Professional Documents
Culture Documents
اشنایی با معماری اسلامی
اشنایی با معماری اسلامی
manoochehrmoazzami@yahoo.com
moazzami@causar.gov.ir
ﭼﻜﻴﺪه
آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ "ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" از ﻣﺒﺎﺣﺚ ﭘﺎﻳﻪ در آﻣـﻮزش ﻣﻌﻤـﺎري اﺳـﺖ؛ اﻣـﺎ ﺟﺎﻳﮕـﺎه آن در آﻣـﻮزش ﺟﺪﻳـﺪ
ﻣﻌﻤﺎري و ﺷﻴﻮهي ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ آن ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻛﺎرﺑﺮدي ﻣﻌﻤﺎري ،ﻫﻤﻮاره ﻣﺤﻞ ﺑﺤﺚ ﺑﻮده اﺳﺖ.
اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ،ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪي ﻳﻚ ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﺪوﻳﻦ ﮔﺮدﻳﺪه ﻛﻪ در آن ﺑﺎ ﻣﺮور ﻣﺒﺎﺣﺚ آﻣـﻮزش ﻣﻌﻤـﺎري و ﭘـﺮداﺧﺘﻦ ﺑـﻪ
اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي ﮔﻮﻧﻪﮔﻮن در ﺣﻮزهي ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ،ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ درس "آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" ،ﺑﻪ ﺟﺴـﺘﺠﻮي
ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻧﻈﺮي اﻳﻦ درس در وﺿﻊ ﻣﻮﺟﻮد دورهي ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ﭘﺮداﺧﺘﻪﺷﺪه و ﻣﺸﻜﻼت و ﻧﻘﺼﺎنﻫـﺎي ﻣﻮﺟـﻮد در
آن ،ﻣﻮرد اﺷﺎره ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .در اداﻣﻪ ،ﺗﺠﺎرب ﺳﺎﻳﺮ ﻛﺸﻮرﻫﺎ در آﻣﻮزش ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤـﺎري ،ﻣـﻮرد ﻣﻘﺎﻳﺴـﻪ
ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﺳﺖ.
در ﻓﺮاﻳﻨﺪ اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ،ﺑﺎ ﺑﻬﺮهﮔﻴﺮي از ﻳﻚ ﻧﻈﺮﺳـﻨﺠﻲ ،آراء و ﻧﻈـﺮات ﺟﻤﻌـﻲ از اﺳـﺎﺗﻴﺪ رﺷـﺘﻪي ﻣﻌﻤـﺎري و
داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن دورهي دﻛﺘﺮي ،أﺧﺬ ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺑﺮرﺳﻲﻫﺎي ﺻﻮرتﮔﺮﻓﺘـﻪ ،اﺻـﻠﻲﺗـﺮﻳﻦ ﻣﺸـﻜﻞ را در اﻳـﻦ درس
ﻧﺎﺷﻲ از ارﺗﺒﺎط ﻧﺎﻛﺎﻓﻲ آن ﺑﺎ دروس ﻋﻤﻠﻲ ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺮﺷﻤﺮده اﺳﺖ.
اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ در اﻧﺘﻬﺎ ،راهﻛﺎرﻫﺎﻳﻲ را در ﺣﻮزهﻫﺎي زﻳﺮ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﺟﻤﻊﺑﻨﺪي ،اراﺋﻪ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ:
ﺗﻘﻮﻳﺖ اﻧﺴﺠﺎم آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﺎﺑﻴﻦ دروس ﻧﻈﺮي ﻣﻌﻤـﺎري "ﺟﻬـﺎن"" ،ﻣﻌﺎﺻـﺮ" و "اﺳـﻼﻣﻲ" ﺑـﻪ ﻣﻨﻈـﻮر •
ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از اﺳﺘﻨﺒﺎط ﺗﻨﺎﻗﻀﺎت ﻧﻈﺮي ﺗﻮﺳﻂ داﻧﺸﺠﻮ
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع رﺳﺎﻟﻪﻫﺎي ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ارﺷﺪ و دﻛﺘﺮي •
ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺗﻌﺎﻣﻞ داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﺮاﻛﺰ ﺗﺨﺼﺼﻲ ﻏﻴﺮ داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ •
ﺗﻮﺟﻪ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري در ﺑﺴﺘﺮ ﺧﺎص ﻫﺮ دوره •
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻧﺘﺸﺎرات ﻣﺨﺘﻠﻒ در زﻣﻴﻨﻪي "ﺗﺎرﻳﺦ" و "ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري" •
واژهﻫﺎي ﻛﻠﻴﺪي
آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري ،ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ،ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ،دورهي آﻣﻮزﺷﻲ ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ،
ﻣﻌﻤﺎري دورهي اﺳﻼﻣﻲ
ﻣﺤﺘﻮا و ﺷﻴﻮهي آﻣﻮزش رﺷﺘﻪي ﻣﻌﻤﺎري از ﺣﺪود ﻳﻚ و ﻧﻴﻢ ﻗﺮن ﭘﻴﺶ ،ﻳﻌﻨﻲ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﻫﻨﮕﺎم ورود اﻳﻦ رﺷﺘﻪ ﺑـﻪ
داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ و ﻣﺆﺳﺴﺎت آﻣﻮزش ﻋﺎﻟﻲ ﺟﻬﺎن ،ﻫﻤﻴﺸﻪ دﺳﺘﺨﻮش ﺑﺤﺚ و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻓﺮاوان ﺑـﻮده اﺳـﺖ .ﻳﻜـﻲ از ﻋﻠـﻮم و
داﻧﺶﻫﺎي ﭘﺎﻳﻪ در آﻣﻮزش اﻳﻦ رﺷﺘﻪ ،ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﺖ ﻛﻪ ﻃﺒﻴﻌﺘﺎً از اﻳﻦ ﻗﺎﻋﺪه ﻣﺴﺘﺜﻨﻲ ﻧﺒﻮده و در اﻳﻦ ﻣﺪت ﺑـﺎ
ﺑﺤﺚ و ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻓﺮاواﻧﻲ روﺑﻪرو ﺑﻮدهاﺳﺖ) .ﻋﻠﻲ ﻋﻼﻳﻲ ،1385 ،ص (28ﻋﻠﻞ ﻋﻤﺪهي اﻳﻦ ﺑﺤـﺚﻫـﺎ و ﺗﻐﻴﻴـﺮات،
ﺷﺎﻳﺪ در وﻫﻠﻪي اول ﺑﻪ ﻣﺎﻫﻴﺖ رﺷﺘﻪي ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺎزﮔﺮدد ،ﻛﻪ رﺷﺘﻪاي ﺣﺮﻓﻪاي و ﻛﺎرﺑﺮدي اﺳﺖ .در واﻗـﻊ ،ﭘﻴﻮﻧـﺪ
دادن ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻧﻈﺮي ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺎ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎي ﺣﺮﻓﻪاي و ﻛﺎرﺑﺮدي رﺷـﺘﻪي ﻣﻌﻤـﺎري ،ﻣﻮﺿـﻮﻋﻲ ﻣـﻮرد ﺑﺤـﺚ و
ﺗﺄﻣﻞ اﺳﺖ .ﻋﻠﺖ دﻳﮕﺮ در ﻣﻌﻨﺎ و ﻣﻔﻬﻮم داﻧﺶ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ .ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺎ وﻗﺎﻳﻊ ﮔﺬﺷـﺘﻪ
ارﺗﺒﺎط دارد؛ و ﻫﻤﻴﻦ ﻧﻜﺘﻪ راﺑﻄﻪي ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺎ آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري را در ﻓﻀﺎي اﻣﺮوز ،ﻣﻮﺿـﻮﻋﻲ ﺑﺤـﺚاﻧﮕﻴـﺰ
ﻣﻲﺳﺎزد .ﺣﺎﺻﻞ آراء ﻣﺘﻨﻮع در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪهاﺳﺖ ﻛﻪ آﻣﻮزش ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤـﺎري در رﺷـﺘﻪي ﻣﻌﻤـﺎري ،از
ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ،ﺑﺎ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي ﻓﺮاواﻧﻲ روﺑﻪرو ﺷﻮد و اﻣﺮوزه ﻧﻴﺰ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺤﺚ ﻣﺤﻘﻘﺎن و ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮان ﺑﺎﺷﺪ.
آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮي" ،ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" از ﻣﺒﺎﺣﺚ ﭘﺎﻳﻪ در آﻣـﻮزش ﻣﻌﻤـﺎري اﺳـﺖ؛
اﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻛﺎرﺑﺮدي ﻣﻌﻤﺎري ،ﺟﺎﻳﮕﺎه آن در آﻣﻮزش ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻌﻤـﺎري و ﺷـﻴﻮهي ﭘـﺮداﺧﺘﻦ ﺑـﻪ آن ،ﻣﺤـﻞ
ﺑﺤﺚ ﺑﻮده اﺳﺖ .اﻳﻦ داﻧﺶ و ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻧﻈﺮي آن ،ﻫﻢ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻣﺎﻫﻴـﺖ ﺧﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ اﻣﺮ واﻗﻊ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺳﺮوﻛﺎر دارد
و ﻫﻢ در ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺧﻮردن ﺑﺎ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻋﻤﻠﻲ و ﻛﺎرﺑﺮدي ﻣﻌﻤﺎري ،ﻣﺤﻞ آراء ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮان ﺑﻮده اﺳﺖ.
از اﻳﻦرو ،روشﻫﺎ و ﻧﻈﺮﻳﻪﻫﺎي ﻣﺘﻌﺪد در آﻣﻮزش اﻳﻦ ﺑﺤﺚ )ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري( در ﻣﺠﻤﻮﻋﻪي آﻣﻮزش ﻣﻌﻤـﺎري
ﭘﺪﻳﺪ آﻣﺪه اﺳﺖ .در اﻳﺮان ،ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻏﻨﺎي ﻣﻌﻤﺎري ﺗﺎرﻳﺨﻲ ،اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع اﻫﻤﻴﺘﻲ دوﭼﻨﺪان ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ.
ﻋﺮﺿﻪي ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري از زاوﻳﻪي ﺳﻴﺮ ﺗﺤﻮﻟﻲ آن ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر درك ﺧﻼﻗﻴﺖﻫﺎ و ﺗﺼـﻮرات ذﻫﻨـﻲ داﻧﺸـﺠﻮﻳﺎن
ﻣﻬﻢ اﺳﺖ .ﻫﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪاي ﻛﻪ ﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ در آن ،ﻋﻠﺖﻫﺎ ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﻮد ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺑﺮرﺳﻲ ﺳﻴﺮ ﺗﺤﻮﻟﻲ اﺳﺖ .دﻳﺪﮔﺎهﻫـﺎي
ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ ﻫﻤﭽﻮن ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺳﺒﻚﺷﻨﺎﺳﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺧﻮد ارزﺷﻤﻨﺪ اﺳﺖ؛ اﻣﺎ درك آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻳﻜـﺪﻳﮕﺮ ،واﺑﺴـﺘﻪ ﺑـﻪ
1
آﮔﺎﻫﻲ از ﺳﻴﺮ ﺗﺤﻮل ﺗﺎرﻳﺨﻲ اﺳﺖ.
ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺑﺎﻻ و دﻗﺖ در ﻣﻮارد دوﮔﺎﻧﻪي زﻳﺮ ،زﻣﻴﻨﻪ و ﺧﺎﺳـﺘﮕﺎه ﭘﻴـﺪاﻳﺶ ﻣﺴـﺄﻟﻪ در ذﻫـﻦ ﭘﮋوﻫﺸـﮕﺮ و
ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ:
oﺟﺎﻳﮕﺎه ﻣﻮﺿﻮع "ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" ﻳﺎ "ﻣﻌﻤـﺎري دورهي اﺳـﻼﻣﻲ" )ﺗـﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤـﺎري( در
آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري
oوﺿﻌﻴﺖ ﻣﻮﺟﻮد درس "آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" در آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري
ﻫﺪف از اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ و ﺑﺮرﺳﻲ ،ﺗـﺪﻗﻴﻖ ﺟﺎﻳﮕـﺎه درس "آﺷـﻨﺎﻳﻲ ﺑـﺎ ﻣﻌﻤـﺎري اﺳـﻼﻣﻲ" در ﺳـﺎﺧﺘﺎر آﻣﻮزﺷـﻲ
دورهي ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ﻣﻌﻤﺎري و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﭘﻴﺶﺑﺮد ﻫﺪف آﻣﻮزﺷﻲ درس و ﺗﺒﻴﻴﻦ راﺑﻄﻪي ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ اﻳﻦ درس ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ
دروس رﺷﺘﻪي ﻣﻌﻤﺎري ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.
