?? Savaged-Jamillefumah

Prologue
141K 4.6K 2.1K

by JFstories
WARNING : Private story. Not suitable for young readers or sensitive
minds. Contains graphic sex
scenes, violence, strong language, disgusting humor and situation
intended for mature readers
only. Read at your own risk.
This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events
and incidents are either the
products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any
resemblance to actual persons,
living or dead, or actual events is purely coincidental.
PROLOGUE
SPG
www.ebook-converter
"WILL YOU PLEASE STOP?!"
Inis akong lumingon kay Zantha.
"Ako iyong nahihilo sa'yo dahil palakad-lakad ka." Zantha complained.
Nakatayo siya sa isang tabi habang
ako naman ay nakatayo at hindi mapakali.
"Shut up, slut! You are drunk kaya ka nahihilo ka. Hindi dahil
nakatunganga ka sa akin!"
She just laughed, itinapon ang stick ng sigarilyo. "Oh, come on, Kia! Eh,
ikaw nga itong mas maraming
nainom kaysa sa akin!"
Napahalukipkip ako. "So what do you want me to do, huh? Mamaril ako ng
mga tauhan ko para hindi ako
mainip?"
Wattpad Converter de
Lumapit sya sa akin. Gumegewang na rin siya tulad ko. "Relax. Why don't
we talk about blowjob? Para kahit
papaano ay malibang ka."
"Seriously?"
"Damn, Kia. Ikaw lang ang kaibigan kong ganyan! Ano ka ba?!"
I know what she was trying to say. That I am boring. And besides, I'm
still a virgin at this age.
P 1-1
"Fine," umikot ang bilog ng mga mata. Gusto ko rin kasing pakalmahin ang
sarili ko. "Give me some tips."
"Have you tried it to a banana?"
Napabuga ako ng hangin. "A lot of times. And I always end up eating it."
"Ouch." Napangiwi si Zantha. "Imagine na lang pala kung totoong titi na
iyon. Baka na-murder mo na si
Leonardo."
Umangat ang isang kilay ko. Binanggit niya lang naman kasi ang pangalan
ni Leonardo Saavedra. At alam
niya kung gaano ako patay na patay sa lalaking iyon. "If I have a gun in
my hand, I'm gonna shoot you."
"What?!" lumawak ang kanyang ngiti. "Eh, kaya nga kita tinuturuan ng blow
job ay para mabingwit mo na si
Leonardo."
"Shut up."
"Listen to me." Hinawakan niya ako sa aking magkabilang balikat. "Sa
panahon ngayon, wala ng 'it's started
with a kiss.'"
"Huh?"
www.ebook-converter
Isinubo niya ang kanyang hintuturo. "Lahat ay nagsisimula na sa blow
job."
Tumulis ang nguso ko. Is that really the only way para makuha ko si Leon?
Iyong na lang ba ang paraan para
mapasaakin ang lalaking iyon?
"That's why I am here, Kia. Tuturuan kita. Dahil nasa babae nakasalalay
ang itatagal ng relasyon nila sa isang
lalaki. Gets?"
I nodded.
Pero paano ko naman matututunan iyon nang walang pinagpa-praktisan? Sabi
kasi ni Zantha, gawin ko iyon sa
katawan ng saging. Kapag daw kasi nakayod iyon habang isinusubo ko
palabas-masok, ibig sabihin daw ay
sumasayad ang aking ngipin. Dapat daw walang sayad at suwabe. Eh, ang
problema kasi ang nagiging ending
ay nangunguya ko.
"I don't like banana anymore. Ilang araw na rin akong constipated."
Napaisip si Zantha. "Okay. Let's find another way. You want me to call my
ex?"
"For what?"
"Of course, he has a penis! Puwede nating pagpraktisan ang kanyang titi."
"Are you out of your mind? Ew!"
"Ang arte mo. Pare-parehas lang naman ang hitsura nyan. Nagkatalo lang sa
laki at haba."
P 1-2
Napangiwi ako. "Let me think of something else."
Biglang bumukas ang malaki naming pinto. Iniluwa nito ang mga tauhan ko
bitbit ang isang stretcher kung
saan naroon nakahiga ang hinihintay ko.
I gulped. Ito talaga ang dahilan kung bakit kanina pa ako hindi mapakali.
Nilapitan ko agad ang isa sa mga
tauhan ko.
"Is he really dead?" Kabado kong tanong.
Tumango ito. "Yes, Lady Kia. Hindi na po humihinga."
Napapikit ako. Kilala ko ang bangkay.
It was an accident na nabangga ng tauhan ko ang sinasakyan nyang kotse.
Well, maybe he was drunk during
that time kaya hindi niya napansin ang sasakyan na nakasalubong niya.
Tumilapon ang kanyang kotseng
sinasakyan at nang subukan syang i-revive ng mga tauhan ko ay huli na.
Wala na syang buhay at hindi na
humihinga.
Noong ni-report sa akin ng mga tauhan ko ang nangyari ay wala lang sa
akin at first. Pero nang malaman kong
siya pala ang napatay nila, agad ko silang pinabalik dito. Not just
because I was too worried, but because I
know him. He is one of Leonardo Saavedra's younger brothers for Pete's
sake!
www.ebook-converter
Siya si Dipen Psyche Saavedra!
Iyong makulit na si 'Dipsy' nong highschool!
Heto siya ngayon sa ibabaw ng stretcher at natatabingan ng puting kumot
ang buong katawan pati ang mukha.
He was already dead.
Yari ako.
Palalabasin ko na lang na naaksidente siya o kaya naman ay iba ang may
gawa nito sa kanya. Kunwari ay
nakita ko ang kotse niya sa bangin at ako ang kumuha sa kanya. Lilinisin
ko na lang ang ibang detalye.
Gusto ko ay ako mismo ang magsabi nito kay Leonardo. And I'm pretty sure
na magiging down siya sa
pagkawala ng isa sa kanyang mga kapatid. Doon ako ngayon papasok sa
eksena niya at iboblow job siya.
Dammit! Bakit ba blow job agad ang nasa isip ko?
Sinenyasan ko na ang mga tauhan ko. "Iwan niyo muna kami."
Sumunod naman sila sa utos ko.
"Bakit hindi mo na tawagan ang mga Montemayor? Sabihin mo na sa mga
Montemayor-Saavedra na patay na
ang isa sa kanila."
"Not now, Zantha. Gusto kong makipagkita bukas kay Leonardo para personal
na ipaalam sa kanya."
P 1-3
"Iba ka rin talaga, Kia."
Napangiti ako.
"What the fuc k?!" hiyaw ni Zantha.
"What happened?" Bakit ba sumisigaw na lang bigla itong babaeng ito?!
Nilapitan ko siya. Hayun siya at nakatingin sa bangkay ni Dipen Psyche.
"Oh, God! He's so gorgeous! He doesn't even look dead!"
Inalis pala ni Zantha ang kumot na nakatakip sa bangkay.
Kumunot ang noo ko. Lumapit pa sa stretcher.
Yeah, what the fu ck?! Is this really Dipen Psyche?
He changed a lot. And yeah, I must admit na mas lalong gumuwapo ang
mokong. Mas tumangkad. Mas lumaki
ang pangangatawan. At ang mukha, fuck talaga!
Kahawig ito ni Leonardo pero parang mas guwapo na siya ngayon sa kapatid
niya! Anong nangyari?! The last
time na nakita ko siya ay noong highschool pa kami.
www.ebook-converter
Para lang syang si Sakuragi noon at ang kuya nyang si Leonardo ay si
Rukawa. Masyado syang kengkoy sa
paningin ko noon kaya ayaw ko sa kanya. Especially noong time na
niligawan niya ako. As in, he's not my
type. Hindi lang dahil korni siya kundi dahil naiirita ako sa suot niyang
braces noon.
Napapailing na lang ako. Sayang, guwapo pa naman. Nakakalungkot lang na
ang bilis nyang namaalam.
"Ang ganda at ang gu-guwapo talaga ng lahi ng mga Montemayor, ano?" Saad
ni Zantha habang sinusuyod ang
mukha ni Dipen. "Parang galing sa Mount Olympus si koya!"
Napapasintido na lang ako.
"Oh, look at that!" mayamaya ay napatili siya nang magawi ang kanyang
paningin sa harapan ng bangkay.
Sumunod naman ang tingin ko.
Doon sa ibaba ng sinturon ni Dipsy.
Is that a bird?
Mukhang tuwang-tuwa pa si Zantha sa nakita. Akma nyang bubuksan ang
zipper ng pantalon ng bangkay nang
awatin ko siya.
"What?" reklamo niya.
"I forbid you to look at it. Baka nakakalimutan mo, kapatid siya ni
Leonardo!"
P 1-4
"Eh, ano naman kung tingnan ko?! Wala namang mawawala dahil patay na
siya!"
"Could you just... get out of this place!" I said, irritatedly.
She crossed her arms. "Madamot ka, bitch."
"Gusto mong ipagahasa kita sa mga tauhan ko?"
Tumirik ang kanyang mga mata. "Fine, I'm getting outside." Padabog syang
lumabas ng malaking pinto.
Nang maiwan na kami ni Dipen Psyche sa madilim at malawak na likuran ng
mansion ay napabuntung-hininga
ko.
Isa na siyang bangkay, ang galing naman ng muli naming pagkikita.
Hindi ko alam kung bakit hindi ko maiwasang hindi mapatingin ulit doon sa
bahagi nyang iyon na nakatirik.
Para kasing imposible na patay na siya pero ang kanyang titi ay buhay na
buhay.
Bakit nag-fa-flag ceremony iyon kahit wala namang national anthem?!
And a naughty idea entered my mind. Hindi yata ako makakatulog hanggat
hindi ako nakakakita ng titi ng
isang Montemayor.
www.ebook-converter
Maingat kong ibinaba ang kumot na nagmula sa kanyang mukha, pababa sa
kanyang dibdib, pababa pa
hanggang sa kanyang patag na tiyan.
Napangisi ako. Superb! He really had a body of a Greekgod, holy cow!
Hindi ko alam na ganito na siya kahot at ka-sexy. If he was a food, he
might be so spicy!
Ipinilig ko ang aking ulo. Bakit ba ngayon pa ako hahanga sa lalaking
ito? Kung kailan ba wala na ito sa
mundo? Ngayon pa ba kung kailan bangkay na lang ito?
Pero hindi maalis sa isip ko na silipin ang kanyang kuwan na nakatayo.
Kaya naman walang pasubali na
tinanggal ko nakatabing doon. Pagka-kalas ko ng sinturon niya ay hinila
ko na agad ang pants niya kasunod
ang briefs at boxers. And voila!
Napatigagal ako.
Napalunok. Pinagpawisan. Nanginig.
May ganito palang kalaki at kahabang titi? Akala ko kasi sa palabas lang
ganito ang size. Sa totoong buhay
pala ay may nagmamay-ari din ng ganito kataba.
Napakagat-labi ako. May bigla na naman kasing pumasok sa isip ko.
Blow job.
Why not? Di hamak naman na mas magandang magpraktis dito kumapara sa
saging. At isa pa, hindi naman
P 1-5
niya siguro ako mumultuhin kahit pagpraktisan ko itong putotoy niya.
Okay then, hinawakan ko ito. Katulad ng turo ni Zantha ay itinaas-baba ko
ang kamay ko sa katawan na hindig
na hindig niyang pagkalalaki. Grabe, sobrang hard. Ano kaya ang nasa isip
ng lalaking ito bago namatay at
ganito katigas ang kanyang lawit?
Let's go down to the real business. Yumuko ako at inamoy ito. In fairness
ang bango. Kulay brown, mabango
at mamula-mula ang tuktok.
Kaya naman isinubo ko na. Halos mabulunan ako dahil dahil parang lalo
itong lumaki ng isubo ko. hindi pa
ako nangangalahati pero hindi na ako makahinga.
Kailangan kong mag-stick sa turo ni Zantha. Isipin kong ice cream stick
ito at hindi isang saging. Baka kasi
ang ending ay manguya ko na naman.
I sucked its body until I reached the head. I used my tongue to play with
it. Sinabayan ko ng handjob. Kung
magagawa ko kaya ito kay Leonardo ay mag-e-enjoy kaya siya? Matutuwa kaya
siya sa akin kapag ginanito
ko siya?
Nagulat ako nang may biglang may pumilandit na mainit sa loob ng bibig
ko! Malapot!
What the hell?! Sperm?
www.ebook-converter
Fuck! Sperm nga!
Paanong nilabasan ang isang patay? Nag-angat ako ng katawan at ang mukha
niya ang bumungad sa akin.
Hindi na siya nakahiga! Nakaupo na ang kumag! Shit! He's alive!
And he was grinning at me!
"That was the best blow job I've ever had, babe." He said.
Crap! He's not dead!
JAMILLEFUMAH
@JFstories
All rights reserved. No part of this book may be reprinted orreproduced
or utilized in any form or by
any electronic,mechanical, or other means, now known or
hereafterinvented, including photocopying
and recording, or in anyinformation storage or retrieval system
withoutpermission in writing from the
author Copyright © Jamille Fumah 2017
Hahhahahahha wews?????? Hahahahaha
P 1-6
DAMNED PHOENIXES
84.4K 1.5K 70
by JFstories
JAMILLEFUMAH
All Rights Reserved 2016
No part of this book may be reproduced in any form or by any means
without the author's consent. Please
obtain permission. Names, characters, places and incidents are products
of the author's imagination or are
used fictitiously. Any resemblance to actual events or locales or
persons, living or dead, is entirely
coincidental.
FB Page: JamilleFumah
FB Group: JFamily Wattpad
Twitter: @JFstories
Miss ko tlg ang mga story ng jf Wow
www.ebook-converter
P 2-1
Chapter 1
60K 2.8K 671
by JFstories
CHAPTER 1
"WHAT kind of drug is that?"
Itinaas iyon ni Quiro, my cousin, at sinuri. His pointed nose wrinkled.
Isa iyong bote na may mga pildoras sa
loob. Marami pang botse sa mesa, katulad din ng boteng hawak niya.
"Zombie pills." My older brother Leonardo supplied. "Ito ang ginagamit ng
samahang 'Oval'. Isang pekeng
relihiyon o kulto na nanloloko ng mga tao. But there's a bigger fish na
nagsu-supply nito sa kanila — a
durglord."
Tumango-tango ako. Interesting, huh?
"This can lower pulse and body temperature. Ang iinom nito ay maaring
maging paralisado nang
panandalian. The effect of this drug can be mistaken for death."
www.ebook-converter
"At iyon ang ginagamit ng Oval para makapang-recruit ng bagong miyembro
na peperahan nila. Palalabasin
nilang kaya nilang bumuhay ng patay. And some gangsters used this to
deport drugs. Itinatago nila ang
cocaine sa katawan ng patay kuno na tao. Besides, these pills are also
converted into tablets." Inabutan niya
ako ng mga tabletas.
So this our next mission. Tungkol pa rin sa droga, pero ibang mukha ng
droga.
We're working undercover for the Saavedra Security Agency. Isa akong
propesyonal na dentista sa
probinsiya namin sa Dalisay bago ako pumasok sa Saavedra Phoenixes, isang
pribadong ahensiya. Itinatag
ito ng dalawa sa panganay kong kapatid; sina kuya Raphael at Kuya
Leonardo. They are both ex-Navy Seals.
Si Kuya Raph ay nakapagtrabaho na rin sa Central Intelligence Agency
noong nasa ibang bansa siya. Parehas
sila ni kuya Leon na ilang undercover operations na rin ang sinuungan at
pinagtagumpayan.
Sa ngayon ay lumalaki na ang ahensiya namin at pinagkakatiwalaan na kami
ng gobyerno. Kaming mga
kapatid ko at mga pinsan ang nasa unahang line up ng mga secret agents.
As secret agents, we're named The Damned Phoenixes. Hindi sa pagyayabang,
pero sige, ipagyayabang ko na
rin. Isinumpa raw kami sa positibong paraan. Because we're all handsome
men. We are also muscles and
brains. Idagdag pa na mula kami sa mga kilalang pamilya sa asya.
"Hey, Dip! Wanna try it?"
Dirty finger ang isinagot ko kay Quiro, he's our computer specialist and
hacker. Malupit pa sa malupit.
Parehas sila ng bunso kong kapatid na lalaki, si Pocholo.
P 3-1
"C'mon! Malalaman mo kung ilang babae ang iiyak sa'yo."
"Damn you, Q! Hindi ko pa gustong mamatay." Tumayo ako at namulsa. "Bakit
kaya hindi mo i-try iyan sa
sarili mo?!"
Ngumisi lang ang ulupong.
Pero ano nga kayang feeling ng mamatay?
"Delikado ang gamot na iyan." Wika ni Kuya Leon. "Kapag sobra ang dosage,
it can cause diaphragmatic
paralysis because of the suffocation. Maaring matuluyan sa tunay na
kamatayan ang iinom."
"Delikado pala." Ungol ni Quiro. Sinamaan siya ng tingin ni kuya.
"Dipsy, dalhin mo ang mga iyan kay Raphael." Utos ni kuya Leon.
"Alright." Inilagay ko sa isang safe na box ang tatlong maliliit na bote
kasama ngmga tabletas. Sa Phoenixes
laboratory ako tutuloy, nasa Bulacan iyon.
Sa biyahe ay tinawagan ako ni Mommymg G, my mommy. Her name's Cynthia
Saavedra, but we call her
Mommy G. 'G' stands for 'Ganda'.
www.ebook-converter
"Where are you, baby ko?" Malambing niyang tanong.
Umikot ang bilog sa mga mata ko. "Mommy! Will you please stop calling me
that! Hindi na ako baby. In fact,
kaya ko na ngang gumawa ng baby!"
"Dipsy!" tili ni Mommy. "Hindi pa puwede! Baby ka pa!"
"It's Dipen Psyche. Psh. Bye." Pinindot ko ang end call.
Nang mawala ang tawag ay bumalik ang wallpaper ng cellular phone ko. It
was a candid half body shot.
Saglit akong nag-menor at napatitig doon.
It had been years since I last saw her, ang babae sa wallpaper. Kumusta
na kaya ang malditang ipinaglihi sa
sama ng loob ng Nanay niya?
It was Kiana Louise Montenegro. A woman whose face was sculpted to
perfection. Ipinasa lang sa akin ng
pinsan ko ang copy na ito.
She was wearing a black halter dress in the photo, showing more of her
flawless skin. And her boobs? Darn
it! They were to die for! Kahit naka-jacket pa yata ang babae ay hindi
makakaligtas sa akin ang laki ng
hinaharap niya. Kahit hindi ko pa iyon naDadakma ay kalkulado ko na ang
sukat.
Muli kong pinagmasdan ang larawan. She was really a beauty. Her hair in
the photo was tied in a messy bun.
May ilang buhok pa sa gilid ng mukha, mamula-mula ang mga pisngi at ang
labi ay kulay itim dahil sa
mamahaling fashionable lipstick na gamit.
Damn. Buwiset kang babae ka! Bakit ba hindi ko pa binubura ang picture mo
sa kabila ng inis ko sa'yo?
P 3-2
High school palang ako ay pinagnanasaan ko na si Kia. Pero mailap pa sa
mailap ang babae. Parang
nakakakita ng nakakadiring basura kapag napapatingin sa akin.
Pasalamat nga siya at natipuhan ko pa siya kahit isinusuka siya ng kuya
ko. She was pain in my brother's ass.
Masahol pa sa stalker at nakakatakot siyang babae. Mahilig siyang
magbanta, manakot at gumawa ng mga
bagay na hindi mo aakalaing kaya niyang magawa.
Noon ay dinadaan-daanan lang ako ng babaeng ito. Palibhasa ay payat ako
noon, may braces at baby version
ng kuya ko. At ayaw niya raw sa baby, gusto niya ng 'real man'.
Eh, kung ipakita ko kaya sa kanya ang anaconda ko? Matatawag niya pa kaya
akong 'baby'?
I was now a lady killer. Kung tutuusin ay hindi ko na dapat iniisip ang
buwiset na babaeng ito. Pero palagi ko
na lang nakikita ang sarili ko na bumabalik sa kanya.
I was still lusting over her. Shit.
Or is it just a lust? Double shit.
Sa pagliko ko ng kotse ko ay natigilan ako sa binabagtas kong daan. Hindi
ito patungo sa Phoenixes Lab, but
the road was very familiar.
www.ebook-converter
Papunta ito sa lugar kung saan nakatira ang babaeng iyon.
Si Kiana Louise Montenegro!
At sa hindi ko alam na dahilan ay napatingin ako sa compartment ng
sasakyan ko, kung saan naroon ang drugs
na mula sa Phoenixes Agency.
JAMILLEFUMAH
Who's still waiting for this? ;)
hahaha me im waiting Haha
P 3-3
Chapter 2
49.2K 2.4K 307
by JFstories
CHAPTER 2
PANAGINIP!
Napabalikwas ako ng bangon. I found myself on my bed. Napahawak ako sa
aking mga labi.
It was just a dream! A worst one I ever had!
Damn that asshole! Akalain mong e-extra siya sa paniginip ko gayung hindi
ko na nga halos matandaan ang
hitsura niya. It's been a long time since nang huli ko siyang makita.
Bumangon ako at hinarap ang mirror on the wall. Nanlaki ang mga mata ko
nang mapansin ang namumuong
puti sa aking pisngi.
What the heck?! Don't fucking tell me that it wasn't just a dream! Don't
tell me na totoong naputukan ako ni
Dipen Psyche Saavedra sa aking bibig!!!
www.ebook-converter
Biglang may umungol sa aking likuran. Nang lingunin ko ito ay namilog ang
mga mata ko.
Zantha? What the hell is she still doing in my house? In my room?!
Bago pa lang siya mag-uunat mula sa mahimbing na pagkakatulog nang
gisingin ko siya. "Wake up, bitch!"
"What?!!" angil niya.
"Are you fucking with me?"
"Seriously?" sapu-sapo niya ang kanyang ulo.
"You are in my bed!"
Nangunot muna ang kanyang noo bago siya napabangon. "Excuse me? Eh, ikaw
kaya itong lasing na lasing
kagabi."
Lasing na lasing? So, it's confirmed! Everything about Dipsy was just a
dream! Dala lang siguro ng
kalasingan ko iyon. Nakahinga ako nang maluwag.
"What happened? Nakailang bote tayo?" I asked.
"Well," bumangon siya. "We end up here." Sabay harap niya rin sa salamin.
"You're gonna hate me if I'll say
we just only kicked four bottles."
P 4-1
Kinabahan ako. I thought she would tell me that Dipsy was dead. Mabuti na
lang at naglasing lang pala kami
ni Zantha.
"Good." I said out of nowhere.
Nilingon ako sa Zantha na para bang nagtataka. "What's good about that?"
"Nothing." Tumayo ako at tinungo ang pintuan. "Water?"
"Yes, please."
I'm about to go outside when she suddenly asked something. I didn't hear.
"Ano 'yun?" sinilip ko siya mula sa labas ng pinto.
"Ang sabi ko, anong plano mo kay Dipen?"
Dumagundong ang dibdib ko. "D-Dipen?"
"Yeah." Lumapit siya sa akin. "Dipsy. Dipen Psyche 'Lickable' Saavedra."
Namutla ako. "H-ha?"
www.ebook-converter
"He died last night, remember?"
So it wasn't just a dream?! Napalunok ako nang mariin. "Where is he?"
"Downstairs."
"A-and he's dead, right?" tanong ko na hindi pa rin makapaniwala.
"He's dead." Napangiti si Zantha. "But not his cock."
...
I'M ALL STANDING here in front of his corpse. I still can't believe of
what I'm seeing. Dipen Psyche
Saavedra is dead.
Leon's brother is dead!
Pero gaya ng sabi ni Zantha, kakaiba na nanatiling buhay titi niya.
Nakatirik ito at iyon lamang ang bukod
tanging nakatayo sa kanya habang nalulukuban siya ng puting kumot.
What am I gonna do now? Totoo pala ang lahat. Hindi pala panaginip lang
ang lahat. What happened last
night is real. I sucked his cock. Gustuhin ko mang masuka ay hindi ko
magawa, wala naman kasing nakakadiri
maliban sa hindi ko siya type. Hindi ko siya type kahit ang hot niya na
ngayon dahil ang puso ko ay
nananatiling loyal sa kuya niyang si Leonardo.
P 4-2
"Are we gonna call Leon?" Zantha said beside me.
Leon? Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ko ang pangalan ng lalaki.
"No." I whispered.
Naningkit ang mga mata ni Zantha na halatang narinig ang aking sinabi.
"Why the hell not? Hindi ba iyon ang
plano kagabi?"
"Don't tell this to anyone please."
Napahilot siya sa sintido. "Kia, he's a Saavedra. He's a Montemayor. By
the time he died, you're already a
dead meat!"
"Yet I'm a Montenegro." Matalim ko siyang tinitigan. "Don't forget that."
Napamura siya. "He's the younger brother of Leon! He's gonna kill you!"
"So, what do you want me to do, huh?" Asik ko kay Zantha.
"Stick to the plan. Ipaalam na natin ito kay Leon."
"Ikaw na ang nagsabi. By the time he died, I'm already a dead meat."
www.ebook-converter
Napaatras siya at napatigagal mayamaya. Mukhang nakukuha na niya ang nasa
isip ko.
Alam ko rin na alam na niya ang nasa isip ko nang magtama ang aming mga
mata. "Please keep this only in
between us. No one should know about this."
Malamlam ang mga mata niyang napatingin sa bangkay ni Dipsy. "Are you
gonna dump his body?"
"Bahala na."
"Is there anything I could do?"
"Just go home. Ako na ang bahala sa kanya."
Ilang sandali pa'y wala sa sariling naglakad si Zantha palabas ng pinto.
Nang tuluyan na siyang nawala sa
paningin ko ay agad kong ini-lock ito. Nilapitan ko ang bangkay.
Iningat ko ang kumot na nakatabing sa mukha ni Dipen. Hindi pa rin
nagbago kung ano ang nakita ko kagabi.
He's still that fucking gorgeous.
Ginawa kong salawal ang kumot na nakatabing sa buo niyang katawan nang
igapos ko ito doon sa kanyang
ibabang bahagi. I don't wanna see his cock. Baka kung ano na naman ang
pumasok sa isip ko.
Hinila ko siya kahit mabigat. Sinikap ko siyang maiupo sa isang upuan.
Pagkuwan ay tinitigan ko siya nang
matagal. Kumuyom ang aking kamao at nagtagis ang aking bagang.
"Time is up, Dipen. I know you're just pretending. I remember what
happened last night."
P 4-3
Nanatili lang siyang walang kibo at nakapikit.
"N-nagising ka nang maputukan mo ako sa bibig." Pinamulahan ako. "R-
remember? I know you're just
pretending that you are dead."
Ngunit heto pa rin siya na tila walang buhay.
Kumibot ang ugat sa aking sintido. Napipika na ako. Lumapit ako sa kanya
at saka siya sinuntok. Nasapol ko
siya sa panga. Bumagsak siya sa pagkakaupo. "Get up, Saavedra! You cannot
fool me!"
Katulad kanina ay wala pa rin itong malay.
Dinakot ko ang kanyang bayag. "Kapag hindi ka pa dumilat dyan ay pipisain
ko 'to!"
He's still not moving.
Crap! Hindi ko pwedeng pisain ito. Baka mamaya ay buhay nga ito at ako pa
ang sisihin niya kapag nawalan
siya ng itlog.
Think of something else, Kia.
Hinawakan ko siya sa tagiliran. "Babangon ka ba dyan o kikilitiin kita?"
www.ebook-converter
Ano ba itong pinaggagawa ko?
Wala pa rin siyang kakilos-kilos.
"Ah, ganun." Kiniliti ko siya gamit ang aking mga daliri. Hanggang sa
nilalapirot ko na pala iyong abs niya.
Oh, come on!
Pero hindi siya natinag. Nanatili lang siyang nakapikit.
Kainis! Saan kaya siya may kiliti?
Sa inis ko ay umupo ako sa kanyang dibdib. Pinagsasampal ko siya. "Get
up! Get up!"
His grin is still on my mind last night. Nakangiti pa siya sa akin 'nun
at nang-aasar. He said that it was the
best blowjob he ever had. Kaya imposibleng patay na siya. Imposibleng
pati iyon ay panaginip ko lang.
I ended up crying on his chest. I realized that he really died. I heard
nothing on him but my cry. Hindi na
talaga tumitibok ang kanyang puso. Hindi ko na rin maramdaman ang kanyang
pulso.
Anong gagawin ko? Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag ang lahat kay
Leon. Lalo lang siyang
mapapalayo sa akin. Baka lalo lang niya akong hindi mahalin.
...
P 4-4
I WAS STARING at Dipen's face when my phone rang. Sinagot ko ito agad
nang makita ko sa screen ang
pangalan ni Zantha.
"Did you dump the body?" tanong niya.
"I'm gonna."
Napabuntong-hininga siya. "It looks like this is the only way."
"I know."
"Don't worry, bitch. You can trust me. No one has to know about this. I
will keep this only in between us."
"Make an arrangement. Pagtaguin mo iyong mga tauhan ko na involved sa
aksidente nang gabing iyon."
"Consider it's done."
Pagkasabi niya niyon ay ibinaba ko na ang linya.
Binuhay ko na ang makina ng kotse kung saan naroon ako at ang katawan ni
Dipen. I will stick to the first
plan, ang palabasing aksidente ang lahat. Palalabasin ko na lang na car
accident ang ikinamatay niya. At sa
mga panahong nagluluksa si Leon ay ako ang Dadamay sa kanya.
www.ebook-converter
Inihanda ko na ang aking sarili nang bigla akong mapatingin sa titi ni
Dipen. Hindi ko alam pero natigilan
ako. He's dead, but his cock is not.
Pinatay ko ang makina. Binaklas ko ang pantalon na isinuot ko sa kanya
kanina at hinubo ito.
There it is!
Nangako pa naman ako na hindi ko na ito titingnan pa. Pero mukhang
mapapakinabangan ko ito nang husto.
Hinawakan ko iyon. Dalawang kamay ang gamit ko habang minamasahe ito.
Kulang kasi ang isang kamay
dahil mahaba ito. If I wasn't wrong, this cock is functioning well. Kaya
naman I gave him a handjob and wait
what will happen.
Shit, nangangalay na ako! Kanina ko pa ito hinihimas pero walang
nangyayari. Mainit naman ang kanyang
b*rat. Ano kayang problema?
Binilisan ko pa ang paghimas. Please don't give up on me.
Please prove me something!
Ilang sandali pa'y nilabasan siya. Tumilansik sa mukha ko ang *** niya.
Grrrr! Kung buhay lang siya ay baka binali ko na ang titi niya!
Gamit ang tissue ay pinunasan ko ang aking mukha. Binuhay ko ang makina
at pinaandar ang sasakyan. I'm
going home. We are going home.
P 4-5
I don't know exactly what happened to him, but I'm certain that his cock
is still functioning. Now, I'm on the
bright side of this mess. I just made a better plan. And I'm going to
keep Dipen Psyche Saavedra's body.
Napangiti ako sa naisip ko.
I'm. Going. To. Keep. Him.
I will make myself pregnant. That is the only way para mapasaakin si Leon
Saavedra.
Desperada na kung desperada. Pero walang hindi ginusto si Kiana Louise
Montenegro na hindi niya
nakukuha!
JAMILLEFUMAH
@JFstories
Hahahaha hahaha hala happy talaga si dipen niyan
www.ebook-converter
P 4-6
Chapter 3
46.1K 2.4K 399
by JFstories
CHAPTER 3
"L-LEON," tumikhim ako. "Y-your brother is dead." Pinalamlam ko ang mga
mata ko. "D-dipen Psyche is
dead–" natigilan ako. I rolled my eyes as I was staring at the mirror.
Until now ay hindi ko pa rin alam ang gagawin ko. Iyon lang kasi ang
naiisip kong plano. That I will dump
Dipsy but not now, maybe sooner. He have to make me pregnant before I do
that to him.
Then I will tell Leon that his brother is dead. I will make myself a
damsel in distress by having Dipen's baby
in my womb.
Taong bato si Leon. But I'm sure na hindi niya ako pababayaan. At ang
ending –he will be the acting father to
us.
Idagdag pa iyong kalungkutang mararamdaman niya dahil sa pagkawala ng
kapatid niya. Believe me, he will
find someone to lean on, and it's gonna be me.
www.ebook-converter
That's what I'm talking about! That's a fabulous plan!
Later on, kinuha ko ang aking cellphone. Tinawagan ko si Zantha. Sumagot
naman agad ang bruha. "Tell me
that you already dumped his body."
Napapikit ako. "Yes, I did." Pagsisinungaling ko.
Narinig kong napabuga siya ng hangin. "Oh, thank God."
"I need a favor."
"Spill."
"Set me up a meeting with Leonardo Saavedra."
Hindi na siya nagsalita.
"Did you hear me? Please don't talk about medicine."
Narinig ko siyang napalunok. "We know that guy, we all do."
"And so?"
"Baka pagtawanan lang ako ng lalaking 'yun kapag nag-set ako ng meet up
para sa inyo."
"Then tell him about Dipen."
P 5-1
"Are you sure about this? Paano kung hanapin niya ang katawan ng kapatid
niya?"
"Tell him I know. That's why we need to talk."
Napabuga siya ng hangin. "I'll do my best."
"You should be." Pagkasabi ko ay pinatay ko na ang linya. I threw my
phone somewhere else and went inside
the room — the room where Dipen could be found lying on bed.
Bakit kaya ganito ang pakiramdam ko? Bakit sa tuwing titingnan ko ang
kanyang mukha ay tila ba may
nararamdaman akong mali? Hindi kaya naiinis siya sa akin dahil sa masama
kong plano? Natatakot tuloy ako
dahil baka multuhin niya ko.
Ipinilig ko ang aking ulo. Hindi ako takot sa multo dahil wala naman
talagang multo.
Lumapit ako sa katawan ni Dipsy at nagawi ang paningin sa nakatayo niyang
titi. Hindi naman siguro
masamang makipagsex sa patay. Wala naman sigurong mawawala kung sa kanya
ako makikipagtalik.
Para saan pa't kilalang may topak ang pamilya ko kung 'di ko iyon
pangangatawanan, like duh!
Necromania lang ang peg.
www.ebook-converter
Anyway, Dipen's dead. He's nothing. Dapat nga ay matuwa pa siya dahil
mapapakinabangan ang kanyang
lawit. Besides, kung nabubuhay man siya, pabor naman sa kanya iyon dahil
alam kong patay na patay pa rin
siya sa akin hanggang ngayon.
All of sudden ay bigla na lang akong kinabahan sa aking naisip. Sex? Oh,
help me darn. I'm a virgin, and I
don't how the hell I'm gonna put his thing inside me.
But I have to do this. This is the only way para mapasaakin si Leon.
...
FOUR HOURS HAD passed, pero palakad-lakad pa rin ako. Kung lupa lang
itong nilalakaran ko ay baka
nahukay na ito gamit ang mga paa ko.
Kinakabahan ako. Natatakot ako. Paano kung masakit pala?Paano kung
mahapdi pala?
Gusto kong tawagan si Zantha kaso baka mahalata niya ako. Magtatanong
sana ako tungkol sa first experience
niya in sex.
Humugot ako nang malalim na paghinga. Bahala na. I can do this!
Pumasok na ako sa kwarto at nadatnan ko doon ang hubad na katawan ni
Dipsy. Damn his body, it's
wonderland. Mapilantik ang kanyang pilikmata dahil sa pagkakapikit. Ang
kanyang ilong ay tila may hiwa sa
gitna. He had those surprising lips. Dapat ay wala na itong kulay ngunit
para bang meron siyang buhay dahil
sa kulay nito.
