MANAGING AUTHORITY OF THE

OPERATIONAL PROGRAMME
EDUCATION AND INITIAL
VOCATIONAL TRAINING

ΜΥΪΚΗ ΥΠΕΡΤΡΟΦΙΑ

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΖΙΑΜΟΥΡΤΑΣ,
Ph.D., C.S.C.S
 Γραμμωτοί-σκελετικοί μύες

‹ Αποτελούν το 40-50%
του Σ.Β.
‹ Ιστολογική μονάδα
είναι η γραμμωτή
μυϊκή ίνα
‹ Υπάρχουν χιλιάδες
μυϊκές ίνες οι οποίες
εκτείνονται από τον
ένα τένοντα του μυός
(έκφυση) έως τον
άλλο (κατάφυση) και
αποτελούν τον μυ.
‹ Σαρκείλημα: η
κυταρροπλασματική μεμβράνη του
κυττάρου. Δεν έρχεται σε επαφή με
άλλο σαρκείλημα λόγω του
ενδομύιου.
‹ Ενδομύιο: ίνες κολλαγόνου οι
οποίες περιβάλλουν κάθε μυϊκή
ίνα.
‹ Περιμύιο: ίνες κολλαγόνου οι
οποίες περιβάλλουν δέσμες μυϊκών
ινών.
‹ Επιμύιο: συνδετικός ιστός με ίνες
κολλαγόνου οι οποίες περιβάλλουν
ολόκληρο το μυ.
‹ Μέσα από το συνδετικό ιστό του
μυός διέρχονται αιμοφόρα και
λεμφοφόρα αγγεία, φυγόκεντρες
και κεντρομόλες νευρικές ίνες,
συμπαθητικές νευρικές ίνες
(αγγειοσυστολή-αγγειοδιαστολή),
μυϊκές άτρακτοι, τενόντια του
Golgi.
‹ Κινητική μονάδα: Σωματικό κινητικό
νευρικό κύτταρο με τον άξονα του και
τις διακλαδώσεις του και τις μυϊκές ίνες
στις οποίες καταλήγουν οι διακλαδώσεις
αυτές.
‹ Ο αριθμός των μυϊκών ινών που
περιλαμβάνονται σε μία κινητική μονάδα
εξαρτάται από το είδος του μυός και
την λεπτότητα των κινήσεων που
επιτελεί.
‹ Μύες ματιού=2-12 μυϊκές ίνες/κιν.
Μονάδα
‹ Μύες κάτω άκρων=600-1000 »
 Κινητική μονάδα

‹ Σωματικό κινητικό νευρικό

κύτταρο με τον άξονα του
και τις διακλαδώσεις του
και τις μυϊκές ίνες στις
οποίες καταλήγουν οι
διακλαδώσεις αυτές.
‹ Ο αριθμός των μυϊκών ινών
που περιλαμβάνονται σε
μία κινητική μονάδα
εξαρτάται από το είδος του
μυός και την λεπτότητα
των κινήσεων που
επιτελεί.
‹ Μύες ματιού=2-12 μυϊκές
ίνες/κιν. Μονάδα
‹ Μύες κάτω άκρων=600-
1000 »
‹ Σαρκόπλασμα είναι το κυτταρόπλασμα
του μυϊκού κυττάρου και το
χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι η
διαφοροποίηση του σε μυϊκά ινίδια
(200-2000/μυϊκή ίνα) και στην καλή
οργάνωση του ενδοπλασματικού
δικτύου (σαρκοπλασματικού δικτύου).
‹ Τα μυϊκά ινίδια έχουν σχήμα κυλίνδρου,
πάχος μέχρι 1μm, εκτείνονται σε όλο το
μήκος του μυός και παρουσιάζουν
δομική και οπτική μεταμέρεια ανά 3-
4 μm = εγκάρσια γράμμωση μυϊκής
ίνας
‹ O μυϊκός ιστός έχει την ικανότητα να
προσαρμόζεται σε διαφορετικού είδους
επιβαρύνσεις και να αλλάζει ο χαρακτήρας
των μυϊκών ινών και η μυϊκή μάζα
‹ Ποσοτικές και ποιοτικές αλλαγές στην
έκφραση διαφόρων γονιδίων,
συμπεριλαμβανομένου και αυτού των
βαριών αλυσίδων της μυοσίνης
‹ Αυτό σημαίνει μεγαλύτερη ανοχή στην
κόπωση
‹ Για να επέλθει μυϊκή υπερτροφία θα πρέπει
ο ρυθμός δόμησης να ξεπερνάει το ρυθμό
διάσπασης της πρωτεΐνης. Αυτό
συνεπάγεται θετικό ισοζύγιο πρωτεΐνης
‹ Η άσκηση με βάρη βελτιώνει το ρυθμό
δόμησης οδηγώντας σε θετικό ισοζύγιο
πρωτεΐνης
‹ Σε περίπτωση μη-ικανοποιητικής
πρόσληψης θρεπτικών στοιχείων
δημιουργείται αρνητιό ισοζύγιο
‹Ο ρυθμός του μεταβολισμού της
πρωτεΐνης μετά από άσκηση με βάρη
διαρκεί από 24 - 48 ώρες. Η
πρόσληψη των θρεπτικών στοιχείων
σε αυτό το διάστημα θα επηρεάσει και
το ισοζύγιο της πρωτεΐνης και το
ρυθμό μυϊκής υπερτροφίας
‹ Πρόσληψη αμινοξέων
‹ Ικανοποιητική πρόσληψη αμινοξέων
οδηγεί σε θετικό ισοζύγιο
‹ Μεγαλύτερος ρυθμός αναβολισμού
απ’ ότι εάν δεν υπήρχε διαθεσιμότητα
αμινοξέων
‹ Ινσουλίνη