467
ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻫﻤﺎﻳﺶ آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري -ﭘﺎﻳﻴﺰ 87
روش ﭘﮋوﻫﺶ
در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ ﻛﻨﻜﺎش در ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻳﺎد ﺷﺪه و ﺟﺴﺖوﺟﻮي ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻧﻈﺮي در آنﻫﺎ ،ﺑﻪ ﭼـﺎﻟﺶﻫـﺎي ﻣﻮﺟـﻮد
در آﻣﻮزش ﺗﺎرﻳﺦ در ﻣﺪارس ﻣﻌﻤﺎري ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪهاﺳﺖ؛ ﻫﺪف از اﻳـﻦ ﻛﻨﻜـﺎش و ﺟﺴـﺖوﺟـﻮ ،دﺳـﺖﻳـﺎﺑﻲ ﺑـﻪ
دﺳﺘﻪﺑﻨﺪي واﺿﺤﻲ از اﻳﻦ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎ ﺑﻮده اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻛـﺎر ﺑـﺎ ﻣـﺮوري ﻛﻠّـﻲ ﺑـﺮ آﻣـﻮزش ﺗـﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤـﺎري در ﺳـﺎﻳﺮ
ﻛﺸﻮرﻫﺎ ،ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﮔﺰﻳﺪهاي از دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎ و اﻧﺪﻳﺸﻪﻫـﺎ در ﺣـﻮزهي ﻣﻌﻤـﺎري اﺳـﻼﻣﻲ و ﻧﻴـﺰ ﺑـﺎ رﺟـﻮع ﺑـﻪ آراء
ﻣﺪرﺳﻴﻦ ﻣﻌﻤﺎري اﺳـﻼﻣﻲ و ﻃﺮّاﺣـﻲ ﻣﻌﻤـﺎري ،ﺻـﻮرت ﭘﺬﻳﺮﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ .در اﻳـﻦ ﺑﺮرﺳـﻲ ﺑـﺎ ﺑﻬـﺮهﮔﻴـﺮي از ﻳـﻚ
ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﻲ )ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭘﺮﺳﺶﻧﺎﻣﻪ و ﻣﺼـﺎﺣﺒﻪ( ،آراء و ﻧﻈـﺮات ﺟﻤﻌـﻲ از اﺳـﺎﺗﻴﺪ رﺷـﺘﻪي ﻣﻌﻤـﺎري و داﻧﺸـﺠﻮﻳﺎن
دورهي دﻛﺘﺮي )ﻣﺠﻤﻮﻋﺎً 29ﻧﻔﺮ( ،أﺧﺬ ﺷﺪه اﺳﺖ .در ﭘﺮﺳﺶﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﺗﻌﺪاد 9ﺳﺆال ﭘﺮﺳﻴﺪه ﺷﺪه ﻛﻪ ﻣﻀﻤﻮن ﻛﻠّـﻲ
آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ اﺳﺖ:
ﺳﺎلﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ وﺟﻮد "ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪي ﻳﻜﻲ از اﻗﺴﺎم ﻣﻬﻢ ﻣﻌﻤـﺎري در ﺗـﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤـﺎري ﺟﻬـﺎن ﺑـﻪ
رﺳﻤﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ .اﻣﺎ ﺑﻪ راﺳﺘﻲ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ﭼﻴﺴﺖ و اﺳـﺘﻔﺎده از اﻳـﻦ اﺻـﻄﻼح در ﺗـﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤـﺎري
ﻧﺎﻇﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻧﺴﺒﺘﻲ ﻣﻴﺎن ﻣﻌﻤﺎري و اﺳﻼم اﺳﺖ؟ آﻳﺎ ﭼﻨﻴﻦ واژهي ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ ﺣﻘﻴﻘﺘﺎً ﺻﺤﻴﺢ اﺳﺖ و اﮔﺮ ﺻﺤﻴﺢ ﺑﻮده و
ﻧﺴﺒﺘﻲ درﺳﺖ و واﻗﻌﻲ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻛﺪام وﻳﮋﮔﻲ ﻳﺎ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻴﺎنﮔﺮ ﻣﻌﻤﺎري آن اﺳﺖ؟ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻫﻤﻴﺸـﻪ
در ﻣﻴﺎن اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪان ،ﺗﺎرﻳﺦﻧﮕﺎران و ﻧﻈﺮﻳﻪﭘـﺮدازان ﻣﻄـﺮح ﺑـﻮده اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻫﻨﮕـﺎﻣﻲ ﻛـﻪ در ﺣـﻮزهي ﺗﺨﺼﺼـﻲ
ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺎ واژهي اﻓﺰودﻧﻲ "اﺳﻼﻣﻲ" ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد ،ﻣﻘﺼﻮد از "ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" ﭼﻴﺴﺖ و آﻳﺎ اﻳﻦ واژهي
ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ ﺑﻪﺧﻮديِﺧﻮد ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻴﺎﻧﻲ واﺣﺪ و ﻣﻔﻬﻮﻣﻲ ﻳﮕﺎﻧﻪ را اﺑﺮاز ﻧﻤﺎﻳﺪ؟ ﺣﺘﻲ اﮔـﺮ ﻗـﺪم را ﻓﺮاﺗـﺮ از اﻳـﻦ ﺣـﻮزه
ﺑﮕﺬارﻳﻢ ،ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﻌﻤﺎري ،ﻣﺠﻤﻮﻋﻪي ﮔﺴﺘﺮدهي ﻫﻨﺮ را ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺗـﻮان در ﭼﻨـﻴﻦ ﺗﺒﻴﻴﻨـﻲ ﻗـﺮار داد .ﮔـﺎه ﭘﻴﻮﻧـﺪﻫﺎ و
ﺟﺎﻳﮕﺎه درس "آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" در دورهي آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﻌﻤﺎري 468
ﻣﺸﺘﺮﻛﺎت اﻳﻦ ﻣﻘﻮﻻت آﻧﭽﻨﺎن ﻳﮕﺎﻧﻪ و ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﺎر و ﻧﻮﺷﺘﺎر در ﻫﺮﻳﻚ ﺑـﻪ ﻧﺎﭼـﺎر زﻣﻴﻨـﻪي
ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ دﻳﮕﺮي را ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲﺳﺎزد .آن ﭼﻪ ﻣﺴﻠﻢ اﺳﺖ ﺗﻌﺮﻳﻒ آن ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺎ اﻧﺪﻳﺸﻪ و ﺗﻔﻜﺮ ﮔﻮﻳﻨﺪهي
آن دارد.
• ﺑﻌﻀﻲ اﻋﺘﻘﺎد دارﻧﺪ اﮔﺮ آن ﭼﻪ در ﺷﻬﺮ دﻳﺪه ﻣﻲﺷـﻮد ﻳـﺎدآور ﺧﺪاوﻧـﺪ اﺳـﺖ و ﻳـﺎ آن ﭼـﻪ آن را ﻣﻌﻤـﺎري
ﻣﻲﻧﺎﻣﻨﺪ ،ﻫﻤﺎن ﺑﻌﺪ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﻮدن آن اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻛﺘﺎب اﻟﻬﻲ از آن ﺳﺨﻦ ﺑـﻪ ﻣﻴـﺎن آﻣـﺪه اﺳـﺖ ،اﻳـﻦ ﻫﻤـﺎن
ﻣﻌﻤﺎري اﻟﻬﻲ ﻳﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ اﺳﺖ.
• از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﻧﮕﺮﺷﻲ وﺟﻮد دارد ﻛﻪ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ادراك و ﻣﻔﻬﻮﻣﻲ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷـﺎﻣﻞ اﺟﺰاﻳـﻲ
از ﻫﻨﺮﻫﺎ ،ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻫﻨﺮي ،ﻋﻠﻢ ،ﺗﻜﻨﻮﻟﻮژي ،ﻓﻠﺴﻔﻪ ،ﺗﺌﻮري و ﻋﻤﻞ و ﻧﻴﺰ ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎ و ﻣﺒﺎﺣﺚ و ﻧﻘﺪ اﺳﺖ و از اﻳﻦ
ﻣﻨﻈﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻤﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻧﮕﺎه ﻛﺮد ،ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاي از ﻋﻨﺎﺻﺮ و اﺟـﺰاء اﺳـﺖ
ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ واﺣﺪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻮدن ﻣﻌﻤﺎري را ﺑﻴﺎن ﻛﻨﺪ.
• ﺑﻌﻀﻲ ﻧﻴﺰ دﻳﺪﮔﺎﻫﻲ ﻣﻠﻤﻮس و اﻣﺎ ﻏﻴﺮ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ را ﻣﻄﺮح ﻣـﻲﺳـﺎزﻧﺪ و وﺟـﻮد ﻳـﻚ ﺗﻌﺒﻴـﺮ ﺑـﻪ ﻧـﺎم "ﻣﻌﻤـﺎري
اﺳﻼﻣﻲ" را ﺗﻨﻬﺎ در روح ﻣﻌﻨﻮي آن ﻣﻲداﻧﻨﺪ؛ ﺑﺪان ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ آن ﭼﻪ در ﻳﻚ ﺣﺠﻢ ﻣﻌﻤﺎري و ﻳﺎ ﻳـﻚ ﺑﺎﻓـﺖ
ﺷﻬﺮي ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺼﻮﻧﻴﺘﻲ اﺳﺖ ﻧﻬﻔﺘﻪ در آن.
• اﻣﺎ ﻋﺪهاي دﻳﮕﺮ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ ﻧﻬﻔﺘﻪ را ﻣﺘﺠﺴﻢ ﻧﻴﺰ ﻣﻲداﻧﻨﺪ .آﻧﻬﺎ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧـﺪ ﻫﻤـﺎنﮔﻮﻧـﻪ ﻛـﻪ دﻳـﻦ ،ارزشﻫـﺎي
ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻲآﻣﻮزد و ﻣﺴﻴﺮي را ﺑﺮاي زﻧﺪﮔﻲ و ﻛﺎر ﺷﻜﻞ ﻣﻲدﻫﺪ ،ﺑـﻪ ﻫﻤـﺎنﮔﻮﻧـﻪ در ﻣﻌﻤـﺎري ،اﻳـﻦ
ﺷﻜﻞ و اﻳﻦ ارزش و اﻳﻦ ﻫﺪاﻳﺖ ،ﻣﺘﺒﻠﻮر و ﻣﺘﺠﺴﻢ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ در واﻗﻊ ﺑﺨﺸﻲ از
ﻓﺮاﻳﻨﺪ و ﻣﺤﺼﻮل ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪي اﺳﻼﻣﻲ اﺳﺖ ،ﺑﻴﺎﻧﻲ از ﺣﻜﻤﺖ و ارزشﻫﺎي دﻳﻨـﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ در ﻗﺎﻟـﺐ
ﻧﻮر ،ﻓﻀﺎ ،ﺷﻜﻞ ،اﻧﺪازه ،رﻧﮓ و ﺗﺰﺋﻴﻦ ﺗﺒﻠﻮر ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﭼﻨĤن ﭼﻪ اﺛﺮي ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺠﺴﻢ و ﺗﺒﻠﻮري ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷـﺪ،
ﻳﻚ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﺖ ﻛﻪ از ارزشﻫﺎ و ﺳﺮﭼﺸﻤﻪﻫﺎي ﻣﻌﻨﻮي دﻳﻦ ﺑﺮﻧﺨﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ.
• در ﻛﻨﺎر اﻳﻦ ﻧﮕﺮش ،ﺣﺘـﻲ ﺑﻌﻀـﻲ ﺗﻌـﺎﺑﻴﺮ ﺷـﺎﻋﺮاﻧﻪ ﻧﻴـﺰ دارﻧـﺪ و در وراي ﺗﻌـﺎﺑﻴﺮ ﻓﻘﻬـﻲ ،ﺷـﺮﻋﻲ ،ﻋﺮﻓـﺎﻧﻲ و
ﺗﺎرﻳﺨﻲ ،ﺗﻔﺴﻴﺮي ادﻳﺒﺎﻧﻪ ﺑﻪ آن ﻣﻲدﻫﻨﺪ ،آﻧﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ در ﻣﻴﺎن ﻣﻌﻤﺎريﻫﺎي ﺟﻬﺎن ﻫﻤﭽﻮن
ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ در ﻣﻴﺎن ﻫﻨﺮﻫﺎ ﻣﻲﻧﮕﺮﻧﺪ و ﺑﺮ اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎدﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﺗﺠﺴﻢ ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺘـﻪ
آن اﺳﺖ.
• ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮاﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﭘﺪﻳﺪهي ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ را ﺗﻨﻬﺎ در اﻳﺠﺎد ﻳﻚ اﺛﺮ در ﻣﺤﺪودهي زﻣﺎﻧﻲ ﺧﺎﺻﻲ ﻧﻤﻲداﻧﻨﺪ
ﻛﻪ زﻣﺎﻧﻲ اﻳﺠﺎد ﺷﺪه و در زﻣﺎﻧﻲ ﭘﺎﻳﺎنﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﻠﻜﻪ ﮔﺴﺘﺮهي ﻳﻚ اﺛﺮ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ،ﻧﺨﺴﺖ در درك
و ﻓﻬﻢ آن اﺳﺖ و ﭘﺲ از آن در ﺧﻠﻖ ،ﻧﮕﻬﺪاري ،ﺣﻔﺎﻇﺖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﮔﺴﺘﺮش آن اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻲ اﺛﺮي ﻛﻪ
از آن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ اﺛﺮ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ﻧﺎم ﺑﺮده ﻣﻲﺷﻮد در ﻣﺤﺪودهي زﻣﺎن و ﻣﻜﺎن ﻧﻤﻲﮔﻨﺠـﺪ و ﺗـﺄﺛﻴﺮي
ﺑﻲزﻣﺎن و ﻓﺮاﮔﻴﺮ دارد.
