Arkadiusz Rygiel

Cold Tales

1
Cold Tales
Po drugiej stronie Berlina.

Arkadiusz Rygiel 2011

Grafika: Piotr Rygiel

2
Rozdział 1: Akta
1.1. Przedmowa …………………………………………………………………………….. 4
Rozdział 2: Taśmy
2.1. Kryptonim „Przybysz” ………………………………………………………………… 4
2.2. Kryptonim „Pajęczyna” ……………………………………………………………….. 8
2.3. Kryptonim „Esencja” ………………………………………………………………….. 11
2.4. Kryptonim „Cthulhukopf” …………………………………………………………….. 14
2.5. Kryptonim „Władcy Marionetek” …………………………………………………….. 17
2.6. Kryptonim „Strefa 17” ………………………………………………………………… 19
2.7. Kryptonim „Szklarnia” ………………………………………………………………… 23
2.8. Kryptonim „Światła” …………………………………………………………………... 27

3
Rozdział 1: Akta
1.1. Przedmowa
Tekst, który właśnie czytasz to zbiór
zapisów filmowych sesji gry fabularnej
Cold City.
Początkowo teksty były publiko-
wane na blogu w serwisie Poltergeist.
Poniższy materiał można wykorzy-
stać na wiele różnych sposobów. Rozgry-
wając na jego podstawie scenariusze, zapo-
znając nowych graczy z jedną z możliwych
wizji rozgrywki, czy też jako luźną bazę po-
mysłów.
Tekst nie powstałby, gdyby nie lu-
dzie, którzy przyczynili się w sposób po-
średni i bezpośredni do „wyreżyserowania”
opowieści z Zimnego Miasta.
Serdeczne podziękowania dla Piotra
Rygla, Pawła „Chimery” Cybuli, Pawła
„Bolca” Piotrowskiego, Stefana „Szampie-
rza” Brzostkowskiego, Radosława
„Whitlowa” Rybińskiego, Krzysztofa
„Czarnego” Obstawskiego, Pawła „Kudła-
tego” Obstawskiego, Dawida „Hódego”
Kołacińskiego, Mateusza „Cezara” Ma-
słowskiego, Tomasza „Timona” Tymiń-
skiego, Renaty „Kaede” Czerwińskiej,
Aleksandry „Wen” Toczko, Agnieszki
„Gnieszki” Marek, Marcina „Toshiro”
Czerwińskiego, Dawida „Dave’a” Janusz-
kiewicza, Michała Mordela, Kasi „Fio” i
Janka, Daimonicusa, Mateusza „Smoka”
Smoczyka, Przemysława „Lorda Xana” Mi-
chałka, Mikiego, Bartka i Magdy, Luinnara
i Korsa oraz Wydawnictwa Portal.
4
Rozdział 2: Taśmy
2.1. Kryptonim „Przybysz”
Bohaterowie
Mjr. Iwan Gorki, Funkcjonariusz PAP,
Agent GRU.
Towarzysz Gorki trafił do PAP jako
specjalista od zjawisk paranormalnych. Na
co dzień zajmuje się likwidacją skutków na-
zistowskich eksperymentów. Dodatkowo
przesyła istotne informacje do centrali w
Moskwie. Likwiduje także ludzi niewygod-
nych dla interesów Związku Radzieckiego.
Mjr. Józef Bardak, Funkcjonariusz PAP,
Żołnierz KBW.
Pracuje w PAP jako jeden z asysten-
tów ppłk. Arkadego Kazakowa. Sowieci
próbują uczynić z Niego agenta, który w
przyszłości mógłby szpiegować ameryka-
nów.
Por. Jacques Rousseau, Funkcjonariusz
PAP, Oficer Francuskiej Armii.
Został skierowany do PAP po uda-
nym demontażu wypaczonej maszynerii.
Kilka tygodni później zaczął miewać pro-
blemy ze zdrowiem. Zdaje sobie sprawę z
tego, że mógł zapaść na nieznaną dotąd ni-
komu chorobę. Ma nadzieję, że podczas
pracy dla agencji znajdzie pomoc. Póki co
nikt nie wie o jego problemach.
Szalony mag
Dr. Hans Robke wstąpił do SS w
1940 roku. Stale łaknął wiedzy i zdawał so-
bie sprawę z tego, że ta organizacja jako je-
dyna będzie w stanie Mu zapewnić fundu-
sze na badania. Robke już wcześniej parał
się szeroko pojętym okultyzmem. Jego ob-
sesja pogłębiła się po przeżyciu śmierci kli-
nicznej. W trakcie której ujrzał inny świat,
a właściwie jak mniemał inny wymiar. Wie-
dział że jeśli byłby w stanie przemieszczać
się miedzy światami, mógłby realizować
inne eksperymenty bez najmniejszych za-
kłóceń. Podczas pierwszego pełnego roz-
cięcia czasoprzestrzeni udało mu się schwy-
tać nienazwaną istotę. Miesiąc później nau-
czył się ją rozmnażać. Do eksperymentów
potrzebował ludzi jako nosicieli. Pasożyty
miały być wykorzystywane jako zwia-
dowcy, szpiedzy i zabójcy, albowiem już po
opuszczeniu gospodarza mogły kopiować
wygląd organizmów i materii nieożywio-
nej. Same w sobie stanowiły potężną broń,
która mogłaby zmienić losy wojny. Tylko
najpotężniejsi magowie byli w stanie wyda-
wać pasożytom rozkazy. Projekt nie został
ukończony. Krótko po zakończeniu wojny
Robke został aresztowany. Obecnie amery-
kanie przetrzymują Go w tajnym więzieniu
na terenie Berlina.
5
Odprawa
Wszyscy funkcjonariusze PAP zo-
stają wezwani na odprawę u ppłk. Arkadego
Kazakowa. Sprawa ma związek z napadem
na konwój w radzieckiej strefie okupacyj-
nej. Sowieci nie są dobrze nastawieni do
współpracy z przedstawicielami państw za-
chodnich. Niemniej jednak sytuacja wyszła
na jaw. Z tego co wiadomo na samochodach
ciężarowych przewożono efekty nazistow-
skich eksperymentów. Iwan Gorki i Józef
Bardak otrzymują jasne instrukcje. Nie
mogą dopuścić do zdemaskowania lokaliza-
cji tajnego ośrodka, który został niedawno
odkryty przez Sowietów, a z którego wywo-
żono dziwne kapsuły z ludźmi. W grupie
operacyjnej oprócz Rosjanina, Polaka i
Francuza jest jeszcze Amerykanin George
Walters.
Bazar
Na drodze biegnącej obok bazaru
stoją trzy zniszczone samochody ciężarowe
z czego jeden został przewrócony, a drugi
ma zgniecioną kabinę. Na miejscu zdarze-
nia są już od dłuższego czasu żołnierze Ar-
mii Czerwonej. Kazakow celowo przedłu-
żał odprawę, aby Sowietom udało się odpo-
wiednio posprzątać. Ludzie ubrani w kom-
binezony i maski gazowe przy użyciu mio-
taczy ognia oczyszczają teren. Zatrzymani
świadkowie opowiadają o człowieku w gar-
niturze, który przy pomocy jakiś dziwnych
mocy zniszczył pojazdy i unieszkodliwił
całą eskortę. Nad akcją czerwonoarmistów
czuwa niejaki mjr. Witalij Konieczkin,
znany ze skutecznego tuszowania podob-
nych wypadków. Po wstępnych oględzi-
nach, funkcjonariuszom udaje się ustalić
przebieg wydarzeń. Według świadków ko-
lumnę zatrzymał jeden człowiek. Odziany
miał być w ubrania, które były modne na
początku lat czterdziestych. Na miejscu
znajdowały się ślady krwi i z tego co wia-
domo po wszystkim sprawca uciekł podsta-
wionym przez kogoś samochodem. Kap-
suły na ciężarówkach są rozszczelnione.
Udało się także znaleźć kilka ciał nieziden-
tyfikowanych organizmów. Są to pasożyty,
opuszczając gospodarzy przybrały formę
małych pokracznych stworów z rodzimego
wymiaru, które de facto były ostatnimi za-
pamiętanymi obiektami przez schwytaną
macierzystą istotę, z czasu przed rozcięciem
czasoprzestrzeni przez Robkego i jego lu-
dzi. Świadkowie zabrani na radziecki poste-
runek są przesłuchiwani. Na bieżąco jest też
tworzony portret pamięciowy sprawcy.
Archiwum PAP
Długie i mozolne poszukiwania w
stosach akt przynoszą efekty. Gorki znaj-
duje dokumenty dotyczące tajnego projektu
o kryptonimie „Przybysz”. W międzyczasie
funkcjonariusze kojarzą portret pamię-
ciowy z osobą więzionego przez ameryka-
nów dr. Hansa Robkego. Nie wiedzą jesz-
cze, że większość strażników jest pod kon-
trolą esesmana.
6
Amerykańskie więzienie
Funkcjonariusze rozmawiają z Han-
sem Robke w celi. Szalony mag zdaje się
wcale nie przejmować obecnością agentów.
Wkrótce esesman przejmuje kontrolę nad
por. Waltersem i oficerem dyżurnym. Udaje
Mu się także zwieść por. Rousseau. Opusz-
cza celę i kieruje się do podziemnych han-
garów, gdzie znajduje się umieszczona
przez Jego ludzi wypaczona maszyna do
rozcinania czasoprzestrzeni. Gorki i Bardak
zostają zamknięci w celi szalonego nau-
kowca. Dopiero jeden ze strażników zdając
sobie sprawę z ucieczki więźnia, wypuszcza
funkcjonariuszy i ogłasza alarm. W jednym
z hangarów Hans Robke włącza maszynę i
czeka na ustabilizowanie przejścia. Po wy-
kryciu całej sprawy przez PAP nie zdoła
sprowadzić swoich nadnaturalnych żołnie-
rzy, jest więc zmuszony do ratowania się
ucieczką. Por. Rousseau dopiero teraz
orientuje się w sytuacji, jest jednak za
późno, ponieważ oficer dyżurny i Walters
mają go na muszce. W ostatniej chwili do
hangaru wpadają Gorki i Bardak. Udaje Im
się zastrzelić szalonego maga, nie oszczę-
dzają także amerykanów, którzy odzyskują
świadomość dopiero po tym, gdy pociski z
plujących ogniem luf, dziurawią ich ciała.
Incydent przechodzi z czasem do historii.
Wywołując niemały skandal, ale to temat na
kolejne opowieści.

