டிருக்கும் பக்குவமோன க்ஷயோகிக்கும் க்ஷவற்றுடம இல்டல. கிருஷ்ண
உணர்விலுள்ள க்ஷயோகி, தனது ஜை இருப்பிற்கோக தவவ்க்ஷவறு தசயல்களில்
ஈடுபட்டிருந்தோலும், எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ணரில் நிடலத்தவனோக உள்ளோன். இது ஸ்ரீல
ரூப க்ஷகோஸ்வோமியின் பக்தி ரஸோம்ருத சிந்துவில் ( 1.2.187) உறுதி
தசய்யப்பட்டுள்ளது. நிகிலோஷ்-வப்-யவஸ்தோஸு ஜீவன்-முக்த: ஸ உச்யக்ஷத.
கிருஷ்ண உணர்வில் எப்க்ஷபோதும் தசயல்படும் பக்தன் இயற்டகயோகக்ஷவ முக்தி
தபற்ற நிடலயில் உள்ளோன். நோரத பஞ்சரோத்ரத்தில் இது பின்வருமோறு உறுதி
தசய்யப்பட்டுள்ளது:
திக்-கோலோத்-யனவச்சின்க்ஷன
க்ருஷ்க்ஷண க்ஷசக்ஷதோ விதோய ச
தன்-மக்ஷயோ பவதி ேப்ரம்
ஜீக்ஷவோ ப்ரஹ்மணி க்ஷயோஜக்ஷயத்

'கோலத்திற்கும் இைத்திற்கும் அப்போற்பட்ை கிருஷ்ணர் எங்கும் பரவியுள்ளோர்.

அவரது திவ்ய ரூபத்தில் கவனம் தசலுத்துபவன், அவரது நிடனவில் மூழ்கி,
பின்னர் அவருைனோன திவ்யமோன உறடவப் தபறும் ஆனந்த நிடலடய
அடைகிறோன்.'

க்ஷயோகப் பயிற்சியின் உன்னதமோன பக்குவநிடல கிருஷ்ண உணர்க்ஷவ. கிருஷ்ணர்

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 294

எல்லோரின் இதயத்திலும் பரமோத்மோவோக உள்ளோர் எனும் அறிவு, க்ஷயோகிடய
குற்றமற்றவனோக்கி விடுகிறது. பகவோனது இந்த அசிந்திய சக்திடய க்ஷவதங்கள்
(க்ஷகோபோல-தோபன ீ உபநிஷத் 1.21) பின்வருமோறு உறுதி தசய்கின்றன: ஏக்ஷகோ (அ)பி
ஸன் பஹுதோ க்ஷயோ (அ)வபோதி. 'இடறவன் ஒருவக்ஷர என்றக்ஷபோதிலும், எண்ணற்ற
இதயங்களில் அவர் பலரோக வற்றுள்ளோர்.
ீ இதுக்ஷபோலக்ஷவ , ஸ்மிருதி
சோஸ்திரத்திலும் கூறப்பட்டுள்ளது:
ஏக ஏவ பக்ஷரோ விஷ்ணு:
ஸர்வ-வ்யோபீ ந ஸம்ஷய:
ஜஷ்வர்யோத் ரூபம் ஏகம் ச
ஸூர்ய-வத் பஹுக்ஷத யக்ஷத

'விஷ்ணு ஒருவக்ஷர என்றக்ஷபோதிலும், அவர் எங்கும் நிடறந்துள்ளோர். சூரியன்

எவ்வோறு ஒக்ஷர சமயத்தில் பல இைங்களில் க்ஷதோற்றமளிக்கிறக்ஷதோ, அதுக்ஷபோல, தனது
அசிந்திய சக்தியோல், தனக்தகன்று ஒரு ரூபம் உள்ளக்ஷபோதிலும், பகவோன் விஷ்ணு
எல்லோ இைங்களிலும் வற்றுள்ளோர்.
ீ '

பதம் 6.32 - ஆத்தமௌபம்க்ஷயன ஸர்வத்ர

आत्र्ौपम्येन सवमत्र सर्ं पश्यशत योऽजुमन ।

सुखं वा यकद वा दु:खं स योगी परर्ो र्त: ॥ ३२ ॥
ஆத்தமௌபம்க்ஷயன ஸர்வத்ர ஸமம் பஷ்₂யதி க்ஷயோ(அ)ர்ஜுன |

ஸுக₂ம் வோ யதி₃ வோ து₃:க₂ம் ஸ க்ஷயோகீ ₃ பரக்ஷமோ மத: || 6-32 ||

ஆத்ம — ஆத்மோ; ஔபம்க்ஷயன — ஒப்பீட்ைோல்; ஸர்வத்ர — எங்கும்; ஸமம் —

சமத்துவம்; பஷ்₂யதி — கோண்கிறோன்; ய꞉ — எவதனோருவன்; அர்ஜுன — அர்ஜுனக்ஷன;
ஸுக₂ம் — சுகம்; வோ — அல்லது; யதி₃ — ஆனோல்; வோ — அல்லது; து₃꞉க₂ம் — துக்கம்;
ஸ꞉ — அத்தகு; க்ஷயோகீ ₃ — க்ஷயோகி; பரம꞉ — பரம; மத꞉ — கருதப்படுகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனோ, எவதனோருவன் எல்லோ உயிர்களுடைய சுக துக்கங்கடள

தன்னுைன் ஒப்பிட்டுக் கோண்கிறோக்ஷனோ, அவன் பரம க்ஷயோகியோகக்
கருதப்படுகிறோன்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்வில் இருப்பவக்ஷன பரம க்ஷயோகியோவோன்; அவன் தனது சுய

அனுபவத்தோல் எல்லோருடைய சுக துக்கதடதயும் அறிவோன். உயிர்வோழி
துன்பப்படுவதற்கோன கோரணம், இடறவனுைனோன தனது உறடவ மறந்திருப்பக்ஷத.
க்ஷமலும், மகிழ்ச்சிக்கோன கோரணம், கிருஷ்ணக்ஷர மனிதனின் எல்லோச்
தசயல்களுக்கும் உன்னத அனுபவிப்போளர், கிருஷ்ணக்ஷர எல்லோ நோடுகளுக்கும்
கிரகங்களுக்கும் உரிடமயோளர், கிருஷ்ணக்ஷர எல்லோ உயிர்வோழிகளின் உற்ற
நண்பன் என்பனவற்டற அறிவக்ஷத. உயிர்வோழி கிருஷ்ணருைனோன தனது உறடவ

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 295

மறந்ததன் கோரணத்தோல், ஜை இயற்டகயின் குணங்களோல் கட்டுப்படுத்தப்பட்டு,
மூவடகத் துன்பங்களுக்கு உட்படுத்தப்படுகிறோன் என்படத பக்குவமோன க்ஷயோகி
அறிவோன். க்ஷமலும், தோன் மகிழ்ச்சியோக இருப்பதோல் கிருஷ்ண உணர்வினன்,
கிருஷ்ணடரப் பற்றிய ஞோனத்டத எல்லோ இைங்களிலும் விநிக்ஷயோகிக்க முயற்சி
தசய்கிறோன். பக்குவமோன க்ஷயோகி கிருஷ்ண உணர்டவ அடைவதன்
முக்கியத்துவத்டத பிரச்சோரம் தசய்ய முயல்வதோல், அவக்ஷன உலகிக்ஷலக்ஷய
மிகச்சிறந்த வள்ளலும் பகவோனின் மிக தநருங்கிய ததோண்ைனும் ஆவோன். ந ச
தஸ்மோன் மனுஷ்க்ஷயஷு கஷ்சின் க்ஷம ப்ரிய-க்ருத்தம: (பகவத் கீ டத 18.69).
அதோவது, இடறவனின் பக்தன் மற்ற உயிர்வோழிகளின் நலடன எப்க்ஷபோதும்
விரும்புவதோல், அவன் எல்லோருக்கும் உற்ற நண்பனோக உள்ளோன். அவக்ஷன சிறந்த
க்ஷயோகியோவோன்; ஏதனனில், அவன் தனது சுய இலோபத்திற்கோக க்ஷயோகத்தில்
பக்குவமடைய விரும்போமல், பிறருக்கோகவும் முயல்கிறோன். அவன் சக
உயிர்வோழிகளிைம் தபோறோடம தகோள்வதில்டல. தனது சுய முன்க்ஷனற்றத்டத
மட்டும் விரும்பும் க்ஷயோகிக்கும், இடறவனின் தூய பக்தனுக்கும் உள்ள க்ஷவற்றுடம
இதுக்ஷவ. பக்குவமோன தியோனத்திற்கோக தனியிைத்திற்குச் தசல்லும் க்ஷயோகி,
ஒவ்தவோரு மனிதடனயும் கிருஷ்ண உணர்விடன க்ஷநோக்கித் திருப்புவதற்கு
தன்னோல் இயன்றவடர முயலும் பக்தடனப் க்ஷபோன்று பக்குவம் அடைந்தவனல்ல.

பதம் 6.33 - அர்ஜுன உவோச க்ஷயோ(அ)யம்

अजुमन उवाच
योऽयं योगस्त्वया प्रोक्त: साम्येन र्धुसूदन ।
एतस्याहं न पश्याशर् चञ्चलत्वाशत्स्थतत शस्थरार्् ॥ ३३ ॥
அர்ஜுன உவோச

க்ஷயோ(அ)யம் க்ஷயோக₃ஸ்த்வயோ ப்க்ஷரோக்த: ஸோம்க்ஷயன மது₄ஸூத₃ன |

ஏதஸ்யோஹம் ந பஷ்₂யோமி சஞ்சலத்வோத்ஸ்தி₂திம் ஸ்தி₂ரோம் || 6-33 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; ய꞉ அயம் — இம்முடற; க்ஷயோக₃꞉ — க்ஷயோகம்;

த்வயோ — உம்மோல்; ப்க்ஷரோக்த꞉ — விவரிக்கப்பட்ை; ஸோம்க்ஷயன — தபோதுவோக; மது₄-
ஸூத₃ன — மது எனும் அரக்கடன அழித்தவக்ஷர; ஏதஸ்ய — இதன்; அஹம் — நோன்; ந
— இல்டல; பஷ்₂யோமி — போர்க்க; சஞ்சலத்வோத் — சஞ்சலத்தினோல்; ஸ்தி₂திம் —
சூழ்நிடல; ஸ்தி₂ரோம் — ஸ்திரமோன.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் கூறினோன்: மதுசூதனக்ஷர, மனம் நிடலயற்றதும்

அடமதியற்றதும் ஆனதோல், நீங்கள் இப்க்ஷபோது கூறிய க்ஷயோக
முடறயோனது நடைமுடறக்கு ஒத்துவரோததோகவும் தோங்க
முடியோததுமோகத் க்ஷதோன்றுகிறது.

தபோருளுடர

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 296

பகவோன் கிருஷ்ணரோல் அர்ஜுனனிைம் விவரிக்கப்பட்ை , ஷுதசௌக்ஷதக்ஷஷ என்று
ததோைங்கி க்ஷயோகீ பரம என்று முடியும் க்ஷயோக முடற, இயலோததோகக் கருதி
அர்ஜுனனோல் இங்கு நிரோகரிக்கப்படுகின்றது. ஒரு சோதோரண மனிதன்,
வட்டைவிட்டு
ீ தவளிக்ஷயறி, மடலயிக்ஷலோ கோட்டிக்ஷலோ உள்ள தனியிைத்திற்கு
தசன்று க்ஷயோகத்டதப் பயில்வததன்பது இக்கலியுகத்தில் இயலோத கோரியமோகும்.
தற்க்ஷபோடதய யுகத்தில், குன்றிய ஆயுடள கழிப்பக்ஷத கடும் க்ஷபோரோட்ைமோக
விளங்குகிறது. எளிடமயோக, நடைமுடறக்கு ஒத்துவரக்கூடிய தன்னுணர்வு
பயிற்சிகளிக்ஷலக்ஷய மக்களுக்கு அக்கடற இல்லோதக்ஷபோது, வோழும் முடற, அமரும்
விதம், இைச் க்ஷதர்வு, ஜை ஈடுபோடுகளிலிருந்து விடுபட்ை மனம் க்ஷபோன்ற விதிகடளக்
தகோண்ை கடினமோன க்ஷயோக முடறடயப் பற்றிக் க்ஷகட்போக்ஷனன்? நடைமுடறடய
உணர்ந்த மனிதன் என்ற முடறயில், பற்பல வழிகளில் தனக்கு சோதகமோன
வோய்ப்புகள் இருந்தக்ஷபோதிலும், இந்த க்ஷயோக முடறடய பின்பற்றுவடத
அசோத்தியமோகக் கருதினோன் அர்ஜுனன். அரச குடும்பத்டதச் க்ஷசர்ந்தவனோன
அவன், பற்பல நற்குணங்கடள உடையவன்: அவன் மோதபோரும் க்ஷபோர் வரன்
ீ , நீண்ை
வோழ் நோடள உடையவன், எல்லோவற்றிற்கும் க்ஷமலோக பரம புருஷ பகவோன் ஸ்ரீ
கிருஷ்ணரின் தநங்கிய நண்பன். நம்மிைம் தற்க்ஷபோது இருப்படதவிை , ஜயோயிரம்
வருைங்களுக்கு முன்பு பன்மைங்கு வசதிகடளப் தபற்றிருந்தும், அர்ஜுனன் இந்த
க்ஷயோக முடறடய ஏற்க மறுத்தோன். உண்டமயில், அவன் இந்த க்ஷயோக முடறடய
பயிற்சி தசய்ததோக நோம் சரித்திரத்திலும் கோண முடிவதில்டல. எனக்ஷவ , இக்கலி
யுகத்தில் இம்முடற தபோதுவோக அசோத்தியமோனதோக கருதப்பை க்ஷவண்டும். சில
குறிப்பிட்ை, விக்ஷசமோன மனிதர்களுக்கு க்ஷவண்டுமோனோல் இது சோத்தியமோகலோம்,
ஆனோல் சோதோரண மக்களுக்கு இஃது இயலோத கோரியமோகும். ஜயோயிரம்
வருைங்களுக்கு முன்க்ஷப இந்நிடல என்றோல், தற்கோலத்டதப் பற்றிக் க்ஷகட்கவும்
க்ஷவண்டுமோ? தபயரளவு டமயங்களிலும் சங்கத்திலும் இந்த க்ஷயோகப் பயிற்சிடய
நகல் தசய்பவர்கள், வசதியுடைவரோயினும், கோலத்டத வணடிப்பவர்கக்ஷள.
ீ அவர்கள்
உண்டமயோன குறிக்க்ஷகோடள சற்றும் அறியோதவர்களோக உள்ளனர்.

பதம் 6.34 - சஞ்சலம் ஹி மன: க்ருஷ

चञ्चलं शह र्न: कृ ष्टण प्रर्ाशथ बलवद्दृढर्् ।

तस्याहं शनरहं र्तये वायोररव सुदष्टु करर्् ॥ ३४ ॥
சஞ்சலம் ஹி மன: க்ருஷ்ண ப்ரமோதி₂ ப₃லவத்₃த்₃ருை₄ம் |

தஸ்யோஹம் நிக்₃ரஹம் மன்க்ஷய வோக்ஷயோரிவ ஸுது₃ஷ்கரம் || 6-34 ||

சஞ்சலம் — சஞ்சலமோனது; ஹி — நிச்சியமோக; மன꞉ — மனம்; க்ரிஸ்ஹ்ன —

கிருஷ்ணோ; ப்ரமோதி₂ — கிளர்ச்சி தகோள்வது; ப₃ல-வத் — பலமோனது; த்₃ருʼை₄ம் —
அைங்கோதது; தஸ்ய — நோன்; அஹம் — நோன்; நிக்₃ரஹம் — அைக்குவது; மன்க்ஷய —
எண்ணுகிக்ஷறன்; வோக்ஷயோ꞉ — வசும்
ீ கோற்டற; இவ — க்ஷபோல; ஸு-து₃ஷ்கரம் —
கடினமோனது.

தமோழிதபயர்ப்பு

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 297

 கிருஷ்ணோ, மனம் அடமயதியற்றதும், குழப்பம் நிடறந்ததும்,
அைங்கோததும், சக்தி மிகுந்ததுமோயிற்க்ஷற. வசும்
ீ கோற்டற
அைக்குவடதவிை மனடத அைக்குவது கடினமோனதோக எனக்குத்
க்ஷதோன்றுகின்றது.

தபோருளுடர

மனம் புத்திக்குப் படிந்தவனோக இருக்க க்ஷவண்டும் என்ற க்ஷபோதிலும், சில

சமயங்களில் புத்திடயயும் தவன்று விடுமளவிற்கு, மனம் மிகவும்
பலமோனதோகவும் அைங்கோததோகவும் விளங்குகின்றது. நடைமுடற உலகில் பற்பல
எதிர்சக்திகடள சமோளிக்க க்ஷவண்டிய மனிதனுக்கு, மனடத அைக்குவது நிச்சயமோக
மிகவும் கடினமோன தசயக்ஷல. எதிரிக்கும் நண்பனுக்கும் சமமோன மக்ஷனோநிடலடய
தசயற்டகயோக உருவோக்கிக் தகோள்ளலோக்ஷம தவிர , இறுதியில் எந்த உலக
மனிதனோலும் அவ்வோறு தசய்ய முடியோது; ஏதனனில், வசும்
ீ கோற்டற
அைக்குவடதவிை இது கடினமோனதோகும். க்ஷவத இலக்கியங்களில் (கை உபநிஷத்
1.3.3-4) கூறப்பட்டுள்ளது:
ஆத்மோனம் ரதினம் வித்தி
ஷரீரம் ரதம் ஏவ ச
புத்திம் து ஸோரதிம் வித்தி
மன: ப்ரக்ரஹம் ஏவ ச
இந்த்ரியோணி ஹயோன் ஆஹுர்
விஷயோம்ஸ் க்ஷதஷு க்ஷகோசரோன்
ஆத்க்ஷமந்த்ரிய-மக்ஷனோ-யுக்தம்
க்ஷபோக்க்ஷதத்-யோஹுர் மன ீஷிண:

'ஜைவுைல் எனும் ரதத்தில் ஆத்மோ பிரயோணி, புத்திக்ஷய சோரதி. மனக்ஷம ஓட்டும்

உபகரணம், புலன்கக்ஷள குதிடரகள். இவ்வோறு மனம் மற்றும் புலன்களின்
க்ஷசர்க்டகயோல் ஆத்மோ இன்புறக்ஷவோ, துன்புறக்ஷவோ தசய்கின்றோன். தபரும்
சிந்தடனயோளர்கள் இவ்வோக்ஷற எண்ணுகின்றனர்.' மனம் புத்தியினோல்
வழிகோட்ைப்பை க்ஷவண்டும். ஆனோல் சில சமயங்களில் க்ஷமோசமோன வியோதி
சிறப்போன மருந்டதயும் தவன்று விடுவடதப்க்ஷபோல, பலமோனதும் அைங்கோததுமோன
மனம் ஒருவனது சுய புத்திடயயும் அடிக்கடி தவன்று விடுகிறது. இத்தகு பலமிக்க
மனம் க்ஷயோகப் பயிற்சியோல் கட்டுப்படுத்தப்பை க்ஷவண்டும், ஆனோல் அர்ஜுனடனப்
க்ஷபோன்ற சோதோரண மனிதனுக்கு இஃது என்றும் அசோத்தியக்ஷம. அப்படியிருக்க நவன
ீ
மனிதடனப் பற்றி நோம் என்ன தசோல்ல முடியும்? இங்கு கூறப்பட்டிருக்கும்
உவடம தபோருத்தமோனது: வசும்
ீ கோற்டற யோரோலும் கட்டுப்படுத்த முடியோது.
குழம்பிய மனடதக் கட்டுப்படுத்துவது அடத விைக் கடினமோனதோகும். பகவோன்
டசதன்யரோல் கூறப்பட்ைபடி, மனடதக் கட்டுப்படுத்த எளிதோன வழி, முக்திக்கு
மிகவும் உகந்த 'ஹக்ஷர கிருஷ்ண' மஹோமந்திரத்டதப் பணிக்ஷவோடு ஜபிப்பதுதோன்.
பரிந்துடரக்கப்படும் வழிமுடற , ஸ டவ மன: க்ருஷ்ண பதோரவிந்தக்ஷயோ:—மனடத
முழுவதுமோக கிருஷ்ணரில் ஈடுபடுத்த க்ஷவண்டும். இதன்பின் மட்டுக்ஷம
கிளர்ச்சியூட்டும் ஈடுபோடுகளிலிருந்து மனம் விடுபை முடியும்.

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 298

 பதம் 6.35 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச அஸம்

श्रीभगवानुवाच
असंियं र्हाबाहो र्नो दुर्तनरहं चलर्् ।
अभ्यासेन तु कौततेय वैरार्गयेण च गृह्यते ॥ ३५ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

அஸம்ஷ₂யம் மஹோபோ₃க்ஷஹோ மக்ஷனோ து₃ர்நிக்₃ரஹம் சலம் |

அப்₄யோக்ஷஸன து தகௌந்க்ஷதய டவரோக்₃க்ஷயண ச க்₃ருஹ்யக்ஷத || 6-35 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்;

அஸம்ʼஷ₂யம் — சந்க்ஷதகமின்றி; மஹோ-போ₃க்ஷஹோ — பலம் தபோருந்திய புயங்கடள
உடையவக்ஷன; மன꞉ — மனம்; து₃ர்நிக்₃ரஹம் — அைக்கக் கடினமோனது; சலம் —
சஞ்சலமோனது; அப்₄யோக்ஷஸன — பயிற்சியினோல்; து — ஆனோல்; தகௌந்க்ஷதய —
குந்தியின் மகக்ஷன; டவரோக்₃க்ஷயண — பற்றின்டமயினோல்; ச — க்ஷமலும்; க்₃ருʼஹ்யக்ஷத
— கட்டுப்படுத்தக்கூடியது.

தமோழிதபயர்ப்பு

பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் கூறினோர்: பலம் தபோருந்திய புயங்கடள

உடைய குந்தியின் மகக்ஷன, அடமதியற்ற மனடத அைக்குவது
சந்க்ஷதகமின்றி மிகவும் கடினக்ஷம. ஆனோல் தகுந்த பயிற்சியினோலும்
பற்றின்டமயோலும் அது சோத்தியமோகும்.

தபோருளுடர

அைங்கோத மனடதக் கட்டுப்படுத்துவது சிரமம் எனும் அர்ஜுனனின் கூற்று, முழு

முதற் கைவுளோல் ஏற்றுக் தகோள்ளப்பட்டுள்ளது. ஆனோல், அக்ஷத சமயத்தில்
பயிற்சியினோலும் பற்றின்டமயோலும் அது சோத்தியம் என்கிறோர் அவர். அஃது
என்ன பயிற்சி? புனித ஸ்தலத்தில் வசித்தல், பரமோத்மோவின் மீ து மனடதச்
தசலுத்துதல், புலன்கடளயும் மனடதயும் அைக்குதல், பிரம்மசரியத்டதப்
பின்பற்றுதல், தனிடமயோக இருத்தல் க்ஷபோன்ற கடுடமயோன சட்ைதிட்ைங்கடள
தற்கோலத்தில் யோரோலும் கடைப்பிடிக்க முடியோது. ஆனோல் கிருஷ்ண உணர்வின்
ஒன்பது விதமோன பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபை முடியும். இந்த ஒன்பது பக்தி
தநறிகளில் முதலோவதும் முக்கியமோனதும் , கிருஷ்ணடரப் பற்றிக் க்ஷகட்பதோகும்.
எல்லோக் களங்கத்திலிருந்தும் மனடத விடுவிக்க, இஃது ஒரு சக்திவோய்ந்த
திவ்யமோன வழிமுடறயோகும். கிருஷ்ணடரப் பற்றி எந்த அளவிற்கு ஒருவன்
க்ஷகட்கின்றோக்ஷனோ, அந்த அளவிற்கு, கிருஷ்ணரிைமிருந்து மனடதப் பிரிக்கும்
விஷயங்களிலிருந்து விடுபட்டு அவன் ததளிவடைகிறோன். இடறவனுக்கு பக்தி
தசய்யோத தசயல்களிலிருந்து மனடத விலக்குவதோல், எளிதோக டவரோக்யத்டத
(பற்றின்டமடய) கற்க முடியும். டவரோக்ய என்றோல் மனடத தபௌதிகத்திலிருந்து
விடுத்து ஆன்மீ கத்தில் ஈடுபடுத்துவதோகும். அருவவோத ஆன்மீ கத் துறடவக்
கோட்டிலும் மனடத கிருஷ்ணரிைம் பற்றுதல் தகோள்ளச் தசய்தல் எளிதோனதோகும்.
கிருஷ்ணடரப் பற்றிக் க்ஷகட்பவன் இயற்டகயோகக்ஷவ பரமோத்மோவின்மீ து பற்றுதல்

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 299

தகோள்வதோல், இது நடைமுடறக்கு உகந்ததோகும். இந்தப் பற்க்ஷற பக்ஷரஷோனுபவ
(ஆன்மீ கத் திருப்தி) என்று அடழக்கப்படுகிறது. இது பசிமிக்கவன் தோன் உண்ணும்
ஒவ்தவோரு கவளத்திலும் திருப்தியடைவடதப் க்ஷபோன்றதோகும். பசியுைன்
உள்ளவன், எந்த அளவிற்கு உண்கின்றோக்ஷனோ, அந்த அளவிற்கு திருப்தியும் பலமும்
தபறுகிறோன். அதுக்ஷபோலக்ஷவ, பக்தித் ததோண்டை நிடறக்ஷவற்றுவதோல், மனம் ஜைப்
தபோருள்களிலிருந்து விடுபை, ஒருவன் திவ்யமோன திருப்திடய உணர்கிறோன். இது
நல்ல மருத்துவ சிகிச்டசயின் மூலமும் முடறயோன உணவின் மூலமும்
க்ஷநோடய குணப்படுத்துவடதப் க்ஷபோன்றதோகும். எனக்ஷவ, டபத்தியம் பிடித்த
மனதிற்கோன சிறந்த மருந்து பகவோன் கிருஷ்ணரின் திவ்யமோன லீ டலகடளக்
க்ஷகட்பதோகும், க்ஷமலும், துன்பப்படும் க்ஷநோயோளிக்கோன உகந்த உணவு
கிருஷ்ணருக்குப் படைக்கப்பட்ை உணடவ உண்பதோகும். இந்த மருத்துவக்ஷம
கிருஷ்ண உணர்வின் வழிமுடறயோகும்.

பதம் 6.36 - அஸம்யதோத்மனோ க்ஷயோக்ஷகோ₃ த

असंयतात्र्ना योगो दुष्टप्राप इशत र्े र्शत: ।

वश्यात्र्ना तु यतता िक्योऽवाप्तुर्ुपायत: ॥ ३६ ॥
அஸம்யதோத்மனோ க்ஷயோக்ஷகோ₃ து₃ஷ்ப்ரோப இதி க்ஷம மதி: |

வஷ்₂யோத்மனோ து யததோ ஷ₂க்க்ஷயோ(அ)வோப்துமுபோயத: || 6-36 ||

அஸம்ʼயத — கட்டுப்பைோத; ஆத்மனோ — மனதோல்; க்ஷயோக₃꞉ — தன்னுணர்வு; து₃ஷ்ப்ரோப꞉

— அடைவது கடினமோகிறது; இதி — இவ்வோறோக; க்ஷம — எனது; மதி꞉ — அபிப்பிரோயம்;
வஷ்₂ய — கட்டுப்பட்ை; ஆத்மனோ — மனதோல்; து — ஆனோல்; யததோ — முயற்சி
தசய்டகயில்; ஷ₂க்ய꞉ — நடைமுடறயில்; அவோப்தும் — அடைவதற்கு; உபோயத꞉ —
சரியோன வழி.

தமோழிதபயர்ப்பு

கட்டுப்பைோத மனடதக் தகோண்ைவனுக்கு தன்டன உணர்தல்

கடினமோனச் தசயலோகும். ஆனோல் மனடதக் கட்டுப்படுத்தி, சரியோன
வழியில் முயல்பவனுக்கு தவற்றி நிச்சயம். இதுக்ஷவ என்
அபிப்பிரோயம்.

தபோருளுடர

தபௌதிக ஈடுபோடுகளிலிருந்து மனடத விடுவிப்பதற்கோன சரியோன மருத்துவத்டத

ஏற்கோதவன், தன்னுணர்வில் தவற்றி அடைவது கடினம் என்று பரம புருஷ
பகவோன் அறிவிக்கிறோர். மனடத தபௌதிக இன்பங்களில் ஈடுபடுத்திய வண்ணம்
க்ஷயோகத்டத பயில முயல்வது, விறகின்மீ து நீடர ஊற்றிய வண்ணம் தநருப்டப
மூட்ை முயல்வது க்ஷபோன்றதோகும். மனடதக் கட்டுப்படுத்தோமல் க்ஷயோகத்டதப்
பயில்வது கோல விரயக்ஷம. அத்தகு க்ஷயோகக் கோட்சி தபௌதிக இலோபத்டத
உண்ைோக்கலோம். ஆனோல் ஆன்மீ க உணர்டவப் தபோறுத்தவடர அது
பயனற்றதோகும். எனக்ஷவ, பகவோனின் திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில் இடையறோது

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 300

ஈடுபடுவதன் மூலம் மனடதக் கட்டுப்படுத்த க்ஷவண்டும். கிருஷ்ண உணர்வில்
ஈடுபைோதவன், மனடத நிடலயோகக் கட்டுப்படுத்த முடியோது. கிருஷ்ண
உணர்வினன் எவ்வித தனிப்பட்ை முயற்சியும் இன்றி க்ஷயோகப் பயிற்சியின் பலடன
எளிதோக அடைகிறோன், ஆனோல் க்ஷயோகத்டதப் பயில்பவன் கிருஷ்ண உணர்வின்றி
தவற்றியடைவது என்பது இயலோததோகும்.

பதம் 6.37 - அர்ஜுன உவோச அயதி: ஷ்

अजुमन उवाच
अयशत: श्रद्धयोपेतो योगाच्चशलतर्ानस: ।
अप्राप्य योगसंशसतद्ध कां गतत कृ ष्टण गच्छशत ॥ ३७ ॥
அர்ஜுன உவோச

அயதி: ஷ்₂ரத்₃த₄க்ஷயோக்ஷபக்ஷதோ க்ஷயோகோ₃ச்சலிதமோனஸ: |

அப்ரோப்ய க்ஷயோக₃ஸம்ஸித்₃தி₄ம் கோம் க₃திம் க்ருஷ்ண க₃ச்ச₂தி || 6-37 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; அயதி꞉ — தவற்றியடையோத ஆன்மீகி;

ஷ்₂ரத்₃த₄யோ — நம்பிக்டகயுைன்; உக்ஷபத꞉ — ஈடுபட்ை; க்ஷயோகோ₃த் — க்ஷயோகப்
போடதயிலிருந்து; சலித — விலகிய; மோனஸ꞉ — அத்தகு மனம் உடையவன்;
அப்ரோப்ய — அடையத் தவறிய; க்ஷயோக₃-ஸம்ʼஸித்₃தி₄ம் — க்ஷயோகத்தின் உயர்
பக்குவநிடலடய; கோம் — எந்த; க₃திம் — கதிடய; க்ரிஸ்ஹ்ன — கிருஷ்ணோ; க₃ச்ச₂தி
— அடைகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் வினோவினோன்: கிருஷ்ணோ, தன்னுணர்வுப் போடதயிடன

நம்பிக்டகயுைன் ஆரம்பத்தில் க்ஷமற்தகோண்டு, பிறகு உலக
எண்ணங்களினோல் அதடன நிறுத்திவிடுபவன், க்ஷயோகத்தின் பக்குவ
நிடலடய அடைவதில்டல. அத்தகு தவற்றியடையோத ஆன்மீ கியின்
கதி என்ன?

தபோருளுடர

தன்னுணர்விற்கோன போடத (க்ஷயோகம்) பகவத் கீ டதயில் விளக்கப்பட்டுள்ளது.

'உயிர்வோழி இந்த ஜை உைலல்ல, இதிலிருந்து க்ஷவறுபட்ைவன்; க்ஷமலும், ஜீவனின்
மகிழ்ச்சி, நித்தியமோன வோழ்வு, ஆனந்தம், ஞோனம் ஆகியவற்டறப் தபறுவதில்தோன்
உள்ளது' என்பக்ஷத தன்னுணர்விற்கோன அடிப்படைக் தகோள்டகயோகும். இடவ உைல்,
மனம் இரண்டிற்கும் அப்போற்பட்ைடவ. ஞோன க்ஷயோகம், அஷ்ைோங்க க்ஷயோகம், பக்தி
க்ஷயோகம் எனும் மூன்று வழிகளில் தன்னுணர்வு க்ஷதைப்படுகிறது. இம்முடறகள்
எல்லோவற்றிலும், ஜீவனின் ஸ்வரூப நிடல, இடறவனுைன் அவனது ததோைர்பு,
மற்றும் இழந்த உறடவ மீ ண்டும் நிடலநோட்டி கிருஷ்ண உணர்வின் மிக உயர்ந்த
பக்குவ நிடலடய அடைவதற்கோன தசயல்கள் ஆகியவற்டற ஒருவன்
அறிந்துணர க்ஷவண்டும். க்ஷமற்கூறிய மூன்று முடறகளில் எதடனப்

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 301

பின்பற்றினோலும், பரம இலட்சியத்டத விடரவோகக்ஷவோ தோமதமோகக்ஷவோ அடைவது
நிச்சயம். ஆன்மீ கப் போடதயிலோன சிறிய முயற்சியும் விடுதடலக்கோன தபரும்
நம்பிக்டகடய அளிக்கும் என்ற கருத்து பகவோனோல் இரண்ைோம் அத்தியோயத்தில்
உறுதி தசய்யப்பட்ைது. இந்த மூன்று வழிகளில், பக்தி க்ஷயோகக்ஷம கைவுடள
உணர்வதற்கோன க்ஷநரடியோன வழி என்பதோல், இதுக்ஷவ இக்கோலத்திற்கு மிகவும்
தபோருத்தமோனதோகும். இக்கருத்தின் உத்திரவோதத்டத இரண்ைோம் முடறயோகப்
தபறும் எண்ணத்துைன், அர்ஜுனன் கிருஷ்ணருடைய முந்டதய கூற்டற மீ ண்டும்
உறுதிப்படுத்தும்படி இங்கு வினவுகிறோன். ஒருவன் தன்னுணர்வுப் போடதடய
மிக்க முடனப்புைன் ஏற்கலோம்; ஆனோல், தற்க்ஷபோடதய கோலகட்ைத்தில், ஞோனத்டத
விருத்தி தசய்யும் முடறயும், அஷ்ைோங்க க்ஷயோகப் பயிற்சியும் மிகவும்
கடினமோனடவயோகும். எனக்ஷவ , ததோைர்ந்த முயற்சிகளின் மத்தியிலும் பல்க்ஷவறு
கோரணங்களினோல் ஒருவன் க்ஷதோல்வியடையலோம். முதலோவதோக , வழிமுடறடயப்
பின்பற்றுவதில் அவன் க்ஷபோதிய தீவிரம் இல்லோதவனோக இருக்கலோம். ஆன்மீ கப்
போடதடயப் பின்பற்றுவததன்பது ஏறக்குடறய மோயச் சக்திக்கு எதிரோக க்ஷபோர்
ததோடுப்பதோகும். எனக்ஷவ, மோடயயின் பிடியிலிருந்து ஒருவன் தப்பிக்க
முயற்சிக்கும்க்ஷபோததல்லோம், பயிற்சியோளடன பல்க்ஷவறு கவர்ச்சிகளினோல் அவள்
க்ஷதோற்கடிக்க முயல்கிறோள். கட்டுண்ை ஆத்மோ ஜை சக்தியின் குணங்களினோல்
ஏற்கனக்ஷவ கவரப்பட்டுள்ளது; எனக்ஷவ, ஆன்மீ க ஒழுங்குமுடறகடளப் பின்பற்றும்
பட்சத்திலும், குணங்களினோல் மீ ண்டும் கவரப்படுவதற்கோன வோய்ப்புகள் உள்ளன.
இது க்ஷயோகோச்சலித-மோனஸ: (ஆன்மீ கப் போடதயிலிருந்து விலகுவதல்) என்று
அடழக்கப்படுகிறது. தன்னுணர்வுப் போடதயிலிருந்து விலகுவதன் விடளவுகடள
அறிவதில் அர்ஜுனன் ஆவலோக உள்ளோன்.

பதம் 6.38 - கச்சன்க்ஷனோப₄யவிப்₄ரஷ்ை

कच्चिोभयशवरष्टशश्छिारशर्व नश्यशत ।
अप्रशतिो र्हाबाहो शवर्ूढो ब्रह्मण: पशथ ॥ ३८ ॥
கச்சன்க்ஷனோப₄யவிப்₄ரஷ்ைஷ்₂சி₂ந்நோப்₄ரமிவ நஷ்₂யதி |

அப்ரதிஷ்க்ஷைோ₂ மஹோபோ₃க்ஷஹோ விமூக்ஷைோ₄ ப்₃ரஹ்மண: பதி₂ || 6-38 ||

கச்சித் — எதிலும்; ந — இல்லோமல்; உப₄ய — இரண்டில்; விப்₄ரஷ்ை꞉ — விலகி; சி₂ன்ன

— சிதறிய; அப்₄ரம் — க்ஷமகம்; இவ — க்ஷபோல; நஷ்₂யதி — அழிகிறோன்; அப்ரதிஷ்ை₂꞉ —
எந்த நிடலயிலும் இன்றி; மஹோ-போ₃க்ஷஹோ — பலம் தபோருந்திய புயங்கடள
உடைய கிருஷ்ணக்ஷர; விமூை₄꞉ — மயங்கிய; ப்₃ரஹ்மண꞉ — ஆன்மீ க; பதி₂ —
போடதயில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பலம் தபோருந்திய புயங்கடள உடைய கிருஷ்ணக்ஷர, ஆன்மீ கப்

போடதயிலிருந்து மயங்கிய அத்தகு மனிதன், ஆன்மீ கத்திலும்
தவற்றியடையோமல் தபௌதிகத்திலும் தவற்றியடையோமல், சிதறிய
க்ஷமகம் க்ஷபோன்று எங்கும் இைமின்றி அழிந்து விடுவதில்டலயோ?

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 302

 தபோருளுடர

முன்க்ஷனற இரண்டு வழிகள் உள்ளன. தபௌதிகவோதிகளுக்கு ஆன்மீ கத்தில் ஓர்

அக்கடறயுமில்டல; எனக்ஷவ, அவர்கள் தபோருளோதோர முன்க்ஷனற்றத்தினோல்
அடையும் தபௌதிக சுகத்திக்ஷலோ, தபோருத்தமோன தசயல்களினோல்
க்ஷமலுலகங்களுக்கு ஏற்றம் தபறுவதிக்ஷலோ மிகவும் ஆவலுடையவர்களோக
உள்ளனர். ஒருவன் ஆன்மீ கப் போடதடய ஏற்றுக் தகோள்ளும்க்ஷபோது, அவன் எல்லோ
ஜைச் தசயல்களுக்கும் முற்றுப் புள்ளி டவத்து, எல்லோவிதமோன தபயரளவு
தபௌதிக சுகங்கடளயும் தியோகம் தசய்தோக க்ஷவண்டும். எனக்ஷவ , ஆன்மீ கப்
பயிற்சியோளோன் க்ஷதோல்வியுற்றோல், அவன் இரு வழிகடளயும் இழப்பதுக்ஷபோலத்
க்ஷதோன்றுகிறது; க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், அவன் ஜை சுகங்கடளயும் அனுபவிக்க
முடியோது, ஆன்மீ க தவற்றிடயயும் அனுபவிக்க முடியோது. அவன் சிதறிய
க்ஷமகத்டதப் க்ஷபோன்று நிடலயற்றவனோக உள்ளோன். சில சமயங்களில் ஒரு க்ஷமகம்
சிறு க்ஷமகத்டத விட்டுப் பிரிந்து தபரிய க்ஷமகத்துைன் க்ஷசர்கின்றது. ஆனோல் அது
தபரிய க்ஷமகத்டத அடைய முடியோவிடில் , கோற்றோல் அடித்துச் தசல்லப்பட்டு,
தபருவோனில் ஒன்றுமில்லோமல் க்ஷபோய்விடுகிறது. பிரம்மன் , பரமோத்மோ, பகவோன்
ஆகிய க்ஷதோற்றங்களில் உள்ள முழு முதற்கைவுளின் அம்சக்ஷம தோன் என்படத
அறிவதற்கு உதவும் திவ்யமோன ஆன்மீ கப் போடத, ப்ரஹ்மண: பதி எனப்படுகிறது.
பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணக்ஷர பரம பூரண உண்டமயின் முழுத் க்ஷதோற்றமோவோர்;
எனக்ஷவ, அப்பரம புருஷரிைம் சரணடைந்தவன் தவற்றிகரமோன ஆன்மீ கியோவோன்.
வோழ்வின் இக்குறிக்க்ஷகோடள, பிரம்மடன உணர்வதன் மூலமோகவும், பரமோத்மோடவ
உணர்வதன் மூலமோகவும் அடைய க்ஷவண்டுதமனில், அதற்குப் பற்பல
பிறவிகளோகும். (பஹூனோம் ஜன்மனோம்-அந்க்ஷத). எனக்ஷவ, ஆன்மீ க உணர்விற்கோன
தடலசிறந்த போடத, பக்தி க்ஷயோகம் (கிருஷ்ண உணர்வு) எனப்படும் க்ஷநரடிப்
போடதக்ஷயயோகும்.

பதம் 6.39 - ஏதன்க்ஷம ஸம்ஷ₂யம் க்ரு

एततर्े संियं कृ ष्टण छेत्तुर्हमस्यिेषत: ।

त्वदतय: संियस्यास्य छेत्ता न नयुपपद्यते ॥ ३९ ॥
ஏதன்க்ஷம ஸம்ஷ₂யம் க்ருஷ்ண க்ஷச₂த்துமர்ஹஸ்யக்ஷஷ₂ஷத: |

த்வத₃ன்ய: ஸம்ஷ₂யஸ்யோஸ்ய க்ஷச₂த்தோ ந ஹ்யுபபத்₃யக்ஷத || 6-39 ||

ஏதத் — இதுக்ஷவ; க்ஷம — எனது; ஸம்ʼஷ₂யம் — சந்க்ஷதகம்; க்ரிஸ்ஹ்ன — கிருஷ்ணோ;

க்ஷச₂த்தும் — கடளய; அர்ஹஸி — உம்டம க்ஷவண்டுகிக்ஷறன்; அக்ஷஷ₂ஷத꞉ —
முழுடமயோக; த்வத் — உங்கடளவிை; அன்ய꞉ — க்ஷவறு எவரும்; ஸம்ʼஷ₂யஸ்ய —
சந்க்ஷதகத்டத; அஸ்ய — இந்த; க்ஷச₂த்தோ — நீக்குபவர்; ந — ஒருக்ஷபோதும் இல்டல; ஹி —
நிச்சயமோக; உபபத்₃யக்ஷத — கோண்பதற்கு.

தமோழிதபயர்ப்பு

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 303

 கிருஷ்ணோ, இதுக்ஷவ என் சந்க்ஷதகம். இடத முழுடமயோகத் தீர்க்குமோறு
உம்டமக் க்ஷகட்டுக் தகோள்கிக்ஷறன். உம்டமயன்றி இந்த சந்க்ஷதகத்டத
நீக்கக்கூடிய க்ஷவறு எவடரயும் நோன் கோணவில்டல.

தபோருளுடர

கைந்தகோலம், நிகழ்கோலம், மற்றும் வருங்கோலத்டத முற்றிலும் அறிந்தவர்

கிருஷ்ணக்ஷர. பகவத் கீ டதயின் ஆரம்பத்தில், 'எல்லோ ஜீவன்களும் கைந்த
கோலத்தில் தனித்தன்டமயுைன் வோழ்ந்தனர், தற்க்ஷபோதும் அப்படிக்ஷய உள்ளனர்,
வருங்கோலத்திலும் (தபௌதிக பிடணப்பிலிருந்து முக்தியடைந்த பின்னும்)
அவர்கள் தங்களது தனித்தன்டமடய தக்க டவத்துக் தகோண்டுதோன் இருப்பர் '
என்று பகவோன் கூறினோர். எனக்ஷவ , தனிப்பட்ை ஜீவனின் வருங்கோலத்டதப் பற்றிய
க்ஷகள்விக்கு அவர் ஏற்கனக்ஷவ விளக்கமளித்து விட்ைோர். இப்க்ஷபோது ,
தவற்றியடையோத ஆன்மீ கிகளின் எதிர்கோலத்டதப் பற்றி அறிய விரும்புகிறோன்
அர்ஜுனன். கிருஷ்ணருக்கு சமமோனவக்ஷரோ அவடர விை உயர்ந்தவக்ஷரோ எவரும்
இல்டல, க்ஷமலும், ஜை இயற்டகயின் கருடணயோல் வோழும் தபயரளவிலோன
தபரும் சோதுக்களும் தத்துவவோதிகளும் அவருக்கு சமமோக முடியோது. எனக்ஷவ ,
கிருஷ்ணரது தீர்ப்க்ஷப எல்லோ சந்க்ஷதகங்களுக்கும் இறுதியோன முழுடமயோன
விடையோகும்; ஏதனனில், அவக்ஷர கைந்தகோலம், நிகழ்கோலம் மற்றும்
வருங்கோலத்திடன முழுடமயோக அறிந்தவர், ஆனோல் யோரும் அவடர அறியோர்.
கிருஷ்ணரும் கிருஷ்ண பக்தர்களும் மட்டுக்ஷம , எது என்ன என்படத அறிய
முடியும்.

பதம் 6.40 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச போர்

श्रीभगवानुवाच
पाथम नैवेह नार्ुत्र शवनािस्तस्य शवद्यते ।
न शह कल्याणकृ त्कशश्चद्दुगमतत तात गच्छशत ॥ ४० ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

போர்த₂ டநக்ஷவஹ நோமுத்ர விநோஷ₂ஸ்தஸ்ய வித்₃யக்ஷத |

ந ஹி கல்யோணக்ருத்கஷ்₂சித்₃து₃ர்க₃திம் தோத க₃ச்ச₂தி || 6-40 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; போர்த₂ —

பிருதோவின் மகக்ஷன; ந ஏவ — என்றுக்ஷம அவ்வோறில்டல; இஹ — இப்தபௌதிக
உலகில்; ந — என்றுமில்டல; அமுத்ர — மறுவோழ்வில்; விநோஷ₂꞉ — அழிவு; தஸ்ய —
அவனது; வித்₃யக்ஷத — இருக்கிறது; ந — என்றுமில்டல; ஹி — நிச்சயமோக; கல்யோண-
க்ருʼத் — நற்தசயல்களில் ஈடுபட்ைவன்; கஷ்₂சித் — எவனும்; து₃ர்க₃திம் —
இழிநிடலடய; தோத — என் நண்பன்; க₃ச்ச₂தி — அடைவது.

தமோழிதபயர்ப்பு

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 304

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழு முதற்கைவுள் கூறினோர்: பிருதோவின் மகக்ஷன,
நற்தசயல்களில் ஈடுபட்ை ஆன்மீ கி இவ்வுலகிக்ஷலோ பரவுலகிக்ஷலோ
அழிடவ அடைவதில்டல. என் நண்பக்ஷன, நன்டமடயச் தசய்பவன்
தீடமடய அடைவக்ஷதயில்டல.

தபோருளுடர

ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் (1.5.17) ஸ்ரீ நோரதமுனி வியோஸ க்ஷதவருக்கு பின்வருமோறு

உபக்ஷதசிக்கின்றோர்:
த்யக்த்வோ ஸ்வ-தர்மம் சரணோம்புஜம் ஹக்ஷரர்
பஜன்ன் அபக்க்ஷவோ (அ)த பக்ஷதத் தக்ஷதோ யதி
யத்ர க்வ வோபத்ரம் அபூத் அமுஷ்ய கிம்
க்ஷகோ வோர்த ஆப்க்ஷதோ (அ)பஜதோம் ஸ்வ-தர்மத:

'எல்லோ தபௌதிக முன்க்ஷனற்றத்டதயும் துறந்து யோக்ஷரனும் பரம புருஷ பகவோடன

சரணடைந்தோல், அதில் நஷ்ைக்ஷமோ இழிக்ஷவோ சிறிதும் இல்டல. அக்ஷத சமயம்
பக்தியற்றவன் தனக்கு விதிக்கப்பட்ை கைடமகளில் முழுடமயோக ஈடுபட்ைோலும் ,
அதில் எந்த இலோபமும் இல்டல.' தபௌதிக முன்க்ஷனற்றத்திற்கு, சோஸ்திரங்களின்
அடிப்படையிலும் வழக்கத்தின் அடிப்படையிலும் பல்க்ஷவறு தசயல்கள் உள்ளன.
ஆன்மீ கி, தனது எல்லோ தபௌதிகச் தசயல்கடளயும் வோழ்வின் ஆன்மீ க
முன்க்ஷனற்றத்திற்கோக (கிருஷ்ண உணர்விற்கோக) தியோகம் தசய்ய க்ஷவண்டும்.
கிருஷ்ண உணர்வில் முழுடமயடைபவன், மிகவுயர்ந்த பக்குவநிடலடய
அடைகிறோன்; ஆனோல், அத்தகு பக்குவநிடலடய அடையத் தவறியவன், தபௌதிகம்,
ஆன்மீ கம் இரண்டையும் இழந்துவிடுகிறோன் என்று சிலர் விவோதிக்கலோம். க்ஷமலும்,
விதிக்கப்பட்ை கைடமகடளச் தசய்யோதவன். அதற்கோகத் துன்பப்பை க்ஷவண்டும்
என்று சோஸ்திரங்களில் கூறப்பட்டுள்ளது; எனக்ஷவ, திவ்யமோன தசயல்கடள
முடறயோக நிடறக்ஷவற்றத் தவறியவன் இவ்விடளவுகளுக்கு உட்பட்ைவனோகிறோன்
என்றும் வோதிைலோம். ஆனோல் தவற்றியடையோத ஆன்மீ கி கவடலப்பைத்
க்ஷதடவயில்டல என்று போகவதம் உறுதி கூறுகின்றது. விதிக்கப்பட்ை கைடமகடள
முடறயோக நிடறக்ஷவற்றோதவன் ஒருக்ஷவடள அதன் விடளவுகளுக்கு
உட்படுத்தப்பட்ைோலும், அவன் இழந்தவனல்ல; ஏதனனில், மங்களகரமோன கிருஷ்ண
உணர்வு என்றும் மறக்கப்படுவதில்டல. எனக்ஷவ , கிருஷ்ண உணர்வில்
ஈடுபட்ைவன், கீ ழோன பிறவிடய எடுத்தோலும் ததோைர்ந்து கிருஷ்ண உணர்வில்
ஈடுபடுவோன். அக்ஷத சமயம் விதிக்கப்பட்ை கைடமகடள திைமோகக்
கடைப்பிடிப்பவன், கிருஷ்ண உணர்வில் இல்டலதயனில், மங்களகரமோன
விடளவுகடள அடைவோன் என்று உறுதியோக கூற முடியோது.

இதன் தபோருள் பின்வருமோறு உணரப்பைலோம். மனித குலம் இரண்டு பிரிவோகப்

பிரிக்கப்பைலோம்: நியமங்கடளக் கடைபிடிப்க்ஷபோர் , நியமங்கடளக் கடைபிடிக்கோதவர்.
மறு பிறவிடயப் பற்றிக்ஷயோ ஆன்மீ க முக்திடயப் பற்றிக்ஷயோ சிறிதும்அறிவின்றி
மிருகங்கடளக் க்ஷபோல புலனுகர்ச்சியில் மட்டுக்ஷம ஈடுபடுக்ஷவோர் நியமங்கடளக்
கடைப்பிடிக்கோதவர் எனப்படுகின்றனர். சோஸ்திரங்களில் விதிக்கப்பட்ை
கைடமகடளப் பின்பற்றுக்ஷவோர் நியமங்கடளக் கடைப்பிடிப்க்ஷபோர் எனப்படுகின்றனர்.
நியமங்கடளப் கடைபிடிக்கோதவர்கள், நோகரிகமுடையவரோனோலும்

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 305

நோகரிகமற்றவரோனோலும், படித்தவரோனோலும் படிக்கோதவரோனோலும்,
பலமுடைக்ஷயோரோனலும் பலவனரோனோலும்
ீ , அவர்கள் அடனவருக்ஷம மிருக
குணங்கள் நிடறந்தவர்களோக உள்ளனர். மிருக குணங்களோன உண்ணுதல்,
உறங்குதல், உைலுறவு தகோள்ளதல், தற்கோத்துக் தகோள்ளுதல் ஆகியவற்டற
அனுபவித்து, எப்க்ஷபோதும் துன்பமயமோன ஜை இருப்பில் ததோைர்ந்து வோழ்வதோல்,
அவர்களது தசயல்கள் என்றுக்ஷம மங்களமோனடவயல்ல. அக்ஷத சமயம், சோஸ்திர
நியமங்களின்படி ஒழுங்குபடுத்தப்படுக்ஷவோர், அதன் மூலம் படிப்படியோக கிருஷ்ண
உணர்வில் எழுச்சி தபற்று, நிச்சயமோக வோழ்வில் முன்க்ஷனற்றமடைகின்றனர்.

மங்களகரமோன வழிடயப் பின்பற்றுபவர்கடள க்ஷமலும் மூன்று பிரிவுகளோகப்

பிரிக்கலோம், (1) ஜை வோழ்விடன அனுபவித்த வண்ணம் சோஸ்திரங்களின் சட்ை
திட்ைங்கடளப் பின்பற்றுக்ஷவோர், (2) ஜைவோழ்விலிருந்து இறுதி விடுதடலடயத்
க்ஷதடுக்ஷவோர், (3) கிருஷ்ண உணர்வில் பக்தர்களோக இருப்க்ஷபோர். ஜை இன்பங்களுக்கோக
சோஸ்திரங்களின் சட்ைதிட்ைங்கடளப் பின்பற்றுக்ஷவோடர, புலனுகர்ச்சிக்கோன பலடன
எதிர்போர்த்து தசயல்படுக்ஷவோர் என்றும் அத்தகு பலன்கள் எடதயும்
எதிர்போர்க்கோதவர் என்றும், மீ ண்டும் இரண்டு பிரிவுகளோகப் பிரிக்கலோம்.
புலனுகர்ச்சிக்கோன பலடன எதிர்போர்ப்பவர்கள், உயர்ந்த வோழ்க்டகத் தரத்திற்கு—
ஏன், உயர் கிரகங்களுக்குக் கூை ஏற்றம் தபறலோம்—ஆனோலும், ஜை வோழ்விலிருந்து
அவர்கள் விடுபடுவதில்டல என்பதோல், அவர்கள் பின்பற்றும் போடத உண்டமயில்
மங்களகரமோனதல்ல. முக்திடய க்ஷநோக்கி ஒருவடன வழிநைத்தும் தசயல்கள்
மட்டுக்ஷம மங்களகரமோனடவ. உைடலஅடிப்படையோகக் தகோண்ை இந்த ஜை
வோழ்விலிருந்து முக்தியடைவடத (தன்னுணர்விடன) இறுதிக் குறிக்க்ஷகோளோகக்
தகோள்ளோத எந்தச் தசயலும் சற்றும் மங்களகரமோனதல்ல. கிருஷ்ண உணர்வில்
தசய்யப்படும் தசயல்கள் மட்டுக்ஷம மங்களகரமோன தசயல்களோகும். கிருஷ்ண
உணர்வுப் போடதயில் முன்க்ஷனற்றமடைவதற்கோக எல்லோவிதமோன உைல்
அதசௌகரியங்கடளயும் விருப்பத்துைன் ஏற்பவன், கடுடமயோன தவங்கடளப்
புரியும் பக்குவமோன ஆன்மீ கவோதி என்று கூறப்பைலோம். க்ஷமலும் , அஷ்ைோங்க
க்ஷயோகம், கிருஷ்ண உணர்வு எனும் இறுதி நிடலடய க்ஷநோக்கிக்ஷய தசயல்படுகின்றது
என்பதோல், அதுவும் மங்களகரமோனக்ஷத, இவ்விஷயத்தில் தன்னோல் முடிந்த எல்லோ
முயற்சிகடளயும் தசய்பவன் இழிடவக் கண்டு பயப்பைத் க்ஷதடவயில்டல.

பதம் 6.41 - ப்ரோப்ய புண்யக்ருதோம

प्राप्य पुण्यकृ तां लोकानुशषत्वा िाश्वती: सर्ा: ।

िचीनां श्रीर्तां गेहे योगरष्टोऽशभजायते ॥ ४१ ॥
ப்ரோப்ய புண்யக்ருதோம் க்ஷலோகோனுஷித்வோ ஷோ₂ஷ்₂வதீ: ஸமோ: |

ஷ₂சீனோம் ஸ்ரீமதோம் க்ஷக₃க்ஷஹ க்ஷயோக₃ப்₄ரஷ்க்ஷைோ(அ)பி₄ஜோயக்ஷத || 6-41 ||

ப்ரோப்ய — அடைந்த பிறகு; புண்ய-க்ருʼதோம் — புண்ணியங்கடளச் தசய்தவர்களின்;

க்ஷலோகோன் — க்ஷலோகங்களில்; உஷித்வோ — வோழ்ந்த பிறகு; ஷோ₂ஷ்₂வதீ꞉ — பற்பல;
ஸமோ꞉ — வருைங்கள்; ஷு₂சீ னோம் — நல்க்ஷலோரின்; ஸ்ரீ-மதோம் — தசல்வந்தரின்;
க்ஷக₃க்ஷஹ — இல்லத்தில்; க்ஷயோக₃-ப்₄ரஷ்ை꞉ — தன்னுணர்வுப் போடதயிலிருந்து
வழ்ந்தவன்;
ீ அபி₄ஜோயக்ஷத — பிறவி எடுக்கின்றோன்.

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 306

 தமோழிதபயர்ப்பு

தவற்றியடையோத க்ஷயோகி, புண்ணிய ஆத்மோக்களின் க்ஷலோகங்களில்

பற்பல வருைங்கள் அனுபவித்தபின், நல்க்ஷலோரின் குடும்பத்தில்,
அல்லது தபரும் தசல்வந்தரின் குடும்பத்தில் பிறக்கின்றோன்.

தபோருளுடர

சிறிய முன்க்ஷனற்றத்திற்குப் பின் வழ்ச்சியுற்க்ஷறோர்

ீ , நீண்ை கோல க்ஷயோகப் பயிற்சிக்குப்
பின் வழ்ச்சியுற்க்ஷறோர்
ீ என தவற்றியடையோத க்ஷயோகிகடள இருவடகயோகப்
பிரிக்கலோம். குறுகிய கோலப் பயிற்சிக்குப்பின் வழ்ச்சியுறும்
ீ க்ஷயோகி, புண்ணிய
ஆத்மோக்கள் நுடழய அனுமதிக்கப்படும் உயர் க்ஷலோகங்களுக்குச் தசல்கிறோன்.
அங்க்ஷக நீண்ை கோலம் வோழ்ந்தபிறகு, நல்லற அந்தண டவஷ்ணவனின்
குடும்பத்திக்ஷலோ, பணக்கோர வியோபோரிகளின் குடும்பத்திக்ஷலோ பிறப்பதற்கோக, மீ ண்டும்
இவ்வுலகிற்கு அனுப்பப்படுகிறோன்.

இந்த அத்தியோயத்தின் இறுதிப் பதத்தில் விளக்கப்படுவடதப் க்ஷபோல, க்ஷயோகப்

பயிற்சியின் உண்டமயோன குறிக்க்ஷகோள், கிருஷ்ண உணர்வு எனும் உயர்ந்த
பக்குவநிடலடய அடைவக்ஷத. ஆனோல் சிரமங்களுக்கு மத்தியிலும் ததோைர்ந்து
முயற்சி தசய்யோமல் ஜைக் கவர்ச்சியோல் வழ்ச்சியுற்க்ஷறோர்
ீ , கைவுளின் கருடணயோல்
தங்களது தபௌதிக நோட்ைங்கடளத் திருப்தி தசய்து தகோள்ள
அனுமதிக்கப்படுகின்றனர். அதன்பின், நல்லறங்தகோண்ை அல்லது தசல்வம் மிகுந்த
குடும்பங்களில் வசதியோன வோழ்வு வோழ அவர்களுக்கு வோய்ப்பளிக்கப்படுகிறது.
அத்தகு குடும்பங்களில் பிறந்தவர்கள், அவ்வசதிகடள உபக்ஷயோகித்து பூரண
கிருஷ்ண உணர்விற்குத் தம்டம உயர்த்திக் தகோள்ள முயற்சி தசய்யலோம்.

பதம் 6.42 - அத₂வோ க்ஷயோகி₃நோக்ஷமவ குல

अथवा योशगनार्ेव कु ले भवशत धीर्तार्् ।

एतशद्ध दुलमभतरं लोके जतर् यदीदृिर्् ॥ ४२ ॥
அத₂வோ க்ஷயோகி₃நோக்ஷமவ குக்ஷல ப₄வதி தீ₄மதோம் |

ஏதத்₃தி₄ து₃ர்லப₄தரம் க்ஷலோக்ஷக ஜன்ம யதீ₃த்₃ருஷ₂ம் || 6-42 ||

அத₂ வோ — அல்லது; க்ஷயோகி₃னோம் — கற்றறிந்த க்ஷயோகிகளின்; ஏவ — நிச்சயமோக; குக்ஷல

— குலத்தில்; ப₄வதி — பிறக்கிறோன்; தீ₄-மதோம் — தபரும் அறிவுடைக்ஷயோர்; ஏதத் —
இந்த; ஹி — நிச்சயமோக; து₃ர்லப₄-தரம் — மிகவும் அரிது; க்ஷலோக்ஷக — இவ்வுலகில்;
ஜன்ம — பிறவி; யத் — அந்த; ஈத்₃ருʼஷ₂ம் — இதுக்ஷபோன்ற.

தமோழிதபயர்ப்பு

அல்லது (நீண்ை கோல க்ஷயோகப் பயிற்சிக்குப் பின் தவற்றி

அடையோதவர்) அறிவில் சிறந்து விளங்கும் ஆன்மீ கிகளின் குலத்தில்

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 307

 பிறப்பது உறுதி. இத்தகு பிறவி நிச்சயமோக இவ்வுலகில் மிக
அரிதோனதோகும்.

தபோருளுடர

சிறந்த அறிவுைன் திகழும் க்ஷயோகிகளின் (ஆன்மீ கிகளின்) குலத்தில் பிறப்பது

இங்க்ஷக புகழப்படுகின்றது; ஏதனனில், அத்தகு குடும்பத்தில் பிறக்கும் குழந்டத
வோழ்வின் ஆரம்பத்திலிருந்க்ஷத ஆன்மீ க ஊக்கத்டதப் தபறுகின்றோன். அதிலும்
குறிப்போக, ஆச்சோரியர்கள் அல்லது க்ஷகோஸ்வோமிகளின் குடும்பங்களுக்கு இது
மிகவும் தபோருந்தும். பண்போட்ைோலும் பயிற்சியோலும், மிகுந்த பக்தியுைனும்
ஞோனத்துைனும் விளங்கும் அத்தகு குடும்பங்கடளச் க்ஷசர்ந்தவர்கள், ஆன்மீ க
குருவோகிறோர்கள். இந்தியோவில் இத்தகு ஆச்சரிய குடும்பங்கள் பல உள்ளன ,
ஆனோல் க்ஷபோதிய கல்வியும் பயிற்சியும் இல்லோததோல் அவர்கள் தற்க்ஷபோது மிகவும்
சீர்குடலந்து விட்ைனர். கைவுளின் கருடணயோல், பரம்படர பரம்படரயோக
ஆன்மீ கிகடள உற்பத்தி தசய்யும் குடும்பங்கள் இன்னும் இருக்கத்தோன்
தசய்கின்றன. அத்தகு குடும்பங்களில் பிறப்பது நிச்சயமோக தபரும் போக்கியக்ஷம.
அதிர்ஷ்ைவசமோக, எமது ஆன்மீ க குருவோன ஓம் விஷ்ணுபோத ஸ்ரீ ஸ்ரீமத் பக்தி
சித்தோந்த சரஸ்வதி க்ஷகோஸ்வோமி மஹோரோஜோ அவர்களும், அடிக்ஷயனம் கைவுளின்
கிருடபயோல் அத்தகு குடும்பங்களில் பிறக்கும் வோய்ப்டபப் தபற்க்ஷறோம்; க்ஷமலும்,
நோங்கள் இருவருக்ஷம வோழ்வின் ஆரம்ப நோள்களிலிருந்க்ஷத பகவோனின் பக்தித்
ததோண்டில் பயிற்சியளிக்கப்பட்க்ஷைோம். பிற்கோலத்தில், திவ்யமோன ஏற்போட்டின்
அடிப்படையில் நோங்கள் சந்தித்க்ஷதோம்.

பதம் 6.43 - தத்ர தம் பு₃த்₃தி₄ஸம

तत्र तं बुशद्धसंयोगं लभते पौवमदेशहकर्् ।

यतते च ततो भूय: संशसद्धौ कु रुनतदन ॥ ४३ ॥
தத்ர தம் பு₃த்₃தி₄ஸம்க்ஷயோக₃ம் லப₄க்ஷத தபௌர்வக்ஷத₃ஹிகம் |
யதக்ஷத ச தக்ஷதோ பூ₄ய: ஸம்ஸித்₃ததௌ₄ குருநந்த₃ன || 6-43 ||

தத்ர — அதன்பின்; தம் — அந்த; பு₃த்₃தி₄-ஸம்ʼக்ஷயோக₃ம் — அத்தகு புத்துணர்வு; லப₄க்ஷத

— அடைகிறோன்; தபௌர்வ-க்ஷத₃ஹிகம் — முந்டதய உைலிலிருந்து; யதக்ஷத —
முயல்கிறோன்; ச — க்ஷமலும்; தத꞉ — அதன்பின்; பூ₄ய꞉ — மீ ண்டும்; ஸம்ʼஸித்₃ததௌ₄ —
பக்குவத்திற்கோக; குரு-நந்த₃ன — குரு டமந்தக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

குரு டமந்தக்ஷன, அத்தகு பிறவிடய அடைபவன், தனது முந்டதய

பிறவியின் திவ்ய உணர்விடன மீ ண்டும் தபற்று, பூரண தவற்றிடய
அடைவதற்கோக, அந்நிடலயிலிருந்து க்ஷமலும் முன்க்ஷனற்றமடைய
முயல்கிறோன்.

தபோருளுடர

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 308

நல்ல பிரோமணக் குடும்பத்தில் தனது மூன்றோவது பிறவிடய எடுத்த பரத மன்னர் ,
பூர்வக
ீ திவ்ய உணர்விடன மீ ட்பதற்கோக ஒருவர் நற்பிறவி எடுப்போர் என்பதற்குச்
சிறந்த உதோரணமோவோர். இவ்வுலகின் சக்ரவர்த்தியோகத் திகழ்ந்த பரத மன்னரின்
கோலத்திலிருந்து, இவ்வுலகம் க்ஷதவர்களோல் போரத-வர்ஷ என்று அறியப்பட்டு
வருகின்றது. அதற்கு முன் இஃ;து இலோவ்ருத-வர்ஷ என்று அறியப்பட்டு வந்தது.
இந்த சக்ரவர்த்தி, ஆன்மீ கப் பக்குவத்டத அடைவதற்கோக, தனது இளம்
வயதிக்ஷலக்ஷய கைடமயிலிருந்து ஓய்வு தபற்றோர், ஆனோல் தவற்றியடையத்
தவறினோர். அதன் பின்னர், அவர் ஒரு நல்ல பிரோமணக் குடும்பத்தில் பிறந்தோர்,
எப்தபோழுதும் தனியோகவும் எவருைனும் க்ஷபசோமலும் இருந்ததோல், ஜை பரதர் என்று
அறியப்பட்ைோர். பின்பு, இவர் ஒரு மிகப்தபரிய ஆன்மீ கவோதி என்பது மன்னர்
ரஹுகணரோல் கண்ைறியப்பட்ைது. ததய்வக
ீ முயற்சிகள் (க்ஷயோகப் பயிற்சிகள்)
எதுவும், என்றும் வணோவதில்டல
ீ என்படத இவருடைய வோழ்விலிருந்து
அறியலோம். கிருஷ்ண உணர்வில் பூரண பக்குவத்டத அடைவதற்கோன
வோய்ப்பிடன, பகவோனின் கருடணயோல் ஆன்மீ கவோதிகள் மீ ண்டும் மீ ண்டும்
தபறுகின்றனர்.

பதம் 6.44 - பூர்வோப்₄யோக்ஷஸன க்ஷதடனவ

पूवामभ्यासेन तेनैव शियते ह्यविोऽशप स: ।

शजज्ञासुरशप योगस्य िब्दब्रह्माशतवतमते ॥ ४४ ॥
பூர்வோப்₄யோக்ஷஸன க்ஷதடனவ ஹ்ரியக்ஷத ஹ்யவக்ஷஷோ₂(அ)பி ஸ: |

ஜிஜ்ஞோஸுரபி க்ஷயோக₃ஸ்ய ஷ₂ப்₃த₃ப்₃ரஹ்மோதிவர்தக்ஷத || 6-44 ||

பூர்வ — பூர்வ; அப்₄யோக்ஷஸன — பயிற்சியோல்; க்ஷதன — அதனோல்; ஏவ — நிச்சயமோக;

ஹ்ரியக்ஷத — கவரப்படுகிறோன்; ஹி — உறுதியோக; அவஷ₂꞉ — இயற்டகயோக; அபி —
க்ஷமலும்; ஸ꞉ — அவன்; ஜிஜ்ஞோஸு꞉ — அறிய விரும்பி; அபி — கூை; க்ஷயோக₃ஸ்ய —
க்ஷயோகத்தின்; ஷ₂ப்₃த₃-ப்₃ரஹ்ம — சோஸ்திரங்களின் சைங்குக் தகோள்டககள்;
அதிவர்தக்ஷத — உயர்கிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

தனது பூர்வ ஜன்ம திவ்ய உணர்வின் கோரணத்தோல், க்ஷயோகத்தின்

தகோள்டககடள நோைோமக்ஷலக்ஷய, அவன் அவற்றோல் இயற்டகயோகக்
கவரப்படுகிறோன். அத்தடகய ஆர்வமுடைய ஆன்மீ கி, எப்தபோழுதும்
சோஸ்திரங்களின் சைங்குகளிலிருந்து உயர்ந்து நிற்கிறோன்.

தபோருளுடர

முன்க்ஷனற்றமடைந்த க்ஷயோகிகள் சோஸ்திரங்களின் சைங்குகளோல் அதிகம்

கவரப்படுவதில்டல; மோறோக, தங்கடள க்ஷயோகத்தின் மிகவுயர்ந்த பக்குவ
நிடலயோன பூரண கிருஷ்ண உணர்விற்கு உயர்த்தக் கூடிய க்ஷயோகக்
தகோள்டககளோல் அவர்கள் இயற்டகயோகக்ஷவ கவரப்படுகின்றனர். ஸ்ரீமத்

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 309

போகவதத்தில் (3.33.7), முன்க்ஷனறிய ஆன்மீ கவோதிகள் க்ஷவதச் சைங்குகடள
அலட்சியப்படுத்துவடதப் பற்றிய விளக்கம் பின்வருமோறு தகோடுக்கப்பட்டுள்ளது:
அக்ஷஹோ பதஷ்வ-பக்ஷசோ (அ)க்ஷதோ கரீயோன்
யஜ்-ஜிஹ்வோக்க்ஷர வர்தக்ஷத நோம துப்யம்
க்ஷதபுஸ் தபஸ் க்ஷத ஜுஹுவு: ஸஸ்னுர் ஆர்யோ
ப்ரஹ்மோனூசுர் நோம க்ருணந்தி க்ஷய க்ஷத

'எம்தபருமோக்ஷன! உமது திருநோமங்கடள உச்சரிப்பவர்கள், நோடயத் தின்னும்

குலத்தில் பிறந்தவர்களோக இருந்தோலும், ஆன்மீ க வோழ்வில் மிகமிக முன்க்ஷனற்றம்
அடைந்தவர்களோவர். இவ்வோறு நோம உச்சோைனம் தசய்பவர்கள் , எல்லோவிதமோன
தவங்கடளயும் யோகங்கடளயும் தசய்து, எல்லோ புண்ணிய ஸ்தலங்களிலும் நீரோடி,
எல்லோ சோஸ்திரங்கடளயும் கற்றுணர்ந்தவர்கள் என்பதில் சந்க்ஷதகமில்டல.'

ஹரிதோஸ் தோகூடர தனது முக்கிய சீைர்களில் ஒருவரோக ஏற்றுக் தகோண்ை

பகவோன் டசதன்யர், இதற்கோன பிரபலமோன உதோரணத்டதக் கோட்டினோர்.
ஹரிதோஸ் தோகூர் ஓர் இஸ்லோமிய குடும்பத்தில் பிறக்க க்ஷநரிட்ைக்ஷபோதிலும், ஹக்ஷர
கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, கிருஷ்ண கிருஷ்ண, ஹக்ஷர ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர
ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர ஹக்ஷர, என்ற பகவோனின் திருநோமத்திடன தினமும் மூன்று
இலட்சம் முடற ஜபம் தசய்வது எனும் தனது தகோள்டகயில் உறுதியுைன் இருந்த
கோரணத்தோல், பகவோன் டசதன்யர் அவடர நோமோசோரியர் என்னும் பதவிக்கு
உயர்த்தினோர். க்ஷமலும், இடறவனது திருநோமத்டத இடையறோது ஜபம் தசய்ததோல்,
அவர் தனது முந்டதய வோழ்வில் ஷப்த-ப்ரஹ்ம என்றறியப்படும் க்ஷவதங்களின்
சைங்குகடளதயல்லோம் தசய்து முடித்தவரோக கருதப்படுகிறோர். எனக்ஷவ , ஒருவன்
தூய்டமயடையோத வடர, கிருஷ்ண உணர்வின் தகோள்டககடள ஏற்பக்ஷதோ,
இடறவனின் திருநோமமோன ஹக்ஷர கிருஷ்ண உச்சோைனத்தில் ஈடுபடுவக்ஷதோ
சோத்தியமல்ல.

பதம் 6.45 - ப்ரயத்நோத்₃யதமோனஸ்து

प्रयत्नाद्यतर्ानस्तु योगी संिद्धककशल्बष: ।

अनेकजतर्संशसद्धस्ततो याशत परां गशतर्् ॥ ४५ ॥
ப்ரயத்நோத்₃யதமோனஸ்து க்ஷயோகீ ₃ ஸம்ஷ₂த்₃த₄கில்பி₃ஷ: |

அக்ஷனகஜன்மஸம்ஸித்₃த₄ஸ்தக்ஷதோ யோதி பரோம் க₃திம் || 6-45 ||

ப்ரயத்னோத் — கடுடமயோன பயிற்சியோல்; யதமோன꞉ — முயற்சி தசய்பவன்; து —

க்ஷமலும்; க்ஷயோகீ ₃ — அத்தகு ஆன்மீ கி; ஸம்ʼஷு₂த்₃த₄ — கழுவப்பட்டு; கில்பி₃ஷ꞉ —
எல்லோவித போவங்களும்; அக்ஷனக — அக்ஷனக; ஜன்ம — ஜன்மங்கள்; ஸம்ʼஸித்₃த₄꞉ —
இவ்வோறு பக்குவத்டதயடைந்த; தத꞉ — பின்; யோதி — அடைகிறோன்; பரோம் — பரம;
க₃திம் — கதிடய.

தமோழிதபயர்ப்பு

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 310

 க்ஷமலும், முன்க்ஷனற்றம் தபறுவதற்கோன தீவிர முயற்சியில் ஈடுபடும்
க்ஷயோகி, எல்லோ களங்களிலிருந்தும் தூய்டம தபற்று, இறுதியில் அக்ஷனக
ஜன்மங்கள் பயின்ற பிறகு, பரம கதிடய அடைகிறோன்.

தபோருளுடர

நல்லறம் தகோண்ை, தசல்வம் மிகுந்த, அல்லது புனிதமோன குடும்பத்தில் பிறப்பவன்,

க்ஷயோகப் பயிற்சிடய க்ஷமற்தகோள்வதற்கு தனக்குள்ள சோதகமோன சூழ்நிடலடய
உணர்கிறோன். எனக்ஷவ, முற்றுப் தபறோத தனது தசயலிடன மனவுறுதியுைன் அவன்
மீ ண்டும் ததோைர்கிறோன், அதன் மூலம், எல்லோவித தபௌதிக களங்களிலிருந்தும்
அவன் தன்டன முழுடமயோகத் தூய்டமப்படுத்திக் தகோள்கிறோன். இறுதியில்,
எப்க்ஷபோது அவன் எல்லோ களங்களிலிருந்தும் விடுபடுகிறோக்ஷனோ, அப்க்ஷபோது அவன்
பரம கதிடய, கிருஷ்ண உணர்டவ அடைகிறோன். எல்லோ களங்கத்திலிருந்தும்
விடுபட்ை பக்குவமோன நிடல கிருஷ்ண உணர்க்ஷவ. இது பகவத் கீ டதயில் (7.28)
உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது :
க்ஷயஷோம் த்வந்த-கதம் போபம்
ஜனோனோம் புண்ய-கர்மணோம்
க்ஷத த்வ்ந்த்வ-க்ஷமோஹ-நிர்முக்தோ
பஐந்க்ஷத மோம் த்ருை-வ்ருதோ:

'பற்பல ஜன்மங்கள் புண்ணியம் தசய்த பின், எல்லோக் களங்கங்ளிலிருந்தும்

மோடயயின் எல்லோ இருடமகளிலிருந்தும் முழுடமயோக விடுபட்ைவன் ,
இடறவனின் திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில் ஈடுபடுபவனோகிறோன்.'

பதம் 6.46 - தபஸ்விப்₄க்ஷயோ(அ)தி₄க்ஷகோ

तपशस्वभ्योऽशधको योगी ज्ञाशनभ्योऽशप र्तोऽशधक: ।

कर्तर्भ्यश्चाशधको योगी तस्र्ाद्योगी भवाजुमन ॥ ४६ ॥
தபஸ்விப்₄க்ஷயோ(அ)தி₄க்ஷகோ க்ஷயோகீ ₃ ஜ்ஞோனிப்₄க்ஷயோ(அ)பி மக்ஷதோ(அ)தி₄க: |

கர்மிப்₄யஷ்₂சோதி₄க்ஷகோ க்ஷயோகீ ₃ தஸ்மோத்₃க்ஷயோகீ ₃ ப₄வோர்ஜுன || 6-46 ||

தபஸ்விப்₄ய꞉ — தவம் புரிபவடனவிை; அதி₄க꞉ — சிறந்தவன்; க்ஷயோகீ ₃ — க்ஷயோகி;

ஜ்ஞோனிப்₄ய꞉ — ஞோனிடயவிை; அபி — க்ஷமலும்; மத꞉ — கருதப்படுகிறோன்; அதி₄க꞉ —
சிறந்தவனோக; கர்மிப்₄ய꞉ — பலன்க்ஷநோக்கிச் தசயல்படுபவடனவிை; ச — க்ஷமலும்;
அதி₄க꞉ — சிறந்தவனோக; க்ஷயோகீ ₃ — க்ஷயோகி; தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; க்ஷயோகீ ₃ — க்ஷயோகி; ப₄வ
— ஆவோயோக; அர்ஜுன — ஓ அர்ஜுனோ.

தமோழிதபயர்ப்பு

தவம்புரிபவன், ஞோனி, மற்றும் பலடன எதிர்போர்த்து

தசயல்படுபவடனக் கோட்டிலும், க்ஷயோகி சிறந்தவனோவோன். எனக்ஷவ,
அர்ஜுனோ, எல்லோச் சூழ்நிடலகளிலும் க்ஷயோகியோக இருப்போயோக.

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 311

 தபோருளுடர

க்ஷயோகத்டதப் பற்றிப் க்ஷபசும்க்ஷபோது, நோம் நமது உணர்விடன பரம பூரண

சத்தியத்துைன் இடணப்படதப் பற்றி குறிப்பிடுகின்க்ஷறோம். இடணப்பதற்கோன
வழிமுடற அதன் குறிப்பிட்ை பயிற்சிடயப் தபோறுத்து பல்க்ஷவறு
பயிற்சியோளர்களோல் தவவ்க்ஷவறு விதமோக தபயரிைப்பட்டுள்ளது. இந்த இடணப்பு
முடற, பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களோல் நிடறந்திருக்கும்க்ஷபோது கர்மக்ஷயோகம்
எனப்படுகிறது, ஞோனத்தோல் நிடறந்திருக்கும்க்ஷபோது ஞோன க்ஷயோகம் எனப்படுகிறது,
முழுமுதற் கைவுளுைனோன பக்தித் ததோண்டினோல் நிடறந்திருக்கும்க்ஷபோது பக்தி
க்ஷயோகம் எனப்படுகின்றது. எல்லோ க்ஷயோகங்களிலும் இறுதி பக்குவநிடல, பக்தி
க்ஷயோகம் எனப்படும் கிருஷ்ண உணர்க்ஷவ, இஃது அடுத்த பதத்தில் விளக்கப்படும்.
இந்த பதத்தில் க்ஷயோகத்தின் உன்னத நிடலடய இடறவன் உறுதிப்படுத்தியுள்ளோர்,
ஆனோல் அது பக்தி க்ஷயோகத்டத விை உயர்ந்தது என்று அவர் குறிப்பிைவில்டல.
பக்தி க்ஷயோகக்ஷம பூரண ஆன்மீ க ஞோனமோகும்; எனக்ஷவ, க்ஷவதறதுவும் இடதவிை
உயர்ந்ததோக முடியோது. ஆத்ம ஞோனம் இல்லோத தவம் பக்குவமற்றதோகும். முழு
முதற் கைவுளிைம் சரணடையோத ஞோனமும் பக்குவமற்றதோகும். க்ஷமலும், கிருஷ்ண
உணர்வற்ற பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல், தவறும் கோல விரயக்ஷம. எனக்ஷவ, இங்கு மிகவும்
புகழப்படும் க்ஷயோகப் பயிற்சி பக்தி க்ஷயோகக்ஷமயோகும், இது பின்வரும் பதத்தில்
க்ஷமலும் ததளிவோக விளக்கப்பட்டுள்ளது.

பதம் 6.47 - க்ஷயோகி₃நோமபி ஸர்க்ஷவஷோம்

योशगनार्शप सवेषां र्द्गतेनाततरात्र्ना ।

श्रद्धावातभजते यो र्ां स र्े युक्ततर्ो र्त: ॥ ४७ ॥
க்ஷயோகி₃நோமபி ஸர்க்ஷவஷோம் மத்₃க₃க்ஷதனோந்தரோத்மனோ |

ஷ்₂ரத்₃தோ₄வோன்ப₄ஜக்ஷத க்ஷயோ மோம் ஸ க்ஷம யுக்ததக்ஷமோ மத: || 6-47 ||

க்ஷயோகி₃னோம் — க்ஷயோகிகளில்; அபி — க்ஷமலும்; ஸர்க்ஷவஷோம் — எல்லோவித; மத்-க₃க்ஷதன

— என்னில் நிடலத்த எப்க்ஷபோதும் என்டனக்ஷய எண்ணிக் தகோண்டுள்ள; அந்த꞉-
ஆத்மனோ — தனக்குள்; ஷ்₂ரத்₃தோ₄-வோன் — முழு நம்பிக்டகயுைன்; ப₄ஜக்ஷத —
திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டு புரிகிறோன்; ய꞉ — எவதனோருவன்; மோம் — எனக்கு
(முழுமுதற் கைவுளுக்கு); ஸ꞉ — அவன்; க்ஷம — என்னோல்; யுக்த-தம꞉ — மிகச்சிறந்த
க்ஷயோகியோக; மத꞉ — கருதப்படுகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷமலும், எல்லோ க்ஷயோகிகளுக்கு மத்தியில், எவதனோருவன் தபரும்

நம்பிக்டகயுைன் எப்க்ஷபோதும் என்னில் நிடலத்து, தன்னுள் என்டன
எண்ணி, எனக்கு திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டு புரிகின்றோக்ஷனோ, அவக்ஷன
க்ஷயோகத்தில் என்னுைன் மிகவும் தநருங்கியவனும் எல்லோடரயும்விை
உயர்ந்தவனும் ஆவோன். இதுக்ஷவ எனது அபிப்பிரோயம்.

தபோருளுடர

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 312

பஜக்ஷத என்னும் தசோல் இங்கு மிகவும் முக்கியமோனதோகும். பஜக்ஷத என்னும்
தசோல், பஜ் என்னும் விடனச்தசோல்லிலிருந்து வருவது. இவ்விடனச்தசோல்
'க்ஷசடவ ' என்னும் தபோருளில் உபக்ஷயோகிக்கப்படுவதோகும். 'வழிபடுதல்' எனும் தமிழ்
தசோல் பஜ் எனும் தபோருளில் உபக்ஷயோகப்படுத்த முடியோததோகும். வழிபடுதல்
என்றோல் தகுந்த நபருக்கு மதிப்பும் மரியோடதயும் அளித்து வணங்குவது என்று
தபோருள். ஆனோல் அன்புைனும் நம்பிக்டகயுைனும் ததோண்டு புரிவது என்பது
புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளுக்கு மட்டுக்ஷம உரியதோகும். ஒருவன்
மதிப்புமிக்க மனிதடனக்ஷயோ , க்ஷதவடரக்ஷயோ வழிபைோமல் இருக்க முடியும் , அவடன
பண்பற்றவன் என்று அடழக்கலோம்; ஆனோல் முழு முதற் கைவுளுக்குத் ததோண்டு
புரிவடத எவரும் தவிர்க்க முடியோது, அவ்வோறு தவிர்ப்பவன் கடுடமயோன
இகழ்ச்சிக்கு உள்ளோவோன். ஒவ்தவோரு உயிர்வோழியும் பரம புருஷ பகவோனின்
அம்சம் என்பதோல், அவர்கள் ஒவ்தவோருவரும் தங்களது ஸ்வரூப நிடலயில்
முழுமுதற் கைவுளுக்கு ததோண்ைோற்ற கைடமப்பட்ைவர்கள். இவ்வோறு தசய்யத்
தவறுபவன் வழ்ச்சியடைகிறோன்.
ீ போகவதம் (11.5.3) இதடனப் பின்வருமோறு
உறுதிப்படுத்துகின்றது:
ய ஏஷோம் புருஷம் ஸோேோத்
ஆத்ம-ப்ரபவம் ஈஷ்வரம்
ந பஜந்த்-யவஜோனந்தி ஸ்தோனோத்
ப்ரஷ்ைோ: பதந்த்-யத:

'எல்லோ உயிர்வோழிகளின் மூலமோன ஆதி புருஷருக்கு ததோண்டு தசய்வது எனும்

தனது கைடமடய நிரோகரிப்பவன், எவனோக இருந்தோலும், அவன் நிச்சயமோக தனது
ஸ்தோனத்திலிருந்து வழ்ச்சியடைவோன்.
ீ '

இந்தப் பதத்திலும் பஜந்தி எனும் தசோல் உபக்ஷயோகிக்கப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ , பஜந்தி

எனும் தசோல் பரம புருஷ பகவோனுக்கு மட்டுக்ஷம தபோருந்துவதோகும் , ஆனோல்
'வழிபடுதல்' எனும் தசோல்டல க்ஷதவர்களுக்க்ஷகோ, சோதோரண ஓர் உயிர்வோழிக்க்ஷகோ
கூை உபக்ஷயோகிக்கலோம். ஸ்ரீமத் போகவதத்தின் இப்பதத்தில் உபக்ஷயோகிக்கப்பட்டுள்ள
அவஜோனந்தி எனும் தசோல் பகவத் கீ டதயிலும் கோணப்படுகின்றது. அவஜோனந்தி
மோம் மூைோ:—'மூைர்களும் அக்ஷயோக்கியர்களும் மட்டுக்ஷம புருக்ஷஷோத்தமரோன
முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணடர இழிந்துடரக்கின்றனர்.' பகவோனுக்குத்
ததோண்டு தசய்யும் மனப்போன்டம இல்லோத இத்தகு மூைர்கள் , பகவத் கீ டதக்கு
வியோக்கியோனம் எழுதத் ததோைங்கி விடுகின்றனர். இதன் கோரணத்தோல் பஜந்தி
எனும் தசோல்லுக்கும், 'வழிபடுதல்' எனும் தசோல்லுக்கும் உள்ள க்ஷவறுபோட்டை
அவர்களோல் முடறயோக கோண முடிவதில்டல.

எல்லோ க்ஷயோகப் பயிற்சிகளும் பக்தி க்ஷயோகத்தில் நிடறவு தபறுகின்றன. மற்ற

எல்லோ க்ஷயோகங்களும் பக்தி க்ஷயோகத்தில் உள்ள பக்தி எனும் நிடலக்கு
வருவதற்கோன முடறகக்ஷளயோகும். க்ஷயோகம் என்றோல் உண்டமயில் பக்தி
க்ஷயோகம்தோன்; மற்ற க்ஷயோகங்கள் அடனத்தும் பக்தி க்ஷயோகம் எனும் இலக்டக
க்ஷநோக்கிய படிக்கற்கக்ஷள. கர்ம க்ஷயோகத்தில் ததோைங்கி பக்தி க்ஷயோகத்தில்
முடியக்கூடிய ஆன்மீ கத் தன்னுணர்வுப் போடத மிகவும் நீண்ைதோகும். பலடன
எதிர்போர்க்கோமல் தசய்யப்படும் கர்ம க்ஷயோகம் இப்போடதயின் ஆரம்பமோகும்.
கர்மக்ஷயோகம், ஞோனத்திலும் துறவிலும் உயர்ச்சிதபறும்க்ஷபோது , அந்நிடல ஞோன
க்ஷயோகம் என்று அடழக்கப்படுகின்றது. ஞோன க்ஷயோகம், பல்க்ஷவறு உைல்நிடல

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 313

முடறகளோல் பரமோத்மோ மீ தோன தியோனத்தில் உயர்ச்சி தபற்று, மனம் அவரில்
நிடலதபறும்க்ஷபோது, அந்நிடல அஷ்ைோங்க க்ஷயோகம் எனப்படுகின்றது. க்ஷமலும்,
எப்க்ஷபோது ஒருவன் அஷ்ைோங்க க்ஷயோகத்டதயும் தோண்டி, பரம புருஷ பகவோனோன
கிருஷ்ணடர அடைகின்றோக்ஷனோ, அந்த இறுதி நிடல பக்தி க்ஷயோகம் என்று
அடழக்கப்படுகின்றது. உண்டமயில், பக்தி க்ஷயோகக்ஷம இறுதிக் குறிக்க்ஷகோளோகும்,
ஆனோல் பக்தி க்ஷயோகத்டத நுண்டமயோக ஆய்வதற்கு மற்ற க்ஷயோகங்கடளயும்
புரிந்து தகோள்ள க்ஷவண்டும். எனக்ஷவ, முன்க்ஷனற்றப் போடதயில் உள்ள க்ஷயோகி,
நித்தியமோன நல்ல அதிர்ஷ்ைமோன போடதயில் உள்ளோன். ஒரு குறிப்பிட்ை
நிடலயில் பற்றுக் தகோண்டு, அந்நிடலயிலிருந்து முன்க்ஷனற்றமடையோமல்
இருக்கும் க்ஷயோகி, அந்த குறிப்பிட்ை தபயரோல் (கர்ம க்ஷயோகி, ஞோன க்ஷயோகி, அல்லது,
தியோன க்ஷயோகி, ரோஜ க்ஷயோகி, ஹை க்ஷயோகி க்ஷபோன்ற பல தபயர்களில்)
அடழக்கப்படுகின்றோன். பக்தி க்ஷயோக நிடலக்கு வருமளவிற்கு ஒருவன்
அதிர்ஷ்ைம் தபற்றிருந்தோல், அவன் மற்ற க்ஷயோகங்கள் அடனத்டதயும் கைந்து
விட்ைவனோக அறியப்பை க்ஷவண்டும். எனக்ஷவ, கிருஷ்ண உணர்க்ஷவ க்ஷயோகத்தின் மிக
உன்னத நிடலயோகும். நோம் இமயமடல என்று குறிப்பிடும்க்ஷபோது உலகின்
மிகவுயர்ந்த மடலடயக் குறிப்பிடுகிக்ஷறோம், அதில் மிகவுயர்ந்த சிகரமோன
எவதரஸ்ட், இறுதியோக கருதப்படுவதுக்ஷபோல, க்ஷயோகங்களில் உயர்ந்தது பக்தி
க்ஷயோகம்.

பக்தி க்ஷயோகத்தின் போடதயில் கிருஷ்ண உணர்விற்கு வருவதற்கு ஒருவன்

மிகவும் நல்லதிர்ஷ்ைம் தசய்திருக்க க்ஷவண்டும், இந்த பக்தி க்ஷயோக்தின் மூலம்,
க்ஷவதங்களின் வழிகோட்டுதலின் அடிப்படையில் அவன் நன்றோக நிடல தபற்று
வோழ முடியும். ஒரு சீர்மிகு க்ஷயோகி, சியோமசுந்தரர் என்று அடழக்கப்படும்
கிருஷ்ணரின் மீ து தனது கவனத்டத ஒருமுகப்படுத்த க்ஷவண்டும். அவர், தனது
அழகிய க்ஷமக வர்ண திருக்ஷமனியுைனும், சூரியடனப் க்ஷபோன்று பிரகோசிக்கும்
தோமடர முகத்துைனும், ஆபரணங்களுைனும், பிரகோசிக்கும் உடைகளுைனும், பூ
மோடலகளோல் அலங்கரிக்கப்பட்டும் கோட்சியளிக்கின்றோர். பிரம்மக்ஷஜோதி
என்றடழக்கப்படும் தனது பிரமோண்ைமோன க்ஷதஜஸின் மூலம் அவர் எல்லோ
திடசகடளயும் பிரகோசப்படுத்துகிறோர். அவர், இரோமர், நரசிம்மர், வரோஹர், பரம
புருஷ பகவோனோன கிருஷ்ணர் க்ஷபோன்ற பல்க்ஷவறு ரூபங்களில் அவதரிக்கின்றோர்.
அவர் சோதோரண மனிதடனப்க்ஷபோல அன்டன யக்ஷசோடதயின் டமந்தனோகத்
க்ஷதோன்றுகிறோர், க்ஷமலும், கிருஷ்ணர், க்ஷகோவிந்தன், வோசுக்ஷதவர் எனப் பல்க்ஷவறு
தபயர்களோல் அறியப்படுகிறோர். அவக்ஷர பக்குவமோன குழந்டத , கணவர், நண்பர்,
மற்றும் எஜமோனர்; அவர் எல்லோவித டபவங்களும் திவ்ய குணங்களும் நிரம்பப்
தபற்றவர். பகவோனின் இத்தகு இயல்புகடளப் பற்றிய பூரண உணர்வில்
இருப்பவன், மிக உன்னதமோன க்ஷயோகி என்று அடழக்கப்படுகின்றோன்.

க்ஷயோகத்தின் இத்தகு உயர்ந்த பக்குவநிடல பக்தி க்ஷயோகத்தில் மட்டுக்ஷம

அடையப்பைக் கூடியது. இஃது எல்லோ க்ஷவத இலக்கியங்களிலும் உறுதி
தசய்யப்பட்டுள்ளது:
யஸ்ய க்ஷதக்ஷவ பரோ பக்திர்
யதோ க்ஷதக்ஷவ ததோ கு தரௌ
தஸ்டயக்ஷத கதிதோ ஹ்யர்தோ:
ப்ரகோஷந்க்ஷத மஹோத்மன:

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 314

'இடறவனிைமும் ஆன்மீ க குருவிைமும் அடசயோத நம்பிக்டகயுடைய
மகோத்மோக்களுக்கு மட்டுக்ஷம, க்ஷவத ஞோனத்தின் முக்கியக் கருத்துக்கள் அடனத்தும்
தோமோகக்ஷவ தவளிப்படுத்தப்படுகின்றன.' (ஷ்க்ஷவதோஷ்வதர உபநிஷத் 6.23)

பக்திர் அஸ்ய பஜனம் தத் இஹோமுத்க்ஷரோபோதி-டநரோஸ்க்ஷயனோமுஷ்மின் மன:-

கல்பனம், ஏதத் ஏவ டநஷ்கர்ம்யம். 'பக்தி என்றோல், இப்பிறவி, மறுபிறவி
இரண்டிற்குமோன எல்லோவித ஜை இலோப ஆடசகளிலிருந்தும் விடுபட்டு ,
பகவோனுக்கு அன்புத் ததோண்டு புரிவதோகும். அத்தகு ஆடசகள் ஏதுமின்றி மனடத
முழுடமயோக பரம புருஷ பகவோனிைம் அர்ப்பணிக்க க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ
டநஷ்கர்ம்ய என்பதன் க்ஷநோக்கமோகும்.' (க்ஷகோபோல-தோபன ீ உபநிஷத் 1.15)

இடவக்ஷய, க்ஷயோக முடறயின் மிகவுயர்ந்த பக்குவ நிடலயோன பக்திடய (கிருஷ்ண

உணர்விடன) தசயலோற்றும் முடறகளில் சிலவோகும்.

ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டதயின் 'தியோன க்ஷயோகம்' என்னும் ஆறோம் அத்தியோயத்திற்கோன

பக்தி க்ஷவதோந்த தபோருளுடரகள் இத்துைன் நிடறவடைகின்றன.

6. தியோன க்ஷயோகம் 47 verses Page 315

 7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses

பதம் 7.1 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச மய்ய

श्रीभगवानुवाच
र्य्यासक्तर्ना: पाथम योगं युञ्जतर्दाश्रय: ।
असंियं सर्रं र्ां यथा ज्ञास्यशस तच्छृ णु ॥ १ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச
மய்யோஸக்தமனோ: போர்த₂ க்ஷயோக₃ம் யுஞ்ஜன்மதோ₃ஷ்₂ரய: |

அஸம்ஷ₂யம் ஸமக்₃ரம் மோம் யதோ₂ ஜ்ஞோஸ்யஸி தச்ச்₂ருணு || 7-1 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; மயி — என்னிைம்; ஆஸக்த-

மனோ꞉ — பற்றிய மனதுைன்; போர்த₂ — பிருதோவின் மகக்ஷன; க்ஷயோக₃ம் — க்ஷயோகம்;
யுஞ்ஜன் — இவ்வோறு பயின்று; மத்-ஆஷ்₂ரய꞉ — எனது உணர்வில் (கிருஷ்ண
உணர்வில்); அஸம்ʼஷ₂யம் — சந்க்ஷதகமின்றி; ஸமக்₃ரம் — முழுடமயோக; மோம் —
என்டன; யதோ₂ — எவ்வோறு; ஜ்ஞோஸ்யஸி — நீ அறியலோம்; தத் — அடத; ஷ்₂ருʼணு —
க்ஷகட்க முயல்வோயோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: பிருதோவின் மகக்ஷன,

என்னிைம் பற்றுதல் தகோண்ை மனுதுைன், என்டனப் பற்றிய முழு
உணர்வில், க்ஷயோகத்டதப் பயில்வதன் மூலம் என்டன நீ எவ்வோறு
சந்க்ஷதகம் ஏதுமின்றி முழுடமயோக அறிந்து தகோள்ளலோம் என்படத
இனி க்ஷகட்போயோக.

தபோருளுடர

பகவத் கீ டதயின் இந்த ஏழோம் அத்தியோயத்தில் கிருஷ்ண உணர்வின் இயல்பு

முழுடமயோக விவரிக்கப்பட்டுள்ளது. கிருஷ்ணர் எல்லோ வித ஐஸ்வர்யங்கடளயும்
முழுடமயோக உடையவர். அவர் எவ்வோறு அத்தகு ஐஸ்வர்யங்கடள
தவளிப்படுத்துகிறோர் என்பது இங்கு விளக்கப்படுகிறன்றது. க்ஷமலும், கிருஷ்ணரிைம்
பற்றுதல் தகோள்ளக்கூடிய நோன்கு வித அதிர்ஷ்ை சோலிகளும் , கிருஷ்ணடர
ஒருக்ஷபோதும் ஏற்கோத நோன்கு வித துரதிர்ஷ்ைசோலிகளும் இவ்வத்தியோயத்தில்
விவரிக்கப்பட்டுள்ளனர்.

பகவத் கீ டதயின் முதல் ஆறு அத்தியோயங்களில், உயிர்வோழி, ஓர் ஆன்மீ க ஆத்மோ

என்றும், ஜைத்திற்கு அப்போற்பட்ைவன் என்றும் , பலவித க்ஷயோகப் பயிற்சிகளின்
மூலம் தன்னுணர்வு நிடலக்கு தன்டன உயர்த்திக் தகோள்ளும் தகுதி வோய்ந்தவன்
என்றும் விவரிக்கப்பட்டுள்ளோன். ஆறோம் அத்தியோயத்தின் இறுதியில், கிருஷ்ணரின்
மீ து மனடத நிடலநிறுத்துவக்ஷத (க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், கிருஷ்ண உணர்க்ஷவ)
எல்லோ க்ஷயோகங்களிலும் உயர்ந்தது என்று ததளிவோகக் கூறப்பட்ைது. கிருஷ்ணரின்
மீ து மனடத நிடலநிறுத்துவதோல் மட்டுக்ஷம பூரண உண்டமடய முழுடமயோக

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 316

அறிய முடியுக்ஷம தவிர, க்ஷவறு விதங்களோல் அல்ல. அருவ பிரம்மக்ஷஜோதிடயக்ஷயோ
இதயத்தில் வோழும் பரமோத்மோடவக்ஷயோ உணர்தல், பூரண உண்டமடயப் பற்றிய
பக்குவமோன அறிவல்ல; ஏதனனில் அடவ பூரண உண்டமயின் ஒரு பகுதிக்ஷய.
பூரணமோன விஞ்ஞோன அறிவு கிருஷ்ணக்ஷர, க்ஷமலும், கிருஷ்ண உணர்வில்
இருப்பவனுக்கு எல்லோம் தவளிப்படுத்தப்படுகின்றது. பூரண கிருஷ்ண உணர்வில்
இருப்பவன், சந்க்ஷதகத்திற்கு அப்போற்பட்ை உன்னத ஞோனம் கிருஷ்ணக்ஷர என்படத
அறிவோன். பல்க்ஷவறு விதமோன க்ஷயோக முடறகள் கிருஷ்ண உணர்வு என்னும்
போடதயின் படிக்கட்டுகக்ஷள. கிருஷ்ண உணர்விடன க்ஷநரடியோக ஏற்பவன்,
பிரம்மக்ஷஜோதிடயயும் பரமோத்மோடவயும் தோனோகக்ஷவ முழுடமயோக அறிகிறோன்.
கிருஷ்ண உணர்வு என்னும் க்ஷயோகத்டதப் பயில்வதன் மூலம் , பூரண உண்டம,
ஜீவோத்மோக்கள், ஜைஇயற்டக, இவற்றின் உபகரணங்களுைன் கூடிய க்ஷதோற்றங்கள்
என, எல்லோவற்டறயும் ஒருவன் அறிகின்றோன்.

எனக்ஷவ, க்ஷயோகப் பயிற்சியிடன ஆறோம் அத்தியோயத்தின் இறுதிப் பதத்தில்

வழிகோட்டியுள்ளபடி ததோைங்க க்ஷவண்டும். பரமனோன கிருஷ்ணரின் மீ து மனடத
நிடலநிறுத்துவது, ஸ்ரவணத்டத முதலோவதோகவும் முக்கியமோனதோவும் தகோண்ை
ஒன்பது வித பக்திக் ததோண்டு தநறிகளோல் சோத்தியமோகின்றது. எனக்ஷவதோன் ,
பகவோன், தச் ச்ருணு, “என்னிைமிருந்து க்ஷகள்” என்று அர்ஜுனனிைம் கூறுகிறோர்.
கிருஷ்ணடரவிை உயர்ந்த அதிகோரி எவரும் இருக்க முடியோது; எனக்ஷவ,
அவரிைமிருந்து க்ஷகட்பதோல் பக்குவமோன கிருஷ்ண பக்தனோவதற்கோன மோதபரும்
வோய்ப்பிடன ஒருவன் அடைகிறோன். எனக்ஷவ, கிருஷ்ணரிைமிருந்து க்ஷநடியோகக்ஷவோ,
அவரது தூய பக்தரிைமிருந்க்ஷதோ க்ஷகட்க க்ஷவண்டும்—ஸ்ரீ ஏட்டுக் கல்வியோல்
தடலக்கனம் தகோண்ை பக்தியற்ற நபரிைமிருந்து அல்ல.

பூரண உண்டமயும் பரம புருஷ பகவோனுமோன கிருஷ்ணடர புரிந்து

தகோள்வதற்கோன இந்த வழிமுடற, ஸ்ரீமத் போகவதத்தின் முதல் கோண்ைத்தின்
இரண்ைோம் அத்தியோயத்தில் பின்வருமோறு விளக்கப்பட்டுள்ளது.
ஷ்ருண்வதோம் ஸ்வ-கதோ: க்ருஷ்ண :
புண்ய - ஷ்ரவண –கீ ர்தன:
ஹ்ருத் – யந்த: - ஸ்க்ஷதோ ஹ்ய-ப த்ரோணி
விதுக்ஷனோதி ஸுஹ்ருத் ஸதோம்
நஷ்ை- ப்ரோக்ஷயஷ்வ் அப த் க்ஷரஷு
நித்யம் போகவத-க்ஷஸவயோ
பகவத்-யுத்தம- ஷ் க்ஷலோக்ஷக
பக்திர் பவதி டநஷ்டிகீ
ததோ ரஜஸ்-தக்ஷமோ-போவோ:
கோம க்ஷலோபோத யஷ் ச க்ஷய
க்ஷசத ஏடதர் அனோவித்தம்
ஸ்திதம் ஸத்த்க்ஷவ ப்ரஸீததி
ஏவம் ப்ரஸ்ன்ன-மனக்ஷஸோ
பகவத் – பக்தி-க்ஷயோகத:
பகவத்-தத்த்வ –விக்ஞோனம்
முக்த-ஸங்கஸ்ய ஜோயக்ஷத
பித்யக்ஷத ஹ்ருத ய –க்ரந்திஷ்
சித்யந்க்ஷத ஸர்வ-ஸம்ஷயோ:

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 317

 ேீயந்க்ஷத சோஸ்ய கர்மோணி
த்ருஷ்ை ஏவோத்மன ீஷ்வக்ஷர

“க்ஷவத இலக்கியங்களிலிருந்க்ஷதோ,(பகவத் கீ டத மூலமோக) கிருஷ்ணரிைமிருந்க்ஷத

க்ஷநரடியோகக்ஷவோ, அவடரப் பற்றி க்ஷகட்பது மிகச்சிறந்த புண்ணியச் தசயலோகும்.
எல்லோரது இதயங்களிலும் உடறயும் பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், தன்டனப் பற்றி
இவ்வோறு க்ஷகட்பதில் இடையறோது ஈடுபட்டுள்ள பக்தனிைம், மிகச்சிறந்த
நண்படனப் க்ஷபோன்று தசயல்பட்டு அவடனத் தூய்டமப்படுத்துகிறோர். இவ்விதமோக ,
தன்னுள் உறங்கிக் தகோண்டிருக்கும் திவ்ய ஞோனத்டத பக்தன் இயற்டகயோகக்ஷவ
வளர்த்துக்தகோள்கிறோன். போகவதத்திலிருந்தும் பக்தர்களிைமிருந்தும் கிருஷ்ணடரப்
பற்றி க்ஷமன்க்ஷமலும் க்ஷகட்பதோல், பகவோனின் பக்தித் ததோண்டில் அவன் உறுதியோக
நிடலதபறுகிறோன். பக்தித் ததோண்டின் வளர்ச்சியினோல் ரக்ஷஜோ குணத்திலிருந்தும்
தக்ஷமோ குணத்திலிருந்தும் விடுபடுகிறோன், அதன் மூலம் கோமமும் க்ஷபரோடசயும்
அழிவுறுகின்றன. இக்களங்கங்கள் கழுவப்பட்ைவுைன், சோதகன் சுத்த ஸத்வ
குணத்தில் நிடலதபற்று, பக்தித் ததோண்டில் புத்துணர்வு தகோண்டு, இடற
விஞ்ஞோனத்டத பக்குவமோக அறிகின்றோன். இவ்வோறோக பக்தி க்ஷயோகம் ஜைப் பற்று
எனும் கடினமோன முடிச்டச அறுத்து, அஸம்ஷயம்- ஸமக்ரம், பரம பூரண
உண்டமயோன முழுமுதற் கைவுடள அறியும் நிடலக்கு, ஒருவடன உைனடியோக
உயர்த்துகிறது.” (போகவதம் 1.2.17-21). எனக்ஷவ,கிருஷ்ணரிைமிருந்க்ஷதோ, கிருஷ்ண
உணர்விலுள்ள அவரது பக்தரிைமிருந்க்ஷதோ க்ஷகட்பதோல் மட்டுக்ஷம கிருஷ்ண
விஞ்ஞோனத்டத புரிந்து தகோள்ள இயலும்.

பதம் 7.2 - ஜ்ஞோனம் க்ஷத(அ)ஹம் ஸவி

ज्ञानं तेऽहं सशवज्ञानशर्दं वक्ष्याम्यिेषत: ।

यज्ज्ञात्वा नेह भूयोऽतयज्ज्ञातव्यर्वशिष्टयते ॥ २ ॥
ஜ்ஞோனம் க்ஷத(அ)ஹம் ஸவிஜ்ஞோனமித₃ம் வக்ஷ்யோம்யக்ஷஷ₂ஷத: |

யஜ்ஜ்ஞோத்வோ க்ஷநஹ பூ₄க்ஷயோ(அ)ன்யஜ்ஜ்ஞோதவ்யமவஷி₂ஷ்யக்ஷத || 7-2 ||

ஜ்ஞோனம் — ஞோனம் (புலன்கடளக் தகோண்டு அறியும் அசோதோரணமோன அறிவு); க்ஷத

— உனக்கு; அஹம் — நோன்; ஸ — உைன்; விஜ்ஞோனம் — விஞ்ஞோனம் (ஆழமோன
ததய்வக
ீ அறிவு); இத₃ம் — இந்த; வக்ஷ்யோமி — விளக்குகிக்ஷறன்; அக்ஷஷ₂ஷத꞉ —
முழுவதும்; யத் — எடத; ஜ்ஞோத்வோ — அறிவதோல்; ந — இல்டல; இஹ — இவ்வுலகில்;
பூ₄ய꞉ — க்ஷமலும்; அன்யத் — ஏதும் அதிகமோக; ஜ்ஞோதவ்யம் — அறிய க்ஷவண்டியடவ;
அவஷி₂ஷ்யக்ஷத — மீ தமிருப்பது.

தமோழிதபயர்ப்பு

தற்க்ஷபோது, சோதோரண அறிடவயும் ததய்வக

ீ அறிடவயும் நோன் உனக்கு
முழுடமயோக அறிவிக்கின்க்ஷறன். இதடன அறிந்த பின் நீ அறிய
க்ஷவண்டியடவ ஏதும் இருக்கோது.

தபோருளுடர

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 318

ஜைவுலகம், அதற்கு பின்னுள்ள ஆத்மோ, இவ்விரண்டின் மூலம்—ஆகியவற்டற
அறிவக்ஷத முழு அறிவோகும். இதுக்ஷவ திவ்ய ஞோனமோகும். இத்தகு அறிவு
முடறடய விளக்க விரும்புகிறோர் பகவோன்; ஏதனனில், அர்ஜுனன் கிருஷ்ணரின்
அந்தரங்க பக்தனும் நண்பனும் ஆவோன். நோன்கோம் அத்தியோயத்தின் ஆரம்பத்தில்
இடறவனோல் தகோடுக்கப்பட்ை இவ்விளக்கம் இங்கு மீ ண்டும் உறுதி
தசய்யப்படுகின்றது: இடறவனிைமிருந்து க்ஷநரடியோக வரும் சீைத் ததோைரின்
மூலமோக மட்டுக்ஷம முழு அறிடவ அடையமுடியும். எனக்ஷவ, எல்லோ
கோரணங்களுக்கும் கோரணமோகவும் எல்லோ வித க்ஷயோகப் பயிற்சிகளின் தியோனப்
தபோருளோகவும் விளங்கக்கூடிய அறிவின் மூலத்டத அறிந்து தகோள்ளுமளவிற்கு
புத்தியுடையவனோக ஒருவன் இருத்தல் க்ஷவண்டும். எல்லோ கோரணங்களுக்கும்
கோரணத்டத அறியும்க்ஷபோது, அறிய க்ஷவண்டியடவ அடனத்தும் அறியப்பட்டு
விடுகின்றன, க்ஷமலும் அறிய க்ஷவண்டியடவ ஏதுமில்டல. க்ஷவதம் (முண்ைக
உபநிஷத் 1.3) கூறுகின்றது. கஸ்மின் னு பகக்ஷவோ விக்ஞோக்ஷத ஸர்வம் -இதம்
விக்ஞோதம் பவதி.

பதம் 7.3 - மனுஷ்யோணோம் ஸஹஸ்க்ஷரஷு

र्नुष्टयाणां सहस्रेषु कशश्चद्यतशत शसद्धये ।

यततार्शप शसद्धानां कशश्चतर्ां वेशत्त तत्त्वत: ॥ ३ ॥
மனுஷ்யோணோம் ஸஹஸ்க்ஷரஷு கஷ்₂சித்₃யததி ஸித்₃த₄க்ஷய |

யததோமபி ஸித்₃தோ₄னோம் கஷ்₂சின்மோம் க்ஷவத்தி தத்த்வத: || 7-3 ||

மனுஷ்யோணோம் — மனிதர்களில்; ஸஹஸ்க்ஷரஷு — பல்லோயிரம்; கஷ்₂சித் —

ஏக்ஷதனும் ஒருவன்; யததி — முயல்கிறோன்; ஸித்₃த₄க்ஷய — பக்குவத்திற்கோக; யததோம்
— அவ்வோறு முயல்க்ஷவோரில்; அபி — கூை; ஸித்₃தோ₄னோம் — பக்குவத்டத
அடைந்தவரில்; கஷ்₂சித் — ஏக்ஷதனும் ஒருவன்; மோம் — என்டன; க்ஷவத்தி —
அறிகிறோன்; தத்த்வத꞉ — உள்ளபடி.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆயிரமோயிரம் மனிதர்களில் யோக்ஷரனும் ஒருவன் பக்குவமடைய

முயற்சி தசய்யலோம். அவ்வோறு பக்குவமடைந்தவர்களில் கூை
யோக்ஷரனும் ஒருவக்ஷன என்டன உண்டமயோக அறிகிறோன்.

தபோருளுடர

பலதரப்பட்ை மனிதர்கள் உள்ளனர். பல்லோயிரக்கணக்கோன அத்தகு மனிதரில்

யோக்ஷரனும் ஒருவக்ஷர ஆத்மோ என்றோல் என்ன, உைல் என்றோல் என்ன, பூரண
உண்டம என்றோல் என்ன, க்ஷபோன்றவற்டற அறிவதற்கோன திவ்ய உணர்வில்
நோட்ைம் தகோள்கிறோன். மனித சமுதோயம், உண்ணுதல், உறங்குதல், உைலுறவு
தகோள்ளுதல், தற்கோத்துக் தகோள்ளுதல் ஆகிய மிருக நிடலயிக்ஷலக்ஷய தபோதுவோக
இருந்து வருகின்றது; ஆன்மீ க ஞோனத்தில் ஏறக்குடறய யோருக்குக்ஷம
ஆர்வமில்டல. ஆத்மோ, பரமோத்மோ, மற்றும் அவற்டற உணர்வதற்கோன ஞோன

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 319

க்ஷயோகம், தியோன க்ஷயோகம், ஸோங்கிய க்ஷயோகம் (ஜைத்திலிருந்து ஆத்மோடவப்
பிரித்தறிதல்) க்ஷபோன்ற திவ்யமோன ஞோனத்டத வழங்கும் கீ டதயின் முதல் ஆறு
அத்தியோயங்கள், அத்தகு திவ்ய ஞோனத்தில் ஆர்வம் உடையவர்களுக்கோனடவ.
இருப்பினும், கிருஷ்ண உணர்வில் இருப்பவர்களோல் மட்டுக்ஷம கிருஷ்ணடர அறிய
முடியும். மற்ற ஆன்மீ கிகள் அருவ பிரம்மடன உணரலோம் ; ஏதனனில், அது
கிருஷ்ணடர புரிந்து தகோள்வடத விை எளிதோனது. கிருஷ்ணக்ஷர பரம புருஷர்,
அக்ஷத சமயத்தில் அவர் பிரம்ம ஞோனத்திற்கும் பரமோத்ம ஞோனத்திற்கும்
அப்போற்பட்ைவர். க்ஷயோகிகளும் ஞோனிகளும் கிருஷ்ணடர அறியும் தமது
முயற்சியில் குழப்பமடைகின்றனர். அத்டவதிகளில் தடலசிறந்தவரோன ஸ்ரீபோத
சங்கரோசோரியர் தனது கீ டத உடரயில் கிருஷ்ணக்ஷர புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுள் என்படத ஏற்றுக் தகோண்டுள்ளக்ஷபோதிலும், அவடரப் பின்பற்றுக்ஷவோர்
இக்கருத்திடன ஏற்பதில்டல; ஏதனனில், அருவ பிரம்மடனப் பற்றிய திவ்ய
ஞோனம் ஒருவனுக்கு இருந்தோலும் கிருஷ்ணடர அறிவது மிகவும் கடினமோகும்.

கிருஷ்ணக்ஷர பரம புருஷ பகவோன், எல்லோ கோரணங்களுக்கும் கோரணம், ஆதி

புருஷரோன க்ஷகோவிந்தன். ஈஷ்வர: பரம: க்ருஷ்ண ஸச்-சித்–ஆனந்த-விக்ரஹ: /
அனோதிர் ஆதிர் க்ஷகோவிந்த ஸ்ர்வ–கோரண–கோரணம். பக்தரல்லோக்ஷதோர் அவடர
அறிவது மிகவும் கடினம். அத்தடகக்ஷயோர் பக்தியின் போடத மிக எளிதோனது என்று
கூறும்க்ஷபோதிலும், அவர்களோல் இதடனப் பயிற்சி தசய்ய முடியோது. பக்தரல்லோத
அந்தப் பிரிவினர் அறிவிப்பதுக்ஷபோல, பக்தியின் போடத அவ்வளவு எளிதோனதோக
இருப்பின், அவர்கள் ஏன் கடினமோன போடதடய ஏற்க க்ஷவண்டும்? உண்டமயில்
பக்தியின் போடத எளிதோனதல்ல. பக்திடயப் பற்றி அறிவற்ற, அங்கீ கோரமற்ற
சிலரோல் பயிற்சி தசய்யப்படும் தபயரளவு பக்தி க்ஷவண்டுமோனோல் எளிதோனதோக
இருக்கலோம்; ஆனோல் விதிமுடறகளின்படி பயிற்சி தசய்யப்படும்க்ஷபோது, மனக்
கற்படனகளில் வோழும் அறிஞர்களும் தத்துவவோதிகளும் பக்தியின் போடதயிருந்து
விலகி விடுகின்றனர். தனது பக்தி ரஸோம்ருத ஸிந்துவில் ( 1.2.101) ஸ்ரீல ரூப
க்ஷகோஸ்வோமி எழுதுகிறோர்:
ஷ்ருதி- ஸ்ம்ருதி-புரோணோதி–
பஞ்சரோத்ர- விதிம் வினோ
ஐகோந்திகீ ஹக்ஷரர் பக்திர்
உத்போதோடயவ கல்பக்ஷத

“உபநிஷத்துகள், புரோணங்கள், நோரத பஞ்சரோத்ரம் க்ஷபோன்ற அங்கீ கரிக்கபட்ை க்ஷவத

சோஸ்திரங்கடள அலட்சியப்படுத்திய நிடலயில் தசய்யப்படும் பக்திக் ததோண்டு,
சமுதோயத்தில் க்ஷதடவயற்ற ததோந்தரக்ஷவ.”

பிரம்மடன உணர்ந்த அருவவோதியும் பரமோத்மோடவ உணர்ந்த க்ஷயோகியும்,

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணடர யக்ஷசோடதயின்
டமந்தனோகக்ஷவோ அர்ஜுனனின் க்ஷதக்ஷரோட்டியோகக்ஷவோ புரிந்து தகோள்ள முடியோது.
சிறந்த க்ஷதவர்களும் சில சமயங்களில் கிருஷ்ணடரப் பற்றி குழம்புகின்றனர்
(முஹ்யந்தி யத் ஸுரய). மோம் து க்ஷவதந கஷ்சன: “யோரும் என்டன உள்ளபடி
அறிவதில்டல” என்கிறோர் பகவோன். அப்படிக்ஷய எவக்ஷரனும் அவடர
அறிந்திருந்தோலும், ஸ மஹோத்மோ ஸு-துர்லப: “அத்தகு மகோத்மோ மிகவும்
அரிதோனவர்.” எனக்ஷவ, மிகப்தபரிய பண்டிதனோக அல்லது தத்துவவோதியோக
இருந்தோலும், பகவோனுக்கோன பக்தித் ததோண்டிடன பயிற்சி தசய்யோவிடில் , ஒருவன்

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 320

கிருஷ்ணடர உள்ளபடி (தத்த்வத:) அறிய முடியோது. தூய பக்தர்கள் மட்டுக்ஷம
கிருஷ்ணரின் அறிய இயலோத திவ்ய குணங்களில் சிலவற்டற—அவக்ஷர எல்லோ
கோரணங்களுக்கும் கோரணமோக விளங்குதல், அவரது சர்வசக்தி, ஐஸ்வர்யம், அவரது
தசல்வம், புகழ், பலம், அழகு, அறிவு, துறவு ஆகியவற்டற—அறிய முடியும்;
ஏதனனில், கிருஷ்ணர் தமது பக்தர்களிைம் மிகவும் கருடண உடையவர். பிரம்ம
ஞோனத்தின் இறுதிச் தசோல் அவக்ஷர. அவரது பக்தர்கள் மட்டுக்ஷம அவடர உள்ளபடி
உணர முடியும். எனக்ஷவதோன் கூறப்படுகிறது:
அத: ஸ்ரீ- க்ருஷ்ண- நோமோதி
ந பக்ஷவத் க்ரோஹ்யம் இந்த்ரிடய:
க்ஷஸக்ஷவோன்முக்ஷக ஹி ஜிஹ்வோததௌ
ஸ்வயம் ஏவ ஸ்புரத்- யத:

“மழுங்கிய ஜைப்புலன்கடளக் தகோண்டு யோரும் கிருஷ்ணடர உள்ளபடி அறிய

முடியோது. ஆனோல் அவர் தனது பக்தர்களின் திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டினோல்
மகிழ்வுற்று, தன்டன அவர்களுக்கு தவளிப்படுத்துகிறோர்.”
(பக்தி ரஸோம்ருத சிந்து 1.2.234)

பதம் 7.4 - பூ₄மிரோக்ஷபோ(அ)னக்ஷலோ வோயு

भूशर्रापोऽनलो वायु: खं र्नो बुशद्धरे व च ।

अहङ्कार इतीयं र्े शभिा प्रकृ शतरष्टधा ॥ ४ ॥
பூ₄மிரோக்ஷபோ(அ)னக்ஷலோ வோயு: க₂ம் மக்ஷனோ பு₃த்₃தி₄க்ஷரவ ச |

அஹங்கோர இதீயம் க்ஷம பி₄ன்னோ ப்ரக்ருதிரஷ்ைதோ₄ || 7-4 ||

பூ₄மி꞉ — நிலம்; ஆப꞉ — நீர்; அனல꞉ — தநருப்பு; வோயு꞉ — கோற்று; க₂ம் — ஆகோயம்; மன꞉
— மனம்; பு₃த்₃தி₄꞉ — புத்தி; ஏவ — நிச்சயமோக; ச — க்ஷமலும்; அஹங்கோர꞉ —
அஹங்கோரம்; இதி — இவ்வோறு; இயம் — இடவதயல்லோம்; க்ஷம — எனது; பி₄ன்னோ —
பிரிந்த; ப்ரக்ருʼதி꞉ — சக்திகள்; அஷ்ைதோ₄ — எட்டு.

தமோழிதபயர்ப்பு

நிலம், நீர், தநருப்பு, கோற்று, ஆகோயம், மனம், புத்தி, அஹங்கோரம்—இந்த

எட்டும் க்ஷசர்ந்தக்ஷத எனது பிரிந்த ஜை சக்திகளோகும்.

தபோருளுடர

இடற விஞ்ஞோனமோனது இடறவடனயும் அவரது பல்க்ஷவறு சக்திகடளயும்

ஆரோய்வதோகும். ஜை இயற்டக, ப்ரக்ருதி (பகவோனது பல்க்ஷவறு புருஷ
அவதோரங்களின் சக்தி) என்று அடழக்கப்படுகிறது. ஸோத்வத-தந்த்ரங்களில்
ஒன்றோன நோரத பஞ்சரோத்ரத்தில் இது பின்வருமோறு விளக்கப்பட்ைள்ளது
விஷ்க்ஷணோஸ் து த்ரீணி ரூபோணி
புருஷோக் யோன்-யக்ஷதோ விது :
ஏகம் து மஹத : ஸ்ரஷ்ட்ரு

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 321

 த்விதீயம் த்வண்ை - ஸம்ஸ்திதம்
த்ருதீயம் ஸ்ர்வ-பூத-ஸ்தம்
தோனி க்ஞோத்வோ விமுச்யக்ஷத

“ஜைவுலகின் படைப்பிற்கோக, பகவோன் கிருஷ்ணர் மூன்று விஷ்ணு ரூபங்களோக

விரிவடைகிறோர். முதல் விரிவங்கமோன மஹோ விஷ்ணு, மஹத்-தத்த்வ
எனப்படும் தமோத்த ஜை சக்திடயப் படைக்கின்றோர். இரண்ைவோது விரிவங்கமோன
கர்க்ஷபோதகஷோயி விஷ்ணு, எல்லோ பிரபஞ்சத்தின் உள்ளும் நுடழந்து பல்க்ஷவறு
க்ஷவறுபோடுகடள உண்ைோக்குகின்றோர். மூன்றோவது விரிவங்கமோன ேீக்ஷரோதகஷோயி
விஷ்ணு, பரமோத்மோவோக அடனத்து பிரபஞ்சத்தினுள்ளும் எல்லோ இைங்களிலும்
பரவியுள்ளோர். அவர் அணுக்களுக்குள்ளும் இருக்கின்றோர். இந்த மூன்று
விஷ்ணுடவயும் அறிபவர் எவரும் ஜைவுலக பந்தத்திலிருந்து முக்தி தபற
முடியும்.”

பகவோனின் பல்க்ஷவறு சக்திகளில் ஒன்க்ஷற இந்த ஜைவுலகம் , இஃது ஒரு தற்கோலிகத்

க்ஷதோற்றமோகும். ஜைவுலகின் எல்லோ தசயல்களும் பகவோன் கிருஷ்ணரின்
விரிவங்கங்களோன இந்த மூன்று விஷ்ணுவினோல் நைத்தப்படுகின்றன. இந்த
புருஷர்கள், அவதோரங்கள் என்று அடழக்கப்படுகின்றனர். கைவுளின் (கிருஷ்ணரின்)
விஞ்ஞோனத்டத அறியோதவர், இந்த ஜைவுலகம் ஜீவோத்மோக்கள்
அனுபவிப்பதற்கோகக்ஷவ என்றும், ஜீவோத்மோக்கக்ஷள புருஷர்கள் (ஜை சக்தியின்
கோரணமும், அதிகோரிகளும், அனுபவிப்க்ஷபோரும்) என்றும் தபோதுவோக
எண்ணுகின்றனர். பகவத் கீ டதயின்படி இந்த நோத்திக முடிவு தபோய்யோனதோகும்.
தற்க்ஷபோடதய பதத்தில், கிருஷ்ணக்ஷர ஜைத் க்ஷதோற்றத்தின் மூலக் கோரணம் என்று
கூறப்பட்டுள்ளது. ஸ்ரீமத் போகவதமும் இதடன உறுதி தசய்கின்றது. ஜைத்
க்ஷதோற்றத்தின் மூலக்கூறுகள் பகவோனின் பிரிந்த சக்திகளோகும். அருவவோதிகளின்
இறுதி இலக்கோன பிரம்மக்ஷஜோதியும், ஆன்மீ க வோனில் உள்ள ஓர் ஆன்மீ க சக்திக்ஷய.
டவகுண்ை க்ஷலோகங்களில் உள்ளது க்ஷபோன்ற ஆன்மீ க க்ஷவறுபோடுகள்
பிரம்மக்ஷஜோதியில் இல்டல, அருவவோதிகள் இந்த பிரம்மக்ஷஜோதியிடன தங்களது
இறுதியோன நித்தியமோன இலக்கோகக் கருதுகின்றனர். எங்கும் பரவியிருக்கும்
பரமோத்மோவும் ேீக்ஷரோதகஷோயீ விஷ்ணுவின் நிடலயற்ற க்ஷதோற்றக்ஷம. பரமோத்மோ
ஆன்மீ க உலகில் நித்தியமோக க்ஷதோற்றமளிப்பது இல்டல. எனக்ஷவ , உண்டமயோன
பூரண சத்தியம், புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கிருஷ்ணக்ஷர. அவக்ஷர பூரண
சக்தியுடையவர், பலதரப்பட்ை பிரிந்த சக்திகடளயும் அந்தரங்க சக்திகடளயும்
உடையவர்.

ஜை சக்திடயப் தபோறுத்தவடரயில், க்ஷமக்ஷல குறிப்பிட்ை எட்டும் அதன் முக்கியத்

க்ஷதோற்றங்களோகும். இவற்றில் நிலம், நீர், தநருப்பு, கோற்று, ஆகோயம் ஆகிய ஐந்தும்
ஸ்தூல படைப்புகள் என்று அடழக்கப்படுகின்றன, அவற்றினுள் ஐந்து புலன்
விஷயங்களும் அைங்கும். அவற்றிலிருந்து ஒலி, ததோடு உணர்வு, உருவம், சுடவ,
வோசடன ஆகியடவ க்ஷதோன்றுகின்றன. ஜை அறிவியலில் இந்த பத்து விஷயங்கள்
மட்டுக்ஷம உள்ளன. க்ஷவதறதுவும் இல்டல. மனம், புத்தி, அஹங்கோரம் ஆகிய
மூன்றும் தபௌதிகவோதிகளோல் புறக்கணிக்கப்படுகின்றன. மனதின் தசயல்களுைன்
ததோைர்பு தகோள்ளும் தத்துவவோதிகளின் அறிவும் பக்குவமோனதலல்; ஏதனனில்,
இறுதி மூலமோன கிருஷ்ணடர அவர்கள் அறிவதில்டல. “நோன்,” “எனது,” எனும்
எண்ணக்ஷம ஜை வோழ்க்டகக்கு அடிப்படையோக அடமகின்றது—அஹங்கோரம் என்று

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 322

அடழக்கப்படும் இந்த எண்ணம், ஜை இயக்கங்களுக்கோன பத்து புலனுறுப்புகடள
உள்ளைக்கியது. புத்தி என்பது மஹத்- தத்த்வ எனப்படும் தமோத்தம் ஜைப்
படைப்பிடனக் குறிக்கின்றது. இவ்வோறோக, பகவோனின் எட்டு பிரிந்த
சக்திகளிலிருந்து ஜைவுலகின் இருப்பதுநோன்கு மூலகங்களும் க்ஷதோன்றுகின்றன,
இடவக்ஷய நோத்திகத் தன்டம வோய்ந்த ஸோங்கிய தத்துவத்தின் கருப்தபோருளோகும்;
உண்டமயில் கிருஷ்ணரின் சக்திகளிலிருந்து க்ஷதோன்றிய அடவ அவரிைமிருந்து
பிரிந்து இருக்கின்றன, ஆனோல் குன்றிய அறிவுடைய நோத்திக ஸோங்கிய
தத்துவவோதிகள் எல்லோ கோரணங்களுக்கும் கோரணம் கிருஷ்ணக்ஷர என்படத
அறியோர். பகவத் கீ டதயின்படி, ஸோங்கிய தத்துவத்தின் விவோத விஷயம்,
கிருஷ்ணரின் புறச் சக்தியின் க்ஷதோற்றக்ஷம.

பதம் 7.5 - அபக்ஷரயமிதஸ்த்வன்யோம்

अपरे यशर्तस्त्वतयां प्रकृ तत शवशद्ध र्े परार्् ।

जीवभूतां र्हाबाहो ययेदं धायमते जगत् ॥ ५ ॥
அபக்ஷரயமிதஸ்த்வன்யோம் ப்ரக்ருதிம் வித்₃தி₄ க்ஷம பரோம் |

ஜீவபூ₄தோம் மஹோபோ₃க்ஷஹோ யக்ஷயத₃ம் தோ₄ர்யக்ஷத ஜக₃த் || 7-5 ||

அபரோ — தோழ்ந்த; இயம் — இந்த; இத꞉ — இதற்குப்பின்; து — ஆனோல்; அன்யோம் —

மற்தறோரு; ப்ரக்ருʼதிம் — சக்தி; வித்₃தி₄ — அறிய முயல்வோயோக; க்ஷம — எனது; பரோம் —
உயர்ந்த; ஜீவ-பூ₄தோம் — ஜீவோத்மோக்கள்; மஹோ-போ₃க்ஷஹோ — பலம் தபோருந்திய
புயங்கடள உடைக்ஷயோக்ஷன; யயோ — யோரோல்; இத₃ம் — இந்த; தோ₄ர்யக்ஷத —
உபக்ஷயோகிக்கப்படுவது; ஜக₃த் — ஜைவுலகம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பலம் தபோருந்திய புயங்கடள உடைய அர்ஜுனோ, இதற்கு அப்போல்,

என்னுடைய உயந்த சக்தி ஒன்று உள்ளது. இந்த தோழ்ந்த ஜை
இயற்டகயிடன தனது சுயநலனிற்கோக உபக்ஷயோகிக்ககூடிய
ஜீவோத்மோக்கடள அஃது உள்ளைக்கியதோகும்.

தபோருளுடர

ஜீவோத்மோக்கள் பரம புருஷரின் உயர் இயற்டகடய (சக்திடய) க்ஷசர்ந்தவர்கள்

என்பது இங்க்ஷக ததளிவோக கூறப்பட்டுள்ளது. நிலம் , நீர், தநருப்பு, கோற்று, ஆகோயம்,
மனம், புத்தி, அஹங்கோரம் என பல்க்ஷவறு ரூபங்களில் க்ஷதோன்றக்கூடிய ஜைமோனது ,
கீ ழ்நிடல சக்தியோகும். (நிலம் முதலோன) ஸ்தூலம், (மனம் முதலோன) சூட்சுமம்
ஆகிய ஜை இயற்டகயின் இரண்டு படைப்புகளுக்ஷம தோழ்ந்த இயற்டகடயச்
சோர்ந்தடவ. இந்த தோழ்ந்த சக்தியிடன பல்க்ஷவறு க்ஷநோக்கங்களுக்கோக
உபக்ஷயோகிக்கும் உயிர்வோழிகள், பரம புருஷரின் உயர் சக்திடயச் சோர்ந்தவர்கள்.
இந்த உயர் சக்தியோல்தோன் ஜைவுலம் முழுவதும் இயங்குகின்றது. உயர் சக்தியோன
ஜீவோத்மோவினோல் இயக்கப்பைோவிடில், தசயல்படுவதற்கோன சக்தி ஏதும் பிரபஞ்சத்
க்ஷதோற்றத்திைம் இருக்கோது. சக்திகள் எப்க்ஷபோதும் சக்திமோனோல்

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 323

கட்டுப்படுத்தப்படுபடவ, எனக்ஷவ உயிர்வோழிகள் எப்க்ஷபோதும் பகவோனோல்
கட்டுப்படுத்தப்படுகின்றன— அவர்களுக்கு சுதந்திரமோன வோழ்வு கிடையோது.
அறிவற்ற மனிதர்கள் எண்ணுவதுக்ஷபோல, உயிர்வழிகளின் சக்தி ஒருக்ஷபோதும்
பகவோனுடைய சக்திக்கு சமமோனதல்ல. ஜீவோத்மோக்களுக்கும் இடறவனுக்கும்
உள்ள க்ஷவறுபோடு ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் ( 10.87.30) பின்வருமோறு விளக்கப்படுகின்றது.
அபரிமிதோ த்ருவோஸ் தனு-ப்ருக்ஷதோ யதி ஸர்வ-கதோஸ்
தர்ஹி ந ஷோஸ்யக்ஷததி நியக்ஷமோ த்ருவ க்ஷநதரதோ
அஜனி ச யன்-மயம் தத் அவிமுச்ய நியன்த்ரு பக்ஷவத்
ஸமம் அனுஜோனதோம் யத் அமதம் மத-து ஷ்ைதயோ

“நித்தியமோன பரமக்ஷன! உைடலப் தபற்ற ஜீவன்கள், உம்டமப் க்ஷபோன்று எங்கும்

நிடறந்து நித்தியமோனவர்களோக இருந்தோல், உமது கட்டுப்போட்டின் கீ ழ்
இருக்கமோட்ைோர்கள். ஆனோல் அவர்கள் உங்களது நுண்ணிய சக்திகளோக இருக்கும்
கோரணத்தோல், உமது உன்னத கட்டுப்போட்டிற்கு உட்படுகின்றனர். எனக்ஷவ, உமது
கட்டுப்போட்டிற்கு சரணடைவக்ஷத ஜீவனின் உண்டமயோன முக்தியோகும், அந்த
சரணோகதி அவர்கடள மகிழ்விக்கும். அத்தகு ஸ்வரூப நிடலயில் மட்டுக்ஷம
அவர்கள் கட்டுப்படுத்துபவர்களோக இருக்க முடியும். எனக்ஷவ , இடறவனும், ஜீவனும்
எல்லோவிதங்களிலும் சமமோனவர்கள் எனும் அத்டவத் தகோள்டகடளப் பரப்பும்
சிற்றறிவுடைக்ஷயோர், உண்டமயில் தவறோன, களங்கமோன கருத்துக்களோல்
வழிநைத்தப்பட்டுள்ளனர்.”

பரம புருஷரோன கிருஷ்ணர் மட்டுக்ஷம கட்டுப்படுத்துபவர், மற்ற எல்லோ

ஜீவோத்மோக்களும் அவரோல் கட்டுப்படுத்தப்படுபவர்கள். ஜீவோத்மோக்கள் அவரது
உயர் சக்திகள்; ஏதனனில், குணத்தின் அடிப்படையில் அவர்கள் இடறவனுைன்
சமமோக உள்ளனர், ஆனோல் சக்தியின் அளடவப் தபோறுத்த வடர அவர்கள்
என்றுக்ஷம இடறவனுக்கு சமமோனவர்கள் அல்லர். உயர் சக்தியோன ஜீவோத்மோ,
தோழ்ந்த ஜை சக்திகளோன ஸ்தூல, சூட்சும சக்திகடள உபக்ஷயோகிக்கும்க்ஷபோது, தனது
உண்டமயோன ஆன்மீ க மனடதயும் புத்திடயயும் மறந்துவிடுகிறது. ஜீவோத்மோவின்
மீ தோன ஜைத்தின் ஆதிக்கக்ஷம இம்மறதிக்கு கோரணம். ஆனோல் மோய சக்தியோன
ஜைத்தின் தோக்கத்திலிருந்து உயிர்வோழி விடுபடும்க்ஷபோது, அவன் முக்தி என்னும்
நிடலடய அடைகிறோன். ஜை மயக்கத்தின் ஆதிக்கத்தோல், தோன் ஓரு ஜைப்
தபோருள் என்றும், ஜைச் தசோத்துக்கள் அடனத்தும் தனது என்றும் அஹங்கோரம்
எண்ணுகின்றது. இடறவனுைன் எல்லோ விதங்களிலும் ஒன்றோகி விைலோம் என்ற
எண்ணம் உட்பை, எல்லோ தபௌதிக கருத்திலிருந்தும் விடுபடும்க்ஷபோது , அவனது
உண்டம நிடல உணரப்படுகிறது. எனக்ஷவ, கிருஷ்ணரின் பற்பல சக்திகளில்
ஒன்க்ஷற ஜீவோத்மோ என்றும், அந்த ஜீவ சக்தி தபௌதிக களங்கங்களிலிருந்து
தூய்டமயடைந்தவுைன் பூரண கிருஷ்ண உணர்விடன (முக்தி நிடலடய)
அடைகின்றது என்றும் கீ டத உறுதி கூறுவதோக முடிவோகக் கூற முடியும்.

பதம் 7.6 - ஏதத்₃க்ஷயோன ீனி பூ₄தோனி

एतद्योनीशन भूताशन सवामणीत्युपधारय ।

अहं कृ त्नस्य जगत: प्रभव: प्रलयस्तथा ॥ ६ ॥

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 324

 ஏதத்₃க்ஷயோன ீனி பூ₄தோனி ஸர்வோண ீத்யுபதோ₄ரய |

அஹம் க்ருத்ஸ்னஸ்ய ஜக₃த: ப்ரப₄வ: ப்ரலயஸ்ததோ₂ || 7-6 ||

ஏதத் — இவ்விரண்டு இயற்டககள்; க்ஷயோன ீனி — பிறப்பின் மூலம்; பூ₄தோனி — எல்லோ

படைப்புகளும்; ஸர்வோணி — எல்லோ; இதி — இவ்வோறு; உபதோ₄ரய — அறிவோய்;
அஹம் — நோன்; க்ருʼத்ஸ்னஸ்ய — எல்லோம் அைங்கிய; ஜக₃த꞉ — உலகின்; ப்ரப₄வ꞉ —
க்ஷதோற்ற மூலம்; ப்ரலய꞉ — அழிவு; ததோ₂ — அதுக்ஷபோல.

தமோழிதபயர்ப்பு

படைக்கப்பட்ைடவ அடனத்தும் இந்த இரண்டு இயற்டகடயச்

க்ஷசர்ந்தடவக்ஷய. இவ்வுலகில் ஜைமோகவும் ஆன்மீ கமோகவும் இருப்படவ
அடனத்திற்கும், ஆதியும் அந்தமும் நோக்ஷன என்படத நிச்சயமோக
அறிவோயோக.

தபோருளுடர

எடவதயல்லோம் இருக்கின்றக்ஷதோ , அடவயடனத்தும் ஜைம் மற்றும் ஆத்மோவின்

உற்பத்திப் தபோருள்கக்ஷள. ஆத்மோக்ஷவ படைப்பின் ஆதோரம், ஜைம் ஆத்மோவிலிருந்து
படைக்கப்பட்ைதோகும். ஆத்மோ, ஜை வளர்ச்சியின் ஒரு குறிப்பிட்ை நிடலயில்
உண்ைோக்கப்படுவதல்ல. மோறோக, ஜைவுலகம் ஆன்மீ க சக்தியின் அடிப்படையில்
படைக்கப்படுள்ளது. ஆத்மோ இருப்பதோல்தோன் ஜைவுைல் வளர்கின்றது. ஒரு
குழந்டத போல்ய பருவத்திற்கும், பின்னர் இளடமப் பருவத்திற்கும் வளர்வதற்கு
கோரணம், உயர் சக்தியோன ஆத்மோ அதனுள் இருப்பக்ஷத. அதுக்ஷபோலக்ஷவ, மோதபரும்
பிரபஞ்சத் க்ஷதோற்றம் பரமோத்மோவோன விஷ்ணுவினோக்ஷலக்ஷய வளர்கின்றது. இந்த
மோதபரும் பிரபஞ்சத்டத உருவோக்க ஆத்மோவும் ஜைமும் இடணகின்றன,
இவ்விரண்டும் இடறவனின் சக்திகளோகும்; க்ஷமலும் அவக்ஷர எல்லோவற்றிற்கும்
மூல கோரணமோவோர். பவனோனின் நுண்ணிய அம்சமோன ஜீவன் வோனுயர்ந்த
கட்டிைம், தபரிய ததோழிற்சோடல, அல்லது தபரிய நகரத்திற்குக் கூடி கோரணமோக
அடமயலோம், ஆனோல் அவன் தபரிய பிரபஞ்சத்திற்கு கோரணமோக இருக்க
முடியோது. தபரிய பிரபஞ்சத்தின் கோரணம், தபரிய ஆத்மோவோன பரமோத்மோக்ஷவ.
பரமனோன கிருஷ்ணக்ஷர, தபரிய ஆத்மோ, சிறிய ஆத்மோ இரண்டிற்கும் கோரணமோவோர்.
எனக்ஷவ, அவக்ஷர எல்லோ கோரணங்களுக்கும் மூல கோரணமோவோர். இது கை
உபநிஷத்திலும் (2.2.13) உறுதி தசய்யப்படுகிறது. நித்க்ஷயோ நித்யோனோம் க்ஷசதனஷ்
க்ஷசதனோனோம்.

பதம் 7.7 - மத்த: பரதரம் நோன்யத்

र्त्त: परतरं नातयशत्कशञ्चदशस्त धनञ्जय ।

र्शय सवमशर्दं प्रोतं सूत्रे र्शणगणा इव ॥ ७ ॥
மத்த: பரதரம் நோன்யத்கிஞ்சித₃ஸ்தி த₄னஞ்ஜய |

மயி ஸர்வமித₃ம் ப்க்ஷரோதம் ஸூத்க்ஷர மணிக₃ணோ இவ || 7-7 ||

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 325

 மத்த꞉ — என்டனவிை; பர-தரம் — உயர்ந்த; ந — இல்டல; அன்யத் கிஞ்சித் — க்ஷவறு
எதுவும்; அஸ்தி — இருக்க; த₄னம்-ஜய — தசல்வத்டத தவல்க்ஷவோக்ஷன; மயி —
என்னில்; ஸர்வம் — எல்லோம்; இத₃ம் — நோம் கோணும்; ப்க்ஷரோதம் — க்ஷகோர்க்கப்பட்டு;
ஸூத்க்ஷர — நூலில்; மணி-க₃ணோ꞉ — முத்துக்கள்; இவ — க்ஷபோல.

தமோழிதபயர்ப்பு

தசல்வத்டத தவல்க்ஷவோக்ஷன, என்டனவிை உயர்ந்த உண்டம

ஏதுமில்டல. நூலில் முத்துக்கள் க்ஷகோர்க்கப்பட்டுள்ளதுக்ஷபோல,
அடனத்தும் என்டனக்ஷய சோர்ந்துள்ளன.

தபோருளுடர

பரம்தபோருள், உருவமோ அருவமோ என்படதப் பற்றிய தர்க்கம் தபோதுவோக இருந்து

வருகிறது. பகவத் கீ டதடயப் தபோறுத்தவடர பூரண உண்டம, புருக்ஷஷோத்தமரோன
முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணக்ஷர; இஃது ஒவ்தவோரு படியிலும் உறுதி
தசய்யப்படுகின்றது. பூரண உண்டம ஒரு நபக்ஷர என்னும் கருத்து , இப்பதத்தில்
குறிப்போக வலியுறுத்தப்பட்டுள்ளது. புருக்ஷஷோத்தமரோகிய கிருஷ்ணக்ஷர பரம
உண்டம என்பது பிரம்ம சம்ஹிடதயிலும் முடிவு தசய்யப்பட்டுள்ளது: ஈஷ்வர:
பரம: க்ருஷ்ண: ஸச்-சித்-ஆனந்த-விக்ரஹ:, அதோவது, பரம பூரண உண்டம
புருக்ஷஷோத்தமரோகிய போகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணக்ஷர, அவக்ஷர ஆதி புருஷர், எல்லோ
ஆனந்தங்களின் இருப்பிைமோன க்ஷகோவிந்தன் , பூரண ஆனந்தமும் அறிவும் நிரம்பிய
நித்திய ரூபம். எல்லோ கோரணங்களுக்கும் கோரணமோன பரம புருஷக்ஷர பூரண
உண்டம என்பதில் இந்த அதிகோரிகள் எவ்வித சந்க்ஷதகத்திற்கும்
இைமளிக்கவில்டல. இருப்பினும் ஷ்க்ஷவதோஷ்வதர உபநிஷத்தில் (3.10)
தகோடுக்கப்பட்டுள்ள க்ஷவத வோக்கியத்தின் பலத்தில் அருவவோதி விவோதிக்கிறோன்:
தக்ஷதோ யத்-உத்தரதரம் தத் அரூபம் அனோமயம்/ ய ஏதத் விதுர் அம்ருதோஸ் க்ஷத
பவந்தி அக்ஷததக்ஷர து:கம் ஏவோபியந்தி. “ஜைவுலகில், பிரபஞ்சத்தின் முதல்
உயிர்வோழியோன பிரம்மோக்ஷவ க்ஷதவர்கள், மனிதர்கள், மற்றும் மிருகங்களுக்கு
மத்தியில் பரமனோக கருதப்படுகிறோர். ஆனோல் பிரம்மோவிற்கு அப்போல், ஜை
உருவம் இல்லோத, அடனத்து ஜைக் களங்கத்திற்கும் அப்போற்பட்ை உன்னதமோனவர்
உள்ளோர். அவடரப் பற்றி அறிந்தவர்களும் உன்னதமோனவர்களோகின்றனர் ; ஆனோல்
அவடர அறியோதவர்கக்ஷளோ, ஜைவுலகின் துன்பங்கடள அனுபவிக்கின்றனர்.”

அரூபம் என்னும் தசோல்லிற்கு, அருவவோதிகள் மிகுந்த முக்கியத்துவம்

தகோடுக்கின்றனர். ஆனோல் இந்த அரூபம் உருவமற்றதல்ல. இது (க்ஷமக்ஷல
க்ஷமற்க்ஷகோள் கோட்ைப்பட்ை பிரம்ம சம்ஹிடதயில் விளக்கப்பட்டுள்ளதுக்ஷபோல)
ஆனந்தமும் அறிவும் நிரம்பிய திவ்யமோன நித்திய ரூபத்டதக் குறிப்பிடுகின்றது.
ஷ்க்ஷவதோஷ்வதர உபநிஷத்தின் மற்ற பதங்கள் (3.8-9) இதடன பின்வருமோறு உறுதி
தசய்கின்றன.
க்ஷவதோஹம் ஏதம் புருஷம் மஹோந்தம்
ஆதித்ய-வர்ணம் தமஸ: பரஸ்தோத்
தம் ஏவ விதித்வோதி ம்ருத்யும் ஏதி
நோன்ய: பந்தோ வித்யக்ஷத (அ) யனோய

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 326

 யஸ்மோத் பரம் நோபரம் அஸ்தி கிஞ்சித்
யஸ்மோன் நோண ீக்ஷயோ க்ஷநோ ஜ்யோக்ஷயோ (அ) ஸ்தி கிஞ்சித்
வ்ருே இவ ஸ்தப்க்ஷதோ தி வி திஷ்ைத்- க்ஷயகஸ்
க்ஷதக்ஷனதம் பூர்ணம் புருக்ஷஷண ஸ்ர்வம்

“ஜைக் கருத்துக்களின் இருளுக்தகல்லோம் அப்போற்பட்ை திவ்யமோன பரம புருஷ

பகவோடன நோன் அறிக்ஷவன். அவடர அறிபவன் மட்டுக்ஷம பிறப்பு, இறப்பு எனும்
பந்தத்திடனக் கைக்க முடியும். அந்த பரம புருஷடரப் பற்றிய இந்த
ஞோனத்டதவிை முக்திக்கு க்ஷவறு வழியில்டல.

“அந்த பரம புருஷடரவிை உயர்ந்த உண்டம ஏதுமில்டல; ஏதனனில், அவக்ஷர

மிகவுயர்ந்தவர். அவர் மிகச்சிறியடதவிைச் சிறியவர் , மிகப் தபரியடதவிைப்
தபரியவர். அடமதியோன மரத்திடனப் க்ஷபோன்று நிடல தபற்றுள்ள அவர், திவ்ய
வோனிற்கு ஒளியூட்டுகிறோர். மரம் தனது க்ஷவர்கடளப் பரப்புவடதப் க்ஷபோல அவர்
தனது எண்ணற்ற சக்திகடளப் பரப்புகிறோர்.”

இந்தப் பதங்களிலிருந்து, ஜைம், ஆன்மீ கம் எனும் இரண்டு சக்திகடளக் தகோண்டு

எங்கும் நிடறந்துள்ள பரம புருஷ பகவோக்ஷன பரம பூரண உண்டம என்படத
முடிவு தசய்யலோம்.

பதம் 7.8 - ரக்ஷஸோ(அ)ஹமப்ஸு தகௌந்க்ஷதய

रसोऽहर्प्सु कौततेय प्रभाशस्र् िशिसूयमयो: ।

प्रणव: सवमवेदेषु िब्द: खे पौरुषं नृषु ॥ ८ ॥
ரக்ஷஸோ(அ)ஹமப்ஸு தகௌந்க்ஷதய ப்ரபோ₄ஸ்மி ஷ₂ஷி₂ஸூர்யக்ஷயோ: |

ப்ரணவ: ஸர்வக்ஷவக்ஷத₃ஷு ஷ₂ப்₃த₃: க்ஷக₂ தபௌருஷம் ந்ருஷு || 7-8 ||

ரஸ꞉ — சுடவ; அஹம் — நோன்; அப்ஸு — நீரின்; தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின் மகக்ஷன;

ப்ரபோ₄ — ஒளி; அஸ்மி — நோக்ஷன; ஷ₂ஷி₂-ஸூர்யக்ஷயோ꞉ — சந்திர சூரியர்களின்; ப்ரணவ꞉
— அ-உ-ம் எனும் மூன்று எழுத்துக்கள் தகோண்ை ஓம்; ஸர்வ — எல்லோ; க்ஷவக்ஷத₃ஷு
— க்ஷவதங்களில்; ஷ₂ப்₃த₃꞉ — ஒலி; க்ஷக₂ — வோனில்; தபௌருஷம் — திறடம; ந்ருʼஷு —
மனிதரில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

குந்தியின் மகக்ஷன, நோக்ஷன நீரின் சுடவயும், சூரிய சந்திரர்களின்

ஒளியும், க்ஷவத மந்திரங்களின் பிரணவ ஒலியுமோக (ஓம்)
இருக்கின்க்ஷறன்; ஆகோயத்தில் சப்தமோகவும், மனிதரில் திறடமயோகவும்
இருப்பது நோக்ஷன.

தபோருளுடர

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 327

தனது பற்பல தபௌதிக, ஆன்மீ க சக்திகளின் மூலம் கைவுள் எங்கும் நிடறபவரோக
எவ்வோறு இருக்கிறோர் என்படத இப்பதம் விளக்குகிறது. ஆரம்ப நிடலயில் , பரம
புருஷர் அவரது பல்க்ஷவறு சக்திகளின் மூலம் அருவமோக உணரப்படுகிறோர்.
எவ்வோறு சூரியனில் இருக்கும் க்ஷதவன், சூரிய ஒளி எனும் தனது சக்தியோல்
அறியப்படுகிறோக்ஷரோ, அதுக்ஷபோல தனது நித்திய இருப்பிைத்தில் இருக்கும் பகவோன்,
தனது எங்கும் நிடறந்த, பரந்த சக்திகளோல் அறிப்படுகிறோர். நீரின் முக்கியத்
தன்டம அதன் சுடவயோகும். கைல் நீடரக் குடிப்பதற்கு எவரும்
விரும்புவதில்டல; ஏதனனில், அதன் நற்சுடவ உப்புைன் கலந்துள்ளது. நீரின்
மீ தோன கவர்ச்சி அதன் நற்சுடவடய அடிப்படையோகக் தகோண்ைது. அந்த நற்சுடவ
இடறவனின் பல்க்ஷவறு சக்திகளில் ஒன்று. கைவுள் நீரில் இருப்படத அதன்
சுடவயிலிருந்து கண்டு தகோள்கிறோன் அருவவோதி; மனிதனின் தோகத்டதத் தணிக்க
சுடவயோன நீடர அன்புைன் அளித்திருப்பதற்கோக உருவவோதியும் (பக்தனும்)
இடறவடனப் புகழ்கிறோன். இதுக்ஷவ பரத்டத அறியும் வழி. நடைமுடறயில்
போர்த்தோல், உருவவோதத்திற்கும் அருவவோதத்திற்கும் க்ஷமோதல் ஏதுமில்டல.
கைவுடள உண்டமயோக அறிந்தவன், அருவ கருத்து, உருவ கருத்து ஆகிய
இரண்டும், அடனத்திலும் ஒருக்ஷசர அடமந்திருப்பதோல் எவ்வித முரண்போடும்
இல்டல என்படத அறிவோன். எனக்ஷவ , பகவோன் டசதன்யர் மிகவுயர்ந்த
தகோள்டகயோன, “ஒக்ஷர சமயத்தில் ஒற்றுடமயும் க்ஷவற்றுடமயும்” என்னும் தனது
அசிந்த்ய க்ஷபத- அக்ஷபத தத்துவதத்டத நிறுவினோர்.

சூரிய சந்திரர்களின் ஓளி, பகவோனிைமிருந்து வரும் க்ஷபதரோளியோன

பிரம்மக்ஷஜோதியிலிருந்து வருவக்ஷத. க்ஷமலும், ஒவ்தவோரு க்ஷவத மந்திரத்தின்
ஆரம்பத்திலும் உள்ள திவ்ய ஒலியோகிய ஓம்கோரம் (பிரணவ மந்திரம்) , பரம
புருஷடர அடழப்பக்ஷதயோகும். அருவவோதிகள், பரம புருஷரோன கிருஷ்ணடர
அவரது எண்ணிலைங்கோத நோமங்கடளக் தகோண்டு அடழப்பதற்கு மிகவும்
அஞ்சுவதோல், திவ்ய ஒலியோன ஓம்கோரத்திடன உச்சரிக்க விரும்புகின்றனர்.
ஆனோல் ஓம்கோரம் என்பது கிருஷ்ணரின் ஒலி வடிவக்ஷம என்படத அவர்கள்
உணர்வதில்டல. கிருஷ்ண உணர்வின் எல்டல எங்கும் பரவியுள்ளது, கிருஷ்ண
உணர்டவ அறிபவன் போக்கியவோன். கிருஷ்ணடர அறியோதவர்கள் மயக்கத்தில்
உள்ளனர்; எனக்ஷவ, கிருஷ்ணடர அறிவது முக்தி, அவடர அறியோதக்ஷதோ பந்தப்பட்ை
நிடல.

பதம் 7.9 - புண்க்ஷயோ க₃ந்த₄: ப்ருத

पुण्यो गतध: पृशथव्यां च तेजश्चाशस्र् शवभावसौ ।

जीवनं सवमभूतेषु तपश्चाशस्र् तपशस्वषु ॥ ९ ॥
புண்க்ஷயோ க₃ந்த₄: ப்ருதி₂வ்யோம் ச க்ஷதஜஷ்₂சோஸ்மி விபோ₄வதஸௌ |

ஜீவனம் ஸர்வபூ₄க்ஷதஷு தபஷ்₂சோஸ்மி தபஸ்விஷு || 7-9 ||

புண்ய꞉ — மூலம்; க₃ந்த₄꞉ — வோசடன; ப்ருʼதி₂வ்யோம் — நிலத்தில்; ச — க்ஷமலும்; க்ஷதஜ꞉

— தவப்பம்; ச — க்ஷமலும்; அஸ்மி — நோக்ஷன; விபோ₄வதஸௌ — தநருப்பில்; ஜீவனம் —
வோழ்வு; ஸர்வ — எல்லோ; பூ₄க்ஷதஷு — ஜீவன்களின்; தப꞉ — தவம்; ச — க்ஷமலும்; அஸ்மி
— நோக்ஷன; தபஸ்விஷு — தவம் புரிக்ஷவோரின்.

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 328

 தமோழிதபயர்ப்பு

நிலத்தின் மூல நறுமணமும், தநருப்பின் தவப்பமும் நோக்ஷன.

உயிரினங்களின் உயிரும், தவம் புரிக்ஷவோரின் தவமும் நோக்ஷன.

தபோருளுடர

புண்ய என்றோல் சிடதயோதது, ஆதி என்று தபோருள். மலர், நிலம், நீர், தநருப்பு, கோற்று
என ஜைவுலகில் உள்ள எல்லோவற்றிலும் ஒரு குறிப்பிட்ை மணம் உண்டு. அடவ
அடனத்திலும் ஊடுருவியுள்ள, களங்கமற்ற உண்டமயோன மணம் கிருஷ்ணக்ஷர.
அதுக்ஷபோல எல்லோவற்றிற்கும் ஒரு குறிப்பிட்ை அடிப்படைச் சுடவயும் உண்டு,
இரசோயனப் தபோருள்கடள கலப்பதோல் அச்சுடவடய மோற்றிவிை முடியும். எனக்ஷவ
அடிப்படைப் தபோருள்கள் அடனத்திலும் ஒரு குறிப்பிட்ை நறுமணமும் சுடவயும்
உள்ளது. விபோவஸு என்றோல் தநருப்பு. தநருப்பின்றி நம்மோல்
ததோழிற்சோடலகடள இயக்க முடியோது, உணவிடன சடமக்க முடியோது, பல
தரப்பட்ை தசயல்கடளயும் தசய்ய முடியோது. அந்த தநருப்பு கிருஷ்ணக்ஷர.
தநருப்பில் உள்ள தவப்பம் கிருஷ்ணக்ஷர. க்ஷவத மருத்தவத்தின்படி, அஜீரணம்
என்பது வயிற்றில் தவப்பம் குடறவோக இருப்பதோல் உண்ைோவதோகும். எனக்ஷவ
உணவு தசரிப்பதற்கும் தநருப்பு அவசியமோகிறது. நிலம் , நீர், தநருப்பு, கோற்று
மற்றும் அடனத்து முக்கியப் தபோருள்கள், எல்லோ ரசோயனங்கள் மற்றும் எல்லோ
ஜைதபோருள்களும் கிருஷ்ணடரச் சோர்ந்க்ஷத உள்ளன என்படத நோம் கிருஷ்ண
உணர்வின் மூலம் அறிகிக்ஷறோம். மனிதனின் ஆயுட்கோலமும் கிருஷ்ணடரச்
சோர்ந்க்ஷத உள்ளது. எனக்ஷவ, கிருஷ்ணரின் கருடணயோல் மனிதன் தனது வோழ்நோடள
நீடிக்கக்ஷவோ குடறக்கக்ஷவோ முடியும். இதிலிருந்து எல்லோ துடறகளிலும் கிருஷ்ண
உணர்வு தசயல்படுவது ததளிவோகிறது.

பதம் 7.10 - பீ₃ஜம் மோம் ஸர்வபூ₄த

बीजं र्ां सवमभूतानां शवशद्ध पाथम सनातनर्् ।

बुशद्धबुमशद्धर्तार्शस्र् तेजस्तेजशस्वनार्हर्् ॥ १० ॥
பீ₃ஜம் மோம் ஸர்வபூ₄தோனோம் வித்₃தி₄ போர்த₂ ஸனோதனம் |

பு₃த்₃தி₄ர்பு₃த்₃தி₄மதோமஸ்மி க்ஷதஜஸ்க்ஷதஜஸ்விநோமஹம் || 7-10 ||

பீ₃ஜம் — விடத; மோம் — என்டன; ஸர்வ-பூ₄தோனோம் — எல்லோ உயிர்களின்; வித்₃தி₄ —

அறிய முயல்வோயோக; போர்த₂ — பிருதோவின் மகக்ஷன; ஸனோதனம் — மூல; பு₃த்₃தி₄꞉ —
புத்தி; பு₃த்₃தி₄-மதோம் — புத்திசோலிகளின்; அஸ்மி — நோக்ஷன; க்ஷதஜ꞉ — பலம்;
க்ஷதஜஸ்வினோம் — பலசோலிகளின்; அஹம் — நோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பிருதோவின் மகக்ஷன, எல்லோ உயிரினங்களின் மூல விடதயும்,

புத்திசோலிகளின் புத்தியும், பலசோலிகளின் பலமும் நோக்ஷன என்படத
அறிவோயோக.

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 329

 தபோருளுடர

பீஜம் என்றோல் விடத; கிருஷ்ணக்ஷர எல்லோவற்றிற்கும் விடத. அடசயும்,

அடசயோத நிடலயில் பல்க்ஷவறு உயிர்வோழிகள் உள்ளனர். பறடவ, மிருகம்,
மனிதன் க்ஷபோன்ற உயிரினங்கள் அடசயக்கூடியடவ; மரம், தசடி க்ஷபோன்ற
உயிரினங்கள் அடசயோதடவ, அவற்றோல் நகர முடியோது, நிற்க மட்டுக்ஷம முடியும்.
எல்லோ உயிரினங்களும் 84,00,000 வடககளுக்குள் அைங்கும்; அவற்றில் சில
அடசவன, சில அடசயோதடவ. இருப்பினும், அந்த அடனத்து உயிரினங்களின்
வோழ்விற்கும் விடத கிருஷ்ணக்ஷர. பிரம்மன் எனப்படும் பரம பூரண
உண்டமயிைமிருந்க்ஷத அடனத்தும் க்ஷதோன்றுவதோக க்ஷவத இலக்கியங்களில்
கூறப்பட்டுள்ளது. கிருஷ்ணக்ஷரோ பரபிரம்மன். பிரம்மன் அருவமோனது , பரபிரம்மக்ஷனோ
உருவமுடையவர். அருவ பிரம்மன், உருவத்டத ஆதோரமோகக் தகோண்ைது என்று
பகவத் கீ டதயில் கூறப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ, ஆதியில் கிருஷ்ணக்ஷர
எல்லோவற்றிற்கும் மூலமோவோர். அவக்ஷர க்ஷவர். எவ்வோறு மரத்தின் க்ஷவர் மரம்
முழுவடதயும் பரோமரிக்கின்றக்ஷதோ, அதுக்ஷபோல எல்லோவற்றிற்கும் மூலக்ஷவரோகத்
திகழும் கிருஷ்ணர் இந்த தபௌதிகப் படைப்பினுள் உள்ள அடனத்டதயும்
பரோமரிக்கின்றோர். இது க்ஷவத இலக்கியத்திலும் (கை உபநிஷத் 2.2.13) உறுதி
தசய்யப்பட்டுள்ளது:
நித்க்ஷயோ நித்யோனோம் க்ஷசதனஷ் க்ஷசதனோனோம்
ஏக்ஷகோ பஹூனோம் க்ஷயோ விததோதி கோமோன்

“நித்தியமோனவர்கள் அடனவரிலும் அவக்ஷர தடலசிறந்த நித்தியமோனவர்.

உயிர்வோழிகள் அடனவரிலும் அவக்ஷர பரம உயிர்வோழி. அவர் மட்டுக்ஷம
எல்லோருடைய வோழ்டவயும் பரோமரிக்கின்றோர்.” அறிவு இன்றி யோரோலும் எடதயும்
தசய்ய முடியோது; இங்க்ஷக, எல்லோ அறிவிற்கும் தோக்ஷன மூலம் என்று கிருஷ்ணர்
கூறுகிறோர். ஒருவன் அறிஞனோக இல்லோவிடில் , புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுள் கிருஷ்ணடர அவனோல் புரிந்து தகோள்ள முடியோது.

பதம் 7.11 - ப₃லம் ப₃லவதோம் சோஹம்

बलं बलवतां चाहं कार्रागशववर्तजतर्् ।

धर्ामशवरुद्धो भूतेषु कार्ोऽशस्र् भरतषमभ ॥ ११ ॥
ப₃லம் ப₃லவதோம் சோஹம் கோமரோக₃விவர்ஜிதம் |

த₄ர்மோவிருத்₃க்ஷதோ₄ பூ₄க்ஷதஷு கோக்ஷமோ(அ)ஸ்மி ப₄ரதர்ஷப₄ || 7-11 ||

ப₃லம் — பலம்; ப₃ல-வதோம் — பலசோலிகளின்; ச — க்ஷமலும்; அஹம் — நோக்ஷன; கோம —

கோமம்; ரோக₃ — பற்று; விவர்ஜிதம் — இல்லோத; த₄ர்ம-அவிருத்₃த₄꞉ — தர்மத்திற்கு
விக்ஷரோதமில்லோத; பூ₄க்ஷதஷு — எல்லோ உயிரினங்களிலும்; கோம꞉ — கோமம்; அஸ்மி —
நோக்ஷன; ப₄ரத-ருʼஷப₄ — பரதர்களின் தடலவக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 330

 பரதர்களின் தடலவோ (அர்ஜுனோ), கோமமும் பற்றுதலும் அறக்ஷவ
இல்லோத பலசோலிகளின் பலம் நோக்ஷன. தர்மத்தின் தகோள்டககளுக்கு
விக்ஷரோதமில்லோத கோமமும் நோக்ஷன.

தபோருளுடர

பலசோலி மனிதனின் பலம், பலவனர்கடள

ீ போதுகோக்க மட்டுக்ஷம உபக்ஷயோகிக்கப்பை
க்ஷவண்டும், அரோஜகத்திற்கோக அல்ல. அதுக்ஷபோல, தர்மத்தின்படி, கோம வோழ்க்டக
என்பது குழந்டத க்ஷபற்றிற்கோக மட்டுக்ஷமயன்றி, க்ஷவறு க்ஷநோக்கங்களுக்கோக அல்ல.
அதன்பின் அக்குழந்டதகடள கிருஷ்ண பக்தர்களோக்குவது தபற்க்ஷறோரின்
தபோறுப்போகும்.

பதம் 7.12 - க்ஷய டசவ ஸோத்த்விகோ போ

ये चैव साशत्त्वका भावा राजसास्तार्साश्च ये ।

र्त्त एवेशत ताशतवशद्ध न त्वहं तेषु ते र्शय ॥ १२ ॥
க்ஷய டசவ ஸோத்த்விகோ போ₄வோ ரோஜஸோஸ்தோமஸோஷ்₂ச க்ஷய |

மத்த ஏக்ஷவதி தோன்வித்₃தி₄ ந த்வஹம் க்ஷதஷு க்ஷத மயி || 7-12 ||

க்ஷய — அடவயடனத்தும்; ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோக; ஸோத்த்விகோ꞉ — ஸத்வ

குணத்தில்; போ₄வோ꞉ — வோழ்க்டக நிடலகளும்; ரோஜஸோ꞉ — ரக்ஷஜோ குணத்தில்;
தோமஸோ꞉ — தக்ஷமோ குணத்தில்; ச — க்ஷமலும்; க்ஷய — அடவயடனத்தும்; மத்த꞉ —
என்னிலிருந்து; ஏவ — நிச்சயமோக; இதி — இவ்வோறு; தோன் — அடவ; வித்₃தி₄ — அறிய
முயல்வோய்; ந — இல்டல; து — ஆனோல்; அஹம் — நோன்; க்ஷதஷு — அவற்றில்; க்ஷத —
அடவ; மயி — என்னில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஸத்வம், ரஜஸ், தமஸ் இவற்றில் எந்த வோழ்க்டக நிடலயோனோலும்,

அடவ எனது சக்தியோல் படைக்கப்படுபடவ என்படத அறிவோயோக.
ஒருவிதத்தில் நோக்ஷன எல்லோம் என்றக்ஷபோதிலும், நோன்
சுதந்திரமோனவன். நோன் ஜை இயற்டகயின் குணங்களுக்கு
உட்பட்ைவனல்ல, மோறோக அடவ எனக்குள் அைக்கம்.

தபோருளுடர

இவ்வுலகின் அடனத்து தபௌதிகச் தசயல்களும் ஜை இயற்டகயின்

முக்குணங்களின் கீ ழ் நடைதபறுகின்றன. ஜை இயற்டகயின் குணங்கள் பரம
புருஷரோன கிருஷ்ணரிைமிருந்து க்ஷதோன்றுபடவ என்ற க்ஷபோதிலும், அவர்
இக்குணங்களுக்கு உட்பட்ைவரல்ல. உதோரணமோக, நோட்டின் சட்ைப்படி ஒருவன்
தண்டிக்கப்பைலோம், ஆனோல் அச்சட்ைத்டத விதிக்கும் மன்னன் அதற்கு
உட்பட்ைவனல்ல. அதுக்ஷபோல, ஜை இயற்டகயின் குணங்களோக ஸத்வம், ரஜஸ்,
தமஸ் ஆகியடவ பரம புருஷரோன கிருஷ்ணரிைமிருந்து க்ஷதோன்றினோலும் , அவர்

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 331

ஜை இயற்டகக்கு கட்டுப்பட்ைவரல்ல. அதனோல் அவர் நிர்குண (குணங்கள்
அவரிைமிருந்து க்ஷதோன்றினோலும், அதனோல் போதிக்கப்பைோதவர்) எனப்படுகிறோர். இது
பரம புருஷ பகவோனின் விக்ஷசஷ இயல்புகளின் ஒன்றோகும்.

பதம் 7.13 - த்ரிபி₄ர்கு₃ணமடயர்போ

शत्रशभगुमणर्यैभामवैरेशभ: सवमशर्दं जगत् ।

र्ोशहतं नाशभजानाशत र्ार्ेभ्य: परर्व्ययर्् ॥ १३ ॥
த்ரிபி₄ர்கு₃ணமடயர்போ₄டவக்ஷரபி₄: ஸர்வமித₃ம் ஜக₃த் |

க்ஷமோஹிதம் நோபி₄ஜோனோதி மோக்ஷமப்₄ய: பரமவ்யயம் || 7-13 ||

த்ரிபி₄꞉ — மூன்று; கு₃ண-மடய꞉ — குணங்கடள உடைய; போ₄டவ꞉ — வோழ்க்டக

நிடலகளோல்; ஏபி₄꞉ — இடவதயல்லோம்; ஸர்வம் — முழு; இத₃ம் — இந்த; ஜக₃த் —
பிரபஞ்சம்; க்ஷமோஹிதம் — மயங்கி; ந அபி₄ஜோனோதி — அறிவதில்டல; மோம் — என்டன;
ஏப்₄ய꞉ — இவற்றிற்கு க்ஷமலோன; பரம் — பரமமோன; அவ்யயம் — அழிவற்ற.

தமோழிதபயர்ப்பு

(ஸத்வம், ரஜஸ், தமஸ் என்னும்) மூவடக குணங்களில்

மங்கியிருப்பதோல், குணங்களுக்கு அப்போற்பட்ை அழிவற்ற என்டன
முழு உலகமும் அறியோது.

தபோருளுடர

முழு உலகமும் ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்களோல் ஆழமோகக்

கவரப்பட்டுள்ளது. இம்மூன்று குணங்களில் மயங்கியவர்கள், பரம புருஷரோன
கிருஷ்ணர், ஜை இயற்டகக்கு அப்போற்பட்ைவர் என்படத புரிந்து தகோள்ள முடியோது.

ஜை இயற்டகயின் தோக்கத்திலுள்ள ஒவ்க்ஷவோர் உயிர்வோழியும் ஒரு குறிப்பிட்ை

உைடலக் தகோண்டுள்ளோன்; க்ஷமலும், அவ்வுைலுக்கு ஏற்ற குறிப்பிட்ை மன
நிடலடயயும் உயிரியல் தசயல்கடளயும் தகோண்டுள்ளோன். ஜை இயற்டகயின்
முக்குணங்களில் தசயல்பைக்கூடிய மனிதர்கள், நோன்கு வடகப்படுவர். ஸத்வ
குணத்தில் முழுடமயோக இருப்பவர்கள் பிரோமணர்கள் என்றும், ரக்ஷஜோ குணத்தில்
முழுடமயோக இருப்பவர்கள் சத்திரியர்கள் என்றும், ரக்ஷஜோ குணமும் தக்ஷமோ
குணமும் கலந்து வோழ்பவர்கள் டவசியர்கள் என்றும், தக்ஷம குணத்தில்
முழுடமயோக இருப்க்ஷபோர் சூத்திரர்கள் என்றும் அடழக்கப்படுகின்றனர். அடதவிை
கீ ழ்நிடலயில் உள்ளவர்கள், மிருகங்கள் அல்லது மிருக வோழ்வு வோழ்பவரோவர்.
இருப்பினும், இந்த அடையோளங்கள் நிரந்தரமோனடவ அல்ல. நோன் பிரோமணன்,
சத்திரியன், டவசியன் என எப்படி இருந்தோலும், அந்த வோழ்வு நிரந்தரமோனதல்ல.
வோழ்க்டக தற்கோலிகமோனதோக இருக்கும் பட்சத்திலும், மறுபிறவியல் நோம்
என்னவோக ஆகப் க்ஷபோகிக்ஷறோம் என்படத அறியோத பட்சத்திலும், நோம் மோயச்
சக்தியினோல் போதிக்கப்பட்டு உைலின் அடிப்படையில் வோழ்க்டக வோழ்ந்து
வருகிக்ஷறோம்; க்ஷமலும் இதனோல் நோம் நம்டம அதமரிக்கன், இந்தியன், ரஷ்யன்,
அல்லது பிரோமணன், இந்து, முஸ்லீ ம் என பலவோறோக எண்ணிக்தகோண்டுள்க்ஷளோம்.

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 332

அது மட்டுமின்றி ஜை இயற்டகயின் குணங்களோல் நோம் பந்தப்பட்டிருப்பதோல், இந்த
குணங்களுக்தகல்லோம் அப்போற்பட்ை பரம புருஷ பகவோடன மறந்துவிடுகிக்ஷறோம்.
எனக்ஷவதோன், இயற்டகயின் முக்குணங்களோல் மயக்கப்பட்ை உயிர்வோழிகள், இந்த
ஜைத் திடரக்குப் பின்னோல் பரம புருஷ பகவோன் இருப்படதப் புரிந்து
தகோள்வதில்டல என்று கூறுகிறோர் பகவோன் கிருஷ்ணர்.

மனிதர்கள், க்ஷதவர்கள், மிருகங்கள் என பலவிதமோன உயிர்வோழிகள் உள்ளனர்—

இவர்கள் அடனவருக்ஷம ஜை இயற்டகயினோல் போதிக்கப்பட்டு, திவ்யமோன பரம
புருஷ பகவோடன மறந்த நிடலயில் உள்ளனர். ரக்ஷஜோ குணத்திலும் தக்ஷமோ
குணத்திலும் இருப்பவர்கள். ஏன் ஸத்வ குணத்தில் இருப்பவர்கள்கூை பூரண
உண்டமயின் அருவ பிரம்ம நிடலடயக் கைந்துச் தசல்ல முடியோது அழகு ,
தசல்வம், அறிவு, பலம், புகழ், துறவு ஆகியவற்டற முழுடமயோகக் தகோண்டுள்ள
பரம புருஷரின் உருவத்டதக் கண்டு அவர்கள் குழம்புகின்றனர். ஸத்வ குணத்தில்
இருப்பவர்கக்ஷள புரிந்துதகோள்ள முடியோத க்ஷபோது ரக்ஷஜோ குணத்திலும் தக்ஷமோ
குணத்திலும் உள்ளவர்கடளப் பற்றி என்ன தசோல்ல முடியும்? கிருஷ்ண உணர்வு,
தபௌதிக இயற்டகயின் இம்மூன்று குணங்களுக்கும் க்ஷமற்பட்ைது. கிருஷ்ண
உணர்வில் முழுடமயோக நிடல தபற்றவக்ஷர உண்டமயின் முக்தி தபற்றவர்கள்.

பதம் 7.14 - டத₃வ ீ ஹ்க்ஷயஷோ கு₃ணமயீ

दैवी ह्येषा गुणर्यी र्र् र्ाया दुरत्यया ।

र्ार्ेव ये प्रपद्यतते र्ायार्ेतां तरशतत ते ॥ १४ ॥
டத₃வ ீ ஹ்க்ஷயஷோ கு₃ணமயீ மம மோயோ து₃ரத்யயோ |

மோக்ஷமவ க்ஷய ப்ரபத்₃யந்க்ஷத மோயோக்ஷமதோம் தரந்தி க்ஷத || 7-14 ||

டத₃வ ீ— ததய்வக;
ீ ஹி — நிச்சயமோக; ஏஷோ — இந்த; கு₃ண-மயீ — ஜை இயற்டகயின்
முக்குணங்களோலோன; மம — எனது; மோயோ — சக்தி; து₃ரத்யயோ — தவல்வது
கடினமோனது; மோம் — என்னிைம்; ஏவ — நிச்சயமோக; க்ஷய — எவர்கள்; ப்ரபத்₃யந்க்ஷத —
சரணடைந்தவர்; மோயோம் ஏதோம் — இந்த மயக்க சக்தி; தரந்தி — தவல்கின்றனர்; க்ஷத
— அவர்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்களோலோன எனது இந்த ததய்வக

ீ சக்தி
தவல்லுவதற்கரியது. ஆனோல் என்னிைம் சரணடைந்க்ஷதோர் இதடன
எளிதில் கைக்கலோம்.

தபோருளுடர

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் எண்ணற்ற சக்திகடள உடையவர்; அடவ

அடனத்தும் ததய்வகமோனடவ.
ீ உயிர்வோழிகளும் அத்தடகய சக்திகளில் ஒரு
போகக்ஷம என்பதோல், அவர்களும் ததய்வகமோனவர்கக்ஷள
ீ ; இருப்பினும், ஜை சக்தியுைன்
தகோண்ை ததோைர்பினோல் அவர்களின் உண்டமயோன உயர்சக்தி
மடறக்கப்பட்டுள்ளது. ஜை சக்தியினோல் இவ்வோறு கவரப்பட்டுள்ளவன், அதன்

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 333

ஆதிக்கத்திடன தவல்வது சோத்தியமல்ல. பரம புருஷ பகவோனிைமிருந்து
க்ஷதோன்றுவதோல், ஜை சக்தி, ஆன்மீ க சக்தி ஆகிய இரண்டுக்ஷம நித்தியமோனதோகும்,
இது முன்னக்ஷர கூறப்பட்ைது. ஜீவோத்மோக்கள் பகவோனின் நித்தியமோன உயர்ந்த
இயற்டகடயச் சோர்ந்தவர்கள். ஆனோல் தோழ்ந்த இயற்டகயினோல் (ஜைத்தினோல்)
களங்கமடைந்துள்ளனர்; ஆதலோல், அவர்களது மயக்கமும் நித்தியமோனதோகும்.
எனக்ஷவ, கட்டுண்ை ஆத்மோ, நித்ய- பத்த (நித்தியமோக கட்டுண்ைவன்) என்று
அடழக்கப்படுகிறோன். “அவன் ஜை இயற்டகயினுள் கட்டுண்ை நோள் இதுதோன்”
என்று எவரோலும் அவனது வரலோற்றிடனக் கண்ைறிய முடியோது. ஆகக்ஷவ ஜை
இயற்டக ஒரு கீ ழ்நிடல சக்தியோக இருந்தோலும், அது ஜீவோத்மோவினோல் தவல்ல
முடியோத உன்னதவிருப்பத்தின் அடிப்படையில் தசயல்படுவதோல் , அதன்
பிடணப்பிலிருந்து ஓர் உயிர்வோழி விடுபடுவததன்பது மிகவும் கடினமோனதோகும்.
ஜை சக்தி, அதன் ததய்வக
ீ சம்பந்தத்தினோலும் ததய்வக
ீ விருப்பத்தின்படி
தசயல்படுவதோலும், தோழ்ந்த சக்தி என்றக்ஷபோதிலும் இங்க்ஷக ததய்வக
ீ சக்தியோக
வர்ணிக்கப்பட்டுள்ளது. கீ ழ்நிடல சக்தி என்றக்ஷபோதிலும் ததய்வக
ீ விருப்பத்தின்
அடிப்படையில் தசயல்படுவதோல், ஜை இயற்டகயோனது இப்பிரபஞ்சத்தின்
ஆக்கத்திலும் அழிவிலும் அற்புதமோன முடறயில் இயங்குகின்றது. க்ஷவதங்கள்
இதடனப் பின்வருமோறு உறுதி தசய்கின்றன்: மோயோம் து ப்ரக்ருதிம் வித்யோன்
மோயினம் து மக்ஷஹஷ்வரம். “மோடய தபோய்யோனக்ஷதோ, தற்கோலிகமோனக்ஷதோ, இதன்
பின்னணியில் மக்ஷகஸ்வரன் எனப்படும் பரம அதிகோரியும் பரம மந்திரவோதியுமோன
முழுமுதற் கைவுள் உள்ளோர்.” (ஷ்க்ஷவதோஷ்வதர உபநிஷத் 4.10)

குண எனும் தசோல்லின் மற்தறோரு தபோருள் கயிறு; கட்டுண்ை ஆத்மோ மோடயயின்

கயிறுகளோல் இறுக்கமோகக் கட்ைப்பட்டுள்ளது என்படதப் புரிந்து தகோள்ளக்ஷவண்டும்.
டககளும் கோல்களும் கட்ைப்பட்ை மனிதன் தன்டனத் தோக்ஷன விடுவித்துக்தகோள்ள
முடியோது—கட்டுப்பைோத நபர் ஒருவரோல் அவன் உதவப்பை க்ஷவண்டும்.
கட்டுண்ைவன் மற்தறோரு கட்டுண்ை நபருக்கு உதவ முடியோது என்பதோல்,
கோப்போற்றுபவன் முக்தி தபற்றவனோக இருக்க க்ஷவண்டும். எனக்ஷவ பகவோன்
கிருஷ்ணர், அல்லது அவரது அங்கீ கோரம் தபற்ற பிரதிநிதியோன ஆன்மீ க குரு
மட்டுக்ஷம கட்டுண்ை ஆத்மோவிடன விடுவிக்க முடியும். அத்தகு உயர்
உதவியின்றி, தபௌதிக இயற்டகயின் பிடணப்புகளிலிருந்து எவரும் விடுதடல
தபற முடியோது. கிருஷ்ண உணர்வு எனப்படும் பக்தித் ததோண்டு, அத்தகு
விடுதடலடய அடைவதில் ஒருவனுக்கு உதவ முடியும். இந்த மயக்க சக்தியின்
எஜமோனர் என்ற முடறயில், பகவோன் கிருஷ்ணர், கட்டுண்ை ஆத்மோவிடன
விடுவிக்கும்படி தனது தவல்லவியலோத சக்தியிைம் கட்ைடளயிை முடியும்.
சரணடைந்த ஆத்மோவின் மீ தோன தனது கோரணமற்ற கருடணயோலும், தனது
அன்புமிக்க மகனோன ஜீவோத்மோவின் மீ தோன இயற்டகயோன போசத்தோலும் இந்த
விடுதடலக்கு அவர் கட்ைடளயிடுகிறோர். எனக்ஷவ ஜை இயற்டகயின் கடுடமயோன
பிடணப்பிலிருந்து விடுபடுவதற்கோன ஒக்ஷர வழி , இடறவனின் தோமடரத்
திருவடிகளில் சரணடைவக்ஷத.

மோம்- ஏவ எனும் தசோற்களும் மிக முக்கியமோனடவ. மோம் எனும் தசோல்

கிருஷ்ணடர (விஷ்ணுடவ) குறிக்கிறக்ஷத தவிர, பிரம்மோ அல்லது சிவடன
குறிப்பதல்ல. பிரம்மோவும் சிவனும் மிகவுயர்ந்த நபர்கள் என்றக்ஷபோதிலும்,
ஏறக்குடறய விஷ்ணுவின் நிடலயில் இருப்பவர்கள் என்றக்ஷபோதிலும், ரக்ஷஜோ, தக்ஷமோ
குணங்களின் அவதோரங்களோன இவர்களோல் கட்டுண்ை ஆத்மோடவ மோடயயின்

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 334

பிடணப்பிலிருந்து விடுவிக்க முடியோது. க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல் , பிரம்மோவும்
சிவனும்கூை மோடயயின் தோக்கத்தில் உள்ளவர்கக்ஷள. விஷ்ணு மட்டுக்ஷம
மோடயயின் எஜமோனர்; எனக்ஷவ, அவர் மட்டுக்ஷம கட்டுண்ை ஆத்மோவிடன
விடுவிக்க முடியும். தம் ஏவ விதித்வோ, “கிருஷ்ணடர அறிந்தோல் மட்டுக்ஷம முக்தி
சோத்தியம்” எனும் க்ஷவத வோக்கியமும் (ஷ்க்ஷவதோஷ்வதர உபநிஷத் 3.8) இதடன
உறுதி தசய்கின்றது. விஷ்ணுவின் கருடணயினோல் மட்டுக்ஷம முக்தி
சோத்தியமோகும் என்படத சிவதபருமோனும் உறுதி தசய்கிறோர். சிவதபருமோன்
கூறுகிறோர். முக்தி-ப்ரதோதோ ஸர்க்ஷவஷோம் விஷ்ணுர்-ஏவ ந ஸம்ஷய: —
“எல்க்ஷலோருக்கும் முக்தியளிக்கக் கூடியவர் விஷ்ணுக்ஷவ என்பதில் எவ்வித
சந்க்ஷதகமும் இல்டல.”

பதம் 7.15 - ந மோம் து₃ஷ்க்ருதிக்ஷனோ

न र्ां दुष्टकृ शतनो र्ूढा: प्रपद्यतते नराधर्ा: ।

र्ाययापहृतज्ञाना आसुरं भावर्ाशश्रता: ॥ १५ ॥
ந மோம் து₃ஷ்க்ருதிக்ஷனோ மூைோ₄: ப்ரபத்₃யந்க்ஷத நரோத₄மோ: |

மோயயோபஹ்ருதஜ்ஞோனோ ஆஸுரம் போ₄வமோஷ்₂ரிதோ: || 7-15 ||

ந — இல்டல; மோம் — எனக்கு; து₃ஷ்க்ருʼதின꞉ — துஷ்ைர்கள்; மூைோ₄꞉ — முட்ைோள்;

ப்ரபத்₃யந்க்ஷத — சரணடைதல்; நர-அத₄மோ꞉ — மனிதரில் கீ க்ஷழோர்; மோயயோ —
மோடயயோல்; அபஹ்ருʼத — அபகரிக்கப்பட்ை; ஜ்ஞோனோ꞉ — எவரது அறிவு; ஆஸுரம் —
அசுர; போ₄வம் — தன்டம; ஆஷ்₂ரிதோ꞉ — தகோண்ைவர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

சற்றும் அறிவற்ற மூைர்களும், மனிதரில் கடைநிடலக்ஷயோரும்,

மோடயயோல் அறிவு கவரப்பட்ைவர்களும், அசுரரின் நோத்திகத்
தன்டமடய ஏற்றவர்களுமோன துஷ்ைர்கள் என்னிைம்
சரணடையவதில்டல.

தபோருளுடர

புருக்ஷஷோத்தமரோன பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் தோமடரத் திருவடிகளில்

சரணடைவதன் மூலம், ஜை இயற்டகயின் கடும் விதிகடள எளிடமயோக தவல்ல
முடியும் என்று பகவத் கீ டதயில் கூறப்பட்டுள்ளது. இருப்பினும், எல்லோம் வல்ல
முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் தோமடரத் திருவடிகளில், கற்றறிந்த
அறிஞர்கள், விஞ்ஞோனிகள், ததோழிலதிபர்கள், ஆட்சியோளர்கள், சோதரோண மக்களின்
தடலவர்கள் ஏன் சரணடைவதில்டல? என்ற க்ஷகள்வி இச்சமயத்தில் எழுகின்றது.
மனித சமுதோயத்தின் தடலவர்கள் பலரும், தபரும் திட்ைங்களுைன், பல்க்ஷவறு
வருைங்களோக, பற்பல பிறவிகளில் பல்க்ஷவறு வழிகளில் முக்திடயத் (ஜை
இயற்டகயின் விதிகளிலிருந்து விடுதடலடயத்) க்ஷதடுகின்றனர். ஆனோல் அத்தகு
விடுதடல, புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளின் தோமடரத் திருவடிகளில்
சரணடைவதன் மூலம் எளிடமயோக அடையப்பைக்கூடுமோயின், கடின

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 335

உடழப்போளிகளோன இந்த புத்திசோலித் தடலவர்கள் இந்த எளிய முடறடய ஏன்
க்ஷமற்தகோள்வதில்டல?

இக்க்ஷகள்விக்கோன பதில், கீ டதயின் மிகவும் ததளிவோக தகோடுக்கப்பட்டுள்ளது.

உண்டமயோன கல்விடயப் தபற்ற சமூகத் தடலவர்களோன பிரம்மோ, சிவன், கபிலர்,
குமோரர்கள், மனு, வியோசர், க்ஷதவலர், அஸிதர், ஜனகர், பிரகலோதர், பலி, அண்டமக்
கோலத்டதச் க்ஷசர்ந்த மத்வோசோரியர், இரோமோனுஜோசோரியர், ஸ்ரீ டசதன்யர் என
பலரும், எல்லோம் வல்ல அதிகோரியோன பரம புருஷரின் தோமடரத் திருவடிகளில்
சரணடைகின்றனர். இவர்கள் தத்துவஞோனிகள், அரசியல்வோதிகள், கல்வியோளர்கள்,
விஞ்ஞோனிகள் என பல்க்ஷவறு பிரிவுகடளச் க்ஷசர்ந்தவர்கள். ஆனோல்
உண்டமயோனத் தகுதிகள் ஏதுமின்றி, தபௌதிக நலன்கடளப் தபறுவதற்கோக,
தன்டனத்தோக்ஷன தத்துவஞோனி, விஞ்ஞோனி, கல்வியோளர், மன்னன் என
கூறிக்தகோள்பவர்கள் பரம புருஷரின் போடதயிடனப் (திட்ைங்கடள)
பின்பற்றுவதில்டல. கைவுடளப் பற்றி சற்றும் அறிவில்லோத இவர்கள் , தபௌதிக
வோழ்வின் பிரச்சடனகடளத் தீர்க்கும் தவற்று முயற்சிகளுைன், தங்களது சுயஅறிவு
திட்ைங்கடள உருவோக்கி க்ஷமன்க்ஷமலும் சிக்கல்கடள ஏற்படுத்துகின்றனர். ஜை
இயற்டக மிகவும் சக்திவோய்ந்தது என்பதோல், நோத்திகர்களின் அங்கீ கோரமற்ற
திட்ைங்கடள எதிர்க்கவும் திட்ைக் குழுவினரின் அறிவிடனக் குழப்பும் அதனோல்
முடியும்.

திட்ைமிடும் நோத்திகர்கள் இங்க்ஷக துஷ்க்ருதின: (துஷ்ைர்கள், தீக்ஷயோர்) எனும்

தசோல்லோல் குறிப்பிைப்படுகின்றனர். க்ருதீ என்றோல் புகழத்தக்க தசயல்கடளச்
தசய்தவர் என்று தபோருள். திட்ைமிடும் நோத்திகர்களும் , சில சமயங்களில் மிகுந்த
புத்திசோலிகளோகவும் புகழத்தக்க தசயல்கடள தசய்பவரோகவும் உள்ளனர். எந்த ஒரு
மோதபரும் திட்ைத்டத (நல்லக்ஷதோ, தகட்ைக்ஷதோ) தசயல்படுத்துவதற்கும் அறிவு
அவசியம். ஆனோல் நோத்திகன் தனது மூடளயிடன பரம புருஷரின் திட்ைத்டத
எதிர்ப்பதற்கோக உபக்ஷயோகிப்பதோல், அவனது அறிவும் முயற்சிகளும் தவறோக
வழிநைத்தப்படுகின்றன; இதடனக் குறிக்கும் வடகயில் அவன் து ஷ்க்ருதீ என்று
அடழக்கப்படுகின்றோன்.

ஜை சக்தி பரம புருஷரின் முழுடமயோன வழிகோட்டுதலின் கீ ழ் இயங்குவதோக

கீ டதயில் ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது. அதற்கு சுய அதிகோரம் இல்டல.
தபோருளின் அடசவிற்க்ஷகற்ப நிழல் அடசவதுக்ஷபோல , அது தசயல்படுகிறது.
இருப்பினும் ஜை சக்தி மிகவும் பலம் தபோருந்தியதோகும். ததய்வ பக்தி
இல்லோததோல், ஜை இயற்டக எவ்வோறு தசயல்படுகிறது என்படத நோத்திகனோல்
புரிந்துதகோள்ள முடியோது; பரம புருஷரின் திட்ைத்டதயும் அவனோல் அறிய
முடியோது. தபௌதிக நிடலயிலிருந்து போர்த்தோல் ஹிரண்யகஷிபுவும் இரோவணனும்,
மிகவும் கற்றறிந்த விஞ்ஞோனிகளோக, தத்துவவோதிகளோக, மன்னர்களோக,
கல்வியோளர்களோகத் க்ஷதோன்றுவர்; இருப்பினும், அவர்களது திட்ைங்கள்
தடரமட்ைமோக்கப்பட்ைடதப் க்ஷபோல, ரக்ஷஜோ, தக்ஷமோ குணங்களிலும் மோடயயிலும்
இருக்கும் நோத்திகனது திட்ைங்கள் அடனத்தும் க்ஷதோல்வியடையும். இத்தகு
துஷ்க்ருதீனர்கள் (துஷ்ைர்கள்) நோன்கு வடககளோகப் பிரிக்கப்படுகின்றனர்.

(1) மூைர்கள்: கடினமோக உடழக்கக்கூடிய சுடமதூக்கும் மிருகங்கடளப் க்ஷபோல

இவர்கள் முற்றிலும் முட்ைோள்தனமோனவர்கள். இவர்கள் தங்களது உடழப்பின்
பலன்கடள தோக்ஷம அனுபவிக்க விரும்புகின்றனர், அவற்டற கைவுளுைன் பகிர்ந்து

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 336

தகோள்ள விரும்புவதில்டல. சுடமதூக்கும் மிருகத்திற்கு சிறந்த உதோரணம்
கழுடத. பணிவோன அம்மிருகத்திடன அதன் எஜமோனன் நன்றோக க்ஷவடல
வோங்குகிறோன். யோருக்கோக இரவு பகலோக உடழக்கிக்ஷறன் என்பதுகூை அந்தக்
கழுடதக்குத் ததரியோது. ஒரு கத்டதப் புல்லோல் தனது வயிற்டற நிரப்புவதிலும்,
எஜமோனன் அடித்துவிடுவோக்ஷனோ என்ற பயத்துைன் சற்க்ஷற உறங்குவதிலும்,
பலமுடற உடதபடும் அபோயத்திற்கு மத்தியிலும் தனது கோமப் பசிடய தபண்
கழுடதயுைன் இடணந்து தீர்த்துக்தகோள்வதிலும், கழுடத திருப்தியுற்று
வோழ்கின்றது, சில சமயங்களில் போைவும் தத்துவம் க்ஷபசவும் தசய்கிறது , ஆனோல்
அத்தடகய கடனப்பு பிறருக்குத் ததோல்டலயோகத்தோன் உள்ளது. யோருக்கோக
உடழக்க க்ஷவண்டும் என்படத அறியோமல், பலடன க்ஷநோக்கிச் தசயல்படும்
முட்ைோளின் நிடல இதுக்ஷவ. கர்மோ (தசயல்) என்பது யோகத்திற்கோகக்ஷவ என்படத
அவன் அறிவதில்டல.

தோனோக உண்ைோக்கிய கைடமகளின் சுடமடயத் தீர்க்க, இரவு பகலோக கடினமோக

போடுபடும் சிலர், ஜீவோத்மோவின் நித்தியத் தன்டமடயப் பற்றிக் க்ஷகட்பதற்கு தமக்கு
க்ஷநரமில்டல என்று கூறுவடத நோம் அடிக்கடி க்ஷகட்கிக்ஷறோம். தங்களது உடழப்பின்
பலனில் ஒரு சிறு பகுதிடயக்ஷய அனுபவிக்கும் இந்த மூைர்கள் , அழியக்கூடிய
தபௌதிக இலோபங்கக்ஷள வோழ்வின் குறிக்க்ஷகோள் என்று உள்ளனர். சில சமயங்களில்,
இவர்கள் உைடல வருத்தி, உறக்கமின்றி இரவு பகலோக உடழக்கின்றனர்;
குைற்புண், அஜீரணம் க்ஷபோன்ற பிரச்சடனகடளச் சந்தித்தோலும், ஏறக்குடறய
உணக்ஷவ இன்றி உடழப்பதில் திருப்தியுறுகின்றனர்; தபோய்யோன எஜமோனரின்
நலனுக்கோக இரவு பகலோக கடினமோக உடழப்பதில் ஆழ்ந்துள்ளனர். உண்டமயோன
எஜமோனடர அறியோத இந்த முட்ைோள் உடழப்போளிகள், பணப் டபத்தியம் பிடித்து
அடலபவர்களுக்குத் ததோண்டு தசய்வதில் தங்களது விடலமதிப்புமிக்க கோலத்டத
வணடிக்கின்றனர்.
ீ துரதிர்ஷ்ைவசமோக , எல்லோ எஜமோனர்களின் பரம எஜமோனரிைம்
இவர்கள் ஒருக்ஷபோதும் சரணடைவதில்டல; முடறயோன நபர்களிைமிருந்து
அவடரப் பற்றிக் க்ஷகட்கவும் விரும்புவதில்டல. மனித கழிவுகடளத் தின்று
வோழும் பன்றி தநய்யோலும் சர்க்கடரயோலும் தசய்த இனிப்புகடள ஏற்பதில்டல.
அதுக்ஷபோல, நிடலயற்ற ஜைவுலகின் புலனின்ப அடலகடளப் பற்றி சலிப்பின்றி
க்ஷகட்கும் முட்ைோள் உடழப்போளி, ஜைவுலகிடன இயக்கும் நித்தியமோன சக்திடயப்
பற்றிக் க்ஷகட்பதற்கு மிகவும் குடறந்த க்ஷநரக்ஷம உள்ளது என்போன்.

2.துஷ்க்ருதீனரின் (துஷ்ைர்களின்) மற்தறோரு வடகயினர் நரோதம (மனிதரில்

கடைநிடலக்ஷயோர்) எனப்படுக்ஷவோர். நர என்றோல் மனிதன், அதம என்றோல்
கடைநிடலடயச் க்ஷசர்ந்தவர். 84 இலட்சம் உயிரின வடகயில், நோன்கு இலட்சம்
மனித இனத்தினர் உள்ளனர். இவற்றில் நோகரிகமடையோத கீ ழ்நிடல மனிதர்களும்
அைங்குவர். சமூகம், மதம் மற்றும் அரசியலில் ஒழுக்கமோன தகோள்டககடள
உடையவர்கள் நோகரிகமோனவர்களோக கருதப்படுகின்றனர். சமூகத்திலும்
அரசியலிலும் முன்க்ஷனற்றம் தபற்று, மதக்க்ஷகோட்போடுகள் இல்லோத மனிதர்கள்,
நரோதமர்களோகக் கருதப்பை க்ஷவண்டும். மதக் தகோள்டககடள பின்பற்றுவதன்
க்ஷநோக்கம், பரம உண்டமடயயும் (கைவுடளயும்) அவருைனோன மனிதனின்
உறடவயும் அறிவக்ஷத. எனக்ஷவ, கைவுளற்ற மதத்திடன மதமோக ஏற்க முடியோது.
தன்டனவிை உயர்ந்த அதிகோரி யோருமில்டல என்றும் , தோக்ஷம பரம உண்டம
என்றும் கீ டதயில் பகவோன் ததளிவோகக் கூறுகிறோர். சகல சக்திகளும் தபோருந்திய ,
பரம உண்டமயோன, புருக்ஷஷோத்தமரோகிய முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 337

கிருஷ்ணருைனோன (இழக்கப்பட்ை) தனது நித்திய உறடவ புத்துயிர் தபறச்
தசய்வக்ஷத நோகரிகமுடைய மனித வோழ்வின் தபோருள். இந்த வோய்ப்பிடன
இழப்பவன் எவனோயினும், அவன் நரோதம எனப்படுகிறோன். ஒரு குழந்டத தனது
தோயின் கருப்டபயினுள் (மிகவும் அதசௌகரியமோன சூழ்நிடலயில்)
இருக்கும்க்ஷபோது, அங்கிருந்து விடுபடுவதற்கோக கைவுடளப் பிரோத்திப்பதோகவும்,
தவளிவந்த உைன் அவடர மட்டும் வழிபடுவதோக உறுதி கூறுவதோகவும் நோம்
சோஸ்திரங்களிலிருந்து அறிகிக்ஷறோம். ஒவ்க்ஷவோர் உயிர் வோழியும் கைவுளுைன்
நித்தியமோக உறவு தகோண்டிருப்பதோல், கஷ்ைம் வரும் கோலத்தில் பகவோனிைம்
பிரோர்த்தடன தசய்வது அடனவருக்கும் இயற்டகயோன தசயலோகும். ஆனோல்
கருவிலிருந்து தவளிக்ஷய வந்தவுைன், மோடயயினோல் போதிக்கப்படும் குழந்டத,
தனது பிறப்பின் ததோல்டலகடள மட்டுமின்றி, தன்டன விடுவித்தவடரயும்
மறந்துவிடுகிறது.

குழந்டதகளிைம் உறங்கிக்தகோண்டுள்ள ததய்வக

ீ உணர்விடன மீ ண்டும் எழுச்
தசய்வது, தபற்க்ஷறோரின் கைடமயோகும். மதக் தகோள்டககளின் வழிகோட்டியோன
மனு- ஸ்மிருதி எனும் நூலில் பத்து விதமோன தூய்டமப்படுத்தும் சைங்குகள்
விதிக்கப்பட்டுள்ளன, இடவ வர்ணோஷ்ரம முடறயின் படி இடறயுணர்டவ
எழுப்புவதற்கோனடவ. இருப்பினும், உலகின் எந்தப் பகுதியிலும் அந்த
வழிமுடறகளில் எதுவும் ஒழுங்கோன முடறயில் தற்க்ஷபோது
பின்பற்றப்படுவதில்டல. எனக்ஷவ, தற்க்ஷபோடதய மக்களில் 99.9 சதவிகித மக்கள்
நரோதமர்கக்ஷளயோவர்.

ஜனத்ததோடக முழுவதும் நரோதமர்களோகி விடும்க்ஷபோது , அவர்களது தபயரளவு

கல்வியும் ஜைஇயற்டகயின் சக்தியோல் உபக்ஷயோகமற்றதோகின்றது. கீ டதயின்
தரத்தின்படி, கற்றறிந்த அந்தணடனயும் பசுடவயும் யோடனடயயும் நோடயத்
தின்பவடனயும் சமநிடலயில் கோண்பவக்ஷன படித்தவன். உண்டம பக்தனின்
கண்க்ஷணோட்ைம் இதுக்ஷவ. ததய்வக
ீ குருவோக அவதோரம் தசய்த பகவோன் ஸ்ரீ
நித்யோனந்த பிரபு, முற்றிலும் நரோதமர்களோக வோழ்ந்த ஜகோய், மதோய் என்ற
சக்ஷகோதரர்கடள விடுவித்து, உண்டமயோன பக்தனின் கருடண எவ்வோறு
கடைநிடல மனிதர்களின் மீ தும் தபோழியப்படுகிறது என்படதக் கோட்டினோர்.
எனக்ஷவ, புருக்ஷஷோத்தமரோகிய முழுமுதற் கைவுளோல் நிரோகரிக்கப்பட்ை நரோதமன்,
ஒரு பக்தரின் கருடணயினோல் மட்டுக்ஷம தனது ஆன்மீ க வோழ்விற்கு
புத்துயிரளிக்க முடியும்.

போகவத தர்மத்டத (பக்தரின் தசயல்கடள) பரப்புவதில் ஈடுபட்டிருந்த ஸ்ரீ டசதன்ய

மஹோபிரபு, முழுமுதற் கைவுளின் தசய்திடய அைக்கத்துைன் க்ஷகட்க க்ஷவண்டும்
என்றும் மக்களிைம் பரிந்துடரக்கிறோர். அந்த தசய்தியின் சோரம் பகவத் கீ டத
மனிதரில் கடைநிடலடயச் க்ஷசர்ந்க்ஷதோரும், பணிவுைன் க்ஷகட்பதன் மூலமோக
விடுதடல தபற முடியும், ஆனோல் துரதிர்ஷ்ைவசமோக இவர்கள் இச்தசய்திகடள
கோது தகோடுத்து க்ஷகட்கக்ஷவ மறுக்கும்க்ஷபோது, பரம புருஷரின் விருப்பத்திற்க்ஷகற்ப
சரணடைவடதப் பற்றி என்ன தசோல்ல முடியும்? மனித சமூகத்தின்
கடைநிடலக்ஷயோரோகிய நரோதமர்கள், மனிதனின் முக்கியக் கைடமயிடன
விருப்பத்துைன் அலட்சியப்படுத்துகின்றனர்.

3.அடுத்த வடக துஷ்க்ருதீனர்கள், மோயயோபஹ்ருத-க்ஞோனோ: எனப்படுகின்றனர்.

அதோவது, ஜை சக்தியோன மோடயயின் தோக்கத்தினோல் தங்களின் க்ஷமன்டமயோன

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 338

அறிடவ இழந்தவர்கள் என்று தபோருள். இவர்கள் தபரும்போலும் கல்வியறிவுடைய
மோதபரும் தத்துவஞோனிகள், கவிஞர்கள், இலக்கியவோதிகள், விஞ்ஞோனிகள்
க்ஷபோன்க்ஷறோர்—ஆனோல் மோடயயின் தவறோன வழிநைத்துதலோல் இவர்கள் பரம
புருஷருக்குக் கீ ழ்படிவதில்டல.

தற்கோலத்தில், மோயயோபஹ்ருத-க்ஞோனிகளில் பலர், பகவத் கீ டதடயப் படித்த

பண்டிதர்களுக்கு மத்தியிலும் உள்ளனர். கீ டதயில் , ஸ்ரீ கிருஷ்ணக்ஷர
புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் என்பது, எளிடமயோன, சோதோரண தமோழியில்,
ததளிவோகக் கூறப்பட்ைள்ளது. அவருக்குச் சமமோனவக்ஷரோ, அவடரவிை
உயர்ந்தவக்ஷரோ எவருமில்டல. மனித சமுதோயத்தின் மூல தந்டதயோகிய
பிரம்மோவின் தந்டதயோக அவர் குறிப்பிைப்பட்டுள்ளோர். உண்டமயில் பிரம்மோவின்
தந்டத மட்டுமல்ல, எல்லோ உயிரனங்களின் தந்டதயும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணக்ஷர என்று
கூறப்பட்டுள்ளது. அவக்ஷர அருவ பிரம்மனுக்கு பரமோத்மோவிற்கும் மூலம். எல்லோ
இைங்களிலும் இருக்கும் பரமோத்மோ அவரது விரிவங்கக்ஷம. அவக்ஷர
எல்லோவற்றிற்கும் மூலம் என்பதோல் ஒவ்தவோருவரும் அவரது தோமடரத்
திருவடிகளில் சரணடையுமோறு அறிவுறுத்தப்படுகின்றனர். இத்தடகய ததளிவோன
கூற்றுகளுக்கு மத்தியில், மோயயோபஹ்ருத-க்ஞோனிகள் முழுமுதற் கைவுளின்
வியக்தித்துவத்டத ஏளனம் தசய்து, அவடரயும் ஒரு சோதரோண மனிதனோகக்
கருதுகின்றனர். மனித வோழ்வின் அற்புத ரூபம் பரம புருஷ பகவோனின்
நித்தியமோன திவ்ய ரூபத்தின் அடிப்படையில் வடிவடமக்கப்பட்டுள்ளது என்படத
இவர்கள் அறியோர்கள்.

குரு சீைப்பரம்படரயில் வரோத, மோயயோபஹ்ருத-க்ஞோனிகளோல்

விளக்கமளிக்கப்பட்ை கீ டதயின் அங்கீ கோரமற்ற கருத்துடரகள், ஆன்மீ க உணர்வுப்
போடதயின் தடைக்கற்களோகும். மயக்கத்திலுள்ள இந்த கருத்துடரயோளர்கள் ஸ்ரீ
கிருஷ்ணரின் தோமடரத் திருவடிகளில் சரணடைவதில்டல , சரணடையுமோறு
மற்றவர்கடள அறிவுறுத்துவதுமில்டல.

4.துஷ்க்ருதினரின் இறுதி இனம், ஆஸுரம் போவம்-ஆஷ்ரித:, அதோவது அசுரக்

தகோள்டககடள உடையவர்கள். இத்தடகயினர் தவளிப்படையோன நோத்திகர்கள்.
இவர்களில் சிலர் முழுமுதற் கைவுள் ஜைவுலகில் வருவது அசோத்தியம் என்று
வோதிக்கின்றனர், ஆனோல் ஏன் அஃது அசோத்தியம் என்பதற்கு சரியோன கோரணம்
தகோடுக்க முடிவதில்டல. இன்னும் சிலர், கிருஷ்ணடர அருவ பிரம்மனுக்குக்
கீ ழ்ப்பட்ைவரோக ஆக்குகின்றனர்—கீ டதயிக்ஷலோ இதற்கு க்ஷநர்மோறோக
அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளிைம் தபோறோடம
தகோண்டுள்ள நோத்திகன், தனது மூடள எனும் ததோழிற்சோடலயில் தயோரோன
எண்ணற்ற க்ஷபோலி அவதோரங்கடளக் கோண்பிப்போன். முழுமுதற் கைவுடள
எதிர்த்துப் க்ஷபசுவடதக்ஷய தனது வோழ்வின் முக்கிய க்ஷநோக்கமோகக் தகோண்டுள்ள
இத்தகு நபர்கள், ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் தோமடரத் திருவடிகளில் சரணடைய முடியோது.

ததன்னிந்தியோடவச் க்ஷசர்ந்த ஸ்ரீ யமுனோசோரியர் (ஆளவந்தோர்), “எம்தபருமோக்ஷன!

உமது குணம், ரூபம், லீ டலகள் அசோதோரணமோக உள்ள க்ஷபோதிலும், ஸத்வ
குணத்டதச் சோர்ந்த எல்லோ சோஸ்திரங்களிலும் உமது வியக்தித்துவம் உறுதி
தசய்யப்பட்டிருந்தும், தமது ததய்வக
ீ குணங்களினோலும் திவ்யமோன அறிவின்
ஆழத்தினோலும் புகழ்தபற்று விளங்கும் ஆச்சோரியர்களோல் ஏற்றுக்
தகோள்ளப்பட்டிருந்தும், நோத்திகக் தகோள்டகடய உடையவர்கள் உம்டமப் புரிந்த

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 339

தகோள்ள முடியோது” என்று கூறுகிறோர்.

எனக்ஷவ (1) முழு முட்ைோள்கள், (2) மனிதரில் கடைநிடலக்ஷயோர், (3)மோடயயோல்

அறிவிழந்தவர்கள், (4) நோத்திகக் தகோள்டகயோளர் ஆகிக்ஷயோர் க்ஷமக்ஷல
கூறப்பட்டுள்ளபடி, எல்லோ சோஸ்திர அறிவுடரகளும் அதிகோரிகளின்
உபக்ஷதசங்களும் இருந்தும், புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளின் தோமடரத்
திருவடிகளில் சரணடைவதில்டல.

பதம் 7.16 - சதுர்விதோ₄ ப₄ஜந்க்ஷத ம

चतुर्तवधा भजतते र्ां जना: सुकृशतनोऽजुमन ।

आतो शजज्ञासुरथामथी ज्ञानी च भरतषमभ ॥ १६ ॥
சதுர்விதோ₄ ப₄ஜந்க்ஷத மோம் ஜனோ: ஸுக்ருதிக்ஷனோ(அ)ர்ஜுன |

ஆர்க்ஷதோ ஜிஜ்ஞோஸுரர்தோ₂ர்தீ₂ ஜ்ஞோன ீ ச ப₄ரதர்ஷப₄ || 7-16 ||

சது꞉-விதோ₄꞉ — நோன்கு விதமோன; ப₄ஜந்க்ஷத — ததோண்டு புரிகின்றனர்; மோம் — எனக்கு;

ஜனோ꞉ — மனிதர்; ஸு-க்ருʼதின꞉ — நல்க்ஷலோர்; அர்ஜுன — அர்ஜுனோ; ஆர்த꞉ —
துயருற்றவன்; ஜிஜ்ஞோஸு꞉ — க்ஷகள்வியுடையவன்; அர்த₂-அர்தீ₂ — ஜை இலோபங்கடள
விரும்புபவன்; ஜ்ஞோன ீ — விஷயங்கடள உள்ளபடி அறிந்தவன்; ச — க்ஷமலும்; ப₄ரத-
ருʼஷப₄ — பரத வம்சத்தில் சிறந்தக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரதர்களில் சிறந்தவக்ஷன, நோன்கு விதமோன நல்க்ஷலோர் எனக்குத்

ததோண்டு புரிகின்றனர்— துயருற்க்ஷறோர், தசல்வத்டத விரும்புக்ஷவோர்,
க்ஷகள்வியுடைக்ஷயோர், பூரணத்தின் அறிடவத் க்ஷதடுக்ஷவோர் என்பவர்
அவர்கள்.

தபோருளுடர

துஷ்ைர்களுக்கு எதிர்மோறோன நல்க்ஷலோர் (அறதநறிகடளப் பின்பற்றுக்ஷவோர்),

ஸுக்ருதினர் என்று அடழக்கப்படுகின்றனர். சோஸ்திரங்களின்
சட்ைதிட்ைங்களுக்குக் கீ ழ்ப்படியும் இவர்கள், நீதி மற்றும் சமூகச் சட்ைங்கடளக்
கடைப்பிடித்து, தபரும்போலும் முழுமுதற் கைவுளுக்கு பக்தி தசய்பவர்களோவர்.
இவர்களில் நோன்கு வடகயினர் உண்டு—துயரத்தில் இருப்க்ஷபோர், பணத்டத
விரும்புக்ஷவோர், க்ஷகள்வியுடைக்ஷயோர், பூரண உண்டமயின் அறிடவத் க்ஷதடுக்ஷவோர்.
பல்க்ஷவறு சூழ்நிடலகளின் கோரணத்தினோல் இத்தடகக்ஷயோர் முழுமுதற் கைவுளுக்கு
பக்தித் ததோண்ைோற்ற வருகின்றனர். தங்களது பக்தித் ததோண்டின் மூலம் சில
விருப்பங்கடளப் பூர்த்தி தசய்ய விரும்புவதோல், இவர்கள் தூய பக்தர்கள் அல்ல.
தூய பக்தித்ததோன்டு ஜை இலோபத்திற்கோன எவ்வித ஆடசகளும் இல்லோதது. பக்தி
ரஸோம்ருத ஸிந்து (1.1.11) தூய பக்தியிடன பின்வருமோறு விவரிக்கின்றது:
அன்யோபிலோஷிதோ-ஷூன்யம்
க்ஞோன -கர்மோத்- யனோவ்ருதம்

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 340

 ஆனுகூல்க்ஷயன க்ருஷ்ணோனு-
ஷீலனம் பக்திர் உத்தமோ

“பரம புருஷரோன ஸ்ரீ கிருஷ்ணருக்கு, சோதகமோன முடறயில், எவ்வித

இலோபத்டதயும் எதிர்போர்க்கோமல், பலன் க்ஷநோக்குச் தசயல்கள், தத்துவ கற்படனகள்
ஏதுமின்றி, திவ்யமோன அன்புைன் ததோண்ைோற்ற க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ தூய பக்தித்
ததோண்டு எனப்படுகிறது.”

பக்தித் ததோண்டிற்கோக முழுமுதற் கைவுடள அணுகும் இந்த நோன்கு வித நபர்கள்,

தூய பக்தர்களின் உறவினோல் தூய்டமயடைந்து , தோங்களும் தூய பக்தர்களோகி
விடுகின்றனர். ஆனோல் துஷ்ைர்கடளப் தபோறுத்தவடரயில், பக்தித் ததோண்டு
அவர்களுக்கு மிகவும் கடினமோனது; ஏதனனில், அவர்களது வோழ்க்டக ஆன்மீ க
க்ஷநோக்கங்கள் அற்றதும், தநறியற்றதும் சுயநலம் மிக்கதுமோகும். ஆனோல்
அவர்களில் சிலரும்கூை, தூய பக்தரது உறடவப் தபறும் நல்வோய்ப்டபப் தபற்றோல்,
தூய பக்தரோகி விை முடியும்.

பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களின் எப்க்ஷபோதும் மும்முரமோக இருப்க்ஷபோர். ஜை வோழ்வில்

துன்பங்கடள அடையும்க்ஷபோது கைவுளிைம் வருகின்றனர். அச்சமயத்தில் தூய
பக்தருைன் ததோைர்பு தகோள்வதன் மூலம், இவர்களும் இடறவனின் பக்தர்கள்
ஆகின்றனர். சில சமயங்களில், வோழ்வில் தவறுப்புற்றவர்கள், தூய பக்தருைன்
உறவு தகோண்டு கைவுடளப் பற்றி அறிவதில் ஆர்வம் தகோள்கின்றனர். அதுக்ஷபோல
வறட்டு தத்துவவோதிகளும் தங்களது எல்லோ அறிவுத் துடறகளிலும் தவறுப்புற்று,
சில சமயங்களில் கைவுடளப் பற்றி அறிய விரும்பி, பக்தியுைன்
ததோண்ைோற்றுவதற்கோக முழுமுதற் கைவுடள வந்தடைகின்றனர். முழுமுதற்
கைவுள் அல்லது அவரது தூய பக்தரின் கருடணயினோல், அருவ பிரம்மன், மற்றும்
உள்ளத்தில் உடறயும் பரமோத்மோடவப் பற்றி ஞோனத்திடனக் கைந்து , கைவுள் ஒரு
நபர் என்ற கருத்திற்கு இவர்கள் உயர்வு தபறுகின்றனர். துன்பமுற்றவர்,
க்ஷகள்வியோளர், அறிடவத் க்ஷதடுக்ஷவோர், தசல்வத்டத க்ஷவண்டுக்ஷவோர் ஆகிய
நோல்வரும், ஆன்மீ க முன்க்ஷனற்றத்திற்கும் ஜை இலோபத்திற்கும் எவ்விதத்
ததோைர்பும் இல்டல என்படத முழுடமயோகப் புரிந்து தகோண்ைபின் தூய
பக்தர்களோகின்றனர். இத்தகு தூய நிடலடய அடையோமல், பகவோனது திவ்யமோன
ததோண்டில் ஈடுபட்டிருக்கும் பக்தர்கள், பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்கள், தபௌதிக
அறிடவத் க்ஷதடும் எண்ணம் க்ஷபோன்றவற்றினோல் களங்கத்துைன் வோழ்கின்றனர்.
எனக்ஷவ தூய பக்தித் ததோண்டிடன அடைவதற்கு முன் இந்த
நிடலகடளதயல்லோம் கைந்தோக க்ஷவண்டும்.

பதம் 7.17 - க்ஷதஷோம் ஜ்ஞோன ீ நித்யய

तेषां ज्ञानी शनत्ययुक्त एकभशक्तर्तवशिष्टयते ।

शप्रयो शह ज्ञाशननोऽत्यथमर्हं स च र्र् शप्रय: ॥ १७ ॥
க்ஷதஷோம் ஜ்ஞோன ீ நித்யயுக்த ஏகப₄க்திர்விஷி₂ஷ்யக்ஷத |

ப்ரிக்ஷயோ ஹி ஜ்ஞோனிக்ஷனோ(அ)த்யர்த₂மஹம் ஸ ச மம ப்ரிய: || 7-17 ||

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 341

 க்ஷதஷோம் — இவர்களின்; ஜ்ஞோன ீ — முழு ஞோனத்டத உடையவன்; நித்ய-யுக்த꞉ —
எப்க்ஷபோதும் ஈடுபட்டு; ஏக — மட்டும்; ப₄க்தி꞉ — பக்தித் ததோண்டில்; விஷி₂ஷ்யக்ஷத —
விக்ஷசஷமோனவன்; ப்ரிய꞉ — பிரியமோனவன்; ஹி — நிச்சயமோக; ஜ்ஞோனின꞉ —
ஞோனிக்கு; அத்யர்த₂ம் — மிகவும்; அஹம் — நோன்; ஸ꞉ — அவன்; ச — க்ஷமலும்; மம —
எனக்கு; ப்ரிய꞉ — பிரியமோனவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இவர்களில், முழு ஞோனத்துைன் எப்க்ஷபோதும் தூய பக்தித் ததோண்டில்

ஈடுபட்டிருப்பவக்ஷன சிறந்தவன்; ஏதனனில், நோன் அவனுக்கு மிகவும்
பிரியமோனவன், அவனும் எனக்கு மிகவும் பிரியமோனவன்.

தபோருளுடர

துயரத்தில் உள்க்ஷளோர், க்ஷகள்வியுடைக்ஷயோர், வறுடமயோல் வோடுக்ஷவோர், பரம

ஞோனத்டதத் க்ஷதடுபவர் என அடனவருக்ஷம ஜை விருப்பங்களின் எல்லோ
களங்கத்திலிருந்தும் விடுபட்டு, தூய பக்தர்கள் ஆகலோம். ஆயினும், அவர்களில்,
எல்லோ தபௌதிக ஆடசகளிலிருந்தும் விடுபட்டு பூரண உண்டமயடய அறிந்தவன்,
உண்டமயிக்ஷலக்ஷய தூய பக்தனோகின்றோன். நோன்கு வடகயோன மனிதரில், பூரண
ஞோனத்துைன் பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டிருப்பவக்ஷன சிறந்தவன் என்று பகவோன்
கூறுகிறோர். ஞோனத்டத க்ஷதடும்க்ஷபோது, “நோன் எனது தபௌதிக உைலிலிருந்து
க்ஷவறுபட்ைவன்” என்படத ஒருவன் உணர்கிறோன்; அவன் க்ஷமலும்
முன்க்ஷனறும்க்ஷபோது, அருவ பிரம்மடனயும் பரமோத்மோடவயும் பற்றி ஞோனத்டத
அடைகிறோன். அவன் முழுடமயோக தூய்டமயடையும்க்ஷபோது, கைவுளுக்கு
நித்தியமோகத் ததோண்ைோற்றுவக்ஷத தனது உண்டமயோன ஸ்வரூப நிடல என்படத
அறிகிறோன். க்ஷகள்வியுடைக்ஷயோன், துன்பத்தில் உள்ளவன், ஜை வசதிகடள அதிகரிக்க
விரும்புபவன், ஞோனமுடையவன் என அடனவருக்ஷம தூய பக்தர்களின்
உறவினோல் தூய்டமயடைய முடியும். ஆனோல், ஆரம்பநிடலயில், முழுமுதற்
கைவுடளப் பற்றி பூரண ஞோனத்துைன் பக்தித் ததோண்டிடன தசயலோற்றுபவன்,
பகவோனுக்கு மிகவும் பிரியமோனவன். பரம புருஷ பகவோனின் திவ்ய நிடலடயப்
பற்றிய தூய ஞோனத்டத அடைந்தவன், ஜைக் களங்கங்கள் ஏதும் ததோை
முடியோதபடி பக்தித் ததோண்டினோல் போதுகோக்கப்படுகிறோன்.

பதம் 7.18 - உதோ₃ரோ: ஸர்வ ஏடவக்ஷத ஜ

उदारा: सवम एवैते ज्ञानी त्वात्र्ैव र्े र्तर्् ।

आशस्थत: स शह युक्तात्र्ा र्ार्ेवानुत्तर्ां गशतर्् ॥ १८ ॥
உதோ₃ரோ: ஸர்வ ஏடவக்ஷத ஜ்ஞோன ீ த்வோத்டமவ க்ஷம மதம் |

ஆஸ்தி₂த: ஸ ஹி யுக்தோத்மோ மோக்ஷமவோனுத்தமோம் க₃திம் || 7-18 ||

உதோ₃ரோ꞉ — உத்தமர்கள்; ஸர்க்ஷவ — அடனவரும்; ஏவ — நிச்சயமோக; ஏக்ஷத — இந்த;

ஜ்ஞோன ீ — ஞோனி; து — ஆனோல்; ஆத்மோ ஏவ — என்டனப் க்ஷபோலக்ஷவ; க்ஷம — எனது;
மதம் — கருத்து; ஆஸ்தி₂த꞉ — நிடலதபற்றவன்; ஸ꞉ — அவன்; ஹி — நிச்சயமோக;

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 342

 யுக்த-ஆத்மோ — பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டு; மோம் — என்னில்; ஏவ — நிச்சயமோக;
அனுத்தமோம் — மிகவும் உயர்ந்த; க₃திம் — இலக்கு.

தமோழிதபயர்ப்பு

இந்த பக்தர்கள் அடனவருக்ஷம சந்க்ஷதகமின்றி உத்தமர்கள்தோன்;

ஆயினும், என்டனப் பற்றிய ஞோனத்தில் நிடலதபற்றுள்ளவடன, நோன்
என்டனப் க்ஷபோலக்ஷவ கருதுகிக்ஷறன். அவன் எனது உன்னத ததோண்டில்
ஈடுபட்டிருப்பதோல், மிகவுயர்ந்த, பக்குவ இலக்கோன என்டன அவன்
அடைவது உறுதி.

தபோருளுடர

அறிவிற்குன்றிய பக்தர்கள் பகவோனுக்கு பிரியமோனவர்கள் அல்ல என்று நோம்

புரிந்து தகோள்ளக்கூைோது. அடனவரும் உத்தமர்கக்ஷள என்று குறிப்பிடுகிறோர்
பகவோன். ஏதனனில், எந்த க்ஷநோக்கமோக இருந்தோலும் பகவோனிைம் வருபவர்கள்
அடனவருக்ஷம மஹோத்மோ (மிகச்சிறந்த ஆத்மோ) என்று அடழக்கப்படுகின்றனர்.
பக்தித் ததோண்டின் மூலம் சில பலன்கடள விரும்பும் பக்தர்கடளயும் பகவோன்
ஏற்றுக்தகோள்கிறோர்; ஏதனனில், அங்கும் அன்புப் பரிமோற்றம் இருக்கின்றது.
அவர்கள் இடறவனிைம் சில தபௌதிக இலோபங்கடள போசத்துைன்
க்ஷவண்டுகின்றனர். அப்பலன்கடள அடைவதோல் திருப்தியுற்று, பக்தித் ததோண்டில்
க்ஷமன்க்ஷமலும் முன்க்ஷனறுகின்றனர். இருப்பினும் பூரண ஞோனத்துைன் இருக்கும்
பக்தன், இடறவனுக்கு மிகவும் பிரியமோனவனோகக் கருதப்படுகிறோன். ஏதனனில் ,
அவனது ஒக்ஷர க்ஷநோக்கம், அன்புைனும் பக்தியுைனும் இடறவனுக்கு க்ஷசடவ
தசய்வது மட்டுக்ஷம. அத்தகு பக்தனோல் இடறவனின் ததோைர்பின்றி (க்ஷசடவயின்றி)
ஒரு தநோடியும் வோழ இயலோது. அதுக்ஷபோலக்ஷவ பரம புருஷரும் தனது பக்தர்களின்
மீ து மிகவும் பிரியமுடையவர், அவடர பக்தனிைமிருந்து பிரிக்க முடியோது.

ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் (9.4.68) இடறவன் கூறுகின்றோர்:

ஸோதக்ஷவோ ஹ்ருதயம் மஹ்யம்
ஸோதூனோம் ஹ்ருதயம் த்வஹம்
மத் அன்யத் க்ஷத ந ஜோனந்தி
நோஹம் க்ஷதப்க்ஷயோ மோனோக் அபி

“பக்தர்கள் எப்க்ஷபோதும் எனது இதயத்தில் உள்ளனர். நோன் எப்க்ஷபோதும் பக்தர்களின்

இதயத்தில் உள்க்ஷளன். பக்தனுக்கு என்டனத் தவிர க்ஷவறு எதுவும் ததரியோது.
நோனும் பக்தடன மறக்க முடியோது. எனக்கும் தூய பக்தர்களுக்கும் இடைக்ஷய
தநருங்கிய உறவு உண்டு. முழு அறிவுைன் விளங்கும் தூய பக்தர்கள் ஒருக்ஷபோதும்
ஆன்மீ கத்டத விட்டு விலகுவதில்டல, எனக்ஷவ அவர்கள் எனக்கும் மிகவும்
பிரியமோனவர்கள்.”

பதம் 7.19 - ப₃ஹூனோம் ஜன்மநோமந்க்ஷத

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 343

 बहूनां जतर्नार्तते ज्ञानवातर्ां प्रपद्यते ।
वासुदेव: सवमशर्शत स र्हात्र्ा सुदल ु मभ: ॥ १९ ॥
ப₃ஹூனோம் ஜன்மநோமந்க்ஷத ஜ்ஞோனவோன்மோம் ப்ரபத்₃யக்ஷத |

வோஸுக்ஷத₃வ: ஸர்வமிதி ஸ மஹோத்மோ ஸுது₃ர்லப₄: || 7-19 ||

ப₃ஹூனோம் — பற்பல; ஜன்மனோம் — பிறவிகளுக்கு; அந்க்ஷத — பிறகு; ஜ்ஞோன-வோன் —

ஞோனத்தில் முழுடம தபற்றவன்; மோம் — என்னிைம்; ப்ரபத்₃யக்ஷத — சரணடைகிறோன்;
வோஸுக்ஷத₃வ꞉ — பரம புருஷ பகவோன் கிருஷ்ணர்; ஸர்வம் — எல்லோம்; இதி —
இவ்வோறோக; ஸ꞉ — அத்தகு; மஹோ-ஆத்மோ — மிகச்சிறந்த ஆத்மோ; ஸு-து₃ர்லப₄꞉ —
கோண்பதற்கு மிகவும் அரிதோனவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பற்பல பிறவிகளுக்குப் பின், உண்டமயோன அறிவுடையவன், எல்லோக்

கோரணங்களுக்கும் கோரணமோக, எல்லோமோக என்டன அறிந்து, என்னிைம்
சரணடைகிறோன். அத்தடகய மகோத்மோ மிகவும் அரிதோனவன்.

தபோருளுடர

உயிர்வோழி, க்ஷவத சைங்குகடளயும் பக்தித் ததோண்டையும் தசயலோற்றும்க்ஷபோது,

ஆன்மீ கத் தன்னுணர்வின் இறுதிக் குறிக்க்ஷகோள் பரம புருஷ பகவோக்ஷன எனும்
தூய்டமயோன திவ்ய ஞோனத்திடன, பற்பல பிறவிகடளக் கைந்தபின் அடைய
முடியும். ஆன்மீ க உணர்வின் ஆரம்ப நிடலயில் , தலௌகீ கப் பற்டற ஒருவன்
துறக்க முயன்று தகோண்டிருக்கும்க்ஷபோது, அருவவோத தகோள்டகயின் மீ து சற்று
பற்றுதல் தகோள்ளலோம். ஆனோல் க்ஷமன்க்ஷமலும் முன்க்ஷனற்றமடையும்க்ஷபோது,
ஆன்மீ க வோழ்விலும் தசயல்கள் உள்ளன என்றும், அச்தசயல்கக்ஷள பக்தித் ததோண்டு
எனப்படுகின்றன என்றும், அவன் புரிந்துதகோள்ள முடியும். அவ்வோறு உணர்ந்த
பின்னர், அவன் பரம புருஷ பகவோனிைம் பற்றுதல் தகோண்டு. அவரிைம்
சரணடைகிறோன். பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் கருடணக்ஷய எல்லோம், அவக்ஷர எல்லோ
கோரணங்களுக்கும் கோரணம், அவரின்றி இந்த ஜைத்க்ஷதோற்றம் தசயல்பைோது
என்பனவற்டற அச்சமயத்தில அவனோல் புரிந்து தகோள்ள முடியும். ஆன்மீ க
உலகிலுள்ள பல்க்ஷவறு வடகயோன குணம், ரூபம் க்ஷபோன்றவற்றின் திரிந்த
பிரதிபலிப்க்ஷப இந்த ஜைவுலகம் என்படதயும், ஒவ்தவோரு தபோருளும் பரம
புருஷரோன கிருஷ்ணருைன் ததோைர்புடையது என்படதயும் அவன் உணர்கிறோன்.
இவ்விதமோக அடனத்டதயும் வோஸுக்ஷதவரோன ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் உறவிக்ஷலக்ஷய
எண்ணுகிறோன். வோஸுக்ஷதவடரப் பற்றிய இத்தடகய பரந்த கண்க்ஷணோட்ைம், பரம
புருஷரோன ஸ்ரீ கிருஷ்ணடர உன்னத குறிக்க்ஷகோளோக ஏற்று அவரிைம்
சரணடைவடத துரித்தப்படுத்துகிறது. இவ்வோறு சரணடைந்த மோத்மோக்கள் மிகவும்
அரிதோனவர்கள்.

இந்த பதம் ஷ்க்ஷவதோஷ்வதர உபநிஷத்தின் மூன்றோவது அத்தியோயத்தில் (பதம் 14-

15) மிகத் ததளிவோக விளக்கப்பட்டுள்ளது:

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 344

 ஸஹஸ்ர -ஷீர்ஸோ புருஷ:
ஸஹஸ்ரோே: ஸஹஸ்ர-போத்
ஸ பூமிம் விஷ்வக்ஷதோ வ்ருத்வோ-
த்யோதிஷ்ைத் தஷோங்குலம்
புருஷ ஏக்ஷவதம் ஸர்வம்
யத் பூதம் யச் ச பவ்யம்
உதோம்ருதத்வஸ்க்ஷயஷோக்ஷனோ
யத் அன்க்ஷனனோதிக்ஷரோஹதி

சோன்க்ஷதோக்ய உபநிஷத்தில் (5.1.15) கூறப்பட்டுள்ளது, ந டவ வோக்ஷசோ ந சேூம்ஷி

ந ஷ்க்ஷரோத்ரோணி ந மனோம்ஸீத் யோசேக்ஷத ப்ரோண இதி ஏவோசேக்ஷத ப்ரோக்ஷணோ
ஸ்க்ஷயடவதோனி ஸர்வோணி பவந்தி—“ஓர் உயிர்வோழியின் உைலில், க்ஷபசுவதற்கோன
சக்திக்ஷயோ, போர்ப்பதற்கோன சக்திக்ஷயோ, க்ஷகட்பதற்கோன சக்திக்ஷயோ, நிடனப்பதற்கோன
சக்திக்ஷயோ முக்கியமல்ல; எல்லோ தசயல்களுக்கும் டமயமோக விளங்கும்
பிரோணக்ஷன முக்கியம். “அதுக்ஷபோக்ஷவ வோஸுக்ஷதவரோன பரம புருஷ பகவோன் ஸ்ரீ
கிருஷ்ணக்ஷர அடனத்திலும் இருக்கும் முக்கியப் தபோருள். க்ஷபசுவதற்கு,
போர்ப்பதற்கு, க்ஷகட்பதற்கு, மனதின் தசயல்களுக்கு என இவ்வுைலில் பற்பல சக்திகள்
உள்ளன. ஆனோல் பரம புருஷரின் ததோைர்பு இல்லோவிடில் இடவ
முக்கியத்துவமற்றடவ. எங்கும் நிடறந்து எல்லோமோக விளங்குவதோல், பக்தர்கள்
வோஸுக்ஷதவரிைம் முழு அறிவுைன் சரணடைகின்றனர் (பகவத் கீ டத 7.17, 11.40
ஆகியவற்டற ஒப்பிட்டுப் போர்க்க).

பதம் 7.20 - கோடமஸ்டதஸ்டதர்ஹ்ருதஜ

कार्ैस्तैस्तैहृत
म ज्ञाना: प्रपद्यततेऽतयदेवता: ।
तं तं शनयर्र्ास्थाय प्रकृ त्या शनयता: स्वया ॥ २० ॥
கோடமஸ்டதஸ்டதர்ஹ்ருதஜ்ஞோனோ: ப்ரபத்₃யந்க்ஷத(அ)ன்யக்ஷத₃வதோ: |
தம் தம் நியமமோஸ்தோ₂ய ப்ரக்ருத்யோ நியதோ: ஸ்வயோ || 7-20 ||

கோடம꞉ — ஆடசகளோல்; டத꞉ டத꞉ — பல்க்ஷவறு; ஹ்ருʼத — அடலக்கழிக்கப்பட்ை;

ஜ்ஞோனோ꞉ — ஞோனம்; ப்ரபத்₃யந்க்ஷத — சரணடைகின்றனர்; அன்ய — பிறருக்கு; க்ஷத₃வதோ꞉
— க்ஷதவர்கள்; தம் தம் — அதற்க்ஷகற்ற; நியமம் — நியமங்கள்; ஆஸ்தோ₂ய — பின்பற்றி;
ப்ரக்ருʼத்யோ — இயற்டகயோகக்ஷவ; நியதோ꞉ — கட்டுப்படுத்தப்பட்டு; ஸ்வயோ —
அவர்களது சுயமோன.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஜை ஆடசகளோல் அறிடவ இழந்தவர்கள், க்ஷதவர்களிைம் சரணடைந்து,

தங்களது இயற்டகக்கு ஏற்ற வழிபோட்டு முடறகடளயும்
நியமங்கடளயும் பின்பற்றுகின்றனர்.

தபோருளுடர

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 345

எல்லோவித ஜைக் களங்கத்திலிருந்தும் விடுபட்ைவர்கள் , பரம புருஷரிைம்
சரணடைந்து அவரது பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபடுகின்றனர். ஜைக் களங்கங்கள்
முற்றிலுமோகக் கழுவப்பட்ைோதவடர, அவர்கள் பக்தியற்றவர்களோகக்ஷவ
கருதப்படுகின்றனர். ஆனோல், ஜை ஆடசகளுக்கு மத்தியிலும் பரம புருஷரிைம்
அடைக்கலம் தபறுக்ஷவோர், தவளிப்புறச் சக்தியோல் அவ்வளவோக
கவரப்படுவதில்டல; சரியோன இலக்டக அணுகுவதோல் அவர்கள் விடரவிக்ஷலக்ஷய
எல்லோ தலௌகீ க ஆடசகளிலிருந்தும் விடுபடுகின்றனர். ஒருவன், தூய பக்தனோக
அடனத்து ஜை ஆடசகளிலிருந்தும் விடுபட்ைவனோக இருந்தோலும் சரி ,
ஜைஆடசகள் நிடறந்தவனோக இருந்தோலும் சரி, ஜை களங்கத்திலிருந்து முக்திடய
எதிர்போர்ப்பவனோக இருந்தோலும் சரி, அவன் வோஸுக்ஷதவரிைம் சரணடைந்து
அவடரக்ஷய வழிபை க்ஷவண்டும் என ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் (2.3.10)
பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ளது:
அகோம: ஸர்வ-கோக்ஷமோ வோ
க்ஷமோே- கோம உதோரோ- தீ:
தீவ்க்ஷரண பக்தி-க்ஷயோக்ஷக ன
யக்ஷஜத புருஷம் பரம்

ஆன்மீ க உணர்வற்ற சிற்றறிவுடைய மக்கள், ஜை விருப்பங்கடள தவகு விடரவில்

பூர்த்தி தசய்து தகோள்வதற்கோக க்ஷதவர்கடள அணுகுகின்றனர். இயற்டகயின் கீ ழ்
குணங்களில் (ரக்ஷஜோ, தக்ஷமோ குணங்களில்) இருக்கும் இத்தகு மக்கள், தபோதுவோக,
பரம புருஷ பகவோனிைம் தசல்லோமல், பல்க்ஷவறு க்ஷதவர்கடள வழிபடுகின்றனர்.
அத்தகு வழிபோட்டின் சட்ைதிட்ைங்கடளக் கடைப்பிடிப்பதில் அவர்கள்
திருப்தியடைகின்றனர். க்ஷதவர்கடள வழிபடுக்ஷவோர் அற்பமோன ஆடசகளோல்
உந்தப்பட்ைவர்களோவர், பரம இலக்டக அடைவது எவ்வோறு என்படத
அறியோதவர்கள். ஆனோல் பரம புருஷரின் பக்தர்கள் வழிதவறுவதில்டல. பல்க்ஷவறு
பலன்களுக்கோக பற்பல க்ஷதவர்கடள வழிபடும் முடற க்ஷவதங்களில் சிபோரிசு
தசய்யப்பட்டுள்ளதோல் (உதோரணமோக, க்ஷநோயுற்றவன், சூரியடன வழிபடும்படி
பரிந்துடரக்கப்படுகிறோன்), பரம புருஷரின் பக்தியில ஈடுபைோதவர்கள், சில
குறிப்பிட்ை க்ஷநோக்கங்களுக்கு இடறவடனவிை க்ஷதவர்கக்ஷள சிறந்தவர்கள் என
எண்ணிவிடுகின்றனர். ஆனோல் பரம புருஷரோன கிருஷ்ணக்ஷர அடனவருக்கும்
எஜமோனோர் என்படத தூய பக்தன் அறிவோன். டசதன்ய சரிதோம்ருதத்தில் (ஆதி
லீ டல 5.142) கூறப்பட்டுள்ளது. ஏகக்ஷல ஈஷ்வர க்ருஷ்ண ஆர ஸப ப்ருத்ய—“பரம
புருஷ பகவோனோன கிருஷ்ணர் மட்டுக்ஷம எஜமோனர் , மற்றவர் அடனவரும் அவரது
ததோண்ைர்கள்.” எனக்ஷவ, தூய பக்தன் தனது தபௌதிகத் க்ஷதடவகளுக்கோக என்றுக்ஷம
க்ஷதவர்களிைம் தசல்வதில்டல, அவன் பரம புருஷடரக்ஷய நம்பியுள்ளோன், அவர்
எடதக் தகோடுத்தோலும் அதில் அவன் திருப்தியடைகிறோன்.

பதம் 7.21 - க்ஷயோ க்ஷயோ யோம் யோம் தனும

यो यो यां यां तनुं भक्त: श्रद्धयार्तचतुशर्च्छशत ।

तस्य तस्याचलां श्रद्धां तार्ेव शवदधाम्यहर्् ॥ २१ ॥
க்ஷயோ க்ஷயோ யோம் யோம் தனும் ப₄க்த: ஷ்₂ரத்₃த₄யோர்சிதுமிச்ச₂தி |

தஸ்ய தஸ்யோசலோம் ஷ்₂ரத்₃தோ₄ம் தோக்ஷமவ வித₃தோ₄ம்யஹம் || 7-21 ||

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 346
ய꞉ ய꞉ — யோரோயினும்; யோம் யோம் — ஏதோகிலும்; தனும் — க்ஷதவனின் ரூபத்தில்; ப₄க்த꞉
— பக்தன்; ஷ்₂ரத்₃த₄யோ — நம்பிக்டகயுைன்; அர்சிதும் — வழிபடுவதற்கு; இச்ச₂தி —
விரும்புகின்றோக்ஷனோ; தஸ்ய தஸ்ய — அவனுக்கு; அசலோம் — உறுதியோன;
ஷ்₂ரத்₃தோ₄ம் — நம்பிக்டக; தோம் — அவனுக்கு; ஏவ — நிச்சயமோக; வித₃தோ₄மி —
அளிக்கிக்ஷறன்; அஹம் — நோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எல்க்ஷலோரது இதயத்திலும் நோன் பரமோத்மோவோக இருக்கிக்ஷறன்.

க்ஷதவர்கடள வழிபை க்ஷவண்டுதமன ஒருவன் விரும்பும்க்ஷபோது, அந்த
குறிப்பிட்ை க்ஷதவனிைம் பக்தி தசய்வதற்கோன அவனது நம்பிக்டகடய
நோக்ஷன பலப்படுத்துகிக்ஷறன்.

தபோருளுடர

கைவுள் அடனவருக்கும் சுதந்திரம் தகோடுத்துள்ளோர்; எனக்ஷவ, க்ஷதவர்களிைமிருந்து

ஜை இன்பத்திற்கோன வசதிகடளப் தபற்று அவற்டற அனுபவிக்க விரும்பினோல் ,
எல்லோருடைய இதயங்களிலும் பரமோத்மோவோக வற்றுள்ள
ீ பகவோன் அதடன
உணர்ந்து, அத்தடகயவனுக்கு வசதிகடளச் தசய்து தகோடுக்கிறோர். எல்லோ
உயிர்வோழிகளின் உன்னத தந்டதயோன பகவோன், அவர்களது சுதந்திரத்தில்
தடலயிடுவதில்டல, ஆனோல் அவர்களது தலௌகீ க விருப்பங்கள் பூர்த்தியோகும்
வடகயில் எல்லோ வசதிகடளயும் தசய்து தகோடுக்கிறோர். சர்வ வல்லடமயுடைய
கைவுள், ஜைவுலடக அனுபவிப்பதற்கோன வசதிகடளக் தகோடுத்து, அதன்
விடளவோக மோடயயின் வடலயில் உயிர்வோழிகடள விழச் தசய்வது ஏன் என்று
சிலர் க்ஷகட்கலோம். பதில் என்னதவனில், பரம புருஷர் (பரமோத்மோ) இத்தகு
வசதிகடள தகோடுக்கோவிடில், சுதந்திரம் என்பதற்கு அர்த்தமில்டல. எனக்ஷவ ,
ஒவ்தவோருவருக்கும், அவரவரின் விருப்பப்படி, பூரண சுதந்திரத்டதக்
தகோடுக்கிறோர்—ஆனோல், அவரது இறுதி அறிவுடரடய நோம் பகவத் கீ டதயில்
கோண்கிக்ஷறோம்: ஒருவன் எல்லோவற்டறயும் துறந்த முழுடமயோக அவரிைம்
சரணடைய க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ மனிதடன மகிழ்விக்கும்.

சோதோரண உயிர்வோழிகள், க்ஷதவர்கள் இருவருக்ஷம பரம புருஷ பகவோனின்

விருப்பத்திற்குக் கீ ழ்ப்பட்ைவர்கள்; எனக்ஷவ, உயிர்வோழி தனது விருப்பத்தின் மூலம்
மட்டும் க்ஷதவர்கடள வழிபை முடியோது, க்ஷதவர்களோலும் பரமனின் விருப்பமின்றி
எந்த வரத்டதயும் அளிக்க முடியோது, முழுமுதற் கைவுளின் விருப்பமின்றி புல்லும்
அடசயோது என்று கூறுவர். தபோதுவோக, ஜைவுலகில் துயரப்பட்ைவர்கள் , க்ஷவத
இலக்கியங்களின் வழிகோட்ைலின்படி , க்ஷதவர்களிைம் தசல்கின்றனர். ஒரு குறிப்பிட்ை
தபோருடள விரும்புபவர் அதற்குரிய க்ஷதவடர வழிபடுவர். உதோரணமோக,
க்ஷநோயுற்றவன் சூரியக்ஷதவடன வழிபோடுமோறு பரிந்துடரக்கப்படுகிறோன்; கல்விடய
விரும்புபவன் கல்வியின் க்ஷதவடதயோன சரஸ்வதிடய வழிபைலோம் ; அழகோன
மடனவிடய நோடுபவன் சிவதபருமோனின் நோயகியோன உமோடவ வழிபைலோம்.
இவ்விதமோக, க்ஷவத சோஸ்திரங்களின் பல்க்ஷவறு க்ஷதவர்கடள வழிபடுவதற்கோன
பல்க்ஷவறு முடறகள் சிபோரிசு தசய்யப்பட்டுள்ளன. ஓர் உயிர்வோழி ஒரு குறிப்பிட்ை
வசதிடய அனுபவிக்க விரும்புவதோல், அதற்கோன குறிப்பிட்ை க்ஷதவரிைமிருந்து
அந்த வரத்திடனப் தபறுவதற்கோன பலமோன ஆடசடய பகவோன் தூண்டுகிறோர்,

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 347

அதன் மூலம் அவன் அவ்வரத்திடன தவற்றிகரமோக அடைகிறோன். ஒரு
குறிப்பிட்ை க்ஷதவடர க்ஷநோக்கி ஓர் உயிர்வோழிக்கு இருக்கும் பக்தி மனப்போன்டமயும்
பரம புருஷரோல் ஏற்படுத்தப்படுவக்ஷதயோகும். கிருஷ்ணக்ஷர பரம புருஷர், அவக்ஷர
எல்லோ உயிர்வோழிகளின் இதயத்திலும் வோழும் பரமோத்மோ என்பதோல், குறிப்பிட்ை
க்ஷதவர்கடள வழிபடுவதற்கோன ஆர்வத்டத அவக்ஷர மனிதர்களுக்கு அளிக்கிறோர்,
க்ஷதவர்களோல் அத்தகு ஆர்வத்திடன ஏற்படுத்த முடியோது. பரம புருஷருடைய
விஸ்வரூபத்தின் பல்க்ஷவறு அங்கங்கக்ஷள க்ஷதவர்கள், எனக்ஷவ அவர்களுக்கு
சுதந்திரமில்டல. க்ஷவத சோஸ்திரத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது, “பரம புருஷ பகவோன்,
பரமோத்மோவின் உருவில் க்ஷதவர்களது இதயத்திலும் அமர்ந்துள்ளோர்; எனக்ஷவ,
ஜீவோத்மோவின் ஆடசகடள பூர்த்தி தசய்ய க்ஷதவர்கள் மூலமோக அவர் ஏற்போடு
தசய்கின்றோர். ஆனோல் ஜீவோத்மோ, க்ஷதவர்கள் ஆகிய இருவருக்ஷம பரமனின்
விருப்பத்டதச் சோர்ந்தவர்கக்ஷள, சுதந்திரமோனவர்கள் அல்ல.”

பதம் 7.22 - ஸ தயோ ஷ்₂ரத்₃த₄யோ யு

स तया श्रद्धया युक्तस्तस्याराधनर्ीहते ।

लभते च तत: कार्ातर्यैव शवशहताशतह तान् ॥ २२ ॥
ஸ தயோ ஷ்₂ரத்₃த₄யோ யுக்தஸ்தஸ்யோரோத₄னமீ ஹக்ஷத |

லப₄க்ஷத ச தத: கோமோன்மடயவ விஹிதோன்ஹி தோன் || 7-22 ||

ஸ꞉ — அவன்; தயோ — அத்துைன்; ஷ்₂ரத்₃த₄யோ — நம்பிக்டகயுைன்; யுக்த꞉ — இடணந்து;

தஸ்ய — அந்த க்ஷதவரது; ஆரோத₄னம் — வழிபோடு; ஈஹக்ஷத — நோடுவடத; லப₄க்ஷத —
அடைகிறோன்; ச — க்ஷமலும்; தத꞉ — அதிலிருந்து; கோமோன் — அவனது ஆடசகள்; மயோ
— என்னோல்; ஏவ — மட்டுக்ஷம; விஹிதோன் — ஏற்போடு தசய்யப்படுகிறது; ஹி —
நிச்சயமோக; தோன் — அடவ.

தமோழிதபயர்ப்பு

இத்தடகய நம்பிக்டகயுைன் இடணந்து, அவன் ஒரு குறிப்பிட்ை

க்ஷதவடர வழிபட்டு, தனது ஆடசகடளப் பூர்த்தி தசய்ய முயற்சி
தசய்கிறோன். ஆனோல் உண்டமயில் இந்த நன்டமகதளல்லோம்
என்னோல் மட்டுக்ஷம அளிக்கப்படுபடவயோகும்.

தபோருளுடர

பரம புருஷருடைய அனுமதியின்றி க்ஷதவர்கள், தங்களது பக்தர்களுக்கு வரங்கடள

வழங்க முடியோது. எல்லோம் இடறவனது தசோத்க்ஷத என்படத உயிர்வோழிகள்
மறக்கலோம், ஆனோல் க்ஷதவர்கள் மறப்பதில்டல, எனக்ஷவ, க்ஷதவர்கடள வழிபடுவதும்
விரும்பும் பலடன அடைவதும், க்ஷதவர்களோல் அல்ல, பரம புருஷ பகவோனின்
ஏற்போட்டில் நைப்படவக்ஷய. இதடன அறியோத சிற்றறிவுடைய உயிர்வோழி, சில
நன்டமகடள க்ஷவண்டி முட்ைோள் தனமோக க்ஷதவர்கடள நோடுகிறோன். ஆனோல் தூய
பக்தன், ஏதோவது க்ஷதடவப்படும்க்ஷபோது பரமபுருஷரிைம் மட்டுக்ஷம க்ஷவண்டுகிறோன்.
இருப்பினும், ஜை இலோபத்திடன க்ஷவண்டுவது தூய பக்தனுக்குரிய

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 348

அடையோளமல்ல. தபோதுவோக, உயிர்வோழி தனது கோமத்திடனப் பூர்த்தி தசய்வதில்
டபத்தியமோக இருப்பதோல், க்ஷதவர்களிைம் தசல்கிறோன். க்ஷதடவயற்ற ஒன்டற
விரும்பும் உயிர்வோழி, அவ்விருப்பம் பகவோனோல் நிடறக்ஷவற்றப்பைோதக்ஷபோது
க்ஷதவர்களிைம் தசல்கிறோன். பரம புருஷடர வழிபடும் அக்ஷத க்ஷநரத்தில், ஜை
இன்பங்கடளயும் க்ஷவண்டுபவன், தனது ஆடசகளில் முரண்போடு உடையவன்
என்று டசதன்ய சரிதோம்ருதத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது. பரம புருஷருக்கோன பக்தித்
ததோண்டும், க்ஷதவர்கடள வழிபடுவதும் ஒக்ஷர தளத்தில் இருக்க முடியோது;
ஏதனனில், க்ஷதவர்கடள வழிபடுவது தபௌதிக நிடல, பரம புருஷருக்கோன பக்தித்
ததோண்க்ஷைோ பூரண ஆன்மீ க நிடல.

முழுமுதற் கைவுளிைம் திரும்பிச் தசல்ல விரும்பும் உயிர்வோழிக்கு , தலௌகீ க

ஆடசகள் தபரும் தடைகளோகும். எனக்ஷவ, பகவோனின் தூய பக்தனுக்கு ஜை
இலோபங்கடள அளிக்கப்படுவதில்டல. இதன் கோரணத்தோல், அத்தகு ஜை
இலோபங்கடள விரும்பும் சிற்றறிவுடைய உயிர்வோழிகள் , பரம புருஷருடைய
பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபடுவதற்குப் பதிலோக, ஜைவுலகின் க்ஷதவர்கடள வழிபை
விரும்புகின்றனர்.

பதம் 7.23 - அந்தவத்து ப₂லம் க்ஷதஷோ

अततवत्तु फलं तेषां तद्भवत्यल्पर्ेधसार्् ।

देवातदेवयजो याशतत र्द्भक्ता याशतत र्ार्शप ॥ २३ ॥
அந்தவத்து ப₂லம் க்ஷதஷோம் தத்₃ப₄வத்யல்பக்ஷமத₄ஸோம் |

க்ஷத₃வோந்க்ஷத₃வயக்ஷஜோ யோந்தி மத்₃ப₄க்தோ யோந்தி மோமபி || 7-23 ||

அந்த-வத் — அழியக்கூடிய; து — ஆனோல்; ப₂லம் — பழம்; க்ஷதஷோம் — அவர்களது; தத்

— அந்த; ப₄வதி — ஆகின்றன; அல்ப-க்ஷமத₄ஸோம் — சிற்றறிவு உடைக்ஷயோர்; க்ஷத₃வோன்
— க்ஷதவர்களிைம்; க்ஷத₃வ-யஜ꞉ — க்ஷதவர்கடள வழிபடுக்ஷவோர்; யோந்தி — தசல்கின்றனர்;
மத் — எனது; ப₄க்தோ꞉ — பக்தர்கள்; யோந்தி — அடைகின்றனர்; மோம் — என்டன; அபி —
க்ஷமலும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷதவர்கடள வழிபடும் சிற்றறிவு படைத்த மக்களது பலன்கள்,

தற்கோலிகமோனதும் ஓர் எல்டலக்கு உட்பட்ைதுமோகும். க்ஷதவர்கடள
வழிபடுக்ஷவோர் க்ஷதவர்களின் உலகங்களுக்குச் தசல்வர், ஆனோல் எனது
பக்தர்கள் இறுதியில் எனது உன்னத உலடக அடைகின்றனர்.

தபோருளுடர

பகவத் கீ டதக்குக் கருத்துடர தசய்யும் சிலர் , க்ஷதவர்கடள வழிபடுக்ஷவோரும் பரம

புருஷடர அடையலோம் என்று கூறுகின்றனர்; ஆனோல் க்ஷதவர்கடள வழிபடுக்ஷவோர்
பற்பல க்ஷதவர்கள் வசிக்கும் பல்க்ஷவறு கிரகங்கடள அடைகின்றனர் என்று இங்க்ஷக
ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது. சூரிய க்ஷதவடன வழிபடுபவன் சூரியடன

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 349

அடைகிறோன், சந்திரடன வழிபடுபவன் சந்திர க்ஷலோகத்டத அடைகிறோன்; க்ஷமலும்,
எவக்ஷரனும் இந்திரடனப் க்ஷபோன்ற க்ஷதவடர வழிபை விரும்பினோல் , அந்த குறிப்பிட்ை
க்ஷதவரது கிரகத்டத அடைய முடியும். எந்த க்ஷதவடர வழிபட்ைோலும் சரி ,
அடனவரும் பரம புருஷ பகவோடன அடைகின்றனர் என்பது சரியல்ல. இக்கருத்து
இங்க்ஷக மறுக்கப்படுகின்றது; க்ஷதவர்கடள வழிபடுக்ஷவோர் தபௌதிக உலகின் பல்க்ஷவறு
கிரகங்கடள அடைகின்றனர், ஆனோல் பரம புருஷரின் பக்தர்கள் புருக்ஷஷோத்தமரின்
உன்னத க்ஷலோகத்டத க்ஷநரடியோக அடைகின்றனர்.

முழுமுதற் கைவுளுடைய உைலின் பற்பல அங்கங்கக்ஷள க்ஷதவர்கள் என்பதோல்,

யோடர வழிபட்ைோலும் ஒக்ஷர முடிடவத்தோக்ஷன அடைய க்ஷவண்டும் என்ற க்ஷகள்வி
எழலோம். ஆனோல், உைலின் எந்தப் பகுதிக்கு உணவளிக்கப்பை க்ஷவண்டும் என்படத
அறியோத அளவிற்கு, க்ஷதவர்கடள வழிபடுக்ஷவோர் சிற்றறிவு உடையவர்களோக
உள்ளனர். அவர்களில் சிலர், பல்க்ஷவறு உறுப்புகள் உள்ளன என்றும் உணவளிக்க
பற்பல வழிகள் உள்ளன என்றும் கூை தசோல்லுமளவிற்கு, முட்ைோள்களோக
உள்ளனர். அத்தகு வோதம் சற்றும் ஏற்க முடியோததோகும். கண்ணோக்ஷலோ, கோதோக்ஷலோ
உணவிடன உட்தகோள்ள யோரோல் முடியும்? பரம புருஷரது விஸ்வரூபத்தின்
பற்பல உறுப்புக்கக்ஷள க்ஷதவர்கள் என்படத அறியோத இத்தகு மக்கள், தங்களது
அறியோடமயின் கோரணத்தோல், ஒவ்தவோரு க்ஷதவரும் ஒரு தனிக் கைவுள் என்றும்
முழுமுதற் கைவுளுடைய க்ஷபோட்டியோளர் என்றும் நம்புகின்றனர்.

க்ஷதவர்கள் மட்டுமல்ல, சோதோரண உயிர்வோழிகளும்கூை முழுமுதற் கைவுளுடைய

பகுதிகக்ஷள. பிரோமணர்கள் முழுமுதற் கைவுளது தடல என்றும் , சத்திரியர்கள்
அவரது டககள் என்றும், டவசியர்கள் அவரது இடுப்பு என்றும், சூத்திரர்கள் அவரது
கோல்கள் என்றும், ஒவ்தவோருவரும் பல்க்ஷவறு விதத்தில் ததோண்ைோற்றுவதோகவும்
ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது. எந்த நிடலயில் இருந்தோலும் சரி , தோனும்
க்ஷதவர்களும் பரம புருஷரது அம்சங்கக்ஷள என்படத எவதனோருவன் அறிந்து
தகோள்கிறோக்ஷனோ, அவனது அறிவு பக்குவமோனதோகும். ஆனோல் இதடனப்
புரிந்துதகோள்ளோதவன், க்ஷதவர்கள் வசிக்கும் பற்பல கிரகங்கடள அடைகிறோன்.
அவன் தசல்லும் இைம், பக்தன் அடையக்கூடிய இலக்கிலிருந்து க்ஷவறுபட்ைதோகும்.

க்ஷதவர்களது வரங்களோல் தபறப்படும் நன்டமகள் அடனத்தும் அழியக் கூடியடவ ;

ஏதனனில், இந்த ஜைவுலகிலுள்ள கிரகங்கள், க்ஷதவர்கள், க்ஷதவர்கடள வழிபடுக்ஷவோர்
என அடனத்துக்ஷம அழிவுக்கு உட்பட்ைடவ. எனக்ஷவ , க்ஷதவர்கடள வழிபடுவதோல்
தபறப்படும் பலன்கள் யோவும் அழியக் கூடியடவ என்று மிகத் ததளிவோக
இப்பதத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது, இதன் கோரணத்தோல் சிற்றறிவுடைய உயிர் வோழிகள்
மட்டுக்ஷம அத்தகு வழிபோட்டில் ஈடுபடுகின்றனர். பரம புருஷரது பக்தித் ததோண்டில்,
கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபட்டிருக்கும் தூய பக்தர், ஞோனம் நிடறந்த
ஆனந்தமயமோன நித்திய வோழ்விடன அடைவதோல், க்ஷதவர்கடள வழிபடும்
சோதோரண நபருடைய தவற்றியிலிருந்து இவரது தவற்றி முற்றிலும்
க்ஷவறுபட்ைதோகும். முழுமுதற் கைவுள் எல்டலயற்றவர்; அவரது ஆதரவு
எல்டலயற்றது; அவரது கருடண எல்டலயற்றது. எனக்ஷவ, தனது தூய பக்தர்களின்
மீ தோன அவரது கருடணயும் எல்டலயற்றது.

பதம் 7.24 - அவ்யக்தம் வ்யக்திமோப

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 350

 अव्यक्तं व्यशक्तर्ापिं र्तयतते र्ार्बुद्धय: ।
परं भावर्जानततो र्र्ाव्ययर्नुत्तर्र्् ॥ २४ ॥
அவ்யக்தம் வ்யக்திமோபன்னம் மன்யந்க்ஷத மோமபு₃த்₃த₄ய: |

பரம் போ₄வமஜோனந்க்ஷதோ மமோவ்யயமனுத்தமம் || 7-24 ||

அவ்யக்தம் — க்ஷதோன்றோத; வ்யக்திம் — வியக்தித்துவம்; ஆபன்னம் — அடைந்த;

மன்யந்க்ஷத — எண்ணுகின்றனர்; மோம் — என்டன; அபு₃த்₃த₄ய꞉ — சிற்றறிவு
உடைக்ஷயோர்; பரம் — பரம; போ₄வம் — நிடலடய; அஜோனந்த꞉ — அறியோமல்; மம —
எனது; அவ்யயம் — அழிவற்ற; அனுத்தமம் — மிகவும் உயர்ந்தது.

தமோழிதபயர்ப்பு

என்டன பக்குவமோக அறியோத அறிவற்ற மனிதர்கள், கிருஷ்ணர்

எனப்படும் பரம புருஷ பகவோனோகிய நோன், முன்னர் அருவமோக
இருந்ததோகவும் தற்க்ஷபோது உருவத்டத ஏற்றிருப்பதோகவும்
எண்ணுகின்றனர். அவர்களது சிற்றறிவினோல், அழிவற்றதும்
மிகவுயர்ந்ததுமோன எனது பரம இயற்டகடயப் பற்றி அவர்கள்
அறியோர்.

தபோருளுடர

க்ஷதவர்கடள வழிபடுக்ஷவோர் சிற்றறிவுடைக்ஷயோர் என்று ஏற்கனக்ஷவ கூறப்பட்ைது ,

இங்க்ஷக அருவவோதிகளும் அவ்வோக்ஷற வர்ணிக்கப்படுகின்றனர். பகவோன் கிருஷ்ணர்
அர்ஜுனனின் முன்பு தனது தனிப்பட்ை உருவத்துைன் இங்க்ஷக க்ஷபசிக்
தகோண்டுள்ளக்ஷபோதிலும், அறியோடமயின் கோரணத்தோல், இடறவனுக்கு உண்டமயில்
உருவம் கிடையோது என்று அருவவோதிகள் வோதிக்கின்றனர், இரோமோனுஜோசோரியரது
குரு பரம்படரடயச் க்ஷசர்ந்த மோதபரும் பக்தரோன யமுனோசோரியர், இது சம்பந்தமோக
மிகவும் தபோருத்தமோன பதம் ஒன்றிடன எழுதியுள்ளோர். அவர் கூறுகிறோர்,
த்வோம் ஷீல-ரூப-சரிடத: பரம-ப்ரக்ருஷ்டை:
ஸ்த்த்க்ஷவன ஸோத்த்விகதயோ ப்ரபடலஷ் ச ஷோஸ்த்டர:
ப்ரக்யோத-டதவ-பரமோர்த-விதோம் மடதஷ் ச
டநவோஸுர-ப்ரக்ருதய: ப்ரபவந்தி க்ஷபோத்தும்

“எம்தபருமோக்ஷன, வியோசக்ஷதவர், நோரதடரப் க்ஷபோன்ற பக்தர்கள், உம்டம முழுமுதற்

கைவுளோக அறிகின்றனர். பல்க்ஷவறு க்ஷவத இலக்கியங்கடள புரிந்து தகோள்வதன்
மூலம், உமது குணம், ரூபம், லீ டலகடள அறிய முடியும்; அதன் மூலம் நீக்ஷர பரம
புருஷ பகவோன் என்படதயும் புரிந்துதகோள்ளலோம். ஆனோல் ரக்ஷஜோ குணத்திலும்
தக்ஷமோ குணத்திலும் உள்ள அபக்தர்களோன அசுரர்கள் உம்டமப் புரிந்துதகோள்ள
முடியோது. அவர்கள் உம்டமப் புரிந்துதகோள்ள இயலோதவர்கள். க்ஷவதோந்தம்,
உபநிஷத், மற்றும் இதர க்ஷவத நூல்கடள விவோதிப்பத்தில், அவர்கள் எவ்வளவுதோன்
திறடமசோலியோக இருப்பினும், பரம புருஷரோன உம்டமப் புரிந்து தகோள்வது
அவர்களுக்குச் சோத்தியமல்ல.” (ஸ்க்ஷதோத்ர ரத்னம் 12)

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 351

க்ஷவதோந்த இலக்கியங்கடளக் கற்பதோல் மட்டும் முழுமுதற் கைவுடள அறிய
முடியோது என்ற பிரம்ம சம்ஹிடதயில் கூறப்பட்டுள்ளது. முழுமுதற்
கைவுளுடைய கருடணயோல் மட்டுக்ஷம அவரது வியக்தித்துவத்டத அறிந்து
தகோள்ள முடியும். எனக்ஷவதோன், க்ஷதவர்கடள வழிபடுக்ஷவோர் மட்டும் சிற்றறிவு
படைத்தவர்களல்ல, பகவோனின் வியக்தித்துவத்டதப் புரிந்து தகோள்ள இயலோமல் ,
உண்டமயோன கிருஷ்ண உணர்வு சற்றுமின்றி, க்ஷவதோந்தம் மற்றும் க்ஷவத
இலக்கியங்கடளப் பற்றிய மனக் கற்படனகளில் ஈடுபட்டுள்ள அபக்தர்களும்
சிற்றறிவு படைத்தவர்கக்ஷள என்று இப்பதத்தில் ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது,
‘பூரண உண்டம அருவமோனது’ எனும் கருத்டத உடையவர்கள் அபுத்தய: பூரண
உண்டமயின் இறுதி நிடலடய அறியோதவர்கள், என்று அடழக்கப்படுகின்றனர்.
பரமடனப் பற்றிய உணர்வு, அருவ பிரம்மனில் ததோைங்கி, பரமோத்ம நிடலக்கு
உயர்வு தபறுகிறது—ஆனோல் பூரண உண்டமயின் இறுதிச் தசோல் ‘பகவோன்’ என்று
ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது. நவன
ீ கோல அருவவோதிகள், இவர்கடளவிை
க்ஷமலும் சிற்றறிவு படைத்தவர்கள்; ஏதனனில், கிருஷ்ணக்ஷர பரம புருஷ பகவோன்
என உறுதியுைன் கூறிய, அவர்களது தடலசிறந்த முன்க்ஷனோரோன
சங்கரோசோரியடரக்ஷய அவர்கள் பின்பற்றுவதில்டல. ஏனக்ஷவ , பரம உண்டமடய
அறியோத அருவவோதிகள், கிருஷ்ணர், க்ஷதவகி வசுக்ஷதவரின் புதல்வர் மட்டுக்ஷம,
அல்லது ஓர் இளவரசர், அல்லது பலம் தபோருந்திய ஒரு சோதோரண ஜீவோத்மோ
என்று கருதுகின்றனர். இதுவும் பகவத் கீ டதயில் (9.11) கண்டிக்கப்பட்டுள்ளது.
அவஜோனந்தி மோம் மூைோ மோனுஸீம் தனும் ஆஷ்ரிதம்— முட்ைோள்கள் மட்டுக்ஷம
என்டன சோதோரண மனிதனோகக் கருதுவர்.

உண்டம என்னதவன்றோல், பக்தித் ததோண்டு ஆற்றோமல், கிருஷ்ண உணர்விடன

விருத்தி தசய்யோமல், யோரும் கிருஷ்ணடரப் புரிந்துதகோள்ள முடியோது. போகவதம்
(10.14.29) இதடன உறுதி தசய்கின்றது.
அதோபி க்ஷத க்ஷதவ பதோம்பு ஜ-த் வய-
ப்ரஸோத -க்ஷலஷோனுக் ருஹீத ஏவ ஹி
ஜோனோதி தத்த்வம் பகவன்-மஹிம்க்ஷனோ
ந சோன்ய ஏக்ஷகோ (அ)பி சிரம் விசன்வன்

“எம்தபோருமோக்ஷன, உமது தோமடரத் திருவடிகளின் கருடணடய ஒருவன் சிறிதளவு

தபற்றோல், அவன் உமது வியக்தித்துவத்தின் மகத்துவத்டத புரிந்துதகோள்ள
முடியும். ஆனோல், பரம புருஷ பகவோடனப் பற்றி கற்படன தசய்பவர்கள், பல
வருைங்களோக ததோைர்ந்து க்ஷவதங்கடளப் படித்தோலும், உம்டம அறிய
இயலோதவர்களோவர்.” பரம புருஷ பகவோனோன கிருஷ்ணரது ரூபம், குணம், அல்லது
நோமத்தின் மகிடமகடள , மனக் கற்படனகளோலும் க்ஷவத இலக்கியங்கடள
விவோதிப்பதோலும் புரிந்து தகோள்ள முடியோது. அவடர பக்தித் ததோண்டினோல்
மட்டுக்ஷம புரிந்து தகோள்ள க்ஷவண்டும். ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, கிருஷ்ண
கிருஷ்ண, ஹக்ஷர ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர ஹக்ஷர என்ற
மஹோமந்திர உச்சரிப்புைன் ததோைங்கக்கூடிய கிருஷ்ண உணர்வில் பூரணமோக
ஈடுபடும்க்ஷபோது, பரம புருஷ பகவோடனப் புரிந்துதகோள்ள முடியும். கிருஷ்ணரது
உைல் இந்த ஜை இயற்டகயினோல் ஆனது என்றும் , அவரது லீ டலகள், அவரது
ரூபம் மற்றும் அடனத்தும் மோடய என்றும், பக்தியற்ற அருவவோதிகள்
எண்ணுகின்றனர். இத்தகு அருவவோதிகள் மோயோவோதிகள் என்று

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 352

அறியப்படுகின்றனர். இவர்கள் இறுதி உண்டமடய அறியோதவர்கள்.

இருபதோம் பதம் மிகத் ததளிவோகக் கூறுகின்றது, கோடமஸ் டதஸ் டதர் ஹ்ருத-

க்ஞோனோ: ப்ரபத்யந்க்ஷத (அ)ன்ய க்ஷதவதோ:—“கோம இச்டசயினோல் குருைோனவர்கள்
பல்க்ஷவறு க்ஷதவர்களிைம் சரணடைகின்றனர்.” பரம புருஷ பகவோன் மட்டுமின்றி
பல்க்ஷவறு க்ஷதவர்களும் உள்ளனர் என்பதும், அத்தகு க்ஷதவர்களுக்தகன குறிப்பிட்ை
க்ஷலோகங்களும் பகவோனுக்தகன குறிப்பிட்ை க்ஷலோகமும் உள்ளது என்பதும்
தபோதுவோக ஏற்றுக்தகோள்ளப்படுகிறது. இருபத்திமூன்றோம் பதத்தில்
கூறப்பட்டுள்ளபடி க்ஷதவோன் க்ஷதக்ஷவ-யக்ஷஜோ யோந்தி மத்-பக்தோ யோந்தி மோம் அபி—
க்ஷதவர்கடள வழிபடுக்ஷவோர் க்ஷதவர்களுடைய பல்க்ஷவறு க்ஷலோகங்கடள
அடைகின்றனர், பகவோன் கிருஷ்ணரின் பக்தர்கள் கிருஷ்ண க்ஷலோகத்டத
அடைகின்றனர். இக்கருத்து ததளிவோக கூறப்பட்டிருப்பினும் , அருவவோதிகள்,
கைவுள் உருவமற்றவர் என்றும், இந்த உருவங்கள் அடனத்தும் கற்படனயோனடவ
என்றும் கூறுகின்றனர். கீ டதடயப் படித்ததிலிருந்து க்ஷதவர்களும் அவர்களது
க்ஷலோகங்களும் அருவமோனடவ என்று க்ஷதோன்றுகின்றதோ? நிச்சயமோக, க்ஷதவர்களும
சரி, பரம புருஷ பகவோனோன கிருஷ்ணரும் சரி, அருவமோனவர்கள் அல்ல. அவர்கள்
அடனவரும் நபர்கள்; பகவோன் கிருஷ்ணர் முழுமுதற் கைவுள், அவருக்கு தசோந்த
வோசஸ்தலம் உண்டு, அதுக்ஷபோல க்ஷதவர்களுக்கும் தலங்கள் உண்டு.

எனக்ஷவ, “இறுதி உண்டம அருவமோனது, உருவம் அடையோளம் கோண்பதற்க்ஷக”

எனும் நிர்விக்ஷசஷக் கருத்து உண்டமக்குப் புறம்போனதோகும். உருவம்
அடையோளமல்ல என்பது இங்க்ஷக ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது. க்ஷதவர்களது
ரூபங்களும் பரம புருஷரது ரூபமும் ஒக்ஷர சமயத்தில் இருக்கக் கூடியடவ
என்றும், பகவோன் கிருஷ்ணர் ஸச்- சித் -ஆனந்த மயமோனவர் (நித்தியமோன
ஆனந்த அறிவுடையவர்) என்றும், நோம் பகவத் கீ டதயிலிருந்து ததளிவோக
புரிந்துதகோள்ளலோம். க்ஷமலும் பரம பூரண உண்டம, இயற்டகயிக்ஷலக்ஷய பூரண
ஆனந்தம் உடையவர் (ஆனந்த–மக்ஷயோ (அ)ப்யோஸோத்) என்றும், எல்டலயற்ற
மங்களகரமோன குணங்களின் இருப்பிைம் அவக்ஷர என்றும் , க்ஷவதங்களும் உறுதி
தசய்கின்றன. தோன் பிறப்பற்றவன் (அஜ) என்ற க்ஷபோதிலும், தனது விருப்பப்படி
க்ஷதோன்றுவதோக பகவோன் கீ டதயில் கூறுகிறோர். இத்தகு உண்டமகக்ஷள நோம் பகவத்
கீ டதயிலிருந்து கற்றுக்தகோள்ள க்ஷவண்டியடவ. பரம புருஷ பகவோன் எவ்வோறு
அருவமோக இருக்க முடியும் என்பது நமக்குப் புரிவதில்டல ; கீ டதயின்
வோர்த்டதகடளப் தபோறுத்தவடர, அருவவோதிகளின் அடையோளக் தகோள்டக
தபோய்யோனதோகும். பரம பூரண உண்டமயோன பகவோன் கிருஷ்ணருக்கு, ரூபமும்
தனித்தன்டமயும் உண்டு என்பது இப்பதத்திலிருந்து மிகவும் ததளிவோகிறது.

பதம் 7.25 - நோஹம் ப்ரகோஷ₂: ஸர்வஸ

नाहं प्रकाि: सवमस्य योगर्ायासर्ावृत: ।

र्ूढोऽयं नाशभजानाशत लोको र्ार्जर्व्ययर्् ॥ २५ ॥
நோஹம் ப்ரகோஷ₂: ஸர்வஸ்ய க்ஷயோக₃மோயோஸமோவ்ருத: |

மூக்ஷைோ₄(அ)யம் நோபி₄ஜோனோதி க்ஷலோக்ஷகோ மோமஜமவ்யயம் || 7-25 ||

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 353

ந — இல்டல; அஹம் — நோன்; ப்ரகோஷ₂꞉ — க்ஷதோன்றுவது; ஸர்வஸ்ய — எல்லோருக்கும்;
க்ஷயோக₃-மோயோ — அந்தரங்க சக்தியினோல்; ஸமோவ்ருʼத꞉ — மடறக்கப்பட்டு; மூை₄꞉ —
முட்ைோள்; அயம் — இடத; ந — இல்டல; அபி₄ஜோனோதி — அறிய முடியும்; க்ஷலோக꞉ —
நபர்கள்; மோம் — என்டன; அஜம் — பிறப்பற்ற; அவ்யயம் — அழிவற்ற.

தமோழிதபயர்ப்பு

சிற்றறிவுடைக்ஷயோருக்கும் முட்ைோளுக்கும் நோன் ஒருக்ஷபோதும்

க்ஷதோன்றுவதில்டல. நோன் எனது அந்தரங்க சக்தியோல்
கவரப்பட்டுள்க்ஷளன், எனக்ஷவ நோன் பிறப்பற்றவன், அழிவற்றவன்
என்படத இவர்கள் அறிவதில்டல.

தபோருளுடர

கிருஷ்ணர் இவ்வுலகில் இருந்தக்ஷபோது அவர் அடனவரின் கண்களுக்கும்

புலப்பட்ைோர்—அப்படி இருக்டகயில் அவர் அடனவருக்கும் க்ஷதோன்றுவதில்டல
என்று எவ்வோறு கூற முடியும்? எனும் வோதம் எழலோம். ஆனோல் உண்டம
என்னதவனில், அவர் தன்டன எல்லோருக்கும் தவளிப்படுவதில்டல. கிருஷ்ணர்
இங்க்ஷக இருந்தக்ஷபோது, அவக்ஷர பரம புருஷ பகவோன் என்படத ஒரு சிலக்ஷர
புரிந்துதகோள்ள முடிந்தது. குரு வம்சத்தினரின் சடபயில் , கிருஷ்ணடர தடலவரோக
க்ஷதர்ந்ததடுத்தடத எதிர்த்து சிசுபோலன் க்ஷபோசியக்ஷபோது, கிருஷ்ணடர ஆதரித்து
பீஷ்மர், அவக்ஷர முழுமுதற் கைவுள் என்றும் பிரகைனம் தசய்தோர். அதுக்ஷபோலக்ஷவ,
கிருஷ்ணர் மட்டுக்ஷம பரம புருஷர், அடனவரும் அல்ல என்படத போண்ைவர்களும்
க்ஷவறு சிலரும் கூை அறிந்திருந்தனர். பக்தர் அல்லோதவர்களுக்கும் சோதரோண
மனிதனுக்கும் அவர் தவளிப்படுவதில்டல. எனக்ஷவ, அவரது தூய பக்தர்கடளத்
தவிர, அடனவரும் அவடர தங்கடளப் க்ஷபோன்ற சோதோரண நபரோகக் கருதுகின்றனர்
என்று பகவத் கீ டதயில் கிருஷ்ணர் கூறுகிறோர். அவர் தனது பக்தர்ளுக்கும்
மட்டுக்ஷம ஆனந்தப் தபருங்கைலோக கோட்சியளிக்கிறோர். ஆனோல் அறிவற்ற
அபக்தர்களுக்கு அவர் தனது அந்தரங்க சக்தியோல் மடறக்கப்பட்டுள்ளோர்.

ஸ்ரீமத் போகவத்தில் (1.8.19)குந்தி க்ஷதவியின் வந்தடனயில், க்ஷயோகமோடய எனும்

திடரயினோல் பகவோன் மடறக்கப்பட்டிருப்பதோகவும், சோதோரண மக்கள் அவடரப்
புரிந்து தகோள்ள முடியோது என்றும் கூறப்பட்டுள்ளது. இந்த க்ஷயோக மோடய எனும்
திடர ஈக்ஷஷோபநிஷத்திலும் (மந்திரம் 15) உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது, அதில் ஒரு
பக்தர் பிரோர்த்திக்கிறோர்:
ஹிரண்மக்ஷயன போத்க்ஷரண
ஸத்யஸ்யோபிஹிதம் முகம்
தத் தவம் பூஷன்ன-அபோவ்ருணு
ஸத்ய-தர்மோய த்ருஷ்ைக்ஷய

“எம்தபருமோக்ஷன, அகிலங்கடள எல்லோம் பரோமரிப்பவர் நீக்ஷர, உமக்கு பக்தித்

ததோண்டு ஆற்றுவக்ஷத அறக் தகோள்டககளில் தடலசிறந்தோகும். எனக்ஷவ ,
என்டனயும் பரோமரிக்குமோறு உம்மிைம் க்ஷவண்டுகிக்ஷறன். உமது திவ்யமோன ரூபம்,
க்ஷயோக மோடயயினோல் மடறக்கப்பட்டுள்ளது. பிரம்மக்ஷஜோதிக்ஷய அந்தரங்க சக்தியின்

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 354

திடரயோகும். உமது ஸச்-சித்-ஆனந்த-விக்ரஹத்டத (நித்தியமோன அறிவு
நிடறந்த ஆனந்த ரூபத்திடன) கோணவிைோமல் என்டனத் தடுக்கும் இந்தப்
க்ஷபதரோளியிடன தயவு தசய்து விலக்குவரோக.
ீ ” ஆனந்தமும் அறிவும் நிடறந்த
பரம புருஷ பகவோனின் திவ்ய ரூபம், அவரது அந்தரங்க சக்தியோன
பிரம்மக்ஷஜோதியினோல் கவரப்பட்டுள்ளதோல், அறிவில் குன்றியவர்களோன
அருவவோதிகள் பரமடனக் கோண முடியோது.

ஸ்ரீமத் போகவத்திலும் (10.14.7) பிரம்மோ பின்வருமோறு க்ஷவண்டுகிறோர்: “பரம புருஷ

பகவோக்ஷன, பரமோத்மோக்ஷவ, இரகசியங்களின் எஜமோனக்ஷர, உமது சக்திகடளயும்
லீ டலகடளயும் கணக்கிை இவ்வுலகில் யோரோல் முடியும்? நீர் எப்க்ஷபோதும் உமது
அந்தரங்க சக்திடயப் தபருக்கிக் தகோண்டிருப்பதோல், உம்டம யோரோலும் புரிந்து
தகோள்ள முடியோது. கற்றறிந்த விஞ்ஞோனிகளும் அறிஞர்களும், ஜைவுலகத்தின்
அணுக்கடள க்ஷவண்டுமோனோல் கணக்கிை முடியும் ; ஆனோல் தங்களது கண்களுக்கு
முன் இருந்தோலும், உமது சக்திடயயும் குணங்கடளயும் அவர்களோல் கணக்கிை
இயலோது.” பரம புருஷ பகவோனோன ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் பிறப்பற்றவர் மட்டுமல்ல ,
அழிவற்றவரும் (அவ்யய) ஆவோர். அவரது நித்திய ரூபம் , அறிவும் ஆனந்தமும்
நிடறந்தது, அவரது சக்திகள் அடனத்தும் அழிவற்றடவ.

பதம் 7.26 - க்ஷவதோ₃ஹம் ஸமதீதோனி வர

वेदाहं सर्तीताशन वतमर्ानाशन चाजुमन ।

भशवष्टयाशण च भूताशन र्ां तु वेद न कश्चन ॥ २६ ॥
க்ஷவதோ₃ஹம் ஸமதீதோனி வர்தமோனோனி சோர்ஜுன |

ப₄விஷ்யோணி ச பூ₄தோனி மோம் து க்ஷவத₃ ந கஷ்₂சன || 7-26 ||

க்ஷவத₃ — அறிக்ஷவன்; அஹம் — நோன்; ஸமதீதோனி — கைந்தகோலம்; வர்தமோனோனி —

நிகழ்கோலம்; ச — க்ஷமலும்; அர்ஜுன — அர்ஜுனோ; ப₄விஷ்யோணி — எதிர்கோலம்; ச —
க்ஷமலும்; பூ₄தோனி — எல்லோ உயிர்வோழிகடளயும்; மோம் — என்டன; து — ஆனோல்;
க்ஷவத₃ — அறிந்தவன்; ந — இல்டல; கஷ்₂சன — யோரும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனோ, முழுமுதற் கைவுளோன நோன், கைந்த கோலத்தில் நைந்தடவ,

தற்க்ஷபோது நைப்படவ, இனி நைக்க க்ஷபோகின்றடவ அடனத்டதயும்
அறிக்ஷவன். நோன் எல்லோ ஜீவோத்மோக்கடளயும் நன்கறிக்ஷவன், ஆனோல்
என்டன அறிந்தவர் யோருமில்டல.

தபோருளுடர

இங்க்ஷக, உருவம், அருவத்டதப் பற்றிய க்ஷகள்வி நன்றோக விளக்கப்பட்டுள்ளது.

அருவவோதிகள் கூறுவதுக்ஷபோல பரம புருஷ பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் ரூபம்
தபௌதிகமோனதோக, மோடயயோக இருந்தோல், உயிர் வோழிகடளப் க்ஷபோல அவரும்
தனது உைடல மோற்ற க்ஷவண்டியிருக்கும், க்ஷமலும், அதன் மூலம் தனது கைந்தகோல

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 355

வோழ்வின் நிடனவுகள் அடனத்டதயும் இழந்திருப்போர். ஜைவுைலில் வசிக்கும்
எவரும், தனது முற்பிறவிடய நிடனவு தகோள்ளக்ஷவோ, எதிர்கோல வோழ்விடன
முன்னுடரக்கக்ஷவோ, தனது தற்கோல வோழ்வின் விடளவுகடள அறியக்ஷவோ இயலோது;
எனக்ஷவ, அவன் கைந்த, நிகழ், எதிர்கோலத்திடன அறியோதவன். தபௌதிக
களங்கத்திலிருந்து விடுபைோத வடர, இறந்த, நிகழ், எதிர்கோலத்திடன எவரும் அறிய
இயலோது.