P 5-2
Bumaba ang paningin ko sa kanyang malapad na dibdib, patungo sa kanyang
tiyan ay naroon ang kanyang
eight-pack abs. Bumaba pa ako para naman matagpuan ko ang sandata niya na
nakatayo. Hindi ko namalayan
na tumutulo na pala ang laway ko.
Crap!
Pagkuwan ay napahugot ako ng paghinga. Pucha, kasya ba yan? Para kasing
sobra yatang ang laki niyan.
Kamuntik na akong mabuwal. Baka mamaya ay ma-reach nito ang intestine ko.
O kaya ay baka mamatay ako.
Kusa kong nadampot ang aking cellphone. Tinawagan ko si Mommy.
"Hey, Kia. What's up?" sagot niya sa kabilang linya.
"M-Mommy?"
"Are you all right? How you holding up?"
Pumiyok ako. "D-did I ever tell you how much I love you?"
"Is everything all right, Kia?"
www.ebook-converter
"I-I love you, Mommy. Please tell that too to Daddy."
"You are making me worried, Kia. Tell what's happening."
Napahikbi ako. "I might die tonight. Please pray for me." Pagkasabi ko ay
ibinaba ko na ang linya. I turned
off my phone para walang istorbo. Humarap na ako kay Dipen pagkatapos.
Sa laki ng titi niya ay baka nga mamatay ako.
Isa-isa ko nang hinubad ang suot ko. Hanggang ang matira sa akin ay ang
bra ko at undies. Pinagmasdan ko
muna ang aking sarili ko sa life-size mirror.
"Goodbye, V." Usal ko. "I'm gonna be a woman tonight."
Humarap muli ako kay Dipen at saka hinubo ang aking undies. Maingat kong
binaklas ang aking brassier at
ipinalit ang aking mga braso na pantakip sa aking dibdib. Aakalaing may
malay-tao ang nakaratay sa kama
kung pamulahan ako ng mukha.
I can't believe I'm gonna do this.
Kumubabaw ako sa kanya. I reached his cock and pointed it to my entrance.
Kaya ko ba 'to?
Nang mapatingin ako sa mukha ni Dipen ay ngali-ngaling nasampal ko siya.
"Napakaswerte mo, hayop ka.
Ikaw ang makakauna sa'kin!"
P 5-3
As if naman na maririnig niya pa ako.
Ipinagpatuloy ko ang aking ginagawa. I went up to google, and according
to my research, I have to put this
cock inside my pussy and make it slide. And I have to make it slowly.
Masakit nga kasi talaga sa umpisa.
Yet it could be hard at first, especially when I'm not wet. I need to be
wet, but how? Nahihirapan akong
ipasok ang titi niya lalo na't malaki ito at mataba.
Napaisip ako. Maybe my saliva could do.
I gave him a blowjob and let my saliva covered his manhood. I gave him a
handjob that could make his cock
looks slippery. And then kumubabaw muli ako sa kanya. I held his dick to
put it inside of me, pushing it
slowly.
Shit, ang sakit!
I think 'yung head pa lang ng titi niya ang nakakapasok.
Napapikit ako. I dropped my hands on his chest and balanced myself as I
was sitting on his cock over. I
gently humped to feel his shaft inside my channel.
It was effin' electrifying!
www.ebook-converter
I cried as it goes deeply. Naramdaman kong may napunit sa akin. Hindi na
talaga ako virgin.
Napariin ang lapat ng mga palad ko sa matigas niyang dibdib habang
gumagalaw ako sa kanyang ibabaw.
Mabagal lang sa una dahil hindi ko kaya ang sakit na aking nararamdaman.
I still can't believe I'm doing this. I'm fucking a dead guy.
Am I crazy? Do I have mental illness? Abnormal lang kasi ang makakagawa
ng ganitong bagay sa isang
bangkay.
Ilang sandali pa'y hindi ko na namamalayan na para bang nagugustuhan ko
na. May kung ano sa bahagi ko na
para bang ayaw ko ng tigilan.
What is this feeling? Why do I suddenly feel lust?
Mayamaya pa'y napaungol na ako. Nawawala na ang sakit at napapalitan na
ng kiliti. Para bang nahihibang
ako. Para bang wala akong ibang gusto kundi ito.
"D-Dipen..." I cried out his name.
I looked at his face, and damn, he's perfect. He's a good view actually,
as I was humping on top of him. I
think I'm going really crazy. I going crazy if I stop this! And any
Moment ay alam kong may lalabas sa akin. I
have to feel that Moment. I have to wait for that Moment.
"S-shit..." I moaned.
P 5-4
What's this? Pakiramdam ko ay may kumakawala sa akin na libu-libong
kuryente mula sa aking kalamnan.
Nanginig ako kasabay ng aking pagkahibang.
Ang sarap...
Napasalampak ako sa dibdib ni Dipsy na walang malay. Para akong nanakbo
ng ilang milya.
Ano ang pakiramdam na iyon? Ito na ba ang sex? If this is, I am fucking
doing it again!
Kaya lang hindi nilabasan si Dipsy. I think I need to hump again. But I'm
out of fuel. Pagud na pagod ako.
Maybe next time na lang. I'm sure naman na uulitin ko ito.
Hindi ko namalayan na nakatulog ako.
...
WHAT TIME IS IT? NAPADILAT AKO.
Bumangon ako at agad na tinabingan ang aking sarili gamit ang kumot.
Dipen is beside me with his cock. I
stood up.
www.ebook-converter
Masakit pa rin ang aking gitna habang naglalakad. Nagtungo agad ako sa
shower at naligo. Paglabas ko ay
nilinis ko siya gamit ang wet tissue.
I think there's something wrong with his body. If he's really dead, he
should be cold by now. Matigas na sana
siya at nangangamoy.
Pero iba ang nangyayari. Mainit pa rin ang katawan niya at tila ba tulog
lang nang amuyin ko siya. Pero wala
akong makapang pulso. Hindi ko rin marinig ang tibok ng kanyang puso.
Hindi kaya may nainom siyang drugs
or something sanhi para magkaganito ang kanyang katawan kahit patay na
siya.
Napabitaw ako nang malalim na paghinga.
But his cock is good. Mukhang kailangan ko talagang mag-alaga ng bangkay.
Pagsasawaan ko muna ang
kanyang katawan. Wala namang mawawala sa'kin dahil patay na siya. It
feels like everything is going well
with my plan.
Nagbihis ako at lumabas upang uminom ng wine. Subalit bago pa lang ako
kukuha ng kopita nang mapahinto
ako.
There's someone in my back!
"Who are you?" I asked.
"It's me."
Kilala ko ang tinig na iyon kaya mabilis ko itong nilingon. "Quiro?"
P 5-5
Quiro Saavedra is my cousin — and also my partner in crimes. Pero madalas
na kinokontra niya ako kapag
sumusobra na ang kamalditahan ko. May hawak siyang champagne flute at
lumapit siya sa akin. Sinalinan
niya ang hawak kong flute.
"How the hell–"
"The door is unlocked."
Tumikwas ang isang kilay ko. "I don't believe you."
He smiled. "I know that guy."
Dumagundong ang dibdib ko. "H-ha?"
Nilingon ni Quiro ang kwarto kung saan nandoon si Dipen. "He's my cousin,
too. Ano na namang gulo ang
pinasok mo, you little brat?"
Patay!
JAMILLEFUMAH
@JFstories
www.ebook-converter
Hahahahaha Shit mamatay na ako kakatawa
P 5-6
Chapter 4
48K 2.2K 594
by JFstories
CHAPTER 4
"SO YOU and Dipsy were fucking, huh?" Quiro said. Nakasandal siya sa
kinauupuan niya habang
pinagmamasdan ako. Nandito kami sa isang coffee shop, di kalayuan sa
aking condo kung saan ko dinala si
Dipen.
Pinamulahan ako habang nilalaro ko ang straw na nakasawsaw sa aking
drinks. "Nakita mo lang natutulog sa
kama ko, fuck agad. Di ba pwedeng lasing lang 'yung pinsan mo?"
Pinaningkitan niya ako ng mata. "Cut the crap, Kia. I know you when
you're lying."
Napahigop na lang ako sa drinks ko. Wala yata talaga akong maitatago sa
lalaking ito. He knows me better
than I know him. This guy knows even my favorite movie. "Listen," I said
abruptly. "We were just–"
"Experimenting?" hindi na niya ako pinatapos.
Natigilan ako nang bahagya. "S-sort of."
www.ebook-converter
"I don't think so."
Umangat ang isang kilay ko. "What do you mean?"
"Dipen Psyche is a certified womanizer. He will never do the experiment.
Especially with you. Fuck is all he
does."
Really? But I see him like a loser since we were in highs chool. Well,
that's a long time ago. But first
impression last.
Napalabi ako. "Wow, close sila."
"We're not. Iyan lang ang pagkakaalam ko tungkol sa kanya. He's a happy-
go-lucky fucking machine." I know
he's lying when he said they were not close.
"So what are you saying? That I should stay away from him? As if hindi ko
kaya ang sarili ko. Damn it, Q,
kilala mo ba kung sino ang kausap mo? May amnesia ka ba? I am Kiana
Louise Montenegro, in case you
forgot, cousin."
Hinawi ni Quiro ang ilang pirasong buhok na bumagsak sa kanyang sintido.
Ang kulay tsokolate niyang mga
mata ay bumabagay sa blonde at curly niyang buhok. Malayong-malayo sa
hitsura ko si Q, sa mata kong kulay
karagatan at sa buhok kong kasing itim ng gabi ay walang mag-aakalang
magpinsan kami, na magkapatid ang
aming mga ina.
Ngumiti ang mapulang labi niya. "I'm just concern about you. I know you.
You're madly-crazy-bitch when
P 6-1
you're in love."
Sinimangutan ko siya. "I can't believe you're saying that."
Tumayo siya at humugot ng pera sa wallet. Inilapag niya iyon sa mesa.
"I'm just concern." Pagkuwan ay
humalik na siya sa pisngi ko. "Hindi kay Dipsy, kundi sa'yo. Pareho ko
kayong pinsan. Pero alam mong mas
matimbang ka sa puso ko kahit na saksakan ng sama ang ugali mo."
Nilingon niya ako bago siya lumabas sa sliding door.
"Dipsy has the most dangerous dick in the planet. Be careful." Pagkasabi
ay nawala na siya sa aking
paningin.
Really? Paano niya nalaman? Weird. Kahit kailan ay weird si Quiro
Saavedra. Buwiset na kulot na iyon,
ginulo pa ang utak ko.
Nasapo ko ang aking mukha at napasalampak sa mesa ng wala na si Quiro sa
paningin ko.
Sa isang iglap ay maaaring masira ang plano ko. I can't continue this
plan with this kind of thing. Quiro saw
Dipen. And soon he will know the truth. Wala akong maitatago sa kanya.
Wala na, sira na ang plano ko.
No. Hindi ako papayag na mauwi sa wala ang lahat. Sayang naman ang V-card
ko na napunta lang sa Dipen
na iyon. Hindi pa ako puwedeng sumuko. I have to think of something.
www.ebook-converter
...
HABOL KO ANG aking paghinga matapos kong mailagay si Dipsy sa bathtub.
Grabe, ang bigat niya.
What to expect, Kia? Na kasing gaan siya ng bulak?
Like, duh! He was a big man kaya natural na mabigat siya. Hindi ko na rin
maisip kung paano ko ba siya
nabuhat papunta dito sa bathroom.
Actually, kinabahan ako kanina. Akala ko kasi talaga ay nangangamoy na
ang bangkay niya. Buti na lang pala
ay dahil hindi ko lang kasi siya nalilinis. Kapag nagkataon kasi na
nangangamoy na siya ay baka hindi ko na
keri na makipagsex sa kanya.
Ew kaya!
Hinagod ko ang kanyang abs at kusang bumaba ang paningin ko sa kanyang
gun. So the story about
Montemayor men is true. Dakota sila.
Gamit ang sabon ay pinunasan ko ang katawan niya. Inumpisahan ko sa titi.
Siyempre ito ang importante, di
ba?
I noticed na makapal ang hair niya ron. I think I'm gonna shave it later
para clean cut siya.
Idinapa ko si Dipsy at sinabon ko ang kanyang pwet. Damn, nice ass! Hindi
ko tuloy napigilang tampal-
P 6-2
tampalin. At ang sarap pagmasdan. I'm really a fan of butt. I'm an ass
lover.
Hindi pa ako nakuntento at nilamutak ko iyon. Minasa ko iyon na parang
tinapay.
Itinihaya ko siya muli. Sinabon ko ang kanyang dibdib at minasahe ito.
Totoo ba ang sinabi ni Quiro about
Dipen? Na isa na siyang babaero ngayon? Para kasing ang hirap paniwalaan
na ang dating kengkoy na tulad
niya ay nag-transform ng ganito. Pero hindi pa rin ako naniniwala na
nagbago na talaga siya. Siguro ay siya
pa rin iyong lampa at tatanga-tangang Dipen na ka-schoolmate ko noon.
Umakyat ang aking mga palad patungo sa kanyang leeg, patungo sa kanyang
panga. Hanggang sa nagawi ang
aking paningin sa kanyang mga labi. I never had an experience kissing a
guy. Ano kaya ang pakiramdam?
Ipinilig ko ang aking ulo. If I kiss this guy, masyado na siyang
sinuswerte! Besides, he's dead. Masyado
naman na yata akong abnoy niyon kapag ginawa ko iyon.
Then I went to his thing. Nakatayo pa rin ito at tirik na tirik. Hindi ko
alam pero nae-excite ako sa tuwing
nakikita ko ito. May kung anong kaba akong nararamdaman dito sa dibdib
ko.
Sinabon ko ito. Sinubukan ko itong ihiga pero tumatayo pa rin.
Ang galing!
www.ebook-converter
After that, I showered him. Hindi ko na rin matandaan kung paano ko siya
nailipat sa sofa. Iniupo ko siya
doon at binihisan. Nilagyan ko siya ng deodorant at pinabanguhan.
Pinulbusan ko siya at sinuklayan ng buhok
na para bang may buhay. Pinagmasdan ko siya habang nakasandal siya sa
kinauupuan.
He's the type of guy na kababaliwan ng mga babae kung hindi pa siya
nakikilala. He's really so deucedly
effin' gorgeous. Mako-confused ka kung pang hot CEO o pang male stripper
ang tikas niya. Kahit sinong
babae siguro ay papangarapin na makasiping siya sa kama.
Except me. I know this loser. Hindi ang tipo niya ang gusto ko. I want a
fierce looking guy. Iyong suplado at
masungit. A man of few words, pero tarantado sa bed — like Leon. Sa unang
tingin ko pa lang sa kanya ay
alam ko ng siya ang karadapat-dapat kong mapangasawa.
Maybe this week or tomorrow, I'm gonna have sex again with Dipen.
Papagaling lang muna ako ng puke.
Iipunin ko rin muna ang kanyang tamod. In that way, baka mabuntis niya
agad ako. Sa ngayon ay pag-iisipan
ko muna kung ano ang plano ko kay Quiro. At mamimili muna ako ng damit ni
Dipen.
He needs clothes. I should treat him like he's alive.
...
"BITCH, we need to talk." Bungad sa akin ni Zantha nang sagutin ko ang
tawag niya sa aking cellphone.
"Where are you?"
"Mall. Pero pauwi na rin ako. Nasaan ka ba?"
"In your condo."
P 6-3
Naibagsak ko ang aking cellphone. Dali ko itong dinampot kahit puno na
ako ng kaba. "What the hell are you
doing in my condo?"
"Haler? You gave me a dup key card, remember?"
Shit! Napasuntok ako sa aking noo.
"Please, help me. Nandito ako sa parking."
"Ha? Anong ginagawa mo dyan?"
"Listen to me. Please, don't freak out." She's shivering.
"Okay."
"I saw Dipsy."
"W-what?" napangiwi ako.
"I know, it's sounds crazy! But I saw him sitting on your sofa. He's in
your condo!" napaiyak na siya.
"Minumulto niya ako!"
www.ebook-converter
"Calm down, Zantha. I'm on my way to you." Binaba ko na ang linya
pagkatapos. Nag-drive na ako papunta
sa parking ng aking condo. Napapaisip ako kung paano ko ipapaliwang kay
Zantha.
Lumiliit ang mundo para sa mga plano ko. First, it's Quiro. Ngayon naman
ay si Zantha ang nakadiskubre.
Wala akong ideya kung paano ko ipapaliwanag sa kanya.
Ilang sandali pa'y kaharap ko na siya. Yumakap siya sa akin na umiiyak.
"I saw him, I swear! I saw him!"
"Shhh..." alo ko sa kanya.
Kumalas siya sa akin. "He was just sitting there. His eyes were closed,
but he was sitting there —"
"Clam down, bitch."
"Paano ko kakalma, eh nakita ko nga siya!" kumapit siya sa mga braso ko.
"Minumulto niya ako, Kia! Galit
siya! Minumulto niya ako!"
"He's not."
"How can you be so sure–"
"Because I kept him!"
Napatigagal siya. "W-what?"
Napayuko ako na para bang pinapagalitan ng ina. "I'm sorry, but I have to
do this."
Napatulala siya.
P 6-4
"I've got a better plan this time."
...
KULANG NA lang ay takpan ko ang aking tainga habang sinesermunan ako ni
Zantha. Daig niya pa si
Mommy kung manermon. Aakalain ngang siya ang ate ko dahil galit na galit
siya.
"So that's your plan?" she asked. Nakahalukipkip siya.
"It's better, right?"
"You're crazy."
"What?"
"How can you be so sure na aakuin ni Leon kung sakali mang mabuntis ka ni
Dipsy, huh? And how the hell
you will get pregnant in the first place, by the way?!!"
"You are right. His cock is alive."
"You mean, bumubuga."
www.ebook-converter
Tumango ako nang may ngiti.
"You're kidding me."
"I'm not. Do you wanna try?" Sabay kami napalingon sa nakatayong harapan
ni Dipen. Nakita ko ang takot sa
mga mata ni Zantha. Napalitan lang ito ng kinang nang ilabas ko ang titi
ng lalaki mula sa zipper na suot
nitong pantalon.
"Gosh, is that his cock?"
"It's a monster, isn't it?"
Napaluhod siya sa harapan nito ay kagyat na hinawakan.
Ewan pero nakaramdam ako ng galit na makitang may ibang nakahawak sa titi
ni Dipen. Agad kong tinanggal
ang mga kamay ni Zantha na nakasakal na sa ari ng lalaki. "Don't touch
it, it's dirty." Kunwari ay saway ko sa
kanya.
"But look at that. Buhay na buhay, right?" Nakaturo ang daliri niya rito.
"'Told you."
Hindi napakali si Zantha at muling hinawakan ito. "It should be cold by
now. Bakit ang init pa rin nito?"
Binaklas ko muli ang kamay niya na nakakapit na dito. "I don't know.
Something's wrong with him. Dapat nga
ay matigas na siya at nangangamoy na."
P 6-5
"I think may paliwanag ang science dito." Humawak muli siya doon. How I
wish na sana ay 'wag siyang
magkwento tungkol sa medicine.
Inalis ko muli ang kamay niya. "I hope so. But one thing is for sure —
he's dead."
"I see. Hindi na nga siya humihinga." Bigla niyang inangat ang shirt ni
Dipsy.
"What are you doing?" nagtagis ang aking bagang.
"I wanna see his abs."
Inawat ko siya. "You know what, you have to go. Kailangan mo na kong
maiset-up ng meeting kay Leon,
remember? Nasa bansa na siya kaya mas madali mo ng magagawa ang utos ko.
Use your goddamn company's
name!"
Napailing siya. "That guy is the real deal. I don't I can do that."
"Do something. 'Wag kang susuko! Kailangan kong makausap si Leonardo!"
"Paano, eh mukhang busy nga siya? But what if sabihin ko na patay na ang
kapatid niya? Baka 'dun magkainterest na siyang kausapin ka."
www.ebook-converter
"Wag muna. Ako na ang bahalang magsabi sa kanya."
"Fine. By the way," bigla siyang ngumiti habang nakatingin kay Dipsy na
nasa likuran ko. "Did you fuck
him?"
Kandautal ako. "A-ah..."
Napahalakhak siya nang hindi ako makasagot.
"Could you just go!" itinulak ko siya palabas ng pinto.
Natatawa lang siya sa akin habang ako naman ay hiyang-hiya. I'm such a
pathetic lame for doing this — a
desperate one. Siguro ay iyon din ang tingin sa akin ni Zantha. But at
least, she knew what my plan is. Hindi
naman niya siguro ako pababayaan. Kahit naman lukaret siya ay alam kong
hindi niya ko ilalaglag.
...
PAGBABA KO ng aking kotse ay dumerecho na ko sa elevator. I bought some
shirts and jeans for Dipen.
Binilhan ko rin siya ng mga boxers and briefs. Hindi ako nahirapan sa
isusuot niya dahil kahit ano naman
yatang isuot niya ay babagay sa kanya.
Bumili rin ako ng bottled water with straw. Natutuyot kasi ang mga labi
niya at kailangan yatang mabasa.
Susubukan ko rin siyang painumin.
Napansin ko rin na namamayat siya kaya bumili ako ng dextrose. Subukan
kong ikabit ito sa kanya para kahit
papaano ay may pumasok na glucose sa kanya. According to Zantha, it will
replace the lost fluids and
P 6-6
provide carbohydrates in the body. Iyon ay kung Dadaloy nga ito sa mga
ugat niya.
Plano ko ring mag-shake ng mga fruits at ipakain sa kanya. Siguro
gagamitan ko na lang ng tube na pwede
isalpak sa kanyang lalamunan. Susubukan ko kung gagana ang mga naiisip
ko.
Pagbukas ko ng pinto ay may bumungad agad na ingay sa akin.
"Oh, shit! Ang sarap... uhmn..."
Ano iyon? Ungol ba iyon?
Pumasok ako nang marahan at dumampot ng vase. Maingat akong naglakad
patungo sa pinagmumulan ng
boses.
"A-ang sarap mo pala, tangina ka ahmn..." ungol ng isang babae.
Pagsilip ko kung nasaan ang tinig ay ganoon na lang ang panlalaki ng
aking mga mata. It was Zantha who was
humping on top of Dipen. She was naked, and she's fucking the dead.
Nawala ako sa sarili ay patakbo ko siyang nilapitan. Hinampas ko siya ng
vase sa ulo sanhi para tumilapon
siya.
www.ebook-converter
I'm gonna kill this bitch!!! I will kill her!
JAMILLEFUMAH
@JFstories
Bakit parang si van ang tinutukoy dito hahahaha Alam mo kung bakit kia?
Kasi drugged na nga, buhay na buhay parin HAHAHA
P 6-7
Chapter 5
46.8K 2.8K 828
by JFstories
CHAPTER 5
NAKASIMANGOT si Zantha habang sapu-sapo ang sariling ulo. May hawak
siyang ice bag na gamit niya sa
kanyang batok. Hindi ko naman magawang tingnan ang kanyang mukha.
"Why the hell did you do that?" Tanong niya. Actually, hindi ko na
mabilang kung ilang beses na niyang
naitanong ito sa akin.
I hit her on the head — end of story. Pero hindi ko alam kung paano
ipapaliwanag kung bakit ko nga ba siya
hinampas sa ulo.
Maybe because I caught her having sex with Dipen?
"You shouldn't do that." I said, without looking at her.
"Shoudn't I?" singhal niya. "I just fucked a dead, what's wrong with
that?!"
www.ebook-converter
Very wrong! I said to myself.
Hindi ko alam kung bakit tila ba ayaw kong may ibang nakikialam kay
Dipen. I'm selfish, I get it. Pero iba
ang pakiramdam ko ngayon. Gusto ko ay akin lang siya.
"He's mine." Bigla na lang lumabas sa bibig ko.
"What?"
"As long as I have the plan, he's mine. No one is allowed to touch him,
do you understand?"
Humalikipkip siya. "Don't tell me that you're falling in love with him?
Yes, he's gorgeously hot, yet he's dead,
Kia. "
Hindi ko pinansin ang mga sinabi niya. "Do you understand?!" Tinitigan ko
siya nang masama.
"Fine." Itinaas niya ang magkabila niyang kamay. "You win. He's all
yours." Lumikot ang mga mata niya.
"Just to let you know, I've got a feeling that there is something wrong
with him."
Tumaas ang isang kilay ko. Naisip ko na rin iyon.
"It can't be happened that he's still hot. Hindi sa aspetong sekswal,
pero puwede na rin. Mainit pa si Dipsy.
Dapat ay malamig na siya ngayon, 'di ba? At dapat naagnas na siya."
Napailing ako. Kakaiba nga si Dipen, pero wala akong pakialam. "There's a
scientific explanation about this.
Hindi ko nga lang alam kung ano 'yun."
P 7-1
"I think you need some expert advise– "
"No." Ayokong marinig ang mga scientific explanation about medecine.
Nangingiti na lang siya.
"What's funny?"
"You're crazy."
Tinaasan ko siya ng kilay. "Just make Leon agree to meet up with me. Siya
pa rin ang mahal ko, at tuloy ang
plano."
Naglakad si Zantha patungo sa refrigerator. "Noted. Just to let you know,
also, na ako ang bumili ng mga
stocks mo kahapon. And look what happened."
"Huh?"
Nakasapo pa rin siya sa kanyang ulo. "It's all gone."
"Really? Akala ko nga ay ikaw ang kumain ng mga stocks ko nitong
nakaraan."
www.ebook-converter
"Sinong kumain, si Dipsy?"
Napalunok ako. "That's impossible. He's already dead."
Biglang nagluha ang mga mata ni Zantha. "O baka minumulto niya tayo?"
...
NAPAUNGOL ako habang napapakapit sa malapad na dibdib ni Dipen. I placed
myself on top of him and let
his cock slide inside my pussy.
Damn, it's still hurts! Dapat ay hindi na ito masakit dahil second time
na ito. O baka dahil sobrang laki lang
niya talaga.
I tried to make it deeper, but I can't. His length's too long. Baka
maisuka ko na ang bituka ko nito kapag
ibinaon ko pa.
I humped on him slowly. Sa umpisa ay mabagal lang. Hanggang sa bumilis.
Hindi ko namamalayan na may
sarili na akong sayaw na nililikha. Ni hindi ko rin namalayan na
gumigiling na pala ako sa ibabaw niya.
"D-Dipen..." I moaned. Masyado na pala akong nadala sa mga pingagagawa
ko.
A fantasy started everything. It's all the reason why I came up into this
again. Dipen is really fukcing
gorgeous even he's dead. Hindi siya mahirap gawan ng ganitong
karumaldumal na gawain kahit patay na siya.
P 7-2
"Shit!" I shivered. Hindi ko akalain na babaliwin ako ng lalaking 'to.
Imagine na ginagalaw ko ang lalaking
kinaasaran ko. A guy that I looked as a loser? At ang nakapagtataka,
hindi na ako ganoon ka-excited na mameet si Leonardo. Pero hindi puwede,
si Leon pa rin talaga ang dapat, pinaka dapat at karapat-dapat.
Fuck!
Mayamaya pa'y nae-enjoy ko na ang lahat. Alam kong ilang sandali na lang
ay may lalabas na sa akin. Hindi
ako titigil sa paggalaw sa kanyang ibabaw hangga't hindi ko iyon
nararating.
"Hmn... malapit na..." I groaned. "Dipen, malapit na... malapit na...
hmn..."
My rythm became faster. I finally balanced myself on as I fucking him.
Hindi na ako sumasablay. Sa una kasi
ay pumapalya pa ang titi niya. Pero ngayon ay tanchado ko na.
"Ahhhh!" I trembled. Hindi ko naman kasi akalaing lalabasan din siya
kasabay ko. "Ang sarap... shit..."
Halos pawian ako ng ulirat nang mapahiga ako sa matigas niyang katawan.
May ngiti sa aking mga labi
habang hinihimas ko ang kanyang malapad na dibdib.
...
www.ebook-converter
NAKATITIG ako sa mukha ni Dipen na hinas na hinas ang buhok. Kakatapos ko
lang paliguan siya. He was
sitting beside me. Para lang siyang buhay na nakatulog sa pagkakaupo.
What if he's really alive? What if he's not dead?
Bakit ba naiisip ko naman iyon? Ipinilig ko ang aking ulo. No, hindi
puwede.
Kinuha ko ang kanyang palad at inilagay iyon sa aking tiyan.
Nakakapagtakang hinagkan ko ang kanyang
mukha at ngumiti ako sa kanya. "You're going to be a father."
He was just there na parang natutulog lang.
Biglang tumunog ang aking cellphone at sinagot ko agad ito. "Good news,
please." Ani ko kay Zantha.
"Tonight at the cafeteria. 7 PM."
"Pumayag siya?"
"He hates late."
"I know." Pinatay ko na ang linya.
Hindi ko alam kung bakit parang wala ang kaba sa dibdib ko. Gayunpaman ay
hindi pa rin ako
makapaniwala. Finally, magkikita na ulit kami ni Leon.
Sa sobrang tuwa ko ay nayakap ko si Dipsy. Nakakainis lang dahil kahit
patay na siya ay ang bangu-bango pa
P 7-3
rin niya. Bukod kasi sa inilalagay kong pabango sa kanya ay may natural
talaga siyang amoy. Hindi tulad ng
mga nagiging syota ni Zantha na ipinakikila nito sa akin na amoy mga
putok.
Ew!
Dipen is different from them. Kung nabubuhay siguro ito ay napakabango
nito.
Anyway, na-enjoy ko yata masyado ang pagyakap sa kanya dahil hindi ko
namalayan na nakatulog ako.
Pagmulat ko ay madilim na. Kaya naman nagmamadali akong nagtungo sa
shower room at nagbihis.
Pagkatapos ay hinanda ko ang aking sarili at nag-make up. Palabas na sana
ako ng pinto nang kusa kong
balikan si Dipen at halikan sa pisngi. Maging ako ay hindi ko alam kung
bakit ginawa ko iyon.
Pinaharurot ko ang aking kotse patungo sa cafeteria. Pagdating ko doon ay
hinanap ko agad ang table na
nakareserve sa amin ni Leon. Natagpuan ko siya agad. Hayun siya at
prenteng nakaupo. He's wearing a white
kinght jacket and black jeans. And as usual, nakasimangot siya.
Tumayo siya nang makalapit ako sa kanya. His eyes is as cold as the wind
that night. Tiningala ko siya dahil
kasing tangkad yata niya si Dipen.
But there's something that I was certain. I don't feel nervous and I
don't know why.
www.ebook-converter
I smiled at him. "I need to tell you– "
"Stay away from me." Hindi na niya ako pinatapos. "Hindi ikaw ang dahilan
kaya umuwi ako ng Pilipinas."
"Ha?"
Naghintay ako nang matagal sa pagbabalik niya, dahil 'pag balik niya ay
alam kong handa na siya... handa na
siyang magkajowa kasi he's not getting any younger na. Pero ba't ganito?
"Don't call for another meeting. Tell that to your friend."
"You don't understand. I'm here because of Dipen."
"I don't care if you two were fucking." Biglang sabi niya.
Napatigagal ako.
"Quiro told me everything. I know you're with my goddamn younger
brother." Pagkasabi ay naglakad na siya
palampas sa akin. Subalit bago niya ko lampasan ay may sinabi pa siya.
"Tell Dipsy that Delta has replaced."
Ano raw?
Pagkasabi niyon ay tuluyan na siyang nawala.
Kasabay niyon ang pagpatak ng aking mga luha. Hindi ko alam kung bakit
bigla kong naramdaman ang sakit.
Hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko ay nabigo ako nang ilang ulit.
P 7-4
What the hell just happened? Ano bang tingin niya sa akin, bitch? Bakit
ganun ang pakiramdam ko? Bakit
para akong tae nang lampasan niya ako?
Darn, Kiana Louise Montenegro. Hindi ka pa ba nasanay sa kanya? Kaya nga
minahal mo siya dahil
ginaganiyan ka niya, 'di ba? Masokista kang gaga ka. Bulyaw ng isang
parte ng isipan ko.
I was about to say to him that Dipen is dead.
...
PASALAMPAK kong binuksan ang pinto ng aking condo. Dumerecho ako kay
Dipen at pinaghahampas ito ng
bag ko. "Tangina niyo! Kayong mga Saavedra, paasa talaga kayo!"
Natumba ang katawan niya.
Kumubabaw ako sa kanya at pinagsasampal siya. "Dapat sa inyo mawalan ng
titi! Dapat sa inyo mabulukan
ng bayag!!!" Tigmak ng luha ang mukha ko.
Nang mapagod ako ay napahagulhol ako. Napasalampak ako sa dibdib ni Dipsy
at doon umiyak nang umiyak.
"I did everything..." hikbi ko. "But everything I do always went to
nothing..."
www.ebook-converter
Halos maligo na siya sa mga luha ko.
"I'm always nothing to him... ano pa ba ang dapat kong gawin para mahalin
niya ako?" Sinuntok ko siya sa
dibdib. "Tell me! Tell me what to do to make him fall in love with me,
too!!!"
Nanghihina akong napasubsob sa kanyang katawan.
"If you're alive, will you love me?" wala sa sariling naitanong ko.
Walang ibang tumutugon sa akin kundi ang nakakabinging katahimikan.
"No one could love me. I've got parents, but they're busy loving each
other! I don't know if my Mommy and
Daddy still love me. Narinig mo? Walang nagmamahal sa akin! There's a lot
of guys, but all they want is to
get into my pants." Napasinghot ako. "No one could love me..."
"I do."
Nanlaki ang mga mata ko sa narinig ko. Napabangon agad ako. "D-Dipen?"
His eyes still shut, but his kissable wet lips was smiling. Ilang sandali
pa'y dumilat siya at nasilayan ko ang
kulay chokolate niyang mga mata. Bumangon siya mula sa pagkakahiga at
umupo. "I do. I could love you."
Oh, God.
JAMILLEFUMAH
P 7-5
@JFstories
OMG OMG OMGGGGG PUSO KOOO Tunay nga namang napaka daldal mo quiro ??
www.ebook-converter
P 7-6
Chapter 6
45.8K 2.5K 629
by JFstories
CHAPTER 6
PANAGINIP? IMAGINATION? HALLUCINATION?
Or maybe I'm just being crazy. I guess there's something wrong with me
that night. Daig ko pa ang lasing nang
gabing iyon. Nagmistulang katotohanan sa isipan ko na bumangon si Dipen
at nabuhay – which is so
imposible. Ang mga luha sa aking mga mata ang bumubuhay sa aking
imahinasyon.
Dipen Psyche is dead. And it's going to be forever.
Bumangon ako mula sa aking pagkakaupo. Isinandal ko siya at pinagmasadan
ang mukha. Napatitig ako sa
kanyang mga labi. I never kissed anyone.
Gamit ang aking daliri ay hinaplos ko ang kanyang mga labi. What if I do
something more crazy tonight? What
if I kiss him and experience his lips?
www.ebook-converter
Well, there's nothing more crazy when I fucked him. He's dead, for crying
out loud.
Bumaling ako sa kawalan at tumayo pagkuwan. Tumungo ako sa fridge upang
kumuha ng tubig. Nagulat ako
nang buksan ko ang refrigerator. Nasaan ang mga stocks ko? Kabibili ko
lang kanina, ah.
Kinusot ko pa ang aking mga mata dahil baka namimilik mata lang ako. Pero
hindi ako nagkakamali.
Naglahong parang bula ang mga pinamili kong karne at gulay.
Hinagilap ko agad ang aking cellphone at nang makita ko ito ay tinawagan
ko si Zantha. Pero hindi ako
sinagot nito.
Mukhang pinakaelaman na naman ni Zantha ang mga stocks ko. Siguro ay
dahilan niya lang na nawawala ang
stocks ko to save herself. Alam ko naman na siya ang kumukuha nito.