Czarne Tło… Muzyka… Napisy

Końcowe…

7

2.2. Kryptonim "Pajęczyna"
Bohaterowie
Mjr. Iwan Gorki, Funkcjonariusz PAP,
Agent GRU.
Towarzysz Gorki trafił do PAP jako
specjalista od zjawisk paranormalnych. Na
co dzień zajmuje się likwidacją skutków na-
zistowskich eksperymentów. Dodatkowo
przesyła istotne informacje do centrali w
Moskwie. Likwiduje także ludzi niewygod-
nych dla interesów Związku Radzieckiego.
8
Mjr. Józef Bardak, Funkcjonariusz PAP,
Żołnierz KBW.
Pracuje w PAP jako jeden z asysten-
tów ppłk. Arkadego Kazakowa. Sowieci
próbują uczynić z Niego agenta, który w
przyszłości mógłby szpiegować ameryka-
nów.
Mjr. James Hack, Funkcjonariusz PAP,
Oficer Brytyjskiej Armii.
W Pomocniczej Agencji Policji od
niedawna. Jest dobrym agentem, ale od
dłuższego czasu ma problemy z hazardem.
Jest honorowy i uprzejmy.
Kpt. Lester Pullman, Funkcjonariusz
PAP, Oficer Amerykańskiej Armii.
Świetny agent operacyjny. Dobry
strzelec i kierowca. W Berlinie szuka swo-
jego brata Roberta, który najprawdopodob-
niej stał się ofiarą nazistowskich ekspery-
mentów. Ma problemy z alkoholem, ale ta
praca powoli zabija wszystkich...
Romantyczne rozmowy z GRU
W którejś z opuszczonych kamienic
jest przeprowadzane przesłuchanie. Na ma-
łym stoliku stoi butelka wódki i ogórki.
Aleksandr Rogow uderza przesłuchiwa-
nego w twarz, tak, że ten przewraca się z
krzesłem. Rufus Lutz jest cały poobijany. Z
ust wypływa mu krew. Jedyne co teraz
czuje to przeszywający ból. Oprócz draba
widzi jeszcze dwie osoby w kapeluszach i
długich płaszczach, piją po kolejnej musz-
tardówce wódki. Bardak i Gorki widzą, że
nie wyciągną już żadnych informacji o Ma-
thiasie Kaltenbachu. Lutz kończy z kulą w
głowie. Na ścianie agenci rysują wielką
swastykę. Wskazane mieszkanie Kaltenba-
cha jest puste…
 Sowieci wiedzą, że muszą go wy- Wewnętrzne rozgrywki
kończyć teraz lub w czasie akcji PAP. Gość W trakcie powrotu do domu, Bardak
ma nie żyć, taki jest rozkaz delegata GRU rozmawia z Pullmanem. Ten próbuje prze-
Jurija Łazarowa. ciągnąć go na stroną amerykanów. Nie wie,
że Józef pracuje już dla Łazarowa i ma dać
Amerykański sen się zwerbować. Nagle na ulicy pojawią się
Pullman siedzi w małej kawiarence dwóch mężczyzn w kapeluszach i długich
czekając na przybycie Hacka. Rozmyśla o płaszczach z pistoletami maszynowymi.
bracie, i o akcji jaka niedługo się szykuje.
Mają zatrzymać człowieka imieniem Kal-
tenbach, który jest niemieckim szpiegiem i
chcę sprzedać informacje na temat nazi-
stowskiego programu „Esencja”. Czekanie
dłuży się Amerykaninowi. Pije kolejną
szklankę whiskey…

Droga bez powrotu

Zadymiony lokal. Skupione miny
pokerzystów. Alkohol i kobiety. Hack znów
nie ma farta i przegrywa pożyczone pienią-
dze. Jego sytuacja jest nie do pozazdrosz-
czenia. Wychodząc odpala papierosa. W
drodze potrąca go jakiś mężczyzna. Oferuje
pokrycie długów i ekstra zapłatę za pewne
materiały z archiwum PAP. Tajemniczy
człowiek ma czekać na teczki o Kryptoni-
mie „Przybysz” za tydzień na podmiejskiej Agenci padają za cegły przeznaczone do
stacji kolejowej. Hack nie ma dostępu do odbudowy jednego z budynków. Rozlega
materiałów niejawnych, ale wie, że takie się śmiercionośna muzyka. Strzały trafiają
uprawnienia posiada Iwan Gorki… w zasłonę. Później słychać tylko ryk silnika
i pisk opon. Amerykanin wybiega, żeby za-
Odprawa trzymać sprawców. Oddaje kilka strzałów
Przed rozpoczęciem spotkania Pull- na zatłoczonej ulicy. Trafia w ludzi w jed-
man, dowiaduje się o konieczności zatrzy- nym z samochodów. Na miejscu są dwa
mania Kaltenbacha. Mężczyzna musi być trupy. Agenci uciekają. Sowieci przez ten
żywy, bo posiada ważne informacje o taj- wypadek mają haka na Amerykanina. Bar-
nym programie „Esencja”, o którym amery- dak udaję zainteresowanego propozycją
kanie nie mają pojęcia. W obecności Pullmana. Agenci domyślają się, że strzelać
wszystkich ustalane są szczegóły. Agenci mogli ludzie związani ze sprawą Kaltenba-
jutrzejszego dnia mają zatrzymać mężczy- cha.
znę.

9
 Gorki dobija interesu z Hackiem.
Sowieci wiedzą o kłopotach finansowych
anglika i chcą to wykorzystać. James z cza-
sem próbuje się wykręcić ze zobowiązań
wobec nieznanych ludzi. Podczas podróży
do swojego zwierzchnika Wrighta, jest śle-
dzony. Zatrzymuje szpicla. Okazuje się, że
człowiek ma przy sobie aparat szpiegowski
i Lugera. Niespodziewanie pojawia się
drugi z pistoletem maszynowym. Po po-
twierdzeniu informacji o tym, że anglik ma
przy sobie papiery, strzela do agenta i jego
zakładnika.
Hack budzi się w jakiejś piwnicy.
Jest ciężko ranny. Przesłuchuje go trzech lu-
dzi. Wydaje informacje o akcji zatrzymania
Kaltenbacha. Podpisuje lojalkę o współ-
pracy z zakonspirowaną niemiecką organi-
zacją. Po wszystkim ma tatuowany trójkąt
pod pachą. Następne co widzi, to szpitalna
lampa i ludzie w kitlach starający się mu po-
móc w miejscowym szpitalu.
Zakończenie
Hack przyznaje się do współpracy z
wrogiem. Ma opuścić Berlin. Tego samego
dnia na dworcu jest z nim dwóch ludzi. Je-
den wręcza mu bilet, a drugi strzela w tył
głowy…
Bardak pije wódkę z Łazarowem.
Jest niepewny, jaka będzie reakcja przeło-
żonego. Jurij wyciąga szybko z biurka
kartkę, i prosi o wypełnienie wszystkich
kwitów po akcji…
Czarne Tło… Muzyka…
Gdzieś za miastem. Wieczór. Zapar-
kowany samochód przy dużym stawie.
Snajper otwiera walizkę z pieniędzmi za ro-
botę. W tym samym czasie niespodziewanie
zaciska się linka na jego gardle. Chwilę
później ciało Filipa Petrova ląduje w wo-
dzie. Słychać jeszcze kilka słów rzuconych
po rosyjsku…

Zatrzymanie Kaltenbacha Czarne Tło… Muzyka… Napisy

Przed akcją Rosjanie załatwiają so- Końcowe...
bie snajpera, który ma ranić Amerykanina
przed budynkiem. Umożliwi im to zabicie
Kaltenbacha w „samoobronie”, bez obecno-
ści Amerykanina przy całym zajściu. Pull-
man wiedząc, że Sowieci coś kombinują,
organizuje patrol żandarmerii w pobliżu
miejsca planowanej akcji.