சோதோரண ஜீவோத்மோடவப் க்ஷபோலன்றி, கைந்த கோலத்தில் நைந்தடவ , தற்க்ஷபோது

நைப்படவ, வருங்கோலத்தில் நைக்கப் க்ஷபோகின்றடவ ஆகிய அடனத்டதயும்
முழுடமயோக அறிக்ஷவன் என்று ததளிவோகக் கூறுகிறோர் பகவோன் கிருஷ்ணர்.
நோன்கோம் அத்தியோயத்தில், க்ஷகோடிக்கணக்கோன வருைங்களுக்கு முன்பு சூரிய
க்ஷதவனோன விவஸ்வோனுக்கு உபக்ஷதசித்தடத அவர் நிடனவு கூர்வடத நோம்
கண்க்ஷைோம். ஒவ்க்ஷவோர் உயிர்வோழியின் இதயத்திலும் பரமோத்மோவோக
வற்றிருப்பதோல்
ீ , கிருஷ்ணர் ஒவ்க்ஷவோர் உயிர்வோழிடயயும் அறிவோர். ஆனோல்,
அவ்வோறு ஒவ்தவோரு உயிர்வோழியிலும் பரமோத்மோவோக வற்றுள்ளக்ஷபோதிலும்
ீ ,
தனிப்பட்ை முடறயில் பரம புருஷ பகவோனோக உள்ள க்ஷபோதிலும்
சிற்றறிவுடையவர்கள், அருவ பிரம்மடன அறிய முடிந்தோலும், ஸ்ரீ கிருஷ்ணடர
பரம புருஷரோக உணர முடியோது. நிச்சயமோக, ஸ்ரீ கிருஷ்ணரது திவ்யமோன உைல்
அழியக்கூடியதல்ல. அவர் சூரியடனப் க்ஷபோன்றவர், மோடய க்ஷமகத்டதப் க்ஷபோன்றது.
சூரியன், க்ஷமகம், பற்பல நட்சத்திரங்கள், மற்றும் கிரகங்கள் இருப்படத ஜைவுலகில்
நோம் கோண முடிகிறது. சில சமயங்களில், ஆகோயத்தில் உள்ள அடனத்டதயும்
க்ஷமகங்கள் தற்கோலிகமோக மடறக்கலோம்; ஆனோல் அத்தகு மடறவு நமது
எல்டலக்கு உட்பட்ை போர்டவயில் மட்டுக்ஷம. சூரியன் , சந்திரன், மற்றும்
நட்சத்திரங்கள் உண்டமயில் மடறக்கப்படுவதில்டல. அதுக்ஷபோல மோடயயும் பரம
புருஷடர மடறக்க முடியோது. தனது அந்தரங்க சக்தியினோல் அவர்
சிற்றறிவுடைக்ஷயோருக்குத் க்ஷதோன்றுவதில்டல. இந்த அத்தியோயத்தின் மூன்றோவது
பதத்தில் கூறப்பட்ைபடி, க்ஷகோடிக்கணக்கோன மனிதரில் ஒரு சிலக்ஷர தங்களது
மனிதப் பிறவிடய பக்குவப்படுத்த முயற்சி தசய்கின்றனர், அவ்வோறு
பக்குவமடைந்த ஆயிரக் கணக்கோன மனிதரில் ஒருவக்ஷர பகவோன் கிருஷ்ணடர
சரியோகப் புரிந்துதகோள்ள முடியும். அருவ பிரம்மடனக்ஷயோ , இதயவோசியோன
பரமோத்மோடவக்ஷயோ உணர்வதில் ஓருவன் பக்குமடைந்திருந்தோலும், கிருஷ்ண
உணர்வில் ஈடுபைோமல், ஸ்ரீ கிருஷ்ணடர முழுமுதற் கைவுளோக உணர்வது
சோத்தியமற்றதோகும்.

பதம் 7.27 - இச்சோ₂த்₃க்ஷவஷஸமுத்க்ஷத₂

इच्छािेषसर्ुत्थेन ितिर्ोहेन भारत ।

सवमभूताशन सम्र्ोहं सगे याशतत परततप ॥ २७ ॥
இச்சோ₂த்₃க்ஷவஷஸமுத்க்ஷத₂ன த்₃வந்த்₃வக்ஷமோக்ஷஹன போ₄ரத |

ஸர்வபூ₄தோனி ஸம்க்ஷமோஹம் ஸர்க்ஷக₃ யோந்தி பரந்தப || 7-27 ||

இச்சோ₂ — விருப்பு; த்₃க்ஷவஷ — தவறுப்பு; ஸமுத்க்ஷத₂ன — எழக்கூடிய; த்₃வந்த்₃வ —

இருடம; க்ஷமோக்ஷஹன — க்ஷமோகத்தினோல்; போ₄ரத — பரதகுலத் க்ஷதோன்றக்ஷல; ஸர்வ —

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 356

 எல்லோ; பூ₄தோனி — உயிர்வோழிகள்; ஸம்க்ஷமோஹம் — மயக்கத்தில்; ஸர்க்ஷக₃ —
பிறக்கும்க்ஷபோது; யோந்தி — தசல்வன; பரம்-தப — எதிரிகடள தவல்க்ஷவோக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரத குலத் க்ஷதோன்றக்ஷல, எதிரிகடள தவல்க்ஷவோக்ஷன, விருப்பு

தவறுப்பினோல் உண்ைோன இருடமகளில் மயங்கியுள்ள எல்லோ
உயிர்வோழிகளும், மிகுந்த குழப்பதுைன் பிறந்துள்ளனர்

தபோருளுடர

தூய ஞோனமோன முழுமுதற் கைவுளுக்குக் கீ ழ்படிந்து தசயல்படுவக்ஷத

உயிர்வோழிகளின் உண்டமயோன ஸ்வரூப நிடலயோகும். இந்த தூய
ஞோனத்திைமிருந்து பிரிவது எனும் மயக்கத்டத ஒருவன்அடையும்க்ஷபோது, அவன்
மோடயயின் சக்தியோல் கட்டுப்படுத்தப்பட்டு, பரம புருஷ பகவோனப் புரிந்துதகோள்ள
முடியோதவனோக ஆகிவிடுகிறோன். மோடயயின் சக்தி, விருப்பு தவறுப்பு எனும்
இருடமயில் க்ஷதோன்றுகிறது. இந்தவிருப்பு தவறுப்பின் கோரணத்தினோல், முழுமுதற்
கைவுளுைன் ஐக்கியமோக விரும்பும் முட்ைோள் மனிதன் , பரம புருஷ பகவோனோன
கிருஷ்ணரின் மீ து தபோறோடம தகோள்கிறோன். விருப்பு தவறுப்புகளோல்
களங்கமடையோத, மயங்கோத தூய பக்தர்கள், பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் தனது
அந்தரங்க சக்தியின் மூலம் க்ஷதோன்றுகிறோர் என்படதப் புரிந்துதகோள்ள முடியும்,
ஆனோல் இருடமயோலும் அறியோடமயோலும் மயங்கியவர்கள், பரம புருஷ பகவோன்
ஜை சக்தியினோல் படைக்கப்பட்ைவர் என்று எண்ணுகின்றனர். இஃது அவர்களது
துரதிர்ஷ்ைம். இவ்வோறு மயங்கியவர்கள், இதற்கு அடையோளமோக, மோன
அவமோனம், இன்ப துன்பம், ஆண் தபண், நல்லது தகட்ைது, சுகம் துக்கம் க்ஷபோன்ற
மயக்கங்களில் ஆழ்ந்து, “இவள் எனது மடனவி; இஃது எனது வடு
ீ ; நோக்ஷன இந்த
வட்டின்
ீ தடலவன்; இந்த நோயகியின் கணவன் நோக்ஷன” என்று எண்ணுகின்றனர்.
இதுக்ஷவ மயக்கத்தின் இருடமகளோகும். இருடமகளோல் இவ்வோறு மயங்கியவர்கள்
முழு முட்ைோள்கள் என்பதோல், பரம புருஷ பகவோடனப் புரிந்து தகோள்ள முடியோது.

பதம் 7.28 - க்ஷயஷோம் த்வந்தக₃தம் ப

येषां त्वततगतं पापं जनानां पुण्यकर्मणार्् ।

ते ितिर्ोहशनर्ुमक्ता भजतते र्ां दृढव्रता: ॥ २८ ॥
க்ஷயஷோம் த்வந்தக₃தம் போபம் ஜனோனோம் புண்யகர்மணோம் |

க்ஷத த்₃வந்த்₃வக்ஷமோஹநிர்முக்தோ ப₄ஜந்க்ஷத மோம் த்₃ருை₄வ்ரதோ: || 7-28 ||

க்ஷயஷோம் — எவர்களது; து — ஆனோல்; அந்த-க₃தம் — முழுடமயோக

ஒழிக்கப்பட்டுள்ளக்ஷதோ; போபம் — போவங்கள்; ஜனோனோம் — மனிதர்களின்; புண்ய —
புண்ணிய; கர்மணோம் — முற்தசயல்கள்; க்ஷத — அவர்கள்; த்₃வந்த்₃வ — இருடமயின்;
க்ஷமோஹ — மயக்கத்திலிருந்து; நிர்முக்தோ꞉ — விடுபட்டு; ப₄ஜந்க்ஷத — பக்தித் ததோண்டில்
ஈடுபடுகின்றனர்; மோம் — எனது; த்₃ருʼை₄-வ்ரதோ꞉ — மன உறுதியுைன்.

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 357

 தமோழிதபயர்ப்பு

முற்பிறவியிலும் இப்பிறவியிலும் புண்ணிய தசயல்களில் ஈடுபட்டு,

எவர்களது போவ விடளவுகள் முழுடமயோக ஒழிக்கப்பட்டுவிட்ைக்ஷதோ,
எவர்கள் மயக்கத்தின் இருடமயிலிருந்து பூரணமோக
விடுபட்டுள்ளோர்கக்ஷளோ, அவர்கக்ஷள எனது பக்தித் ததோண்டில்
மனவுறுதியுைன் ஈடுபடுவர்.

தபோருளுடர

திவ்யமோன நிடலக்கு ஏற்றம் தபறத் தகுதி வோய்ந்தவர்கடள இப்பதம் சுட்டிக்

கோட்டுகிறது. போவிகள், நோத்திகர்கள், முட்ைோள்கள் மற்றும் வஞ்சகர்களுக்கு, விருப்பு
தவறுப்பின் இருடமடயக் கைப்பது மிகவும் கடினம். அறதநறிகடளப் பயிற்சி
தசய்து வோழ்டவக் கழித்தவர்கள், புண்ணியம் தசய்தவர்கள், போவ விடளவுகடள
தவன்றவர்கள் ஆகிக்ஷயோர் மட்டுக்ஷம, பக்தித் ததோண்டிடன ஏற்று, படிப்படியோக பரம
புருஷ பகவோடனப் பற்றி தூய ஞோனத்தடன அடையு முடியும். ஆன்மீ கத்
தளத்தில் நிடல தபறுவதற்கோன வழிமுடற இதுக்ஷவ. இத்தகு ஏற்றம், தூய
பக்தர்களின் ததோைர்பினோல், கிருஷ்ண உணர்வின் மூலம் சோத்தியமோகும்;
ஏதனனில், சிறந்த பக்தர்களின் சங்கத்தினோல் மயக்கதிலிருந்து விடுபை முடியும்.

ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் (5.5.2) கூறப்பட்டுள்ளபடி, உண்டமயிக்ஷலக்ஷய ஒருவன்

முக்திடய விரும்பினோல், அவன் பக்தர்களுக்குத் ததோண்டு தசய்ய க்ஷவண்டும்
(மஹத்-க்ஷஸவோம் த் வோரம் ஆஹுர் விமுக்க்ஷகத:); ஆனோல் தபௌதிகவோதிகளின்
ததோைர்பில் இருப்பவன், இருள் சூழ்ந்த இைத்டத க்ஷநோக்கிச் தசல்லும் போடதயில்
உள்ளோன் (தக்ஷமோ-த் வோரம் க்ஷயோஷிதோம் ஸங்கி- ஸங்கம் ). இவ்வுலகிலுள்ள
கட்டுண்ை ஆத்மோக்கடள மயக்கத்தில் இருந்து விடுவிப்பதற்கோகக்ஷவ பகவோனின்
அடனத்து பக்தர்களும் இப்பூவுலகில் பயணம் தசய்கின்றனர். பரம புருஷருக்குக்
கீ ழ் படிந்து தசயல்படுவக்ஷத தங்களது ஸ்வரூப நிடல என்படத மறந்திருப்பது,
கைவுளின் சட்ைத்டதக் கடுடமயோக மீ றுவதோகும் என்படத அருவவோதிகள்
அறிவதில்டல. தனது ஸ்வருப நிடலயில் மீ ண்டும் நிடலதபறோத வடர,
முழுமுதற் கைவுடளப் புரிந்துதகோள்வக்ஷதோ, மன உறுதியுைன் அவரது திவ்யமோன
அன்புத் ததோண்டில் முழுடமயோக ஈடுபடுவக்ஷதோ, சோத்தியம் இல்லோததோகும்.

பதம் 7.29 - ஜரோமரணக்ஷமோேோய மோமோஷ்

जरार्रणर्ोक्षाय र्ार्ाशश्रत्य यतशतत ये ।

ते ब्रह्म तशिदु: कृ त्नर्ध्यात्र्ं कर्म चाशखलर्् ॥ २९ ॥
ஜரோமரணக்ஷமோேோய மோமோஷ்₂ரித்ய யதந்தி க்ஷய |

க்ஷத ப்₃ரஹ்ம தத்₃விது₃: க்ருத்ஸ்னமத்₄யோத்மம் கர்ம சோகி₂லம் || 7-29 ||

ஜரோ — முதுடம; மரண — மரணத்திலிருந்து; க்ஷமோேோய — க்ஷமோேம் க்ஷவண்டி; மோம்

— என்னிைம்; ஆஷ்₂ரித்ய — அடைக்கலம் புகுந்து; யதந்தி — முயற்சி தசய்கின்றனர்;
க்ஷய — அவர்கள் எல்லோரும்; க்ஷத — அத்தடகக்ஷயோர்; ப்₃ரஹ்ம — பிரம்மன்; தத் —

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 358

 உண்டமயில்; விது₃꞉ — அவர்கள் அறிவோர்கள்; க்ருʼத்ஸ்னம் — அடனத்டதயும்;
அத்₄யோத்மம் — திவ்யமோன; கர்ம — தசயல்கள்; ச — கூை; அகி₂லம் — முழுடமயோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

முதுடமயிலிருந்தும் மரணத்திலிருந்தும் விடுபை முயலும்

அறிவுடைக்ஷயோர், பக்தித் ததோண்டின் மூலம் என்னிைம் அடைக்கலம்
புகுகின்றனர். திவ்யமோனச் தசயல்கடளப் பற்றிய அடனத்டதயும்
அறிவதோல், அவர்கள் உண்டமயில் பிரம்மக்ஷன.

தபோருளுடர

பிறப்பு, இறப்ப, முதுடம, க்ஷநோய் ஆகியடவ இந்த ஜை உைடலத்தோன் போதிக்கின்றன,

ஆன்மீ க உைடல அல்ல. ஆன்மீ க உைலுக்கு பிறப்பு, இறப்பு, முதுடம, க்ஷநோய்
ஆகியடவ கிடையோது; எனக்ஷவ, ஆன்மீ க உைடலப் தபற்று, பரம புருஷ பகவோனின்
க்ஷதோழர்களில் ஒருவனோக ஆகி, நித்தியமோன பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டிருப்பவன்,
உண்டமயில் முக்தி தபற்றவனோவோன். அஹம் ப்ரஹ்மோஸ்மி —நோன் பிரம்மன்.
தன்டன பிரம்மனோக (ஆன்மீ க ஆத்மோவோக) ஒருவன் உணர க்ஷவண்டும் என்று
கூறப்படுகின்றது. வோழ்வின் இந்த பிரம்ம ஞோனம், இப்பதத்தின்படி, பக்தித்
ததோண்டிலும் உள்ளது. தூய பக்தர்கள் பிரம்மனின் தளத்தில் திவ்யமோக
நிடலதபற்றுள்ளனர்; க்ஷமலும், திவ்யமோன தசயல்கள் அடனத்டதயும் அவர்கள்
அறிவர்.

பகவோனின் திவ்யமோன ததோண்டில் தங்கடள ஈடுபடுத்தும் நோன்கு வித

தூய்டமயற்ற பக்தர்கள், தோங்கள் விரும்பிய குறிக்க்ஷகோடள அடைகின்றனர்.
க்ஷமலும், முழுமுதற் கைவுளின் கருடணயினோல், பூரண கிருஷ்ண உணர்டவ
அடையும்க்ஷபோது, அவர்கள் பரம புருஷருைனோன ஆன்மீ க உறவிடன உண்டமயில்
அனுபவிக்கின்றனர். ஆனோல், க்ஷதவர்கடள வழிபடுக்ஷவோர், முழுமுதற் கைவுளின்
உன்னத க்ஷலோகத்டத ஒருக்ஷபோதும் அடைவதில்டல. பிரம்மடன உணர்ந்த
சிற்றறிவு படைத்க்ஷதோரும், க்ஷகோக்ஷலோக விருந்தோவனம் எனப்படும் கிருஷ்ணரது
உன்னதமோன க்ஷலோகத்டத அடைய முடியோது. தசயல்கடள கிருஷ்ண உணர்வுைன்
தசயலோற்றுக்ஷவோர் மட்டுக்ஷம (மோம் ஆஷ்ரித்ய) பிரம்மன் என்று அடழக்கப்பைத்
தகுதியுடையவர்கள்; ஏதனனில், அவர்கள் கிருஷ்ண க்ஷலோகத்டத அடைவதற்கோன
உண்டமயோன முயற்சியில் ஈடுபட்டுள்ளனர். அத்தடகக்ஷயோருக்கு கிருஷ்ணடரப்
பற்றிய சந்க்ஷதகங்கள் ஏதும் கிடையோது என்பதோல், அவர்கக்ஷள உண்டமயோன
பிரம்மன்.

பகவோனின் விக்ரஹத்டத வழிபடுவதில் ஈடுபட்டுள்க்ஷளோரும், தபௌதிக

பந்தத்திலிருந்து முக்தி தபறுவதற்கோக பகவோனின் மீ து தியோனம் தசய்பவர்களும்
கூை, பகவோனின் கருடணயோல், பிரம்மன் அதிபூத, க்ஷபோன்றவற்றின் தபோருடள
அறிய முடியும். பகவோன் இதடன அடுத்த அத்தியோத்தில் விளக்குகிறோர்.

பதம் 7.30 - ஸோதி₄பூ₄தோதி₄டத₃வம்

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 359

 साशधभूताशधदैवं र्ां साशधयज्ञं च ये शवदु: ।
प्रयाणकालेऽशप च र्ां ते शवदुयुमक्तचेतस: ॥ ३० ॥
ஸோதி₄பூ₄தோதி₄டத₃வம் மோம் ஸோதி₄யஜ்ஞம் ச க்ஷய விது₃: |

ப்ரயோணகோக்ஷல(அ)பி ச மோம் க்ஷத விது₃ர்யுக்தக்ஷசதஸ: || 7-30 ||

ஸ-அதி₄பூ₄த — க்ஷமலும் தபௌதிகப் க்ஷதோற்றத்திடன ஆள்பவனோக; அதி₄டத₃வம் —

எல்லோ க்ஷதவர்கடளயும் ஆள்பவனோக; மோம் — என்டன; ஸ-அதி₄யஜ்ஞம் — மற்றும்
எல்லோ யோகங்கடளயும் ஆள்பவனோக; ச — க்ஷமலும்; க்ஷய — எவர்கள்; விது₃꞉ —
அறிகின்றனர்; ப்ரயோண — மரண; கோக்ஷல — கோலத்தில்; அபி — கூை; ச — க்ஷமலும்; மோம்
— என்டன; க்ஷத — அவர்கள்; விது₃꞉ — அறிகின்றனர்; யுக்த-க்ஷசதஸ꞉ — அவர்களது
மனம் என்னில் ஈடுபட்டு.

தமோழிதபயர்ப்பு

தபௌதிகத் க்ஷதோற்றம், க்ஷதவர்கள் மற்றும எல்லோவித யோகங்கடள

ஆள்பவனோகவும், பரம புருஷனோகவும், என்டன அறிந்து, என்டனப்
பற்றிய உணர்வுைன் இருப்பவர்கள், மரண க்ஷநரத்திலும்கூை பரம புருஷ
பகவோனோன என்டனஅறிய முடியும்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்படுக்ஷவோர், பரம புருஷ பகவோடன முழுடமயோகப்

புரிந்துதகோள்ளுதல் எனும் போடதயிலிருந்து ஒருக்ஷபோதும் விலகுவதில்டல.
கிருஷ்ண உணர்வில் திவ்யமோன ததோைர்பில் , பரம புருஷர் எவ்வோறு பிரபஞ்சத்
க்ஷதோற்றத்டதயும் க்ஷதவர்கடளயும் ஆட்சி தசய்கிறோர் என்படத புரிந்து தகோள்ள
முடியும். படிப்படியோக, இத்தடகய திவ்யமோன உறவின் விடளவோக, ஒருவன் பரம
புருஷ பகவோனின் மீ து பூரண நம்பிக்டகடயப் தபறுகிறோன், அத்தகு கிருஷ்ண
பக்தனோல் இறக்கும் தருவோயில் கிருஷ்ணடர மறக்க முடியோது. இவ்வோறோக ,
அவன் இயல்போகக்ஷவ பரமபுருஷரின் வோசஸ்தலமோன க்ஷகோக்ஷலோக
விருந்தோவனத்திற்கு உயர்வு தபறுகிறோன்.

இந்த ஏழோம் அத்தியோயம், எவ்வோறு பூரண கிருஷ்ண உணர்விடன அடைய

முடியும் என்படத முக்கியமோக விளக்குகின்றது. கிருஷ்ண உணர்வின் ஆரம்பம்,
கிருஷ்ண பக்தர்களுைன் ததோைர்பு தகோள்வதோகும். அத்தகு உறவு ஆன்மீ கமோனது
என்பதோல், உைக்ஷன அஃது ஒருவடன பரம புருஷருைனோன க்ஷநரடித் ததோைர்பில்
இடணத்து விடுகின்றது. பின்னர், கிருஷ்ணரின் கருடணயோல் அவக்ஷர
புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் என்படதயும் புரிந்துதகோள்ளலோம். அக்ஷத
சமயத்தில், உயிர்வோழியன் ஸ்வரூப நிடலடயயும், எவ்வோறு அவன் கிருஷ்ணடர
மறந்து ஜை தசயல்களில் பந்தப்பட்டுள்ளோன் என்படதயும், முடறயோக
புரிந்துதகோள்ள முடியும். நல்லுறவின் மூலம் கிருஷ்ண உணர்விடன படிப்படியோக
வளர்த்து, கிருஷ்ணடர மறந்ததோக்ஷலக்ஷய ஜை இயற்டகயின் நியதிகளில் தோன்
சிடறப்பை க்ஷவண்டியதோயிற்று என்படத ஜீவோத்மோ அறிய முடியும். க்ஷமலும்,
கிருஷ்ண உணர்விடன மீ ண்டும் தபறுவதற்கோன ஓர் அறிய வோய்ப்க்ஷப இந்த

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 360

மனிதப் பிறவி என்படதயும், இதடன பரம புருஷரின் கோரணமற்ற கருடணடயப்
தபறுவதற்கு உபக்ஷயோகிக்க க்ஷவண்டும் என்படதயும் அவன் புரிந்துதகோள்ள
முடியும்.

துயரத்திலுள்ள மனிதன், க்ஷகள்வியுடைய மனிதன், தபௌதிகப் தபோருள்களுக்கோன

க்ஷதடவயுடைய மனிதன், பிரம்ம ஞோனம், பரமோத்ம ஞோனம், பிறப்பு, இறப்பு, முதுடம,
க்ஷநோயிலிருந்து விடுதடல, மற்றும் முழுமுதற் கைவுடள வழிபடுதல் க்ஷபோன்ற
பல்க்ஷவறு விஷயங்கள் இந்த அத்தியோயத்தில் விவோதிக்கப்பட்டுள்ளன.
இருப்பினும், எவதனோருவன் கிருஷ்ண உணர்வில் உண்டமயோன ஏற்றம்
தபற்றுள்ளோக்ஷனோ, அவன் பல்க்ஷவறு வழிமுடறகடள கண்டு தகோள்வதில்டல.
அவன் கிருஷ்ண உணர்வின் தசயல்களில் தன்டன க்ஷநரடியோக எளிடமயோக
ஈடுபடுத்திக் தகோள்வதன் மூலம், பகவோன் கிருஷ்ணருடைய நித்தியத் ததோண்ைன்
எனும் தனது ஸ்வரூப நிடலடய அடைகிறோன். அத்தகு நிடலயில் , தூய பக்தித்
ததோண்டில் முழுமுதற் கைவுடளப் பற்றிக் க்ஷகட்பதிலும் அவடரப் புகழ்வதிலும்
அவன் ஆனந்தமடைகின்றோன். இவ்வோறு தசய்வதன் மூலம் , தனது க்ஷநோக்கங்கள்
அடனத்தும் நிடறக்ஷவறிவிடும் என்பதில் அவன் திைமோன நம்பிக்டக
தகோண்டுள்ளோன். இந்த உறுதியோன நம்பிக்டக த்ருை-வ்ரத எனப்படுகிறது—பக்தி
க்ஷயோகம் அல்லது திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டின் ததோைக்கம் இதுக்ஷவ. இதுக்ஷவ
எல்லோ சோஸ்திரங்களின் தீர்ப்போகும். அந்த உறுதியோன முடிவின் சோரக்ஷம இந்த
ஏழோம் அத்தியோயம்.

ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டதயின் “பூரணத்தின் ஞோனம்” என்னும் ஏழோம்

அத்தியோயத்திற்கோன பக்திக்ஷவதோந்த தபோருளுடரகள் இத்துைன்
நிடறவடைகின்றன.

7. பூரணத்தின் ஞோனம் 30 verses Page 361

 8. பரத்டத அடைதல் 28 verses

பதம் 8.1 - அர்ஜுன உவோச கிம் தத்

अजुमन उवाच
कक तद्‍ब्रह्म ककर्ध्यात्र्ं कक कर्म पुरुषोत्तर् ।
अशधभूतं च कक प्रोक्तर्शधदैवं ककर्ुच्यते ॥ १ ॥
அர்ஜுன உவோச
கிம் தத்₃ப்₃ரஹ்ம கிமத்₄யோத்மம் கிம் கர்ம புருக்ஷஷோத்தம |

அதி₄பூ₄தம் ச கிம் ப்க்ஷரோக்தமதி₄டத₃வம் கிமுச்யக்ஷத || 8-1 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; கிம் — என்ன; தத் — அது; ப்₃ரஹ்ம —

பிரம்மன்; கிம் — என்ன; அத்₄யோத்மம் — ஆத்மோ; கிம் — என்ன; கர்ம — பலன்க்ஷநோக்குச்
தசயல்கள்; புருஷ-உத்தம — உத்தம புருஷக்ஷர; அதி₄பூ₄தம் — ஜைத் க்ஷதோற்றம்; ச —
க்ஷமலும்; கிம் — என்ன; ப்க்ஷரோக்தம் — அடழக்கப்படுவது; அதி₄டத₃வம் — க்ஷதவர்கள்; கிம்
— என்ன; உச்யக்ஷத — அடழக்கப்படுவது.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் வினவினோன்: எம்தபருமோக்ஷன, உத்தம புருஷக்ஷர, பிரம்மன்

என்பது என்ன? அத்யோத்மம் என்பது என்ன? பலன் க்ஷநோக்குச் தசயல்கள்
யோடவ? இந்த ஜைத்க்ஷதோற்றம் என்ன? க்ஷதவர்கள் யோவர்? இவற்டற
தயவு தசய்து எனக்கு விளக்குவரோக.
ீ

தபோருளுடர

இந்த அத்தியோயத்தில் 'பிரம்மன் என்பது என்ன?' என்பதில் ததோைங்கிய

அர்ஜுனனின் பல்க்ஷவறு க்ஷகள்விகளுக்கு பகவோன் கிருஷ்ணர் பதிலளிக்கிறோர்.
க்ஷமலும், கர்மோ (பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்கள்), க்ஷயோகம் கலந்த பக்தித் ததோண்டு, தூய
பக்தித் ததோண்டு ஆகியவற்டறயும் பகவோன் விளக்குகிறோர். பிரம்மன் , பரமோத்மோ,
பகவோன் ஆகிய நிடலகளில் பரம பூரண உண்டம அறியப்படுவதோக ஸ்ரீமத்
போகவதம் விளக்குகின்றது. அதுமட்டுமின்றி , தனிப்பட்ை உயிர்வோழியும் பிரம்மன்
என்று அடழக்கப்படுகிறோன். அர்ஜுனன் ஆத்மோடவப் பற்றியும் வினவுகிறோன்—
ஆத்மோ என்பது உைல், ஆத்மோ மற்றும் மனடதயும் குறிக்கும். க்ஷவத
அகரோதியின்படி, ஆத்மோ என்பது மனம், ஆத்மோ, உைல் மற்றும் புலன்கடளயும் கூை
குறிக்கும்.

அர்ஜுனன் முழுமுதற் கைவுடள புருக்ஷஷோத்தமர் (உத்தம புருஷர்) என்று

அடழக்கிறோன். இதன் மூலம், அவன் தனது க்ஷகள்விகடள ஒரு சோதோரண
நண்பனிைம் முன் டவப்பது க்ஷபோலன்றி, கிருஷ்ணக்ஷர உறுதியோன பதில்கடளக்
தகோடுக்கக்கூடிய உயர்அதிகோரியோன முழுமுதற் கைவுள் என்படத அறிந்து
க்ஷகட்கின்றோன் என நோம் புரிந்துதகோள்ளலோம்.

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 362

 பதம் 8.2 - அதி₄யஜ்ஞ: கத₂ம் க்ஷகோ(அ

अशधयज्ञ: कथं कोऽत्र देहऽे शस्र्तर्धुसूदन ।

प्रयाणकाले च कथं ज्ञेयोऽशस शनयतात्र्शभ: ॥ २ ॥
அதி₄யஜ்ஞ: கத₂ம் க்ஷகோ(அ)த்ர க்ஷத₃க்ஷஹ(அ)ஸ்மின்மது₄ஸூத₃ன |

ப்ரயோணகோக்ஷல ச கத₂ம் ஜ்க்ஷஞக்ஷயோ(அ)ஸி நியதோத்மபி₄: || 8-2 ||

அதி₄யஜ்ஞ꞉ — யோகங்களின் இடறவன்; கத₂ம் — எவ்வோறு; க꞉ — யோர்; அத்ர — இங்க்ஷக;

க்ஷத₃க்ஷஹ — உைலில்; அஸ்மின் — இந்த; மது₄ஸூத₃ன — மதுசூதனக்ஷர; ப்ரயோண-
கோக்ஷல — இறக்கும் க்ஷநரத்தில்; ச — க்ஷமலும்; கத₂ம் — எவ்வோறு; ஜ்க்ஷஞய꞉ அஸி —
உம்டம அறிய முடியும்; நியத-ஆத்மபி₄꞉ — புலனைக்கம் உடைக்ஷயோரோல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

மதுசூதனக்ஷர, யோகங்களின் இடறவன் யோர்? உைலில் அவர் எவ்வோறு

வசிக்கின்றோர்? பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபடுக்ஷவோர் உம்டம
மரணக்கோலத்தில் எவ்வோறு அறிய முடியும்?

தபோருளுடர

'யோகங்களின் இடறவன்' என்பது இந்திரன், விஷ்ணு என இருவருக்கும்

தபோருந்தும். பிரம்மோ, சிவன் உட்பட்ை முக்கிய க்ஷதவர்களின் தடலவர் விஷ்ணு;
நிர்வோகப் தபோறுப்பிலுள்ள க்ஷதவர்களின் தடலவன் இந்திரன். இரந்தின் , விஷ்ணு
ஆகிய இருவருக்ஷம யோகங்களின் மூலம் வழிபைப்படுகின்றனர். ஆனோல்,
யோகங்களின் உண்டமயோன இடறவன் யோர் என்றும், ஜீவோத்மோவின் உைலிக்ஷல
இடறவன் எவ்வோறு உடறகின்றோர் என்படதயும் அர்ஜுனன் இங்க்ஷக
வினவுகிறோன்.

இங்க்ஷக அர்ஜுனன் பகவோடன 'மதுசூதனர்' என்று அடழக்கின்றோன்; ஏதனனில்,

கிருஷ்ணர் மது என்னும் அரக்கடன ஒருமுடற அழித்தோர். சந்க்ஷதகத் தன்டமடய
உடைய இக்க்ஷகள்விகள், கிருஷ்ண பக்தனோன அர்ஜுனனின் மனதில் உம்டமயில்
எழுந்திருக்கக்ஷவ கூைோது. எனக்ஷவ , இக்க்ஷகள்விகள் அசுரர்கடளப் க்ஷபோன்றடவ.
கிருஷ்ணர் அசுரர்கடள அழிப்பதில் வல்லவர் என்பதோல், தனது மனதில்
எழுந்துள்ள அரக்க சந்க்ஷதகங்கடள அவர் அழிக்கட்டும் என்ற எண்ணத்துைன்,
அர்ஜுனன் அவடர இங்க்ஷக மதுசூதனர் என்று அடழக்கின்றோன்.

க்ஷமலும், ப்ரயோண–கோக்ஷல எனும் தசோல் இப்பதத்தில் மிகவும் முக்கியமோனதோகும்;

ஏதனனில், வோழ்வில் நோம் தசய்படவ அடனத்தும் மரணத்தின் க்ஷபோது
பரிக்ஷசோதிக்கப்படும். எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபட்டுள்ளவர்கடளப் பற்றி
அறிந்துதகோள்ள அர்ஜுனன் க்ஷபரோவல் தகோண்ைோன். இறுதி க்ஷநரத்தில் அவர்களது
நிடல எப்படி இருக்கும்? மரண க்ஷநரத்தில் உைலின் எல்லோ இயக்கங்களும்
தடைபடுவக்ஷதோடு, மனமும் தனது பக்குவநிடலடய இழந்துவிடுகிறது. இவ்வோறு
உைலின் சூழ்நிடலகளோல் போதிக்கப்பட்ைவன் , முழுமுதற் கைவுடள
நிடனவிற்தகோள்ள இயலோமல் க்ஷபோகலோம். தபரும் பக்தரோன மன்னர் குலக்ஷசகரர்

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 363

க்ஷவண்டுகிறோர், 'எம்தபருமோக்ஷன, தற்க்ஷபோது நோன் ஆக்ஷரோக்கியமோக உள்க்ஷளன். நோன்
உைனடியோக இறப்பது சிறந்ததோகும்; ஏதனனில், அன்னம் க்ஷபோன்ற எனது மனம்
உமது போதத் தோமடரகளின் தண்டில் நுடழவதில் மகிழ்ச்சி அடையும். ' நீரில்
வோழும் அன்னப் பறடவ, தோமடர மலர்கடளக் குத்துவதில் இன்புறுகிறது; அதன்
விடளயோட்ைோன விருப்பம் தோமடரயினுள் நுடழவதோகும். மன்னர் குலக்ஷசகரர்
இடறவனிைம் கூறுகிறோர், 'தற்க்ஷபோது எனது மனம் சஞ்சலமின்றி உள்ளது, க்ஷமலும்,
நோன் ஆக்ஷரோக்கியமோக உள்க்ஷளன். தங்களது தோமடரத் திருவடிகடள எண்ணியபடி
உைனடியோக மரணமடைந்தோல், நோன் தங்களுக்குச் தசய்த பக்தித் ததோண்டு
பக்குவமடையும் என்படத உறுதியோக நம்புகிக்ஷறன். ஆனோல் இயற்டகயோன
மரணத்திற்கோக நோன் கோத்திருந்தோல், பின்னர் என்ன நைக்கும் என்பது எனக்குத்
ததரியோது; ஏதனனில், அச்சமயத்தில் உைலின் இயக்கங்கள் தடைபட்டுவிடும், எனது
ததோண்டை அடைபட்டுவிடும், உமது திருநோமங்கடள உச்சரிக்க இயலுமோ என்று
ததரியவில்டல. நோன் உைனடியோக இறப்பக்ஷத சோலச் சிறந்தது. ' அத்தகு க்ஷநரத்தில்
எவ்வோறு ஒருவன் தனது மனடத கிருஷ்ணரின் தோமடரத் திருவடிகளில்
நிடலநிறுத்த முடியும் என்பக்ஷத அர்ஜுனனின் க்ஷகள்வியோகும்.

பதம் 8.3 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச அே

श्रीभगवानुवाच
अक्षरं ब्रह्म परर्ं स्वभावोऽध्यात्र्र्ुच्यते ।
भूतभावोद्भवकरो शवसगम: कर्मसंशज्ञत: ॥ ३ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச
அேரம் ப்₃ரஹ்ம பரமம் ஸ்வபோ₄க்ஷவோ(அ)த்₄யோத்மமுச்யக்ஷத |

பூ₄தபோ₄க்ஷவோத்₃ப₄வகக்ஷரோ விஸர்க₃: கர்மஸஞ்ஜ்ஞித: || 8-3 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; அேரம் —

அழிவற்ற; ப்₃ரஹ்ம — பிரம்மன்; பரமம் — பரமமோன; ஸ்வபோ₄வ꞉ — நித்தியமோன
இயற்டக; அத்₄யோத்மம் — ஆத்மோ; உச்யக்ஷத — என்றடழக்கப்படுகின்றது; பூ₄த-போ₄வ-
உத்₃ப₄வ-கர꞉ — உயிர்வோழிகளின் ஜைவுைல்கடள உண்ைோக்குதல்; விஸர்க₃꞉ —
படைப்பு; கர்ம — பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்கள்; ஸஞ்ஜ்ஞித꞉ — என்று
அடழக்கப்படுகிறது.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: பிரம்மன்

எனப்படுவது அழிவற்றதும் உன்னதமோனதுமோகும், அதன்
ஸ்வபோவமோன (நித்திய இயற்டகயோன) ஜீவோத்மோ, அத்யோத்ம என்று
அடழக்கப்படுகிறோன். ஜீவோத்மோவின் ஜைவுைடல வளர்க்கும்
தசயல்கள், கர்மோ (பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்கள்) என்று
அடழக்கப்படுகின்றன.

தபோருளுடர

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 364

பிரம்மன் நித்தியமோக இருப்பதும் அழிவற்றதுமோகும்; இதன் தன்டம ஒருக்ஷபோதும்
மோறுவதில்டல. ஆனோல் பிரம்மனுக்கு க்ஷமல் பரபிரம்மன் உள்ளோர். பிரம்மன்
என்பது ஜீவோத்மோடவக் குறிக்கும், பரபிரம்மன் என்பது பரம புருஷ பகவோடனக்
குறிக்கும். இந்த ஜைவுலகில் ஜீவோத்மோவினோல் ஏற்கப்பட்டுள்ள நிடல, அதன்
உண்டமயோன நிடலயிலிருந்து க்ஷவறுபட்ைதோகும். ஜீவோத்மோ, ஜைவுணர்வில்
இருக்கும்க்ஷபோது, ஜைத்தின் எஜமோனனோக ஆகமுயற்சி தசய்வது அவனது
இயற்டகயோகும், ஆனோல் கிருஷ்ண உணர்வு எனப்படும் ஆன்மீ க உணர்வில் ,
பரமனுக்குத் ததோண்டு தசய்வக்ஷத அவனது நிடலயோகும். உயிர்வோழி
ஜைவுணர்வில் இருக்கும்க்ஷபோது, அவன் ஜைவுலகில் பல்க்ஷவறு உைல்கடள
எடுத்தோக க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ கர்மோ, அதோவது, ஜை உணர்வின் உந்துதலோல்
படைக்கப்படுபடவ எனப்படுகிறது.

க்ஷவத இலக்கியங்களில், உயிர்வோழி, ஜீவோத்மோ என்றும் பிரம்மன் என்றும்

அடழக்கப்படுகிறோன். ஆனோல் அவன் ஒருக்ஷபோதும் பரபிரம்மன் என்று
அடழக்கப்படுவதில்டல. ஜீவோத்மோ பற்பல நிடலகடள ஏற்கிறோன்—சில
க்ஷநரங்களில், இருண்ை ஜை இயற்டகயினுள் கலந்த தன்டன ஜைமோக அடையோளம்
கோண்கின்றோன்; க்ஷவறு சில க்ஷநரங்களில், அவன் தன்டன உயர்ந்த ஆன்மீ க
இயற்டகயுைன் அடையோளம் கோண்கிறோன். எனக்ஷவ, அவன் பரம புருஷ பகவோனின்
நடுநிடல சக்தி என்று அடழக்கப்படுகிறோன். ஜைம் மற்றும் ஆன்மீ கத்தின் மீ தோன
அவனது அடையோளத்டதப் தபோறுத்து, அவன் ஜைவுைல் அல்லது ஆன்மீ க உைடல
அடைகிறோன். ஜை இயற்டகயில் அவன் 84,00,000 வோழ்வினங்களில் ஏக்ஷதனும்
ஒன்றின் வடிவில் பிறக்கலோம், ஆனோல் ஆன்மீ க இயற்டகயில் அவனுக்கு ஓர்
உைல் மட்டுக்ஷம. ஜை இயற்டகயில், மனிதன், க்ஷதவன், மிருகம், பறடவ க்ஷபோன்ற
பற்பல உைல்களில் ஏக்ஷதனும் ஒன்றில் அவன் தனது கர்மத்திற்க்ஷகற்ப பிறவி
எடுக்கிறோன். சில க்ஷநரங்களில், ஜைவுலகின் ஸ்வர்க க்ஷலோகங்கடள அடைய, அவன்
யோகம் புரிகிறோன்; ஆனோல் தனது புண்ணியம் தீர்ந்தவுைன், மீ ண்டும் மனித
உருவில் பூமிக்குத் திரும்புகிறோன். இந்த வழிமுடற கர்மோ எனப்படுகிறது.

க்ஷவத யோகத்தின் வழிமுடற சோன்க்ஷைோக்ய உபநிஷத்தில் விளக்கப்பட்டுள்ளது. யோக

சோடலயில், ஐந்து வித தபோருள்கள் ஐந்து வித தநருப்பில்
அர்ப்பணிக்கப்படுகின்றன. ஸ்வர்க க்ஷலோகங்கள், க்ஷமகங்கள், பூமி, ஆண், தபண்
ஆகியடவ ஐந்து வித தநருப்போகக் கருதப்படுகின்றன. நம்பிக்டக, சந்திரனில்
அனுபவிப்பவன், மடழ, தோனியங்கள், விந்து ஆகியடவ ஐந்து விதமோன யோக
அர்ப்பணங்களோகக் கருதப்படுகின்றன.

யோக வழிமுடற பின்வருமோறு தசயல்படுகிறது: குறிப்பிட்ை ஸ்வர்க க்ஷலோகத்டத

அடையும் க்ஷநோக்கத்துைன், அதற்குரிய குறிப்பிட்ை யோகங்கடளச் தசய்யும்
உயிர்வோழி, அதன் விடளவோக அந்த க்ஷலோகத்டத அடைகிறோன். ஆனோல்
யோகங்களின் பலன் தீர்ந்தவுைன், மடழயின் மூலமோக அவன் பூமிடய
வந்தடைகிறோன். அத்தகு ஜீவோத்மோ, தோனியங்களின் உருடவ எடுக்க, அந்த
தோனியங்கள் மனிதனோல் உண்ணப்பட்டு விந்துவோக மோற்றமடைகிறது, அதன்
மூலம் தபண் கருவுறுகிறோள். இவ்வோறோக மீ ண்டும் மனிதப்பிறவிடய அடையும்
உயிர்வோழி, மீ ண்டும் யோகம் தசய்கிறோன்—வோழ்க்டகச் சக்கரம் சுழன்று தகோண்க்ஷை
உள்ளது. ஆனோல் இத்தகு யோகங்கடளத் தவிர்க்கும் கிருஷ்ண பக்தன், கிருஷ்ண
உணர்வில் க்ஷநரடியோக ஈடுபட்டு, இடறவனிைம் திரும்பிச் தசல்ல தன்டனத்

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 365

தயோர்படுத்திக் தகோள்கிறோன்.

பகவத் கீ டதக்கு விளக்கவுடர வழங்கும் அருவவோதிகள், பிரம்மன், ஜைவுலகில்

ஜீவோத்மோவின் உருடவ எடுப்பதோக அறிவின்றி கருதுகின்றனர், க்ஷமலும், கீ டதயின்
பதிடனந்தோம் அத்தியோயத்தின் ஏழோவது பதத்திடன இதற்கு சோன்றோக
குறிப்பிடுகின்றனர். ஆனோல் அப்பதத்திக்ஷலோ , 'என்னுடைய நித்தியமோன நுண்ணிய
அங்கம்' என்று ஜீவோத்மோடவக் குறிப்பிடுகிறோர் பகவோன். கைவுளின் நுண்ணிய
அம்சமோன உயிர்வோழி, தபௌதிக உலகினுள் வழ்வதற்கு
ீ வோய்ப்புள்ளது, ஆனோல்
பரமபுருஷர் (அச்யுதோ) ஒருக்ஷபோதும் வழ்ச்சியடைவதில்டல.
ீ எனக்ஷவ, பரபிரம்மன்
ஜீவோத்மோவோக உருதவடுப்பதோகக் கூறும் கற்படன ஏற்கத்தக்கதல்ல. க்ஷவத
இலக்கியங்களில், பிரம்மன் (ஜீவோத்மோ) பரபிரம்மனிைமிருந்து (பரம
புருஷரிைமிருந்து) க்ஷவறுபடுத்தப்பட்டுள்ளது என்படத நிடனவிற்தகோள்வது
அவசியமோகும்.

பதம் 8.4 - அதி₄பூ₄தம் ேக்ஷரோ போ₄

अशधभूतं क्षरो भाव: पुरुषश्चाशधदैवतर्् ।

अशधयज्ञोऽहर्ेवात्र देहे देहभृतां वर ॥ ४ ॥
அதி₄பூ₄தம் ேக்ஷரோ போ₄வ: புருஷஷ்₂சோதி₄டத₃வதம் |

அதி₄யஜ்க்ஷஞோ(அ)ஹக்ஷமவோத்ர க்ஷத₃க்ஷஹ க்ஷத₃ஹப்₄ருதோம் வர || 8-4 ||

அதி₄பூ₄தம் — தபௌதிகத் க்ஷதோற்றம்; ேர꞉ — ததோைர்ந்து மோறுவது; போ₄வ꞉ — இயற்டக;

புருஷ꞉ — சூரிய சந்திரர்கள் உட்பை எல்லோ க்ஷதவர்கடளயும் உள்ளைக்கிய
விஸ்வரூபம்; ச — க்ஷமலும்; அதி₄டத₃வதம் — அதிடதவம் எனப்படுகிறது; அதி₄யஜ்ஞ꞉
— பரமோத்மோ; அஹம் — நோன் (கிருஷ்ணர்); ஏவ — நிச்சயமோக; அத்ர — இதில்;
க்ஷத₃க்ஷஹ — உைல்; க்ஷத₃ஹ-ப்₄ருʼதோம் — உைடல உடையவர்களில்; வர — சிறந்தக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

உைல் தபற்ற ஆத்மோக்களில் சிறந்தவக்ஷன, எப்க்ஷபோதும் மோறிக்

தகோண்டுள்ள தபௌதிக இயற்டக, அதிபூத எனப்படும். சூரியன், சந்திரன்
க்ஷபோன்ற அடனத்து க்ஷதவர்களும் அைங்கிய பகவோனின் விஸ்வரூபம்
அதிடதவ எனப்படும். க்ஷமலும், உைல் தபற்ற அடனத்து ஜீவன்களின்
இதயத்திலும் பரமோத்மோவோக வற்றிருக்கும்
ீ பரம புருஷனோகிய நோன்,
அதியக்ஞ (யோகத்தின் இடறவன்) என்று அடழக்கப்படுகிக்ஷறன்.

தபோருளுடர

ஜை இயற்டக ததோைர்ந்து மோறிக்தகோண்க்ஷை உள்ளது. ஜை உைல்கள் தபோதுவோக

ஆறு நிடலகடளக் கைக்கின்றன: பிறக்கின்றன, வளர்கின்றன, சிறிது கோலம்
வோழ்கின்றன, இனவிருத்தி தசய்கின்றன, தளர்கின்றன, பின்னர் அழிகின்றன. இத்தகு
ஜை இயற்டகக்ஷய அதிபூத எனப்படும். ஒரு குறிப்பிட்ை நிடலயில் ஆக்கப்பட்டு ,
மற்தறோரு நிடலயில் இஃது அழிக்கப்படுகிறது. எல்லோ க்ஷதவர்கடளயும் அவர்களது

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 366

பல்க்ஷவறு கிரகங்கடளயும் உள்ளைக்கிய பரம புருஷரின் விஸ்வரூபம் அதிடதவத
எனப்படுகிறது. பகவோன் கிருஷ்ணரின் விரிவங்கமோன பரமோத்மோ, தனிப்பட்ை
ஆத்மோவுைன் இடணந்து உைலில் வசிக்கின்றோனர். அதியக்ஞ என்று
அடழக்கப்படும் பரமோத்மோ, இதயத்தில் வற்றுள்ளோர்.
ீ இந்தப் பதத்தின் கருத்தில்
ஏவ எனும் தசோல் மிக முக்கியமோனதோகும்; ஏதனனில், பரமோத்மோ தன்னிைமிருந்து
க்ஷவறோனவரல்ல என்படத பகவோன் இச்தசோல்லின் மூலம் வலியுறுத்துகிறோர்.
பரமோத்மோவின் உருவில் தனிப்பட்ை ஆத்மோவுைன் அமர்ந்திருக்கும் பரம புருஷ
பகவோன், ஆத்மோவின் தசயல்களுக்கு சோட்சியோகவும் , அதன் பலதரப்பட்ை
உணர்வுகளுக்கு ஆதோரமோகவும் விளங்குகிறோர். சுதந்திரமோக தசயல்படுவதற்கோன
வோய்ப்டப தனிப்பட்ை ஆத்மோவிற்கு வழங்கும் பரமோத்மோ, அவனது தசயல்களுக்கு
சோட்சியோக விளங்குகிறோர். பரம புருஷரின் இத்தகு பல்க்ஷவறு க்ஷதோற்றங்களின்
தசயல்கள் அடனத்தும், இடறவனின் திவ்யமோன ததோண்டில் ஈடுபட்டிருக்கும்.
தூய பக்தனுக்குத் தோமோகக்ஷவ ததளிவோகின்றன. பரம புருஷடர அவரது பரமோத்ம
ரூபத்தில் அணுக இயலோத ஆரம்ப நிடல ஆன்மீ கவோதி, அதிடதவத என்று
அடழக்கப்படும் விஸ்வரூபத்டத தியோனிக்கிறோன். கோல்கள் கீ ழ்நிடல
கிரகங்களோகவும், கண்கள் சூரிய சந்திரர்களோகவும், தடல க்ஷமலுலகங்களோகவும்
கருத்தப்படும் விஸ்வரூபத்டத (விரோை புருஷடர) தியோனிக்குமோறு ஆரம்ப நிடல
ஆன்மீ கவோதி அறிவுறுத்தப்படுகிறோன்.

பதம் 8.5 - அந்தகோக்ஷல ச மோக்ஷமவ ஸ்ம

अततकाले च र्ार्ेव स्र्रतर्ुक्त्वा कलेवरर्् ।

य: प्रयाशत स र्द्भ‍
ावं याशत नास्त्यत्र संिय: ॥ ५ ॥
அந்தகோக்ஷல ச மோக்ஷமவ ஸ்மரன்முக்த்வோ கக்ஷலவரம் |

ய: ப்ரயோதி ஸ மத்₃போ₄வம் யோதி நோஸ்த்யத்ர ஸம்ஷ₂ய: || 8-5 ||

அந்த-கோக்ஷல — வோழ்வின் இறுதி கோலத்தில்; ச — கூை; மோம் — என்டன; ஏவ —

நிச்சயமோக; ஸ்மரன் — நிடனத்துக் தகோண்டு; முக்த்வோ — விடுபவன்; கக்ஷலவரம் —
உைடல; ய꞉ — எவதனோருவன்; ப்ரயோதி — தசல்கிறோன்; ஸ꞉ — அவன்; மத்-போ₄வம் —
என்னுடைய இயற்டகடய; யோதி — அடைகிறோன்; ந — இல்டல; அஸ்தி — இதில்;
அத்ர — இங்க்ஷக; ஸம்ʼஷ₂ய꞉ — சந்க்ஷதகம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷமலும், தனது வோழ்வின் இறுதி கோலத்தில், யோரோவது என்டன மட்டும்

எண்ணிக் தகோண்டு உைடல விட்ைோல், உைனடியோக அவன்
என்னுடைய இயற்டகடய அடைகிறோன். இதில் சிறிதும் சந்க்ஷதகம்
இல்டல.

தபோருளுடர

இப்பதத்தில் கிருஷ்ண உணர்வின் முக்கியத்துவம் வலியுறுத்தப்பட்டுள்ளது.

கிருஷ்ண உணர்வுைன் தனது உைடல நீக்கும் எவரும், உைனடியோக பரம

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 367

புருஷரின் திவ்யமோன இயற்டகக்கு மோற்றப்படுகின்றனர். பரம புருஷர்
தூய்டமயோனவற்றில் தூய்டமயோனவர் ஆவோர். எனக்ஷவ, ததோைர்ந்து கிருஷ்ண
உணர்வில் இருப்பவரும் தூய்டமயோனவற்றில் தூய்டமயோனவர் ஆவோர். ஸ்மரன்
(நிடனவு தகோள்ளுதல்) எனும் தசோல் முக்கியமோனதோகும். பக்தித் ததோண்டின்
மூலம் கிருஷ்ண உணர்டவ பயிற்சி தசய்யோத, தூய்டமயற்ற ஆத்மோவிற்கு
கிருஷ்ணரது நிடனவு சோத்தியமல்ல. எனக்ஷவ, கிருஷ்ண உணர்டவ வோழ்வின்
ஆரம்பத்திலிருந்க்ஷத பயிற்சி தசய்ய க்ஷவண்டும். தனது வோழ்வின் இறுதியில்
தவற்றிடய அடைய ஒருவன் விரும்பினோல் , கிருஷ்ணடர நிடனவு
தகோள்ளக்கூடிய வழிமுடற இன்றியடமயோததோகும். எனக்ஷவ, ஹக்ஷர கிருஷ்ண,
ஹக்ஷர கிருஷ்ண, கிருஷ்ண கிருஷ்ண, ஹக்ஷர ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம
ரோம, ஹக்ஷர ஹக்ஷர எனும் மஹோமந்திரத்டத ததோைர்ந்து இடைவிைோமல் ஜபிக்க
க்ஷவண்டும். மரத்டதப் க்ஷபோல தபோறுடமயோக இருக்க க்ஷவண்டும் (தக்ஷரோர் இவ
ஸஹிஷ்ணுனோ) என்று பகவோன் டசதன்யர் அறிவுறுத்தியுள்ளர். ஹக்ஷர கிருஷ்ண
ஜபம் தசய்பவனுக்கு பல்க்ஷவறு தடைகள் இருக்கலோம். இருப்பினும், அத்தடைகடள
தபோறுத்துக் தகோண்டு, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, கிருஷ்ண,
கிருஷ்ண கிருஷ்ண, ஹக்ஷர ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம,
ஹக்ஷர ஹக்ஷரஎன்று ததோைர்ந்து ஜபம் தசய்ய க்ஷவண்டும். இதன் மூலம், அவன்
தனது வோழ்வின் இறுதியில் கிருஷ்ண உணர்வின் முழு பலடன அடைய
முடியும்.

பதம் 8.6 - யம் யம் வோபி ஸ்மரன்ப

यं यं वाशप स्र्रतभावं त्यजत्यतते कलेवरर्् ।

तं तर्ेवैशत कौततेय सदा तद्भ‍ावभाशवत: ॥ ६ ॥
யம் யம் வோபி ஸ்மரன்போ₄வம் த்யஜத்யந்க்ஷத கக்ஷலவரம் |

தம் தக்ஷமடவதி தகௌந்க்ஷதய ஸதோ₃ தத்₃போ₄வபோ₄வித: || 8-6 ||

யம் யம் — எதுவோக; வோ அபி — இருந்தோலும்; ஸ்மரன் — எண்ணிக் தகோண்டு; போ₄வம்

— இயற்டக; த்யஜதி — விடுபவன்; அந்க்ஷத — இறுதியில்; கக்ஷலவரம் — இவ்வுைல்; தம்
தம் — அதுக்ஷபோன்ற; ஏவ — நிச்சியமோக; ஏதி — அடைகிறோன்; தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின்
மகக்ஷன; ஸதோ₃ — எப்க்ஷபோதும்; தத் — அந்த; போ₄வ — வோழ்வு நிடல; போ₄வித꞉ —
எண்ணிக் தகோண்டு.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஒருவன் தனது உைடல விடும்க்ஷபோது எந்த நிடலடய

எண்ணுகின்றோக்ஷனோ, ஐயமின்றி அந்நிடலடய அவன்அடைகிறோன்.

தபோருளுடர

மரணம் எனும் சிக்கலோன க்ஷநரத்தில், ஒருவன் தனது இயற்டகடய மோற்றிக்

தகோள்வதற்கோன வழிமுடற இங்க்ஷக விளக்கப்பட்டுள்ளது. தனது வோழ்வின்
இறுதியில் கிருஷ்ணடர எண்ணியவோறு உைடல விடுபவன், பரம புருஷரின்

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 368

திவ்யமோன இயற்டகடய அடைகிறோன், ஆனோல் கிருஷ்ணடரத் தவிர க்ஷவறு
எடதயோவது எண்ணுபவன், அத்தகு திவ்யமோன நிடலடய அடைவதில்டல.
இக்கருத்திடன நோம் மிக்க கவனத்துைன் குறித்துக்தகோள்ள க்ஷவண்டும். சரியோன
மன நிடலயுைன் மரணமடைவது எவ்வோறு? பரத மன்னர், மிகச்சிறந்த நபரோக
விளங்கிய க்ஷபோதிலும், தனது வோழ்வின் இறுதியில் ஒரு மோடன எண்ணியதன்
விடளவோல் தனது, மறுபிறவியில் மோனின் உைடல ஏற்க க்ஷநர்ந்தது. மோனோக
இருந்தும் தனது முந்டதய தசயல்கடள அவரோல் நிடனவுக் தகோள்ள முடிந்தது ;
இருப்பினும், விலங்கின உைல் விலங்கு உைல்தோக்ஷன. ஒருவன் தனது வோழ்நோளில்
எத்தகு சிந்தடனகளுைன் விளங்குகிறோக்ஷனோ, அச்சிந்தடனகள் அடனத்தும்
ஒருங்கிடணந்து மரண க்ஷநரத்தில் அவனுடைய சிந்தடனடய வடிவடமக்கின்றன
என்பது நிச்சயம், இதனோல் ஒருவனது தற்க்ஷபோடதய வோழ்க்ஷவ அவனது அடுத்த
வோழ்டவ நிர்ணயிப்பதோகும். ஒருவன் தனது தற்க்ஷபோடதய வோழ்டவ ஸத்வ
குணத்தில் வோழ்ந்து கிருஷ்ணடர எப்க்ஷபோதும் எண்ணிக் தகோண்டிருந்தோல் , தனது
வோழ்வின் இறுதியில் கிருஷ்ணடர எண்ணுவது அவனுக்குச் சோத்தியமோகும்.
அத்தகு எண்ணம், கிருஷ்ணரின் திவ்யமோன இயற்டகக்கு மோற்றமடைய உதவும்.
ஒருவன் கிருஷ்ணரது ததோண்டில் திவ்யமோக ஈடுபட்டிருந்தோல், அவனது அடுத்த
உைல் திவ்யமோக (ஆன்மீ கமோக) இருக்கும், தபௌதிகமோக இருக்கோது. எனக்ஷவ ஹக்ஷர
கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, கிருஷ்ண கிருஷ்ண, ஹக்ஷர ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர
ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர ஹக்ஷர எனும் உச்சோைனக்ஷம, ஒருவன் தனது வோழ்வின்
இறுதியில், தனது நிடலடய தவற்றிகரமோக மோற்றிக் தகோள்வதற்கோன மிகச்சிறந்த
வழியோகும்.

பதம் 8.7 - தஸ்மோத்ஸர்க்ஷவஷு கோக்ஷலஷ

तस्र्ात्सवेषु कालेषु र्ार्नुस्र्र युध्य च ।

र्य्यर्तपतर्नोबुशद्धर्ामर्ेवैष्टयस्यसंिय: ॥ ७ ॥
தஸ்மோத்ஸர்க்ஷவஷு கோக்ஷலஷு மோமனுஸ்மர யுத்₄ய ச |

மய்யர்பிதமக்ஷனோபு₃த்₃தி₄ர்மோக்ஷமடவஷ்யஸ்யஸம்ஷ₂ய: || 8-7 ||

தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; ஸர்க்ஷவஷு — எல்லோ; கோக்ஷலஷு — க்ஷநரத்திலும்; மோம் — என்டன;

அனுஸ்மர — எண்ணிக் தகோண்டு; யுத்₄ய — க்ஷபோரிடு; ச — க்ஷமலும்; மயி — என்னிைம்;
அர்பித — சரணடைந்த; மன꞉ — மனம்; பு₃த்₃தி₄꞉ — புத்தி; மோம் — என்டன; ஏவ —
நிச்சயமோக; ஏஷ்யஸி — நீ அடைவோய்; அஸம்ʼஷ₂ய꞉ — ஐயமில்டல.

தமோழிதபயர்ப்பு

எனக்ஷவ, அர்ஜுனோ, என்டன இந்த (கிருஷ்ண) உருவில் எப்க்ஷபோதும்

எண்ணிக் தகோண்டு, அக்ஷத சமயம் உனக்கு விதிக்கப்பட்ை கைடமயோன
க்ஷபோரிடுதடலயும் தசய்வோயோக. உன்னுடைய தசயல்கடள எனக்கு
அர்ப்பணித்து, உன்னுடைய மனடதயும் புத்திடயயும் என்னில்
நிடலநிறுத்துவதன் மூலம், நீ என்டனக்ஷய அடைவோய் என்பதில்
ஐயமில்டல.

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 369

 தபோருளுடர

அர்ஜுனனுக்குக் தகோடுக்கப்பட்ை இந்த அறிவுடர, தபௌதிகச் தசயல்களில்

ஈடுபட்டிருக்கும் எல்லோ மனிதர்களுக்கும் மிக முக்கியமோனதோகும். விதிக்கப்பட்ை
கைடமடயயும் ததோழிடலயும் விட்டுவிடும்படி கைவுள் கூறவில்டல. அவற்டற
ததோைர்ந்து தசய்து தகோண்க்ஷை, ஹக்ஷர கிருஷ்ண உச்சோைனத்தின் மூலம்
கிருஷ்ணடர நிடனக்க முடியும். இஃது ஒருவடன தபௌதிகக் களங்கங்களிலிருந்து
தூய்டமப்படுத்தி, அவனது மனடதயும் புத்திடயயும் கிருஷ்ணரில் ஈடுபடுத்தும்.
கிருஷ்ணரின் திருநோம உச்சோைனத்தின் மூலம் , உன்னத க்ஷலோகமோன கிருஷ்ண
க்ஷலோகத்திற்கு ஒருவன் மோற்றப்படுவோன் என்பதில் எவ்வித சந்க்ஷதகமும் இல்டல.

பதம் 8.8 - அப்₄யோஸக்ஷயோக₃யுக்க்ஷதன ச

अभ्यासयोगयुक्तेन चेतसा नातयगाशर्ना ।

परर्ं पुरुषं कदव्यं याशत पाथामनुशचततयन् ॥ ८ ॥
அப்₄யோஸக்ஷயோக₃யுக்க்ஷதன க்ஷசதஸோ நோன்யகோ₃மினோ |

பரமம் புருஷம் தி₃வ்யம் யோதி போர்தோ₂னுசிந்தயன் || 8-8 ||

அப்₄யோஸ-க்ஷயோக₃ — பயிற்சி; யுக்க்ஷதன — தியோனத்தில் ஈடுபட்டு; க்ஷசதஸோ —

மனதோலும் புத்தியினோலும்; ந அன்ய-கோ₃மினோ — அதிலிருந்து சற்றும் பிறழோமல்;
பரமம் — பரம; புருஷம் — புருஷர்; தி₃வ்யம் — திவ்யமோன; யோதி — அடைகிறோன்;
போர்த₂ — பிருதோவின் மகக்ஷன; அனுசிந்தயன் — இடையறோது எண்ணி.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரம புருஷ பகவோனோக என்டன தியோனித்து, எப்க்ஷபோதும் தனது

மனடத நிடனப்பதில் ஈடுபடுத்தி, இவ்வழியிலிருந்து சற்றும் பிறழோது
பயிற்சி தசய்பவன், போர்த்தக்ஷன, நிச்சயமோக என்டன அடைகிறோன்.

தபோருளுடர

இப்பதத்தில் தன்டன நிடனப்பது எவ்வளவு முக்கியமோனது என்படத

வலியுறுத்துகிறோர் பகவோன் கிருஷ்ணர். ஹக்ஷர கிருஷ்ண மஹோமந்திர
உச்சோைனத்தின் மூலம் கிருஷ்ணடரப் பற்றிய நிடனவு மீ ண்டும் எழுப்பப்படுகிறது.
பரம புருஷரின் ஒலி அதிர்விடன க்ஷகட்பதும் உச்சரிப்பதுவுமோன இந்த
வழிமுடறயில், கோது, நோக்கு மற்றும் மனமும் ஈடுபடுத்தப்படுகின்றன. இந்த
உன்னதமோன தியோன முடறயிடன பயிற்சி தசய்து மிகவும் எளிதோனதோகும்.
க்ஷமலும், இவ்வழிமுடற பரம புருஷடர அடைய உதவுகின்றது. புருஷம் என்றோல்
அனுபவிப்போளர். உயிர்வோழிகள், இடறவனின் நடுநிடல சக்திடயச் க்ஷசர்ந்தவர்கள்
என்றக்ஷபோதிலும், தபௌதிகத்தின் களங்களத்தில் உள்ளனர். தங்கடள
அனுபவிப்போளரோக எண்ணிக் தகோண்டுள்ள க்ஷபோதிலும், அவர்கள் பரம
அனுபவிப்போளர் அல்ல. நோரோயணர், வோஸுக்ஷதவர் க்ஷபோன்ற பல்க்ஷவறு
க்ஷதோற்றங்களோகவும் விரிவுகளோகவும் விளங்கும் பரமபுருஷ பகவோக்ஷன

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 370

பரமஅனுபவிப்போளர் என்பது இங்க்ஷக ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது.

ஒரு பக்தன், வந்தடனக்கு உரியவரோன பரமபுருஷடர அவரது எந்த ரூபத்திலும்—

நோரோயணர், கிருஷ்ணர், இரோமர் க்ஷபோன்ற எந்த ரூபத்திலும்—ஹக்ஷர கிருஷ்ண
உச்சோைனத்தின் மூலம் இடையறோது நிடனவிற் தகோள்ள முடியும். இப்பயிற்சி
அவடனத் தூய்டமயப்படுத்தும்; க்ஷமலும், தனது இடையறோத உச்சோைனத்தின்
விடளவோல், வோழ்வின் இறுதியில் அவன் இடறவனின் திருநோட்டிற்கு
மோற்றப்படுகிறோன். க்ஷயோகப் பயிற்சி என்பது உள்ளிருக்கும் பரோமோத்மோவின் மீ து
தியோனிப்பதோகும்; அதுக்ஷபோலக்ஷவ, ஹக்ஷர கிருஷ்ண உச்சோைனத்தின் மூலம் ஒருவன்
எப்க்ஷபோது தனது மனடத பரம புருஷரின் மீ துநிடல நிறுத்துகிறோன். மனம்
சஞ்சலமோனது என்பதோல், கிருஷ்ணடர நிடனப்பதற்கு அதடன வற்புறுத்துவது
அவசியமோகும். இவ்விஷயத்தில் அடிக்கடி தகோடுக்கப்படும் ஓர் உதோரணம்,
பட்டுப்பூச்சி ஆக க்ஷவண்டுதமன்ற விருப்பத்தினோல் ஒக்ஷர வோழ்வில் பட்டுப்பூச்சியோக
மோற்றம்தபறும் கம்பளிப் பூச்சியோகும். அதுக்ஷபோலக்ஷவ, நோம் கிருஷ்ணடர
இடையோது நிடனத்தோல், வோழ்வின் இறுதியில் நோம் அவடரப் க்ஷபோன்ற
உைலடமப்டப தபறுவது உறுதி.

பதம் 8.9 - கவிம் புரோணமனுஷோ₂ஸித

कतव पुराणर्नुिाशसतार-
र्णोरणीयांसर्नुस्र्रे द्य: ।
सवमस्य धातारर्शचतत्यरूप-
र्ाकदत्यवणं तर्स: परस्तात् ॥ ९ ॥
கவிம் புரோணமனுஷோ₂ஸிதோர-

மக்ஷணோரணயோம்ஸமனுஸ்மக்ஷரத்₃ய:
ீ |

ஸர்வஸ்ய தோ₄தோரமசிந்த்யரூப-

மோதி₃த்யவர்ணம் தமஸ: பரஸ்தோத் || 8-9 ||

கவிம் — எல்லோமறிந்தவர்; புரோணம் — மிகப் பழடமயோனவர்; அனுஷோ₂ஸிதோரம் —

கட்டுப்படுத்துபவர்; அக்ஷணோ꞉ — அணுடவவிை; அண ீயோம்ʼஸம் — சிறியவர்;
அனுஸ்மக்ஷரத் — எப்க்ஷபோதும் நிடனத்து; ய꞉ — எவதனோருவன்; ஸர்வஸ்ய —
எல்லோவற்டறயும்; தோ₄தோரம் — பரோமரிப்பவர்; அசிந்த்ய — புரிந்துதகோள்ள இயலோத;
ரூபம் — ரூபம்; ஆதி₃த்ய-வர்ணம் — சூரியடனப் க்ஷபோன்ற நிறம் உடையவர்; தமஸ꞉
— இருளிற்கு; பரஸ்தோத் — உன்னதமோனவர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எல்லோமறிந்தவர், மிகவும் பழடமயோனவர், கட்டுப்படுத்துபவர்,

அணுடவவிைச் சிறியவர், எல்லோவற்டறயும் பரோமரிப்பவர், எல்லோ
தபௌதிகக் கருத்துக்களுக்கும் அப்போற்பட்ைவர், புரிந்துதகோள்ள
முடியோதவர், ரூபமுடைய நபர், சூரியடனப் க்ஷபோன்று பிரகோசமோனவர்,

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 371

 ஜை இயற்டகடயக் கைந்த உன்னதமோனவர் என்று பரம புருஷடர
ஒருவன் தியோனம் தசய்ய க்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

பரம புருஷடர நிடனப்பதற்கோன வழிமுடற இங்க்ஷக தகோடுக்கப்பட்டுள்ளது. இதில்

முதன்டமயோன விஷயம் என்னதவனில், கைவுள் சூன்யமோனவக்ஷரோ,
உருவமற்றவக்ஷரோ அல்லத என்பது தோன். உருவற்ற, சூன்யத்திடன எவரும்
தியோனம் தசய்ய முடியோது. அது மிகவும் கடினமோனதோகும். ஆனோல், கிருஷ்ணடர
தியோனிக்கும் முடற மிகவும் எளிதோனது என்று இங்க்ஷக ததளிவோகக்
கூறப்பட்டுள்ளது. எல்லோவற்றிலும் முதலோன கருத்து, பகவோன் ஒரு புருஷர் (நபர்)
என்பக்ஷத—நோம் இரோமர் எனும் நபடரயும் கிருஷ்ணர் எனும் நபடரயும் தோன்
நிடனக்கிக்ஷறோம். ஒருவர் இரோமடர நிடனத்தோலும் சரி, கிருஷ்ணடர
நிடனத்தோலும் சரி, அவர் எப்படிப்பட்ைவர் என்படத பகவத் கீ டதயின் இப்பதம்
விளக்குகின்றது. பகவோன் கவி என்று அடழக்கப்படுகிறோர், அதோவது, அவர் கைந்த,
நிகழ், எதிர்கோலத்திடன அறிந்தவர் என்பதோல், எல்லோம் அறிந்தவரோவோர். அவர்
மிகப் பழடமயோன நபர்; ஏதனனில், அவக்ஷர எல்லோவற்றிற்கும் மூலம்; அடனத்தும்
அவரிைமிருந்து க்ஷதோன்றியடவக்ஷய. அவக்ஷர பிரபஞ்சத்டதக் கட்டுப்படுத்தும் உயர்
அதிகோரியும், மனித குலத்டதப் போதுகோத்து வழிகோட்டுபவருமோவோர்.
சிறியவற்றிதலல்லோம் சிறியவரும் அவக்ஷர. ஜீவோத்மோவின் அளவு முடியின்
நுனியில் பத்தோயிரத்தில் ஒரு பங்கோகும், ஆனோல் பகவோக்ஷனோ அதன்
இதயத்தினுள்ளும் நுடழயுமளவிற்கு நம்மோல் எண்ணிப்போர்க்க முடியோதபடி
சிறியவரோக விளங்குகிறோர். எனக்ஷவ, அவர் சிறிவற்றிதலல்லோம் சிறியவர் என்று
அடழக்கப்படுகிறோர். முழுமுதற் கைவுள், என்பதோல் அவர் ஓர் அணுவிற்குள்ளும்
சரி, மிகச்சிறிய உயிர் வோழியின் இதயத்தினுள்ளும் சரி, பரமோத்மோவோக நுடழந்து
அவடனக் கட்டுப்படுத்த முடியும். அவ்வளவு சிறியவரோக இருந்தும், அவர் எங்கும்
பரவி எல்லோவற்டறயும் போதுகோக்கிறோர். அவரோல்தோன் கிரக மண்ைலங்கள்
அடனத்தும் தோங்கப் படுகின்றன. இத்தகு தபரிய கிரகங்கள் எவ்வோறு கோற்றில்
மிதக்கின்றன என்படதக் கண்டு நோம் அடிக்கடி வியப்புறுகிக்ஷறோம். போர புருஷர்
தனது அசிந்தய சக்தியின் மூலம், இப்தபரும் கிரகங்கடளயும், ஒளி
மண்ைலங்கடளயும் தோங்குகிறோர் என்று இங்க்ஷக கூறப்பட்டுள்ளது. அசிந்த்ய
(புரிந்து தகோள்ள இயலோத) எனும்தசோல் இங்கு மிகவும் முக்கியமோனதோகும்.
கைவுளின் சக்தி நமது கருத்துக்களுக்கு அப்போற்பட்ைது , நமது எண்ணங்களின்
எல்டலகடளக் கைந்தது; எனக்ஷவ, அவரது சக்தி அசிந்த்ய என்றடழக்கப்படுகிறது.
இக்கருத்திடன எதிர்த்து வோதிை யோரோல் முடியும்? இந்த ஜைவுலகில்
பரவியிருப்பினும், அவர் இதற்கு அப்போற்பட்ைவரோக உள்ளோர். ஆன்மீ க உலகுைன்
ஒப்பிடும் க்ஷபோது துச்சமோக விளங்கும் இந்த தபௌதிக உலகத்டத
அறிந்துதகோள்வக்ஷத நம்மோல் இயலோதக்ஷபோது, இதற்கு அப்போற்பட்ைடத
அறிந்துதகோள்வது எங்ஙனம்? அசிந்த்ய என்றோல் இந்த ஜைவுலகிற்கு
அப்போற்பட்ைது; நமது வோதங்கள், நியோயங்கள் மற்றும் தத்துவக் கற்படனகளோல்
ததோை முடியோதது; எளிதில் புரிந்து தகோள்ளமுடியோதது என்று தபோருள். எனக்ஷவ,
புத்திசோலி நபர்கள், பயனற்ற வோதங்கடளயும் கற்படனகடளயும் விட்டுவிட்டு ,
க்ஷவதங்கள், பகவத் கீ டத, ஸ்ரீமத் போகவதம் க்ஷபோன்ற சோஸ்திரங்களின் கூற்றிடன

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 372

ஏற்று, அவற்றில் வடரயறுக்கப்பட்டுள்ள தகோள்டககடளக் கடைப்பிடிக்க
க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ புரிந்து தகோள்வதற்கோன போடதயோகும்.

பதம் 8.10 - ப்ரயோணகோக்ஷல மனஸோசக்ஷலன

प्रयाणकाले र्नसाचलेन
भक्त्य‍ ा युक्तो योगबलेन चैव ।
रुवोर्मध्ये प्राणर्ावेश्य सम्य-
क्स तं परं पुरुषर्ुपैशत कदव्यर्् ॥ १० ॥
ப்ரயோணகோக்ஷல மனஸோசக்ஷலன

ப₄க்த்யோ யுக்க்ஷதோ க்ஷயோக₃ப₃க்ஷலன டசவ |

ப்₄ருக்ஷவோர்மத்₄க்ஷய ப்ரோணமோக்ஷவஷ்₂ய ஸம்ய-

க்ஸ தம் பரம் புருஷமுடபதி தி₃வ்யம் || 8-10 ||

ப்ரயோண-கோக்ஷல — இறக்கும் க்ஷநரத்தில்; மனஸோ — மனதோல்; அசக்ஷலன — பிறழோது;

ப₄க்த்யோ — முழு பக்தியுைன்; யுக்த꞉ — ஈடுபட்டு; க்ஷயோக₃-ப₃க்ஷலன — க்ஷயோக சக்தியின்
பலத்தோல்; ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோக; ப்₄ருக்ஷவோ꞉ — இரு புருவங்களுக்கு; மத்₄க்ஷய
— மத்தியில்; ப்ரோணம் — உயிர்மூச்சு; ஆக்ஷவஷ்₂ய — நிறுத்தி; ஸம்யக் — முழுடமயோக;
ஸ꞉ — அவன்; தம் — அந்த; பரம் — பரம; புருஷம் — புருஷடர; உடபதி — அடைகிறோன்;
தி₃வ்யம் — ஆன்மீ க உலகில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எவதனோருவன், இறக்கும் தருவோயில், தனது உயிர் மூச்டச

புருவங்களுக்கு மத்தியில் நிறுத்தி க்ஷயோக பலத்தினோல், பிறழோத
மனதுைனும் முழு பக்தியுைனும், பரம புருஷடர நிடனப்பதில்
ஈடுபட்டுள்ளோக்ஷனோ, அவன் நிச்சயமோக பரம புருஷ பகவோடன
அடைவோன்.

தபோருளுடர

இறக்கும் க்ஷநரத்தில் மனடத பரம்புருஷ பகவோனின் மீ து பக்தியுைன் நிடலநிறுத்த

க்ஷவண்டும் என்று மிகத் ததளிவோக இங்கு கூறப்பட்டுள்ளது. க்ஷயோகப் பயிற்சி
தபற்றவர்கள், உயிர் மூச்டச புருவங்களுக்கு மத்தியில், (ஆக்ஞோ- சக்ரத்திற்கு)
எழுப்ப க்ஷவண்டும் என்று பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ளது. ஆறு சக்கரங்களின் மீது
தியோனம் தசய்யக்கூடிய ஷட்-சக்ர-க்ஷயோகப் பயிற்சி இங்க்ஷக
அறிவுறுத்தப்பட்டுள்ளது. தூய பக்தன் இத்தகு க்ஷயோகத்திடன பயிற்சி
தசய்வதில்டல. இருப்பினும், எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபட்டுள்ளதோல்,
பரம புருஷ பகவோனின் கருடணயோல் அவன் அவடர நிடனக்க முடியும். இது
பதினோன்கோம் பதத்தில் விளக்கப்படும்.

க்ஷயோக-பக்ஷலன எனும் தசோல் இப்பதத்தில் மிக முக்கியமோனதோகும் ; ஏதனனில்,

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 373

க்ஷயோகப் பயிற்சியின்றி—ஷட்-சக்ர-க்ஷயோகமோனோலும் சரி, பக்தி க்ஷயோகமோனோலும்
சரி—இறக்கும் க்ஷநரத்தில் இத்தகு ததய்வக
ீ நிடனடவ அடைவது சோத்தியமல்ல.
மரணத்தின் க்ஷபோது திடீதரன்று பரம புருஷடர நிடனக்க முடியோது ; ஏக்ஷதனும் ஒரு
க்ஷயோக வழிமுடறடய, குறிப்போக பக்தி க்ஷயோக வழிமுடறடய பயிற்சி தசய்திருக்க
க்ஷவண்டும். மரணத்தின்க்ஷபோது ஒருவனது மனம் மிகவும் சஞ்சலமோக இருக்கும்
என்பதோல் திவ்யமோன இந்த க்ஷயோகப் பயிற்சிடய அவன் தனது வோழ்விக்ஷலக்ஷய
பயிற்சி தசய்ய க்ஷவண்டும்.

பதம் 8.11 - யத₃ேரம் க்ஷவத₃விக்ஷதோ₃

यदक्षरं वेदशवदो वदशतत

शविशतत यद्यतयो वीतरागा: ।
यकदच्छततो ब्रह्मचयं चरशतत
तत्ते पदं सङ्रहेण प्रवक्ष्ये ॥ ११ ॥
யத₃ேரம் க்ஷவத₃விக்ஷதோ₃ வத₃ந்தி

விஷ₂ந்தி யத்₃யதக்ஷயோ வதரோகோ₃:

ீ |

யதி₃ச்ச₂ந்க்ஷதோ ப்₃ரஹ்மசர்யம் சரந்தி

தத்க்ஷத பத₃ம் ஸங்க்₃ரக்ஷஹண ப்ரவக்ஷ்க்ஷய || 8-11 ||

யத் — அந்த; அேரம் — ஓம்கோரம்; க்ஷவத₃-வித₃꞉ — க்ஷவதங்கடள அறிந்தவன்; வத₃ந்தி

— கூறுகின்றனர்; விஷ₂ந்தி — நுடழவது; யத் — எதில்; யதய꞉ — தபரும் முனிவர்கள்;
வத-ரோகோ₃꞉
ீ — துறவில்; யத் — எடத; இச்ச₂ந்த꞉ — விரும்பி; ப்₃ரஹ்ம-சர்யம் —
பிரம்மசர்யத்டத; சரந்தி — பயிற்சி; தத் — அடத; க்ஷத — உனக்கு; பத₃ம் — நிடலடய;
ஸங்க்₃ரக்ஷஹண — சுருக்கமோக; ப்ரவக்ஷ்க்ஷய — நோன் விளக்குகிக்ஷறன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷவதங்கடளக் கற்றவர்களும், ஓம்கோரத்டத உச்சரிப்பவர்களும்,

துறவில் சிறந்த முனிவர்களும், பிரம்மனில் நுடழகின்றனர். இத்தகு
பக்குவத்டத விரும்புபவன் பிரம்மசர்யத்டதக் கடைப்பிடிக்கிறோன்.
முக்தியடைவதற்கோன இம்முடறடய தற்க்ஷபோது நோன் உனக்கு
சுருக்கமோக விளக்குகிக்ஷறன்.

தபோருளுடர

புருவங்களுக்கு மத்தியில் உயிர் மூச்டச நிறுத்தக்கூடிய ஷட்-சக்ர-க்ஷயோகப்

பயிற்சியிடன பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் அர்ஜுனனிைம் பரிந்துடரத்தோர். ஷட்-சக்ர-
க்ஷயோகத்டத எவ்வோறு பயிற்சி தசய்வது என்பது அர்ஜுனனுக்கு ததரியோமல்
இருக்கலோம் என்பதோல், அவ்வழிமுடறயிடன பின்வரும் பதங்களில் விளக்குகிறோர்
பகவோன். பிரம்மன் தன்னிகரற்றது என்றக்ஷபோதிலும், பற்பல க்ஷதோற்றங்கடளயும்
நிடலகடளயும் உடையது என்று பகவோன் கூறுகிறோர். குறிப்போக, அருவவோதிகள்
அேர எனப்படும் ஓம் கோரத்தடன பிரம்மனோகக் கருதுகின்றனர். துறவறம்

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 374

பூண்டுள்ள சோதுக்கள் தசல்லக்கூடிய அருவ பிரம்மடனப் பற்றி கிருஷ்ணர் இங்க்ஷக
விளக்குகிறோர்.

க்ஷவதக் கல்வி முடறயில் பூரண பிரம்மசோரியோக ஆன்மீ க குருவுைன் வோழ்வதன்

மூலம், மோணவர்களுக்கு ஆரம்பத்திலிருந்க்ஷத, ஓம் கோரத்திடன உச்சரிப்பதற்கோன
பயிற்சியும், இறுதி இலக்கலோன அருவ பிரம்மடனப் பற்றிய ஞோனமும்
அளிக்கப்படுகின்றது. இவ்விதமோக அவர்கள் பிரம்மனின் இரண்டு நிடலகடள
உணர்கின்றனர் இப்பயிற்சி, மோணவர்களது ஆன்மீ க முன்க்ஷனற்றத்திற்கு மிகவும்
இன்றியடமயோதது, ஆனோல் இத்தகு பிரம்மசர்ய வோழ்க்டக தற்கோலத்தில்
முற்றிலும் சோத்தியமில்லோததோகும். மோணவப் பருவத்தின் ததோைக்கத்திலிருந்க்ஷத
பிரம்மசர்யத்டதப் பின்வற்றுவதற்கோன வோய்ப்பு சற்றும் இல்லோத அளவில் உலக
சமுதோய அடமப்பு மோறிவிட்ைது. உலதகங்கும் பற்பல அறிவுத் துடறகடள
உடைய கல்வி நிடலயங்கள் பல உள்ளன, ஆனோல், பிரம்மசர்ய தநறிகளில்
மோணவர்கடளப் பயிற்றுவிக்க கூடிய அதிகோரம் தபற்ற நிறுவனம் ஒன்று கூை
இல்டல. பிரம்மசர்யத்டதப் பயிற்சி தசய்யோதவடரயில் ஆன்மீ க வோழ்வில்
முன்க்ஷனற்றம் தபறுவது மிக கடினமோகும். எனக்ஷவதோன், கலியுகத்திற்கோன சோஸ்திர
வழி கோட்டுதலின்படி, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, கிருஷ்ண கிருஷ்ண, ஹக்ஷர
ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர ஹக்ஷர, எனும் பகவோன்
கிருஷ்ணரின் திருநோம உச்சோைத்டதத் தவிர முழுமுதற் கைவுடள உணர்வதற்கு
க்ஷவறு எந்த வழிமுடறயும் கிடையோது என்று பகவோன் டசதன்யர்
அறிவித்துள்ளோர்.

பதம் 8.12 - ஸர்வத்₃வோரோணி ஸம்யம்

सवमिाराशण संयम्य र्नो हृकद शनरुध्य च ।

र्ूध््याधायात्र्न: प्राणर्ाशस्थतो योगधारणार्् ॥ १२ ॥
ஸர்வத்₃வோரோணி ஸம்யம்ய மக்ஷனோ ஹ்ருதி₃ நிருத்₄ய ச |

மூத்₄ன்ர்யோதோ₄யோத்மன: ப்ரோணமோஸ்தி₂க்ஷதோ க்ஷயோக₃தோ₄ரணோம் || 8-12 ||

ஸர்வ-த்₃வோரோணி — உைலின் எல்லோக் கதவுகடளயும்; ஸம்ʼயம்ய — அைக்கி; மன꞉

— மனடத; ஹ்ருʼதி₃ — இதயத்தில்; நிருத்₄ய — நிறுத்தி; ச — கூை; மூர்த்₄னி —
தடலயில்; ஆதோ₄ய — நிறுத்தி; ஆத்மன꞉ — ஆத்மோடவ; ப்ரோணம் — உயிர் மூச்சு;
ஆஸ்தி₂த꞉ — நிறுத்தி; க்ஷயோக₃-தோ₄ரணோம் — க்ஷயோக நிடலயில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

புலன்களின் எல்லோ ஈடுபோடுகளிலிருந்தும் விடுபட்டிருப்பக்ஷத க்ஷயோக

நிடல; புலன்களின் எல்லோ கதவுகடளயும் மூடி, மனடத இதயத்திலும்
உயிர்மூச்டச தடல உச்சியிலும் நிறுத்தி, ஒருவன் க்ஷயோகத்தில்
தன்டன நிடலநிறுத்துகிறோன்.

தபோருளுடர

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 375

க்ஷயோகத்டத இங்கு அறிவுறுத்தப்பட்டுள்ளடதப் க்ஷபோன்று பயிற்சி தசய்ய
விரும்புபவன், புலனின்பங்களின் கதவுகள் அடனத்டதயும் முதலில் அடைக்க
க்ஷவண்டும். இப்பயிற்சி ப்ரத்யோஹோர புலன்கடள புலனின்ப விஷயங்களிலிருந்து
விலக்குதல் எனப்படும். அறிடவச் க்ஷசர்க்கும் புலன்களோன, கண், கோது, மூக்கு, நோக்கு,
க்ஷதோல் ஆகியவற்டற முழுடமயோகக் கட்டுப்படுத்த க்ஷவண்டும், புலனின்பத்தில்
ஈடுபடுவதற்கு அவற்டற அனுமதிக்கக் கூைோது. இவ்விதமோக , மனம்
இதயத்திலுள்ள பரமோத்மோவின் மீ து ஒருநிடலப்படுகிறது, உயிர் மூச்சு
உச்சந்தடலக்கு ஏற்றப்படுகிறது. இந்த வழிமுடற ஆறோம் அத்தியோயத்தில்
விரிவோக விளக்கப்பட்ைது. ஆனோல் முன்க்ஷப கூறியபடி, இந்த யுகத்தில்
இவ்வழிமுடற நடைமுடறக்குச் சோத்தியமோனதல்ல. மிகச்சிறந்த வழிமுடற
கிருஷ்ண பக்திக்ஷய. எப்க்ஷபோதும் தன் மனடத பக்தித் ததோண்டில் கிருஷ்ணரின் மீ து
நிடலநிறுத்த முடிந்தோல், ஸ்மோதி என்று அடழக்கப்படும் சஞ்சலமற்ற திவ்யமோன
ஆழ்நிடலயில் நிடலப்பது மிகவும் எளிதோனதோகும்.

பதம் 8.13 - ௐ இத்க்ஷயகோேரம் ப்₃ர

ॐ इत्येकाक्षरं ब्रह्म व्याहरतर्ार्नुस्र्रन् ।

य: प्रयाशत त्यजतदेहं स याशत परर्ां गशतर्् ॥ १३ ॥
ௐ இத்க்ஷயகோேரம் ப்₃ரஹ்ம வ்யோஹரன்மோமனுஸ்மரன் |

ய: ப்ரயோதி த்யஜந்க்ஷத₃ஹம் ஸ யோதி பரமோம் க₃திம் || 8-13 ||

ௐ — ஓம்கோரம்; இதி — எனும்; ஏக-அேரம் — ஒரு சப்தம்; ப்₃ரஹ்ம — பூரணம்;

வ்யோஹரன் — உச்சரித்து; மோம் — என்டன (கிருஷ்ணடர); அனுஸ்மரன் — எண்ணி;
ய꞉ — எவதனோருவன்; ப்ரயோதி — விடுகிறோக்ஷனோ; த்யஜன் — துறந்து; க்ஷத₃ஹம் —
இவ்வுைல்; ஸ꞉ — அவன்; யோதி — அடைகின்றோன்; பரமோம் — பரம; க₃திம் — கதிடய.

தமோழிதபயர்ப்பு

இந்த க்ஷயோகப் பயிற்சியில் நிடலதபற்ற பிறகு, ஓம் எனும் புனித

பிரணவத்டத உச்சரித்து, பரம புருஷ பகவோடன எண்ணிக் தகோண்டு
உைடல விடுபவன், நிச்சயமோக ஆன்மீ க கிரகங்கடள அடைவோன்.

தபோருளுடர

ஓம், பிரம்மன், பகவோன் கிருஷ்ணர் ஆகியவற்றிற்கு இடையில் க்ஷவறுபோடில்டல

என்பது இங்க்ஷக ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது. கிருஷ்ணரது அருவ ஒலிக்ஷய ஓம் ,
ஆனோல் ஹக்ஷர கிருஷ்ண எனும் சப்தத்தினுள் ஓம்கோரமும் அைங்கியுள்ளது. இந்த
யுகத்தில் ஹக்ஷர கிருஷ்ண மந்திரத்டத உச்சரிப்பக்ஷத பரிந்துடரக்கப்படுகிறது
என்பது ததளிவு. எனக்ஷவ ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, கிருஷ்ண கிருஷ்ண,
ஹக்ஷர ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர ஹக்ஷர என்று உச்சரித்துக்
தகோண்டு ஒருவன் தனது உைடல நீத்தோல், அவனது பயிற்சியின் தன்டமடயப்
தபோறுத்து, அவன் ஆன்மீ க கிரகங்களில் ஒன்டற அடைவது உறுதி. கிருஷ்ண
பக்தர்கள், க்ஷகோக்ஷலோக விருந்தோவனம் எனப்படும் கிருஷ்ண க்ஷலோகத்டத

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 376

அடைகின்றனர். உருவத்டத வழிபடுபவர்களுக்கு ஆன்மீ க வோனிலுள்ள
டவகுண்ைம் என்று அடழக்கப்படும் எண்ணிலைங்கோத இதர கிரகங்களும் உண்டு,
ஆனோல் அருவவோதிகள் பிரம்மக்ஷஜோதியிக்ஷலக்ஷய தங்கிவிடுகின்றனர்.

பதம் 8.14 - அனன்யக்ஷசதோ: ஸததம் க்ஷயோ

अनतयचेता: सततं यो र्ां स्र्रशत शनत्यि: ।

तस्याहं सुलभ: पाथम शनत्ययुक्तस्य योशगन: ॥ १४ ॥
அனன்யக்ஷசதோ: ஸததம் க்ஷயோ மோம் ஸ்மரதி நித்யஷ₂: |

தஸ்யோஹம் ஸுலப₄: போர்த₂ நித்யயுக்தஸ்ய க்ஷயோகி₃ன: || 8-14 ||

அனன்ய-க்ஷசதோ꞉ — பிறழோத மனதுைன்; ஸததம் — எப்க்ஷபோதும்; ய꞉ — எவதனோருவன்;

மோம் — என்டன (கிருஷ்ணடர); ஸ்மரதி — எண்ணுகின்றோக்ஷனோ; நித்யஷ₂꞉ —
எப்க்ஷபோதும்; தஸ்ய — அவனுக்கு; அஹம் — நோன்; ஸு-லப₄꞉ — அடைவதற்கு மிக
எளிதோனவன்; போர்த₂ — பிருதோவின் மகக்ஷன; நித்ய — எப்க்ஷபோதும்; யுக்தஸ்ய —
ஈடுபட்ை; க்ஷயோகி₃ன꞉ — பக்தனின்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பிருதோவின் மகக்ஷன, பிறழோத மனதுைன் என்டன எப்க்ஷபோதும்

நிடனப்பவன், சுலபமோக என்டன அடைகிறோன்; ஏதனனில், அவன்
பக்தித் ததோண்டில் இடையறோது ஈடுபட்டுள்ளோன்.

தபோருளுடர

களங்கமற்ற பக்தர்களோல் அடையப்படும் இறுதி இலக்கு இப்பதத்தில் ததளிவோக

விளக்கப்படுள்ளது, இவர்கள் பக்தி க்ஷயோகத்தின் மூலம் பரம புருஷ பகவோனுக்குத்
ததோண்டு தசய்கிறோர்கள். நோன்கு விதமோன பக்தர்கடள முன்பு கண்க்ஷைோம்—
துயரத்தில் இருப்க்ஷபோர், க்ஷகள்வியுடைக்ஷயோர், உலக இலோபங்கடள விரும்புக்ஷவோர்,
மற்றும் கற்படனத் தத்துவவோதிகள். க்ஷமலும் முக்தியடைவதற்கோன பல்க்ஷவறு
வழிகளும் விளக்கப்பட்ைன: கர்ம க்ஷயோகம், ஞோன க்ஷயோகம் மற்றும் ஹை க்ஷயோகம்.
இந்த க்ஷயோக வழிமுடறகளின் தகோள்டகயில் சற்று பக்தியும் உள்ளது. ஆனோல்,
ஞோனக்ஷமோ, கர்மக்ஷமோ, ஹை க்ஷயோகக்ஷமோ கலக்கோத தூய்டமயோன பக்தி க்ஷயோகத்திடன
இப்பதம் குறிப்பிடுகிறது. அனன்ய-க்ஷசதோ: எனும் வோர்த்டதயில்
குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது க்ஷபோல, தூய பக்தி க்ஷயோகத்தில், பக்தன் கிருஷ்ணடரத் தவிர
க்ஷவறு எடதயும் விரும்புவதில்டல. ஸ்வர்க க்ஷலோகங்களுக்கு ஏற்றம் தபறக்ஷவோ ,
பிரம்ம க்ஷஜோதியுைன் ஒன்றறக் கலக்கக்ஷவோ, க்ஷமோேம் தபறக்ஷவோ, தபௌதிக
பந்தத்திலிருந்து முக்தியடையக்ஷவோ தூய பக்தன் விரும்புவதில்டல. அவன்
எதற்கும் ஆடசப்படுவதில்டல. டசதன்ய சரிதோம்ருதத்தில், தூய பக்தன், நிஷ்கோம,
சுயநலம் ஏதும் இல்லோதவன் என்று வர்ணிக்கப்படுகிறோன். பக்குவமோன அடமதி
அவனுக்கு மட்டுக்ஷம தசோந்தமோனது, சுய இலோபங்கடள விரும்புபவர்களுக்கு
அல்ல. கர்ம க்ஷயோகி, ஞோன க்ஷயோகி அல்லது ஹை க்ஷயோகியும் தனக்தகன்று தசோந்த
ஆடசகடளக் தகோண்டுள்ளோன், ஆனோல் பக்குவமோன பக்தக்ஷனோ பரம புருஷ

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 377

பகவோடனத் திருப்தி தசய்வடதத் தவிர க்ஷவறு எந்த ஆடசயும் இல்லோதவன்.
எனக்ஷவதோன், தன்னிைம் அடசயோத பக்தியுடையவன் தன்டன எளிதில்
அடைவதோகக் கூறுகிறோர் பகவோன்.

கிருஷ்ணரின் பல்க்ஷவறு ரூபங்களில் ஏக்ஷதனும் ஒரு ரூபத்திற்கோன பக்தித்

ததோண்டில் தூய பக்தன் எப்க்ஷபோதும் ஈடுபட்டுள்ளோன். இரோமர், நரசிம்மர் க்ஷபோன்ற
பல்க்ஷவறு விரிவுகளோகவும் அவதோரங்களோகவும் கிருஷ்ணர் விளங்குகிறோர். ஒரு
பக்தன் பரம புருஷரின் இந்த ததய்வக
ீ ரூபங்களில் ஏக்ஷதனும் ஒன்டறத்
க்ஷதர்ந்ததடுத்து, அன்புத் ததோண்டின் மூலம் தனது மனடத அவரின் மீ து பதிய
டவக்கலோம். அத்தகு பக்தன், மற்ற க்ஷயோகப் பயிற்சியோளர்கடளத் தோக்கும் எந்தப்
பிரச்சடனடயயும் சந்திப்பதில்டல. பக்தி க்ஷயோகம் மிகவும் எளிதோனதும்
தூய்டமயோனதும் பயிற்சி தசய்ய சுலபமோனதும் ஆகும். ஹக்ஷர கிருஷ்ண
உச்சோைனத்தின் மூலம், இதடன எளிடமயோகத் ததோைங்கலோம் கைவுள்
அடனவரின் மீ தும் கருடண வோய்ந்தவர், இருப்பினும், நோம் முன்னக்ஷர விளக்கியது
க்ஷபோல, என்றும் பிறழோது எப்க்ஷபோதும் தனக்கு க்ஷசடவ தசய்யும் பக்தர்களிைம் அவர்
தனிக்கவனம் தசலுத்திகிறோர். பகவனோன் பல்க்ஷவறு வழிகளில் அப்பக்தனுக்கு
உதவுகிறோர். க்ஷவதங்களில் (கை உபநிஷத் 1.2.23) கூறப்பட்டுள்ளதுக்ஷபோல, யம்-
ஏடவஸ் வ்ருணுக்ஷத க்ஷதன லப்யஸ் / தஸ்டயஷ ஆத்மோ விவ்ருணுக்ஷத தனும்
ஸ்வோம்—எவதனோருவன் முழுடமயோக சரணடைந்து, பரம புருஷரின் பக்தித்
ததோண்டில் ஈடுபட்டுள்ளோக்ஷனோ, அவன் பரம புருஷடர உண்டமயோகப்
புரிந்துதகோள்ள முடியும். க்ஷமலும் பகவத் கீ டதயில் (10.10) கூறப்பட்டுள்ளது க்ஷபோல,
ததோமி புத்தி–க்ஷயோகம் தம்—பக்தனுக்குத் க்ஷதடவயோன புத்தியிடன பகவோக்ஷன
வழங்குகிறோர்; அதன் மூலம், பக்தனோல் பகவோடன அவரது ஆன்மீ க உலகில்
இறுதியோக அடைய முடியும்.

தூய பக்தனின் விக்ஷசஷ குணம் என்னதவனில் , இைம், க்ஷநரம், கருதோமல் எப்க்ஷபோதும்

கிருஷ்ணடர மட்டும் பிறழோது எண்ணிக்தகோண்டுள்ளோன். இதில் எந்ததவோரு
ததோல்டலயும் இருக்கக் கூைோது. அவன் தனது க்ஷசடவடய எங்கும் எப்க்ஷபோதும்
தசயலோற்ற முடியும். விருந்தோவனம் க்ஷபோன்ற, பகவோன் வசித்த புண்ணிய
ஸ்தலங்களுக்குச் தசன்று அங்கு தோன் பக்தன் வோழ க்ஷவண்டும் என்று சிலர்
கூறுகின்றனர்; ஆனோல் ஒரு தூய பக்தன் எங்கு க்ஷவண்டுமோனோலும் வோழ முடியும்,
அவ்வோறு வோழ்ந்து, தனது பக்தித் ததோண்டின் மூலம் விருந்தோவனத்தின்
சூழ்நிடலடய அங்க்ஷகக்ஷய உருவோக்க முடியும். 'என் பிரபுக்ஷவ, தோங்கள் எங்கு
உள்ள ீக்ஷரோ, அங்க்ஷக விருந்தோவனம் உள்ளது' என்று ஸ்ரீ அத்டவதர் பகவோன்
டசதன்யரிைம் கூறியுள்ளோர்.

'எப்க்ஷபோதும்,' 'ததோைர்ந்து,' அல்லது 'தினமும்' என்று தபோருள்பைக் கூடிய ஸததம்,

நித்யஷ: ஆகிய வோர்த்டதகளில் குறிப்பிைப்பட்டுள்ளடதப் க்ஷபோல, தூய பக்தன்
எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ணடர நிடனத்து அவடர தியோகிக்கின்றோன். பகவோடன எளிதில்
அடையக்கூடிய தூய பக்தனின் குணங்கள் இதுக்ஷவ. பக்தி க்ஷயோகக்ஷம எல்லோ
முடறகடளவிை உயர்ந்த முடறயோக கீ டதயின் பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ளது.
தபோதுவோக, பக்தி க்ஷயோகிகள் ஐந்து விதத்தில் ஈடுபட்டுள்ளனர் (1) ஷோந்த பக்தர்,
பக்தித் ததோண்டில் சோந்தமோக ஈடுபட்டுள்ளவர். (2) தோஸ்ய பக்தர், பக்தித் ததோண்டில்
க்ஷசவகனோக ஈடுபட்டுள்ளவர். (3) ஸக்ய பக்தர், நண்பனோக ஈடுபட்டுள்ளவர். (4)
வோத்ஸல்ய பக்தர், தபற்க்ஷறோரோக ஈடுபட்டுள்ளவர். (5) மோதூர்ய பக்தர், பரம

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 378

புருஷரின் கோதலரோக ஈடுபட்டுள்ளவர். இத்தகு வழிகளில் ஏக்ஷதனும் ஒன்றின்
மூலம், முழு முதற் கைவுளின் திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில் இடையறோது
எப்க்ஷபோதும் ஈடுபட்டுள்ள தூய பக்தன், பரம புருஷடர மறக்க முடியோது என்பதோல்,
அவடர அடைவது அவனுக்கு மிகவும் எளிதோகின்றது. தூய பக்தனோல் ஒரு கணம்
கூை பரம புருஷடர மறக்க முடியோது, அதுக்ஷபோல பகவோனோலும் தனது தூய
பக்தடன ஒரு கணமும் மறக்க முடியோது. இதுக்ஷவ ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர
கிருஷ்ண, கிருஷ்ண கிருஷ்ண, ஹக்ஷர ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம,
ஹக்ஷர ஹக்ஷர, எனும் மஹோமந்திரத்டத உச்சரிக்கும் கிருஷ்ண உணர்வு
முடறயின் மிகச்சிறந்த வரப்பிரசோதமோகும்.

பதம் 8.15 - மோமுக்ஷபத்ய புனர்ஜன்ம

र्ार्ुपेत्य पुनजमतर् दु:खालयर्िाश्वतर्् ।

नाप्नुवशतत र्हात्र्ान: संशसतद्ध परर्ां गता: ॥ १५ ॥
மோமுக்ஷபத்ய புனர்ஜன்ம து₃:கோ₂லயமஷோ₂ஷ்₂வதம் |

நோப்னுவந்தி மஹோத்மோன: ஸம்ஸித்₃தி₄ம் பரமோம் க₃தோ: || 8-15 ||

மோம் — என்டன; உக்ஷபத்ய — அடைந்து; புன꞉ — மீ ண்டும்; ஜன்ம — பிறவி; து₃꞉க₂-

ஆலயம் — துக்கத்தின் இைம்; அஷோ₂ஷ்₂வதம் — தற்கோலிகமோனது; ந —
என்றுமில்டல; ஆப்னுவந்தி — அடைதல்; மஹோ-ஆத்மோன꞉ — மகோத்மோக்கள்;
ஸம்ʼஸித்₃தி₄ம் — பக்குவம்; பரமோம் — பரம; க₃தோ꞉ — அடைந்து.

தமோழிதபயர்ப்பு

பக்தியில் க்ஷயோகிகளோன மகோத்மோக்கள் என்டன அடைந்த பிறகு,

முற்றிலும் துன்பம் நிடறந்த இந்த தற்கோலிகமோன உலகத்திற்குத்
திரும்பி வருவக்ஷத இல்டல, ஏதனனில், அவர்கள் மிகவுயர்ந்த
பக்குவத்டத அடைந்துவிட்ைனர்.

தபோருளுடர

இந்த தற்கோலிகமோன ஜைவுலகம், பிறப்பு, இறப்பு, முதுடம, க்ஷநோய் என்னும்

துன்பங்களோல் நிடறந்துள்ளது. எனக்ஷவ, மிகவுயர்ந்த பக்குவநிடலடய அடைந்து,
க்ஷகோக்ஷலோக விருந்தோவனம் எனப்படும் கிருஷ்ண க்ஷலோகத்டத அடைபவன்,
இயற்டகயோகக்ஷவ இங்கு திரும்பி வர விரும்புவதில்டல. அந்த பரம உலகத்திடன
க்ஷவத சோஸ்திரங்கள், அவ்யக்த, அேர மற்றும் பரமோ கதி என்று விளக்குகின்றன;
க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், அந்த உலகம், நமது தபௌதிகப் போர்டவக்கு
அப்போற்பட்ைது, வர்ணிக்க இயலோதது, ஆனோல் மகோத்மோக்கள் அடையும்
மிகவுயர்ந்த இலக்கு அதுக்ஷவ. தன்டனயுணர்ந்த ஆத்மோக்களிைமிருந்து ததய்வகச்
ீ
தசய்திகடள தபறும் மகோத்மோக்கள் படிப்படியோக கிருஷ்ண உணர்வில் பக்தித்
ததோண்டை விருத்தி தசய்கின்றனர். க்ஷமலும், தபௌதிக உலகின் எந்த
க்ஷலோகத்திற்கும் உயர்வு தபற அவர்கள் விரும்புவதில்டல , அது மட்டுமின்றி
ஆன்மீ க உலகத்திற்கு மோற்றம் தபறுவதற்கோன விருப்பமும் அவர்களிைம்

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 379

இல்டல, அந்த அளவிற்கு அவர்கள் திவ்யமோன ததோண்டில் மூழ்கியுள்ளனர்.
கிருஷ்ணரது உறடவயும் கிருஷ்ணடரயும் தவிர அவர்களுக்கு க்ஷவதறோன்றும்
க்ஷதடவயில்டல. இதுக்ஷவ வோழ்வின் மிகவுயர்ந்த பக்குவ நிடலயோகும். இந்தப்
பதம், பரம புருஷரோன கிருஷ்ணரது பக்தர்கடள குறிப்பிட்டுச் தசோல்கின்றது.
கிருஷ்ண உணர்விலுள்ள இந்த பக்தர்கள் வோழ்வின் மிகவுயர்ந்த பக்குவ
நிடலடய அடைகின்றனர். க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், அவர்கள் மிகவுயர்ந்த
ஆத்மோக்கள் ஆவர்.

பதம் 8.16 - ஆப்₃ரஹ்மபு₄வனோல்லகோ:

आब्रह्मभुवनाल्लका: पुनरावर्ततनोऽजुमन ।
र्ार्ुपेत्य तु कौततेय पुनजमतर् न शवद्यते ॥ १६ ॥
ஆப்₃ரஹ்மபு₄வனோல்லகோ: புனரோவர்திக்ஷனோ(அ)ர்ஜுன |

மோமுக்ஷபத்ய து தகௌந்க்ஷதய புனர்ஜன்ம ந வித்₃யக்ஷத || 8-16 ||

ஆ-ப்₃ரஹ்ம-பு₄வனோத் — பிரம்மக்ஷலோகம் வடர; க்ஷலோகோ꞉ — க்ஷலோகங்கள்; புன꞉ —

மீ ண்டும்; ஆவர்தின꞉ — திரும்புதல்; அர்ஜுன — அர்ஜுனோ; மோம் — என்னிைம்; உக்ஷபத்ய
— அடைந்து; து — ஆனோல்; தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின் மகக்ஷன; புன꞉ஜன்ம — மறுபிறவி;
ந — என்றுமில்டல; வித்₃யக்ஷத — எடுக்க க்ஷவண்டியது.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஜைவுலகின் மிகவுயர்ந்த க்ஷலோகத்திலிருந்து மிகவும் தோழ்ந்த க்ஷலோகம்

வடர, அடனத்தும் பிறப்பும் இறப்பும் மோறி மோறி நடைதபறும் துன்பம்
நிடறந்த இைங்கக்ஷள. ஆனோல் குந்தியின் மகக்ஷன, என்னுடைய
இைத்டத அடைபவன் என்றும் மறுபிறவி எடுப்பதில்டல.

தபோருளுடர

கர்ம க்ஷயோகி, ஞோன க்ஷயோகி, ஹை க்ஷயோகி க்ஷபோன்ற எல்லோவித க்ஷயோகிகளும் , கோலப்

க்ஷபோக்கில் பக்தி க்ஷயோகம் எனப்படும் கிருஷ்ண உணர்வின் பக்குவ நிடலடய
அடைந்தோக க்ஷவண்டும். அதன் பின்னக்ஷர, அவர்கள் கிருஷ்ணரது ததய்வக
ீ
இருப்பிைத்டத அடையவும் திரும்பி வரோமல் இருக்கவும் முடியும். ஜைவுலகின்
மிகவுயர்ந்த க்ஷலோகங்களோன க்ஷதவக்ஷலோகங்கடள அடைபவரும், மீ ண்டும் பிறப்பு
இறப்பிற்கு உட்படுகின்றனர். எவ்வோறு பூவுலகில் உள்க்ஷளோர் உயர் உலகங்களுக்கு
ஏற்றம் தபறுகின்றனக்ஷரோ, அதுக்ஷபோலக்ஷவ, பிரம்மக்ஷலோகம், சந்திரக்ஷலோகம் மற்றும்
இந்திரக்ஷலோகத்டதச் க்ஷசர்ந்தவர்களும் பூவுலகிற்கு வழ்ச்சியடைகின்றனர்.
ீ
சோன்க்ஷதோக்ய உபநிஷத்தில் பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ள பஞ்சோக்னி-வித்யோ எனும்
யோகம், பிரம்ம க்ஷலோகத்டத அடைவதற்கு உதவும். ஆனோலும் பிரம்ம க்ஷலோகத்தில்
அவன் கிருஷ்ண உணர்டவ வளர்த்துக் தகோள்ளோவிடில், மீ ண்டும் அவன்
பூவுலகிற்கு திரும்ப க்ஷவண்டியதுதோன். க்ஷமலுலகங்களில், கிருஷ்ண உணர்டவப்
பயிற்சி தசய்து முன்க்ஷனற்றம் அடைபவர்கள், படிப்படியோக க்ஷமன்க்ஷமலும் உயர்ந்த
க்ஷலோகங்கடள அடைந்து, இறுதியில் பிரபஞ்சத்தின் பிரளயத்தின் க்ஷபோது

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 380

நித்தியமோன ஆன்மீ க உலகிற்கு மோற்றப்படுகின்றனர். பலக்ஷதவ வித்யோபூஷணர்,
பகவத் கீ டதக்கோன தனது விளக்கவுடரயில் கீ ழ்வரும் பதத்திடன க்ஷமற்க்ஷகோள்
கோட்டுகிறோர்.
ப்ரஹ்மணோ ஸஹ க்ஷத ஸர்க்ஷவ
ஸம்ப்ரோப்க்ஷத ப்ரதிஸஞ்சக்ஷர
பரஸ்யோந்க்ஷத க்ருதோத்மோன:
ப்ரவிஷந்தி பரம் பதம்

'இந்த ஜைவுலகம் அழிக்கப்படும்க்ஷபோது, இடையறோது கிருஷ்ண உணர்வில்

ஈடுபட்டுள்ள பிரம்மோவும் அவரது பக்தர்களும் ஆன்மீ க உலகிற்கு
மோற்றப்படுகின்றனர். க்ஷமலும் அவர்களது குறிப்பிட்ை விருப்பத்திற்கு ஏற்ப
குறிப்பிட்ை ஆன்மீ க கிரகங்கடள அடைகின்றனர்.'

பதம் 8.17 - ஸஹஸ்ரயுக₃பர்யந்தமஹர்

सहस्रयुगपयमततर्हयमद्ब्रह्मणो शवदु: ।
रातत्र युगसहस्राततां तेऽहोरात्रशवदो जना: ॥ १७ ॥
ஸஹஸ்ரயுக₃பர்யந்தமஹர்யத்₃ப்₃ரஹ்மக்ஷணோ விது₃: |

ரோத்ரிம் யுக₃ஸஹஸ்ரோந்தோம் க்ஷத(அ)க்ஷஹோரோத்ரவிக்ஷதோ₃ ஜனோ: || 8-17 ||

ஸஹஸ்ர — ஆயிரம்; யுக₃ — யுகங்கள்; பர்யந்தம் — உள்ளிட்ை; அஹ꞉ — பகல்; யத் —

அந்த; ப்₃ரஹ்மண꞉ — பிரம்மோவின்; விது₃꞉ — அறிவோய்; ரோத்ரிம் — இரவு; யுக₃ —
யுகங்கள்; ஸஹஸ்ர-அந்தோம் — அதுக்ஷபோல ஆயிரத்தின் இறுதியில்; க்ஷத — அவர்கள்;
அஹ꞉-ரோத்ர — இரவும் பகலும்; வித₃꞉ — அறிகின்றனர்; ஜனோ꞉ — மக்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

மனிதக் கணக்கின்படி ஆயிரம் யுகங்கடளக் தகோண்ை கோலம்

பிரம்மோவின் ஒரு பகலோகும்; அவரது இரவின் கோலமும் அது க்ஷபோன்று
நீண்ைக்ஷத.

தபோருளுடர

தபௌதிக பிரபஞ்சத்தின் கோலம் எல்டலக்கு உட்பட்ைதோகும். இது கல்பங்களின்

சுழற்சியோகத் க்ஷதோற்றமளிக்கிறது. கல்ப என்பது பிரம்மோவின் ஒரு பகல். ஸத்ய,
திக்ஷரதோ, துவோபர, கலி எனும் நோன்கு யுகங்கள், ஆயிரம் முடற சுழலும் க்ஷபோது அது
பிரம்மோவின் ஒரு பகலோகும். புண்ணியம், விக்ஷவகம் மற்றும் தர்மத்டத
அடிப்படையோகக் தகோண்ை ஸத்ய யுகத்தில் அறியோடமயும் போவமும் கிடையோது ,
அது 17,28,000 வருைங்கள் நீடிக்கக் கூடியது. திக்ஷரதோ யுகத்தில் போவங்கள்
ஆரம்பமோயின அது 12,96,000 வருைங்கள் நீடிக்கின்றது. துவோபர யுகத்தில்
புண்ணியமும் தர்மமும் க்ஷமலும் சீர்குடலய, போவங்கள் க்ஷமக்ஷலோங்குகின்றன, அந்த
யுகம் 8,64,000 வருைங்கள் நீடித்தது. இறுதியோக கலி யுகத்தில் (கைந்த 5000
வருைங்களோக நோம் அனுபவித்து வரும் யுகத்தில்) க்ஷபோர் அறியோடம, அதர்மம்

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 381

மற்றும் போவங்கள் அதிகரித்து, உண்டமயோன புண்ணியம் என்பது ஏறக்குடறய
அழிந்துவிடுகிறது, இந்த யுகம் 4,32,000 வருைங்கள் நீடிக்கின்றது. போவங்கள்
அதிகரித்து எல்டல மீ றிப்க்ஷபோகும் க்ஷபோது, கலி யுகத்தின் இறுதியில் கல்கியோக
அவதோரம் எடுக்கும் முழுமுதற் கைவுள், அசுரர்கடள அழித்து, பக்தடரக் கோத்து,
மீ ண்டும் ஸத்ய யுகத்டதத் ததோைக்குகிறோர். பின்னர் , மீ ண்டும் அக்ஷத சுழற்சி
ததோைர்ந்து நடைதபறும். இந்த நோன்கு யுகங்கள் ஆயிரம் முடற சூழலும் க்ஷபோது,
அது பிரம்மோவின் ஒரு பகலோகும், அவரது இரவும் அது க்ஷபோன்றக்ஷத. இவ்வோறு
நூறு வருைங்கள் வோழும் பிரம்மோ அதன்பின் இறக்கின்றோர். இந்த 'நூறு
வருைங்கள்' பூக்ஷலோகக் கணக்கின்படி 3,11,04,000 க்ஷகோடி வருைங்களோகும். இவ்வோறு
பிரம்மோவின் வோழ்நோள் விக்ஷனோதமோக, முடிவில்லோதது க்ஷபோலத் க்ஷதோன்றினோலும்,
நித்திய வோழ்வுைன் ஒப்பிடும்க்ஷபோது இது மின்னடலப் க்ஷபோன்ற குறுகிய கோலக்ஷம.
அட்லோண்டிக் கைலின் நீர்க் குமிழிகடளப் க்ஷபோல, கோரணக் கைலில் எண்ணற்ற
பிரம்மோக்கள் க்ஷதோன்றி மடறகின்றனர். பிரம்மோவும் அவரது படைப்பும் , தபௌதிக
பிரபஞ்சத்தின் பகுதிகள் என்பதோல், அடவ எப்க்ஷபோதும் மோற்றத்திற்கு உட்பட்ைடவ.

பிரம்மோ உட்பை ஜைவுலடகச் சோர்ந்த அடனவரும், பிறப்பு, இறப்பு, முதுடம,

வியோதிக்கு உட்பட்ைவர்கக்ஷள. இருப்பினும் , இந்த பிரபஞ்சத்டத நிர்வகிப்பதன்
மூலம், பரம புருஷருடைய க்ஷநரடித் ததோண்டில் ஈடுபட்டிருக்கும் பிரம்மோ , அதனோல்
உைனடியோக முக்தியடைகிறோர். உயர்ந்த சந்நியோசிகள் , பிரம்ம க்ஷலோகம்
என்றடழக்கப்படும் பிரம்மோவின் குறிப்பிட்ை உலகிடன அடைகின்றனர்.
ஜைவுலகின் மிகவுயர்ந்த கிரகமோன அந்த பிரம்ம க்ஷலோகம் , உயர் கிரகங்களோன
ஸ்வர்க க்ஷலோகங்கள் அழிந்த பிறகும் நிடலத்திருப்பதோகும். ஆனோல் ,
கோலப்க்ஷபோக்கில் பிரம்மோவும் பிரம்மக்ஷலோகவோசிகளும் , ஜை இயற்டகயின் சட்ைப்படி,
மரணத்திற்கு உட்பட்ைவர்கக்ஷள.

பதம் 8.18 - அவ்யக்தோத்₃ வ்யக்தய:

अव्यक्ताद् व्यक्तय: सवाम: प्रभवतत्यहरागर्े ।

रात्र्यागर्े प्रलीयतते तत्रैवाव्यक्तसंज्ञके ॥ १८ ॥
அவ்யக்தோத்₃ வ்யக்தய: ஸர்வோ: ப்ரப₄வந்த்யஹரோக₃க்ஷம |

ரோத்ர்யோக₃க்ஷம ப்ரலீ யந்க்ஷத தத்டரவோவ்யக்தஸஞ்ஜ்ஞக்ஷக || 8-18 ||

அவ்யக்தோத் — க்ஷதோற்றமற்ற நிடலயிலிருந்து; வ்யக்தய꞉ — ஜீவோத்மோக்கள்; ஸர்வோ꞉

— எல்லோ; ப்ரப₄வந்தி — க்ஷதோன்றுகின்றனர்; அஹ꞉-ஆக₃க்ஷம — பகலின் ஆரம்பத்தில்;
ரோத்ரி-ஆக₃க்ஷம — இரவின் ததோைக்கத்தில்; ப்ரலீ யந்க்ஷத — அழிக்கப்படுகின்றன; தத்ர —
அதில்; ஏவ — நிச்சயமோக; அவ்யக்த — க்ஷதோற்றமற்ற; ஸஞ்ஜ்ஞக்ஷக — அடழக்கப்படும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பிரம்மோவின் பகல் க்ஷதோன்றும்க்ஷபோது எல்லோ ஜீவோத்மோக்களும்

அவ்யக்த நிடலயிலிருந்து க்ஷதோன்றுகின்றனர். பின்னர், இரவு
வந்தவுைன் அவர்கள் மீ ண்டும் அவ்யக்தத்துைன் இடணந்து
விடுகின்றனர்.

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 382

 பதம் 8.19 - பூ₄தக்₃ரோம: ஸ ஏவோயம்

भूतरार्: स एवायं भूत्वा भूत्वा प्रलीयते ।

रात्र्यागर्ेऽवि: पाथम प्रभवत्यहरागर्े ॥ १९ ॥
பூ₄தக்₃ரோம: ஸ ஏவோயம் பூ₄த்வோ பூ₄த்வோ ப்ரலீ யக்ஷத |

ரோத்ர்யோக₃க்ஷம(அ)வஷ₂: போர்த₂ ப்ரப₄வத்யஹரோக₃க்ஷம || 8-19 ||

பூ₄த-க்₃ரோம꞉ — ஜீவோத்மோக்களின் ததோகுப்பு; ஸ꞉ — அவர்கள்; ஏவ — நிச்சயமோக; அயம்

— இந்த; பூ₄த்வோ பூ₄த்வோ — மீ ண்டும் மீ ண்டும் பிறந்து; ப்ரலீ யக்ஷத — அழிகின்றனர்;
ரோத்ரி — இரவு; ஆக₃க்ஷம — வரும்க்ஷபோது; அவஷ₂꞉ — தோமோகக்ஷவ; போர்த₂ — பிருதோவின்
மகக்ஷன; ப்ரப₄வதி — க்ஷதோன்றுகின்றனர்; அஹ꞉ — பகல் க்ஷநரம்; ஆக₃க்ஷம — வரும்க்ஷபோது.

தமோழிதபயர்ப்பு

மீ ண்டும் மீ ண்டும், பிரம்மோவின் பகல் வரும்க்ஷபோது, இந்த

ஜீவோத்மோக்கள் க்ஷதோன்றுகின்றனர், பிரம்மோவின் இரவு வரும் க்ஷபோது
இவர்கள் அனோதரவோக அழிக்கப்படுகின்றனர்.

தபோருளுடர

இந்த ஜை உலகிக்ஷலக்ஷய வசிக்க விரும்பும் சிற்றறிவுடைக்ஷயோர், உயர் கிரகங்களுக்கு

ஏற்றம் தபறலோம், ஆனோல் மீ ண்டும் இந்த பூக்ஷலோகத்திற்கு வந்தோக க்ஷவண்டும்.
பிரம்மோவின் பகல் க்ஷநரத்தில் அவர்கள் தபௌதிக உலகின் உயர்ந்த, தோழ்ந்த
கிரகங்களில் தங்களது தசயல்கடள தவளிப்படுத்தலோம், ஆனோல் பிரம்மோவின்
இரவு வந்ததும் அவர்கள் அடனவரும் அழிக்கப்படுகின்றனர். பகலில் தபௌதிகச்
தசயல்களுக்கோக இவர்கள் பல்க்ஷவறு உைல்கடள தபறுகின்றனர், இரவில் உைல்கள்
ஏதுமின்றி விஷ்ணுவின் உைலில் இயக்கமற்று இருக்கின்றனர். பிறகு பிரம்மோவின்
பகல் ததோைங்கிதும் மீ ண்டும் க்ஷதோன்றுகின்றனர். பூத்வோ பூத்வோ ப்ரலீ யக்ஷத, பகலில்
க்ஷதோன்றும் இவர்கள் மீ ண்டும் இரவில் அழிக்கப்படுகின்றனர். இறுதியில் ,
பிரம்மோவின் வோழ்வு முடிவுறும் க்ஷபோது, இவர்கள் அடனவரும் அழிக்கப்பட்டு,
க்ஷகோடிக்கணக்கோன வருைங்கள் க்ஷதோன்றோமல் இருக்கின்றனர். பிரம்மோ மீ ண்டும்
பிறக்கும் க்ஷபோது, இவர்கள் மீ ண்டும் க்ஷதோன்றுகின்றனர். இவ்விதமோக ஜைவுலகின்
மோய சக்தியோல் இவர்கள் கவரப்பட்டுள்ளனர். ஆனோல், கிருஷ்ண உணர்டவ
ஏற்றுக் தகோள்ளும் புத்திசோலி நபர்கள், ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, கிருஷ்ண
கிருஷ்ண, ஹக்ஷர ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர ஹக்ஷர என்று,
உச்சரிப்பதன் மூலம், தங்களது மனிதப் பிறவிடய பகவோனது பக்தித் ததோண்டில்
முழுடமயோகப் பயன்படுத்துகின்றனர். இவ்வோறோக இப்பிறவியிக்ஷலக்ஷய
கிருஷ்ணரது ஆன்மீ க உலகிற்கு தங்கடள மோற்றிக் தகோள்பவர்கள், நித்தியமோன
ஆனந்த வோழ்விடனயும் மறுபிறவி இல்லோத நிடலடயயும் அங்கு
அடைகின்றனர்.

பதம் 8.20 - பரஸ்தஸ்மோத்து போ₄க்ஷவோ(

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 383

 परस्तस्र्ात्तु भावोऽतयोऽव्यक्तोऽव्यक्तात्सनातन: ।
य: स सवेषु भूतेषु नश्यत्सु न शवनश्यशत ॥ २० ॥
பரஸ்தஸ்மோத்து

போ₄க்ஷவோ(அ)ன்க்ஷயோ(அ)வ்யக்க்ஷதோ(அ)வ்யக்தோத்ஸனோதன: |

ய: ஸ ஸர்க்ஷவஷு பூ₄க்ஷதஷு நஷ்₂யத்ஸு ந வினஷ்₂யதி || 8-20 ||

பர꞉ — பரம; தஸ்மோத் — இதற்கு; து — ஆனோல்; போ₄வ꞉ — இயற்டக; அன்ய꞉ — க்ஷவறு;

அவ்யக்த꞉ — க்ஷதோன்றோத; அவ்யக்தோத் — க்ஷதோன்றோததற்கு; ஸனோதன꞉ — நித்தியமோன;
ய꞉ ஸ꞉ — எதுக்ஷவோ; ஸர்க்ஷவஷு — எல்லோ; பூ₄க்ஷதஷு — க்ஷதோற்றம்; நஷ்₂யத்ஸு —
அழிக்கப்படுவது; ந — இல்டல; வினஷ்₂யதி — அழிவடைவது.

தமோழிதபயர்ப்பு

இருப்பினும், க்ஷதோன்றி மடறயும் இந்த ஜைத்திற்கு அப்போல்,

நித்தியமோனதும் திவ்யமோனதுமோன மற்தறோரு க்ஷதோன்றோத இயற்டக
உள்ளது. அத பரமமோனது, என்றும் அழிவடையோதது. இவ்வுலகிலுள்ள
அடனத்தும் அழிவடையும் க்ஷபோதும், அப்பகுதி அழிவதில்டல.

தபோருளுடர

கிருஷ்ணரது உயர் ஆன்மீ க சக்தி, திவ்யமோனதும் நித்தியமோனதுமோகும்.

பிரம்மோவின் பகலிலும் இரவிலும் க்ஷதோன்றி அழியும் இந்த ஜை இயற்டகயின்
மோற்றங்களுக்தகல்லோம் அஃது அப்போற்பட்ைதோகும். கிருஷ்ணரது உயர்சக்தி, ஜை
இயற்டகயின் தன்டமகளுக்கு முற்றிலும் எதிரோனது. உயர்ந்த சக்தியும் தோழ்ந்த
சக்தியும் ஏழோம் அத்தியோயத்தில் விளக்கப்பட்ைன.

பதம் 8.21 - அவ்யக்க்ஷதோ(அ)ேர இத்ய

अव्यक्तोऽक्षर इत्युक्तस्तर्ाहु: परर्ां गशतर्् ।

यं प्राप्य न शनवतमतते तद्धार् परर्ं र्र् ॥ २१ ॥
அவ்யக்க்ஷதோ(அ)ேர இத்யுக்தஸ்தமோஹு: பரமோம் க₃திம் |

யம் ப்ரோப்ய ந நிவர்தந்க்ஷத தத்₃தோ₄ம பரமம் மம || 8-21 ||

அவ்யக்த꞉ — க்ஷதோற்றமற்ற; அேர꞉ — அழிவற்ற; இதி — இவ்வோறோக; உக்த꞉ —

கூறப்படும்; தம் — அந்த; ஆஹு꞉ — அறியப்பட்ை; பரமோம் — பரம; க₃திம் — கதி; யம் —
எடத; ப்ரோப்ய — அடைந்தபின்; ந — என்றும் இல்டல; நிவர்தந்க்ஷத — திரும்பி
வருவது; தத் — அந்த; தோ₄ம — இருப்பிைம்; பரமம் — பரம; மம — எனது.

தமோழிதபயர்ப்பு

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 384

 எதடன க்ஷதோற்றமற்றதோகவும் அழிவற்றதோகவும் க்ஷவதோந்திகள்
கூறுகின்றனக்ஷரோ, எது பரம கதியோக அறியப்படுகின்றக்ஷதோ, எந்த
இைத்டத அடைந்தவன் மீ ண்டும் திரும்பி வருவதில்டலக்ஷயோ, அதுக்ஷவ
எனது உன்னத இருப்பிைம்.

தபோருளுடர

முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் உன்னத இருப்பிைம் , எல்லோ

விருப்பங்கடளயும் பூர்த்தி தசய்யக்கூடிய இைமோக (சிந்தோமணி தோம) பிரம்ம
சம்ஹிடதயில் வர்ணிக்கப்பட்டுள்ளது. க்ஷகோலோக விருந்தோவனம் என்று
அறியபப்படும் கிருஷ்ணரின் இந்த பரம இருப்பிைம் , சிந்தோமணிக் கற்களோல்
தசய்யப்பட்ை மோளிடககடள உடையது. விரும்பும் உணவிடன வழங்கும் கற்பக
மரங்களும், அளவின்றி போல் சுரக்கும் சுரபி பசுக்களும் அங்கு உள்ளன. அந்த
உன்னத இருப்பிைத்தில் பல்லோயிரக்கணக்கோன இலட்சுமிகளினோல் பகவோன்
க்ஷசடவ தசய்யப்படுகிறோர். க்ஷகோவிந்தன் என்று அடழக்கப்படும் ஆதி புருஷரோன
அவக்ஷர எல்லோ கோரணங்களுக்கும் கோரணமோவோர். பகவோன் புல்லோங்குழடல ஊதும்
பழக்கமுடையவர் (க்ஷவணும் க்வணந்தம்) அவரது திவ்யமோன ரூபம் அடனத்து
உலடகயும் கவரக் கூடியதோகும்—அவரது கண்கள் தோமடர இதழ்கடளப்
க்ஷபோன்றடவ, அவரது க்ஷமனி நிறம், க்ஷமகத்தின் நிறத்டதப் க்ஷபோன்றது. அவரது
உைலழகு க்ஷகோடிக்கணக்கோன மன்மதர்கடள மிஞ்சுவதோக அடமகிறது. அவர்
மஞ்சள் நிற உடையுடுத்தி, கழத்தில் மோடல அணிந்து, தடலயில் மயில்
க்ஷதோடகடய அணிந்துள்ளோர். ஆன்மீ க உலகில் தடலசிறந்த உலகமும், தனது
தசோந்த இருப்பிைமுமோன, க்ஷகோலோக விருந்தோவனத்டதப் பற்றிய ஒரு சிறு
குறிப்பிடன மட்டுக்ஷம பகவோன் கீ டதயில் தகோடுத்துள்ளோர். விரிவோன விளக்கங்கள்
பிரம்ம சம்ஹிடதயில் தகோடுக்கப்பட்டுள்ளன. க்ஷவத இலக்கியங்கள் (கை உபநிஷத்
1.3.11). முழுமுதற் கைவுளின் இருப்பிைத்டதவிை உயர்ந்தது க்ஷவறு ஏதும் இல்டல
என்றும், அதுக்ஷவ பரம கதி என்றும் கூறுகின்றன (புருஷோன் ந பரம் கிஞ்சித் ஸோ
கோஷ்ைோ பரமோ கதி:). அதடன அடைந்தவன், ஒருக்ஷபோதும் ஜைவுலகிற்குத்
திரும்புவதில்டல. கிருஷ்ணரும் அவரது உன்னத இருப்பிைமும் க்ஷவறுபட்ைடவ
அல்ல; ஏதனனில், அடவ ஒக்ஷர குணத்டத உடையடவ. ஆன்மீ க வோனிலுள்ள
இந்த உன்னதமோன க்ஷகோலோக விருந்தோவனத்தில் மோதிரி ஒன்று, பூவுலகில்,
டில்லிக்குத் ததோண்ணூறு டமல் ததன்கிழக்க்ஷக அடமந்துள்ளது. கிருஷ்ணர்
இவ்வுலகில் அவதரித்தக்ஷபோது, இந்தியோவிலுள்ள மதுரோ மோவட்ைத்தின், 84 சதுர
டமல் நிலப்பரப்பிடனக் தகோண்ை விருந்தோவனம் எனும் இந்த இைத்தில்தோன்
தனது லீ டலகடளச் தசய்தோர்.

பதம் 8.22 - புருஷ: ஸ பர: போர்த₂

पुरुष: स पर: पाथम भक्त्य‍

ा लभ्यस्त्वनतयया ।
यस्यातत:स्थाशन भूताशन येन सवमशर्दं ततर्् ॥ २२ ॥
புருஷ: ஸ பர: போர்த₂ ப₄க்த்யோ லப்₄யஸ்த்வனன்யயோ |
யஸ்யோந்த:ஸ்தோ₂னி பூ₄தோனி க்ஷயன ஸர்வமித₃ம் ததம் || 8-22 ||

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 385

 புருஷ꞉ — புருஷர்; ஸ꞉ — அவர்; பர꞉ — எல்க்ஷலோரிலும் சிறந்தவரோன பரமன்; போர்த₂ —
பிருதோவின் மகக்ஷன; ப₄க்த்யோ — பக்தித் ததோண்ைோல்; லப்₄ய꞉ — அடைய முடியும்; து
— ஆனோல்; அனன்யயோ — களங்கமற்ற பிறழோத; யஸ்ய — எவரது; அந்த꞉-ஸ்தோ₂னி —
உள்க்ஷள; பூ₄தோனி — இந்த ஜைத் க்ஷதோற்றங்கள் எல்லோம்; க்ஷயன — யோரோல்; ஸர்வம் —
எல்லோ; இத₃ம் — நோம் கண்ைடவ எல்லோம்; ததம் — பரவியுள்ளது.

தமோழிதபயர்ப்பு

எல்க்ஷலோரிலும் சிறந்தவரோன, பரம புருஷ பகவோடன களங்கமற்ற

பக்தியினோல் அடைய முடியும். அவர் தனது இருப்பிைத்தில் வசிக்கும்
க்ஷபோதிலும், எங்கும் நிடறந்தவரோக உள்ளோர், க்ஷமலும், அடனத்தும்
அவரினுள் அடமந்துள்ளது.

தபோருளுடர

எந்த உன்னத இலக்டக அடைந்தபின் திரும்பி வர க்ஷவண்டியதில்டலக்ஷயோ , அது

பரம புருஷரோன கிருஷ்ணரின் உன்னத இருப்பிைம் என்பது இங்க்ஷக ததளிவோகக்
கூறப்பட்டுள்ளது. பிரம்ம சம்ஹிடத, இந்த உன்னத இருப்பிைத்டத, ஆனந்த-
சின்மய-ரஸ, பூரண ஆன்மீ க ஆனந்தம் நிடறந்த இைம் என்று வர்ணிக்கின்றது.
அங்குள்ள பலதரப்பட்ை குணங்கள், ரூபங்கள் க்ஷபோன்றடவயடனத்தும் ஆன்மீ க
ஆனந்தத்தின் தன்டமடய உடையடவ, ஜைம் என்று அங்கு எதுவும் கிடையோது.
அத்தகு பல்க்ஷவறு க்ஷதோற்றங்கள் யோவும் பரம புருஷருடைய ஆன்மீ க விரிக்ஷவ;
ஏதனனில், ஏழோம் அத்தியோயத்தில் விவரிக்கப்பட்டுள்ள படி, ஆன்மீ க உலகிலுள்ள
அடனத்தும் ஆன்மீ க சக்தியோல் ஆனடவ. எப்க்ஷபோதும் தனது உன்னத
இருப்பிைத்தில் வற்றுள்ள
ீ பகவோன், தனது ஜை சக்தியின் மூலம் ஜைவுலகின்
எல்லோ இைங்களிலும் பரவியுள்ளோர். இவ்வோறு அவர் தனது ஆன்மீ க மற்றும்
தபௌதிக சக்திகளின் மூலம், ஆன்மீ க உலகிலும் தபௌதிக உலகிலும்
பரவியுள்ளதோல், எங்கும் பரவியுள்ளவரோக அறியப்படுகிறோர். யஸ்யோந்த: -
ஸ்தோனி என்றோல், அடனத்தும் அவரினுள் (அதோவது அவரது ஆன்மீ க அல்லது
தபௌதிக சக்தியினுள்) அைக்கம் என்று தபோருள்.

கிருஷ்ணருடைய உன்னத இருப்பிைத்டதக்ஷயோ, எண்ணற்ற டவகுண்ை உலடகக்ஷயோ

அடைவததன்பது பக்தித் ததோண்டினோல் மட்டுக்ஷம சோத்தியம் என்பது இங்க்ஷக
பக்த்யோ எனும் தசோல்லின் மூலம் ததளிவோகக் குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது. அந்த
உன்னத இருப்பிைத்டத அடைய க்ஷவறு எந்த வழிமுடறயும் உதவோது.
க்ஷவதங்களும் (க்ஷகோபோல தோபன ீ உபநிஷத் 1.21), உன்னத இருப்பிைத்டதப் பற்றியும்
பரம புருஷ பகவோடனப் பற்றியும் விளக்குகின்றன. ஏக்ஷகோ வஷீ ஸர்வ-க:
க்ருஷ்ண:. .அவ்வுலகில் ஒக்ஷர ஒரு பரம புருஷ பகவோன் உள்ளோர், அவரது தபயர்
கிருஷ்ணர். கருடணயின் தபோக்கிஷமோன அவர் அங்க்ஷக வற்றுள்ள
ீ க்ஷபோதிலும்,
க்ஷகோடிக்கணக்கோன சுய ரூபங்களோகவும் விரிவடைந்துள்ளோர். பலதரப்பட்ை கனிகள்,
பூக்கள், மற்றும் இடலகடள வழங்கும் மரத்திற்கு, க்ஷவதங்கள் பகவோடன
ஒப்பிடுகின்றன. நோன்கு டககளுைன் டவகுண்ை கிரகங்களில் வற்றிருக்கும்
ீ
அவரது சுய விரிவுகள், புருக்ஷஷோத்தமர், திரிவிக்கிரமர், க்ஷகசவர், மோதவர், அனிருத்தர்,
ரிஷிக்ஷகசர், ஸங்கர்ஷணர், பிரத்யும்னர், ஸ்ரீதர், வோஸுக்ஷதவர், தோக்ஷமோதரர், ஜனோர்தனர்,
நோரோயணர், வோமனர், பத்மநோபர் என்று பல்க்ஷவறு நோமங்களோல் அறியபடுகின்றனர்.

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 386

பகவோன் தனது உன்னத இருப்பிைமோன க்ஷகோலோக விருந்தோவனத்தில் எப்க்ஷபோதும்
வற்றுள்ளக்ஷபோதிலும்
ீ , அவர் எங்கும் பரவியுள்ளதோல் அடனத்தும் முடறயோகச்
தசயல்படுகிறது என்படத பிரம்ம சம்ஹிடதயும் (5.37) உறுதி தசய்கின்றது
(க்ஷகோக்ஷலோக ஏவ நிவஸத்-யகி ஸோத்ம-பூத:). க்ஷவதங்களில் (ஷ்க்ஷவதோஷ்வதர
உபநிஷத் 6.8) கூறப்பட்டுள்ளது க்ஷபோல, பரோஸ்ய ஷக்திர் விவடதவ ஷ்ரூயக்ஷத /
ஸ்வோபோவிகீ க்ஞோன-பல-க்ரியோ ச—முழுமுதற் கைவுள் மிகத் ததோடலவில்
இருந்தோலும், பிரபஞ்சத் க்ஷதோற்றத்திலுள்ள அடனத்டதயும் பிடழயின்றி நைத்திச்
தசல்லுமளவிற்கு அவரது சக்திகள் பலம் வோய்ந்தடவயோக உள்ளன.

பதம் 8.23 - யத்ர கோக்ஷல த்வனோவ்ருத

यत्र काले त्वनावृशत्तर्ावृतत्त चैव योशगन: ।

प्रयाता याशतत तं कालं वक्ष्याशर् भरतषमभ ॥ २३ ॥
யத்ர கோக்ஷல த்வனோவ்ருத்திமோவ்ருத்திம் டசவ க்ஷயோகி₃ன: |

ப்ரயோதோ யோந்தி தம் கோலம் வக்ஷ்யோமி ப₄ரதர்ஷப₄ || 8-23 ||

யத்ர — எந்த; கோக்ஷல — கோலம்; து — க்ஷமலும்; அனோவ்ருʼத்திம் — மீ ண்டும் வரோத;

ஆவ்ருʼத்திம் — மீ ண்டும் வருகின்ற; ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோக; க்ஷயோகி₃ன꞉ —
பற்பல க்ஷயோகிகள்; ப்ரயோதோ꞉ — தசன்றபின்; யோந்தி — அடைகின்றனர்; தம் — அந்த;
கோலம் — கோலம்; வக்ஷ்யோமி — நோன் விவரிக்கிக்ஷறன்; ப₄ரத-ருʼஷப₄ — பரதர்களில்
சிறந்தவக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரதர்களில் சிறந்தவக்ஷன, எந்த எந்த க்ஷநரங்களில் இவ்வுலடக விட்டுச்

தசல்லும் க்ஷயோகி, மீ ண்டும் வருகிறோன் அல்லது வரோது க்ஷபோகிறோன்
என்படதப் பற்றி நோன் இப்க்ஷபோது உனக்கு விளக்குகிக்ஷறன்.

தபோருளுடர

பரம புருஷரிைம் பூரணமோக சரணடைந்துள்ள களங்கமற்ற பக்தர்கள், எப்க்ஷபோது,

எந்த முடறயில் தங்களது உைடல நீப்பது என்படதப் பற்றிதயல்லோம்
கவடலப்படுவதில்டல. அடனத்டதயும் கிருஷ்ணரின் டகயில் ஒப்படைத்து
விடுவதோல், அவர்கள் மிக எளிதோக, ஆனந்தமோக இடறவனிைம் திரும்பி
விடுகின்றனர். ஆனோல் களங்கமற்ற பக்திடய க்ஷமற்தகோள்ளோதவர்களும், கர்ம
க்ஷயோகம், ஞோன க்ஷயோகம், ஹை க்ஷயோகம் க்ஷபோன்ற ஆன்மீ கத் தன்னுணர்வு
முடறகடள நம்பியிருப்பவர்களும், பிறப்பு இறப்பின் உலகிற்குத் திரும்பி
வருக்ஷவோமோ இல்டலயோ என்படத உறுதி தசய்ய, ஒரு குறிப்பிட்ை க்ஷநரத்தில்
உைடல விடுவது அவசியமோகும்.

க்ஷயோகி பக்குவமோனவனோக இருந்தோல், இவ்வுலடக நீப்பதற்கோன இைத்டதயும்

சூழ்நிடலடயயும் அவக்ஷன க்ஷதர்ந்ததடுத்துக் தகோள்ள முடியும். ஆனோல் அவன்
நிபுணனோக இல்லோவிடில், அவனது தவற்றி (அவன் உைடல விடும் க்ஷநரம்)

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 387

அதிர்ஷ்ைத்டத அடிப்படையோகக் தகோண்ைது. உைடல நீத்து மீ ண்டும் திரும்பி
வரோமல் இருப்பதற்கோன தபோருத்தமோன க்ஷநரம் பின்வரும் பதங்களில் பகவோனோல்
விளக்கப்படுகின்றது. ஆச்சோரியர் பலக்ஷதவ வித்யோபூஷணரின் கருத்துப்படி, இங்கு
உபக்ஷயோகிக்கப்பட்டுள்ள கோல எனும் சமஸ்கிருதச் தசோல் , கோலத்தின் அதிபதியோன
கோலக்ஷதவடனக் குறிக்கின்றது.

பதம் 8.24 - அக்₃னர்ஜ்க்ஷயோதிரஹ: ஷு₂

अग्नज्योशतरह: िुक्ल‍ः षण्र्ासा उत्तरायणर्् ।

तत्र प्रयाता गच्छशतत ब्रह्म ब्रह्मशवदो जना: ॥ २४ ॥
அக்₃னர்ஜ்க்ஷயோதிரஹ: ஷு₂க்ல꞉ ஷண்மோஸோ உத்தரோயணம் |

தத்ர ப்ரயோதோ க₃ச்ச₂ந்தி ப்₃ரஹ்ம ப்₃ரஹ்மவிக்ஷதோ₃ ஜனோ: || 8-24 ||

அக்₃னி꞉ — தநருப்பு; ஜ்க்ஷயோதி꞉ — ஒளி; அஹ꞉ — பகல்; ஷு₂க்ல꞉ — வளர்பிடற; ஷட்-

மோஸோ꞉ — ஆறு மோதங்கள்; உத்தர-அயனம் — சூரியன் வைக்கு க்ஷநோக்கிச்
தசல்லும்க்ஷபோது; தத்ர — அங்க்ஷக; ப்ரயோதோ꞉ — உைடல விடுபவன்; க₃ச்ச₂ந்தி —
தசல்கிறோன்; ப்₃ரஹ்ம — பிரம்மன்; ப்₃ரஹ்ம-வித₃꞉ — பிரம்மடன அறிந்த; ஜனோ꞉ —
நபர்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரபிரம்மடன அறிந்தவர்கள், அக்னி க்ஷதவனின் ஆதிக்கத்தில், ஒளியில்,

பகலின் நல்ல க்ஷநரத்தில், வளர்பிடற உள்ள இரு வோரங்களில், சூரியன்
வைக்கு க்ஷநோக்கிச் தசல்லும் ஆறு மோதங்களில், இவ்வுலடக விட்டுச்
தசன்று அந்த பரமடன அடைகின்றனர்.

தபோருளுடர

தநருப்பு, ஒளி, பகல் மற்றும் வளர்பிடற க்ஷபோன்றவற்டறக் குறிப்பிடும்க்ஷபோது

ஆத்மோவின் பயணத்திடன ஏற்போடு தசய்யும் க்ஷதவர்கள் இதற்குப் பின்னோல்
உள்ளனர் என்படதப் புரிந்து தகோள்ள க்ஷவண்டும். மரணத்தின்க்ஷபோது , மனம்
ஒருவடன புதிய வோழ்வின் போடதயில் தகோண்டுச் தசல்கின்றது. க்ஷமக்ஷல
கூறப்பட்ை கோலங்களில், திட்ைப்படிக்ஷயோ, தற்தசயலோகக்ஷவோ ஒருவன் உைடல
நீத்தோல், அவன் அருவ பிரம்மக்ஷஜோதிடய அடைவது சோத்தியம். க்ஷயோகப்
பயிற்சியில் முன்க்ஷனறிய க்ஷயோகிகள், உைடல நீக்குவதற்கோன க்ஷநரத்டதயும்
இைத்டதயும் ஏற்போடு தசய்ய முடியும். மற்றவர்களுக்கு இதில் எந்தக்
கட்டுப்போடும் இல்டல—அவர்கள் மங்களகரமோன க்ஷநரத்தில் தற்தசயலோக உைடல
நீக்க க்ஷநர்ந்தோல், பிறப்பு இறப்பின் சுழற்சிக்குத் திரும்ப மோட்ைோர்கள் , ஆனோல்
அவ்வோறு க்ஷநரோவிடில் மீ ண்டும் பிறப்பதற்கோன எல்லோ வோய்ப்புகளும் உண்டு.
ஆனோல், கிருஷ்ண உணர்விலுள்ள தூய பக்தனுக்கு, திரும்பி வருவதற்கோன பயம்
இல்டல—சுப க்ஷவடளக்ஷயோ, அசுபக்ஷவடளக்ஷயோ, தற்தசயலோகக்ஷவோ, ஏற்போட்டின்
அடிப்படையிக்ஷலோ, எப்க்ஷபோது க்ஷவண்டுமோனோலும் அவன் தனது உைடல விைலோம்.

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 388

 பதம் 8.25 - தூ₄க்ஷமோ ரோத்ரிஸ்ததோ₂ க

धूर्ो राशत्रस्तथा कृ ष्टण: षण्र्ासा दशक्षणायनर्् ।

तत्र चातद्रर्सं ज्योशतयोगी प्राप्य शनवतमते ॥ २५ ॥
தூ₄க்ஷமோ ரோத்ரிஸ்ததோ₂ க்ருஷ்ண: ஷண்மோஸோ த₃ேிணோயனம் |

தத்ர சோந்த்₃ரமஸம் ஜ்க்ஷயோதிர்க்ஷயோகீ ₃ ப்ரோப்ய நிவர்தக்ஷத || 8-25 ||

தூ₄ம꞉ — புடக; ரோத்ரி꞉ — இரவு; ததோ₂ — க்ஷமலும்; க்ரிஸ்ஹ்ன꞉ — க்ஷதய்பிடற; ஷட்-

மோஸோ꞉ — ஆறு மோதங்கள்; த₃ேிண-அயனம் — சூரியன் ததற்கு க்ஷநோக்கிச் தசல்லும்
கோலம்; தத்ர — அங்க்ஷக; சோந்த்₃ரமஸம் — சந்திரக்ஷலோகம்; ஜ்க்ஷயோதி꞉ — ஒளி; க்ஷயோகீ ₃ —
க்ஷயோகி; ப்ரோப்ய — அடையும்; நிவர்தக்ஷத — மீ ண்டும் வருகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

புடகயிலும், இரவிலும், க்ஷதய்பிடறயிலும், சூரியன் ததற்கு க்ஷநோக்கிச்

தசல்லும் ஆறு மோதங்களிலும், இவ்வுலடக விட்டுச் தசல்லும்
க்ஷயோகிகள், சந்திரக்ஷலோகத்டத அடைந்து மீ ண்டும் திரும்பி
வருகின்றனர்.

தபோருளுடர

ஸ்ரீமத் போகவதத்தின் மூன்றோவது கோண்ைத்தில், பலன் க்ஷநோக்குச் தசயல்களிலும்

யோகங்களிலும் நிபுணரோக விளங்கும் பூக்ஷலோக வோசிகள் , மரணத்தின் க்ஷபோது சந்திர
க்ஷலோகத்டத அடைகின்றனர் என்று கபில முனி கூறுகிறோர். இவ்வோறு உயர்வு
தபறும் ஆத்மோக்கள், க்ஷதவர்களின் கணக்குப்படி 10,000 வருைங்கள் சந்திரனின்
வோழ்ந்து, க்ஷஸோம ரஸத்டத அருந்தி வோழ்டவ அனுபவிக்கின்றனர். கோலப்க்ஷபோக்கில்,
இவர்கள் பூவுலகிற்கு திரும்புகின்றனர். நமது ஜை புலன்களோல் கோண முடியோ
விட்ைோலும், உயர் வகுப்டபச் க்ஷசர்ந்த ஆத்மோக்கள் சந்திரனில் உள்ளனர் என்படத
இதன் மூலம் அறிகிக்ஷறோம்.

பதம் 8.26 - ஷ₂க்லக்ருஷ்க்ஷண க₃தீ ஹ

िक्लकृ ष्टणे गती ह्येते जगत: िाश्वते र्ते ।

एकया यात्यनावृशत्तर्तययावतमते पुन: ॥ २६ ॥
ஷ₂க்லக்ருஷ்க்ஷண க₃தீ ஹ்க்ஷயக்ஷத ஜக₃த: ஷோ₂ஷ்₂வக்ஷத மக்ஷத |

ஏகயோ யோத்யனோவ்ருத்திமன்யயோவர்தக்ஷத புன: || 8-26 ||

ஷு₂க்ல — ஒளி; க்ருʼஷ்க்ஷண — இருள்; க₃தீ — உைடல விடும் வழிகள்; ஹி —

நிச்சயமோக; ஏக்ஷத — இந்த இரண்டு; ஜக₃த꞉ — தபௌதிக உலகின்; ஷோ₂ஷ்₂வக்ஷத —
க்ஷவதங்களின்; மக்ஷத — கருத்தில்; ஏகயோ — ஒருவழியில்; யோதி — தசல்கின்றவன்;
அனோவ்ருʼத்திம் — திரும்புவதில்டல; அன்யயோ — மறுவழியில்; ஆவர்தக்ஷத —
திரும்புகின்றோன்; புன꞉ — மீ ண்டும்.

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 389

 தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷவதக் கருத்தின்படி, இந்த உலகிலிருந்து தசல்வதற்கு இரண்டு

வழிகள் உள்ளன—ஒன்று ஒளியில், மற்றது இருளில். ஒளியில்
உைடல விடுபவன் திரும்பி வருவதில்டல; ஆனோல் இருளில் உைடல
விடுபவக்ஷனோ திரும்பி வருகிறோன்.

தபோருளுடர

தசல்வடதப் பற்றியும் திரும்பி வருவடதப் பற்றியுமோன இக்ஷத விளக்கம்,

ஆச்சோரியர் பலக்ஷதவ வித்யோபூஷணரோல் சோன்க்ஷதோக்ய உபநிஷத்திலிருந்து ( 5.10.3-5)
க்ஷமற்க்ஷகோள் கோட்ைப்பட்டுள்ளது. பலன் க்ஷநோக்குச் தசயல்களில்
ஈடுபட்டுள்ளவர்களும் தத்துவக் கற்படனயோளர்களும், நிடனவுக்கு எட்ைோத
கோலமோக வருதும் க்ஷபோவதுமோக உள்ளனர். உண்டமயில் அவர்கள்
க்ஷமோேமடைவதில்டல; ஏதனனில், அவர்கள் கிருஷ்ணரிைம் சரணடைவதில்டல.

பதம் 8.27 - டநக்ஷத ஸ்ருதீ போர்த₂ ஜ

नैते सृती पाथम जानतयोगी र्ुह्यशत कश्चन ।

तस्र्ात्सवेषु कालेषु योगयुक्तो भवाजुमन ॥ २७ ॥
டநக்ஷத ஸ்ருதீ போர்த₂ ஜோனன்க்ஷயோகீ ₃ முஹ்யதி கஷ்₂சன |

தஸ்மோத்ஸர்க்ஷவஷு கோக்ஷலஷு க்ஷயோக₃யுக்க்ஷதோ ப₄வோர்ஜுன || 8-27 ||

ந — இல்டல; ஏக்ஷத — இவ்விரண்டு; ஸ்ருʼதீ — விதமோன வழிகள்; போர்த₂ — பிருதோவின்

மகக்ஷன; ஜோனன் — அவன் அறிந்திருந்தோலும்; க்ஷயோகீ ₃ — இடறவனின் பக்தர்;
முஹ்யதி — குழம்புவது; கஷ்₂சன — சிறிதும்; தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; ஸர்க்ஷவஷு
கோக்ஷலஷு — எப்க்ஷபோதும்; க்ஷயோக₃-யுக்த꞉ — கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபடுபவனோக; ப₄வ
— ஆவோயோக; அர்ஜுன — அர்ஜுனோ.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனோ, இவ்விரண்டு போடதகடளயும் அறிந்துள்ள பக்தர்கள்,

ஒருக்ஷபோதும் குழப்பமடைவதில்டல. எனக்ஷவ, எப்க்ஷபோதும் பக்தியில்
நிடலதபறுவோயோக.

தபோருளுடர

ஜைவுைடல விடும்க்ஷபோது, ஆத்மோ க்ஷமற்தகோள்ளக்கூடிய பல்க்ஷவறு போடதகளினோல்

சஞ்சலமடையக் கூைோது என்று கிருஷ்ணர் இங்க்ஷக அர்ஜுனனுக்கு அறிவுடர
கூறுகிறோர். பரம புருஷரின் பக்தன், எவ்வோறு தனது உைடல விடுவது
(ஏற்போட்டின் படியோ அல்லது தற்தசயலோகவோ) என்படதப் பற்றிக் கவடலப்பைக்
கூைோது. பக்தன், கிருஷ்ண உணர்வில் திைமோக நிடலதபற்று, ஹக்ஷர கிருஷ்ண
உச்சோைனம் தசய்ய க்ஷவண்டும். இந்த இரண்டு போடதகடளயும் பற்றிய கவடல,

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 390

ததோல்டல நிடறந்தது என்படத அவன் அறிய க்ஷவண்டும். கிருஷ்ண உணர்வில்
ஆழ்ந்திருப்பதற்கோன சிறந்த வழி எப்க்ஷபோதும் அவரது ததோண்டில்
இடணந்திருப்பதுதோன், இதன் மூலம் ஆன்மீ க உலகிற்கோன ஒருவனது போடத,
போதுகோப்போனதோக, நிச்சயமோனதோக, க்ஷநரடியோனதோக அடமயும். க்ஷயோக-யுக்த
என்னும் தசோல் இப்பதத்தில் மிக முக்கியமோனதோகும். க்ஷயோகத்தில் உறுதியோக
இருப்பவன், தனது எல்லோ தசயல்களுக்கு மத்தியிலும் கிருஷ்ண உணர்வில்
ஈடுபட்டுள்ளோன். ஸ்ரீ ரூப க்ஷகோஸ்வோமி அறிவுறுத்துகிறோர், அனோஸக்தஸ்ய
விஷயோன் யதோர்ஹம்-உபயுஞ்ஜத:—ஜைச் தசயல்களில் எவ்வித பற்றுதலும்
இன்றி, எல்லோச் தசயல்கடளயும் கிருஷ்ணருக்கோகச் தசய்ய க்ஷவண்டும். யுக்த-
டவரோக்ய எனப்படும் இம்முடறயின் மூலம், ஒருவன் பக்குவமடைகிறோன்.
அவ்வோறு பக்குவமடையும் பக்தன், க்ஷமற்குறிப்பிட்ை விவரங்களோல்
சஞ்சலமடைவதில்டல; ஏதனனில், ஆன்மீ க உலகிற்கோன தனது போடத பக்தித்
ததோண்டின் மூலம் உத்தரவோதம் தசய்யப்பட்டுள்ளடத அவன் அறிவோன்.

பதம் 8.28 - க்ஷவக்ஷத₃ஷு யஜ்க்ஷஞஷு தப:ஸ

वेदेषु यज्ञेषु तप:सु चैव

दानेषु यत्पुण्यफलं प्रकदष्टर्् ।
अत्येशत तत्सवमशर्दं शवकदत्वा
योगी परं स्थानर्ुपैशत चाद्यर्् ॥ २८ ॥
க்ஷவக்ஷத₃ஷு யஜ்க்ஷஞஷு தப:ஸு டசவ

தோ₃க்ஷனஷு யத்புண்யப₂லம் ப்ரதி₃ஷ்ைம் |

அத்க்ஷயதி தத்ஸர்வமித₃ம் விதி₃த்வோ

க்ஷயோகீ ₃ பரம் ஸ்தோ₂னமுடபதி சோத்₃யம் || 8-28 ||

க்ஷவக்ஷத₃ஷு — க்ஷவதங்கடளப் படிப்பதோல்; யஜ்க்ஷஞஷு — யோகங்கள் புரிவதோல்; தப꞉ஸு

— பற்பல தவங்கடள க்ஷமற்தகோள்வதோல்; ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோக; தோ₃க்ஷனஷு
— தோனம் தசய்வதோல்; யத் — எந்த; புண்ய-ப₂லம் — புண்ணிய பலன்; ப்ரதி₃ஷ்ைம் —
குறிப்பிைப்பட்டுள்ளக்ஷதோ; அத்க்ஷயதி — தோண்டிவிடுகிறது; தத் ஸர்வம் — அவற்டற
எல்லோம்; இத₃ம் — இது; விதி₃த்வோ — அறிவதோல்; க்ஷயோகீ ₃ — பக்தன்; பரம் — பரம;
ஸ்தோ₂னம் — இைத்டத; உடபதி — அடைகிறோன்; ச — க்ஷமலும்; ஆத்₃யம் — ஆதி.

தமோழிதபயர்ப்பு

பக்தித் ததோண்டின் போடதடய ஏற்பவன், க்ஷவதங்கடளப் படித்தல்,

யோகங்கடளச் தசய்தல், தவம் புரிதல், தோனம் தகோடுத்தல், கர்ம, ஞோனப்
போடதகடள க்ஷமற்தகோள்ளுதல் ஆகியவற்றோல் அடையப்படும்
பலன்கடள இழப்பதில்டல. பக்தித் ததோண்டை தசய்வதன்
மூலமோகக்ஷவ இடவயடனத்டதயும் தபற்று, இறுதியில் நித்தியமோன
உன்னத இைத்டத அவன் அடைகிறோன்.

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 391

 தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்டவயும் பக்தித் ததோண்டையும் முக்கியமோக விளக்கக்கூடிய , ஏழு

மற்றும் எட்ைோம் அத்தியோயங்களின் சுருக்கக்ஷம இப்பதம் ஒருவன் ஆன்மீ க
குருவின் தபோறுப்பில் வோழும்க்ஷபோது, அவரது வழிகோட்டுதலின் கீ ழ் க்ஷவதங்கடளக்
கற்று, பற்பல தவங்கடளயும் விரதங்கடளயும் க்ஷமற்தகோள்ள க்ஷவண்டும். ஒரு
பிரம்மசோரி, ஆன்மீ க குருவின் இல்லத்தில் க்ஷசவகடனப் க்ஷபோல வோழ்ந்து , வடு
ீ
வைோக
ீ யோசித்து, கிடைப்படவ அடனத்டதயும் ஆன்மீ க குருவிைம் சமர்ப்பிக்க
க்ஷவண்டும். குருவின் கட்ைடனப்படிக்ஷய அவன் உணவு உண்ண க்ஷவண்டும்,
ஏக்ஷதனும் ஒரு நோள் குரு அவடன உண்பதற்கு அடழக்கோவிடில், அவன் விரதம்
இருக்கிறோன். பிரம்மசர்யத்டத அனுஷ்டிப்பதற்கோன சில டவதிக நியமங்கள்
இடவ.

குடறந்தபட்சம் ஐந்து முதல் இருபது வயது வடர குருவிைம் க்ஷவதங்கடளக்

கற்றுக் தகோள்ளும் மோணவன், குணத்தில் பக்குவமோனவனோக ஆகிறோன்.
க்ஷவதங்கடளக் கற்பததன்பது சோய்வு நோற்கோலியில் அமர்ந்து கற்படன
தசய்பவர்களது தபோழுதுக்ஷபோக்கிற்கோக அல்ல, மோறோக, குணங்கடள
வடிவடமப்பதற்கோகக்ஷவ. இப்பயிற்சிக்குப் பின்னர், குடும்ப வோழ்வினுள்
நுடழவதற்கும் திருமணம் தசய்து தகோள்வதற்கும் ஒரு பிரம்மசோரி
அனுமதிக்கப்படுகிறோன். அவன் கிருஹஸ்தனோக இருக்கும்க்ஷபோது, ஞோனத்டத
விருத்தி தசய்ய பற்பல யோகங்கடளச் தசய்ய க்ஷவண்டும். அதுமட்டுமின்றி நோடு ,
கோலம் மற்றும் நபடரப் தபோறுத்து தோனமும் வழங்க க்ஷவண்டும். ஸத்வ
குணத்தில் தசய்யப்படும் தோனம், ரக்ஷஜோ குணத்தில் தசய்யப்படும் தோனம், தக்ஷமோ
குணத்தில் தசய்யப்படும் தோனம் ஆகியடவ பகவத் கீ டதயில்
விளக்கப்பட்டுள்ளன—அதன் அடிப்படையில் அவன் தோனமளிக்க க்ஷவண்டும்.
பின்னர், குடும்ப வோழ்விலிருந்து ஓய்வு தபற்று, வோனபிரஸ்தத்டத ஏற்று,
வனங்களில் வோழ்தல், மரப்பட்டைகடள உடையோக அணிதல், சவரம் தசய்யோது
இருத்தல் க்ஷபோன்ற பற்பல தவங்கடள க்ஷமற்தகோள்ள க்ஷவண்டும். பிரம்மசர்ய,
கிருஹஸ்த, வோனபிரஸ்த, இறுதியோக சந்தியோஸ ஆஸ்ரமம் ஆகியவற்றின்
விதிகடளப் பின்பற்றுவதன் மூலம், ஒருவன் வோழ்வின் பக்குவ நிடலக்கு ஏற்றம்
தபறுகிறோன். அவர்களில் சிலர் ஸ்வர்க க்ஷலோகங்களுக்கு ஏற்றமடைகின்றனர்;
அடதவிை முன்க்ஷனறியவர்கள், ஆன்மீ க வோனில் (பிரம்ம க்ஷஜோதியிக்ஷலோ, டவகுண்ை
உலகங்களிக்ஷலோ, கிருஷ்ண க்ஷலோகத்திக்ஷலோ) முக்தியடைகின்றனர். இதுக்ஷவ க்ஷவத
இலக்கியங்களில் வழிவகுக்கப்பட்டுள்ள போடதயோகும்.

இருப்பினும், கிருஷ்ண உணர்வின் மகத்துவம் என்னதவனில் , பக்தித் ததோண்டில்

ஈடுபடுவதன் மூலம், பற்பல ஆஸ்ரமங்களின் சைங்குகள் அடனத்டதயும் ஒக்ஷர
அடியில் கைந்து விைமுடியும்.

பகவத் கீ டதயின் இந்த அத்தியோயத்திலும் ஏழோம் அத்தியோயத்திலும் கிருஷ்ணர்

தகோடுத்துள்ள உபக்ஷதசங்கடள அவசியம் புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும் என்படத
இதம் விதித்வோ எனும் தசோற்கள் குறிப்பிடுகின்றன. இந்த அத்தியோயங்கடள
ஏட்டுக் கல்வியின் மூலக்ஷமோ மனக் கற்படனயின் மூலக்ஷமோ அறிந்து தகோள்ள
முயலோமல், தூய பக்தர்களின் சங்கத்தில் க்ஷகட்ைறிய க்ஷவண்டும். ஏழோம்
அத்தியோயம் முதல் பன்னிரண்ைோம் அத்தியோயம் வடர கீ டதயின் ஸோரமோகும்.

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 392

முதலில் உள்ள ஆறு அத்தியோயங்களும் இறுதியில் உள்ள ஆறு
அத்தியோயங்களும், நடுவில் உள்ள ஆறு அத்தியோயத்திற்கு மூடிகளோக உள்ளன;
நடுவிலுள்ள இந்த அத்தியோயங்கள் பகவோனோல் சிறப்போக போதுகோக்கப்பட்டுள்ளன.
பக்தர்களின் உறவோல் பகவத் கீ டதடய (குறிப்போக நடுவில் உள்ள ஆறு
அத்தியோயங்கடளப்) புரிந்து தகோள்ளும் நல்லதிர்ஷைத்டத ஒருவன் தபற்றோல்,
உைனடியோக அவனது வோழ்வு, தவங்கள், யோகங்கள், தோனங்கள், தத்துவங்கள் என
எல்லோவற்றிற்கும் அப்போற்பட்டு புகழத்தக்கதோக மோறிவிடும். ஏதனனில் , இந்த
தசயல்களின் எல்லோ பலன்கடளயும் ஒருவன் கிருஷ்ண உணர்வின் மூலம்
எளிடமயோக அடைந்துவிடுகிறோன்.

பகவத் கீ டதயின் மீ து சற்று நம்பிக்டக உடையவன், பகவத் கீ டதடய

பக்தனிைமிருந்து மட்டுக்ஷம க்ஷகட்க க்ஷவண்டும். ஏதனனில், நோன்கோம் அத்தியோயத்தின்
ஆரம்பத்தில் பகவத் கீ டதடய பக்தர்களோல் மட்டுக்ஷம புரிந்து தகோள்ள முடியும்,
க்ஷவறு எவரும் பகவத் கீ டதயின் குறிக்க்ஷகோடள பக்குவமோகப் புரிந்துதகோள்ள
முடியோது என்று ததளிவோக் கூற்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ, பகவத் கீ டதடய கிருஷ்ண
பக்தனிைமிருந்து க்ஷகட்க க்ஷவண்டும், மனக் கற்படனயோளரிைமிருந்து அல்ல. இது
நம்பிக்டகயின் சின்னமோகும். பக்தடனத் க்ஷதடுபவன், அதிர்ஷ்ைவசமோக பக்தனது
உறடவப் தபறும் க்ஷபோது பகவத் கீ டதடய உண்டமயோகப் படிக்கவும்
புரிந்துதகோள்ளவும் ததோைங்குகிறோன். பக்தர்களின் சங்கத்தில் முன்க்ஷனற்றம்
தபறும்க்ஷபோது, அவனது பக்தித் ததோண்டு நிடலதபறுகிறது. இந்தத் ததோண்டு
கிருஷ்ணர், கிருஷ்ணரது நோமம், ரூபம், குணம், லீ டல மற்றும் இதர
விஷயங்கடளப் பற்றிய சந்க்ஷதகங்கடளயும் நீக்கிவிடுகிறது. இந்த சந்க்ஷதகங்கள்
பக்குவமோக நீக்கப்பட்ை பிறகு ஒருவன் தனது படிப்பில் தீவிரமடைகிறோன்.
பின்னர், பகவத் கீ டதடயப் படிப்பது இன்பமயமோகி, எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ண
உணர்விலிருக்கும் நிடலடய அடைகிறோன். முன்க்ஷனறிய நிடலயில் , அவன்
கிருஷ்ணரின் மீ தோன பூரண அன்பிடனப் தபறுகிறோன். வோழ்வின் இந்த
மிகவுயர்ந்த பக்குவநிடல, ஆன்மீ க வோனிலுள்ள கிருஷ்ணரின் இருப்பிைமோன
க்ஷகோக்ஷலோக விருந்தோவனத்திற்கு பக்தடனக் தகோண்டு தசல்கிறது, அங்க்ஷக பக்தன்
நித்தியமோக என்றும் மகிழ்ச்சியுைன் வோழ்கிறோன்.

ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டதயின் 'பரத்டத அடைதல்' என்னும் எட்ைோம்

அத்தியோயத்திற்கோன பக்திக்ஷவதோந்த தபோருளுடரகள் இத்துைன்
நிடறவடைகின்றன.

8. பரத்டத அடைதல் 28 verses Page 393

 9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses

பதம் 9.1 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச இத₃ம

श्रीभगवानुवाच
इदं तु ते गुह्यतर्ं प्रवक्ष्याम्यनसूयवे ।
ज्ञानं शवज्ञानसशहतं यज्ज्ञात्वा र्ोक्ष्यसेऽिभात् ॥ १ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

இத₃ம் து க்ஷத கு₃ஹ்யதமம் ப்ரவக்ஷ்யோம்யனஸூயக்ஷவ |

ஜ்ஞோனம் விஜ்ஞோனஸஹிதம் யஜ்ஜ்ஞோத்வோ

க்ஷமோக்ஷ்யக்ஷஸ(அ)ஷ₂போ₄த் || 9-1 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; இத₃ம் —

இந்த; து — ஆனோல்; க்ஷத — உனக்கு; கு₃ஹ்ய-தமம் — மிக இரகசியமோன; ப்ரவக்ஷ்யோமி
— நோன் கூறுகின்க்ஷறன்; அனஸூயக்ஷவ — தபோறோடமயற்ற; ஜ்ஞோனம் — அறிவு;
விஜ்ஞோன — அனுபவ அறிவு; ஸஹிதம் — உைன்; யத் — எதடன; ஜ்ஞோத்வோ —
அறிவதோல்; க்ஷமோக்ஷ்யக்ஷஸ — நீ விடுதடலயடைவோய்; அஷு₂போ₄த் — துன்பமயமோன
இந்த ஜை வோழ்விலிருந்து.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: எனதன்பு அர்ஜுனோ,

நீ என்றுக்ஷம என்னிைம் தபோறோடம தகோள்ளோதவன் என்பதோல், எதடன
அறிவதோல் ஜைவுலகின் துன்பங்களிலிருந்து விடுதடல அடைவோக்ஷயோ,
அந்த மிக இரகசியமோன ஞோனத்டதயும் விஞ்ஞோனத்டதயும் உனக்கு
நோன் அளிக்கிக்ஷறன்.

தபோருளுடர

பரம புருஷடரப் பற்றிக் க்ஷகட்கக் க்ஷகட்க பக்தன் க்ஷமன்க்ஷமலும் அறிதவோளி

தபறுகிறோன். க்ஷகட்ைல் என்னும் இவ்வழிமுடற ஸ்ரீமத் போகவதத்தில்
பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ளது: 'பரம புருஷ பகவோடனப் பற்றிய தசய்திகள் மிகவும்
சக்தி வோய்ந்தடவ. அந்த சக்திகடள உணர்ந்தறிய பக்தர்களின் மத்தியில்
முழுமுதற் கைவுடளப் பற்றிய விஷயங்கடள விவோதிக்க க்ஷவண்டும். இஃது ஓர்
அனுபவ ஞோனம் என்பதோல், ஏட்டுக் கல்வியோளரது சங்கத்தினோக்ஷலோ, மனக்
கற்படனயோளர்களது சங்கத்தினோக்ஷலோ இதடன அடைய முடியோது. '

பக்தர்கள் பரம புருஷரின் ததோண்டில் இடையறோது ஈடுபட்டுள்ளனர். அவ்வோறு

கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபட்டுள்ள ஒரு குறிப்பிட்ை பக்தனின் மனநிடலடயயும்
க்ஷநர்டமடயயும் நன்றோக அறிந்த பகவோன், பக்தர்களின் சங்கத்தில் கிருஷ்ண
விஞ்ஞோனத்திடனப் புரிந்துதகோள்வதற்கோன அறிடவ அவனுக்கு வழங்குகிறோர்.
கிருஷ்ணடரப் பற்றிய உடரயோைல்கள் மிகவும் சக்தி வோய்ந்த்டவ.
அதிர்ஷ்ைமுடைய ஒருவன், பக்தர்களின் சகவோசத்டதப் தபற்று ஞோனத்டத

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 394

கிரகித்துக் தகோள்ள முயன்றோல், ஆன்மீ க அனுபவித்டத க்ஷநோக்கி அவன் நிச்சயமோக
முன்க்ஷனற்றமடைவோன். தனது திறன்மிக்க ததோண்டில் க்ஷமன்க்ஷமலும் உயர்வடைய
அர்ஜுனடன உற்சோகப்படுத்துவதற்கோக, இதுவடர தோன்
கூறியவற்டறதயல்லோம்விை, அதிக இரகசியமோன விஷயங்கடள இந்த ஒன்பதோம்
அத்தியோயத்தில் விவரிக்கின்றோர் பகவோன்.

பகவத் கீ டதயின் ததோைக்கமோன முதல் அத்தியோயம், இந்நூலின் மற்ற

பகுதிகளுக்கு ஏறக்குடறய ஒரு முன்னுடரடயப் க்ஷபோன்றது; இரண்ைோம்
அத்தியோயத்திலும் மூன்றோம் அத்தியோயத்திலும் விவரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க ஞோனம்
'இரகசியமோனது' எனப்படுகிறது. ஏழோம் அத்தியோயத்திலும் எட்ைோம்
அத்தியோயத்திலும் விவோதிக்கப்பட்ை பக்தித் ததோண்டைப் பற்றிய விஷயங்கள் ,
கிருஷ்ண உணர்வின் ஞோனத்டத நல்குவதோல், 'மிக இரகசியமோனது' எனப்படுகிறது.
ஆனோல் ஒன்பதோம் அதத்தியோயத்தில் விளக்கப்பட்டுள்ள விஷயங்கள், களங்கமற்ற
தூய பக்திடயப் பற்றியடவ. எனக்ஷவ இது 'மிக மிக இரகசியமோனது,
இரகசியங்களின் உத்தமம்' என்று அடழக்கப்டுகிறது. கிருஷ்ணடரப் பற்றிய உத்தம
இரகசிய ஞோனத்தில் நிடலதபற்றுள்ளவன் இயற்டகயோகக்ஷவ திவ்யமோனவன்;
எனக்ஷவ, அவன் ஜைவுலகில் இருந்தோலும் ஜைத் துயரங்கள் எதுவும் அவனுக்கு
இல்டல. பக்தி ரஸோம்ருத சிந்துவில், முழுமுதற் கைவுளுக்கு அன்புத் ததோண்டு
புரிவதற்கோன க்ஷநர்டமயோன விருப்பமுடையவன் தபௌதிக வோழ்வின் கட்டுண்ை
நிடலயில் இருந்தோலும் முக்தியடைந்தவனோகக்ஷவ கருதப்பை க்ஷவண்டும் என்று
கூறப்பட்டுள்ளது. அதுக்ஷபோலக்ஷவ, பகவத் கீ டதயின் பத்தோம் அத்தியோயத்திலும்,
பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டுள்ள அடனவருக்ஷம முக்தி அடைந்தவர்கள் என்று
கூறப்பட்டுள்ளடதக் கோணலோம்.

இந்த முதல் பதம் விக்ஷசஷ முக்கியத்துவம் தகோண்ைது. இதம் க்ஞோனம் (இந்த

ஞோனம்) என்னும் வோர்த்டதகள், க்ஷகட்ைல், கூறுதல், நிடனவு தகோள்ளுதல்,
போதக்ஷசடவ தசய்தல், வழிபடுதல், வந்தடன தசய்தல், க்ஷசவகனோகத் ததோண்டு
தசய்தல், நட்புறவு தகோள்ளுதல், எல்லோவற்டறயும் அர்ப்பணித்தல் எனும் ஒன்பது
வித தசயல்கள் அைங்கிய தூய பக்தித் ததோண்டிடனக் குறிக்கின்றது. பக்தித்
ததோண்டின் இந்த ஒன்பது முடறகடளப் பயிற்சி தசய்பவன், கிருஷ்ண உணர்வில்
(ஆன்மீ க உணர்வில்) ஏற்றமடைகிறோன். இதன் மூலம் அவனது இதயம் தபௌதிகக்
களங்கங்களிலிருந்து தூய்டமயடைந்து, அவனோல் கிருஷ்ணடரப் பற்றிய
விஞ்ஞோனத்டதப் புரிந்து தகோள்ள முடியும். ஜீவோத்மோ ஜைமல்ல என்படத மட்டும்
புரிந்துதகோள்வது க்ஷபோதோது. இதடன ஆன்மீ கத் தன்னுணர்வின் ஆரம்பமோக
ஏற்றுக்தகோள்ளலோம், ஆனோல், உைலின் தசயல்களுக்கும், தோன் இந்த உைலல்ல
என்படத உணர்ந்தவனின் ஆன்மீ கச் தசயல்களுக்கும் உள்ள க்ஷவறுபோட்டை
கண்ைறிதல் அவசியம்.

பரம புருஷ பகவோனின் ஐஸ்வர்யங்கள், அவரது பல்க்ஷவறு சக்திகள், உயர்ந்த,

தோழ்ந்த இயற்டககள், மற்றும் இந்த ஜைத் க்ஷதோற்றத்திடனப் பற்றி நோம் ஏழோம்
அத்தியோயத்தில் ஏற்கனக்ஷவ விவோதித்க்ஷதோம். இனி ஒன்பதோம் அத்தியோயத்தில்
பகவோனின் தபருடமகள் விளக்கப்படும்.

இப்பதத்தில் உள்ள அனஸூயக்ஷவ எனும் சமஸ்கிருதச் தசோல்லும் மிக

முக்கியமோனதோகும். கீ டதயின் உடரயோசிரியர்கள், மிகச்சிறந்த கல்விமோன்களோக
உள்ளக்ஷபோதிலும், தபோதுவோக புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கிருஷ்ணரின்

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 395

மீ து தபோறோடமயுடையவர்களோக உள்ளனர். மிகவும் க்ஷதர்ந்த க்ஷபரோசிரியர்களும்
பகவத் கீ டதக்கு தவறோன கருத்துடரகடள எழுதுகின்றனர். அவர்கள்
கிருஷ்ணரின் மீ து தபோறோடம தகோண்டிருப்பதோல், அவர்களது கருத்துடரகள்
பயனற்றடவ. பகவோனின் பக்தர்களோல் வழங்கப்படும் கருத்துடரகள் அங்கீ கோரம்
தபற்றடவ. தபோறோடமயுடையவன் எவனும் பகவத் கீ டதடய விளக்கக்ஷவோ,
கிருஷ்ணடரப் பற்றிய ததளிவோன அறிடவ வழங்கக்ஷவோ இயலோது. கிருஷ்ணடர
அறியோமக்ஷலக்ஷய அவரது நைத்டதடய விமர்சனம் தசய்பவன் முட்ைோள். எனக்ஷவ ,
அத்தகு கருத்துடரகடள மிகுந்த கவனத்துைன் தவிர்த்து விை க்ஷவண்டும்.
கிருஷ்ணர், புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் தூய்டமயோன திவ்ய புருஷர்
என்படதப் புரிந்து தகோள்ளபவருக்கு இவ்வத்தியோயங்கள் மிகுந்த நன்டம
பயக்கும்.

பதம் 9.2 - ரோஜவித்₃யோ ரோஜகு₃ஹ்ய

राजशवद्या राजगुह्यं पशवत्रशर्दर्ुत्तर्र्् ।

प्रत्यक्षावगर्ं धम्यं सुसुखं कतुमर्व्ययर्् ॥ २ ॥
ரோஜவித்₃யோ ரோஜகு₃ஹ்யம் பவித்ரமித₃முத்தமம் |

ப்ரத்யேோவக₃மம் த₄ர்ம்யம் ஸுஸுக₂ம் கர்துமவ்யயம் || 9-2 ||

ரோஜ-வித்₃யோ — கல்வியின் அரசன்; ரோஜ-கு₃ஹ்யம் — இரகசியமோன ஞோனத்தின்

அசரன்; பவித்ரம் — மிகத் தூய்டமயோனது; இத₃ம் — இந்த; உத்தமம் — உத்தமமோனது;
ப்ரத்யே — க்ஷநரடி அனுபவத்தோல்; அவக₃மம் — புரிந்து தகோள்ளக்கூடியது; த₄ர்ம்யம்
— அறக் தகோள்டக; ஸு-ஸுக₂ம் — மிகுந்த இன்பத்துைன்; கர்தும் — தசயலோற்றுவது;
அவ்யயம் — என்றும் அழிவற்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

இந்த அறிவு, கல்வியின் அரசனும், எல்லோ இரகசியங்களிலும் மிக

இரகசியமோனதும், மிகத் தூய்டமயோனதுமோகும். தன்னுணர்வின்
அனுபவத்டத க்ஷநரடியோக அளிப்பதோல் இதுக்ஷவ தர்மத்தின் பக்குவ
நிடலயோகும். இஃது அழிவற்றதும், க்ஷபரின்பத்துைன்
தசயலோற்றப்படுவதும் ஆகும்.

தபோருளுடர

பகவத் கீ டதயின் இந்த அத்தியோயம், இதற்கு முன்னர் விளக்கப்பட்ை

தகோள்டககளுக்கும் தத்துவங்களுக்கும் சோரமோக திகழ்வதோல், இஃது 'அறிவின்
அரசன்' என்று அடழக்கப்படுகின்றது. இந்தியோவில் ஏழு முக்கியமோன
தத்தவஞோனிகள் உள்ளனர்: தகௌதமர், கணோதர், கபிலர், யக்ஞவல்கியர், சோண்டில்யர்,
டவஷ்வோனரர், இறுதியோக க்ஷவதோந்த சூத்திரத்டத இயற்றிய வியோசக்ஷதவர். எனக்ஷவ ,
தத்துவத்தின் (திவ்ய ஞோனத்தின்) துடறயில் அறிவிற்குப் பஞ்சக்ஷம இல்டல.
க்ஷவதங்கடளயும் பல்க்ஷவறு தத்துவங்கடளயும் கற்பதோல் தபறப்படும் ஞோனத்தின்
சோரமோக விளங்கும் இந்த ஒன்பதோம் அத்தியோயத்திடன 'அறிவின் அரசன்' என்று

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 396

பகவோன் இங்க்ஷக குறிப்பிடுகிறோர். இதுக்ஷவ இரகசியங்களில் உத்தமமோனது.
ஏதனனில், இரகசியமோன அறிவு (திவ்யமோன அறிவு) என்பது உைலுக்கும்
ஆத்மோவிற்கும் உள்ள க்ஷவறுபோட்டை புரிந்துதகோள்வடத உள்ளைக்கியது. அத்தகு
இரகசிய அறிவு பக்தித் ததோண்டிடன எட்டும்க்ஷபோது, அஃது 'அறிவின் அரசனோக'
கருதப்படுகிறது.

தபோதுவோக, இந்த இரகசிய அறிவு மக்களுக்கு கற்பிக்கப்படுவதில்டல. அவர்கள்

தவளிப்புற அறிடவ மட்டுக்ஷம தபறுகின்றனர். கல்வி என்படதப் தபோறுத்தவடர,
தபோதுவோக, அரசியல், சமூகவியல், தபௌதிகம், இரசோயனம், கணிதம், வோனவியல்,
தபோறியியல் க்ஷபோன்ற பற்பல துடறகளில் மக்கள் ஆழ்ந்துள்ளனர். உலதகங்கிலும்
பற்பல கல்வித்துடறகளும் மிகப்தபரிய பல்கடலக்கழகங்களும் உள்ளன. ஆனோல்,
துரதிர்ஷ்ைவசமோக ஆத்ம விஞ்ஞோனத்டதக் கற்றுக் தகோடுப்பதற்கு, கல்வி
நிறுவனக்ஷமோ பல்கடலக் கழகக்ஷமோ இல்டல. இருப்பினும் , ஆத்மோக்ஷவ உைலின் மிக
முக்கியப் பகுதி; ஆத்மோ இல்லோவிடில் உைலுக்கு எவ்வித மதிப்பு இல்டல.
ஆனோல், முக்கியத்துவம் வோய்ந்த ஆத்மோவிடன கவனிக்கோமல், மக்கள் தங்களது
உைல் சோர்ந்த வோழ்க்டகத் க்ஷதடவகடள தபரிதும் வலியுறுத்துகின்றனர்.

பகவத் கீ டத, இரண்ைோம் அத்தியோயத்திலிருந்க்ஷத ஆத்மோவின் முக்கியத்துவத்டத

வலியுறுத்துகின்றது. அதன் ஆரம்பத்திக்ஷலக்ஷய , உைல் அழியக்கூடியததன்றும்
ஆத்மோ அழிவற்றததன்றும் பகவோன் கூறுகின்றோர் (அந்தவந்த இக்ஷம க்ஷதஹோ
நித்யஸ்க்ஷயோக்தோ: ஷ ரீரின:). ஆத்மோ உைலிலிருந்து க்ஷவறுப்பட்ைது ; அது
மோற்றமடையோத, அழிக்கவியலோத, நித்தியமோன இயற்டகடய உடையது என்படத
அறிந்துதகோள்வது ஞோனத்தின் இரகசியமோன பகுதியோகும். இருப்பினும்
ஆத்மோவின் தசயல்கடளப் பற்றிய எந்ததவோரு விவரமும் இதில் இல்டல. சில
சமயங்களில், 'ஆத்மோ உைலிலிருந்து க்ஷவறுபட்ைது; உைல் அழியும் க்ஷபோது, அல்லது
உைலிருந்து முக்தியடையும்க்ஷபோது, ஆத்மோ தசயல்கள் ஏதுமின்றி
அருவமோகிவிடுகிறது' என்று மக்கள் கருதகின்றனர். ஆனோல் அஃது உண்டமயல்ல.
உைலினுள் எப்க்ஷபோதும் தசயல்பட்டுக் தகோண்டுள்ள ஆத்மோ முக்திதபற்றபின்
எவ்வோறு தசயலின்றி இருக்க முடியும்? ஆத்மோ எப்க்ஷபோதும்,
தசயல்பைக்கூடியதோகும். அது நித்தியமோனது என்பதோல் அதன் தசயல்படும்
தன்டமயும் நித்தியமோனதோகக்ஷவ இருக்கும். ஆன்மீ க உலகில் ஆத்மோவினோல்
தசய்யப்படும் தசயல்கள், ஆன்மீ க ஞோனத்தின் மிக இரகசியமோன பகுதியோகும்.
எனக்ஷவ, ஆத்மோவின் அத்தகு தசயல்கள், எல்லோ ஞோனத்திலும் மிக
இரகசியமோனதோக, அறிவின் அரசனோக இங்கு குறிப்பிைப்படுகின்றது.

க்ஷவத இலக்கியங்களில் விளக்கப்பட்டுள்ளபடி, இந்த ஞோனக்ஷம எல்லோ தசயல்களின்

மிகத்தூய்டமயோன உருவமோகும். மனிதனின் போவச் தசயல்கள் , போவங்களுக்கு
க்ஷமல் போவங்கள் தசய்தவதன் விடளவுகக்ஷள என்று பத்ம புரோணத்தில் ஆய்வு
தசய்யப்பட்டுள்ளது. பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களில் ஈடுபட்டுள்ளவர்கள், போவ
விடளவுகளின் பல்க்ஷவறு நிடலகளோலும் ரூபங்களோலும் பந்தப்பட்டுள்ளனர்.
உதோரணமோக ஒரு குறிப்பிட்ை மரத்தின் விடதடய விடதத்தோல், அந்த மரம்
உைக்ஷன வளர்வதில்டல; அதற்குச் சிறிது கோலம் ஆகின்றது. முதலில் அது
துளிர்விடும், சிறிய தசடியோகும், பிறகு மரமோக வளந்ந்து, பூக்கடளயும்
பழங்கடளயும் தகோடுக்கும். அப்க்ஷபோது, அந்த மரத்தின் விடதடய விடதத்தவர்கள்,
அதன் பூக்கடளயும் பழத்டதயும் அனுபவிக்கின்றனர். அதுக்ஷபோல , மனிதன் போவச்

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 397

தசயடலச் தசய்யும்க்ஷபோது, அது விடதடயப் க்ஷபோன்று வளர்வதற்கு க்ஷநரமோகின்றது.
அதில் பற்பல நிடலகள் உள்ளன. மனிதன் தனது போவச் தசயல்கடள ஏற்கனக்ஷவ
நிறுத்தி யிருக்கலோம். ஆனோல் முந்டதய போவச் தசயலின் பழங்கள் (விடளவுகள்)
இன்னும் அனுபவிக்கப்பட்ை க்ஷவண்டியடவ. சில போவங்கள் இன்னும் விடத
வடிவிக்ஷலக்ஷய உள்ளன, மற்றடவ வளர்ந்து பழங்கடளக் தகோடுக்கின்றன,
அப்பழங்கடள நோம் துன்பமோகவும் வலியோகவும் அனுபவிக்கிக்ஷறோம்.

ஏழோம் அத்தியோயத்தின் இருத்ததட்ைோவது பதத்தில் விளக்கப்பட்டுள்ளபடி , எல்லோ

போவச் தசயல்களின் விடளவுகடளயும் முழுடமயோக ஒழித்து , புண்ணிய
தசயல்களில் முழுடமயோக ஈடுபட்டு, இந்த ஜைவுலலகின் இருடமகளிலிருந்து
விடுபட்ைவன், புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் பக்தித்
ததோண்டில் ஈடுபடுகிறோன். க்ஷவறு விதமோக் கூறினோல், பரம புருஷோனின் பக்தித்
ததோண்டில் உண்டமயோக ஈடுபட்டுள்ளவர்கள், ஏற்கனக்ஷவ எல்லோ
விடளவிகளிலிருந்தும் விடுதடல தபற்றவர்கள். இக்கருத்து பத்ம புரோணத்தில்
உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது:
அப்ரோரப் த-பலம் போபம்
கூைம் பீஜம் பக்ஷலோன் முகம்
க்ரக்ஷமடணவ ப்ரலீ க்ஷயத
விஷ்ணு-பக்தி ரோத்மனோம்

பரம புருஷ பகவோனின் பக்தி; ததோண்டில் ஈடுபட்ைவர்களுக்கு , பழுத்தடவ,

கோத்திருப்படவ, விடதயோக உள்ளடவ என எல்லோ போவ விடளவுகளும்
படிப்படியோக அழிந்துவிடுகின்றன. எனக்ஷவ, பக்தித் ததோண்டின் தூய்டமப்படுத்தும்
சக்தி மிகவும் வலிடம வோய்ந்தது, இது பவித்ரம்-உத்தமம் மிகவும் தூய்டமயோனது
என்று அடழக்கப்படுகின்றது. உத்தம என்றோல் மிக உயர்ந்தது என்று தபோருள்.
தமஸ் என்றோல் இருள் அல்லது ஜைவுலகத்டதக் குறிக்கும், உத்தம என்றோல் ஜைச்
தசயல்கடளவிை உயர்ந்தது என்று தபோருள். பக்தர்கள் சோதரோண நபர்கடளப்
க்ஷபோன்று தசல்படுவதோக சிலசமயங்களில் க்ஷதோன்றினோலும், பக்தியின் தசயல்கடள
உலகோயுத தசயல்களுக்கு சமமோக ஒருக்ஷபோகும் கருதக்கூைோது. பக்தித் ததோண்டில்
அனுபவம் உள்ளவன், அச்தசயல்கள் தபௌதிகமமோனடவ அல்ல என்படத
அறிவோன். அடவயோவும் ஜை இயற்டகயின் குணங்களினோல் களங்கடையோத ,
ஆன்மீ கமயமோன தசயல்களோகும்.

பலன்கடள க்ஷநரடியோக உணருமளவிற்கு, பக்தித் ததோண்டின் தசயல்கள் மிகவும்

பக்குவமோனடவ என்று கூறப்பட்டுள்ளது. இதன் க்ஷநரடிப் பலடன உண்டமயோகக்ஷவ
உணர முடியும், இதில் நமக்கு அனுபவமும் உள்ளது. கிருஷ்ணரின்
திருநோமங்கடள (ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, கிருஷ்ண கிருஷ்ண, ஹக்ஷர
ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர ஹக்ஷர என்று) உச்சரிப்பவர்
அபரோதமின்றி உச்சரிக்கும்க்ஷபோது திவ்ய ஆனந்தத்டத உணர்கிறோர், க்ஷமலும் தவகு
விடரவில் எல்லோவித ஜை மோசுக்களிலிருந்தும் தூய்டமயடைகிறோர். இது
நடைமுடறயில் நோம் கண்ை உண்டம. க்ஷமலும் , க்ஷகட்பக்ஷதோடு மட்டுமின்றி பக்தித்
ததோண்டின் தசய்திடயப் பரப்ப ஒருவன் முயற்சி தசய்தோல், அல்லது கிருஷ்ண
உணர்வின் தபோதுநலச் தசயல்களுக்கு உதவுவதில் தன்டன ஈடுபடுத்தினோல்,
அவன் படிப்படியோக ஆன்மீ க முன்க்ஷனற்றத்டத உணர முடியும். ஆன்மீ க வோழ்வின்
இந்த முன்க்ஷனற்றம் எந்தவிதமோன முந்டதய தகுதிடயக்ஷயோ கல்விடயக்ஷயோ

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 398

தபோறுத்ததல்ல; இந்த வழிமுடறயில் எளிடமயோக ஈடுபடுவதன் மூலம் ஒருவன்
தூய்டமயடைகிறோன், அந்த அளவிற்கு இந்த வழிமுடற மிகவும்
தூய்டமயோனதோகும்.

இக்ஷத கருத்து க்ஷவதோந்த சூத்திரத்தில் (3.2.26) பின்வரும் தசோற்களோல்

விளக்கப்பட்டுள்ளது: ப்ரகோஷ ஷ் ச கர்மண்-யப் யோஸோத். 'பக்தித் ததோண்டின்
தசயல்களில் ஈடுபடுபவன் சந்க்ஷதகமின்றி சோன்க்ஷறோனோகுகிறோன்-பக்தித் ததோண்டு
அத்தகு சக்தி வோய்ந்தது.' நோரதரின் முந்டதய பிறவியிலிருந்து இதற்கோன
நடைமுடற உதோரணத்டத நோம் கோண முடியும், அப்பிறவியில் அவர் ஒரு
க்ஷவடலக்கோரியின் மகனோக இருந்தோர்; கல்வி கற்றவரும் இல்டல, தபரும்
குடும்பத்தில் பிறந்தவரும் இல்டல. ஆனோல் சிறந்த பக்தர்களின் க்ஷசடவயில்
அவரது அன்டன ஈடுபட்டிருக்டகயில், நோரதரும் அதில் ஈடுபடுவோர். சில
சமயங்களில் அன்டன இல்லோத க்ஷநரங்களில் அவக்ஷர இந்த சிறந்த பக்தர்களுக்கு
க்ஷசடவ தசய்வோர். இடத நோரதக்ஷர கூறுகின்றோர்,
உச்சி ஷ்ை-க்ஷலபோன் அனுக்ஷமோதி க்ஷதோ த் விடஜ:
ஸக்ருத் ஸ்ம புஞ்க்ஷஜ தத்- அபோஸ்த-கில்பி ஷ:
ஏவம் ப்ரவ்ருத்தஸ்ய விஷு த்த-க்ஷசதஸஸ்
தத்-தர்ம ஏவோத்ம-ருசி ப்ரஜோயக்ஷத

ஸ்ரீமத் போகவதத்திலுள்ள (1.5.25) இப்பதத்தில் நோரதர் தனது முந்டதய பிறவிடயப்

பற்றி தன்னுடைய சீைரோன வியோசக்ஷதவரிைம் விளக்குகிறோர். அந்த தூய பக்தர்கள்
நோன்கு மோதம் தங்கியிருந்தக்ஷபோது, சிறுவனோன நோரதர், அவர்களுக்கு க்ஷசடவ
தசய்து அவர்களுைன் தநருங்கிய உறடவ வளர்த்தோர். சில க்ஷநரங்களில் அந்த
சோதுக்கள் உணவின் மீ திடய தட்டிக்ஷலக்ஷய விட்டுச் தசல்வர் , அந்த தட்டுகடள
கழுவும் சிறுவன், உணவின் மீ திடய சுடவக்க விரும்பினோன். அதற்கோக அவன்
அச்சிறந்த பக்தர்களின் அனுமதிடய க்ஷகட்க, அவர்களும் உணவின் மீ திடய
நோரதரிைம் தகோடுத்தனர், இதன் விடளவோக எல்லோப் போவ விடளவுகளிலிருந்தும்
விடுபட்ைோன். அவ்வோறு ததோைர்ந்து உண்டு வந்தக்ஷபோது, சிறுவனும் அந்த
சோதுக்கடளப் க்ஷபோன்ற தூய்டமயோன இதயத்டதப் படிப்படியோகப் தபற்றோன்.
ஸ்ரவணம் மற்றும் கீ ர்த்தனத்தின் மூலம் இடையறோத பக்தித் ததோண்டின்
சுடவடய அந்த தபரும் பக்தர்கள் அனுபவித்துக் தகோண்டிருந்தனர் , நோரதரும் அக்ஷத
சுடவடய படிப்படியோக வளர்த்துக் தகோண்ைோர். நோரதர் க்ஷமலும் கூறுகிறோர் ,
தத்ரோன்வஹம் க்ருஷ்ண-கதோ ப்ரகோ ய தோம்
அனுக் ரக்ஷஹணோஷ் ருணவம் மக்ஷனோஹரோ:
தோ: ஷ்ரத்தயோ க்ஷம (அ) னுபதம் விஷ் ருண்வத:
ப்ரியஷ் ரவஸ்-யங்க மமோபவத் ருசி:

சோதுக்களுைன் உறவு தகோண்ைதோல், பகவோனின் புகடழக் க்ஷகட்பதற்கும்

போடுவதற்கும் நோரதர் ருசிடய தபற்றோர், க்ஷமலும் பக்தித் ததோண்டிற்கோன
க்ஷபரோவடலயும் வளர்த்துக் தகோண்ைோர். எனக்ஷவ க்ஷவதோந்த சூத்திரத்தில்
விளக்கப்பட்ைபடி, ப்ரகோஷஷ் ச கர்மண்-யப்யோஸோத்—ஒருவன் பக்தித் ததோண்டின்
தசயல்களில் ஈடுபட்டிருந்தோல், அவனுக்கு அடனத்தும் தோமோகக்ஷவ ததளிவோகி,
அவற்டறப் புரிந்துதகோள்கிறோன். இதுக்ஷவ, ப்ரத்யே, க்ஷநரடியோன அனுபவம் என்று
அடழக்கப்படுகிறது.

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 399

தர்ம்யம் என்றோல் 'தர்மத்தின் போடத' என்று தபோருள். நோரதர் உண்டமயில் ஒரு
க்ஷவடலக்கோரியின் மகனோக இருந்தோர். பள்ளி தசல்லும் வோய்ப்பு அவருக்கு
இல்டல. அவர் தவறுமக்ஷன தனது தோய்க்கு உதவி தசய்து வந்தோர்,
அதிர்ஷ்ைவசமோக அரவது தோய் சில பக்தர்களுக்கு க்ஷசடவ தசய்ய க்ஷநர்ந்தது. அந்த
வோய்ப்டபப் தபற்ற மகன் நோரதரும் பக்தர்களின் உறவோல், தர்மத்தின் மிகவுயர்ந்த
குறிக்க்ஷகோடள அடைந்தோர். ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் குறிப்பிட்டுள்ளபடி, பக்தித்
ததோண்க்ஷை தர்மத்தின் மிகவுயர்ந்த குறிக்க்ஷகோளோகும் (ஸ டவ பும்ஸோம் பக்ஷரோ
தர்க்ஷமோ யக்ஷதோ பக்திர் அக்ஷதோக்ேக்ஷஜ). பக்தித் ததோண்டிடன அடைவக்ஷத தர்மத்தின்
மிகவுயர்ந்த பக்குவநிடல என்படத சோதோரண தர்மத்டத பின்பற்றுக்ஷவோர்
தபோதுவோக அறிவதில்டல. எட்ைோம் அதத்தியோயத்தின் கடைசி பதத்தில் நோம்
விவோதித்தபடி (க்ஷவக்ஷதஷு யக்க்ஷஞஷு தப:ஷு டசவ), தன்னுணர்விற்கு க்ஷவத
ஞோனம் அவசியமோகும். ஆனோல் இங்க்ஷக, குருகுலத்திற்கு ஒருக்ஷபோதும்
தசல்லோதக்ஷபோதிலும், க்ஷவதக்தகோள்டககளில் க்ஷதர்ச்சி தபறோதக்ஷபோதிலும், நோரதர்
க்ஷவதக் கல்வியின் மிகவுயர்ந்த பலன்கடள அடைந்தோர். தர்மத்தின்
தகோள்டககடள முடறயோகச் தசயலோற்றோதக்ஷபோதிலும், மிகவுயர்ந்த
பக்குவநிடலக்கு ஒருவடன உயர்த்துமளவிற்கு, இந்த வழிமுடற மிகவும் சக்தி
வோய்ந்ததோகும். இஃது எவ்வோறு சோத்தியமோகும்? இதுவும் க்ஷவத இலக்கியங்களில்
உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது: ஆசோர்யவோன் புருக்ஷஷோ க்ஷவத. கல்வியறிவு
இல்லோதவனோக இருந்தோலும், க்ஷவதங்கடள ஒருக்ஷபோதும் படிக்கோதவனோக
இருந்தோலும், தபரும் ஆச்சோரியர்களுைன் ததோைர்பு தகோள்பவன், தன்டன
உணர்வதற்குத் க்ஷதடவயோன எல்லோ ஞோனத்டதயும் அடைந்துவிடுகிறோன்.

பக்தித் ததோண்டின் வழிமுடற மிகவும் மகிழ்ச்சிகரமோனதோகும் (ஸுஸுகம்). ஏன்?

பக்தித் ததோண்டு, ஷ்ரவணம் கீ ர்தனம் விஷ்க்ஷணோ: என்படத உள்ளைக்கியதோல்,
பகவோனின் தபருடமகடளப் பற்றிய கீ ர்த்தனங்கடளயும், திவ்ய ஞோனத்டதப் பற்றி
அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆச்சோரியர்களோல் வழங்கப்படும் தத்துவ
தசோற்தபோழிவுகடளயும் ஒருவன் எளிடமயோகக் க்ஷகட்கலோம். அமர்ந்த
நிடலயிக்ஷலக்ஷய அவன் கற்றுக் தகோள்ளலோம்; பின்னர் பகவோனுக்குப் படைக்கப்பட்ை
அருடமயோன அறுசுடவ உணவுகடள உண்ணலோம். பக்தித்ததோண்டு ஒவ்தவோரு
நிடலயிலும் இன்பமயமோனது. மிகவும் வறுடமயோன நிடலயிலும் பக்தித்
ததோண்டிடன தசயலோற்ற முடியும். பகவோன் கூறுகிறோர், பத்ரம் புஷ்பம் பலம்
க்ஷதோயம்—பக்தன் எடதப் படைத்தோலும், அதடன ஏற்றுக்தகோள்ள அவர் தயோரோக
உள்ளோர், எந்தப் தபோருள் என்பது தபோருட்ைல்ல. உலகின் எல்லோ பகுதிகளிலும்
கிடைக்கக்கூடிய இடல, பூ, சிறு பழம், அல்லது நீர் க்ஷபோன்றவற்டற சமுதோயத்தின்
எந்த நிடலயிலுள்ள நபரும் அர்ப்பணிக்க முடியும், அதடன அன்புைன்
சமர்ப்பிக்கம்க்ஷபோது பகவோன் அதடன ஏற்றுக்தகோள்கிறோர். சரித்திரத்தில் இதற்குப்
பல சோன்றுகள் உள்ளன. பகவோனின் தோமடரத் திருவடிகளில் சமர்ப்பிக்கப்பட்ை
துளசி இடலகடளச் சுடவத்ததோல் ஸனத் குமோரடரப் க்ஷபோன்ற மோமுனிவர்கள்
மிகச் சிறந்த பக்தர்களோனர். எனக்ஷவ, பக்தியின் வழிமுடற மிகவும் சிறந்ததோகும்,
இதடன மகிழ்ச்சியுைன் தசயலோற்ற முடியும். தபோருள்கள் படைக்கப்படும் க்ஷபோது,
கைவுள் அதிலுள்ள அன்டப மட்டுக்ஷம ஏற்றுக்தகோள்கிறோர்.

பக்தித் ததோண்டு நித்தியமோனது என்று இங்க்ஷக கூறப்பட்டுள்ளது. இது மோயோவோத

தத்துவஞோனிகள் கூறுவது க்ஷபோன்றதல்ல. அவர்களும் சில சமயங்களில்

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 400

தபயரளவிலோன பக்தித் ததோண்டிடன ஏற்கின்றனர்; இருப்பினும், 'முக்தி
தபறும்வடர பக்தித் ததோண்டிடனத் ததோைரலோம் , ஆனோல் இறுதியில்
முக்தியடைந்தவுைன் நோமும் கைவுளுைன் ஒன்றோகி விடுக்ஷவோம் ' எனும் கருத்டதக்
தகோண்டுள்ளனர். இத்தடகய தற்கோலிகமோன சந்தர்பவோத பக்தித் ததோண்டிடன
தூய பக்தித் ததோண்ைோக ஏற்றுக் தகோள்ள முடியோது. உண்டமயோன பக்தித்
ததோண்டு முக்திக்குப் பின்னும் ததோைர்கிறது. பக்தன், கைவுளின்
இரோஜ்ஜியத்திலுள்ள ஆன்மீ க கிரகத்திற்குச் தசல்லும்க்ஷபோது, அங்கும் பரம
புருஷரின் ததோண்டில் ஈடுபடுகிறோன். அவன் பரம புருஷருைன் ஒன்றோகி விை
முயற்சி தசய்வதில்டல.

பகவத் கீ டதயில் கோண இருப்படதப் க்ஷபோல, உண்டமயோன பக்தித் ததோண்டு

முக்திக்குப் பிறகுதோன் ததோைங்குகின்றது. ஒருவன் முக்தி அடைந்த பிறகு,
பிரம்மனில் நிடலதபற்றிருக்கும்க்ஷபோது (ப்ரஹ்ம–பூத), அவனது பக்தித் ததோண்டு
ஆரம்பமோகிறது (ஸம: ஸர்க்ஷவஷு பூக்ஷதஷு மத்-பக்திம் லபக்ஷத பரோம்). கர்ம
க்ஷயோகம், ஞோன க்ஷயோகம், அஷ்ைோங்க க்ஷயோகம் க்ஷபோன்ற எந்த க்ஷயோகப்
பயிற்சியினோலும், யோரும் பரம புருஷ பகவோடன அறிந்துதகோள்ள முடியோது. அந்த
க்ஷயோக முடறகளின் மூலம் பக்தி க்ஷயோகத்டத க்ஷநோக்கிச் சற்று முன்க்ஷனறலோம்,
ஆனோல் பக்தித் ததோண்டின் நிடலக்கு வரோமல், புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுடள எவரும் புரிந்துதகோள்ள முடியோது. பக்தித் ததோண்டின் வழிமுடறடயப்
பின்பற்றி, குறிப்போக ஸ்ரீமத போகவதம், பகவத் கீ டத க்ஷபோன்றவற்டற
தன்டனயுணர்ந்த ஆத்மோக்களிைமிருந்து க்ஷகட்டு தூய்டமயடையும் க்ஷபோது ,
அவனோல் கிருஷ்ணரின் (கைவுளின்) விஞ்ஞோனத்டத புரிந்து தகோள்ள முடியும்
என்று ஸ்ரீமத் போகவதத்திலும் உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது. ஏவம் ப்ரஸன்ன-
மனக்ஷஸோ பகவத்-பக்தி க்ஷயோகத:. ஒருவனது இதயம் எப்க்ஷபோது எல்லோ
அபத்தங்களிலிருந்தும் தூய்டமயடைகிறக்ஷதோ, அப்க்ஷபோது கைவுள் என்றோல் என்ன
என்படத அவன் புரிந்துதகோள்ள முடியும். இவ்வோறோக, கிருஷ்ண உணர்வு
எனப்படும் பக்தித் ததோண்டு, எல்லோவித கல்விக்கும் எல்லோவித இரகசியமோன
அறிவிற்கும் அரசனோக விளங்குகின்றது. இதுக்ஷவ தர்மத்தின் மிகத் தூய்டமயோன
ரூபம், கஷ்ைமின்றி மகிழ்ச்சியுைன் நிடறக்ஷவற்றப்பைக்கூடியது. எனக்ஷவ ,
அடனவரும் இதடன ஏற்றுக்தகோள்ள க்ஷவண்டும்.

பதம் 9.3 - அஷ்₂ரத்₃த₃தோ₄னோ: புர

अश्रद्दधाना: पुरुषा धर्मस्यास्य परततप ।

अप्राप्य र्ां शनवतमतते र्ृत्युसंसारवत्र्मशन ॥ ३ ॥
அஷ்₂ரத்₃த₃தோ₄னோ: புருஷோ த₄ர்மஸ்யோஸ்ய பரந்தப |

அப்ரோப்ய மோம் நிவர்தந்க்ஷத ம்ருத்யுஸம்ஸோரவர்த்மனி || 9-3 ||

அஷ்₂ரத்₃த₃தோ₄னோ꞉ — நம்பிக்டகயற்ற; புருஷோ꞉ — நபர்கள்; த₄ர்மஸ்ய — தர்மத்டத

க்ஷநோக்கி; அஸ்ய — இந்த; பரம்-தப — எதிரிகடளக் தகோல்பவக்ஷன; அப்ரோப்ய —
அடையோமல்; மோம் — என்டன; நிவர்தந்க்ஷத — திரும்பி வருகின்றனர்; ம்ருʼத்யு —
மரணம்; ஸம்ʼஸோர — ஜை வோழ்க்டக; வர்த்மனி — போடதயில்.

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 401

 தமோழிதபயர்ப்பு

எதிரிகடள தவல்க்ஷவோக்ஷன, இந்த பக்தித் ததோண்டில்

நம்பிக்டகயற்றவர்கள் என்டன அடைய முடியோது. எனக்ஷவ, அவர்கள்
இந்த தபௌதிக உலகின் பிறப்பு இறப்பு போடதக்க்ஷக திரும்பி
வருகின்றனர்.

தபோருளுடர

நம்பிக்டகயற்றவன் பக்தித் ததோண்டிடன அடைய முடியோது இதுக்ஷவ இப்பதத்தின்

தபோருள். பக்தர்களின் சங்கத்தினோல் நம்பிக்டக உண்ைோகின்றது. துரதிர்ஷ்ைசோலி
மக்கள், மிகச்சிறந்த நபர்களிைமிருந்து க்ஷவத இலக்கியங்களின் எல்லோ
அத்தோட்சிகடளயும் க்ஷகட்ை பின்னும் கைவுளின் மீ து நம்பிக்டக தகோள்வதில்டல.
தயக்கமுடைய அவர்கள், பக்தித் ததோண்டில் நிடலத்து நிற்க முடியோது.
இவ்வோறோக, நம்பிக்டக என்பது கிருஷ்ண உணர்வில் முன்க்ஷனற்றமடைவதற்கு
மிக முக்கியத் க்ஷதடவயோகும். பரம புருஷரோன ஸ்ரீ கிருஷ்ணருக்குத் ததோண்டு
தசய்வதோக்ஷலக்ஷய எல்லோப் பக்குவங்கடளயும் அடைய முடியும் என்னும் பூரண
மனவுறுதிக்ஷய 'நம்பிக்டக ' என்று டசதன்ய சரிதோம்ருதத்தில் கூறப்படுள்ளது.
இதுக்ஷவ உண்டமயோன நம்பிக்டகயோகும். ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் (4.3.14)
கூறப்படுள்ளடதப் க்ஷபோல,
யதோ தரோர் மூல-நிக்ஷஷசக்ஷனன
த்ருப்யந்தி தத்-ஸ்கந்த புக்ஷஜோபஷோ கோ:
ப்ரோக்ஷணோபஹோரோச் ச யக்ஷத ந்த் ரியோணோம்
தடத வ ஸர்வோர்ஹணம்-அச்யுக்ஷதஜ்யோ

'மரத்தின் க்ஷவருக்கு நீருற்றுவதன் மூலம், அதன் கிடளகளும் இடலகளும்

திருப்தியடைகின்றன, வயிற்றுக் உணவூட்டுவதன் மூலம் உைலின் எல்லோ
புலன்களும் திருப்பதியடைகின்றன. அதுக்ஷபோல, பரம புருஷரின் திவ்யமோன
ததோண்டில் ஈடுபடுவதன் மூலம், எல்லோ க்ஷதவர்களும் எல்லோ உயிரினங்களும்
தோமோகக்ஷவ திருப்பதியடைகின்றன.' எனக்ஷவ, பகவத் கீ டதடயப் படித்தபின், இதர
ஈடுபோடுகள் அடனத்டதயும் விட்டுவிட்டு பரம புருஷரும் புருக்ஷஷோத்தமருமோன
கிருஷ்ணரின் ததோண்டில் ஈடுபை க்ஷவண்டும் என்னும் முடிவிற்கு வர க்ஷவண்டும்.
வோழ்வின் இந்த தத்துவத்தில் ஒருவனுக்கு முழு திருப்தியிருந்தோல், அதுக்ஷவ
நம்பிக்டக எனப்படும்.

அந்த நம்பிக்டகடய வளர்ப்பக்ஷத கிருஷ்ண பக்தியோகும். மூன்று விதமோன

கிருஷ்ண பக்தர்கள் உள்ளனர். நம்பிக்டகயற்றவர்கள் மூன்றோவது பிரிடவச்
க்ஷசர்ந்தவர்கள். அவர்கள் தவளிப்புறமோக பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டிருந்தோலும்
உன்னதமோன பக்குவநிடலயடய அவர்களோல் அடைய முடியோது. சில
கோலத்திற்குப் பிறகு, தபரும்போலும் அவர்கள் தவறிவிடுவர் பக்தித் ததோண்டில்
ஈடுபட்டுள்ளக்ஷபோதிலும், முழு நம்பிக்டகயும் உறுதியும் இல்லோததோல், கிருஷ்ண
உணர்டவ ததோைர்வது அவர்களுக்கு மிகவும் கடினம். எங்களது ஆன்மீ க
தபோதுநலச் தசயல்களின் க்ஷபோது, இதில் எமக்குச் சுய அனுபவமுள்ளது. கிருஷ்ண
உணர்விற்கு வரும் சிலர், ஏதோவது உள்க்ஷநோக்கத்துைன் இதில் ஈடுபடுகின்றனர்;

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 402

தங்களது தபோருளோதோரம் சற்று வளம் தபற்றவுைன் பக்திடய விட்டுவிட்டு
தங்களது படழய வழிகளுக்க்ஷக தசன்று விடுகின்றனர். நம்பிக்டகயோல் மட்டுக்ஷம
கிருஷ்ண உணர்வில் முன்க்ஷனற்றமடைய முடியும். நம்பிக்டகயின் வளர்ச்சிடயப்
தபோறுத்தவடரயில், பக்தித் ததோண்டின் சோஸ்திரங்கடள நன்றோக அறிந்தவன்
திைமோன நம்பிக்டகடய அடைகிறோன், அவன் முதல் நிடல பக்தன் என்று
அடழக்கப்படுகிறோன். இரண்ைோம் வகுப்பினர் , பக்தி சோஸ்திரங்கடளப்
புரிந்துதகோள்வதில் அவ்வளவு க்ஷதறோவிட்ைோலும் , கிருஷ்ணருக்குத் ததோண்டு
தசய்வக்ஷத (கிருஷ்ண பக்திக்ஷய) சிறந்தது என்னும் கருத்தில் இயற்டகயோகக்ஷவ
உறுதியோன நம்பிக்டகயுைன் தசயல்படுவர். இவர்கள் மூன்றோம் வகுப்பினடரவிை
உயர்ந்தவர்கள். மூன்றோம் வகுப்பினரிைம் சோஸ்திரங்களின் பக்குவ ஞோனக்ஷமோ,
நல்ல நம்பிக்டகக்ஷயோ இல்டல, ஆனோல் பக்தர்களின் சங்கத்தினோலும் எளிடமயோன
மனதினோலும் பக்தித் ததோண்டிடனப் பின்பற்ற முயற்சி தசய்கின்றனர். கிருஷ்ண
பக்தியில் மூன்றோம் நிடலயில் இருப்பவன், வழ்ச்சியடைவதற்கு
ீ வோய்ப்புள்ளது,
ஆனோல் இரண்ைோம் நிடலயில் இருப்பவன் வழ்ச்சியடைவதில்டல
ீ , முதல் நிடல
கிருஷ்ண பக்தன் வழ்ச்சியடைவதற்கோன
ீ வோய்ப்க்ஷப இல்டல. முதல் நிடலயில்
உள்ளவன், முன்க்ஷனற்றமடைந்து இறுதியில் இலக்டக அடைவது உறுதி. கிருஷ்ண
பக்தியின் மூன்றோம் நிடலயில் இருப்பவடனப் தபோறுத்தவடர, கிருஷ்ணருக்கோன
பக்தித் ததோண்டு மிகவும் நல்லது என்னும் நம்பிக்டக அவனிைம் உள்ளக்ஷபோதிலும்,
ஸ்ரீமத் போகவதம், பகவத் கீ டத க்ஷபோன்ற சோஸ்திரங்களின் மூலம் தபறப்படும்
கிருஷ்ணடரப் பற்றிய அறிவு அவனிைம் இல்டல. கிருஷ்ண உணர்வின்
மூன்றோம் நிடலயிலுள்ள இவர்கள், சில சமயங்களில், கர்ம க்ஷயோகத்திலும் ஞோன
க்ஷயோகத்திலும் நோட்ைம் தகோண்டிருப்பர், சில சமயங்களில் சஞ்சலமோக இருப்பர்,
ஆனோல் கர்மக்ஷயோகம், ஞோனக்ஷயோகம் இவற்றின் போதிப்பு நீக்கப்பட்ைவுைக்ஷனக்ஷய,
அவர்கள் கிருஷ்ண உணர்வின் இரண்ைோம் நிடலடயயும் முதல் நிடலடயயும்
அடைகின்றனர் கிருஷ்ணரின் மீ தோன நம்பிக்டகயும் மூன்று நிடலகளோகப்
பிரிக்கப்பட்டு ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் விளக்கப்பட்டுள்ளது. முதல் தரப் பற்றுதல்,
இரண்ைோம் தரப் பற்றுதல், மூன்றோம் தரப் பற்றுதல் ஆகியடவ ஸ்ரீமத்
போகவதத்தின் பதிதனோன்றோம் கோண்ைத்தில் விளக்கப்பட்டுள்ளன. கிருஷ்ணடரப்
பற்றியும் பக்தித் ததோண்டின் க்ஷமன்டமடயப் பற்றியும் க்ஷகட்ைறிந்த பின்னும்,
நம்பிக்டகயின்றி, இதடன தவற்றுப் புகழ்ச்சியோக எண்ணுபவர்கள், பக்தித்
ததோண்டில் ஈடுபட்டிருப்பதுக்ஷபோலக் கோணப்பட்ைோலும், இப்போடதயிடன மிகவும்
கடினமோக உணர்கின்றனர். அத்தடகக்ஷயோருக்கு பக்குவடைவதில் சிறு எதிர்போர்ப்க்ஷப
உள்ளது. இவ்வோறோக, பக்தித் ததோண்டை நிடறக்ஷவற்றுவதில் ‘நம்பிக்டக’ மிகவும்
முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றது.

பதம் 9.4 - மயோ ததமித₃ம் ஸர்வம்

र्या ततशर्दं सवं जगदव्यक्तर्ूर्ततना ।

र्त्स्थाशन सवमभूताशन न चाहं तेष्टववशस्थत: ॥ ४ ॥
மயோ ததமித₃ம் ஸர்வம் ஜக₃த₃வ்யக்தமூர்தினோ |

மத்ஸ்தோ₂னி ஸர்வபூ₄தோனி ந சோஹம் க்ஷதஷ்வவஸ்தி₂த: || 9-4 ||

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 403

 மயோ — என்னோல்; ததம் — பரந்து; இத₃ம் — இந்த; ஸர்வம் — எல்லோ; ஜக₃த் —
பிரபஞ்சத் க்ஷதோற்றம்; அவ்யக்த-மூர்தினோ — க்ஷதோன்றோத உருவில்; மத்-ஸ்தோ₂னி —
என்னில்; ஸர்வ-பூ₄தோனி — எல்லோ ஆத்மோக்களும்; ந — இல்டல; ச — க்ஷமலும்;
அஹம் — நோன்; க்ஷதஷு — அவற்றில்; அவஸ்தி₂த꞉ — அடமந்து.

தமோழிதபயர்ப்பு

நோன் எனது க்ஷதோன்றோத உருவின் மூலம் இந்த அகிலம் முழுவதும்

பரவியுள்க்ஷளன். எல்லோ ஜீவன்களும் என்னில் இருக்கின்றன்; ஆனோல்
அவர்களில் நோன் இல்டல.

தபோருளுடர

பரம புருஷ பகவோடன ஜைப் புலன்கடளக் தகோண்டு உணரமுடியோது.

அத ஸ்ரீ-க்ருஷ்ண-நோமோதி
நபக்ஷவத் க்ரோஹ்யம் இந்த்ரிடய:
க்ஷஸக்ஷவோன்முக்ஷக ஹி ஜிஹ்வோததௌ
ஸ்வயம் ஏவ ஸ்பு ரத்-யத:

பக்தி ரஸோம்ருத சிந்துவில் ( 1.2.234)

பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் நோமம், புகழ் லீ டல க்ஷபோன்றவற்டற ஜைப் புலன்களோல்

புரிந்து தகோள்ள முடியோது. தகுந்த வழிகோட்ைலின் கீ ழ் தூய பக்தித் ததோண்டில்
ஈடுபட்டுள்ளவனுக்கு மட்டுக்ஷம அவர் தவளிப்படுகிறோர். பிரம்ம சம்ஹிடதயில்
(5.38) கூறப்பட்டுள்ளது, ப்க்ஷரமோஞஷன-ச்சுரித-பக்தி-விக்ஷலோசக்ஷனன ஸந்த: ஸடதவ
ஹ்ருதக்ஷயோஷு விக்ஷலோகயந்தி—பரம புருஷ பகவோனோன க்ஷகோவிந்தனின் மீ து
திவ்யமோன அன்பிடன வளர்த்தவர்கள், அவடர எப்க்ஷபோதும் தனக்குள்ளும்
தவளியிலும் கோண முடியும். இதனோல் சோதோரண மக்களுக்கு அவர்
ததரிவதில்டல. அவர் எங்கும் நிடறந்து, எல்லோவற்றிலும்
நுடழந்திருப்பவரோயினும், ஜைப் புலன்களோல் அவடர அறிய முடியோது என்று
இங்க்ஷக கூறப்பட்டுள்ளது. அவ்யக்த-மூர்தினோ எனும் தசோல்லின் மூலம் இஃது
இங்க்ஷக குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது. ஆனோல் உண்டம என்னதவனில் , அவடர நோம்
கோண முடியோவிட்ைோலும், எல்லோம் அவடரக்ஷய சோர்ந்துள்ளன. இந்த ஜைப்
பிரபஞ்சத் க்ஷதோற்றம் முழுவதுக்ஷம, அவரது உயர்ந்த ஆன்மீ கச் சக்தியும் தோழ்ந்த ஜை
சக்தியும் இடணந்த கலடவக்ஷய என்படத நோம் ஏழோம் அத்தியோயத்தில்
விவோதித்க்ஷதோம். சூரிய ஓளி அண்ைதமங்கும் பரவியிருப்பதுக்ஷபோல , இடறவனின்
சக்தியும் படைப்பு முழுவதும் பரவுயுள்ளது, அடனத்தும் அவரது சக்தியோல்
தோங்கப்பட்டுள்ளன.

இருப்பினும், அவர் எங்கும் பரவியிருப்பதோல் தனது தனித்தன்டமடய

இழந்துவிட்ைதோக முடிவு தசய்யக் கூைோது. அத்தகு வோதத்டத முறியடிக்க, “நோன்
எங்கும் உள்க்ஷளன், அடனத்தும் என்னில் உள்ளன, ஆனோலும் நோன்
விலகியுள்க்ஷளன்” என்கிறோர் பகவோன். உதோரணமோக, மன்னன் தனது சக்தியின்
க்ஷதோற்றமோன அரசோங்கத்டத ஆள்கிறோன். பல்க்ஷவறு அரசோங்கத்துடறகளும்
மன்னனின் சக்திக்ஷய, ஒவ்தவோரு துடறயும் மன்னனின் சக்திடயச் சோர்ந்துள்ளன.

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 404

இருந்தோலும், மன்னன் தனிப்பட்ை முடறயில் ஒவ்தவோரு துடறயிலும் இருக்க
க்ஷவண்டும் என்று எதிர்போர்க்க முடியோது. இஃது ஒரு பண்பைோத உதோரணமோகும்.
இதுக்ஷபோலக்ஷவ, நோம் கோணும் க்ஷதோற்றங்கள் மட்டுமின்றி, இந்த ஜைவுலகத்திலும்
ஆன்மீ க உலகத்திலும் இருப்படவ அடனத்தும் , பரம புருஷ பகவோனின் சக்திடயச்
சோர்ந்துள்ளன. அவரது சக்தியின் பரவலோல் படைப்பு உண்ைோகின்றது. பகவத்
கீ டதயில் கூறப்பட்டுள்ளது க்ஷபோல, விஷ்ைப்யோஹம் இதம் க்ருத்ஸ்னம்—தமது
பல்க்ஷவறு சக்திகளின் விரிவோல், பகவோன் எங்கும் நிடறந்துள்ளோர்.

பதம் 9.5 - ந ச மத்ஸ்தோ₂னி பூ₄தோ

न च र्त्स्थाशन भूताशन पश्य र्े योगर्ैश्वरर्् ।

भूतभृि च भूतस्थो र्र्ात्र्ा भूतभावन: ॥ ५ ॥
ந ச மத்ஸ்தோ₂னி பூ₄தோனி பஷ்₂ய க்ஷம க்ஷயோக₃டமஷ்₂வரம் |

பூ₄தப்₄ருன்ன ச பூ₄தஸ்க்ஷதோ₂ மமோத்மோ பூ₄தபோ₄வன: || 9-5 ||

ந — என்றுமில்டல; ச — க்ஷமலும்; மத்-ஸ்தோ₂னி — என்னில் நிடலதபற்று; பூ₄தோனி —

படைப்பு முழுதும்; பஷ்₂ய — கோண்போயோக; க்ஷம — எனது; க்ஷயோக₃டமஷ்₂வரம் —
புரிந்துதகோள்ள முடியோத க்ஷயோக சக்தி; பூ₄த-ப்₄ருʼத் — எல்லோ ஜீவன்களின்
போதுகோவலர்; ந — என்றுமில்டல; ச — க்ஷமலும்; பூ₄த-ஸ்த₂꞉ — பிரபஞ்சத்
க்ஷதோற்றத்தில்; மம — எனது; ஆத்மோ — ஆத்மோ; பூ₄த-போ₄வன꞉ — எல்லோத்
க்ஷதோற்றங்களின் மூலமோன.

தமோழிதபயர்ப்பு

இருப்பினும், படைக்கப்பட்ைடவ எல்லோம் என்னில் நிடல

தபற்றிருக்கவில்டல. எனது க்ஷயோகத்தின் ஐஸ்வர்யத்டதப் போர்! நோக்ஷன
எல்லோ உயிரினங்கடளயும் கோப்பவன் என்றக்ஷபோதிலும், எங்கும்
நிடறந்துள்ளவன் என்றக்ஷபோதிலும், நோன் இந்த பிரபஞ்சத் க்ஷதோற்றத்தின்
ஒரு பகுதி அல்ல, ஏதனனில் நோக்ஷன படைப்பின் மூல கோரணம்.

தபோருளுடர

அடனத்தும் தன்னில் நிடலதபற்றிருப்பதோகக் கூறுகிறோர் பகவோன் (மத்-ஸ்தோனி

ஸர்வ-பூதோனி). இடதத் தவறோகப் புரிந்துதகோள்ளக் கூைோது. இந்த ஜைத்
க்ஷதோற்றத்தின் பரோமரிப்பிலும் போதுகோப்பிலும் அவர் க்ஷநரடியோகத் ததோைர்பு
தகோள்வதில்டல. தனது க்ஷதோள்களில் க்ஷகோளத்டதத் தோங்கிக் தகோண்டுள்ள
‘அட்லஸ்’ சித்திரத்டத நோம் சில க்ஷநரங்களில் கோண்கிக்ஷறோம், மோதபரும் பூமிடயத்
தோங்கியுள்ள அவன் மிகவும் க்ஷசோர்வோகத் ததரிகிறோன். படைக்கப்பட்ை
இவ்வகிலத்திடன தோங்கிக் தகோண்டுள்ள கிருஷ்ணரது தசயடல அத்தகு
சித்திரத்துைன் ஒப்பிைக் கூைோது. எல்லோம் தன்டனச் சோர்ந்திருந்திருந்தும் தோன்
அவற்றிலிருந்து விலகியிருப்பதோக கிருஷ்ணர் கூறுகிறோர். கிரக மண்ைலங்கள்
வோனில் மிதந்து தகோண்டுள்ளன, அந்த வோனம் பரம புருஷரின் சக்திக்ஷய. ஆனோல்

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 405

அவர் வோனிலிருந்து க்ஷவறுப்பட்ைவர் , க்ஷவறுவிதமோன நிடலதபற்றுள்ளோர்.
எனக்ஷவதோன், “அடனத்தும் எனது அசிந்திய சக்தியில் அடமந்திருந்தும், பரம புருஷ
பகவோனோன நோன் அவற்றிலிருந்து தனித்க்ஷத விளங்குகிக்ஷறன்” என்று பகவோன்
கூறுகிறோர். இதுக்ஷவ சிந்தடனக்கு அப்போற்பட்ை இடறவனின் டவபவமோகும்.

க்ஷவத அகரோதியோன நிருக்தியில், யுஜ்யக்ஷத (அ)க்ஷனன துர்கக்ஷைஷு கோர்க்ஷயஷு, “பரம

புருஷர், தனது சக்திகளின் மூலம் சிந்தடதக்தகட்ைோத அற்புதமோன லீ டலகடளப்
புரிகிறோர்” என்று கூறுப்பட்டுள்ளது. அவர் பல்க்ஷவறு திறன்வோய்ந்த சக்திகடளக்
தகோண்டுள்ளோர், அவரது சங்கல்பக்ஷம சத்தியமோகும். இவ்விதமோக பரம புருஷ
பகவோடன புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும். நோம் ஏக்ஷதனும் தசய்ய நிடனக்கலோம்,
ஆனோல் அதில் பற்பல இடையூறுகள் இருக்கும். சில சமயங்களில் நோம்
நிடனப்படத தசய்ய முடியோமலும் க்ஷபோகலோம். ஆனோல் கிருஷ்ணர் எடதயோவது
தசய்யக்ஷவண்டும் என்று நிடனத்தோல், அவரது விருப்பம் மட்டும் க்ஷபோதும்,
அடனத்தும் பக்குவமோக நிடறக்ஷவறிவிடும், அஃது எவ்வோறு நைந்தது என்றுகூை
கற்படன தசய்ய முடியோது. பகவோக்ஷன இந்த உண்டமடய விளக்குகிறோர். “நோக்ஷன
ஜைத் க்ஷதோற்றம் முழுவடதயும் போதுகோத்து பரோமரிக்கும்க்ஷபோதிலும், நோன் அதடனத்
ததோடுவதில்டல.” அவரது பரம இச்டச க்ஷபோதும், அந்த இச்டசயோக்ஷலக்ஷய
அடனத:தும் படைக்கப்படுகின்றது, அடனத்தும் போதுகோக்கப்படுகின்றது, அடனத்தும்
பரோமரிக்கப்படுகின்றது, மற்றும் அடனத்தும் அழிக்கப்படுகின்றது. அவருக்கும்
அவரது மனதிற்கும் இடைக்ஷய (நமக்கும் நமது தற்க்ஷபோடதய ஜை மனதிற்கும்
இடையில் இருப்பது க்ஷபோன்று) எவ்வித க்ஷவறுபோடும் இல்டல. ஏதனனில் அவர்
பூரண ஆத்மோ. பகவோன் ஒக்ஷர சமயத்தில் அடனத்திலும் வற்றுள்ளோர்
ீ , இருப்பினும்
அவர் எவ்வோறு தனிப்பட்ை நபரோகவும் விளங்குகிறோர் என்படத சோதோரண மனிதன்
புரிந்து தகோள்ள முடியோது. அவர் இந்த ஜைத் க்ஷதோற்றத்திலிருந்து க்ஷவறுபட்ைவரோக
இருந்தும், எல்லோம் அவடரக்ஷய சோர்ந்தள்ளன. இதுக்ஷவ இங்க க்ஷயோகம்- ஐஷ்வரம்,
பரம புருஷ பகவோனுடைய க்ஷயோக சக்தி என்று விளக்கப்பட்டுள்ளது.

பதம் 9.6 - யதோ₂கோஷ₂ஸ்தி₂க்ஷதோ நித்

यथाकािशस्थतो शनत्यं वायु: सवमत्रगो र्हान् ।

तथा सवामशण भूताशन र्त्स्थानीत्युपधारय ॥ ६ ॥
யதோ₂கோஷ₂ஸ்தி₂க்ஷதோ நித்யம் வோயு: ஸர்வத்ரக்ஷகோ₃ மஹோன் |

ததோ₂ ஸர்வோணி பூ₄தோனி மத்ஸ்தோ₂ன ீத்யுபதோ₄ரய || 9-6 ||

யதோ₂ — எவ்வோறு; ஆகோஷ₂-ஸ்தி₂த꞉ — ஆகோயத்தில் நிடலதபற்று; நித்யம் —

எப்க்ஷபோதும்; வோயு꞉ — கோற்று; ஸர்வத்ர-க₃꞉ — எங்கும் வசிக்தகோண்டு;
ீ மஹோன் —
தபரும்; ததோ₂ — அதுக்ஷபோலக்ஷவ; ஸர்வோணி பூ₄தோனி — படைப்புகள் அடனத்தும்; மத்-
ஸ்தோ₂னி — என்னில் நிடலதபற்று; இதி — இவ்வோறு; உபதோ₄ரய — புரிந்து தகோள்ள
முயற்சி தசய்.

தமோழிதபயர்ப்பு

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 406

 எங்கும் வசிக்
ீ தகோண்டுள்ள பலத்த கோற்று, எவ்வோறு எப்க்ஷபோதும்
ஆகோயத்தினுள் உள்ளக்ஷதோ, அதுக்ஷபோலக்ஷவ படைக்கப்பட்ைடவ
அடனத்தும் என்னில் அடமந்துள்ளடத அறிவோயோக.

தபோருளுடர

இந்த பிரம்மோண்ைமோன ஜைப் படைப்பு எவ்வோறு இடறவனில் அடமந்துள்ளது

என்பது சோதோரண மனிதனின் சிந்தடனக்கு எட்ைோததோகும். ஆனோல் நோம் இடதப்
புரிந்துதகோள்ள உதவும்படி இடறவன் இங்கு ஓர் உதோரணத்டதக் தகோடுக்கிறோர்.
நோம் கோணக்கூடிய க்ஷதோற்றங்களில் மிகப்தபரியது ஆகோயக்ஷம. அந்த
ஆகோயத்தினுள் உள்ள மிகப்தபரிய பிரபஞ்சத் க்ஷதோற்றம் கோற்று. கோற்றின்
அடசவுகக்ஷள அடனத்து அடசவுகடளயும் உண்ைோக்குகின்றன. கோற்று
பிரம்மோண்ைமோக உள்ளக்ஷபோதிலும், அஃது ஆகோயத்தினுள் அடமந்துள்ளது;
ஆகோயத்தின் எல்டலகடளத் தோண்டுவதில்டல. அதுக்ஷபோல , அற்புதமோன பிரபஞ்சத்
க்ஷதோற்றம் முழுவதும் இடறவனின் பரம இச்டசயோக்ஷலக்ஷய இயங்குகின்றன,
அடனத்தும் அவரது பரம இச்டசக்கு கட்டுப்பட்டுள்ளன. பரம புருஷ பகவோனின்
விருப்பமின்றி ஒரு புல்லும் அடசயோது என்படத அடனவரும் அறிவர். எல்லோம்
அவரது விருப்பப்படிக்ஷய நைக்கின்றன: அவரது விருப்பப்படிக்ஷய அடனத்தும்
படைக்கப்படுகின்றன, அடனத்தும் கோக்கப்படுகின்றன, அடனத்தும்
அழிக்கப்படுகின்றன. இருப்பினும், அவர் அடனத்திலிருந்தும் விலகியிருக்கிறோர்.
கோற்றின் தசயல்களிலிருந்து ஆகோயம் தனித்து விளங்குவடதப் க்ஷபோல.

யத்-பீஷோ வோத: பவக்ஷத, “பரம புருஷருக்கு பயந்க்ஷத கோற்று வசுகின்றது

ீ ” என்று
உபநிஷத் (டதத்திரீய உபநிஷத் 2.8.1) கூறுகின்றது. ப்ருஹத்-ஆரண்யோக
உபநிஷத்தில் (3.8.9) கூறப்பட்டுள்ளது, ஏதஸ்ய வோ அேரஸ்ய ப்ரஷோ ஸக்ஷன
கோர்கி ஸுர்ய சந்த் ரமதஸள வித்ருததௌ திஷ்ைத ஏதஸ்ய வோ அேரஸ்ய
ப்ரஷோ ஸக்ஷன கோர்கி த்யோவ்-ஆப்ருதிவ்தயன வித்ருததௌ திஷ்ைத:. “பரம புருஷ
பகவோனின் க்ஷமற்போர்டவயில், அவரது உன்னத கட்ைடளயின் படி சந்திரன், சூரியன்
மற்றும் இதர தபரும் கிரகங்களும் இயங்குகின்றன.” பிரம்ம சம்ஹிடதயின் (5.52)
கூறப்பட்டுள்ளது.
யச்-சேுர் ஏஷ ஸவிதோ ஸகல-க் ரஹோணோம்
ரோஜோ ஸமஸ்த-ஸுர மூர்திர் அக்ஷஷ ஷ-க்ஷதஜோ:
யஸ்யோக்ஞயோ ப்ரமதி ஸம்ப்ருத-கோல-சக்க்ஷரோ
க்ஷகோவிந்தம் ஆதி புருஷம் தம் அஹம் பஜோமி

இது சூரியனின் இயக்கத்டதப் பற்றிய விளக்கம். சூரியன் பரம புருஷரின்

கண்களில் ஒன்றும் என்றும், தவப்பத்டதயும் ஒளிடயயும் தரும் அளவற்ற
சக்தியுடையது என்றும், க்ஷகோவிந்தனின் உன்னத விருப்பம் மற்றும்
கட்ைடளயின்படி அது தனது போடதயில் இயங்குவதோகவும் வர்ணிக்கப்பட்டுள்ளது.
எனக்ஷவ, நமது கண்களுக்கு மிகவும் அற்புதமோகவும் பிரம்மோண்ைமோகவும்
க்ஷதோன்றும் இந்த ஜைத் க்ஷதோற்றம், பரம புருஷ பகவோனின் முழு கட்டுப்போட்டில்
உள்ளது என்பதற்கோன ஆதோரங்கடள நோம் க்ஷவத இலக்கியங்களில் கோண
முடிகிறது. இந்த அத்தியோயத்தின் பின்வரும் பதங்களின் இது க்ஷமலும்
விளக்கப்படும்.

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 407

 பதம் 9.7 - ஸர்வபூ₄தோனி தகௌந்க்ஷதய

सवमभूताशन कौततेय प्रकृ तत याशतत र्ाशर्कार्् ।

कल्पक्षये पुनस्ताशन कल्पादौ शवसृजाम्यहर्् ॥ ७ ॥
ஸர்வபூ₄தோனி தகௌந்க்ஷதய ப்ரக்ருதிம் யோந்தி மோமிகோம் |

கல்பேக்ஷய புனஸ்தோனி கல்போததௌ₃ விஸ்ருஜோம்யஹம் || 9-7 ||

ஸர்வ-பூ₄தோனி — படைக்கப்பட்ை எல்லோ உயிர்களும்; தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின்

மகக்ஷன; ப்ரக்ருʼதிம் — இயற்டகயில்; யோந்தி — நுடழகின்றன; மோமிகோம் — எனது;
கல்ப-ேக்ஷய — கல்பத்தின் முடிவில்; புன꞉ — மீ ண்டும்; தோனி — இடவ
அடனத்டதயும்; கல்ப-ஆததௌ₃ — கல்பத்தின் ஆரம்பத்தில்; விஸ்ருʼஜோமி —
படைக்கின்க்ஷறன்; அஹம் — நோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

குந்தியின் மகக்ஷன, கல்பத்தின் முடிவில் ஜைத் க்ஷதோற்றம் முழுவமும்

எனது இயற்டகயின் நுடழகின்றன. அடுத்த கல்பத்தின் ஆரம்பத்தில்
எனது சக்தியின் மூலம் நோக்ஷன அவற்டற மீ ண்டும் படைக்கின்க்ஷறன்.

தபோருளுடர

இந்த ஜைத் க்ஷதோற்றத்தின் படைத்தல், கோத்தல், அழித்தல் ஆகியடவ பரம

புருஷரின் உன்னத விருப்பத்டத முழுடமயோகச் சோர்ந்துள்ளன. “கல்பத்தின்
முடிவில்” என்றோல் பிரம்மோவின் மரணத்தின்க்ஷபோது என்று தபோருள். நூறு
வருைங்கள் வோழக்கூடிய பிரம்மோவின் ஒருபகல் நமது பூவுலகக் கணக்கில்
430,00,00,000 வருைங்களோகும். அவரது இரவும் அக்ஷத க்ஷபோன்ற நீண்ை
கோலமோகும்.அத்தகு பகடலயும் இரவுகடளயும் தகோண்ை முப்பது நோட்கள் அவரது
ஒரு மோதம். அதுக்ஷபோன்ற பன்னிரண்டு மோதங்கடளக் தகோண்ைது அவரது ஒரு
வருைம். அத்தகு நூறு வருைங்களுக்குப் பிறகு, பிரம்மோ இறக்கும்க்ஷபோது பிரளயம்
உண்ைோகின்றது; அதோவது, பரமபுருஷரோல் க்ஷதோற்றுவிக்கப்பட்ை சக்தி மீ ண்டும்
அவரினுள் ஒடுங்குகின்றது. மீ ண்டும் பிரபஞ்சத்டதத் க்ஷதோற்றுவிப்பதற்கோன
க்ஷதடவ உண்ைோகும்க்ஷபோது, அவரது இச்டசயோல் அதுவும் நடைதபறுகின்றது. பஹு
ஸ்யோம்—“நோன் ஒருவக்ஷனயோயினும் பலவோக ஆக்ஷனன்” என்பது க்ஷவத வோக்கு
(சோன்க்ஷதோக்ய உபநிஷத் 6.2.3). அவர் தன்டன இந்த ஜை சக்தியில் விரித்துக்
தகோள்ளும் க்ஷபோது முழுப் பிரபஞ்சமும் மீ ண்டும் படைக்கப்படுகின்றது.

பதம் 9.8 - ப்ரக்ருதிம் ஸ்வோமவஷ்

प्रकृ तत स्वार्वष्टभ्य शवसृजाशर् पुन: पुन: ।

भूतरार्शर्र्ं कृ त्नर्विं प्रकृ तेवमिात् ॥ ८ ॥

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 408

 ப்ரக்ருதிம் ஸ்வோமவஷ்ைப்₄ய விஸ்ருஜோமி புன: புன: |

பூ₄தக்₃ரோமமிமம் க்ருத்ஸ்னமவஷ₂ம் ப்ரக்ருக்ஷதர்வஷோ₂த் || 9-8 ||

ப்ரக்ருʼதிம் — ஜை இயற்டக; ஸ்வோம் — எனது சுய; அவஷ்ைப்₄ய — நுடழகின்றது;

விஸ்ருʼஜோமி — படைக்கின்க்ஷறன்; புன꞉ புன꞉ — மீ ண்டும் மீ ண்டும்; பூ₄த-க்₃ரோமம் —
பிரபஞ்ச க்ஷதோற்றதமல்லோம்; இமம் — இந்த; க்ருʼத்ஸ்னம் — முழு; அவஷ₂ம் —
தோமோகக்ஷவ; ப்ரக்ருʼக்ஷத꞉ — இயற்டகயின் உந்துதலோல்; வஷோ₂த் — கட்டுப்பட்டு.

தமோழிதபயர்ப்பு

பிரபஞ்ச க்ஷதோற்றம் முழுவதும் எனக்குக் கீ ழ்ப்பட்ைது. எனது

விருப்பப்படி அது மீ ண்டும் மீ ண்டும் தோனோகப் படைக்கப்பட்டு,
இறுதியில் எனது விருப்பப்படி அழிக்கப்படுகின்றது.

தபோருளுடர

பரம புருஷ பகவோனின் தோழ்ந்த சக்தியின் க்ஷதோற்றக்ஷம இந்த ஜைவுலகம். இதடன

பல முடற விளக்கியுள்க்ஷளோம். படைப்பின்க்ஷபோது , ஜை சக்தி மஹத்-தத்த்வமோக
விடுவிக்கப்படுகின்றது. பகவோனின் முதல் புருஷ அவதோரமோன மஹோவிஷ்ணு
அதனுள் நுடழகிறோர். கோரணக் கைலில் படுத்துக் தகோண்டிருக்கும் அவர், தமது
சுவோத்தின்க்ஷபோது எண்ணற்ற அண்ைங்கடள படைக்கின்றோர். அடவ
ஒவ்தவோன்றிலும் அவர் மீ ண்டும் கர்க்ஷபோதகஷோயி விஷ்ணுவோக நுடழகின்றோர்.
ஒவ்தவோரு பிரபஞ்சமும் இப்படித்தோன் படைக்கப்படுகிறது. அவர் மீ ண்டும்
ேீக்ஷரோதகஷோயி விஷ்ணுவோக விரிவடைகிறோர். அந்த விஷ்ணு மிகவும்
நுண்ணிய அணுவிற்குள்ளும் நுடழகின்றோர். அவர் எல்லோவற்றிலும் நுடழகின்றோர்
என்ற இவ்வுண்டம இங்க்ஷக விளக்கப்பட்டுள்ளது.

ஜீவோத்மோக்கடளப் தபோறுத்தவடர, அவர்கள் இந்த ஜை இயற்டகயினுள்

கருவூட்ைப்படுகின்றனர், தமது முந்டதய தசயல்களின் அடிப்படையில் பல்க்ஷவறு
நிடலகடள அடைகின்றனர். இதன் மூலம் ஜைவுலகின் தசயல்கள்
ததோைங்குகின்றன. இவ்வோறோக, பல்க்ஷவறு உயிரினங்களின் இயக்கங்கள் படைப்பின்
ஆரம்ப கோலத்திக்ஷலக்ஷய ததோைங்குகின்றன. அடவ பரிணமிப்படவ அல்ல.
பிரபஞ்சம் படைக்கப்பட்ைக்ஷபோக்ஷத பல்க்ஷவறு உயிரினங்களும் உைனடியோக
படைக்கப்பட்ைன. மனிதர்கள், மிருகங்கள், பறடவகள் என அடனத்தும் ஒக்ஷர
க்ஷநரத்தில் படைக்கப்படுகின்றன; ஏதனனில், முந்டதய பிரளயத்தின்க்ஷபோது
குறிப்பிட்ை ஜீவோத்மோவின் விருப்பம் என்னக்ஷவோ , அதற்க்ஷகற்ப அவன் மீ ண்டும்
க்ஷதோன்றுகின்றோன். படைப்பில் ஜீவோத்மோக்களுக்கு எவ்வித பங்கும் இல்டல
என்படத அவஷம் எனும் வோர்த்டத ததளிவோக் குறிப்பிடுகிறது. முந்டதய
படைப்பின் முந்டதய வோழ்வில் ஜீவோத்மோவின் நிடல என்னக்ஷவோ, அந்நிடல
மீ ண்டும் தவளிப்படுகின்றது. அவரது விருப்பம் க்ஷபோதும் , இடவயடனத்தும் தோனோக
நைந்க்ஷதறிவிடும். இதுக்ஷவ பரம புருஷ பகவோனின் அசிந்திய சக்தியோகும். பற்பல
உயிரினங்கடளப் படைத்தபின், அவருக்கு உயிரினங்களுைன் எவ்விதத்
ததோைர்புமில்டல. பல்க்ஷவறு உயிர்வோழிகளின் விருப்பங்கடளப் பூர்த்தி

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 409

தசய்வதற்கோகக்ஷவ இவ்வுலகம் படைக்கப்படுகிறது; எனக்ஷவ, இடறவன் இதில்
ஈடுபடுவதில்டல.

பதம் 9.9 - ந ச மோம் தோனி கர்மோண

न च र्ां ताशन कर्ामशण शनबध्नशतत धनञ्जय ।

उदासीनवदासीनर्सक्तं तेषु कर्मसु ॥ ९ ॥
ந ச மோம் தோனி கர்மோணி நிப₃த்₄னந்தி த₄னஞ்ஜய |

உதோ₃ஸீனவதோ₃ஸீனமஸக்தம் க்ஷதஷு கர்மஸு || 9-9 ||

ந — இல்டல; ச — க்ஷமலும்; மோம் — என்டன; தோனி — அவ்தவல்லோ; கர்மோணி —

தசயல்கள்; நிப₃த்₄னந்தி — பந்தப்படுத்துவது; த₄னம்-ஜய — தசல்வத்டத
தவல்க்ஷவோன்; உதோ₃ஸீன-வத் — நடுநிடலயில்; ஆஸீனம் — அடமந்து; அஸக்தம் —
பற்றின்றி; க்ஷதஷு — அந்த; கர்மஸு — தசயல்களில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

தனஞ்ஜயக்ஷன, இச்தசயல்கள் எதுவும் என்டன பந்தப்படுத்த முடியோது.

நடுநிடலயில் அடமந்துள்ள நோன், இந்த தபௌதிகச் தசயல்களிலிருந்து
எப்க்ஷபோதும் விலகிக்ஷய உள்க்ஷளன்.

தபோருளுடர

இப்பதத்தின் அடிப்படையில், பரம புருஷ பகவோன் தசயலற்றவர் என்று யோரும்

எண்ணிவிைக்கூைோது, அவரது ஆன்மீ க உலகில் அவர் எப்தபோழுதும் தசயல்பட்டுக்
தகோண்டுள்ளோர் பிரம்ம சம்ஹிடதயில் (5.6) கூறப்பட்டுள்ளது, ஆத்மோரோமஸ்ய
தஸ்யோஸ்தி ப்ரக்ருத்யோ ந ஸமோகம: — “தனது நித்தியமோன ஆனந்தமயமோன
ஆன்மீ கச் தசயல்களில் அவர் எப்க்ஷபோதும் ஆழ்ந்துள்ளோர். ஆனோல் ஜைச்
தசயல்கடளப் தபோறுத்தவடரயில் அவர் தசய்ய க்ஷவண்டியது எதுவுமில்டல. ” ஜைச்
தசயல்கள் அவரது பல்க்ஷவறு சக்திகளோல் நைத்தப்படுகின்றன. படைக்கப்பட்ை
இவ்வுலகின் ஜைச் தசயல்களில் பகவோன் எப்க்ஷபோதும் நடுநிடலயில் உள்ளோர்.
இந்த நடுநிடல உதோஸீன-வத் எனும் தசோல்லின் மூலம் இங்கு
விளக்கப்பட்டுள்ளது. ஜைவுலகின் ஒவ்தவோரு மிகச்சிறிய விஷயத்தின் மீ தும்
அவரது கட்டுப்போடு உள்ளது என்றக்ஷபோதிலும், அவர் நடுநிடல வகிக்கின்றோர். தனது
இருக்டகயில் அமர்ந்துள்ள உயர் நீதிமன்ற நீதிபதிடய இதற்கு உதோரணமோகக்
கூறலோம். அவரது கட்ைடளயின்படி பல விஷயங்கள் நைக்கின்றன—சிலருக்கு
மரண தண்ைடன வழங்கப்படுகிறது, சிலர் சிடறயில் அடைக்கப்படுகின்றனர், சிலர்
தபரும் தசல்வத்டதப் தபறுகின்றனர்—இருப்பினும் அவர் நடுநிடலயில் உள்ளோர்.
இலோபத்திலும் நஷ்ைத்திலும் அவருக்கு எந்தப் பங்கும் இல்டல. அதுக்ஷபோலக்ஷவ
எல்லோ தசயல்களிலும் தனக்கு அதிகோரம் உள்ளக்ஷபோதிலும், கைவுள் எப்க்ஷபோதும்
நடுநிடல வகிப்பவர். க்ஷவதோந்த சூத்திரத்தில் ( 2.1.34) கூறப்பட்டுள்ளது. டவஷம்ய-
டநர்க்ருண்க்ஷய ந, அவர் ஜைவுலகின் இருடமயில் இருப்பதில்டல, அந்த
இருடமகளுக்கு அப்போற்பட்ைவர். இந்த ஜைவுலகிடன படைப்பதிலும்

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 410

அழிப்பதிலும்கூை அவருக்கு பற்றுதல் இல்டல. ஜீவோத்மோக்கள் தமது முந்டதய
தசயல்களுக்கு ஏற்ப பல்க்ஷவறு இனங்களில் பலவிதமோன உைடல அடைகின்றனர் ,
இதில் கைவுள் தடலயிடுவதில்டல.

பதம் 9.10 - மயோத்₄யக்ஷேண ப்ரக்ரு

र्याध्यक्षेण प्रकृ शत: सूयते सचराचरर्् ।

हेतुनानेन कौततेय जगशिपररवतमते ॥ १० ॥
மயோத்₄யக்ஷேண ப்ரக்ருதி: ஸூயக்ஷத ஸசரோசரம் |

க்ஷஹதுனோக்ஷனன தகௌந்க்ஷதய ஜக₃த்₃விபரிவர்தக்ஷத || 9-10 ||

மயோ — எனது; அத்₄யக்ஷேண — க்ஷமற்போர்டவயில்; ப்ரக்ருʼதி꞉ — ஜை இயற்டக;

ஸூயக்ஷத — க்ஷதோன்றுகின்றது; ஸ — இரண்டும்; சர-அசரம் — அடசகின்ற அடசயோத;
க்ஷஹதுனோ — கோரணத்தோல்; அக்ஷனன — இந்த; தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின் மகக்ஷன; ஜக₃த்
— பிரபஞ்சத் க்ஷதோற்றம்; விபரிவர்தக்ஷத — தசயல்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

குந்தியின் மகக்ஷன, எனது சக்திகளில் ஒன்றோன இந்த ஜை இயற்டக,

எனது க்ஷமற்போர்டவயில் தசயல்பட்டு, அடசகின்ற மற்றும்
அடசயோதவற்டற எல்லோம் உண்ைோக்குகின்றது. அதன் ஆடணப்படி,
இந்தத் க்ஷதோற்றம் மீ ண்டும் மீ ண்டும் படைக்கப்பட்டு
அழிக்கப்படுகின்றது.

தபோருளுடர

ஜைவுலகின் எல்லோ தசயல்களிலிருந்தும் விலகியுள்ள க்ஷபோதிலும், முழுமுதற்

கைவுள் உன்னத இயக்குனரோக உள்ளோர் என்பது இங்கு ததளிவோகக்
கூறப்பட்டுள்ளது. இந்த ஜைத் க்ஷதோற்றத்தின் பின்னணியும் உயர் இச்டசயும் பரம
புருஷக்ஷர, இருப்பினும், நிர்வோகம் ஜை இயற்டகயோக்ஷலக்ஷய நைத்தப்படுகின்றது.
பற்பல உருவங்களிலும் இனங்களிலும் இருக்கும் எல்லோ ஜீவோத்மோக்களுக்கும்
தோக்ஷன தந்டத என்று பகவத் கீ டதயில் கிருஷ்ணரும் கூறுகிறோர். தோயின்
கருப்டபயில் குழந்டதக்கோன விடதடய அளிப்பவர் தந்டத. அதுக்ஷபோலக்ஷவ ,
முழுமுதற் கைவுள் தனது போர்டவயின் மூலம் எல்லோ ஜீவோத்மோக்கடளயும் ஜை
இயற்டகயின் கருப்டபயில் விடதக்கிறோர். அந்த உயிர்வோழிகள் தங்களது
முந்டதய விருப்பத்திற்கும் தசயல்களுக்கும் ஏற்ப, பற்பல உருவங்களிலும்
இனங்களிலும் தவளிவருகின்றனர். பரம புருஷரது போர்டவயின் கீ ழ் பிறந்தோலும்,
இந்த ஜீவோத்மோக்கள் அடனவரும் தங்களது முற்தசயல்களுக்கும்
விருப்பங்களுக்கும் ஏற்பக்ஷவ பலவிதமோன உைல்கடள அடைகின்றனர்.எனக்ஷவ,
பகவோனுக்கு ஜைவுலகத்திற்கும் க்ஷநரடித் ததோைர்பு இல்டல. அவர் ஜை
இயற்டகயின் மீ து தனது போர்டவடய மட்டுக்ஷம தசலுத்துகிறோர், அந்த
போர்டவயினோல் ஜை இயற்டக இயக்கம் தபற்றவுைன் அடனத்தும்
படைக்கப்படுகின்றன. பரம புருஷர் ஜை இயற்டகளின் மீ து தனது போர்டவடய

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 411

தசலுத்துவதோல், இதில் அவருக்கும் பங்குள்ளது என்பதில் ஐயமில்டல , ஆனோல்
இதில் அவருக்கு க்ஷநரடியோன பங்கு எதுவுமில்டல. ஸ்ம்ருதியில் பின்வரும்
உதோரணம் தகோடுக்கப்பட்டுள்ளது. வோசடனயுள்ள மலர் முன்னிருந்தோல், அதன்
மணம் நுகரும் சக்தியினோல் உணரப்படுகின்றது. இருப்பினும் நுகர்ச்சியும், மலரும்
ஒன்றிலிருந்து ஒன்று க்ஷவறுபட்ைடவ. இக்ஷத க்ஷபோன்ற ததோைர்பு , ஜைவுலகத்திற்கும்
பரம புருஷ பகவோனுக்குமிடைக்ஷய உள்ளது; இந்த ஜைவுலகில் அவர் தசய்ய
க்ஷவண்டியது எதுவுமில்டல, எனினும் தனது போர்டவயினோல் படைத்து , ஏற்போடு
தசய்கிறோர். சுருக்கமோகச் தசோன்னோல், பரம புருஷ பகவோனின் க்ஷமற்போர்டவயின்றி
ஜை இயற்டகயோல் ஒன்றும் தசய்ய முடியோது. இருந்தும் முழுமுதற் கைவுள்
எல்லோ ஜைச்தசயல்களிலிருந்தும் விலகியிருக்கிறோர்.

பதம் 9.11 - அவஜோனந்தி மோம் மூைோ₄

अवजानशतत र्ां र्ूढा र्ानुषीं तनुर्ाशश्रतर्् ।

परं भावर्जानततो र्र् भूतर्हेश्वरर्् ॥ ११ ॥
அவஜோனந்தி மோம் மூைோ₄ மோனுஷீ ம் தனுமோஷ்₂ரிதம் |

பரம் போ₄வமஜோனந்க்ஷதோ மம பூ₄தமக்ஷஹஷ்₂வரம் || 9-11 ||

அவஜோனந்தி — ஏளனம் தசய்கின்றனர்; மோம் — என்டன; மூைோ₄꞉ — முட்ைோள்கள்;

மோனுஷீம் — மனித உருவில்; தனும் — உைல்; ஆஷ்₂ரிதம் — ஏற்று; பரம் — பரம;
போ₄வம் — இயற்டகடய; அஜோனந்த꞉ — அறியோமல்; மம — எனது; பூ₄த — இருப்படவ
அடனத்திற்கும்; மஹோ-ஈஷ்₂வரம் — உன்னத உரிடமயோளர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

மனித உருவில் நோன் க்ஷதோன்றும்க்ஷபோது முட்ைோள்கள் என்டன ஏளனம்

தசய்கின்றனர். எனது பரம இயற்டகடய, அதோவது, இருப்படவ
அடனத்திற்கும் நோக்ஷன உன்னத உரிடமயோளன் என்படத அவர்கள்
அறியோர்கள்.

தபோருளுடர

மனிதடரப் க்ஷபோலத் க்ஷதோற்றமளித்தோலும், பரம புருஷ பகவோன் சோதோரண

மனிதரல்ல என்பது இவ்வத்தியோயத்தின் முந்டதய பதங்களுக்கோன
விளக்கங்களின் மூலம் ததளிவோக்கப்பட்ைது. படைத்தல் , கோத்தல், அழித்தல்
ஆகியவற்டற நைத்தும் பரம புருஷ பகவோன் சோதோரண மனிதனோக இருக்க
முடியோது. இருந்தும் கிருஷ்ணர் ஒரு பலம் தபோருந்திய மனிதக்ஷர , மனிதர்களுக்கு
க்ஷமலோனவர் அல்ல என்று கருதும் மூைர்கள் பலர் உள்ளனர். உண்டமயில், பிரம்ம
சம்ஹிடதயில் கூறியுள்ளபடி (ஈஷ்வர: பரம: கிருஷ்ண:) , அவக்ஷர ஆதி புருஷர்,
அவக்ஷர முழுமுதற் கைவுள்.

ஈஷ்வரர்கள் (ஆளுநர்கள்) பலர் உள்ளனர், ஒருவடரவிை மற்றவர் சிறந்தவரோக

உள்ளனர். ஜைவுலகின் சோதோரண நிர்வோகத்தில், நோம் ஓர் அலுவலடரக்

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 412

கோண்கிக்ஷறோம். அவருக்குக்ஷமல் கோரியதரிசி, அவருக்கு க்ஷமல் மந்திரி, அவருக்குக்ஷமல்
பிரதர் என இருக்கின்றனர். அவர்களில் ஒவ்தவோரு வரும் ஆள்பவர்கக்ஷள,
இருப்பினும் ஒருவர் மற்றவரோல் ஆளப்படுகிறோர். கிருஷ்ணக்ஷர பரம ஆளுநர்
என்று பிரம்ம சம்ஹிடதயில் கூறப்பட்டுள்ளது. ஜைவுலகிலும் ஆனமீ க உலகிலும்
ஆளுநர்கள் பலர் உள்ளனர் என்பதில் ஐயமில்டல. ஆனோல் கிருஷ்ணக்ஷர பரம
ஆளுநர் (ஈஷ்வர: பரம: கிருஷ்ண:), அவரது உைல், ஜைக் கலப்பற்ற
ஸச்சிதோனந்தமோகும்.

முந்டதய பதங்களில் கூறப்பட்ை அற்புதமோன தசயல்கடள ஜைவுைல்கள் தசய்ய

முடியோது. கைவுளின் உைல், நித்தியமோனது, ஆனந்தமோனது, மற்றும் அறிவு
நிடறந்தது. அவர் ஒரு சோதோரண மனிதரல்ல என்ற க்ஷபோதிலும், மூைர்கள் அவடர
ஏளனம் தசய்து சோதோரண மனிதரோகக் கருதுகின்றனர். அவரது உைல் இங்கு
மோனுஷீம் என்று கூறப்படுகிறது; ஏதனனில், அவர் ஒரு மனிதடரப் க்ஷபோல,
அர்ஜுனனின் நண்படரப் க்ஷபோல, குருக்ஷேத்திர யுத்தத்தில் கலந்து தகோண்டுள்ள
ஓர் அரசியல்வோதிடயப் க்ஷபோலச் தசயல்படுகிறோர். பலவிதங்களில் அவர் ஒரு
சோதோரண மனிதடரப் க்ஷபோலச் தசயல்படுகிறோர், ஆனோல் உண்டமயில், அவரது
உைல் ஸ்ச்- சித்-ஆனந்த-விக்ரஹ—நித்தியமோன ஆனந்தமும் அறிவும் பூரணமோக
உடையோதோகும். க்ஷவத தமோழியிலும் இஃது உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது. ஸச்-சித்-
ஆன்ந்த-ரூபோய க்ருஷ்ணோய—“நித்தியமோன அறிவுைன் ஆனந்த ரூபமோக
விளங்கும் பரம புருஷ பகவோன் கிருஷ்ணருக்கு எனது பணிவோன வந்தடனகள்.”
(க்ஷகோபோல-தோபன ீ உபநிஷத் 1.1) க்ஷவத தமோழியில் மற்றும் பல வர்ணடனகளும்
உள்ளன. தம்-ஏகம் க்ஷகோவிந்தம், “புலன்களுக்கும் பசுக்களுக்கும் இன்பமளிக்கும்
க்ஷகோவிந்தன் நீக்ஷர.” ஸச்-சித்-ஆனந்த-விக்ரஹம், “க்ஷமலும், உமது உைல்
திவ்யமோனது, நித்தியமோனது, ஆனந்தமயமோனது, பூரண அறிவுடையது.” (க்ஷகோபோல-
தோபன ீ உபநிஷத் 1.35)

பகவோன் கிருஷ்ணரின் உைல், பூரண ஆனந்தம், அறிவு க்ஷபோன்ற திவ்யமோன

குணங்களுைன் உள்ளக்ஷபோதிலும், பகவத் கீ டதக்கு விளக்கமளிக்கும்
கருத்துடரயோளர்களும் தபயரளவு அறிஞர்களும் கிருஷ்ணடர சோதோரண மனிதரோக
ஏளனம் தசய்கின்றனர். தனது முற்கோல நற்தசயல்களின் விடளவுகளோல் அறிஞன்
ஒருவன் அறிவுடைய மனிதனோகப் பிறந்திருக்கலோம், ஆனோல் ஸ்ரீ கிருஷ்ணடரப்
பற்றிய கருத்து அவனது அறிவுப் பற்றோக்குடறடய கோட்டுகின்றது. எனக்ஷவ,
அத்தடகயவன் மூைன் என்று அடழக்கப்படுகின்றனர்; ஏதனனில், முட்ைோள்கள்
மட்டுக்ஷம, கிருஷ்ணடர சோதோரண மனிதரோக் கருதுவர். பரம புருஷரின்
இரகசியமோன தசயல்கடளயும் அவரது பல்க்ஷவறு சக்திகடளயும் அறியோத
முட்ைோள்கள் மட்டுக்ஷம, கிருஷ்ணடர சோதோரண மனிதரோகக் கருதுவர். அவரது
உைல் பூரண அறிவும் ஆனந்தமும் நிரம்பியது என்படதயும் , இருப்படவ
அடனத்திற்கும் அவக்ஷர உரிடமயோளர் என்படதயும், அவரோல் எவருக்கும் முக்தி
தகோடுக்க முடியும் என்படதயும் அவர்கள் அறியோர்கள். கிருஷ்ணர் பற்பல
திவ்யமோன குணங்களின் தபோக்கிஷம் என்படத அறியோததோல், அவர்கள் அவடர
இழிந்துடரக்கின்றனர்.

பரம புருஷ பகவோன் இந்த ஜைவுலகில் க்ஷதோன்றுவது அவரது அந்தரங்க சக்தியின்

க்ஷதோற்றக்ஷம என்படதயும் அவர்கள் அறியோர்கள். அவர் இந்த ஜை சக்தியின்
எஜமோனர். ஜை சக்தி மிகவும் சக்திவோய்ந்ததோக இருந்தோலும், அது தனது

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 413

கட்டுப்போட்டில் உள்ளது என்றும், தன்னிைம் சரணடையும் எவடரயும் அந்த ஜை
சக்தியின் பிடியிலிருந்து தன்னோல் விடுவிக்கமுடியும் என்றும் கிருஷ்ணர்
அறிவிப்படத நோம் பல்க்ஷவறு இைங்களில் விளக்கியுள்க்ஷளோம் (மம மோயோ
துரத்யயோ). கிருஷ்ணரிைம் சரணடையும் ஆத்மோவினோல் ஜை சக்தியின்
ஆதிக்கத்திலிருந்து விடுபை முடியுதமன்றோல், இந்த முழு பிரபஞ்சத்டதயும்
படைத்து, கோத்து, அழிக்கக்கூடிய பரம புருஷர் எவ்வோறு நம்டமப் க்ஷபோன்ற
ஜைவுைடல உடையவரோக இருக்க முடியும்? எனக்ஷவ, கிருஷ்ணடரப் பற்றிய
அத்தகு கருத்து முழு முட்ைோள்தனமோகும். சோதோரண மனிதடரப் க்ஷபோலத்
க்ஷதோன்றும் முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், மிகச்சிறிய அணுவிலிருந்து மிகவும்
பிரம்மோண்ைமோன விரோை க்ஷதோற்றம் வடர அடனத்டதயும் கட்டுப்படுத்துகிறோர்
என்படத மூைர்களோல் சிந்திக்கஇயலோது. மிகப்தபயரியதும் மிக நுண்ணியதும் ,
அவர்களது சிந்தடனக்கு அப்போற்பட்ைதோகும், எனக்ஷவ, மனிதடரப் க்ஷபோன்ற ஓர்
உருவம், அளவற்றடதயும் நுண்ணியடதயும் ஒக்ஷர சமயத்தில் கட்டுப்படுத்துவடத
அவர்களோல் கற்படன தசய்யவும் முடியோது. எல்டலயற்றடதயும்,
எல்டலக்குட்பட்ைவற்டறயும், எல்லோவற்டறயும் அவர் ஆள்பவரோயிருந்தோலும்,
இந்த க்ஷதோற்றங்களிலிருந்து அவர் விலகியுள்ளோர். மிகப்தபரியடதயும்
மிகச்சிறியடதயும் ஒக்ஷர சமயத்தில் கட்டுப்படுத்தும்க்ஷபோதிலும், அவர்
அவற்றிலிருந்து விலகியிருக்க முடியும்—இதுக்ஷவ, அவருடைய திவ்யமோன
அசிந்திய சக்தி, க்ஷயோகம் ஐஷ்வரம் எனப்படுகிறது. மனிதடனப் க்ஷபோலத்
க்ஷதோற்றமளிக்கும் கிருஷ்ணரோல் எவ்வோறு மிகப் தபரியடதயும் மிகச்சிறியடதயும்
கட்டுப்படுத்த முடியும் என்படத மூைர்களோல் கற்படன தசய்து போர்க்க முடியோது;
இருப்பினும், கிருஷ்ணக்ஷர பரம புருஷ பகவோன் என்படத அறிந்த தூய பக்தர்கள்
இடத ஏற்கின்றனர். அவக்ஷர பகவோன் என்பதோல், தூய பக்தர்கள் அவரிைம்
முழுடமயோக சரணடைந்து, அவரது பக்தித் ததோண்டில், கிருஷ்ண உணர்வில்
ஈடுபடுகின்றனர்.

மனிதடரப் க்ஷபோல கைவுள் க்ஷதோன்றுவது குறித்து, அருவவோதிகளுக்கும்

உருவவோதிகளுக்கும் இடைக்ஷய பல்க்ஷவறு கருத்து க்ஷவறுபோடுகள் உள்ளன. ஆனோல் ,
கிருஷ்ண விஞ்ஞோனத்டதப் புரிந்து தகோள்வதற்கோன அதிகோர பூர்வமோன
நூல்களோன பகவத் கீ டதடயயும் ஸ்ரீமத் போகவதத்டதயும் அணுகினோல்,
கிருஷ்ணக்ஷர பரம புருஷ பகவோன் என்படத நோம் அறிய முடியும். இவ்வுலகில்
சோதோரண மனிதடரப் க்ஷபோலத் க்ஷதோன்றினோலும், அவர் சோதோரண மனிதரல்ல. ஸ்ரீமத்
போகவத்தின், முதல் கோண்ைம், முதல் அத்தியோயத்தில் தசௌனகடர தடலவரோகக்
தகோண்ை சோதுக்கள், கிருஷ்ணரது தசயல்கடளப் பற்றி வினவுடகயில்,
க்ருதவோன் கில கர்மோணி
ஸஹ ரோக்ஷமண க்ஷகஷவ:
அதி-மர்த்யோனி பகவோன்
குை: கபை- மோனுஷ:

“புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், பலரோமருைன் இடணந்து

மனிதடரப் க்ஷபோல விடளயோடினோர். அத்தடகய க்ஷவைத்தில் மனித சக்திக்கு மீ றிய
தசயல்கள் பலவற்டற அவர் நிகழ்த்தினோர்.” (போகவதம் 1.1.20) மனிதடரப் க்ஷபோன்ற
பகவோனின் க்ஷதோற்றம் மூைர்கடளக் குழப்புகின்றது. இப்பூமியில் அவதரித்தக்ஷபோது
கிருஷ்ணர் தசய்த அற்புதமோன லீ டலகடள எந்த மனிதனோலும் தசய்ய முடியோது.

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 414

கிருஷ்ணர் தனது தோய் தந்டதயரோன க்ஷதவகி, வோசுக்ஷதவரின் முன்பு
க்ஷதோன்றியக்ஷபோது நோன்கு கரங்களுைன் க்ஷதோன்றினோர், ஆனோல் அவர்களது
பிரோர்த்தடனகளுக்குப் பின் தன்டன சோதோரண குழந்டதயோக மோற்றிக் தகோண்ைோர்.
பபூவ ப்ரோக்ருத: ஷிஷு:, அவர் ஒரு சோதோரண குழந்டதயோக, சோதோரண மனிதரோக
மோறினோர் என்று போகவத்தில் (10.3.46) கூறப்பட்டுள்ளது. சோதோரண மனிதடரப்
க்ஷபோன்ற கைவுளின் க்ஷதோற்றமும், அவரது திவ்ய உைலின் ஒரு தன்டமக்ஷய என்பது
இங்கு மீ ண்டும் குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது. பகவத் கீ டதயின் பதிதனோன்றோம்
அத்தியோயத்தில், நோன்கு புயங்கடளயுடைய கிருஷ்ணரது உருடவக்கோண
அர்ஜுனன் பிரோர்த்தடன தசய்ததோகக் கூறப்பட்டுள்ளது (க்ஷதடனவ ரூபக்ஷன சதுர்-
புக்ஷஜன). இந்த ரூபத்டத கோட்டிய பின்னர், அர்ஜுனனின் க்ஷவண்டுக்ஷகோளின்படி,
கிருஷ்ணர் மீ ண்டும் மனிதடரப் க்ஷபோன்ற தனது சுய உருவிற்குத் திரும்பினோர்
(மோனுஷம் ரூபம்). பரம புருஷரின் இத்தகு பலதரப்பட்ை தன்டமகள் , நிச்சயமோக
சோதோரண மனிதனுக்கு உரித்தோனதல்ல.

மோயோவோத தத்துவங்களோல் போதிக்கப்பட்டு, கிருஷ்ணடர ஏளனம் தசய்யும் சிலர்,

கிருஷ்ணர் சோதரோண மனிதக்ஷர என்படத நிரூபிக்க , ஸ்ரீமத் போகவதத்தின் (3.29.21)
பின்வரும் பதத்டத க்ஷமற்க்ஷகோள் கோட்டுகின்றனர். அஹம் ஸர்க்ஷவஷு பூக்ஷதஷு
பூதோத்மோவஸ்தித: ஸதோ: “பரம்தபோருள் எல்லோ ஜீவோத்மோக்களிலும் உள்ளது. ”
கிருஷ்ணடர இழிந்துடரக்கும் அங்கீ கோரமற்ற நபர்களின் விளக்கங்கடளப்
பின்பற்றோமல், ஜீவ க்ஷகோஸ்வோமி, விஸ்வநோத சக்ரவர்த்தி தோகூர் க்ஷபோன்ற
டவஷ்ணவ ஆச்சோரியர்களிைமிருந்து இந்த குறிப்பிட்ை பதத்டத நோம்
அறிந்துதகோள்வது சிறந்தது. கிருஷ்ணர் தனது சுய விரிவோன பரமோத்மோவின்
ரூபத்தில், அடசயக்கூடிய மற்றும் அடசயோத இனங்கள் எல்லோவற்றிலும்
வற்றுள்ளோர்
ீ ; எனக்ஷவ, க்ஷகோவிலிலுள்ள அர்சோ-மூர்தியிைம் மட்டும் கவனம்
தசலுத்தி, பிற உயிரினங்களுக்கு மதிப்பு தகோடுக்கோத ஆரம்ப நிடல பக்தர்களின்
அர்ச்சோ விக்ரஹ வழிபோடு பயனற்றது என்று இப்பதத்டத விளக்குகிறோர்
ஜீவக்ஷகோஸ்வோமி. பக்தர்கள் மூன்று வடகப்படுவர். ஆரம்ப நிடலயிலுள்ள
பக்தர்கள், மற்ற பக்தர்களின் மீ து கோட்டும் கவனத்டத விை , க்ஷகோவிலில் உள்ள
விக்ரஹத்தின் மீ து அதிக கவனம் கோட்டுகின்றனர். இத்தகு மக்ஷனோநிடல
திருத்தப்பட்ை க்ஷவண்டுதமன்று எச்சரிக்கிறோர் விஸ்வநோத சக்ரவர்த்தி தோகூர்.
கிருஷ்ணர் ஒவ்தவோருவரது இதயத்திலும் பரமோத்மோவோக வற்றுள்ளதோல்
ீ , ஒரு
பக்தன் ஒவ்க்ஷவோர் உைடலயும் பரம புருஷரின் க்ஷகோவிலோகக் கோண க்ஷவண்டும்.
அத்தகு பக்தன், பகவோனின் ஆலயத்திற்குக் தகோடுக்கும் அக்ஷத மதிப்டப பரமோத்மோ
வோழும் ஒவ்க்ஷவோர் உைலுக்கும் வழங்குகின்றோன். எனக்ஷவ, ஒவ்தவோருவருக்கும்
முடறயோன மரியோடத வழங்கப்பை க்ஷவண்டும், எவடரயும் அலட்சியம் தசய்யக்
கூைோது.

ஆலய வழிபோட்டை ஏளனம் தசய்யும் அருவவோதிகள் பலர் உள்ளனர். கைவுள்

எல்லோ இைத்திலும் இருப்பதோல், ஆலய வழிபோட்டிற்குள் ஏன் ஒருவன் தன்டனக்
கட்டுப்படுத்திக் தகோள்ள க்ஷவண்டும் என்று அவர்கள் கூறுகின்றனர். ஆனோல்,
கைவுள் எல்லோ இைத்திலும் இருந்தோல், ஆலயத்திலும் அர்ச்சோ விக்ரஹத்திலும்
அவர் இல்டலயோ? அருவவோதியும் உருவவோதியும் ஒருவடரதயோருவர்
முடிவின்றி சண்டையிட்டுக் தகோள்வர் என்றக்ஷபோதிலும், கிருஷ்ண உணர்வில்
உள்ள பக்குவமோன பக்தன், கிருஷ்ணர் பரம புருஷரோக உள்ளக்ஷபோதிலும், பிரம்ம
சம்ஹிடதயில் உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளபடி, அவர் எங்கும் பரவியுள்ளோர் என்படத

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 415

நன்கறிவோன். கிருஷ்ணரது தசோந்த இருப்பிைம் க்ஷகோலோக விருந்தோவனம்
என்றக்ஷபோதிலும், அவர் எப்க்ஷபோதும் அங்க்ஷக வசிக்கிறோர் என்றக்ஷபோதிலும், தனது
பல்க்ஷவறு சக்திகளின் மூலமும் தனது சுய விரிவுகளின் மூலமும் , அவர்
படைப்பின் (ஆன்மீ கம், தபௌதிகம், இரண்டின்) எல்லோ இைங்களிலும் வற்றுள்ளோர்.
ீ

பதம் 9.12 - க்ஷமோகோ₄ஷோ₂ க்ஷமோக₄கர்மோக்ஷணோ

र्ोघािा र्ोघकर्ामणो र्ोघज्ञाना शवचेतस: ।

राक्षसीर्ासुरीं चैव प्रकृ तत र्ोशहनीं शश्रता: ॥ १२ ॥
க்ஷமோகோ₄ஷோ₂ க்ஷமோக₄கர்மோக்ஷணோ க்ஷமோக₄ஜ்ஞோனோ விக்ஷசதஸ: |

ரோேஸீமோஸுரீம் டசவ ப்ரக்ருதிம் க்ஷமோஹின ீம் ஷ்₂ரிதோ: || 9-12 ||

க்ஷமோக₄-ஆஷோ₂꞉ — ஆடசகளோல் மயங்கியவர்கள்; க்ஷமோக₄-கர்மோண꞉ — பலன் க்ஷநோக்குச்

தசயல்களோல் மயங்கியவர்கள்; க்ஷமோக₄-ஜ்ஞோனோ꞉ — ஞோனத்தினோல் மயங்கியவர்கள்;
விக்ஷசதஸ꞉ — குழம்பியவர்கள்; ரோேஸீம் — ரோட்சசமோன; ஆஸுரீம் —
அசுரத்தனமோன நோத்திகமோன; ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சியமோக; ப்ரக்ருʼதிம் —
இயற்டக; க்ஷமோஹின ீம் — மயக்குகின்ற; ஷ்₂ரிதோ꞉ — அடைக்கலம் தகோண்டு.

தமோழிதபயர்ப்பு

இவ்வோறு குழம்பியவர்கள், ரோட்சசத்தனமோக கருத்துக்களோலும்

நோத்திகக் கருத்துக்களோலும் கவரப்படுகின்றனர். அத்தகு மயங்கிய
நிடலயில், அவர்களது முக்திக்கோன ஆவல்கள், பலன் க்ஷநோக்குச்
தசயல்கள், அறிவுப் பயிற்சிகள் ஆகிய அடனத்தும்
க்ஷதோல்வியடைகின்றன.

தபோருளுடர

தங்கடள பக்தித் ததோண்டிலும் கிருஷ்ண உணர்விலும் இருப்பவர்களோக

எண்ணிக்தகோண்டு இதயத்தில் முழுமுதற் கைவுளோன ஸ்ரீ கிருஷ்ணடர பூரண
சத்தியமோக இன்னும் ஏற்றுக்தகோள்ளோத பக்தர்கள் பலர் உண்டு. முழுமுதற்
கைவுளிைம் திரும்பிச் தசல்லுதல் என்னும் பழத்டத அவர்கள் என்றும் சுடவக்க
முடியோது. அதுக்ஷபோல, பலன்கடள எதிர்க்ஷநோக்கிபுண்ணிய தசயல்களில்
ஈடுபட்டுள்ளவர்களும், இந்த தபௌதிக பந்தத்திலிருந்து முக்தியடைய
விரும்புபவர்களும், ஒருக்ஷபோதும் தவற்றியடையமோட்ைோர்கள்; ஏதனனில், அவர்கள்
பரம புருஷ பகவோனோன கிருஷ்ணடர இழிந்துடரக்கின்றனர். க்ஷவறு விதமோகக்
கூறினோல் கிருஷ்ணடர ஏளனம் தசய்பவர்கள், அசுரர்களோகவும் நோத்திகர்களோகவும்
கருதப்படுகின்றனர். பகவத் கீ டதயின் ஏழோம் அத்தியோயத்தில் கூறியுள்ளபடி ,
துஷ்ைர்களோன இத்தகு அசுரர்கள், கிருஷ்ணரிைம் ஒருக்ஷபோதும் சரணடைவதில்டல.
எனக்ஷவ, பூரண சத்தியத்டத அடைவதற்கோன அவர்களது மனக் கற்படனகள் ,
சோதோரண ஜீவோத்மோவும் கிருஷ்ணரும் ஒன்க்ஷற என்னும் தவறோன முடிவிற்கு
அவர்கடளக் தகோண்டு வருகின்றது. இத்தகு தவறோன நம்பிக்டகயோல், மனிதனின்
உைல் தற்க்ஷபோது ஜை இயற்டகயோல் தவறுக்ஷம மூைப்பட்டிருப்பதோகவும் , இந்த

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 416

ஜைவுைலிலிருந்து விடுபட்ைவுைக்ஷன அவனுக்கும் கைவுளுக்கும் எந்த க்ஷவறுபோடும்
இல்டல என்றும் எண்ணுகின்றனர். கிருஷ்ணருைன் ஒன்றோகிவிடுவதற்கோன
இம்முயற்சி, மயக்கத்தின் கோரணத்தோல் க்ஷதோல்விடயக்ஷய தரும். நோத்திகமும் அசுர
கலோசோரமும் தகோண்ை இத்தகு ஆன்மீ க அறிவு என்றும் பயனற்றது. இதுக்ஷவ
இப்பதத்தின் உட்தபோருள். க்ஷவதோந்த சூத்திரம், உபநிஷத் க்ஷபோன்ற க்ஷவத
சோஸ்திரங்களின் மூலம் இத்தடகய நபர்களோல் வளர்க்கப்படும் அறிவு, எப்க்ஷபோதும்
க்ஷதோல்வியிக்ஷலக்ஷய முடியும்.

எனக்ஷவ, புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணடர சோதோரண

மனிதரோகக் கருதுவது மிகப்தபரிய குற்றம். அவ்வோறு கருதுபவர்கள், நிச்சயமோகக்
குழப்பத்திக்ஷலக்ஷய இருப்பர்; ஏதனனில், அவர்களோல் கிருஷ்ணருடைய நித்தியமோன
ரூபத்டத புரிந்துதகோள்ள முடியோது. ப்ருஹத் விஷ்ணு-ஸ்ம்ருதியில் ததளிவோகக்
கூறப்பட்டுள்ளது:
க்ஷயோ க்ஷவத்தி தபௌதிகம் க்ஷதஹம் க்ருஷ்ணஸ்ய பரமோத்மன:
ஸ ஸர்வஸ்மோத் பஹிஷ்-கோர்ய: ஷ்தரௌத- ஸ்மோர்த-விதோனத:
முகம் தஸ்யோவக்ஷலோக்யோபி ஸ-க்ஷசலம் ஸ்னோனம்-ஆசக்ஷரத்

“கிருஷ்ணரது க்ஷதகத்டத தபௌதிகமோகக் கருதுபவன், ஸ்ருதி, ஸ்மிருதியின்

சைங்குகள் மற்றும் தசயல்களிலிருந்து விரட்டியடிக்கப்பை க்ஷவண்டும். யோக்ஷரனும்
அத்தடகயவனது முகத்டத தற்தசயலலோகக் கோண க்ஷநரிட்ைோல் ,
அப்போதிப்பிலிருந்து தடுத்துக் தகோள்வதற்கோக உைக்ஷன அவன் கங்டகயில் நீரோை
க்ஷவண்டும்.” புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரிைம் உள்ள
தபோறோடமயின் கோரணத்தோல், மக்கள் அவடர க்ஷகலி தசய்கின்றனர்.
அத்தடகயவர்களின் வருங்கோலம், நோத்திகத் தன்டமயும் அசுர குணமும் தகோண்ை
இனங்களில் மீ ண்டும் மீ ண்டும் பிறவி எடுப்பக்ஷத. அவர்களது உண்டமயறிவு
என்தறன்றும் மயக்கத்திக்ஷலக்ஷய இருக்கும், படிப்படியோக அவர்கள் படைப்பின்
இருண்ை பகுதிகளுக்கு இழிவடைவோர்கள்.

பதம் 9.13 - மஹோத்மோனஸ்து மோம் போ

र्हात्र्ानस्तु र्ां पाथम दैवीं प्रकृ शतर्ाशश्रता: ।

भजतत्यनतयर्नसो ज्ञात्वा भूताकदर्व्ययर्् ॥ १३ ॥
மஹோத்மோனஸ்து மோம் போர்த₂ டத₃வம்
ீ ப்ரக்ருதிமோஷ்₂ரிதோ: |

ப₄ஜந்த்யனன்யமனக்ஷஸோ ஜ்ஞோத்வோ பூ₄தோதி₃மவ்யயம் || 9-13 ||

மஹோ-ஆத்மோன꞉ — மகோத்மோக்கள்; து — ஆனோல்; மோம் — என்னிைம்; போர்த₂ —

பிருதோவின் மகக்ஷன; டத₃வம்
ீ — ததய்வக;
ீ ப்ரக்ருʼதிம் — இயற்டக; ஆஷ்₂ரிதோ꞉ —
அடைக்கலம் தகோண்டு; ப₄ஜந்தி — ததோண்டு தசய்கின்றனர்; அனன்ய-மனஸ꞉ —
பிறழோத மனதுைன்; ஜ்ஞோத்வோ — அறிந்து; பூ₄த — படைப்பின்; ஆதி₃ம் — ஆதி (மூலம்);
அவ்யயம் — அழிவற்ற.