ﺑﻪ واﻗﻌﻴﺖ در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص ﻧﻘﻄﻪﻧﻈﺮات و دﺳﺘﻪﺑﻨﺪيﻫﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻲ وﺟﻮد دارد .ﺑﻌﻀﻲ از اﻳﻦ ﻧﮕﺮشﻫﺎ ﺑﺴـﻴﺎر
ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺰدﻳﻚ ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﺑﻌﻀﻲ ﻧﮕﺮشﻫﺎ اﮔﺮ ﭼﻪ ﻫﻢﭘﻮﺷﺎﻧﻲ و ﺗﺸﺎﺑﻬﺎت ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ ﺑﺎ ﻫﻢ دارﻧـﺪ ،اﻣـﺎ ﺗﻔـﺎوتﻫـﺎي
آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻌﻤﻖ اﺳﺖ .در ﺑﻌﻀﻲ دﻳﮕـﺮ ﺗﻔـﺎوتﻫـﺎي ﻧﮕﺮﺷـﻲ ﺑـﻪ ﻣﻴـﺰان زﻳـﺎدي ﻣﺘﻔـﺎوت ﺑـﻮده و ﺳﺮﭼﺸـﻤﻪي
دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎ از ﻫﻤﺎن آﻏﺎز ﺗﻔﺎوت اﺻﻮﻟﻲ دارﻧﺪ) .در اﻳﻦﺑﺎره ،رﺟﻮع ﺷﻮد ﺑﻪ ﭘﮋوﻫﺶ اﺻﻠﻲ -ﻣﺆﻟﻒ(
469
ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻫﻤﺎﻳﺶ آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري -ﭘﺎﻳﻴﺰ 87
اﮔﺮ اﻧﺪﻛﻲ اﻳﻦ دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎ را ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﻨﻴﻢ و ﻛﻤﻲ ﻛﻮﺗﺎه در آن ﺗﻌﻤﻖ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ دو ﻧﮕﺮش ﻛﻠـﻲ دﺳـﺖ
ﻳﺎﻓﺖ؛
ﻧﮕﺮش ﻧﺨﺴﺖ اﻳﻦ اﺳﺘﻨﺒﺎط ﻛﻪ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي آن ﮔﻮﻧﻪ از ﻣﻌﻤﺎري اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﺷﺮﻳﻌﺖ اﺳﻼم
و ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از اﺣﻜﺎم و ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻣﻀﺎﻣﻴﻦ ﻗﺮآﻧﻲ اﺳﺖ .ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮاﻧﻲ ﻛـﻪ اﻳـﻦ ﻣﻌﻴـﺎر را ﻣﺤـﺪودهي ﺗﻌﺮﻳـﻒ ﺧـﻮد
ﻣﻲداﻧﻨﺪ اﻋﺘﻘﺎد دارﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﻟﻬﻲ در ﻗﻠﻤﺮو زﻳﺴﺘﻦ ،زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮدن ،ارﺗﺒﺎﻃﺎت و رواﺑﻂ اﻧﺴﺎﻧﻲ و
ﻧﻴﺰ آداب و اﺧﻼق و رﻓﺘﺎر ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اراﺋﻪ ﻛﺮده اﺳﺖ ،در ﭘﻬﻨﻪي ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺗﻲ ﻛﻪ اﻳـﻦ ﻗﻠﻤـﺮو را ﺑﻬﺘـﺮ ﺗﺒﻴـﻴﻦ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ،
ﻫﻤﭽﻮن ﺑﻨﺎ ،ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﻳﺎ ﻣﻌﻤﺎري ،ﻧﻴﺰ ﺣﺪود ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﻟﻬﻲ ﻣﺴﺘﺘﺮ اﺳﺖ .اﻳﻦ دﻳﺪﮔﺎه ﭼﻪ در ﺑﻌﺪ ﻛﻴﻔﻲ و ﻣﻌﻨﻮي آن،
)ﻳﻌﻨﻲ اﺣﺴﺎس ﻓﻀﺎﻳﻲ و رواﺑﻂ ﻓﻀﺎﻳﻲ ﻛﻪ اﻳﺠﺎد ﺷﺪه( و ﭼﻪ در ﺑﻌﺪ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ )ﻧﻈﻴﺮ ارﺗﻔﺎع ،اﻧﺪازه ،ﺟﻬـﺖ و ﻧﻈـﺎﻳﺮ
آن( ،ﻫﺮ دو را ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ از اﺣﻜﺎﻣﻲ و رواﻳﺎﺗﻲ ﻣﻲداﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ در دﻳﻦ اﻟﻬﻲ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪه و ﻣﻌﻤﺎر ﺑﺮ اﺳﺎس
آن دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞﻫﺎ و دﻳﺪﮔﺎه ،اﺛﺮ ﺧﻮد را آﻓﺮﻳﺪه اﺳﺖ.
اﻣﺎ ﻧﮕﺮش دوم اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ را ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ارزﺷﻲ ﻧﻬﻔﺘﻪ در دﻳﻦ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﭘﺴﻮﻧﺪ اﺳـﻼﻣﻲ
را از ﻣﻨﻈﺮ ﺻﻔﺎﺗﻲ ﻣﻲداﻧﻨﺪ ﻛﻪ در ﻫﺮ ﺷﻜﻞ آن داراي ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ارزﺷﻲ ﻣﺜﺒﺖ و اﻧﺴﺎﻧﻲ اﺳـﺖ .ﺣﺘـﻲ اﻳـﻦ ﻧﮕـﺮش ﺗـﺎ
آﻧﺠﺎ ﭘﻴﺶ ﻣﻲرود ﻛﻪ ﻫﺮﭼﻪ درﺳﺖ ،ﺻﺤﻴﺢ و اﻧﺴﺎﻧﻲ اﺳـﺖ ،اﺳـﻼﻣﻲ اﺳـﺖ .ﺗﻌﻴـﻴﻦ ﻫـﺮ ﺑﻨـﺎﻳﻲ ،ﻋـﻼوه ﺑـﺮ اﻳﻨﻜـﻪ
ﻋﻤﻠﻜﺮد دﻗﻴﻖ ،ﺣﺴﺎب ﺷﺪه ،ﻣﻨﻄﻘﻲ و ﻛﺎرآﻣﺪ را دارد ،ﻓﻀﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ﺗﺠﻠﻲ ﻛﺮاﻣﺎت اﻧﺴﺎﻧﻲ و ﻓﻀﺎﻳﻲ اﺳـﺖ ﺑـﺪون
اﺷﺘﺒﺎه .در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﻣﻌﻤﺎري ﻧﻴﺴﺖ و ﺗﻌﺮﻳﻔﻲ ﺟﺰ ﻳﻚ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻳﺎ ﺳﺮﭘﻨﺎه و ﻳﺎ ﻣﻜـﺎﻧﻲ ﺑـﺮاي ﻛـﺎري ﺧـﺎص
ﻧﺪارد) .دﻛﺘﺮ ﻣﺼﻄﻔﻲ ﻛﻴﺎﻧﻲ ،ﻣﺼﻄﻔﻲ ،1385 ،ص(3
ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲﺷﻮد ،ﮔﺴﺘﺮهي اﻳﻦ ﺗﻌﺮﻳﻒ و ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﻴﺰان وﺳﻴﻊ اﺳﺖ و در ﻣﻴـﺎن اﻳـﻦ دو دﻳـﺪﮔﺎه ﻗﻄﺒـﻲ ،ﭼـﻪ
ﻃﻴﻒ وﺳﻴﻌﻲ از ﺗﻌﺮﻳﻒﻫﺎ ،ﻧﮕﺮشﻫﺎ و ﻳﺎ ﺑﺮداﺷﺖﻫﺎي ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﻦ اﺳـﺖ ﻛـﻪ
ﻫﺮﮔﺎه اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ و ﮔﻔﺘﮕﻮ و ﻣﻨﺎﻇﺮه و ﻣﻔﺎﻫﻤﻪ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد ،ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻫـﻴﭻ دﻳـﺪﮔﺎﻫﻲ اﺷـﺘﺒﺎه
ﻧﻴﺴﺖ و ﻫﻴﭻ ﻧﻈﺮي ﻫﻢ ﻛﺎﻣﻞ ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺑﺤﺚ ﺑﺎ ﻫﻤﻪي ﻛﻬﻨﮕﻲ و ﺗﻜﺮارش ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺗـﺎزه
اﺳﺖ و ﺷﺎﻳﺪ زﻳﺒﺎﻳﻲ و ﻃﺮاوت اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻫﻢ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از اﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﺑﻌﺪي ﺑﻮدن ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ و ﺗﺎرﻳﺨﻲ آن اﺳﺖ.
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ دو ﻧﮕﺮش ﻋﻤﺪهي ﮔﻔﺘﻪﺷﺪه وﺟﻮد دارد ،اﻣﺎ ﺧﻮد واژهي »ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ« ﺗﻌﺎﺑﻴﺮ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ ﺑـﺎ
واژهي ﺳﻮﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ آن اﺿﺎﻓﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻲﮔﻴـﺮد .ﺑـﺪﻳﻦﮔﻮﻧـﻪ ﻛـﻪ ﻣﻌﻤـﺎري اﺳـﻼﻣﻲ ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺪ ﺑـﻪ ﻣﻌﻨـﺎي
»ﻣﻌﻤﺎري ﻛﺸﻮرﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ » ،«2ﻣﻌﻤﺎري ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي اﺳـﻼﻣﻲ » ،«3ﻣﻌﻤـﺎري ﻣﻠـﻞ اﺳـﻼﻣﻲ » ،«4ﻣﻌﻤـﺎري دورهي
اﺳﻼﻣﻲ «5ﺑﻪﻛﺎر ﻣﻲرود .اﻳﻦ ﻋﺒﺎرات ﻫﻤﮕﻲ ﻣﻌﻨﺎي ﺟﺪاﮔﺎﻧـﻪ و ﺗﻌﺮﻳﻔـﻲ ﺧـﺎص دارﻧـﺪ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﮔﻮﻧـﻪاي ﺷـﺎﺧﺺ
ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي زﻣﺎن ،ﻣﻜﺎن ،دﻳﻦ ،ﺳﺒﻚ ،زﺑﺎن ،ﻓﺮﻫﻨﮓ ،ﺟﻤﻌﻴﺖ ،ﺗﺎرﻳﺦ ،ﺣﻜﻮﻣﺖ و اﻗﻠﻴـﻢ را در ﺧﻮد دارد) .ﻫﻤﺎن(
ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص ﻫﺮ واژهاي ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮﻳﻢ ،ﺑﺎر ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ ﺧﻮد را دارد و ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﺑـﻪ
ﻛﺎر ﺑﺮدن آن واژه ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻣﻌﻨﺎي واﺣﺪ و ﻣﺸـﺨﺺ در اذﻫـﺎن ﻣﺨﺘﻠﻔـﻲ ﻛـﻪ آن را ﻣـﻲﺷـﻨﻮﻧﺪ ،ﺗـﺪاﻋﻲ
ﮔﺮدد .اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻫﺮ ﻳﻚ از واژهﻫﺎ ﺗﻌﻴﻴﻦﻛﻨﻨﺪهي ﺣﺪ و ﻣـﺮز آن ﻣـﻲﺷـﻮد و ﺑﻨـﺎﺑﺮاﻳﻦ زﻣـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﻣـﺜﻼً
ﺟﺎﻳﮕﺎه درس "آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" در دورهي آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﻌﻤﺎري 470
واژهي »ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ« ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد ،ﺗﻌﺮﻳﻒ آن ﺑﻴـﺎنﮔـﺮ ﻧﮕﺮﺷـﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﮔﻮﻳﻨـﺪه در ﺧﺼـﻮص ﻣﻌﻤـﺎري
اﺳﻼﻣﻲ دارد.
ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﺘﻴﺠﻪي ﻧﺤﻮهي ﺧﺎﺻﻲ از ﺗﻮﺟﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ؛ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ دﻳﮕﺮ ﺗﺎرﻳﺦ ﮔﻮﻧﻪاي ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻴـﺎن اﻧﺴـﺎن و
ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ و ﺑﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﭘﺎﻳﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻬﻢ ﺷﻮد) .ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ رﺣﻴﻢزاده ،1385 ،ص (5ﺗﺎرﻳﺦ ،ﻛﻮﺷﺶ ﻧﻘﺎداﻧﻪ ﺑـﻪ ﻣﻨﻈـﻮر
ﻓﻬﻢ ﻣﺤﺎﺳﻦ و ﻣﻌﺎﻳﺐ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ؛ ﻛﻮﺷﺸﻲ ﻛﻪ ﭘﻮﻳﺎﺳﺖ ﻧﻪ اﻳﺴﺘﺎ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،ﺣﺎل و ﻫﻮاي اﻣﺮوز ،ﺧـﻮد در ﺟﺮﻳـﺎن
ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﺗﺎرﻳﺨﻲ دﺧﺎﻟﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺑﺮ ﺷﻴﻮهي درك ﻣﺎ از ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺛﺮ ﻣـﻲﮔـﺬارد و ﺗـﺎرﻳﺦ را در ﻣﻘﺎﺑـﻞ ﭼﺸـﻢ ﻣـﺎ
ﭘﺪﻳﺪار ﻣﻲﻛﻨﺪ.