Agenci szybko podjeżdżają pod bu-

dynek. Po opuszczeniu auta, Pullman zo-
staje śmiertelnie ranny, snajper przestrzelił.
Strzelec zaczyna eliminować żandarmów.
Gorki biegnie na górę do mieszkania. Po
otworzeniu drzwi, całe piętro wybucha w
powietrze…

Z akcji wychodzi cało jedynie Bar-

dak.

10
2.3. Kryptonim "Esencja" Proces destylacji emocji powiódł się
…
Bohaterowie
Pozyskiwanie emocji wiązało się z
Mjr. Józef Bardak, Funkcjonariusz PAP, odbieraniem życia … Projekt „Esencja” był
Żołnierz KBW. kontynuowany …
Po ostatnich spektakularnych wyda-
rzeniach, zyskał sobie kilku ważnych przy- Rozwój osobowości czyli radzieckie pra-
jaciół. Rywalizuje z Sowietami, starając się nie mózgu
pokazać swoją wartość jako dobry komuni- Józef Bardak zostaje wezwany do
sta i żołnierz. Dąży do umocnienia pozycji Jurija Łazarowa. Nie wie czego chce dele-
personelu pomocniczego z Polskiej Rzeczy- gat GRU. W biurze przeprowadzają krótką
pospolitej Ludowej. Kandydat na podwój- rozmowę o ostatniej akcji. Łazarow wypy-
nego agenta, zarówno dla Sowietów jak i tuje agenta o Jamesa Hacka, agenta PAP,
Amerykanów. którego zastrzelono na dworcu kolejowym.
Po czym przechodzi do kwestii zmiany ofi-
Mjr. Michaił Żukow, Funkcjonariusz cera prowadzącego. Ma nim być mjr. Mi-
PAP, Agent NKWD zakonspirowany w chaił Żukow, z którym spotka się w ka-
strukturach GRU. wiarni Rose.
Został przysłany jako nowy oficer
prowadzący Bardaka. Musiał zastąpić
Iwana Gorki, który zginął podczas nieuda-
nej próby zatrzymania niemieckiego
szpiega Mathiasa Kaltenbacha. Jest specja-
listą od spraw okultystycznych. Jako dobry
manipulator, trzyma swoich wrogów na tyle
blisko, by wiedzieć czym się zajmują. Ma
zszargane nerwy. Pali trzy paczki papiero-
sów dziennie.

Kropla emocji w Zimnym Mieście

Wiosna 1950 r., Życie toczy się
swoimi torami. Miasto jest w odbudowie.
Każdy pragnie normalności. Ludzie tak
samo jak wcześniej kochają, nienawidzą,
radują się i boją. Co byłoby, gdyby móc
dawkować te emocje według własnej woli,
do realizacji określonych zadań? Na to py-
tanie odpowiedź znaleźli nazistowscy okul-
tyści i naukowcy…

Efekty przeszły wszelkie oczekiwa-

nia …

11
Telefon zaufania
Wieczór, ulewa, w budce telefonicz-
nej Żukow czeka na swój kontakt. Kilka mi-
nut później w strugach deszczu pojawia się
postać w kapeluszu i długim płaszczu z pa-
rasolem. Rozmowa jest krótka i rzeczowa.
Michaił otrzymuje zdjęcie Bardaka. Czas to
godzina 20.00. Miejsce kawiarnia Rose.

Rozmowy przy filiżance kawy i pistolecie

Bardak przybywa na miejsce spo-
tkania wcześniej. Kończy kolację. Kawiar-
nia jest spokojnym miejscem. Do środka
prowadzi jedno wejście, oprócz tego przez
zaplecze można wyjść na tyły budynku.
Chwilę później, kelnerka pyta czy Józef na
kogoś przypadkiem nie czeka? Agent nie
był poinformowany o udziale osób trzecich.
Dodatkowo zdaje mu się, że człowiek sie-
dzący z gazetą dwa stoliki dalej, wcale jej
nie czyta, przypatrując się jemu i kobiecie.
Kelnerka zostaje spławiona. Po chwili przy-
siada się mężczyzna, który przedstawia się
jako Michaił Żukow. Podaje prawidłowe O ludziach, którzy umarli ze strachu
hasło, i zna odzew. Bardak mówi o dziew- Później wszystko trwa chwilę. Bar-
czynie z obsługi. Nowo przybyły proponuje dak sprawnie rzuca się za jeden ze stolików.
wyjście na zaplecze. Józef będąc ostroż- Pada strzał. Obcy nie trafia. Żukow rani na-
nym, decyduje o zmianie lokalu. Kiedy obaj pastnika. Człowiek od gazety siedzi przy
wstają od stolika, w drzwiach pojawia się w barze. Widząc co się dzieje, próbuje oblać
przemoczonym płaszczu prawdziwy Żu- substancją z kieliszka agentów. Józef zasła-
kow. Podejrzewając, że coś jest nie tak, zo- nia się stołem. Michaił cofa się na bez-
staje na zewnątrz, paląc papierosa. Po wyj- pieczną odległość. Ciecz trafia w postronne
ściu Bardak zostaje wzięty na cel z broni osoby. Potraktowani podają na ziemię, wi-
trzymanej w kieszeni płaszcza. Żukow in- jąc się w dziwny sposób. Agenci strzelają
terweniuje. Napastnik bierze Józefa za za- szybciej i celniej od napastników. Człowiek
kładnika, i wraca do kawiarni… przy barze ginie. Drugi jest ciężko ranny.
Agenci wzywają posiłki…
Na miejscu pojawia się dwóch żoł-
nierzy z patrolu, którym zostaje wytłuma-
czona sytuacja. Lekarz, który był w ka-
wiarni zajmuje się rannym…

12
Sowieckie podejście do bezpieczeństwa
Po dziesięciu minutach na miejscu
jest już mjr. Aleksandr Rogow z żołnie-
rzami Armii Czerwonej. Wypytuje o szcze-
góły. Biorąc butelkę zza baru, i siadając
przy stoliku, gdzie znajdują się ofiary sub-
stancji, wysłuchuje niuansów. Zmarli wy-
glądają przerażająco, mają siwe włosy, a ich
ciała są wysuszone. Rogow nakazuje zała-
dować wszystkich świadków na samo-
chody, i zabrać na posterunek. Lekarz prosi
o pomoc Bardaka, lecz ten zbywa go w la-
koniczny sposób.
Luźne rozmowy na sztywne tematy
Agenci spotykają się z Rogowem w
prosektorium na oględzinach zwłok. Lekarz
tłumaczy, że wszyscy zginęli ze strachu.
Żukow wie, że sprawa ma związek z Pro-
gramem „Esencja”, ale nie daję po sobie
13
tego poznać. Ostatecznie Rogow decyduje
się wprowadzić obu w szczegóły. Agenci
otrzymują akta i wytyczne co do działania
w stosunku do amerykanów, którzy nie
mogą poznać informacji o destylacji emo-
cji, tajnym laboratorium odnalezionym
przez Sowietów, dziwnej technologii oraz o
tym, że Mathias Kaltenbach chciał sprzedać
efekty tych eksperymentów.
Korytarz do następnej sprawy
Agenci idą z Rogowem do jego
biura. Po drodze spotykają ppłk. Arkadego
Kazakowa. Ten przedstawia im kpt. Johna
Robertsa, z którym będą pracować przy
sprawie masowego morderstwa w amery-
kańskiej strefie odpowiedzialności.
Kadr na profile agentów przenikli-
wie sondujących się spojrzeniami. Zbliże-
nie na sztucznie wymieniane uśmiechy i
uściski…
Czarne Tło… Muzyka…
Rogow odchodzi z Kazakowem ko-
rytarzem, żywnie mu coś tłumacząc…
Czarne Tło… Muzyka…
Poczekalnia w szpitalu. Kilkanaście
ciał leżących na podłodze. Wszyscy zmasa-
krowani ostrym narzędziem, z widocznymi
ranami rąbanymi. Kałuże krwi na białych
kafelkach i ścianach…
W ciemnym kącie siedzi mężczy-
zna, trzymając się za głowę. Obok leży za-
krwawiona siekiera. Kiedy podnosi twarz, z
jego oczu można wyczytać jedynie niepo-
jętą nienawiść…
Czarne Tło… Muzyka… Napisy
Końcowe...
2.4. Kryptonim "Cthulhukopf"

Bohaterowie

Mjr. Józef Bardak, Funkcjonariusz PAP,

Żołnierz KBW.