‹ Τεστοστερόνη
Τεστοστερόνη, LH, FSH και άσκηση
 Kimbal et al, 2002
‹ Κατά τη διάρκεια της αερόβιας άσκησης η
πρωτεϊνοσύνθεση παρουσιάζεται μειωμένη
εξαιτίας της μείωσης όλων των βημάτων
στη μετάφραση του mRNA, δηλαδή,
έναρξη, συνέχιση και διακοπή
‹ Μείωση της διαθεσιμότητας ενεργειακών
πηγών, δηλαδή μείωση σε ΑΤΡ και
φωσφοκρεατίνη, μείωση στην αναλογία
ΑΤΡ:φωσφοκρεατίνη και αύξηση στα
επίπεδα του γαλακτικού οξέος αποτελούν
κυρίαρχους παράγοντες για τη μείωση της
πρωτεϊνοσύνθεσης κατά τη διάρκεια της
άσκησης
 Kimbal et al, 2002
‹ Οι αρχικές μεταβολές (αυτές που
συμβαίνουν μέσα στα πρώτα λεπτά με
ώρες) που επέρχονται στη μετάφραση του
ήδη υπάρχοντος, mRNA αποτελεί κυρίαρχο
παράγοντα για την αύξηση της
πρωτεϊνοσύνθεσης μετά την άσκηση
‹ Η καθυστερημένη αύξηση στη μετάφραση
του mRNA οφείλεται σε αύξηση του
αριθμού των ριβοσωμάτων
‹ Η μεταβολή στα επίπεδα των ριβοσωμάτων
μπορεί να πάρει και 16 ημέρες μετά από
δραστηριοποίηση in situ του μυός
 Kimbal et al. 2004
‹ Μια μικρή ποσότητα ινσουλίνης είναι
απαραίτητη για να αυξηθεί η σύνθεση
της πρωτεΐνης μετά από αερόβια
άσκηση και άσκηση με βάρη
‹ Η ποσότητα της ινσουλίνης μπορεί να
είναι ίση ή λιγότερη αυτής των
επιπέδων που υπάρχουν μετά από
νηστεία
 Adams et al. 2004
‹ Η αύξηση της μυϊκής μάζας επέρχεται τόσο
με την ισομετρική, μειομετρική όσο και με
την έκκεντρη άσκηση
‹ Η αύξηση στο DNA και RNA του μυός ήταν
το ίδιο μετά και από τις τρεις μορφές
μυϊκής συστολής
‹ Ωστόσο, μόνο η ισομετρική και η
μειομετρική μυϊκή συστολή αύξησαν τα
επίπεδα του IGF-I
‹ Η μορφή της μυϊκής συστολής μπορεί να
επηρεάσει τον τρόπο μεταγωγής σημάτων
για να επέλθει αύξηση στη μυϊκή μάζα
 Morris et al. 2004
‹ Σε πρόσφατη έρευνα που
πραγματοποιήθηκε σε επίμυες βρέθηκε
πως 10 μέρες ακινησίας επέφεραν μείωση
κατά 20% στη μυϊκή μάζα του
υποκνημίδιου μυός στα ηλικιωμένα ζώα
‹ Μη σημαντική μεταβολή στη μυϊκή μάζα
μετά την αποκατάσταση της ακινησίας στα
ηλικιωμένα ζώα αλλά πολύ μεγαλύτερη
στα νεαρά άτομα
‹ Σημαντική καθυστέρηση στη μεταγωγή
σημάτων για μυϊκή υπερτροφία στα
ηλικιωμένα ζώα
‹ Προεκτάσεις για αποκατάσταση μετά από
τραυματισμούς σε ηλικιωμένα άτομα
 Βιβλιογραφία
‹ Tipton KD, Wolfe RR. Exercise, protein metabolism, and
muscle growth. Int J Sport Nutr Exerc Metab. 2001
Mar;11(1):109-32.
‹ Joyner MJ. Skeletal Muscle Hypertrophy. Exercise and Sport
Sciences Reviews, 32(4): 127-128.
‹ Kimball SR, PA Farrell, LS Jefferson. Exercise Effects on
Muscle Insulin Signaling and Action
Invited Review: Role of insulin in translational control of
protein synthesis in skeletal muscle by amino acids or
exercise. J Appl Physiol 93: 1168-1180, 2002
‹ Adams GR, DC Cheng, F Haddad, KM Baldwin. Skeletal
muscle hypertrophy in response to isometric, lengthening,
and shortening training bouts of equivalent duration. J Appl
Physiol 96: 1613-1618, 2004
‹ Morris RT, EE Spangenburg, FW Booth. Responsiveness of
cell signaling pathways during the failed 15-day regrowth of
aged skeletal muscle. J Appl Physiol 96: 398-404, 2004