دﺷﻮاري ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺗﺎرﻳﺦ و ﻣﻌﺎﻧﻲاي ﭼﻮن ﺣﻘﻴﻘﺖ و زﻳﺒﺎﻳﻲ از راه ﺑﺮرﺳـﻲ ﺗﻄﺒﻴﻘـﻲ آراء ﻣﻮﺟـﻮد ﻧﺸـﺎندﻫﻨـﺪهي
ﭘﻴﻮﻧﺪ ژرف ﻣﻴﺎن آﻧﻬﺎ و ﻣﺒﻨﺎي ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻳﻌﻨﻲ ﺟﻬﺎنﺑﻴﻨﻲﻫﺎﺳﺖ" .ﺟﻬﺎنﺑﻴﻨﻲ" ﻣﺎﻫﻴﺘﺎً ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻣﺼﺪاقﻫـﺎي
ﻣﺘﻜﺜﺮ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲﺷﻮد ،ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻋﻤﻖ ﭘﻴﻮﻧﺪش ﺑﺎ ﺟﻬﺎنﺑﻴﻨﻲ ﻣﺘﻨﺎﻇﺮ ﺧﻮد ،ﻣﺎﻧﻨﺪ آن ،ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ واﺣﺪ اﺳـﺖ ﻛـﻪ
در ﻣﺼﺪاقﻫﺎي ﻣﺘﻜﺜﺮ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲﺷﻮد .ﺑﻪ ﺳﺨﻦ دﻳﮕﺮ »ﺗﺎرﻳﺦ« در ﻋﻤﻞ ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ ﺳﺎن »ﺗﺎرﻳﺦﻫﺎ« ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲﺷﻮد؛ ﭘﺲ
ﻫﻨﮕﺎم ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺑﺮاي ﺗﻌﺮﻳﻒ آن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺟﺎي »ﺗﻌﺮﻳﻒ« ﺑﺎ »ﺗﻌﺮﻳﻒﻫﺎ« روﺑﻪرو ﻣﻲﺷﻮﻳﻢ.
در ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ اﻣﺮﻳﻜﻦ ﻫﺮﻳﺘﻴﺞ ،ذﻳﻞ واژهي ) historyﻣﻌﺎدل اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ واژهي ﺗﺎرﻳﺦ( ،ﭼﻨﻴﻦ آﻣﺪه اﺳﺖ:
(1رواﻳﺖ ﺣﻮادث ،داﺳﺘﺎن (2 ،ﺛﺒﺖ ﮔﺎهﺷﻤﺎراﻧﻪي ﺣﻮادث ،ﻣﺎﻧﻨـﺪ زﻧـﺪﮔﻲ ﻳـﺎ ﺗﺤـﻮل اﻧﺴـﺎنﻫـﺎ ﻳـﺎ ﻧﻬﺎدﻫـﺎ،
ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺷﺮح و ﺗﻔﺴﻴﺮ .ﮔﺰارﺷﻲ رﺳﻤﻲ از ﭘﺪﻳﺪهﻫﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻫﻢ .ﮔﺰارش ﭘﻴﺸﻴﻨﻪي ﭘﺰﺷﻜﻲ
ﺑﻴﻤﺎر (3 .ﺷﺎﺧﻪاي از داﻧﺶ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺛﺒﺖ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺣﻮادث ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻲﭘﺮدازد (4 .ﺣﻮادﺛﻲ ﻛﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﮔﺰارش
6
ﺗﺎرﻳﺨﻲاﻧﺪ .ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻌﻠﻖ دارد (5 .داﺳﺘﺎﻧﻲ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪي ﺣﻮادث ﺗﺎرﻳﺨﻲ.
در ﻓﺮﻫﻨﮓ وﺑﺴﺘﺮ ﻣﻌﻨﺎي دﻳﮕﺮي ﺑـﻪ ﻣﻌﻨﺎﻫـﺎي ﻳـﺎد ﺷـﺪه اﻓـﺰودهاﻧـﺪ" :ﮔﺬﺷـﺘﻪاي ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺳـﺒﺐ ﺣـﻮادث ﻣﻬـﻢ
ﺧﺎرقاﻟﻌﺎده ﻳﺎ ﺟﺎﻟﺐ ،ذﻛﺮﻛﺮدﻧﻲ اﺳـﺖ" .در دﻳﮕـﺮ ﻓﺮﻫﻨـﮓﻫـﺎي ﻣﻌﺘﺒـﺮ زﺑـﺎنﻫـﺎي اروﭘـﺎﻳﻲ از ﺟﻤﻠـﻪ ﻻروس و
آﻛﺴﻔﻮرد ﻧﻴﺰ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻌﺎﻧﻲ را ﺑﺮاي واژهي ﺗﺎرﻳﺦ و ﻣﻌﺎدلﻫﺎي آن ﺑﻪ دﺳـﺖ دادهاﻧـﺪ .در داﻳـﺮهاﻟﻤﻌـﺎرف ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﻜـﺎ
ﺗﺎرﻳﺦ رﺷﺘﻪاي ﻋﻠﻤﻲ و در داﻳﺮهاﻟﻤﻌﺎرف ﻛﻠﻤﺒﻴﺎ ،ﺛﺒﺖ و رواﻳﺖ ﮔﺬﺷﺘﻪي اﻧﺴﺎن ﺷﻤﺮده ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺣﻮزهي ﻣﻌﻨﺎي
واژهي ﺗﺎرﻳﺦ در زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﻲ از زﺑﺎنﻫﺎي اروﭘﺎﻳﻲ ﮔﺴﺘﺮدهﺗـﺮ اﺳـﺖ .ﺗـﺎرﻳﺦ در زﺑـﺎن ﻓﺎرﺳـﻲ اﻓـﺰون ﺑـﺮ ﻣﻌﻨﺎﻫـﺎي
ﻣﺘﺪاول در زﺑﺎن اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﺑﺮ زﻣﺎن وﻗﻮع روﻳﺪادﻫﺎ ،ﻣﺒﺪأ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪي زﻣﺎن وﻗﻮع روﻳﺪادﻫﺎ و ﻣﺤﺎﺳـﺒﻪي زﻣـﺎن وﻗـﻮع
روﻳﺪادﻫﺎ ﻧﻴﺰ دﻻﻟﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ.
ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن ﺑﻪ آن ﭼﻪ ﻣﺎ اﻣﺮوز "ﺗﺎرﻳﺦ" ﻣﻲﻧﺎﻣﻴﻢ ﭼﻪ ﻣﻲﮔﻔﺘﻨـﺪ و ﭼـﻪ ﺟﺎﻳﮕـﺎﻫﻲ ﺑـﺮاي آن ﻗﺎﻳـﻞ
ﺑﻮدﻧﺪ و اﻣﺮوزه آن ﭼﻪ ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن ﺑﺎ واژهي ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻲﻧﺎﻣﻴﺪﻧﺪ ،ﭼﻪ ﻧﺎﻣﻴـﺪه ﻣـﻲﺷـﻮد؟ ﺑـﺮاي ﭘﺎﺳـﺦ ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﭘﺮﺳـﺶ
ﻧﺨﺴﺖ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﭘﺎﺳﺦ داد ﻛﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﺎم ﭼﻪ ﭼﻴﺰي ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﻪ ﺳﺨﻦ دﻳﮕﺮ ،آن ﭼﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﺎﻣﻴـﺪه
471
ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻫﻤﺎﻳﺶ آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري -ﭘﺎﻳﻴﺰ 87
ﻣﻲﺷﻮد ،ﭼﻪ ﭼﻴﺰي ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﺑﺎ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎ در ﺣﻘﻴﻘـﺖ ﻣـﺎ ﭘﺮﺳـﺶ ﻣﻌﻤـﻮل از واژهي ﺗـﺎرﻳﺦ را ﻣﻌﻜـﻮس
ﻛﺮدهاﻳﻢ 7 .ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﻲ واژهي ﺗﺎرﻳﺦ روﺷﻦ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ اﻳﻦ واژه در زﺑﺎنﻫـﺎي ﻫﻨـﺪ و اروﭘـﺎﻳﻲ ،ﺑـﺎ ﺧـﺮد و ﺑﺼـﻴﺮت
ﻫﻢرﻳﺸﻪ اﺳﺖ) .ﺑﺮاي رﻳﺸﻪﻳﺎﺑﻲ واژهي ﺗﺎرﻳﺦ ،رﺟﻮع ﺷﻮد ﺑﻪ ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ رﺣﻴﻢزاده ،1385 ،ص (7
ﻫﺪف از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﻣﻌﻤﺎري و ﺗﺎرﻳﺦ آن ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﻛﻮﺷﺶ ﺑﺮاي ﻓﻬﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﺑﻠﻜـﻪ ﻛﻮﺷـﺶ ﺑـﺮاي ﻓﻬـﻢ راﺑﻄـﻪي
ﮔﺬﺷﺘﻪ و آﻳﻨﺪه اﺳﺖ .ﭘﮋوﻫﺶ در ﺗـﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤـﺎري ﻫﻤﭽـﻮن ﻫﺮﮔﻮﻧـﻪ ﭘـﮋوﻫﺶ ﺗـﺎرﻳﺨﻲ دﻳﮕـﺮ ،از ﻧﻴـﺎز ﺑـﻪ درك
ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻛﻨﻮﻧﻲ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﻲﮔﻴﺮد .اﻳﻦ ﻧﻴﺎز ،ﻣﺤﺼﻮل ﺑﺎوري اﺳﺖ ﻛـﻪ درك ﻣﻮﻗﻌﻴـﺖ ﻛﻨـﻮﻧﻲ را ﺑـﺪون ﺷـﻨﺎﺧﺖ
ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻤﻜﻦ ﻧﻤﻲداﻧﺪ؛ زﻳﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﺪد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻲﺗﻮان درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪي اﻣﺮوز رﺳﻴﺪهاﻳـﻢ
و ﭼﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢﻫﺎ و اﻧﺘﺨﺎبﻫﺎﻳﻲ ﻣﺎ را ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ رﺳﺎﻧﺪه اﺳﺖ) .ﻫﻴﺰل ﻛﺎﻧﻮِي و راوﺋﻦ روﻧﻴﺶ ،1384 ،ص (24
ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري )ﭼﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﺎﺻﺮ و ﭼﻪ ﺗﺎرﻳﺦ دور( ،ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲ و ﻧﻘﺪ اﻣﺮوز و دﻳﺮوز واﻣـﻲدارد.
ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻲﺗﻮان ﻋﺎﻟﻢ اﻣﺮوز را -ﻛﻪ زاﻳﻴﺪهي آن اﺳـﺖ -ﻓﻬﻤﻴـﺪ؛ و ﺗﻨﻬـﺎ ﺑـﺎ ﻓﻬـﻢ راﺑﻄـﻪي ﻣﺘﻘﺎﺑـﻞ
اﻣﺮوز و ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ آﻳﻨﺪهاي ﺑﻬﺘـﺮ اﻣﻴـﺪوار ﺑـﻮد .ﺑـﺪون ﭼﻨـﻴﻦ ﺗﺼـﻮﻳﺮي ،ﻣـﺎ زﻧـﺪاﻧﻲ زﻣـﺎن ﺣـﺎل
ﻣﻲﺷﻮﻳﻢ و ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ درك ﻣﻌﻴﻮﺑﻲ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ راهﺣﻞﻫﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن و ﺗﺸﺨﻴﺺ اﻧﺘﺨـﺎبﻫـﺎي ﻣﻨﺎﺳـﺐ ﺑـﺮاي
آﻳﻨﺪه ﻧﺨﻮاﻫﻴﻢ ﺑﻮد" .ﺗﺎرﻳﺦ از ﻫﻤﻴﻦ اﻣﺮوز رو ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد .ﺑﻪ ﺑﻴﺎن دﻳﮕﺮ ﺗﺎرﻳﺦ ﻫﺮ آن ﭼﻴﺰ اﺳـﺖ .ﻛـﻪ
در ﭘﺲ اﻣﺮوز واﻗﻊ ﺷﺪه اﺳﺖ اﻳﻦ ﺗﻌﺮﻳﻔﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ و ﺑﻨﻴـﺎدي اﺳـﺖ؛ ﭼﺮاﻛـﻪ ﺑـﺎ آن ﻫـﺮ اﺛـﺮ ﻣﻌﻤـﺎرياي ﻛـﻪ در
ﻟﺤﻈﻪاي ﭘﻴﺶ ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه ﻳﺎ ﻃﺮّاﺣﻲ ﺷﺪه ﻗﺪم ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑـﺎ اﻳـﻦ ﺗﻠﻘـﻲ ،ﺗـﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤـﺎري
ﻫﻤﺎن ﻣﺠﻤﻮﻋﻪي آﺛﺎر ﻣﻌﻤﺎري اﺳﺖ") .ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ ﺧﻮﻳﻲ ،1385 ،ص (23
اﻳﻦ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺗﻮﺟﻬﻲ ﺑﻪ ﻧﺤﻮهي ﻧﮕﺮش ﺑﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪي آﺛﺎر ﻣﻌﻤﺎري ﻧﺪارد؛ اﻣﺎ در ﻫﺮ ﺣﺎل ﻣﻮاد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﺗﺎرﻳﺨﻲ
را ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻲداﻧﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﺬﻛﻮر را ﺗﻌﺮﻳﻔﻲ "ﺣﺪاﻗﻠﻲ" ﻳﺎ ﺑـﻪ ﺗﻌﺒﻴـﺮي ﺗﻌﺮﻳﻔـﻲ "ﻋﺠـﺎﻟﻲ"
ﺑﺪاﻧﻴﻢ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪي اﻳﻦ ﺗﻌﺮﻳﻒ ،ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻇﺮﻓﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻈﺮوف آن ،ﻫﻤﺎن آﺛﺎر ﻣﻌﻤﺎري اﺳﺖ .ﻟﺬا ﺑﻪ ﻫﺮ
اﺛﺮ ﻣﻌﻤﺎري ﻛﻪ ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ ﮔﻮﻳﻲ ﺑﺎ ﮔﻮﺷﻪاي از ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ﻣﻮاﺟﻬﻴﻢ .ﺷﺎﻳﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮد آن ﭼﻪ در ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺗـﺎرﻳﺨﻲ
اﻫﻤﻴﺖ دارد ﻓﻘﻂ ﻧﻈﺮ ﻛﺮدن ﺑﻪ آﺛﺎر ﻧﻴﺴﺖ؛ ﺑﻠﻜﻪ ﺷﻴﻮهي ﻧﻈﺮ اﺳﺖ .در اﻳـﻦ ﺻـﻮرت ﻣﺮاﺟﻌـﻪي ﺻـﺮف ﺑـﻪ آﺛـﺎر،
ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻧﻴﺴﺖ .ﻣﺜﻼً اﮔﺮ از ﺑﺎزي ﺳﻘﻒ و دﻳﻮار در ﺗﻴﻤﭽﻪي اﻣﻴﻦاﻟﺪوﻟﻪ ﻳﺎ از ﺷﻴﻮهي ﺗﻨﻈﻴﻢ ﭼﺸﻢاﻧـﺪازﻫﺎ
در ﺑﺎغ ورﺳﺎي ﭼﻴﺰي آﻣﻮﺧﺘﻴﻢ ،ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻧﻜﺮدهاﻳﻢ؛ زﻳﺮا آن ﭼﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ در آﺛﺎر را ﺗـﺎرﻳﺨﻲ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ﻧﮕـﺎه
8
ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺑﻪ آﻧﻬﺎﺳﺖ ،ﻛﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻧﮕﺎه را ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد.