தமோழிதபயர்ப்பு

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 417

 பிருதோவின் மகக்ஷன, குழப்பமடையோத மகோத்மோக்கக்ஷளோ ததய்வக
ீ
இயற்டகயின் போதுகோப்பில் உள்ளனர். அவர்கள், பரம புருஷ
பகவோனோன என்டன, ஆதிபுருஷனோகவும் அழிவற்றவனோகவும் அறிந்து,
எனது பக்தித் ததோண்டில் பூரணமோக ஈடுபட்டுள்ளனர்.

தபோருளுடர

மஹோத்மோ என்பதன் தபோருள் இப்பதத்தில் ததளிவோக் தகோடுக்கப்பட்டுள்ளது.

மஹோத்மோவின் முதல் அறிகுறி என்னதவனில், அவர் ததய்வக
ீ இயற்டகயில்
நிடலதபற்றவர். அவர் ஜை இயற்டகயின் கட்டுப்போட்டில் இல்டல. இஃது
எவ்வோறு சோத்தியம்? புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரிைம்
சரணடைபவன், ஜை இயற்டகயின் கட்டுப்போட்டிலிருந்து உைனடியோக விடுதடல
தபறுகிறோன் என்று ஏழோம் அத்தியோயத்தில் விளக்கப்பட்ைது. அதுக்ஷதவ தகுதி, பரம
புருஷ பகவோனிைம் ஆத்ம சமர்ப்பணம் தசய்பவன், உைனடியோக ஜை சக்தியின்
கட்டுப்போட்டிலிருந்து விடுபடுகினறோன். இதுக்ஷவ அடிப்படைக் தகோள்டகயோகும்.
நடுநிடல சக்தி என்பதோல், ஜை இயற்டகயின் கட்டுப்போட்டிலிருந்து
விடுபட்ைவுைக்ஷன, ஆத்மோ ஆன்மீ க இயற்டகயின் வழிகோட்டுதலில்
டவக்கப்படுகிறோன். ஆன்மீ க இயற்டகயின் இந்த வழிகோட்டுதல் டதவ ீ ப்ரக்ருதி ,
ததய்வக
ீ இயற்டக என்று அடழக்கப்படுகிறது. எனக்ஷவ , புருக்ஷஷோத்தமரோன
முழுமுதற் கைவுளிைம் சரணடைவதன் மூலம் ஒருவன் ஏற்றம் தபறும்க்ஷபோது,
அவன் மகோத்மோவின் நிடலடய அடைகிறோன்.

மகோத்மோ தனது கவனத்டத கிருஷ்ணரிைமிருந்து திடச திருப்புவதில்டல;

ஏதனனில், கிருஷ்ணக்ஷர எல்லோ கோரணங்களுக்கும் கோரணமோன ஆதி புருஷர்
என்படத அவன் அறிவோன். இதில் எந்த சந்க்ஷதகமும் இல்டல. இத்தகு மகோத்மோ ,
தூய பக்தர்களோன இதர மகோத்மோக்களுடைய உறவில் முன்க்ஷனற்றம் தபறுகிறோன்.
தூய பக்தர்கள் கிருஷ்ணரது இதர ரூபத்திலும், அதோவது, நோன்கு டககடளக்
தகோண்ை மஹோவிஷ்ணு க்ஷபோன்ற ரூபத்திலும் கூைக் கவரப்படுவதில்டல.
அவர்கள் இரண்டு டககளுைன் திகழும் கிருஷ்ணரது உருவத்தோல் மட்டுக்ஷம
கவரப்படுகின்றனர். கிருஷ்ணரது பிற உருவங்களோக்ஷலக்ஷய கவரப்பைோத பட்சத்தில் ,
க்ஷதவர்களின் உருவத்டதக்ஷயோ மனிதனின் உருவத்டதக்ஷயோ அவர்கள் நிச்சியமோகக்
கருத்தில் தகோள்வதில்டல, கிருஷ்ண உணர்வில் கிருஷ்ணடர மட்டுக்ஷம
தியோனிக்கின்றனர். அவர்கள் எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ண உணர்வில் பகவோனது
வழுவோத ததோண்டில் ஈடுபட்டுள்ளனர்.

பதம் 9.14 - ஸததம் கீ ர்தயந்க்ஷதோ மோம

सततं कीतमयततो र्ां यतततश्च दृढव्रता: ।

नर्स्यततश्च र्ां भक्त्य‍
ा शनत्ययुक्ता उपासते ॥ १४ ॥
ஸததம் கீ ர்தயந்க்ஷதோ மோம் யதந்தஷ்₂ச த்₃ருை₄வ்ரதோ: |

நமஸ்யந்தஷ்₂ச மோம் ப₄க்த்யோ நித்யயுக்தோ உபோஸக்ஷத || 9-14 ||

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 418

ஸததம் — எப்க்ஷபோதும்; கீ ர்தயந்த꞉ — கீ ர்த்தனம் தசய்தபடி; மோம் — என்டன; யதந்த꞉ —
முழுதும் முயன்று; ச — க்ஷமலும்; த்₃ருʼை₄-வ்ரதோ꞉ — திைமோன உறுதியுைன்;
நமஸ்யந்த꞉ — வந்தடன தசய்தபடி; ச — க்ஷமலும்; மோம் — என்டன; ப₄க்த்யோ —
பக்தியுைன்; நித்ய-யுக்தோ꞉ — நித்தியமோக ஈடுபடுகின்றனர்; உபோஸக்ஷத — வழிபோட்டில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எப்க்ஷபோதும் எனது புகடழ கீ ர்த்தனம் தசய்து தகோண்டு, திைமோன

உறுதியுைன் முயன்று தகோண்டு, எனக்கு வந்தடன தசய்தபடி, இந்த
மகோத்மோக்கள் பக்தியுைன் நித்தியமோக என்டன வழிபடுகின்றனர்.

தபோருளுடர

ஒரு சோதோரண மனிதடன முத்திடர குத்துவதன் மூலம் மகோத்மோடவ உற்பத்தி

தசய்ய முடியோது. அவரது அறிகுறிகள் இங்க்ஷக விளக்கப்பட்டுள்ளன: மோத்மோ
புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் புகடழ கீ ர்த்தனம்
தசய்வதில் எப்க்ஷபோதும் ஈடுபட்டுள்ளோர். அவர் க்ஷவறு எடதயும் தசய்வதில்டல.
அவர் எப்க்ஷபோதும் பகவோடனப் புகழ்வதிக்ஷலக்ஷய ஈடுபட்டுள்ளோர். க்ஷவறு விதமோகக்
கூறினோல், அவர் அருவவோதியல்ல, புகழ்வது என்ற க்ஷகள்வி எழும்க்ஷபோது, ஒருவன்
பரம புருஷடர, அவரது புனித நோமம், அவரது நித்திய ரூபம், அவரது திவ்யமோன
குணங்கள், மற்றும் அவரது விக்ஷசஷமோன லீ டலகடளக் தகோண்டு புகழ க்ஷவண்டும்.
ஒருவன் இடவ அடனத்டதயும் புகழ க்ஷவண்டும்; எனக்ஷவ, மகோத்மோ என்பவர் பரம
புருஷ பகவோனிைம் பற்றுடையவரோக இருப்போர்.

பரம புருஷரின் அருவ நிடலயில், அதோவது பிரம்மக்ஷஜோதியில் பற்றுதல்

உடையவர், பகவத் கீ டதயில் மகோத்மோவோக விவரிக்கப்பைவில்டல. அத்தடகயவர்
அடுத்த பதத்தில் க்ஷவறுவிதமோக விளக்கப்படுகின்றனர். ஒரு மகோத்மோ, ஸ்ரீமத்
போகவதத்தில் பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ளபடி, விஷ்ணுடவப் பற்றிக் க்ஷகட்ைல், போடுதல்
க்ஷபோன்ற பக்தித் ததோண்டின் பல்க்ஷவறு தசயல்களில் எப்க்ஷபோதும் ஈடுபட்டுள்ளோர்,
அவர் க்ஷதவர்களின் ததோண்டிக்ஷலோ மனிதனின் ததோண்டிக்ஷலோ ஈடுபடுவதில்டல.
இதுக்ஷவ பக்தி: ஷ்ரவணம் கீ ர்தனம் விஷ்க்ஷணோ: மற்றும் ஸ்மரணம் , பகவோடன
நிடனவு தகோள்ளுதல், அத்தகு மகோத்மோவின் இறுதி இலக்கு, ஐந்து திவ்யமோன
ரஸங்களில் ஏக்ஷதனும் ஒன்றில் பரம புருஷ பகவோனுைன் உறவு
தகோள்வக்ஷதயோகும், அந்த இலக்டக அடைவதில் அவர் திைமோன உறுதியுைன்
உள்ளோர். அந்த தவற்றிடய அடைவதற்கோக, அவர் தனது மனம், உைல், க்ஷபச்சு என
எல்லோவற்டறயும் எல்லோ தசயல்கடளயும் பரம புருஷரோன ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின்
ததோண்டில் ஈடுபடுத்துகிறோர். இதுக்ஷவ முழுடமயோன கிருஷ்ண உணர்வு என்று
அடழக்கப்படுகிறது.

பக்தித் ததோண்டில் வ்ரதோ என்றடழக்கப்படும் சில தசயல்கள் உள்ளன. பிடறயின்

பதிதனோன்றோம் நோளோன ஏகோதசியன்றும் பகவோனின் அவதோர நோள்களிலும் இந்த
விரதங்கள் பின்பற்றப்படுகின்றன. திவ்யமோன உலகில் புருக்ஷஷோத்தமரோன
முழுமுதற் கைவுளுைன் உறவு தகோள்வதில் கருத்துள்ளவர்களுக்கோக, தபரும்
ஆச்சோரியர்கள் இந்த விதிகடளதயல்லோம் வகுத்துள்ளனர். மகோத்மோக்கள் இந்த
விதிகடள மிகுந்த கவனத்துைன் கடைப்பிடிப்பதோல் , விரும்பிய பலடன அடைவது

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 419

உறுதி.

இந்த அத்தியோயத்தின் இரண்ைோம் பதத்தில் விளக்கியபடி, இந்த பக்தி ததோண்டு

எளியது மட்டுமல்ல, மகிழ்ச்சியோன மனதுைன் நிடறக்ஷவற்றக் கூடியதுமோகும். மிகக்
கடுடமயோன தவங்களுக்கும் விரதங்களுக்கும் அவசியம் இல்டல. திறடம
வோய்ந்த ஆன்மீ க குருவோல் வழிநைத்தப்பட்டு, குடும்பஸ்தனோகக்ஷவோ,
பிரம்மசோரியோகக்ஷவோ, சந்நியோசியோகக்ஷவோ, எந்த நிடலயிலும் ஒருவன் பக்தித்
ததோண்டில் வோழ முடியும்; உலகின் எந்த பகுதியிலும் எந்த நிடலயிலும் அவன்
பரம புருஷ பகவோனுக்கு பக்தித் ததோண்ைோற்ற முடியும், இவ்விதமோக அவன்
உண்டமயோன மகோத்மோ ஆகலோம்.

பதம் 9.15 - ஜ்ஞோனயஜ்க்ஷஞன சோப்யன்ய

ज्ञानयज्ञेन चाप्यतये यजततो र्ार्ुपासते ।

एकत्वेन पृथक्त्वेन बहुधा शवश्वतोर्ुखर्् ॥ १५ ॥
ஜ்ஞோனயஜ்க்ஷஞன சோப்யன்க்ஷய யஜந்க்ஷதோ மோமுபோஸக்ஷத |

ஏகத்க்ஷவன ப்ருத₂க்த்க்ஷவன ப₃ஹுதோ₄ விஷ்₂வக்ஷதோமுக₂ம் || 9-15 ||

ஜ்ஞோன-யஜ்க்ஷஞன — அறிடவ விருத்தி தசய்து தகோள்வதோல்; ச — க்ஷமலும்; அபி —

நிச்சயமோக; அன்க்ஷய — பிறர்; யஜந்த꞉ — அர்ப்பணித்து; மோம் — என்டன; உபோஸக்ஷத —
வழிபடுகின்றனர்; ஏகத்க்ஷவன — ஒருடமயில்; ப்ருʼத₂க்த்க்ஷவன — இருடமயில்;
ப₃ஹுதோ₄ — பன்டமயில்; விஷ்₂வத꞉-முக₂ம் — விஸ்வரூபத்தில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஞோன யோகத்தல் ஈடுபட்டிருக்கும் பிறர், பரம புருஷடர,

தன்னிகரற்றவரோகவும், பலரில் க்ஷவறுபட்ைவரோகவும், விஸ்வ
ரூபத்திலும் வழிபடுகின்றனர்.

தபோருளுடர

இப்பதம் முந்டதய பதங்களின் சுருக்கமோகும். தூய்டமயோன கிருஷ்ண உணர்வில்

ஈடுபட்டு கிருஷ்ணடரத் தவிர க்ஷவறு எடதயும் அறியோதவர்கள் மகோத்மோக்கள்
என்றும், மகோத்மோவின் நிடலயில் இல்லோத பிற மனிதர்களும் கிருஷ்ணடர
பல்க்ஷவறு வழிகளில் வழிபடுகின்றனர் என்றும் அர்ஜுனனிைம் கூறுகிறோர் பகவோன்.
மகோத்மோவின் நிடலயில் இல்லோத சிலர் ஏற்கனக்ஷவ விவரிக்கப்பட்ைனர்:
துன்பத்தில் உள்ளவர், ஏழ்டமயோல் தவிப்பவர், க்ஷகள்வியுடையவர், மற்றும்
ஞோனத்டத விருத்தி தசய்வதில் ஈடுபட்டுள்ளவர். ஆனோல் இவர்கடளவிை கீ ழோன
நிடலயில் க்ஷமலும் மூன்று வித நபர்கள் உண்டு: (1)தன்டன இடறவனுக்கு
சமமோகக் கருதி தன்டனக்ஷய வழிபடுபவன், (2) ஏக்ஷதனும் ஓர் உருவத்டத
இடறவனோக கற்படன தசய்து அதடன வழிபடுபவன், (3) பரம புருஷ பகவோனின்
விஸ்வரூபத்டத ஏற்று அதடன வழிபடுபவன். க்ஷமற்கூறிய மூவரில் தன்டனக்ஷய
இடறவனோக எண்ணிக் தகோண்டு, தன்டனக்ஷய சூன்யமோக எண்ணிக் தகோண்டு,
தன்டனக்ஷய வழிபடுபவர்கள் மிகவும் தோழ்ந்தவர்களோவர், இத்தகு மக்கக்ஷள அதிக

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 420

அளவில் உள்ளனர். தம்டமத் தோக்ஷம இடறவனோக எண்ணும் இவர்கள், அந்த
மக்ஷனோநிடலயில் தம்டமக்ஷய வழிபடுகின்றனர். இதுவும் ததய்வ வழிபோட்டின்
ஒருவிதக்ஷம. ஏதனனில் தோன் இந்த ஜை உைலல்ல, ஆன்மீ க ஆத்மோ என்படத
அவர்களோல் அறிந்துதகோள்ள முடியும். குடறந்தபட்சம் அத்தகு உணர்வோவது
க்ஷமக்ஷலோங்கியிருக்கிறக்ஷத. அருவவோதிகள் இடறவடன இவ்விதத்தில்
வழிபடுகின்றனர். க்ஷதவர்கடள வழிபடுக்ஷவோர் இரண்ைோம் வகுப்பினர்; இவர்கள்
தங்களது கற்படனயோல் எல்லோ உருவத்டதயும் இடறவனின் உருவமோகக்
கருதுகின்றனர். மூன்றோம் வகுப்பினர் , இந்த ஜைவுலகத் க்ஷதோற்றத்திற்கு அப்போல்
எடதயும் சிந்திக்க முடியோதவர்கள். அவர்கள் இந்த உலகக்ஷம உயர்ந்தது என்று
கருதி அதடன வழிபடுகின்றனர். உலகமும் பகவோனின் ஓர் உருவக்ஷம.

பதம் 9.16 - அஹம் க்ரதுரஹம் யஜ்ஞ:

अहं क्रतुरहं यज्ञ: स्वधाहर्हर्ौषधर्् ।

र्तत्रोऽहर्हर्ेवाज्यर्हर्ग्नरहं हुतर्् ॥ १६ ॥
அஹம் க்ரதுரஹம் யஜ்ஞ: ஸ்வதோ₄ஹமஹதமௌஷத₄ம் |

மந்த்க்ஷரோ(அ)ஹமஹக்ஷமவோஜ்யமஹமக்₃னரஹம் ஹுதம் || 9-16 ||

அஹம் — நோன்; க்ரது꞉ — சைங்கு; அஹம் — நோன்; யஜ்ஞ꞉ — யோகம்; ஸ்வதோ₄ —

முன்க்ஷனோருக்கு அளிக்கப்படும் தபோருள்; அஹம் — நோன்; அஹம் — நோன்; ஔஷத₄ம்
— மூலிடக; மந்த்ர꞉ — மந்திரம்; அஹம் — நோன்; அஹம் — நோன்; ஏவ — நிச்சயமோக;
ஆஜ்யம் — தநய்; அஹம் — நோன்; அக்₃னி꞉ — தநருப்பு; அஹம் — நோன்; ஹுதம் —
படைக்கப்படும் தபோருள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆனோல், சைங்கும் நோக்ஷன, யோகமும், நோக்ஷன, முன்க்ஷனோருக்குப்

படைக்கப்படும் தபோருளும் நோக்ஷன, க்ஷநோய் தீர்க்கும் மூலிடகயும் நோக்ஷன,
ததய்வகமோன
ீ மந்திரமும் நோக்ஷன. நோக்ஷன தநய், நோக்ஷன அக்னி, நோக்ஷன
படைக்கப்படும் தபோருள்.

தபோருளுடர

ஜ்க்ஷயோதிஷ்க்ஷைோம என்று அறியப்படும் க்ஷவத சைங்கு கிருஷ்ணக்ஷர; க்ஷமலும்,

கிருஷ்ணக்ஷர ஸ்மிருதியில் குறிப்பிைப்பட்டுள்ள மஹோ-யக்ஞம் ஆவோர். தநய்யின்
உருவில் ஒருவிதமோன மூலிடகயோகக் கருதப்படும் பித்ரு க்ஷலோகத்தின் நிக்ஷவதனப்
படைப்புகள் அல்லது பித்ரு க்ஷலோகத்டதத் திருப்திப்படுத்துவதற்கோக தசய்யப்படும்
யோகமும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணக்ஷர. இதன் ததோைர்போக உச்சரிக்கப்படும் மந்திரங்களும்
கிருஷ்ணக்ஷர. யோகங்களில் அர்ப்பணம் தசய்வதற்கோக போல் தபோருள்கடளக்
தகோண்டு தயோரிக்கப்படும் பல்க்ஷவறு உபக்ஷயோகப் தபோருள்களும் கிருஷ்ணக்ஷர.
தநருப்பு, பஞ்ச பூதங்களில் ஒன்றோக விளங்குவதோல், அது கிருஷ்ணரின் பிரிந்த
சக்தியோகக் கருதப்படுகிறது; அத்தகு தநருப்பும் கிருஷ்ணக்ஷர. க்ஷவறு விதமோகக்
கூறினோல், க்ஷவதங்களின் கர்ம கோண்ை பகுதியில் சிபோரிசு தசய்யப்பட்டுள்ள டவதீக

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 421

யோகங்கள் தமோத்தத்தில் ஸ்ரீ கிருஷ்ணக்ஷர. அதோவது, கிருஷ்ணருக்கு பக்தித்
ததோண்டு தசய்பவர்கள், க்ஷவதங்களில் சிபோரிசு தசய்யப்பட்டுள்ள எல்லோ
யோகங்கடளயும் தசய்து முடித்தவர்களோக கருதப்பை க்ஷவண்டும்.

பதம் 9.17 - பிதோஹமஸ்ய ஜக₃க்ஷதோ மோதோ

शपताहर्स्य जगतो र्ाता धाता शपतार्ह: ।

वेद्यं पशवत्रर्् ॐकार ऋक् सार् यजुरेव च ॥ १७ ॥
பிதோஹமஸ்ய ஜக₃க்ஷதோ மோதோ தோ₄தோ பிதோமஹ: |

க்ஷவத்₃யம் பவித்ரம் ௐகோர ருக் ஸோம யஜுக்ஷரவ ச || 9-17 ||

பிதோ — தந்டத; அஹம் — நோன்; அஸ்ய — இதன்; ஜக₃த꞉ — அகிலத்தின்; மோதோ — தோய்;
தோ₄தோ — கோப்க்ஷபோன்; பிதோமஹ꞉ — தோத்தோ; க்ஷவத்₃யம் — அறியப்பை க்ஷவண்டியது
எதுக்ஷவோ அது; பவித்ரம் — தூய்டமப்படுத்துவது; ௐ-கோர — ஓம் என்னும் தசோல்; ருʼக்
— ரிக் க்ஷவதம்; ஸோம — ஸோம க்ஷவதம்; யஜு꞉ — யஜுர் க்ஷவதம்; ஏவ — நிச்சயமோக; ச —
க்ஷமலும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இந்த அகிலத்தின் தந்டதயும் தோயும் கோப்பவனும் போட்ைனோரும்

நோக்ஷன. அறியப்பை க்ஷவண்டிய தபோருளும், தூய்டமப்படுத்தும்
தபோருளும், ‘ஓம்’ என்னும் மந்திரமும் நோக்ஷன. ரிக், ஸோம, யஜுர்
க்ஷவதங்களும் நோக்ஷன.

தபோருளுடர

அடசயும், அடசயோத பிரபஞ்சத் க்ஷதோற்றம் முழுவதும் கிருஷ்ணருடைய சக்தியின்

பல்க்ஷவறு தசயல்களின் மூலம் படைக்கப்படுகின்றன. ஜைவுலகில் நோம் பல்க்ஷவறு
உயிர்வோழிகளுைன் பல்க்ஷவறு உறவுகடள வளர்த்துக் தகோள்கிக்ஷறோம், உண்டமயில்
அந்த உயிர்வோழிகள் அடனவரும் கிருஷ்ணரின் நடுநிடல சக்திக்ஷய ; ப்ரக்ருதியின்
படைப்பில் அவர்களில் சிலர் தந்டதயோகவும், தோயோகவும், போட்ைனோரோகவும்,
படைப்பவரோகவும் க்ஷதோன்றுகின்றனர், ஆனோல் உண்டமயில் அவர்கள் எல்லோரும்
கிருஷ்ணரின் அம்சங்கக்ஷள. இதன் அடிப்படையில் , நமக்குத் தோயோகவும்
தந்டதயோகவும் க்ஷதோன்றும் இந்த உயிர்வோழிகள் கிருஷ்ணக்ஷர. இப்பதத்தில் தோதோ
எனும் தசோல் படைப்பவடனக் குறிக்கின்றது. நமது தோய் தந்டதயர் மட்டும்
கிருஷ்ணருடைய அம்சங்கள் அல்ல, படைப்போளி, போட்ைனோர், போட்டி என
அடனரும் கிருஷ்ணக்ஷர. உண்டமயில், கிருஷ்ணருடைய அம்சமோக
விளங்குவதோல் எல்லோ ஜீவோத்மோக்களும் கிருஷ்ணக்ஷர. எனக்ஷவ , எல்லோ
க்ஷவதங்களும் கிருஷ்ணடர மட்டுக்ஷம க்ஷநோக்கமோகக் தகோண்டுள்ளன. க்ஷவதங்களின்
மூலமோக நோம் எடததயல்லோம் அறிய விரும்புகின்க்ஷறோக்ஷமோ , அடவ கிருஷ்ணடரப்
புரிந்ததகோள்வதற்கோன போடதயின் முன்க்ஷனற்றப்படிகக்ஷளத் தவிர க்ஷவறல்ல.
அதிலும் முக்கியமோக, நமது ஸ்வரூப நிடலடய தூய்டமப்படுத்த உதவும் க்ஷவத
அறிவு கிருஷ்ணடரக் குறிக்கும். அதுக்ஷபோல க்ஷவதக் தகோள்டககடளப்

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 422

புரிந்ததகோள்வதற்கு ஆவலோக இருக்கும் உயிர்வோழியும் கிருஷ்ணரின் அம்சக்ஷம ;
எனக்ஷவ அதுவும் கிருஷ்ணக்ஷர. எல்லோ க்ஷவத மந்திரங்களிலும் இருக்ககூடிய,
ப்ரணவ என்ற அறிப்படும் ஓம் என்னும் ததய்வகமோக
ீ சப்தமும் கிருஷ்ணக்ஷர,
ஸோம, யஜுர், ரிக், அதர்வ ஆகிய நோன்கு க்ஷவதத்தில் கோணப்படும் மந்திரங்களில்
பிரணவம் அல்லது ஓம்கோரம் மிகவும் முக்கியமோனதோக இருப்பதோல், அதுவும்
கிருஷ்ணக்ஷர.

பதம் 9.18 - க₃திர்ப₄ர்தோ ப்ரபு₄:

गशतभमताम प्रभु: साक्षी शनवास: िरणं सुहृत् ।

प्रभव: प्रलय: स्थानं शनधानं बीजर्व्ययर्् ॥ १८ ॥
க₃திர்ப₄ர்தோ ப்ரபு₄: ஸோேீ நிவோஸ: ஷ₂ரணம் ஸுஹ்ருத் |

ப்ரப₄வ: ப்ரலய: ஸ்தோ₂னம் நிதோ₄னம் பீ₃ஜமவ்யயம் || 9-18 ||

க₃தி꞉ — இலக்கு; ப₄ர்தோ — கோப்பவன்; ப்ரபு₄꞉ — இடறவன்; ஸோேீ — சோட்சி; நிவோஸ꞉ —

வசிப்பிைம்; ஷ₂ரணம் — ஷரணம்; ஸு-ஹ்ருʼத் — மிகவும் தநருங்கிய நண்பன்;
ப்ரப₄வ꞉ — படைப்பு; ப்ரலய꞉ — அழிவு; ஸ்தோ₂னம் — நிடல; நிதோ₄னம் — தங்குமிைம்;
பீ₃ஜம் — விடத; அவ்யயம் — அழிவற்ற.

தமோழிதபயர்ப்பு

நோக்ஷன இலக்கு, கோப்பவன், தடலவன், சோட்சி, வசிப்பிைம், அடைக்கலம்,

மற்றும் மிக தநருங்கிய நண்பன். நோக்ஷன படைப்பு, அழிவு,
எல்லோவற்றின் ஆதோரம், தங்குமிைம், மற்றும் நித்தியமோன விடதயும்
ஆக்ஷவன்.

தபோருளுடர

கதி என்றோல் நோம் தசல்ல விரும்பும் இலக்கு. ஆனோல் இறுதி இலக்கு

கிருஷ்ணக்ஷர, மக்கள் இடத அறியோமல் இருந்தோலும் சரி. கிருஷ்ணடர
அறியோதவன் தவறோக வழிநைத்தப்பட்ைவன், அவனுடைய தபயரளவு முன்க்ஷனற்றம்
முழுடமயோனதல்ல, சில க்ஷநரங்களில் தபோய்யோனதோகவும் அடமகின்றது.
க்ஷதவர்கடள இறுதி இலக்கோகக் கருதுபவர் பலருண்டு. அவர்கள் அக்குறிப்பிட்ை
இலக்டக அடைவதற்கோக, கடுடமயோன விதி முடறகடளப் பின்பற்றி, சந்திர
க்ஷலோகம், சூரிய க்ஷலோகம், இந்திர க்ஷலோகம், மஹர் க்ஷலோகம் க்ஷபோன்ற பல்க்ஷவறு
க்ஷலோகங்கடள அடைகின்றனர். ஆனோல் கிருஷ்ணரின் படைப்புகளோன இந்த
க்ஷலோகங்கள் அடனத்தும். ஓக்ஷர சமயத்தில் கிருஷ்ணரோகவும், கிருஷ்ணர்
அல்லோமலும் இருக்கின்றன. கிருஷ்ணருடைய சக்தியின் க்ஷதோற்றங்கள் என்பதோல்
இடவ கிருஷ்ணக்ஷர; ஆனோல் உண்டமயில் இடவ கிருஷ்ணடர உணரும்
போடதயில் ஒரு முன்க்ஷனற்றப்படியோகக்ஷவ உதவுகின்றன. கிருஷ்ணரின் பல்க்ஷவறு
சக்திகடள அணுகுவது என்பது கிருஷ்ணடர மடறமுகமோக அணுகுவதோகும்.
கிருஷ்ணடர க்ஷநரடியோக அணுகினோல், அது க்ஷநரத்டதயும் சக்திடயயும்
மிச்சப்படுத்தும். உதோரணமோக, கட்டிைத்தின் உச்சிக்கு லிப்டின் உதவியோல் தசல்ல

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 423

முடியுதமனில், எதற்கோக படிக்ஷயறிச் தசல்லக்ஷவண்டும்? அடனத்தும் கிருஷ்ணரின்
சக்தியோல் தோங்கப்பட்டுள்ளன; எனக்ஷவ, கிருஷ்ணருடைய அடைக்கலமின்றி எதுவும்
இருக்க முடியோது. எல்லோம் கிருஷ்ணருக்குச் தசோந்தமோனடவ என்பதோலும்,
எல்லோம் கிருஷ்ணருடைய சக்தியோல் நிடலத்துள்ளன என்பதோலும், அவக்ஷர
உன்னத தடலவர். அடனவரது இதயத்திலும் இருப்பதோல் கிருஷ்ணக்ஷர பரம
சோட்சி. நோம் வோழும் வடு
ீ , நோடு, உலகம் என அடனத்தும் கிருஷ்ணக்ஷர. கிருஷ்ணக்ஷர
சரணடைவதற்குத் தகுந்த இறுதி இலக்கு; எனக்ஷவ, ஒருவன் தனது துன்பத்டத
க்ஷபோக்குவதற்கோக அல்லது தனது போதுகோப்பிற்கோக கிருஷ்ணரிைம் சரணடைய
க்ஷவண்டும். க்ஷமலும், நமக்குப் போதுகோப்பு க்ஷதடவப்படும்க்ஷபோது, அந்தப் போதுகோப்பிடன
ஓர் உயிர் சக்தியினோல் மட்டுக்ஷம வழங்க இயலும் என்படத நோம் அறிந்திருக்க
க்ஷவண்டும். கிருஷ்ணக்ஷர பரம உயிர்வோழி. க்ஷமலும் , கிருஷ்ணக்ஷர நமது
தடலமுடறயின் மூலம், அதோவது பரம தந்டத என்பதோல், யோரும்
கிருஷ்ணடரவிை சிறந்த நண்பனோக இருக்க முடியோது, யோரும் கிருஷ்ணடர விை
சிறந்த நலன்விரும்பியோகவும் இருக்க முடியோது. கிருஷ்ணக்ஷர படைப்பின் ஆதி
மூலம், பிரளத்திற்குப் பின் அடனத்தும் அவரில்தோன் தங்குகின்றன. இவ்வோறோக,
கிருஷ்ணக்ஷர எல்லோ கோரணங்களுக்கும் நித்திய கோரணமோக விளங்குகிறோர்.

பதம் 9.19 - தபோம்யஹமஹம் வர்ஷம் ந

तपाम्यहर्हं वषं शनगृह्णाम्युत्सृजाशर् च ।

अर्ृतं चैव र्ृत्युश्च सदसच्च‍
ाहर्जुमन ॥ १९ ॥
தபோம்யஹமஹம் வர்ஷம் நிக்₃ருஹ்ணோம்யுத்ஸ்ருஜோமி ச |

அம்ருதம் டசவ ம்ருத்யுஷ்₂ச ஸத₃ஸச்சோஹமர்ஜுன || 9-19 ||

தபோமி — தவப்பத்டதக் தகோடுப்பவன்; அஹம் — நோன்; அஹம் — நோன்; வர்ஷம் —

மடழ; நிக்₃ருʼஹ்ணோமி — தடுப்பவன்; உத்ஸ்ருʼஜோமி — தகோடுப்பவன்; ச — க்ஷமலும்;
அம்ருʼதம் — நித்தியம்; ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோக; ம்ருʼத்யு꞉ — மரணம்; ச —
க்ஷமலும்; ஸத் — க்ஷசதனம்; அஸத் — ஜைம்; ச — க்ஷமலும்; அஹம் — நோன்; அர்ஜுன —
அர்ஜுனோ.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனோ, நோக்ஷன தவப்பத்டதக் தகோடுப்பவன். மடழடயத்

தடுப்பவனும் தகோடுப்பவனும் நோக்ஷன. நித்தியமும் நோக்ஷன, மரண
உருவமும் நோக்ஷன. ஜைம், க்ஷசதனம் இரண்டும் என்னில் உள்ளன.

தபோருளுடர

கிருஷ்ணர், தனது பல்க்ஷவறு சக்திகளின் மூலம், மின்சோரம் மற்றும் சூரியடனக்

தகோண்டு, தவப்பத்டதயும் தவளிச்சத்டதயும் பரவச் தசய்கிறோர். க்ஷகோடைக்
கோலத்தில் வோனிலிருந்து வரும் மடழப் தபோழிடவ நிறுத்துவது கிருஷ்ணக்ஷர,
க்ஷமலும் மடழக் கோலத்தில் ததோைர்மடழடய தபோழியச் தசய்வதும் அவக்ஷர. நமது
ஆயுடள நீட்டித்து நம்டமப் போதுகோக்கும் சக்தியும் கிருஷ்ணக்ஷர, வோழ்வின்

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 424

இறுதியில் நம்டம மரணமோக சந்திப்பவரும் அவக்ஷர. கிருஷ்ணருடைய இத்தகு
பல்க்ஷவறு சக்திகடள ஆய்வதிலிருந்து, கிருஷ்ணடரப் தபோறுத்தவடரயில்
ஜைத்திற்கும் க்ஷசதனத்திற்கும் க்ஷவறுபோடு இல்டல என்படத அறியலோம்.
க்ஷவறுவிதமோகச் தசோன்னோல், ஜைமும் க்ஷசதனமம் அவக்ஷர. எனக்ஷவ , கிருஷ்ண
உணர்வில் முன்க்ஷனற்றமடைந்தவன், இத்தகு க்ஷவறுபோடுகடளக் கோண்பதில்டல.
அவன் எல்லோவற்றிலும் கிருஷ்ணடர மட்டுக்ஷம கோண்கின்றோன்.

கிருஷ்ணக்ஷர ஜைமும் க்ஷசதனமும் என்பதோல், எல்லோ ஜைப் படைப்புகடளயும்

உள்ளைக்கிய பிரம்மோண்ைமோன விஸ்வரூபமும் கிருஷ்ணக்ஷர. அக்ஷத பரம புருஷ
பகவோன், விருந்தோவனத்தில் இருகரங்களுைன் சியோமசுந்தர ரூபத்தில்
புல்லோங்குழடல ஊதியபடி லீ டலகள் புரிந்து வருகிறோர்.

பதம் 9.20 - த்டரவித்₃யோ மோம் க்ஷஸோம

त्रैशवद्या र्ां सोर्पा: पूतपापा

यज्ञैररष्ट्वा स्वगमतत प्राथमयतते ।
ते पुण्यर्ासाद्य सुरेतद्रलोक-
र्श्नशतत कदव्याशतदशव देवभोगान् ॥ २० ॥
த்டரவித்₃யோ மோம் க்ஷஸோமபோ: பூதபோபோ

யஜ்டஞரிஷ்ட்வோ ஸ்வர்க₃திம் ப்ரோர்த₂யந்க்ஷத |

க்ஷத புண்யமோஸோத்₃ய ஸுக்ஷரந்த்₃ரக்ஷலோக-

மஷ்₂னந்தி தி₃வ்யோந்தி₃வி க்ஷத₃வக்ஷபோ₄கோ₃ன் || 9-20 ||

த்டர-வித்₃யோ꞉ — மூன்று க்ஷவதங்கடள அறிக்ஷவோர்; மோம் — என்டன; க்ஷஸோம-போ꞉ —

க்ஷஸோம ரஸத்டதக் குடிப்பவர்கள்; பூத — தூய்டமயடைந்து; போபோ꞉ —
போவங்களிலிருந்து; யஜ்டஞ꞉ — யோகங்களோல்; இஷ்ட்வோ — வழிபட்டு; ஸ்வ꞉-க₃திம் —
ஸ்வர்கத்தின் போடத; ப்ரோர்த₂யந்க்ஷத — வழிபடுகின்றனர்; க்ஷத — அவர்கள்; புண்யம் —
புண்ணியம்; ஆஸோத்₃ய — அடைந்து; ஸுர-இந்த்₃ர — இந்திரனின்; க்ஷலோகம் — உலகம்;
அஷ்₂னந்தி — அனுபவிக்கின்றனர்; தி₃வ்யோன் — ததய்வகமோன;
ீ தி₃வி — ஸ்வர்கத்தில்;
க்ஷத₃வ-க்ஷபோ₄கோ₃ன் — க்ஷதவ சுகங்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஸ்வர்க க்ஷலோகத்டத அடைவதற்கோக, க்ஷவதங்கடளப் பயின்று க்ஷஸோம

ரஸத்டத அருந்துபவர்கள், என்டன மடறமுகமோக வழிபடுகின்றனர்.
இதன் மூலமோக அவர்கள் போவ விடளவுகளிலிருந்து
தூய்டமயடைந்து, புண்ணியமோன இந்திர க்ஷலோகத்தில் பிறவிதயடுத்து,
அங்க்ஷக க்ஷதவ சுகங்கடள அனுபவிக்கின்றனர்.

தபோருளுடர

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 425

த்டர-வித்யோ: என்னும் தசோல், ஸோம, யஜுர், ரிக் ஆகிய மூன்று க்ஷவதங்கடளக்
குறிக்கும். இந்த மூன்று க்ஷவதங்கடளக் கற்றறிந்த பிரோமணன் த்ரிக்ஷவதி என்று
அடழக்கப்படுகின்றோன். இத்தகு க்ஷவத ஞோனத்தின் மீ து பற்றுதல் உடையவன் ,
சமூகத்தில் மதிக்கப்படுகிறோன். துரதிர்ஷ்ைவசமோக, க்ஷவத வல்லுநர்களில் பலர்,
க்ஷவதங்கடளக் கற்பதன் இறுதி க்ஷநோக்கத்டத அறியோமல் உள்ளனர். எனக்ஷவ
“த்ரிக்ஷவதி களின் இறுதி இலக்கு நோக்ஷன,” என்று கிருஷ்ணர் இங்க்ஷக பிரகைனம்
தசய்கிறோர். உண்டமயோன த்ரிக்ஷவதிகள், கிருஷ்ணரின் போதகமலங்களில்
அடைக்கலம் தபற்று, அவடரத் திருப்தி தசய்வதற்கோக தூய பக்தித் ததோண்டில்
ஈடுபடுகின்றனர். ஹக்ஷர கிருஷ்ண மந்திரத்டத உச்சரிப்பதுைன் இடணந்து ,
கிருஷ்ணடர உண்டமயோக அறிவதற்கு முயலும்க்ஷபோது பக்தித் ததோண்டு
ஆரம்பமோகின்றது. ஆனோல், துரதிர்ஷ்ைவசமோக, க்ஷவதங்கடள க்ஷமக்ஷலோட்ைமோக
அறியும் சீைர்கள், இந்திரன், சந்திரன் க்ஷபோன்ற பல்க்ஷவறு க்ஷதவர்களுக்கு யோகம்
தசய்வதில் மிகுந்த ஆர்வம் தகோள்கின்றர். அத்தகு முயற்சி, க்ஷதவ வழிபோட்டில்
உள்ளவர்கடள இயற்டகயின் தோழ்ந்த குணங்களின் களங்கத்திலிருந்து
தூய்டமப்படுத்துகின்றது, க்ஷமலும், அவர்கள் மஹர் க்ஷலோகம், ஜன க்ஷலோகம், தப
க்ஷலோகம், க்ஷபோன்ற ஸ்வர்க க்ஷலோகங்களுக்கு ஏற்றம் தபறுகின்றனர். அதுக்ஷபோன்ற
உயர் உலகங்களில் நிடலதபற்றவன், இந்த உலகத்தில் கிடைக்கும் இன்பத்டதவிை
பல்லோயிரம் மைங்கு உயர்ந்த புலனின்பத்டத அடையலோம்.

பதம் 9.21 - க்ஷத தம் பு₄க்த்வோ ஸ்வ

ते तं भुक्त्वा स्वगमलोकं शविालं

क्षीणे पुण्ये र्त्यमलोकं शविशतत ।
एवं त्रयीधर्मर्नुप्रपिा
गतागतं कार्कार्ा लभतते ॥ २१ ॥
க்ஷத தம் பு₄க்த்வோ ஸ்வர்க₃க்ஷலோகம் விஷோ₂லம்

ேீக்ஷண புண்க்ஷய மர்த்யக்ஷலோகம் விஷ₂ந்தி |

ஏவம் த்ரயீத₄ர்மமனுப்ரபன்னோ

க₃தோக₃தம் கோமகோமோ லப₄ந்க்ஷத || 9-21 ||

க்ஷத — அவர்கள்; தம் — அந்த; பு₄க்த்வோ — சுகிக்கின்ற; ஸ்வர்க₃-க்ஷலோகம் — ஸ்வர்க

க்ஷலோகம்; விஷோ₂லம் — பரந்த; ேீக்ஷண — தீர்ந்தபின்; புண்க்ஷய — புண்ணியங்கள்;
மர்த்ய-க்ஷலோகம் — மரண உலகத்திற்கு; விஷ₂ந்தி — வழ்கின்றனர்.;
ீ ஏவம் —
இவ்வோறோக; த்ரயீ — மூன்று க்ஷவதங்களின்; த₄ர்மம் — தர்மத்டத; அனுப்ரபன்னோ꞉ —
கடைப்படித்து; க₃த-ஆக₃தம் — பிறப்பு இறப்பு; கோம-கோமோ꞉ — புலனின்பங்கடள நோடி;
லப₄ந்க்ஷத — அடைகின்றனர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஸவர்க க்ஷலோகத்தில் அத்தகு பரந்த சுகத்டத அனுபவித்துவிட்டு,

தங்களது புண்ணியங்களின் பலன்கடள தீர்ந்தவுைன், அவர்கள்
மீ ண்டும் இந்த மரண உலகில் வழ்கின்றனர்.
ீ இவ்வோறோக,

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 426

 புலனின்பத்திற்கோக க்ஷவத தர்மத்டதக் கடைப்பிடிப்பவர்கள், பிறப்பு
இறப்பிடனக்ஷய அடைகின்றர்.

தபோருளுடர

க்ஷமலுலகங்களுக்கு உயர்வு தபறுபவன், நீண்ை ஆயுடளயும் புலனின்பத்திற்கோன

சிறந்த வசதிகடளயும் அனுபவிக்கிறோன்; இருப்பினும், அவன் அங்க்ஷக நிரந்தரமோக
வோழ அனுமதிக்கப்படுவதில்டல. புண்ணியச் தசயல்களின் பலன்கள் தீர்ந்த புறகு,
அவன் மீ ண்டும் இந்த பூமிக்க்ஷக திருப்பி அனுப்பப்படுகிறோன். க்ஷவதோந்த
சூத்திரத்தில் தகோடுக்கப் பட்டுள்ள (ஜன்மோத்யஸ்ய யத:) ஞோனத்தின் பக்குவத்டத
அடையோவன், க்ஷவறு விதமோக் கூறினோல், எல்லோ கோரணங்களுக்கும் கோரணம்
கிருஷ்ணக்ஷர என்படத புரிந்துதகோள்ளத் தவிறியவன், வோழ்வின் இறுதி க்ஷநோக்கத்டத
அடைவதில் குழப்பமடைந்து, க்ஷமலுலகங்களுக்கு ஏற்றம் தபறுவது பின்னர்
மீ ண்டும் கீ க்ஷழ வருவது என்னும் சுழலில் அகப்பட்டுக் தகோள்கிறோன். அவனது
நிடல இரோட்டினத்தில் அமர்ந்திருப்படதப் க்ஷபோன்றதோகும், சில க்ஷநரங்களில் க்ஷமக்ஷல
தசல்கிறோன், சில க்ஷநரங்களில் கீ க்ஷழ வருகிறோன். மீ ண்டும் கீ க்ஷழ வருவதற்கோன
வோயப்பில்லோத ஆன்மீ க உலகிற்கு ஏற்றம் தபறுவதற்குப் பதிலோக, உயர்ந்த
க்ஷலோகத்திலும் தோழ்ந்த க்ஷலோகத்திலும் பிறப்பு இறப்பின் சுழற்சியில் சிக்கிக்
தகோண்டுள்ளோன் என்பக்ஷத இதன் தபோருளோகும். துபன்பமோயமோன இந்த
ஜைவுலகிற்கு மீ ண்டும் திரும்போமல், ஆன்மீ க உலடக அடைந்து, ஆனந்தமும்
அறிவும் நிடறந்த நித்திய வோழ்டவப் தபறுவக்ஷத ஒருவனுக்குச் சோலச்
சிறந்ததோகும்.

பதம் 9.22 - அனன்யோஷ்₂சிந்தயந்க்ஷதோ

अनतयाशश्चततयततो र्ां ये जना: पयुमपासते ।

तेषां शनत्याशभयुक्तानां योगक्षेर्ं वहाम्यहर्् ॥ २२ ॥
அனன்யோஷ்₂சிந்தயந்க்ஷதோ மோம் க்ஷய ஜனோ: பர்யுபோஸக்ஷத |
க்ஷதஷோம் நித்யோபி₄யுக்தோனோம் க்ஷயோக₃க்ஷேமம் வஹோம்யஹம் || 9-22 ||

அனன்யோ꞉ — க்ஷவறு குறிக்க்ஷகோள் இன்றி; சிந்தயந்த꞉ — ஒருமுகப்படுத்தி; மோம் —

என்டன; க்ஷய — எந்த; ஜனோ꞉ — ஜனங்கள்; பர்யுபோஸக்ஷத — முடறயோக
வழிபடுகின்றனக்ஷரோ; க்ஷதஷோம் — அவர்களுக்கு; நித்ய — நித்தியமோக; அபி₄யுக்தோனோம்
— பக்தியில் நிடலதபற்று; க்ஷயோக₃ — க்ஷதடவகள்; க்ஷேமம் — போதுகோப்பு; வஹோமி —
அளிக்கின்க்ஷறன்; அஹம் — நோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆனோல் எனது திவ்ய ரூபத்தின் மீ து தியோனம் தசய்துதகோண்டு,

களங்கமற்ற (அனன்ய) பக்தியுைன் என்டன நித்தியமோக
வழிபடுபவர்களுக்க்ஷகோ, அவர்களுக்கு க்ஷவண்டியவற்டறக் தகோடுத்தும்,
அவர்களிைம் இருப்பவற்டற கோத்தும் நோன் போலிக்கின்க்ஷறன்.

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 427

 தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்வின்றி ஒரு தநோடியும் வோழ இயலோதவன், க்ஷகட்ைல், கூறுதல்,

நிடனத்தல், பிரோர்த்தடன தசய்தல், வழிபடுதல், பகவோனின் தோடமரத்
திருவடிகளுக்குத் ததோண்டு தசய்தல், இதர ததோண்டுகடளப் புரிதல், நட்பு
தகோள்ளுதல், பூரணமோக பகவோனிைம் சரணடைதல் க்ஷபோன்ற பக்தித் ததோண்டுகளில்
ஈடுபட்டுள்ளதோல், இருப்பதுநோன்கு மணி க்ஷநரமும் கிருஷ்ணடரத் தவிர க்ஷவறு
எடதயும் நிடனக்க இயலோதவனோக உள்ளோன். மங்களகரமோனதும் ஆன்மீ க
சக்தியோல்; நிடறந்ததுமோன இச்தசயல்கள், பரம புருஷ பகவோனுைன் உறவு
தகோள்வக்ஷத தனது ஒக்ஷர விருப்பம் எனும் நிடலக்கு பக்தடன தன்னுணர்வில்
பக்குவமடையச் தசய்கின்றன. அத்தகு பக்தன் கடினமின்றி பகவோடன
அணுகுகிறோன் என்பதில் ஐயமில்டல. இதுக்ஷவ க்ஷயோக என்று அடழக்கப்படுகின்றது.
பகவோனின் கருடணயினோல், இத்தகு பக்தன் ஜை வோழ்விற்கு ஒருக்ஷபோதும்
திரும்புவதில்டல. க்ஷேம என்பது பகவோனின் கருடணயோன போதுகோப்பிடனக்
குறிக்கின்றது. கிருஷ்ண உணர்டவ அடைய பக்தனுக்கு பகவோன் உதவி
தசய்கிறோர், அவன் பூரண கிருஷ்ண உணர்டவ அடையும்க்ஷபோது, துன்பமயமோன
கண்டுண்ை வோழ்வில் மீ ண்டும் வழ்ச்சியடையோமல்
ீ பகவோன் அவடனப்
போதுகோக்கிறோர்.

பதம் 9.23 - க்ஷய(அ)ப்யன்யக்ஷத₃வதோப₄க

येऽप्यतयदेवताभक्ता यजतते श्रद्धयाशतवता: ।

तेऽशप र्ार्ेव कौततेय यजतत्यशवशधपूवमकर्् ॥ २३ ॥
க்ஷய(அ)ப்யன்யக்ஷத₃வதோப₄க்தோ யஜந்க்ஷத ஷ்₂ரத்₃த₄யோன்விதோ: |

க்ஷத(அ)பி மோக்ஷமவ தகௌந்க்ஷதய யஜந்த்யவிதி₄பூர்வகம் || 9-23 ||

க்ஷய — யோர்; அபி — கூை; அன்ய — மற்ற; க்ஷத₃வதோ — க்ஷதவர்கடள; ப₄க்தோ꞉ — பக்தர்கள்;
யஜந்க்ஷத — வழிபடும்; ஷ்₂ரத்₃த₄யோ அன்விதோ꞉ — நம்பிக்டகயுைன்; க்ஷத — அவர்கள்;
அபி — கூை; மோம் — என்டன; ஏவ — மட்டுக்ஷம; தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின் மகக்ஷன;
யஜந்தி — வழிபடுகின்றனர்; அவிதி₄-பூர்வகம் — தவறோன வழியில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

மற்ற க்ஷதவர்கடள நம்பிக்டகக்ஷயோடு வணங்கும் பக்தர்கள்,

உண்டமயில் என்டன மட்டுக்ஷம வழிபடுகின்றனர். குந்தியின் மகக்ஷன,
ஆனோல் அத்தகு வழிபோடு தவறோன வழியில் தசய்யப்படுவதோகும்.

தபோருளுடர

“க்ஷதவர்கடள வழிபடுவது மடறமுகமோக என்டன வழிபடுவக்ஷத என்றக்ஷபோதிலும்,

அத்தகு வழிபோட்டில் ஈடுபட்டுள்ளவர்கள் அறிவோளிகள் அல்ல” என்று கிருஷ்ணர்
கூறுகின்றோர். உதோரணமோக, மரத்தின் க்ஷவடர விட்டுவிட்டு இடலகளிலும்
கிடளகளிலும் ஒருவன் நீர் ஊற்றினோல், அவன் அச்தசயடல க்ஷபோதுமோன

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 428

அறிவின்றி தசய்வதோக, அல்லது விதிகடளக் கடைப்பிடிக்கோமல் தசய்வதோக ஏற்க
க்ஷவண்டும். அதுக்ஷபோல, வயிற்றிற்கு உணவளிக்கோமல் உைலின் பல்க்ஷவறு
உறுப்புக்களுக்கு க்ஷசடவ தசய்வதும் முட்ைோள்தனமோகும். பரம புருஷ பகவோனின்
அரசோங்கத்தில் அதிகரிகளோகவும் இயக்குநர்களோகவும் தசயல்படுவர்கக்ஷள
க்ஷதவர்கள். அரசோங்கத்தோல் இயற்றப்பட்ை சட்ைத்டதக் கடைப்பிடிக்க
க்ஷவண்டுக்ஷமதயோழிய , அதிகோரிகளோலும் இயக்குநர்களோலும் விதிக்கப்பட்ைடத
அல்ல. அதுக்ஷபோல, ஒவ்தவோருவரும் முழுமுதற் கைவுடளக்ஷய வழிபை க்ஷவண்டும்.
அத்தகு வழிபோடு, இடறவின் பவ்க்ஷவறு அதிகோரிகடளயும் இயக்குநர்கடளயும்
தோமோகக்ஷவ திருப்புதி தசய்யும். அதிகோரிகளும் இயக்குநர்களும் அரசின்
பிரதிநிதிகளோக தசயல்படுன்றனர், அவர்களுக்கு இலஞ்சம் தகோடுப்பது சட்ை
விக்ஷரோதமோகும். அதுக்ஷவ இங்கு அவிதி-பூர்வகம் என்று குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது.
க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், அவசியமின்றி க்ஷதவர்கடள வழிபடுவடத கிருஷ்ணர்
அனுமதிப்பதில்டல.

பதம் 9.24 - அஹம் ஹி ஸர்வயஜ்ஞோனோம

अहं शह सवमयज्ञानां भोक्ता च प्रभुरेव च ।

न तु र्ार्शभजानशतत तत्त्वेनातश्च्यवशतत ते ॥ २४ ॥
அஹம் ஹி ஸர்வயஜ்ஞோனோம் க்ஷபோ₄க்தோ ச ப்ரபு₄க்ஷரவ ச |

ந து மோமபி₄ஜோனந்தி தத்த்க்ஷவனோதஷ்₂ச்யவந்தி க்ஷத || 9-24 ||

அஹம் — நோன்; ஹி — நிச்சயமோக; ஸர்வ — எல்லோ; யஜ்ஞோனோம் — யோகங்கடளயும்;

க்ஷபோ₄க்தோ — அனுபவிப்பவன்; ச — க்ஷமலும்; ப்ரபு₄꞉ — இடறவன்; ஏவ — நிச்சயமோக; ச —
க்ஷமலும்; ந — இல்டல; து — ஆனோல்; மோம் — என்டன; அபி₄ஜோனந்தி — அறிகிறோர்கள்;
தத்த்க்ஷவன — உண்டமயில்; அத꞉ — எனக்ஷவ; ச்யவந்தி — வழ்ச்சியடைகின்றனர்;
ீ க்ஷத —
அவர்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எல்லோ யோகங்களின் தடலவனும் அனுபவிப்போளனும் நோக்ஷன. எனக்ஷவ,

எனது உண்டமயோன ததய்வக
ீ இயற்டகடய அங்கீ கரிக்கோதவர்கள்
வழ்ச்சியடைகிறோர்கள்.
ீ

தபோருளுடர

க்ஷவத இலக்கியங்களில் பல்க்ஷவறு வடகயோன யோகங்கள் சிபோரிசு

தசய்யப்பட்டுள்ளன, ஆனோல் உண்டமயில் அடவயடனத்தும் முழுமுதற்
கைவுடள திருப்தி தசய்வதற்கோகக்ஷவ என்பது இங்க்ஷக மிகத் ததௌ pவோக
கூறப்பட்டுள்ளது. யக்ஞ என்றோல் விஷ்ணு. பகவத் கீ டதயின் மூன்றோவது
அத்தியோயத்தில், யக்ஞ எனப்படும் விஷ்ணுடவ திருப்தி தசய்வதற்கோகக்ஷவ
தசயல்பை க்ஷவண்டும் என்று ததளிவோக கூறப்பட்ைது. மனிதப் பண்போட்டின் பக்குவ
நிடலயோன வர்ணரஷ்ரம் தர்மம், விஷ்ணுடவ திருப்தி தசய்வதற்கோகக்ஷவ
ஏற்பட்ைது. எனக்ஷவ, “உன்னத தடலவனோன நோக்ஷன எல்லோ யோகங்கடளயும்

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 429

அனுபவிப்பவன்,” என்று இந்த பதத்தில் கிருஷ்ணோ கூறுகிறோர். இருப்பினும், இந்த
உண்டமடய அறியோத சிற்றறிவோளர்கள், தற்கோலிக இலோபங்களுக்கோக
க்ஷதவர்கடள வழிபடுகின்றனர். இதனோல், அவர்கள் ஜை வோழ்வில்
வழ்ச்சியடைகின்றனர்
ீ , விரும்பிய இலக்டக அடைவதில்டல. இருப்பினும் ,
எவக்ஷரனும் தனது ஜை ஆடசடய நிடறக்ஷவற்ற விரும்பினோல் , அதடன பரம
புருஷரிைக்ஷம பிரோர்த்தடன தசய்வது சிறந்தது (அது தூய்டமயோன பக்தியோக
இல்லோமல் இருந்தோலும் கூை). இவ்விதமோக அவன் விரும்பிய பலடன அடைய
முடியும்.

பதம் 9.25 - யோந்தி க்ஷத₃வவ்ரதோ க்ஷத₃

याशतत देवव्रता देवाशतपतॄतयाशतत शपतृव्रता: ।

भूताशन याशतत भूतज्े या याशतत र्द्याशजनोऽशप र्ार्् ॥ २५ ॥
யோந்தி க்ஷத₃வவ்ரதோ க்ஷத₃வோன்பித்ரூன்யோந்தி பித்ருவ்ரதோ: |

பூ₄தோனி யோந்தி பூ₄க்ஷதஜ்யோ யோந்தி மத்₃யோஜிக்ஷனோ(அ)பி மோம் || 9-25 ||

யோந்தி — தசல்கின்றனர்; க்ஷத₃வ-வ்ரதோ꞉ — க்ஷதவர்கடள வழிபடுபவர்கள்; க்ஷத₃வோன் —

க்ஷதவர்களிைம்; பித்ரூʼன் — முன்க்ஷனோர்களிைம்; யோந்தி — தசல்கின்றனர்; பித்ருʼ-வ்ரதோ꞉
— முன்க்ஷனோர்கடள வழிபடுபவர்கள்; பூ₄தோனி — பூதங்களிைம்; யோந்தி —
தசல்கின்றனர்; பூ₄த-இஜ்யோ꞉ — பூதங்கடள வழிபடுபவர்கள்; யோந்தி — தசல்கின்றனர்;
மத் — எனது; யோஜின꞉ — பக்தர்கள்; அபி — ஆனோல்; மோம் — என்னிைம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷதவர்கடள வழிபடுபவர்கள் க்ஷதவர்களிடைக்ஷய பிறப்பவர்;

முன்க்ஷனோர்கடள வழிபடுபவர்கள் முன்க்ஷனோர்களிைம் தசல்வர்;
பூதங்கடள வழிபடுபவர்கள் பூதங்களிடைக்ஷய பிறப்பர்; க்ஷமலும், என்டன
வழிபடுபவர்கள் என்னுைக்ஷன வோழ்வர்.

தபோருளுடர

யோக்ஷரனும் சந்திரன், சூரியன் அல்லது க்ஷவறு ஏக்ஷதனும் க்ஷலோகத்திற்குச் தசல்ல

விரும்பினோல், அந்த குறிப்பிட்ை க்ஷநோக்கத்திற்கோக சிபோரிசு தசய்யப்பட்டுள்ள க்ஷவதக்
தகோள்டககடளப் பின்பற்றி அந்த இலக்டக அடையலோம்; தர்ஷ-தபௌர்ணமோஷீ
க்ஷபோன்ற க்ஷவத வழிமுடறகள் இதற்கு உதவுகின்றன. இத்தகு வழிமுடறகள்
க்ஷவதங்களின் கர்ம கோண்ை பகுதிகளில் விரிவோக விளக்கப்பட்டுள்ளன, பல்க்ஷவறு
ஸ்வர்க க்ஷலோகங்களில் வற்றுள்ள
ீ பற்பல க்ஷதவர்கடள வழிபடுவடத அடவ
சிபோரிசு தசய்கின்றன. அதுக்ஷபோல ஒரு குறிப்பிட்ை யோகத்டத தசய்து, பித்ரு
க்ஷலோகத்டத அடையலோம். அதுக்ஷபோலக்ஷவ, பற்பல பூத க்ஷலோகங்களுக்கும் தசல்ல
முடியும், அங்கு ஒருவன் யேனோக, ரோேசனோக, அல்லது பிசோசோக ஆகலோம்.
பிசோசு வழிபோடு, “கருப்புக் கடல” அல்லது “கருப்பு வித்டத” எனப்படுகிறது. இந்தக்
கடலடய பலர் பயிற்சி தசய்கின்றனர், அவர்கள் அதடன ஆன்மீ கமோகக்
கருதுகின்றனர், ஆனோல் அச்தசயல்கள் முழுடமயோன தபௌதிகச் தசயல்கக்ஷள.

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 430

அதுக்ஷபோலக்ஷவ, புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுடள மட்டும் வழிபடும் தூய
பக்தன், டவகுண்ைத்டதயும் கிருஷ்ண க்ஷலோகத்டதயும் சந்க்ஷதகமின்றி
அடைகின்றோன். க்ஷதவர்கடள வழிபடுவதோல் ஸ்வர்க க்ஷலோகத்டதயும், பித்ருக்கடள
வழிபடுவதோல் பித்ரு க்ஷலோகத்டதயும், கருப்புக் கடலடய பயிற்சி தசய்வதோல்
பூதங்களின் க்ஷலோகத்டதயும் அடைய முடியும் என்றோல், தூய பக்தன், கிருஷ்ணர்
அல்லது விஷ்ணுவின் க்ஷலோகத்டத ஏன் அடைய முடியோது? என்னும் கருத்டத
இந்த முக்கியமோன பதத்திலிருந்து மிக எளிடமயோக புரிந்துதகோள்ளலோம்.
துரதிர்ஷ்ைவசமோக, கிருஷ்ணரும் விஷ்ணுவும் வோழக்கூடிய அந்த தன்னிகரற்ற
க்ஷலோகத்டதப் பற்றிய தகவல் பலருக்குத் ததரிவதில்டல, அதடன அறியோத மக்கள்
வழ்ச்சியடைகின்றனர்.
ீ அருவவோதிகளும்கூை பிரம்மக்ஷஜோதியிலிருந்து
வழ்ச்சியடைகின்றனர்.
ீ எனக்ஷவ , ஹக்ஷர கிருஷ்ண மந்திரத்டத உச்சரிப்பதன் மூலம்
அடனவரும் தங்கள் வோழ்டவ பக்குவப்படுத்திக் தகோண்டு எளிடமயோக
முழுமுதற் கைவுளின் திருநோட்டிற்குத் திரும்பிச் தசல்லலோம் என்னும்
தன்னிகரற்ற தசய்திடய, மனித சமுதோயம் முழுவதற்கும் இந்த கிருஷ்ண பக்தி
இயக்கம் பரப்பிக் தகோண்டுள்ளது.

பதம் 9.26 - பத்ரம் புஷ்பம் ப₂லம்

पत्रं पुष्टपं फलं तोयं यो र्े भक्त्य‍ ा प्रयच्छशत ।

तदहं भक्त्यपहृतर्श्न‍ ाशर् प्रयतात्र्न: ॥ २६ ॥
பத்ரம் புஷ்பம் ப₂லம் க்ஷதோயம் க்ஷயோ க்ஷம ப₄க்த்யோ ப்ரயச்ச₂தி |

தத₃ஹம் ப₄க்த்யபஹ்ருதமஷ்₂நோமி ப்ரயதோத்மன: || 9-26 ||

பத்ரம் — இல்டல; புஷ்பம் — பூ; ப₂லம் — பழம்; க்ஷதோயம் — நீர்; ய꞉ — யோக்ஷரனும்; க்ஷம —
எனக்கு; ப₄க்த்யோ — பக்தியுைன்; ப்ரயச்ச₂தி — படைக்கின்றோக்ஷனோ; தத் — அடத; அஹம்
— நோன்; ப₄க்தி-உபஹ்ருʼதம் — பக்தியுைன் படைக்கப்பட்ை; அஷ்₂நோமி —
ஏற்கின்க்ஷறன்; ப்ரயத-ஆத்மன꞉ — தூய மனமுடையவனிைமிருந்து.

தமோழிதபயர்ப்பு

அன்புைனும் பக்தியுைனும் ஒருவன் எனக்கு ஓர் இடலக்ஷயோ, ஓரு

பூக்ஷவோ, ஒரு பழக்ஷமோ, நீக்ஷரோ அளித்தோல் அதடன நோன் ஏற்கின்க்ஷறன்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபடுவது புத்திசோலி மனிதனுக்கு அவசியமோனதோகும்,

அவன் பகவோனின் திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில் ஈடுபடுவதன் மூலம்,
ஆனந்தமயமோன நித்திய உலகில் நிரந்தர மகிழ்ச்சிடய அடைய முடியும். அத்தகு
வியக்கத்தக்க பலடன அடைவதற்கோன வழிமுடற மிகவும் எளிடமயோனதோகும் ;
எந்தத் தகுதியும் இல்லோமல், ஏடழகளில் ஏடழயோக விளங்குபவனும் இதடனப்
பயிற்சி தசய்ய முடியும். இதற்குத் க்ஷதடவயோன ஒக்ஷர தகுதி பகவோனின் தூய
பக்தனோக இருக்க க்ஷவண்டும் என்பது மட்டுக்ஷம. ஒருவன் யோர் என்பக்ஷதோ , அவனது
நிடல என்ன என்பக்ஷதோ தபோருட்ைல்ல. ஒரு இடலக்ஷயோ , சற்று நீக்ஷரோ, பழக்ஷமோ,

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 431

க்ஷநர்டமயோன அன்புைன் பரம புருஷருக்குப் படைக்கப்படும்க்ஷபோது, அதனோல்
திருப்பதியுற்று அவர் அதடன ஏற்றுக் தகோள்கிறோர்—இந்த வழிமுடற இவ்வளவு
எளிதோனதோகும். இவ்வோறோக இஃது அகிலம் முழுவதும் தபோருந்தக்கூடியதோகவும்
எளிடமயோனதோகவும் இருப்பதோல், கிருஷ்ண உணர்டவ ஏற்பதில் யோருக்கும்
எந்தத் தடையும் இருக்க முடியோது. இந்த எளிடமயோன வழிமுடறயின் மூலம்
கிருஷ்ண உணர்டவ பயிற்சி தசய்து, நித்தியம், ஆனந்தம் மற்றும் அறிவு நிரம்பிய
மிகவுயர்ந்த பக்குவமோன வோழ்டவ அடைவதற்கு விரும்போத முட்ைோள் யோர் ?
கிருஷ்ணர் அன்போன க்ஷசடவடய மட்டுக்ஷம விரும்புகிறோர், க்ஷவறு எடதயும் அல்ல.
கிருஷ்ணர் தனது தூய பக்தனிைமிருந்து ஒரு சிறு பூடவக்கூை ஏற்றுக்
தகோள்கிறோர். பக்தனல்லோதவனிைமிருந்து அவர் எந்தப் படைப்படபயும்
ஏற்பதில்டல. அவர் தன்னில் முழுடமயோனவர் என்பதோல், யோரிைமிருந்தும்
அவருக்கு எந்த க்ஷதடவயும் இல்டல, இருப்பினும் அன்டபயும் போசத்டதயும்
பகிர்ந்து தகோள்வதற்கோக தனது பக்தன் படைப்பவற்டற ஏற்றுக் தகோள்கிறோர்.
கிருஷ்ண உணர்டவ வளர்ப்பக்ஷத வோழ்வின் மிகவுயர்ந்த பக்குவநிடல.
கிருஷ்ணடர அணுகுவதற்கோன ஒக்ஷர வழி பக்தித் ததோண்க்ஷை என்படத வலுவோக
வலியுறுத்தவதற்கோக பக்தி என்னும் தசோல் இப்பதத்தில் இருமுடற
உபக்ஷயோகிக்கப்பட்டுள்ளது. பிரோமணன், பண்டிதன், மிகப்தபரிய தசல்வந்தன், அல்லது
சிறந்த தத்தவவோதி க்ஷபோன்ற இதர நிடலகள், படைப்பவற்டற ஏற்கும்படி
கிருஷ்ணடரத் தூண்ை முடியோது. பக்தி என்னும் அடிப்படைக் தகோள்டக
இல்லோவிடில், யோரோக இருந்தோலும் எந்த தபோருளோக இருந்தோலும் அதடன
ஏற்கும்படி பகவோடனத் தூண்ை முடியோது. பக்தி ஒருக்ஷபோதும் கோரணத்டத
உடையது அல்ல. வழிமுடற நித்தியமோனது. இது பூரணத்தின் ததோண்டில்
தசய்யப்படும் க்ஷநரடிச் தசயலோகும்.

தன்டனக்ஷய பரம அனுபவிப்போளனோக, ஆதி புருஷனோக, எல்லோ யோகப்

படைப்புகளின் க்ஷநோக்கமோக நிடலநோட்டிய பகவோன் கிருஷ்ணர், எத்தடகயயோகம்
தனக்கு அர்ப்பணிக்கப்பை க்ஷவண்டும் என்பது குறித்து தனது விருப்பத்டத இங்கு
தவளிப்படுத்துகிறோர். ஒருவன் பரமனின் பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டு தன்டனத்
தூய்டமப்படுத்த விரும்பினோல், (பகவோனுக்கோன திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டு
என்னும்) வோழ்வின் குறிக்க்ஷகோடள அடைய விரும்பினோல் , அவன் பகவோன்
தன்னிைமிருந்து என்ன விரும்புகிறோர் என்படதக் கண்ைறிய க்ஷவண்டும்.
கிருஷ்ணரிைம் அன்பு தசலுத்துபவன், அவர் எடத விரும்பினோலும் அதடன
அளிப்போன். ஆனோல் அவர் விரும்போத, க்ஷகட்கோத தபோருள்கடளத் தவிர்ப்போன்.
எனக்ஷவ, மோமிசம், மீ ன், முட்டை க்ஷபோன்றவற்டற கிருஷ்ணருக்குப் படைக்கக்
கூைோது. அவர் அத்தகு தபோருள்கடள விரும்பியிருந்தோல் , அவ்வோறு
கூறியிருப்போர். மோறோக, அவர், இடல, பழம், பூ, நீர் ஆகியடவ தகோடுக்கப்பை
க்ஷவண்டும் என்று இங்க்ஷக ததௌpவோன க்ஷவண்டுக்ஷகோள் விடுக்கிறோர். “அவ்வோறு
படைக்கப்படும் தபோருள்கடள நோன் ஏற்றுக்தகோள்கிக்ஷறன்” என்றும் கிருஷ்ணர்
கூறுகிறோர். எனக்ஷவ, மோமிசம், மீ ன் முட்டை க்ஷபோன்றவற்டற கிருஷ்ணர்
ஏற்கமோட்ைோர் என்படத நோம் புரிந்து தகோள்ள க்ஷவண்டியது அவசியம். கோய்கறிகள்,
தோனியங்கள், பழங்கள், போல், நீர் ஆகியடவ மனிதனுக்குத் தகுந்த உணவுகள்;
க்ஷமலும், கிருஷ்ணரோக்ஷலக்ஷய பரிந்துடரக்கப்படுபடவ. இவற்டறத் தவிர நோம்
உண்ணக்கூடிய மற்ற எந்தப் தபோருடளயும் அவர் ஏற்க மோட்ைோர்; எனக்ஷவ, அத்தகு
தபோருள்கடள அவருக்குப் படைக்க முடியோது. மீ றி , அவற்டற நோம் அவருக்குப்
படைத்தோல், அன்புைன் கலந்த பக்தியின் தளத்டத நம்மோல் அடைய முடியோது.

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 432

மூன்றோம் அத்தியோயம், பதிமூன்றோவது பதத்தில். யோகத்தின் பிரசோதம் மட்டுக்ஷம
தூய்டமயோனது என்றும், வோழ்வில் முன்க்ஷனற்றமடைய விரும்புபவர்களுக்கும்
தபௌதிக பந்தத்திலிருந்து முக்தி தபற விரும்புபவர்களுக்கும் அதுக்ஷவ ஏற்றது
என்றும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் விளக்குகின்றோர். அக்ஷத பதத்தில், தங்களது உணவுப்
தபோருள்கடளப் படைக்கோமல் உண்பவர்கள் போவத்டதக்ஷய உண்கிறோர்கள் என்றும்
கூறுகிறோர். க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், அவர்கள் உண்ணும் ஒவ்தவோரு
கவளமும், ஜை இயற்டகயின் சிக்கல்களில் அவர்களது ஈடுபோட்டிடன க்ஷமலும்
ஆழப்படுத்துகின்றது. ஆனோல் எளிடமயோன, சுடவயோன தோவர உணவுப்
தபோருள்கடள தயோர் தசய்து, பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரது விக்ரஹம் அல்லது
பைத்தின் முன்பு டவத்து, வணங்கி, அந்த எளிய படைப்பிடன ஏற்றுக்தகோள்ளும்படி
அவரிைம் பிரோர்த்தடன தசய்வது, வோழ்வின் நிடலயோன முன்க்ஷனற்றத்திற்கும்,
உைடலத் தூய்டம தசய்வதற்கும், நல்ல சிந்தடனக்கு வழிவகுக்கும் நுண்டமயோன
மூடள திசுக்கடள உண்ைோக்குவதற்கும் நிச்சயமோக உதவுகின்றது.
எல்லோவற்றிற்கும் க்ஷமலோக, படைக்கப்படும் தபோருள் அன்புைன் படைக்கப்பை
க்ஷவண்டும். இருப்படவ அடனத்திற்கும் உரிடமயோளர் கிருஷ்ணக்ஷர என்பதோல்
அவருக்கு எந்தவித உணவும் க்ஷதடவயில்டல; இருப்பினும், அவடர இவ்வழியில்
திருப்தி தசய்ய விரும்பும் ஒருவனது படையடல அவர் ஏற்றுக் தகோள்கிறோர்.
தயோரிக்கும்க்ஷபோதும், படைக்கும்க்ஷபோது, பரிமோறும்க்ஷபோதும் அதிலுள்ள முக்கியமோன
விஷயம், அச்தசயல் கிருஷ்ணருக்கோக அன்புைன் தசய்யப்பை க்ஷவண்டும் என்பக்ஷத.

பரம உண்டம புலன்களற்றது என்னும் கருத்துடைய அருவவோதிகள், பகவத்

கீ டதயின் இப்பத்தடத புரிந்துதகோள்ளக்ஷவ முடியோது. பகவத் கீ டதடய உடரக்கும்
கிருஷ்ணரின் குணங்கள் தபௌதிகமோனடவ என்பதற்கு ஒரு சோன்றோக, அல்லது ஓர்
உவடமயோக மட்டுக்ஷம அவர்கள் இப்பதத்திடனக் கருதுகின்றனர். ஆனோல்,
உண்டமயில், முழுமுதற் கைவுளோன கிருஷ்ணருக்குப் புலன்கள் உண்டு; க்ஷமலும்,
அவருடைய புலன்கள் மோற்றத்தக்கடவ என்றும் கூறப்பட்டுள்ளது, அதோவது,
அவரது ஒரு குறிப்பிட்ை புலன் க்ஷவதறோரு புலனின் தசயடலச் தசய்ய முடியும்.
கிருஷ்ணர் பூரணமோனவர் என்று கூறுவதன் தபோருள் இதுக்ஷவ. அவர்
புலனற்றவரோக இருந்தோல், எல்லோ டவபவங்கடளயும் உடையவர் என்று அவடர
கூறுவது சோத்தியமல்ல, ஏழோவது அத்தியோயத்தில், உயிர்வோழிகடள ஜை
இயற்டகயில் தோக்ஷன கருவூட்டுவதோக கிருஷ்ணர் விளக்கியுள்ளோர். அவர்
அச்தசயடல ஜை இயற்டகயின் மீ து தனது போர்டவடய தசலுத்துவதன்
மூலமோகக்ஷவ நிடறக்ஷவற்றுகிறோர். எனக்ஷவ, தற்க்ஷபோடதய விஷயத்தில், பக்தன் தனது
அன்போன தசோற்களுைன் உணவுப் தபோருள்கடள படைக்கும்க்ஷபோது, கிருஷ்ணர்
அச்தசோற்கடள க்ஷகட்கின்றோர்; இவ்வோறு க்ஷகட்பதற்கும், சுடவத்து உண்பதற்கும்
எவ்வித க்ஷவறுபோடும் இல்டல. கிருஷணர் பூரணமோன நிடலயிலிருப்பதோல்,
அவரது க்ஷகட்கும் தசயல், உண்ணுவதிலிருந்தும் சுடவப்பதிலிருந்தும்
மோறுபட்ைதல்ல என்னும் இக்கருத்து வலியுறுத்தப்பை க்ஷவண்டும். கிருஷ்ணர்
தன்டன எவ்வோறு விளக்குகின்றோக்ஷரோ, அதடன அப்படிக்ஷய எவ்வித தவறோன
கருத்துடரயும் இல்லோமல் ஏற்றுக்தகோள்ளும் பக்தன் மட்டுக்ஷம, பரம பூரண
உண்டமயினோல் உணடவ உட்தகோண்டு அதடன அனுபவிக்க முடியும் என்படதப்
புரிந்துதகோள்ள முடியும்.

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 433

 பதம் 9.27 - யத்கக்ஷரோஷி யத₃ஷ்₂னோஸி

यत्करोशष यदश्न‍
ाशस यज्जहोशष ददाशस यत् ।
यत्तपस्यशस कौततेय तत्कु रुष्टव र्दपमणर्् ॥ २७ ॥
யத்கக்ஷரோஷி யத₃ஷ்₂னோஸி யஜ்ஜக்ஷஹோஷி த₃தோ₃ஸி யத் |

யத்தபஸ்யஸி தகௌந்க்ஷதய தத்குருஷ்வ மத₃ர்பணம் || 9-27 ||

யத் — எடததயல்லோம்; கக்ஷரோஷி — நீ தசய்கின்றோக்ஷயோ; யத் — எடததயல்லோம்;

அஷ்₂னோஸி — நீ உண்கின்றோக்ஷயோ; யத் — எடததயல்லோம்; ஜுக்ஷஹோஷி — நீ
படைக்கின்றோக்ஷயோ; த₃தோ₃ஸி — நீ தகோடுக்கின்றோக்ஷயோ; யத் — எடததயல்லோம்; யத் —
எந்த; தபஸ்யஸி — தவங்கடள நீ தசய்கின்றோக்ஷயோ; தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின்
மகக்ஷன; தத் — அடத; குருஷ்வ — தசய்; மத் — எனக்கு; அர்பணம் — அர்ப்பணமோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

குந்தியின் மகக்ஷன, எடததயல்லோம் நீ தசய்கின்றோக்ஷயோ, எடததயல்லோம்

நீ உண்கின்றோக்ஷயோ, எடததயல்லோம் நீ படைக்கின்றோக்ஷயோ,
எடததயல்லோம் நீ தகோடுக்கின்றோக்ஷயோ, எந்த தவங்கடளதயல்லோம் நீ
தசய்கின்றோக்ஷயோ, அதடன எனக்கு அர்ப்பணமோக தசய்வோயோக.

தபோருளுடர

இவ்வோறோக, எந்தச் சூழ்நிடலயிரும் கிருஷ்ணடர மறக்கோதவோறு, தமது வோழ்டவ

வடிவடமத்துக் தகோள்வது ஒவ்தவோருவரின் கைடமயோகும். உைடலயும்
ஆத்மோடவயும் போதுகோப்பதற்கோக அடனவரும் க்ஷவடல தசய்தோக க்ஷவண்டும்;
கிருஷ்ணர், அவருக்கோக க்ஷவடல தசய்ய க்ஷவண்டும் என்று இங்க்ஷக
பரிந்துடரக்கின்றோர். வோழ்வதற்கோக ஒவ்தவோருவரும் ஏக்ஷதனும் உண்ண
க்ஷவண்டும்; அவன் கிருஷ்ணருக்குப் படைக்கப்பட்ை பிரசோதத்டத ஏற்றுக்
தகோள்ளலோம். நோகரிகமுடைய எந்த மனிதனும் சில மதச் சைங்குகடள தசய்ய
க்ஷவண்டும்; எனக்ஷவ, “அதடன எனக்கோகச் தசய்வோயோக” என்று கிருஷ்ணர்
பரிந்துடரக்கிறோர். இதுக்ஷவ அர்சன என்று அடழக்கப்படுகிறது. எடதயோவது தோனம்
தசய்யும் இயல்பு அடனவரிைமும் உள்ளது. “அடத எனக்குக் தகோடு” என்று
கிருஷ்ணர் இங்க்ஷக கூறுகின்றோர். அதோவது, க்ஷதடவக்கு க்ஷமல் இருக்கும் தசல்வம்
முழுவதும் கிருஷ்ண பக்தி இயக்கத்டதப் பரப்புவதற்கோக உபக்ஷயோகப்படுத்தப்பை
க்ஷவண்டும். தற்கோலத்தில், மக்கள் தியோன க்ஷயோகத்டத மிகவும் விரும்புகின்றனர்,
ஆனோல் அஃது இந்த யுகத்திற்கு ஒத்து வரோததோகும். மோறோக, யோக்ஷரனும்
இருபத்துநோன்கு மணி க்ஷநரமும் தனது ஜபமோடலயில் ஹக்ஷர கிருஷ்ண
மந்திரத்டத ஜபம் தசய்வதன் மூலம் தியோனத்டத பயிற்சி தசய்தோல், பகவத்
கீ டதயின் ஆறோம் அத்தியோயத்தில் உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளபடி அவன் நிச்சயமோக
மிகச்சிறந்த க்ஷயோகியோவோன்.

பதம் 9.28 - ஷ₂போ₄ஷ₂ப₄ப₂டலக்ஷரவம் ம

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 434

 िभािभफलैरेवं र्ोक्ष्यसे कर्मबतधनै: ।
सन्न्यासयोगयुक्तात्र्ा शवर्ुक्तो र्ार्ुपैष्टयशस ॥ २८ ॥
ஷ₂போ₄ஷ₂ப₄ப₂டலக்ஷரவம் க்ஷமோக்ஷ்யக்ஷஸ கர்மப₃ந்த₄டன: |

ஸந்ந்யோஸக்ஷயோக₃யுக்தோத்மோ விமுக்க்ஷதோ மோமுடபஷ்யஸி || 9-28 ||

ஷு₂ப₄ — நல்ல; அஷு₂ப₄ — தீய; ப₂டல꞉ — பலன்கள்; ஏவம் — இவ்வோறு;

க்ஷமோக்ஷ்யக்ஷஸ — நீ விடுபடுவோய்; கர்ம — கர்ம; ப₃ந்த₄டன꞉ — பந்தத்திலிருந்து;
ஸந்ந்யோஸ — சந்நியோசத்தின்; க்ஷயோக₃ — க்ஷயோகம்; யுக்த-ஆத்மோ — மனடத
நிடலப்படுத்திய; விமுக்த꞉ — முக்தி தபற்று; மோம் — என்டன; உடபஷ்யஸி — நீ
அடைவோய்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இவ்விதமோக, நீ கர்ம பந்தங்களிலிருந்தும், அதன் நல்ல தீய

விடளவுகளிலிருந்தும் விடுபடுவோய். சந்நியோசத்தின் இந்த
தகோள்டகயின் மூலம் உனது மனடத என்னில் பதியச் தசய்வதோல், நீ
முக்தி தபற்று என்னிைக்ஷம வருவோய்.

தபோருளுடர

உயர்ந்த வழிகோட்டுதலின்படி கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்படுபவன், யுக்த என்று

அடழக்கப்படுகின்றோன். ஆன்மீ க தமோழியில் இது யுக்த-டவரோக்ய எனப்படும். இது
ரூப க்ஷகோஸ்வோமியோல் பின்வருமோறு ததளிவோக விளக்கப்பட்டுள்ளது:
அனோஸக்தஸ்ய விஷயோன்
யதோர் ஹம் யுபயுஞ்ஜத:
நிர்பந்த: க்ருஷ்ண-ஸம்பந்க்ஷத
யுக்தம் டவரோக் யம் உச்சயக்ஷத

(பக்தி ரஸோம்ருத சிந்து, 1.2.255)

“இந்த ஜைவுலகில் நோம் இருக்கும்வடர தசயலோற்றிக்ஷய ஆக க்ஷவண்டும்; தசயடல

நிறுத்த முடியோது. எனக்ஷவ , தசயல்களின் பலன்கடள கிருஷ்ணருக்கு அர்ப்பணிக்க
க்ஷவண்டும், அதுக்ஷவ யுக்த-டவரோக்யம் எனப்படும்.” உண்டமத் துறவின் இத்தகு
தசயல்கள் மனக் கண்ணோடிடயத் தூய்டமப்படுத்துகின்றன. க்ஷமலும், இதடனப்
பயிற்சி தசய்பவன் படிப்படியோக ஆன்மீ க உணர்வில் முன்க்ஷனற்றமடைந்து
புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளிைம் பூரணமோக சரணடைகிறோன். இதன்
மூலம் இறுதியில் அவன் முக்தியடைகிறோன். அவனது முக்தியின் தன்டமயும்
குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது, அவன் பிரம்மக்ஷஜோதியில் கலப்பதில்டல. மோறோக பரம
புருஷரின் க்ஷலோகத்திற்குச் தசல்கிறோன். இது ததளிவோக இங்க்ஷக
விளக்கப்பட்டுள்ளது: மோம் உடபஷ்யஸி, “அவன் என்னிைம் வருகின்றோன்,”
அதோவது முழுமுதற் கைவுளின் திருநோட்டிற்குத் திரும்பி தசல்கின்றோன்.. முக்தி
ஐந்து வடகப்படும்; எப்க்ஷபோதும் பரம புருஷரின் வழிகோட்டுதலின்படி வோழும்
பக்தன், இந்த உைடலவிட்ை பிறகு முழுமுதற் கைவுளிைம் திரும்பிச் தசன்று, அந்த
பரம புருஷரின் உறவில் க்ஷநரடியோக ஈடுபடும் அளவிற்கு உயர்வு தபறுகிறோன்

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 435

என்று இங்க்ஷக கூறப்பட்டுள்ளது.

பகவோனுடைய ததோண்டில் தனது வோழ்டவ அர்ப்பணிப்படதத் தவிர க்ஷவறு எந்த

விருப்பமும் இல்லோதவன், உண்டமயில் சந்நியோசியோவோன். அத்தகு மனிதன்,
எப்க்ஷபோதும் தன்டன பகவோனின் நித்தியத் ததோண்ைனோகவும், பகவோனின் உன்னத
விருப்பத்டதச் சோர்ந்து வோழ்பவனோகவும் எண்ணுகின்றோன். எனக்ஷவ ,
எடததயல்லோம் அவன் தசய்கின்றோக்ஷனோ, அடததயல்லோம் அவன் பகவோனுக்கோகச்
தசய்கின்றோன். எந்தச் தசயடல அவன் தசய்தோலும், அதடன பகவோனின்
ததோண்ைோக தசய்கின்றோன். க்ஷவதங்களில் கூறப்பட்டுள்ள பலன்க்ஷநோக்குச்
தசயல்களுக்கும் விதிக்கப்பட்ை கைடமகளுக்கும் அவன் முக்கியத்துவம்
அளிப்பதில்டல. க்ஷவதங்களில் தகோடுக்கப்பட்டுள்ள கைடமகடள நிடறக்ஷவற்றுவது
சோதோரண மக்களுக்கு அவசியமோனதோகும். ஆனோல் இடறவனுடைய ததோண்டில்
பூரணமோக ஈடுபட்டுள்ள பக்தன், சில சமயங்களில் க்ஷவதங்களில் விதிக்கப்பட்டுள்ள
கைடமகளுக்கு எதிரோகச் தசயல்படுவதோகத் க்ஷதோன்றினோலும், அஃது உண்டமயல்ல.

எனக்ஷவதோன், தூய பக்தனின் திட்ைங்கடளயும் தசயல்கடளயும் புரிந்து தகோள்ள

மிகச்சிறந்த அறிஞனோலும் முடியோது என்று டவஷ்ணவ சோன்க்ஷறோர்களோல்
கூறப்பட்டுள்ளது. தோண்ர வோக்ய, க்ரியோ, முத்ரோ, விக்க்ஷஞஹ நோ புஜ்ஹயோ
(டசதன்ய சரிதோம்ருதம், மத்திய லீ டல 23.39). எப்க்ஷபோதும் இடறவனுடைய
க்ஷசடவயில் ஈடுபட்டுள்ளவன், அல்லது எப்க்ஷபோதும் இடறவனுக்கு எவ்வோறு
க்ஷசடவ தசய்வது என்படதப் பற்றி எண்ணிக் தகோண்டும் திட்ைமிட்டுக் தகோண்டும்
இருப்பன், தனது தற்க்ஷபோடதய நிடலயிக்ஷலக்ஷய முழுடமயோக முக்தியடைந்தவனோக
கருதப்பட்ை க்ஷவண்டும், வருங்கோலத்தில் அவன் முழுமுதற் கைவுளின்
திருநோட்டிற்குத் திரும்பிச் தசல்வது நிச்சயம். கிருஷ்ணர் எல்லோ ஜை
விமர்சனங்களுக்கும் அப்போற்பட்டு விளங்குவடதப்க்ஷபோல, பக்தனும் எல்லோவித
விமர்சனங்களுக்கும் அப்போற்பட்ைவன்.

பதம் 9.29 - ஸக்ஷமோ(அ)ஹம் ஸர்வபூ₄க்ஷதஷ

सर्ोऽहं सवमभूतेषु न र्े िेष्टयोऽशस्त न शप्रय: ।

ये भजशतत तु र्ां भक्त्य‍
ा र्शय ते तेषु चाप्यहर्् ॥ २९ ॥
ஸக்ஷமோ(அ)ஹம் ஸர்வபூ₄க்ஷதஷு ந க்ஷம த்₃க்ஷவஷ்க்ஷயோ(அ)ஸ்தி ந ப்ரிய:

|
க்ஷய ப₄ஜந்தி து மோம் ப₄க்த்யோ மயி க்ஷத க்ஷதஷு சோப்யஹம் || 9-29 ||

ஸம꞉ — சமமோனவன்; அஹம் — நோன்; ஸர்வ-பூ₄க்ஷதஷு — எல்லோ

உயிரினங்களுக்கும்; ந — யோருமில்டல; க்ஷம — எனக்கு; த்₃க்ஷவஷ்ய꞉ — தவறுக்கின்ற;
அஸ்தி — இருக்கின்றனர்; ந — இல்டல; ப்ரிய꞉ — பிரியமோன; க்ஷய — யோதரோருவர்;
ப₄ஜந்தி — திவ்யமோன ததோண்டில் ஈடுபட்ைவர்; து — ஆயினும்; மோம் — எனக்கு;
ப₄க்த்யோ — பக்தியில்; மயி — என்னில் உள்ளனர்; க்ஷத — அத்தடகக்ஷயோர்; க்ஷதஷு —
அவர்களில்; ச — கூை; அபி — நிச்சயமோக; அஹம் — நோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 436

 நோன் யோரிைமும் தபோறோடம தகோள்வக்ஷதோ, போரபட்சம் கோட்டுவக்ஷதோ
இல்டல. நோன் அடனவருக்கும் சமமோனவன். ஆயினும் பக்தியுைன்
எனக்கு அன்புத் ததோண்டு புரிபவன் யோரோயினும், அவன் எனது
நண்பன். அவன் என்னில் இருக்கிறோன். நோனும் அவனுக்கு
நண்பனோகிக்ஷறன்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ணர் எல்லோருக்கும் சமமோனவர், அவருக்கு விக்ஷசஷமோன நண்பர் எவரும்

இல்டல என்றோல், அவருடைய திவ்யமோன ததோண்டில் எப்க்ஷபோதும் ஈடுபட்டுள்ள
பக்தர்களிைம் அவர் விக்ஷசஷ கவனம் தசலுத்தவது ஏன்? என ஒருவர் க்ஷகள்வி
எழுப்பலோம். ஆனோல் இது போரபட்சம் அல்ல, இயற்டகயோனது. இவ்வுலகில்
தகோடை வள்ளலோக விளங்கும் மனிதன். தன்னுடைய குழந்டதகளிைத்தில்
விக்ஷசஷ கவனம் தசலுத்துகிறோன். எந்த உருவத்தில் இருந்தோலும் எல்லோ
உயிர்வோழிகளும் தனது மகன்கக்ஷள என்று கூறும் பகவோன், ஒவ்தவோருவரின்
வோழ்க்டகத் க்ஷதடவகடள தோரோளமோக அளிக்கிறோர். போடற, நிலம், நீர் க்ஷபோன்ற
க்ஷவறுபோடு ஏதுமின்றி எல்லோ இைங்களிலும் மடழடயப் தபோழியும் க்ஷமகத்டத
க்ஷபோன்றவர் அவர். இருப்பினும், தனது பக்தர்களிைம் தனிக்கவனம்
தசலுத்துகின்றோர். எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ண உணர்வில் இருக்கும் அத்தகு பக்தர்கள்,
கிருஷ்ணரில் திவ்யமோக நிடல தபற்றிருப்பதோக இங்க்ஷக குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது.
“கிருஷ்ண உணர்வு” எனும் தசோல், அத்தகு உணர்வில் இருப்பவர்கள் கிருஷ்ணரில்
நிடலதபற்று ஜீவன் முக்தர்களோக வோழ்;கின்றனர் என்படதக் குறிக்கின்றது. மயி
க்ஷத, “அவர்கள் என்னில் உள்ளனர்” என்று பகவோன் இங்க்ஷக மிகத் ததளிவோகக்
கூறியுள்ளோர். எனக்ஷவ, பகவோனும் அவர்களிைம் உள்ளோர் என்பது இயற்டகக்ஷய.
இதுக்ஷவ அன்புப் பரிமோற்றம். க்ஷய யதோ மோம் ப்ரபத்யந்க்ஷத தோம்ஸ் தடதவ பஜோம்-
யஹம், “யோதரோருவன் என்னிைம் சரண்டைகிறோக்ஷனோ, அவனது சரணோகதிக்கு ஏற்ப
அவடன கவனிக்கிக்ஷறன்” என்ற வரிகளும் இக்ஷத கருத்டத விளக்குகின்றன.
இடறவன், பக்தன்—இருவருக்ஷம உணர்வுடையவர்கள் என்பதோல் இத்தகு
திவ்யமோன அன்புப் பரிமோற்றம் சோத்தியமோகின்றது. தங்க க்ஷமோதிரத்தில் டவரத்டத
பதிக்கும்க்ஷபோது அது மிகவும் அழகோகத் க்ஷதோன்றுகிறது. தங்கம் புகழ் தபறுகின்றது,
அக்ஷத சமயத்தில் டவரமும் புகழப்படுகிறது. பகவோனும் உயிர்வோழியும்
நித்தியமோக தஜோலிக்கக்கூடியவர்கள், இருப்பினும், பரம புருஷரின் ததோண்டில்
உயிர்வோழி நோட்ைம் தபறும்க்ஷபோது, அவன் தங்கத்டதப் க்ஷபோன்று க்ஷதோன்றுகிறோன்.
இடறவன் டவரம் என்பதோல், இந்த க்ஷசர்க்டக மிகவும் அருடமயோனதோகும்.
உயிர்வோழிகள் தங்களது தூய நிடலயில் , ‘பக்தர்கள்’ என்று அடழக்கப்படுகின்றனர்.
பரம புருஷர் தனது பக்தர்களின் பக்தனோக ஆகிறோர். பக்தனுக்கும் பகவோனுக்கும்
இடையில் இத்தகு அன்பு பரிமோற்றம் இல்டலதயனில் , உருவவோத தத்துவத்திற்கு
இைக்ஷம இல்டல. அருவவோதக் தகோள்டகயில், பரமனுக்கும் உயிர்வோழிக்கும்
இடையில் எவ்வித அன்புப் பரிமோற்றமும் கிடையோது, ஆனோல் உருவவோத
தத்துவத்தில் அந்த பரிமோற்றம் உண்டு.

பகவோன் கற்பக மரத்டத க்ஷபோன்றவர் என்றும் அவரிைமிருந்து எடத

விரும்பினோலும் அதடன அவர் வழங்குகிறோர் என்றும் அடிக்கடி உதோரணம்
தகோடுக்கப்படுகின்றது. இருப்பினும் இங்க்ஷக தகோடுக்கப்பட்டுள்ள விளக்கம் க்ஷமலும்

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 437

பூரணமோகனதோகும். பகவோன் தனது பக்தர்களிைம் தனிக் கவனம் தசலுத்திகிறோர்
என்று இங்க்ஷக கூறப்பட்டுள்ளது. இது பக்தர்களின் மீ து பகவோன் கோட்டும் விக்ஷசஷ
கருடணயோகும். இடறவனின் இத்தகு உறவுப் பரிமோற்றத்திடன கர்ம விதிகளுக்கு
உட்பட்ைதோகக் கருதக் கூைோது. இந்தப் பரிமோற்றம், பகவோனும் அவரது பக்தர்களும்
தசயல்படும் திவ்ய நிடலடயச் சோர்ந்ததோகும். பகவோனுக்குச் தசய்யப்படும் பக்தித்
ததோண்டு இந்த ஜைவுலகின் தசயலல்ல; நித்தியமும் ஆனந்தமும் பூரண அறிவும்
ஆதிக்கம் தசலுத்தும் ஆன்மீ க உலடகச் க்ஷசர்ந்ததோகும்.

பதம் 9.30 - அபி க்ஷசத்ஸுது₃ரோசோக்ஷரோ

अशप चेत्सुदरु ाचारो भजते र्ार्नतयभाक् ।

साधुरेव स र्ततव्य: सम्यर्गव्यवशसतो शह स: ॥ ३० ॥
அபி க்ஷசத்ஸுது₃ரோசோக்ஷரோ ப₄ஜக்ஷத மோமனன்யபோ₄க் |

ஸோது₄க்ஷரவ ஸ மந்தவ்ய: ஸம்யக்₃வ்யவஸிக்ஷதோ ஹி ஸ: || 9-30 ||

அபி — இருந்தும்; க்ஷசத் — கூை; ஸு-து₃ரோசோர꞉ — மிகவும் க்ஷமோசமோன தசயல்கடளச்

தசய்பவன்; ப₄ஜக்ஷத — பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டு; மோம் — எனக்கு; அனன்ய-போ₄க் —
பிறழோமல்; ஸோது₄꞉ — சோது; ஏவ — நிச்சயமோக; ஸ꞉ — அவன்; மந்தவ்ய꞉ — கருதப்பை
க்ஷவண்டும்; ஸம்யக் — முழுடமயோக; வ்யவஸித꞉ — தீர்மோனத்தில் திைமோக; ஹி —
நிச்சயமோக; ஸ꞉ — அவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஒருவன் மிகவும் க்ஷமோசமோன தசயடலச் தசய்தோலும், அவன் பக்தித்

ததோண்டில் பிறழோது ஈடுபட்டிருந்தோல், அவடன சோதுவோகக்ஷவ கருத
க்ஷவண்டும்; ஏதனனில், அவன் தனது தீர்மோனத்தில் திைமோக உள்ளோன்.

தபோருளுடர

இப்பதத்திலுள்ள ஸு-துரோசோர என்னும் தசோல் மிகவும் முக்கியமோனதோகும்,

இச்தசோல்டல நோம் சரியோகப் புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும். உயிர்வோழி கட்டுண்ை
நிடலயில் இருக்கும்க்ஷபோது, அவனுக்கு இரண்டு விதமோன தசயல்கள் உண்டு:
ஒன்று கட்டுண்ை தசயல்கள், மற்றது திவ்யமோன தசயல்கள். கட்டுண்ை வோழ்வின்
கோரணத்தினோல், இந்த உைடலப் போதுகோப்பதற்கோகவும், சமூகம் மற்றும் நோட்டின்
சட்ைங்கடளப் பின்பற்றுவதற்கோகவும் பக்தர்கள்கூை பல்க்ஷவறு தபௌதிகச்
தசயல்களில் ஈடுபை க்ஷவண்டியுள்ளது, அத்தகுச் தசயல்கள் கட்டுண்ை தசயல்கள்
எனப்படுகின்றன. இடதத் தவிர, தனது ஆன்மீ க இயற்டகடய முற்றிலுலும்
உணர்ந்து, கிருஷ்ண உணர்வில் (பவோனின் பக்தித் ததோண்டில்) ஈடுபடும் க்ஷபோது,
உயிர்வோழிகளுக்குச் தசயல்கள் உண்டு, அச்தசயல்கள் திவ்யமோனச் தசயல்கள்
எனப்படும். ஸ்வரூப நிடலயில் ஆற்றப்படும் இச்தசயல்கள் பக்தித்தததோண்டு
என்று அடழக்கப்படுகின்றன. தற்க்ஷபோடதய கட்டுண்ை நிடலயில் , உைடலச் சோர்ந்த
கட்டுண்ை தசயல்களும் பக்தித் ததோண்டும், சில சமயங்களில் ஒன்டறதயோன்று
ஒத்துப் க்ஷபோகும். ஆனோல், சில க்ஷநரங்களில் இச்தசயல்கள் ஒன்றுக்தகோன்று

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 438

எதிரோகவும் அடமயலோம். தனக்கு நன்டம பயக்கும் சூழ்நிடலடய
சிடதக்கக்கூடிய எந்த தசயடலயும் தசய்யோமல் இருப்பதில் , பக்தன் இயன்றவடர
எச்சரிக்டகயுைன் உள்ளோன். தனது தசயல்களின் பக்குவநிடல, கிருஷ்ண பக்தியின்
முன்க்ஷனற்றத்டத அடிப்படையோக் தகோண்ைது என்படத அவன் அறிவோன்.
இருப்பினும், சமூகம் மற்றும் அரசியலின் போர்டவயில் மிகவும் க்ஷமோசமோனதோகக்
கருதப்படும் சில தசயல்கடள கிருஷ்ண பக்தன் சில சமயங்களில் தசய்யக்
கூடும். ஆனோல் அத்தகு தற்கோலிகமோன வழ்ச்சி
ீ அவடன தகுதியற்றவனோக்கி
விடுவதில்டல. பரம புருஷருடைய திவ்யமோன ததோண்டில் மனப்பூர்வமோக
ஈடுபட்டுள்ளவன். வழ்ச்சியடைய
ீ க்ஷநரிட்ைோல் , அவனது இதயத்திக்ஷலக்ஷய வற்றுள்ள
ீ
இடறவன், அவடனத் தூய்டமப்படுத்தி க்ஷமோசமோன தசயடல மன்னிக்கிறோர் என்று
ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது. . பகவோனின் ததோண்டில் முழுடமயோக
ஈடுபட்டுள்ள க்ஷயோகியும் சில க்ஷநரங்களில் அகப்பட்டுக் தகோள்ளுமளவிற்கு, ஜை
சக்தி பலமுடையதோகும். ஆனோல் கிருஷ்ண உணர்க்ஷவோ, எப்க்ஷபோதோவது நிகழும்
அத்தகு வழ்ச்சியிடன
ீ உைனடியோக சீர்திருத்துமளவிற்கு பலமுடையதோகும்.
எனக்ஷவ. பக்தித் ததோண்டு என்னும் வழிமுடற எப்க்ஷபோதும் தவற்றிடயக்
தகோடுக்கும். சீரோன போடதயிலிருந்து எதிர்போரோமல் நிகழும் வழ்ச்சிக்கோக
ீ யோரும்
ஒருக்ஷபோதும் பக்தடன ஏளனம் தசய்யக் கூைோது. ஏதனனில் , அடுத்த பதத்தில்
விளக்கப்பட்டுள்ளதுக்ஷபோல, எப்க்ஷபோதோவது நிகழும் இத்தகு வழ்ச்சிகள்
ீ
கோலப்க்ஷபோக்கில், அதோவது பக்தன் கிருஷ்ண உணர்வில் முழுடமயோக
நிடலதபற்றவுைன், நிறுத்தப்பட்டு விடும்.

எனக்ஷவ கிருஷ்ண உணர்டவப் பயிற்சி தசய்து , ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண,

கிருஷ்ண கிருஷ்ண, ஹக்ஷர ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர
ஹக்ஷர என்று உச்சரிப்பதில் மனவுறுதியுைன் ஈடுபட்டுள்ளவன், சில சந்தர்பம்
அல்லது விபத்தினோல் வழ்ச்சியுற்றவனோகத்
ீ க்ஷதோன்றினோலும், திவ்யநிடலயில்
உள்ளவனோகக்ஷவ கருதப்பை க்ஷவண்டும். ஸோதுர் ஏவ , “அவன் ஒரு சோது” என்னும்
தசோற்கள், மிகவும் வலியுறுத்திப் க்ஷபசப்பட்டுள்ளன. எதிர்போரோத வழ்ச்சிக்கோக
ீ
பக்தடன ஏளனம் தசய்யக்கூைோது. அவன் வழ்ச்சியுற்றிருந்தோலும்
ீ சோதுவோகக்ஷவ
கருதப்பை க்ஷவண்டும்—இது பக்தரல்லோதவர்களுக்கு அளிக்கப்படும்
எச்சரிக்டகயோகும். க்ஷமலும் மந்தவ்ய: எனும் தசோல் , அடதவிை அதிகமோக
வலியுத்தப்பட்டுள்ளது. இவ்விதிடய பின்பற்றோமல், பக்தனது எதிர்போரோத
வழ்ச்சிக்கோக
ீ அவடன நிந்திப்பன், பரம புருஷரின் கட்ைடளடய மீ றுகிறோன்.
பக்தனுடைய ஒக்ஷர தகுதி, உறுதியுைனும் பிரத்திக்ஷயகமோகவும் பக்தித் ததோண்டில்
ஈடுபடுவது மட்டுக்ஷம.

நரசிம்ம புரோணத்தில் பின்வரும் தசய்யுள் தகோடுக்கப்பட்டுள்ளது:

பகவதி ச ஹரோவ் அனன்ய-க்ஷசதோ
ப்ருஷ-மலிக்ஷனோ (அ)பி விரோஜக்ஷத மனுஷ்ய:
ந ஹி ஷ ஷ-கலுஷ-ச்சபி: கதோசித்
திமிர-பரோபவதோம் உடபதி சந்த்ர:

இதன் அர்த்தம் என்னதவனில், பகவோனின் பக்தித் ததோண்டில் முழுடமயோக

ஈடுபட்டுள்ளவன், சில க்ஷநரங்களில் மிக க்ஷமோசமோன தசயல்களில் ஈடுபடுவது
க்ஷபோலத் க்ஷதோன்றினோலும், அவனது தசயல்கள், முயலின் உருவில் சந்திரனில்
கோணப்படும் களங்கத்டதப் க்ஷபோன்று கருதப்பை க்ஷவண்டும். அத்தகு களங்கங்கள்

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 439

நிலவின் ஒளிக்குத் தடையோக அடமவதில்டல. அதுக்ஷபோலக்ஷவ , தனது
நற்குணத்தின் போடதயிலிருந்து எதிர்போரோமல் வழ்ச்சியடையும்
ீ பக்தன் ,
க்ஷமோசமோனவனோக் கருதப்படுவதில்டல.

அக்ஷத சமயத்தில், திவ்யமோன பக்தித் ததோண்டில் இருக்கும் பக்தன் எல்லோவிதமோன

க்ஷமோசமோன வழிகளிலும் தசயல்பைலோம் என்று தவறோகப் புரிந்துதகோள்ளக் கூைோது;
பலம் வோய்ந்த ஜைத் ததோைர்பின் சக்தியினோல் நிகழும் விபத்திடன மட்டுக்ஷம
இப்பதம் குறிக்கின்றது. பக்தித் ததோண்டு என்பது ஏறக்குடறய மோடயக்கு எதிரோன
க்ஷபோரோகும். மோடயயிைம் க்ஷபோரிடுவதற்கு க்ஷபோதிய வலிடம ஒருவனிைம்
இல்லோதவடர, எதிர்போரோத வழ்ச்சிகள்
ீ நிகழலோம். ஆனோல் அவன் க்ஷபோதிய
வலிடமடய தபறும்க்ஷபோது, முன்னக்ஷர விளக்கப்பட்ைதுக்ஷபோல, அவன் வழ்ச்சிகளுக்கு
ீ
உட்படுவதில்டல. இந்த பதத்டத சோதகமோக ஏற்றுக்தகோண்டு, அபத்தங்கடளச்
தசய்பவன் தன்டன ஒரு பக்தனோக எண்ணிக் தகோள்ளக்கூைோது. ஒருவன் பக்தித்
ததோண்டின் மூலம் தனது நைத்டதடய அபிவிருத்தி தசய்யவில்டலதயனில்,
அவன் ஓர் உயர்ந்த பக்தனல்ல என்படதப் புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும்.

பதம் 9.31 - ேிப்ரம் ப₄வதி த₄ர்

शक्षप्रं भवशत धर्ामत्र्ा िश्वच्छाततत शनगच्छशत ।

कौततेय प्रशतजानीशह न र्े भक्त: प्रणश्यशत ॥ ३१ ॥
ேிப்ரம் ப₄வதி த₄ர்மோத்மோ ஷ₂ஷ்₂வச்சோ₂ந்திம் நிக₃ச்ச₂தி |

தகௌந்க்ஷதய ப்ரதிஜோன ீஹி ந க்ஷம ப₄க்த: ப்ரணஷ்₂யதி || 9-31 ||

ேிப்ரம் — தவகுவிடரவில்; ப₄வதி — ஆகிறோன்; த₄ர்ம-ஆத்மோ — தர்மத்தின்படி

தசயல்படுபவன்; ஷ₂ஷ்₂வத்-ஷோ₂ந்திம் — நித்திய அடமதிடய; நிக₃ச்ச₂தி —
அடைகின்றோன்; தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின் மகக்ஷன; ப்ரதிஜோன ீஹி — அறிவிப்போய்; ந —
இல்டல; க்ஷம — எனது; ப₄க்த꞉ — பக்தன்; ப்ரணஷ்₂யதி — அழிவது.

தமோழிதபயர்ப்பு

அவன் தவகு விடரவில் தர்மோத்மோவோகி, நித்தியமோன அடமதிடய

அடைகின்றோன். குந்தியின் மகக்ஷன, எனது பக்தன் என்றும்
அழிவதில்டல என்படத டதரியமோக அறிவிப்போயோக.

தபோருளுடர

இடதத் தவறோகப் புரிந்துதகோள்ளக் கூைோது , “தீங்கிடழக்கும் தசயல்களில்

ஈடுபட்டிருப்பவன் எனது பக்தனோக முடியோது” என்று ஏழோம் அத்தியோயத்தில்
இடறவன் கூறினோர். அக்ஷத சமயத்தில் எவதனோருவன் இடறவனுக்கு பக்தி
தசலுத்தவில்டலக்ஷயோ , அவனிைம் எவ்வித நற்குணமும் இருக்க முடியோது. எனக்ஷவ,
தற்க்ஷபோது எழும் க்ஷகள்வி என்னதவனில், க்ஷமோசமோன தசயல்களில் ஈடுபடுபவன்—
எதிர்போரோமல் ஈடுபட்ைோலும் சரி, விருப்பத்துைன் ஈடுபட்ைோலும் சரி—எவ்வோறு தூய
பக்தனோக இருக்க முடியும்? இக்க்ஷகள்வி இத்தருணத்தில் மிகவும்
தபோருத்தமோனதோகும். பகவோனின் பக்தித் ததோண்டிற்கு என்றுக்ஷம வரோதவர்கள்

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 440

என்று ஏழோம் அத்தியோயத்தில் கூறப்பட்ை துஷ்ைர்களிைம் , ஸ்ரீமத் போகவதத்தின்படி
எந்த நற்குணமும் இருக்க முடியோது. தபோதுவோக, ஒன்பது வித பக்தித் ததோண்டில்
ஈடுபட்டுள்ள பக்தன், தனது இதயத்திலுள்ள எல்லோ ஜைக் களங்கங்கடளயும்
தூய்டமபடுத்துகிறோன். அவன் புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுடள தனது
இதயத்தில் டவப்பதோல், போவத்தின் களங்கங்கள் அடனத்தும் இயற்டகயோகக்ஷவ
கழுவப்பட்டு விடும். பரம புருஷடரப் பற்றிய ததோைர்ந்த சிந்தடன,
இயற்டகயோகக்ஷவ அவடனத் தூய்டமப்படுத்துகின்றது. க்ஷவதங்களின்படி, ஒருவன்
தனது உயர் நிடலயிலிருந்து வழ்ச்சியடைந்தோல்
ீ , அவன் தன்டனத்
தூய்டமப்படுத்திக் தகோள்ள பற்பல சைங்குகடளச் தசய்தோக க்ஷவண்டும். ஆனோல்
இங்க்ஷக அத்தகு கட்டுப்போடு இல்டல; ஏதனனில், புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுடள நிடனப்பதன் கோரணத்தோல், பக்தனின் இதயத்தில் தூய்டமப்படுத்தும்
முடற ஏற்கனக்ஷவ உள்ளது. எனக்ஷவ, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, கிருஷ்ண
கிருஷ்ண, ஹக்ஷர ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர ஹக்ஷர
என்னும் ஜபம் நிறுத்தோமல் ததோரப்பை க்ஷவண்டும். எதிர்போரோத வழ்ச்சிகளிலிருந்து
ீ
இது பக்தடனப் போதுகோக்கும். இவ்வோறோக, அவன் எல்லோவித ஜைக்
களங்கத்திலிருந்தும் நித்தியமோக விடுபட்டு வோழ்வோன்.

பதம் 9.32 - மோம் ஹி போர்த₂ வ்யபோ

र्ां शह पाथम व्यपाशश्रत्य येऽशप स्यु: पापयोनय: ।

शस्त्रयो वैश्यास्तथा ि‍ूद्रास्तेऽशप याशतत परां गशतर्् ॥ ३२ ॥
மோம் ஹி போர்த₂ வ்யபோஷ்₂ரித்ய க்ஷய(அ)பி ஸ்யு: போபக்ஷயோனய: |

ஸ்த்ரிக்ஷயோ டவஷ்₂யோஸ்ததோ₂ ஷூ₂த்₃ரோஸ்க்ஷத(அ)பி யோந்தி பரோம்

க₃திம் || 9-32 ||

மோம் — என்னிைம்; ஹி — நிச்சயமோக; போர்த₂ — பிருதோவின் மகக்ஷன; வ்யபோஷ்₂ரித்ய —

சரணடைந்து; க்ஷய — யோரோக; அபி — இருந்தோலும்; ஸ்யு꞉ — கூை; போப-க்ஷயோனய꞉ — இழி
குலத்தில் பிறந்த; ஸ்த்ரிய꞉ — தபண்கள்; டவஷ்₂யோ꞉ — டவசியர்கள்; ததோ₂ — கூை;
ஷூ₂த்₃ரோ꞉ — சூத்திரர்கள்; க்ஷத அபி — அவர்கள் கூை; யோந்தி — அடைவர்; பரோம் — பரம;
க₃திம் — இலக்டக.

தமோழிதபயர்ப்பு

பிருதோவின் மகக்ஷன, தபண்கள், டவசியர்கள், சூத்திரர்கள் என கீ ழ்

குலத்டதச் சோர்ந்தவர்கள் யோரோக இருந்தோலும், என்னிைம்
சரணடைபவர்கள் பரமகதிடய அடைய முடியும்.

தபோருளுடர

பக்தித் ததோண்டில், உயர்ந்த, தோழ்ந்த வகுப்டபச் சோர்ந்த மக்களிடைக்ஷய எவ்வித

க்ஷவறுபோடும் இல்டல என்பது இங்க்ஷக ததளிவோக பரம புருஷரோல்
அறிவிக்கப்பைடுள்ளது. வோழ்வின் ஜைப் போர்டவயில் இத்தகு க்ஷவறுபோடுகள்
உண்டு, ஆனோல் பகவோனின் திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில் ஈடுபட்டிருப்பவனுக்கு

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 441

இடவ கிடையோது. எல்லோரும் பரமகதிடய (உன்னத இலக்டக) அடையத்
தகுதியுடையவர்கக்ஷள. ஸ்ரீமத் போகவத்தில் ( 2.4.18) தூய பக்தனுடைய ததோைர்போல்,
தோழ்ந்தவர்களோன சண்ைோளர்களும் (நோடய உண்பர்களும்) தூய்டமயடைய
முடியும் என்று கூறப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ, உயர்ந்த, தோழ்ந்த இனத்டதச் க்ஷசர்ந்த
மனிதனும் முன்க்ஷனறுமளவிற்கு, தூய பக்தரின் வழிகோட்டுதலும் பக்தித் ததோண்டும்
வலிடம வோய்ந்தடவ; எல்லோரும் இதடனப் பயிற்சி தசய்யலோம். தூய பக்தனிைம்
தஞ்சமடையும் சோதோரணமோன மனிதனும் , தகுந்த வழிகோட்டுதலோல்
தூய்டமயடைய முடியும். தபௌதிக இயற்டகயின் பல்க்ஷவறு குணங்களுக்கு
ஏற்றவோறு மனிதர்கள் பிரிக்கப்படுகின்றனர். ஸத்வ குணத்டதச் க்ஷசர்ந்தவர்கள்
(பிரோமணர்கள்), ரக்ஷஜோ குணத்டதச் க்ஷசர்ந்தவர்கள் (சத்திரியர்கள்), ரக்ஷஜோ குணமும்
தக்ஷமோ குணமும் கலந்தவர்கள் (டவசியர்கள்), மற்றும் தக்ஷமோ குணத்தில்
உள்ளவர்கள் (சூத்திரர்கள்). இவர்கடளவிை கீ ழ்நிடலயில் உள்ளவர்கள்,
சண்ைோளர்கள் என்று அடழக்கப்படுகின்றனர், அவர்கள் போவப்பட்ை குடும்பத்தில்
பிறந்தவர்கள். தபோதுவோக, போவப்பட்ை குடும்பத்தில் பிறப்பவர்களின் உறவிடன
உயர் வகுப்பினர் ஏற்பதில்டல. ஆனோல், பக்தித் ததோண்டு மிகவும்
வலிடமயோனதோகும்—பரம புருஷரின் தூய பக்தர், இழிந்த வகுப்டபச் க்ஷசர்ந்த
எல்லோ மக்களுக்கும் வோழ்வின் மிகவுயர்ந்த பக்குவத்டத அளிக்க முடியும்.
கிருஷ்ணரிைம் தஞ்சமடையும் க்ஷபோது மட்டுக்ஷம இது சோத்தியமோகும்.
வ்யபோஷ்ரித்ய என்னும் தசோல்லலோல் குறிப்பிைப்பட்டுள்ளதுக்ஷபோல, கிருஷ்ணரிைம்
ழுமுடமயோக சரணடைய க்ஷவண்டும். பின்னர் , அவன் சிறந்த ஞோனிகடளயும்
க்ஷயோகிகடளயும்விை மிகவும் சிறந்தவனோக ஆகலோம்.

பதம் 9.33 - கிம் புனர்ப்₃ரோஹ்மணோ

कक पुनब्रामह्मणा: पुण्या भक्ता राजषमयस्तथा ।

अशनत्यर्सुखं लोकशर्र्ं प्राप्य भजस्व र्ार्् ॥ ३३ ॥
கிம் புனர்ப்₃ரோஹ்மணோ: புண்யோ ப₄க்தோ ரோஜர்ஷயஸ்ததோ₂ |

அநித்யமஸுக₂ம் க்ஷலோகமிமம் ப்ரோப்ய ப₄ஜஸ்வ மோம் || 9-33 ||

கிம் — எவ்வளவு; புன꞉ — மீ ண்டும்; ப்₃ரோஹ்மணோ꞉ — பிரோமணர்கள்; புண்யோ꞉ —

புண்ணியமோன; ப₄க்தோ꞉ — பக்தர்கள்; ரோஜ-ருʼஷய꞉ — புனிதமோன மன்னர்கள்; ததோ₂ —
கூை; அநித்யம் — தற்கோலிகமோன; அஸுக₂ம் — துன்பமிக்க; க்ஷலோகம் — உலகம்; இமம்
— இடத; ப்ரோப்ய — அடைந்து; ப₄ஜஸ்வ — அன்புத் ததோண்டில் ஈடுபட்டு; மோம் —
என்னிைம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இவ்வோறிருக்க, புண்ணியமோன பிரோமணர்கள், பக்தர்கள், மற்றும்

புனிதமோன அரசர்கடளப் பற்றிச் தசோல்வதற்கு என்ன உள்ளது?
எனக்ஷவ, துன்பம் வோய்ந்த இந்த தற்கோலிக உலடக அடைந்த நீ , எனது
அன்புத் ததோண்டில் ஈடுபடுவோயோக.

தபோருளுடர

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 442

இந்த ஜைவுலக மக்களிடைக்ஷய பிரிவுகள் உள்ளக்ஷபோதிலும், இந்த உலகம் யோருக்கு
மகிழ்ச்சியோன இைமல்ல. இங்க்ஷக ததளிவோக கூறப்பட்டுள்ளதுக்ஷபோல், அநித்யம்
அஸுகம் க்ஷலோகம், இந்த உலகம் தற்கோலிகமோனதும் துன்பங்கள் நிடறந்ததுமோகும்.
நல்லறிவுள்ள எவனும் இங்க்ஷக வோழமோட்ைோன். இந்த உலகம். தற்கோலிகமோனது
என்றும் துன்பம் நிடறந்தது என்றும் பரம புருஷ பகவோனோக்ஷலக்ஷய
வர்ணிக்கப்படுகிறது. சில தத்துவவோதிகள் , குறிப்போக மோயோவோதிகள், இவ்வுலகம்
தபோய்யோனது என்று கூறுகின்றனர். ஆனோல் இவ்வுலகம்
தபோய்யோனதல்ல.தற்கோலிகமோனது என்படத நோம் பகவத் கீ டதயிலிருந்து புரிந்து
தகோள்ளலோம். தற்கோலிகமோனது என்பதற்கும் தபோய்யோனது என்பதற்கும் க்ஷவறுபோடு
உண்டு. இந்த உலகம் தற்கோலிகமோனது, ஆனோல் நித்தியமோன உலகம் ஒன்று
உள்ளது. இந்த உலகம் துன்பமயமோனது. ஆனோல் அந்த உலம் நித்தியமோனதும்
ஆனந்தமயமோனதுமோகும்.

அர்ஜுனன் புனிதமோன அரசக் குடும்பத்தில் பிறந்தவன். பகவோன் அவனிைமும்

கூறுகிறோர். “என்னுடைய பக்தித் ததோண்டை ஏற்று, தவகு விடரவில் என்னுடைய
திருநோட்டிற்குத் திரும்பி வருவோயோக.” துன்பத்தின் இருப்பிைமோன இந்த தற்கோலிக
உலகில் யோருக்ஷம வசிக்கக் கூைோது ஒவ்தவோருவரும் பரம புருஷ பகவோனுைன்
தன்டன அரவடணத்துக் தகோண்டு நித்தியமோன ஆனந்தத்டத அடையலோம். பரம
புருஷருக்கோன பக்தித் ததோண்டு மட்டுக்ஷம, எல்லோ தரப்பட்ை மக்களின் எல்லோவித
பிரச்சடனகடளயும் தீர்க்கக்கூடிய ஒக்ஷர வழியோகும். எனக்ஷவ , ஒவ்தவோருவரும்
கிருஷ்ண உணர்டவ ஏற்று தன்னுடைய வோழ்டவப் பக்குவப்படுத்திக் தகோள்ள
க்ஷவண்டும்.

பதம் 9.34 - மன்மனோ ப₄வ மத்₃ப₄க்த

र्तर्ना भव र्द्भक्तो र्द्याजी र्ां नर्स्कु रु ।

र्ार्ेवैष्टयशस युक्त्वैवर्ात्र्ानं र्त्परायण: ॥ ३४ ॥
மன்மனோ ப₄வ மத்₃ப₄க்க்ஷதோ மத்₃யோஜீ மோம் நமஸ்குரு |

மோக்ஷமடவஷ்யஸி யுக்த்டவவமோத்மோனம் மத்பரோயண: || 9-34 ||

மத்-மனோ꞉ — எப்தபோழுதும் என்டன சிந்தித்துக் தகோண்டு; ப₄வ — ஆவோயோக; மத் —

எனது; ப₄க்த꞉ — பக்தன்; மத் — என்டன; யோஜீ — வழிபடுபவன்; மோம் — எனக்கு; நமஸ்-
குரு — வந்தடன தசய்; மோம் — என்னிைம்; ஏவ — முழுடமயோக; ஏஷ்யஸி —
வருவோய்; யுக்த்வோ — ஆழ்ந்து ஈடுபட்டு; ஏவம் — இவ்வோறோக; ஆத்மோனம் — உனது
ஆத்மோ; மத்-பரோயண꞉ — எனக்குப் பக்தி தசய்து.

தமோழிதபயர்ப்பு

உனது மனடத எப்தபோழுதும் என்டனப் பற்றிச் சிந்திப்பதில்

ஈடுபடுத்தி, எனது பக்தனோகி, எனக்கு வந்தடன தசய்து, என்டன
வழிபடுவோயோக இவ்வோறோக என்னில் முழுடமயோக லயித்து,
நிச்சயமோக நீ என்னிைக்ஷம வருவோய்.

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 443

 தபோருளுடர

களங்கமோன இந்த ஜைவுலகின் பந்தத்திலிருந்த விடுபடுவதற்கோன ஒக்ஷர வழி

கிருஷ்ண உணர்க்ஷவ என்பது இப்பதத்தில் ததளிவோகச் சுட்டிக்கோட்ைப்பட்டுள்ளது.
எல்லோவித பக்தித் ததோண்டும் புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ
கிருஷ்ணருக்குச் தசய்யப்பை க்ஷவண்டும் என்ற கருத்து இங்க்ஷக ததளிவோக
கூறப்பட்டுள்ள க்ஷபோதிலும், சில சமயங்களில் க்ஷயோக்கிய மற்ற கருத்துடரயோளர்கள்
அதடன சிடதத்துவிடுகின்றனர். துருதிர்ஷ்ைவசமோக இந்த க்ஷயோக்கியமற்ற
கருத்துடரயோளர்கள், படிப்பவர்களின் மனதிடன சோத்தியமில்லோத வழிகளுக்குத்
திருப்புகின்றனர் கிருஷ்ணருக்கும் அவரது மனதிற்கும் எவ்வித க்ஷவறுபோடும்
இல்டல என்படத இத்தகு கருத்துடரயோளர்கள் அறிவதில்டல கிருஷ்ணர்
சோதோரண நபரல்ல; அவக்ஷர பூரண உண்டம. அவர், .அவரது உைல், அவரது மனம்
அடனத்தும் ஒன்க்ஷற, அடனத்தும் பூரணமோனக்ஷத. க்ஷதஹ-க்ஷதஹி-விக்ஷபக்ஷதோ (அ)யம்
க்ஷநஷ்வக்ஷர வித்யக்ஷத க்வசித் என்று கூர்ம புரோணத்தில் கூறப்பட்டுள்ளடத,
டசதன்ய சரிதோம்ருதத்திற்கோன (ஆதி லீ டல, ஐந்தோம் அத்தியோயம், பதம் 41-48)
தனது அனுபோஷ்ய உடரயில் பக்திசித்தோந்த சரஸ்வதி க்ஷகோஸ்வோமி க்ஷமற்க்ஷகோள்
கோட்டியுள்ளோர். இதன் தபோருள் பரம புருஷரோன கிருஷ்ணருக்கும் அவரது
உைலுக்கும் எந்த க்ஷவறுபோடும் இல்டல என்பதோகும். ஆனோல், கிருஷ்ணடரப்
பற்றிய இந்த விஞ்ஞோனத்டத அறியோத கருத்துடரயோளர்கள், கிருஷ்ணடர
மடறத்து, அவரது வியகதித்துவத்டத அவரது மனம் அல்லது உைலிலிருந்து
பிரிக்கின்றனர். இது கிருஷ்ண விஞ்ஞோனத்டதப் பற்றிய முழு அறியோடம
என்றக்ஷபோதிலும், மக்கடள இவ்வோறு திடசத் திருப்புவதில் சிலர் இலோபம்
தபறுகின்றனர்.

அசுர இயல்பு தகோண்ை சிலரும் கிருஷ்ணடரப் பற்றி எண்ணுகின்றனர். ஆனோல்

கிருஷ்ணரின் மோமனோன கம்சடனப் க்ஷபோல் தபோறோடமயுைன் நிடனக்கின்றனர்.
கம்சனும் கிருஷ்ணடர எப்க்ஷபோதும் எண்ணிக் தகோண்டிருந்தோன், ஆனோல் அவன்
கிருஷ்ணடர தனது எதிரியோக எண்ணினோன். கிருஷ்ணர் எப்க்ஷபோது தன்டனக்
தகோல்ல வருவோர் என்று திடகத்தபடி அவன் எப்க்ஷபோதும் பயத்துைன் இருந்தோன்.
அத்தகுச் சிந்தடன நமக்கு உதவோது. கிருஷ்ணடர அன்புைன் நிடனக்க க்ஷவண்டும்.
அதுக்ஷவ பக்தி. கிருஷ்ணடரப் பற்றிய ஞோனத்டத ததோைர்ந்து விருத்தி தசய்ய
க்ஷவண்டும். அவ்வோறு சோதகமோக விருத்தி தசய்வது எப்படி? அங்கீ கரிக்கப்பட்ை
ஆசிரியரிைமிருந்து கற்க க்ஷவண்டும். கிருஷ்ணக்ஷர புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுள்; க்ஷமலும், அவரது உைல் ஜைமல்ல, நித்தியமும் அறிவும் நிடறந்த
ஆனந்தமயமோனது என்படத நோம் பலமுடற விளக்கியுள்க்ஷளோம். கிருஷ்ணடர
பற்றிய இத்தகு விளக்கம், ஒருவன் பக்தனோகுவதற்கு உதவும். . மோறோக, தவறோன
மூலத்திலிருந்து கிருஷ்ணடர அறிய முயல்வது பயனற்றதோகும்.

எனக்ஷவ, ஒருவன் தனது மனடத ஆதி ரூபமோன ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் நித்திய

உருவில் ஈடுபடுத்த க்ஷவண்டும்; கிருஷ்ணக்ஷர முழுமுதற் கைவுள் என்ற திைமோன
நம்பிக்டகயுைன் அவரது வழிபோட்டில் அவன் தன்டன ஈடுபடுத்த க்ஷவண்டும்.
கிருஷ்ணடர வழிபடுவதற்கோக இந்தியோவில் பல்லோயிரக்கணக்கோன க்ஷகோயில்கள்
உள்ளன, அங்க்ஷக பக்தித் ததோண்டு பயிற்சி தசய்யப்பட்டு வருகின்றது. இத்தகு
பயிற்சியின்க்ஷபோது, கிருஷ்ணரின் முன்பு விழுந்து வந்தடன தசலுத்த க்ஷவண்டும்.
விக்ரஹத்திற்கு முன்பு சிரம் தோழ்த்தி, ஒருவன் தனது மனதோலும் உைலோலும்

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 444

தசயல்களோலும் தன்டன ஈடுபடுத்த க்ஷவண்டும். அவன் கிருஷ்ணரின் மீ து
லயித்திருப்பதற்கு இஃது உதவும். இஃது அவடன கிருஷ்ண க்ஷலோகத்திற்கு
மோற்றுவதற்கும் உதவும். க்ஷயோக்கியமற்ற கருத்துடரயோளர்களோல் யோரும்
வழிதவறக் கூைோது. கிருஷ்ணடரப் பற்றி க்ஷகட்ைல் , கூறுதல் எனத் ததோைங்கும்
ஒன்பது விதமோன பக்தித் ததோண்டில் கட்ைோயம் ஈடுபை க்ஷவண்டும். தூய பக்தித்
ததோண்க்ஷை மனித சமுதோயத்தின் உன்னதமோன தவற்றியோகும்.

கற்படன ஞோனம், க்ஷயோகம் மற்றம் பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களிலிருந்து விடுபட்ை

தூய பக்தித் ததோண்டு, பகவத் கீ டதயின் ஏழோம் அத்தியோயத்திலும் எட்ைோம்
அத்தியோயத்திலும் விளக்கப்பட்ைது. முற்றிலும் தூய்டமயடையோதவர்கள்,
பகவோனின் இதர இயல்புகளோல், அதோவது, அருவ பிரம்மக்ஷஜோதி அல்லது
இதயத்திலுள்ள பரமோத்மோ ஆகியவற்றோல் கவரப்பைலோம், ஆனோல் தூய பக்தக்ஷனோ
பரம புருஷருடைய ததோண்டில் க்ஷநரடியோக ஈடுபடுகிறோன்.

கிருஷ்ணடரப் பற்றிய ஓர் அழகோன போைலில் , க்ஷதவர்கடள வழிபடுபவர்கள்

மிகவும் அறிவற்றவர்கள் என்றும், கிருஷ்ணருடைய உன்னதமோன கருடணடய
அவர்கள் ஒருக்ஷபோதும் அடைய முடியோது என்றும் ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது.
ததோைக்க நிடலயிலுள்ள பக்தன், சில சமயம் சீரோன நிடலயிலிருந்து
வழ்ச்சியடையலோம்
ீ , இருப்பினும், மற்ற தத்துவவோதிகள் மற்றும் க்ஷயோகிகடளக்
கோட்டிலும் அவன் உயர்ந்தவனோக கருதப்பைக்ஷவண்டும். கிருஷ்ண உணர்வில் சதோ
சர்வ கோலமும் ஈடுபட்டிருப்பவன், பக்குவமோன சோது என்படதப் புரிந்துதகோள்ள
க்ஷவண்டும். எதிர்போரோமல் நிகழும் அவனது பக்தியற்ற தசயல்கள் விடரவில்
அழிந்துவிடும்; க்ஷமலும், தவகு விடரவில் அவன் பூரண பக்குவத்தில் நிடல
தபறுவோன் என்பதில் சந்க்ஷதகமில்டல. முழுமுதற் கைவுள் தோக்ஷன சுயமோக தனது
தூய பக்தர்கடள கவனித்துக் தகோள்வதோல், தூய பக்தன் வழ்ச்சியடைவதற்கு
ீ எந்த
வோய்ப்பும் இல்டல. எனக்ஷவ, அறிவுள்ள மனிதன், கிருஷ்ண உணர்வின்
வழிமுடறடய அவன் க்ஷநரடியோக ஏற்று, இந்த ஜைவுலகிலும் ஆனந்தமோக வோழ
முடியும். அவன் கோலப்க்ஷபோக்கில் கிருஷ்ணரது உன்னத கருடணடயப் தபறுவோன்.

ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டதயின் 'மிக இரகசியமோன அறிவு' என்னும் ஒன்பதோம்

அத்தியோயத்திற்கோன பக்திக்ஷவதோந்த தபோருளுடரகள் இத்துைன்
நிடறவடைகின்றன.

9. மிக ரகசியமோன அறிவு 34 verses Page 445

 10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses

பதம் 10.1 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச பூ₄ய

श्रीभगवानुवाच
भूय एव र्हाबाहो ि‍ ृणु र्े परर्ं वच: ।
यत्तेऽहं प्रीयर्ाणाय वक्ष्याशर् शहतकाम्यया ॥ १ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச
பூ₄ய ஏவ மஹோபோ₃க்ஷஹோ ஷ்₂ருணு க்ஷம பரமம் வச: |

யத்க்ஷத(அ)ஹம் ப்ரீயமோணோய வக்ஷ்யோமி ஹிதகோம்யயோ || 10-1 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; பூ₄ய꞉ —

மீ ண்டும்; ஏவ — நிச்சயமோக; மஹோ-போ₃க்ஷஹோ — பலம் தபோருந்திய புயங்கடள
உடையவக்ஷன; ஷ்₂ருʼணு — க்ஷகட்போயோக; க்ஷம — எனது; பரமம் — பரமமோன; வச꞉ —
கூற்று; யத் — எதுக்ஷவோ அது; க்ஷத — உனக்கு; அஹம் — நோன்; ப்ரீயமோணோய — உன்டன
பிரியமோனவனோக எண்ணுவதோல்; வக்ஷ்யோமி — கூறுகிக்ஷறன்; ஹித-கோம்யயோ —
உன்னுடைய நன்டமக்கோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமோரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: பலம் தபோருந்திய

புயங்கடளயுடைய அர்ஜுனோ, நீ எனக்கு பிரியமோன நண்பன் என்பதோல்,
இதுவடர நோன் விளக்கியடதக் கோட்டிலும் சிறந்த ஞோனத்டத
தற்க்ஷபோது உன்னுடைய நலனிற்கோக உடரக்கப் க்ஷபோகிக்ஷறன். இதடன
மீ ண்டும் க்ஷகட்போயோக.

தபோருளுடர

பகவோன் எனும் தசோல் பரோசர முனிவரோல் பின்வருமோறு விளக்கப்படுகின்றது.

வலிடம, புகழ், தசல்வம், அறிவு, அழகு, துறவு ஆகிய டவபவங்கடள பூரணமோகப்
தபற்றவர், பகவோன் அல்லது புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் என்று
அடழக்கப்படுகிறோர். இப்பூவுலகில் இருந்த க்ஷபோது, கிருஷ்ணர் இந்த ஆறு
டவபவங்கடளயும் பூரணமோக தவளிக் கோட்டினோர். எனக்ஷவ , பரோசர முனிவடரப்
க்ஷபோன்ற மோதபரும் முனிவர்கள் கிருஷ்ணடர புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுளோக ஏற்றுக்தகோணைனர். தற்க்ஷபோது தனது டவபவங்கள் மற்றும்
தசயல்கடளப் பற்றிய க்ஷமலும் இரகசியமோன ஞோனத்டத கிருஷ்ணர்
அர்ஜுனனுக்கு உபக்ஷதசிக்கிறோர். ஏழோம் அத்தியோயத்தில் ததோைங்கி தன்னுடைய
பல்க்ஷவறு சக்திகடளயும், அடவ எவ்வோறு இயங்குகின்றன என்படதயும் இடறவன்
ஏற்கனக்ஷவ விளக்கியுள்ளோர். தற்க்ஷபோது இந்த அத்தியோயத்தில் அவர் தன்னுடைய
விக்ஷசஷமோன டவபவங்கடளப் பற்றி அர்ஜுனனுக்கு விளக்க உள்ளோர்.
முந்டதயஅத்தியோயத்தில், தன்னுடைய பல்க்ஷவறு சக்திகடளப் பற்றித் ததளிவோன
விளக்கியதன் மூலம் பகவோன் உறுதியோன பக்திடய நிடலநிறுத்தினோர். இந்த
அத்தியோயத்தில், தன்னுடைய க்ஷதோற்றங்கடளப் பற்றியும் பல்க்ஷவறு

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 446

டவபவங்கடளப் பற்றியும் அவர் அர்ஜுனனிைம் மீ ண்டும் கூறினோர்.

எவ்வளவுக்கு அதிகமோக ஒருவன் முழுமுதற் கைவுடளப் பற்றிக் க்ஷகட்கின்றோக்ஷனோ ,

அந்த அளவிற்கு அவன் பக்தித் ததோண்டில் நிடலதபறுகின்றோன். ஒருவன்
பக்தர்களின் சங்கத்தில் எப்க்ஷபோதும் இடறவடனப் பற்றிக் க்ஷகட்க க்ஷவண்டும். இஃது
அவனது பக்தித் ததோண்டை சிறப்படையச் தசய்யும். பக்த சமூகத்தினிடைக்ஷய
நடைதபறும் இத்தகு உடரயோைல்கள், கிருஷ்ண உணர்வில் உண்டமயோன ஆர்வம்
உள்ளவர்களின் மத்தியில் மட்டுக்ஷம சோத்தியமோகும். மற்றவர்கள் இத்தகு
உடரயோைல்களில் பங்கு தபற இயலோது. அர்ஜுனன் தனக்கு மிகவும்
பிரியமோனவன் என்பதோல், அவனுடைய நன்டமக்கோக இத்தகு உடரயோைல்கள்
நைக்கின்றன என்படத பகவோன் ததளிவோகக் கூறுகின்றோர்.

பதம் 10.2 - ந க்ஷம விது₃: ஸுரக₃ணோ:

न र्े शवदु: सुरगणा: प्रभवं न र्हषमय: ।

अहर्ाकदर्तह देवानां र्हषीणां च सवमि: ॥ २ ॥
ந க்ஷம விது₃: ஸுரக₃ணோ: ப்ரப₄வம் ந மஹர்ஷய: |
அஹமோதி₃ர்ஹி க்ஷத₃வோனோம் மஹர்ஷீணோம் ச ஸர்வஷ₂: || 10-2 ||

ந — இல்டல; க்ஷம — எனது; விது₃꞉ — அறிவது; ஸுர-க₃ணோ꞉ — க்ஷதவர்கள்; ப்ரப₄வம் —

மூலம்; ந — என்றுமில்டல; மஹோ-ருʼஷய꞉ — மகோ ரிஷிகள்; அஹம் — நோன்; ஆதி₃꞉
— ஆதி; ஹி — நிச்சயமோக; க்ஷத₃வோனோம் — க்ஷதவர்களின்; மஹோ-ருʼஷீணோம் — மகோ
ரிஷிகளின்; ச — கூை; ஸர்வஷ₂꞉ — எல்லோ விதங்களிலும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷதவர்கக்ஷளோ மகோ ரிஷிகக்ஷளோ கூை என்னுடைய டவபவங்கடள

அறிவதில்டல. ஏதனனில், எல்லோ விதங்களிலும் க்ஷதவர்களுக்கும்
ரிஷிகளுக்கும் நோக்ஷன ஆதியோக்ஷவன்.

தபோருளுடர

பிரம்ம சம்ஹிடதயில் கூறப்பட்டுள்ளது க்ஷபோல பகவோன் கிருஷ்ணக்ஷர ஆதி

புருஷரோவோர். அவடரவிைச் சிறந்தவர் யோருமில்டல. அவக்ஷர எல்லோ
கோரணங்களுக்கும் கோரணம். க்ஷமலும் எல்லோ க்ஷதவர்களுக்கும் ரிஷிகளுக்கும்
கோரணம் தோக்ஷன என்று பகவோன் இங்கு குறிப்பிடுகிறோர். க்ஷதவர்களும் மகோ
ரிஷிகளும்கூை கிருஷ்ணடரப் புரிந்து தகோள்ளமுடியோது. அவர்களோல் கிருஷ்ணரது
திருநோமம் அல்லது வியக்தித்துவத்டதக் கூைப் புரிந்துதகோள்ள முடியோது.
இவ்வோறு இருக்டகயில். இந்தச் சிறு உலடகச் க்ஷசர்ந்த தபயரளவு அறிஞர்களின்
நிடல என்ன? முழுமுதற் கைவுள் ஒரு சோதோரண மனிதடனப் க்ஷபோல
இவ்வுலகிற்கு வந்து அசோதோரணமோன அற்புதச் தசயல்கடளச் தசய்வது ஏன்
என்படத யோரோலும் புரிந்து தகோள்ள முடியோது. எனக்ஷவ , கிருஷ்ணடரப்
புரிந்துதகோள்வதற்கோனத் தகுதி, எட்ைோம் அறிவு அல்ல என்படத அறிய க்ஷவண்டும்.
தங்களது மனக் கற்படனயின் மூலம் கிருஷ்ணடரப் புரிந்து தகோள்ள முயன்ற

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 447

க்ஷதவர்களும் மகோ ரிஷிகளும் கூைஅதில் க்ஷதோல்விக்ஷய அடைந்தனர். முழுமுதற்
கைவுடளப் புரிந்துதகோள்ள சிறந்த க்ஷதவர்களோலும் முடியோது என்று ஸ்ரீமத்
போகவதத்திலும் ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது. அவர்கள் தங்களது பக்குவமற்ற
புலன்களின் எல்டல வடர கற்படன தசய்யலோம்: ஆனோல் கைவுள் அருவமோனவர்
என்க்ஷறோ. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்களோல் க்ஷதோற்றுவிக்கப்பைோத 'ஏக்ஷதோ ஒன்று
' என்க்ஷறோ, உண்டமக்குப் புறம்போன முடிவிற்குதோன் வரமுடியும், அல்லது மனதில்
எடதயோவது கற்படன தசய்து தகோள்ளலோம். ஆனோல் அத்தகு முட்ைோள்தனமோன
கற்படனகளோல் கிருஷ்ணடரப் புரிந்து தகோள்வது சோத்தியமல்ல.

பூரண உண்டமடய அறிய விரும்புபவனிைம், 'முழுமுதற் கைவுளோன நோன் இக்ஷதோ

இருக்கிக்ஷறன். நோக்ஷன பரமன்,' என்று இங்க்ஷக பகவோன் மடறமுகமோகக்
கூறுகின்றோர். இதடன அவன் அறிய க்ஷவண்டும். சிந்தடனக்கு எட்ைோத இடறவன்
தனிப்பட்ை நபரோக வற்றிருப்படத
ீ ஒருவனோல் புரிந்து தகோள்ள முடியோவிட்ைோலும் ,
அவர் இருப்பது உண்டமக்ஷய. முழு ஆனந்தம் மற்றும் பூரண அறிவுைன்
நித்தியமோக விளங்கும் கிருஷ்ணடர, பகவத் கீ டத மற்றும் ஸ்ரீமத் போகவதத்தில்
உள்ள அவரது உடரகடளக் கற்பதன் மூலம் நோம் உண்டமயோகப் புரிந்து தகோள்ள
முடியும். கைவுள் என்பவர் நம்டம ஆளும் ஒரு சக்தி அல்லது அருவமோன
பிரம்மன் க்ஷபோன்ற கருத்துக்கடள இடறவனின் தோழ்ந்த சக்தியில் இருப்பவர்களும்
புரிந்து தகோள்ள முடியும் ஆனோல் திவ்யமோன தளத்தில் நிடலதபறோதவடர, பரம
புருஷ பகவோடன அறிந்துதகோள்ள முடியோது.

கிருஷ்ணடர அவருடைய உண்டமயோன நிடலயில் தபரும்போலோன மனிதர்களோல்

புரிந்து தகோள்ள முடியோது என்பதோல், அத்தகு கற்படனயோளர்கடளயும்
கோப்பதற்கோக தனது கோரணமற்ற கருடணயினோல் அவர் கீ ழிறங்கி வருகிறோர்.
இருந்தும், பரம புருஷரின் அசோதோரணமோனச் தசயல்களுக்கு மத்தியிலும் , ஜை
சக்தியினோல் களங்கமடைந்துள்ள கற்படனயோளர்கள் அருவ பிரம்மடனக்ஷய
பரமனோக எண்ணுகின்றனர். பரம புருஷ பகவோனின் கருடணயோல், கிருஷ்ணக்ஷர
பரமன், என்படதப் புரிந்து தகோள்ள முடியும். பகவோனின் பக்தர்கள், 'கைவுள் அருவ
பிரம்மனோனவர்' எனும் கருத்திடனக் கண்டு தகோள்வதில்டல. அவர்களது
நம்பிக்டகயும் பக்தியும் பரம புருஷரிைம் சரணடையும் நிடலக்கு அவர்கடள
உைனடியோகக் தகோண்டு வருகின்றன. க்ஷமலும் கிருஷ்ணரின் கோரணமற்ற
கருடணயோல், அவர்கள் கிருஷ்ணடர புரிந்துதகோள்ள முடியும். க்ஷவறு எவரும்
அவடரப் புரிந்து தகோள்ள முடியோது. எனக்ஷவ, ஆத்மோ என்றோல் என்ன
என்படதயும், பரமன் யோர் என்படதயும் தபரும் முனிவர்களும்
ஒப்புக்தகோள்கின்றனர். பரமன் என்று அறியப்படும் அவக்ஷர நமது வழிபோட்டிற்கு
உரியவர் ஆவோர்.

பதம் 10.3 - க்ஷயோ மோமஜமநோதி₃ம் ச க்ஷவ

यो र्ार्जर्नाकद च वेशत्त लोकर्हेश्वरर्् ।

असम्र्ूढ: स र्त्येषु सवमपापै: प्रर्ुच्यते ॥ ३ ॥
க்ஷயோ மோமஜமநோதி₃ம் ச க்ஷவத்தி க்ஷலோகமக்ஷஹஷ்₂வரம் |

அஸம்மூை₄: ஸ மர்த்க்ஷயஷு ஸர்வபோடப: ப்ரமுச்யக்ஷத || 10-3 ||

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 448

 ய꞉ — யோரோயினும்; மோம் — என்டன; அஜம் — பிறப்பற்ற; அநோதி₃ம் — ஆதியற்ற; ச —
க்ஷமலும்; க்ஷவத்தி — அறிகிறோக்ஷனோ; க்ஷலோக — உலகங்களின்; மஹோ-ஈஷ்₂வரம் — பரம
ஆளுநர்; அஸம்மூை₄꞉ — குழப்பமடையோத; ஸ꞉ — அவன்; மர்த்க்ஷயஷு — மரணத்திற்கு
உட்பட்ைவர்களின் மத்தியில்; ஸர்வ-போடப꞉ — எல்லோவித போவ
விடளவுகளிலிருந்தும்; ப்ரமுச்யக்ஷத — விடுதடல தபறுகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எவதனோருவன், என்டனப் பிறப்பற்றவனோகவும், ஆரம்பம்

அற்றவனோகவும், எல்லோ உலகங்களின் இடறவனோகவும்
அறிகின்றோக்ஷனோ, மனிதர்களிடைக்ஷய குழப்பமற்றவனோக அவன்
மட்டுக்ஷம, எல்லோ போவங்களிலிருந்தும் விடுதடல தபறுகிறோன்.

தபோருளுடர

ஏழோம் அத்தியோயத்தில்(7.3) கூறப்பட்டுள்ளபடி, மனுஷ்யோணோம் ஸஹஸக்ஷரஷூ

கஷ்சித் யததி ஸித்தக்ஷய-ஆன்மீ க உணர்வின் தளத்திற்குத் தம்டம உயர்த்திக்
தகோள்ள முயல்பவர்கள் சோதோரண மனிதர்கள் அல்ல. ஆன்ம உணர்விடனப்
பற்றிய சற்றும் அறிவற்ற க்ஷகோடிக்கணக்கோன சோதோரண மனிதர்கடளவிை அவர்கள்
மிகவும் உயர்ந்தவர்கள். ஆனோல் தமது ஆன்மீ க நிடலடயப் புரிந்து தகோள்ள
உண்டமயிக்ஷலக்ஷய முயற்சி தசய்யும் அத்தகு சிறந்த மனிதர்களில், கிருஷ்ணக்ஷர
பரம புருஷ பகவோன், அவக்ஷர எல்லோவற்றின் உரிடமயோளர், அவர் பிறப்பற்றவர்
என்னும்அறிவு நிடலடய வந்தடைபவக்ஷன ஆன்மீ க உணர்டவ அடைந்தவர்களில்
மிகவும் தவற்றி தபற்றவனோவோன். கிருஷ்ணருடைய உன்னத நிடலடய
முழுடமயோக அறிந்த அந்த நிடலயில் மட்டுக்ஷம. ஒருவன் எல்லோ போவ
விடளவுகளிலிருந்தும் முழுடமயோக விடுபை முடியும்.

'பிறப்பற்ற' எனும் தபோருள் தரக்கூடிய அஜ எனும் தசோல் பகவோடனக குறிக்க

இங்க்ஷக உபக்ஷயோகிக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனோல் இரண்ைோம் அத்தியோயத்தில் அஜ எனும்
தசோல்லினோல் விளக்கப்படும் உயிர்வோழிகளிைமிருந்து அவர் க்ஷவறுபட்ைவர். ஜைப்
பற்றுதலினோல் பிறந்து இறந்து தகோண்டிருக்கும் உயிர்வோழிகளிலிருந்து, பகவோன்
க்ஷவறுபட்ைவர். கட்டுண்ை ஆத்மோக்களின் உைல்கள் மோறுதலுக்கு உட்பட்ைடவ,
ஆனோல் அவருடைய உைக்ஷலோ மோறுதலற்றது. அவர் இந்த ஜைவுலகிற்கு
வரும்க்ஷபோதுகூை அக்ஷத பிறப்பற்றவரோகத்தோன் வருகின்றோர். எனக்ஷவ தோன், பகவோன்
தனது உயர்ந்த சக்தியோன அந்தரங்க சக்தியினோல் எப்க்ஷபோதும் க்ஷதோன்றுகிறோர்
என்றும் தோழ்ந்த சக்தியோன ஜை சக்தியினோல் அல்ல என்றும் நோன்கோம்
அத்தியோயத்தில் கூறப்பட்ைது.

இந்த பதத்திலுள்ள க்ஷவத்தி க்ஷலோக மக்ஷஹஷ்வரம் எனும் தசோற்கள்,

பிரபஞ்சத்திலுள்ள எல்லோ க்ஷலோகங்களுக்கும் பரம உரிடமயோளர் பகவோன்
கிருஷ்ணக்ஷர என்படத ஒருவன் அறிய க்ஷவண்டும் என்று குறிப்பிடுகின்றன.
படைப்பிற்கு முன்பிலிருந்க்ஷத இருக்கும் அவர், தனது படைப்பிலிருந்து
க்ஷவறுபட்ைவர். க்ஷதவர்கள் அடனவரும் இந்த ஜைவுலகில் படைக்கப்பட்ைவர்கக்ஷள ,
ஆனோல் கிருஷ்ணடரப் தபோறுத்தவடரயில் , அவர் படைக்கப்பைவில்டல என்று
கூறப்பட்டுள்ளது, எனக்ஷவ பிரம்மோ, சிவன் க்ஷபோன்ற மோதபரும் க்ஷதவர்களிைமிருந்தும்

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 449

கிருஷ்ணர் க்ஷவறுபட்ைவர், க்ஷமலும் பிரம்மோ, சிவன் உட்பை எல்லோ க்ஷதவர்கடளயும்
படைத்தவர் அவக்ஷர என்பதோல், எல்லோ உலகங்களின் பரம ஆளுநர் அவக்ஷர.

எனக்ஷவ, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் படைக்கப்பட்ை எல்லோவற்றிலிருந்தும் க்ஷவறு பட்ைவர்,

அவடர இவ்வோறு உள்ளபடி அறிபவன் எல்லோ போவ விடளவிகளிலிருந்தும்
உைனடியோக விடுபடுகிறோன். பரம புருஷடரப் பற்றிய அறிவிடன அடைவதற்கு,
ஒருவன் எல்லோ போவ விடளவுகளிலிருந்தும விடுபட்டிருக்க க்ஷவண்டும். பகவத்
கீ டதயில் கூறியிருப்பது க்ஷபோல, பக்தித் ததோண்ைோல் மட்டுக்ஷம அவடரப் புரிந்து
தகோள்ள முடியும், க்ஷவறு எந்த வழியோலும் அல்ல.

கிருஷ்ணடர சோதோரண மனிதரோக அறிய ஒருவன் முயலக் கூைோது. முட்ைோள்கள்

மட்டுக்ஷம அவடர சோதோரண மனிதரோக எண்ணுகின்றனர் என்று முன்க்ஷப
கூறப்பட்ைது. ஆக்ஷத கருத்து இங்கு க்ஷவறுவிதமோக கூறப்பட்டுள்ளது. முட்ைோளோக
இல்லோத மனிதன், அதோவது பகவோனுடைய உண்டமயோன நிடலடயப்
புரிந்துதகோள்ளும் அளவிற்கு புத்தியுடையவன், எல்லோ போவ விடளவுகளிலிருந்தும்
எப்க்ஷபோதும் விடுபட்ைவனோவோன்.

கிருஷ்ணர் க்ஷதவகியன் டமந்தனோக அறியப்படும் பட்சத்தில், அவர்

பிறப்பற்றவரோவது எங்ஙனம்? இதுவும் ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் விளக்கப்பட்டுள்ளது
அவர் க்ஷதவகி, வோசுக்ஷதவரின் முன்பு க்ஷதோன்றியக்ஷபோது, சோதோரணக் குழந்டதடயப்
க்ஷபோலப் பிறக்கவில்டல. முதலில் தனது மூல ரூபத்தல் க்ஷதோன்றி, பின்னோல் அவர்
தன்டன சோதோரணக் குழந்டதடயப் க்ஷபோல மோற்றிக் தகோண்ைோர்.

கிருஷ்ணருடைய வழிகோட்டுதலின்கீ ழ் தசய்யப்படும் அடனத்துச் தசயல்களும்

ததய்வகமோனடவ.
ீ அச்தசயல்கள், ஜை விடளவுகளோல் களங்கமடைவது
இல்டல.ஜை தசயல்கள் மங்களகரோனடவ, அமங்களமோனடவ என்று
பிரிக்கப்படுகின்றன. ஆனோல் இவ்வுலகிலுள்ள அத்தகு கருத்து ஏறக்குடற மனக்
கற்படனக்ஷய ஏதனனில் இந்த ஜைவுலகில் மங்களகரமோனடவ என்று எதுவும்
கிடையோது. ஜை இயற்டக முழுவதும் அமங்களமோனடவக்ஷய என்பதோல்,
அடனத்துக்ஷம அமங்களமோனதுதோன். சிலவற்டற மங்களகரமோனதோகக் கருதுவது
நமது கற்படனக்ஷய. உண்டமயோன மங்களம் என்பது, பூரண பக்தியுைனும் க்ஷசடவ
மனப்போன்டமயுைனும் கிருஷ்ண உயர்வில் தசய்யப்படும் தசயல்கடளப்
தபோருத்தோகும். எனக்ஷவ, நமது தசயல்கள் மங்களகரமோனதோக அடமய க்ஷவண்டும்
என்றோல்,நோம் பரம புருஷருடைய வழிகோட்ைதலின் கீ ழ் தசயல்பை க்ஷவண்டும்.
அத்தகு வழிகோட்டுதல் ஸ்ரீமத் போகவதம். பகவத்கீ டத க்ஷபோன்ற அங்கீ கரிக்கப்பட்ை
நூலிலிருந்தும், க்ஷநர்டமயோன ஆன்மீ க குருவிைமிருந்தும் தபறலோம். பரம
புருஷரின் பிரதிநிதி என்பதோல், ஆன்மீ ககுருவின் வழிகோட்டுதல் பகவோனின் க்ஷநரடி
வழிகோட்டுதக்ஷலயோகும். ஆன்மீ க குரு , சோதுக்கள், சோஸ்திரங்கள் ஆகிய மூன்றின்
வழிகோட்டுதலும் ஒன்க்ஷற. இந்த மூன்று மூலங்களிடைக்ஷய எவ்வித முரண்போடும்
கிடையோது. இத்தகு வழிகோட்டுதலின் கீ ழ் தசய்யப்படும் எல்லோ தசயல்களும், இந்த
ஜைவுலகின் போவ புண்ணியத்திலிருந்து விடுபட்ைடவயோகும். தசயல்கடளச்
தசய்வதில் பக்தனிைமுள்ள திவ்யமோன மனப்போன்டம உண்டமயோன துறவோகும்.
இதுக்ஷவ சந்நியோசம். பகவத் கீ டதயின் ஆறோம் அத்தியோயத்தின் முதலோவது
பதத்தில் கூறப்பட்டுள்ளடதப் க்ஷபோல, எவதனோருவன் பரம புருஷரோல்
ஆடணயிைப்பட்ைதன் கோரணத்தோல் தனது கைடமயில் ஈடுபட்டுள்ளோக்ஷனோ ,
எவதனோருவன் தனது தசயல்களின் பலன்களில் தஞ்சமடைவதில்டலக்ஷயோ

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 450

(அனோஷ் ரித: கர்ம-பலம்), அவக்ஷன உண்டமயோன துறவியோவோன். பரம புருஷரின்
வழிகோட்டுதலின்கீ ழ் தசயல்படுபவக்ஷன, உண்டமயோன சந்நியோசியும் க்ஷயோகியும்
ஆவோன். தவறுக்ஷம சந்நியோச உடைடயத் தோங்கிக் தகோண்டு க்ஷபோலி க்ஷயோகியோக
இருப்பவன் அல்ல.

பதம் 4-5 - புத்திர் க்ஞோனம் அஸம்க்ஷமோஹ:

बुशद्धज्ञामनर्सम्र्ोह: क्षर्ा सत्यं दर्: िर्: ।

सुखं दु:खं भवोऽभावो भयं चाभयर्ेव च ॥ ४ ॥
பு₃த்₃தி₄ர்ஜ்ஞோனமஸம்க்ஷமோஹ: ேமோ ஸத்யம் த₃ம: ஷ₂ம: |

ஸுக₂ம் து₃:க₂ம் ப₄க்ஷவோ(அ)போ₄க்ஷவோ ப₄யம் சோப₄யக்ஷமவ ச || 10-4 ||

अतहसा सर्ता तुशष्टस्तपो दानं यिोऽयि: ।

भवशतत भावा भूतानां र्त्त एव पृथशर्गवधा: ॥ ५ ॥
அஹிம்ஸோ ஸமதோ துஷ்டிஸ்தக்ஷபோ தோ₃னம் யக்ஷஷோ₂(அ)யஷ₂: |

ப₄வந்தி போ₄வோ பூ₄தோனோம் மத்த ஏவ ப்ருத₂க்₃விதோ₄: || 10-5 ||

பு₃த்₃தி₄꞉ — புத்தி; ஜ்ஞோனம் — ஞோனம்; அஸம்க்ஷமோஹ꞉ — ஐயத்திலிருந்து விடுபட்டு;

ேமோ — மன்னித்தல்; ஸத்யம் — வோய்டம; த₃ம꞉ — புலனைக்கம்; ஷ₂ம꞉ — மன
அைக்கம்; ஸுக₂ம் — சுகம்; து₃꞉க₂ம் — துக்கம்; ப₄வ꞉ — பிறப்பு; அபோ₄வ꞉ — இறப்பு; ப₄யம்
— பயம்; ச — க்ஷமலும்; அப₄யம் — அச்சமின்டம; ஏவ — கூை; ச — க்ஷமலும்; அஹிம்ʼஸோ
— அகிம்டச; ஸமதோ — சமத்துவம்; துஷ்டி꞉ — திருப்தி; தப꞉ — தவம்; தோ₃னம் — தோனம்;
யஷ₂꞉ — புகழ்; அயஷ₂꞉ — இகழ்ச்சி; ப₄வந்தி — க்ஷதோன்றுகின்ற; போ₄வோ꞉ — இயற்டககள்;
பூ₄தோனோம் — உயிரினங்களின்; மத்த꞉ — என்னிைமிருந்து; ஏவ — நிச்சயமோக; ப்ருʼத₂க்-
விதோ₄꞉ — பல்க்ஷவறு விதமோக அடமக்கப்பட்டு.

தமோழிதபயர்ப்பு

புத்தி, ஞோனம், ஐயம், மயக்கத்திலிருந்து விடுதடல, மன்னித்தல்,

வோய்டம, புலனைக்கம், மன அைக்கம், சுகம், துக்கம், பிறப்பு, இறப்பு,
அச்சம், அச்சமின்டம, அகிம்டச, சமத்துவம், திருப்தி, தவம், தோனம், புகழ்
மற்றும் இகழ்ச்சி—என உயிர்வோழிகளிைம் கோணப்படும் பல்க்ஷவறு
குணங்கள் அடனத்தும் என்னோல் படைக்கப்பட்ைடவக்ஷய.

தபோருளுடர

நல்லடவக்ஷயோ, தீயடவக்ஷயோ, உயிரினங்களின் பல்க்ஷவறு குணங்கள் எல்லோம்

கிருஷ்ணரோல் படைக்கப்பட்ைடவக்ஷய. அடவ இங்க்ஷக விவரிக்கப்பட்டுள்ளன.

புத்தி என்பது, விஷயங்கடள அதன் முடறயோன கண்க்ஷணோட்ைத்தில் ஆரோய்ந்து

அறியும் சக்திடயக் குறிக்கும். ஞோனம் (அறிவு) என்பது, ஜைம் என்றோல் என்ன,
ஆன்மோ என்றோல் என்ன, என்படதப் புரிந்துதகோள்வடதக் குறிக்கும்.

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 451

பல்கடலக்கழகத்தில் தபறப்படும் சோதோரண அறிவு, ஜைத்துைன் மட்டுக்ஷம
ததோைர்புடையதோக உள்ளது. அதனோல் அஃது இங்க்ஷக ஞோனமோக
ஏற்றுக்தகோள்ளப்பைவில்டல. ஞோனம் என்றோல் ஜைத்திற்கும் ஆன்மோவிற்கும்
உள்ள க்ஷவறுபோட்டை அறிவதோகும். நவனக்
ீ கல்வி முடறயில் ஆத்மோடவப்
பற்றிய அறிவுஇல்டல, ஜைப் தபோருள்களிலும் உைல் க்ஷதடவகளிலும் மட்டுக்ஷம
அவர்கள் கவனம் தசலுத்துகின்றனர். எனக்ஷவ பல்கடலக்கழகத்தின் அறிவு
முழுடமயோனது அல்ல.

அஸம்க்ஷமோஹ, ஐயம் மற்றும் மயக்கத்திலிருந்து விடுதடல , ஒருவன்

சந்க்ஷதகங்கடளத் தோண்டி திவ்யமோன தத்துவத்டதப் புரிந்துதகோள்ளும் க்ஷபோது
இந்நிடல அடையப்படுகின்றது. தமதுவோக, ஆனோல் நிச்சயமோக அவன்
மயக்கத்திலிருந்து விடுபடுகிறோன். எடதயும் கண்மூடித்தனமோக ஏற்றுக்தகோள்ளக்
கூைோது. அடனத்டதயும் கவனத்துைனும் எச்சரிக்டகயுைனும் மட்டுக்ஷம
ஏற்றுக்தகோள்ள க்ஷவண்டும். ேமோ சகிப்புத்தன்டமடயயும் மன்னிக்கும்
தன்டமயும் பயிற்சி தசய்யப்பை க்ஷவண்டியதோகும் மற்றவர்கள் தசய்யும் சிறு
குற்றங்கடள சகித்துக் தகோண்டு அவற்டற மன்னிக்க க்ஷவண்டும் ஸத்யம்
வோய்டம என்றோல் உண்டமடய உள்ளடத உள்ளபடி மற்றவர்களின் நன்டமக்கோக
எடுத்துடரப்பதோகும் உண்டமகடளத் திரித்து வழங்குதல் கூைோது. மற்றவர்களுக்கு
பிரியமோனதோக இருக்கும்க்ஷபோது மட்டுக்ஷம உண்டமடயப் க்ஷபச க்ஷவண்டும் என்பது
சமூகக் கருத்து. ஆனோல் அது வோய்டமயோகோது. உண்டம ஒளிவு மடறவின்றி
க்ஷபசப்பை க்ஷவண்டும். அதனோல் உண்டம என்ன என்படத மற்றவர்கள் முடறயோக
புரிந்து தகோள்ள முடியும். திருைடனத் திருைன் என்று மக்கள் எச்சரிக்கும்க்ஷபோது,
அதுக்ஷவ உண்டம. சில க்ஷநரங்களில் உண்டம கசப்போக இருந்தோலும்,
உண்டமடயப் க்ஷபசுவதிலிருந்து பிறழக்கூைோது. பிறரது நன்டமக்கோக உண்டமடய
உள்ளபடி வழங்குவக்ஷத வோய்டம. ஸத்யம் என்பதற்கோன விளக்கம் இதுக்ஷவ.

புலனைக்கம் என்றோல் க்ஷதடவயற்ற தசோந்த இன்பத்திற்கோக புலன்கடள

உபக்ஷயோகப்படுத்தக் கூைோது என்று தபோருள். புலன்களின் தக்க க்ஷதடவகடளத்
திருப்தி தசய்வதில் தடைக்ஷயதும் இல்டல, ஆனோல் க்ஷதடவயற்ற புலனின்பம்
ஆன்மீ க முன்க்ஷனற்றத்திற்கு ஆபத்டத விடளவிக்கும். எனக்ஷவ , க்ஷதடவயற்ற
உபக்ஷயோகத்திலிருந்து புலன்கடளத் தடுக்க க்ஷவண்டும். அதுக்ஷபோலக்ஷவ க்ஷதடவயற்ற
சிந்தடனகளிலிருந்து மனடதயும் தடுக்க க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ ஷம என்று
அடழக்கப்படுகின்றது. ஒருவன் தனது க்ஷநரத்டத தசல்வத்டதக் குவிப்படதப் பற்றி
சிந்திப்பதில் தசலவிைக் கூைோது. இது சிந்தடன சக்திடயத் தவறோக
உபக்ஷயோகிப்பதோகும். மனித சமூகத்தின் முக்கியத்
க்ஷதடவடயப்புரிந்துதகோள்வதிலும் அதடன அதிகோரப் பூர்வமோக
எடுத்துடரப்பதிலும் மனடத உபக்ஷயோகிக்க க்ஷவண்டும். உயர்ந்த
சிந்தடனயுடையவர்களோன, சோதுக்கள், க்ஷவத நூல்களில் அதிகோரம் வோய்ந்தவர்கள்
மற்றும் ஆன்மீ க குருக்கள் ஆகியவர்களின் சங்கத்தில் சிந்திக்கும் திறடன
அபிவிருத்தி தசய்ய க்ஷவண்டும். சுகம் அல்லது மகிழ்ச்சியோனது , கிருஷ்ண
உணர்விற்கோன ஆன்மீ க ஞோனத்டத வளர்ப்பதற்குச் சோதகமோன தசயல்களில்
எப்க்ஷபோதும் கிடைக்கும். அதுக்ஷபோலக்ஷவ கிருஷ்ண உணர்விற்கு போதகமோன
தசயல்கள் வலிடயக் தகோடுப்படவயோகவும் துன்பமளிப்படவயோகவும் இருக்கும்.
கிருஷ்ண உணர்டவ விருத்தி தசய்வதற்குச் சோதகமோன அடனத்தும்
ஏற்றுக்தகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும். போதகமோனடவ எடவயோயினும் நிரோகரிக்கப்பை

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 452

க்ஷவண்டும்.

பவ பிறப்பு என்பது உைடலச் சோர்ந்ததோகும். ஆத்மோடவப் தபோறுத்தவடரயில்

பிறப்க்ஷபோ, இறப்க்ஷபோ இல்டல. இதடன நோம் பகவத் கீ டதயின் ஆரம்பத்திக்ஷலக்ஷய
விவோதித்க்ஷதோம். பிறப்பும் இறப்பும் ஜைவுலகில் ஒருவனது பந்தத்டதக் குறிப்படவ.
பயம் என்பது எதிர்கோலத்டதப் பற்றிய கவடலயினோல் வருவதோகும். கிருஷ்ண
பக்தனுக்கு பயம் கிடையோது ஏதனனில், தனது தசயல்களின் மூலம் ஆன்மீ க
உலகமோன முழுமுதற்கைவுளின் திருநோட்டிற்குத் திரும்பிச் தசன்றுவிடுக்ஷவன்
என்பதில் அவன் உறுதியுைன் உள்ளோன். எனக்ஷவ அவனது எதிர்கோலம் மிகவும்
ஒளிமயமோனதோகும். ஆனோல் மற்றவர்கக்ஷளோ, தங்களது எதிர்கோலம் எப்படி
இருக்கும் என்படதப் பற்றி அவர்களுக்கு எந்த அறிவும் இல்டல. எனக்ஷவ
அவர்கள் எப்க்ஷபோதும் கவடலயுைக்ஷன உள்ளனர். கவடலயிலிருந்து நோம் விடுபை
விரும்பினோல், கிருஷ்ணடரப் புரிந்துதகோண்டு, கிருஷ்ண உணர்வில் எப்க்ஷபோதும்
நிடலதபற்றிருப்பக்ஷத மிகச்சிறந்த வழியோகும். இவ்வோறோக நோம் எல்லோ
அச்சங்களிலிருந்தும் விடுபடுக்ஷவோம். பயம் த்விதீயோபி ளிக்ஷவஷத: ஸ்யோத்--
மயக்கச் சக்தியில் மூழ்கியிருப்பதோல்தோன் அச்சம் க்ஷதோன்றுகிறது என்று ஸ்ரீமத்
போகவதத்தில்(11.2.37) தசோல்லப்பட்டுள்ளது. ஆனோல், 'நோன் இந்த உைலல்ல, பரம
புருஷ பகவோனின் ஆன்மீ கப் பகுதி' என்படத உறுதியுைன் அறிந்து, மயக்கச்
சக்தியிலிருந்து விடுபட்டு , முழுமுதற் கைவுளுக்கு திவ்யமோன ததோண்டு
தசய்பவன், பயப்படுவதற்கு ஒன்றும் இல்டல. அவனது எதிர்கோலம் மிகவும்
பிரகோசமோனதோகும். எனக்ஷவ , அச்சம் என்பது கிருஷ்ண உணர்வில்
இல்லோதவர்களுடைய நிடலயோகும். அபயம், அச்சமின்டம என்பது கிருஷ்ண
உணர்வில் இருப்பவனுக்கு மட்டுக்ஷம சோத்தியமோனதோகும்.

அகிம்டச என்றோல், பிறடரத் துன்பத்திலும் குழப்பத்திலும் ஆழ்த்தக்கூடிய எந்த

தசயடலயும் தசய்யோமலிருப்பதோகும். அரசியல்வோதிகள், சமூகவோதிகள், தபரும்
வள்ளல்கள் க்ஷபோன்றவர்களோல் வோக்குறுதி தகோடுக்கப்படும் ஜைச் தசயல்கள் நல்ல
விடளவுகடளத் தருவதில்டல. ஏதனனில் , அத்தகு அரசியல்வோதிகளிைமும் சமூக
க்ஷசவகர்களிைமும் ததய்வக
ீ போர்டவ கிடையோது. மனித சமுதோயத்திற்கு
உண்டமயோன நன்டம தரக்கூடியது என்ன என்பது அவர்களுக்குத் ததரியோது.
மனித உைடல முடறயோகப் பயன்படுத்தி பக்குவ நிடலடய அடைய மக்கள்
பயிற்சியளிக்கப்பை க்ஷவண்டும்., அதுக்ஷவ அகிம்டச எனப்படும். மனித உைல்
ஆன்மீ க உணர்விற்கோனதோகும். எனக்ஷவ, அந்த முடிவிற்கு உதவோத அடனத்து
இயக்கங்களும் கழகங்களும், மனித உைலிற்கு உண்டமயில் ஹிம்டசடயக்ஷய
அளிக்கின்றனர். தபோதுமக்களின் வருங்கோல ஆன்மீ க ஆனந்தத்திற்கு உதவும்
தசயல்கள் அகிம்டச எனப்படும்.

ஸமதோ, சமத்துவம் என்பது, விருப்பு தவறுப்புகளிலிருந்து விடுபட்ை நிடலடயக்

குறிக்கும். மிகுந்த பற்றுதல், மிகுந்த துறவு—இரண்டுக்ஷம விரும்பத்தக்கதல்ல, இந்த
ஜைவுலகிடன விருப்பு தவறுப்பின்றி ஏற்றுக்தகோள்ள க்ஷவண்டும். கிருஷ்ண
உணர்வின் முன்க்ஷனற்றத்திற்குச் சோதகமோனடவ அடனத்தும்
ஏற்றுக்தகோள்ளப்பைக்ஷவண்டும். போதகமோனடவகள் அடனத்தும் நிரோகரிக்கப்பை
க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ, ஸமதோ, சமத்துவம் எனப்படும். கிருஷ்ண பக்தன் எடதயும்
நிரோகரிப்பதில்டல, எடதயும் ஏற்றுக்தகோள்வதில்டல—கிருஷ்ண உணர்விடன
தசயல்படுத்துவதற்கு அஃது உபக்ஷயோகமோனதோ என்படதப் தபோறுத்க்ஷத அவனது

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 453

முடிவு.

துஷ்டி, திருப்தி என்றோல் க்ஷதடவயற்ற தசயல்களின் மூலம் ஜைப்தபோருள்கடள

க்ஷமன்க்ஷமலும் க்ஷசர்க்க விரும்பக்கூைோது. பரம புருஷரின் கருடணயோல்
கிடைத்தடதக் தகோண்டு திருப்தியடைய க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ துஷ்டி எனப்படும்.
தபஸ் என்றோல் தவம், விடியற்கோடலயில் எழுந்து குளிப்பது க்ஷபோன்ற பல்க்ஷவறு
க்ஷவத விதிமுடறகள் இங்க்ஷக தபோருந்தும். விடியற்கோடலயில் எழுவது என்பது
சிலக்ஷநரங்களில் கடினமோக இருக்கலோம். ஆனோல் ஒருவன் தோனோகக்ஷவ விரும்பி
ஏற்கக்கூடிய இத்தகு ததோல்டலகள், தவங்கள் என்று அடழக்கப்படுகின்றன.
அதுக்ஷபோலக்ஷவ மோதத்தின் சில குறிப்பிட்ை தினங்களில் விரதங்கள்
பரிந்துடரக்கப்படுகின்றன. இத்தகு விரதங்கடளப் பயிற்சி தசய்வதில் ஒருவன்
விருப்பமின்றி இருக்கலோம், ஆனோல் கிருஷ்ண உணர்வின் விஞ்ஞோனத்தில்
முன்க்ஷனற்றம் தபறுவதற்கு அவன் உறுதியுைன் இருக்கும் கோரணத்தோல். உைல்
ரீதியிலோன இத்தகு ததோல்டலகள் பரிந்துடரக்கப்படும்க்ஷபோது அவன் அவற்டற
ஏற்றுக்தகோள்கிறோன். ஆனோல், க்ஷதடவயின்றிக்ஷயோ, க்ஷவத வழிமுடறகளுக்கு
மோறோகக்ஷவோ விரதம் இருக்கக் கூைோது. அரசியல் க்ஷநோக்கங்களுக்கோக
உண்ணோவிரதம் இருப்பது தவறு, அத்தகு விரதம், பகவத் கீ டதயின்படி தக்ஷமோ
குணத்டதச் க்ஷசர்ந்ததோகும். க்ஷமலும், ரக்ஷஜோ அல்லது தக்ஷமோ குணத்தில் தசய்யப்படும்
எந்ததவோரு தசயலும் ஆன்மீ க முன்க்ஷனற்றத்திற்கு வழிகோட்ைோது. ஸத்வ
குணத்தில் தசய்யப்படும் அடனத்து தசயல்களுக்கும் ஒருவடன முன்க்ஷனற்றும்
க்ஷவத தநறிகளின் படியோன விரதங்கள் ஆன்மீ க ஞோனத்டத அதிகரிக்கும்.

தோனத்டதப் தபோறுத்தவடரயில், ஒருவன் தனது வருமோனத்தில் ஐம்பது

சதவதத்டத
ீ சில நல்ல கோரியங்களுக்கோகக் தகோடுக்க க்ஷவண்டும். அத்தகு நல்ல
கோரியம் என்ன? கிருஷ்ண உணர்க்ஷவோடு தசய்யப்படும் கோரியங்கக்ஷள நல்ல
கோரியங்கள், இவற்டற நல்ல கோரியங்கள் என்று தசோல்வடதவிை மிகச்சிறந்த
நல்ல கோரியங்கள் என்று தசோல்லலோம். கிருஷ்ணர் நல்லவர் என்பதோல் ,
அவருக்கோகச் தசய்யப்படும் கோரியங்களும் நல்லடவக்ஷய , எனக்ஷவ தோனம் என்பது
கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபட்டுள்ள நபருக்குக் தகோடுக்கப்படுவதோகும். க்ஷவத
இலக்கியங்களின்படி, தோனம் அந்தணர்களுக்குக் தகோடுக்கப்படுவதோகும். க்ஷதவ
வழிமுடறகள் முடறயோகப் பின்பற்றப்பைோவிட்ைோலும் , இப்பயிற்சி இன்றும்
வழக்கத்தில் உள்ளது. தோனம் அந்தணர்களுக்கு வழங்கப்பை க்ஷவண்டும் என்று
வலியுறுத்தப்படுகிறது. ஏன்? ஏதனனில், உயர்ந்த ஞோனமோன ஆன்மீ க ஞோனத்டத
வளர்ப்பதில் ஈடுபட்டுள்ளனர். ஒரு பிரோமணன் தன் வோழ்நோள் முழுவடதயும்
பிரம்மடனப் புரிந்துதகோள்வதற்கோக அர்ப்பணிக்க க்ஷவண்டியவன். ப்ரஹம
ஜோனோதீதி ப்ரோஹ்மண:—பிரம்மடன அறிந்தவன் பிரோமணன் என்று
அடழக்கப்படுகிறோன். இவ்வோறோக, உயர்ந்த ஆன்மீ க க்ஷசடவயில் எப்க்ஷபோதும்
ஈடுபட்டுள்ள பிரோமணர்களுக்கு, தங்களது வோழ்க்டகத் க்ஷதடவகளுக்கோக க்ஷவடல
தசய்ய க்ஷநரமில்டல என்பதோல், தோனம் பிரோமணர்களுக்கு வழங்கப்படுகிறது. க்ஷவத
இலக்கியங்களின்படி, துறவறம் க்ஷமற்தகோண்டுள்ள சந்நியோசிகளுக்கும் தோனங்கள்
வழங்கப்பை க்ஷவண்டும். சந்தியோசிகள் வடுவிைோகச்
ீ தசன்று யோசிக்கின்றனர்.
பணத்திற்கோக அல்ல. ததோண்டிற்கோக. இல்லறத்தில் இருப்பவர்கடள
அறியோடமயின் மயக்கத்திலிருந்து எழுப்புவதற்கோக அவர்கள் வடுவ
ீ ைோக
ீ தசல்வது
மரபு. குடும்ப விஷயங்களில் ஈடுபட்டுள்ள இல்லறத்தினர், கிருஷ்ண உணர்டவ
வளர்ப்பக்ஷத வோழ்வின் உண்டமயோன க்ஷநோக்கம் என்படத மறந்திருப்பதோல்

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 454

அவர்களின் இல்லங்களுக்கு யோசகர்களோக தசன்று அவர்கடள கிருஷ்ண
உணர்வில் உற்சோகப்படுத்துவது சந்தியோசிகளின் கைடமயோகும். விழித்ததழுந்து ,
மனித வோழ்வில் தோன் தபற க்ஷவண்டியடத ஒருவன் அடைய க்ஷவண்டும் என்று
க்ஷவதங்கள் கூறுகின்றன. அதற்கோன ஞோனமும் வழிமுடறயும் சந்நியோசிகளோல்
வழங்கப்படுகின்றன, எனக்ஷவ, தோனம் என்பது, சந்தியோசிகள். அந்தணர்கள், மற்றும்
நல்ல கோரியங்களுக்கு மட்டுக்ஷம வழங்கப்பை க்ஷவண்டும். மனதிற்குத் க்ஷதோன்றிய
கோரியங்களுக்கு அல்ல.

யஷஸ், புகழ், சிறந்த பக்தக்ஷன மிகவும் புகழ் தபற்றவன் எனும் பகவோன்

டசதன்யரின் கருத்திற்கு ஏற்ப ஒருவன் புகழ் தபற க்ஷவண்டும். அதுக்ஷவ
உண்டமயோன புகழ் ஒருவன் கிருஷ்ண உணர்வில் சிறந்த மனிதனோக ஆகி, அது
மற்றவர்களோல் அறியப்படும்க்ஷபோது. அவன் உண்டமயோன புகடழப் தபறுகிறோன்.
அத்தடகய புகடழ அடையோதவன் இகழ்ச்சியுடையவனோவோன்.

இத்தகு குணங்கள் இந்த அகிலம் முழுவதும் —மனித சமுதோயத்திலும் க்ஷதவர்களின்

சமுதோயத்திலும் கோணப்படுகின்ற, மற்ற க்ஷலோகங்களில் கோணப்படும் பல்க்ஷவறு
விதமோன மனிதர்களிைமும் இத்தகு குணங்கள் உள்ளன. கிருஷ்ண உணர்வில்
முன்க்ஷனற்றமடைய விரும்புபவனுக்கு இத்தகு குணங்கள் அடனத்டதயும்
கிருஷ்ணக்ஷர தகோடுக்கிறோர். இருப்பினும் அக்குணங்கடள அவன் உள்ளிருந்து
வளர்க்க க்ஷவண்டும். பரம புருஷரின் பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டிருப்பவன். பரம
புருஷரின் ஏற்போட்டின்படி, எல்லோ நற்குணங்கடளயும் வளர்த்துக் தகோள்கிறோன்.

நல்லடவக்ஷயோ, தீயடவக்ஷயோ, நோம் கோணும் எல்லோவற்றின் மூலமும் கிருஷ்ணக்ஷர.

கிருஷ்ணரிைம் இல்லோ எதுவும் இந்த ஜைவுலகில் க்ஷதோன்ற முடியோது. இதுக்ஷவ,
ஞோனம். ஒவ்தவோன்றும் தவவ்க்ஷவறு விதமோக நிடல தபற்றிருந்தோலும். எல்லோம்
கிருஷ்ணரிைமிருந்க்ஷத தவளிப்படுகின்றன என்படத நோம் உணர க்ஷவண்டும்.

பதம் 10.6 - மஹர்ஷய: ஸப்த பூர்க்ஷவ

र्हषमय: सप्त पूवे चत्वारो र्नवस्तथा ।

र्द्भ‍
ावा र्ानसा जाता येषां लोक इर्ा: प्रजा: ॥ ६ ॥
மஹர்ஷய: ஸப்த பூர்க்ஷவ சத்வோக்ஷரோ மனவஸ்ததோ₂ |

மத்₃போ₄வோ மோனஸோ ஜோதோ க்ஷயஷோம் க்ஷலோக இமோ: ப்ரஜோ: || 10-6 ||

மஹோ-ருʼஷய꞉ — மகோ ரிஷிகள்; ஸப்த — ஏழு; பூர்க்ஷவ — முன்பு; சத்வோர꞉ — நோன்கு;

மனவ꞉ — மனுக்கள்; ததோ₂ — கூை; மத்-போ₄வோ꞉ — என்னோல் பிறந்த; மோனஸோ꞉ —
மனதிலிருந்து; ஜோதோ꞉ — பிறந்தவர்கள்; க்ஷயஷோம் — அவர்களிலிருந்து; க்ஷலோக்ஷக —
உலகத்தில்; இமோ꞉ — இந்த எல்லோ; ப்ரஜோ꞉ — மக்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஏழு மகோ ரிஷிகளும், அவர்களுக்கு முந்டதய நோன்கு ரிஷிகளும்,

(மனித சமுதோயத்டதத் க்ஷதோற்றுவித்தவர்களோன) மனுக்களும்,
என்னிைமிருந்து எனது மனதோல் பிறந்தவர்கக்ஷள, பல்க்ஷவறு

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 455

 க்ஷலோகங்களில் வோழும் எல்லோ உயிரினங்களும் அவர்களிைமிருந்து
க்ஷதோன்றியடவக்ஷய.

தபோருளுடர

அகிலத்திலுள்ள எல்லோ மக்களின் பரம்படரடயப் பற்றிய ஒரு சுருக்கமோன

வரலோற்றிடன பகவோன் இங்க்ஷக வழங்குகின்றோர். ஹிரணியகர்போ என்று
அறியப்படும் பிரம்ம க்ஷதவர், பரம புருஷரின் சக்தியிலிருந்து பிறந்த முதல்
உயிர்வோழியோவோர். ஸப்த ரிஷிகள் என்று அடழக்கப்படும் ஏழு மிகச்சிறந்த
ரிஷிகளும், அவர்களுக்கு முன்பு ஸனகர், ஸனந்தர், ஸனோதனர் மற்றும்
ஸனத்குமோரர் ஆகிய நோன்கு மகோ ரிஷிகளும் மற்றும் பதினோன்கு மனுக்களும்
பிரம்மோவிைமிருந்து க்ஷதோன்றினர். மிகச்சிறந்த இந்த இருபத்டதந்து சோதுக்களும்
அகிலத்திலுள்ள எல்லோ உயிரினங்களுக்கும் முன்க்ஷனோர்களோக (பிரஜோபதிகளோக).
அறியப்படுகின்றனர். எண்ணற்ற அகிலங்கள் உள்ளன. ஒவ்தவோரு அகிலத்திலும்
எண்ணற்ற கிரகங்கள் உள்ளன, க்ஷமலும் ஒவ்தவோரு கிரகமும் பல தரப்பட்ை
பிரடஜகளோல் நிரம்பியுள்ளது. அவர்கள் அடனவரும் இந்த இருபத்டதந்து
முன்க்ஷனோர்களிைமிருந்து பிறந்தவர்கக்ஷள, படைப்பது எவ்வோறு என்படத
கிருஷ்ணருடைய கருடணயோல் உணர்வதற்கு முன்பு பிரம்ம க்ஷதவர் க்ஷதவர்களின்
கணக்கில் ஆயிரம் வருைங்கள் தவம் புரிந்தோர். பிறகு பிரம்மோவிைமிருந்து
ஸனகர், ஸனந்தர், ஸனோதனர் மற்றும் ஸனத்குமோரர் வந்தனர், பிறகு ருத்திரரும்,
அதன் பின்னர் ஏழு முனிவர்களும் வந்தனர். க்ஷமலும் இவ்விதமோக எல்லோ
பிரோமணர்களும் சத்திரியர்களும் முழுமுதற்கைவுளின் சக்தியிலிருந்து பிறந்தனர்.
பிரம்ம க்ஷதவர் 'பிதோமஹர்', தோத்தோ என்று அறியப்படுகின்றோர். கிருஷ்ணக்ஷரோ
'பரபிதோமஹர்,' தோத்தோவின் தந்டத என்று அறியப்படுகின்றோர். இது பகவத்
கீ டதயின் பதிதனோன்றோம் அத்தியோயத்தில் ( 11.39) கூறப்பட்டுள்ளது.

பதம் 10.7 - ஏதோம் விபூ₄திம் க்ஷயோக₃

एतां शवभूतत योगं च र्र् यो वेशत्त तत्त्वत: ।

सोऽशवकल्पेन योगेन युज्यते नात्र संिय: ॥ ७ ॥
ஏதோம் விபூ₄திம் க்ஷயோக₃ம் ச மம க்ஷயோ க்ஷவத்தி தத்த்வத: |

க்ஷஸோ(அ)விகல்க்ஷபன க்ஷயோக்ஷக₃ன யுஜ்யக்ஷத நோத்ர ஸம்ஷ₂ய: || 10-7 ||

ஏதோம் — இவ்தவல்லோ; விபூ₄திம் — டவபவம்; க்ஷயோக₃ம் — க்ஷயோகசக்தி; ச — கூை; மம —

எனது; ய꞉ — யோதரோருவன்; க்ஷவத்தி — அறிகின்றோக்ஷனோ; தத்த்வத꞉ — உண்டமயில்; ஸ꞉
— அவன்; அவிகல்க்ஷபன — பிறழோத; க்ஷயோக்ஷக₃ன — பக்தித் ததோண்டில்; யுஜ்யக்ஷத —
ஈடுபட்டுள்ளோன்; ந — இல்டல; அத்ர — இதில்; ஸம்ʼஷ₂ய꞉ — சந்க்ஷதகம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எனது இத்தகு டவபவத்டதயும் க்ஷயோக சக்திடயயும் எவன்

உண்டமயோக அறிகின்றோக்ஷனோ, அவன் களங்கமற்ற பக்தித் ததோண்டில்
ஈடுபடுகின்றோன்; இதில் சந்க்ஷதகம் இல்டல.

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 456

 தபோருளுடர

பரம புருஷ பகவோடனப் பற்றிய ஞோனம், ஆன்மீ க பக்குவத்தின் மிகவுயர்ந்த

சிகரமோகும். பரம புருஷரின் பல்க்ஷவறு டவபவங்களில் ஒருவனுக்கு திைமோன
நம்பிக்டக ஏற்பைோத வடர, அவனோல் பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபை இயலோது.
'கைவுள் தபரியவர் ' என்படத மக்கள் தபோதுவோக அறிவர், ஆனோல் கைவுள்
எவ்வோறு தபரியவர் என்படத அவர்கள் விபரமோக அறிவதில்டல. இங்க்ஷக அத்தகு
விவரங்கடளக் கோணலோம். கைவுள் எவ்வோறு தபரியவர் என்படத உண்டமயில்
ஒருவன் அறிந்தோல், பின்னர் இயற்டகயோகக்ஷவ அவன் சரணடைந்த ஆத்மோவோக
ஆகி, தன்டன பகவோனின் பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபடுத்துகிறோன். பரமனின்
டவபவங்கடள உண்டமயோக அறியும்தபோழுது , அவரிைம் சரணடைவடதத் தவிர
மோற்று வழிகளிலிருந்து இந்த உண்டம ஞோனத்டதப் தபற முடியும்.

இந்த அகிலத்தின் நிர்வோகத்திற்கோக, எல்லோ கிரகங்களிலும் பல்க்ஷவறு க்ஷதவர்கள்

உள்ளனர் பிரம்மோ, சிவதபருமோன், நோன்கு குமோரர்கள் மற்றும் இதர முன்க்ஷனோர்கள்
ஆகிக்ஷயோர் அத்தகு க்ஷதவர்களில் தடலடமயோனவர்களோவர். உலகத்தின்
பிரடஜகளுக்கு பல்க்ஷவறு முன்க்ஷனோர்கள் உள்ளனர், அவர்கள் அடனவரும் பரம
புருஷரோன கிருஷ்ணரிைமிருந்து பிறந்தவர்கள். முழுமுதற் கைவுளோன
கிருஷ்ணக்ஷர எல்லோ முன்க்ஷனோருக்கும் ஆதியோன முன்க்ஷனோரோவோர்.

இடவ பரம புருஷரின் டவபவங்களில் ஒரு சிறு பகுதிக்ஷய. ஒருவன் இவற்றில்

திைமோன நம்பிக்டக தகோள்ளும்க்ஷபோது, அவன் எவ்வித சந்க்ஷதகமும் இன்றி சிறந்த
நம்பிக்டகயுைன் கிருஷ்ணடர ஏற்று, பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபடுகிறோன்.
பகவோனுக்கு அன்புைன் பக்தித் ததோண்டு தசய்வதில் ஒருவனது விருப்பத்டத
அதிகரிப்பதற்கு, இத்தகு குறிப்பிட்ை அறிவு அவசியம். கிருஷ்ணர் எவ்வோறு
தபரியவர் என்படத முழுடமயோகப் புரிந்து தகோள்வதில் அலட்சியம் கோட்ைக்
கூைோது. ஏதனனில், கிருஷ்ணருடைய சிறப்டப அறிபவன் தீவிரமோன பக்தித்
ததோண்டில் நிடலதபற முடியும்.

பதம் 10.8 - அஹம் ஸர்வஸ்ய ப்ரப₄க்ஷவோ

अहं सवमस्य प्रभवो र्त्त: सवं प्रवतमते ।

इशत र्त्वा भजतते र्ां बुधा भावसर्शतवता: ॥ ८ ॥
அஹம் ஸர்வஸ்ய ப்ரப₄க்ஷவோ மத்த: ஸர்வம் ப்ரவர்தக்ஷத |

இதி மத்வோ ப₄ஜந்க்ஷத மோம் பு₃தோ₄ போ₄வஸமன்விதோ: || 10-8 ||

அஹம் — நோக்ஷன; ஸர்வஸ்ய — அடனத்தின்; ப்ரப₄வ꞉ — உற்பத்தி மூலம்; மத்த꞉ —

என்னிைமிருந்க்ஷத; ஸர்வம் — எல்லோம்; ப்ரவர்தக்ஷத — க்ஷதோன்றுகின்றன; இதி —
இதடன; மத்வோ — அறிந்தவன்; ப₄ஜந்க்ஷத — பக்தனோகின்றோன்; மோம் — எனக்கு; பு₃தோ₄꞉
— அறிவு சோன்றவன்; போ₄வ-ஸமன்விதோ꞉ — மிகுந்த கவனத்க்ஷதோடு.

தமோழிதபயர்ப்பு

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 457

 ஜை, ஆன்மீ க உலகங்கள் அடனத்திற்கும் மூலம் நோக்ஷன. எல்லோம்
என்னிைமிருந்க்ஷத க்ஷதோன்றுகின்றன. இதடன நன்றோக அறிந்த
அறிஞர்கள், எனது பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டு, இதயப்பூர்வமோக
என்டன வழிபடுகின்றனர்.

தபோருளுடர

க்ஷவதங்கடளப் பக்குவமோகப் பற்றறிந்த ஓர் அறிஞரும், டசதன்ய மஹோபிரபுடவப்

க்ஷபோன்ற அதிகோரிகளிைமிருந்து விஷயங்கடள அறிந்தவரும், அந்த உபக்ஷதசங்கடள
எவ்வோறு நடைமுடறப்படுத்துவது என்படதப் புரிந்து தகோண்ைவரும் ஆன
ஒருவர், ஜை ஆன்மீ க உலகங்கள் எல்லோவற்றின் மூலம் கிருஷ்ணக்ஷர என்படதப்
புரிந்துதகோள்ள முடியும். இதடன நன்றோக அறிந்துள்ள கோரணத்தோல், அவர் பரம
புருஷரின் பக்தித் ததோண்டில் திைமோக நிடல தபற முடியும். முட்ைோளோக்ஷலோ ,
அபத்தமோன கருத்துடரகளோக்ஷலோ, அவடர பிறழச் தசய்ய முடியோது. பிரம்மோ, சிவன்
மற்றும் அடனத்து க்ஷதவர்களுக்கும் கிருஷ்ணக்ஷர மூலம் என்படத எல்லோ க்ஷவத
இலக்கியங்களும் ஒப்புக் தகோள்கின்றன. அதர்வ க்ஷவதத்தில் (க்ஷகோபோல-தோபன ீ
உபநிஷத் 1.24) க்ஷயோப்ரஹ்மோணம் விததோதி பூர்வம் க்ஷயோ டவ க்ஷவதோம்ஷ்ச கோபயதி
ஸ்ம க்ருஷ்ண:—'க்ஷவத ஞோனத்டத பிரம்மோவிற்கு முதலில் உபக்ஷதசித்ததும் ,
ஆதியில் அந்த க்ஷவத ஞோனத்டத பரப்பியதும் கிருஷ்ணக்ஷர' என்று
கூறப்பட்டுள்ளது. பின்னர் மீ ண்டும் நோரோயண உபநிஷத்தில்(1) அதபுருக்ஷஷோ ஹ
டவ நோரோயக்ஷணோ (அ) கோமயத பிரஜோ: ஸ்ருக்ஷஜக்ஷயதி—'பின்னர், பரம புருஷ
பகவோனோன நோரோயணர் உயிரினங்கடள படைக்க விரும்பினோர் ' என்று
கூறப்பட்டுள்ளது உபநிஷத் ததோைர்ந்து கூறுகிறது, நோரோயணோத் ப்ரஹ்மோ ஜோயக்ஷத,
நோரோயணோத் ப்ரஜோபதி: ப்ரஜோயக்ஷத, நோரோயணோத் இந்த்க்ஷரோ ஜோயக்ஷத, நோரோயணோத்
அஷ்தைௌ வஸக்ஷவோ ஜோயந்க்ஷத, நோரோயணோத் ஏகோதஷ ருத்ரோ ஜோயந்க்ஷத,
நோரோயணோத் த்வோத ஷோதித்யோ:'—'நோரோயணரிைமிருந்க்ஷத பிரம்மோ பிறந்தோர்.
நோரோயணரிைமிருந்க்ஷத பிரஜோபதிகள் பிறந்தனர். நோரோயணரிைமிருந்க்ஷத எட்டு
வசுக்கள் பிறந்தனர் நோரோயணரிைமிருந்க்ஷத பதிதனோரு ருத்ரர்கள் பிறந்தனர்,
நோரோயணரிைமிருந்க்ஷத பன்னிரண்டு ஆதித்யர்கள் பிறந்தனர்.' நோரோயணர்
கிருஷ்ணரின் விரிவங்கமோவோர்.

அக்ஷத க்ஷவதத்தில் (நோரோயண உபநிஷத் 4 ) ப்ரஹமண்க்ஷயோ க்ஷதவகீ -புத்ர:—க்ஷதவகியின்

டமந்தனோன கிருஷ்ணக்ஷர முழுமுதற் கைவுள்' என்றும் கூறப்பட்டுள்ளது. க்ஷமலும்,
ஏக்ஷகோ டவ நோரோயண ஆஸீன் நப் ரஹ்மோ ந ஈஷோக்ஷனோ நோக்ஷபோ நோக்னி-ஸதமௌ
க்ஷநக்ஷம த் யோவ்-ஆப்ருதிவ ீ ந நேத்ரோணி ந ஸூர்ய:—'படைப்பின் ஆரம்பத்தில்
பரம புருஷரோன நோரோயணர் மட்டுக்ஷம இருந்தோர். பிரம்மோக்ஷவோ, சிவக்ஷனோ, நீக்ஷரோ,
அக்கினிக்ஷயோ, ஆகோயத்தில் சந்திரக்ஷனோ , நட்சத்திரங்கக்ஷளோ, சூரியக்ஷனோ
இருக்கவில்டல.' (மஹோ உபநிஷத், 1) பரம புருஷரின் தநற்றியிலிருந்து
சிவதபருமோன் பிறந்தோர் என்றும் மஹோ உபநிஷத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ ,
பிரம்மோடவயும் சிவடனயும் படைத்த பரம புருஷக்ஷர வழிபோட்டிற்குரியவர் என்று
க்ஷவதங்கள் கூறுகின்றன.

மஹோபோரதத்தின் க்ஷமோஷ தர்ம பகுதியில் கிருஷ்ணக்ஷர கூறுகிறோர்:

ப்ரஜோபதிம் ச ருத்ரம் சோப் யஹம்-ஏவ ஸ்ருஜோமி டவ
ததௌ ஹி மோம் ந விஜோனிக்ஷதோ மம மோயோ விக்ஷமோஹிததௌ

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 458

'பிரஜோபதிகள், சிவன் உட்பை அடனவரும் என்னோல் படைக்கப்பட்ைவர்கக்ஷள , எனது
மோயசக்தியினோல் கவரப்பட்டிருப்பதினோல், அவர்கடளப் படைத்தவன் நோக்ஷன
என்படத அவர்கள் அறியோமலிருக்கிறோர்கள்.' வரோஹ புரோணத்திலும்
தசோல்லப்பட்டுள்ளது.
நோரோயண: பக்ஷரோ க்ஷதவஸ்
தஸ்மோஜ் ஜோதஷ் சதுர்முக:
தஸ்மோத் ருத்க்ஷரோ (அ)பவத் க்ஷதவ:
ஸசஸர்வ-க்ஞதோம் கத:

'நோரோயணக்ஷர முழுமுதற்கைவுள்: அவரிைமிருந்க்ஷத பிரம்மோ பிறந்தோர்.

பிரம்மோவிைமிருந்க்ஷத சிவன் பிறந்தோர்.'

படைப்புகள் அடனத்திற்கும் மூலம் பகவோன் கிருஷ்ணக்ஷர. அவர் எல்லோ

கோரணங்களுக்கும் கோரணமோக அறியப்படுகிறோர். 'எல்லோம் என்னிைமிருந்க்ஷத
பிறந்தன என்பதோல் நோக்ஷன எல்லோவற்றின் மூல கோரணம். அடனத்தும் எனக்கு
கீ ழ்பட்ைடவ, எனக்கு க்ஷமற்பட்ை எவரும் இல்டல' என்று அவக்ஷர கூறுகிறோர்.
கிருஷ்ணருக்கு க்ஷமற்பட்ை உன்னத ஆளுநர் எவரும் இல்டல. அங்கீ கரிக்கப்பட்ை
ஆன்மீ க குருவின் மூலம் க்ஷவத சோஸ்திரங்களின் அடிப்படையில் கிருஷ்ணடர
இவ்வோறு புரிந்துதகோள்பவன். தன்னுடைய முழுபலத்டதயும் கிருஷ்ண உணர்வில்
ஈடுபடுத்தி, உண்டமயோன அறிஞனோகிறோன். அவனுைன் ஒப்பிடும்க்ஷபோது,
கிருஷ்ணடர முடறயோக அறியோத அடனவருக்ஷம முட்ைோள்கள்தோன், முட்ைோள்கள்
மட்டுக்ஷம கிருஷ்ணடர ஒரு சோதோரண நபரோகக் கருதுவர். கிருஷ்ண பக்தன்
அத்தகு முட்ைோள்களோல் குழம்பக் கூைோது ;பகவத் கீ டதயின் மீ தோன
அங்கீ கோரமற்ற விளக்கவுடரகடளயும் கருத்துக்கடளயும் அறக்ஷவ தவிர்த்து,
உறுதியுைனும் திைமோகவும் கிருஷ்ண உணர்வில் முன்க்ஷனற க்ஷவண்டும்.

பதம் 10.9 - மச்சத்தோ மத்₃க₃தப்ரோ

र्च्चत्ता र्द्गतप्राणा बोधयतत: परस्परर्् ।

कथयततश्च र्ां शनत्यं तुष्टयशतत च रर्शतत च ॥ ९ ॥
மச்சத்தோ மத்₃க₃தப்ரோணோ க்ஷபோ₃த₄யந்த: பரஸ்பரம் |

கத₂யந்தஷ்₂ச மோம் நித்யம் துஷ்யந்தி ச ரமந்தி ச || 10-9 ||

மத்-சித்தோ꞉ — அவர்களுடைய மனங்கடள என்னில் முழுடமயோக ஈடுபடுத்தி; மத்-

க₃த-ப்ரோணோ꞉ — அவர்களுடைய வோழ்டவ எனக்கு அர்ப்பணித்து; க்ஷபோ₃த₄யந்த꞉ —
க்ஷபோதித்துக் தகோண்டு; பரஸ்பரம் — தங்களுக்குள்; கத₂யந்த꞉ — க்ஷபசிக் தகோண்டு; ச —
க்ஷமலும்; மோம் — என்டனப் பற்றி; நித்யம் — நித்தியமோக; துஷ்யந்தி —
திருப்தியடைகின்றனர்; ச — க்ஷமலும்; ரமந்தி — ததய்வக
ீ ஆனந்தத்டத
அனுபவிக்கின்றனர்; ச — க்ஷமலும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 459

 எனது தூய பக்தர்களின் சிந்தடனகள் என்னில் மூழ்கியுள்ளன.
அவர்களது வோழ்க்டக எனது ததோண்டிற்கோக அர்ப்பணிக்கப்பட்டுள்ளது.
க்ஷமலும், என்டனப் பற்றி தங்களுக்குள் உடரயோடுவதிலும்
ஒருவருக்தகோருவர் உபக்ஷதசித்துக் தகோள்வதிலும் இவர்கள் தபரும்
திருப்தியும் ஆனந்தமும் அடைகின்றனர்.

தபோருளுடர

எனது தூய பக்தர்களின் இயல்புகள் இங்க்ஷக வர்ணிக்கப்பட்டுள்ளன, அவர்கள்

தங்கடள இடறவனின் திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில் முழுடமயோக
ஈடுபடுத்துகின்றனர். அவர்களது வோழ்க்டக மனங்கடள கிருஷ்ணரின் தோமடரத்
திருவடிகளிலிருந்து திடசதிருப்ப முடியோது. அவர்களது உடரயோைல்கள்
அடனத்தும் ஆன்மீ க விஷயங்கடளப் பற்றியடவ. தூய பக்தர்களின்
அறிகுறிகள்இப்பதத்தில் மிகவும் ததளிவோகக் தகோடுக்கப்பட்டுள்ளன. பரம
புருஷரின் பக்தர்கள், அவரது குணங்கடளயும் லீ டலகடளயும் புகழ்வதில் தினசரி
இருபத்து நோன்கு மணி க்ஷநரமும் ஈடுபட்டுள்ளனர். ஆவர்களது இதயமும்
ஆத்மோவும் சதோ சர்வ கோலமும் கிருஷ்ணரில் மூழ்கியுள்ளன. க்ஷமலும், அவடரப்
பற்றி மற்ற பக்தர்களுைன் விவோதிப்பதில் அவர்கள் ஆனந்தமடைகின்றனர்.

பக்தித் ததோண்டின் ஆரம்பநிடலயில் உள்ளவர்கள். க்ஷசடவ தசய்வதன் மூலம்

ததய்வக
ீ ஆனந்தத்டத அடைகின்றனர் அவர்கள் பக்குவ நிடலடய
அடையும்க்ஷபோது, பகவத் பிக்ஷரடமயில் உண்டமயோன நிடலதபறுகின்றனர். அத்தகு
திவ்யமோன தளத்தில் நிடலதபற்றவுைன் , இடறவன் தனது திருத்தலத்தில்
தவளிப்படுத்தும் உன்னதமோன பக்குவத்டத அவர்களோல் அனுபவிக்க முடியும்.
பகவோன் டசதன்யர், திவ்யமோன பக்தித் ததோண்டிடன உயிர்வோழிகளின் இதயத்தில்
விடதக்கப்படும் விடதக்கு ஒப்பிடுகிறோர். பிரபஞ்சத்தின் பல்க்ஷவறு கிரகங்களில்
எண்ணிைலங்கோத உயிர்வோழிகள் சுற்றிக் தகோண்டுள்ளனர். இவர்களில் மிகவும்
சிலக்ஷர தூய பக்தடர சந்தித்து பக்தித் ததோண்டை புரிந்து தகோள்வதற்கோன
வோய்ப்பிடனப் தபறக்கூடிய அதிர்ஷ்ைசோலிகளோக இருப்பர். இந்த பக்தித் ததோண்டு
ஒரு விடதடயப் க்ஷபோன்றது. இஃது உயிர்வோழியின் இதயத்தில் விடதக்கப்பட்டு ,
அவன், ஹக்ஷர கிருஷ்ணோ, ஹக்ஷர கிருஷ்ணோ, கிருஷ்ணோ, ஹக்ஷர ஹக்ஷர/ ஹக்ஷர ரோம,
ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர ஹக்ஷர, என்று க்ஷகட்டுக் தகோண்டும் தசோல்லிக்
தகோண்டும் இருந்தோல், ததோைர்ந்து நீரூற்றுவதன் மூலம் ஒரு மரத்தின் விடத
எவ்வோறு முடளக்குக்ஷமோ அது க்ஷபோன்று பக்தியின் விடதயும் முடளக்கும். பக்தித்
ததோண்டு என்னும் இந்த ஆன்மீ கச் தசடி, படிப்படியோக வளர்ந்து ஜைவுலகின்
திடரடயக் கிழித்துக் தகோண்டு ஆன்மீ க வோனில் பிரம்ம க்ஷஜோதியின்
பிரகோசத்தினுள் நுடழகிறது. ஆன்மீ க வோனில் மிகஉயர்ந்த கிரகமும்
கிருஷ்ணருடைய பரம க்ஷலோகமுமோகிய க்ஷகோக்ஷலோக விருந்தோ வனத்டத அடையும்
வடர, இச்தசடி ததோைர்ந்து வளர்கிறது. இறுதியில் கிருஷ்ணரின் தோமடரத்
திருவடிகளில் அடைக்கலம் தபற்று, அங்க்ஷகக்ஷய அச்தசடி நித்திய வோழ்வு
வோழ்கின்றது. ஒரு தசடி வளரும் க்ஷபோது பூக்கடளயும் பழங்கடளயும் படிப்படியோக
வழங்குவது க்ஷபோல, பக்தித் ததோண்டு என்னும் இச்தசடியும் பழங்கடள உற்பத்தி
தசய்கின்றது; க்ஷமலும், ஸ்ரவணம் கீ ர்த்தனத்தின் மூலம் அதற்கு ததோைர்ந்து
நீரூற்றப்பட்டு வருகின்றது. பக்தித் ததோண்டு என்னும் இச்தசடி , டசதன்ய

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 460

சரிதோம்ருதத்தில் (மத்திய லீ டல, அத்தியோயம் 19) முழுடமயோக
விளக்கப்பட்டுள்ளது. அங்க்ஷக விளக்கப்பட்டுள்ளபடி, பரம புருஷரின் தோமடரத்
திருவடிகளில் முழு தோவரமும் தஞ்சமடையும்க்ஷபோது , பக்தன் இடறயன்பில்
முழுடமயோக ஆழ்ந்துவிடுகிறோன். அதன் பின்னர் , நீரின்றி எவ்வோறு ஒரு மீ னோல்
வோழ முடியோக்ஷதோ, அது க்ஷபோன்று பரம புருஷரின் உறவின்றி ஒரு கணமும் வோழ
முடியோத நிடலடய அவன் அடைகின்றோன். அத்தகு நிடலயில், பரம
புருஷருைனோன உறவினோல் அவன் திவ்யமோன குணங்கடள உண்டமயில்
அடைகிறோன்.

ஸ்ரீமத் போகவதம், முழுமுதற்கைவுளுக்கும் அவரது பக்தர்களுக்கும் இடைக்ஷயயோன

இத்தகு உறவிடனப் பற்றி வர்ணடனகளோல் நிடறந்துள்ளது. எனக்ஷவ, ஸ்ரீமத்
போகவதம் பக்தர்களுக்கு மிகவும் பிரியமோனது, இது போகவத்திக்ஷலக்ஷய (12.13.18)
தசோல்லப்பட்டுள்ளது. ஸ்ரீமத்-போகவதம் புரோணம் அமலம் யத் டவஷ்ணவோனோம்
ப்ரியம். ஜைச் தசயல்கள், தபோருளோதோர முன்க்ஷனற்றம், புலனுகர்ச்சி மற்றும்
முக்திடயப் பற்றிய எந்த விளக்கமும் ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் கிடையோது.
முழுமுதற்கைவுள் மற்றும் அவரது பக்தர்களுடைய திவ்யமோன இயல்புகடள
முழுடமயோக வர்ணிக்கும் ஒக்ஷர கோவியம் ஸ்ரீமத் போகவதம் மட்டுக்ஷம. எனக்ஷவ,
கிருஷ்ண உணர்வில் முன்க்ஷனற்றம் தபற்ற ஆத்மோக்கள். இடளஞன் தபண்ணுைன்
சங்கத்தில் ஆனந்தமடைவடதப் க்ஷபோல திவ்யமோன இலக்கியங்கடளக் க்ஷகட்பதில்
இடையறோது ஆனந்தம் அடைகின்றனர்.

பதம் 10.10 - க்ஷதஷோம் ஸததயுக்தோனோம்

तेषां सततयुक्तानां भजतां प्रीशतपूवमकर्् ।

ददाशर् बुशद्धयोगं तं येन र्ार्ुपयाशतत ते ॥ १० ॥
க்ஷதஷோம் ஸததயுக்தோனோம் ப₄ஜதோம் ப்ரீதிபூர்வகம் |

த₃தோ₃மி பு₃த்₃தி₄க்ஷயோக₃ம் தம் க்ஷயன மோமுபயோந்தி க்ஷத || 10-10 ||

க்ஷதஷோம் — அவர்களுக்கு; ஸதத-யுக்தோனோம் — எப்க்ஷபோதும் ஈடுபட்டுள்ள; ப₄ஜதோம் —

பக்தித் ததோண்டு தசய்வதில்; ப்ரீதி-பூர்வகம் — அன்போன பரவசத்துைன்; த₃தோ₃மி —
நோன் அளிக்கிக்ஷறன்; பு₃த்₃தி₄-க்ஷயோக₃ம் — உண்டம அறிடவ; தம் — அடத; க்ஷயன —
எதனோல்; மோம் — என்னிைம்; உபயோந்தி — வருகின்றனக்ஷரோ; க்ஷத — அவர்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எனக்கு அன்புைன் ததோண்டு தசய்வதில் இடையறோது

ஈடுபட்டுள்ளவர்களுக்கு, என்னிைம் வந்தடைவதற்குத் க்ஷதடவயோன
அறிடவ நோக்ஷன வழங்குகிக்ஷறன்.

தபோருளுடர

இப்பதத்தில் 'புத்திக்ஷயோகம்' எனும் தசோல் மிகவும் முக்கியமோனதோகும். இரண்ைோம்

அத்தியோயத்தல் அர்ஜுனனுக்கு உபக்ஷதசிக்கும் க்ஷபோது, 'நோன் உனக்கு பற்பல
விஷயங்கடளக் கூறிக்ஷனன். இப்க்ஷபோது புத்தி க்ஷயோகத்தின் போடதடய உனக்கு

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 461

உபக்ஷதசிக்கின்க்ஷறன்' என்று பகவோன் கூறியது நமக்கு நிடனவிருக்கலோம். அந்த
புத்தி க்ஷயோகம் இங்க்ஷக விளக்கப்படுகிறது. கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்படுவதுக்ஷவ
புத்தி க்ஷயோகம், அதுக்ஷவ உன்னதமோன புத்தி, புத்தி என்றோல்அறிவு, க்ஷயோகம் என்றோல்
ஆன்மீ கச் தசயல்கள் அல்லது ஆன்மீ க முன்க்ஷனற்றம். முழுமுதற் கைவுளின்
திருநோட்டிற்குத் திரும்பிச் தசல்லும் முயற்சியுைன், பக்தித் ததோண்டில் கிருஷ்ண
உணர்டவப் பூரணமோக ஒருவன் ஏற்கும்தபோழுது , அவனது தசயல் புத்தி க்ஷயோகம்
எனப்படுகின்றது. க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல் இந்த ஜைவுலகின் பந்தத்திலிருந்து
தவளிக்ஷயறுவதற்கோக வழிமுடற, புத்தி க்ஷயோகம் எனப்படும். முன்க்ஷனற்றத்தின்
இறுதி இலக்கு கிருஷ்ணக்ஷர, மக்கள் இதடன அறியோர்கள், எனக்ஷவதோன்,
அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குரு மற்றும் பக்தர்களின் உளவு மிகவும்
முக்கியமோனது. கிருஷ்ணக்ஷர இலக்கு என்படத அறிய க்ஷவண்டும். இலக்கிடன
நிர்ணயித்த பிறகு, முன்க்ஷனற்றத்டத க்ஷநோக்கிய பயணம் படிப்படியோகச் தசல்ல ,
இறுதியில் குறிக்க்ஷகோள் அடையப்படுகிறது.

ஒருவன் தனது வோழ்வின் குறிக்க்ஷகோடள அறிந்தும், பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களில்

மயங்கியிருந்தோல், அவன் கர்ம க்ஷயோகத்தில் தசயல்படுகின்றோன். எவதனோருவன்
கிருஷ்ணக்ஷர குறிக்க்ஷகோள் என்படத அறிந்தும் , மனக் கற்படனகளில் இன்பம்
கோண்கின்றோக்ஷனோ. அவன் ஞோன க்ஷயோகத்தில் தசயல்படுபவன் ஆவோன்.
குறிக்க்ஷகோடள அறிந்து கிருஷ்ண உணர்வினோலும் பக்தித் ததோண்டினோலும்
கிருஷ்ணடர முழுடமயோக ஒருவன் நோடும்க்ஷபோது, அவன் பக்தி க்ஷயோகம் அல்லது
புத்தி க்ஷயோகத்தில் தசயல்படுபவன் ஆவோன், இதுக்ஷவ முழுடமயோன க்ஷயோகமோகும்.
இந்த பூரணமோன க்ஷயோகக்ஷம வோழ்வின் மிகவுயர்ந்த பக்குவ நிடலயோகும்.

அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருடவப் தபற்று, ஓர் ஆன்மீ க இயக்கத்துைன் தன்டன

ததோைர்புபடுத்திக் தகோள்ளும் மனிதனிைம் முன்க்ஷனற்றம் அடைவதற்குத்
க்ஷதடவயோன புத்தி இல்டலதயனில், உள்ளிருக்கும் கிருஷ்ணர் அவனுக்கு
அறிவுடரகடள வழங்கி அதன் மூலம் அவன் இறுதியில் எவ்வித சிரமமும்
இன்றி தன்டன வந்தடைவதற்கு ஏற்போடு தசய்கிறோர். அந்த நபர், தன்டன
எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபடுத்தி, அன்புைனும் பக்தியுைனும் எல்லோ
விதமோன க்ஷசடவகடளயும் தசய்ய க்ஷவண்டும்-- இதுக்ஷவ தகுதியோகும். அவன்
கிருஷ்ணருக்கோக ஏதோவது தசயடலச் தசய்ய க்ஷவண்டும். அச்தசயல் அன்புைன்
இருக்க க்ஷவண்டியது அவசியம். தன்னுணர்வுப் போடதயில் முன்க்ஷனற்றம்
அடைவதற்கு ஒரு பக்தனிைம் க்ஷபோதிய புத்தி இல்லோவிட்ைோலும் அவன் பக்தித்
ததோண்டிடன க்ஷநர்டமயுைனும் பக்தியுைனும் தசயலோற்றினோல் , முன்க்ஷனற்றம்
தபற்று இறுதியில் தன்டன வந்தடைவதற்கோன வோய்ப்டப பகவோக்ஷன நல்குகிறோர்.

பதம் 10.11 - க்ஷதஷோக்ஷமவோனுகம்போர்த₂ம

तेषार्ेवानुकम्पाथमर्हर्ज्ञानजं तर्: ।
नाियाम्यात्र्भावस्थो ज्ञानदीपेन भास्वता ॥ ११ ॥
க்ஷதஷோக்ஷமவோனுகம்போர்த₂மஹமஜ்ஞோனஜம் தம: |

நோஷ₂யோம்யோத்மபோ₄வஸ்க்ஷதோ₂ ஜ்ஞோநதீ₃க்ஷபன போ₄ஸ்வதோ || 10-11 ||

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 462

 க்ஷதஷோம் — அவர்களுக்கு; ஏவ — நிச்சயமோக; அனுகம்போ-அர்த₂ம் — விக்ஷஷச
கருடணடயக் கோட்ை; அஹம் — நோன்; அஜ்ஞோன-ஜம் — அறியோடமயின்
கோரணமோக; தம꞉ — இருள்; நோஷ₂யோமி — அழிக்கின்க்ஷறன்; ஆத்ம-போ₄வ — அவர்களது
இதயத்தில்; ஸ்த₂꞉ — நிடலதபற்று; ஜ்ஞோன — ஞோனத்தின்; தீ₃க்ஷபன — தீபத்தினோல்;
போ₄ஸ்வதோ — ஒளிவிடும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அவர்களிைம் விக்ஷஷச கருடணடயக் கோட்டுவதற்கோக, அவர்களது

இதயத்தினுள் வசிக்கும் நோன், அறியோடமயினோல் பிறந்த இருடள
ஞோனதமனும் சுைர்விடும் தீபத்தினோல் அழிக்கின்க்ஷறன்.

தபோருளுடர

கோசியில், ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, கிருஷ்ண கிருஷ்ண, ஹக்ஷர ஹக்ஷர /

ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர ஹக்ஷர, என்னும் கீ ர்த்தனத்திடன பகவோன்
டசதன்யர் பரவலோக பிரச்சோரம் தசய்தக்ஷபோது, ஆயிரக்கணக்கோன மக்கள் அவடரப்
பின்ததோைர்ந்தனர். அச்சமயத்தில் கோசியின் மிகப் புகழ்தபற்ற பண்டிதரோன
பிரகோசோனந்த சரஸ்வதி, பகவோன் டசதன்யடர உணர்ச்சியின் வசப்பட்ைவர் என்று
ஏளனம் தசய்தோர். தபரும்போலோன பக்தர்கள் அறியோடமயின் இருளில்
இருப்பதோகவும், தத்தவப்பூர்வமோகப் போர்த்தோல் இவர்கள் குழந்டதடயப் க்ஷபோன்று
உணர்ச்சிப் பூர்வமோனவர்கள் என்றும், சில சமயங்களில் பக்தர்கடள
மோயோவோததத்துவவோதிகள் நிந்திப்பது உண்டு. ஆனோல் அஃது உண்டமயல்ல.
பக்தியின் தத்துவக்ஷம சிறந்தது என்று எடுத்துடரத்த மிகச் சிறந்த அறிஞர்கள் பலர்
உண்டு. பக்தன் அத்தகு அறிஞர்களின் புத்தகங்கடளக்ஷயோ தனது ஆன்மீ க
குருடவக்ஷயோ முடறயோகப் பயன்படுத்திக் தகோள்ளோ விட்ைோலும் அவன் தனது
பக்தித் ததோண்டில் க்ஷநர்டமயுைன் இருந்தோல், அவனது இதயத்தினுள் வற்றிருக்கும்
ீ
கிருஷ்ணக்ஷர அவனுக்கு உதவுகிறோர். எனக்ஷவ, கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபட்டுள்ள
க்ஷநர்டமயோன பக்தன், ஞோனமற்றவனோக இருக்க முடியோது. அவன் பூரண
கிருஷ்ண உணர்வுைன் பக்தித் ததோண்டிடன தசயலோற்ற க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ
அவனுக்குத் க்ஷதடவயோன ஒக்ஷர தகுதி.

பகுத்தறிவு இன்றி தூய ஞோனத்டதப் தபற முடியோது என்று

மோயோவோததத்துவவோதிகள் எண்ணுகின்றனர். அவர்களுக்கோகக்ஷவ பரம புருஷர்
இந்த பதிடல அளிக்கின்றோர். தூய பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டிருப்பவர்கள்,
க்ஷபோதிய கல்வி மற்றும் க்ஷவதக் தகோள்டகளில் க்ஷபோதிய ஞோனம் இல்லோதவர்களோக
இருந்தோலும், இப்பதத்தில் கூறப்பட்டுள்ள படி, முழுமுதற் கைவுக்ஷள அவர்களுக்கு
உதவி தசய்கிறோர்.

மனக் கற்படனயின் மூலம், பரம உண்டமயிடன, பூரண உண்டமயிடன, பரம

புருஷ பகவோடனப் புரிந்துதகோள்வதற்கு எவ்வித வோய்ப்பும் இல்டல என்று
அர்ஜூனனுக்கு கூறுகின்றோர் பகவோன். ஏதனனில், பரம உண்டம மிகவும்
உன்னதமோனவர், தவறுமக்ஷன மனதோல் முயற்சி தசய்வதன் மூலம் , அவடரப்
புரிந்துதகோள்வக்ஷதோ அடைவக்ஷதோ சோத்தியமல்ல. க்ஷகோடிக்கணக்கோன வருைங்கள்
மனிதன் கற்படன தசய்து தகோண்க்ஷை க்ஷபோகலோம். ஆனோல் அவன்

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 463

பரமஉண்டமடய க்ஷநசிப்பவனோக இல்லோவிடில் , கிருஷ்ணர் அல்லது பரம
உண்டமடய அவனோல் ஒருக்ஷபோதும் புரிந்துதகோள்ள முடியோது. பக்தித்
ததோண்டினோல் மட்டுக்ஷம பரம உண்டமயோன கிருஷ்ணர் திருப்தியுற்று, தனது
அசிந்திய சக்தியின் மூலம் தூய பக்தனின் இதயத்தில் தன்டன
தவளிப்படுத்துகிறோர். தூய பக்தன் சதோ சர்வ கோலமும் கிருஷ்ணடர தனது
இதயத்தில் தோங்கியுள்ளோன். சூரியடனப் க்ஷபோன்றவரோன கிருஷ்ணர் இருப்பதோல்,
அறியோடம என்னும் இருள் உைனடியோக அகற்றப்படுகிறது. தூய பக்தனுக்கு
கிருஷ்ணரோல் அளிக்கப்படும் விக்ஷசஷ கருடண இதுக்ஷவ.

பலக்ஷகோடி பிறவிகளோக ஜைத்துைன் ததோைர்பு தகோண்ைதன் களங்கத்தினோல் ,

ஒருவனுடைய இதயம் ஜைத்தன்டம என்னும் தூசியினோல் எப்க்ஷபோதும்
கவரப்பட்டுள்ளது. ஆனோல் அவன் பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டு இடையறோது
ஹக்ஷர கிருஷ்ண ஜபம் தசய்யும்க்ஷபோது, அந்த தூசியிடன விடரயில்
தூய்டமப்படுத்தி தூய ஞோனத்தின் தளத்திற்கு உயர்வு தபறுகின்றோன். இறுதி
இலக்கோன விஷ்ணுவிடன, பக்தித் ததோண்டினோலும் நோம சங்கீ ர்த்தனத்தோலும்
மட்டுக்ஷம அடைய முடியுக்ஷமதயோழிய , மனக் கற்படனகளோக்ஷலோ வோதங்களோக்ஷலோ
அல்ல. தூய பக்தன் தனது வோழ்க்டகயின் ஜைத் க்ஷதடவகடளப் பற்றிக்
கவடலப்பை க்ஷவண்டியதில்டல. அவன் ஏங்கத் க்ஷதடவயில்டல; ஏதனனில் ,
அவன் தனது இதயத்திலுள்ள இருடள அகற்றும்க்ஷபோது, பக்தனின் பிரியமோன
பக்தித் ததோண்டினோல் திருப்தியுறும் பரம புருஷர் தனது பக்தனுக்குத்
க்ஷதடவயோனடவ அடனத்டதயும் தோக்ஷன வழங்குகிறோர். இதுக்ஷவ பகவத் கீ டதயின்
உபக்ஷதசங்களின் சோரமோகும். பகவத் கீ டதடயக் கற்பதனோல், ஒருவன் பரம
புருஷரிைம் முழுடமயோக சரணடைந்த ஆத்மோவோக ஆகி, தன்டனத் தூய பக்தித்
ததோண்டில் ஈடுபடுத்துகிறோன். பகவோக்ஷன தபோறுப்க்ஷபற்றுக் தகோள்வதோல். அவன்
எல்லோவிதமோன ஜை விருப்பங்களிலிருந்தும் முழுடமயோக
விடுதடலயடைகின்றோன்.

பதம் 12-13 - அர்ஜுன உவோச பரம் ப்ரஹ்ம பரம்

अजुमन उवाच
परं ब्रह्म परं धार् पशवत्रं परर्ं भवान् ।
पुरुषं िाश्वतं कदव्यर्ाकददेवर्जं शवभुर्् ॥ १२ ॥
அர்ஜுன உவோச

பரம் ப்₃ரஹ்ம பரம் தோ₄ம பவித்ரம் பரமம் ப₄வோன் |

புருஷம் ஷோ₂ஷ்₂வதம் தி₃வ்யமோதி₃க்ஷத₃வமஜம் விபு₄ம் || 10-12 ||

आहुस्त्वार्ृषय: सवे देवर्तषनामरदस्तथा ।

अशसतो देवलो व्यास: स्वयं चैव ब्रवीशष र्े ॥ १३ ॥
ஆஹுஸ்த்வோம்ருஷய: ஸர்க்ஷவ க்ஷத₃வர்ஷிர்நோரத₃ஸ்ததோ₂ |

அஸிக்ஷதோ க்ஷத₃வக்ஷலோ வ்யோஸ: ஸ்வயம் டசவ ப்₃ரவஷி

ீ க்ஷம || 10-13 ||

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 464

 அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; பரம் — பரம; ப்₃ரஹ்ம — உண்டம; பரம் —
பரம; தோ₄ம — இருப்பிைம்; பவித்ரம் — தூய்டமயோனவர்; பரமம் — பரம; ப₄வோன் — நீக்ஷர;
புருஷம் — புருஷர்; ஷோ₂ஷ்₂வதம் — நித்தியமோனவர்; தி₃வ்யம் — திவ்யமோனவர்;
ஆதி₃-க்ஷத₃வம் — ஆதிக்ஷதவர்; அஜம் — பிறப்பற்றவர்; விபு₄ம் — மிகப் தபரியவர்;
ஆஹு꞉ — கூறுகின்றனர்; த்வோம் — உம்டம; ருʼஷய꞉ — ரிஷிகள்; ஸர்க்ஷவ — எல்லோ;
க்ஷத₃வ-ருʼஷி꞉ — க்ஷதவர்களின் ரிஷியோகிய; நோரத₃꞉ — நோரதர்; ததோ₂ — அவ்வோக்ஷற;
அஸித꞉ — அஸிதர்; க்ஷத₃வல꞉ — க்ஷதவலர்; வ்யோஸ꞉ — வியோசர்; ஸ்வயம் — தோங்கக்ஷள;
ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோக; ப்₃ரவஷி
ீ — விளக்குகின்றீர்; க்ஷம — எனக்கு.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் கூறினோன்: நீக்ஷர பரபிரம்மன், உன்னத இருப்பிைம், மிகவும்

தூய்டமயோனவர், பரம சத்தியம், நீக்ஷர நித்தியமோனவர், திவ்யமோனவர்,
ஆதி க்ஷதவர், பிறப்பற்றவர், மிகப் தபரியவர். உம்டமப் பற்றிய இந்த
உண்டமயிடன, நோரதர், அஸிதர், க்ஷதவலர், வியோசர் க்ஷபோன்ற
மிகச்சிறந்த ரிஷிகளும் உறுதி தசய்துள்ளனர், இப்தபோழுது நீக்ஷர
இதடன எனக்கு அறிவித்துள்ள ீர்.

தபோருளுடர

தனிப்பட்ை ஆத்மோவிைமிருந்து பரமன் க்ஷவறுபட்ைவர் என்னும் கருத்து இந்த இரு

பதங்களில் ததளிவோகக் கூறப்பட்டுளளது. அடதப் புரிந்துதகோள்வதற்கோன
வோய்ப்பிடன இப்பதங்களின் மூலம் மோயோவோத தத்துவவோதிகளுக்கு பரம புருஷர்
வழங்குகிறோர். இந்த அத்தியோயத்தில் பகவத் கீ டதயின் மிக முக்கியமோன நோன்கு
பதங்கடளக் க்ஷகட்ைபிறகு, அர்ஜுனன் எல்லோவித சந்க்ஷதகத்திலிருந்தும்
முழுடமயோக விடுபட்டு கிருஷ்ணடர பரம புருஷ பகவோனோக ஏற்றுக்
தகோள்கிறோன். 'நீக்ஷர பரபிரம்மன், புருக்ஷஷோத்தமரோகிய முழுமுதற்கைவுள்' என்று
அவன் உைனடியோக டதரியமோக அறிவிக்கிறோன். 'அடனத்டதயும் அடனவடரயும்
க்ஷதோற்றுவிப்பவன் நோக்ஷன ' என்று கிருஷ்ணர் முன்க்ஷப கூறியுள்ளோர். எல்லோ
க்ஷதவர்களும், எல்லோ மனிதர்களும் அவடரக்ஷய சோர்ந்துள்ளனர். மனிதர்களும்
க்ஷதவர்களும், அறியோடமயின் கோரணத்தோல் தங்கடள பூரணமோனவர்கள் என்றும்
பரம புருஷ பகவோனிைமிருந்து சுதந்தரமோனவர்கள் என்றும் எண்ணுகின்றனர்.
பக்தித் ததோண்டு தசய்வதின் மூலம் இந்த அறியோடம முற்றிலும்
விலக்கப்படுகிறது. இதடன முந்டதய பதத்திக்ஷலக்ஷய பகவோன் விளக்கினோர்.
இங்க்ஷக, க்ஷவத விதிமுடறகளுக்கு ஏற்ப அவருடைய கருடணயோல், அர்ஜுனன்
அவடர பரம உண்டமயோக ஏற்றுக்தகோள்கிறோன். கிருஷ்ணர் அர்ஜுனனுக்கு மிக
தநருங்கிய நண்பர் என்பதோல், அர்ஜுனன் பரம உண்டம என்றும்
முழுமுதற்கைவுள் என்றும் அவடர முகஸ்துதியோகக் கூறுகிறோன் என்று
கருதக்கூைோது. இந்த இரு பதங்களில் அர்ஜுனனோல் கூறப்படுபடவ அடனத்தும்,
க்ஷவத வோக்கியங்களில் உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளன. பரம புருஷருக்கு பக்தித்
ததோண்டு தசய்பவர்கள் மட்டுக்ஷம அவடரப் புரிந்து தகோள்ள முடியும் என்றும்,
மற்றவர்களோல் முடியோது என்றும் க்ஷவத வோக்கியங்கள் உறுதி தசய்கின்றன.
இப்பதங்களில் அர்ஜுனனோல் க்ஷபசப்பட்ை ஒவ்தவோரு வோர்த்டதயும் க்ஷவத
இலக்கியங்களில் உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது.

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 465

அடனத்தும் பரபிரம்மடனச் சோர்ந்துள்ளதோக க்ஷகன உபநிஷத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது.
க்ஷமலும், அடனத்தும் தன்டனச் சோர்ந்துள்ளதோக கிருஷ்ணர் ஏற்கனக்ஷவ
விளக்கியுள்ளோர். முண்ைக உபநிஷத், அடனத்தும் எவடரச் சோர்ந்துள்ளக்ஷதோ அந்த
பரம புருஷடர, அவடரப் பற்றி எப்க்ஷபோதும் சிந்திப்பதன் மூலமோக மட்டுக்ஷம உணர
முடியும் என்று உறுதி தசய்கிறது. கிருஷ்ணடரப் பற்றிய அத்தகு நிரந்தர
சிந்தடன, ஸ்மரணம் எனப்படும். இது பக்தித் ததோண்டின் வழிகளில் ஒன்றோகும்.
கிருஷ்ணருக்கு பக்தித் ததோண்டு தசய்வதோல் மட்டுக்ஷம, ஒருவன் தனது நிடலடய
புரிந்து தகோண்டு, இந்த ஜைவுலகிலிருந்து விடுபை முடியும்.

க்ஷவதங்களில், தூய்டமயோனவர்களில் மிகத் தூய்டமயோனவர் என்று பரம புருஷர்

ஏற்கப்படுகிறோர். தூய்டமயோனவர்களில் மிகத் தூய்டமயோனவர் கிருஷ்ணக்ஷர
என்படதப் புரிந்துதகோள்பவன், தனது போவச் தசயல்களில் இருந்து
தூய்டமயடையலோம். பரம புருஷரிைம் சரணடையோத வடர போவச் தசயல்களில்
போதிப்புகளிலிருந்து தப்ப முடியோது. கிருஷ்ணர் பவித்ரமோனவர் என்ற
அர்ஜுனனின் கூற்று, க்ஷவத இலக்கியங்களின் கூற்றுக்கு ஏற்புடையதோகும். க்ஷமலும்
நோரதடர தடலடமயோகக் தகோண்ை மிகச்சிறந்த சோன்க்ஷறோர்களும் இதடன உறுதி
தசய்துள்ளனர்.

கிருஷ்ணக்ஷர புருக்ஷஷோத்தமரோக முழுமுதற் கைவுள், ஒருவன் எப்க்ஷபோதும் அவரின்

மீ து தியோனம் தசய்து, அவருைனோன திவ்யமோன உறவிடன அனுபவிக்க
க்ஷவண்டும். அவக்ஷர உன்னதமோன இருப்பிைம் , உைல் க்ஷதடவகள், மற்றும் பிறப்பு
இறப்பிலிருந்து அவர் விடுபட்ைவர். அர்ஜுனன் மட்டும் இதடன உறுதி
தசய்யவில்டல, எல்லோ க்ஷதவ இலக்கியங்களும் புரோணங்களும் சரித்திரங்களும்
இடதக்ஷய கூறுகின்றன. எல்லோ க்ஷவத நூல்களிலும் கிருஷ்ணர் இவ்வோக்ஷற
வர்ணிக்கப்பட்டுள்ளோர். 'நோன் பிறப்பற்றவன் என்றக்ஷபோதிலும், தர்மத்டத
நிடலநிறுத்துவதற்கோக இவ்வுலகில் க்ஷதோன்றுகின்க்ஷறன் ' என்று அவக்ஷர நோன்கோம்
அத்தியோயத்தில் கூறுகின்றோர். அவக்ஷர ஆதி புருஷர் அவக்ஷர எல்லோ
கோரணங்களுக்கும் கோரணம் என்பதோல், அவருக்கு எந்த கோரணமும் இல்டல.
அடனத்தும் அவரிைமிருந்து க்ஷதோன்றுபடவக்ஷய. இந்தப் பக்குவமோன ஞோனத்டத
பரம புருஷரின் கருடணயினோல் மட்டுக்ஷம தபற முடியும்.

கிருஷ்ணரின் கருடணயோல் அர்ஜுனன் இங்க்ஷக தன்டன தவளிப்படுத்துகிறோன்.

நோம் பகவத் கீ டதடயப் புரிந்துதகோள்ள விரும்பினோல் , இந்த இரு பதங்களில்
கூறப்பட்டுள்ள கருத்டத ஏற்றுக் தகோண்ைோக க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ குரு சீைப்
பரம்படரடய ஏற்றுக்தகோள்ளுதல் எனப்படும். சீைப் பரம்படரடய பின்பற்றோதவன்
பகவத் கீ டதடயப் புரிந்துதகோள்ள முடியோது. இது தபயரளவிலோன பட்ைக்
கல்வியினோல் சோத்தியமல்ல. துரதிர்ஷ்ை வசமோக, க்ஷவத நூல்களில் இவ்வளவு
சோன்றுகள் இருந்தும், தங்களது ஏட்டுக் கல்வியோல் கர்வமுற்று இருப்பவர்கள்,
கிருஷ்ணர் ஒரு சோதோரண மனிதக்ஷர என்னும் கருத்தில் பிடிவோதத்துைன் உள்ளனர்.

பதம் 10.14 - ஸர்வக்ஷமதத்₃ருதம் மன்ய

सवमर्ेतदृतं र्तये यतर्ां वदशस के िव ।

न शह ते भगवतव्यतक्त शवदुदेवा न दानवा: ॥ १४ ॥

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 466

 ஸர்வக்ஷமதத்₃ருதம் மன்க்ஷய யன்மோம் வத₃ஸி க்ஷகஷ₂வ |

ந ஹி க்ஷத ப₄க₃வன்வ்யக்திம் விது₃ர்க்ஷத₃வோ ந தோ₃னவோ: || 10-14 ||

ஸர்வம் — அடனத்டதயும்; ஏதத் — இந்த; ருʼதம் — உண்டமயோக; மன்க்ஷய — நோன்

ஏற்கின்க்ஷறன்; யத் — எவற்டற; மோம் — என்னிைம்; வத₃ஸி — நீர் கூறின ீக்ஷரோ; க்ஷகஷ₂வ
— கிருஷ்ணக்ஷர; ந — இல்டல; ஹி — நிச்சயமோக; க்ஷத — உமது; ப₄க₃வன் — பகவோக்ஷன;
வ்யக்திம் — வியக்தித்துவத்டத; விது₃꞉ — அறிதல்; க்ஷத₃வோ꞉ — க்ஷதவர்கள்; ந — இல்டல;
தோ₃னவோ꞉ — அசுரர்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

கிருஷ்ணோ, தோங்கள் எனக்குக் கூறியவற்டற எல்லோம் உண்டம என

நோன் முழுடமயோக ஏற்கின்க்ஷறன். பகவோக்ஷன, க்ஷதவர்கக்ஷளோ, அசுரர்கக்ஷளோ,
உமது வியக்தித்துவத்டத அறிய முடியோது.

தபோருளுடர

அசுரத் தன்டம தகோண்ைவர் களும் நம்பிக்டகயற்ற நபர்களும் கிருஷ்ணடரப்

புரிந்துதகோள்ள முடியோது என்படத அர்ஜுனன் இங்க்ஷக உறுதி தசய்கின்றோன்.
அவடர க்ஷதவர்களோக்ஷலக்ஷய அறிய முடியோத க்ஷபோது. நவன
ீ உலகின் தபயரளவு
அறிஞர்கடளப் பற்றி என்ன தசோல்வது? பரம புருஷரின் கருடணயினோல், பரம
உண்டம கிருஷ்ணக்ஷர என்றும் அவடர பக்குவமோன நபர் என்றும், அர்ஜுனன்
புரிந்து தகோண்ைோன். எனக்ஷவ நோம் அர்ஜுனின் போடதடயப் பின்பற்ற க்ஷவண்டும்.
பகவத் கீ டதக்கு அர்ஜுனன் அதிகோரம் தபற்றவனோவோன். நோன்கோம்
அத்தியோயத்தில் விளக்கப்பட்ை படி, பகவத் கீ டதடயப் புரிந்துதகோள்வதற்கோன சீைப்
பரம்படர விடுவட்ை கோரணத்தினோல், தனது தநருங்கிய நண்பரோகவும் சிறந்த
பக்தனோகவும் தன்னோல் கருதப்பட்ை அர்ஜுனனின் மூலம் மீ ண்டும் ஒரு சீைத்
ததோைடர கிருஷ்ணர் ஸ்தோபித்தோர். எனக்ஷவ, இந்த கீ க்ஷதோபநிஷத்திற்கோன எமது
அறிமுகத்தில் கூறப்பட்டுள்ளதுக்ஷபோல், பகவத் கீ டத பரம்படர மூலமோகக்ஷவ
புரிந்துதகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும். சீைப் பரம்படர இழக்கப்பட்ைக்ஷபோது , அதடன
புதுப்பிப்பதற்கோக அர்ஜுனன் க்ஷதர்ந்ததடுக்கப்பட்ைோன். கிருஷ்ணர் கூறியடவ
அடனத்டதயும் முழுடமயோக ஏற்றுக் தகோண்ை அர்ஜுனனின் உதோரணத்டத
நோமும் பின்பற்ற க்ஷவண்டும். பின்னர் , நோம் பகவத் கீ டதயின் சோரத்டத
புரிந்துதகோள்ள முடியும், அப்க்ஷபோதுதோன் கிருஷ்ணக்ஷர புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுள் என்படத நம்மோல் புரிந்துதகோள்ள முடியும்.

பதம் 10.15 - ஸ்வயக்ஷமவோத்மனோத்மோனம்

स्वयर्ेवात्र्नात्र्ानं वेत्थ त्वं पुरुषोत्तर् ।

भूतभावन भूतेि देवदेव जगत्पते ॥ १५ ॥
ஸ்வயக்ஷமவோத்மனோத்மோனம் க்ஷவத்த₂ த்வம் புருக்ஷஷோத்தம |

பூ₄தபோ₄வன பூ₄க்ஷதஷ₂ க்ஷத₃வக்ஷத₃வ ஜக₃த்பக்ஷத || 10-15 ||

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 467

 ஸ்வயம் — சுயமோக; ஏவ — நிச்சயமோக; ஆத்மனோ — உம்மோக்ஷலக்ஷய; ஆத்மோனம் —
உம்டம; க்ஷவத்த₂ — அறிகின்றீர்; த்வம் — நீர்; புருஷ-உத்தம — புருஷர்களில்
உத்தமக்ஷர; பூ₄த-போ₄வன — அடனத்திற்கும் மூலக்ஷம; பூ₄த-ஈஷ₂ — அடனத்திற்கும்
இடறவக்ஷன; க்ஷத₃வ-க்ஷத₃வ — க்ஷதவர்களின் க்ஷதவக்ஷர; ஜக₃த்-பக்ஷத — அகிலத்தின்
இடறவக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

உத்தம புருஷக்ஷர, அடனத்திற்கும் மூலக்ஷம, அடனவருக்கும்

இடறவக்ஷன, க்ஷதவர்களின் க்ஷதவக்ஷர, அகிலத்தின் இடறவக்ஷன,
உண்டமயில், உமது சுய அந்தரங்க சக்தியின் மூலம் நீக்ஷர உம்டம
அறிவர்.
ீ

தபோருளுடர

அர்ஜுனடனயும் அவடனப் பின்பற்றுபவர்கடளயும் க்ஷபோன்று, பக்தித் ததோண்டில்

ஈடுபட்டு பரம புருஷருைன் உறவு தகோண்டுள்ளவர்களோல் மட்டுக்ஷம கிருஷ்ணடரப்
புரிந்து தகோள்ள முடியும். நோத்திக அல்லது அசுர எண்ணம் தகோண்ைவர்களோல்
அவடரப் புரிந்து தகோள்ள முடியோது. பரமபுருஷரிைமிருந்து ஒருவடன விலக்கிச்
தசல்லும் மனக் கற்படனகள் மிகவும் க்ஷமோசமோன போவமோகும். கிருஷ்ணடர
அறியோதவன் பகவத் கீ டதக்கு விளக்கமளிக்க முயற்சி தசய்யக்கூைோது. பகவத்
கீ டத கிருஷ்ணரோல் உடரக்கப்பட்ைதோகும். இது கிருஷ்ண விஞ்ஞோனம் என்பதோல்,
அர்ஜுனன் எவ்வோறு புரிந்து தகோண்ைோக்ஷனோ அவ்வோக்ஷற கிருஷ்ணரிைமிருந்து
புரிந்துதகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும். இதடன நோத்திகர்களிைமிருந்து தபறுதல் கூைோது.

ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் (1.2.11) கூறப்பட்டுள்ளபடி:

வதந்தி தத் தத்த்வ-விதஸ் தத்
த்வம் யஜ்-க்ஞோனம் அத் வயம்
ப்ரஹ்க்ஷமதி பரமோத்க்ஷமதி
பகவோன் இதிஷப்த்யக்ஷத

பரம உண்டம மூன்று விதங்களில் உணரப்படுகின்றது: அருவப் பிரம்மன்,

உள்ளிருக்கும் பரமோத்மோ, இறுதியோக பரம புருஷ பகவோன். எனக்ஷவ, பரம
உண்டமடயப் புரிந்துதகோள்பவன், அதன் இறுதி நிடலயில் பரம புருஷ
பகவோனிைம் வருகின்றோன். சோதோரண மனிதன் மட்டுமல்ல , அருவ பிரம்மடனக்ஷயோ
உள்ளிருக்கும் பரமோத்மோடவக்ஷயோ உணர்ந்த முக்தி தபற்ற மனிதனும் கூை
பகவோனின் வியக்தித்துவத்டத (அவர் ஒரு நபர் என்படத) புரிந்துதகோள்ள
முடிவதில்டல. அத்தகு மனிதர்கள், கிருஷ்ணர் என்னும் நபரோல் க்ஷபசப்பட்ை பகவத்
கீ டதயின் பதங்களின் மூலம் பரம புருஷடர புரிந்து தகோள்ள முயற்சி
தசய்யலோம். சில சமயங்களில் அருவவோதிகள், கிருஷ்ணடர ஓர் அதிகோரம்
தபோருந்திய நபரோக அல்லது பகவோனோக ஏற்கின்றனர். இருப்பினும் , முக்தி தபற்ற
நபர்களில் பலரும் கிருஷ்ணடர புருக்ஷஷோத்தமரோக, உத்தம புருஷரோக அறிய
முடியோது. எனக்ஷவ அர்ஜுனன் இங்கு அவடர புருக்ஷஷோத்தமர் என்று
அடழக்கின்றோன். க்ஷமலும், கிருஷ்ணக்ஷர எல்லோ உயிர்வோழிகளின் தந்டத என்படத

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 468

ஒருவன் அறியோமல் இருக்கலோம் என்பதற்கோக, அர்ஜுனன் அவடர பூத-போவன
என்று அடழக்கிறோன். எல்லோ உயிர்வோழிகளின் தந்டதயோக அவடர ஒருவன்
அறிந்து தகோண்ைோலும், அவக்ஷர பரம ஆளுநர் என்படத அறியோமல் இருக்கலோம்.
எனக்ஷவ, அவர் பூக்ஷதஷ, எல்லோடரயும் கட்டுப்படுத்தும் பரம ஆளுநர் என்று
அடழக்கப்படுகிறோர். க்ஷமலும், கிருஷ்ணக்ஷர எல்லோ உயிர்வோழிகளின் பரம ஆளுநர்
என்படத ஒருவன் அறிந்திருந்தோலும், அவக்ஷர எல்லோ க்ஷதவர்களுக்கும் மூலம்
என்படத அவன்அறியோமல் இருக்கலோம், எனக்ஷவ, அவர் க்ஷதவக்ஷதவர், எல்லோ
க்ஷதவர்களோலும் வணங்கப்படும் கைவுள் என்று அடழக்கப்படுகிறோர். எல்லோ
க்ஷதவர்களோலும் வழிபைப்படும் கைவுள் அவக்ஷர என்படத ஒருவன்
அறிந்திருந்தோலும். அவக்ஷர எல்லோவற்றின் பரம உரிடமயோளர் என்படத அவன்
அறியோமல் இருக்கலோம். எனக்ஷவ , அவர் ஜகத்பதி என்று அடழக்கப்படுகிறோர்.
இவ்வோறோக கிருஷ்ணடரப் பற்றிய உண்டம, அதடன உணர்ந்த அர்ஜுனனின்
மூலம் இப்பதத்தில் நிடலநிறுத்தப்படுகின்றது. கிருஷ்ணடர உள்ளபடி
புரிந்துதகோள்ள நோம் அர்ஜுனனின் அடிச்சுவடுகடளப் பின்பற்ற க்ஷவண்டும்.

பதம் 10.16 - வக்துமர்ஹஸ்யக்ஷஷ₂க்ஷஷண த

वक्तु र्हमस्यिेषेण कदव्या ह्यात्र्शवभूतय: ।

याशभर्तवभूशतशभलोकाशनर्ांस्त्वं व्याप्य शतिशस ॥ १६ ॥
வக்துமர்ஹஸ்யக்ஷஷ₂க்ஷஷண தி₃வ்யோ ஹ்யோத்மவிபூ₄தய: |

யோபி₄ர்விபூ₄திபி₄ர்க்ஷலோகோனிமோம்ஸ்த்வம் வ்யோப்ய திஷ்ை₂ஸி || 10-16 ||

வக்தும் — கூறுவதற்கு; அர்ஹஸி — நீங்கள் விரும்பினோல்; அக்ஷஷ₂க்ஷஷண —

விவரமோக; தி₃வ்யோ꞉ — திவ்யமோன; ஹி — நிச்சயமோக; ஆத்ம — தங்களது சுய;
விபூ₄தய꞉ — டவபவங்கள்; யோபி₄꞉ — எவற்றோல்; விபூ₄திபி₄꞉ — டவபவங்கள்; க்ஷலோகோன்
— எல்லோ உலகங்களிலும்; இமோன் — இந்த; த்வம் — நீங்கள்; வ்யோப்ய — வியோபித்து;
திஷ்ை₂ஸி — இருக்கின்றீர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எந்த டவபவங்களோல் இந்த உலகம் முழுவதும் தோங்கள் வியோபித்து

இருக்கின்றீர்கக்ஷளோ, தங்களுடைய அந்த திவ்யமோன டவபவங்கடள
தயவு தசய்து எனக்கு விவரமோகக் கூறுங்கள்.

தபோருளுடர

இந்த பதத்திலிருந்து, பரம புருஷ பகவோன் கிருஷ்ணடரப் புரிந்துதகோள்வதில்

அர்ஜுனன் ஏற்கனக்ஷவ திருப்தி அடைந்துள்ளோன் என்பது ததரிகிறது. சுய
அனுபவம், புத்தி, ஞோனம் மற்றும் ஒரு மனிதனுக்குத் க்ஷதடவயோனடவ
அடனத்டதயும் கிருஷ்ணரின் கருடணயோல் அர்ஜுனன் தபற்றிருந்தோன்.
ஆவ்தவல்லோ திறன்கடளயும் தகோண்டு கிருஷ்ணடர பரம புருஷ பகவோனோக
அவன் புரிந்து தகோண்ைோன். அவனுக்கு எந்த சந்க்ஷதகமும் இல்டல. இருப்பினும்
அவரது எங்கும் வியோபித்திருக்கும் தன்டமடய விளக்குமோறு அவன்

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 469

கிருஷ்ணரிைம் க்ஷவண்டுகிறோன். சோதோரண மக்கள் , குறிப்போக அருவவோதிகள்,
இடறவனின் எங்கும் வியோபித்திருக்கும் தன்டமடய அறிவதில் அதிக ஆர்வம்
கோட்டுகின்றனர். எனக்ஷவ , கிருஷ்ணர் எவ்வோறு தனது பல்க்ஷவறு சக்திகளின் மூலம்
எல்லோ இைங்களிலும் வியோபித்துள்ளோர் என்று அர்ஜுனன் க்ஷகட்கிறோன்.
இக்க்ஷகள்வி, சோதோரண மக்களின் சோர்போக அர்ஜுனனோல் க்ஷகட்கப்பட்ைது என்படத
அறிதல் அவசியம்.

பதம் 10.17 - கத₂ம் வித்₃யோமஹம் க்ஷயோ

कथं शवद्यार्हं योतगस्त्वां सदा पररशचततयन् ।

के षु के षु च भावेषु शचतत्योऽशस भगवतर्या ॥ १७ ॥
கத₂ம் வித்₃யோமஹம் க்ஷயோகி₃ம்ஸ்த்வோம் ஸதோ₃ பரிசிந்தயன் |
க்ஷகஷு க்ஷகஷு ச போ₄க்ஷவஷு சிந்த்க்ஷயோ(அ)ஸி ப₄க₃வன்மயோ || 10-17 ||

கத₂ம் — எவ்வோறு; வித்₃யோம் அஹம் — நோன் அறியலோம்; க்ஷயோகி₃ன் — ஓ உன்னத

க்ஷயோகிக்ஷய; த்வோம் — உம்டம; ஸதோ₃ — எப்க்ஷபோதும்; பரிசிந்தயன் — எண்ணிக்
தகோண்டு; க்ஷகஷு — எந்த; க்ஷகஷு — எந்த; ச — க்ஷமலும்; போ₄க்ஷவஷு — இயல்புகள்;
சிந்த்ய꞉ அஸி — நீர் நிடனவு கூறப்பைலோம்; ப₄க₃வன் — பகவோக்ஷன; மயோ — என்னோல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

உன்னத க்ஷயோகியோகிய கிருஷ்ணக்ஷர, நோன் உம்டம இடையறோது

நிடனப்பதும் அறிவதும் எங்ஙனம்? பகவோக்ஷன, க்ஷவறு எந்த எந்த
உருவங்களில் உம்டம நிடனவு தகோள்ள முடியும்?

தபோருளுடர

முந்டதய அத்தியோயத்தில் கூறப்பட்ைபடி , பரம புருஷ பகவோன் தனது க்ஷயோக

மோடயயினோல் மடறக்கப்பட்டுள்ளோர். சரணடைந்த ஆத்மோக்களும் பக்தர்களும்
மட்டுக்ஷம அவடரக் கோண முடியும். தற்க்ஷபோது தனது நண்பரோன கிருஷ்ணர்
முழுமுதற் கைவுள் என்பதில் அர்ஜுனன் முழு நம்பிக்டகடயப் தபற்று விட்ைோன்.
இருப்பினும், எங்கும் பரவியிருக்கும் இடறவடன சோதோரண மனிதனும்
புரிந்துதகோள்வதற்கு உகந்த ஒரு வழிமுடறடய அறிந்து தகோள்ள விரும்புகிறோன்.
கிருஷ்ணர், க்ஷயோக-மோயோ எனும் சக்தியினோல் போதுகோக்கப்பட்டுள்ளதோல், அசுரர்கள்,
நோத்திகர்கள் உட்பை எந்த சோதோரண மனிதனும் அவடர அறிந்துதகோள்வது
சோத்தியமல்ல. எனக்ஷவ. அவர்களது நன்டமக்கோக இக்க்ஷகள்விகள் அர்ஜுனனோல்
க்ஷகட்கப்படுகின்றன. உயர்ந்த பக்தன் தோன் புரிந்து தகோண்ைோல் மட்டும் க்ஷபோதும்
என்று விரும்புவதில்டல. தமோத்த மனித சமுதோயமும் புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும்
என்று விரும்புகிறோன். டவஷ்ணவனோக, பக்தனோக இருப்பதோல், பரம புருஷரின்
எங்கும் வியோபித்திருக்கும் தன்டமடய சோதோரண மனிதனும் புரிந்து தகோள்வதற்கு
அர்ஜுனன் தனது கருடணயோல் வழிவகுக்கிறோன். அவன் கிருஷ்ணடர க்ஷயோகின்
என்று சிறப்போக அடழக்கின்றோன் ஏதனனில் ஸ்ரீகிருஷ்ணக்ஷர க்ஷயோக—மோயோ எனும்
சக்திக்கு எஜமோனரோவோர். சோதோரண மனிதர்களிைம் அவடர மடறப்பதும்

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 470

தவளிக்கோட்டுவதும் அந்த சக்திக்ஷய. கிருஷ்ணரின் மீ து அன்பில்லோத சோதோரண
மனிதன், அவடர எப்க்ஷபோதும் எண்ணிக்தகோண்டிருக்க முடியோது. எனக்ஷவ ஜை
ரீதியில்தோன் சிந்திக்க க்ஷவண்டும். இவ்வுலகிலுள்ள தபௌதீகவோதிகளின் சிந்திக்கும்
முடறயிடன அர்ஜுனன் கருத்தில் தகோள்கிறோன். க்ஷகஷூ க்ஷகஷு சபோக்ஷவஷு
என்னும் வோர்த்டதகள், ஜை இயற்டகடயக் குறிப்படவ (போவ என்றோல் 'தபௌதிகப்
தபோருள்கள்') ஜைவோதிகள் கிருஷ்ணடர ஆன்மீ கமோகப் புரிந்துதகோள்ள முடியோது.
எனக்ஷவ கிருஷ்ணரின் பிரதிநிதித்துவங்களோக தசயல்படும் ஜைப்தபோருள்களில்
மனடதச் தசலுத்தி, அவர் இவற்றில் எவ்வோறு க்ஷதோன்றுகிறோர் என்படத அறிய
முயற்சி தசய்யுமோறு அவர்கள் அறிவுறுத்தப்படுகின்றனர்.

பதம் 10.18 - விஸ்தக்ஷரணோத்மக்ஷனோ க்ஷயோக₃ம

शवस्तरे णात्र्नो योगं शवभूतत च जनादमन ।

भूय: कथय तृशप्तर्तह ि‍ ृण्वतो नाशस्त र्ेऽर्ृतर्् ॥ १८ ॥
விஸ்தக்ஷரணோத்மக்ஷனோ க்ஷயோக₃ம் விபூ₄திம் ச ஜனோர்த₃ன |

பூ₄ய: கத₂ய த்ருப்திர்ஹி ஷ்₂ருண்வக்ஷதோ நோஸ்தி க்ஷம(அ)ம்ருதம் || 10-18

||

விஸ்தக்ஷரண — விவரமோக; ஆத்மன꞉ — உமது; க்ஷயோக₃ம் — க்ஷயோக சக்தி; விபூ₄திம் —

டவபவங்கள்; ச — க்ஷமலும்; ஜன-அர்த₃ன — நோத்திகடர அழிப்பவக்ஷர; பூ₄ய꞉ — மீ ண்டும்;
கத₂ய — விளக்கவும்; த்ருʼப்தி꞉ — திருப்தி; ஹி — நிச்சயமோக; ஷ்₂ருʼண்வத꞉ — க்ஷகட்டு;
ந அஸ்தி — க்ஷமலும் இல்டல; க்ஷம — எனது; அம்ருʼதம் — அமிர்தம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஜனோர்தனோ உமது டவபவங்களின் க்ஷயோக சக்திடயப் பற்றி தயவு

தசய்து விவரமோகக் கூறவும். உம்டமப் பற்றிக் க்ஷகட்பதில் நோன்
ஒருக்ஷபோதும் நிடறவடைவதில்டல. ஏதனனில், உம்டமப் பற்றி
அதிகமோகக் க்ஷகட்கும் க்ஷபோது, உமது வோர்த்டதகளின் அமிர்தத்டத நோன்
அதிகமோக சுடவக்க விரும்புகிக்ஷறன்.

தபோருளுடர

இக்ஷத க்ஷபோன்ற கருத்திடன டநமிசோரண்யத்தில் தசௌனகர் தடலடமயில் கூடிய

ரிஷிகள் சூத க்ஷகோஸ்வோமியிைம் கூறினர்:
வயம் து ந வித்ருப்யோம
உத்தம-ஷ் க்ஷலோக-விக்ரக்ஷம
யச் ச்ருண்வதோம் ரஸ-க்ஞோனம்
ஸ்வோது ஸ்வோது பக்ஷத பக்ஷத

'உத்தம சுக்ஷலோகங்களோல் புகழப்படும் கிருஷ்ணரது திவ்ய லீ டலகடள ஒருவன்

ததோைர்ந்து க்ஷகட்ைோலும், அவன் ஒருக்ஷபோதும் நிடறவடைவதில்டல. கிருஷ்ணரது

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 471

திவ்யமோன உறவில் நுடழந்தவர்கள், அவரது லீ டலகடளப் பற்றிய
வர்ணடனகளின் ஒவ்தவோரு பதத்டதயும் அனுபவிக்கின்றனர்.' (ஸ்ரீமத் போகவதம்
1.1.19) இவ்வோறோக கிருஷ்ணடரப் பற்றிக் க்ஷகட்பதில் அர்ஜுனன் ஆவலுைன்
இருக்கின்றோன், அதிலும் குறிப்போக, எங்கும் நிடறந்த பரம புருஷரோக அவர்
எவ்வோறு இருக்கிறோர் என்படதப் பற்றி.

அமிர்தத்டதப் தபோறுத்தவடர, கிருஷ்ணடரப் பற்றிய அடனத்து வர்ணடனகளும்

அமிர்தம் க்ஷபோன்றக்ஷத. இந்த அமிர்தம் அனுபவத்தினோல் உணரக்கூடியதோகும்.
நவன
ீ நோவல்களும் கடதகளும் சரித்திரங்களும், இடறவனின் லீ டலகளிலிருந்து
க்ஷவறுபட்ைடவ ஜைவுலகக் கடதகடளக் க்ஷகட்பதில் ஒருவன் க்ஷசோர்வடையலோம்.
ஆனோல் கிருஷ்ணடரப் பற்றிக் க்ஷகட்பதில் அவன் க்ஷசோர்வடைவக்ஷத இல்டல. இந்த
கோரணத்தினோல்தோன் அகில உலகத்தின் வரலோறு முழுவதும் இடறவனின்
அவதோரங்கடளப் பற்றிய லீ டலகளோல் நிடறந்துள்ளது. பகவோனின் பல்க்ஷவறு
அவதோர லீ டலகடள எடுத்துடரக்கும் பழங்கோல வரலோற்றுப் புத்தகங்கக்ஷள
புரோணங்கள். இவ்விதமோக, படிக்கப்படும் விஷயம் மீ ண்டும்
மீ ண்டும்படிக்கப்பட்ைோலும் என்றும் புதிதோக விளங்குகின்றது.

பதம் 10.19 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச ஹந்த

श्रीभगवानुवाच
हतत ते कथशयष्टयाशर् कदव्या ह्यात्र्शवभूतय: ।
प्राधातयत: कु रुश्रेि नास्त्यततो शवस्तरस्य र्े ॥ १९ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

ஹந்த க்ஷத கத₂யிஷ்யோமி தி₃வ்யோ ஹ்யோத்மவிபூ₄தய: |

ப்ரோதோ₄ன்யத: குருஷ்₂க்ஷரஷ்ை₂ நோஸ்த்யந்க்ஷதோ விஸ்தரஸ்ய க்ஷம || 10-19 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; ஹந்த —

ஆம்; க்ஷத — உனக்கு; கத₂யிஷ்யோமி — நோன் கூறுகின்க்ஷறன்; தி₃வ்யோ꞉ — ததய்வகமோன;
ீ
ஹி — நிச்சயமோக; ஆத்ம-விபூ₄தய꞉ — எனது சுய டவபவங்கள்; ப்ரோதோ₄ன்யத꞉ —
முக்கியமோன; குரு-ஷ்₂க்ஷரஷ்ை₂ — குருக்களில் சிறந்தவக்ஷன; ந அஸ்தி — இல்டல;
அந்த꞉ — எல்டல; விஸ்தரஸ்ய — விரிவுக்கு; க்ஷம — எனது

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: அப்படிக்ஷய ஆகட்டும்,

நோன் எனது ததய்வகமோன
ீ க்ஷதோற்றங்கடளப் பற்றி உனக்குக்
கூறுகின்க்ஷறன். ஆனோல் நோன் முக்கியமோனவற்டற மட்டுக்ஷம கூறப்
க்ஷபோகின்க்ஷறன். ஏதனனில், அர்ஜுனோ, எனது டவபவங்கக்ஷளோ
எல்டலயற்றடவ.

தபோருளுடர

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 472

கிருஷ்ணரது சிறப்டபயும் அவரது டவபவங்கடளயும் அளவிடுவது சோத்தியமல்ல.
ஜீவோத்மோவின் புலன்கள் எல்டலக்கு உட்பட்ைடவ , கிருஷ்ணருடைய தசயல்கடள
முழுடமயோகப் புரிந்துதகோள்ள இடவ அனுமதிப்பதில்டல. இருப்பினும் , பக்தர்கள்
கிருஷ்ணடரப் புரிந்துதகோள்ள முயற்சிக்கின்றனர். ஆனோல் வோழ்வின் ஏக்ஷதோ ஒரு
நிடலயில், அல்லது வருங்கோலத்தில் கிருஷ்ணடர முழுடமயோகப்
புரிந்துதகோள்ளலோம் என்ற கருத்துைன் அல்ல. மோறோக, கிருஷ்ணடரப் பற்றிய
அடனத்து விஷயங்களும் ஆனந்தம் தருபடவயோக இருப்பதோல், அடவ
பக்தர்களுக்கு அமிர்தத்டதப் க்ஷபோன்று க்ஷதோன்றுகின்றன. இவ்வோறோக பக்தர்கள்
அவற்டற அனுபவிக்கின்றனர். கிருஷ்ணரது டவபவங்கடளயும் அவரது
பலதரப்பட்ை சக்திகடளயும் பற்றி உடரயோடுவதில் தூய பக்தர்கள் ததய்வக
ீ
ஆனந்தத்டத அடைகின்றனர். எனக்ஷவ, அவற்டறக் க்ஷகட்கவும் விவோதிக்கவும்
அவர்கள் விரும்புகின்றனர். தனது டவபவங்களின் எல்டலகடள
ஜீவோத்மோக்களோல் புரிந்துதகோள்ள முடியோது என்பது கிருஷ்ணருக்குத் ததரியும்.
எனக்ஷவ, அவர் தனது பல்க்ஷவறு சக்திகளுள் முக்கியமோன க்ஷதோற்றங்கடளப் பற்றி
மட்டுக்ஷம கூறுவதற்கு ஒப்புக்தகோண்ைோர். ப்ரோதோன்யத:(பிரதோனமோன, முக்கியமோன)
எனும் தசோல் மிகவும் முக்கியமோனதோகும். ஏதனனில் பரம புருஷரின் முக்கிய
விளக்கங்களில் சிலவற்டற மட்டுக்ஷம நோம் புரிந்துதகோள்ள முடியும். அவரது
தன்டமகள் எல்டலயற்றதோயிற்க்ஷற. அவற்டற முழுடமயோகப் புரிந்து தகோள்வது
சோத்தியமல்ல. இப்பதத்திலுள்ள விபூதி எனும் தசோல் , இந்த முழு படைப்பிடன
கட்டுப்படுத்தக்கூடிய பகவோனின் டவபவங்கடளக் குறிக்கின்றது. விபூதி என்பது
தன்னிகரற்ற டவபவங்கடளக் குறிக்கக் கூடியது என்று அமர-க்ஷகோஷ அகரோதியில்
தசோல்லப்பட்டுள்ளது.

முழுமுதற் கைவுளின் தன்னிகரற்ற டவபவங்கடளக்ஷயோ, அவரது ததய்வக

ீ
சக்தியின் க்ஷதோற்றங்கடளக்ஷயோ அருவவோதியினோல் புரிந்துதகோள்ள முடியோது.
ஜைவுலகம் மற்றும் ஆன்மீ க உலகம்-இரண்டின் க்ஷதோற்றத்திலும் அவரது சக்திகள்
பரந்து கோணப்படுகின்றன. இனி, சோதோரண மனிதனோல் எவற்டற க்ஷநரடியோக அறிய
முடியுக்ஷமோ அவற்டற கிருஷ்ணர் விவரிக்கின்றோர். இவ்வோறோக அவரது
பலதரப்பட்ை சக்திகளின் ஒரு பகுதி இங்க்ஷக விளக்கப்படுகின்றது.

பதம் 10.20 - அஹமோத்மோ கு₃ைோ₃க்ஷகஷ₂

अहर्ात्र्ा गुडाके ि सवमभूताियशस्थत: ।

अहर्ाकदश्च र्ध्यं च भूतानार्तत एव च ॥ २० ॥
அஹமோத்மோ கு₃ைோ₃க்ஷகஷ₂ ஸர்வபூ₄தோஷ₂யஸ்தி₂த: |
அஹமோதி₃ஷ்₂ச மத்₄யம் ச பூ₄தோநோமந்த ஏவ ச || 10-20 ||

அஹம் — நோன்; ஆத்மோ — ஆத்மோ; கு₃ைோ₃க்ஷகஷ₂ — அர்ஜுனர்; ஸர்வ-பூ₄த — எல்லோ

உயிர்களின்; ஆஷ₂ய-ஸ்தி₂த꞉ — உள்ளிருக்கும்; அஹம் — நோன்; ஆதி₃꞉ — ஆரம்பம்; ச
— க்ஷமலும்; மத்₄யம் — நடு; ச — க்ஷமலும்; பூ₄தோனோம் — எல்லோ உயிர்களின்; அந்த꞉ —
இறுதி; ஏவ — நிச்சயமோக; ச — க்ஷமலும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 473

 அர்ஜுனோ, எல்லோ உயிர்களின் இதயங்களிலும் வற்றிருக்கும்
ீ
பரமோத்மோ நோக்ஷன. எல்லோ உயிர்களின் ஆரம்பமும் நடுவும் இறுதியும்
நோக்ஷன.

தபோருளுடர

இப்பதத்தில், குைோக்ஷகஷ அதோவது, 'உறக்கம் என்னும் இருடள தவன்றவன்' என்ற

தபயரோல் அர்ஜுனன் அடழக்கப்படுகிறோன். அறியோடமயின் இருளில் உறங்கிக்
தகோண்டிருப்பவர்களுக்கு ஜைவுலகிலும் ஆன்மீ க உலகிலும் பல்க்ஷவறு வழிகளில்
பரம புருஷ பகவோன் எவ்வோறு க்ஷதோன்றுகிறோர் என்படதப் புரிந்துதகோள்வது
சோத்தியமல்ல. எனக்ஷவ, கிருஷ்ணர் அர்ஜுனடன இவ்வோறு அடழத்தது
முக்கியத்துவம் வோய்ந்ததோகும். ஆர்ஜூனன் அத்தகு இருளுக்கு அப்போற்பட்ைவன்
என்பதோல், தனது பல்க்ஷவறு டவபவங்கடள விளக்க முழுமுதற் கைவுள் ஒப்புக்
தகோண்ைோர்.

தனது தசோந்த விரிவங்கத்தின் மூலம், முழு பிரபஞ்ச படைப்பிற்கும் தோக்ஷன

ஆத்மோவோக விளங்குவதோக அர்ஜுனனிைம் கிருஷ்ணர் முதலில் ததரிவிக்கிறோர்.
ஜைவுலகிடன படைப்பதற்கு முன்பு முழுமுதற் கைவுள் தனது தசோந்த
விரிவங்கத்தின் மூலம், புருஷ அவதோரத்திடன ஏற்றுக் தகோள்கிறோர்.
அவரிைமிருந்க்ஷத அடனத்தும் ததோைங்கியது. எனக்ஷவ , அவக்ஷர ஆத்மோ, அதோவது,
அகிலத்தின் மூலப் தபோருளோன மஹத் தத்துவத்தின் ஆத்மோ, தமோத்த ஜை
சக்தி(மஹத்-தத்த்வ) படைப்பிற்கோன கோரணமல்ல: மஹத்-தத்த்வ எனப்படும்
இந்த ஜை சக்தியினுள் மஹோ விஷ்ணு நுடழகின்றோர். எனக்ஷவ , அவக்ஷர ஆத்மோ.
படைக்கப்பட்ை உலகத்தில் மஹோ விஷ்ணு நுடழயும்க்ஷபோது, மீ ண்டும் அவர்
தன்டன விரிவுபடுத்தி ஒவ்க்ஷவோர் உயிர்வோழியிலும் பரமோத்மோவோக நுடழகிறோர்.
தனிப்பட்ை உயிர்வோழியின் உைலில் ஆன்மீ கப் தபோறி இருப்பதோல்தோன் அந்த
உைல் வோழ்கின்றது என்படத நோம் அறிக்ஷவோம். அந்த ஆன்மீ கப் தபோறி
இல்லோவிடில், ஊைல் வளர முடியோது. அதுக்ஷபோலக்ஷவ , பரமோத்மோவோன கிருஷ்ணர்
நுடழயோவிடில், இந்த ஜைத் க்ஷதோற்றம் வளர முடியோது. ஸுபோல உபநிஷத்தில்
கூறப்பட்டுள்ளது க்ஷபோல, ப்ரக்ருத்- யோதி-ஸர்வ-பூதோன்தர்-யோமீ ஸர்வ-க்ஷஷஷீ ச
நோரோயண:—'புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் படைக்கப்பட்ை எல்லோ
உலகங்களிலும் பரமோத்மோவோக வற்றுள்ளோர்.
ீ '

ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் மூன்று புருஷ அவதோரங்கள் விளக்கப்பட்டுள்ளனர்.

ஸோத்வத-தந்த்ரங்களில் ஒன்றோன நோரத பஞ்சோரத்தில் அவர்கள்
விளக்கப்பட்டுள்ளனர். விஷ்க்ஷணோஸ் து த்ரிண ீ ரூபோணி புருஷோக்யோன்-யக்ஷதோ
விது:—இந்த ஜைவுலகில், கோரக்ஷணோதகஷோயி விஷ்ணு, கர்க்ஷபோதகஷோயி விஷ்ணு,
ேீக்ஷரோதகஷோயி விஷ்ணு ஆகிய மூன்று ரூபங்களில் முழுமுதற் கைவுள்
க்ஷதோன்றுகிறோர். கோரக்ஷணோதகோஷோயி விஷ்ணு என்று அடழக்கப்படும் மஹோ
விஷ்ணு, பிரம்ம சம்ஹிடதயில்( 5.47) விளக்கப்பட்டுள்ளோர். ய: கோரணோர்ணவ-ஜக்ஷல
பஜதி ஸ்ம க்ஷயோக-நித்ரோம்—எல்லோ கோரணங்களுக்கும் கோரணமும் ஆதி புருஷரோன
கிருஷ்ணர், மஹோ விஷ்ணுவோக கோரணக் கைலில் படுத்துக் தகோண்டுள்ளோர்.
எனக்ஷவ, முழுமுதற் கைவுக்ஷள இந்த பிரபஞ்சத்தின் ஆரம்பம், அவக்ஷர பிரபஞ்சத்
க்ஷதோற்றத்தின் போதுகோவலர், மற்றும் எல்லோ சக்திகளின் முடிவும் அவக்ஷர.

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 474

 பதம் 10.21 - ஆதி₃த்யோநோமஹம் விஷ்ண

आकदत्यानार्हं शवष्टणुज्योशतषां रशवरं िर्ान् ।

र्रीशचर्मरुतार्शस्र् नक्षत्राणार्हं ििी ॥ २१ ॥
ஆதி₃த்யோநோமஹம் விஷ்ணுர்ஜ்க்ஷயோதிஷோம் ரவிரம்ஷ₂மோன் |

மரீசிர்மருதோமஸ்மி நேத்ரோணோமஹம் ஷ₂ஷீ₂ || 10-21 ||

ஆதி₃த்யோனோம் — ஆதித்தியர்களில்; அஹம் — நோன்; விஷ்ணு꞉ — முழுமுதற் கைவுள்;

ஜ்க்ஷயோதிஷோம் — க்ஷஜோதிகளில்; ரவி꞉ — சூரியன்; அம்ʼஷு₂-மோன் — பிரகோசமோன; மரீசி꞉
— மரீசி; மருதோம் — மருத்துகளில்; அஸ்மி — நோன்; நேத்ரோணோம் —
நட்சத்திரங்களில்; அஹம் — நோன்; ஷ₂ஷீ₂ — நிலவு.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆதித்யர்களில் நோன் விஷ்ணு; க்ஷஜோதிகளில் பிரகோசிக்கும் சூரியன்;

மருந்துகளில் நோன் மரீசி; நட்சத்திரங்களில் நோன் நிலவு.

தபோருளுடர

பன்னிரண்டு ஆதித்தியர்கள் உள்ளனர், அவர்களில் முதன்டமயோனவர்

கிருஷ்ணக்ஷர. வோனில் பிரகோசிக்கும் க்ஷஜோதிகளில் சூரியக்ஷன முதன்டமயோனது,
பிரம்ம சம்ஹிடதயில், முழுமுதற் கைவுளுடைய ஒளிரும் கண்ணோக சூரியன்
ஏற்கப்பட்டுள்ளது. ஆகோயத்தில் ஜம்பது விதமோன கோற்று பீசிக் தகோண்டுள்ளது.
அந்த கோற்றிடனக் கட்டுப்படுத்தும் க்ஷதவரோன மரீசி, கிருஷ்ணரின் பிரதிநிதியோவோர்.

நட்சத்திரங்களின் மத்தியில், இரவில் மிகவும் முக்கியமோனதோகத் க்ஷதோன்றுவதோல்

நிலவு கிருஷ்ணரின் பிரதிநிதியோகும். இப்பதத்திலிருந்து , நிலவும் நட்சத்திரங்களில்
ஒன்று என்றும், வோனில் மின்னும் நட்சத்திரங்கள் சூரியனின் ஒளிடய
பிரதிபலிப்படவக்ஷய என்றும் க்ஷதோன்றுகிறது. இப்பிரபஞ்சத்தில் அக்ஷனக சூரியன்கள்
உள்ளன என்னும் தகோள்டகயிடன க்ஷவத இலக்கியங்கள் ஏற்பதில்டல. ஒக்ஷர ஒரு
சூரியன் மட்டுக்ஷம உள்ளது. சூரிய ஒளியின் பிரதிபலிப்பினோல் நிலவு ஒளிர்கிறது.
அதுக்ஷபோலக்ஷவ, மற்ற நட்சத்திரங்களும் ஒளிர்கின்றன. நிலவு நட்சத்திரங்களில்
ஒன்று என்று பகவத் கீ டத குறிப்பிடுவதோல், இரவில் மின்னும் நட்சத்திரங்கள்
சூரியன்கள்அல்ல, நிலடலப் க்ஷபோன்றடவக்ஷய என்படத நோம் அறிய க்ஷவண்டும்.

பதம் 10.22 - க்ஷவதோ₃னோம் ஸோமக்ஷவக்ஷதோ₃(அ

वेदानां सार्वेदोऽशस्र् देवानार्शस्र् वासव: ।

इशतद्रयाणां र्नश्चाशस्र् भूतानार्शस्र् चेतना ॥ २२ ॥
க்ஷவதோ₃னோம் ஸோமக்ஷவக்ஷதோ₃(அ)ஸ்மி க்ஷத₃வோநோமஸ்மி வோஸவ: |

இந்த்₃ரியோணோம் மனஷ்₂சோஸ்மி பூ₄தோநோமஸ்மி க்ஷசதனோ || 10-22 ||

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 475

 க்ஷவதோ₃னோம் — க்ஷவதங்களில்; ஸோம-க்ஷவத₃꞉ — ஸோம க்ஷவதம்; அஸ்மி — நோன்;
க்ஷத₃வோனோம் — க்ஷதவர்களில்; அஸ்மி — நோன்; வோஸவ꞉ — ஸ்வர்க மன்னன்;
இந்த்₃ரியோணோம் — புலன்களில்; மன꞉ — மனம்; ச — க்ஷமலும்; அஸ்மி — நோன்;
பூ₄தோனோம் — உயிர்வோழிகளில்; அஸ்மி — நோன்; க்ஷசதனோ — உயிர் சக்தி.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷவதங்களில் நோன் ஸோம க்ஷவதம்; க்ஷதவர்களில் நோன் ஸ்வர்க

மன்னனோன இந்திரன்; புலன்களில் நோன் மனம் உயிர்வோழிகளில் நோன்
உயிர் சக்தி (உணர்வு).

தபோருளுடர

ஜைத்திற்கும் க்ஷசதனத்திற்கும் உள்ள க்ஷவறுபோடு என்னதவனில் , உயிர்வோழிகளிைம்

உள்ள உணர்வு ஜைத்திைம் இல்டல; எனக்ஷவ, இந்த உணர்வு உன்னதமோனதும்
நித்தியமோனதும் ஆகும். ஜைக் கலடவயோல் உணர்விடன உற்பத்தி தசய்ய
முடியோது.

பதம் 10.23 - ருத்₃ரோணோம் ஷ₂ங்கரஷ்

रुद्राणां िङ्करश्चाशस्र् शवत्तेिो यक्षरक्षसार्् ।

वसूनां पावकश्चाशस्र् र्ेरु: शिखररणार्हर्् ॥ २३ ॥
ருத்₃ரோணோம் ஷ₂ங்கரஷ்₂சோஸ்மி வித்க்ஷதக்ஷஷோ₂ யேரேஸோம் |

வஸூனோம் போவகஷ்₂சோஸ்மி க்ஷமரு: ஷி₂க₂ரிணோமஹம் || 10-23 ||

ருத்₃ரோணோம் — ருத்ரர்களில்; ஷ₂ங்கர꞉ — சிவதபருமோன்; ச — க்ஷமலும்; அஸ்மி — நோன்;

வித்த-ஈஷ₂꞉ — தசல்வத்தின் அதிபதி; யே-ரேஸோம் — யேர்களிலும்
ரோேசர்களிலும்; வஸூனோம் — வசுக்களில்; போவக꞉ — தநருப்பு; ச — க்ஷமலும்; அஸ்மி
— நோன்; க்ஷமரு꞉ — க்ஷமரு; ஷி₂க₂ரிணோம் — மடலகளில்; அஹம் — நோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எல்லோ ருத்ரர்களிலும் நோன் சிவதபருமோன்; யே, ரோேசர் களில் நோன்

தசல்வத்தின் இடறவன் (குக்ஷபரன்); வசுக்களில் நோன் தநருப்பு(அக்னி);
மடலகளில் நோன் க்ஷமரு.

தபோருளுடர

பதிதனோரு ருத்திரர்கள் உள்ளனர். அவர்களில் சங்கரன் எனப்படும் சிவதபருமோன்

முக்கியமோனவர். பிரபஞ்சத்தின் தக்ஷமோ குண அதிகோரியோக விளங்கும் அவர், பரம
புருஷரின் குண அவதோரமோவோர். க்ஷதவர்களின் தசல்வத்திற்குஅதிபதியோக
விளங்கும், யே ரோேசர்களின் தடலவரோன குக்ஷபரனும் பரம புருஷரின்

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 476

பிரதிநிதியோவோர். க்ஷமரு என்னும் மடல அதன் அருடமயோன இயற்டக
வளத்திற்குப் புகழ் தபற்றதோகும்.

பதம் 10.24 - புக்ஷரோத₄ஸோம் ச முக்₂யம

पुरोधसां च र्ुख्यं र्ां शवशद्ध पाथम बृहस्पशतर्् ।

सेनानीनार्हं स्कतद: सरसार्शस्र् सागर: ॥ २४ ॥
புக்ஷரோத₄ஸோம் ச முக்₂யம் மோம் வித்₃தி₄ போர்த₂ ப்₃ருஹஸ்பதிம் |

க்ஷஸனோன ீநோமஹம் ஸ்கந்த₃: ஸரஸோமஸ்மி ஸோக₃ர: || 10-24 ||

புக்ஷரோத₄ஸோம் — புக்ஷரோகிதர்களில்; ச — க்ஷமலும்; முக்₂யம் — முக்கியமோன; மோம் —

என்டன; வித்₃தி₄ — புரிந்துதகோள்வோயோக; போர்த₂ — பிருதோவின் மகக்ஷன;
ப்₃ருʼஹஸ்பதிம் — பிருஹஸ்பதி; க்ஷஸனோன ீனோம் — க்ஷசனோதிபதிகளில்; அஹம் —
நோன்; ஸ்கந்த₃꞉ — கோர்த்திக்ஷகயன்; ஸரஸோம் — நீர்த் க்ஷதக்கங்களில்; அஸ்மி — நோன்;
ஸோக₃ர꞉ — சமுத்திரம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனோ, புக்ஷரோகிதர்களில், தடலவரோன பிருஹஸ்பதியோக என்டன

அறிந்துதகோள், க்ஷசனோதிபதிகளில் நோன் கோர்த்திக்ஷகயன்: நீர்த்
க்ஷதக்கங்களில் நோன் சமுத்திரம்.

தபோருளுடர

ஸ்வர்க க்ஷலோகங்களில் வோழும் க்ஷதவர்களின் தடலவனோன இந்திரன், ஸ்வர்கத்தின்

மன்னனோக அறியப்படுகிறோன். அவன் ஆட்சி தசய்யும் க்ஷலோகம் இந்திரக்ஷலோகம்
என்று அடழக்கப்படுகிறது. பிருஹஸ்பதி இந்திரனின் புக்ஷரோகிதர் , எல்லோ
மன்னர்களுக்கும் தடலவன் இந்திரன் என்பதோல், எல்லோப் புக்ஷரோகிதர்களுக்கும்
தடலவர் பிருஹஸ்பதிக்ஷய. எல்லோ மன்னர்களுக்கும் தடலவனோக இந்திரன்
இருப்பதுக்ஷபோலக்ஷவ, சிவதபருமோன, போர்வதியின் டமந்தனோன
கோர்த்திக்ஷகயன்(முருகன்), எல்லோ க்ஷசனோதிபதிகளுக்கும் தடலவனோக உள்ளோர். நீர்த்
க்ஷதக்கங்களில் சமுத்திரக்ஷம மிகவும் தபரியது , கிருஷ்ணருடைய இந்தப்
பிரதிநிதிகள் அவரது சிறப்பிடனப் பற்றிய ஒரு சிறு குறிப்பிடன மட்டுக்ஷம
வழங்குகின்றனர்.

பதம் 10.25 - மஹர்ஷீணோம் ப்₄ருகு₃ர

र्हषीणां भृगुरहं शगरार्स्म्येकर्क्षरर्् ।

यज्ञानां जपयज्ञोऽशस्र् स्थावराणां शहर्ालय: ॥ २५ ॥
மஹர்ஷீணோம் ப்₄ருகு₃ரஹம் கி₃ரோமஸ்ம்க்ஷயகமேரம் |

யஜ்ஞோனோம் ஜபயஜ்க்ஷஞோ(அ)ஸ்மி ஸ்தோ₂வரோணோம் ஹிமோலய: || 10-25 ||

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 477

 மஹோ-ருʼஷீணோம் — மகோ ரிஷிகளில்; ப்₄ருʼகு₃꞉ — பிருகு; அஹம் — நோன்; கி₃ரோம் —
அதிர்வுகளில்; அஸ்மி — நோன்; ஏகம் அேரம் — பிரணவம்; யஜ்ஞோனோம் —
யோகங்களில்; ஜப-யஜ்ஞ꞉ — ஜபம்; அஸ்மி — நோன்; ஸ்தோ₂வரோணோம் —
அடசயோதவற்றில்; ஹிமோலய꞉ — இமயமடல.

தமோழிதபயர்ப்பு

மகோ ரிஷிகளில் நோன் பிருகு; சப்தங்களில் நோன் திவ்யமோன ஓம்கோரம்;

யோகங்களில் நோன் திருநோம ஜபம்; அடசயோதன வற்றில் நோன்
இமயமடல.

தபோருளுடர

அகிலத்தின் முதல் உயிர்வோழியோன பிரம்மோ , பலதரப்பட்ை உயிரினங்களின்

உற்பத்திக்கோக, பல மகன்கடளப் படைத்தோர். அத்தகு டமந்தர்களில் பிருகு மிகவும்
சக்தி வோய்ந்த ரிஷியோவோர். எல்லோ ததய்வக
ீ சப்தங்களில், ஓம் (ஓம்கோரம்)
கிருஷ்ணடரக் குறிக்கின்றது. எல்லோ யோகங்களில், ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர
கிருஷ்ண, கிருஷ்ண கிருஷ்ண, ஹக்ஷர ஹக்ஷர/ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம,
ஹக்ஷர ஹக்ஷர, என்னும் மந்திர ஜபக்ஷம கிருஷ்ணருடைய மிகத் தூய்டமயோன
பிரதிநிதி, சில யோகங்களில் மிருக பலி பரிந்துடரக்கப்படுகிறது. ஆனோல் ஹக்ஷர
கிருஷ்ண ஹக்ஷர கிருஷ்ண என்னும் யோகத்தில் ஜீவ ஹிம்டச என்ற க்ஷகள்விக்ஷய
இல்டல. இது மிகவும் எளிதோனதும், மிகவும் தூய்டமயோனதுமோகும். இவ்வுலகில்
எடவதயல்லோம் சிறந்தடவயோக இருக்கின்றனக்ஷவோ, அடவதயல்லோம்
கிருஷ்ணரின் பிரதிநிதிகக்ஷள. எனக்ஷவ , உலகின் மிகச்சிறந்த மடலயோன
இமயமடலயும் அவருடைய பிரதிநிதிக்ஷய, முந்டதய பதம் ஒன்றில், க்ஷமரு என்னும்
மடல குறிப்பிைப்பட்ைது. ஆனோல் க்ஷமரு சில சமயங்களில் நகரக் கூடியது. இமய
மடலக்ஷயோ நகரோதது. எனக்ஷவ, இமயமடல க்ஷமருடவவிைச் சிறந்தது.