She has a problem with her dad na nagpapatakbo ng kanilang negosyo. Wala
daw siyang ideya kung anong
negosyo iyon pero kumikita daw ito ng bilyon. The problem is hindi niya
ito makasundo. Marami silang
pinagtatalunan pero hindi niya sa akin naikukwento kung ano. All I know
is she's on her own. Ang laki na nga
ng utang sa'kin ng bitch na yun.
I went on my phone again and tried to call my Mommy. Hindi rin siya
sumasagot.
How about my daddy?
Napailing ako. It's imposible to reach him. No one could reach him. Hindi
ko nga alam kung nagkikita pa sila
ni Mommy. Basta ang alam ko lang ay busy siya. He was just going home
when he needs to fuck Mommy.
Damn, I need him now. I missed him so much.
P 8-1
I'm so fucking lonely tonight and I don't have a fucking food to eat.
Namalayan ko na lang na napatitig ako sa
harapan ni Dipsy. Itinihaya ko siya at binuksan ang zipper ng pants niya.
Sumulpot ang burat niya na galit na
galit.
I took off my undies and went on top of him. I held his big dick and
pointed it to my entrance. When I felt his
hardness, I gently put it inside. I let it slide into my core.
Shit, ang sarap!
I couldn't feel the pain. All I can feel right now is that my pussy is
aching. Damn that Leon, ibabaling ko na
lang ang pagkainis ko sa *** ng kapatid niya. I'm gonna fuck Dipen
tonight till I feel the sore. I'm gonna do
some crazy things tonight until my tears went away.
...
WE WERE ON A BATHTUB, and we just made out. Nakahiga ako sa dibdib ni
Dipsy habang
pinagmamasdan ang bula sa paligid namin. Nilalaro ng mga daliri ko ang
kanyang malapad na dibdib.
"I'm a failure, you know that?" wala sa sarili ay kinausap ko siya. Hindi
ko alam kung bakit pakiramdam ko
ay buhay lang siya. "Buong buhay ko, wala akong ginawa kundi ang habulin
si Leon. I did not finish my
studies and I was busted in business. I did nothing but to love him."
Tumingala ako upang magtagpo ang
aming mukha. "A-and now I fucked you. You're dead." pumiyok ako.
www.ebook-converter
Prente lang siyang nakasandal at walang buhay.
"H-hindi ko tuloy alam kung may patutunguhan ba ang buhay ko. Wala naman
akong alam gawin sa buhay
kundi ubusin ang pera sa bank accounts ko." Garalgal ang boses ko.
Napasubsob muli ako sa dibdib niya at saka napahagulhol. Wala rin akong
ideya kung bakit ang bigat ng
dinadala ko ngayon.
"M-my parents have no time for me. Wala akong matakbuhan kapag
nangangailangan ako ng advice. Wala
akong maiyakan kapag kailangan ko ng makakausap."
Napapasuntok na pala ako sa dibdib niya.
"I-ikaw lang ang meron ako... ikaw lang ang nasa tabi ko..." humarap muli
ako sa kanya. "I'm sorry for
savaging you. I should have given you a proper burial, but I did not. I'm
sorry..." hinagkan ko siya sa mukha.
"D-don't worry. This time, I'm gonna do the right thing."
Napagtanto ko na lang na nakayakap na pala ako sa kanya.
And somehow, I feel my heart beating. I felt him. It's like when I first
saw Leon when we were a child. It's
the first time that someone touch my heart. It felt like someone is there
for me.
But the sad part is – he's already dead.
P 8-2
...
"ARE YOU SURE ABOUT THIS?" tanong sa akin ni Zantha matapos naming ayusin
si Dipen sa pagkakaupo
sa backseat ng aking sasakyan.
Sumakay ako sa driver seat at humawak sa manibela. "My plan was failed.
This is the only way to settle this
thing right."
Tumabi sa akin si Zantha sa passenger seat. "I warned you. Galit yata sa
mundo ang Leon na 'yun."
Binuhay ko ang makina at pinaandar ang kotse.
"Why don't we just dump the body?" nakakunot noong tanong niya.
Napabuntong-hininga ako. "My decision has been made. I want a proper
burial for him."
Umikot ang bilog ng mga mata ni Zantha. "In short, in love ka na sa
patay."
"Shut up!"
www.ebook-converter
"Think of it, bitch. We're going to your parents house. And what are you
gonna tell them?" nanlaki ang mga
mata niya. "Surprise! May kasama nga pala ako. Si Dipen Pysche
Saavedra... he's dead by the way."
She's right. Ano kayang gagawin sa'kin ni Mommy kapag nalaman niyang may
dala akong bangkay? And
worst is isa sa mga Montemayor-Saavedra ang nilalang na ito na walang
buhay.
"I need strength from them, so they should know." I said. Isa pa ay
kanina pa ako tinetext na Mommy na
umuwi ngayon dahil kailangan daw naming mag-usap.
This is the first time that she texted me like that. Maybe there's a
chance that they know my situation, at
uunahan ko na sila. Ayokong magsinungaling sa kanila. Besides, I need
their decisions, too. Whatever it may,
bahala na. I just need them right now — end of story.
Nanatili akong tahimik hanggang sa makarating kami sa mansyon.
"You still have a chance to back out, do you know that?" namumutla na
sabi ni Zantha.
Binaklas ko ang seat belt sa aking katawan. "Ihanda mo na ang wheel
chair."
Napasintido na lang siya. "All right." Bumaba siya ng sasakyan at kinuha
ang wheel chair sa trunk ng kotse.
Maingat at maayos naming nailagay sa wheel chair si Dipen kahit mabigat
ito.
Dumerecho kami sa pinto. Mabuti na lang at walang sumalubong sa aming mga
tauhan ni Daddy.
I was about to press the doorbell nang mag-alarm ang cellphone ni Zantha.
Hinugot niya agad ito sa bulsa.
"Shocks!"
P 8-3
"What?" umangat ang isang kilay ko at walang sa sariling nahawakan ang
siradura ng pinto.
"You have to–"
"Will you tell me that later?" hindi ko na siya pinatapos at agad
itinulak ang pinto para magbukas. Halos
mapatalon ako sa gulat nang sumalubong sa akin ang ilang mga katao na may
hawak na mga lobo.
"Happy birthday!!!" Sabay-sabay sila.
Naestatwa ako.
Mommy has the cake with candle, and Daddy is holding a bouquet of
flowers. Even grandpa Ybarra was
here. They were all looking at Dipen in the wheel chair.
Napatingin ako kay Zantha na pawisan na. "I-I was about to tell that it's
your birthday today..." nakahawak
siya sa cellphone. "A-and I made an alarm for it..."
Shit! Hot seat!
"Honey, who is he?" Nagtatakang tanong ni Mommy.
Napabaling ako sa kanila na ang mga mata ay nakatutok ngayon kay Dipen.
"W-well..."
www.ebook-converter
Crap, paano ito? Is it the right time para sabihin ko sa kanila ang
totoo?
Siniko ako ni Zantha.
"M-my boyfriend..." napabulalas ako. Yari, ano ba itong nasabi ko?
Pumaling ang ulo ni Daddy. Ang kanyang asul na mga mata ay tila nagliyab.
"H-he's Dipen Psyche Saavedra. M-my boyfriend..." hindi na ako makatingin
sa kanila nang derecho.
"Saavedra? Wow." Alanganing ngumiti si Mommy. "But what happened to him?
Bakit siya nasa wheelchair?
May sakit ba siya?"
"Uhm..." nautal ako. "H-he is de–"
"H-he's asleep." Si Zantha na ang nagprisintang sumagot.
"Right." Napalunok ako. "He's tired."
Tumaas ang isang kilay ni Mommy.
"Ah, e... kasi, Mommy pagod talaga siya. At... nananakit ang mga tuhod
niya kaya nag-wheelchair muna siya."
"Can we wake him up?" Tanong ulit ni Mommy. "Birthday mo, baby. Dapat
gising ang boyfriend mo."
"N-no." Kandabilog ang mga mata ko. "H-he needs to rest."
P 8-4
Napapailing si Granpa Ybarra habang nakatingin sa akin. Mukhang isa siya
sa mga papaliwanagan ko.
Naglakad si Daddy palapit sa akin. Para siyang bampira. Halos walang
nagbago sa hitsura niya. Parang hindi
siya tumatanda. Puwede nga kaming pagkamalang magjowa kung hindi lang
kami magkamukha.
Huminto si Daddy ilang hakbang mula kay Dipen.
Kinabahan ako sa klase ng titig ng asul niyang mga mata. "D-Daddy..."
tiningala ko siya.
Kalmado ang mga mata niya na tumitig sa akin. Ilang sandali pa'y humugot
siya ng baril sa kanyang likuran at
tinutukan si Dipen sa ulo.
Pagkatapos ay kinalabit niya ang gatilyo nito.
JAMILLEFUMAH
@JFstories
jusq ruthy and kyo hahagduwhshwj puro sex lang ba nasa isip nyo!? may
anak kayo!! putapets KYO BDJSJCKAJCKSKC
www.ebook-converter
P 8-5
Chapter 7
44.8K 2.7K 741
by JFstories
CHAPTER 7
IT'S EMPTY!
The gun is empty!
Kamuntik na akong mabuwal sa aking pagkakatayo. Akala ko ay sumabog na
ang bao ng ulo ni Dipen pero
hindi pala. Ang baril na ginamit ni Daddy ay walang bala.
"Pabebe ko!" saway ni Mommy. Nakapamewang siyang nakasimangot kay Daddy.
Oh, come on! Pabebe ko? Hindi pa rin pala natatapos ang endearment nilang
ito? Gosh, ang tatanda na nila!
"I was just kidding." Tugon ni Daddy nang hindi nililingon si Mommy.
Pinaikot niya ang baril sa daliri bago
niya iyon isinuksok sa kanyang tagiliran. Bumaling siya sa akin. "Take
your boyfriend and your friend
upstairs."
www.ebook-converter
Para akong robot na kusang kumilos ang aking katawan.
Sinalubong naman ako ni Grandpa Ybarra at hinagkan sa noo. "Happy
birthday sa apo kong manang-mana sa
akin. Ibinili nga pala kita ng bagong yacht, iyong may kanyon sa itaas."
Tumango lang ako dahil tila namamanhid pa ang aking katawan.
Nilapitan ako ni Mommy at hinalikan sa pisngi. "Napakasaya ko at lumaki
kang isang mabuting bata. Ang
regalo ko sa'yo ay peace of mind. Hindi kita dadalawin sa condo mo."
Tumango lang ako ulit. Itinulak ko ang wheelchair ni Dipen patungo sa
elevator ng mansion namin. Patakbong
sumunod sa akin si Zantha. Lumalagutok pa sa sahig ang takong ng stiletto
niya.
Papasok na kami ng elevator nang magsalita muli si Daddy. "Happy
birthday, baby." Nilingon niya ako. "You
look horrible today."
Tigagal lang ako sa kanya. Nakikita-kita ko na ang sarili ko, mukha na
siguro akong bruha. At ang ganitong
itsura ang gustong-gusto ng daddy ko.
"Party will start shortly." Pahabol ni Mommy. "Inimbita ko lahat ng
kaklase mo since nursery! Mag-eenjoy
ka, baby, I am sure of that!"
Hangggang sa nagsara na ang elevator. Walang imik si Zantha sa tabi na
hindi pa rin yata makapaniwala sa
klase ng pamilyang meron ako.
...
P 9-1
"DUMP the body, Kia!" singhal sa akin ni Zantha.
Katatapos lang ng party nang gabing iyon. As usual, parang hindi ko naman
kasama ang family ko. May mga
kausap silang business partners na hindi ko naman kilala.
At ang mga bisita ko? Well, lahat sila ay mukhang hindi rin in-enjoy ang
party ko. Kanya-kanya silang mundo,
at ni wala man lang nagtangkang lapitan ako para batiin man lang. Hindi
ko maintindihan kung ipinakidnap
lang ba sila nina Mommy o kaya ay tinakot para um-attend or what. At wala
rin naman akong pakialam sa
kanilang lahat.
Ito ang pinakaayaw ko tuwing sasapit ang kaarawan ko.
"Kia, are you listening?!" Untag sa akin ni Zantha.
"Ano nga ulit?"
"Sabi ko, idispatsa na natin si Dipen Psyche! That's the only way to make
yourself free from this." Huminto
siya sa kalalakad sa aking harapan at lumapit sa akin. Lumuhod siya dahil
nakaupo ako at iniangat niya ang
nakayuko kong mukha. "Dump the body."
www.ebook-converter
Napalunok ako. Dump Dipen? Kaya ko ba?
Napansin niya ang pag-aalinlangan sa aking mga mata. "Oh, no, you're
not." Sabay tayo niya nang mabilis at
tinalikuran ako.
"What?!"
"You're in love with him, aren't you?" humarap muli siya sa akin.
Naglalangis na ang mascara niya.
"Huh?" Nag-init ang pisngi ko.
"God, Kia! He's dead!"
"A-ano ka ba?" Lumikot ang mga mata ko.
"Damn you, for denying it!"
"Zantha, please!"
Humalukipkip siya.
"I'm not that crazy to fall in love with a dead, okay?!" Pero bakit pati
ako ay nasisintunaduhan sa sinabi ko.
"I believe in you." Lumapit muli siya sa akin ay hinawakan ako sa aking
magkabilang balikat. "You're not in
love with him, so let's dump the body."
Matagal ako bago nakatugon. "Okay."
P 9-2
"Good." She smiled. "I'll help you."
"But first..." bumaling ako sa kama na kinahihigaan ni Dipsy. Hayun siya
at tila anghel na mahimbing na
natutulog. Kasalukuyan kaming nandito sa aking bedroom. "Gusto ko munang
mapag-isa na kasama siya."
Itinulak ko palabas ng kwarto si Zantha. Isasara ko sana ang pinto nang
ikalang niya ang kanyang kamay.
"Kia!" Nanlaki ang butas ng kanyang ilong.
"Give us a minute, please."
Umikot ang bilog ng mga mata niya.
"We... we just need to fuck for one last time."
"Can I join?" Sigaw ni Zantha nang maisara ko na ang pinto.
"Absolutely, no." sagot ko.
...
www.ebook-converter
THAT WAS THE longest day of my life. Well, I have lots of 'longest day of
my life', but this one is different.
Para kasing ang bagal ng oras nang mga sandaling iyon. Para kasing
hinihila ako pabalik.
Hindi ko namalayan na kanina pa pala ako nakasandal sa balikat ni Dipen.
Nakasandal siya sa passenger seat
habang ako ay nagmumuni-muni.
Ibinabalik ko sa aking alaala kung saan ba nagsimula ang lahat. Kung
paano kami muling nagkita, at kung
kailan ko siya huling nakita.
We made love many times today. Ewan ko ba sa sarili ko kung anong pumasok
sa isip ko. All I know is that
I'm gonna miss doing that 'thing' with him. I'm gonna miss his body, I'm
gonna miss everything about him.
Maybe Zantha was right. I was falling to him. But, for godsake, he's a
goddamn dead! And, also, falling in
love with him is too much word to describe. Malay ko ba if I was just
attracted to him lang. He's so fucking
gorgeous now, and no one could resist his body – even he's dead now.
Ilang sadali pa'y tumunog na ang aking cellphone. It's Zantha. Sinagot
ko.
"Matagal pa ba yan?"
"Just a minute. May inaayos lang ako dito." Pagdadahilan ko.
"I'm just few blocks away. Bilisan mo at baka may makapansin pa sa inyo
sa sasakyan na yan."
We were on a car. An unknown car. Unregistered car. No one knows about
this car. Basta ang plano ay iwan
dito ang bangkay ni Dipsy. I don't know what else might happen, but I
only need is to dump his body.
P 9-3
Bahala na. Ipapaliwanag ko na lang kay Daddy and Mommy. Hindi naman nila
siguro ako pababayaan.
And to Quiro, I must call him after I dumped Dipen's body. I should tell
him everything. Dipen needs a
proper burial. He deserves it.
And me? Well, I deserve to be a suspect. Montemayors will hunt me down,
so I'm gonna hide... forever.
Ayoko ng war. At ayokong idawit ang buong Montenegro because I pissed.
But Zantha did not know about this plan – my own plan. Ang alam lang niya
ay palalabasin naming
natagpuang patay si Dipen sa isang sasakyan na walang pagkakalilanlan —
and that is bullshit. Bobita kasi si
Zantha pagdating sa pagpaplano. Hindi man lang niya naisip ang tungkol
kay Quiro at sa parents ko who
witnessed Dipen that was with me.
And now, the decision is final. Mayamaya pa'y bumaba na ako ng sasakyan.
Pinagmasdan ko muna nang
mabuti si Dipen bago ko iyon ginawa. Hindi ko alam, pero parang pinipiga
ang puso ko sa mga sandaling ito.
Napakalakas ng tibok ng puso ko. Naglakad ako palayo sa kotse upang
tanawin kung nasaan naroon si Zantha.
Nakita ko siya na nakasandal sa puting benz.
Pikit mata akong naglakad papunta sa kanya. Ipinagbukas niya ako ng pinto
at saka siya lumulan sa driver
seat. Pagpasok ko sa kanyang sasakyan ay binuhay niya agad ang makina.
www.ebook-converter
"Let's go." Pagkuwan ay pinaandar na niya ang kotse. "We need to leave."
Blangko ang isip ko. Hindi ko alam kung saan lumilipad ito. Para bang
napakabagal ng galaw ng paligid.
Pakiramdam ko ay may mali sa akin.
"Kia, what's wrong?" tanong sa akin ni Zantha. I just heard her voice na
tila ba kanina pa siya nagsasalita.
"W-wala."
"Are you serious? You're crying."
"Huh?" Kinapa ko agad ang aking pisngi. Naramdaman ko nga na basa sa
aking mukha.
Napapailing si Zantha habang nagmamaneho. May mga sinasabi siya pero
hindi ko na naririnig.
What now, Kia? Think hard! Ano ang gagawin ko? Habang lumalayo ang
sinasakyan namin sa kotseng
kinalulunan ni Dien ay bumibigat ang dibdib ko.
"Stop." Bigla ay nasabi ko.
"What?" Iritableng lumingon sa akin si Zantha. Mahigpit ang kapit niya sa
manibela.
"Just pull over!" Hiyaw ko sa kanya.
Inihinto niya ang sasakyan ay inihimpil sa tabi ng madilim na daan.
Mabilis akong bumaba ng sasakyan at
patakbong bumalik sa kinaroroonan ni Dipen.
P 9-4
Narinig ko ang boses ni Zantha pero hindi ko na siya pinagtuunan pa ng
pansin.
Wala ng ibang mahalaga sa akin ngayon kundi si Dipen. Wala ng mas
importante ngayon kundi ang makasama
ko siya muli.
Eh, ano kung patay na siya. Wala akong pakialam kung bangkay lang siya.
Itatabi ko siya, aalagaan. Kung
pwede sana ay pakakasalan.
Wala na akong pakialam sa kuya niyang si Leonardo. Tanggap ko ng nabulag
lang ako sa pantasiyang
makukuha ko ang lalaking iyon. Pero ngayon ay higit pa sa sapat ang nasa
akin. Dahil nasa akin ngayon si
Dipen Psyche Saavedra. At wala akong pakialam kahit patay na siya o kahit
tuluyan na akong mabaliw.
Sa maiksing panahon na nakasama ko siya, kahit wala siyang buhay, ay may
namuo ng espasyo dito sa puso
ko para sa kanya. Hindi pa kompirmado kung ano ito. Basta ang alam ko
lang ay hindi ko kayang malayo sa
kanya.
Siya lang ang tanging tao na nagtagal sa akin. At ayaw kong mawala siya.
Buo na ang pasiya ko, hindi ko siya
iiwan dito.
Nang makalapit ako sa kotse kung saan naroon siya ay binuksan ko ito.
There he is – walang malay. O mas
tamang sabihin na walang buhay.
www.ebook-converter
Niyakap ko siya na para bang ngayon lang ulit kami nagkita. Kasabay nito
ang hindi maampat na mga luha
mula sa aking mga mata.
I can't let him go, hindi ko talaga kaya.
"I-I'm sorry, hindi na. H-hindi na kita iiwan, hindi na..." I cried.
Hinagkan ko nang ilang beses ang kanyang gwapong mukha. If only he's
alive, maybe he could feel how much
regret I feel right now.
He was all alone here at walang kalaban-laban, but I planned to leave
him? Pathetic! Bakit ko hinayaan ang
sarili ko na maging duwag?
Nagulat ako nang may biglang humila sa akin mula sa labas ng kotse.
Nagulat ako nang makita ang mukha ni
Zantha na pawis na pawis.
Nasundan niya pala ako.
"What the hell, Kia? You know I'm trying to save your ass!" Bulyaw niya
sa akin.
"I know." Nilingon ko siya. "And you're a good friend for doing that."
Pagkasabi ay bumaling ako kay Dipen.
"But this one is different. He needs me, I need him."
"Need him for what?! To fuck with?!" hinawakan niya ako sa braso. "Kung
kailangan mo lang pala ng FUBU,
eh di sana 'dun ka na sa buhay! Doon sa gumagalaw pa!" napabaling din
siya kay Dipen. "Hindi iyang titi lang
ang buhay."
P 9-5
"Damn you, bitch!" Sinapak ko siya sanhi para pumutok ang nguso niya.
"Hindi mo naiintindihan!"
"Ikaw ang hindi nakakaintindi!" Duguan ang nguso na tiningnan niya ako
nang masama. "I want to save you,
Kia, kahit gaga ka. Kahit nakakainis ang ugali mo ay kaibigan pa rin
kita! I want to save you!"
"If you're saving me from Montemeyors and Saavedras, no need. I can
handle their wrath–"
"Not from them, moron." Malungkot siyang umiling.
Nanlaki ang mga mata ko. "Eh kanino, sa Daddy ko? Sa Mommy ko? Sa mga
Montenegro? I can handle them,
you know that!"
Umiling siya.
Nangunot ang noo ko.
"From my father."
Napatigagal ako. "What the heck?"
Lumamlam ang kanyang mga mata. "I'm sorry for not telling you this from
the beginning."
www.ebook-converter
Nakatanga lang ako sa kanya.
"He wanted Dipsy dead. My father wanted Dipsy dead!!!" Tumulo na ang mga
luha ni Zantha habang
nanginginig siya. Hulas na ang make up sa kanyang mukha.
"But he's already dead..." Naguguluhang sambit ko.
Umiling siya ulit. "Nakialam ako sa mga papers ng daddy ko, and I
discovered something confidential."
"I don't get it..."
"Matalino ka, Kia. Higit kang mas matalino sa akin, pero bakit hindi mo
agad napansin? Hindi mo ba nakikita
na parang hindi naman patay ang kasama mo? Mainit pa rin siya, hindi
naagnas, at higit sa lahat ay mabango
pa rin. Isa lang ang ibig sabihin 'nun..."
"What the hell, Zantha?!" Huminto ang pagtibok ng puso ko. "Will you
please stop beating around the
bushes!"
"Dipsy is not totally dead..."
"Nababaliw ka na..."
"Ikaw ang nababaliw, Kia. Bakit hindi mo magawang unawain ang
katotohanan? Masyado ka ng nagpalamon
sa kabaliwan mo kaya hindi mo makita ang totoo! Hindi pa patay si Dipsy!
At iyon mismo ang nabasa ko sa
files ng daddy ko!"
"Your daddy? Anong kinalaman niya rito?"
P 9-6
Lalong nanginig si Zantha. "My daddy... he's a drug lord. At isa sa mga
droga na pinapaikot ngayon ng daddy
ko ay ang zombie pills."
"Zombie pills? What?!"
"Dipsy's not really dead, Kia. He was just under with this drugs..."
Nang lingunin ko si Dipsy ay ganoon na lang ang panlalamig ko nang
makitang gumalaw ang mahahaba niyang
pilik-mata.
JAMILLEFUMAH
@JFstories
HAHAHA yet funny
www.ebook-converter
P 9-7
Chapter 8
43.9K 3K 572
by JFstories
CHAPTER 8
DID I HEAR IT RIGHT? Dipen is not really dead?
I hear what Zantha said — clear as crystal. Dipsy is not dead. He was
just under influence of some kind of
drugs they called zombie pills.
Kamuntik na akong matumba mula sa aking pagkakatayo. Ilang beses akong
napatitig sa gwapong mukha ni
Dipen, at pagkatapos ay kay Zantha.
Hindi ako makapaniwala. Magkahalong emosyon ang nararamdaman ko. All this
time, I believed that he's
dead. Gusto kong magalit pero may tuwa sa isip ko. Gusto kong umiyak
ngunit maligaya ang puso ko.
Pero paanong nangyari na buhay pa nga si Dipen? It's been so many days na
hindi siya humihinga. Hindi na
dumadaloy ang dugo sa katawan niya dahil hindi na tumitibok ang puso
niya.
www.ebook-converter
Pero bakit din hindi pa nade-decompose ang katawan niya? At mainit pa rin
siya? So maybe Zantha is right.
Buhay pa siya. Buhay pa si Dipen Psyche Saavedra. Hindi ako nababaliw.
But what kind of drugs was that?
Iyong droga na dahilan kung bakit mistulang patay ang lalaking ito
ngayon?
"'You okay?" Zantha asked.
"Are you certain?" Tiningnan ko siya.
"Actually, that's all I know. Ginagamit nila ang drugs na ito para
makapagdeport ng mga droga na nasa
katawan ng tao. Besides, supplier ang Daddy ko sa isang community na may
pekeng relihiyon."
"Pero anong kinalaman ni Dipen dito?"
"Hindi ko rin alam. But all I know that my father wanted him dead. Maybe
Dipsy is chasing them."
"Why would he chase your father?"
Napatingin kami sa katawan ni Dipsy. "Do you know who he really is?"
"He's Montemayor and Saavedra. In one. A crossed bred." Gusto kong matawa
sa huli kong sinabi.
Si Zantha ang natawa. Umikot pa ang bilog sa mga mata niya. "Lakas
makahayup ng sinabi mo, Kia. Sabagay,
hayup naman talaga sa kaguwapuhan at kakisigan ang dalawang angkang
binanggit mo."
"I am serious, bitch."
"All right." Sumeryoso siya ulit. "Well, baka may atraso siya sa father
ko, or maybe..."
P 10-1
"Maybe what?" Nabibitin kong tanong. Gusto ko ng sabunutan si Zantha.
"May atraso siya."
Tumikwas ang kilay ko. Pinaglolo-loko ba ako ng babaeng ito?
"Chill." Sumimangot si Zantha. "I mean... may atraso nga siya kay Daddy.
At isa lang ang puwedeng dahilan
ng atraso niya."
Bigla kaming nagkatinginan ni Zantha.
"Dipsy's some kind of special agent."
"Special agent..." ninamnam ko sa mga labi ko ang salitang iyon. "He's a
Phoenix. A Damned Phoenix."
Doon bumalik ang paningin ko sa lalaking wala pa ring malay. Hinawi ko
ang bahagyang buhok na
nakaharang sa mukha niya. Talagang nagbago na siya, mula sa pagiging nerd
noon, lampa at payatot noong
high school kami, ngayon ay parte na si Dipen ng isa sa mga top notch
security agency sa bansa. Ang
Saavedra Phoenixes. Ang ahensiyang alam kong kinabibilangan din ng pinsan
kong si Quiro.
May maliit na ngiti na gumuhit sa labi ko.
www.ebook-converter
...
TINUTUKAN KO ng baril si Dipen sa ulo. Pinarinig ko sa kanya ang aking
pagkasa para alam niya na
babarilin ko siya. "Play time is over, Dipsy. Alam kong hindi ka talaga
bangkay."
Pero wala pa rin siyang malay. Kanina ay sinuntok ko na siya sa sikmura
pero parang hindi siya naapektuhan.
Dinala ko muna siya dito sa isang tagong hotel. Bilin sa akin ni Zantha
na magtago muna kami habang nagiisip siya kung paano itatapon ang katawan
ni Dipsy.
Her father is a drug lord. Makapangyarihan daw ito dahil sa pera at
koneksyon. Hindi ko alam kung ano ang
kayang gawin nito. Basta ang alam lang namin ay target nito si Dipen. And
since nasa akin si Dipen ay
delikado na rin ako. I don't think na poprotektahan ako ng pamilya ko
kapag nalaman nila Daddy ang
kinasuungan kong kalokohan.
"Come on, Dipen! We're done here! I'm done with you! Ayoko na! Tapusin na
natin 'to!" bulyaw ko sa wala
pa ring malay na katawan niya.
Subalit kahit paggalaw ng kanyang pilik-mata ay wala akong nakita.
"Damn!" sigaw ko. "I swear to you, babarilin talaga kita!"
Ngunit tulad kanina ay wala pa rin siyang imik.
Kinapa ko ang pulso niya at ganun pa rin, wala akong maramdaman. Ganoon
din ang kanyang puso, wala
P 10-2
akong marinig na tibok.
Totoo kaya ang sinasabi ni Zantha? Na may ganun talagang klase ng drugs
na posibleng ininum ni Dipen?
Tumunog ang aking cellphone at agad ko iyong sinagot.
"Kia, where are you? Meet me in 5th Street!" Utos niya na parang may
humahabol sa kanya.
"Anong nangyayari?"
"We're being tracked. They know where you are."
"What?! Hindi ko maintindihan!"
"Kia, you're in danger! You have to dump his body! Umalis ka na dyan!"
"I can't do that!"
"Why not?! Gusto mo bang madamay?!"
"I can't leave him."
www.ebook-converter
"Yes, you can. Or else you're gonna die tonight."
Hinid na ako nakasagot. Hindi ko alam ang gagawin ko.
"Kia, are you still there?"
"Y-yes..."
"Listen to me carefully." Nanginginig na rin ang boses ni Zantha. "You're
young, you're beautiful. Sayang
naman ang buhay mo kung mamatay ka lang sa isang taong hindi natin alam
kung patay na ba o buhay pa.
Leave him now! Save yourself! Magkita tayo sa–"
"No!" hindi ko na siya pinatapos.
"Kia, mag-isip ka naman. Kahit minsan lang, please!"
"Nakapag-isip na ko." Hinalikan ko ang makinis na pisngi ni Dipen. "Hindi
ko siya iiwan..."
"Shit!" bulong ni Zantha.
"Mamatay muna ako bago nila mahawakan ang katawan ni Dipen."
"Mahal mo ba siya–"
"Oo! Mahal ko siya! Mahal na mahal ko siya!" sigaw ko sa gitna ng aking
pagluha. "I don't effin' care if he's
already dead. Ang alam ko lang ay ayokong mawala siya sa akin. Ang alam
ko lang ay hindi ko kayang
magkahiwalay kami..."
P 10-3
"Jesus, you're crazy..."
"Siguro nga baliw ako. Pero ganun talaga..."
"You're gonna die..."
"I know. Pakisabi na lang sa parents ko ang lahat."
Narinig kong napabuntong-hininga siya.
"Goodbye, Zantha."
Napahalakhak siya. "You, bitch. Where are you?"
"Huh?"
"Nasaan ka at pupuntahan kita!"
"Pero–"
"Tutulungan kitang magbuhat. Mabigat si Dipsy. Itatakas natin siya."
www.ebook-converter
"But–"
"This is a suicide, you know that. And you owe me so much for this!"
Napangiti ako habang nagpupunas ng luha. "I love you, bitch..."
...
"WHAT'S THIS?" Tanong ko kay Zantha matapos niyang iabot sa akin ang
isang maliit na medicine box. Sa
loob niyon ay may dalawang injection.
"It's Adrenaline." Sagot niya sabay silip sa kurtina ng bintana. "We need
to move fast, I think I'm being
followed."
"A-anong gagawin ko dito?"
"I-inject mo sa kanya."
Nanlaki ang mga mata ko. "Seriously?"
"Yes. That's the only way para magising siya." Bumaling siya kay Dipsy.
"If the drugs contain verapamil or
diltiazem, that's the only way."
Pansamantalang huminto ang pag-inog ng mundo ko. Is everything real? Na
babangon si Dipen once na maiinject ko ito sa kanya? Na buhay talaga siya
at nasa ilalim lang ng isang drugs?
P 10-4
Nanginig ako bigla. Lumakas ang tibok ng puso ko na para bang katapusan
ko na.
"I wish I knew what you're talking."
Inagaw niya sa akin ang injection at siya na ang nagturok kay Dipen.
"We're running out of time, you know
that."
Napalunok ako nang mariin. Habang tumatagal ay lalong lumalakas ang tibok
ng aking puso. Hindi ko alam
kung handa na akong makita siyang bumangon mula sa pagkakahiga. Pero huli
na ang lahat. Naiturok na ni
Zantha ang Adrenaline. Any moment ay babangon na siya. Anumang sandali ay
gising na siya.
"Fuck!" Usal ni Zantha.
"Bakit?"
"He should be awake by now. What the hell is happening?"
Nanlumo ako. Anong ibig niyang sabihin, na palpak ang lahat? Na mali ang
espekulasyon niya? Nanghihina
akong lumapit sa katawan ni Dipen. "Bakit wala pa rin siyang malay? Bakit
hindi pa rin siya nagigising?"
"I-I don't know, Kia..."
www.ebook-converter
Nag-umpisa nang pumatak ang mga luha ko.
Biglang may sumipa sa aming pinto. Napatalon ako sa gulat dahil
napakalakas niyon.
"Shit!" hiyaw ni Zantha. "Please tell me that you have a fire exit!"
"Meron!"
Dali naming pinagtulungang buhatin si Dipsy. Hinala namin siya patungo sa
likod na pinto. Inabot sa akin ni
Zantha ang isa pang injection. "Go! I-inject mo ito sa kanya kapag
nakakuha ka ng pagkakataon!"
"Pero–"
Biglang may humablot kay Zantha. Wala akong nagawa dahil hawak ko si
Dipen. Mabilis kong hinugot ang
aking baril subalit nabitawan ko ito. Nalaglag ito sa hagdan hanggang sa
ibaba.
"Go!" Sigaw ni Zantha sa amin habang may nakahablot sa kanyang malaking
lalaki.
Halos gumulong kaming dalawa ni Dipen pababa ng hagdan. Hindi nagtagal ay
nalaglag kami na sa tancha ko
ay isang palapag ang taas. Nabitawan ko siya at humiwalay siya sa akin.
Nalaglag siya sa kalsada, at
samantalang ako ay nalaglag sa malaking garbage can.
Hirap mang makatayo ay sinikap kong umalis sa kinabagsakan kong mga
plastic. Hinagilap ko agad si Dipen.
Madali ko siyang natagpuan subalit nahagip din ng paningin ko ang mabilis
na pagbaba ng ilang mga lalaking
nakaitim. Ang bawat isa sa kanila ay may dalang handgun.
Nagmadali akong bumangon kahit masakit ang aking balakang. Nilapitan ko
agad si Dipen at mabilis na
P 10-5
itinurok sa kanyang leeg Adrenaline na ibinigay sa akin Zantha. Ito na
ang huli. Kapag hindi pa siya nagising
ay lagot na kami.
Subalit dalawang minuto na ang lumipas ay wala pa ring nangyari. Katulad
niyong una ay wala pa rin siyang
malay. Wala ni isang muscle niya ang gumalaw.
Luminga ako sa paligid at nakita ko ang aking baril. Kinuha ko ito at
akmang itututok sana sa mga kalaban
ngunit may sumipa sa aking kamay sanhi para mabitawan ko ito ulit.
Tumalsik ito sa kung saan. Kaharap ko
na pala ang isang lalaking nakaitim.
Noong una ay nasindak ako. Pero kapag iniisip ko na papatayin nila si
Dipsy ay kusang kumikilos ang
katawan ko. Sinubukan kong lumaban at nagtagumpay ako.