"ﻣﻌﻤﺎران ،ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻢ ﻋﻤﺮ ﺣﺮﻓﻪاي ﺧﻮد را در ﻣﻴﺎن ﻧﻘﺸﻪ و ﻋﻜﺲ و ﺗﺼﻮﻳﺮ و ﻛﺮوﻛﻲ و ﺗﺼـﻮﻳﺮ ﻳـﺎ ﻧﻤﻮﻧـﻪي
ﺳﻪﺑﻌﺪي و ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻳﻦﻫﺎ )ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻲ ﻣﺪارك ﺗﺮﺳﻴﻤﻲ و ﺳﻪﺑﻌﺪي( ﻣﻲﮔﺬراﻧﻨﺪ .ﺟﺎﻟﺐ اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ رﻏﻢ اﻫﻤﻴﺖ
اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﻣﺪارك ،در ﻏﺎﻟﺐ ﻛﺘﺎبﻫﺎي ﻧﻈﺮي ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻬﻢ ﺑـﻲﺗـﻮﺟﻬﻲ ﺷـﺪه اﺳـﺖ") .ﺣﻤﻴﺪرﺿـﺎ ﺧـﻮﺋﻲ،
،1385ص (20
ﺟﺎﻳﮕﺎه درس "آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" در دورهي آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﻌﻤﺎري 472
ﺑﺮﺧﻲ از ﻛﺘﺎبﻫﺎي ﻧﻈﺮي ﻣﻌﻤﺎري ،ﻃﺮفدار ﮔﺮاﻳﺸﻲ اﺳﺖ ﻛـﻪ از درون ﺑـﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪي ﻣﻌﻤـﺎري ﻣـﻲﭘـﺮدازد و
ﭘﺎرهاي دﻳﮕﺮ آن ،ﺣﺎﻣﻲ ﮔﺮاﻳﺸﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ از ﺑﻴﺮون و ﻳﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﻋﻠﻮم دﻳﮕﺮ ﺑـﻪ ﻣﻌﻤـﺎري ﻣـﻲﻧﮕـﺮد .اﮔـﺮ ﻣﻌﺘﻘـﺪ
ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺗﺄﻣﻞ در ﻣﻌﻤﺎري ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ در داﻳﺮهي ﺧﻮد ﻣﻌﻤﺎري اﻳﺴـﺘﺎد و در آن ﺗﺄﻣـﻞ ﻛـﺮد آﻧﮕـﺎه ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﻪ
ﻣﺠﻤﻮﻋﻪي آﺛﺎر ﻣﻌﻤﺎري )از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ اﻣﺮوز( و ﻣﺎﺟﺮاي آﻣﺪ و رﻓﺖ ﺟﺮﻳﺎنﻫﺎ و دورهﻫﺎ و ﺳـﺒﻚﻫـﺎ ﺑﻨﮕـﺮﻳﻢ و از
اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻌﻤﺎري را ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﻢ .در اﻳﻦ روش ﺗﻘﺮب ﺑﻪ ﻣﻌﻤﺎري ﻛﻪ ﻧﻮﻳﺴـﻨﺪﮔﺎن آن را "روش ﺗﺠﺮﺑـﻲ" ﻣـﻲﻧﺎﻣﻨـﺪ،
ﺟﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﻌﻤﺎري ﺟﺰ در ﺗﺎرﻳﺦ آن وﺟﻮد ﻧﺪارد .اﺻـﻮﻻً ﺑـﺎ اﻳـﻦ ﻧﮕـﺎه ،ﻣﻌﻤـﺎري در ﺟـﺎﻳﻲ ﺟـﺰ ﺗـﺎرﻳﺦِ
ﻣﻌﻤﺎري ﻇﺎﻫﺮ ﻧﻤﻲﺷﻮد و ﺑﻪ ﺑﻴﺎن دﻳﮕﺮ ،ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺪل ﻣﻲﺷﻮد.
ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻊ ،ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮد ﺑﺎ ﻣﺤﺪود ﻛـﺮدن ﻋـﺎﻟﻢ ﻣﻌﻤـﺎري ﺑـﻪ ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎنﻫـﺎ و ﺗﺠـﺎرب
ﻃﺮّاﺣﻲ و اﻗﻮال و آراء ﻣﻌﻄﻮف ﺑﻪ آن ،ﺑﺨﺸﻲ از ﺗﺠﺎرب ﻓﻜﺮي ﻣﻌﻤﺎري ﻧﻴﺰ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﻲﺷـﻮد؛ زﻳـﺮا اﻧﺪﻳﺸـﻪﻫـﺎي
ﻣﻌﻤﺎران و ﻣﺘﻔﻜﺮان درﺑﺎرهي ﻣﻘﻮﻻت ﻣﺠﺮدي ﭼﻮن ﻣﻔﻬﻮم ﻓﻀﺎ و زﻣﺎن ،ﻫﻨﺪﺳـﻪ و ﻧﻈـﻢ و ﺑـﻲﻧﻈﻤـﻲ و اﻏﺘﺸـﺎش،
آرﻣﺎن ﺷﻬﺮ ،ﺧﻼﻗﻴﺖ و زﻳﺒﺎﻳﻲﺷﻨﺎﺳﻲ و ﻣﺎﻧﻨﺪ آن ،ﺧﻮد ﺑﺨﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ از ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﺖ و ﻏﻔﻠﺖ از اﻳﻦ
ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻧﻈﺮي ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﻏﻔﻠﺖ از ﻗﺴﻤﺘﻲ از ﺧﻮد ﻣﻌﻤﺎري و ﺗﺤﻮﻻت آن اﺳﺖ) .ﻫﻤﺎن ،ص (22ﻣﻄـﺎﺑﻖ اﻳـﻦ
دﻳﺪﮔﺎه ،ﺑﺎ آﻧﻜﻪ ﮔﺎﻫﻲ اﻳﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎ در ﻋﺎﻟﻢ ﻧﻈﺮ ﺑـﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧـﺪه و ﻫـﻴﭻﮔـﺎه در ﻋﺮﺻـﻪي ﻋﻤـﻞ ﺑـﻪ ﻣﻨﺼـﻪي ﻇﻬـﻮر
ﻧﺮﺳﻴﺪه ،ﻛﻢ و ﺑﻴﺶ ﺑﺮ ذﻫﻦ و ﻓﻜﺮ ﻣﻌﻤﺎران و اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪان اﺛﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ؛ ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺘﻦ آﻧﻬﺎ ﺑـﻪ ﻣﻌﻨـﺎي
ﻣﺤﺮوم ﺷﺪن از وﺟﻪ ﻣﻬﻤﻲ از ﻣﻌﻤﺎري اﺳﺖ.
اﮔﺮ ورود ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺎﻳﺪ از ﻃﺮﻳﻖ آﺛﺎر ﺑﺎﺷﺪ ﭘﺲ ﻛﻠّﻴﺪ ﻓﻬﻢ ﻣﻌﻤﺎري ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺎن آﺛـﺎر آن اﺳـﺖ .اﻳـﻦ ﺗﻠﻘـﻲ
ﻋﻴﻦ ﻗﻮﻟﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ :ﻣﻌﻤﺎري را ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري ﻓﻬﻤﻴﺪ .ﺑﺎ اﻳﻦ ﻧﮕﺎه ،ﻧﻈﺮﻳﻪي ﻣﻌﻤﺎري ﺣﺘﻲ اﮔﺮ از زﻣـﺮهي
ﻇﺮﻳﻒﺗﺮﻳﻦ و ﭘﻴﭽﻴﺪهﺗـﺮﻳﻦ ﻣﺒﺎﺣـﺚ ﻓﻜـﺮي ﺑﺎﺷـﺪ در ﭘﻴﻮﻧـﺪ ﺑـﺎ آﺛـﺎر ﻣﻌﻤـﺎري ﻣﻌﻨـﺎ ﻣـﻲﻳﺎﺑـﺪ .ﻃﺒـﻖ اﻳـﻦ ﺗﻠﻘـﻲ در
ﺧﻮشﺑﻴﻨﺎﻧﻪﺗﺮﻳﻦ ﻧﮕﺎه ،ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻫﻤﻮاره ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ و ﻋﻤﻞ ﻣﻌﻤﺎراﻧﻪ ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ .ﺑﺎ اﻳﻦ اوﺻﺎف ،ﻣﻌﻤﺎري در وﻫﻠﻪي اول
ﺣﺮﻓﻪ ﻳﺎ ﺗﻼﺷﻲ ﺗﺠﺮﺑﻲ و ﻋﻤﻠﻲ اﺳﺖ و داﻧﺶ ﻣﻌﻤﺎري ﻧﻴﺰ اﺳﺎﺳﺎً داﻧﺸﻲ ﻋﻤﻠﻲ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺳـﻴﺎق ،ﻣﺒـﺎﻧﻲ ﻧﻈـﺮي
ﻣﻌﻤﺎري ﻧﻴﺰ ﻫﻤﻮاره ﻣﻌﻄﻮف ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ و ﻋﻤﻞ و در ﺣﺎل رواﻳﺖ ﺗﺠﺮﺑﻪي ﻣﻌﻤﺎراﻧﻪ اﺳﺖ .اﮔﺮ ﺑـﺎ اﻳـﻦ ﻧﺘﻴﺠـﻪ ﻣﻮاﻓـﻖ
ﺑﺎﺷﻴﻢ ،راي ﺑﻪ "ﻓﻬﻢ ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري" ﻣﻲدﻫﻴﻢ و ﻟـﺬا ﻫﻤـﺎن ﻗـﺪر ﻛـﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪي ﺗـﺎرﻳﺦ را ﺑـﺮاي ﻋﻤـﻮم و ﻏﻴـﺮ
ﻣﻌﻤﺎران ﻻزم ﻣﻲداﻧﻴﻢ ،ﺑﺮاي ﺧﻮاص و دﺳﺖاﻧﺪﻛﺎران ﻣﻌﻤﺎري ﻧﻴﺰ راهﮔﺸﺎ ﺧﻮاﻫﻴﻢ داﻧﺴﺖ.
اﮔﺮ ﭼﻪ درﺑﺎرهي ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ﻛﺘﺎبﻫﺎ و ﻣﻘﺎﻻت ﺑﺴﻴﺎري ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ؛ ﺗﻌﺪاد ﻣﻨﺎﺑﻌﻲ ﻛﻪ در آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﻮد
ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻧﻈﺮ ﻛﺮده و در روش ﺗﺎرﻳﺦﻧﻮﻳﺴﻲ و ﺳﻴﺮ ﺗﺤﻮل آن ﺗﺄﻣﻞ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ اﻧﺪك اﺳﺖ .اﺻﻮﻻً اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ
ﺗﺄﻣﻼت ،ﺗﺎزه ،ﻧﻮﻇﻬﻮر و )ﺑﻪ وﻳﮋه در ﻛﺸﻮر ﻣﺎ( ﺑﻲﺳﺎﺑﻘﻪ اﺳﺖ.