பதம் 10.26 - அஷ்₂வத்த₂: ஸர்வவ்ருக

अश्वत्थ: सवमवृक्षाणां देवषीणां च नारद: ।

गतधवामणां शचत्ररथ: शसद्धानां कशपलो र्ुशन: ॥ २६ ॥
அஷ்₂வத்த₂: ஸர்வவ்ருேோணோம் க்ஷத₃வர்ஷீணோம் ச நோரத₃: |

க₃ந்த₄ர்வோணோம் சித்ரரத₂: ஸித்₃தோ₄னோம் கபிக்ஷலோ முனி: || 10-26 ||

அஷ்₂வத்த₂꞉ — ஆலமரம்; ஸர்வ-வ்ருʼேோணோம் — எல்லோ மரங்களிலும்; க்ஷத₃வ-

ருʼஷீணோம் — க்ஷதவ ரிஷிகளில்; ச — க்ஷமலும்; நோரத₃꞉ — நோரதர்; க₃ந்த₄ர்வோணோம் —
கந்தர்வர்களில் (கந்தர்வ க்ஷலோகவோசிகளில்); சித்ரரத₂꞉ — சித்ரரதன்; ஸித்₃தோ₄னோம் —
சித்தர்களில்; கபில꞉ முனி꞉ — கபில முனிவர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 478

 எல்லோ மரங்களில் நோன் ஆலமரம்; க்ஷதவ ரிஷிகளில் நோன் நோரதன்;
கந்தர்வர்களில் நோன் சித்ரரதன்; சித்தர்களில் நோன் கபில முனி.

தபோருளுடர

அரசமரம் (அஷ் வத்த) மிக உயரமோன அழகோன மரங்களில் ஒன்றோகும். இந்திய

மக்கள் தங்களது தினசரி கோடலச் சைங்குகளில் ஒன்றோக அரசமரத்திடன
வழிபடுவது வழக்கம். க்ஷதவர்களோலும் வணங்கப்படும் க்ஷதவ ரிஷியோன நோரதர் ,
இந்த அகிலத்தின் மிகச்சிறந்த பக்தரோக கருதப்படுகிறோர். எனக்ஷவ, பக்தன் என்ற
முடறயில் நோரதர் கிருஷ்ணரின் பிரதிநிதியோவோர். மிகவும் அழகோன போைகர்கள்
நிரம்பிய உலகம், கந்தர்வ க்ஷலோகம், அங்குள்ள போைகர்களில் மிகவும் சிறந்த போைகர்
சித்ரரதன். பக்குவமோன உயிர்வோழிகளில் (சித்தர்களில்), க்ஷதவஹூதியின் மகனோன
கபிலர், கிருஷ்ணரின் பிரதிநிதியோவோர். கிருஷ்ணரின் அவதோரமோகக் கருதப்படும்
அவரது தத்துவம் ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் விளக்கப்பட்டுள்ளது. பிற்கோலத்தில்
க்ஷவதறோரு கபிலர் மிகவும் பிரபலமடைந்தோர். ஆனோல் அவரது தத்துவம்
நோத்திகமோனது. எனக்ஷவ , இந்த இருவருக்குமிடைக்ஷய தபரும் க்ஷவறுபோடு உள்ளது.

பதம் 10.27 - உச்டச꞉ஷ்₂ரவஸமஷ்₂வோனோ

उच्चैःश्रवसर्श्वानां शवशद्ध र्ार्र्ृतोद्भवर्् ।

ऐरावतं गजेतद्राणां नराणां च नराशधपर्् ॥ २७ ॥
உச்டச꞉ஷ்₂ரவஸமஷ்₂வோனோம் வித்₃தி₄ மோமம்ருக்ஷதோத்₃ப₄வம் |

ஐரோவதம் க₃க்ஷஜந்த்₃ரோணோம் நரோணோம் ச நரோதி₄பம் || 10-27 ||

உச்டச꞉ஷ்₂ரவஸம் — உச்டசஷ்ரவோ; அஷ்₂வோனோம் — குதிடரகளில்; வித்₃தி₄ —

அறிவோயோக; மோம் — என்டன; அம்ருʼத-உத்₃ப₄வம் — கைடலக் கடைந்த க்ஷபோது
க்ஷதோன்றிய; ஐரோவதம் — ஐரோவதம்; க₃ஜ-இந்த்₃ரோணோம் — பட்ைத்து யோடனகளில்;
நரோணோம் — மனிதர்களில்; ச — க்ஷமலும்; நர-அதி₄பம் — மன்னன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

குதிடரகளுள், அமிர்தத்திற்கோகக் கைடல கடைந்தக்ஷபோது க்ஷதோன்றிய

உச்டசஷ்ரவோ என்று என்டன அறிவோயோக. பட்ைத்து யோடனகளில்
நோன் ஐரோவதம்; மனிதர்களில் நோன் மன்னன்.

தபோருளுடர

அசுரர்களும், பக்தர்களோன க்ஷதவர்களும் இடணந்து ஒருமுடற போற்கைடலக்

கடைவதில் ஈடுபட்ைனர். அதில் அமிர்தமும் விஷமும் உண்ைோயின , சிவதபருமோன்
விஷத்டத அருந்தினோர். அமிர்தத்திலிருந்து பற்பல உயிரினங்கள் க்ஷதோன்றின,
அவற்றில் உச்டசஷ்ரவோ எனும் தபயருடைய குதிடரயும் ஒன்று,
அமிர்தத்திலிருந்து உருவோன மற்தறோரு மிருகம் , ஐரோவதம் என்னும் தபயருடைய
யோடன. இந்த இரண்டு மிருகங்களும் அமிர்தத்திலிருந்து உற்பத்தியோனதோல்

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 479

மிகவும் விக்ஷஷசமோனடவ, இடவ கிருஷ்ணரின் பிரதிநிதிகள்.

மனிதர்களுள், மன்னன் கிருஷ்ணரின் பிரதிநிதியோவோன் ; ஏதனனில், கிருஷ்ணர்

இந்த அகிலத்டதக் கோப்பதுக்ஷபோல, மன்னரோக நியமிக்கப்பட்ைவர்கள் தங்களது
ததய்வக
ீ தகுதிகளோல் தங்களது நோட்டிடன கோப்போற்றுகின்றனர். குடிமக்களின்
நலடன எப்க்ஷபோதும் எண்ணிய மகோரோஜோ யுதிஷ்டிரர் மகோரோஜோ பரீேித், மற்றும்
பகவோன் இரோமடரப் க்ஷபோன்ற மன்னர்கள், தர்மத்தின் வழியில் மிகச்சிறப்போகச்
தசயல்பட்ைனர். க்ஷவத இலக்கியத்தில் , மன்னன் இடறவனின் பிரதிநிதியோகக்
கருதப்படுகின்றோன். இருப்பினும், தற்க்ஷபோடதய யுகத்தில், தர்மத்தின் தகோள்டககள்
சிடதவுற்ற கோரணத்தோல் மன்னரோட்சி சீரழிந்து தற்க்ஷபோது முற்றிலும்
அழிக்கப்பட்டுவிட்ைது. ஆனோல், தர்மத்டதக் கடைப்பிடித்த மன்னர்களின்
ஆட்சியில் மக்கள் மிகவும் மகிழ்ச்சியோக இருந்தனர் என்படத புரிந்துதகோள்ளப்பை
க்ஷவண்டும்.

பதம் 10.28 - ஆயுதோ₄நோமஹம் வஜ்ரம்

आयुधानार्हं वज्रं धेनूनार्शस्र् कार्धुक् ।

प्रजनश्चाशस्र् कतदपम: सपामणार्शस्र् वासुकक: ॥ २८ ॥
ஆயுதோ₄நோமஹம் வஜ்ரம் க்ஷத₄னூநோமஸ்மி கோமது₄க் |

ப்ரஜனஷ்₂சோஸ்மி கந்த₃ர்ப: ஸர்போணோமஸ்மி வோஸுகி: || 10-28 ||

ஆயுதோ₄னோம் — ஆயுதங்களில்; அஹம் — நோன்; வஜ்ரம் — வஜ்ரோயுதம் (இடி);

க்ஷத₄னூனோம் — பசுக்களில்; அஸ்மி — நோன்; கோம-து₄க் — சுரபி பசு; ப்ரஜன꞉ —
இனவிருத்தி தசய்வதில்; ச — க்ஷமலும்; அஸ்மி — நோன்; கந்த₃ர்ப꞉ — மன்மதன்;
ஸர்போணோம் — சர்ப்பங்களில்; அஸ்மி — நோன்; வோஸுகி꞉ — வோஸுகி.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆயுதங்களில் நோன் வஜ்ரோயுதம்; பசுக்களில் நோன் சுரபி;

இனவிருத்தியோளர்களில் நோன் கோமக்ஷதவனோன மன்மதன்;
சர்ப்பங்களில்(போம்புகளில்) நோன் வோஸுகி.

தபோருளுடர

மிகவும் சக்திவோய்ந்த ஆயுதமோன வஜ்ரோயுதம், கிருஷ்ணரது சக்தியின் பிரதிநிதி.

ஆன்மீ க வோனிலுள்ள கிருஷ்ணக்ஷலோகத்தில், எப்க்ஷபோது க்ஷவண்டுமோனோலும் போல்
கறக்கக்கூடியதும் க்ஷவண்டுமளவிற்கு போல் தரக்கூடியதுமோன பசுக்கள் உள்ளன.
அத்தகு பசுக்கள் இந்த ஜைவுலகில் இல்டல என்பது உண்டமதோன், ஆனோல் அடவ
கிருஷ்ணக்ஷலோகத்தில் இருப்பதோகக் கூறப்பட்டுள்ளது. சுரபி எனப்படும் அத்தகு
பசுக்கள் பலவற்டற கிருஷ்ணர் பரோமரிக்கிறோர். அவற்டற க்ஷமய்ப்பதில் அவர்
ஈடுபட்டுள்ளோர் என்றும் கூறப்பட்டுள்ளது. நல்ல குழந்டதகடளத்
க்ஷதோற்றுவிப்பதற்கோன கோம இச்டசக்ஷய கந்தர்பன்; எனக்ஷவ, கந்தர்பனும் கிருஷ்ணரது
பிரதிநிதி. சில சமயங்களில் புலனின்பத்திற்கோக மட்டும் கோம சுகம்
ஈடுபடுத்தப்படுகின்றது. அத்தகு கோமம் கிருஷ்ணரின் பிரதிநிதியல்ல. ஆனோல் ,

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 480

கந்தர்ப எனப்படும், நல்ல குழந்டதகடள உருவோக்குவதற்கோன கோமம், கிருஷ்ணரின்
பிரதிநிதியோகும்.

பதம் 10.29 - அனந்தஷ்₂சோஸ்மி நோகோ₃

अनततश्चाशस्र् नागानां वरुणो यादसार्हर्् ।

शपतॄणार्यमर्ा चाशस्र् यर्: संयर्तार्हर्् ॥ २९ ॥
அனந்தஷ்₂சோஸ்மி நோகோ₃னோம் வருக்ஷணோ யோத₃ஸோமஹம் |

பித்ரூணோமர்யமோ சோஸ்மி யம: ஸம்யமதோமஹம் || 10-29 ||

அனந்த꞉ — அனந்தன்; ச — க்ஷமலும்; அஸ்மி — நோன்; நோகோ₃னோம் — நோகங்களில்;

வருண꞉ — நீடரக் கட்டுப்படுத்தும் க்ஷதவனோன வருணன்; யோத₃ஸோம் — நீர்வோழ்
இனங்களில்; அஹம் — நோன்; பித்ரூʼணோம் — முன்க்ஷனோர்களில்; அர்யமோ — அர்யமோ; ச
— க்ஷமலும்; அஸ்மி — நோன்; யம꞉ — மரணத்தின் அதிபதி; ஸம்ʼயமதோம் —
நீதிபதிகளில்; அஹம் — நோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

நோகங்களில் (பல தடலயுடைய போம்புகளில்) நோன் அனந்தன்;

நீர்வோழினங்களில் நோன் வருண க்ஷதவன்; முன்க்ஷனோர்களில் நோன்
அர்யமோ; நீதிபதிகளில் நோன் மரணத்தின் அதிபதியோன எமன்.

தபோருளுடர

பல தடலகடளயுடைய நோகப் போம்புகளில் அனந்தனும், நீர்வோழினங்களில் வருண

க்ஷதவனும் சிறந்தவர்களோக உள்ளனர். இவர்கள் இருவரும் கிருஷ்ணரது
பிரதிநிதிகள். க்ஷமலும், முன்க்ஷனோர்களுக்தகன்று ஓர் உலகம் உள்ளது. அதடன
ஆட்சி தசய்யும் அர்யமோ என்பவரும் கிருஷ்ணரின் பிரதிநிதியோவோர்.
தீயவர்களுக்குத் தண்ைடன தகோடுப்பவர்கள் பலர் உண்டு அவர்களில் எமக்ஷன
தடலசிறந்தவர். எமக்ஷலோகம் இந்த பூக்ஷலோகத்திற்கு அருகில்தோன் உள்ளது.
மரணத்திற்குப் பின்னர் அங்கு தகோண்டு தசல்லப்படும் போவிகளுக்கு எமன் பலவித
தண்ைடனகடள வழங்குகிறோர்.

பதம் 10.30 - ப்ரஹ்லோத₃ஷ்₂சோஸ்மி த

प्रनलादश्चाशस्र् दैत्यानां काल: कलयतार्हर्् ।

र्ृगाणां च र्ृगेतद्रोऽहं वैनतेयश्च पशक्षणार्् ॥ ३० ॥
ப்ரஹ்லோத₃ஷ்₂சோஸ்மி டத₃த்யோனோம் கோல: கலயதோமஹம் |

ம்ருகோ₃ணோம் ச ம்ருக்ஷக₃ந்த்₃க்ஷரோ(அ)ஹம் டவனக்ஷதயஷ்₂ச பேிணோம்

|| 10-30 ||

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 481

 ப்ரஹ்லோத₃꞉ — பிரகலோதன்; ச — க்ஷமலும்; அஸ்மி — நோன்; டத₃த்யோனோம் —
அசுரர்களில்; கோல꞉ — கோலம்; கலயதோம் — அைக்குபவர்களில்; அஹம் — நோன்;
ம்ருʼகோ₃ணோம் — மிருகங்களில்; ச — க்ஷமலும்; ம்ருʼக₃-இந்த்₃ர꞉ — சிங்கம்; அஹம் —
நோன்; டவனக்ஷதய꞉ — கருைன்; ச — க்ஷமலும்; பேிணோம் — பறடவகளில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

டதத்ய அசுரர்களில், பக்தியில் சிறந்த பிரகலோதன் நோன்; அைக்கி

ஆள்பவற்றில் நோன் கோலம்; மிருகங்களில் நோன் சிங்கம்; பறடவகளில்
நோன் கருைன்.

தபோருளுடர

திதியும் அதிதியும் சக்ஷகோதரிகள். அதிதியின் டமந்தர்கள் ஆதித்யர்கள் என்றும்,

திதியின் டமந்தர்கள் டதத்யர்கள் என்றும் அடழக்கப்படுகின்றனர். ஆதித்யர்கள்
அடனவரும் இடறவனது பக்தர்கள்; டதத்யர்கள் அடனவரும் நோத்திகர்கள்.
பிரகலோதர், டதத்யர்களின் குடும்பத்தில் பிறந்தோலும், தன்னுடைய குழந்டதப்
பருவத்திலிருந்க்ஷத மிகச்சிறந்த பக்தரோகத் திகழ்ந்தோர். அவரது பக்தித்
ததோண்டினோலும் ததய்வக
ீ இயல்போலும் கிருஷ்ணரின் பிரதிநிதியோக அவர்
கருதப்படுகின்றோர்.

பற்பல அைக்கியோளும் சக்திகள் உள்ளக்ஷபோதிலும், ஜைவுலகிலுள்ள அடனத்டதயும்

கடரத்து விடுவது கோலம்; எனக்ஷவ, கோலம் கிருஷ்ணரின் பிரதிநிதியோகும். பல
மிருகங்களில் சிங்கக்ஷம மிகவும் சக்தி வோய்ந்ததும் உக்கிரமோனதும் ஆகும்.
இலட்சக்கணக்கோன பறடவயினங்களில் விஷ்ணுவின் வோகனமோன கருைக்ஷன
மிகச்சிறந்த பறடவயோகும்.

பதம் 10.31 - பவன: பவதோமஸ்மி ரோம:

पवन: पवतार्शस्र् रार्: िस्त्रभृतार्हर्् ।

झषाणां र्करश्चाशस्र् स्रोतसार्शस्र् जाननवी ॥ ३१ ॥
பவன: பவதோமஸ்மி ரோம: ஷ₂ஸ்த்ரப்₄ருதோமஹம் |

ஜ₂ஷோணோம் மகரஷ்₂சோஸ்மி ஸ்க்ஷரோதஸோமஸ்மி ஜோஹ்னவ ீ || 10-31 ||

பவன꞉ — வோயு; பவதோம் — தூய்டமப்படுத்துபவற்றில்; அஸ்மி — நோன்; ரோம꞉ —

இரோமர்; ஷ₂ஸ்த்ர-ப்₄ருʼதோம் — ஆயுதம் தரித்தவர்களில்; அஹம் — நோன்;
ஜ₂ஷோணோம் — எல்லோ மீ ன்களிலும்; மகர꞉ — மகர மீ ன்; ச — க்ஷமலும்; அஸ்மி — நோன்;
ஸ்க்ஷரோதஸோம் — போயும் நதிகளில்; அஸ்மி — நோன்; ஜோஹ்னவ ீ— கங்டக.

தமோழிதபயர்ப்பு

தூய்டமப்படுத்துபவற்றில் நோன் வோயு; ஆயுதம் தரித்தவர்களில் நோன்

இரோமன்; மீ ன்களில் நோன் மகர மீ ன்; போயும் நதிகளில் நோன் கங்டக.

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 482

 தபோருளுடர

மகர மீ ன், நீர்வோழினங்களில் மிகப்தபரியதும், நிச்சயமோக மனிதனுக்கு மிகவும்

அபோயகரமோனதுமோகும். எனக்ஷவ , மகர மீ ன் கிருஷ்ணரின் பிரதிநிதியோகும்.

பதம் 10.32 - ஸர்கோ₃ணோமோதி₃ரந்தஷ்₂

सगामणार्ाकदरततश्च र्ध्यं चैवाहर्जुमन ।

अध्यात्र्शवद्या शवद्यानां वाद: प्रवदतार्हर्् ॥ ३२ ॥
ஸர்கோ₃ணோமோதி₃ரந்தஷ்₂ச மத்₄யம் டசவோஹமர்ஜுன |

அத்₄யோத்மவித்₃யோ வித்₃யோனோம் வோத₃: ப்ரவத₃தோமஹம் || 10-32 ||

ஸர்கோ₃ணோம் — படைப்புகளில்; ஆதி₃꞉ — ஆரம்பம்; அந்த꞉ — இறுதி; ச — க்ஷமலும்;

மத்₄யம் — நடு; ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோக; அஹம் — நோன்; அர்ஜுன — ஓ
அர்ஜுனோ; அத்₄யோத்ம-வித்₃யோ — ஆன்மீ கக் கல்வி; வித்₃யோனோம் — கல்விகளில்;
வோத₃꞉ — இயற்டகயோன முடிவு; ப்ரவத₃தோம் — விவோதங்களில்; அஹம் — நோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எல்லோப் படைப்புகளின் ஆதியும், அந்தமும், நடுவும் நோக்ஷன, அர்ஜுனோ,

அறிவில் நோன் ஆத்மோடவப் பற்றிய அறிவு; விவோதிப்க்ஷபோரில் நோன்
முடிவோன உண்டம.

தபோருளுடர

உலகம் படைக்கப்பட்ைக்ஷபோது, அடனத்து ஜைமூலங்களும் முதலில்

படைக்கப்பட்ைன. முன்னக்ஷர விளக்கியபடி, இந்த ஜைத்க்ஷதோற்றம் மஹோ விஷ்ணு,
கர்க்ஷபோதகஷோயி விஷ்ணு மற்றும் ேீக்ஷரோதகஷோயி விஷ்ணுவோல் படைக்கப்பட்டு
பரோமரிக்கப்படுகின்றது. இறுதியில் சிவதபருமோனோல் அழிக்கப்படுகின்றது. பிரம்மோ
இரண்ைோந்தரப் படைப்போளி. படைத்தல், கோத்தல், அழித்தல் ஆகியவற்டற
தசயல்படுத்தும் இவர்கள் பரம புருஷரின் குண அவதோரங்கள் ஆவர். எனக்ஷவ,
தமோத்த படைப்பிற்கு, ஆரம்பமும், மத்தியும், இறுதியும் அவக்ஷர.

உயர்கல்விடய அடைவதற்கு பல தரப்பட்ை அறிவிடன நல்கும் புத்தகங்கள்

உள்ளன. அப்புத்தகங்கள், நோன்கு க்ஷவதங்கள், ஆறு க்ஷவத அங்கங்கள், க்ஷவதோந்த
சூத்திரம், நியோய சோஸ்திரம், தர்ம சோஸ்திரம், புரோணங்கள் என பதினோன்கு
பிரிவுகடளக் தகோண்டுள்ளன. இவற்றில் , அத்யோத்ம-வித் யோடவ, ஆன்மீ க
அறிவிடன வழங்கும் புத்தகம்—குறிப்போக க்ஷவதோந்த சூத்திரம்—கிருஷ்ணரின்
பிரதிநிதியோகும்.

தர்க்கவோதிகளின் மத்தியில் பல்க்ஷவறு வோதங்கள் உள்ளன. ஒருவன் தன்னுடைய

வோதத்டத ஆதரிப்பதற்கோக கோட்டும் ஆதோரம், எதிர்தரப்பினடரயும்
ஆதரிக்கும்க்ஷபோது. அது ஜல்ப எனப்படுகிறது. எதிர்தரப்பினடர எப்படியோவது
க்ஷதோற்கடிக்க முயற்சி தசய்வது, விதண்ைோ எனப்படும். ஆனோல் உண்டமயோன

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 483

இறுதி முடிவு வோத என்று அடழக்கப்படுகிறது. இந்த இறுதி உண்டம
கிருஷ்ணரின் பிரதிநிதியோகும்.

பதம் 10.33 - அேரோணோமகோக்ஷரோ(அ)ஸ்மி

अक्षराणार्कारोऽशस्र् िति: सार्ाशसकस्य च ।

अहर्ेवाक्षय: कालो धाताहं शवश्वतोर्ुख: ॥ ३३ ॥
அேரோணோமகோக்ஷரோ(அ)ஸ்மி த்₃வந்த்₃வ: ஸோமோஸிகஸ்ய ச |

அஹக்ஷமவோேய: கோக்ஷலோ தோ₄தோஹம் விஷ்₂வக்ஷதோமுக₂: || 10-33 ||

அேரோணோம் — எழுத்துக்களில்; அ-கோர꞉ — முதல் எழுத்து; அஸ்மி — நோன்;

த்₃வந்த்₃வ꞉ — இருடமச் தசோல்; ஸோமோஸிகஸ்ய — கூட்டுச் தசோற்களில்; ச —
க்ஷமலும்; அஹம் — நோன்; ஏவ — நிச்சயமோக; அேய꞉ — நித்தியமோன; கோல꞉ — கோலம்;
தோ₄தோ — படைப்போளி; அஹம் — நோன்; விஷ்₂வத꞉-முக₂꞉ — பிரம்மோ.

தமோழிதபயர்ப்பு

எழுத்துக்களில் நோன் முதல் எழுத்தோகிய 'அ'; கூட்டுச் தசோற்களில் நோன்

த்வந்த்வ. தீரோத கோலமும் நோக்ஷன; படைப்போளிகளில் நோன் பிரம்மோ.

தபோருளுடர

சமஸ்கிருத அகர வரிடசயின் முதல் எழுத்தோகிய, அ-கோரம் க்ஷவத இலக்கியத்தின்

ஆரம்பமோகும். அ-கோரமின்றி எடதயும் உச்சரிக்க முடியோது. எனக்ஷவ சப்தத்தின்
ஆரம்பம் இதுக்ஷவ. சமஸ்கிருதத்தின் பற்பல கூட்டுச் தசோற்கள் உள்ளன. இவற்றில்
ரோம-க்ருஷ்ண க்ஷபோன்ற தசோற்கள், த்வந்த்வ என்று அடழக்கப்படுகின்றது. ரோம-
க்ருஷ்ண என்ற கூட்டுச் தசோல்லில், ரோம,கிருஷ்ண என்னும் தசோற்கள் ஒக்ஷர
வடிடவக் தகோண்டுள்ளதோல், அடவ த்வந்த்வ என்று அடழக்கப்படுகின்றன.

அழிப்பவர்கள் அடனவரிலும் இறுதியோனது கோலம், ஏதனனில், கோலம்

அடனத்டதயும் அழிக்கின்றது. கோலப்க்ஷபோக்கில் க்ஷதோன்றக்கூடிய மிகப்தபரிய
தநருப்பு அடனத்டதயும் அழித்துவிடும் என்பதோல், கோலம் கிருஷ்ணரது
பிரதிநிதியோகும்.

படைப்போளிகளோகத் திகழும் உயிர்வோழிகளில் நோன்முக பிரம்மோக்ஷவ

முதன்டமயோனவர் என்பதோல், அவர் பரம புருஷரோன கிருஷ்ணரின் பிரதிநிதி.

பதம் 10.34 - ம்ருத்யு: ஸர்வஹரஷ்₂ச

र्ृत्यु: सवमहरश्चाहर्ुद्भवश्च भशवष्टयतार्् ।

कीर्तत: श्रीवामक्च नारीणां स्र्ृशतर्ेधा धृशत: क्षर्ा ॥ ३४ ॥
ம்ருத்யு: ஸர்வஹரஷ்₂சோஹமுத்₃ப₄வஷ்₂ச ப₄விஷ்யதோம் |

கீ ர்தி: ஸ்ரீர்வோக்ச நோரீணோம் ஸ்ம்ருதிர்க்ஷமதோ₄ த்₄ருதி: ேமோ || 10-34 ||

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 484
ம்ருʼத்யு꞉ — மரணம்; ஸர்வ-ஹர꞉ — அடனத்டதயும் அழிக்கும்; ச — க்ஷமலும்; அஹம்
— நோன்; உத்₃ப₄வ꞉ — உற்பத்தி; ச — க்ஷமலும்; ப₄விஷ்யதோம் — வருங்கோலத்
க்ஷதோற்றங்கள்; கீ ர்தி꞉ — புகழ்; ஸ்ரீ꞉ — அழகு அல்லது ஐஸ்வர்யம்; வோக் — அழகிய
க்ஷபச்சு; ச — க்ஷமலும்; நோரீணோம் — தபண்களின்; ஸ்ம்ருʼதி꞉ — ஞோபகசக்தி; க்ஷமதோ₄ —
அறிவு; த்₄ருʼதி꞉ — திைம்; ேமோ — தபோறுடம.

தமோழிதபயர்ப்பு

நோக்ஷன எல்லோவற்டறயும் அழிக்கும் மரணம் உருவோகுபடவ

அடனத்திற்கும் உற்பத்தியோளனும் நோக்ஷன. தபண்களின் புகழ்,
அதிர்ஷ்ைம், அழகிய க்ஷபச்சு, ஞோபக சக்தி, அறிவு, உறுதி மற்றும்
தபோறுடமயும் நோக்ஷன.

தபோருளுடர

மனிதன் பிறந்தவுைக்ஷன ஒவ்தவோரு தநோடியும் மரணமடைகிறோன். இவ்வோறோக,

மரணமோனது எல்லோ உயிர்வோழிகடளயும் ஒவ்தவோரு கணமும்அழித்துக்
தகோண்டுள்ளது. ஆனோல் அதன் இறுதித்தோக்குதக்ஷல தபோதுவோன மரணம் என்று
அடழக்கப்படுகின்றது. அந்த மரணம் கிருஷ்ணக்ஷர, வருங்கோல வளர்ச்சிடயப்
தபோறுத்தவடரயில், எல்லோ உயிரினங்களும் ஆறு அடிப்படை மோற்றங்கடள
ஏற்கின்றன. அடவ பிறக்கின்றன, வளர்கின்றன, சில கோலம் வசிக்கின்றன,
இனவிருத்தி தசய்கின்றன, முதிர்கின்றன, இறுதியில் அழிகின்றன. இவற்றில்
முதன்டமயோனது கருவிலிருந்து தவளியில் வருவதோகும். அது கிருஷ்ணக்ஷர, அந்த
முதல் க்ஷதோற்றக்ஷம வருங்கோலச் தசயல்கள் அடனத்திற்கும் ஆரம்பம்.

இங்க்ஷக தகோடுக்கப்பட்டுள்ள ஏழு இயல்புகள்--புகழ், அதிர்ஷ்ைம், அழகிய க்ஷபச்சு,

ஞோபக சக்தி, அறிவு, உறுதி, தபோறுடம ஆகியடவ-தபண்போலோக கருதப்படுகின்றன.
ஒருவன் இவற்டற முழுடமயோக, அல்லது இவற்றில்
சிலவற்டற தபற்றிருந்தோல், அவன் புகழத்தக்கவன் ஆகின்றோன். ஒருவன்
'க்ஷநர்டமயோன மனிதன்' என்ற தபயடரப் தபற்றோல், அவனும் புகழத்தக்கவன்
ஆவோன். பக்குவமோன தமோழி என்பதோல், சமஸ்கிருதம் மிகவும் புகழ்வோய்ந்தது.
ஒரு விஷயத்டதப் படித்தப்பிறகு அதடன ஒருவனோல் நிடனவில் டவத்துக்
தகோள்ள முடிந்தோல், அவன் நல்ல ஞோபக
சக்தியுைன்(ஸ்ம்ருதியுைன்)அருளப்பட்ைவனோகக் கருதப்படுகிறோன். பல தரப்பட்ை
விஷயங்கடளப் பற்றிய பல்க்ஷவறு புத்தகங்கடளப் படிப்பதற்கோனத் திறன்
மட்டுமின்றி,. அவற்டறப்புரிந்துதகோண்டு, க்ஷதடவப்படும்க்ஷபோது
தசயல்படுத்துவதற்கோனத் திறன் மட்டுமின்றி, அவற்டறப் புரிந்துதகோண்டு,
க்ஷதடவப்படும்க்ஷபோது தசயல்படுத்துவதற்கோன திறன், அறிவு(க்ஷமதோ) எனப்படும்.
ஸ்திரமற்ற நிடலயிலிருந்து தவளிவருவதற்கோன திறன், உறுதி அல்லது
திைம்(த்ருதி) என்று அடழக்கப்படுகிறது. முழுத்தகுதிடயயும் தபற்றவன்,
பணிவுைனும் தபருந்தன்டமயுைனும் இருந்து, மகிழ்ச்சியில் துள்ளோமலும்
துக்கத்தில் துவண்டு விைோமலும் சமநிடலயில் இருந்தோல் , அவன் தபோறுடம
(ேமோ) எனும் ஐஸ்வர்யத்டத தபற்றவனோவோன்.

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 485

 பதம் 10.35 - ப்₃ருஹத்ஸோம ததோ₂ ஸோம

बृहत्सार् तथा साम्न गायत्री छतदसार्हर्् ।

र्ासानां र्ागमिीषोऽहर्ृतूनां कु सुर्ाकर: ॥ ३५ ॥
ப்₃ருஹத்ஸோம ததோ₂ ஸோம்ன கோ₃யத்ரீ ச₂ந்த₃ஸோமஹம் |

மோஸோனோம் மோர்க₃ஷீ ₂ர்க்ஷஷோ(அ)ஹம்ருதூனோம் குஸுமோகர: || 10-35 ||

ப்₃ருʼஹத்-ஸோம — பிருஹத் ஸோமம்; ததோ₂ — கூை; ஸோம்னோம் — ஸோம க்ஷவத

போைல்களில்; கோ₃யத்ரீ — கோயத்ரி மந்திரம்; ச₂ந்த₃ஸோம் — கவிடதகளில்; அஹம் —
நோன்; மோஸோனோம் — மோதங்களில்; மோர்க₃-ஷீ₂ர்ஷ꞉ — மோர்கஷீர்ஷ:; அஹம் — நோன்;
ருʼதூனோம் — பருவங்களில்; குஸும-ஆகர꞉ — வசந்தம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஸோம க்ஷவத மந்திரங்களில் நோன் ப்ருஹத் ஸோமம்; கவிடதகளில்

நோன் கோயத்ரி; மோதங்களில் நோன் மோர்கஷீர்ஷ(நவம்பர்-டிசம்பர்);
பருவங்களில் நோன் மலர்கள் நிடறந்த வசந்த கோலம்.

தபோருளுடர

'க்ஷவதங்களில் நோன் ஸோம க்ஷவதம்' என்று பகவோன் முன்னக்ஷர விளக்கினோர்.

பல்க்ஷவறு க்ஷதவர்களோல் இடசக்கப்படும் அழகிய போைல்கள் நிடறந்தது ஸோம
க்ஷவதம். அத்தகு போைல்களில் ஒன்றோன பிருஹத் ஸோமம் , நள்ளிரவில்
போைப்படுவதும் இனிடமயோன ரோகத்டத உடையதுமோகும்.

சமஸ்கிருத்தில், கவிடதடய ஒழுங்குபடுத்த பல்க்ஷவறு இலக்கணவிதிகள்; உள்ளன.

அடவ தபரும்போலோன நவன
ீ கோலக் கவிடதகடளப் க்ஷபோன்று எதுடகயும்
க்ஷமோடனயும் இல்லோமல் மனம் க்ஷபோன க்ஷபோக்கில் எழுதப்படுபடவ அல்ல. சிறப்பு
வோய்ந்த அத்தகு கவிடதகளில், தகுதிவோய்ந்த பிரோமணர்களோல் தஜபிக்கப்படும்
கோயத்ரி மந்திரம் மிகவும் பிரபலமோனதோகும். கோயத்ரி மந்திரம் ஸ்ரீமத்
போகவதத்திலும் குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது. இஃது இடறயுணர்டவ அறிவதற்கோன
மந்திரம் என்பதோல், பரம புருஷரின் பிரதிநிதியோகும். இந்த மந்திரம் ஆன்மீ கத்தில்
முன்க்ஷனறிய நபர்களுக்கோனது. இதடன ஜபிப்பதில் தவற்றியடைபவன்
இடறவனது ததய்வக
ீ நிடலயில் நுடழயலோம். ஜை இயற்டக விதிகளின்படி ஸ
த்வ குணத்தின் தன்டமகடளப் தபற்று, ஒருவன் பக்குவமோன நபரோக
நிடலத்திருக்கும்க்ஷபோது, அவன் கோயத்ரி மந்திரத்டத ஜபிக்கும்
தகுதியுடையவனோவோன். க்ஷவத கலோசோரத்தில் மிகவும் முக்கியமோனதோன இந்த
கோயத்ரி மந்திரம், பிரம்மனின் சப்த அவதோரமோகக் கருதப் படுகின்றது. இது பிரம்ம
க்ஷதவரோல் ததோைங்கப்பட்டு, சீைப் பரம்படரயின் மூலம் உபக்ஷதசிக்கப்பட்டு
வருகின்றது.

மோர்கஷீர்ஷ மோதத்தின்க்ஷபோது (இந்தியோவில்) வயல்களில் அறுவடை தசய்யப்பட்டு

மக்கள் தபரு மகிழ்ச்சி அடைவதோல், இந்த மோதம் மிகச்சிறந்த மோதமோகக்
கருதப்படுகின்றது. பருவங்களில் சிறந்த வசந்த கோலம் உலதகங்கிலும்

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 486

விரும்பப்படுகிறது. ஏதனனில், இது மிகவும் தவப்பமோனதும் அல்ல, மிகவும்
குளிரோனதும் அல்ல, க்ஷமலும், பூக்களும் மரங்களும் இப்பருவத்தில் பூத்துக்
குலுங்குகின்றன. கிருஷ்ணருடைய லீ டலகள் சம்பந்தமோன பற்பல உற்சவங்கள்
வசந்த கோலத்தில் வருகின்றன. எனக்ஷவ, பருவங்களில் மிகவும்
மகிழ்ச்சியோனதோகவும், முழுமுதற் கைவுள் கிருஷ்ணரின் பிரதிநிதியோகவும் இது
கருதப்படுகின்றது.

பதம் 10.36 - த்₃யூதம் ச₂லயதோமஸ்மி

द्यूतं छलयतार्शस्र् तेजस्तेजशस्वनार्हर्् ।

जयोऽशस्र् व्यवसायोऽशस्र् सत्त्वं सत्त्ववतार्हर्् ॥ ३६ ॥
த்₃யூதம் ச₂லயதோமஸ்மி க்ஷதஜஸ்க்ஷதஜஸ்விநோமஹம் |
ஜக்ஷயோ(அ)ஸ்மி வ்யவஸோக்ஷயோ(அ)ஸ்மி ஸத்த்வம் ஸத்த்வவதோமஹம்

|| 10-36 ||

த்₃யூதம் — சூது; ச₂லயதோம் — ஏமோற்றுபவற்றில்; அஸ்மி — நோன்; க்ஷதஜ꞉ — க்ஷதஜஸ்;

க்ஷதஜஸ்வினோம் — ஒளிர்பவற்றில்; அஹம் — நோன்; ஜய꞉ — தவற்றி; அஸ்மி — நோன்;
வ்யவஸோய꞉ — சோகசம் அல்லது தீரச் தசயல்; அஸ்மி — நோன்; ஸத்த்வம் — வலிடம;
ஸத்த்வ-வதோம் — பலம் தபோருந்தியவர்களில்; அஹம் — நோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஏமோற்றுபவற்றில் நோன் சூது; ஒளிர் பவற்றில் நோன் க்ஷதஜஸ். நோக்ஷன

தவற்றி, நோக்ஷன தீரச்தசயல், நோக்ஷன பலவோன்களின் பலம்.

தபோருளுடர

அகிலதமங்கும் பலவிதமோன ஏமோற்றுக்கோரர்கள் உள்ளனர். ஏமோற்றும் முடறகள்

எல்லோவற்றிலும் சூக்ஷத மிகச்சிறந்தது, எனக்ஷவ, அது கிருஷ்ணரின் பிரதிநிதி.
முழுமுதற்கைவுளோன கிருஷ்ணர் எந்த சோதோரண மனிதடனயும் விை தந்திரமோகச்
தசயல்பை முடியும். கிருஷ்ணர் ஒருவடன ஏமோற்ற முடிவு தசய்தோல், அவரது
தந்திரத்திலிருந்து அவடர யோரும் மிஞ்ச முடியோது. இவ்வோறோக ஒரு வழியில்
அல்ல, எல்லோ வழிகளிலும் கிருஷ்ணர் சிறப்புடையவரோக விளங்குகிறோர்.

தவற்றியடைபவர்களில் தவற்றி அவக்ஷர. ஒளிர்படவயின் ஒளியும் அவக்ஷர. தனது

சக்திடய (திறடனக்) கோட்ை விரும்புபவர்களில், அவக்ஷர முதன்டமயோனவர்.
தீரச்தசயல்கள் தசய்பவர்களில், அவக்ஷர மிகப்தபரிய தீரர். பலவோன்களின் மத்தியில்
அவக்ஷர மிகப்தபரிய பலசோலி. கிருஷ்ணர் இந்த பூமியில் இருந்தக்ஷபோது , அவடர
பலத்தோல் மிஞ்ச யோரோலும் முடியவில்டல. தனது குழந்டதப் பருவத்திக்ஷலக்ஷய
அவர் க்ஷகோவர்தன மடலடயத் தூக்கினோர். ஏமோற்றுவதில் அவடர யோரும் மிஞ்ச
முடியோது, ஒளியில் அவடர யோரும் மிஞ்ச முடியோது, தவற்றியில் அவடர யோரும்
மிஞ்ச முடியோது, தீரச்தசயல்களில் அவடர யோரும் மிஞ்ச முடியோது,
வலிடமயிலும் அவடர யோரும் மிஞ்ச முடியோது.

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 487

 பதம் 10.37 - வ்ருஷ்ணனோம்
ீ வோஸுக்ஷத₃

वृष्टणीनां वासुदेवोऽशस्र् पाण्डवानां धनञ्जय: ।

र्ुनीनार्प्यहं व्यास: कवीनार्ुिना कशव: ॥ ३७ ॥
வ்ருஷ்ணனோம்
ீ வோஸுக்ஷத₃க்ஷவோ(அ)ஸ்மி போண்ை₃வோனோம் த₄னஞ்ஜய: |

முன ீநோமப்யஹம் வ்யோஸ: கவநோமுஷ₂னோ

ீ கவி: || 10-37 ||

வ்ருʼஷ்ணனோம்
ீ — விருஷ்ணி குலத்தவர்களில்; வோஸுக்ஷத₃வ꞉ — துவோரடக
கிருஷ்ணர்; அஸ்மி — நோன்; போண்ை₃வோனோம் — போண்ைவர்களில்; த₄னம்-ஜய꞉ —
அர்ஜுனன்; முன ீனோம் — முனிவர்களில்; அபி — க்ஷமலும்; அஹம் — நோன்; வ்யோஸ꞉ —
வியோசர் க்ஷவத இலக்கியங்கடளத் ததோகுத்தவர்; கவனோம்
ீ — சிந்திப்பவர்களில்;
உஷ₂னோ — உஷனோ; கவி꞉ — சிந்திப்பவர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

விருஷ்ணி குலத்தவர்களில் நோன் வோசுக்ஷதவன்; போண்ைவர்களில் நோன்

அர்ஜுனன்; முனிவர்களில் நோன் வியோசர்; தபரும் சிந்தடனயோளர்களில்
நோன் உஷனோ.

தபோருளுடர

பரம புருஷ பகவோனின் மூல ரூபம் கிருஷ்ணக்ஷர, பலக்ஷதவர் கிருஷ்ணரின் முதல்

விரிவங்கம். கிருஷ்ணர், பலரோமர்—இருவடரயுக்ஷம வோசுக்ஷதவர் என்று
அடழக்கலோம். மற்தறோரு கண்க்ஷணோட்ைத்தின்படி , கிருஷ்ணர் ஒரு க்ஷபோதும்
விருந்தோவனத்டத விட்டு விலகுவதில்டல என்பதோல் மற்ற இைங்களில்
க்ஷதோன்றும் கிருஷ்ணரின் ரூபங்கள் அடனத்தும் அவரது விரிவுகக்ஷள. கிருஷ்ணரின்
முதல் விரிவங்கம் என்பதோல் வோசுக்ஷதவர் கிருஷ்ணரிைமிருந்து க்ஷவறுபட்ைவர்
அல்ல. பகவத் கீ டதயின் இப்பதத்திலுள்ள வோசுக்ஷதவர் எனும் தபயர்
பலரோமடர(பலக்ஷதவடரக்) குறிப்பிடுகிறது என்படத புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும்.
ஏதனனில், எல்லோ அவதோரங்களுக்கும் ஆதி மூலமோகிய பலக்ஷதவக்ஷர
வோசுக்ஷதவருக்கும் மூலமோனவர். பகவோனது முதல் நிடல விரிவுகள் ஸ்வோம்ஷ
(சுய அம்சங்கள்) என்றும், அவரது இரண்ைோம் நிடல விரிவுகள் விபின்னோம்ஷ
(பின்ன அம்சங்கள்) என்றும் அடழக்கப்படுகின்றன.

போண்டுவின் டமந்தர்களில், அர்ஜுனன், தனஞ்ஜயன் என்ற தபயரோல்

புகழ்தபற்றவன். மனிதர்களில் மிகச்சிறந்தவனோன இவன் கிருஷ்ணருடைய
பிரதிநிதியோவோன். க்ஷவத ஞோனத்தில் சோன்க்ஷறோரோக விளங்கும் முனிவர்களில்
வியோசர் மிகச்சிறந்தவர். ஏதனனில், இந்த கலியுகத்டதச் க்ஷசர்ந்த சோதோரண
மக்களும் புரிந்துதகோள்ளும்படி, அவர் க்ஷவத ஞோனத்டத பல்க்ஷவறு வழிகளில்
விளக்கினோர். க்ஷமலும், வியோசர் கிருஷ்ணரின் ஓர் அவதோரமோக அறியப்படுகிறோர்.
எனக்ஷவ, அவர் கிருஷ்ணருடைய பிரதிநிதி. எல்லோ விஷயத்டதயும் மிகவும்
ஆழமோக சிந்திக்கக்கூடிய திறனுடையவர்கள் கவி எனப்படுகின்றனர். அத்தகு
கவிகளில் ஒருவரோன உஷனோ (சுக்ரோசோரியர்) அசுரர்களின் குருவோக விளங்கினோர் ;

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 488

அவர் மிகச்சிறந்த அறிஞரோகவும் வருங்கோலத்டத க்ஷயோசிக்கும்
அரசியல்வோதியோகவும் திகழ்ந்தோர். இவ்வோறோக, சுக்ரோசோரியர் கிருஷ்ணரது
டவபவத்தின் மற்தறோரு பிரதிநிதியோவோர்.

பதம் 10.38 - த₃ண்க்ஷைோ₃ த₃மயதோமஸ்மி

दण्डो दर्यतार्शस्र् नीशतरशस्र् शजगीषतार्् ।

र्ौनं चैवाशस्र् गुह्यानां ज्ञानं ज्ञानवतार्हर्् ॥ ३८ ॥
த₃ண்க்ஷைோ₃ த₃மயதோமஸ்மி நீதிரஸ்மி ஜிகீ ₃ஷதோம் |
தமௌனம் டசவோஸ்மி கு₃ஹ்யோனோம் ஜ்ஞோனம் ஜ்ஞோனவதோமஹம் ||

10-38 ||

த₃ண்ை₃꞉ — தண்ைடன; த₃மயதோம் — அைக்கியோளும் முடறகளில்; அஸ்மி — நோன்;

நீதி꞉ — நீதி; அஸ்மி — நோன்; ஜிகீ ₃ஷதோம் — தவற்றிடய விரும்புபவர்களில்; தமௌனம்
— தமௌனம்; ச — க்ஷமலும்; ஏவ — கூை; அஸ்மி — நோன்; கு₃ஹ்யோனோம் —
இரகசியங்களில்; ஜ்ஞோனம் — ஞோனம்; ஜ்ஞோன-வதோம் — ஞோனிகளின்; அஹம் —
நோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அைக்கியோளும் முடறகளில் நோன் தண்ைடன. தவற்றிடய

நோடுபவர்களில் நோன் நீதி இரகசியங்களில் நோன் தமௌனம்
ஞோனிகளில் நோன் ஞோனம்.

தபோருளுடர

அைக்கியோளும் முடறகள் பல உள்ளன, அவற்றில் மிக முக்கியமோனது,

தீயவர்கடள தவட்டி வழ்த்தும்
ீ முடறயோகும். தீயவர்கள் தண்டிக்கப்படும் தபோழுது ,
அந்த தண்ைடன கிருஷ்ணரது பிரதிநிதி ஆகின்றது. தங்களது துடறயில் தவற்றி
தபற முயற்சி தசய்பவர்களுக்கு தவற்றிடய அடைவதற்கோன முக்கிய க்ஷதடவ
நீதி. க்ஷகட்ைல், நிடனத்தல், தியோனித்தல் க்ஷபோன்ற இரகசியமோன தசயல்களில்
மிகவும் முக்கியமோனது தமௌனம், ஏதனனில், தமௌனத்தோல் ஒருவன் தவகு
க்ஷவகமோக முன்க்ஷனறலோம். கைவுளுடைய உயர்ந்த மற்றும் தோழ்ந்த
இயற்டகயிடன (ஆன்மீ கம் மற்றும் ஜைத்திடன) பகுத்து அறியக் கூடியவன்
ஞோனி எனப்படுகிறோன். அத்தகு ஞோனம் கிருஷ்ணக்ஷர.

பதம் 10.39 - யச்சோபி ஸர்வபூ₄தோனோம

यच्च‍
ाशप सवमभूतानां बीजं तदहर्जुमन ।
न तदशस्त शवना यत्स्यातर्या भूतं चराचरर्् ॥ ३९ ॥

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 489

 யச்சோபி ஸர்வபூ₄தோனோம் பீ₃ஜம் தத₃ஹமர்ஜுன |

ந தத₃ஸ்தி வினோ யத்ஸ்யோன்மயோ பூ₄தம் சரோசரம் || 10-39 ||

யத் — என்னதவல்லோம்; ச — க்ஷமலும்; அபி — இருக்குக்ஷமோ; ஸர்வ-பூ₄தோனோம் —

எல்லோப் படைப்புகளின்; பீ₃ஜம் — விடத; தத் — அந்த; அஹம் — நோன்; அர்ஜுன —
அர்ஜுனோ; ந — இல்டல; தத் — அது; அஸ்தி — அங்கு; வினோ — இன்றி; யத் — எது;
ஸ்யோத் — இருக்கின்றது; மயோ — என்னோல்; பூ₄தம் — படைக்கப்பட்ை உயிர்வோழிகள்;
சர-அசரம் — அடசகின்ற அடசயோத.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷமலும், அர்ஜுனோ, இருக்கும் எல்லோ உயிர்வோழிகடளயும் உற்பத்தி

தசய்யும் விடத நோக்ஷன, அடசபடவ மற்றும் அடசயோதவற்றில் நோன்
இன்றி இருக்கக்கூடியது ஒன்றும் இல்டல.

தபோருளுடர

அடனத்திற்கும் ஏதோவததோரு கோரணம் உண்டு; படைப்பிடனப் தபோறுத்தவடரயில்

அதன் கோரணம் (விடத) கிருஷ்ணக்ஷர. கிருஷ்ணருடைய சக்தியின்றி எதுவும்
இருக்க முடியோது; எனக்ஷவ, அவர் சர்வ சக்திமோன் என்று அடழக்கப்படுகின்றோர்.
அவருடைய சக்தியின்றி, அடசவன மட்டுமின்றி அடசயோதடவயும் இருக்க
முடியோது. ஏக்ஷதனும் ஒன்றிடன கிருஷ்ணருடைய சக்தி அல்ல என்று
எண்ணினோல், அது மோயோ, 'எது இல்டலக்ஷயோ அது' எனப்படும்.

பதம் 10.40 - நோந்க்ஷதோ(அ)ஸ்தி மம தி₃

नाततोऽशस्त र्र् कदव्यानां शवभूतीनां परततप ।

एष तूद्देित: प्रोक्तो शवभूतेर्तवस्तरो र्या ॥ ४० ॥
நோந்க்ஷதோ(அ)ஸ்தி மம தி₃வ்யோனோம் விபூ₄தீனோம் பரந்தப |

ஏஷ தூத்₃க்ஷத₃ஷ₂த: ப்க்ஷரோக்க்ஷதோ விபூ₄க்ஷதர்விஸ்தக்ஷரோ மயோ || 10-40 ||

ந — இல்டல; அந்த꞉ — எல்டல; அஸ்தி — இருக்கின்றது; மம — எனது; தி₃வ்யோனோம் —

ததய்வகமோன;
ீ விபூ₄தீனோம் — டவபவங்கள்; பரம்-தப — எதிரிகடள தவல்பவக்ஷன;
ஏஷ꞉ — இடவதயல்லோம்; து — ஆனோல்; உத்₃க்ஷத₃ஷ₂த꞉ — உதோரணங்களோக; ப்க்ஷரோக்த꞉
— க்ஷபசப்பட்ைடவ; விபூ₄க்ஷத꞉ — டவபவங்களின்; விஸ்தர꞉ — விரிந்த; மயோ — என்னோல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எதிரிகடள தவல்க்ஷவோக்ஷன, என்னுடைய ததய்வகத்

ீ க்ஷதோற்றங்களுக்கு
எல்டலக்ஷய இல்டல. நோன் உன்னிைம் கூறியடவ அடனத்தும் எனது
விரிவோன டவபவங்களின் ஓர் உதோரணக்ஷம.

தபோருளுடர

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 490

க்ஷவத இலக்கியங்களில் கூறப்பட்டுள்ளபடி, பகவோனுடைய சக்திகளும்
டவபவங்களும் பல்க்ஷவறு விதங்களில் அறியப்பட்ைோலும், இத்தகு
டவபவங்களுக்கு எல்டலக்ஷய இல்டல, எனக்ஷவ டவபவங்கடளயும் சக்திகடளயும்
பூரணமோக விளக்குவது இயலோது. அர்ஜுனனின் ஆவடலத் திருப்தி
தசய்வதற்கோகக்ஷவ சில உதோரணங்கள் இங்கு விளக்கப்பட்டுள்ளன.

பதம் 10.41 - யத்₃யத்₃விபூ₄திமத்ஸத

यद्यशिभूशतर्त्सत्त्वं श्रीर्दूर्तजतर्ेव वा ।
तत्तदेवावगच्छ त्वं र्र् तेजोऽिसम्भवर्् ॥ ४१ ॥
யத்₃யத்₃விபூ₄திமத்ஸத்த்வம் ஸ்ரீமதூ₃ர்ஜிதக்ஷமவ வோ |
தத்தக்ஷத₃வோவக₃ச்ச₂ த்வம் மம க்ஷதக்ஷஜோ(அ)ஷ₂ஸம்ப₄வம் || 10-41 ||

யத் யத் — என்னதவல்லோம்; விபூ₄தி — டவபவங்கள்; மத் — உள்ளனக்ஷவோ; ஸத்த்வம்

— இருப்பில்; ஸ்ரீ-மத் — அழகோன; ஊர்ஜிதம் — புகழ் தகோண்ை; ஏவ — நிச்சயமோக; வோ —
அல்லது; தத் தத் — அடவதயல்லோம்; ஏவ — நிச்சயமோக; அவக₃ச்ச₂ — அறிய
க்ஷவண்டும்; த்வம் — நீ; மம — எனது; க்ஷதஜ꞉ — க்ஷதஜஸின்; அம்ʼஷ₂ — அம்சம்;
ஸம்ப₄வம் — க்ஷதோன்றிய.

தமோழிதபயர்ப்பு

அழகோன, புகழத்தக்க டவபவங்கள் அடனத்தும், என்னுடைய

க்ஷதஜஸின் சிறு தபோறியிலிருந்து க்ஷதோன்றுபடவக்ஷய என்படத
அறிவோயோக.

தபோருளுடர

ஆன்மீ க உலகில் இருந்தோலும் சரி, தபௌதிக உலகில் இருந்தோலும் சரி,

புகழத்தக்கதோகவும் அழகோகவும் எடவதயல்லோம் உள்ளனக்ஷவோ, அடவயடனத்தும்
கிருஷ்ணருடைய டவபவத்தின் சிறு க்ஷதோற்றக்ஷம என்பது புரிந்துதகோள்ளப்பை
க்ஷவண்டும். தனிச்சிறப்பு வோய்ந்த அடனத்து ஐஸ்வரியங்களும் கிருஷ்ணரது
டவபவத்தின் பிரதிநிதியோகக் கருதப்பை க்ஷவண்டும்.

பதம் 10.42 - அத₂வோ ப₃ஹுடனக்ஷதன கிம்

अथवा बहुनैतेन कक ज्ञातेन तवाजुमन ।

शवष्टभ्याहशर्दं कृ त्नर्ेकांिेन शस्थतो जगत् ॥ ४२ ॥
அத₂வோ ப₃ஹுடனக்ஷதன கிம் ஜ்ஞோக்ஷதன தவோர்ஜுன |

விஷ்ைப்₄யோஹமித₃ம் க்ருத்ஸ்னக்ஷமகோம்க்ஷஷ₂ன ஸ்தி₂க்ஷதோ ஜக₃த் || 10-

42 ||

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 491

 அத₂ வோ — அல்லது; ப₃ஹுனோ — பற்பல; ஏக்ஷதன — இதுக்ஷபோன்ற; கிம் — என்ன;
ஜ்ஞோக்ஷதன — அறிவதோல்; தவ — உனக்கு; அர்ஜுன — அர்ஜுனோ; விஷ்ைப்₄ய —
நுடழந்து; அஹம் — நோன்; இத₃ம் — இந்த; க்ருʼத்ஸ்னம் — அடனத்து; ஏக — ஒரு;
அம்ʼக்ஷஷ₂ன — பகுதியோல்; ஸ்தி₂த꞉ — நிடலதபற்ற; ஜக₃த் — அகிலம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆனோல், இதடன விவரமோக அறிவதன் க்ஷதடவ என்ன அர்ஜுனோ?

என்னுடைய சிறு அம்சத்தின் மூலமோக, நோன் இந்த பிரபஞ்சம்
முழுவதிலும் புகுந்து அதடனத் தோங்குகின்க்ஷறன்.

தபோருளுடர

எல்லோ தபோருள்களிலும் நுடழந்திருக்கும் பரமோத்மோவோக, முழுமுதற்கைவுள் ஜைப்

பிரபஞ்சங்கள் முழுவதிலும் அறியப்படுகிறோர். தபோருள்கள் எவ்வோறு தங்களது
நிடலயில் சீரும் சிறப்புமோக விளங்குகின்றன என்படத அறிந்து தகோள்வதில்
அர்த்தமில்டல என்று இங்க்ஷக அர்ஜுனனிைம் பகவோன் கூறுகிறோர். பரமோத்மோவின்
உருவில், கிருஷ்ணர் எல்லோப் தபோருள்களிலும் நுடழந்திருப்பதோல் மட்டுக்ஷம,
அடவ இருக்கின்றன என்படத அவன் அறிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும். பகவோன்,
மிகப்தபரிய உயிர்வோழியோன பிரம்மோவிலிருந்து சின்னஞ்சிறு எறும்பு வடர,
அடனத்திலும் நுடழந்து அவற்டற போதுகோக்கின்றோர், அவரோல் மட்டுக்ஷம
இடவயடனத்தும் நிடலத்துள்ளன.

எந்த க்ஷதவடர வழிபட்ைோலும் அது பரம புருஷ பகவோன் அல்லது பரம

இலக்கிடன க்ஷநோக்கிக் தகோண்டுச் தசல்லும் என்ற கருத்திடன எப்க்ஷபோதும்
முன்டவத்துக் தகோண்டுள்ள மிஷன் ஒன்று உள்ளது. ஆனோல் க்ஷதவர்கடள
வழிபடுவது இங்க்ஷக முற்றிலுமோக நிரோகரிக்கப்பட்டுள்ளது. ஏதனனில், பிரம்மோ,
சிவன் க்ஷபோன்ற மோதபரும் க்ஷதவர்களும் முழுமுதற் கைவுளுடைய டவபவத்தின்
சிறு பகுதிக்ஷய. பிறந்தவர்கள் அடனவருக்கும் அவக்ஷர மூலம், அவடரவிைச்
சிறந்தவர் எவரும் இல்டல. அவர் அஸதமௌர்த் வ என்று அடழக்கப்படுகிறோர்.
அவடரவிை உயர்ந்தவர்; எவரும் இல்டல. அவருக்கு சமமோனவரும் எவரும்
இல்டல என்பக்ஷத இதன் தபோருள். எவதனோருவன், முழுமுதற் கைவுளோன
கிருஷ்ணடர பிரம்மோ, சிவன் உட்பை க்ஷதவர்களுக்கு சமமோகக் கருதுகின்றோக்ஷனோ,
அவன் உைனடியோக நோத்திகனோகி விடுவதோக பத்ம புரோணத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது.
மோறோக, கிருஷ்ண சக்தியின் விரிவுகடளயும் டவபவங்கடளயும் பற்றிய பல்க்ஷவறு
விவரங்கடள ஆழமோகப் படித்தோல், அவன் பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரது நிடலடய
சந்க்ஷதகமின்றிப் புரிந்து தகோண்டு, தனது மனடத கிருஷ்ணருடைய வழிபோட்டில்
பிறழோது நிடலநிறுத்த முடியும். பகவோனின் சுய விரிவோகிய பரமோத்மோ ,
எல்லோவற்றிலும் நுடழந்துள்ளதோல், அவர் எங்கும் பரவியிருப்பவரோக
அறியப்படுகிறோர். எனக்ஷவ, தூய பக்தர்கள் தங்களது மனடத பூரண பக்தித்
ததோண்டில் கிருஷ்ண உணர்வில் ஒருமுகப்படுத்துகின்றனர். இதன் மூலம்
அவர்கள் எப்தபோழுதும் திவ்யமோன தளத்தில் உள்ளனர். இந்த அத்தியோயத்தின்
எட்டு முதல் பதிதனோன்று வடரயிலோன பதங்களில், கிருஷ்ண வழிபோடும் பக்தித்
ததோண்டும் மிகத் ததளிவோக குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது. இதுக்ஷவ தூய பக்தித்
ததோண்டின் போடதயோகும். பரம புருஷ பகவோனுைனோன உறவில் எவ்வோறு

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 492

ஒருவன் பக்குவத்டத அடையலோம் என்பது இந்த அத்தியோயத்தில் ததளிவோக
விளக்கப்பட்டுள்ளது. கிருஷ்ணரிலிருந்து வரும் சீைப் பரம்படரயின் சிறந்த
ஆச்சோரியர்களில் ஒருவரோன ஸ்ரீல பலக்ஷதவவித்யோபூஷணர், இந்த
அத்தியோயத்திற்கோன தனது கருத்துடரடய பின்வருமோறு நிடறவு தசய்கிறோர்.
யச்-சக்தி-க்ஷலக்ஷஷோத் ஸுர்யோத்யோ
பவந்த்-யத்-யுக்ர-க்ஷதஜஸ:
யத்-அம்க்ஷஷனத்ருதம் விஷ்வம்
ஸக்ருஷ்க்ஷணோ தஷக்ஷம (அ)ர்ச்யக்ஷத

சக்தி வோய்ந்த சூரியன் தனது சக்திடய பகவோன் கிருஷ்ணரது சக்தியிைமிருந்து

தபறுகின்றது. க்ஷமலும் அவர் தனது அம்சத்தின் மூலமோகக்ஷவ முழு உலடகயும்
பரோமரித்து வருகிறோர். எனக்ஷவ, அந்த பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணக்ஷர வழிபோட்டிற்கு
உரியவர்.

ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டதயின் 'பூரணத்தின் டவபவம்' என்னும் பத்தோம்

அத்தியோயத்திற்கோன பக்திக்ஷவதோந்த தபோருளுடரகள் இத்துைன்
நிடறவடைகின்றது.

10. பூரணத்தின் டவபவம் 42 verses Page 493

 11. விஸ்வரூபம் 55 verses

பதம் 11.1 - அர்ஜுன உவோச மத₃னுக்₃

अजुमन उवाच
र्दनुरहाय परर्ं गुह्यर्ध्यात्र्संशज्ञतर्् ।
यत्त्वयोक्तं वचस्तेन र्ोहोऽयं शवगतो र्र् ॥ १ ॥
அர்ஜுன உவோச

மத₃னுக்₃ரஹோய பரமம் கு₃ஹ்யமத்₄யோத்மஸஞ்ஜ்ஞிதம் |

யத்த்வக்ஷயோக்தம் வசஸ்க்ஷதன க்ஷமோக்ஷஹோ(அ)யம் விக₃க்ஷதோ மம || 11-1 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; மத்-அனுக்₃ரஹோய — எனக்குக் கருடண

கோட்டுவதற்கோக; பரமம் — பரம; கு₃ஹ்யம் — இரகசியம்; அத்₄யோத்ம — ஆன்மீ க;
ஸஞ்ஜ்ஞிதம் — விஷயத்தில்; யத் — எடவ; த்வயோ — உம்மோல்; உக்தம் —
கூறப்பட்ைனக்ஷவோ; வச꞉ — தசோற்கள்; க்ஷதன — அவற்றோல்; க்ஷமோஹ꞉ — மயக்கம்; அயம்
— இந்த; விக₃த꞉ — விலகிவிட்ைது; மம — எனது.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் கூறினோன்: ஆன்மீ கம் சம்பந்தமோன பரம இரகசியங்கடள

அன்புைன் எனக்கு வழங்கியுள்ள ீர். தங்களது இத்தகு அறிவுடரகடளக்
க்ஷகட்ைதோல், இப்க்ஷபோது எனது மயக்கம் ததளிந்து விட்ைது.

தபோருளுடர

கிருஷ்ணக்ஷர எல்லோ கோரணங்களுக்கும் கோரணம் என்படத இந்த அத்தியோயம்

ததளிவோகக் கோட்டுகின்றது. தபௌதிகப் பிரபஞ்சங்கடளத் க்ஷதோற்றுவிக்கும் மஹோ
விஷ்ணுவிற்கும் அவக்ஷர மூலகோரணம். கிருஷ்ணர் ஓர் அவதோரமல்ல; அவக்ஷர
எல்லோ அவதோரங்களுக்கும் மூலம். இது முந்டதய அத்தியோயத்தில் முழுடமயோக
விளக்கப்பட்ைது.

இப்க்ஷபோது அர்ஜுனடனப் தபோறுத்தவடரயில் , அவன் தனது மயக்கம் ததளிந்து

விட்ைது என்று கூறுகின்றோன். இதன் தபோருள் என்னதவனில் , கிருஷ்ணடர ஒரு
சோதோரண மனிதனோகக்ஷவோ, தனது நண்பனோகக்ஷவோ இனிக்ஷமல் அர்ஜுனன் நிடனக்கப்
க்ஷபோவதில்டல; மோறோக, எல்லோவற்றிற்கும் மூலமோக எண்ணுகின்றோன்.
கிருஷ்ணடரப் க்ஷபோன்ற சிறந்த நண்படரப் தபற்றிருப்பதோல், அர்ஜுனன் மிகுந்த
உற்சோமும் தபருமிதமும் தகோள்கிறோன். ஆனோல், எல்லோவற்றிற்கும் கிருஷ்ணக்ஷர
மூலம் என்படத தோன் ஏற்றுக்தகோண்ைோலும், பிறர் இதடன ஏற்கோமல் இருக்கலோம்
என்று அவன் இப்தபோழுது எண்ணுகின்றோன். எனக்ஷவ, கிருஷ்ணருடைய ததய்வகத்
ீ
தன்டமடய அடனவரின் மத்தியிலும் நிடலநிறுத்துவதற்கோக, விஸ்வரூபத்டதக்
கோட்டும்படி கிருஷ்ணரிைம் அவன் இந்த அத்தியோயத்தில் க்ஷவண்டுகிறோன்.
உண்டமயில், ஒருவன் விஸ்வரூபத்டதப் போர்க்கும்க்ஷபோது, அர்ஜுனடனப் க்ஷபோன்று
அச்சமுறுகிறோன், ஆனோல் கருடணயின் உருவோகிய கிருஷ்ணர், இதடனக் கோட்டிய

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 494

பிறகு தன்டன மீ ண்டும் தனது சுய உருவத்திற்கு மோற்றிக் தகோள்கிறோர். 'நோன்
உனது நன்டமக்கோகக்ஷவ உன்னிைம் க்ஷபசிக்தகோண்டுள்க்ஷளன்' என்று கிருஷ்ணர்
பலமுடற கூறியவற்டற அர்ஜுனன் ஏற்றுக்தகோள்கிறோன். க்ஷமலும், தனக்கு
நிகழ்படவ அடனத்தும் கிருஷ்ணரின் கருடணயோக்ஷலக்ஷய என்படதயும் அர்ஜுனன்
ஏற்றுக்தகோள்கிறோன். எல்லோ கோரணங்களுக்கும் கோரணம் கிருஷ்ணக்ஷர என்றும்,
அவடர எல்க்ஷலோருடைய இதயத்திலும் பரமோத்வோக வற்றுள்ளோர்
ீ என்றும்
அர்ஜுனன் தற்தபோழுது முழு நம்பிக்டக டவத்துள்ளோன்.

பதம் 11.2 - ப₄வோப்யதயௌ ஹி பூ₄தோனோ

भवाप्ययौ शह भूतानां श्रुतौ शवस्तरिो र्या ।

त्वत्त: कर्लपत्राक्ष र्ाहात्म्यर्शप चाव्ययर्् ॥ २ ॥
ப₄வோப்யதயௌ ஹி பூ₄தோனோம் ஷ்₂ருததௌ விஸ்தரக்ஷஷோ₂ மயோ |

த்வத்த: கமலபத்ரோே மோஹோத்ம்யமபி சோவ்யயம் || 11-2 ||

ப₄வ — க்ஷதோற்றம்; அப்யதயௌ — மடறவு; ஹி — நிச்சயமோக; பூ₄தோனோம் — எல்லோ

உயிர்களின்; ஷ்₂ருததௌ — க்ஷகட்கப்பட்ைது; விஸ்தரஷ₂꞉ — விவரமோக; மயோ —
என்னோல்; த்வத்த꞉ — உம்மிைமிருந்து; கமல-பத்ர-அே — தோமடரக் கண்கடள
உடையவக்ஷர; மோஹோத்ம்யம் — தபருடமகள்; அபி — கூை; ச — க்ஷமலும்; அவ்யயம் —
முடிவுற்ற.

தமோழிதபயர்ப்பு

தோமடரக் கண்கடள உடையவக்ஷர, ஒவ்க்ஷவோர் உயிர்வோழியின்

க்ஷதோற்றம் மற்றும் மடறவிடனப் பற்றி உம்மிைமிருந்து விவரமோகக்
க்ஷகட்ை நோன், தற்க்ஷபோது உமது அழிவற்ற தபருடமகடள
உணர்ந்துள்க்ஷளன்.

தபோருளுடர

'தோமடரக் கண்கடள உடையவர்' (கிருஷ்ணருடைய கண்கள் தோமடர மலரின்

இதழ்கடளப் க்ஷபோன்று க்ஷதோன்றுகின்றன) என்று பகவோன் கிருஷ்ணடர அர்ஜுனன்
மகிழ்ச்சியுைன் அடழக்கின்றோன். ஏதனனில் , முந்டதய அத்தியோயம் ஒன்றில்,
அஹம் க்ருத்ஸ்னஸ்ய ஜகத: ப்ரபவ: ப்ரலயஸ் ததோ—'இந்த தமோத்த
ஜைவுலகத்தின் க்ஷதோற்றம் மற்றும் மடறவிற்கோக மூலம் நோக்ஷன' என்று கிருஷ்ணர்
அவனிைம் உறுதியளித்திருந்தோர். பின்னர், இதடனப் பற்றிய விளக்கங்கடள அவன்
பகவோனிைமிருந்து விவரமோகக் க்ஷகட்ைறிந்தோன். எல்லோவிதமோன க்ஷதோற்றம் மற்றும்
மடறவிற்கும் மூலமோக உள்ளக்ஷபோதிலும், கிருஷ்ணர் அவற்றிலிருந்து தனியோக
விளங்குகிறோர் என்படதயும் அர்ஜுனன் அறிவோன். ஏதனனில், தோன் எல்லோ
இைங்களிலும் பரவியுள்ள க்ஷபோதிலும் அவ்தவல்லோ இைங்களிலும் தனிப்பட்ை
முடறயில் இல்டல என்படத பகவோன் ஒன்பதோம் அத்தியோயத்தில் கூறினோர்.
கிருஷ்ணரது அத்தகு அசிந்திய சக்திடய முழுடமயோகப் புரிந்து தகோண்ைதோக
அர்ஜுனன் இங்கு ஒப்புக் தகோள்கிறோன்.

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 495

 பதம் 11.3 - ஏவக்ஷமதத்₃யதோ₂த்த₂ த்வ

एवर्ेतद्यथात्थ त्वर्ात्र्ानं परर्ेश्वर ।

द्रष्टु शर्च्छाशर् ते रूपर्ैश्वरं पुरुषोत्तर् ॥ ३ ॥
ஏவக்ஷமதத்₃யதோ₂த்த₂ த்வமோத்மோனம் பரக்ஷமஷ்₂வர |

த்₃ரஷ்டுமிச்சோ₂மி க்ஷத ரூபடமஷ்₂வரம் புருக்ஷஷோத்தம || 11-3 ||

ஏவம் — இவ்வோறு; ஏதத் — இந்த; யதோ₂ — உள்ளது உள்ளபடி; ஆத்த₂ — க்ஷபசிய பின்;
த்வம் — நீங்கள்; ஆத்மோனம் — தோங்கக்ஷள; பரம-ஈஷ்₂வர — முழுமுதற் கைவுக்ஷள;
த்₃ரஷ்டும் — கோண்பதற்கு; இச்சோ₂மி — நோன் விரும்புகின்க்ஷறன்; க்ஷத — உங்களுடைய;
ரூபம் — உருவம்; ஐஷ்₂வரம் — ஜஸ்வர்யம்; புருஷ-உத்தம — உத்தம புருஷக்ஷர.

தமோழிதபயர்ப்பு

உத்தம புருஷக்ஷர, உன்னத உருக்ஷவ, நோன் தங்கடள தங்களுடைய

உண்டம நிடலயில் என் முன் கோண்கின்க்ஷறன் என்ற க்ஷபோதிலும்,
தங்கடளப் பற்றி தோங்கக்ஷள விளக்கியபடி, இந்த பிரபஞ்சத்
க்ஷதோற்றத்திற்குள் தோங்கள் எவ்வோறு உட்புகுந்து உள்ள ீர் என்படதக்
கோண நோன் விரும்புகிக்ஷறன். உமது அந்த ஐஸ்வர்ய ரூபத்திடனக்
கோண நோன் ஆவலுைன் உள்க்ஷளன்.

தபோருளுடர

'நோன் எனது சுய விரிவினோல் நுடழந்த கோரணத்தினோல்தோன், இந்த ஜைவுலகம்

படைக்கப்பட்டு, தசயல்கள் நடைதபற்று வருகின்றன' என்று பகவோன் கூறினோர்.
இப்க்ஷபோது அர்ஜுனடனப் தபோருத்தவடரயில் , கிருஷ்ணருடைய உடரகளோல்
அவன் உற்சோகமடைந்துள்ளோன், இருப்பினும், கிருஷ்ணர் ஒரு சோதோரண நபக்ஷர
என்று எதிர்கோலத்தில் சிலர் நிடனக்கலோம் என்பதற்கோக, அவர்களிைம்
நம்பிக்டகடய ஊட்டும் தபோருட்டு, பிரபஞ்சத்தினுள் தசயல்படும்க்ஷபோதிலும்
பகவோன் எவ்வோறு அதிலிருந்து விடுபட்டு உள்ளோர் என்படத அவன் அவரது
விஸ்வருபத்தின் மூலமோகப் போர்க்க விரும்பினோன். அர்ஜுனன் இடறவடன
புருக்ஷஷோத்தம என்று அடழப்பதும் மிக முக்கியமோனதோகும். கிருஷ்ணக்ஷர பரம
புருஷ பகவோன் என்பதோல், அவர் அர்ஜுனனுக்குள்ளும் வற்றுள்ளோர்
ீ ; எனக்ஷவ,
அர்ஜுனனின் விருப்படத அவர் அறிவோர், தன்டன தனது தனிப்பட்ை உருவோகிய
கிருஷ்ணரின் வடிவில் கோண்பதில் அவன் பூரண திருப்தியுைன் இருப்பதோல், தனது
விஸ்வரூபத்டத கோண்பதில் அவனுக்தகன்று தனிப்பட்ை விருப்பம் ஏதும் இல்டல
என்படத அவரோல் புரிந்து தகோள்ள முடிந்தது. ஆனோல் மற்றவர்களிைம்
நம்பிக்டகடய ஊட்டுவதற்கோகக்ஷவ, அர்ஜுனன் விஸ்வரூபத்டதக் கோண
விரும்புகிறோன் என்படதயும் அவரோல் புரிந்துதகோள்ள முடிந்தது. கிருஷ்ணருடைய
உடரகடள க்ஷசோதடன தசய்து உறுதி தசய்வதற்கோன தனிப்பட்ை விருப்பம்
அர்ஜுனனிைம் கிடையோது. தங்கடளத் தோங்கக்ஷள பகவோனின் அவதோரம் என்று
விளம்பரப்படுத்தி தகோள்ளும் பல க்ஷபோலிகள் வருங்கோலத்தில் வருவோர்கள்

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 496

என்பதோல், கைவுள் என்பவர் விஸ்வரூபத்டதக் கோட்ைக் கூடியவரோக இருக்க
க்ஷவண்டும் என்படத நிர்ணயிப்பதற்கோகவும் அர்ஜுனன் விஸ்வரூபத்டதக் கோண
விரும்புகிறோன் என்றும் பகவோனோல் உணர்ந்து தகோள்ள முடிந்தது. எனக்ஷவ , மக்கள்
மிகவும் எச்சரிக்டகயுைன் இருக்க க்ஷவண்டும்; தன்டனக்ஷய கிருஷ்ணர் என்று
கூறிக்தகோள்பவன், அந்தக் கூற்றிடன மக்கள் மத்தியில் நிரூபிப்பதற்கோக
விஸ்வருபத்டதக் கோட்டுவதற்குத் தயோரோக இருக்கக்ஷவண்டும்.

பதம் 11.4 - மன்யக்ஷஸ யதி₃ தச்ச₂க்ய

र्तयसे यकद तच्छक्यं र्या द्रष्टु शर्शत प्रभो ।

योगेश्वर ततो र्े त्वं दिमयात्र्ानर्व्ययर्् ॥ ४ ॥
மன்யக்ஷஸ யதி₃ தச்ச₂க்யம் மயோ த்₃ரஷ்டுமிதி ப்ரக்ஷபோ₄ |
க்ஷயோக்ஷக₃ஷ்₂வர தக்ஷதோ க்ஷம த்வம் த₃ர்ஷ₂யோத்மோனமவ்யயம் || 11-4 ||

மன்யக்ஷஸ யதி₃ — நீங்கள் நிடனத்தோல்; தத் — அந்த; ஷ₂க்யம் — சோத்தியமோகும்;

மயோ — என்னோல்; த்₃ரஷ்டும் — கோண; இதி — இவ்வோறு; ப்ரக்ஷபோ₄ — இடறவோ; க்ஷயோக₃-
ஈஷ்₂வர — எல்லோ க்ஷயோக சக்திகளின் இடறவக்ஷன; தத꞉ — பிறகு; க்ஷம — எனக்கு; த்வம்
— நீங்கள்; த₃ர்ஷ₂ய — கோட்டும்; ஆத்மோனம் — தங்கடள; அவ்யயம் — நித்திய.

தமோழிதபயர்ப்பு

உமது விஸ்வரூபத்டத என்னோல் போர்க்க முடியும் என்று தோங்கள்

நிடனத்தோல், எம்தபருமோக்ஷன, எல்லோ க்ஷயோக சக்திகளின் இடறவக்ஷன,
அந்த எல்டலயற்ற விஸ்வரூபத்டத எனக்குக் கோட்டியருளம்.

தபோருளுடர

முழுமுதற் கைவுளோன கிருஷ்ணடர ஜைப் புலன்கடளக் தகோண்டு கோண்பக்ஷதோ ,

க்ஷகட்பக்ஷதோ, புரிந்துதகோள்வக்ஷதோ, உணர்வக்ஷதோ இயலோது என்றும், அக்ஷத சமயத்தில்
நோவிலிருந்து ததோைங்கும் இடறவனது திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில்
ஈடுபட்டிருந்தோல், பகவோக்ஷன தன்டன தவளிப்படுத்துவோர், அப்க்ஷபோது அவடரக் கோண
முடியும் என்றும் கூறப்பட்டுள்ளது. ஒவ்க்ஷவோர் உயிர்வோழியும் ஓர் ஆன்மீகப்
தபோறிக்ஷய என்பதோல், பரம புருஷடரப் போர்ப்பக்ஷதோ, புரிந்துதகோள்வக்ஷதோ
சோத்தியமல்ல. பக்தனோன அர்ஜுனன், தனது கற்படனயின் பலத்டத நம்பவில்டல;
மோறோக உயிர்வோழியோன தனது எல்டலகடள ஒப்புக்தகோண்டு, கிருஷ்ணரது
அளக்கவியலோத தன்டமடய ஆக்ஷமோதிக்கின்றோன். ஓர் உயிர்வோழி, எல்டலயும்
வரம்புமற்ற நபடர புரிந்துதகோள்வது சோத்தியமல்ல என்படத அர்ஜுனன்
அறிந்திருந்தோன். ஆனோல் அந்த எல்டலயற்ற நபர் தன்டனத்தோக்ஷன
தவளிப்படுத்தும் க்ஷபோது, அத்தகு எல்டலயற்ற கருடணயோல் அவரது எல்டலயற்ற
தன்டமடயப் புரிந்துதகோள்ள முடியும். இடறவன், நமது சிந்தடனக்கு அப்போற்பட்ை
சக்திகடள உடையவர் என்பதோல், க்ஷயோக்ஷகஷ்வர எனும் தசோல்லும் இங்க்ஷக மிகவும்
முக்கியமோனதோகும். அவர் எல்டலயற்றவர் என்றக்ஷபோதிலும், அவக்ஷர விரும்பினோல்,
தனது கருடணயின் மூலம் தன்டன தவளிக்கோட்ை முடியும். எனக்ஷவ , அத்தகு

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 497

புரிந்துதகோள்ள இயலோத கிருஷ்ணரின் கருடணடய யோசிக்கிறோன் அர்ஜுனன்.
அவன் கிருஷ்ணருக்கு கட்ைடள தகோடுக்கவில்டல. கிருஷ்ண உணர்வில்
பூரணமோகச் சரணடைந்து, பக்தித் ததோண்டில் ஒருவன் ஈடுபைோதவடரயில், தன்டன
தவளிப்படுத்துவதற்கோன அவசியம் கிருஷ்ணருக்கு இல்டல. எனக்ஷவ , தங்களது
மனக் கற்படனயின் பலத்டத நம்பியிருக்கும் மனிதர்கள் , கிருஷ்ணடரக் கோண்பது
சோத்தியமல்ல.

பதம் 11.5 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச பஷ்₂

श्रीभगवानुवाच
पश्य र्े पाथम रूपाशण ितिोऽथ सहस्रि: ।
नानाशवधाशन कदव्याशन नानावणामकृतीशन च ॥ ५ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

பஷ்₂ய க்ஷம போர்த₂ ரூபோணி ஷ₂தக்ஷஷோ₂(அ)த₂ ஸஹஸ்ரஷ₂: |

நோனோவிதோ₄னி தி₃வ்யோனி நோனோவர்ணோக்ருதீனி ச || 11-5 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; பஷ்₂ய —

கோண்போயோக; க்ஷம — எனது; போர்த₂ — பிருதோவின் மகக்ஷன; ரூபோணி — உருவங்கள்;
ஷ₂தஷ₂꞉ — நூற்றுக்கணக்கோன; அத₂ — க்ஷமலும்; ஸஹஸ்ரஷ₂꞉ — ஆயிரக்கணக்கோன;
நோனோ-விதோ₄னி — பல விதமோன; தி₃வ்யோனி — திவ்யமோன; நோனோ — பலதரப்பட்ை;
வர்ண — வர்ணங்கள்; ஆக்ருʼதீனி — உருவங்கள்; ச — க்ஷமலும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: பிருதோவின் மகக்ஷன,

எனதன்பு அர்ஜுனோ, இலட்சக்கணக்கோன வடியில் பலதரப்பட்ை
நிறத்துைன் க்ஷதோன்றும் எனது பலவடகயோன திவ்ய ரூபத்திடன, எனது
டவபவத்திடன இப்க்ஷபோது கோண்போயோக.

தபோருளுடர

கிருஷ்ணடர அவரது விஸ்வரூபத்தில் போர்க்க விரும்பினோன் அர்ஜுனன். அந்த

விஸ்வரூபம், திவ்யமோன ரூபம் என்றக்ஷபோதிலும், பிரபஞ்சத்தின் க்ஷதோற்றத்திற்கோக
உண்ைோனதோகும்; எனக்ஷவ, இந்த ஜை இயற்டகயின் நிடலயற்ற கோலத்திற்கு அஃது
உட்பட்ைதோகும். ஜை இயற்டக க்ஷதோன்றி மடறவடதப் க்ஷபோலக்ஷவ, கிருஷ்ணருடைய
இந்த விஸ்வரூபமும் க்ஷதோன்றி மடறயக் கூடியதோகும். ஆன்மீ க வோனில்
நித்தியமோக நிடலதபற்றுள்ள கிருஷ்ணரது மற்ற உருவங்கடளப் க்ஷபோன்றது
அல்ல இது. ஒரு பக்தடனப் தபோறுத்தவடர, விஸ்வரூபத்டதக் கோண க்ஷவண்டிய
ஆவல் அவனிைம் இல்டல, ஆனோல் கிருஷ்ணடர இவ்வோறு கோண அர்ஜுனன்
விரும்பியதோல் கிருஷ்ணர் இந்த ரூபத்டத அவனுக்குக் கோட்டுகின்றோர். இந்த
விஸ்வரூபம் எந்ததவோரு சோதோரண மனிதனோலும் கோணப்பைக்கூடியது அல்ல.
இடதக் கோண்பதற்கோன சக்திடயக் கிருஷ்ணர்தோன் அளிக்க க்ஷவண்டும்.

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 498

 பதம் 11.6 - பஷ்₂யோதி₃த்யோன்வஸூன்

पश्याकदत्यातवसून्रुद्रानशश्वनौ र्रुतस्तथा ।
बहूतयदृष्टपूवामशण पश्याश्चयामशण भारत ॥ ६ ॥
பஷ்₂யோதி₃த்யோன்வஸூன்ருத்₃ரோனஷ்₂விதனௌ மருதஸ்ததோ₂ |

ப₃ஹூன்யத்₃ருஷ்ைபூர்வோணி பஷ்₂யோஷ்₂சர்யோணி போ₄ரத || 11-6 ||

பஷ்₂ய — கோண்போயோக; ஆதி₃த்யோன் — அதிதியின் பன்னிரண்டு டமந்தர்கள்;

வஸூன் — எட்டு வசுக்கள்; ருத்₃ரோன் — ருத்திரரின் பதிதனோன்று உருவங்கள்;
அஷ்₂விதனௌ — இரண்டு அஸ்வினிகள்; மருத꞉ — நோற்பத்தி ஒன்பது மருத்துகள்
(வோயு க்ஷதவர்கள்); ததோ₂ — க்ஷமலும்; ப₃ஹூனி — பற்பல; அத்₃ருʼஷ்ை — நீ கண்டிரோத;
பூர்வோணி — இதற்கு முன்பு; பஷ்₂ய — போர்; ஆஷ்₂சர்யோணி — ஆச்சரியமோன
அடனத்டதயும்; போ₄ரத — போரதர்களில் சிறந்தவக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

போரதர்களில் சிறந்தவக்ஷன, ஆதித்தியர்கள், வசுக்கள், ருத்திரர்கள்,

அஸ்வினி குமோரர்கள் மற்றும் இதர க்ஷதவர்கள் அடனவடரயும்
இங்க்ஷக போர். இதற்கு முன்பு யோரும் கண்டிரோத, க்ஷகட்டிரோத பல
ஆச்சரியமோன விஷயங்கடளயும் போர்.

தபோருளுடர

அர்ஜுனன் கிருஷ்ணருடைய தநருங்கிய நண்பனும் அறிஞர்களில் மிகவும்

முன்க்ஷனற்றம் அடைந்தவனும் ஆவோன். இருப்பினும் , கிருஷ்ணடரப் பற்றிய
அடனத்டதயும் அவன் அறிந்திருக்கவில்டல, அது சோத்தியமல்ல. இந்த
உருவங்கடளயும் க்ஷதோற்றங்கடளயும், மனிதர்கள் கண்ைதும் இல்டல, க்ஷகட்ைதும்
இல்டல என்று இங்க்ஷக குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது. இப்க்ஷபோது அத்தக அற்புத
உருவங்கடள கிருஷ்ணர் தவளிப்படுத்துகிறோர்.

பதம் 11.7 - இடஹகஸ்த₂ம் ஜக₃த்க்ரு

इहैकस्थं जगत्कृ त्नं पश्याद्य सचराचरर्् ।

र्र् देहे गुडाके ि यच्च‍ातयद्द्रष्टु शर्च्छशस ॥ ७ ॥
இடஹகஸ்த₂ம் ஜக₃த்க்ருத்ஸ்னம் பஷ்₂யோத்₃ய ஸசரோசரம் |

மம க்ஷத₃க்ஷஹ கு₃ைோ₃க்ஷகஷ₂ யச்சோன்யத்₃த்₃ரஷ்டுமிச்ச₂ஸி || 11-7 ||

இஹ — இதில்; ஏக-ஸ்த₂ம் — ஒரு இைத்தில்; ஜக₃த் — அகிலம்; க்ருʼத்ஸ்னம் —

முழுடமயோக; பஷ்₂ய — போர்; அத்₃ய — உைனடியோக; ஸ — உைன்; சர — அடசகின்ற;
அசரம் — அடசயோத; மம — எனது; க்ஷத₃க்ஷஹ — இந்த உைலில்; கு₃ைோ₃க்ஷகஷ₂ —
அர்ஜுனோ; யத் — அந்த; ச — இதர; அன்யத் — க்ஷமலும்; த்₃ரஷ்டும் — கோண்பதற்கு;
இச்ச₂ஸி — நீ விரும்புகின்றோக்ஷயோ.

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 499

 தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனோ, நீ போர்க்க விரும்புபடவ அடனத்டதயும், எனது இந்த

உைலில் உைனடியோகப் போர்! இப்க்ஷபோது நீ விரும்புபடவ மட்டுமின்றி,
எதிர்கோலத்தில் நீ எடததயல்லோம் கோண விரும்புவோக்ஷயோ, அடவ
அடனத்டதயும் இந்த விஸ்வரூபம் உனக்குக் கோட்டும்.
அடசகின்றடவ, அடசயோதடவ—அடனத்தும் ஒக்ஷர இைத்தில் இங்க்ஷக
முழுடமயோக உள்ளன.

தபோருளுடர

ஓரிைத்தில் அமர்ந்து தகோண்டு முழு உலகத்டதயும் கோண யோரோலும் முடியோது.

மிகவும் முன்க்ஷனற்றமடைந்த விஞ்ஞோனியும், உலகின் மற்ற போகங்களில்
நைப்படத அறிய முடியோது. ஆனோல் அர்ஜுனடனப் க்ஷபோன்ற பக்தர்கள், உலகின்
எல்லோ பகுதிகளிலும் நைப்படவ அடனத்டதயும் கோண முடியும். இறந்தகோலம்,
நிகழ்கோலம், எதிர்கோலம் என அர்ஜுனன் எடதக் கோண விரும்பினோலும், அதடனக்
கோண்பதற்கோன சக்திடய கிருஷ்ணர் அவனுக்குக் தகோடுக்கிறோர். இவ்வோறோக ,
கிருஷ்ணருடைய கருடணயோல் அர்ஜுனன் எல்லோவற்டறயும் கோண முடிகின்றது.

பதம் 11.8 - ந து மோம் ஷ₂க்யக்ஷஸ த்

न तु र्ां िक्यसे द्रष्टु र्नेनैव स्वचक्षुषा ।

कदव्यं ददाशर् ते चक्षु: पश्य र्े योगर्ैश्वरर्् ॥ ८ ॥
ந து மோம் ஷ₂க்யக்ஷஸ த்₃ரஷ்டுமக்ஷனடனவ ஸ்வசேுஷோ |

தி₃வ்யம் த₃தோ₃மி க்ஷத சேு: பஷ்₂ய க்ஷம க்ஷயோக₃டமஷ்₂வரம் || 11-8 ||

ந — என்றுமில்டல; து — ஆனோல்; மோம் — என்டன; ஷ₂க்யக்ஷஸ — முடியும்; த்₃ரஷ்டும்

— கோண; அக்ஷனன — இதனோல்; ஏவ — நிச்சயமோக; ஸ்வ-சேுஷோ — உனது தசோந்த
கண்களோல்; தி₃வ்யம் — திவ்யமோன; த₃தோ₃மி — நோன் அளிக்கின்க்ஷறன்; க்ஷத — உனக்கு;
சேு꞉ — கண்கள்; பஷ்₂ய — கோண; க்ஷம — எனது; க்ஷயோக₃ம் ஐஷ்₂வரம் — க்ஷயோக
சக்தியின் ஐஸ்வர்யம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆனோல் உன்னுடைய தற்க்ஷபோடதய கண்களோல் என்டன நீ கோண

முடியோது. எனக்ஷவ, நோன் உனக்கு திவ்யமோன கண்கடளத் தருகிக்ஷறன்.
எனது க்ஷயோகத்தின் ஐஸ்வர்யத்டதப் போர்.

தபோருளுடர

இரண்டு கரங்களுைன் இருக்கும் கிருஷ்ணடரத் தவிர க்ஷவறு எந்த உருவத்திலும்

அவடரக் கோண தூய பக்தன் விரும்புவதில்டல ; அவரது விஸ்வரூபத்டத அவரது
கருடணயோல் கோணும் பக்தன், அதடன மனதோல் கோணவில்டல, ஆன்மீ கக்

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 500

கண்களோல் கோண்கின்றோன். கிருஷ்ணரது விஸ்வரூபத்டதக் கோண, அர்ஜுனன்
தனது மனடத மோற்றிக் தகோள்ளும்படி கூறப்பைவில்டல , போர்டவடய மட்டுக்ஷம
மோற்றிக் தகோள்ளும்படி அறிவுறுத்தப்பட்ைோன். கிருஷ்ணருடைய விஸ்வரூபம்
அவ்வளவு முக்கியமோனதல்ல; இது பின்வரும் பதங்களில் இருந்து ததளிவோகும்.
இருந்தும், அர்ஜுனன் அடதக் கோண விரும்பியதன் கோரணத்தோல், அந்த
விஸ்வரூபத்டதக் கோண்பதற்குத் க்ஷதடவயோன போர்டவடய இடறவன்
அவனுக்குக் தகோடுக்கின்றோர்.

கிருஷ்ணருைன் திவ்யமோன உறவில் முடறயோக நிடலதபற்றிருக்கும் பக்தர்கள்,

அவருைனோன அன்புப் பரிமோற்றத்தினோல் கவரப்படுகின்றனர், அவர்கள் ஜை
ஜஸ்வர்யங்களோல் கவரப்படுவதில்டல. கிருஷ்ணரது நண்பர்கள், தபற்க்ஷறோர்கள்
மற்றும் அவரது க்ஷதோழிகளும், கிருஷ்ணர் தனது ஐஸ்வர்யத்டத கோட்ை க்ஷவண்டும்
என்று ஒருக்ஷபோதும் விரும்பவில்டல. கிருஷ்ணக்ஷர பரம புருஷ பகவோன்
என்படதக் கூை அறியோத அளவிற்கு அவர்கள் தூய அன்பினோல் மூழ்கியுள்ளனர்.
தங்களது அன்புப் பரிமோற்றத்தின் கோரணமோக, கிருஷ்ணக்ஷர முழுமுதற் கைவுள்
என்படத அவர்கள் மறந்துவிடுகின்றனர். கிருஷ்ணருைன் விடளயோடிய
ஆயர்குலச் சிறுவர்கள் அடனவரும் மிகச்சிறந்த புண்ணிய ஆத்மோக்கள் என்றும் ,
பற்பல பிறவிகளுக்குப் பின்னக்ஷர அவர்களோல் அவ்வோறு கிருஷ்ணருைன்
விடளயோை முடிகின்றது என்றும் ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது.
அச்சிறுவர்கள், கிருஷ்ணக்ஷர முழுமுதற் கைவுள் என்படத அறியோர்கள். அவர்கள்
கிருஷ்ணடர தங்களது பிரியமோன நண்பனோகக்ஷவ கருதுகின்றனர். எனக்ஷவ , சுகக்ஷதவ
க்ஷகோஸ்வோமி பின்வரும் பதத்திடனக் கூறுகிறோர்:
இத்தம் ஸதோம் ப்ரஹ்ம-ஸுகோனுபூத்யோ
தோஸ்யம் கதோனோம் பர-டதவக்ஷதன
மோயோஷ்ரிதோனோம் நர-தோரக்ஷகண
ஸோகம் விஜஹ்ரு: க்ருத-புண்ய-புஞ்ஜோ:

சோதுக்களோல் அருவ பிரம்மனோகவும், பக்தர்களோல் பரம புருஷ பகவோனோகவும்,

சோதோரண மனிதர்களோல் ஜை இயற்டகயின் படைப்போகவும் கருதப்படும்
முழுமுதற் கைவுள் இக்ஷதோ இங்க்ஷக இருக்கிறோர். பரம புருஷ பகவோனுைன்
தற்க்ஷபோது விடளயோடும் இந்தச் சிறுவர்கள், தங்களது முந்டதய பிறவிகளில்
பற்பல புண்ணியங்கடளச் தசய்தவர்கள்.' (ஸ்ரீமத் போகவதம் 10.12.11)

கருத்து என்னதவனில், விஸ்வரூபத்டதக் கோண்பதில் பக்தனுக்கு எந்த

விருப்பமும் கிடையோது, இருப்பினும் அர்ஜுனன் அதடனக் கோண விரும்பினோன்;
ஏதனனில், கிருஷ்ணர் தவறுமக்ஷன ஏட்ைளவிலும் தத்துவப் பூர்வமோகவும் மட்டுக்ஷம
தன்டன முழுமுதற் கைவுளோக எடுத்துக் கோட்டினோர் என்று இல்லோமல் , அவர்
உண்டமயிக்ஷலக்ஷய தன்டன அர்ஜுனனிைம் கோட்டினோர் என்படத வருங்கோல
மக்கள் புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும் என்பதற்கோக, கிருஷ்ணர் கூறிய உண்டமகடள
கண்களோல் கோண விரும்பினோன் அர்ஜுனன். அவக்ஷன சீைப் பரம்படரயின் முதல்
சீைன் என்பதோல், கிருஷ்ணரின் உடரகடள அவன் உறுதி தசய்தோக க்ஷவண்டும்.
பரம புருஷ பகவோனோன கிருஷ்ணடர புரிந்துதகோள்வதில் உண்டமயோன ஆர்வம்
தகோண்டு அர்ஜுனனுடைய அடிச்சுவட்டை பின்பற்றுபவர்கள், தோக்ஷன பரமன்
என்படத கிருஷ்ணர் தவறும் வோர்த்டதகளோல் மட்டுக்ஷம கூறோமல் தன்டனக்ஷய
பரமனோக அர்ஜுனனுக்கு உண்டமயிக்ஷலக்ஷய தவளிப்படுத்தினோர் என்படதப்

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 501

புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும்.

பகவோன் தனது விஸ்வரூபத்டதக் கோண்பதற்குத் க்ஷதடவயோன சக்திடய

அர்ஜுனனுக்குக் தகோடுத்தோர். ஏதனனில், முன்க்ஷப நோம் விளக்கியபடி, அதடனக்
கோண்பதற்கோக தனிப்பட்ை விருப்பம் அர்ஜுனனிைம் இல்டல என்படத அவர்
அறிவோர்.

பதம் 11.9 - ஸஞ்ஜய உவோச ஏவமுக்த்வ

सञ्जय उवाच
एवर्ुक्त्वा ततो राजतर्हायोगेश्वरो हरर: ।
दिमयार्ास पाथामय परर्ं रूपर्ैश्वरर्् ॥ ९ ॥
ஸஞ்ஜய உவோச

ஏவமுக்த்வோ தக்ஷதோ ரோஜன்மஹோக்ஷயோக்ஷக₃ஷ்₂வக்ஷரோ ஹரி: |

த₃ர்ஷ₂யோமோஸ போர்தோ₂ய பரமம் ரூபடமஷ்₂வரம் || 11-9 ||

ஸஞ்ஜய꞉ உவோச — சஞ்ஜயன் கூறினோன்; ஏவம் — இவ்வோறு; உக்த்வோ — கூறிய; தத꞉

— பின்; ரோஜன் — ஓ மன்னக்ஷன; மஹோ-க்ஷயோக₃-ஈஷ்₂வர꞉ — மிகவும் வலிடம வோய்ந்த
க்ஷயோகி; ஹரி꞉ — முழுமுதற் கைவுளோன கிருஷ்ணர்; த₃ர்ஷ₂யோம் ஆஸ — கோட்டினோர்;
போர்தோ₂ய — அர்ஜுனனுக்கு; பரமம் — பரம; ரூபம் ஐஷ்₂வரம் — விஸ்வரூபம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஸஞ்ஜயன் கூறினோன்: மன்னோ, இவ்வோறு கூறிய பின்னர், எல்லோ

க்ஷயோக சக்திகளுக்கும் இடறவனோக விளங்கும் முழுமுதற் கைவுள்,
தமது விஸ்வரூபத்டத அர்ஜுனனுக்குக் கோட்டினோர்.

பதம் 10-11 - அக்ஷனக-வக்த்ர-நயனம்

अनेकवक्त्रनयनर्नेकाद्भतदिमनर्् ।
अनेककदव्याभरणं कदव्यानेकोद्यतायुधर्् ॥ १० ॥
அக்ஷனகவக்த்ரநயனமக்ஷனகோத்₃ப₄தத₃ர்ஷ₂னம் |

அக்ஷனகதி₃வ்யோப₄ரணம் தி₃வ்யோக்ஷனக்ஷகோத்₃யதோயுத₄ம் || 11-10 ||

कदव्यर्ाल्याम्बरधरं कदव्यगतधानुलेपनर्् ।
सवामश्चयमर्यं देवर्नततं शवश्वतोर्ुखर्् ॥ ११ ॥
தி₃வ்யமோல்யோம்ப₃ரத₄ரம் தி₃வ்யக₃ந்தோ₄னுக்ஷலபனம் |

ஸர்வோஷ்₂சர்யமயம் க்ஷத₃வமனந்தம் விஷ்₂வக்ஷதோமுக₂ம் || 11-11 ||

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 502

 அக்ஷனக — பல்க்ஷவறு; வக்த்ர — வோய்கள்; நயனம் — கண்கள்; அக்ஷனக — பல்க்ஷவறு;
அத்₃பு₄த — அற்புதமோன; த₃ர்ஷ₂னம் — கோட்சிகள்; அக்ஷனக — பற்பல; தி₃வ்ய —
திவ்யமோன; ஆப₄ரணம் — ஆபரணங்கள்; தி₃வ்ய — திவ்யமோன; அக்ஷனக — பற்பல;
உத்₃யத — தோங்கிய; ஆயுத₄ம் — ஆயுதங்கள்; தி₃வ்ய — திவ்யமோன; மோல்ய —
மோடலகள்; அம்ப₃ர — ஆடைகள்; த₄ரம் — அணிந்து; தி₃வ்ய — திவ்யமோன்; க₃ந்த₄ —
வோசடன; அனுக்ஷலபனம் — தரிக்கப்பட்ை; ஸர்வ — எல்லோம்; ஆஷ்₂சர்ய-மயம் —
ஆச்சரியமோன; க்ஷத₃வம் — ஒளிர்கின்ற; அனந்தம் — எல்டலயற்ற; விஷ்₂வத꞉-முக₂ம் —
எங்கும் நிடறந்தது.

தமோழிதபயர்ப்பு

அந்த விஸ்வரூபத்தில், அக்ஷனக கண்கடளயும் அக்ஷனக வோய்கடளயும்

அக்ஷனக அற்புதமோன தரிசனங்கடளயும் அர்ஜுனன் கண்ைோன். பற்பல
ததய்வகமோன
ீ ஆபரணங்களோல் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த அந்த ரூபம்,
திவ்யமோன ஆயுதங்கள் பலவற்டற தோங்கியிருந்தது. ததய்வகமோன
ீ
மோடலகடளயும் ஆடைகடளயும் அணிந்திருந்த அவரது உைலில்,
பல்க்ஷவறு திவ்யமோன வோசடனப் தபோருள்கள் பூசப்பட்டிருந்தது.
அடவயடனத்தும் அற்புதமோக, பிரகோசமோக, எல்டலயற்றதோக, எங்கும்
பரவிக் கோணப்பட்ைது.

தபோருளுடர

இந்த இரு பதங்களில், அக்ஷனக எனும் தசோல் மீ ண்டும் மீ ண்டும் இருப்படதப்

போர்க்கும்க்ஷபோது, அர்ஜுனனோல் கோணப்பட்ை டககள், வோய்கள், கோல்கள் மற்றும் இதர
க்ஷதோற்றங்கடள அளவிைக்ஷவ முடியோது என்று ததரிகிறது. அந்தத் க்ஷதோற்றங்கள்
அகிலதமங்கும் பரந்துள்ளக்ஷபோதிலும், ஒக்ஷர இைத்தில் அமர்ந்திருந்த அர்ஜுனன்,
இடறவனின் கருடணயோல் அவற்டறக் கோண முடிந்தது. இது கிருஷ்ணரின்
அசிந்திய சக்தியினோல் சோத்தியமோனது.

பதம் 11.12 - தி₃வி ஸூர்யஸஹஸ்ரஸ்ய

कदशव सूयमसहस्रस्य भवेद्युगपदुशत्थता ।

यकद भा: सदृिी सा स्याद्भ‍ासस्तस्य र्हात्र्न: ॥ १२ ॥
தி₃வி ஸூர்யஸஹஸ்ரஸ்ய ப₄க்ஷவத்₃யுக₃பது₃த்தி₂தோ |

யதி₃ போ₄: ஸத்₃ருஷீ₂ ஸோ ஸ்யோத்₃போ₄ஸஸ்தஸ்ய மஹோத்மன: || 11-12 ||

தி₃வி — ஆகோயத்தில்; ஸூர்ய — சூரியன்; ஸஹஸ்ரஸ்ய — பல்லோயிரக்கணக்கோன;

ப₄க்ஷவத் — இருப்பதுக்ஷபோல; யுக₃பத் — ஒக்ஷர சமயத்தில்; உத்தி₂தோ — உதித்தன; யதி₃ —
ஆனோல்; போ₄꞉ — ஒளி; ஸத்₃ருʼஷீ₂ — அதுக்ஷபோல; ஸோ — அந்த; ஸ்யோத் — இருக்கலோம்;
போ₄ஸ꞉ — தவளிச்சம்; தஸ்ய — அவரது; மஹோ-ஆத்மன꞉ — மிகச்சிறந்த பகவோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 503

 ஆகோயத்தில் பல்லோயிரக்கணக்கோன சூரியன்கள் ஒக்ஷர சமயத்தில்
உதயமோனோல், அந்த பரம புருஷருடைய விஸ்வரூப க்ஷஜோதிக்கு
ஒருக்ஷவடள சமமோகலோம்.

தபோருளுடர

அர்ஜுனன் கண்ைது விவரிக்கப்பை முடியோததோக இருந்தது. இருப்பினும் அந்த

சிறப்போன கோட்சியின் ஒரு மனச்சித்திரத்டத சஞ்ஜயன் திருதரோஷ்டிரருக்குக்
தகோடுக்க முயல்கிறோன். சஞ்ஜயன்—திருதரோஷ்டிரர் இருவருக்ஷம அந்த இைத்தில்
இல்டல, இருப்பினும், வியோசரது கருடணயோல் நைப்பவற்டற எல்லோம்
சஞ்ஜயனோல் கோண முடிந்தது. எனக்ஷவ, விஸ்வருப கோட்சிடய, திருதரோஷ்டிரர்
கற்படன தசய்து (ஓரளவு) புரிந்து தகோள்வதற்கோக, அதடன பல்லோயிரக்கணக்கோன
சூரியன்களுைன் ஒப்பிட்டுக் கூறுகின்றோன்.

பதம் 11.13 - தத்டரகஸ்த₂ம் ஜக₃த்க்

तत्रैकस्थं जगत्कृ त्नं प्रशवभक्तर्नेकधा ।

अपश्यद्देवदेवस्य िरीरे पाण्डवस्तदा ॥ १३ ॥
தத்டரகஸ்த₂ம் ஜக₃த்க்ருத்ஸ்னம் ப்ரவிப₄க்தமக்ஷனகதோ₄ |

அபஷ்₂யத்₃க்ஷத₃வக்ஷத₃வஸ்ய ஷ₂ரீக்ஷர போண்ை₃வஸ்ததோ₃ || 11-13 ||

தத்ர — அங்க்ஷக; ஏக-ஸ்த₂ம் — ஒக்ஷர இைத்தில்; ஜக₃த் — அகிலம்; க்ருʼத்ஸ்னம் —

முழுடமயோக; ப்ரவிப₄க்தம் — பிரிந்திருந்த; அக்ஷனகதோ₄ — பல்க்ஷவறு; அபஷ்₂யத் —
கோண முடிந்தது; க்ஷத₃வ-க்ஷத₃வஸ்ய — முழுமுதற் கைவுளின்; ஷ₂ரீக்ஷர —
விஸ்வரூபத்தில்; போண்ை₃வ꞉ — அர்ஜுனன்; ததோ₃ — அச்சமயத்தில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அச்சமயத்தில், இடறவனுடைய விஸ்வரூபத்தில், பற்பல

ஆயிரங்களோகப் பிரிந்திருந்த அகிலத்தின் பல்க்ஷவறு
விஸ்தோரங்கடளக்ஷயல்லோம் ஒக்ஷர இைத்தில் அர்ஜுனனோல் கோண
முடிந்தது.

தபோருளுடர

தத்ர (அங்க்ஷக) எனும் தசோல் இங்க்ஷக மிகவும் முக்கியமோனது. அர்ஜுனன்

விஸ்வரூபத்டதக் கண்ைக்ஷபோது, கிருஷ்ணரும் அர்ஜுனனும் (இருவருக்ஷம) ரதத்தில்
அமர்ந்திருந்தனர் என்படத இது குறிக்கின்றது. அந்த ரூபத்டதக் கோண்பதற்கோன
சிறப்புப் போர்டவடய கிருஷ்ணர் அர்ஜுனனுக்கு மட்டும் தகோடுத்தோல்,
க்ஷபோர்க்களத்தில் இருந்த மற்றவர்களோல் இதடனக் கோண முடியவில்டல.
கிருஷ்ணரின் உைலில் பல்லோயிரக்கணக்கோன க்ஷலோகங்கடள அர்ஜுனனோல் கோண
முடிந்தது. பற்பல பிரபஞ்சங்களும் பற்பல க்ஷலோகங்களும் இருப்படத நோம் க்ஷவத
இலக்கியங்களிலிருந்து அறிகிக்ஷறோம். அவற்றில் சில கிரகங்கள் மண்ணோலும், சில

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 504

கிரகங்கள் தபோன்னோலும், சில கிரகங்கள் மணிகளோலும், சில கிரகங்கள் மிகப்
தபரியடவயோகவும், சில கிரகங்கள் சிறியடவயோகவும், மற்றும் பல கிரகங்கள்
பல்க்ஷவறு வடகயிலும் உருவோக்கப்பட்டுள்ளன. தனது ரதத்தில் அமர்ந்தபடிக்ஷய ,
அர்ஜுனனோல் இடவயடனத்டதயும் கோண முடிந்தது. ஆனோல், அர்ஜுனனுக்கும்
கிருஷ்ணருக்கும் இடைக்ஷய என்ன நைந்து தகோண்டிருந்தது என்படத க்ஷவறு யோரும்
புரிந்துதகோள்ள முடியவில்டல.

பதம் 11.14 - தத: ஸ விஸ்மயோவிஷ்க்ஷைோ

तत: स शवस्र्याशवष्टो हृष्टरोर्ा धनञ्जय: ।

प्रणम्य शिरसा देवं कृ ताञ्जशलरभाषत ॥ १४ ॥
தத: ஸ விஸ்மயோவிஷ்க்ஷைோ ஹ்ருஷ்ைக்ஷரோமோ த₄னஞ்ஜய: |

ப்ரணம்ய ஷி₂ரஸோ க்ஷத₃வம் க்ருதோஞ்ஜலிரபோ₄ஷத || 11-14 ||

தத꞉ — அதன்பின்; ஸ꞉ — அவன்; விஸ்மய-ஆவிஷ்ை꞉ — வியப்பினோல் மூழ்கி;

ஹ்ருʼஷ்ை-க்ஷரோமோ — பரவசத்தோல் அவனது உைதலங்கும் மயிர்க்கூச்சலுைன்;
த₄னம்-ஜய꞉ — அர்ஜுனன்; ப்ரணம்ய — வணங்கிக் தகோண்டு; ஷி₂ரஸோ — தடலயோல்;
க்ஷத₃வம் — முழுமுதற் கைவுளுக்கு; க்ருʼத-அஞ்ஜலி꞉ — கூப்பிய கரங்களுைன்;
அபோ₄ஷத — க்ஷபசத் ததோைங்கினோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பின்னர், வியப்பினோலும் குழப்பத்தினோலும் மூழ்கிய அர்ஜுனன், தனது

உைலில் மயிர்க்கூச்தசறிய, சிரம்தோழ்த்தி வணங்கியபடி, கூப்பிய
கரங்களுைன் முழுமுதற் கைவுளிைம் பிரோர்த்தடன
தசய்யத்ததோைங்கினோன்.

தபோருளுடர

ததய்வக
ீ கோட்சி கோட்ைப்பட்ை உைக்ஷனக்ஷய, கிருஷ்ணருக்கும் அர்ஜுனனுக்கும்
இடைக்ஷயயோன உறவு மோறுகின்றது. முன்பு , கிருஷ்ணருக்கும் அர்ஜுனனுக்கும்
இடையில் நட்புறவு இருந்தது, ஆனோல் விஸ்வரூபத்டதக் கண்ை பிறகு, தபரும்
மரியோடதயுைன் கூப்பிய கரங்களுைன் கிருஷ்ணடர சிரம் தோழ்த்தி வணங்கும்
அர்ஜுனன், அவரிைம் பிரோர்த்தடன தசய்கின்றோன். இவ்வோறோக, அர்ஜுனனின்
உறவு, நட்டப அடிப்படையோகப் தகோண்ை உறவிலிருந்து (ஸக்ய ரஸத்திலிருந்து) ,
வியப்டப அடிப்படையோகப் தகோண்ை உறவோக (அத்புத ரஸமோக) மோறுகின்றது.
சிறந்த பக்தர்கள் கிருஷ்ணடர எல்லோ உறவுகளின் (ரஸங்களின்) உடறவிைமோகக்
கோண்கின்றனர். சோஸ்திரங்களில் பன்னிரண்டு விதமோன அடிப்படை உறவுகள்
விளக்கப்பட்டுள்ளன, அடவ அடனத்தும் கிருஷ்ணரில் கோணப்படுகின்றன. இரண்டு
உயிர்வோழிகளுக்கு இடைக்ஷயயோன உறவு, க்ஷதவர்களுக்கு இடைக்ஷயயோன உறவு,
அல்லது பரம புருஷருக்கும் அவரது பக்தர்களுக்கும் இடைக்ஷயயோன உறவு என
எல்லோவித உறவுப் பரிமோற்றங்களின் தபருங்கைலோக கிருஷ்ணர் விளங்குகிறோர்
என்று கூறப்பட்டுள்ளது.

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 505

அர்ஜுனன் இங்க்ஷக அத்புத ரஸத்தோல் ஊக்குவிக்கப்பட்டுள்ளோன். இதன்
கோரணத்தோல், நன்னைத்டதடயயும் அடமதிடயயும் சுபோவமோகக் தகோண்ை
அர்ஜுனன், பரவசத்தினோல் மூழ்கி, உைலிலுள்ள மயிர்கள் கூச்தசறிய, கூப்பிய
கரங்களுைன் முழுமுதற் கைவுடள வணங்கியபடி பிரோர்த்தடன தசய்யத்
ததோைங்குகிறோன். அவன் பயப்பைவில்டல என்படதயும், பரம புருஷருடைய
அற்புதங்களோல் போதிக்கப்பட்டுள்ளோன் என்படதயும் கவனிக்க க்ஷவண்டும். உைனடி
விடளவு, வியப்பு (அத்புத ரஸம்). அன்புைன் கூடிய அர்ஜுனனின் இயற்டகயோன
நட்புறவு, வியப்பினோல் நிடறந்து விைக்ஷவ, அவன் இவ்வோறு நைந்து தகோள்கிறோன்.

பதம் 11.15 - அர்ஜுன உவோச பஷ்₂யோமி

अजुमन उवाच
पश्याशर् देवांस्तव देव देहे
सवांस्तथा भूतशविेषसङ्घान् ।
ब्रह्माणर्ीिं कर्लासनस्थ-
र्ृषींश्च सवामनुरगांश्च कदव्यान् ॥ १५ ॥
அர்ஜுன உவோச

பஷ்₂யோமி க்ஷத₃வோம்ஸ்தவ க்ஷத₃வ க்ஷத₃க்ஷஹ

ஸர்வோம்ஸ்ததோ₂ பூ₄தவிக்ஷஷ₂ஷஸங்கோ₄ன் |

ப்₃ரஹ்மோணமீ ஷ₂ம் கமலோஸனஸ்த₂-

ம்ருஷீ ம்ஷ்₂ச ஸர்வோனுரகோ₃ம்ஷ்₂ச தி₃வ்யோன் || 11-15 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; பஷ்₂யோமி — நோன் கோண்கிக்ஷறன்; க்ஷத₃வோன்

— எல்லோ க்ஷதவர்கடளயும்; தவ — உமது; க்ஷத₃வ — இடறவோ; க்ஷத₃க்ஷஹ — உைலில்;
ஸர்வோன் — எல்லோ; ததோ₂ — கூை; பூ₄த — உயிர்வோழிகள்; விக்ஷஷ₂ஷ-ஸங்கோ₄ன் —
விக்ஷசஷமோகக் கூடிய; ப்₃ரஹ்மோணம் — பிரம்மக்ஷதவர்; ஈஷ₂ம் — சிவதபருமோன்;
கமல-ஆஸன-ஸ்த₂ம் — தோமடர மலரில் அமர்ந்த; ருʼஷீன் — ரிஷிகள்; ச — க்ஷமலும்;
ஸர்வோன் — எல்லோ; உரகோ₃ன் — நோகங்கள்; ச — க்ஷமலும்; தி₃வ்யோன் — திவ்யமோன.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் கூறினோன்: எனது அன்பிற்குரிய இடறவக்ஷன, கிருஷ்ணோ!

எல்லோ க்ஷதவர்களும், பற்பல இதர உயிரினங்களும் உமது உைலில்
சிறப்போக வற்றிருப்படத
ீ நோன் கோண்கிக்ஷறன். தோமடர மலரில்
அமர்ந்துள்ள பிரம்மக்ஷதவர், சிவதபருமோன், பல்க்ஷவறு ரிஷிகள் மற்றும்
திவ்யமோன நோகங்கடளயும் நோன் கோண்கின்க்ஷறன்.

தபோருளுடர

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 506

அகிலத்திலுள்ள அடனத்டதயும் அர்ஜுனன் கோண்கிறோன் என்பதோல், அகிலத்தின்
முதல் படைப்போகிய பிரம்மோடவயும், அகிலத்தின் கீ ழ்ப்பகுதியில் கர்க்ஷபோதகஷோயி
விஷ்ணு படுத்திருக்கக்கூடிய திவ்யமோன நோகத்டதயும் அவன் கோண்கிறோன்.
படுக்டகயோக விளங்கும் அந்த நோகம், வோசுகி என்று அடழக்கப்படுகிறது. வோசுகி
என்று அறியப்படும் க்ஷவறு பல நோகங்களும் உள்ளன. தோமடர மலடரப் க்ஷபோன்று
விளங்குவதும், அகிலத்தின் முதல் உயிர்வோழியோன பிரம்மக்ஷதவர்
வசிக்கக்கூடியதுமோன, பிரபஞ்சத்தின் மிகவுயர்ந்த க்ஷலோகம் முதல், கர்க்ஷபோதகஷோயி
விஷ்ணு வடர அடனத்டதயும் அர்ஜுனனோல் கோண முடிந்தது. அதோவது, தனது
ரதத்திக்ஷலக்ஷய (ஒக்ஷர இைத்தில்) அமர்ந்திருந்த அர்ஜுனனோல், ஆரம்பம் முதல்
இறுதி வடர எல்லோவற்டறயும் கோண முடிந்தது. முழுமுதற் கைவுள்
கிருஷ்ணரின் கருடணயோல் மட்டுக்ஷம அது சோத்தியமோனது.

பதம் 11.16 - அக்ஷனகபோ₃ஹூத₃ரவக்த்ரக்ஷந

अनेकबाहूदरवक्त्रनेत्रं
पश्याशर् त्वां सवमतोऽनततरूपर्् ।
नाततं न र्ध्यं न पुनस्तवाकद
पश्याशर् शवश्वेश्वर शवश्वरूप ॥ १६ ॥
அக்ஷனகபோ₃ஹூத₃ரவக்த்ரக்ஷநத்ரம்

பஷ்₂யோமி த்வோம் ஸர்வக்ஷதோ(அ)னந்தரூபம் |

நோந்தம் ந மத்₄யம் ந புனஸ்தவோதி₃ம்

பஷ்₂யோமி விஷ்₂க்ஷவஷ்₂வர விஷ்₂வரூப || 11-16 ||

அக்ஷனக — பற்பல; போ₃ஹு — டககள்; உத₃ர — வயிறுகள்; வக்த்ர — வோய்கள்; க்ஷநத்ரம்

— கண்கள்; பஷ்₂யோமி — நோன் கோண்கிக்ஷறன்; த்வோம் — உமக்கு; ஸர்வத꞉ — எல்லோப்
புறங்களின்றும்; அனந்த-ரூபம் — எண்ணிலைங்கோத உருவங்கள்; ந அந்தம் — முடிவு
இல்டல; ந மத்₄யம் — நோடு இல்டல; ந புன꞉ — மீ ண்டும் இல்டல; தவ — உமது;
ஆதி₃ம் — ஆரம்பம்; பஷ்₂யோமி — நோன் கோண்கிக்ஷறன்; விஷ்₂வ-ஈஷ்₂வர — அகிலத்தின்
இடறவக்ஷன; விஷ்₂வ-ரூப — விஸ்வரூபக்ஷம.

தமோழிதபயர்ப்பு

உலகத்தின் இடறவக்ஷன, விஸ்வரூபக்ஷம, நோன் உமது உைலில் பற்பல

டககளும் வயிறுகளும் வோய்களும் கண்களும் எல்டலயற்று எங்கும்
பரவியிருப்படதக் கோண்கிக்ஷறன். உம்மில் நோன் ஆதிடயக்ஷயோ,
நடுடவக்ஷயோ, முடிடவக்ஷயோ கோணவில்டல.

தபோருளுடர

முழுமுதற் கைவுளோன கிருஷ்ணர் எல்டலயற்றவர் என்பதோல், அவர் மூலமோக

எல்லோவற்டறயும் கோண முடிந்தது.

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 507

 பதம் 11.17 - கிரீடினம் க₃தி₃னம் ச

ककरीरटनं गकदनं चकक्रणं च

तेजोराति सवमतो दीशप्तर्ततर्् ।
पश्याशर् त्वां दुर्तनरीक्ष्यं सर्तता-
द्दीप्तानलाकम द्युशतर्प्रर्ेयर्् ॥ १७ ॥
கிரீடினம் க₃தி₃னம் சக்ரிணம் ச

க்ஷதக்ஷஜோரோஷி₂ம் ஸர்வக்ஷதோ தீ₃ப்திமந்தம் |

பஷ்₂யோமி த்வோம் து₃ர்நிரீக்ஷ்யம் ஸமந்தோ-

த்₃தீ₃ப்தோனலோர்கத்₃யுதிமப்ரக்ஷமயம் || 11-17 ||

கிரீடினம் — மகுைங்களுைன்; க₃தி₃னம் — கடதகளுைன்; சக்ரிணம் — சக்கரங்களுைன்;

ச — க்ஷமலும்; க்ஷதஜ꞉-ரோஷி₂ம் — பிரகோசமோன க்ஷஜோதி; ஸர்வத꞉ — எல்லோத்
திக்குகளிலும்; தீ₃ப்தி-மந்தம் — ஒளிர்ந்து தகோண்டு; பஷ்₂யோமி — நோன் கோண்கிக்ஷறன்;
த்வோம் — உம்டம; து₃ர்நிரீக்ஷ்யம் — கோணக் கடினமோன; ஸமந்தோத் — எங்கும்; தீ₃ப்த-
அனல — தகோதிக்கும் தநருப்பு; அர்க — சூரியன்; த்₃யுதிம் — சூரிய ஒளி; அப்ரக்ஷமயம் —
அளக்கவியலோத.

தமோழிதபயர்ப்பு

அளக்க முடியோத சூரிய ஒளி அல்லது தகோழுந்துவிட்டு எரியும்

தநருப்பிடனப் க்ஷபோன்று, எல்லோ திடசகளிலும் பிரகோசமோக விளங்கும்
க்ஷஜோதியினோல், உமது உருவத்டத போர்ப்பதற்குக் கடினமோக உள்ளது.
இருப்பினும், பற்பல மகுைங்கள், கடதகள் மற்றும் சக்கரங்களோல்
அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ள உமது உருவம் எல்லோ இைங்களிலும்
பிரகோசமோக விளங்குகின்றது.

பதம் 11.18 - த்வமேரம் பரமம் க்ஷவத

त्वर्क्षरं परर्ं वेकदतव्यं

त्वर्स्य शवश्वस्य परं शनधानर्् ।
त्वर्व्यय: िाश्वतधर्मगोप्ता
सनातनस्त्वं पुरुषो र्तो र्े ॥ १८ ॥
த்வமேரம் பரமம் க்ஷவதி₃தவ்யம்

த்வமஸ்ய விஷ்₂வஸ்ய பரம் நிதோ₄னம் |

த்வமவ்யய: ஷோ₂ஷ்₂வதத₄ர்மக்ஷகோ₃ப்தோ

ஸனோதனஸ்த்வம் புருக்ஷஷோ மக்ஷதோ க்ஷம || 11-18 ||

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 508

 த்வம் — நீர்; அேரம் — வழ்ச்சியடையோத;
ீ பரமம் — பரமன்; க்ஷவதி₃தவ்யம் —
புரிந்துதகோள்ளப்பை க்ஷவண்டியவர்; த்வம் — நீர்; அஸ்ய — இந்த; விஷ்₂வஸ்ய —
அகிலத்தின்; பரம் — பரமன்; நிதோ₄னம் — ஆதோரம்; த்வம் — நீக்ஷர; அவ்யய꞉ — அழிவற்ற;
ஷோ₂ஷ்₂வத-த₄ர்ம-க்ஷகோ₃ப்தோ — தர்மத்தின் நித்திய போதுகோவலர்; ஸனோதன꞉ —
நித்திய; த்வம் — நீர்; புருஷ꞉ — புருஷர் கைவுள்; மத꞉ க்ஷம — இஃ எனது அபிப்பிரோயம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அறிய க்ஷவண்டியடவகளில் முதன்டமயோனவர் நீக்ஷர; எல்லோ

அகிலங்களுக்கும் இறுதி ஆதோரம் நீக்ஷர. நீர் அழிவற்றவர், மிகப்
பழடமயோனவர், தர்மத்தின் நித்திய போதுகோவலர் மற்றும்
புருக்ஷஷோத்தமரோகிய முழுமுதற் கைவுள். இதுக்ஷவ எனது அபிப்பிரோயம்.

பதம் 11.19 - அநோதி₃மத்₄யோந்தமனந்த

अनाकदर्ध्याततर्नततवीयम-
र्नततबाहुं िशिसूयमनेत्रर्् ।
पश्याशर् त्वां दीप्तहुतािवक्त्रं
स्वतेजसा शवश्वशर्दं तपततर्् ॥ १९ ॥
அநோதி₃மத்₄யோந்தமனந்தவர்ய-
ீ
மனந்தபோ₃ஹும் ஷ₂ஷி₂ஸூர்யக்ஷநத்ரம் |

பஷ்₂யோமி த்வோம் தீ₃ப்தஹுதோஷ₂வக்த்ரம்

ஸ்வக்ஷதஜஸோ விஷ்₂வமித₃ம் தபந்தம் || 11-19 ||

அநோதி₃ — ஆரம்பமில்லோத; மத்₄ய — நடு; அந்தம் — இறுதி; அனந்த — அளவிை

முடியோத; வர்யம்
ீ — தபருடமமிகு; அனந்த — அளவிைமுடியோத; போ₃ஹும் — டககள்;
ஷ₂ஷி₂ — சந்திரன்; ஸூர்ய — சூரியன்; க்ஷநத்ரம் — கண்கள்; பஷ்₂யோமி — நோன்
கோண்கிக்ஷறன்; த்வோம் — நீர்; தீ₃ப்த — எரிகின்ற; ஹுதோஷ₂-வக்த்ரம் — உமது
வோயிலிருந்து தவளிவரும் தநருப்பு; ஸ்வ-க்ஷதஜஸோ — உமது க்ஷதஜஸோல்; விஷ்₂வம்
— அகிலம்; இத₃ம் — இந்த; தபந்தம் — தவப்பம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

நீர் ஆரம்பமும் நடுவும் இறுதியும் இல்லோதவர். உமது தபருடம

அளவிை முடியோதது, தங்களது டககள் அளவிை முடியோதடவ,
சூரியனும் சந்திரனும் உமது கண்கள். உமது வோயிலிருந்து
தவளிவரும் தநருப்பு ஜூவோடலடயயும், உமது சுய க்ஷதஜஸோல் இந்த
அகிலம் முழுவடதயும் தோங்கள் எரிப்படதயும் நோன் கோண்கின்க்ஷறன்.

தபோருளுடர

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 509

முழுமுதற் கைவுளின் ஆறு டவபவங்களுக்கு எல்டலக்ஷய இல்டல. இங்கு
மட்டுமின்றி, பல இைங்களில், தசோன்ன விஷயங்கக்ஷள மீ ண்டும்
தசோல்லப்பட்டுள்ளது. ஆனோல் சோஸ்திரங்களின்படி, கிருஷ்ணருடைய தபருடமகள்
மீ ண்டும் மீ ண்டும் கூறப்பட்ைோல், அஃது இலக்கிய பலவனம்
ீ ஆகோது. ஒரு மனிதன்
குழம்பும்க்ஷபோது ஆச்சரியப்படும் க்ஷபோதும் பரவசப்படும் க்ஷபோதும், ஒக்ஷர விஷயத்டத
பலமுடற கூறுவது சகஜம் என்று கூறப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ, இது தவறல்ல.

பதம் 11.20 - த்₃யோவோப்ருதி₂வ்க்ஷயோரி

द्यावापृशथव्योररदर्ततरं शह
व्याप्तं त्वयैकेन कदिश्च सवाम: ।
दृष्ट्वाद्भुतं रूपर्ुरं तवेदं
लोकत्रयं प्रव्यशथतं र्हात्र्न् ॥ २० ॥
த்₃யோவோப்ருதி₂வ்க்ஷயோரித₃மந்தரம் ஹி

வ்யோப்தம் த்வடயக்ஷகன தி₃ஷ₂ஷ்₂ச ஸர்வோ: |

த்₃ருஷ்ட்வோத்₃பு₄தம் ரூபமுக்₃ரம் தக்ஷவத₃ம்

க்ஷலோகத்ரயம் ப்ரவ்யதி₂தம் மஹோத்மன் || 11-20 ||

த்₃தயௌ — வோனிலிருந்து; ஆ-ப்ருʼதி₂வ்க்ஷயோ꞉ — பூமி வடர:; இத₃ம் — இதற்கு; அந்தரம்

— இடையிலும்; ஹி — நிச்சயமோக; வ்யோப்தம் — வியோபித்துள்ள ீர்; த்வயோ — தோங்கள்;
ஏக்ஷகன — ஒருவக்ஷர; தி₃ஷ₂꞉ — திடசகளில்; ச — க்ஷமலும்; ஸர்வோ꞉ — எல்லோ;
த்₃ருʼஷ்ட்வோ — கோண்பதோல்; அத்₃பு₄தம் — அற்புதமோன; ரூபம் — ரூபம்; உக்₃ரம் —
பயங்கரமோன; தவ — உமது; இத₃ம் — இந்த; க்ஷலோக — க்ஷலோகம்; த்ரயம் — மூன்று;
ப்ரவ்யதி₂தம் — குழம்பியுள்ளது; மஹோ-ஆத்மன் — மஹோத்மோக்ஷவ.

தமோழிதபயர்ப்பு

தோங்கள், ஒருவக்ஷர என்றக்ஷபோதிலும், வோனம், பூமி, மற்றும் இரண்டிற்கும்

இடைப்பட்ை இைம் என எல்லோ திடசகளிலும் வியோபித்துள்ள ீர்.
மஹோத்மோக்ஷவ, இந்த அற்புதமோன உக்கிர ரூபத்டதக் கண்டு,
மூவுலகமும் குழம்பியுள்ளது.

தபோருளுடர

த்யோவ்-ஆ-ப்ருதிவ்க்ஷயோ: (ஸ்வர்கத்திற்கும் பூமிக்கும் இடைப்பட்ை பகுதி) மற்றும்

க்ஷலோக-த்ரயம் (மூவுலகங்கள்) ஆகிய தசோற்கள் இப்பதத்தில் மிகவும்
முக்கியமோனடவ. ஏதனனில், இடறவனுடைய இந்த விஸ்வருபத்டத அர்ஜுனன்
மட்டுமின்றி, பிற க்ஷலோகங்களில் வசிப்பவர்களும் போர்த்தனர் என்று க்ஷதோன்றுகிறது.
அர்ஜுனன் விஸ்வரூத்டதப் போர்த்தது ஒரு கனவல்ல. பகவோனோல் ததய்வகப்
ீ
போர்டவயளிக்கப்பட்ை அடனவரும் க்ஷபோர்க்களத்தில் அவரது விஸ்வருபத்டதக்
கண்ைனர்.

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 510

 பதம் 11.21 - அமீ ஹி த்வோம் ஸுரஸங்

अर्ी शह त्वां सुरसङ्घा शविशतत

के शचद्भ‍
ीता: प्राञ्जलयो गृणशतत ।
स्वस्तीत्युक्त्वा र्हर्तषशसद्धसङ्घा:
स्तुवशतत त्वां स्तुशतशभ: पुष्टकलाशभ: ॥ २१ ॥
அமீ ஹி த்வோம் ஸுரஸங்கோ₄ விஷ₂ந்தி

க்ஷகசித்₃பீ₄தோ: ப்ரோஞ்ஜலக்ஷயோ க்₃ருணந்தி |

ஸ்வஸ்தீத்யுக்த்வோ மஹர்ஷிஸித்₃த₄ஸங்கோ₄:

ஸ்துவந்தி த்வோம் ஸ்துதிபி₄: புஷ்கலோபி₄: || 11-21 ||

அமீ — அடனவரும்; ஹி — நிச்சயமோக; த்வோம் — உம்மில்; ஸுர-ஸங்கோ₄꞉ —

க்ஷதவர்கள்; விஷ₂ந்தி — நுடழகின்றனர்; க்ஷகசித் — அவர்களில் சிலர்; பீ₄தோ꞉ —
பயத்தினோல்; ப்ரோஞ்ஜலய꞉ — கூப்பிய கரங்களுைன்; க்₃ருʼணந்தி — பிரோர்த்தடன
தசய்கின்றனர்; ஸ்வஸ்தி — அடமதி; இதி — என்று; உக்த்வோ — கூறிக்தகோண்டு;
மஹோ-ருʼஷி — மகோ ரிஷிகள்; ஸித்₃த₄-ஸங்கோ₄꞉ — சித்தர்கள்; ஸ்துவந்தி —
மந்திரங்கள்; த்வோம் — உமக்கு; ஸ்துதிபி₄꞉ — பிரோர்த்தடனகளுைன்; புஷ்கலோபி₄꞉ —
க்ஷவத மந்திரங்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷதவர்கள் அடனவரும் உம்மிைம் சரணடைந்து, உம்மில் புகுந்து

தகோண்டுள்ளனர். அவர்களில் சிலர் மிகவும் அச்சமுற்று, கூப்பிய
கரங்களுைன் பிரோர்த்தடன தசய்கின்றனர். மகோ ரிஷிகளும்
சித்தர்களும் 'அடமதி!' என்று கதறியபடி, க்ஷவத மந்திரங்கடளப் போடி
உம்மிைம் பிரோர்த்தடன தசய்கின்றனர்.

தபோருளுடர

விஸ்வரூபத்தின் பயங்கரத் க்ஷதோற்றத்டதயும் அதன் ஒளிரும் க்ஷஜோதிடயயும்

கண்டு அச்சமுற்று, எல்லோ கிரகத்திலுள்ள க்ஷதவர்களும் போதுகோப்பிற்கோக
பிரோர்த்தடன தசய்தனர்.

பதம் 11.22 - ருத்₃ரோதி₃த்யோ வஸக்ஷவோ

रुद्राकदत्या वसवो ये च साध्या

शवश्वेऽशश्वनौ र्रुतश्चोष्टर्पाश्च ।
गतधवमयक्षासुरशसद्धसङ्घा
वीक्षतते त्वां शवशस्र्ताश्चैव सवे ॥ २२ ॥

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 511

 ருத்₃ரோதி₃த்யோ வஸக்ஷவோ க்ஷய ச ஸோத்₄யோ

விஷ்₂க்ஷவ(அ)ஷ்₂விதனௌ மருதஷ்₂க்ஷசோஷ்மபோஷ்₂ச |
க₃ந்த₄ர்வயேோஸுரஸித்₃த₄ஸங்கோ₄

வேந்க்ஷத
ீ த்வோம் விஸ்மிதோஷ்₂டசவ ஸர்க்ஷவ || 11-22 ||

ருத்₃ர — சிவதபருமோனின் பல்க்ஷவறு க்ஷதோற்றங்கள்; ஆதி₃த்யோ꞉ — ஆதித்தியர்கள்;

வஸவ꞉ — வசுக்கள்; க்ஷய — அவர்கள் அடனவரும்; ச — க்ஷமலும்; ஸோத்₄யோ꞉ —
ஸோத்தியர்கள்; விஷ்₂க்ஷவ — விஷ்வக்ஷதவர்கள்; அஷ்₂விதனௌ — அஸ்வினி
குமோரர்கள்; மருத꞉ — மருத்துக்கள்; ச — க்ஷமலும்; உஷ்ம-போ꞉ — முன்க்ஷனோர்கள்; ச —
க்ஷமலும்; க₃ந்த₄ர்வ — கந்தர்வர்கள்; யே — யேர்கள்; அஸுர — அசுரர்கள்; ஸித்₃த₄ —
ஸித்தர்கள்; ஸங்கோ₄꞉ — கூட்ைங்கள்; வேந்க்ஷத
ீ — கோண்கின்றனர்; த்வோம் — உம்டம;
விஸ்மிதோ꞉ — வியப்புைன்; ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோக; ஸர்க்ஷவ — எல்க்ஷலோரும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

சிவதபருமோனின் பல்க்ஷவறு க்ஷதோற்றங்கள், ஆதித்தியர்கள், வசுக்கள்,

ஸோத்தியர்கள், விஷ்வக்ஷதவர்கள், இரு அஸ்வினிகள், மருத்துக்கள்,
முன்க்ஷனோர்கள், கந்தவர்கள், யேர்கள், அசுரர்கள், சித்தர்கள் என
அடனவரும் உம்டம வியப்புைன் போர்த்துக் தகோண்டுள்ளனர்.

பதம் 11.23 - ரூபம் மஹத்க்ஷத ப₃ஹுவக்

रूपं र्हत्ते बहुवक्त्रनेत्रं

र्हाबाहो बहुबाहूरुपादर्् ।
बहूदरं बहुदंष्ट्राकरालं
दृष्ट्वा लोका: प्रव्यशथतास्तथाहर्् ॥ २३ ॥
ரூபம் மஹத்க்ஷத ப₃ஹுவக்த்ரக்ஷநத்ரம்

மஹோபோ₃க்ஷஹோ ப₃ஹுபோ₃ஹூருபோத₃ம் |

ப₃ஹூத₃ரம் ப₃ஹுத₃ம்ஷ்ட்ரோகரோலம்

த்₃ருஷ்ட்வோ க்ஷலோகோ: ப்ரவ்யதி₂தோஸ்ததோ₂ஹம் || 11-23 ||

ரூபம் — உருவம்; மஹத் — மிகச்சிறந்த; க்ஷத — உமது; ப₃ஹு — பற்பல; வக்த்ர —

முகங்கள்; க்ஷநத்ரம் — கண்கள்; மஹோ-போ₃க்ஷஹோ — வலிடமயோன புயங்கடள
உடையவக்ஷர; ப₃ஹு — பல; போ₃ஹு — டககள்; ஊரு — ததோடைகள்; போத₃ம் —
கோல்கள்; ப₃ஹு-உத₃ரம் — பற்பல வயிறுகள்; ப₃ஹு-த₃ம்ʼஷ்ட்ரோ — பற்பல பற்கள்;
கரோலம் — பயங்கரமோன; த்₃ருʼஷ்ட்வோ — கண்டு; க்ஷலோகோ꞉ — எல்லோ உலகங்களும்;
ப்ரவ்யதி₂தோ꞉ — குழம்பி இருக்கின்றன; ததோ₂ — அதுக்ஷபோல; அஹம் — நோனும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 512

 வலிடமயோன புயங்கடள உடையவக்ஷர, உமது பற்பல முகங்கள்,
கண்கள், டககள், வயிறுகள், கோல்கள், மற்றும் உமது பற்பல
பயங்கரமோன பற்கடளக் கண்டு, க்ஷதவர்கள் உட்பை உலகிலுள்ள
அடனவரும் குழம்பியுள்ளனர். அவர்கடளப் க்ஷபோலக்ஷவ நோனும்
குழம்பியுள்க்ஷளன்.

பதம் 11.24 - நப₄:ஸ்ப்ருஷ₂ம் தீ₃ப்

नभ:स्पृिं दीप्तर्नेकवणं
व्यात्ताननं दीप्तशविालनेत्रर्् ।
दृष्ट्वा शह त्वां प्रव्यशथताततरात्र्ा
धृतत न शवतदाशर् िर्ं च शवष्टणो ॥ २४ ॥
நப₄:ஸ்ப்ருஷ₂ம் தீ₃ப்தமக்ஷனகவர்ணம்

வ்யோத்தோனனம் தீ₃ப்தவிஷோ₂லக்ஷநத்ரம் |

த்₃ருஷ்ட்வோ ஹி த்வோம் ப்ரவ்யதி₂தோந்தரோத்மோ

த்₄ருதிம் ந விந்தோ₃மி ஷ₂மம் ச விஷ்க்ஷணோ || 11-24 ||

நப₄꞉-ஸ்ப்ருʼஷ₂ம் — வோடனத் ததோடும்; தீ₃ப்தம் — ஒளிர்கின்ற; அக்ஷனக — பல; வர்ணம்

— நிறம்; வ்யோத்த — திறந்த; ஆனனம் — வோய்கள்; தீ₃ப்த — ஒளிர்கின்ற; விஷோ₂ல —
மிகவும் பரந்த; க்ஷநத்ரம் — கண்கள்; த்₃ருʼஷ்ட்வோ — கண்டு; ஹி — நிச்சயமோக; த்வோம்
— நீர்; ப்ரவ்யதி₂த — குழம்பி; அந்த꞉ — உள்க்ஷள; ஆத்மோ — ஆத்மோ; த்₄ருʼதிம் — திைமோக;
ந — இல்டல; விந்தோ₃மி — உடையவனோய்; ஷ₂மம் — மனதின் சமநிடல; ச — க்ஷமலும்;
விஷ்க்ஷணோ — விஷ்ணுக்ஷவ.

தமோழிதபயர்ப்பு

எங்கும் நிடறந்த விஷ்ணுக்ஷவ, வோனத்டதத் ததோடும் உமது பற்பல

ஒளிரும் நிறங்கள், திறந்த வோய்கள், மற்றும் பிரகோசிக்கக் கூடிய
விசோலமோன கண்களுைன் உம்டம நோன் கோணும்க்ஷபோது, எனது மனம்
பயத்தினோல் குழம்புகின்றது. எனது மனதின் சமநிடலடய
தக்கடவப்பது இனிக்ஷமல் என்னோல் இயலோது.

பதம் 11.25 - த₃ம்ஷ்ட்ரோகரோலோனி ச

दंष्ट्राकरालाशन च ते र्ुखाशन
दृष्ट्वैव कालानलसशिभाशन ।
कदिो न जाने न लभे च िर्म
प्रसीद देवेि जगशिवास ॥ २५ ॥

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 513

 த₃ம்ஷ்ட்ரோகரோலோனி ச க்ஷத முகோ₂னி

த்₃ருஷ்ட்டவவ கோலோனலஸன்னிபோ₄னி |
தி₃க்ஷஷோ₂ ந ஜோக்ஷன ந லக்ஷப₄ ச ஷ₂ர்ம

ப்ரஸீத₃ க்ஷத₃க்ஷவஷ₂ ஜக₃ந்நிவோஸ || 11-25 ||

த₃ம்ʼஷ்ட்ரோ — பற்கள்; கரோலோனி — பயங்கரமோன; ச — க்ஷமலும்; க்ஷத — உமது; முகோ₂னி

— முகங்கள்; த்₃ருʼஷ்ட்வோ — கண்டு; ஏவ — இவ்வோறு; கோல-அனல — கோலத்தின்
இறுதியில் உலகிடன அழிக்கும் தநருப்பு; ஸன்னிபோ₄னி — க்ஷபோல; தி₃ஷ₂꞉ —
திடசகள்; ந — இல்டல; ஜோக்ஷன — அறிவது; ந — இல்டல; லக்ஷப₄ — அடைவது; ச —
க்ஷமலும்; ஷ₂ர்ம — கருடண; ப்ரஸீத₃ — மகிழ்வரோக;
ீ க்ஷத₃வ-ஈஷ₂ — க்ஷதவர்களின்
இடறவக்ஷன; ஜக₃த்-நிவோஸ — உலகங்களின் அடைக்கலக்ஷம.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷதவர்களின் இடறவக்ஷன, உலகங்களில் அடைக்கலக்ஷம, என்னிைம்

கருடண தகோள்ளும். கோல தநருப்பிடனப் க்ஷபோன்ற உமது
முகங்கடளயும், பயங்கரமோன பற்கடளயும், கண்ைபின் எனது மனடத
நிடலநிறுத்த முடியவில்டல. எல்லோ திடசகளிலும் நோன்
குழம்பியுள்க்ஷளன்.

பதம் 26-27 - அமீ ச த்வோம் த்ருதரோஷ்ட்ரஸ்ய

अर्ी च त्वां धृतराष्ट्रस्य पुत्रा:

सवे सहैवावशनपालसङ्घै: ।
भीष्टर्ो द्रोण: सूतपुत्रस्तथासौ
सहास्र्दीयैरशप योधर्ुख्यै: ॥ २६ ॥
அமீ ச த்வோம் த்₄ருதரோஷ்ட்ரஸ்ய புத்ரோ:

ஸர்க்ஷவ ஸடஹவோவனிபோலஸங்டக₄: |

பீ₄ஷ்க்ஷமோ த்₃க்ஷரோண: ஸூதபுத்ரஸ்ததோ₂தஸௌ

ஸஹோஸ்மதீ₃டயரபி க்ஷயோத₄முக்₂டய: || 11-26 ||

वक्त्राशण ते त्वरर्ाणा शविशतत

दंष्ट्राकरालाशन भयानकाशन ।
के शचशिलग्न‍
ा दिनाततरे षु
सतदृश्यतते चूर्तणतैरुत्तर्ाङ्गै: ॥ २७ ॥
வக்த்ரோணி க்ஷத த்வரமோணோ விஷ₂ந்தி

த₃ம்ஷ்ட்ரோகரோலோனி ப₄யோனகோனி |

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 514

 க்ஷகசித்₃விலக்₃னோ த₃ஷ₂னோந்தக்ஷரஷு

ஸந்த்₃ருஷ்₂யந்க்ஷத சூர்ணிடதருத்தமோங்டக₃: || 11-27 ||

அமீ — இவர்கள் அடனவடரயும்; ச — க்ஷமலும்; த்வோம் — நீர்; த்₄ருʼதரோஷ்ட்ரஸ்ய —

திருதோரோஷ்டிரரின்; புத்ரோ꞉ — டமந்தர்கள்; ஸர்க்ஷவ — எல்லோம்; ஸஹ — உைன்; ஏவ —
நிச்சயமோக; அவனி-போல — க்ஷபோர்புரியும் மன்னர்கள்; ஸங்டக₄꞉ — கூட்ைம்; பீ₄ஷ்ம꞉ —
பீஷ்மக்ஷதவர்; த்₃க்ஷரோண꞉ — துக்ஷரோணோசோரியோர்; ஸூத-புத்ர꞉ — கர்ணன்; ததோ₂ — க்ஷமலும்;
அதஸௌ — அந்த; ஸஹ — கூை; அஸ்மதீ₃டய꞉ — நமது; அபி — க்ஷமலும்; க்ஷயோத₄-
முக்₂டய꞉ — க்ஷபோர் வரர்களில்
ீ முக்கியமோனவர்கள்; வக்த்ரோணி — வோய்கள்; க்ஷத —
உமது; த்வரமோணோ꞉ — அவசரமோக; விஷ₂ந்தி — நுடழகின்றனர்; த₃ம்ʼஷ்ட்ரோ — பற்கள்;
கரோலோனி — தகோடிய; ப₄யோனகோனி — அச்சமூட்டுகின்ற; க்ஷகசித் — அவர்களில் சிலர்;
விலக்₃னோ꞉ — தோக்கப்பட்டு; த₃ஷ₂ன-அந்தக்ஷரஷு — பற்களுக்கிடைக்ஷய;
ஸந்த்₃ருʼஷ்₂யந்க்ஷத — கோணப்படுகின்றனர்; சூர்ணிடத꞉ — தபோடியோக்கப்பட்டு; உத்தம-
அங்டக₃꞉ — தடலகள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

தனது கூட்ைத்டதச் க்ஷசர்ந்த மன்னர்களுைன் திருதரோஷ்டிரரின்

எல்லோப் புத்திரர்கள், பீஷ்மர், துக்ஷரோணர், கர்ணன் மற்றும் நமது முக்கிய
வரர்களும்
ீ உம்முடைய வோய்களுக்குள்க்ஷள விடரந்து நுடழகின்றனர்.
அவர்களில் சிலர் உமது பற்களுக்கிடைக்ஷய நசுக்கப்படுவடதயும் நோன்
கோண்கிக்ஷறன்.

தபோருளுடர

எவற்டறக் கோண்பதற்கு அர்ஜுனன் மிகவும் ஆர்வமோக இருப்போக்ஷனோ, அந்த

விஷயங்கடள கோட்டுவதோக முந்டதய பதம் ஒன்றில் இடறவன்
வோக்களித்திருந்தோர். இப்தபோழுது, எதிர்தரப்பின் தடலவர்கள் (பீஷ்மர், துக்ஷரோணர்,
கர்ணன் மற்றும் திருதரோஷ்டிரரின் எல்லோ மகன்கள்), அவர்களது வரர்கள்
ீ மற்றும்
தனது தரப்பு வரர்கள்
ீ என அடனவரும் அழிக்கப்படுவடத அர்ஜுனன் கோண்கிறோன்.
ஏறக்குடற குருக்ஷஷத்திரத்தில் கூடியுள்ள அடனவரும் தகோல்லப்பட்டு, அர்ஜுனன்
தவற்றி வோடக சூடுவோன் என்படத இது குறிக்கின்றது. கர்ணனும் ,
தவல்லமுடியோதவரோன பீஷ்மரும் கூை அழிக்கப்படுவர் என்று இங்க்ஷக
குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது. பீஷ்மடரப் க்ஷபோன்ற எதிர்தரப்பு மோவரர்கள்
ீ மட்டுமின்றி,
அர்ஜுனனின் தரப்டபச் க்ஷசர்ந்த மோவரர்களில்
ீ சிலரும் அழிக்கப்படுவோர்கள்.

பதம் 11.28 - யதோ₂ நதீ₃னோம் ப₃ஹக்ஷவோ(

यथा नदीनां बहवोऽम्बुवेगा:

सर्ुद्रर्ेवाशभर्ुखा द्रवशतत ।
तथा तवार्ी नरलोकवीरा
शविशतत वक्त्राण्यशभशवज्वलशतत ॥ २८ ॥

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 515

 யதோ₂ நதீ₃னோம் ப₃ஹக்ஷவோ(அ)ம்பு₃க்ஷவகோ₃:

ஸமுத்₃ரக்ஷமவோபி₄முகோ₂ த்₃ரவந்தி |
ததோ₂ தவோமீ நரக்ஷலோகவரோ
ீ

விஷ₂ந்தி வக்த்ரோண்யபி₄விஜ்வலந்தி || 11-28 ||

யதோ₂ — க்ஷபோல; நதீ₃னோம் — நதிகளின்; ப₃ஹவ꞉ — பல்க்ஷவறு; அம்பு₃-க்ஷவகோ₃꞉ — நீரின்

அடலகள்; ஸமுத்₃ரம் — கைல்; ஏவ — நிச்சயமோக; அபி₄முகோ₂꞉ — க்ஷநோக்கி; த்₃ரவந்தி —
போய்கின்றன; ததோ₂ — அதுக்ஷபோல; தவ — உமது; அமீ — இவர்கள் எல்லோம்; நர-க்ஷலோக-
வரோ꞉
ீ — மனித சமூகத்தின் மன்னர்கள்; விஷ₂ந்தி — நுடழகின்றனர்; வக்த்ரோணி —
வோய்கள்; அபி₄விஜ்வலந்தி — எரிகின்ற.

தமோழிதபயர்ப்பு

நதிகளின் பல்க்ஷவறு அடலகள் கைடல க்ஷநோக்கிச் தசல்வது க்ஷபோல,

இந்த மோவரர்கள்
ீ அடனவரும் எரிகின்ற உமது வோயினுள்
நுடழகின்றனர்.

பதம் 11.29 - யதோ₂ ப்ரதீ₃ப்தம் ஜ்வ

यथा प्रदीप्तं ज्वलनं पतङ्गा

शविशतत नािाय सर्ृद्धवेगा: ।
तथैव नािाय शविशतत लोका-
स्तवाशप वक्त्राशण सर्ृद्धवेगा: ॥ २९ ॥
யதோ₂ ப்ரதீ₃ப்தம் ஜ்வலனம் பதங்கோ₃

விஷ₂ந்தி நோஷோ₂ய ஸம்ருத்₃த₄க்ஷவகோ₃: |

தடத₂வ நோஷோ₂ய விஷ₂ந்தி க்ஷலோகோ-

ஸ்தவோபி வக்த்ரோணி ஸம்ருத்₃த₄க்ஷவகோ₃: || 11-29 ||

யதோ₂ — க்ஷபோல; ப்ரதீ₃ப்தம் — எரியும்; ஜ்வலனம் — தநருப்பு; பதங்கோ₃꞉ — விட்டில் பூச்சி;

விஷ₂ந்தி — நுடழகின்றன; நோஷோ₂ய — அழிவிற்கோக; ஸம்ருʼத்₃த₄ — முழு; க்ஷவகோ₃꞉ —
க்ஷவகம்; ததோ₂ ஏவ — அதுக்ஷபோலக்ஷவ; நோஷோ₂ய — அழிவிற்கோக; விஷ₂ந்தி —
நுடழகின்றனர்; க்ஷலோகோ꞉ — எல்லோ மக்களும்; தவ — உமது; அபி — க்ஷமலும்;
வக்த்ரோணி — வோய்கள்; ஸம்ருʼத்₃த₄-க்ஷவகோ₃꞉ — முழு க்ஷவகத்துைன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

தகோழுந்து விட்டு எரியும் தநருப்பில் அழிடவ க்ஷநோக்கி நுடழயும்

விட்டில் பூச்சிகடளப் க்ஷபோல, எல்லோ மக்களும் உமது வோய்களில் முழு
க்ஷவகத்துைன் நுடழவடத நோன் கோண்கிக்ஷறன்.

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 516

 பதம் 11.30 - க்ஷலலிஹ்யக்ஷஸ க்₃ரஸமோன:

लेशलह्यसे रसर्ान: सर्तता-

ल्लकातसर्रातवदनैज्र्वलद्भ ।
तेजोशभरापूयम जगत्सर्रं
भासस्तवोरा: प्रतपशतत शवष्टणो ॥ ३० ॥
க்ஷலலிஹ்யக்ஷஸ க்₃ரஸமோன: ஸமந்தோ-

ல்லகோன்ஸமக்₃ரோன்வத₃டனஜ்ர்வலத்₃ப₄ |

க்ஷதக்ஷஜோபி₄ரோபூர்ய ஜக₃த்ஸமக்₃ரம்

போ₄ஸஸ்தக்ஷவோக்₃ரோ: ப்ரதபந்தி விஷ்க்ஷணோ || 11-30 ||

க்ஷலலிஹ்யக்ஷஸ — நக்கிக் தகோண்டு; க்₃ரஸமோன꞉ — விழுங்கிக் தகோண்டு; ஸமந்தோத்

— எல்லோத் திடசகளிலிருந்தும்; க்ஷலோகோன் — மக்கள்; ஸமக்₃ரோன் — அடனவரும்;
வத₃டன꞉ — வோய்களோல்; ஜ்வலத்₃பி₄꞉ — எரிகின்ற; க்ஷதக்ஷஜோபி₄꞉ — க்ஷதஜஸினோல்;
ஆபூர்ய — நிரம்பியுள்ள; ஜக₃த் — அகிலம்; ஸமக்₃ரம் — எல்லோம்; போ₄ஸ꞉ — கதிர்கள்;
தவ — உமது; உக்₃ரோ꞉ — பயங்கரமோன; ப்ரதபந்தி — தகிக்கின்ற; விஷ்க்ஷணோ — எங்கும்
நிடறந்த இடறவக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

விஷ்ணுக்ஷவ, தகோழுந்து விட்தைரியும் உமது வோய்களின் மூலம் எல்லோ

திடசகளிலும் உள்ள மக்கள் அடனவடரயும் தோங்கள் விழுங்கிக்
தகோண்டுள்ளடத நோன் கோண்கிக்ஷறன். உமது க்ஷதஜஸினோல் அகிலம்
முழுவடதயும் நிடறத்துக் தகோண்டு, உக்கிரமோன தகிக்கக்கூடிய
கதிர்களுைன் தோங்கள் வற்றுள்ள
ீ ீர்.

பதம் 11.31 - ஆக்₂யோஹி க்ஷம க்ஷகோ ப₄வோன

आख्याशह र्े को भवानुररूपो

नर्ोऽस्तु ते देववर प्रसीद ।
शवज्ञातुशर्च्छाशर् भवततर्ाद्यं
न शह प्रजानाशर् तव प्रवृशत्तर्् ॥ ३१ ॥
ஆக்₂யோஹி க்ஷம க்ஷகோ ப₄வோனுக்₃ரரூக்ஷபோ

நக்ஷமோ(அ)ஸ்து க்ஷத க்ஷத₃வவர ப்ரஸீத₃ |

விஜ்ஞோதுமிச்சோ₂மி ப₄வந்தமோத்₃யம்

ந ஹி ப்ரஜோநோமி தவ ப்ரவ்ருத்திம் || 11-31 ||

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 517

 ஆக்₂யோஹி — தயவுதசய்து விளக்குங்கள்; க்ஷம — எனக்கு; க꞉ — யோர்; ப₄வோன் —
நீங்கள்; உக்₃ர-ரூப꞉ — உக்கிரமோன ரூபம்; நம꞉ அஸ்து — வணக்கங்கள்; க்ஷத — உமக்கு;
க்ஷத₃வ-வர — க்ஷதவர்களில் சிறந்தவக்ஷர; ப்ரஸீத₃ — கருடண கோட்டுங்கள்; விஜ்ஞோதும்
— அறிவதற்கு; இச்சோ₂மி — நோன் விரும்புகிக்ஷறன்; ப₄வந்தம் — உம்டம; ஆத்₃யம் —
ஆரம்பம்; ந — இல்டல; ஹி — நிச்சயமோக; ப்ரஜோநோமி — அறியலமோ; தவ — உமது;
ப்ரவ்ருʼத்திம் — க்ஷநோக்கம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷதவர்களின் இடறவக்ஷன, உக்கிரமோன ரூபக்ஷம, தோங்கள் யோர் என்படத

தயவு தசய்து எனக்குக் கூறும். உமக்கு எனது வணக்கங்கள்; என்னிைம்
கருடண கோட்டும். தோங்கக்ஷள ஆதி புருஷர். உங்களது க்ஷநோக்கம் என்ன
என்படத அறியோததோல், அடதத் ததரிந்துதகோள்ள நோன் விரும்புகிக்ஷறன்.

பதம் 11.32 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச கோக்ஷலோ

श्रीभगवानुवाच
कालोऽशस्र् लोकक्षयकृ त्प्रवृद्धो
लोकातसर्ाहतुमशर्ह प्रवृत्त: ।
ऋतेऽशप त्वां न भशवष्टयशतत सवे
येऽवशस्थता: प्रत्यनीके षु योधा: ॥ ३२ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

கோக்ஷலோ(அ)ஸ்மி க்ஷலோகேயக்ருத்ப்ரவ்ருத்₃க்ஷதோ₄

க்ஷலோகோன்ஸமோஹர்துமிஹ ப்ரவ்ருத்த: |

ருக்ஷத(அ)பி த்வோம் ந ப₄விஷ்யந்தி ஸர்க்ஷவ

க்ஷய(அ)வஸ்தி₂தோ: ப்ரத்யன ீக்ஷகஷு க்ஷயோதோ₄: || 11-32 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; கோல꞉ — கோலம்; அஸ்மி —

நோன்; க்ஷலோக — உலகங்கடள; ேய-க்ருʼத் — அழிப்பவன்; ப்ரவ்ருʼத்₃த₄꞉ — மிகப்
தபரியவன்; க்ஷலோகோன் — மக்கள் அடனவடரயும்; ஸமோஹர்தும் — அழிப்பதில்; இஹ
— இவ்வுலகிலுள்ள; ப்ரவ்ருʼத்த꞉ — ஈடுபட்டுள்க்ஷளன்; ருʼக்ஷத — தவிர; அபி — கூை;
த்வோம் — உங்கடள; ந — இல்டல; ப₄விஷ்யந்தி — இருக்கப் க்ஷபோவது; ஸர்க்ஷவ — -
எல்லோ; க்ஷய — யோதரல்லோம்; அவஸ்தி₂தோ꞉ — இருப்பவர்கள்; ப்ரதி-அன ீக்ஷகஷு —
எதிர்தரப்பில்; க்ஷயோதோ₄꞉ — -வரர்கள்.
ீ

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: கோலம் நோன்,

உலகங்கடள அழிப்பவற்றில் மிகப்தபரியவன், எல்லோ மக்கடளயும்
அழிப்பதற்கோக நோன் வந்துள்க்ஷளன். உங்கடளத் தவிர

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 518

 (போண்ைவர்கடளத் தவிர) இரு தரப்பிலும் உள்ள எல்லோ வரர்களும்
ீ
அழிக்கப்படுவர்.

தபோருளுடர

தன்னுடைய நண்பர் என்றும், புருக்ஷஷோத்தமரோகிய முழுமுதற் கைவுள் என்றும்

கிருஷ்ணடர அர்ஜுனன் அறிந்திருந்தோன். இருப்பினும் , அவரோல்
க்ஷதோற்றுவிக்கப்பட்ை பற்பல உருவங்கடளப் போர்த்து அவன் குழம்பியுள்ளோன்.
எனக்ஷவ, இத்தகு அழிவு சக்தியின் உண்டமயோன க்ஷநோக்கம் என்ன என்று அவன்
க்ஷகட்கிறோன். க்ஷவதங்களில் எழுதப்பட்டுள்ளபடி, பிரோமணர்கள் உட்பை
அடனவடரயும் அழிக்கக்கூடியது பரம உண்டம. கை உபநிஷத்தில்
கூறப்பட்டுள்ளபடி (1.2.25),
யஸ்ய ப்ரஹ்ம ச ேத்ரம் ச
உக்ஷப பவத ஓதன:
ம்ருத்யுர் யஸ்க்ஷயோபக்ஷஸோசனம்
க இத்தோ க்ஷவத யத்ரஸ:

பிரோமணர்கள், சத்திரியர்கள் மற்றும் அடனவருக்ஷம, கோலப்க்ஷபோக்கில் பரமனோல்

உணடவப் க்ஷபோன்று விழுங்கப்படுகின்றனர். பரம புருஷரின் அந்த உருவம்
எல்லோவற்டறயும் அழிக்கும் க்ஷபருருவம். எல்லோவற்டறயும் அழிக்கும் அந்த கோல
ரூபத்தில் கிருஷ்ணர் தன்டன இங்கு தவளிப்படுத்துகிறோர். போண்ைவர்கள் சிலடரத்
தவிர, க்ஷபோர்க்களத்தில் இருந்த அடனவருக்ஷம அவரோல் அழிக்கப்படுவர். அர்ஜுனன்
க்ஷபோர் புரிவதில் நோட்ைமின்றி இருந்தோன்; க்ஷபோர் புரியோமல் இருப்பது சிறந்தது
என்றும், அதடனத் தவிர்த்து விட்ைோல் விரக்திக்கு இைமிருக்கோது என்றும் அவன்
எண்ணினோன். அவனது எண்ணத்திற்கு பதில் கூறும் விதத்தில், 'நீ க்ஷபோரிைோமல்
இருந்தோலும், இங்குள்ள அடனவரும் அழியப் க்ஷபோகிறோர்கள், இதுக்ஷவ எனது திட்ைம்'
என்று பகவோன் கூறுகிறோர். க்ஷபோரிடுவடத அர்ஜுனன் நிறுத்தினோல், அவர்கள் க்ஷவறு
விதத்தில் மரணமடையப் க்ஷபோகிறோர்கள். எனக்ஷவ, அவன் க்ஷபோரிைோவிட்ைோலும்,
மரணத்டதத் தடுக்க முடியோது. உண்டம என்னதவனில் , அவர்கள் அடனவரும்
ஏற்கனக்ஷவ இறந்துவிட்ைனர். கோலம் என்பது அழிவோகும், பரம புருஷரின்
இச்டசப்படி எல்லோ படைப்புகளும் கோலப் க்ஷபோக்கில் அழிக்கப்படுகின்றன. இதுக்ஷவ
இயற்டகயின் சட்ைம்.

பதம் 11.33 - தஸ்மோத்த்வமுத்திஷ்ை₂

तस्र्ात्त्वर्ुशत्ति यिो लभस्व

शजत्वा ित्रूतभुंक्ष्व राज्यं सर्ृद्धर्् ।
र्यैवैते शनहता: पूवमर्ेव
शनशर्त्तर्ात्रं भव सव्यसाशचन् ॥ ३३ ॥
தஸ்மோத்த்வமுத்திஷ்ை₂ யக்ஷஷோ₂ லப₄ஸ்வ

ஜித்வோ ஷ₂த்ரூன்பு₄ங்க்ஷ்வ ரோஜ்யம் ஸம்ருத்₃த₄ம் |

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 519

 மடயடவக்ஷத நிஹதோ: பூர்வக்ஷமவ

நிமித்தமோத்ரம் ப₄வ ஸவ்யஸோசின் || 11-33 ||

தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; த்வம் — நீ; உத்திஷ்ை₂ — எழு; யஷ₂꞉ — புகழ்; லப₄ஸ்வ —

இலோபமடை; ஜித்வோ — தவன்று; ஷ₂த்ரூன் — எதிரிகடள; பு₄ங்க்ஷ்வ — அனுபவி;
ரோஜ்யம் — ரோஜ்யத்டத; ஸம்ருʼத்₃த₄ம் — வளமோன; மயோ — என்னோல்; ஏவ —
நிச்சயமோக; ஏக்ஷத — இவர்கதளல்லோம்; நிஹதோ꞉ — தகோல்லப்பட்டு விட்ைனர்; பூர்வம்
ஏவ — ஏற்போட்டின்படி; நிமித்த-மோத்ரம் — கோரணமோக மட்டும்; ப₄வ — ஆவோயோக;
ஸவ்ய-ஸோசின் — ஸவ்யஸோசிக்ஷய.

தமோழிதபயர்ப்பு

எனக்ஷவ, எழுந்து க்ஷபோரிைத் தயோரோகு. உனது எதிரிகடள தவன்று,

புகழுைன் வளமோக அரசிடன அனுபவிப்போயோக. எனது ஏற்போட்ைோல்
இவர்கள் அடனவரும் ஏற்கனக்ஷவ மரணத்டதக் கண்டுவிட்ைனர்.
எனக்ஷவ, ஸவ்யஸோசிக்ஷய, க்ஷபோரில் ஒரு கருவியோக மட்டும்
தசயல்படுவோயோக.

தபோருளுடர

ஸ்வ்ய-ஸோசின் எனும் தசோல், க்ஷபோர்க்களத்தில் மிகவும் திறடமயோக அம்பு எய்தக்

கூடியவடனக் குறிக்கின்றது; எனக்ஷவ, தனது எதிரிகடளக் தகோல்வதற்கோன
அம்புகடள தசலுத்துவதில் நிபுணனோகத் திகழும் அர்ஜுனன் இப்தபயரினோல்
அடழக்கப்படுகின்றோன். நிமித்த-மோத்ரம், 'கருவியோக ஆவோயோக' எனும் தசோல்லும்
மிக முக்கியமோனது. முழு உலகமும் முழுமுதற் கைவுளின் திட்ைப்படி இயங்கி
வருகின்றது. க்ஷபோதிய அறிவில்லோத முட்ைோள் மக்கள் மட்டுக்ஷம, இயற்டக
திட்ைமின்றி இயங்குவதோகவும் உலகிலுள்ள அடனத்தும் தோனோகத்
க்ஷதோன்றியதோகவும் எண்ணுகின்றனர். தபயரளவு விஞ்ஞோனிகள் பலர்,
படைப்பிடனப் பற்றி கருத்துக் கூறும் க்ஷபோது, 'இப்படி இருந்திருக்கலோம், ' 'அப்படி
இருக்கலோம் ' என்தறல்லோம் கூறுகின்றனர். ஆனோல், 'இருக்கலோம், '
'இருந்திருக்கலோம் ' என்ற க்ஷகள்விக்க்ஷக இைமில்டல. இந்த ஜைவுலகில் ஒரு
குறிப்பிட்ை திட்ைம் நிடறக்ஷவற்றப்பட்டு வருகின்றது. அந்தத் திட்ைம் என்ன?
கட்டுண்ை ஆத்மோக்கள் முழுமுதற் கைவுளின் திருநோட்டிற்குத் திரும்பிச்
தசல்வதற்கோன ஒரு வோய்ப்க்ஷப இந்தப் பிரபஞ்சத்தின் க்ஷதோற்றம். அவர்கள் இந்த
ஜைஇயற்டகடய கட்டுப்படுத்த முயற்சி தசய்து வருகின்றனர், அத்தகு அதிகோர
மனப்போன்டம இருக்கும் வடர அவர்கள் கட்டுண்ை வோழ்விக்ஷலக்ஷய தசயல்படுவர்.
ஆனோல் பரம புருஷரின் திட்ைத்டதப் புரிந்து தகோண்டு, கிருஷ்ண உணர்டவ
வளர்ப்பவன் மிகவும் புத்திசோலியோவோன். பிரபஞ்சத் க்ஷதோற்றத்தின் படைப்பும்
அழிவும், இடறவனின் பரம ஆடணயின் கீ ழ் தசயல்படுகிறது. இவ்வோறோக,
குருக்ஷேத்திர க்ஷபோரும் இடறவனின் திட்ைப்படிக்ஷய நைக்கின்றது. அர்ஜுனன்
க்ஷபோரிை மறுத்தோன், ஆனோல் பரம புருஷரின் விருப்பத்தின் அடிப்படையில் அவன்
க்ஷபோரிை க்ஷவண்டும் என்று வலியுறுத்தப்படுகிறோன். அப்க்ஷபோது அவன் மகிழ்ச்சியோக
வோழ முடியும். ஒருவன் பூரண கிருஷ்ண உணர்வுைன் தனது வோழ்டவ பகவோனின்
திவ்யமோன ததோண்டிற்கோக அர்பணித்தோல், அவன் பக்குவமோனவன் ஆவோன்.

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 520

 பதம் 11.34 - த்₃க்ஷரோணம் ச பீ₄ஷ்மம்

द्रोणं च भीष्टर्ं च जयद्रथं च

कणं तथातयानशप योधवीरान् ।
र्या हतांस्त्वं जशह र्ा व्यशथिा
युध्यस्व जेताशस रणे सपत्नान् ॥ ३४ ॥
த்₃க்ஷரோணம் ச பீ₄ஷ்மம் ச ஜயத்₃ரத₂ம் ச
கர்ணம் ததோ₂ன்யோனபி க்ஷயோத₄வரோன்
ீ |

மயோ ஹதோம்ஸ்த்வம் ஜஹி மோ வ்யதி₂ஷ்ைோ₂

யுத்₄யஸ்வ க்ஷஜதோஸி ரக்ஷண ஸபத்னோன் || 11-34 ||

த்₃க்ஷரோணம் ச — துக்ஷரோணரும்; பீ₄ஷ்மம் ச — பீஷ்மரும்; ஜயத்₃ரத₂ம் ச — ஜயத்ரதனும்;

கர்ணம் — கர்ணன்; ததோ₂ — க்ஷமலும்; அன்யோன் — பிறர்; அபி — நிச்சயமோக; க்ஷயோத₄-
வரோன்
ீ — தபரும் க்ஷபோர்வரர்கள்;
ீ மயோ — என்னோல்; ஹதோன் — ஏற்கனக்ஷவ
தகோல்லப்பட்டு விட்ைனர்; த்வம் — நீ; ஜஹி — அழிப்பது; மோ — இல்டல; வ்யதி₂ஷ்ைோ₂꞉
— குழப்பமடைய; யுத்₄யஸ்வ — க்ஷபோரிடு; க்ஷஜதோ அஸி — நீ தவற்றி தபறுவோய்; ரக்ஷண
— க்ஷபோரில்; ஸபத்னோன் — எதிரிகடள.

தமோழிதபயர்ப்பு

துக்ஷரோணர், பீஷ்மர், ஜயத்ரதன், கர்ணன் மற்றும் இதர மோவரர்கள்

ீ
அடனவரும் ஏற்கனக்ஷவ என்னோல் அழிக்கப்பட்டு விட்ைனர். எனக்ஷவ,
அவர்கடளக் தகோல்வதோல் கவடலப்பை க்ஷவண்ைோம். தவறுமக்ஷன
க்ஷபோரிடுவோயோக, உனது எதிரிகடள நீ க்ஷபோரில் வழ்த்திடுவோய்.
ீ

தபோருளுடர

ஒவ்தவோரு திட்ைமும் முழுமுதற் கைவுளோக்ஷலக்ஷய உருவோக்கப்படுகிறது;

இருப்பினும், அந்த திட்ைத்டத தசயல்படுத்தியதற்கோன தபருடமடய தனது
பக்தர்களுக்கு வழங்க அவர் விரும்பிகின்றோர். அவரது விருப்பப்படி அவரது
திட்ைங்கடள நிடறக்ஷவற்றும் பக்தர்களிைம் அவர் மிகவும் அன்புைனும்
கருடணயுைனும் உள்ளோர். எனக்ஷவ, ஒவ்தவோருவரும் கிருஷ்ண உணர்வில்
தசயல்பட்டு, ஆன்மீ க குருவின் மூலமோக முழுமுதற் கைவுடள
புரிந்துதகோள்ளும்படி தமது வோழ்டவ வடிவடமக்க க்ஷவண்டும். முழுமுதற்
கைவுளின் திட்ைங்கடள அவரது கருடணயோல் புரிந்துதகோள்ள முடியும், அவரது
பக்தர்களின் திட்ைங்களும் அவருடைய திட்ைங்கடளப் க்ஷபோன்றக்ஷத. அத்தகு
திட்ைங்கடளப் பின்பற்றி, தனது வோழ்க்டகப் க்ஷபோரோட்ைத்தில் ஒருவன் தவற்றிதபற
க்ஷவண்டும்.

பதம் 11.35 - ஸஞ்ஜய உவோச ஏதச்ச்₂ரு

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 521

 सञ्जय उवाच
एतच्ुत्वा वचनं के िवस्य
कृ ताञ्जशलवेपर्ान: ककरीटी ।
नर्स्कृ त्वा भूय एवाह कृ ष्टणं
सगद्गदं भीतभीत: प्रणम्य ॥ ३५ ॥
ஸஞ்ஜய உவோச

ஏதச்ச்₂ருத்வோ வசனம் க்ஷகஷ₂வஸ்ய

க்ருதோஞ்ஜலிர்க்ஷவபமோன: கிரீடீ |

நமஸ்க்ருத்வோ பூ₄ய ஏவோஹ க்ருஷ்ணம்

ஸக₃த்₃க₃த₃ம் பீ₄தபீ₄த: ப்ரணம்ய || 11-35 ||

ஸஞ்ஜய꞉ உவோச — சஞ்ஜயன் கூறினோன்; ஏதத் — இவ்வோறு; ஷ்₂ருத்வோ — க்ஷகட்ை;

வசனம் — உடரயோைல்; க்ஷகஷ₂வஸ்ய — கிருஷ்ணரின்; க்ருʼத-அஞ்ஜலி꞉ — கூப்பிய
கரங்களுைன்; க்ஷவபமோன꞉ — நடுங்கிக் தகோண்டு; கிரீடீ — அர்ஜுனன்; நமஸ்க்ருʼத்வோ —
வணங்கிக் தகோண்டு; பூ₄ய꞉ — மீ ண்டும்; ஏவ — க்ஷமலும்; ஆஹ — கூறினோன்;
க்ரிஸ்ஹ்னம் — கிருஷ்ணரிைம்; ஸ-க₃த்₃க₃த₃ம் — தழுதழுத்த குரலுைன்; பீ₄த-பீ₄த꞉ —
மிகுந்த பயத்துைன்; ப்ரணம்ய — வணங்கினோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

திருதரோஷ்டிரரிைம் சஞ்சயன் கூறினோன்: மன்னோ, முழுமுதற்

கைவுளிைமிருந்து இத்தகு உடரடயக் க்ஷகட்ை அர்ஜுனன், கூப்பிய
கரங்களுைன் நடுங்கியபடி மீ ண்டும் மீ ண்டும் அவடர வணங்கினோன்.
மிகுந்த பயத்துைனும் குரல் தழுதழுத்த வண்ணம் அவன்
கிருஷ்ணரிைம் பின்வருமோறு கூறத் ததோைங்கினோன்.

தபோருளுடர

முன்னக்ஷர நோம் விளக்கியபடி, பரம புருஷ பகவோனின் விஸ்வரூபத்தின்

சூழ்நிடலடய கவனித்த அர்ஜுனன், வியப்பினோல் ஆழ்ந்துள்ளோன்; எனக்ஷவ அவன்
தனது மரியோடத கலந்த வணக்கங்கடள மீ ண்டும் மீ ண்டும் கிருஷ்ணருக்கு
அர்ப்பணிக்கின்றோன். தற்க்ஷபோது, அவன் ஒரு நண்படனப் க்ஷபோலன்றி, வியப்பினோல்
ஆழ்ந்துள்ள பக்தடனப் க்ஷபோல நோ தழுதழுத்தபடி பிரோர்த்தடன தசய்யத்
ததோைங்குகிறோன்.

பதம் 11.36 - அர்ஜுன உவோச ஸ்தோ₂க்ஷன

अजुमन उवाच
स्थाने हृषीके ि तव प्रकीत्याम
जगत्प्रहृष्टयत्यनुरज्यते च ।

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 522

 रक्षांशस भीताशन कदिो द्रवशतत
सवे नर्स्यशतत च शसद्धसङ्घा: ॥ ३६ ॥
அர்ஜுன உவோச

ஸ்தோ₂க்ஷன ஹ்ருஷீக்ஷகஷ₂ தவ ப்ரகீ ர்த்யோ

ஜக₃த்ப்ரஹ்ருஷ்யத்யனுரஜ்யக்ஷத ச |

ரேோம்ஸி பீ₄தோனி தி₃க்ஷஷோ₂ த்₃ரவந்தி

ஸர்க்ஷவ நமஸ்யந்தி ச ஸித்₃த₄ஸங்கோ₄: || 11-36 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; ஸ்தோ₂க்ஷன — சரியோக; ஹ்ருʼஷீக-ஈஷ₂ —

புலன்களின் உரிடமயோளக்ஷர; தவ — உமது; ப்ரகீ ர்த்யோ — தபருடமகளோல்; ஜக₃த் —
முழு உலகமும்; ப்ரஹ்ருʼஷ்யதி — மகிழ்கின்றனர்; அனுரஜ்யக்ஷத — பற்றுதல்
தகோண்டு; ச — க்ஷமலும்; ரேோம்ʼஸி — அசுரர்கள்; பீ₄தோனி — பயத்தினோல்; தி₃ஷ₂꞉ —
எல்லோ திடசகளிலும்; த்₃ரவந்தி — பறக்கின்றனர்; ஸர்க்ஷவ — அடனவரும்;
நமஸ்யந்தி — வந்தடன தசய்து தகோண்டு; ச — க்ஷமலும்; ஸித்₃த₄-ஸங்கோ₄꞉ —
சித்தர்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் கூறினோன்: புலன்களின் அதிபதிக்ஷய, உமது திருநோமத்டதக்

க்ஷகட்பதோல் உலகம் ஆனந்தம் அடைகின்றது, அதன் மூலம்
அடனவரும் உம்மிைம் பற்றுதல் தகோள்கின்றனர். சித்தர்கள்
மரியோடதயுைன் உம்டம வணங்கும் அக்ஷதசமயத்தில், அசுரர்கள்
அச்சமுற்று இங்குமங்கும் ஓடுகின்றனர். இடவயடனத்தும் சிறப்போக
நடைதபறுகின்றன.

தபோருளுடர

குருக்ஷஷத்திரப் க்ஷபோரின் விடளவுகடள கிருஷ்ணரிைமிருந்து க்ஷகட்ை அர்ஜுனன்,

மிகவும் ததளிவுற்றோன்; பரம புருஷ பகவோனின் மிகச்சிறந்த பக்தனும்
நண்பனுமோன அவன், கிருஷ்ணரோல் தசய்யப்படும் அடனத்து தசயல்களும்
சரியோனடவ என்று கூறுகிறோன். கிருஷ்ணக்ஷர போதுகோப்போளர், அவக்ஷர பக்தர்களின்
வந்தடனக்கு உரியவர், மற்றும் அவக்ஷர அசுரர்கடள அழிப்பவர் என்படத
அர்ஜுனன் உறுதிப்படுத்துகின்றோன். அவரது தசயல்கள் அடனத்தும் எல்லோருக்கும்
நன்டம தருபடவ. குருக்ஷஷத்திரப் க்ஷபோர் முடிவு தசய்யப்பட்ைதிலிருந்து ,
விண்தவளியில் உள்ள பற்பல க்ஷதவர்கள், சித்தர்கள், இதர அறிஞர்கள் என
அடனவரும், கிருஷ்ணர் அந்த க்ஷபோர்க்களத்தில் இருப்பதோல், க்ஷபோடர ஆர்வத்துைன்
கவனித்து வருகின்றனர் என்படத அர்ஜுனன் இங்க்ஷக புரிந்து தகோண்ைோன்.
இடறவனுடைய விஸ்வரூபத்டத அர்ஜுனன் போர்த்ததபோழுது, க்ஷதவர்கள் அதில்
ஆனந்தமடைந்தனர், ஆனோல் பகவோன் புகழப்பட்ைக்ஷபோது அசுரர்களோலும்
நோத்திகர்களோலும் அதடனப் தபோறுத்துக்தகோள்ள முடியவில்டல.
எல்லோவற்டறயும் அழிக்கும் முழு முதற் கைவுளின் கோல ரூபத்டதக் கண்ைதோல்

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 523

ஏற்ப்பட்ை இயற்டகயோன பயத்தோல், அவர்கள் ஓடினர். கிருஷ்ணர், பக்தர்கடள
மட்டுமல்லோது நோத்திகர்கடள நைத்தும் முடறயும் அர்ஜுனனோல்
புகழப்படுகின்றது. இடறவனோல் தசய்யப்படுபடவ அடனத்தும் எல்லோருக்கும்
நன்டமடயத் தரும் என்படத அறிந்துள்ள பக்தன், எல்லோ சூழ்நிடலயிலும்
இடறவடனப் புகழ்கிறோன்.

பதம் 11.37 - கஸ்மோச்ச க்ஷத ந நக்ஷமரன்

कस्र्ाच्च ते न नर्ेरतर्हात्र्न्
गरीयसे ब्रह्मणोऽप्याकदकत्रे ।
अनतत देवेि जगशिवास
त्वर्क्षरं सदसत्तत्परं यत् ॥ ३७ ॥
கஸ்மோச்ச க்ஷத ந நக்ஷமரன்மஹோத்மன்_br__க₃ரீயக்ஷஸ

ப்₃ரஹ்மக்ஷணோ(அ)ப்யோதி₃கர்த்க்ஷர |

அனந்த க்ஷத₃க்ஷவஷ₂ ஜக₃ந்நிவோஸ

த்வமேரம் ஸத₃ஸத்தத்பரம் யத் || 11-37 ||

கஸ்மோத் — ஏன்; ச — க்ஷமலும்; க்ஷத — உம்மிைம்; ந — இல்டல; நக்ஷமரன் — மிக்க

வணக்கங்கடள சமர்ப்பிக்க; மஹோ-ஆத்மன் — மிகப்தபரியவக்ஷர; க₃ரீயக்ஷஸ —
சிறந்தவர்; ப்₃ரஹ்மண꞉ — பிரம்மோடவ விை; அபி — இருந்தும்; ஆதி₃-கர்த்க்ஷர — முதல்
படைப்போளருக்கு; அனந்த — எல்டலயற்ற; க்ஷத₃வ-ஈஷ₂ — க்ஷதவர்களின் க்ஷதவக்ஷர;
ஜக₃த்-நிவோஸ — அகிலத்தின் அடைக்கலக்ஷம; த்வம் — நீங்கள்; அேரம் — அழிவற்ற;
ஸத்-அஸத் — கோரணம் விடளவு; தத் பரம் — பரமமோன; யத் — ஏதனனில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

மஹோத்மோக்ஷவ, பிரம்மோடவ விைச் சிறந்தவக்ஷர, நீங்கக்ஷள ஆதி

படைப்போளர். எனக்ஷவ, அவர்கள் மரியோடத கலந்த வணக்கங்கடள ஏன்
உங்களுக்கு தசலுத்தக் கூைோது? எல்டலயற்றவக்ஷர, க்ஷதவர்களின்
க்ஷதவக்ஷன, அகிலத்தின் அடைக்கலக்ஷம, தோங்கள் அழிவற்றவர், எல்லோ
கோரணங்களுக்கும் கோரணம், இந்த ஜைத் க்ஷதோற்றத்திற்கு
அப்போற்பட்ைவர்.

தபோருளுடர

இத்தடகய பிரோர்த்தடனயின் மூலம், கிருஷ்ணக்ஷர அடனவரோலும் வழிபைப்பை

க்ஷவண்டியவர் என்படத அர்ஜுனன் குறிப்பிடுகின்றோன். அவர் எங்கும்
பரவியுள்ளோர், எல்லோ ஆத்மோக்களின் ஆத்மோவோக விளங்குகிறோர். அர்ஜுனன்
கிருஷ்ணடர மஹோத்மோ, மிகவும் தோரோள மனப்போன்டம உடையவர் என்றும்
எல்டலயற்றவர் என்றும் அடழக்கிறோன். அனந்த என்னும் தசோல், முழுமுதற்
கைவுளின் ஆதிக்கத்தோலும் சக்தியோலும் கவரப்பைோதது எதுவும் இல்டல
என்படதக் குறிக்கின்றது. க்ஷதக்ஷவஷ என்றோல், அவக்ஷர எல்லோ க்ஷதவர்கடளயும்

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 524

கட்டுப்படுத்துபவர் என்றும் எல்க்ஷலோடரயும் விை உயர்ந்தவர் என்றும் தபோருள்.
அவக்ஷர முழு உலகத்திற்கும் அடைக்கலமோவோர். கிருஷ்ணடரவிைச் சிறந்தவர்கள்
யோருக்ஷம இல்டல என்பதோல், எல்லோ சித்தர்களும் சக்திவோய்ந்த க்ஷதவர்களும்
தங்களது மரியோடத கலந்த வணக்கங்கடள அவருக்கு சமர்ப்பிப்பது தபோருத்தமோக
இருக்கும் என்று அர்ஜுனன் எண்ணுகிறோன். அதிலும் முக்கியமோக , கிருஷ்ணர்
பிரம்மோடவ விை உயர்ந்தவர் என்று குறிப்பிடுகிறோன்; ஏதனனில், பிரம்மோடவ
படைத்தவர் அவக்ஷர. பிரம்மோ , கிருஷ்ணரின் ஓர் அங்க விரிவோகிய கர்க்ஷபோதகஷோயி
விஷ்ணுவின் ததோப்புள் தகோடியிலிருந்து உருவோன தோமடரயில் பிறந்தவர் ;
எனக்ஷவ, பிரம்மோவும் பிரம்மோவிலிருந்து பிறந்த சிவதபருமோனும் மற்றும் இதர
க்ஷதவர்கள் அடனவரும் தத்தமது மரியோடத கலந்த வணக்கங்கடள அவருக்கு
அர்பணிக்க க்ஷவண்டும். சிவதபருமோன், பிரம்மோ மற்றும் இதர சக்தி வோய்ந்த
க்ஷதவர்களோல் பகவோன் வணங்கப்படுகிறோர் என்று ஸ்ரீமத் போகவதத்தில்
கூறப்பட்டுள்ளது. அேரம் என்னும் தசோல் மிகவும் முக்கியமோனது ; ஏதனனில்,
இந்த ஜைப் படைப்பு அழிவிற்கு உட்பட்ைது, ஆனோல் இடறவன் இந்த
ஜைப்படைப்பிற்கு க்ஷமம்பட்ைவர். அவக்ஷர எல்லோ கோரணங்களுக்கும் கோரணம்
என்பதோல், ஜை இயற்டகக்குள் இருக்கும் கட்டுண்ை ஆத்மோக்கள் மட்டுமின்றி,
தமோத்த ஜைத் க்ஷதோற்றத்டதயும் விை அவர் உயர்ந்தவர். எனக்ஷவ எல்லோவற்றிலும்
சிறந்த அவக்ஷர முழுமுதற் கைவுள்.

பதம் 11.38 - த்வமோதி₃க்ஷத₃வ: புருஷ:

त्वर्ाकददेव: पुरुष: पुराण-

स्त्वर्स्य शवश्वस्य परं शनधानर्् ।
वेत्ताशस वेद्यं च परं च धार्
त्वया ततं शवश्वर्नततरूप ॥ ३८ ॥
த்வமோதி₃க்ஷத₃வ: புருஷ: புரோண-

ஸ்த்வமஸ்ய விஷ்₂வஸ்ய பரம் நிதோ₄னம் |

க்ஷவத்தோஸி க்ஷவத்₃யம் ச பரம் ச தோ₄ம

த்வயோ ததம் விஷ்₂வமனந்தரூப || 11-38 ||

த்வம் — நீர்; ஆதி₃-க்ஷத₃வ꞉ — ஆதிக்ஷதவர்; புருஷ꞉ — புருஷர்; புரோண꞉ — படழயவர்; த்வம்

— நீர்; அஸ்ய — இந்த; விஷ்₂வஸ்ய — அகிலத்தின்; பரம் — பரமமோன; நிதோ₄னம் —
அடைக்கலம்; க்ஷவத்தோ — அறிபவர்; அஸி — நீர்; க்ஷவத்₃யம் — அறியப்படுபவர்; ச —
க்ஷமலும்; பரம் — பரமமோன; ச — க்ஷமலும்; தோ₄ம — அடைக்கலம்; த்வயோ — உம்மோல்;
ததம் — நுடழயப்பட்டு; விஷ்₂வம் — அகிலம்; அனந்த-ரூப — எல்டலயற்ற ரூபக்ஷம.

தமோழிதபயர்ப்பு

நீக்ஷர ஆதி க்ஷதவர், புருஷர், மிகவும் பழடமயோனவர், படைக்கப்பட்ை இந்த

உலகத்தின் இறுதி அடைக்கலம், அடனத்டதயும் அறிந்தவரும்,
அறியப்பை க்ஷவண்டியவரும் நீக்ஷர. தபௌதிக குணங்களுக்கு அப்போற்பட்ை

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 525

உன்னத அடைக்கலம் நீக்ஷர. எல்டலயற்ற ரூபக்ஷம, பிரபஞ்சத் க்ஷதோற்றம்
முழுவதும் தோங்கள் பரவியுள்ள ீர்.

தபோருளுடர

அடனத்தும் முழுமுதற் கைவுடளச் சோர்ந்துள்ளதோல், அவக்ஷர அடனத்திற்கும்

இறுதி அடைக்கலம். நிதோனம் என்றோல், பிரம்மக்ஷஜோதி உட்பை அடனத்துக்ஷம
புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கிருஷ்ணடரக்ஷய சோர்ந்துள்ளன என்று
தபோருள். இவ்வுலகில் நைப்படவ அடனத்டதயும் அறிந்தவர் அவக்ஷர, க்ஷமலும்,
அறிவிற்கு ஏக்ஷதனும் முடிவு இருந்தோல், அவக்ஷர அவ்தவல்லோ அறிவின்
இறுதியோவோர்; எனக்ஷவ, அறிபவரும் அறியப்பை க்ஷவண்டியரும் அவக்ஷர. எங்கும்
பரவியிருப்பதலோல் அவக்ஷல அறிவின் இலக்கு. அவக்ஷர ஆன்மீ க உலகிற்கோன
கோரணம் என்பதோல், அவர் பரமமோனவர். ததய்வக
ீ உலகின் தடலசிறந்த நபரும்
அவக்ஷர.

பதம் 11.39 - வோயுர்யக்ஷமோ(அ)க்₃னர்வர

वायुयमर्ोऽग्नवमरुण: ििाङ्क:
प्रजापशतस्त्वं प्रशपतार्हश्च ।
नर्ो नर्स्तेऽस्तु सहस्रकृ त्व:
पुनश्च भूयोऽशप नर्ो नर्स्ते ॥ ३९ ॥
வோயுர்யக்ஷமோ(அ)க்₃னர்வருண: ஷ₂ஷோ₂ங்க:
ப்ரஜோபதிஸ்த்வம் ப்ரபிதோமஹஷ்₂ச |

நக்ஷமோ நமஸ்க்ஷத(அ)ஸ்து ஸஹஸ்ரக்ருத்வ:

புனஷ்₂ச பூ₄க்ஷயோ(அ)பி நக்ஷமோ நமஸ்க்ஷத || 11-39 ||

வோயு꞉ — வோயு; யம꞉ — எமன்; அக்₃னி꞉ — அக்னி; வருண꞉ — வருணன்; ஷ₂ஷ₂-அங்க꞉ —

சந்திரன்; ப்ரஜோபதி꞉ — பிரம்மோ; த்வம் — நீர்; ப்ரபிதோமஹ꞉ — பிதோமகனின் தந்டத; ச —
க்ஷமலும்; நம꞉ — எனது வணக்கங்கள்; நம꞉ — மீ ண்டும் எனது வணக்கங்கள்; க்ஷத —
உமக்கு; அஸ்து — இருக்கட்டும்; ஸஹஸ்ர-க்ருʼத்வ꞉ — ஆயிரம் முடறகள்; புன꞉ ச —
மீ ண்டும்; பூ₄ய꞉ — மீ ண்டும்; அபி — கூை; நம꞉ — எனது வணக்கங்கள்; நம꞉ க்ஷத — உமக்கு
எனது வணக்கங்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

நீக்ஷர வோயு, நீக்ஷர எமன்! நீக்ஷர அக்னி, நீக்ஷர வருணன், நீக்ஷர சந்திரன்.
முதல் உயிர்வோழியோன பிரம்மோவும் நீக்ஷர, அந்த பிதோமகனின்
தந்டதயும் நீக்ஷர. எனக்ஷவ, எனது மரியோடத கலந்த வணக்கங்கடள
உமக்கு ஆயிரமோயிரம் முடறகள் மீ ண்டும் மீ ண்டும் நோன்
சமர்ப்பிக்கின்க்ஷறன்.

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 526

 தபோருளுடர

எங்கும் நிடறந்திருக்கும் கோற்று எல்லோ க்ஷதவர்கடளயும்விை மிகவும்

முக்கியமோன பிரதிநிதி என்பதோல், இடறவன் இங்கு வோயு என்றடழக்கப்படுகிறோர்.
க்ஷமலும், கிருஷ்ணடர அர்ஜுனன் ப்ரபிதோமஹ (பிதோமகனின் தந்டத) என்றும்
அடழக்கின்றோன், ஏதனனில் அவக்ஷர பிரபஞ்சத்தின் முதல் உயிர்வோழியோன
பிரம்மோவின் தந்டதயோவோர்.

பதம் 11.40 - நம: புரஸ்தோத₃த₂ ப்ரு

नर्: पुरस्तादथ पृितस्ते

नर्ोऽस्तु ते सवमत एव सवम ।
अनततवीयामशर्तशवक्रर्स्त्वं
सवं सर्ाप्नोशष ततोऽशस सवम: ॥ ४० ॥
நம: புரஸ்தோத₃த₂ ப்ருஷ்ை₂தஸ்க்ஷத

நக்ஷமோ(அ)ஸ்து க்ஷத ஸர்வத ஏவ ஸர்வ |

அனந்தவர்யோமிதவிக்ரமஸ்த்வம்
ீ

ஸர்வம் ஸமோப்க்ஷனோஷி தக்ஷதோ(அ)ஸி ஸர்வ: || 11-40 ||

நம꞉ — வணங்குகின்க்ஷறன்; புரஸ்தோத் — முன்னிருந்து; அத₂ — க்ஷமலும்; ப்ருʼஷ்ை₂த꞉ —

பின்னிருந்து; க்ஷத — உம்டம; நம꞉ அஸ்து — நோன் எனது வணக்கங்கடள
சமர்ப்பிக்கின்க்ஷறன்; க்ஷத — உமக்கு; ஸர்வத꞉ — எல்லோ திக்குகளிலிருந்தும்; ஏவ —
உண்டமயில்; ஸர்வ — ஏதனனில் நீக்ஷர எல்லோம்; அனந்த-வர்ய
ீ — எல்டலயற்ற
சக்தி; அமித-விக்ரம꞉ — எல்டலயற்ற வலிடம; த்வம் — நீர்; ஸர்வம் — எல்லோம்;
ஸமோப்க்ஷனோஷி — நிடறகின்றீர்; தத꞉ — எனக்ஷவ; அஸி — நீங்கக்ஷள; ஸர்வ꞉ — எல்லோம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

முன்னிருந்தும் பின்னிருந்தும் எல்லோத் திக்குகளில் இருந்தும் உமக்கு

வணக்கங்கள்! எல்டலயற்ற சக்திக்ஷய, எல்டலயற்ற வலிடமயின்
இடறவன் நீக்ஷர! தோங்கள் எங்கும் பரவியிருப்பதோல் நீக்ஷர எல்லோம்!

தபோருளுடர

தனது நண்பரோன கிருஷ்ணரின் மீ தோன அன்புப் பரவசத்தினோல் அர்ஜுனன்

அவருக்கு எல்லோத் திக்குகளிலிருந்தும் வணக்கம் தசலுத்துகின்றோன். எல்லோ
சக்திகள் மற்றும் வலிடமகளுக்கு எஜமோனரோகவும் க்ஷபோர்க்களத்தில் கூடியிருந்த
எல்லோ மோவரர்கடளவிை
ீ உயர்ந்தவரோகவும் கிருஷ்ணடர அவன்
ஏற்றுக்தகோள்கிறோன். விஷ்ணு புரோணத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது (1.9.69):
க்ஷயோ (அ)யம் தோவோக க்ஷதோ க்ஷதவ
ஸமீ பம் க்ஷதவதோ-கண:

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 527

 ஸ த்வம் ஏவ ஜகத்-ஸ்ரஷ்ைோ
யத: ஸர்வ-கக்ஷதோ பவோன்

'புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுக்ஷள, தங்களுக்கு முன் வருபவர், யோரோக

இருந்தோலும் க்ஷதவரோக இருந்தோலும், அவர் தங்களோல் படைக்கப்பட்ைவக்ஷர.'

பதம் 41-42 - ஸக்ஷகதி மத்வோ ப்ரஸபம் யத்

सखेशत र्त्वा प्रसभं यदुक्तं

हे कृ ष्टण हे यादव हे सखेशत ।
अजानता र्शहर्ानं तवेदं
र्या प्रर्ादात्प्रणयेन वाशप ॥ ४१ ॥
ஸக்ஷக₂தி மத்வோ ப்ரஸப₄ம் யது₃க்தம்

க்ஷஹ க்ருஷ்ண க்ஷஹ யோத₃வ க்ஷஹ ஸக்ஷக₂தி |

அஜோனதோ மஹிமோனம் தக்ஷவத₃ம்

மயோ ப்ரமோதோ₃த்ப்ரணக்ஷயன வோபி || 11-41 ||

यच्च‍
ावहासाथमर्सत्कृ तोऽशस
शवहारिय्यासनभोजनेषु ।
एकोऽथवाप्यच्युत तत्सर्क्षं
तत्क्षार्ये त्वार्हर्प्रर्ेयर्् ॥ ४२ ॥
யச்சோவஹோஸோர்த₂மஸத்க்ருக்ஷதோ(அ)ஸி

விஹோரஷ₂ய்யோஸனக்ஷபோ₄ஜக்ஷனஷு |

ஏக்ஷகோ(அ)த₂வோப்யச்யுத தத்ஸமேம்

தத்ேோமக்ஷய த்வோமஹமப்ரக்ஷமயம் || 11-42 ||

ஸகோ₂ — நண்பன்; இதி — என்று; மத்வோ — எண்ணிக் தகோண்டு; ப்ரஸப₄ம் —

அகந்டதயுைன்; யத் — என்னதவல்லோம்; உக்தம் — கூறப்பட்ை; க்ஷஹக்ரிஸ்ஹ்ன —
கிருஷ்ணர்; க்ஷஹ யோத₃வ — யோதவோ; க்ஷஹ ஸக்ஷக₂ — என்னருடம நண்பக்ஷன; இதி —
என்று; அஜோனதோ — அறியோமல்; மஹிமோனம் — தபருடமகடள; தவ — உமது; இத₃ம்
— இந்த; மயோ — என்னோல்; ப்ரமோதோ₃த் — முட்ைோள்தனத்தினோல்; ப்ரணக்ஷயன —
அன்பினோல்; வோ அபி — இருக்கலோம்; யத் — என்தனன்ன; ச — க்ஷமலும்; அவஹோஸ-
அர்த₂ம் — க்ஷகளிக்டகயோக; அஸத்-க்ருʼத꞉ — மரியோடதயின்றி; அஸி — நீங்கள்;
விஹோர — ஓய்தவடுத்த க்ஷபோது; ஷ₂ய்யோ — படுத்திருந்த க்ஷபோது; ஆஸன —
அமர்ந்திருந்த க்ஷபோது; க்ஷபோ₄ஜக்ஷனஷு — அல்லது உைன் உணவருந்திய க்ஷபோது; ஏக꞉ —
தனியோக; அத₂ வோ — அல்லது; அபி — க்ஷமலும்; அச்யுத — இழிவற்றவக்ஷர; தத்-
ஸமேம் — சமமோனவர்கள் மத்தியில்; தத் — அவற்றிற்கோக; ேோமக்ஷய —
மன்னிப்டப க்ஷவண்டுகிக்ஷறன்; த்வோம் — தங்களிைமிருந்து; அஹம் — நோன்;
அப்ரக்ஷமயம் — அளவிை இயலோத.

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 528

 தமோழிதபயர்ப்பு

உம்டம எனது நண்பன் என்று எண்ணிக்தகோண்டு, உமது

தபருடமகடள அறியோமல் 'கிருஷ்ணோ,' 'யோதவோ,' 'நண்பக்ஷன'
என்தறல்லோம் நோன் உம்டம அகந்டதயுைன் அடழத்துள்க்ஷளன்.
பித்தத்தினோக்ஷலோ பிக்ஷரடமயினோக்ஷலோ நோன் தசய்தடவ அடனத்டதயும்
தயவுதசய்து மன்னிக்கவும். தபோழுது க்ஷபோக்கோன க்ஷகளிக்டகயின்
க்ஷபோதும், ஒக்ஷர படுக்டகயில் படுத்திருந்த க்ஷபோதும், அல்லது உைன்
அமர்ந்து உணவருந்திய க்ஷபோதும், நோன் தங்கடள சில சமயங்களில்
தனியோகவும் சில சமயங்களில் நண்பர்களுக்கு மத்தியிலும்
அவமரியோடத தசய்துள்க்ஷளன். இழிவடையோதவக்ஷர, இத்தடகய
குற்றங்களுக்கோக தயவுதசய்து என்டன மன்னிப்பீரோக.

தபோருளுடர

விஸ்வரூபமோக அர்ஜுனனின் முன்பு கிருஷ்ணர் க்ஷதோன்றிய க்ஷபோதிலும்,

அவருைனோன தனது நட்புறவிடன அர்ஜுனன் ஞோபகம் டவத்துள்ளோன்; எனக்ஷவ,
நட்புறவினோல் எழுந்த பற்பல சோதோரண நைத்டதகளுக்கோக அவன் கிருஷ்ணரிைம்
மன்னிப்டப க்ஷவண்டுகிறோன். தனது தநருங்கிய நண்பன் என்ற முடறயில்
கிருஷ்ணர் விளக்கியக்ஷபோதிலும், அவர் அத்தகு விஸ்வரூத்டத எடுக்க முடியும்
என்படத அர்ஜுனன் அறியவில்டல என்படத அவக்ஷன ஒப்புக்தகோள்கிறோன்.
கிருஷ்ணருடைய டவபவங்கடள மதிக்கோமல், அவடர 'நண்பக்ஷன,' 'கிருஷ்ணோ,'
'யோதவோ' என்று அடழத்ததன் மூலம், எத்தடன முடற அவடர அவமரியோடத
தசய்திருக்கலோம் என்படத அர்ஜுனன் அறியவில்டல. இருப்பினும் , அத்தகு
டவபவங்களுக்கு மத்தியிலும், அர்ஜுனனுைன் நண்பனோக விடளயோடும்
அளவிற்கு, கிருஷ்ணர் கருடண வோய்ந்தவரோக உள்ளோர். இதுக்ஷவ பக்தனுக்கும்
பகவோனுக்கும் இடைக்ஷயயோன திவ்யமோன அன்புப் பரிமோற்றமோகும்.
உயிர்வோழிக்கும் கிருஷ்ணருக்கும் இடைக்ஷயயோன உறவு நித்தியமோனதோகும்; இந்த
உறவு மோறக்கூடியதல்ல என்படத நோம் அர்ஜுனனின் நைத்டதயிலிருந்து
புரிந்துதகோள்ளலோம். கிருஷ்ணரது டவபவத்டத விஸ்வரூபத்தில் கண்ைக்ஷபோதிலும் ,
அவருைனோன தனது நட்புறடவ அர்ஜுனனோல் மறக்க முடியவில்டல.

பதம் 11.43 - பிதோஸி க்ஷலோகஸ்ய சரோசரஸ

शपताशस लोकस्य चराचरस्य

त्वर्स्य पूज्यश्च गुरुगमरीयान् ।
न त्वत्सर्ोऽस्त्यभ्यशधक: कु तोऽतयो
लोकत्रयेऽप्यप्रशतर्प्रभाव ॥ ४३ ॥
பிதோஸி க்ஷலோகஸ்ய சரோசரஸ்ய

த்வமஸ்ய பூஜ்யஷ்₂ச கு₃ருர்க₃ரீயோன் |

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 529

 ந த்வத்ஸக்ஷமோ(அ)ஸ்த்யப்₄யதி₄க: குக்ஷதோ(அ)ன்க்ஷயோ

க்ஷலோகத்ரக்ஷய(அ)ப்யப்ரதிமப்ரபோ₄வ || 11-43 ||

பிதோ — தந்டத; அஸி — நீங்கள்; க்ஷலோகஸ்ய — உலகம் முழுவதற்கும்; சர —

அடசகின்ற; அசரஸ்ய — அடசயோத; த்வம் — நீங்கள்; அஸ்ய — இந்த; பூஜ்ய꞉ —
வழிபோட்டிற்குரிய; ச — க்ஷமலும்; கு₃ரு꞉ — குரு; க₃ரீயோன் — புகழத்தக்க; ந — இல்டல;
த்வத்-ஸம꞉ — உமக்கு சமமோக; அஸ்தி — இருக்க; அப்₄யதி₄க꞉ — உயர்ந்த; குத꞉ —
எவ்வோறு சோத்தியம்; அன்ய꞉ — மற்ற; க்ஷலோக-த்ரக்ஷய — மூவுலகங்களில்; அபி —
க்ஷமலும்; அப்ரதிம-ப்ரபோ₄வ — அளவிை முடியோத வலிடமக்ஷய.

தமோழிதபயர்ப்பு

இந்த பிரபஞ்சத் க்ஷதோற்றத்திலுள்ள அடசகின்ற, அடசயோத

அடனத்திற்கும் தோங்கக்ஷள தந்டத. வழிபோட்டிற்கு உரியவர்களில்
முதன்டமயோனவரும், பரம ஆன்மீ க குருவும் நீக்ஷர. உமக்கு
சமமோகக்ஷவோ, உம்முைன் ஒன்றோகக்ஷவோ யோரும் ஆக முடியோது.
அவ்வோறு இருக்டகயில், அளவற்ற சக்தியின் இடறவக்ஷன, இந்த
மூவுலகில் உம்டமவிை உயர்ந்தவர் யோர் இருக்க முடியும்?

தபோருளுடர

ஒரு தந்டத தனது டமந்தனோல் வணங்கப்படுவதுக்ஷபோல, பரம புருஷ பகவோனோன

கிருஷ்ணரும் வழிபோட்டிற்குரியவர். அவக்ஷர ஆன்மீ க குரு, ஏதனனில், பிரம்மோவிற்கு
ஆதியில் க்ஷவத ஞோனத்டதக் தகோடுத்தவரும், தற்க்ஷபோது அர்ஜுனனுக்குப் பகவத்
கீ டதடய உபக்ஷதசிப்பவரும் அவக்ஷர; ஆதலோல் அவக்ஷர ஆன்மீ கத்தின் ஆதி குரு,
க்ஷமலும், தற்க்ஷபோடதய கோலக்கட்ைத்தில் அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குரு என்பவர் ,
கிருஷ்ணரிலிருந்து ததோைங்கும் சீ ைப் பரம்படரயின் வழியில் வருபவரோக இருக்க
க்ஷவண்டும். கிருஷ்ணருடைய பிரதிநிதியோக இல்லோமல் , திவ்யமோன
விஷயங்கடளக் கற்றுத் தரும் ஆசிரியரோகக்ஷவோ ஆன்மீ க குருவோகக்ஷவோ எவருக்ஷம
ஆக முடியோது.

இடறவன் எல்லோ விதத்திலும் வணங்கப்படுகிறோர். அவர் அளவிை முடியோத

சிறப்டப உடையவர். புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணடரவிைச்
சிறந்தவர் யோரும் இருக்க முடியோது; ஏதனனில், ஆன்மீ க மற்றும் தபௌதிகத்
க்ஷதோற்றங்கள் இரண்டிலுக்ஷம கிருஷ்ணருக்கு சமமோனவக்ஷரோ உயர்ந்தவக்ஷரோ
யோருமில்டல. அடனவரும் அவருக்குக் கீ ழ் இருப்பவர்கக்ஷள. அவடர மிஞ்ச
யோரோலும் முடியோது. இது ஷ்க்ஷவதோஷ்வதர உபநிஷத்தில் (6.8) கூறப்பட்டுள்ளது:
ந தஸ்ய கோர்யம் கரணம் ச வித்யக்ஷத
ந தத்-ஸமஷ் சோப்யதிகஷ் ச த்ருஷ்யக்ஷத

முழுமுதற் கைவுளோன கிருஷ்ணருக்கு சோதோரண மனிதடனப் க்ஷபோன்ற புலன்களும்

உைலும் உண்டு, ஆனோல் அவடரப் தபோறுத்தவடரயில், அவரது புலன்கள், உைல்,
மனம் ஆகியவற்றிலிருந்து அவர் க்ஷவறுபட்ைவர் அல்ல. அவடரப் பக்குவமோக

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 530

அறியோத முட்ைோள்கள், அவரது ஆத்மோ, மனம், இதயம் மற்றும் அடனத்திலிருந்தும்
அவர் க்ஷவறுபட்ைவர் என்று கூறிகின்றனர். கிருஷ்ணர் பூரணமோனவர் என்பதோல்
அவரது தசயல்களும் சக்திகளும் உன்னதமோனடவ. கிருஷ்ணருடைய புலன்கள்
நமது புலன்கடளப் க்ஷபோன்றதல்ல என்றக்ஷபோதிலும், அவரோல் புலன் சோர்ந்த எல்லோ
தசயல்கடளயும் தசய்ய முடியும் என்றும் கூறப்பட்டுள்ளது; எனக்ஷவ அவரது
புலன்கள் எல்டலக்கு உட்பட்ைடவக்ஷயோ, பக்குவமற்றடவக்ஷயோ அல்ல.
அவடரவிைப் தபரியவரோக யோரும் இருக்க முடியோது, அவருக்கு சமமோகவும்
யோரும் இருக்க முடியோது, அடனவரும் அவடரவிைத் தோழ்ந்தவர்கக்ஷள.

பரம புருஷருடைய அறிவு, பலம், தசயல்கள் என அடனத்துக்ஷம திவ்யமோனடவ.

பகவத் கீ டதயில் (4.9) கூறப்பட்டுள்ளபடி:
ஜன்ம கர்ம ச க்ஷம திவ்யம்
ஏவம் க்ஷயோ க்ஷவத்தி தத்த்வத:
த்யக்த்வோ க்ஷதஹம் புனர் ஜன்ம
டநதி மோம் ஏதி க்ஷஸோ (அ)ர்ஜீன

கிருஷ்ணருடைய திவ்யமோன உைல், தசயல்கள், அவரது பக்குவ நிடல

ஆகியவற்டற யோதரோருவன் அறிகின்றோக்ஷனோ, அவன் தனது உைடல விட்ைபின்
அவடரச் தசன்றடைகிறோன், துன்பமயமோன இந்த உலகிற்கு அவன் மீ ண்டும்
வருவதில்டல. எனக்ஷவ, கிருஷ்ணருடைய தசயல்கள் மற்றவர்களது தசயல்கடளக்
கோட்டிலும் க்ஷவறுபட்ைடவ என்படத அறிய க்ஷவண்டும். கிருஷ்ணரது
தகோள்டககடளப் பின்பற்றுவக்ஷத சிறந்த வழிமுடறயோகும், இஃது ஒருவடனப்
பக்குவப்படுத்தும். கிருஷ்ணருடைய எஜமோனர் என்று எவரும் இல்டல என்றும் ,
அடனவரும் அவரது க்ஷசவகர்கக்ஷள என்றும் கூறப்பட்டுள்ளது. இது டசதன்ய
சரிதோம்ருதத்தில் (ஆதி லீ டல 5.142) உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது, ஏகக்ஷல ஈஷ்வர
க்ருஷ்ண, ஆர ஸப ப்ருத்ய—கிருஷ்ணர் மட்டுக்ஷம கைவுள், மற்றவர்கள்
அடனவரும் அவருடைய க்ஷசவர்கள். ஒவ்தவோருவரும் அவரது ஆடணப்படி
தசயல்படுகின்றனர். அவரது கட்ைடளடய மீ றக்கூடியவர் எவரும் இல்டல.
அவரது க்ஷமற்போர்டவயின் கீ ழ் இருப்பதோல், ஒவ்தவோருவரும் அவரது
வழிகோட்டுதலின்படி இயங்கிக் தகோண்டுள்ளனர். பிரம்ம சம்ஹிடதயில்
கூறியுள்ளபடி, அவக்ஷர எல்லோ கோரணங்களுக்கும் கோரணமோவோர்.

பதம் 11.44 - தஸ்மோத்ப்ரணம்ய ப்ரணி

तस्र्ात्प्रणम्य प्रशणधाय कायं

प्रसादये त्वार्हर्ीिर्ीड्यर्् ।
शपतेव पुत्रस्य सखेव सख्यु:
शप्रय: शप्रयायाहमशस देव सोढु र्् ॥ ४४ ॥
தஸ்மோத்ப்ரணம்ய ப்ரணிதோ₄ய கோயம்

ப்ரஸோத₃க்ஷய த்வோமஹமீ ஷ₂மீ ட்₃யம் |

பிக்ஷதவ புத்ரஸ்ய ஸக்ஷக₂வ ஸக்₂யு:

ப்ரிய: ப்ரியோயோர்ஹஸி க்ஷத₃வ க்ஷஸோடு₄ம் || 11-44 ||

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 531

 தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; ப்ரணம்ய — வணக்கங்கடள சமர்பிக்க; ப்ரணிதோ₄ய — கீ க்ஷழ
விழுந்து; கோயம் — உைல்; ப்ரஸோத₃க்ஷய — கருடணடய க்ஷவண்டி; த்வோம் — உம்மிைம்;
அஹம் — நோன்; ஈஷ₂ம் — பரம புருஷரிைம்; ஈட்₃யம் — வந்தடனக்குரிய; பிதோ இவ —
தந்டதடயப் க்ஷபோன்று; புத்ரஸ்ய — மகனுைன்; ஸகோ₂ இவ — நண்படனப் க்ஷபோன்று;
ஸக்₂யு꞉ — நண்பனிைம்; ப்ரிய꞉ — பிரியமோனவன்; ப்ரியோயோ꞉ — பிரியமோனவளிைம்;
அர்ஹஸி — தோங்கள்; க்ஷத₃வ — என் இடறவக்ஷன; க்ஷஸோடு₄ம் — தபோறுத்துக் தகோள்ள
க்ஷவண்டும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஒவ்க்ஷவோர் உயிர்வோழியோலும் வணங்கப்பை க்ஷவண்டிய பரம புருஷர்

நீக்ஷர. எனக்ஷவ, நோன் எனது மரியோடதக்குரிய வணக்கங்கடள கீ க்ஷழ
விழுந்து சமர்ப்பித்து உமது கருடணடய க்ஷவண்டுகிக்ஷறன். எவ்வோறு
தந்டத தனது மகனுடைய குற்றங்கடளயும், நண்பன் நண்பனுடைய
குற்றங்கடளயும், கணவன் மடனயினுடைய குற்றங்கடளயும்
தபோறுத்துக் தகோள்கிறோர்கக்ஷளோ, அதுக்ஷபோல, என்னுடைய தவறுகள்
அடனத்டதயும் தோங்கள் தபோறுத்து அருள்வரோக.
ீ

தபோருளுடர

கிருஷ்ண பக்தர்கள் கிருஷ்ணருைன் பல்க்ஷவறு விதங்களில் உறவு தகோள்கின்றனர் ;

கிருஷ்ணடர மகனோகக்ஷவோ, கணவரோகக்ஷவோ, நண்பரோகக்ஷவோ, எஜமோனரோகக்ஷவோ
கருதலோம். கிருஷ்ணரும் அர்ஜுனனும் நட்பினோல் இடணக்கப்பட்டுள்ளனர். தந்டத
தபோறுத்துக் தகோள்வதுக்ஷபோல, கணவன் தபோறுத்துக் தகோள்வதுக்ஷபோல, எஜமோனர்
தபோறுத்துக் தகோள்வது க்ஷபோல, கிருஷ்ணரும் தபோறுத்துக் தகோள்கிறோர்.

பதம் 11.45 - அத்₃ருஷ்ைபூர்வம் ஹ்ர

अदृष्टपूवं हृशषतोऽशस्र् दृष्ट्वा

भयेन च प्रव्यशथतं र्नो र्े ।
तदेव र्े दिमय देव रूपं
प्रसीद देवेि जगशिवास ॥ ४५ ॥
அத்₃ருஷ்ைபூர்வம் ஹ்ருஷிக்ஷதோ(அ)ஸ்மி த்₃ருஷ்ட்வோ

ப₄க்ஷயன ச ப்ரவ்யதி₂தம் மக்ஷனோ க்ஷம |

தக்ஷத₃வ க்ஷம த₃ர்ஷ₂ய க்ஷத₃வ ரூபம்

ப்ரஸீத₃ க்ஷத₃க்ஷவஷ₂ ஜக₃ந்நிவோஸ || 11-45 ||

அத்₃ருʼஷ்ை-பூர்வம் — இதற்கு முன்பு கோணோத; ஹ்ருʼஷித꞉ — மனமகிழ்ந்து; அஸ்மி

— நோன்; த்₃ருʼஷ்ட்வோ — போர்த்து; ப₄க்ஷயன — பயத்தோல்; ச — க்ஷமலும்; ப்ரவ்யதி₂தம் —
குழம்பி; மன꞉ — மனம்; க்ஷம — எனது; தத் — அந்த; ஏவ — நிச்சயமோக; க்ஷம — எனக்கு;
த₃ர்ஷ₂ய — கோண்பிக்கவும்; க்ஷத₃வ — இடறவக்ஷன; ரூபம் — உருவம்; ப்ரஸீத₃ —

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 532

 கருடண தகோள்ளும்; க்ஷத₃வ-ஈஷ₂ — க்ஷதவர்களின் இடறவக்ஷன; ஜக₃த்-நிவோஸ —
அகிலத்தின் அடைக்கலக்ஷம.

தமோழிதபயர்ப்பு

இதுவடர நோன் என்றுக்ஷம கண்டிரோத விஸ்வரூபத்டதப் போர்த்த பிறகு,

நோன் மிகவும் மகிழ்ச்சியடைகிக்ஷறன், ஆனோல் அக்ஷத சமயத்தில்
பயத்தினோல் எனது மனம் குழம்புகின்றது. எனக்ஷவ, க்ஷதவர்களின்
இடறவக்ஷன, அகிலத்தின் அடைக்கலக்ஷம, ஏன் மீ து கருடணக் கோட்டி
மீ ண்டும் தங்களது ததய்வக
ீ ரூபத்டதக் கோட்டி அருள்புரிவரோக.
ீ

தபோருளுடர

அர்ஜுனன் எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ணருைன் தநருக்கமோன உள்ளோன்; ஏதனனில், அவன்

அவருக்கு மிகவும் பிரியமோன நண்பன். க்ஷமலும் , ஒரு பிரியமோன நண்பன் தனது
நண்பனின் டவபவத்டதக் கண்டு மனம் மகிழ்வதுக்ஷபோல , தனது நண்பரோன
கிருஷ்ணக்ஷர பரம புருஷ பகவோன் என்பதிலும், அவரோல் இத்தகு அற்புதமோன
விஸ்வரூபத்டதக் கோட்ை முடியும் என்பதிலும் அர்ஜுனன் மிகவும்
மகிழ்ச்சியுற்றோன். ஆனோல் அக்ஷத சமயத்தில், அந்த விஸ்வருபத்டதப் போர்த்த
பின்னர் தனது களங்கமற்ற நட்பினோல் கிருஷ்ணருக்கு பற்பல அபரோதங்கடளத்
தோன் இடழத்துவிட்ைதோக பயப்படுகின்றோன். அத்தகு பயத்திற்கு கோரணம் ஏதும்
இல்டல என்றக்ஷபோதிலும், அவனது மனம் பயத்தோல் குழம்பியுள்ளது. எனக்ஷவ,
நோரயண ரூபத்டதக் கோட்டும்படி அர்ஜுனன் கிருஷ்ணரிைம் க்ஷவண்டுகிறோன்,
ஏதனனில் அவரோல் எந்த ரூபத்டதயும் எடுக்க முடியும். இந்த தபௌதிக உலகம்
எவ்வோறு தற்கோலிகமோனக்ஷதோ, அவ்வோக்ஷற இந்த விஸ்வரூபமும் தபௌதிகமோனதும்
தற்கோலிகமோனதும் ஆகும். ஆனோல் டவகுண்ை க்ஷலோகங்களில் அவர் தனது
ததய்வக
ீ ரூபத்தில் நோன்கு கரங்களுைன் நோரோயணரோக விளங்குகிறோர். ஆன்மீ க
வோனில் எண்ணற்ற க்ஷலோகங்கள் இருக்கின்றன, கிருஷ்ணர் தனது விரிவங்கத்தின்
மூலம் அடவ ஒவ்தவோன்றிலும் தவவ்க்ஷவறு தபயர்களுைன் வற்றுள்ளோர்.
ீ
இவ்வோறோக டவகுண்ை க்ஷலோகங்களில் க்ஷதோன்றியுள்ள ரூபங்களில் ஒன்றிடனக்
கோண அர்ஜுனன் விருப்பப்பட்ைோன். ஒவ்தவோரு டவகுண்ை க்ஷலோகத்திலும்
நோரோயணரின் ரூபம் நோன்கு கரங்களுைன் உள்ள க்ஷபோதிலும், அந்த நோன்கு
கரங்களில், சங்கு, சக்கரம், கடத, மற்றும் தோமடரடய அவர் தோங்கியுள்ள விதம்
க்ஷவறுபடுகின்றது. இந்த நோன்கு சின்னங்கடள நோன்கு கரங்களில் டவத்திருப்பதன்
அடிப்படையில், நோரோயணருக்கு தவவ்க்ஷவறு தபயர்கள் உள்ளன. இந்த
ரூபங்களுக்கும் கிருஷ்ணருக்கும் க்ஷவறுபோடில்டல என்பதோல் , நோன்கு
கரங்கடளயுடைய ரூபத்டதக் கோட்டுமோறு அர்ஜுனன் க்ஷவண்டுகிறோன்.

பதம் 11.46 - கிரீடினம் க₃தி₃னம் ச

ककरीरटनं गकदनं चक्रहस्त-

शर्च्छाशर् त्वां द्रष्टु र्हं तथैव ।

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 533

 तेनैव रूपेण चतुभुमजेन
सहस्रबाहो भव शवश्वर्ूते ॥ ४६ ॥
கிரீடினம் க₃தி₃னம் சக்ரஹஸ்த-

மிச்சோ₂மி த்வோம் த்₃ரஷ்டுமஹம் தடத₂வ |

க்ஷதடனவ ரூக்ஷபண சதுர்பு₄க்ஷஜன

ஸஹஸ்ரபோ₃க்ஷஹோ ப₄வ விஷ்₂வமூர்க்ஷத || 11-46 ||

கிரீடினம் — மகுைத்துைன்; க₃தி₃னம் — கடதயுைன்; சக்ர-ஹஸ்தம் — டகயில்

சக்கரத்துைன்; இச்சோ₂மி — நோன் விரும்புகின்க்ஷறன்; த்வோம் — உம்டம; த்₃ரஷ்டும் —
கோண; அஹம் — நோன்; ததோ₂ ஏவ — அவ்வோறு; க்ஷதன ஏவ — அந்த; ரூக்ஷபண —
ரூபத்தில்; சது꞉-பு₄க்ஷஜன — நோன்கு கரங்களுடைய; ஸஹஸ்ர-போ₃க்ஷஹோ — ஆயிரம்
டககளுடையவக்ஷர; ப₄வ — ஆகுங்கள்; விஷ்₂வ-மூர்க்ஷத — விஸ்வரூபக்ஷம.

தமோழிதபயர்ப்பு

விஸ்வரூபக்ஷம, ஆயிரம் கரங்களுடைய இடறவக்ஷன, தடலயில்

மகுைத்துைனும் டககளில் சங்கு, சக்கரம், கடத மற்றும் தோமடர
மலருைனும் விளங்கும் உமது நோன்கு டக உருவில் உம்டமக் கோண
நோன் விரும்புகிக்ஷறன். உம்டம அந்த ரூபத்தில் கோண நோன் க்ஷபரோவல்
தகோண்டுள்க்ஷளன்.

தபோருளுடர

பிரம்ம சம்ஹிடதயில் ( 5.39), ரோமோதி-மூர்திஷு கலோ-நியக்ஷமன திஷ்ைன்—

இடறவன் ஆயிரக்கணக்கோன உருவங்களில் நித்திய மோக வற்றுள்ளோர்
ீ என்றும் ,
இரோமர், நரசிம்மர், நோரயணர் க்ஷபோன்ற உருவங்கள் அவற்றில் முக்கியமோனடவ
என்றும் கூறப்பட்டுள்ளது. ஆன்மீ க உலகில் எண்ணிலைங்கோத உருவங்கள்
உள்ளன. ஆனோல் முழுமுதற் கைவுளின் அத்தகு உருவங்கள் அடனத்திற்கும்
கிருஷ்ணக்ஷர மூலம் என்படதயும், அவக்ஷர இந்த விஸ்வரூபத்திடன தற்கோலிகமோக
ஏற்றுள்ளோர் என்படதயும் அர்ஜுனன் அறிந்திருந்தோன். எனக்ஷவ , அவரது ஆன்மீ க
ரூபமோன நோரோயண உருவத்டதக் கோண அவன் தற்க்ஷபோது க்ஷவண்டுகின்றோன். பரம
புருஷ பகவோனின் மூல ரூபம் கிருஷ்ணக்ஷர என்றும் அவரிைமிருந்க்ஷத மற்ற
அடனத்து விஷ்ணு ரூபங்களும் க்ஷதோன்றின என்றும் ஸ்ரீமத் போகவதத்தில்
கூறியிருப்படத இப்பதம் உறுதிப்படுத்துகிறது. அவர் தனது சுய விரிவுகளிலிருந்து
க்ஷவறுபட்ைவர் அல்ல; அவரது எண்ணற்ற உருவங்கள் எல்லோவற்றிலும் அவர்
இடறவனோகக்ஷவ விளங்குகிறோர். க்ஷமலும், தனது எல்லோ ரூபத்திலும் அவர்
இடளஞடனப் க்ஷபோன்ற தபோலிவுைன் விளங்குகின்றோர். இதுக்ஷவ புருக்ஷஷோத்தமரோன
முழுமுதற் கைவுளின் நித்தியமோன க்ஷதோற்றம். கிருஷ்ணடர அறிபவன், ஜைவுலகின்
களங்கங்கள் எல்லோவற்றிலிருந்தும் உைக்ஷன விடுபடுகின்றோன்.

பதம் 11.47 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச மயோ

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 534

 श्रीभगवानुवाच
र्या प्रसिेन तवाजुमनेदं
रूपं परं दर्तितर्ात्र्योगात् ।
तेजोर्यं शवश्वर्नततर्ाद्यं
यतर्े त्वदतयेन न दृष्टपूवमर्् ॥ ४७ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச
மயோ ப்ரஸன்க்ஷனன தவோர்ஜுக்ஷனத₃ம்

ரூபம் பரம் த₃ர்ஷி₂தமோத்மக்ஷயோகோ₃த் |

க்ஷதக்ஷஜோமயம் விஷ்₂வமனந்தமோத்₃யம்
யன்க்ஷம த்வத₃ன்க்ஷயன ந த்₃ருஷ்ைபூர்வம் || 11-47 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; மயோ —

என்னோல்; ப்ரஸன்க்ஷனன — மகிழ்வுைன்; தவ — உனக்கு; அர்ஜுன — அர்ஜுனோ; இத₃ம் —
இந்த; ரூபம் — உருவம்; பரம் — ததய்வகமோன;
ீ த₃ர்ஷி₂தம் — கோட்ைப்பட்ை; ஆத்ம-
க்ஷயோகோ₃த் — எனது அந்தரங்க சக்தியோல்; க்ஷதஜ꞉-மயம் — ஒளிமிக்க; விஷ்₂வம் — முழு
உலகம்; அனந்தம் — எல்டலயற்ற; ஆத்₃யம் — மூலம்; யத் — எது; க்ஷம — எனது; த்வத்
அன்க்ஷயன — உன்டனத் தவிர; ந த்₃ருʼஷ்ை-பூர்வம் — யோரும் முன்பு கண்ைதில்டல.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: எனதன்பு அர்ஜுனோ,

எனது அந்தரங்க சக்தியின் மூலம் இந்த ததய்வகமோன
ீ
விஸ்வரூபத்டத நோன் இந்த உலகத்தினுள் மகிழ்வுைன் கோண்பித்க்ஷதன்.
எல்டலயற்றதும் பிரகோசம் மிக்கதுமோன இந்த ஆதி ரூபத்டத,
இதற்குமுன் உன்டனத் தவிர க்ஷவறு யோரும் கண்ைதில்டல.

தபோருளுடர

அர்ஜுனன் பரம புருஷரின் விஸ்வரூபத்டதக் கோண விரும்பினோன் ; எனக்ஷவ, தனது

நண்பனோன அர்ஜுனனின் மீ தோன கருடணயோல், பிரகோசமும் டவபமும் நிடறந்த
தனது விஸ்வரூபத்டத பகவோன் கிருஷ்ணர் கோட்டினோர். இந்த ரூபம் சூரியடனப்
க்ஷபோன்று பிரகோசத்துைன் இருந்தது, அதன் பல்க்ஷவறு முகங்கள் விடரவோக மோறிக்
தகோண்டிருந்தன. தமது நண்பனோன அர்ஜுனனின் விருப்பத்டதக் பூர்த்தி
தசய்வதற்கோக மட்டுக்ஷம கிருஷ்ணர் இந்த ரூபத்டதக் கோட்டினோர். இது மனிதனின்
கற்படனக்தகட்ைோத அந்தரங்க சக்தியின் மூலம் கிருஷ்ணரோல்
க்ஷதோற்றுவிக்கப்பட்ைது. இடறவனின் இந்த ரூபத்டத அர்ஜுனனுக்கு முன் க்ஷவறு
யோரும் போர்த்ததில்டல, ஆனோல் அர்ஜுனனுக்கு இந்த உருவம் கோட்ைப்பட்ைதோல்,
ஸ்வர்க க்ஷலோகங்களிலும் விண்தவளியின் இதர கிரங்களிலும் இருந்த மற்ற
பக்தர்களோலும் இதடனக் கோண முடிந்தது. இதற்கு முன் அவர்கள் இடதக்
கண்ைதில்டல, ஆனோல் அர்ஜுனனின் உதவியோல் அவர்களோலும் கோண முடிந்தது.
க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், அர்ஜுனனுக்குக் கோட்ைப்பட்ை விஸ்வரூபத்டத

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 535

கிருஷ்ணரின் கருடணயோல் இதர பக்தர்கள் (சீைர்கள்) அடனவரோலும் கோண
முடிந்தது. துரிக்ஷயோதனனிைம் கிருஷ்ணர் சமோதோனத்திற்கோக தூதுச் தசன்றக்ஷபோது,
துரதிர்ஷ்ைவசமோக அவன் சமோதனக் க்ஷகோரிக்டகடய ஏற்கவில்டல; அச்சமயத்தில்
கிருஷ்ணர் துரிக்ஷயோதனனுக்கு விஸ்வரூபத்டதக் கோட்டியதோக ஒருவர்
கருத்துடரத்துள்ளோர். ஆனோல் உண்டம என்னதவனில் , தனது விஸ்வரூபத்தின்
ஒரு பகுதிடய மட்டுக்ஷம கிருஷ்ணர் அப்க்ஷபோது தவளிப்படுத்தினோர். அத்தகு
ரூபங்கதளல்லோம் அர்ஜுனனுக்குக் கோட்ைப்பட்ை ரூபத்திலிருந்து மோறுபட்ைடவ.
இந்த உருவத்டத இதற்கு முன் க்ஷவறு எவரும் கண்ைதில்டல என்று இங்க்ஷக
மிகத் ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது.

பதம் 11.48 - ந க்ஷவத₃யஜ்ஞோத்₄யயடனர்

न वेदयज्ञाध्ययनैनम दानै-
नम च कक्रयाशभनम तपोशभरुरै: ।
एवंरूप: िक्य अहं नृलोके
द्रष्टु ं त्वदतयेन कु रुप्रवीर ॥ ४८ ॥
ந க்ஷவத₃யஜ்ஞோத்₄யயடனர்ன தோ₃டன-

ர்ன ச க்ரியோபி₄ர்ன தக்ஷபோபி₄ருக்₃டர: |

ஏவம்ரூப: ஷ₂க்ய அஹம் ந்ருக்ஷலோக்ஷக

த்₃ரஷ்டும் த்வத₃ன்க்ஷயன குருப்ரவரீ || 11-48 ||

ந — இல்டல; க்ஷவத₃-யஜ்ஞ — யோகத்தோல்; அத்₄யயடன꞉ — அல்லது க்ஷவதக்

கல்வியோல்; ந — இல்டல; தோ₃டன꞉ — தோனத்தினோல்; ந — இல்டல:; ச — க்ஷமலும்;
க்ரியோபி₄꞉ — புண்ணியச் தசயல்களோல்; ந — இல்டல; தக்ஷபோபி₄꞉ — கடும் தவங்களோல்;
உக்₃டர꞉ — கடுடமயோன; ஏவம்-ரூப꞉ — இந்த உருவில்; ஷ₂க்ய꞉ — முடியும்; அஹம் —
நோன்; ந்ருʼ-க்ஷலோக்ஷக — இந்த ஜைவுலகில்; த்₃ரஷ்டும் — கோண்பதற்கு; த்வத் —
உன்டனவிை; அன்க்ஷயன — மற்றவரோல்; குரு-ப்ரவரீ — குரு வம்ச வரர்களில்
ீ
சிறந்தவக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

குரு வம்ச வரர்களில்

ீ சிறந்தவக்ஷன, எனது இந்த விஸ்வரூபத்டத
உனக்குமுன் யோரும் என்றும் கண்ைதில்டல. ஏதனனில், க்ஷவதங்கடளப்
படிப்பதோக்ஷலோ, யோகங்கடளச் தசய்வதோக்ஷலோ, தோனங்களோக்ஷலோ,
புண்ணியச் தசயல்களோக்ஷலோ, கடும் தவங்களோக்ஷலோ, எனது இந்த
உருவத்டத ஜைவுலகில் கோண்பது என்பது இயலோததோகும்.

தபோருளுடர

இங்கு ததய்வகப்
ீ போர்டவ என்படத ததளிவோகப் புரிந்து தகோள்ள க்ஷவண்டும்.
இத்தகு ததய்வகப்
ீ போர்டவடய யோரோல் தபற முடியும்? ததய்வகதமன்றோல்
ீ
திவ்யமோனது என்று தபோருள். க்ஷதவர்கடளப் க்ஷபோன்ற ததய்வக
ீ நிடலடய

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 536

அடையோமல், ஒருவன் ததய்வகப்
ீ போர்டவடய அடைய முடியோது. க்ஷதவர்கள்
என்றோல் யோர்? க்ஷவத இலக்கியங்களில், பகவோன் விஷ்ணுவின் பக்தர்கக்ஷள
க்ஷதவர்கள் என்று குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது (விஷ்ணு–பக்த: ஸ்ம்ருக்ஷதோ டதவ:).
விஷ்ணுவின் க்ஷமல் நம்பிக்டகயில்லோத நோத்திகர்கள், அல்லது கிருஷ்ணரின்
அருவப் பகுதிடயக்ஷய பரம்தபோருளோக எண்ணுபவர்கள், ததய்வகப்
ீ போர்டவடய
தபற முடியோது. கிருஷ்ணடர இகழ்பவர்கள் ததய்வகப்
ீ போர்டவயுைன் இருப்பது
சோத்தியமல்ல. ததய்வக
ீ நிடலடய அடையோமல் ததய்வகப்
ீ போர்டவடய அடைய
முடியோது. க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், ததய்வகப்
ீ போர்டவயுடைய மற்ற
நபர்களும் அர்ஜுனடனப் க்ஷபோன்று போர்க்க முடியும்.

விஸ்வரூபத்டத பற்றிய வர்ணடன பகவத் கீ டதயில் தகோடுக்கப்பட்டுள்ளது.

அர்ஜுனனுக்கு முன் இந்த விவரங்கள் யோருக்கும் ததரியோது; ஆனோல் தற்க்ஷபோது,
இந்த நிகழ்ச்சிக்குப் பின், விஸ்வரூபத்டதப் பற்றிய தகவல்கள் சிலவற்டற
ஒருவன் அறிய முடியும். உண்டமயிக்ஷலக்ஷய ததய்வக
ீ நிடலயில் இருப்பவர்கள்,
இடறவனுடைய விஸ்வரூபத்டதக் கோண முடியும். ஆனோல் கிருஷ்ணரது தூய
பக்தனோக ஆகோமல் ததய்வக
ீ நிடலடய அடைய முடியோது. இருப்பினும்,
உண்டமயோன ததய்வக
ீ இயல்பில் இருப்பவர்களும், ததய்வகப்
ீ போர்டவடய
உடையவர்களுமோன பக்தர்கக்ஷளோ இடறவனின் விஸ்வரூபத்டதக் கோண்பதில்
அவ்வளவு விருப்பமுடையவர்கள் அல்ல. அர்ஜுனன், பகவோன் கிருஷ்ணடர
நோன்கு கரங்களுைன் விஷ்ணுவின் ரூபத்தில் கோண விரும்பினோன் என்பதும்,
விஸ்வரூபத்டதக் கண்ைதோல் உண்டமயில் அச்சமுற்று இருந்தோன் என்பதும்
முந்டதய பதத்தில் விவரிக்கப்பட்ைது.

இப்பதத்தில் க்ஷவத–யக்ஞோத்யயடன: க்ஷபோன்ற சில முக்கியமோன தசோற்கள்

உள்ளன. இச்தசோல், க்ஷவத இலக்கியங்கடளயும் யோக தநறிகடளயும் கற்படதக்
குறிக்கின்றது. க்ஷவதம் என்றோல், நோன்கு க்ஷவதங்கள் (ரிக், யஜீர், ஸோம, அதர்வ),
பதிதனட்டு புரோணங்கள், உபநிஷத்துகள், க்ஷவதோந்த சூத்திரம் க்ஷபோன்ற எல்லோவித
க்ஷவத இலக்கியங்கடளயும் குறிக்கும். இவற்டற ஒருவன் வட்டிக்ஷலோ
ீ , க்ஷவறு
எங்க்ஷகோ கூை கற்கலோம். அதுக்ஷபோலக்ஷவ, யோக தநறிகடளக் கற்பதற்கு, கல்ப
சூத்திரங்கள், மீ மோம்ஸோ சூத்திரங்கள் என சூத்திரங்கள் உள்ளன. தோடன: எனும்
தசோல், தபோருத்தமோன நபர்களுக்கு, அதோவது, இடறவனின் திவ்யமோன அன்புத்
ததோண்டில் ஈடுபட்டிருக்கும் அந்தணர்கள், டவஷ்ணவர்கள், க்ஷபோன்றவர்களுக்கு
தோனம் வழங்குவடதக் குறிக்கும். அதுக்ஷபோல , 'புண்ணியச் தசயல்கள்' என்பது,
பல்க்ஷவறு ஜோதிகளுக்க்ஷகற்ப நியமிக்கப்பட்டுள்ள கைடமகடளயும் அக்னி-க்ஷஹோத்ரம்
க்ஷபோன்றவற்டறயும் குறிக்கின்றது. க்ஷமலும், உைல் ரீதியிலோன கஷ்ைங்கடள
விரும்பி ஏற்பது, தபஸ்ய எனப்படும். எனக்ஷவ, உைலின் கஷ்ைங்கடள ஏற்றல்,
தோனமளித்தல், க்ஷவதங்கடளக் கற்றல் க்ஷபோன்ற பல தசயல்கடள ஒருவன்
தசய்யலோம்—ஆனோல் அவன் அர்ஜீனடனப் க்ஷபோன்ற பக்தனோக இல்லோவிடில்,
விஸ்வரூபத்டதக் கோண்பது சோத்தியமல்ல. அருவவோதிகள் இடறவனது
விஸ்வரூபத்டதக் கோண்பதோக கற்படன தசய்து தகோண்டிருக்கின்றனர் , ஆனோல்
அருவவோதிகள் பக்தர்கள் அல்ல என்படத நோம் பகவத் கீ டதயிலிருந்து
புரிந்துதகோள்கிக்ஷறோம். எனக்ஷவ, அவர்களோல் இடறவனது விஸ்வரூபத்டதக் கோண
இயலோது.

அவதோரங்கடளப் படைக்கும் நபர்கள் பலர் இருக்கின்றனர். இவர்கள் சோதோரண

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 537

மனிதடனயும் அவதோரமோக அறிவிக்கின்றனர், ஆனோல் இடவதயல்லோம்
முட்ைோள்தனக்ஷம. பகவத் கீ டதயின் தகோள்டககடள நோம் பின்பற்ற க்ஷவண்டும்,
இல்லோவிடில் பக்குவமோன ஆன்மீ க ஞோனத்டத அடைவது சோத்தியமல்ல.
பகவத்கீ டத, இடறவடனப் பற்றிய விஞ்ஞோனத்தின் ஆரம்பக் கல்வியோகக்
கருதப்பட்ைோலும், இது மிகவும் பக்குவமோனதோக இருப்பதோல், எது எப்படிப்பட்ைது
என்படத பகுத்து அறிவதற்கு இது மிகவும் உதவுகின்றது. க்ஷபோலி அவதோரத்டதப்
பின்பற்றுபவர்கள், இடறவனின் ததய்வக
ீ அவதோரத்டத, விஸ்வரூபத்டத
தோங்களும் போர்த்திருப்பதோகக் கூறலோம்; ஆனோல் இதடன ஏற்றுக்தகோள்ள
முடியோது. ஏதனனில், கிருஷ்ணருடைய பக்தனோக ஆகோமல் இடறவனின்
விஸ்வரூபத்டதக் கோண முடியோது என்பது இங்க்ஷக மிகத் ததளிவோகக்
கூறப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ, ஒருவன் முதலில் கிருஷ்ணரின் தூய பக்தனோக ஆக
க்ஷவண்டும்; அதன்பின் தோன் கண்ை விஸ்வரூபத்டத தன்னோல் கோட்ை முடியும்
என்று அவன் அறிவிக்க முடியும். க்ஷபோலி அவதோரங்கடளப் பின்பற்றுக்ஷவோடரயும்
கிருஷ்ண பக்தனோல் ஏற்றுக்தகோள்ள முடியோது.

பதம் 11.49 - மோ க்ஷத வ்யதோ₂ மோ ச வி

र्ा ते व्यथा र्ा च शवर्ूढभावो

दृष्ट्वा रूपं घोरर्ीदृङ्मर्ेदर्् ।
व्यपेतभी: प्रीतर्ना: पुनस्त्वं
तदेव र्े रूपशर्दं प्रपश्य ॥ ४९ ॥
மோ க்ஷத வ்யதோ₂ மோ ச விமூை₄போ₄க்ஷவோ

த்₃ருஷ்ட்வோ ரூபம் க்ஷகோ₄ரமீ த்₃ருங்மக்ஷமத₃ம் |

வ்யக்ஷபதபீ₄: ப்ரீதமனோ: புனஸ்த்வம்

தக்ஷத₃வ க்ஷம ரூபமித₃ம் ப்ரபஷ்₂ய || 11-49 ||

மோ — இல்லோமல் இருக்கட்டும்; க்ஷத — உனக்கு; வ்யதோ₂ — சிக்கல்; மோ — இல்லோமல்

இருக்கட்டும்; ச — க்ஷமலும்; விமூை₄-போ₄வ꞉ — குழப்பம்; த்₃ருʼஷ்ட்வோ — கோண்பதோல்;
ரூபம் — உருவம்; க்ஷகோ₄ரம் — பயங்கரமோன; ஈத்₃ருʼக் — இது க்ஷபோன்ற; மம — எனது;
இத₃ம் — இந்த; வ்யக்ஷபத-பீ₄꞉ — எல்லோவித பயத்திலிருந்தும் விடுபடுவோயோக; ப்ரீத-
மனோ꞉ — மனதில் மகிழ்வுற்று; புன꞉ — மீ ண்டும்; த்வம் — நீ; தத் — அந்த; ஏவ —
இவ்வோறு; க்ஷம — எனது; ரூபம் — உருவம்; இத₃ம் — இந்த; ப்ரபஷ்₂ய — கோண்போயோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

எனது இந்த க்ஷகோரமோன உருவத்டதக் கண்டு நீ மிகவும் போதிக்கப்பட்டு

குழம்பியுள்ளோய். இனி இது முடிவு தபறட்டும். என் பக்தக்ஷன, எல்லோக்
குழப்பங்களிலிருந்தும் விடுபடுவோயோக. அடமதியோன மனதுைன் நீ
விரும்பும் உருவத்டத தற்க்ஷபோது நீ கோணலோம்.

தபோருளுடர

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 538

பகவத் கீ டதயின் ஆரம்பத்தில் தனது வந்தடனக்குரியவர்களோன தோத்தோ
பீஷ்மடரயும், குரு துக்ஷரோணடரயும் தகோல்வடதப் பற்றி அர்ஜுனன்
வருத்தப்பட்ைோன். ஆனோல் தோத்தோடவக் தகோல்வடதப் பற்றிய அச்சம்
அவசியமோனதல்ல என்று கிருஷ்ணர் கூறினோர். திருதரஷ்டிரரின் மகன்கள் குரு
வம்ச சடபயில் திதரௌபதிடய துகிலுரிக்க முயன்றக்ஷபோது பீஷ்மரும் துக்ஷரோணரும்
அடமதியோக இருந்தனர், தங்களது கைடமயில் அலட்சியமோக இருந்ததற்கோக
அவர்கள் தகோள்ளப்பட்க்ஷையோக க்ஷவண்டும். நீதிக்குப் புறம்போன தங்களது
தசயல்களுக்கோக அவர்கள் ஏற்கனக்ஷவ தகோல்லப்பட்டு விட்ைனர் என்படத
அர்ஜுனனுக்குக் கோட்ைக்ஷவ கிருஷ்ணர் விஸ்வருபத்டதக் கோட்டினோர். பக்தர்கள்
எப்க்ஷபோதும் அடமதியோனவர்கள் என்பதோலும், அவர்களோல் இத்தகு தகோடிய
தசயல்கடளச் தசய்ய முடியோது என்பதோலும் விஸ்வரூபத்தின் க்ஷதோற்றம்
அர்ஜுனனுக்குக் கோட்ைப்பட்ைது. விஸ்வரூபத்டதக் கோட்டியதன் குறிக்க்ஷகோள்
தற்க்ஷபோது நிடறவுற்றது; நோன்கு கரங்கடளயுடைய உருவத்டதக் கோண அர்ஜுனன்
விரும்பினோன், கிருஷ்ணர் அதடனயும் கோட்டினோர். அன்போன எண்ணங்கடள
விஸ்வரூபத்துைன் பரிமோறிக் தகோள்ள முடியோது என்பதோல், அதில் பக்தர்களுக்கு
அவ்வளவு ஆவல் இல்டல. பக்தன் தனது வணக்கத்திற்கும் மரியோடதக்கும் உரிய
எண்ணங்கடள அர்பணிக்க விரும்புகிறோன், அல்லது இரு கரங்களுைன் கூடிய
கிருஷ்ணரின் உருடவக் கோண விரும்புகிறோன், அதன் மூலம் அவன்
புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளுைன் அன்புத் ததோண்டிடனப் பரிமோறிக்
தகோள்ள முடியும்.

பதம் 11.50 - ஸஞ்ஜய உவோச இத்யர்ஜுன

सञ्जय उवाच
इत्यजुमनं वासुदेवस्तथोक्त्वा
स्वकं रूपं दिमयार्ास भूय: ।
आश्वासयार्ास च भीतर्ेनं
भूत्वा पुन: सौम्यवपुर्महात्र्ा ॥ ५० ॥
ஸஞ்ஜய உவோச

இத்யர்ஜுனம் வோஸுக்ஷத₃வஸ்தக்ஷதோ₂க்த்வோ

ஸ்வகம் ரூபம் த₃ர்ஷ₂யோமோஸ பூ₄ய: |

ஆஷ்₂வோஸயோமோஸ ச பீ₄தக்ஷமனம்

பூ₄த்வோ புன: தஸௌம்யவபுர்மஹோத்மோ || 11-50 ||

ஸஞ்ஜய꞉ உவோச — சஞ்ஜயன் கூறினோன்; இதி — இவ்வோறு; அர்ஜுனம் —

அர்ஜுனனிைம்; வோஸுக்ஷத₃வ꞉ — கிருஷ்ணர்; ததோ₂ — இவ்விதமோக; உக்த்வோ —
கூறிக்தகோண்டு; ஸ்வகம் — தமது சுய; ரூபம் — உருவம்; த₃ர்ஷ₂யோம் ஆஸ —
கோட்டினோர்; பூ₄ய꞉ — மீ ண்டும்; ஆஷ்₂வோஸயோமோஸ — உற்சோகப்படுத்தினோர்; ச —
க்ஷமலும்; பீ₄தம் — அச்சமுற்று இருந்த; ஏனம் — அவடன; பூ₄த்வோ — ஆகி; புன꞉ —
மீ ண்டும்; தஸௌம்ய-வபு꞉ — அழகிய உருவம்; மஹோ-ஆத்மோ — மிகச் சிறந்தவர்.

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 539

 தமோழிதபயர்ப்பு

திருதரோஷ்டிரரிைம் சஞ்ஜயன் கூறினோன்: புருக்ஷஷோத்தமரோன

முழுமுதற் கைவுள் கிருஷ்ணர், அர்ஜுனனிைம் இவ்வோறு க்ஷபசிய பிறகு,
நோன்கு கரங்கடள உடைய தனது சுய உருடவயும் இறுதியில்
இரண்டு கரங்களுைனோன உருடவயும் கோட்டி, அச்சமுற்று இருந்த
அர்ஜுனடன உற்சோகப்படுத்தினோர்.

தபோருளுடர

வசுக்ஷதவருக்கும் க்ஷதவகிக்கும் டமந்தனோக கிருஷ்ணர் க்ஷதோன்றியதபோழுது, முதலில்

அவர் நோன்கு கரங்களுடைய நோரோயணரோகத் க்ஷதோன்றினோர். ஆனோல் அவர் தனது
தபற்க்ஷறோரோல் க்ஷவண்டிக் தகோள்ளப்பட்ை க்ஷபோது , தன்டன சோதோரணக் குழந்டதடயப்
க்ஷபோன்று மோற்றிக் தகோண்ைோர். அது க்ஷபோலக்ஷவ, நோன்கு கரங்கடளயுடைய
ரூபத்டதக் கோண்பதில் அர்ஜுனனுக்கு விருப்பம் இருக்கோது என்படத கிருஷ்ணர்
அறிவோர், இருப்பினும் நோன்கு கரங்கடளயுடைய அத்தகு உருவத்டதக் கோட்டும்படி
அர்ஜுனன் க்ஷவண்டியதன் கோரணத்தோல், கிருஷ்ணர் அந்த உருவத்டத மீ ண்டும்
கோட்டி இறுதியில் தனது இரு கரங்கடளயுடைய உருவத்டதக் கோட்டினோர்.
தஸளம்ய-வபு: எனும் தசோல் மிகவும் முக்கியமோனதோகும். தஸளம்ய-வபு:
என்றோல் மிகவும் அழகிய உருவம் என்று தபோருள்; இந்த உருவக்ஷம அழகில்
மிகச்சிறந்ததோகும். கிருஷ்ணர் இவ்வுலகில் இருந்த க்ஷபோது , அவரது அழகிய
உருவினோல் அடனவரும் எளிடமயோகக் கவரப்பட்ைனர். க்ஷமலும் , கிருஷ்ணக்ஷர
அகிலத்தின் இயக்குநர் என்பதோல் தனது பக்தனோன அர்ஜுனனின் பயத்டத அறக்ஷவ
ஒழித்து, மீ ண்டும் தனது அழகோன கிருஷ்ண உருவத்டதக் கோட்டினோர். பிரம்ம
சம்ஹிடதயில் ( 5.38) கூறப்பட்டுள்ளது, ப்க்ஷரமோஞ்ஜன-ச்சுரித–பக்தி-விக்ஷலோசக்ஷனன—
எவருடைய கண்கள் பிக்ஷரடம எனும் டமயினோல் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளக்ஷதோ,
அத்தடகய நபர்கக்ஷள ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் அழகிய உருவிடனக் கோண முடியும்.

பதம் 11.51 - அர்ஜுன உவோச த்₃ருஷ்ை

अजुमन उवाच
दृष्ट्वेदं र्ानुषं रूपं तव सौम्यं जनादमन ।
इदानीर्शस्र् संवृत्त: सचेता: प्रकृ तत गत: ॥ ५१ ॥
அர்ஜுன உவோச

த்₃ருஷ்ட்க்ஷவத₃ம் மோனுஷம் ரூபம் தவ தஸௌம்யம் ஜனோர்த₃ன |

இதோ₃ன ீமஸ்மி ஸம்வ்ருத்த: ஸக்ஷசதோ: ப்ரக்ருதிம் க₃த: || 11-51 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; த்₃ருʼஷ்ட்வோ — கண்டு; இத₃ம் — இந்த;

மோனுஷம் — மனித; ரூபம் — உருவம்; தவ — உமது; தஸௌம்யம் — மிகவும் அழகோன;
ஜனோர்த₃ன — எதிரிகடள அழிப்பவக்ஷர; இதோ₃ன ீம் — இப்க்ஷபோது; அஸ்மி — நோன்;
ஸம்ʼவ்ருʼத்த꞉ — நிடலத்திருக்கிக்ஷறன்; ஸ-க்ஷசதோ꞉ — எனது உணர்வில்; ப்ரக்ருʼதிம் —
எனது சுய இயற்டகடய; க₃த꞉ — அடைந்துள்க்ஷளன்.

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 540

 தமோழிதபயர்ப்பு

கிருஷ்ணடர அவரது உண்டமயோன உருவில் கண்ைக்ஷபோது, அர்ஜுனன்

கூறினோன்: ஓ ஜனோர்தனோ, மனிதடனப் க்ஷபோன்று க்ஷதோன்றக்கூடிய
மிகவும் அழகோன இந்த உருவத்டதக் கண்டு, எனது மனம் தற்க்ஷபோது
அடமதியடைந்துள்ளது, நோன் எனது சுய இயல்பிடன மீ ண்டும்
அடைந்துள்க்ஷளன்.

தபோருளுடர

இங்க்ஷக மோனுஷம் ரூபம் எனும் தசோற்கள், புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்

கைவுளின் மூல ரூபம், இரு கரங்கடள உடையக்ஷத என்படத ததளிவோகக்
கோட்டுகின்றது. கிருஷ்ணடர சோதோரண மனிதரோக எண்ணி ஏளனம் தசய்பவர்கள்,
அவரது ததய்வக
ீ இயல்டப அறியோத முட்ைோள்கள் என்று இங்க்ஷக
குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது. கிருஷ்ணடர சோதோரண மனிதரோகக் கருதினோல்,
விஸ்வரூபத்டதயும் அதன் பின்னர் நோன்கு கரங்களுடைய நோரோயண
ரூபத்டதயும் அவரோல் எவ்வோறு கோட்டியிருக்க முடியும்? அவடர சோதோரண
மனிதரோக எண்ணுபவனும், கிருஷ்ணருக்குள்க்ஷள இருக்கும் அருவ பிரம்மக்ஷன
க்ஷபசுகின்றது என்று கூறி படிப்பவடர தவறோக வழிநைத்துபவனும், மோதபரும்
அநீதிடய இடழப்பதோக பகவத் கீ டதயில் மிகத் ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது.
கிருஷ்ணர் தனது விஸ்வரூபத்டதயும் நோன்கு கரங்கடளயுடைய விஷ்ணு
ரூபத்டதயும் கோட்டியது உண்டம. அவ்வோறிருக்க, அவர் எவ்வோறு சோதோரண
மனிதனோக இருக்க முடியும்? தூய பக்தன், உண்டம என்ன என்படத ததளிவோக
அறிந்துள்ளதோல், பகவத் கீ டதயின் மீ தோன தவறோன கருத்துடரகளோல் அவன்
குழம்புவதில்டல. பகவத் கீ டதயின் மூலப் பதங்கள் சூரியடனப் க்ஷபோன்று
ததளிவோனடவ; முட்ைோள் கருத்துடரயோளர்களின் விளக்தகோளி அவற்றிக்குத்
க்ஷதடவயில்டல.

பதம் 11.52 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச ஸுது

श्रीभगवानुवाच
सुदद
ु मिमशर्दं रूपं दृष्टवानशस यतर्र् ।
देवा अप्यस्य रूपस्य शनत्यं दिमनकाशङ्क्षण: ॥ ५२ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

ஸுது₃ர்த₃ர்ஷ₂மித₃ம் ரூபம் த்₃ருஷ்ைவோனஸி யன்மம |

க்ஷத₃வோ அப்யஸ்ய ரூபஸ்ய நித்யம் த₃ர்ஷ₂னகோங்ேிண: || 11-52 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; ஸு-

து₃ர்த₃ர்ஷ₂ம் — கோண்பதற்கு மிகவும் அரியதோன; இத₃ம் — இந்த; ரூபம் — உருவம்;
த்₃ருʼஷ்ைவோன் அஸி — நீ கண்ைடதப் க்ஷபோல; யத் — எந்த; மம — எனது; க்ஷத₃வோ꞉ —
க்ஷதவர்கள்; அபி — கூை; அஸ்ய — இடத; ரூபஸ்ய — உருவத்தின்; நித்யம் — நித்யமோக;
த₃ர்ஷ₂ன-கோங்ேிண꞉ — கோண விரும்புகின்றனர்.

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 541

 தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: எனதன்பு அர்ஜுனோ,

இப்க்ஷபோது நீ போர்க்கும் எனது இந்த உருவம் கோண்பதற்கு மிகவும்
அரியதோனது. பிரியமோன இந்த உருவத்டத தரிசிப்பதற்கோன வோய்ப்டப
க்ஷதவர்களும் எப்க்ஷபோதும் நோடுகின்றனர்.

தபோருளுடர

இந்த அத்தியோயத்தின் நோற்பத்தி எட்ைோவது பதத்தில் தமது விஸ்வரூபத்

க்ஷதோற்றத்டதக் கோட்டி முடித்துவிட்டு , பல்க்ஷவறு புண்ணிய தசயல்கள், யோகங்கள்
க்ஷபோன்றவற்றோல் அத்தகு ரூபத்டதக் கோண்பது சோத்தியமல்ல என்று பகவோன்
கிருஷ்ணர் அர்ஜுனனிைம் உடரத்தோர். இனி இங்க்ஷக உபக்ஷயோகிக்கப்பட்டிருக்கும்
ஸு-துர்தர்ஷம் எனும் தசோல், இரு கரங்களுைன் விளங்கும் கிருஷ்ணரின் ரூபம்
விஸ்வரூபத்டத விை இரகசியமோனது என்படதக் குறிக்கின்றது. தவங்கள் , க்ஷவதக்
கல்வி, தத்துவக் கற்படன க்ஷபோன்ற பல்க்ஷவறு தசயல்களுைன் பக்தித் ததோண்டிடன
சற்று இடணப்பதன் மூலம் கிருஷ்ணருடைய விஸ்வரூபத்டதக் கோண்பது
சோத்தியமோகலோம். ஆனோல் அத்தகு முயற்சியில் சற்க்ஷறனும் பக்தியில்லோவிடில்
அவனோல் கோண முடியோது; இஃது ஏற்கனக்ஷவ விளங்க்கப்பட்டுள்ளது. இருப்பினும்,
விஸ்வரூபத்திற்கு அப்போற்பட்டு, இரு கரங்களுைன் விளங்கும் கிருஷ்ணரின்
ரூபம், பிரம்மோ, சிவதபருமோன் க்ஷபோன்ற க்ஷதவர்களுக்குக்கூை கோண்பதற்கு மிகவும்
அரிதோனதோகும். கிருஷ்ணடரக் கோண்பதில் க்ஷதவர்கள் ஆவலோக உள்ளனர், இதற்கு
ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் ஆதோரம் உள்ளது. கிருஷ்ணர் தனது தோயோன க்ஷதவகியின்
கர்ப்பத்தில் இருந்ததபோழுது, ஸ்வர்க க்ஷலோகத்திலிருந்த எல்லோ க்ஷதவர்களும்
கிருஷ்ணருடைய அதிசயமோன உருடவக் கோண வந்தனர். அச்சமயத்தில் அவர்
அவர்களுக்கு ததன்பைவில்டல என்றக்ஷபோதிலும், அவர்கள் அருடமயோன
பிரோத்தடனகடள தசலுத்தினர். அவடரக் கோண்பதற்கோக கோத்திருந்தனர். முட்ைோள்
மட்டுக்ஷம அவடர சோதோரண மனிதரோக எண்ணி ஏளனம் தசய்வோன்; அவன்
கிருஷ்ணரிைம் அன்றி அவருக்கு உள்க்ஷள இருக்கும் அருவமோன ஒன்றிற்கு தனது
வணக்கங்கடள தசலுத்தலோம், ஆனோல் இடவயடனத்தும் அபத்தமோன
தசயல்கக்ஷள. இரண்டு கரங்களுைன் விளங்கும் கிருஷ்ணரின் ரூபத்திடனக் கோண,
பிரம்மோ, சிவன் க்ஷபோன்ற க்ஷதவர்களும் விரும்புகிறோர்கள்.

அவஜோனந்தி மோம் மூைோ மோனுஷீம் தனும் ஆஷ்ரிதம், கிருஷ்ணடர இகழும்

முட்ைோள்களுக்கு அவர் ததன்படுவதில்டல என்பது பகவத் கீ டதயிலும் (9.11)
உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது. கிருஷ்ணருடைய உைல், பூரண ஆன்மீ கமயமோனது,
ஆனந்தம் நிடறந்தது, நித்தியமோனது—இது பிரம்ம சம்ஹிடதயிலும், பகவத்
கீ டதயில் பகவோன் கிருஷ்ணரோல் க்ஷநரடியோகவும் நிச்சயப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
அவரது உைல் ஒருக்ஷபோதும் ஜைவுைடலப் க்ஷபோன்றது அல்ல. ஆனோல் பகவத் கீ டத
அல்லது அதுக்ஷபோன்ற இதர க்ஷவத இலக்கியங்கடளப் படிப்பதன் மூலம்
கிருஷ்ணடர ஆரோய முயற்சி தசய்பவர்களுக்கு அவர் ஒரு க்ஷகள்விக்குறிக்ஷய. ஜை
வழிமுடறடய உபக்ஷயோகிப்பவன், கிருஷ்ணர் சரித்திரப் புகழ்தபற்ற நபர், தத்துவ
ஞோனி, ஆனோல் சோதோரண மனிதக்ஷர என்று கருதுகின்றனர்; க்ஷமலும், அவர் மிகவும்
சக்தி வோய்ந்தவர் என்றக்ஷபோதிலும் ஜைவுைடல ஏற்க க்ஷவண்டியிருந்தது என்றும்

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 542

எண்ணுகின்றனர். பரம உண்டம இறுதியில் அருவமோனது என்பக்ஷத அவர்களது
கருத்து; எனக்ஷவ, உருவமில்லோத இடறவன், ஜை இயற்டகயுைன் ததோைர்பு தகோண்டு
உருவத்டத ஏற்றதோக அவர்கள் நிடனக்கின்றனர். இது முழுமுதற் கைவுடள ஜை
ரீதியில் கணக்கிடுவதோகும். க்ஷவறு சிலரின் கணக்கு கற்படனயோக உள்ளது.
ஞோனத்டத க்ஷதடுக்ஷவோரும் கிருஷ்ணடரப் பற்றிக் கற்படன தசய்கின்றனர், அவர்கள்
கிருஷ்ணடரக் கோட்டிலும் பரமனின் விஸ்வரூபத்டத முக்கியத்துவம் வோய்ந்ததோக
கருதுகின்றனர். இவ்வோறோக, கிருஷ்ணருடைய தனிப்பட்ை ரூபத்டதக் கோட்டிலும்
அர்ஜுனனின் முன்பு க்ஷதோன்றிய விஸ்வரூபக்ஷம முக்கியமோனது என்று சிலர்
எண்ணுகின்றனர். அவர்கடளப் தபோறுத்தவடர, முழுமுதற் கைவுளின் தனிப்பட்ை
உருவம் கற்படனயோனது. இறுதி நிடலயில் பூரண உண்டம ஒரு நபரல்ல என்று
அவர்கள் நம்புகின்றனர். ஆனோல் பகவத் கீ டதயின் நோன்கோம் அத்தியோயத்தில்
திவ்யமோன முடற விவரிக்கப்பட்டுள்ளது: அதிகோரம் தபோருந்திய நபர்களிைமிருந்து
கிருஷ்ணடரப் பற்றிக் க்ஷகட்ைறிய க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ உண்டமயோன க்ஷவத
வழிமுடற, க்ஷவத தநறிடய முடறயோகக் கடைப்பிடிப்பவர்கள் அங்கீ கரிக்கப்பட்ை
நபர்களிைமிருந்து கிருஷ்ணடரப் பற்றி க்ஷகட்கின்றனர். அவ்வோறு அவடரப் பற்றி
மீ ண்டும் மீ ண்டும் க்ஷகட்பதன் மூலம் கிருஷ்ணர் மிகவும் பிரியமோனவரோக
ஆகின்றோர். நோம் முன்க்ஷப பலமுடற விவரித்தபடி கிருஷ்ணர் தனது க்ஷயோக
மோடய எனும் சக்தியினோல் மடறக்கப்பட்டுள்ளோர். யோர் க்ஷவண்டுமோனோலும் எவர்
க்ஷவண்டுமோனோலும் அவடரக் கோண்பக்ஷதோ உணர்வக்ஷதோ சோத்தியமல்ல. கிருஷ்ணர்
தன்டனத் தோக்ஷன யோரிைம் தவளிப்படுத்துகிறோக்ஷரோ, அவர் மட்டுக்ஷம அவடரக் கோண
முடியும். இது க்ஷவத இலக்கியத்திலும் உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது; ஒருவன்
சரணடைந்த ஆத்மோவோக இருந்தோல், அவனோல் பூரண உண்டமடய
உண்டமயிக்ஷலக்ஷய புரிந்துதகோள்ளமுடியும். கிருஷ்ண உணர்வில் ததோைர்ந்து
தசயலோற்றுவதோலும் கிருஷ்ணருக்குப் தசய்யும் பக்தித் ததோண்டினோலும்,
ஒருவனது ஆன்மீ கக் கண்கள் திறக்கப்படும்க்ஷபோது அவன் கிருஷ்ணடரக் கோண
முடியும். அத்தகு கோட்சி க்ஷதவர்களுக்கும் சோத்தியமல்ல; எனக்ஷவ, கிருஷ்ணடரப்
புரிந்து தகோள்வது க்ஷதவர்களுக்கும் கடினம். க்ஷதவர்களில் சிறந்தவர்கள் , இரண்டு
கரங்களுைன் விளங்கும் கிருஷ்ணரின் உருடவக் கோண்பதற்கு எப்க்ஷபோதும்
ஆவலுைன் உள்ளனர். கிருஷ்ணருடைய விஸ்வரூபத்டதக் கோண்பது மிகமிகக்
கடினம், எல்லோருக்கும் சோத்தியமில்லோதது; இருப்பினும், அவடர அவரது
தனிப்பட்ை உருவில் சியோமசுந்தரரோகப் புரிந்து தகோள்வது என்பது அடத விை
கடினமோனதோகும்—இதுக்ஷவ முடிவு.

பதம் 11.53 - நோஹம் க்ஷவடத₃ர்ன தபஸோ

नाहं वेदैनम तपसा न दानेन न चेज्यया ।

िक्य एवंशवधो द्रष्टु ं दृष्टवानशस र्ां यथा ॥ ५३ ॥
நோஹம் க்ஷவடத₃ர்ன தபஸோ ந தோ₃க்ஷனன ந க்ஷசஜ்யயோ |

ஷ₂க்ய ஏவம்விக்ஷதோ₄ த்₃ரஷ்டும் த்₃ருஷ்ைவோனஸி மோம் யதோ₂ || 11-53 ||

ந — என்றுமில்டல; அஹம் — நோன்; க்ஷவடத₃꞉ — க்ஷவதக் கல்வியோல்; ந —

என்றுமில்டல; தபஸோ — கடுந்தவங்களோல்; ந — என்றுமில்டல; தோ₃க்ஷனன —
தோனத்தோல்; ந — என்றுமில்டல; ச — க்ஷமலும்; இஜ்யயோ — வழிபோட்டினோல்; ஷ₂க்ய꞉ —

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 543

 இது சோத்தியம்; ஏவம்-வித₄꞉ — இது க்ஷபோன்று; த்₃ரஷ்டும் — கோண்பதற்கு;
த்₃ருʼஷ்ைவோன் — கோண்கின்ற; அஸி — நீ; மோம் — என்டன; யதோ₂ — க்ஷபோல.

தமோழிதபயர்ப்பு

உனது ததய்வக
ீ கண்களோல் நீ கோண்கின்ற இந்த உருவம்,
க்ஷவதங்கடளக் கற்பதோக்ஷலோ, கடுந்தவங்கடளச் தசய்வதோக்ஷலோ,
தோனங்கடளக் தகோடுப்பதோக்ஷலோ, வழிபோடு தசய்வதோக்ஷலோ
புரிந்துதகோள்ளப்பைக் கூடியது அல்ல. என்டன உள்ளபடி உணர்வதற்கு
இந்த வழிகள் உதவோது.

தபோருளுடர

கிருஷ்ணர், தமது தபற்க்ஷறோரோன க்ஷதவகி, வசுக்ஷதவரின் முன்பு முதலில் நோன்கு

கரங்கடள உடைய உருவத்தில் க்ஷதோன்றினோர், பின்னர் இரு கரங்கடளயுடைய
உருவத்திற்குத் தம்டம மோற்றிக்தகோண்ைோர். நோத்திகர்களோலும் பக்தித் ததோண்டு
அற்றவர்களோலும் இந்த இரகசியத்டதப் புரிந்துதகோள்வது மிகவும் கடினம். ஏட்டுக்
கல்வியில் பட்ைம் தபறுவதற்கோகவும், இலக்கண அறிடவ வளர்த்துக்
தகோள்வதற்கோகவும், க்ஷவத இலக்கியங்கடள படிப்பவர்கள் கிருஷ்ணடரப் புரிந்து
தகோள்வது சோத்தியமல்ல. க்ஷகோவிலுக்குச் தசன்று சைங்கிடனப் க்ஷபோன்று வழிபோடு
தசய்பவர்களோலும் அவடரப் புரிந்துதகோள்ள முடியோது. அவர்கள் க்ஷகோவிலுக்கு
விஜயம் தசய்யலோம், ஆனோல் கிருஷ்ணடர உள்ளபடி அவர்களோல் புரிந்துதகோள்ள
முடியோது. அவடர பக்திததோண்டின் போடதயினோல் மட்டுக்ஷம புரிந்து தகோள்ள
முடியும், இது பின்வரும் பதத்தில் கிருஷ்ணரோக்ஷலக்ஷய விளக்கப்படுகின்றது.

பதம் 11.54 - ப₄க்த்யோ த்வனன்யயோ ஷ

भक्त्य‍ ा त्वनतयया िक्य अहर्ेवंशवधोऽजुमन ।

ज्ञातुं द्रष्टु ं च तत्त्वेन प्रवेष्टु ं च परततप ॥ ५४ ॥
ப₄க்த்யோ த்வனன்யயோ ஷ₂க்ய அஹக்ஷமவம்விக்ஷதோ₄(அ)ர்ஜுன |

ஜ்ஞோதும் த்₃ரஷ்டும் ச தத்த்க்ஷவன ப்ரக்ஷவஷ்டும் ச பரந்தப || 11-54 ||

ப₄க்த்யோ — பக்தித் ததோண்ைோல்; து — ஆனோல்; அனன்யயோ — பலன்க்ஷநோக்குச்

தசயல்களோலும் கற்படன ஞோனத்தோலும் கலக்கோத; ஷ₂க்ய꞉ — முடியும்; அஹம் —
நோன்; ஏவம்-வித₄꞉ — இதுக்ஷபோன்று; அர்ஜுன — அர்ஜுனோ; ஜ்ஞோதும் — அறிய;
த்₃ரஷ்டும் — கோண; ச — க்ஷமலும்; தத்த்க்ஷவன — உண்டமயில்; ப்ரக்ஷவஷ்டும் — நுடழய;
ச — க்ஷமலும்; பரம்-தப — எதிரிகடள தவல்க்ஷவோக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

எனதன்பு அர்ஜுனோ, உன் முன் நிற்கும் என்டன, கலப்பற்ற பக்தித்

ததோண்டினோல் மட்டுக்ஷம இதுக்ஷபோன்று க்ஷநரடியோகக் கோணவும் புரிந்து

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 544

 தகோள்ளவும் முடியும். இவ்வழியில் மட்டுக்ஷம என்டனப் பற்றிய
உண்டமயின் இரகசியங்களிக்ஷல உன்னோல் நுடழய முடியும்.

தபோருளுடர

கலப்பற்ற பக்தித் ததோண்டினோல் மட்டுக்ஷம கிருஷ்ணடரப் புரிந்துதகோள்ள முடியும்.

இக்கருத்திடன அவர் இப்பதத்தில் மிகவும் குறிப்போக விளக்குகின்றோர்; இவ்வோறு
விளங்குவதன் மூலம், மனக் கற்படனயோல் பகவத் கீ டதடயப் புரிந்துதகோள்ள
முயற்சி தசய்யும் அங்கீ கோரமற்ற கருத்துடரயோளர்கள், தோம் தவறுக்ஷம கோலத்டத
விரயம் தசய்து தகோண்டிருக்கின்க்ஷறோம் என்படதப் புரிந்துதகோள்வோர்கள்.
கிருஷ்ணடரக்ஷயோ, அவர் தமது தபற்க்ஷறோரிைமிருந்து நோன்கு கரங்கடளயுடைய
உருவில் க்ஷதோன்றி உைக்ஷனக்ஷய இரு கரங்கடளயுடைய உருவமோகத தம்டம
எவ்வோறு மோற்றிக் தகோண்ைோர் என்படதக்ஷயோ எவரோலும் புரிந்துதகோள்ள முடியோது.
இத்தகு விஷயங்கடள க்ஷவதங்கடளப் படிப்பதோக்ஷலோ தத்துவக் கற்படனகளோக்ஷலோ
புரிந்துதகோள்வது மிகவும் கடினம். எனக்ஷவ, இத்தகு விஷயங்களின் உண்டமயினுள்
நுடழவக்ஷதோ அவடரக் கோண்பக்ஷதோ எவரோலும் இயலோது என்று இங்க்ஷக மிகத்
ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது. இருப்பினும் , க்ஷவத இலக்கியத்தில் மிகுந்த
அனுபவம் வோய்ந்த மோணவர்கள், க்ஷவத இலக்கியங்களின் மூலம் அவடர பற்பல
வழிகளில் அறிய முடியும். பல்க்ஷவறு விதிகளும் கட்டுப்போடுகளும் உள்ளன,
ஒருவன் கிருஷ்ணடரப் புரிந்துதகோள்ள விரும்பினோல், அங்கீ கரிக்கப்பட்ை
இலக்கியங்களில் தகோடுக்கப்பட்டுள்ள கட்டுப்போட்டு விதிகடளக் கடைப்பிடிக்க
க்ஷவண்டும். அத்தகு தகோள்டகயின் அடிப்படையில் ஒருவன் தவம் புரியலோம்.
உதோரணமோக, தீவிரமோன தவங்கடள க்ஷமற்தகோள்ள, கிருஷ்ணர் க்ஷதோன்றிய நோளோன
தஜன்மோஷ்ைமி அன்றும், இரண்டு ஏகோதசி தினங்களிலும் (தபௌர்ணமிக்குப் பின்
வரும் பதிக்ஷனோரோவது நோள், அமோவோடசக்குப் பின் வரும் பதிக்ஷனோரோவது நோள்)
விரதம் இருக்க க்ஷவண்டும். தோனத்டதப் தபோறுத்தவடர, கிருஷ்ண தத்துவத்திடன
(கிருஷ்ண உணர்விடன) உலதகங்கும் பரப்புவதற்கோக கிருஷ்ணரின் ததோண்டில்
ஈடுபட்டுள்ள கிருஷ்ண பக்தர்களுக்கு அஃது அளிக்கப்பை க்ஷவண்டும் என்பது
ததளிவு. கிருஷ்ண உணர்வு இச்சமூகத்திற்கு ஒரு மிகப்தபரிய வரப்பிசோதமோகும்.
தோனம் வழங்குபவர்களிக்ஷலக்ஷய மிகவும் கருடண வோய்ந்தவர் என்று பகவோன்
டசதன்யடர ரூப க்ஷகோஸ்வோமி போரோட்டுகிறோர்; ஏதனனில், எளிதில் அடைய
முடியோத கிருஷ்ண பிக்ஷரடமயிடன அவர் அடனவருக்கும் தோரோளமோக
விநிக்ஷயோகித்தோர். எனக்ஷவ, எவக்ஷரனும் தனது பணத்தில் ஒரு சிறு பங்கிடன
கிருஷ்ண உணர்விடன விநிக்ஷயோகிப்பதில் ஈடுபட்டுள்ள நபர்களிைம் தகோடுத்தோல் ,
கிருஷ்ண உணர்விடன பரப்புவதற்கோகக் தகோடுக்கப்பட்ை அந்த தோனம்
உலகிக்ஷலக்ஷய மிகச்சிறந்த தோனமோகக் கருதப்படுகிறது. க்ஷமலும், ஆலய
வழிபோட்டிடன (இந்தியோவிலுள்ள க்ஷகோவில்களில் தபரும்போலும் விஷ்ணு அல்லது
கிருஷ்ணருடைய விக்ரஹங்கள் இருக்கின்றன) விதிமுடறப்படி க்ஷமற்தகோள்பவன்,
பரம புருஷ பகவோனுக்கு மரியோடதயுைன் வழிபோடு தசய்வதோல்,
முன்க்ஷனறுவதற்கோன வோய்ப்டபப் தபறுகிறோன். இடறவனின் பக்தித் ததோண்டின்
ஆரம்ப நிடலயில் இருப்பவர்களுக்கு ஆலய வழிபோடு அத்தியோவசியமோனதோகும் ,
இது க்ஷவத இலக்கியத்திலும் (ஷ்க்ஷவதோஷ்வதர உபநிஷத் 6.23)
உறுதிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது:

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 545

 யஸ்ய க்ஷதக்ஷவ பரோ பக்திர்
யதோ க்ஷதக்ஷவ ததோ குதரௌ
தஸ்டயக்ஷத கதிதோ ஹ்யர்தோ:
ப்ரகோஷந்க்ஷத மஹோத்மன:

எவதனோருவன், ஆன்மீ க குருவினோல் வழிநைத்தப்பட்டு , முழுமுதற் கைவுளிைம்

நிடலயோன பக்திடயயும் அக்ஷத க்ஷபோன்ற அடசயோத நம்பிக்டகடய ஆன்மீ க
குருவிைம் டவத்துள்ளோக்ஷனோ, அத்தடகயவன் கருடணயின் மூலம் இடறவடனக்
கோண முடியும். கிருஷ்ணடர மனக் கற்படனயின் மூலம் புரிந்து தகோள்ள
இயலோது, அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவின் கீ ழ் முடறயோன பயிற்சி
தபறோதவன், கிருஷ்ணடரப் புரிந்து தகோள்ளத் ததோைங்குவது கூை அசோத்தியக்ஷம.
கிருஷ்ணடரப் புரிந்துதகோள்ள, க்ஷவறு எந்த வழிமுடறடயயும் உபக்ஷயோகிக்க
முடியோது, பரிந்துடரக்க முடியோது, க்ஷமலும் அடவ தவற்றிடயக் தகோடுக்கோது
என்படத விக்ஷசஷமோகக் குறிக்க இங்க்ஷக 'து ' எனும் தசோல்
உபக்ஷயோகிக்கப்பட்டுள்ளது.

இரு கரங்களுைனும் நோன்கு கரங்களுைனும் இருக்கும் கிருஷ்ணருடைய

தனிப்பட்ை உருவங்கள் கோண்பதற்கு மிகவும் அரிதோனடவ, ஸு-துர்தர்ஷம் என்று
விளக்கப்பட்டுள்ளன. அத்தகு உருவங்கள், அர்ஜுனனுக்குக் கோட்ைப்பட்ை
தற்கோலிகமோன விஸ்வருபத்திலும் முற்றிலும் க்ஷவறுபட்ைடவ. நோன்கு
கரங்கடளயுடைய நோரோயணரின் உருவமும் இருகரங்கடளயுடைய கிருஷ்ணரின்
உருவமும் நித்தியமோனடவ, திவ்யமோனடவ; ஆனோல், அர்ஜுனனுக்குக்
கோட்ைப்பட்ை விஸ்வரூபக்ஷமோ தற்கோலிமோனது. த்வத் அன்க்ஷயன ந த்ருஷ்ை-பூர்வம்
(பதம் 47) எனும் தசோற்கள், அர்ஜுனனுக்கு முன் இந்த விஸ்வரூபத்டத யோருக்ஷம
கண்ைதில்டல என்படதக் குறிக்கின்றன. அது மட்டுமின்றி, பக்தர்களிடைக்ஷய
அடதக் கோட்ை க்ஷவண்டிய அவசியம் இருக்கவில்டல என்படதயும்
சுட்டிக்கோட்டுகின்றன. அர்ஜுனனின் க்ஷவண்டுக்ஷகோளுக்க்ஷகற்ப கிருஷ்ணரோல்
அவ்வுருவம் கோட்ைப்பட்ைது—இதன் மூலம் எதிர்கோலத்தில் தன்டனக் கைவுளின்
அவதோரம் என்று கூறிக்தகோள்க்ஷவோரிைம் , மக்கள், விஸ்வரூபத்டதக் கோட்டுமோறு
க்ஷகட்க முடியும்.

முந்டதய பதத்தில் மீ ண்டும் மீ ண்டும் உபக்ஷயோகிக்கப்பட்ை 'ந ' என்னும் தசோல்,

க்ஷவத சோஸ்திரங்களில் பட்ைக் கல்வி தபறுவது க்ஷபோன்ற சிறப்புத் தகுதிகளோல்
ஒருவன் மிகவும் கர்வம் தகோள்ளக்கூைோது என்படதக் குறிப்பிடுகிறது.
கிருஷ்ணருக்கோன பத்தித் ததோண்டிடன ஏற்க க்ஷவண்டியது அவசியம். அப்க்ஷபோது
மட்டுக்ஷம பகவத் கீ டதக்கு உடர எழுத ஒருவன் முயற்சிக்கலோம்.

விஸ்வரூபத்டதக் கோட்டிய பிறகு, நோன்கு கரங்கடளயுடைய நோரோயண ரூபத்டதக்

கோட்டிய கிருஷ்ணர், பின்னர் இரு கரங்களுைன் தன்னுடைய சுய இயற்டகத்
க்ஷதோற்றத்திற்கு மோறினோர். க்ஷவத சோஸ்திரங்களில் குறிப்பிைப்பட்டுள்ள நோன்கு
கரங்கடளயுடைய உருவங்களும் இதர உருவங்களும், இரு கரங்களுைன்
விளங்கும் ஆதி புருஷரோன கிருஷ்ணரிைமிருந்து க்ஷதோன்றுபடவக்ஷய என்படத இது
சுட்டிக் கோட்டுகின்றது. எல்லோ விரிவுகளுக்கும் மூலம் அவக்ஷர. இந்த ரூபங்களுக்கு
மத்தியிலும் கிருஷ்ணர் தன்னிகரற்றவரோக சிறப்போக விளங்குகிறோர், அவ்வோறு
இருக்டகயில் அருவவோத கருத்டதப் பற்றி என்ன தசோல்வது. கிருஷ்ணரின்

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 546

நோன்கு கரங்கடளயுடைய உருவங்கடளப் தபோறுத்தவடர, ஏறக்குடறய
கிருஷ்ணடரப் க்ஷபோலக்ஷவ க்ஷதோன்றும் மஹோ விஷ்ணுவும் (கோரணக் கைலிக்ஷல
சயனிப்பவரும், எவருடைய சுவோசத்திலிருந்து எண்ணற்ற அகிலங்கள் தவளிவந்து
உட்புகுகின்றனக்ஷவோ அந்த நோன்கு கரங்களுடைய உருவமும்) பரம புருஷருடைய
ஒரு விரிக்ஷவ. பிரம்ம சம்ஹிடதயில் (5.48) கூறப்பட்டுள்ளபடி,
யஸ்டயக–நிஷ்வஸித–கோலம் அதோவலம்ப்ய
ஜீவந்தி க்ஷலோம-வில-ஜோ ஜகத்-அண்ை-நோதோ:
விஷ்ணுர் மஹோன் ஸ இஹ யஸ்ய கலோ-விக்ஷஷக்ஷஷோ
க்ஷகோவிந்தம் ஆதி –புருஷம் தம் அஹம் பஜோமி

'எந்த மஹோவிஷ்ணுவினுள் எண்ணிலைங்கோத பிரபஞ்சங்கள் அடனத்தும்

உட்புகுந்து, மீ ண்டும் அவரது சுவோசத்தின் மூலமோக எளிடமயோக
படைக்கப்படுகின்றனக்ஷவோ, அவர் கிருஷ்ணரின் முதல்நிடல விரிவங்கமோவர்.
எனக்ஷவ, எல்லோ கோரணங்களுக்கும் கோரணமோன க்ஷகோவிந்தடன , கிருஷ்ணடர நோன்
வழிபடுகின்க்ஷறன்.' எனக்ஷவ, நித்தியமோன ஆனந்தத்துைனும் அறிவுைனும் விளங்கும்
புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கிருஷ்ணரின் தனிப்பட்ை உருடவ நோம்
வழிபை க்ஷவண்டும் என்பக்ஷத முடிவு. அவக்ஷர விஷ்ணுவின் எல்லோ
உருவங்களுக்கும் மூலம், அவக்ஷர எல்லோ அவதோரங்களுக்கும் மூலம், க்ஷமலும்,
பகவத் கீ டதயில் உறுதிபடுத்தியுள்ளபடி அவக்ஷர முழுமுதற் கைவுளின் மூல
ரூபம்.

க்ஷவத இலக்கியத்தில் (க்ஷகோபோல-தோபன ீ உபநிஷத் 1.1) பின்வரும் தசய்யுள்

கோணப்படுகிறது:
ஸச்-சித்-ஆனந்த-ரூபோய
க்ருஷ்ணோயோக்லிஷ்ை–கோரிக்ஷண
நக்ஷமோ க்ஷவதோந்த– க்ஷவத்யோய
குரக்ஷவ புத்தி-ஸோேிக்ஷண

'அறிவும் ஆனந்தமும் நிடறந்த நித்திய ரூபமோன கிருஷ்ணருக்கு நோன் எனது

மரியோடதக்குரிய வணக்கங்கடள அர்ப்பணிக்கின்க்ஷறன். அவடர அறிவது
க்ஷவதங்கடள அறிவதோகும், அவக்ஷர பரம ஆன்மீ க குரு; எனக்ஷவ, நோன் அவடர
வணங்குகின்க்ஷறன்.' அதன் பின்னர் கூறப்பட்டுள்ளது, க்ருஷ்க்ஷணோ டவ பரமம்
டதவதம்—'கிருஷ்ணக்ஷர பரம புருஷ பகவோன்.' (க்ஷகோபோல–தோபன ீ உபநிஷத் 1.3) ஏக்ஷகோ
வஷீ ஸர்வ-க: க்ருஷ்ண ஈட்ய:—அந்த கிருஷ்ணர் ஒருவக்ஷர பரம புருஷ பகவோன்,
அவக்ஷர வழிபோட்டிற்குரியவர்.' ஏக்ஷகோ (அ)பிஸன் பஹுதோ க்ஷயோ (அ)வபோதி—
'கிருஷ்ணர் ஒருவக்ஷர, ஆனோல் அவர் எண்ணிலைங்கோத உருவிலும் பலதரப்பட்ை
அவதோரத்திலும் க்ஷதோற்றமளிக்கிறோர்.' (க்ஷகோபோல-தோபன ீ உபநிஷத் 1.21)

பிரம்ம சம்ஹிடத (5.1) கூறுகின்றது,

ஈஷ்வர :பரம : க்ருஷ்ண:
ஸச்-சித் -ஆனந்த-விக்ரஹ :
ஆனோதிர் ஆதிர் க்ஷகோவிந்த:
ஸர்வ-கோரண –கோரணம்

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 547

'அறிவும் ஆனந்தமும் நிடறந்த நித்தியமோன உைடலயுடைய கிருஷ்ணக்ஷர பரம
புருஷ பகவோன். அவக்ஷர அடனத்திற்கும் ஆரம்பம் என்பதோல் அவருக்கு ஆரம்பம்
கிடையோது. அவக்ஷர எல்லோ கோரணங்களுக்கும் கோரணமோவோர்.'