Sinuntok ko sa betlog ang isa dahilan para matumba ito. Ngunit nasipa ako
niyong isa kaya tumilapon ako.
Halos mahilo ako sa lakas ng sipa nito. Tiningnan ko ang mukha ng lalaki
nang sakalin ako nito pataas. Hindi
ako makahinga dahil napakalakas nito. Mukhang sanay sa bakbakan ang mga
ito. They looked like they were
trained for this.
Gusto ko siyang sikmuraan pero hindi ko kaya. Nanghihina na ako. pero
kusa pa ring lumalaban ang aking
katawan.
www.ebook-converter
Katapusan ko na ba? Siguro nga. Halos nanlalabo na rin ang aking mga
mata. Pero ayokong sumuko. Ayokong
mamatay si Dipen nang walang kalaban-laban.
Ilang sandali pa'y natumba ang lalaking sumasakal sa akin. Napasalampak
ako sa pader habang habol ko ang
aking paghinga.
Did I hit him? Pero wala akong maalala. Hindi ko matandaan kung nabayagan
ko ba siya.
Sa muling pagdilat ko ay may nakita pa akong tumitilapon sa pader.
Mayroong ibinabaligtad sa ere at ang isa
namang lalaki ay binalian ng leeg.
Ganoon na lang ay pagyanig ng aking katawan. Kasabay nito ang panlalaki
ng aking mga mata. There's a guy
standing in front of me. Hindi ko alam kung paano niya pinatumba ang
tatlong lalaki. Basta ang alam ko lang
ay napatanga ako. Naestatawa ako habang nakatitig ako sa kanya.
"D-Dipen..." usal ko.
JAMILLEFUMAH
@JFstories
Kala ko buntis n sya? nagising na sya!!!!!
P 10-6
Chapter 9
47.6K 2.9K 844
by JFstories
CHAPTER 9
TIGAGAL ako habang nakatanga sa lalaking nakatayo sa harapan ko. "D-
Dipen..." usal ko.
May isang susuntok sana sa kanya mula sa likuran subalit walang kahirap-
hirap niya itong nailagan. Nahuli
niya ang braso nito at binali. Nangasim ang mukha ng lalaki bago niya
ibinaligtad sa ere. Wala na itong malay
nang bumagsak sa lupa.
Sa di kalayuan naman ay may isa pang lalaki na may hawak na dagger ang
papalapit sa kanya. Kalmado
niyang inilagan ang lahat ng pag-atake nito na animong umiilag lang siya
sa langaw. Nang mahuli niya ang
kamay nito ay pinaikot niya rin ito sa ere. Pagbagsak nito sa lupa ay
pinihit niya ang braso nito sanhi para
mabali. Napahiyaw sa sakit ang lalaki.
Akma ring aatake ang kababangon lang na isang lalaki ngunit nasipa niya
agad ito. Nagmukhang mga batang
paslit ang kaninang mga kalaban na inaakala kong mga professional
assassin. Wala akong nagawa kundi ang
mapanganga.
www.ebook-converter
I can't believe I'm seeing this right now. Siya ba talaga si Dipen na
dating nanligaw sa akin noong
highschool? Siya ba talaga iyong nerd na saki'y laging habol nang habol?
Damn, he's really good! I'm so
turned on! The way he moves, the way he kick those butts – para siyang
isang bida sa action movies na
napapanood ko.
Naningkit ang magaganda niyang mga mata nang makita niya ako. "Kia?" he
said.
Oh, thank Moises, wala siyang amnesia.
Napalunok ako. Hindi pa rin ako makapaniwala that he's speaking, standing
in front of me. Breathing and
fully awake and so fucking alive.
Nakakunot ang kanyang noo nang lumapit siya sa akin. "What the hell are
you doing here?"
Seriously? Hindi niya alam kung bakit ako narito?
"Oh, God, you're real..." I whispered.
"Huh?"
Unti-unting nanlabo ang paningin ko.
"What do you mean real?" hinawakan niya ako sa balikat.
P 11-1
Nanghihina na ako. "Y-you're real..."
Inalog niya ako sa balikat. "What do you mean I'm real?!"
Nagawi ako sa harapan niya. Bago ako nawalan ng malay ay nakapagsalita pa
ako. "I mean your dick... it's
real..."
...
NAPAMULAT agad ako nang marinig ko ang boses ng isang babae. Mabilis
akong napabangon sa aking
kinahihigaan, at bumungad sa akin ang mukha ni Zantha. She was combing my
hair using her fingers. "Are you
all right?" she asked.
"Where are we?" sinuyod ko nang tingin ang paligid. All were white.
Walls, ceiling, and even my bed were
white. Kahit ang suot naming damit ay white.
Tumayo si Zantha at nilingap din ang paligid. "I don't know. I think
we're on facilities, something like that."
www.ebook-converter
I was about to stand up nang bumukas ang pinto. Iniluwa nito ang dalawang
malaking lalaki na nakacamouflage. Both are wearing mask. One of them is
holding a chart. "Kia Montenegro." He called.
Napatayo na ako. "What the hell is this? Nasaan kami?"
Lumapit ang isa at hinablot ako. I tried to punch him pero malakas siya.
Sinubukan ding lumaban ni Zantha,
but she's too late. May itinarak na injection sa kanyang leeg dahilan
para manghina siya.
"What did you do to her?!" sigaw ko.
Wala na rin akong nagawa nang hilahin nila ako patungo sa labas ng
kuwarto. Pinagmasdan ko ang logo na
nakadikit sa kanilang kaliwang dibdib. It was phoenix. Now I get it. We
are in the Phoenixes HQ.
Ipinasok nila ako sa isang kuwarto at doon iniwan. Huminto lang ako sa
pagpupumiglas nang matanaw ko ang
lalaking nakaupo sa isang mesa. "Take a seat, Miss Monetenegro." He said.
Marahan akong lumapit sa bangko paharap sa kanya. He was neat and looked
clean. Just like when I first saw
him, he's still so goddamn gorgeous. Ang kaibahan lang ay buhay siya.
Nagsasalita siya at nakakausap ko
siya. He was looking at the papers na hawak niya. Hindi ko maiwasang
titigan siya. He has glasses, and that
glasses made him million times hotter this time. He's also wearing a
black fitted coat.
I slapped myself. This isn't dream anymore. Hindi rin ito bangungot.
"So, Miss Montenegro," he started. "Is there any medication that you took
this last 24 hours that could affect
you to answer all my questions not correctly?"
What is he, a lawyer? Ni hindi niya nga ako matingnan sa mga mata habang
nagtatanong siya, eh!
P 11-2
"Miss Montenegro, are you with me?"
Finally, our eyes met.
"No medication." I answered.
"Good." He wrote something on the paper. "Are you hurt?" he asked again.
"Yes."
"What part?"
"Pusho."
He looked at me at nagunot ang noo. "Pusho?"
Umikot ang bilog ng mga mata ko. "Ang slow mo."
Umigting ang kanyang panga. "Please answer me correctly, please."
"What happened to you?"
www.ebook-converter
"Excuse me?"
"Anong nangyari sa'yo? Ikaw ba talaga si Dipen Psyche Saavedra noong
highschool?"
Matagal siya bago nakasagot. All I know is I'm staring at his brown eyes
that blowing my mind. "Time has
passed." Bumaling muli siya sa mga papel na hawak. "I changed."
"Are you a soldier now? Are you part of Damned Phoenixes?"
"The less you know, the better."
"What did you – "
"I'm saving your ass here!" hindi na niya ako pinatapos. "Care to listen
to what I will say? Because right
now, your life depends on me, understand?!"
Nangilid ang luha sa aking mga mata nang makita ko sa kanya ang galit.
"Here's my report: You just found me lying. There are guys chasing me.
Then, suddenly, I woke up. After
that, nawalan ka na ng malay. That's it, okay?"
Tumango ako. He's totally different compare noong patay siya. Parang
hindi si Dipen ang kaharap ko ngayon
kundi isang sundalo na sumusunod sa protocol. I still don't understand.
But like what he said, the less I know,
the better.
"Anyway, I have some few questions that is not for the record." Sumandal
siya sa kanyang upuan. "When did
you find me?"
P 11-3
Pinilit kong sumagot. "A weeks ago, maybe."
"How many weeks?"
"I can't remember."
"I see." Napahawak siya sa kanyang baba. "Did you shave me?"
"W-what?" nautal ako.
"W-what did you do to my body? I mean, w-what did you do to me?"
Hindi na ako makatingin sa kanya. "N-nothing. I just kept you."
Nakatitig lang siya sa akin na para bang hinuhuli niya ako.
"I-I cleaned you, that's all."
Tumango-tango siya. "Did you see it?"
"Ha?"
www.ebook-converter
"M-my bird." pinamulahan siya.
Cute!
"Your dick? Yeah, I saw it."
Tumalim ang tingin niya sa akin. "Did you shave me?"
Oh crap, how will I tell him? Hindi ako nakasagot.
"Did you touch it?"
I think he's talking about his cock. Paano ko ba sasabihin that I fucked
it? "Come on, it's just a dick, nothing is
special to it." Pagyayabang ko. Pero nagbubutil-butil na ang pawis ko.
Napapikit siya. "But you touched it?"
Hindi ako sumagot.
"It's hard, isn't it?"
Tinitigan ko siya nang masama.
"Just for my report." Binalingan niya muli ang kanyang papers. "Isn't it
hard?"
"Yes."
"Is it big, right?"
P 11-4
"Yes."
"Is it long?"
"Yes."
"You fantasized it?"
"Yes."
Napaangat ang kanyang mukha.
Nangapal ako. "Of course, I did not! Kapal mo, ha!"
Pumungay ang kanyang mga mata na para bang nababasa niya ang nasa isip
ko. "You know I woke up every
12 hours?"
"Ha?" Napanganga ako.
"I took those drugs that made me like I'm dead. But it only take for 12
hours."
So Zantha was right!
www.ebook-converter
"I kept drug tablets in my mouth to hide it. I have to take it again
every time I woke up. I had to get up every
12 hours to eat food, take a bath, and to vowel. Ang alam ko lang ay nasa
isang condo ako. Hindi ko alam na
pag-aari mo pala iyon."
Kumuyom ang kamao ko.
"You ruined my mission. And now I have to save your ass."
"Ano bang misyon ang sinasabi mo?"
"You don't have to know."
Nagtagis ang aking bagang. "Then we're done here."
"Of course, we're done here." May tinawagan siya sa kanyang cell phone.
Ilang sandali lang ay may dumating
muling dalawang lalaking naka-camouflage. Hinawakan nila ako sa
magkabilang braso at inilabas.
Nakasunod lang sa amin si Dipen.
Bumaba kami ng basement gamit ang elevator. Dinala nila ako sa isang
madalim na lugar ngunit malawak.
Pagkuwan ay iniwan na kami niyong dalawang lalaki. Naiwan kami ni Dipen.
May hinugot siya sa kanyang likuran. Nanlaki ang mga mata ko nang makita
ko ang isang handgun na
nilalagyan niya ng silencer. "By the way, I also included to my report
that you tried to assault. That's why I
killed you." Bigla niya akong tinutukan ng baril.
Habol ko ang aking paghinga habang napapaatras ako. Hanggang sa namalayan
ko na lang na napasandal ako
P 11-5
sa pader. Hindi na talaga siya si Dipen na kilala ko. Lalong hindi na rin
siya iyong bangkay na inalagaan ko.
"I'm sorry, but I have to kill you." Aniya kasabay ng pag-igting ng
kanyang panga.
"A-anong plano niyo kay Zantha?"
"Of course, we'll kill her, too."
Napangisi ako kahit na kinakabog ang dibdib. Natatakot ako, oo, pero
lamang pa rin ang sakit na
nararamdaman ko. "So you people lived in the shadow."
Pumaling ang kanyang ulo.
"Walang nakakaalam ng ginagawa niyo. You killed people to protect your
damn agency."
"Government hired us to fight drugs and crimes."
"Any acomplishments?"
Napapikit siya. "Lander Montenegro, the most wanted drug lord."
Lumabo na siya sa paningin ko.
www.ebook-converter
"We made him surrender."
"Yet he is free now. You made him surrender because you offered him a
great deal. And he's my uncle, by the
way."
"I know." He aimed my head. "Damned Phoenixes."
"H-ha?"
"That's how we called. I think it's nonsense even if you know about
that."
Napangiti ako kasabay ng paglandas ng mga luha ko. He doesn't know that I
already know that. Quiro is one
of them. "I like it bald."
Umangat ang isa niyang kilay. "What?"
Inginuso ko ang harapan niya. "I like it bald... that's why I shaved it."
JAMILLEFUMAH
omg!! just lander!!!!!! ?????? JUST LANDER ??????????
P 11-6
Chapter 10
47.3K 3K 881
by JFstories
CHAPTER 10
HINDI KO NA maawat ang mga luha sa mga mata ko. I don't wanna die crying.
Not like this.
"Don't — cry." Mariin niyang sambit. He was pointing a gun on my head.
"Eh, sa anong magagawa ko kung naiiyak ako!"
He had those fierce eyes before he closed it. I saw hesitation on him.
"Ano ba kasing iniiyak mo dyan, ha?!"
angil niya.
"Pucha, sino bang di maiiyak kung mamamatay na?!"
"Just don't make this harder than the way it used to be, okay?"
Pinunasan ko ang aking mga luha. "Dami mo pang satsat. Basta barilin mo
na lang ako. Patayin mo na ako
para sumaya ka na."
www.ebook-converter
Umigting ang kanyang panga habang nakatutok sa mukha ko ang kanyang
baril. Hanggang sa ilang sandali pa'y
nanginig ang kamay niya. Mabilis niya akong tinalikuran kasabay ng
kanyang pagmumura. Pagkuwan ay
humarap muli siya sa akin at tinutukan niya ako ulit ng baril.
"Just pull the trigger! Hindi 'yung pinapaasa mo ko!"
Nakita ko ang galit sa kanyang mga mata. "Say your last word, dammit!"
Lumamlam ang mga mata ko nang marinig kong sabihin niya iyon. "P-please
don't kill Zantha."
Matagal siyang napatitig sa akin. "That's all?"
"W-wag mo kong barilin sa mukha. Ayaw kong sira ang beauty kapag binurol
ako."
"What else?"
"P-pakisabi sa parents ko, pakyu sila."
Bahagyang umangat ang isang kilay niya. "What else—"
"Will you please just put a bullet in my head! Hindi 'yung pinatatagal mo
pa!" napahagulhol na ako. "I'm
tired..."
I suddenly saw a glint in his eyes. Mayamaya pa'y tila nanlambot ang
kanyang kamay. Dahan-dahan niyang
ibinaba ang kanyang baril.
P 12-1
"Kayong mga lalaki... paasa kayo. Dapat kung gagawin niyo... gawin niyo
na lang. Hindi 'yung ang dami niyo
pa'ng dahilan..."
Nagulat ako nang bigla niya akong talikuran. Isinuksok na niya ang
kanyang baril sa kanyang tagiliran at
naglakad palayo.
"What the hell?!" sigaw ko.
"Meet Zantha on the third floor. The exit is on the left door."
"Is this kind of a joke?!"
Nilingon niya ako gamit ang matatalim niyang mga mata. "I'll do the
report. 'Wag ka ng magpapakita sa akin
kahit kelan." pagkasabi niyon ay umalis na siya. Subalit bago siya
sumakay ng elevator ay nilingon niya muli
ako. "I still hate you for shaving me."
Nang mawala siya sa paningin ko ay napa-upo ako, nanlambot ako. I thought
I was gonna die today. It felt
like I died today. He's different now. Hindi na siya 'yung bangkay na
inalagaan ko. Hindi na siya 'yung patay
na pinagpantasiyahan ko.
Maybe this is the reason why I feel this pain. I'm so damn broken about
it. Nasasaktan ako. Hindi ko alam,
pero nasasaktan ako.
www.ebook-converter
...
"ANIYARE SA'YO? Ilang araw ka ng hindi kumakain, ah." Sermon sa akin ni
Zantha matapos niyang maupo
sa harapan kong sofa. Nakade-quatro pa siya habang kumakain ng yogurt.
"I'm not hungry." I answered.
"Pss. Ang sabihin mo, tinamaan ka na sa Dipsy na 'yun!"
"Of course, not!" sinimangutan ko siya. Hindi ko alam kung bakit sa
tuwing mababanggit ang pangalan ni
Dipen ay may kirot akong nadarama. "Na-trauma lang ako sa mga nangyari."
pagdadahilan ko. Pero ang totoo
ay si Dipsy ang dahilan kung bakit ilang araw na akong walang ganang
kumain.
"Oo. Nakaka-trauma talaga dahil 'yung patay na si Dipsy, buhay na —"
"Can you stop saying his name in front of me!"
"You're really in love."
Padabog kong nilayasan si Zantha. Baka kasi kung ano pa ang masabi ko sa
kanya.
We're still lucky because we're still alive. We were supposedly dead by
the time we knew everything about
the Damned Phoenixes. Maswerte na lang talaga kami at pinauwi kaming
nakapiring lang ang mga mata. But I
still don't understand why Dipen went through in that kind of situation.
Sino ba talaga ang target nila? Hindi
kaya 'yung father ni Zantha?
P 12-2
Nagising lang ako mula sa naglalakbay kong diwa nang bumukas ang pinto ng
aking kwarto. Iniluwa niyon si
Zantha.
"What?!" singhal ko sa kanya.
"You have a visitor, my friend."
"Ha?" I don't expect any visitors to come. "Who?"
"Si Saavedra."
Biglang kumabog nang malakas ang dibdib. It's Dipen, I'm sure. But how
did he know where I live? How
come he visited me? Nagbago ba ang isip niya? Papatayin niya ba kami?
Agad akong tumayo at tinungo ko nang mabilis ang aking mirror on the
wall. Madalian kong sinalaminan ang
aking sarili. "Where is he?" tanong ko kay Zantha nang hindi siya
nililingon.
Nang hindi sumagot ang babae ay hinarap ko na siya. Nanlaki ang aking mga
mata nang makita ko ang
lalaking nakatayo sa likuran niya. "We need to talk." anito sa baritonong
boses.
"L-Leon..." sambit ko sa isip.
www.ebook-converter
...
IT WAS COLD as night. Mataas naman ang sikat ng araw pero giniginaw ako
sa restaurant kung saan naroon
kami ni Leon.
Leon is my ideal man. He's the one that I wanna marry someday, and be the
father of my child. And here he
is, in front of me. Same as old time, a man of few words. He was just
staring at me with his fucking gorgeous
eyes. And somehow I don't feel anything for him like the last time.
Parang wala lang. Tila normal lang siyang
tao na nasa harapan ko ngayon.
I think I got over him.
"What do you need?" Pagbasag ko sa katahimikan.
"I got the report of D." Humugot siya ng folder mula sa kanyang maleta.
Mukha siyang assassin dahil sa suot
niyang itim na coat at gwantes. Kinakabahan tuloy ako na baka bigla na
lang niya akong barilin. "And I'm not
happy with it."
"Why don't you ask your brother?"
"There's nothing to ask about."
"Then why are you here?"
"Because you're involved."
P 12-3
"Ha?"
"You ruined his mission."
He's right. I ruined Dipen's mission. I ruined his life for savaging him,
I ruined everything. "Are you here to
kill me?"
"I can't do that."
"Why not?"
"Because we're not a killer."
"Pero kamuntik na akong patayin ng kapatid mo."
Biglang pumaling ang kanyang mga mata sa kung saan. "He just wanna see
you crying."
"Ano?!" nagpantig ang tainga ko.
"We're not allowed to kill anyone unless we need to defend ourselves."
Shit! Lecheng Dipsy yun, pinag-trip-an lang pala ako! "So why are you
here? Para sermunan ako?"
www.ebook-converter
He crossed his arms and reclined himself. "Your life is in danger."
"I'm a Montenegro. I know how to protect myself."
"You don't even know who's the real enemy."
"I know. Kilala ko." Alam ko ang tinutukoy niya — Zantha's father. He's a
drug lord, at nasa panganib ako
dahil kaibigan ko si Zantha.
"How long have you known Zantha?"
Sabi na nga ba? Napaisip ako. "I can't remember. Pero matagal na. Why?"
"Nothing. That's all I wanna know."
Pagkasabi niya niyon ay bigla na lang nagdilim ang paningin ko. It's like
everything went dark.
"Are you okay?" I heard his voice echoing.
"W-wala. Nahilo lang ako." Tumayo ako at wala sa sariling dumerecho sa
comfort room. Ilang sandali pa'y
luminaw na rin ang aking paningin. Natagpuan ko na lang na may kaharap na
pala akong salamin.
What the hell just happened?
Daig ko pa ang sinikmuraan, dahil mayamaya lang ay sumuka ako. Bigla na
lang akong pinagpawisan ng
malapot.
P 12-4
Fuck! Ano bang nakain ko? I know hindi ako makakain nang maayos, pero
kahit papaano ay kumakain pa rin
ako. And Zantha doesn't know that. Ang alam niya ay ilang araw na akong
hindi kumakain.
Panandalian pa ay muling sumakit ang tiyan ko. Nahilo ako muli pero hindi
na nagtagal.
Oh God, this can't be!
buntis bwiset
www.ebook-converter
P 12-5
Chapter 11
45.4K 3.3K 939
by JFstories
CHAPTER 11
EVERYTHING went wrong. All I wanna do now is to break this thing that in
my hand. Gusto ko itong ibato
sa pader, tadyakan nang tadyakan hanggang sa madurog, o kaya ay i-flush
sa toilet bowl. Gusto ko itong
sunugin nang mawala na ito sa mundo. Bakit ba kasi naimbento pa ito?
I'm talking about PT, by the way. And yes — I'm positive. I am goddamn
pregnant.
How could I tell this to Dipsy? Paano ko sasabihin sa kanya na siya ang
ama? Ni wala nga siyang alam na
may nangyari sa amin. He doesn't have a fucking idea that I savaged him
while he's dead.
But my plan worked out. Ito naman talaga ang plano, ang mabunits ako. All
I have to do is to use this as my
leverage. Kung sasabihin ko na anak namin 'to ni Leon ay pagtatawanan
lang nila ako. Wala naman kasing
nangyari sa amin ni Leon, and I failed to seduce him — yet that was my
first plan. Iba na ngayon.
My feelings had changed now.
www.ebook-converter
I have to be strong. Hindi ako papayag na lumaking walang ama ang
magiging anak ko. It doesn't matter to me
kung papaniwalaan niya ako o hindi. I need to tell him everything.
...
I'M REALLY good at stalking. After sixteen hours ay natagpuan ko rin kung
saan tumutuloy si Dipsy.
But I have to be careful. He knows when he was being followed.
Through Internet ay nahanap ko agad ang kanyang tinutuluyan. Montemayors
and Saavedras now are easy to
find. They have their business empire. I just simply looked into their
new business site, et cetera. Then I
accidentally saw a photo of Dipsy having shake hands in some investors.
That is how I found where he
currently residing.
Actually he has seven places na tinutuluyan. Sadyang maswerte lang yata
talaga ang buntis dahil mabilis ko
siyang natagpuan sa unang condo na aking pinuntahan.
I waited him to get outside the building. And there he is — guwapo pa
rin. God, I missed him!
Bumaba ako ng kotse at maingat na pumasok papuntang lobby. I'm proud of
myself today. Wala pa rin talaga
akong kakupas-kupas pagdating sa pagiging stalker. I should be a
detective someday.
And I can't believe na ganoon ko kadaling nautakan si Dipsy. I thought
he's tough and smart, hindi pala. I'm
not trained for this, pero hindi man lang ako pinagpawisan na matiktikan
siya.
Dumerecho ako sa front desk. Ang acting ko ay girlfriend ako kunwari ni
Dipsy para papasukin ako.
P 13-1
"Hey!" ngumiti ako sa lalaking nasa desk.
"Welcome to Montemayor Hotel. How can I help you?"
Naningkit ang mga mata ko, kunwari galit. "You don't remember me, do
you?"
Nangunot ang noo ng employee.
"I'm with Dipen Psyche Saavedra. I just came back to get his car keys. He
forgot, you know."
Humalukipkip lang ito at tinitigan ako.
"Come on, it's me! We fucked last night."
Ngumuso siya sa likuran ko.
Isang tinig naman ang nagsalita sa likuran ko. "Really? We fucked last
night?"
Nang lingunin ko ito upang mapagsino ay namilog ang mga mata ko.
Dipsy!
www.ebook-converter
Now I'm dead.
...
"WHAT THE hell are you doing here?!" habang hila-hila niya ako sa kamay.
Kulang na lang ay kaladkarin
niya ako palayo. Dinala niya ako sa sasakyan ko.
How did he know?
"Sandali!" nakawala ako sa kanya. "Bakit mo ba ako hinahawakan?" Ako pa
talaga 'yung galit?
"E, ano kung hawakan kita?" marahas siyang bumuga ng hangin.
Pinamulahan ako. "Wala lang..." I rolled my hair with my fingers. "Para
kasing nanabik ka, e..."
"Huh?"
"Forget it. Kaya kong umuwi mag-isa."
Pasakay na ako ng kotse nang hawakan niya ako sa braso. "Don't ever come
back again, understand?"
Naamoy ko ang mabango niyang hininga. Halos isang pulgada na lang kasi
ang layo ng mukha niya sa akin.
He was wearing black jacket and jeans. And hell, it was fitted on him.
Magulo ang buhok niya pero lalo itong
nakadagdag sa kaguwapuhan niya. Naiinis ako kasi mukha na siyang perfect
sa eyes ko. I set myself because I
have to, or else ay baka mahalata niya ako. "Hindi naman ikaw ang pakay
ko dito."
"Well, how about that 'we fucked last night,' huh?"
P 13-2
"Ini-stalk mo ba ko?" Pambabaliktad ko kay Dipsy.
Mapakla siyang natawa. "Seriouly? You tracked me through the Internet,
don't you know that?!"
Crap! Paano niya nalaman 'yun?
"Listen to me, Montenegro. If you wanna live forever, don't let yourself
to cross my way again. If this would
happen again, I'm gonna kill you."
"Can you?"
"Huh?"
Binaklas ko ang kamay niya sa braso ko. "Leon told me everything.
Pinaiyak mo lang ako, pero wala ka
naman talagang balak na patayin ako."
Napamura siya nang mahina. "What do you want, Montenegro?"
Napalunok ako. I have to tell him that I'm preggy. "M-may sasabihin sana
ako sa'yo," bigla akong nautal.
"I don't fucking care of what you are about to say. I'm asking you, what
do you want? Money, car, or my cock
—"
www.ebook-converter
Hindi ko na siya pinatapos dahil sinampal ko na siya. "Fuck you!"
Pagkasabi'y sumakay na ako sa aking
kotse. Pinaharurot ko ito palayo sa kanya.
Nanlabo ang aking paningin dahil sa aking mga luha.
Damn that guy, ang kapal ng mukha. Akal niya yata habol ko ang titi niya,
eh. Pakyu siya, dapat pala
sinagasaan ko siya.
...
HERE'S THE PLAN. Since wala na sa plano ko na sabihin kay Dipsy ang
lahat, then I need to tell this to my
parents.
Inumpisahan ko kay Mommy pero hindi niya sinasagot ang aking tawag. I
tried to call her so many times, but
until now ay hindi pa rin siya sumasagot. Nasaan kaya siya? Naka-ilang
missed calls na ko pero bakit hindi
siya sumasagot?
I attempt to call my Daddy pero nagbago din agad ang isip ko. Ano bang
aasahan ko sa isang Kyo
Montenegro? Baka ang ending ay ipapatay niya pa ama ng aking magiging
anak kapag nalaman niya.
Well, balik ako kay Mommy. Lucky me this time dahil sinagot na niya ang
tawag. "Hey, daughter. What's
up?"
"Bakit ang tagal mo sumagot?"
"I'm having sex with your dad. Why?"
P 13-3
Hindi ako nakasagot. I think I'm not in the right time. "Nothing. Just
don't get pregnant." Pagkasabi ay pinatay
ko na ang linya.
And now I need to stick with my first plan. I drove back to Dipsy's
condo. Hindi ko na ito pinag-isipan, but I
think this is the right decision. Kaysa naman sirain ko ang mood ng
parents ko na naglalabing-labing.
Just like what I expected, wala siya sa kanyang unit. I looked for a near
24-hour fastfood at dito ako nag-stay.
Until lumipas ang limang oras ay wala pa ring Dipsy na nagpapakita. I'm
sure about it dahil walang
nakakaligtas sa paningin ko habang nakatanghod ako sa entrance ng
building.
Another five hours have passed pero wala pa rin si Dipsy. Inabot na ako
ng dilim at dito na kumain nang
kaunti. I'm hungry but I can't eat too much. Ilang araw ko na itong
nararamdaman. In fact, pinatatagal ko na
lang itong pagkain sa aking mesa para hindi naman ako masita. In case
naman na ubusin ito ng langgam ay oorder na lang ulit ako.
Hanggang sa hindi ko namalayan na naigupo na pala ako ng antok.
Naalimpungatan lang ako nang may
kumalabit sa aking likuran.
Inabutan na pala ako ng umaga.
"Sleepy?" isang tinig ng lalaki.
www.ebook-converter
Kamuntik na akong mapalundag nang matagpuan ko si Dipsy na prenteng
nakaupo sa aking harapan.
Nakadequatro siya na parang nanunuya ang itsura.
Napanganga ako sa kaguwapuhan niya "W-what are you doing here?!"
"I should be the one asking you that question, Montenegro."
"H-ha?" napatanga ako. "K-kumakain..."
Napatingin siya sa suot ko. "Kaya pala ganyan pa rin ang suot mong
damit?"
Shit.
"Let me tell you this." Lumapit ang mukha niya sa akin at pinantukod ang
siko sa mesa. "Stay away from me."
"Bakit ka ba galit sa'kin? Ano bang nagawa ko sa'yo?"
"You ruined everything. Thanks to you, I don't have any mission 'till
next year."
"E, di ako na lang magbibigay sa'yo ng misyon."
"You think this is funny?"
"Seryoso ako!"
Padabog siyang tumayo at nilayasan ako.
P 13-4
Kagyat akong tumayo pang habulin siya. I can't believe I'm doing this.
First, pinaghintay niya ako ng almost a
day. Second, heto at hinahabol ko siya.
"Wait!" sigaw ko sa kanya.
Pero wala yatang balak tumigil sa paglalakad ang lalaking ito.
"May sasabihin ako sa'yo!" I'm almost catching my breathe.
"Get lost." Aniya nang hindi ako nililingon.
Grabe talaga siya. Mukhang wala talaga siyang balak lingunin ako. At
dahil mahaba ang biyas niya ay
katumbas na ng paglalakad niya ang pagtakbo ko.
Isinuksok ko ang aking kamay sa aking dibdib at hinugot ko ang aking bra
sa gitna ng aking pagtakbo. Nang
mabaklas ko ito ay ibinato ko sa kanya. Sapol siya sa ulo.
Galit siyang nilingon ako. "What the hell is your problem?!"
"Buntis ako."
Pumungay ang kanyang mga mata na puno ng tanong.
www.ebook-converter
"Buntis ako... at ikaw ang ama."
JAMILLEFUMAH
WENGYAAAA HAYP HAHAHAHA
P 13-5
Chapter 12
43.6K 3K 1K
by JFstories
CHAPTER 12
"BUNTIS AKO..." pumiyok ako. "At ikaw ang ama."
Blangko ang mga mata ni Dipsy habang tigagal siya sa akin. Did I say it
loud and clear? Did he hear what I
just say?
"You're the father, Dipsy." Pag-uulit ko. "You're going to be a father."
I have to make sure that I delivered it
correctly, and I'm sounded like I'm not crazy.
Animo lang siyang estatwa na nakatitig sa akin.
"I promise, I'll be a good wife. I'll be a good mother to our child."
Nagdilim ang kanyang mukha.
"Hindi ako maarte. Kahit saan mo ako itira —" natigilan ako.
www.ebook-converter
He suddenly laughed so quitely. "You're funny, though."
"Ha?"
Lumapit siya sa akin at dinakot niya ang aking ulo. He's six footer kaya
halos tukuran niya lang ako. "Don't
make me laugh."
Hinawi ko ang kanyang kamay na nasa aking uluhan. "I'm not kidding!"
"Are you high?"
"Ano?!"
"Humithit ka, 'no?"
"Pucha, ano bang pinagsasasabi mo?"
He grinned, and he's fucking hot when he did that. "Why the bra, anyway?"
iniangat niya ang kanyang isang
kamay na hawak ang aking bra.
Nangapal ang aking mukha. "Be thankful. Kung high heels ko yan ay may
poknat ka na ngayon sa ulo." Sabay
hablot ko sa hawak niya. "Akina nga yan!"
"You're totally insane." Tinalikuran na niya ako.
"Hoy, ano ba? Sinabi na ngang buntis ako, eh!"
P 14-1
Nagulat ako nang humarap siya sa akin dahil hinuli niya ang pulso ko.
"Buntis? That's a no. Pero bubuntisin
pa lang, pwede pa." Hinila niya ako.
"Bitawan mo nga ako!" in fairness, ang init ng palad niya. I can't help
myself imagining na sana ay nakalapat
din ang palad niya sa kawatan ko.
He's strong kaya wala akong nagawa habang halos kaladkarin na niya ako.
"Saan mo ba ako dadalhin..."
"Bubuntisin."
"What?!" pumreno ako gamit ang aking mga paa.
Binitawan niya ako kaya halos tumambling ako pabalik. Maigi na lang at
nakabalanse ako.
Samantalang siya ay prente lang na nakatayo na parang walang nangyari.
Hindi nasira ang poise mula sa
nakapamulsa niyang mga kamay. "Now tell me that you're pregnant."
"Preggy nga ako!"
"How did that happen?"
www.ebook-converter
"Nabuntis mo ako."
"How?"
Panno ko ba ipapaliwanag? "Iyon ano mo, pumasok sa ano ko..."
Umangat ang isa niyang kilay.
"Tapos pumutok... 'yun sabog..." Grrrr! Nakakahiya! Kailangan ko ba
talagang i-explain sa kanya?
Humakbang siya palapit sa akin at iniangat niya ang aking mukhang pulang-
pula. "I never fucked you."
Ngumuso ako. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanya ang mga
katarantaduhang ginawa ko noong
bangkay pa siya.
"You're just high." Sabi pa niya.
"Listen —" napapikit ako. Pilit kong nilalabanan ang kahihiyan ko. "When
you're dead —"
Isang tinig ang nagsalita sa aking likuran. "Honey?"
Nang lingunin ko ito ay isang babae ang naroon. She's on a red dress and
has a bag on her shoulder. She
looks sophisticated as she was staring at me. "Who's she?" tanong nito
kay Dipsy.
Napakamot sa sintido si Dipsy. "She's —" Hindi malaman ang sasabihin.
Lumapit sa amin ang babae na nakapamewang. Tila piniga ang aking puso
nang makita kong kumapit ito sa
P 14-2
braso niya.
Tumikhim si Dipsy. "She's — no one."
Ouch.
"Then why are you talking to her?" tanong ng babae.
"It's nothing," hinila ni Dipsy ang babae papasok ng building. "She was
lost, asking for a right direction."
paliwanag pa nito habang papalayo sila sa akin.
So I'm nothing? Nabuntis ako at siya ang ama, and it's nothing?
Naiwan akong tulala at duguan ang puso. Sino kaya ang babaeng iyon? Bakit
ganoon na lang nito hawakan si
Dipsy?
...
"I'M PREGNANT."
Nangunot ang noo ni Quiro. "Are you high?"
www.ebook-converter
Umikot ang bilog ng mga mata ko. "Pati ba naman ikaw, ganyan ang
reaksyon?"