473
ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻫﻤﺎﻳﺶ آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري -ﭘﺎﻳﻴﺰ 87
ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺴﻞﻫﺎي ﻛﻨﻮﻧﻲ اﺣﺴﺎﺳﻲ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻧﻮﻋﻲ ﺗﻘﺪس ﺑﻪ ﻫﻨﺮ و ﻣﻌﻤﺎري ﮔﺬﺷﺘﻪ دارﻧﺪ .ﻓﻀﺎﻫﺎي ﻣﻌﻤﺎري ﮔﺬﺷﺘﻪ
)در ﻫﺮ ﻓﺮﻫﻨﮓ و در ﻫﺮ ﻣﻜﺎن( ﺣﺴﻲ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ از ﺣﻀﻮر ﭼﻴﺰي ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎ آن ﭼﻪ را اﻣﺮوز دارﻳـﻢ ﺑـﻪ ﺑﻴﻨﻨـﺪه اﻟﻘـﺎ
ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؛ ﻋﻨﺼﺮي ﻛﻪ ﺣﻀﻮر آن ﺑﻲواﺳﻄﻪ ادراك ﻣﻲﺷﻮد و ﺣﺘﻲ در دﻗﻴﻖﺗﺮﻳﻦ و ﻋﺎﻟﻲﺗـﺮﻳﻦ ﺳـﺎﺧﺘﻪﻫـﺎي اﻣـﺮوز
ﺑﺸﺮ ﻧﻴﺰ ﻋﻤﺪﺗﺎً ﻏﺎﻳﺐ اﺳﺖ.
ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﻌﻤﺎران و ﻣﺘﻔﻜﺮان دﻳﮕﺮ ﺣﻮزهﻫﺎي ﻫﻨﺮ ،ﺑـﺎزآﻓﺮﻳﻨﻲ ﻓﻜﺮﻣﺎﻳـﻪاي را ﻛـﻪ در ﻣﻌﻤـﺎري ﮔﺬﺷـﺘﻪ اﺳـﺖ
ﻣﻘﺼﺪ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺟﻮﺷﺶﻫﺎ و ﻛﻮﺷﺶﻫﺎ داﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ و ﺑﺮاي درك و ﺗﺒﻴـﻴﻦ ﻛﻴﻔﻴـﺖ از دﺳـﺖ رﻓﺘـﻪي ﮔﺬﺷـﺘﻪ و
ﺷﻴﻮهي دﺳﺖﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ آن در ﻣﻌﻤﺎري اﻣﺮوز ،ﺟﺴﺘﺠﻮﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎري ﺻﻮرت دادهاﻧﺪ) .ﺳﺮوش(1385 ،
ﻃﻴﻒ وﺳﻴﻌﻲ از ﺗﺘﺒﻌﺎت ﻛﻪ در آﻧﻬﺎ ،ﺑﻪ رﻏﻢ ﺗﻔﺎوتﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر در ﺷﻴﻮهي ﺗﺤﻘﻴﻖ و ﻧﺘﺎﻳﺞ ،دو روﻳﻜﺮد ﻛﻠّـﻲ در
ﺟﺴﺘﺠﻮي ﻛﻴﻔﻴﺖ ﻓﻀﺎﻳﻲ ﮔﺬﺷﺘﻪ دﻧﺒﺎل ﺷﺪه اﺳﺖ.
روﻳﻜﺮد اول :ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﺘﻔﻜﺮان و دوﺳﺘﺪاران ﻣﻌﻤﺎري ﮔﺬﺷـﺘﻪ ،ﺑـﻪ وﻳـﮋه ﻣﻌﻤـﺎران ،اﻳـﻦ ﻛﻴﻔﻴـﺖ را از ﻃﺮﻳـﻖ
ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻫﻨﺪﺳﻲ و اﻟﮕﻮﻫﺎي ﻓﻀﺎﻳﻲ ﻣﻌﻤـﺎري و ﺷﻬﺮﺳـﺎزي ﮔﺬﺷـﺘﻪ ﺟﺴـﺘﺠﻮ ﻛـﺮدهاﻧـﺪ و ﺑـﺎ
دﺳﺘﻪﺑﻨﺪي و ﺑﻪﻛﺎرﮔﻴﺮي ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﺧـﻮﻳﺶ -ﻗﻮاﻋـﺪي در ﻣﻌﻤـﺎري ﮔﺬﺷـﺘﻪ -ﺳـﻌﻲ در ﺟـﺎري ﺳـﺎﺧﺘﻦ روﺣﻴـﻪي
ﺗﺎرﻳﺨﻲ در ﻓﻀﺎﻫﺎي ﻣﺪرن ﻛﺮدهاﻧﺪ .ﻣﺘﻤﺮﻛﺰﺗﺮﻳﻦ اﻳﻦ ﺟﺴﺘﺠﻮﻫﺎ در ﻃﻴﻒﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻨﺒﺶ ﭘﺴـﺖﻣـﺪرن دﻳـﺪه
ﺷﺪه اﺳﺖ .درﺳﺘﻲ اﻳﻦ ﺑﺎور را ﻣﻲﺗﻮان از ﻃﺮﻳﻖ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻋﻤﻠﻲ آن آزﻣﻮد؛ اﮔﺮ ﻗﻮاﻋـﺪ و اﺻـﻮل ﺷـﻜﻠّﻲ )ﺻـﻮري( و
ﻫﻨﺪﺳﻲ ،آﻓﺮﻳﻨﻨﺪه و ﻣﻨﺸﺄ ﻓﻜﺮﻣﺎﻳﻪ و ﻛﻴﻔﻴﺘﻲ ﺑﻮده ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ در ﻣﻌﻤﺎري ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺣﻀﻮر دارد ،ﺑﻪﻛﺎرﮔﻴﺮي آﻧﻬﺎ ﺑﺎﻳـﺪ
ﺳﺒﺐ ﺑﺎزآﻓﺮﻳﻨﻲ اﻳﻦ ﻛﻴﻔﻴﺖ در ﻣﻌﻤﺎري اﻣﺮوز ﺷﺪه ﺑﺎﺷـﺪ؛ ﺣـﺎل آﻧﻜـﻪ ﺗﺠﺮﺑـﻪﻫـﺎي واﻗﻌـﻲ ﻣﻌﻤـﺎري ﻛـﻪ ﺗـﺎﻛﻨﻮن
ﺑﺮاﺳﺎس اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪﻫﺎ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻫﺮﮔﺰ داراي ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻴﻔﻴﺘﻲ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ 9.ﻧﺎﻣﻮﻓﻖ ﺑـﻮدن اﻳـﻦ ﺗـﻼشﻫـﺎ ﺑـﻴﺶ از
آﻧﻜﻪ ﺑﻪ روش ﺗﺤﻘﻴﻖ ،ﺗﺤﻠﻴﻞ ،ﻳﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲ اﻳﻦ »روﻳﻜﺮد« ﺑﺮاي ﺳـﻴﺮ در
اﻳﻦ ﮔﺴﺘﺮه و ادارك دﻧﻴﺎي ﻣﻌﻤﺎري ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ.
روﻳﻜﺮد دوم :ﮔﺮوﻫﻲ دﻳﮕﺮ از ﻣﺘﻔﻜﺮان ،ﻛﻪ روﻳﻜﺮد ﻇﺎﻫﺮي و ﺷﻜﻠّﻲ ﺑﻪ ﻣﻌﻤﺎري را ﻧﺎﺗﻮان از درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻴﻔﻴـﺖ
ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺮﺷﻤﺮدهاﻧﺪ ،ﻋﻨﺼﺮي ﻣﻌﻨﻮي را ﻫﺴﺘﻪي زاﻳﻨﺪه و ﻣﻨﺸﺄ ﻛﻠّﻴﻪي ﺧﺼﻮﺻﻴﺖﻫﺎي ﻛﺎﻟﺒـﺪي و ﻓﻀـﺎﻳﻲ ﺑﻨﺎﻫـﺎ و
ﺷﻬﺮﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ داﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ .اﺻﺎﻟﺘﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﮔﺮوه ﺑﺮاي ﻋﻨﺼﺮ ﻣﻌﻨﻮي ﻣﻌﻤﺎري ﻗﺎﻳﻞ ﻣـﻲﺷـﻮﻧﺪ ﺑـﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎﺳـﺖ ﻛـﻪ
ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺧﺼﻮﺻﻴﺖﻫﺎي دﻳﺪﻧﻲ و ﻣﻠﻤﻮس اﺛﺮ ،ﺗﺠﻠﻲ ﺣﺲ روﺣﺎﻧﻲ و ﻣﻌﻨﻮي ﺳﺎزﻧﺪﮔﺎن ﺑﻨﺎﺳـﺖ؛ ﭼﻨـﻴﻦ روﻳﻜـﺮدي
اﻳﺠﺎد ﺗﺤﻮﻟﻲ روﺣﻲ و ﻣﻌﻨﻮي در وﺟﻮد ﺳﺎزﻧﺪه را ﺷﺮط ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪن »ﻛﻴﻔﻴﺖ« ﻣﻌﻤﺎري دﻳﺮوز ،و ﺑـﻪ ﻫﻤـﻴﻦ ﻃﺮﻳـﻖ
ﺗﺰرﻳﻖ و دﻣﻴﺪن ﻓﻜﺮﻣﺎﻳﻪاي در ﻣﻌﻤﺎري اﻣﺮوز داﻧﺴـﺘﻪاﻧـﺪ .ﺑـﻪ ﺳـﺒﺐ اﻳـﻦ ﻧﮕـﺎه ،اﻳـﻦ ﮔـﺮوه در ﺑﻴﺸـﺘﺮ ﺗﺤﻠﻴـﻞﻫـﺎ و
ﺑﺮرﺳﻲﻫﺎي ﺧﻮد ،ﭼﮕﻮﻧﻪ وارد ﺷﺪن ﺑﻪ اﻳﻦ راه و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑـﻪ دﺳـﺖ آوردن اﻳـﻦ ﺣـﺎل و ﻛﻴﻔﻴـﺖ را ﻣﻘﺼـﺪ اﺻـﻠﻲ
ﺗﻼشﻫﺎي ﺟﻮﻳﻨﺪﮔﺎن اﻣﺮوز داﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ.
ﺟﺎﻳﮕﺎه درس "آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" در دورهي آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﻌﻤﺎري 474
روﻳﻜﺮد ﻳﺎدﺷﺪه ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻧﻘﻄﻪي ﻣﻘﺎﺑﻞ روﻳﻜﺮد ﻧﺨﺴﺖ اﺳﺖ ،در دﺳﺖﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪي ﻋﻤﻠـﻲ ،ﺑـﻪ ﻫﻤـﺎن ﻣﻴـﺰان
ﻧﺎﻛﺎم ﺑﻮده اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻣﺘﻔﻜﺮان ﺑﺮ وﺟﻮد ﺣﻘﻴﻘﺘﻲ زاﻳﻨﺪه در ﻣﻌﻤﺎري ﻛﻪ وراي ﺻﻮر و اﺷﻜﺎل اﺳﺖ آﮔﺎهاﻧﺪ ،اﻣﺎ در
ﭼﻴﺴﺘﻲ آن و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪن آن در ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﺷﻜﻞﮔﻴﺮي ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻪ ﺧﻄﺎ رﻓﺘﻪاﻧﺪ؛ ﭼﺮا ﻛﻪ در ﺑـﻴﻦ ﻣﻌﺘﻘـﺪﻳﻦ ﺑـﻪ
اﻳﻦ روﻳﻜﺮد ،ﻛﺴﻲ ﻛﻪ راز آن ﻋﻨﺼﺮ ﻣﻌﻨـﻮي را آﺷـﻜﺎر ﺳـﺎزد و ﻛﻴﻤﻴـﺎي ﻧﺎﺷـﻨﺎﺧﺘﻪي ﭘﻴﺸـﻴﻦ را در ﻛﺎﻟﺒـﺪ اﻣـﺮوز
ﺑﺎزﻧﻤﺎﻳﺪ ،ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ.
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺗﻈﺎﻫﺮ و ﭘﺪﻳﺪار ﺷﺪن ﻣﻌﻤﺎري ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﻫﻴﭻ ﻳـﻚ از اﻳـﻦ دو روﻳﻜـﺮد ،ﺗﻮﺿـﻴﺢدادﻧـﻲ
ﻧﻴﺴﺖ؛ زﻳﺮا ﻣﻌﻤﺎري ﻣﺎﻫﻴﺘﺎً ﺟﺎﻳﻲ در ﻣﻴﺎﻧﻪي اﻳﻦ دو اﻧﺘﻬﺎ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد.