மற்தறோரு இைத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது, யத்ரோவதீர்ணம் க்ருஷ்ணோத் யம் பரம்

ப்ரஹ்ம நரோக்ருதி—'பரம பூரண உண்டம ஒரு நபக்ஷர, அவரது தபயர் கிருஷ்ணர்,
க்ஷமலும் அவர் சில சமயங்களில் இவ்வுலகிற்கும் இறங்கி வருகின்றோர்.'
அதுக்ஷபோலக்ஷவ, பரம புருஷ பகவோனின் பல்க்ஷவறு அவதோரங்கடளப் பற்றிய
வர்ணடன ஸ்ரீமத் போகவத்திலும் கோணப்படுகிறது, அந்தப் பட்டியலில் கிருஷ்ணரின்
தபயரும் இைம் தபற்றுள்ளது. இருப்பினும், கிருஷ்ணர் இடறவனுடைய அவதோரம்
அல்ல என்றும் அவக்ஷர ஸ்வயம் பகவோன் என்றும் கூறப்பட்டுள்ளது. (ஏக்ஷத
சோம்ஷ-கலோ: பும்ஸ: க்ருஷ்ணஸ் து பகவோன் ஸ்வயம்).

அது க்ஷபோல, மத்த: பரதரம் நோன்யத்—'என்னுடைய ததய்வக

ீ உருவோகிய இந்த
கிருஷ்ண ரூபத்டதவிை உயர்ந்தது எதுவும் இல்டல,' என்று பகவத் கீ டதயில்
பகவோன் கூறுகிறோர். பகவத் கீ டதயின் மற்தறோரு இைத்தில், அஹம் ஆதிர் ஹி
க்ஷதவோனோம்—'எல்லோ க்ஷதவர்களின் மூலம் நோக்ஷன' என்றும் அவர் கூறுகின்றோர்.
க்ஷமலும், பகவத் கீ டதடய கிருஷ்ணரிைமிருந்து புரிந்து தகோண்ை அர்ஜுனனும்
இக்ஷத கருத்திடன பின்வரும் தசோற்களினோல் உறுதி தசய்கின்றோன்: பரம்-ப்ரஹ்ம
பரம் தோம பவித்ரம் பரமம் பவோன், 'தோங்கக்ஷள பரம புருஷ பகவோன், பூரண
உண்டம, எல்லோவற்றின் அடைக்கலம் என்று நோன் தற்க்ஷபோது முழுடமயோக புரிந்து
தகோண்க்ஷைன்.' எனக்ஷவ, கிருஷ்ணர் அர்ஜுனனுக்குக் கோட்டிய விஸ்வரூபம்
இடறவனுடைய மூல ரூபம் அல்ல. கிருஷ்ண உருவக்ஷம ஆதி உருவம்.
ஆயிரமோயிரம் தடலகளும் டககளும் உடைய அந்த விஸ்வரூபம், இடறவனிைம்
அன்பில்லோத நபர்களின் கவனத்டதக் கவர்வதற்கோகக்ஷவ க்ஷதோற்றுவிக்கப்பட்ைது.
அஃது இடறவனுடைய உண்டம உருவம் அல்ல.

இடறவனுைன் பல்க்ஷவறு விதமோன ததய்வக

ீ உறவில் அன்புைன் ஈடுபடும் தூய
பக்தர்களுக்கு விஸ்வரூபம் கவர்ச்சிகரமோனது அல்ல. முழுமுதற் கைவுள் தனது
மூல ரூபமோகிய கிருஷ்ணரின் உருவில் திவ்யமோன அன்பிடன
பரிமோறிக்தகோள்கிறோர். எனக்ஷவ, கிருஷ்ணருைன் மிகவும் தநருக்கமோகப் பழகும்
நண்பனோன அர்ஜுனனுக்கு விஸ்வரூபம் மகிழ்ச்சியளிக்கவில்டல; மோறோக,
அச்சமூட்டியது. கிருஷ்ணருடைய நித்திய நண்பனோன அர்ஜுனனுக்கு ததய்வகக்
ீ
கண்கள் இருந்திருக்க க்ஷவண்டும்; அவன் சோதோரணமோன மனிதன் அல்ல. எனக்ஷவ,
அவன் விஸ்வரூபத்தினோல் கவரப்பைவில்டல. பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களின்
மூலம் தம்டம உயர்த்திக் தகோள்வதில் ஈடுபட்டுள்ள நபர்களுக்கு இந்த உருவம்
மிகவும் அற்புதமோகத் க்ஷதோன்றலோம், ஆனோல் பக்தித் ததோண்டில்
ஈடுபட்டுள்ளவர்களுக்க்ஷகோ இருகரங்கடளயுடைய கிருஷ்ணரின் உருவக்ஷம மிகவும்
பிரியமோனது.

பதம் 11.55 - மத்கர்மக்ருன்மத்பரக்ஷமோ

र्त्कर्मकृतर्त्परर्ो र्द्भक्त: सङ्गवर्तजत: ।

शनवैर: सवमभूतेषु य: स र्ार्ेशत पाण्डव ॥ ५५ ॥

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 548

 மத்கர்மக்ருன்மத்பரக்ஷமோ மத்₃ப₄க்த: ஸங்க₃வர்ஜித: |

நிர்டவர: ஸர்வபூ₄க்ஷதஷு ய: ஸ மோக்ஷமதி போண்ை₃வ || 11-55 ||

மத்-கர்ம-க்ருʼத் — என்னுடைய தசயல்களில் ஈடுபட்டு; மத்-பரம꞉ — என்டன

பரமனோக அறிந்து; மத்-ப₄க்த꞉ — எனது பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டு; ஸங்க₃-வர்ஜித꞉
— பலன் க்ஷநோக்குச் தசயல்கள் மற்றும் மனக் கற்படனகளின் களங்கத்திலிருந்து
விடுபட்டு; நிர்டவர꞉ — எதிரியற்று; ஸர்வ-பூ₄க்ஷதஷு — எல்லோ உயிர்களிைத்தும்; ய꞉ —
யோதரோருவன்; ஸ꞉ — அவன்; மோம் — என்னிைம்; ஏதி — வருகின்றோன்; போண்ை₃வ —
போண்டுவின் டமந்தக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

எனதன்பு அர்ஜுனோ, எவதனோருவன், எனது தூய பக்தித் ததோண்டில்

ஈடுபட்டுள்ளோக்ஷனோ, பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்கள் மற்றும்
மனக்கற்படனகளின் களங்கங்களிலிருந்து முற்றிலும்
விடுபட்டுள்ளோக்ஷனோ, எனக்கோக தசயல்படுகிறோக்ஷனோ, என்டன தனது
வோழ்வின் பரம இலக்கோக டவத்துல்லோக்ஷனோ, மற்றும் எல்லோ
உயிர்களிைத்திலும் நண்பனோக உள்ளோக்ஷனோ, அவன் நிச்சயமோக
என்டன வந்தடைகின்றோன்.

தபோருளுடர

பகவோனின் எல்லோ ரூபங்களிலும் உயர்ந்தவரோக விளங்கும் கிருஷ்ணடர ஆன்மீ க

வோனிலுள்ள கிருஷ்ண க்ஷலோகத்தில் அணுகுவதற்கும், அந்த உத்தம புருஷருைன்
தநருக்கமோன உறவு தகோள்வதற்கும் எவக்ஷரனும் விரும்பினோல் , அந்த
பரமனோக்ஷலக்ஷய இங்க்ஷக கூறப்பட்டுள்ள வழிமுடறடய ஏற்றுக்தகோள்வது அவசியம்.
எனக்ஷவ, இப்பதம் பகவத் கீ டதயின் ஸோரமோகக் கருதப்படுகின்றது. உண்டமயோன
வோழ்க்டகயோன ஆன்மீ க வோழ்டவப் பற்றி அறியோமல், இயற்டகடய ஆதிக்கம்
தசலுத்தும் க்ஷநோக்கத்க்ஷதோடு, ஜைவுலகில் ஈடுபட்டுள்ள கட்டுண்ை ஆத்மோக்களுக்கோன
நூல் பகவத் கீ டத. ஆன்மீ கமோன பரம புருஷருைனோன நித்திய உறடவப்
பற்றியும், ஆன்மீ க இருப்டபப் பற்றியும், ஒருவன் புரிந்துதகோள்வதற்கு பகவத் கீ டத
வழிகோட்டுகின்றது. க்ஷமலும், முழுமுதற் கைவுளின் திருநோட்டிற்குத் திரும்பிச்
தசல்வது எப்படி என்படதயும் அது கற்றுத்தருகின்றது. ஒருவன் தனது ஆன்மீ கச்
தசயல்களில் தவற்றியடைவதற்கோன வழிமுடற தற்க்ஷபோது இப்பதத்தில் ததளிவோக
விளக்கப்பட்டுள்ளது: பக்தித் ததோண்க்ஷை அந்த வழிமுடறயோகும்.

தசயடலப் தபோறுத்தவடர, ஒருவன் தனது முழு சக்திடயயும் கிருஷ்ண

உணர்வின் தசயல்களுக்கு மோற்ற க்ஷவண்டும். பக்தி ரஸோம்ருத சிந்துவில் (1.2.255)
கூறப்பட்டுள்ளபடி,
அனோஸக்தஸ்ய விஷயோன்
யதோர்ஹம் உபயுஞ்ஜத:
நிர்பந்த: க்ருஷ்ண-ஸம்பந்க்ஷத
யுக்தம் டவரோக்யம் உச்யக்ஷத

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 549

கிருஷ்ணருைன் ததோைர்பில்லோத எந்தச்தசயடலயும் யோரும் தசய்யக்கூைோது.
இதுக்ஷவ க்ருஷ்ண-கர்ம என்று அடழக்கப்படுகின்றது. ஒருவன் பல்க்ஷவறு
தசயல்களில் ஈடுபட்டிருக்கலோம், ஆனோல் தனது தசயல்களின் விடளவில்
அவனுக்கு பற்றுதல் இருக்கக் கூைோது; பலடன அவருக்கு அர்ப்பணிக்க க்ஷவண்டும்.
உதோரணமோக, ஒருவன் வியோபோரத்தில் ஈடுபட்டிருக்கலோம். ஆனோல் அச்தசயடல
கிருஷ்ண உணர்வோக மோற்றுவதற்கு அவன் கிருஷ்ணருக்கோக வியோபோரம் தசய்ய
க்ஷவண்டும். வியோபோரத்தின் உரிடமயோளர் கிருஷ்ணர் என்றோல், வியோபோரத்தின்
இலோபத்டதயும் கிருஷ்ணக்ஷர அனுபவிக்க க்ஷவண்டும். ஒரு வியோபோரியிைம்
இலட்சக்கணக்கோன ரூபோய் இருந்து, அவன் அடவயடனத்டதயும் கிருஷ்ணருக்கு
அர்ப்பணிக்க க்ஷவண்டிய க்ஷதடவயிருந்தோல், அவன் அவ்வோறு தசய்ய க்ஷவண்டும்.
இதுக்ஷவ கிருஷ்ணருக்கோகச் தசயல்படுவதோகும். தனது புலனின்பத்திற்கோக
மோதபரும் மோளிடகடய கட்டுவதற்குப் பதிலோக, கிருஷ்ணருக்கோக ஒரு
அருடமயோன ஆலயத்டதக் கட்ை க்ஷவண்டும். அங்க்ஷக கிருஷ்ணரின் விக்ரஹத்டத
பிரதிஷ்டை தசய்து, பக்தித் ததோண்டிற்கோன அங்கீ கரிக்கப்பட்ை புத்தகங்களில்
தகோடுக்கப்பட்டுள்ளபடி, விக்ரஹ க்ஷசடவக்கு ஏற்போடு தசய்ய க்ஷவண்டும். இடவ
அடனத்துக்ஷம க்ருஷ்ண-கர்ம. தனது தசயலின் விடளவுகளில் பற்றுதல்
இருக்கக்கூைோது, ஆனோல் பலடன கிருஷ்ணருக்கு அர்ப்பணிக்க க்ஷவண்டும்.
க்ஷமலும், கிருஷ்ணருக்குப் படைக்கப்பட்ை உணடவ அவன் பிரசோதமோக
ஏற்றுக்தகோள்ள க்ஷவண்டும். ஒருவன் கிருஷ்ணருக்கோக மோதபரும் கட்டிைத்டதக்
கட்டி அதில் விக்ரஹத்டத பிரதிஷ்டை தசய்தோல் , அக்கட்டிைத்தில் அவன்
வோழ்வதற்கு எவ்வித தடையும் இல்டல, இருப்பினும், அக்கட்டிைத்தின்
உரிடமயோளர் கிருஷ்ணக்ஷர என்பது புரிந்துதகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ
கிருஷ்ண உணர்வு எனப்படும். ஒருவனோல் கிருஷ்ணருக்கு க்ஷகோயில் கட்ை
இயலோவிடில், அவன் கிருஷ்ணருடைய க்ஷகோயிடல தூய்டமப்படுத்துவதில்
தன்டன ஈடுபடுத்தலோம். அதுக்ஷவ க்ருஷ்ண-கர்ம எனப்படும். ஒரு நந்தவனத்டத
உண்ைோக்கலோம். இந்தியோவில் ஏடழ மனிதனிைமும் சற்று நிலம் உண்டு ,
அவ்வோறு நிலமுள்ளவன் அதில் க்ஷதோட்ைம் வளர்த்து கிருஷ்ணருக்கு மலர்கடள
அர்ப்பணிப்பதற்கு அதடன உபக்ஷயோகிக்கலோம். துளசி இடலகள் மிகவும்
முக்கியமோனடவ என்பதோல், துளசிச் தசடிகடள நைலோம், பகவத் கீ டதயில்
கிருஷ்ணக்ஷர இதடன சிபோரிசு தசய்துள்ளோர். பத்ரம் புஷ்பம் பலம் க்ஷதோயம். இடல ,
பூ, பழம் அல்லது சிறிது நீர் ஆகியவற்டற தனக்கு அர்பணிக்க க்ஷவண்டும் என்று
கிருஷ்ணர் விரும்புகின்றோர்—அவ்வோறு அர்ப்பணிக்கப்படும்க்ஷபோது அவர்
திருப்தியடைகின்றோர். இந்த இடல முக்கியமோக துளசி இடலடயக் குறிக்கின்றது.
எனக்ஷவ, துளசிச்தசடிடய வளர்த்து நீர் ஊற்றலோம். இவ்வோறோக மிகவும்
ஏழ்டமயோன மனிதனும் கிருஷ்ணரின் ததோண்டில் ஈடுபை முடியும்.
கிருஷ்ணருக்கோக தசயல்படுவது எவ்வோறு என்படத விளக்குவதற்கோக இந்த
உதோரணங்கள் அளிக்கப்பட்ைன.

மத்-பரம: என்னும் தசோல், கிருஷ்ணருைன் அவரது ஆன்மீ க உலகில் உறவு

தகோள்வக்ஷத வோழ்வின் உயர்ந்த பக்குவமோகக் கருதுபவடனக் குறிக்கின்றது.
அத்தகு மனிதன், சந்திர க்ஷலோகம், சூரிய க்ஷலோகம், ஸ்வர்க க்ஷலோகங்கள் க்ஷபோன்ற
உயர் க்ஷலோகங்களுக்கு ஏற்றம் தபற விரும்புவதில்டல , இந்த பிரபஞ்சத்தின்
மிகவுயர்ந்த கிரகமோன பிரம்ம க்ஷலோகத்திற்குச் தசல்லவும் அவன்

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 550

விரும்புவதில்டல. அவற்றில் அவனுக்கு எவ்வித நோட்ைமும் இல்டல. ஆன்மீ க
உலகிற்கு மோற்றமடைவதில் மட்டுக்ஷம அவன் நோட்ைமுடையவனோக
இருக்கின்றோன். ஆன்மீ க வோனிலும் கூை, பிரகோசமோன பிரம்மக்ஷஜோதியில்
ஐக்கியமோவதில் அவன் திருப்தியடைவதில்டல ; ஏதனனில், கிருஷ்ண க்ஷலோகம்
என்றும் க்ஷகோக்ஷலோக விருந்தோவனம் என்றும் அடழக்கப்படும் மிகவுயர்ந்த ஆன்மீ க
கிரகத்தினுள் நுடழய அவன் விரும்புகின்றோன். அந்த கிரகத்டதப் பற்றிய முழு
அறிவு அவனிைம் உள்ளதோல், க்ஷவறு எதிலும் அவன் நோட்ைம் தகோள்வதில்டல.
மத்-பக்த: எனும் தசோல்லோல் சுட்டிக்கோட்ைப்பட்டுள்ளபடி, அவன் பக்தித் ததோண்டில்
முழுடமயோக ஈடுபட்டுள்ளோன். அதிலும் குறிப்போக, க்ஷகட்ைல், கூறுதல், நிடனவில்
டவத்தல், வழிபடுதல் இடறவனின் தோமடரத் திருவடிகளுக்கு க்ஷசடவ தசய்தல்,
பிரோர்த்தடன தசய்தல், இடறவனின் ஆடணகடள நிடறக்ஷவற்றுதல், அவருைன்
நட்பு தகோள்ளுதல், எல்லோவற்டறயும் அவருக்க்ஷக அர்பணித்தல் ஆகிய பக்தித்
ததோண்டின் ஒன்பது முடறகடள அவன் கடைபிடிக்கின்றோன். பக்தியின் இந்த
ஒன்பது முடறகளிலும் ஒருவன் ஈடுபைலோம், அல்லது எட்டு, ஏழு, குடறந்த பட்சம்
ஒன்றிலோவது ஈடுபைலோம். இது நிச்சயமோக அவடனப் பக்குவப்படுத்தும்.

ஸங்க-வர்ஜித: எனும் வோர்த்டத மிகவும் முக்கியமோனது. கிருஷ்ணருக்கு எதிரோன

நபர்களின் சங்கத்திலிருந்து ஒருவன் தன்டன விலக்கிக் தகோள்ள க்ஷவண்டும்.
நோத்திகர்கள் மட்டும் கிருஷ்ணருக்கு எதிரோனவர்கள் அல்ல, பலன்க்ஷநோக்குச்
தசயல்கள் மற்றும் மனக் கற்படனகளில் கவரப்பட்டுள்ளவர்களும் கிருஷ்ணரின்
எதிரிகக்ஷள. எனக்ஷவ, பக்தியின் தூய வடிவம் பக்தி ரஸோம்ருத சிந்துவில் ( 1.1.11)
பின்வருமோறு வர்ணிக்கப்பட்டுள்ளது:
அன்யோபி லோஷிதோ-ஷூன்யம்
க்ஞோன–கர்மோத்–யனோவ்ருதம்
அனுகூல்க்ஷயன க்ருஷ்ணோனு-
ஷீலனம் பக்திர் உத்தமோ

எவக்ஷரனும் களங்கமற்ற பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபை விரும்பினோல் , அவர்

எல்லோவிதமோன ஜைக் களங்கங்களிலிருந்தும் விடுபட்டிருக்க க்ஷவண்டும் என்று
ஸ்ரீல ரூப க்ஷகோஸ்வோமி இப்பத்தில் ததளிவோகக் குறிப்பிடுகின்றோர். பலன்க்ஷநோக்குச்
தசயல்களிலும் மனக் கற்படனயிலும் மயங்கிய நபர்களின் உறவுகளிலிருந்து
அவன் விடுபட்டிருக்க க்ஷவண்டும். அத்தகு க்ஷதடவயற்ற உறவுகளிலிருந்தும்
தபௌதிக ஆடசகளின் களங்கத்திலிருந்தும் விடுபடும் க்ஷபோது , ஒருவன்
கிருஷ்ணருக்கு சோதகமோன ஞோனத்டத வளர்த்துக் தகோள்கிறோன், அதுக்ஷவ தூய
பக்தித் ததோண்டு என்று அடழக்கப்படுகின்றது. ஆனுகூல்யஸ்ய ஸங்கல்ப:
ப்ரோதிகூல்யஸ்ய வர்ஜனம் (ஹரி பக்தி விலோஸ் 11.676). ஒருவன் சோதகமோன
விதத்தில் கிருஷ்ணடர நிடனக்க க்ஷவண்டும், சோதகமோன முடறயில் அவருக்கோகச்
தசயல்பை க்ஷவண்டும், போதகமோக அல்ல. கம்சன் கிருஷ்ணருடைய எதிரிகளில்
ஒருவன். கிருஷ்ணருடைய பிறப்பின் ஆரம்பத்திலிருந்க்ஷத கம்சன் பல்க்ஷவறு
வழிகளில் அவடரக் தகோல்லத் திட்ைமிட்ைோன். ஆனோல் அவனுக்கு எப்க்ஷபோதும்
க்ஷதோல்விக்ஷய கிட்டியதோல், அவன் எல்லோ க்ஷநரங்களிலும் கிருஷ்ணடரக்ஷய எண்ணிக்
தகோண்டிருந்தோன். இவ்வோறோக, க்ஷவடல தசய்யும் க்ஷபோதும், உண்ணும் க்ஷபோதும்,
உறங்கும் க்ஷபோதும், அவன் எல்லோ விதத்திலும் கிருஷ்ண உணர்வுைன் இருந்தோன்.
ஆனோல் அத்தகு கிருஷ்ண உணர்வு சோதகமோனதல்ல. எனக்ஷவ , இருபத்து நோன்கு

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 551

மணி க்ஷநரமும் கிருஷ்ணடரக்ஷய எண்ணிக் தகோண்டிருந்தக்ஷபோதிலும், கம்சன்
அசுரனோகக் கருதப்பட்ைோன். க்ஷமலும், அவன் இறுதியில் கிருஷ்ணரோல்
தகோல்லப்பட்ைோன். கிருஷ்ணரோல் தகோல்லப்படுபவன் யோரோக இருந்தோலும் அவன்
உைனடியோக முக்தியடைகிறோன் என்பது உண்டமக்ஷய, இருப்பினும் தூய பக்தனின்
இலட்சியம் அதுவல்ல. தூய பக்தன் முக்திடயக்கூை விரும்புவதில்டல. உயர்ந்த
வோசஸ்தலமோன க்ஷகோக்ஷலோக விருந்தோவனத்திற்கு ஏற்றம் தபறுவதற்கும் அவன்
விரும்புவதில்டல. அவனுடைய ஒக்ஷர குறிக்க்ஷகோள், எங்கிருந்தோலும்
கிருஷ்ணருக்கு க்ஷசடவ தசய்ய க்ஷவண்டும் என்பக்ஷத.

கிருஷ்ண பக்தன் அடனவருக்கும் நண்பனோக உள்ளோன். எனக்ஷவ, அவனுக்கு

எதிரிகள் கிடையோது (நிர்டவர:) என்று இங்க்ஷக கூறப்பட்டுள்ளது. இஃது எவ்வோறு?
கிருஷ்ண உணர்வில் நிடலதபற்றுள்ள பக்தன், கிருஷ்ணருக்குச் தசய்யப்படும்
பக்தித்ததோண்டு மட்டுக்ஷம வோழ்வின் எல்லோ பிரச்சடனகளிலிருந்தும் ஒருவடன
விடுவிக்க முடியும் என்படத அறிவோன். அவனுக்கு இதில் சுய அனுபவம்
உள்ளது. எனக்ஷவ, கிருஷ்ண உணர்வு எனும் இந்த வழிமுடறடய மனித
சமூகத்தில் அறிமுகப்படுத்த அவன் விரும்புகின்றோன். இடறயுணர்டவப்
பரப்புவதற்கோகத் தமது வோழ்வில் அபோயங்கடள எதிர்தகோண்ை பக்தர்கள் பலரின்
உதோரணங்கள் சரித்திரத்தில் கோணப்படுகின்றன. ஒரு நல்ல உதோரணம் இக்ஷயசு
கிருஸ்து. அவர் பக்தர் அல்லோதவர்களோல் சிலுடவயில் அடறயப்பட்ைக்ஷபோதிலும்,
இடறயுணர்டவப் பரப்புவதற்கோக தமது வோழ்டவத் தியோகம் தசய்தவர். அவர்
தகோல்லப்பட்ைோர் என்று எண்ணுவது க்ஷமக்ஷலோட்ைமோன எண்ணக்ஷம என்பதில்
சந்க்ஷதகமில்டல. அதுக்ஷபோலக்ஷவ , இந்தியோவிலும், ஹரிதோஸ் தோகூர், பிரகலோத
மகோரோஜர் க்ஷபோன்ற பல உதோரணங்கள் உள்ளன. அவர்கள் அத்தகு அபோயங்கடள
க்ஷமற்தகோண்ைது ஏன்? ஏதனனில், அவர்கள் கிருஷ்ண உணர்டவப் பரப்ப
விரும்பினர், அச்தசயல் மிகவும் கடினமோனதோகும். ஒரு மனிதன் துன்புறுகின்றோன்
என்றோல், கிருஷ்ணருைனோன தனது நித்திய உறடவ மறந்திருப்பக்ஷத அதற்கு
கிருஷ்ண பக்தன் அறிகின்றோன். எனக்ஷவ, எல்லோ தபௌதிகப்
பிரச்சிடனகளிலிருந்தும் மனித இனத்டத விடுவிப்பக்ஷத, மனித சமூதோயத்திற்கு
ஒருவன் ஆற்றக்கூடிய மிகப்தபரிய நற்பணியோகும். தூய பக்தன் இடறவனின்
க்ஷசடவயில் இவ்வோறோக ஈடுபட்டுள்ளோன். எல்லோவித அபோயங்கடளயும்
கிருஷ்ணருக்கோக க்ஷமற்தகோண்டு, கிருஷ்ண க்ஷசடவயில் ஈடுபட்டுள்ள பக்தர்களின்
மீ து அவர் எவ்வளவு கருடணயுைன் இருப்போர் என்படத தற்க்ஷபோது நம்மோல்
கற்படன தசய்ய முடியும். எனக்ஷவ, அத்தடகக்ஷயோர் தமது உைடல நீத்தபின்
உன்னதமோன க்ஷலோகத்டத அடைவோர்கள் என்பது நிச்சயம்.

சுருக்கமோகக் கூறினோல், தற்கோலிகத் க்ஷதோற்றமோன விஸ்வரூபம், எல்லோவற்டறயும்

அழிக்கும் கோல ரூபம், மற்றும் நோன்கு கரங்கடளயுடைய விஷ்ணு ரூபம் உட்பை
அடனத்து ரூபங்களும் கிருஷ்ணரோல் கோட்ைப்பட்ைன. எனக்ஷவ , இவ்தவல்லோத்
க்ஷதோற்றங்களுக்கும் மூலம் கிருஷ்ணக்ஷர. கிருஷ்ணர், விஷ்ணுவிைமிருந்து
க்ஷதோன்றியவர், அல்லது மூல விஸ்வரூபத்திைமிருந்து க்ஷதோன்றியவர் என்பது
உண்டமயல்ல. எல்லோ ரூபங்களுக்கும் கிருஷ்ணக்ஷர மூலம். விஷ்ணு
நூற்றுக்கணக்கோன ஆயிரக்கணக்கோன ரூபங்களில் உள்ளோர், இருப்பினும், இரு
கரங்களுைன் விளங்கும் மூல ரூபமோகிய சியோமசுந்தர ரூபத்டதவிை கிருஷ்ணரின்
க்ஷவறு எந்த ரூபமும் ஒரு பக்தனுக்கு முக்கியமோனதல்ல. கிருஷ்ணருடைய
சியோமசுந்தர ரூபத்திைம் தமது அன்பினோலும் பக்தியினோலும் பற்றுதல்

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 552

உடையவர்கள், அவடர எப்க்ஷபோதும் தங்களது இதயத்தினுள் கோண்கின்றனர்
என்றும் க்ஷவறு எடதயும் அவர்களோல் கோண இயலோது என்றும் பிரம்ம
சம்ஹிடதயில் கூறப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ, கிருஷ்ணருடைய உருவக்ஷம
முக்கியமோனது, அவக்ஷர முதன்டமயோனவர்—இதுக்ஷவ இந்த பதிதனோன்றோம்
அத்தியோயத்தின் தபோருள் என்படதப் புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும்.

ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டதயின் 'விஸ்வரூபம்' என்னும் பதிதனோன்றோம்

அத்தியோயத்திற்கோன பக்திக்ஷவதோந்த தபோருளுடரகள் இத்துைன்
நிடறவடைகின்றன.

11. விஸ்வரூபம் 55 verses Page 553

 12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses

பதம் 12.1 - அர்ஜுன உவோச ஏவம் ஸதத

अजुमन उवाच
एवं सततयुक्ता ये भक्तास्त्वां पयुमपासते ।
ये चाप्यक्षरर्व्यक्तं तेषां के योगशवत्तर्ा: ॥ १ ॥
அர்ஜுன உவோச
ஏவம் ஸததயுக்தோ க்ஷய ப₄க்தோஸ்த்வோம் பர்யுபோஸக்ஷத |

க்ஷய சோப்யேரமவ்யக்தம் க்ஷதஷோம் க்ஷக க்ஷயோக₃வித்தமோ: || 12-1 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; ஏவம் — இவ்வோறு; ஸதத — எப்க்ஷபோதும்;

யுக்தோ꞉ — ஈடுபட்டு; க்ஷய — எவர்; ப₄க்தோ꞉ — பக்தர்கள்; த்வோம் — உம்டம; பர்யுபோஸக்ஷத
— முடறயோக வழிபடுகின்றனர்; க்ஷய — அவர்கள்; ச — கூை; அபி — மீ ண்டும்; அேரம்
— புலன்களுக்கு அப்போற்பட்ை; அவ்யக்தம் — க்ஷதோன்றோத; க்ஷதஷோம் — அவர்களில்; க்ஷக
— யோர்; க்ஷயோக₃-வித்-தமோ꞉ — க்ஷயோகத்தில் மிகவும் பக்குவமோனவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் வினவினோன்: மிகவும் பக்குவமோனவர்களோகக்

கருதப்படுவர்கள் யோர்? எப்க்ஷபோதும் உமது பக்தித் ததோண்டில்
முடறயோக ஈடுபட்டிருப்பவர்களோ? அல்லது க்ஷதோன்றோத அருவ
பிரம்மடன வழிபடுபவர்களோ?

தபோருளுடர

தனது தனிப்பட்ை உருவம், அருவம், மற்றும் விஸ்வரூபத்டத விளக்கிய

கிருஷ்ணர், எல்லோவித பக்தர்கள் மற்றும் க்ஷயோகிகடளப் பற்றியும் விவரித்துள்ளோர்.
ஆன்மீ கவோதிகள் தபோதுவோக இரு பிரிவுகளோகப் பிரிக்கப்பைலோம். அருவவோதிகள்
ஒரு பிரிவினர், உருவத்டத வழிபடுக்ஷவோர் மற்தறோரு பிரிவினர். உருவத்டத
வழிபடும் பக்தன் தனது முழு சக்தியுைன் பரம புருஷரின் க்ஷசடவயில் தன்டன
ஈடுபடுத்துகிறோன். அருவவோதியும் தன்டன ஈடுபடுத்துகிறோன், ஆனோல்
கிருஷ்ணருடைய க்ஷநரடி க்ஷசடவயில் அல்லோமல் , க்ஷதோன்றோத அருவ பிரம்மனின்
மீ தோன தியோனத்தில் அவன் தன்டன ஈடுபடுத்துகின்றோன்.

பூரண உண்டமடய பல்க்ஷவறு வழிமுடறகளில் பக்தி க்ஷயோகக்ஷம உயர்ந்தது

என்படத நோம் இந்த அத்தியோயத்தில் கோணலோம். புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுளுைன் உறவு தகோள்ள ஒருவன் விரும்பினோல் , அவன் பக்தித் ததோண்டை
ஏற்க க்ஷவண்டியது அவசியம்.

பரம புருஷடர பக்தித் ததோண்டின் மூலம் க்ஷநரடியோக வழிபடுக்ஷவோர் உருவவோதிகள்

எனப்படுவர். அருவ பிரம்மனின் மீ தோன தியோனத்தில் தன்டன ஈடுபடுத்துக்ஷவோர்
அருவவோதிகள் எனப்படுவர். இவற்றில் எந்த நிடல சிறந்தது என்ற க்ஷகள்விடய
அர்ஜுனன் இங்க்ஷக எழுப்புகின்றோன். பூரண உண்டமடய உணர்வதற்குப் பல்க்ஷவறு

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 554

வழிகள் இருப்பினும், தனக்குச் தசய்யப்படும் பக்தித் ததோண்க்ஷை (பக்தி க்ஷயோகக்ஷம)
எல்லோவற்டறயும் விை உயர்ந்தது என்று இந்த அத்தியோயத்தில் கிருஷ்ணர்
நமக்குச் சுட்டிக்கோட்டுகின்றோர். இடறவனுைன் ததோைர்பு தகோள்வதற்கோன மிகவும்
க்ஷநரடியோன, எளிடமயோன வழிமுடற இதுக்ஷவ.

பகவத் கீ டதயின் இரண்ைோம் அத்தியோயத்தில், உயிர்வோழி ஒரு ஜைவுைல் அல்ல

என்றும், ஆன்மீ கமோன தபோறி என்றும் பரம புருஷர் விளக்கினோர். க்ஷமலும், பரம
உண்டமக்ஷய ஆன்மீ க முழுடமயோகும். ஏழோம் அத்தியோயத்தில், பூரண
உண்டமயின் அம்சக்ஷம உயிர்வோழி என்படத உடரத்த இடறவன், அந்த உயிர்வோழி
தனது கவனத்டத பூரணத்திைம் முழுடமயோகத் திருப்ப க்ஷவண்டும் என்று சிபோரிசு
தசய்தோர். பின்னர் மீ ண்டும் எட்ைோம் அத்தியோயத்தில், தனது உைடல விடும்
க்ஷநரத்தில் கிருஷ்ணடர எண்ணுபவன் யோரோக இருந்தோலும், அவன் ஆன்மீ க
வோனிலுள்ள கிருஷ்ணருடைய உலகத்திற்கு உைனடியோக மோற்றப்படுகின்றோன்
என்று கூறப்பட்ைது. க்ஷமலும், ஆறோம் அத்தியோயத்தில் இறுதியில், எப்க்ஷபோதும்
தனக்குள் கிருஷ்ணடர சிந்தித்துக் தகோண்டிருப்பவக்ஷன எல்லோ க்ஷயோகிகடளக்
கோட்டிலும் மிகவும் பக்குவமோனவனோகக் கருதப்படுகின்றோன் என்று இடறவன்
ததளிவோகக் கூறினோர். எனக்ஷவ , கிருஷ்ணரின் தனிப்பட்ை உருவின் மீ து பற்றுதல்
தகோள்ள க்ஷவண்டும் என்பக்ஷத ஒவ்க்ஷவோர் அத்தியோயத்தின் முடிவோகும், அத்தகு
பற்றுதக்ஷல ஆன்மீ க உணர்வின் மிகவுயந்த நிடலயோகும்.

அவ்வோறு இருப்பினும், கிருஷ்ணரின் தனிப்பட்ை உருவின் மீ து பற்றுதல்

தகோள்ளோத நபர்களும் இருக்கின்றனர். பற்றின்டமயில் திைமோக இருக்கும்
அவர்கள், பகவத் கீ டதக்கோன விளக்கவுடரயிலும்கூை மக்கடள
கிருஷ்ணரிைமிருந்து திடசத்திருப்பி அவர்களது பக்திடய அருவ பிரம்மனிைம்
தசலுத்தும்படிச் தசய்ய விரும்புகின்றனர். அத்தகு நபர்கள், புலன்களுக்கு
அப்போற்பட்ைதும் க்ஷதோன்றோததுமோன பூரண உண்டமயின் அருவத் தன்டமயின்
மீ து தியோனம் தசய்வடத க்ஷதர்ந்ததடுக்கின்றனர்.

இவ்வோறு, ஆன்மீ கவோதிகளில் இரு வடகயினர் இருப்பது உண்டமக்ஷய. இந்த இரு

வழிமுடறகளில் எது எளிடமயோனது என்படதயும் இருவகுப்பினரில் யோர் மிகவும்
பக்குமோனவர் என்படதயும் தனது க்ஷகள்வியின் மூலம் ததளிவுடுத்த அர்ஜுனன்
முயற்சி தசய்கின்றோன். க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், கிருஷ்ணருடைய தனிப்பட்ை
உருவில் பற்றுதல் தகோண்டுள்ள அர்ஜுனன் தனது தசோந்த நிடலடயத்
ததளிவுபடுத்திக் தகோள்கிறோன். தனது நிடல போதுகோப்போனதோ என்படத அறிய
விரும்புகின்றோன். இந்த ஜைவுலகிலும் சரி, பரம புருஷரின் ஆன்மீ க உலகிலும் சரி,
அருவத் க்ஷதோற்றத்தின் மீ து தியோனம் தசய்வது கடினமோனதோகும். உண்டமயில் ,
பூரண உண்டமயின் அருவத் தன்டமடய பக்குவமோக உணர்வது இயலோததோகும்.
எனக்ஷவ, 'இத்தகு கோல விரயத்தின் பயன் என்ன?' என்று அர்ஜுனன் கூற
விரும்புகின்றோன். கிருஷ்ணரின் தனிப்பட்ை உருவத்திைம் பற்றுதல் தகோள்வக்ஷத
சோலச் சிறந்தது; ஏதனனில், அதன் மூலம் ஒக்ஷர சமயத்தில் மற்ற எல்லோ
உருவத்டதயும் புரிந்துதகோள்ள முடியும், க்ஷமலும், கிருஷ்ணரின் மீ தோன தனது
அன்பிற்கு எந்தத் ததோந்தரவும் இருக்கோது என்படத அர்ஜுனன் பதிதனோன்றோம்
அத்தியோயத்தில் உணர்ந்தோன். அர்ஜுனனோல் கிருஷ்ணரிைம் க்ஷகட்கப்பட்ை இந்த
முக்கிய க்ஷகள்வி, பூரண உண்டமடயப் பற்றிய அருவக் கருத்திற்கும் உருவக்
கருத்திற்கும் இடையிலோன க்ஷவறுபோட்டை ததளிவுபடுத்தும்.

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 555

 பதம் 12.2 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச மய்ய

श्रीभगवानुवाच
र्य्यावेश्य र्नो ये र्ां शनत्ययुक्ता उपासते ।
श्रद्धया परयोपेतास्ते र्े युक्ततर्ा र्ता: ॥ २ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

மய்யோக்ஷவஷ்₂ய மக்ஷனோ க்ஷய மோம் நித்யயுக்தோ உபோஸக்ஷத |

ஷ்₂ரத்₃த₄யோ பரக்ஷயோக்ஷபதோஸ்க்ஷத க்ஷம யுக்ததமோ மதோ: || 12-2 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; மயி — என்

மீ து; ஆக்ஷவஷ்₂ய — நிடலநிறுத்தி; மன꞉ — மனடத; க்ஷய — எவதரல்லோம்; மோம் —
என்னிைம்; நித்ய — எப்க்ஷபோதும்; யுக்தோ꞉ — ஈடுபட்டு; உபோஸக்ஷத — வழிபடுகின்றோக்ஷனோ;
ஷ்₂ரத்₃த₄யோ — நம்பிக்டகயுைன்; பரயோ — திவ்யமோன; உக்ஷபதோ꞉ — அளிக்க; க்ஷத —
அவர்கள்; க்ஷம — என்னோல்; யுக்த-தமோ꞉ — க்ஷயோகத்தில் மிகவும் பக்குவமோனவரோக;
மதோ꞉ — கருதப்படுகிறோர்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: தனது தனிப்பட்ை

உருவின் மீ து மனடத நிடலநிறுத்தி, திவ்யமோன நம்பிக்டகயுைன்
எப்க்ஷபோதும் எனது வழிபோட்டில் ஈடுபட்டிருப்பவர்கள் மிகவும்
பக்குவமோனவர்களோக என்னோல் கருதப்படுகிறோர்கள்.

தபோருளுடர

எவதனோருவன் தனது தனிப்பட்ை உருவத்தின் மீ து மனடத நிடலநிறுத்தி,

பக்தியுைனும் நம்பிக்டகயுைனும் தன்டன வழிபடுகின்றோக்ஷனோ, அவக்ஷன க்ஷயோகத்தில்
மிகவும் சிறந்தவனோகக் கருதப்பைக்ஷவண்டும் என்று கிருஷ்ணர் மிகத் ததளிவோக
அர்ஜுனனின் க்ஷகள்விக்கு இங்கு விடையளிக்கின்றோர். இத்தகு கிருஷ்ண
உணர்வில் இருப்பவனுக்கு ஜைச்தசயல்கள் எதுவும் கிடையோது; ஏதனனில்,
அடனத்தும் கிருஷ்ணருக்கோகச் தசய்யப்படுகின்றன. தூய பக்தன் சதோ சர்வ
கோலமும் தசயலில் ஈடுபட்டுள்ளோன்—சில க்ஷநரங்களில் அவன் ஜபம்
தசய்கின்றோன், சில க்ஷநரங்களில் கிருஷ்ணடரப் பற்றிய நூல்கடளப் படிக்கக்ஷவோ
க்ஷகட்கக்ஷவோ தசய்கின்றோன், சில க்ஷநரங்களில் பிரசோதம் சடமக்கின்றோன், சில
க்ஷநரங்களில் கிருஷ்ணருக்கோக ஏக்ஷதனும் வோங்குவதற்குச் சந்டதக்குச்
தசல்கின்றோன், சில க்ஷநரங்களில் ஆலயத்டத தூய்டம தசய்கின்றோன்,
போத்திரங்கடளக் கழுவுகின்றோன்—இவ்வோறோக அவன் எடதச் தசய்தோலும் சரி,
தனது தசயல்கடள கிருஷ்ணருக்தகன அர்ப்பணிக்கோமல் தநோடிப்தபோழுடதயும்
கழிப்பதில்டல. இத்தகு தசயல் பூரண சமோதியில் இருப்பதோகும்.

பதம் 3-4 - க்ஷய த்வேரம் அனிர்க்ஷதஷ்யம்

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 556

 ये त्वक्षरर्शनदेश्यर्व्यक्तं पयुमपासते ।
सवमत्रगर्शचतत्यं च कू टस्थर्चलं ध्रुवर्् ॥ ३ ॥
க்ஷய த்வேரமநிர்க்ஷத₃ஷ்₂யமவ்யக்தம் பர்யுபோஸக்ஷத |

ஸர்வத்ரக₃மசிந்த்யம் ச கூைஸ்த₂மசலம் த்₄ருவம் || 12-3 ||

सशियम्येशतद्रयरार्ं सवमत्र सर्बुद्धय: ।

ते प्राप्नुवशतत र्ार्ेव सवमभूतशहते रता: ॥ ४ ॥
ஸந்நியம்க்ஷயந்த்₃ரியக்₃ரோமம் ஸர்வத்ர ஸமபு₃த்₃த₄ய: |

க்ஷத ப்ரோப்னுவந்தி மோக்ஷமவ ஸர்வபூ₄தஹிக்ஷத ரதோ: || 12-4 ||

க்ஷய — யோதரல்லோம்; து — ஆனோல்; அேரம் — புலன்களுக்கு அப்போற்பட்ை;

அநிர்க்ஷத₃ஷ்₂யம் — நிச்சயமற்ற; அவ்யக்தம் — க்ஷதோன்றோத; பர்யுபோஸக்ஷத —
வழிபோட்டில் முழுடமயோக ஈடுபடுகின்றவர்; ஸர்வத்ர-க₃ம் — எங்கும் நிடறந்த;
அசிந்த்யம் — புரிந்துதகோள்ள முடியோத; ச — க்ஷமலும்; கூை-ஸ்த₂ம் — மோறோத; அசலம்
— அடசவற்ற; த்₄ருவம் — நிடலயோன; ஸந்நியம்ய — அைக்கிய; இந்த்₃ரிய-க்₃ரோமம் —
எல்லோ புலன்கள்; ஸர்வத்ர — எங்கும்; ஸம-பு₃த்₃த₄ய꞉ — சம க்ஷநோக்குடையவரோய்; க்ஷத
— அவர்கள்; ப்ரோப்னுவந்தி — அடைகின்றனர்; மோம் — என்டன; ஏவ — நிச்சயமோக;
ஸர்வ-பூ₄த-ஹிக்ஷத — எல்லோ உயிர்வோழிகளின் நன்டமயில்; ரதோ꞉ — ஈடுபட்டு.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆனோல், க்ஷதோற்றமளிக்கோததும், புலனுணர்விற்கு அப்போற்பட்டு

இருப்பதும், எங்கும் நிடறந்ததும், சிந்தடனக்கு எட்ைோததும்,
மோற்றமில்லோததும், நிடலயோனதும், அடசவற்றதுமோன பூரண
உண்டமயின் அருவத் தன்டமடய முழுடமயோக வழிபடுபவர்கள்,
பல்க்ஷவறு புலன்கடளக் கட்டுப்படுத்தி, எல்க்ஷலோரிைமும் சமக்ஷநோக்குைன்
பழகி, அடனவருக்கும் நன்டம தரும் தசயல்களில் ஈடுபட்டு,
இறுதியில் என்டன அடைகின்றனர்.

தபோருளுடர

பரம புருஷ பகவோடன க்ஷநரடியோக வழிபைோமல் அக்ஷத இலக்கிடன மடறமுகமோன

வழிமுடறயின் மூலம் அடைய முயல்பவர்களும் இறுதியில் அந்த இலக்கோன ஸ்ரீ
கிருஷ்ணடர அடைகின்றனர். 'பற்பல பிறவிகளுக்குப் பிறகு அறிவுள்ள மனிதன்,
வோஸுக்ஷதவக்ஷன எல்லோம் என்று அறிந்து என்னிைம் அடைக்கலம் புகுகின்றோன்.'
பற்பல பிறவிகளுக்குப் பிறகு பூரண ஞோனத்டத ஒருவன் அடையும்தபோழுது,
அவன் பகவோன் கிருஷ்ணரிைம் சரணடைகின்றோன். இப்பதத்தில்
குறிப்பிைப்பட்டிருக்கும் முடறயில் இடறவடன அணுகுபவன், புலன்கடளக்
கட்டுப்படுத்த க்ஷவண்டும், எல்லோருக்கும் ததோண்டு தசய்ய க்ஷவண்டும், மற்றும்
எல்லோ உயிர்களுக்கும் நன்டம தரும் தசயல்களில் ஈடுபை க்ஷவண்டும். ஒருவன்
பகவோன் கிருஷ்ணடர அணுகக்ஷவண்டும் என்படதயும், அவ்வோறு இல்லோவிடில்
பக்குவமோன உணர்வு சோத்தியமல்ல என்படதயும் இதிலிருந்து ஊகிக்க முடியும்.

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 557

தபரும்போலும் அவன் கிருஷ்ணரிைம் பூரணமோக சரணடைவதற்கு முன்பு
ஏரோளமோன தவங்கடள க்ஷமற்தகோள்ள க்ஷவண்டும்.

தனிப்பட்ை உயிர்வோழியினுள் பரமோத்மோடவ உணர்வதற்கு, போர்த்தல், க்ஷகட்ைல்,

சுடவத்தல், இயங்குதல் க்ஷபோன்ற புலன் சோர்ந்த தசயல்கள் அடனத்டதயும்
நிறுத்திவிை க்ஷவண்டும். அதன் பின்னர், பரமோத்மோ எங்கும் நிடறந்திருப்படத
அவன் புரிந்துதகோள்கிறோன். இதடன உணர்ந்த அவன், எந்த உயிரிைமும்
தபோறோடம தகோள்வதில்டல—அவன் மனிதனுக்கும் மிருகத்திற்கும் எந்த
க்ஷவறுபோட்டையும் கோண்பதில்டல; ஏதனனில், அவன் ஆத்மோடவ மட்டுக்ஷம
கோண்கின்றோன், தவளித்க்ஷதோற்றத்டத அல்ல. ஆனோல், சோதரண மனிதடனப்
தபோறுத்தவடரயில், அருவ நிடலடய உணரும் இந்த வழிமுடற மிகவும்
கடினமோனதோகும்.

பதம் 12.5 - க்க்ஷலக்ஷஷோ₂(அ)தி₄கதரஸ்க்ஷத

क्ल‍ेिोऽशधकतरस्तेषार्व्यक्तासक्तचेतसार्् ।
अव्यक्ता शह गशतदुम:खं देहवद्भरवाप्यते ॥ ५ ॥
க்க்ஷலக்ஷஷோ₂(அ)தி₄கதரஸ்க்ஷதஷோமவ்யக்தோஸக்தக்ஷசதஸோம் |
அவ்யக்தோ ஹி க₃திர்து₃:க₂ம் க்ஷத₃ஹவத்₃ப₄ரவோப்யக்ஷத || 12-5 ||

க்க்ஷலஷ₂꞉ — கடினம்; அதி₄க-தர꞉ — மிகவும்; க்ஷதஷோம் — அவற்றில்; அவ்யக்த —

அருவத்தில்; ஆஸக்த — பற்றுக்தகோண்டு; க்ஷசதஸோம் — எவர்களது மனம்; அவ்யக்தோ
— அருவத்தில்; ஹி — நிச்சயமோக; க₃தி꞉ — முன்க்ஷனற்றம்; து₃꞉க₂ம் — கடினத்துைன்;
க்ஷத₃ஹ-வத்₃பி₄꞉ — உைடல உடையவரோல்; அவோப்யக்ஷத — அடையப்படுகிறது.

தமோழிதபயர்ப்பு

எவரது மனம், பரமனின் க்ஷதோன்றோத அருவத்தன்டமயிைம் பற்றுதல்

தகோண்டுள்ளக்ஷதோ, அவர்களது வளர்ச்சி மிகவும் கடினமோனதோகும்.
அவ்வழியில் முன்க்ஷனற்றம் கோண்பது உைடல உடையவர்களுக்கு
எப்க்ஷபோதும் சிரமமோனதோகும்.

தபோருளுடர

சிந்தடனக்கு எட்ைோததும் க்ஷதோன்றோததுமோன பரம புருஷரின் அருவத் தன்டமயின்

போடதடய பின்பற்றும் ஆன்மீ கவோதிகள், ஞோன க்ஷயோகிகள் என்று
அடழக்கப்படுகின்றனர். பகவோனின் பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டு கிருஷ்ண
உணர்வில் முழுடமயோக இருப்பவர்கள், பக்தி க்ஷயோகிகள் என்று
அடழக்கப்படுகின்றனர். இங்க்ஷக ஞோன க்ஷயோகத்திற்கும் பக்தி க்ஷயோகத்திற்கும்
இடையிலோன க்ஷவறுபோடு மிகத் ததளிவோக தவளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. ஞோன
க்ஷயோக வழிமுடற, இறுதியில் அக்ஷத இலக்கிற்குத்தோன் ஒருவடனக் தகோண்டு
வரும் என்றக்ஷபோதிலும், அது மிகவும் கடினமோன முடறயோகும். ஆனோல்
முழுமுதற் கைவுளின் க்ஷநரடித் ததோண்டில் ஈடுபடும் பக்தி க்ஷயோகப் போடத,

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 558

உைடலயுடைய ஆத்மோவிற்கு மிகவும் இயற்டகயோனதும், எளிடமயோனதுமோகும்.
நிடனவிற்தகட்ைோத கோலத்திலிருந்து பல்க்ஷவறு உைல்கடளப் தபற்று வந்துள்ள
ஜீவோத்மோவினோல் 'தோன் இந்த உைலல்ல' என்படத ஏட்ைறிவின் மூலம்
புரிந்துதகோள்வது மிகவும் கடினம். பக்தி க்ஷயோகி, கிருஷ்ணரது விக்ரஹத்திடன
வழிபோட்டிற்குரியதோக ஏற்கிறோன், அதன் மூலம், உைல் சோர்ந்த எண்ணங்கடள
மனதில் தோங்கியுள்ள மனிதனும் ஆன்மீ கத்தில் ஈடுபை முடியும். பரம புருஷ
பகவோடன அவரது ரூபத்தின் மூலம் க்ஷகோவிலில் வழிபடுவது சிடலடய
வழிபடுவதோகோது. ஸகுண வழிபோடு (பரமடன குணங்களுைன் வழிபடுதல்) , நிர்குண
வழிபோடு (குணங்களற்ற பரமடன வழிபடுதல்) ஆகிய இரண்டிற்குமோன
ஆதோரங்கள் க்ஷவத இலக்கியங்களில் உள்ளன. ஆலயத்திற்குள் விக்ரஹத்டத
வழிபடுதல் ஸகுண வழிபோைோகும், ஏதனனில், பகவோன் தபௌதிக குணங்களின்
மூலம் அங்க்ஷக க்ஷதோற்றமளிக்கின்றோர். கல், மரம் அல்லது ஓவியம் க்ஷபோன்ற
தபௌதிக குணங்களின் மூலம் க்ஷதோற்றமளிக்கும் க்ஷபோதிலும், பகவோனது ரூபம்
உண்டமயில் தபோளதிகமல்ல. இது பரம புருஷரின் பூரண தன்டமயோகும்.

பண்பைோத உதோரணம் ஒன்று இங்கு தகோடுக்கப்பைலோம். ததருவிக்ஷல நோம் சில

தபோல் தபட்டிகடள போர்க்கிக்ஷறோம். நமது கடிதங்கடள அந்தப் தபட்டிகளில்
இட்ைோல், அடவ தசல்ல க்ஷவண்டிய இைத்திற்கு எவ்விதமோன சிரமமும் இன்றி
இயற்டகயோகக்ஷவ தசல்கின்றன. ஆனோல் ஏதோவக்ஷதோரு படழய தபட்டியிக்ஷலோ ,
அஞ்சலகத்தோல் டவக்கப்பைோத ஒரு க்ஷபோலிப் தபட்டியிக்ஷலோ நமது கடிதத்டத
இட்ைோல், அது க்ஷபோய் க்ஷசரோது. அது க்ஷபோலக்ஷவ அர்சோ-விக்ரஹம் இடறவனது
அதிகோரப்பூர்வமோன க்ஷதோற்றமோகும். இந்த அர்சோ-விக்ரஹம் பரம புருஷருடைய
ஓர் அவதோரம். இவ்வுருவத்தின் மூலமோக இடறவன் க்ஷசடவடய
ஏற்றுக்தகோள்கிறோர். அவர் சர்வ சக்திமோன், அடனத்து சக்திகளும் உடையவர்;
எனக்ஷவ, கட்டுண்ை வோழ்விலிருக்கும் மனிதனின் வசதிக்கோக, அவர் தனது அர்சோ-
விக்ரஹ அவதோரத்தின் மூலம் பக்தனுடைய க்ஷசடவகடள ஏற்றுக்தகோள்கிறோர்.

எனக்ஷவ, பக்தடனப் தபோறுத்தவடரயில், பகவோடன க்ஷநரடியோகவும் உைனடியோகவும்

அணுகுவதில் சிரமம் ஏதும் இல்டல, ஆனோல் ஆன்மீ கத் தன்னுணர்விற்கோக
அருவத் தன்டமடய பின்பற்றுபவர்களது வழி மிகவும் சிரமமோனதோகும்.
அத்தடகக்ஷயோர் உபநிஷத்துகள் க்ஷபோன்ற க்ஷவத இலக்கியங்களின் மூலமோக
பரமனின் க்ஷதோன்றோத தன்டமயிடனப் புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும், க்ஷவத
தமோழியிடனக் கற்று எல்டலயற்ற உணர்வுகடளப் புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும்—
க்ஷமலும், இடவயடனத்டதயும் உணரவும் க்ஷவண்டும். இது சோதோரண மனிதனுக்கு
அவ்வளவு சுலபமோனது அல்ல. மோறோக, கிருஷ்ண உணர்வில் இருப்பவன்,
அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவின் வழிகோட்டுதடலப் பின்பற்றுதல் ,
விக்ரஹத்திடன தநறிப்படி வழிபடுதல், இடறவனது தபருடமகடளக் க்ஷகட்ைல்,
இடறவனுக்குப் படைக்கப்பட்ை உணவுப் தபோருள்கடள பிரசோதமோக உண்ணுதல்
க்ஷபோன்ற எளிடமயோன வழிமுடறகளின் மூலம் பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டு பரம
புருஷ பகவோடன மிகவும் சுலபமோக உணர்ந்து தகோள்கிறோன். அருவவோதிகள் ,
இறுதியில் பூரண உண்டமடய உணரோமல் க்ஷபோகலோம் என்ற அபோயம்
இருக்கும்க்ஷபோதிலும், மிகவும் கடினமோன போடதடய அவசியமின்றி
பின்பற்றுகின்றனர் என்பதில் எவ்வித ஐயமுமில்டல. ஆனோல் பக்தக்ஷனோ, எவ்வித
அபயக்ஷமோ, சிக்கக்ஷலோ, கடினக்ஷமோ இன்றி முழுமுதற் கைவுடள க்ஷநரடியோக
அணுகுகின்றோன். இக்ஷத க்ஷபோன்ற ஒரு பதம் ஸ்ரீமத் போகவதத்திலும் உள்ளது.

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 559

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளிைம் சரணடைவக்ஷத இறுதி நிடல (அந்த
சரணோகதி பக்தி என்று அடழக்கப்படுகின்றது), ஆனோல் அடத விடுத்து, பிரம்மன்
எது, பிரம்மன் அல்லோதது எது என்படதப் புரிந்துதகோள்ளும் சிரமத்டத ஏற்று,
வோழ்நோள் முழுவடதயும் ஒருவன் கழித்தோல், அதன் விடளவு துன்பமயமோனக்ஷத
என்று அங்க்ஷக கூறப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ, தன்னுணர்விற்கோன இந்த கடினமோன
போடதயின் இறுதி பலன் நிச்சயமோனதல்ல என்பதோல், ஒருவன் இப்போடதயிடன
ஏற்கக் கூைோது என்று இங்க்ஷக அறிவுறுத்தப்படுகின்றோன்.

ஓர் உயிர்வோழியின் (ஜீவோத்மோவின்) தனித்தன்டம நித்தியமோனதோகும். அவன்

ஆன்மீ க முழுடமயுைன் ஐக்கியமோக விரும்பினோல் , அவன் தனது சுய
இயற்டகயின், நித்தியத் தன்டம, அறிவுத் தன்டம ஆகியவற்டற உணரலோக்ஷம
தவிர ஆனந்தம் என்னும் தன்டமயிடன உணர முடியோது. ஞோனக்ஷயோக
வழிமுடறயில் மிகவும் க்ஷதர்ச்சி தபற்ற அத்தகு ஆன்மீ கவோதி, ஏக்ஷதனும் ஒரு
பக்தனின் கருடணடயப் தபற்றோல், பக்தி க்ஷயோகத்தின் நிடலக்கு வந்தடைய
முடியும். அப்க்ஷபோதுகூை, அவனது நீண்ை கோல அருவவோத பயிற்சி, அவனுக்கு
ததோல்டலயோகக்ஷவ அடமகின்றது; ஏதனனில், அவனோல் அக்கருத்திடன
முழுடமயோக டகவிை முடியோது. எனக்ஷவ, உைடலயுடைய ஆத்மோடவப்
தபோறுத்தவடரயில், பயிற்சியின் க்ஷபோதும் சரி, உணர்ந்த பிறகும் சரி, அவ்யக்தம்
(அருவத் தன்டம) அவனுக்கு எப்க்ஷபோதும் ததோல்டலக்ஷய. உயிருள்ள ஒவ்தவோரு
ஜீவோத்மோவிற்கும் சற்று சுதந்திரம் உள்ளது, அருவத் தன்டமயிடன உணர்வது
தனது ஆனந்தமயமோன ஆன்மீ க இயல்பிற்கு எதிரோனது என்படத அவன்
ததளிவோக அறிய க்ஷவண்டும். இம்முடறடய யோரும் ஏற்கக் கூைோது. ஏதனனில் ,
பக்தித் ததோண்டில் ஒருவடன முழுடமயோக ஈடுபடுத்தும் கிருஷ்ண உணர்க்ஷவ
ஒவ்தவோரு தனிப்பட்ை உயிர்வோழிக்கும் மிகச்சிறந்த வழிமுடறயோகும். இந்த
பக்தித் ததோண்டிடன ஒருவன் அலட்சியப்படுத்த விரும்பினோல் , அவன்
நோத்திகனோக மோறிவிடும் அபோயம் உள்ளது. எனக்ஷவ, சிந்தடனக்கு எட்ைோததும்
புலன்களுக்கு அப்போற்பட்ைதுமோன அருவத் தன்டமயின் மீ து கவனத்டதச்
தசலுத்தும் வழிமுடற , இப்பதத்தில் ஏற்கனக்ஷவ விளக்கப்பட்ைபடி, என்றுக்ஷம
ஊக்குவிக்கப்பைக் கூைோது, அதிலும் குறிப்போக இந்த கலியுகத்தில். பகவோன் ஸ்ரீ
கிருஷ்ணர் இம்முடறடய சிபோரிசு தசய்யவில்டல.

பதம் 6-7 - க்ஷய து ஸர்வோணி கர்மோணி மயி

ये तु सवामशण कर्ामशण र्शय सन्न्यस्य र्त्परा: ।

अनतयेनैव योगेन र्ां ध्यायतत उपासते ॥ ६ ॥
க்ஷய து ஸர்வோணி கர்மோணி மயி ஸன்ன்யஸ்ய மத்பரோ: |

அனன்க்ஷயடனவ க்ஷயோக்ஷக₃ன மோம் த்₄யோயந்த உபோஸக்ஷத || 12-6 ||

तेषार्हं सर्ुद्धताम र्ृत्युसंसारसागरात् ।

भवाशर् न शचरात्पाथम र्य्यावेशितचेतसार्् ॥ ७ ॥
க்ஷதஷோமஹம் ஸமுத்₃த₄ர்தோ ம்ருத்யுஸம்ஸோரஸோக₃ரோத் |

ப₄வோமி ந சிரோத்போர்த₂ மய்யோக்ஷவஷி₂தக்ஷசதஸோம் || 12-7 ||

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 560

க்ஷய — எவதரல்லோம்; து — ஆனோல்; ஸர்வோணி — எல்லோ; கர்மோணி — தசயல்கள்; மயி
— என்னிைம்; ஸன்ன்யஸ்ய — துறந்து; மத்-பரோ꞉ — என்னிைம் பற்றுதல் தகோண்டு;
அனன்க்ஷயன — பிறழோது; ஏவ — நிச்சயமோக; க்ஷயோக்ஷக₃ன — அத்தகு பக்தி க்ஷயோகப்
பயிற்சியினோல்; மோம் — என் மீ து; த்₄யோயந்த꞉ — தியோனத்துைன்; உபோஸக்ஷத —
வழிபடுகிறோர்கள்; க்ஷதஷோம் — அவர்கடள; அஹம் — நோன்; ஸமுத்₃த₄ர்தோ —
விடுதடல தசய்பவன்; ம்ருʼத்யு — மரணம்; ஸம்ʼஸோர — ஜை இருப்பின்; ஸோக₃ரோத் —
கைலிலிருந்து; ப₄வோமி — நோன் ஆகிக்ஷறன்; ந — இல்டல; சிரோத் — நீண்ை கோலத்திற்கு
பிறகு; போர்த₂ — பிருதோவின் மகக்ஷன; மயி — என் மீ து; ஆக்ஷவஷி₂த — நிடலதபற்ற;
க்ஷசதஸோம் — எவரது மனம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆனோல், தங்களது எல்லோ தசயல்கடளயும் எனக்கோக துறந்து

பிறழோமல் என் மீ து பக்தி தசலுத்தி, எனது பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டு,
எப்க்ஷபோதும் என்மீ து தியோனம் தசய்து, தங்களது மனங்கடள என்னில்
நிறுத்தி, எவதரல்லோம் என்டன வழிபடுகிறோர்கக்ஷளோ, பிருதோவின்
மகக்ஷன, அவர்கடள பிறப்பு, இறப்பு என்னும் கைலிலிருந்து உைனடியோக
கோப்போற்றுபவனோக நோன் இருக்கிக்ஷறன்.

தபோருளுடர

ஜை இருப்பிலிருந்து தவகு விடரவில் பகவோனோக்ஷலக்ஷய விடுவிக்கப்படும் பக்தர்கள்

மிகவும் அதிர்ஷ்ைசோலிகள் என்று இங்க்ஷக உறுதியோக கூறப்பட்டுள்ளது. தூய
பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபடுபவன், இடறவன் மிகப்தபரியவர் என்படதயும் ஜீவோத்மோ
அவருக்குக் கீ ழ்படிந்தவன் என்படதயும் உணரும் நிடலக்கு வருகின்றோன்.
ஜீவோத்மோவின் கைடம இடறவனுக்குத் ததோண்ைோற்றுவதோகும், இல்லோவிடில்
அவன் மோடயக்குத் ததோண்ைோற்ற க்ஷவண்டிவரும்.

முன்னக்ஷர கூறப்பபட்ைது க்ஷபோல, பரம புருஷடர பக்தித் ததோண்டினோல் மட்டுக்ஷம

புரிந்துதகோள்ள முடியும். எனக்ஷவ , பக்தியில் ஒருவன் முழுடமயோக ஈடுபை
க்ஷவண்டும். கிருஷ்ணடர அடைவதற்கு ஒருவன் தனது மனடத அவரின் மீ து
முற்றிலும் நிடலநிறுத்த க்ஷவண்டும். கிருஷ்ணருக்கோக மட்டுக்ஷம தசயற்பை
க்ஷவண்டும். எவ்விதமோன தசயலில் அவன் ஈடுபட்டுள்ளோன் என்பது முக்கியமல்ல,
ஆனோல் அச்தசயல் கிருஷ்ணருக்கோக தசய்யப்பை க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ
பக்தித்ததோண்டின் தரம். புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுடள திருப்தியுறச்
தசய்வடதத் தவிர க்ஷவறு எந்த பலடனயும் பக்தன் அடைய விரும்புவது இல்டல.
அவனது வோழ்வின் குறிக்க்ஷகோள் கிருஷ்ணடர மகிழ்விப்பக்ஷத , குருக்ஷேத்திர
க்ஷபோர்க்களத்தில் அர்ஜுனன் தசய்தடதப் க்ஷபோல, கிருஷ்ணரது திருப்திக்கோக
எல்லோவற்டறயும் தியோகம் தசய்ய பக்தனோல் முடியும். இந்த வழிமுடற மிகவும்
சுலபமோனதோகும்; ஒருவன் தனது கைடமயில் ஈடுபட்டிருக்கும் அக்ஷத சமயத்தில்,
ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, கிருஷ்ண கிருஷ்ண, ஹக்ஷர ஹக்ஷர / ஹக்ஷர
ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர ஹக்ஷர என்னும் கீ ர்த்தனத்தில் ஈடுபைலோம்.
இத்தகு திவ்யமோன கீ ர்த்தனம் பக்தடன பரம புருஷ பகவோனிைம்
கவர்ந்திழுக்கின்றது.

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 561

இவ்வோறு ஈடுபட்டிருக்கும் தூய பக்தடன ஜை வோழ்வின் கைலிலிருந்து
தோமதமின்றி தோக்ஷம விடுவிப்பதோக முழுமுதற் கைவுள் இங்க்ஷக உறுதி அளிக்கிறோர்.
க்ஷயோகப் பயிற்சியில் முன்க்ஷனற்றமடைந்தவர்கள் க்ஷயோக வழிமுடறயின் மூலம்
தமது ஆத்மோடவ தோங்கள் விரும்பும் எந்த கிரகத்திற்கு க்ஷவண்டுமோனலும்
மோற்றிக் தகோள்ள முடியும், மற்றவர்கக்ஷளோ இதர வழிமுடறகடள அணுகுகின்றனர்,
ஆனோல் பக்தடனப் தபோறுத்தவடரயில், இடறவன் தோமோக வந்து அவடன
ஏற்றுக்தகோள்கின்றோர் என்பது இங்க்ஷக மிகவும் ததளிவோகக் கூறப்படுகின்றது.
ஆன்மீ க தவளிக்குத் தன்டன மோற்றிக் தகோள்ள, மிகுந்த அனுபவசோலியோக
க்ஷவண்டும் என்று எண்ணி கோத்திருக்க க்ஷவண்டிய அவசியம் பக்தனுக்கு இல்டல.

வரோஹ புரணத்தில் பின்வரும் பதம் கோணப்படுகின்றது:

நோயமி பரமம் ஸ்தோனம்
அர்சிர்-ஆதி-கோதிம் வினோ
கருை-ஸ்கந்தம் ஆக்ஷரோப்ய
யக்ஷதச்சம் அனிவோரித:

இப்பதத்தின் தபோருள் என்னதவனில், ஒரு பக்தன் தனது ஆத்மோடவ ஆன்மீ க

க்ஷலோகங்களுக்கு மோற்றிக்தகோள்ள, அஷ்ைோங்க க்ஷயோகத்டத பயிற்சி தசய்ய
க்ஷவண்டிய அவசியம் இல்டல. பக்தனுக்கோன தபோறுப்பிடன முழுமுதற் கைவுள்
தோக்ஷன ஏற்றுக்தகோள்கிறோர். 'நோக்ஷன விடுவிப்பவனோக ஆகிக்ஷறன்' என்று அவர்
இங்க்ஷக ததளிவோகக் கூறுகிறோர். தனது தபற்க்ஷறோரோல் முழுடமயோக
கவனிக்கப்படும் குழந்டதயின் நிடல போதுகோப்போனதோகும். அதுக்ஷபோல, ஒரு பக்தன்
தன்டன பிற கிரகங்களுக்கு மோற்றிக்தகோள்ள க்ஷயோகப் பயிற்சியிடன க்ஷமற்தகோள்ள
க்ஷவண்டிய அவசியம் இல்டல. மோறோக, தபருங்கருடணயுைன் கருை வோகனத்தில்
விடரந்து வரும் முழுமுதற் கைவுள், பக்தடன ஜை வோழ்விலிருந்து உைனடியோக
விடுதடல தசய்கின்றோர். கைலில் விழுந்த மனிதன் , மிகக் கடுடமயோக முயற்சி
தசய்தோலும் சரி, நீந்துவதில் மிகத் திறடமசோலியோக இருந்தோலும் சரி, அவனோல்
தன்டனக் கோப்போற்றிக் தகோள்ள முடியோது. ஆனோல் யோக்ஷரனும் அங்கு வந்து
அவடன நீரிலிருந்து தூக்கினோல், அவன் எளிதில் கோப்பற்றப்படுவோன்.
அதுக்ஷபோலக்ஷவ, பகவோன் தனது பக்தடன ஜை வோழ்விலிருந்து உயர்த்துகிறோர்.
ஒருவன் கிருஷ்ண உணர்வின் சுலபமோன வழிமுடறடய எளிடமயோகக்
கடைப்பிடித்து, தன்டன பக்தித் ததோண்டில் முழுடமயோக ஈடுபடுத்த க்ஷவண்டும்.
ஒவ்தவோரு புத்திசோலி மனிதனும் இதர வழிமுடறகடள விட்டுவிட்டு பக்தித்
ததோண்டிடன எப்க்ஷபோதும் க்ஷதர்ந்ததடுக்க க்ஷவண்டும். நோரோயண ீயத்தில் இது
பின்வருமோறு உறுதி தசய்யப்படுகின்றது:
யோ டவ ஸோதன-ஸம்பத்தி:
புருஷோர்த-சதுஷ்ைக்ஷய
தயோ வினோ தத் ஆப்க்ஷனோதி
நக்ஷரோ நோரோயணோஷ் ரய:

இப்பதத்தின் தபோருள், ஒருவன் பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களின் பல்க்ஷவறு

முடறகளிக்ஷலோ, மனக் கற்படனயின் மூலம் அறிடவ விருத்தி தசய்வதிக்ஷலோ
ஈடுபைக் கூைோது. பல்க்ஷவறு க்ஷயோக முடறகள், மனக் கற்படன, சைங்குகள்,
யோகங்கள், தோனங்கள் மற்றும் இதர வழிமுடறகளோல் அடையப்படும் அடனத்து

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 562

நன்டமகடளயும் முழுமுதற் கைவுளிைம் பக்தி தசலுத்துபவன் தோனோக அடைய
முடியும். இதுக்ஷவ பக்தித் ததோண்டின் விக்ஷசஷமோன வரப்பிரசோதமோகும்.

ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, கிருஷ்ண கிருஷ்ண, ஹக்ஷர ஹக்ஷர / ஹக்ஷர

ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர ஹக்ஷர என்ற கிருஷ்ணரின் திருநோமத்திடன
எளிடமயோக உச்சரிப்பதன் மூலம், பகவோனின் பக்தன் சுலபமோகவும் மகிழ்வுைனும்
பரம இலக்டக அணுக முடியும், ஆனோல் க்ஷவறு எந்த அறதநறிகளோலும் அத்தகு
இலக்கிடன அணுகுதல் இயலோததோகும்.

பகவத் கீ டதயின் முடிவு பதிதனட்ைோம் அத்தியோயத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது:

ஸர்வ-தர்மோன் பரித்யஜ்ய
மோம் ஏகம் ஷரணம் வ்ரஜ
அஹம் த்வோம் ஸர்வ-போக்ஷபப்க்ஷயோ
க்ஷமோேயிஷ்யோமி மோ ஷுச:

ஒருவன் தன்னுணர்விற்கோன இதர வழிமுடறகள் எல்லோவற்டறயும் துறந்து,

கிருஷ்ண உணர்வில் எளிடமயோக பக்தித் ததோண்ைோற்ற க்ஷவண்டும். இது
வோழ்வின் உன்னத பக்குவத்டத அடைய உதவும். அவன் தனது கைந்த கோல
வோழ்வின் போவச் தசயல்கடள கருத்தில் தகோள்ள க்ஷவண்டிய அவசியம் இல்டல ;
ஏதனனில், அவனுக்கோன முழுப் தபோறுப்டபயும் பகவோக்ஷன ஏற்றுக்தகோள்கிறோர்.

பதம் 12.8 - மய்க்ஷயவ மன ஆத₄த்ஸ்வ ம

र्य्येव र्न आधत्स्व र्शय बुतद्ध शनवेिय ।

शनवशसष्टयशस र्य्येव अत ऊध्वं न संिय: ॥ ८ ॥
மய்க்ஷயவ மன ஆத₄த்ஸ்வ மயி பு₃த்₃தி₄ம் நிக்ஷவஷ₂ய |

நிவஸிஷ்யஸி மய்க்ஷயவ அத ஊர்த்₄வம் ந ஸம்ஷ₂ய: || 12-8 ||

மயி — என் மீ து; ஏவ — நிச்சயமோக; மன꞉ — மனடத; ஆத₄த்ஸ்வ — நிறுத்தி; மயி —

என் மீ து; பு₃த்₃தி₄ம் — அறிவு; நிக்ஷவஷ₂ய — தசலுத்தி; நிவஸிஷ்யஸி — நீ வோழ்வோய்;
மயி — என்னில்; ஏவ — நிச்சயமோக; அத꞉ ஊர்த்₄வம் — அதில்; ந — என்றுமில்டல;
ஸம்ʼஷ₂ய꞉ — சந்க்ஷதோகம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

முழுமுதற் கைவுளோன என்மீ து உனது மனடத நிறுத்தி, உன்னுடைய

முழு அறிடவயும் என்னில் ஈடுபடுத்துவோயோக. இவ்வோறு நீ
எப்க்ஷபோதும் என்னிக்ஷலக்ஷய வோழ்வோய் என்பதில் ஐயமில்டல.

தபோருளுடர

பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டிருப்பவன், அவருைன்

க்ஷநரடியோன உறவில் வோழ்கிறோன். எனக்ஷவ, ஆரம்பத்திலிருந்க்ஷத அவனது நிடல
ததய்வகமோனது
ீ என்பதில் ஐயமில்டல. பக்தன் தபௌதிகத் தளத்தில்

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 563

வோழ்வதில்டல—அவன் கிருஷ்ணரில் வோழ்கிறோன். இடறவனின் திருநோமத்திற்கும்
இடறவனுக்கும் க்ஷவறுபோடு இல்டல; எனக்ஷவ, பக்தன் ஹக்ஷர கிருஷ்ண ஜபம்
தசய்யும்க்ஷபோது, கிருஷ்ணரும் அவரது அந்தரங்கச் சக்தியும் அவனது நோவில்
நைனமோடுகின்றனர். அவன் கிருஷ்ணருக்கு உணவு படைக்கும்க்ஷபோது, கிருஷ்ணர்
அந்த உணவுப்தபோருள்கடள க்ஷநரடியோக ஏற்றுக்தகோள்கிறோர்; க்ஷமலும், அவரது
பிரசோதத்டத உண்ணும் பக்தன், கிருஷ்ணமயமோகின்றோன். கிருஷ்ணருக்குத்
ததோண்டு தசய்யும் இந்த வழிமுடற, கீ டதயிலும் இதர க்ஷவத இலக்கியங்களிலும்
பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ளது; இருப்பினும், இத்தகு ததோண்டில் ஈடுபைோதவன், இஃது
எவ்வோறு சோத்தியம் என்படதப் புரிந்துதகோள்ள இயலோது.

பதம் 12.9 - அத₂ சித்தம் ஸமோதோ₄து

अथ शचत्तं सर्ाधातुं न िक्नशष र्शय शस्थरर्् ।

अभ्यासयोगेन ततो र्ाशर्च्छाप्तुं धनञ्जय ॥ ९ ॥
அத₂ சித்தம் ஸமோதோ₄தும் ந ஷ₂க்னஷி மயி ஸ்தி₂ரம் |

அப்₄யோஸக்ஷயோக்ஷக₃ன தக்ஷதோ மோமிச்சோ₂ப்தும் த₄னஞ்ஜய || 12-9 ||

அத₂ — இருப்பின் எனக்ஷவ; சித்தம் — மனடத; ஸமோதோ₄தும் — நிடலநிறுத்த; ந —

இல்டல; ஷ₂க்க்ஷனோஷி — இயல; மயி — என் மீ து; ஸ்தி₂ரம் — ஸ்திரமோக; அப்₄யோஸ-
க்ஷயோக்ஷக₃ன — பக்தித் ததோண்டின் பயிற்சியினோல்; தத꞉ — பின்னர்; மோம் — என்டன;
இச்சோ₂ — விருப்பம்; ஆப்தும் — அடைய; த₄னம்-ஜய — தசல்வத்டத தவல்க்ஷவோக்ஷன
அர்ஜுனோ.

தமோழிதபயர்ப்பு

தசல்வத்டத தவல்பவனோன எனதன்பு அர்ஜுனோ, உனது மனடத

என்மீ து பிறழோது நிடலநிறுத்த முடியோவிடில், பக்தி க்ஷயோகத்தின்
ஒழுக்க தநறிகடளப் பின்பற்றுவோயோக. என்டன அடைவதற்கோன
விருப்பத்திடன இதன் மூலம் விருத்தி தசய்வோயோக.

தபோருளுடர

இப்பதத்தில் பக்தி க்ஷயோகத்தின் இரண்டு வழிமுடறகள் குறிப்பிைப்பட்டுள்ளன.

முதல் வழிமுடற , ததய்வக
ீ அன்பினோல் பரம புருஷ பகவோனோன ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின்
மீ து பற்றுதடல உண்டமயோக வளர்த்துக் தகோண்ைவர்களுக்கோனது. அடுத்த
வழிமுடற, பரம புருஷரின் மீ து அத்தகு திவ்யமோன அன்டபயும், பற்றுதடலயும்
வளர்த்துக் தகோள்ளோதவர்களுக்கோனது. இந்த இரண்ைோம் நிடலயினருக்கு, பல்க்ஷவறு
விதிமுடறகள் பரிந்துடரக்கப்படுகின்றன. அத்தகு விதிகடளப் பின்பற்றுபவன் ,
இறுதியில் கிருஷ்ணரின் மீ தோன பற்றுதடல அடையும் நிடலக்கு
உயர்த்தப்படுவோன்.

பக்தி க்ஷயோகம் புலன்கடளத் தூய்டமப்படுத்துவதோகும். தற்சமயத்தில்

புலனுகர்ச்சியில் ஈடுபட்டிருப்பதோல், ஜைவோழ்வின் புலன்கள் எப்க்ஷபோதும்

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 564

களங்கமுற்றுள்ளன. ஆனோல் பக்தி க்ஷயோகப் பயிற்சியினோல் இப்புலன்கடள
தூய்டமப்படுத்த முடியும். க்ஷமலும், தூய்டமப்படுத்தப்பட்ை நிடலயில் அடவ
இடறவனின் க்ஷநரடித் ததோைர்பிடன அடைகின்றன. இந்த ஜை வோழ்வில் , நோன்
ஏக்ஷதனும் ஓர் எஜமோனரின் ததோண்டில் ஈடுபட்டிருக்கலோம் , ஆனோல் நோன் எனது
எஜமோனருக்குச் தசய்யும் ததோண்டு உண்டமயோன அன்பினோல் அல்ல. பணம்
தபறுவதற்கோக மட்டுக்ஷம நோன் ததோண்டு தசய்கிக்ஷறன். க்ஷமலும், அந்த
எஜமோனரிைமும் அன்பு கிடையோது; அவர் என்னிைமிருந்து ததோண்டிடனப்தபற்று
சம்பளம் தருகின்றோர். அன்பு என்ற க்ஷகள்விக்கு இைக்ஷம இல்டல. ஆனோல் ஆன்மீ க
வோழ்விக்ஷலோ, ஒருவன் தூய அன்பின் நிடலக்கு உயர்த்தப்பை க்ஷவண்டியது
அவசியம். அன்பின் அத்தகு நிடலயிடன, நமது தற்க்ஷபோடதய புலன்கடள டவத்து
தசய்யப்படும் பக்தித் ததோண்டு என்னும் பயிற்சியின் மூலம் அடையலோம்.

இடறவனின் மீ தோன அன்பு தற்க்ஷபோது ஒவ்தவோருவரது இதயத்திலும்

உறங்கிக்தகோண்டுள்ளது. அங்குள்ள அந்த இடறயன்பு பல்க்ஷவறு வழிகளில்
தவளிபடுத்தப்படுகிறது, ஆனோல் அது ஜைத் ததோைர்பினோல் களங்கமடைந்துள்ளது.
தற்க்ஷபோது, ஜைத்ததோைர்பிலுள்ள இதயம் தூய்டமப்படுத்தப்பைக்ஷவண்டும்; க்ஷமலும்,
உறங்கிக் தகோண்டுள்ள கிருஷ்ணரின் மீ தோன அன்பு மீ ண்டும் எழுப்பை க்ஷவண்டும்.
இதுக்ஷவ தமோத்த வழிமுடற.

பக்தி க்ஷயோகத்தின் ஒழுக்க தநறிகடளப் பயிற்சி தசய்ய விரும்புபவன், திறடம

வோய்ந்த ஆன்மீ க குருவின் வழிகோட்டுதலின் கீ ழ் சில விதிகடளப் பின்பற்ற
க்ஷவண்டும்: அதிகோடலயில் எழ க்ஷவண்டும், குளித்து, க்ஷகோவிலுக்குச்தசன்று,
பிரோர்த்தடனகள் தசய்து, ஹக்ஷர கிருஷ்ண ஜபம் தசய்ய க்ஷவண்டும். பிறகு
விக்ரஹத்திற்கு அர்ப்பணிப்பதற்கோக மலர்கடளச் க்ஷசகரிக்க க்ஷவண்டும்,
விக்ரஹத்திற்கு டநக்ஷவத்தியம் தசய்வதற்கோக உணவுப்தபோருள்கடள சடமக்க
க்ஷவண்டும், பிரசோதம் ஏற்றுக்தகோள்ள க்ஷவண்டும் மற்றும் பற்பல தசயல்கடளச்
தசய்ய க்ஷவண்டும். அவன் பின்பற்ற க்ஷவண்டிய சட்ை திட்ைங்கள் பல உள்ளன.
க்ஷமலும், அவன் தூய பக்தர்களிைமிருந்து பகவத் கீ டதடயயும் ஸ்ரீமத்
போகவதத்டதயும் எப்க்ஷபோதும் க்ஷகட்க க்ஷவண்டும். இந்தப் பயிற்சியின் மூலம் யோர்
க்ஷவண்டுமோனோலும் இடறயன்பு நிடலக்கு உயர்வு தபற முடியும், அதன் பின்னர்
இடறவனின் ஆன்மீ க ரோஜ்ஜியத்திற்கோன தனது முன்க்ஷனற்றத்தில் அவன்
உறுதியுைன் இருக்கலோம். ஒழுக்க தநறிகளின் கீ ழ், ஆன்மீ க குருவின்
வழிகோட்டுதலில் தசய்யப்படும் இந்த பக்தி க்ஷயோகப் பயிற்சி, நிச்சயமோக ஒருவடன
இடறயன்பு நிடலக்குக் தகோண்டு வரும்.

பதம் 12.10 - அப்₄யோக்ஷஸ(அ)ப்யஸமர்க்ஷதோ

अभ्यासेऽप्यसर्थोऽशस र्त्कर्मपरर्ो भव ।
र्दथमर्शप कर्ामशण कु वमशतसशद्धर्वाप्स्यशस ॥ १० ॥
அப்₄யோக்ஷஸ(அ)ப்யஸமர்க்ஷதோ₂(அ)ஸி மத்கர்மபரக்ஷமோ ப₄வ |

மத₃ர்த₂மபி கர்மோணி குர்வன்ஸித்₃தி₄மவோப்ஸ்யஸி || 12-10 ||

அப்₄யோக்ஷஸ — பயிற்சியில்; அபி — இருப்பினும்; அஸமர்த₂꞉ — இயலோதவனோக; அஸி

— நீ; மத்-கர்ம — எனது தசயல்; பரம꞉ — அர்ப்பணித்து; ப₄வ — ஆவோய்; மத்-அர்த₂ம் —

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 565

 எனக்கோக; அபி — இருந்தும்; கர்மோணி — தசயல்கடள; குர்வன் — தசய்வதோல்;
ஸித்₃தி₄ம் — பக்குவத்டத; அவோப்ஸ்யஸி — நீ அடைவோய்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பக்தி க்ஷயோகத்தின் விதிகடள உன்னோல் பயிற்சி தசய்ய முடியோவிடில்,

எனக்கோக மட்டும் தசயலோற்ற முயல்வோயோக. ஏதனனில், எனக்கோக
தசயல்படுவதன் மூலம் நீ பக்குவ நிடலக்கு வந்தடைவோய்.

தபோருளுடர

பக்தி க்ஷயோகத்தின் ஒழுக்க தநறிகடள ஆன்மீ க குருவின் வழிகோட்டுதலின் கீ ழ்

பயிற்சி தசய்ய இயலோதவன் கூை, முழுமுதற் கைவுளுக்கோகச் தசயல்படுவதன்
மூலம் பக்குவநிடலக்கு உயர்வு தபற முடியும். அத்தகு தசயடல எவ்வோறு
தசய்வது என்பது பதிதனோன்றோம் அத்தியோயத்தின் 55வது பதத்தில் ஏற்கனக்ஷவ
விளக்கப்பட்ைது. ஒருவன் கிருஷ்ண பக்திக்கோன பிரச்சோரத்தின் மீ து
அனுதோபமுடையவனோக இருக்க க்ஷவண்டும். பல்க்ஷவறு பக்தர்கள் கிருஷ்ண
உணர்டவப் பிரச்சோரம் தசய்வதில் ஈடுபட்டுள்ளனர், அவர்களுக்கு உதவி க்ஷதடவ.
எனக்ஷவ, பக்தி க்ஷயோகத்தின் ஒழுக்க தநறிகடள ஒருவனோல் க்ஷநரடியோகப் பயிற்சி
தசய்ய இயலோவிடினும், அவன் அத்தகு தசயல்களுக்கு உதவி தசய்ய முயற்சி
தசய்யலோம். எந்ததவோரு முயற்சிக்கும் நிலம் , பணம், நிர்வோகம் மற்றும்
ததோழிலோளர்கள் அவசியம். உதோரணமோக, ஒருவன் வியோபோரம் தசய்ய
விரும்பினோல், தங்குவதற்கோன இைம், உபக்ஷயோகத்திற்கோன முதலீ டு, உடழப்போளிகள்,
வளர்ச்சியடைய ஒரு நிர்வோகம் ஆகியடவ அவனுக்குத் க்ஷதடவப்படுகின்றன; அக்ஷத
க்ஷபோல கிருஷ்ணருடைய ததோண்டிற்கும் இடவ க்ஷதடவப்படுகின்றன. ஒக்ஷர
க்ஷவறுபோடு என்னதவனில், ஜைவுலகில் ஒருவன் புலனுக்கர்ச்சிக்கோக
தசயலோற்றுகின்றோன். ஆனோல், அக்ஷத தசயலிடன கிருஷ்ணரின் திருப்திக்கோகவும்
தசய்ய முடியும், அஃது ஆன்மீ கச் தசயலோகிவிடும். ஒருவனிைம் க்ஷபோதுமோன பணம்
இருந்தோல், அவன் கிருஷ்ண உணர்டவப் பரப்புவதற்கோன ஓர் அலுவலகத்டதக்ஷயோ
க்ஷகோவிடலக்ஷயோ கட்டுவதில் உதவி தசய்யலோம், அல்லது புத்தகங்கடள
தவளியிடுவதற்கு உதவலோம். தசயல்களில் பல்க்ஷவறு துடறகள் உள்ளன, ஒருவன்
இச்தசயல்களில் ஆர்வமுடையவனோக இருக்கக்ஷவண்டும். ஒருவனோல் தனது
தசயல்களின் பலன்கடள தியோகம் தசய்ய முடியோவிடினும் , அவன் தனது
வருமோனத்தில் ஒரு சிறு பங்டகயோவது கிருஷ்ண உணர்டவ பிரச்சோரம்
தசய்வதற்கோக தியோகம் தசய்யலோம். கிருஷ்ண உணர்வின் க்ஷநோக்கதிற்கோக
ஒருவன் தோனோக முன்வந்து தசய்யும் ததோண்டு, இடறயன்பின் உயர்நிடலக்கு
ஏற்றம் தபற அவனுக்கு உதவியோக இருக்கும், அதன் பின்னர் அவன்
பக்குவமடைகிறோன்.

பதம் 12.11 - அடத₂தத₃ப்யஷ₂க்க்ஷதோ(அ)ஸ

अथैतदप्यिक्तोऽशस कतुं र्द्योगर्ाशश्रत: ।

सवमकर्मफलत्यागं तत: कु रु यतात्र्वान् ॥ ११ ॥

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 566

 அடத₂தத₃ப்யஷ₂க்க்ஷதோ(அ)ஸி கர்தும் மத்₃க்ஷயோக₃மோஷ்₂ரித: |

ஸர்வகர்மப₂லத்யோக₃ம் தத: குரு யதோத்மவோன் || 12-11 ||

அத₂ — இருப்பினும்; ஏதத் — இடத; அபி — கூை; அஷ₂க்த꞉ — முடியோவிட்ைோல்; அஸி

— உன்னோல்; கர்தும் — தசய்ய; மத் — என்னிைம்; க்ஷயோக₃ம் — பக்தித் ததோண்டில்;
ஆஷ்₂ரித꞉ — அடைக்கலம் தகோண்டு; ஸர்வ-கர்ம — எல்லோச் தசயல்களின்; ப₂ல —
பலன்கடளயும்; த்யோக₃ம் — தியோகம்; தத꞉ — பின்னர்; குரு — தசய்; யத-ஆத்ம-வோன் —
ஆத்மோவில் நிடலதபற்று.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆனோல், என்டனப் பற்றிய இத்தகு உணர்விலும் உன்னோல்

தசயலோற்ற முடியோவிடில், உனது தசயலின் எல்லோ விடளவுகடளயும்
தியோகம் தசய்து, ஆத்மோவில் நிடலதபற முயற்சி தசய்.

தபோருளுடர

சமூகம், குடும்பம், அல்லது மதக் கோரணங்களினோக்ஷலோ, க்ஷவறு சில

சிரமங்களினோக்ஷலோ, ஒருவனோல் கிருஷ்ண உணர்வின் தசயல்களுக்கு ஆதரவு
தரக்கூை இயலோமல் இருக்கலோம். கிருஷ்ண உணர்வின் தசயல்களில் அவன்
தன்டன க்ஷநரடியோக இடணத்துக் தகோண்ைோல், குடும்ப உறுப்பினர்கள் அதற்கு
எதிர்ப்பு ததரிவிக்கலோம், அல்லது இதர கஷ்ைங்கள் இருக்கலோம். அத்தகு
பிரச்சடனகடள உடையவன், தனது தசயல்களின் மூலம் க்ஷசர்த்து டவத்துள்ள
பலன்கடள ஏக்ஷதனும் நற்கோரணத்திற்கோகத் தியோகம் தசய்ய க்ஷவண்டும் என்று
அறிவுறுத்தப்படுகிறோன். அதற்கோன வழிமுடறகள் க்ஷவதங்களில்
தகோடுக்கப்பட்டுள்ளன. ஒருவன் தனது முந்டதய தசயல்களின் பலன்கடள
அர்ப்பணிப்பதற்குத் தகுந்த சைங்குகள், யோகங்கள், மற்றும் புண்ணியத்டதக்
தகோடுக்கும் சிறப்பு வோய்ந்த நிகழ்ச்சிகடளப் பற்றிய பல்க்ஷவறு விளக்கங்கள்
க்ஷவதங்களில் உள்ளன. இவ்வோறோக அவன் படிப்படியோக ஞோனத்தின் நிடலக்கு
உயர்வு தபற முடியும். கிருஷ்ண உணர்வின் தசயல்களில் ஆர்வம்
இல்லோதவன்கூை, தோன் போடுபட்டுச் சம்போதித்ததன் பலடன,
மருத்துவமடனகளுக்கு அல்லது ஏக்ஷதனும் சமூக நிறுவனங்களுக்கு தோனமோக
தகோடுப்படத நம்மோல் கோண முடிகின்றது. அதுவும் இங்க்ஷக சிபோரிசு
தசய்யப்படுகின்றது; ஏதனனில், தனது தசயல்களின் பலன்கடளத் துறப்பது என்னும்
பயிற்சியினோல் அவன் தனது மனடத படிப்படியோகத் தூய்டமப்படுத்திக் தகோள்வது
உறுதி, க்ஷமலும், மனதின் அத்தகு தூய்டமயோன நிடலயில் அவன் கிருஷ்ண
உணர்விடனப் புரிந்துதகோள்ளும் நிடலக்கு வருகின்றோன். கிருஷ்ண உணர்வு
க்ஷவறு எந்த அனுபவத்டதயும் சோர்ந்தது அல்ல, க்ஷமலும் மனதிடனத்
தூய்டமப்படுத்த கிருஷ்ண உணர்க்ஷவ க்ஷபோதுமோனது என்பது உண்டமதோன் ,
இருப்பினும், கிருஷ்ண உணர்விடன ஏற்றுக்தகோள்வதில் ஏக்ஷதனும் இடையூறுகள்
இருப்பின், அவன் தனது தசயல்களின் பலன்கடள தியோகம் தசய்ய முயற்சி
தசய்யலோம். இதன் அடிப்படையில், சமூகத் ததோண்டு, குலத் ததோண்டு, க்ஷதசத்
ததோண்டு, க்ஷதசத்திற்கோகத் தியோகம் தசய்தல் க்ஷபோன்றடவ ஏற்றுக்
தகோள்ளப்பைலோம், அவற்றின் மூலம் ஏக்ஷதனும் ஒருநோள் அவன் முழுமுதற்

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 567

கைவுளுக்குத் தூய பக்தித் ததோண்டு தசய்யும் நிடலக்கு வந்தடைய முடியும்.
பகவத் கீ டதயில் (18.46), யத: ப்ரவ்ருத்திர் பூதோனோம்—உன்னத கோரணத்திற்கோக
தியோகம் தசய்ய விரும்புபவன், கிருஷ்ணக்ஷர உன்னத கோரணம் என்படத
அறியோமல் இருந்தோலும், தியோக வழிமுடறயின் மூலம் படிப்படியோக கிருஷ்ணக்ஷர
உன்னத கோரணம் என்படத உணரும் நிடலக்கு வந்தடைகிறோன் என்று
கூறப்பட்டுள்ளடத நோம் கோண்கிக்ஷறோம்.

பதம் 12.12 - ஷ்₂க்ஷரக்ஷயோ ஹி ஜ்ஞோனமப்₄

श्रेयो शह ज्ञानर्भ्यासाज्ज्ञानाद्ध्यानं शवशिष्टयते ।

ध्यानात्कर्मफलत्यागस्त्यागाच्छाशततरनततरर्् ॥ १२ ॥
ஷ்₂க்ஷரக்ஷயோ ஹி ஜ்ஞோனமப்₄யோஸோஜ்ஜ்ஞோநோத்₃த்₄யோனம் விஷி₂ஷ்யக்ஷத

|
த்₄யோனோத்கர்மப₂லத்யோக₃ஸ்த்யோகோ₃ச்சோ₂ந்திரனந்தரம் || 12-12 ||

ஷ்₂க்ஷரய꞉ — சிறந்தது; ஹி — நிச்சயமோக; ஜ்ஞோனம் — ஞோனம்; அப்₄யோஸோத் —

பயில்வடதவிை; ஜ்ஞோனோத் — ஞோனத்டதவிை; த்₄யோனம் — தியோனம்; விஷி₂ஷ்யக்ஷத
— விக்ஷசஷமோகக் கருதப்படுகின்றது; த்₄யோனோத் — தியோனத்டதவிை; கர்ம-ப₂ல-
த்யோக₃꞉ — கர்மத்தின் பலன்கடளத் தியோகம் தசய்தல்; த்யோகோ₃த் — அத்தகு
தியோகத்தினோல்; ஷோ₂ந்தி꞉ — அடமதி; அனந்தரம் — அதன்பின்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இப்பயிற்சியிடன உன்னோல் ஏற்றுக்தகோள்ள முடியோவிடில், ஞோனத்டத

விருத்தி தசய்வதில் உன்டன ஈடுபடுத்திக் தகோள். இருப்பினும்,
ஞோனத்டதவிை தியோனம் சிறந்தது, க்ஷமலும், தியோனத்டதவிை
தசயல்களின் பலன்கடளத் தியோகம் தசய்தல் சிறந்தது. ஏதனனில்,
இத்தகு தியோகத்தினோல் மன அடமதிடய அடைய முடியும்.

தபோருளுடர

முந்டதய பதங்களில் குறிப்பிட்ைபடி பக்தித் ததோண்டில் இரு வடகயுண்டு: ஒழுக்க

தநறிகடள தகோண்ை வழிமுடற , மற்றும் முழுமுதற் கைவுளின் மீ தோன அன்பில்
முழுடமயோன பற்றுதல் தகோண்ை வழிமுடற. கிருஷ்ண உணர்வின் அத்தகு
தகோள்டககடள முடறயோகப் பின்பற்ற இயலதோவர்கள், ஞோனத்டத விருத்தி
தசய்வது சிறந்தது. ஏதனனில், ஞோனத்தினோல் ஒருவன் தனது உண்டமயோன
நிடலயிடனப் புரிந்துதகோள்ள முடியும். ஞோனம், படிப்படியோக தியோனத்தின்
நிடலக்கு வழிவகுக்கும். தியோனத்தின் மூலம் பரம புருஷ பகவோடன
படிப்படியோகப் புரிந்துதகோள்ள முடியும். பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபை
முடியோதவனுக்கு, தன்டனக்ஷய பரமோனோகப் புரிந்துதகோள்ளக்கூடிய தியோன
வழிமுடறகள் உகந்ததோகும். அத்தகு தியோனத்திடனயும் அவனோல் தசய்ய
முடியோவிடில், பிரோமணர்கள், சத்திரியர்கள், டவசியர்கள், சூத்திரர்கள் என்ற
பிரிவுகளின் அடிப்படையில் க்ஷவத இலக்கியங்களில் வலியுறுத்தப்பட்டுள்ள

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 568

கைடமகடள அவன் நிடறக்ஷவற்றியோக க்ஷவண்டும், இக்கைடமகடள
பகவத்கீ டதயின் இறுதி அத்தியோயத்தில் நோம் கோணலோம். ஆனோல் எல்லோ
நிடலகளிலும், ஒருவன் தனது உடழப்பின் பலன்கடள தியோகம் தசய்தோக
க்ஷவண்டும்: அதோவது தனது கர்மத்தின் பலடன ஏக்ஷதனும் நற்கோரியத்திற்கோக
ஈடுபடுத்துதல் அவசியம்.

சுருக்கமோகச் தசோன்னோல், உன்னத இலக்கோன பரம புருஷ பகவோடன

அடைவதற்கு இரண்டு வழிமுடறகள் உள்ளன: ஒன்று படிப்படியோன வழிமுடற,
மற்தறோன்று க்ஷநரடியோன வழிமுடற. கிருஷ்ண உணர்வில் தசய்யப்படும் பக்தித்
ததோண்டு க்ஷநரடியோன வழிமுடற, க்ஷமலும் தனது தசயல்களின் பலன்கடளத்
துறப்பது மடறமுக வழிமுடற. அத்தகு மடறமுக வழிமுடறயின் மூலம் ,
ஞோனத்தின் தளத்திற்கு வர முடியும், பின்னர் தியோனத்தின் நிடல, அதன் பின்னர்
பரமோத்மோவிடன உணரும் நிடல, இறுதியில் பரம புருஷ பகவோடன உணரும்
நிடலடய அடைய முடியும். இத்தகு படிப்படியோன வழிமுடறயிடனக்ஷயோ
க்ஷநரடியோன வழிமுடறயிடனக்ஷயோ ஒருவன் ஏற்றுக்தகோள்ளலோம். க்ஷநரடியோன
வழிமுடற எல்லோருக்கும் சோத்தியமோனதல்ல; எனக்ஷவ, மடறமுகமோன
வழிமுடறயும் நன்க்ஷற. இருப்பினும், இத்தகு மடறமுகமோன வழிமுடற
அர்ஜுனனுக்கு சிபோரிசு தசய்யப்பைவில்டல என்படத புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும்;
ஏதனனில், அர்ஜுனன் ஏற்கனக்ஷவ பகவோனின் அன்புத் ததோண்டில் நிடல
தபற்றுள்ளோன். இத்தகு நிடலயில் இல்லோதவர்களுக்கோகக்ஷவ மற்ற வழிமுடறகள்
உள்ளன; தியோகம், ஞோனம், தியோனம், பிரம்மன் மற்றும் பரமோத்மோவிடன உணர்தல்
ஆகிய வழிமுடறகள் அவர்களோல் பின்பற்றப்பை க்ஷவண்டும். ஆனோல் பகவத்
கீ டதடயப் தபோறுத்தவடரயில், க்ஷநரடியோன வழிமுடறக்ஷய வலியுறுத்தப்பட்டுள்ளது.
ஒவ்தவோருவரும் க்ஷநரடியோன வழிமுடறயிடன ஏற்று, பரம புருஷ பகவோனோன
கிருஷ்ணரிைம் சரணடையுமோறு அறிவுறுத்தப்படுகின்றனர்.

பதம் 13-14 - அத்க்ஷவஷ்ைோ ஸர்வ–பூதோனோம்

अिेष्टा सवमभूतानां र्ैत्र: करुण एव च ।

शनर्मर्ो शनरहङ्कार: सर्दु:खसुख: क्षर्ी ॥ १३ ॥
அத்₃க்ஷவஷ்ைோ ஸர்வபூ₄தோனோம் டமத்ர: கருண ஏவ ச |

நிர்மக்ஷமோ நிரஹங்கோர: ஸமது₃:க₂ஸுக₂: ேமீ || 12-13 ||

सततुष्ट: सततं योगी यतात्र्ा दृढशनश्चय: ।

र्य्यर्तपतर्नोबुशद्धयो र्द्भक्त: स र्े शप्रय: ॥ १४ ॥
ஸந்துஷ்ை: ஸததம் க்ஷயோகீ ₃ யதோத்மோ த்₃ருை₄நிஷ்₂சய: |

மய்யர்பிதமக்ஷனோபு₃த்₃தி₄ர்க்ஷயோ மத்₃ப₄க்த: ஸ க்ஷம ப்ரிய: || 12-14 ||

அத்₃க்ஷவஷ்ைோ — தபோறோடமயற்ற; ஸர்வ-பூ₄தோனோம் — எல்லோ உயிர்களிைத்திலும்;

டமத்ர꞉ — நட்புைன்; கருண꞉ — அன்புைன்; ஏவ — நிச்சயமோக; ச — க்ஷமலும்; நிர்மம꞉ —
உரிடமயோளர் என்ற உணர்வின்றி; நிரஹங்கோர꞉ — அஹங்கோரம் இன்றி; ஸம —
சமமோக; து₃꞉க₂ — துன்பத்திலும்; ஸுக₂꞉ — இன்பத்திலும்; ேமீ — மன்னித்து;

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 569

 ஸந்துஷ்ை꞉ — திருப்தியுைன்; ஸததம் — எப்க்ஷபோதும்; க்ஷயோகீ ₃ — பக்தியில்
ஈடுபட்டுள்ளவன்; யத-ஆத்மோ — சுய கட்டுப்போடு; த்₃ருʼை₄-நிஷ்₂சய꞉ — உறுதியுைன்;
மயி — என் மீ து; அர்பித — ஈடுபடுத்தி; மன꞉ — மனடத; பு₃த்₃தி₄꞉ — புத்தியுைன்; ய꞉ —
எவதனோருவன்; மத்-ப₄க்த꞉ — எனது பக்தன்; ஸ꞉ — அவன்; க்ஷம — எனக்கு; ப்ரிய꞉ —
பிரியமோனவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எவதனோருவன், தபோறோடம இல்லோதவனோக, எல்லோ உயிர்களுக்கும்

அன்போன நண்பனோக, தன்டன உரிடமயோளரோகக் கருதோதவனோக,
அஹங்கோரத்திலிருந்து விடுபட்ைவனோக, இன்ப துன்பங்களில் சம
நிடலயுடையவனோக, சகிப்புத் தன்டமயுைன் எப்க்ஷபோதும் திருப்தியுற்று
சுயக்கட்டுப்போடு உடையவனோக, தனது மனடதயும் புத்திடயயும்
என்னில் நிடலநிறுத்தி உறுதியுைன் பக்தித் ததோண்டில்
ஈடுபட்டுள்ளோக்ஷனோ, என்னுடைய அத்தகு பக்தன் எனக்கு மிகவும்
பிரியமோனவன்.

தபோருளுடர

மீ ண்டும் தூய பக்தித் ததோண்டின் விஷயத்திற்கு வரும் இடறவன், இந்த இரு

பதங்களில் தூய பக்தனின் ததய்வக
ீ குணங்கடள விவரிக்கின்றோர். ஒரு தூய
பக்தன் எந்தச் சூழ்நிடலயிலும் சஞ்சலமடைவதில்டல. யோர் மீ தும் அவன்
தபோறோடம தகோள்வதும் இல்டல. தனது எதிரிக்கு எதிரியோகவும் அவன்
ஆவதில்டல; 'எனது தசோந்த கர்ம விடனயினோல் இந்த நபர் எனக்கு எதிரியோகச்
தசயல்படுகிறோர். எனக்ஷவ, அவடர எதிர்ப்படதவிை துன்பப்படுவக்ஷத சிறந்தது ,' என்று
பக்தன் நிடனக்கின்றோன். ஸ்ரீமத் போகவத்தில் (10.14.8), தத் க்ஷத (அ)னுகம்போம் ஸு
ஸமீ க்ஷ்யமோக்ஷணோ புஞ்ஜோன ஏவோத்ம–க்ருதம் விபோகம், என்று கூறப்பட்டுள்ளது.
பக்தன் எப்க்ஷபோததல்லோம் துயரத்தில் உள்ளோக்ஷனோ, சிக்கலில் வழ்ந்து
ீ விட்ைோக்ஷனோ,
அப்க்ஷபோததல்லோம் அவன் அவற்டற தன் மீ தோன இடறவனின் கருடணயோக
எண்ணுகின்றோன். 'நோன் தற்க்ஷபோது துன்பப்படுவடதக் கோட்டிலும் பன்மைங்கு
அதிகமோக துன்பத்டதக் தகோடுக்கவல்ல எனது முந்டதய போவவிடனகளுக்கு
நன்றி. நோன் அனுபவிக்க க்ஷவண்டிய தண்ைடனகள் அடனத்டதயும் நோன்
அடையோமல் இருப்பதற்கு முழுமுதற் கைவுளின் கருடணக்ஷய கோரணம். அந்த
பரம புருஷ பகவோனின் கருடணயினோல் நோன் மிகவும் குடறவோன துன்பத்டதக்ஷய
தபற்றுள்க்ஷளன்,' என்று அவன் நிடனக்கின்றோன். எனக்ஷவ , பல்க்ஷவறு துன்பமிக்க
சூழ்நிடலகளிலும் பக்தன் அடமதியோகவும் தபோறுடமயோகவும் இருக்கின்றோன்.
க்ஷமலும், பக்தனோனவன் தனது எதிரி உட்பை அடனவரிைமும் எப்க்ஷபோதும்
அன்புடையவனோகக்ஷவ உள்ளோன். நிர்மம் என்றோல் உைடலச் சோர்ந்த வலிகளுக்கும்
துன்பங்களுக்கும் பக்தன் அதிக முக்கியத்துவம் தகோடுப்பது இல்டல என்று
தபோருள் (ஏதனனில், தோன் இந்த ஜை உைலல்ல என்படத அவன் பக்குவமோக
அறிந்துள்ளோன்). பக்தன் தன்டன உைலுைன் அடையோளம் தகோள்ளோத
கோரணத்தினோல், அவன் அஹங்கோரத்திலிருந்து விடுபட்டு, இன்ப துன்பத்தில்
சமநிடலயுைன் உள்ளோன். சகிப்புத் தன்டமயுடைய அவன், முழுமுதற் கைவுளின்
கருடணயினோல் என்ன வருகின்றக்ஷதோ அடதக்தகோண்டு திருப்தியடைகிறோன்.

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 570

தபரும் சிரமத்துைன் அடையப்படும் தபோருள்களுக்கோக அவன் முயற்சி
தசய்வதில்டல; எனக்ஷவ, எப்க்ஷபோதும் மகிழ்ச்சியோக உள்ளோன். ஆன்மீ க
குருவிைமிருந்து தபறப்பட்ை அறிவுடரகளில் நிடல தபற்றிருப்பதில், அவன்
பரிபூரணமோன க்ஷயோகியோவோன், க்ஷமலும் அவனது புலன்கள்
கட்டுப்படுத்தப்பட்டிருப்பதோல் அவன் உறுதியுைன் உள்ளோன். பக்தித் ததோண்டின்
நிடலத்த உறுதியிலிருந்து அவடன யோரும் விலக்கமுடியோது என்பதோல் , தவறோன
வோதங்களினோல் அவன் அடித்துச் தசல்லப்படுவதில்டல. கிருஷ்ணக்ஷர நித்தியமோன
பகவோன் என்பதில் அவன் முழு உணர்வுைன் இருப்பதோல் யோரும் அவனுக்குத்
ததோல்டல தகோடுக்க முடியோது. இத்தகு தகுதிகள் அடனத்தும் மனடதயும்
புத்திடயயும் முழுமுதற் கைவுளின் மீ து முழுடமயோக பதியச் தசய்வதற்கு
அவனுக்கு உதவும். பக்தித் ததோண்டின் இத்தகு உயர்நிடல ஐயமின்றி மிகவும்
அரிதோனக்ஷத, இருப்பினும் பக்தித் ததோண்டின் ஒழுக்க தநறிகடள பின்பற்றுவதன்
மூலம் அத்தகு உயர்நிடலயில் பக்தன் நிடல தபறுகின்றோன். இதுமட்டுமின்றி,
பூரண கிருஷ்ண உணர்வில் ஆற்றப்படும் தனது பக்தனின் தசயல்கள் தனக்கு
எப்க்ஷபோதும் மகிழ்ச்சிடயக் தகோடுப்பதோல், அத்தகு பக்தன் தனக்கு மிகவும்
பிரியமோனவன் என்று பகவோன் கூறுகின்றோர்.

பதம் 12.15 - யஸ்மோன்க்ஷனோத்₃விஜக்ஷத க்ஷலோ

यस्र्ािोशिजते लोको लोकािोशिजते च य: ।

हषामर्षमभयोिेगैर्ुमक्तो य: स च र्े शप्रय: ॥ १५ ॥
யஸ்மோன்க்ஷனோத்₃விஜக்ஷத க்ஷலோக்ஷகோ க்ஷலோகோன்க்ஷனோத்₃விஜக்ஷத ச ய: |

ஹர்ஷோமர்ஷப₄க்ஷயோத்₃க்ஷவடக₃ர்முக்க்ஷதோ ய: ஸ ச க்ஷம ப்ரிய: || 12-15 ||

யஸ்மோத் — யோரிைமிருந்து; ந — என்றுமில்டல; உத்₃விஜக்ஷத — சஞ்சலமடைந்து;

க்ஷலோக꞉ — மக்கள்; க்ஷலோகோத் — மக்களிைமிருந்து; ந — என்றுமில்டல; உத்₃விஜக்ஷத —
சஞ்சலமடைவது; ச — க்ஷமலும்; ய꞉ — யோரோயினும்; ஹர்ஷ — இன்பம்; அமர்ஷ —
துன்பம்; ப₄ய — பயம்; உத்₃க்ஷவடக₃꞉ — கவடல; முக்த꞉ — விடுபட்டு; ய꞉ — எவன்; ஸ꞉ —
யோரோயினும்; ச — க்ஷமலும்; க்ஷம — எனக்கு; ப்ரிய꞉ — மிகவும் பிரியமோனவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

யோருக்கும் ததோல்டல தகோடுக்கோமல், யோரோலும் ததோந்திரவு

தசய்யப்பைோமல், இன்பம், துன்பம், பயம் மற்றும் ஏக்கத்தில்
சமநிடலயுைன் எவதனோருவன் இருக்கின்றோக்ஷனோ அவன் எனக்கு
மிகவும் பிரியமோனவன்.

தபோருளுடர

பக்தனின் குணங்களில் க்ஷமலும் சில இங்கு விவரிக்கப்படுகின்றன. இத்தகு

பக்தனோல் யோருக்ஷம கஷ்ைம், ஏக்கம், பயம் அல்லது அதிருப்திக்கு உள்ளோவதில்டல.
பக்தன் எல்க்ஷலோரிைமும் அன்புடையவன் என்பதோல் பிறடர கவடலக்கு
உள்ளோக்கும் விதத்தில் அவன் தசயலோற்றுவதில்டல. அக்ஷத சமயத்தில் ஒரு

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 571

பக்தடன கவடலக்கு உள்ளோக்குவதற்கு பிறர் முயற்சி தசய்தோல், அதனோல் அவன்
போதிக்கப்படுவதில்டல. பகவோனின் கருடணயினோல், தவளித் ததோல்டலகள்
எதனோலும் போதிக்கப்பைோதவோறு, பக்தன் பயிற்சி தபற்றுள்ளோன். உண்டமயில்
போர்த்தோல், பக்தனோனவன் எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ண உணர்வில் முழ்கி பக்தித்
ததோண்டில் ஈடுபட்டிருப்பதன் கோரணத்தினோல், இத்தடகய தபௌதிகச் சூழ்நிடலகள்
அவடன அடசக்க முடியோது. ஜைவோழ்வில் இருப்பவன் , தபோதுவோக தனது
புலனுக்கர்ச்சிக்கோக உைலுக்கும் ஏக்ஷதனும் ஒன்று கிடைத்தோல் மிகவும் மகிழ்ச்சி
அடைகிறோன், ஆனோல் தன்னிைம் இல்லோத ஒன்டற மற்றவர்கள் தங்களது
புலனுகர்ச்சிக்கோக டவத்திருப்படத போர்க்கும்க்ஷபோது, வருத்தப்படும் அவன்
தபோறோடம தகோள்கிறோன். ஏக்ஷதனும் எதிரியிைமிருந்து தோன்
பழிவோங்கப்பைப்க்ஷபோவடத எதிர்க்கும்க்ஷபோது, அவன் பயந்த நிடலயில்
இருக்கின்றோன். க்ஷமலும், எடதக்ஷயனும் அவனோல் தவற்றிகரமோக நைத்த
முடியோவிடில் மிகவும் க்ஷசோர்வடைந்து விடுகின்றோன். ஆனோல் எப்க்ஷபோதும் இத்தகு
ததோந்தரவுகளுக்கு அப்போற்பட்டு விளங்கும் பக்தன், கிருஷ்ணருக்கு மிகவும்
பிரியமோனவன் ஆவோன்.

பதம் 12.16 - அனக்ஷபே: ஷ₂சிர்த₃ே

अनपेक्ष: िशचदमक्ष उदासीनो गतव्यथ: ।

सवामरम्भपररत्यागी यो र्द्भक्त: स र्े शप्रय: ॥ १६ ॥
அனக்ஷபே: ஷ₂சிர்த₃ே உதோ₃ஸீக்ஷனோ க₃தவ்யத₂: |

ஸர்வோரம்ப₄பரித்யோகீ ₃ க்ஷயோ மத்₃ப₄க்த: ஸ க்ஷம ப்ரிய: || 12-16 ||

அனக்ஷபே꞉ — நடுநிடல; ஷு₂சி꞉ — தூய்டம; த₃ே꞉ — நிபுணர்; உதோ₃ஸீன꞉ —

கவடலயிலிருந்து விடுபட்டு; க₃த-வ்யத₂꞉ — எல்லோத் துன்பங்களின்றும் விடுபட்டு;
ஸர்வ-ஆரம்ப₄ — எல்லோ முயற்சிகளிலும்; பரித்யோகீ ₃ — துறப்பவன்; ய꞉ —
யோரோயினும்; மத்-ப₄க்த꞉ — எனது பக்தன்; ஸ꞉ — அவன்; க்ஷம — எனக்கு; ப்ரிய꞉ —
மிகவும் பிரியமோனவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எவதனோருவன், சோதோரண தசயல்கடளச் சோர்ந்து வோழோமல்,

துய்டமயோக, நிபுணனோக, கவடலகளின்றி, எல்லோவித
வலிகளிலிருந்தும் விடுபட்ைவனோக, ஏக்ஷதனும் பலனுக்கோக முயற்சி
தசய்யோதவனோக உள்ளோக்ஷனோ, எனது அத்தகு பக்தன் எனக்கு மிகவும்
பிரியமோனவன்.

தபோருளுடர

ஒரு பக்தனுக்கு பணம் தகோடுக்கப்பைலோம், ஆனோல் அதடன அடைய அவன்

தபருமுயற்சி தசய்தல் கூைோது. கைவுளின் கருடணயோல் பணம் தோனோக
அவனிைம் வந்தோல், அவன் சஞ்சலமடைவதில்டல. இயல்போகக்ஷவ ஒரு நோளில்
இருமுடற நீரோடும் பக்தன், பக்தித் ததோண்டை நிடறக்ஷவற்றுவதற்கோக

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 572

அதிகோடலயில் எழுகின்றோன். இவ்வோறோக, அவனது உள்ளும் புறமும்
இயற்டகயோகக்ஷவ தூய்டமயோக உள்ளது. வோழ்வின் அடனத்து தசயல்களின்
க்ஷநோக்கத்டத முழுடமயோக அறிந்திருப்பதோலும், அங்கீ கரிக்கப்பட்ை சோஸ்திரங்களின்
மீ து முழு நம்பிக்டக தகோண்டிருப்பதோலும், பக்தன் எப்க்ஷபோதும் நிபுணனோகக்
கருதப்படுகிறோன். பக்தன் எந்ததவோரு அணியிலும் ஒரு க்ஷபோதும் பங்கு
தபறுவதில்டல; எனக்ஷவ, அவன் கவடலயற்றவன். பக்தன் என்றும்
வலிகளிலிருந்து விடுபட்டுள்ளோன், ஏதனனில் அவன் எல்லோவித
அடையோளங்களில் இருந்தும் விளகியுள்ளோன்; தனது உைல் ஓர் அடையோளம்
என்படத அறிந்துள்ள அவன், உைலுக்கு வலி தரும்க்ஷபோது அதடனப்
தபோருட்படுத்துவதில்டல. தூய பக்தன், பக்தித் ததோண்டின் தகோள்டககளுக்குப்
புறம்போனவற்டற தசய்வதற்கு முயல்வதில்டல. உதோரணமோக, தபரிய
கட்டிைத்திடன கட்டுவதற்கு தபரும் சக்தி க்ஷதடவ; அத்தகு ததோழில் பக்தித்
ததோண்டில் முன்க்ஷனற்றம் அடைவதற்கு தனக்கு உதவோது என்றோல், பக்தன்
அவற்றில் ஈடுபடுவதில்டல. இடறவனுக்கோக அவன் ஓர் ஆலயம் கட்ைலோம்,
அதற்கோக அவன் பலதரப்பட்ை கவடலகளுக்கு உட்பைலோம் , ஆனோல் தனது தசோந்த
உறவுகளுக்கோக தபரிய வட்டிடன
ீ அவன் கட்டுவதில்டல.

பதம் 12.17 -

க்ஷயோ ந ஹ்ருஷ்யதி ந

यो न हृष्टयशत न िेशष्ट न िोचशत न काङ्क्षशत ।

िभािभपररत्यागी भशक्तर्ातय: स र्े शप्रय: ॥ १७ ॥

க்ஷயோ ந ஹ்ருஷ்யதி ந த்₃க்ஷவஷ்டி ந க்ஷஷோ₂சதி ந கோங்ேதி |

ஷ₂போ₄ஷ₂ப₄பரித்யோகீ ₃ ப₄க்திமோன்ய: ஸ க்ஷம ப்ரிய: || 12-17 ||

ய꞉ — எவதனோருவன்; ந — என்றுமில்டல; ஹ்ருʼஷ்யதி — மகிழ்வக்ஷதோ; ந —

என்றுமில்டல; த்₃க்ஷவஷ்டி — ஆழந்த துக்கமடைவக்ஷதோ; ந — என்றுமில்டல; க்ஷஷோ₂சதி
— புலம்புவக்ஷதோ; ந — என்றுமில்டல; கோங்ேதி — ஏங்குவக்ஷதோ; ஷு₂ப₄ — மங்களமோன;
அஷு₂ப₄ — அமங்களமோன; பரித்யோகீ ₃ — துறப்பவன்; ப₄க்தி-மோன் — பக்திமோன்; ய꞉ —
எவதனோருவன்; ஸ꞉ — அவன்; க்ஷம — எனக்கு; ப்ரிய꞉ — பிரியமோனவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எனதனோருவன் ஒருக்ஷபோதும் மகிழ்வதில்டலக்ஷயோ,

துன்பப்படுவதில்டலக்ஷயோ, புலம்புவதில்டலக்ஷயோ,
ஆடசப்படுவதில்டலக்ஷயோ, க்ஷமலும் எவதனோருவன் மங்களமோனடவ,
அமங்களமோனடவ ஆகிய இரண்டையும் துறக்கின்றோக்ஷனோ—அத்தகு
பக்திமோன் எனக்கு மிகவும் பிரியமோனவன்.

தபோருளுடர

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 573

ஒரு தூய பக்தன் ஜைத்தின் இலோப நஷ்ைத்தினோல் இன்பமடைவக்ஷதோ
துன்பமடைவக்ஷதோ இல்டல, மகடனக்ஷயோ சீைடனக்ஷயோ அடைவதில் அவன் மிகுந்த
ஏக்கம் தகோள்வதில்டல, க்ஷமலும் அவர்கடள அடையோததோல் துன்பப்படுவதும்
இல்டல. தனக்குப் பிரியமோன ஏக்ஷதனும் ஒன்டற இழந்துவிட்ைோல், அவன்
புலம்புவதில்டல. அதுக்ஷபோல தோன் விரும்பியடத தபறோவிட்ைோலும், அவன்
துன்பப்படுவதில்டல. எல்லோ விதமோன மங்களமோன, அமங்களமோன மற்றும் பவச்
தசயல்களின் போர்டவக்கு அவன் அப்போற்பட்ைவன். முழுமுதற் கைவுளின்
திருப்திக்கோக எந்தவிதமோன அபோயத்டதயும் சந்திக்க அவன் தயோரோக உள்ளோன்.
பக்தித்ததோண்டை ஆற்றுவதில் அவனுக்கு எந்ததவோரு தைங்கலும் கிடையோது.
அத்தகு பக்தன் கிருஷ்ணருக்கு மிகவும் பிரியமோனவன்.

பதம் 18-19 - ஸம: ஷத்தரௌ ச மித்க்ஷர ச ததோ

सर्: ित्रौ च शर्त्रे च तथा र्ानापर्ानयो: ।

िीतोष्टणसुखदु:खेषु सर्: सङ्गशववर्तजत: ॥ १८ ॥
ஸம: ஷ₂த்தரௌ ச மித்க்ஷர ச ததோ₂ மோனோபமோனக்ஷயோ: |

ஷீ ₂க்ஷதோஷ்ணஸுக₂து₃:க்ஷக₂ஷு ஸம: ஸங்க₃விவர்ஜித: || 12-18 ||

तुल्यशनतदास्तुशतर्ौनी सततुष्टो येन के नशचत् ।

अशनके त: शस्थरर्शतभमशक्तर्ातर्े शप्रयो नर: ॥ १९ ॥
துல்யநிந்தோ₃ஸ்துதிர்தமௌன ீ ஸந்துஷ்க்ஷைோ க்ஷயன க்ஷகனசித் |

அநிக்ஷகத: ஸ்தி₂ரமதிர்ப₄க்திமோன்க்ஷம ப்ரிக்ஷயோ நர: || 19 | || 12-19 ||

ஸம꞉ — சமமோக; ஷ₂த்தரௌ — எதிரியிைம்; ச — க்ஷமலும்; மித்க்ஷர — நண்பனிைம்; ச —

க்ஷமலும்; ததோ₂ — அவ்வோறு; மோன — மோனம்; அபமோனக்ஷயோ꞉ — அவமோனம்; ஷீ₂த —
குளிர்; உஷ்ண — தவப்பம்; ஸுக₂ — இன்பம்; து₃꞉க்ஷக₂ஷு — துன்பம்; ஸம꞉ — சமமோக;
ஸங்க₃-விவர்ஜித꞉ — எல்லோத் ததோைர்புகளிலிருந்தும் விடுபட்டு; துல்ய — சமமோன;
நிந்தோ₃ — இகழ்ச்சி; ஸ்துதி꞉ — புகழ்ச்சி; தமௌன ீ — தமௌனம்; ஸந்துஷ்ை꞉ —
திருப்பிதபற்ற; க்ஷயன க்ஷகனசித் — ஏதோவதுைன்; அநிக்ஷகத꞉ — தங்குமிைமற்ற; ஸ்தி₂ர —
நிடலயோன; மதி꞉ — உறுதி; ப₄க்தி-மோன் — பக்தியில் ஈடுபட்டுள்ளவன்; க்ஷம — எனக்கு;
ப்ரிய꞉ — பிரியமோன; நர꞉ — மனிதன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எவதனோருவன், நண்பர்கடளயும் எதிரிகடளயும் சமமோக போவித்து,

மோன அவமோனம், இன்ப துன்பம், தவப்பம் குளிர், புகழ்ச்சி இகழ்ச்சி,
ஆகியவற்றில் நடுநிடல வகித்து, களங்கம் தரும் ததோைர்புகளிலிருந்து
எப்க்ஷபோதும் விடுபட்டு, தமௌனமோக, எதடனக் தகோண்டும் திருப்தியுற்று,
தங்குமிைத்திற்கோகக் கவடலப்பைோமல், அறிவில் நிடலதபற்று பக்தித்
ததோண்டில் ஈடுபட்டுள்ளோக்ஷனோ—அத்தகு மனிதன் எனக்கு மிகவும்
பிரியமோனவன்.

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 574

 தபோருளுடர

பக்தன் எல்லோவித தீய ததோைர்புகளிலிருந்தும் எப்க்ஷபோதும் விடுபட்டுள்ளோன். சில

க்ஷநரங்களில் ஒருவன் புகழப்படுகின்றோன், சில க்ஷநரங்களில் அவன்
இகழப்படுகின்றோன்; இதுக்ஷவ மனித சமூகத்தின் இயற்டக. ஆனோல் இத்தடகய
தசயற்டகயோன புகழ்ச்சி இகழ்ச்சி, மற்றும் இன்ப துன்பத்திற்கு பக்தன் எப்க்ஷபோதும்
அப்போற்பட்ைவன். அவன் மிகவும் தபோறுடமயுடையவன். கிருஷ்ணருடைய
விஷயங்கடளத் தவிரக்ஷவறு எடதயும் அவன் க்ஷபசுவதில்டல ; எனக்ஷவ, அவன்
தமௌனமோனவன் என்று கூறப்படுகின்றோன். தமௌனம் என்றோல் க்ஷபசக்கூைோது
என்று அர்த்தம் அல்ல; தமௌனம் என்றோல் அபத்தமோனவற்டறப் க்ஷபசக்கூைோது
என்க்ஷற அர்த்தம். க்ஷதடவயோனவற்டற மட்டுக்ஷம க்ஷபச க்ஷவண்டும் , முழுமுதற்
கைவுளின் திருப்திக்கோக க்ஷபசப்படும் க்ஷபச்சு பக்தனுக்கு மிகவும்
அத்தியோவசியமோனதோகும். பக்தன் எல்லோ சூழ்நிடலகளிலும் மகிழ்ச்சியோக
உள்ளோன்; சில சமயங்களில் அவன் சுடவயோன உணவுகடளப் தபறலோம், சில
சமயங்களில் அடவ கிடைக்கோமல் க்ஷபோகலோம், ஆனோல் அவன் திருப்தியுைக்ஷன
உள்ளோன். தங்கும் வசதிக்கோகவும் அவன் கவடலப்படுவதில்டல. சில
சமயங்களில் அவன் மரத்தடியில் வசிக்கலோம் , சில சமயங்களில் மிகவும்
வசதியோன மோளிடகயில் வசிக்கலோம்; இரண்டினோலும் அவன் கவரப்படுவதில்டல.
அவன் ஸ்திரமோனவன் (நிடலதபற்றவன்) என்று அடழக்கப்படுகின்றோன்;
ஏதனனில், அவன் தனது அறிவிலும் உறுதியிலும் ஸ்திரமோக உள்ளோன்.
பக்தனுடைய குணங்கடளப் பற்றிய வர்ணடனகளில் சில விஷயம் மீ ண்டும்
மீ ண்டும் குறிப்பிைப்பட்டிருப்படத நோம் கோணலோம், பக்தன் இத்தகு குணங்கள்
அடனத்டதயும் அடைந்க்ஷதயோக க்ஷவண்டும் என்ற உண்டமடய
வலியுறுத்துவதற்கோகக்ஷவ அவ்வோறு குறிப்பிட்டுள்ளன. நற்குணங்கள் இல்லோமல்
ஒருவனோல் தூய பக்தனோக முடியோது. ஹரோவ் அபக்தஸ்ய குக்ஷதோ மஹத்-குணோ:
—பக்தனல்லோதவனிைம் எந்த நற்குணமும் கிடையோது.பக்தனோக அறியப்பை
விரும்புபவன் நற்குணங்கடள விருத்தி தசய்து தகோள்ள க்ஷவண்டும்.
இக்குணங்கடள அடைவதற்கோக பக்தன் தனிப்பட்ை முடறயில் முயற்சி தசய்வது
இல்டல என்பது உண்டமக்ஷய , கிருஷ்ண உணர்விலும் பக்தித் ததோண்டிலும்
ஈடுபடுவதன் மூலம் இக்குணங்கள் தோனோகக்ஷவ அவனிைம் வளருகின்றன.

பதம் 12.20 - க்ஷய து த₄ர்மோம்ருதமித

ये तु धर्ामर्ृतशर्दं यथोक्तं पयुमपासते ।

श्रद्दधाना र्त्परर्ा भक्तास्तेऽतीव र्े शप्रया: ॥ २० ॥
க்ஷய து த₄ர்மோம்ருதமித₃ம் யக்ஷதோ₂க்தம் பர்யுபோஸக்ஷத |

ஷ்₂ரத்₃த₃தோ₄னோ மத்பரமோ ப₄க்தோஸ்க்ஷத(அ)தீவ க்ஷம ப்ரியோ: || 12-20 ||

க்ஷய — யோதரல்லோம்; து — ஆனோல்; த₄ர்ம — தர்மத்தின்; அம்ருʼதம் — அமிர்தம்; இத₃ம்

— இந்த; யதோ₂ — க்ஷபோல; உக்தம் — கூறப்பட்டுள்ளது; பர்யுபோஸக்ஷத — முழுடமயோக
ஈடுபட்டு; ஷ்₂ரத்₃த₃தோ₄னோ꞉ — நம்பிக்டகயுைன்; மத்-பரமோ꞉ — முழுமுதற் கைவுளோன
என்டனக்ஷய எல்லோமோக ஏற்று; ப₄க்தோ꞉ — பக்தர்கள்; க்ஷத — அவர்கள்; அதீவ — மிகமிக;
க்ஷம — எனக்கு; ப்ரியோ꞉ — பிரியமோனவர்கள்.

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 575

 தமோழிதபயர்ப்பு

பக்தித் ததோண்டு என்னும் இந்த அழிவற்ற போடதடயப் பின்பற்றி,

என்டன பரம இலக்கோக டவத்து நம்பிக்டகயுைன் தன்டன
ஈடுபடுத்துபவர்கள், எனக்கு மிகமிகப் பிரியமோனவர்கள்.

தபோருளுடர

இந்த அத்தியோயத்தில், இரண்ைோவது பதத்திலிருந்து இறுதி வடர — மய்-யோக்ஷவஷ்ய

மக்ஷனோ க்ஷய மோம் ('மனடத என்னில் நிடலநிறுத்துவோயோக') என்பதிலிருந்து க்ஷய து
தர்மோம்ருதம் இதம் (நித்தியமோன இந்த தர்மம்) என்பது வடர—தன்டன
அணுகுவதற்கோன ததய்வகத்
ீ ததோண்டின் வழிமுடறயிடன முழுமுதற் கைவுள்
விளக்கியுள்ளோர். அத்தகு வழிமுடறகள் இடறவனுக்கு மிகவும் பிரியமோனது,
அவற்றில் ஈடுபட்டிருப்பவடன அவர் ஏற்றுக்தகோள்கிறோர். அருவ பிரம்மனின்
போடதயில் ஈடுபட்டிருப்பவன் சிறந்தவனோ? அல்லது பரம புருஷ பகவோனின்
தனிப்பட்ை ததோண்டில் ஈடுபட்டிருப்பவன் சிறந்தவனோ ? என்று அர்ஜுனனோல்
எழுப்பப்பட்ை க்ஷகள்விக்கு , பரம புருஷ பகவோனுக்கு பக்தித் ததோண்ைோற்றுவக்ஷத
ஆன்மீ கத் தன்னுணர்வு தபறுவதற்கோன எல்லோ வழிமுடறகளிலும் மிகச்சிறந்தது
என்பதில் எவ்வித சந்க்ஷதகமும் இல்டல என்று பகவோன் ததள்ளத்ததளிவோக
அவனிைம் பதிலளித்தோர். க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், நல்ல சங்கத்தின் மூலம்
ஒருவன் தூய பக்தித் ததோண்டிற்கோன பற்றுதடல வளர்த்துக்தகோள்கிறோன் என்றும் ,
அதன் பின்னர் அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ கு குருடவ ஏற்று, அவரிைமிருந்து க்ஷகட்டு ,
கீ ர்த்தனம் தசய்து, பக்தித் ததோண்டின் ஒழுக்க தநறிகடள நம்பிக்டக, பற்றுதல்,
மற்றும் பக்தியுைன் கடைப்பிடித்து, பகவோனின் திவ்யமோன ததோண்டில் அவன்
ஈடுபடுபவனோகின்றோன் என்றும் இந்த அத்தியோயத்தில் முடிவு தசய்யப்பட்டுள்ளது.
பக்தித் ததோண்டின் போடதக்ஷய இந்த அத்தியோயத்தில் சிபோரிசு தசய்யப்பட்டுள்ளது;
எனக்ஷவ, பரம புருஷ பகவோடன அடைவதற்கு, தன்னுணர்டவப் தபறுவதற்கு,
பூரணமோன ஒக்ஷர வழிமுடற பக்தித் ததோண்க்ஷை என்பதில் எவ்வித ஐயமும்
இல்டல. இந்த அத்தியோயத்தில் விவரிக்கப்பட்டுள்ள பரம பூரண உண்டமடயப்
பற்றிய அருவக் கருத்து, தன்னுணர்விற்கோக ஒருவன் சரணோகதி அடையும் நிடல
வடர மட்டுக்ஷம சிபோரிசு தசய்யப்படுகின்றது. க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், தூய
பக்தனுைன் சங்கம் தகோள்வதற்கோன வோய்ப்பிடன ஒருவன் அடையோத வடர ,
அருவக் கருத்து பலன்தரக் கூடியதோக அடமயலோம். பூரண உண்டமடயப் பற்றிய
அருவக்கருத்தில், ஒருவன் பலன்கடள எதிர்போரோமல் தசயலோற்றுகின்றோன்,
தியோனம் தசய்கிறோன், மற்றும் ஜைத்டதயும் ஆத்மோடவயும் புரிந்து
தகோள்வதற்கோன ஞோனத்டத விருத்தி தசய்கிறோன். தூய பக்தனின் சங்கம்
கிடைக்கோத வடரயில் இந்த அருவக் கருத்து அவசியமோனதோகும்.
அதிர்ஷ்ைவசமோக, தூய பக்தித் ததோண்டில், கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபடும்
ஆவடல ஒருவன் க்ஷநரடியோக விருத்தி தசய்து தகோண்ைோல் , ஆன்மீ க உணர்வின்
முன்க்ஷனற்றத்திற்கோக படிப்படியோக தசல்ல க்ஷவண்டிய அவசியம் அவனுக்கு
இல்டல. பகவத் கீ டதயின் நடுவிலுள்ள ஆறு அத்தியோயங்களில்
விவரிக்கப்பட்டுள்ளபடி, பக்தித் ததோண்க்ஷை மிகவும் உகந்ததோகும். உைடலயும்
ஆத்மோடவயும் க்ஷசர்த்து டவக்கும் தபோருள்களுக்கோக ஒருவன் கவடலப்பை

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 576

க்ஷவண்டிய அவசியம் இல்டல; ஏதனனில், இடறவனுடைய கருடணயோல்,
அடனத்தும் தோனோகக்ஷவ கிடைக்கும்.

ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டதயின் 'பக்தித் ததோண்டு' என்னும் பன்னிரண்ைோம்

அத்தியோயத்திற்கோன பக்திக்ஷவதோந்த தபோருளுடரகள் இத்துைன்
நிடறவடைகின்றன.

12. பக்தி க்ஷயோகம் 20 verses Page 577

 13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses

பதம் 1-2 - அர்ஜுன உவோச ப்ரக்ருதிம்

अजुमन उवाच
प्रकृ तत पुरुषं चैव क्षेत्रं क्षेत्रज्ञर्ेव च ।
एतिेकदतुशर्च्छाशर् ज्ञानं ज्ञेयं च के िव ॥ १ ॥
அர்ஜுன உவோச

ப்ரக்ருதிம் புருஷம் டசவ க்ஷேத்ரம் க்ஷேத்ரஜ்ஞக்ஷமவ ச |

ஏதத்₃க்ஷவதி₃துமிச்சோ₂மி ஜ்ஞோனம் ஜ்க்ஷஞயம் ச க்ஷகஷ₂வ || 13-1 ||

श्रीभगवानुवाच
इदं िरीरं कौततेय क्षेत्रशर्त्यशभधीयते ।
एतद्यो वेशत्त तं प्राहु: क्षेत्रज्ञ इशत तशिद: ॥ २ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

இத₃ம் ஷ₂ரீரம் தகௌந்க்ஷதய க்ஷேத்ரமித்யபி₄தீ₄யக்ஷத |

ஏதத்₃க்ஷயோ க்ஷவத்தி தம் ப்ரோஹு: க்ஷேத்ரஜ்ஞ இதி தத்₃வித₃: || 13-2 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; ப்ரக்ருʼதிம் — இயற்டக; புருஷம் —

அனுபவிப்பவன்; ச — மற்றும்; ஏவ — நிச்சயமோக; க்ஷேத்ரம் — களம்; க்ஷேத்ர-ஜ்ஞம் —
களத்டத அறிபவன்; ஏவ — நிச்சயமோக; ச — க்ஷமலும்; ஏதத் — இவற்டறதயல்லோம்;
க்ஷவதி₃தும் — புரிந்துதகோள்ள; இச்சோ₂மி — நோன் விரும்புகின்க்ஷறன்; ஜ்ஞோனம் — அறிவு;
ஜ்க்ஷஞயம் — அறியப்படும் தபோருள்; ச — க்ஷமலும்; க்ஷகஷ₂வ — கிருஷ்ணக்ஷர;
ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; இத₃ம் — இந்த; ஷ₂ரீரம் —
உைல்; தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின் மகக்ஷன; க்ஷேத்ரம் — களம்; இதி — என்று;
அபி₄தீ₄யக்ஷத — அடழக்கப்படுகின்றது; ஏதத் — இடத; ய꞉ — எவதனோருவன்; க்ஷவத்தி —
அறிகின்றோக்ஷனோ; தம் — அவன்; ப்ரோஹு꞉ — அடழக்கப்படுகின்றோன்; க்ஷேத்ர-ஜ்ஞ꞉ —
களத்டத அறிபவன்; இதி — இவ்வோறு; தத்-வித₃꞉ — இடத அறிந்தவர்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் கூறினோன்: எனதன்பு கிருஷ்ணக்ஷர, இயற்டக (பிரக்ருதி),

அனுபவிப்பவன் (புருஷ), களம் (க்ஷேத்ர), களத்டத அறிபவன்
(க்ஷேத்ரக்ஞ), அறிவு (க்ஞோனம்), அறியப்படும் தபோருள் (க்க்ஷஞயம்)
ஆகியவற்டறப் பற்றி நோன் ததரிந்து தகோள்ள விரும்புகின்க்ஷறன்.
புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: குந்தியின் மகக்ஷன,
இந்த உைல், களம் (க்ஷேத்ர) என்று அடழக்கப்படுகின்றது. இவ்வுைடல
அறிபவன், களத்டத அறிபவன் (க்ஷேத்ரக்ஞ) என்று
அடழக்கப்படுகிறோன்.

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 578

 தபோருளுடர

ப்ரக்ருதி (இயற்டக), புருஷ (அனுபவிப்பவன்), க்ஷேத்ர (களம்), க்ஷேத்ரக்ஞ

(களத்டத அறிபவன்), க்ஞோனம் (அறிவு), க்க்ஷஞயம் (அறியப்படும் தபோருள்)
ஆகியறவற்டறப் பற்றி அறிவதில் அர்ஜுனன் ஆவலோக இருந்தோன். இவற்டறப்
பற்றி எல்லோம் அவன் வினவியக்ஷபோது, உைக்ஷல 'களம் ' என்று
அடழக்கப்படுவதோகவும், உைடல அறிபவன் 'களத்டத அறிபவன் ' என்று
அடழக்கப்படுவதோகவும் கிருஷ்ணர் கூறியுள்ளோர். கட்டுண்ை ஆத்மோவின்
தசயல்களுக்கு களமோக விளங்குவது உைக்ஷல. ஜை வோழ்வினுள்
பிடணக்கப்பட்டுள்ள ஆத்மோ, ஜை இயற்டகயின் மீ து ஆதிக்கம் தசலுத்த
முயல்கின்றோன். எனக்ஷவ, ஜை இயற்டகயிடன ஆட்சி தசய்வதற்கு உண்ைோன
தனது தகுதிக்கு ஏற்றோற்க்ஷபோல் அவன் 'தசயலின் களத்திடனப் ' தபறுகின்றோன்.
அத்தகு 'தசயலின் களக்ஷம ' உைல் எனப்படும். இனி , உைல் என்றோல் என்ன? உைல்
என்பது புலன்களினோல் ஆனது. புலனின்பத்டத அனுபவிக்க விரும்பும் கட்டுண்ை
ஆத்மோவிற்கு, அத்தகு புலனுகர்ச்சிக்கோன அவனது தகுதியின் அடிப்படையில்,
தசயலின் களமோன ஓர் உைல் வழங்கப்படுகின்றது. எனக்ஷவ, உைலோனது க்ஷேத்ர,
கட்டுண்ை ஆத்மோவின் தசயல்களுக்கோன களம் என்று அடழக்கப்படுகின்றது.
அடுத்ததோக, களத்டத அறிபவன், க்ஷேத்ரக்ஞ எனப்படுகிறோன், அவன் தன்டன
உைலோக அடையோளம் தகோள்ளக் கூைோது. களத்திற்கும் களத்டத அறிபவனுக்கும்,
அதோவது உைலுக்கும் உைடல அறிபவனுக்கும் இடையிலோன க்ஷவறுபோட்டை
புரிந்து தகோள்வது மிகக் கடினமல்ல. குழந்டதப் பருவத்திலிருந்து முதுடம வடர
தனது உைல் பற்பல மோற்றங்கடள அடைகின்றது என்றக்ஷபோதிலும், தோன் மோறோமல்
இருப்படத யோர் க்ஷவண்டுமோனோலும் சிந்தித்துப் போர்க்கலோம். எனக்ஷவ, தசயலின்
களத்டத அறிபவனுக்கும் அந்த தசயல்கள் நடைதபறும் களத்திற்கும் இடைக்ஷய
க்ஷவறுபோடு உண்டு. இவ்வோறோக, கட்டுண்ை நிடலயில் வோழும் ஆத்மோ, தோன்
உைலிலிருந்து க்ஷவறுபட்ைவன் என்படதப் புரிந்து தகோள்ளலோம். இஃது
ஆரம்பத்திக்ஷலக்ஷய விவரிக்கப்பட்ைது—க்ஷதஹிக்ஷனோ (அ)ஸ்மின்—அதோவது, உயிர்வோழி
உைலுக்குள் உள்ளோன் என்றும், உைலோனது குழந்டதப் பருவத்திலிருந்து
போல்யத்திற்கும், போல்யத்திலிருந்து இளடமக்கும், இளடமயிலிருந்து முதுடமக்கும்
மோறிக்தகோண்க்ஷை இருக்கின்றது என்றும், உைலின் உரிடமயோளன் அத்தகு உைல்
மோற்றத்திடன அறிகின்றோன் என்றும் முன்னக்ஷர விவரிக்கப்பட்ைது. உைலின்
உரிடமயோளக்ஷன க்ஷேத்ரக்ஞ என்பது ததளிவு. சில சமயங்களில், 'நோன்
மகிழ்ச்சியுைன் உள்க்ஷளன்,' 'நோன் மனிதன்,' 'நோன் நோய்,' 'நோன் பூடன,' என்று நோம்
நிடனக்கின்க்ஷறோம். இடவயடனத்தும் அறிபவனின் உைடலப் பற்றிய
அடையோளங்கள். ஆனோல் அறிபவக்ஷனோ உைலிலிருந்து க்ஷவறுபட்ைவன்.
ஆடைகடளப் க்ஷபோன்று பற்பல தபோருள்கடள நோம் உபக்ஷயோகித்தோலும்,
உபக்ஷயோகிக்கப்படும் தபோருள்களிலிருந்து நோம் க்ஷவறுபட்ைவர்கள் என்படத நோம்
அறிக்ஷவோம். அதுக்ஷபோலக்ஷவ, சற்றுச் சிந்தித்துப் போர்த்தோல், நோம் உைலிலிருந்து
க்ஷவறுபட்ைவர்கள் என்படதயும் புரிந்து தகோள்ளலோம். நோக்ஷனோ, நீக்ஷயோ,
உைடலயுடைய யோரோக இருந்தோலும், அவன் க்ஷேத்ரக்ஞ என்று
அடழக்கப்படுகின்றோன், உைலோனது க்ஷேத்ர, தசயல்களின் களம் என்று
அடழக்கப்படுகின்றது.

பகவத் கீ டதயின் முதல் ஆறு அத்தியோயங்களில், உைடல அறிபவடனப்

(உயிர்வோழிடயப்) பற்றியும், எந்த நிடலயினோல் அவன் முழுமுதற் கைவுடளப்

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 579

புரிந்து தகோள்ள முடியும் என்படதப் பற்றியும் விவரிக்கப்பட்ைது. கீ டதயின்
நடுவிலுள்ள ஆறு அத்தியோயங்களில், பரம புருஷ பகவோடனப் பற்றியும்,
தனிப்பட்ை ஆத்மோவிற்கும் பரமோத்மோவிற்கும் இடையிலுள்ள பக்தித் ததோண்டின்
அடிப்படையிலோன உறடவப் பற்றியும் விவரிக்கப்பட்ைது. பரம புருஷ பகவோனின்
உன்னதமோன நிடலயும், அவருக்குக் கீ ழ்ப்பட்டு இருப்பது என்னும் தனிப்பட்ை
ஆத்மோவின் நிடலயும், அந்த அத்தியோயங்களில் ததளிவோக விளக்கப்பட்ைன.
உயிர்வோழிகள் எல்லோ சூழ்நிடலயிலும் கீ ழ்ப்பட்ைவர்கக்ஷள , ஆனோல் தங்களது
மறதியினோல் அவர்கள் துன்புறுகின்றனர். புண்ணியச் தசயல்களினோல் ததளிவு
தபறும்க்ஷபோது, அவர்கள் பல்க்ஷவறு நிடலகளில்—துன்புற்றவர்களோக, தசல்வத்டத
நோடுபவர்களோக, க்ஷகள்வியுடையவர்களோக, ஞோனத்டதத் க்ஷதடுபவர்களோக—முழுமுதற்
கைவுடள அணுகுகின்றனர். இதுவும் விவரிக்கப்பட்ைது. இனி , பதிமூன்றோம்
அத்தியோயத்துைன் ஆரம்பித்து, உயிர்வோழி எவ்வோறு ஜை இயற்டகயின் ததோைர்பில்
வருகின்றோன் என்றும், பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்கள், ஞோனத்டத விருத்தி தசய்தல்,
பக்தித் ததோண்ைோற்றுதல் என பல்க்ஷவறு வழிமுடறகளின் மூலம் அவன் எவ்வோறு
முழுமுதற் கைவுளினோல் விடுவிக்கப்படுகின்றோன் என்றும் விளக்கப்படுகின்றன.
உயர்வோழி, ஜைவுைலிலிருந்து முற்றிலும் க்ஷவறுபட்ைவன் என்றக்ஷபோதிலும் , அவன்
எவ்வோக்ஷறோ ததோைர்பு தகோண்டு விடுகின்றோன். இதுவும் விளக்கப்பட்டுள்ளது.

பதம் 13.3 - க்ஷேத்ரஜ்ஞம் சோபி மோ

क्षेत्रज्ञं चाशप र्ां शवशद्ध सवमक्षेत्रेषु भारत ।

क्षेत्रक्षेत्रज्ञयोज्ञामनं यत्तज्ज्ञानं र्तं र्र् ॥ ३ ॥
க்ஷேத்ரஜ்ஞம் சோபி மோம் வித்₃தி₄ ஸர்வக்ஷேத்க்ஷரஷு போ₄ரத |

க்ஷேத்ரக்ஷேத்ரஜ்ஞக்ஷயோர்ஜ்ஞோனம் யத்தஜ்ஜ்ஞோனம் மதம் மம || 13-3 ||

க்ஷேத்ர-ஜ்ஞம் — களத்டத அறிபவன்; ச — மற்றும்; அபி — நிச்சயமோக; மோம் —

என்டன; வித்₃தி₄ — அறிவோய்; ஸர்வ — எல்லோ; க்ஷேத்க்ஷரஷு — உைல் களங்களிலும்;
போ₄ரத — பரதனின் மகக்ஷன; க்ஷேத்ர — தசயல்களின் களம் (உைல்); க்ஷேத்ர-
ஜ்ஞக்ஷயோ꞉ — களத்டத அறிபவனும்; ஜ்ஞோனம் — அறிவு; யத் — எந்த; தத் — அந்த;
ஜ்ஞோனம் — அறிவு; மதம் — அபிப்பிரோயம்; மம — எனது.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரத குலத் க்ஷதோன்றக்ஷல, நோனும் எல்லோ உைல்களிலும் அறிபவனோக

உள்க்ஷளன் என்படத புரிந்துதகோள். உைடலயும் அதடன
அறிபவடனயும் புரிந்துதகோள்வக்ஷத ஞோனம் என்று
அடழக்கப்படுகின்றது. இதுக்ஷவ எனது அபிப்பிரோயம்.

தபோருளுடர

உைல், உைடல அறிபவன், ஆத்மோ, பரமோத்மோ ஆகியவற்டற நோம்

விவோதிக்கும்க்ஷபோது, பகவோன், ஜீவோத்மோ, ஜைம் என்று மூன்று க்ஷவறுபட்ை
தடலப்புகடள நோம் கற்க க்ஷவண்டும் என்படதக் கோண முடியும். தசயலின் களம்

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 580

ஒவ்தவோன்றிலும், அதோவது ஒவ்தவோரு உைலிலும் இரண்டு ஆத்மோக்கள் உள்ளனர்:
ஜீவோத்மோ, பரமோத்மோ. பரம புருஷ பகவோனோன கிருஷ்ணரின் சுய விரிவங்கக்ஷம
பரமோத்மோ என்பதோல், 'நோனும் அறிபவனோக உள்க்ஷனன், ஆனோல் நோன் மட்டுக்ஷம
அறிபவன் அல்ல. நோன் அறிபவர்களில் உயர்ந்தவன், ஒவ்தவோருவரது உைலிலும்
பரமோத்மோவோக வசிக்கின்க்ஷறன்' என்று கிருஷ்ணர் கூறுகிறோர்.

எவதனோருவன், பகவத் கீ டதடய அடிப்படையோக டவத்து, தசயலின் களத்டதப்

பற்றியும் அக்களத்டத அறிபவடனப் பற்றியும் நுண்ணியமோக அறிந்து
தகோள்கின்றோக்ஷனோ, அவன் ஞோனத்டத அடைய முடியும்.

'தனிப்பட்ை உைல் (களம்) ஒவ்தவோன்றிலும் நோன் அறிபவனோன உள்க்ஷளன்' என்று

பகவோன் கூறுகின்றோர். ஜீவோத்மோ தனது தசோந்த உைடலப் பற்றி
அறிந்திருக்கலோம், ஆனோல் மற்ற உைல்கடளப் பற்றிய அறிவு அவனிைம் இல்டல.
பரமோத்மோவோக எல்க்ஷலோரது உைல்களிலும் வற்றிருக்கும்
ீ பரம புருஷ பகவோன்,
எல்லோ உைல்கடளப் பற்றிய அடனத்டதயும் அறிபவர். பலதரப்பட்ை
வோழ்வினங்களின் பல்க்ஷவறு உைல்கள் அடனத்டதயும் அவர் அறிவோர். குடிமகன்
தன்னுடைய சிறு நிலத்டதப் பற்றிய அடனத்டதயும் அறிந்திருக்கலோம், ஆனோல்
மன்னக்ஷனோ தனது மோளிடகடய மட்டுமின்றி தனிப்பட்ை ஒவ்தவோரு
குடிமகனுக்கும் தசோந்தமோன அடனத்து தசோத்துக்கடளயும் அறிந்துள்ளோன்.
அதுக்ஷபோலக்ஷவ, ஒருவன் தனிப்பட்ை உைலின் உரிடமயோளனோக இருக்கலோம்,
ஆனோல் பகவோக்ஷனோ எல்லோ உைல்களுக்கும் உரிடமயோளர். மன்னக்ஷன நோட்டின்
உண்டமயோன உரிடமயோளன், குடிமகக்ஷனோ இரண்ைோம் நிடல உரிடமயோளன்.
அதுக்ஷபோல, முழுமுதற் கைவுக்ஷள எல்லோ உைல்களின் பரம உரிடமயோளர்.

உைல் புலன்களினோல் ஆனது. முழுமுதற் கைவுள், ரிஷிக்ஷகசர், 'புலன்கடளக்

கட்டுப்படுத்துபவர்' என்று அறியப்படுகின்றோர். மன்னக்ஷன நோட்டின்
நைவடிக்டககடள உண்டமயில் கட்டுப்படுத்துகின்றோன், குடிமக்கள் இரண்ைோம்
நிடலயில் மட்டுக்ஷம கட்டுப்படுத்துகின்றனர்; அதுக்ஷபோல, புலன்கடள உண்டமயோக
கட்டுப்படுத்துபவர் முழுமுதற் கைவுக்ஷள. 'நோனும் அறிபவனோக உள்க்ஷளன்' என்று
பகவோன் கூறுகின்றோர். அறிபவர்களில் அவக்ஷர உயர்ந்தவர் என்பக்ஷத இதன்
தபோருள்; ஜீவோத்மோ தனது குறிப்பிட்ை உைடல மட்டுக்ஷம அறிகின்றோன். க்ஷவத
இலக்கியத்தில் பின்வருமோறு கூறப்பட்டுள்ளது:
க்ஷேத்ரோணி ஹி ஷரீரோணி
பீஜம் சோபி ஷுபோஷுக்ஷப
தோனி க்ஷவத்தி ச க்ஷயோகோத்மோ
தத: க்ஷேத்ர-க்ஞ உச்யக்ஷத

இந்த உைல் க்ஷேத்ர என்று அடழக்கப்படுகின்றது, உைலின் உரிடமயோளனும்

முழுமுதற் கைவுளும் இந்த உைலுக்குள் வசிக்கின்றனர்; முழுமுதற் கைவுள்,
உைடலயும் அந்த உைலின் உரிடமயோளடனயும் அறிவோர். எனக்ஷவ, எல்லோ
களங்கங்கடளயும் அறிபவர் என்று அவர் அடழக்கப்படுகிறோர். தசயல்களின் களம்,
தசயல்கடள அறியும் நபர், தசயல்கடள அறியும் உன்னத நபர் ஆகியவற்றிற்கு
இடையிலோன க்ஷவறுபோடு பின்வருமோறு விவரிக்கப்படுகின்றது. உைலின்
உண்டமயோன நிடல, ஜீவோத்மோவின் உண்டமயோன நிடல, பரமோத்மோவின்
உண்டமயோன நிடல ஆகியவற்டறப் பற்றிய பக்குவமோன அறிவு, க்ஷவத

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 581

இலக்கியத்தில் ஞோனம் என்று அறியப்படுகின்றது. இதுக்ஷவ கிருஷ்ணருடைய
அபிப்பிரோயம். ஆத்மோவும் பரமோத்மோவும், ஒக்ஷர சமயத்தில் சமமோகவும்
க்ஷவறுபட்டும் உள்ளனர் என்படதப் புரிந்து தகோள்வக்ஷத ஞோனம். எவதனோருவன்
தசயல்களின் களத்டதயும் தசயடல அறிபவடனயும் புரிந்து
தகோள்ளவில்டலக்ஷயோ, அவன் பக்குவ ஞோனத்தில் இல்டல. ப்ரக்ருதி (இயற்டக),
புருஷ (இயற்டகடய அனுபவிப்பவன்), ஈஷ்வர (இயற்டகயிடனயும்
ஜீவோத்மோவிடனயும் கட்டுப்படுத்தி ஆட்சி தசய்யும் ஆளுநர்) ஆகியவற்றின்
நிடலகடள புரிந்து தகோள்ள க்ஷவண்டும். தவவ்க்ஷவறு திறன்களுடைய
இம்மூன்டறயும் குழப்பிக் தகோள்ளக்கூைோது. ஓவியன் , ஓவியம், ஓவியப் பலடக
ஆகியவற்டறக் குழப்பிக் தகோள்ளக் கூைோது. இயற்டக என்பது தசயல்களின்
களமோன இந்த ஜைவுலகமோகும், ஜீவோத்மோ என்பது அந்த இயற்டகடய
அனுபவிப்பவடனக் குறிக்கும், க்ஷமலும், இவர்கள் இருவடரயும் கட்டுப்படுத்தும்
உன்னத அதிகோரி ஈஷ்வர (முழுமுதற் கைவுள்) எனப்படுகிறோர். க்ஷவத தமோழியில்
(ஷ்க்ஷவதோஷ்வதர உபநிஷத்.1.12) க்ஷபோக்தோ க்ஷபோக்யம் ப்க்ஷரரிதோரம் ச மத்வோ /
ஸர்வம் ப்க்ஷரோக்தம் த்ரி-விதம் ப்ரஹ்மம் ஏதத் என்று கூறப்பட்டுள்ளது. பிரம்மன்
என்படதப் பற்றி மூன்று கருத்துக்கள் உள்ளன: தசயல்களின் களமோக விளங்கும்
ப்ரக்ருதி (இயற்டக), பிரம்மன் எனப்படுகிறது, அந்த ஜை இயற்டகடய
கட்டுப்படுத்த முயற்சி தசய்யும் ஜீவோத்மோவும் பிரம்மன் எனப்படுகிறோன் , அது
மட்டுமின்றி, இந்த இரண்டிடனயும் கட்டுப்படுத்தும் உன்னத நபரும் பிரம்மன்
எனப்படுகிறோர், உண்டமயில் அவர் மட்டுக்ஷம கட்டுப்படுத்துபவர்.

இரண்டு வடகயோன அறிபவர்களில், ஒருவர் தவறுகளுக்கு அப்போற்பட்ைவர்

என்றும் மற்றவர் தவறிடழக்கக் கூடியவர் என்றும் இந்த அத்தியோயத்தில்
விளக்கப்படும். ஒருவர் எஜமோனர், மற்றவக்ஷனோ அவருக்குக் கீ ழ்பட்ைவன். களத்டத
அறியும் இந்த இரு நபர்கடளயும் சமமோகவும் ஒன்றோகவும் கருதுபவன்,
'தசயல்களின் களத்டத அறிபவனோக நோனும் இருக்கின்க்ஷறன் ' என்று இங்க்ஷக மிகத்
ததளிவோகக் கூறுகின்ற பரம புருஷ பகவோனுைன் முரண்படுகின்றோன். கயிற்றிடன
போம்பு என்று தவறோகப் புரிந்து தகோள்பவன் ஞோனமுடையவன் அல்ல. தவவ்க்ஷவறு
விதமோன உைல்கள் உள்ளன, க்ஷமலும் அந்த உைல்களின் உரிடமயோளர்களும்
க்ஷவறுபட்ைவர்கள். ஜை இயற்டகயின் மீ து ஆதிக்கம் தசலுத்தும் திறன் ஒவ்தவோரு
ஜீவோத்மோவிற்கும் க்ஷவறுபட்டு இருப்பதோல், தவவ்க்ஷவறோன உைல்கள் உள்ளன.
ஆனோல் அங்க்ஷக அத்தகு உைல்கடளக் கட்டுப்படுத்துபவரோக பரமனும் வற்றுள்ளோர்.
ீ
உைல்களின் தமோத்த எண்ணிக்டகடயக் குறிக்கும் ச என்னும் தசோல் மிகவும்
முக்கியமோனது. இதுக்ஷவ ஸ்ரீல பலக்ஷதவ வித்யோபூஷணரின் கருத்தோகும்.
ஒவ்தவோரு உைலிலும் ஜீவோத்மோவின் அருகில் பரமோத்மோவோக வற்றிருப்பவர்
ீ
கிருஷ்ணக்ஷர. க்ஷமலும், தசயல்களின் களம், வரம்பிற்குட்பட்ை அனுபவிப்போளன்
ஆகிய இரண்டையும் கட்டுப்படுத்துபவர் பரமோத்மோக்ஷவ என்படத அறிவக்ஷத
உண்டமயோன ஞோனம் என்று கிருஷ்ணர் இங்க்ஷக மிகத் ததளிவோகக் கூறுகின்றோர்.

பதம் 13.4 - தத்க்ஷேத்ரம் யச்ச யோ

तत्क्षेत्रं यच्च यादृक्च यशिकारर यतश्च यत् ।

स च यो यत्प्रभावश्च तत्सर्ासेन र्े ि‍ ृणु ॥ ४ ॥

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 582

 தத்க்ஷேத்ரம் யச்ச யோத்₃ருக்ச யத்₃விகோரி யதஷ்₂ச யத் |

ஸ ச க்ஷயோ யத்ப்ரபோ₄வஷ்₂ச தத்ஸமோக்ஷஸன க்ஷம ஷ்₂ருணு || 13-4 ||

தத் — அந்த; க்ஷேத்ரம் — தசயல்களின் களம்; யத் — என்ன; ச — மற்றும்; யோத்₃ருʼக் —

உள்ளது உள்ளபடி; ச — மற்றும்; யத் — எது; விகோரி — மோறுகின்றது; யத꞉ —
எதிலிருந்து; ச — மற்றும்; யத் — என்ன; ஸ꞉ — அவன்; ச — மற்றும்; ய꞉ — யோர்; யத் —
என்ன; ப்ரபோ₄வ꞉ — தசல்வோக்கு; ச — மற்றும்; தத் — அடத; ஸமோக்ஷஸன — சுருக்கமோக;
க்ஷம — என்னிைமிருந்து; ஷ்₂ருʼணு — க்ஷகள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

தசயல்களின் களம் எவ்வோறு அடமக்கப்பட்டுள்ளது, அதன் மோற்றங்கள்

யோடவ, அஃது எப்க்ஷபோது உண்ைோக்கப்படுகின்றது, தசயல்களின் களத்டத
அறிபவன் யோர், அவனது தசல்வோக்குகள் யோடவ, என்படதப் பற்றிய
எனது சுருக்கமோன உடரடய இனிக் க்ஷகட்போயோக.

தபோருளுடர

தசயல்களின் களத்டதயும், தசயல்களின் களத்டத அறிபவடனயும், அவர்களது

உண்டமயோன நிடலயின் அடிப்படையில் இடறவன் இங்கு விவரிக்கின்றோர்.
இவ்வுைல், எவ்வோறு உருவோக்கப்பட்ைது, எந்த தபோருளோல் உண்ைோக்கப்பட்ைது,
யோருடைய கட்டுப்போட்டின் கீ ழ் தசயல்படுகின்றது, உைலில் மோற்றங்கள் நிகழ்வது
எங்ஙனம், அம்மோற்றங்கள் எங்கிருந்து வருகின்றன, அதற்கோன கோரணங்கள்
யோடவ, ஜீவோத்மோவின் இறுதி இலக்கு என்ன, ஜீவோத்மோவின் உண்டமயோன ரூபம்
என்ன, ஆகியவற்டற ஒருவன் அறிய க்ஷவண்டும். க்ஷமலும், தனிப்பட்ை
ஜீவோத்மோவிற்கும் பரமோத்மோவிற்கும் இடையிலோன க்ஷவறுபோடு , அவர்களது
தவவ்க்ஷவறு தசல்வோக்குகள், சக்திகள், இதுக்ஷபோன்று பலவற்டறயும் அவன் அறிந்து
தகோள்ள க்ஷவண்டும். பரம புருஷ பகவோனோல் தகோடுக்கப்பட்டுள்ள விளக்கத்தின்
அடிப்படையில் ஒருவன் க்ஷநரடியோக இந்த பகவத் கீ டதடயப் புரிந்து தகோள்ள
க்ஷவண்டும், அப்க்ஷபோது அடனத்தும் அவனுக்கு விளக்கப்படும். இருப்பினும் ,
எல்க்ஷலோருடைய உைலிலும் வற்றிருக்கும்
ீ பரம புருஷ பகவோடன தனிப்பட்ை
ஜீவோத்மோவுைன் சமமோகக் கருதிவிைக் கூைோது என்பதில் கவனமோக இருக்க
க்ஷவண்டும். அது சக்தியுடைய நபடரயும் சக்தியற்ற நபடரயும் சமப்படுத்துவடதப்
க்ஷபோன்றது.

பதம் 13.5 - ருஷிபி₄ர்ப₃ஹுதோ₄ கீ ₃

ऋशषशभबमहुधा गीतं छतदोशभर्तवशवधै: पृथक् ।

ब्रह्मसूत्रपदैश्चैव हेतुर्द्भर्तवशनशश्चतै: ॥ ५ ॥
ருஷிபி₄ர்ப₃ஹுதோ₄ கீ ₃தம் ச₂ந்க்ஷதோ₃பி₄ர்விவிடத₄: ப்ருத₂க் |

ப்₃ரஹ்மஸூத்ரபடத₃ஷ்₂டசவ க்ஷஹதுமத்₃ப₄ர்விநிஷ்₂சிடத: || 13-5 ||

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 583

 ருʼஷிபி₄꞉ — அறிவிற் சிறந்த முனிவர்களோல்; ப₃ஹுதோ₄ — பல வழிகளில்; கீ ₃தம் —
விளக்கப்பட்டுள்ளது; ச₂ந்க்ஷதோ₃பி₄꞉ — க்ஷவத மந்திரங்களோல்; விவிடத₄꞉ — பல்க்ஷவறு;
ப்ருʼத₂க் — பலவோறு; ப்₃ரஹ்ம-ஸூத்ர — க்ஷவதோந்தத்தின்; படத₃꞉ — பதங்களினோல்; ச
— மற்றும்; ஏவ — நிச்சயமோக; க்ஷஹது-மத்₃பி₄꞉ — கோரணம் மற்றும் விடளவுகளுைன்;
விநிஷ்₂சிடத꞉ — மிகவும் நிச்சயமோன.

தமோழிதபயர்ப்பு

தசயல்களின் களம் மற்றும் தசயல்கடள அறிபவடனப் பற்றிய

அறிவு, பற்பல முனிவர்களினோல் பல்க்ஷவறு க்ஷவத நூல்களில் விரிவோக
விளக்கப்பட்டுள்ளது. குறிப்போக க்ஷவதோந்த சூத்திரத்தின் பதங்களில்,
கோரணம் மற்றும் விடளவுகளுைன் இடவ மிகவும் நுணுக்கமோக
விளக்கப்பட்டுள்ளன.

தபோருளுடர

இந்த ஞோனத்டத விளக்குவதில் மிகவுயர்ந்த அதிகோரி, பரம புருஷ பகவோனோன

கிருஷ்ணக்ஷர. இருப்பினும், கற்றறிந்த பண்டிதர்களும் தரமோன அதிகோரிகளும்,
முந்டதய அதிகரிகளிைமிருந்து எப்க்ஷபோதும் பிரமோணம் வழங்குவது வழக்கம்.
மிகுந்த சர்ச்டசக்கு இைமளிக்கக்கூடிய, ஆத்மோவிற்கும் பரமோத்மோவிற்கும்
இடையிலோன ஒற்றுடம, க்ஷவற்றுடமடயப் பற்றிய கருத்திடன, பிரமோணமோக
ஏற்றுக் தகோள்ளப்படுகின்ற சோஸ்திரமோன க்ஷவதோந்தத்திடன க்ஷமற்க்ஷகோள்கோட்டி
கிருஷ்ணர் விளக்குகின்றோர். முதலில், 'இக்கருத்து பற்பல ரிஷிகடள
அடிப்படையோகக் தகோண்ைது' என்று அவர் கூறுகிறோர். ரிஷிகடளப் தபோறுத்தவடர
(அவக்ஷர ஒரு ரிஷி என்றக்ஷபோதிலும்), க்ஷவதோந்த சூத்திரத்தின் ஆசிரியரோன
வியோசக்ஷதவர் மகோரிஷிகளில் ஒருவர், க்ஷவதோந்த சூத்திரத்தில் இருடமத் தன்டம
ததளிவோக விளக்கப்பட்டுள்ளது. க்ஷமலும், மற்தறோரு மகோமுனிவரோன வியோசரின்
தந்டத பரோசரர் தனது அற நூல்களில் எழுதுகின்றோர் , அஹம் த்வம் ச ததோன்க்ஷய...
'நோன், நீ, மற்றும் எல்லோ உயிரினங்கள் உட்பை நோம் அடனவரும் ஜைவுைலில்
இருந்தோலும் திவ்யமோனவர்கள். நோம் தற்க்ஷபோது நமது பல்க்ஷவறு கர்மத்தின்
அடிப்படையில், ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்களுக்குள் விழுந்துள்க்ஷளோம்.
அதன்படி, சிலர் உயர்ந்த நிடலயிலும் சிலர் தோழ்ந்த இயற்டகயிலும் உள்ளனர்.
அறியோடமயினோல் கோணப்படும் இயற்டகயின் உயர்வு தோழ்வுகள், எண்ணற்ற
உயர்வோழிகளில் க்ஷதோற்றுவிக்கப்படுகின்றன. ஆனோல், தவறுகளுக்கு அப்போற்பட்ை
பரமோத்மோக்ஷவோ இயற்டகயின் முக்குணங்களோல் களங்கமடையோமல் திவ்யமோன
நிடலயில் உள்ளோர்.' க்ஷமலும், மூலக்ஷவதங்களில், குறிப்போக கை உபநிஷத்தில்,
ஆத்மோ, பரமோத்மோ, உைல் ஆகியவற்றிற்கு இடையிலோன க்ஷவறுபோடு
குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது. பல்க்ஷவறு முனிவர்கள் இக்கருத்திடன
விளக்கியுள்ளக்ஷபோதிலும், பரோசரர் அவர்களில் முக்கியமோனவரோகக் கருதப்படுகிறோர்.

சந்க்ஷதோபி: என்னும் தசோல் பல்க்ஷவறு க்ஷவத இலக்கியங்கடளக் குறிக்கும்.

உதோரணமோக, யஜுர் க்ஷவதத்தின் பிரிவோன டதத்திரீய உபநிஷத்தில், இயற்டக,
ஜீவோத்மோ, பரம புருஷ பகவோன் ஆகியடவ விளக்கப்பட்டுள்ளன.

முன்னக்ஷர குறிப்பிட்ைது க்ஷபோல, க்ஷேத்ர என்பது தசயல்களின் களத்டதக் குறிக்கும்,

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 584

க்ஷமலும், தனிப்பட்ை உயிர்வோழி, பரம உயிர்வோழி என க்ஷேத்ர-க்ஞவில் இரு
வடகயினர் உண்டு. ப்ரஹ்ம புச்சம் ப்ரதிஷ்ைோ என்று டதத்திரீய உபநிஷத்தில்
(2.9) கூறப்பட்டுள்ளது. முழுமுதற் கைவுளின் சக்தி அன்ன-மய (உணடவச் சோர்ந்து
வோழுதல்) எனும் ரூபத்தில் க்ஷதோன்றுகின்றது. இது பரமடன தபௌதிகமோக
உணர்வதோகும். பரம பூரண உண்டமயிடன உணவின் மூலமோக உணர்ந்த
பின்னர், பிரோண-மய எனும் நிடலயில், ஒருவன் உயிரின் அறிகுறிகளில்
(உயிரினங்களில்) பரம உண்டமயிடன உணர்கிறோன். க்ஞோன–மய எனப்படும்
அடுத்த நிடலயில், உயிரின் அறிகுறிகடளத் தோண்டி, எண்ணுதல், உணர்தல்,
விரும்புதல் என்பனவற்றின் மூலம் உணர்கின்றோன். அதன்பின், விக்ஞோன-மய
எனப்படும் பிரம்மடன உணரும் நிடலயில், உயிர்வோழியின் மனமும் உயிரின்
அறிகுறிகளும், உயிர்வோழியிலிருந்து பிரித்து அறியப்படுகின்றன. அடுத்து, ஆனந்த-
மய எனப்படும் உன்னத நிடலயில், பூரண ஆனந்தமயமோன தன்டம
உணரப்படுகின்றது. இவ்வோறு பிரம்மடன உணர்வதில் ஐந்து நிடலகள் உள்ளன,
அடவ ப்ரஹ்ம-புச்சம் என்று அடழக்கப்படுகின்றன. இவற்றில் முதல் மூன்று
நிடலகளோன, அன்ன-மய, ப்ரோண-மய, க்ஞோன-மய ஆகியடவ, உயிர்வோழிகளின்
தசயல்களின் களங்கடளப் பற்றியடவ. தசயல்களின் இத்தகு எல்லோ
களங்களுக்கும் அப்போற்பட்ைவர் முழுமுதற் கைவுள், அவர் ஆனந்த-மய என்று
அடழக்கப்படுகிறோர். ஆனந்த-மக்ஷயோ (அ)ப்யோஸோத், அதோவது, பரம புருஷ பகவோன்
ஆனந்தமயமோன தன்டமடய உடையவர் என்று க்ஷவதோந்த சூத்திரம் பரமடன
விவரிக்கின்றது. தன்னுடைய ததய்வக
ீ ஆனந்தத்டத அனுபவிக்க, அவர்,
விக்ஞோன-மய, ப்ரோண-மய, க்ஞோன-மய, அன்ன-மய என்று தன்டன விரித்துக்
தகோள்கின்றோர். தசயல்களின் களத்தில் உயிர்வோழி அனுபவிப்பனவோகக்
கருதப்படுகின்றோன், ஆனந்த-மய அவனிைமிருந்து க்ஷவறுபட்ைவர். அதோவது ,
உயிர்வோழி தன்டன ஆனந்த-மயத்துைன் இடணப்பதில் இன்பம் கோண முடிவு
தசய்யும்தபோழுது, அவன் பக்குவம் அடைகின்றோன் என்பது தபோருள். இதுக்ஷவ,
களத்டத அறியும் உன்னத நபர் (முழுமுதற் கைவுள்), அவருக்குக் கீ ழ்ப்பட்ை
அறிஞன் (ஜீவோத்மோ), தசயற்களத்தின் இயற்டக ஆகியவற்டறப் பற்றிய
உண்டமயோன கோட்சியோகும். க்ஷவதோந்த சூத்திரம் எனப்படும் பிரம்ம சூத்திரத்தில் ,
இத்தகு உண்டமயிடன ஒருவன் கண்ைறிய க்ஷவண்டும்.

கோரணம் மற்றும் விடளவுகளின் அடிப்படையில் பிரம்ம சூத்திரத்தின் பதங்கள்

மிகவும் அருடமயோக வடிவடமக்கப்பட்டுள்ளன என்று இங்கு
குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது. அத்தகு சூத்திரங்களில் சில, ந வியத் அஷ்ருக்ஷத: (2.3.2),
நோத்மோ ஷ்ருக்ஷத: (2.3.18) பரோத் து தச்-சுருக்ஷத: (2.3.40). முதல் சூத்திரம் தசயல்களின்
களத்டதயும், இரண்ைோவது சூத்திரம் ஜீவோத்மோடவயும், மூன்றோவது சூத்திரம்
அடனத்து க்ஷதோற்றங்களிலும் உன்னதமோக விளங்கும் முழுமுதற் கைவுடளயும்
குறிக்கின்றன.

பதம் 6-7 - மஹோ-பூதோன்-யஹங்கோக்ஷரோ புத்திர்

र्हाभूतातयहङ्कारो बुशद्धरव्यक्तर्ेव च ।
इशतद्रयाशण दिैकं च पञ्च चेशतद्रयगोचरा: ॥ ६ ॥

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 585

 மஹோபூ₄தோன்யஹங்கோக்ஷரோ பு₃த்₃தி₄ரவ்யக்தக்ஷமவ ச |

இந்த்₃ரியோணி த₃டஷ₂கம் ச பஞ்ச க்ஷசந்த்₃ரியக்ஷகோ₃சரோ: || 13-6 ||

इच्छा िेष: सुखं दु:खं सङ्घातश्चेतना धृशत: ।

एतत्क्षेत्रं सर्ासेन सशवकारर्ुदाहृतर्् ॥ ७ ॥
இச்சோ₂ த்₃க்ஷவஷ: ஸுக₂ம் து₃:க₂ம் ஸங்கோ₄தஷ்₂க்ஷசதனோ த்₄ருதி: |

ஏதத்க்ஷேத்ரம் ஸமோக்ஷஸன ஸவிகோரமுதோ₃ஹ்ருதம் || 13-7 ||

மஹோ-பூ₄தோனி — தபரும் மூலப்தபோருள்கள்; அஹங்கோர꞉ — அஹங்கோரம்; பு₃த்₃தி₄꞉ —

புத்தி; அவ்யக்தம் — க்ஷதோன்றோதது; ஏவ — நிச்சயமோக; ச — மற்றும்; இந்த்₃ரியோணி —
புலன்கள்; த₃ஷ₂-ஏகம் — பதிதனோன்று; ச — க்ஷமலும்; பஞ்ச — ஐந்து; ச — கூை;
இந்த்₃ரிய-க்ஷகோ₃-சரோ꞉ — புலன்களின் தபோருள்கள்; இச்சோ₂ — விருப்பம்; த்₃க்ஷவஷ꞉ —
தவறுப்பு; ஸுக₂ம் — இன்பம்; து₃꞉க₂ம் — துன்பம்; ஸங்கோ₄த꞉ — தமோத்த; க்ஷசதனோ —
உயிரின் அறிகுறிகள்; த்₄ருʼதி꞉ — திை நம்பிக்டக; ஏதத் — இடவதயல்லோம்; க்ஷேத்ரம்
— தசயல்களின் களம்; ஸமோக்ஷஸன — சுருக்கமோக; ஸ-விகோரம் — மோறுபோடுகளுைன்;
உதோ₃ஹ்ருʼதம் — உதோரணம் கோட்டி விளக்கப்பட்டுள்ளன.

தமோழிதபயர்ப்பு

பஞ்சபூதம், அஹங்கோரம், புத்தி, அவ்யக்தம், பத்து புலன்கள், மனம், ஐந்து

புலன் தபோருள்கள், விருப்பு, தவறுப்பு, இன்பம், துன்பம், உயிரின்
அறிகுறிகள், திை நம்பிக்டக—இடவதயல்லோம் சுருக்கமோக
தசயல்களின் களம் மற்றும் அதன் மோறுபோடுகள் என்று
கருப்படுகின்றன.

தபோருளுடர

மோமுனிவர்களின் அதிகோரப் பூர்வமோன கருத்துகள், க்ஷவத மந்திரங்கள் மற்றும்

க்ஷவதோந்த சூத்திரத்தின் பதங்களிலிருந்து , இவ்வுலகின் போகங்கடளப் பற்றி
பின்வருமோறு புரிந்து தகோள்ள முடியும். நிலம், நீர், தநருப்பு, கோற்று, ஆகோயம் ஆகிய
ஐந்தும், பஞ்சபூதம் (மஹோ-பூத) எனப்படுகின்றன. அதன் பின், அஹங்கோரம், புத்தி,
இயற்டகயின் மூன்று குணங்களின் க்ஷதோற்றமற்ற நிடல ஆகியடவ உள்ளன.
இவற்டறத் ததோைர்ந்து, கண்கள், கோதுகள், மூக்கு, நோக்கு, க்ஷதோல் என ஞோனத்டதப்
தபறுவதற்கு ஐந்து புலன்கள் உள்ளன. பின்னர் , குரல், கோல்கள், டககள், ஆசனவோய்,
போலுறுப்பு என கர்மத்டத தசய்வதற்கு ஐந்து புலன்கள் உள்ளன. புலன்களுக்கு
அப்போல் மனம் உள்ளது, உள்ளிருக்கக் கூடிய அந்த மனம், உள்ளிருக்கும் புலன்
என்று அடழக்கப்படுகின்றது. எனக்ஷவ , மனம் உட்பை, தமோத்தம் பதிதனோன்று
புலன்கள் உள்ளன. பின்னர், வோசடன, சுடவ, உருவம், ததோடு உணர்வு, ஒலி என
ஐந்து புலன் தபோருள்கள் உள்ளன. இந்த இருபத்து நோன்கு மூலகங்களும்
இடணந்து தசயல்களின் களம் என்று அடழக்கப்படுகின்றன. இந்த இருபத்து
நோன்கு விஷயங்கடளப் பற்றி ஒருவன் ஆரோய்ந்து கற்றோல், தசயலின் களத்டதப்
பற்றி அவனோல் மிகவும் நன்றோகப் புரிந்து தகோள்ள முடியும். பிறகு , விருப்பு,
தவறுப்பு, இன்பம், துன்பம் க்ஷபோன்ற மோறுபோடுகள் உள்ளன, இடவ ஸ்தூல உைலில்

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 586

பஞ்ச பூதங்களின் பிரதிநிதிகளோக உள்ளன. உணர்வின் மூலமோகவும் திைமோன
நம்பிக்டகயின் மூலமோகவும் உணரப்படும் உயிரின் அறிகுறிகள், சூட்சும உைலின்
(மனம், புத்தி, அஹங்கோரத்தின்) க்ஷதோற்றமோகும். தசயல்களின் களம் இந்த சூட்சம
மூலப் தபோருள்கடளயும் உள்ளைக்கியதோகும்.

அஹங்கோரத்திடன ஸ்தூலமோன நிடலயில் தவளிக்கோட்டுவக்ஷத பஞ்ச பூதங்கள்.

அந்த அஹங்கோரமோனது, அதன் ஆரம்ப நிடலயோன தோமஸ-புத்தியின் (தக்ஷமோ
குண புத்தியின் அல்லது தபௌதிக கருத்தின்) க்ஷதோற்றமோகும். க்ஷமலும், தோமஸ-
புத்தியோனது, ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்களின் க்ஷதோன்றோத நிடலயின்
க்ஷதோற்றமோகும். ஜை இயற்டக குணங்களின் அத்தகு க்ஷதோன்றோத நிடல ப்ரதோன
எனப்படும்.

இருபத்து நோன்கு மூலப் தபோருள்கடள அவற்றின் மோறுபோடுகளுைன் விவரமோக

அறிய விரும்புபவர், தத்துவங்கடள மிகவும் விரிவோக கற்க க்ஷவண்டும். பகவத்
கீ டதயில் இடவ சுருக்கமோகக்ஷவ தகோடுக்கப்பட்டுள்ளன.

இவ்தவல்லோ கூற்றுகளின் பிரதிநிதியோன உைலில் ஆறு விதமோன மோற்றங்கள்

உண்டு: பிறக்கின்றது, வளர்கின்றது, சில கோலம் இருக்கின்றது, உப தபோருள்கடள
உற்பத்திச் தசய்கின்றது, அழியத் ததோைங்குகின்றது, இறுதி நிடலயில்
மடறகின்றது. எனக்ஷவ, களம் என்பது நிடலயற்ற ஜைப் தபோருக்ஷள. இருப்பினும்,
களத்டத அறிபவனோன அதன் உரிடமயோளன் (க்ஷேத்ர-க்ஞ) களத்திலிருந்து
க்ஷவறுபட்ைவன்.

பதம் 8-12 - அமோனித்வம் அதம்பித்வம்

अर्ाशनत्वर्दशम्भत्वर्तहसा क्षाशततराजमवर्् ।
आचायोपासनं िौचं स्थैयमर्ात्र्शवशनरह: ॥ ८ ॥
அமோனித்வமத₃ம்பி₄த்வமஹிம்ஸோ ேோந்திரோர்ஜவம் |
ஆசோர்க்ஷயோபோஸனம் தஷௌ₂சம் ஸ்டத₂ர்யமோத்மவிநிக்₃ரஹ: || 13-8 ||

इशतद्रयाथेषु वैरार्गयर्नहङ्कार एव च ।
जतर्र्ृत्युजराव्याशधदु:खदोषानुदिमनर्् ॥ ९
இந்த்₃ரியோர்க்ஷத₂ஷு டவரோக்₃யமனஹங்கோர ஏவ ச |

ஜன்மம்ருத்யுஜரோவ்யோதி₄து₃:க₂க்ஷதோ₃ஷோனுத₃ர்ஷ₂னம் || 13-9 ||

असशक्तरनशभष्टवङ्ग: पुत्रदारगृहाकदषु ।
शनत्यं च सर्शचत्तत्वशर्ष्टाशनष्टोपपशत्तषु ॥ १० ॥
அஸக்திரனபி₄ஷ்வங்க₃: புத்ரதோ₃ரக்₃ருஹோதி₃ஷு |

நித்யம் ச ஸமசித்தத்வமிஷ்ைோநிஷ்க்ஷைோபபத்திஷு || 13-10 ||

र्शय चानतययोगेन भशक्तरव्यशभचाररणी ।

शवशवक्तदेिसेशवत्वर्रशतजमनसंसकद ॥ ११ ॥
13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 587
 மயி சோனன்யக்ஷயோக்ஷக₃ன ப₄க்திரவ்யபி₄சோரிண ீ |

விவிக்தக்ஷத₃ஷ₂க்ஷஸவித்வமரதிர்ஜனஸம்ஸதி₃ || 13-11 ||

अध्यात्र्ज्ञानशनत्यत्वं तत्त्वज्ञानाथमदिमनर्् ।
एतज्ज्ञानशर्शत प्रोक्तर्ज्ञानं यदतोऽतयथा ॥ १२ ॥
அத்₄யோத்மஜ்ஞோனநித்யத்வம் தத்த்வஜ்ஞோனோர்த₂த₃ர்ஷ₂னம் |
ஏதஜ்ஜ்ஞோனமிதி ப்க்ஷரோக்தமஜ்ஞோனம் யத₃க்ஷதோ(அ)ன்யதோ₂ || 13-12 ||

அமோனித்வம் — அைக்கம்; அத₃ம்பி₄த்வம் — கர்வம் தகோள்ளோடம; அஹிம்ʼஸோ —

அகிம்டச; ேோந்தி꞉ — தபோறுடம; ஆர்ஜவம் — எளிடம; ஆசோர்ய-உபோஸனம் —
அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருடவ அணுகுதல்; தஷௌ₂சம் — தூய்டம;
ஸ்டத₂ர்யம் — தளரோடம; ஆத்ம-விநிக்₃ரஹ꞉ — சுயக் கட்டுப்போடு; இந்த்₃ரிய-
அர்க்ஷத₂ஷு — புலன்களின் விஷயத்தில்; டவரோக்₃யம் — துறவு; அனஹங்கோர꞉ —
அஹங்கோரமின்றி இருத்தல்; ஏவ — நிச்சயமோக; ச — க்ஷமலும்; ஜன்ம — பிறப்பு;
ம்ருʼத்யு — இறப்பு; ஜரோ — முதுடம; வ்யோதி₄ — க்ஷநோய்; து₃꞉க₂ — துன்பம்; க்ஷதோ₃ஷ —
களங்கம்; அனுத₃ர்ஷ₂னம் — கவனித்துக் தகோண்டு; அஸக்தி꞉ — பற்றுதலின்றி;
அனபி₄ஷ்வங்க₃꞉ — ததோைர்பின்றி; புத்ர — மகன்; தோ₃ர — மடனவி; க்₃ருʼஹ-ஆதி₃ஷு
— வடு
ீ முதலோன; நித்யம் — நித்யமோன; ச — க்ஷமலும்; ஸம-சித்தத்வம் —
சமநிடலக்ஷயோடு; இஷ்ை — விருப்பத்திற்குரிய; அநிஷ்ை — தவறுப்பிற்குரிய;
உபபத்திஷு — அடைவதோல்; மயி — என்னிைம்; ச — க்ஷமலும்; அனன்ய-க்ஷயோக்ஷக₃ன —
கலப்பைமற்ற பக்தித் ததோண்ைோல்; ப₄க்தி꞉ — பக்தி; அவ்யபி₄சோரிண ீ —
இடைவிைோமல்; விவிக்த — தனியோன; க்ஷத₃ஷ₂ — இைம்; க்ஷஸவித்வம் — விரும்பி;
அரதி꞉ — பற்றின்றி; ஜன-ஸம்ʼஸதி₃ — தபோது மக்களிைம்; அத்₄யோத்ம — ஆத்மோ
பற்றிய; ஜ்ஞோன — ஞோனம்; நித்யத்வம் — நிடலயோன தன்டம; தத்த்வ-ஜ்ஞோன —
தத்துவ ஞோனம்; அர்த₂ — தபோருளுக்கோக; த₃ர்ஷ₂னம் — தத்துவம்; ஏதத் —
இடவதயல்லோம்; ஜ்ஞோனம் — ஞோனம்; இதி — இவ்வோறு; ப்க்ஷரோக்தம் —
அறிவிக்கின்க்ஷறன்; அஜ்ஞோனம் — அறியோடம; யத் — எது; அத꞉ — இதிலிருந்து;
அன்யதோ₂ — பிற.

தமோழிதபயர்ப்பு

அைக்கம்; கர்வமின்டம; அகிம்டச; தபோறுடம; எளிடம;

அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருடவ அணுகுதல்; தூய்டம; தளரோடம;
சுயக்கட்டுப்போடு; புலனுகர்ச்சிப் தபோருள்கடளத் துறத்தல்; தபோய்
அஹங்கோரம் இல்லோதிருத்தல்; பிறப்பு, இறப்பு, முதுடம, க்ஷநோய்
ஆகியவற்றின் துன்பத்திடன கவனித்தல்; குழந்டதகள், மடனவி, வடு
ீ
மற்றும் இதர பந்தத்திலிருந்து விடுபட்டு இருத்தல்; விருப்பு
தவறுப்புகளில் சமநிடல; என் மீ தோன நித்தியமோன களங்கமற்ற பக்தி;
தனிடமயோன இைங்களில் வோழ விரும்புதல்; தபோதுமக்களிைமிருந்து
விலகியிருத்தல்; ஆத்ம ஞோனத்தின் முக்கியத்துவத்டத ஏற்றல்; பரம
சத்தியத்டத அறிவதற்கோன தத்துவ ஆய்வு—இடவயடனத்டதயும்

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 588

 நோன் ஞோனமோக அறிவிக்கின்க்ஷறன், இவற்டறத் தவிர மற்றடவ
அடனத்தும் அறியோடமக்ஷய ஆகும்.

தபோருளுடர

இங்கு விளக்கப்பட்டுள்ள ஞோன முடறயிடன தசயல் களத்தின்

மூலக்கூறுகளுக்கு இடையிலோன விடளவு என்று சிறுமதி படைத்த நபர்கள் சில
சமயங்களில் தவறோகப் புரிந்து தகோள்கின்றனர். ஆனோல் உண்டமயில் இதுக்ஷவ
ஞோனத்திற்கோன சரியோன வழிமுடறயோகும். இவ்வழி முடறடய ஏற்றுக்
தகோண்ைோல் மட்டுக்ஷம பூரண உண்டமடய அணுகுவதற்கோன வோய்ப்பு உண்டு.
க்ஷமக்ஷல குறிப்பிட்ைபடி, இவ்வழிமுடற இருபத்து நோன்கு மூலக்கூறுகளுக்கு
இடையிலோன விடளவு அல்ல. உண்டமயில், அந்த மூலக்கூறுகளின்
பந்தத்திலிருந்து விடுபடுவதற்கு இதுக்ஷவ வழியோகும். இவ்வுைல் , இருபத்து நோன்கு
மூலக்கூறுகளோல் உண்ைோக்கப்பட்ை கூண்டு க்ஷபோன்றது. இத்தகு உைலினோல்
கட்டுண்ை ஆத்மோ பிடணக்கப்பட்டுள்ளது, இங்கு விவரிக்கப்பட்டுள்ள ஞோன
வழிமுடற அதிலிருந்து விடுபடுவதற்கு உண்ைோனதோகும். ஞோன வழிமுடறயோக
இங்கு விளக்கப்பட்ைடவ அடனத்திலும் மிக முக்கியமோன கருத்து, பதிதனோன்றோம்
பதத்தின் முதல் வரியில் விளக்கப்பட்டுள்ளது. மயி சோனன்ய-க்ஷயோக்ஷகன பக்திர்
அவ்யபிசோரிண—
ீ ஞோனத்தின் வழிமுடற பகவோனிைம் கலப்பற்ற பக்தித் ததோண்டு
தசய்வதில் முற்றுப் தபறுகின்றது. எனக்ஷவ, பகவோனுடைய ததய்வகத்
ீ ததோண்டை
அடையோவிடில், அல்லது அடைய முடியோவிடில், இதர பத்ததோன்பது
விஷயங்களுக்கு எவ்வித மதிப்பும் இல்டல. ஆனோல் பூரண கிருஷ்ண
உணர்வுைன் ஒருவன் பக்தித் ததோண்டை ஏற்றோல், இதர பத்ததோன்பது
விஷயங்களும் தோமோகக்ஷவ அவனுக்குள் வளர்ச்சிதபறும். யஸ்யோஸ்தி பக்திர்
பகவத்-யகிஞ்சனோ ஸர்டவர் குடணஸ் தத்ர ஸமோஸக்ஷத ஸுரோ: என்று ஸ்ரீமத்
போகவதத்தில் (5.18.12) கூறப்பட்டுள்ளது. பக்தித் ததோண்டின் தளத்டத
அடைந்தவனிைம் ஞோனத்திற்கோன அடனத்து நற்குணங்களும் வளரும். எட்ைோவது
பதத்தில் குறிப்பிட்டுள்ள, ஆன்மீ க குருடவ ஏற்றல் என்னும் தகோள்டக
அத்தியோவசியமோனதோகும். பக்தித் ததோண்டை ஏற்றுக் தகோள்பவனுக்கும் அது
மிகவும் முக்கியமோனது. அங்கீ கோரம் தபற்ற ஆன்மீ க குருடவ ஏற்கும்க்ஷபோது,
ஒருவனது ததய்வக
ீ வோழ்வு ததோைங்குகின்றது. பரம புருஷ பகவோனோன ஸ்ரீ
கிருஷ்ணர், ஞோனத்தின் இத்தகு வழிமுடறக்ஷய உண்டமயோன போடத என்று
ததளிவோகக் கூறுகின்றோர். இதற்கு அப்போற்பட்டு எடதக் கற்படன தசய்தோலும்
அஃது அபத்தமோனதோகும்.

இங்க்ஷக விளக்கப்பட்ை ஞோனத்தின் விஷயங்கள் ஒவ்தவோன்றும் பின்வருமோறு

ஆய்ந்து அறியப்பை க்ஷவண்டும். அைக்கம் என்றோல், பிறரோல் மதிக்கப்படுவதில்
திருப்தியடைய ஒருவன் ஆவலோக இருக்கக் கூைோது என்று தபோருள்.
தபௌதிகமோன வோழ்க்டக, பிறரிைமிருந்து மரியோடதடயப் தபற நம்டமத்
தூண்டுகின்றது, ஆனோல் தோன் இந்த உைலல்ல என்படத அறிந்து , பக்குவ
ஞோனத்தில் இருக்கும் மனிதனின் கண்க்ஷணோட்ைத்தில் , மரியோடதயும் சரி,
அவமரியோடதயும் சரி, இவ்வுைடலச் சோர்ந்த அடனத்தும் உக்ஷயோகமற்றடவ.
வஞ்சகமோன இந்த ஜை சக்தியின் பின் ஒருவன் ஆவலோக பறக்கக் கூைோது.
மக்கள் தங்களது மதத்தின் அடிப்படையில் புகழ் தபற க்ஷவண்டும் என்பதில்
மிகவும் ஆவலோக உள்ளனர், இதன் விடளவோக, சில சமயங்களில், மத தநறிகடளப்

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 589

பற்றி புரிந்து தகோள்ளோமல், மத தநறிகடள உண்டமயில் பின்பற்றோத ஏக்ஷதனும்
ஒரு கூட்ைத்துைன் ஒருவன் இடணவடதயும், அதன் பின்னர் தன்டன மத
ஆக்ஷலோசகனோக விளம்பரம் தசய்து தகோள்ள விரும்புவடதயும் நோம் கோண்கிக்ஷறோம்.
ஆன்மீ க விஞ்ஞோனத்தின் உண்டமயோன க்ஷமம்போட்டைப் தபோறுத்தவடர, தோன்
எவ்வளவு முன்க்ஷனறியுள்க்ஷளோம் என்படதக் கோண ஒருவன் தன்டன க்ஷசோதடன
தசய்து போர்க்க க்ஷவண்டும். இங்கு தகோடுக்கப்பட்டுள்ள விஷயங்கடள டவத்து
அவன் தீர்மோனிக்கலோம்.

அகிம்டச என்பது, உைடலக் தகோல்லோமலிருப்பது அல்லது அழிக்கோமலிருப்பது

என்ற தபோருளில் தபோதுவோக உபக்ஷயோகிக்கப்படுகின்றது, ஆனோல் உண்டமயில்,
அகிம்டச என்றோல், பிறடர துன்பத்திற்கு உள்ளோக்கோமல் இருப்பது என்று தபோருள்.
தபோதுவோக, தபௌதிகமயமோன வோழ்வு என்னும் அறியோடமயினோல் , மக்கள்
பிடணக்கப்பட்டுள்ளனர், இதனோல் அவர்கள் இடையறோது ஜைத் துன்பங்கடள
அனுபவிக்கின்றனர். எனக்ஷவ , ஆன்மீ க ஞோனத்தின் தளத்திற்கு ஒருவன் மக்கடள
உயர்த்தோவிடில், அவன் ஹிம்டசடயக்ஷய பயிற்சி தசய்கிறோன். மக்களிைம்
உண்டமயோன ஞோனத்டத விநிக்ஷயோகிப்பதற்கு ஒருவன் தன்னோல் முயன்ற அளவு
முயற்சி தசய்ய க்ஷவண்டும், அதன் மூலம் மக்கள் ததளிவு தபற்று இந்த ஜைவுலக
பந்தத்திலிருந்து விடுதடல தபற முடியும். இதுக்ஷவ அகிம்டச எனப்படும்.

தபோறுடம என்றோல், மற்றவர்களிைமிருந்து அவமரியோடதடயயும்

நிந்தடனடயயும் தோங்கிக் தகோள்ள பயிற்சி தபற்றவனோக இருக்க க்ஷவண்டும்
என்று தபோருள். ஆன்மீ க ஞோனத்தின் முன்க்ஷனற்றத்தில் ஒருவன் ஈடுபட்டிருந்தோல்,
பிறரிைமிருந்து பற்பல நிந்தடனகடளயும் அவமதிப்டபயும் தபற
க்ஷவண்டியிருக்கும். ஜை இயற்டகயின் அடமப்பு இவ்வோறு இருப்பதோல், இஃது
எதிர்போர்க்கக்கூடியக்ஷத. ஆன்மீ க ஞோனத்டத வளர்ப்பதில் ஈடுபட்டிருந்த ஐந்து
வயதுச் சிறுவனோன பிரகலோதன் கூை, அவனது தந்டத அவனது பக்திக்கு
விக்ஷரோதியோன க்ஷபோது, தபரும் ஆபத்திற்கு உள்ளோக்கப்பட்ைோன். பற்பல வழிகளில்
அவடனக் தகோடல தசய்ய அவனது தந்டத முயற்சி தசய்தும் கூை, பிரகலோதன்
அவடரப் தபோறுத்துக் தகோண்ைோன். எனக்ஷவ, ஆன்மீ க ஞோனத்தில்
முன்க்ஷனற்றமடைவதில் பற்பல தைங்கல் இருக்கலோம், ஆனோல் நோம்
தபோறுடமயுைன் இருந்து, நமது முன்க்ஷனற்றத்டத உறுதியுைன் ததோைர க்ஷவண்டும்.

எளிடம என்றோல், கபைத்தனம் இன்றி, தனது எதிரிக்குக்கூை உண்டமடய

தவளிப்படுத்தும் அளவிற்கு க்ஷநர்டமயோனவனோக இருக்க க்ஷவண்டும் என்று
தபோருள். ஆன்மீ க குருடவ ஏற்படதப் தபோறுத்தவடரயில், அது மிகவும்
அத்தியோவசியமோனதோகும்; ஏதனனில், அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவின்
உபக்ஷதசங்களின்றி ஆன்மீ க விஞ்ஞோனத்தில் முன்க்ஷனற்றம் கோண முடியோது.
ஒருவன் பூரண அைக்கத்துைன் ஆன்மீ க குருடவ அணுகி அவருக்கு
எல்லோவிதமோன க்ஷசடவகடளயும் அர்ப்பணிக்க க்ஷவண்டும், அதன் மூலம் அவர்
திருப்தியடைந்து தனது ஆசிகடள சீ ைனுக்கு வழங்கும்படி நைந்து தகோள்ள
க்ஷவண்டும். அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குரு கிருஷ்ணருடைய பிரதிநிதி என்பதோல் ,
அவர் தனது சீைனுக்கு ஏக்ஷதனும் ஆசிகடள வழங்கினோல், அஃது அந்த சீைடன
உைனடியோக முன்க்ஷனற்றமடையச் தசய்யும், அவன் ஒழுக்க தநறிகடளக்
கடைப்பிடிக்கோவிட்ைோலும்கூை க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், எதிர்போர்ப்புகள்
ஏதுமின்றி ஆன்மீ க குருவிற்கு க்ஷசடவ தசய்பவனோல் ஒழுக்க தநறிகடள

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 590

சுலபமோகப் பின்பற்ற முடியும்.

தூய்டமயுைன் இருத்தல், ஆன்மீ க வோழ்வில் முன்க்ஷனறுவதற்கு மிகவும்

அவசியமோகும். தூய்டமயில் இரு வடகயுண்டு: புறத் தூய்டம, அகத் தூய்டம.
புறத் தூய்டம என்பது நீரோடுவடதக் குறிக்கும், ஆனோல் அகத் தூய்டமக்கு
எப்க்ஷபோதும் கிருஷ்ணடரக்ஷய நிடனக்க க்ஷவண்டும். ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர
கிருஷ்ண, கிருஷ்ண கிருஷ்ண, ஹக்ஷர ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம,
ஹக்ஷர ஹக்ஷர என்று உச்சரிக்க க்ஷவண்டும். இதுவடர க்ஷசர்த்து டவத்துள்ள கர்ம
விடன என்னும் அழுக்கிடன இந்த வழிமுடற மனதிலிருந்து தூய்டம
தசய்கின்றது.

தளரோடம என்றோல், ஆன்மீ க வோழ்வில் முன்க்ஷனற்றமடைவதில் மிகவும்

உறுதியுள்ளவனோக இருக்க க்ஷவண்டும் என்று தபோருள். இத்தகு மனவுறுதி
இல்லோவிடில் க்ஷபோதிய அளவு முன்க்ஷனற்றமடைய முடியோது. சுயக் கட்டுப்போடு
என்றோல், ஆன்மீ க முன்க்ஷனற்றப் போடதக்கு எதிரோன எடதயும் ஏற்கக் கூைோது
என்று தபோருள். இடத ஒருவன் பழக்கப்படுத்திக் தகோண்டு, ஆன்மீ க முன்க்ஷனற்றப்
போடதக்கு எதிரோன அடனத்டதயும் புறக்கணிக்க க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ
உண்டமயோன துறவு. புலன்கள் மிகவும் வலிடமயோனடவ , அடவ எப்க்ஷபோதும்
புலனின்பத்டதப் தபறுவதில் ஆர்வமோக உள்ளன. க்ஷதடவயற்ற அத்தகு
க்ஷகோரிக்டககளுக்கு உணவளிக்கக் கூைோது. உைடலத் தகுதியுடையதோக டவத்துக்
தகோள்ளும் அளவிற்கு மட்டுக்ஷம புலன்கள் திருப்திப்படுத்தப்பை க்ஷவண்டும், உைல்
தகுதியுைன் இருந்தோல் ஆன்மீ க வோழ்க்டகயின் முன்னக்ஷனற்றத்திற்கோன
கைடமகடள சரிவர நிடறக்ஷவற்ற முடியும். மிக முக்கியமோனதும் கட்டுப்படுத்த
முடியோததுமோன புலன், நோக்கு. ஒருவனோல் நோக்டகக் கட்டுப்படுத்த முடிந்தோல்,
பிறகு இதர புலன்கடளக் கட்டுப்படுத்துவதற்கோன சோத்தியம் உள்ளது. சுடவப்பதும்
உச்சரிப்பதும் நோக்கின் தசல்கள். எனக்ஷவ, நோக்கிடன முடறயோக ஒழுங்குபடுத்தி,
கிருஷ்ணருக்குப் படைக்கப்பட்ை பிரசோதத்திடன சுடவப்பதிலும், ஹக்ஷர கிருஷ்ண
மந்திரத்டத உச்சரிப்பதிலும் அதடன ஈடுபடுத்த க்ஷவண்டும். கண்கடளப்
தபோறுத்தவடரயில், கிருஷ்ணருடைய அழகிய ரூபத்டதத் தவிர க்ஷவறு எடதயும்
கோண்பதற்கு அவற்டற அனுமதிக்கக் கூைோது. இது கண்கடளக் கட்டுப்படுத்தும்.
அதுக்ஷபோலக்ஷவ, கோதுகடள கிருஷ்ணடரப் பற்றிக் க்ஷகட்பதிலும் மூக்கிடன
கிருஷ்ணருக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ை மலர்கடள நுகர்வதிலும் ஈடுபடுத்த க்ஷவண்டும்.
இதுக்ஷவ பக்தித் ததோண்டின் வழிமுடறயோகும். க்ஷமலும், பகவத் கீ டதயோனது பக்தித்
ததோண்டின் விஞ்ஞோனத்திடன மட்டுக்ஷம விளக்குகின்றது என்படத இங்கிருந்து
புரிந்து தகோள்ளலோம். பகவத் கீ டதயின் முக்கியமோன குறிக்க்ஷகோள், ஒக்ஷர
குறிக்க்ஷகோள் பக்தித் ததோண்க்ஷை. பகவத் கீ டதயின் அறிவற்ற கருத்துடரயோளர்கள்
வோசகரின் மனடத மற்ற விஷயங்கடள க்ஷநோக்கி திடசத் திருப்ப முயற்சி
தசய்கின்றனர், ஆனோல் பகவத் கீ டதயில் பக்தித் ததோண்டைத் தவிர க்ஷவறு எந்த
விஷயமும் கிடையோது.

தபோய் அஹங்கோரம் என்பது, தன்டன இந்த உைலோக ஏற்றுக் தகோள்வடதக்

குறிக்கும். 'நோன் இந்த உைலல்ல, ஆன்மீ க ஆத்மோ' என்படத புரிந்து
தகோள்ளம்க்ஷபோது, ஒருவன் உண்டமயோன அஹங்கோரத்தின் நிடலக்கு
வருகின்றோன். அஹங்கோரம் எப்க்ஷபோதும் உள்ளது. தபோய் அஹங்கோரம் மட்டுக்ஷம
கண்ைனம் தசய்யப்படுகின்றது, உண்டம அஹங்கோரம் அல்ல. க்ஷவத

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 591

இலக்கியத்தில் (ப்ருஹத் ஆரண்யக உபநிஷத் 1.4.10) அஹம் ப்ரஹ்மோஸ்மி, நோன்
பிரம்மன், நோன் ஆன்மீ கமயமோனவன் என்று கூறப்பட்டுள்ளது. தன்டனப் பற்றிய
'நோன்' என்னும் இத்தகு தன்னுணர்வு, முக்தி தபற்ற நிடலயிலும் கூை உள்ளது.
'நோன்' என்படதப் பற்றிய உணர்வு, அஹங்கோரம் எனப்படும், ஆனோல் 'நோன்' என்ற
அந்த உணர்விடன தபோய்யோன உைலின் மீ து தசலுத்தும்க்ஷபோது , அஹங்கோரம்,
தபோய் அஹங்கோரமோக மோறுகின்றது. அக்ஷத உணர்விடன உண்டமயோன
விஷயத்தில் தசலுத்தும்க்ஷபோது, அஃது உண்டம அஹங்கோரம் ஆகின்றது.
நம்முடைய அடையோளத்திடன (அஹங்கோரத்திடன) நோம் விட்டுவிை க்ஷவண்டும்
என்று சில தத்துவ ஞோனிகள் கூறுகின்றனர், ஆனோல் அத்தகு அடையோளத்திடன
டகவிடுதல் சோத்தியமல்ல. அக்ஷத சமயத்தில், உைலுைனோன தபோய்யோன
அடையோளத்திடன விட்டுவிை க்ஷவண்டும் என்படத நோங்களும்
வலியுறுத்துகிக்ஷறோம்.

பிறப்பு, இறப்பு, முதுடம, க்ஷநோய் ஆகியவற்டற ஏற்பதன் துன்பத்டத புரிந்து தகோள்ள

க்ஷவண்டும். பிறப்டபப் பற்றிய விளக்கங்கள் பல்க்ஷவறு க்ஷவத இலக்கியங்களில்
உள்ளன. ஸ்ரீமத் போகவதத்தில், பிறக்கோதவரின் உலகம், தோயின் கருப்டபயில்
இருக்கும் குழந்டதயின் வோழ்வு, அதன் துன்பங்கள், க்ஷபோன்றடவ மிக அற்புதமோக
விவரிக்கப்பட்டுள்ளன. பிறப்பு துன்பமயமோனது என்படத மிகத் ததளிவோகப் புரிந்து
தகோள்ள க்ஷவண்டும். தோயின் கருவினுள் இருந்தக்ஷபோது நோம் எவ்வளவு துன்பத்டத
அனுபவித்க்ஷதோம் என்படத மறப்பதன் கோரணத்தினோல்தோன், பிறப்பு இறப்பின்
சுழற்சியிலிருந்து மீ ள்வதற்கோன வழிடய நோம் க்ஷதைோமல் உள்க்ஷளோம். அதுக்ஷபோல ,
இறப்பின் சமயத்திலும் பல்க்ஷவறு விதமோன துன்பங்கள் உள்ளன, இடவயும்
சோஸ்திரங்களில் குறிப்பிைப்பட்டுள்ளன. இவ்விஷயங்கள் விவோதிக்கப்பை
க்ஷவண்டியடவ. முதுடம, க்ஷநோய் ஆகியவற்டறப் தபோறுத்தவடரயில்,
ஒவ்தவோருவருக்கும் அவற்றில் தசோந்த அனுபவம் உண்டு. க்ஷநோடய யோரும்
விரும்புவதில்டல, முதுடமடயயும் யோரும் விரும்புவதில்டல, ஆனோல் இவற்டற
தவிர்ப்பது சோத்தியமல்ல. பிறப்பு, இறப்பு, முதுடம, க்ஷநோய் ஆகியவற்றின்
துன்பங்கடளக் கருத்தில் தகோண்டு, ஜை வோழ்வின் மீ து தவறுப்புக் கண்க்ஷணோட்ைம்
உடையவர்களோக நோம் மோறோத வடர, ஆன்மீ க வோழ்வில்
முன்க்ஷனற்றமடைவதற்கோன ஊக்கம் நமக்குக் கிடைக்கோது.

குழந்டதகள், மடனவி, வடு

ீ ஆகியவற்டற துறப்பது என்படதப் தபோறுத்தவடர,
அவற்றின் மீ து போசம் டவக்கக் கூைோது என்று தபோருளல்ல. அடவ
இயற்டகயோகக்ஷவ பற்றுதடலக் தகோடுக்கும் விஷயங்கள். ஆனோல் அடவ ஆன்மீ க
முன்க்ஷனற்றத்திற்குச் சோதகமோக இல்லோவிடில் , ஒருவன் அவற்றின் மீ து பற்றுதல்
தகோண்டிருக்கக் கூைோது. இல்லத்டத இனிடமயோக டவத்திருக்க மிகச் சிறந்த வழி
கிருஷ்ண உணர்க்ஷவ. இந்த கிருஷ்ண உணர்வு முடற மிகவும் எளிடமயோனது
என்பதோல், ஒருவன் பூரண கிருஷ்ண உணர்வில் இருந்தோல், அவன் தனது
இல்லத்டத இன்பமயமோனதோக மோற்றலோம். அவன் தசய்ய க்ஷவண்டியடவ
யோததனில், ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, கிருஷ்ண கிருஷ்ண, ஹக்ஷர ஹக்ஷர /
ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர ஹக்ஷர என்று உச்சரிக்க க்ஷவண்டும்,
கிருஷ்ணருக்குப் படைக்கப்பட்ை உணவிடன பிரசோதமோக ஏற்க க்ஷவண்டும், பகவத்
கீ டத, ஸ்ரீமத் போகவதம் க்ஷபோன்ற புத்தகங்கடள விவோதிக்க க்ஷவண்டும், மற்றும்
விக்ரஹ வழிபோட்டில் ஈடுபை க்ஷவண்டும். இந்நோன்கு விஷயங்களும் அவடன
மகிழ்விக்கும். இவ்வழியில் தனது குடும்ப அங்கத்தினர்களுக்கு ஒருவன்

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 592

பயிற்சியளிக்க க்ஷவண்டும். கோடலயிலும் மோடலயிலும் குடும்பத்தினர்
அடனவரும் ஒன்றோக அமர்ந்து, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, கிருஷ்ண
கிருஷ்ண, ஹக்ஷர ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர ஹக்ஷர என்று
ஜபம் தசய்யலோம். நோன்கு தகோள்டககடளப் பின்பற்றி, கிருஷ்ண உணர்விடன
இவ்வழியில் வளர்த்துக் தகோள்ளும்படி, ஒருவன் தனது குடும்ப வோழ்விடன
வடிவடமக்க முடிந்தோல், அவன் குடும்ப வோழ்விலிருந்து துறவு வோழ்விற்கு
மோற்றம் தபற அவசியமில்டல. ஆனோல் குடும்ப வோழ்வோனது ஆன்மீ க
முன்க்ஷனற்றத்திற்கு உகந்ததோக இல்லோமல், சோதகமற்றதோக இருந்தோல், அது
நிரோகரிக்கப்பை க்ஷவண்டும். அர்ஜுனடனப் க்ஷபோல, கிருஷ்ணடர உணர்வதற்கோகவும்
அவருக்குத் ததோண்டு தசய்வதற்கோகவும் அடனத்டதயும் தியோகம் தசய்ய
க்ஷவண்டும். அர்ஜுனன் தனது குடும்பத்தினர்கடளக் தகோல்ல விரும்பவில்டல,
ஆனோல் தனது கிருஷ்ண உணர்விற்கு அவர்கள் தைங்கலோக உள்ளனர் என்படதப்
புரிந்து தகோண்ைவுைன், அவன் கிருஷ்ணரின் உபக்ஷதசத்டத ஏற்று, க்ஷபோர்புரிந்து,
அவர்கடளக் தகோன்றோன். எப்படியோயினும் , குடும்ப வோழ்வின் இன்ப துன்பங்கடள
ஒருவன் துறந்க்ஷதயோக க்ஷவண்டும்; ஏதனனில், முழுடமயோன இன்பத்துைன்
இருப்பக்ஷதோ, முழுடமயோன துன்பத்துைன் இருப்பக்ஷதோ, இவ்வுலகில் ஒருக்ஷபோதும்
சோத்தியமல்ல.

ஜை வோழ்வில் இன்பமும் துன்பமும் எப்க்ஷபோதும் ததோைர்ந்து வரக்கூடியடவ.

பகவத் கீ டதயில் அறிவுறுத்தப்பட்டுள்ளபடி, அவற்டறப் தபோறுத்துக் தகோள்ள கற்க
க்ஷவண்டும். வந்து க்ஷபோகக்கூடியதோன இன்பத்டதயும் துன்பத்டதயும் என்றுக்ஷம
தடுக்க முடியோது. எனக்ஷவ, தபௌதிக மயமோன வோழ்விலிருந்து ஒருவன்
விலகியிருக்க க்ஷவண்டும், அதன் மூலம் இன்ப துன்பங்களில்
சமநிடலயுடையவனோக ஆக முடியும். தபோதுவோக , நமக்கு விருப்பமோனவற்டற
அடையும் தபோழுது நோம் மிகவும் மகிழ்கின்க்ஷறோம் , நமக்கு விருப்பமற்ற
எடதக்ஷயனும் அடைந்து விட்ைோல் துன்பப்படுகின்க்ஷறோம். ஆனோல் நோம்
உண்டமயிக்ஷலக்ஷய ஆன்மீ க நிடலயில் இருந்தோல் , இந்த விஷயங்கள் நம்டம
போதிக்கோது. அத்தகு நிடலடய அடைய சிடதயோத பக்தித் ததோண்டை நோம்
பயிற்சி தசய்ய க்ஷவண்டும். முடறயோன போடதயிலிருந்து பிறழோமல்
கிருஷ்ணருக்கு பக்தித் ததோண்டு தசய்வது என்றோல், ஒன்பதோம் அத்தியோயத்தின்
இறுதிப் பதத்தில் விளக்கப்பட்ைபடி , பக்தித் ததோண்டின் ஒன்பது வழிமுடறகளோன,
கீ ர்த்தனம், ஸ்வரணம், அர்ச்சனம், வந்தனம் க்ஷபோன்றவற்றில் ஒருவன் தன்டன
ஈடுபடுத்திக் தகோள்ள க்ஷவண்டும். இந்த வழிமுடறக்ஷய பின்பற்றப்பை
க்ஷவண்டியதோகும்.

ஆன்மீ கமயமோன வோழ்டவ ஒருவன் ஏற்றுக் தகோள்ளும்க்ஷபோது, இயற்டகயோகக்ஷவ

அவன் தபௌதிகவோதிகளுைன் க்ஷசர விரும்ப மோட்ைோன். அத்தகு உறவு அவனது
சுபோவத்திற்கு எதிரோனதோக அடமயும். க்ஷதடவயற்ற உறவுகள் இன்றி,
தனியிைத்தில் வோழ்வதில் தன்னிைம் எவ்வளவு விருப்பம் உள்ளது என்படதக்
கோண்பதன் மூலம் ஒருவன் தன்டனப் பரிக்ஷசோதித்துக் தகோள்ளலோம். அவசியமற்ற
விடளயோட்டுகள், திடரப்பைத்திற்குச் தசல்லுதல், அல்லது ஏக்ஷதனும் சமூக
விழோக்களில் கலந்து தகோண்டு அனுபவித்தல் க்ஷபோன்றவற்றில் பக்தனுக்கு
இயற்டகயிக்ஷலக்ஷய சுடவக்ஷயதும் இல்டல; ஏதனனில், அடவதயல்லோம் தவறும்
கோல விரயக்ஷம என்படத அவன் புரிந்து தகோண்டுள்ளோன். அடுத்ததோக, பல்க்ஷவறு
ஆரோய்ய்சியோளர்களும் தத்துவவோதிகளும் , கோம வோழ்டவப் பற்றிக்ஷயோ, இதர

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 593

விஷயங்கடளப் பற்றிக்ஷயோ ஆரோய்ச்சி தசய்கின்றனர், ஆனோல் பகவத் கீ டதயின்படி
அத்தகு ஆரோய்ச்சிகளுக்கும் தத்துவ கற்படனகளுக்கும் எவ்வித மதிப்பும் இல்டல.
ஏறக்குடறய அடவ அபத்தமோனடவ. பகவத் கீ டதயின்படி, தத்துவ ஆய்வுகளின்
மூலம் ஆத்மோவின் இயற்டகடயப் பற்றி ஒருவன் ஆரோய்ச்சி தசய்ய க்ஷவண்டும்.
அவன் தன்டனப் புரிந்து தகோள்வதற்கோன ஆரோய்ச்சிகடள க்ஷமற்தகோள்ள
க்ஷவண்டும். அதுக்ஷவ இங்கு சிபோரிசு தசய்யப்பட்டுள்ளது.

தன்னுணர்வு அடைவடதப் தபோறுத்தவடரயில், பக்தி க்ஷயோகக்ஷம நடைமுடறக்கு

ஒத்துவரக் கூடியது என்று இங்கு ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது. பக்தி என்ற
க்ஷகள்வி எழுந்த உைக்ஷனக்ஷய , பரமோத்மோவிற்கும் தனிப்பட்ை ஜீவோத்மோவிற்கும்
இடையிலோன உறடவக் கருத்தில் தகோள்ளுதல் அவசியம். குடறந்தபட்சம்,
பக்தியின் கண்க்ஷணோட்ைத்தில், தனிப்பட்ை ஜீவோத்மோடவயும், பரமோத்மோடவயும்
ஒன்றோகக் கருத முடியோது. இங்க்ஷக ததளிவோக குறிப்பிைப்பட்ைள்ளபடி
பரமோத்மோவிற்கு ஜீவோத்மோ தசய்யும் ததோண்டு நித்தியமோனதோகும். எனக்ஷவ , பக்தித்
ததோண்டு நித்தியமோனதோகும். இத்தகு தத்துவத்தின் மீ தோன திை நம்பிக்டகயில்
ஒருவன் நிடல தபற்றிருக்க க்ஷவண்டும்.

ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் (1.2.11) இது விளக்கப்பட்டுள்ளது. வதந்தி தத் தத்த்வ-விதஸ்

தத்த்வம் யஜ் க்ஞோனம் அத்வயம். 'பூரண சத்தியத்டத உண்டமயோக
உணர்ந்தவர்கள், பிரம்மன், பரமோத்மோ, பகவோன் ஆகிய மூன்று நிடலகளில்
தன்னுணர்வு அடையப்படுகின்றது என்று அறிகின்றனர்.' பூரண உண்டமடய
உணர்வதில், பகவோன் என்பக்ஷத இறுதிச் தசோல்; எனக்ஷவ, முழுமுதற் கைவுடளப்
புரிந்து தகோள்ளும் தளத்திற்கு உயர்வு தபற்று, அவரது பக்தித் ததோண்டில் ஒருவன்
ஈடுபை க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ ஞோனத்தின் பக்குவ நிடலயோகும்.

அைக்கத்டதப் பயிற்சி தசய்தல் என்ற நிடலயில் ததோைங்கி, புருக்ஷஷோத்தமரோன

முழுமுதற் கைவுடள பரம உண்டமயோக உணர்ந்து அறியும் நிடல வடர
தசல்லக்கூடிய இந்த வழிமுடற ஒரு கட்டிைத்தின் கீ ழ்த்தளத்திலிருந்து அதன்
உச்சிக்குச் தசல்லும் மோடிப்படிடயப் க்ஷபோன்றது. இந்த படிக்கட்டின் மூலம் ,
முதல்தளம், இரண்ைோம் தளம், அல்லது மூன்றோவது தளத்டத பலர்
அடைந்துள்ளனர், ஆனோல் கிருஷ்ணடரப் புரிந்து தகோள்ளுதல் என்னும் உச்சத்
தளத்டத அடையோத வடர, அவன் ஞோனத்தின் கீ ழ்நிடலயிக்ஷலக்ஷய இருக்கின்றோன்.
யோக்ஷரனும் இடறவனுைன் க்ஷபோட்டியிட்டுக் தகோண்டு, அக்ஷத சமயத்தில் ஆன்மீ க
ஞோனத்தில் முன்க்ஷனற்றமடையவும் விரும்பினோல் , அவன் விரக்தியடைவோன்.
பணிவு என்பது இல்லோவிடில், புரிந்து தகோள்ளுதல் என்பது சோத்தியமல்ல என்று
இங்கு ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது. தன்டனக்ஷய கைவுளோக நிடனத்தல்,
கர்வத்தின் மிகவுயர்ந்த நிடலயோகும். ஜை இயற்டகயின் கடுடமயோன
சட்ைங்களினோல் ஜீவோத்மோ எப்க்ஷபோதும் உடதபடுகிறோன், இருப்பினும்,
அறியோடமயின் கோரணத்தினோல், 'நோக்ஷன கைவுள்' என்று அவன் நிடனக்கின்றோன்.
எனக்ஷவ, ஞோனத்தின் ததோைக்கம் அமோனித்வ, பணிவுைன் இருத்தல். பணிவுைன்
இருந்து, தோன் முழுமுதற் கைவுளுக்குக் கீ ழ்ப்பட்ைவன் என்படத ஒருவன் அறிந்து
தகோள்ள க்ஷவண்டும். முழுமுதற் கைவுளுக்கு எதிரோக, பணிவின்றி இருந்த
கோரணத்தோல், அவன் ஜை இயற்டகக்குக் கீ ழ்ப்பை க்ஷவண்டியுள்ளது. இந்த
உண்டமடய அறிந்து இதில் பூரண நம்பிக்டக உள்ளவனோக ஒருவன் இருக்க
க்ஷவண்டும்.

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 594

 பதம் 13.13 - ஜ்க்ஷஞயம் யத்தத்ப்ரவக்

ज्ञेयं यत्तत्प्रवक्ष्याशर् यज्ज्ञात्वार्ृतर्श्नते ।

अनाकदर्त्परं ब्रह्म न सत्तिासदुच्यते ॥ १३ ॥
ஜ்க்ஷஞயம் யத்தத்ப்ரவக்ஷ்யோமி யஜ்ஜ்ஞோத்வோம்ருதமஷ்₂னக்ஷத |

அநோதி₃மத்பரம் ப்₃ரஹ்ம ந ஸத்தன்னோஸது₃ச்யக்ஷத || 13-13 ||

ஜ்க்ஷஞயம் — அறியப்படும் தபோருள்; யத் — எது; தத் — அந்த; ப்ரவக்ஷ்யோமி — நோன்

இப்க்ஷபோது விளங்குகிக்ஷறன்; யத் — எடத; ஜ்ஞோத்வோ — அறிவதோல்; அம்ருʼதம் —
அமிர்தம்; அஷ்₂னுக்ஷத — சுடவப்போய்; அநோதி₃ — ஆரம்பமற்ற; மத்-பரம் — எனக்குக்
கீ ழ்ப்பட்ை; ப்₃ரஹ்ம — ஆத்மோ; ந — அல்ல; ஸத் — கோரணம்; தத் — அந்த; ந — அல்ல;
அஸத் — விடளவு; உச்யக்ஷத — அடழக்கப்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

தற்க்ஷபோது, எடத அறிவதோல் நீ அமிர்தத்டத சுடவப்போக்ஷயோ, அந்த

அறியப்படும் தபோருடள நோன் உனக்கு விளக்குகின்க்ஷறன். ஆரம்பம்
இல்லோததும், எனக்குக் கீ ழ்ப்பட்ைதும், பிரம்மன், ஆத்மோ என்று
அடழக்கப்படுவதுமோன இது, ஜைவுலகின் கோரணம் மற்றும்
விடளவுகளுக்கு அப்போற்பட்டு விளங்குகின்றது.

தபோருளுடர

தசயல்களின் களத்டதயும், களத்டத அறிபவடனயும் இடறவன் விளக்கிவிட்ைோர்.

க்ஷமலும், களத்டத அறிபவடன அறிந்து தகோள்வதற்கோன வழிமுடறடயயும் அவர்
விளக்கிவிட்ைோர். தற்க்ஷபோது, அவர், ஞோனத்தினோல் அறிப்பை க்ஷவண்டியவற்டற,
ஒன்றன் பின் ஒன்றோக (முதலில் ஆத்மோ, பின்னர் பரமோத்மோ என)
விளக்குகின்றோர். ஆத்மோ, பரமோத்மோடவப் பற்றிய அறிவினோல், ஒருவன் வோழ்வின்
அமிர்தத்டதச் சுடவக்க முடியும். இரண்ைோம் அத்தியோயத்தில் விளக்கப்பட்ைபடி ,
உயிர்வோழி நித்தியமோனவன். இஃது இங்கும் உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது.
ஜீவோத்மோவிற்கு பிறந்த நோள் என்று எந்ததவோரு குறிப்பிட்ை தினமும் கிடையோது.
பரம புருஷரிைமிருந்து தவளிப்பட்ை ஜீவோத்மோவின் சரித்திரத்டத யோரோலும்
கண்ைறிய முடியோது. எனக்ஷவ , அஃது ஆரம்பம் இல்லோதது எனப்படும். க்ஷவத
இலக்கியம் இதடன உறுதி தசய்கின்றது. ந ஜோயக்ஷத ம்ரியக்ஷத வோ விபஷ்சித் (கை
உபநிஷத் 1.2.18). உைடல அறிபவன் என்றும் பிறப்பதில்டல, என்றும்
இறப்பதில்டல, அவன் பூரண அறிவுடையவன்.

முழுமுதற் கைவுள் பரமோத்மோவோக உள்ளோர் என்பது க்ஷவத இலக்கியத்திலும்

(ஷ்க்ஷவதோஷ்வதர உபநிஷத் 6.16) கூறப்பட்டுள்ளது, ப்ரதோன-க்ஷேத்ரக்ஞ-பதிர்
குக்ஷணஷ:, உைடல அறிபவரில் முதன்டமயோனவரோகவும் முக்குணங்களின்
எஜமோனரோகவும் விளங்குபவர் முழுமுதற் கைவுக்ஷள. ஸ்மிருதியில்
கூறப்பட்டுள்ளது, தோஸ-பூக்ஷதோ ஹக்ஷரர் ஏவ நோன்யஸ்டவவ கதோசன.

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 595

ஜீவோத்மோக்கள் பரம புருஷருடைய க்ஷசடவயில் நித்தியமோக ஈடுபட்டுள்ளனர். இது
பகவோன் டசதன்யரின் க்ஷபோதடனகளிலும் உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ ,
பிரம்மடனப் பற்றி இப்பதத்தில் தகோடுக்கப்பட்டுள்ள விவரங்கள் ஜீவோத்மோடவப்
பற்றியதோகும். பிரம்மன் என்னும் தசோல் உயிர்வோழிடயப் பற்றிக் குறிப்பிைப்படும்
தபோழுது, அது விக்ஞோன-ப்ரஹ்ம என்றும், ஆனந்த-ப்ரஹ்ம அல்ல என்றும் புரிந்து
தகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும். ஆனந்த-ப்ரஹ்ம என்பது பரபிரம்மனோக முழுமுதற்
கைவுடளக் குறிக்கும்.

பதம் 13.14 - ஸர்வத: போணிபோத₃ம் தத

सवमत: पाशणपादं तत्सवमतोऽशक्षशिरोर्ुखर्् ।

सवमत:श्रुशतर्ल्लके सवमर्ावृत्य शतिशत ॥ १४ ॥
ஸர்வத: போணிபோத₃ம் தத்ஸர்வக்ஷதோ(அ)ேிஷி₂க்ஷரோமுக₂ம் |

ஸர்வத:ஷ்₂ருதிமல்லக்ஷக ஸர்வமோவ்ருத்ய திஷ்ை₂தி || 13-14 ||

ஸர்வத꞉ — எங்கும்; போணி — கரங்கள்; போத₃ம் — கோல்கள்; தத் — அந்த; ஸர்வத꞉ —

எங்கும்; அேி — கண்கள்; ஷி₂ர꞉ — தடல; முக₂ம் — முகம்; ஸர்வத꞉ — எங்கும்;
ஷ்₂ருதி-மத் — கோதுகள் இருக்கின்றன; க்ஷலோக்ஷக — உலகத்தில்; ஸர்வம் — எல்லோ;
ஆவ்ருʼத்ய — திடரயிட்டு; திஷ்ை₂தி — இருக்கின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

அவரது கரங்கள், கோல்கள், கண்கள், மற்றும் முகங்கள் எல்லோ

இைங்களிலும் உள்ளன. எல்லோ இைங்களிலும் அவரது கோதுகளும்
உள்ளன. இவ்வோறோக எங்கும் வற்றிருப்பவரோக
ீ பரமோத்மோ
விளங்குகின்றோர்.

தபோருளுடர

சூரியன் தனது கதிர்கடள எங்கும் பரப்பிய வண்ணம் இருப்படதப் க்ஷபோல,

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளும் (பரமோத்மோவும்) உள்ளோர். எங்கும்
வியோபித்திருக்கும் உருவில் அவர் இருக்கின்றோர், க்ஷமலும், எல்லோ தனிப்பட்ை
உயிர்வோழிகளும் அவரில் இருக்கின்றனர், மோதபரும் ஆதி குருவோன
பிரம்மோவிலிருந்து ததோைங்கி மிகச்சிறிய எறும்பு வடர அடனவரும் அவரில்
உள்ளனர். எண்ணற்ற தடலகள், கோல்கள், கரங்கள், கண்கள் மற்றும் எண்ணற்ற
உயிர்வோழிகளும் இருக்கின்றனர். இடவதயல்லோம் பரமோத்மோவின் மீ தும்
பரமோத்மோவிலும் உள்ளன. எனக்ஷவ, பரமோத்மோ எங்கும் நிடறந்தவர். தனிப்பட்ை
ஆத்மோவினோல், தனது கரங்கள், கோல்கள், மற்றும் கண்கள் எங்குமிருப்பதோகக் கூற
முடியோது. அது சோத்தியமல்ல. அறியோடமயின் கோரணத்தினோல் தனது கரங்களும்
கோல்களும் எல்லோ இைங்களிலும் பரவியிருப்படத தோன் உணரோமல்
இருக்கின்க்ஷறன் என்றும், தக்க ஞோனத்டத அடையும்தபோழுது அந்த நிடலக்கு
வந்துவிைலோம் என்றும் ஜீவோத்மோ இயற்டகயின் கட்டுப்போட்டிற்குள் வந்த
ஜீவோத்மோ பரமனோக இருக்க முடியோது என்க்ஷபத இதன் தபோருள். பரமன் தனிப்பட்ை

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 596

ஜீவோத்மோவிலிருந்து க்ஷவறுபட்ைவர். தனது கரத்டத எல்டலயின்றி நீட்டிக்க அந்த
பரமனோல் முடியும்; ஜீவோத்மோவினோல் அஃது இயலோது. தமக்கு பூக்ஷவோ, பழக்ஷமோ,
சிறிது நீக்ஷரோ யோக்ஷரனம் சமர்ப்பித்தோல், அடத தோம் ஏற்றுக் தகோள்வதோக பகவத்
கீ டதயில் பகவோன் கூறுகின்றோர். பகவோன் மிகவும் தூரத்தில் இருந்தோல் , எவ்வோறு
அவரோல் தபோருள்கடள ஏற்க முடியும்? இதுக்ஷவ பகவோனுடைய சர்வ வல்லடம:
பூமியிலிருந்து மிகமிகத் ததோடலவிலுள்ள தனது தசோந்த க்ஷலோகத்தில் அவர்
வற்றிருந்தோலும்
ீ , யோக்ஷரனும் எடதயோவது அர்ப்பணித்தோல் அடத ஏற்பதற்கு தனது
கரத்டத அவரோல் நீட்டிக்க இயலும். இதுக்ஷவ அவரது சக்தி. பிரம்ம சம்ஹிடதயில்
(5.37), க்ஷகோக்ஷலோக ஏவ நிவஸத்-யகி லோத்ம-பூத:— அவர் தனது ததய்வக
ீ உலகில்
எப்க்ஷபோதும் லீ டலகளில் ஈைபட்டிருந்தோலும், எங்கும் பரவியுள்ளோர் என்று
கூறப்பட்டுள்ளது. ஜீவோத்மோவினோல் தோன் எங்கும் பரவியிருப்பதோக கூறிக்
தகோள்ள முடியோது. எனக்ஷவ, இப்பதம் முழுமுதற் கைவுளோன பரமோத்மோடவக்ஷய
விவரிக்கின்றது, ஜீவோத்மோடவ அல்ல.

பதம் 13.15 - ஸர்க்ஷவந்த்₃ரியகு₃ணோபோ

सवेशतद्रयगुणाभासं सवेशतद्रयशववर्तजतर्् ।
असक्तं सवमभृच्च‍
ैव शनगुमणं गुणभोक्तृ च ॥ १५ ॥
ஸர்க்ஷவந்த்₃ரியகு₃ணோபோ₄ஸம் ஸர்க்ஷவந்த்₃ரியவிவர்ஜிதம் |

அஸக்தம் ஸர்வப்₄ருச்டசவ நிர்கு₃ணம் கு₃ணக்ஷபோ₄க்த்ரு ச || 13-15 ||

ஸர்வ — எல்லோ; இந்த்₃ரிய — புலன்கள்; கு₃ண — குணங்கள்; ஆபோ₄ஸம் —

மூலகோரணம்; ஸர்வ — எல்லோ; இந்த்₃ரிய — புலன்கள்; விவர்ஜிதம் — இல்லோமல்;
அஸக்தம் — பற்றின்றி; ஸர்வ-ப்₄ருʼத் — அடனவடரயும் பரோமரிப்பவர்; ச — க்ஷமலும்;
ஏவ — நிச்சயமோக; நிர்கு₃ணம் — ஜை குணங்கள் இன்றி; கு₃ண-க்ஷபோ₄க்த்ருʼ —
குணங்களின் எஜமோனர்; ச — க்ஷமலும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எல்லோ புலன்களுக்கும் மூல கோரணம் பரமோத்மோக்ஷவ, இருப்பினும்

அவரிைம் புலன்கள் கிடையோது. அவக்ஷர எல்லோ உயிர்வோழிகடளயும்
பரோமரிப்பவர், இருப்பினும் அவர் பற்றற்றவரோக உள்ளோர். அவர்
இயற்டகயின் குணங்களுக்கு அப்போற்பட்ைவர், அக்ஷத சமயத்தில், ஜை
இயற்டகயின் எல்லோ குணங்களுக்கும் அவக்ஷர எஜமோனர்.

தபோருளுடர

உயிர்வோழிகளின் எல்லோ புலன்களுக்கும் பகவோக்ஷன மூலம், இருப்பினும்,

உயிர்வோழிகளிைம் இருப்படதப் க்ஷபோன்ற ஜைப் புலன்கள் அவரிைம் இல்டல.
உண்டமயில், தனிப்பட்ை ஆத்மோக்களும் ஆன்மீ கப் புலன்கடள உடையவர்கக்ஷள ,
ஆனோல் அப்புலன்கள் கட்டுண்ை வோழ்வின் கோரணத்தினோல் தபௌதிக
மூலக்கூறுகளோல் மூைப்பட்டு , அவற்றின் தசயல்கள் யோவும் ஜைத்தின் மூலமோக
நிடறக்ஷவற்றப்படுகின்றன. பகவோனின் புலன்கள் இது க்ஷபோன்று மூைப்படுபடவ

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 597

அல்ல. அவரது புலன்கள் ததய்வகமோனடவ
ீ , எனக்ஷவ நிர்குண என்று
அடழக்கப்படுகிறோர். குண என்பது ஜை இயற்டகயின் குணங்கடளக் குறிக்கும்,
ஆனோல் அவரது புலன்கள் ஜைத்தின் திடரக்கு அப்போற்பட்ைடவ. அடவ நமது
புலன்கடளப் க்ஷபோன்றடவ அல்ல, என்பது புரிந்து தகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும். புலன்
சோர்ந்த நமது இயக்கங்களுக்கு அவக்ஷர மூலம் என்றக்ஷபோதிலும், அவரது ததய்வகப்
ீ
புலன்கள் களங்கமற்றடவயோக உள்ளன. இது ஷ்க்ஷவதோஷ் வதர உபநிஷத்தின்
(3.19) அபோணி-போக்ஷதோ ஜவக்ஷனோ க்ரஹீதோ என்னும் பதத்தில் மிக அருடமயோக
விளக்கப்பட்ைள்ளது. பரம புருஷ பகவோனிைம் களங்கமோன தபௌதிக கரங்கள்
கிடையோது, ஆனோல் யோகத்தில் அர்ப்பணிக்கப்படும் எடதயும் ஏற்றுக்
தகோள்ளத்தக்க டககடள அவர் தகோண்டுள்ளோர். இதுக்ஷவ கட்டுண்ண
ஆத்மோவிற்கும் பரமோத்மோவிற்கும் உள்ள க்ஷவறுபோடு. அவரிைம் ஜைக் கண்கள்
இல்டல, ஆனோல் கண்கள் உண்டு—இல்லோவிடில் அவரோல் எப்படி போர்க்க
முடியும்? கைந்த கோலம், நிகழ்கோலம், எதிர்கோலம் என எல்லோவற்டறயும் அவர்
கோண்கின்றோர். எல்லோ உயிர்வோழிகளின் இதயத்திலும் அவர் வோழ்கின்றோர், நோம்
கைந்தகோலத்தில் தசய்தடவ யோடவ, தற்க்ஷபோது தசய்படவ யோடவ,
வருங்கோலத்தில் நமக்கோக கோத்திருப்படவ யோடவ என்று எல்லோவற்டறயும்
அவர் அறிகின்றோர். இதுவும் பகவத் கீ டதயில் உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது:
எல்லோவற்டறயும் அவர் அறிகின்றோர், ஆனோல் யோரும் அவடர அறிவதில்டல.
பகவோனுக்கு நம்டமப் க்ஷபோன்ற கோல்கள் இல்டல, ஆனோலும் அவர் விண்தவளி
முழுதும் பயணம் தசய்ய முடியும்; ஏதனனில், அவரிைம் ஆன்மீ கக் கோல்கள்
உள்ளன என்று கூறப்பட்டுள்ளது. க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், இடறவன்
அருவமோனவர் அல்ல; அவருக்கு கண்கள், கோல்கள், டககள் என எல்லோம் உண்டு,
க்ஷமலும், அந்த பரம புருஷரின் அம்சங்கக்ஷள நோம் என்பதோல், நமக்கும்
இடவதயல்லோம் உண்டு. ஆனோல் அவரது கரங்கள், கோல்கள், கண்கள் மற்றும்
புலன்கள், ஜை இயற்டகயினோல் களங்கமுற்றடவ அல்ல.

பகவோன் க்ஷதோன்றும்க்ஷபோது தமது சுய உருவில் தமது அந்தரங்க சக்தியின் மூலம்

க்ஷதோன்றுகின்றோர் என்படத பகவத் கீ டதயும் உறதி தசய்கின்றது. ஜை சக்தியின்
இடறவன் அவக்ஷர என்பதோல், ஜை சக்தியினோல் அவர் களங்கமுறுவதில்டல.
அவரது பூரணத் க்ஷதோற்றமும் ஆன்மீ கமயமோனது என்படத நோம் க்ஷவத
இலக்கியத்தில் கோண்கின்க்ஷறோம். ஸச்-சித் ஆனந்த-விக்ரஹ என்று அடழக்கப்படும்
நித்திய உருவத்டத உடையவர் அவர். அவர் எல்லோ டவபவங்களும் நிரம்பியவர்.
எல்லோ தசல்வங்களின் உரிடமயோளரும், எல்லோ சக்திகளின் எஜமோனரும் அவக்ஷர.
புத்தியில் தடலசிறந்தவரும் பூரண ஞோனமுடையவரும் அவக்ஷர. இடவ
புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளின் சில அறிகுறிகள். அவக்ஷர எல்லோ
உயிர்வோழிகடளயும் பரோமரிப்பவர், எல்லோச் தசயல்களுக்கும் சோட்சியோக
விளங்குபவர். க்ஷவத இலக்கியத்திலிருந்து நோம் புரிந்து தகோண்டுள்ளபடி, முழுமுதற்
கைவுள் எப்க்ஷபோதும் ததய்வகமோனவர்.
ீ அவரது தடல, முகம், கரங்கள், அல்லது
கோல்கடள நம்மோல் கோணமுடியோவிட்ைோலும், அவருக்கு இடவ உண்டு. க்ஷமலும்,
ததய்வக
ீ நிடலக்கு உயர்வு தபறும்க்ஷபோது நம்மோல் பகவோனுடைய உருவத்டதக்
கோண இயலும். ஜைத்தினோல் களங்கமுற்றுள்ள புலன்கடளக் தகோண்டு, நம்மோல்
அவரது உருவத்டதக் கோண முடியோது. எனக்ஷவ , ஜைத்தினோல் இன்னும்
போதிக்கப்பட்டுள்ளவர்களோன அருவவோதிகளோல் புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுடளப் புரிந்து தகோள்ள முடியோது.

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 598

 பதம் 13.16 - ப₃ஹிரந்தஷ்₂ச பூ₄தோநோ

बशहरततश्च भूतानार्चरं चरर्ेव च ।

सूक्ष्र्त्वात्तदशवज्ञेयं दूरस्थं चाशततके च तत् ॥ १६ ॥
ப₃ஹிரந்தஷ்₂ச பூ₄தோநோமசரம் சரக்ஷமவ ச |

ஸூக்ஷ்மத்வோத்தத₃விஜ்க்ஷஞயம் தூ₃ரஸ்த₂ம் சோந்திக்ஷக ச தத் || 13-16 ||

ப₃ஹி꞉ — தவளிக்ஷய; அந்த꞉ — உள்க்ஷள; ச — க்ஷமலும்; பூ₄தோனோம் — எல்லோ

உயிர்வோழிகளின்; அசரம் — அடசயோத; சரம் — அடசகின்ற; ஏவ — கூை; ச — க்ஷமலும்;
ஸூக்ஷ்மத்வோத் — சூட்சுமமோக இருப்பதோல்; தத் — அந்த; அவிஜ்க்ஷஞயம் — அறிய
முடியோத; தூ₃ர-ஸ்த₂ம் — தவகு தூரத்தில்; ச — க்ஷமலும்; அந்திக்ஷக — அருகில்; ச —
க்ஷமலும்; தத் — அந்த.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரம உண்டம, எல்லோ உயிர்வோழிகளின் உள்ளும் புறமும் உள்ளோர்,

அடசவன மற்றும் அடசயோதவற்றிலும் உள்ளோர். அவர்
சூட்சுமமோனவர் என்பதோல், ஜைப் புலன்களின் வலிடமயோல்
கோண்பதற்க்ஷகோ அறிவதற்க்ஷகோ அப்போற்பட்ைவர். மிக மிகத் ததோடலவில்
இருப்பினும், அவர் அடனவரின் அருகிலும் உள்ளோர்.

தபோருளுடர

ஒவ்தவோரு உயிர்வோழியின் உள்ளும் புறமும் பரம புருஷரோன நோரோயணர்

வசிப்பதோக க்ஷவத இலக்கியத்திலிருந்து நோம் புரிந்து தகோள்கிக்ஷறோம். ஆன்மீ க
உலகங்கள், ஜை உலகங்கள் என இரண்டிலும் அவர் உள்ளோர். அவர் தவகு
ததோடலவில் இருந்தோலும், நமக்கு அருகிலும் இருக்கின்றோர். இடவ க்ஷவத
இலக்கியத்தின் கூற்றுக்கள். ஆஸீக்ஷனோ தூரம் வ்ரஜதி ஷயோக்ஷனோ யோதி ஸர்வத:
(கை உபநிஷத் 1.2.21). க்ஷமலும் அவர் எப்க்ஷபோதும் ததய்வக
ீ ஆனந்தத்தில்
ஆழ்ந்திருப்பதோல், எவ்வோறு அவர் தமது முழு டவபவங்கடள அனுபவிக்கின்றோர்
என்படத நம்மோல் புரிந்து தகோள்ள இயலோது. இந்த ஜைப் புலன்கடளக் தகோண்டு
அவடரக் கோணக்ஷவோ, புரிந்து தகோள்ளக்ஷவோ நம்மோல் முடியோது. எனக்ஷவ , நமது
தபௌதிக மனக்ஷமோ, புலன்கக்ஷளோ அவடரப் புரிந்துதகோள்வதில் உதவோது என்று க்ஷவத
தமோழியில் கூறப்பட்டுள்ளது. ஆனோல், எவதனோருவன் தனது மனடதயும்
புலன்கடளயும் பக்தித் ததோண்டின் மூலம் கிருஷ்ண உணர்டவப் பயிற்சி தசய்து
தூய்டமப் படுத்திவிட்ைோக்ஷனோ , அவனோல் அவடர இடைவிைோமல் கோண முடியும்.
இடறவனிைம் பிக்ஷரடமடய விருத்தி தசய்து தகோண்ை பக்தன், அவடர
இடையறோது கோண இயலும் என்பது பிரம்ம சம்ஹிடதயிலும் உறுதி
தசய்யப்பட்ைள்ளது. பக்தித் ததோண்டினோல் மட்டுக்ஷம அவடரக் கோணவும் புரிந்து
தகோள்ளவும் முடியும் என்பது பகவத் கீ டதயிலும் (11.54) உறுதி
தசய்யப்பட்டுளள்து. பக்த்யோ த்வனன்யயோ ஷக்ய:.

பதம் 13.17 - அவிப₄க்தம் ச பூ₄க்ஷதஷு

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 599

 अशवभक्तं च भूतष े ु शवभक्तशर्व च शस्थतर्् ।
भूतभतृम च तज्ज्ञेयं रशसष्टणु प्रभशवष्टणु च ॥ १७ ॥
அவிப₄க்தம் ச பூ₄க்ஷதஷு விப₄க்தமிவ ச ஸ்தி₂தம் |

பூ₄தப₄ர்த்ரு ச தஜ்ஜ்க்ஷஞயம் க்₃ரஸிஷ்ணு ப்ரப₄விஷ்ணு ச || 13-17 ||

அவிப₄க்தம் — பிரிவின்றி; ச — க்ஷமலும்; பூ₄க்ஷதஷு — எல்லோ உயிர்வோழிகளிலும்;

விப₄க்தம் — பிரிவுற்று; இவ — உள்ளதுக்ஷபோல; ச — கூை; ஸ்தி₂தம் — நிடல தபற்று;
பூ₄த-ப₄ர்த்ருʼ — எல்லோ உயிர்வோழிகடளயும் கோப்பவர்; ச — கூை; தத் — அந்த;
ஜ்க்ஷஞயம் — புரிந்து தகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும்; க்₃ரஸிஷ்ணு — அழிக்கிறோர்;
ப்ரப₄விஷ்ணு — விருத்தி தசய்கிறோர்; ச — க்ஷமலும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எல்லோ உயிர்களுக்குமிடைக்ஷய பரமோத்மோ பிரிந்திருப்பதோகத்

க்ஷதோன்றினோலும், அவர் ஒருக்ஷபோதும் பிரிக்கப்பை முடியோதவர். அவர்
ஒருவரோகக்ஷவ இருக்கின்றோர். அவக்ஷர எல்லோ உயிர்வோழிகடளயும்
கோப்பவர் என்றக்ஷபோதிலும், அழிப்பவரும் விருத்தி தசய்பவரும் அவக்ஷர
என்படத புரிந்து தகோள்ள க்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

இடறவன் ஒவ்தவோருவரது இதயத்திலும் பரமோத்மோவோக வற்றுள்ளோர்.

ீ இதனோல்
அவர் பிரிக்கப்பட்டு விட்ைோர் என்று அர்த்தமோ? இல்டல. உண்டமயில், அவர்
ஒருவக்ஷர. சூரியனின் உதோரணம் தகோடுக்கப்படுகின்றது; மதிய க்ஷநர சூரியன் தனது
இைத்தில் வற்றுள்ளது.
ீ ஆனோல் ஐயோயிரம் டமல்களுக்கு எல்லோ திடசகளிலும்
தசன்று, “சூரியன் எங்க்ஷக?” என்று யோடரக் க்ஷகட்ைோலும், அது தனது
உச்சந்தடலயில் பிரகோசிப்பதோக கூறுவர். பரமோத்மோ பிரிக்கப்பைோதவர்
என்றக்ஷபோதிலும் பிரிக்கப்பட்ைவடரப் க்ஷபோன்று க்ஷதோன்றுகிறோர் என்படதக்
கோட்டுவதற்கோக க்ஷவத இலக்கியத்தில் இந்த உதோரணம் தகோடுக்கப்படுகிறது.
சூரியன் பல்க்ஷவறு இைங்களில் பற்பல நபர்களுக்குத் க்ஷதோற்றமளிப்படதப் க்ஷபோல ,
தமது சர்வ வல்லடமயினோல் ஒக்ஷர விஷ்ணு எல்லோ இைங்களிலும்
கோணப்படுகின்றோர் என்றும் க்ஷவத இலக்கியத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது. க்ஷமலும், பரம
புருஷர் எல்லோ உயிர்கடளயும் கோப்பவர் என்ற க்ஷபோதிலும், பிரளயத்தின்க்ஷபோது
எல்லோவற்டறயும் அவக்ஷர விழுங்குகின்றோர் (அழிக்கின்றோர்). “குருக்ஷேத்திரத்தில்
கூடியுள்ள அடனத்து க்ஷபோர் வரர்கடளயும்
ீ விழுங்குவதற்கோக நோன் வந்துள்க்ஷளன்”
என்று பதிதனோன்றோம் அத்தியோயத்தில் பகவோன் கூறியக்ஷபோது, இஃது உறுதி
தசய்யப்பட்ைது, க்ஷமலும், அவர்கடள கோலத்தின் உருவில் விழுங்குவதோக அவர்
குறிப்பிட்ைோர். அவக்ஷர அழிப்பவர் , எல்லோடரயும் தகோல்பவர். படைப்பின்க்ஷபோது
அவர் அடனவடரயும் தங்களது உண்டம நிடலயிலிருந்து விருத்தி தசய்கின்றோர்.
பின்னர் பிரளயத்தின்க்ஷபோது அவக்ஷர அவர்கடள விழுங்குகின்றோர். எல்லோ
உயிர்வோழிகளின் மூலமும், அவர்களது தங்குமிைமும் அவக்ஷர என்னும்
உண்டமயிடன க்ஷவத பதங்கள் உறுதி தசய்கின்றன. படைப்பிற்குப் பின், அவரது
சர்வ வல்லடமயில் அடனத்தும் தங்குகின்றன, பிரளயத்திற்குப் பின்னர்

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 600

ஒவ்தவோன்றும் அவரில் ஓய்தவடுக்கத் திரும்புகின்றன. இக்கருத்துக்கள் க்ஷவத
மந்திரங்களோல் உறதி தசய்யப்பட்ைடவ. யக்ஷதோ வோ இமோனி பூதோனி ஜோயந்க்ஷத
க்ஷயன ஜோதோனி ஜீவந்தி யத் ப்ரயன்த் - யபி ஸம்-விஷந்தி தத் பிரஹ்ம தத்
விஜிக்ஞோஸஸ்வ (டதத்திரீய உபநிஷத் 3.1) .

பதம் 13.18 - ஜ்க்ஷயோதிஷோமபி தஜ்ஜ்க்ஷயோத

ज्योशतषार्शप तज्ज्योशतस्तर्स: परर्ुच्यते ।

ज्ञानं ज्ञेयं ज्ञानगम्यं हृकद सवमस्य शवशितर्् ॥ १८ ॥
ஜ்க்ஷயோதிஷோமபி தஜ்ஜ்க்ஷயோதிஸ்தமஸ: பரமுச்யக்ஷத |

ஜ்ஞோனம் ஜ்க்ஷஞயம் ஜ்ஞோனக₃ம்யம் ஹ்ருதி₃ ஸர்வஸ்ய விஷ்டி₂தம் ||

13-18 ||

ஜ்க்ஷயோதிஷோம் — பிரகோசிக்கின்ற தபோருள்கள் எல்லோவற்றிலும்; அபி — கூை; தத் —

அந்த; ஜ்க்ஷயோதி꞉ — ஒளியின் மூலம்; தமஸ꞉ — இருட்டு; பரம் — அப்போற்பட்ை; உச்யக்ஷத
— கூறப்படுகின்றது; ஜ்ஞோனம் — அறிவு; ஜ்க்ஷஞயம் — அறியப்படும் தபோருள்; ஜ்ஞோன-
க₃ம்யம் — அறிவின் இலக்கு; ஹ்ருʼதி₃ — இதயத்தில்; ஸர்வஸ்ய —
ஒவ்தவோருவரின்; விஷ்டி₂தம் — வற்றுள்ளோர்.
ீ

தமோழிதபயர்ப்பு

பிரகோசிக்கும் தபோருள்கள் எல்லோவற்றிற்கும் மூலம் அவக்ஷர. அவர்

ஜைத்தின் இருட்டிற்கு அப்போற்பட்ைவரோகவும் க்ஷதோன்றோதவரோகவும்
உள்ளோர். அவக்ஷர அறிவோகவும், அறியப்படும் தபோருளோகவும், அறிவின்
இலக்கோகவும் உள்ளோர். அவர் ஒவ்தவோருவருடைய இதயத்திலும்
வற்றுள்ளோர்.
ீ

தபோருளுடர

சூரியன, சந்திரன், மற்றும் நட்சத்திரங்கடளப் க்ஷபோன்று பிரகோசிக்கும் தபோருள்கள்

எல்லோவற்றிலும் ஒளியின் மூலமோக இருப்பது பரம புருஷ பகவோனோன
பரமோத்மோக்ஷவ. பரம புருஷரிைமிருந்து வரும் க்ஷதஜஸின் கோரணத்தினோல், ஆன்மீ க
உலகில் சூரியனுக்க்ஷகோ சந்திரனுக்க்ஷகோ அவசிய மில்டல என்படத நோம் க்ஷவத
இலக்கியத்தில் கோண்கிக்ஷறோம். இந்த ஜைவுலகில் , பகவோனுடைய ததய்வக
ீ
ஒளியோன அந்த பிரம்மக்ஷஜோதி, மஹத்-தத்த்வ எனப்படும் தபௌதிக
மூலக்கூறுகளோல் மூைப்பட்டுள்ளது; எனக்ஷவ, இந்த ஜைவுலகில், ஒளிடயப் தபற
சூரியன, சந்திரன், மின்சோரம் க்ஷபோன்றவற்றின் உதவி நமக்குத் க்ஷதடவப்படுகிறது.
ஆனோல் ஆன்மீ க உலகில் இவற்றிற்கு அவசியமில்டல. அவரது பிரகோசிக்கும்
க்ஷஜோதியினோல் அடனத்தும் பிரகோசப்படுத்தப்படுகின்றன என்று க்ஷவத
இலக்கியத்தில் ததளிவோகக் கூறப்பட்ைள்ளது. எனக்ஷவ , அவரது நிடல இந்த
ஜைவுலடகச் சோர்ந்தது அல்ல என்பது ததளிவு. அவர் ஆன்மீ க தவளியில்,
மிகமிகத் ததோடலவிலுள்ள ஆன்மீ க உலகில் உள்ளோர். இதுவும் க்ஷவத
இலக்கியத்தில் உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது. ஆதி த்ய-வர்ணம் தமஸ: பரஸ்தோத்

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 601

(ஷ்க்ஷவதோஷ் வதர உபநிஷத் 3.8). அவர் சூரியடனப் க்ஷபோன்றவர், நித்தியமோக
பிரகோசிப்பவர், ஆனோல் இந்த ஜைவுலகின் இருட்டிற்கு மிகமிக அப்போற்பட்டு
விளங்குகிறோர்.

அவரது ஞோனம் திவ்யமோனது. பிரம்மன், திவ்ய ஞோனத்தின் களஞ்சியம் என்படத

க்ஷவத இலக்கியம் உறுதி தசய்கின்றது. அந்த ஆன்மீ க உலகிற்கு மோற்றம் தபற
ஆவலுைன் இருப்பவனுக்கு, ஒவ்தவோருவரது இதயத்திலும் வற்றுள்ள
ீ
பரமோத்மோவின் மூலம் ஞோனம் வழங்கப்படுகின்றது. தம் ஹ க்ஷதவம் ஆத்ம-புத்தி-
ப்ரகோஷ ம் முமுேூர் டவ ஷரணம் அஸம் ப்ரபத்க்ஷய என்று ஒரு க்ஷவத மந்திரம்
(ஷ்க்ஷவதோஷ் வதர உபநிஷத் 6.18) கூறுகின்றது. ஒருவனுக்கு முக்தியடைவதில்
விருப்பம் இருந்தோல், அவன் முழுமுதற் கைவுளிைம் சரணடைய க்ஷவண்டும்.
ஞோனத்தின் இறுதி இலட்சியத்டதப் தபோறுத்தவடரயில், அதுவும் க்ஷவத
இலக்கியத்தில் உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது, தம் ஏவ விதித்வோதி ம்ருத்யும் ஏதி.
“அவடர அறிவதோல் மட்டுக்ஷம பிறப்பு, இறப்பின் எல்டலகடளக் கைக்க முடியும்.”
(ஷ்க்ஷவதோஷ் வதர உபநிஷத் 3.8).

ஒவ்தவோருவருடைய இதயத்திலும் பரம ஆளுநரோக அவர் வற்றுள்ளோர்.

ீ அவரது
கோல்களும் டககளும் எங்கும் பரந்துள்ளன, இடவ ஜீவோத்மோவிற்கு தபோருந்தோத
தன்டமகள். எனக்ஷவ, ஜீவோத்மோ, பரமோத்மோ என்று களத்டத அறிக்ஷவோர் இருவர்
உள்ளனர் என்பது ஏற்றுக்தகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும். சோதோரண மனிதனது டககளும்
கோல்களும் ஓரிைத்தில் மட்டுக்ஷம உள்ளன, ஆனோல் கிருஷ்ணருடைய டககளும்
கோல்களும் எங்கும் பரந்துள்ளன. இது (ஷ்க்ஷவதோஷ் வதர உபநிஷத் 3.17) உறுதி
தசய்யப்பட்டுள்ளது: ஸர்வஸ்ய ப்ரபும் ஈஷோனம் ஸர்வஸ்ய ஷரணம் ப்ருஹத்.
அந்த பரம புருஷ பகவோனோன பரமோத்மோக்ஷவ எல்லோ உயிர்வோழிகளின் பிரபு
(எஜமோனர்); எனக்ஷவ, எல்லோ உயிர்வோழிகளுக்கும் இறுதியோன புகலிைம் அவக்ஷர.
பரமோத்மோவும் ஜீவோத்மோவும் எப்க்ஷபோதும் க்ஷவறுபட்ைவர்கள் என்ற உண்டமடய
இதனோல் யோரோலும் மறுக்க முடியோது.

பதம் 13.19 - இதி க்ஷேத்ரம் ததோ₂ ஜ

इशत क्षेत्रं तथा ज्ञानं ज्ञेयं चोक्तं सर्ासत: ।

र्द्भक्त एतशिज्ञाय र्द्भ‍ ावायोपपद्यते ॥ १९ ॥
இதி க்ஷேத்ரம் ததோ₂ ஜ்ஞோனம் ஜ்க்ஷஞயம் க்ஷசோக்தம் ஸமோஸத: |

மத்₃ப₄க்த ஏதத்₃விஜ்ஞோய மத்₃போ₄வோக்ஷயோபபத்₃யக்ஷத || 13-19 ||

இதி — இவ்வோறு; க்ஷேத்ரம் — தசயல்களின் களம் (உைல்); ததோ₂ — கூை; ஜ்ஞோனம் —

அறிவு; ஜ்க்ஷஞயம் — அறியப்படும் தபோருள்; ச — க்ஷமலும்; உக்தம் —
விவரிக்கப்பட்டுள்ளது.; ஸமோஸத꞉ — சுருக்கமோக; மத்-ப₄க்த꞉ — எனது பக்தன்; ஏதத் —
இவற்டறதயல்லோம்; விஜ்ஞோய — புரிந்து தகோண்ை பின்; மத்-போ₄வோய — என்
இயற்டகடய; உபபத்₃யக்ஷத — அடைகின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 602

 இவ்வோறோக, தசயல்களின் களம் (உைல், க்ஷேத்ர), அறிவு (க்ஞோனம்),
அறியப்படும் தபோருள் (க்க்ஷஞயம்), ஆகியடவ சுருக்கமோக என்னோல்
விவரிக்கப்பட்ைன. எனது பக்தர்கள் மட்டுக்ஷம இவற்டற முழுடமயோகப்
புரிந்து தகோண்டு, எனது இயற்டகடய அடைய முடியும்.

தபோருளுடர

உைல், அறிவு, அறியப்படும் தபோருள் ஆகியவற்டறப் பற்றி பகவோன் சுருக்கமோக

விவரித்துவிட்ைோர். இந்த அறிவு மூன்று விஷயங்கடளப் பற்றியது: அறிபவன் ,
அறியப்பைக் கூடியது, அறிவதற்கோன வழிமுடற. இம்மூன்றும் இடணந்து
விஞ்ஞோன, ஞோனத்டதப் தபறுவதற்கோன அறிவியல் என்று அடழக்கப்படுகின்றது.
பகவோனின் களங்கமற்ற பக்தர்களோல் பக்குவமோன ஞோனத்திடன க்ஷநரடியோகப்
புரிந்து தகோள்ள முடியும். மற்றவர்களோல் புரிந்து தகோள்ள முடியோது. இறுதி
நிடலயில் இம்மூன்றும் ஒன்றோகிவிடுகின்றன என்று ஒருடமவோதிகள்
கூறுகின்றனர். ஆனோல் பக்தர்கள் இதடன ஏற்பதில்டல. ஞோனம் , ஞோனத்டத
வளர்ப்பது என்றோல், ஒருவன் தன்டன கிருஷ்ண உணர்வில் புரிந்து தகோள்வது
என்று தபோருள். நோம் ஜை உணர்வினோல் வழிநைத்தப்படுகின்க்ஷறோம் , ஆனோல் நமது
உணர்வுகள் அடனத்டதயும் கிருஷ்ணரது தசயல்களுக்கு மோற்றி, கிருஷ்ணக்ஷர
எல்லோம் என்படத உணர்ந்த பின்னர், நோம் உண்டமயோன ஞோனத்டத
அடைகின்க்ஷறோம். க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், ஞோனம் என்பது, பக்தித் ததோண்டைப்
பக்குவமோகப் புரிந்து தகோள்வதன் ஆரம்ப நிடலக்ஷயயன்றி க்ஷவறு ஒன்றுமல்ல.
பதிடனந்தோம் அத்தியோயத்தில் இது மிகவும் ததளிவோக விளக்கப்படும்.

தற்க்ஷபோது சுருக்கமோகப் போர்த்தோல், மஹோ-பூதோனி என்று ததோைங்கி க்ஷசதனோ த்ருதி:

என்று முடியும் ஆறோவது மற்றும் ஏழோவது பதங்கள், தபௌதிக
மூலக்கூறுகடளயும், வோழ்வின் அறிகுறிகளின் சில க்ஷதோற்றத்டதப் பற்றியும்
ஆரோய்ந்தன என்று நோம் புரிந்து தகோள்ளலோம். இடவ இடணந்து உைடல , அல்லது
தசயல்களின் களத்டத உருவோக்குகின்றன. பதங்கள் 8 முதல் 12 வடர,
அமோனித்வம் முதல் தத்த்வ-க்ஞோனோர்த-தர்ஷனம் வடர, களத்டத அறியும்
இரண்டு வித நபர்களோன ஆத்மோ, பரமோத்மோவிடன புரிந்து தகோள்வதற்கோன
ஞோனத்தின் வழிமுடற விவரிக்கப்பட்ைது. பின்னர் பதங்கள் 13 முதல் 18 வடர,
அனோதி மத்-பரம் என்பது முதல் ஸ்ருதி ஸர்வஸ்ய விஷ்டிதம் வடர,
ஆத்மோடவயும், பரமோத்மோடவயும் (முழுமுதற்கைவுடள) விளக்குகின்றன.

இவ்வோறோக, மூன்று விஷயங்கள் இதுவடர விளக்கப்பட்ைள்ளன: தசயல்களின்

களம் (உைல்), புரிந்து தகோள்வதற்கோன வழிமுடற, மற்றும் ஆத்மோவும்
பரமோத்மோவும். களங்கமற்ற பக்தர்கள் மட்டுக்ஷம இந்த மூன்று விஷயங்கடளத்
ததளிவோகப் புரிந்து தகோள்ள முடியும் என்று இங்கு குறிப்போக விளக்கப்பட்டுள்ளது.
எனக்ஷவ, பகவத் கீ டத தனது முழுடமயோன பலடன பக்தர்களுக்கு தகோடுக்கும்;
அவர்களோல் மட்டுக்ஷம உன்னத இலக்கோன முழுமுதற் கைவுள் கிருஷ்ணரின்
இயற்டகடய அடைய முடியும். க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், பக்தர்கள் மட்டுக்ஷம
பகவத் கீ டதடய புரிந்து தகோண்டு விரும்பும் பலடன அடைய முடியும்.

பதம் 13.20 - ப்ரக்ருதிம் புருஷம்

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 603

 प्रकृ तत पुरुषं चैव शवद्ध्यनादी उभावशप ।
शवकारांश्च गुणांश्चैव शवशद्ध प्रकृ शतसम्भवान् ॥ २० ॥
ப்ரக்ருதிம் புருஷம் டசவ வித்₃த்₄யநோதீ₃ உபோ₄வபி |

விகோரோம்ஷ்₂ச கு₃ணோம்ஷ்₂டசவ வித்₃தி₄ ப்ரக்ருதிஸம்ப₄வோன் || 13-20 ||

ப்ரக்ருʼதிம் — ஜை இயற்டக; புருஷம் — உயிர்வோழிகள்; ச — க்ஷமலும்; ஏவ —

நிச்சயமோக; வித்₃தி₄ — நீ அறிய க்ஷவண்டும்; அநோதீ₃ — ஆரம்பமில்லோத; உதபௌ₄ —
இரண்டும்; அபி — கூை; விகோரோன் — மோற்றங்கள்; ச — க்ஷமலும்; கு₃ணோன் —
இயற்டகயின் முக்குணங்கள்; ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோக; வித்₃தி₄ — அறிய
க்ஷவண்டும்; ப்ரக்ருʼதி — ஜை இயற்டக; ஸம்ப₄வோன் — உற்பத்தி தசய்யப்பட்ை.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஜை இயற்டகயும் உயிர்வோழிகளும் ஆரம்பமற்றடவ என்படதப் புரிந்து

தகோள்ள க்ஷவண்டும். அவர்களது மோற்றங்களும் ஜைத்தின் குணங்களும்,
ஜை இயற்டகயின் உற்பத்திப் தபோருள்கக்ஷள.

தபோருளுடர

இந்த அத்தியோயத்தில் தகோடுக்கப்பட்டுள்ள அறிடவக் தகோண்டு, உைல்

(தசயல்களின் களம்), மற்றும் உைடல அறிபவர்கடளப் பற்றி (ஜீவோத்மோ,
பரமோத்மோடவப் பற்றி) அறிய முடியும். தசயல்களின் களமோகிய உைல், ஜை
இயற்டகயினோல் ஆனது. உைடலப் தபற்று, அந்த உைலின் தசயல்கடள
அனுபவித்துக் தகோண்டுள்ள தனிப்பட்ை ஆத்மோ, புருஷ, அல்லது ஜீவோத்மோ
எனப்படுகிறோன். அறிபவர்களில் அவன் ஒருவன். மற்தறோருவர் பரமோத்மோ.
ஜீவோத்மோவும் பரமோத்மோவும், பரம புருஷ பகவோனின் தவவ்க்ஷவறு க்ஷதோற்றங்கள்
என்படத புரிந்து தகோள்ள க்ஷவண்டும். ஜீவோத்மோ என்பது அவரது சக்தி எனும்
பிரிவலும், பரமோத்மோ அவரது சுய விரிவு எனும் பிரிவிலும் உள்ளனர்.

ஜை இயற்டக, ஜீவோத்மோ ஆகிய இரண்டுக்ஷம நித்தியமோனடவ. அதோவது, அடவ

படைப்பிற்கு முன்னும் இருந்தன. ஜைத் க்ஷதோற்றமோனது பகவோனுடைய
சக்தியிலிருந்து உண்ைோனதோகும், உயிர்வோழிகளும் அப்படிப்பட்ைவர்கக்ஷள.
இருப்பினும், உயிர்வோழிகள் உயர்ந்த சக்திடயச் க்ஷசர்ந்தவர்கள். உயிர்வோழிகள், ஜை
இயற்டக என இரண்டுக்ஷம இந்தப் பிரபஞ்சம் க்ஷதோன்றுவதற்கு முன்க்ஷப இருந்தடவ.
ஜை இயற்டகயோனது பரம புருஷ பகவோனோன மஹோ விஷ்ணுவில்
லயித்திருந்தது, க்ஷதடவப்படும் க்ஷபோது மஹத் தத்துவத்தின் உதவியுைன்
க்ஷதோற்றுவிக்கப்படுகிறது. அதுக்ஷபோல, உயிர்வோழிகளும் அவரில் இருந்தவர்கக்ஷள,
அவர்கள் கட்டுண்டிருப்பதோல், பரம புருஷருக்குத் ததோண்ைோற்ற விரும்புவதில்டல.
இதனோல், அவர்கள் ஆன்மீ க உலகத்திற்குள் நுடழய அனுமதிக்கப்படுவதில்டல.
இருப்பினும், ஜை இயற்டக படைக்கப்படும் க்ஷபோது, அந்த உயிர்வோழிகள், இந்த
ஜைவுலகில் தசயல்பட்டு, ஆன்மீ க உலகினுள் நுடழவதற்குத் தங்கடளத் தயோர்
தசய்துதகோள்ள ஒரு வோய்ப்பு வழங்கப்படுகிறது. இதுக்ஷவ இந்த ஜைப் படைப்பின்
இரகசியம். உண்டமயில் உயிர்வோழி பரம புருஷரின் ஆன்மீ க அம்சமோகும்,
ஆனோல் அவருக்கு எதிரோன தன்டமயின் கோரணத்தினோல், அவன் ஜை

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 604

இயற்டகயில் கட்டுண்டு இருக்கின்றோன். உயர்ந்த வோழிகளோன உயிர்வோழிகள்
எவ்வோறு இந்த ஜை இயற்டகயின் ததோைர்பினுள் வந்தனர் என்பது அவ்வளவு
முக்கியமல்ல. இருந்தோலும், அஃது எவ்வோறு, ஏன், நடைதபற்றது என்படத பரம
புருஷ பகவோன் அறிவோர். இந்த ஜை இயற்டகயோல் கவரப்பட்ைவர்கள் வோழ்க்டகப்
க்ஷபோரோட்ைத்தில் துன்பபப்படுகின்றனர் என்று சோஸ்திரங்களில் பகவோன்
கூறுகின்றோர். ஆனோல் இங்குள்ள சில பதங்களின் மூலம் நோம் நிச்சயமோகத்
ததரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டியது என்னதவனில், முக்குணங்களினோல் ஏற்படும் ஜை
இயற்டகயின் தோக்கமும், எல்லோ மோற்றங்களும் ஜை இயற்டகயின் படைப்புகக்ஷள.
உயிர்வோழிகள் சம்பந்தப்பட்ை எல்லோ மோற்றங்களும் க்ஷவறுபோடுகளும், உைடல
அடிப்படையோகக் தகோண்ைடவ. ஆத்மோ என்பதன் அடிப்படையில், எல்லோ
உயிர்வோழிகளும் சமமோனவக்ஷர.

பதம் 13.21 - கோர்யகோரணகர்த்ருத்க்ஷவ

कायमकारणकतृमत्वे हेतु: प्रकृ शतरुच्यते ।

पुरुष: सुखदु:खानां भोक्तृ त्वे हेतरु
ु च्यते ॥ २१ ॥
கோர்யகோரணகர்த்ருத்க்ஷவ க்ஷஹது: ப்ரக்ருதிருச்யக்ஷத |

புருஷ: ஸுக₂து₃:கோ₂னோம் க்ஷபோ₄க்த்ருத்க்ஷவ க்ஷஹதுருச்யக்ஷத || 13-21 ||

கோர்ய — தசயல்; கோரண — கோரணம்; கர்த்ருʼத்க்ஷவ — படைப்பின் விஷயத்தில்; க்ஷஹது꞉

— கருவி; ப்ரக்ருʼதி꞉ — ஜை இயற்டக; உச்யக்ஷத — கூறப்படுகின்றது; புருஷ꞉ —
உயிர்வோழிகள்; ஸுக₂ — இன்பம்; து₃꞉கோ₂னோம் — மற்றும் துன்பம்; க்ஷபோ₄க்த்ருʼத்க்ஷவ —
அனுபவிப்பதில்; க்ஷஹது꞉ — கருவி; உச்யக்ஷத — கூறப்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

எல்லோ தசயல்களுக்கும் விடளவுகளுக்கும் இயற்டகக்ஷய கோரணமோகக்

கூறப்படுகிறது; இருப்பினும் இவ்வுலகின் பல்க்ஷவறு இன்ப
துன்பங்களுக்கு உயிர்வோழிக்ஷய கோரணமோகக் கூறப்படுகின்றது.

தபோருளுடர

உயிர்வோழிகளின் மத்தியில், உைல் மற்றும் புலன்களின் பல்க்ஷவறு

க்ஷதோற்றங்களுக்கு ஜை இயற்டகக்ஷய கோரணம். 84,00,000 வடகயோன க்ஷவறுபட்ை
உயிரினங்கள் உள்ளன, இந்த க்ஷவறுபோடுகள் ஜை இயற்டகயின் படைப்போகும்.
குறிப்பிட்ை ஓர் உைலிக்ஷலோ அல்லது மற்றதிக்ஷலோ வோழ விரும்பும் உயிர்வோழிகளின்
பல்க்ஷவறு புலனின்பங்களுக்கு ஏற்ப இவ்வுைல்கள் எழுகின்றன. அவன் பல்க்ஷவறு
உைல்களில் டவக்பப்படும் தபோழுது பலதரப்பட்ை இன்ப துன்பங்கடள
அனுபவிக்கின்றோன். அவனது ஜை இன்பங்களும் துன்பங்களும் உைலுக்கு
ஏற்படுபடவ, அவனுக்கு ஏற்படுபடவயல்ல, அவனது ஸ்வரூப நிடலயில்
ஆனந்தத்திற்குப் பஞ்சக்ஷமயில்டல; எனக்ஷவ, அதுக்ஷவ அவனது உண்டமயோன நிடல.
ஜை இயற்டகயின் மீ து ஆதிக்கம் தசலுத்துவதற்கோன அவனது இச்டசயினோல்,
அவன் இந்த ஜைவுலகில் இருக்கின்றோன். ஆன்மீ க உலகில் அத்தகு விஷயம்

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 605

எதுவும் கிடையோது. ஆன்மீ க உலகம் தூய்டமயோனது, ஆனோல் ஜைவுலகில்
பல்வnறு விதமோன இன்பங்கடள உைலுக்குச் க்ஷசர்ப்பதற்கோக ஒவ்தவோருவரும்
தபரும் போடுபட்டுக் தகோண்டுள்ளோர். உைலோனது புலன்களின் விடளக்ஷவ என்று
கூறுவது மிகவும் ததளிவுபடுத்தக்கூடியதோக அடமயும். புலன்களோனது
விருப்பத்டதப் பூர்த்தி தசய்து தகோள்வதற்கோன கருவிகக்ஷள. உைடலயும்
கருவிகளோன புலன்கடளயும் தமோத்தமோகப் போர்த்தோல், அடவ ஜை
இயற்டகயினோல் வழங்கப்படுபடவ, க்ஷமலும், அடுத்த பதத்தில் ததளிவு
படுத்தப்படுவதுக்ஷபோல, உயிர்வோழி, தனது முந்டதய விருப்பம் மற்றும்
தசயல்களுக்கு ஏற்ப, ஆசீர்வதிக்கப்பட்ை அல்லது சபிக்கப்பட்ை சூழ்நிடலகடளப்
தபறுகின்றோன். ஒருவனது விருப்பங்களுக்கும் தசயல்களுக்கும் ஏற்ப, ஜை
இயற்டக அவடன க்ஷவறுபட்ை இைங்களில் தங்க டவக்கின்றது. அத்தகு
தங்குமிைங்களுக்கும் அதன் அடிப்படையிலோன இன்ப துன்பங்களுக்கும்
உயிர்வோழிக்ஷய கோரணமோவோன். ஒரு குறிப்பிட்ை உைலில் டவக்கப்பட்ைவுைன்
அவன் இயற்டகயின் கட்டுப்போட்டிற்குள் வருகின்றோன்; ஏதனனில், உைலோனது
ஜைப் தபோருள் என்பதோல், அது ஜை இயற்டகயின் விதிகளுக்கு ஏற்ப
தசயல்பட்ைோக க்ஷவண்டும். அந்த விதிகடள மோற்றுவதற்கு உயிர்வோழியிைம் சக்தி
இல்டல. உதோரணமோக, ஓர் ஆத்மோ நோயின் உைலில் டவக்கப்படுகின்றோன் என்று
டவத்துக் தகோள்க்ஷவோம். அவன் நோயின் உைலில் டவக்கப்பட்ை உைக்ஷனக்ஷய ,
நோடயப் க்ஷபோன்று தசயல்பை க்ஷவண்டும். அவனோல் க்ஷவறுவிதமோகச் தசயல்பை
முடியோது. க்ஷமலும், உயிர்வோழி ஒரு பன்றியின் உைலில் டவக்கப்பட்ைோல் , அவன்
மலத்டதத் தின்று வோழ்வதற்கும் பன்றிடயப் க்ஷபோன்று தசயல்படுவதற்கும்
வற்புறுத்தப்படுகின்றோன். அதுக்ஷபோல, அந்த உயிர்வோழி ஒரு க்ஷதவரின் உைலில்
டவக்கப்பட்ைோல், அவ்வுைலுக்கு ஏற்பக்ஷவ அவன் தசயல்பட்ைோக க்ஷவண்டும்.
இதுக்ஷவ இயற்டகயின் சட்ைம். ஆனோல் எல்லோச் சூழ்நிடலகளிலும்
ஜீவோத்மோவுைன் பரமோத்மோவும் இருக்கின்றோர். இது க்ஷவதங்களில் (முண்ைக
உபநிஷத் 3.1.1) பின்வருமோறு விளக்கப்பட்டுள்ளது. த்வோ ஸுபர்ணோ ஸயுஜோ
ஸகோய:. பரம புருஷர் உயிர்வோழியின் மீ து மிகவும் கருடணயுடையவரோக
இருப்பதோல், பரமோத்மோவின் உருவில் அவர் எப்க்ஷபோதும், எல்லோச் சூழ்நிடலகளிலும்
ஜீவோத்மோவுைன் இருக்கின்றோர்.

பதம் 13.22 - புருஷ: ப்ரக்ருதிஸ்க்ஷதோ

पुरुष: प्रकृ शतस्थो शह भुङ्क्ते प्रकृ शतजातगुणान् ।

कारणं गुणसङ्गोऽस्य सदसद्योशनजतर्सु ॥ २२ ॥
புருஷ: ப்ரக்ருதிஸ்க்ஷதோ₂ ஹி பு₄ங்க்க்ஷத ப்ரக்ருதிஜோன்கு₃ணோன் |

கோரணம் கு₃ணஸங்க்ஷகோ₃(அ)ஸ்ய ஸத₃ஸத்₃க்ஷயோநிஜன்மஸு || 13-22 ||

புருஷ꞉ — உயிர்வோழி; ப்ரக்ருʼதி-ஸ்த₂꞉ — ஜை சக்தியில் நிடலதபற்று; ஹி —

நிச்சயமோக; பு₄ங்க்க்ஷத — அனுபவிக்கின்றோன்; ப்ரக்ருʼதி-ஜோன் — ஜை இயற்டகயினோல்
உருவோக்கப்பட்டு; கு₃ணோன் — இயற்டகயின் குணங்கள்; கோரணம் — கோரணம்; கு₃ண-
ஸங்க₃꞉ — இயற்டக குணங்களின் சங்கத்தினோல்; அஸ்ய — உயிர்வோழியின்; ஸத்-
அஸத் — நல்ல தீய; க்ஷயோனி — வோழ்வினங்களில்; ஜன்மஸு — பிறப்பில்.

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 606

 தமோழிதபயர்ப்பு

இவ்வோறோக, ஜை இயற்டகயிலுள்ள உயிர்வோழி, இயற்டகயின்

முக்குணங்கடள அனுபவித்துக் தகோண்டு, வோழ்வின் வழிகடள
பின்பற்றுகின்றோன். இடவ ஜை இயற்டகயின் ததோைர்பினோல்
ஏற்படுபடவ. இவ்வோறு பல்க்ஷவறு இனங்களில் அவன் நன்டம
தீடமகடளச் சந்திக்கின்றோன்.

தபோருளுடர

உயிர்வோழிகள் எவ்வோறு ஓர் உைலிலிருந்து மற்தறோரு உைலிற்கு

மோற்றமடைகின்றனர் என்படதப் பற்றி அறிந்து தகோள்வதில் இந்தப் பதம் மிகவும்
முக்கியமோனதோகும். இரண்ைோம் அத்தியோயத்தில், ஆடைடய ஒருவன் மோற்றிக்
தகோள்வதுக்ஷபோல, உயிர்வோழி ஓர் உைலிலிருந்து மற்தறோரு உைலிற்று
மோற்றமடைகின்றோன் என்று விளக்கப்பட்ைது. ஜை வோழ்வின் மீ தோன அவனது
பற்றுதக்ஷல இந்த உடை மோற்றத்திற்கு கோரணம். இந்த தபோய்யோன க்ஷதோற்றத்தினோல்
அவன் கவரப்பட்ைள்ள வடர, ஓர் உைலிலிருந்து மற்தறோரு உைலிற்கு மோறுவடத
அவன் ததோைரத்தோன் க்ஷவண்டும். ஜை இயற்டகயின் மீ து ஆதிக்கம்
தசலுத்துவதற்கோன அவனது விருப்பத்தினோல் அவன் இத்தகு விரும்பத்தகோத
சூழ்நிடலகளில் டவக்ப்படுகின்றோன். தபௌதிக ஆடசகளின் கோரணத்தினோல், ஆத்மோ
சில சமயம் க்ஷதவனோக, சில சமயம் மனிதனோக, சில சமயம் மிருகமோக , சில
சமயம் பறடவயோக, சில சமயம் புழுவோக, சில சமயம் நீர்வோழியோக, சில சமயம்
புனிதமோன மனிதனோக, சில சமயம் பூச்சியோகவும் பிறக்கின்றோன். இது ததோைர்ந்து
தகோண்க்ஷை இருக்கின்றது. இவ்தவல்லோ நிடலகளிலும் உயிர்வோழி தன்டனக்ஷய
தனது சூழ்நிடலகளின் தடலவனோக எண்ணிக் தகோள்கின்றோன், இருப்பினும் அவன்
ஜை இயற்டகயின் ஆதிக்கத்திற்குக் கீ ழ்ப்பட்ைவக்ஷன.

அவன் எவ்வோறு பல்க்ஷவறு உைல்களில் டவக்கப்படுகின்றோன் என்பது இங்க்ஷக

விளக்கப்பட்டுள்ளது. பல்க்ஷவறு இயற்டக குணங்களின் ததோைர்க்ஷப இதற்கு
கோரணம். எனக்ஷவ, ஒருவன் ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்களிலிருந்து உயர்வு
தபற்று, ததய்வக
ீ நிடலயில் நிடலதபற க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ கிருஷ்ண உணர்வு
எனப்படும். ஒருவன் கிருஷ்ண உணர்வில் நிடலதபறோதவடர, ஓர் உைலிலிருந்து
மற்தறோரு உைலிற்கு மோறும்படி அவனது ஜை உணர்வு அவடன
பலவந்தப்படுத்தும்; ஏதனனில், நிடனவிற்கு எட்ைோத கோலம் முதல் அவனிைம் ஜை
ஆடசகள் உள்ளன. ஆனோல் அத்தகு விருப்பங்கடள அவன் மோற்றிக் தகோள்ளுதல்
அவசியம். அதிகோரப்பூர்வமோன மூலத்திைமிருந்து க்ஷகட்பதன் மூலம் மட்டுக்ஷம அந்த
மோற்றம் சோத்தியமோகும். அர்ஜுனன் இங்க்ஷக மிகச் சிறந்த உதோரணமோக
விளங்குகின்றோன்: க்ஷகட்ைல் என்னும் இந்த வழிமுடறயிைம் உயிர்வோழி தன்டன
ஒப்படைத்தோல், ஜை இயற்டகயின் மீ து ஆதிக்கம் தசலுத்துவதற்கோன தனது நீண்ை
கோல விருப்பத்திடன அவன் இழக்க முடியும். ஆதிக்கம் தசலுத்துவதற்கோன தனது
நீண்ை கோல விருப்பத்திடனக் குடறப்பதற்குத் தகுந்தோற் க்ஷபோல், அவன்
படிப்படியோக ஆன்மீ க ஆனந்தத்டதயும் அனுபவிக்கத் ததோைங்குவோன். பரம புருஷ
பகவோனின் ததோைர்பில் அறிடவப் தபறும்க்ஷபோது, அதற்குத் தகுந்தோற்க்ஷபோல ஒருவன்

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 607

நித்தியமோன ஆனந்தமோக வோழ்டவ அனுபவிக்கின்றோன் என்று ஒரு க்ஷவத
மந்திரத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது.