Po ostatnich spektakularnych wyda-

rzeniach, zyskał sobie kilku ważnych przy-
jaciół. Rywalizuje z Sowietami, starając się
pokazać swoją wartość jako dobry komuni-
sta i żołnierz. Dąży do umocnienia pozycji
personelu pomocniczego z Polskiej Rzeczy-
pospolitej Ludowej. Kandydat na podwój-
nego agenta, zarówno dla Sowietów jak i
Amerykanów. CIA bada jego powiązania.
Amerykanie uważają, że Polak mógł już
rozpocząć współpracę z GRU. Co potwier-
dzałoby hipotezę o eliminowaniu amery-
kańskich funkcjonariuszy w trakcie wyko-
nywanych zadań.
Mjr. Carl Bronson, Funkcjonariusz
PAP, Oficer wywiadu.
Bronson jest specjalistą od spraw
bezpieczeństwa. Zajmuję się działaniami
kontrwywiadowczymi, mającymi na celu
rozbicie sowieckich wpływów. Góra zdaje
sobie sprawę z tego, że amerykanie utracili
inicjatywę w kilku ważnych sprawach.
Śmierć kluczowych agentów, i brak infor-
macji o przejętych przez Sowietów techno-
logiach, stawia przed Bronsonem nie lada
zadanie. Carl nie może doprowadzić do dal-
szych wycieków informacyjnych. Przed od-
delegowaniem do PAP, zajmował się za-
bezpieczaniem spaczonej technologii.
Ufaj i kontroluj
W siedzibie PAP, w jednym z biur,
spotyka się niesławny mjr. Józef Bardak i
mjr. Carl Bronson. Krótka i treściwa roz-
mowa pozwala na ustalenie położenia, w ja-
kim znajduję się sprawa masakry w szpi-
talu. Mjr. Michaił Żukow zostaje odsunięty
od śledztwa z niewiadomych przyczyn.
Bardak podejrzewa, że może mieć to zwią-
zek z zadaniem przydzielonym przez mjr.
Jurija Łazarowa. Bronson ma zamiar mieć
na oku polaka, biorąc pod uwagę jego
dziwne szczęście i talent do wychodzenia z
opresji, przy wysokim współczynniku
śmierci dla innych uczestników.
Berlińska masakra siekierą
Szpital został zabezpieczony. Na
miejscu znajduję się żandarmeria wojskowa
i śledczy z PAP. W szczegóły agentów
wprowadza por. Michael Winters. Na tere-
nie placówki znajduję się siedemnaście ciał
z ranami rąbanymi. Na podłodze kałuże
krwi, i czerwone smugi na ścianach. Udało
się odnaleźć naocznego świadka. Jest nim

14
kobieta w średnim wieku imieniem Ingrid
Konig. W szpitalu pracowała jako pielę-
gniarka. Aktualnie jest w szoku, i ciężko od
niej wyciągnąć jakieś konkretne informa-
cje. Sprawcą był człowiek w średnim wieku
o ostrych rysach twarzy, zmierzwionych
włosach i przekrwionych oczach. Ubrany
był w klasyczny garnitur, jasny płaszcz i ka-
pelusz.
Gorący kubek
W jednej z ciężarówek siedzi Ingrid
Konig. Jest roztrzęsiona, owinięta w koc
trzyma ciepły kubek, z którego wydobywa
się para. Agenci rozpoczynają przesłucha-
nie. Dzięki socjotechnikom zastosowanym
przez Bardaka, kobieta się otwiera. Udaję
się ustalić, że sprawcą był zazdrosny mąż
Wolfgang Braun. Od dłuższego czasu po-
dejrzewał żonę, która również pracowała
jako pielęgniarka, o romans z jednym z le-
karzy. Z relacji kobiety wynika, że mężczy-
zna był dziwny. Poruszał się nadnaturalnie
szybko, a jego okrucieństwo nie znało gra-
nic.
15
Zabezpieczone mieszkanie
Na miejscu jest jeden z żandarmów.
Wstępne oględziny pozwalają ustalić, że w
pokoju doszło do szarpaniny. Na podłodze i
dywanie znajduję się potłuczona zastawa.
Bronson zauważa stłuczoną ampułkę. Na-
czynie jest podobne do tego jakie widział
Bardak podczas incydentu w kawiarni
Rose. Polak nic nie mówi Amerykaninowi.
Pod naciskami Bardaka, mjr. Carl kieruje
znaleziska do analizy w PAP, zamiast wy-
słać je swoim ludziom. Dodatkowo udaje
się ustalić, że Wolfgang Braun był kierow-
nikiem w magazynach na obrzeżach miasta.
Twarzą w twarz z wrogiem
Magazyny są pilnowane przez
stróża. Szybko udaje się ustalić, że mężczy-
zna coś ukrywa. Obecność agentów i dwóch
żandarmów robi swoje. Śledczy dowiadują
się, że Braun przebywa z jakimiś podejrza-
nymi ludźmi w jednym z zamkniętych ma-
gazynów. Samochód, którym przyjechali,
stoi zaparkowany za jednym z budynków.
Agenci decydują się sprawdzić pojazd, na-
kazując żołnierzom pozostanie przy maga-
zynie. Przy samochodzie czeka już powita-
nie, w postaci serii z pistoletu maszyno-
wego od nieznajomego. Rozpoczyna się
strzelanina. Bronson zostaję ranny. Ze
wsparciem przybywają żandarmi. Bardak
opuszcza miejsce, biegnąc w stronę maga-
zynu. Nieznajomy ucieka, ruszając samo-
chodem w stronę bramy. Carl przestrzeli-
wuje oponę w wozie, zatrzymując sprawcę.
Ten kryję się za siedzeniem z naładowaną
bronią. Agenci decydują się pozostawić nie-
znajomego, i udać się do magazynu. Żołnie-
rze starają się trzymać na muszce napast-
nika. Bardak raniony przebiega pod ostrza-
łem, Bronsonowi się nie udaje. Po serii z pi-
stoletu maszynowego w klatkę piersiową,
Amerykanin pada na ziemię, oddając ducha
w tym podłym miejscu. Bardak zdając sobie
sprawę z obecności większej liczby osób w W przestrzeni słychać przerażający
magazynie, niż przewidywali, decyduje się krzyk. Ujęcie na brutalnie rozczłonkowa-
na pieszą ucieczkę z miejsca zdarzenia, i nych siekierą amerykańskich żołnierzy.
pozostawienie amerykanów samym sobie. Flesz. Kadr na uciekającego z miejsca ma-
sakry Józefa Bardaka…
Po otworzeniu ciężkich drzwi. Bły-
skawicznie pojawia się człowiek z siekierą, Czarne Tło… Muzyka … Napisy
ubrany w biały fartuch z niepowyjmowa- Końcowe…
nymi rurkami od kroplówek. Z nienawiścią,
tocząc pianę z ust, rzuca się na ameryka-
nów, pokonując dzielący dystans w kilku
skokach…

Czarne Tło… Muzyka …

Za szaleńcem podąża grupa ludzi.

Esesman ubrany w skórzany płaszcz i
czapkę ze znakiem wyobrażającym twarz
mackowatej istoty, to gen. Egon Geier - do-
wódca VI kolumny zajmującej się oddzia-
ływaniem paranormalnym i twórca
Cthulhukopf, do tej pory uznawany za zagi-
nionego. Oficer w mundurze SS i białym ki-
tlu to nazistowski naukowiec płk. dr. Fabian
Blau. Za nimi jest jeszcze trzech drabów w
garniturach, długich płaszczach i kapelu-
szach…