در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ،ﺑﺎ ﭘﺮﺳﺸﻲ ﻛﻪ از ﺟﻤﻌﻲ از ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮان و ﻣﺘﺨﺼﺼﻴﻦ در ﺧﺼﻮص ﻧﺤﻮهي ﻓﻬﻢ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري
و ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ آﻣﻮزش اﻳﻦ ﻓﻬﻢ و ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﻪ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ،ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻣﺪه ،ﻧﻘﻄﻪي آﻏﺎز و ﻣﺮﺣﻠﻪي اول آﻣﻮزش" ،ﺑﺎﻻ
ﺑﺮدن اﻃﻼﻋﺎت" ﺷﻨﺎﺧﺘﻪﺷﺪه اﺳﺖ .ﺑﺮﺧﻲ از ﭘﺎﺳﺦﻫﺎ و ﻧﻈﺮات ﮔﺮد آﻣﺪه ،ﺑﻪﻃﻮر ﺧﻼﺻﻪ در زﻳﺮ آﻣﺪه اﺳﺖ:
ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨﺪي آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ )از ﻟﺤﺎظ ﻣﺤﺘﻮا( ﺑﻪ ﺳـﻪ دورهي ﻟﻴﺴـﺎﻧﺲ ،ﻓـﻮق ﻟﻴﺴـﺎﻧﺲ و دﻛﺘـﺮي و •
آﻣﻮزش وﺟﻮﻫﻲ از ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ،ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻫﺪف آن دوره
ﺑﺴﺘﮕﻲ اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﻪ ﻫﺪفﮔﺬاري آﻣﻮزﺷﻲ اﺳﺘﺎد ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ و ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺳﻄﺢﺑﻨﺪي داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن •
ارزﻳﺎﺑﻲ و ﻧﻘﺪ ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﻈﺮﻳﺎت ﻣﻌﻤﺎري ،در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ از ﻧﻈﺮ ﺟﻮابﮔﻮﻳﻲ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪﻫﺎي اﻧﺴﺎن •
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻔﺎوت دورهي ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ و ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺑﻌﺪي) .در دورهي ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ،ﺑﻬﺘﺮ اﺳـﺖ ﺑـﺎ ﻣﻌﺮﻓـﻲ ﻣﺼـﺎدﻳﻖ •
ﻣﻌﻤﺎري دورهي اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪﺷﻨﺎﺳﻲ و از ﮔﻮﻧﻪﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﻳﻪﻫﺎ رﺳﻴﺪ .ﺑﺮاي دورهﻫﺎي ﺑﻌﺪي ،اﻳﻦ روش
ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻌﻜﻮس ﺑﺎﺷﺪ(.
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺒﻨﺎي ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ )ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻪي دروس دﻳﮕﺮ ﺗﺎرﻳﺦ( و رﻋﺎﻳﺖ ﺑﺴﺘﺮ ﺗﺎرﻳﺨﻲ و ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ •
ﺗﺄﺛﻴﺮات ﺳﺮزﻣﻴﻨﻲ و ﻣﻠﻲ و ﺣﺘﻲ اﻗﻠﻴﻤﻲ
ﺿﺮورت اﺷﺎره ﺑﻪ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺗﺎرﻳﺨﻲ و ﺳﻴﺮ ﺗﺤﻮل آﻧﻬﺎ در دوران اﺳﻼﻣﻲ و ﻋﺪم ﻛﻔﺎﻳﺖ ﺗﻮﺟـﻪ ﺗﻨﻬـﺎ ﺑـﻪ •
ﻛﺎﻟﺒﺪ و ﺿﺮورت دﻗﺖ در ﺷﺮح دﻗﻴﻖ ﺳﻴﺮ ﺗﺤﻮﻻت ﻓﻜﺮي و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻫـﺮ دوره و ﻧﻴـﺰ ﻟـﺰوم داﺷـﺘﻦ داﻧـﺶ
ﻛﺎﻓﻲ در ﺧﺼﻮص ﺳﻴﺮ ﺗﺤﻮل اﺑﻨﻴﻪ ،ﻋﻠﻞ و ﻧﺤﻮه ﭘﻴﺪاﻳﺶ آﻧﻬﺎ
درﮔﻴﺮي داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺑﺎ ﻛﺎﻟﺒﺪ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻤﺮﻳﻦﻫﺎي ﺗﺮمﻫﺎي اول و آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺗﺪرﻳﺠﻲ ﺑﺎ وﺟـﻮه •
ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ و ﭘﻨﻬﺎن ﻣﻮﺿﻮع در ﺗﺮمﻫﺎي ﺑﻌﺪ
آﻣﻮزش ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و ﺑﺪون درج ﻋﻨﻮان ﺧﺎﺻﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ) .ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜـﺎل ،ﺑـﺎ ﺗﺠﺰﻳـﻪ و ﺗﻘﺴـﻴﻢ •
اﻳﻦ درس ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺨﺸﻲ از ﺳﺎﻳﺮ دروس ﻣﻌﻤﺎري ،از ﻃﺮّاﺣﻲ ﻣﻌﻤﺎري ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ دروس ﻓﻨﻲ و ﺗﺄﺳﻴﺴﺎﺗﻲ و...
ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﺗﺠﺎرب ﻣﻌﻤﺎري اﻳﺮاﻧﻲ ،ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺣﻀﻮر داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن در اﻳﻦ ﺑﻨﺎﻫﺎ در ﻗﺎﻟﺐ ﺳﻔﺮﻫﺎي داﻧﺸـﺠﻮﻳﻲ
ﻣﻲﺗﻮان ﺗﺄﺛﻴﺮات ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ را در ﺗﻔﻜﺮ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻳﺠﺎد ﻧﻤﻮد(.
475
ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻫﻤﺎﻳﺶ آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري -ﭘﺎﻳﻴﺰ 87
ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﻪي ﺷﺎﺧﻪﻫﺎي ﺗﺎرﻳﺦ ،ﻣﺒﺤﺜﻲ ﻣﻨﺠﻤﺪ و ﻻﻳﺘﻐﻴﺮ ﻧﻴﺴﺖ .ﻏﺎﻟﺐ اوﻗﺎت ،ﺗﻔﺎﺳـﻴﺮ ﺗـﺎرﻳﺨﻲ از
اﺳﺎس دﭼﺎر ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد .ﺑﺎ ﭘﻴﺪا ﺷﺪن ﺷﻮاﻫﺪ ﺗﺎزه و ﺑـﺎ ﻣﺪاﺧﻠـﻪي ﻧﮕـﺎه اﻣـﺮوزﻳﻦ ،وﻗـﺎﻳﻊ ﺗـﺎرﻳﺨﻲ در ﭘﺮﺗـﻮ ﻧـﻮر
ﺗﺎزهاي ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد .ﺗﺎرﻳﺦﻧﮕﺎري ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﺳﻴﺮ ﺗﺤﻮل ذاﺋﻘﻪﻫﺎ در ﻃﻲ ﻫﺮ دورهي ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻣﻌـﻴﻦ اﺳـﺖ .ﺑـﺎ ﺗﻐﻴﻴـﺮ
ذاﺋﻘﻪﻫﺎ در ﻃﻲ ﻫﺮ دوره ،ﺗﻔﺎﺳﻴﺮ ﻣﻮﺟﻮد از وﻗﺎﻳﻊ ﻣﻬﻢ ﻣﻌﻤﺎري ﻛﺎﻣﻼً دﮔﺮﮔﻮن ﻣﻲﺷﻮد.
اﺧﻴﺮاً در ﺑﺎب ﻧﺴﺒﺖ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ﺑـﺎ آﻣـﻮزش ﻣﻌﻤـﺎري ﻧﻈﺮﻫـﺎي ﺟﺪﻳـﺪي ﻣﻄـﺮح ﺷـﺪه اﺳـﺖ .ﻳﻜـﻲ از اﻳـﻦ
ﮔﺮاﻳﺶﻫﺎ -ﻛﻪ از ﻧﻈﺎم آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﺪرﺳﻪي ﺑـﻮزار ﭘـﺎرﻳﺲ ﻣﺘـﺄﺛﺮ اﺳـﺖ -ﺗـﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤـﺎري را ﺑـﻪ ﻧﻴـﺖ ﺣﻤﺎﻳـﺖ از
روشﻫﺎي ﻃﺮّاﺣﻲ ﺧﺎﺻﻲ دﻧﺒﺎل ﻣﻲﻛﻨﺪ .اﻣـﺮوزه ﺗـﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤـﺎري ﻣﺒﺤﺜـﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻛـﺎﻣﻼً ﺑـﻪ رﺳـﻤﻴﺖ ﺷـﻨﺎﺧﺘﻪ
ﻣﻲﺷﻮد؛ ﻣﻊﻫﺬا ﺗﻠﻘﻲﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ از آن ﻣﻲﺷﻮد .ﺑﺮﺧﻲ ﻣﻌﻤﺎري ﮔﺬﺷﺘﻪ را زﻧﺠﻴﺮي ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻣﻲﺑﻴﻨﻨـﺪ و ﻣـﺪﻋﻲاﻧـﺪ
ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎ و ﻣﻀﻤﻮنﻫﺎي ﭘﻲدرﭘﻲ و ﻣﻜﺮر آن را ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﺮد ﺗﺎ ﻣﺸﺎﺑﻬﺖﻫﺎي ﺗﺠـﺎرب ﺗـﺎرﻳﺨﻲ و ﺗﺠـﺎرب
ﺟﺎري ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد .در ﻣﻘﺎﺑﻞ ،ﺑﺮﺧﻲ دﻳﮕﺮ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري را ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪي روﻧﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺪام ،ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻛﺮد
و ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺑﺮ اﻓﺘﺮاق ﺷﻴﻮهﻫﺎي اﻣﺮوز و ﮔﺬﺷﺘﻪ اﻫﻤﻴﺖ دارد.
ﺗﻠﻘﻲ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪي ﺑﺨﺸﻲ از ﺟﺮﻳﺎن اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻛﻠّﻲﺗﺮ ،روﻳﻜـﺮد ﺗـﺎرﻳﺨﻲ ﻣﺤﻀـﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑـﺮاي
ﻣﻌﻤﺎران و اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي آﻧﺎن اوﻟﻮﻳﺖ ﻗﺎﻳﻞ ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﺮﺧﻲ از ﻣـﺪارس ﻓﺮاﻧﺴـﻮي در دروس ﺗـﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤـﺎري ﺧـﻮد ﺑـﺮ
ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﻨﺎﺳﻲ و ﺷﻬﺮﺳﺎزي ﺗﺄﻛﻴﺪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ) .ﻫﻴﺰل ﻛﺎﻧﻮِي و راوﺋﻦ روﻧﻴﺶ ،1384 ،ص (33
ﻧﻘﺶ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري در ﻣﻌﻤﺎري اﻣـﺮوز ،در ﺗﻨـﻮع ﺳـﺒﻚﻫـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ در ﻃﺮّاﺣـﻲ ﺑﻨﺎﻫـﺎي ﻣﻌﺎﺻـﺮ ﺑـﻪ ﻛﺎرﮔﺮﻓﺘـﻪ
ﻣﻲﺷﻮد ،ﻣﺸﻬﻮد اﺳﺖ .ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ ﻣﻌﻤﺎران ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ واﻛﻨﺶ درﺳﺘﻲ ﺑﻪ ﺗـﺎرﻳﺦ ﻧﺸـﺎن دﻫﻨـﺪ ،اﺑﺘـﺪا ﺑﺎﻳـﺪ ﺗـﺎرﻳﺦ را ﺑـﻪ
ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ و ﺑﻪ اﻳﺪهﻫﺎي راﻳﺞ ﻣﻌﻤﺎراﻧﻪ در ﭼﻬﺎرﭼﻮب ﺗﺎرﻳﺨﻲ وﺳﻴﻊﺗﺮي ﺑﻨﮕﺮﻧﺪ.