"What do you mean?" sabay simsim niya sa kopita na may wine. Nag-meet
lang kami sa isang restaurant na
pag-aari din ng mga Montemayor.
"Ganyan ba talaga kayong mga Saavedra? Kumo't buntis ako, ang tingin niyo
sa'kin high na?"
"It's just — it's hard to believe, 'couz."
"I'm pregnant. I'm going to be a mother. Buntis nga ako, Q."
"Okay."
"So naniniwala ka na?"
"Cocaine or Meth?"
"Oh, come on!" Napamura ako. "I'm not high. I'm not using drugs!"
"Did my cousin broke up with you?"
Pinamulahan ako. I know it's Dipsy that he's talking about. "It's
complicated." Matagal ako bago nakasagot.
"I warned you. That guy is a certified womanizer."
"Tse! Lahat naman yata kayong mga Montemayor - Saavedra ay womanizer!"
"So how complicated it was?"
P 14-3
"Ang alin?"
"Your realtionship with him."
"Parang status lang sa Facebook."
"Ganun kakumplikado?"
"Ganun kakumplikado." Dati patay na patay sakin si Dipsy, mula elementary
hanggang high school. Kaso that
time ang kuya niya ang type ko, 'tapos ngayon na ayaw ko na kay Leonardo
at siya na ang gusto ko... ayaw
naman niya na sa akin ngayon. At hindi lang iyon, nagbago na siya. Mas
yumabang, porket naging hunk lang!
"And that's really complicated." Sumimsim muli siya. "You're just
stressed."
Damn. Bakit ba ayaw nila akong paniwalaan? Binanggit ko rin ito kay
Zantha pero pinagduduhan niya rin ako
na baka high lang ako. Mukha ba akong gumagamit? Mukha ba akong
humihithit?
"Do you have a number of Cynthia, by the way?"
Naningkit ang kulay tsokolateng mga mata ni Quiro. "Tita G?"
"Nanay ng pinsan mong gago, yes. Si Cynthia Dimagiba-Saavedra."
www.ebook-converter
"Why are you asking?"
Pumangalumbaba ako sa harapan niya. "Baka kasi sakaling siya ay
paniwalaan ako."
...
SAAN ko ba hinugot ang lakas ng loob ko? Kanino ko ba namana ang
kakapalan ng mukha ko? In just a few
minutes ay papasok sa sliding door na nasa harapan ko ang mommy ni Dipsy.
I don't remember how I
convinced her na makipagkita sa akin. Quiro gave me her number kaya
tinawagan ko siya agad.
I told her na kailangan akong pakasalan ng isa sa mga anak niya. Of
course, suspense kung sino sa mga anak
niya para makipagkita siya sa akin. And voila! Heto na nga siya. Heto at
papasok na sa sliding door na
kanina ko pa kinatatanghuran.
At first, she looks like an ordinary female mature model. Hindi halata sa
kanya ang kanyang edad. Makinis pa
rin siya at sophisticated. Para siyang Miss Universe kung maglakad.
Ultimo ang paglingap niya sa paligid ay
may poise. Sabay kuwit niya sa kanyang puwit at tila doon ay may
pinilipit.
"Pisting pwet ito, nangangain ng T-back."
Seriously? Si Cynthia Saavedra ba talaga siya? At bakit siya naka-T-back?
Umisnab siya nang makita ako. I know she knew me. Ilang taon ko ba namang
hinabul-habol si Leon, how it
couldn't be. Agad siyang lumapit sa akin. "Sinong anak ko ang dumeposito
sa'yo?"
P 14-4
"Po?" napatigagal ako.
Pasalampak siyang umupo na akala mo'y pagod. Dinampot niya ang menu ng
restaurant saka tiningnan ako.
"Baka manlibre ka pa niyan, ah? Baka bilhan mo pa ko ng steak niyan, eh
nakakahiya naman."
Ibang klase talaga siya. Tumawag ako ng waiter at umorder ng steak.
"Baka order-an mo rin ako ng coffee frappe, eh sobra-sobra na 'yon."
Pahabol niya.
She's — totally unbelievable. Umorder din ako ng coffee frappe.
"So —" humigop siya sa frappe niya. "Sino sa mga anak ko ang tumira
sa'yo? Imposibleng si Leon, eh ilang
beses ka ng na-basted 'nun."
Ouch. Ako pa talaga ang na-busted? Tumikhim ako. "May kailangan po kayong
malaman, Mommy —"
"Don't call me mommy dahil hindi kita tanggap na daughter in law."
"Tita?"
"'Wag din tita dahil hindi kita gusto."
www.ebook-converter
"E, ano pong itatawag ko sa inyo?"
Umismid siya. "Sige, ka-finger na lang."
"Po?"
"Ka-finger."
What is she?! "Okay po, ka-finger." Napalunok ako para makabwelo. "Si
Dipsy po —"
"Tangina!"
Nagulat ako sa biglang pagsigaw niya.
"Si Dipsy, eh matulis ang batang 'yun, aba!" aniya sa pagitan ng kanyang
pagnguya. "Eh ano, kinaya mo ba?
Malalaking tao mga anak ko, malaking tao 'yun si Dipsy."
Ano bang point niya?
Napabuntong-hininga ako. "Iyon na nga po. Nabuntis niya po ako."
Bigla siyang na-estatwa. "Nabuntis?"
"Opo. Nabuntis niya po ako."
Pumaling ang kanyang ulo. "High ka, nuh?"
Oh, come on!
P 14-5
"Anong tinira mo?" tanong niya pa.
"I'm not using drugs po, Ka-finger. Seryoso po ako."
Napailing siya. "Lintik talagang lalaki yan, oh. Ang daming bubuntisin,
ikaw pa! E, ayoko sa'yo,e! Letseng
buhay naman 'to, o!"
Nagpantig ang tainga ko. "May sinasabi po ba kayo?"
"Wala naman. Sadyang ayoko lang sa'yo."
She's a bitch. Malapit nang mapatid ang pasensiya ko. "Pero alam niyo
naman po siguro na kailangan akong
pakasalan ng anak niyo?"
Napasintido siya. "'Laking problema niyan. May syota 'yun si Dipsy, eh."
Syota? Hindi kaya iyon 'yung babaeng nakita ko kahapon?
Pakiramdam ko ay may gumuhit sa puso ko. Gagong lalaki 'yun, ah, may
girlfriend na pala. And I'm not gonna
let him na mapunta siya sa iba. Hindi ako papayag lalo na't magkaka-anak
na kami.
Nilagok ni Cynthia ang frappe. "I think kailangan nating pumunta sa
Hacienda Montemayor."
www.ebook-converter
"Nandun po siya?"
"Oo, at magbabakasyon daw muna siya."
It's my fault kaya bakasyon siya ngayon. Maybe wala siyang mission sa
Saavedra Phoenixes dahil sa ginawa
ko.
"Dadalhin kita dun para ipaliwanag 'yang kalagayan mo."
"So you're gonna help me po?"
"May choice ba ko? Eh, dinadala mo ang magiging anak ng anak ko. And
somehow-carabao... walang hindi
pinanagutan ang mga Montemayor. Batas nila iyon. Bawal ang junakis sa
labas!"
Nagningning ang mga mata ko. I think I judged her too much. Hindi naman
pala siya katulad ng iniisip ko.
Iyon nga lang ay may problema pa pala ako sa Hacienda Montemayor. Minsan
ko na kasing nakabangga si
Camilla Montemayor nang mahuli niya akong kinukutusan ko ang kanyang apo
na anak ni Carick Montemayor.
Iyon ay iyong mga panahong pinagseselos ko si Leon — which is hindi naman
nagseselos — kaya nilalandi
ko si Carick. Well, anyway, mukhang sinakyan lang naman ako ni Carick
during that time. In fact, kinaibigan
ko lang talaga siya at magkaibigan lang kami. Maldita lang talaga ako
masyado para kutusan ang anak niya.
But now, I've got leverage. Ako lang naman ang nagsabi kay Camilla na
nakakulong si Lander Montengro, my
uncle, na kasalukuyang asawa ng kanyang anak na si Aviona. Nang mga
panahon kasing iyon ay 'di malaman
ni Aviona kung saan hahanapin ang uncle ko. I gave the information to
Camilla, that's why the old woman
P 14-6
owes me that much.
"'Nga pala," tumawag si Cynthia Saavedra ng waiter. "Baka naman ipagbalot
mo pa ako niyan eh sobrang
nakakahiya na masyado."
Damn it!
Read advanced updates, completed stories, uncut stories and save 25k
(instead of buying all JF books)
by joining our Privileged Group :JF VIP Group for only 3k (lifetime
membeship). Message JF Wattpad
inbox if interested. An admin will assist you there. Limited slots only.
For 18yrs old up only. -admin
parang channel lng sa tv lodi
www.ebook-converter
P 14-7
Chapter 13
41.3K 2.9K 1K
by JFstories
CHAPTER 13
FINALLY, nandito na muli ako sa bayan ng Dalisay kung nasaan ang Hacienda
Montemayor. I couldn't even
remember when was the last time. With the help of Cynthia Saavedra,
nakatungtong muli ako rito. Exclusive
lang kasi ang place na ito sa mga Montemayor.
Nakapasok lang ako noon dito dahil na rin kay Quiro. Ngunit dahil sa
pagdikit ko noon kay Carick ay
napalayas din ako ng nanay nitong si Camilla Montemayor.
Zantha wanted to come with me here in hacienda. Sino ba namang hindi ang
gusto makapunta dito? Sariwa
ang hangin at napakaganda ng nakalapawak na lupain. Pero siyempre, hindi
siya pwede. Ako nga lang na
Montenegro ay pahirapan ng makapasok, siya pa kaya?
Isa pa, alam ko naman ang pakay niya — ang makakita ng mga guwapong
Montemayor. Tigang kasi ang
babaeng iyon.
www.ebook-converter
I packed my things that I could use for a week or more. Kailangang
paghandaan namin ni Dipsy ang nalalapit
naming kasal. Call me crazy, pero wala na siyang magagawa kahit pa may
girlfriend na siya. Buntis ako at
isang Saavedra ang nasa sinapupunan ko.
Hinatid ako ng mga tauhan na sumalubong sa akin sa malaking gate pa lang
papasok dito sa Hacienda
Montemayor gamit ang lumang kalesa. Tumagal din ng isang oras ang biyahe
dahil nga sa lawak ng lupain, at
dahil na rin sa kakarag-karag ang kalesa na sumundo sa akin. I wish I
brought my car. Pero sabi ni Cynthia ay
bawal daw ang sasakyan sa loob ng hacienda. Gusto raw kasi nilang
panatilihin ang magandang simoy ng
hangin dito.
Nagkalat ang mga baka sa paligid. Nagmistulang island din ang mga mansyon
sa gitna ng berdeng lupa nito.
And here I am — nasa harapan ng pinto ng mansyon ni Dipsy. Halos mahilo
ako dahil sa kalesang sinakyan
ko.
Half an hour na akong kumakatok pero wala pa ring nagbubukas ng pinto. Is
Cynthia certain that Dipsy is
here? Bukul-bukol na kasi itong mga daliri ko.
And then I discovered something nang pihitin ko ang seradura. Hindi pala
ito naka-lock. Pumasok ako at
bumungad sa akin ang malawak na sala. It's made wood even the walls. It
felt like I was in the middle of a
forest. Nagkalat ang mga halaman sa loob kahit saan ka tumingin.
"Hello?!" sigaw ko. I have to confirm if may tao nga sa loob ng mansyon
na ito.
But no one's here, I guess. Wala akong ibang marinig kundi echo ng boses
ko. Nagtungo ako sa kusina at
natagpuan ko doon ang nagkalat na mga pinggan. It looks like a war came.
P 15-1
Ganoon din kakalat ang dining area. Maging ang kwarto ay nagkalat din ang
mga unan.
Ano ba 'yung lalaking 'yun, napakakalat sa bahay?
I fixed myself in a mirror and changed my dress. Since wala pa si Dipsy
ay maglilinis muna ako. Kahit wala
naman akong gaanong alam sa paglilinis. Pero sana ma-impress siya sa
gagawin kong ito.
Hinugasan ko ang mga plato — I mean nilublob ko pala sa basin ang mga
plato at ibinalik sa lalagyan.
Itinapon ko rin sa basuran ang ilan ng hindi na talaga malilinis pa.
After that ay inayos ko ang dining area. Dumerecho ako sa mga kuwarto at
niligpit ang mga nagkalat na unan
at kumot doon. Sinabon ko ang mga bintana. Kinuskos ang mga pader gamit
ang mga nagkalat na damit.
Pinakintab ko rin ang floors gamit ang pinaghugasan ko ng mga pinggan.
Whew! Napagod ako. Tingnan ko nga naman kung magreklamo nito Dipsy. I'm
sure maso-surprise siya paguwi niya.
'Tada! Malinis na ang bahay niya!
Nagshower ako at nag-ayos. Madilim na nang bumukas ang pinto. Patakbo
kong sinalubong ang door.
"Surprise —"
www.ebook-converter
"Kanina ka pa?"
Crap — it's Cynthia.
"Naglinis ka?" nagniningning ang kanyang mga mata.
I just nodded.
"Pasensiya ka na. Ganun kasi talaga kami ng asawa ko kapag nasosolo namin
ang bahay, makalat. Alam mo
na, churva to the max."
Oh, God.
"Nasaan po si Dipsy?"
Ngumuso ito sa bintana. "Doon sa kabilang mansyon."
Bullshit.
Sa likuran niya ay may sumulpot na lalaking matangkad. "What happened to
the floor?"
Napatindig ako. I know who this guy is. It's Leo Montemayor- Saavedra—
the father of Dipsy.
"K-kumusta po?" napalunok ako.
"Who are you?"
P 15-2
"That's Kia Montenegro." Si Cynthia na ang sumagot.
"Montenegro?" nakakunot noo si Leo. Kung pagmamasdan ko siya ay tila
halos kasing edad niya lang ang mga
anak niya. Everyone says about them was right. They all thought that
Montemayors are vampire. Para kasing
hindi sila tumatanda sa hitsura.
Lumapit ako at kinamayan ko siya. "Yes, Sir, at buntis po ako."
Napatigagal si Leo.
"Nabuntis po ako ng anak mo."
Matagal siya bago nakasagot. "Bakit malagkit ang sahig, Kia?"
...
"WHAT the hell are you doing here?!" Nanggagalaiti si Dipsy sa galit.
"And what the hell did you do sa
mansyon nila Mommy, huh?! Bakit namumuti ang ang mga bintana nila?! Bakit
nanlalagkit ang mga pinggan?!
Bakit nilalanggam ang sahig nila?! Bakit ang mga damit nila puro
mantsa?!"
"Naglinis lang naman ako." Tila ako maamong tupa.
www.ebook-converter
"Do you really need to do that? Anong alam mo sa paglilinis?"
It feels like I'm getting smaller and smaller while he's talking.
"And why the fuck did you tell my father na buntis ka at ako ang ama,
huh?"
"Eh, nabuntis mo naman talaga ako —"
Sinakal niya ang braso ko at hinawakan ito nang mahigpit. "You ruined my
mission." Tiim-bagang niyang
sabi. "So don't you dare to ruin my life."
Isa-isa ng nalaglag ang mga luha ko.
Ibinato niya ang braso ko. "Dyan ka magaling — ang umiyak!"
"I-isa lang naman ang gusto ko," napahagulhol na ako. "A-ang sabihin
sa'yo na buntis ako... na ikaw ang ama
ng dinadala ko..." padabog akong tumayo at hinablot ko aking mga maleta.
"N-ngayon... kung ayaw mo akong
panagutan, eh 'di 'wag... hindi naman kita pinipilit..." naglakad na ako
palabas ng pinto. "K-kaya kong
buhayin ang anak natin nang ako lang mag-isa..." nagtuluy-tuloy na ako sa
paglabas ng pinto, hindi ko na siya
nilingon.
I don't wanna see his face anymore. He's an asshole, he's a dickhead.
I couldn't believe na isa siya sa Montemayor na pinaninindigan ang mga
pananagutan. I was wrong. Hindi
pala lahat ng Montemayor ay ganoon. Oo nga pala, Saavedra siya!
Isinaklay ko sa aking balikat ang isa kong maleta dahil nangangalay na
ako. Ang isa naman ay hinila ko na
P 15-3
lang. Habang ang pangatlo kong malaking bag ay kinaladkad ko nalang.
Paano ba ako uuwi nito, eh ang lawak ng hacienda na ito? I tried to call
Zantha using my phone, but I can't
find a better signal.
Mayamaya pa'y tumunog ang tiyan ko. Nawala sa isip ko na hindi pa pala
ako nananaghalian at
naghahapunan. Hindi na ito pumasok sa isip ko dahil excited ako masyado.
Ilang sandali pa ay nanlambot na ang mga paa ko sa paglalakad. Hindi ko
napansin ang isang bato na sanhi
para matapilok ako. Namilipit ako sa sakit at ilang beses napamura.
Kasalanan ito lahat ni Dipsy! Tamaan
sana siya ng kidlat — ay 'wag si Dipsy.
Tamaan sana ng kidlat ang girlfriend niya!
Napaiyak na lang ako sa pagkakaupo. Hindi ko alam pero bigla akong naawa
sa sarili.
Bakit kaya ganun, lagi na lang akong nanlilimos ng pagmamahal? ANo bang
problema sa'kin, bakit hindi ako
kayang mahalin ng taong mahal ko?
Biglang nagliwanag ang madilim na paligid. Nang lingunin ko ang aking
likuran ay ilaw pala ito ng kotse.
Akala ko ba bawal ang sasakyan dito? Mukhang naisahan ako ni ka-finger!
www.ebook-converter
Bumaba ang isang matangkad na lalaki mula rito at lumapit sa akin.
"Sakay."
Nang tingalain ko ito at nanlaki ang aking mga mata. "Dipsy..."
"Tatayo ka ba dyan o kakaladkarin kita?"
"Ayoko!" Buong lakas akong tumayo at hinila ang aking mga maleta. Iika-
ika akong naglakad palayo sa kanya.
Nahablot niya ako sa aking pulso. "Tingnan mo nga ang sarili mo. What
happened to you?"
"Wala kang pakialam!" kumawala ako sa kamay niya.
Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin mula sa likuran at buhatin
papasok sa kotse.
"Ano ba, bitawan mo nga ako..." naramdaman ko ang mainit niyang dibdib.
"Bitawan mo ko..."
"Kia, binitawan na kita."
"Ha?"
Kanina niya pa pala ako nailagay sa loob ng passenger seat. Naroon na
siya sa driver seat at binuhay na ang
makina.
'Yung seatbelt pala ang nakayakap sa'kin.
"Ihatid mo na lang ako sa sakayan."
P 15-4
"No."
"Diyan na lang ako sa tabi."
"No."
"Kaya ko ang sarili ko."
"Akala ko ba buntis ka?"
"Buntis ako."
"Then you have to take care of yourself."
Pinamulahan ako. Is that true? He cared for me? Tumikhim ako. "Saan mo ko
dadalhin?"
"Uuwi na tayo."
"Akala ko ba nagagalit ka na nandito ako? In fact, you don't want me to
ruin your life."
Hindi siya kumibo. Hindi na rin niya sinagot ang mga tanong ko. Pinili ko
na lang din manahimik dahil para
lang naman nakikipag-usap ako sa bato.
www.ebook-converter
Hanggang sa nakabalik na nga kami ng mansyon niya. I can't imagine kung
naka-kalesa lang kami. Though
pwede naman pala ang sasakyan dito.
Kinuha niya ang mga bitbit kong maleta na halos ayaw ko pang ibigay. Nang
maipasok niya ito ay ako naman
ang hinila.
I like him touching my hands. Pakiramdam ko ay niyaya niya ako sa kung
saan. Nakadagdag pa iyong
nararamdaman ko mainit niyang palad. Iyong sa hawak pa lang niya para
bang inaangkin niya ako agad.
Dumerecho kami sa sala habang hila-hila niya ako. Doon ay natagpuan ko
ang isang babae na agad napatayo
nang makita kami.
Mabilis na bumitaw si Dipsy sa akin. "Kia, this is Cassia." He was
pointing on the girl that was standing a
few steps away.
Maamo ang mukha ni Cassia na 'di tulad noong una ko itong makita. I could
see the fear in her eyes na para
bang nawalan ito ng pera.
"She's my girlfriend."
I know. Bukod sa na-meet ko na ito last time ay nasabi rin sa akin ni
Cynthia na may girlfriend nga si Dipsy.
"And Kia..." he sighed. "She's pregnant, too."
JFstories
JAMILLEFUMAH
P 15-5
ginalingan tangina bawal kang magbitbit ng mabigatttt!!!
www.ebook-converter
P 15-6
Chapter 14
50.9K 3.4K 2.3K
by JFstories
CHAPTER 14
CASSIA is beautiful. She's like an angel from above. Maamo ang kanyang
mukha at tila ba maamong tupa.
She's so different from the last time I met her. Siya ngayon iyong tipong
kahit suntukin ay hindi siya gaganti.
Yet I'm still hotter than her. Mukha naman wala siyang ibubuga. Nakaka-
boring siyang pagmamasdan habang
naghihiwa siya ng kamatis.
"Pasensiya ka, nagugutom ka na ba?" napakahinhin niya magsalita. I can't
believe na magkasama kami ngayon
sa kitchen para maghanda ng kakainin namin.
"You know what, you're supposed to be mad at me." Humalukipkip ako.
"Bakit naman?" para siyang boses ipis.
"Dipsy is about to marry you, but I ruined that. Buntis din ako. And like
you, siya rin ang ama."
www.ebook-converter
Napabuntong-hininga siya nang mahina na akakalaing utot. "Wala na tayong
magagawa ron, nangyari na iyan,
e. Ang dapat na lang nating gawin ay magbigayan..."
Gusto ko siyang suntukin. Alam ko naman na plastic siya. Halata sa paraan
ng kilos niya at pananalita.
Tinalikuran ko na siya. I went upstairs para harapin si Dipsy. Nadatnan
ko siyang nag-aayos ng kanyang
kurbata. "What the hell am I doing here?!" bulyaw ko sa kanya.
"You're pregnant, right?" tuloy lang siya sa kanyang ginagawa. "I still
don't believe that it is mine, so you
have to stay here until we prove it. I need a DNA test to be positive."
"So ano 'to, ititira mo ako sa kabit mo?"
Pinaningkitan niya ako ng kanyang mga mata. "Excuse me?"
"You want me to stay here habang kasama natin dito ang kabit mo?"
Umigting ang kanyang panga. "In the first place, she's my girlfriend! I'm
about to propose to her when
suddenly you ruined everything!"
"You mean ako pala ang kabit dito?!"
Sinakal niya ako at malakas na isinandal sa pader. "This is what gonna
happen, Miss Montenegro. You will
stay here as long as I want. I need to know if I'm really having baby
with you, understand?" tiim-bagang siya.
He's strong, at mukhang wala akong lakas para pumalag sa malaking braso
niya. All I can do is to nod.
P 16-1
"Good." Bumitaw siya sa akin. "Now go to the fucking kitchen and make
some breakfast."
He went out of the room at naiwan akong tulala.
Nagbago na talaga siya, hindi na siya ang dating Dipsy na aking kilala.
He's so matured than his looks, at
hindi na siya iyong kengkoy na naghahabol sa akin noon.
I thought everything will be fine. Akala ko magiging madali lang ang
lahat. I was wrong. But I have to be
strong. Ako si Kiana Louise Montenegro at hindi ako papayag na hindi ko
makuha ang aking gusto. Lalo na
ngayong may kaagaw na ako sa kanya. This is who I was made of — failure
is not an option.
...
"WHAT'S DINNER?" Nakasimangot na tanong ni Dipsy habang may pinapaikot
siyang car key sa kanyang
daliri.
"Malay ko!" Tugon ko na nakaharap sa isang malaking aquarium. Nakakatuwa
kasing pagmasdan iyong
malaking gold fish.
"Ihahatid ko lang si Cassia, pagbalik ko dapat nakapagluto ka na."
www.ebook-converter
"Bakit, wala ba kayong katulong?"
Hindi na niya ako kinibo matapos niya akong talikuran. Kung ihahatid niya
sa Cassia, it means kaming
dalawa lang ang maiiwan dito sa bahay.
Well, sige na nga, magluluto ako. Kinalikot ko ang fridge upang maghanap
ng mga isasahog sa aking lulutuin.
Ano bang klaseng fridge ito, wala man lang karne? Meron ngang gulay pero
kalabasa lang. Ano kayang ulam
ang lulutin ko?
But before anything else, I have to check if there's rice. Lucky me dahil
nagsaing nga pala si Cassia kanina.
Then I proceed cooking. After an hour ay bumalik na si Dipsy. It seems na
siya na lang mag-isa ang bumalik.
Mabilis akong naghain sa mesa at inihanda ang iniluto ko. Napatingin agad
siya sa mga pagkain na inilapag
ko. "Oh, kumain ka na."
Wala naman siyang imik na umupo sa hapag. Wala siyang tigil sa pagsandok
na halatang sarap na sarap. "Did
you really cook this?" he asked na parang hindi makapaniwala.
"Ako po ang nagluto niyan at hindi po ako high."
Nagpatuloy na siya sa pagnguya. "Anong klaseng luto 'to?"
"Hindi ko rin alam. Inimbento ko lang yan."
"Okay ka pala mag-imbento, eh." Halos mabulunan na siya. "Crunchy iyong
balat ng manok, this is what I
P 16-2
want."
"Hindi yan balat ng manok."
Nangunot ang kanyang noo. "Eh, ano ito?"
"Kalabasa."
"Eh, bakit crunchy?"
"Balat ng kalabasa?!" Nagdilim ang mukha niya. "Where did you get this
meat?"
"Walang karne. Isda yan."
"Wala naman akong stocks ng isda, ah?!"
Ngumuso ako.
Namumutla siyang napatingin sa aquarium. "Damn it, Kia! Nasaan na ang mga
goldfish ko?!"
...
www.ebook-converter
"GALIT SIYA SA'YO, NUH?" Mahinhin na tanong sa'kin ni Cassia. Kung
pakikinggan ang boses niya ay
aakalaing madre ang nagsasalita. Si Dipsy ang tinutukoy niya sa kanyang
tanong.
Hindi ko siya kinibo. Kasalukuyan kaming nasa supermarket at namimili ng
stocks. Hindi ko nga alam kung
bakit ako ang isinama niya dito. Pwede naman niyang isama si Dipsy.
"Bakit mo naman kasi niluto sina Dawin, Arkin at Berto?"
Napasimangot ako. "Who the hell are they?"
"Mga isda sila sa aquarium ni Dipsy. Pinangalanan niya kasi iyon."
"Malay ko ba na hindi pala pwedeng lutuin ang mga isda na 'yun."
Nagulat ako nang hawakan niya ang kamay ko. "I can teach u how to cook,
if you want."
Tinabig ko ang kamay niya. "I can cook."
Napatanga siya sa akin pero maamo pa rin ang kanyang mukha. "I'm sorry."
"For what?"
"I understand what you feel. Buntis din ako."
"Hindi ka lang basta buntis. Malandi ka rin."
P 16-3
"Are you mad at me?"
"What do you want me to feel about you, huh?"
"I just want us to be okay —"
"We will never be okay!"
Panandalian siyang tumahimik. "No one has fault here. Mga tao lang tayo.
We are born to love."
Naiirita na talaga ako sa bait-baitan niya. "Bilisan na lang natin at
baka gutom na si Dipsy." Kinuha ko sa
kanya ang cart at tinungo ko na ang cashier.
Humugot siya ng credit card sa wallet niya. Inawat ko siya. "Ako na ang
magbabayad." Hinanda ko na rin ang
credit card ko.
"No, Kia. I insist." Pilit niyang inaabot sa akin ang card niya.
"No."
Napabuga siya ng hangin. "Fine. I'll prepare the car." Lumabas siya ng
supermarket at nagtungo sa parking
lot. Pasulyap-sulyap ako sa kanya habang isa-isa kong inaabot sa cashier
ang pinamili ko.
www.ebook-converter
Umandar na ang sasakyan sa tapat sliding glass door ng entrance. Hindi
kalaunan ay bigla siyang humarurot.
Iniwan ko ang aking pinamili at hinabol ko sa labas ang kanyang sasakyan.
Pero masyadong mabilis ang
patakbo niya kaya hindi ko na siya naabutan. Napasabunot na lang ako sa
aking sarili.
What the hell is she thinking? Bakit iniwan niya ako? Alam ba niya na
wala akong alam dito sa place nila?
Paano ako uuwi nito? Wala pa naman akong nakikitang taxi dito.
Nanlalambot nalang akong napaupo sa
gutter.
...
DAIG ko pa ang sinabunutan nang makauwi ako sa Hacienda Montemayor. I
almost forgot how I get back
here. Basta ang alam ko lang ay may naawa sa'king cheesemaker na
nagpasabay sa akin sa kanyang karawahe.
Madaling araw na ako nakauwi dito sa mansyon dahil nagpahatid ako sa mga
tauhan nila na naka-kabayo.
Gutom, pagod at uhaw ang dinanas ko. May times pa nga na umiyak ako dahil
sa galit. Nagngingitngit ako sa
tuwing maaalala ko ang mukha ni Cassia na devil in disguise.
Pumasok agad ako at hinanap si Dipsy. Nakarinig lang ako ng ingay sa
itaas kaya umakyat ako. Pinakinggan
ko ang kwarto niya at dito ko narinig ang halakhakan yata nila ni Cassia.
Ang kakapal ng mukha! Mabuti pa sila masaya, samantalang ako ay parang
hihinatayin na. I can't measure
how many mile I took.
P 16-4
Napaiyak na naman at nanlalatang bumaba. Pagod akong napahilata sa sofa.
Nakarinig ako ng yabag na
pababa ng hagdan. It was Cassia that is smiling at me na parang walang
nangyari. "You made it." Bati niya.
"Why the hell did you do that?"
"Wala lang. I just wanna do it." Lumapit siya sa akin na nakapamewang.
Naka-panty lang siya at long sleeve
naman ang pang-itaas. "I enjoyed doing it."
Kumuyom ang kamao at saka tumayo.
"Do you really think na magmamakaawa ako sa'yo para lang kaibiganin mo
ako at hihingi ng tawad?" she said
sarcastically.
I expected this. Lumapit ako sa kanya dahil nagdilim ang aking paningin.
Buong lakas akong bumwelo upang
sakapin siya. Sapol ang panga niya.
"Stop!" isang baritonong boses at nagsalita mula sa hagdan. It was Dipsy
na naka-boxers lang.
Biglang humagulhol si Cassia. "I just want you to be my friend..."
What the hell is she talking about?
www.ebook-converter
Lumapit sa amin si Dipsy. "What the heck is wrong with you?!" dinuro niya
ako. "Bakit mo iniwan si Cassia
sa supermarket nang mag-isa? Don't you know that she's pregnant, too?!"
"Seriously?" matalim kong tinitigan si Cassia na halatang namang uma-
acting lang.
"I don't know what is your fucking problem, Kia." Dipsy continued.
"Cassia is doing everything to make it
okay. Pero hindi ko alam kung bakit binabalewala mo ito. Ano bang klaseng
attitude yan? Hindi mo ba alam
na hinanap ka pa niya sa kung saan-saan?!"
"So that's the real story, huh?" pagkasabi ko nito ay sinugod ko si
Cassia. Nahablot ko ang kanyang buhok at
winasiwas ko ang kanyang ulo. Iyong halos humiwaly na sa anit niya ang
kanyang buhok.
Balak ko pa sana siyang kaladkarin pero nahawakan na ako ni Dipsy.
Binuhat niya ako at ibinato sa sa kama.
"Dammit, Kia, what the hell is your problem?!" dali niyang dinampot si
Cassia at inalo ito.
Sinubukan kong tumayo mula sa aking pagbagsak pero nahihirapan ako. Hindi
ko alam kung bakit bigla na
lang akong nahilo.
Nanlamig ako at namutla. Lalo na nang makita kong may umaagos na dugo sa
aking hita.
JAMILLEFUMAH
@JFstories
VIP lifetime membership is still up. PM JF's Wp inbox for reservation.
First come first serve. -Admin
P 16-5
you're a dickhead SHET
www.ebook-converter
P 16-6
Chapter 15
43.2K 3.2K 1.5K
by JFstories
Unedited
CHAPTER 15
When I open my eyes, I saw a man who was sitting a few steps away from me
— it was Carick Montemayor.
Tumayo agad siya nang makita niya akong nakadilat. "W-where am I?"
Nanghihina kong tanong. Napatingin
ako sa pulso ko na may karayom ng dextrose.
"You're in the hospital."
Naalala ko bigla ang mga nangyari. "A-ang baby ko?" pumiyok ako.
"The baby is fine."
Nakahinga ako nang maluwag. Akala ko ay nakunan na ako nang tuluyan.
"I'm just a few blocks away from Dipsy's, you know that." His voice was
cold as an ice.
www.ebook-converter
"How you've been?"
He smiled. "She came back."
I know who was he talking about. It was Apple— ang ina ng kanyang anak na
si Cate.
Ngumiti ako sa kanya. "Good for you."
Umiling siya. "Nope. We're not."
I wanna ask why pero iniba niya ang usapan.
"How about you? First, Leon. And now his younger brother, Dipsy."
"It's a long story."
"Who's the father?"
"The younger."
"I see. Kaya pala siya nag-panic three weeks ago at halos katukin niya
lahat ng mansyon sa Hacienda
Montemayor."
Nangunot ang noo ko. "Three weeks ago?"
"You've been in a comma, Kia."
P 17-1
Napatigagal ako. I couldn't believe it happened. Para kasing nangyari
lang ang lahat kanina.
"Don't worry, you're baby is safe." Carick touched my hand.
Carick is a good man. I saw him like a brother. I know how he loves Apple
so much. Hindi man kami close
pero alam kong nagkakaunawan kami. "Where is he?" si Dipsy ang tinutukoy
ko.
"Maybe he's upset right now. Pinauwi ko muna siya dahil ilang araw na
siyang nakabantay dito."
Is that real? Bakit parang gumaan ang pakiramdam ko na malamang
binantayan ako ni Dipsy dito nang ilang
araw?
Carick continues. "That was the first time I saw him crying."
"Ha?"
"That night it happened. Buhat-buhat ka niya habang kumakatok siya sa
mansyon ko. He was crying, Kia.
Begging for help."
Hindi ko alam dahil bigla na lang tumulo ang mga luha ko. "You think he
loves me?"
"Since then, yes." Inabutan ako ni Carick ng panyo.
www.ebook-converter
"Who else came by here?"
"Your friend, Zantha. My nephew, Quiro. Cynthia made it also, and cousin
Leo."
Their names made me more comfortable. "Did my parents know about this?"
"Do you want me to call them —"
"No, please, don't."
He sighed. "As you wish."
Hindi pwedeng malaman ito nila Mommy and Daddy. Ayaw ko ng gulo. We are
Montenegros, and they are
Montemayors. Matalik na magkalaban ang mga lahing pinanggalingan namin.
"You may stay at my place if you want. Magulo ngayon kila Dipsy."
"I don't know. He always had fight with his girlfriend."
May maganda rin palang kinalabasan.
Carick grinned. "And I think I need to call a doctor. You're awake."
...
I STAYED at Carick's house for almost four days. Hindi ko alam kung anong
plano niya pero may kutob
akong pinagseselos niya si Apple. Hindi ko alam kung anong issue nila.
Wala naman akong choice kundi ang
P 17-2
sakyan ko siya sa drama.
I was standing now in front of Dipsy's house. Actually, I always did this
every night. Kahit ako ay hindi ko
maintindihan kung bakit ako narito. Hindi ko alam kung bakit laging
ginagawa ko ito. Maybe I missed him so
much. At kung talagang nagkakalabuan na sila ni Cassia ay pagkakataon ko
na ito.