Czarne Tło… Muzyka …

16
2.5. Kryptonim „Władcy Mario-
netek”
Bohaterowie
Mjr. Józef Bardak, Funkcjonariusz PAP,
Żołnierz KBW.
Po ostatnich spektakularnych wyda-
rzeniach, zyskał sobie kilku ważnych przy-
jaciół. Rywalizuje z Sowietami, starając się
pokazać swoją wartość jako dobry komuni-
sta i żołnierz. Dąży do umocnienia pozycji
personelu pomocniczego z Polskiej Rzeczy-
pospolitej Ludowej. Kandydat na podwój-
nego agenta, zarówno dla Sowietów jak i
Amerykanów. CIA bada jego powiązania.
Amerykanie uważają, że Polak mógł już
rozpocząć współpracę z GRU. Co potwier-
dzałoby hipotezę o eliminowaniu amery-
kańskich funkcjonariuszy w trakcie wyko-
nywanych zadań. Jako jedyny przetrwał
krwawe spotkanie z odmieńcem i żołnie-
rzami Cthulhukopf, w trakcie działań ope-
racyjnych, prowadzonych na terenie opusz-
czonych magazynów na obrzeżach Berlina.
17
Mjr. Chuck Moon, Funkcjonariusz PAP,
Oficer operacyjny CIA.
Po śmierci kolejnego amerykań-
skiego agenta Pomocniczej Agencji Policji,
otrzymał zadanie sprawdzenia Józefa Bar-
daka. Moon jest specjalistą od brudnej ro-
boty. Jego celem jest zwerbowanie lub wy-
eliminowanie polaka.
Mjr. Gerhard Molle, Funkcjonariusz
PAP, Były szpieg niemieckiego wywiadu
o nadnaturalnych zdolnościach.
Molle jako pełen pasji chłopak zgło-
sił się na ochotnika do nazistowskiego pro-
gramu „Przemienienie”, prowadzonego
przez VI kolumnę oddziaływania paranor-
malnego gen. Egona Geiera. W trakcie dłu-
giego procesu, który przeżywało ok. 10%
biorących udział w eksperymencie, u Ger-
harda pobudzono zdolności telepatyczne.
Już w czasie wojny, Molle był podwójnym
agentem i manewrował pomiędzy stronami
konfliktu. Zależało mu głównie na niezależ-
ności i pieniądzach. Obecnie pracuje dla
PAP. Liczy, że jego nowi mocodawcy we-
dle umowy, umożliwią mu bezpieczne
opuszczenie Berlina, ponieważ Cthulhu-
kopf nigdy nie "zapomina" o swoich żoł-
nierzach.
Ulicami zimnego miasta
Bardakowi udaje się opuścić strefę z
magazynami w jednym kawałku. Jest ranny
i zdyszany. Dociera do najbliższego poste-
runku żandarmerii wojskowej, gdzie opo-
wiada o masakrze w magazynach na obrze-
żach miasta. Po krótkiej rozmowie, Polak
trafia do amerykańskiego garnizonu, w któ-
rym ma czekać na niemieckiego agenta mjr.
Gerharda Molle oraz Amerykanina mjr.
Chucka Moona. Obaj przybywają po dwu-
dziestu minutach. Na miejscu są już gotowe
trzy drużyny żołnierzy oraz organizowana
jest kontrola dróg prowadzących do dziel-
nicy z magazynami.

Obława
Po dotarciu na miejsce, żołnierze ru-
szają w zespołach przeczesując teren. Zo-
stają odnalezione ciała amerykańskich żan-
darmów oraz funkcjonariusza PAP, mjr.
Carla Bronsona. W zniszczonym samocho-
dzie jest trup jednego z członków Cthulhu-
kopf, którego ranił amerykański agent w
trakcie akcji. Strzał z bliskiej odległości w
twarz, świadczy o tym, że wykończyli go
towarzysze. Moon, Bardak i Molle wcho-
dzą do magazynu. W opuszczonym bu-
dynku na pierwszy rzut oka urzędują tylko
szczury. Ściany są odrapane, a większość
przestrzeni zajmują przerdzewiałe, meta-
lowe regały. Ogranicza to pole widzenia. Zakończenie
Na rusztowaniach porozwieszane są folie. Przez następny tydzień funkcjona-
Jedna z nich pokryta jest krwią. Z dachu ka- riusze starają się złożyć fakty w jedną ca-
pię woda… łość. Orientują się, że ich wrogiem jest
Cthulhukopf, ale nie znają jeszcze prawdzi-
Horror powraca wych zamiarów tajnej organizacji. Sytuacja
Z jednego z regałów na grupę skacze staje się coraz bardziej skomplikowana…
człowiek z siekierą. Rozpoczyna się kolejna
rzeź. W kilka sekund ginie pięciu amery- Kadr przedstawiający opuszczoną
kańskich żołnierzy. Moon trafia odmieńca. nad stołem żarówkę. Flesz. Skupione twa-
Bardak wiedząc o programie „Esencja” roz- rze agentów. Flesz. Fotografia gen. Egona
wala mężczyźnie łeb z Tokariewa. Kiedy Geiera przyklejana na szczycie tablicy ze
funkcjonariusze podchodzą bliżej, napast- zdjęciami członków organizacji. Flesz. Plan
nik w ostatnich ruchach rani jeszcze dwie ogólny. Światło palące się późnym wieczo-
osoby. Kilka serii z Thompsona rozwiązuje rem w budynku PAP, widziane od strony fa-
problem odmieńca. sady budynku.

Fotel pilota Czarne Tło… Muzyka… Napisy

W magazynie zostaje odnalezione Końcowe…
masywne, drewniane krzesło z zamontowa-
nymi do niego kroplówkami. Pojemniki za-
wierają pozostałości dziwnych substancji,
nieznanych amerykanom. Bardak zostaje
odwieziony do radzieckiego szpitala woj-
skowego. Po tygodniu rekonwalescencji,
wraca do pracy.

