Święta Filomena

Filomena urodziła się 289r, za czasów panowania rzymskiego cesarza

Dioklecjana, tyrana i prześladowcy chrześcijan. Pochodziła z greckiej rodziny
arystokratycznej; jej rodzice przez wiele lat nie mogli mieć dzieci. Wiele modlili
się do pogańskich bogów, których wyznawali, jednak bezskutecznie. Ich lekarz,
chrześcijanin, zasugerował, żeby modlili się do chrześcijańskiego Boga. Dopiero
ta modlitwa okazała się skuteczna. Po je urodzeniu jej rodzice przyjęli chrzest.
Filomena, jako dziecko, złożyła Jezusowi ślub dziewictwa i wierności. O jej rękę
starał się cesarz rzymski Dioklecjan. Kiedy Filomena odmawiała mu z racji
wyznawanej wiary chrześcijańskiej, została przez cesarza uwięziona,
torturowana, a następnie umarła w okrutnych męczarniach. Po 40-dniowym
więzieniu, skazano ją na śmierć męczeńską. Mając 13 lat, została skazana na
biczowanie, jednak nie zmarła, a nawet została cudownie uzdrowiona.
Dioklecjan postanowił wrzucić ją do Tybru, przywiązaną do kotwicy. Jednak
aniołowie, w cudowny sposób, wydobyli ją z rzeki, została uznana za
czarownice. Następnie usiłowano pozbawić ją życia strzelając do niej z łuku, ale
kiedy i to się nie udawało, Dioklecjan polecił, aby Filomenę przebić strzałami
rozpalonymi w ogniu, ponieważ sądził, że czarownica nie ma władzy nad
ogniem. To również się nie udało i statecznie ścięto ją katowskim toporem w
302r. 1500 lat później w katakumbach odkryto grobowiec z jej szczątkami. Na
grobowcu widniał napis LUMENIA PAX CUM, co oznacza „Pokój tobie
Filomeno”, albo „Pokój tobie ukochana.” Na grobowcu wyryte były ponadto:
kotwica, dwie strzały, włócznia, gałązka palmy i kwiat lilii, symbolizujące śmierć
przez utopienie, męczeństwo, palmę zwycięstwa i symbol dziewictwa.
Filomena została kanonizowana przez Grzegorza XVI w 1837 roku. Św. Filomena
jest m.in. patronką Żywego Różańca, drugą patronką Królestwa Neapolu,
szczęśliwych narodzin dzieci, matek i dzieci, ludzi interesu i w potrzebach
finansowych, zdających egzaminy, szkół i konwentów, zakonników, misji i
nawróceń, czystości, spokojnej i szczęśliwej śmierci, powracających do
Sakramentów Świętych, oraz katakumb.