பதம் 13.23 - உபத்₃ரஷ்ைோனுமந்தோ ச

उपद्रष्टानुर्तता च भताम भोक्ता र्हेश्वर: ।

परर्ात्र्ेशत चाप्युक्तो देहऽे शस्र्तपुरुष: पर: ॥ २३ ॥
உபத்₃ரஷ்ைோனுமந்தோ ச ப₄ர்தோ க்ஷபோ₄க்தோ மக்ஷஹஷ்₂வர: |

பரமோத்க்ஷமதி சோப்யுக்க்ஷதோ க்ஷத₃க்ஷஹ(அ)ஸ்மின்புருஷ: பர: || 13-23 ||

உபத்₃ரஷ்ைோ — க்ஷமற்போர்டவ தசய்பவர்; அனுமந்தோ — அனுமதிப்பவர்; ச — க்ஷமலும்;

ப₄ர்தோ — தடலவர்; க்ஷபோ₄க்தோ — பரம அனுபவிப்போளர்; மஹோ-ஈஷ்₂வர꞉ — பரம
புருஷர்; பரம-ஆத்மோ — பரமோத்மோ; இதி — கூை; ச — க்ஷமலும்; அபி — உண்டமயில்;
உக்த꞉ — கூறப்படுகின்றோர்; க்ஷத₃க்ஷஹ — உைலில்; அஸ்மின் — இந்த; புருஷ꞉ —
அனுபவிப்போளர்; பர꞉ — ததய்வகமோன.
ீ

தமோழிதபயர்ப்பு

இருப்பினும், இவ்வுைலில் மற்தறோருவரும் இருக்கின்றோர், அவர்

ததய்வக
ீ அனுபவிப்போளர். அவக்ஷர இடறவன், பரம உரிடமயோளர்.
க்ஷமற்போர்டவயிட்டு அனுமதி வழங்குபவரும், பரமோத்மோ என்று
அறியப்படுபவரும் அவக்ஷர.

தபோருளுடர

ஜீவோத்மோவுைன் எப்க்ஷபோதும் வற்றிருக்கும்

ீ பரமோத்மோ, பரம புருஷரின் பிரதிநிதி
என்று இங்க்ஷக குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது. அவர் சோதோரண உயிர்வோழி அல்ல.
ஒருடமத் தத்துவவோதிகள், உைடல அறிபவன் ஒருவக்ஷன என்று கருதுவதோல்,
பரமோத்மோவிற்கும் ஜீவோத்மோவிற்கும் க்ஷவறுபோடு இல்டல என்று நிடனக்கின்றனர்.
இதடனத் ததளிவுபடுத்தும்படி, ஒவ்க்ஷவோர் உைலிலும் பரமோத்மோவின் உருவில்
பிரதிநதியோக வற்றிருப்பது
ீ தோக்ஷம என்று இடறவன் கூறுகின்றோர். அவர்
ஜீவோத்மோவிலிருந்து க்ஷவறுபட்ைவர்; பர, ததய்வகமோனவர்
ீ என்று அறியப்படுகின்றோர்.
ஜீவோத்மோ ஒரு குறிப்பிட்ை களத்தின் தசயல்கடள அனுபவிக்கின்றோன், ஆனோல்
பரமோத்மோ, எல்டலகு உட்பட்ை அனுபவிப்போளரோகக்ஷவோ, உைலின் தசயல்களில்
பங்கு தகோள்பவரோகக்ஷவோ வற்றிருப்பதில்டல.
ீ மோறோக, அவர், சோட்சியோகவும்
க்ஷமற்போர்டவ தசய்பவரோகவும் அனுமதிப்பவரோகவும் பரம அனுபவிப்போளரோகவும்
வற்றுள்ளோர்.
ீ அவரது தபயர் பரமோத்மோ, ஆத்மோ அல்ல, க்ஷமலும் அவர்
ததய்வகமோனவர்.
ீ ஆத்மோவும் பரமோத்மோவும் தவவ்க்ஷவறு நபர்கள் என்பது
முற்றிலும் ததளிவோனதோகும். பரமோத்மோவின் கரங்களும் கோல்களும் எங்கும்
பரவியுள்ளன, ஆனோல் ஜீவோத்மோக்ஷவ அப்படிபட்ைவன் அல்ல. க்ஷமலும் ,
பரமோத்மோக்ஷவ முழுமுதற் கைவுள் என்பதோல், ஜை இன்பத்டத விரும்பும்
ஜீவோத்மோவின் ஆடசகடள அனுமதிப்பதற்கோக அவர் உள்க்ஷளக்ஷய வற்றுள்ளோர்.
ீ
பரமோத்மோவின் அனுமதியிய்னறி ஜீவோத்மோவினோல் எதுவும் தசய்ய முடியோது.

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 608

ஜீவோத்மோ, புக்த, கோக்கப்படுபவன் என்றும், பகவோன், க்ஷபோக்தோ, கோப்பவர் என்றும்
அறியப்படுகின்றனர். எண்ணிலைங்கோத உயிர்வோழிகள் உள்ளனர், அவர் ஒரு
நண்படனப் க்ஷபோன்று அவர்களில் வசிக்கின்றோர்.

உண்டம என்னதவனில், ஒவ்தவோரு தனிப்பட்ை உயிர்வோழியும் பரம புருஷரின்

நித்தியமோன அம்சம், அவர்கள் இருவரும் மிகவும் தநருங்கிய நண்பர்களும்கூை.
ஆனோல் பகவோனுடைய ஆடணடய மறுப்பத்றகும், இயற்டகடய ஆதிக்கம்
தசலுத்தும் முயற்சியுைன் சுதந்திரமோகச் தசயல்படுவதற்குமோன இயல்பு
உயிர்வோழியிைம் உள்ளது. அத்தகு இயல்பு அவனிைம் இருப்பதோல், அவன் பரம
புருஷரின் நடுத்தர சக்தி என்று அடழக்கப்படுகின்றோன். உயிர்வோழி, ஜை
சக்தியிலும் இைம்தபற முடியும், ஆன்மீ க சக்தியிலும் இைம்தபற முடியும். ஜை
சக்தியினோல் அவன் கட்டுப்படுத்தப்பட்டிருக்கும் வடர, அவனுடைய நண்பனோக
பரமோத்மோவின் வடிவில் முழுமுதற் கைவுள் அவனுைன் வசிக்கின்றோர், அவடன
மீ ண்டும் ஆன்மீ க சக்தியிைம் தகோண்டு தசல்வக்ஷத அவரது குறிக்க்ஷகோள். ஆன்மீ க
சக்தியிைம் அவடன மீ ண்டும் அடழத்துச் தசல்வதில் இடறவன் எப்க்ஷபோதும்
விருப்பத்துைன் உள்ளோர், ஆனோல் தன்னிைமுள்ள சிறு சுதந்திரத்தின்
கோரணத்தினோல், ஆன்மீ க ஒளியின் உறடவ தனிப்பட்ை உயிர்வோழி ததோைர்ந்து
புறக்கணித்து வருகின்றோன். சுதந்திரத்தின் இந்தத் தவறோன உபக்ஷயோகக்ஷம கட்ைண்ை
இயல்பில் அவனது ஜைத் துன்பத்திற்குக் கோரணமோகும். எனக்ஷவ, இடறவன்
உள்ளும் புறமும் இருந்து அவனுக்கு எப்க்ஷபோதும் அறிவுடர தகோடுக்கின்றோர்.
பகவத் கீ டதயில் கூறப்பட்டுள்ள அறிவுடரகள், அவரோல் புறத்திலிருந்து
தகோடுக்கப்படுபடவ, ஜைத் தளத்தில் தசய்யப்படும் தசயல்கள், உண்டமயோன
இன்பத்திற்கு உதவிகரமோக அடமயோது என்படத அவனுக்கு உணர்த்த அவர்
உள்ளிருந்தபடியும் முயற்சி தசய்கின்றோர். “அவற்டறத் துறந்து, உனது
நம்பிக்டகடய என்னிைம் திருப்புவோயோக, நீ மகிழ்ச்சியுைன் இருப்போய் ,” என்று
அவர் கூறுகின்றோர். இவ்வோறு பரமோத்மோ அல்லது பரம புருஷ பகவோனின் மீ து
தனது நம்பிக்டகடய டவக்கும் புத்திசோலி மனிதன் , அறிவு நிரம்பிய நித்திய
வோழ்வின் ஆனந்தத்திடன க்ஷநோக்கி முன்க்ஷனறத் ததோைங்குகின்றோன்.

பதம் 13.24 - ய ஏவம் க்ஷவத்தி புருஷம

य एवं वेशत्त पुरुषं प्रकृ तत च गुणै: सह ।

सवमथा वतमर्ानोऽशप न स भूयोऽशभजायते ॥ २४ ॥
ய ஏவம் க்ஷவத்தி புருஷம் ப்ரக்ருதிம் ச கு₃டண: ஸஹ |

ஸர்வதோ₂ வர்தமோக்ஷனோ(அ)பி ந ஸ பூ₄க்ஷயோ(அ)பி₄ஜோயக்ஷத || 13-24 ||

ய꞉ — யோரோயினும்; ஏவம் — இவ்வோறு; க்ஷவத்தி — புரிந்து தகோள்கின்றோக்ஷனோ; புருஷம் —

உயிர்வோழிகள்; ப்ரக்ருʼதிம் — ஜை இயற்டக; ச — க்ஷமலும்; கு₃டண꞉ — ஜை
இயற்டகயின் குணங்கள்; ஸஹ — உைன்; ஸர்வதோ₂ — எல்லோ வழிகளிலும்;
வர்தமோன꞉ — அடமந்து; அபி — இருந்தும் கூை; ந — என்றுமில்டல; ஸ꞉ — அவன்;
பூ₄ய꞉ — மீ ண்டும்; அபி₄ஜோயக்ஷத — பிறவிதயடுப்பது.

தமோழிதபயர்ப்பு

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 609

 ஜை இயற்டக, உயிர்வோழி, குணங்களுைனோன இவற்றின் உறவு
ஆகியவற்டறப் பற்றிய இந்த தத்துவத்டதப் புரிந்து தகோள்பவன்,
நிச்சயமோக முக்தி அடைகின்றோன். அவனது தற்க்ஷபோடதய நிடல
எவ்வோறு இருந்தோலும் சரி, அவன் மீ ண்டும் இங்க்ஷக பிறவிதயடுக்கப்
க்ஷபோவதில்டல.

தபோருளுடர

ஜை இயற்டக, பரமோத்மோ, ஜீவோத்மோ, மற்றும் இவர்களுக்கு இடையிலோன ததோைர்பு

ஆகியவற்டறப் பற்றி ஒருவன் ததளிவோகப் புரிந்து தகோண்ைோல் ,
முக்தியடைவதற்குத் தகுதி தபற்று, அவன் ஆன்மீ கச் சூழ்நிடலக்குத்
திரும்புகின்றோன். இந்த ஜை இயற்டகக்குத் திரும்பி வரும்படி அவன்
பலவந்தப்படுத்தப்படுவது இல்டல. இதுக்ஷவ ஞோனத்தின் பலன்.
சந்தர்ப்பவசத்தினோல் ஜீவோத்மோ இந்த ஜை வோழ்வில் வழ்ந்துள்ளோன்
ீ என்படத
புரிந்து தகோள்வக்ஷத ஞோனத்தின் க்ஷநோக்கம். அதிகோரிகள், சோதுக்கள் மற்றும் ஆன்மீ க
குருவின் சங்கத்துைன் கூடிய தனது சுய முயற்சியினோல் ஒருவன் தனது
நிடலடயப் புரிந்து தகோண்டு, முழுமுதற் கைவுளோல் விளக்கப்பட்ைபடி பகவத்
கீ டதடய அதன் உண்டமயுருவில் புரிந்து தகோண்டு, ஆன்மீ க உண்ர்வோன
கிருஷ்ண உணர்விற்குத் திரும்ப க்ஷவண்டும். அதன் பின்னர், அவன் மீ ண்டும் இந்த
ஜை நிடலக்கு ஒரு க்ஷபோதும் திரும்பி வர மோட்ைோன் ; அறிவுைன் கூடிய
ஆனந்தமயமோன நித்திய வோழ்விற்கோக அவன் ஆன்மீ க உலகிற்கு
மோற்றப்படுவோன்.

பதம் 13.25 - த்₄யோக்ஷனனோத்மனி பஷ்₂ய

ध्यानेनात्र्शन पश्यशतत के शचदात्र्ानर्ात्र्ना ।

अतये सांख्येन योगेन कर्मयोगेन चापरे ॥ २५ ॥
த்₄யோக்ஷனனோத்மனி பஷ்₂யந்தி க்ஷகசிதோ₃த்மோனமோத்மனோ |

அன்க்ஷய ஸோங்க்₂க்ஷயன க்ஷயோக்ஷக₃ன கர்மக்ஷயோக்ஷக₃ன சோபக்ஷர || 13-25 ||

த்₄யோக்ஷனன — தியோனத்தோல்; ஆத்மனி — தனக்குள்; பஷ்₂யந்தி — கோண்கின்றனர்;

க்ஷகசித் — சிலர்; ஆத்மோனம் — பரமோத்மோ; ஆத்மனோ — மனதோல்; அன்க்ஷய — பிறர்;
ஸோங்க்₂க்ஷயன — தத்துவ விவோதங்களோல்; க்ஷயோக்ஷக₃ன — க்ஷயோக முடறயோல்; கர்ம-
க்ஷயோக்ஷக₃ன — பலடன எதிர்போர்க்கோத தசயல்களோல்; ச — க்ஷமலும்; அபக்ஷர — பிறர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

தங்களுக்குள் இருக்கும் பரமோத்மோவிடன, சிலர் தியோனத்தினோலும்,

சிலர் ஞோனத்டத வளர்ப்பதோலும், க்ஷவறு சிலர் பலடன எதிர்போரோது
தசயல்படுவதோலும் கோண்கின்றனர்.

தபோருளுடர

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 610

ஆன்ம உணர்வில் மனிதன் தகோள்ளும் ஆர்வத்தின் அடிப்படையில், கட்டுண்ண
ஆத்மோக்கடள இரு வடகயோகப் பிரிக்கலோம் என்று அர்ஜுனனிைம் இடறவன்
ததரிவிக்கின்றோர். நோத்திகர்கள், கைவுடளப் பற்றி எடதயும் அறிவது அசோத்தியம்
என்னும் கருத்துடையவர் (Agnostics), ததோன்றுததோட்டுள்ள தகோள்டககளில்
சந்க்ஷதகமுடைக்ஷயோர் (Skeptics) ஆகிக்ஷயோர் ஆன்மீ க அறிவில் தவகுததோடலவில்
உள்ளனர். ஆனோல் இதர பிரிடவச் சோர்ந்தவர்கள் ஆன்மீ க வோழ்டவ
புரிந்துதகோள்வதில் நம்பிக்டகயுைன் உள்ளனர்; அவர்கள், ஆழ் உணர்வுடைய
பக்தர்கள், தத்துவவோதிகள், பலன்கடளத் துறந்த தசயலோளிகள் என்று
அடழக்கப்படுகின்றனர். ஒருடமக் தகோள்டகயிடன நிடலநிறுத்த எப்க்ஷபோதும்
முயற்சி தசய்யும் நபர்கள்கூை, நோத்திகர்கள் மற்றும் கைவுடள அறிவது
அசோத்தியம் என்று நிடனப்பவர்களுைன் (Agnostics) க்ஷசர்க்கப்பை க்ஷவண்டியவர்கள்.
க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், பரம புருஷ பகவோனின் பக்தர்கள் மட்டுக்ஷம ஆன்மிக
அறிவுக்குத் தகுதியுடையவர்கள்; ஏன்தனனில், இந்த ஜை இயற்டகக்கு அப்போல்
ஆன்மிக உலகமும் பரம புருஷ பகவோனும் உள்ளனர் என்படதயும், அந்த பரம
புருஷ பகவோக்ஷன எங்கும் பரவியிருக்கும் இடறவனோகவும் எல்லோரிலும்
வற்றிருக்கும்
ீ பரமோத்மோவோகவும் விரிந்துள்ளோர் என்படதயும் அவர்கள் புரிந்து
தகோண்டுள்ளனர். அக்ஷத சமயத்தில், பரம பூரண உண்டமயிடன ஞோனத்டத
விருத்தி தசய்வதன் மூலம் புரிந்து தகோள்ள முயற்சி தசய்யும் நபர்கடளயும்
நம்பிக்டகயுடையவர்களின் பிரிவில் இடணத்துக் தகோள்ளலோம். அத்தகு ஸோங்கிய
தத்துவவோதிகள் இந்த ஜை உலகத்திடன இருபத்துநோன்கு மூலக்கூறுகளோக
ஆரோய்கின்றனர். க்ஷமலும் ஜீவோத்மோவிடன இருபத்டதந்தோவது விஷயமோக
டவக்கின்றனர். தபௌதிக மூலக்கூறுகளுக்கு அப்போற்பட்ை தனிப்பட்ை ஆத்மோவின்
இயற்டகடய அவர்களோல் புரிந்துதகோள்ள இயலும்க்ஷபோது, தனிப்பட்ை ஆத்மோவிற்கு
அப்போல் பரம வுருஷ பகவோன் இருக்கின்றோர் என்படதயும் அவர்களோல்
புரிந்துதகோள்ள இயலும். அவர் இருபத்தோறோவது விஷயம். இவ்வோறு படிப்படியோக
அவர்களும் கிருஷ்ண உணர்வில் பக்தித் ததோண்டின் தரத்திடன
வந்தடைகின்றனர். பலன்கடள எதிர்போர்க்கோமல் தசயல்படுபவர்களும் தனது
மனப்போன்டமயில் பக்குவமோனவர்கள். கிருஷ்ண உணர்வில் பக்தித் ததோண்டின்
தளத்திற்கு முன்க்ஷனற்றம் அடைவதற்கு அவர்களுக்கும் வோய்ப்பு
வழங்கப்படுகின்றது. பரமோத்மோவிடன தியோனத்தின் மூலம் கண்ைறிய முயலும்
தூய உணர்வுடைய சில மக்கள், தமக்குள் பரமோத்மோடவக் கண்ைவுைன்
திவ்யமோன தளத்தில் நிடலதபறுகின்றனர் என்று இங்க்ஷக கூறப்பட்டுள்ளது.
அதுக்ஷபோலக்ஷவ, ஞோனத்டத விருத்தி தசய்வதன் மூலம் சிலர் பரமோத்மோடவ புரிந்து
தகோள்ள முயல்கின்றனர். க்ஷவறு சிலர் ஹை க்ஷயோக பயிற்சியின் மூலம் பரம
புருஷ பகவோடன குழந்டதத்தனமோன தசயல்களினோல் திருப்தி தசய்ய
முயல்கின்றனர்.

பதம் 13.26 - அன்க்ஷய த்க்ஷவவமஜோனந்த:

अतये त्वेवर्जानतत: श्रुत्वातयेभ्य उपासते ।

तेऽशप चाशततरतत्येव र्ृत्युं श्रुशतपरायणा: ॥ २६ ॥
அன்க்ஷய த்க்ஷவவமஜோனந்த: ஷ்₂ருத்வோன்க்ஷயப்₄ய உபோஸக்ஷத |

க்ஷத(அ)பி சோதிதரந்த்க்ஷயவ ம்ருத்யும் ஷ்₂ருதிபரோயணோ: || 13-26 ||

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 611

 அன்க்ஷய — பிறர்; து — ஆனோல்; ஏவம் — இவ்வோறு; அஜோனந்த꞉ — ஆன்மீ க அறிவு
இன்றி; ஷ்₂ருத்வோ — க்ஷகட்பதோல்; அன்க்ஷயப்₄ய꞉ — பிறரிைமிருந்து; உபோஸக்ஷத —
வழிபைத் ததோைங்குகின்றனர்; க்ஷத — அவர்கள்; அபி — கூை; ச — க்ஷமலும்; அதிதரந்தி —
கைக்கின்றனர்; ஏவ — நிச்சயமோக; ம்ருʼத்யும் — மரணத்தின் வழி; ஷ்₂ருதி-பரோயணோ꞉
— க்ஷகட்கும் முடறயில் விருப்பமுற்று.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷவறு சிலர், ஆன்மீ க ஞோனத்தில் ஆழ்ந்த அனுபவம் இல்லோத

க்ஷபோதிலும், பிறரிைமிருந்து முழுமுதற் கைவுடளப் பற்றி க்ஷகட்ைதன்
அடிப்படையில் அவடர வழிபைத் ததோைங்குகின்றனர்.
அதிகோரிகளிைமிருந்து க்ஷகட்பதற்கோன தங்களது இயல்பின்
கோரணத்தோல் அவர்களும் பிறப்பு இறப்பின் வழியிடனக் கைந்து
தசல்கின்றனர்.

தபோருளுடர

இப்பதம் குறிப்போக நவன

ீ சமுதோயத்திற்கு மிகவும் ஏற்றதோகும்; ஏதனனில், நவன
ீ
சமுதோயத்தில் ஆன்மீ க விஷயங்கடளப் பற்றிய கல்வி எங்குமில்டல. மக்களில்
சிலர் நோத்திகர்களோக, இடறவடனப் பற்றி அறிவது அசோத்தியம் என்று
எண்ணுபவர்களோக, அல்லது தத்துவவோதிகளோக கூை இருக்கலோம், ஆனோல்
உண்டமயில் தத்துவத்டதப் பற்றிய எந்த அறிவும் அவர்களிைம் இல்டல.
சோதோரண மனிதடனப் தபோறுத்தவடரயில் , அவன் நல்ல ஆத்மோவோக இருந்தோல்,
க்ஷகட்ைல் என்னும் வழிமுடறயின் மூலம் முன்க்ஷனற்றமடைவதற்கோன வோய்ப்பு
அவனுக்கு உள்ளது. க்ஷகட்ைல் முடற மிகவும் முக்கியமோனதோகும். நவன
ீ உலகில்
கிருஷ்ண உணர்டவப் பிரச்சோரம் தசய்த பகவோன் டசதன்யர், க்ஷகட்பதற்கு மிகவும்
முக்கியத்துவம் தகோடுத்தோர்; ஏதனனில், அதிகோரம் தபோருந்திய நபர்களிைமிருந்து
க்ஷகட்பதோக்ஷலக்ஷய சோதோரண மனிதன் முன்னnற்றமடைந்துவிை முடியும்; அதிலும்
குறிப்போக, பகவோன் டசதன்யர் உபக்ஷதசித்தபடி, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண,
கிருஷ்ண கிருஷ்ண, ஹக்ஷர ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர
ஹக்ஷர என்னும் ததய்வக
ீ சப்தத்டதக் க்ஷகட்க க்ஷவண்டும். எனக்ஷவ , தன்டனயுணர்ந்த
ஆத்மோக்களிைமிருந்து க்ஷகட்ைறிவதற்கோன நல்வோய்ப்டப எல்லோ மனிதர்களும்
பயன்படுத்திக் தகோண்டு, படிப்படியோக அடனத்டதயும் புரிந்து தகோள்ள க்ஷவண்டும்
என்று கூறப்படுகின்றது. அதன்பின், பகவோனது வழிபோடு சந்க்ஷதகமின்றி
நடைதபறும். தனது நிடலடய மோற்றிக் தகோள்ள க்ஷவண்டிய அவசியம் இந்த
யுகத்தில் எவருக்கும் இல்டல என்றும், ஆனோல் பூரண உண்டமயிடன கற்படன
ஆய்வுகளின் மூலம் புரிந்து தகோள்வதற்கோன முயற்சியிடன விட்தைோழிக்க
க்ஷவண்டும் என்றும் பகவோன் டசதன்யர் கூறியுள்ளோர். முழுமுதற் கைவுடளப்
பற்றிய ஞோனம் எவரிைம் உள்ளக்ஷதோ, அவரது ததோண்ைோக ஆவதற்கு ஒருவன்
கற்றுக்தகோள்ள க்ஷவண்டும். தூய பக்தரிைம் அடைக்கலம் தகோண்டு ,
தன்னுணர்டவப் பற்றி அவரிைமிருந்து க்ஷகட்டு , அவரது அடிச்சுவடுகடளப்
பின்பற்றும் அளவிற்கு ஒருவன் அதிர்ஷ்ைசோலியோக இருந்தோல் , அவன்
படிப்படியோக தூய பக்தனின் தளத்திற்கு உயர்த்தப்படுவோன். இப்பதத்தில், க்ஷகட்ைல்
என்னும் வழிமுடற பலமோக பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ளது. இது மிகவும்

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 612

தபோருந்தக்கூடியதோகும். ஒரு சோதோரண மனிதன் தபரும்போலும் (தபயரளவு)
தத்துவவோதிகடளப் க்ஷபோன்று திறனுடையவனோக இல்லோமல் இருந்தோலும்,
அங்கீ கரிக்கப்பட்ை நபரிைமிருந்து நம்பிக்டகயுைன் க்ஷகட்ைல் அவனுக்கு உதவியோக
அடமயும், அதன் மூலம் அவன் ஜை வோழ்விடனத் தோண்டி முழுமுதற் கைவுளின்
திருநோட்டிற்குத் திரும்பிச் தசல்ல முடியும்.

பதம் 13.27 - யோவத்ஸஞ்ஜோயக்ஷத கிஞ்சி

यावत्सञ्जायते ककशञ्चत्सत्त्वं स्थावरजङ्गर्र्् ।

क्षेत्रक्षेत्रज्ञसंयोगात्तशिशद्ध भरतषमभ ॥ २७ ॥
யோவத்ஸஞ்ஜோயக்ஷத கிஞ்சித்ஸத்த்வம் ஸ்தோ₂வரஜங்க₃மம் |
க்ஷேத்ரக்ஷேத்ரஜ்ஞஸம்க்ஷயோகோ₃த்தத்₃வித்₃தி₄ ப₄ரதர்ஷப₄ || 13-27 ||

யோவத் — என்னதவல்லோம்; ஸஞ்ஜோயக்ஷத — வருகின்றக்ஷதோ; கிஞ்சித் — ஏக்ஷதனும்;

ஸத்த்வம் — இருப்பு; ஸ்தோ₂வர — அடசவற்ற; ஜங்க₃மம் — அடசகின்ற; க்ஷேத்ர —
உைல்; க்ஷேத்ர-ஜ்ஞ — உைடல அறிபவன்; ஸம்ʼக்ஷயோகோ₃த் — இடையிலோன கலடவ;
தத் வித்₃தி₄ — நீ அடத அறிய க்ஷவண்டும்; ப₄ரத-ருʼஷப₄ — போரதர்களின்
தடலவக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

போரதர்களின் தடலவக்ஷன, அடசவன, அடசயோதடவ என

எடததயல்லோம் நீ கோண்கின்றோக்ஷயோ, அடவதயல்லோம் தசயல்களின்
களமும் களத்டத அறிபவனும் இடணந்த கலடவக்ஷயயோகும்.

தபோருளுடர

இப்பதத்தில் ஜை இயற்டகயும் உயிர்வோழியும் விளக்கப்பட்டுள்ளன, இடவ

இரண்டுக்ஷம பிரபஞ்சம் படைக்கப்படுவதற்கு முன்பிலிருந்க்ஷத இருக்கின்றன.
என்னதவல்லோம் படைக்கப்படுகின்றனக்ஷவோ, அடவதயல்லோம் உயிர்வோழியும் ஜை
இயற்டகயும் கலந்த கலடவக்ஷயயோகும். மரங்கள், மடலகள், குன்றுகள் என
பல்க்ஷவறு அடசயோத க்ஷதோற்றங்கள் உள்ளன, அடசயும் க்ஷதோற்றங்களும் பல
உள்ளன. ஆனோல் அடவயடனத்தும் உயர்ந்த இயற்டகயோன உயிர்வோழியும் ஜை
இயற்டகயும் கலந்த கலடவக்ஷயயோகும். உயர் இயற்டகயோன உயிர்வோழியின்
ததோைர்பின்றி எதுவும் வளர இயலோது. ஜைத்திற்கும் உயர்ந்த இயற்டகக்கும்
இடையிலோன உறவு நித்தியமோகத் ததோைர்கின்றது. இத்ததோைர்பு முழுமுதற்
கைவுளினோல் நிடறக்ஷவற்றப்படுகிறது; எனக்ஷவ, உயர்ந்த இயற்டக, தோழ்ந்த இயற்டக
ஆகிய இரண்டையும் கட்டுப்படுத்துபவர் அவக்ஷர. ஜை இயற்டக அவரோல் சிருஷ்டி
தசய்யப்படுகின்றது, இத்தகு ஜை இயற்டகயில் உயர்ந்த இயற்டக
டவக்கப்படுகின்றது. இவ்வோறோக இவ்தவல்லோ தசயல்களும் க்ஷதோற்றங்களும்
உண்ைோகின்றன.

பதம் 13.28 - ஸமம் ஸர்க்ஷவஷு பூ₄க்ஷதஷு

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 613

 सर्ं सवेषु भूतेषु शतिततं परर्ेश्वरर्् ।
शवनश्यत्स्वशवनश्यततं य: पश्यशत स पश्यशत ॥ २८ ॥
ஸமம் ஸர்க்ஷவஷு பூ₄க்ஷதஷு திஷ்ை₂ந்தம் பரக்ஷமஷ்₂வரம் |

வினஷ்₂யத்ஸ்வவினஷ்₂யந்தம் ய: பஷ்₂யதி ஸ பஷ்₂யதி || 13-28 ||

ஸமம் — சமமோக; ஸர்க்ஷவஷு — எல்லோ; பூ₄க்ஷதஷு — உயிர்வோழிகளிலும்; திஷ்ை₂ன்

தம் — வசிக்கின்ற; பரம-ஈஷ்₂வரம் — பரமோத்மோ; வினஷ்₂யத்ஸு —
அழியக்கூடியவற்றில்; அவினஷ்₂யந்தம் — அழிவற்ற; ய꞉ — எவதனோருவன்; பஷ்₂யதி
— கோண்கின்றோக்ஷனோ; ஸ꞉ — அவக்ஷன; பஷ்₂யதி — உண்டமயில் கோண்கின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எல்லோ உைல்களிலும் ஜீவோத்மோவுைன் இடணந்து பரமோத்மோடவக்

கோண்பவனும், அழியக்கூடிய உைலினுள் இருக்கும் ஆத்மோவும்
பரமோத்மோவும் அழிவடைவதில்டல என்படதப் புரிந்துதகோள்பவனுக்ஷம,
உண்டமயில் கோண்பவனோவோன்.

தபோருளுடர

நல்ல சங்கத்தின் மூலம், உைல், உைலின் உரிடமயோளனோன ஜீவோத்மோ,

ஜீவோத்மோவின் நண்பன் ஆகிய மூன்றிடனயும் முடறயோகக் கோணக்கூடியவன் ,
உண்டமயோன ஞோனத்தில் உள்ளோன். ஆன்மீ க விஷயங்கடள உண்டமயோக
அறிந்தவரின் சங்கத்திடன ஒருவன் அடையோவிடில் , அவனோல் இந்த மூன்று
விஷயஙகடளக் கோண முடியோது. அத்தகு சங்கம் இல்லோதவர்கள் அறியோடமயில்
உள்ளனர்; அவர்கள் தவறுமக்ஷன உைடலக் கோண்கின்றனர், உைல் அழிந்தவுைன்
எல்லோம் முடிந்து விட்ைது என்று எண்ணுகின்றனர். ஆனோல் உண்டம அதுவல்ல.
உைலின் அழிவிற்குப் பிறகு, ஆத்மோவும் பரமோத்மோவும் பல்க்ஷவறு அடசகின்ற
மற்றும் அடசவற்ற உருவங்களில் நித்தியமோகத் ததோைர்கின்றனர். பரக்ஷமஷ்வர
என்னும் சமஸ்கிருதச் தசோல், சில சமயங்களில் “ஜீவோத்மோ” என்று
தமோழிதபயர்க்கப்படுகின்றது. ஏதனனில், இந்த உைலின் எஜமோனன் ஜீவோத்மோக்ஷவ,
க்ஷமலும், உைல் அழிவுற்ற பிறகு அவன் மற்தறோரு உருவத்திற்கு மோறுகின்றோன்.
இவ்வோறு அவக்ஷன எஜமோனன். ஆனோல் பரக்ஷமஷ்வர என்பது பரமோத்மோடவக்
குறிக்கும் என்று மற்றவர்கள் விளக்குகின்றனர். எவ்வோறு இருப்பினும் , ஆத்மோ,
பரமோத்மோ ஆகிய இருவருக்ஷம ததோைர்கின்றனர். அவர்கள் அழிக்கப்படுவதில்டல.
இவ்விதமோக கோணக்கூடியவன், என்ன நைக்கின்றது என்படத உண்டமயில் கோண
முடியும்.

பதம் 13.29 - ஸமம் பஷ்₂யன்ஹி ஸர்வத

सर्ं पश्यशतह सवमत्र सर्वशस्थतर्ीश्वरर्् ।

न शहनस्त्यात्र्नात्र्ानं ततो याशत परां गशतर्् ॥ २९ ॥

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 614

 ஸமம் பஷ்₂யன்ஹி ஸர்வத்ர ஸமவஸ்தி₂தமீ ஷ்₂வரம் |

ந ஹினஸ்த்யோத்மனோத்மோனம் தக்ஷதோ யோதி பரோம் க₃திம் || 13-29 ||

ஸமம் — சமமோக; பஷ்₂யன் — கோண்கின்ற; ஹி — நிச்சயமோக; ஸர்வத்ர — எங்கும்;

ஸமவஸ்தி₂தம் — சமமோக நிடலதபற்ற; ஈஷ்₂வரம் — பரமோத்மோ; ந — இல்டல;
ஹினஸ்தி — இழிவடைவது; ஆத்மனோ — மனதோல்; ஆத்மோனம் — ஆத்மோ; தத꞉ —
பின்னர்; யோதி — அடைகின்றோன்; பரோம் — ததய்வகமோன;
ீ க₃திம் — இலக்டக.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரமோத்மோ, எல்லோ இைங்களிலும், எல்லோ உயிர்வோழியிலும் சமமோக

வற்றிருப்படதக்
ீ கோண்பவன், தனது மனதோல் தன்டன இழிவுபடுத்திக்
தகோள்வதில்டல. இவ்வோறு அவன் ததய்வக
ீ இலக்டக
அணுகுகின்றோன்.

தபோருளுடர

தபௌதிக வோழ்டவ ஏற்றுள்ள உயிர்வோழி, தனது ஆன்மீ க வோழ்விலிருந்து மோறுபட்ை

சூழ்நிடலயில் நிடலதபற்றுள்ளோன். ஆனோல் கைவுள் தனது பரமோத்மோ
க்ஷதோற்றத்தின் மூலம் எங்கும் வற்றிருப்படத
ீ ஒருவன் புரிந்து தகோண்ைோல்,
அதோவது, பரம புருஷ பகவோனின் இருப்டப ஒவ்தவோரு ஜீவனிலும் ஒருவனோல்
கோண முடிந்தோல், இழிவோன மனப்போன்டமயின் மூலம் அவன் தன்டன
இழிவடையச் தசய்வது இல்டல. எனக்ஷவ, படிப்படியோக ஆன்மீ க உலகிற்கு அவன்
முன்க்ஷனற்றமடைகின்றோன். தபோதுவோக, மனம், புலன்கடளத் திருப்தி தசய்யும்
முடறகளில் மயங்கியுள்ளது; ஆனோல் அக்ஷத மனம் பரமோத்மோடவ க்ஷநோக்கி
திரும்பும்க்ஷபோது, ஆன்மீ கத்டதப் புரிந்து தகோள்வதில் ஒருவன்
முன்க்ஷனற்றமடைகின்றோன்.

பதம் 13.30 - ப்ரக்ருத்டயவ ச கர்மோ

प्रकृ त्यैव च कर्ामशण कक्रयर्ाणाशन सवमि: ।

य: पश्यशत तथात्र्ानर्कतामरं स पश्यशत ॥ ३० ॥
ப்ரக்ருத்டயவ ச கர்மோணி க்ரியமோணோனி ஸர்வஷ₂: |

ய: பஷ்₂யதி ததோ₂த்மோனமகர்தோரம் ஸ பஷ்₂யதி || 13-30 ||

ப்ரக்ருʼத்யோ — ஜை இயற்டகயினோல்; ஏவ — நிச்சயமோக; ச — க்ஷமலும்; கர்மோணி —

தசயல்கள்; க்ரியமோணோனி — தசய்யப்படுகின்றன; ஸர்வஷ₂꞉ — எல்லோ
விதங்களிலும்; ய꞉ — எவதனோருவன்; பஷ்₂யதி — கோண்கின்றோன்; ததோ₂ — க்ஷமலும்;
ஆத்மோனம் — தன்டன; அகர்தோரம் — தசய்யோதவனோன; ஸ꞉ — அவன்; பஷ்₂யதி —
பக்குவமோகக் கோண்கின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 615

எவதனோருவன், ஜை இயற்டகயினோல் படைக்கப்பட்ை உைக்ஷல எல்லோச்
தசயல்கடளயும் தசய்கின்றது என்படதயும், ஆத்மோ எடதயும்
தசய்வதில்டல என்படதயும் கோண்கின்றோக்ஷனோ, அவக்ஷன உண்டமயில்
கோண்கின்றோன்.

தபோருளுடர

உைல், பரமோத்மோவின் க்ஷமற்போர்டவயின் கீ ழ் ஜை இயற்டகயினோல்

தயோரிக்கப்பட்டுள்ளது, க்ஷமலும், உைல் சம்பந்தமோக நடைதபறும் தசயல்களில்
எதுவும் அவனோல் தசய்யப்படுபடவ அல்ல. இன்பத்திற்கோகக்ஷவோ,
துன்பத்திற்கோகக்ஷவோ, என்னதவல்லோம் தசய்ய க்ஷவண்ைக்ஷமோ, அவற்டறச் தசய்யும்படி
உைலின் சுபோவம் ஒருவடன வற்புறுத்துகின்றது. இருப்பினும் , ஆத்மோவோனது
உைலின் இத்தகு தசயல்கள் எல்லோவற்றிற்கும் அப்போற்பட்ைதோகும். ஒருவனின்ன
முந்டதய விருப்பங்களுக்கு ஏற்ப தற்க்ஷபோடதய உைல் வழங்கப்பட்ைள்ளது.
இச்டசகடளப் பூர்த்தி தசய்வதற்கோகக்ஷவ ஒருவனுக்கு உைல்
தகோடுக்கப்படுகின்றது, அவனும் அதற்க்ஷகற்ப தசயல்படுகின்றோன். அவனது
ஆடசகடளப் பூர்த்தி தசய்வதற்கோக, பரம புருஷரோல் வடிவடமக்கப்பட்ை
இயந்திரக்ஷம இந்த உைல் என்று கூறலோம். ஆடசகளின் கோரணத்தினோல், ஒருவன்
துன்புறுவதற்கோன சூழ்நிடலகளிக்ஷலோ, இன்புறுவதற்கோன சூழ்நிடலகளிக்ஷலோ
டவக்கப்படுகின்றோன். உயிர்வோழிடயப் பற்றிய இந்த ததய்வகப்
ீ போர்டவ வளர்ச்சி
தபறம்க்ஷபோது, அஃது ஒருவடன உைலின் தசயல்களிலிருந்து பிரித்துவிடுகிறது.
இத்தகு போர்டவயுடையவன் உண்டமயில் கோண்பவனோகின்றோன்.

பதம் 13.31 - யதோ₃ பூ₄தப்ருத₂க்₃போ

यदा भूतपृथर्गभावर्ेकस्थर्नुपश्यशत ।
तत एव च शवस्तारं ब्रह्म सम्पद्यते तदा ॥ ३१ ॥
யதோ₃ பூ₄தப்ருத₂க்₃போ₄வக்ஷமகஸ்த₂மனுபஷ்₂யதி |

தத ஏவ ச விஸ்தோரம் ப்₃ரஹ்ம ஸம்பத்₃யக்ஷத ததோ₃ || 13-31 ||

யதோ₃ — எப்க்ஷபோது; பூ₄த — உயிர்வோழிகளின்; ப்ருʼத₂க்-போ₄வம் — தனிப்பட்ை

அடையோளங்கள்; ஏக-ஸ்த₂ம் — ஒன்றில் அடமந்திருப்படத; அனுபஷ்₂யதி —
அதிகோரிகளின் மூலமோகக் கோண முயல்பவன்; தத꞉ ஏவ — அதன்பின்; ச — க்ஷமலும்;
விஸ்தோரம் — விரிந்த; ப்₃ரஹ்ம — பூரணம்; ஸம்பத்₃யக்ஷத — அவன் அடைகின்றோன்;
ததோ₃ — அச்சமயத்தில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அறிவுள்ள மனிதன், பல்க்ஷவறு ஜை உைல்களில் பல்க்ஷவறு

க்ஷதோற்றங்கடளக் கோண்படத நிறுத்தி, உயிர்வோழிகள் எவ்வோறு எங்கும்
பரிந்துள்ளனர் என்படத எப்க்ஷபோது கோண்கின்றோக்ஷனோ, அப்க்ஷபோது அவன்
பிரம்மன் உணர்டவ அடைகின்றோன்.

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 616

 தபோருளுடர

தனது பல்க்ஷவறு இச்டசகளின் கோரணத்தினோல் ஜீவோத்மோ பற்பல உைல்கடள

ஏற்கின்றோன் என்றும், உண்டமயில் அடவ ஆத்மோவிற்கு தசோந்தமோனடவ அல்ல
என்றும், எப்க்ஷபோது ஒருவன் கோண்கின்றோக்ஷனோ, அப்க்ஷபோக்ஷத அவன் உண்டமயில்
கோண்கின்றோன். ஜைக் கருத்துைன் நோம் வோழ்க்டக வோழும்க்ஷபோது , சிலடர க்ஷதவரோக,
சிலடர மனிதனோக, நோயோக, பூடனயோகக் கோண்கின்க்ஷறோம். இது தபௌதிகப் போர்டவ,
உண்டமயோன போர்டவயல்ல. இந்த ஜை க்ஷவறுபோடுகள், வோழ்டவப் பற்றிய ஜைக்
கருத்துக்களினோல் எழுபடவ. ஜைவுைல் அழிவுற்ற பின்னர், ஆத்மோ ஒன்க்ஷற.
ஆன்மீ க ஆத்மோ, ஜை இயற்டகயின் ததோைர்பினோல் பல்க்ஷவறு விதமோன
உைல்கடள அடைகின்றது. இடத ஒருவன் கோண இயலும்க்ஷபோது, அவன் ஆன்மீ க
கண்க்ஷணோட்ைத்டத அடைகின்றோன்; இவ்வோறோக, மனிதன், மிருகம், தபரியவன்,
சிறியவன் க்ஷபோன்ற க்ஷவறுபோடுகளிலிருந்து விடுபட்டு , தனது உணர்விடனத்
தூய்டமப்படுத்தி, தனது ஆன்மீ க அடையோளத்திடன கிருஷ்ண உணர்வில்
அபிவிருத்தி தசய்ய முடியும். அதன் பின்னர் ஒருவன் எவ்வோறு விஷயங்கடளக்
கோண்போன் என்பது அடுத்த பதத்தில் விளக்கப்படும்.

பதம் 13.32 - அநோதி₃த்வோந்நிர்கு₃ண

अनाकदत्वाशिगुमणत्वात्परर्ात्र्ायर्व्यय: ।
िरीरस्थोऽशप कौततेय न करोशत न शलप्यते ॥ ३२ ॥
அநோதி₃த்வோந்நிர்கு₃ணத்வோத்பரமோத்மோயமவ்யய: |

ஷ₂ரீரஸ்க்ஷதோ₂(அ)பி தகௌந்க்ஷதய ந கக்ஷரோதி ந லிப்யக்ஷத || 13-32 ||

அநோதி₃த்வோத் — நித்தியமோன தன்டமயோல்; நிர்கு₃ணத்வோத் — திவ்யமோக

இருப்பதோல்; பரம — ஜை இயற்டகக்கு அப்போற்பட்ை; ஆத்மோ — ஆத்மோ; அயம் —
இந்த; அவ்யய꞉ — அழிவற்ற; ஷ₂ரீர-ஸ்த₂꞉ — உைலில் வற்று;
ீ அபி — இருந்தோலும்;
தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின் மகக்ஷன; ந கக்ஷரோதி — எடதயும் தசய்வதில்டல; ந லிப்யக்ஷத
— அவன் பந்தப்படுவதும் இல்டல.

தமோழிதபயர்ப்பு

நித்தியத்தின் போர்டவடய உடையவர்கள், அழிவற்ற ஆத்மோ

ததய்வகமோனது,
ீ நித்தியமோனது, இயற்டகயின் குணங்களுக்கு
அப்போற்பட்ைது என்படதக் கோண முடியும். ஜைவுைலின் ததோைர்பில்
இருந்தோலும் கூை, அர்ஜூனோ, ஆத்மோ எடதயும் தசய்வக்ஷதோ
பந்தப்படுவக்ஷதோ இல்டல.

தபோருளுடர

ஜைவுைல் பிறவி எடுப்பதோல், உயிர்வோழியும் பிறப்பதோகத் க்ஷதோன்றலோம், ஆனோல்

உண்டமயில் உயிர்வோழி நித்தியமோனவன்; அவன் பிறப்பற்றவன், ஜைவுைலில்
இருந்தோலும்கூை அவன் நித்தியமோனவனும் ததய்வகமோனவனும்
ீ ஆவோன்.

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 617

எனக்ஷவ, அவன் அழிக்கப்பை முடியோதவன். இயற்டகயிக்ஷலக்ஷய அவன்
ஆனந்தமயமோனவன். அவன் தன்டன எந்த ஜைச் தசயல்களிலும் ஈடுபடுத்திக்
தகோள்வதில்டல; எனக்ஷவ, ஜைவுைல்களின் ததோைர்பினோல் ஆற்றப்படும் தசயல்கள்
அவடன பந்தப்படுத்துவதில்டல.

பதம் 13.33 - யதோ₂ ஸர்வக₃தம் தஸௌே

यथा सवमगतं सौक्ष्म्यादाकािं नोपशलप्यते ।

सवमत्रावशस्थतो देहे तथात्र्ा नोपशलप्यते ॥ ३३ ॥
யதோ₂ ஸர்வக₃தம் தஸௌக்ஷ்ம்யோதோ₃கோஷ₂ம் க்ஷநோபலிப்யக்ஷத |

ஸர்வத்ரோவஸ்தி₂க்ஷதோ க்ஷத₃க்ஷஹ ததோ₂த்மோ க்ஷநோபலிப்யக்ஷத || 13-33 ||

யதோ₂ — க்ஷபோல; ஸர்வ-க₃தம் — எங்கும் பரவியிருப்படத; தஸௌக்ஷ்ம்யோத் —

நுண்ணியமோனதோல்; ஆகோஷ₂ம் — ஆகோயம்; ந — என்றுமில்டல; உபலிப்யக்ஷத —
கலப்பது; ஸர்வத்ர — எங்கும்; அவஸ்தி₂த꞉ — நிடலதபற்று; க்ஷத₃க்ஷஹ — உைலில்; ததோ₂
— அதுக்ஷபோல; ஆத்மோ — ஆத்மோ; ந — என்றும்; உபலிப்யக்ஷத — கலப்பது.

தமோழிதபயர்ப்பு

எங்கும் நிடறந்திருந்தோலும் தனது நுண்ணிய இயற்டகயினோல்,

ஆகோயம் எதனுைனும் கலக்கோமல் இருக்கின்றது. அதுக்ஷபோல,
பிரம்மனின் போர்டவயில் நிடலதபற்றுள்ள ஆத்மோ, உைலில்
அடமந்திருந்தோலும் உைலுைன் கலப்பதில்டல.

தபோருளுடர

நீர், மண், மலம் மற்றும் என்னதவல்லோம் இருக்கின்றக்ஷதோ எல்லோவற்றிலும் கோற்று

புகுகின்றது; இருப்பினும் அஃது எதனுைனும் கலப்பதில்டல. அதுக்ஷபோலக்ஷவ,
உயிர்வோழி, பல்க்ஷவறு விதமோன உைல்களில் அடமந்திருந்தோலும் தனது நுண்ணிய
தன்டமயினோல் அவற்றிலிருந்து தனித்து விளங்குகின்றோன். எனக்ஷவ , ஆத்மோ
இவ்வுைலின் ததோைர்பில் இருப்பது எவ்வோறு என்படதயும், உைல் அழிவுற்ற
பின்னர் அவன் எவ்வோறு தவளியில் உள்ளோன் என்படதயும் ஜைக் கண்களோல்
கோண்பது சோத்தியமல்ல. ஜை விஞ்ஞோனத்தில் இடத ஆய்ந்தறிய யோரோலும்
முடியோது.

பதம் 13.34 - யதோ₂ ப்ரகோஷ₂யத்க்ஷயக:

यथा प्रकाियत्येक: कृ त्नं लोकशर्र्ं रशव: ।

क्षेत्रं क्षेत्री तथा कृ त्नं प्रकाियशत भारत ॥ ३४ ॥
யதோ₂ ப்ரகோஷ₂யத்க்ஷயக: க்ருத்ஸ்னம் க்ஷலோகமிமம் ரவி: |

க்ஷேத்ரம் க்ஷேத்ரீ ததோ₂ க்ருத்ஸ்னம் ப்ரகோஷ₂யதி போ₄ரத || 13-34 ||

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 618

 யதோ₂ — க்ஷபோல; ப்ரகோஷ₂யதி — பிரகோசப்படுத்துவடத; ஏக꞉ — ஒரு; க்ருʼத்ஸ்னம் —
முழு; க்ஷலோகம் — க்ஷலோகம்; இமம் — இந்த; ரவி꞉ — சூரியன்; க்ஷேத்ரம் — இவ்வுைல்;
க்ஷேத்ரீ — ஆத்மோ; ததோ₂ — அதுக்ஷபோலக்ஷவ; க்ருʼத்ஸ்னம் — எல்லோவற்டறயும்;
ப்ரகோஷ₂யதி — பிரகோசமோக்குகின்றது; போ₄ரத — பரதனின் டமந்தக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரதனின்ன டமந்தக்ஷன, ஒக்ஷர ஒரு சூரியன் இந்த பிபங்கம்

முழுவடதயும் பிரகோசமோக்குவடதப்க்ஷபோல, உைலினுள் இருக்கும்
ஆத்மோ, தனது உணர்வினோல் உைல் முழுவடதயும்
பிரகோசப்படுத்துகின்றோன்.

தபோருளுடர

உணர்டவப் பற்றி பல்க்ஷவறு தகோள்டககள் இருக்கின்றன. இங்க்ஷக பகவத்

கீ டதயில் சூரியனும் சூரியக் கதிர்களும் உதோரணமோகக் தகோடுக்கப்பட்டுள்ளன.
ஓரிைத்தில் அடமந்துள்ள சூரியன் அகிலம் முழுவடதயும் பிரகோசப்படுத்துவடதப்
க்ஷபோல, சிறு துகளோகிய ஆன்மீ க ஆத்மோ, உைலின் இதயத்தில் அடமந்திருந்தோலும்
உணர்வின் மூலம் உைல் முழுவடதயும் பிரகோசப்படுத்துகின்றது. எனக்ஷவ ,
சூரியக்கதிர் அல்லது தவளிச்சமோனது சூரியன் இருப்பதற்கு சோட்சியோக
விளங்குவடதப் க்ஷபோல, உணர்வோனது ஆத்மோ இருப்பதற்கு சோட்சியோக
விளங்குகின்றது. உைலில் ஆத்மோ இருக்கும்தபோழுது உணர்வோனது உைல்
முழுவதும் கோணப்படுகின்றது, ஆத்மோ உைலிலிருந்து நீங்கியவுைக்ஷனக்ஷய உணர்வு
எதுவும் இருப்பதில்டல. அறிவுள்ள எந்த மனிதனோலும் இதடன எளிடமயோகப்
புரிந்து தகோள்ள முடியும். எனக்ஷவ , உணர்வு என்பது ஜைப் தபோருள்களின்
கலடவயினோல் உற்பத்தி தசய்யப்படுவது அல்ல. அஃது ஆத்மோவின்
அறிகுறியோகும். ஆத்மோவின் உணர்வும் பரம உணர்வும் தன்டமயில் ஒன்றோக
இருப்பினும், ஆத்மோவின் உணர்வு பரமமோனது அல்ல. ஏதனனில் , ஒரு குறிப்பிட்ை
உைலின் உணர்வும் மற்தறோரு உைலின் உணர்வும் ஒன்றோக இருப்பதில்டல.
ஆனோல் ஜீவோத்மோவின் நண்பனோக எல்லோ உைல்களிலும் வற்றிருக்கும்
ீ
பரமோத்மோக்ஷவோ எல்லோ உைல்கடளயும் உணர்கின்றோர். இதுக்ஷவ தனிப்பட்ை
உணர்விற்கும் பரம உணர்விற்கும் இடையிலோன க்ஷவறுபோைோகும்.

பதம் 13.35 - க்ஷேத்ரக்ஷேத்ரஜ்ஞக்ஷயோர

क्षेत्रक्षेत्रज्ञयोरे वर्ततरं ज्ञानचक्षुषा ।

भूतप्रकृ शतर्ोक्षं च ये शवदुयामशतत ते परर्् ॥ ३५ ॥
க்ஷேத்ரக்ஷேத்ரஜ்ஞக்ஷயோக்ஷரவமந்தரம் ஜ்ஞோனசேுஷோ |

பூ₄தப்ரக்ருதிக்ஷமோேம் ச க்ஷய விது₃ர்யோந்தி க்ஷத பரம் || 13-35 ||

க்ஷேத்ர — உைலுக்கும்; க்ஷேத்ர-ஜ்ஞக்ஷயோ꞉ — உைலின் உரிடமயோளனுக்கும்; ஏவம் —

இவ்வோறு; அந்தரம் — க்ஷவறுபோடு; ஜ்ஞோன-சேுஷோ — ஞோனத்தின்
கண்க்ஷணோட்ைத்தில்; பூ₄த — உயிர்வோழி; ப்ரக்ருʼதி — ஜை இயற்டகயிலிருந்து;

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 619

 க்ஷமோேம் — முக்தி; ச — க்ஷமலும்; க்ஷய — யோதரல்லோம்; விது₃꞉ — அறிகின்றனக்ஷரோ;
யோந்தி — அணுகுகின்றனர்; க்ஷத — அவர்கள்; பரம் — பரமடன.

தமோழிதபயர்ப்பு

உைலுக்கும் உைலின் உரிடமயோளனுக்கும் இடையிலோன இந்த

க்ஷவறுபோட்டை ஞோனக் கண்கடளக் தகோண்டு அறிந்து, ஜை
இயற்டகயின் பந்தத்திலிருந்து முக்தி தபறுவதற்கோன
வழிமுடறடயயும் புரிந்துதகோண்ைவர்கள், பரம இலக்கிடன
அடைகின்றனர்.

தபோருளுடர

இந்த பதிமூன்றோம் அத்தியோயத்தின் விளக்கம் யோததனில், உைல், உைலின்

உரிடமயோளன், பரமோத்மோ ஆகியவற்றிற்கு இடையிலோன க்ஷவறுபோட்டை ஒருவன்
புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும் என்பக்ஷத. முக்திக்கோன வழிமுடற , பதங்கள்
எட்டிலிருந்து பன்னிரண்டு வடர எவ்வோறு விளக்கப்பட்டுள்ளக்ஷதோ அதன்படி
அங்கீ கரிக்கப்பை க்ஷவண்டும். பின்னர் அவன் உன்னத இலக்டக க்ஷநோக்கிச் தசல்ல
முடியும்.

நம்பிக்டகயுள்ள மனிதன், முதலில் கைவுடளப் பற்றிக் க்ஷகட்பதற்கோன ஒரு நல்ல

சங்கத்திடனப் தபற்று, அதன் மூலம் படிப்படியோகத் ததளிவு தபற க்ஷவண்டும்.
அவன் ஆன்மீ க குருடவ ஏற்றுக் தகோண்ைோல், ஜைத்திற்கும் ஆன்மோவிற்கும்
இடையிலோன க்ஷவறுபோட்டை அறிய அவன் கற்றுக்தகோள்ள முடியும், அதுக்ஷவ
க்ஷமற்தகோண்டு ஆன்மீ க உணர்டவப் தபறுவதற்கு டமல்கல்லோக அடமகின்றது.
பல்க்ஷவறு அறிவுடரகளின் மூலம், ஆன்மீ க குரு தனது சீைர்களுக்கு வோழ்வின்
ஜைக் கண்க்ஷணோட்ைத்திலிருந்து விடுபைக் கற்றுக் தகோடுக்கின்றோர். உதோரணமோக ,
தபௌதிகக் கருத்துக்களிலிருந்து அர்ஜுனடன விடுவிப்பதற்கோக பகவத் கீ டதயில்
கிருஷ்ணர் உபக்ஷதசிப்படத நோம் கோண்கின்க்ஷறோம்.

இந்த உைல் ஜைப் தபோருள் என்படத ஒருவனோல் புரிந்து தகோள்ள முடியும்;

உைலிடன இருபத்துநோன்கு மூலக்கூறுகளோக பிரித்தறிய முடியும். இது ஸ்தூல
க்ஷதோற்றமோகும். மனமும் மனதளவிலோன விடளவுகளும் சூட்சும க்ஷதோற்றமோகும்.
க்ஷமலும் இவற்றிற்கு இடையிலோன விடளவுகக்ஷள வோழ்வின் அறிகுறிகளோக
அடமகின்றன. ஆனோல் இதற்கு அப்போற்பட்ை நிடலயில் ஆத்மோ உள்ளோன்,
பரமோத்மோவும் உள்ளோர். இந்த ஜை உலகமோனது , ஆத்மோவும் இருபத்து நோன்கு
மூலப்தபோருள்களும் க்ஷசர்ந்த கலடவயினோல் இயங்குகின்றது. ஆத்மோவும் தபௌதிக
மூலக்கூறுகளும் இடணந்த கலடவக்ஷய இந்த முழு ஜைத் க்ஷதோற்றம் என்படதயும்
பரமோத்மோவின் நிடலடயயும் யோரோல் கோண முடிகின்றக்ஷதோ, அவன் ஆன்மீ க
உலகிற்து மோற்றம் தபற தகுதியுடையவன் ஆகின்றோன். இந்த விஷயங்கள்
ஆழ்ந்து சிந்திப்பதற்கும் உணர்ந்து அறிவதற்குமோனடவ. ஆன்மீ க குருவின்
உதவியுைன் இந்த அத்தியோயத்திடன முழுடமயோகப் புரிந்து தகோள்வது அவசியம்.

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 620

ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டதயின் 'இயற்டகயும், அனுபவிப்பவன், மற்றும்
உணர்வு'என்னும் பதிமூன்றோம் அத்தியோயத்திற்கோன பக்திக்ஷவதோந்த
தபோருளுடரகள் இத்துைன் நிடறவடைகின்றன.

13. இயற்டகயும் அனுபவிப்பவனும் உணர்வும் 35 verses Page 621

 14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses

பதம் 14.1 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச பரம்

श्रीभगवानुवाच
परं भूय: प्रवक्ष्याशर् ज्ञानानां ज्ञानर्ुत्तर्र्् । ॥
यज्ज्ञात्वा र्ुनय: सवे परां शसशद्धशर्तो गता: ॥ १ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

பரம் பூ₄ய: ப்ரவக்ஷ்யோமி ஜ்ஞோனோனோம் ஜ்ஞோனமுத்தமம் . ||

யஜ்ஜ்ஞோத்வோ முனய: ஸர்க்ஷவ பரோம் ஸித்₃தி₄மிக்ஷதோ க₃தோ: || 14-1 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; பரம் —

ததய்வகமோன;
ீ பூ₄ய꞉ — மீ ண்டும்; ப்ரவக்ஷ்யோமி — நோன் கூறுக்ஷவன்; ஜ்ஞோனோனோம் —
எல்லோ ஞோனங்களிலும்; ஜ்ஞோனம் — ஞோனம்; உத்தமம் — உயர்ந்ததோன; யத் — எடத;
ஜ்ஞோத்வோ — அறிவதோல்; முனய꞉ — முனிவர்கள்; ஸர்க்ஷவ — எல்லோ; பரோம் —
ததய்வகமோக;
ீ ஸித்₃தி₄ம் — பக்குவத்டத; இத꞉ — இவ்வுலகிலிருந்து; க₃தோ꞉ —
அடைந்தனர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: எல்லோ

ஞோனங்களிலும் உயர்ந்ததோன இந்த பரம ஞோனத்டத நோன் உனக்கு
மீ ண்டும் கூறுகின்க்ஷறன். இதடன அறிந்த முனிவர்கள் அடனவரும்
ததய்வகமோன
ீ பக்குவ நிடலடய அடைந்துள்ளனர்.

தபோருளுடர

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், ஏழோம் அத்தியோயத்திலிருந்து பன்னிரண்ைோம் அத்தியோயத்தின்

இறுதிவடர, பூரண உண்டமயோன பரம புருஷ பகவோடன விரிவோக
தவளிப்படுத்தினோர். தற்க்ஷபோது, அர்ஜுனனுக்கு க்ஷமலும் அறிதவோளி தகோடுக்கின்றோர்
பகவோன். தத்துவக் கற்படனயின் மூலமோக ஒருவன் இந்த அத்தியோயத்டதப்
புரிந்து தகோண்ைோல் அவன் பக்தித்ததோண்டை புரிந்து தகோள்ளும் நிடலக்கு
வந்தடைவோன். பதிமூன்றோம் அத்தியோயத்தில், பணிவுைன் ஞோனத்டத வளர்ப்பதன்
மூலம் தபௌதிக பந்தத்திலிருந்து விடுதடல தபறலோம் என்று மிகத் ததளிவோக
விளக்கப்பட்ைது. உயிர்வோழி இந்த ஜைவுலகில் பந்தப்பட்டிருப்பதற்கு, இயற்டகயின்
குணங்களுைன் அவன் தகோண்டுள்ள ததோைர்க்ஷப கோரணம் என்பதும்
விளக்கப்பட்ைது. இந்த அத்தியோத்தில், இயற்டகயின் அத்தகு குணங்கள் யோடவ,
அடவ எவ்வோறு தசயல்படுகின்றன, அடவ எவ்வோறு பந்தபடுத்துகின்றன, அடவ
எவ்வோறு முக்தியளிகின்றன என்பனவற்டற முழுமுதற் கைவுள் விளக்குகின்றோர்.
இந்த அத்தியோயத்தில் விளக்கப்பட்டுள்ள ஞோனம், இதற்கு முந்டதய
அத்தியோயங்களில் வழங்கப்பட்ை ஞோனத்டதவிை உயர்ந்ததோக முழுமுதற்
கைவுளோல் அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த ஞோனத்டதப் புரிந்துதகோண்ைதோல், பற்பல
தபரும் முனிவர்களும் பக்குவத்டத அடைந்து ஆன்மீ க உலகிற்கு

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 622

மோற்றமடைந்துள்ளனர். அக்ஷத ஞோனத்டத க்ஷமலும் சிறந்த முடறயில் பகவோன்
இப்க்ஷபோது விளக்குகின்றோர். இதுவடர விளக்கப்பட்ை இதர ஞோன முடறகள்
எல்லோவற்டறயும்விை இந்த ஞோனம் மிகமிக உயர்ந்ததோகும், இதடன அறிந்த
பலர் பக்குவநிடலடய அடைந்துள்ளனர். இவ்வோறோக இந்த பதினோன்கோம்
அத்தியோயத்டதப் புரிந்து தகோள்பவன் பக்குவநிடலடய அடைவோன் என்பது
எதிர்போர்க்கப்படுகின்றது.

பதம் 14.2 - இத₃ம் ஜ்ஞோனமுபோஷ்₂ரி

इदं ज्ञानर्ुपाशश्रत्य र्र् साधम्यमर्ागता: ।

सगेऽशप नोपजायतते प्रलये न व्यथशतत च ॥ २ ॥
இத₃ம் ஜ்ஞோனமுபோஷ்₂ரித்ய மம ஸோத₄ர்ம்யமோக₃தோ: |

ஸர்க்ஷக₃(அ)பி க்ஷநோபஜோயந்க்ஷத ப்ரலக்ஷய ந வ்யத₂ந்தி ச || 14-2 ||

இத₃ம் — இந்த; ஜ்ஞோனம் — ஞோனம்; உபோஷ்₂ரித்ய — அடைக்கலம் தகோண்டு; மம —

எனது; ஸோத₄ர்ம்யம் — அக்ஷத இயற்டகடய; ஆக₃தோ꞉ — அடைகின்றனர்; ஸர்க்ஷக₃ அபி
— படைப்பிலும்; ந — என்றுமில்டல; உபஜோயந்க்ஷத — பிறப்பது; ப்ரலக்ஷய —
பிரளயத்தில்; ந — இல்டல; வ்யத₂ந்தி — ததோல்டலயுறுவது; ச — க்ஷமலும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இந்த ஞோனத்தில் நிடலதபறுவதோல், ஒருவன் என்டனப் க்ஷபோன்ற

ததய்வக
ீ இயற்டகடய அடைய முடியும். இவ்வோறு நிடலதபற்றபின்,
அவன் படைப்பின்க்ஷபோது பிறப்பக்ஷதோ, பிரளயத்தின்க்ஷபோது
ததோல்டலயுறுவக்ஷதோ இல்டல.

தபோருளுடர

பக்குவமோன ததய்வக
ீ ஞோனத்டதப் தபற்ற பிறகு, ஒருவன் தன்டமயில் பரம
புருஷ பகவோனுக்கு சமமோன நிடலடய அடைகின்றோன். பிறப்பு இறப்பின்
சுழற்சியிலிருந்து விடுதடல தபறுகின்றோன். இருப்பினும் “ஜீவோத்மோ” என்னும்
தனது தனித்தன்டமடய அவன் இழப்பதில்டல. க்ஷவதஇலக்கியங்களிலிருந்து
புரிந்துதகோள்வது யோததனில், ஆன்மீ க தவளியின் ததய்வக
ீ க்ஷலோகங்கடள அடைந்த
முக்தி தபற்ற ஆத்மோக்கள், முழுமுதற் கைவுளின் திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில்
ஈடுபட்ை வண்ணம், எப்க்ஷபோதும் அவருடைய தோமடரத் திருவடிகடள தரிசித்துக்
தகோண்டுள்ளனர். எனக்ஷவ, முக்திக்குப் பிறகும் பக்தர்கள் தங்களது
தனித்தன்டமடய இழப்பதில்டல.

தபோதுவோக, ஜைவுலகில் நோம் தபறும் எல்லோவித அறிவும் ஜை இயற்டகயின்

முக்குணங்களோல் களங்கமடைந்துள்ன. இயற்டகயின் முக்குணங்களோல்
களங்கப்பைோத அறிவு, ததய்வக
ீ ஞோனம் எனப்படுகின்றது. இந்த ததய்வக
ீ
ஞோனத்தில் நிடலதபற்றவுைன், ஒருவன் பரம புருஷருக்கு சமமோன தளத்தில்
இருக்கின்றோன். ஆன்மீ க உலடகப் பற்றி சற்றும் அறிவில்லோத நபர்கள்,

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 623

ஜைவுலகின் ஜைச் தசயல்களிலிருந்து விடுப்ட்ைபின் , அந்த ஆன்மீ க அடையோளம்
உருவமற்றதோக, எந்த க்ஷவறுபோடுகளும் அற்றதோக ஆகிவிடுகின்றது என்ற
கருத்திடனக் தகோண்டுள்ளனர். ஆனோல், இவ்வுலகில் ஜை க்ஷவறுபோடுகள்
இருப்படதப் க்ஷபோல ஆன்மீ க உலகிலும் க்ஷவறுபோடுகள் இருக்கின்றன. இடதப்
பற்றி அறியோதவர்கள், ஜை க்ஷவறுபோடுகள் ஆன்மீ க இருப்பிற்கு எதிரோனது என்று
எண்ணுகின்றனர். ஆனோல் உண்டம என்னதவனில் , ஆன்மீ க தவளியில், ஒருவன்
ஆன்மீ க உருடவ அடைகின்றோன். அங்கு ஆன்மீ கச் தசயல்கள் உள்ளன, க்ஷமலும்
அங்குள்ள ஆன்மீ க சூழ்நிடல, பக்தி வோழ்வு என்று அடழக்கப்படுகின்றது.
களங்கமற்றதோக் கூறப்படும் அந்தச் சூழ்நிடலயில் , ஒருவன் பரம புருஷருைன்
குணத்தின் அடிப்படையில் சமமோக உள்ளோன். அத்தகு ஞோனத்டதப் தபற
அடனத்து ஆன்மீ க குணங்கடளயும் விருத்தி தசய்து தகோள்வது அவசியம்.
இவ்வோறு குணங்கடள வளர்ப்பவன், ஜைவுலகின் படைப்பினோக்ஷலோ அழிவினோக்ஷலோ
போதிக்கப்படுவதில்டல.

பதம் 14.3 - மம க்ஷயோநிர்மஹத்₃ப்₃ரஹ்

र्र् योशनर्महद्ब्रह्म तशस्र्तगभं दधाम्यहर्् ।

सम्भव: सवमभूतानां ततो भवशत भारत ॥ ३ ॥
மம க்ஷயோநிர்மஹத்₃ப்₃ரஹ்ம தஸ்மின்க₃ர்ப₄ம் த₃தோ₄ம்யஹம் |

ஸம்ப₄வ: ஸர்வபூ₄தோனோம் தக்ஷதோ ப₄வதி போ₄ரத || 14-3 ||

மம — எனது; க்ஷயோனி꞉ — கருவடற; மஹத் — தமோத்த ஜை இருப்பு; ப்₃ரஹ்ம —

பிரம்மன்; தஸ்மின் — அதில்; க₃ர்ப₄ம் — கர்ப்பத்டத; த₃தோ₄மி — படைப்பது; அஹம் —
நோக்ஷன; ஸம்ப₄வ꞉ — சோத்தியமோக்குவது; ஸர்வ-பூ₄தோனோம் — எல்லோ
உயிர்வோழிகளின்; தத꞉ — அதன்பின்; ப₄வதி — ஆகின்றன; போ₄ரத — பரதனின்
டமந்தக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரதனின் டமந்தக்ஷன, பிரம்மன் எனப்படும் தமோத்த ஜை வஸ்துக்களும்

ஒரு கருவடறயோகும். அந்த பிரம்மடன கருவுறச் தசய்து, அடனத்து
ஜீவோத்மோக்களின் பிறப்பிடனயும் நோக்ஷன சோத்தியமோக்குகின்க்ஷறன்.

தபோருளுடர

உலகத்டதப் பற்றிய ஒரு விளக்கம் இங்குக் தகோடுக்கப்பட்டுள்ளது: உைல்

(க்ஷேத்ர), ஆன்மீ க ஆத்மோ (க்ஷேத்ர-க்ஞ) ஆகியவற்றின் க்ஷசர்க்டகயினோல் உலகில்
அடனத்தும் நடைதபறுகின்றன. ஜை இயற்டக மற்றும் உயிர்வோழியின் இத்தகு
க்ஷசர்க்டகடய பகவோக்ஷன நிடறக்ஷவற்றுகிறோர். தமோத்த பிரபஞ்சத் க்ஷதோற்றத்திற்கும்
பூரண கோரணமோக இருப்பது மஹத்-தத்த்வ; க்ஷமலும், இயற்டகயின்
முக்குணங்கடள உள்ளைக்கிய அந்த தபௌதிக கோரணத்தின் தமோத்த வஸ்துக்கள் ,
சில சமயங்களில் பிரம்மன் என்று அடழக்கப்படுகின்றன. பரம புருஷர், அந்த
தமோத்த வஸ்துக்கடள கருவுறச் தசய்கிறோர். இவ்வோறோக எண்ணற்ற அகிலங்கள்

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 624

சோத்தியமோகின்றன. மஹத்தத்த்வ எனப்படும் இந்த தமோத்த ஜை வஸ்துக்கள், க்ஷவத
இலக்கியத்தில் (முண்ைக உபநிஷத் 1.1.19) பிரம்மன் என்று வர்ணிக்கப்படுகின்றது:
தஸ்மோத் ஏதத் ப்ரஹ்ம நோம-ரூபம் அன்னம் ச ஜோயக்ஷத. அந்த பிரம்மடன
உயிர்வோழிகளின் விடதடயக் தகோண்டு பரம புருஷர் கருவுறச் தசய்கிறோர். நிலம் ,
நீர், தநருப்பு, மற்றும் கோற்றிலிருந்து ததோைங்கக்கூடிய இருபத்துநோன்கு
மூலக்கூறுகள் அடனத்தும் ஜை சக்தியோகும்; இடவ இடணந்து, மஹத் ப்ரஹ்ம,
அதோவது தபரும் பிரம்மன் என்று அடழக்கப்படும் ஜை இயற்டகடய
உண்ைோக்குகின்றன. இதற்கு அப்போல் மற்தறோரு உயர்ந்த இயற்டகயோன
உயிர்வோழி உள்ளது என்பது ஏழோம் அத்தியோயத்தில் விளக்கப்பட்ைது. அந்த உயர்
இயற்டக, பரம புருஷ பகவோனின் இச்டசயினோல் ஜை இயற்டகயுைன்
கலக்கின்றது. அதன் பின்னர், எல்லோ உயிர்வோழிகளும் இந்த ஜை
இயற்டகயிலிருந்து பிறக்கின்றனர்.

க்ஷதள் தனது முட்டைகடள அரிசிக் குவியலின் மீ து இடுகின்றது. அரிசியிலிருந்து

க்ஷதள் பிறந்ததோகவும் சில சமயங்களில் கூறப்படுகின்றது. ஆனோல் க்ஷதளுக்கோன
கோரணம் அரிசியல்ல. உண்டமயில், முட்டைகள் தோயினோல் இைப்பட்ைன.
அதுக்ஷபோலக்ஷவ, உயிர்வோழிகளின் பிறப்பிற்கு ஜை இயற்டக கோரணமல்ல.
முழுமுதற் கைவுளோல் விடத விடதக்கப்படுகின்றது, க்ஷமலும், அவர்கள்
தவளிவரும்க்ஷபோது, ஜை இயற்டகயின் படைப்புகடளப் க்ஷபோன்று க்ஷதோன்றுகின்றனர்.
இவ்வோறோக, ஒவ்தவோரு உயிர்வோழியும் தனது முந்டதய கர்மங்களுக்கு ஏற்ப, ஜை
இயற்டகயினோல் படைக்கப்ப்ை ஒரு குறிப்பிட்ை உைடலப் தபற்றுள்ளனர். அதன்
மூலம் அவர்கள் தங்களது படழய தசயல்களுக்குத் தகுந்தோற் க்ஷபோல இன்புறக்ஷவோ
துன்புறக்ஷவோ இயலும். இந்த ஜைவுலகில் உயிர்வோழிகளின் எல்லோத்
க்ஷதோற்றங்களுக்கும் இடறவக்ஷன கோரணமோக இருக்கின்றோர்.

பதம் 14.4 - ஸர்வக்ஷயோநிஷு தகௌந்க்ஷதய ம

सवमयोशनषु कौततेय र्ूतमय: सम्भवशतत या: ।

तासां ब्रह्म र्हद्योशनरहं बीजप्रद: शपता ॥ ४ ॥
ஸர்வக்ஷயோநிஷு தகௌந்க்ஷதய மூர்தய: ஸம்ப₄வந்தி யோ: |

தோஸோம் ப்₃ரஹ்ம மஹத்₃க்ஷயோநிரஹம் பீ₃ஜப்ரத₃: பிதோ || 14-4 ||

ஸர்வ-க்ஷயோநிஷு — எல்லோ உயிரினங்களிலும்; தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின் மகக்ஷன;

மூர்தய꞉ — உருவங்கள்; ஸம்ப₄வந்தி — க்ஷதோன்றுகின்றன; யோ꞉ — எடவ; தோஸோம் —
அவற்றில்; ப்₃ரஹ்ம — உன்னதமோன; மஹத் க்ஷயோனி꞉ — ஜை வஸ்துக்களின்
கருவடற; அஹம் — நோன்; பீ₃ஜ-ப்ரத₃꞉ — விடத அளிக்கின்ற; பிதோ — தந்டத.

தமோழிதபயர்ப்பு

குந்தியின் டமந்தக்ஷன, எல்லோ உயிரினங்களும் இவ்வுலகில்

பிறப்பினோல் சோத்தியமோக்கப்படுகின்றன. க்ஷமலும், நோக்ஷன விடத
அளிக்கும் தந்டத என்பதும் புரிந்து தகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும்.

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 625

 தபோருளுடர

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கிருஷ்ணக்ஷர எல்லோ உயிர்வோழிகளுக்கும்

உண்டமயோன தந்டத என்பது இப்பதத்தில் மிகத் ததளிவோக விளக்கப்பட்டுள்ளது.
ஜை இயற்டகயும் ஆன்மீ க இயற்டகயும் க்ஷசர்ந்த க்ஷசர்க்டகக்ஷய உயிர்வோழிகள்.
இவர்கள், இந்த கிரகத்தில் மட்டுமின்றி, எல்லோ கிரகத்திலும், பிரம்மக்ஷதவர் வசிக்கும்
மிகவுயர்ந்த கிரகத்திலும் கூை கோணப்படுகின்றனர். உயிர்வோழிகள் எங்கும்
இருக்கின்றனர்; நிலத்திற்குள் உள்ளனர், நீரினுள் உள்ளனர், தநருப்பிலும் உள்ளனர்.
இடவயடனத்தும், ஜை இயற்டக என்னும் தோயினோலும் கிருஷ்ணருடைய
விடதயளிக்கும் முடறயினோலும் க்ஷதோன்றுகின்றன. ஜைவுலகத்தினுள்
கருத்தரிக்கப்படும் உயிர்வோழிகள், தங்களது முந்டதய கர்மங்களுக்க்ஷகற்ப,
படைப்பின் க்ஷபோது பல்க்ஷவறு வடிவங்களில் தவளிவருகின்றனர் என்பக்ஷத தபோருள்.

பதம் 14.5 - ஸத்த்வம் ரஜஸ்தம இதி

सत्त्वं रजस्तर् इशत गुणा: प्रकृ शतसम्भवा: ।

शनबध्नशतत र्हाबाहो देहे देशहनर्व्ययर्् ॥ ५ ॥
ஸத்த்வம் ரஜஸ்தம இதி கு₃ணோ: ப்ரக்ருதிஸம்ப₄வோ: |

நிப₃த்₄னந்தி மஹோபோ₃க்ஷஹோ க்ஷத₃க்ஷஹ க்ஷத₃ஹினமவ்யயம் || 14-5 ||

ஸத்த்வம் — ஸத்வ குணம்; ரஜ꞉ — ரக்ஷஜோ குணம்; தம꞉ — தக்ஷமோ குணம்; இதி —
இவ்வோறு; கு₃ணோ꞉ — குணங்கள்; ப்ரக்ருʼதி — ஜை இயற்டக; ஸம்ப₄வோ꞉ —
உண்ைோக்கப்பட்ை; நிப₃த்₄னந்தி — கட்டுப்போட்டிற்கு உள்ளோக்குகின்றன; மஹோ-
போ₃க்ஷஹோ — பலம் தபோருந்திய புயங்கடள உடையவக்ஷன; க்ஷத₃க்ஷஹ — இந்த உைலில்;
க்ஷத₃ஹினம் — உயிர்வோழி; அவ்யயம் — நித்தியமோன.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஜை இயற்டக, ஸத்வ குணம், ரக்ஷஜோ குணம், தக்ஷமோ குணம் ஆகிய

முக்குணங்களோல் ஆனது. பலம் தபோருந்திய புயங்கடள உடைய
அர்ஜுனோ, நித்தியமோன உயிர்வோழி, இயற்டகயின் ததோைர்பில்
வரும்க்ஷபோது, இந்த குணங்களினோல் கட்டுப்படுத்தப் படுகின்றோன்.

தபோருளுடர

திவ்யமோன உயிர்வோழி, இந்த ஜை இயற்டகயில் தசய்ய க்ஷவண்டியது

எதுவுமில்டல. இருப்பினும், அவன் ஜைவுலகின் கட்டுப்போட்டிற்குள் வந்துள்ளதோல்,
இயற்டகயின் முக்குணங்களின் வசியத்திற்கு உட்பட்டு தசயல்படுகின்றோன்.
இயற்டகயின் பல்க்ஷவறு நிடலகளுக்கு ஏற்ப, உயிர்வோழிகள் பல்க்ஷவறு விதமோன
உைல்களுைன் உள்ளனர்; எனக்ஷவ, அத்தகு இயற்டகக்கு ஏற்ப தசயல்படுமோறு
அவர்கள் தூண்ைப்படுகின்றனர். இதுக்ஷவ பல்க்ஷவறு இன்ப துன்பங்களுக்கு
கோரணமோகும்.

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 626

 பதம் 14.6 - தத்ர ஸத்த்வம் நிர்மல

तत्र सत्त्वं शनर्मलत्वात्प्रकािकर्नार्यर्् ।

सुखसङ्गेन बध्नाशत ज्ञानसङ्गेन चानघ ॥ ६ ॥
தத்ர ஸத்த்வம் நிர்மலத்வோத்ப்ரகோஷ₂கமநோமயம் |

ஸுக₂ஸங்க்ஷக₃ன ப₃த்₄னோதி ஜ்ஞோனஸங்க்ஷக₃ன சோனக₄ || 14-6 ||

தத்ர — அவற்றில்; ஸத்த்வம் — ஸத்வ குணம்; நிர்மலத்வோத் — ஜைவுலகில் மிகவும்

தூய்டமயோக இருப்பதோல்; ப்ரகோஷ₂கம் — பிரகோசப்படுத்துகின்ற; அநோமயம் — போவ
விடளவுகள் ஏதுமில்லோத; ஸுக₂ — இன்பத்தின்; ஸங்க்ஷக₃ன — ததோைர்பினோல்;
ப₃த்₄னோதி — பந்தப்படுத்துகின்றது; ஜ்ஞோன — ஞோனத்தின்; ஸங்க்ஷக₃ன —
ததோைர்பினோல்; ச — க்ஷமலும்; அனக₄ — போவமற்றவக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

போவமற்றவக்ஷன, மற்றவற்டறவிை தூய்டமயோனதோன ஸத்வ குணம்,

பிரகோசப்படுத்துவதோகவும் எல்லோ போவ விடளவுகளிலிருந்தும்
விடுவிப்பதோகவும் அடமகின்றது. இந்த குணத்தில் நிடலதபற்றவர்கள்
இன்பத்தின் ததோைர்பினோலும் ஞோனத்தின் ததோைர்பினோலும்
பந்தப்பட்டுள்ளனர்.

தபோருளுடர

ஜை இயற்டகயினோல் கட்டுப்படுத்தப்படும் உயிர்வோழிகளில் பல்க்ஷவறு

வடகயுண்டு. ஒருவன் மகிழ்ச்சியோகவும், அடுத்தவன் மிகவும் சுறுசுறுப்போகவும்,
மற்றவன் உதவியற்றவனோகவும் உள்ளோன். மக்ஷனோ நிடலயின் இத்தகு பல்க்ஷவறு
க்ஷதோற்றங்கள், இயற்டகயினோல் உயிர்வோழிகள் கட்டுண்ணடிருப்பதற்கு கோரணமோக
அடமகின்றன. அவர்கள் தவவ்க்ஷவறு விதத்தில் கட்டுண்டிருப்பது எவ்வோறு என்பது
பகவத் கீ டதயின் இப்பகுதியில் விளக்கப்பட்டுள்ளது. முதலில் ஸத்வ குணத்டதப்
பற்றி எடுத்துடரக்கப்படுகிறது. இந்த ஜைவுலகில் ஸத்வ குணத்டத வளர்ப்பதன்
பலன் என்னதவனில், மற்ற குணங்களினோல் கட்டுண்டிருப்பவர்கடளக் கோட்டிலும்
ஒருவன் அறிவுடையவனோக ஆகின்றோன். ஸத்வ குணத்தில் உள்ள மனிதன் ஜைத்
துன்பங்களோல் அவ்வளவோக போதிக்கப்படுவதில்டல, க்ஷமலும் ஜை அறிவில் தோன்
உயர்ந்த நிடலயில் இருப்பதோக அவன் உணர்கின்றோன். ஸத்வ குணத்தில்
நிடலதபற்றிருக்க க்ஷவண்டிய பிரோமணன், இதற்கு பிரதிநிதியோக உள்ளோன். ஸத்வ
குணத்தில் இருப்பவன் ஏறக்குடறய தனது போவ விடளவுகளிலிருந்து
விடுபட்டுள்ளோன் என்ற எண்ணம், அவனுக்கு ஓர் இன்பத்டத அளிக்கின்றது.
உண்டமயில், ஸத்வ குணம் என்றோல், தபரும் அறிவு என்றும் தபரும் இன்பம்
என்றும் க்ஷவத இலக்கியங்களில் கூறப்பட்டுள்ளது.

இங்குள்ள சிக்கல் என்னதவனில், ஓர் உயிர்வோழி ஸத்வ குணத்தில்

நிடலதபறும்க்ஷபோது, அவன் மற்றவர்கடளவிை அறிவில் முன்க்ஷனறியவனோகவும்
சிறந்தவனோகவும் தன்டனக் கருதும் நிடலக்கு வருகின்றோன். இவ்வோறு அவன்
கட்டுண்ைவனோகி விடுகிறோன். விஞ்ஞோனிகளும் தத்துவவோதிகளும் இதற்கு

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 627

மிகச்சிறந்த உதோரணங்கள். ஒவ்தவோருவரும் தங்களது அறிவினோல் தபருடம
தகோண்டுள்ளனர்; க்ஷமலும், தபோதுவோக அவர்கள் தங்களது வோழ்க்டகத்தரத்டத
உயர்த்திக் தகோள்வதோல், ஒருவடகயோன தபௌதிக சுகத்டத உணர்கின்றனர்.
கட்டுண்ை வோழ்வில் உணரப்படும் இந்த முன்க்ஷனறிய சுகம் , அவர்கடள ஜை
இயற்டகயின் ஸத்வ குணத்தினோல் பந்தப்படுத்துகின்றது. இதனோல் ஸத்வ
குணத்தில் தசயலோற்றுவதில் அவர்கள் மிகவும் கவரப்படுகின்றனர். அவ்வழியில்
தசயலோற்றுவதற்கு அவர்களக்கு கவர்ச்சி இருக்கும் வடர, அவர்கள் இயற்டகயின்
குணங்களில் ஏக்ஷதனும் ஓர் உைடல எடுத்தோக க்ஷவண்டும். இவ்வோறோக ஆன்மீ க
உலகிற்கு மோற்றப்படுவதற்க்ஷகோ, முக்தி தபறுவதற்க்ஷகோ வோய்ப்பில்லோமல் ஆகி
விடுகின்றது. தத்துவவோதியோக, விஞ்ஞோனியோக அல்லது கவிஞனோக ததோைர்ந்து
பிறவிதயடுக்கும் அவன், பிறப்பு இறப்பு என்னும் அக்ஷத அதசௌகரியத்தில் மீ ண்டும்
மீ ண்டும் பிடணக்கப்படுகின்றோன். ஆனோல் ஜை சக்தியின் மயக்கத்தினோல், அத்தகு
வோழ்வு இன்பமயமோனது என்று அவன் எண்ணுகின்றோன்.

பதம் 14.7 - ரக்ஷஜோ ரோகோ₃த்மகம் வித்

रजो रागात्र्कं शवशद्ध तृष्टणासङ्गसर्ुद्भवर्् ।

तशिबध्नाशत कौततेय कर्मसङ्गेन देशहनर्् ॥ ७ ॥
ரக்ஷஜோ ரோகோ₃த்மகம் வித்₃தி₄ த்ருஷ்ணோஸங்க₃ஸமுத்₃ப₄வம் |

தந்நிப₃த்₄னோதி தகௌந்க்ஷதய கர்மஸங்க்ஷக₃ன க்ஷத₃ஹினம் || 14-7 ||

ரஜ꞉ — ரக்ஷஜோ குணம்; ரோக₃-ஆத்மகம் — ஆடச அல்லது கோமத்தினோல் பிறந்த;

வித்₃தி₄ — அறிவோய்; த்ருʼஷ்ணோ — ஏக்கத்துைன்; ஸங்க₃ — ததோைர்பு; ஸமுத்₃ப₄வம் —
உண்ைோனது; தத் — அது; நிப₃த்₄னோதி — பந்தப்படுத்துகிறது; தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின்
மகக்ஷன; கர்ம-ஸங்க்ஷக₃ன — பலன்க்ஷநோக்குச் தசயலின் ததோைர்பினோல்; க்ஷத₃ஹினம் —
உைடலயுடையவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

குந்தியின் மகக்ஷன, எல்டலயற்ற ஆடசயோலும் ஏக்கத்தோலும் பிறந்த

ரக்ஷஜோ குணத்தின் கோரணத்தினோல், உைடலயுடைய உயிர்வோழி, தபௌதிக
பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களோல் பந்தப்படுகின்றோன்.

தபோருளுடர

ஆணுக்கும் தபண்ணுக்கும் இடையிலுள்ள கவர்ச்சியில் ரக்ஷஜோ குணத்தின் தன்டம

தவளிப்படுகிறது. தபண்ணிைம் ஆணுக்கும், ஆணிைம் தபண்ணுக்கும் கவர்ச்சி
இருக்கின்றது. இதுக்ஷவ ரக்ஷஜோ குணம் என்று அடழக்கப்படுகின்றது. ரக்ஷஜோ குணம்
அதிகரிக்கும்க்ஷபோது, ஜை சுகத்திற்கோன ஏக்கத்டத ஒருவன் வளர்த்துக் தகோள்கிறோன்.
அவன் புலனின்பத்டத அனுபவிக்க விரும்புகின்றோன். புலனுகர்ச்சிக்கோக , ரக்ஷஜோ
குணத்தில் இருக்கும் மனிதன், சமூகத்திக்ஷலோ க்ஷதசத்திக்ஷலோ சற்று அந்தஸ்டத
விரும்புகின்றோன், க்ஷமலும், நல்ல வடு
ீ , மடனவி, குழந்டதகளுைன் அவன் ஒரு
மகிழ்ச்சியோன குடும்பத்டதப் தபற விரும்புகின்றோன். இடவயடனத்தும் ரக்ஷஜோ

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 628

குணத்தின் படைப்புகள். இந்த விஷயங்களில் ஏக்கமுற்று இருக்கும் வடர,
ஒருவன் மிகவும் கடினமோக உடழக்க க்ஷவண்டும். எனக்ஷவ , அவன் தனது
தசயல்களின் பலன்களில் ததோைர்பு தகோள்கின்றோன் என்றும், இவ்வோறோக
அச்தசயல்களோல் பந்தப்படுகின்றோன் என்றும் இங்க்ஷக ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது.
தனது மடனவி, குழந்டதகள், மற்றும் சமூகத்டதத் திருப்திப்படுத்துவதற்கோகவும்,
தனது தகௌரவத்டதப் போதுகோத்துக் தகோள்வதற்கோகவும், அவன் உடழக்க
க்ஷவண்டும். எனக்ஷவ, ஜைவுலகம் முழுவதும் ஏறக்குடறய ரக்ஷஜோ குணத்தில் தோன்
இருக்கின்றது. ரக்ஷஜோ குணத்தின் தரத்தில், நவன
ீ நோகரிகம் முன்க்ஷனறியுள்ளதோக
கருதப்படுகிறது. முன்தபல்லோம், ஸத்வ குணத்தில் இருப்பது முன்க்ஷனற்றமடைந்த
நிடலயோக கருதப்பட்டு வந்தது. ஸத்வ குணத்தில் இருப்பவர்களுக்க்ஷக முக்தி
இல்டல என்றோல், ரக்ஷஜோ குணத்தில் பந்தப்பட்டிருப்பவர்கடளப் பற்றி என்ன
தசோல்வது?

பதம் 14.8 - தமஸ்த்வஜ்ஞோனஜம் வித்

तर्स्त्वज्ञानजं शवशद्ध र्ोहनं सवमदेशहनार्् ।

प्रर्ादालस्यशनद्राशभस्तशिबध्नाशत भारत ॥ ८ ॥
தமஸ்த்வஜ்ஞோனஜம் வித்₃தி₄ க்ஷமோஹனம் ஸர்வக்ஷத₃ஹினோம் |

ப்ரமோதோ₃லஸ்யநித்₃ரோபி₄ஸ்தந்நிப₃த்₄னோதி போ₄ரத || 14-8 ||

தம꞉ — தக்ஷமோ குணம்; து — ஆனோல்; அஜ்ஞோன-ஜம் — அறியோடமயினோல் பிறந்த;

வித்₃தி₄ — அறிவோய்; க்ஷமோஹனம் — மயக்கம்; ஸர்வ-க்ஷத₃ஹினோம் —
உைல்கடளயுடைய எல்க்ஷலோரின்; ப்ரமோத₃ — டபத்தியக்கோரத்தனம்; ஆலஸ்ய —
க்ஷசோம்பல்; நித்₃ரோபி₄꞉ — உறக்கம்; தத் — அது; நிப₃த்₄னோதி — பந்தப்படுத்துகின்றது;
போ₄ரத — பரதனின் டமந்தக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரதனின் டமந்தக்ஷன, அறியோடமயினோல் பிறந்த தக்ஷமோ குணம்

உைடலயுடைய எல்லோ உயிர்வோழிகடளயும் மயக்குகின்றது.
கட்டுண்ண ஆத்மோடவ பந்தப்படுத்தப்கூடிய, டபத்தியக்கோரத்தனம்,
க்ஷசோம்பல், உறக்கம் ஆகியடவ இந்த குணத்தின் விடளவுகளோகும்.

தபோருளுடர

இப்பதத்தில் து என்னும் தசோல்லின் குறிப்பிட்ை உபக்ஷயோகம் மிகவும்

முக்கியமோனதோகும். அதோவது, உைடலயுடைய ஆத்மோவின் மிகவும் விசித்திரமோன
தன்டமக்ஷய இந்த தக்ஷமோ குணம் என்று தபோருள். தக்ஷமோ குணம் ஸத்வ
குணத்திற்கு க்ஷநர் எதிரோனது. ஸத்வ குணத்தில், அறிடவ விருத்தி தசய்வதோல், எது
எப்படிப்பட்ைது என்படதப் புரிந்து தகோள்ள முடியும், ஆனோல் தக்ஷமோ குணக்ஷமோ
அதற்கு க்ஷநர்மோறோனது. தக்ஷமோ குணத்தின் மயக்கத்தின் கீ ழ் இருக்கும்
ஒவ்தவோருவனும் பித்துப்பிடித்தவனோகின்றோன், அத்தகு டபத்தியக்கோரனோல் எது
எப்படிப்பட்ைது என்படதப் புரிந்து தகோள்ள முடியோது. முன்க்ஷனற்றமடைவதற்குப்

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 629

பதிலோக அவன் சீரழிகின்றோன். க்ஷவத இலக்கியத்தில் தக்ஷமோ குணத்தின் விளக்கம்
பின்வருமோறு கூறப்பட்டுள்ளது. வஸ்து–யோதோத்ம்ய- க்ஞோனோவரகம் விபர்யய-
க்ஞோன-ஜனகம் தம:—அறியோடமயின் மயக்கத்தின் கீ ழ் இருப்பவன், விஷயத்டத
உள்ளது உள்ளபடி புரிந்து தகோள்ள முடியோது. உதோரணமோக, ஒவ்தவோருவனும்,
தனது தோத்தோ இறந்துவிட்ைோர் , தோனும் இறக்கப் க்ஷபோகின்க்ஷறன்; மனிதன்
அமரனல்ல என்பனவற்டறக் கோண முடியும். அவனோல் தபற்தறடுக்கும்
குழந்டதகளும் மரணமடைவர். எனக்ஷவ மரணம் நிச்சயமோனது. இருந்தும் , மக்கள்
பணத்டதச் க்ஷசகரிப்பதில் டபத்தியமோக அடலகின்றனர், நித்தியமோன ஆத்மோடவக்
கண்டு தகோள்ளோமல் இரவு பகல் முழுவதும் மிகவும் கடினமோக உடழக்கின்றனர்.
இதுக்ஷவ டபத்தியக்கோரத்தனம். அவர்கள் தங்களது பித்துப் பிடித்த நிடலயின்
கோரணத்தினோல், ஆன்மீ க அறிவில் முன்க்ஷனற்றமடைய தயங்குகின்றனர். அத்தகு
மக்கள் மிகவும் க்ஷசோம்க்ஷபறிகளோவர். ஆன்மீ க அறிடவப் தபறுவதற்கோன
சங்கத்திற்கு அவர்கள் அடழக்கப்படும்க்ஷபோது , அதில் அவர்கள் ஆர்வம்
தசலுத்துவதில்டல. ரக்ஷஜோ குணத்தினோல் ஆளப்படும் மினதனிைம் இருக்கும்
சுறுசுறுப்புகூை இவர்களிைம் இருப்பதில்டல. இவ்வோறு , தக்ஷமோ குணத்தினோல்
கவரப்பட்டிருக்கும் மனிதனின் மற்தறோரு அறிகுறி என்னதவனில் , அவன்
க்ஷதடவக்கு அதிகமோக உறங்குகின்றோன். ஆறு மணி க்ஷநர உறக்கம் க்ஷபோதுமோனது ,
ஆனோல் தக்ஷமோ குணத்தில் இருக்கும் மனிதக்ஷனோ குடறந்த பட்சம் ஒரு நோளில்
பத்து அல்லது பன்னிரண்டு மணி க்ஷநரம் உறங்குகின்றோன். அத்தகு மனிதன்
எப்க்ஷபோதும் உற்சோகமற்றவனோக, க்ஷபோடதப் தபோருள்களிைமும் உறக்கத்திைமும்
அடிடமயுற்றவனோக இருக்கின்றோன். தக்ஷமோ குணத்தினோல் கட்டுண்டிருக்கும்
மனிதனின் அறிகுறிகள் இடவ.

பதம் 14.9 - ஸத்த்வம் ஸுக்ஷக₂ ஸஞ்ஜய

सत्त्वं सुखे सञ्जयशत रज: कर्मशण भारत ।

ज्ञानर्ावृत्य तु तर्: प्रर्ादे सञ्जयत्युत ॥ ९ ॥
ஸத்த்வம் ஸுக்ஷக₂ ஸஞ்ஜயதி ரஜ: கர்மணி போ₄ரத |

ஜ்ஞோனமோவ்ருத்ய து தம: ப்ரமோக்ஷத₃ ஸஞ்ஜயத்யுத || 14-9 ||

ஸத்த்வம் — ஸத்வ குணம்; ஸுக்ஷக₂ — இன்பத்தில்; ஸஞ்ஜயதி —

பந்தப்படுத்துகின்றது; ரஜ꞉ — ரக்ஷஜோ குணம்; கர்மணி — பலன்க்ஷநோக்குச்
தசயல்களினோல்; போ₄ரத — பரதனின் டமந்தக்ஷன; ஜ்ஞோனம் — ஞோனம்; ஆவ்ருʼத்ய —
கவரப்பட்ை; து — ஆனோல்; தம꞉ — தக்ஷமோ குணம்; ப்ரமோக்ஷத₃ — பித்தத்தில்; ஸஞ்ஜயதி
— பந்தப்படுத்துகின்றது; உத — கூறப்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரதனின் டமந்தக்ஷன, ஸத்வ குணம் இன்பத்தினோலும், ரக்ஷஜோ குணம்

தசயல்களின் பலன்களினோலும் கட்டுப்படுத்துகின்றன; ஞோனத்டத
மடறக்கும் தக்ஷமோ குணம், டபத்தியக்கோரத்தனத்தினோல்
பந்தப்படுத்துகின்றது.

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 630

 தபோருளுடர

ஒரு தத்துவவோதி, விஞ்ஞோனி அல்லது ஆசிரியர் எவ்வோறு ஒரு குறிப்பிட்ை

அறிவுத்துடறயில் ஈடுபட்டு அவ்வழியில் திருப்தி தபற முடியுக்ஷமோ , அதுக்ஷபோல
ஸத்வ குணத்தில் இருப்பவன் தனது தசயலோல் அல்லது அறிவு ஆரோய்ச்சியினோல்
திருப்தியடைகின்றோன். ரக்ஷஜோ குணத்தில் இருக்கும் மனிதன் பலன்க்ஷநோக்குச்
தசயல்களில் ஈடுபடுகிறோன்; அவன் தன்னோல் முடிந்தவடர பணத்டதச் க்ஷசகரித்து,
நல்ல கோரியங்களுக்கோக தசலவிடுகின்றோன். சில சமயங்களில்
மருத்துவமடனகடளத் திறப்பது, தர்ம ஸ்தோபனங்களுக்கு நன்தகோடை தகோடுப்பது
க்ஷபோன்ற தசயல்களில் ஈடுபை முயற்சி தசய்கிறோன். இடவ ரக்ஷஜோ குணத்தின்
அறிகுறிகள். தக்ஷமோ குணக்ஷமோ அறிடவ மடறத்து விடுகிறது. ஒருவன் தக்ஷமோ
குணத்தில் தசய்யும் தசயல்கள், அவனுக்க்ஷகோ பிறருக்க்ஷகோ எந்த நன்டமடயயும்
அளிப்பதில்டல.

பதம் 14.10 - ரஜஸ்தமஷ்₂சோபி₄பூ₄ய ஸ

रजस्तर्श्चाशभभूय सत्त्वं भवशत भारत ।

रज: सत्त्वं तर्श्चैव तर्: सत्त्वं रजस्तथा ॥ १० ॥
ரஜஸ்தமஷ்₂சோபி₄பூ₄ய ஸத்த்வம் ப₄வதி போ₄ரத |

ரஜ: ஸத்த்வம் தமஷ்₂டசவ தம: ஸத்த்வம் ரஜஸ்ததோ₂ || 14-10 ||

ரஜ꞉ — ரக்ஷஜோ குணம்; தம꞉ — தக்ஷமோ குணம்; ச — க்ஷமலும்; அபி₄பூ₄ய — அைக்கி;

ஸத்த்வம் — ஸத்வ குணம்; ப₄வதி — முக்கியமோனதோகின்றது; போ₄ரத — பரதனின்
டமந்தக்ஷன; ரஜ꞉ — ரக்ஷஜோ குணம்; ஸத்த்வம் — ஸத்வ குணம்; தம꞉ — தக்ஷமோ குணம்; ச
— க்ஷமலும்; ஏவ — அதுக்ஷபோல; தம꞉ — தக்ஷமோ குணம்; ஸத்த்வம் — ஸத்வ குணம்; ரஜ꞉ —
ரக்ஷஜோ குணம்; ததோ₂ — இவ்வோறு.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரதனின் டமந்தக்ஷனோ, ஸத்வ குணம், சில சமயஙகளில் ரக்ஷஜோ

குணத்டதயும் தக்ஷமோ குணத்டதயும் க்ஷதோற்கடித்து க்ஷமக்ஷலோங்குகின்றது.
சில சமயங்களில் ரக்ஷஜோ குணம், ஸத்வ குணத்டதயும் தக்ஷமோ
குணத்டதயும் க்ஷதோற்றகடிக்கின்றது. க்ஷமலும் இதர சமயங்களில் தக்ஷமோ
குணம், ஸத்வ குணத்டதயும் ரக்ஷஜோ குணத்டதயும் க்ஷதோற்கடிக்கின்றது.
இவ்வோறு உயர்நிடலக்கோன க்ஷபோட்டி எப்க்ஷபோதும் நிலவுகின்றது.

தபோருளுடர

ரக்ஷஜோ குணம் முக்கியத்துவம் தபறும்க்ஷபோது ஸ்த்வ குணமும் தக்ஷமோ குணமும்

க்ஷதோற்கடிக்கப்படுகின்றன. ஸத்வ குணம் முக்கியத்தும் தபறும்க்ஷபோது ரக்ஷஜோ
குணமும் தக்ஷமோ குணமும் க்ஷதோற்கடிக்கப்படுகின்றன. க்ஷமலும், தக்ஷமோ குணம்
ஆதிக்கம் தசலுத்தும்க்ஷபோது ரக்ஷஜோ குணமும் ஸ்த்வ குணமும்
க்ஷதோற்கடிக்கப்படுகின்றன. இந்த க்ஷபோட்டி எப்க்ஷபோதும் ததோைர்கின்றது. எனக்ஷவ ,

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 631

கிருஷ்ண உணர்வில் முன்க்ஷனற்றம் தபறுவதில் உண்டமயோன ஆர்வமுடையவன்
இந்த முக்குணங்களிலிருந்து உயர்வு தபற க்ஷவண்டும். ஒரு குறிப்பிட்ை குணத்தின்
ஆதிக்கம், நைத்டத, தசயல்கள், உண்ணுதல், க்ஷபோன்றவற்றின் மூலம்
தவளிப்படுகின்றது. பின்வரும் அத்தியோயங்களில் அடவதயல்லோம் விளக்கப்படும்.
ஆனோல் ஒருவன் விரும்பினோல், பயிற்சியின் மூலம் ஸத்வ குணத்டத வளர்த்து,
ரக்ஷஜோ குணத்டதயும் தக்ஷமோ குணத்டதயும் க்ஷதோற்கடிக்க முடியும். அதுக்ஷபோலக்ஷவ
அவன் ரக்ஷஜோ குணத்டத வளர்த்து, ஸ்த்வ குணத்டதயும் தக்ஷமோ குணத்டதயும்
க்ஷதோற்கடிக்க முடியும்; அல்லது தக்ஷமோ குணத்டத வளர்த்து ஸத்வ குணத்டதயும்
ரக்ஷஜோ குணத்டதயும் க்ஷதோற்கடிக்க முடியும். ஜை இயற்டகயில் மூன்று குணங்கள்
இருப்பினும், ஒருவன் உறுதியுைன் இருந்தோல்., அவன் ஸத்வ குணத்தோல்
ஆசிர்வதிக்கப்படுவோன்; ஸத்வ குணத்டதத் தோண்டி சுத்த ஸத்வத்தில் அவன்
நிடலதபற முடியும், இடற விஞ்ஞோனத்டத புரிந்து தகோள்ளக்கூடிய அத்தளம்,
வோஸுக்ஷதவ தளம் என்று அடழக்கப்படும். குறிப்பிட்ை தசயல்களின் தவளித்
க்ஷதோற்றத்டத டவத்து ஒருவன் எந்த குணத்தில் இருக்கின்றோன் என்படதப் புரிந்து
தகோள்ளலோம்.

பதம் 14.11 - ஸர்வத்₃வோக்ஷரஷு க்ஷத₃க்ஷஹ(

सवमिारे षु देहऽे शस्र्तप्रकाि उपजायते ।

ज्ञानं यदा तदा शवद्याशिवृद्धं सत्त्वशर्त्युत ॥ ११ ॥
ஸர்வத்₃வோக்ஷரஷு க்ஷத₃க்ஷஹ(அ)ஸ்மின்ப்ரகோஷ₂ உபஜோயக்ஷத |

ஜ்ஞோனம் யதோ₃ ததோ₃ வித்₃யோத்₃விவ்ருத்₃த₄ம் ஸத்த்வமித்யுத || 14-11 ||

ஸர்வ-த்₃வோக்ஷரஷு — எல்லோக் கதவுகளிலும்; க்ஷத₃க்ஷஹ அஸ்மின் — இந்த உைலில்;

ப்ரகோஷ₂꞉ — பிரகோசம்; உபஜோயக்ஷத — விருத்தியோகின்றது; ஜ்ஞோனம் — ஞோனம்; யதோ₃
— எப்க்ஷபோது; ததோ₃ — அப்க்ஷபோது; வித்₃யோத் — அறிய முடியும்; விவ்ருʼத்₃த₄ம் —
அதிகமோகி; ஸத்த்வம் — ஸத்வ குணம்; இதி உத — இவ்வோறு கூறப்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

உைலின் எல்லோக் கதவுகளும் ஞோனத்தோல் பிரகோசிக்கும்க்ஷபோது ஸத்வ

குணத்தின் க்ஷதோற்றத்டத அனுபவிக்க முடியும்.

தபோருளுடர

உைலில் ஒன்பது கதவுகள் உள்ளன. இரு கண்கள், இரு கோதுகள், இரு

நோசித்துவோரங்கள், வோய், போலுறுப்பு, ஆசன வோய். ஒவ்தவோரு கதவிலும் ஸத்வ
குணத்தின் அறிகுறி பிரகோசிக்கும்க்ஷபோது, ஒருவன் ஸத்வ குணத்டத
வளர்த்துள்ளோன் என்பது புரிந்து தகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும். ஸத்வ குணத்தில்,
தபோருள்கடளச் சரியோன நிடலயில் கோண முடியும், சரியோன நிடலயில் க்ஷகட்க
முடியும், சரியோன நிடலயில் சுடவக்கவும் முடியும். அவன் உள்ளும் புறமும்
தூய்டமயோனவனோக ஆகின்றோன். மகிழ்ச்சியின் அறிகுறிகள் ஒவ்தவோரு கதவிலும்
வளர்கின்றன. இதுக்ஷவ ஸத்வ குணத்தின் நிடல.

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 632

 பதம் 14.12 - க்ஷலோப₄: ப்ரவ்ருத்திரோர

लोभ: प्रवृशत्तरारम्भ: कर्मणार्िर्: स्पृहा ।

रजस्येताशन जायतते शववृद्धे भरतषमभ ॥ १२ ॥
க்ஷலோப₄: ப்ரவ்ருத்திரோரம்ப₄: கர்மணோமஷ₂ம: ஸ்ப்ருஹோ |

ரஜஸ்க்ஷயதோனி ஜோயந்க்ஷத விவ்ருத்₃க்ஷத₄ ப₄ரதர்ஷப₄ || 14-12 ||

க்ஷலோப₄꞉ — க்ஷபரோடச; ப்ரவ்ருʼத்தி꞉ — தசயல்; ஆரம்ப₄꞉ — முயற்சி; கர்மணோம் —

தசயல்களில்; அஷ₂ம꞉ — கட்டுப்போைற்ற; ஸ்ப்ருʼஹோ — ஆடச; ரஜஸி — ரக்ஷஜோ
குணத்தில்; ஏதோனி — இடவதயல்லோம்; ஜோயந்க்ஷத — வளர்கின்றன; விவ்ருʼத்₃க்ஷத₄ —
கூடுதலோக இருக்கும்க்ஷபோது; ப₄ரத-ருʼஷப₄ — பரத குலத்தின் தடலவக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரத குலத் தடலவக்ஷன, ரக்ஷஜோ குணம் அதிகரிக்கும்க்ஷபோது, தபரும்

பற்றுதல், பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்கள், தீவிர முயற்சி, கட்டுப்போைற்ற
ஆடச, மற்றும் ஏக்கத்தின் அறிகுறிகள் வளர்கின்றன.

தபோருளுடர

ரக்ஷஜோ குணத்தில் இருப்பவன், தோன் ஏற்கனக்ஷவ அடைந்துள்ள நிடலயில்

ஒருக்ஷபோதும் திருப்தியடைவதில்டல; தனது நிடலடய உயர்த்திக் தகோள்ள
ஏங்குகிறோன். வோழ்வதற்கோன ஒரு வட்டைக்
ீ கட்ை அவன் விரும்பினோல் , ஏக்ஷதோ
அந்த வட்டில்
ீ நித்தியமோக வோழப் க்ஷபோவடதப் க்ஷபோல, அரண்மடன க்ஷபோன்ற
வட்டிடனக்
ீ கட்ை தன்னோல் முடிந்த அளவு முயற்சி தசய்கிறோன். க்ஷமலும்,
புலனுகர்ச்சிக்கோன தபரும் ஏக்கத்திடன வளர்த்துக் தகோள்கின்றோன்.
புலனுகர்ச்சிக்கு எல்டலக்ஷய கிடையோது. அவன், தனது குடும்பத்தினருைன்
இருப்பதற்கும், வட்டிக்ஷலக்ஷய
ீ இருப்பதற்கும், புலனுகர்ச்சியில் ததோைர்ந்து
ஈடுபடுவதற்கும் எப்க்ஷபோதும் விரும்புகின்றோன். இதற்கு முடிக்ஷவ கிடையோது. இந்த
அறிகுறிகள் யோவும் ரக்ஷஜோ குணத்தின் இயல்புகள் என்படத புரிந்துதகோள்ள
க்ஷவண்டும்.

பதம் 14.13 - அப்ரகோக்ஷஷோ₂(அ)ப்ரவ்ருத

अप्रकािोऽप्रवृशत्तश्च प्रर्ादो र्ोह एव च ।

तर्स्येताशन जायतते शववृद्धे कु रुनतदन ॥ १३ ॥
அப்ரகோக்ஷஷோ₂(அ)ப்ரவ்ருத்திஷ்₂ச ப்ரமோக்ஷதோ₃ க்ஷமோஹ ஏவ ச |

தமஸ்க்ஷயதோனி ஜோயந்க்ஷத விவ்ருத்₃க்ஷத₄ குருநந்த₃ன || 14-13 ||

அப்ரகோஷ₂꞉ — இருள்; அப்ரவ்ருʼத்தி꞉ — தசயலற்றதன்டம; ச — க்ஷமலும்; ப்ரமோத₃꞉ —

டபத்தியக்கோரத்தனம்; க்ஷமோஹ꞉ — மயக்கம்; ஏவ — நிச்சயமோக; ச — க்ஷமலும்; தமஸி —

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 633

 தக்ஷமோ குணத்தின்; ஏதோனி — இடவதயல்லோம்; ஜோயந்க்ஷத — க்ஷதோன்றுகின்றன;
விவ்ருʼத்₃க்ஷத₄ — வளரும்க்ஷபோது; குரு-நந்த₃ன — குருவின் டமந்தக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

குருவின் டமந்தக்ஷன, தக்ஷமோ குணம் அதிகரிக்கும்க்ஷபோது, இருள்,

தசயலற்ற தன்டம, டபத்தியக்கோரத்தனம், மற்றும் மயக்கமும்
க்ஷதோன்றுகின்றன.

தபோருளுடர

பிரகோசம் இல்லோதக்ஷபோது, அங்க்ஷக அறிவு இல்டல. தக்ஷமோ குணத்தில் இருப்பவன்

ஒழுக்க தநறிகளின்படி தசயலோற்றுவதில்டல: குறிக்க்ஷகோள் ஏதுமின்றி அவன்
தோன்க்ஷதோன்றித்தனமோகச் தசயலோற்றுகின்றோன். க்ஷவடல தசய்வதற்கோன திறன்
இருந்தும், அவன் முயற்சி தசயல்வதில்டல. இதுக்ஷவ மயக்கம் என்று
அடழக்கப்படுகின்றது. உணர்வு இருக்கும்க்ஷபோதிலும், அவனது வோழ்வு
தசயலற்றதோகி விடுகிறது. தக்ஷமோ குணத்தில் இருப்பவனுடைய அறிகுறிகள்
இடவ.

பதம் 14.14 - யதோ₃ ஸத்த்க்ஷவ ப்ரவ்ரு

यदा सत्त्वे प्रवृद्धे तु प्रलयं याशत देहभृत् ।

तदोत्तर्शवदां लोकानर्लातप्रशतपद्यते ॥ १४ ॥
யதோ₃ ஸத்த்க்ஷவ ப்ரவ்ருத்₃க்ஷத₄ து ப்ரலயம் யோதி க்ஷத₃ஹப்₄ருத் |

தக்ஷதோ₃த்தமவிதோ₃ம் க்ஷலோகோனமலோன்ப்ரதிபத்₃யக்ஷத || 14-14 ||

யதோ₃ — எப்க்ஷபோது; ஸத்த்க்ஷவ — ஸத்வ குணம்; ப்ரவ்ருʼத்₃க்ஷத₄ — வளர்ச்சி தபற்று; து —

ஆனோல்; ப்ரலயம் — அழிவு; யோதி — தசல்கின்றோன்; க்ஷத₃ஹ-ப்₄ருʼத் —
உைடலயுடைய; ததோ₃ — அச்சமயத்தில்; உத்தம-விதோ₃ம் — உத்தம சோதுக்களின்;
க்ஷலோகோன் — உலகங்கடள; அமலோன் — தூய்டமயோன; ப்ரதிபத்₃யக்ஷத —
அடைகின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஸத்வ குணத்தில் மரணமடையும்க்ஷபோது, ஒருவன் உன்னத சோதுக்கள்

வசிக்கும் தூய்டமயோன உயர் க்ஷலோகங்கடள அடைகின்றோன்.

தபோருளுடர

ஸத்வ குணத்தில் இருப்பவன், பிரம்ம க்ஷலோகம், ஜன க்ஷலோகம் க்ஷபோன்ற உயர்ந்த

க்ஷலோகங்கடள அடைந்து, அங்க்ஷக க்ஷதவர்களின் சுகத்டத அனுபவிக்கின்றோன்.
அமலோன் என்னும் தசோல் மிகவும் முக்கியமோனது. “ரக்ஷஜோ குணத்திலிருந்தும்
தக்ஷமோ குணத்திலிருந்தும் விடுபட்ைது” என்பது இதன் தபோருள். அந்த குணங்கள்
ஜைவுலகத்தின் களங்கங்கள் ஆகும், ஆனோல் ஸத்வ குணம், ஜைவுலகில்

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 634

இருப்பவற்றில் மிகவும் தூய்டமயோனதோகும். பலதரப்பட்ை உயிர்வோழிகளுக்கோக
பல்க்ஷவறு விதமோன க்ஷலோகங்கள் உள்ளன. ஸத்வ குணத்தில் மரணமடைபவர்கள்,
தபரும் முனிவர்களும் தபரும் பக்தர்களும் வோழ்கின்ற க்ஷலோகங்களுக்கு உயர்வு
தபறுகின்றனர்.

பதம் 14.15 - ரஜஸி ப்ரலயம் க₃த்வோ

रजशस प्रलयं गत्वा कर्मसशङ्गषु जायते ।

तथा प्रलीनस्तर्शस र्ूढयोशनषु जायते ॥ १५ ॥
ரஜஸி ப்ரலயம் க₃த்வோ கர்மஸங்கி₃ஷு ஜோயக்ஷத |

ததோ₂ ப்ரலீ னஸ்தமஸி மூை₄க்ஷயோநிஷு ஜோயக்ஷத || 14-15 ||

ரஜஸி — ரக்ஷஜோ குணத்தில்; ப்ரலயம் — அழிவு; க₃த்வோ — அடைந்து; கர்ம-ஸங்கி₃ஷு

— பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களில் ஈடுபடுபவர்களின் ததோைர்பில்; ஜோயக்ஷத —
பிறக்கின்றோன்; ததோ₂ — அதுக்ஷபோல; ப்ரலீ ன꞉ — அழிக்கப்பட்டு; தமஸி — தக்ஷமோ
குணத்தில்; மூை₄-க்ஷயோநிஷு — மிருக இனங்களில்; ஜோயக்ஷத — பிறக்கின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ரக்ஷஜோ குணத்தில் மரணமடையும் க்ஷபோது, ஒருவன் பலன்க்ஷநோக்குச்

தசயல்களில் ஈடுபட்டிருப்பவர்களின் மத்தியில் பிறக்கின்றோன். தக்ஷமோ
குணத்தில் மரணமடையும் க்ஷபோக்ஷதோ, அவன் மிருக இனத்தில்
பிறவிதயடுக்கின்றோன்.

தபோருளுடர

ஆத்மோ மனித வோழ்வின் தளத்டத வந்தடைந்து விட்ைோல் மீ ண்டும் கீ க்ஷழ

தசல்வதில்டல என்று சிலர் கருதுகின்றனர். இது சரியல்ல , இந்த பதத்தின்படி,
தக்ஷமோ குணத்டத ஒருவன் வளர்த்துக் தகோண்ைோல், அவன் தனது மரணத்திற்குப்
பிறக மிருக இனங்களுக்குத் தோழ்த்தப்படுகின்றோன். அங்கிருந்து மீ ண்டும் மனிதப்
பிறவி எடுப்பதற்கோக, பரிணோம வளர்ச்சியின் மூலம் அவன் தன்டன உயர்த்திக்
தகோள்ள க்ஷவண்டும். எனக்ஷவ, மனிதனோக வோழ்வதில் உண்டமயோன
கவனமுடைக்ஷயோர், ஸத்வ குணத்டத ஏற்றுக் தகோண்டு, நல்ல சங்கத்தின் மூலம்
குணங்கடளக் கைந்து, கிருஷ்ண உணர்வில் நிடலதபற க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ மனித
வோழ்வின் குறிக்க்ஷகோள். இல்லோவிடில் , மீ ண்டும் மனித வோழ்டவ அடைவது பற்றிய
உத்திரவோதம் மனிதனுக்குக் கிடையோது.

பதம் 14.16 - கர்மண: ஸுக்ருதஸ்யோஹு

कर्मण: सुकृतस्याहु: साशत्त्वकं शनर्मलं फलर्् ।

रजसस्तु फलं दु:खर्ज्ञानं तर्स: फलर्् ॥ १६ ॥

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 635

 கர்மண: ஸுக்ருதஸ்யோஹு: ஸோத்த்விகம் நிர்மலம் ப₂லம் |

ரஜஸஸ்து ப₂லம் து₃:க₂மஜ்ஞோனம் தமஸ: ப₂லம் || 14-16 ||

கர்மண꞉ — தசயலின்; ஸு-க்ருʼதஸ்ய — புண்ணிய; ஆஹு꞉ — கூறப்படுகின்றது;

ஸோத்த்விகம் — ஸத்வ குணத்தில்; நிர்மலம் — தூய்டமப்படுத்தப்பட்ை; ப₂லம் —
விடளவு; ரஜஸ꞉ — ரக்ஷஜோ குணத்தின்; து — ஆனோல்; ப₂லம் — விடளவு; து₃꞉க₂ம் —
துக்கம்; அஜ்ஞோனம் — அறியோடம; தமஸ꞉ — தக்ஷமோ குணத்தின்; ப₂லம் — விடளவு.

தமோழிதபயர்ப்பு

புண்ணியச் தசயல்களின் விடளவுகள் தூய்டமயோனடவ, அடவ

ஸத்வ குணத்தில் இருப்பதோகக் கூறப்படுகின்றது. ஆனோல் ரக்ஷஜோ
குணத்தில் தசய்யப்படும் தசயல்கள் துக்கத்திலும், தக்ஷமோ குணத்தில்
தசய்யப்படும் தசயல்கள் முட்ைோள்தனத்திலும் முடிகின்றன.

தபோருளுடர

ஸத்வ குணத்தில் தசய்யப்படும் புண்ணியச் தசயல்கள் தூய்டமடய

விடளவிக்கின்றன. எனக்ஷவ , மோடயயிலிருந்து விடுபட்ை சோதுக்கள் மகிழ்ச்சியில்
நிடலதபறுகின்றனர். ஆனோல் ரக்ஷஜோ குணத்தின் தசயல்கள் துன்பக்ஷம
உருவோனடவ. தபௌதிக இன்பத்திற்கோகச் தசய்யப்படும் எந்ததவோரு தசயலும்
க்ஷதோல்வியுறுவது நிச்சயம். உதோரணஒமோக, வோனுயர்ந்த கட்டிைம் ஒன்றிடன
ஒருவன் கட்ை விரும்பினோல், அது கட்ைப்படுவதற்கு முன்பு மக்கள் நிடறய
துன்பத்டத அனுபவிக்க க்ஷவண்டும். கட்டிைத்திற்கோக தசலவழிப்பவன் அத்தகு
தசல்வ்டதச் க்ஷசகரிக்க மிகவும் சிரமத்துைன் உடழக்க க்ஷவண்டும். க்ஷமலும் ,
கட்டிைத்டத உருவோக்க க்ஷவடல தசய்யும் மனிதர்கள், உைலோல் மிகவும் போடுபை
க்ஷவண்டும். இத்தகு துயரங்கள் இருக்கின்றன. எனக்ஷவதோன் , ரக்ஷஜோ குணத்தின்
மயக்கத்தின் கீ ழ் தசய்யப்படும் எல்லோச் தசயல்களும் நிச்சயமோக
தபருந்துன்பங்கள் நிடறந்தடவ என்று பகவத் கீ டத கூறுகின்றது. “என்னிைம்
இந்த வடு
ீ உள்ளது, என்னிைம் பணம் உள்ளது,” என்ற தபயரளவிலோன மனமகிழ்ச்சி
க்ஷவண்டுமோனோல் சற்று இருக்கலோம். ஆனோல் அஃது உண்டமயோன மகிழ்ச்சியல்ல.

தக்ஷமோ குணத்டதப் தபோறுத்தவடர, அதில் தசயலோற்றுபவனிைம் அறிவு என்பக்ஷத

இல்டல; அவனது தசயல்கள், தற்க்ஷபோது துக்கத்டதயும் பின்னர் மிருக
வோழ்விடனயும் அவனுக்கு விடளவிக்கின்றன. மிருக வோழ்க்டக எப்க்ஷபோதும்
துன்பமயமோனது, மயக்கச் சக்தியோன மோடயயின் கீ ழ் இருக்கும் மிருகம் அதடனப்
புரிந்துதகோள்வதில்டல என்றக்ஷபோதிலும், அது துன்பமயமோனக்ஷத. அப்போவி
மிருகங்கடளக் தகோல்வதும் தக்ஷமோ குணத்தில் தசய்யப்படுவதோகும். மிருகக்
தகோடலயோளிகள், எதிர்கோலத்தில் தங்கடளக் தகோல்வதற்கு ஏற்ற உைடல மிருகம்
தபறப் க்ஷபோகின்றது என்படத அறியோர்கள். இதுக்ஷவ இயற்டகயின் சட்ைம். மனித
சமூகத்தில், ஒருவன் மற்தறோரு மனிதடனக் தகோன்றோல் தூக்கிலிைப்படுகிறோன்—
இது க்ஷதசத்தின் சட்ைம். முழு உலகமும் பரம புருஷரின் கட்டுப்போட்டில்
இருப்படத அறியோடமயின் கோரணத்தினோல் மக்கள் கோண்பதில்டல. ஒவ்தவோரு
உயிர்வோழியும் முழுமுதற் கைவுளின் டமந்தக்ஷன , ஒரு சிறு எறும்பு

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 636

தகோல்லப்படுவடதக்கூை அவர் தபோறுத்துக் தகோள்வதில்டல. அதற்கோன
விடலடய தகோடுத்தோக க்ஷவண்டும். எனக்ஷவ, நோக்கின் சுடவக்கோக மிருகங்கடளக்
தகோல்லுதல் மிகவும் கீ ழ்த்தரமோன அறியோடமயோகும். இடறவன் பற்பல
அருடமயோன தபோருள்கடள வழங்கியிருப்பதோல், மிருகங்கடளக் தகோல்வதற்கோன
க்ஷதடவ மனிதர்களுக்கு கிடையோது. இருந்தும், ஒருவன் மோமிச உணவு உண்பதில்
ஈடுபட்ைோல், அவன் அறியோடமயில் தசயல்படுகிறோன் என்பதும் , மிகவும் இருண்ை
எதிர்கோலத்டத உருவோக்கிக் தகோண்டுள்ளோன் என்பதும் புரிந்து தகோள்ளப்பை
க்ஷவண்டும். மிருகவடதயின் பற்பல வடககளில், பசுடவக் தகோல்வது மிகவும்
தகோடூரமோனது; ஏதனனில், போடல வழங்கும் பசு நமக்கு எல்லோவித இன்பத்டதயும்
தகோடுக்கின்றது. பசுவடத என்பது மிகமிக கீ ழ்த்தரமோன அறியோடமயோகும். க்ஷவத
இலக்கியத்தில் (ரிக் க்ஷவதம் 9.46.4), க்ஷகோபி: ப்ரீணித-மத்ஸரம் என்று
கூறப்பட்டுள்ளது; அதோவது, போலோல் பூரண திருப்தியடைந்த மனிதன், பசுடவக்
தகோல்ல விரும்பினோல் அது மிகவும் தகோடூரமோன அறியோடமயோகும். க்ஷவத
இலக்கியத்தில் பின்வருமோறு ஒரு பிரோர்த்தடனயும் இருக்கின்றது:
நக்ஷமோ ப்ரஹ்மண்ய-க்ஷதவோய
க்ஷகோ-ப்ரோஹ்மண்ய-ஹிதோய ச
ஜகத்-திதோய க்ருஷ்ணோய
க்ஷகோவிந்தோய நக்ஷமோ நம:

“எம்தபருமோக்ஷன, பசுக்களுக்கும் பிரோமணர்களுக்கும் நலன்பிரும்பி நீக்ஷர , க்ஷமலும்,

தமோத்த மனித சமுதோயம் மற்றும் உலகத்தின் நலன்விரும்பியும் தோங்கக்ஷள.”
(விஷ்ணு புரோணம் 1.19.65) இதன் தபோருள் என்னதவனில், பசுக்கள் மற்றும்
அந்தணர்களின் போதுகோப்பு இப்பிரோர்த்தடனயில் விக்ஷசஷமோகக்
குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது. அந்தணர்கள் ஆன்மீ கக் கல்வியின் சின்னம் , பசுக்கக்ஷளோ
மிகவும் மதிப்புள்ள உணவின் சின்னம்; இவ்விரு உயிர்வோழிகளும், அதோவது,
பிரோமணர்களும் பசுக்களும் எல்லோவித போதுகோப்பும் தகோடுக்கப்பை
க்ஷவண்டியவர்கள்—அதுக்ஷவ உண்டமயோன நோகரிக வளர்ச்சி. நவன
ீ மனித
சமுதோயத்தில், ஆன்மீ க ஞோனம் அலட்சியப்படுத்தப்பட்டு பசுவடத
ஊக்குவிக்கப்படுகின்றது. இதனோல், மனித சமுதோயம் தவறோன போடதயில்
முன்க்ஷனறிக் தகோண்டு, தனது சுய அழிவிற்கோன வழிடயக் கண்டு தகோண்டு
இருக்கின்றது என்படத புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும். எந்ததவோரு நோகரிகம் தங்களது
குடிமக்கடள அடுத்த பிறவிகளில் மிருகங்களோக ஆகுமோறு வழிநைத்துகின்றக்ஷதோ,
அது நிச்சயமோக மனித நோகரிகம் அல்ல. தற்கோல மனித நோகரிகம், ரக்ஷஜோ
குணத்திலும் தக்ஷமோ குணத்தினோலும் அபோயகரமோக வழிதவறி நைத்தப்படுகின்றது
என்பது உண்டமக்ஷய. இது மிகவும் பயங்கரமோன கோலமோகும். மனித வர்க்கத்டத
மோதபரும் அபோயத்திலுருந்து கோப்பதற்கோக, மிகவும் எளிய வழிமுடறயோன
கிருஷ்ண உணர்விடன எல்லோ நோடுகளும் கவனத்துைன் வழங்க முன்வர
க்ஷவண்டும்.

பதம் 14.17 - ஸத்த்வோத்ஸஞ்ஜோயக்ஷத ஜ்

सत्त्वात्सञ्जायते ज्ञानं रजसो लोभ एव च ।

प्रर्ादर्ोहौ तर्सो भवतोऽज्ञानर्ेव च ॥ १७ ॥

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 637

 ஸத்த்வோத்ஸஞ்ஜோயக்ஷத ஜ்ஞோனம் ரஜக்ஷஸோ க்ஷலோப₄ ஏவ ச |

ப்ரமோத₃க்ஷமோதஹௌ தமக்ஷஸோ ப₄வக்ஷதோ(அ)ஜ்ஞோனக்ஷமவ ச || 14-17 ||

ஸத்த்வோத் — ஸத்வ குணத்திலிருந்து; ஸஞ்ஜோயக்ஷத — வளர்கின்றது; ஜ்ஞோனம் —

ஞோனம்; ரஜஸ꞉ — ரக்ஷஜோ குணத்திலிருந்து; க்ஷலோப₄꞉ — க்ஷபரோடச; ஏவ — நிச்சயமோக; ச —
க்ஷமலும்; ப்ரமோத₃ — டபத்தியக்கோரத்தனம்; க்ஷமோதஹௌ — மயக்கம்; தமஸ꞉ — தக்ஷமோ
குணத்திலிருந்து; ப₄வத꞉ — வளர்கின்றது; அஜ்ஞோனம் — அறியோடம; ஏவ —
நிச்சயமோக; ச — க்ஷமலும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஸத்வ குணத்திலிருந்து உண்டம ஞோனம் விருத்தியோகின்றது; ரக்ஷஜோ

குணத்திலிருந்து க்ஷபரோடச விருத்தியோகின்றது; க்ஷமலும் தக்ஷமோ
குணத்திருந்க்ஷதோ முட்ைோள்தனம், டபத்தியக்கோரத் தனம், மற்றும்
மயக்கமும் விருத்தியோகின்றன.

தபோருளுடர

தற்க்ஷபோடதய நோகரிகம் உயிர்வோழிகளுக்கு மிகவும் சோதகமற்றதோக இருப்பதோல் ,

கிருஷ்ண உணர்வு பரிந்துடரக்கப்படுகின்றது. கிருஷ்ண உணர்வின் மூலமோக ,
சமுதோயம் ஸத்வ குணத்டத வளர்த்துக் தகோள்ள முடியும். ஸத்வ குணம்
வளர்ச்சியடையும்க்ஷபோது, விஷயங்கடள மக்கள் உள்ளது உள்ளபடிக் கோண்பர்.
தக்ஷமோ குணத்தில் இருக்கும் மக்கள் மிருகங்கடளப் க்ஷபோன்றவர்கள், எடதயும்
ததளிவோகக் கோண இயலோதவர்கள். உதோரணமோக, ஒரு மிருகத்டதக் தகோல்வதோல்
அக்ஷத மிருகத்தின் மறுபிறவியில் தோன் தகோல்லப்படுவதற்கோன வோய்ப்பிடன
ஏற்படத, தக்ஷமோ குணத்தில் இருக்கும் மக்கள் கோண்பதில்டல. உண்டமயோன
ஞோனத்டதப் பற்றிய கல்வி மக்களிைம் இல்லோததோல், அவர்கள்
தபோறுப்பற்றவர்களோகி விடுகின்றனர். இத்தகு தபோறுப்பற்ற தன்டமடய நிறுத்த ,
தபோதுமக்களின் மத்தியில் ஸத்வ குணத்டத வளர்ப்பதற்கோன கல்வி அவசியம்.
ஸத்வ குணத்தில் உண்டமயோன கல்விடய அவர்கள் தபறும்க்ஷபோது, பூரண
ஞோனத்டதப் தபற்று, விஷயங்கடள உண்டமயோக அறியும்
அறிவோளிகளோகின்றனர். பிறகு மக்கள் மகிழ்ச்சியுைன் வளமோக இருப்பர். அத்தகு
மக்கள் தபரும்போன்டமயினரோக இல்லோவிட்ைோலும் சரி , மக்கள்ததோடகயின் ஒரு
குறிப்பிட்ை பங்கினர் கிருஷ்ண உணர்வடவ வளர்த்துக் தகோண்டு ஸத்வ
குணத்தில் நிடலதபற்றோல், உலதகங்கிலும் அடமதிக்கும் வளடமக்கும்
வோய்ப்புள்ளது. இவ்வோறின்றி, ரக்ஷஜோ குணத்திற்கும் தக்ஷமோ குணத்திற்கும் உலகம்
தன்டன அர்ப்பணித்து இருந்தோல், அடமதிக்ஷயோ வளக்ஷமோ இருக்க முடியோது. ரக்ஷஜோ
குணத்தில், மக்கள் க்ஷபரோடச உடையவர்களோகின்றனர், புலனின்பத்திற்கோன
அவர்களது ஏக்கத்திற்கு எல்டலயில்டல. புலனுகர்ச்சிக்குத் க்ஷதடவயோன
வசதிகளும் அதற்கு க்ஷவண்டிய பணமும் ஒருவனிைம் இருந்தோலும் கூை ,
மகிழ்ச்சிக்ஷயோ மன அடமதிக்ஷயோ அங்கு இல்டல என்படத யோரோலும் கோண
முடியும். அடவ சோத்தியமோவதில்டல, ஏதனனில் அவன் ரக்ஷஜோ குணத்தில்
உள்ளோன். ஒருவனுக்கு மகிழ்ச்சி க்ஷவண்டுதமனில், அவனது பணம் அவனுக்கு
உதவோது; கிருஷ்ண உணர்டவப் பயிற்சி தசய்து அவன் ஸத்வ குணத்திற்குத்

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 638

தன்டன உயர்த்திக் தகோள் க்ஷவண்டும். ரக்ஷஜோ குணத்தில் ஈடுபட்டிருக்கும்க்ஷபோது,
ஒருவனது மனம் மகிழ்ச்சியின்றி இருப்பது மட்டுமல்ல , அவனது ததோழிலும்
க்ஷவடலயும் கூை மிகவும் சிரமமோனடவ. தனது நிடலடய தக்கடவத்துக் தகோள்ள
அவன் பல்க்ஷவறு திட்ைங்கடள[யம் வழிமுடறகடளயும் கண்டுபிடித்து, க்ஷபோதுமோன
அளவு பணத்டதச் க்ஷசகரிக்க க்ஷவண்டும். இடவதயல்லோம் துன்பமோனடவ. தக்ஷமோ
குணத்தில், மக்கள் டபத்தியமோகி விடுகின்றனர். தங்களது சூழ்நிடலகளோல்
வருத்தமுற்று, அவர்கள் க்ஷபோடதப் தபோருள்களிைம் அடைக்கலம் தகோள்கின்றனர்.
இவ்வோறு தமன்க்ஷமலும் அறியோடமயில் மூழ்குகின்றனர். இவர்களது எதிகோலம்
மிகவும் இருளோனது.

பதம் 14.18 - ஊர்த்₄வம் க₃ச்ச₂ந்தி

ऊध्वं गच्छशतत सत्त्वस्था र्ध्ये शतिशतत राजसा: ।

जघतयगुणवृशत्तस्था अधो गच्छशतत तार्सा: ॥ १८ ॥
ஊர்த்₄வம் க₃ச்ச₂ந்தி ஸத்த்வஸ்தோ₂ மத்₄க்ஷய திஷ்ை₂ந்தி ரோஜஸோ: |

ஜக₄ன்யகு₃ணவ்ருத்திஸ்தோ₂ அக்ஷதோ₄ க₃ச்ச₂ந்தி தோமஸோ: || 14-18 ||

ஊர்த்₄வம் — க்ஷமல்க்ஷநோக்கி; க₃ச்ச₂ந்தி — தசல்கின்றனர்; ஸத்த்வ-ஸ்தோ₂꞉ — ஸத்வ

குணத்தில் நிடலதபற்றவர்கள்; மத்₄க்ஷய — நடுவில்; திஷ்ை₂ந்தி — தங்குகின்றனர்;
ரோஜஸோ꞉ — ரக்ஷஜோ குணத்தில் நிடலதபற்றவர்கள்; ஜக₄ன்ய — தவறுக்கத்தக்க; கு₃ண
— குணம்; வ்ருʼத்தி-ஸ்தோ₂꞉ — எவரது ததோழில்; அத₄꞉ — கீ க்ஷழ; க₃ச்ச₂ந்தி —
தசல்கிறோர்கள்; தோமஸோ꞉ — தக்ஷமோ குணத்தில் இருப்பவர்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஸத்வ குணத்தில் நிடலதபற்றவர்கள் படிப்படியோக உயர்

க்ஷலோகங்களுக்கு க்ஷமல்க்ஷநோக்கிச் தசல்கின்றனர்; ரக்ஷஜோ குணத்தில்
இருப்பவர்கள் பூவுலகங்களில் வோழ்கின்றனர்; க்ஷமலும்,
தவறுக்கத்தக்கதோன தக்ஷமோ குணத்தில் இருப்பவர்கள் நரக
க்ஷலோகங்களுக்குக் கீ ழ்க்ஷநோக்கிச் தசல்கின்றனர்.

தபோருளுடர

இப்பதத்தில், இயற்டகயின் முக்குணங்களில் தசயல்படுவதோல் வரும் விடளவுகள்

மிகத் ததளிவோகத் தகோடுக்கப்பட்டுள்ளன. ஸ்வர்க க்ஷலோகங்கடள உள்ளைக்கிய
உயர்நிடல கிரக அடமப்பு ஒன்று உள்ளது. அங்குள்ள அடனவருக்ஷம மிகவும்
உயர்வு தபற்றவர்கள். ஸத்வ குணத்தின் வளர்ச்சிக்கு ஏற்ப, அங்குள்ள பல்க்ஷவறு
கிரகங்களுக்கு உயிர்வோழி மோற்றப்பைலோம். அடவ அடனத்திலும் மிகவுயர்ந்த
க்ஷலோகம், ஸத்ய க்ஷலோகம் அல்லது பிரம்ம க்ஷலோகம் எனப்படும். அங்கு
இப்பிரபஞ்சத்தின் மிக முக்கியத்துவம் வோய்ந்த நபரோன பிரம்மக்ஷதவர்
வசிக்கின்றோர். பிரம்ம க்ஷலோகத்தின் அற்புதமோன வோழ்க்டகத்தரத்டத நம்மோல்
கணக்கிை இயலோது என்படத ஏற்கனக்ஷவ கண்க்ஷைோம்; இருப்பினும், வோழ்வின்
மிகவுயர்ந்த நிடலயோன ஸத்வ குணம், அத்தகு வோழ்விற்கு நம்டமக் தகோண்டு

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 639

தசல்ல முடியும்.

ரக்ஷஜோ குணம் கலப்பைமுடையதோகும். இது ஸத்வ குணத்திற்கும் தக்ஷமோ

குணத்திற்கும் இடையில் உள்ளது. இந்த குணத்தில் இருப்பவன் எப்க்ஷபோதும் அக்ஷத
குணத்தில் தூய்டமயோக இருப்பதில்டல. அப்படிக்ஷய அவன் ரக்ஷஜோ குணத்தில்
முழுடமயோக இருந்தோலும், அவன் இவ்வுலகில் ஒரு மன்னனோக அல்லது தபரிய
தசல்வந்தனோக மட்டுக்ஷம இருப்போன். ஆனோல் கலப்பைம் இருக்கும் கோரணத்தோல் ,
அவன் கீ ழ்க்ஷநோக்கிச் தசல்லவும் முடியும். ரக்ஷஜோ குணத்திக்ஷலோ தக்ஷமோ குணத்திக்ஷலோ
இருக்கும் இப்பூவுலக மக்கள், இயந்திரங்களின் உதவியோல் உயர் க்ஷலோகங்கடள
வலுக்கட்ைோயமோக அணுகுவது சோத்தியமல்ல. ரக்ஷஜோ குணத்தில் இருப்பவன் , மறு
பிறவியில் டபத்தியமோவதற்கோன வோய்ப்பும் உள்ளது.

மிகவும் தோழ்ந்த குணமோன தக்ஷமோ குணம், தவறுக்கத்தக்கதோக இங்க்ஷக

விவரிக்கப்பட்டுள்ளது. தக்ஷமோ குணத்டத வளர்ப்பதன் விடளவுகள் மிகமிக
அபோயகரமோனடவ. ஜை இயற்டகயிக்ஷலக்ஷய மிகவும் தோழ்ந்த குணம் இதுதோன்.
மனித வர்க்கத்திற்குக் கீ க்ஷழ, பறடவகள், விலங்குகள், ஊர்வன, மரங்கள் என்பன
க்ஷபோன்று எண்பது லட்சம் உயிரினங்கள் இருக்கின்றன; தக்ஷமோ குணத்தின்
விருத்திக்கு ஏற்ப இத்தகு க்ஷமோசமோன நிடலகளுக்கு மக்கள்
தகோண்டுவரப்படுகின்றனர். தோமஸோ: என்னும் தசோல் இங்க்ஷக மிகவும்
முக்கியமோனது. உயர் குணங்களுக்கு ஏற்றம் தபறோமல் ததோைர்ந்து தக்ஷமோ
குணத்திக்ஷலக்ஷய இருப்பவர்கடள இச்தசோல் குறிப்பிடுகின்றனது. அவர்களது
எதிர்கோலம் மிகவும் இருளடைந்ததோகும்.

ரக்ஷஜோ குணத்திலும் தக்ஷமோ குணத்திலும் இருக்கும் மனிதர்கள் ஸத்வ குணத்திற்கு

ஏற்றம் தபற ஒரு வோய்ப்பு உள்ளது. அந்த வழிமுடற கிருஷ்ண உணர்வு என்று
அடழக்கப்படுகிறது. ஆனோல் இந்த நல்வோய்ப்டப பயன்படுத்திக் தகோள்ளோதவர்கள்
கீ ழ் குணங்களில் ததோைர க்ஷவண்டியதுதோன்.

பதம் 14.19 - நோன்யம் கு₃க்ஷணப்₄ய: க

नातयं गुणेभ्य: कतामरं यदा द्रष्टानुपश्यशत ।

गुणेभ्यश्च परं वेशत्त र्द्भ‍
ावं सोऽशधगच्छशत ॥ १९ ॥
நோன்யம் கு₃க்ஷணப்₄ய: கர்தோரம் யதோ₃ த்₃ரஷ்ைோனுபஷ்₂யதி |

கு₃க்ஷணப்₄யஷ்₂ச பரம் க்ஷவத்தி மத்₃போ₄வம் க்ஷஸோ(அ)தி₄க₃ச்ச₂தி || 14-19 ||

ந — இல்டல; அன்யம் — தவிர; கு₃க்ஷணப்₄ய꞉ — குணங்கடள; கர்தோரம் — தசய்பவன்;

யதோ₃ — எப்க்ஷபோது; த்₃ரஷ்ைோ — கோண்பவன்; அனுபஷ்₂யதி — முடறயோகக்
கோண்கிறோன்; கு₃க்ஷணப்₄ய꞉ — இயற்டக குணங்களிலிருந்து; ச — க்ஷமலும்; பரம் —
ததய்வகமோன;
ீ க்ஷவத்தி — அறிபவன்; மத்-போ₄வம் — எனது ஆன்மீ க இயற்டகக்கு; ஸ꞉
— அவன்; அதி₄க₃ச்ச₂தி — உயர்வு தபறுகின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 640

 எல்லோச் தசயல்களிலும், இயற்டகயின் குணங்கடளத் தவிர க்ஷவறு
கர்த்தோ யோரும் இல்டல என்படதயும், பரம புருஷர் இந்த இயற்டக
குணங்களுக்கு அப்போற்பட்ைவர் என்படதயும் அறிந்து முடறயோகக்
கோண்பவன், எனது ஆன்மீ க இயற்டகடய அடைகின்றோன்.

தபோருளுடர

முடறயோன ஆத்மோக்களிைமிருந்து கற்று, முடறயோகப் புரிந்து தகோள்வதோல், ஜை

இயற்டகயின் குணங்களுடைய தசயல்கடளக் கைக்க முடியும். உண்டமயோன
ஆன்மீ க குரு கிருஷ்ணக்ஷர, அவர் இந்த ஆன்மீ க ஞோனத்டத அர்ஜுனனுக்கு
உபக்ஷதசிக்கின்றோர். அதுக்ஷபோல, குணங்களின் தசயல்கடளப் பற்றிய இந்த
விஞ்ஞோனத்டத முழுடமயோன கிருஷ்ண உணர்வில் இருப்பவர்களிைமிருந்து
ஒருவன் கற்றுக்தகோள்ள க்ஷவண்டும். இல்லோவிடில் அவனது வோழ்வு
வழிதவறிவிடும். அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவின் அறிவுடரகளோல், ஓர்
உயிர்வோழி, தனது ஆன்மீ க நிடல, ஜை உைல், புலன்கள், தோன் சிடறப்பட்டிருப்பது
எவ்வோறு, ஜை இயற்டகயின் குணங்களினோல் தோன் மயங்கியிருப்பது எவ்வோறு
க்ஷபோன்றவற்டற அறிந்துதகோள்ள முடியும். இந்த குணங்களின் பிடியிலிருக்கும்
அவன் உதவியற்றவனோக உள்ளோன். ஆனோல் அவன் தனது உண்டம நிடலடய
கோண இயலும்க்ஷபோது, ஆன்மீ க வோழ்விற்கோன நம்பிக்டகடயப் தபறுவதோல்,
திவ்யமோன தளத்டத அடைய முடியும். உண்டமயில் பல்க்ஷவறு தசயல்களின்
கர்த்தோ உயிர்வோழி அல்ல. ஜை இயற்டகயின் சில குறிப்பிட்ை குணத்தினோல்
நைத்தப்படும் ஒரு குறிப்பிட்ை உைலில் அவன் இருப்பதோல், அதற்குத் தகுந்தபடி
தசயல்படுமோறு அவன் வலியுறுத்தப்படுகின்றோன். ஆன்மீ க அதிகோரியின் உதவி
இல்லோத வடர, உண்டமயில் தோன் இருக்கும் நிடல என்ன என்படத ஒருவனோல்
புரிந்து தகோள்ள முடியோது. அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவின் சங்கத்தினோல்,
அவன் தனது உண்டம நிடலடயக் கோண முடியும், அதடனப் புரிந்து தகோண்டு
அவன் முழுடமயோன கிருஷ்ண உணர்வில் நிடலதபற முடியும். கிருஷ்ண
உணர்வில் இருப்பவன் ஜை இயற்டக குணங்களின் மயக்கத்திற்கு
கட்டுப்படுவதில்டல. கிருஷ்ணரிைம் சரணடைந்தவன் ஜை இயற்டகயின்
தசயல்களிலிருந்து விடுபட்ைவன் என்று ஏற்கனக்ஷவ ஏழோம் அத்தியோயத்தில்
கூறப்பட்ைது. விஷயங்கடள உள்ளது உள்ளபடி கோணும் திறன் படைத்தவனுக்கு ,
ஜை இயற்டகயின் ஆதிக்கம் படிப்படியோக முடிவிற்கு வந்துவிடுகிறது.

பதம் 14.20 - கு₃ணோக்ஷனதோனதீத்ய த்ரீ

गुणानेतानतीत्य त्रीतदेही देहसर्ुद्भवान् ।

जतर्र्ृत्युजरादु:खैर्तवर्ुक्तोऽर्ृतर्श्नते ॥ २० ॥
கு₃ணோக்ஷனதோனதீத்ய த்ரீந்க்ஷத₃ஹீ க்ஷத₃ஹஸமுத்₃ப₄வோன் |

ஜன்மம்ருத்யுஜரோது₃:டக₂ர்விமுக்க்ஷதோ(அ)ம்ருதமஷ்₂னக்ஷத || 14-20 ||

கு₃ணோன் — குணங்கள்; ஏதோன் — இடவதயல்லோம்; அதீத்ய — கைந்து; த்ரீன் — மூன்று;

க்ஷத₃ஹீ — உைடல உடையவன்; க்ஷத₃ஹ — உைல்; ஸமுத்₃ப₄வோன் — படைக்கப்பட்ை;

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 641

ஜன்ம — பிறப்பு; ம்ருʼத்யு — இறப்பு; ஜரோ — முதுடம; து₃꞉டக₂꞉ — துன்பங்கள்; விமுக்த꞉
— விடுபட்டு; அம்ருʼதம் — அமிர்தம்; அஷ்₂னுக்ஷத — அனுபவிக்கின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

உைடல உடையவன், ஜைவுைலுைன் ததோைர்புடைய இந்த மூன்று

குணங்களிலிரந்து உயர்வு தபற முயலும்க்ஷபோது, பிறப்பு, இறப்பு, முதுடம
மற்றும் இவற்றின் துன்பங்களிலிருந்து விடுதடல தபற்று, இந்த
வோழ்விக்ஷலக்ஷய அமிர்தத்டத சுடவக்க முடியும்.

தபோருளுடர

இந்த உைலில் இருக்கும்க்ஷபோக்ஷத , முழுடமயோன கிருஷ்ண உணர்வுைன் திவ்யமோன

தளத்தில் ஒருவன் எவ்வோறு இருக்க முடியும் என்பது இப்பதத்தில்
விளக்கப்பட்டுள்ளது. க்ஷதஹீ என்னும் சமஸ்கிருத தசோல்லுக்கு “உைடல
உடையவன்” என்று தபோருள். ஒருவன இந்த ஜைவுலகினுள் இருந்தோலும் , ஆன்மீ க
ஞோனத்தில் முன்க்ஷனறுவதோல், ஜை இயற்டகயின் ஆதிக்கத்திலிருந்து விடுபை
முடியும். ஆன்மீ க வோழ்வின் ஆனந்தத்டத இந்த உைலிலும்கூை அவனோல்
அனுபவிக்க முடியும், ஏதனனில் இந்த உைடல நீத்தபின் அவன் ஆன்மீ க
உலகிற்குச் தசல்வது நிச்சயம். இருந்தும், இந்த உைலிலும், அவன் ஆன்மீ க
மகிழ்ச்சிடய அனுபவிக்க முடியும். க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், கிருஷ்ண
உணர்வில் தசய்யப்படும் பக்தித் ததோண்டு, தபௌதிக பந்தத்தின் முக்திக்கோன
அறிகுறியோகும். இது பதிதனட்ைோம் அத்தியோயத்தில் விளக்கப்படும். ஜை
இயற்டகயின் ஆதிக்கத்திலிருந்து ஒருவன் விடுபடும்க்ஷபோது, அவன் பக்தித்
ததோண்டிற்கு வருகின்றோன்.

பதம் 14.21 - அர்ஜுன உவோச டகர்லிங்

अजुमन उवाच
कै र्तलङ्गैस्त्रीतगुणानेतानतीतो भवशत प्रभो ।
ककर्ाचार: कथं चैतांस्त्रीतगुणानशतवतमते ॥ २१ ॥
அர்ஜுன உவோச

டகர்லிங்டக₃ஸ்த்ரீன்கு₃ணோக்ஷனதோனதீக்ஷதோ ப₄வதி ப்ரக்ஷபோ₄ |

கிமோசோர: கத₂ம் டசதோம்ஸ்த்ரீன்கு₃ணோனதிவர்தக்ஷத || 14-21 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; டக꞉ — எவற்றோல்; லிங்டக₃꞉ —

அறிகுறிகள்; த்ரீன் — மூன்று; கு₃ணோன் — குணங்கள்; ஏதோன் — இடவதயல்லோம்;
அதீத꞉ — உயர்ந்து; ப₄வதி — ஆகின்றோன்; ப்ரக்ஷபோ₄ — எம்தபருமோக்ஷன; கிம் — என்ன;
ஆசோர꞉ — நைத்டத; கத₂ம் — எவ்வோறு; ச — க்ஷமலும்; ஏதோன் — இந்த; த்ரீன் — மூன்று;
கு₃ணோன் — குணங்கள்; அதிவர்தக்ஷத — உயர்கின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 642

அர்ஜுனன் வினவினோன்: எம்தபருமோக்ஷன, இந்த மூன்று குணங்கடளக்
கைந்தவடன அறிவதற்கோன அறிகுறிகள் யோடவ? அவனது
நைத்டதகள் யோடவ? இயற்டக குணங்களிலிருந்து அவன் உயர்வு
தபறுவது எவ்வோறு?

தபோருளுடர

இப்பதத்திலுள்ள அர்ஜுனனின் க்ஷகள்விகள் மிகவும் தபோருத்தமோனடவ.

இயற்டகயின் குணங்கடளக் கைந்துவிட்ை ஒருவனது தன்டமகடள அவன் அறிய
விரும்புகின்றோன். அத்தகு திவ்யமோன நபரின் அறிகுறிகடளப் பற்றி அவன்
முதலில் க்ஷகட்கின்றோன்: ஜை இயற்டகயின் குணங்களுடைய ஆதிக்கத்டத
ஒருவர் ஏற்கனக்ஷவ கைந்துவிட்ைோர் என்படத எவ்வோறு புரிந்துதகோள்ள முடியும்?
இரண்ைோவது க்ஷகள்வி, அவன் எவ்வோறு வோழ்கின்றோன், அவனது தசயல்கள்
யோடவ? அடவ ஒழுங்கோனடவயோ ஒழுங்கற்றடவயோ? அடுத்ததோக, திவ்யமோன
இயற்டகடய தோன் அடைவதற்கோன வழிமுடறடய அர்ஜுனன் வினவுகின்றோன்.
இது மிகவும் முக்கியமோனதோகும். எப்க்ஷபோதும் ததய்வகத்தில்
ீ
நிடலதபற்றிருப்பதற்கோன க்ஷநரடியோன வழிமுடறடய ஒருவன் அறியோவிடில்,
அறிகுறிகடளக் கோட்டுவதற்குச் சோத்தியம் இல்டல. எனக்ஷவ , அர்ஜுனனோல்
எழுப்பப்பட்ை இக்க்ஷகள்விகள் அடனத்தும் மிகவும் முக்கியமோனடவ, பின்வரும்
பதங்களில் இடறவன் அவற்றிற்குப் பதில் அளிக்கின்றோர்.

பதம் 22-25 - ஸ்ரீ-பகவோன் உவோச ப்ரகோஷம் ச

श्रीभगवानुवाच
प्रकािं च प्रवृतत्त च र्ोहर्ेव च पाण्डव ।
न िेशष्ट सम्प्रवृत्ताशन न शनवृत्ताशन काङ्क्षशत ॥ २२ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

ப்ரகோஷ₂ம் ச ப்ரவ்ருத்திம் ச க்ஷமோஹக்ஷமவ ச போண்ை₃வ |

ந த்₃க்ஷவஷ்டி ஸம்ப்ரவ்ருத்தோனி ந நிவ்ருத்தோனி கோங்ேதி || 14-22 ||

उदासीनवदासीनो गुणैयो न शवचाल्यते ।

गुणा वतमतत इत्येवं योऽवशतिशत नेङ्गते ॥ २३ ॥
உதோ₃ஸீனவதோ₃ஸீக்ஷனோ கு₃டணர்க்ஷயோ ந விசோல்யக்ஷத |

கு₃ணோ வர்தந்த இத்க்ஷயவம் க்ஷயோ(அ)வதிஷ்ை₂தி க்ஷநங்க₃க்ஷத || 14-23 ||

सर्दु:खसुख: स्वस्थ: सर्लोष्टाश्र्काञ्चन: ।

तुल्यशप्रयाशप्रयो धीरस्तुल्यशनतदात्र्संस्तुशत: ॥ २४ ॥
ஸமது₃:க₂ஸுக₂: ஸ்வஸ்த₂: ஸமக்ஷலோஷ்ைோஷ்₂மகோஞ்சன: |

துல்யப்ரியோப்ரிக்ஷயோ தீ₄ரஸ்துல்யநிந்தோ₃த்மஸம்ஸ்துதி: || 14-24 ||

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 643

 र्ानापर्ानयोस्तुल्यस्तुल्यो शर्त्राररपक्षयो: ।
सवामरम्भपररत्यागी गुणातीत: स उच्यते ॥ २५ ॥
மோனோபமோனக்ஷயோஸ்துல்யஸ்துல்க்ஷயோ மித்ரோரிபேக்ஷயோ: |

ஸர்வோரம்ப₄பரித்யோகீ ₃ கு₃ணோதீத: ஸ உச்யக்ஷத || 14-25 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; ப்ரகோஷ₂ம்

— பிரகோசம்; ச — க்ஷமலும்; ப்ரவ்ருʼத்திம் — பற்றுதல்; ச — க்ஷமலும்; க்ஷமோஹம் —
மயக்கம்; ஏவ ச — அதுவும்; போண்ை₃வ — போண்டுவின் மகக்ஷன; ந த்₃க்ஷவஷ்டி —
தவறுப்பதில்டல; ஸம்ப்ரவ்ருʼத்தோனி — வளர்ச்சி தபற்றிருந்தோலும்; ந நிவ்ருʼத்தோனி
— வளர்ச்சிடய நிறுத்துவதில்டல; கோங்ேதி — விருப்பங்கள்; உதோ₃ஸீன-வத் —
நடுநிடலடயப் க்ஷபோல; ஆஸீன꞉ — நிடலதபற்று; கு₃டண꞉ — குணங்களோல்; ய꞉ —
எவதனோருவன்; ந — இல்டல; விசோல்யக்ஷத — கிளர்ச்சியுறுவது; கு₃ணோ꞉ — குணங்கள்;
வர்தந்க்ஷத — தசயல்படுகின்றன; இதி ஏவம் — இவ்வோறு அறிந்து; ய꞉ —
எவதனோருவன்; அவதிஷ்ை₂தி — நிடலக்கின்றோன்; ந — என்றுமில்டல; இங்க₃க்ஷத —
சலனமோன; ஸம — சமமோக; து₃꞉க₂ — துன்பத்திலும்; ஸுக₂꞉ — இன்பத்திலும்; ஸ்வ-
ஸ்த₂꞉ — தன்னில் நிடலதபற்று; ஸம — சமமோக; க்ஷலோஷ்ை — மண்கட்டி; அஷ்₂ம —
கல்; கோஞ்சன꞉ — தங்கம்; துல்ய — சமக்ஷநோக்கத்துைன்; ப்ரிய — பிரியமோன; அப்ரிய꞉ —
பிரியமற்ற; தீ₄ர꞉ — திைமோக; துல்ய — சமமோக; நிந்தோ₃ — சமமோக; ஆத்ம-ஸம்ʼஸ்துதி꞉
— இகழ்ச்சி; மோன — சுயப் புகழ்ச்சி; அபமோனக்ஷயோ꞉ — மோனம்; துல்ய꞉ — அவமோனம்;
துல்ய꞉ — சமமோக; மித்ர — நண்பன்; அரி — எதிரி; பேக்ஷயோ꞉ — கட்சிகளில்; ஸர்வ —
எல்லோ; ஆரம்ப₄ — முயற்சி; பரித்யோகீ ₃ — துறவி; கு₃ண-அதீத꞉ — ஜை இயற்டகயின்
குணங்களிலிருந்து உயர்ந்தவனோக; ஸ꞉ — அவன்; உச்யக்ஷத — கூறப்படுகின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: போண்டுவின்

டமந்தக்ஷன, பிரகோசம், பற்றுதல், மயக்கம் ஆகியடவ
க்ஷதோன்றியிருக்கும்க்ஷபோது அவற்டற தவறுக்கோதவனும், அடவ
மடறந்திருக்கும்க்ஷபோது அவற்றிற்கோக ஏக்கமடையோதவனும்; இயற்டக
குணங்களின் விடளவுகளுக்கு மத்தியில் ஸ்திரமோக, சஞ்சலமின்றி,
நடுநிடலயில், அப்போற்பட்டு இருப்பவனும், குணங்கக்ஷள
தசயல்படுகின்றன என்படத அறிபவனும்; தன்னில் நிடலதபற்று
இன்பத்டதயும் துன்பத்டதயும் சமமோகக் கருதுபவனும்; மண்டணயும்
கல்டலயும் தபோன்டனயும் சமமோகக் கோண்பவனும்;
பிரியமோனவற்றிலும் பிரியமற்றவற்றிலும் சமநிடல உடையவனம்;
திைமோனவனும், புகழ்ச்சி இகழ்ச்சி, மோனம் அவமோனம் ஆகியவற்றில்
சமமோக நிடல தபற்றவனும், நண்படனயும் எதிரிடயயும் சமமோக
நைத்துபவனும்; எல்லோ பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்கடளயும்
துறந்தவனுமோன மனிதன் இயற்டக குணங்கடளக் கைந்தவனோகக்
கூறப்படுகின்றோன்.

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 644

 தபோருளுடர

அர்ஜுனன் மூன்று க்ஷவறுபட்ை க்ஷகள்விகடள சமர்ப்பித்தோன், பகவோன் ஒன்றன் பின்

ஒன்றோக அவற்றிற்குப் பதிலளிக்கின்றோர். இந்தப் பதங்களில், ததய்வகத்தில்
ீ
நிடலதபற்றவன், யோரிைமும் தபோறோடம தகோள்வதில்டல என்றும் எதற்கோகவும்
ஏங்குவதில்டல என்றும் கிருஷ்ணர் முதலில் குறிப்பிடுகின்றோர். ஜைவுைடலப்
தபற்ற உயிர்வோழி, இந்த தபௌதிக உலகில் வசிக்கும்க்ஷபோது, ஜை இயற்டகயின்
முக்குணங்களில் ஏக்ஷதனும் ஒன்றின் கட்டுப்போட்டின் கீ ழ் உள்ளோன் என்று புரிந்து
தகோள்ளப்படுகிறது. அவன் எப்க்ஷபோது உண்டமயிக்ஷலக்ஷய உைடல விட்டு தவளியில்
இருக்கின்றோக்ஷனோ, அப்க்ஷபோது அவன் ஜை இயற்டக குணங்களின் பிடணப்பிற்கு
தவளியில் உள்ளோன். ஆனோல் ஜைவுைடல விட்டு தவளியில் இல்லோதவடர,
அவன் நடுநிடல உடையவனோக இருக்க க்ஷவண்டும். அவன் தன்டன பகவோனின்
பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபடுத்த க்ஷவண்டும், அதன் மூலம் ஜைவுைலுைனோன அவனது
அடையோளம் தோனோக மடறந்துவிடும். ஒருவன் ஜைவுைலின் உணர்வில்
இருக்கும்தபோழுது, புலன் நுகர்விற்கோக மட்டுக்ஷம தசயலோற்றுகின்றோன் , ஆனோல்
உணர்விடன கிருஷ்ணரிைம் மோற்றும்தபோழுது, புலனுகர்ச்சி தோனோகக்ஷவ
நின்றுவிடும். ஒருவனுக்கு இந்த ஜைவுைல் க்ஷதடவயில்டல , ஜைவுைலின்
ஆடணகடள அவன் ஏற்க க்ஷவண்டிய அவசியமும் இல்டல. தபௌதிக
குணங்களின் தன்டமகள் உைலின் மீ து தசயல்பைத்தோன் தசய்யும் , ஆனோல் ஆத்மோ
என்ற முடறயில் அவன் இத்தகு தசயல்களிலிருந்து தனித்துள்ளோன். அவன்
தனித்து விளங்குவது எவ்வோறு? அவன் இந்த உைடல அனுபவிக்க
விரும்புவதில்டல, உைடல விட்டு தவளிக்ஷயறவும் விரும்புவதில்டல. இவ்வோறு,
ததய்வகத்தில்
ீ நிடலதபற்ற பக்தன் தோனோகக்ஷவ விடுதடல தபறுகின்றோன். ஜை
இயற்டக குணங்களின் ஆதிக்கத்திலிருந்து விடுபை அவன் முயற்சி தசய்ய
க்ஷவண்டிய அவசியம் இல்டல.

இரண்ைோவது க்ஷகள்வி, ததய்வகத்

ீ தளத்தில் நிடலதபற்றவனின் தசயல்கடளப்
பற்றியதோகும். தபௌதிகத்தில் நிடலதபற்றவன் உைலுக்குக் தகோடுக்கப்படும்
தபயரளவிலோன மோன அவமோனத்தினோல் போதிக்கப்படுகின்றோன், ஆனோல்
ததய்வகத்தில்
ீ நிடலதபற்றவக்ஷனோ இத்தகு தபோய்யோன மோன அவமோனங்களோல்
போதிக்கப்படுவதில்டல. கிருஷ்ண உணர்வில் அவன் தனகு கைடமடய
ஆற்றுகின்றோன். மற்றவன் தன்டன மதிக்கின்றோனோ அவமதிக்கின்றோனோ
என்படதப் தபோருட்படுத்துவதில்டல. கிருஷ்ண உணர்விலோன தனது கைடமக்குச்
சோதகமோன தபோருள்கடள அவன் ஏற்கின்றோன், மற்றபடி கல்க்ஷலோ தபோன்க்ஷனோ, எந்த
ஜைப் தபோருளும் அவனுக்குத் க்ஷதடவயில்டல. கிருஷ்ண உணர்டவ
தசயலோற்றுவதில் தனக்கு உதவி தசய்யும் ஒவ்தவோருவடரயும் அவன் தனது
பிரிய நண்பனோகக் கருதுகின்றோன், க்ஷமலும், தனது தபயரளவிலோன எதிரிடய
அவன் தவறுப்பதில்டல. நடுநிடல வகிக்கும் அவன் எல்லோவற்டறயும் சமமோகக்
கோண்கின்றோன், ஏதனனில், ஜை வோழ்வில் தோன் தசய்ய க்ஷவண்டியது எதுவுமில்டல
என்படத அவன் மிகவும் நன்றோக அறிந்துள்ளோன். சமூக, அரசியல் விஷயங்கள்
அவடன போதிப்பதில்டல, ஏதனனில் தற்கோலிகமோன எழுச்சிகள் மற்றும்
ததோல்டலகளின் நிடலடயப் பற்றி அவன் அறிந்துள்ளோன். தனது தசோந்த
நன்டமக்கோக அவன் எந்த முயற்சியும் தசய்வதில்டல. கிருஷ்ணருக்கோக அவன்
எந்த முயற்சியும் க்ஷமற்தகோள்வோன், ஆனோல் தனது சுய க்ஷநோக்கத்திற்கோக

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 645

முயல்வதில்டல. இத்தகு நைத்டதயோல் ஒருவன் ததய்வகத்தில்
ீ உண்டமயோக
நிடலதபறுகின்றோன்.

பதம் 14.26 - மோம் ச க்ஷயோ(அ)வ்யபி₄சோ

र्ां च योऽव्यशभचारे ण भशक्तयोगेन सेवते ।

स गुणातसर्तीत्यैतातब्रह्मभूयाय कल्पते ॥ २६ ॥
மோம் ச க்ஷயோ(அ)வ்யபி₄சோக்ஷரண ப₄க்திக்ஷயோக்ஷக₃ன க்ஷஸவக்ஷத |

ஸ கு₃ணோன்ஸமதீத்டயதோன்ப்₃ரஹ்மபூ₄யோய கல்பக்ஷத || 14-26 ||

மோம் — என்னிைம்; ச — க்ஷமலும்; ய꞉ — எவதனோருவன்; அவ்யபி₄சோக்ஷரண — தவறின்றி;

ப₄க்தி-க்ஷயோக்ஷக₃ன — பக்தித் ததோண்ைோல்; க்ஷஸவக்ஷத — ததோண்டு புரிகின்றோக்ஷனோ; ஸ꞉
— அவன்; கு₃ணோன் — ஜை இயற்டகக் குணங்கடள; ஸமதீத்ய — கைந்து; ஏதோன் —
இடவதயல்லோம்; ப்₃ரஹ்ம-பூ₄யோய — பிரம்மன் நிடலக்கு உயர்த்தப்படுகிறோன்;
கல்பக்ஷத — ஆகின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எந்தச் சூழ்நிடலயிலும் தவறோமல், எனது பூரண பக்தித் ததோண்டில்

ஈடுபடுபவன், ஜை இயற்டகயின் குணங்கடள உைனடியோகக் கைந்து,
பிரம்மன் நிடலக்கு வந்தடைகின்றோன்.

தபோருளுடர

ததய்வக
ீ நிடலடய அடைவதற்கோன வழி என்ன ? என்னும் அர்ஜுனனின்
மூன்றோவது க்ஷகள்விக்கு இந்தப் பதம் பதிலோகும். முன்னக்ஷர விளக்கியபடி,
ஜைவுலகம் இயற்டக குணங்களின் மயக்கத்தின் கீ ழ் தசயல்படுகின்றது. ஒருவன்
இயற்டக குணங்களின் தசயல்களினோல் போதிக்கப்பைக் கூைோது; அத்தகு
தசயல்களில் தனது உணர்டவ டவப்பதற்குப் பதிலோக, கிருஷ்ணருக்கோன
தசயல்களிைம் அவன் தனது உணர்டவ திடசத்திருப்ப க்ஷவண்டும்.
கிருஷ்ணருக்கோன தசயல்கள் பக்தி க்ஷயோகம், அதோவது, எப்க்ஷபோதும்
கிருஷ்ணருக்கோன தசயல்படுதல் எனப்படும். இது கிருஷ்ணடர மட்டுமின்றி,
இரோமர், நோரோயணர் க்ஷபோன்ற அவரது பல்க்ஷவறு சுய விரிவுகடளயும் உள்ளைக்கும்.
அவருடைய விரிவுகள் எண்ணற்றடவ. கிருஷ்ணரின் ஏதோவததோரு ரூபத்தின்
ததோண்டில், அல்லது அவரது சுய விரிவின் ததோண்டில் ஈடுபட்டிருப்பவன் ,
ததய்வகத்தில்
ீ நிடலதபற்றவனோகக் கருதப்பை க்ஷவண்டும். கிருஷ்ணருடைய
எல்லோ ரூபங்களும் திவ்யமோனடவ , ஆனந்தமயமோனடவ, அறிவு நிரம்பியடவ
மற்றும் நித்தியமோனடவ என்படதயும் கவனிக்க க்ஷவண்டும். அவர்கள்
அடனவரும் ஸர்வ சக்திகளுைன் எல்லோவற்டறயும் அறிந்தவர்களோக, எல்லோ
திவ்யமோன குணங்கடளயும் தோங்கியவர்களோக உள்ளனர். எனக்ஷவ , கிருஷ்ணரது
ததோண்டில் அல்லது அவரது சுய விரிவுகளின் ததோண்டில், தவறோத உறுதியுைன்
ஒருவன் தன்டன ஈடுபடுத்தினோல், ஜை இயற்டகயின் குணங்கடள தவற்றி
தகோள்வது மிகவும் கடினமோனது என்றக்ஷபோதிலும், அவன் எளிதோக இவற்டறக்

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 646

கைக்க முடியும். இஃது ஏழோம் அத்தியோயத்தில் ஏற்கனக்ஷவ விளக்கப்பட்ைது.
கிருஷ்ணரிைம் சரணடைபவன் உைனடியோக ஜை இயற்டக குணங்களுடைய
தோக்கத்திலிருந்து தவற்றி தபறுகின்றோன். கிருஷ்ண உணர்வில் இருத்தல் அல்லது
பக்தித் ததோண்டில் இருத்தல் என்றோல், கிருஷ்ணருைன் சமநிடலடய அடைதல்
என்று தபோருள். “அறிவுைனும் ஆனந்தத்துைனும் நித்தியமோக இருப்பக்ஷத எனது
இயற்டக. தங்கத் துகள்கள் தங்கச் சுரங்கத்தின் அம்சங்கள் என்பதுக்ஷபோல,
ஆத்மோக்கள் என்னுடைய அம்சங்கள்” என்று பகவோன் கூறுகிறோர். எனக்ஷவ ,
ஜீவோத்மோ, தனது ஆன்மீ க நிடலயில், தங்கத்டதப் க்ஷபோன்றது, அதோவது
கிருஷ்ணடரப் க்ஷபோன்ற தன்டமடய உடையது. இருப்பினும் தனித்தன்டமயில்
உள்ள க்ஷவறுபோடு ததோைர்கின்றது, இல்லோவிடில் பக்தி க்ஷயோகம் என்ற க்ஷகள்விக்க்ஷக
இைமில்டல. பக்தி க்ஷயோகம் என்பது, இடறவன், பக்தன், இவர்களுக்கு இடையிலோன
அன்புப் பரிமோற்றம் ஆகிய மூன்டறயும் உள்ளைக்கியது. எனக்ஷவ , பரம புருஷ
பகவோன், ஜீவோத்மோ ஆகிய இருவரிைமும் தனித்தன்டம உள்ளது, இல்லோவிடில்
பக்தி க்ஷயோகம் என்பதற்குப் தபோருள் ஒன்றுமில்டல. இடறவனுக்கு சமமோன
திவ்யமோனத் தளத்தில் ஒருவன் நிடலதபறவில்டல எனில் , அவன் பரம
புருஷருக்குத் ததோண்ைோற்ற முடியோது. மன்னனின் தனிப்பட்ை உதவியோளனோக
க்ஷவண்டுதமனில், அதற்க்ஷகற்ற தகுதிகடளப் தபற்றிருக்க க்ஷவண்டும். அதுக்ஷபோல,
பிரம்மன் நிடல, அதோவது எல்லோ ஜைக் களங்கங்களிலிருந்தும் விடுபட்ை நிடல,
பரமனுக்குத் ததோண்ைோற்றுவதற்கோன தகுதியோகும். க்ஷவத இலக்கியத்தில் ,
ப்ரஹ்டமவ ஸன் ப்ரஹ்மோப்-க்ஷயதி என்று கூறப்பட்டுள்ளது. பிரம்மோனக ஆவதன்
மூலம் பரபிரம்மடன அடைய முடியும். தன்டமயில் ஒருவன் பிரம்மனுைன்
ஒன்றோக க்ஷவண்டும் என்பக்ஷத இதன் தபோருள். பிரம்மனோக ஆவதன் மூலம்,
ஒருவன் ஜீவோத்மோ என்னும் தனது நித்தியமோன பிரம்ம அடையோளத்திடன
இழப்பதில்டல.

பதம் 14.27 - ப்₃ரஹ்மக்ஷணோ ஹி ப்ரதிஷ்

ब्रह्मणो शह प्रशतिाहर्र्ृतस्याव्ययस्य च ।
िाश्वतस्य च धर्मस्य सुखस्यैकाशततकस्य च ॥ २७ ॥
ப்₃ரஹ்மக்ஷணோ ஹி ப்ரதிஷ்ைோ₂ஹமம்ருதஸ்யோவ்யயஸ்ய ச |

ஷோ₂ஷ்₂வதஸ்ய ச த₄ர்மஸ்ய ஸுக₂ஸ்டயகோந்திகஸ்ய ச || 14-27 ||

ப்₃ரஹ்மண꞉ — அருவ பிரம்மக்ஷஜோதியின்; ஹி — நிச்சியமோக; ப்ரதிஷ்ைோ₂ — ஆதோரம்;

அஹம் — நோக்ஷன; அம்ருʼதஸ்ய — மரணமற்ற; அவ்யயஸ்ய — அழிவற்ற; ச — க்ஷமலும்;
ஷோ₂ஷ்₂வதஸ்ய — நித்தியமோன; ச — கூை; த₄ர்மஸ்ய — தர்மத்தின்; ஸுக₂ஸ்ய —
இன்பத்தின்; ஐகோந்திகஸ்ய — இறுதி; ச — க்ஷமலும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷமலும், மரணமற்றதும், அழிவற்றதும், நித்தியமோனதும், இறுதி

இன்பத்தின் தர்மமுமோன அருவ பிரம்மனின் ஆதோரம் நோக்ஷன.

தபோருளுடர

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 647

மரணமின்டம, அழிவின்டம, நித்தியம், இன்பம் ஆகியடவ பிரம்மனின்
ஸ்வரூபமோகும். பரம சத்தியத்டதப் பற்றிய திவ்ய உணர்வின் ஆரம்பம் பிரம்மன்.
இரண்ைோம் நிடல (நடுநிடல) பரமோத்மோ, இறுதி நிடல,பரம புருஷ பகவோன்.
எனக்ஷவ, பரமோத்மோவும் அருவ பிரம்மனும், பரம புருஷ பகவோனுக்குள்
இருக்கின்றன. ஜை இயற்டக, பரம புருஷரின் தோழ்ந்த சக்தியின் க்ஷதோற்றம் என்று
ஏழோம் அத்தியோயத்தில் விளக்கப்பட்ைது. அந்த தோழ்ந்த ஜை இயற்டகயிடன
உயர்ந்த இயற்டகயின் துகள்கடளக் தகோண்டு பகவோன் கருவுறச் தசய்கின்றோர் ,
ஜை இயற்டகயில் ஆன்மீ கத்தின் ஸ்பரிசம் அதுக்ஷவ. இந்த ஜை இயற்டகயினோல்
கட்டுண்டிருக்கும் ஜீவோத்மோ ஆன்மீ க ஞோனத்டத வளர்க்கத் ததோைங்கும்க்ஷபோது , ஜை
வோழ்விலிருந்து தன்டன உயர்த்தி, படிப்படியோக பரம்தபோருடளப் பற்றிய பிரம்மன்
நிடலயிடன அடைகின்றோன். பிரம்ம உணர்வு நிடலயிடன அடைதல் , ஆன்மீ கத்
தன்னுணர்வின் முதற்படியோகும். பிரம்ம உணர்டவ அடைந்தவன் ஜைத்
தளத்டதவிை உயர்வு தபற்றுள்ளோன், இருப்பினும் பிரம்ம உணர்வினோல் அவன்
உண்டமயோன பக்குவநிடலயிடன அடைவதில்டல. அவன் விரும்பினோல்,
ததோைர்ந்து பிரம்மன் நிடலயில் இருந்து, பின்னர் படிப் படியோக பரமோத்மோ
உணர்டவயும், பரம புருஷ பகவோடனப் பற்றிய முழு உணர்விடனயும் அடைய
முடியும். இதற்கோன பற்பல உதோரணங்கள் க்ஷவத இலக்கியத்தில் உள்ளன.
பரம்தபோருடளப் பற்றிய அருவ பிரம்ம கருத்தில் நிடலதபற்றிருந்த நோன்கு
குமோரர்கள், பின்னர் படிப்படியோக பக்தித் ததோண்டின் தளத்திற்கு உயர்ந்தனர்.
அருவ பிரம்ம கருத்திடனத் தோண்டி தன்டன உயர்த்திக் தகோள்ள இயலோதவன் ,
வழ்ச்சியடைவதற்கோன
ீ அபோயம் உள்ளது. அருவ பிரம்ம நிடலக்கு ஒருவன்
உயர்வு தபற்றோலும், அதிலிருந்து முன்க்ஷனற்றம் தபறோமல், பரம புருஷடரப் பற்றிய
அறிவின்றி இருந்தோல், அவனது புத்தி முழுடமயோகத் ததளிவு தபறவில்டல
என்று ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ, பிரம்மன் நிடலக்கு உயர்வு
தபற்றோலும், இடறவனின் பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபைோவிடில் , வழ்ச்சியடையும்
ீ
வோய்ப்பு உள்ளது. க்ஷவத தமோழியில் இதுவும் கூறப்பட்டுள்ளது. ரக்ஷஸோ டவ ஸ:.
ரஸம் ஹ்க்ஷயவோயம் லப்த் வோநந்தீ பவதி— “ரஸங்களின் இருப்பிைமோன
முழுமுதற் கைவுள் கிருஷ்ணடர ஒருவன் புரிந்து தகோள்ளும் க்ஷபோது ,
உண்டமயிக்ஷலக்ஷய அவன் ததய்வக
ீ ஆனந்தமுடையவனோக ஆகின்றோன்.”
(டதத்திரீய உபநிஷத் 2.7.1) ஆறு டவபவங்களும் பரம புருஷரிைம் முழுடமயோக
உள்ளன, பக்தன் அவடர அணுகும்க்ஷபோது அந்த ஆறு டவபவங்களின் பரிமோற்றம்
நடைதபறும். மன்னனின் க்ஷசவகன் ஏறக்குடறய மன்னனுக்கு சமமோன இன்பத்டத
அனுபவிக்கின்றோன். எனக்ஷவ , நித்திய இன்பம், அழிவற்ற இன்பம், நித்திய வோழ்வு
ஆகியடவ பக்தித் ததோண்டுைன் கூைக்ஷவ வருகின்றன. இதனோல் , பிரம்ம உணர்வு,
நித்தியத்துவம், அல்லது அழிவற்ற தன்டம ஆகியடவ பக்தித் ததோண்டில்
உள்ளைக்கியுள்ளன. பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டிருப்பவன் இவற்டற ஏற்கனக்ஷவ
தபற்றுள்ளோன்.

இயற்டகயில் பிரம்மனோக இருப்பினும், உயிர்வோழி ஜைவுலகின் மீ து ஆதிக்கம்

தசலுத்த விரும்புவதோல் வழ்ச்சியடைகின்றோன்.
ீ அவனது ஸ்வரூப நிடலயில்,
அவன் ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்களுக்கு அப்போற்பட்ைவன், ஆனோல் ஜை
இயற்டகயுைனோன ததோைர்பு அவடன ஸத்வ, ரக்ஷஜோ, தக்ஷமோ ஆகிய பல்க்ஷவறு
குணங்களில் பந்தப்படுத்துகின்றது. ஜைவுலகிடன ஆதிக்கம் தசலுத்துவதற்கோன
விருப்பம், இந்த முக்குணங்களின் ததோைர்பினோக்ஷலக்ஷய இருக்கின்றது. பூரண
கிருஷ்ண உணர்வுைன் பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபடுவதோல், ஒருவன் உைனடியோக

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 648

திவ்யமோன தளத்தில் நிடலதபறுகிறோன், ஜை இயற்டகடய ஆளும் அவனது சட்ை
விக்ஷரோதமோன விருப்பம் நீக்கப்பட்டு விடுகின்றது. எனக்ஷவ , பக்தித் ததோண்டை
உணர்வதற்கு பரிந்துடரக்கப்படும் ஒன்பது வழிமுடறகடள, ஸ்ரவணம், கீ ர்த்தனம்,
மற்றும் ஸ்மரணத்துைன் ததோைங்கும் வழிமுடறயிடன , பக்தர்களின் சங்கத்தில்
பயிற்சி தசய்ய க்ஷவண்டும். இத்தகு சங்கத்தினோலும் ஆன்மீ க குருவின்
தோக்கத்தினோலும், படிப்படியோக, ஆதிக்கம் தசலுத்துவதற்கோன ஜை ஆடச
விலக்கப்பட்டு, இடறவனின் திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டில் ஒருவன் உறுதியோக
நிடலதபறுகிறோன். இந்த முடற , இவ்வத்தியோயத்தின் இருபத்திரண்ைோம்
பதத்திலிருந்து இறுதி பதம் வடர அறிவுறுத்தப்பட்டுள்ளது. இடறவனுக்கு பக்தித்
ததோண்டு தசய்வது மிகவும் எளிடமயோனது: ஒருவன் எப்க்ஷபோதும் இடறவனுடைய
டகங்கர்யத்தில் ஈடுபை க்ஷவண்டும், விக்ரஹத்திற்குப் படைக்கப்பட்ை
பிரசோதத்திடன உண்ண க்ஷவண்டும், இடறவனின் தோமடரத் திருவடிகளில்
சமர்ப்பிக்கப்பட்ை மலர்கடள நுகர க்ஷவண்டும், பகவோன் தமது ததய்வக
ீ லீ டலகடள
நைத்தி அருளிய இைங்கடளக் கோண க்ஷவண்டும், இடறவனின் பல்க்ஷவறு
தசயல்கடளயும் தனது பக்தர்களுைனோன அவரது அன்புப் பரிமோற்றத்டதயும்
பற்றிப் படிக்க க்ஷவண்டும், ததய்வக
ீ சப்தமோன, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண,
கிருஷ்ண கிருஷ்ண, ஹக்ஷர ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர
ஹக்ஷர என்னும் மந்திரத்டத எப்க்ஷபோதும் உச்சரிக்க க்ஷவண்டும், க்ஷமலும், இடறவனும்
அவரது பக்தர்களும் க்ஷதோன்றிய நோள்களிலும் மடறந்த நோள்களிலும் விரதங்கடள
அனுசரிக்க க்ஷவண்டும். இத்தகு வழிமுடறகடளப் பின்பற்றுவதோல் அவன் எல்லோ
ஜைச் தசயல்களிலிருந்தும் முற்றிலும் விடுபடுகிறோன். இவ்வோறு தன்டன
பிரம்மக்ஷஜோதியிக்ஷலோ பிரம்ம உணர்வின் பல்க்ஷவறு வடககளிக்ஷலோ
நிடலநிறுத்தக்கூடியவன், பரம புருஷ பகவோனுைன் குணத்தின் அடிப்படையில்
சமமோனவனோகின்றோன்.

ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டதயின் 'ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள்' என்னும்

பதினோன்கோம் அத்தியோயத்திற்கோன பக்திக்ஷவதோந்த தபோருளுடரகள் இத்துைன்
நிடறவடைகின்றன.

14. ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் 27 verses Page 649

 15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses

பதம் 15.1 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச ஊர்த

श्रीभगवानुवाच
ऊध्वमर्ूलर्ध:िाखर्श्वत्थं प्राहुरव्ययर्् ।
छतदांशस यस्य पणामशन यस्तं वेद स वेदशवत् ॥ १ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச
ஊர்த்₄வமூலமத₄:ஷோ₂க₂மஷ்₂வத்த₂ம் ப்ரோஹுரவ்யயம் |

ச₂ந்தோ₃ம்ஸி யஸ்ய பர்ணோனி யஸ்தம் க்ஷவத₃ ஸ க்ஷவத₃வித் || 15-1 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; ஊர்த்₄வ-

மூலம் — க்ஷமக்ஷல க்ஷவர்களுைன்; அத₄꞉ — கீ ழ் க்ஷநோக்கிய; ஷோ₂க₂ம் — கிடளகள்;
அஷ்₂வத்த₂ம் — ஆலமரம்; ப்ரோஹு꞉ — கூறப்படுகின்றது; அவ்யயம் — நித்தியமோன;
ச₂ந்தோ₃ம்ʼஸி — க்ஷவத பதங்கள்; யஸ்ய — அதன்; பர்ணோனி — இடலகள்; ய꞉ —
எவதனோருவன்; தம் — அடத; க்ஷவத₃ — அறிகின்றோக்ஷனோ; ஸ꞉ — அவன்; க்ஷவத₃-வித் —
க்ஷவதங்கடள அறிந்தவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: க்ஷமல்க்ஷநோக்கிய

க்ஷவர்கடளயும் கீ ழ்க்ஷநோக்கிய கிடளகடளயும், க்ஷவத பதங்கடள
இடலகளோகவும் தகோண்ை ஓர் ஆலமரம் உள்ளது என்று
கூறப்படுகின்றது. இம்மரத்டத அறிந்தவன் க்ஷவதங்கடள அறிந்தவன்.

தபோருளுடர

பக்தி க்ஷயோகத்தின் முக்கியத்துவத்டத விளக்கிய பின்னர், 'க்ஷவதங்கடளப் பற்றி

என்ன கூறுகிறீர்?” என்று ஒருவர் க்ஷகட்கலோம். க்ஷவதக் கல்வியின் க்ஷநோக்கம்
கிருஷ்ணடரப் புரிந்துதகோள்வக்ஷத என்று இந்த அத்தியோயத்தில்
விளக்கப்படுகின்றது. எனக்ஷவ, கிருஷ் உணர்வில், பக்தித் ததோண்டில்
ஈைபட்டுள்ளவன், ஏற்கனக்ஷவ க்ஷவதங்கடள அறிந்தவன்.

ஜைவுலகின் பிடணப்புகள், ஓர் ஆலமரத்திற்கு இங்க்ஷக ஒப்பிைப்பட்டுள்ளன.

பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களில் ஈடுபட்டிருப்பவடனப் தபோறுத்தவடர, ஆலமரத்திற்கு
முடிக்ஷவ இல்டல. அவன் ஒரு கிடளயிலிருந்து மற்ற கிடளக்கும் அதிலிருந்து
க்ஷவறு ஒன்றுக்கும் என திரிந்து தகோண்டுள்ளோன். ஜைவுலகம் எனும் இந்த மரம்
முடிவற்றது, இந்த மரத்திைம் பற்றுதல் தகோண்ைவனுக்க முக்தி தபற
வோய்ப்பில்டல. ஒருவடன உயர்த்துவதற்கோன க்ஷவத மந்திரங்கள், இம்மரத்தின்
இடலகள் என்று அடழக்கப்படுகின்றன. இதன் க்ஷவர்கள் க்ஷமல்க்ஷநோக்கி
வளர்கின்றன; ஏதனனில், இவ்வகிலத்தின் மிகவுயர்ந்த கிரகமோன , பிரம்மோ வசிக்கும்
இைத்திலிருந்து அடவ ததோைங்குகின்றன. மோடயயின் இந்த அழிவற்ற மரத்டத
ஒருவன் புரிந்து தகோண்ைோல், இதிலிருந்து அவன் தவளிக்ஷயற முடியும்.

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 650

இந்த பந்தத்திலிருந்து விடுபடுவதற்கோன வழிமுடறயிடன புரிந்து தகோள்ளுதல்
அவசியம். முந்டதய அத்தியோயங்களில் தபளதிக பந்தத்திலிருந்து
தவளிக்ஷயறுவதற்கோன பற்பல வழிமுடறகள் விளக்கப்பட்ைன. க்ஷமலும் , பரம
புருஷருக்கோன பக்தித் ததோண்க்ஷை மிகச்சிறந்த வழி என்படதயும் பதிமூன்றோம்
அத்தியோயம் வடர நோம் கண்க்ஷைோம். பக்தித் ததோண்டின் அடிப்படைக் தகோள்டக,
ஜைச் தசயல்களில் பற்றில்லோமல் இருப்பதும், இடறவனுடைய ததய்வகத்
ீ
ததோண்டில் பற்றுதல் தகோள்வதுமோகும். ஜைவுலகின் மீ தோன பற்றுதடல
உடைத்ததறியும் வழிமுடற இந்த அத்தியோயத்தின் ஆரம்பத்தில்
விவோதிக்கப்படுகின்றது. ஜை வோழ்வின் க்ஷவரோனது க்ஷமல்க்ஷநோக்கி வளர்கின்றது.
இந்த க்ஷவர், தமோத்த ஜை வஸ்துக்களிலிருந்து, அதோவது, பிரபஞ்சத்தின் மிகவுயர்ந்த
கிரகத்திலிருந்து ததோைங்குகின்றது என்று தபோருள். அங்கிருந்து பிரபஞ்சம்
முழுவதிலும் விரிவடைகின்றது, விரிவடையும் கிடளகள் பல்க்ஷவறு கிரக
அடமப்புகடள குறிக்கின்றன. அதன் பழங்கள், உயிர்வோழிகளின் தசயல்களோன,
அறம், தபோருள், இன்பம், வடு
ீ ஆகியவற்டறக் குறிக்கின்றன.

அடுத்ததோக, கிடளகள் கீ ழும் க்ஷவர் க்ஷமலுமோக இருக்கும் மரத்தினுடைய அனுபவம்

நமக்கு இந்த உலகில் இல்டல, இருப்பினும் அதுக்ஷபோன்று ஒன்று உள்ளது. அத்தகு
மரத்திடன நீர்த் க்ஷதக்கத்தின் அருகில் கோண முடியும். கடரயிலிருக்கும் மரங்கள்,
தங்களது கிடளகள் கீ க்ஷழயும் க்ஷவர்கள் க்ஷமக்ஷலயுமோக நீரில் பிதிபலிப்படத நம்மோல்
கோண முடியும், க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், ஜைவுலகம் என்னும் இந்த மரம்,
ஆன்மீ க உலகம் என்னும் உண்டமயோன மரத்தின் பிரதிபலிப்போகும். மரத்தின்
பிம்பம் நீரில் அடமந்திருப்படதப் க்ஷபோல, ஆன்மீ க உலகின் பிம்பம் ஆடசயில்
அடமந்துள்ளது. பிம்பமோன ஜை ஒளியின் மீ து விஷயங்கள்
அடமந்திருப்பதற்கோன கோரணம், ஆடசக்ஷய. ஜை வோழ்விலிருந்து தவளிக்ஷயற
விரும்புபவன், ஆய்வறிவின் மூலம் இந்த மரத்டதத் ததளிவோகப் புரிந்து
தகோள்ளுதல் அவசியம். அதன் பின்னர், இம்மரத்துைனோன உறடவ அவனோல்
துண்டிக்க முடியும்.

உண்டம மரத்தின் பிம்பமோன இம்மரம், துல்லியமோன நகல் ஆகும். ஆன்மீ க

உலகில் எல்லோம் இருக்கின்றன. அருவவோதிகள் இந்த ஜை மரத்தின் மூல க்ஷவரோக
பிரம்மடன எடுத்துக்தகோள்கின்றனர். ஸோங்கியத் தத்துவத்தின் படி, அந்த
க்ஷவரிலிருந்து, பிரக்ருதி, புருஷர், மூன்று குணங்கள், பிறகு பஞ்ச மஹோ பூதங்கள்,
அதன்பின் பத்து புலன்கள் (தக்ஷஷந்த்ரிய), மனம் என ஒவ்தவோன்றோக வருகின்றன.
இவ்வோறு தமோத்த ஜைவுலடகயும் அவர்கள் இருபத்துநோன்கு மூலக்கூறுகளோகப்
பிரிக்கின்றனர். எல்லோத் க்ஷதோற்றங்களுக்கும் பிரம்மடன டமயமோக எடுத்துக்
தகோண்ைோல், இந்த ஜைவுலகம் அந்த டமயத்தின் 180 க்ஷகோணங்கள் (டிகிரிகள்)
தகோண்ை க்ஷதோற்றக்ஷம, மீ தமுள்ள 180 க்ஷகோணங்கள் ஆன்மீ க உலகமோகும். ஜைவுலகம்
ஒரு திரிபடைந்த பிம்பம் என்பதோல், இங்குள்ள க்ஷவறுபோடுகள் ஆன்மீ க உலகிலும்
இருக்க க்ஷவண்டும். ஆனோல் அங்கு அடவ உண்டமயோனடவ. ப்ரக்ருதி என்பது
முழுமுதற் கைவுளின் தவளிப்புறச் சக்தி, புருஷ என்பது சோேோத் முழுமுதற்
கைவுக்ஷள, இது பகவத் கீ டதயில் விளக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த க்ஷதோற்றம்
தபளதிகமோனது என்பதோல், அது தற்கோலிகமோனதும்கூை. பிம்பம் என்பது
தற்கோலிகமோனது, ஏதனனில் அது சில சமயங்களில் கோணப்படுகிறது, சில
சமயங்களில் கோணப்படுவதில்டல. ஆனோல் எடத அடிப்படையோக டவத்து இந்த
பிம்பம் பிரதிபலிக்கப்படுகின்றக்ஷதோ, அந்த மூலம் நித்தியமோனது. உண்டமயோன

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 651

மரத்தின் தபளதிக பிம்பம் தவட்ைப்பை க்ஷவண்டும். க்ஷவதங்கடள அறிந்தவன் என்று
ஒருவடனக் குறிப்பிடும் தபோழுது, அவன் இந்த ஜைவுலகின் பற்றுதடல எவ்வோறு
துண்டிப்பது என்படத அறிந்தவன் என்று எடுத்துக் தகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும். அந்த
வழிமுடறடய ஒருவன் அறிந்தோல், அவன் உண்டமயில் க்ஷவதங்கடள
அறிந்தவன். க்ஷவதங்களின் சைங்குகளோல் கவரப்படுபவன், இம்மரத்தின் அழகோன
பச்டச இடலகளோல் கவரப்படுபவனோகின்றோன். உண்டமயில், அவன் க்ஷவதங்களின்
குறிக்க்ஷகோடள சரியோக அறியவில்டல. முழுமுதற் கைவுளோல்
தவளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளபடி, க்ஷவதங்களின் க்ஷநோக்கம், பிம்பம் க்ஷபோன்ற இம்மரத்டத
தவட்டிச் சோய்த்து ஆன்மீ க உலகின் உண்டம மரத்டத அடைவதோகும்.

பதம் 15.2 - அத₄ஷ்₂க்ஷசோர்த்₄வம் ப்ர

अधश्चोध्वं प्रसृतास्तस्य िाखा

गुणप्रवृद्धा शवषयप्रवाला: ।
अधश्च र्ूलातयनुसततताशन
कर्ामनुबतधीशन र्नुष्टयलोके ॥ २ ॥
அத₄ஷ்₂க்ஷசோர்த்₄வம் ப்ரஸ்ருதோஸ்தஸ்ய ஷோ₂கோ₂

கு₃ணப்ரவ்ருத்₃தோ₄ விஷயப்ரவோலோ: |
அத₄ஷ்₂ச மூலோன்யனுஸந்ததோனி

கர்மோனுப₃ந்தீ₄னி மனுஷ்யக்ஷலோக்ஷக || 15-2 ||

அத₄꞉ — கீ ழ்க்ஷநோக்கிய; ச — க்ஷமலும்; ஊர்த்₄வம் — க்ஷமல்க்ஷநோக்கிய; ப்ரஸ்ருʼதோ꞉ —

விரிந்த; தஸ்ய — அதன்; ஷோ₂கோ₂꞉ — கிடளகள்; கு₃ண — ஜை இயற்டகயின்
குணங்கள்; ப்ரவ்ருʼத்₃தோ₄꞉ — வளர்கின்றன; விஷய — புலன் விஷயங்கள்; ப்ரவோலோ꞉
— சிறு கிடளகள்; அத₄꞉ — கீ ழ்க்ஷநோக்கி; ச — க்ஷமலும்; மூலோனி — க்ஷவர்கள்;
அனுஸந்ததோனி — விரிந்த; கர்ம — தசயலில்; அனுப₃ந்தீ₄னி — பந்தப்படுத்துகின்றன;
மனுஷ்ய-க்ஷலோக்ஷக — மோனிை உலகில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இம்மரத்தின் கிடளகள், ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்களோல்

வளப்படுத்தப்பட்டு, க்ஷமல்க்ஷநோக்கியும் கீ ழ்க்ஷநோக்கியும் விரிகின்றன.
உபகிடளகள் புலனின்ப விஷயங்களோகும். இம்மரத்திலுள்ள
கீ ழ்க்ஷநோக்கிச் தசல்லும் க்ஷவர்கள், பலன் க்ஷநோக்குச் தசயல்களோல்
பந்தப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.

தபோருளுடர

ஆலமரத்டதப் பற்றிய வர்ணடன இங்கு க்ஷமலும் விவரிக்கப்பட்டுள்ளது. அதன்

கிடளகள் எல்லோ திக்குகளிலும் பரந்துள்ளன. கீ ழ்ப் பகுதிகளில், மனிதர்கள்,
மிருகங்கள், குதிடரகள், பசுக்கள், நோய்கள், பூடனகள் என ஜீவோத்மோக்களின்
பலதரப்பட்ை க்ஷதோற்றங்கள் இருக்கின்றன. இடவ கிடளகளின் கீ ழ்ப்பகுதிகளில்

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 652

நிடலதபற்றிருக்க, க்ஷமற்பகுதிகளிக்ஷலோ, க்ஷதவர்கள், கந்தர்வர்கடளப் க்ஷபோன்ற
உயர்நிடல ஜீவன்கள் உள்ளனர். மரம் நீரோல் வளப்படுத்தப்படுவதுக்ஷபோல, இந்த
மரம் ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்களோல் வளப்படுத்தப்படுகின்றது. சில
சமயங்களில், ஒரு நிலப்பகுதி மிகவும் பசுடமயோக இருப்படதயும், க்ஷவறு
நிலப்பகுதி க்ஷபோதிய நீரின்றி வறண்டிருப்படதயும் நோம் கோண்கிக்ஷறோம்; அதுக்ஷபோல
எங்கு எத்தகு குணம் அதிக அளவில் உள்ளக்ஷதோ, அதன் அடிப்படையில் பல்க்ஷவறு
இனங்கள் க்ஷதோன்றுகின்றன.

மரத்தின் உபகிடளகள் புலனின்ப விஷயங்களோகக் கருதப்படுகின்றன.

இயற்டகயின் பல்க்ஷவறு குணங்களின் அபிவிருத்திக்க்ஷகற்ப நோம் பல்க்ஷவறு
புலன்கடள வளர்த்துக் தகோள்கிக்ஷறோம், அப்புலன்களோல் நோம் பலதரப்பட்ை
புலனின்ப விஷயங்கடள அனுபவிக்கின்க்ஷறோம். கிடளகளின் நுனியில் , கோதுகள்,
மூக்கு, கண்கள் க்ஷபோன்ற புலன்கள் உள்ளன. அடவ பல்க்ஷவறு புலனின்ப
விஷயங்கடள அனுபவிப்பதில் பற்றுக் தகோண்டுள்ளன. சப்தம், உருவம், ததோடு
உணர்வு, க்ஷபோன்ற புலனின்ப விஷயங்கள் உபகிடளகள். உபக்ஷவர்கள், பலதரப்பட்ை
இன்பத்தினோலும் துன்பத்தினோலும் வரும் விருப்பு தவறுப்பிடனக் குறிக்கும். போவ
புண்ணியங்களுக்கோன நோட்ைங்கள், எல்லோத் திக்குகளிலும் பரவி இருக்கும் இந்த
உபக்ஷவர்களிலிருந்து வளர்வதோகக் கருதப்படுகின்றன. மூல க்ஷவர் பிரம்ம
க்ஷலோகத்திலும், மற்ற க்ஷவர்கள் மோனிை க்ஷலோகத்திலும் உள்ளன. புண்ணிய
தசயல்களின் பலன்கடள உயர் க்ஷலோகங்களில் அனுபவித்த பிறகு, ஒருவன் இந்த
பூவுலகத்திற்கு இறங்கி வந்து, மீ ண்டும் தனது கர்மத்திடன (உயர்வு
தபறுவதற்கோன பலன் க்ஷநோக்குச் தசயல்கடள) புதுப்பிக்கின்றோன். மோனிைர்களின்
இந்த உலகம், தசயல்களின் களமோகக் கருதப்படுகின்றது.

பதம் 3-4 - ந ரூபம் அஸ்க்ஷயஹ தக்ஷதோபலப்யக்ஷத

न रूपर्स्येह तथोपलभ्यते
नाततो न चाकदनम च सम्प्रशतिा ।
अश्वत्थर्ेनं सुशवरूढर्ूल-
र्सङ्गिस्त्रेण दृढेन शछत्त्वा ॥ ३ ॥
ந ரூபமஸ்க்ஷயஹ தக்ஷதோ₂பலப்₄யக்ஷத

நோந்க்ஷதோ ந சோதி₃ர்ன ச ஸம்ப்ரதிஷ்ைோ₂ |

அஷ்₂வத்த₂க்ஷமனம் ஸுவிரூை₄மூல-

மஸங்க₃ஷ₂ஸ்த்க்ஷரண த்₃ருக்ஷை₄ன சி₂த்த்வோ || 15-3 ||

तत: पदं तत्पररर्ार्तगतव्यं

यशस्र्तगता न शनवतमशतत भूय: ।
तर्ेव चाद्यं पुरुषं प्रपद्ये
यत: प्रवृशत्त: प्रसृता पुराणी ॥ ४ ॥

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 653

 தத: பத₃ம் தத்பரிமோர்கி₃தவ்யம்

யஸ்மின்க₃தோ ந நிவர்தந்தி பூ₄ய: |

தக்ஷமவ சோத்₃யம் புருஷம் ப்ரபத்₃க்ஷய

யத: ப்ரவ்ருத்தி: ப்ரஸ்ருதோ புரோண ீ || 15-4 ||

ந — இல்டல; ரூபம் — உருவம்; அஸ்ய — இந்த மரத்தின்; இஹ — இவ்வுலகில்; ததோ₂

— க்ஷமலும்; உபலப்₄யக்ஷத — கோணப்பை கூடியது; ந — இல்டல; அந்த꞉ — முடிவு; ந —
இல்டல; ச — க்ஷமலும்; ஆதி₃꞉ — ஆரம்பம்; ந — இல்டல; ச — க்ஷமலும்; ஸம்ப்ரதிஷ்ைோ₂
— அஸ்திவோரம்; அஷ்₂வத்த₂ம் — ஆலமரம்; ஏனம் — இந்த; ஸு-விரூை₄ — உறுதியோக;
மூலம் — க்ஷவர்விட்ை; அஸங்க₃-ஷ₂ஸ்த்க்ஷரண — பற்றின்டம எனும் ஆயுதத்தோல்;
த்₃ருʼக்ஷை₄ன — பலமோக; சி₂த்த்வோ — அறுப்பதோல்; தத꞉ — அதன் பின்; பத₃ம் — நிடல;
தத் — அதன்; பரிமோர்கி₃தவ்யம் — க்ஷதைப்பை க்ஷவண்டும்; யஸ்மின் — எங்க்ஷக; க₃தோ꞉ —
தசன்றபின்; ந — என்றுமில்டல; நிவர்தந்தி — அவர்கள் திரும்பி வருவது; பூ₄ய꞉ —
மீ ண்டும்; தம் — அவனுக்கு; ஏவ — நிச்சயமோக; ச — கூை; ஆத்₃யம் — மூல; புருஷம் —
புருக்ஷஷோத்தமரோன பகவோன்; ப்ரபத்₃க்ஷய — சரணடைந்து; யத꞉ — யோரிைமிருந்து;
ப்ரவ்ருʼத்தி꞉ — ததோைக்கம்; ப்ரஸ்ருʼதோ — விரிவு; புரோணி — மிகப் படழய.

தமோழிதபயர்ப்பு

இம்மரத்தின் உண்டம உருவம் இவ்வுலகில் கோணப்பைக் கூடியதல்ல.

இஃது எங்க்ஷக முடிகின்றது, எங்க்ஷக ததோைங்குகின்றது, அல்லது இதன்
அஸ்திவோரம் எங்க்ஷக இருக்கின்றது என்படத யோரோலும் புரிந்தகோள்ள
முடியோது. ஆனோல் பலமோக க்ஷவரூன்றியுள்ள இந்த மரத்டத
பற்றின்டம எனும் ஆயுதத்தோல் உறுதியுைன் தவட்டிச் சோய்க்க
க்ஷவண்டும். அதன் பின்னர், எங்க்ஷக தசல்வதோல் மீ ண்டும் திரும்பி
வருவதில்டலக்ஷயோ, அந்த இைத்டத நோடி, அங்க்ஷக, யோரிைமிருந்து
எல்லோம் ததோைங்குகின்றக்ஷதோ, யோரிைமிருந்து எல்லோம்
விரிவடைகின்றக்ஷதோ, அந்த பரம புருஷ பகவோனிைம் சரணடைய
க்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

இந்த ஆலமரத்தின் உண்டம உருவம், இந்த ஜைவுலகில் புரிந்து தகோள்ளப்பை

முடியோதது என்று இங்கு ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது. க்ஷவர்கள் க்ஷமல்க்ஷநோக்கி
இருப்பதோல் உண்டம மரத்தின் விரிவு மறுபக்கத்தில் இருக்கின்றது. ஒருவன்
மரத்தின் தபளதிக விரிவுகளோல் பிடணக்கப்படும் க்ஷபோது, மரம் எவ்வளவு தூரம்
விரிந்துள்ளது என்படதக்ஷயோ, இதன் ஆரம்பத்டதக்ஷயோ அவனோல் கோண முடியோது.
இருப்பினும் இதன் கோரணத்டத அவன் கண்ைறிதல் அவசியம்: 'நோன் எனது
தந்டதயின் மகன், எனது தந்டத க்ஷவறு ஒருவரின் மகன்...' இவ்வோறு க்ஷதடுவதன்
மூலம் ஒருவன் பிரம்மக்ஷதவடர அடைகிறோன், அவர் கர்க்ஷபோதகசோயி
விஷ்ணுவினோல் உருவோக்கப்பட்ைவர். இவ்வோறோக, இறுதியில் அவன் பரம புருஷ
பகவோடன அடைகிறோன், இதுக்ஷவ ஆரோய்ச்சியின் முடிவு. இம்மரத்தின் மூலமோன

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 654

முழுமுதற் கைவுடள, அவரது பக்தியில் ஈடுபட்டிருக்கும் பக்தர்களின் சங்கத்தில்
ஒருவன் ஆய்ந்தறிய க்ஷவண்டும். பிறகு, உண்டமயின் தபோய்யோன பிம்பத்திலிருந்து
அவன் படிப்படியோக விடுபடுகின்றோன், க்ஷமலும், ஞோனத்தினோல் ததோைர்டபத்
துண்டித்துக் தகோண்டு, உண்டமயோன மரத்தில் அவன் உண்டமயிக்ஷலக்ஷய
நிடலதபறுகின்றோன்.

இவ்விஷயத்தில் அஸங்க என்னும் தசோல் மிகவும் முக்கியமோனது ; ஏதனனில்,

புலனுகர்ச்சிக்கோன பற்றுதலும் ஜை இயற்டகயின் மீ து ஆதிக்கம்
தசலுத்துவதற்கோன நோட்ைமும் கிமவும் வலிடமயோனடவ. எனக்ஷவ,
அங்கீ கரிக்கப்பட்ை சோஸ்திரங்கடள அடிப்படையோகக் தகோண்ை ஆன்மீ க
விஞ்ஞோனத்டத விவோதித்து, பற்றின்டமடய கற்க க்ஷவண்டும். க்ஷமலும், ஞோனத்தில்
உண்டமயோக வற்றிருப்பவர்களிைமிருந்து
ீ க்ஷகட்க க்ஷவண்டும். பக்தர்களின்
சங்கத்தில் நடைதபறும் இத்தகு விவோதங்களின் விடளவோக, ஒருவன் பரம புருஷ
பகவோனிைம் வருகின்றோன். பின்னர் அவன் தசய்ய க்ஷவண்டிய முதல் பணி,
அவரிைம் சரணடைவதோகும். எங்குச் தசல்வதோல் இந்த தபோய்யோன பிம்ப
மரத்திற்கு ஒருக்ஷபோதும் திரும்பி வருவதில்டலக்ஷயோ, அந்த இைத்தின் விவரம்
இங்க்ஷக தகோடுக்கபட்டுள்ளது. யோரிைமிருந்து அடனத்தும் க்ஷதோன்றியக்ஷதோ , அந்த நபர்
புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கிருஷ்ணக்ஷர, அந்த பரம புருஷரின்
கருடணடயப் தபறுவதற்கு அவரிைம் சரணடைந்தோல் க்ஷபோதும். அந்த
கருடணக்ஷய, ஸ்வரணம், கீ ர்த்தனம் க்ஷபோன்ற பக்தித் ததோண்டிடன ஆற்றுவதன்
விடளவோகும். ஜைவுலகத்தின் விரிவோக்கத்திற்கு அவக்ஷர கோரணம். ஏற்கனக்ஷவ
இஃது இடறவனோக்ஷலக்ஷய விளக்கப்பட்ைது. அஹம் ஸர்வஸ்ய ப்ரபவ 'நோக்ஷன
எல்லோவற்றிற்கும் மூலம்.' எனக்ஷவ, தபளதிக வோழ்க்டக என்னும் பலமோன
ஆலமரத்தின் பந்தத்திலிருந்து தவளிக்ஷயற, கிருஷ்ணரிைம் சரணடைய க்ஷவண்டும்.
கிருஷ்ணரிைம் சரணடைந்த உைக்ஷன, இந்த தபளதிக விரிவோக்கத்தின் மீ து ஒருவன்
தோனோகக்ஷவ பற்றற்றவனோகின்றோன்.

பதம் 15.5 - நிர்மோநக்ஷமோஹோ ஜிதஸங்க₃

शनर्ामनर्ोहा शजतसङ्गदोषा
अध्यात्र्शनत्या शवशनवृत्तकार्ा: ।
ितिैर्तवर्ुक्ता: सुखदु:खसंज्ञै-
गमच्छतत्यर्ूढा: पदर्व्ययं तत् ॥ ५ ॥
நிர்மோநக்ஷமோஹோ ஜிதஸங்க₃க்ஷதோ₃ஷோ

அத்₄யோத்மநித்யோ விநிவ்ருத்தகோமோ: |
த்₃வந்த்₃டவர்விமுக்தோ: ஸுக₂து₃:க₂ஸஞ்ஜ்டஞ-

ர்க₃ச்ச₂ந்த்யமூைோ₄: பத₃மவ்யயம் தத் || 15-5 ||

நி꞉ — இன்றி; மோன — தபோய் தகளரவம்; க்ஷமோஹோ꞉ — மயக்கம்; ஜித — தவன்று; ஸங்க₃
— ததோைர்பு; க்ஷதோ₃ஷோ꞉ — க்ஷதோஷங்கள்; அத்₄யோத்ம — ஆன்மீ க அறிவில்; நித்யோ꞉ —
நித்தியத்தில்; விநிவ்ருʼத்த — ததோைர்பின்றி; கோமோ꞉ — கோமத்தின்; த்₃வந்த்₃டவ꞉ —
இருடமயிலிருந்து; விமுக்தோ꞉ — விடுதடல தபற்று; ஸுக₂-து₃꞉க₂ — இன்ப துன்பம்;

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 655

ஸஞ்ஜ்டஞ꞉ — எனப்படும்; க₃ச்ச₂ந்தி — அடைகின்றனர்; அமூைோ₄꞉ — மயங்கோத; பத₃ம்
— நிடலடய; அவ்யயம் — நித்தியமோன; தத் — அந்த.

தமோழிதபயர்ப்பு

தபோய் தகளரவம், மயக்கம் மற்றும் தவறோன சங்கத்திலிருந்து

விடுபட்டு, நித்தியத்டதப் புரிந்து தகோண்டு, தபளதிக கோமத்டத
நிறுத்திவிட்டு, இன்ப துன்பம் என்னும் இருடமடய ஒழித்து,
மயக்கமுறோமல் இருப்பவர்கள், பரம புருஷரிைம் சரணடைவது
எவ்வோறு என்படத அறிந்து, அந்த நித்திய ரோஜ்ஜியத்டத
அடைகின்றனர்.

தபோருளுடர

சரணடையும் முடற இங்க்ஷக மிக அருடமயோக விவரிக்கப்பட்டுள்ளது. முதல்

தகுதி என்னதவனில், கர்வத்தினோல் மயங்கோமல் இருக்க க்ஷவண்டும். கட்டுண்ணை
ஆத்மோ, ஜை இயற்டகயின் எஜமோனனோக தன்டனக்ஷய எண்ணிக்
தகோண்டிருப்பதோல், பரம புருஷ பகவோனிைம் சரணடைவது அவனுக்கு மிகவும்
கடினமோக உள்ளது. உண்டம அறிடவ விருத்தி தசய்து தகோள்வதன் மூலம், ஜை
இயற்டகயின் எஜமோனன் தோன் அல்ல என்றும், பரம புருஷ பகவோக்ஷன எஜமோனர்
என்றும் அவன் அறிய க்ஷவண்டும். கர்வத்தினோல் உண்ைோகும் மயக்கத்திலிருந்து
அவன் விடுதடல தபறும்தபோழுது, சரணடையும் முடறடய ததோைங்க முடியும்.
இந்த ஜைவுலகில் ஏக்ஷதனும் மரியோடதடய எப்க்ஷபோதும் எதிர்போர்க்கும் நபரோல் பரம
புருஷரிைம் சரணடைய முடியோது. ஒருவன் இவ்வுலகிற்கு வந்து, சில கோலம்
தங்கி, பின்னர் தசன்று விடுகிறோன் என்றக்ஷபோதிலும், அவன் தோக்ஷன இவ்வுலகின்
எஜமோனன் என்ற முட்ைோள்தனமோன எண்ணத்தில் உள்ளோன், இந்த அறியோடமக்ஷய
கர்வத்திற்கு கோரணமோகும். இவ்வோறு எல்லோ விஷயங்கடளயும் சிக்கலோக்கி,
அவன் எப்க்ஷபோதும் ததோல்டலயிக்ஷலக்ஷய இருக்கின்றோன். முழு உலகமும் இந்த
எண்ணத்தின் கீ ழ் இயங்குகின்றது. இந்த பூமியிடன , நிலத்திடன மனித
சமுதோயத்திற்கு உரியது என்று மக்கள் கருதுகின்றனர், க்ஷமலும் இந்த தபோய்யோன
எண்ணத்தின் கீ ழ் நிலத்டதப் போகுபடுத்தி, தங்கடளக்ஷய உரிடமயோளர்களோக
ஆக்குகின்றனர். இவ்வுலகின் உரிடமயோளர் மனித சமுதோயக்ஷம என்னும்
க்ஷநோக்கத்திலிருந்து ஒருவன் விடுபை க்ஷவண்டும். இத்தகு தவறோன
க்ஷநோக்கத்திலிருந்து அவன் விடுபடும்க்ஷபோது, குடும்பப் பற்று, சமூகப் பற்று மற்றும்
க்ஷதசப் பற்றினோல் விடளயும் தவறோன ததோைர்புகளிலிருந்து அவன் விடுதடல
தபறுகின்றோன். இத்தகு தவறோன உறவுகள் ஒருவடன இந்த ஜைவுலகில்
பிடணக்கின்றன. இவ்வோறு தவறோன ததோைர்புகளிலிருந்து விடுபட்ை பிறகு , அவன்
ஆன்மீ க ஞோனத்டத வளர்க்க க்ஷவண்டும். உண்டமயில் தன்னுடையது என்ன,
தன்னுடையதல்லோதது என்ன என்ற ஞோனத்டத அவன் விருத்தி தசய்துதகோள்ள
க்ஷவண்டும். க்ஷமலும், அவன் விஷயங்கடள உள்ளபடி புரிந்துதகோள்ளும்க்ஷபோது, இன்ப
துன்பம், சுகம் துக்கம் க்ஷபோன்ற இருடமகள் எல்லோவற்றிலிருந்தும் அவன்
விடுதடல தபறுகிறோன், ஞோனத்தில் முழுடம தபறுகின்றோன்; அதன் பின் பரம
புருஷ பகவோனிைம் சரணடைவது அவனுக்குச் சோத்தியமோகிறது.

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 656

 பதம் 15.6 - ந தத்₃போ₄ஸயக்ஷத ஸூர்க்ஷயோ

न तद्भ‍ ासयते सूयो न ििाङ्को न पावक: ।

यद्गत्वा न शनवतमतते तद्धार् परर्ं र्र् ॥ ६ ॥
ந தத்₃போ₄ஸயக்ஷத ஸூர்க்ஷயோ ந ஷ₂ஷோ₂ங்க்ஷகோ ந போவக: |

யத்₃க₃த்வோ ந நிவர்தந்க்ஷத தத்₃தோ₄ம பரமம் மம || 15-6 ||

ந — இல்டல; தத் — அந்த; போ₄ஸயக்ஷத — பிரகோசப்படுத்துவது; ஸூர்ய꞉ — சூரியன்; ந —

இல்டல; ஷ₂ஷோ₂ங்க꞉ — சந்திரன்; ந — இல்டல; போவக꞉ — தநருப்பு மின்சோரம்; யத் —
எங்க்ஷக; க₃த்வோ — தசன்றபின்; ந — ஒருக்ஷபோதும் இல்டல; நிவர்தந்க்ஷத — அவர்கள்
திரும்பி வருவது; தத் தோ₄ம — அந்த இருப்பிைம்; பரமம் — பரமம்; மம — எனது.

தமோழிதபயர்ப்பு

எனது அந்த பரம வோசஸ்தலம் சூரியனோக்ஷலோ, சந்திரனோக்ஷலோ,

தநருப்பினோக்ஷலோ, மின்சோரத்தினோக்ஷலோ ஒளியூட்ைப்படுவது இல்டல.
அதடன அடைபவர்கள் ஒருக்ஷபோதும் இந்த ஜை உலகிற்குத்
திரும்புவதில்டல.

தபோருளுடர

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கிருஷ்ணரின் வோசஸ்தலம் இங்கு

விவரிக்கப்படுகின்றது. அந்த ஆன்மீ க உலகம், கிருஷ்ண க்ஷலோகம் என்றும்
க்ஷகோக்ஷலோக விருந்தோவனம் என்றும் அறியப்படுகின்றது. ஆன்மீ க வோனில், சூரிய
ஒளி, சந்திர ஒளி, தநருப்பு மற்றும் மின்சோரத்திற்கு அவசியம் இல்டல; ஏதனனில்,
அங்குள்ள எல்லோ கிரகங்களும் சுயமோகக்ஷவ பிரகோசமுடையடவ.
இப்பிரபஞ்சத்தில், சுயமோக பிரகோசிக்கக்கூடிய கிரகமோக, சூரிய கிரகம் மட்டுக்ஷம
உள்ளது, ஆனோல் ஆன்மீ க வோனிலுள்ள எல்லோ கிரகங்களும் சுயமோக
பிரகோசிப்படவ. டவகுண்ைங்கள் என்று அடழக்கப்படும் அந்த கிரகங்களின்
பிரகோசக்ஷம பிரம்மக்ஷஜோதி எனப்படும் க்ஷபதரோளியோகும். உண்டமயில், அந்த ஒளி
கிருஷ்ணரின் க்ஷலோகமோன க்ஷகோக்ஷலோக விருந்தோவனத்திலிருந்து தவளிவருகின்றது.
ஒளிரும் அந்த க்ஷஜோதியின் ஒரு பகுதி, மஹத் தத்துவத்தினோல் (ஜைவுலகினோல்)
மடறக்கப்பட்டுள்ளது. இடதத் தவிர, அந்த ஒளிரும் வோனத்தின் தபரும்போலோன
பகுதி, டவகுண்ைங்கள் என்று அடழக்கப்படும் ஆன்மீ க கிரகங்களோல்
நிடறந்துள்ளது. அவற்றில் முதன்டமயோனது க்ஷகோக்ஷலோக விருந்தோவனம்.

இந்த இருண்ை ஜைவுலகில் இருக்கும் வடர, ஜீவோத்மோ கட்டுண்ை வோழ்வில்

உள்ளோன், ஆனோல் இந்த ஜைவுலகின் தபோய்யோன திரிபடைந்த மரத்டத
தவட்டிவிட்டு ஆன்மீ க வோனத்டத அடைந்தவுைன் அவன் முக்தி தபறுகின்றோன்.
பின்னர் அவன் மீ ண்டும் இங்கு வருவதற்கோன வோய்ப்பு இல்டல. கட்டுண்ை
வோழ்வில், உயிர்வோழி தன்டன இந்த ஜைவுலகின் எஜமோனனோகக் கருதுகின்றோன்,
ஆனோல் முக்திதபற்ற நிடலயிக்ஷலோ அவன் ஆன்மீ க ரோஜ்ஜியத்தில் நுடழந்து பரம
புருஷருைன் உறவு தகோள்கின்றோன். அங்க்ஷக அவன் நித்தியமோன ஆனந்தம்,
நித்தியமோன வோழ்வு, மற்றும் நித்தியமோன ஞோனத்திடன அனுபவிக்கின்றோன்.

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 657

இத்தகவடல க்ஷகட்டு ஒருவன் கவரப்பை க்ஷவண்டும். அந்த நித்திய உலக்திற்குத்
தன்டன மோற்றிக் தகோள்ளவும் உண்டமயின் இந்த தபோய்யோன பிம்பத்திலிருந்து
தன்டன விடுவித்துக் தகோள்ளவும் அவன் ஆர்வத்துைன் இருக்க க்ஷவண்டும். இந்த
ஜைவுலகில் மிகுந்த பற்றுக் தகோண்டிருப்பவனுக்கு அந்த பற்றுதடலத் துண்டித்தல்
மிகவும் கடினம்; ஆனோல் அவன் கிருஷ்ண உணர்டவ க்ஷமற்தகோண்ைோல்,
படிப்படியோக பற்றின்டமடய அடைவதற்கு வோய்ப்புள்ளது. கிருஷ்ண உணர்வில்
இருக்கும் பக்தர்களுைன் அவன் ததோைர்புதகோள்ள க்ஷவண்டும். கிருஷ்ண
உணர்விற்கோக அர்ப்பணிக்கப்பட்ை ஓர் இயக்கத்டதத் க்ஷதடி, பக்தித் ததோண்டிடன
தசயலோற்றுவது எவ்வோறு என்படதக் கற்க க்ஷவண்டும். இவ்வோறு ஜைவுலகின்
மீ தோன தனது பற்றுதடல அவன் துண்டித்துக்தகோள்ள முடியும். தவறும் கோவி
உடைடய அணிவதோல் ஜைவுலகின் கவர்ச்சியிலிருந்து விடுபை முடியோது.
பகவோனின் பக்தித் ததோண்டில் பற்றுள்ளவனோக அவன் ஆக க்ஷவண்டியது
அவசியம். எனக்ஷவ, பன்னிரண்ைோம் அத்தியோயத்தில் விவரிக்கப்பட்டுள்ள பக்தித்
ததோண்க்ஷை உண்டமயோன மரத்தின் இந்த தபோய் பிம்பத்திலிருந்து
தவளிக்ஷயறுவதற்கோன ஒக்ஷர வழி என்படத அறிந்து, ஒருவன் அதடன மிகவும்
தீவிரமோக ஏற்றுக் தகோள்ள க்ஷவண்டும். இதர வழிமுடறகள் அடனத்திலும் உள்ள
ஜை இயற்டகயின் களங்கடளப் பற்றி பதினோன்கோம் அத்தியோயத்தில்
விவரிக்கப்பட்ைது. பக்தித் ததோண்டு மட்டுக்ஷம பூரண ததய்வகத்
ீ தன்டமடய
உடையதோக அங்க்ஷக விளக்கப்பட்ைது.

பரமம் மம என்னும் தசோற்கள் இங்க்ஷக மிகவும் முக்கியமோனடவ. உண்டமயில்

ஒவ்தவோரு மூடலமுடுக்கும் பரம புருஷருடைய தசோத்தோகும், ஆனோல் ஆன்மீ க
உலகம் பரமமோனது, ஆறு டவபவங்கடளப் பூரணமோகக் தகோண்ைது. ஆன்மீ க
உலகில் சூரிய ஒளி, சந்திர ஒளி அல்லது நட்சத்திரங்களின் அவசியம் இல்டல (ந
தத்ர ஸூர்க்ஷயோ போதி ந சந்த்ர-தோரகம்) என்று கை உபநிஷத்திலும் (2.2.15)
கூறப்பட்டுள்ளது. ஏதனனில், ஆன்மீ க தவளி முழுதும் பரம புருஷரின் அந்தரங்க
சக்தியினோல் பிரகோசப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. சரணடைவதோல் மட்டுக்ஷம அந்த பரம
வோசஸ்தலம் அடையப்பைக் கூடியது, க்ஷவறு வழிகளோல் அல்ல.

பதம் 15.7 - மடமவோம்க்ஷஷோ₂ ஜீவக்ஷலோக்ஷக ஜ

र्र्ैवांिो जीवलोके जीवभूत: सनातन: ।

र्न:षिानीशतद्रयाशण प्रकृ शतस्थाशन कषमशत ॥ ७ ॥
மடமவோம்க்ஷஷோ₂ ஜீவக்ஷலோக்ஷக ஜீவபூ₄த: ஸனோதன: |

மன:ஷஷ்ைோ₂ன ீந்த்₃ரியோணி ப்ரக்ருதிஸ்தோ₂னி கர்ஷதி || 15-7 ||

மம — எனது; ஏவ — நிச்சயமோக; அம்ʼஷ₂꞉ — அம்சங்கள்; ஜீவ-க்ஷலோக்ஷக — கட்டுண்ை

வோழ்வின் உலகத்தில்; ஜீவ-பூ₄த꞉ — கட்டுண்ை ஆத்மோக்கள்; ஸனோதன꞉ —
நித்தியமோக; மன꞉ — மனம்; ஷஷ்ைோ₂னி — ஆறு; இந்த்₃ரியோணி — புலன்கள்; ப்ரக்ருʼதி
— ஜை இயற்டகயில்; ஸ்தோ₂னி — நிடலதபற்று; கர்ஷதி — கடினமோகச்
சிரமப்படுகின்றனர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 658

இந்தக் கட்டுண்ை உலகில் இருக்கும் ஜீவோத்மோக்கள் எல்லோரும் எனது
நித்தியமோன அம்சங்களோவர். கட்டுண்ை வோழ்வின் கோரணத்தோல், மனம்
உட்பை ஆறு புலன்களுைன் இவர்கள் மிகவும் கடினமோக
சிரமப்படுகின்றனர்.

தபோருளுடர

இந்தப் பதத்தில் ஜீவோத்மோவின் அடையோளம் மிகத் ததளிவோகக்

தகோடுக்கப்பட்டுள்ளது. ஜீவோத்மோ, பரம புருஷரின் நித்தியமோன அம்சமோகும்.
கட்டுண்ை வோழ்வில் அவன் தனித்தன்டமடய ஏற்பக்ஷதோ, பிறகு முக்தி தபற்ற
நிடலயில் இடறவனுைன் ஒன்றோகி விடுவக்ஷதோ அல்ல. நித்தியமோக அவன்
அம்சக்ஷம. ஸனோதன என்று ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது. க்ஷவதக் கருத்தின்படி
பரம புருஷ பகவோன் எண்ணற்ற ரூபங்களில் தன்டன விரிவுபடுத்தித்
க்ஷதோற்றமளிக்கின்றோர். இவற்றில் முதல் நிடல விரிவுகள் 'விஷ்ணு தத்துவம்'
என்றும், இரண்ைோம் நிடல விரிவுகள் 'ஜீவ தத்துவம்' என்றும்
அடழக்கப்படுகின்றனர்.. க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், விஷ்ணு தத்துவங்கள் சுய
அம்சங்கள் என்றும் ஜீவோத்மோக்கள் பின்ன அம்சங்கள் என்றும் கூறப்படுகின்றனர்.
பகவோன் இரோமர், நரசிம்மக்ஷதவர், விஷ்ணுமூர்த்தி மற்றும் டவகுண்ை
க்ஷலோகங்களில் வற்றிருக்கும்
ீ எண்ணற்ற உருவில், பகவோன் தனது சுய
விரிவுகளின் மூலம் க்ஷதோன்றுகிறோர். ஜீவோத்மோக்கள் எனப்படும் பின்ன விரிவுகள் ,
அவரது நித்தியமோன ததோண்ைர்கள். பரம புருஷ பகவோனின் சுய விரிவுகள்
ஒவ்தவோருவருக்கும் எப்க்ஷபோதும் தனித்தன்டம இருக்கின்றது. அதுக்ஷபோல , பின்ன
விரிவுகளோன ஜீவோத்மோக்களும் தங்களுக்தகன்று தனித்தன்டம உடையவர்களோக
இருக்கின்றனர். பரம புருஷரின் அம்சங்கள் என்பதோல், ஜீவோத்மோக்கள் அவரின்
குணங்களிலும் பங்குடையவர்களோக உள்ளனர். அத்தகு குணங்களில் சுதந்திரமும்
ஒன்று. தனிப்பட்ை ஆத்மோ என்ற விததத்தில் ஒவ்தவோரு உயிர்வோழியும்,
தனக்தகன்று தனித்தன்டமடயயும் சிறிதளவு சுதந்திரத்டதயும் தபற்றுள்ளனர்.
இந்த சுதந்திரத்டதத் தவறோக உபக்ஷயோகிப்பதோல் ஒருவன் கட்டுண்ணை
ஆத்மோவோக ஆகின்றோன், இக்ஷத சுதந்திரத்டதச் சரியோக உபக்ஷயோகிப்பதோல் ஒருவன்
எப்க்ஷபோதும் முக்தி தபற்ற நிடலயில் உள்ளோன். இரண்டு நிடலகளிலும் அவன்
பரம புருஷடரப் க்ஷபோன்று தன்டமயில் நித்தியமோனவன். முக்தி தபற்ற நிடலயில்
அவன் ஜை வோழ்விலிருந்து விடுபட்டு, இடறவனுடைய ததய்வகத்
ீ ததோண்டில்
ஈடுபட்டுள்ளோன்; கட்டுண்ை வோழ்வில் அவன் ஜை இயற்டகயின் குணங்களினோல்
ஆதிக்கம் தசலுத்தப்பட்டு, இடறவனுடைய திவ்யமோன அன்புத் ததோண்டிடன
மறக்கின்றோன். விடளவு, இந்த ஜைவுலகில் தனது வோழ்டவ தக்கடவத்துக்
தகோள்ள அவன் மிகவும் கடினமோகச் சிரமப்பை க்ஷவண்டியுள்ளது.

மனிதர்கள், பூடனகள், மற்றும் நோய்கள் மட்டுமல்ல, ஜைவுலகின் மிகப் தபரிய

அதிகோரிகளோன பிரம்மோ, சிவதபருமோன், ஏன் விஷ்ணு உட்பை, எல்லோ
உயிர்வோழிகளும் பரம புருஷ பகவோனின் அம்சங்கக்ஷள. அவர்கள் அடனவரும்
நித்தியமோனவர்கள், தற்கோலிகமோன க்ஷதோற்றங்கள் அல்ல. கர்ஷதி (சிரமப்படுதல்,
அல்லது கடினமோக உடழத்தல்) என்னும் தசோல் மிகவும் முக்கியமோனது. இரும்புச்
சங்கிலிகளோல் விலங்கிைப்பட்டிருப்பது க்ஷபோன்று கட்டுண்ை ஆத்மோ
பிடணக்கப்பட்டுள்ளோன். அஹங்கோரத்தினோல் பந்தப்பட்டுள்ள அவடன இந்த ஜை

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 659

வோழ்வில் இயங்கச் தசய்யும் முக்கிய வஸ்து மனக்ஷம. மனம் ஸத்வ குணத்தில்
இருக்கும்க்ஷபோது, அவனது தசயல்கள் நல்லடவயோக உள்ளன; மனம் ரக்ஷஜோ
குணத்தில் இருக்கும்க்ஷபோது, அவனது தசயல்கள் ததோல்டல தகோடுப்படவயோக
உள்ளன; மனம் தக்ஷமோ குணத்தில் இருக்கும்க்ஷபோக்ஷதோ, அவன் கீ ழ்நிடல
உயிரினங்களுக்கு பிரயோணம் தசய்கின்றோன். அவ்வோறு இருப்பினும் , மனதோலும்
புலன்களோலும் ஆன ஜைவுலகினோல் மடறக்கப்பட்டுள்ள கட்டுண்ை ஆத்மோ
முக்திதபறும்க்ஷபோது, அவனது ஜைவுைல் அழிவுற்று, ஆன்மீ க உைல் அதன்
தனிப்பட்ை தகுதிகளுைன் க்ஷதோன்றுகின்றது என்பது இப்பதத்திலிருந்து
ததளிவோகிறது. மோத்யந்திநோயன-ஷ்ருதியில் பின்பரும் தகவல் கோணப்படுகின்றது:
ஸ வோ ஏஷப்ரஹ்ம-நிஷ்ை இதம் ஷரீரம் மர்த்யம் அதிஸ்ருஜ்ய ப்ரஹ்மோபி
ஸம்பத்ய ப்ரஹ்மணோ பஷ்யதி ப்ரஹ்மணோ ஷ்ருக்ஷணோதி ப்ரஹ்மடணக்ஷவதம்
ஸர்வம் அனுபவதி. இங்கு கூறப்பட்டுள்ளது என்னதவனில், உயிர்வோழி இந்த
தபளதிக பந்தத்திடனக் டகவிட்டு ஆன்மீ க உலகில் நுடழயும்க்ஷபோது , அவன் தனது
ஆன்மீ க உைடல மீ ண்டும் தபறுகின்றோன், க்ஷமலும் அவன் தனது ஆன்மீ க உைலில்
புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுடள க்ஷநருக்கு க்ஷநர் கோண முடியும். க்ஷநருக்கு
க்ஷநரோக அவரிைம் க்ஷபசவும் அவரிைமிருந்து க்ஷகட்கவும் அவடர உள்ளபடிக்ஷய புரிந்து
தகோள்ளவும் அவனோல் முடியும். ஸ்மிருதியிலிருந்தும் இதடனப் புரிந்து தகோள்ள
முடியும், வஸந்தி யத்ர புருஷோ: ஸர்க்ஷவ டவகுண்ை-மூர்தய: —ஆன்மீ க
உலகங்களில் வோழும் ஒவ்தவோருவரும் புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுடளப்
க்ஷபோன்ற உைல்களில் வோழ்கின்றனர். உைல் அடமப்டபப் தபோறுத்தவடர,
அம்சங்களோன ஜீவோத்மோக்களுக்கும் விஷ்ணு மூர்த்தியின் விரிவுகளுக்கும் எந்த
க்ஷவறுபோடும் இல்டல. க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுளின் கருடணயோல் முக்தியின்க்ஷபோது, உயிர்வோழி ஆன்மீ க உைடலப்
தபறுகின்றோன்.

மடமவோம்ஷ: ('பரம புருஷரின் அம்சங்கள்') என்னும் தசோற்களும் மிக

முக்கியமோனடவ. பரம புருஷரின் அம்சங்கள் உடைந்து க்ஷபோன ஜைப் தபோருளின்
பகுதிகடளப் க்ஷபோன்றடவ அல்ல. ஆத்மோடவ துண்டுகளோக தவட்ை முடியோது
என்படத நோம் ஏற்கனக்ஷவ இரண்ைோம் அத்தியோயத்தில் புரிந்து தகோண்க்ஷைோம். இந்த
நுண்ணிய பகுதிடய ஜை ரீதியில் உணர முடியோது. துண்டுகளோக தவட்ைப்பட்டு
மீ ண்டும் ஒன்றோகச் க்ஷசர்க்கப்படும் ஜைப்தபோருடளப் க்ஷபோன்றதல்ல ஆத்மோ. அத்தகு
கருத்து இங்க்ஷக தபோருந்தோது, ஏதனனில் ஸனோதன ('நித்தியமோன') என்னும்
சமஸ்கிருதச் தசோல் இங்கு உபக்ஷயோகிக்கப்பட்டுள்ளது. நுண்ணிய பகுதியும்
நித்தியமோனக்ஷத. இரண்ைோம் அத்தியோயத்தின் ஆரம்பத்தில், ஒவ்தவோரு தனிப்பட்ை
உைலிலும் பரம புருஷரின் நுண்ணிய பகுதி உள்ளது (க்ஷதஹிக்ஷனோ (அ)ஸ்மின்
யதோ க்ஷதக்ஷஹ) என்று கூறப்பட்டிருக்கின்றது. அந்த நுண்ணிய பகுதி, தபளதிக
பந்தத்திலிருந்து முக்தி தபறும்க்ஷபோது, ஆன்மீ க வோனிலுள்ள ஆன்மீ க கிரகத்தில்
தனது சுய ஆன்மீ க உைடல மீ ண்டும் தபற்று, பரம புருஷரின் உறடவ
அனுபவிக்கின்றோன். இருப்பினும், இங்கு புரிந்து தகோள்ளப்படுவது என்னதவனில்,
தங்கத்தின் அம்சங்களும் தங்கமோக இருப்பது க்ஷபோல , பகவோனின் நுண்ணிய
அம்சங்களோன உயிர்வோழிகளும் தன்டமயில் அவடரப் க்ஷபோன்றவர்கக்ஷள.

பதம் 15.8 - ஷ₂ரீரம் யத₃வோப்க்ஷனோதி

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 660

 िरीरं यदवाप्नोशत यच्च‍
ाप्युत्क्रार्तीश्वर: ।
गृहीत्वैताशन संयाशत वायुगमतधाशनवाियात् ॥ ८ ॥
ஷ₂ரீரம் யத₃வோப்க்ஷனோதி யச்சோப்யுத்க்ரோமதீஷ்₂வர: |

க்₃ருஹீத்டவதோனி ஸம்யோதி வோயுர்க₃ந்தோ₄னிவோஷ₂யோத் || 15-8 ||

ஷ₂ரீரம் — உைல்; யத் — க்ஷபோல; அவோப்க்ஷனோதி — அடைகின்றோன்; யத் — க்ஷபோல; ச அபி

— க்ஷமலும்; உத்க்ரோமதி — துறந்து; ஈஷ்₂வர꞉ — உைலின் உரிடமயோளன்; க்₃ருʼஹீத்வோ
— தபற்று; ஏதோனி — இடவதயல்லோம்; ஸம்ʼயோதி — தசல்கின்றது; வோயு꞉ — கோற்று;
க₃ந்தோ₄ன் — நறுமணம்; இவ — க்ஷபோல; ஆஷ₂யோத் — அவற்றின் மூலங்களிலிருந்து.

தமோழிதபயர்ப்பு

கோற்று நறுமணத்டதத் தோங்கிச் தசல்வடதப் க்ஷபோல, ஜைவுலகில்

இருக்கும் உயிர்வோழி, ஓர் உைலிலிருந்து மற்தறோரு உைலுக்கு
வோழ்வின் பல்க்ஷவறு உணர்வுகடளச் சுமந்து தசல்கிறோன். இவ்வோறு,
ஒருவடகயோன உைடலப் தபற்று, பின்னர் மீ ண்டும் க்ஷவதறோரு உைடல
ஏற்பதற்கோக இதடனக் டகவிடுகிறோன்.

தபோருளுடர

உயிர்வோழி இங்க்ஷக ஈஷ்வர தனது உைலின் எஜமோனன் என்று

வர்ணிக்கப்பட்டுள்ளோன். அவன் விரும்பினோல் தனது உைடல உயர்நிடலக்கு
மோற்றிக் தகோள்ள முடியும், கீ ழ்நிடலக்கும் தகோண்டு தசல்ல முடியும். சிறிதளவு
சுதந்திரம் உள்ளது. அவனது உைல் மோற்றம் அவடனப் தபோறுத்தக்ஷத. மரண
க்ஷநரத்தில் அவன் உருவோக்கிய உணர்வு அவடன அடுத்த உைலிற்குக் தகோண்டு
தசல்கின்றது. அவன் பூடன அல்லது நோடயப் க்ஷபோன்ற உணர்டவ
வளர்த்திருந்தோல், பூடன அல்லது நோயின் உைலிற்குச் தசல்வது நிச்சயம். அக்ஷத
சமயம் ததய்வக
ீ குணங்களின் மீ து அவன் தனது உணர்டவ நிறுத்தியிருந்தோல் ,
க்ஷதவரின் உைலிற்கு அவன் மோறுவோன். க்ஷமலும் , அவன் கிருஷ்ண உணர்வில்
இருந்தோல், ஆன்மீ க உலகிலுள்ள கிருஷ்ண க்ஷலோகத்திற்கு மோற்றம் தபற்று
கிருஷ்ணருைன் உறவு தகோள்வோன். உைல் அழிவுற்ற பின் எல்லோம் முடிந்து
விடுகின்றன என்பது தபோய்யோன கருத்தோகும். தனிப்பட்ை ஆத்மோ ஓர்
உைலிலிருந்து மற்தறோரு உைலிற்கு மோறிக் தகோண்க்ஷை உள்ளோன், அவனுடைய
தற்க்ஷபோடதய உைலும் தசயல்களும் அவனது அடுத்த உைலுக்குப் பின்னணியோக
அடமகின்றன. ஒருவன் கர்மத்தின் அடிப்படையில் பல்க்ஷவறு உைல்கடள
அடைகிறோன், நோளடைவில் அவன் அந்த உைடல விட்டு தவளிக்ஷயற க்ஷவண்டும்.
அடுத்த உைலுக்கோன கருத்திடனத் தோங்கிச் தசல்லும் சூட்சும உைல் ,
மறுபிறவியில் மற்தறோரு உைடல வளர்க்கின்றது என்று இங்க்ஷக கூறப்பட்டுள்ளது.
ஓர் உைலிலிருந்து மறு உைலுக்கு மோற்றம் தபற்று, அந்த உைலில் இருக்கும்க்ஷபோது
துன்பப்படும் இந்த வழிமுடற , கர்ஷதி, அல்லது வோழ்க்டகப் க்ஷபோரோட்ைம் என்று
அடழக்கப்படுகின்றது.

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 661

 பதம் 15.9 - ஷ்₂க்ஷரோத்ரம் சேு: ஸ்

श्रोत्रं चक्षु: स्पिमनं च रसनं घ्राणर्ेव च ।

अशधिाय र्नश्चायं शवषयानुपसेवते ॥ ९ ॥
ஷ்₂க்ஷரோத்ரம் சேு: ஸ்பர்ஷ₂னம் ச ரஸனம் க்₄ரோணக்ஷமவ ச |

அதி₄ஷ்ைோ₂ய மனஷ்₂சோயம் விஷயோனுபக்ஷஸவக்ஷத || 15-9 ||

ஷ்₂க்ஷரோத்ரம் — கோதுகள்; சேு꞉ — கண்கள்; ஸ்பர்ஷ₂னம் — ததோடு உணர்வு; ச —

க்ஷமலும்; ரஸனம் — நோக்கு; க்₄ரோணம் — நுகரும் சக்தி; ஏவ — க்ஷமலும்; ச — மற்றும்;
அதி₄ஷ்ைோ₂ய — நிடலதபற்று; மன꞉ — மனதில்; ச — க்ஷமலும்; அயம் — அவன்;
விஷயோன் — புலனின்ப விஷயங்கடள; உபக்ஷஸவக்ஷத — அனுபவிக்கின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இவ்வோறு க்ஷவதறோரு ஸ்தூல உைடலப் தபறும் உயிர்வோழி, மனடத

டமயமோகக் தகோண்டுள்ள ஒரு குறிப்பிட்ை விதமோன கோது, கண், நோக்கு,
மூக்கு, ததோடு புலன் ஆகியவற்டற அடைகிறோன். இதன் மூலம்
குறிப்பிட்ை புலனின்ப விஷயங்கடள அவன் அனுபவிக்கின்றோன்.

தபோருளுடர

க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், ஜீவோத்மோவின் உணர்வோனது நோய், பூடனயின்

குணங்களோல் மோசுபடுமோனோல், அவன் தனது அடுத்த பிறவியில் நோய் அல்லது
பூடனயின் உைடல அடைந்து அனுபவிக்கின்றோன். உணர்வு, அதன் உண்டம
நிடலயில் நீடரப் க்ஷபோன்று தூய்டமயோனதோகும். ஆனோல் நீடர ஒரு குறிப்பிட்ை
நிறத்துைன் கலந்தோல், அது மோற்றமடைகின்றது. அதுக்ஷபோல, தூய்டமயோக இருக்கும்
தூய ஆன்மீ க ஆத்மோவின் உணர்வு, தபளதிக குணங்களின் ததோைர்புகளுக்க்ஷகற்ப
மோற்றமடைகின்றது. உண்டமயோன உணர்வு கிருஷ்ண உணர்வோகும். எனக்ஷவ ,
ஒருவன் கிருஷ்ண உணர்வில் நிடலதபறும்க்ஷபோது , அவன் தனது தூய வோழ்வில்
இருக்கின்றோன். ஆனோல் அவனது உணர்வு ஏக்ஷதனும் தபளதிக எண்ணங்களோல்
களங்கமுறும் க்ஷபோது, அடுத்த பிறவியில் அவன் அதற்க்ஷகற்ற உைடல
அடைகிறோன். மீ ண்டும் மனித உைடலக்ஷய அவன் அடைவோன் என்பது
நிச்சயமல்ல; நோய், பூடன, பன்றி, க்ஷதவர் அல்லது 84,00,000 வடகயோன
உயிரினங்களில் ஏக்ஷதனும் ஒன்டற அவன் தபறலோம்.

பதம் 15.10 - உத்க்ரோமந்தம் ஸ்தி₂த

उत्क्रार्ततं शस्थतं वाऽशप भुञ्जानं वा गुणाशतवतर्् ।

शवर्ूढा नानुपश्यशतत पश्यशतत ज्ञानचक्षुष: ॥ १० ॥
உத்க்ரோமந்தம் ஸ்தி₂தம் வோ(அ)பி பு₄ஞ்ஜோனம் வோ கு₃ணோன்விதம் |

விமூைோ₄ நோனுபஷ்₂யந்தி பஷ்₂யந்தி ஜ்ஞோனசேுஷ: || 15-10 ||

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 662

 உத்க்ரோமந்தம் — உைடல நீத்து; ஸ்தி₂தம் — உைலில் நிடலதபற்று; வோ அபி —
அல்லது; பு₄ஞ்ஜோனம் — அனுபவித்துக் தகோண்டு; வோ — அல்லது; கு₃ண-அன்விதம் —
ஜை இயற்டக குணங்களின் மயக்கத்தின் கீ ழ்; விமூைோ₄꞉ — முட்ைோள்கள்; ந —
இல்டல; அனுபஷ்₂யந்தி — கோண்பதற்கு; பஷ்₂யந்தி — கோணலோம்; ஜ்ஞோன-சேுஷ꞉
— ஞோனத்தின் கண்கடளப் தபற்றவர்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

முட்ைோள்கள், உயிர்வோழி எவ்வோறு தனது உைடலக் டகவிடுகிறோன்

என்படதக்ஷயோ, இயற்டக குணங்களின் மயக்கத்தின் கீ ழ் எத்தகு
உைடல அவன் அனுபவித்துக் தகோண்டுள்ளோன் என்படதக்ஷயோ புரிந்து
தகோள்ள முடியோது. ஆனோல் யோருடைய கண்கள் ஞோனத்தில் பயிற்சி
தபற்றுள்ளக்ஷதோ அவரோல் இடவ யடனத்டதயும் கோண முடியும்.

தபோருளுடர

க்ஞோன–சேூஷ: எனும் தசோல் மிகவும் முக்கியமோனது. ஞோனம் இல்லோவிடில்,

எவ்வோறு உயிர்வோழி தனது தற்க்ஷபோடதய உைடலக் டகவிடுகிறோன் என்படதக்ஷயோ ,
எந்த விதமோன உைடல அடுத்த பிறவியில் அடையப் க்ஷபோகிறோன் என்படதக்ஷயோ
ஒருவனோல் புரிந்து தகோள்ள முடியோது; அது மட்டுமின்றி, தோன் ஏன் ஒரு
குறிப்பிட்ை உைலில் தற்க்ஷபோது வோழ்கிக்ஷறன் என்படதயும் அவனோல் புரிந்து
தகோள்ள முடியோது. அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவிைமிருந்து க்ஷகட்ைறிந்த
சோஸ்திரங்கள் மற்றும் பகவத் கீ டதயிலிருந்து புரிந்து தகோள்ளப்பட்ை க்ஷபரறிவு
இதற்குத் க்ஷதடவ. இவ்விஷயங்கள் அடனத்டதயும் கோண்பதற்கோன பயிற்சி
தபற்றவன் அதிர்ஷ்ைசோலி. ஒவ்தவோரு உயிர்வோழியும், குறிப்பிட்ை சூழ்நிடலகளில்
தனது உைடல நீக்குகின்றோன், குறிப்பிட்ை சூழ்நிடலகளில் வோழ்ந்து
தகோண்டுள்ளோன், மற்றும் குறிப்பிட்ை சூழ்நிடலகளில் ஜை இயற்டகயின்
மயக்கத்தின் கீ ழ் அனுபவித்துக் தகோண்டுள்ளோன். இதன் விடளவோக , புலனின்பம்
என்னும் மயக்கத்தின் கீ ழ் பலவிதமோன இன்ப துன்பங்களில் அவன் துன்பப்பட்டுக்
தகோண்டுள்ளோன். கோமத்தினோலும் ஆடசயினோலும் நித்தியமோக முட்ைோளோக்கப்பட்ை
நபர்கள், தங்களது உைல் மோற்றத்டதயும் ஒரு குறிப்பிட்ை உைலில் தங்களது
வோழ்டவயும் பற்றி அறிவதற்கோன எல்லோ சக்திகடளயும் இழக்கின்றனர்.
அவர்களோல் இவற்டறப் பற்றி சிந்தித்துப் போர்க்கக்கூை முடியோது. ஆனோல்
ஆன்மீ க ஞோனத்தில் முதிர்ச்சி தபற்க்ஷறோர், ஆத்மோ உைலிலிருந்து க்ஷவறுபட்ைவன்
என்படதயும், அவன் தனது உைடல மோற்றி பல வழிகளில் அனுபவிக்கின்றோன்
என்படதயும் கோண முடியும். இத்தகு அறிவில் உள்ளவன், கட்டுண்ை ஜீவன்
எவ்வோறு இந்த ஜை வோழ்வில் துன்புறுகின்றோன் என்படதப் புரிந்து தகோள்ள
முடியும். எனக்ஷவ, கிருஷ்ண உணர்வில் மிகவும் முன்க்ஷனற்றம் அடைந்த நபர்கள்,
கட்டுண்ை மக்களின் வோழ்வு மிகவும் ததோல்டல நிடறந்ததோக உள்ளது என்பதோல்,
இந்த ஞோனத்திடன தபோதுமக்களுக்கு வழங்க தங்களோல் இயன்றவடர முயற்சி
தசய்கின்றனர். மக்கள் கட்டுண்ை வோழ்விலிருந்து விடுபட்டு , கிருஷ்ண உணர்டவப்
தபற்று, ஆன்மீ க உலகத்திற்குச் தசல்லும்படி தம்டம விடுவித்துக் தகோள்ள
க்ஷவண்டும்.

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 663

 பதம் 15.11 - யதந்க்ஷதோ க்ஷயோகி₃னஷ்₂டசனம

यतततो योशगनश्चैनं पश्यतत्यात्र्तयवशस्थतर्् ।

यतततोऽप्यकृ तात्र्ानो नैनं पश्यतत्यचेतस: ॥ ११ ॥
யதந்க்ஷதோ க்ஷயோகி₃னஷ்₂டசனம் பஷ்₂யந்த்யோத்மன்யவஸ்தி₂தம் |

யதந்க்ஷதோ(அ)ப்யக்ருதோத்மோக்ஷனோ டநனம் பஷ்₂யந்த்யக்ஷசதஸ: || 15-11 ||

யதந்த꞉ — முயற்சி தசய்து தகோண்டு; க்ஷயோகி₃ன꞉ — ஆன்மீ கவோதிகள்; ச — க்ஷமலும்;

ஏனம் — இடத; பஷ்₂யந்தி — கோண இயலும்; ஆத்மனி — ஆத்மோவில்; அவஸ்தி₂தம் —
நிடலதபற்று; யதந்த꞉ — முயற்சி தசய்து தகோண்டு; அபி — இருந்தோலும்; அக்ருʼத-
ஆத்மோன꞉ — தன்னுணர்வு இல்லோதவர்கள்; ந — இல்டல; ஏனம் — இடத; பஷ்₂யந்தி
— கோண்பது; அக்ஷசதஸ꞉ — வளர்ச்சியடையோத மனமுடைக்ஷயோர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

தன்னுணர்வில் நிடலதபற்று முயற்சி தசய்யும் ஆன்மீ கவோதிகள்

இவற்டறதயல்லோம் ததளிவோகக் கோண முடியும். ஆனோல் வளர்ச்சி
தபறோத மனமுடையவர்களும் தன்னுணர்வில் நிடல தபறோதவர்களும்,
முயற்சி தசய்தோலும் கூை என்ன நைக்கின்றது என்படதக் கோண
இயலோது.

தபோருளுடர

ஆன்மீ கத் தன்னுணர்வுப் போடதயில் பல்க்ஷவறு ஆன்மீ கவோதிகள் உள்ளனர், ஆனோல்

தன்னுணர்வில் நிடலதபறோத ஒருவன், உயிர்வோழியின் உைலில் மோற்றங்கள்
நிகழ்வது எங்ஙனம் என்படதக் கோண இயலோது. க்ஷயோகின: எனும் தசோல்
இவ்விஷயத்தில் முக்கியமோனது. இன்டறய தினங்களில், பல்க்ஷவறு க்ஷபோலி
க்ஷயோகிகளும் பல்க்ஷவறு க்ஷபோலி க்ஷயோக நிடலயங்களும் உள்ளன, ஆனோல் உண்டம
என்னதவனில், தன்னுணர்வின் விஷயத்தில் இவர்கள் அடனவரும் குருைர்கக்ஷள.
தவறுமக்ஷன ஒருவடகயோன உைற்பயிற்சிகளில் மயங்கியுள்ள இவர்கள், உைல்
நோன்றோக வளர்க்கப்பட்டு ஆக்ஷரோக்கியமோக இருந்தோல் அதில் திருப்தி
தபறுகின்றனர். இடதத் தவிர அவர்களுக்கு க்ஷவறு ஒன்றுத் ததரிவதில்டல.
இவர்கள் யதந்க்ஷதோ (அ)ப்-யக்ருதோத்மோன: என்று அடழக்கப்படுகின்றனர்.
தபயரளவிலோன க்ஷயோகப் பயிற்சியில் முயற்சி தசய்தோலும், அவர்கள் தன்னுணர்வு
அடைந்தவர்கள் அல்ல. அத்தகு மக்கள் ஆத்மோவின் உைல் மோற்றத்திடனப்
புரிந்துதகோள்ள முடியோது. ஆத்மோ, உலகம், பரம புருஷர் ஆகியவற்டற
உணர்ந்தவர்களும், உண்டமயிக்ஷலக்ஷய க்ஷயோக முடறயில் இருப்பவர்களும்
மட்டுக்ஷம—அதோவது, கிருஷ்ண உணர்வுைன் தூய பக்தித் ததோண்டில்
ஈடுபட்டிருக்கும் பக்தி க்ஷயோகிகள் மட்டுக்ஷம—இவ்விஷயங்கள் எவ்வோறு
நடைதபறுகின்றன என்படதப் புரிந்து தகோள்ள முடியும்.

பதம் 15.12 - யதோ₃தி₃த்யக₃தம் க்ஷதக்ஷஜோ

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 664

 यदाकदत्यगतं तेजो जगद्भ‍ ासयतेऽशखलर्् ।
यच्चतद्रर्शस यच्च‍
ाग्न‍
ौ तत्तेजो शवशद्ध र्ार्कर्् ॥ १२ ॥
யதோ₃தி₃த்யக₃தம் க்ஷதக்ஷஜோ ஜக₃த்₃போ₄ஸயக்ஷத(அ)கி₂லம் |

யச்சந்த்₃ரமஸி யச்சோக்₃தனௌ தத்க்ஷதக்ஷஜோ வித்₃தி₄ மோமகம் || 15-12 ||

யத் — எது; ஆதி₃த்ய-க₃தம் — சூரிய ஒளியில்; க்ஷதஜ꞉ — பிரகோசம்; ஜக₃த் — உலகம்

முழுவடதயும்; போ₄ஸயக்ஷத — பிரகோசப்படுத்துகின்றக்ஷதோ; அகி₂லம் — முழுடமயோக;
யத் — எது; சந்த்₃ரமஸி — சந்திரனில்; யத் — எது; ச — க்ஷமலும்; அக்₃தனௌ — தநருப்பில்;
தத் — அந்த; க்ஷதஜ꞉ — பிரகோசம்; வித்₃தி₄ — புரிந்து தகோள்; மோமகம் — என்னிைமிருந்து.

தமோழிதபயர்ப்பு

உலகம் முழுவதிலும் இருடள விலக்குகின்ற சூரியனின் பிரகோசம்

என்னிைமிருந்க்ஷத வருகின்றது. க்ஷமலும், சந்திரனின் பிரகோசமும்
தநருப்பின் பிரகோசமும் கூை என்னிைமிருந்க்ஷத வருகின்றன.

தபோருளுடர

விஷயங்கள் எவ்வோறு நடைதபறுகின்றன என்படத அறிவில்லோதவர்களோல்

புரிந்து தகோள்ள முடியோது. இருப்பினும், இடறவன் இங்கு விளக்குபவற்டறப்
புரிந்து தகோள்வதோல், ஒருவன் ஞோனத்தில் நிடலதபற ஆரம்பிக்க முடியும்.
சூரியன், சந்திரன், தநருப்பு மற்றும் மின்சோரத்திடன அடனவரும் கோண்கின்றனர்.
சூரியனின் பிரகோசம், சந்திரனின் பிரகோசம், தநருப்பு அல்லது மின்சோரத்தின்
பிரகோசம் ஆகியடவ புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளிைமிருந்க்ஷத
வருகின்றன என்படதப் புரிந்துதகோள்ள முயற்சி தசய்ய க்ஷவண்டும். அவ்வளக்ஷவ.
வோழ்டவப் பற்றிய இத்தகு கருத்து, கிருஷ்ண உணர்வின் ததோைக்கமோகும். இது
ஜைவுலகிலுள்ள கட்டுண்ை ஆத்மோவின் முன்க்ஷனற்றத்திற்கு க்ஷபருதவியோக
அடமயும். உயிர்வோழிகள் இயற்டகயோகக்ஷவ பரம புருஷரின் அம்சங்கள். அந்த
அம்சங்கள் எவ்வோறு இடறவனின் திருநோட்டிற்குத் திரும்பிச் தசல்ல முடியும்
என்பதற்கோன ஒரு சிறு குறிப்டப இங்கு அவக்ஷர வழங்குகின்றோர்.

சூரிய மண்ைலம் முழுவடதயும் சூரியக்ஷன பிரகோசப்படுத்துகின்றது என்படத

இந்தப் பதத்திலிருந்து நோம் புரிந்து தகோள்ள முடியும். பற்பல பிரபஞ்சங்களும்
சூரிய மண்ைலங்களும் உள்ளன. பல்க்ஷவறு சூரியன், சந்திரன், கிரகங்கள் இருக்க,
ஒரு பிரபஞ்சத்தில் ஒரு சூரியன் மட்டுக்ஷம உள்ளது. பகவத் கீ டதயில் (10.21)
கூறப்பட்டுள்ளபடி சந்திரன் நட்சத்திரங்களில் ஒன்றோகும் (நேத்ரோணோம் அஹம்
ஷஷீ). சூரிய ஒளிக்கு கோரணம், பரம புருஷருடைய ஆன்மீ க தவளியில் இருக்கும்
ஆன்மீ க ஒளிக்ஷய. சூரியன் உதித்தவுைன் மனிதனின் தசயல்கள் ததோைங்குகின்றன.
மக்கள் உணவுப் தபோருள்கடளத் தயோரிக்க தநருப்டப மூட்டுகின்றனர்.
ததோழிற்சோடலகள் க்ஷபோன்றவற்டறத் ததோைங்கவும் தநருப்டப மூட்டுகின்றனர்.
தநருப்பின் உதவியோல் பற்பல கோரியங்கள் தசய்யப்படுகின்றன. எனக்ஷவ , சூரிய
உதயம், தநருப்பு, சந்திரனின் ஒளி ஆகியடவ உயிர்வோழிகளுக்கு மிகவும் இன்பம்
தருபடவ. இவற்றின் உதவியின்றி எந்த உயிரினமும் வோழ முடியோது. எனக்ஷவ ,

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 665

சூரியன், சந்திரன், தநருப்பு ஆகியவற்றின் ஒளியும் பிரகோசமும் புருக்ஷஷோத்தமரோன
முழுமுதற் கைவுள் கிருஷ்ணரிைமிருந்க்ஷத க்ஷதோன்றுகின்றன என்படத
புரிந்துதகோள்ள முடிந்தோல், ஒருவனது கிருஷ்ண உணர்வு ஆரம்பமோகும்.
சந்திரனின் ஒளியோல் எல்லோ கோய்கறிகளும் வளப்படுத்தப்படுகின்றன. பரம புருஷ
பகவோனோன கிருஷ்ணரது கருடணயோக்ஷலக்ஷய தோங்கள் வோழ்கின்க்ஷறோம் என்படத
மக்கள் எளிதில் புரிந்து தகோள்ளும்படி நிலதவோளி மிகவும் மகிழ்ச்சி தருவதோக
இருக்கின்றது. அவருடைய கருடண இல்லோவிடில் , சூரியன் இருக்க முடியோது,
சந்திரன் இருக்க முடியோது, தநருப்பும் இருக்க முடியோது. சூரியன், சந்திரன், மற்றும்
தநருப்பின் உதவியின்றி யோரும் வோழ முடியோது. இடவ கட்டுண்ை ஆத்மோவில்
கிருஷ்ண உணர்டவ தூண்ைக்கூடிய சில சிந்தடனகள் ஆகும்.

பதம் 15.13 - கோ₃மோவிஷ்₂ய ச பூ₄தோன

गार्ाशवश्य च भूताशन धारयाम्यहर्ोजसा ।

पुष्टणाशर् चौषधी: सवाम: सोर्ो भूत्वा रसात्र्क: ॥ १३ ॥
கோ₃மோவிஷ்₂ய ச பூ₄தோனி தோ₄ரயோம்யஹக்ஷமோஜஸோ |

புஷ்ணோமி தசௌஷதீ₄: ஸர்வோ: க்ஷஸோக்ஷமோ பூ₄த்வோ ரஸோத்மக: || 15-13 ||

கோ₃ம் — கிரகங்கள்; ஆவிஷ்₂ய — நுடழந்து; ச — க்ஷமலும்; பூ₄தோனி — உயிர்வோழிகள்;

தோ₄ரயோமி — தோங்கிக் தகோண்டுள்க்ஷளன்; அஹம் — நோன்; ஓஜஸோ — எனது சக்தியோல்;
புஷ்ணோமி — வளப்படுத்துகின்க்ஷறன்; ச — க்ஷமலும்; ஔஷதீ₄꞉ — கோய்கறிகள்; ஸர்வோ꞉ —
எல்லோ; க்ஷஸோம꞉ — சந்திரன்; பூ₄த்வோ — ஆகி; ரஸ-ஆத்மக꞉ — ரஸத்டத வழங்கி.

தமோழிதபயர்ப்பு

நோன் ஒவ்தவோரு கிரகத்திற்குள்ளும் நுடழகின்க்ஷறன், எனது

சக்தியினோல் அடவ போடதயில் நிடலதபற்றுள்ளன. நோன் சந்திரனோகி
எல்லோக் கோய்கறிகளுக்கும் வோழ்வு ரஸத்டத வழங்குகின்க்ஷறன்.

தபோருளுடர

எல்லோ கிரகங்களும் கோற்றில் மிதப்பது இடறவனின் சக்தியினோக்ஷலக்ஷய என்படத

புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும். இடறவன், ஒவ்தவோரு அணுவிலும் ஒவ்தவோரு
கிரகத்திலும் ஒவ்தவோரு உயிர்வோழியிலும் நுடழகின்றோர். இது பிரம்ம
சம்ஹிடதயில் விளக்கப்பட்டுள்ளது. பரம புருஷ பகவோனின் சுய விரிவுகளில்
ஒருவரோன பரமோத்மோ, எல்லோ கிரகங்கள், பிரபஞ்சங்கள், உயிர்வோழிகள், மற்றும்
அணுக்களிலும்கூை நுடழவதோக அங்கு கூறப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ, அவர்
நுடழவதோல் அடனத்தும் முடறயோகத் க்ஷதோற்றுவிக்கப்படுகின்றன. உைலில்
ஆத்மோ இருக்கும்க்ஷபோது, மனிதன் நீரில் மிதக்க முடியும்; ஆனோல் உைடல விட்டு
அந்த உயிர் பிரிந்த பிறகு, அதோவது மரணத்திற்குப் பிறகு, உைல் மூழ்குகின்றது.
உைல் அழுகிப் க்ஷபோன பிறகு குச்சிகடளப் க்ஷபோன்று அதுவும் மிதப்பது உண்டமக்ஷய ,
ஆனோல் மனிதன் மரணமடைந்த உைன், உைல் நீரில் மூழ்கிவிடும். அதுக்ஷபோல,
இவ்தவல்லோ கிரகங்களும் விண்தவளியில் மிதக்கின்றன, இதற்கு கோரணம் பரம

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 666

புருஷ பகவோனின் உன்னத சக்தி அந்த கிரகங்களினுள் நுடழந்திருப்பக்ஷத. அவரது
சக்தி ஒவ்தவோரு கிரகத்டதயும் டகப்பிடி மண்டணப் க்ஷபோன்று தோங்கிக்
தகோண்டுள்ளது. யோக்ஷரனும் டகப்பிடி மண்டண பிடித்துக் தகோண்டிருந்தோல், மண்
கீ க்ஷழ விழுவதற்குச் சோத்தியம் இல்டல, ஆனோல் அவன் அதடன கோற்றில்
விட்தைறிந்தோல் அது கீ க்ஷழ விழுந்துவிடும். அதுக்ஷபோலக்ஷவ கோற்றில் மிதந்து
தகோண்டுள்ள இந்த கிரகங்கள், உண்டமயில் பரம புருஷரின் விஸ்வரூபத்தின்
டகப்பிடியில் இருக்கின்றன. அவரது வலிடமயினோலும் சக்தியினோலும் ,
அடசகின்ற அடசயோத தபோருள்கள் அடனத்தும் தத்தம் இைங்களில்
நிடலத்துள்ளன. புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளோக்ஷலக்ஷய சூரியன்
பிரகோசிக்கின்றது என்றும் கிரகங்கள் நிடலயோகத் தத்தம் போடதயில் தசல்கின்றன
என்றும் க்ஷவத மந்திரங்களில் கூறப்பட்டுள்ளன. அவரது உதவி இல்லோவிடில் ,
கோற்றில் வசப்பட்ை
ீ மண்டணப் க்ஷபோன்று எல்லோ கிரகங்களும் சிதறிப்க்ஷபோய்
அழிந்து விடும். அதுமட்டுமின்றி, புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளோக்ஷலக்ஷய
சந்திரன் எல்லோ கோய்கறிகடளயும் வளப்படுத்துகின்றது. சந்திரனின் தோக்கத்தினோல்
கோய்கறிகள் சுடவ தபறுகின்றன. நிலதவோளி இல்லோவிடில் , கோய்கறிகள் வளரவும்
முடியோது. சுடவ தகோடுக்கவும் முடியோது. மனித சமுதோயம், வசதியோக வோழ்ந்தபடி
உணவுப் தபோருள்கடள அனுபவித்துக் தகோண்டிருப்பதற்கு பரம புருஷரின்
கருடணக்ஷய கோரணம். இல்லோவிடில் மனித சமுதோயம் உயிர் பிடழக்க முடியோது.
ரஸோத்மக: எனும் தசோல் மிகவும் முக்கியமோனது. பரம புருஷருடைய
கட்டுப்போட்டில் சந்திரனுடைய ஆதிக்கத்தினோல் எல்லோம் சுடவடயப்
தபறுகின்றன.

பதம் 15.14 - அஹம் டவஷ்₂வோனக்ஷரோ பூ₄த

अहं वैश्वानरो भूत्वा प्राशणनां देहर्ाशश्रत: ।

प्राणापानसर्ायुक्त: पचाम्यिं चतुर्तवधर्् ॥ १४ ॥
அஹம் டவஷ்₂வோனக்ஷரோ பூ₄த்வோ ப்ரோணினோம் க்ஷத₃ஹமோஷ்₂ரித: |

ப்ரோணோபோனஸமோயுக்த: பசோம்யன்னம் சதுர்வித₄ம் || 15-14 ||

அஹம் — நோன்; டவஷ்₂வோனர꞉ — ஜீரணிக்கும் தநருப்போன எனது விரிவங்கம்;

பூ₄த்வோ — ஆகி; ப்ரோணினோம் — எல்லோ உயிர்வோழிகள்; க்ஷத₃ஹம் — உைலில்;
ஆஷ்₂ரித꞉ — நிடலதபற்று; ப்ரோண — தவளிக்ஷயறும் வோயு; அபோன — கீ ழ்க்ஷநோக்கிச்
தசல்லும் வோயு; ஸமோயுக்த꞉ — சமமோக டவத்து; பசோமி — தசரிக்கின்க்ஷறன்; அன்னம்
— உணவுகடள; சது꞉-வித₄ம் — நோன்கு விதமோன.

தமோழிதபயர்ப்பு

எல்லோ உயிர்வோழிகளின் உைலிலும் ஜீரண தநருப்போக இருக்கும் நோன்,

உட்சுவோசக் கோற்றுைனும் தவளிச்சுவோசக் கோற்றுைனும் இடணந்து,
நோன்கு விதமோன உணடவச் தசரிக்கச் தசய்கிக்ஷறன்.

தபோருளுடர

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 667

ஆயுர்க்ஷவத சோஸ்திரத்தின்படி, உண்ணும் உணவுகடளச் தசரிக்கச் தசய்யும் தநருப்பு
ஒன்று வயிற்றில் இருக்கின்றது. இந்த தநருப்பு எரியோதக்ஷபோது பசிய இல்டல,
இந்த தநருப்பு முடறயோக எரியும்க்ஷபோது நமக்கு பசி எடுக்கின்றது. சில
சமயங்களில் இந்த தநருப்பு சரியோக இல்லோதக்ஷபோது, சிகிச்டச க்ஷதடவப்படுகின்றது.
எல்லோ நிடலகளிலும், இந்த தநருப்பு முழுமுதற் கைவுளின் பிரதிநிதியோகும்.
பிரம்மன் அல்லது பரம புருஷர் தநருப்பின் உருவில் வயிற்றினுள்
இருப்பதோகவும், எல்லோவிதமோன உணவுப் தபோருள்கடளயும் அவர் தசரிப்பதோகவும்,
க்ஷவத மந்திரங்களும் (ப்ருஹத் ஆரண்யக உபநிஷத் 5.9.1) உறுதி தசய்கின்றன
(அயம் அக்னிர் டவஷ்வோனக்ஷரோக்ஷயோ (அ)யம் அந்த: புருக்ஷஷ க்ஷயக்ஷனதம் அன்னம்
பச்யக்ஷத). எனக்ஷவ, எல்லோவிதமோன உணவுப் தபோருள்கடளச் தசரிப்பதிலும் அவர்
உதவி தசய்வதோல், உண்ணும் விஷயத்தில்கூை உயிர்வோழி சுதந்திரமோனவன்
அல்ல. தசரிப்பதில் பரம புருஷர் அவனுக்கு உதவி தசய்யோவிடில், உண்பதற்குச்
சோத்தியமில்டல. இவ்வோறு அவக்ஷர உணவுப் தபோருள்கடள உண்ைோக்கி, அவற்டற
தசரிக்கவும் தசய்கின்றோர், அவரது கருடணயோல் நோம் வோழ்டவ
அனுபவிக்கின்க்ஷறோம். க்ஷவதோந்த சூத்திரத்திலும் (1.2.27) இஃது உறுதி
தசய்யப்பட்டுள்ளது. ஷப்தோதிப்க்ஷயோ (அ)ன்த: ப்ரதிஷ்ைோனோச்ச— இடறவன்
சப்தத்தில் உள்ளோர், உைலுக்குள் உள்ளோர், கோற்றினுள் உள்ளோர், தசரிக்கும்
தநருப்போக வயிற்றுக்குள்ளும் உள்ளோர். நோன்கு வித உணவுப் தபோருள்கள்
உள்ளன—அருந்தப்படுபடவ, தமல்லப்படுபடவ, நக்கப்படுபடவ, உறிஞ்சப்படுபடவ—
இடவ எல்லோவற்டறயும் தசரிக்கும் சக்தி இடறவக்ஷன.

பதம் 15.15 - ஸர்வஸ்ய சோஹம் ஹ்ருதி

सवमस्य चाहं हृकद सशिशवष्टो

र्त्त: स्र्ृशतज्ञामनर्पोहनं च ।
वेदैश्च सवैरहर्ेव वेद्यो
वेदाततकृ िेदशवदेव चाहर्् ॥ १५ ॥
ஸர்வஸ்ய சோஹம் ஹ்ருதி₃ ஸந்நிவிஷ்க்ஷைோ

மத்த: ஸ்ம்ருதிர்ஜ்ஞோனமக்ஷபோஹனம் ச |
க்ஷவடத₃ஷ்₂ச ஸர்டவரஹக்ஷமவ க்ஷவத்₃க்ஷயோ

க்ஷவதோ₃ந்தக்ருத்₃க்ஷவத₃விக்ஷத₃வ சோஹம் || 15-15 ||

ஸர்வஸ்ய — எல்லோ உயிரினங்கள்; ச — கூை; அஹம் — நோன்; ஹ்ருʼதி₃ —

இதயத்தில்; ஸந்நிவிஷ்ை꞉ — வற்றுள்க்ஷளன்;
ீ மத்த꞉ — என்னிைமிருந்து; ஸ்ம்ருʼதி꞉ —
ஞோபகசக்தி; ஜ்ஞோனம் — அறிவு; அக்ஷபோஹனம் — மறதி; ச — மற்றும்; க்ஷவடத₃꞉ —
க்ஷவதங்களோல்; ச — க்ஷமலும்; ஸர்டவ꞉ — எல்லோ; அஹம் — நோக்ஷன; ஏவ — நிச்சயமோக;
க்ஷவத்₃ய꞉ — அறியப்பை க்ஷவண்டியவன்; க்ஷவதோ₃ந்த-க்ருʼத் — க்ஷவதோந்தத்டத
ததோகுத்தவனும்; க்ஷவத₃-வித் — க்ஷவதங்கடள அறிபவனும்; ஏவ — நிச்சயமோக; ச —
கூை; அஹம் — நோக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 668

 நோன் எல்லோருடைய இதயத்திலும் வற்றுள்க்ஷளன்,
ீ என்னிைமிருந்க்ஷத
ஞோபகசக்தியும் அறிவும் மறதியும் உண்ைோகின்றன. எல்லோ
க்ஷவதங்களோலும் அறியப்பை க்ஷவண்டியவன் நோக்ஷன. உண்டமயில்,
க்ஷவதோந்தத்டத ததோகுத்தவனும் க்ஷவதங்கடள அறிபவனும் நோக்ஷன.

தபோருளுடர

பரமோத்மோவின் உருவில் முழுமுதற் கைவுள் எல்லோரின் இதயத்திலும்

வற்றுள்ளோர்
ீ , அவரிைமிருந்க்ஷத எல்லோச் தசயல்களும் ததோைங்குகின்றன. உயிர்வோழி
தனது முந்டதய பிறவியின் அடனத்து விஷயங்கடளயும் மறக்கின்றோன், ஆனோல்
அவனது தசயல்கள் எல்லோவற்றிற்கும் சோட்சியோக இருக்கின்ற பரம புருஷருடைய
வழிநைத்தலுக்கு ஏற்ப அவன் மீ ண்டும் தசயல்பட்ைோக க்ஷவண்டும். அவன் தனது
முந்டதய தசயல்களுக்க்ஷகற்ப கோரியங்கடள ததோைங்குகின்றோன். க்ஷதடவயோன
அறிவு அவனுக்கு வழங்கப்படுகின்றது, ஞோபகசக்தியும் வழங்கப்படுகிறது, க்ஷமலும்
அவன் தனது முந்டதய பிறவிடய மறக்கின்றோன். இவ்வோறு இடறவன் எங்கும்
நிடறந்தவரோக மட்டுமின்றி, ஒவ்தவோரு தனிப்பட்ை இதயத்திலும் உடறபவரோக
உள்ளோர். பல்க்ஷவறு தசயல்களுக்குப் பலன்கடள வழங்குபவரும் அவக்ஷர. அருவ
பிரம்மனோக, புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளோக, மற்றும் இதயத்தில்
உடறயும் பரமோத்மோவோக வழிபபைப்படுவது மட்டுமின்றி , க்ஷவதம் என்னும் அவதோர
ரூபத்திலும் அவர் வழிபைப்படுகிறோர். மக்கள் தங்களது வோழ்டவ சரியோன
முடறயில் வடிவடமத்து, முழுமுதற் கைவுளின் திருநோட்டிற்குத் திரும்பிச்
தசல்வதற்கோன நற்போடதயிடன க்ஷவதங்கள் வழங்குகின்றன. அடவ பரம புருஷ
பகவோன் கிருஷ்ணடரப் பற்றிய அறிடவ நல்குகின்றன. கிருஷ்ணர்
வியோசக்ஷதவரோக அவதரித்தக்ஷபோது க்ஷவதோந்த சூத்திரத்டதத் ததோகுத்தோர். க்ஷமலும்,
க்ஷவதோந்த சூத்திரத்திற்கு வியோச க்ஷதவரோல் தகோடுக்கப்பட்ை விளக்கவுடரயோன
ஸ்ரீமத் போகவதம், க்ஷவதோந்த சூத்திரத்தின் உண்டம அறிடவ வழங்குகின்றது.
முழுமுதற் கைவுள் கட்டுண்ை ஆத்மோக்களின் விடுதடலக்கோக கருடணக்ஷய
வடிவோக உள்ளோர்; அவர் உணவுப் தபோருள்கடள வழங்கி அவற்டறச் தசரிக்கவும்
தசய்கின்றோர், உயிர்வோழியின் தசயல்களுக்கு சோட்சியோக உள்ளோர், க்ஷவதங்களின்
வடிவில் ஞோனத்டத வழங்குகிறோர், அது மட்டுமின்றி, பகவத் கீ டதயின்
ஆசிரியரோக பரம புருஷ பகவோன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் வடிவிலும் ஞோனத்டத
வழங்குகின்றோர். அவக்ஷர கட்டுண்ை ஆத்மோவின் வந்தடனக்குரியவர். இவ்வோறோக,
கைவுள் மிகவும் நல்லவர்; மிகவும் கருடண வோய்ந்தவர்.

அந்த: ப்ரவிஷ்ை: ஷோஸ்தோ ஜனோனோம். உயிர்வோழி தனது த்றக்ஷபோடதய உைடல

நீத்த உைக்ஷனக்ஷய அதடன மறந்துவிடுகிறோன், ஆனோல் முழுமுதற் கைவுளோல்
ஊக்குவிக்கப்பட்டு அவன் மீ ண்டும் தனது தசயடலத் ததோைங்குகின்றோன். அவன்
மறந்துவிட்ைோலும் கூை முந்டதய பிறவியில் எங்கு விட்ைோக்ஷனோ அங்கிருந்து
மீ ண்டும் தனது தசயடலப் புதுப்பித்துக் தகோள்ள இடறவன் அவனுக்கு அறிடவக்
தகோடுக்கின்றோர். இதயத்தில் வற்றிருக்கும்
ீ பரம புருஷரின் ஆடணகளுக்க்ஷகற்ப,
உயிர்வோழி இவ்வுலகில் இன்ப துன்பத்டத அடைகிறோன் என்பது மட்டுமின்றி,
அவரிைமிருந்து க்ஷவதங்கடளப் புரிந்து தகோள்வதற்கோன வோய்ப்டபயும்
தபறுகின்றோன். க்ஷவத ஞோனத்டதப் புரிந்துதகோள்வதில் ஒருவன் தீவிரமோக
இருந்தோல், கிருஷ்ணர் அவனுக்குத் க்ஷதடவயோன புத்திடய வழங்குவோர். நோம்

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 669

புரிந்து தகோள்வதற்கோக அவர் ஏன் க்ஷவத ஞோனத்டத வழங்க க்ஷவண்டும்? ஏதனனில்,
ஒவ்தவோரு உயிர்வோழியும் கிருஷ்ணடரப் புரிந்து தகோள்ள க்ஷவண்டியது அவசியம்.
க்ஷவத இலக்கியமும் இதடன உறுதி தசய்கின்றது, க்ஷயோ (ஆ)தஸள ஸர்டவர்
க்ஷவடதர் கீ யக்ஷத. நோன்கு க்ஷவதங்களில் ததோைங்கி , க்ஷவதோந்த சூத்திரம்,
உபநிஷத்துகள், புரோணங்கள் என எல்லோ க்ஷவத இலக்கியங்களிலும் பரம புருஷரின்
தபருடமகள் தகோண்ைோைப்படுகின்றன. க்ஷவதச் சைங்குகடள தசய்வதோலும்,
க்ஷவதங்களின் தத்துவத்டத விவோதிப்பதோலும், பக்தித் ததோண்டில் வழிபடுவதோலும்
இடறவன் அடையப்படுகின்றோர். எனக்ஷவ, க்ஷவதங்களின் குறிக்க்ஷகோள் கிருஷ்ணடரப்
புரிந்து தகோள்வக்ஷத. க்ஷவதங்கள் கிருஷ்ணடரப் புரிந்து தகோள்வதற்கோன
போடதடயயும் அவடர உணர்வதற்கோன வழிமுடறடயயும் நமக்கு அளிக்கின்றன.
இறுதி இலக்கு புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுக்ஷள. பின்வரும் தசோற்களில்
க்ஷவதோந்த சூத்திரம் (1.1.4) இதடன உறுதி தசய்கின்றது: தத் து ஸமன்வயோத்.
பக்குவ நிடல மூன்று படிகளில் அடையப்படுகிறது. க்ஷவத இலக்கியங்கடளப்
புரிந்து தகோள்வதோல், ஒருவன் பரம புருஷ பகவோனுக்கும் தனக்கும் உள்ள
சம்பந்தத்திடன புரிந்து தகோள்ள முடியும், பின்னர் பல்க்ஷவறு வழிமுடறகடள
பயிற்சி தசய்து அவன் அவடர அணுகுகிறோன், க்ஷமலும் இறுதியில் பரம இலக்கோன
சோேோத் பரம புருஷ பகவோடனக்ஷய அவனோல் அடைய முடியும். இப்பதத்தில்,
க்ஷவதங்களின் க்ஷநோக்கம், க்ஷவதங்களின் அறிவு, க்ஷவதங்களின் இலக்கு ஆகியடவ
ததளிவோக வடரயறுக்கப்பட்டுள்ளன.

பதம் 15.16 - த்₃வோவிதமௌ புருதஷௌ க்ஷலோக

िाशवर्ौ पुरुषौ लोके क्षरश्चाक्षर एव च ।

क्षर: सवामशण भूताशन कू टस्थोऽक्षर उच्यते ॥ १६ ॥
த்₃வோவிதமௌ புருதஷௌ க்ஷலோக்ஷக ேரஷ்₂சோேர ஏவ ச |

ேர: ஸர்வோணி பூ₄தோனி கூைஸ்க்ஷதோ₂(அ)ேர உச்யக்ஷத || 15-16 ||

த்₃தவௌ — இரண்டு; இதமௌ — இந்த; புருதஷௌ — உயிர்வோழிகள்; க்ஷலோக்ஷக — உலகில்;

ேர꞉ — தவறிடழக்கக் கூடிய; ச — க்ஷமலும்; அேர꞉ — தவறிடழக்கோத; ஏவ —
நிச்சயமோக; ச — க்ஷமலும்; ேர꞉ — தவறிடழக்கக்கூடிய; ஸர்வோணி — எல்லோ; பூ₄தோனி
— உயிர்வோழிகள்; கூை-ஸ்த₂꞉ — ஒருடமயில்; அேர꞉ — தவறிடழக்கோத; உச்யக்ஷத —
கூறப்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

தவறக்கூடியவர்கள், தவறோதவர்கள் என இரண்டு விதமோன ஜீவன்கள்

உள்ளனர். ஜைவுலகில் உள்ள ஜீவன்கள் தவறக்கூடியவர்கள் என்றும்,
ஆன்மீ க உலகில் உள்ளவர்கள் தவறோதவர்கள் என்றும்
அடழக்கப்படுகின்றனர்.

தபோருளுடர

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 670

முன்க்ஷப விளக்கியபடி, வியோசக்ஷதவரோக அவதரித்தக்ஷபோது இடறவன் க்ஷவதோந்த
சூத்திரத்டத இயற்றினோர். இங்க்ஷக க்ஷவதோந்த சூத்திரத்தின் உட்தபோருடள அவக்ஷர
சுருக்கமோக வழங்குகின்றோர். உயிர்வோழிகள் எண்ணற்றவர்கள், அவர்கடள
தவறக்கூடியவர்கள், தவறோதவர்கள் என இரண்டு பிரிவுகளோகப் பிரிக்கலோம் என்று
அவர் கூறுகின்றோர். ஜீவன்கள் புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளின்
நித்தியமோன அம்சங்கள். அவர்கள் ஜைவுலகில் ததோைர்பு தகோள்ளும்க்ஷபோது ஜீவ-
பூதோ என்று அடழக்கப்படுகின்றனர்; இங்கு தகோடுக்கப்பட்டுள்ள ேர: ஸர்வோணி
பூதோனி என்னும் சமஸ்கிருதச் தசோற்கள், இவர்கள் தவறக்கூடியவர்கள் என்ற
தபோருடளத் தருகின்றன. ஆனோல், பரம புருஷ பகவோனுைன் ஒன்றுபட்ைவர்கள்,
தவறோதவர்கள் என்று அடழக்கப்படுகின்றனர். ஒன்றுபட்ைவர்கள் என்றோல்
தனித்தன்டம இல்லோதவர்கள் என்று தபோருளல்ல, மோறோக ஒற்றுடமயுைன்
தசயல்படுபவர்கள் என்பக்ஷத தபோருள். படைப்பின் க்ஷநோக்கத்திற்கு அவர்கள்
எல்லோரும் ஒத்துடழக்கின்றனர். ஆன்மீ க உலகில் படைப்பு என்னும் விஷயம்
இல்டலதயன்பது உண்டமக்ஷய , ஆனோல் க்ஷவதோந்த சூத்திரத்தில், பரம புருஷ
பகவோக்ஷன எல்லோத க்ஷதோற்றங்களுக்கும் மூலம் என்று கூறப்பட்டிருப்பதோல் ,
இக்கருத்து விளக்கப்படுகின்றது.