18
2.6. Kryptonim „Strefa 17”
Bohaterowie
Mjr. Józef Bardak, Funkcjonariusz PAP,
Żołnierz KBW.
Po ostatnich spektakularnych wyda-
rzeniach, zyskał sobie kilku ważnych przy-
jaciół. Rywalizuje z Sowietami, starając się
pokazać swoją wartość jako dobry komuni-
sta i żołnierz. Dąży do umocnienia pozycji
personelu pomocniczego z Polskiej Rzeczy-
pospolitej Ludowej. Kandydat na podwój-
nego agenta, zarówno dla Sowietów jak i
Amerykanów. CIA bada jego powiązania.
Amerykanie uważają, że Polak mógł już
rozpocząć współpracę z GRU. Co potwier-
dzałoby hipotezę o eliminowaniu amery-
kańskich funkcjonariuszy w trakcie wyko-
nywanych zadań. Jako jedyny przetrwał
krwawe spotkanie z odmieńcem i żołnie-
19
rzami Cthulhukopf, w trakcie działań ope-
racyjnych, prowadzonych na terenie opusz-
czonych magazynów na obrzeżach Berlina.
Mjr. Michaił Żukow, Funkcjonariusz
PAP, Agent NKWD zakonspirowany w
strukturach GRU.
Został przysłany jako nowy oficer
prowadzący Bardaka. Musiał zastąpić
Iwana Gorki, który zginął podczas nieuda-
nej próby zatrzymania niemieckiego
szpiega Mathiasa Kaltenbacha. Jest specja-
listą od spraw okultystycznych. Jako dobry
manipulator trzyma swoich wrogów na tyle
blisko, by wiedzieć czym się zajmują. Ma
zszargane nerwy. Pali trzy paczki papiero-
sów dziennie.
Mjr. Gerhard Molle, Funkcjonariusz
PAP, Były szpieg niemieckiego wywiadu
o nadnaturalnych zdolnościach.
Molle jako pełen pasji chłopak zgło-
sił się na ochotnika do nazistowskiego pro-
gramu „Przemienienie”, prowadzonego
przez VI kolumnę oddziaływania paranor-
malnego gen. Egona Geiera. W trakcie dłu-
giego procesu, który przeżywało ok. 10%
biorących udział w eksperymencie, u Ger-
harda pobudzono zdolności telepatyczne.
Już w czasie wojny Molle był podwójnym
agentem i manewrował pomiędzy stronami
konfliktu. Zależało mu głównie na niezależ-
ności i pieniądzach. Obecnie pracuje dla
PAP. Liczy, że jego nowi mocodawcy we-
dle umowy, umożliwią mu bezpieczne
opuszczenie Berlina, ponieważ Cthulhu-
kopf nigdy nie "zapomina" o swoich żoł-
nierzach.
Kpt. Paul Cebrowsky, Funkcjonariusz
PAP, Oficer operacyjny CIA.
Amerykanin polskiego pochodze-
nia. Został przydzielony do sprawy weryfi-
kacji Bardaka. Zna język polski. Jego bez-
pośrednim przełożonym jest mjr. Chuck
Moon. Obaj mają za zadanie rozbicie so-
wieckich wpływów w amerykańskiej strefie
odpowiedzialności. Cebrowsky to gość od
brudnej roboty. Dobry manipulator i
sprawny zabójca. Agencja liczy na szybkie
rozwiązanie całej sprawy.
Walka wywiadów
Wiosenne popołudnie. Pada deszcz.
Na ruchliwej ulicy Michaił Żukow spotyka
się z agentem NKWD Wiktorem Kozło-
wem. Od szpiega dowiaduję się, że w Ber-
linie jest już dwóch niebezpiecznych ludzi z
CIA, którzy mają się „zająć” Józefem Bar-
dakiem. Flesz. Restauracja. Gerhard Molle
spotyka się w tym miejscu od miesiąca z in-
trygująco piękną Matyldą. Niemiecki agent
ma słabość do kobiet. W tym samym bu-
dynku przebywa Moon. Sowieci założyli
Amerykaninowi obserwację. Na pierwszy
rzut oka, wygląda na sztywniaka. Wieczory
spędza czytając gazetę i pijąc kawę.
W tym samym czasie ludzie Moona
z Paulem Cebrowskym na czele, przygoto-
wują się do porwania Józefa Bardaka.
Szpieg cafe
W toalecie Molle spotyka nieznajo-
mego człowieka. Z rozmowy wynika, że
jest z Cthulhukopf i ma propozycję nie do
odrzucenia dla Gerharda. Naziści mają za-
miar mu pomóc. W zamian oczekują jedy-
nie drobnej przysługi. Molle ma się z nimi
spotkać na miejskim złomowisku w samo
południe następnego dnia. Gerhard zostaje
sam. Wpatrując się w lustro, stara się doko-
nać odpowiedniego wyboru. Decyzja nie
20
jest łatwa. Szpieg zdaje sobie sprawę, że je-
śli nie przybędzie na spotkanie, naziści po-
starają się go odstrzelić…
W tym samym czasie Józef Bardak
zaczyna widzieć wszystko przez mgłę. Ma
zaburzoną percepcję i przestaje kojarzyć
fakty. Kelner pomaga mu wyjść z lokalu.
Przed knajpą czeka już ekipa Ce-
browskyego. Jeden z agentów zabiera broń
polakowi. Później wpychają go do samo-
chodu, a na głowę zakładają worek. Kelner
dostaje swoją dolę…
Podwójna gra
Molle nie stawia się na rozmowę w
PAP. Następnego dnia jedzie na złomowi-
sko. Szybko odkrywa, że śledzi go Matylda.
Przy użyciu telekinezy stara się urwać jedno
z kół w taksówce, którą podróżuje kobieta.
Próba spełza na niczym. Godzinę później
spotyka się z jednym z żołnierzy gen. Egona
Geiera. Nieznajomy informuje o dużej akcji
w amerykańskiej strefie odpowiedzialności.
Zadaniem Mollego ma być podłożenie ma-
teriału wybuchowego z elementami spaczo-
nej technologii w wozie PAP, który zosta-
nie wezwany na miejsce zdarzenia. W za-
mian za to, tego samego dnia naziści mają
go wywieźć bezpiecznie z miasta, a później
ukryć w Argentynie. Gerhard przystaję na
propozycje dawnych mocodawców…
Bardak jest przesłuchiwany w
opuszczonym budynku przy migającej ża-
rówce. Ludzie w kominiarkach zadają mu
masę pytań. Gdy nie chce odpowiadać, jest
bity i podtapiany. Kiedy udaje się mu prze-
konać, że to nie on zabił amerykańskich
agentów, rozpoczyna się nowa rozmowa o
współpracy. Swoją obecność demaskuje
Cebrowsky. Razem z Józefem przy wódce
omawiają dalszą współpracę, nawiązaną
wcześniej przez zabitego mjr. Carla Bron-
sona. Bardak przystaje na warunki. Dodat-
kowo informuje amerykanów o kilku istot-
nych szczegółach nazistowskiego Pro-
gramu „Esencja”…
21
Awans
Kilka dni później, Józef Bardak
otrzymuje kolejny medal za zasługi oraz zo-
staje mianowany szefem pomocniczego
personelu z Polskiej Rzeczypospolitej Lu-
dowej, działającym przy przedstawiciel-
stwie komitetu Związku Radzieckiego. Po
ceremonii oblewając awans z Żukowem,
mówi Rosjaninowi o podjęciu podwójnej
gry z amerykanami. Tego samego wie-
czoru, pierwszy raport trafia na biurko ofi-
cera prowadzącego.
Międzywymiarowa draka w berlińskiej
dzielnicy
W trakcie odprawy, agenci dowia-
dują się o chaosie panującym w amerykań-
skiej strefie odpowiedzialności w okolicach
więzienia. Na miejscu panuje panika. Ośro-
dek zamknięty został najprawdopodobniej
wzięty szturmem. Rejon jest stopniowo izo-
lowany przez amerykańskie wojsko. Obszar
zostaje oznaczony jako Strefa 17. Agenci
PAP wraz ze specjalistami mają zająć się
koordynacją akcji. Zadaniem jest opanowa-
nie sytuacji, i całkowita izolacja terenu w
celu uniknięcia przecieku informacji do
prasy. Z tajnych depesz wynika, że Sowieci
mają swój pomysł na rozegranie całej
sprawy, ale póki co żaden z "zachodnich"
decydentów jeszcze o tym nie wie.
W paszczy szaleństwa
Wraz z plutonem amerykańskich
żołnierzy agenci kierują się na miejsce. Pod
samochód rzuca się człowiek. Kordon zo-
staje zatrzymany. Na ulicach słychać krzyki
i wystrzały. Widać ludzi biegających w pa-
nice po ulicach. W tym samym czasie, znad
kamienic pojawiają się szkaradne, latające
stwory, uzbrojone w dziwne karabiny.
Molle nie jest w stanie wysadzić samo-
chodu. Agenci rozbiegają się po miejscu,
szukając osłony. Napastnicy to Mi-Go
uzbrojone w „broń obszarową”. Chwilę
później, dziwne pociski trafiają w samo-
chody z kordonu. Ciała żołnierzy, karoseria
i ściany budynków topią się niczym masło
na patelni. Rzeczywistość ulega rozmyciu...

Zakończenie
Jedyne co pamiętają agenci, to błysk
i ciemność. Flesz. Szpital. Mocno poparzeni
funkcjonariusze, leżą na jednej sali. Po-
mieszczenia pilnuję strażnik. Flesz. Blok
operacyjny. Lekarze starają się uratować
Gerharda Molle. Broń „obcych” zaburzyła
nadnaturalne zdolności agenta. W pomiesz-
czeniu zaczynają błyskać światła. Przepala
się instalacja elektryczna. Nagle dochodzi
do wybuchu, w trakcie którego blok opera-
cyjny wylatuje w powietrze. Gruzy nakry-
wają pomieszczenie. Flesz. Plan totalny.
Zniszczona dzielnica. Stopione budynki i
samochody. Trupy na ulicach. Dym uno-
szący się nad zabudowaniami. Krajobraz
jak po bitwie. Plan ogólny. Amerykański
żołnierz ostrożnie kopiący truchło Mi-Go, z
wycelowanym karabinem w ścierwo
stwora. Plan totalny. Błyskawice rozcina-
jące niebo nad więzieniem. Takie same ja-
kie można było zobaczyć kilkanaście tygo-
dni wcześniej, podczas rozcięcia czasoprze-
strzeni przez dr. Hansa Robkego…

Czarne Tło… Muzyka… Napisy

Końcowe…

22
2.7. Kryptonim „Szklarnia”

Bohaterowie

Płk. dr. Hans Warm, Mag z Cthulhu-

kopf, Koordynator projektu „Szklar-
nia”.
Warm w początkowej fazie wojny
pracował nad poznaniem ludzkiego umysłu.
W centrum zainteresowania jego zespołu
było wyciąganie myśli. Eksperymenty wy-
magały skomplikowanej maszynerii i spe-
cjalistycznej wiedzy. Wkrótce później nazi-
stowscy magowie, przy wykorzystaniu ma-
szyny do rozcinania czasoprzestrzeni dr.
Robkego, zaczęli podróżować pomiędzy
wymiarami. Cthulhukopf udało się nawią-
zać współpracę z Mi-Go. W innym wymia-
rze zaczęła powstawać „Szklarnia”. Tajna
placówka, w której przeprowadzano ekspe-
rymenty na ludziach. Warm był pochłonięty Amerykanów. CIA bada jego powiązania.
eksperymentami. W 1949 r. kalendarza Amerykanie uważają, że polak mógł już
ziemskiego, dowiedział się, że wojna skoń- rozpocząć współpracę z GRU. Co potwier-
czyła się cztery lata temu. Wtedy zrozumiał, dzałoby hipotezę o eliminowaniu amery-
że stał się więźniem Mi-Go. Popadał w co- kańskich funkcjonariuszy w trakcie wyko-
raz większe szaleństwo. Chciał uciec, ale nywanych zadań. Jako jedyny przetrwał
sam nie miał takich możliwości. Do czasu krwawe spotkanie z odmieńcem i żołnie-
kiedy w Szklarni, pojawili się nowi więź- rzami Cthulhukopf, w trakcie działań ope-
niowie… racyjnych, prowadzonych na terenie opusz-
czonych magazynów na obrzeżach Berlina.
Wiedział już czym jest PAP i zdawał
sobie sprawę z tego, że taka okazja już się Mjr. Michaił Żukow, Funkcjonariusz
nie powtórzy… PAP, Agent NKWD zakonspirowany w
strukturach GRU.
Mjr. Józef Bardak, Funkcjonariusz PAP, Został przysłany jako nowy oficer
Żołnierz KBW. prowadzący Bardaka. Musiał zastąpić
Po ostatnich spektakularnych wyda- Iwana Gorki, który zginął podczas nieuda-
rzeniach, zyskał sobie kilku ważnych przy- nej próby zatrzymania niemieckiego
jaciół. Rywalizuje z Sowietami, starając się szpiega Mathiasa Kaltenbacha. Jest specja-
pokazać swoją wartość jako dobry komuni- listą od spraw okultystycznych. Jako dobry
sta i żołnierz. Dąży do umocnienia pozycji manipulator trzyma swoich wrogów na tyle
personelu pomocniczego z Polskiej Rzeczy- blisko, by wiedzieć czym się zajmują. Ma
pospolitej Ludowej. Kandydat na podwój- zszargane nerwy. Pali trzy paczki papiero-
nego agenta zarówno dla Sowietów jak i sów dziennie.