Bigla akong nilamig kaya tinangka ko ng buksan ang pinto. Subalit bago ko
iyon nagawa ay may nagsalita sa
likuran ko. "You wanna come in?"
Nilingon ko agad ito. "Ah... ano kasi..." It was Dipsy.
Nilampasan niya ako at pumasok siya ng pinto. "Come in."
Napalingap muna ako bago ako tuluyang pumasok. Yakap ko ang aking sarili
dahil malamig. "I just need to
get my things, that's all."
Nakatitig lang siya sa akin. Wala siyang imik. Napansin kong bahagyang
kumapal ang bigote niya at namayat
siya nang kaunti.
"Uhm... where's Cassia?"
Sumimangot siya. "Bakit ganyan ang suot mo?"
www.ebook-converter
Napatingin tuloy ako sa suot ko. Kaya pala ako nilalamig ay dahil naka-
maiksing skirt ako. I was wearing
sleeveless shirt kaya nakalitaw ang mapuputi kong braso. "Ah... dyan lang
naman ako kila Carick."
Tinalikuran niya ako at tumungo siya sa fridge. Kumuha siya ng wine at
nagsalin sa kopita. Nilagok niya iyon.
"You like him?"
"Ha?"
Lumagok muli siya. "Carick. Do you like him?"
Is he jealous? Napapangiti ako sa isip. "Can I get my things?" humakbang
na ako paakyat ng hagdan.
"How did it happen?"
Nilingon ko siya. "Ha?"
"I get you pregnant. How did it happen?"
Napalunok ako nang malalim. "When you are state of being dead... I
savaged you."
Nagsalubong ang kanyang kilay. "What do you mean savaged?"
Nangapal ang mukha ko. "Y-you're dead that time, but not your cock..."
kandautal ako. "S-so..."
"So?" lumapit siya sa akin.
P 17-3
"S-so I fucked you..."
"Why did you do that?" mas lumapit pa siya sa akin.
"I-I don't know... it's just..." napatingala ako sa kanya.
"It's just what?"
Naamoy ko ang amoy alak niyang hininga. "I-it's just... you're too hot to
do good things..."
"So you did bad things on me?"
Tumango ako.
"You savaged me."
Napakagat labi ako.
Matalim ang mga titig niya sa mga labi ko. "Damn, that savaged... but I
like it..." pagkuwan ay siniil niya ako
ng halik.
He groaned and pulled me closer. I was too weak to stop him. His kiss was
way beyond my imagination.
He's so damn good at it. I could feel his tongue inside my mouth, while
his fingers sliding inside mine.
www.ebook-converter
The raw hunger in his eyes made me whimper. And now I am leaking between
my legs.
Binuhat niya ako mayamaya upang ilapag sa hagdan. I was elevated to him
when he opened my legs.
"Dipsy, 'wag..." inaawat ko siya pero sa salita lang. I told him not, but
that is not what I want.
Heat rush through my veins as he pulled out my undies. Wala akong nagawa
para pahintuin siya sa kanyang
ginagawa.
I tried to cover my folds pero tinabig niya ito. "N-nakakahiya..."
"I really need to do this or else I'll be damned." His deep voice sent
shivers all over my body.
Hindi na ako nagsalita. Napaigtad na lang ako nang halikan niya ang
harapan ko. His tongue slid inside my
entrance. "Oh... fuck..." napahiyaw ako.
Hindi ko maintindihan kung anong nararamdaman ko. Ganito ba talaga ang
totoong sex, nakakabaliw? This is
way better than I did it when he's dead. The situation is different now.
He is alive, and he had a goddamn
fucking tornado tongue.
He suddenly stood up to show me his cock. Oh, how I needed him buried it
inside me now. Hoping he was
feeling the same heat, too.
He spread my legs and pointed his shaft in my core. After a while, he
pressed his throbbing length into my
wetness. I screamed when I felt his hardness swiped along my moisted
folds.
P 17-4
"Shit, you're so tight..." he said huskily.
Then I felt him again. Long, thick and powerfully hard forcing its way
inside my tight core.
"D-Dipsy..." Our eyes locked as his thick length was bruttaly hard inside
me. I am now meeting his every
thrust. More cream leaked between my legs.
"You want it deep?" he asked between his gasp.
Wala akong maisagot sa kanya kundi ungol.
"Answer me, bitch..." Sinakal niya ako. "You want it deep?"
I am losing myself kaya tumango na lang ako. Hindi ko na ininda ang
sinabi niya sa akin. He abruptly became
a monster.
He made a deeper thrust like there's no ending. There's nothing I could
feel on that moment but his cock
ravaging against my pussy.
And all of sudden, he kissed me savagely. "I-Im coming... dammit..." he
pulled out his cock and stood up. He
made a release and did a shot on my face. Halos malunod ako sa dami nito
na tumilamsik sa aking pisngi. He
growled so hard as he's doing a handjob.
www.ebook-converter
What the hell is he doing? Bakit sa mukha ko?
Pagkatapos ay humakbang siya upang laktawan ako. Dumerecho siya sa kwarto
at iniwan ako.
I thought everything will be okay after he fucked me. Pero parang may
mali. Bakit pakiramdam ko ay may
mali?
WHEN I woke up in the morning, I didn't find Dipsy in bed. I think he
just went out without breakfast. I also
couldn't see his car in the garage.
Nagpunta muna ako kay Carick. Nakipaglandian muna ako kuno sa kanya
habang nakamasid si Apple. That is
all he wanted — ang pagselosin si Apple. Nagpanggap din pati ako na doon
ako nakatira.
Hindi rin ako nagtagal at bumalik na ako sa mansyon ni Dipsy. Madilim na
nang mga sandaling iyon pero
wala pa rin siya. Minabuti ko na lang na magbasa muna sa Wattpad.
Ayoko ng maglinis dahil baka kung ano na naman ang kahinatnan. Ayoko na
rin magluto dahil baka sa huli ay
ako rin ang mapagalitan. After an hour ay narinig ko na ang sasakyan ni
Dipsy. Mabilis kong inayos ang aking
sarili at inabangan ko siya sa pintuan.
Bumukas ang pinto at bumungad siya sa harapan ko. Kasabay nito na parang
sinaksak naman ang puso ko.
Nakaakbay siya kay Cassia at nagtatawanan sila. Iyong tipong parang ang
saya-saya na nagkikilitian pa.
Napansin niya ako na nakatayo sa harapan niya. "Did you cook for dinner?"
P 17-5
Hindi ako sumagot dahil baka gumaralgal ang boses ko.
"Nakalabas ka na pala ng hospital?" puna naman ni Cassia.
"Listen," hinila ni Dipsy si Cassia patungo sa hagdan pero sa akin siya
nakabaling. "Prepare some food for
us, okay?" Pagkasabi'y masaya na silang umakyat pataas.
Para akong pinagbagsakan ng langit at lupa. I don't have a fucking idea
kung bakit narito pa rin ako sa lugar
na ito. Being in here is insane. Nanginginig ako sa galit, umiiyak ako.
Nabuwal ako sa aking pagkakatayo at
nalugmok ako.
I am wasted. I am savaged.
JAMILLEFUMAH
@JFstories
wtf? you kayo.
www.ebook-converter
P 17-6
Chapter 16
48.9K 3.7K 1.6K
by JFstories
CHAPTER 16
"AY, PUTA pala 'yang lalaking yan, eh. Iwan mo na!" singhal sa akin ni
Zantha sa kabilang linya. Umakyat
lang ako sa puno na malapit sa bahay ni Carick para makasagap ng signal.
"I can't. Kilala mo naman ako. Hindi ako marunong sumuko."
"At ikaw rin 'yung Kia na kilala kong hindi nagpapa-agrabyado. What
happened, bitch? Mukhang tiklop ka sa
lalaking 'yan, ah."
Natahimik ako sa sinabi niya. She's right. Handa nga yata akong
magpaalipin sa lalaking iyon.
"If I were you, bumalik ka na dito. Tayong dalawa na lang ang magpalaki
sa batang dinadala mo."
"Are you out of your mind?"
"Anong mali sa sinabi ko? Isa pa gusto ko na rin magkaanak."
www.ebook-converter
"Are you a lesbian?"
Napahalakhak siya. "What kind of question was that?"
"May gusto ko yata sa'kin, eh."
"It's not funny."
"See? Ganyan ang magiging tingin sa'tin ng mga tao kapag sinunod ko 'yang
gusto mo. Besides, hindi ko
susukuan si Dipsy. Mahal ko siya."
"Oh, di inamin mo rin."
Pakiramdam ko ay biglang nangapal ang aking mukha. "Can we just meet some
other time?"
"Kung magkikita tayo, iyon na 'yun. 'Wag ka ng babalik dyan,"
"Why is that?"
"Nagtatago kasi ako,"
"Kanino ka naman nagtatago? Sa daddy mo?"
"Yeah." Pagkasabi niyon ay nawala na si Zantha sa kabilang linya.
Sinubukan ko siyang tawagan ulit pero
uncontacted na siya. Na-dead battery siguro ang bruha.
P 18-1
Pagbaba ko ng puno ay kamuntik na akong mapalundag. Kung hindi pa ako
lumingon sa aking likuran ay hindi
ko pa mapapansin si Dipsy na tila ba kanina pa naroon.
He was wearing fitted polo shirt kaya bakat ang kanyang malapad na
dibdib. Basa ang kanyang buhok at
amoy bagong paligo siya. Nakakainis ang kanyang ripped jeans dahil lalo
siyang pinagwapo nito. "What the
hell are you doing there?" nakasimangot siya.
"I'm fucking using my phone."
"Hindi ka ba talaga marunong mag-ingat? What if you fall from the tree?
Paano 'yung bata?"
"Seriously? Do you care?" lumapit ako sa kanya upang tingalain siya. "How
about when you fucked me so
hard last night? Hindi ba delikado rin 'yun para sa bata?"
Lumikot ang kanyang mga mata. Bigla siyang namula.
Pigil akong mapangiti dahil ang cute niya. I can't believe I'm seeing him
like this, na parang 'di malaman kung
saan titingin.
Naglakad na ako upang lampasan siya. I'm wondering why he's staring at my
butt.
Hinuli niya ang aking pulso sa gitna ng aking paglalakad. "Ano ba?!"
tinabig ko siya pero hindi siya bumitaw.
Hinila niya ako nang bigla siyang naglakad.
www.ebook-converter
"Saan mo ba ako dadalhin?!" asik ko sa kanya.
Wala siyang kibo at derecho lang sa kanyang paglalakad. Dahil mahaba ang
kanyang mga biyas ay halos
kaladkarin na niya ako sa bilis niyang maglakad.
Hanggang sa makarating kami sa isang hardin ay doon niya lang ako
binitawan. Ito iyong bakuran ng kanyang
mansyon. "What the heck are we doing here—"
Hindi ko na natapos ang aking sasabihin nang sunggaban niya ako ng halik.
Itinulak ko siya at saka sinampal. Pero hindi siya sumuko ay siniil muli
ako ng halik.
I tried to push him hard, but he's stronger than me. Lalo na't nasakop na
niya nang tuluyan ang aking mga labi.
Nanghina na ako nang maramdaman ko na ang mainit niyang hininga. His
masculine scent was enveloping me.
I felt his shaft that was greedy to be inside me again.
"D-Dipsy, why are you doing this?" I asked between our gasp.
"K-kasalanan mo..." paos na sambit niya.
"H-ha?"
"W-wag ka na ulit magsusuot ng ganyan..." sabay pisil niya sa pisngi ng
pwet ko.
And then I realized na naka-mini skirt nga pala ulit ako. And since
mukhang kanina pa siya nakatanaw sa'kin
P 18-2
habang nasa itaas ako ng puno ay baka nasilipan na niya ako. "B-
bastos..." sinabayan ko ang mga labi niya.
His tongue slid inside my mouth. A moan issued from his lips. I felt
thousands of electricity in my body.
She captured my chin, stroking my bristles. "Open your mouth and close
your eyes." I did as I instructed.
Pinaluhod niya ako.
Narinig kong binuksan niya ang kanyang zipper at mayamaya lang ay may
sumasampal ng mahaba at matigas
na bagay sa mukha ko.
He held my hand and helped me touched it. Gosh, it's so fucking hard. And
it's bigger than the last time.
"Suck it..." he commanded, raggedly.
I bravely took it inside my mouth.
He growled. "Fuck, you're good..."
I licked his cock and played his balls using my tongue. He pushed himself
a lot closer as his length explored
inside my mouth. I could feel it growing hard and thick.
I was already aroused but I was contented by just blowing his dick like
this. In fact, I love hearing his moans
of pleasure.
www.ebook-converter
Hindi pa siya nasiyahan at isinubsob niya pa ako. Halos mabulunan ako
nang bumaon ang kanyang ano
hanggang sa lalamunan ko.
A little longer, his body convulsed. "S-shit..." Then he exploded inside.
I could almost drowned with his
fluid.
Saka lang ako dumilat nang mapuno na ang bibig ko ng mainit niyang
likido. I spat it on my palm.
Tumalikod siya sa akin at isinara ang kanyang zipper. Tumunog ang kanyang
cellphone at sinagot niya ito.
"Cassia."
Seriously?
"Okay, I'm coming." Ibinulsa na niya ulit ang kanyang cellphone. "Sunduin
ko lang si Cassia. We'll talk later,"
And that is something na hindi ko mapapalampas. Buong lakas akong tumayo
mula sa pagkakaluhod. Ibinato
ko sa kanya iyong sperm na nasa palad ko.
Sapol siya sa batok.
"What the fuck?!" galit niya akong nilingon nang maramdaman niyang may
malagkit na tumama sa kanyang
batok.
"Anong tingin mo sa'kin, parausan?!"
P 18-3
"You don't understand."
"Actually, I understand. Si Cassia ang balak mong pakasalan. Pero kapag
putukan na, ako na ang tinatamaan."
"I don't need to explain it to you." Pagkasabi ay tuluyan na niya akong
tinalikuran.
Inirapan ko siya. "Langgamin sana 'yang batok mo!"
...
"IKAW ba ang naglaba ng mga damit ko?" nakakunot-noong tanong sa akin ni
Dipsy. His hair was messy, yet
he still look gorgeous with that looks. Even he's wearing a loose shirt
ay mukha pa rin siyang mabango. And I
really want him when he's in cargo shorts.
"Sino pa bang naglalaba niyan, eh di ako." I continued watching TV.
"Eh, bakit ganito, namumuti? At saka bakit ganito ang amoy?" sininghot
niya iyong hawak niyang boxers.
"Amoy sperm?"
"Malay ko. Baka kasi ilang beses mo ng sinuot."
www.ebook-converter
"Akala ko ba nilabhan mo? Dapat mabango na 'to."
"Baka hindi tinablan ng sabon."
"Ano bang sabon ang ginamit mo?"
"Wala ka naman ibang sabon dyan kundi Zonrox."
Napamura siya. "Hindi sabon ang Zonrox!"
Tumayo ako dahil sinigawan niya ako. "Kung hindi sabon 'yun, bakit laging
gamit iyon ng mga kasambahay
namin kapag naglalaba?!"
"You mean, ito ang ginamit mo sa lahat ng mga damit ko?!"
"Eh, ano pa nga bang gagamitin ko?!"
Napasintido siya. Nanakbo siya papuntang dressing at namumutlang bumalik
habang hawak ang pantalon
niya. "This is my favorite blue jeans." nagtatagis ang bagang niya.
"Yeah," sinipat ko iyon ng tingin. "And it's white jeans now,"
Pigil niya ang kanyang sarili na ambahan ako. "Don't ever touch my things
again, understand?!"
"I don't intend to, in the first place. Eh, di ba, ikaw lang ang nag-utos
sa'kin na maglaba ako?"
"Palpak ka sa paglilinis ng bahay. Palpak ka rin sa pagluluto. Pati
paglalaba, palpak ka rin. Ano bang alam
P 18-4
mo sa buhay—"
"Ang mahalin ka."
"Huh?"
"E-este..." kandautal ako. "A-ang mahalin ang sarili ko." Narinig niya
kaya iyong unang sinabi ko?
Nakatitig lang siya sa akin habang naniningkit ang kanyang mga mata.
Hindi ko tuloy alam kung saan ako babaling. "M-makasarili na kung
makasarili, wala akong magagawa.
Sarili ko lang talaga ang kaya kong mahalin, ganun talaga."
Pagsisinungaling ko.
After a while ay tinalikuran na niya ako. Umakyat siya papuntang dressing
room at doon nagtagal. Pagbaba
niya ay nakabihis na siya. He's wearing his fitted black na slux na
ngayon ay batik-batik na. Ganoon din ang
nangyari sa sapatos niyang brown. Ang light blue naman niyang longsleeves
ay nagmukhang tagpi-tagpi.
Pero bakit kaya ganun? Kahit saang anggulo ko siya tingnan ay gwapo pa
rin siya. Kahit ano yatang isuot niya
ay babagay sa kanya. O baka naman magaling lang talaga siyang magdala.
He eyed me with fierce.
www.ebook-converter
"See? Eh, di bumagay sa'yo ang mga suot mo." Pang-aasar ko.
Hindi niya ako pinansin at dumerecho palabas patungo sa kanyang sasakyan.
Magbibilang ako sa isip ko ng tatlo.
One, two, three. Heto nga siya at padabog na bumabalik. "Anong ginawa mo
sa sasakyan ko?!" halos labas na
ang kanyang litid.
"Nilinis ko." Kalmado kong sagot.
"Eh, bakit puro gasgas?!"
"Kinuskos ko ng basahan 'yung dumi, pero hindi kinaya. Hayun, ginamitan
ko ng liha."
JAMILLEFUMAH
fructose grv pucha??????
P 18-5
Chapter 17
40.5K 3.4K 749
by JFstories
CHAPTER 17
"HEY, wake up."
Napamulat ako sa isang tinig. Halos hindi ko maimulat ng sabay ang dalawa
kong mata. "Ha?"
"I said, wake up."
It was Dipsy. Mukhang kanina niya pa ako ginigising. "Ano ba 'yun?
Inaantok pa ko." Reklamo ko.
"Later mo na ituloy yang tulog mo."
"Bakit ba? Ano ba 'yun?"
"Just wake up."
Doon agad ako napatingin sa abs niya. He's topless at ripped jeans lang
ang suot niya. Bakas sa mukha niya
na kagigising lang niya dahil sa magulo niyang buhok. "Kasi naman, eh..."
tinabingan ko na lang ng magulo
kong buhok ang aking mukha. I don't wanna see him me like this — na
bagong gising.
www.ebook-converter
"It's time for breakfast."
Ano raw? Hindi ba ko nabibingi? "Breakfast?" Napalunok ako nang magawi
ako nang tingin sa harapan
niyang nakabukol.
Nakakabusog na umaga 'to!
Nagulat ako nang bigla niya akong buhatin gamit ang malalaki niyang mga
bisig. "Ano ba?! Bitawan mo nga
ako!"
Hindi na ako nakawala dahil mabilis siyang nakababa ng hagdan. Isa pa,
nanghina ako nang masiksik ako sa
kanyang kili-kili.
Totoo bang kagigising lang niya? Eh, bakit ganito siya kabango?
Hanggang nga sa nailapag na niya ako sa bangko kaharap ang mesa. Hindi ba
ako nanaginip lang? Bakit
parang bigla siyang nagbago. Imagine that I ruined his clothes and car
yesterday. Parang imposible yatang
bumait siya sa akin nang ganito. Umalis siya at nagtungo sa kitchen.
Pagbalik niya ay may dala na siyang fried
rice at beaf steak. May kamatis itong kasama na hiniwa sa maayos na
pagkakasalansan. Organized din ang
pagkakalagay ng onion nito sa ibabaw ng karne. Kasunod niyang inilapag sa
mesa ang lemon juice in a sexy
glass.
"Eat." Utos niya.
P 19-1
"Let me guess," humalukipkip ako sa pagkakaupo. "Ito 'yung kabayo niyo sa
rancho, ginawa mo lang steak,
nuh?"
"I'm not like you." Nilagyan niya ako ng kutsara. "Eat."
"Why the sudden change?"
"I'm just doing this for the baby. Napansin ko kasing hindi ka nag-
aalmusal."
"I don't believe you."
"Just eat, please."
Napatingin ako sa pagkain na inihain niya. Napalunok ako dahil mukha
itong masarap. Lalo akong naglaway
nang maamoy ko ito. "Ayoko." Tinalikuran ko ang pagkain.
Lumapit siya sa akin at dinampot ang kutsara. Kumuwit siya ng sinangag at
ulam at saka sapilitang isinubo sa
akin. "You need to eat."
"Ano ba —" wala na akong nagawa dahil naisubo ko na.
Shit, ang sarap.
www.ebook-converter
"Do I really need to feed you?" aniyang nakasimangot.
Kinuha ko sa kanya ang kutsara't tinidor at ako na ang kumain mag-isa.
Hindi ko namalayan na sunud-sunod
na pala ang aking pagsubo. Sa bawat paglunok ko ay hindi ko maiwasang
mapatingin sa namimintog niyang
dibdib.
"Kakain ka rin pala, dami mo pang arte." pagkasabi'y tinalikuran na niya
ako. Doon agad ako napabaling sa
kanyang pwet. "Get dress."
"Bakit?"
"We're gonna see a doctor."
"For what?"
"You need a proper check up for your pregnancy."
Kinusot ko ang mga mata ko. Kinurot ko ang pisngi ko. Hindi naman ako
nanaginip. Anong kayang nangyari?
Bakit bigla siyang naging mabait sa'kin?
ANG isinuot ko ay halter dress and shorts na kulay puti, para mukha akong
mabait. Sandals lang sa pansapin
ko sa paa na ka-partner ng brown ko na bag. Tumunog ang doorbell. Nagulat
ako sa napagbuksan ko ng pinto.
It was Leon. He's wearing a brown shirts and a black fitted jeans. Halos
kasing tangkad niya si Dipsy kaya
nakatingla ako sa kanya.
P 19-2
"D-Dipsy is in the shower." I said.
"It's fine. Ikaw naman talaga ang pakay ko." Dumeretso pasok siya.
"What can I help you with?"
Nanatili lang siyang nakatayo at nakapamulsa ngunit nakatalikod sa'kin.
"Did Zantha still calling you?"
"Of course, she's my friend?"
"Where is she now?"
"I don't know. Hindi pa kami nagkikita." Totoo naman. Hindi ko alam sa
bruha na 'yun kung bakit ayaw
magpakita sa'kin. Ang balita ko pa sa kanya ay lumipat na siya ng condo.
"I see." Humarap siya sa akin at lumapit. "I need to know where she
currently resides."
Wala man lang 'please'? Pinaningkitan ko siya ng mata. "May gusto ka ba
sa kaibigan ko?"
Hindi siya sumagot. Nanatili lang siyang nakatitig sa mga mata ko.
"Will you stop stalking her? I can assure you, hindi magsusumbong 'yun or
magkukwento about sa inyong mga
Damned Phoenexis."
www.ebook-converter
"That's not my concern."
"Then what?"
"Is everything okay here?" biglang sumulpot si Dipsy. Bakas sa kanyang
panga ang pag-igting nito.
Halos hindi tuloy ako makasagot. "Ah..."
"We have to go." Lumapit siya sa akin at hinawakan ako sa kamay.
What the hell is happening?
Humarap siya kay Leon. "If you wanna see me, you have to wait me in your
office." Pagkasabi niya niyon ay
hinila na niya ako palayo kay Leon.
"Teka, dahan-dahan naman." Halos kaladkarin na niya kasi ako. Gayunpaman
ay nararamdaman ko ang mainit
niyang palad. Kasabay nito ang mabilis na pagtibok ng aking puso.
Pinagbuksan niya ako ng pinto at inilagay niya ako sa passenger seat. He
went to driver seat at saka binuhay
ang makina. Pinaharurot niya ang sasakyan pagkuwan.
"You shouldn't talk to him." Sabi niya habang nagmamaneho.
"Kelan pa naging bawal?"
Gumalaw na naman ang kanyang panga. "You still like him?"
P 19-3
"Wala namang hindi magkakagusto sa kanya dahil ang gwapo niya."
Nagdilim ang kanyang mukha. Hanggang sa makarating kami sa isang private
clinic ay wala siyang kibo.
"Are we here?" tanong ko.
"Ikaw na lang ang magpa-check up. I'll wait you here."
"Ha?" nanlumo ako. "Hindi mo ko sasamahan?"
"Why the hell would I do that?"
Ano na naman kayang problema niya? Kanina lang ay mabait na siya. Ang
lalaking ito talaga akala mo may
regla. Pabagu-bago ng mood.
Padabog kong binuksan ang pinto ng kotse. Mabibigat na mga paa ang gamit
ko papunta sa clinic. Subalit
ilang metro pa ang layo sa pinto nito nang iluwa nito si Cassia. May
kasama siyang babae kaya hindi niya ako
napansin.
What the hell is she doing here? Alam kaya ni Dipsy na narito siya? O
baka dito rin siya nagpapa-check up.
Sinundad ko siya ng tingin hanggang sa makasakay sila ng sasakyan.
Nagulat na lang ako nang may humintong
taxi sa aking harapan. "Taxi po, Ma'am?"
www.ebook-converter
Iiling sana ako nang mapatingin muli ako kila Cassia. Hindi ko alam kung
bakit kusa akong napasakay ng taxi
cab. "Pakisundan ang sasakyan na 'yun."
...
HINDI naman ganoon kalayo ang sasakyan ni Cassia na sinundan namin ng
taxi cab. Pero maraming pasikutsikot na dinaan bago sila huminto sa isang
eskinita. Bumaba na ako nang makita kong bumaba rin sila ng
kasama niya.
Pumasok din ako sa eskinita na pinasukan nila. The place is more
different than I expected. Dikit-dikit ang
bahay at nagkalat ang langaw sa paligid.
What is she doing in this kind of place? Don't tell me that she's living
in here?
Well, since curious talaga ako ay sinundan ko pa siya. Sa isang tagpi-
tagping bahay ko sila nadatnan
pumasok. Halos ang pader nito ay tila ba gawa sa tela. Iyong tipong isang
ihip mo lang ay matutumba na.
So may chance na baka dito tumutuloy itong si Cassia. Or maybe hinatid
niya lang itong babaeng kasama
niya. Pero kaanu-ano naman kaya niya ang babaeng ito? Bakit nang huli ko
silang makita bago sila pumasok
ay para bang nag-aaway pa sila.
And if ever man na dito nga nakatira si Cassia ay malaking kasiraan iyon
sa kanya. Alam ko naman kasi ang
pagpapakilala niya sa mga Montemayor ay mayaman siya. Wala siyang ligtas
sa'kin. Ibubunyag ko kay Dipsy
ang pagkatao niya.
P 19-4
Naghintay ako ng mga ilang minuto. Until it became half hour.
Pinagtitinginan na nga ako ng mga tambay na
nag-iinom.
Hindi nagtagal ay lumabas na si Cassia na palinga-linga pa. Bakas sa
mukha niya ang galit.
Sinalisihan ko siya. Dumerecho ako sa bahay na pinasukan niya. Natagpuan
ko doon ang babaeng na kasama
niya kanina. Umiiyak ito nang makita ko.
"Sino ka?"
"Kaibigan ako ni Cassia."
"Wala na dito ang kaibigan mong bruha, kakaalis lang."
"Alam ko. Tinawagan niya ako para puntahan kita dito. Sayang at hindi ko
siya naabutan." Pagpapanggap ko.
"Anong kailangan mo?"
"Hindi, may itatanong lang ako. Dito ba siya nakatira?"
Nagpunas siya ng luha. "Hindi. Pero siya nagbabayad ng upa ko rito."
www.ebook-converter
The heck, paupahan 'to?! Eh, parang bahay ito ng aso.
Nangunot ang noo ko. "You mind if I ask, bakit niya binabayaran ang upa
mo?"
Inginuso niya ang kanyang tiyan. "Dahil sa baby ko."
"Ha?"
"Buntis ako. Ang usapan namin ay aalagaan niya ako kapalit nitong baby
ko."
Naestawa ako sa sinabi niya. Sinikap kong hindi magpahalata. "Bakit naman
gagawin iyon ng kaibigan mo eh
buntis din siya?"
"Haler?" aba at tumayo siya. "Hindi po kayang magbuntis ng babaeng iyon
kasi baog siya!"
Okay. Gets ko na. Yari ka ngayon sa akin, Cassia.
JAMILLEFUMAH
hahaha buset baog pala Kaya ka siguro naging sweet bigla kasi may threat.
P 19-5
Chapter 18
45K 3.7K 1.2K
by JFstories
CHAPTER 18
AFTER kong malaman ang katotohanan about Cassia ay bumalik agad ako sa
clinic. But before that ay inalam
ko muna ang pangalan ng babaeng nagbubuntis para kay Cassia.
Her name is Lanie. We're on the same age. Kasambahay siya ni Cassia, pero
nang mabuntis siya ay itinago na
siya ng amo.
Sabi ko na nga ba ay may itinatagong baho itong si Cassia. And I'm lucky
to find it out. Now I have my
leverage.
Pagbaba ko ng taxi cab sa clinic ay nagkalat ang kapulisan. Ano kayang
nangyari? Kahit saan ako tumingin ay
naroon ang mga awtoridad. Pinuntahan ko si Dipsy sa kanyang kotse subalit
hindi ko siya doon natagpuan.
Sinubukan kong pumasok pero hinarangan ako ng mga pulis.
Kinakabahan ako. Baka kung ano na ang nangyari kay Dipsy.
www.ebook-converter
Maige na lang at may lumapit sa aking isang police officer. "Escuse me
po, Ma'am. Kayo po ba si Kia
Montenegro?" nakatingin siya sa hawak niyang papel na may sketch ko.
"Oo, ako nga. Anong nangyayari dito? May kasama kasi akong naiwan dito,
nakita niyo ba?"
"Si Mr. Saavedra po ba?"
Napatakip ako ng bibig. "A-anong nangyari sa kanya?"
"Kanina pa po kayo hinahanap ng asawa niyo."
"Ha?"
"Nagpatawag po siya ng kapulisan para hanapin po kayo."
Napangiwi ako. "Nasaan siya?"
Inihatid ako ng lalaking police officer sa loob ng clinic. Paakyat ko pa
lang ay naririnig ko na ang boses ni
Dipsy. Para bang mayroon siyang pinapagalitan. Nadatnan ko siyang may
kausap sa phone habang nakahawak
sa sintido. "I don't fucking care, just find her!!!"
Tumikhim ako. "Ahem."
Agad siyang napalingon sa akin. Namumula ang kanyang mga mata na tila ba
hindi makapaniwala.
"Mr. Saavedra, narito na po ang asawa niyo." Sabat ng police officer.
P 20-1
Tinalikuran ako ni Dipsy na ipinagtaka ko. Nakita kong kinusot niya ang
kanyang mga mata. "So you're here."
Sabi niya nang hindi ako nililingon.
"Sorry, may pinuntahan lang ako —"
"It's fine." Pagkasabi'y pumasok na siya ng clinic.
"Kanina pa po hindi mapakali ang asawa niyo, Ma'am. Halos sigawan na nga
po kaming lahat dito dahil
natataranta po siya."
"Ha?"
"Iyon nga pong doktor na titingin sa inyo, idinemanda niya. Sinisisi niya
po dahil hindi niya po kayo makita."
Habang sinasabi sa akin ito ng police officer ay para bang nasa alapaap
ako. It feels good, and I never had
felt it before.
Dumating pa ang isang pulis na may hawak na papel. "Ma'am, papirma na
lang po. At saka pakisabihan na rin
po ang asawa niyo na wag agad magpa-panic kapag nawala kayo sa kanyang
paningin."
"Wala tayong magagawa, eh sa mahal na mahal ako non, eh."
www.ebook-converter
Biglang tumunog ang aking cellphone. Sinagot ko agad nang makita ko ang
pangalan ni Quiro. "Where the hell
are you?" bungad nito sa akin.
"City. Here outside the Hacienda Montemayor. Why?"
"Did D find you?"
"I'm with him. Why?"
"Eh pucha, buong angkan yata namin ay tinawagan niya. Nagpapatulong na
hanapin ka. Akala ko tuloy kung
ano na ang nangyari."
Napahalakhak ako.
"Happy lang?"
"I have to go." Binabaan ko na si Dipsy ng tawag. Pagkatapos ay may
biglang humawak sa aking kamay. Nang
tingalain ko ito ay si Dipsy.
"Let's go." Hinila niya ako palabas ng building.
Wala siyang kibo habang halos kaladkarin na naman niya ako. "Anong tingin
mo sa'kin, gulong ang mga paa?"
Isinandal niya ako sa kotse ng makarating kami doon. "Saan ka ba
nagpunta?"
Napalunok ako. Hindi ko alam kung bakit napipilan ako. Though sa side ng
utak ko ay gusto ko nang sabihin
sa kanya ang tungkol kay Cassia.
P 20-2
Napahilamos siya. "Next time, tell me where are you going, understand?"
"Bakit, nag-alala ka?"
"Huh?" natameme siya.
"Nag-worry ka, 'nuh?"
"Of course not. 'Yung bata ang inaalala ko." Sabay talikod niya sa akin.
Napakagat-labi ako. "Sorry."
He looked at me with his fucking fiercely beautiful eyes. "Apology not
accepted."
"Ha?"
"You need to be punished."
...
DIPSY spread my legs apart and started licking my thighs. He was on my
back dahil pinatuwad niya ako. We
we're outside of his car and my arms were just leaning. We're in the
middle of a woods and I have no fucking
idea where the hell is this place. Basta dito niya lang ako dinala sa
kung saan man itong kakahuyan na ito sa
bayan ng Dalisay.
www.ebook-converter
This is gonna be an outdoor sex.
I felt his finger inside me, while his tongue continued to lick my butt.
I gritted my teeth as I moaned. Damn
that tongue, it was incredible. His fingers drove in and out, stretching
my wet walls. He wanted to feel the
tightness of my inner walls.
Mayamaya pa'y tumayo na siya at nagbukas ng zipper. He slowly entered to
me, letting me feel his huge male
part. I felt his shaft slid through my juicy wetness.
Napakapit siya nang mahigpit sa baywang ko. He lifted my hips to his
thrusting body. I gasper, hard when the
hard and huge head of his manhood pressed against my pussy.
My core throbbed. I want more. I wanted him so bad. "D-Dipsy..." I sobbed
his name as he parted my folds.
"Y-you're tight..." His moans fed my libido, enjoying the sound of his
ragged breath.
His ryhtm suddenly became faster. I could feel every ridge and throbbing
of his hardness. He was still hard
and big inside me. He will not stop until he felt my cum.
And I'm not mistaken. Dahil ilang sadali lamang ay naramdaman ko na may
lumabas mula sa akin. It felt
addictively so good to explain. Nanginig ako at napahiyaw sa sarap.
He stopped for a while to pull out his dick. Ilang sadali pa'y itinihaya
niya ako sa ibabaw ng kotse. I parted
my legs and welcomed him. He placed himself on top of me and his cock
again inside me.
P 20-3
He thrust deeper this time, harder. Faster than the last time, tougher.
He was looking at my face while he was
moving inside of me. Then he kissed me full in my mouth. He kept on
stroking me, while he kept on rubbing
my bud and kissing my lips thoroughly.
Lalo siyang bumilis. He deepened his cock until we're both lost.
"Dammit..." He growled as he plunged deep. "I'm coming..." He exploded
inside me. Nangisay siya sa
ibabaw ko.
"Galit ka pa?"
His hands captured my cheeks, kissing me hard and breathing heavily.
"Apology accepted."
...