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கிருஷ்ணருடைய கூற்றின்படி

உயிர்வோழிகளில் இரு வகுப்பினர் உள்ளனர். க்ஷவதங்கள் இதற்கு ஆதோரம்
தகோடுக்கின்றன, எனக்ஷவ இடதப் பற்றிய ஐயம் ஏதுமில்டல. மனம் மற்றும் ஐந்து
புலன்களுைன் இவ்வுலகில் க்ஷபோரோடிக் தகோண்டிருக்கும் உயிர்வோழிகள், மோறிக்
தகோண்க்ஷை இருக்கும் ஜைவுைல்கடள தபற்றுள்ளனர். ஓர் உயிர்வோழி கட்டுண்டு
இருக்கும் வடர, அவனது உைல் ஜைத்தின் ததோைர்பினோல் மோறிக் தகோண்டுள்ளது;
ஜைம் மோற்றமடைவதோல் உயிர்வோழியும் மோற்றமடைவதோகத் க்ஷதோன்றுகின்றது.
ஆனோல் ஆன்மீ க உலகிலுள்ள உைல் ஜைத்தினோல் தசய்யப்பட்ைதல்ல , எனக்ஷவ
அதில் மோற்றம் ஏதும் இல்டல. ஜைவுலகிலுள்ள உயிர்வோழி ஆறு விதமோன
மோற்றங்களுக்கு உட்படுகின்றோன்—பிறப்பு, வளர்ச்சி, இருப்பு, உற்பத்தி, சிடதவு
மற்றும் மடறவு. இடவ ஜைவுைலின் மோற்றங்களோகும். ஆனோல் ஆன்மீ க உலகில்
உைல் மோற்றமடைவதில்டல; அங்கு முதுடம இல்டல, பிறப்பு இல்டல, இறப்பும்
இல்டல. அங்கு அடனவரும் ஒன்றுபட்டு வோழ்கின்றனர். ேர: ஸர்வோணி
பூதோனி—ஜைத்துைன் ததோைர்பு தகோண்ை எந்த உயிர்வோழியும் , அதோவது,
படைக்கப்பட்ை முதல் உயிர்வோழியோன பிரம்மோவிலிருந்து ததோைங்கி சிறு எறும்பு
வடர ஒவ்தவோருவரும், தமது உைடல மோற்றிக் தகோண்டுள்ளனர்; எனக்ஷவ இவர்கள்
அடனவரும் தவறக்கூடியவர்கள். ஆனோல் ஆன்மீ க உலகில் இருப்பவர்கக்ஷளோ,
எப்க்ஷபோதும் ஒன்றுபட்ை நிடலயில் முக்தி தபற்றவர்களோக உள்ளனர்.

பதம் 15.17 - உத்தம: புருஷஸ்த்வன்ய

उत्तर्: पुरुषस्त्वतय: परर्ात्र्ेत्युदाहृत: ।

यो लोकत्रयर्ाशवश्य शबभत्यमव्यय ईश्वर: ॥ १७ ॥
உத்தம: புருஷஸ்த்வன்ய: பரமோத்க்ஷமத்யுதோ₃ஹ்ருத: |

க்ஷயோ க்ஷலோகத்ரயமோவிஷ்₂ய பி₃ப₄ர்த்யவ்யய ஈஷ்₂வர: || 15-17 ||

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 671

 உத்தம꞉ — உத்தம; புருஷ꞉ — புருஷர்; து — ஆனோல்; அன்ய꞉ — க்ஷவறு ஒருவர்; பரம-
ஆத்மோ — பரம ஆத்மோ; இதி — இவ்வோறு; உதோ₃ஹ்ருʼத꞉ — கூறப்படுகின்றது; ய꞉ —
யோதரோருவர்; க்ஷலோக — க்ஷலோகத்தின்; த்ரயம் — மூன்று பிரிவுகளில்; ஆவிஷ்₂ய —
நுடழந்து; பி₃ப₄ர்தி — கோக்கின்றோர்; அவ்யய꞉ — முடிவுற்ற; ஈஷ்₂வர꞉ — இடறவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இந்த இருவருக்கும் அப்போற்பட்டு உத்தம புருஷரோன பரமோத்மோ

இருக்கின்றோர்., அழிவற்ற இடறவனோன அவர், மூன்று
உலகங்களுக்குள் நுடழந்து அவற்டறக் கோக்கின்றோர்.

தபோருளுடர

இந்தப் பதத்தின் கருத்து, கை உபநிஷத் (2.2.13) மற்றும் ஷ்க்ஷவதோஷ் வதர

உபநிஷத்தில் (6.13) மிக அருடமயோக எடுத்துடரக்கப்பட்டுள்ளது. கட்டுண்ை
உயிர்வோழிகள் சிலர், முக்தி தபற்ற உயிர்வோழிகள் சிலர் , அத்தகு எண்ணிலைங்கோத
உயிர்வோழிகளுக்கு அப்போல் முழுமுதற் கைவுளோன பரமோத்மோ உள்ளோர் என்று
அங்க்ஷக ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது. உபநிஷத்தின் பதம் பின்வருமோறு: நித்க்ஷயோ
நித்யோனோம் க்ஷசதனஷ் க்ஷசதனோனோம். இதன் விளக்கம் என்னதவனில் , கட்டுண்ை,
முக்தி தபற்ற என்று எல்லோ உயிர்வோழிகளுக்குமிடையில் , அவர்கடளப்
பரோமரித்து, அவர்களது பல்க்ஷவறு தசயல்களுக்கு ஏற்ப அனுபவிப்பதற்கோன எல்லோ
வசதிகடளயும் வழங்கக்கூடிய உன்னத புருஷர் ஒருவர் உள்ளோர். அவக்ஷர பரம
புருஷ பகவோன். அந்த பரம புருஷ பகவோன் ஒவ்தவோருவருடைய இதயத்திலும்
பரமோத்மோவோக வற்றிருக்கிறோர்.
ீ அவடரப் புரிந்துதகோள்ளக்கூடிய சோன்க்ஷறோன்
மட்டுக்ஷம பக்குவமோன அடமதிடய அடையும் தகுதியுடையவன், மற்றவர்கள்
அல்ல.

பதம் 15.18 - யஸ்மோத்ேரமதீக்ஷதோ(அ)ஹ

यस्र्ात्क्षरर्तीतोऽहर्क्षरादशप चोत्तर्: ।
अतोऽशस्र् लोके वेदे च प्रशथत: पुरुषोत्तर्: ॥ १८ ॥
யஸ்மோத்ேரமதீக்ஷதோ(அ)ஹமேரோத₃பி க்ஷசோத்தம: |

அக்ஷதோ(அ)ஸ்மி க்ஷலோக்ஷக க்ஷவக்ஷத₃ ச ப்ரதி₂த: புருக்ஷஷோத்தம: || 15-18 ||

யஸ்மோத் — ஏதனனில்; ேரம் — தவறக்கூடியவர்கள்; அதீத꞉ — திவ்யமோன; அஹம் —

நோன்; அேரோத் — தவறோதவர்களுக்கு; அபி — கூை; ச — க்ஷமலும்; உத்தம꞉ —
உத்தமமோனவன்; அத꞉ — எனக்ஷவ; அஸ்மி — நோன்; க்ஷலோக்ஷக — இவ்வுலகில்; க்ஷவக்ஷத₃ —
க்ஷவத இலக்கியங்களில்; ச — க்ஷமலும்; ப்ரதி₂த꞉ — தகோண்ைோைப்படுகிக்ஷறன்; புருஷ-
உத்தம꞉ — உத்தம புருஷனோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 672

தவறக்கூடியவர்கள், தவறோதவர்கள் ஆகிய இருவருக்கும் அப்போற்பட்டு
நோன் திவ்யமோனவனோக இருப்பதோலும், நோக்ஷன உத்தமமோனவன்
என்பதோலும், உலகிலும் க்ஷவதங்களிலும் நோன் அந்த
புருக்ஷஷோத்தமனோகக் தகோண்ைோைப்படுகின்க்ஷறன்.

தபோருளுடர

கட்டுண்ை ஆத்மோவும் சரி, முக்தி தபற்ற ஆத்மோவும் சரி, புருக்ஷஷோத்தமரோன

முழுமுதற் கைவுள் கிருஷ்ணடர எவரும் மிஞ்ச இயலோது. எனக்ஷவ , எல்லோ
புருஷர்களிலும் அவக்ஷர உன்னதமோனவர். உயிர்வோழிகளும் பரம புருஷ பகவோனும்
தனிப்பட்ைவர்கள் என்பது தற்க்ஷபோது ததளிவோகின்றது. க்ஷவற்றுடம என்னதவனில்,
உயிர்வோழிகள், கட்டுண்ை நிடலயிலும் சரி, முக்தி தபற்ற நிடலயிலும் சரி, பரம
புருஷ பகவோனின் அசிந்திய சக்திகடள அளவில் மிஞ்ச இயலோது. முழுமுதற்
கைவுளும் உயிர்வோழிகளும் சமநிடலயில் உள்ளவர்கள் அல்லது எல்லோ
விதத்திலும் சமமோனவர்கள் என்று நிடனப்பது தவறோகும். அவர்களுக்கு
இடையில் எப்க்ஷபோதும் உயர்வு தோழ்வு என்னும் க்ஷகள்வி உண்டு. உத்தம என்னும்
தசோல் மிகவும் முக்கியமோனது. பரம புருஷ பகவோடன யோரோலும் மிஞ்ச
முடியோது.

க்ஷலோக்ஷக என்னும் தசோல் 'புருஷ ஆகமத்தில் (ஸ்மிருதி சோஸ்திரத்தில்) ” என்னும்

முக்கியமோன தபோருடளத் தருகின்றது. நிருக்தி அகரோதியில் உறுதி
தசய்யப்பட்டுள்ளபடி, க்ஷலோக்யக்ஷத க்ஷவதோர்க்ஷதோ (அ)க்ஷனன—'க்ஷவதங்களின் குறிக்க்ஷகோள்
ஸ்மிருதி சோஸ்திரத்தில் விளக்கப்பட்ைள்ளது.'

முழுமுதற் கைவுளின் பரமோத்மோ என்னும் தன்டம க்ஷவதங்களிலும்

விவரிக்கப்பட்டுள்ளது. பின்வரும் பதம் க்ஷவதங்களில் (சோன்க்ஷதோக்ய உபநிஷத்
8.12.3) க்ஷதோன்றுகிறது: தோவத் ஏஷ ஸம்ப்ரஸோக்ஷதோ (அ)ஸ்மோச் சரீரோத் ஸமுத்தோய
பரம் ஜ்க்ஷயோதி-ரூபம் ஸம்பத்ய ஸ்க்ஷவன ரூக்ஷபணோபினிஷ் பத்யக்ஷத ஸ உத்தம:
புருஷ:. 'உைலிலிருந்து தவளிவரும் பரமோத்மோ அருவ பிரம்மக்ஷஜோதியினுள்
நுடழகிறோர்; பின்னர், அவர் தனது ஆன்மீ க அடையோளத்துைன் தனது ரூபத்தில்
வற்றுள்ளோர்.
ீ அந்த பரம்தபோருள், பரம புருஷர் என்று அடழக்கப்படுகிறோர்.' இதன்
அர்த்தம் என்னதவனில், பரம புருஷர், பிரகோசத்தின் இறுதியோக விளங்கும் தனது
ஆன்மீ க க்ஷதஜடஸ தவளிப்படுத்தி அதடனப் பரவச் தசய்கின்றோர். அந்த பரம
புருஷர் எல்லோரின் இதயத்திலும் பரமோத்மோவின் உருவில் வற்றுள்ளோர்.
ீ
சத்யவதிக்கும் பரோசரருக்கும் மகனோக அவதரித்த அவர், வியோசக்ஷதவரோக க்ஷவத
ஞோனத்டத விளக்குகிறோர்.

பதம் 15.19 - க்ஷயோ மோக்ஷமவமஸம்மூக்ஷைோ₄ ஜோ

यो र्ार्ेवर्सम्र्ूढो जानाशत पुरुषोत्तर्र्् ।

स सवमशवद्भजशत र्ां सवमभावेन भारत ॥ १९ ॥
க்ஷயோ மோக்ஷமவமஸம்மூக்ஷைோ₄ ஜோனோதி புருக்ஷஷோத்தமம் |

ஸ ஸர்வவித்₃ப₄ஜதி மோம் ஸர்வபோ₄க்ஷவன போ₄ரத || 15-19 ||

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 673

ய꞉ — எவதனோருவன்; மோம் — என்டன; ஏவம் — இவ்வோறு; அஸம்மூை₄꞉ — ஐயமின்றி;
ஜோனோதி — அறிகின்றோக்ஷனோ; புருஷ-உத்தமம் — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுள்; ஸ꞉ — அவன்; ஸர்வ-வித் — எல்லோவற்டறயும் அறிபவனோகி; ப₄ஜதி —
பக்தித் ததோண்டு ஆற்றுகின்றோன்; மோம் — எனக்கு; ஸர்வ-போ₄க்ஷவன — எல்லோ
விதத்திலும்; போ₄ரத — பரதனின் டமந்தக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

எவதனோருவன் என்டன பரம புருஷ பகவோனோக ஐயமின்றி

அறிகின்றோக்ஷனோ, அவன் எல்லோவற்டறயும் அறிந்தவனோவோன். எனக்ஷவ,
பரதனின் டமந்தக்ஷன, அவன் எனது பக்தித் ததோண்டில் தன்டன
முழுடமயோக ஈடுபடுத்திக் தகோள்கின்றோன்.

தபோருளுடர

உயிர்வோழிகள் மற்றும் பரம பூரண உண்டமயின் ஸ்வரூப நிடலடயப் பற்றி

பற்பல தத்துவக் கற்படனகள் இருக்கின்றன. தற்க்ஷபோது இப்பதத்தில், பகவோன்
கிருஷ்ணக்ஷர புருக்ஷஷோத்தமர் என்படத அறிபவன் எல்லோவற்டறயும் அறிபவன்
என்று மிகத் ததளிவோக முழுமுதற் கைவுக்ஷள விளக்குகின்றோர். பக்குவமற்ற
அறிவோளி, பூரண உண்டமடயப் பற்றி தவறும் கற்படன தசய்து தகோண்க்ஷை
க்ஷபோகின்றோன்; ஆனோல் பக்குவமோன அறிஞக்ஷனோ, தனத மதிப்புமிக்க க்ஷநரத்டத
வணடிக்கோமல்
ீ , பரம புருஷரின் பக்தித் ததோண்டில், கிருஷ்ண உணர்வில்
க்ஷநரடியோக ஈடுபடுகின்றோன். பகவத் கீ டத முழுவதும் இந்த உண்டம ஒவ்தவோரு
அடியிலும் ஆணித்தரமோக உறுதி தசய்யப்படுகிறது. இருப்பினும் , பகவத் கீ டதக்கு
விளக்கவுடர எழுதும் பற்பல பிடிவோதக் கருத்துடரயோளர்கள், பரம பூரண
உண்டமடயயும் உயிர்வோழிகடளயும் ஒன்றோகவும் சமமோகவும் கருதுகின்றனர்.

க்ஷவத ஞோனம், ஷ்ருதி, க்ஷகட்பதோல் அறியப்படுவது என்று அடழக்கப்படுகின்றது.

உண்டமயில், க்ஷவதங்களின் தசய்திடய கிருஷ்ணரிைமிருந்தும் அதிகோரம்
தபோருந்திய அவரது பிரதிநிதிகளிைமிருந்தும் தபற க்ஷவண்டும். இங்க்ஷக
எல்லோவற்டறயும் மிக அருடமயோக தரம் பிரித்து விளக்குகின்றோர் கிருஷ்ணர் ,
இத்தகு மூலத்திைமிருந்து ஒருவன் க்ஷகட்க க்ஷவண்டும். தவறும் பன்றிகடளப்
க்ஷபோன்று க்ஷகட்ைல் க்ஷபோதுமோனதல்ல; அதிகோரிகளிைமிருந்து புரிந்து
தகோள்ளக்கூடியவனோக இருக்க க்ஷவண்டும். தவறும் ஏட்ைளவில் கற்படன தசய்யக்
கூைோது. உயிர்வோழிகள் எப்க்ஷபோதுக்ஷம புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளுக்குக்
கீ ழ்ப்படிந்தவர்கள் என்படத அைக்கத்துைன் பகவத் கீ டதயிலிருந்து க்ஷகட்ைறிய
க்ஷவண்டும். எவதனோருவன் இதடனப் புரிந்து தகோள்ளக்கூடியவக்ஷனோ, அவக்ஷன
க்ஷவதங்களின் க்ஷநோக்கத்டத அறிந்தவன்; க்ஷவறு யோரும் க்ஷவதங்களின் க்ஷநோக்கத்டத
அறியவில்டல—இதுக்ஷவ முழுமுதற் கைவுளோன ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் கருத்து.

பஜதி என்னும் தசோல் மிகவும் விக்ஷசஷமோனது. பரம புருஷரின் ததோண்டு

சம்பந்தமோக இச்தசோல் பல இைங்களில் உபக்ஷயோகிக்கப்பட்ைள்ளது. பகவோனின்
பக்தித் ததோண்டில், பூரண கிருஷ்ண உணர்வில் ஒருவன் ஈடுபட்டிருந்தோல், அவன்
க்ஷவத ஞோனம் முழுவடதயும் புரிந்து தகோண்ைவனோக அறியப்பை க்ஷவண்டும்.
ஒருவன் கிருஷ்ணரின் பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டிருந்தோல் , பரம பூரண

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 674

உண்டமடயப் புரிந்து தகோள்வதற்கோன க்ஷவறு எந்த ஆன்மீ க வழிமுடறயும்
அவனுக்குத் க்ஷதடவயில்டல என்று டவஷ்ணவ பரம்படரயில் கூறப்படுகின்றது.
அவன் ஏற்கனக்ஷவ பக்குவ நிடலக்கு வந்துவிட்ைோன் , ஏதனனில் அவன் பகவோனின்
பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டுள்ளோன். அறிவின் ஆரம்ப வழிமுடறகள்
அடனத்டதயும் அவன் கைந்துவிட்ைோன். ஆனோல், யோக்ஷரனும்
பல்லோயிரக்கணக்கோன பிறவிகளில் கற்படன தசய்தபின்னும் , 'கிருஷ்ணக்ஷர
முழுமுதற் கைவுள், நோம் அவரிைம் சரணடைய க்ஷவண்டும்' என்னும் கருத்திடன
புரிந்துதகோள்ளோவிடில், பற்பல வருைங்களோக, பிறவிகளோக அவன் தசய்த கற்படன
விசோரங்கள் அடனத்தும் உபக்ஷயோகமற்ற கோல விரயக்ஷம.

பதம் 15.20 - இதி கு₃ஹ்யதமம் ஷோ₂ஸ்

इशत गुह्यतर्ं िास्त्रशर्दर्ुक्तं र्यानघ ।

एतद्बुद्ध्वा बुशद्धर्ातस्यात्कृ तकृ त्यश्च भारत ॥ २० ॥
இதி கு₃ஹ்யதமம் ஷோ₂ஸ்த்ரமித₃முக்தம் மயோனக₄ |

ஏதத்₃பு₃த்₃த்₄வோ பு₃த்₃தி₄மோன்ஸ்யோத்க்ருதக்ருத்யஷ்₂ச போ₄ரத || 15-20 ||

இதி — இவ்வோறு; கு₃ஹ்ய-தமம் — மிகமிக இரகசியமோன; ஷோ₂ஸ்த்ரம் — சோஸ்திரம்;

இத₃ம் — இது; உக்தம் — தவளிப்படுத்தப்பட்ைது; மயோ — என்னோல்; அனக₄ —
போவமற்றவக்ஷன; ஏதத் — இடத; பு₃த்₃த்₄வோ — புரிந்து தகோண்ை; பு₃த்₃தி₄-மோன் —
புத்தியுடைக்ஷயோன்; ஸ்யோத் — ஆகின்றோன்; க்ருʼத-க்ருʼத்ய꞉ — தனது முயற்சிகளில்
மிகவும் பக்குவமோனவனோக; ச — க்ஷமலும்; போ₄ரத — பரதனின் டமந்தக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷவத சோஸ்திரங்களின் மிகமிக இரகிசயமோன பகுதி இதுக்ஷவ,

போவமற்றவக்ஷன, தற்க்ஷபோது என்னோல் இது தவளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
இதடனப் புரிந்துதகோள்பவன் அறிஞனோவோன், அவனது முயற்சிகள்
பக்குவத்டத அறியும்.

தபோருளுடர

இதுக்ஷவ எல்லோ சோஸ்திரங்களின் சோரம் என்று பகவோன் இங்க்ஷக ததளிவோக

விளக்குகின்றோர். முழுமுதற் கைவுளோல் தகோடுக்கப்பட்டுள்ள இதடன உள்ளது
உள்ளபடி ஒருவன் புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும். இவ்வோறு, அவன் திவ்ய ஞோனத்தில்,
அறிவுடையவனோகவும் பக்குவமோனவனோகவும் ஆகின்றோன். க்ஷவறு விதமோகக்
கூறினோல், பரம புருஷ பகவோனின் இந்த தத்துவத்டதப் புரிந்து தகோண்டு, அவரது
திவ்யமோன ததோண்டில் ஈடுபடுவதோல், ஒவ்தவோருவரும் ஜை இயற்டக
குணங்களின் எல்லோ களங்கங்களிலிருந்தும் விடுதடல தபற முடியும்.
ஆன்மீ கத்டதப் புரிந்து தகோள்வதற்கோன வழிமுடற பக்தித் ததோண்க்ஷையோகும்.
எங்தகல்லோம் பக்தித் ததோண்டு இருக்கின்றக்ஷதோ, அங்க்ஷக அதனுைன் ஜைக்
களங்கங்கள் இருக்க முடியோது. பகவோனுக்கோன பக்தித் ததோண்டும் சோேோத்
பகவோனும் ஒன்க்ஷற, ஏதனனில் இரண்டும் ஆன்மீ கமோனடவ; பக்தித் ததோண்டு,

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 675

முழுமுதற் கைவுளின் அந்தரங்க சக்தியில் நடைதபறுகிறது. பகவோடன
சூரியனுக்கும், அறியோடமடய இருளுக்கும் ஒப்பிடுகின்றனர். எங்க்ஷக சூரியன்
இருக்கின்றக்ஷதோ அங்க்ஷக இருடளப் பற்றிய க்ஷகள்விக்கு இைக்ஷம இல்டல. எனக்ஷவ ,
அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவின் சரியோன வழிநைத்தலின் கீ ழ் எங்தகல்லோம்
பக்தித் ததோண்டு ஆற்றப்படுகின்றக்ஷதோ, அங்கு அறியோடமடயப் பற்றிய
க்ஷகள்விக்க்ஷக இைமில்டல.

இந்த கிருஷ்ண உணர்விடன ஒவ்தவோருவரும் ஏற்று, பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டு,

அறிவுடையவனோகவும் தூய்டமயோனவனோகவும் ஆக க்ஷவண்டும். கிருஷ்ணடரப்
புரிந்து தகோண்டு பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபடும் இந்த நிடலக்கு
வரவில்டலதயனில், சோதோரண மனிதனின் மதிப்பில் ஒருவன் எவ்வளவு தபரிய
அறிஞனோக இருந்தோலும், அவன் பக்குவமோன அறிவோளியல்ல.

அர்ஜுனனடனக் குறிப்பதற்கோன அனக என்னும் தசோல் மிகவும் விக்ஷசஷமோனது.

எல்லோ போவ விடளவுகளிலிருந்தும் விடுபைோவிடில் கிருஷ்ணடரப் புரிந்து
தகோள்வது கடினம் என்பக்ஷத, அனக, 'போவமற்றவக்ஷன,' என்பதன் தபோருளோகும்.
ஒருவன் எல்லோக் களங்கங்களிலிருந்தும் , எல்லோ போவச் தசயல்களிலிருந்தும்
விடுபை க்ஷவண்டும்; பின்னக்ஷர அவனோல் புரிந்து தகோள்ள முடியும். ஆனோல் பக்தித்
ததோண்டு தூய்டமயும் சக்தியும் நிடறந்ததோக இருப்பதோல், இதில் ஈடுபட்ை
உைக்ஷனக்ஷய ஒருவன் தோனோகக்ஷவ போவமற்ற நிடலக்கு வந்து விடுகின்றோன்.

தூய பக்தர்களின் உறவில், பூரண கிருஷ்ண உணர்வில் ஒருவன் பக்தித் ததோண்டு

ஆற்றும்க்ஷபோது, அவன் அடிக்ஷயோடு அழிக்க க்ஷவண்டிய சில விஷயங்கள் உள்ளன.
அவ்வோறு அவன் கைக்க க்ஷவண்டியவற்றில் மிகவும் முக்கியமோனது இதய
பலவனம்.
ீ முதல் வழ்ச்சி
ீ , ஜை இயற்டகயின் மீ து ஆதிக்கம் தசலுத்துவதற்கோன
விருப்பம். அந்த விருப்பத்தினோல் ஒருவன் பரம புருஷரின் திவ்யமோன அன்புத்
ததோண்டிடன டகவிட்டு விடுகின்றோன். இரண்ைோவது இதய பலவ ீனம்
என்னதவனில், ஜை இயற்டகயின் மீ து ஆதிக்கம் தசலுத்துவதற்கோன தன்டமடய
அவன் அதிகப்படுத்தும்க்ஷபோது, ஜைப் தபோருள்களின் மீ தும் அதன் உரிடமயின் மீ தும்
அவன் பற்றுதல் தகோள்கின்றோன். ஜை வோழ்வின் பிரச்சடனகளுக்கு கோரணம்
இதயத்தின் இந்த பலவனங்கக்ஷளயோகும்.
ீ இந்த அத்தியோயத்தின் முதல் ஐந்து
பதங்கள், இந்த இதய பலவனத்திலிருந்து
ீ ஒருவன் தன்டன விடுவித்துக்
தகோள்வதற்கோன வழிமுடறடய விளக்கின. க்ஷமலும் , ஆறோவது பதத்திலிருந்து
இறுதிவடர, அத்தியோயத்தின் மீ தமுள்ள பதங்கள் புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகத்டத
விவோதிக்கின்றன.

ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டதயின் 'புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம்' என்னும்

பதிடனந்தோம் அத்தியோயத்திற்கோன பக்திக்ஷவதோந்தோ தபோருளுடரகள்
இத்துைன் நிடறவடைகின்றன.

15. புருக்ஷஷோத்தம க்ஷயோகம் 20 verses Page 676

 16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses

பதம் 1-3 - ஸ்ரீ-பகவோன் உவோச அபயம்

श्रीभगवानुवाच
अभयं सत्त्वसंिशद्धज्ञामनयोगव्यवशस्थशत: ।
दानं दर्श्च यज्ञश्च स्वाध्यायस्तप आजमवर्् ॥ १ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச
அப₄யம் ஸத்த்வஸம்ஷ₂த்₃தி₄ர்ஜ்ஞோனக்ஷயோக₃வ்யவஸ்தி₂தி: |

தோ₃னம் த₃மஷ்₂ச யஜ்ஞஷ்₂ச ஸ்வோத்₄யோயஸ்தப ஆர்ஜவம் || 16-1 ||

अतहसा सत्यर्क्रोधस्त्याग: िाशततरपैिनर्् ।

दया भूतेष्टवलोलुप्त्वं र्ादमवं िीरचापलर्् ॥ २ ॥
அஹிம்ஸோ ஸத்யமக்க்ஷரோத₄ஸ்த்யோக₃: ஷோ₂ந்திரடபஷ₂னம் |

த₃யோ பூ₄க்ஷதஷ்வக்ஷலோலுப்த்வம் மோர்த₃வம் ஹ்ரீரசோபலம் || 16-2 ||

तेज: क्षर्ा धृशत: िौचर्द्रोहो नाशतर्ाशनता ।

भवशतत सम्पदं दैवीर्शभजातस्य भारत ॥ ३ ॥
க்ஷதஜ: ேமோ த்₄ருதி: தஷௌ₂சமத்₃க்ஷரோக்ஷஹோ நோதிமோனிதோ |

ப₄வந்தி ஸம்பத₃ம் டத₃வமபி₄ஜோதஸ்ய

ீ போ₄ரத || 16-3 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; அப₄யம் —

அச்சமின்டம; ஸத்த்வ-ஸம்ʼஷு₂த்₃தி₄꞉ — தனது இருப்டபத் தூய்டமப்படுத்துதல்;
ஜ்ஞோன — ஞோனத்தினோல்; க்ஷயோக₃ — இடணத்தலின்; வ்யவஸ்தி₂தி꞉ — நிடல; தோ₃னம்
— தோனம்; த₃ம꞉ — மனடதக் கட்டுப்படுத்துதல்; ச — மற்றும்; யஜ்ஞ꞉ — யோகம்
தசய்தல்; ச — மற்றும்; ஸ்வோத்₄யோய꞉ — க்ஷவத இலக்கியங்கடளக் கற்றல்; தப꞉ —
தவம்; ஆர்ஜவம் — எளிடம; அஹிம்ʼஸோ — அகிம்டச; ஸத்யம் — வோய்டம;
அக்க்ஷரோத₄꞉ — க்ஷகோபத்திலிருந்து விடுபட்ை தன்டம; த்யோக₃꞉ — துறவு; ஷோ₂ந்தி꞉ —
அடமதி; அடபஷு₂னம் — குற்றம் கோண்பதில் விருப்பமின்டம; த₃யோ — கருடண;
பூ₄க்ஷதஷு — எல்லோ உயிர்களிைத்தும்; அக்ஷலோலுப்த்வம் — க்ஷபரோடசயிலிருந்து
விடுபட்ை தன்டம; மோர்த₃வம் — கண்ணியம்; ஹ்ரீ꞉ — தவட்கம்; அசோபலம் —
மனவுறுதி; க்ஷதஜ꞉ — வரம்;
ீ ேமோ — மன்னிக்கும் தன்டம; த்₄ருʼதி꞉ — டதரியம்;
தஷௌ₂சம் — தூய்டம; அத்₃க்ஷரோஹ꞉ — தபோறோடமயின்டம; ந — இல்லோமல்; அதி-
மோனிதோ — மதிப்டப எதிர்போர்த்தல்; ப₄வந்தி — ஆகின்றன; ஸம்பத₃ம் — குணங்கள்;
டத₃வம்
ீ — ததய்வக
ீ இயற்டகயில்; அபி₄ஜோதஸ்ய — பிறந்தவனின்; போ₄ரத —
பரதனின் டமந்தக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: அச்சமின்டம, தனது

நிடலடய தூய்டமப்படுத்துதல், ஆன்மீ க ஞோனத்டத விருத்தி தசய்து

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 677
 தகோள்ளுதல், தோனம், சுயக்கட்டுப்போடு, யோகம் தசய்தல், க்ஷவதங்கடளக்
கற்றல், தவம், எளிடம, அகிம்டச, வோய்டம, க்ஷகோபத்திலிருந்து விடுபட்ை
தன்டம, துறவு, சோந்தி, குற்றம் கோண்பதில் விருப்பமின்டம, எல்லோ
உயிர்களின் மீ தும் கருடண, க்ஷபரோடசயிலிருந்து விடுபட்ை தன்டம,
கண்ணியம், தவட்கம், மனவுறுதி, வரம்,
ீ மன்னிக்கும் தன்டம, டதரியம்,
தூய்டம, தபோறோடமயின்டம, மரியோடதடய எதிர்போர்க்கோமல்
இருத்தல் ஆகிய ததய்வக
ீ குணங்கள், பரதனின் டமந்தக்ஷன, ததய்வக
ீ
இயல்புடைய உன்னதமோன மனிதடரச் சோர்ந்தடவ.

தபோருளுடர

பதிடனந்தோம் அத்தியோயத்தின் ஆரம்பத்தில் ஜைவுலகம் என்னும் ஆலமரம்

விளக்கப்பட்ைது. அதிலிருந்து தவளிவரும் உபக்ஷவர்கள் உயிர்வோழிகளின்
மங்களமோன, அமங்களமோன தசயல்களுக்கு ஒப்பிைப்பட்ைன. க்ஷதவர்கடளயும்
அசுரர்கடளயும் பற்றி ஒன்பதோம் அத்தியோயத்திலும் விளக்கப்பட்ைது. க்ஷவதச்
சைங்குகளின்படி, முக்திக்கோன போடதயில் முன்க்ஷனற்றம் தபறுவதற்கு ஸத்வ
குணத்தின் தசயல்கள் மங்களகரமோனதோக கருதப்படுகின்றன. இத்தகு தசயல்கள்
டதவ ீ ப்ரக்ருதி, ததய்வக
ீ இயற்டக என்று அறியப்படுகின்றன. ததய்வக
ீ
இயற்டகயில் நிடலதபற்றவர்கள் முக்தியின் போடதயில்
முன்க்ஷனற்றமடைகின்றனர். அக்ஷத சமயத்தில், ரக்ஷஜோ குணத்திலும் தக்ஷமோ
குணத்திலும் தசயலோற்றுபவர்களுக்கு முக்திக்கோன வோய்ப்பு ஏதுமில்டல. அவர்கள்
இந்த ஜைவுலகில் மனிதரோகக்ஷவ ததோைர க்ஷவண்டும், அல்லது வழ்ச்சியுற்று
ீ மிருக
இனங்களுக்க்ஷகோ அடத விை தோழ்ந்த இனங்களுக்க்ஷகோ தசல்ல க்ஷவண்டியிருக்கும்.
இந்த பதினோறோம் அத்தியோயத்தில் ததய்வக
ீ இயற்டக மற்றும் அதன் குணங்கள்,
அசுர இயற்டக மற்றும் அதன் குணங்கள் ஆகிய இரண்டையும் பகவோன்
விளக்குகின்றோர். இந்த குணங்களின் நன்டம தீடமகடளயும் அவர்
விளக்குகின்றோர்.

ததய்வக
ீ குணங்களுைன் அல்லது நோட்ைங்களுைன் பிறந்தவடனக் குறிப்பதற்கு
உபக்ஷயோகிக்கப்பட்டுள்ள அபி4ஜோதஸ்ய என்னும் தசோல் மிகவும்
முக்கியமோனதோகும். ததய்வக
ீ சூழ்நிடலயில் குழந்டதடயப் தபற்தறடுத்தல்,
கர்போதோன-ஸம்ஸ்கோர என்று க்ஷவத சோஸ்திரங்களில் அறியப்படுகின்றது. ததய்வக
ீ
குணங்களுடைய குழந்டதடய தபற்க்ஷறோர்கள் விரும்பினோல், மனித இனத்தின்
சமுதோய வோழ்விற்கோக பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ள பத்து தகோள்டககடள அவர்கள்
கடைப்பிடிக்க க்ஷவண்டும். நல்ல குழந்டதடயப் தபற்தறடுப்பதற்கோன கோம
வோழ்வும் கிருஷ்ணக்ஷர என்று நோம் முன்க்ஷப பகவத் கீ டதயில் கற்றுள்க்ஷளோம்.
கிருஷ்ண உணர்வில் உபக்ஷயோகிக்கப்பட்ைோல் கோம வோழ்க்டக
கண்டிக்கப்படுவதில்டல. கிருஷ்ண உணர்வில் இருப்பவர்கள், குடறந்த பட்சம்,
நோய்கடளயும் பூடனகடளயும் க்ஷபோன்று குழந்டதகடளப் தபற்றுக் தகோள்ளக்
கூைோது, மோறோக, குழந்டதகள் பிறந்த பின்னர், அவர்கள் கிருஷ்ண உணர்டவ
அடையும்படி அவர்கடளப் தபற்தறடுக்க க்ஷவண்டும். அதுக்ஷவ கிருஷ்ண உணர்வில்
ஆழ்ந்திருக்கும் தோய் தந்டதயருக்குப் பிறக்கும் குழந்டதகளின் நல்வோய்ப்போகும்.

சமுதோயத்தின் அதன் வோழ்வின் அடிப்படையில் நோன்கு பிரிவுகளோகவும்

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 678
ததோழிலின் அடிப்படையில் நோன்கு பிரிவுகளோகவும் பிரிக்கும் அடமப்பு,
வர்ணோஷ்ரம தர்மம் என்று அறியப்படுகிறது. இந்த வர்ணோஷ்ரம தர்மம் என்பது
மனித சமுதோயத்திடன பிறப்பின் அடிப்படையில் பிரிப்பது அல்ல. இப்பிரிவுகள்
கல்வித் தகுதிகடளப் தபோறுத்தடவ. இடவ சமூகத்டத அடமதியுைன் வளமோன
நிடலயில் டவப்பதற்கோனடவ. இங்கு விளக்கப்பட்டுள்ள குணங்கள், ஒரு
மனிதடன ஆன்மீ க அறிவில் முன்க்ஷனற்றம் தபறச் தசய்து அதன் மூலம் அவன்
ஜைவுலகிலிருந்து முக்தி தபறுவதற்கு உதவும் ததய்வக
ீ குணங்களோகும்.

வர்ணோஷ்ரம அடமப்பில், துறவு வோழ்டவ ஏற்றுள்ள சந்நியோசி, மற்ற எல்லோ சமூக

நிடலகள் மற்றும் அடமப்பில் உள்ளவர்களுக்கு தடலவரோக அல்லது ஆன்மீ க
குருவோக விளங்குகிறோர். ஒரு பிரோமணர், சமூகத்தின் இதர மூன்று பிரிவுகளோன
சத்திரியர், டவசியர் மற்றும் சூத்திரர்களின் ஆன்மீ க குருவோகக் கருதப்படுகின்றோர்.
ஆனோல் அடமப்பின் தடலவரோக விளங்கும் சந்நியோசி, பிரோமணர்களுக்கும்
ஆன்மீ க குருவோவோர். சந்நியோசியின் முதல் தகுதி, அச்சமின்டமயோக இருக்க
க்ஷவண்டும். ஏதனனில், சந்நியோசி, எந்த வித ஆதரவும் இன்றி, அல்லது
ஆதரவுக்கோன உத்திரவோதமின்றி, தனியோக இருக்க க்ஷவண்டும் பரம புருஷ
பகவோனுடைய கருடணடய மட்டுக்ஷம அவர் நம்பியிருக்க க்ஷவண்டும்.
'என்னுடைய உறவுகடளத் துறந்த பின், என்டன யோர் போதுகோப்பர்?' என்று ஒருவன்
எண்ணினோல், அவன் துறவு நிடலடய ஏற்கக் கூைோது. பரமோத்மோவின் உருவில்
எப்க்ஷபோதுக்ஷம இதயத்தில் வற்றிருக்கும்
ீ பரம புருஷ பகவோனோன கிருஷ்ணர் ,
எல்லோவற்டறயும் போர்த்துக் தகோண்டிருக்கிறோர் என்பதிலும், ஒருவன் என்ன
தசய்ய விரும்புகின்றோன் என்படத அவர் எப்தபோழுதும் அறிகின்றோர் என்பதிலும்
அவன் பூரண நம்பிக்டக தகோண்டிருக்க க்ஷவண்டும். இவ்வோறு பரமோத்மோவோன
கிருஷ்ணர் தம்மிைம் சரணடைந்த ஆத்மோடவ கவனித்துக் தகோள்வோர் என்பதில்
அவன் முழு உறுதியுைன் இருக்க க்ஷவண்டும். 'நோன் ஒருக்ஷபோதும் தனியோக
இருப்பதில்டல. இருள் நிடறந்த வனப்பகுதியில் நோன் வோழ்ந்தோலும் கிருஷ்ணர்
என்னுைன் உள்ளோர், அவர் எனக்கு எல்லோப் போதுகோப்டபயும் அளிப்போர்' என்று
நிடனக்க க்ஷவண்டும். இந்த உறுதிக்ஷய அபயம், அச்சமின்டம என்று
அடழக்கப்படுகிறது. துறவு வோழ்வில் இருப்பவருக்கு இத்தகு மனநிடல அவசியம்.

பின்னர், அவன் தனது நிடலடய தூய்டமப்படுத்திக் தகோள்ள க்ஷவண்டும். வோழ்வின்

துறவு நிடலயில் பின்பற்றப்பை க்ஷவண்டிய பற்பல சட்ைதிட்ைங்கள் உள்ளன.
அடவ எல்லோவற்றிலும் முக்கியமோனதோக, தபண்ணுைனோன தநருங்கிய உறவுகள்
எல்லோவற்டறயும் ஒரு சந்நியோசி தவிர்க்க க்ஷவண்டும். தனியிைத்தில் ஒரு
தபண்ணுைன் க்ஷபசுவதற்குக்கூை அவர் தடுக்கப்படுகின்றோர். சந்நியோசிகளுக்கு
இலக்கணமோகத் திகழ்ந்த பகவோன் டசதன்யர் பூரியில் இருந்தக்ஷபோது, அவரது
தபண் பக்தர்கள் தங்களது மரியோடதகடள சமர்ப்பிக்கக்கூை அவருக்கு அருகில்
தநருங்க முடியோது. தூரமோன இைத்திலிருந்து விழுந்து வணங்குமோறு அவர்கள்
அறிவுறுத்தப்பட்ைனர். இது தபண் வர்க்கத்தின் மீ தோன தவறுப்பின்
அடையோளமல்ல, மோறோக, தபண்களுைன் தநருங்கிய ததோைர்பு தகோள்ளக்கூைோது
என்று சந்நியோசியின் மீ து விதிக்கப்பட்டுள்ள தநறிமுடறயோகும். தனது
நிடலடயத் தூய்டமப்படுத்திக் தகோள்வதற்கோக ஒருவன் தனது வோழ்வின்
குறிப்பிட்ை நிடலக்கு உரிய சட்ைதிட்ைங்கடள பின்பற்றிக்ஷய ஆக க்ஷவண்டும். ஒரு
சந்நியோசிடயப் தபோறுத்தவடர, தபண்களுைனோன தநருங்கிய ததோைர்பும்
புலனுகர்ச்சிக்கோக தசோத்துக்கடளச் க்ஷசகரிப்பதும் கடுடமயோக தடை

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 679
தசய்யப்படுகின்றன. சீர்மிகு சந்நியோசியோன பகவோன் டசதன்யரின் வோழ்விலிருந்து ,
அவர் தபண்களின் விஷயத்தில் மிகவும் கண்டிப்புைன் இருந்தோர் என்படத நோம்
அறியலோம். மிகவும் வழ்ச்சியுற்ற
ீ கட்டுண்ை ஆத்மோக்கடளயும் ஏற்றுக்தகோள்ளும்
தோரோள மனப்போனடமயுடையவர் என்று அவர் கருதப்பட்ைோலும், தபண்களுடைய
உறவு சம்பந்தமோக சந்நியோசிகளுக்குக் தகோடுக்கப்பட்டுள்ள சட்ைதிட்ைங்கடள
அவர் கண்டிப்புைன் பின்பற்றினோர். அவரது தநருக்கமோன சகோக்களில் ஒருவரோன
க்ஷசோட்ைோ ஹரிதோஸ், அவரது இதர தநருக்கமோன அந்தரங்க சகோக்களுைன்
இடணந்து பகவோன் டசதன்யரிைம் சங்கம் தகோண்டிருந்தோர். ஆனோல் எப்படிக்ஷயோ
ஒருமுடற க்ஷசோட்ைோ ஹரிதோஸர் ஓர் இளம் தபண்டண கோம உணர்வுைன் போர்க்க
க்ஷநர்ந்தது, உைனடியோக பகவோன் டசதன்யர் அவடரத் தமது அந்தரங்க சகோக்களின்
குழுவிலிருந்து விலக்கிவிட்ைோர்—அவ்வளவு கண்டிப்புைன் இருந்தோர் பகவோன்
டசதன்யர். அவர் கூறினோர், 'ஜை இயற்டகயின் பிடணப்பிலிருந்து விடுபட்டு
ஆன்மீ க இயல்பிற்கும் தன்டன உயர்த்திக் தகோண்டு, முழுமுதற் கைவுளின்
திருநோட்டிற்குத் திரும்பிச் தசல்ல விருப்பமுடைய எவரும் , தபளதிக
தசோத்துக்கடளயும் தபண்கடளயும் புலனின்பத்தின் எண்ணத்துைன் போர்க்கக்
கூைோது. அவர்கடள அனுபவிப்பது என்பதல்ல, புலனின்ப எண்ணத்துைன்
அவர்கடளப் போர்த்தல்கூை மிகவும் கண்டிக்கப்படுகிறது. அத்தகு தவறோன
ஆடசகடள அனுபவிப்பதற்கு முன்பு அந்த நபர் தற்தகோடல தசய்து தகோள்வது
சிறந்தது.' இடவதயல்லோம் தூய்டமபடுத்திக் தகோள்வதற்கோன முடறகளோகும்.

அடுத்த விஷயம் க்ஞோன-க்ஷயோக-வ்யவஸ்திதி—அறிடவ விருத்தி தசய்வதில்

ஈடுபடுவதோகும். ஆன்மீ க முன்க்ஷனற்றம் என்னும் தங்களது உண்டம வோழ்டவ
மறந்துவிட்ை குடும்பஸ்தர்களுக்கும் மற்றவர்களுக்கும் ஞோனத்டத
விநிக்ஷயோகிப்பக்ஷத சந்நியோசியின் வோழ்வோகும். ஒரு சந்நியோசி தனது
வோழ்க்டகக்கோக வடு
ீ வைோகச்
ீ தசன்று பிச்டச எடுக்க க்ஷவண்டும், இருப்பினும்
அவர் ஒரு பிச்டசக்கோரர் என்று தபோருளல்ல. ததய்வகத்தில்
ீ நிடலதபற்றுள்ள
ஒருவனது குணங்களில் பணிவும் ஒன்றோகும், அத்தகு தோழ்வோன அைக்கத்துைன்
சந்நியோசி வடு
ீ வைோகச்
ீ தசல்கிறோர், உண்டமயில் பிச்டசதயடுக்கும் க்ஷநோக்கத்துைன்
அல்ல, மோறோக குடும்ப வோழ்வில் உள்ளவர்கடளக் கண்டு அவர்கடள கிருஷ்ண
உணர்விற்கு எழுப்புவதற்கோகக்ஷவ. இதுக்ஷவ சந்நியோசியின் கைடம. அவர்
உண்டமயோன முன்க்ஷனற்றம் தபற்ற நபரோகவும், தனது ஆன்மீ க குருவோல்
கட்ைடளயிைப்பட்ைவரோகவும் இருந்தோல், கிருஷ்ண உணர்விடன நியோயத்துைனும்
முழு அறிவுைனும் அவர் பிரச்சோரம் தசய்ய க்ஷவண்டும்; அவர் அவ்வளவு
முன்க்ஷனற்றம் அடைந்தவரோக இல்லோவிடில், சந்நியோச வோழ்டவ ஏற்றிருக்கக்
கூைோது. இருப்பினும், க்ஷபோதிய ஞோனமின்றி ஒருவர் சந்நியோச வோழ்டவ
ஏற்றிருந்தோலும்கூை, அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவிைமிருந்து க்ஷகட்பதில்
தன்டன முழுடமயோக ஈடுபடுத்திக் தகோள்வதன் மூலம் அவர் ஞோனத்டத
வளர்க்க முடியும். துறவு நிடலயில் இருப்பவர், அல்லது ஒரு சந்நியோசி
அச்சமின்டம, ஸத்த்வ-ஸம்ஷுத்தி (தூய்டம), மற்றும் ஞோன க்ஷயோகத்தில்
(அறிடவ வளர்ப்பதில்) நிடல தபற்றிருக்க க்ஷவண்டும்.

அடுத்த விஷயம் தோனம். தோனம் என்பது குடும்ப வோழ்வினருக்கோனது. இவர்கள்

க்ஷநர்டமயோன வழிகளில் தங்களது வோழ்க்டகக்கோன வருமோனத்டதச் சம்போதித்து,
அதன் போதி பங்கிடன உலதகங்கும் கிருஷ்ண உணர்டவப் பிரச்சோரம்
தசய்வதற்கோகச் தசலவிை க்ஷவண்டும். இப்பணியில் ஈடுபட்டிருக்கும்

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 680
இயக்கங்களுக்கு இல்லறத்க்ஷதோர் தோனமளிக்க க்ஷவண்டும். தோனம் சரியோன
நபர்களுக்குக் தகோடுக்கப்பை க்ஷவண்டும். தோனத்தில் பல வடக உண்டு—ஸத்வ,
ரக்ஷஜோ மற்றும் தக்ஷமோ குணத்தில் தசய்யப்படுபடவ, இது பின்னர் விளக்கப்படும்.
ஸத்வ குணத்தின் தோனம் சோஸ்திரங்களில் பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ளது, ஆனோல்
ரக்ஷஜோ குணத்திலும் தக்ஷமோ குணத்திலும் தசய்யப்படும் தோனங்கள்
பரிந்துடரக்கப்பைவில்டல; ஏதனனில், அடவ தபறும் பண விரயங்கக்ஷள. கிருஷ்ண
உணர்விடன உலதகங்கும் பிரச்சோரம் தசய்வதற்கோக மட்டுக்ஷம தோனம்
தகோடுக்கப்பை க்ஷவண்டும். அத்தகு தோனம் ஸத்வ குணத்டதச் சோர்ந்தது.

தம (சுயக் கட்டுப்போடு) என்படதப் தபோறுத்தவடர, இது தர்மத்தின் படி வோழும்

அடனவருக்கும் உரியது, இருப்பினும் குறிப்போக கிருஹஸ்தர்களுக்கோனதோகும்.
கிருஹஸ்தனுக்கு மடனவி இருக்கும்க்ஷபோதிலும், அவன் தனது புலன்கடள கோம
வோழ்வில் க்ஷதடவயின்றி உபக்ஷயோகிக்கக் கூைோது. இல்லறத்தோருக்கும் கோம
வோழ்வில் கட்டுப்போடுகள் உள்ளன, குழந்டதகடளப் தபற்றுக் தகோள்வதற்கோக
மட்டுக்ஷம அவர்கள் அதில் ஈடுபை க்ஷவண்டும். அவனுக்கு குழந்டதகள்
க்ஷதடவயில்டல என்றோல், அவன் மடனவியுைன் கோம வோழ்டவ அனுபவிக்கக்
கூைோது. கருத்தடை முடறகள் அல்லது இதர தகோடூர முடறகளின் மூலம்
குழந்டதகளின் பிறப்டபத் தடுத்து, நவன
ீ சமுதோயம் கோம வோழ்விடன
அனுபவிக்கின்றது. இது ததய்வக
ீ குணமல்ல , அசுரத்தனம். யோக்ஷரனும் ஆன்மீ க
வோழ்வில் முன்க்ஷனற்றம் தபற விரும்பினோல் , இல்லறத்தோனோக இருந்தோலும் சரி,
அவன் தனது கோம வோழ்விடனக் கட்டுப்படுத்துதல் அவசியம், கிருஷ்ணருக்குத்
ததோண்டு தசய்வதற்கோன க்ஷநோக்கமின்றி அவன் குழந்டதடயப் தபற்றுக்தகோள்ளக்
கூைோது. ஒருவனோல் கிருஷ்ண உணர்வில் வளரப்க்ஷபோகும் குழந்டதகடளப்
தபற்றுக்தகோள்ள முடிந்தோல், அவன் நூற்றுக்கணக்கோன குழந்டதகடளப் தபறலோம்,
ஆனோல் இந்தத் தகுதியின்றி தவறும் புலனின்பத்தில் ஈடுபைக்கூைோது.

இல்லறத்தவர்களோல் தசய்யப்படும் மற்தறோரு தசயல், யோகம்; ஏதனனில், யோகம்

தசய்வதற்கு தபருமளவில் பணம் க்ஷதடவப்படுகிறது. வோழ்வின் மற்ற நிடலகளில்
இருப்பவர்களோன பிரம்மசோரிகள், வோனபிரஸ்தர்கள், சந்நியோசிகளிைம் பணம்
கிடையோது, அவர்கள் யோசித்து வோழ்பவர்கள். எனக்ஷவ, பலவிதமோன யோகங்கடளச்
தசய்தல் குடும்பத்தினர்களுக்கோனது. அவர்கள் க்ஷவத இலக்கியங்களில்
விதிக்கப்பட்டிருக்கும் அக்னி-க்ஷஹோத்ர யோகம் க்ஷபோன்றவற்டறச் தசய்ய க்ஷவண்டும்,
ஆனோல் தற்சமயத்தில் இத்தகு யோகங்கடள நைத்த தபருமளவில் தசலவு தசய்ய
க்ஷவண்டியிருப்பதோல், எந்த இல்லறத்தோனும் இவற்டற தசய்வது சோத்தியமல்ல.
இந்த யுகத்திற்கோகப் பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ள மிகச்சிறந்த யோகம், ஸங்கீ ர்த்தன
யோகமோகும். ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, கிருஷ்ண கிருஷ்ண ஹக்ஷர ஹக்ஷர
/ ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர ஹக்ஷர எனும் இந்த ஸங்கீ ர்த்தன
யோகம், மிகச்சிறந்த யோகமும் தசலவுகளற்ற யோகமுமோகும்; இடத யோர்
க்ஷவண்டுமோனோலும் ஏற்று பலன் தபறலோம். எனக்ஷவ , தோனம், புலனைக்கம், யோகம்
தசய்தல் ஆகிய இம்மூன்று விஷயங்களும் இல்லறத்தவர்களுக்கோனடவ.

அடுத்து ஸ்வோத்யோய, க்ஷவதக் கல்வி. இது பிரம்மசோரிகளுக்கோனது (மோணவ

வோழ்வினருக்கோனது). பிரம்மசோரிகள் தபண்களுைன் எந்தவிதமோன ததோைர்பும்
தகோள்ளக் கூைோது; அவர்கள் கோமமற்ற வோழ்வு வோழ்ந்து, ஆன்மீ க ஞோனத்டத
வளர்ப்பதற்கோக க்ஷவத இலக்கியங்கடளக் கற்பதில் தங்களது மனடத ஈடுபடுத்த

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 681
க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ ஸ்வோத்யோய எனப்படும்.

தபஸ் (தவம்) ஓய்வு தபற்ற வோழ்வினருக்கு (வோனபிரஸ்தர்களுக்கு) உரியதோகும்.

ஒருவன் தனது வோழ்நோள் முழுவதும் இல்லறத்திக்ஷலக்ஷய இருக்கக் கூைோது ;
பிரம்மசர்யம், கிருஹஸ்தம், வோனபிரஸ்தம், சந்நியோசம் என்ற வோழ்வில் நோன்கு
பிரிவுகள் உள்ளன என்படத எப்தபோழுதும் நிடனவில் தகோள்ள க்ஷவண்டும்.
எனக்ஷவ, கிருஹஸ்த வோழ்விற்குப் பின்னர் ஒருவன் ஓய்வு தபற க்ஷவண்டும்.
ஒருவன் நூறு வருைங்கள் வோழ்வதோக இருந்தோல், இருபத்டதந்து வருைங்கடள
மோணவ வோழ்விலும், இருபத்டதந்து வருைங்கடள குடும்ப வோழ்விலும்,
இருபத்டதந்து வருைங்கடள ஓய்வு தபற்ற வோழ்விலும், மீ தமுள்ள இருபத்டதந்து
வருைங்கடள துறவு வோழ்விலும் கழிக்க க்ஷவண்டும். இடவக்ஷய க்ஷவத தர்மத்தின்
ஒழுங்கு தநறிகளோகும். குடும்ப வோழ்விலிருந்து ஓய்வு தபற்ற மனிதன், உைல்,
மனம், மற்றம் நோக்கின் தவங்கடளப் புரிய க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ தபஸ்ய.
வர்ணோஷ்ரம தர்மத்தின் சமூகம் முழுவதும் தவம் புரிவதற்கோனது. தவம்
(தபஸ்ய) இல்லோவிடில், எந்த மனிதனும் முக்தியடைய முடியோது. 'வோழ்வில்
தவத்திற்கோன எந்த அவசியமும் இல்டல, ஒருவன் கற்படன தசய்து தகோண்க்ஷை
தசன்றோல் எல்லோம் நன்றோகிவிடும்,' என்னும் தகோள்டக க்ஷவத இலக்கியத்திக்ஷலோ
பகவத் கீ டதயிக்ஷலோ பரிந்துடரக்கப்பைவில்டல. தபருமளவில் சீ ைர்கடளச் க்ஷசர்க்க
முயற்சி தசய்யும் க்ஷபோலி ஆன்மீ கவோதிகள் இத்தகு தகோள்டககடள உற்பத்தி
தசய்கின்றனர். சட்ைதிட்ைங்களும் தநறிமுடறகளும் இருந்தோல் மக்கள் கவரப்பை
மோட்ைோர்கள். எனக்ஷவ, பைம் கோட்டுவதற்கோக மதத்தின் தபயரில் சீைர்கடளப் தபற
விரும்பும் நபர்கள் தங்களது சீைர்களின் வோழ்க்டகயிலும் சரி, தங்களது
வோழ்க்டகயிலும் சரி, எத்தகு சட்ைதிட்ைங்கடளயும் விதிப்பதில்டல. ஆனோல்
அத்தகு முடறகள் க்ஷவதங்களில் அனுமதிக்கப்பைவில்டல.

எளிடம என்னும் பிரோமண குணத்டதப் தபோறுத்தவடர, இது ஒரு குறிப்பிட்ை

ஆஷ்ரமத்டத க்ஷசர்ந்தவர்களுக்கோக அன்றி, பிரம்மசர்ய, கிருஹஸ்த, வோனபிரஸ்த,
சந்நியோச ஆஷ்ரமங்களில் வோழும் அடனவருக்கும் உரித்தோனதோகும். ஒருவன்
மிகவும் எளிடமயோயும் ஒளிவுமடறவின்றியும் வோழ க்ஷவண்டும்.

அகிம்டச என்றோல் எந்த ஓர் உயிர்வோழியின் வோழ்க்டகப் பரிணோமத்டதயும்

தடுக்கோமல் இருப்பதோகும். உைல் தகோல்லப்பட்ை பிறகும் ஆன்மப் தபோறி
ஒருக்ஷபோதும் மரணமடைவதில்டல என்பதன் கோரணத்தோல், மிருகங்கடள
புலனுகர்ச்சிக்கோக தகோல்வதில் எந்தத் தீங்கும் இல்டல என்று ஒருவன்
எண்ணக்கூைோது. க்ஷபோதுமோன அளவு தோனியங்கள், பழங்கள், போல் ஆகியடவ
இருக்கும்க்ஷபோதிலும், மிருகங்கடள உண்பதில் மக்கள் மயங்கி உள்ளனர்.
மிருகங்கடள தகோல்வதற்கு எந்த அவசியமும் இல்டல. இந்த விதி
அடனவருக்கும் தபோருந்தக்கூடியது. க்ஷவறு வழிக்ஷய இல்டல என்ற பட்சத்தில்,
மிருகத்டதக் தகோல்லலோம், இருப்பினும் அது யோகத்தில் சமர்ப்பிக்கப்பை
க்ஷவண்டும். எப்படியோனோலும், க்ஷதடவயோன அளவு உணவு மனித சமுதோயத்தில்
இருக்கும்க்ஷபோது, ஆன்மீ க உணர்வில் முன்க்ஷனற்றம் அடைய விரும்பும் நபர்கள்,
நிச்சயமோக மிருகங்களுக்குத் தீங்கிடழக்கக் கூைோது. உண்டமயோன அகிம்டச
என்றோல், யோருக்கும் தத்தமது வோழ்வின் முன்க்ஷனற்றத்தில் ததோல்டல
தகோடுக்கோமல் இருப்பது என்று தபோருள். மிருகங்கள், ஒருவடகயோன மிருக
இனத்திலிருந்து மற்தறோன்றிற்கு மோறுவதோல், அடவ தமது வோழ்வின் பரிணோம

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 682
வளர்ச்சியில் முன்க்ஷனறிக் தகோண்டுள்ளன. ஒரு குறிப்பிட்ை மிருகம்
தகோல்லப்படும்க்ஷபோது, அதன் முன்க்ஷனற்றம் தடுக்கப்படுகிறது. ஒரு குறிப்பிட்ை
உைலிலுள்ள மிருகம், இத்தடன நோள்கள் அல்லது இத்தடன வருைங்கள்
அவ்வுைலில் தங்கியிருக்க க்ஷவண்டுதமனில் , க்ஷநரம் வருவதற்கு முன்
தகோல்லப்பட்ைோல், அந்த மிருகம் மற்தறோரு இனத்திற்கு மோற்றம் தபறுவதற்குப்
பதிலோக, தன்னுடைய எஞ்சிய நோள்கடள பூர்த்தி தசய்வதற்கோக அக்ஷத இனத்திற்கு
மீ ண்டும் திரும்பி வர க்ஷவண்டும். எனக்ஷவ, தவறும் வயிற்டறத் திருப்தி
தசய்வதற்கோக அவற்றின் முன்க்ஷனற்றம் தடுக்கப்பைக் கூைோது. இதுக்ஷவ அகிம்டச
என்று அடழக்கப்படுகிறது.

ஸத்யம். சுய க்ஷநோக்கத்திற்கோக ஒருவன் உண்டமடயத் திரிக்கக் கூைோது என்பக்ஷத

இச்தசோல்லின் தபோருள். க்ஷவத இலக்கியங்களில் சில கடினமோன உடரகள்
இருக்கின்றன. ஆனோல் இவற்றின் தபோருடளயும் க்ஷநோக்கத்டதயும்
அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவிைமிருந்து கற்றுக்தகோள்ள க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ
க்ஷவதங்கடளப் புரிந்து தகோள்வதற்கோன முடற. ஷ்ருதி என்றோல் அதிகோரம் தபற்ற
நபரிைமிருந்து க்ஷகட்ைறியப்படுவது என்று தபோருள். தனது சுயக்ஷநோக்கத்திற்கோக
ஏக்ஷதனும் ஓர் அர்த்தத்தில் விளக்கம் தகோடுக்கக் கூைோது. பகவத் கீ டதயின் மூலப்
பதங்களுக்குத் தவறோன அர்த்தம் கற்பிக்கும் கருத்துடரயோளர்கள் பலர் உள்ளனர்.
தசோல்லின் உண்டமயோன தபோருள் விளக்கப்பைக்ஷவண்டும், அஃது அங்கீ கரிக்கப்பட்ை
ஆன்மீ க குருவிைமிருந்து கற்றுக் தகோண்ைதோக இருக்கக்ஷவண்டும்.

அக்க்ஷரோத என்றோல், க்ஷகோபத்டதக் கட்டுப்படுத்துதல் என்று தபோருள். கிளர்ச்சிகளுக்கு

மத்தியிலும் ஒருவன் தபோறுடமயுைன் இருக்க க்ஷவண்டும்; ஏதனனில், ஒருமுடற
க்ஷகோபப்பட்ைோலும் அவனது உைல் முழுவதும் களங்கமடைகிறது. க்ஷகோபம் என்பது
ரக்ஷஜோ குணம் மற்றும் கோமத்தின் படைப்போகும், எனக்ஷவ, ததய்வகத்தில்
ீ
நிடலதபற்றவன் க்ஷகோபத்திலிருந்து தன்டன போதுகோக்க க்ஷவண்டும். அடபஷுனம்
என்றோல், அவசியமின்றி பிறரிைம் குற்றம் கோணக்ஷவோ, அவர்கடளத் திருத்தக்ஷவோ
கூைோது என்று தபோருள். திருைடனத் திருைன் என்று கூறுவது குற்றம்
கோண்பதல்ல என்பது உண்டமக்ஷய, ஆனோல் க்ஷநர்டமயோன மனிதடனத் திருைன்
என்ற கூறுவது ஆன்மீ க வோழ்வில் முன்க்ஷனறிக் தகோண்டிருப்பவனுக்கு மிகவும்
ஆபத்தோனதோகும். ஹ்ரீ என்றோல், ஒருவன் மிகுந்த நோணத்துைன் இருக்க
க்ஷவண்டும் என்றும், க்ஷமோசமோன தசயல்கடளச் தசய்யக் கூைோது என்றும் தபோருள்.
அசோபலம், மனவுறுதி என்றோல், ஒருவன் தனது முயற்சியில் கிளர்ச்சி
அடையக்ஷவோ, விரக்தி அடையக்ஷவோ கூைோது என்று தபோருள். சில முயற்சிகளில்
க்ஷதோல்வி இருக்கலோம். ஆனோல் அதற்கோக அவன் வருத்தப்பைக்கூைோது;
தபோறுடமயுைனும் உறுதியுைனும் முன்க்ஷனற்றம் கோண க்ஷவண்டும்.

இங்குள்ள க்ஷதஜஸ் என்னும் தசோல், சத்திரியர்களுக்கோனதோகும். அவர்கள்

எப்க்ஷபோதும் மிகவும் பலசோலிகளோக, பலவனமோனவர்களுக்குப்
ீ போதுகோப்புக்
தகோடுக்கக் கூடியவர்களோக இருக்க க்ஷவண்டும். அகிம்டசவோதிகளோகத் தங்கடளக்
கோட்டிக் தகோள்ளக் கூைோது. ஹிம்டச க்ஷதடவப்பட்ைோல் அவர்கள் அதடன
தவளிப்படுத்த க்ஷவண்டும். இருப்பினும், தனது எதிரிகடளக் கட்டுப்படுத்தும் திறன்
வோய்ந்தவன், குறிப்பிட்ை சூழ்நிடலகளின் கீ ழ் மன்னிப்பு வழங்கலோம். சிறிய
குற்றங்கடள அவன் மன்னிக்கலோம்.

தஷளசம் என்றோல், தூய்டம என்று தபோருள், மனதிலும் உைலிலும் மட்டுமின்றி

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 683
தனது நைத்டதகளிலும் ஒருவன் தூய்டமயோக இருக்க க்ஷவண்டும். இது
முக்கியமோக வியோபோரிகளுக்கோனது, அவர்கள் கருப்புச் சந்டதயில் ஈடுபைக்
கூைோது. நோதி-மோனிதோ, மரியோடதடய எதிர்போர்க்கோமல் இருத்தல்—இது க்ஷவத
தநறிகளின்படி நோன்கு வர்ணங்களில் தோழ்ந்த பிரிவோகக் கருதப்படும் ததோழிலோளி
வகுப்பினரோன சூத்திரர்களுக்கு ஏற்றது. அவர்கள் க்ஷதடவயற்ற தபருடமயும்
கர்வமும் இன்றி தங்களது சுயநிடலயில் இருக்க க்ஷவண்டும். சமூக நிடலடய
தக்க டவப்பதற்கோக, உயர் வகுப்பினர்களுக்கு மதிப்பு தகோடுத்தல் சூத்திரர்களின்
கைடமயோகும்.

இங்க்ஷக குறிப்பிைப்பட்டுள்ள இருபத்தோறு குணங்களும் ததய்வக

ீ குணங்களோகும்.
பல்க்ஷவறு வர்ணம் மற்றும் ஆஷ்ரமத்திற்கு ஏற்றோற்க்ஷபோல, இடவ விருத்தி
தசய்துதகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும். இதன் விளக்கம் என்னதவனில் , ஜை சூழ்நிடலகள்
துன்பமயமோனடவ என்றோலும், எல்லோப் பிரிவுகடளச் க்ஷசர்ந்த மனிதர்களோலும்
இந்த குணங்கள் வளர்க்கப்பட்ைோல், பின்னர் படிப்படியோக ஆன்மீ க உணர்வின்
உயர்தளத்திற்கு உயர்வது சோத்தியம்.

பதம் 16.4 - த₃ம்க்ஷபோ₄ த₃ர்க்ஷபோ(அ)பி₄

दम्भो दपोऽशभर्ानश्च क्रोध: पारुष्टयर्ेव च ।

अज्ञानं चाशभजातस्य पाथम सम्पदर्ासुरीर्् ॥ ४ ॥
த₃ம்க்ஷபோ₄ த₃ர்க்ஷபோ(அ)பி₄மோனஷ்₂ச க்க்ஷரோத₄: போருஷ்யக்ஷமவ ச |

அஜ்ஞோனம் சோபி₄ஜோதஸ்ய போர்த₂ ஸம்பத₃மோஸுரீம் || 16-4 ||

த₃ம்ப₄꞉ — தற்தபருடம; த₃ர்ப꞉ — அகந்டத; அபி₄மோன꞉ — வண்

ீ அபிமோனம்; ச —
க்ஷமலும்; க்க்ஷரோத₄꞉ — க்ஷகோபம்; போருஷ்யம் — தகோடூரம்; ஏவ — நிச்சயமோக; ச — மற்றும்;
அஜ்ஞோனம் — அறியோடம; ச — மற்றும்; அபி₄ஜோதஸ்ய — பிறந்தவனின்; போர்த₂ —
பிருதோவின் டமந்தக்ஷன; ஸம்பத₃ம் — குணங்கள்; ஆஸுரீம் — அசுர இயற்டகயின்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பிருதோவின் டமந்தக்ஷன, தற்தபருடம, அகந்டத, வண்

ீ அபிமோனம்,
க்ஷகோபம், தகோடூரம், அறியோடம ஆகியடவ அசுர இயல்புடையவர்களின்
குணங்களோகும்.

தபோருளுடர

இப்பதத்தில் நரகத்திற்கோன ரோஜ போடத விவரிக்கப்பட்டுள்ளது. தகோள்டககடளப்

பின்பற்றோவிடினும், ஆன்மீ க ஞோனத்தில் முன்க்ஷனற்றம் தபறுவதோகவும் தர்மத்டதப்
பின்பற்றுவதோகவும் அசுரர்கள் தவறும் பைம் கோட்டுகின்றனர். ஓரளவு
கல்விடயக்ஷயோ மிகுந்த தசல்வத்டதக்ஷயோ அடைந்துவிட்ைோல் , அவர்கள் எப்க்ஷபோதும்
கர்வத்துைனும் அகந்டதயுைனும் இருப்பர். மற்றவர்கள் தம்டம வழிபை க்ஷவண்டும்
என்று அவர்கள் விரும்புகின்றனர், பிறரோல் மதிக்கப்படுவதற்கோன தகுதி
அவர்களிைம் இல்லோவிடினும், மதிப்பளிக்கும்படி வற்புறுத்துகின்றனர். அவர்கள்
அற்பமோன விஷயங்களில் மிகவும் க்ஷகோபமுற்று தகோடூரமோகப் க்ஷபசுகின்றனர் ,

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 684
கண்ணியமோக நைந்து தகோள்வதில்டல, எடதச் தசய்ய க்ஷவண்டும் எடதச்
தசய்யக்கூைோது என்படத அவர்கள் அறிவதில்டல. தங்களது தசோந்த
விருப்பத்தின்படி, மனம் க்ஷபோன க்ஷபோக்கில எடதயும் தசய்கின்றனர், எந்த ஓர்
அதிகோரிடயயும் அவர்கள் ஏற்பதில்டல. தோயின் கருவில் அவர்களது உைல்
ததோைங்கியதிலிருந்து இந்த அசுர குணங்கள் உள்ளன, க்ஷமலும், அவர்கள்
வளரும்க்ஷபோது இந்த குணங்களும் வளர்ந்து அமங்களமோன இத்தன்டமகடள
தவளிப்படுத்துகின்றன.

பதம் 16.5 - டத₃வ ீ ஸம்பத்₃விக்ஷமோே

दैवी सम्पशिर्ोक्षाय शनबतधायासुरी र्ता ।

र्ा िच: सम्पदं दैवीर्शभजातोऽशस पाण्डव ॥ ५ ॥
டத₃வ ீ ஸம்பத்₃விக்ஷமோேோய நிப₃ந்தோ₄யோஸுரீ மதோ |

மோ ஷ₂ச: ஸம்பத₃ம் டத₃வமபி₄ஜோக்ஷதோ(அ)ஸி

ீ போண்ை₃வ || 16-5 ||

டத₃வ ீ— ததய்வகமோன;
ீ ஸம்பத் — குணங்கள்; விக்ஷமோேோய — முக்திக்கோனடவ;
நிப₃ந்தோ₄ய — பந்தப்படுத்துபடவயோக; ஆஸுரீ — அசுர குணங்கள்; மதோ —
கருதப்படுகின்றன; மோ — க்ஷவண்ைோம்; ஷு₂ச꞉ — கவடலப்பை; ஸம்பத₃ம் —
இயற்டகயுைன்; டத₃வம்
ீ — ததய்வக;
ீ அபி₄ஜோத꞉ — பிறந்து; அஸி — நீ உள்ளோய்;
போண்ை₃வ — போண்டுவின் டமந்தக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

ததய்வக
ீ குணங்கள் முக்தி தரக்கூடியடவ, அசுர குணங்கக்ஷளோ
பந்தப்படுத்துபடவ. போண்டுவின் டமந்தக்ஷன, கவடலப்பைோக்ஷத, நீ
ததய்வக
ீ குணங்களுைன் பிறந்திருக்கிறோய்.

தபோருளுடர

அர்ஜுனன் அசுர குணங்களுைன் பிறக்கவில்டல என்று கூறி பகவோன் கிருஷ்ணர்

அவடன உற்சோகப்படுத்துகிறோர். அவன் க்ஷபோரின் நன்டம தீடமகடள கருத்தில்
தகோள்வதோல், அதில் அவனது ஈடுபோடு அசுரத்தனமல்ல, மதிக்கத்தக்கவர்களோன
பீஷ்மர், துக்ஷரோணர் க்ஷபோன்றவர்கள் தகோல்லப்பை க்ஷவண்டுமோ இல்டலயோ என்படத
அவன் கருத்தில் தகோண்ைோன். இதிலிருந்து க்ஷகோபம் , வண்
ீ அபிமோனம், அல்லது
தகோடூரத்தின் ஆதிக்கத்தின் கீ ழ் அவன் தசயல்பைவில்டல என்பது ததரிகின்றது.
எனக்ஷவ, அவன் அசுர குணத்தில் இல்டல. க்ஷபோரில் ஈடுபடும் சத்திரியனுக்கு ,
எதிரியின் மீ து அம்புகடள எய்தல் ததய்வகத்
ீ தன்டமயோகக் கருதப்படுகிறது,
அத்தகு கைடமயிலிருந்து விலகுதல் அசுரத் தன்டமயோகும். எனக்ஷவ,
அர்ஜுனனுக்குக் கவடலப்பைக் கோரணம் ஏதுமில்டல. வோழ்வின் பல்க்ஷவறு
நிடலகளுக்தகன்று உள்ள ஒழுக்க தநறிகடள ஆற்றுபவன் எவனும் ததய்வக
ீ
குணத்தில் நிடலதபற்றுள்ளோன்.

பதம் 16.6 - த்₃தவௌ பூ₄தஸர்தகௌ₃ க்ஷலோக

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 685
 िौ भूतसगौ लोके ऽशस्र्तदैव आसुर एव च ।
दैवो शवस्तरि: प्रोक्त आसुरं पाथम र्े ि‍
ृणु ॥ ६ ॥
த்₃தவௌ பூ₄தஸர்தகௌ₃ க்ஷலோக்ஷக(அ)ஸ்மிந்டத₃வ ஆஸுர ஏவ ச |

டத₃க்ஷவோ விஸ்தரஷ₂: ப்க்ஷரோக்த ஆஸுரம் போர்த₂ க்ஷம ஷ்₂ருணு || 16-6 ||

த்₃தவௌ — இரண்டு; பூ₄த-ஸர்தகௌ₃ — படைக்கப்பட்ை உயிர்வோழிகள்; க்ஷலோக்ஷக —

இவ்வுலகத்தில்; அஸ்மின் — இந்த; டத₃வ꞉ — ததய்வகமோனவர்கள்;
ீ ஆஸுர꞉ —
அசுரர்கள்; ஏவ — நிச்சயமோக; ச — மற்றும்; டத₃வ꞉ — ததய்வகமோன;
ீ விஸ்தரஷ₂꞉ —
விவரமோக; ப்க்ஷரோக்த꞉ — கூறிக்ஷனன்; ஆஸுரம் — அசுரத்தனமோன; போர்த₂ — பிருதோவின்
டமந்தக்ஷன; க்ஷம — என்னிைமிருந்து; ஷ்₂ருʼணு — க்ஷகட்போயோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

பிருதோவின் டமந்தக்ஷன, இவ்வுலகிலுள்ள படைக்கப்பட்ை

உயிர்வோழிகளில், ததய்வகமோனவர்கள்,
ீ அசுரர்கள் என இரு வடகயினர்
உள்ளனர். ததய்வக
ீ குணங்கடளப் பற்றி ஏற்கனக்ஷவ மிக விவரமோக
உனக்கு விளக்கியுள்க்ஷளன். இனி அசுரர்களின் குணங்கடள
என்னிைமிருந்து க்ஷகட்போயோக.

தபோருளுடர

அர்ஜுனன் ததய்வக
ீ குணங்களுைன் பிறந்துள்ளோன் என்படத அவனிைம் உறுதி
தசய்த பின், பகவோன் கிருஷ்ணர் தற்க்ஷபோது அசுரத்தனமோன போடதடய
விவரிக்கின்றோர். கட்டுண்ை உயிர்வோழிகள் இவ்வுலகில் இரு பிரிவோகப்
பிரிக்கப்படுகின்றனர். ததய்வக
ீ குணங்களுைன் பிறந்தவர்கள் ஒழுக்கமோன
வோழ்டவப் பின்பற்றுகின்றனர்; அதோவது, சோஸ்திர நியமங்களுக்கும்
அதிகோரிகளுக்கும் ஏற்ப அவர்கள் தசயல்படுகின்றனர். அங்கீ கோரம் தபற்ற
சோஸ்திரங்களின் ஒளியில் ஒருவன் கைடமடய ஆற்ற க்ஷவண்டும். இத்தகு
மனப்போன்டம ததய்வகமோனது
ீ என்று அடழக்கப்படுகின்றது. சோஸ்திரங்களில்
விதிக்கப்பட்டுள்ள ஒழுக்க தநறிகடளப் பின்பற்றோமல், தனது மனம் க்ஷபோன
க்ஷபோக்கில் இயங்குபவன் அசுரத் தன்டமயுடையவன் என்று அடழக்கப்படுகின்றோன்.
சோஸ்திரங்களின் ஒழுக்க தநறிகளுக்குப் கீ ழ்ப்படிதல் என்படதத் தவிர,
அசுரர்கடளயும் க்ஷதவர்கடளயும் நிர்ணயிப்பதற்கு க்ஷவறு எந்த தகுதிகளும்
இல்டல. இவர்கள் இருவருக்ஷம பிரஜோபதியிைமிருந்து பிறந்தவர்கள் என்று க்ஷவத
இலக்கியங்களில் குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது; ஒக்ஷர க்ஷவற்றுடம என்னதவனில் ஒரு
பிரிவினர் க்ஷவத தநறிகளுக்குக் கீ ழ்ப்படிகின்றனர், மற்றவர் கீ ழ்ப்படிவதில்டல.

பதம் 16.7 - ப்ரவ்ருத்திம் ச நிவ்

प्रवृतत्त च शनवृतत्त च जना न शवदुरासुरा: ।

न िौचं नाशप चाचारो न सत्यं तेषु शवद्यते ॥ ७ ॥

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 686
 ப்ரவ்ருத்திம் ச நிவ்ருத்திம் ச ஜனோ ந விது₃ரோஸுரோ: |

ந தஷௌ₂சம் நோபி சோசோக்ஷரோ ந ஸத்யம் க்ஷதஷு வித்₃யக்ஷத || 16-7 ||

ப்ரவ்ருʼத்திம் — முடறயோன தசயல்; ச — மற்றும்; நிவ்ருʼத்திம் — முடறயற்ற

தசயல்; ச — மற்றும்; ஜனோ꞉ — நபர்கள்; ந — இல்டல; விது₃꞉ — அறிவது; ஆஸுரோ꞉ —
அசுர குணத்தில்; ந — இல்டல; தஷௌ₂சம் — தூய்டம; ந — இல்டல; அபி — கூை; ச —
க்ஷமலும்; ஆசோர꞉ — நைத்டத; ந — இல்டல; ஸத்யம் — வோய்டம; க்ஷதஷு — அவர்களில்;
வித்₃யக்ஷத — இருப்பது.

தமோழிதபயர்ப்பு

அசுரத்தன்டம உடையவர்கள், என்ன தசய்ய க்ஷவண்டும் என்றும் என்ன

தசய்யக் கூைோது என்றும் அறிவதில்டல. தூய்டமக்ஷயோ, முடறயோன
நைத்டதக்ஷயோ, வோய்டமக்ஷயோ அவர்களில் கோணப்படுவதில்டல.

தபோருளுடர

நோகரிகமுடைய ஒவ்தவோரு மனித சமூகத்திலும் குறிப்பிட்ை சட்ைதிட்ைங்கள்

ததோன்றுததோட்டு பின்பற்றப்பட்டு வருகின்றன. அதிலும் குறிப்போக, க்ஷவத
நோகரிகத்டதப் பின்பற்றுபவர்களும், நோகரிகமோன மக்களில் மிகவும்
முன்க்ஷனறியவர்களோக அறியப்படுபவர்களுமோன ஆரியர்களின் மத்தியில், சோஸ்திர
விதிகடளப் பின்பற்றோதவர்கள் அசுரர்களோகக் கருதப்படுகின்றனர். எனக்ஷவ ,
அசுரர்கள் சோஸ்திர விதிகடள அறியோதவர்கள் என்றும், அவ்விதிகடளப்
பின்பற்றுவதற்கோன நோட்ைமும் இல்லோதவர்கள் என்றும் இங்க்ஷக கூறப்பட்டுள்ளது.
அவர்களில் தபரும்போலோன நபர்கள் இவ்விதிகடள அறியோதவர்கள்; சிலர்
இவற்டற அறிந்திருந்தோலும்கூை, பின்பற்றுவதற்கோன இயல்பில்லோதவர்களோக
உள்ளனர். அவர்களிைம் நம்பிக்டக இல்டல, க்ஷவத தநறிகளின்படி
தசயல்படுவதற்கோன விருப்பமும் இல்டல. அகத்திலும் சரி, புறத்திலும் சரி,
அசுரர்கள் தூய்டமயில்லோதவர்கள். நீரோடுதல், பற்கடளத் துலக்குதல், சவரம்
தசய்தல், ஆடைகடள மோற்றுதல் க்ஷபோன்ற தசயல்களின் மூலம் ஒருவன்
எப்தபோழுதும் தனது உைடலத் தூய்டமயோக டவத்துக் தகோள்ள க்ஷவண்டும். அகத்
தூய்டமடயப் தபோறுத்தவடர, இடறவனுடைய புனித நோமங்கடள எப்தபோழுதும்
நிடனவு தகோள்ள க்ஷவண்டும். இவ்வோறு ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண,
கிருஷ்ண கிருஷ்ண ஹக்ஷர ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர
ஹக்ஷர என்று உச்சரிக்க க்ஷவண்டும். அகம் மற்றும் புறத் தூய்டமக்கோன இத்தகு
விதிகடள அசுரர்கள் விரும்புவதும், இல்டல, பின்பற்றுவதும் இல்டல.

நைத்டதடயப் தபோறுத்தவடர, மனித இனத்தின் சட்ைப் புத்தகமோன மனு

சம்ஹிடத க்ஷபோன்றவற்றில், மனித நைத்டதக்கு வழிகோட்டும் பற்பல
சட்ைதிட்ைங்கள் இருக்கின்றன. இன்றுவடர இந்துக்கள் மனு சம்ஹிடதடயப்
பின்பற்றி வருகின்றனர். தசோத்துரிடமக்கோன சட்ைம் மற்றும் பல சட்ைங்கள்
இப்புத்தகத்திலிருந்து வடரயறுக்கப்பட்ைடவ. தபண்களுக்கு சுதந்திரம்
தகோடுக்கப்பைக் கூைோது என்று மனு சம்ஹிடதயில் ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது.
இதன் தபோருள், தபண்கடள அடிடமகளோக டவத்திருக்க க்ஷவண்டும் என்பதல்ல,

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 687
மோறோக அவர்கள் குழந்டதகடளப் க்ஷபோன்றவர்கள். குழந்டதகளுக்கு சுதந்திரம்
தகோடுக்கப்படுவதில்டல. ஆனோல் அவர்கள் அடிடமகளோக இருக்கக்ஷவண்டும்
என்று அர்த்தமில்டல. இத்தகு விதிகடள அசுரர்கள் தற்க்ஷபோது
புறக்கணித்துவிட்ைனர், ஆண்களுக்கு சமமோக தபண்களுக்கும் சுதந்திரம்
தகோடுக்கப்பை க்ஷவண்டும் என்று அவர்கள் எண்ணுகின்றனர். இருப்பினும் ,
உலகத்தின் சமூக நிடலடய இஃது ஒன்றும் விருத்தி தசய்துவிைவில்டல.
உண்டமயில், வோழ்வின் ஒவ்தவோரு நிடலயிலும் தபண் போதுகோக்கப்பை
க்ஷவண்டியவள். அவள் தனது சிறு வயதில் தந்டதயோலும், இளம் வயதில்
கணவனோலும், முதுடமயில் வளர்ந்த பிள்டளகளோலும் போதுகோக்கப்பைக்ஷவண்டும்.
மனு சம்ஹிடதயின்படி இதுக்ஷவ முடறயோன சமூக நைத்டத. ஆனோல் நவன
ீ
கல்விமுடறக்ஷயோ, தபண்களின் வோழ்டவப் பற்றிய ஒரு கர்வமோன கருத்டத
தசயற்டகயோக வடிவடமத்துள்ளது, இதனோல் திருமணம் என்பது தற்க்ஷபோது ஒரு
கற்படனயோக ஆகிவிட்ைது. க்ஷமலும், தபண்களின் நன்நைத்டதயும் தற்கோலத்தில்
நன்றோக இல்டல. இவ்வோறோக சமூகத்திற்கு நன்டம பயக்கும் தநறிகடள
அசுரர்கள் ஏற்பதில்டல, க்ஷமலும், சிறந்த சோதுக்களின் அனுபவத்டதயும்
அவர்களோல் வகுக்கப்பட்ை சட்ைதிட்ைங்கடளயும் அசுரர்கள் பின்பற்றோத
கோரணத்தோல், அவர்களது சமூக நிடல மிகவும் துன்பமயமோக உள்ளது.

பதம் 16.8 - அஸத்யமப்ரதிஷ்ை₂ம் க்ஷத

असत्यर्प्रशतिं ते जगदाहुरनीश्वरर्् ।
अपरस्परसम्भूतं ककर्तयत्कार्हैतुकर्् ॥ ८ ॥
அஸத்யமப்ரதிஷ்ை₂ம் க்ஷத ஜக₃தோ₃ஹுரன ீஷ்₂வரம் |

அபரஸ்பரஸம்பூ₄தம் கிமன்யத்கோமடஹதுகம் || 16-8 ||

அஸத்யம் — உண்டமயற்றது; அப்ரதிஷ்ை₂ம் — ஆதோரமற்றது; க்ஷத — அவர்கள்; ஜக₃த்

— இந்த பிரபஞ்சம்; ஆஹு꞉ — கூறுகின்றனர்; அன ீஷ்₂வரம் — கட்டுப்படுத்துபவர்
இல்லோமல்; அபரஸ்பர — கோரணமின்றி; ஸம்பூ₄தம் — க்ஷதோன்றியது; கிம் அன்யத் —
க்ஷவறு கோரணம் எதுவும் இல்டல; கோம-டஹதுகம் — கோமத்தின் கோரணத்தினோல்
மட்டுக்ஷம.

தமோழிதபயர்ப்பு

அவர்கள், இவ்வுலகம் தபோய்தயன்றும், அஸ்திவோரம் இல்லோதது

என்றும், கட்டுப்படுத்தும் கைவுள் எவரும் இல்டல என்றும்
கூறுகின்றனர். கோம இச்டசயோல் உண்ைோக்கப்பட்ைதோகவும் கோமத்டதத்
தவிர இதற்கு க்ஷவறு கோரணம் இல்டல என்றும் அவர்கள்
தசோல்கின்றனர்.

தபோருளுடர

இவ்வுலகம் மோயக் கற்படனயின் ஒரு க்ஷதோற்றம் என்றும், கோரணமும் விடளவும்

இல்லோத, ஆள்பவர் இல்லோத, மற்றும் க்ஷநோக்கம் இல்லோத இஃது, உண்டமயோனது

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 688
அல்ல என்றம் அசுரத் தன்டமயினர் முடிவு தசய்கின்றனர். ஜைச் தசயல்களோலும்
அவற்றின் விடளவுகளோலும், சந்தர்பவசத்தோல் இந்த பிரபஞ்சம் க்ஷதோன்றியது
என்று அவர்கள் கூறுகின்றனர். இந்த உலகம் ஒரு குறிப்பிட்ை க்ஷநோக்கத்திற்கோக
கைவுளோல் படைக்கப்பட்ைது என்று அவர்கள் எண்ணுவதில்டல. அவர்கள்
தங்களது சுயக் தகோள்டகடய உருவோக்குகின்றனர்: 'உலகம் தனது சுயவழியில்
தோனோகக்ஷவ வந்துள்ளது, இதற்குப் பின்னோல் கைவுள் ஒருவர் இருப்பதோக
நம்புவதற்கு கோரணம் ஏதும் இல்டல. ஜைத்திற்கும் ஆத்மோவிற்கும் க்ஷவறுபோடு
இல்டல' என்று கருதும் அவர்கள் பரம ஆத்மோடவயும் ஏற்பதில்டல. எல்லோம்
தவறும் ஜைக்ஷம, இந்த முழு பிரபஞ்சமும் மோடயயின் ஒரு படைப்க்ஷப. அவர்கடளப்
தபோறுத்தவடர அடனத்தும் சூன்யமோகும், க்ஷமலும், நமக்குத் க்ஷதோன்றும்
க்ஷதோற்றங்கள் யோவும் நமது போர்டவயிலுள்ள அறியோடமயினோல்
கோணப்படுகின்றன. க்ஷதோற்றங்களில் உள்ள எல்லோ க்ஷவறுபோடுகடளயும் அவர்கள்
அறியோடமயின் கோட்சியோக எடுத்துக் தகோள்கின்றனர். 'கனவில் நோம் பல்க்ஷவறு
தபோருள்கடளப் படைக்கின்க்ஷறோம், அவற்றிற்கு உண்டமயோன இருப்பு கிடையோது;
விழித்ததழுந்த உைன் நோம் கண்ைது எல்லோக்ஷம கனவு தோன் என்படத
அறிகின்க்ஷறோம்'—அதுக்ஷபோலக்ஷவ இவ்வுலகின் படைப்புகள் என்று அவர்கள்
எண்ணுகின்றனர். ஆனோல் உண்டம என்னதவனில், வோழ்க்டக ஒர கனக்ஷவ என்று
அசுரர்கள் கூறும்க்ஷபோதிலும், அந்தக் கனடவ அனுபவிப்பதில் அவர்கள் மிகவும்
திறடமசோலிகளோக இருக்கின்றனர். எனக்ஷவ, ஞோனத்டத அடைவதற்குப் பதிலோக
தங்களது கனவுலகத்தில் க்ஷமன்க்ஷமலும் அவர்கள் சிக்கிக் தகோள்கின்றனர்.
ஆணுக்கும் தபண்ணுக்கும் இடையிலோன உைலுறவினோல் குழந்டதப் பிறப்படதப்
க்ஷபோல, எந்த ஆத்மோவும் இன்றி இவ்வுலகம் க்ஷதோன்றியுள்ளது என்றும் அவர்கள்
முடிவு கட்டுகின்றனர். ஜைத்தின் கலடவயினோல் உயிர்வோழிகள்
உண்ைோக்கப்பட்ைனர் என்பதும், ஆத்மோ என்ற க்ஷகள்விக்க்ஷக இைமில்டல என்பதும்
அவர்களது எண்ணமோகும். வியர்டவயிலிருந்தும் இறந்துக்ஷபோன உைலிலிருந்தும்
கோரணம் ஏதுமின்றி எவ்வோறு பல உயிரினங்கள் தவளிவருகின்றனக்ஷவோ, அதுக்ஷபோல
பிரபஞ்சத் க்ஷதோற்றத்தின் ஜைக் கலடவகளிலிருந்து முழு உலகமும்
தவளிவந்துள்ளது. எனக்ஷவ, இந்த படைப்பிற்கு ஜை இயற்டகக்ஷய கோரணம், க்ஷவறு
எந்த கோரணமும் இல்டல. பகவத் கீ டதயிலுள்ள கிருஷ்ணரின் வோர்த்டதகளில்
அவர்களுக்கு நம்பிக்டக இல்டல—மோயத்யக்ஷேண ப்ரக்ருதி: ஸூயக்ஷத ஸ-
சோசரம். 'என்னுடைய வழிகோட்ைலின் கீ ழ் இந்த முழு ஜைவுலகமும் இயங்கிக்
தகோண்டுள்ளது'. க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், உலகின் படைப்டபப் பற்றிய
பக்குவமோன அறிவு அசுரர்களிடைக்ஷய இல்டல; அவர்களில் ஒவ்தவோருவரும்
தனக்குச் தசோந்தமோன ஒரு குறிப்பிட்ை தகோள்டகடய தகோண்டுள்ளனர்.
அவர்கடளப் தபோறுத்தவடர, சோஸ்திரங்கடளப் பற்றிய ஒருவரது விளக்கம்,
மற்றவரது விளக்கத்டதப் க்ஷபோன்க்ஷற நல்லதோகும்; ஏதனனில், சோஸ்திர வோக்குகடள
முடறயோகப் புரிந்துதகோள்ள முடியும் என்படத அவர்கள் நம்புவதில்டல.

பதம் 16.9 - ஏதோம் த்₃ருஷ்டிமவஷ்ை

एतां दृशष्टर्वष्टभ्य नष्टात्र्ानोऽल्पबुद्धय: ।

प्रभवतत्युरकर्ामण: क्षयाय जगतोऽशहता: ॥ ९ ॥

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 689
 ஏதோம் த்₃ருஷ்டிமவஷ்ைப்₄ய நஷ்ைோத்மோக்ஷனோ(அ)ல்பபு₃த்₃த₄ய: |

ப்ரப₄வந்த்யுக்₃ரகர்மோண: ேயோய ஜக₃க்ஷதோ(அ)ஹிதோ: || 16-9 ||

ஏதோம் — இந்த; த்₃ருʼஷ்டிம் — போர்டவடய; அவஷ்ைப்₄ய — ஏற்றுக் தகோண்டு; நஷ்ை —

இழந்த; ஆத்மோன꞉ — தம்டம; அல்ப-பு₃த்₃த₄ய꞉ — சிற்றறிவு உடைக்ஷயோர்; ப்ரப₄வந்தி —
வளர்கின்றனர்; உக்₃ர-கர்மோண꞉ — துன்பம் தரும் தசயல்களில் ஈடுபட்டு; ேயோய —
அழிப்பதற்கோன; ஜக₃த꞉ — உலகத்தின்; அஹிதோ꞉ — பலனற்ற.

தமோழிதபயர்ப்பு

இத்தகு முடிவுகடளப் பின்பற்றி, அறிவில்லோதவர்களும் தம்டம

இழந்தவர்களுமோன அசுரர்கள், உலகத்டத அழிப்பதற்கோன பலனற்ற
தகோடூரமோன தசயல்களில் ஈடுபடுகின்றனர்.

தபோருளுடர

உலகத்டத அழிவிற்குக் தகோண்டுச் தசல்லும் தசயல்களில் அசுரர்கள்

ஈடுபட்டுள்ளனர். அவர்கள் 'அற்ப புத்தியுடையவர்கள்' என்று இடறவன் இங்க்ஷக
கூறுகின்றோர். கைவுடளப் பற்றிய அறிவற்ற ஜைவோதிகள், தோங்கள்
முன்க்ஷனறுவதோக எண்ணிக் தகோண்டுள்ளனர். ஆனோல் பகவத் கீ டதயின் படி,
அவர்கள் புத்தியில்லோதவர்கள், துளியும் அறிவற்றவர்கள், இந்த ஜைவுலடக
முடிந்தவடர அனுபவிக்க அவர்கள் முயற்சி தசய்கின்றனர், ஆதலோல்
புலனுகர்ச்சிக்கோக ஏக்ஷதனும் ஒன்டறக் கண்டுபிடிப்பதில் அவர்கள் எப்தபோழுதும்
ஈடுபட்டுள்ளனர். இத்தடகய தபளதிக கண்டுபிடிப்புகள் மனித சமூகத்தின்
முன்க்ஷனற்றமோகக் கருதப்படுகின்றன்; ஆனோல் அவற்றின் விடளவு, மக்கள்
க்ஷமன்க்ஷமலும் வன்முடறயோளர்களோகவும் தகோடூரமோனவர்களோகவும் வளர்கின்றனர் ,
மிருகங்களிைமும் இதர மனிதர்களிைமும் தகோடூரமோக நைந்து தகோள்கின்றனர்.
மற்றவர்களிைம் எவ்வோறு நைந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும் என்படதப் பற்றிய கருத்து
அவர்களிைம் இல்டல. மிருகவடத அசுர மக்களிடைக்ஷய மிகவும் பரவலோகக்
கோணப்படுகின்றது. இத்தகு மக்கள் உலகின் எதிரிகளோகக் கருதப்படுகின்றனர் ;
ஏதனனில், எல்லோருக்கும் அழிடவக் தகோடுக்கம் ஏக்ஷதனும் ஒன்டற இவர்கள்
இறுதியில் கண்டுபிடிக்கக்ஷவோ உண்ைோக்கக்ஷவோ தசய்வர். உலகம் முழுவதும்
தற்க்ஷபோது தபருடமபட்டுக் தகோண்டுள்ள அணு ஆயுத கண்டுபிடிப்பிடன இப்பதம்
மடறமுகமோக முன்னறிவிக்கின்றது. எந்த க்ஷநரத்திலும் க்ஷபோர் வரலோம் , இந்த அணு
ஆயுதங்கள் தபரும் நோசத்டத உண்டு பண்ணலோம். இத்தகு விஷயங்கள்
உலகிடன அழிப்பதற்கோக மட்டுக்ஷம படைக்கப்பட்டுள்ளன, இஃது இங்க்ஷக சுட்டிக்
கோட்ைப்படுகின்றது. இடறயுணர்வு இல்லோததோல், மனித சமூகத்தில் இத்தகு
ஆயுதங்கள் கண்டுபிடிக்கப்படுகின்றன்; இடவ உலக அடமதிக்கோகக்ஷவோ
வளடமக்கோகக்ஷவோ அல்ல.

பதம் 16.10 - கோமமோஷ்₂ரித்ய து₃ஷ்ப

कार्र्ाशश्रत्य दुष्टपूरं दम्भर्ानर्दाशतवता: ।

र्ोहाद्गृहीत्वासद्ग्राहातप्रवतमततेऽिशचव्रता: ॥ १० ॥
16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 690
 கோமமோஷ்₂ரித்ய து₃ஷ்பூரம் த₃ம்ப₄மோனமதோ₃ன்விதோ: |

க்ஷமோஹோத்₃க்₃ருஹீத்வோஸத்₃க்₃ரோஹோன்ப்ரவர்தந்க்ஷத(அ)ஷ₂சிவ்ரதோ: ||

16-10 ||

கோமம் — கோமத்திைம்; ஆஷ்₂ரித்ய — தஞ்சமடைந்து; து₃ஷ்பூரம் — திருப்தியடையோத;

த₃ம்ப₄ — தற்தபருடம; மோன — தபோய் தகளவரத்தின்; மத₃-அன்விதோ꞉ — உயர்
அபிப்பிரோயத்தில் மூழ்கி; க்ஷமோஹோத் — மயக்கத்தோல்; க்₃ருʼஹீத்வோ —
ஏற்றுக்தகோண்டு; அஸத் — நிரந்தரமற்ற; க்₃ரோஹோன் — விஷயங்கடள; ப்ரவர்தந்க்ஷத —
வளர்கின்றனர்; அஷு₂சி — தூய்டமயற்ற; வ்ரதோ꞉ — விரதம் தகோண்டு.

தமோழிதபயர்ப்பு

அசுரத் தன்டமயுடையவர்கள், திருப்தியடையோத கோமத்திைம்

தஞ்சமடைந்து, கர்வம் மற்றும் தபோய் தகளவரத்தின் கவர்ச்சியில்
மூழ்கி மயக்கப்பட்டுள்ளனர். எப்க்ஷபோதும் தூய்டமயற்ற விரதங்களில்
ஈடுபடும் அவர்கள் நிரந்தரமற்ற தபோருள்களோல் கவரப்படுகின்றனர்.

தபோருளுடர

அசுர மனப்போன்டம இங்க்ஷக விவரிக்கப்படுகின்றது. அசுரர்களின் கோமம் என்றும்

திருப்தியடைவதில்டல. தபளதிக இன்பத்திற்கோன திருப்தி தசய்ய முடியோத
தங்களது ஆடசகடள அவர்கள் க்ஷமன்க்ஷமலும் அதிகரித்துக் தகோண்க்ஷை க்ஷபோவோர்கள்.
நிரந்தரமற்ற விஷயங்கடள ஏற்பதோல் அவர்கள் எப்க்ஷபோதும் ஏக்கம்
நிடறந்தவர்களோக உள்ளனர், இருப்பினும் மயக்கத்தினோல் இத்தகு தசயல்களில்
ததோைர்ந்து ஈடுபடுகின்றனர். அவர்களுக்கு அறிவு இல்டல, தவறோன வழியில்
முன்க்ஷநோக்கிச் தசல்கிக்ஷறோம் என்படதக் கோண முடியோது. நிரந்தரமற்ற
விஷயங்கடள ஏற்கும் அத்தகு அசுர மக்கள் தங்களுக்தகன ஒரு கைவுடள
உருவோக்கி, தங்களது தசோந்த மந்திரங்கடளப் படைத்து, அவற்டற உச்சரிக்கவும்
தசய்கின்றனர். அதன் விடளவு என்னதவனில் , கோம சுகம், தபளதிக தசோத்துக்கடள
குவித்தல் ஆகிய இரண்டு விஷயங்களில் அவர்கள் க்ஷமன்க்ஷமலும்
கவரப்படுகின்றனர். அஷூசி-வ்ரதோ:, 'தூய்டமயற்ற விரதங்கள்' என்னும் தசோல்
இவ்விஷயத்தில் மிகவும் குறிப்பிைத்தக்கதோகும். அத்தகு அசுர மக்கள், மது,
மங்டக, சூது, மோமிச உணவு ஆகியவற்றோல் மட்டுக்ஷம கவரப்படுகின்றனர்;
இடவக்ஷய அவர்களது அஷூசி, தூய்டமயற்ற பழக்கங்களோகும். கர்வத்தோலும்
தபோய் தகளவரத்தோலும் தூண்ைப்பட்டு, அவர்கள் க்ஷவத தநறிகளோல்
அங்கீ கரிக்கப்பைோத சில மதக் தகோள்டககடள உருவோக்ககின்றனர். இத்தடகய
அசுரர்கள் உலகத்தில் மிகவும் தவறுக்கத்தக்கவர்களோக இருந்தோலும்,
தசயற்டகயோன முடறகளோல் உலகம் அவர்களுக்கு ஒரு தபோய்யோன
மரியோடதடய உண்ைோக்குகின்றது. அவர்கள் நரகத்டத க்ஷநோக்கிச் தசன்றோலும்
தம்டம மிகவும் முன்க்ஷனற்றம் அடைந்தவர்களோக எண்ணிக் தகோள்கின்றனர்.

பதம் 11-12 - சின்தோம் அபரிக்ஷமயோம் ச

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 691
 शचततार्पररर्ेयां च प्रलयाततार्ुपाशश्रता: ।
कार्ोपभोगपरर्ा एतावकदशत शनशश्चता: ॥ ११ ॥
சிந்தோமபரிக்ஷமயோம் ச ப்ரலயோந்தோமுபோஷ்₂ரிதோ: |

கோக்ஷமோபக்ஷபோ₄க₃பரமோ ஏதோவதி₃தி நிஷ்₂சிதோ: || 16-11 ||

आिापािितैबमद्धा: कार्क्रोधपरायणा: ।
ईहतते कार्भोगाथमर्तयायेनाथमसञ्चयान् ॥ १२ ॥
>ஆஷோ₂போஷ₂ஷ₂டதர்ப₃த்₃தோ₄: கோமக்க்ஷரோத₄பரோயணோ: |

ஈஹந்க்ஷத கோமக்ஷபோ₄கோ₃ர்த₂மந்யோக்ஷயனோர்த₂ஸஞ்சயோன் || 16-12 ||

சிந்தோம் — பயங்களும் கவடலகளும்; அபரிக்ஷமயோம் — அளவற்றடவ; ச — மற்றும்;

ப்ரலய-அந்தோம் — மரணம் வடர; உபோஷ்₂ரிதோ꞉ — அடைக்கலம்; கோம-உபக்ஷபோ₄க₃ —
புலனுகர்ச்சி; பரமோ꞉ — வோழ்வின் மிகவுயர்ந்த குறிக்க்ஷகோளோக; ஏதோவத் — இவ்வோறு;
இதி — இவ்வழியில்; நிஷ்₂சிதோ꞉ — நிச்சயமோக; ஆஷோ₂-போஷ₂ — ஆடசகள் என்னும்
கயிறுகளோல்; ஷ₂டத꞉ — நூற்றுக்கணக்கோன; ப₃த்₃தோ₄꞉ — பந்தப்பட்டு; கோம — கோமம்;
க்க்ஷரோத₄ — க்ஷகோபத்தின்; பரோயணோ꞉ — மக்ஷனோநிடலயில் எப்க்ஷபோதும் நிடலதபற்று;
ஈஹந்க்ஷத — அவர்கள் விரும்புகின்றனர்; கோம — கோமம்; க்ஷபோ₄க₃ — புலனின்பம்;
அர்த₂ம் — க்ஷநோக்கத்திற்கோக; அந்யோக்ஷயன — அநியோயமோக; அர்த₂ — தசல்வத்டத;
ஸஞ்சயோன் — க்ஷசகரிக்கின்றனர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

மனித நோகரிகத்தின் முக்கியத் க்ஷதடவ புலன்கடளத் திருப்தி

தசய்வக்ஷத என்று அவர்கள் நம்புகின்றனர். இவ்வோறோக வோழ்வின்
இறுதிவடரயுள்ள அவர்களது கவடலகள் அளக்க முடியோதடவ.
ஆடசகள் என்னும் நூற்றக்கணக்கோன கயிறுகளோல்
பந்தப்படுத்தப்பட்டு, கோமத்திலும் க்ஷகோபத்திலும் மூழ்கி, அவர்கள்
புலனுகர்ச்சிக்கோக அநியோயமோன வழிகளில் தசல்வத்டதச்
க்ஷசகரிக்கின்றனர்.

தபோருளுடர

புலனின்பக்ஷம வோழ்வின் இறுதிக் குறிக்க்ஷகோள் என்று ஏற்கும் அசுரர்கள்,

அக்கருத்திடன மரணம்வடர ததோைர்கின்றனர். மரணத்திற்குப் பிறகு வோழ்க்டக
உள்ளது என்படத அவர்கள் நம்புவதில்டல, ஒருவன் இவ்வுலகில் தசய்யும்
தசயல்களுக்கு (கர்மத்திற்கு) ஏற்ப பல்க்ஷவறு விதமோன உைல்கடள அடைகின்றோன்
என்பதிலும் அவர்களுக்கு நம்பிக்டக இல்டல. வோழ்க்டகக்கோன அவர்களது
திட்ைங்கள் எப்க்ஷபோதும் முடிவுறுவதில்டல, திட்ைத்திற்கு க்ஷமல் திட்ைம் தீட்டிக்
தகோண்க்ஷை தசல்கின்றனர், இத்திட்ைங்கள் எதுவும் ஒருக்ஷபோதும் முடிவுறப்
க்ஷபோவதில்டல. அத்தடகய அசுரத் தன்டமயுடைய ஒருவடரப் பற்றிய சுய
அனுபவம் எமக்கு உள்ளது, அவர் மரணத்தறுவோயிலும் கூை, தனது வோழ்நோடள

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 692
நோன்கு வருைங்களோவது நீட்டிக்குமோறு மருத்துவரிைம் க்ஷவண்டினோர் , ஏதனனில்
அவரது திட்ைங்கள் இன்னும் முடிவு தபறவில்டல. வோழ்க்டகயின் ஒரு
கணத்டதக்கூை மருத்துவரோல் நீட்டிக்க முடியோது என்படத இத்தகு முட்ைோள்
மக்கள் அறிவதில்டல. கட்ைடள வந்து விட்ைோல் , மனிதனுடைய ஆடசக்கு
இைக்ஷம இல்டல. ஒருவன் எவ்வளவு கோலம் அனுபவிக்க க்ஷவண்டும் என்று
விதிக்கப்பட்டுள்ளக்ஷதோ, அதற்கு க்ஷமல் ஒரு தநோடிடயக் கூை இயற்டகயின்
சட்ைங்கள் அனுமதிப்பதில்டல.

கைவுளின் மீ க்ஷதோ தன்னுள் இருக்கும் பரமோத்மோவின் மீ க்ஷதோ நம்பிக்டக இல்லோத

அசுரத் தன்டமயுடைய மனிதன், தவறும் புலனுகர்ச்சிக்கோக எல்லோவிதமோன போவச்
தசயல்கடளயும் தசய்கின்றோன். தனது இதயத்திற்குள் ஒரு சோட்சி
அமர்ந்திருப்படத அவன் அறியோன். அந்த பரமோத்மோ தனிப்பட்ை ஆத்மோவின்
தசயல்கடள கவனித்துக் தகோண்டிருக்கின்றோர். உபநிஷத்துகளில்
கூறப்பட்டிருப்படதப் க்ஷபோல, ஒரு மரத்தில் இரண்டு பறடவகள் அமர்ந்துள்ளன;
தசயல்படும் பறடவயோன ஒன்று, கிடளகளின் கனிடய உண்டு இன்புறக்ஷவோ
துன்புறக்ஷவோ தசய்கின்றது, மற்றக்ஷதோ சோட்சியோக இருக்கின்றனது. ஆனோல் அசுரத்
தன்டமயுடையவனுக்கு க்ஷவத இலக்கியங்கடளப் பற்றிய அறிவு இல்டல; எந்த
நம்பிக்டகயும் இல்டல; எனக்ஷவ விடளவுகடளப் பற்றி சிந்திக்கோமல்
புலனின்பத்திற்கோக எடதயும் தசய்வடத அவன் சகஜமோக உணர்கிறோன்.

பதம் 13-15 - இதம் அத்ய மயோ லப்தம் இமம்

इदर्द्य र्या लब्धशर्र्ं प्राप्स्ये र्नोरथर्् ।

इदर्स्तीदर्शप र्े भशवष्टयशत पुनधमनर्् ॥ १३ ॥
இத₃மத்₃ய மயோ லப்₃த₄மிமம் ப்ரோப்ஸ்க்ஷய மக்ஷனோரத₂ம் |

இத₃மஸ்தீத₃மபி க்ஷம ப₄விஷ்யதி புனர்த₄னம் || 16-13 ||

असौ र्या हत: ित्रुहशम नष्टये चापरानशप ।

ईश्वरोऽहर्हं भोगी शसद्धोऽहं बलवातसुखी ॥ १४ ॥
அதஸௌ மயோ ஹத: ஷ₂த்ருர்ஹநிஷ்க்ஷய சோபரோனபி |

ஈஷ்₂வக்ஷரோ(அ)ஹமஹம் க்ஷபோ₄கீ ₃ ஸித்₃க்ஷதோ₄(அ)ஹம் ப₃லவோன்ஸுகீ ₂ ||

16-14 ||

आढ्योऽशभजनवानशस्र् कोऽतयोऽशस्त सदृिो र्या ।

यक्ष्ये दास्याशर् र्ोकदष्टय इत्यज्ञानशवर्ोशहता: ॥ १५ ॥
ஆட்₄க்ஷயோ(அ)பி₄ஜனவோனஸ்மி க்ஷகோ(அ)ன்க்ஷயோ(அ)ஸ்தி ஸத்₃ருக்ஷஷோ₂

மயோ |

யக்ஷ்க்ஷய தோ₃ஸ்யோமி க்ஷமோதி₃ஷ்ய இத்யஜ்ஞோனவிக்ஷமோஹிதோ: || 16-15 ||

இத₃ம் — இந்த; அத்₃ய — இன்று; மயோ — என்னோல்; லப்₃த₄ம் — அடையப்பட்ைது; இமம்

— இந்த; ப்ரோப்ஸ்க்ஷய — நோன் அடைக்ஷவன்; மன꞉-ரத₂ம் — எனது ஆடசகளுக்கு ஏற்ப;

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 693
 இத₃ம் — இந்த; அஸ்தி — இருக்கின்றது; இத₃ம் — இந்த; அபி — கூை; க்ஷம — எனது;
ப₄விஷ்யதி — எதிர்கோலத்தில் அது அதிகமோகும்; புன꞉ — மீ ண்டும்; த₄னம் — தசல்வம்;
அதஸௌ — அதுவும்; மயோ — என்னோல்; ஹத꞉ — தகோல்லப்பட்ைனர்; ஷ₂த்ரு꞉ — எதிரி;
ஹநிஷ்க்ஷய — நோன் தகோல்க்ஷவன்; ச — க்ஷமலும்; அபரோன் — மற்றவர்கள்; அபி —
நிச்சயமோக; ஈஷ்₂வர꞉ — இடறவன்; அஹம் — நோக்ஷன; அஹம் — நோக்ஷன; க்ஷபோ₄கீ ₃ —
அனுபவிப்பவன்; ஸித்₃த₄꞉ — பக்குவமோனவன்; அஹம் — நோக்ஷன; ப₃ல-வோன் —
பலமுடையவன்; ஸுகீ ₂ — மகிழ்ச்சியோனவன்; ஆட்₄ய꞉ — தசல்வமுடையவன்;
அபி₄ஜன-வோன் — தசல்வச் தசழிப்புமிக்க உறவினர்களோல் சூழப்பட்ைவன்; அஸ்மி —
நோக்ஷன; க꞉ — யோர்; அன்ய꞉ — க்ஷவற்று நபர்; அஸ்தி — இருக்கின்றனர்; ஸத்₃ருʼஷ₂꞉ —
க்ஷபோல்; மயோ — என்க்ஷன; யக்ஷ்க்ஷய — யோகம் தசய்க்ஷவன்; தோ₃ஸ்யோமி — தோனம்
தசய்க்ஷவன்; க்ஷமோதி₃ஷ்க்ஷய — இன்பமோக இருப்க்ஷபன்; இதி — இவ்வோறு; அஜ்ஞோன —
அறியோடமயோல்; விக்ஷமோஹிதோ꞉ — மயக்கப்பட்டு.

தமோழிதபயர்ப்பு

அசுரத் தன்டமயுடையவன் எண்ணுகின்றோன்: 'இன்று என்னிைம்

இவ்வளவு தசோத்து உள்ளது, எனது திட்ைங்களின் படி நோன் நிடறய
இலோபம் அடையப் க்ஷபோகின்க்ஷறன். தற்க்ஷபோது இவ்வளவு
என்னுடையதோக இருக்கின்றது, எதிர்கோலத்தில் இது க்ஷமன்க்ஷமலும்
தபருகும். அவன் என்னுடைய எதிரி, அவடன நோன் தகோன்றுவிட்க்ஷைன்,
என்னுடைய மற்ற எதிரிகளும் தகோல்லப்படுவர். நோக்ஷன
எல்லோவற்றின் இடறவன். நோக்ஷன அனுபவிப்போளன். நோக்ஷன
பக்குவமோனவனும், பலமுடையவனும், மகிழ்ச்சியோனவனும் ஆக்ஷவன்.
தசல்வோக்கு மிக்க உறவினர்களோல் சூழப்பட்ை மிகப்தபரிய
தசல்வந்தன் நோக்ஷன. என்டனப் க்ஷபோன்று சக்தியுடையவனும்
மகிழ்பவனும் க்ஷவறு யோரும் இல்டல. நோன் யோகங்கள் தசய்க்ஷவன்,
தோனங்கள் தகோடுப்க்ஷபன், இவ்வோறு இன்பமோக இருப்க்ஷபன்.' இவ்விதமோக,
அத்தகு மக்கள் அறியோடமயினோல் மயக்கப்பட்டுள்ளனர்.

பதம் 16.16 - அக்ஷனகசித்தவிப்₄ரோந்தோ

अनेकशचत्तशवरातता र्ोहजालसर्ावृता: ।
प्रसक्ता: कार्भोगेषु पतशतत नरके ऽिचौ ॥ १६ ॥
அக்ஷனகசித்தவிப்₄ரோந்தோ க்ஷமோஹஜோலஸமோவ்ருதோ: |

ப்ரஸக்தோ: கோமக்ஷபோ₄க்ஷக₃ஷு பதந்தி நரக்ஷக(அ)ஷ₂தசௌ || 16-16 ||

அக்ஷனக — எண்ணற்ற; சித்த — கவடலகளோல்; விப்₄ரோந்தோ꞉ — குழப்பமுற்று; க்ஷமோஹ —

க்ஷமோகத்தின்; ஜோல — வடலயினோல்; ஸமோவ்ருʼதோ꞉ — சூழப்பட்டு; ப்ரஸக்தோ꞉ —
பற்றுதல் தகோண்டு; கோம-க்ஷபோ₄க்ஷக₃ஷு — புலனுகர்ச்சியில்; பதந்தி — இழிகின்றனர்;
நரக்ஷக — நரகத்திற்கு; அஷு₂தசௌ — தூய்டமயற்ற.

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 694
 தமோழிதபயர்ப்பு

இவ்வோறு அக்ஷநக கவடலகளோல் குழப்பமுற்று க்ஷமோகத்தின்

வடலயினோல் சூழப்பட்ை அவர்கள், புலனின்பத்தில் பலமோன
பற்றுடையவர்களோகி நரகத்தில் வழ்ச்சியுறுகின்றனர்.
ீ

தபோருளுடர

தசல்வத்டதச் க்ஷசர்க்கும் தனது ஆடசயின் எல்டலயிடன அசுரத்

தன்டமயுடையவன் அறிவதில்டல. அது வரம்பற்றதோகும். தன்னிைம் தற்க்ஷபோது
இவ்வளவு தசல்வம் உள்ளது என்றும், இருக்கும் தசல்வத்டத க்ஷமன்க்ஷமலும்
ஈடுபடுத்துவதற்கோன திட்ைங்கள் யோடவ என்படத மட்டுக்ஷம அவன்
எண்ணுகின்றோன். இதற்கோக அவன் எந்த போவகரமோன வழியிலும் ஈடுபைத்
தயங்குவதில்டல. எனக்ஷவ, அநியோயமோன இன்பத்திற்கோக அவன் கருப்புச்
சந்டதயில் ஈடுபடுகின்றோன். அவனிைம் ஏற்கனக்ஷவ இருக்கும் நிலம் , குடும்பம்,
வடு
ீ , மற்றும் வங்கியிருப்பினோல் மிகவும் மயக்கப்பட்டு, அவற்டற
அதிகரிப்பதற்கோக அவன் எப்க்ஷபோதும் திட்ைமிட்டுக் தகோண்டுள்ளோன். தனது தசோந்த
பலத்தில் நம்பிக்டகக் தகோண்டுள்ள அவன், தன்னோல் அடையப்படுபடவ தனது
கைந்தகோல நற்தசயல்களின் விடளக்ஷவ என்படத அறியோதவனோக இருக்கின்றோன்.
இத்தகு விஷயங்கடளச் க்ஷசகரிப்பதற்கு அவனுக்கு ஒரு வோய்ப்பு
தகோடுக்கப்பட்டுள்ளது, ஆனோல் தனது முந்டதய கோரணங்கடளப் பற்றிய எந்த
அறிவும் அவனிைம் இல்டல. தன்னுடைய தபரும் தசோத்துக்கள் அடனத்திற்கும்
தனது தசோந்த முயற்சிக்ஷய கோரணம் என்று அவன் எண்ணிக் தகோண்டுள்ளோன்.
அசுரத் தன்டமயினன் தனது தசோந்த தசயல்களின் வலிடமயில் நம்பிக்டகயுைன்
இருக்கின்றோன், கர்மத்தின் விதிகடள நம்புவதில்டல. கர்மவிதிகளின்படி, ஒரு
மனிதன் உயர் குடும்பத்தில் பிறக்கிறோன், அல்லது தசல்வந்தனோக ஆகிறோன்,
அல்லது மிகுந்த கல்வியறிடவப் தபறுகிறோன், அல்லது மிகவும் அழகோனவனோக
இருக்கிறோன்—இடவ அவனோல் முன்பு தசய்யப்பட்ை நற்தசயல்களின்
விடளவுகக்ஷள. ஆனோல் அசுரத் தன்டம உடையவக்ஷனோ இடவதயல்லோம்
தற்தசயலோனடவ என்றும் தனது தசோந்த திறடமயின் வலிடமயோல்
க்ஷசர்க்கப்பட்ைடவ என்றும் எண்ணுகின்றோன். பலதரப்பட்ை மக்கள் , அழகு, மற்றும்
கல்விக்குப் பின்னோல் ஓர் ஏற்போடு இருப்படத அவன் உணர்வதில்டல. இத்தகு
அசுரத் தன்டமயுடைய மனிதனிைம் க்ஷபோட்டிக்கு வரும் எவனுக்ஷம அவனது
எதிரியோகி விடுகிறோன். அசுரத் தன்டமயுடைய மக்கள் பலர் இருக்கின்றனர் ,
இவர்களில் ஒவ்தவோருவனும் மற்தறோருவனுக்கு எதிரிக்ஷய. இந்த விக்ஷரோதம்
க்ஷமன்க்ஷமலும் ஆழமோகிக் தகோண்க்ஷை தசல்கின்றது —நபர்களுக்கு இடையில், பின்னர்
குடும்பங்களுக்கு இடையில், சமூகங்களுக்கு இடையில் என்று இறுதியில்
நோடுகளுக்கு இடையில் இந்த விக்ஷரோதம் வளர்கின்றது. இவ்வோறு சச்சரவு, க்ஷபோர்,
மற்றும் விக்ஷரோதங்கள் உலதகங்கும் ததோைர்கின்றன.

மற்ற எல்லோருடைய தியோகத்தின் மூலம் தோன் வோழலோம் என்று ஒவ்தவோரு

அசுரத் தன்டமயினனும் நிடனக்கின்றோன். தபோதுவோக அசுரத் தன்டமயுடையவன்
தன்டனக்ஷய பரம புருஷ பகவோனோக எண்ணுகின்றோன். க்ஷமலும், அத்தகு
சுபோவமுடையவன் தன்டனப் பின்பற்றுபவர்களிைம் பிரச்சோரம் தசய்கிறோன்:
'கைவுள் நீங்கள் ஏன் எல்லோ இைங்களிலும் க்ஷதடிக் தகோண்டுள்ள ீர்? நீங்கக்ஷள

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 695
கைவுள்! நீங்கள் எடத விரும்பினோலும் அடதச் தசய்யலோம். கைவுடள நம்போதீர்,
கைவுடளத் தூக்கிதயறியுங்கள். கைவுள் இறந்து விட்ைோன். ' இடவக்ஷய அசுரர்களின்
பிரச்சோரங்கள்.

தனக்கு சமமோன அல்லது தன்டனவிை அதிகமோன தசல்வமும் தசல்வோக்கும்

உடைய நபர்கடள அசுரத் தன்டமயினன் கண்ைோலும்கூை, தன்டனவிைச்
தசல்வந்தர் யோரும் இல்டல என்றும், தன்டனவிைச் தசல்வோக்கு உடையவர்
யோரும் அல்லர் என்றும் நிடனக்கின்றோன். உயர் கிரகங்களுக்கு ஏற்றம்
தபறுவடதப் தபோறுத்தவடர, யோகங்கள் தசய்வதில் அவனுக்கு நம்பிக்டக இல்டல.
தமது சுயமோன முடறயில் யோகங்கடள உருவோக்கலோம் என்றும், ஏக்ஷதனும்
இயந்திரங்கடள தயோர் தசய்து எந்த உயர் கிரகங்கடளயும் தசன்றடைய முடியும்
என்றும் அசுரர்கள் எண்ணுகின்றனர். இத்தடகய அசுரத் தன்டமயுடைய
மனிதனுக்குச் சிறந்த உதோரணம் இரோவணன். க்ஷவதங்களில் விதிக்கப்பட்டிருக்கும்
யோகங்கடளச் தசய்யோமல், யோர் க்ஷவண்டுமோனோலும் ஸ்வர்க க்ஷலோகங்கடள
அடைவதற்கு மோடிப்படிடய ஏற்போடு தசய்து தகோடுப்பதற்கோன திட்ைத்டத அவன்
மக்களிைம் முன்டவத்தோன். அதுக்ஷபோல தற்க்ஷபோடதய யுகத்திலும் இத்தகு அசுர
மனிதர்கள் இயந்திர அடமப்புகளின் மூலம் உயர் கிரகங்கடளச் தசன்றடைய
கடுடமயோக முயற்சி தசய்து வருகின்றனர். இடவதயல்லோம் மயக்கத்தின்
உதோரணங்கள். விடளவு என்னதவனில், தங்கடள அறியோமக்ஷலக்ஷய இவர்கள்
நரகத்டத க்ஷநோக்கி நழுவிக் தகோண்டுள்ளனர். க்ஷமோஹ-ஜோல என்னும் சமஸ்கிருதச்
தசோல் இங்க்ஷக மிகவும் முக்கியமோனது. ஜோல என்றோல் 'வடல' வடலயில் சிக்கிய
மீ ன்கடளப் க்ஷபோன்று, தவளிக்ஷயறுவதற்கோன வழிக்ஷயதும் இவர்களுக்கு இல்டல.

பதம் 16.17 - ஆத்மஸம்போ₄விதோ: ஸ்தப

आत्र्सम्भाशवता: स्तब्धा धनर्ानर्दाशतवता: ।

यजतते नार्यज्ञैस्ते दम्भेनाशवशधपूवमकर्् ॥ १७ ॥
ஆத்மஸம்போ₄விதோ: ஸ்தப்₃தோ₄ த₄னமோனமதோ₃ன்விதோ: |

யஜந்க்ஷத நோமயஜ்டஞஸ்க்ஷத த₃ம்க்ஷப₄னோவிதி₄பூர்வகம் || 16-17 ||

ஆத்ம-ஸம்போ₄விதோ꞉ — தன்னில் திருப்தியுற்று; ஸ்தப்₃தோ₄꞉ — திமிர் தகோண்டு; த₄ன-

மோன — தசல்வம் மற்றும் தபோய்க் தகளவரத்தின்; மத₃ — மயக்கத்தில்; அன்விதோ꞉ —
மூழ்கி; யஜந்க்ஷத — யோகங்கள் தசய்கின்றனர்; நோம — தபயரளவில் மட்டுக்ஷம; யஜ்டஞ꞉
— யோகங்களுைன்; க்ஷத — அவர்கள்; த₃ம்க்ஷப₄ன — தற்தபருடமயோல்; அவிதி₄-பூர்வகம் —
எந்த விதிகடளயும் பின்பற்றோமல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

தசல்வத்தோலும் தபோய் தகளவரத்தோலும் மயக்கப்பட்டு, தன்னில்

திருப்தியுற்று எப்க்ஷபோதும் திமிருைன் விளங்கும் இவர்கள், சில
சமயங்களில் எந்த சட்ைதிட்ைத்டதயும் பின்பற்றோமல் தபயரளவில்
கர்வத்துைன் யோகங்கடளச் தசய்கின்றனர்.

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 696
 தபோருளுடர

எந்த அதிகோரிடயயும் சோஸ்திரத்டதயும் கண்டுதகோள்ளோமல், தங்கக்ஷளக்ஷய

எல்லோமோக எண்ணிக் தகோண்டுள்ள அசுரத் தன்டமயினர், சில சமயங்களில்
தபயரளவிலோன மதச் சைங்குகடளயும் யோகங்கடளயும் தசய்கின்றனர்.
அதிகோரிகளின் மீ து நம்பிக்டகயில்லோததோல் இவர்கள் மிகவும் திமிர்
பிடித்தவர்களோக உள்ளனர். சிறிது தசல்வத்டதயும் தபோய் தகளரவத்டதயும்
க்ஷசர்த்துக் தகோள்வதோல் உண்ைோகும் மயக்கக்ஷம இதற்கு கோரணம். சில
சமயங்களில் இத்தகு அசுரர்கள் பிரச்சோரகர்களின் க்ஷவைத்தில், மக்கடளத் தவறோன
வழியில் நைத்துகின்றனர்; மதச் சீர்த்திருத்தவோதிகளோக அல்லது இடறவனின்
அவதோரங்களோக அறியப்படுபவர்களோகின்றனர். இவர்கள் யோகங்கடளச் தசய்வதோக
பைம் கோட்டுகின்றனர், அல்லது க்ஷதவர்கடள வழிபடுகின்றனர், அல்லது சுயமோக
ஒரு கைவுடள தயோர் தசய்கின்றனர். தபோதுமக்கக்ஷளோ இவர்கடளக் கைவுளோக
விளம்பரம் தசய்து வழிபடுகின்றனர். க்ஷமலும், மதத்தின் தநறிகளிலும் ஆன்மீ க
ஞோனத்திலும் முன்க்ஷனற்றம் அடைந்தவர்களோக, முட்ைோள் மனிதர்களோல் இவர்கள்
கருதப்படுகின்றனர். இவர்கள் சந்நியோசிகள் அணியும் உடைடய ஏற்று, அந்த
உடையிக்ஷலக்ஷய எல்லோ அபத்தமோன தசயல்களிலும் ஈடுபடுகின்றனர்.
உண்டமயில், இவ்வுலடகத் துறந்தவன் பின்பற்ற க்ஷவண்டிய தநறிமுடறகள்
நிடறய உள்ளன. ஆனோல் அசுரர்கக்ஷளோ இத்தகு கட்டுப்பபோடுகடள சிறிதும் கண்டு
தகோள்வதில்டல. எந்த வழிடய ஒருவன் உண்ைோக்குகின்றோக்ஷனோ அஃது அவனது
தசோந்த வழி; அவன் ஒரு குறிப்பிட்ை வழிடயத்தோன் பின்பற்ற க்ஷவண்டும் என்று
எதுவும் கிடையோது—இவ்வோறு அவர்கள் நிடனக்கின்றனர். 'சட்ைதிட்ைங்கடள
மதிக்கோமல் இருத்தல்' என்று தபோருள்படும். அவிதி-பூர்வகம் என்றும் தசோல் இங்கு
முக்கியமோக வலியுறுத்தப்பட்டுள்ளது. இவ்விஷயங்கள் எப்க்ஷபோதுக்ஷம அறியோடம
மற்றும் மயக்கத்தினோல் நைப்படவ.

பதம் 16.18 - அஹங்கோரம் ப₃லம் த₃ர்

अहङ्कारं बलं दपं कार्ं क्रोधं च संशश्रता: ।

र्ार्ात्र्परदेहष
े ु प्रशिषततोऽभ्यसूयका: ॥ १८ ॥
அஹங்கோரம் ப₃லம் த₃ர்பம் கோமம் க்க்ஷரோத₄ம் ச ஸம்ஷ்₂ரிதோ: |

மோமோத்மபரக்ஷத₃க்ஷஹஷு ப்ரத்₃விஷந்க்ஷதோ(அ)ப்₄யஸூயகோ: || 16-18 ||

அஹங்கோரம் — அஹங்கோரம்; ப₃லம் — பலம்; த₃ர்பம் — தற்தபருடம; கோமம் — கோமம்;

க்க்ஷரோத₄ம் — க்ஷகோபம்; ச — க்ஷமலும்; ஸம்ʼஷ்₂ரிதோ꞉ — அடைக்கலம் தகோண்டு; மோம் —
என்டன; ஆத்ம — அவர்களது தசோந்த; பர — இதர; க்ஷத₃க்ஷஹஷு — உைல்களில்;
ப்ரத்₃விஷந்த꞉ — நிந்திக்கின்றனர்; அப்₄யஸூயகோ꞉ — தபோறோடம.

தமோழிதபயர்ப்பு

அஹங்கோரம், பலம், தற்தபருடம, கோமம், மற்றும் க்ஷகோபத்தில்

மயங்கியுள்ள அசுரர்கள், தங்களது தசோந்த உைல்களிலும் பிறருடைய

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 697
 உைல்களிலும் வற்றுள்ள
ீ பரம புருஷ பகவோனிைம் தபோறோடம
தகோண்டு, உண்டம மதத்திடன நிந்திக்கின்றனர்.

தபோருளுடர

எப்தபோழுதும் இடறவனுடைய உயர்நிடலக்கு எதிரோக இருக்கும் அசுரத்

தன்டமயுடைய நபர், சோஸ்திரங்களில் நம்பிக்டக தகோள்வதில்டல.
முழுமுதற்கைவுளின் இருப்பின் மீ தும் சோஸ்திரங்களின் மீ தும் அவன் தபோறோடம
தகோண்டுள்ளோன். இதற்கு கோரணம் அவனது தபயரளவு தகளரவமும், அவன்
க்ஷசர்த்து டவத்துள்ள தசல்வத்தின் பலமுக்ஷமயோகும். தற்க்ஷபோடதய வோழ்வு அடுத்த
வோழ்விற்குத் தயோர் தசய்வதற்கோக என்படத அவன் அறிவதில்டல. இதடன
அறியோததோல், பிறரிைம் மட்டுமல்ல, அவன் தன் மீ தும் தபோறோடம
தகோண்டுள்ளோன். பிறருடைய உைல்களுக்கு ஹிம்டச தசய்வது மட்டுமின்றி
தன்னுடைய உைலுக்குக்கூை அவன் ஹிம்டச புரிகின்றோன். முழுமுதற் கைவுளின்
பரம ஆட்சிடய அவன் கண்டு தகோள்வதில்டல. ஏதனனில் , அவனுக்கு
அறிவில்டல. சோஸ்திரங்களின் மீ தும் முழுமுதற் கைவுளின் மீ தும் தபோறோடம
தகோண்டுள்ள அவன், கைவுளின் இருப்பிற்கு எதிரோக தபோய்யோன வோதங்கடள
முன்டவக்கின்றோன், சோஸ்திரங்களின் அதிகோரத் தன்டமடயயும் மறுக்கின்றோன்.
அவன் தன்டன சுதந்திரமோனவனோகவும் எல்லோ தசயலிலும் வலிடம
வோய்ந்தவனோகவும் எண்ணிக் தகோள்கின்றோன். பலம் , கதவி அல்லது தசல்வத்தில்
தனக்கு சமமோனவர் க்ஷவறு எவரும் இல்டல என்பதோல், தோன் எப்படி
க்ஷவண்டுமோனோலும் தசயல்பைலோம் என்றும் தன்டன யோரும் தடுக்க முடியோது
என்றும் அவன் நிடனக்கின்றோன். அவனது புலனின்ப தசயல்களின்
முன்க்ஷனற்றத்டதத் தடுத்து நிறுத்தக்கூடிய எதிரி யோக்ஷரனும் அவனுக்கு இருந்தோல்,
தனது பதவியின் மூலம் அவடன வழ்த்தி
ீ விைத் திட்ைங்கள் தீட்டுகின்றோன்.

பதம் 16.19 - தோனஹம் த்₃விஷத: க்ரூ

तानहं शिषत: क्रूरातसंसारे षु नराधर्ान् ।

शक्षपाम्यजस्रर्िभानासुरीष्टवेव योशनषु ॥ १९ ॥
தோனஹம் த்₃விஷத: க்ரூரோன்ஸம்ஸோக்ஷரஷு நரோத₄மோன் |

ேிபோம்யஜஸ்ரமஷ₂போ₄னோஸுரீஷ்க்ஷவவ க்ஷயோநிஷு || 16-19 ||

தோன் — அவர்கள்; அஹம் — நோன்; த்₃விஷத꞉ — தபோறோடம; க்ரூரோன் — கருடணயற்ற;

ஸம்ʼஸோக்ஷரஷு — ஜை வோழ்க்டக என்னும் கைலுக்குள்; நர-அத₄மோன் — மனித
இனத்தின் தோழ்ந்த வகுப்பில்; ேிபோமி — நோன் டவக்கின்க்ஷறன்; அஜஸ்ரம் —
நிரந்தரமோக; அஷு₂போ₄ன் — அமங்களமோன; ஆஸுரீஷு — அசுரத்தனமோன; ஏவ —
நிச்சயமோக; க்ஷயோநிஷு — கர்ப்பங்களில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 698
 தபோறோடமயுைன் கருடணயின்றி இருக்கும் இத்தகு கடைநிடல
மனிதர்கடள, ஜை வோழ்வு என்னும் கைலில் பல்க்ஷவறு அசுர
இனங்களுக்குள் நோன் நிரந்தரமோகத் தள்ளுகின்க்ஷறன்.

தபோருளுடர

தனிப்பட்ை ஆத்மோ ஒரு குறிப்பிட்ை உைலில் டவக்கப்படுவது பகவோனின்

இச்டசக்கு ஏற்பக்ஷவ என்பது இப்பதத்தில் மிகத் ததளிவோகச் சுட்டிக்
கோட்ைப்பட்டுள்ளது. அசுரத்தனமோன மனிதன் கைவுளின் உன்னத தன்டமடய
ஏற்கோமல் இருக்கலோம், தனத தசோந்த விருப்பப்படி தசயல்பைலோம்; ஆனோல்
அவனது அடுத்த பிறவி பரம புருஷ பகவோனின் முடிடவச் சோர்ந்தது, அவனது
டகயில் இல்டல—இதுக்ஷவ உண்டம. ஸ்ரீமத் போகவதத்தின் மூன்றோவது
கோண்ைத்தில், ஒரு தனிப்பட்ை ஆத்மோ தனது மரணத்திற்குப் பின், உயர்ந்த
சக்தியின் க்ஷமற்போர்டவயின் கீ ழ் குறிப்பிட்ை தோயின் கருவில் டவக்கப்பட்டு ,
அங்க்ஷக ஒரு குறிப்பிட்ை விதமோன உைடலப் தபறுகின்றோன் என்று
கூறப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவதோன், மிருகங்கள், பூச்சிகள் , மனிதர்கள் என்று பலதரப்பட்ை
உயிரினங்கடள நோம் ஜை வோழ்வில் கோண்கின்க்ஷறோம். இடவதயல்லோம் பரம
சக்தியோல் ஏற்போடு தசய்யப்படுகின்றன, தற்தசயலோக நைப்படவ அல்ல. அசுரத்
தன்டமயுடையவர்கடளப் தபோறுத்தவடரயில், அவர்கள் நிரந்தரமோக அசுரர்களின்
கருவில் டவக்கப்படுகின்றனர் என்றும், ததோைர்ந்து தபோறோடமயுைன் மனித
இனத்தின் கடைநிடலயில் இருப்பர் என்றும் இங்குத் ததளிவோகக்
கூறப்பட்டுள்ளது. இதற்கு அசுரத் தன்டமயுடைய மனித இனங்கள் , எப்க்ஷபோதும்,
கோமம் நிடறந்தவர்களோக, ஹிம்டச தசய்பவர்களோக, தவறுப்பு நிடறந்தவர்களோக,
தூய்டமயற்றவர்களோகக் கோணப்படுகின்றனர். கோட்டிலுள்ள பலதரப்பட்ை க்ஷவைர்கள்
அசுர வோழ்வினங்கடளச் க்ஷசர்ந்தவர்களோகக் கருதப்படுகின்றனர்.

பதம் 16.20 - ஆஸுரீம் க்ஷயோனிமோபன்னோ

आसुरीं योशनर्ापिा र्ूढा जतर्शन जतर्शन ।

र्ार्प्राप्यैव कौततेय ततो यातत्यधर्ां गशतर्् ॥ २० ॥
ஆஸுரீம் க்ஷயோனிமோபன்னோ மூைோ₄ ஜன்மனி ஜன்மனி |

மோமப்ரோப்டயவ தகௌந்க்ஷதய தக்ஷதோ யோந்த்யத₄மோம் க₃திம் || 16-20 ||

ஆஸுரீம் — அசுரத்தனமோன; க்ஷயோனிம் — இனங்கடள; ஆபன்னோ꞉ — தபற்று; மூைோ₄꞉ —

முட்ைோள்கள்; ஜன்மனி ஜன்மனி — பிறவி பிறவியோக; மோம் — என்டன; அப்ரோப்ய —
அடையோமல்; ஏவ — நிச்சயமோக; தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின் மகக்ஷன; தத꞉ — அதன்பின்;
யோந்தி — தசல்கின்றனர்; அத₄மோம் — இழிவோன; க₃திம் — இலக்கு.

தமோழிதபயர்ப்பு

குந்தியின் மகக்ஷன, அசுரத்தனமோன வோழ்வினங்களில் மீ ண்டும் மீ ண்டும்

பிறவிதயடுக்கும் இத்தடகயவர்கள், என்றுக்ஷம என்டன அடைய

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 699
 முடியோது. படிப்படியோக அவர்கள் மிகவும் தவறுக்கத்தக்க
வோழ்வினங்களில் முழ்குகின்றனர்.

தபோருளுடர

இடறவன் கருடண நிடறந்தவர் என்பது அறிந்த விஷயம், ஆனோல் அவர்

அசுரர்களிைம் ஒருக்ஷபோதும் கருடண கோட்டுவதில்டல என்படத நோம் இங்குக்
கோண்கின்க்ஷறோம். அசுரர்கள் அத்தகு அசுர கர்ப்பங்களிக்ஷலக்ஷய பிறவிக்ஷதோறும்
டவக்கப்படுகின்றனர் என்றும், பரம புருஷனுடைய கருடணடயப் தபறோமல்,
அவர்கள் க்ஷமன்க்ஷமலும் கீ ழ்க்ஷநோக்கிச் க்ஷசன்று , இறுதியில் நோய்கள், பூடனகள்,
பன்றிகடளப் க்ஷபோன்ற உைல்கடள அடைகின்றனர் என்றும் , இங்க்ஷக மிகத்
ததளிவோக கூறப்பட்டுள்ளது. இத்தகு அசுரர்கள் தங்களது வோழ்வின்
எந்நிடலயிலும் இடறவனின் கருடணடயப் தபறுவதற்கு வோய்ப்பில்டல
என்பதும் ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது. இத்தகு நபர்கள் படிப்படியோக, நோய்கள்
மற்றும் பன்றிகளின் நிடலக்கு முழ்கிவிடுவர் என்ற க்ஷவதங்களிலும்
கூறப்பட்டுள்ளது. இத்தகு அசுரர்களிைம் இடறவன் கருடண கோட்டுவதில்டல
என்பதோல், கைவுள் கருடண வோய்ந்தவர் என்று யோரும் விளம்பரப்படுத்தக் கூைோது
என்ற வோதம் எழலோம். இந்தக் க்ஷகள்விக்கு பதிலோக, பரம புருஷருக்கு யோர் மீ தும்
தவறுப்பு கிடையோது என்படத நோம் க்ஷவதோந்த சூத்திரத்தில் கோண்கின்க்ஷறோம்.
அசுரர்கடள கீ ழோன வோழ்வினங்களில் டவப்பதும், அவருடைய கருடணயின்
மற்தறோரு உருவக்ஷம. சில சமயங்களில் அசுரர்கள் இடறவனோல்
தகோல்லப்படுகின்றனர், அவ்வோறு தகோல்லப்படுவதும் அவர்களுக்கு நன்டமக்ஷய;
ஏதனனில், முழுமுதற்கைவுளோல் தகோல்லப்படுபவர்கள் அடனவரும்
முக்தியடைகின்றனர் என்படத நோம் க்ஷவத இலக்கியங்களில் கோண்கின்க்ஷறோம்.
பற்பல அசுரர்களின் வரலோற்றில் இத்தகு சம்பவங்கள் உள்ளன—இரோவணன்,
கம்சன், மற்றும் ஹிரண்யகஷிபுடவக் தகோல்வதற்கோக இடறவக்ஷன பல்க்ஷவறு
அவதோரங்களில் அவர்களின் முன்பு க்ஷதோன்றினோர். இவ்வோறு இடறவனோல்
தகோல்லப்படும் அளவிற்கு அசுரர்கள் அதிர்ஷ்ைம் தபற்றிருந்தோல், அவரது கருடண
அவர்களுக்கும் கோட்ைப்படுகின்றது.

பதம் 16.21 - த்ரிவித₄ம் நரகஸ்க்ஷயத₃

शत्रशवधं नरकस्येदं िारं नािनर्ात्र्न: ।

कार्: क्रोधस्तथा लोभस्तस्र्ादेतत्त्रयं त्यजेत् ॥ २१ ॥
த்ரிவித₄ம் நரகஸ்க்ஷயத₃ம் த்₃வோரம் நோஷ₂னமோத்மன: |

கோம: க்க்ஷரோத₄ஸ்ததோ₂ க்ஷலோப₄ஸ்தஸ்மோக்ஷத₃தத்த்ரயம் த்யக்ஷஜத் || 16-21 ||

த்ரி-வித₄ம் — மூன்று விதமோன; நரகஸ்ய — நரகத்தின்; இத₃ம் — இந்த; த்₃வோரம் —

கதவு; நோஷ₂னம் — அழிக்கக்கூடிய; ஆத்மன꞉ — ஆத்மோடவ; கோம꞉ — கோமம்; க்க்ஷரோத₄꞉
— க்ஷகோபம்; ததோ₂ — அதுக்ஷபோன்க்ஷற; க்ஷலோப₄꞉ — க்ஷபரோடச; தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; ஏதத் —
இந்த; த்ரயம் — மூன்டறயும்; த்யக்ஷஜத் — ஒருவன் துறக்க க்ஷவண்டும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 700
கோமம், க்ஷகோபம், க்ஷபரோடச ஆகியடவ நரகத்திற்குக் தகோண்டுச் தசல்லும்
மூன்று கதவுகளோகும். இடவ ஆத்மோடவ அழிவுப்போடதயில்
நைத்துவதோல், ஒவ்தவோரு அறிவுள்ள மனிதனும் இவற்டறத் துறக்க
க்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

அசுரத்தனமோன வோழ்வின் ஆரம்பம் இங்க்ஷக விவரிக்கப்பட்டுள்ளது. தனத

கோமத்டதத் திருப்தி தசய்ய ஒருவன் முயல்கின்றோன், அவனோல் அது
முடியோதக்ஷபோது, க்ஷகோபமும் க்ஷபரோடசயும் எழுகின்றன. அசுரத்தனமோன
உயிரினங்களுக்கு வழ்ச்சியடைய
ீ விரும்போத அறிவுள்ள மனிதன், இந்த மூன்று
விக்ஷரோதிகடளயும் துறப்பதற்கு முயற்சி தசய்ய க்ஷவண்டும், இடவ இந்த தபளதிக
பந்தத்திலிருந்து முக்தி தபறுவதற்கோன எவ்வித வோய்ப்பும் இல்லோதபடி
ஆத்மோடவக் தகோல்லக்கூடியடவ.

பதம் 16.22 - ஏடதர்விமுக்த: தகௌந்க்ஷத

एतैर्तवर्ुक्त: कौततेय तर्ोिारै शस्त्रशभनमर: ।

आचरत्यात्र्न: श्रेयस्ततो याशत परां गशतर्् ॥ २२ ॥
ஏடதர்விமுக்த: தகௌந்க்ஷதய தக்ஷமோத்₃வோடரஸ்த்ரிபி₄ர்னர: |

ஆசரத்யோத்மன: ஷ்₂க்ஷரயஸ்தக்ஷதோ யோதி பரோம் க₃திம் || 16-22 ||

ஏடத꞉ — இவற்றிலிருந்து; விமுக்த꞉ — முக்தி தபற்ற; தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின்

மகக்ஷன; தம꞉-த்₃வோடர꞉ — அறியோடமயின் கதவுகளிலிருந்து; த்ரிபி₄꞉ — மூன்று
விதமோன; நர꞉ — மனிதன்; ஆசரதி — ஆற்றுகின்றோன்; ஆத்மன꞉ — தனக்கு; ஷ்₂க்ஷரய꞉ —
நன்டமதரும்; தத꞉ — அதன்பின்; யோதி — அவன் தசல்கின்றோன்; பரோம் — பரம; க₃திம்
— இலக்டக.

தமோழிதபயர்ப்பு

குந்தியின் மகக்ஷன, நரகத்தின் இந்த மூன்று கதவுகளிலிருந்து தப்பிய

மனிதன், தன்னுணர்விற்கு அனுகூலமோன தசயல்கடளச் தசய்து
படிப்படியோக பரம இலக்டக அடைகின்றோன்.

தபோருளுடர

மனித வோழ்வின் மூன்ற எதிரிகளோன கோமம், க்ஷகோபம், க்ஷபரோடச ஆகியவற்றிைம்

ஒருவன் மிகவும் கவனமோக இருக்க க்ஷவண்டும். கோமம், க்ஷகோபம்,
க்ஷபரோடசயிலிருந்து ஒருவன் எந்த அளவிள்கு விடுபட்டுள்ளோக்ஷனோ, அந்த அளவிற்கு
அவனது நிடல தூய்டமயடைகிறன்றது. பின்னர் க்ஷவத இலக்கியத்தில்
விதிக்கப்பட்டுள்ள சட்ைதிட்ைங்கடள அவனோல் பின்பற்ற முடியும். மனித
வோழவிற்கோன ஒழுக்க தநறிகடளப் பின்பற்றி, ஒருவன் படிப்படியோக ஆன்மீக
உணர்வின் தளத்திற்குத் தன்டன உயர்த்திக் தகோள்கிறோன். இத்தகு பயிற்சியின்

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 701
மூலம் கிருஷ்ண உணர்வின் தளத்திற்கு உயர்வுதபறும் அளவிற்கு ஒருவன்
அதிர்ஷ்ைசோலியோக இருந்தோல், அவனுக்கு தவற்றி நிச்சயம். க்ஷவத
இலக்கியங்களில் , தூய்டமயின் தளத்டத ஒருவன் அடையும் தபோருட்டு, தசயல்
மற்றம் விடளவின் போடத பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ளது. முழு வழிமுடறயும் கோமம்,
க்ஷபரோடச மற்றும க்ஷகோபத்டதக் டகவிடுவடத அடிப்படையோகக் தகோண்ைதோகும்.
இந்த வழிமுடறடயப் பற்றிய ஞோனத்டத விருத்தி தசய்து தகோள்வதோல், ஒருவன்
தன்னுணர்வின் மிகவுயர்ந்த நிடலக்கு ஏற்றம் தபற முடியும்; இந்தத் தன்னுணர்வு
பக்தித் ததோண்டில் பக்குவடைகின்றது. அந்த பக்தித் ததோண்டில், கட்டுண்ை
ஆத்மோவின் முக்தி உறுதி தசய்யப்படுகிறது. எனக்ஷவ , க்ஷவத வழிமுடறயில்,
வர்ணம் மற்றும் ஆஷ்ரமம் என்று அடழக்கப்படும் சமூகத்தின் நோன்கு பிரிவுகளும்
வோழ்வின் நோன்கு நிடலகளும் அடமக்கப்பட்டிருக்கின்றன. சமூகத்தின் பல்க்ஷவறு
பிரிவுகளுக்கு (ஜோதிகளுக்கு) தவவ்க்ஷவறு சட்ைதிட்ைங்கள் இருக்கின்றன ,
ஒருவனோல் இவற்டறப் பின்பற்ற முடிந்தோல், அவன் தோனோகக்ஷவ ஆன்மீ கத்
தன்னுணர்வின் மிகவுயர்ந்த தளத்திற்கு ஏற்றம் தபறுவோன். பிறகு ஐயமின்றி
அவன் முக்தியடைய முடியும்.

பதம் 16.23 - ய: ஷோ₂ஸ்த்ரவிதி₄முத்

य: िास्त्रशवशधर्ुत्सृज्य वतमते कार्कारत: ।

न स शसशद्धर्वाप्नोशत न सुखं न परां गशतर्् ॥ २३ ॥
ய: ஷோ₂ஸ்த்ரவிதி₄முத்ஸ்ருஜ்ய வர்தக்ஷத கோமகோரத: |

ந ஸ ஸித்₃தி₄மவோப்க்ஷனோதி ந ஸுக₂ம் ந பரோம் க₃திம் || 16-23 ||

ய꞉ — எவதனோருவன்; ஷோ₂ஸ்த்ர-விதி₄ம் — சோஸ்திரங்களின் விதிகடள;

உத்ஸ்ருʼஜ்ய — புறக்கணித்து; வர்தக்ஷத — இருப்பவன்; கோம-கோரத꞉ — கோமத்தினோல்
மனம்க்ஷபோன க்ஷபோக்கில் தசயற்பட்டு; ந — இல்டல; ஸ꞉ — அவன்; ஸித்₃தி₄ம் —
பக்குவத்டத; அவோப்க்ஷனோதி — அடைவது; ந — இல்டல; ஸுக₂ம் — இன்பம்; ந —
இல்டல; பரோம் — பரம; க₃திம் — பக்குவமோன நிடல.

தமோழிதபயர்ப்பு

சோஸ்திர விதிகடளப் புறக்கணித்து தனது மனம்க்ஷபோன க்ஷபோக்கில்

தசயல்படுபவன், பக்குவத்டதக்ஷயோ சுகத்டதக்ஷயோ பரம இலக்டகக்ஷயோ
அடைவதில்டல.

தபோருளுடர

முன்க்ஷப விவரிக்கப்பட்ைபடி, சோஸ்திரங்களின் விதிகள் மனித சமூகத்தின் பல்க்ஷவறு

பிரிவுகளுக்கும் நிடலகளுக்கும் தகோடுக்கப்பட்டுள்ளன. ஒவ்தவோருவரும் இந்த
சட்ைதிட்ைங்கடள பின்பற்ற க்ஷவண்டுதமன்று எதிர்போர்க்கப்படுகின்றனர். இவற்டறப்
பின்பற்றோமல் தனது மனம்க்ஷபோன க்ஷபோக்கில் கோமம், க்ஷகோபம், மற்றம்
க்ஷபரோடசயின்படி ஒருவன் தசயல்பட்ைோல், அவன் தனது வோழ்வில் என்றுக்ஷம
பக்குவமடைய முடியோது. க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், ஒரு மனிதன் இவ்தவல்லோ

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 702
விஷயங்கடளயும் தகோள்டகயளவில் அறிந்தவனோக இருந்தோலும், தனது தசோந்த
வோழ்வில் இவற்டற ஈடுபடுத்தோத வடர அவன் மனித இனத்தின்
கடைநிடலடயச் க்ஷசர்ந்தவனோகக்ஷவ அறியப்படுகின்றோன். மனித வோழ்வில் உள்ள
உயிர்வோழி, வோழ்டவ உன்னத தளத்திற்கு உயர்த்துவதற்கோகக் தகோடுக்கப்பட்டுள்ள
விதிகடளப் பின்பற்றுவோன் என்றும், விக்ஷவகத்துைன் தசயல்படுவோன் என்றும்
எதிர்போர்க்கப்படுகின்றோன். ஆனோல் அவ்விதிகடளப் பின்பற்றோவிடில், அவன்
தன்டனத் தோழ்த்திக் தகோள்கின்றோன். அக்ஷத சமயத்தில் அவன் இந்த
சட்ைதிட்ைங்கடள பின்பற்றினோலும், இறதியில் முழுமுதற்கைவுடளப் பற்றிய
அறிவின் தளத்திடன அடையோவிடில்,அவனது அறிவு அடனத்தும்
விரயமோகின்றது. அவ்வோறு அவன் முழுமுதற் கைவுள் இருப்படத ஏற்றுக்
தகோண்ைோலும், அந்த இடறவனின் ததோண்டில் தன்டன ஈடுபடுத்தோவிடில், அவனது
முயற்சிகள் வணோகிவிடுகின்றன.
ீ எனக்ஷவ, ஒருவன் தன்டன படிப்படியோக
கிருஷ்ண உணர்வு மற்றும் பக்தித் ததோண்டின் தளத்திற்கு உயர்த்திக் தகோள்ளுதல்
அவசியம்; அதன் பின்னக்ஷர அவன் பக்குவத்தில் மிகவுயர்ந்த நிடலடய
அடையமுடியும், இல்டலக்ஷயல் முடியோது.

கோம-கோரத: என்றம் தசோல் மிகவும் முக்கியமோனது. ததரிந்க்ஷத விதிகடள

மீ றுபவன் கோமத்தில் தசயல்படுகின்றோன். இது தடை தசய்யப்பட்டுள்ளது என்படத
அவன் அறிகின்றோன், இருந்தும் அவ்வழியில் தசயல்படுகின்றோன். இதுக்ஷவ
மனம்க்ஷபோன க்ஷபோக்கில் நைப்பது என்று அடழக்கப்படுகின்றது. இதடனச் தசய்ய
க்ஷவண்டும் என்று அவன் அறிவோன், இருந்தும் அவன் அதடனச் தசய்வதில்டல;
எனக்ஷவ, மனம்க்ஷபோன க்ஷபோக்கில் நைப்பவன் என்று அவன் அடழக்கப்படுகின்றோன்.
இத்தடகய நபர்கள் முழுமுதற் கைவுளோல் புறக்கணிக்கப்பை க்ஷவண்டியவர்கள்.
இவர்கள் மனித வோழ்வின் பக்குவத்டத அடைய முடியோது. மனித வோழ்க்டக,
முக்கியமோக ஒருவனது இருப்டபத் தூய்டமப்படுத்திக் தகோள்வதற்கோனதோகும் ,
சட்ைதிட்ைங்கடளப் பின்பற்றோதவனோல் தன்டனத் தூய்டமப்படுத்திக் தகோள்ள
முடியோது, சுகத்தின் உண்டமயோன தளத்டதயும் அடையமுடியோது.

பதம் 16.24 - தஸ்மோச்சோ₂ஸ்த்ரம் ப்

तस्र्ाच्छास्त्रं प्रर्ाणं ते कायामकायमव्यवशस्थतौ ।

ज्ञात्वा िास्त्रशवधानोक्तं कर्म कतुमशर्हाहमशस ॥ २४ ॥
தஸ்மோச்சோ₂ஸ்த்ரம் ப்ரமோணம் க்ஷத கோர்யோகோர்யவ்யவஸ்தி₂ததௌ |

ஜ்ஞோத்வோ ஷோ₂ஸ்த்ரவிதோ₄க்ஷனோக்தம் கர்ம கர்துமிஹோர்ஹஸி || 16-24 ||

தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; ஷோ₂ஸ்த்ரம் — சோஸ்திரங்கள்; ப்ரமோணம் — சோட்சி; க்ஷத —

உன்னுடைய; கோர்ய — கைடம; அகோர்ய — தசய்யக்கூைோது தசயல்கள்;
வ்யவஸ்தி₂ததௌ — முடிவு தசய்வதில்; ஜ்ஞோத்வோ — அறிந்து; ஷோ₂ஸ்த்ர —
சோஸ்திரத்தின்; விதோ₄ன — விதிகள்; உக்தம் — உடரக்கப்பட்டுள்ளபடி; கர்ம — தசயல்;
கர்தும் — தசய்ய; இஹ — இவ்வுலகில்; அர்ஹஸி — க்ஷவண்டும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 703
 எது கைடம என்றும் எது கைடமயல்ல என்றும் சோஸ்திரங்களின்
விதிகளோல் ஒருவன் புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும். படிப்படியோக ஏற்றம்
தபறுவதற்கு இத்தகு சட்ைதிட்ைங்கடள அறிந்து அவன்
தசயல்பைக்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

பதிடனந்தோம் அத்தியோத்தில் கூறப்பட்டுள்ளபடி க்ஷவதங்களின் எல்லோ

சட்ைதிட்ைங்களும் கிருஷ்ணடர அறிவதற்கோனடவக்ஷய. பகவத் கீ டதயிலிருந்து
ஒருவன் கிருஷ்ணடரப் புரிந்து தகோண்டு கிருஷ்ண உணர்வில் நிடலதபற்று,
பக்தித் ததோண்டில் தன்டன ஈடுபடுத்தினோல், அவன் க்ஷவத இலக்கியங்களோல்
அளிக்கப்படும் ஞோனத்தின் மிகவுயர்ந்த பக்குவநிடலடய அடைந்தவன் ஆவோன்.
பகவோன் டசதன்ய மஹோபிரபு இந்த வழிமுடறடய மிகவும் எளிடமயோக்கினோர்:
அவர் மக்களிைம் ஹக்ஷர கிருஷ்ண, ஹக்ஷர கிருஷ்ண, கிருஷ்ண கிருஷ்ண, ஹக்ஷர
ஹக்ஷர / ஹக்ஷர ரோம, ஹக்ஷர ரோம, ரோம ரோம, ஹக்ஷர ஹக்ஷர என்று உச்சரித்து,
இடறவனுடைய பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபட்டு, விக்ரஹங்களுக்கு டநக்ஷவத்யம்
தசய்யப்பட்ை பிரசோதத்திடன உட்தகோள்ளுமோறு மட்டுக்ஷம க்ஷவண்டினோர். இத்தகு
பக்திச் தசயல்கள் அடனத்திலும் க்ஷநரடியோக ஈடுபட்டிருப்பவன், க்ஷவத
இலக்கியங்கள் எல்லோவற்டறயும் கற்றறிந்தவனோக அறியப்பைக்ஷவண்டும். அவன்
பக்குவமோன முடிவிற்கு வந்துள்ளோன். கிருஷ்ண உணர்வில் இல்லோதவரும்
பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபைோதவர்களுமோன சோதோரண மனிதர்கள், என்ன
தசய்யக்ஷவண்டும், என்ன தசய்யக்கூைோது என்படத க்ஷவத விதிமுடறகடள டவத்து
முடிவு தசய்யக்ஷவண்டும். எந்த விதமோன எதிர்வோதமும் இன்றி க்ஷவதவிதிகளுக்கு
ஏற்பச் தசயல்பை க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ 'சோஸ்திரங்களின் விதிகடளப் பின்பற்றுதல்'
என அடழக்கப்படுகிறது. கட்டுண்ை ஆத்மோவில் கோணப்படும் நோன்கு முக்கிய
குடறபோடுகளோன, பக்குவமற்ற புலன்கள், ஏமோற்றும் இயல்பு, தவறு தசய்தல்,
மோடயயின் வசப்படுதல் ஆகியவற்றிற்கு அப்போற்பட்ைடவ சோஸ்திரங்கள்.
கட்டுண்ை வோழ்வில் உள்ள இந்த நோன்கு முக்கிய குடறபோடுகள், சட்ைதிட்ைங்கடள
வகுக்கும் தகுதிடய மனிதனிைமிருந்து நீக்கிவிடுகின்றன. எனக்ஷவ, இந்த
குடறபோடுகளுக்கு அப்போற்பட்டு விளங்கும் சோஸ்திர விதிகள் , எல்லோ சோதுக்கள்,
ஆச்சோரியர்கள், மற்றும் மகோத்மோக்களோல் எந்த மோற்றமுமின்றி ஏற்றுக்
தகோள்ளப்படுகின்றன.

ஆன்மீ க அறிவு சம்பந்தமோக இந்தியோவில் பற்பல குழுக்கள் உள்ளன., அவர்கள்

தபோதுவோக இரண்ைோக பிரிக்கப்படுகின்றனர்: அருவவோதிகள், மற்றம்
உருவவோதிகள். இருப்பினும் இந்த இரு பிரிவினருக்ஷம க்ஷவதங்களின்
தகோள்டககளுக்க ஏற்ப தங்களது வோழ்டவ நைத்துகின்றனர். சோஸ்திரங்களின்
தகோள்டககடளப் பின்பற்றோமல் யோரும் பக்குவநிடலக்குத் தன்டன உயர்த்திக்
தகோள்ள முடியோது. எனக்ஷவ, சோஸ்திரங்களின் க்ஷநோக்கத்டத உண்டமயிக்ஷலக்ஷய
புரிந்துதகோள்பவன் அதிர்ஷ்ைசோலியோக கருதப்படுகின்றோன்.

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுடளப் புரிந்துதகோள்ளும் தகோள்டககளுக்கு

எதிரோன தவறுப்க்ஷப மனித சமூகத்தின் எல்லோவித இழிவுகளுக்கும் கோரணமோகும்.
மனித வோழ்வின் மிகப்தபரிய அபரோதம் இதுக்ஷவ. எனக்ஷவ , பரம புருஷ பகவோனின்
ஜை சக்தியோன மோடய மூன்று விதமோன துன்பங்களின் உருவில் நமக்கு

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 704
எப்தபோழுதும் ததோல்டல தகோடுக்கின்றது. அந்த ஜை சக்தி இயற்டகயின்
முக்குணங்களோல் ஆனது. முழுமுதற் கைவுடள அறிவதற்கோன போடத
திறக்கப்படுவதற்கு முன், குடறந்தபட்சம் ஸத்வ குணத்திற்கோவது ஒருவன்
தன்டன உயர்த்திக் தகோள்வது அவசியம். ஸத்வ குணத்தின் தரத்திற்கு உயர்வு
தபறோதவன் ரக்ஷஜோ குணத்திலும் தக்ஷமோ குணத்திலுக்ஷம இருக்கின்றோன். அடவ அசுர
வோழ்விடனக் தகோடுப்படவ. ரக்ஷஜோ குணத்திலும் தக்ஷமோ குணத்திலும்
இருப்பவர்கள், சோஸ்திரங்கடள க்ஷகலி தசய்கின்றனர், சோதுக்கடள க்ஷகலி
தசய்கின்றனர், க்ஷமலும், பரம புருஷ பகவோடன முடறயோக அறிந்து தகோள்ளும்
வழிமுடறடயயும் க்ஷகலி தசய்கின்றனர். அவர்கள் ஆன்மீ க குருவின்
அறிவுடரகடள மீ றுகின்றனர், சோஸ்திர விதிகடளக் கண்டு தகோள்வதில்டல.
பக்தித் ததோண்டின் தபருடமகடளக் க்ஷகட்டும்கூை அதில் அவர்கள் கவரப்பைோமல்
இருக்கின்றனர். உயர்வு தபறுவதற்கோன தசோந்த வழிடய அவர்கள் தயோர்
தசய்கின்றனர். இடவ அசுரத்தனமோன வோழ்விற்குக் தகோண்டுச் தசல்லக்கூடிய
மனித சமூகத்தின் சில குடறபோடுகளோகும். இருப்பினும் , பக்குவமடைவதற்கோன
போடதயின் மிகவுயர்ந்த நிடலடய க்ஷநோக்கி ஒருவடன இட்டுச் தசல்லும்,
முடறயோன மற்றும் அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவினோல் வழிநைத்தப்பட்ைோல் ,
ஒருவனது வோழ்க்டக தவற்றிகரமோனதோக ஆகிவிடும்.

ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டதயின் 'ததய்வக

ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள்' என்னும் பதினோறோம்
அத்தியோயத்திற்கோன பக்திக்ஷவதோந்த தபோருளுடரகள் இத்துைன்
நிடறவடைகின்றன.

16. ததய்வக
ீ மற்றும் அசுர இயல்புகள் 24 verses Page 705
 17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses

பதம் 17.1 - அர்ஜுன உவோச க்ஷய ஷோ₂ஸ்

अजुमन उवाच
ये िास्त्रशवशधर्ुत्सृज्य यजतते श्रद्धयाशतवता: ।
तेषां शनिा तु का कृ ष्टण सत्त्वर्ाहो रजस्तर्: ॥ १ ॥
அர்ஜுன உவோச

க்ஷய ஷோ₂ஸ்த்ரவிதி₄முத்ஸ்ருஜ்ய யஜந்க்ஷத ஷ்₂ரத்₃த₄யோன்விதோ: |

க்ஷதஷோம் நிஷ்ைோ₂ து கோ க்ருஷ்ண ஸத்த்வமோக்ஷஹோ ரஜஸ்தம: || 17-1 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; க்ஷய — எவதரல்லோம்; ஷோ₂ஸ்த்ர-விதி₄ம் —

சோஸ்திரங்களின் விதிகடள; உத்ஸ்ருʼஜ்ய — டகவிட்டு; யஜந்க்ஷத — வழிபடுகின்றனர்;
ஷ்₂ரத்₃த₄யோ — முழு நம்பிக்டகயுைன்; அன்விதோ꞉ — ஏற்று; க்ஷதஷோம் — அவர்களின்;
நிஷ்ைோ₂ — நம்பிக்டக; து — ஆனோல்; கோ — என்ன; க்ரிஸ்ஹ்ன — கிருஷ்ணக்ஷர;
ஸத்த்வம் — ஸத்வ குணத்தில்; ஆக்ஷஹோ — அல்லது; ரஜ꞉ — ரக்ஷஜோ குணத்தில்; தம꞉ —
தக்ஷமோ குணத்தில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் வினவினோன்: கிருஷ்ணக்ஷர, சோஸ்திரங்களின் விதிகடளப்

பின்பற்றோமல், தங்களது கற்படனக்க்ஷகற்ப வழிபடுபவர்களின் நிடல
என்ன? அவர்கள் இருப்பது ஸத்வ குணத்திலோ, ரக்ஷஜோ குணத்திலோ,
தக்ஷமோ குணத்திலோ?

தபோருளுடர

நோன்கோம் அத்தியோயம், முப்பத்ததோன்பதோம் பதத்தில், ஒரு குறிப்பிட்ை வழிபோட்டு

முடறயில் நம்பிக்டகயுடையவன், படிப்படியோக ஞோனத்தின் தளத்திற்கு உயர்வு
தபற்று, அடமதியுைன் வளமும் உடைய மிகவுயர்நத பக்குவநிடலடய
அடைக்கின்றோன் என்று கூறப்பட்ைது. பதினோறோம் அத்தியோயத்தில்,
சோஸ்திரங்களில் விதிக்கப்பட்டுள்ள தகோள்டககடளப் பின்பற்றோதவன் அசுரன்
என்றும், சோஸ்திர விதிகடள நம்பிக்டகயுைன் பின்பற்றுபவன் க்ஷதவன் என்றும்
முடிவு தசய்யப்பட்ைது. தற்க்ஷபோடதய க்ஷகள்வி என்னதவனில் , சோஸ்திரங்களில்
குறிப்பிைப்பைோத சில விதிகடள எவக்ஷரனும் நம்பிக்டகயுைன் பின்பற்றினோல்,
அவரது நிடல என்ன? அர்ஜுனனின் இந்த சந்க்ஷதகம் கிருஷ்ணரோல் தீர்க்கப்பை
க்ஷவண்டும். ஒரு சோதோரண மனிதடனத் க்ஷதர்ந்ததடுத்து அவடன கைவுளோக்கி,
தங்களது நம்பிக்டகடய அவன் மீ து டவத்து வழிபடுபவர்கள் எந்த குணத்தில்
(ஸத்வ குணத்திலோ, ரக்ஷஜோ குணத்திலோ, தக்ஷமோ குணத்திலோ) இருக்கின்றனர்? அத்தகு
மனிதர்கடள வோழ்வின் பக்குநிடலடய அடைகிறோர்களோ? உண்டம ஞோனத்தில்
நிடல தபறவும், உயர்ந்த பக்குநிடலக்குத் தங்கடள உயர்த்திக் தகோள்ளவும்
அவர்களோல் முடியுமோ? சோஸ்திரங்களின் சட்ைத்திட்ைங்கடளப் பின்பற்றோமல்,
ஏக்ஷதனும் ஒன்றில் நம்பிக்டக டவத்து க்ஷதவர்கடளயும் மனிதர்கடளயும்

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 706

வழிபடுபவர்கள் தங்களது முயற்சியில் தவற்றியடைவோர்களோ? இக்க்ஷகள்விகடள
அர்ஜுனன் கிருஷ்ணரிைம் முன்டவக்கின்றோன்.

பதம் 17.2 - ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச த்ரி

श्रीभगवानुवाच
शत्रशवधा भवशत श्रद्धा देशहनां सा स्वभावजा ।
साशत्त्वकी राजसी चैव तार्सी चेशत तां ि‍ ृणु ॥ २ ॥
ஸ்ரீப₄க₃வோனுவோச

த்ரிவிதோ₄ ப₄வதி ஷ்₂ரத்₃தோ₄ க்ஷத₃ஹினோம் ஸோ ஸ்வபோ₄வஜோ |

ஸோத்த்விகீ ரோஜஸீ டசவ தோமஸீ க்ஷசதி தோம் ஷ்₂ருணு || 17-2 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்; த்ரி-விதோ₄

— மூன்று வடகயோன; ப₄வதி — ஆகின்றன; ஷ்₂ரத்₃தோ₄ — நம்பிக்டக; க்ஷத₃ஹினோம் —
உைடல உடையவனின்; ஸோ — அந்த; ஸ்வ-போ₄வ-ஜோ — அவனது சுபோவத்திற்கு
ஏற்ப; ஸோத்த்விகீ — ஸத்வ குணத்தில்; ரோஜஸீ — ரக்ஷஜோ குணத்தில்; ச — க்ஷமலும்; ஏவ
— நிச்சயமோக; தோமஸீ — தக்ஷமோ குணத்தில்; ச — மற்றும்; இதி — இவ்வோறு; தோம் —
அவற்டற; ஷ்₂ருʼணு — என்னிைமிருந்து க்ஷகள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: உைல் தபற்ற

ஆத்மோவின் சுபோவத்திற்கு ஏற்ப, அவனது நம்பிக்டக, ஸத்வ குணம்,
ரக்ஷஜோ குணம், தக்ஷமோ குணம் என்று மூன்று வடகயோகப்
பிரிக்கப்பைலோம். இனி இவற்டறப் பற்றிக் க்ஷகட்போயோக.

தபோருளுடர

சோஸ்திரங்களின் சட்ைதிட்ைங்கடள அறிந்தும், க்ஷசோம்க்ஷபறித்தனத்தினோல் அந்த

சட்ைதிட்ைங்கடள பின்பற்றோமல் இருப்பவர்கள் ஜை இயற்டகயின் குணங்களோல்
ஆளப்படுகின்றனர். ஸத்வ, ரக்ஷஜோ, அல்லது தக்ஷமோ குணத்தின் அடிப்படையிலோன
தங்களது முந்டதய தசயல்களின்படி, அவர்கள் ஒரு குறிப்பிட்ை சுபோவத்டத
அடைக்கின்றனர். இயற்டகயின் பல்க்ஷவறு குணங்களுைனோன ஆத்மோவின் உறவு
பன்தனடுங்கோலமோக இருந்து வருகின்றது; ஜை இயற்டகயுைன் ஆத்மோ ததோைர்பு
தகோண்ை கோலத்திலிருந்து அதன் குணங்களுைனோன தனது உறவிற்கு ஏற்ப அவன்
பல்க்ஷவறு விதமோன மக்ஷனோநிடலகடள அடைகின்றோன். ஆனோல் அங்கீ கோரம்
தபற்ற ஆன்மீ க குருவுைன் ததோைர்பு தகோண்டு அவரது விதிகளுக்கு உட்பட்டு
வோழந்தோல், இந்த நிடலடய மோற்ற முடியும். படிப்படியோக, தக்ஷமோ குணத்திலிருந்து
ஸத்வ குணத்திற்கு, அல்லது ரக்ஷஜோ குணத்திலிருந்து ஸத்வ குணத்திற்கு ஒருவன்
தனது நிடலடய மோற்றிக் தகோள்ள முடியும். முடிவு என்னதவனில் , இயற்டகயின்
ஒரு குறிப்பிட்ை குணத்தின் மீ தோன குருட்டு நம்பிக்டக பக்கவமோன நிடலக்கு
உயர்ச்சி தபற ஒருவனுக்கு உதவோது. அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவின்
உறவில், விஷயங்கடள புத்தியுைன் அவன் கவனமோக ஏற்றுக் தகோள்ள க்ஷவண்டும்.

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 707

இவ்வோறு அவன் தன்னுடைய நிடலடய இயற்டகயின் உயர்ந்த குணத்திற்கு
மோற்றிக் தகோள்ள முடியும்.

பதம் 17.3 - ஸத்த்வோனுரூபோ ஸர்வஸ்

सत्त्वानुरूपा सवमस्य श्रद्धा भवशत भारत ।

श्रद्धार्योऽयं पुरुषो यो यच्रद्ध: स एव स: ॥ ३ ॥
ஸத்த்வோனுரூபோ ஸர்வஸ்ய ஷ்₂ரத்₃தோ₄ ப₄வதி போ₄ரத |

ஷ்₂ரத்₃தோ₄மக்ஷயோ(அ)யம் புருக்ஷஷோ க்ஷயோ யச்ச்₂ரத்₃த₄: ஸ ஏவ ஸ: || 17-3 ||

ஸத்த்வ-அனுரூபோ — இருப்பிற்கு ஏற்ப; ஸர்வஸ்ய — ஒவ்தவோருவரின்; ஷ்₂ரத்₃தோ₄

— நம்பிக்டக; ப₄வதி — ஆகின்றது; போ₄ரத — பரதனின் டமந்தக்ஷன; ஷ்₂ரத்₃தோ₄ —
நம்பிக்டக; மய꞉ — முழு; அயம் — இந்த; புருஷ꞉ — உயிர்வோழி; ய꞉ — யோர்; யத் — எந்த;
ஷ்₂ரத்₃த₄꞉ — நம்பிக்டக; ஸ꞉ — இவ்வோறு; ஏவ — நிச்சயமோக; ஸ꞉ — அவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரதனின் டமந்தக்ஷன, பல்க்ஷவறு இயற்டக குணங்களுக்குக் கீ ழோன

இருப்பிற்கு ஏற்ப ஒருவன் குறிப்பிட்ை நம்பிக்டகடய விருத்தி
தசய்கிறோன். ஊயிர்வோழி அவனுடைய குணங்களுக்கு ஏற்பக்ஷவ ஒரு
குறிப்பிட்ை நம்பிக்டகடய உடையவனோகக் கூறப்படுகிறோன்.

தபோருளுடர

எப்படிப்பட்ைவனோக இருந்தோலும், ஒவ்தவோருவனிைமும் ஒரு குறிப்பிட்ை

நம்பிக்டக உள்ளது. ஆனோல் அவன் தபற்றுள்ள இயற்டகக்கு ஏற்ப, அந்த
நம்பிக்டக ஸத்வம், ரஜஸ், அல்லது தமஸ் என்று கருதப்படுகின்றது. இவ்வோறு
தனது குறிப்பிட்ை நம்பிக்டகக்கு ஏற்ப ஒருவன் சில குறிப்பிட்ை நபர்களுைன்
உறவு தகோள்கின்றோன். இருப்பினும், உண்டம என்னதவனில், பதிடனந்தோம்
அத்தியோயத்தில் கூறப்பட்டுள்ளபடி ஒவ்தவோரு உயிர்வோழியும் அவனது
உண்டமயோன நிடலயில் முழுமுதற் கைவுைளின் மிகச்சிறிய அம்சம். எனக்ஷவ ,
அந்த உண்டம நிடலயின்படி அவன் ஜை இயற்டகயின் அடனத்து
குணங்களுக்கம் அப்போற்பட்ைவன். ஆனோல் பரம புருஷ பகவோனுைனோன தனது
உறடவ மறந்து, கட்டுண்ை வோழ்வில் ஜை இயற்டகயின் ததோைர்பில் அவன்
வரும்தபோழுது, ஜை இயற்டகயின் பல தரப்பட்ை உறவில் தனது சுய நிடலடய
தோக்ஷன உருவோக்கிக் தகோள்கிறோன். இதனோல் க்ஷதோன்றும் தசயற்டகயோன
நம்பிக்டகயும் வோழ்க்டகயும் தபளதிகமோனடவக்ஷய. அவன் தனது வோழ்டவ
ஏக்ஷதனும் ஒரு கருத்தில் அல்லது ஓர் உணர்வில் நைத்தினோலும்கூை , உண்டமயில்
அவன் நிர்குண, அதோவது திவ்யமோனவன் ஆவோன். எனக்ஷவ, ஒருவன்
தன்னிைமுள்ள தபளதிக களங்கங்களிலிருந்து தூய்டமயடைய க்ஷவண்டியது
அவசியம், அதன் மூலம் முழுமுதற் கைவுளுைனோன தனது உறடவ அவன்
மீ ண்டும் தபற முடியும். அத்தகு கிருஷ்ண உணர்க்ஷவ அச்சமற்ற நிடலக்குத்
திரும்பிச் தசல்வதற்கோன வழியோகும். ஒருவன் கிருஷ்ண உணர்வில்

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 708

நிடலதபற்றிருந்தோல், அப்போடத பக்குமோன நிடலக்கு அவன் உயர்வு தபறுவதற்கு
உத்திரவோதமோனதோகும். தன்னுணர்விற்கோன இப்போடதடய அவன்
க்ஷமற்தகோள்ளோவிடில், இயற்டக குணங்களின் ஆதிக்கத்தோல் அவன்
நைத்தப்படுவோன் என்பது நிச்சயம்.

ஷ்ரத்தோ, நம்பிக்டக என்னும் தசோல் அப்பதத்தில் மிகவும் முக்கியமோனதோகும்.

ஷ்ரத்தோ அல்லது நம்பிக்டக என்பது ஸத்வ குணத்திலிருந்து க்ஷதோன்றுவதோகும்.
ஒருவனது நம்பிக்டக, ஏக்ஷதனும் ஒரு க்ஷதவனின் மீ க்ஷதோ, ஏக்ஷதனும் உண்ைோக்கப்பட்ை
கைவுளின் மீ க்ஷதோ, ஏக்ஷதனும் மனக் கற்படனயின் மீ க்ஷதோ இருக்கலோம். திைமோன
நம்பிக்டக என்பது, தபளதிகமயமோன ஸத்வ குணச் தசயல்களின் பலனோக
ஏற்படுவோதகும். ஆனோல் தபளதிகமயமோன கட்டுண்ை வோழ்வில் , எந்ததவோரு
தசயலும் முழுடமயோன தூய்டம தபற்றதல்ல, அடவ கலப்பைமோனடவ. ஆடவ
சுத்தமோன ஸத்வ குணத்தில் இல்டல. சுத்த ஸத்வம் என்பது திவ்யமோனது;
அத்தகு தூய்டமப்படுத்தபட்ை ஸத்வ குணத்தில் பரம புருஷ பகவோனின்
இயற்டகடயப் புரிந்து தகோள்ள முடியும். ஒருவனுடைய நம்பிக்டக சுத்த
ஸத்வத்தில் நிடலதபறோத வடர, அவனது நம்பிக்டக ஜை இயற்டகயின் ஏக்ஷதனும்
ஒரு குணத்தோல் களங்கப்பட்ைதோகக்ஷவ இருக்கும். ஜை இயற்டகயின் களங்கமுற்ற
குணங்கள் இதயத்டத க்ஷநோக்கி விரிவடைகின்றன. எனக்ஷவ ஒரு குறிப்பிட்ை
இயற்டக குணத்துைன் ஒருவனது இதயம் தகோண்டுள்ள ததோைர்பிற்கு ஏற்ப
அவனது நம்பிக்டக நிடலதபறுகின்றது. அவனுடைய இதயம் ஸத்வ குணத்தில்
இருந்தோல், அவனுடைய நம்பிக்டகயும் ஸத்வ குணத்தில் இருப்பதோக புரிந்து
தகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும். அவனது இதயம் ரக்ஷஜோ குணத்தில் இருந்தோல், அவனது
நம்பிக்டகயும் ரக்ஷஜோ குணத்தில் இருக்கின்றது. அவனது இதயம் இருள் நிடறந்த
தக்ஷமோ குணத்தில் இருந்தோல், அவனது நம்பிக்டகயும் அக்ஷத க்ஷபோன்ற களங்கத்துைன்
இருக்கின்றது. இவ்வோறு, இவ்வுலகில் பல்க்ஷவறு விதமோன நம்பிக்டக இருப்படத
நோம் கோண்கிக்ஷறோம், க்ஷமலும் பல்க்ஷவறு விதமோன நம்பிக்டகக்கு ஏற்ப பல்க்ஷவறு
மதங்களும் இருக்கின்றன. மத நம்பிக்டகயின் உண்டமயோன தகோள்டக, சுத்த
ஸத்வ குணத்தில் நிடல தபற்றுள்ளது; ஆனோல் இதயம் களங்கமுற்றிருப்பதோல்
நோம் பல்க்ஷவறு வித மதக் தகோள்டககடளக் கோண்கின்க்ஷறோம். இவ்வோறு பல்க்ஷவறு
வடகயோன நம்பிக்டககளுக்க ஏற்ப பல்க்ஷவறு விதமோன வழிபோடுகள்
இருக்கின்றன.

பதம் 17.4 - யஜந்க்ஷத ஸோத்த்விகோ க்ஷத

यजतते साशत्त्वका देवातयक्षरक्षांशस राजसा: ।

प्रेतातभूतगणांश्चातये यजतते तार्सा जना: ॥ ४ ॥
யஜந்க்ஷத ஸோத்த்விகோ க்ஷத₃வோன்யேரேோம்ஸி ரோஜஸோ: |

ப்க்ஷரதோன்பூ₄தக₃ணோம்ஷ்₂சோன்க்ஷய யஜந்க்ஷத தோமஸோ ஜனோ: || 17-4 ||

யஜந்க்ஷத — வழிபடுகின்றனர்; ஸோத்த்விகோ꞉ — ஸத்வ குணத்தில் இருப்பவர்கள்;

க்ஷத₃வோன் — க்ஷதவர்கடள; யே-ரேோம்ʼஸி — அசுரர்கடள; ரோஜஸோ꞉ — ரக்ஷஜோ
குணத்தில் இருப்பவர்கள்; ப்க்ஷரதோன் — க்ஷபய்கள்; பூ₄த-க₃ணோன் — பூத கணங்கள்; ச —

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 709

மற்றும்; அன்க்ஷய — பிறர்; யஜந்க்ஷத — வழிபடுகின்றனர்; தோமஸோ꞉ — தக்ஷமோ குணத்தில்;
ஜனோ꞉ — மக்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஸத்வ குணத்தில் இருக்கும் மனிதர்கள் க்ஷதவர்கடள வழிபடுகின்றனர்;

ரக்ஷஜோ குணத்தில் இருப்பவர்கள் அசுரர்கடள வழிபடுகின்றனர்; தக்ஷமோ
குணத்தில் இருப்பவர்கக்ஷளோ க்ஷபய்கடளயும் பூத கணங்கடளயும்
வழிபடுகின்றனர்.

தபோருளுடர

இப்பதத்தில், வழிபடுபவர்களின் தவளிப்புற தசயல்களின் அடிப்படையில் பரம

புருஷ பகவோன் அவர்கடள பல்க்ஷவறு விதமோக விவரிக்கின்றோர். சோஸ்திர
விதிகளின்படி பரம புருஷ பகவோன் மட்டுக்ஷம வழிபைத்தக்கவர், ஆனோல் சோஸ்திர
விதிகடள நன்கு அறியோத அல்லது அதில் நம்பிக்டகப் தகோள்ளோத நபர்கள் , ஜை
இயற்டகயின் குணங்களில் தங்களுடைய குறிப்பிட்ை நிடலகளுக்கு ஏற்ப
பல்க்ஷவறு விஷயங்கடள வழிபோடுகின்றனர். ஸத்வ குணத்தில் இருப்பவர்கள்
தபோதுவோக க்ஷதவர்கடள வழிபடுவர். க்ஷதவர்கள் என்றோல் பிரம்மோ, சிவன் உட்பை
இந்திரன், சந்திரன், சூரியக்ஷதவன் க்ஷபோன்றவர்கடளக் குறிக்கும். பல்க்ஷவறு க்ஷதவர்கள்
உள்ளனர். ஸத்வ குணத்தில் இருப்பவர்கள் ஒரு குறிப்பிட்ை க்ஷதவடர ஒரு
குறிப்பிட்ை க்ஷநோக்கத்திற்கோக வழிபடுகின்றனர். அதுக்ஷபோலக்ஷவ ரக்ஷஜோ குணத்தில்
இருப்பவர்கள் அசுரர்கடள வழிபடுகின்றனர். இரண்ைோம் உலகப் க்ஷபோரின் க்ஷபோது
கல்கத்தோவிலிருந்த ஒரு மனிதன், க்ஷபோரின் கோரணத்தோல் கருப்புச் சந்டதயில்
ஈடுபட்டு தபருமளவு தசல்வத்டதச் க்ஷசர்த்திருந்தோன். அதற்கு நன்றி கூறும்
முடறயில் அவன் ஹிட்லடர வழிபட்ைது என் நிடனவில் உள்ளது. இவ்வோறு
ரக்ஷஜோ குணத்திலும் தக்ஷமோ குணத்திலும் இருப்பவர்கள் தபோதுவோக வலிடம
வோய்ந்த மனிதடனக் கைவுளோகத் க்ஷதர்ந்ததடுக்கின்றனர். யோடர
க்ஷவண்டுமோனோலும் கைவுளோக வழிபைலோம் என்பதும் ஒக்ஷர பலன்கக்ஷள
அடையப்படும் என்பதும் அவர்களது எண்ணம்.

ரக்ஷஜோ குணத்தில் இருப்பவர்கள் அதற்கு ததய்வங்கடள உண்ைோக்கி

வழிபடுகிறோர்கள் என்றும், இருளோன தக்ஷமோ குணத்தில் இருப்பவர்கள் இறந்துக்ஷபோன
ஆவிகடள வழிபடுகிறோர்கள் என்றும் இங்க்ஷக ததளிவோக விளக்கப்பட்டுள்ளது. சில
க்ஷநரங்களில் இறந்துக்ஷபோன மனிதனின் சமோதிடய மக்கள் வழிபடுகிறோர்கள்.
உைலுறவு குறித்த ததோண்டும் இருண்ை குணத்டதச் சோர்ந்ததோகக் கருதப்படுகிறது.
அதுக்ஷபோல, இந்தியோவின் சில குக்கிரோமங்களில் க்ஷபய்கடள வழிபடும் சிலரும்
இருக்கின்றனர். கீ ழ்நிடல மக்கள் சில க்ஷநரங்களில் கோட்டிற்கு தசல்கின்றனர்;
அங்கு ஏக்ஷதனும் ஒரு மரதத்தில் க்ஷபய் வசிப்பதோக அவர்கள் அறிந்து தகோண்ைோல்,
அந்த மரத்டத வழிபட்டு பலி தகோடுப்படத நோம் இந்தியோவில் கண்டுள்க்ஷளோம்.
இத்தகு பலதரப்பட்ை வழிபோடுகள் உண்டமயில் ததய்வ வழிபோடு அல்ல. ததய்வ
வழிபோடு என்பது சுத்த ஸத்வ குணத்தில் திவ்யமோக நிடலதபற்றுள்ள
நபர்களுக்கோனதோகும். ஸ்ரீமத் போகவதத்தில் (4.3.23), ஸத்த்வம் விஷுத்தம்
வோஸுக்ஷதவ-ஷப்திதம்—“சுத்த ஸத்வ குணத்தில் ஒருவன் நிடலதபறும் க்ஷபோது
அவன் வோஸுக்ஷதவடர வழிபடுகின்றோன்” என்று கூறப்பட்டுள்ளது. அதோவது, ஜை

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 710

இயற்டகயின் குணங்களிலிருந்து முழுடமயோகத் தூய்டம தபற்று, திவ்யமோன
தளத்தில் நிடலதபறுபவர்கள் பரம புருஷ பகவோடன வழிபை முடியும்
என்பதோகும்.

அருவோதிகள் ஸத்வ குணத்தில் நிடலதபற்றிருக்க க்ஷவண்டியவர்கள், அவர்கள்

ஐந்து க்ஷதவர்கடள வழிபடுகின்றனர். அவர்கள் விஷ்ணுடவப் பற்றி தசோந்த
தத்துவத்டத உருவோக்கி அந்த விஷ்ணுடவ வழிபடுகின்றனர். விஷ்ணு பரம
புருஷ பகவோனின் விரிவங்கமோவோர், ஆனோல் பரம புருஷ பகவோனின் மீ து
உண்டமயோன நம்பிக்டக இல்லோத அருவவோதிகள், விஷ்ணுவின் உருவம் அருவ
பிரம்மனின் மற்தறோரு க்ஷதோற்றம் என்று கற்படன தசய்து தகோள்கின்றனர்;
அதுக்ஷபோல ரக்ஷஜோ குணத்திலுள்ள அருவத்தின் உருவக்ஷம பிரம்மக்ஷதவர் என்றும்
கற்படன தசய்கின்றனர். இவ்வோறு ஐந்து விதமோன ததய்வங்கள்
வழிபைத்தக்கவர்கள் என்று இவர்கள் சில சமயங்களில் விவரிக்கின்றனர்,
இருப்பினும் அருவ பிரம்மக்ஷன உண்டமயோன சத்தியம் என்று அவர்கள்
எண்ணுவதோல் வழிபைத்தக்க எல்லோ விஷயங்கடளயும் அவர்கள் இறுதியில்
புறக்கணிக்கின்றனர். முடிவு என்னதவனில், ததய்வக
ீ இயற்டகயிலுள்ள
நபர்களுைன் உறவு தகோள்வதோல் மட்டுக்ஷம, ஜை இயற்டகயின் பல்க்ஷவறு
குணத்த்திலிருந்து ஒருவன் தன்டனத் தூய்டமப்படுத்திக் தகோள்ள முடியும்.

பதம் 5-6 - அஷோஸ்த்ர–விஹிதம் க்ஷகோரம்

अिास्त्रशवशहतं घोरं तप्यतते ये तपो जना: ।

दम्भाहङ्कारसंयुक्ता: कार्रागबलाशतवता: ॥ ५ ॥
அஷோ₂ஸ்த்ரவிஹிதம் க்ஷகோ₄ரம் தப்யந்க்ஷத க்ஷய தக்ஷபோ ஜனோ: |
த₃ம்போ₄ஹங்கோரஸம்யுக்தோ: கோமரோக₃ப₃லோன்விதோ: || 17-5 ||

कषमयतत: िरीरस्थं भूतरार्र्चेतस: ।

र्ां चैवातत: िरीरस्थं ताशतवद्ध्यासुरशनश्चयान् ॥ ६ ॥
கர்ஷயந்த: ஷ₂ரீரஸ்த₂ம் பூ₄தக்₃ரோமமக்ஷசதஸ: |

மோம் டசவோந்த: ஷ₂ரீரஸ்த₂ம் தோன்வித்₃த்₄யோஸுரநிஷ்₂சயோன் || 17-6 ||

அஷோ₂ஸ்த்ர — சோஸ்த்திரத்தில் இல்லோத; விஹிதம் — கோட்ைப்பட்ை; க்ஷகோ₄ரம் —

பிறருக்குத் தீங்கிடழக்கும்; தப்யந்க்ஷத — க்ஷமற்தகோள்கின்றனர்; க்ஷய — அவர்கள்; தப꞉ —
தவங்கள்; ஜனோ꞉ — மனிதர்கள்; த₃ம்ப₄ — தற்தபருடம; அஹங்கோர — அஹங்கோரம்;
ஸம்ʼயுக்தோ꞉ — ஈடுபட்டு; கோம — கோமம்; ரோக₃ — பற்றுதல்; ப₃ல — பலத்தோல்;
அன்விதோ꞉ — உந்தப்பட்டு; கர்ஷயந்த꞉ — துன்புறுத்தி; ஷ₂ரீர-ஸ்த₂ம் — உைலிலுனுள்
அடமந்துள்ள; பூ₄த-க்₃ரோமம் — ஜை மூலக்கூறுகளின் கலடவ; அக்ஷசதஸ꞉ — தவறோன
மக்ஷனோநிடலயில்; மோம் — எனக்கு; ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோக; அந்த꞉ — உள்க்ஷள;
ஷ₂ரீர-ஸ்த₂ம் — உைலினுள் அடமந்துள்ள; தோன் — அவர்கள்; வித்₃தி₄ — அறியப்பை
க்ஷவண்டும்; ஆஸுர-நிஷ்₂சயோன் — அசுரர்களோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 711

 கோமம் மற்றும் பற்றுதலின் பலவந்தத்தோல் சோஸ்திரங்களில்
பரிந்துடரக்கப்பைோத கடுடமயோன தவங்கடள தற்தபருடமயுைனும்
அஹங்கோரத்துைனும் தசய்பவர்கள், உைலின் ஜை மூலக்கூறுகடளத்
துன்புறுத்துவது மட்டுமின்றி உள்க்ஷள உடறந்துள்ள பரமோத்மோடவயும்
துன்புறுத்துகின்றனர். அத்தகு முட்ைோள்கள் அசுரர்களோக
அறியப்படுகின்றனர்.

தபோருளுடர

சிலர் சோஸ்திர விதிகளில் குறிப்பிைப்பைோத தவங்கடளயும் விரத தநறிகடளயும்

உற்பத்தி தசய்கின்றனர். உதோரணமோக, ஏக்ஷதனும் அரசியல் உள்க்ஷநோக்கத்டத
நிடறக்ஷவற்றுவதற்கோக உண்ணோவிரதம் இருப்பது க்ஷபோன்ற தசயல்கள் சோஸ்திர
விதிகளில் குறிப்பிைப்பைோதடவ. சோஸ்திரங்களில், உண்ணோவிரதம் என்பது
ஆன்மீ க முன்க்ஷனற்றத்திற்கோகப் பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ளது, சில அரசியல்
க்ஷநோக்கத்திற்கோகக்ஷவோ சமூக இலக்கிற்கோகக்ஷவோ அல்ல. அத்தகு விரதங்கடள
ஏற்பவர்கள் பகவத் கீ டதயின்படி நிச்சயமோக எதிரோனடவ. க்ஷமலும் , தபோதுவோக
இவற்றோல் மக்களுக்கு எந்தவித நன்டமயும் உண்ைோகது. உண்டமயில்,
தற்தபருடம, அஹங்கோரம், கோமம், தபளதீக இன்பத்திற்கோன பற்றுதல்
ஆகியவற்றினோல் இவர்கள் தசயல்படுகின்றனர். இத்தகு தசயல்களோல் உைடல
உருவோக்கியுள்ள ஜை மூலக்கூறுகளின் க்ஷசர்க்டக மட்டும் துன்புறுவதில்டல,
உைலுக்குள் வோழ்கின்ற முழுமுதற் கைவுளும் துன்புறுகின்றோர். அரசியடல
குறிக்க்ஷகோளோகக் தகோண்ை அத்தகு விரதங்களும் தவங்களும் மற்றவர்களுக்கு
மிகுந்த ததோல்டல தகோடுப்பது நிச்சயம். இடவ க்ஷவத இலக்கியங்களில்
குறிப்பிைப்பைோதடவ. தனது எதிரிடயக்ஷயோ இதர கட்சியினடரக்ஷயோ இத்தகு
முடறயினோல் தனது விருப்பத்திற்கு உைன்படும்படி வலியுறுத்தலோம் என்று
அசுரத்தனமோன மனிதன் நிடனக்கலோம், ஆனோல் சில சமயங்களில் இத்தகு
விரதத்தினோல் ஒருவன் மரணமடையவும் கூடும். இத்தகு தசயல்கடள பரம
புருஷ பகவோன் அனுமதிப்பதில்டல. க்ஷமலும், இவ்வோறு ஈடுபடுபவர்கடள
அசுரர்கள் என்று அவர் கூறுகின்றோர். க்ஷவத சோஸ்திரங்களின் விதிகளுக்குக்
கீ ழ்ப்படியோமல் தசய்யப்படுவதோல், இத்தகு ஆர்ப்போட்ைங்கள் முழுமுதற் கைவுடள
அவமதிப்பதோகும். இந்த விஷயத்தில் அக்ஷசதஸ: என்னும் தசோல் மிகவும்
முக்கியமோனதோகும். சரியோன மக்ஷனோநிடலயில் இருப்பவர்கள் சோஸ்திர
விதிகளுக்குக் கீ ழ்ப்படிதல் அவசியம். அத்தகு நிடலயில் இல்லோதவோகள் மட்டுக்ஷம
சோஸ்திரங்கடளப் புறக்கணித்து, அவற்றிற்குக் கீ ழ்ப்படியோமல், தங்களது தசோந்த
வழியில் தவங்கடளயும் விரதங்கடளயும் உற்பத்தி தசய்வர். அசுரத்
தன்டமயுடைய மக்களின் இறுதி முடிவு முந்டதய அத்தியோயத்தில் கூறப்பட்ைது.
அதடன எப்க்ஷபோதும் நிடனவில் தகோள்ள க்ஷவண்டும். இவர்கடள அசுரத்
தன்டமயுடையவர்களின் கர்ப்பத்தில் பிறவி எடுக்கும்படி கைவுள்
கட்ைோயப்படுத்துகின்றோர். இதன் விடளவோக, பிறவிக்ஷதோறும் அவர்கள் அசுரக்
தகோள்டககடள ஏற்று வோழந்து, முழுமுதற் கைவுளுைனோன உறவுகடள முற்றிலும்
மறந்துவிடுகின்றனர். அவ்வோறு இருப்பினும், க்ஷவத அறிவின் போடதயில்
வழிநைத்தக்கூடிய ஓர் ஆன்மீ க குருவினோல் உபக்ஷதசிக்கப்படுமளவிற்கு அவர்கள்
நல்லதிர்ஷ்ைம் தபற்றோல், இந்த பந்தத்திலிருந்து விடுபட்டு இறுதியில் பரம
இலக்டக அடைய முடியும்.

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 712

 பதம் 17.7 - ஆஹோரஸ்த்வபி ஸர்வஸ்ய

आहारस्त्वशप सवमस्य शत्रशवधो भवशत शप्रय: ।

यज्ञस्तपस्तथा दानं तेषां भेदशर्र्ं ि‍
ृणु ॥ ७ ॥
ஆஹோரஸ்த்வபி ஸர்வஸ்ய த்ரிவிக்ஷதோ₄ ப₄வதி ப்ரிய: |

யஜ்ஞஸ்தபஸ்ததோ₂ தோ₃னம் க்ஷதஷோம் க்ஷப₄த₃மிமம் ஷ்₂ருணு || 17-7 ||

ஆஹோர꞉ — உணவு; து — நிச்சயமோக; அபி — கூை; ஸர்வஸ்ய — ஒவ்தவோருவரது; த்ரி-

வித₄꞉ — மூன்று விதமோக; ப₄வதி — இருக்கின்றன; ப்ரிய꞉ — பிரியமோன; யஜ்ஞ꞉ —
யோகம்; தப꞉ — தவம்; ததோ₂ — மற்றும்; தோ₃னம் — தோனம்; க்ஷதஷோம் — அவர்களின்;
க்ஷப₄த₃ம் — க்ஷவறுபோடுகள்; இமம் — இந்த; ஷ்₂ருʼணு — க்ஷகள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஒவ்தவோருவர் விரும்பும் உணவிலும்கூை ஜை இயற்டகயின்

முக்குணங்களுக்கு ஏற்ப மூன்று வடக உண்டு. இது யோகங்கள்,
தவங்கள், மற்றும் தோனத்திற்கும் தபோருந்தும். அவற்றிற்கு
இடையிலோன க்ஷவறுபோடுகடள தற்க்ஷபோது க்ஷகள்.

தபோருளுடர

ஜை இயற்டக குணங்களின் பல்க்ஷவறு நிடலகளுக்கு ஏற்ப, உண்ணுதல்,

யோகங்கடளச் தசய்தல், தவங்கள் மற்றும் தோனங்களில் க்ஷவறுபோடுகள் உள்ளன.
இடவயடனத்தும் ஒக்ஷர நிடலயில் தசய்யப்படுபடவ அல்ல. எத்தகு தசயல்கள்
ஜை இயற்டகயின் எத்தகு குணத்டதச் சோர்ந்தடவ என்படத ஆரோய்ந்து
அறியக்கூடியவர்கக்ஷள உண்டமயில் விக்ஷவகம் உடையவர்கள்; எல்லோவிதமோன
யோகம், உணவு, அல்லது தோனமும் ஒன்க்ஷற என்று கருதுபவர்களோல் விக்ஷவகத்துைன்
தசயல்பை முடியோது, அவர்கள் முட்ைோள்கள். சில அடமப்பின் ததோண்ைர்கள் , தோன்
விரும்பும் எடதயும் ஒருவன் தசய்யலோம் என்றும் அதனோல் பக்குவத்டத அடைய
முடியும் என்றும் வோதம் தசய்கின்றனர். ஆனோல் அத்தகு முட்ைோள் வழிகோட்டிகள்
சோஸ்திரங்களின் வழிகோட்டுதலுக்கு ஏற்பச் தசயல்படுவதில்டல. அவர்கக்ஷள
போடதகடள உற்பத்தி தசய்து தபோதுமக்கடள தவறோக வழிநைத்துகின்றனர்.

பதம் 17.8 - ஆயு:ஸத்த்வப₃லோக்ஷரோக்₃ய

आयु:सत्त्वबलारोर्गयसुखप्रीशतशववधमना: ।
रस्या: शनर्गधा: शस्थरा हृद्या आहारा: साशत्त्वकशप्रया: ॥ ८ ॥
ஆயு:ஸத்த்வப₃லோக்ஷரோக்₃யஸுக₂ப்ரீதிவிவர்த₄னோ: |

ரஸ்யோ: ஸ்னிக்₃தோ₄: ஸ்தி₂ரோ ஹ்ருத்₃யோ ஆஹோரோ: ஸோத்த்விகப்ரியோ:

|| 17-8 ||

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 713

ஆயு꞉ — ஆயுள்; ஸத்த்வ — இருப்பு; ப₃ல — பலம்; ஆக்ஷரோக்₃ய — ஆக்ஷரோக்கியம்; ஸுக₂ —
சுகம்; ப்ரீதி — திருப்தி; விவர்த₄னோ꞉ — அதிகப்படுத்துகின்ற; ரஸ்யோ꞉ — ரசம் உள்ள;
ஸ்னிக்₃தோ₄꞉ — தகோழுப்புச் சத்து மிக்க; ஸ்தி₂ரோ꞉ — நீடித்திருக்கும்; ஹ்ருʼத்₃யோ꞉ —
இதயத்திற்கு இதமோன; ஆஹோரோ꞉ — உணவு; ஸோத்த்விக — ஸத்வ குணத்தில்
இருப்பவனுக்கு; ப்ரியோ꞉ — பிரியமோனது.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆயுடள நீடித்து, வோழ்டவத் தூய்டமபடுத்தி, பலம், ஆக்ஷரோக்கியம், சுகம்,

மற்றும் திருப்திடயக் தகோடுக்கும் உணவுகள், ஸத்வ குணத்தில்
இருப்க்ஷபோருக்குப் பிரியமோனடவ. இத்தகு உணவுகள்
ரசமுள்ளடவயோக, தகோழுப்பு சத்தும் ஊட்ைச் சத்தும் மிக்கடவயோக,
இதயத்திற்கு இதமளிப்படவயோக உள்ளன.

பதம் 17.9 - கட்வம்லலவணோத்யுஷ்ணதீ

कट् ‍
वम्ललवणात्युष्टणतीक्ष्णरूक्षशवदाशहन: ।
आहारा राजसस्येष्टा दु:खिोकार्यप्रदा: ॥ ९ ॥
கட்வம்லலவணோத்யுஷ்ணதீக்ஷ்ணரூேவிதோ₃ஹின: |

ஆஹோரோ ரோஜஸஸ்க்ஷயஷ்ைோ து₃:க₂க்ஷஷோ₂கோமயப்ரதோ₃: || 17-9 ||

கடு — கசப்பு; அம்ல — புளிப்பு; லவண — உப்பு நிடறந்த; அதி-உஷ்ண — மிகவும்

சூைோன; தீக்ஷ்ண — கோரமோன; ரூே — உலர்ந்த; விதோ₃ஹின꞉ — எரிகின்ற; ஆஹோரோ꞉
— உணவு; ரோஜஸஸ்ய — ரக்ஷஜோ குணத்தில் இருப்பவனுக்கு; இஷ்ைோ꞉ —
விருப்பமோனது; து₃꞉க₂ — துன்பம்; க்ஷஷோ₂க — க்ஷசோகம்; ஆமய — க்ஷநோய்; ப்ரதோ₃꞉ —
தகோடுக்கக்கூடிய

தமோழிதபயர்ப்பு

மிகவும் கசப்போன, மிகவும் புளிப்போன, உப்பு நிடறந்த, சூைோன, கோரமோன,

உலர்ந்த, மற்றும் எரிகின்ற உணவுப் தபோருள்கள் ரக்ஷஜோ குணத்தில்
இருப்பவர்களுக்கு விருப்பமோனதோகும். இத்தகு உணவுகள் துன்பம்,
க்ஷசோகம் மற்றும் க்ஷநோடய உண்ைோக்குகின்றன.

பதம் 17.10 - யோதயோமம் க₃தரஸம் பூத

यातयार्ं गतरसं पूशत पयुमशषतं च यत् ।

उशच्छष्टर्शप चार्ेध्यं भोजनं तार्सशप्रयर्् ॥ १० ॥

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 714

 யோதயோமம் க₃தரஸம் பூதி பர்யுஷிதம் ச யத் |

உச்சி₂ஷ்ைமபி சோக்ஷமத்₄யம் க்ஷபோ₄ஜனம் தோமஸப்ரியம் || 17-10 ||

யோத-யோமம் — சோப்பிடுவதற்கு மூன்று மணி க்ஷநரம் முன்பு சடமக்கப்பட்ை உணவு;

க₃த-ரஸம் — சுடவயற்ற; பூதி — துர்நோற்றமுள்ள; பர்யுஷிதம் — ஊசிப்க்ஷபோன; ச —
மற்றும்; யத் — எது; உச்சி₂ஷ்ைம் — பிறரோல் உண்ணப்பட்ை உணவின் மீ தம்; அபி —
கூை; ச — மற்றும்; அக்ஷமத்₄யம் — தீண்ைத் தகோத; க்ஷபோ₄ஜனம் — உணவு; தோமஸ —
தக்ஷமோ குணத்தில் இருப்பவர்களுக்கு; ப்ரியம் — பிரியமோனது.

தமோழிதபயர்ப்பு

உண்பதற்கு மூன்று மணி க்ஷநரத்திற்கு முன்க்ஷப சடமக்கப்பட்ை,

சுடவயற்ற, படழய, ஊசிப்க்ஷபோன, எச்சில்பட்ை, தீண்ைத்தகோத
தபோருள்கடளக் தகோண்ை உணவுகள் தக்ஷமோ குணத்தில் உள்ள
மக்களோல் விரும்பப்படுகின்றன.

தபோருளுடர

உணவின் க்ஷநோக்கம், ஆயுடள நீடித்து, மனடத தூய்டமப்படுத்தி, உைல் பலத்டத

வளப்படுத்துவதோகும். உணவின் ஒக்ஷர குறிக்க்ஷகோள் இதுக்ஷவ, கைந்த கோலத்தின்
தபரும் முனிவர்கள், வோழ்நோடள அதிகரிக்கக் கூடியதும் உைல் ஆக்ஷரோக்கியத்திற்கு
உதவக்கூடியதுமோன, போல் தபோருட்கள், சர்க்கடர, அரிசி, க்ஷகோதுடம, பழங்கள் மற்றும்
கோய்கறிகடள உணவுகளோக க்ஷதர்ததடுத்தனர். இத்தகு உணவுகள் ஸத்வ
குணத்தில் இருப்பவர்களுக்கு மிகவும் பிரிமோனடவ. சடமக்கப்பட்ை க்ஷசோளம்,
தவல்லப்போகு க்ஷபோன்ற இதர உணவுகள் க்ஷநரடியோக உண்பதற்கு உகந்தடவயோக
இல்லோவிடினும், போல் அல்லது க்ஷவறு உணவுப் தபோருட்களளுைன் கலக்கப்பட்டு
சுடவயூட்ைப்படுகின்றன. அதன் பின்னர் அடவயும் ஸத்வ குணத்தில்
இருப்படவயோகிவிடுகின்றன. இந்த உணவுப் தபோருட்கள் யோவும்
இயற்டகயிக்ஷலக்ஷய மிகவும் தூய்டமயோனடவ. தீண்ைத்தகோத தபோருட்கடள மது,
மோமிசம் க்ஷபோன்ற வற்றிலிருந்து இடவ முற்றிலும் க்ஷவறுபட்ைடவ. எட்ைோவது
பதத்தில் குறிப்பிைப்பட்டுள்ள தகோழுப்புச் சத்துமிக்க உணவுகளுக்கும்,
மிருகங்கடளக் தகோல்வதோல் அடயைப்படும் தகோழுப்பிற்கும் எந்தவிதத் ததோைர்பும்
இல்டல. எல்லோ உணவுகளிலும் மிகச்சிறந்ததோன போலின் உருவில் மிருகத்தின்
தகோழுப்பு நமக்குப் கிடைக்கின்றது. போல், தவண்தணய், போரோடைக் கட்டி க்ஷபோன்ற
தபோருட்கள் மிருகத்தின் தகோழுப்டப அப்போவி மிருகங்கடளக் தகோல்வதற்கோன
க்ஷதடவ ஏதுமின்றி வழங்குகின்றன. மிருகவடத நடைதபறவதற்கு ஒக்ஷர கோரணம்
தகோடூர மனப்போன்டமக்ஷய. க்ஷதடவயோன தகோழுப்புச் சத்டத போலின் மூலமோகப்
தபறுவது நோகரிமோன வழிமுடற. மிருகங்கடளக் தகோல்வது
கோட்டுமிரோண்டித்தனம். பட்ைோணி, பருப்பு, முழு க்ஷகோதுடம க்ஷபோன்வற்றில் புரதத்
சத்து தோரோளமோக உள்ளது.

கசப்போன, உப்புக் கரிக்கின்ற. மிகவும் சூைோன அல்லது மிளகோய் அதிகமோக

க்ஷசர்க்கப்பட்ை உணவு வடககள் வயிற்றிலுள்ள கபத்டதக் குடறத்து வியோதிக்கு
வழிவகுப்பதோல் துன்பத்டதக் தகோடுக்கின்றன், இடவ ரக்ஷஜோ குணத்தின் உணவுப்

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 715

தபோருள்கள் ஆகும். படழய உணவுகள் இருளோன தக்ஷமோ குணத்டதச் க்ஷசர்ந்தடவ.
சோப்பிடுவதற்கு மூன்று மணி க்ஷநரத்திற்கு முன்பு சடமக்கப்பட்ை எந்த உணவும்
(இடறவனுக்குப் படைக்கப்பட்ை பிரசோதத்டதத் தவிர) தக்ஷமோ குணத்தில்
இருப்பதோகக்ஷவ கருதப்படுகின்றது. ஊசிப்க்ஷபோவதோல் துர்நோற்றத்டதத் தரும் அத்தகு
உணவுகள், தக்ஷமோ குணத்தில் இருக்கும் மக்கடள அடிக்கடி கவருக்கின்றன.
ஆனோல் ஸத்வ குணத்தில் இருப்பவர்கடள தவறுப்பூட்டுகின்றன்..

எச்சில்பட்ை உணவுகள், முழுமுதற் கைவுளுக்கு முதலில் படைக்கப்பட்ைடவயோக

இருந்தோல், அல்லது சோதுக்களோல் (குறிப்போக ஆன்மீ க குருவினோல்) முதலில்
உண்ணப்பட்ைதோக இருந்தோல் மட்டுக்ஷம ஏற்றுக் தகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும்.
இல்லோவிடில் எச்சில்பட்ை உணவுகள் தக்ஷமோ குணத்டதச் க்ஷசர்ந்தடவயோகக்
கருதப்படுகின்றன. அடவ ததோற்று க்ஷநோய்கடள அதிகப்படுத்துக்கின்றன. அத்தகு
உணவுகள் இருண்ை குணத்தில் இருப்பவர்களுக்கு மிகவும் சுடவயோனடவயோக
இருந்தோலும், ஸத்வ குணத்தில் இருப்பவர்கள் அவற்டற விரும்புவதில்டல,
ததோடுவதுகூை இல்டல. பரம புருஷ பகவோனுக்குப் படைக்கப்பட்ை பிரசோதக்ஷம
மிகச்சிறந்த உணவோகும். கோய்கறிகள், மோவு மற்றும் போலினோல் தோயோரிக்கப்பட்ை
உணவுப்தபோருள்கள் பக்தியுைன் படைக்கப்படும்க்ஷபோது, அவற்டற நோம் ஏற்றுக்
தகோள்வதோக பரம புருஷ பகவோன் பகவத் கீ டதயில் கூறுகிறோர். பத்ரம் புஷ்பம்
பலம் க்ஷதோயம். பரம புருஷ பகவோனோல் ஏற்றுக்தகோள்ளப்படும் தபோருள்களில்
பக்தியும் அன்புக்ஷம தடலசிறந்தடவ என்பது உண்டமக்ஷய. இருப்பினும்
பிரசோதமோனது ஒரு குறிப்பிட்ை விதத்தில் தயோரிக்கப்பை க்ஷவண்டும் என்றும்
குறிப்பிைப்பட்டுள்ளது. சோஸ்திர விதிகளின்படி தயோரிக்கப்பட்டு பரம புருஷ
பகவோனுக்குப் படைக்கப்பட்ை பிரசோத உணவு, நீண்ை தநடுங்கோலத்திற்கு முன்பு
தயோரிக்கப்பட்டிருந்தோலும்கூை ஏற்றுக்தகோள்ளத்தக்கதோகும். ஏதனனில், அது
ததய்வகமோனதோகும்.
ீ எனக்ஷவ, உணடவ களங்மற்றதோக, சோப்பிைத்தக்கதோக, மற்றும்
எல்லோருக்கும் சுடவயோனதோக மோற்ற, ஒருவன் அதடன பரம புருஷ பகவோனுக்கு
டநக்ஷவத்யம் தசய்தல் அவசியம்.

பதம் 17.11 - அப₂லோகோங்ேிபி₄ர்யஜ

अफलाकाङ् ‍ शक्षशभयमज्ञो शवशधकदष्टो य इज्यते ।

यष्टव्यर्ेवेशत र्न: सर्ाधाय स साशत्त्वक: ॥ ११ ॥
அப₂லோகோங்ேிபி₄ர்யஜ்க்ஷஞோ விதி₄தி₃ஷ்க்ஷைோ ய இஜ்யக்ஷத |

யஷ்ைவ்யக்ஷமக்ஷவதி மன: ஸமோதோ₄ய ஸ ஸோத்த்விக: || 17-11 ||

அப₂ல-ஆகோங்ேிபி₄꞉ — பலனுக்கோன ஆடசயிலிருந்து விடுபட்ைவர்களோல்; யஜ்ஞ꞉

— யோகம்; விதி₄-தி₃ஷ்ை꞉ — சோஸ்திர விதிகளின்படி; ய꞉ — எந்த; இஜ்யக்ஷத —
தசய்யப்படுகின்றக்ஷதோ; யஷ்ைவ்யம் — தசய்யப்பை க்ஷவண்டும்; ஏவ — நிச்சயமோக; இதி
— இவ்வோறு; மன꞉ — மனம்; ஸமோதோ₄ய — நிடலநிறுத்தப்பட்டு; ஸ꞉ — அது;
ஸோத்த்விக꞉ — ஸத்வ குணத்தில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 716

 சோஸ்திர விதிகளின்படி, கைடமடய நிடறக்ஷவற்றுவதற்கோக, பலடன
எதிர்போர்க்கோத நபர்களோல் தசய்யப்படும் யோகம், ஸத்வ குணத்டதச்
சோர்ந்ததோகும்.

தபோருளுடர

மனதில் ஏக்ஷதனும் ஒரு க்ஷநோக்கத்துைன் யோகம் தசய்வது தபோதுவோன

தன்டமயோகும். ஆனோல் அத்தகு ஆடசகள் ஏதுமின்றி யோகம் தசய்யப்பை
க்ஷவண்டும் என்று இங்கு கூறப்பட்டுள்ளது. அது கைடமடய
நிடறக்ஷவற்றுவதற்கோகச் தசய்யப்பை க்ஷவண்டும். க்ஷகோவில்களிக்ஷலோ
க்ஷதவோலயங்களிக்ஷலோ தசய்யப்படும் சைங்குகடள உதோரணமோக எடுத்துக்
தகோள்க்ஷவோம். ஆடவ தபரும்போலும் ஏக்ஷதனம் ஒரு தபளதீக இலோபத்டத
க்ஷநோக்கமோகக் தகோண்டு தசய்யப்படுகின்றன, எனக்ஷவ அது ஸத்வ குணத்தில்
தசய்யப்படுவது அல்ல. ஒருவன் தன்னுடைய கைடமயின் தபோருட்டு
க்ஷகோவிலுக்க்ஷகோ க்ஷதவோலயத்திற்க்ஷகோ தசல்ல க்ஷவண்டும், பரம புருஷ பகவோனுக்கு
மரியோடத தசலுத்த க்ஷவண்டும், எந்ததவோரு தபளதீக நன்டமயும் எதிர்போர்க்கோமல்
மலர்கடளயும் உணவுப் தபோருள்கடளயும் அர்பணிக்க க்ஷவண்டும். கைவுடள
வழிபடுவதற்கோக மட்டும் க்ஷகோவிலுக்குச் தசல்வதில் எந்தப் பலனும் இல்டல
என்று ஒவ்தவோருவரும் நிடனக்கின்றனர். ஆனோல் கைவுடள தபோருளோதோர
நன்டமக்கோக வழிபடுவடத சோஸ்திர விதிகள் பரிந்துடரப்பதில்டல.
விக்ரஹத்திற்கு மரியோடத தசலுத்தவதற்கோக மட்டுக்ஷம அங்குச் தசல்ல
க்ஷவண்டும். இஃது அவடன ஸத்வ குணத்தில் டவக்கும். சோஸ்திர விதிகளுக்குக்
கீ ழ்ப்படிவதும் பரம புருஷ பகவோனிைம் மரியோடத தசலுத்தவதும் ஒவ்தவோரு
நோகரிக மனிதனின் கைடமயோகும்.

பதம் 17.12 - அபி₄ஸந்தோ₄ய து ப₂லம்

अशभसतधाय तु फलं दम्भाथमर्शप चैव यत् ।

इज्यते भरतश्रेि तं यज्ञं शवशद्ध राजसर्् ॥ १२ ॥
அபி₄ஸந்தோ₄ய து ப₂லம் த₃ம்போ₄ர்த₂மபி டசவ யத் |

இஜ்யக்ஷத ப₄ரதஷ்₂க்ஷரஷ்ை₂ தம் யஜ்ஞம் வித்₃தி₄ ரோஜஸம் || 17-12 ||

அபி₄ஸந்தோ₄ய — விருப்பத்துைன்; து — ஆனோல்; ப₂லம் — விடளவு; த₃ம்ப₄ —

தற்தபருடம; அர்த₂ம் — இலோபத்திற்கோக; அபி — கூை; ச — மற்றும்; ஏவ — நிச்சயமோக;
யத் — எது; இஜ்யக்ஷத — தசய்யப்படுகிறது; ப₄ரத-ஷ்₂க்ஷரஷ்ை₂ — போரதர்களின்
தடலவக்ஷன; தம் — அந்த; யஜ்ஞம் — யோகம்; வித்₃தி₄ — அறிவோய்; ரோஜஸம் — ரக்ஷஜோ
குணத்தில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆனோல் ஏக்ஷதனும் தபளதிக நன்டமடய அடைவதற்கோக அல்லது

தற்தபருடமக்கோகச் தசய்யப்படும் யோகம், போரதர்களின் தடலவக்ஷன,
ரக்ஷஜோ குணத்டதச் சோர்ந்தது என்படத அறிவோயோக.

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 717

 தபோருளுடர

ஸ்வர்க க்ஷலோகத்திற்கு உயர்வு தபறுவதற்கோக அல்லது இவ்வுலகில் ஏக்ஷதனும்

தபளதீக நன்டமயடயப் தபறுவதற்கோகப் தபறுவதற்கோக யோகங்களும்,
சைங்குகளும் சில சமயங்களில் தசய்யப்படுகின்றன. அத்தகு யோகங்களும்
சைங்குகளும் ரக்ஷஜோ குணத்டதச் சோர்ந்தடவயோகக் கருதப்படுகின்றன.

பதம் 17.13 - விதி₄ஹீநமஸ்ருஷ்ைோன்ன

शवशधहीनर्सृष्टािं र्तत्रहीनर्दशक्षणर्् ।
श्रद्धाशवरशहतं यज्ञं तार्सं पररचक्षते ॥ १३ ॥
விதி₄ஹீநமஸ்ருஷ்ைோன்னம் மந்த்ரஹீனமத₃ேிணம் |

ஷ்₂ரத்₃தோ₄விரஹிதம் யஜ்ஞம் தோமஸம் பரிசேக்ஷத || 17-13 ||

விதி₄-ஹீனம் — சோஸ்திர விதிகளின்றி; அஸ்ருʼஷ்ை-அன்னம் — பிரசோத

விநிக்ஷயோகமின்றி; மந்த்ர-ஹீனம் — க்ஷவத மந்திரங்களின் உச்சோைனமின்றி;
அத₃ேிணம் — புக்ஷரோகிதர்களுக்கோன தட்சடண இன்றி; ஷ்₂ரத்₃தோ₄ — நம்பிக்டக;
விரஹிதம் — இல்லோத; யஜ்ஞம் — யோகம்; தோமஸம் — தக்ஷமோ குணத்தில்; பரிசேக்ஷத
— இருப்பதோகக் கருதப்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

சோஸ்திர விதிகடள மதிக்கோமல், பிரசோத விநிக்ஷயோகம் இன்றி, க்ஷவத

மந்திரங்களின் உச்சோைனம் இன்றி, புக்ஷரோகிதர்களுக்கோன தட்சடண
இன்றி, நம்பிக்டகயும் இன்றி தசய்யப்படும் யோகம், தக்ஷமோ குணத்டதச்
சோர்ந்ததோகக் கருதப்படுகிறது.

தபோருளுடர

இருள் நிடறந்த தக்ஷமோ குணத்தில் உள்ள நம்பிக்டக உண்டமயில் நம்பிக்டகக்ஷய

அல்ல. சில சமயங்களில் பணம் க்ஷசர்ப்பதற்கோக மக்கள் சில க்ஷதவர்கடள
வழிபடுகின்றனர், பின்னர் சோஸ்திர விதிகடளப் புறக்கணித்து அப்பணத்டதப்
புலனின்பச் தசயல்களுக்கோகச் தசலவிடுகின்றனர். இத்தகு ஆைம்பர மதச்
சைங்குகள் உண்டமயோனடவயோக ஏற்கப்படுவதில்டல. இடவதயல்லோம் தக்ஷமோ
குணத்தில் இருப்படவ; அசுரத்தனமோன மக்ஷனோநிடலடய உண்ைோக்கும் இடவ
மனித சமுதோயத்திற்கு எவ்விதமோக நன்டமயும் அளிப்பதில்லடல.

பதம் 17.14 - க்ஷத₃வத்₃விஜகு₃ருப்ரோஜ

देवशिजगुरुप्राज्ञपूजनं िौचर्ाजमवर्् ।
ब्रह्मचयमर्तहसा च िारीरं तप उच्यते ॥ १४ ॥

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 718

 க்ஷத₃வத்₃விஜகு₃ருப்ரோஜ்ஞபூஜனம் தஷௌ₂சமோர்ஜவம் |

ப்₃ரஹ்மசர்யமஹிம்ஸோ ச ஷோ₂ரீரம் தப உச்யக்ஷத || 17-14 ||

க்ஷத₃வ — முழுமுதற் கைவுளின்; த்₃விஜ — பிரோமணர்கள்; கு₃ரு — ஆன்மீ க குரு;

ப்ரோஜ்ஞ — வழிபைத் தகுந்தவர்கள்; பூஜனம் — வழிபோடு; தஷௌ₂சம் — தூய்டம;
ஆர்ஜவம் — எளிடம; ப்₃ரஹ்மசர்யம் — பிரம்மசர்யம்; அஹிம்ʼஸோ — அகிம்டச; ச —
க்ஷமலும்; ஷோ₂ரீரம் — உைல் சம்பந்தமோன; தப꞉ — தவம்; உச்யக்ஷத — ஆகச்
கூறப்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

முழுமுதற் கைவுள், பிரோமணர்கள், ஆன்மீ க குரு, தபரிக்ஷயோர்களோன தோய்

தந்டதயர் ஆகிக்ஷயோடர வழிபடுதல், மற்றும் தூய்டம, எளிடம,
பிரம்மசர்யம், அகிம்டச முதலியடவ உைலின் தவங்களோகும்.

தபோருளுடர

முழுமுதற் கைவுள் பல்க்ஷவறு விதமோன தவங்கடள இங்கு விளக்குகின்றோர்.

முதலில் அவர் உைலோல் பயிற்சி தசய்யப்படும் தவங்கடள விளக்குகின்றோர்.
கைவுள் அல்லது க்ஷதவர்கள், தகுதியுடைய பிரோமணர்கள், ஆன்மீ க குரு, தோய்
தந்டதயடரப் க்ஷபோன்ற தபரியவர்கள், க்ஷவத ஞோனத்தில் சிறந்து விளங்கும் நபர்கள்
ஆகிக்ஷயோர்க்கு ஒருவன் மரியோடத தசலுத்த க்ஷவண்டும், அல்லது மரியோடத
தசலுத்தக் கற்றுக்தகோள்ள க்ஷவண்டும். அவர்களுக்குத் தக்க மரியோடத அளிக்கப்பை
க்ஷவண்டும். ஒருவன் தன்டன உள்ளும் புறமும் தூய்டமப்படுத்திக் தகோள்ள
பயிற்சி தசய்ய க்ஷவண்டும். க்ஷமலும் நைத்டதயில் எளிடமயோக இருப்பதற்கும்
அவன் கற்றுக் தகோள்ள க்ஷவண்டும். சோஸ்திர விதிகளில் அனுமதிக்கப்பைோத
எடதயும் தசய்யக் கூைோது. சோஸ்திரத்தின்படி உைலுறவு திருமண வோழ்வில்
மட்டுக்ஷம அனுமதிக்கப்படுகின்றது. க்ஷவறு விதமோக அல்ல; எனக்ஷவ, அவன் திருமண
வோழ்விற்குப் புறம்போன கோம வோழ்வில் ஈடுப்பைக் கூைோது. இதுக்ஷவ பிரம்மசர்யம்
என்று அடழக்கப்படுகின்றது. இடவ உைடல அடிப்படையோகக் தகோண்ை
தவங்களோகும்.

பதம் 17.15 - அனுத்₃க்ஷவக₃கரம் வோக்ய

अनुिग
े करं वाक्यं सत्यं शप्रयशहतं च यत् ।
स्वाध्यायाभ्यसनं चैव वाङ्मयं तप उच्यते ॥ १५ ॥
அனுத்₃க்ஷவக₃கரம் வோக்யம் ஸத்யம் ப்ரியஹிதம் ச யத் |

ஸ்வோத்₄யோயோப்₄யஸனம் டசவ வோங்மயம் தப உச்யக்ஷத || 17-15 ||

அனுத்₃க்ஷவக₃-கரம் — கிளர்ச்சி தசய்யோத; வோக்யம் — வோக்கியங்கள்; ஸத்யம் —

உண்டமயோன; ப்ரிய — பிரியமோன; ஹிதம் — நன்டம தரக்கூடிய; ச — க்ஷமலும்; யத் —
எந்த; ஸ்வோத்₄யோய — க்ஷவதக் கல்வி; அப்₄யஸனம் — பயிற்சி; ச — மற்றும்; ஏவ —
நிச்சயமோக; வோக்-மயம் — வோக்கின்; தப꞉ — தவம்; உச்யக்ஷத — கூறப்படுகின்றது.

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 719

 தமோழிதபயர்ப்பு

உண்டமயோனதும் இனிடமயோனதும் நன்டமயளிப்பதுமோன க்ஷபச்சு,

பிறரது மனடத துன்புறுத்தோத க்ஷபச்சு, க்ஷவத இலக்கியங்கடள
முடறயோக உச்சரித்தல் ஆகியடவ வோக்கின் தவங்களோகும்.

தபோருளுடர

மற்றவர்களது மனம் கிளர்ச்சியடையும்படி ஒருவன் க்ஷபசக் கூைோது. ஓர் ஆசிரியர்

தனது மோணவர்களுக்கு அறிவுடர வழங்கும்க்ஷபோது உண்டமடயப் க்ஷபசலோம்
என்பதில் சந்க்ஷதகமில்டல. இருப்பினும் அத்தகு ஆசிரியர் தனது மோணவர்கள்
அல்லோத பிறரிைம் க்ஷபசும்க்ஷபோது அவர்களது மனடத துன்புறுத்தும்படி
க்ஷபசுக்கூைோது. இதுக்ஷவ க்ஷபசுவடதப் தபோறுத்த தவமோகும். இது மட்டுமின்றி
அபத்தமோகவும் க்ஷபசக் கூைோது. ஆன்மீ க வட்ைோரத்தில் க்ஷபசும்க்ஷபோது, அவனது
உடரகள் சோஸ்திரங்களோல் ஆதரிக்கப்பட்ைடவயோக இருக்க க்ஷவண்டும். தோன்
கூறுவடத உறுதிப்படுத்த அவன் உைனடியோக சோஸ்திரங்களிலிருந்து க்ஷமற்க்ஷகோள்
கோட்ை க்ஷவண்டும். அக்ஷத சமயத்தில், அத்தகு உடர க்ஷகட்பதற்கு இனிடமயோகவும்
இருக்க க்ஷவண்டும். அத்தகு உடரயோைல்களோல் ஒருவன் மிகச்சிறந்த நன்டமடயப்
தபற்று மனித சமுதோயத்டத உயர்த்த முடியும். எல்டலயின்றி இருக்கும் க்ஷவத
இலக்கியங்கடளக் கற்க க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ க்ஷபச்சின் தவமோகக் கூறப்படுகிறது.

பதம் 17.16 - மன:ப்ரஸோத₃: தஸௌம்யத்வ

र्न:प्रसाद: सौम्यत्वं र्ौनर्ात्र्शवशनरह: ।

भावसंिशद्धररत्येतत्तपो र्ानसर्ुच्यते ॥ १६ ॥
மன:ப்ரஸோத₃: தஸௌம்யத்வம் தமௌனமோத்மவிநிக்₃ரஹ: |

போ₄வஸம்ஷ₂த்₃தி₄ரித்க்ஷயதத்தக்ஷபோ மோனஸமுச்யக்ஷத || 17-16 ||

மன꞉-ப்ரஸோத₃꞉ — மனதின் திருப்தி; தஸௌம்யத்வம் — பிறர் மீ து வஞ்சடனயின்றி;

தமௌனம் — தமளனம்; ஆத்ம — சுய; விநிக்₃ரஹ꞉ — கட்டுப்போடு; போ₄வ — இயற்டக;
ஸம்ʼஷு₂த்₃தி₄꞉ — தூய்டம; இதி — இவ்வோறு; ஏதத் — இடவ; தப꞉ — தவம்; மோனஸம்
— மனதின்; உச்யக்ஷத — கூறப்படுகின்றன.

தமோழிதபயர்ப்பு

திருப்தி, எளிடம, தமளனம், சுயக் கட்டுப்போடு, தனது இருப்பின் தூய்டம

ஆகியடவ மனதின் தவங்களோகும்.

தபோருளுடர

மனதின் தவம் என்றோல், அதடன புலனுகர்ச்சியிலிருந்து விடுவிப்பதோகும்.

பிறருக்கு நன்டன தசய்வடதப் பற்றி எப்க்ஷபோதும் எண்ணும்படியோக மனம் பயிற்சி
தசய்யப்பை க்ஷவண்டும். மனதிற்கோன் மிகச்சிறந்த பயிற்சி அதன் எண்ணங்கடள

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 720

தமளனமோக டவப்பதோகும். ஒருவன் கிருஷ்ண உணர்விலிருந்து பிறழோமல்
இருக்க க்ஷவண்டும். புலனுகர்ச்சியிடன எப்க்ஷபோதும் தவிர்க்க க்ஷவண்டும். தனது
இருப்டபத் தூய்டமப்படுத்துதல் என்றோல் கிருஷ்ண உணர்வினனோவது என்று
தபோருள். மனடத புலனின்ப எண்ணங்களிலிருந்து விலக்குவதோல் மட்டுக்ஷம
அதடனத் திருப்திப்படுத்த முடியும். நோம் எந்த அளவிற்கு புலனின்பத்டதப் பற்றி
நிடனக்கின்க்ஷறோக்ஷமோ, அந்த அளவிற்கு மனம் அதிருப்தி அடைகின்றது.
தற்கோலத்தில், புலனுகர்ச்சிக்கோன பல்க்ஷவறு வழிகளில் நோம் நமது மனடத
க்ஷதடவயின்றி ஈடுபடுத்துகின்க்ஷறோம்; எனக்ஷவ, மனம் திருப்தியடைவதற்கோன
வோய்ப்பு ஏதும் இல்டல. இதற்கு மிகச்சிறந்த வழி , புரோணங்கள், மஹோபோரதம்
க்ஷபோன்ற திருப்தி தகோடுக்கும் கடதகள் நிடறந்த க்ஷவத இலக்கியங்கடள க்ஷநோக்கி
மனடதத் திருப்புவதோகும். அதிலுள்ள அறிடவ உபக்ஷயோகப்படுத்தி தூய்டம தபற
முடியும். வஞ்கிக்கும் தன்டமயிலிருந்து மனம் விடுபை க்ஷவண்டும். எல்லோருடைய
நன்டமடயப் பற்றியும் எண்ண க்ஷவண்டும். தமளனம் என்றோல் எப்க்ஷபோதும்
தன்னுணர்டவப் பற்றிச் சிந்திப்பது என்று தபோருள். இவ்விதத்தில் கிருஷ்ண
உணர்வில் இருப்பவன் பக்குவமோன தமளனத்டதக் கடைப்பிடிக்கிறோன். மனடதக்
கட்டுப்படுத்துதல் என்றோல் அதடன புலனுகர்ச்சியிலிருந்து விலக்குவதோகும்.
ஒருவன் தனது நைத்டதயில் ஒளிவு மடறவின்றி இருப்பதன் மூலம் தனது
நிடலடயத் தூய்டமப்படுத்த முடியும். இந்த குணங்கள் எல்லோம் க்ஷசர்ந்து மன
இயக்கங்களின் தவமோக ஆகின்றன.

பதம் 17.17 - ஷ்₂ரத்₃த₄யோ பரயோ தப்

श्रद्धया परया तप्तं तपस्तशत्त्रशवधं नरै : ।

अफलाकाङ् ‍शक्षशभयुमक्तै: साशत्त्वकं पररचक्षते ॥ १७ ॥
ஷ்₂ரத்₃த₄யோ பரயோ தப்தம் தபஸ்தத்த்ரிவித₄ம் நடர: |

அப₂லோகோங்ேிபி₄ர்யுக்டத: ஸோத்த்விகம் பரிசேக்ஷத || 17-17 ||

ஷ்₂ரத்₃த₄யோ — நம்பிக்டகயுைன்; பரயோ — உன்னத; தப்தம் — ஆற்றப்படும்; தப꞉ —

தவம்; தத் — அந்த; த்ரி-வித₄ம் — மூன்றுவிதமோன; நடர꞉ — மனிதர்களோல்; அப₂ல-
ஆகோங்ேிபி₄꞉ — பலன்களுக்கோன விருப்பமில்லோத; யுக்டத꞉ — ஈடுபட்டுள்ளதோக;
ஸோத்த்விகம் — ஸத்வ குணத்தில்; பரிசேக்ஷத — அடழக்கப்படுகின்றன.

தமோழிதபயர்ப்பு

இந்த மூன்று வடகயோன தவங்கள், ஜை இலோபங்கடள

எதிர்போர்க்கோமல், பரமடனத் திருப்தி தசய்வதில் ஈடுபட்டுள்ள
மனிதர்களோல். உன்னத நம்பிக்டகயுைன் தசய்யப்படும்க்ஷபோது, ஸத்வ
குணத்தின் தவங்கள் என்று அடழக்கப்படுகின்றன.

பதம் 17.18 - ஸத்கோரமோனபூஜோர்த₂ம்

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 721

 सत्कारर्ानपूजाथं तपो दम्भेन चैव यत् ।
कक्रयते तकदह प्रोक्तं राजसं चलर्ध्रुवर्् ॥ १८ ॥
ஸத்கோரமோனபூஜோர்த₂ம் தக்ஷபோ த₃ம்க்ஷப₄ன டசவ யத் |

க்ரியக்ஷத ததி₃ஹ ப்க்ஷரோக்தம் ரோஜஸம் சலமத்₄ருவம் || 17-18 ||

ஸத்-கோர — மரியோடத; மோன — மோனம்; பூஜோ — வழிபோட்டிடன; அர்த₂ம் —

தபறுவதற்கோக; தப꞉ — தவம்; த₃ம்க்ஷப₄ன — தற்தபருடமயுைன்; ச — க்ஷமலும்; ஏவ —
நிச்சயமோக; யத் — எது; க்ரியக்ஷத — தசய்யப்படுகின்றக்ஷதோ; தத் — அது; இஹ —
இவ்வுலகில்; ப்க்ஷரோக்தம் — கூறப்படுகின்றது; ரோஜஸம் — ரக்ஷஜோ குணத்தில்; சலம் —
சஞ்சலமோன; அத்₄ருவம் — தற்கோலிகமோன.

தமோழிதபயர்ப்பு

மோனம், மரியோடத, மற்றும் வழிபோட்டைப் தபறுவதற்கோக,

தற்தபருடமயுைன் தசய்யப்படும் தவங்கள் ரக்ஷஜோ குணத்தில்
இருப்படவயோகக் கூறப்படுகின்றன. இடவ சஞ்சலமோனதும்
தற்கோலிகமோனதும் ஆகும்.

தபோருளுடர

சில சமயங்களில் மக்கடளக் கவர்ந்து, அவர்களிைமிருந்து மதிப்பு, மரியோடத,

மற்றும் வழிபோட்டைப் தபறுவதற்கோக தவங்களும் சிரமங்களும்
க்ஷமற்தகோள்ளப்படுகின்றன. ரக்ஷஜோ குணத்தில் இருப்பவர்கள், தமக்குக்
கீ ழ்ப்பட்ைவர்கள், தம்டம வழிபடுவதற்கும் தமது கோல்கடள கழுவிடுவதற்கும்
தசல்வங்கடளச் சமர்ப்பிப்பதற்கும் ஏற்போடுகடளச் தசய்கின்றனர். தவங்கடளச்
தசய்வதோல் உண்ைோகும் இத்தகு தசயற்டகயோன ஏற்போடுகள் ரக்ஷஜோ குணத்தில்
இருப்படவயோகக் கருதப்படுகின்றன. இதன் விடளவுகள் தற்கோலிகமோனடவ ; சில
கோலத்திற்கு க்ஷவண்டுமோனோல் இடவ ததோைரலோம், ஆனோல் நிரந்தரமோனடவ
அல்ல.

பதம் 17.19 - மூை₄க்₃ரோக்ஷஹணோத்மக்ஷனோ ய

र्ूढराहेणात्र्नो यत्पीडया कक्रयते तप: ।

परस्योत्सादनाथं वा तत्तार्सर्ुदाहृतर्् ॥ १९ ॥
மூை₄க்₃ரோக்ஷஹணோத்மக்ஷனோ யத்பீை₃யோ க்ரியக்ஷத தப: |

பரஸ்க்ஷயோத்ஸோத₃னோர்த₂ம் வோ தத்தோமஸமுதோ₃ஹ்ருதம் || 17-19 ||

மூை₄ — மூைத்தனமோன; க்₃ரோக்ஷஹண — முயற்சியுைன்; ஆத்மன꞉ — தன்டன; யத் —

எந்த; பீை₃யோ — துன்புறுத்துவதோல்; க்ரியக்ஷத — தசய்யப்படுகின்றக்ஷதோ; தப꞉ — தவம்;
பரஸ்ய — பிறருக்கு; உத்ஸோத₃ன-அர்த₂ம் — அழிடவக் தகோடுப்பதற்கோக; வோ —
அல்லது; தத் — அந்த; தோமஸம் — தக்ஷமோ குணத்தில்; உதோ₃ஹ்ருʼதம் — இருப்பதோகப்
கூறப்படுகின்றது.

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 722

 தமோழிதபயர்ப்பு

பிறடர அழிப்பதற்கோகக்ஷவோ துன்புறுத்துவதற்கோகக்ஷவோ, அல்லது

தன்டனக்ஷய வருத்திக் தகோண்டு முட்ைோள்தனமோக முடறயில்
தசய்யப்படும் தவங்கள், தக்ஷமோ குணத்தில் இருப்படவயோகக்
கருதப்படுகின்றன.

தபோருளுடர

ஹிரண்யகஷிபுடவப் க்ஷபோன்ற அசுரர்கள் முட்ைோள்தனமோன தவங்களுக்கு

உதோரணமோக விளங்குகின்றனர், அவன் கடுடமயோன தவத்திடன க்ஷமற்தகோண்டு,
அமரத்துவத்டதப் தபற்று க்ஷதவர்கடளக் தகோல்ல விரும்பினோன். இத்தகு
விஷயங்களுக்கோக அவன் பிரம்மோடவ வழிபட்ைோன் , ஆனோல் இறுதியில் பரம
புருஷ பகவோனோல் தகோல்லப்பட்ைோன். அசோத்தியமோன ஒன்றிற்கோக தவங்கடளப்
புரிவது நிச்சயமோக தக்ஷமோ குணத்டதச் சோர்ந்ததோகும்.

பதம் 17.20 - தோ₃தவ்யமிதி யத்₃தோ₃ன

दातव्यशर्शत यद्दानं दीयतेऽनुपकाररणे ।

देिे काले च पात्रे च तद्दानं साशत्त्वकं स्र्ृतर्् ॥ २० ॥
தோ₃தவ்யமிதி யத்₃தோ₃னம் தீ₃யக்ஷத(அ)னுபகோரிக்ஷண |

க்ஷத₃க்ஷஷ₂ கோக்ஷல ச போத்க்ஷர ச தத்₃தோ₃னம் ஸோத்த்விகம் ஸ்ம்ருதம் || 17-

20 ||

தோ₃தவ்யம் — தகோடுக்கத்தக்க; இதி — இவ்வோறு; யத் — எந்த; தோ₃னம் — தோனம்;

தீ₃யக்ஷத — தகோடுக்கப்படுகின்றக்ஷதோ; அனுபகோரிக்ஷண — பலடன எதிர்போரோமல்;
க்ஷத₃க்ஷஷ₂ — முடறயோன இைத்தில்; கோக்ஷல — முடறயோன கோலத்தில்; ச — க்ஷமலும்;
போத்க்ஷர — தகுதியோன நபருக்கு; ச — க்ஷமலும்; தத் — அந்த; தோ₃னம் — தோனம்;
ஸோத்த்விகம் — ஸத்வ குணத்தில் இருப்பதோக; ஸ்ம்ருʼதம் — கருதப்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

பலடன எதிர்போர்க்கோமல், கைடமடய நிடறக்ஷவற்றுவதற்கோக, தகுந்த

நபருக்கு, முடறயோன இைத்தில், முடறயோன கோலத்தில்
தகோடுக்கப்படும் தோனம், ஸத்வ குணத்தில் இருப்பதோகக்
கருதப்படுகின்றது.

தபோருளுடர

ஆன்மீ கச் தசயல்களில் ஈடுபட்டிருக்கும் நபருக்குக் தகோடுக்கப்படும் தோனம் க்ஷவத

இலக்கியங்களில் பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ளது. போகுபோடியின்றி தோனம்
வழங்குவதற்கு எந்த பரிந்துடரயும் இல்டல. ஆன்மீ கப் பக்குவம் எப்க்ஷபோதும்
கருத்தில் தகோள்ளப்படுகிறது. எனக்ஷவ , ஒரு புண்ணிய ஸ்தலத்தில் சூரிய அல்லது

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 723

சந்திர கிரணங்களின் சமயத்தில், அல்லது மோதத்தின் இறுதியில், அல்லது தகுதி
வோய்ந்த ஒரு பிரோமணனுக்கு, அல்லது ஒரு டவஷ்ணவனுக்கு (பக்தனுக்கு),
அல்லது க்ஷகோவில்களில் தோனம் என்பது வழங்கப்பை க்ஷவண்டும் என்று சிபோரிசு
தசய்யப்படுகின்றது. அத்தகு தோனங்கள் எந்தப் பலடனயும் எதிர்போர்க்கோமல்
தசய்யப்பை க்ஷவண்டும். சில சமயங்களில் இரக்கத்தின் கோரணமோக ஏடழகளுக்கு
தோனம் வழங்கப்படுகின்றது. ஆனோல் தோனம் தபறுவதற்கோக தகுதி அந்த ஏடழ
மனிதனிைம் இல்லோவிடில், அதற்கு தோனத்தினோல் எந்த ஆன்மீ க முன்க்ஷனற்றமும்
இருக்கோது. க்ஷவறுவிதமோகக் கூறினோல், போகுபோைற்ற தோனம் க்ஷவத
இலக்கியங்களில் பரிந்துடரக்கப்படுவதில்டல.

பதம் 17.21 - யத்து ப்ரத்யுபகோரோர்

यत्तु प्रत्युपकाराथं फलर्ुकद्दश्य वा पुन: ।

दीयते च पररक्लष्टं तद्दानं राजसं स्र्ृतर्् ॥ २१ ॥
யத்து ப்ரத்யுபகோரோர்த₂ம் ப₂லமுத்₃தி₃ஷ்₂ய வோ புன: |

தீ₃யக்ஷத ச பரிக்லஷ்ைம் தத்₃தோ₃னம் ரோஜஸம் ஸ்ம்ருதம் || 17-21 ||

யத் — எந்த; து — ஆனோல்; ப்ரதி-உபகோர-அர்த₂ம் — பிரதி உபகோரத்டத எதிர்போர்த்து;

ப₂லம் — பலடன; உத்₃தி₃ஷ்₂ய — விரும்பி; வோ — அல்லது; புன꞉ — மீ ண்டும்; தீ₃யக்ஷத —
தகோடுக்கப்படும்; ச — க்ஷமலும்; பரிக்லிஷ்ைம் — விருப்பமின்றி; தத் — அந்த; தோ₃னம் —
தோனம்; ரோஜஸம் — ரக்ஷஜோ குணத்தில்; ஸ்ம்ருʼதம் — இருப்பதோகப் புரிந்து
தகோள்ளப்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

பிரதி உபகோரத்டத எதிர்போர்த்து, ஏக்ஷதனும் பலடன விரும்பி, அல்லது

விருப்பமின்றி தகோடுக்கப்படும் தோனம், ரக்ஷஜோ குணத்தில் இருப்பதோகக்
கூறப்படுகின்றது.

தபோருளுடர

தோனம், சில சமயங்களில் ஸ்வர்க க்ஷலோகத்திற்கு ஏற்றம் தபறுவதற்கோக

வழங்கப்படுகின்றது, க்ஷவறு சில சமயங்களில் மிகுந்த சிரமத்துைன்
தகோடுக்கப்படுகின்றது. தோனமளித்த பின்னர் , 'நோன் எதற்கோக இவ்வளவு பணத்டத
தசலவழித்க்ஷதன்?' என்று எண்ணுகின்றோன். சில சமயங்களில் தபரிக்ஷயோர்களின்
க்ஷவண்டுதலோல், கட்ைோயத்தின் க்ஷபரில் தோனம் வழங்கப்படுகின்றது. இதற்கு
தோனங்கள் ரக்ஷஜோ குணத்தில் தகோடுக்கப்படுபடவயோகக் கருதப்படுகின்றன.

பல்க்ஷவறு தர்ம ஸ்தோபனங்கள், புலனுகர்ச்சியில் ஈடுபட்டிருக்கும் நிறுவனங்களுக்கு

தங்களது பரிசுகடள வழங்குகின்றன. அத்தகு தோனங்கள் க்ஷவத சோஸ்திரத்தில்
பரிந்துடரக்கப்பைவில்டல. ஸத்வ குணத்திலோன தோனம் மட்டுக்ஷம சிபோரிசு
தசய்யப்பட்டுள்ளது.

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 724

 பதம் 17.22 - அக்ஷத₃ஷ₂கோக்ஷல யத்₃தோ₃னம

अदेिकाले यद्दानर्पात्रेभ्यश्च दीयते ।

असत्कृ तर्वज्ञातं तत्तार्सर्ुदाहृतर्् ॥ २२ ॥
அக்ஷத₃ஷ₂கோக்ஷல யத்₃தோ₃னமபோத்க்ஷரப்₄யஷ்₂ச தீ₃யக்ஷத |

அஸத்க்ருதமவஜ்ஞோதம் தத்தோமஸமுதோ₃ஹ்ருதம் || 17-22 ||

அக்ஷத₃ஷ₂ — தூய்டமயற்ற இைத்தில்; கோக்ஷல — தூய்டமயற்ற கோலத்தில்; யத் — எந்த;

தோ₃னம் — தோனம்; அபோத்க்ஷரப்₄ய꞉ — தகுதியற்ற நபர்களுக்கு; ச — க்ஷமலும்; தீ₃யக்ஷத —
தகோடுக்கப்படுகின்றக்ஷதோ; அஸத்-க்ருʼதம் — மரியோடதயின்றி; அவஜ்ஞோதம் — தக்க
கவனமின்றி; தத் — அந்த; தோமஸம் — தக்ஷமோ குணத்தில்; உதோ₃ஹ்ருʼதம் —
இருப்பதோகக் கூறப்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

தூய்டமயற்ற இைத்தில், முடறயற்ற கோலத்தில், தகுதியற்ற

நபர்களுக்கு, அல்லது தக்க கவனமும் மரியோடதயும் இன்றி
வழங்கப்படும் தோனம், தக்ஷமோ குணத்டதச் க்ஷசர்ந்ததோக கூறப்படுகின்றது.

தபோருளுடர

க்ஷபோடதயிலும் சூதோட்ைத்திலும் ஈடுபடுவதற்கோகக் தகோடுக்கப்படும் தோனங்களுக்கு

இங்கு ஊக்கம் தரப்பைவில்டல. அத்தகு தோனங்கள் தக்ஷமோ குணத்டதச்
க்ஷசர்ந்ததோகும். ஆடவ நன்டம தருபடவ அல்ல; மோறோக, போவம் தசய்யும் மக்கள்
உற்சோகப்படுத்தப்படுகின்றனர். அதுக்ஷபோல, தகுந்த நபருக்கு வோங்கப்படும் தோனம்,
மரியோடதயின்றியும் கவனமின்றியும் தகோடுக்கப்பட்ைோல், அத்தகு தோனமும் தக்ஷமோ
குணத்தில் இருப்பதோக்ஷவ கூறப்படுகின்றது.

பதம் 17.23 - ௐ தத்ஸதி₃தி நிர்க்ஷத₃ஷ

ॐ तत्सकदशत शनदेिो ब्रह्मणशस्त्रशवध: स्र्ृत: ।

ब्राह्मणास्तेन वेदाश्च यज्ञाश्च शवशहता: पुरा ॥ २३ ॥
ௐ தத்ஸதி₃தி நிர்க்ஷத₃க்ஷஷோ₂ ப்₃ரஹ்மணஸ்த்ரிவித₄: ஸ்ம்ருத: |
ப்₃ரோஹ்மணோஸ்க்ஷதன க்ஷவதோ₃ஷ்₂ச யஜ்ஞோஷ்₂ச விஹிதோ: புரோ || 17-23 ||

ௐ — பரம்தபோருடளக் குறிப்பிடும் ஒலி; தத் — அது; ஸத் — நித்தியமோன; இதி —

இவ்வோறு; நிர்க்ஷத₃ஷ₂꞉ — குறிப்பிடுகின்றன; ப்₃ரஹ்மண꞉ — பரம்தபோருள்; த்ரி-வித₄꞉ —
மூன்று விதமோக; ஸ்ம்ருʼத꞉ — கருதப்படுகின்றது; ப்₃ரோஹ்மணோ꞉ — பிரோமணர்கள்;
க்ஷதன — அதனுைன்; க்ஷவதோ₃꞉ — க்ஷவத இலக்கியம்; ச — கூை; யஜ்ஞோ꞉ — யோகம்; ச —
க்ஷமலும்; விஹிதோ꞉ — உபக்ஷயோகிக்கப்பட்ைது; புரோ — முன்பு.

தமோழிதபயர்ப்பு

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 725

 படைப்பின் ஆரம்பித்திலிருந்க்ஷத, ஓம் தத் ஸத் என்னும் மூன்று
தசோற்கள் பரம பூரண உண்டமடயக் குறிப்பிடுவதற்கோக
உபக்ஷயோகப்படுத்தப்பட்டு வருகின்றன. இந்த மூன்று குறியீட்டுச்
தசோற்களும், க்ஷவத மந்திரங்கடள உச்சரிக்கும்க்ஷபோதும்
யோகங்களின்க்ஷபோதும் பரமனின் திருப்திக்கோக பிரோமணர்களோல்
உச்சரிக்கப்பட்ைன.

தபோருளுடர

தவம், யோகம், உணவுப் தபோருட்கள், தோனம் ஆகியடவ மூன்று பிரிவுகளோக—ஸத்வ,

ரக்ஷஜோ, தக்ஷமோ குணத்டத சோர்ந்தடவயோக— பிரிக்கப்பட்டிருக்கின்றன என்பது
ஏற்கனக்ஷவ விளக்கப்பட்ைது. ஆனோல் முதல் தரம், இரண்ைோம் தரம், அல்லது
மூன்றோம் தரம் என எப்படி இருந்தோலும் சரி, அடவயடனத்தும் ஜை இயற்டகயின்
குணங்களோல் களங்கமடைந்திருப்பதோல் கட்டுண்ைடவக்ஷய. இருப்பினும், அடவ
பரம் தபோருடள—ஓம் தத் ஸத், நித்தியமோன பரம புருஷ பகவோடன—
குறிக்க்ஷகோளோகக் தகோள்ளும் க்ஷபோது, ஆன்மீ கத்தில் ஏற்றம் தபற உதவி
தசய்படவயோகி விடுகின்றன. இந்தக் குறிக்ஷகோள் சோஸ்திர விதிகளில் சுட்டிக்
கோட்ைப்பட்டுள்ளது. ஓம் தத் ஸத் என்னும் இந்த மூன்று தசோற்கள் பூரண
உண்டமயோன பரம புருஷ பகவோடன முக்கியமோகக் குறிப்பிடுகின்றன. க்ஷவத
மந்திரங்களில் ஓம் என்னும் தசோல் எப்க்ஷபோதும் கோணப்படுகின்றது.

சோஸ்திரங்களின் விதிகடளப் பின்பற்றோமல் தசயல்படுபவன் பூரண உண்டமடய

அடைய முடியோது. அவன் ஏக்ஷதனும் தற்கோலிகமோன பலடனப் தபறுவோன்,
வோழ்வின் இறுதி இலக்டக அடைய மோட்ைோன். முடிவு என்னதவனில் , தோனம்,
யோகம், தவம் என யோவும் ஸத்வ குணத்தில் தசய்யப்பை க்ஷவண்டும். ரக்ஷஜோ
குணத்திக்ஷலோ தக்ஷமோ குணத்திக்ஷலோ தசய்யப்பட்ைோல், அடவ கீ ழ்தரமோனடவ என்பது
நிச்சயம். ஓம் தத் ஸத் என்னும் மூன்று தசோற்களும் முழுமுதற் கைவுளின்
திருநோமத்துைன் இடணந்து உச்சரிக்கப்படுகின்றன. உதரோணம், ஓம் தத்
விஷ்க்ஷணோ:. க்ஷவத மந்திரம், அல்லது முழுமுதற் கைவுளின் திருநோமம்
எப்க்ஷபோததல்லோம் உச்சரிக்கப்படுகின்றக்ஷதோ, அப்க்ஷபோது அதனுைன் ஓம்
க்ஷசர்க்கப்படுகின்றது. க்ஷவத இலக்கியம் என்பதற்கு இதுக்ஷவ சோன்று. இந்த மூன்று
தசோற்களும் க்ஷவத பதங்களிலிருந்து எடுக்கப்பட்ைடவ. ஓம் இத்-க்ஷயதத்
ப்ரஹ்மக்ஷணோ க்ஷநதிஷ்ைம் நோம (ரிக் க்ஷவதம்) என்பது முதல் இலக்டகக்
குறிக்கின்றது. பிறகு தத் த்வம் அஸி ( சோண்க்ஷைோக்ய உயநிஷத் 6, 8, 7) என்பது
இரண்ைோம் இலக்டகக் குறிக்கின்றது. க்ஷமலும், ஸத் ஏவ தஸளம்ய (சோண்க்ஷைோக்ய
உபநிஷத் 6.2.1) என்பது மூன்றோம் இலக்டகக் குறிக்கின்றது. இடவ ஒன்றிடணந்து
ஓம் தத் ஸத் ஆகின்றன. படைக்கப்பட்ை உயிர்வோழிகளில் முதன்டமயோனவரோன
பிரம்மோ யோகங்கடளச் தசய்தக்ஷபோது, முழுமுதற் கைவுடள இந்த மூன்று
வோர்த்டதகடளக் தகோண்டு குறிப்பிட்ைோர். அக்ஷத தகோள்டக சீைப் பரம்படரயில்
எப்க்ஷபோதும் பின்பற்றப்பட்டு வருகின்றது. எனக்ஷவ , இந்தப் பதம் மிகவும்
முக்கியத்துவம் வோய்ந்தது. எனக்ஷவ , தசய்யப்படும் ஒவ்தவோரு தசயலும் ஓம் தத்
ஸத். அல்லது பரம புருஷ பகவோனுக்கோக தசய்யப்பை க்ஷவண்டும் என்று பகவத்
கீ டத பரிந்துடரக்கின்றது. தவம், தோனம் மற்றும் யோகத்திடன இந்த மூன்று
தசோற்களுைன் ஒருவன் தசய்யும் க்ஷபோது, அவன் கிருஷ்ண உணர்வில்

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 726

தசயல்படுகின்றோன். முழுமுதற் கைவுளின் திருநோட்டிற்குத் திருப்பிச் தசல்வதற்கு
உதவக்கூடிய ததய்வகச்
ீ தசயல்கடள விஞ்ஞோனப்பூர்வமோகச் தசயலோற்றுவக்ஷத
கிருஷ்ண உணர்வோகும். இத்தகு ததய்வக
ீ வழியில் தசயல்படும்க்ஷபோது
எந்தவிதமோன இழப்பும் இல்டல.

பதம் 17.24 - தஸ்மோத்₃ ௐ இத்யுதோ₃ஹ

तस्र्ाद् ॐ इत्युदाहृत्य यज्ञदानतप:कक्रया: ।

प्रवतमतते शवधानोक्ता: सततं ब्रह्मवाकदनार्् ॥ २४ ॥
தஸ்மோத்₃ ௐ இத்யுதோ₃ஹ்ருத்ய யஜ்ஞதோ₃னதப:க்ரியோ: |

ப்ரவர்தந்க்ஷத விதோ₄க்ஷனோக்தோ: ஸததம் ப்₃ரஹ்மவோதி₃னோம் || 17-24 ||

தஸ்மோத் — எனக்ஷவ; ௐ — ஓம் என்று ததோைங்கி; இதி — இவ்வோறு; உதோ₃ஹ்ருʼத்ய —

குறிப்பிைப்படும்; யஜ்ஞ — யோகம்; தோ₃ன — தோனம்; தப꞉ — தவம்; க்ரியோ꞉ — தசயல்கள்;
ப்ரவர்தந்க்ஷத — ஆரம்பிக்கின்றனர்; விதோ₄ன-உக்தோ꞉ — சோஸ்திர விதிகளுக்கு ஏற்ப;
ஸததம் — எப்க்ஷபோதும்; ப்₃ரஹ்ம-வோதி₃னோம் — ஆன்மீ கவோதிகளின்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எனக்ஷவ, பரமடன அடைவதற்கோக, சோஸ்திர விதிகளின்படி, யோகம்,

தோனம், தவம் ஆகியவற்டற க்ஷமற்தகோள்ளும் ஆன்மீ கவோதிகள்,
அவற்டற ஓம் என்பதுைன் ததோைங்குகின்றனர்.

தபோருளுடர

ஓம் தத் விஷ்க்ஷணோ: பரமம் பதம் ( ரிக் க்ஷவதம் 1.22.20). விஷ்ணுவின் தோமடரத்
திருவடிகக்ஷள உன்னத பக்தியின் தளமோகும். எல்லோவற்டறயும் பரம புருஷ
பகவோனுக்கோகச் தசய்தல், எல்லோச் தசயல்களின் பக்குவத்டத
உறுதிப்படுத்துகின்றது.

பதம் 17.25 - ததி₃த்யனபி₄ஸந்தோ₄ய ப

तकदत्यनशभसतधाय फलं यज्ञतप:कक्रया: ।

दानकक्रयाश्च शवशवधा: कक्रयतते र्ोक्षकाङ् शक्षशभ: ॥ २५ ॥
ததி₃த்யனபி₄ஸந்தோ₄ய ப₂லம் யஜ்ஞதப:க்ரியோ: |

தோ₃னக்ரியோஷ்₂ச விவிதோ₄: க்ரியந்க்ஷத க்ஷமோேகோங்ேிபி₄: || 17-25 ||

தத் — இந்த; இதி — அவ்வோறு; அனபி₄ஸந்தோ₄ய — விரும்போமல்; ப₂லம் — பலடன;

யஜ்ஞ — யோகம்; தப꞉ — மற்றும் தவத்தின்; க்ரியோ꞉ — தசயல்கள்; தோ₃ன — தோனத்தின்;
க்ரியோ꞉ — தசயல்கள்; ச — க்ஷமலும்; விவிதோ₄꞉ — பல்க்ஷவறு; க்ரியந்க்ஷத —
தசய்யப்படுகின்றன; க்ஷமோே-கோங்ேிபி₄꞉ — உண்டமயில் முக்திடய
விரும்புபவர்களோல்.

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 727

 தமோழிதபயர்ப்பு

பலடன எதிர்போர்க்கோமல், பல்க்ஷவறு வடகயோன யோகம், தவம் மற்றும்

தோனத்திடன தத் என்னும் சப்தத்துைன் க்ஷமற்தகோள்ள க்ஷவண்டும்.
அத்தகு உன்னத தசயல்களின் க்ஷநோக்கம் தபளதிக பந்தத்திலிருந்து
விடுபடுவதோகும்.

தபோருளுடர

ஆன்மீ க நிடலக்கு உயர்வு தபற க்ஷவண்டுமோனோல், ஒருவன் எந்தவிதமோன தபளதீக

இலோபத்திற்கோகவும் தசயல்பைக் கூைோது. ஆன்மீ க உலகமோன முழுமுதற்
கைவுளின் திருநோட்டிற்கு மோற்றம் தபறும் உன்னத க்ஷநோக்கத்துைன் மட்டுக்ஷம
தசயல்கள் தசய்யப்பை க்ஷவண்டும்.

பதம் 26-27 - ஸத்-போக்ஷவ ஸோது–போக்ஷவ ச

सद्भ‍
ावे साधुभावे च सकदत्येतत्प्रयुज्यते ।
प्रिस्ते कर्मशण तथा सच्छब्द: पाथम युज्यते ॥ २६ ॥
ஸத்₃போ₄க்ஷவ ஸோது₄போ₄க்ஷவ ச ஸதி₃த்க்ஷயதத்ப்ரயுஜ்யக்ஷத |
ப்ரஷ₂ஸ்க்ஷத கர்மணி ததோ₂ ஸச்ச₂ப்₃த₃: போர்த₂ யுஜ்யக்ஷத || 17-26 ||

यज्ञे तपशस दाने च शस्थशत: सकदशत चोच्यते ।

कर्म चैव तदथीयं सकदत्येवाशभधीयते ॥ २७ ॥
யஜ்க்ஷஞ தபஸி தோ₃க்ஷன ச ஸ்தி₂தி: ஸதி₃தி க்ஷசோச்யக்ஷத |
கர்ம டசவ தத₃ர்தீ₂யம் ஸதி₃த்க்ஷயவோபி₄தீ₄யக்ஷத || 17-27 ||

ஸத்-போ₄க்ஷவ — பரமனின் இயல்பில்; ஸோது₄-போ₄க்ஷவ — பக்தர்களின் இயல்பில்; ச —

க்ஷமலும்; ஸத் — ஸத் என்னும் தசோல்; இதி — இவ்வோறு; ஏதத் — இந்த; ப்ரயுஜ்யக்ஷத —
உபக்ஷயோகப்படுத்தப்படுகின்றது; ப்ரஷ₂ஸ்க்ஷத — அங்கீ கோரம் தபற்ற; கர்மணி —
தசயல்களில்; ததோ₂ — மற்றும்; ஸத்-ஷ₂ப்₃த₃꞉ — ஸத் என்னும் சப்தம்; போர்த₂ —
பிருதோவின் டமந்தக்ஷன; யுஜ்யக்ஷத — உபக்ஷயோகப்படுத்தப்படுகின்றது; யஜ்க்ஷஞ —
யோகத்தில்; தபஸி — தவத்தில்; தோ₃க்ஷன — தோனத்தில்; ச — மற்றும்; ஸ்தி₂தி꞉ —
நிடலதபற்று; ஸத் — பரம்தபோருள்; இதி — இவ்வோறு; ச — மற்றும்; உச்யக்ஷத —
உச்சரிக்கப்படுகின்றது; கர்ம — தசயல்; ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோக; தத் —
அதற்கோக; அர்தீ₂யம் — ஆனடவ; ஸத் — பரம்தபோருள்; இதி — இவ்வோறு; ஏவ —
நிச்சயமோக; அபி₄தீ₄யக்ஷத — குறிப்பிைப்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

பக்திமயமோன யோகத்தின் க்ஷநோக்கம், பூரண உண்டமக்ஷய. இது ஸத்

என்னும் தசோல்லினோல் குறிப்பிைப்படுகின்றது. பிருதோவின் டமந்தக்ஷன,
அத்தகு யோகத்டத தசய்பவரும் ஸத் எனப்படுகிறோர். க்ஷமலும், பரம

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 728

 புருஷடரத் திருப்திப்படுத்ததுவதற்கோகச் தசய்யப்படும் யோகம், தவம்,
மற்றம் தோனத்தின் தசயல்களும் ஸத் என்று அடழக்கப்படுகின்றன.

தபோருளுடர

கருவோக உருதவடுக்கும் தருணத்திலிருந்து வோழ்வின் இறுதிவடர பல்க்ஷவறு

தூய்டமப்படுத்தும் சைங்குகள் க்ஷவத இலக்கியங்களில் பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ளன,
ப்ரஷஸ்க்ஷத கர்மணி, அதோவது 'விதிக்கப்பட்ை கைடமகள்' என்னும் தசோற்கள்
அச்தசயல்கடளச் சுட்டிக் கோட்டுகின்றன. அத்தகு தூய்டமப்படுத்தும் முடறகள்
உயிர்வோழியின் இறுதி விடுதடலக்கோக க்ஷமற்தகோள்ளப்படுகின்றன. அச்தசயல்கள்
எல்லோவற்றிலும் ஓம் தத் ஸத் என்று உச்சரிக்க க்ஷவண்டும் என்பது
பரிந்துடரக்கப்படுகின்றது. ஸத்- போக்ஷவ, ஸோது–போக்ஷவ என்னும் தசோற்கள்
திவ்யமோன நிடலடயச் சுட்டிக் கோட்டுகின்றன. கிருஷ்ண உணர்வில்
தசயல்படுதல், ஸத்த்வ எனப்படுகிறது, க்ஷமலும் கிருஷ்ண உணர்வின் தசயல்களில்
முழுடமயோக மூழ்கியிருப்பவர் சோது என்று அடழக்கப்படுகிறோர். அத்தகு
பக்தர்களின் உறவில் திவ்யமோன விஷயங்கள் ததளிவடைகின்றன என்று ஸ்ரீமத்
போகவதத்தில் (3.25.25) கூறப்பட்டுள்ளது. ஸதோம் ப்ரஸங்கோத் என்னும் தசோற்கள்
உபக்ஷயோகிக்கப்பட்டுள்ளன. ஸத்சங்கம் இல்லோமல் , ததய்வக
ீ ஞோனத்டத அடைய
முடியோது. ஒருவருக்கு தீட்டச அளிக்கும்தபோழுது , அல்லது பூணூல் அணிவிக்கும்
தபோழுது, ஒம் தத் ஸத் என்னும் தசோற்கள் உச்சரிக்கப்படுகின்றன. அதுக்ஷபோல,
எல்லோவிதமோன யோகங்களின் குறிக்க்ஷகோள் ஓம் தத் ஸத் எனப்படும் பரமக்ஷன. தத்-
அர்தீயம் என்னும் தசோல், பரமனுைன் ததோைர்புடைய எதற்கும் க்ஷசடவகடள
அர்பணிப்படதக் குறிக்கும்—சடமத்தல், பகவோனின் க்ஷகோவிலில் உதவி தசய்தல்,
அல்லது பகவோனின் புகடழப் பரப்புவதற்கோன க்ஷவறு விதமோன தசயல்கடளச்
தசய்தல் க்ஷபோன்றவற்டற இஃது உள்ளைக்கும். இவ்வோறதோக ஒம் தத் ஸத
என்னும் இந்த உன்னத தசோற்கள், எல்லோச் தசயல்கடளயும் பக்குவப்படுத்தி,
அவற்டற முழுடமயோக்குவதற்கோக பல்க்ஷவறு வழிகளில்
உபக்ஷயோகிக்கப்படுகின்றன.

பதம் 17.28 - அஷ்₂ரத்₃த₄யோ ஹுதம் த

अश्रद्धया हुतं दत्तं तपस्तप्तं कृ तं च यत् ।

असकदत्युच्यते पाथम न च तत्प्रेत्य नो इह ॥ २८ ॥
அஷ்₂ரத்₃த₄யோ ஹுதம் த₃த்தம் தபஸ்தப்தம் க்ருதம் ச யத் |

அஸதி₃த்யுச்யக்ஷத போர்த₂ ந ச தத்ப்க்ஷரத்ய க்ஷநோ இஹ || 17-28 ||

அஷ்₂ரத்₃த₄யோ — நம்பிக்டகயின்றி; ஹுதம் — யோகத்தில் அர்ப்பணிக்கப்படும்; த₃த்தம்

— தகோடுக்கப்பட்ை; தப꞉ — தவம்; தப்தம் — நிடறக்ஷவற்றப்பட்ை; க்ருʼதம் — ஆற்றப்பட்ை;
ச — க்ஷமலும்; யத் — எந்த; அஸத் — தபோய்; இதி — இவ்வோறு; உச்யக்ஷத —
கூறப்படுகின்றது; போர்த₂ — பிருதோவின் டமந்தக்ஷன; ந — என்றுமில்டல; ச — க்ஷமலும்;
தத் — அந்த; ப்க்ஷரத்ய — மரணத்திற்கு பிறகு; ந உ — இல்டல; இஹ — இந்த வோழ்வில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 729

பிருதோவின் டமந்தக்ஷன, பரமனின் மீ து நம்பிக்டகயின்றி தசய்யப்படும்
யோகங்களும் தவங்களும் தோனங்களும் நிடலயற்றடவ. அஸத் என்று
அடழக்கப்படும் இடவ இப்பிறவியில் மட்டுமின்றி அடுத்த
பிறவியிலும் பயனற்றறடவ.

தபோருளுடர

உன்னதமோன குறிக்க்ஷகோளின்றி எடதச் தசய்யதோலும்—யோகம், தோனம், அல்லது

தவம் என்று எதுவோக இருந்தோலும்—அடவ பயனற்றடவ. எனக்ஷவ, இப்பதத்தில்
அத்தகு தசயல்கள் க்ஷகவலமோனடவயோக அறிவிக்கப்படுகின்றன. அடனத்துச்
தசயல்களும் கிருஷ்ண உணர்வில் பரமனுக்கோகச் தசய்யப்பை க்ஷவண்டும். அத்தகு
நம்பிக்டகயும் முடறயோன வழிகோட்டுதலும் இல்டலதயனில் , ஒருக்ஷபோதும் பலடன
அடைய முடியோது. எல்லோ க்ஷவத சோஸ்திரங்களிலும் பரமனின் மீ தோன நம்பிக்டக
அறிவுறுத்தப்படுகின்றது. அத்தகு க்ஷவத அறிவுடரகடளப் பின்பற்றுவதன் இறுதி
க்ஷநோக்கம் கிருஷ்ணடரப் புரிந்துதகோள்வதோகும். இந்தக் தகோள்டகடய
பின்பற்றோமல் யோரும் தவற்றிடயப் தபற முடியோது. எனக்ஷவ , அங்கீ கரிக்கப்பட்ை
ஆன்மீ க குருவின் வழிகோட்ைலின்படி ஆரம்பத்திலிருந்க்ஷத கிருஷ்ண உணர்வில்
தசயலோற்றுதல் மிகச்சிறந்த போடதயோகும். எல்லோவற்டறயும் தவற்றிகரமோக
ஆக்குவதற்கு அதுக்ஷவ வழியோகும்.

கட்டுண்ை நிடலயில், க்ஷதவர்கள், க்ஷபய்கள், அல்லது குக்ஷபரடனப் க்ஷபோன்ற

யேர்கடள வழிபடுவதில் மக்கள் மிகவும் ஆவலோக உள்ளனர். ஸத்வ குணம்,
ரக்ஷஜோ குணத்டதயும் தக்ஷமோ குணத்டதயும் விைச் சிறந்தக்ஷத , இருப்பினும் கிருஷ்ண
உணர்டவ க்ஷநரடியோக ஏற்றுக்தகோள்பவன் ஜை இயற்டகயின் மூன்று
குணங்களுக்கும் அப்போற்பட்ைவன். படிப்படியோக உயர்வு தபறுவதற்தகன்று
வழிமுடற உள்ளக்ஷபோதிலும், தூய பக்தர்களின் சங்கத்தினோல், ஒருவன் க்ஷநரடியோக
கிருஷ்ண உணர்டவ க்ஷமற்தகோண்ைோல், அதுக்ஷவ மிகச்சிறந்த வழி. க்ஷமலும், இந்த
அத்தியோயத்தில் அதுக்ஷவ சிபோரிசு தசய்யப்பட்டுள்ளது. இவ்வழியில் தவற்றி
தபறுவதற்கு, முடறயோன ஆன்மீ க குருடவ முதலில் கண்ைறிந்து அவரது
வழிகோட்டுதலின்கீ ழ் பயிற்சி தபற க்ஷவண்டியது அவசியம். அதன் பின்னர் பரமனின்
மீ தோன நம்பிடகடய அடைய முடியும். அந்த நம்பிக்டக முழுடமயோக வளர்ச்சி
தபறும்தபோழுது அதுக்ஷவ பிக்ஷரடம (இடறயன்பு) என்று அடழக்கப்படுகின்றது. இந்த
அன்க்ஷப உயிர்வோழிகளின் இறுதி இலக்கோகும். எனக்ஷவ, கிருஷ்ண உணர்விடன
க்ஷநரடியோக ஏற்றுக்தகோள்ளுதல் அவசியம். இதுக்ஷவ இந்த பதிக்ஷனழோம்
அத்தியோயத்தின் கருத்தோகும்.

ஸ்ரீமத் பகவத் கீ டதயின் 'நம்பிக்டக பிரிவுகள்' என்னும் பதிக்ஷனழோம்

அத்தியோயத்திற்கோன பக்திக்ஷவதோந்த தபோருளுடரகள் இத்துைன்
நிடறவடைக்கின்றன.

17. நம்பிக்டகயின் பிரிவுகள் 28 verses Page 730

 18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses

பதம் 18.1 - ஸந்ந்யோஸஸ்ய மஹோபோ₃க்ஷஹோ

सन्न्यासस्य र्हाबाहो तत्त्वशर्च्छाशर् वेकदतुर्् ।

त्यागस्य च हृषीके ि पृथक्केशिशनषूदन ॥ १ ॥
ஸந்ந்யோஸஸ்ய மஹோபோ₃க்ஷஹோ தத்த்வமிச்சோ₂மி க்ஷவதி₃தும் |

த்யோக₃ஸ்ய ச ஹ்ருஷீக்ஷகஷ₂ ப்ருத₂க்க்ஷகஷி₂நிஷூத₃ன || 18-1 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; ஸந்ந்யோஸஸ்ய — துறவறத்தின்; மஹோ-

போ₃க்ஷஹோ — பலம் தபோருந்திய புயங்கடள உடையவக்ஷர; தத்த்வம் — உண்டம;
இச்சோ₂மி — நோன் விரும்புகின்க்ஷறன்; க்ஷவதி₃தும் — புரிந்துதகோள்ள; த்யோக₃ஸ்ய —
துறவின்; ச — மற்றும்; ஹ்ருʼஷீக்ஷகஷ₂ — புலன்களின் அதிபதிக்ஷய; ப்ருʼத₂க் —
தவவ்க்ஷவறோக; க்ஷகஷி₂-நிஷூத₃ன — க்ஷகசி அசுரடன தகோன்றவக்ஷர.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் கூறினோன்: பலம் தபோருந்திய புயங்கடள உடையவக்ஷர,

தியோகம் மற்றும் சந்நியோசத்தின் க்ஷநோக்கத்டதப் புரிந்துதகோள்ள நோன்
விரும்புகிக்ஷறன், க்ஷகசி அசுரடனக் தகோன்றவக்ஷர, புலன்களின் அதிபதிக்ஷய.

தபோருளுடர

உண்டமயில், பகவத் கீ டத பதிக்ஷனழு அத்தியோயங்களில் நிடறவு தபறுகின்றது.

பதிதனட்ைோம் அத்தியோயம், இதற்குமுன் விவோதிக்கப்பட்ை விஷயங்களின்
சுருக்கமோன ஒரு பகுதியோகும். பகவத் கீ டதயின் ஒவ்தவோரு அத்தியோயத்திலும்
பரம புருஷ பகவோனுக்கு பக்தித் ததோண்ைோற்றுவக்ஷத வோழ்வின் இறுதி க்ஷநோக்கம்
என்பவடத பகவோன் கிருஷ்ணர் மிகவும் வலியுறுத்துகின்றோர். இக்ஷத கருத்து,
ஞோனத்தின் மிகவும் இரகசியமோன போடதயோக, பதிதனட்ைோம் அத்தியோயத்தில்
சுருக்கமோகக் தகோடுக்கப்பட்டுள்ளது. முதல் ஆறு அத்தியோயங்களில் பக்தித்
ததோண்டு வலியுறுத்தப்பட்ைது: க்ஷயோகினோம் அபி ஸர்க்ஷவஷோம்.. “க்ஷயோகிகள்
அல்லது ஆன்மீ கவோதிகள் எல்லோரிலும், என்டன எப்க்ஷபோதும் தன்னுள்
நிடனப்பவக்ஷன மிகவும் சிறந்தவன்.” அடுத்த ஆறு அத்தியோயங்களில், தூய பக்தித்
ததோண்டு, அந்த ததோண்டின் இயற்டக மற்றம் தசயல்களும் விவோதிக்கப்பட்ைன.
மூன்றோவது ஆறு அத்;தியோயங்களில், ஞோனம், துறவு, ஜை இயற்டக மற்றும்
ததய்வக
ீ இயற்டகயின் தசயல்கள், பக்தித் ததோண்டு ஆகியடவ விவரிக்கப்பட்ைன.
பரம புருஷரோன விஷ்ணுடவக் குறிக்கும் ஓம் தத் ஸத் என்னும் தசோற்கடளக்
தகோண்டு, எல்லோச் தசயல்களும் அந்த முழுமுதற் கைவுளின் ததோைர்பில்
தசய்யப்பைக்ஷவண்டும் என்று முடிவு தசய்யப்பட்ைது. வோழ்வின் குறிக்க்ஷகோள் பக்தித்
ததோண்க்ஷை என்றும் க்ஷவறு ஏதுமல்ல என்றும், பகவத் கீ டதயின் மூன்றோம்
பகுதியில் கோட்ைப்பட்ைது. இது முந்டதய ஆச்சோரியர்கடளயும் க்ஷவதோந்த சூத்திரம்
எனப்படும் பிரம்ம சூத்திரத்டதயும் பிரமோணமோகக் தகோண்டு நிடலநிறுத்தப்பட்ைது.
க்ஷவதோந்த சூத்திரத்தின் ஞோனம் தங்களுக்கு மட்டுக்ஷம உரியது என்று சில
அருவவோதிகள் கருதுகின்றனர், ஆனோல் க்ஷவதோந்த சூத்திரக்ஷமோ உண்டமயில் பக்தித்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 731

ததோண்டை புரிந்து தகோள்வதற்கோனது; ஏதனனில், க்ஷவதோந்தத்டத ததோகுத்தவரும்
அடத அறிபவரும் பகவோக்ஷன. இது பதிடனந்தோம் அத்தியோயத்தில்
விவரிக்கப்பட்ைது. ஒவ்தவோரு சோஸ்திரத்திலும் ஒவ்தவோரு க்ஷவதத்திலும் பக்தித்
ததோண்க்ஷை குறிக்க்ஷகோளோகும். இது பகவத் கீ டதயில் விவரிக்கப்பட்டுள்ளது.

இரண்ைோம் அத்தியோயத்தில் முழு விஷயத்தின் சுருக்கம் விவரிக்கப்பட்ைடதப்

க்ஷபோல, பதிதனட்ைோம் அத்தியோயத்திலும் எல்லோ உபக்ஷதசங்களின் சுருக்கம்
தகோடுக்கப்பட்டுள்ளது. துறவிடன ஏற்பதும், ஜை இயற்டகயின் மூன்று
குணங்களுக்கு அப்போற்பட்ை திவ்யமோன நிடலடய அடைவதுக்ஷம வோழ்வின்
குறிக்க்ஷகோள் என்றம் இங்குச் சுட்டிக் கோட்ைப்படுகின்றது. தியோகம் , சந்நியோசம்
என்னும் பகவத் கீ டதயின் இரண்டு க்ஷவறுபட்ை விஷயங்கடள அர்ஜுனன்
ததளிவுபடுத்திக் தகோள்ள விரும்புகின்றோன். எனக்ஷவ இந்த இரு தசோற்களின்
தபோருடள அவன் வினவுகின்றோன்.

முழுமுதற் கைவுடள குறிப்பிடுவதற்கு இப்பதத்தில் உபக்ஷயோகிக்கப்பட்டுள்ள

ரிஷிக்ஷகசர், க்ஷகசி-நிஷூதன என்னும் தசோற்கள் முக்கியத்துவம் வோய்ந்தடவ. முன
அடமதிடய அடைவதற்கு எப்க்ஷபோதும் நமக்கு உதவி புரியக்கூடிய, புலன்களின்
அதிபதியோன கிருஷ்ணக்ஷர ரிஷிக்ஷகசர். தோன் சமநிடலயுைன் இருப்பதற்கோக
எல்லோவற்டறயும் சுருக்கமோக உடரக்குமோறு அர்ஜுனன் க்ஷவண்டுகின்றோன்.
இன்னும் அவனிைம் சில ஐயங்கள் உள்ளன, ஐயங்கள் எப்க்ஷபோதும் அசுரர்களுக்கு
ஒப்பிைப்படுகின்றன. எனக்ஷவ , அர்ஜுனன் கிருஷ்ணடர க்ஷகசி-நிஷூதன என்று
அடழக்கிறோன். மிகவும் பலம் வோய்ந்த அசுரனோன க்ஷகசி கிருஷ்ணரோல்
தகோல்லப்பட்ைவன்; தற்க்ஷபோது, ஐயம் எனும் அசுரடன கிருஷ்ணர் அழிப்போர் என்று
அர்ஜுனன் எதிர்போர்க்கின்றோன்.

பதம் 18.2 - கோம்யோனோம் கர்மணோம்

काम्यानां कर्मणां तयासं सन्न्यासं कवयो शवदु: ।

सवमकर्मफलत्यागं प्राहुस्त्यागं शवचक्षणा: ॥ २ ॥
கோம்யோனோம் கர்மணோம் ந்யோஸம் ஸந்ந்யோஸம் கவக்ஷயோ விது₃: |

ஸர்வகர்மப₂லத்யோக₃ம் ப்ரோஹுஸ்த்யோக₃ம் விசேணோ: || 18-2 ||

ஸ்ரீப₄க₃வோன் உவோச — புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்;

கோம்யோனோம் — ஆடசயுைன்; கர்மணோம் — தசயல்களின்; ந்யோஸம் — துறவு;
ஸந்ந்யோஸம் — சந்நியோசம்; கவய꞉ — சோன்க்ஷறோர்; விது₃꞉ — அறிவர்; ஸர்வ — எல்லோ;
கர்ம — தசயல்களின்; ப₂ல — பலன்கடள; த்யோக₃ம் — துறப்பது; ப்ரோஹு꞉ —
அடழக்கப்படுகின்றது; த்யோக₃ம் — தியோகம்; விசேணோ꞉ — அனுபவசோலிகள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கூறினோர்: ஜை ஆடசகடள

அடிப்படையோகக் தகோண்ை தசயல்கடளத் துறத்தல், சந்நியோசம் என்று

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 732

சோன்க்ஷறோர்களோல் அடழக்கப்படுகின்றது. க்ஷமலும், எல்லோச் தசயல்களின்
பலன்கடளத் துறப்படத தியோகம் என்ற அறிஞர்கள் அடழக்கின்றனர்.

தபோருளுடர

பலன்கடள எதிர்போர்த்துச் தசய்யப்படும் தசயல்கள் டகவிைப்பை க்ஷவண்டும்.

இதுக்ஷவ பகவத் கீ டதயின் உபக்ஷதசம். ஆனோல் முன்க்ஷனறிய ஆன்மீ க ஞோனத்திற்கு
வழிகோட்ைக்கூடிய தசயல்கடள துறக்கக் கூைோது. இது பின்வரும் பதங்களில்
ததளிவோக்கப்படும். குறிப்பிட்ை க்ஷநோக்கத்துைன் யோகங்கள் தசய்வதற்கோன
வழிமுடறகள் க்ஷவத இலக்கியங்களில் தகோடுக்கப்பட்டுள்ளன. நல்ல மகடனப்
தபறுவதற்கோக, அல்லது உயர் கிரகங்களுக்கு ஏற்றம் தபறுவதற்கோக சில
குறிப்பிட்ை யோகங்கள் உள்ளன, ஆனோல் ஆடசகளோல் தூண்ைப்பட்ை யோகங்கள்
நிறுத்தப்பை க்ஷவண்டும். இருப்பினும், இதயத்டதத் தூய்டமப்படுத்துவதற்கோன,
அல்லது ஆன்மீ க விஞ்ஞோனத்தில் முன்க்ஷனற்றம் தபறுவதற்கோன யோகங்கடள
நிச்சயமோக துறக்கக்கூைோது.

பதம் 18.3 - த்யோஜ்யம் க்ஷதோ₃ஷவதி₃த்

त्याज्यं दोषवकदत्येके कर्म प्राहुर्मनीशषण: ।

यज्ञदानतप:कर्म न त्याज्यशर्शत चापरे ॥ ३ ॥
த்யோஜ்யம் க்ஷதோ₃ஷவதி₃த்க்ஷயக்ஷக கர்ம ப்ரோஹுர்மன ீஷிண: |

யஜ்ஞதோ₃னதப:கர்ம ந த்யோஜ்யமிதி சோபக்ஷர || 18-3 ||

த்யோஜ்யம் — துறக்கப்படுதல் அவசியம்; க்ஷதோ₃ஷ-வத் — க்ஷதோஷமோக; இதி — இவ்வோறு;

ஏக்ஷக — ஒரு பிரிவினர்; கர்ம — தசயல்; ப்ரோஹு꞉ — கூறுகின்றனர்; மன ீஷிண꞉ —
சிறந்த சிந்தடனயோளர்கள்; யஜ்ஞ — யோகம்; தோ₃ன — தோனம்; தப꞉ — மற்றும்
தவத்தின்; கர்ம — தசயல்கள்; ந — என்றுமில்டல; த்யோஜ்யம் — துறக்கப்படுவது; இதி
— இவ்வோறு; ச — க்ஷமலும்; அபக்ஷர — பிறர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எல்லோவிதமோன பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்கடளயும் க்ஷதோஷமோக எண்ணி,

அவற்டற துறக்க க்ஷவண்டும் என்று சில அறிஞர்கள் அறிவிக்கின்றனர்;
இருப்பினும் யோகம், தோனம், மற்றும் தவத்தின் தசயல்கடள என்றுக்ஷம
டகவிைக் கூைோது என்று சில சோதுக்கள் கூறுகின்றனர்.

தபோருளுடர

க்ஷவத இலக்கியங்களில் சர்ச்டசக்குரிய பற்பல தசயல்கள் இருக்கின்றன.