23
Kpt. Paul Cebrowsky, Funkcjonariusz
PAP, Oficer operacyjny CIA.
Amerykanin polskiego pochodze-
nia. Został przydzielony do sprawy weryfi-
kacji Bardaka. Zna język polski. Jego bez-
pośrednim przełożonym jest mjr. Chuck
Moon. Obaj mają za zadanie rozbicie so-
wieckich wpływów w amerykańskiej strefie
odpowiedzialności. Cebrowsky to gość od
brudnej roboty. Dobry manipulator i
sprawny zabójca. Agencja liczy na szybkie
rozwiązanie całej sprawy.
Czarna przeszłość
Warm znajduje się w opuszczonych
ruinach. Naziści przygotowują się do otwo-
rzenia bramy. Wokół jest masa żołnierzy z
długą bronią. W trakcie ostatniej próby, Ci
którzy przeszli przez korytarz czasoprze-
strzenny, już nigdy nie wrócili. Urucha-
miana jest maszyna. Niebo rozcinają bły-
skawice. Zrywa się wiatr. Akcję wraz z
Hansem nadzorują oficerowie Cthulhukopf.
Przejście w mniemaniu magów staję się sta-
bilne…
Grupa rozpoznawcza znika poza
czasem i materią…
Hans budzi się, cały jest zlany po-
tem. Maszyneria w zimnym pomieszczeniu
o metalowych ścianach, wydaję ten sam
monotonny dźwięk. Odchodzi od pulpitu.
Cały czas myśli nad ucieczką. Zakłada syn-
tezator mowy. Wraz z jednym z naukow-
ców Mi-Go, rusza na wiwisekcję schwyta-
nego agenta. Obiekt najprawdopodobniej
jest telepatą. Dawno już nie mieli w
Szklarni takiego przypadku…
24
Izolatka
Cebrowsky i Bardak budzą się otu-
manieni w dziwnym pomieszczeniu o zim-
nych, stalowych ścianach. Jedyne co pamię-
tają to sala szpitalna, na której przebywali
przez pewien czas. Co kilka godzin z sufitu
do pomieszczenia wprowadzana jest sonda.
Agenci są przekonani, że to badania PAPu,
mające na celu ustalić, czy nie złapali jakieś
choroby od napotkanych istot...
Wiwisekcja
Gerhard Molle jest cięty na bloku
operacyjnym. W sali znajdują się dziwne
urządzenia, kroplówki i kable. Nagle coś
idzie nie tak…
Przez pomieszczenie przebiega im-
puls elektromagnetyczny. Dochodzi do wy-
buchu. Strop zgniata Mi-Go i operowanego
człowieka. Dr. Warm uchodzi z życiem. To
co było ostatnim tchnieniem telepaty, jest
szansą dla naukowca. Decyzja jest prosta.
Warm uwalnia Żukowa przytwierdzonego
pasami do stołu obok. Obaj biegną po
broń...
Ucieczka
W składzie broni, Hans daje w łeb
jednemu z ludzkich naukowców. Razem z
Żukowem dogadują się, że po powrocie
Warm trafi pod radziecką protekcję. Ru-
szają uwolnić pozostałych, wiedząc, że we
dwóch nie dadzą rady uciec. Hans niszczy
drzwi do izolatki strumieniem dziwnej
energii, wystrzelonym z karabinu obcych.
Otumanieni więźniowie, jeszcze nie zdają
sobie sprawy z tego gdzie są. Warm udziela
im krótkich wyjaśnień. Rozpoczyna się
ucieczka stalowymi korytarzami. Zostaje
podniesiony alarm. Wszędzie migają czer-
wone światła, osadzone w suficie i na ścia-
nach. Po drodze agenci przy wykorzystaniu
pistoletów maszynowych i nieznanej broni
obsługiwanej przez Warma, przebijają się
do centralnego pomieszczenia Szklarni. W
środku funkcjonariusze widzą setki ludzi
uprawianych jak rośliny przez Mi-Go. Ca-
łość znajduję się pod niesamowitą kopułą,
wychodzącą na gwieździste niebo, przemie-
rzane przez istoty, których ludzki umysł nie
jest w stanie rejestrować. Agenci przeży-
wają szok, popadając niemal w szaleństwo. Zakończenie
Na miejscu dochodzi do strzelaniny z obsłu- Pojazd przekracza niestabilne roz-
gującymi koszmarną salę magami i Mi-Go. cięcie w czasoprzestrzeni. Flesz. Agentom
Żukow chcę zabrać z miejsca dokumenta- wydaje się, że są w kilku miejscach na raz.
cję, ale obawia się, że towarzysze mogą zo- Flesz. Rzeczywistość staje się rozmyta.
stawić go jako przynętę, która odciągnie na- Flesz. Łazik z poranionymi funkcjonariu-
pastników. Warm zabiera z hali łazik, któ- szami znajduje się na jednej z berlińskich
rym grupa ucieka do portalu, otworzonego ulic. Ludzie z trudem rozprawiają się z nie-
przez Mi-Go do wcześniejszego szturmu. dobitkami Mi-Go. Najwyraźniej na ziemi,
Pojazd przemyka pomiędzy polami upraw- nie minęło wiele czasu...
nymi potworów. Po opuszczeniu kom-
pleksu, agenci wyjeżdżają na surreali-
styczne pustkowie, które również osiąga
kopuła. Ostatnim co widzą funkcjonariusze
jest wielki robal, prowadzony na łańcu-
chach przez latające stwory…

25
 Agenci są zabierani na samochody
ciężarowe, a później do szpitala. Kadr na
amerykańskiego oficera oglądającego łazik
i przywiezioną broń oraz instruującego
swoich żołnierzy, żeby zabrali człowieka w
kitlu. Najazd kamery na zrezygnowanego i
wkurzonego Michaiła Żukowa podnoszą-
cego głowę z noszy…