PAGBABA ko ng hagdan ay si Dipsy agad ang bumungad sa akin. Nakaupo lang
siya sa sofa at
nakahalukipkip. He's like he just woke up.
"Hey, can I use your car?" bati ko sa kanya.
"Nope."
www.ebook-converter
"Damot." Nilayasan ko siya.
I'm about to open the door to get outside when he suddenly asked. "Where
are you going?"
"I have to meet Zantha."
Tumayo siya at lumapit sa akin. "You're lying."
"And where do you think I'm going?"
"You can't go. Baka makasama sa bata."
"Maingat po ako, don't worry."
Iniangat niya ang kanyang isang kamay na may hawak na susi. "Just be here
before noon."
"Opo. Mahirap na baka maparusahan na naman ako."
Tinalikuran na niya ako at hindi man lang tinapunan ng ngiti. Napapailing
na lang akong sumakay ng kanyang
kotse.
Nagmaneho na ako patungo sa place na napag-usapan namin ni Zantha. I
consumed almost an hour driving.
Pagdating ko sa isang resto ay wala pa si Zantha doon. Naghintay pa
siguro ako ng kalahating oras. Pero
mayamaya lang ay nagpakita na nga siya. Bumaba siya ng kotse at lilingap-
lingap.
"Something wrong?" tanong ko sa kanya ng makalapit siya sa akin.
P 20-4
"Nothing. Let's go."
"Which car?"
"Sa akin na lang. Iwan mo na lang muna yan dito, ihatid na lang kita
later." Kotse ni Dipsy ang tinutukoy niya.
"Fine."
Pasakay pa lang kami ng sasakyan niya nang may dumating na apat na itim
na sasakyan. Nagbababaan ang
mga sakay nito na mga armado. Ang mga baril nila ay nakatutok sa amin.
"Put your hands in the air!" sigaw
niyong isa.
Itinaas ko naman ang mga kamay sa gitna ng aking kaba. Samantalang si
Zantha ay tila ayaw sundin ang inutos
sa amin.
"What the hell are you doing?" bulong ko sa kanya.
"I can't." Aniya.
"Gusto mo bang mamatay?"
"I can't go to jail."
www.ebook-converter
"Ano bang sinasabi mo?"
Lumapit sa amin ang mga lalaking nakaitim at tinutukan kami ng malapitan.
"Put your hands in the air!" gagad
niyong isa.
Sa huli ay napilitan na rin si Zantha na itaas ang kanyang kamay.
Kinapkapan nila si Zantha at nakuhaan ito ng
baril sa likod — which is na ikinagulat ko naman. Paano siya nagkaroon ng
baril? Alam niya ba gamitin ito?
Sa likuran ko naman ay nagsalita ang lalaki. "Are you hurt?"
Nakilala ko ang boses nito kaya agad kong nilingon. "L- Leonardo..."
"Finally, we found her..." nakatingin siya kay Zantha na pinoposasan.
"She's not criminal... her father is —"
"She has no father, Kia."
"Ha?"
"She never had."
Napatigagal ako sa sinabi ni Leonardo.
"She's the real druglord. She wanted you dead."
JAMILLEFUMAH
P 20-5
JF VIP MEMBERSHIP for privileged group IS STILL OPEN. Sa hahabol, just
inbox this WP acct.
bakit? the f
www.ebook-converter
P 20-6
Chapter 19
36.8K 3.4K 1.6K
by JFstories
CHAPTER 19
HERE'S what really happened. According to Dipsy, it was all set up. Hindi
pala talaga siya natanggal sa
misyon niya. It was Zantha, the target, all along. At hindi rin aksidente
na matagpuang bangkay ang katawan
niya ng mga tauhan ko. It was also part of his plan.
Zantha is a freak-expert in medicine. She was just only a part of a mob
noong nag-aaral pa siya ng medisina.
She failed in medicine school. After that, she tried to develop some kind
of a drug. Inspiration niya ang pain
sa paglikha nito. She's competitive sa lahat ng bagay kaya ginawa niyang
ispirasyon ito.
From the very beginning ay nangangarap na siyang maging isang Montenegro.
That was the time noong
kasagsagan ni Lander Montenegro — my uncle. Yet her plan changed. She
wanted to eliminate all the
Montenegros — which is the narcos of this country — after Lander's drug
boomed in the market. And she
wanted to start with me.
Dipsy played me well.
www.ebook-converter
Kaya pala pinahiram niya sa akin iyong sasakyan niya ay para ma-track
nila kung saan kami magkikita ni
Zantha. Kaya pala itong si Leon ay may mga babala. Bakit nga ba hindi ko
na-gets agad na si Zantha ang
target nila? For some reason, ang pagkakaalam ko kasi ay may father
talaga ang babae iyon. And somehow, I
should be thankful to them. Kung dahil sa kanila ay baka patay na ako.
Iyon na pala iyong time na balak akong
torturin ni Zantha nang magkita kami.
She wanted to use me as her prison and leverage to kill all the
Montenegros.
"Kung siya talaga ang target niyo, bakit hinayaan niyo pa siyang makaalis
nang time na madala niyo kami sa
HQ niyo?" I asked Leon. Nandito kami sa head quarters ng Saavedra
Phoenixes Agency.
"It's because we don't have enough evidence. Though we already suspected
her."
Pumatak ang mga luha ko. "Where is she?"
"You're not allowed to —"
"I need to talk to her. Just a minute, please."
Umigting ang panga ni Leon. Mayamaya pa'y may tinawagan siya sa kanyang
intercom. Ilang minuto lang ay
may dumating na lalaking sundalo. Sinamahan ako nito sa kanilang
underground kung saan pansamantalang
naroon ang kanilang mga huli.
I entered in a room with mirror wall. Sa kabilang pader na ito ay naroon
si Zantha kung saan nakikita ko siya
at nakikita niya ako. Nagkakarinigan din kaming dalawa.
P 21-1
Napaangat siya ng mukha nang makita niya ako. "I should've killed you
from the beginning."
"I can't believe this is happening."
"Yeah, this is real."
"Anong naging kasalanan ko sa'yo?"
"You are a Montenegro. Lander Montenegro killed my biological parents."
Nanlaki ang mga mata ko. Panandalian lang ay naglandas na naman ang mga
luha ko. "Iyong mga umatake
sa'tin — tauhan mo iyon, di ba? At hindi tauhan ng daddy mo? Dahil wala
ka naman na palang daddy."
"I just wanna get you hit. I just wanted them to hit you hard. Swerte ka
pa rin dahil nagising na si Dipsy nang
time na 'yun."
"So you knew all along na gamit ni Dipsy ang drugs mo?"
Napahalakhak siya. "I tried to kill him so many times, but I can't."
biglang lumalam ang kanyang mga mata. "I
like him, you know that?"
Napalunok ako.
www.ebook-converter
"I fucked him, too, you know that?"
Pinunasan ko ang mga luha ko. "That was before."
"What?"
"That was before. My Uncle Lander had changed now."
"He's still a Montenegro. He still killed my biological mom and dad."
"That's how the business works. You have to kill if you wanna succeed.
You don't need a partner if you want
to be on top." Napayuko ako. "Iyon din ang akala ko. Until there's
fucking word call love. Love could change
everything."
Napahalakhak muli siya. "You're a fool, Kia. What do you know about love?
Wala ka naman ibang ginawa
kundi ang maghabol sa love. Ni hindi ka nga kayang mahalin ng mga taong
mahal mo, di ba?" napapailing
siya. "Sometimes, you need to quit. Hindi dahil kailangan na talaga kundi
dahil nagmumukha ka ng tanga."
"Good-bye, Zantha. Good riddance."
"Fuck you."
"Fuck you, too, bitch." Pagkasabi ko ay lumabas na ako. Sa elevator ako
dumeretso at doon ako umiyak nang
todo.
Zantha was right. Wala naman akong alam sa love. Wala akong ginawa kundi
ang maghabol sa mga taong
P 21-2
mahal ko. Hindi ako magawang mahalin ng mga taong mahal ko.
I feel tired, yes. Pero ngayon pa ba ako sa susuko? Ngayon pa ba na
magiging dalawa na kami? Napahimas
ako sa aking tiyan.
Pero bago iyon ay kailangan ko munang gawin ang dapat kong gawin. Umalis
si Apple ng hacienda ayon kay
Carick.
Nagbunga nang todo ang pagpapaselos ni Carick sa babae, at ngayon ay
halos mabaliw ang kaibigan ko sa
pangungulila sa ina ng anak nito. Kaya naman dinaanan ko muna si Apple sa
opisina nito. Inimbita ko siya sa
nalalapit naming kasal ni Dipen Psyche Saavedra.
Alam ko ang pakiramdam ng halos mamatay na sa selos, at hindi deserve ni
Apple na maramdaman iyon.
Carick loves her so much, at mahal niya rin ang kaibigan ko... they both
deserve to be happy.
...
BUMALIK ako sa Hacienda Montemayor, sa mansyon ni Dipsy. Narito ako dahil
ipaglalaban ko siya. Ako
ang dapat niyang pakasalan at hindi ang baliw na si Cassia.
Ngunit si Casia lamang ang aking nadatnan. It looks like she came from
the shower. May mga bagahe siya sa
di kalayuan. "Hey," nakangiti siya sa akin. "You're back."
www.ebook-converter
"Where's Dipsy?"
"I don't know. He's not around." Naupo siya sa sofa at pinidot ang remote
ng TV. "Pewde mo ba ko ipagluto
ng makakain? Ang haba kasi ng biyahe ko, ginutom ako —"
"I know everything."
Nangunot ang kanyang noo.
"About Lanie."
Napatayo siya. "What the hell are you talking about?"
"You can fool Dipsy, but not me."
Napaatras siya na para bang gulat na gulat. Bakas sa mukha niya na para
bang katapusan na ng mundo.
"No..."
"Game over, Cassia."
"No..." bigla niyang pinagsusuntok ang sarili.
Napatanga ako sa ginagawa niya. Sinasaktan niya ang kanyang sarili habang
umiiyak siya.
"No! No! No!"
P 21-3
"Cassia, stop it!" gusto ko siyang awatin pero pabor sa akin iyon.
"Hindi pwede! Hindi niya pwedeng malaman!"
"He should know, Cassia. If you really love him, you should tell him the
truth —"
"No! Mawawala ang lahat sa'kin! I can't!" Nanakbo siya sa kusina. Mabuti
na lang at sinundan ko siya dahil
dumampot siya ng kutsilyo.
"A-anong balak mo?"
Walang salita niyang hiniwa ang kanyang braso. Pagkatapos ay isinunod
niya ang kanyang mukha. Kumalat
agad ang dugo sa kanyang bathrobe.
"Cassia, no!" sinunggaban ko siya at hinuli ang kutsilyong hawak niya.
Nahablot ko naman ito pero
naghinalahan kami.
"Hayaan mo na akong mamatay..."
"Not in front of me, bitch."
Maige na lang at nakuha ko iyon. Itinulak ko siya pagkuwan.
www.ebook-converter
Humagulhol siya habang nakalupagi sa sahig. "Please, Kia..."
Dinuro ko siya ng kutsilyo. "Kung ako lang, matagal na kitang gustong
patayin. Pero —"
"Kia!" isang baritonong boses ang nagsalita sa aking likuran. Nang
lingunin ko ito upang mapagsino ay si
Dipsy.
"Dipsy, mabuti at —" Lumapit siya sa akin at malakas akong tinabig.
Nabitawan ko ang kutsilyo at tumama
ang katawan ko sa pader.
"D-Dipsy..." humahagulhol na yumakap si Cassia sa lalaki ng lapitan siya
nito. "S-she tried to kill me..."
What the hell?!
"S-she told me some weird stuff... she told me that I don't have our
baby..."
Matalim akong tinitigan ni Dipsy habang naka-alo sa babae. "What the heck
are you trying to do, huh?"
"That's the truth. HIndi naman talaga siya buntis. Kumuha lang siya ng
magbubuntis para sa —"
"That's enough!"
"Oh, come on, ano 'to teleserye? Na hindi mo ako papaniwalaan at
ipagtatanggol mo ang kontrabidang 'yan?"
"Get out!" sigaw niya.
"What the fuck, Dip?! Maging open-minded ka naman!!!"
P 21-4
"You tried to kill her, Kia. I supposed to put you in jail, but I'm not.
You should be thankful, at least."
"Will you listen to me first —"
"Just get out, please." binuhat niya si Cassia. "I need to take her to
the hospital. I don't wanna see you here
when I come back." nilampasan niya ako derecho sa kanyang sasakyan.
Oh, God. Bakit ba napakatanga ng mga bidang lalaki sa isang istorya?
...
IT'S BEEN TWO DAYS, pero hindi pa rin umuuwi si Dipsy. Baka nag-inarte si
Cassia at ayaw siyang
pauwiin. Samantalang ako ay dalawang araw na ring hindi nakakatulog.
Hindi ako napakali hangga't hindi ko
naipapaliwanag kanya ang lahat.
Hindi ko namalayan na naigupo ako ng antok nang gabing iyon. Narinig ko
na lang na may mga tunog na ng
pagkilos downstairs.
Bumaba ako at si Dipsy ang aking nadatnan. Prente siyang nakatayo sa
pintuan at nakatalikod sa'kin.
"Finally, nandito ka na." bungad ko sa kanya. "I will explain to you
everything —"
www.ebook-converter
"You don't have to."
"Ha?"
Humarap siya sa akin upang balingan ang mga maleta na nasa aking likuran.
"It's been decided."
"What do you mean?"
"You need to leave."
Nag-umpisa ng pumatak ang aking mga luha. "Y-you can't do this to me.
Paano ang baby natin?"
"Susustentuhan ko na lang."
"The baby needs a father..."
"So was Cassia."
"She's not pregnant!"
"I know you're gonna say that."
"Why don't you ask her doctor? It was Lanie. Siya 'yung buntis, at hindi
si Cassia. She was playing you. She
was fooling you —"
"Kia —"
"Listen. Here's what happened. Sinabi ko sa kanya na alam ko na ang
lahat. Then nang malaman niya iyon ay
P 21-5
sinaktan niya ang kanyang sarili. Kumuha siya ng kutsilyo at sinugatan
niya ang kanyang sarili. Inawat ko —"
"That's exactly what she told me that are you gonna say."
"Ha?"
"You're good at making stories."
"But that's what happened —"
"I like you, Kia!!!" napasigaw na siya.
"Ha?"
"I loved you since college, you know that?! But you always rejected me.
Leon is only that matters to you. You
don't care to others. Especially to me." pumiyok siya. "Until I met
Cassia. I finally found someone that could
be there when I failed to you. She saved me from pain."
I was just looking at him.
"Then we met again because of my fucking mission. And then this happened.
I got over you, but you came
again..."
www.ebook-converter
"D-Dipsy..."
"M-my parents don't like you... everyone doesn't like you... No one likes
you," bahagya siyang natigilan.
"Everytime I see you, all I can see is the past."
"H-hindi totoo yan..." lumapit ako sa kanya at kinuha ko ang kanyang
kamay. "We have to give it a try."
"I can't..."
"Why you can't?"
"Because you're a bitch."
Huminto ang pag-inog ng aking mundo dahil sa sinabi niya. Daig ko pa ang
sinampal ng isang daang beses.
"I'm gonna marry Cassia. You need to leave, Kia."
JAMILLEFUMAH
Unedited parts
Tangina ka papatayin kita hayop ka! Masakit pero tama sya
P 21-6
Chapter 20
53.6K 4.5K 4.4K
by JFstories
Unedited.
CHAPTER 20
I have no place to go. Zantha is an enemy. She's in jail. Hindi pala siya
ang isang kaibigan na takbuhan ko sa
tuwing malungkot ako, na pag-aalayan ko ng mga sekreto.
And now that she's not around, hindi ko na alam kung kanino ako tatakbo.
Hindi ko naman pwedeng sabihin
ito sa parents ko, especially to Daddy.
Quiro is out of the town, according to him. Tinawagan ko siya at baka sa
isang buwan pa ang uwi niya. I
guess there's someone that I think could help me with. Natanaw ko siya
agad na nakaupo sa malaking bato na
nasa tabing ilog. May hawak siyang pamingwit.
"A kingpin turns to a fisherman." Nakangiti ako sa kanya. "How is that
possible?"
"Well, I went to prison," nilingon niya ako. "How's my niece?"
www.ebook-converter
Biglang nagluha ang mga mata ko. "Not fine."
Tumayo siya na halos tingalain ko. "Don't make a drama, hindi bagay
sa'yo." He smiled.
He seems younger now than the last time I saw him. Actually, mas lalo nga
siyang gumwapo ngayon. Ganito
ba talaga ang mga lalaki kapag nakakapag-asawa. "I missed you, Lander
Montenegro."
"You have to start calling me uncle, young lady."
"I'm pregnant."
Napatigagal siya. "And you want me to kill the father?"
Napahalakhak ako. "Of course, not!" lumamlam ang mga mata ko pagkuwan. "I
just need to unwind."
"You are always welcome to unwind here."
Iniba ko ang usapan. "Did you kill them?"
"Huh?"
"My friend Zantha. She told me that you killed her parents."
He sighed. "I think we've got a lot things to talk about."
P 22-1
...
LANDER'S PLACE is not that so complex. Actually, it's a good definition
of simplicity. It seems that I was
in a right place to unwind.
Bumukas ang pinto ng kwarto at iniluwa niyon si Lander. May dala siyang
tray. "You need to eat."
I smiled at him. "You changed so much."
"I know."
He told me a lot of things about his past. To make the story short, hindi
na niya matandaan ang tungkol sa
parents ni Zantha. He just said to me that if you wanna succeed and to be
on top, you have to kill. Sometimes,
you have to dump even your allies.
"Where's Aviona?" Aviona Camille Montemayor is his wife. Matindi ang
pinagdaanan nila bago sila
nagkatuluyan.
"She will be here next week. We planned to stay here for a while with our
baby."
"Is it okay to her that I'm here?"
www.ebook-converter
"That woman would be happy to know that you're here."
"When did you know that you love her?" bigla akong sumeryoso.
"Aviona?"
I nodded.
"When I began to love her?"
Nangunot ang aking noo. "Huh?"
"Love begins when you are hurt, and ends when it's time to let go."
"You mean, love continues when someone you love loves you, too?"
Itinuro niya ang dibdib ko. "You can't love someone who can't love you
back. You have to love yourself. And
you can only do that if you learn to let go."
"But I love him."
"Then fight for him."
"You said I can't love someone who can't love me back."
"I told you, you can't, but I never told you you can't fight for him."
Hinawakan niya ako sa kamay. "We are
made to take choices. We will fail if we don't take that chances."
P 22-2
He's so different now. And because of him, I will take my chances. I will
choose from choices. I will fight
for him. "I need a car."
"Use my old one." Binigyan niya ako ng susi.
"Thank you."
"Don't thank me. I just want you to go dahil makakaistorbo ka sa'min ni
Aviona."
Inirapan ko siya.
"I was kidding."
"Got to go."
Paalis na ako nang magsalita siya. "May I know who's the father?"
"Not now."
"Got a clue?"
Nginitian ko siya. "Montemayor."
www.ebook-converter
"Oh, not again." Napasintido siya.
...
IT TOOK me four hours bago ako nakabalik dito sa Hacienda Montemayor.
Kamuntik na akong 'di
makapasok kundi dahil lang sa tulong ni Camilla. She doesn't like me,
pero wala siyang choice kundi
papasukin ako.
Dumerecho ako sa bahay ni Dipsy. Until now ay hindi ko pa rin alam kung
bakit humugot ako ng lakas sa
sinabi sa akin ni Uncle Lander. Pero ang importante dito ay nandito na
ako. I will tell Dipsy how much I love
him.
Hindi na ako kumatok, basta na lang ako pumasok. It seems like no one is
here.
I went upstairs at tiningnan ko ang kwarto. Wala rin akong nadatnan doon.
Hindi kaya nasa hospital pa si
Dipsy at binabantayan si Cassia?
Pababa na ako ng hagdan nang bigla may sumabunot sa akin. Halos sakyan
ako nito hanggang sa parehas
kaming gumulong pababa.
Paglapag namin ay parehas kaming namimilipit sa sahig. Peromukhang siya
ang labis na napuruhan. Naibalanse ko kasi ang aking sarili sa ere kaya
nakapangibabaw ako sa kanya.
Pagtayo ko ay namukhaan ko agad ito. "C-Cassia..." sapu-sapo ko ang aking
ulo.
P 22-3
Iika-ika siyang tumayo. "You shouldn't come back here!" Nakatingin siya
sa tiyan ko.
"Ha?"
"Sisiguraduhin kong makukunan ka!" pagkasabi'y sinugod niya ako. Nayapos
niya ang aking katawan at saka
ako itunulak. Natumba ako nang patihaya.
Sinuntok ko siya sa bunbunan. Maka-ilang ulit ko siyang kinutusan.
"Tangina ka, bubukulan kita."
Kumubabaw siya sa aking at pinagsusuntok. Sinabunutan niya ako at ilang
beses inuntog sa lapag.
"Your baby will die, bitch."
Nahihilo na ako kaya hindi ako gaanong makabawi. Mabuti na lang at
nadakot ko ang dibdib niya. Piniga ko
ito hanggang sa mapahiyaw siya. "Fuck!"
Itinulak ko siya pahiga. Ako naman ang kumubabaw sa kanya. "Bubungian
muna kita bago ako makunan."
Akma ko na siyang susuntukin nang may sumalo ng kamao. Nang lingunin ko
kung sino ito ay nakita ko ang
nanlilisik na mga mata ni Dipsy.
Sinampal niya ako sanhi para bumaligtad ako.
www.ebook-converter
Halos mawalan ako ng malay sa ginawa niya. Pero mas masakit ang isiping
pinagbuhatan niya ako ng kamay.
Lumapit agad siya kay Cassia at niyakap ito. "Are you all right?"
Hamagulhol na ang babae. "Inatake niya ako..."
Sinikap kong makabangon kahit nahihilo ako. "S-she's lying... Siya ang
unang umatake sa'kin. Gusto niya
makunan ako —"
"Shut up!" sigaw niya. "I'm gonna put you in jail kapag nakunan ang
mapapangasawa ko!"
Ito na siguro ang pinakamasakit na na narinig ko mula sa kanya.
"Listen... it's not —"
"I don't wanna hear your explanation. Hindi ko naman alam kung totoo pa
ba ang mga sasabihin mo."
Pumatak na ang luha ko. "S-she's the one who's lying —"
"Leave!"
"Dipsy —"
"I said, leave!"
"No!" gumaralgal ang boses. "I'm not leaving until you listen to me."
P 22-4
Galit siyang tumayo at dinakot ang aking braso. Kinaladkad niya ako
hanggang sa mailabas niya ako ng pinto.
Nagmistulan akong basura nang itapon niya ako. "I don't wanna see you
again! Susustentuhan ko na lang ang
bata!"
Mabilis akong tumayo kahit nahihilo ako. Nakapitan ko ang kanyang mga
hita bago siya tumalikod. "S-sorry,
Dipsy... Sorry..."
"I just want you to disappear."
Napahagulhol na ako. Hindi ko na kasi kinaya iyong mga sakit na sinasabi
niya.
Isinipa niya ang kanyang paa para makalas ako sa pagkakakapit. "We're
getting married, Kia. Nothing gonna
stop us. No one can stop us." tinalikuran niya ako pagkuwan at
sinaraduhan ako ng pinto.
Wala akong nagawa kundi ang umiyak. Paano ko ipapaliwanag sa taong sarado
na ang isip ang totoong
nangyari?
Paano ko ipaglalaban ang taong ayaw na sa akin?
Nang gabing iyon ay hindi lang ako lumuluha. Ilang sadali lang kasi ang
lumipas ay nag-umpisang pumatak
ang ulan.
www.ebook-converter
I'm not going anywhere, dito lang ako. Hihintayin ko hanggang sa bigyan
na ako ng chance na makausap siya.
Marami akong gustong sabihin sa kanya. Marami akong gustong ihingi ng
tawad sa kanya.
Hindi ko alintana ang buhos ng ulan. Ipinagpapalagay ko na nga lang na
sumasabay ito sa aking mga luha.
And I know it's shit para magpakabasa ako nang ganito. Pero wala talaga
akong balak umalis dito sa lumabas
siya ng bahay. After a few hours ay bigla na lang akong nanghina. Nabuwal
ako sa aking pagkakatayo at
nagblangko na ang paningin ko.
...
NANG magmulat ako ay puting ceiling na naman ang bumungad sa'kin. I
expected it — dito na naman sa
hospital ang bagsak ko.
Bumangon ako pero masakit ang katawan ko. Wala akong makita sa paligid
kundi ang aking dextrose at
oxygen tank. Sinubukan kong tumayo ngunit nabuwal ako. Natumba ako sa
sahig dahil hindi ko maramdaman
ang mga paa ko.
What the hell is happening? Bakit hindi ko maramdaman ang mga paa ko?
Sinubukan ko muling tumayo subalit ganoon muli ang nangyari. Wala akong
ideya kung bakit hindi ako
makatayo gamit ang aking mga paa.
Bumukas ang pinto at iniluwa niyon si Aviona. I'm expecting uncle Lander
sa likuran pero doktor ang aking
nakita. Pinagtulungan nila akong ibangon.
"You should be resting." Sermon sa akin ni Aviona.
P 22-5
"I have to go." Pagpupumilit ko.
Inawat ako niya ako. "Saan ka pupunta?"
"I have to see Dipsy."
"You can't right now —"
"He's the father, Aviona."
Nanlaki ang mga mata ni Aviona.
"Siya ang ama ng ipinagbubuntis ko."
Nagtubig bigla ang mga mata niya. "I'm sorry."
"You shouldn't be. Pupuntahan ko siya, ngayon na."
"Kia, stop it!" napasigaw na siya. "You have to be strong, okay. Hindi ka
naman namin pababayaan ng Uncle
Lander mo."
"A-anong pinagsasasabi mo? M-may nangyari ba kay Dipsy?"
www.ebook-converter
Umiling siya kasabay ng kanyang mga luha.
Kinutuban ako nang masama. "T-then tell me what happened?"
"I'm not saying sorry for you having a baby." Napahikbi siya. "I am sorry
for... the lost of your baby."
Napatulala ako sa sinabi niya.
"K-Kia... nakunan ka."
JAMILLE FUMAH
ganyan dapat sa wrestling XD gumaya siya sayo lander HAAH
P 22-6
Chapter 21
45K 4.4K 3K
by JFstories
CHAPTER 21
KAHIT saan ako tumingin ay makalat. Sa uluhan ko ay may nilalanggam na
pagkain. Sa di kalayuan naman ay
nilalangaw ang mga hugasin. Naamoy ko rin ang mabahong amoy ng panis na
kanin. May mga nakatumbang
bote ng alak na nakatabi sa akin.
Bumangon ako nang paupo. Pagkatapos ay gumapang ako pababa ng aking kama.
Gamit ang aking mga siko ay
nagpadausdos ako sa sahig para makarating sa pitsel na malayo sa akin.
Nang maabot ko ito ay uminom ako
ng nakahiga.
I can't stand, I can't walk. The doctors tried to explain to me what
happened but I never listened. Ayokong
malaman kung bakit isang buwan na akong hindi hindi makatayo at
makalakad. This was happened after
makunan ako, after kong magising sa hospital.
I heard something about my situation habang kausap ni Lander ang mga
doctor. They told my uncle na
nangyayari talaga ang ganitong kaso sa five out of ten patients matapos
makunan. But the good news is ninetyeight percent ang nakakalakad muli
after six months, or maybe a year, kapag sinuwerte one month — with the
help of therapy, of course. And the bad news is — I don't want any
therapy.
www.ebook-converter
I don't want anything.
I just wanna lay down on bed, drink all night, and cry forever. I lost my
child. There's no reason for me to
make myself better.
Tumunog ang aking cellphone at nakita ko sa screen ang pangalan ni Mommy.
I don't wanna hear her voice,
so I turn off my phone. They don't have fucking idea what I've been
through. Wala rin silang alam na nakunan
ako. Hindi rin nila alam na lumpo na ako ngayon.
Kumatok sa pinto ang kasambahay na iniwan sa akin ni uncle Lander, si
Lola Peach. I've known her since I
was a kid. Siya kasi ang nagpalaki kay Aviona. "Kia, may bisita ka."
Hindi ko siya pinansin. Alam niya na iyon. Na ayaw kong tumanggap ng
bisita. Kahit si Quiro ay nagsawa na
rin na kausapin ako. Maging si Aviona ay pagod na rin na payuhan ako.
I don't speak at all when someone tried to talk to me. Pinipili ko na
lang na manahimik at isipin ang aking
mga pagkakamali. Gusto ko na lang na manatili dito sa kwarto ko na
marumi. Nagpapatulong lang ako kay
Lola Peach kapag dudumi ako or maliligo. Or kung minsan ay ay sa higaan
na ako umiihi at dumudumi. Ito
marahil ang dahilan kung bakit ganito ang amoy ng paligid.
Lumilipas ang maghapon na ganito lang ako. Babalik sa higaan ko, gagapang
lang kapag nagutom ako. In fact,
minsan lang ako magutom. Mas madalas akong umiinom kasama si Lola Peach.
Lagi lang nagkukwento ang
matanda tungkol as prinsesang kinayog ng kuba. And she always told me
that story over and over. Hindi siya
nagsasawa.
P 23-1
Everyday she knocked on the door. Lagi niyang ipinapaalam na may bisita
raw ako. Kahit naman sabihin niya
sa akin iyon ay hindi ko siya kinikibo. I'm satisfied of lying all alone.
Pagsapit ng gabi ay iiyak na naman ako. Pagdating ng madaling araw ay
mag-iinom. Hanggang sa
makakatulog ako sa kasalingan. Paggising ko ay ganoon na naman. Walang
nagbago. Ganito pa rin sa
kwartong ito.
Araw-araw ay papasok si Lola Peach para lang hatiran ako ng pagkain at
inumin. Lilinisan niya ako at
bibihisan, pero kung minsan ay ayaw ko. Mas gusto kong naamoy at nakikita
kung gaano ako kabaho.
Sometimes, I wish I died. No one cares, anyway. I'm tired of what I am
today. Besides, napapagod na rin
akong pakinggan ang mga kwento ng matanda.
"Nakow, eh, bumalik siya. Gusto ka raw niya makausap." Ani Lola Peach.
Sinilip niya lang ako sa pinto.
Hindi ko siya kinibo. I can't remember when she told me about that
visitor who always came. A week ago,
maybe. She didn't mention the name. She was kept saying the word 'siya.'
"Owki, paalisin ko na." Isinara na niya ang pinto.
"Lola Peach."
www.ebook-converter
"Ow?"
"Gusto kong tumanaw sa bintana."
Pumasok siya sa kwarto at kinailangan niya pang laktawan ang aking mga
basura para lang makuha ang isang
upuan at mailagay sa tabi ng bintana. Dumulog siya sa akin at inalalayan
akong makaupo doon. Binuksan niya
ang bintana at nilanghap ang sariwang hangin. Nag-umpisa na naman siyang
magkwento. "Alam mo ba 'yung
prinsesa na tinira ng kuba —"
"Gusto ko munang mapag-isa."
"Ay, uu nga pala. Paalisin ko nga pala iyong bisita mo." Nanakbo na siya
palabas ng kwarto.
Dinungaw ko ang bintana. Ngayon ko lang nalaman kung gaano kataas ang
kwarto ko. I think I'm in a condo.
Pag-aari yata ito ng mga Montemayor.
Sumampa ako sa bintana kahit hirap ako. Lumambitin ako para makadungaw
ako nang husto. What if I jump?
Mamatay kaya agad ako?
Tapusin ko na kaya ang paghihirap ko?
Pumikit ako at hindi ko napigilang mapaluha. In the back of my mind, I
don't wanna die. But this is the only
way para matapos na ang lahat. Para makalimutan ko na ang lahat. Para
hindi ko na maalala si Dipsy.
The thought of his face makes me angrier. I feel the pain everytime I saw
his face in my dreams.
He savaged me. He killed our baby. Ayoko na siyang maalala kahit pa
paulit-ulit siyang pumapasok sa isip
P 23-2
ko. The guy is already married. Nagkalat na nga sa mga diaryo ang wedding
of the year — he and Cassia.
Both of them were my nightmare.
Pumikit ako at inalala ang Daddy ko, ang Mommy ko. Si Quiro and Zantha.
Lander and Aviona. Everyone I
know, bigla kong naalala. I think it's really time to say goodbye. Sayang
at hindi ako makakapagpaalam ng
pormal kay Mommy.
Maybe I should write a letter for Lola Peach. Ayaw ko kasing masisi siya
kapag nagpakamatay ako ngayon.
O baka wag nalang. That granny-bitch is strong. She can handle herself.
I'm gonna jump now.
Akma na akong tatalon nang may humila sa akin. Kapwa kami napahiga sa
sahig nang kanyaniya akong
hilahin. "What the hell are you trying to do?!"
Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ang boses niya.
—it's Dipsy.
JF's on Twitter: @JFstories
www.ebook-converter
Pak u ka gago ?? FUCKYOUUUU
P 23-3
Chapter 22
46.8K 4.2K 2.5K
by JFstories
CHAPTER 22
DIPSY was staring at me for almost an hour. He was sitting on the bed
near me. Nakatanaw lang ako sa
malayo at walang imik. I don't wanna see him. I don't fucking care if he
saw me like this, I just don't wanna
talk to him.
"I heard what happened." He said in deep voice. "How you holding up?"
I could see him in he reflection of the glass window. Napalingap siya sa
paligid. I think he already got the
answer of how am I holding up.
Humugot siya nang malalim na paghinga. "I'm sorry about what happened."
Nilingon ko siya at tinitigan nang masama.
"I want you to know that—"
www.ebook-converter
"Leave."
"Kia, I'm here for —"
"Leave me alone."
"Kia, please—"
"I said, leave."
Lumamlam ang kanyang mga mata. I admit I never saw him like this before.
And I know how sincere he was
of saying sorry. Pero hindi na niya maibabalik ang nawala sa akin. Hindi
na niya maibabalik ang anak namin
na pinatay niya.
Tumayo siya at lumabas ng kwarto. Maingat niyang isinara ang pinto. Siya
pala iyong tinutukoy ni Lola Peach
na ilang linggo nang pabalik-balik dito.
Nang mawala siya sa paningin ko ay saka bumuhos ang aking mga luha. I
must tell to myself na mahal ko pa
rin siya. Pero paano ko pa nga ba mapapatawad ang taong sumira sa buhay
ko? Ang taong pumatay sa anak
ko?
...
NAPAMULAT ang isa kong mata nang maamoy ko ang mabangong amoy ng pagkain.
Saan kaya iyon
nagmumula? Imposible namang luto iyon ni Lola Peach dahil hindi naman
marunong magluto ang matandang
iyon.
P 24-1
Pagbangon ko ay bumungad sa harapan ko ang isang putahe ng ulam. It was
beef steak with tomatoes in side
and onion on top. May katabi rin itong fried rice at sawsawan.
Bumukas ang pinto ang sumulpot si Dipsy na may dalang juice. "Breakfast
in bed."
Anong ginagawa ng lalaking ito dito?
"You need to eat." inilapag niya ang juice sa harapan ko. Lumapit siya sa
akin at akmang bubuhatin ako. "I
have to lift you para madala kita sa mesa—" sinampal ko siya.
"What the fuck are you doing here?"
Napapikit muna siya bago siya nagsalita. "I need to take care of you—"
Dinampot ko ang juice at isinaboy sa mukha niya. "What do you want?"
Matagal siya bago nakasagot. "I want nothing. I'm here to take care of
you—"
"Lola Peach!" tinawag ko ang matanda.