உதோரணமோக, யோகத்தில் ஒரு மிருகம் தகோல்லப்பைலோம் என்று கூறப்பட்டுள்ளது.
இருப்பினும் மிருகங்கடளக் தகோல்வது முற்றிலும் தவறுக்கத்தக்கது என்று சிலர்
வோதிடுகின்றனர். யோகங்களில் மிருகங்கடளக் தகோல்லுதல் க்ஷவத இலக்கியத்தில்
பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ளக்ஷபோதிலும், அந்த மிருகம் தகோல்லப்படுவதோகக்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 733

கருதப்பபடுவதில்டல. யோகம் என்பது அந்த மிருகத்திற்கு புது வோழ்வு
தகோடுப்பதற்கோனதோகும். யோகங்களில் தகோல்லப்படும் மிருகம் , சில சமயங்களில்
புதியததோரு மிருக வோழ்விற்கும், க்ஷவறு சில சமயங்களில் மனித வோழ்விற்கும்
உைனடியோக உயர்த்தப்படுகின்றது. ஆனோல் முனிவர்களுக்கு இடையில்
இதுகுறித்து க்ஷவறுபட்ை அபிப்பிரோயங்கள் உள்ளன. மிருகவடத எப்க்ஷபோதுக்ஷம
தவிர்க்கப்பைக்ஷவண்டும் என்று சிலரும், ஒரு குறிப்பிட்ை யோகத்திற்கோக என்றோல்
அது நல்லது என்று க்ஷவறு சிலரும் கூறுகின்றனர். யோகத்தின் தசயல்கடளப்
பற்றிய இத்தகு க்ஷவறுபட்ை அபிப்பிரோயங்கள் அடனத்தும் தற்க்ஷபோது
பகவோனோக்ஷலக்ஷய விளக்கப்படுகின்றன.

பதம் 18.4 - நிஷ்₂சயம் ஷ்₂ருணு க்ஷம

शनश्चयं ि‍
ृणु र्े तत्र त्यागे भरतसत्तर् ।
त्यागो शह पुरुषव्याघ्र शत्रशवध: सम्प्रकीर्ततत: ॥ ४ ॥
நிஷ்₂சயம் ஷ்₂ருணு க்ஷம தத்ர த்யோக்ஷக₃ ப₄ரதஸத்தம |

த்யோக்ஷகோ₃ ஹி புருஷவ்யோக்₄ர த்ரிவித₄: ஸம்ப்ரகீ ர்தித: || 18-4 ||

நிஷ்₂சயம் — நிச்சயமோனடத; ஷ்₂ருʼணு — க்ஷகள்; க்ஷம — என்னிைமிருந்து; தத்ர —

அங்க்ஷக; த்யோக்ஷக₃ — துறவின் விஷயத்தில்; ப₄ரத-ஸத்-தம — போரதர்களில்
சிறந்தவக்ஷன; த்யோக₃꞉ — துறவு; ஹி — நிச்சயமோக; புருஷ-வ்யோக்₄ர — மனிதர்களில்
புலிடயப் க்ஷபோன்றவக்ஷன; த்ரி-வித₄꞉ — மூன்று விதமோக; ஸம்ப்ரகீ ர்தித꞉ —
அறிவிக்கப்படுகின்றன.

தமோழிதபயர்ப்பு

போரதர்களில் சிறந்தவக்ஷன, தியோகத்டதப் பற்றிய எனது முடிடவ

தற்தபோழுது க்ஷகள். மனிதர்களில் புலி க்ஷபோன்றவக்ஷன, சோஸ்திரங்களில்
மூன்று விதமோன தியோகம் அறிவிக்கப்பட்டுள்ளன.

தபோருளுடர

தியோகத்டதப் பற்றி க்ஷவறுபட்ை அபிப்பிரோயங்கள் உள்ள க்ஷபோதிலும், பரம புருஷ

பகவோனோன ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் இங்கு தனத தீர்ப்டப வழங்குகின்றோர், இஃது
இறுதியோனதோக ஏற்றுக்தகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும். க்ஷவதங்கள் இடறவனோல்
அளிக்கப்பட்ை பல்க்ஷவறு சட்ைங்கக்ஷளயோகும். இங்கு இடறவன் தோக்ஷம வற்றுள்ளோர்
ீ ,
க்ஷமலும், அவரது வோர்த்டத இறுதியோனதோக ஏற்றுக்தகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும்.
தியோகத்தின் முடறகள், ஜை இயற்டகயின் எத்தகு குணத்தில் அடவ
தசய்யப்படுகின்றன என்படதப் தபோறுத்து கருதப்பை க்ஷவண்டும் என்று இடறவன்
கூறுகின்றோர்.

பதம் 18.5 - யஜ்ஞதோ₃னதப:கர்ம ந த்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 734

 यज्ञदानतप:कर्म न त्याज्यं कायमर्ेव तत् ।
यज्ञो दानं तपश्चैव पावनाशन र्नीशषणार्् ॥ ५ ॥
யஜ்ஞதோ₃னதப:கர்ம ந த்யோஜ்யம் கோர்யக்ஷமவ தத் |

யஜ்க்ஷஞோ தோ₃னம் தபஷ்₂டசவ போவனோனி மன ீஷிணோம் || 18-5 ||

யஜ்ஞ — யோகம்; தோ₃ன — தோனம்; தப꞉ — மற்றும் தவத்தின்; கர்ம — தசயல்கள்; ந —

என்றுமில்டல; த்யோஜ்யம் — துறக்கப்பை க்ஷவண்டியது; கோர்யம் — தசய்யப்பை
க்ஷவண்டும்; ஏவ — நிச்சயமோக; தத் — அந்த; யஜ்ஞ꞉ — யோகம்; தோ₃னம் — தோனம்; தப꞉ —
தவம்; ச — க்ஷமலும்; ஏவ — நிச்சயமோக; போவனோனி — தூய்டமப்படுத்துகின்ற;
மன ீஷிணோம் — சிறந்த ஆத்மோக்கடளக்கூை.

தமோழிதபயர்ப்பு

யோகம், தோனம், மற்றும் தவத்தின் தசயல்கடள என்றுக்ஷம துறக்கக்

கூைோது; அவற்டற தசய்ய க்ஷவண்டியது அவசியம். உண்டமயில்
யோகம், தோனம், தவம் ஆகியடவ மிகச்சிறந்த ஆத்மோக்கடளயும்கூை
தூய்டமப்படுத்துகின்றன.

தபோருளுடர

க்ஷயோகிகள் மனித சமுதோயத்தின் முன்க்ஷனற்றத்திற்கோகச் தசயல்பை க்ஷவண்டும்.

மனிதடன ஆன்மீ க வோழ்விற்கு முன்க்ஷனற்றுவதற்கு பற்பல தூய்டமப்படுத்தும்
சைங்குகள் இருக்கின்றன. உதோரணமோக, திருமணவிழோ, இத்தகு யோகங்களில்
ஒன்றோகக் கருதப்படுகின்றது. அது விவோஹ-யக்ஞ என்று அடழக்கப்படுகின்றது.
தனது குடும்ப உறவுகடளத் துறந்து, துறவற வோழ்வு வோழ்ந்து வரும் ஒரு
சந்நியோசி, திருமண விழோடவ உற்சோகப்படுத்தலோமோ? மனிதனின் நன்டமக்கோன
எந்ததவோரு யோகமும் துறக்கப்பைக் கூைோது என்று இங்கு இடறவன் கூறுகிறோர்.
விவோஹ-யக்ஞ என்னும் திருமண விழோ , மனிதனின் மனடத தநறிப்படுத்தி,
ஆன்மீ க முன்க்ஷனற்றத்திற்கோக அம்மனதிடன அடமதிப்படுத்துவதற்கோக
ஏற்பட்ைது. இந்த திருமண வோழ்வு தபரும்போலோன மனிதர்களுக்கு,
சந்தியோசிகளோலும்கூை உற்சோகப்படுத்தப்பை க்ஷவண்டும். சந்நியோசிகள்
தபண்களுைன் ஒருக்ஷபோதும் உறவுதகோள்ளக் கூைோது, ஆனோல் வோழ்வின் ஆரம்ப
நிடலயிலுள்ள ஓர் இடளஞன் திருமணச் சைங்கின் மூலம் மடனவிடய ஏற்கக்
கூைோது என்பது அதன் தபோருள் அல்ல. பரிந்துடரக்கப்பட்டுள்ள யோகங்கள்
அடனத்தும் பரம புருஷடர அடைவதற்கோகக்ஷவ. எனக்ஷவ, ஆரம்ப நிடலகளில்
இவற்டற துறக்கக் கூைோது. அதுக்ஷபோல, தோனம் தகோடுப்பது இதயத்டத
தூய்டமப்படுத்துவதற்கோனது. தகுதியோனவர்களுக்கு தோனம் தகோடுத்தோல், முன்க்ஷப
விளக்கப்பட்ைபடி அஃது ஒருவடன ஆன்மீ க வோழ்வில் முன்க்ஷனற்றமடையச்
தசய்யும்.

பதம் 18.6 - ஏதோன்யபி து கர்மோணி

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 735

 एतातयशप तु कर्ामशण सङ्गं त्यक्त्वा फलाशन च ।
कतमव्यानीशत र्े पाथम शनशश्चतं र्तर्ुत्तर्र्् ॥ ६ ॥
ஏதோன்யபி து கர்மோணி ஸங்க₃ம் த்யக்த்வோ ப₂லோனி ச |

கர்தவ்யோநீதி க்ஷம போர்த₂ நிஷ்₂சிதம் மதமுத்தமம் || 18-6 ||

ஏதோனி — இடவதயல்லம்; அபி — நிச்சயமோக; து — ஆனோல்; கர்மோணி — தசயல்கள்;

ஸங்க₃ம் — ததோைர்பு; த்யக்த்வோ — துறந்து; ப₂லோனி — விடளவுகடள; ச — க்ஷமலும்;
கர்தவ்யோனி — கைடமயோக; இதி — இவ்வோறு; க்ஷம — எனது; போர்த₂ — பிருதோவின்
மகக்ஷன; நிஷ்₂சிதம் — நிச்சயமோன; மதம் — அபிப்பிரோயம்; உத்தமம் — மிகச்சிறந்த.

தமோழிதபயர்ப்பு

இத்தகு தசயல்கள் அடனத்தும், பற்றுதலின்றி, எந்தப் பலடனயும்

எதிர்போர்க்கோமல் தசய்யப்பைக்ஷவண்டும். இவற்டற ஒரு கைடமயோகச்
தசய்ய க்ஷவண்டும், பிருதோவின் டமந்தக்ஷன, இதுக்ஷவ எனது முடிவோன
அபிப்பிரோயம்.

தபோருளுடர

எல்லோ யோகங்களும் தூய்டமபடுத்துபடவ, இருப்பினும் இத்தகு தசயல்களிலிருந்து

ஒருவன் எந்தவிதமோன பலடனயும் எதிர்போர்க்கக் கூைோது. க்ஷவறு விதமோகக்
கூறினோல், வோழ்வின் தபளதிக முன்க்ஷனற்றத்திற்கோன எல்லோ யோகங்களும்
துறக்கப்பை க்ஷவண்டும், ஆனோல் ஒருவனது வோழ்டவத் தூய்டமப்படுத்தி அவடன
ஆன்மீ கத் தளத்திற்கு உயர்த்தக் கூடிய யோகங்கள் நிறுத்தப்பைக்ஷவ கூைோது.
கிருஷ்ண உணர்விற்கு வழிநைத்தும் ஒவ்தவோன்றும் ஊக்குவிக்கப்பைக்ஷவண்டும்.
பகவோனின் பக்தித் ததோண்டிற்கு இட்டுச் தசல்லும் எந்ததவோரு தசயலும் ஏற்கப்பை
க்ஷவண்டும் என்று ஸ்ரீமத் போகவதத்திலும் கூறப்பட்டுள்ளது. இதுக்ஷவ அறத்தின்
மிகவுயர்ந்த தகுதியோகும். பகவோனின் பக்தன், இடறவனுக்கு பக்தித் ததோண்டு
ஆற்றுவதில் தனக்கு உதவி தசய்யக்கூடிய எந்ததவோரு யோகம், தோனம் அல்லது
தசயடலயும் ஏற்றுக்தகோள்ள க்ஷவண்டும்.

பதம் 18.7 - நியதஸ்ய து ஸந்ந்யோஸ:

शनयतस्य तु सन्न्यास: कर्मणो नोपपद्यते ।

र्ोहात्तस्य पररत्यागस्तार्स: पररकीर्ततत: ॥ ७ ॥
நியதஸ்ய து ஸந்ந்யோஸ: கர்மக்ஷணோ க்ஷநோபபத்₃யக்ஷத |

க்ஷமோஹோத்தஸ்ய பரித்யோக₃ஸ்தோமஸ: பரிகீ ர்தித: || 18-7 ||

நியதஸ்ய — விதிக்கப்பட்ைடவ; து — ஆனோல்; ஸந்ந்யோஸ꞉ — துறவு; கர்மண꞉ —

தசயல்களின்; ந — என்றுமில்டல; உபபத்₃யக்ஷத — தகுதியுடைய; க்ஷமோஹோத் —
மயக்கத்தோல்; தஸ்ய — அவற்றின்; பரித்யோக₃꞉ — துறவு; தோமஸ꞉ — தக்ஷமோ குணத்தில்;
பரிகீ ர்தித꞉ — அறிவிக்கப்படுகிறது.

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 736

 தமோழிதபயர்ப்பு

விதிக்கப்பட்ை கைடமகடள என்றுக்ஷம துறக்கக் கூைோது. ஆனோல்,

மயக்கத்தினோல் ஒருவன் தன்னுடைய கைடமகடளத் துறந்தோல்,
அத்தகு துறவு தக்ஷமோ குணத்தில் இருப்பதோகக் கூறப்படுகின்றது.

தபோருளுடர

தபளதிக திருப்திக்கோன தசயல்கள் நிச்சயமோகத் துறக்கப்பைக்ஷவண்டும். ஆனோல்

முழுமுதற் கைவுளுக்கோக உணவு சடமத்தல், உணடவ அவருக்கு டநக்ஷவத்தியம்
தசய்தல், பிறகு பிரசோதத்டத ஏற்றல் க்ஷபோன்ற தசயல்கள், ஆன்மீ கத்தில் ஒருவடன
உயர்த்துவதோல், அடவ சிபோரிசு தசய்யப்படுகின்றன. ஒரு சந்நியோசி தனக்கோகச்
சடமத்துக் தகோள்ளக் கூைோது என்று கூறப்படுகின்றது. தனக்கோகச் சடமத்தல்
தடை தசய்யப்படுகின்றது. ஆனோல் முழுமுதற் கைவுளுக்கோகச் சடமத்தல் தடை
தசய்யப்படுவதில்டல. அதுக்ஷபோல, தனது சீைடன கிருஷ்ண உணர்வில்
முன்க்ஷனற்றமடையச் தசய்வதற்கோக ஒரு சந்நியோசி திருமண நிகழ்ச்சிடய நைத்தி
டவக்கலோம். இத்தகு தசயல்கடள ஒருவன் துறந்தோல், அவன் தக்ஷமோ குணத்தில்
தசயல்படுவதோகப் புரிந்து தகோள்ள க்ஷவண்டும்.

பதம் 18.8 - து₃:க₂மித்க்ஷயவ யத்கர்

दु:खशर्त्येव यत्कर्म कायक्ल‍

ेिभयात्त्यजेत् ।
स कृ त्वा राजसं त्यागं नैव त्यागफलं लभेत् ॥ ८ ॥
து₃:க₂மித்க்ஷயவ யத்கர்ம கோயக்க்ஷலஷ₂ப₄யோத்த்யக்ஷஜத் |
ஸ க்ருத்வோ ரோஜஸம் த்யோக₃ம் டநவ த்யோக₃ப₂லம் லக்ஷப₄த் || 18-8 ||

து₃꞉க₂ம் — துக்கம்; இதி — இவ்வோறு; ஏவ — நிச்சயமோக; யத் — எந்த; கர்ம — தசயல்;

கோய — உைலுக்கு; க்க்ஷலஷ₂ — ததோல்டல; ப₄யோத் — பயத்தோல்; த்யக்ஷஜத் —
துறக்கப்படுவது; ஸ꞉ — அவன்; க்ருʼத்வோ — தசய்தபின்; ரோஜஸம் — ரக்ஷஜோ குணத்தில்;
த்யோக₃ம் — துறவு; ந — இல்டல; ஏவ — நிச்சயமோக; த்யோக₃ — துறவின்; ப₂லம் —
பலன்கடள; லக்ஷப₄த் — அடைவது.

தமோழிதபயர்ப்பு

ததோல்டல நிடறந்தடவ என்று கருதிக்ஷயோ, உைல்

அதசளகரியத்திற்கோன பயத்தினோக்ஷலோ, விதிக்கப்பட்ை கைடமகடளத்
துறப்பவன், ரக்ஷஜோ குணத்தில் துறப்பதோக கூறப்படுகின்றது. அத்தகு
தசயல், துறவின் பலடன ஒருக்ஷபோதும் வழங்க இயலோது.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்விலிருப்பவன், பலன்க்ஷநோக்குச் தசயல்களில் ஈடுபடுகின்க்ஷறக்ஷனோ

என்ற அச்சத்தோல் பணம் சம்போதிப்படதத் துறக்கக் கூைோது. க்ஷவடல தசய்வதோல்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 737

ஒருவன் தனது வருமோனத்டத கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபடுத்த முடிந்தோல்,
அல்லது அதிகோடலயில் எழுவதன் மூலம் ஒருவன் தனது திவ்யமோன கிருஷ்ண
உணர்வில் முன்க்ஷனற்றமடைய முடிந்தோல், பயத்தினோக்ஷலோ அச்தசயல் ததோல்டல
நிடறந்தது என்பதோக்ஷலோ அவன் அதிலிருந்து விலகி நிற்கக் கூைோது. அத்தகு துறவு
ரக்ஷஜோ குணத்டதச் சோர்ந்தது. ரக்ஷஜோ குணத்தில் தசய்யப்படும் தசயல்களின்
விடளவு எப்க்ஷபோதுக்ஷம துன்பமயமோனது. அத்தகு உணர்வில் தனத தசயடலத்
துறப்பவன், துறவின் பலடன என்றுக்ஷம அடைவதில்டல.

பதம் 18.9 - கோர்யமித்க்ஷயவ யத்கர்ம

कायमशर्त्येव यत्कर्म शनयतं कक्रयतेऽजुमन ।

सङ्गं त्यक्त्वा फलं चैव स त्याग: साशत्त्वको र्त: ॥ ९ ॥
கோர்யமித்க்ஷயவ யத்கர்ம நியதம் க்ரியக்ஷத(அ)ர்ஜுன |

ஸங்க₃ம் த்யக்த்வோ ப₂லம் டசவ ஸ த்யோக₃: ஸோத்த்விக்ஷகோ மத: || 18-9

||

கோர்யம் — அது தசய்யப்பை க்ஷவண்டும்; இதி — என்று; ஏவ — நிச்சயமோக; யத் — எந்த;

கர்ம — தசயல்; நியதம் — விதிக்கப்பட்ை; க்ரியக்ஷத — ஆற்றப்பட்டு; அர்ஜுன —
அர்ஜுனக்ஷன; ஸங்க₃ம் — ததோைர்பு; த்யக்த்வோ — துறந்து; ப₂லம் — பலன்கடள; ச —
மற்றும்; ஏவ — நிச்சயமோக; ஸ꞉ — அந்த; த்யோக₃꞉ — துறவு; ஸோத்த்விக꞉ — ஸத்வ
குணத்தில்; மத꞉ — எனது அபிப்பிரோயம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஓ, அர்ஜுனோ, ஒருவன் தனது விதிக்கப்பட்ை கைடமடய தசய்யப்பை

க்ஷவண்டும் என்பதற்கோகச் தசய்து, தபளதிக சங்கத்டதயும் பலனுக்கோன
பற்றுதடலயும் முழுடமயோக துறக்கும்க்ஷபோது, அவனது துறவு ஸத்வ
குணத்தில் இருப்பதோகசக் கூறப்படுகின்றது.

தபோருளுடர

விதிக்கப்பட்ை கைடமகடள இத்தகு மனநிடலயுைன் தசய்ய க்ஷவண்டும். பலனில்

பற்றுதலின்றி தசயல்பைக்ஷவண்டும்; தசயலின் குணங்களிலிருந்து விலகியிருக்க
க்ஷவண்டும். கிருஷ்ண உணர்வுைன் ததோழிற்சோடலயில் பணிபுரிபவன் ,
ததோழிற்சோடலயின் பணியுைனும் அதன் ததோழிலோளர்களுைனும் ததோைர்பு
தகோள்வதில்டல. அவன் கிருஷ்ணருக்கோக மட்டுக்ஷம பணியோற்றுகின்றோன்.
க்ஷமலும், பலன்கடள கிருஷ்ணருக்கோக அர்ப்பணிக்கும்க்ஷபோது, அவன் திவ்யமோக
தசயல்படுகின்றோன்.

பதம் 18.10 - ந த்₃க்ஷவஷ்ட்யகுஷ₂லம்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 738

 न िेष्टयकु िलं कर्म कु िले नानुषज्जते ।
त्यागी सत्त्वसर्ाशवष्टो र्ेधावी शछिसंिय: ॥ १० ॥
ந த்₃க்ஷவஷ்ட்யகுஷ₂லம் கர்ம குஷ₂க்ஷல நோனுஷஜ்ஜக்ஷத |

த்யோகீ ₃ ஸத்த்வஸமோவிஷ்க்ஷைோ க்ஷமதோ₄வ ீ சி₂ன்னஸம்ஷ₂ய: || 18-10 ||

ந — என்றுமில்டல; த்₃க்ஷவஷ்டி — தவறுப்பது; அகுஷ₂லம் — அமங்களமோன; கர்ம —

தசயல்; குஷ₂க்ஷல — மங்களமோன; ந — இல்டல; அனுஷஜ்ஜக்ஷத — பற்றுதல்
தகோண்ைவனோக; த்யோகீ ₃ — துறவி; ஸத்த்வ — ஸத்வ குணத்தில்; ஸமோவிஷ்ை꞉ —
ஆழ்ந்து; க்ஷமதோ₄வ ீ— அறிஞன்; சி₂ன்ன — துண்டிக்கப்பட்டு; ஸம்ʼஷ₂ய꞉ — எல்லோ
சந்க்ஷதகங்களும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஸத்வ குணத்தில் நிடலதபற்றிருக்கும் புத்திசோலி துறவிகள்,

அமங்களமோன தசயல்கடள தவறுப்பதில்டல, மங்களமோன
தசயல்களில் பற்றுக் தகோள்வதும் இல்டல, தசயடலப் பற்றிய
ஐயங்களும் அவர்களிைம் இல்டல.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்விலிருப்பவன் அல்லதுஸத்வ குணத்தில் இருப்பவன் யோடரயும்

தவறுப்பதில்டல. தனது உைலுக்குத் ததோல்டல தகோடுப்பவற்டறயும்
தவறுப்பதில்டல. தனது கைடமயின் ததோல்டல தரும் பலன்கடளப் பற்றிய
அச்சம் சிறிதுமின்றி, அவன் முடறயோன இைத்தில் முடறயோன க்ஷநரத்தில்
தசயலோற்றுகின்றோன். திவ்யமோக நிடலதபற்றுள்ள அத்தகு நபர், மிகச்சிறந்த
அறிஞரோகவும் தனது தசயல்களில் ஐயங்களற்றவரோகவும் புரிந்துதகோள்ளப்பை
க்ஷவண்டும்.

பதம் 18.11 - ந ஹி க்ஷத₃ஹப்₄ருதோ ஷ₂க

न शह देहभृता िक्यं त्यक्तुं कर्ामण्यिेषत: ।

यस्तु कर्मफलत्यागी स त्यागीत्यशभधीयते ॥ ११ ॥
ந ஹி க்ஷத₃ஹப்₄ருதோ ஷ₂க்யம் த்யக்தும் கர்மோண்யக்ஷஷ₂ஷத: |

யஸ்து கர்மப₂லத்யோகீ ₃ ஸ த்யோகீ ₃த்யபி₄தீ₄யக்ஷத || 18-11 ||

ந — என்றுமில்டல; ஹி — நிச்சயமோக; க்ஷத₃ஹ-ப்₄ருʼதோ — உைடல உடையவனின்;

ஷ₂க்யம் — சோத்தியம்; த்யக்தும் — துறக்கப்பைக்ஷவண்டும்; கர்மோணி — தசயல்கள்;
அக்ஷஷ₂ஷத꞉ — தமோத்தமோக; ய꞉ — யோக்ஷரனும்; து — ஆனோல்; கர்ம — தசயலின்; ப₂ல —
பலடன; த்யோகீ ₃ — துறப்பவன்; ஸ꞉ — அவன்; த்யோகீ ₃ — துறவி; இதி — இவ்வோறு;
அபி₄தீ₄யக்ஷத — கூறப்படுகிறது.

தமோழிதபயர்ப்பு

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 739

 உைடல உடையவன் எல்லோச் தசயல்கடளயும் துறப்பது என்பது
உண்டமயில் அசோத்தியம். ஆனோல் தசயலின் பலன்கடளத்
துறப்பவன் உண்டமயோன துறவி என்று கூறப்படுகின்றோன்.

தபோருளுடர

தசயடல ஒருவன் என்றுக்ஷம துறக்க முடியோது என்று பகவத் கீ டதயில்

கூறப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ, எவதனோருவன் கிருஷ்ணருக்கோக தசயல்பட்டு, தசயலின்
பலன்கள் எல்லோவற்டறயும் தோன் அனுபவிக்கோமல் கிருஷ்ணருக்க்ஷக அர்ப்பணம்
தசய்கின்றோக்ஷனோ, அவக்ஷன உண்டமயில் துறவியோவோன். அகில உலக கிருஷ்ண
பக்தி இயக்கத்தின் உறுப்பினர்களில் பலர், அலுவலகம், ததோழிற்சோடல, அல்லது
க்ஷவறு இைங்களில் மிகவும் கடினமோக க்ஷவடல தசய்கின்றனர் , அவ்வோறு அவர்கள்
தபறும் வருமோனம் அடனத்டதயும் இயக்கத்திற்க்ஷக தகோடுத்து விடுகின்றனர்.
இத்தகு மிகவுயர்ந்த ஆத்மோக்கள் உண்டமயில் துறவறத்தில் நிடலதபற்றுள்ள
சந்நியோசிகளோவர். தசயலின் பலன்கடள எவ்வோறு துறப்பது என்றும், பலன்கள்
எந்த க்ஷநோக்கத்திற்கோக துறக்கப்பைக்ஷவண்டும் என்றும் இங்குத் ததளிவோக
வடரயறுக்கப்பட்டுள்ளது.

பதம் 18.12 - அநிஷ்ைமிஷ்ைம் மிஷ்₂ர

अशनष्टशर्ष्टं शर्श्रं च शत्रशवधं कर्मण: फलर्् ।

भवत्यत्याशगनां प्रेत्य न तु सन्न्याशसनां क्वशचत् ॥ १२ ॥
அநிஷ்ைமிஷ்ைம் மிஷ்₂ரம் ச த்ரிவித₄ம் கர்மண: ப₂லம் |

ப₄வத்யத்யோகி₃னோம் ப்க்ஷரத்ய ந து ஸந்ந்யோஸினோம் க்வசித் || 18-12 ||

அநிஷ்ைம் — நரகத்திற்குக் தகோண்டு தசல்லும்; இஷ்ைம் — ஸ்வர்கத்திற்கு

தகோண்டுச் தசல்லும்; மிஷ்₂ரம் — கலந்த; ச — மற்றும்; த்ரி-வித₄ம் — மூன்று
விதமோன; கர்மண꞉ — தசயல்களின்; ப₂லம் — பலன்; ப₄வதி — ஆகின்றது;
அத்யோகி₃னோம் — தியோகம் தசய்யோதவர்கள்; ப்க்ஷரத்ய — மரணத்திற்குப்பின்; ந —
இல்டல; து — ஆனோல்; ஸந்ந்யோஸினோம் — சந்நியோசிகளுக்கு; க்வசித் — எல்லோ
க்ஷநரத்திலும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இவ்வோறு தியோகம் தசய்யோதவர்கள் தங்களது மரணத்திற்குப் பின்,

விரும்புடவ, விரும்போதடவ, இரண்டும் கலந்தடவ என மூன்று
விதமோன கர்ம விடளவுகடள க்ஷசகரித்துக் தகோள்கின்றனர். ஆனோல்
அத்தகு இன்ப துன்பத்திற்கோன பலன்கள் சந்நியோசிகளுக்குக்
கிடையோது.

தபோருளுடர

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 740

கிருஷ்ணருைனோன தனது உறடவப் பற்றிய ஞோனத்துைன் தசயல்படும் கிருஷ்ண
உணர்வினன் எப்க்ஷபோதும் முக்தி தபற்றவனோகின்றோன். எனக்ஷவ, மரணத்திற்குப் பின்,
தனது தசயல்களின் பலன்கடள இன்ப துன்பத்தின் வடிவில் அனுபவிக்க
க்ஷவண்டிய அவசியம் அவனுக்கு இல்டல.

பதம் 18.13 - பஞ்டசதோனி மஹோபோ₃க்ஷஹோ க

पञ्चैताशन र्हाबाहो कारणाशन शनबोध र्े ।

सांख्ये कृ तातते प्रोक्ताशन शसद्धये सवमकर्मणार्् ॥ १३ ॥
பஞ்டசதோனி மஹோபோ₃க்ஷஹோ கோரணோனி நிக்ஷபோ₃த₄ க்ஷம |

ஸோங்க்₂க்ஷய க்ருதோந்க்ஷத ப்க்ஷரோக்தோனி ஸித்₃த₄க்ஷய ஸர்வகர்மணோம் || 18-

13 ||

பஞ்ச — ஐந்து; ஏதோனி — இடவ; மஹோ-போ₃க்ஷஹோ — பலம் தபோருந்திய புயங்கடள

உடையவக்ஷன; கோரணோனி — கோரணங்கள்; நிக்ஷபோ₃த₄ — புரிந்து தகோள்வோயோக; க்ஷம —
என்னிைமிருந்து; ஸோங்க்₂க்ஷய — க்ஷவதோந்தத்தின்; க்ருʼத-அந்க்ஷத — முடிவில்;
ப்க்ஷரோக்தோனி — கூறப்படுகின்றது; ஸித்₃த₄க்ஷய — பக்குவத்திற்கோக; ஸர்வ — எல்லோ;
கர்மணோம் — தசயல்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பலம் தபோருந்திய புயங்கடளயுடைய அர்ஜுனோ, தசயல்கள்

அடனத்தும் நிடறக்ஷவற்றுவதற்கு க்ஷவதோந்தத்தின்படி ஐந்து
கோரணங்கள் உள்ளன. அவற்டற தற்க்ஷபோது என்னிைமிருந்து
அறிந்துதகோள்.

தபோருளுடர

தசய்யப்படும் ஒவ்தவோரு தசயலுக்கும் விடளவுகள் நிச்சயமோக இருக்கும்,

அப்படிதயனில் கிருஷ்ண உணர்வில் இருப்பவன் தசயலின் விடளவுகளோல்
இன்பத்டதக்ஷயோ துன்பத்டதக்ஷயோ அனுபவிப்பதில்டல என்பது எவ்வோறு ? என்ற
க்ஷகள்வி எழுப்பப்பைலோம். அஃது எவ்வோறு சோத்தியம் என்படத நிரூபிக்க பகவோன்
இங்க்ஷக க்ஷவதோந்த தத்துவத்டத க்ஷமற்க்ஷகோள் கோட்டுகிறோர். எல்லோச் தசயல்களுக்கும்
ஐந்து கோரணங்கள் உள்ளன என்றும், அச்தசயல்களின் தவற்றியில் இந்த ஐந்து
கோரணங்கடளயும் கருத்தில் தகோள்ள க்ஷவண்டும் என்றும் பகவோன் கூறுகின்றோர்.
ஸோங்க்ய என்றோல், ஞோனத்தின் களஞ்சியம் என்று தபோருள். க்ஷமலும் க்ஷவதோந்தக்ஷம
ஞோனத்தின் இறுதிக் களஞ்சியம் என்று சிறப்பு வோய்ந்த ஆச்சோரியர்கள் ஏற்றுக்
தகோண்டுள்ளனர். சங்கரோசோரியரும் க்ஷவதோந்த சூத்திரத்டத இவ்வோறு ஏற்றுக்
தகோள்கிறோர். எனக்ஷவ, அத்தகு அதிகோரம் தபற்ற ஆச்சோரியர்களின் மூலம் நோம்
புரிந்து தகோள்ள க்ஷவண்டும்.

இறுதி அதிகோரம் பரமோத்மோவிைக்ஷம உள்ளது. ஸர்வஸ்ய சோஹம் ஹ்ருதி

ஸன்னிவிஷ்ை: என்று கீ டதயில் கூறப்பட்டுள்ளது. ஒவ்தவோருவனுக்கம் அவனது

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 741

முந்டதய தசயல்கடள நிடனவுபடுத்தி, அவடன குறிப்பிட்ை தசயல்களில்
ஈடுபடுத்துவது அவக்ஷர. உள்ளிருக்கும் அவரது வழிகோட்டுதலில் தசய்யப்படும்
கிருஷ்ண உணர்வின் தசயல்கள், இந்த பிறவியிலும் சரி, அடுத்த பிறவியிலும் சரி,
விடளவுகடளக் தகோடுப்பதில்டல.

பதம் 18.14 - அதி₄ஷ்ைோ₂னம் ததோ₂ கர

अशधिानं तथा कताम करणं च पृथशर्गवधर्् ।

शवशवधाश्च पृथक्चेष्टा दैवं चैवात्र पञ्चर्र्् ॥ १४ ॥
அதி₄ஷ்ைோ₂னம் ததோ₂ கர்தோ கரணம் ச ப்ருத₂க்₃வித₄ம் |

விவிதோ₄ஷ்₂ச ப்ருத₂க்க்ஷசஷ்ைோ டத₃வம் டசவோத்ர பஞ்சமம் || 18-14 ||

அதி₄ஷ்ைோ₂னம் — இைம்; ததோ₂ — கூை; கர்தோ — தசய்பவன்; கரணம் — கருவிகள்; ச —

கூை; ப்ருʼத₂க்-வித₄ம் — தவவ்க்ஷவறு விதமோன; விவிதோ₄꞉ — பல்க்ஷவறு; ச — மற்றும்;
ப்ருʼத₂க் — தனித்தனியோன; க்ஷசஷ்ைோ꞉ — முயற்சிகள்; டத₃வம் — பரமன்; ச — மற்றும்;
ஏவ — நிச்சயமோக; அத்ர — இங்க்ஷக; பஞ்சமம் — ஐந்து.

தமோழிதபயர்ப்பு

தசயலுக்கோன இைம் (உைல்), தசய்பவன், பல்க்ஷவறு புலன்கள்,

பலதரப்பட்ை முயற்சிகள், இறுதியோக பரமோத்மோ—இடவக்ஷய
தசயலுக்கோன ஐந்து கோரணங்களோகும்.

தபோருளுடர

அதிஷ்ைோனம் என்னும் தசோல் உைடலக் குறிக்கும். உைலினுள் உள்ள ஆத்மோ

தசயலின் விடளவுகளுக்கோக தசயல்படுவதோல், கர்தோ, “தசய்பவன்” எனப்படுகிறோன்.
அறிபவனும் தசய்பவனும் ஆத்மோக்ஷவ என்பது ஷ்ருதியில் கூறப்பட்டுள்ளது. ஏஷ
ஹி த்ரஷ்ைோ ஸ்ரஷ்ைோ (ப்ரஷ்ன உபநிஷத் 4.9). இது க்ஷவதோந்த சூத்திரத்திலும்
க்க்ஷஞோ(அ)த ஏவ (2.3.18), கர்தோ ஷோஸ்த்ரோர்தவத்த்வோத் (2.3.33) ஆகிய பதங்களில்
உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது. தசயல்களுக்கோன கருவிகக்ஷள புலன்கள் , புலன்கடளக்
தகோண்டு ஆத்மோ பல்க்ஷவறு வழிகளில் தசயல்படுகின்றது. ஒவ்தவோரு தசயலுக்கும்
தவவ்க்ஷவறு முயற்சி உள்ளது. ஆனோல் ஒருவனது எல்லோ தசயல்களும் அவனது
இதயத்தில் நண்பனோக அமர்ந்திருக்கும் பரமோத்மோவின் இச்டசடயப் தபோருத்தக்ஷத.
முழுமுதற் கைவுக்ஷள உன்னத கோரணம். இத்தகு சூழ்நிடலயில் , இதயத்தினுள்
வற்றுள்ள
ீ பரமோத்மோவின் வழிகோட்டுதலின் கீ ழ் கிருஷ்ண உணர்வில்
எவதனோருவன் தசயல்படுகின்றோக்ஷனோ , அவன் இயற்டகயோகக்ஷவ எந்தச்
தசயலோலும் பந்தப்படுவதில்டல. பூரண கிருஷ்ண உணர்வில் இருப்பவர்களின்
எந்தச் தசயலோலும் பந்தப்படுவதில்டல. பூரண கிருஷ்ண உணர்வில்
இருப்பவர்களின் தசயல்களுக்கு இறுதியோன தபோருப்போளிகள் அவர்கள் அல்ல.
எல்லோம் புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள், பரமோத்மோவின் பரம இச்டசடயச்
சோர்ந்தடவ.

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 742

 பதம் 18.15 - ஷ₂ரீரவோங்மக்ஷனோபி₄ர்யத்

िरीरवाङ्मनोशभयमत्कर्म प्रारभते नर: ।

तयाय्यं वा शवपरीतं वा पञ्चैते तस्य हेतव: ॥ १५ ॥
ஷ₂ரீரவோங்மக்ஷனோபி₄ர்யத்கர்ம ப்ரோரப₄க்ஷத நர: |

ந்யோய்யம் வோ விபரீதம் வோ பஞ்டசக்ஷத தஸ்ய க்ஷஹதவ: || 18-15 ||

ஷ₂ரீர — உைல்; வோக் — க்ஷபச்சு; மக்ஷனோபி₄꞉ — மற்றும் மனதோல்; யத் — எந்த; கர்ம —
தசயடல; ப்ரோரப₄க்ஷத — ததோைங்குகின்றோக்ஷனோ; நர꞉ — மனிதன்; ந்யோய்யம் — சரியோன;
வோ — அல்லது; விபரீதம் — எதிரோன; வோ — அல்லது; பஞ்ச — ஐந்து; ஏக்ஷத —
இடவதயல்லோம்; தஸ்ய — அதன்; க்ஷஹதவ꞉ — கோரணங்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

மனிதன் தன்னுடைய உைல், மனம், அல்லது வோர்த்டதகளோல்

நல்லக்ஷதோ தகட்ைக்ஷதோ, எந்ததவோரு தசயடலச் தசய்தோலும் அதற்கு
இந்த ஐந்தும் கோரணங்களோகும்.

தபோருளுடர

இந்தப் பதத்தில் 'நல்லது,' 'தகட்ைது' என்னும் தசோற்கள் மிக முக்கியமோனடவ.

சோஸ்திரங்களில் விதிக்கப்பட்டுள்ள போடதக்கு ஏற்ப தசய்யப்படும் தசயல் நல்ல
தசயல், சோஸ்திர தநறிகளின் தகோள்டககளுக்கு எதிரோகச் தசய்யப்படும் தசயல்
தகட்ை தசயல். ஆனோல் எது தசய்யப்பட்ைோலும் அது முழுடம தபற இந்த ஐந்து
கோரணங்களும் க்ஷதடவ.

பதம் 18.16 - தத்டரவம் ஸதி கர்தோரம

तत्रैवं सशत कतामरर्ात्र्ानं के वलं तु य: ।

पश्यत्यकृ तबुशद्धत्वाि स पश्यशत दुर्मशत: ॥ १६ ॥
தத்டரவம் ஸதி கர்தோரமோத்மோனம் க்ஷகவலம் து ய: |

பஷ்₂யத்யக்ருதபு₃த்₃தி₄த்வோன்ன ஸ பஷ்₂யதி து₃ர்மதி: || 18-16 ||

தத்ர — அங்க்ஷக; ஏவம் — இவ்வோறோக; ஸதி — இருந்து; கர்தோரம் — தசய்பவன்;

ஆத்மோனம் — தன்டன; க்ஷகவலம் — மட்டுக்ஷம; து — ஆனோல்; ய꞉ — எவதனோருவன்;
பஷ்₂யதி — கோண்கின்றோன்; அக்ருʼத-பு₃த்₃தி₄த்வோத் — அறிவின்டமயோல்; ந —
என்றுமில்டல; ஸ꞉ — அவன்; பஷ்₂யதி — கோண்பது; து₃ர்மதி꞉ — முட்ைோள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 743

 எனக்ஷவ, இந்த ஐந்து கோரணங்கடளக் கருதோமல், தன்டன மட்டுக்ஷம
தசயலோற்றுபவனோகக் கருதுபவன் விஷயங்கடள உள்ளபடி கோண
முடியோது, அவன் நிச்சயமோக அறிவுடையவன் அல்ல.

தபோருளுடர

நண்பனோக உள்க்ஷள அமர்ந்துள்ள பரமோத்மோ தன்னுடைய தசயல்கடள

நைத்துகின்றோர் என்படத முட்ைோள்தனமோன மனிதனோல் புரிந்து தகோள்ள
முடியோது. இைம், தசய்பவன், முயற்சி, புலன்கள் ஆகிய தபளதிக கோரணங்கள்
உள்ளக்ஷபோதிலும், இறுதி கோரணம் முழுமுதற் கைவுளோன பரமோத்மோக்ஷவ. எனக்ஷவ,
நோன்கு தபளதிக கோரணங்கடள மட்டுமின்றி, உன்னதமோன தசயற்கோரணத்டதயும்
கோண க்ஷவண்டியது அவசியம். பரமடனக் கோணோதவன் தன்டனக்ஷய தசய்பவனோகக்
கருதுகின்றோன்.

பதம் 18.17 - யஸ்ய நோஹங்க்ருக்ஷதோ போ₄

यस्य नाहंकृतो भावो बुशद्धयमस्य न शलप्यते ।

हत्वाशप स इर्ााँल्लकाि हशतत न शनबध्यते ॥ १७ ॥
யஸ்ய நோஹங்க்ருக்ஷதோ போ₄க்ஷவோ பு₃த்₃தி₄ர்யஸ்ய ந லிப்யக்ஷத |

ஹத்வோபி ஸ இமோம்ˮல்லகோன்ன ஹந்தி ந நிப₃த்₄யக்ஷத || 18-17 ||

யஸ்ய — எவதனோருவனின்; ந — என்றுமில்டல; அஹங்க்ருʼத꞉ — அஹங்கோரத்தின்;

போ₄வ꞉ — இயற்டக; பு₃த்₃தி₄꞉ — அறிவு; யஸ்ய — எவதனோருவனின்; ந —
என்றுமில்டல; லிப்யக்ஷத — பற்றுதல் தகோள்வது; ஹத்வோ — தகோல்வது; அபி — கூை;
ஸ꞉ — அவன்; இமோன் — இந்த; க்ஷலோகோன் — உலகில்; ந — என்றுமில்டல; ஹந்தி —
தகோல்வது; ந — என்றுமில்டல; நிப₃த்₄யக்ஷத — பந்தப்படுவது.

தமோழிதபயர்ப்பு

எவனுடைய க்ஷநோக்கம் அஹங்கோரமின்றி உள்ளக்ஷதோ, எவனுடைய புத்தி

பற்றுதலிலிருந்து விடுபட்டுள்ளக்ஷதோ, அவன் இவ்வுலகிலுள்ள
மனிதர்கடளக் தகோல்ல தசய்தோலும் தகோல்பவன் அல்ல. தனது
தசயல்களோல் அவன் பந்தப்படுவதும் இல்டல.

தபோருளுடர

க்ஷபோரிைோமல் இருப்பதற்கோன விருப்பம் அஹங்கோரத்திலிருந்து எழுகின்றது என்று

இப்பதத்தில் அர்ஜுனனிைம் பகவோன் ததரிவிக்கின்றோர். உள்ளும் புறமும்
வற்றுள்ள
ீ உன்னத அனுமதிடய பற்றி கருத்தில் தகோள்ளோமல், “நோக்ஷன தசயலின்
கர்த்தோ” என்று அர்ஜுனன் எண்ணினோன். உன்னத அனுமதிடயப் பற்றி
அறியோதவன், தசயல்களில் ஈடுபடுவதோல் என்ன பலன்? ஆனோல், தசயலின்
கருவிகடள அறிந்து, தன்டனச் தசய்பவனோக அறிந்து, பரமபுருஷடர உன்னத
அனுமதி தகோடுப்பவரோக அறிபவன், எல்லோ தசயல்கடளயும் பக்குவமோகச்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 744

தசய்கிறோன். அத்தகு நபர் என்றுக்ஷம மோடயயில் இருப்பதில்டல. கைவுள் உணர்வு
(கிருஷ்ண உணர்வு) இல்லோதிருத்தல் மற்றும் அஹங்கோரத்தின் கோரணத்தோல்
தசோந்தச் தசயல்களும் தபோறுப்புகளும் எழுகின்றன. பரம புருஷ பகவோன் அல்லது
பரமோத்மோவின் வழிகோட்டுதலின் கீ ழ் கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்படுபவன்,
தகோடல தசய்தோலும் தகோல்வதில்டல. அவ்வோறு தகோடல தசய்வதன்
விடளவோல் போதிக்கப்படுவதும் இல்டல. உயர் அதிகோரியன் கட்ைடளயின் கீ ழ்
க்ஷபோர்வரன்
ீ ஒருவன் தகோடர தசய்யும்க்ஷபோது, அவன் தண்ைடனக்கு உட்பட்ைவன்
அல்ல. ஆனோல் தனது தசோந்த விருப்பத்தில் அவன் யோடரக்ஷயனும் தகோடல
தசய்தோல், நிச்சயமோக நீதிமன்றத்தோல் தண்டிக்கப்படுவோன்.

பதம் 18.18 - ஜ்ஞோனம் ஜ்க்ஷஞயம் பரிஜ

ज्ञानं ज्ञेयं पररज्ञाता शत्रशवधा कर्मचोदना ।

करणं कर्म कतेशत शत्रशवध: कर्मसङ्रह: ॥ १८ ॥
ஜ்ஞோனம் ஜ்க்ஷஞயம் பரிஜ்ஞோதோ த்ரிவிதோ₄ கர்மக்ஷசோத₃னோ |

கரணம் கர்ம கர்க்ஷததி த்ரிவித₄: கர்மஸங்க்₃ரஹ: || 18-18 ||

ஜ்ஞோனம் — அறிவு; ஜ்க்ஷஞயம் — அறியப்படும் தபோருள்; பரிஜ்ஞோதோ — அறிபவன்; த்ரி-

விதோ₄ — மூன்று விதமோன; கர்ம — தசயல்; க்ஷசோத₃னோ — ஊக்கம்; கரணம் — புலன்கள்;
கர்ம — தசயல்; கர்தோ — தசய்பவன்; இதி — இவ்வோறு; த்ரி-வித₄꞉ — மூன்று விதமோன;
கர்ம — தசயலின்; ஸங்க்₃ரஹ꞉ — க்ஷசர்ப்பு.

தமோழிதபயர்ப்பு

அறிவு, அறியப்படும் தபோருள், அறிபவன் ஆகிய மூன்றும் தசயடலத்

தூண்டுபடவ; புலன்கள், தசயல், தசய்பவன் ஆகிய மூன்றம் தசயடல
உண்ைோக்குபடவ.

தபோருளுடர

அறிவு, அறியப்படும் தபோருள், அறிபவன் ஆகிய மூன்றம் தினசரி தசய்யப்படும்

தசயடல ஊக்குவிப்படவ. தசயலின் கருவிகள், தசயல், தசய்பவன் ஆகிய
மூன்றும் தசயடல உண்ைோக்குபடவ. எந்ததவோரு மனிதனோல் தசய்யப்படும் எந்தச்
தசயலிலும் இம்மூன்றும் இருக்கின்றன. ஒருவன் தசயல்படுவதற்கு முன்பு
ஊக்கம் எனப்படும் தூண்டுதல் உள்ளது. தசயல் தசய்யப்படுவதற்கு முன்பு, அதன்
பலன் சூட்சும உருவில் உணரப்படுகிறது. அதன் பிறகு தசயல் உருப்தபறுகின்றது.
எண்ணுதல், உணர்தல், விரும்புதல் எனும் மனதின் நிடலகடள ஒருவன் முதலில்
அனுபவிக்க க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ ஊக்கம் என்று அடழக்கப்படுகின்றது. தசயடலச்
தசய்வதற்கோன ஊக்கம் சோஸ்திரங்களிலிருந்து வந்தோலும் ஆன்மீ க குருவின்
உபக்ஷதசங்களிலிருந்து வந்தோலும் அஃது ஒன்க்ஷற. ஊக்கமும் தசயலோற்றுபவனும்
இருக்கும்க்ஷபோது, மனம் உட்பை எல்லோ புலன்களின் உதவியுைன் உண்டமயோன
தசயல் நடைதபறுகின்றது. மனக்ஷம எல்லோ புலன்களுக்கும் டமயமோகும். தசயடல

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 745

நிடறக்ஷவற்றும் இடவயடனத்தும் இடணந்து கர்ம-ஸங்க்ரஹ (ஒட்டுதமோத்த
தசயல்) என்ற அடழக்கப்படுகின்றன.

பதம் 18.19 - ஜ்ஞோனம் கர்ம ச கர்தோ

ज्ञानं कर्म च कताम च शत्रधैव गुणभेदत: ।

प्रोच्यते गुणसंख्याने यथावच्छृ णु तातयशप ॥ १९ ॥
ஜ்ஞோனம் கர்ம ச கர்தோ ச த்ரிடத₄வ கு₃ணக்ஷப₄த₃த: |

ப்க்ஷரோச்யக்ஷத கு₃ணஸங்க்₂யோக்ஷன யதோ₂வச்ச்₂ருணு தோன்யபி || 18-19 ||

ஜ்ஞோனம் — அறிவு; கர்ம — தசயல்; ச — மற்றும்; கர்தோ — தசய்பவன்; ச — மற்றும்;

த்ரிதோ₄ — மூன்று விதமோன; ஏவ — நிச்சயமோக; கு₃ண-க்ஷப₄த₃த꞉ — ஜை இயற்டகயின்
க்ஷவறுபட்ை குணங்களின் அடிப்படையில்; ப்க்ஷரோச்யக்ஷத — கூறப்படுகின்றது; கு₃ண-
ஸங்க்₂யோக்ஷன — க்ஷவறுபட்ை குணங்களுக்கு ஏற்ப; யதோ₂-வத் — அவற்டற உள்ளபடி;
ஷ்₂ருʼணு — க்ஷகள்; தோனி — அடவதயல்லோவற்டறயும்; அபி — கூை.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஜை இயற்டகயின் மூன்று க்ஷவறுபட்ை குணங்களுக்கு ஏற்ப, அறிவு,

தசயல், தசய்பவன் ஆகியவற்றிலும் மூன்று வடககள் உள்ளன.
தற்க்ஷபோது அவற்டற என்னிைமிருந்து க்ஷகட்போயோக.

தபோருளுடர

ஜை இயற்டக குணங்களின் மூன்று பிரிவுகள் பதினோன்கோம் அத்தியோயத்தில்

விரிவோக விளக்கப்பட்ைன. அந்த அத்தியோயத்தில், ஸத்வ குணம் பிரகோசமோனது
என்றும், ரக்ஷஜோ குணம் தபௌதிகமயமோனதது என்றும் , தக்ஷமோ குணம்
க்ஷசோம்க்ஷபறித்தனத்திற்கு உகந்தது என்றும் கூறப்பட்ைது. ஜை இயற்டகயின் எல்லோ
குணங்களுக்ஷம பந்தப்படுத்துபடவ. அடவ முக்திக்கோன வழிகள் அல்ல. ஸத்வ
குணத்தில் இருப்பவனும் கட்டுண்ைவக்ஷன. பதிக்ஷனழோம் அத்தியோயத்தில்,
பலதரப்பட்ை மனிதர்களோல் ஜை இயற்டகயின் பல்க்ஷவறு குணங்களில்
தசய்யப்படும் பலதரப்பட்ை வழிபோட்டு முடறகள் விளக்கப்பட்ைன. இந்தப்
பதத்தில், மூன்று தபளதிக குணங்களுக்கு ஏற்ப, அறிவு, தசய்பவன், தசயல்
ஆகியவற்றின் பல்க்ஷவறு வடககடளப் பற்றிப் க்ஷபச பகவோன் விரும்புகின்றோர்.

பதம் 18.20 - ஸர்வபூ₄க்ஷதஷு க்ஷயடனகம்

सवमभूतेषु येनैकं भावर्व्ययर्ीक्षते ।

अशवभक्तं शवभक्ते षु तज्ज्ञानं शवशद्ध साशत्त्वकर्् ॥ २० ॥
ஸர்வபூ₄க்ஷதஷு க்ஷயடனகம் போ₄வமவ்யயமீ ேக்ஷத |

அவிப₄க்தம் விப₄க்க்ஷதஷு தஜ்ஜ்ஞோனம் வித்₃தி₄ ஸோத்த்விகம் || 18-20 ||

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 746

 ஸர்வ-பூ₄க்ஷதஷு — எல்லோ உயர்வோழிகளிலும்; க்ஷயன — எதனோல்; ஏகம் — ஒன்று;
போ₄வம் — நிடல; அவ்யயம் — அழிவற்ற; ஈேக்ஷத — கோண்கின்றோன்; அவிப₄க்தம் —
பிரிவில்லோத; விப₄க்க்ஷதஷு — எண்ணற்ற பிரிவுகளோக்கப்பட்ை; தத் — அந்த; ஜ்ஞோனம்
— அறிவு; வித்₃தி₄ — அறிவோய்; ஸோத்த்விகம் — ஸத்வ குணத்தில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

உயிர்வோழிகள் எண்ணற்ற உருவமோக பிரிக்கப்பட்டிருந்தோலும்,

அவர்கடள பிரிக்கப்பைோத ஆன்மீ க இயற்டகயோக, எந்த அறிவின்
மூலம் ஒருவன் கோண்கின்றோக்ஷனோ, அந்த அறிவு ஸத்வ குணத்தில்
இருக்கும் அறிவோகும்.

தபோருளுடர

க்ஷதவன், மனிதன், மிருகம், பறடவ, நீரில் வோழ்படவ அல்லது தோவரம் என எல்லோ

உயிர்வோழிகளிலும் ஒக்ஷர ஆன்மீ க ஆத்மோடவக் கோண்பவன், ஸத்வ குணத்தின்
அறிடவப் தபற்றுள்ளோன். உயிர்வோழிகள் தங்களது முந்டதய தசயல்களுக்கு ஏற்ப
தவவ்க்ஷவறு உைல்கடளப் தபற்றிருந்தோலும், அடவ எல்லோவற்றிலும் ஒக்ஷர ஆன்மீ க
ஆத்மோ இருக்கின்றது. ஒவ்தவோரு உைலிலும் உள்ள உயிர்ச்சக்தியின் க்ஷதோற்றம்,
பரம புருஷரின் உயர் இயற்டகயினோக்ஷலக்ஷய என்பது ஏழோம் அத்தியோயத்தில்
விவரிக்கப்பட்ைது. இவ்வோறு அந்த ஓர் உயர் இயற்டகடய, அந்த உயிர்ச்சக்திடய,
ஒவ்தவோரு உைலிலும் கோண்பது ஸத்வ குணத்தில் கோண்பதோகும். உைல்கள்
அழியக்கூடியடவ என்றக்ஷபோதிலும், அந்த உயிர்வோழி அழிவற்றது. க்ஷவறுபோடுகள்
உைலின் அடிப்படையில் கோணப்படுகின்றன; கட்டுண்ை ஜை வோழ்வில் பல்க்ஷவறு
உருவங்கள் இருப்பதோல், உயிர்வோழி பிரிக்கப்பட்ைதோகத் க்ஷதோன்றுகின்றது. இத்தகு
அருவ ஞோனம் தன்னுணர்வின் ஓர் அம்சமோகும்.

பதம் 18.21 - ப்ருத₂க்த்க்ஷவன து யஜ்

पृथक्त्वेन तु यज्ज्ञानं नानाभावातपृथशर्गवधान् ।

वेशत्त सवेषु भूतेषु तज्ज्ञानं शवशद्ध राजसर्् ॥ २१ ॥
ப்ருத₂க்த்க்ஷவன து யஜ்ஜ்ஞோனம் நோநோபோ₄வோன்ப்ருத₂க்₃விதோ₄ன் |

க்ஷவத்தி ஸர்க்ஷவஷு பூ₄க்ஷதஷு தஜ்ஜ்ஞோனம் வித்₃தி₄ ரோஜஸம் || 18-21 ||

ப்ருʼத₂க்த்க்ஷவன — பிரிவின் கோரணத்தோல்; து — ஆனோல்; யத் — எந்த; ஜ்ஞோனம் —

அறிவு; நோனோ-போ₄வோன் — க்ஷவறுபட்ை நிடலகள்; ப்ருʼத₂க்-விதோ₄ன் — தவவ்க்ஷவறோக;
க்ஷவத்தி — அறிபவன்; ஸர்க்ஷவஷு — எல்லோ; பூ₄க்ஷதஷு — உயிர்வோழிகளிலும்; தத் —
அந்த; ஜ்ஞோனம் — அறிவு; வித்₃தி₄ — அறியப்பை க்ஷவண்டும்; ரோஜஸம் — ரக்ஷஜோ
குணத்டதச் சோர்ந்ததோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 747

 எந்த அறிவின் மூலம், தவவ்க்ஷவறு உைல்களில் தவவ்க்ஷவறுவிதமோன
உயிர்வோழிகள் இருப்பதோக ஒருவன் கோண்கின்றோக்ஷனோ, அந்த அறிவு
ரக்ஷஜோ குணத்தில் இருப்பதோக புரிந்து தகோள்ளப்பை க்ஷவண்டும்.

தபோருளுடர

ஜைவுைக்ஷல உயிர்வோழி என்றும், உைல் அழியும்க்ஷபோது உணர்வும்

அழிக்கப்படுகின்றது என்றும் கருதக் கூடிய அறிவு, ரக்ஷஜோ குணத்தின் அறிவு என்று
அடழக்கப்படுகின்றது. அந்த அறிவின்படி, உணர்வுகள் பல வடகப்படும், அதன்
வளர்ச்சிக்கு ஏற்ப, ஓர் உைல் மற்தறோரு உைலிலிருந்து க்ஷவறுபடுகிறது ; உணர்டவத்
க்ஷதோற்றுவிக்கும் ஆத்மோ என்று எதுவும் தனியோக கிடையோது. உைக்ஷல ஆத்மோ ,
உைலுக்கு அப்போற்பட்ை தனிப்பட்ை ஆத்மோ எதுவும் கிடையோது. உணர்வு என்பது
தற்கோலிகமோனது. இந்த உைலுக்கு அப்போற்பட்டு விக்ஷசஷமோன தனி நபக்ஷரோ
பரமோத்மோக்ஷவோ யோரும் இல்டல. இக்ஷத அறிடவச் சோர்ந்த க்ஷவறு சிலர், தனித்தனி
ஆத்மோக்கள் கிடையோது என்றும், பூரண அறிவுைன் எங்கும் நிடறந்திருக்கும் ஓர்
ஆத்மோக்ஷவ உள்ளது என்றும், இந்த உைல் தற்கோலிக அறியோடமயின் க்ஷதோற்றக்ஷம
என்றும் கூறுகின்றனர். இத்தகு கருத்துக்கள் அடனத்தும் ரக்ஷஜோ குணத்தின்
படைப்புகளோகக் கருதப்படுகின்றன.

பதம் 18.22 - யத்து க்ருத்ஸ்னவக்ஷத₃க

यत्तु कृ त्नवदेकशस्र्तकाये सक्तर्हैतुकर्् ।

अतत्त्वाथमवदल्पं च तत्तार्सर्ुदाहृतर्् ॥ २२ ॥
யத்து க்ருத்ஸ்னவக்ஷத₃கஸ்மின்கோர்க்ஷய ஸக்தமடஹதுகம் |

அதத்த்வோர்த₂வத₃ல்பம் ச தத்தோமஸமுதோ₃ஹ்ருதம் || 18-22 ||

யத் — எது; து — ஆனோல்; க்ருʼத்ஸ்ன-வத் — எல்லோமோக; ஏகஸ்மின் — ஒன்றில்;

கோர்க்ஷய — தசயல்; ஸக்தம் — பற்றுக் தகோண்டு; அடஹதுகம் — கோரணமின்றி;
அதத்த்வ-அர்த₂-வத் — உண்டமயின் அறிவின்றி; அல்பம் — அற்பமோன; ச — மற்றும்;
தத் — அது; தோமஸம் — தக்ஷமோ குணத்தில்; உதோ₃ஹ்ருʼதம் — இருப்பதோகக்
கூறப்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

எந்த அறிவின் மூலம், உண்டமடயப் பற்றிய அறிவின்றி, ஒக்ஷர

விதமோன தசயலில் பற்றுதல் தகோண்டு அடதக்ஷய எல்லோமோக
அறிகின்றோக்ஷனோ, அந்த அற்பமோன அறிவு தக்ஷமோ குணத்தில்
இருப்பதோகக் கூறப்படுகின்றது.

தபோருளுடர

சோதோரண மனிதனின் “அறிவு” எப்க்ஷபோதும் இருளோன தக்ஷமோ குணத்திக்ஷலக்ஷய

இருக்கும்; ஏதனனில், கட்டுண்ை வோழ்விலுள்ள ஒவ்தவோரு உயிர்வோழியும் தக்ஷமோ

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 748

குணத்திக்ஷலக்ஷய பிறந்துள்ளோன். அதிகோரம் தபற்ற நபர்களின் மூலமோகக்ஷவோ
சோஸ்திர விதிகளின் மூலமோகக்ஷவோ, அறிடவ வளர்த்துக் தகோள்ளோதவனின் அறிவு,
உைலின் எல்டலக்கு உட்பட்ைதோகக்ஷவ இருக்கும். சோஸ்திர வழிகோட்டுதலின்படி
தசயல்படுவதில் அவனுக்கு அக்கடற இல்டல. அவடனப் தபோறுத்தவடர பணக்ஷம
கைவுள், க்ஷமலும், உைலின் க்ஷதடவகடளத் திருப்தி தசய்வக்ஷத அறிவு. அத்தகு
அறிவிற்கும் பூரண உண்டமக்கும் எந்தத் ததோைர்பும் இல்டல. அஃது ஏறக்குடறய
சோதோரண மிருகங்களின் அறிடவப் க்ஷபோன்றது: உண்ணுதல், உறங்குதல், உைலுறவு
தகோள்ளுதல், மற்றும் தற்கோத்துக் தகோள்வடதப் பற்றிய அறிவு. அத்தகு அறிவு
தக்ஷமோ குணத்தின் படைப்போக இங்கு விவரிக்கப்படுகின்றது. க்ஷவறு விதமோகக்
கூறினோல், உைலுக்கு அப்போற்பட்ை ஆன்மீ க ஆத்மோடவப் பற்றிய அறிவு ஸத்வ
குணத்தின் அறிவு என்றும், தபளதிக நியோயத்டதயும் மனக் கற்படனடயயும்
தகோண்டு உருவோக்கப்படும் தகோள்டககள் ரக்ஷஜோ குண அறிவின் படைப்புகள்
என்றும், உைடல வசதியோக டவப்படத மட்டும் சிந்திக்கின்ற அறிவு தக்ஷமோ
குணத்தின் அறிவு என்றும் அடழக்கப்படுகின்றன.

பதம் 18.23 - நியதம் ஸங்க₃ரஹிதமரோக

शनयतं सङ्गरशहतर्रागिेषत: कृ तर्् ।

अफलप्रेप्सुना कर्म यत्तत्साशत्त्वकर्ुच्यते ॥ २३ ॥
நியதம் ஸங்க₃ரஹிதமரோக₃த்₃க்ஷவஷத: க்ருதம் |

அப₂லப்க்ஷரப்ஸுனோ கர்ம யத்தத்ஸோத்த்விகமுச்யக்ஷத || 18-23 ||

நியதம் — ஒழுங்கோன; ஸங்க₃-ரஹிதம் — பற்றுதலின்றி; அரோக₃-த்₃க்ஷவஷத꞉ — விருப்பு

தவறுப்பின்றி; க்ருʼதம் — தசய்யப்படும்; அப₂ல-ப்க்ஷரப்ஸுனோ — பலன் க்ஷநோக்குச்
தசயல்களில் விருப்பம் இல்லோதவனோல்; கர்ம — தசயல்; யத் — எதுக்ஷவோ; தத் — அது;
ஸோத்த்விகம் — ஸத்வ குணத்தில்; உச்யக்ஷத — கூறப்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

எந்ததவோரு தசயல், ஒழங்குபடுத்தப்பட்டு, பற்றின்றி, விருப்பு

தவறுப்பின்றி, பலடன எதிர்போர்க்கோமல் தசய்யப்படுகின்றக்ஷதோ, அது
ஸத்வ குணத்தின் தசயல் எனப்படுகிறது.

தபோருளுடர

பல்க்ஷவறு வர்ணம் மற்றும் ஆஷ்ரமங்களுக்க்ஷகற்ப சோஸ்திரங்களில்

விதிக்கப்பட்டுள்ள் ஒழுங்குபட்ை கைடமகள், உரிடமயுணர்வும் பற்றுதலும் இன்றி
தசய்யப்படும்க்ஷபோது, இயற்டகயோகக்ஷவ விருப்பு தவறுப்பற்றதோகி விடுகின்றன.
இவ்வோறு, புலனின்பத்திற்கோக அல்லோமல், கிருஷ்ண உணர்வில் பரமனின்
திருப்திக்கோகச் தசய்யப்படும் தசயல்கள், ஸத்வ குணத்தின் தசயல்கள் என்று
அடழக்கப்படுகின்றன.

பதம் 18.24 - யத்து கோக்ஷமப்ஸுனோ கர்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 749

 यत्तु कार्ेप्सुना कर्म साहङ्कारे ण वा पुन: ।
कक्रयते बहुलायासं तद्राजसर्ुदाहृतर्् ॥ २४ ॥
யத்து கோக்ஷமப்ஸுனோ கர்ம ஸோஹங்கோக்ஷரண வோ புன: |

க்ரியக்ஷத ப₃ஹுலோயோஸம் தத்₃ரோஜஸமுதோ₃ஹ்ருதம் || 18-24 ||

யத் — எந்த; து — ஆனோல்; கோம-ஈப்ஸுனோ — பலனுக்கு ஆடசப்படுவனோல்; கர்ம —

தசயல்; ஸ-அஹங்கோக்ஷரண — அஹங்கோரத்துைன்; வோ — அல்லது; புன꞉ — மீ ண்டும்;
க்ரியக்ஷத — தசய்யப்படுகின்றக்ஷதோ; ப₃ஹுல-ஆயோஸம் — தபரும் முயற்சியுைன்; தத்
— அந்த; ரோஜஸம் — ரக்ஷஜோ குணத்தில்; உதோ₃ஹ்ருʼதம் — இருப்பதோகக்
கூறப்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆனோல், எந்ததவோரு தசயல், ஆடசகடளத் திருப்தி தசய்வதற்கோக

தபரும் முயற்சியுைனும் அஹங்கோரத்துைனும் தசய்யப்படுகின்றக்ஷதோ,
அந்தச் தசயல் ரக்ஷஜோ குணத்தின் தசயல் என்று கூறப்படுகின்றது.

பதம் 18.25 - அனுப₃ந்த₄ம் ேயம் ஹ

अनुबतधं क्षयं तहसार्नपेक्ष्य च पौरुषर्् ।

र्ोहादारभ्यते कर्म यत्तत्तार्सर्ुच्यते ॥ २५ ॥
அனுப₃ந்த₄ம் ேயம் ஹிம்ஸோமனக்ஷபக்ஷ்ய ச தபௌருஷம் |

க்ஷமோஹோதோ₃ரப்₄யக்ஷத கர்ம யத்தத்தோமஸமுச்யக்ஷத || 18-25 ||

அனுப₃ந்த₄ம் — எதிர்கோல பந்தம்; ேயம் — அழிவு; ஹிம்ʼஸோம் — துன்புறுத்துதல்;

அனக்ஷபக்ஷ்ய — விடளவுகடளக் கருதோமல்; ச — மற்றும்; தபௌருஷம் — சுய
அனுமதியுைன்; க்ஷமோஹோத் — மயக்கத்தோல்; ஆரப்₄யக்ஷத — ஆரம்பிக்கப்பட்ை; கர்ம —
தசயல்; யத் — எது; தத் — அது; தோமஸம் — தக்ஷமோ குணத்தில்; உச்யக்ஷத —
இருப்பதோகக் கூறப்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

எந்ததவோரு தசயல், எதிர்கோல பந்தத்டதயும் மற்றவர்களுக்கு

இடழக்கப்படும் துன்பத்டதயும் கருத்தில் தகோள்ளோமல், சோஸ்திர
விதிகடளப் புறக்கணித்து, மயக்கத்தில் தசய்யப்படுகின்றக்ஷதோ, அந்தச்
தசயல் தக்ஷமோ குணத்தின் தசயலோகக் கூறப்படுகின்றது.

தபோருளுடர

ஒருவன் தனது தசயல்களின் கணக்டக, க்ஷதசத்திைக்ஷமோ, பரம புருஷரின்

பிரதிநிதிகளோன எமதூதர்களிைக்ஷமோ தகோடுக்க க்ஷவண்டும். தபோறுப்பற்ற தசயல் ,

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 750

சோஸ்திர விதிகளின் ஒழுங்கு முடறகடள அழிப்பதோல், அச்தசயல் அழிடவத்
தரக்கூடியதோக கூறப்படுகின்றது. தபரும்போலும் வன்முடறடய அடிப்படையோகக்
தகோண்ை இச்தசயல்கள் பிற உயிரினங்கடள துன்புறுத்தக்கூடியடவயோக உள்ளன.
அத்தகு தபோறுப்பற்ற தசயல் ஒருவனது தசோந்த அனுபவ அறிடவக் தகோண்டு
நிடறக்ஷவற்றப்படுகின்றது. அது மயக்கம் என்று அடழக்கப்படுகின்றது. அத்தகு
மயக்கச் தசயல்கள் எல்லோம் தக்ஷமோ குணத்தின் படைப்புகளோகும்.

பதம் 18.26 - முக்தஸங்க்ஷகோ₃(அ)னஹம்வோ

र्ुक्तसङ्गोऽनहंवादी धृत्युत्साहसर्शतवत: ।
शसद्ध्यशसद्ध्योर्तनर्तवकार: कताम साशत्त्वक उच्यते ॥ २६ ॥
முக்தஸங்க்ஷகோ₃(அ)னஹம்வோதீ₃ த்₄ருத்யுத்ஸோஹஸமன்வித: |

ஸித்₃த்₄யஸித்₃த்₄க்ஷயோர்நிர்விகோர: கர்தோ ஸோத்த்விக உச்யக்ஷத || 18-26 ||

முக்த-ஸங்க₃꞉ — எல்லோ தபளதிக உறவிலிருந்தும் விடுபட்டு; அனஹம்-வோதீ₃ —

அஹங்கோரம் இன்றி; த்₄ருʼதி — மன உறுதி; உத்ஸோஹ — தபரும் உற்சோகத்துைன்;
ஸமன்வித꞉ — தகுதிதபற்று; ஸித்₃தி₄ — தவற்றியில்; அஸித்₃த்₄க்ஷயோ꞉ — க்ஷதோல்வியில்;
நிர்விகோர꞉ — மோற்றமின்றி; கர்தோ — தசய்பவன்; ஸோத்த்விக꞉ — ஸத்வ குணத்தில்;
உச்யக்ஷத — இருப்பதோகக் கூறப்படுகின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எவதனோருவன், இயற்டக குணங்களின் ததோைர்பின்றி,

அஹங்கோரமின்றி, உற்சோகம் மற்றும் மனவுறுதியுைன், தவற்றி
க்ஷதோல்விகடளப் தபோருட்படுத்தோது தனது கைடமகடளச்
தசய்கின்றோக்ஷனோ, அத்தகு தசயலோளி ஸத்வ குணத்தில் இருப்பதோகக்
கூறப்படுகிறது.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்விலிருப்பவன் ஜை இயற்டகயின் குணங்களுக்கு எப்க்ஷபோதும்

அப்போற்பட்ைவன். அவனிைம் ஒப்படைக்கப்பட்ை தசயலின் பலன்கடள அவன்
எதிர்போர்ப்பதில்டல; ஏதனனில், அஹங்கோரம் மற்றும் கர்வத்திலிருந்து அவன்
உயர்வு தபற்றவன். இருப்பினும், அத்தகு தசயல்கள் முடியும் வடர அவன்
எப்க்ஷபோதும் உற்சோத்துைன் உள்ளோன். தோன் க்ஷமற்தகோள்ளும் சிரமத்டதப் பற்றி
அவன் கவடலப்படுவதில்டல; எப்க்ஷபோதும் உற்சோகத்துைன் உள்ளோன். தவற்றி
க்ஷதோல்விகடளப் பற்றியும் அவன் கவடலப்படுவதில்டல ; இன்ப துன்பங்களில்
அவன் சமமோக உள்ளோன். இவ்வோறு தசயல்படுபவன் ஸத்வ குணத்தில்
நிடலதபற்றுள்ளோன்.

பதம் 18.27 - ரோகீ ₃ கர்மப₂லப்க்ஷரப்ஸ

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 751

 रागी कर्मफलप्रेप्सुलुमब्धो तहसात्र्कोऽिशच: ।
हषमिोकाशतवत: कताम राजस: पररकीर्ततत: ॥ २७ ॥
ரோகீ ₃ கர்மப₂லப்க்ஷரப்ஸுர்லுப்₃க்ஷதோ₄ ஹிம்ஸோத்மக்ஷகோ(அ)ஷ₂சி: |

ஹர்ஷக்ஷஷோ₂கோன்வித: கர்தோ ரோஜஸ: பரிகீ ர்தித: || 18-27 ||

ரோகீ ₃ — மிகுந்த பற்றுக் தகோண்டு; கர்ம-ப₂ல — தசயலின் பலடன; ப்க்ஷரப்ஸு꞉ —

விரும்பி; லுப்₃த₄꞉ — க்ஷபரோடச தகோண்டு; ஹிம்ʼஸோ-ஆத்மக꞉ — எப்க்ஷபோதும்
தபோறோடமயுைன்; அஷு₂சி꞉ — தூய்டமயற்ற; ஹர்ஷ-க்ஷஷோ₂க-அன்வித꞉ — இன்ப
துன்பங்களுக்கு உட்பட்டு; கர்தோ — அத்தகு தசயலோளி; ரோஜஸ꞉ — ரக்ஷஜோ குணத்தில்;
பரிகீ ர்தித꞉ — அறிவிக்கப்படுகின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எவதனோருவன், தனது உடழப்பின் பலன்களில் பற்றுதல் தகோண்டு,

அந்த பலன்கடள அனுபவிக்க விரும்பி, க்ஷபரோடச தகோண்டு, எப்க்ஷபோதும்
தபோறோடமயுைன், தூய்டமயின்றி, இன்ப துன்பங்களோல்
போதிக்கப்படுகின்றோக்ஷனோ, அத்தகு தசயலோளி ரக்ஷஜோ குணத்தில்
இருப்பதோகக் கூறப்படுகின்றது.

தபோருளுடர

ஒரு குறிப்பிட்ை விதமோன தசயல் அல்லது அதன் பலனில் ஒருவன் அளவு

கைந்த பற்றுதலுைன் இருப்பதற்குக் கோரணம். வடு
ீ வோசல், மடனவி மக்கள், என்று
தபளதிக வோழ்வின் மீ து அவன் தகோண்டுள்ள அளவுகைந்த பற்றுதக்ஷல. இத்தகு
மனிதனுக்கு வோழ்வின் உயர்நிடலக்கு ஏற்றம் தபறுவதில் ஆர்வமில்டல.
இவ்வுலகிடன எவ்வளவு முடியுக்ஷமோ அந்த அளவிற்கு ஜை ரீதியில் வசதியோக
டவப்படதப் பற்றி மட்டுக்ஷம அவன் சிந்திக்கின்றோன். தபோதுவோக மிகுந்த
க்ஷபரோடசயுைன் இருக்கும் அவன், தன்னோல் அடையப்படும் எதுவும் நிரந்தரமோனது
என்றும் அவற்டற ஒருக்ஷபோதும் இழக்கப் க்ஷபோவதில்டல என்றும் எண்ணுகின்றோன்.
எப்க்ஷபோதும் பிறரிைம் தபோறோடம தகோண்டுள்ள அத்தகு நபர், புலனுகர்ச்சிக்கோக
எந்தத் தவடறயும் தசய்ய தயோரோக உள்ளோன். எனக்ஷவ, அவன்
தூய்டமயற்றவனோக, தனது வருமோனம் க்ஷநர்டமயோனதோ இல்டலயோ என்படதப்
பற்றிக் கவடலப்பைோதவனோக உள்ளோன். அவனது தசயல் தவற்றியடைந்தோல்
மிகுந்த மகிழ்ச்சியும், அச்தசயல் க்ஷதோல்வியுற்றோல் மிகுந்த வருத்தமும்
அடைகின்றோன். இதுக்ஷவ ரக்ஷஜோ குணத்தில் இருக்கும் தசயலோளியின் தன்டமகள்.

பதம் 18.28 - அயுக்த: ப்ரோக்ருத: ஸ

अयुक्त: प्राकृ त: स्तब्ध: िठो नैष्टकृ शतकोऽलस: ।

शवषादी दीघमसूत्री च कताम तार्स उच्यते ॥ २८ ॥

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 752

 அயுக்த: ப்ரோக்ருத: ஸ்தப்₃த₄: ஷ₂க்ஷைோ₂ டநஷ்க்ருதிக்ஷகோ(அ)லஸ: |

விஷோதீ₃ தீ₃ர்க₄ஸூத்ரீ ச கர்தோ தோமஸ உச்யக்ஷத || 18-28 ||

அயுக்த꞉ — சோஸ்திர விதிகடளக் கண்டுதகோள்ளோது; ப்ரோக்ருʼத꞉ — தபளதிகமோன;

ஸ்தப்₃த₄꞉ — பிடிவோதமுள்ள; ஷ₂ை₂꞉ — ஏமோற்றுகின்ற; டநஷ்க்ருʼதிக꞉ — பிறடர
அவமதிப்பில் நிபுணத்துவம்; அலஸ꞉ — க்ஷசோம்க்ஷபறித்தனம்; விஷோதீ₃ — வருத்தம்
க்ஷதோய்ந்தபடி; தீ₃ர்க₄-ஸூத்ரீ — கோலந்தோழ்த்துகின்ற; ச — க்ஷமலும்; கர்தோ — தசய்பவன்;
தோமஸ꞉ — தக்ஷமோ குணத்தில்; உச்யக்ஷத — இருப்பவனோகக் கூறப்படுகின்றன.

தமோழிதபயர்ப்பு

எவதனோருவன், சோஸ்திர விதிகளுக்கு எதிரோன தசயலில் எப்க்ஷபோதும்

ஈடுபட்டு, தபளதிகவோதியோக, பிடிவோதக்கோரனோக, ஏமோற்றுபவனோக,
பிறடர அவமதிப்பில் நிபுணனோக, க்ஷசோம்க்ஷபறியோக, எப்க்ஷபோதும் வருத்தம்
க்ஷதோய்ந்தவனோக, மற்றும் கோலந்தோழ்த்துபவனோக உள்ளோக்ஷனோ, அத்தகு
தசயலோளி தக்ஷமோ குணத்தில் இருப்பதோகக் கூறப்படுகின்றது.

தபோருளுடர

எத்தகு தசயடலச் தசய்ய க்ஷவண்டும், எத்தகு தசயடலச் தசய்யக்கூைோது என்படத

சோஸ்திர விதிகளில் நோம் கோண்கிக்ஷறோம். அத்தகு விதிகடளப் பற்றிக்
கவடலப்பைோதவர்கள் தசய்யக்கூைோத தசயல்களில் ஈடுபடுகின்றனர், அந்நபர்கள்
தபரும்போலும் தபளதிகவோதிகளோவர். அவர்கள் இயற்டகயின் குணங்களுக்கு ஏற்ப
தசயல்படுகின்றனர், சோஸ்திர விதிகளின்படி அல்ல. அத்தகு தசயலோளிகள்
கண்ணியமோனவர்கள் அல்ல, தபோதுவோக எப்க்ஷபோதும் கபைத்துைன் இருக்கும்
அவர்கள் மற்றவர்கடள அவமதிப்பதில் நிபுணர்கள். அவர்கள் தபரும்
க்ஷசோம்க்ஷபறிகள்; அவர்களுக்தகன்று சில கைடமகள் இருக்கும்க்ஷபோதிலும், அவற்டற
முடறயோகச் தசய்வதில்டல, பிறகு தசய்யலோம் என்று ஓரம் கட்டுகின்றனர்.
இதனோல் அவர்கள் வருத்தம் க்ஷதோய்ந்தபடி க்ஷதோற்றமளிக்கின்றனர். அவர்கள்
கோலந்தோழ்த்துபவர்கள்; ஒரு மணி க்ஷநரத்திற்குள் தசய்யக்கூடியவற்டற வருைக்
கணக்கோக இழுத்தடிக்கின்றனர். அத்தகு தசயலோளிகள் தக்ஷமோ குணத்தில்
நிடலதபற்றவர்கள்.

பதம் 18.29 - பு₃த்₃க்ஷத₄ர்க்ஷப₄த₃ம் த

बुद्धभ
े ेदं धृतेश्चैव गुणतशस्त्रशवधं ि‍
ृणु ।
प्रोच्यर्ानर्िेषेण पृथक्त्वेन धनञ्जय ॥ २९ ॥
பு₃த்₃க்ஷத₄ர்க்ஷப₄த₃ம் த்₄ருக்ஷதஷ்₂டசவ கு₃ணதஸ்த்ரிவித₄ம் ஷ்₂ருணு |

ப்க்ஷரோச்யமோனமக்ஷஷ₂க்ஷஷண ப்ருத₂க்த்க்ஷவன த₄னஞ்ஜய || 18-29 ||

பு₃த்₃க்ஷத₄꞉ — அறிவின்; க்ஷப₄த₃ம் — க்ஷவறுபோடுகள்; த்₄ருʼக்ஷத꞉ — மனவுறுதியின்; ச —

மற்றும்; ஏவ — நிச்சயமோக; கு₃ணத꞉ — ஜை இயற்டக குணங்களோல்; த்ரி-வித₄ம் —

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 753

 மூன்று விதமோன; ஷ்₂ருʼணு — க்ஷகட்போயோக; ப்க்ஷரோச்யமோனம் — என்னோல்
விவரிக்கப்பட்ைபடி; அக்ஷஷ₂க்ஷஷண — விவரமோக; ப்ருʼத₂க்த்க்ஷவன — தவவ்க்ஷவறோக;
த₄னம்-ஜய — தசல்வத்டத தவல்க்ஷவோக்ஷன.

தமோழிதபயர்ப்பு

தசல்வத்டத தவல்க்ஷவோக்ஷன, ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்களுக்கு

ஏற்ப பலதரப்பட்ை புத்திடயயும் உறுதிடயயும் பற்றி விவரமோக நோன்
தற்க்ஷபோது உனக்குக் கூறுவடதக் க்ஷகட்போயோக.

தபோருளுடர

அறிவு, அறியப்படும் தபோருள், மற்றும் அறிபவடனப் பற்றி ஜை இயற்டகயின்

குணங்களுக்கு ஏற்ப மூன்று பிரிவுகளில் விளக்கிகயபிறகு, தற்க்ஷபோது,
தசயலோளியின் புத்திடயயும் உறுதிடயயும் அக்ஷத முடறயில் பகவோன்
விளக்குகின்றோர்.

பதம் 18.30 - ப்ரவ்ருத்திம் ச நிவ்

प्रवृतत्त च शनवृतत्त च कायामकाये भयाभये ।

बतधं र्ोक्षं च या वेशत्त बुशद्ध: सा पाथम साशत्त्वकी ॥ ३० ॥
ப்ரவ்ருத்திம் ச நிவ்ருத்திம் ச கோர்யோகோர்க்ஷய ப₄யோப₄க்ஷய |

ப₃ந்த₄ம் க்ஷமோேம் ச யோ க்ஷவத்தி பு₃த்₃தி₄: ஸோ போர்த₂ ஸோத்த்விகீ || 18-30

||

ப்ரவ்ருʼத்திம் — முடறயோன; ச — மற்றும்; நிவ்ருʼத்திம் — முடறயற்ற; ச — மற்றும்;

கோர்ய — தசய்யத்தக்க; அகோர்க்ஷய — தசய்யத்தகோத; ப₄ய — பயம்; அப₄க்ஷய —
பயமின்டம; ப₃ந்த₄ம் — பந்தம்; க்ஷமோேம் — விடுதடல; ச — மற்றும்; யோ —
எதுதவன்று; க்ஷவத்தி — அறிகின்றோக்ஷனோ; பு₃த்₃தி₄꞉ — புத்தி; ஸோ — அந்த; போர்த₂ —
பிருந்தோவின் டமந்தக்ஷன; ஸோத்த்விகீ — ஸத்வ குணத்தில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பிருதோவின் டமந்தக்ஷன, தசய்யத்தக்கது எது, தசய்யத்தகோதது எது,

பயப்பைத்தக்கது எது, பயப்பைத்தகோதது எது, பந்தப் படுத்துவது எது,
விடுதடல தசய்வது எது, ஆகியவற்டற அறியக்கூடிய புத்தி, ஸத்வ
குணத்தில் இருப்பதோகும்.

தபோருளுடர

சோஸ்திர வழிகோட்ைலின்படி ஆற்றப்படும் தசயல்கள், தசய்யத்தக்கடவ அல்லது

ப்ரவ்ருத்தி என்று அடழக்கப்படுகின்றன. அவ்வோறு வழிகோட்ைப்பைோத தசயல்கள் ,
தசய்யத்தகோதடவ, சோஸ்திர விதிகடள அறியோதவன், தசய்யப்படும்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 754

தசயல்களோலும் விடளவுகளோலும் பந்தப்படுகிறோன். புத்திடயக் தகோண்டு
பகுத்தறிதல் ஸத்வ குணமோகும்.

பதம் 18.31 - யயோ த₄ர்மமத₄ர்மம் ச

यया धर्मर्धर्ं च कायं चाकायमर्ेव च ।

अयथावत्प्रजानाशत बुशद्ध: सा पाथम राजसी ॥ ३१ ॥
யயோ த₄ர்மமத₄ர்மம் ச கோர்யம் சோகோர்யக்ஷமவ ச |

அயதோ₂வத்ப்ரஜோனோதி பு₃த்₃தி₄: ஸோ போர்த₂ ரோஜஸீ || 18-31 ||

யயோ — எதனோல்; த₄ர்மம் — தர்மம்; அத₄ர்மம் — அதர்மம்; ச — மற்றும்; கோர்யம் —

தசய்யத்தக்க தசயல்; ச — க்ஷமலும்; அகோர்யம் — தசய்யத்தகோத தசயல்; ஏவ —
நிச்சயமோக; ச — க்ஷமலும்; அயதோ₂-வத் — பக்குவமின்றி; ப்ரஜோனோதி — அறியும்; பு₃த்₃தி₄꞉
— புத்தி; ஸோ — அந்த; போர்த₂ — பிருதோவின் டமந்தக்ஷன; ரோஜஸீ — ரக்ஷஜோ குணத்தில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பிருதோவின் மகக்ஷன, தர்மம், அதர்மம், தசய்யத்தக்க தசயல்,

தசய்யத்தகோத தசயல் இவற்றிற்கிடைக்ஷய உள்ள க்ஷவறுபோட்டை அறிய
இயலோத புத்தி, ரக்ஷஜோ குணத்தில் இருக்கின்றது.

பதம் 18.32 - அத₄ர்மம் த₄ர்மமிதி ய

अधर्ं धर्मशर्शत या र्तयते तर्सावृता ।

सवामथामशतवपरीतांश्च बुशद्ध: सा पाथम तार्सी ॥ ३२ ॥
அத₄ர்மம் த₄ர்மமிதி யோ மன்யக்ஷத தமஸோவ்ருதோ |

ஸர்வோர்தோ₂ன்விபரீதோம்ஷ்₂ச பு₃த்₃தி₄: ஸோ போர்த₂ தோமஸீ || 18-32 ||

அத₄ர்மம் — அதர்மம்; த₄ர்மம் — தர்மம்; இதி — இவ்வோறு; யோ — எது; மன்யக்ஷத —

எண்ணுகின்றக்ஷதோ; தமஸோ — அறியோடமயோல்; ஆவ்ருʼதோ — கவரப்பட்டு; ஸர்வ-
அர்தோ₂ன் — எல்லோ விஷயங்கடளயும்; விபரீதோன் — தவறோன வழியில்; ச —
க்ஷமலும்; பு₃த்₃தி₄꞉ — புத்தி; ஸோ — அது; போர்த₂ — பிருதோவின் டமந்தக்ஷன; தோமஸீ —
தக்ஷமோ குணத்தில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அறியோடம மற்றும் இருளின் மயக்கத்தின் கீ ழ் , தர்மத்டத

அதர்மமோகவும், அதர்மத்டத தர்மமோகவும் அறிந்து, எப்க்ஷபோதும்
தவறோன வழியில் முயற்சி தசய்யும் புத்தி, போர்த்தக்ஷன, தக்ஷமோ
குணத்தில் இருப்பதோகும்.

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 755

 தபோருளுடர

தக்ஷமோ குணத்தின் புத்தி, எவ்வோறு தசயல்பை க்ஷவண்டுக்ஷமோ அதற்கு எதிர்வழியில்

எப்க்ஷபோதும் தசயல்படுகின்றது. அஃது உண்டமயோன தர்மத்டதப் புறக்கணித்து,
தர்மமில்லோதவற்டற ஏற்கின்றது. அறியோடமயிலுள்ள மனிதர்கள், மகோத்மோடவ
சோதோரண மனிதனோகவும் சோதோரண மனிதடன மகோத்மோவோகவும்
புரிந்துதகோள்கின்றனர். உண்டமடயப் தபோய்யோகவும் தபோய்டய உண்டமயோகவும்
அவர்கள் எண்ணுகின்றனர். எல்லோச் தசயல்களிலும் அவர்கள் தவறோன போடதடய
ஏற்கின்றனர்; எனக்ஷவ, அவர்களது புத்தி தக்ஷமோ குணத்தில் இருப்பதோகும்.

பதம் 18.33 - த்₄ருத்யோ யயோ தோ₄ரயத

धृत्या यया धारयते र्न:प्राणेशतद्रयकक्रया: ।

योगेनाव्यशभचाररण्या धृशत: सा पाथम साशत्त्वकी ॥ ३३ ॥
த்₄ருத்யோ யயோ தோ₄ரயக்ஷத மன:ப்ரோக்ஷணந்த்₃ரியக்ரியோ: |

க்ஷயோக்ஷக₃னோவ்யபி₄சோரிண்யோ த்₄ருதி: ஸோ போர்த₂ ஸோத்த்விகீ || 18-33 ||

த்₄ருʼத்யோ — மனவுறுதி; யயோ — எதனோல்; தோ₄ரயக்ஷத — கோக்கப்படுகின்ற; மன꞉ —

மனம்; ப்ரோண — வோழ்வு; இந்த்₃ரிய — மற்றும் புலன்கள்; க்ரியோ꞉ — தசயல்கள்;
க்ஷயோக்ஷக₃ன — க்ஷயோகப் பயிற்சியோல்; அவ்யபி₄சோரிண்யோ — இடையறோத; த்₄ருʼதி꞉ —
மனவுறுதி; ஸோ — அந்த; போர்த₂ — பிருதோவின் டமந்தக்ஷன; ஸோத்த்விகீ — ஸத்வ
குணத்தில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பிருதோவின் டமந்தக்ஷன, உடைக்க முடியோததும், க்ஷயோகப் பயிற்சியோல்

நிடலயோக போதுகோக்கப்படுவதும், மனம், வோழ்வு மற்றம் புலன்களின்
இயக்கத்டதக் கட்டுப்படுத்துவதுமோன மனவுறுதி ஸத்வ குணத்டதச்
சோர்ந்ததோகும்.

தபோருளுடர

க்ஷயோகம் என்பது பரமோத்மோடவ புரிந்துதகோள்வதற்கோன ஓர் உபோயமோகும். மனம் ,

வோழ்வு, மற்றும் புலன்களின் இயக்கங்கடள பரமனின் மீ து ஒருநிடலப்படுத்தி,
மனவுறுதியுைன் பரமோத்மோவில் திைமோக நிடலதபற்றிருப்பவன். கிருஷ்ண
உணர்வில் ஈடுபடுகிறோன். இத்தகு மனவுறுதி ஸத்வ குணத்தில் இருப்பதோகும்.
அவ்யபிசோரிண்யோ என்னும் தசோல், கிருஷ்ண உணர்வில் ஈடுபட்டுள்ள நபர்கடள,
அதோவது, க்ஷவதறந்தச் தசயலோலும் ஒருக்ஷபோதும் வழிதவறோத நபர்கடளக்
குறிப்பதோல், அச்தசோல் மிகவும் முக்கியமோனதோகும்.

பதம் 18.34 - யயோ து த₄ர்மகோமோர்தோ

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 756

 यया तु धर्मकार्ाथामतधृत्या धारयतेऽजुमन ।
प्रसङ्गेन फलाकाङ्क्षी धृशत: सा पाथम राजसी ॥ ३४ ॥
யயோ து த₄ர்மகோமோர்தோ₂ந்த்₄ருத்யோ தோ₄ரயக்ஷத(அ)ர்ஜுன |

ப்ரஸங்க்ஷக₃ன ப₂லோகோங்ேீ த்₄ருதி: ஸோ போர்த₂ ரோஜஸீ || 18-34 ||

யயோ — எதனோல்; து — ஆனோல்; த₄ர்ம — அறம்; கோம — புலனுகர்ச்சி; அர்தோ₂ன் —

தபோருளோதோர முன்க்ஷனற்றம்; த்₄ருʼத்யோ — மனவுறுதியோல்; தோ₄ரயக்ஷத — ஒருவன்
கோக்கப்படுகிறோன்; அர்ஜுன — அர்ஜுனோ; ப்ரஸங்க்ஷக₃ன — பற்றுதலின்
கோரணத்தினோல்; ப₂ல-ஆகோங்ேீ — பலன்கடள விரும்பும்; த்₄ருʼதி꞉ — மனவுறுதி;
ஸோ — அந்த; போர்த₂ — பிருதோவின் டமந்தக்ஷன; ரோஜஸீ — ரக்ஷஜோ குணத்தில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எந்த மனவுறுதியின் மூலம், ஒருவன், அறம், தபோருள், மற்றும்

இன்பத்தின் பலன்களின் மீ து பற்றுதல் தகோண்டுள்ளோக்ஷனோ, ஓ
அர்ஜுனோ, அத்தகு மனவுறுதி ரக்ஷஜோ குணத்டதச் சோர்ந்தது.

தபோருளுடர

அறம், தபோருள் ஆகியவற்றின் பலன்கடள எப்க்ஷபோதும் விரும்பி , புலனுகர்ச்சிடய

மட்டுக்ஷம விருப்பமோகக் தகோண்டு, மனம், வோழ்வு, மற்றும் புலன்கடள அதன்படி
ஈடுபடுத்தும் மனிதன், ரக்ஷஜோ குணத்தில் உள்ளவனோவோன்.

பதம் 18.35 - யயோ ஸ்வப்னம் ப₄யம் ஷ

यया स्वप्नं भयं िोकं शवषादं र्दर्ेव च ।

न शवर्ुञ्चशत दुर्ेधा धृशत: सा पाथम तार्सी ॥ ३५ ॥
யயோ ஸ்வப்னம் ப₄யம் க்ஷஷோ₂கம் விஷோத₃ம் மத₃க்ஷமவ ச |

ந விமுஞ்சதி து₃ர்க்ஷமதோ₄ த்₄ருதி: ஸோ போர்த₂ தோமஸீ || 18-35 ||

யயோ — எதனோல்; ஸ்வப்னம் — கனவு; ப₄யம் — பயம்; க்ஷஷோ₂கம் — கவடல; விஷோத₃ம்

— வருத்தம் க்ஷதோய்ந்த; மத₃ம் — மயக்கம்; ஏவ — நிச்சயமோக; ச — மற்றும்; ந —
என்றுமில்டல; விமுஞ்சதி — டகவிடுகிறோன்; து₃ர்க்ஷமதோ₄ — அறிவற்ற; த்₄ருʼதி꞉ —
மனவுறுதி; ஸோ — அந்த; போர்த₂ — பிருதோவின் டமந்தக்ஷன; தோமஸீ — தக்ஷமோ
குணத்தில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பிருதோவின் டமந்தக்ஷன, கனவு, பயம், கவடல, வருத்தம் க்ஷதோய்ந்த

நிடல, மயக்கம் ஆகியவற்றிற்கு அப்போற்பட்டுச் தசல்ல இயலோத,
அறிவற்ற மனவுறுதி, தக்ஷமோ குணத்தில் இருப்பதோகும்.

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 757

 தபோருளுடர

ஸத்வ குணத்தில் இருப்பவன் கனக்ஷவ கோண்பதில்டல என்று முடிவு

தசய்துவிைக்கூைோது. இங்கு “கனவு” என்றோல் அளவுக்கதிகமோன உறக்கம் என்ற
தபோருள். கனவு எப்க்ஷபோதும் உண்டு: ஸத்வ, ரக்ஷஜோ, அல்லது தக்ஷமோ என்று எந்த
குணத்தில் இருந்தோலும், கனவு இயற்டகயோன சம்பவக்ஷம. ஆனோல்,
அளவுக்கதிகமோன உறக்கத்டதத் தவிர்க்க இயலோதவர்களும், ஜைப் தபோருள்கடள
அனுபவிப்பதன் தபருடமடய தவிர்க்க இயலோதவர்களும், ஜைவுலகிடன ஆண்டு
அனுபவிப்படதப் பற்றிக்ஷய எப்க்ஷபோதும் கனவு கோண்பவர்களும், தங்களது வோழ்வு,
மனம், மற்றும் புலன்கடள அவற்றில் ஈடுபடுத்துபவர்களும், தக்ஷமோ குணத்தின்
மனவுறுதியுைன் இருப்பதோகக் கருதப்படுகின்றனர்.

பதம் 18.36 - ஸுக₂ம் த்விதோ₃ன ீம் த

सुखं शत्वदानीं शत्रशवधं ि‍

ृणु र्े भरतषमभ ।
अभ्यासाद्रर्ते यत्र दु:खाततं च शनगच्छशत ॥ ३६ ॥
ஸுக₂ம் த்விதோ₃ன ீம் த்ரிவித₄ம் ஷ்₂ருணு க்ஷம ப₄ரதர்ஷப₄ |

அப்₄யோஸோத்₃ரமக்ஷத யத்ர து₃:கோ₂ந்தம் ச நிக₃ச்ச₂தி || 18-36 ||

ஸுக₂ம் — சுகம்; து — ஆனோல்; இதோ₃ன ீம் — இப்க்ஷபோது; த்ரி-வித₄ம் — மூன்று

விதமோன; ஷ்₂ருʼணு — க்ஷகட்போயோக; க்ஷம — என்னிைமிருந்து; ப₄ரத-ருʼஷப₄ —
போரதர்களில் சிறந்தவக்ஷன; அப்₄யோஸோத் — பயிற்சியினோல்; ரமக்ஷத — சுகிப்பவன்; யத்ர
— எங்கு; து₃꞉க₂ — துக்கத்தின்; அந்தம் — முடிவு; ச — க்ஷமலும்; நிக₃ச்ச₂தி —
அடைகின்றோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

போரதர்களில் சிறந்தவக்ஷன, மூன்று விதமோன சுகத்டத

அனுபவிக்கக்கூடிய கட்டுண்ை ஆத்மோ, சில சமயங்களில் அதன் மூலம்
துன்பத்தின் முடிடவ அடைகின்றோன். இவற்டறப் பற்றி தற்க்ஷபோது
என்னிைமிருந்து க்ஷகட்போயோக.

தபோருளுடர

தபளதிக சுகங்கடள மீ ண்டும் மீ ண்டும் அனுபவிப்பதற்கு கட்டுண்ை ஆத்மோ

முயற்சி தசய்கின்றோன். இவ்வோறு அவன் தமன்றடதக்ஷய தமன்று தகோண்டுள்ளோன்.
ஆனோல் இத்தகு அனுபவத்திற்கு மத்தியில் , மிகச் சிறந்தததோரு ஆத்மோவின்
ததோைர்பினோல், அவன் சில சமயங்களில் தபளதிக பந்தத்திலிருந்து விடுபடுகிறோன்.
க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், கட்டுண்ை ஆத்மோ எப்க்ஷபோதும் ஏக்ஷதனும் ஒரு
புலனுகர்ச்சியில் ஈடுபட்டுள்ளோன், ஆனோல் அஃது ஒரு விஷயத்டத மீ ண்டும்
மீ ண்டும் தசய்வக்ஷத என்படத அவன் நல்ல சங்கத்தின் மூலம் உணரும்க்ஷபோது,
அவனது உண்டமயோன கிருஷ்ண உணர்வு எழுச்சி தபறுகின்றது. இதனோல் சில

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 758

சமயங்களில், ததோைர்ந்து வரும் தபளரளவு சுகத்திலிருந்து அவன்
விடுபடுகின்றோன்.

பதம் 18.37 - யத்தத₃க்₃க்ஷர விஷமிவ ப

यत्तदरे शवषशर्व पररणार्ेऽर्ृतोपर्र्् ।

तत्सुखं साशत्त्वकं प्रोक्तर्ात्र्बुशद्धप्रसादजर्् ॥ ३७ ॥
யத்தத₃க்₃க்ஷர விஷமிவ பரிணோக்ஷம(அ)ம்ருக்ஷதோபமம் |

தத்ஸுக₂ம் ஸோத்த்விகம் ப்க்ஷரோக்தமோத்மபு₃த்₃தி₄ப்ரஸோத₃ஜம் || 18-37 ||

யத் — எந்த; தத் — அந்த; அக்₃க்ஷர — ஆரம்பத்தில்; விஷம் இவ — விஷத்டதப் க்ஷபோன்று;

பரிணோக்ஷம — இறுதியில்; அம்ருʼத — அமிர்தம்; உபமம் — ஒப்பிைப்படுகிறது; தத் —
அந்த; ஸுக₂ம் — சுகம்; ஸோத்த்விகம் — ஸத்வ குணத்தில்; ப்க்ஷரோக்தம் —
கூறப்படுகின்றது; ஆத்ம — தன்னில்; பு₃த்₃தி₄ — அறிவு; ப்ரஸோத₃-ஜம் —
திருப்தியினோல் பிறந்த.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஆரம்பத்தில் விஷத்டதப் க்ஷபோன்று இருந்தோலும் இறுதியில்

அமிர்தத்டதப் க்ஷபோன்றதும், தன்னுணர்விற்கு ஒருவடன
எழுப்புவதுமோன சுகம், ஸத்வ குணத்தில் இருப்பதோகக்
கூறப்படுகின்றது.

தபோருளுடர

தன்னுணர்டவ அடைவதற்கோன முயற்சியில், ஒருவன் மனடதயும்

புலன்கடளயும் கட்டுப்படுத்தி தன்னில் மனடத ஒருநிடலப்படுத்துவதற்கோக ,
பற்பல சட்ை திட்ைங்கடள கடைப்பிடிக்க க்ஷவண்டும். இந்த முடறகள் அடனத்தும்
மிகவும் கடினமோனடவ, விஷத்டதப் க்ஷபோன்று கசப்போனடவ, ஆனோல்
ஒழுக்கதநறிகடளப் பின்பற்றுவதில் ஒருவன் தவற்றி தபற்று திவ்யமோன
நிடலக்கு வர முடிந்தோல், அவன் உண்டமயோன அமிர்தத்டதப் பருகத் ததோைங்கி,
வோழ்டவ அனுபவிக்கின்றோன்.

பதம் 18.38 - விஷக்ஷயந்த்₃ரியஸம்க்ஷயோகோ

शवषयेशतद्रयसंयोगाद्यत्तदरेऽर्ृतोपर्र्् ।
पररणार्े शवषशर्व तत्सुखं राजसं स्र्ृतर्् ॥ ३८ ॥
விஷக்ஷயந்த்₃ரியஸம்க்ஷயோகோ₃த்₃யத்தத₃க்₃க்ஷர(அ)ம்ருக்ஷதோபமம் |

பரிணோக்ஷம விஷமிவ தத்ஸுக₂ம் ரோஜஸம் ஸ்ம்ருதம் || 18-38 ||

விஷய — புலன் விஷயங்கள்; இந்த்₃ரிய — மற்றும் புலன்களின்; ஸம்ʼக்ஷயோகோ₃த் —

க்ஷசர்க்டகயினோல்; யத் — எந்த; தத் — அந்த; அக்₃க்ஷர — ஆரம்பத்தில்; அம்ருʼத-உபமம் —

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 759

 அமிர்தத்டதப் க்ஷபோன்று; பரிணோக்ஷம — இறுதியில்; விஷம் இவ — விஷத்டதப்
க்ஷபோன்று; தத் — அந்த; ஸுக₂ம் — சுகம்; ரோஜஸம் — ரக்ஷஜோ குணத்தில்; ஸ்ம்ருʼதம் —
கருதப்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

எந்த சுகம், புலன்களும் புலனின்பப் தபோருள்களும் ததோைர்பு

தகோள்வதோல் அடையப்படுகின்றக்ஷதோ, ஆரம்பத்தில் அமிர்தம் க்ஷபோன்று
க்ஷதோன்றினோலும் இறுதியில் விஷமோகிவிடுகின்றக்ஷதோ, அந்த சுகம், ரக்ஷஜோ
குணத்தின் தன்டமடயக் தகோண்ைதோகக் கூறப்படுகின்றது.

தபோருளுடர

ஓர் இடளஞன் ஓர் இளம்தபண்டணச் சந்திக்கும்க்ஷபோது, அவனது புலன்கள்

அவடளக் கோண்பதற்கும் ததோடுவதற்கும் உைலுறவு தகோள்வதற்கும் அவடனத்
தூண்டுகின்றன. ஆரம்பத்தில் இது புலன்களுக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சிடயக்
தகோடுப்பதோக இருக்கலோம், ஆனோல் இறுதியில், அல்லது சில கோலத்திற்குப் பின்,
விஷத்டதப் க்ஷபோன்றதோகி விடுகிறது. அவர்கள் பிரிகின்றனர் அல்லது விவோகரத்து
ஏற்படுகின்றது, ஏக்கம், கவடல மற்றும் பல, இத்தகு சுகம் எப்தபோழுதும் ரக்ஷஜோ
குணத்டதச் சோர்ந்ததோகும். புலன்களும் புலனின்ப தபோருள்களும் இடணவதோல்
தபறப்படும் சுகம் எப்க்ஷபோதும் துன்பத்திற்க்ஷக கோரணமோக அடமகின்றது. எல்லோ
வழிகளிலும் இதடனத் தவிர்க்க க்ஷவண்டும்.

பதம் 18.39 - யத₃க்₃க்ஷர சோனுப₃ந்க்ஷத₄

यदरे चानुबतधे च सुखं र्ोहनर्ात्र्न: ।

शनद्रालस्यप्रर्ादोत्थं तत्तार्सर्ुदाहृतर्् ॥ ३९ ॥
யத₃க்₃க்ஷர சோனுப₃ந்க்ஷத₄ ச ஸுக₂ம் க்ஷமோஹனமோத்மன: |

நித்₃ரோலஸ்யப்ரமோக்ஷதோ₃த்த₂ம் தத்தோமஸமுதோ₃ஹ்ருதம் || 18-39 ||

யத் — எது; அக்₃க்ஷர — ஆரம்பத்தில்; ச — க்ஷமலும்; அனுப₃ந்க்ஷத₄ — இறுதியில்; ச — கூை;

ஸுக₂ம் — சுகம்; க்ஷமோஹனம் — மயக்கம்; ஆத்மன꞉ — ஆத்மோவின்; நித்₃ரோ — உறக்கம்;
ஆலஸ்ய — க்ஷசோம்க்ஷபறித்தனம்; ப்ரமோத₃ — மயக்கம்; உத்த₂ம் — ஆகியவற்றோல்
உண்ைோக்கப்பட்ை; தத் — அந்த; தோமஸம் — தக்ஷமோ குணத்தில்; உதோ₃ஹ்ருʼதம் —
இருப்பதோகக் கூறப்படுகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

தன்னுணர்டவக் கோண இயலோத, ஆரம்பம் முதல் இறுதி வடர

மயக்கமோக இருக்கின்ற, உறக்கம், க்ஷசோம்பல், மற்றும் மோடயயினோல்
வருகின்ற சுகம், தக்ஷமோ குணத்தில் இருப்பதோகக் கூறப்படுகின்றது.

தபோருளுடர

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 760

க்ஷசோம்பல் மற்றும் உறக்கத்தில் இன்பம் கோண்பவனும், எவ்வோறு தசயல்படுவது,
எவ்வோறு தசயல்பைக் கூைோது என்படதப் பற்றிய அறிவில்லோதவனும், நிச்சயமோக
தக்ஷமோ குணத்தில் இருக்கின்றோன். தக்ஷமோ குணத்தில் இருப்பவனுக்கு எல்லோக்ஷம
மயக்கம்தோன். ஆரம்பத்திக்ஷலோ இறுதியிக்ஷலோ அவனுக்கு சுகம் கிடையோது. ரக்ஷஜோ
குணத்தில் இருப்பவன், ஆரம்பத்தில் ஒரு வித அற்ப சுகத்டதயும் இறுதியில்
துயரத்டதயும் அடைகிறோன். ஆனோல் தக்ஷமோ குணத்தில் இருப்பவனுக்க்ஷகோ
ஆரம்பத்திலும் சரி, இறுதியிலும் சரி, துன்பம் மட்டுக்ஷம.

பதம் 18.40 - ந தத₃ஸ்தி ப்ருதி₂வ்ய

न तदशस्त पृशथव्यां वा कदशव देवेषु वा पुन: ।

सत्त्वं प्रकृ शतजैर्ुमक्तं यदेशभ: स्याशत्त्रशभगुमणै: ॥ ४० ॥
ந தத₃ஸ்தி ப்ருதி₂வ்யோம் வோ தி₃வி க்ஷத₃க்ஷவஷு வோ புன: |

ஸத்த்வம் ப்ரக்ருதிடஜர்முக்தம் யக்ஷத₃பி₄: ஸ்யோத்த்ரிபி₄ர்கு₃டண: || 18-40

||

ந — இல்டல; தத் — அந்த; அஸ்தி — இருப்பது; ப்ருʼதி₂வ்யோம் — பூமியில்; வோ —

அல்லது; தி₃வி — உயர் உலகங்களில்; க்ஷத₃க்ஷவஷு — க்ஷதவர்களிடைக்ஷய; வோ —
அல்லது; புன꞉ — மீ ண்டும்; ஸத்த்வம் — இருப்பு; ப்ரக்ருʼதி-டஜ꞉ — தபளதிக
இயற்டகயிலிருந்து பிறந்த; முக்தம் — விடுபட்ை; யத் — அந்த; ஏபி₄꞉ — இவற்றின்
தோக்கத்திலிருந்து; ஸ்யோத் — ஆகின்றது; த்ரிபி₄꞉ — மூன்று; கு₃டண꞉ — ஜை
இயற்டகயின் குணங்கள்.

தமோழிதபயர்ப்பு

இவ்வுலகிக்ஷலோ, உயர்க்ஷலோகத்திலுள்ள க்ஷதவர்களின் மத்தியிக்ஷலோ, ஜை

இயற்டகயிலிருந்து பிறந்த இந்த மூன்று குணங்களிலிருந்து
விடுபட்ைவர்கள் எவருமில்டல.

தபோருளுடர

ஜை இயற்டகயின் முக்குணங்கள் எவ்வோறு அகிலதமங்கும் முழு ஆதிக்கம்

தசலுத்துகின்றன என்படத இடறவன் இங்க்ஷக சுருக்கமோகக் கூறுகின்றோர்.

பதம் 18.41 - ப்₃ரோஹ்மணேத்ரியவிஷ

ब्राह्मणक्षशत्रयशविां ि‍
ूद्राणां च परततप ।
कर्ामशण प्रशवभक्ताशन स्वभावप्रभवैगुमणै: ॥ ४१ ॥
ப்₃ரோஹ்மணேத்ரியவிஷோ₂ம் ஷூ₂த்₃ரோணோம் ச பரந்தப |

கர்மோணி ப்ரவிப₄க்தோனி ஸ்வபோ₄வப்ரப₄டவர்கு₃டண: || 18-41 ||

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 761

 ப்₃ரோஹ்மண — பிரோமணர்கள்; ேத்ரிய — சத்திரியர்கள்; விஷோ₂ம் — டவசியர்கள்;
ஷூ₂த்₃ரோணோம் — சூத்திரர்களின்; ச — மற்றும்; பரம்-தப — எதிரிகடள அைக்குபவக்ஷன;
கர்மோணி — தசயல்கள்; ப்ரவிப₄க்தோனி — பிரிக்கப்பட்டுள்ளன; ஸ்வபோ₄வ —
சுபோவத்தில்; ப்ரப₄டவ꞉ — இருந்து க்ஷதோன்றிய; கு₃டண꞉ — ஜை இயற்டகயின்
குணங்களோல்.

தமோழிதபயர்ப்பு

எதிரிகடளத் தவிக்கச் தசய்பவக்ஷன, தங்களது சுபோவத்திலிருந்து பிறந்த

குணங்களுக்கு ஏற்ற தன்டமயின் அடிப்படையில், பிரோமணர்கள்,
சத்திரியர்கள், டவசியர்கள் மற்றும் சூத்திரர்கள்
க்ஷவறுபடுத்தப்படுகின்றனர்.

பதம் 18.42 - ஷ₂க்ஷமோ த₃மஸ்தப: தஷௌ₂சம்

िर्ो दर्स्तप: िौचं क्षाशततराजमवर्ेव च ।

ज्ञानं शवज्ञानर्ाशस्तक्यं ब्रह्मकर्म स्वभावजर्् ॥ ४२ ॥
ஷ₂க்ஷமோ த₃மஸ்தப: தஷௌ₂சம் ேோந்திரோர்ஜவக்ஷமவ ச |

ஜ்ஞோனம் விஜ்ஞோனமோஸ்திக்யம் ப்₃ரஹ்மகர்ம ஸ்வபோ₄வஜம் || 18-42 ||

ஷ₂ம꞉ — அடமதி; த₃ம꞉ — சுயக்கட்டுப்போடு; தப꞉ — தவம்; தஷௌ₂சம் — தூய்டம;

ேோந்தி꞉ — சகிப்புத்தன்டம; ஆர்ஜவம் — க்ஷநர்டம; ஏவ — நிச்சயமோக; ச — மற்றும்;
ஜ்ஞோனம் — அறிவு; விஜ்ஞோனம் — பகுத்தறிவு; ஆஸ்திக்யம் — ஆத்திகம்; ப்₃ரஹ்ம —
பிரோமணனின்; கர்ம — கைடம; ஸ்வபோ₄வ-ஜம் — சுபோவத்திலிருந்து பிறந்த.

தமோழிதபயர்ப்பு

அடமதி, சுயக்கட்டுப்போடு, தவம், தூய்டம, சகிப்புத்தன்டம, க்ஷநர்டம,

அறிவு, பகுத்தறிவு, ஆத்திகம் ஆகிய இயற்டகயோன தன்டமகளில்
பிரோமணர்கள் தசயல்படுகின்றனர்.

பதம் 18.43 - தஷௌ₂ர்யம் க்ஷதக்ஷஜோ த்₄ருத

िौयं तेजो धृशतदामक्ष्यं युद्धे चाप्यपलायनर्् ।

दानर्ीश्वरभावश्च क्षात्रं कर्म स्वभावजर्् ॥ ४३ ॥
தஷௌ₂ர்யம் க்ஷதக்ஷஜோ த்₄ருதிர்தோ₃க்ஷ்யம் யுத்₃க்ஷத₄ சோப்யபலோயனம் |

தோ₃னமீ ஷ்₂வரபோ₄வஷ்₂ச ேோத்ரம் கர்ம ஸ்வபோ₄வஜம் || 18-43 ||

தஷௌ₂ர்யம் — சூரத்தனம்; க்ஷதஜ꞉ — வலிடம; த்₄ருʼதி꞉ — மனவுறுதி; தோ₃க்ஷ்யம் —

வளடம; யுத்₃க்ஷத₄ — க்ஷபோரில்; ச — மற்றும்; அபி — கூை; அபலோயனம் —

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 762

புறங்கோட்ைடம; தோ₃னம் — தகோடை; ஈஷ்₂வர — தடலவனுக்கோன; போ₄வ꞉ — இயற்டக;
ச — மற்றும்; ேோத்ரம் — சத்திரியரின்; கர்ம — கைடம; ஸ்வபோ₄வ-ஜம் —
சுபோவத்திலிருந்து க்ஷதோன்றும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

சூரத்தனம், வலிடம, மனவுறுதி, வளடம, க்ஷபோரில் டதரியம், தகோடை,

ஆளும் தன்டம ஆகியடவ சத்திரியர்களின் சுபோவத்திலிருந்து பிறந்த
தசயல்கள்.

பதம் 18.44 - க்ருஷிக்ஷகோ₃ரக்ஷ்யவோணிஜ

कृ शषगोरक्ष्यवाशणज्यं वैश्यकर्म स्वभावजर्् ।

पररचयामत्र्कं कर्म ि‍ूद्रस्याशप स्वभावजर्् ॥ ४४ ॥
க்ருஷிக்ஷகோ₃ரக்ஷ்யவோணிஜ்யம் டவஷ்₂யகர்ம ஸ்வபோ₄வஜம் |

பரிசர்யோத்மகம் கர்ம ஷூ₂த்₃ரஸ்யோபி ஸ்வபோ₄வஜம் || 18-44 ||

க்ருʼஷி — உழுதல்; க்ஷகோ₃ — பசுக்கடள; ரக்ஷ்ய — கோத்தல்; வோணிஜ்யம் — வியோபோரம்;

டவஷ்₂ய — டவசியரின்; கர்ம — கைடம; ஸ்வபோ₄வ-ஜம் — சுபோவத்திலிருந்து
க்ஷதோன்றிய; பரிசர்யோ — க்ஷசடவ; ஆத்மகம் — தகோண்ை; கர்ம — கைடம; ஷூ₂த்₃ரஸ்ய —
சூத்திரரின்; அபி — கூை; ஸ்வபோ₄வ-ஜம் — சுபோவத்திலிருந்து க்ஷதோன்றிய.

தமோழிதபயர்ப்பு

விவசோயம், பசுக்கடளப் பரோமரித்தல், வியோபோரம் ஆகியடவ

டவசியர்களின் இயற்டகயோன தசயல்கள். உடழப்போளிகளோன
சூத்திரர்களின் சுபோவம் மற்றவர்களுக்குத் ததோண்டு தசய்வதோகும்.

பதம் 18.45 - ஸ்க்ஷவ ஸ்க்ஷவ கர்மண்யபி₄

स्वे स्वे कर्मण्यशभरत: संशसतद्ध लभते नर

स्वकर्मशनरत: शसतद्ध यथा शवतदशत तच्छृ णु ॥ ४५ ॥
ஸ்க்ஷவ ஸ்க்ஷவ கர்மண்யபி₄ரத: ஸம்ஸித்₃தி₄ம் லப₄க்ஷத நர

ஸ்வகர்மநிரத: ஸித்₃தி₄ம் யதோ₂ விந்த₃தி தச்ச்₂ருணு || 18-45 ||

ஸ்க்ஷவ ஸ்க்ஷவ — ஒவ்தவோருவரும் தங்களது சுய; கர்மணி — தசயடல; அபி₄ரத꞉ —

பின்பற்றி; ஸம்ʼஸித்₃தி₄ம் — பக்குவத்டத; லப₄க்ஷத — அடைகின்றனர்; நர꞉ — மனிதன்;
ஸ்வ-கர்ம — தனது சுயக் கைடமயில்; நிரத꞉ — ஈடுபட்டு; ஸித்₃தி₄ம் — பக்குவம்;
யதோ₂ — க்ஷபோல; விந்த₃தி — அடைகின்றனர்; தத் — அடத; ஷ்₂ருʼணு — க்ஷகட்போயோக.

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 763

 தமோழிதபயர்ப்பு

தனது குணத்திற்குத் தகுந்த கைடமகடளப் பின்பற்றுவதோல்

ஒவ்தவோரு மனிதனும் பக்குவமடைய முடியும். அடத எவ்வோறு
தசயலோற்றுவது என்படத தற்க்ஷபோது என்னிைமிருந்து க்ஷகட்போயோக.

பதம் 18.46 - யத: ப்ரவ்ருத்திர்பூ₄

यत: प्रवृशत्तभूमतानां येन सवमशर्दं ततर्् ।

स्वकर्मणा तर्भ्यच्यम शसतद्ध शवतदशत र्ानव: ॥ ४६ ॥
யத: ப்ரவ்ருத்திர்பூ₄தோனோம் க்ஷயன ஸர்வமித₃ம் ததம் |

ஸ்வகர்மணோ தமப்₄யர்ச்ய ஸித்₃தி₄ம் விந்த₃தி மோனவ: || 18-46 ||

யத꞉ — யோரிைமிருந்து; ப்ரவ்ருʼத்தி꞉ — க்ஷதோன்றினக்ஷரோ; பூ₄தோனோம் — எல்லோ

உயிர்வோழிகளும்; க்ஷயன — யோர்; ஸர்வம் — எல்லோ; இத₃ம் — இந்த; ததம் —
பரவியுள்ளோக்ஷரோ; ஸ்வ-கர்மணோ — தனது சுயக் கைடமயில்; தம் — அவடர;
அப்₄யர்ச்ய — வழிபடுவதோல்; ஸித்₃தி₄ம் — பக்குவத்டத; விந்த₃தி — அடைகின்றோன்;
மோனவ꞉ — மனிதன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

யோரிைமிருந்து எல்லோ உயிர்வோழிகளும் க்ஷதோன்றினக்ஷரோ, யோர் எல்லோ

இைங்களிலும் பரவியுள்ளோக்ஷரோ, அந்த இடறவடன தனது தசோந்த
கைடமடயச் தசய்வதோல் வழிபட்டு மனிதன் பக்குவத்டத அடைய
முடியும்

தபோருளுடர

பதிடனந்தோம் அத்தியோயத்தில் கூறப்பட்டுள்ளபடி, எல்லோ உயிர்வோழிகளும் பரம

புருஷரின் மிகச்சிறிய அம்சங்கள். இதனோல் எல்லோ உயிர்வோழிகளின் ஆரம்பமும்
பரம புருஷக்ஷர. இது க்ஷவதோந்த சூத்திரத்தில் உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது. ஜன்மோத்-
யஸ்ய யத எனக்ஷவ, பரம புருஷக்ஷர ஒவ்தவோரு உயிர்வோழியின் வோழ்விற்கும்,
ததோைக்கமோகின்றோர். க்ஷமலும், முழுமுதற் கைவுள் தனது அந்தரங்க சக்தி, பகிரங்க
சக்தி ஆகிய இரண்டு சக்திகளின் மூலம் எங்கும் நிடறந்துள்ளோர் என்று பகவத்
கீ டதயின் ஏழோம் அத்தியோயத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ, ஒருவன் முழுமுதற்
கைவுடள அவரது சக்திகளுைன் வழிபை க்ஷவண்டும். தபோதுவோக, டவஷ்ணவ
பக்தர்கள் முழுமுதற் கைவுடள அவரது அந்தரங்க சக்தியுைன் வழிபடுகின்றனர்.
அவரது பகிரங்க சக்தி, அந்தரங்க சக்தியின் திரிந்த பிம்பமோகும். பகிரங்க சக்தி
ஒரு சூழ்நிடல மட்டுக்ஷம. ஆனோல் முழுமுதற் கைவுள் தனது சுயவிரிவோன
பரமோத்வோக எல்லோ இைங்களிலும் வற்றுள்ளோர்.
ீ எல்லோ க்ஷதவர்கள், மனிதர்கள்,
மிருகங்கள் என எல்லோ இைங்களிலும் அவக்ஷர பரமோத்வோக உள்ளோர். எனக்ஷவ,
அத்தகு பரம புருஷரின் அம்சமோகிய நமது கைடம , அந்த பரமனுக்குத் ததோண்டு

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 764

தசய்வக்ஷத என்படத அறிய க்ஷவண்டும். ஒவ்தவோருவரும் இடறவனின் பக்தித்
ததோண்டில் பூரண கிருஷ்ண உணர்வுைன் ஈடுபை க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ இப்பதத்தில்
சிபோரிசு தசய்யப்பட்டுள்ளது.

புலன்களின் இடறவனோன ரிஷிக்ஷகசரோல், ஒரு குறிப்பிட்ை ததோழிலில் தோன்

ஈடுபடுத்தப்பட்டுள்க்ஷளன் என்று ஒவ்தவோருவரும் எண்ண க்ஷவண்டும். க்ஷமலும்,
அவன் ஈடுபடுத்தப்பட்டுள்ள ததோழிலின் பலடனக் தகோண்டு புருக்ஷஷோத்தமரோன
முழுமுதற் கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணடர வழிபை க்ஷவண்டும். பூரணமோன கிருஷ்ண
உணர்வில் இவ்வோறு ஒருவன் எப்க்ஷபோதும் எண்ணினோல், பகவோனின் கருடணயோல்
அவன் எல்லோவற்டறயும் அறிந்தவனோகிறோன். இதுக்ஷவ வோழ்வின் பக்கும்.
க்ஷதஷோம் அஹம் ஸமுத்ததர்தோ என்ற பகவத் கீ டதயில் (12.7) பகவோன்
கூறுகின்றோர். அத்தகு பக்தடன விடுவிப்பதற்கோன தபோறுப்பிடன பரம புருஷர்
தோக்ஷம ஏற்றுக் தகோள்கிறோர். இதுக்ஷவ வோழ்வின் மிகவுயர்ந்த பக்குவமோகும்.
ஒருவன் எந்தத் ததோழிலில் ஈடுபட்டிருந்தோலும், அவன் பரம புருஷருக்குத்
ததோண்டு தசய்தோல் மிகவுயர்ந்த பக்குவத்டத அடைவோன்.

பதம் 18.47 - ஷ்₂க்ஷரயோன்ஸ்வத₄ர்க்ஷமோ வ

श्रेयातस्वधर्ो शवगुण: परधर्ामत्स्वनुशितात् ।

स्वभावशनयतं कर्म कु वमिाप्नोशत ककशल्बषर्् ॥ ४७ ॥
ஷ்₂க்ஷரயோன்ஸ்வத₄ர்க்ஷமோ விகு₃ண: பரத₄ர்மோத்ஸ்வனுஷ்டி₂தோத் |

ஸ்வபோ₄வநியதம் கர்ம குர்வன்னோப்க்ஷனோதி கில்பி₃ஷம் || 18-47 ||

ஷ்₂க்ஷரயோன் — சிறந்தது; ஸ்வ-த₄ர்ம꞉ — தனது தசோந்தக் கைடம; விகு₃ண꞉ —

முடறயின்றி தசய்யப்பட்ைோலும்; பர-த₄ர்மோத் — பிறரது கைடமடயவிை; ஸு-
அனுஷ்டி₂தோத் — பக்குவமோக தசய்வது; ஸ்வபோ₄வ-நியதம் — ஒருவனது
இயற்டகக்கு ஏற்ப விதிக்கப்பட்ை; கர்ம — தசயடல; குர்வன் — தசய்வதோல்; ந —
ஒருக்ஷபோதும்; ஆப்க்ஷனோதி — அடைவது; கில்பி₃ஷம் — போவத்தின் விடளவுகடள.

தமோழிதபயர்ப்பு

மற்றவரது கைடமடய ஏற்று அதடனப் பக்குவமோகச் தசய்வடத விை,

முடறயோக தசய்யோவிட்ைோலும் தனது தசோந்த கைடமயில்
ஈடுபட்டிருப்பக்ஷத சிறந்தது. ஒருவனது இயற்டகக்கு ஏற்பை
விதிக்கப்பட்டுள்ள கைடமகள், போவ விடளவுகளோல் என்றும்
போதிக்கப்படுவதில்டல.

தபோருளுடர

ஒவ்தவோருவரது ததோழிற்கைடமயும் பகவத் கீ டதயில் விதிக்கப்பட்டுள்ளது.

முந்டதய பதங்களில் ஏற்கனக்ஷவ விவோதிக்கப்பட்ைபடி, பிரோமணர், சத்திரியர்,
டவசியர் மற்றும் சூத்திரர்களின் கைடமகள் குறிப்பிட்ை இயற்டக குணங்களுக்கு
ஏற்ப விதிக்கப்பட்டுள்ளன. பிறரது கைடமடய ஒருவன் நகல் தசய்யக் கூைோது.

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 765

சூத்திரர்களோல் தசய்யப்படும் தசயல்களில் இயற்டகயோகக்ஷவ கவரப்படுபவன்,
பிரோமண குடும்பத்தில் பிறந்திருந்தோலும் கூை தன்டன பிரோமணன் என்று
தசயற்டகயோகப் படறசோற்றிக் தகோள்ளக் கூைோது. இவ்விதமோக ஒவ்தவோருவரும்
தங்களது தசோந்த இயற்டகக்கு ஏற்ப தசயல்பை க்ஷவண்டும் ; பரம புருஷருடைய
ததோண்ைோக தசயல்பட்ைோல், எந்தச் தசயலும் இழிவோனதல்ல. பிரோமணரின் கைடம
ஸத்வ குணத்டதச் சோர்ந்தது என்பது உறுதி, ஆனோல் ஸத்வ குணத்தின்
இயற்டகயில் இல்லோத ஒருவன், பிரோமணரின் கைடமடய நகல் தசய்யக்கூைோது.
ஆட்சி தசய்யும் சத்திரியர்கள் பல இழிவோன விஷயங்களில் ஈடுபைக்கூடும்; தனது
எதிரிகடளக் தகோல்வதில் சத்திரியன் வன்முடறடயக் டகயோள க்ஷவண்டும். சில
க்ஷநரங்களில் சத்திரியன் அரசியல் கோரணங்களுக்கோக தபோய் தசோல்ல க்ஷவண்டி
வரும். அத்தகு வன்முடறயும் தபோய்யும் அரசியடல விட்டு இடணபிரியோதடவ.
ஆனோல் தனது கைடமடயத் துறந்து பிரோமணனின் கைடமகடளச் தசய்ய அவன்
முயற்சி தசய்யக் கூைோது.

முழுமுதற் கைவுடளத் திருப்தி தசய்வதற்கோக ஒருவன் தசயல்பை க்ஷவண்டும்.

உதோரணமோக, சத்திரியனோன அர்ஜுனன் தனது எதிரோளிகளுைன் க்ஷபோர் புரியத்
தயங்கிக் தகோண்டிருந்தோன். ஆனோல் அத்தகு க்ஷபோர் பரம புருஷ பகவோனோன
கிருஷ்ணருக்கோக நைத்தப்பட்ைோல், இழிந்துவிடும் பயத்திற்கோன அவசியம்
ஏதுமில்டல. வியோபோரக் களத்தில் கூை, இலோபம் தபறுவதற்கோக ஒரு வியோபோரி
சில சமயங்களில் பற்பல தபோய்கடளச் தசோல்ல க்ஷவண்டியிருக்கும். அவன்
அவ்வோறு தசய்யோவிடில் இலோபம் தபற முடியோது. சில சமயங்களில் ஒரு
வியோபோரி கூறுவோன், “எனதருடம வோடிக்டகயோளக்ஷர, தங்களுக்கோக நோன் இலோபம்
இல்லோமல் விற்கின்க்ஷறன்,” ஆனோல் இலோபம் இல்லோமல் வியோபோரி இருக்க
முடியோது என்படத நோம் அறிய க்ஷவண்டும். எனக்ஷவ , தோன் இலோபம்
தபறுவதில்டல என்ற ஒரு வியோபோரி கூறினோல், அது தவறும் தபோய்யோகும்.
ஆனோல், தபோய்கடளச் தசோல்வது தனது ததோழிலில் கட்ைோயமோனதோக இருப்பதோல்,
அத்தகு கைடமடய விட்டுவிட்டு, ஒரு பிரோமணனின் கைடமடய ஏற்றுக்
தகோள்ளலோம் என்று ஒரு வியோபோரி எண்ணக் கூைோது. அது
பரிந்துடரக்கப்படுவதில்டல. தனது தசயலோல் ஒருவன் பரம புருஷ பகவோனுக்குத்
ததோண்டு தசய்தோல், அவன் சத்திரியனோ, டவசியனோ, சூத்திரனோ என்பது
தபோருட்ைல்ல. பலதரப்பட்ை யோகங்கடளச் தசய்யும் பிரோமணர்களும், சில
சமயங்களில் மிருகங்கடளக் தகோல்ல க்ஷவண்டியிருக்கும்; ஏதனனில், அத்தகு
யோகங்களில் சில சமயங்களில் மிருகங்கள் பலியிைப்படுகின்றன. அதுக்ஷபோல தனது
கைடமயில் ஈடுபட்டுள்ள சத்திரியன், எதிரிடயக் தகோன்றோல் அதில் போவம்
ஏதுமில்டல. மூன்றோவது அத்தியோயத்தில் இவ்விஷயங்கள் ததளிவோகவும்
விரிவோகவும் விளக்கப்பட்ைன; ஒவ்தவோரு மனிதனும் யக்ஞ, அல்லது முழுமுதற்
கைவுளோன விஷ்ணுவிற்கோகக்ஷவ தசயல்பை க்ஷவண்டும். தசோந்த புலனுகர்ச்சிக்கோகச்
தசய்யப்படும் எதுவும் பந்தப்படுவதற்குக் கோரணமோகின்றது. முடிவு என்னதவனில் ,
தோன் தபற்றுள்ள இயற்டக குணத்திற்கு ஏற்ப ஒவ்தவோருவரும் தசயலில் ஈடுபை
க்ஷவண்டும்; க்ஷமலும், முழுமுதற் கைவுளின் உன்னத கோரணத்திற்குத் ததோண்டு
தசய்வதற்கோக மட்டுக்ஷம பணியோற்ற க்ஷவண்டும் என்பதில் அவன் உறுதியுைன்
இருக்க க்ஷவண்டும்.

பதம் 18.48 - ஸஹஜம் கர்ம தகௌந்க்ஷதய ஸ

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 766

 सहजं कर्म कौततेय सदोषर्शप न त्यजेत् ।
सवामरम्भा शह दोषेण धूर्ेनाग्नररवावृता: ॥ ४८ ॥
ஸஹஜம் கர்ம தகௌந்க்ஷதய ஸக்ஷதோ₃ஷமபி ந த்யக்ஷஜத் |

ஸர்வோரம்போ₄ ஹி க்ஷதோ₃க்ஷஷண தூ₄க்ஷமநோக்₃னரிவோவ்ருதோ: || 18-48 ||

ஸஹ-ஜம் — உைன் க்ஷதோன்றிய; கர்ம — தசயல்; தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின் மகக்ஷன;

ஸ-க்ஷதோ₃ஷம் — க்ஷதோஷத்துைன்; அபி — இருப்பினும்; ந — என்றுமில்டல; த்யக்ஷஜத் —
துறக்கப்படுவது; ஸர்வ-ஆரம்போ₄꞉ — எல்லோ முயற்சிகளும்; ஹி — நிச்சயமோக;
க்ஷதோ₃க்ஷஷண — க்ஷதோஷத்துைன்; தூ₄க்ஷமன — புடகயுைன்; அக்₃னி꞉ — தநருப்பு; இவ —
க்ஷபோல; ஆவ்ருʼதோ꞉ — மூைப்பட்டு.

தமோழிதபயர்ப்பு

தநருப்பு புடகயோல் சூழப்பட்டிருப்படதப் க்ஷபோல, ஒவ்தவோரு

முயற்சியும் ஏக்ஷதனும் ஒரு க்ஷதோஷத்தோல் சூழப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ,
குந்தியின் மகக்ஷன, முழுவதும் க்ஷதோஷம் நிடறந்ததோக இருந்தோலும்,
தனது இயற்டகயிலிருந்து க்ஷதோன்றிய ததோழிடல ஒருவன் துறக்கக்
கூைோது.

தபோருளுடர

கட்டுண்ை வோழ்வில், எல்லோச் தசயல்களுக்ஷம ஜை இயற்டகயின் குணங்களோல்

களங்கமடைந்துள்ளன. ஒருவன் பிரோமணனோக இருந்தோலும், மிருகங்கடள
பலியிை க்ஷவண்டிய யோகங்கடள அவன் தசய்ய க்ஷவண்டியுள்ளது. அதுக்ஷபோல
எவ்வளவு புண்ணியவோனோக இருந்தோலும் ஒரு சத்திரியன் தனது எதிரிகளுைன்
க்ஷபோரிைத்தோன் க்ஷவண்டும். அவன் அதடனத் தவிர்க்க முடியோது. அதுக்ஷபோல , ஒரு
வியோபோரி, எவ்வளவு புண்ணியவோனோக இருந்தோலும், தனது வணிகத்டதத்
ததோைர்வதற்கோக சில சமயங்களில் தனது இலோபத்டத மடறக்க க்ஷவண்டியுள்ளது,
அல்லது கருப்புச் சந்டதயில் வியோபோரம் தசய்ய க்ஷவண்டியுள்ளது. இடவ
இன்றியடமயோதடவ: இவற்டற தவிர்க்க முடியோது. அதுக்ஷபோல , சூத்திரன்
க்ஷமோசமோன எஜமோனனுக்க்ஷக ததோண்டு தசய்ய க்ஷநர்ந்தோலும், அது தசய்யத்தகோத
தசயலோக இருந்தோலும், அவன் தனது எஜமோனனின் கட்ைடளகடள நிடறக்ஷவற்ற
க்ஷவண்டும். இத்தகு குடறகளுக்கு மத்தியிலும் ஒருவன் தனக்கு விதிக்கப்பட்ை
கைடமகடளத் ததோைர்ந்து நிடறக்ஷவற்ற க்ஷவண்டும்; ஏதனனில், அக்கைடமகள்
அவனது சுபோவத்திலிருந்து க்ஷதோன்றியடவ.

இங்கு மிகச்சிறந்த உதோரணம் ஒன்று தகோடுக்கப்பட்டுள்ளது. தநருப்பு

தூய்டமயோனது என்றக்ஷபோதிலும், அங்க்ஷக புடகயும் இருக்கின்றது. இருப்பினும்,
தநருப்பிடன புடக அசுத்தப்படுத்துவதில்டல. தநருப்பில் புடகயிருந்தோலும், அஃது
எல்லோ தனிமங்களிலும் மிகவும் தூய்டமயோனதோகக் கருதப்படுகின்றது. சத்திரியக்
கைடமடயத் துறந்து பிரோமணனது ததோழிடல ஏற்றுக் தகோள்ள ஒருவன்
விரும்பினோல், அந்த பிரோமணக் கைடமகளில் விரும்பத்தகோத தசயல்கடளச்
தசய்ய க்ஷவண்டியிருக்கோது என்பதற்கு எந்த உறுதியும் இல்டல. இதனோல் , இந்த

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 767

ஜைவுலகில் யோருக்ஷம ஜை இயற்டகயின் களங்கத்திலிருந்து முழுடமயோக
விடுபட்டிருக்க முடியோது என்று முடிவு தசய்யலோம். இவ்விஷயத்தில் , தநருப்பு
மற்றும் புடகயின் உதோரணம் மிகவும் தபோருத்தமோனதோகும். குளிர்கோலத்தில்,
தநருப்பிலிருந்து ஒரு கல்டல எடுக்கும்தபோழுது, சில சமயங்களில் புடக
கண்களுக்கும் உைலின் மற்ற பகுதிகளுக்கும் ததோல்டல தருகின்றது. ஆனோல்
இத்தகு ததோல்டலகளுக்கிடையிலும் ஒருவன் தநருப்டப உபக்ஷயோகப்படுத்தித்தோன்
ஆக க்ஷவண்டும். அதுக்ஷபோல தனது இயற்டகயோன கைடமயில் ததோல்டல தரும்
விஷயங்கள் சில இருந்தோலும், ஒருவன் அதடன விட்டுவிைக் கூைோது. மோறோக,
கிருஷ்ண உணர்வுைன் தனது கைடமடயச் தசய்வதன் மூலம் , பரம புருஷருக்குத்
ததோண்ைோற்றுவதில் அவன் உறுதியுைன் இருக்க க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ பக்குவத்தின்
நிடல. ஒரு குறிப்பிட்ை ததோழில் முழுமுதற் கைவுளின் திருப்திக்கோக
தசய்யப்படும்தபோழுது, அதிலுள்ள எல்லோ குற்றங்களும் தூய்டமயடைகின்றன.
தசயலின் பலன்கள் தூய்டமப்படுத்தப்பட்டு, அடவ பக்தித் ததோண்டுைன்
இடணக்கப்படும்தபோழுது, ஒருவன் உள்ளிருக்கும் ஆத்மோடவக் கோண்பதில்
பக்குவமடைகின்றோன், இதுக்ஷவ தன்னுணர்வு எனப்படுகிறது.

பதம் 18.49 - அஸக்தபு₃த்₃தி₄: ஸர்வ

असक्तबुशद्ध: सवमत्र शजतात्र्ा शवगतस्पृह: ।

नैष्टकम्यमशसतद्ध परर्ां सन्न्यासेनाशधगच्छशत ॥ ४९ ॥
அஸக்தபு₃த்₃தி₄: ஸர்வத்ர ஜிதோத்மோ விக₃தஸ்ப்ருஹ: |

டநஷ்கர்ம்யஸித்₃தி₄ம் பரமோம் ஸந்ந்யோக்ஷஸனோதி₄க₃ச்ச₂தி || 18-49 ||

அஸக்த-பு₃த்₃தி₄꞉ — பற்றற்ற புத்தி; ஸர்வத்ர — எங்கும்; ஜித-ஆத்மோ — மனடதக்

கட்டுப்படுத்தி; விக₃த-ஸ்ப்ருʼஹ꞉ — தபளதிக ஆடசகள் இன்றி; டநஷ்கர்ம்ய-
ஸித்₃தி₄ம் — பலனற்ற கர்மத்தின் பக்குவம்; பரமோம் — பரம; ஸந்ந்யோக்ஷஸன —
துறவினோல்; அதி₄க₃ச்ச₂தி — அடைகிறோன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

சுயக் கட்டுப்போடுடைய, பற்றற்ற, மற்றும் எல்லோ தபளதிக சுகத்டதயும்

புறக்கணிக்கக்கூடிய ஒருவன், துறடவப் பயிற்சி தசய்வதோல், ‘கர்ம
விடளவுகளிலிருந்து விடுதடல’ என்னும் மிகவுயர்ந்த
பக்குவநிடலடய அடைகிறோன்.

தபோருளுடர

ஒருவன் தன்டன எப்க்ஷபோதும் பரம புருஷரின் அம்சமோக நிடனக்க க்ஷவண்டும்;

அவ்வோறு நிடனப்பவன், தசயலின் பலன்கடள சுகிப்பதற்குத் தனக்கு எந்தவித
உரிடமயும் இல்டல என்று உணர்கிறோன்—இதுக்ஷவ, உண்டமயோன துறவின்
தபோருள். அவன் பரம புருஷரின் அம்சம் என்பதோல், அவனது தசயலின் பலன்கள்
பரம புருஷரோல் மட்டுக்ஷம அனுபவிக்கபைக்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ உண்டமயோன
கிருஷ்ண உணர்வோகும். கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்படுபவன், உண்டமயில்,

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 768

துறவறத்டத ஏற்ற சந்நியோசி ஆவோன். அத்தகு மக்ஷனோநிடலயில் , அவன்
திருப்தியுைன் உள்ளோன்; ஏதனனில், அவன் உண்டமயில் பரமனுக்கோக
தசயலோற்றுகின்றோன். இவ்வோறோக அவன் தபளதிகமோன எதன் மீ தும் பற்றுதல்
தகோள்வதில்டல; பகவோனின் ததோண்டிலிருந்து தபறப்படும் ததய்வக
ீ
ஆனந்தத்திற்கு அப்போற்பட்டு, க்ஷவதறதிலும் இன்பம் கோணோமல் இருப்பதற்கு அவன்
பழகிவிடுகின்றோன். ஒரு சந்நியோசி தனது முந்டதய தசயல்களின்
விடளவுகளிலிருந்து விடுபட்டிருத்தல் அவசியம், ஆனோல் கிருஷ்ண உணர்வில்
இருப்பவக்ஷனோ, தபயரளவிலோன அத்தகு துறடவ ஏற்கோமல், தோனோகக்ஷவ இந்த
பக்குவத்டத அடைந்துவிடுகின்றோன். மனதின் இந்த நிடல , க்ஷயோகோரூை, அல்லது
க்ஷயோகத்தின் பக்குவநிடல எனப்படுகிறது. யஸ்த்வோத்ம-ரதிர் ஏவ ஸ்யோத்—
தன்னில் திருப்தியுற்றவனுக்கு தனது தசயல்களிலிருந்து க்ஷதோன்றும் எந்த
விதமோன விடளவுகளின் பயமும் இல்டல என்று மூன்றோம் அத்தியோயத்தில்
உறுதி தசய்யப்பட்டுள்ளது.

பதம் 18.50 - ஸித்₃தி₄ம் ப்ரோப்க்ஷதோ

शसतद्ध प्राप्तो यथा ब्रह्म तथाप्नोशत शनबोध र्े ।

सर्ासेनैव कौततेय शनिा ज्ञानस्य या परा ॥ ५० ॥
ஸித்₃தி₄ம் ப்ரோப்க்ஷதோ யதோ₂ ப்₃ரஹ்ம ததோ₂ப்க்ஷனோதி நிக்ஷபோ₃த₄ க்ஷம |

ஸமோக்ஷஸடனவ தகௌந்க்ஷதய நிஷ்ைோ₂ ஜ்ஞோனஸ்ய யோ பரோ || 18-50 ||

ஸித்₃தி₄ம் — பக்குவம்; ப்ரோப்த꞉ — அடைந்து; யதோ₂ — க்ஷபோல; ப்₃ரஹ்ம — பிரம்மன்;

ததோ₂ — அவ்வோறு; ஆப்க்ஷனோதி — அடைகின்றோன்; நிக்ஷபோ₃த₄ — புரிந்து தகோள்ள
முயற்சி தசய்; க்ஷம — என்னிைமிருந்து; ஸமோக்ஷஸன — சுருக்கமோக; ஏவ — நிச்சயமோக;
தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின் மகக்ஷன; நிஷ்ைோ₂ — நிடலயோன; ஜ்ஞோனஸ்ய — ஞோனத்தின்;
யோ — எந்த; பரோ — ததய்வகமோன.
ீ

தமோழிதபயர்ப்பு

குந்தியின் மகக்ஷன, இந்த பக்குவத்டத அடைந்தவன், பிரம்மன்

எனப்படும் ஞோனத்தின் மிகவுயர்ந்த நிடலயிடன, திவ்யமோன
பக்குவநிடலயிடன எவ்வோறு அடைய முடியும் என்படத நோன்
தற்க்ஷபோது சுருக்கமோக கூறுகிக்ஷறன், இதடன என்னிைமிருந்து
க்ஷகட்போயோக.

தபோருளுடர

பரம புருஷ பகவோனுக்கோக தனது கைடமகடளச் தசய்வதில் ஈடுபட்டுள்ளவன்,

எவ்வோறு மிகவுயர்ந்த பக்குவநிடலடய எளிடமயோக அடைவது என்படத
அர்ஜுனனிைம் பகவோன் விவரிக்கின்றோர். தனது தசயலின் பலன்கடள பரம
புருஷரின் திருப்திக்கோகத் துறப்பதோல், ஒருவன் பிரம்மன் எனப்படும்
உன்னதநிடலடய எளிடமயோக அடைகிறோன். இதுக்ஷவ தன்னுணர்விற்கோன

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 769

வழிமுடறயோகும். ஞோனத்தின் உண்டமயோன பக்குவம், தூய்டமயோன கிருஷ்ண
உணர்டவ அடைவதில்தோன் உள்ளது; இது பின்வரும் பதங்களில் விளக்கப்படும்.

பதம் 51-53 - புத்த்யோ விஷுத்தயோ யுக்க்ஷதோ

बुद्ध्या शविद्धया युक्तो धृत्यात्र्ानं शनयम्य च ।

िब्दादीशतवषयांस्त्यक्त्वा रागिेषौ व्युदस्य च ॥ ५१ ॥
பு₃த்₃த்₄யோ விஷ₂த்₃த₄யோ யுக்க்ஷதோ த்₄ருத்யோத்மோனம் நியம்ய ச |

ஷ₂ப்₃தோ₃தீ₃ன்விஷயோம்ஸ்த்யக்த்வோ ரோக₃த்₃க்ஷவதஷௌ வ்யுத₃ஸ்ய ச ||

18-51 ||

शवशवक्तसेवी लघ्वािी यतवाक्कायर्ानस: ।

ध्यानयोगपरो शनत्यं वैरार्गयं सर्ुपाशश्रत: ॥ ५२
விவிக்தக்ஷஸவ ீ லக்₄வோஷீ₂ யதவோக்கோயமோனஸ: |

த்₄யோனக்ஷயோக₃பக்ஷரோ நித்யம் டவரோக்₃யம் ஸமுபோஷ்₂ரித: || 18-52 ||

अहङ्कारं बलं दपं कार्ं क्रोधं परररहर्् ।

शवर्ुच्य शनर्मर्: िाततो ब्रह्मभूयाय कल्पते ॥ ५३ ॥
அஹங்கோரம் ப₃லம் த₃ர்பம் கோமம் க்க்ஷரோத₄ம் பரிக்₃ரஹம் |

விமுச்ய நிர்மம: ஷோ₂ந்க்ஷதோ ப்₃ரஹ்மபூ₄யோய கல்பக்ஷத || 18-53 ||

பு₃த்₃த்₄யோ — புத்தியோல்; விஷு₂த்₃த₄யோ — முழுவதும் தூய்டமபடுத்தப்பட்டு; யுக்த꞉ —

ஈடுபட்டு.; த்₄ருʼத்யோ — மனவுறுதியோல்; ஆத்மோனம் — ஆத்மோ; நியம்ய —
தநறிப்படுத்தப்பட்டு; ச — மற்றும்; ஷ₂ப்₃த₃-ஆதீ₃ன் — ஒலிடயப் க்ஷபோன்ற; விஷயோன்
— புலனின்ப தபோருள்கடள; த்யக்த்வோ — துறந்து; ரோக₃ — பற்றுதல்; த்₃க்ஷவதஷௌ —
தவறுப்பு; வ்யுத₃ஸ்ய — புறக்ஷம டவத்து; ச — மற்றும்; விவிக்த-க்ஷஸவ ீ—
தனியிைத்தில் வோழ்கின்ற; லகு₄-ஆஷீ₂ — மிகவும் குடறவோக உண்கின்ற; யத —
கட்டுப்படுத்தி; வோக் — க்ஷபச்சு; கோய — உைல்; மோனஸ꞉ — மனடத; த்₄யோன-க்ஷயோக₃-பர꞉
— தியோனத்தில் ஆழ்ந்த; நித்யம் — இருபத்து நோன்கு மணி க்ஷநரமும்; டவரோக்₃யம் —
பற்றின்டம; ஸமுபோஷ்₂ரித꞉ — அடைக்கலம் தகோண்டு; அஹங்கோரம் —
அஹங்கோரம்; ப₃லம் — தபோய்யோன வலிடம; த₃ர்பம் — தபோய்யோன தபருடம; கோமம்
— கோமம்; க்க்ஷரோத₄ம் — க்ஷகோபம்; பரிக்₃ரஹம் — ஜைப் தபோருள்கடள ஏற்றல்; விமுச்ய
— விடுபட்டு; நிர்மம꞉ — உரிடமயின் உணர்வின்றி; ஷோ₂ந்த꞉ — அடமதி; ப்₃ரஹ்ம-
பூ₄யோய — தன்னுணர்விற்கு; கல்பக்ஷத — தகுதியுடையவன்.

தமோழிதபயர்ப்பு

தனது புத்தியினோல் தூய்டமயடைந்து, உறுதியுைன் மனடதக்

கட்டுப்படுத்தி, புலனுகர்ச்சிப் தபோருள்கடளத் துறந்து, விருப்பு
தவறுப்பிலிருந்து விடுபட்டு, தனியிைத்தில் வோழ்ந்து, குடறவோக உண்டு,

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 770

 உைல், மனம் மற்றம் க்ஷபச்சிடனக் கட்டுப்படுத்தி, எப்க்ஷபோதும்
தியோனத்தில் ஆழ்ந்து, பற்றுதலின்றி, அஹங்கோரம், தபோய்யோன
வலிடம, தபோய்யோன தபருடம, கோமம், க்ஷகோபம் மற்றும் ஜைப்
தபோருள்கடள ஏற்பதிலிருந்து விடுபட்டு, உரிடம உணர்வின்றி,
அடமதியோக இருக்கும் மனிதன், தன்னுணர்வின் நிடலக்கு நிச்சயமோக
உயர்த்தப்படுகின்றோன்.

தபோருளுடர

ஒருவன் புத்தியினோல் தூய்டமயடையும்க்ஷபோது, அவன் தன்டன ஸத்வ குணத்தில்

டவத்துக் தகோள்கிறோன். இவ்வோறு அவன் மனடத கட்டுப்படுத்துபவனோக ஆகி,
எப்க்ஷபோதும் தியோனத்தில் ஆழந்துள்ளோன். புலனுகர்ச்சிப் தபோருள்களில் அவன்
பற்றுதல் தகோள்வதில்டல, க்ஷமலும், தனது தசயலின் மீ தோன விருப்பு
தபறுப்பிலிருந்து விடுபட்டுள்ளோன். அத்தகு பற்றற்ற மனிதன், இயற்டகயோகக்ஷவ
தனிடமயோன இைத்தில் வோழ விரும்புவோன், க்ஷதடவக்கு அதிகமோக உண்ண
மோட்ைோன். க்ஷமலும், தனது உைல் மற்றம் மனதின் தசயல்கடளக்
கட்டுப்படுத்துவோன். “உைக்ஷல நோன்” என்று அவன் ஏற்கோமலிப்பதோல், அவனிைம்
அஹங்கோரம் கிடையோது, பற்பல ஜைப் தபோருள்கடள ஏற்று தனது உைடல
பலமோகவும் குண்ைோகவும் டவத்துக் தகோள்வதில் கூை அவனுக்கு
விருப்பமில்டல. அவனது வோழ்க்டக உைடலச் சோர்ந்து இல்லோததோல், அவனிைம்
தபோய்யோன தபருடமயும் இல்டல. இடறவனின் கருடணயோல் தனக்கு
அளிக்கப்பட்டிருக்கும் எடதக் தகோண்டும் அவன் திருப்தியுைன் உள்ளோன்.
புலனின்பம் கிட்ைோத க்ஷநரங்களில் அவன் ஒருக்ஷபோதும் க்ஷகோபம் தகோள்வதில்டல.
புலனின்பப் தபோருள்கடள அடைவதற்கோக அவன் முயற்சி தசய்வதும் இல்டல.
இவ்வோறோக அவன் அஹங்கோரத்திலிருந்து முழுடமயோக விடுபடும் க்ஷபோது , எல்லோ
ஜை விஷயங்களிலும் பற்றற்றவனோகின்றோன், இதுக்ஷவ பிரம்மடன உணரும்
நிடலயோகும். இது ப்ரஹ்ம-பூத நிடல என்று அடழக்கப்படுகின்றது. வோழ்வின்
தபளதிகக் கருத்துக்களிலிருந்து விடுபடும்க்ஷபோது, ஒருவன் அடமதியடைகிறோன்,
கிளர்ச்சியற்றவனோக ஆகின்றோன். இது பகவத் கீ டதயில் (2.70)
விவரிக்கப்பட்டுள்ளது:
ஆபூர்யமோணம் அசல-ப்ரதிஷ் ம்
ஸமுத் ரம் ஆப: புரவிஷ ந்தி யத் வத்
தத் வத் கோமோ யம் ப்ரவிஷ ந்தி ஸர்க்ஷவ
ஸ ஷோந்திம் ஆப்க்ஷனோதி ந கோம-கோமீ

“நதிகள் கைலில் வந்து கலந்தோலும் , கைல் மோறுவதில்டல. அதுக்ஷபோல தடையின்றி

வரும் ஆடசகளோல் போதிக்கப்பைோதவன் மட்டுக்ஷம அடமதிடய அடைய முடியும்.
இத்தடகய ஆடசகடள நிடறக்ஷவற்றிக் தகோள்ள விரும்புபவனல்ல.”

பதம் 18.54 - ப்₃ரஹ்மபூ₄த: ப்ரஸன்ன

ब्रह्मभूत: प्रसिात्र्ा न िोचशत न काङ्क्षशत ।

सर्: सवेषु भूतेषु र्द्भतक्त लभते परार्् ॥ ५४ ॥
18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 771
 ப்₃ரஹ்மபூ₄த: ப்ரஸன்னோத்மோ ந க்ஷஷோ₂சதி ந கோங்ேதி |

ஸம: ஸர்க்ஷவஷு பூ₄க்ஷதஷு மத்₃ப₄க்திம் லப₄க்ஷத பரோம் || 18-54 ||

ப்₃ரஹ்ம-பூ₄த꞉ — பூரணத்துைன் ஒன்றிடணந்து; ப்ரஸன்ன-ஆத்மோ — இன்பம்

நிடறந்து; ந — என்றுமில்டல; க்ஷஷோ₂சதி — கவடலப்படுவது; ந — என்றுமில்டல;
கோங்ேதி — விருப்பப்படுவது; ஸம꞉ — சமக்ஷநோக்குைன்; ஸர்க்ஷவஷு — எல்லோ;
பூ₄க்ஷதஷு — உயிர்வோழிகளிைமும்; மத்-ப₄க்திம் — எனது பக்தித் ததோண்டை; லப₄க்ஷத
— அடைகிறோன்; பரோம் — ததய்வகமோன.
ீ

தமோழிதபயர்ப்பு

இவ்வோறு ததய்வகமோக
ீ நிடலதபற்றவன், உைனடியோக பரபிரம்மடன
உணர்ந்து இன்பம் நிடறந்தவனோகின்றோன். அவன் என்றும்
கவடலப்படுவதில்டல, எடதயும் அடைய க்ஷவண்டும் என்று
விரும்புவதுமில்டல. எல்லோ உயிர்வோழிகளிைமும் அவன் சமக்ஷநோக்கு
தகோள்கிறோன். அத்தகு நிடலயில் அவன் எனது தூய பக்தித்
ததோண்டை அடைகின்றோன்.

தபோருளுடர

பூரணத்துைன் ஒன்றோக இடணயும் ப்ரஹ்ம-பூத நிடலடய அடைவக்ஷத

அருவவோதிகளின் இலட்சியமோகும். ஆனோல் உருவவோதிகளோன தூய பக்தர்கடளப்
தபோறுத்தவடர, அந்நிடலயிலிருந்து க்ஷமலும் முன்க்ஷநோக்கிச் தசன்று தூய பக்தித்
ததோண்டில் ஈடுபடுவக்ஷத இலட்சியம். அதோவது, பரம புருஷரின் தூய பக்தித்
ததோண்டில் ஈடுபட்டிருப்பவன் ஏற்கனக்ஷவ முக்தியின் தளத்தில் உள்ளோன்.
அதோவது, பூரணத்துைன் ஒருங்கிடணந்த ப்ரஹ்ம-பூத நிடலயில் உள்ளோன்.
பரமனுைன் அவ்வோறு இடணயோமல் ஒருவனோல் அவருக்குத் ததோண்ைோற்ற
முடியோது. பூரணத்தின் கருத்துப்படி, ததோண்டு தசய்பவனுக்கும் ததோண்டைப்
தபறுபவனுக்கும் இடையில் க்ஷவறுபோடு கிடையோது; இருப்பினும் உயர்ந்த ஆன்மீ க
நிடலயில், க்ஷவறுபோடு இருக்கத்தோன் தசய்கின்றது.

தபளதிகமயமோன வோழ்வில், ஒருவன் புலனுகர்ச்சிக்கோக தசயலோற்றும் க்ஷபோது,

அதில் துன்பம் உண்டு. ஆனோல் பூரண உலகில், ஒருவன் தூய பக்தித் ததோண்டில்
ஈடுபட்டிருக்கும்க்ஷபோது, அதில் துன்பம் கிடையோது. கிருஷ்ண உணர்விலுள்ள
பக்தனுக்கு, கவடலப்படுவதற்க்ஷகோ, விருப்பப்படுவதற்க்ஷகோ எதுவுமில்டல. கைவுள்
முழுடமயோனவர் என்பதோல், அவரது ததோண்டில் (கிருஷ்ண உணர்வில்)
ஈடுபட்டிருக்கும் உயிர்வோழியும் தன்னில் முழுடமயோனவனோக ஆகின்றோன்.
அழுக்கோன தண்ண ீர் ஏதுமின்றி, முழுடமயோக தூய்டம தசய்யப்பட்ை ஒரு நதிடய
க்ஷபோன்றவன் அவன். அந்த தூய பக்தனுக்கு கிருஷ்ணடரத் தவிர க்ஷவறு
சிந்தடனகள் ஏதும் இல்லோததோல், அவன் இயற்டகயோகக்ஷவ எப்தபோழுதும் இன்பம்
நிடறந்தவனோக உள்ளோன். அவன் ஜை நஷ்ைத்திற்கோக வருந்துவதில்டல ,
இலோபத்திற்கோக ஏங்குவதுமில்டல; ஏதனனில், பகவோனின் ததோண்டில் அவன்
நிடறந்திருக்கின்றோன். ஒவ்தவோரு உயிர்வோழியும் பரம புருஷரின் மிகச்சிறிய
அம்சம் என்படதயும், அதனோல் அவரது நித்திய க்ஷசவகன் என்படதயும் அவன்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 772

அறிந்திருப்பதோல், ஜை இன்பத்திற்கோன விருப்பம் அவனிைம் இல்டல. ஜைவுலகில்,
சிலடர உயர்ந்தவர்களோகவும் சிலடரத் தோழ்ந்தவர்களோகவும் அவன்
கோண்பதில்டல; உயர்வு தோழ்வுகதளல்லோம் நிடலயற்றடவ, நிடலயற்ற
க்ஷதோற்றங்களுைனும் மடறவுகளுைனும் ஒரு பக்தனுக்கு ஆகக்ஷவண்டியது
எதுவுமில்டல. அவனுக்குக் கல்லும் தபோன்னும் ஒக்ஷர மதிப்புடையடவ. இந்த
ப்ரஹ்ம-பூத நிடல, தூய பக்தனோல் மிகவும் எளிதோக அடையப்படுகின்றது.
வோழ்வின் இத்தகு நிடலயில், பரபிரம்மனுைன் ஐக்கியமோகி தனது
தனித்தன்டமடய அழித்துக் தகோள்வது என்னும் சிந்தடன நரகத்தனமோக
ஆகின்றது, ஸ்வர்கக்ஷலோகத்டத அடையும் சிந்தடன தவறும் மோயக்
கற்படனயோகவும் ஆகின்றது, புலன்கக்ஷளோ பற்கள் பிடுங்கப்பட்ை போம்புகடளப்
க்ஷபோன்றடவ. பற்கள் பிடுங்கப்பட்ை போம்பிைம் பயம் இல்லோதடதப் க்ஷபோல,
புலன்கள் தோமோகக்ஷவ கட்டுப்படுத்தப்படும்க்ஷபோது, அவற்றிைமும் பயப்பை க்ஷவண்டிய
அவசியம் இல்டல. ஜைத்தோல் பீடிக்கப்பட்ை மனிதனுக்கு இந்த உலகம்
துன்பமயமோனதோகும், ஆனோல் பக்தனுக்க்ஷகோ இந்த முழு உலகமும் ஆன்மீ க
உலகமோன டவகுண்ைத்டதப் க்ஷபோன்றதோகும். பக்தடனப் தபோறுத்த வடரயில் ,
இந்த ஜைவுலகிலுள்ள மிகவுயர்ந்த நபரும் ஒரு சிறு எறும்டபப் க்ஷபோல
துச்சமோனவக்ஷர. இத்தகு நிடலயிடன, இந்த யுகத்தில் தூய பக்தித் ததோண்டைப்
பிரச்சோரம் தசய்த பகவோன் டசதன்யரின் கருடணயினோல் அடைய முடியும்.

பதம் 18.55 - ப₄க்த்யோ மோமபி₄ஜோனோத

भक्त्य‍
ा र्ार्शभजानाशत यावातयश्चाशस्र् तत्त्वत: ।
ततो र्ां तत्त्वतो ज्ञात्वा शविते तदनततरर्् ॥ ५५ ॥
ப₄க்த்யோ மோமபி₄ஜோனோதி யோவோன்யஷ்₂சோஸ்மி தத்த்வத: |

தக்ஷதோ மோம் தத்த்வக்ஷதோ ஜ்ஞோத்வோ விஷ₂க்ஷத தத₃னந்தரம் || 18-55 ||

ப₄க்த்யோ — தூய பக்தித் ததோண்டினோல்; மோம் — என்டன; அபி₄ஜோனோதி —

அறிந்துதகோள்ள முடியும்; யோவோன் — முடிந்தவடர; ய꞉ சஅஸ்மி — நோன் இருப்பது
க்ஷபோல; தத்த்வத꞉ — உண்டமயில்; தத꞉ — அதன் பின்னர்; மோம் — என்டன; தத்த்வத꞉ —
உண்டமயில்; ஜ்ஞோத்வோ — அறிந்து; விஷ₂க்ஷத — நுடழகின்றோன்; தத்-அனந்தரம் —
அதன் பின்னர்.

தமோழிதபயர்ப்பு

பக்தித்ததோண்ைோல் மட்டுக்ஷம என்டன, முழுமுதற் கைவுளோக, உள்ளது

உள்ளபடி, அறிந்துதகோள்ள முடியும். என்டனப் பற்றிய முழுடமயோன
உணர்டவ அத்தகு பக்தியினோல் அடையும்க்ஷபோது இடறவனின்
திருநோட்டிற்குள் நுடழய முடியும்.

தபோருளுடர

பரம புருஷ பகவோனோன கிருஷ்ணடரயும் அவரது தசோந்த விரிவுகடளயும், மனக்

கற்படனயோக்ஷலோ, அபக்தர்களோக்ஷலோ புரிந்துதகோள்ள முடியோது. பரம புருஷ

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 773

பகவோடனப் புரிந்துதகோள்ள யோக்ஷரனும் விரும்பினோல் , அவர் ஒரு தூய பக்தரின்
வழிகோட்டுதலின் கீ ழ் தூய பக்தித் ததோண்டை ஏற்றுக் தகோள்ள க்ஷவண்டும்.
இல்லோவிடில், பரம புருஷ பகவோடனப் பற்றிய உண்டம எப்தபோழுதும் மடறந்க்ஷத
இருக்கும். பகவத் கீ டதயில் (7.25) எற்கனக்ஷவ கூறப்பட்டுள்ளடதப் க்ஷபோல, நரஹம்
ப்ரகோஷ: ஸர்வஸ்ய—அவர் எல்லோருக்கும் தவளிப்படுவதில்டல. எவறும்
ஏட்ைறிவினோக்ஷலோ, மனக் கற்படனயினோக்ஷலோ, கைவுடளப் புரிந்துதகோள்ள முடியோது.
கிருஷ்ண உணர்விலும் பக்தித் ததோண்டிலும் உண்டமயோக ஈடுபட்டிருப்பவன்
மட்டுக்ஷம கிருஷ்ணர் யோர் என்படத புரிந்துதகோள்ள முடியும். பல்கடலக்கழகத்தின்
பட்ைங்கள் இதற்கு உதவோதடவ.

கிருஷ்ண விஞ்ஞோனத்தில் பூரண அறிவுடையவன், கிருஷ்ணரின் இருப்பிைமோன

ஆன்மீ கத் திருநோட்டிற்குள் நுடழவதற்கோன தகுதிடய அடைகின்றோன். பிரம்மனோக
ஆவது என்றோல், தனது அடையோளத்டத இழந்து விடுவது என்பது தபோருள் அல்ல.
அங்கும் பக்தித் ததோண்டு இருக்கின்றது. பக்தித் ததோண்டு இருக்கும்வடர , அங்க்ஷக
இடறவன், பக்தன், பக்தித் ததோண்டின் வழிமுடற ஆகியடவ இருத்தல் அவசியம்.
இத்தகு ஞோனம் முக்திக்குப் பிறகும் அழிவுறுவதில்டல. ஜை வோழ்வின்
கருத்துக்களிலிருந்து விடுபடுவடத உள்ளைக்கியக்ஷத முக்தி; இருப்பினும் அத்தகு
க்ஷவறுபோடுகளும் தனித்தன்டமயும் ஆன்மீ க வோழ்விலும் உள்ளன, ஆனோல் தூய
கிருஷ்ண உணர்வுைன் உள்ளன. விஷக்ஷத “என்னில் நுடழகின்றோன்” என்னும்
தசோல், அருவ பிரம்மனுைன் ஒன்றறக் கலப்பது என்னும் அருவவோதிகளின்
தகோள்டகயிடன ஆதரிப்பதோக தவறோக எண்ணிவிைக் கூைோது. விஷக்ஷத என்றோல் ,
ஒருவன் தனது தனித்தன்டமயுைன் பரம புருஷரின் திருநோட்டிற்குள் நுடழய
முடியும் என்று தபோருள், பரம புருஷரின் உறவில் ஈடுபட்டு, அவருக்கு ததோண்டு
தசய்வடதக் குறிக்கும். உதோரணமோக, பச்டச நிறப் பறடவ ஒன்று பச்டச நிற
மரத்திற்குள் நுடழந்தோல், அஃது அந்த மரத்துைன் ஒன்றோக ஆவதற்கல்ல, மோறோக
அம்மரத்தின் பழங்கடளச் சுடவப்பதற்கோகக்ஷவ. தபோதுவோக, ஆறுகள் கைலில்
கலந்து ஒன்றோகி விடுவடத அருவவோதிகள் உதோரணமோகக் தகோடுக்கின்றனர்.
அருவவோதிகளுக்கு க்ஷவண்டுமோனோல் அஃது இன்பத்தின் இருப்பிைமோகத்
க்ஷதோன்றலோம். ஆனோல் உருவோதிக்ஷயோ கைலில் இருக்கும் மீ டனப் க்ஷபோன்று தனது
தனித்தன்டமடய தக்க டவத்துக் தகோள்கின்றோன். நோம் கைலின் ஆழத்திற்குச்
தசன்று போர்த்தோல், பல்க்ஷவறு உயிர்வோழிகடளக் கோண முடியும். கைலின்
க்ஷமற்பரப்டப அறிந்திருந்தோல் மட்டும் க்ஷபோதோது; கைலின் ஆழத்தில் வசிக்கும்
நீர்வோழிகடளப் பற்றிய முழு அறிவும் க்ஷவண்டும்.

தனது தூய பக்தித் ததோண்டினோல், பக்தன், பரம புருஷரின் ததய்வக

ீ
குணங்கடளயும் டவபவங்கடளயும் உண்டமயில் புரிந்துதகோள்ள முடியும்.
பதிதனோன்றோம் அத்தியோயத்தில் கூறப்பட்ைபடி, பக்தித் ததோண்ைோல் மட்டுக்ஷம
அவடர அறிய முடியும். அதுக்ஷவ இங்கு உறுதி தசய்யப்படுகின்றது; பரம புருஷடர
பக்தித் ததோண்ைோல் புரிந்து தகோண்டு அவரது நோட்டிற்குள் ஒருவன் நுடழய
முடியும்.

ஜைக் கருத்துக்களிலிலிருந்து விடுதடல தபற்ற பிறகு, ப்ரஹ்ம-பூத நிடல

அடையப்பட்ை பிறகு, பகவோடனப் பற்றிக் க்ஷகட்பதோல் ஒருவன் பக்தித் ததோண்டை
ததோைங்குகின்றோன். முழுமுதற் கைவுடளப் பற்றி க்ஷகட்கும்தபோழுது , ப்ரஹ்ம-பூத
நிடல தோனோகக்ஷவ வளர்ச்சியடைகின்றது. தபளதிகக் களங்கங்கள்—

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 774

புலனின்பத்திற்கோன க்ஷபரோடசயும் கோமமும்—மடறகின்றன. கோமமும்
விருப்பங்களும் பக்தனின் இதயத்திலிருந்து மடறயும் க்ஷபோது , அவன் பகவோனி
ததோண்டில் க்ஷமலும் பற்றுக் தகோள்கிறோன். இத்தகு பற்றுதலோல் அவன் ஜைக்
களங்கத்திலிருந்து விடுதடல தபறுகிறோன். வோழ்வின் இந்த நிடலயில் முழுமுதற்
கைவுடளப் புரிந்து தகோள்ள முடியும். இதுக்ஷவ ஸ்ரீமத் போகவதத்தின் கூற்றுமோகும்.
முக்திக்குப் பிறகும், பக்தி எனப்படும் ததய்வகத்
ீ ததோண்டு ததோைர்கின்றது.
க்ஷவதோந்த சூத்திரம் (4.1.12) இதடன உறுதி தசய்கின்றது, ஆ-ப்ரோயணோத் தத்ரோபி
ஹித்ருஷ்ைம். பக்தித் ததோண்டு முக்திக்குப் பின்னும் ததோைர்கின்றது என்பக்ஷத
இதன் தபோருள். பக்தியுைன் கூடிய உண்டமயோன முக்தி என்பது, உயிர்வோழி தனது
தசோந்த நிடலயில், ஸ்வரூபத்தில், மீ ண்டும் நிடலதபறுவக்ஷத என்று ஸ்ரீமத்
போகவதத்தில் விவரிக்கப்பட்டுள்ளது. உயிர்வோழியின் ஸ்வரூபம் முன்னக்ஷர
விளக்கப்பட்ைது: அவன் முழுமுதற் கைவுளின் மிகச்சிறிய அம்சம். எனக்ஷவ ,
அவனது ஸ்வரூபம் ததோண்டு தசய்வக்ஷத. முக்திக்குப் பிறகும், இந்த ததோண்டு
ஒருக்ஷபோதும் நிறுத்தப்படுவதில்டல. வோழ்வின் தவறோன கருத்துக்களிலிருந்து
விடுபடுவக்ஷத உண்டமயோன முக்தி.

பதம் 18.56 - ஸர்வகர்மோண்யபி ஸதோ₃

सवमकर्ामण्यशप सदा कु वामणो र्द्व्यपाश्रय: ।

र्त्प्रसादादवाप्नोशत िाश्वतं पदर्व्ययर्् ॥ ५६ ॥
ஸர்வகர்மோண்யபி ஸதோ₃ குர்வோக்ஷணோ மத்₃வ்யபோஷ்₂ரய: |

மத்ப்ரஸோதோ₃த₃வோப்க்ஷனோதி ஷோ₂ஷ்₂வதம் பத₃மவ்யயம் || 18-56 ||

ஸர்வ — எல்லோ; கர்மோணி — தசயல்கள்; அபி — இருந்தோலும்; ஸதோ₃ — எப்க்ஷபோதும்;

குர்வோண꞉ — தசய்து தகோண்டு; மத்-வ்யபோஷ்₂ரய꞉ — எனது போதுகோப்பின் கீ ழ்; மத்-
ப்ரஸோதோ₃த் — எனது கருடணயோல்; அவோப்க்ஷனோதி — அடைகின்றோன்; ஷோ₂ஷ்₂வதம்
— நித்தியமோன; பத₃ம் — இைத்டத; அவ்யயம் — அழிவற்ற.

தமோழிதபயர்ப்பு

எல்லோவிதமோன தசயல்களில் ஈடுபட்டிருந்தோலும், எனது தூய பக்தன்,

எனது போதுகோப்பின் கீ ழ் , எனது கருடணயோல், நித்தியமோன அழிவற்ற
இைத்டத அடைகிறோன்.

தபோருளுடர

மத்-வ்யபோஷ்ரய: என்றோல் பரம புருஷரின் போதுகோப்பின் கீ ழ் என்று தபோருள். தூய

பக்தன், ஜைக் களங்கத்திலிருந்து விடுபடுவதற்கோக, பரம புருஷரின், அல்லது
அவரது பிரதிநிதியோன ஆன்மீ க குருவின் வழிகோட்டுதலின் கீ ழ் தசயல்படுகின்றோன்.
தூய பக்தனுக்குக் கோலத்தின் எல்டலகள் கிடையோது. அவன் சதோசர்வ கோலமும் ,
இருபத்துநோன்கு மணி க்ஷநரமும், நூறு சதவதம்
ீ பரம புருஷரின் வழிகோட்டுதலின்
கீ ழ் தசயல்களில் ஈடுபட்டுள்ளோன். இவ்வோறு கிருஷ்ண உணர்வில்
ஈடுபட்டிருக்கும் பக்தனிைம் பகவோன் மிகமிக கருடணயுைன் உள்ளோர். எல்லோ

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 775

கஷ்ைங்களுக்கு மத்தியிலும், கோலப்க்ஷபோக்கில் அவன் ததய்வக
ீ க்ஷலோகமோன
கிருஷ்ண க்ஷலோகத்டத அடைகிறோன். அதனுள் நுடழவதற்கோன உத்தரவோதம்
அவனுக்கு இருக்கின்றது; இதில் எந்த ஐயமும் இல்டல. அந்த உன்னத
இருப்பிைத்தில், மோற்றங்கள் ஏதும் கிடையோது; எல்லோம் நித்தியமோனடவ ,
அழிவற்றடவ, அறிவு நிடறந்தடவ.

பதம் 18.57 - க்ஷசதஸோ ஸர்வகர்மோணி மய

चेतसा सवमकर्ामशण र्शय सन्न्यस्य र्त्पर: ।

बुशद्धयोगर्ुपाशश्रत्य र्च्चत्त: सततं भव ॥ ५७ ॥
க்ஷசதஸோ ஸர்வகர்மோணி மயி ஸன்ன்யஸ்ய மத்பர: |

பு₃த்₃தி₄க்ஷயோக₃முபோஷ்₂ரித்ய மச்சத்த: ஸததம் ப₄வ || 18-57 ||

க்ஷசதஸோ — அறிவோல்; ஸர்வ-கர்மோணி — எல்லோவிதச் தசயல்கடளயும்; மயி —

என்னிைம்; ஸன்ன்யஸ்ய — துறந்து; மத்-பர꞉ — எனது போதுகோப்பில்; பு₃த்₃தி₄-க்ஷயோக₃ம்
— பக்திச் தசயல்கள்; உபோஷ்₂ரித்ய — அடைக்கலம் தகோண்டு; மத்-சித்த꞉ — என்
உணர்வில்; ஸததம் — இருபத்துநோன்கு மணி க்ஷநரமும்; ப₄வ — ஆகிவிடு.

தமோழிதபயர்ப்பு

எல்லோச் தசயல்களிலும் என்டனக்ஷய சோர்ந்து, எனது போதுகோப்பின் கீ ழ்

எப்க்ஷபோதும் தசயல்படுவோயோக. இதற்கு பக்தித் ததோண்டில் என்டனப்
பற்றிய உணர்வில் ஆழ்ந்துவிடு.

தபோருளுடர

கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்படுபவன், உலகின் எஜமோனடனப் க்ஷபோன்று

தசயல்படுவதில்டல. அவன் ஒரு க்ஷசவகடனப் க்ஷபோன்று, பரம புருஷரின்
முழுடமயோன வழிகோட்டுதலின் கீ ழ் தசயல்பை க்ஷவண்டும். க்ஷசவகனுக்குத்
தனிப்பட்ை சுதந்திரம் ஏதும் கிடையோது. அவன் எஜமோனரின் கட்ைடளப்படி
மட்டுக்ஷம தசயல்படுகின்றோன். உன்னத எஜமோனருக்கோகத் ததோண்டு தசய்யும்
க்ஷசவகன், இலோப நஷ்ைங்களினோல் போதிக்கப்படுவதில்டல. அவன் தனத
கைடமடய பகவோனது கட்ைடளயின்படி நம்பிக்டகயுைன் நிடறக்ஷவற்றுகிறோன்.
அர்ஜுனன் கிருஷ்ணருடைய தசோந்த வழிகோட்டுதலின் கீ ழ் தசயல்பட்டுக்
தகோண்டிருந்தோன், ஆனோல் கிருஷ்ணர் இல்லோதக்ஷபோது ஒருவன் எவ்வோறு
தசயல்பைக்ஷவண்டும் என்று தற்க்ஷபோது விவோதிக்கலோம். இந்தப் புத்தகத்தில்
கிருஷ்ணரோல் தகோடுக்கப்பட்டுள்ள அறிவுடரகடளப் பின்பற்றுவதோலும்,
கிருஷ்ணருடைய பிரதிநிதியின் வழிகோட்டுதலின் கீ ழ் தசயல்படுவதோலும், ஒருவன்
அக்ஷத பலடன அடைய முடியும். மத்-பர: என்னும் சமஸ்கிருதச் தசோல்
இப்பதத்தில் மிகவும் முக்கியமோனது. கிருஷ்ண் உணர்வில், கிருஷ்ணடரத்
திருப்திப்படுத்துவதற்கோக மட்டும் தசயலோற்றுவடதத் தவிர வோழ்வில் எந்த
க்ஷநோக்கமும் ஒருவனுக்கு இல்டல என்படத இது குறிப்பிடுகின்றது. க்ஷமலும்,
அவ்வோறு தசயல்படும்க்ஷபோது, அவன் கிருஷ்ணடரப் பற்றி மட்டுக்ஷம நிடனக்க

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 776

க்ஷவண்டும்: “இந்தக் குறிப்பிட்ை கைடமடய ஆற்றுவதற்கோக நோன் கிருஷ்ணரோல்
நியமிக்கப்பட்டுள்க்ஷளன்.” இந்த எண்ணத்தில் தசயல்படும் க்ஷபோது, அவன்
இயற்டகயோகக்ஷவ கிருஷ்ணடரப் பற்றி நிடனத்தோக க்ஷவண்டும். இதுக்ஷவ
பக்குவமோன கிருஷ்ண உணர்வு. இருப்பினும் , மனம் க்ஷபோன க்ஷபோக்கில் எடதயோவது
தசய்துவிட்டு, அதன் பலடன முழுமுதற் கைவுளுக்கு அர்ப்பணித்தல் கூைோது.
அத்தகு கைடம கிருஷ்ண உணர்வின் பக்தித் ததோண்ைல்ல. ஒருவன்
கிருஷ்ணருடைய ஆடணக்க்ஷகற்ப தசயல்பை க்ஷவண்டும். இது மிகவும்
முக்கியமோன விஷயம். கிருஷ்ணரின் அந்த ஆடண, சீைப் பரம்படரயின் மூலமோக,
அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவிைமிருந்து வருகின்றது. எனக்ஷவ , ஆன்மீ க
குருவின் கட்ைடளயிடன வோழ்வின் முக்கிய கைடமயோக க்ஷமற்தகோள்ள
க்ஷவண்டும். அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருடவ அடைந்து அவரது
அறிவுடரகளுக்கு ஏற்ப தசயல்பட்ைோல், ஒருவன் வோழ்வின் பக்குவத்டத கிருஷ்ண
உணர்வில் அடைவது நிச்சயம்.

பதம் 18.58 - மச்சத்த: ஸர்வது₃ர்கோ

र्च्चत्त: सवमदगु ामशण र्त्प्रसादात्तररष्टयशस ।

अथ चेत्त्वर्हङ्काराि श्रोष्टयशस शवनङ्क्ष्यशस ॥ ५८ ॥
மச்சத்த: ஸர்வது₃ர்கோ₃ணி மத்ப்ரஸோதோ₃த்தரிஷ்யஸி |

அத₂ க்ஷசத்த்வமஹங்கோரோன்ன ஷ்₂க்ஷரோஷ்யஸி வினங்க்ஷ்யஸி || 18-58 ||

மத் — எனது; சித்த꞉ — உணர்வில்; ஸர்வ — எல்லோ; து₃ர்கோ₃ணி — தைங்கல்கடள; மத்-

ப்ரஸோதோ₃த் — எனது கருடணயோல்; தரிஷ்யஸி — நீ கைந்து விடுவோய்; அத₂ —
அதனோல்; க்ஷசத் — எனில்; த்வம் — நீ; அஹங்கோரோத் — அஹங்கோரத்தினோல்; ந
ஷ்₂க்ஷரோஷ்யஸி — க்ஷகட்கவில்டல; வினங்க்ஷ்யஸி — அழிந்து க்ஷபோவோய்.

தமோழிதபயர்ப்பு

நீ என்டனப் பற்றிய உணர்வில் நிடலதபற்றோல், எனது கருடணயின்

மூலம், கட்டுண்ை வோழ்வின் எல்லோத் தைங்கல்கடளயும்
கைந்துவிடுவோய். ஆனோல், அத்தகு உணர்வின்றி, அஹங்கோரத்துைன்,
நோன் தசோல்வடதக் க்ஷகட்கோமல் தசயல்பட்ைோல், நீ அழிந்துவிடுவோய்.

தபோருளுடர

முழுடமயோன கிருஷ்ண உணர்வில் இருப்பவன், தனது வோழ்வின் கைடமகடள

ஆற்றுவதற்கோக அளவிற்கதிகமோக கவடலப்படுவதில்டல. எல்லோக்
கவடலகளிலிருந்தும் விடுதடல தபற்ற இந்த மிகச் சிறந்த நிடலடய
முட்ைோள்களோல் புரிந்து தகோள்ள முடியோது. கிருஷ்ண உணர்வில்
தசயல்படுபவனுக்கு, பகவோன் கிருஷ்ணர் மிகவும் தநருங்கிய நண்பரோவோர். அவர்
தனது நண்பனின் தசளகரியத்டத எப்க்ஷபோதும் போர்த்துக் தகோள்கிறோர், அவர்
தன்டனக்ஷய தனது நண்பனிைம் அளிக்கின்றோர். நண்பக்ஷனோ அவடரத் திருப்தி
தசய்வதற்கோக ஒரு நோளின் இருபத்துநோன்கு மணி க்ஷநரமும் பக்தியுைன்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 777

தசயலோற்றுகின்றோன். எனக்ஷவ , உைல் சோர்ந்த வோழ்வின் அஹங்கோரத்தில் யோரும்
மயங்கிவிைக் கூைோது. யோருக்ஷம, தோன் ஜை இயற்டகயின் சட்ைங்களிலிருந்து
விடுபட்ைவன் என்க்ஷறோ, விருப்பப்படி தசயல்பைலோம் என்க்ஷறோ, தவறோக எண்ணக்
கூைோது. அவன் ஏற்கனக்ஷவ இயற்டகயின் கடுடமயோன சட்ைங்களுக்கு
உட்பட்டுள்ளோன். இருப்பினும், கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்பட்ை உைக்ஷனக்ஷய,
ஜைத்தின் குழப்பங்களிலிருந்து விடுபட்டு முக்தி தபற்றவனோகின்றோன். கிருஷ்ண
உணர்வில் தசயல்பைோதவன், பிறப்பு, இறப்புக் கைலின் சூழலில் தன்டனக்ஷய
இழக்கின்றோன் என்படத மிகவும் கவனமோக எண்ணிப் போர்க்க க்ஷவண்டும்.
எந்ததவோரு கட்டுண்ை ஆத்மோவும், எடதச் தசய்ய க்ஷவண்டும், எடதச் தசய்யக்
கூைோது என்படத உண்டமயில் அறிவதில்டல. ஆனோல் கிருஷ்ண உணர்வில்
தசயல்படுபவனின் தசயல் ஒவ்தவோன்றும் உள்ளிருக்கும் கிருஷ்ணரோல்
தூண்ைப்பட்டு, ஆன்மீ க குருவோல் உறுதி தசய்யப்படுவதோல், அவன் சுதந்திரமோகச்
தசயலோற்ற முடியும்.

பதம் 18.59 - யத₃ஹங்கோரமோஷ்₂ரித்ய

यदहङ्कारर्ाशश्रत्य न योत्स्य इशत र्तयसे ।

शर्र्थयैष व्यवसायस्ते प्रकृ शतस्त्वां शनयोक्ष्यशत ॥ ५९ ॥
யத₃ஹங்கோரமோஷ்₂ரித்ய ந க்ஷயோத்ஸ்ய இதி மன்யக்ஷஸ |

மித்₂டயஷ வ்யவஸோயஸ்க்ஷத ப்ரக்ருதிஸ்த்வோம் நிக்ஷயோக்ஷ்யதி || 18-59 ||

யத் — எனில்; அஹங்கோரம் — அஹங்கோரத்தில்; ஆஷ்₂ரித்ய — அடைக்கலம்

தகோண்டு; ந க்ஷயோத்ஸ்க்ஷய — நோன் க்ஷபோரிை மோட்க்ஷைன்; இதி — என்று; மன்யக்ஷஸ — நீ
எண்ணினோல்; மித்₂யோ ஏஷ꞉ — அடவயடனத்தும் தபோய்; வ்யவஸோய꞉ — மனவுறுதி;
க்ஷத — உனது; ப்ரக்ருʼதி꞉ — ஜை இயற்டக; த்வோம் — உன்டன; நிக்ஷயோக்ஷ்யதி —
ஈடுபடுத்தும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

நீ எனது வழிகோட்டுதலின்படி க்ஷபோரிை க்ஷவண்டும்; இல்டலக்ஷயல்

தவறோக வழிநைத்தப்படுவோய். உனது இயற்டகயின்படி நீ க்ஷபோரில்
ஈடுபட் க்ஷவண்டியவக்ஷன.

தபோருளுடர

அர்ஜுனன் ஒரு க்ஷபோர் வரன்

ீ , சத்திரிய தன்டமயுைன் பிறந்தவன். எனக்ஷவ ,
அவனுடைய இயற்டகயோன கைடம க்ஷபோரிடுவதோகும். ஆனோல் தவறோன
அடையோளத்தின் கோரணத்தினோல், தனது ஆசிரியர், போட்ைனோர், நண்பர்கள்
ஆகிக்ஷயோடரக் தகோல்வதோல் போவ விடளவுகளுக்கு உட்படுக்ஷவன் என்று அவன்
பயந்து தகோண்டிருந்தோன். உண்டமயில் அத்தகு தசயல்களின் நல்ல தீய
விடளவுகடள நோக்ஷன கட்டுப்படுத்துகின்க்ஷறன் என்ற எண்ணத்தில், அவன் தன்டன
தனது தசயல்களின் எஜமோனனோகக் கருதுகின்றோன். புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுள் அங்கு இருப்படதயும், க்ஷபோரிடும்படி அவர் அறிவுறுத்துவடதயும் அவன்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 778

மறந்துவிட்ைோன். இதுக்ஷவ கட்டுண்ை ஆத்மோவின் மறதி. எது நல்லது, எது தகட்ைது
என்படத பரம புருஷர் வழிகோட்டுகின்றோர், அதடன ஏற்று கிருஷ்ண உணர்வில்
தசயல்பட்டு அவன் பக்குவத்டத அடைய க்ஷவண்டும். ஒருவனுடைய விதிடய
முழுமுதற் கைவுடளப் க்ஷபோன்று யோரோலும் அறிய முடியோது; எனக்ஷவ, அந்த பரம
புருஷரின் வழிகோட்டுதடல ஏற்று அதன்படி தசயல்படுவக்ஷத சோலச் சிறந்தது. பரம
புருஷ பகவோன், அல்லது அவரது பிரதிநிதியோன ஆன்மீ க குருவின் கட்ைடளடய
யோரும் புறக்கணிக்கக்கூைோது. பரம புருஷரின் ஆடணடய நிடறக்ஷவற்றுவதில்
ஒருவன் தயக்கமின்றி தசயல்பைக்ஷவண்டும். இஃது அவடன எல்லோச்
சூழ்நிடலகளிலும் போதுகோப்போக டவத்திருக்கும்.

பதம் 18.60 - ஸ்வபோ₄வக்ஷஜன தகௌந்க்ஷதய ந

स्वभावजेन कौततेय शनबद्ध: स्वेन कर्मणा ।

कतुं नेच्छशस यतर्ोहात्कररष्टयस्यविोऽशप तत् ॥ ६० ॥
ஸ்வபோ₄வக்ஷஜன தகௌந்க்ஷதய நிப₃த்₃த₄: ஸ்க்ஷவன கர்மணோ |

கர்தும் க்ஷநச்ச₂ஸி யன்க்ஷமோஹோத்கரிஷ்யஸ்யவக்ஷஷோ₂(அ)பி தத் || 18-60 ||

ஸ்வபோ₄வ-க்ஷஜன — உனது சுபோவத்திலிருந்து பிறந்த; தகௌந்க்ஷதய — குந்தியின்

மகக்ஷன; நிப₃த்₃த₄꞉ — கட்டுண்ை; ஸ்க்ஷவன — உனது சுய; கர்மணோ — தசயல்களோல்;
கர்தும் — தசய்வதற்கு; ந — இல்டல; இச்ச₂ஸி — நீ விரும்புவது; யத் — அந்த;
க்ஷமோஹோத் — மயக்கத்தோல்; கரிஷ்யஸி — நீ தசய்வோய்; அவஷ₂꞉ — சுய
விரும்பமின்றி; அபி — கூை; தத் — அடத.

தமோழிதபயர்ப்பு

மயக்கத்தின் கோரணத்தோல் எனது வழிகோட்டுதலுக்கு ஏற்ப தசயல்பை நீ

மறுக்கின்றோய். ஆனோல், குந்தியின் மகக்ஷன, உனது சுபோவத்தினோல்
வற்புறுத்தப்பட்டு, நீ அதன்படிக்ஷய தசயல்படுவோய்.

தபோருளுடர

ஒருவன் பரம புருஷரின் வழிகோட்டுதலின்படி தசயல்பை மறுத்தோல் , அவன் தோன்

நிடலதபற்றிருக்கும் குணத்திற்கு ஏற்ப தசயல்படும்படி வற்புறுத்தப்படுவோன்.
ஓவ்தவோருவரும் குணங்களின் ஒரு குறிப்பிட்ை கலடவயின் மயக்கத்தில்
உள்ளனர், அதன்படிக்ஷய தசயல்பைவும் தசய்கின்றனர். ஆனோல் தோனோக முன்வந்து
பரம புருஷரின் வழிகோட்டுதலின் கீ ழ் தன்டன ஈடுபடுத்துபவன் புகழத்தக்கவன்
ஆகின்றோன்.

பதம் 18.61 - ஈஷ்₂வர: ஸர்வபூ₄தோனோம

ईश्वर: सवमभूतानां हृद्देिेऽजुमन शतिशत ।

रार्यतसवमभूताशन यतत्रारूढाशन र्ायया ॥ ६१ ॥

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 779

 ஈஷ்₂வர: ஸர்வபூ₄தோனோம் ஹ்ருத்₃க்ஷத₃க்ஷஷ₂(அ)ர்ஜுன திஷ்ை₂தி |

ப்₄ரோமயன்ஸர்வபூ₄தோனி யந்த்ரோரூைோ₄னி மோயயோ || 18-61 ||

ஈஷ்₂வர꞉ — முழுமுதற் கைவுள்; ஸர்வ-பூ₄தோனோம் — எல்லோ உயிர்வோழிகளின்;

ஹ்ருʼத்-க்ஷத₃க்ஷஷ₂ — இதயத்தில்; அர்ஜுன — ஓ அர்ஜுனோ; திஷ்ை₂தி — வோழ்கின்றோர்;
ப்₄ரோமயன் — பயணத்திற்கு கோரணமோகி; ஸர்வ-பூ₄தோனி — எல்லோ உயிர்வோழிகள்;
யந்த்ர — இயந்திரம்; ஆரூை₄னி — டவக்கப்பட்டு; மோயயோ — ஜை சக்தியின்
மயக்கத்தின் கீ ழ்.

தமோழிதபயர்ப்பு

ஓ அர்ஜுனோ, ஜை சக்தியோல் தசய்யப்பட்ை இயந்திரத்தில் அமர்ந்துள்ள

எல்லோ உயிர்வோழிகளின் பயணங்கடளயும், அவரவர் இதயத்தில்
வற்றுள்ள
ீ முழுமுதற்க கைவுக்ஷள வழிநைத்துகின்றோர்.

தபோருளுடர

அர்ஜுனன் எல்லோவற்டறயும் அறிந்தவனல்ல , க்ஷபோரிடுவதோ, கூைோதோ என்பதில்

அவனது முடிவு, வரம்பிற்குட்பட்ை அவனது பகுத்தறிவின் எல்டலடயப்
தபோறுத்தது. ஜீவோத்மோக்ஷவ எல்லோம் அல்ல என்று பகவோன் கிருஷ்ணர்
அறிவுறுத்துகிறோர். பரம புருஷ பகவோனோன கிருஷ்ணக்ஷர பரமோத்மோவின் உருவில்,
இதயத்தில் அமர்ந்து உயிர்வோழிகடள வழிநைத்திக் தகோண்டுள்ளோர். உைல்கடள
மோற்றிக் தகோண்ை பின், உயிர்வோழி தனது முந்டதய தசயல்கடள மறக்கின்றோன்;
ஆனோல் கைந்த கோல, தற்கோல, எதிர்கோல விஷயங்கடள அறியும் பரமோத்மோ
அவனது எல்லோ தசயல்களுக்கும் சோட்சியோக இருக்கின்றோர். எனக்ஷவ,
உயிர்வோழிகளின் எல்லோ தசயல்களும் இந்த பரமோத்மோவோல்
வழிநைத்தப்படுபடவக்ஷய. தனக்கு உரித்தோனவற்டற தபறும் உயிர்வோழி,
பரமோத்மோவின் வழிகோட்டுதலின் கீ ழ் ஜை இயற்டகயோல் படைக்கப்பட்ை
ஜைவுைலோல் எடுத்துச் தசல்லப்படுகின்றோன். அந்த உயிர்வோழி ஒரு குறிபிட்ை
உைலில் டவக்கப்பட்ைவுைன், அவன் அந்த உைலின் சூழ்நிடல என்னும்
மயக்கத்தின் கீ ழ் தசயல்பை க்ஷவண்டியுள்ளது. உயிர்வோழி என்னும் ஓட்டுநர் ஒக்ஷர
மோதிரியோக இருந்தோலும், தவகு விடரவோகச் தசல்லும் கோரில் அமர்ந்திருப்பவன்
தமதுவோன கோரில் இருப்பவடனவிை க்ஷவகமோகப் பயணம் தசய்கின்றோன்.
அதுக்ஷபோல, ஒரு குறிப்பிட்ை ஜீவோத்மோ, தனது கைந்த கோல விருப்பங்களுக்கு ஏற்பச்
தசயல்படுதவற்கோக, ஜை இயற்டக ஒரு குறிப்பிட்ை உைடல பரமோத்மோவின்
கட்ைடளப்படி தயோர் தசய்து தகோடுக்கின்றது. உயிர்வோழி சுதந்திரமோனவனல்ல.
அவன் தன்டன பரம புருஷ பகவோனிலிருந்து சுதந்திரமோனவன் என்று எண்ணக்
கூைோது. அவன் எப்க்ஷபோதும் பகவோனின் கட்டுப்போட்டின் கீ ழ் உள்ளோன். எனக்ஷவ ,
அவனது கைடம அவரிைம் சரணடைவக்ஷத, இதுக்ஷவ அடுத்த பதத்தின் உபக்ஷதசம்.

பதம் 18.62 - தக்ஷமவ ஷ₂ரணம் க₃ச்ச₂ ஸ

तर्ेव िरणं गच्छ सवमभावेन भारत ।

तत्प्रसादात्परां िाततत स्थानं प्राप्स्यशस िाश्वतर्् ॥ ६२ ॥
18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 780
 தக்ஷமவ ஷ₂ரணம் க₃ச்ச₂ ஸர்வபோ₄க்ஷவன போ₄ரத |

தத்ப்ரஸோதோ₃த்பரோம் ஷோ₂ந்திம் ஸ்தோ₂னம் ப்ரோப்ஸ்யஸி ஷோ₂ஷ்₂வதம்

|| 18-62 ||

தம் — அவரிைம்; ஏவ — நிச்சயமோக; ஷ₂ரணம் க₃ச்ச₂ — சரணடைவோய்; ஸர்வ-

போ₄க்ஷவன — எல்லோவிதத்திலும்; போ₄ரத — பரதனின் மகக்ஷன; தத்-ப்ரஸோதோ₃த் —
அவரது கருடணயோல்; பரோம் — ததய்வகமோன;
ீ ஷோ₂ந்திம் — அடமதி; ஸ்தோ₂னம் —
இருப்பிைம்; ப்ரோப்ஸ்யஸி — நீ அடைவோய்; ஷோ₂ஷ்₂வதம் — நித்தியமோன.

தமோழிதபயர்ப்பு

பரத வழித் க்ஷதோன்றக்ஷல, அவரிைம் முழுடமயோக சரணடைவோயோக.

அவரது கருடணயோல் ததய்வக
ீ அடமதிடயயும், உன்னதமோன நித்திய
இைத்டதயும் நீ அடைவோய்.

தபோருளுடர

எனக்ஷவ, ஒவ்தவோருவருடைய இதயத்திலும் வற்றிருக்கும்

ீ புருக்ஷஷோத்தமரோன
முழுமுதற் கைவுளிைம் உயிர்வோழி சரணடைய க்ஷவண்டும், அஃது அவடன இந்த
ஜை வோழ்வின் எல்லோவித துன்பங்களிலிருந்தும் விடுவிக்கும். இவ்வோறு
சரணடைவதோல், அவன் வோழ்வின் எல்லோ துன்பங்களிலிருந்தும் விடுபடுவக்ஷதோடு
மட்டுமின்றி, இறுதியில் முழுமுதற் கைவுடளச் தசன்றடைகின்றோன். அந்த
ததய்வக
ீ உலகம், க்ஷவத நூல்களில், தத் விஷ்க்ஷணோ பரமம் பதம் என்று
விவரிக்கப்பட்டுள்ளது. படைக்கப்பட்டுள்ளடவ அடனத்தும் கைவுளின் உலகக்ஷம
என்பதோல், ஜைம்கூை உண்டமயில் ஆன்மீ கக்ஷம; இருப்பினும், பரமம் பதம் என்பது
ஆன்மீ க தவளி அல்லது டவகுண்ைம் என்றடழக்கப்படும் நித்தியமோன
இருப்பிைத்டதக் குறிக்கின்றது.

ஸர்வஸ்ய சோஹம் ஹ்ருதி ஸன்னிவிஷ்ை: —பகவோன் எல்லோருடைய

இதயத்திலும் வற்றுள்ளோர்
ீ என்பது பகவத் கீ டதயின் பதிடனந்தோம் அத்தியோத்தில்
கூறப்பட்டுள்ளது. எனக்ஷவ, உள்ளிருக்கும் பரமோத்மோவிைம் சரணடைய க்ஷவண்டும்
என்று இங்கு பரிந்துடரக்கப்படுவதன் தபோருள், புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரிைம் சரணடைய க்ஷவண்டும் என்பக்ஷத. அர்ஜுனன் ஏற்கனக்ஷவ
கிருஷ்ணடர முழுமுதற் கைவுளோக ஏற்றுக் தகோண்டுவிட்ைோன். பத்தோம்
அத்தியோத்தில், அர்ஜுனன் அவடர பரபிரம்மனோக (புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுளோக), பரந்தோமரோக (எல்லோ உயிர்வோழிகளின் பரம இருப்பிைமோக) ஏற்றுக்
தகோண்ைோன். இதடன அவன் தனது தனிப்பட்ை அனுபவத்தினோல் மட்டுமின்றி,
நோரதர், அஸிதர், க்ஷதவலர், வியோசர் க்ஷபோன்ற அங்கீ கரிக்கப்பட்ை சோதுக்கடளயும்
அடிப்படையோகக் தகோண்டு ஏற்றுக் தகோண்ைோன்.

பதம் 18.63 - இதி க்ஷத ஜ்ஞோனமோக்₂யோத

इशत ते ज्ञानर्ाख्यातं गुह्याद्गुह्यतरं र्या ।

शवर्ृश्यैतदिेषेण यथेच्छशस तथा कु रु ॥ ६३ ॥
18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 781
 இதி க்ஷத ஜ்ஞோனமோக்₂யோதம் கு₃ஹ்யோத்₃கு₃ஹ்யதரம் மயோ |

விம்ருஷ்₂டயதத₃க்ஷஷ₂க்ஷஷண யக்ஷத₂ச்ச₂ஸி ததோ₂ குரு || 18-63 ||

இதி — இவ்வோறு; க்ஷத — உனக்கு; ஜ்ஞோனம் — ஞோனம்; ஆக்₂யோதம் —

விவரிக்கப்பட்ைது; கு₃ஹ்யோத் — இரகசியமோனடதக் கோட்டிலும்; கு₃ஹ்ய-தரம் —
மிகவும் இரகசியமோன; மயோ — என்னோல்; விம்ருʼஷ்₂ய — கவனமோகச் சிந்தித்து; ஏதத்
— இதடன; அக்ஷஷ₂க்ஷஷண — முழுடமயோக; யதோ₂ — க்ஷபோல; இச்ச₂ஸி — நீ
விரும்புவடத; ததோ₂ — அடத; குரு — தசய்வோயோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

இவ்வோறு இரகசியமோனடதக் கோட்டிலும் மிகவும் இரகசியமோன

ஞோனத்டத உனக்கு நோன் விளக்கியுள்க்ஷளன். இதடன முழுடமயோக
கவனமோகச் சிந்தித்து, நீ தசய்ய விரும்புவடதச் தசய்.

தபோருளுடர

ஏற்கனக்ஷவ, பிரம்ம பூத ஞோனத்டத அர்ஜுனனுக்கு பகவோன் விளக்கியுள்ளோர்.

பிரம்ம பூத நிடலயில் இருப்பவன் இன்பம் நிடறந்தவன், அவன் ஒருக்ஷபோதும்
ஏங்குவதில்டல. எடதயும் விரும்புவது மில்டல. இஃது இரகசியமோன ஞோனத்தின்
பலனோகும். க்ஷமலும், பரமோத்மோடவப் பற்றிய ஞோனத்டதயும் கிருஷ்ணர்
தவளிப்படுத்தியிருக்கிறோர். இதுவும் பிரம்மடனப் பற்றிய ஞோனக்ஷம, ஆனோல் இஃது
அடதவிை உயர்ந்ததோகும்.

இங்குள்ள யக்ஷதச்சஸிததோகுரு, “உனது விருப்பப்படி நீ தசயல்பைலோம்” என்னும்

தசோற்கள், ஜீவோத்மோவின் சின்னஞ்சிறு சுதந்திரத்தில் கைவுள் தடலயிடுவதில்டல
என்படதக் கோட்டுகின்றன. ஒருவன் எவ்வோறு தனது வோழ்க்டகத் தரத்டத
உயர்த்திக் தகோள்ளலோம் என்படத பகவத் கீ டதயில் பகவோன் விளக்கியுள்ளோர்.
தனது இதயத்தில் வற்றிருக்கும்
ீ பரமோத்மோவிைம் அர்ஜுனன் சரணடைய
க்ஷவண்டும் என்பக்ஷத அவனுக்கு உடரக்கப்பட்ை மிகச்சிறந்த அறிவுடரயோகும்.
முடறயோன பகுத்தறிவின் மூலம், பரமோத்மோவின் ஆடணயின்படிச்
தசயல்படுவதற்கு ஒருவன் ஒப்புக்தகோள்ள க்ஷவண்டும். இஃது அவன் இடையறோது
கிருஷ்ண உணர்வில் (மனித வோழ்வின் மிகவுயர்ந்த நிடலயில்)
நிடலதபறுவதற்கு உதவியோக அடமயும். க்ஷபோரிடும்படி முழுமுதற் கைவுளோல்
அர்ஜுனன் க்ஷநரடியோக ஆடணயிைப்படுகின்றோன். புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுளிைம் சரணடைவக்ஷத உயிர்வோழிகளின் மிகச்சிறந்த நன்டமயோகும். அது
முழுமுதற் கைவுளின் நன்டமக்கோக அல்ல. சரணடைவதற்கு முன், இந்த
விஷயத்டதப் பற்றி தனது புத்தியின் எல்டலவடர கவ6னமோகச் சிந்தித்துப்
போர்ப்பதற்கு அவனுக்குச் சுதந்திரம் உண்டு; இதுக்ஷவ புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுளின் கட்ைடளடய ஏற்பதற்கு மிகச்சிறந்த வழியோகும். அத்தகு
கட்ைடளயிடன கிருஷ்ணரின் அங்கீ கரிக்கப்பட்ை பிரதிநிதியோன ஆன்மீ க குருவின்
மூலமோகவும் தபற முடியும்.

பதம் 18.64 - ஸர்வகு₃ஹ்யதமம் பூ₄ய:

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 782

 सवमगुह्यतर्ं भूय: ि‍
ृणु र्े परर्ं वच: ।
इष्टोऽशस र्े दृढशर्शत ततो वक्ष्याशर् ते शहतर्् ॥ ६४ ॥
ஸர்வகு₃ஹ்யதமம் பூ₄ய: ஷ்₂ருணு க்ஷம பரமம் வச: |

இஷ்க்ஷைோ(அ)ஸி க்ஷம த்₃ருை₄மிதி தக்ஷதோ வக்ஷ்யோமி க்ஷத ஹிதம் || 18-64 ||

ஸர்வ-கு₃ஹ்ய-தமம் — எல்லோவற்றிலும் மிகமிக இரகசியமோன; பூ₄ய꞉ — மீ ண்டும்;

ஷ்₂ருʼணு — க்ஷகட்போயோக; க்ஷம — என்னிைமிருந்து; பரமம் — மிகவும் உன்னதமோன; வச꞉
— அறிவுடர; இஷ்ை꞉ அஸி — நீ பிரியமோனவன்; க்ஷம — எனக்கு; த்₃ருʼை₄ம் — மிகவும்;
இதி — இவ்வோறு; தத꞉ — எனக்ஷவ; வக்ஷ்யோமி — நோன் கூறுகின்க்ஷறன்; க்ஷத — உனது;
ஹிதம் — நன்டமக்கோக.

தமோழிதபயர்ப்பு

நீ எனக்கு மிகவும் பிரியமோன நண்பன் என்பதோல், என்னுடைய

அறிவுடரகளில் மிகவும் உன்னதமோன, எல்லோவற்றிலும் மிகமிக
இரகசியமோன ஞோனத்டத நோன் உனக்குக் கூறுகின்க்ஷறன். இஃது உனது
நன்டமக்கோக என்பதோல் என்னிைமிருந்து க்ஷகட்போயோக.

தபோருளுடர

இரகசியமோன ஞோனம் (பிரம்மடனப் பற்றிய ஞோனம்), மிகவும் இரகசியமோன

ஞோனம் (ஒவ்தவோருவருடைய இதயத்திலும் இருக்கும் பரமோத்மோடவப் பற்றிய
ஞோனம்), ஆகியவற்டற அர்ஜுனனுக்கு அளித்த பகவோன், தற்க்ஷபோது ஞோனத்தின்
மிகமிக இரகசியமோன பகுதிடய வழங்குகின்றோர்: புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுளிைம் சரணடைதல் என்பக்ஷத அது. ஒன்பதோம் அத்தியோயத்தின் இறுதியில் ,
மன்-மனோ:, “எப்க்ஷபோதும் என்டனப் பற்றி மட்டுக்ஷம நிடன” என்று அவர் கூறினோர்.
பகவத் கீ டதயின் அந்த உபக்ஷதச சோரத்டத வலியுறுத்தும் தபோருட்டு , அக்ஷத
அறிவுடர இங்கு மீ ண்டும் உடரக்கப்படுகின்றது. இந்த சோரத்டத சோதோரண
மனிதனோல் புரிந்து தகோள்ள முடியோது; கிருஷ்ணருக்கு மிகவும் பிரியமோன,
கிருஷ்ணரது தூய பக்தரோல் மட்டுக்ஷம இதடனப் புரிந்துதகோள்ள முடியும். இதுக்ஷவ
எல்லோ க்ஷவத இலக்கியங்களிலும் மிகமிக முக்கியமோன உபக்ஷதசமோகும்.
கிருஷ்ணரோல் இங்கு கூறப்படுவக்ஷத ஞோனத்தின் மிகமிக அவசியமோன
பகுதியோகும், இதடன அர்ஜுனன் மட்டுமின்றி எல்லோ உயிர்வோழிகளும் பின்பற்ற
க்ஷவண்டும்.

பதம் 18.65 - மன்மனோ ப₄வ மத்₃ப₄க்த

र्तर्ना भव र्द्भक्तो र्द्याजी र्ां नर्स्कु रु ।

र्ार्ेवैष्टयशस सत्यं ते प्रशतजाने शप्रयोऽशस र्े ॥ ६५ ॥
மன்மனோ ப₄வ மத்₃ப₄க்க்ஷதோ மத்₃யோஜீ மோம் நமஸ்குரு |

மோக்ஷமடவஷ்யஸி ஸத்யம் க்ஷத ப்ரதிஜோக்ஷன ப்ரிக்ஷயோ(அ)ஸி க்ஷம || 18-65 ||

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 783

 மத்-மனோ꞉ — என்டனப்பற்றி எண்ணிக்தகோண்டு; ப₄வ — ஆவோயோக; மத்-ப₄க்த꞉ —
எனது பக்தனோக; மத்-யோஜீ — என்டன வழிபட்டு; மோம் — என்னிைக்ஷம; நமஸ்குரு —
உனது வணக்கங்கடளச் சமர்ப்பிப்போயோக; மோம் — என்னிைம்; ஏவ — நிச்சயமோக;
ஏஷ்யஸி — நீ வருவோய்; ஸத்யம் — உண்டமயோக; க்ஷத — உனக்கு; ப்ரதிஜோக்ஷன —
வோக்குறுதி அளிக்கிக்ஷறன்; ப்ரிய꞉ — பிரியமோனவனோக; அஸி — நீ இருக்கின்றோய்; க்ஷம
— எனக்கு.

தமோழிதபயர்ப்பு

எப்க்ஷபோதும் என்டனப் பற்றி நிடனத்து, எனது பக்தனோக ஆகி, என்டன

வழிபட்டு, உனது வணக்கங்கடள எனக்கு சமர்பிப்போயோக. இவ்வோறு நீ
என்டன வந்தடைவோய் என்பதில் ஐயமில்டல. நீ எனக்கு மிகவும்
பிரியமோன நண்பன் என்பதோல், இந்த சத்தியத்டத நோன் உனக்கு
அளிக்கிக்ஷறன்.

தபோருளுடர

கிருஷ்ணரது தூய பகத்னோக ஆகி, எப்க்ஷபோதும் அவடரப் பற்றிக்ஷய நிடனத்து,

அவருக்கோகக்ஷவ தசயல்பை க்ஷவண்டும்—இதுக்ஷவ ஞோனத்தின் மிகமிக இரகசியமோன
பகுதியோகும். கைடமக்கோக தியோனம் தசய்பவடனக் க்ஷபோல ஆகிவிைக் கூைோது.
கிருஷ்ணடர எப்க்ஷபோதும் நிடனவு தகோள்வதற்கு உகந்த வடகயில் வோழ்டவ
அடமத்துக் தகோள்ள க்ஷவண்டும். ஒருவன் தனது தினசரி தசயல்கள் அடனத்தும்
கிருஷ்ணருைன் ததோைர்புடையடவயோக இருக்கும்படிச் தசயல்பை க்ஷவண்டும்.
இருபத்துநோன்கு மணி க்ஷநரமும் கிருஷ்ணடரப் பற்றி நிடனப்படதத் தவிர க்ஷவறு
எடதயும் தசய்ய முடியோதவோறு அவன் தனது வோழ்கடகடய அடமத்துக் தகோள்ள
க்ஷவண்டும். இத்தகு தூய கிருஷ்ண உணர்வில் இருப்பவர்கள் , கிருஷ்ணருடைய
இருப்பிைத்திற்கு நிச்சயமோகத் திரும்பிச் தசல்வர் என்றும் , அங்கு அவர்கள்
கிருஷ்ணருைன் க்ஷநரடியோன உறவில் ஈடுபடுவர் என்றும் பகவோக்ஷன சத்தியம்
தசய்கிறோர். அர்ஜுனன் கிருஷ்ணருக்கு பிரியமோன நண்பன் என்பதோல், ஞோனத்தின்
இந்த மிகமிக இரகசியமோன பகுதி அவனுக்குச் தசோல்லப்பட்ைது. அர்ஜுனனின்
போடதடய பின்பற்றும் ஒவ்தவோருவரும் கிருஷ்ணருக்கு பிரியமோன நண்பனோக
ஆக முடியும், அர்ஜுனன் தபற்ற அக்ஷத பக்குவத்டத அடைய முடியும்.

கிருஷ்ணரின் மீ து, அதோவது, இரு கரங்களில் புல்லோங்குழடலயும் தடலமுடியில்

மயிலிடறடகயும் தோங்கி, நீல நிற க்ஷமனியில் அழகோன திருமுகத்துைன் விளங்கும்
உருவத்தின் மீ து, ஒருவன் தனது மனடத ஒருமுகப்படுத்த க்ஷவண்டும் என்று இந்த
வோர்த்டதகள் வலியுறுத்துகின்றன. பிரம்ம சம்ஹிடதயிலும் இதர
இலக்கியங்களிலும் கிருஷ்ணடரப் பற்றிய வர்ணடனகள் கோணப்படுகின்றன.
கைவுளின் மூல ரூபமோன கிருஷ்ணரில் ஒருவன் தனது மனடத நிறுத்த
க்ஷவண்டும். பகவோனின் இதர ரூபங்களின் மீ து கூை அவன் தனது கவனத்டதத்
திருப்பக் கூைோது. விஷ்ணு , நோரோயணர், இரோமர், வரோஹர் க்ஷபோன்ற பற்பல ரூபங்கள்
பகவோனுக்கு உண்டு. ஆனோல் பக்தன் தனது மனடத, அர்ஜுனனுக்கு முன்னோல்
இருந்த அந்த ரூபத்தின் மீ து மட்டுக்ஷம ஒருமுகப்படுத்த க்ஷவண்டும்.
கிருஷ்ணருடைய ரூபத்தின் மீ து மனடத ஒருநிடலப்படுத்துவக்ஷத ஞோனத்தின்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 784

மிகமிக இரகசியமோன பகுதியோகும்; அர்ஜுனன் கிருஷ்ணருக்கு மிகமிக பிரியமோன
நண்பன் என்பதோல், இஃது அவனுக்கு தவளிப்படுத்தப்பட்ைது.

பதம் 18.66 - ஸர்வத₄ர்மோன்பரித்யஜ்

सवमधर्ामतपररत्यज्य र्ार्ेकं िरणं व्रज ।

अहं त्वां सवमपापेभ्यो र्ोक्षशयष्टयाशर् र्ा िच: ॥ ६६ ॥
ஸர்வத₄ர்மோன்பரித்யஜ்ய மோக்ஷமகம் ஷ₂ரணம் வ்ரஜ |

அஹம் த்வோம் ஸர்வபோக்ஷபப்₄க்ஷயோ க்ஷமோேயிஷ்யோமி மோ ஷ₂ச: || 18-66 ||

ஸர்வ-த₄ர்மோன் — எல்லோவித தர்மங்கடளயும்; பரித்யஜ்ய — துறந்து; மோம் —

என்னிைம்; ஏகம் — மட்டுக்ஷம; ஷ₂ரணம் — சரணோகதி; வ்ரஜ — அடைவோய்; அஹம் —
நோன்; த்வோம் — உன்டன; ஸர்வ — எல்லோ; போக்ஷபப்₄ய꞉ — போவ விடளவுகளிலிருந்தும்;
க்ஷமோேயிஷ்யோமி — விடுவிக்கிக்ஷறன்; மோ — க்ஷவண்ைோம்; ஷு₂ச꞉ — கவடலப்பை.

தமோழிதபயர்ப்பு

எல்லோவிதமோன தர்மங்கடளயும் துறந்து, என்னிைம் மட்டுக்ஷம

சரணடையவோயோக. உன்டன எல்லோ போவ விடளவுகளிலிருந்தும்
நோன் விடுவிக்கின்க்ஷறன், பயப்பைோக்ஷத.

தபோருளுடர

பரபிரம்மன், பரமோத்மோ, வர்ணோஷ்ரமம், சந்நியோசம், பற்றின்டம, மனடதயும்

புலன்கடளயும் கட்டுப்படுத்துதல், தியோனம் க்ஷபோன்ற பலதரப்பட்ை அறிடவயும்
தர்மத்டதயும் பகவோன் விவரித்துள்ளோர். பலதரப்பட்ை தர்மங்கடள அவர்
பல்க்ஷவறு வழிகளில் விளக்கினோர். தற்க்ஷபோது, பகவத் கீ டதயின் சுருக்கமோக,
அர்ஜுனன் தனக்கு விளக்கப்பட்ை அடனத்து முடறகடளயும் துறந்து, தன்னிைம்
சரணடைந்தோல் க்ஷபோதும் என்று கிருஷ்ணர் கூறுகின்றோர். அந்த சரணோகதி
அவடன எல்லோ போவ விடளவுகளிலிருந்தும் கோக்கும் ; ஏதனனில், இடறவன்
தோக்ஷம அவடனப் போதுகோப்பதோக சத்தியம் தசய்கின்றோர்.

எல்லோ போவ விடளவுகளிலிருந்தும் விடுதடல தபற்றவன் மட்டுக்ஷம கிருஷ்ணடர

வழிபைக் கூடும் என்று ஏழோம் அத்தியோயத்தில் கூறப்பட்ைது. எனக்ஷவ , எல்லோ போவ
விடளவுகளிலிருந்தும் விடுபைோமல், தோன் சரணோகதி முடறடய க்ஷமற்தகோள்ள
முடியோது என்று ஒருவன் எண்ணலோம். அத்தகு ஐயங்கடளத் ததளிவோக்கும்
தபோருட்டு, எல்லோ போவ விடளவுகளிலிருந்தும் ஒருவன் விடுபைோவிடினும் ஸ்ரீ
கிருஷ்ணரிைம் சரணடைதல் என்னும் எளிடமயோன முடறயினோல் அவன்
தோனோகக்ஷவ விடுபட்டுவிடுகிறோன் என்று இங்க்ஷக கூறப்பட்டுள்ளது. போவ
விடளவுகளிலிருந்து தன்டன விடுதடல தசய்து தகோள்வதற்கு கடினமோன
முயற்சிகள் அவசியமில்டல. எல்லோ உயிர்வோழிகளின் உன்னத இரட்சகர்
கிருஷ்ணக்ஷர என்படத ஒருவன் தயக்கமின்றி ஏற்றுக் தகோள்ளக்ஷவண்டும்.
அன்புைனும் நம்பிக்டகயுைனும் அவரிைம் சரணடைய க்ஷவண்டும்.

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 785

கிருஷ்ணரிைம் சரணடையும் முடற ஹரி–பக்தி–விலோசத்தில் ( 11.676)
விவரிக்கப்பட்டுள்ளது:
ஆனுகூல்யஸ்ய ஸங்கல்ப:
ப்ரோதிகூல்யஸ்ய வர்ஜனம்
ரேிஷ்யதீதி விஷ் வோக்ஷஸோ
க்ஷகோ ப்த்ருத்க்ஷவ வரணம் ததோ:
ஆத்ம–நிக்ஷேப-கோர்பண்க்ஷய
ஷட்-விதோ ஷரணோகதி.

சரணோகதி என்றோல், பகவோனுடைய பக்தித் ததோண்டிற்கு இறுதியில் தன்டன

வழிநைத்தக்கூடிய மதக் தகோள்டககடள ஒருவன் ஏற்றுக் தகோள்ள க்ஷவண்டும்.
சமூகத்தில் தன்னுடைய நிடலக்கு ஏற்ற குறிப்பிட்ை கைடமடய ஒருவன்
நிடறக்ஷவற்றலோம், இருப்பினும், அவன் தனது கைடமடயச் தசய்து கிருஷ்ண
உணர்வின் நிடலக்கு வரமோட்ைோன் என்றோல், அவனது தசயல்கள் அடனத்தும்
வணோகிவிடுகின்றன.
ீ கிருஷ்ண உணர்வின் பக்குவநிடலக்கு ஒருவடனக்
தகோண்டுச் தசல்லோத எதுவும் புறக்கணிக்கப்பை க்ஷவண்டும். எல்லோச்
சூழ்நிடலகளிலும் எல்லோ கஷ்ைங்களிலிருந்தும் கிருஷ்ணர் தன்டனப் போதுகோப்போர்
என்பதில் உறுதியுைன் இருக்க க்ஷவண்டும். ஆத்மோடவ உைலில் தக்க டவப்படதப்
பற்றி க்ஷயோசிக்க க்ஷவண்டிய அவசியக்ஷம இல்டல. கிருஷ்ணர் அதடனப் போர்த்துக்
தகோள்வோர். தன்டன எப்க்ஷபோதும் ஆதரவற்றவனோகவும் தனது வோழ்வின்
முன்க்ஷனற்றதிற்கோன ஒக்ஷர ஆதரவு கிருஷ்ணக்ஷர என்றும் அவன் நிடனக்க
க்ஷவண்டும். பூரண கிருஷ்ண உணர்வுைன் பகவோனின் பக்தித் ததோண்டில் ஒருவன்
தன்டனத் தீவிரமோக ஈடுபடுத்திக் தகோண்ை உைக்ஷனக்ஷய, அவன் ஜை இயற்டகயின்
எல்லோ களங்கங்களிலிருந்தும் விடுபடுகின்றோன். ஞோனத்டத விருத்தி தசய்தல்,
க்ஷயோக முடறயின் படி தியோனம் தசய்தல் க்ஷபோன்ற பற்பல தூய்டமப்படுத்தும்
வழிகளும் தர்மங்களும் இருக்கின்றன என்றோலும், கிருஷ்ணரிைம் சரணடைபவன்
பல்க்ஷவறு முடறகடள க்ஷமற்தகோள்ள க்ஷவண்டிய அவசியக்ஷம இல்டல.
கிருஷ்ணரிைம் எளிடமயோக சரணடைதல் , அவடன க்ஷதடவயற்ற கோல
விரயத்திலிருந்து கோக்கும். இதன் மூலம், அவன் உைனடியோக எல்லோ
முன்க்ஷனற்றத்டதயும் அடைந்து, எல்லோ போவங்களிலிருந்தும் விடுபைலோம்.

கிருஷ்ணரின் அழகோன உருவத்தோல் ஒருவன் கவரப்பை க்ஷவண்டும். அவர்

எல்லோடரயும் கவரக்கூடியவர் என்பதோல், அவருக்கு கிருஷ்ணர் என்று தபயர்.
கிருஷ்ணருடைய அழகோன, வலிடம நிடறந்த, சக்தி வோய்ந்த தரிசனத்தோல்
கவரப்படுபவன் மிகவும் அதிர்ஷ்ைசோலி. பல்க்ஷவறு விதமோன ஆன்மீ கவோதிகள்
இருக்கின்றனர்—அவர்களில் சிலர் அருவ பிரம்மனின் தரிசனத்தில் பற்றுக்
தகோண்ைவர்கள், க்ஷவறு சிலர் பரமோத்மோவினோல் கவரப்படுகின்றனர்; ஆனோல், பரம
புருஷ பகவோனின் உருவத்தினோல் கவரப்படுபவர்கள், அதிலும் சிறப்போக, பரம
புருஷ பகவோன் கிருஷ்ணரிைம் கவரப்படுபவர்கள், ஆன்மீ கவோதிகளில் மிகமிகப்
பக்குவமோனவர்கள். க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், பூரண உணர்வுைன்
கிருஷ்ணருக்கு பக்தித் ததோண்டு தசய்வக்ஷத ஞோனத்தின் மிகமிக இரகசியமோன
பகுதியும், முழு பகவத் கீ டதயின் சோரோம்சமும் ஆகும். கர்ம க்ஷயோகிகள் ,
தத்துவோதிகள், அஷ்ைோங்க க்ஷயோகிகள், பக்தர்கள் ஆகிய அடனவரும்
ஆன்மீ கவோதிகள் என்று அடழக்கப்படுகின்றனர், ஆனோல் இவர்களில் மிகமிகச்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 786

சிறந்தவன் தூய பக்தக்ஷன. “பயப்பைோக்ஷத, தயங்கோக்ஷத, கவடலப்பைோக்ஷத” என்று
தபோருள் தரும் மோ ஷு ச: என்னும் குறிப்பிட்ை தசோற்கள் மிகவும்
முக்கியமோனடவ. எல்லோ விதமோன மத தநறிகடளயும் துறந்து கிருஷ்ணரிைம்
மட்டும் சரணடைவது எவ்வோறு என்று ஒருவன் குழம்பலோம், ஆனோல் அத்தகு
கவடலக்கு அவசியக்ஷம இல்டல.

பதம் 18.67 - இத₃ம் க்ஷத நோதபஸ்கோய ந

इदं ते नातपस्काय नाभक्ताय कदाचन ।

न चािश्रूषवे वाच्यं न च र्ां योऽभ्यसूयशत ॥ ६७ ॥
இத₃ம் க்ஷத நோதபஸ்கோய நோப₄க்தோய கதோ₃சன |
ந சோஷ₂ஷ்₂ரூஷக்ஷவ வோச்யம் ந ச மோம் க்ஷயோ(அ)ப்₄யஸூயதி || 18-67 ||

இத₃ம் — இதடன; க்ஷத — உன்னோல்; ந — என்றுமில்டல; அதபஸ்கோய — தவம்

புரியோதவர்களுக்கு; ந — என்றுமில்டல; அப₄க்தோய — பக்தனல்லோதவனுக்கு; கதோ₃சன
— எந்த க்ஷநரத்திலும்; ந — என்றுமில்டல; ச — க்ஷமலும்; அஷு₂ஷ்₂ரூஷக்ஷவ — பக்தித்
ததோண்டில் ஈடுபைோதவனுக்கு; வோச்யம் — கூறப்படுவது; ந — என்றுமில்டல; ச —
க்ஷமலும்; மோம் — என்னிைம்; ய꞉ — யோதரோருவன்; அப்₄யஸூயதி —
தபோறோடமயுள்ளவக்ஷனோ.

தமோழிதபயர்ப்பு

இந்த இரகசிய ஞோனம், தவமில்லோதவருக்க்ஷகோ, பக்தியில்லோதவருக்க்ஷகோ,

பக்தித் ததோண்டில் ஈடுபைோதவருக்க்ஷகோ, என் மீ து
தபோறோடமயுள்ளவருக்க்ஷகோ ஒருக்ஷபோதும் விளக்கப்பைக் கூைோது.

தபோருளுடர

அறதநறிகளின் கீ ழ் தவம் புரியோத, கிருஷ்ண உணர்வில் பக்தித் ததோண்ைோற்ற

முயற்சி தசய்யோத, தூய பக்தருக்கு க்ஷசடவ தசய்யோத நபர்களிைம் ஞோனத்தின்
இந்த மிகமிக இரகசியமோன பகுதிடய கூறக் கூைோது. அதிலும் குறிப்போக,
கிருஷ்ணடர ஒரு சரித்திர புருஷரோக மட்டுக்ஷம கருதுபவர்களிைமும்
கிருஷ்ணருடைய தபருடமடயக் கண்டு தபோறோடம தகோள்பவர்களிைமும் இஃது
உடரக்கப்பைக்ஷவ கூைோது. இவ்வோறு இருப்பினும், கிருஷ்ணரிைம் தபோறோடம
தகோண்டு, அவடர க்ஷவறுவிதமோக வழிபடும் அசுரத்தனமோன நபர்கள், சில
சமயங்களில், வருமோனம் ஈட்டுவதற்கோக பகவத் கீ டதக்கு க்ஷவறு வழியில்
விளக்கம் தகோடுக்கும் ததோழிடல க்ஷமற்தகோள்ளவடத நோம் கோணலோம், ஆனோல்
கிருஷ்ணடர உண்டமயோக புரிந்துதகோள்ள விரும்புபவர்கள், பகவத் கீ டதயின்
மீ தோன அத்தகு கருத்துடரகடளத் தவிர்க்க க்ஷவண்டும். புலன்கடளச் சோர்ந்து
வோழ்பவர்களோல் பகவத் கீ டதயின் க்ஷநோக்கத்டதப் புரிந்துதகோள்ள முடியோது.
அவ்வோறு புலன்கடள சோர்ந்து வோழோமல், க்ஷவத நூல்களில் விதிக்கப்பட்டுள்ள
தநறிகடள முடறயோகப் பின்பற்றினோலும், பக்தனோக இல்டலதயனில்,
கிருஷ்ணடரப் புரிந்து தகோள்ள முடியோது. ஒருவன் தன்டன கிருஷ்ணரின்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 787

பக்தனோகக் கூறிக் தகோண்ைோலும், அவன் கிருஷ்ண உணர்வின் தசயல்களில்
ஈடுபைவில்டலதயனில், கிருஷ்ணடரப் புரிந்து தகோள்ள அவனோலும் முடியோது.
“நோக்ஷன முழுமுதற் கைவுள், எனக்கு சமமோனக்ஷதோ என்டனவிை உயர்ந்தக்ஷதோ
எதுவும் இல்டல” என்று கிருஷ்ணர் பகவத் கீ டதயில் விளக்கியிருப்பதோல்
அவர்மீ து தபோறோடம தகோள்ளபவர்கள் பலரும் இருக்கின்றனர். அவ்வோறு
தபோறோடமப்படும் நபர்களோல் பகவத் கீ டதடயப் புரிந்துதகோள்ள முடியோது
என்பதோல், அதடன அவர்களுக்குக் கூறக் கூைோது. நம்பிக்டகயற்ற நபர்கள் பகவத்
கீ டதடயயும் கிருஷ்ணடரயும் புரிந்துதகோள்வது சோத்தியமல்ல. அதிகோரப்
பூர்வமோன தூய பக்தரிைமிருந்து கிருஷ்ணடரப் புரிந்துதகோள்ளோமல் பகவத்
கீ டதக்கு விளக்கமளிக்க யோரும் முயற்சி தசய்யக் கூைோது.

பதம் 18.68 - ய இத₃ம் பரமம் கு₃ஹ்ய

य इदं परर्ं गुह्यं र्द्भक्ते ष्टवशभधास्यशत ।

भतक्त र्शय परां कृ त्वा र्ार्ेवैष्टयत्यसंिय: ॥ ६८ ॥
ய இத₃ம் பரமம் கு₃ஹ்யம் மத்₃ப₄க்க்ஷதஷ்வபி₄தோ₄ஸ்யதி |

ப₄க்திம் மயி பரோம் க்ருத்வோ மோக்ஷமடவஷ்யத்யஸம்ஷ₂ய: || 18-68 ||

ய꞉ — யோதரோருவன்; இத₃ம் — இந்த; பரமம் — பரம; கு₃ஹ்யம் — இரகசியம்; மத் —

எனது; ப₄க்க்ஷதஷு — பக்தர்களிடைக்ஷய; அபி₄தோ₄ஸ்யதி — விளக்குகின்றோக்ஷனோ; ப₄க்திம்
— பக்திக் ததோண்டு; மயி — என்னிைம்; பரோம் — ததய்வகமோன;
ீ க்ருʼத்வோ — தசய்து;
மோம் — என்னிைம்; ஏவ — நிச்சயமோக; ஏஷ்யதி — வருகின்றோன்; அஸம்ʼஷ₂ய꞉ —
ஐயமின்றி.

தமோழிதபயர்ப்பு

இந்த பரம இரகசியத்டத எனது பக்தர்களிைம் விளக்குபவனுக்கு, தூய

பக்தித் ததோண்டு உறுதிப்படுத்தப்படுவக்ஷதோடு, அவன் இறுதியில்
நிச்சயமோக என்னிைம் திரும்பி வருகின்றோன்.

தபோருளுடர

பகவத் கீ டத பக்தர்களின் மத்தியில் மட்டும் விவோதிக்கப்பை க்ஷவண்டும் என்று

தபோதுவோக உபக்ஷதசிக்கப்படுகின்றனது; ஏதனனில், பக்தரல்லோதவர்
கிருஷ்ணடரக்ஷயோ, பகவத் கீ டதடயக்ஷயோ புரிந்துதகோள்ள முடியோது.
கிருஷ்ணடரயும் பகவத் கீ டதடயயும் உள்ளபடி ஏற்கோதவர்கள் பகவத் கீ டதக்கு
மனம் க்ஷபோன க்ஷபோக்கில் விளக்கமளித்து அபோரதம் இடழக்கக் கூைோது.
கிருஷ்ணடர புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளோக ஏற்றுக் தகோள்ளத் தோயரோக
இருப்பவர்களுக்கு மட்டுக்ஷம பகவத் கீ டத விளக்கப்பை க்ஷவண்டும். இது
பக்தர்களுக்கோன தபோருள், தத்துவக் கற்படனயோளர்களுக்கோனதல்ல. இருப்பினும் ,
பகவத் கீ டதடய உள்ளது உள்ளபடி எடுத்துடரப்பதற்கு க்ஷநர்டமயோக யோதரோருவன்
முயற்சி தசய்தோல், பக்தியின் தசயல்களில் அவன் முன்க்ஷனற்றமடைந்து, வோழ்வில்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 788

தூய பக்தி நிடலடய அடைவோன். ஆத்தகு தூய பக்தியின் விடளவோக அவன்
முழுமுதற் கைவுளின் திருநோட்டிற்குத் திரும்பிச் தசல்வது உறுதி.

பதம் 18.69 - ந ச தஸ்மோன்மனுஷ்க்ஷயஷு

न च तस्र्ातर्नुष्टयेषु कशश्चतर्े शप्रयकृ त्तर्: ।

भशवता न च र्े तस्र्ादतय: शप्रयतरो भुशव ॥ ६९ ॥
ந ச தஸ்மோன்மனுஷ்க்ஷயஷு கஷ்₂சின்க்ஷம ப்ரியக்ருத்தம: |

ப₄விதோ ந ச க்ஷம தஸ்மோத₃ன்ய: ப்ரியதக்ஷரோ பு₄வி || 18-69 ||

ந — என்றுமில்டல; ச — மற்றும்; தஸ்மோத் — அவடனவிை; மனுஷ்க்ஷயஷு —

மனிதர்களில்; கஷ்₂சித் — யோரும்; க்ஷம — எனக்கு; ப்ரிய-க்ருʼத்-தம꞉ — மிகவும்
பிரியமோன; ப₄விதோ — ஆவது; ந — என்றுமில்டல; ச — க்ஷமலும்; க்ஷம — எனக்கு;
தஸ்மோத் — அவடனவிை; அன்ய꞉ — இதர; ப்ரிய-தர꞉ — மிகவும் பிரியமோனவர்கள்;
பு₄வி — இந்த உலகில்.

தமோழிதபயர்ப்பு

அவடனவிை எனக்கு பிரியமோன ததோண்ைன் இவ்வுலகில் யோரும்

இல்டல. அவ்வோறு அவடனவிை பிரியமோனவனோக யோரும் ஆகவும்
முடியோது.

பதம் 18.70 - அத்₄க்ஷயஷ்யக்ஷத ச ய இமம்

अध्येष्टयते च य इर्ं धम्यं संवादर्ावयो: ।

ज्ञानयज्ञेन तेनाहशर्ष्ट: स्याशर्शत र्े र्शत: ॥ ७० ॥
அத்₄க்ஷயஷ்யக்ஷத ச ய இமம் த₄ர்ம்யம் ஸம்வோத₃மோவக்ஷயோ: |

ஜ்ஞோனயஜ்க்ஷஞன க்ஷதனோஹமிஷ்ை: ஸ்யோமிதி க்ஷம மதி: || 18-70 ||

அத்₄க்ஷயஷ்யக்ஷத — கற்பவன்; ச — க்ஷமலும்; ய꞉ — யோதரோருவன்; இமம் — இந்த; த₄ர்ம்யம்

— புனிதமோன; ஸம்ʼவோத₃ம் — உடரயோைல்; ஆவக்ஷயோ꞉ — நமது; ஜ்ஞோன — அறிவு;
யஜ்க்ஷஞன — யோகத்தோல்; க்ஷதன — அவனோல்; அஹம் — நோன்; இஷ்ை꞉ —
வழிபடுபவனோக; ஸ்யோம் — ஆக்ஷவன்; இதி — இவ்வோறு; க்ஷம — எனது; மதி꞉ —
அபிப்பிரோயம்.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷமலும், நமது இந்தப் புனிதமோன உடரயோைடலக் கற்பவன், தனது

அறிவோல், என்டன வழிபடுவோன் என்று நோன் அறிவிக்கின்க்ஷறன்.

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 789

 பதம் 18.71 - ஷ்₂ரத்₃தோ₄வோனனஸூயஷ்₂

श्रद्धावाननसूयश्च ि‍ ृणुयादशप यो नर: ।

सोऽशप र्ुक्त: िुभााँल्लकातप्राप्नुयात्पुण्यकर्मणार्् ॥ ७१ ॥
ஷ்₂ரத்₃தோ₄வோனனஸூயஷ்₂ச ஷ்₂ருணுயோத₃பி க்ஷயோ நர: |

க்ஷஸோ(அ)பி முக்த: ஷு₂போ₄ம்ˮல்லகோன்ப்ரோப்னுயோத்புண்யகர்மணோம் ||

18-71 ||

ஷ்₂ரத்₃தோ₄-வோன் — நம்பிக்டகயுைன்; அனஸூய꞉ — தபோறோடமயின்றி; ச — மற்றும்;

ஷ்₂ருʼணுயோத் — க்ஷகட்பவன்; அபி — நிச்சயமோக; ய꞉ — யோதரோருவன்; நர꞉ — மனிதன்;
ஸ꞉ — அவனும்; அபி — கூை; முக்த꞉ — முக்தி தபற்று; ஷு₂போ₄ன் — மங்களமோன;
க்ஷலோகோன் — உலகங்கடள; ப்ரோப்னுயோத் — அடைகின்றோன்; புண்ய-கர்மணோம் —
புண்ணியம் தசய்தவர்களின்.

தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷமலும், நம்பிக்டகயுைனும் தபோறோடமயின்றியும் இதடன

யோதரோருவன் க்ஷகட்கின்றோக்ஷனோ, அவன் போவ விடளவுகளிலிருந்து
விடுபட்டு, புண்ணியம் தசய்தவர்கள் வோழும் மங்களகரமோன
க்ஷலோகங்கடள அடைகின்றோன்.

தபோருளுடர

இந்த அத்தியோயத்தின் அறுபத்க்ஷதழோம் பதத்தில், தன் மீ து தபோறோடமயுடைய

நபர்களிைம் பகவத் கீ டத விளக்கப்படுவடத பகவோன் பகிரங்கமோகத் தடுத்துள்ளோர்.
க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், பகவத் கீ டத பக்தர்களுக்கு மட்டுக்ஷம. ஆனோல் சில
சமயங்களில், பகவோனின் பக்தன் தபோதுமக்களிைம் உபன்யோஸம் வழங்கும்க்ஷபோது,
அதடனக் க்ஷகட்பவர்கள் அடனவரும் பக்தர்களோக இருப்பர் என்ற எதிர்போர்க்க
முடியோது. அவ்வோறிக்க, பக்தன், அத்தகு தபோதுவோன உபன்யோஸங்கடள
வழங்குவது ஏன்? இஃது இங்கு விளக்கப்படுகின்றது, அங்குள்ள ஒவ்தவோருவரும்
பக்தர்கள் அல்ல என்றக்ஷபோதிலும், கிருஷ்ணரின் மீ து தபோறோடம தகோள்ளோத
மனிதர்கள் பலர் அங்கு உள்ளனர். கிருஷ்ணக்ஷர முழுமுதற் கைவுள் எனும்
நம்பிக்டக அவர்களிைம் உள்ளது. அத்தடகய நபர்கள், அங்கீ கோரம் தபற்ற
பக்தரிைமிருந்து பகவோடனப் பற்றி க்ஷகட்ைோல் , அதன் பலோனக, எல்லோ வித போவ
விடளவுகளிலிருந்தும் உைனடியோக விடுபட்டு, புண்ணியமோன நபர்கள் வசிக்கும்
உலகங்கடள அடைவர். எனக்ஷவ , தூய பக்தனோக ஆவதற்கு முயற்சி
தசய்யோதவன்கூை, பகவத் கீ டதடய க்ஷகட்பதன் மூலமோகக்ஷவ புண்ணியச்
தசயல்களின் பலன்கடள அடைகிறோன். இவ்வோறு , எல்லோ போவ
விடளவுகளிலிருந்தும் விடுபட்டு பகவோனின் பக்தனோவதற்கோன வோய்ப்டப, தூய
பக்தர் எல்லோருக்கும் தகோடுக்கின்றோர்.

தபோதுவோக, போவ விடளவுகளிலிருந்து விடுபட்ைவர்களும் நல்லவர்களும்

கிருஷ்ண உணர்டவ தவகு எளிதோக க்ஷமற்தகோள்கின்றோர். புண்ய–கர்மணோம்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 790

என்னும் தசோல் இங்கு மிகவும் முக்கியமோனது. இது க்ஷவதங்களில்
விதிக்கப்பட்டுள்ள அஷ்வக்ஷமத யோகத்டதப் க்ஷபோன்ற மோதபரும் யோகங்கள்
தசய்வடத குறிக்கின்றது. தூய பக்தியில் ஈடுபைோத, ஆனோல் பக்தித் ததோண்டை
ஆற்றுவதில் க்ஷநர்டமயுைன் இருக்கும் நபர்கள், துருவ மகோரோஜர் வற்றிருக்கும்
ீ
துருவ க்ஷலோகத்டதச் தசன்றடைய முடியும். பகவோனின் தபரும் பக்தரோன அவர்,
துருவ நட்சத்திரம் என்று அடழக்கப்படும் ஒரு சிறப்போன க்ஷலோகத்தில்
இருக்கின்றோர்.

பதம் 18.72 - கச்சக்ஷத₃தச்ச்₂ருதம் ப

कच्चदेतच्ुतं पाथम त्वयैकारेण चेतसा ।

कच्चदज्ञानसम्र्ोह: प्रणष्टस्ते धनञ्जय ॥ ७२ ॥
கச்சக்ஷத₃தச்ச்₂ருதம் போர்த₂ த்வடயகோக்₃க்ஷரண க்ஷசதஸோ |

கச்சத₃ஜ்ஞோனஸம்க்ஷமோஹ: ப்ரணஷ்ைஸ்க்ஷத த₄னஞ்ஜய || 18-72 ||

கச்சித் — அல்லவோ; ஏதத் — இந்த; ஷ்₂ருதம் — க்ஷகட்கப்பட்ைது; போர்த₂ — பிருதோவின்

டமந்தக்ஷன; த்வயோ — உன்னோல்; ஏக-அக்₃க்ஷரண — முழுக் கவனத்துைன்; க்ஷசதஸோ —
மனதோல்; கச்சித் — அல்லவோ; அஜ்ஞோன — அறியோடம; ஸம்க்ஷமோஹ꞉ — மயக்கம்;
ப்ரணஷ்ை꞉ — நீங்கியது; க்ஷத — உனது; த₄னம்-ஜய — தசல்வத்டத தவல்பவக்ஷன
(அர்ஜுனோ).

தமோழிதபயர்ப்பு

பிருதோவின் மகக்ஷன, தசல்வத்டத தவல்க்ஷவோக்ஷன, நீ இதடன கவனமோன

மனதுைன் க்ஷகட்ைோயோ? உனது அறியோடமயும் மயக்கமும் தற்க்ஷபோது
நீங்கிவிட்ைதோ?

தபோருளுடர

அர்ஜுனனின் ஆன்மீ க குருவோக பகவோன் தசயல்பட்டுக் தகோண்டிருந்தோர். எனக்ஷவ ,

பகவத் கீ டத முழுவடதயும் முடறயோன க்ஷகோணத்தில் அவன் புரிந்து
தகோண்டிருக்கின்றனோ என்படத வினவுவது அவரது கைடம. அவ்வோறு புரிந்து
தகோள்ளோவிடில், எந்தக் கருத்டத க்ஷவண்டுமோனோலும், க்ஷதடவப்பட்ைோல் முழு பகவத்
கீ டதடயயும் மீ ண்டும் விளக்குவதற்கு பகவோன் தயோரோக இருந்தோர். உண்டமயில் ,
கிருஷ்ணடரப் க்ஷபோன்ற அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவிைமிருந்க்ஷதோ அவரது
பிரதிநிதியிைமிருந்க்ஷதோ பகவத் கீ டதடய க்ஷகட்பவன், தனது அறியடமதயல்லோம்
நீங்குவடதக் கோண முடியும். பகவத் கீ டத கவிஞரோக்ஷலோ, நோவல் எழுதுவவரோக்ஷலோ
எழுதப்பட்ை சோதோரணமோன புத்தகமல்ல; அது புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற்
கைவுளோல் க்ஷபசப்பட்ைது. இதன் உபக்ஷதசங்கடள கிருஷ்ணரிைமிருந்க்ஷதோ , அவரது
அங்கீ கோரம் தபற்ற ஆன்மீ க பிரதிநிதியிைமிருந்க்ஷதோ க்ஷகட்குமளவிற்கு
அதிர்ஷ்ைமுடைய நபர்கள், அறியோடமயின் இருளிலிருந்து விடுபடுபவர் என்பதும்
முக்தி தபறுவர் என்பதும் நிச்சயம்.

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 791

 பதம் 18.73 - நஷ்க்ஷைோ க்ஷமோஹ: ஸ்ம்ருதிர

नष्टो र्ोह: स्र्ृशतलमब्धा त्वत्प्रसादातर्याच्युत ।

शस्थतोऽशस्र् गतसतदेह: कररष्टये वचनं तव ॥ ७३ ॥
நஷ்க்ஷைோ க்ஷமோஹ: ஸ்ம்ருதிர்லப்₃தோ₄ த்வத்ப்ரஸோதோ₃ன்மயோச்யுத |

ஸ்தி₂க்ஷதோ(அ)ஸ்மி க₃தஸந்க்ஷத₃ஹ: கரிஷ்க்ஷய வசனம் தவ || 18-73 ||

அர்ஜுன꞉ உவோச — அர்ஜுனன் கூறினோன்; நஷ்ை꞉ — நீங்கியது; க்ஷமோஹ꞉ — மயக்கம்;

ஸ்ம்ருʼதி꞉ — நிடனவு; லப்₃தோ₄ — மீ ண்டும் அடையப்பட்ைது; த்வத்-ப்ரஸோதோ₃த் —
தங்களது கருடணயோல்; மயோ — என்னோல்; அச்யுத — என்றும் வழ்ச்சியுறோத
ீ
கிருஷ்ணக்ஷர; ஸ்தி₂த꞉ — நிடலப்தபற்றுள்க்ஷளன்; அஸ்மி — நோன்; க₃த — நீங்கி;
ஸந்க்ஷத₃ஹ꞉ — எல்லோ ஐயங்களும்; கரிஷ்க்ஷய — நிடறக்ஷவற்றுக்ஷவன்; வசனம் —
கட்ைடளடய; தவ — தங்களது.

தமோழிதபயர்ப்பு

அர்ஜுனன் கூறினோன்: எனதன்பு கிருஷ்ணக்ஷர, வழ்ச்சியடையோதவக்ஷர,

ீ
எனது மயக்கம் தற்க்ஷபோது நீங்கிவிட்ைது. தங்களது கருடணயோல் நோன்
எனது நிடனடவ மீ ண்டும் தபற்று விட்க்ஷைன். எல்லோ
சந்க்ஷதகங்களிலிருந்தும் விடுபட்டு, நோன் தற்தபோழுது உறுதியுைன்
உள்க்ஷளன், தங்களது உபக்ஷதசங்களின் படிச்தசயல்பை தயரோக உள்க்ஷளன்.

தபோருளுடர

பரம புருஷரின் ஆடணக்க்ஷகற்ப தசயல்படுவக்ஷத உயிர்வோழிகளின் உண்டமயோன

நிடல என்பது அர்ஜுனனோல் தற்க்ஷபோது கோட்ைப்படுகிறது. ஆவன் சுய
ஒழுக்கத்துைன் (அவனது உண்டமயோன நிடலயில்) தசயல்பை க்ஷவண்டியவன்.
ஜீவோத்மோவின் ஸ்வரூபம், முழுமுதற் கைவுளின் நித்தியத் ததோண்ைன் என்று ஸ்ரீ
டசதன்ய மஹோபிரபு கூறியுள்ளோர். இந்த உண்டமடய மறந்த உயிர்வோழி ஜை
இயற்டகயில் கட்டுண்ைவனோகின்றோன், ஆனோல் முழுமுதற் கைவுளுக்குத்
ததோண்டு தசய்வதன் மூலம் அவன் மீ ண்டும் இடறவனது முக்தி தபற்ற
ததோண்ைனோகின்றோன். உயிர் வோழிகளின் ஸ்வரூபம் ததோண்டு புரிவதோகும். அவன்
பரம புருஷருக்குத் ததோண்டு தசய்தோக க்ஷவண்டும், இல்டலக்ஷயல் மோடயக்குத்
ததோண்டு தசய்தோகக்ஷவண்டும். அவன் முழுமுதற் கைவுளுக்குத் ததோண்ைோற்றினோல்
தனது இயற்டகயோன நிடலயில் இருக்கின்றோன், ஆனோல் மோடயக்குத்
ததோண்ைோற்ற விரும்பினோல் நிச்சயமோக சிடறபடுவோன். மயக்கத்தின் கோரணமோக ,
உயிர்வோழி, இந்த ஜைவுலகில் ததோண்டு தசய்து தகோண்டுள்ளோன். தனது
கோமத்தினோலும் ஆடசகளோலும் அவன் பந்தப்பட்டுள்ள க்ஷபோதிலும், தன்டன
உலகின் எஜமோனனோக எண்ணிக் தகோண்டுள்ளோன். இதுக்ஷவ மயக்கம் எனப்படும்.
முக்தி தபறும் க்ஷபோது அவனது மயக்கம் முடிவுற்று, முழுமுதற் கைவுளிைம்
மனமுவந்து சரணடைகின்றோன்; அவரது விருப்பத்திற்க்ஷகற்ப தசயல்படுகின்றன.
உயிரிவோழிடய பிடணத்து டவப்பதற்கோன மோடயயின் இறுதி வடல, அதோவது,
மோடயயின் இறுதி மயக்கம், “உயிர்வோழிக்ஷய கைவுள்” என்னும் கருத்டத

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 792

முன்னுடரப்பதுதோன். மோடயயினோல் உடரக்கப்படும் இக்கருத்தினோல் மயங்கும்
உயிர்வோழி, தன்டன இனிக்ஷமல் கட்டுண்ை ஆத்மோவோக கருவதில்டல, கைவுளோக
கருதுகின்றோன். ஆனோல், அவன் கைவுளோக இருந்திருந்தோல், அவனிைம்
சந்க்ஷதகங்கள் எப்படி இருந்திருக்க முடியும் என்படத சிந்தித்துப் போர்க்க முடியோத
அளவிற்கு அவன் அறிவற்றவனோக உள்ளோன். இக்க்ஷகள்வியிடன அவன் கருத்தில்
தகோள்வதில்டல. எனக்ஷவ , மயக்கத்தின் இறுதி வடல இதுக்ஷவ. மயக்க
சக்தியிலிருந்து விடுதடல தபறுவது என்றோல், முழுமுதற்கைவுளோன
கிருஷ்ணடரப் புரிந்து தகோண்டு அவரது ஆடணக்கு ஏற்ப நைப்பதற்கு
ஒப்புக்தகோள்வக்ஷதயோகும்.

க்ஷமோஹ என்னும் தசோல் இப்பதத்தில் மிகவும் முக்கியமோனதோகும். க்ஷமோஹ

என்பது ஞோனத்திற்கு என்பது ஞோனத்திற்கு எதிரோனடதக் குறிக்கம். ஒவ்தவோரு
உயிர்வோழியும் பகவோனது நித்திய க்ஷசவகன் என்படதப் புரிந்துதகோள்வக்ஷத
உண்டமயோன ஞோனமோகும், ஆனோல் தன்டன அவ்வோறு நிடனக்கோமல்,
“க்ஷசவகனல்ல, ஜைவுலகின் எஜமோனன்” என்று உயிர்வோழி நிடனக்கின்றோன்:
ஏதனனில், அவன் ஜை இயற்டகயின் மீ து ஆதிக்கம் தசலுத்த விரும்புகிறோன்.
இதுக்ஷவ மயக்கம். பகவோனின் கருடணயினோல் அல்லது தூய பக்தரின்
கருடணயினோல் மட்டுக்ஷம இந்த மயக்கத்டத விட்டு தவளிக்ஷயற முடியும். அந்த
மயக்கம் நீங்கியவுைன் அவன் கிருஷ்ண உணர்வில் தசயல்படுவதற்கு ஒப்புக்
தகோள்கிறோன்.

கிருஷ்ண உணர்வு என்றோல் கிருஷ்ணருடைய கட்ைடளக்க்ஷகற்ப

தசயல்படுவதோகும். ஜைம் என்னும் புறச் சக்தியோல் மயக்கமுற்றுள்ள கட்டுண்ை
ஆத்மோ, பூரண அறிவுடையவரும் எல்லோவற்றின் உரிடமயோளருமோன முழுமுதற்
கைவுக்ஷள எஜமோனர் என்படத அறிவதில்டல. தோன் விரும்பும் எடதயும் அவரோல்
தனது பக்தர்களுக்கு அளிக்க முடியும்; அவர் எல்லோருக்கும் நண்பர், இருப்பினும்
பக்தர்களிைம் சிறப்போன நோட்ைமுடையவர். எல்லோ உயிர்வோளிகடளயும் இந்த ஜை
இயற்டகடயயும் கட்டுப்படுத்துபவர் அவக்ஷர. முடிவற்ற கோலத்டதக்
கட்டுப்படுத்துபவரும் அவக்ஷர. அவர் எல்லோ ஐஸ்வர்யங்கடளயும் சக்திகடளயும்
பூரணமோகப் தபற்றுள்ளோர். அந்த பரம புருஷ பகவோன் தனது பக்தனுக்கு
தன்டனக்ஷய தகோடுக்க முடியும். அவடர அறியோதவன் மோடயயின் மயக்கத்தில்
உள்ளோன்; அவன் பக்தனோக ஆவதில்டல, மோறோக மோடயயின் க்ஷசவகனோக
ஆகின்றோன். பரம புருஷ பகவோனிைமிருந்து பகவத் கீ டதடயக் க்ஷகட்ை
அர்ஜுனக்ஷனோ எல்லோ மயக்கத்திலிருந்தும் விடுபட்டுவிட்ைோன். கிருஷ்ணர் தனது
நண்பர் மட்டுமல்ல, புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுளும்கூை என்று அவன்
புரிந்துதகோள்ள முடிந்தது, கிருஷ்ணடர உள்ளபடி அறிந்து தகோண்ைோன். எனக்ஷவ,
பகவத் கீ டதடயக் கற்பது என்றோல் கிருஷ்ணடர உள்ளபடி புரிந்துதகோள்வதோகும்.
பூரண அறிவுைன் இருக்கும்க்ஷபோது, ஒருவன் இயற்டகயோகக்ஷவ கிருஷ்ணரிைம்
சரணடைகின்றோன். க்ஷதடவயற்ற மக்கள்ததோடகயின் உயர்டவக் குடறப்பது
என்னும் கிருஷ்ணருடைய திட்ைத்டத அர்ஜுனன் புரிந்து தகோண்ை உைக்ஷனக்ஷய ,
அவன் கிருஷ்ணரின் விருப்பத்திற்கு ஏற்ப க்ஷபோரிை ஒப்புக் தகோண்ைோன். அவன்
மீ ண்டும் தனது ஆயுதங்களோன வில்டலயும் அம்டபயும் எடுத்துக் தகோண்ைோன் ,
பரம புருஷ பகவோனின் கட்ைடளயின் கீ ழ் க்ஷபோரிடுவதற்கோக.

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 793

 பதம் 18.74 - இத்யஹம் வோஸுக்ஷத₃வஸ்ய

इत्यहं वासुदेवस्य पाथमस्य च र्हात्र्न: ।

संवादशर्र्र्श्रौषर्द्भुतं रोर्हषमणर्् ॥ ७४ ॥
இத்யஹம் வோஸுக்ஷத₃வஸ்ய போர்த₂ஸ்ய ச மஹோத்மன: |

ஸம்வோத₃மிமமஷ்₂தரௌஷமத்₃பு₄தம் க்ஷரோமஹர்ஷணம் || 18-74 ||

ஸஞ்ஜய꞉ உவோச — சஞ்சயன் கூறினோன்; இதி — இவ்வோறு; அஹம் — நோன்;

வோஸுக்ஷத₃வஸ்ய — கிருஷ்ணரது; போர்த₂ஸ்ய — அர்ஜுனனது; ச — க்ஷமலும்; மஹோ-
ஆத்மன꞉ — மகோத்மோக்களின்; ஸம்ʼவோத₃ம் — உடரயோைல்; இமம் — இந்த;
அஷ்₂தரௌஷம் — க்ஷகட்டு; அத்₃பு₄தம் — அற்புதமோன; க்ஷரோம-ஹர்ஷணம் —
மயிர்கூச்தசரிகின்றது.

தமோழிதபயர்ப்பு

சஞ்ஜயன் கூறினோன்: இவ்வோறு, கிருஷ்ணர், அர்ஜுனன் என்னும் இரு

மஹோத்மோக்களுக்கு இடையிலோன உடரயோைடல நோன் க்ஷகட்க்ஷைன்.
அதன் அற்புதமோன விஷயங்களினோல் எனக்கு மயிர்கூச்சம்
ஏற்படுகின்றது.

தபோருளுடர

பகவத் கீ டதயின் ஆரம்பத்தில், திருதரோஷ்டிரன் தனது கோரியதரசியோன

சஞ்ஜயனிைம், “குருக்ஷேத்திரப் க்ஷபோர்களத்தில் என்ன நைந்தது ?” என்று க்ஷகட்ைோன்.
சஞ்ஜயன் தனது ஆன்மீ க குருவோன வியோசக்ஷதவரின் கருடணயோல், நைப்படவ
அடனத்டதயும் தனது இதயத்தில் கோண முடிந்தது. இவ்வோறு அவன்
க்ஷபோர்களத்தின் விஷயங்கடள விளக்கினோன். இந்த உடரயோைல் மிகவும்
அற்புதமோனது; ஏதனனில், இரு மஹோத்மோக்களுக்கு இடையிலோன இத்தகு முக்கிய
உடையோைல் இதற்கு முன் எப்க்ஷபோதும் நைந்ததில்டல , இனிக்ஷமலும் நைக்கப்
க்ஷபோவதில்டல. புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் தன்டனப் பற்றியும் தனது
சக்திகடளப் பற்றியும் தனது சிறந்த பக்தனோன அர்ஜுனன் என்னும்
ஜீவோத்மோவிைம் விளக்குவதோல் இந்த உடரயோைல் அற்புதமோனது. கிருஷ்ணடர
புரிந்துதகோள்வது அர்ஜுனனின் அடிச்சுவடுகடள நோம் பின்பற்றினோல், நமது வோழ்வு
மகிழ்வுடையதோகவும் தவற்றிகரமோனதோகவும் அடமயும். இதடன உணர்ந்த
சஞ்ஜயன், திருதரோஷ்டிரனிைம் இந்த உடரயோைடல எடுத்துடரக்கின்றோன்;
எங்தகல்லோம் கிருஷ்ணரும் அர்ஜுனனும் இருக்கின்றோர்கக்ஷளோ அங்தகல்லோம்
தவற்றி உண்டு என்று தற்க்ஷபோது முடிவு தசய்யப்படுகின்றது.

பதம் 18.75 - வ்யோஸப்ரஸோதோ₃ச்ச்₂ரு

व्यासप्रसादाच्ुतवानेतद्गुह्यर्हं परर्् ।
योगं योगेश्वरात्कृ ष्टणात्साक्षात्कथयत: स्वयर्् ॥ ७५ ॥

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 794

 வ்யோஸப்ரஸோதோ₃ச்ச்₂ருதவோக்ஷனதத்₃கு₃ஹ்யமஹம் பரம் |

க்ஷயோக₃ம் க்ஷயோக்ஷக₃ஷ்₂வரோத்க்ருஷ்ணோத்ஸோேோத்கத₂யத: ஸ்வயம் || 18-

75 ||

வ்யோஸ-ப்ரஸோதோ₃த் — வியோசக்ஷதவரின் கருடணயோல்; ஷ்₂ருதவோன் — க்ஷகட்ை; ஏதத்

— இந்த; கு₃ஹ்யம் — இரகசியம்; அஹம் — நோன்; பரம் — பரம; க்ஷயோக₃ம் — க்ஷயோகம்;
க்ஷயோக₃-ஈஷ்₂வரோத் — க்ஷயோகிகளின் இடறவனோன; க்ருʼஷ்ணோத் —
கிருஷ்ணரிைமிருந்து; ஸோேோத் — க்ஷநரடியோக; கத₂யத꞉ — கூறப்பட்ை; ஸ்வயம் —
தோமோகக்ஷவ.

தமோழிதபயர்ப்பு

வியோசரின் கருடணயோல், க்ஷயோகங்களின் இடறவனோன கிருஷ்ணர்,

அர்ஜுனனிைம் தோக்ஷம நைத்திய இந்த மிகமிக இரகசியமோன
உடரயோைடல நோன் க்ஷநரடியோகக் க்ஷகட்க்ஷைன்.

தபோருளுடர

வியோசர், சஞ்ஜயனின் ஆன்மீ க குருவோனோர். அவருடைய கருடணயோல்

புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுடள புரிந்துதகோள்ள முடிந்தது என்று சஞ்ஜயன்
இங்கு ஒப்புக்தகோள்கிறோன். இதன் தபோருள் என்னதவனில், கிருஷ்ணடர க்ஷநரடியோக
அல்லோமல் ஆன்மீ க குரு என்னும் ஊைகத்தின் மூலமோகக்ஷவ புரிந்து
தகோள்ளக்ஷவண்டும். அனுபவம் க்ஷநரடியோனக்ஷத என்றோலும், ஆன்மீ க குரு ததளிவோன
ஊைகமோவோர். இதுக்ஷவ சீைப்பரம்படரயின் இரகசியம். ஆன்மீ க குரு அங்கீ கோரம்
தபற்றவரோக இருந்தோல், அர்ஜுனடனப் க்ஷபோலக்ஷவ பகவத் கீ டதடய க்ஷநரடியோகக்
க்ஷகட்க முடியும். உலதகங்கும் பற்பல க்ஷயோகிகளும் சித்தர்களும் இருக்கின்றனர்,
ஆனோல் எல்லோ க்ஷயோக முடறகளின் இடறவன் கிருஷ்ணக்ஷர. பகவத் கீ டதயில்
கிருஷ்ணரின் உபக்ஷதசம் மிகவும் ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது, கிருஷ்ணரிைம்
சரணடையுங்கள் என்பக்ஷத அந்த உபக்ஷதசம். இவ்வோறு தசய்பவக்ஷன மிகச் சிறந்த
க்ஷயோகியோவோன். இஃது ஆறோம் அத்தியோயத்தின் இறுதிப் பதத்தில் உறுதி
தசய்யப்பட்ைது. க்ஷயோகி னோம் அபி ஸர்க்ஷவஷோம்.

நோரதர் கிருஷ்ணருடைய க்ஷநரடி சீைரும், வியோசருடைய குருவும் ஆவோர். எனக்ஷவ,

சீைப் பரம்படரயில் வரும் வியோசர், அர்ஜுனடனப் க்ஷபோன்று அங்கீ கோரம்
தபற்றரோவோர். சஞ்ஜயக்ஷனோ வியோசருடைய க்ஷநரடி சீ ைன். எனக்ஷவ , வியோசருடைய
கருடணயோல், சஞ்ஜயனுடைய புலன்கள் தூய்டமப்படுத்தப்பட்டு, அவனோல்
கிருஷ்ணடர க்ஷநரடியோகக் கோணவும் க்ஷகட்கவும் முடிந்தது. கிருஷ்ணரிைமிருந்து
க்ஷநரடியோகக் க்ஷகட்பவன் இந்த இரகசிய ஞோனத்டதப் புரிந்துதகோள்ள முடியும். சீைப்
பரம்படரடய அணுகவில்டல எனில், ஒருவன் கிருஷ்ணரிைமிருந்து க்ஷகட்க
முடியோது; இதனோல், குடறந்த பட்சம் பகவத் கீ டதடயப் புரிந்துதகோள்வடதப்
தபோறுத்தவடர, அவனது ஞோனம் எப்தபோழுதும் பக்கவமற்றதோகக்ஷவ இருக்கும்.

பகவத் கீ டதயில், கர்ம க்ஷயோகம், ஞோன க்ஷயோகம், பக்தி க்ஷயோகம் என எல்லோ க்ஷயோக
முடறகளும் விளக்கப்பட்டுள்ளன. இத்தகு க்ஷயோக முடறகள் எல்லோவற்றிற்கும்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 795

கிருஷ்ணக்ஷர இடறவன். கிருஷ்ணடர க்ஷநரடியோகப் புரிந்து தகோள்ளுமளவிற்கு
அர்ஜுனன் அதிர்ஷ்ைம் தசய்திருந்தடதக் க்ஷபோல, வியோசக்ஷதவருடைய
கருடணயோல் சஞ்ஜயனும் கிருஷ்ணரிைமிருந்து க்ஷநரடியோக க்ஷகட்க முடிந்தது
என்படதப் புரிந்துதகோள்ள க்ஷவண்டும். கிருஷ்ணரிைமிருந்து க்ஷநரடியோகக்
க்ஷகட்பதற்கும், வியோசடரப் க்ஷபோன்ற அங்கீ கரிக்கப்பட்ை ஆன்மீ க குருவின் மூலமோக
கிருஷ்ணரிைமிருந்து க்ஷநரடியோக க்ஷகட்பதற்கம், உண்டமயில் எவ்வித க்ஷவறுபோடும்
இல்டல. ஆன்மீ க குரு வியோசக்ஷதவரின் பிரதிநிதியும்கூை. எனக்ஷவ , ஆன்மீ க
குருவின் பிறந்த தினத்தன்று, அவரது சீைர்கள் க்ஷவத முடறப்படி அந்த
விழோவிடன ‘வியோச பூடஜயோக’ தகோண்ைோடுகின்றனர்.

பதம் 18.76 - ரோஜன்ஸம்ஸ்ம்ருத்ய ஸம

राजतसंस्र्ृत्य संस्र्ृत्य संवादशर्र्र्द्भुतर्् ।

के िवाजुमनयो: पुण्यं हृष्टयाशर् च र्ुहुर्ुमहु: ॥ ७६ ॥
ரோஜன்ஸம்ஸ்ம்ருத்ய ஸம்ஸ்ம்ருத்ய ஸம்வோத₃மிமமத்₃பு₄தம் |

க்ஷகஷ₂வோர்ஜுனக்ஷயோ: புண்யம் ஹ்ருஷ்யோமி ச முஹுர்முஹு: || 18-76 ||

ரோஜன் — மன்னக்ஷன; ஸம்ʼஸ்ம்ருʼத்ய — நிடனத்து; ஸம்ʼஸ்ம்ருʼத்ய — நிடனத்து;

ஸம்ʼவோத₃ம் — உடரயோைல்; இமம் — இந்த; அத்₃பு₄தம் — அற்புதமோன; க்ஷகஷ₂வ —
பகவோன் கிருஷ்ணர்; அர்ஜுனக்ஷயோ꞉ — அர்ஜுனனின்; புண்யம் — புண்ணியம்;
ஹ்ருʼஷ்யோமி — நோன் இன்பமடைகின்க்ஷறன்; ச — க்ஷமலும்; முஹு꞉ முஹு꞉ —
மீ ண்டும் மீ ண்டும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

மன்னக்ஷன, கிருஷ்ணருக்கும் அர்ஜுனனுக்குமிடையில் நைந்த இந்த

அற்புதமோன புனித உடரயோைடல மீ ண்டும் மீ ண்டும் நிடனத்து,
ஒவ்தவோரு கணமும் உணர்ச்சிவசப்பட்டு நோன் இன்படைகின்க்ஷறன்.

தபோருளுடர

பகவத் கீ டதயின் ஞோனம் எந்த அளவிற்கு ததய்வகமோனது

ீ என்றோல்,
அர்ஜுனடனயும் கிருஷ்ணடரயும் பற்றி விஷயங்கடள நன்கு அறியக்கூடியவன் ,
தர்மோத்மோவோக ஆவது மட்டுமின்றி, இத்தகு உடரயோைடல மறக்க
முடியோதவனோகின்றோன். இதுக்ஷவ ஆன்மீ க வோழ்வின் மக்ஷகோன்னத நிடல. க்ஷவறு
விதமோகக் கூறினோல், கீ டதடய சரியோன மூலத்திைமிருந்து க்ஷகட்பவன், அதோவது,
கிருஷ்ணரிைமிருந்து க்ஷநரடியோக க்ஷகட்பவன், பூரண கிருஷ்ண உணர்டவ
அடைகிறோன். கிருஷ்ண உணர்வின் பலன் என்னதவனில் , அவன் க்ஷமன்க்ஷமலும்
அறிதவோளி தபற்று, உளமகிழ்வுைன் வோழ்டவ அனுபவிக்கிறோன்; சில க்ஷநரங்களில்
மட்டுமல்ல, ஒவ்தவோரு கணமும்.

பதம் 18.77 - தச்ச ஸம்ஸ்ம்ருத்ய ஸம

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 796

 तच्च संस्र्ृत्य संस्र्ृत्य रूपर्त्यद्भुतं हरे : ।
शवस्र्यो र्े र्हान्राजतहृष्टयाशर् च पुन: पुन: ॥ ७७ ॥
தச்ச ஸம்ஸ்ம்ருத்ய ஸம்ஸ்ம்ருத்ய ரூபமத்யத்₃பு₄தம் ஹக்ஷர: |

விஸ்மக்ஷயோ க்ஷம மஹோன்ரோஜன்ஹ்ருஷ்யோமி ச புன: புன: || 18-77 ||

தத் — அந்த; ச — க்ஷமலும்; ஸம்ʼஸ்ம்ருʼத்ய — நிடனத்து; ஸம்ʼஸ்ம்ருʼத்ய —

நிடனத்து; ரூபம் — உருவம்; அதி — சிறந்த; அத்₃பு₄தம் — அற்புதமோன; ஹக்ஷர꞉ —
பகவோன் கிருஷ்ணருடைய; விஸ்மய꞉ — வியக்கின்க்ஷறன்; க்ஷம — எனது; மஹோன் —
சிறந்த; ரோஜன் — மன்னக்ஷன; ஹ்ருʼஷ்யோமி — நோன் இன்பமடைகிக்ஷறன்; ச — க்ஷமலும்;
புன꞉ புன꞉ — மீ ண்டும் மீ ண்டும்.

தமோழிதபயர்ப்பு

மன்னக்ஷன, பகவோன் கிருஷ்ணருடைய அந்த அற்புத ரூபத்டத

நிடனத்து நிடனத்து, நோன் க்ஷமன்க்ஷமலும் வியப்பில் மூழ்கி, மீ ண்டும்
மீ ண்டும் இன்படைகிக்ஷறன்.

தபோருளுடர

அர்ஜுனனுக்குக் கோட்ைப்பட்ை கிருஷ்ணரது விஸ்வரூபத்திடன வியோசருடைய

கருடணயோல் சஞ்ஜயனும் போர்க்க முடிந்தது என்று க்ஷதோன்றுகின்றது. பகவோன்
கிருஷ்ணர் அத்தகு உருவத்டத அதற்கு முன் ஒருக்ஷபோதும் கோட்டியதில்டல என்று
கூறப்படுகின்றது. அஃது அர்ஜுனனுக்கு மட்டுக்ஷம கோட்ைப்பட்ைது; இருப்பினும்,
விஸ்வரூபம் அர்ஜுனனுக்குக் கோட்ைப்பட்ைதபோழுது , மிகச்சிறந்த பக்தர்கள் சிலரும்
அதடனக் கோண முடிந்தது, வியோசரும் அவர்களில் ஒருவர். பகவோனின்
மிகச்சிறந்த பக்தர்களில் ஒருவரோன அவர், கிருஷ்ணரின் சக்தி தபற்ற
அவதோரமோகவும் கருதப்படுகின்றோர். விஸ்வரூபத்டத வியோசர் தனது சீைனோன
சஞ்ஜயனுக்குக் கோட்டினோர். அர்ஜுனனுக்கோக கிருஷ்ணரோல் கோட்ைப்பட்ை அந்த
அற்புதமோன உருவத்டத நிடனத்து சஞ்ஜயன் மீ ண்டும் மீ ண்டும் இன்மடைகிறோன்.

பதம் 18.78 - யத்ர க்ஷயோக்ஷக₃ஷ்₂வர: க்ர

यत्र योगेश्वर: कृ ष्टणो यत्र पाथो धनुधमर: ।

तत्र श्रीर्तवजयो भूशतध्रुमवा नीशतर्मशतर्मर् ॥ ७८ ॥
யத்ர க்ஷயோக்ஷக₃ஷ்₂வர: க்ருஷ்க்ஷணோ யத்ர போர்க்ஷதோ₂ த₄னுர்த₄ர: |

தத்ர ஸ்ரீர்விஜக்ஷயோ பூ₄திர்த்₄ருவோ நீதிர்மதிர்மம || 18-78 ||

யத்ர — எங்கு; க்ஷயோக₃-ஈஷ்₂வர꞉ — க்ஷயோகிகளின் இடறவனோன; க்ரிஸ்ஹ்ன꞉ —

பகவோன் கிருஷ்ணர்; யத்ர — எங்கு; போர்த₂꞉ — பிருதோவின் டமந்தக்ஷன; த₄னு꞉-த₄ர꞉ —
வில்டலயும் அம்புகடளயும் ஏந்திய; தத்ர — அங்கு; ஸ்ரீ꞉ — தசல்வம்; விஜய꞉ —
தவற்றி; பூ₄தி꞉ — அசோதோரணமோன வலிடம; த்₄ருவோ — நிச்சயம்; நீதி꞉ — நீதி; மதி꞉ மம
— எனது அபிப்பிரோயம்.

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 797

 தமோழிதபயர்ப்பு

க்ஷயோகிகளின் இடறவனோன கிருஷ்ணர் எங்தகல்லோம் இருக்கின்றோக்ஷரோ,

உன்னத வில்லோளியோன அர்ஜுனன் எங்தகல்லோம் இருக்கின்றோக்ஷனோ,
அங்தகல்லோம் நிச்சயமோகச் தசல்வமும் தவற்றியும் அசோதோரணமோன
வலிடமயும் நியோயமும் இருக்கும் என்பது எனது அபிப்பிரோயம்.

தபோருளுடர

பகவத் கீ டத திருதரோஷ்டிரரின் க்ஷகள்வியுைன் ததோைங்கியது. பீஷ்மர் , துக்ஷரோணர்,

கர்ணன் க்ஷபோன்ற மோதபரும் வரர்களின்
ீ உதவியோல் தனது மகன்களது தவற்றியின்
மீ து அவர் நம்பிக்டக தகோண்டிருந்தோர். தவற்றி தன் பக்கக்ஷம என்று அவன்
நம்பியிருந்தோன். ஆனோல் க்ஷபோர்க்களத்தின் நிடலடய விவரித்த பிறகு, “நீங்கள்
தவற்றிடயப் பற்றி எண்ணிக் தகோண்டுள்ள ீர். ஆனோல், எனது அபிப்பிரோயம்
என்னதவனில், கிருஷ்ணரும் அர்ஜுனனம் எங்குள்ளோர்கக்ஷளோ, அங்க்ஷக எல்லோ
நல்லதிர்ஷ்ைங்களும் இருக்கும்” என்று மன்னனிைம் சஞ்ஜயன் கூறுகின்றோன்.
திருரோஷ்டிரர் தனது பக்கத்தில் தவற்றிடய எதிர்போர்க்க முடியோது என்று அவன்
க்ஷநரடியோக உறுதி தசய்கின்றோன். கிருஷ்ணர் அர்ஜுனனின் பக்கத்தில் இருப்பதோல் ,
அங்கு தவற்றி நிச்சயம். அர்ஜுனனின் சோரதி என்னும் நிடலடய கிருஷ்ணர்
ஏற்றுக் தகோண்ைது அவரது மற்தறோரு ஐஸ்வர்யத்டதக் கோட்டுக்கின்றது.
கிருஷண்ர் எல்லோ ஐஸ்வர்யங்களும் பூரணமோக நிடறந்தவர். அவற்றில் ஒன்று
துறவு, இத்தகு துறவிடன தவளிக்கோட்டும் பற்பல சம்பவங்கள் உள்ளன; ஏதனனில்,
கிருஷ்ணக்ஷர துறவிற்கும் எஜமோனர்.

உண்டமயில், க்ஷபோர் துரிக்ஷயோதனுக்கும் யுதிஷ்டிரருக்கம் இடையிலோனது.

அர்ஜுனன் தனது மூத்த சக்ஷகோதரரோன யுதிஷ்டிரரின் சோர்பில் க்ஷபோர் புரிந்து
தகோண்டிருந்தோன். கிருஷ்ணரும் அர்ஜுனனும் யுதிஷ்டிரரின் பக்கம் இருந்ததோல்,
யுதிர்ஷ்டிருடைய தவற்றி நிச்சயம். உலடக ஆள்வது யோர் என்படத முடிவி
தசய்வதற்கோக க்ஷபோர் நடைதபற உள்ளது, ஆட்சி யுதிஷ்டிரரின் டகக்ககு
மோற்றப்படுவது நிச்சயம் என்று சஞ்ஜயன் இங்கு முன்னுடரக்கின்றோன்.
அதுமட்டுமின்றி, க்ஷபோரில் தவற்றி தபற்ற பிறகு, யுதிஷ்டிரர் க்ஷமன்க்ஷமலும்
தசழிப்படைவோர்; ஏதனனில், அவர் புண்ணியமோன தர்மோத்மோ மட்டுமின்றி நீதிதநறி
தவறோதவர். அவர் தனது வோழ்வில் ஒருமுடறகூை தபோய் தசோல்லோதவர்.

இரு நண்பர்களுக்கிடைக்ஷய க்ஷபோர்களத்தில் நடைதபற்ற ஒரு விவோதமோக மட்டுக்ஷம

பகவத் கீ டதடய எடுத்துக்தகோள்ளும் சிற்றறிவோளர்கள் பலர் உள்ளனர். ஆனோல்
அத்தகு நூல் சோஸ்திரமோக முடியோது. க்ஷபோரிடுதல் என்னம் நீதிக்குப் புறம்போன
தசயலில் ஈடுபடுமோறு அர்ஜுனனுக்கு கிருஷ்ணர் அறிவுடர தகோடுத்தருக்கிறோக்ஷர
என்று சிலர் எதிர்க்கலோம். ஆனோல். நீ தியின் உன்னத உபக்ஷதசம் பகவத் கீ டதக்ஷய
என்னும் உண்டம நிலவரம் இங்குத் ததளிவோகக் கூறப்பட்டுள்ளது. நீதியின் பரம
உபக்ஷதசம் என்னதவனில், மன்-மனோ பவ மத்-பக்த:, கிருஷ்ணரது பக்தனோக ஆக
க்ஷவண்டும்—இஃது ஒன்பதோம் அத்தியோயத்தின் முப்பத்துநோன்கோவது பதத்தில்
கூறப்பட்ைது. க்ஷமலும், எல்லோ தர்மத்தின் சோரமும் கிருஷ்ணரிைம் சரணடைவக்ஷத
(ஸர்வ -தர்மோன் பரித்யஜ்ய மோம் ஏகம் ஷரணம் வ்ரஜ). பகவத் கீ டதயின்
உபக்ஷதசங்கள் பரம தர்மத்டதயும் நீதிடயயும் உள்ளைக்கியுள்ளன. மற்ற முடறகள்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 798

தூய்டமப்படுத்தலோம், இந்த முடறயிடன அடைவதற்கு ஒருவனுக்கு
வழிகோட்ைலோம், ஆனோல் எல்லோ தர்மத்திற்கும் நீதிக்கும் இறுதியோக விளங்குவது
கீ டதயின் இறுதி உபக்ஷதசமோன “கிருஷ்ணரிைம் சரணடை” என்பக்ஷத. இதுக்ஷவ
பதிதனன்ட்ைோவது அத்தியோயத்தின் தீர்ப்போகும்.

பகவத் கீ டதயிலிருந்து நோம் புரிந்துதகோள்ளக்கூடியது யோததனில், தத்துவக்

கற்படனயோலும், தியோனத்தினோலும் தன்னுணர்டவ அடைதல் ஒரு முடற,
ஆனோல் கிருஷ்ணரிைம் சரணடைதல் உன்னதமோன பக்குவநிடல. பகவத்
கீ டதயின் உபக்ஷதச சோரம் இதுக்ஷவ. பவ்க்ஷவறு விதமோன தர்மத்தின்
அடிப்படையிலும் வர்ணத்தின் அடிப்படையிலும் தசய்யப்படும் மதச் சைங்குகள்,
ஞோனத்தின் இரகசியமோன போடதயோகக் கருதப்பைலோம். ஆனோல் மதச் சைங்குகள்
இரகசியமோனடவ என்றக்ஷபோதிலும், தியோனமும் ஞோனத்டத விருத்தி தசய்வதும்
அடதவிை இரகசியமோனடவ. க்ஷமலும், பூரண கிருஷ்ண உணர்வுைன் பக்தித்
ததோண்டில் கிருஷ்ணரிைம் சரணடைவக்ஷத மிகமிக இரகசியமோன உபக்ஷதசமோகும்.
இதுக்ஷவ பதிதனட்ைோம் அத்தியோயத்தின் சோரோம்சம்.

பகவத் கீ டதயின் மற்தறோரு விஷயம் என்னதவனில், புருக்ஷஷோத்தமரோன

முழுமுதற் கைவுள் கிருஷ்ணக்ஷர பரம உண்டம. அருவ பிரம்மன், பரமோத்மோ,
இறுதியில் புருக்ஷஷோத்தமரோன முழுமுதற் கைவுள் கிருஷ்ணர் என்று மூன்று
நிடலகளில் பூரண உண்டம உணரப்படுகின்றது. பூரண உண்டமடயப் பற்றிய
பக்குவமோன ஞோனம் என்றோல், கிருஷ்ணடரப் பற்றிய பக்குவ ஞோனம் என்பது
தபோருள். ஒருவன் கிருஷ்ணடரப் புரிந்து தகோண்ைோல் , ஞோனத்தின் அடனத்து
துடறகளும் அந்த அறிவின் அம்சமோகி விடுகின்றன். தனது நித்தியமோன
அந்தரங்க சக்தியில் எப்க்ஷபோதும் நிடலதபற்றிருக்கும் கிருஷ்ணர், ததய்வகமோனவர்.
ீ
அவரது சக்தியிலிருந்து க்ஷதோன்றிய உயிர்வோழிகள், நித்தியமோக கட்டுண்ைவர்கள்,
நித்தியமோக முக்தி தபற்றவர்கள் என இருவடகப்படுவர். எண்ணிலைங்கோத
அத்தகு உயர்வோழிகள் கிருஷ்ணரின் முக்கியப் பகுதிகளோகக் கருதப்படுகின்றனர்.
ஜை இயற்டக இருபத்திநோன்கு பிரிவுகளில் க்ஷதோற்றுவிக்கப்படுகின்றது. நித்தியமோக
கோலத்தோல் உண்ைோகும் படைப்பு, தவளிப்புற சக்தியோல் உருவோக்கப்பட்டு
அழிக்கப்படுகின்றது. அகிலத்தின் இந்த படைப்பு, மீ ண்டும் மீ ண்டும் க்ஷதோன்றி
மடறகின்றது.

பகவத் கீ டதயில் ஐந்து முக்கிய விஷயங்கள் விவோதிக்கப்பட்டுள்ளன: பரம புருஷ

பகவோன், ஜை இயற்டக, உயர்வோழிகள், நித்தியமோன கோலம், மற்றும்
எல்லோவிதமோன தசயல்கள். இடவயடனத்தும் பரம புருஷ பகவோனோன ஸ்ரீ
கிருஷ்ணடரக்ஷய சோர்ந்துள்ளன. பரம புருஷ பகவோடனப் புரிந்துதகோள்ளுதல்
என்னும் பிரிவின் கீ ழ், அருவ பிரம்மன், பரரமோத்மோ, பூரண உணடமயின் இதர
ததய்வக
ீ கருத்துகள் என அடனத்தும் அைங்கும். பரம புருஷ பகவோன், ஜீவோத்மோ,
ஜை இயற்டக, கோலம் ஆகியடவ க்ஷமக்ஷலோட்ைமோகப்ப போர்ப்பதற்கு
க்ஷவறுப்பைடவயோகத் க்ஷதோன்றினோலும், அவற்றில் எதுவுக்ஷம பரமனிலிருந்து
க்ஷவறுப்பட்ைதல்ல. ஆனோல் பரமக்ஷன ஒவ்தவோன்றிலிருந்தும் எப்க்ஷபோதும்
க்ஷவறுப்பட்ைவர். “சிந்தடனக்கு அப்போற்பட்ை ஒற்றுடமயும் க்ஷவற்றுடமயும்”
எனப்படும் பகவோன் டசதன்யரின் தத்துவம், பூரண உண்டமயின் பக்குவ
ஞோனத்டத உள்ளைக்கியதோகும்.

உயிர்வோழி தனது உண்டமயோன நிடலயில் தூய்டமயோன ஒரு ஆன்மோ. அவன்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 799

பரம ஆன்மோவின் அணுடவப் க்ஷபோன்ற அம்சம். எனக்ஷவ, பகவோன் கிருஷ்ணடர
சூரியனுைனும் உயிர்வோழிகடள சூரியக் கதிர்களுைனும் ஒப்பிைலோம்.
உயிர்வோழிகள் கிருஷ்ணரின் நடுத்தர சச்தி என்பதோல், அவர்கள் ஆன்மீ க
சக்தியுைனும் ததோைர்பு தகோள்ளலோம், ஜை சக்தியுைனும் ததோைர்பு தகோள்ளலோம்.
க்ஷவறு விதமோகக் கூறினோல், உயிர்வோழி, இடறவனின் இரண்டு சக்திகளுக்கு
நடுவில் அடமந்துள்ளோன். க்ஷமலும், அவன் இடறவனின் உயர்ந்த சக்திடயச்
க்ஷசர்ந்தவன் என்பதோல், அவனுக்குச் சிறு சுதந்திரம் இருக்கின்றது. அந்த
சுதந்திரத்டத முடறயோக உபக்ஷயோகிப்பதோல் அவன் கிருஷ்ணரின் க்ஷநரடி
கட்ைடளயின் கீ ழ் வர முடியும். இவ்வோறு, ஆனந்தம் தரும் சக்தியில் அவன்
தனது இயற்டகயோன நிடலடய அடைகின்றோன்.

ஸ்ரீமத் பகவத்கீ டதயின் 'முடிவு-துறவின் பக்குவம்' என்னும் பதிதனட்ைோம்

அத்தியோயத்தின் பக்தி க்ஷவதோந்த தபோருளுடரகள் இத்துைன் நிடறவடைக்கின்றன.

பகவத் கீ டத உண்டமயுருவில் முற்றும்

18. முடிவு - துறவின் பக்குவம் 78 verses Page 800