Czarne Tło… Muzyka… Napisy

Końcowe…

26
2.8. Kryptonim „Światła”
Bohaterowie.
Mjr. Mikołaj Popow, Funkcjonariusz
PAP, Oficer GRU.
Zatwardziały komunista i alkoholik.
Szybko awansuje w strukturach. Sprytny i
niebezpieczny. Wraz z grupą Nikity Kru-
pina, zajmuję się eliminowaniem kretów,
zakonspirowanych w radzieckich struktu-
rach bezpieczeństwa na terenie Berlina.
Por. Rudolf von Zimmerstein, Funkcjo-
nariusz PAP, Mentalista i parapsycholog
z nieistniejącej już nazistowskiej VI ko-
lumny oddziaływania paranormalnego.
Ze względu na swoje niesamowite
zdolności, został zwerbowany do pracy w
Pomocniczej Agencji Policji. W biurze cie-
szy się złą reputacją. Narzeczona Edith Far-
ber namawia go do opuszczenia agencji i
Berlina. Pracując dla PAPu, liczy na ukoń-
czenie badań związanych z wpływem na
ludzkie postępowanie, oznaczonych krypto-
nimem „Hydra”.
27
Kpt. Richard Moore, Funkcjonariusz
PAP, Agent operacyjny brytyjskiego wy-
wiadu.
Dżentelmen zimny w obyciu. Do
PAPu trafił jako specjalista od spaczonej
technologii. Dobry strzelec. W czasie
wojny pracował w siatce szpiegowskiej
działającej na terenie Berlina. W mieście
ma wielu wrogów, którzy nie zdążyli się
jeszcze ujawnić.
Papierowa wojna
Opowieść rozpoczyna się od przed-
stawienia agentów ślęczących na papierami
w swoich biurach. Pojawia się kontrast oso-
bowościowy. Popow pije w pracy. Zimmer-
stein przegląda okultystyczne księgi. Moore
dostaję raport od porucznika Manny’ego
Marlowa. Z dokumentu wynika, że Sowieci
przygotowują się do czystek, w związku ze
zdemaskowaniem kretów w swoich struktu-
rach.
Uciekający czas
Moore spędza wolne chwile w tea-
trze. Zimmerstein spotyka się z Edith. Przy
kolacji kobieta prosi go, żeby razem z nią
wyjechał z miasta do jej rodziców. Rudolf
nie może się na to zgodzić. Oboje wiedzą,
że ona wyjdzie, a on zostanie. Popow upija
się w swoim mieszkaniu i awanturuje z do-
zorczynią kamienicy.
Przypadek kobiety, która miała za dużo
na głowie
W biurze praca wre. Agenci są wzy-
wani do płk. Ambrosa Cline’a, gdzie oma-
wiają szczegóły sprawy związanej z akcją
przygotowywaną przez sowiecki aparat
bezpieczeństwa. Cline wie, że ludzie, któ-
rzy sprzedają im informacje są w poważ-
nym niebezpieczeństwie. W tym samym
czasie, słychać strzał. Wszyscy jak jeden
mąż zbiegają się w jedno miejsce. W pokoju
agenta Didiera Carona jest martwa kobieta
z przestrzeloną głową. Na pierwszy rzut
oka, kobieta wyjęła broń z kabury zawie-
szonej na krześle, gdy Caron przynosił her-
batę. Są wzywani technicy, a sprawa jest
weryfikowana. Z przesłuchania porucznika
Didiera wynika, że Ilda Gass pochodziła z
miasteczka Sommt, i była w stanie moc-
nego załamania emocjonalnego. Do wyja-
śnienia spawy, agent będzie przybywał w
areszcie.
Pijany francuz
Funkcjonariusze przebywają u
Cline’a, gdy przybywa pijany kpt. Adrien
Herriot. Mętnym wzrokiem spogląda na
przełożonego, po czym składa broń i od-
znakę, składając wymówienie. W kilku ko-
ślawych zdaniach mówi, że opuszcza agen-
cję, a wszystko co otacza ludzi jest stero-
wane z zewnątrz. Cline decyduje się poroz-
mawiać z podwładnym, gdy ten wytrzeź-
wieje.
Brudna bomba
Sowieci przeprowadzają zamach na
dworcu, przy wykorzystaniu wypaczonych
ładunków przejętych od nazistów. Popow
zostawia walizkę z ładunkiem, niedaleko
grupy dygnitarzy, która żegna się z wysłaną
delegacją. To ludzie, którzy zaprzedali się
imperialistycznemu zachodowi, sprzedając
tajemnice Związku Radzieckiego. GRU po-
przysięgło im śmierć. Jeden z zamachow-
ców naciska przycisk. Hala zamienia się w
jeden koszmarny obraz mięsa, kości i sto-
pionych murów.
Zatrzymany zegar
Jak na ironię losu, sprawę zamachu
prowadzi mjr. Mikołaj Popow. Na miejsce
błyskawicznie przybywa Zimmerstein. O
28
18.15 jego narzeczona miała opuścić mia-
sto, agent obawia się, że mogła ucierpieć w
zamachu. Popow dokładnie obejrzał ciała,
wśród ofiar była narzeczona jego współpra-
cownika. Komunista zerwał z jej szyi szma-
ragdowy naszyjnik. Zimmerstein po dotar-
ciu na miejsce, zauważa, że zegar na stacji
zatrzymał się o godzinie 18.00. Wypytuje
Rosjanina o swoją kobietę. Popow kłamie
trzymając w kieszeni płaszcza naszyjnik,
zdradza go jednak spojrzenie rzucone na je-
den z worków. Kiedy Zimmerstein otwiera
worek, widzi twarz swojej narzeczonej, jej
oczy są puste.
Obława na grupę Nikity Krupina
Marlow dowiaduje się, że za zama-
chem stoi grupa Nikity Krupina. Agenci lo-
kalizują mieszkanie sowieckich zamachow-
ców. Zakładają obserwację. W mieszkaniu,
z którego prowadzone są czynności opera-
cyjne jest także Mikołaj Popow. Rosjanin
wie, że jeśli agenci dorwą kogoś z grupy
Krupina żywego, błyskawicznie zostanie
powiązany z zamachem. Popow opuszcza
mieszkanie, pod pretekstem wyjścia do
sklepu, ma zamiar poinformować Kiryła,
żeby opuścił mieszkanie. Moore i Zimmer-
stein zlecają śledzenie Rosjanina Marlo-
wowi. Popow orientuje się, że ma ogon. Po-
czątkowo chcę ogłuszyć Marlowa, ale gdy
widzi, że ten wyciąga broń, zabija anglika
w jednym z zaułków. W międzyczasie po-
informowany Kirył, opuszcza mieszkanie.
Agenci przechodzą przez ulicę i zaczynają
gonić po chodniku Rosjanina. Akcja kończy
się strzelaniną, w której ginie zamachowiec.
Popow tłumaczy, że znalazł ciało Marlowa.
Sytuacja jest bardzo podejrzana, według
tłumaczeń Rosjanina, Marlowa sprzątnęli
Sowieci, co nie mija się z prawdą. Płk. Cline
jest wściekły.
Operacja „Tęcza”
Agenci zostają odsunięci od sprawy
zamachów. Mają się zająć dziwnymi wyda-
rzeniami w Sommt. Anglicy, Francuzi i
Amerykanie organizują tajne spotkanie. W
komorze zagłuszającej, prowadzona jest
ważna rozmowa, na którą zaproszeni są
Moore i Zimmerstein. Obaj mają pojechać
do Sommt i dowiedzieć się dlaczego w oko-
licach miasta giną ludzie. Niektórzy twier-
dzą, że może mieć to związek z radziecką
bazą położoną nad jeziorem Summter. W
której testowane są nowe statki powietrzne.
Dodatkowo agenci, będą musieli przywieźć
mikrofilm z planami bazy, ukryty na miej-
scowym cmentarzu w bezimiennym grobie
przez Percy’ego Malone’a, który również
zaginął. Główną niedogodnością jest to, że
na miejsce pojedzie z nimi Popow, wysłany
przez płk. Timura Ivanowa.
Miasto sztucznych ludzi
Agenci wieczorem docierają do
Sommt. Nad jeziorem widzą dziwne świa-
tła. W mieście spotykają sztucznie zacho-
wującego się komendanta policji, który w
mechaniczny sposób wypytuje ich o cel wi-
zyty. Po spotkaniu z funkcjonariuszami ru-
sza do ratusza. W nocy Moore i Zimmer-
stein wykopują mikrofilm. Rudolf ma go
zabrać do Berlina. Popow obserwuje agen-
tów, wie, że zdobyli materiały. Chcę wyeli-
minować obu, ale nie ma ku temu sposob-
ności. Następnego dnia Popow i Moore wi-
dzą kobietę, która twierdzi, że zaginął jej
mąż nad jeziorem Summter. Chwilę póź-
niej, policjanci zawlekają ją do aresztu.
Agenci decydują, że pojadą nad jezioro.
Szaleństwo Adriena Herriota
Zimmerstein oczekuje na wywoła-
nie mikrofilmu. W międzyczasie ma spraw-
dzić co się dzieje z Herriotem. Kiedy wcho-
dzi do mieszkania agenta, słyszy muzykę
29
klasyczną. Widzi Adriena malującego na
płótnie oślizgłego stwora ze skrzydłami. W
mieszkaniu panuje chaos. Herriot ma roz-
biegany wzrok. Mówi, że oni kradną lu-
dziom ciała, i że nikt temu nie może zapo-
biec. Podaję Zimmersteinowi paletę, po
czym wyskakuje z mieszkania przez za-
mknięte okno…
Kadr na martwego Herriota, leżą-
cego na chodniku w kałuży krwi. Zbliżenie
na twarz. Wcześniej oszalałe oczy, teraz są
spokojnie statyczne.
Urywające się ślady
Jest wieczór. Nad jeziorem Moore i
Popow znajdują urywające się ślady. Zau-
ważają słup światła, który się na nich kie-
ruje. Słychać dziwny dźwięk, jakby coś
nadlatywało. Funkcjonariusze uciekają do
samochodu, lecz słup światła ich porywa.
Na plaży pozostały również po nich tylko
ślady.
Zakończenie
Moore i Popow budzą się w dziw-
nym metalicznym pomieszczeniu. Są przy-
kuci do stołów. Nad nimi stoi oślizgła
skrzydlata istota, która zakłada im dziwne
urządzenia na głowy, takie same jakie mają
stwory na stołach obok. Flesz. Funkcjona-
riusze widzą światło i całkowicie tracą
świadomość. Po przebudzeniu dostrzegają,
że ich umysły zostały zamknięte w ciałach
potworów. Widzą też swoje ciała, które sie-
dzą sobie na krzesłach i oglądają film z pro-
jektora. Obrazy zmieniają się, przedstawia-
jąc wygląd agentów i ogólne sposoby ich
działania. Flesz. Kilka tygodni później w
tajnym ośrodku państw zachodnich, Zim-
merstein poddaje kompleksowym bada-
niom komendanta z Sommt, albo to, co w
nim siedzi. Kadr na Zimmersteina świecą-
cego latarką w oko człowiekowi ubranemu
w szpitalną koszulę. Scena kończy się ka-
drem na zachodzące słońce na jeziorem
Summter. Zbliżenie na urywające się ślady,
pozostawione na piasku.

Czarne Tło… Muzyka… Napisy

Końcowe

30