Mabilis namang rumespunde si lola. "Anyare? Anong status?"
www.ebook-converter
"Take Dipen outside. And don't let him na makapasok ulit dito — ever!"
Bumaling si Lola Peach kay Dipsy. "Oh, panu pogi. Teyk awtsayd daw."
Tumango si Dipsy at kusa na siyang lumabas. Nang mawala sila sa paningin
ko ay itinaob ko ang pagkaing
alam ko naman na siya ang nagluto. Hahayaan ko itong langgamin. Hahayaan
kong magutom ako hanggang sa
ikamatay.
...
myworks/61822
EVERYDAY, narito si Dipsy. Noon unang linggo ay hindi siya pinapapasok ni
Lola Peach, pero kalaunan ay
nakakapasok na ulit ang gago. Nang tanungin ko naman si Lola Peach ay may
dahilan ang matanda. Si Dipsy
lang daw kasi ang nakita niyang matiyaga sa lahat ng dumalaw sa akin
dito.
"Did you eat your lunch?" tanong sa akin ni Dipsy.
Araw-araw niya itong itinatanong sa akin pero hindi ko naman siya
pinapansin.
"By the way, I bring you some food here. Sana kainin mo." Inilapag niya
iyon sa tabi ko.
P 24-2
Hindi ko siya kinibo hanggang sa umalis siya. Pagbalik niya kinabukasan
ay makikita niya na nakakalat lang
sa lapag ang dinala niyang pagkain. Lilinisin niya iyon kasama na ang
ilang kalat ko sa kwarto. Araw-araw
niya ring nililigpit ang mga kalat maliban sa akin.
Hanggang sa nakasanayan ko na na lagi siyang pumupunta. Naiinis ako sa
kanya pero wala na akong
magagawa. Iniiwasan ko na lang na tingnan dahil alam ko naman na gwapo pa
rin siya. Kinakausap niya ako
pero never ko siyang kinausap. Lumalapit siya sa akin ngunit never niya
akong hinawakan.
Wala ba siyang ibang pinagkakaabalahan? Paano si Cassia, ang asawa niya?
Kasal na malamang sila. Wala
ba siyang trabaho kundi ang maglinis ngmga kalat ko? I wanna ask him pero
ayoko. Ayaw kong kausapin ang
katulad niyang tao.
"I got to go." Aniya isang araw. "Please eat the cake. It's my birthday
today."
Hindi ko siya pinansin. Para lang siyang nakikipag-usap sa hangin. Ang
lakas ng loob niyang dalhan pa ako
ng cake, though alam naman niya kung saan niya ito pupulutin kinabukasan.
Pagkalabas niya ng pinto ay binuksan ko ang cake. Inihagis ko iyon pataob
para plakda kapag tumama sa
sahig. Hindi pa ako nakuntento kaya ikinalat ko iyon gamit ang aking
palad. Bukas, maglilinis na naman siya.
Bahala siya buhay niya. Alam ko namang hindi magtatagal ay magsasawa rin
siya.
Paggising ko ng umaga ay wala akong Dipsy na nakita. Nakakalat pa rin ang
cake na kinalat ko. Nilalanggam
na ang mga ito.
www.ebook-converter
Naghintay pa ako hanggang hapon. Sumapit na ang gabi, pero hindi na
talaga siya nagpakita. Siguro nalasing
dahil birthday niya kahapon. O baka naman hindi pinayagan ni Cassia.
Kinabukasan ay wala pa ring Dipsy na dumarating. Everytime na bubukas ang
pinto ay napapaangat ako.
Akala ko siya na ngunit si Lola Peach lang pala. Gusto ko sanang tanungin
kung napadaan siya subalit
nahihiya naman ako.
"Nakow, eh, two days ka ng hindi kumakain, hija." Puna sa akin ni Lola
Peach. "Dadalhan ba kita ng
pagkain?"
"Napagod na rin siya sa wakas." Pasaring kong salita. Alam kong alam niya
kung sino ang tinutukoy ko. Isang
paraan na rin para pagtakpan ang pride ko.
"Ay, nagbabasa ka ba ng text, hija?"
Napalingon ako sa cellphone na ilang araw na yatang low battery.
"Hindi mo ba nabasa ang text ni Sir D?"
Nangunot ang aking noo. "Anong text?"
"May sakit daw siya. Paanong hindi magkakatrangkaso eh maghapon nandito.
Halos hindi kumakain
kababantay dyan sa'yo."
Really? So hindi pala agad siya umuuwi kapag lumalabas na siya ng kwarto.
P 24-3
Well, hindi ko na kasalanan kung nagkakasakit siya. Inutusan ko ba siya
na bantayan ako?
Hindi ko maintindihan kung bakit ako masayang malaman na kaya pala siya
hindi nakakapunta ay dahil may
sakit lang pala siya. Hmp. Akala ko napagod na.
Ipinilig ko ang aking ulo. This is wrong. I shouldn't feel this. Not ever
again.
...
"NAKOW, hija, ang taas ng lagnat mo!" natatarantang sabi ni Lola Peach
matapos hipuin ang aking noo. "Eh,
paano ba ito? Bakit kasi ngayon pa nagkabagyo? Wala tuloy signal."
Malakas ang ulan sa labas dahil sa bagyo. Kahit ako ay naririnig ko ang
pagyanig ng paligid dahil sa malaks
na hangin.
Nakadagdag pa iyong kawalan ng kuryente. Nasira yata ang generator ng
building kaya wala kaming ilaw.
Sinubukan ni Lola Peach na humingi ng tulong sa mga kalapit na unit pero
wala siyang nahingian. Karamihan
kasi sa mga nakatira dito ay hindi nakauwi galing ibang bansa dahil sa
cancel ang flight gawa ng bagyo. Wala
tuloy choice si Lola Peach kundi ang painumin ako ng kung anu-ano. Wala
tuloy choice si Lola Peach kundi
ang painumin ako ng kung anu-ano.
www.ebook-converter
Nagulat lang kami nang may nag-doorbell. Nagtatatalon sa tuwa ang matanda
nang pagbuksan niya ng pinto si
Dipsy.
Anong ginagawa niya rito? Akala ko ba may sakit siya? Basang-basa ang
pantalon niya. Basa rin ang buhok
niya. Halata rin sa ubo niya na may transkaso pa siya.
"Maige at dumating ka, hijo. Hindi ko na kasi alam ang gagawin ko. Hindi
ako makakontak dahil walang
signal ang deputang cellphone ko dito." Mangiyak-ngiyak na sabi ni Lola
Peach.
"She needs a doctor." Ani Dipsy.
"Dadalhin natin siya sa doctor?" tanong ng matanda.
"To the hospital." Binuhat niya ako. "May sasakyan ba kayo?"
Umiling si Lola Peach.
Mabilis niya akong nailabas papuntang elevator.
Nakababa agad kami sa lobby ng building. Doon ay nagtangka sila ni Lola
Peach na tumawag ng ambulance
pero walang linya ang telepono. At saktong walang tao sa front desk ng
condo. At sa kamalas-malasan ay
wala ring nadaang taxi, dagdag pa na walang dalang cell phone si Dipsy.
"Nakow, eh, paano ba yan?" naiiyak na ang matanda.
Tinanggal ni Dipsy ang kanyang jacket at ibinalot sa'kin. Mayroon iyong
hood na isinuot niya sa aking ulo.
Pagkatapos ay binuhat niya ako.
P 24-4
"Anong gagawin mo, hijo?" tanong muli ni lola.
"I have to take her to the hospital."
"Pero malakas ang ulan sa labas."
"But I have to." Pagkasabi ay sumuong na kami palabas. Isiniksik niya ako
sa kanyang dibdib.
"A-anong ginagawa mo?" tanong ko na nanginginig. It's freezing outside.
"Don't talk."
"S-saan mo ako dadalhin?"
"There's a hospital nearby. I have to take you there."
"F-fuck you, Dipsy."
" Saka mo na ako pagalitan kapag okay ka na." Lumingap siya sa paligid.
"Fuck! Bakit walang cab?"
"D-don't tell me you you sold your car?"
www.ebook-converter
"I left it in the flood."
"Sa baha?" kaya pala basang-basa ang pantalon niya.
"I think I need to run." pagkasabi'y nanakbo siya habang inuubo.
Nararamdaman ko rin ang panginginig ng
kanyang katawan.
"B-baka mabinat ka niyan."
"Shut up." Aniya sa kabila ng malalim niyang paghinga. May times pa na
kamuntik siyang madapa. Para bang
hinang-hina siya. Nararamdamanko rin na gumegewang siya.
Hindi nagtagal ay nakarating kami sa hospital. Ito na ang pinakamalapit
sa hospital dito. Napakaraming
pasyente sa emergency. Ni wala ngang sumalubong sa amin para daluhan
kami. Siguro dumami ang pasyente
dahil sa bagyo. inihiga ako sa stretcher.
Inilapit niya ako sa isang nurse. "Help her."
"Sorry, Sir, pero kailangan niyo pong pumila—"
"You have to take her first!" Sigaw niya. Napatingin na sa kanya ang mga
pasyente.
"I'm sorry, pero may nauna. Mag-fill up na lang po muna kayo sa front
desk."
Lumingap si Dipsy sa paligid. Hindi ko alam kung saan niya ako inilapag
pero mukhang may inagawan lang
siya ng stretcher.
May dumating na doctor. "Sir, you have to go to the admission area
first."
P 24-5
"You need to check her immediately!"
"I'm sorry, Sir, but you have to—"
Sinapak niya ito at kinwelyuhan. "Uunahin mo ba siya o papatayin kita?"
Nagdatingan na ang mga gwardya at inawat siya. Limang tao pa yata ang
umawat sa kanya.
Gusto ko siyang pakalmahin pero hindi naman niya ako naririnig.
"Please... unahin niyo siya..." nagulat ako nang magmakaawa siya. "I'm
begging you, she needs a doctor..."
gumaralgal ang boses.
"D-Dipsy..."sambit ko sa mahinang tinig.
Lumuhod siya kahit marami ang nakakapit sa kanya. At nang mag-angat siya
ng mukha ay tigmak na siya ng
luha. "Please..."
JAMILLE FUMAH
www.ebook-converter
@JFstories
Wow! Wow! Wow! Grabe! ??????????????
P 24-6
Chapter 23
55.5K 4K 1.5K
by JFstories
Hi, @DontStealMyBias! Thank you for your comment. Super naging busy
lang.try ko sumagot sa mga inq
hanggat kakayanin ng time. :*
Sana di ko pa tapos itong story, kaso tapos na, e... no chance na para
baguhin ko iyong flow.But will do
something abt it. Alam ko namang sobrang bad ni Dipsy, wala na kasi akong
maisip that time, one night
lang kasi nong ginawa siya kaya super bilis, pero may plan na ako
bumawi.stay tuned. ;)
Chapter 23
IT'S PNEUMONIA according to the doctor. Mabuti na lang daw at naagapan
ako, or else ay pwedeng
ikamatay ko. I must admit thatDipsy saved my life. And I saw how he
fought for my life. He suddenly touched
my heart in that moment. Subalit kahit gawin niya iyon nang paulit-ulit
ay hindi pa rin mawawala ang aking
galit sa kanya.
www.ebook-converter
Everytime na imumulat ko ang aking mga mata ay si Dipsy ang aking unang
nasisilayan. Hindi ko siya
namulatan na umalis sa aking tabi while I was in the hospital bed. Minsan
ay naririnig ko ang boses ni Lola
Peach. Kinukwentuhan niya si Dipsy tungkol sa prinsesang tinira ng kuba.
"Good news." he said tiredly. Sa hitsura niya ay mukhang di pa siya
natutulog. "You're going home today."
Umaga ng mga sandaling iyon at kamumulat ko lang.
Hindi ko siya kinibo. I still hate him.
I've been confined for only five days. Si Dipsy ang naghatid sa akin
pauwi at buhat-buhat niya ako paakyat ng
elevator. Nang mailapag niya ako sa kwarto ko ay malinis na ito. May mga
welcome poster din naman na
nakadikit sa pader. And since may drawing na kuba ay malamang si Lola
Peach ang may gawa nito.
Hinawakan ni Dipsy ang aking kamay. "Are you all right?"
Tinabig ko ang kanyang kamay.
"Starting today, I will take care of you. Para naman makapag-FB ang Lola
Peach mo."
Tulad ng dati ay hindi ko siya kinibo.
"Okay. Maybe I'll just come back tomorrow." Malungkot ang kanyang tinig.
Patayo pa lamang siya nang magsalita ako. "Change my clothes."
"Huh?"
P 25-1
"Umihi ako. Palitan mo ang damit ko." Sinadya ko talagang umihi. Tingnan
natin kung hanggang kelan ang
kaya niyang tiisin.
Dali sang pumunta sa dressing room. Pagbalik niya ay may dala na siyang
undies at pajama. May dala rin
siyang bimpo na nasa basin na may mainit na tubig. "I will clean you up."
Napatingin siya sa pang-ibaba ko at
napalunok.
"Take off my short." utos ko.
"But—"
"Arte mo, nakita mo na yan." Ako na ang naghubo sa sarili ko. Isinunod ko
ang aking undies.
Tumingala siya.
"So paano mo ako lilinisan kung nakatingala ako?"
Humugot muna siya ng malalim na paghinga. Binasa niya ang bimbo at
pinunasan ang hita ko.
Kunwari ay hindi ako apektado sa ginagawa niya. Pero ang totoo ay
nangungulila ako sa mga haplos niya. But
everytime I looked at it, bumabalik ang galit ko sa kanya. Everytime I
felt it, nasasaktan lang ako nang sobra.
www.ebook-converter
Narinig ko ang malalim niyang paglunok.
Nang mapunasan niya ang aking mga hita ay sinuutan na niya ako ng undies,
sumunod ang pajama.
"Matutulog na ako."
"Wait lang." Tumayo siya at pagbalik niya ay may dala na siyang pulbos.
Pinulbusan niya ako sa likod.
"You have to leave. Matutulog na ako."
"Okay." Patayo na siya nang may maamoy siyang mabaho.
"Palitan mo ulit ako." Utos ko muli.
"Why?"
"Dumumi ako."
...
KAILAN kaya mapapagod ang taong ito? Dipsy and I are in the bathtub.
Kasalukuyan niyang sinasabon ang
aking likod. He seems enjoying taking care of me since last week. Hindi
siya nagsasawang kwentuhan ako ng
kung anu-ano kahit hindi ko siya pinapansin.
I tried to ask him about Cassia pero iniiba niya ang usapan. What
happened to her? Bakit kaya ayaw niyang
banggitin? Though umuuwi naman siya tuwing gabi. Maybe also Cassia wanted
my forgiveness for her to live
a happily married life with him.
P 25-2
"Stop..." I whispered. Sa isang linggo niyang pag-aalaga sa akin at
pagpapahirap ko sa kanya ay ngayon lang
ulit ako nagsalita.
Narinig ko ang malalim niyang paghinga. "Did you know that the word dead
has four letters, so does life. The
pain has four letters, so does heal."
Hindi ko siya pinansin. Pagkatapos niya akong banlawan ay binalutan niya
ako ng tuwalya. He was being
gentleman every time the whole week he cleaned me up.
Binuhat niya ako gamit ang kanyang braso habang nababalutan ako ng
tuwalya. Iniakyat niya ako papuntang
kwarto. Maingat niya akong inilapag sa kama. These past few days ay
ngayon lang ako napreskuhan dahil
may nagpapaligo na sa akin. Hindi naman kasi ako kaya ni Lola Peach na
ibaba para lang paliguan.
He went to my dressing room at naka-isip ako ng kalokohan. I think it's
time para makaganti ako kay Cassia.
Pagbalik ni Dipsy ay bitbit na niya ang aking bibihisin. "Here." Inabot
niya sa akin iyon.
Tumingin ako sa kanya. "I need your cock."
"Huh?"
"Fuck me."
www.ebook-converter
Nakatulala lang siya sa akin.
Tinanggal ko ang nakabalot na twalya sa aking katawan. Umalon ang kanyang
Adam's apple nang makita niya
ang aking dibdib.
Nabitawan niya ang kanyang hawak na damit. He slowly went to my lips na
para bang na-hypnotize. His
mouth claimed my lips. He kissed me so gently. He is so fucking different
when we did this that last time.
Napakalaki ng ipinagbago. I could totally feel the passion in his kiss
this time.
He brought my hands in his lips and licked my fingertips. Napasinghap
ako.
He touched my breast and softly pinched the tips of it. He took one mound
into his mouth after that. I gasped
as I felt his tongue between my breasts, sliding down my stomach. He put
my legs on his shoulders before I
realize what is he doing, he already went down on my wetness. His lips
touching, playing and lightly
exploring gently. I'm too stricken to utter a words.
I pushed him away and let him stand. I wanna see his body. "Strip for
me."
He took off his shirt, and then his pants. Tumalbog ang kanyang kuwan
nang tanggalin niya ang kanyang
boxers.
I couldn't help myself from admiring his body. He had those eight-packed
abs and big biceps. He smells so
good, so manly.
"Come near me." I commanded.
P 25-3
I held his shaft, sliding my hand up and down.
Umigting ang kanyang panga bago siya napatingala. I went on tasting it.
My mouth swallowed his full length.
"K-Kia..." He groaned in bliss.
I sucked it hard before I went to his balls. Para siyang mababaliw kung
makaungol. He sounded so hot. And I
loved watching his aroused expression. He was hard and aching while I was
wet and ready for him. He lifted
up my thighs again and started licking me, tasting my folds hungrily.
In a moment, he moved and positioned himself between my thighs. Biting my
lower lip, I rubbed my folds
against his hard shaft. We pressed our lower body together as our bodies
joined together. He cried out my
name as he fucked me. He was gently bonking his hardness inside of me
before he found himself thrusting
harder into mine after a while. The combination of lust and anger was
intense.
"You're still tight..." he moaned. He was looking intently at me, as if
he was looking at my soul. He started
kissing my lips again.
"Your body knew that you belonged to me." He said huskily, possessively.
Our eyes remained locked as his
thick length was brutaly hard inside my core.
I cried out as my walls tightened around his cock. "I'm coming..."
www.ebook-converter
He made his thrust faster and deeper. "Malapit na rin ako..."
He held my hands while he continously pounding inside. Mayamaya pay
nangisay na siya sa aking ibabaw.
Napakapit ako sa kanya at napayapak. Halos sabay lang kasi kaming
nilabasan.
"I love you..." he said with a barest whisper.
JAMILLEFUMAH
PUTANGINA NAKAKANTOT KANA LOVE AGAD. Potakte.
P 25-4
Chapter 24
45.8K 4.1K 1.7K
by JFstories
restored raw/unedited copy
Chapter 24
THERE'S no changes, I still hate him. Even though I felt his love when we
fucked, I still fucking hate him.
Walang nagbago sa sistema namin, ganoon pa rin.
Pero nag-eenjoy ako na makitang nahihirapan si Dipsy. Alam kong hirap na
hirap na siya pero hindi pa rin
siya napapagod. Lilinisin niya ang mga kalat ko, lilinisan niya ang dumi
ko. I can't find the answer why he
chose this life. He has a wife. He should spend his time on Cassia
instead on me.
What if I give him the forgiveness he wanted? Will he stop doing this
shit? Titigilan na ba niya ako?
www.ebook-converter
"Hija, nandito si abs, este! Si Sir D pala." Bungad sa akin ni Lola Peach
pagpasok niya ng kwarto.
I thought he quitted after he'd gone for two days. Iyon pala mukhang
bumwelo lang. Pagpasok ni Dipsy para
buhatin ako ay nabigla ako. Bukul-bukol kasi ang kanyang mukha at puro
putok ang mga labi niya. Napansin
niya yatang nabigla ako sa hitsura niya.
"Nadapa."
"Saan ka nadapa, Sir? Sa bangin?" Sabat ng matanda.
Hindi siya tumugon. "Let's go." Binuhat niya ako pababa ng hagdan.
Ano kayang nangyari? Sino kaya ang nakaaway niya? Sa hitsura niya kasi ay
para bang binugbog siya kesa
nadapa. Pagbaba namin ay madilim at walang ilaw. Pansamantala niya akong
inilapag sa isang upuan.
Binuksan niya ang ilaw.
"Surprise!!!" sabay-sabay nilang sigaw. It was Quiro and Aviona na
nakahawak sa tarpaulin. My Mommy is
holding a pink balloon and Lander is lifting a huge cake. Daddy was just
in the corner. Cynthia and Leo
Montemayor are also here.
"Happy birthday!!!" they chorused.
I was shocked. I really am. Hindi ko talaga ine-expect ito. In fact, I
don't want them to see me like this. In this
horrible condition! This is not what I want.This should stop.
"Happy birthday, Kia." Lumuhod sa harapan ko si Dipsy at nagbukas ng
maliit ng kahon. Pero bago pa niya
P 26-1
nagawa iyon ay nasampal ko na siya. Nakakuha ako ng kopita na may alak sa
tabi ko at isinaboy ko iyon sa
ulo niya.
Natahimik ang lahat.
Napayuko na lang si Dipsy habang basang-basa ng wine ang kanyang mukha.
"Kia —" magsasalita pa lang si Mommy ay inawat ko na siya.
"I don't wanna hear any words from all of you."
Tumayo si Dipsy. "But, Kia—"
"Fuck you!"
Napapikit siya. "Please tell me what to do—"
"Die."
"Huh?"
"Kapag namatay ka ay saka lang kita mapapatawad." Bumaling ako kay Uncle
Lander. "Please take me
upstairs."
www.ebook-converter
Walang nagawa si uncle at binuhat niya ako. Dinala niya ako sa kwarto ay
inipag sa kama ko.
"I don't wanna hear any lesson from you. Please just leave."
"Okay." Lumabas siya ng pinto at pumalit si Dipsy.
"What are you doing here?"
Nakayuko lang siya sa harapan ko na para bang nagsusumamo.
"Why don't you start killing yourself? Kapag namatay ka ay baka mapatawad
pa kita."
"I did it for you."
"Ang alin? Ang ipangalandakan sa lahat na lumpo ako? Ang idaldal sa
parents ko na nakunan ako?!"
"I'm sorry."
"You just make things worst."
Lumuhod siya bigla sa harapan ko. "Kia, please, let me stay. I still want
to take care of you. Please, wag mo
akong ipagtabuyan..." pumiyok siya.
"Kung gusto mo ng kapatawaran ko, umalis ka at wag ka ng magpapakita
sa'kin—"
"I love you..." pumatak ang luha niya sa sahig. "Mahal na mahal kita,
Kia... mahal na mahal kita..."
P 26-2
May kung anong kumurot sa puso ko na makita siyang nagkakaganito. His
face is in a bad shape and he's
crying. I thought he's a Montemayor, but why the hell is he crying?
"K-kahit pahirapan mo ako... kahit paglinisin mo ako... Basta 'wag mo
lang akong itaboy... magtitiis ako.
Alam ko naman na napakalaki ng kasalanan ko sa'yo, at kahit anong gawin
ko ay hindi ko na maibabalik ang
nawala sa atin. Pero sana... sana mahanap mo sa puso mo na patawarin
ako... kasi kahit ako ay hindi ko
mapatawad ang sarili ko..."
Pigil ang luha ko habang nakatingin sa kanya. "I don't wanna see you
again.."
Bumukas ang pinto at iniluwa niyon si Daddy. Nanlaki ang mga mata ko nang
madatnan niya kami.
Napabaling ako sa kanyang kamao. Puro tuklap, band aids iyon at galos. I
think I found the answer kung bakit
puro bangas ang mukha ni Dipsy.
Nakakapagtakang lumapit siya kay Dipsy at tinapik ito sa balikat. "Rest.
I'll take it from here."
Tumayo si Dipsy at lumabas.
Lumapit sa akin si Daddy at tumabi sa kinauupuan. "No one gets tired of
loving, 'you know that?"
Nakayuko lang ako.
www.ebook-converter
"But everyone gets tired of hurting."
I can't believe he's saying this to me. For those years of being a father
to me ay ngayon niya lang ako
pinayuhan.
"He told us everything." Tumingin siya sa akin at hinawakan niya ang
aking kamay. "I love you, daughter.
You should've told me everything. I could leave the world but not you."
Isa-isa nang pumatak ang aking mga luha.
"You are the best thing that I ever had. I will understand everything
because I'm always on your side."
"I failed, Daddy. I made a big mistake and I failed."
"Don't think that." Inangat niya ang aking baba. "Please don't quit
because of one mistake you made. You
didn't fail, baby. Each mistake teaches us something. It's not how far
you fall, but how high you bounce that
counts."
"D-Daddy..." napahagulhol na ako.
"We are always here for you. Don't quit on us, baby. Because me and your
mommy will die first before we
quit on you."
"Oh, Daddy..." napayakap na ako sa kanya. "I'm sorry..."
"Don't be."
P 26-3
"I can't forgive him."
"Don't pressure yourself, baby. Forgiveness always takes time. And the
only way for us to forgive someone
we hate is to let go of them."
Napaangat ako ng mukha. "I just wanna get out of here. Get some place to
be, away from him."
"Tell me where you wanna go."
"Anywhere. How about in Europe?"
"As you wish."
"I want now, Daddy."
Napabuga ng hangin si Daddy. "Fine." binuhat niya ako at dinala sa kotse.
It was really painful na kailangan
ko na talagang magmove on kay Dipsy.
@JFstories
Kyo huhu ?? KYOOOO
www.ebook-converter
P 26-4
Chapter 25
38.2K 3.8K 1.8K
by JFstories
Chapter 25
NADALA ako ni Daddy sa sasakyan nang hindi kami napapansin ni Dipsy.
Yumakap muna ako kay Lola
Peach at nagpaalam. Pagsakay ko sa backseat ay nandoon na si Mommy.
Niyakap niya ako nang mahigpit at
saka siya napahagulhol. "I'm so sorry, baby..."
"I love you, Mommy."
"I love you, too, baby..."
Pinaandar na ni Daddy ang kotse. Pero sa parte ko ay para bang may naiwan
ako. At hindi nga ako nagkamali
— it was Dipsy. I wanted to tell him na pinatawad ko na siya para mamuhay
na sila ng tahimik ni Cassia. But
not now, maybe sooner. Kailangan ko munang mag-unwind sa Europe para pag-
isipan iyon nang mabuti.
Daddy suddenly stopped the car. Nakatingin siya sa rearview mirror. Saka
ko lang din napansin na may
sumusunod sa amin.
www.ebook-converter
Napanganga ako ng makilala ko siya. It was Dipsy!
"Kia!" Sigaw niya.
"Daddy, drive the car!"
"Are you sure?"
Napakapit si Mommy sa kamay ko.
"Drive the car, please." Utos ko muli.
Pinandar naman ni Daddy ang kotse.
"Make it faster." Pumiyok ako. HIndi ko alam kung bakit nasasaktan ako.
Pinaharurot ni Daddy ang sasakan. Pero sa side mirror ay nakikita kong
humahabol pa rin si Dipsy.
"I've seen this scene a lot. Especially in Montemayors'." Ani Mommy na
nakangisi.
Wala nga yatang balak huminto si Dipsy. Kahit malayo na kami ay hindi pa
rin siya sumusuko sa paghabol sa
amin.
"Why don't you give him a chance?" Mommy suggested.
P 27-1
"He's married. Para ko lang niloko ang sarili ko."
Nagkatinginan ang dalawa. "Kia, you don't know?"
"Ang alin?"
"He backed out on his wedding." Si Daddy ang nagsalita.
Yumakap sa akin si Mommy. Bigla ay naglandas ang mga luha ko.
...
YOU'RE NOT GONNA BELIEVE this. I canceled my flight when I'm about to fly
to Europe. I don't know
why pero ito ang gusto ko. I chose to stay here in the Philippines.
In fact, it's been a month since my dad and mom took me home. And believe
it or not, I took the therapy. And
only weeks passed at heto — nakakalakad na 'ko. At ang baliw na si Cassia
ay nasa mental hospital na.
But there's more unbelievable than that. I've got friends and you're not
gonna believe on this one, too. It was
Cynthia Saavedra and Camilla Montemayor.
It's a long story and I don't know how it happened. Basta ang alam ko
lang ay ka-finger na nila ako. Pati
kapatid ni mommy na aunt ko ay ka-finger din pala nila! Si Aunt Rosenda!
www.ebook-converter
Plan ko rin palang gawing ka-finger na rin si Lola Peach para naman mai-
share niya kina Aunt Rosenda,
Cynthia at Camilla Montemayor ang kuwento niya about sa prinsesang tinira
ng kuba.
Sana kasama namin si Mommy para kompleto ang mashoshonda, kaya lang ay
possessive ang daddy ko.
Maski makipagbarkada ay ayaw nitong payagan si Mommy!
"Oo nga pala, ka-fingers! I have a good news. I'm pregnant." Masayang
balita ko sa bago kong friends. They
are far better than Zantha the bitch, anyway.
Napanganga ang tatlo. "Pucha, ang libog mo naman!" ani Cynthia.
Iningusan ko siya.
"Hindi ka nakuntento sa vibrator?" Rosenda asked.
"It's a good thing for me. At least, magiging dalawa na ulit kami."
Hinimas ko ang aking tiyan. Naka-recover
na ako, kahit na aminin ko na may kirot pa rin sa puso ko. Dahil may isa
pang tao na hinihintay kong bumalik
pero hanggang ngayon ay ni hindi ko makita maski ang anino.
"Who's the father?" si Camilla ang nagtanong.
"Secret."
"Wish ko lang sperm yan ng isa sa mga Montemayor." Bumakas sa mukha ni
Cynthia ang lungkot sa isiping
hindi na ako magiging bahagi ng pamilya nila.
P 27-2
Biglang tumunog ang aking cellphone at nakita ko sa screen ang pangalan
ni Leon. "Hello?" sinagot ko ito.
"Kia?"
"Leon. Why?"
"Brace yourself."
Napapikit ako. Alam kong masamang balita ito. "Tell me."
"Dipsy is dead."
Naibagsak ko ang aking cellphone. Nang magtama ang mga mata namin ni
Cynthia ay bumagsak na ang luha
ko.
Ganito na lang?
Ganito na lang ba iyon?
Kapag may dumating ay meron namang mawawala?
Wala na ba talaga akong karapatang sumaya?!
www.ebook-converter
...
IT FELT LIKE now is the end of the world. He was there, a few steps away.
Habang papalapit ako sa kanya
ay napapahagulhol ako.
Ang tanga... ang tanga-tanga niya. Bakit tinotoo niya ang sinabi ko na
mamatay na siya?
He was sent out for a mission, but he failed. Kaya heto siya at
natatakluban na naman ng puting kumot.
Nang makalapit ako sa kanya ay dahan-dahan kong binuklat ang takip sa
mukha niya. It was him. Wala siyang
buhay at hindi na humihinga.
Nanlambot ako at napasalampak sa sahig. Gusto kong sumigaw at maglumpasay
at mag-asik.
Ilang beses ko siyang itinaboy. Ilang beses ko siyang sinisi. Ilang beses
ko siyang sinaktan, kahit na nakikita
ko sa mga mata niya na parehas lang kami ng pinagdadaanan...
Nang hindi na siya magpakita ay akala ko okay na ako. Akala ko okay na
ako na wala siya...
Nagsisisi ako sa mga nagawa ko. What if kung napatawad ko siya at hindi
ko siya iniwan? What if kung
inamin ko sa kanya na siya pa rin ang aking mahal? Siguro ay kasal na
sana kami ngayon. Siguro ay hindi siya
ipapadala sa isang misyon at buhay pa siya ngayon.
Tumayo ako at niyakap siya nang mahigpit. Doon ako humagulhol sa kanyang
dibdib.
Inalo ako ni Leon na nasa aking likuran lang. Si Quiro naman ay hinihimas
ang aking likuran. "Be strong,
P 27-3
Kia."
"I-I can't..." Tiningnan ko sina Quiro at Leonardo, sila pa lamang ang
nakakaalam na patay na si Dipsy, may
mission pa kasi silang kailangang gawin kaya inililihim pa nila sa iba
ang tungkol dito.
"You once lost someone. You will get over this." Leon said.
"N-not this time." Tagaktak angmga luha ko. "N-ni hindi ko man lang
nasabi sa kanya na napatawad ko na
siya. Hindi ko man lang nasabi sa kanya na mahal ko pa rin siya. Hindi ko
man lang nasabi na magkaka-anak
na kaming dalawa..."
Nabigla ang dalawa. "You mean, you're pregnant?"
Tumango ako. "It's two months."
Nagulat ako nang biglang bumangon si Dipsy. "You're pregnant?!!"
Napaatras ako. "D-Dipsy?"
Bumangon siya na para bang hindi alintana na wala siyang saplot. "Buntis
ka? Nabuntis kita?" garalgal ang
kanyang tinig.
www.ebook-converter
Napahinto ako sa pag-iyak. "What the hell is this?" napatingin ako sa
dalawa na ngayon ay palabas na.
"Hey!"
"Buntis ka, Kia?" lumapit sa akin si Dipsy at hinuli ang aking kamay.
Tinabig ko siya. "Oo. At ikaw ang ama—"
Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang sunggaban niya ako ng halik.
Pagkuwan ay nagtatakbo siya
palabas at nagsisisigaw. "I'm gonna be a father! I'm gonna be a father!"
Sana alam niyang na nakahubo siya.
Bumalik siya sa akin. Naluluha ang kanyang mga mata. "Kia, I swear, I'll
be a good father..." nanginginig ang
boses niya. "I swear to you I'll be a good husband..."
Inis ko siyang itinulak. Ilang buwan din siyang hindi nagpakita sa akin,
'tapos ganito? Hindi ba niya alam na
halos himatayin ako sa daan kanina habang papunta ako rito. Alalang-alala
ako sa kanya.
"Kia... "
"Bakit, pumayag na ba ako na pakasalan ka?"
Lumuhod siya sa harapan ko. "I love you... I will take care of you... oh,
I love you so much..."
Humalukipkip ako. "Tumayo ka nga diyan at sumasayad na 'yang titi mo sa
lupa."
Tumayo siya. "Is that a yes?" lumuluha ang kanyang mga mata.
P 27-4
Nagbagsakan na rin ang mga luha ko. Miss ko na siya. Hindi ko puwedeng
ikaila iyon sa sarili ko, na
namimiss ko na siya. "Y-yes."
Niyakap niya ako at saka humagulhol. "I love you, Kia... I love you...
maniwala ka sa akin, mahal na mahal
kita. Babawi ako sa'yo, magpapa-alila ako sa'yo kung gusto mo... but
please... ayoko ng mawala ka sa akin."
"Pakasalan mo na ko, ngayon na..."
Kumalas siya sa akin at ikinulong mukha ko sa mga palad niya. Siniil niya
ako ng halik, napapikit na lang ako
habang tila siya uhaw sa mga labi ko. Punong-puno iyong puso ko ng pag-
ibig para sa lalaking ito, and yes,
handa na akong magsimula ulit na kasama siya.
May luha pa rin sa mga mata niya na magkahiwalay kami. Titig na titig
siya sa mukha ko.
"Ah... Dipsy..." Napangiwi ako ng akma niya ulit akong hahalikan. Kagat-
kagat niya na ang ibabang labi ko.
"Ano 'yun?" ayaw niyang tigilan ang paghalik sa akin pero itinulak ko na
siya.
"Saka na natin ituloy kasi nakakatusok ka na." Bigla kasi ay tinigasan
siya. "And please, magdamit ka."
www.ebook-converter
END FOR NOW
Spoiler on JFstories Facebook page. Announcement will be posted there,
too
JAMILLEFUMAH
hahaha pls update miss a ...pls update na po...26-27 last chapter
po...plsss...
P 27-5

?? Savaged-Jamillefumah

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

?? Savaged-Jamillefumah

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Prologue

141K 4.6K 2.1K

You might also like