درس ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ﻫﻤﻮاره از دروس ﻣﻬﻢ در ﻣﺪارس ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻮده اﺳﺖ" .ﻛﺎﻧﻮي و روﻧﻴﺶ در ﻛﺘﺎب ﺧـﻮد
ﺑﻪ ﺷﻮاﻫﺪ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻲ از ﻋﺮﺿﻪي اﻳﻦ درس در ﻣـﺪارس ﻣﻌﻤـﺎري )از اواﺧـﺮ ﻗـﺮن ﻧـﻮزدﻫﻢ ﺗـﺎﻛﻨﻮن( و ﻧﻴـﺰ ﻫـﺪف
ﻋﺮﺿﻪﻛﻨﻨﺪﮔﺎن آن ﻳﺎد ﻛﺮدهاﻧﺪ .ﺑﻪ رﻏﻢ اﻫﺪاف ﻣﺘﻔﺎوت اﻳﻨﺎن ،ﻫﻴﭻﮔﺎه اﻫﻤﻴﺖ اﻳﻦ درس در ﻧﻈﺮ ارﺑـﺎب ﻣـﺪارس
ﻣﺬﻛﻮر ﻣﺤﻞ اﺧﺘﻼف ﻧﺒﻮده اﺳﺖ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل ﺑﺎ رﺷﺪ ﻧﻬﻀﺖ ﻣﻌﻤﺎري ﻣﺪرن و ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻣﺪرﺳـﻪي ﺑﺎوﻫـﺎوس وﺿـﻊ
ﺗﻐﻴﻴﺮﻛﺮد" )ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ ﺧﻮﺋﻲ ،1385 ،ص (24
در ﺑﺎوﻫﺎوس درس ﺗﺎرﻳﺦ را ﻣﺎﻧﻌﻲ در راه ﺧﻼﻗﻴﺖ و ﻧﻮآوري ﻣﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ و ﺑـﻪ ﻫﻤـﻴﻦ ﺳـﺒﺐ آن را از ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪي
آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﺪرﺳﻪ ﻛﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ .ﻧﻮرﺑﺮگ – ﺷﻮﻟﺘﺲ ﻧﻴﺰ در ﻛﺘﺎب ﻧﻴﺎت در ﻣﻌﻤﺎري در ﻣﺒﺤـﺚ »آﻣـﻮزش« از اﻳـﻦ
ﻣﻄﻠﺐ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ .وي ﭘﺲ از ﺷﺮح وﺟﻮه اﺷﺘﺮاك و اﻓﺘﺮاق ﺷﻴﻮهي آﻣﻮزﺷﻲ ﺑﺎوﻫﺎوس ﺑﺎ ﻣﺪارس ﻣﻌﻤـﺎري
ﭘﻴﺶ از آن ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ ...» :اﻳﻦ ﻣﺪرﺳﻪ زﻳﺒﺎﻳﻲﺷﻨﺎﺳﻲ ﻋﻴﻨﻲ ،ﭘﺮﻫﻴﺰ از ﺗﺎرﻳﺦ و اﻫﺘﻤﺎم ﺑﻪ اﻳﺠﺎد داﻧﺸﻲ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪي ﻋﻠـﻮم
ﺗﺠﺮﺑﻲ را ﺟﺎﻧﺸـﻴﻦ ﮔـﺮاﻳﺶﻫـﺎي راﻳـﺞ اﻛﺴﭙﺮﺳﻴﻮﻧﻴﺴـﺘﻲ )در آﻣـﻮزش ﻣﻌﻤـﺎري( ﻛـﺮد) «.ﻫﻤـﺎن ،ص (24ﭘﺮﻫﻴـﺰ
ﺟﺎﻳﮕﺎه درس "آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" در دورهي آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﻌﻤﺎري 476
ﺑﺎوﻫﺎوس از ﻋﺮﺿﻪي درس ﺗﺎرﻳﺦ ،ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ ﻛﻢاﻫﻤﻴﺖ ﻧﻴﺴﺖ :زﻳﺮا اﻳﻦ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪهي ﻣﻘﺎﺻﺪ ﮔﺮوﭘﻴﻮس و
دﻳﮕﺮ ﻣﺴﺌﻮﻻن اﻳﻦ ﻣﺪرﺳﻪ اﺳﺖ .اﻫﺪاف ﻣﺆﺳﺴﺎن ﺑﺎوﻫﺎس ﭘﻴﻮﻧﺪي ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ ﺑـﺎ اﻫـﺪاف ﻧﻬﻀـﺖ ﻣﻌﻤـﺎري ﻣـﺪرن
داﺷﺖ.
در ﻫﺮ ﺣﺎل ﻓﺮار از ﺗﺎرﻳﺦ از وﺟﻮه ﻋﻤﺪهي ﻃﺮّاﺣﻲ ﻣـﺪرن ﺑـﻮد .ﺗﺄﻛﻴـﺪ ﻟﻮﻛﺮﺑﻮزﻳـﻪ ﺑـﺮ ﻃﺮّاﺣـﻲ ﺑـﺎ ﺣﺠـﻢﻫـﺎي
اﻓﻼﻃﻮﻧﻲ )ﻛﺮه و ﻣﻜﻌﺐ و ﻫﺮم و اﻣﺜﺎل آﻧﻬﺎ( ﻧﺘﻴﺠﻪي ﻫﻤﻴﻦ ﮔﺮاﻳﺶ اﺳﺖ .ﻣﻌﻤﺎران ﻣﺪرن ﺑﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از اﺷـﻜﺎل و
ﺣﺠﻢﻫﺎي اﻓﻼﻃﻮﻧﻲ در ﺻﺪد ﺳﺎﺧﺖ دوﺑﺎرهي ﻣﻌﻤﺎري از ﻣﺒﺪأي ﺗﺎزه ﺑﻮدﻧﺪ .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻋﻠﺖ ﺑﻪ ﺗﻤـﺮﻳﻦ و ﺗﺠﺮﺑـﻪ ﺑـﺎ
ﻫﻨﺪﺳﻪاي ﻣﺠﺮد از اﺷﻜﺎل ﻣﻌﻤﺎري ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ و ﻣﻌﻤﺎري ﺧﻮد را در ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ از ﺣﺠـﻢﻫـﺎي ﻫﻨﺪﺳـﻲ ﺳـﺎده
ﺧﻼﺻﻪ ﻛﺮدﻧﺪ اﺧﺘﺼﺎرﮔﺮاﻳﻲ ﻣﻌﻤﺎري ﻣﺪرن و ﻧﺎبﺧﻮاﻫﻲ ﻣﻌﻤﺎري ﻟﻮﻛﻮرﺑﻮزﻳﻪ ﺗـﺎ ﺣـﺪ ﺑﺴـﻴﺎري ﻧﺘﻴﺠـﻪي ﭼﻨـﻴﻦ
ﻛﻮﺷﺸﻲ اﺳﺖ.
ﺑﻪ ﺳﺒﺐ اﻳﻦ دﻏﺪﻏﻪﻫﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ در آﻣﻮزش ﻣﺪرن ﻣﻌﻤﺎري ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺎر را از ﺟﺎﻳﻲ ﻏﻴﺮ از ﻣﻌﻤﺎري ﺗﺎرﻳﺨﻲ آﻏـﺎز
ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ؛ ﻟﺬا آﻣﻮزش ﻧﻘﻄﻪ و ﺧﻂ و ﻣﻨﺤﻨﻲ و داﻳﺮه و ﻛﺮه و ﻣﻜﻌﺐ و اﻣﺜﺎل آن ،ﻣﺒﺪأ ﺗﻤﺮﻳﻦﻫـﺎي ﻣﻌﻤـﺎري ﺷـﺪ.
اﻳﻦ ﺷﻴﻮهي آﻣﻮزش ﺑﺎوﻫﺎوس ﭼﻨﺎن ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺖ ﻛـﻪ ﺗﺒـﺪﻳﻞ ﺑـﻪ ﺳـﻨﺘﻲ ﻓﺮاﮔﻴـﺮ در آﻣـﻮزش ﺳـﺎلﻫـﺎي اوﻟﻴـﻪي
ﺗﺤﺼﻴﻞ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن در ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺪارس ﻣﻌﻤﺎري ﺷـﺪ .ﺷـﻴﻮهاي ﻛـﻪ ﻫﻨـﻮز ﭘـﺲ از ﮔﺬﺷـﺖ ﻫﺸـﺘﺎد ﺳـﺎل از ﺗﺄﺳـﻴﺲ
ﺑﺎوﻫﺎوس در ﻣﺪارس ﻣﻌﻤﺎري اﻳﺮان ﻧﻴﺰ ﻛﻢ و ﺑﻴﺶ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺷﻜﻞ راﻳﺞ اﺳﺖ.
ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎﺻﻴﻞ ،ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻲﺗﻮان ﻓﻬﻤﻴﺪ ﻛﻪ ﺣﺬف ﺗﺎرﻳﺦ از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪي درﺳﻲ ﺑﺎوﻫﺎوس ﺑﺎ ﭼﻪ ﻧﻴﺘﻲ و در راﺳﺘﺎي ﻛﺪام
اﻫﺪاف ﻧﻬﻀﺖ ﻣﺪرن روي داد .ﺑﻪ رﻏﻢ ﺣﺬف درس ﺗﺎرﻳﺦ درﺳﺎلﻫﺎي اوﻟﻴﻪ ﻧﻬﻀﺖ ﻣﺪرن ،ﭘﺲ از ﭼﻨﺪي دوﺑﺎره
آنرا ﻋﺮﺿﻪ ﻛﺮدﻧﺪ؛ اﻳﻦ ﺑﺎر ﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﻴﻮهي راﻳﺞ ،ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت اﺑـﺰاري ﺑـﺮاي ﺗﺜﺒﻴـﺖ و ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ اﺷـﺎﻋﻪي اﺻـﻮل
ﻃﺮّاﺣﻲاي ﻋﺮﺿﻪ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ درﺣﻴﻦ ﺗﺠﺎرت و ﺗﺄﻣﻼت داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن و ﻣﺪرﺳﺎن ﺑﺎوﻫﺎوس ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﻮد .اوﻟـﻴﻦ
ﻧﺘﻴﺠﻪاي ﻛﻪ از اﻳﻦ روﻳﺪاد آﻣﻮزﺷﻲ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺑﻲﻋﻼﻗﮕﻲ ﻣﺪرﻧﻴﺴﺖﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ،ﺳﻪ ﺳﺎل
ﭘﺲ از ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺑﺎوﻫﺎوس ،درس ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺠﺪداً در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪي آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻣﺪرﺳﻪي ﻣﺪرﻧﻴﺴـﺖ ﮔﻨﺠﺎﻧـﺪه ﺷـﺪ.
اﻳﻦ اﺗﻔﺎق ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ در ﻫﺮ ﺻﻮرت ﮔﺮﻳﺰي از ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﻴﺴﺖ .اﻣﺎ ﻧﻜﺘﻪي ﻣﻬﻢ ﺷـﻴﻮهي اراﺋـﻪي اﻳـﻦ درس در
ﺑﺎوﻫﺎوس اﺳﺖ و اﮔﺮ ﻣﺤﺘﻮاي اﻳﻦ درس ،ﺷﺮح ﺗﺠـﺎرب ﻃﺮّاﺣـﻲ ﻣـﺪرن ﺑـﻮده ﺑﺎﺷـﺪ ﭘـﺲ اﻳـﻦ ﺑـﺎر دﺳـﺘﺎوردﻫﺎي
ﻃﺮّاﺣﻲ و ﻣﻌﻤﺎري ﻣﺪرن ،ﺧﻮد ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ.
درس ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ﻣﺪرن -ﻛﻪ در اﻳﺮان ،ﮔﺎه ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤـﺎري ﻣﻌﺎﺻـﺮ ﻋﺮﺿـﻪ ﻣـﻲﺷـﻮد -از دروس
اﺻﻠﻲ ﻣﺪارس ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻮده اﺳﺖ؛ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺑﻴﺸـﺘﺮ اوﻗـﺎت ،اﻫﻤﻴـﺖ آن از دروس ﺗـﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤـﺎري ﺟﻬـﺎن و ﺗـﺎرﻳﺦ
ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ )اﻳﺮان( ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ .اﻫﻤﻴﺖ ﻓﺮاواﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺳﺎﻟﻴﺎن اﺧﻴﺮ ﺑﻪ درس ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ﻣـﺪرن در
ﻣﺪارس ﻣﻌﻤﺎري و ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻋﻠﻤﻲ داده ﻣﻲﺷﺪ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ وﻗﺘﻲ ﻣﻌﻤﺎر ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣـﻲرود ،در ﺟﺴـﺘﺠﻮي
ﭘﺎﺳﺦ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎ و ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺧﻮد اﺳﺖ .او در ﺗﺎرﻳﺦ در ﭘﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﺠـﺎرب ﻣﻌﻤـﺎراﻧﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻫـﻢﺳـﻨﺦ او ﺑـﻮده و
ﻋﻼﻳﻘﻲ ﻫﻤﭽﻮن او داﺷﺘﻪاﻧﺪ .وي ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻌﻤﺎراﻧﻲ اﺣﺴﺎس ﻧﺰدﻳﮕﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺧﻮد را در زﻣﺮهي آﻧﺎن ﻣﻲﭘﻨـﺪارد
و ﻟﺬا ﺗﺠﺎرب آﻧﺎن را ﺗﺠﺮﺑﻪي ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲداﻧﺪ ﺑﺎ ﻫﻤﻴﻦ اﺣﺴﺎس ﺗﻌﻠﻖ ،ﻣﻲﺧﻮاﻫـﺪ در ﻣﺤﻀـﺮ آﺛـﺎر آﻧـﺎن ﻣﻌﻤـﺎري
ﺑﻴﺎﻣﻮزد و ﺗﺠﺎرب اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪي ﺧﻮد ﺑﺪل ﻛﻨﺪ.
477
ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻫﻤﺎﻳﺶ آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري -ﭘﺎﻳﻴﺰ 87
ﺑﺎ ﺗﺬﻛﺮ اﻳﻦ ﻧﻜﺎت ﻣﻲﺗﻮان درﻳﺎﻓـﺖ ﻛـﻪ ﺑﺴـﻴﺎري اوﻗـﺎت ،ﺟﺴـﺘﺠﻮي ﻣﻌﻤـﺎر و ﻣﺤﻘـﻖ در ﺗـﺎرﻳﺦ ﺑـﺮاي ﻳـﺎﻓﺘﻦ
ﻫﻢﺳﺨﻦ و ﻫﻢدل ﺧﻮد اﺳﺖ و ﻫﺮ ﺟﺎ ﻛﻪ آﻧﺎن را ﺑﻴﺎﺑﺪ ﻫﻤﺎنﺟﺎ ﺗﻮﻗﻒ ﻣﻲﻛﻨﺪ و آن ﻣﻘﻄﻊ از ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻣﻨﺒـﻊ
اﻟﻬﺎم او ﻣﻲﺷﻮد .ﻟﺬا ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪهاي از ﺗﻌﻠﻖ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻌﻤﺎران ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻃﻌﻲ ﺧﺎص از ﺗﺎرﻳﺦ ،ﻣﺤﺼﻮل ﻧﮕـﺮش آﻧـﺎن ﺑـﻪ
ﻣﻌﻤﺎري ﻣﻄﻠﻮب ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺖ .ﻣﻌﻤﺎري ﻛﻪ ﻣﺪرن ﻣـﻲاﻧﺪﻳﺸـﺪ ﺑـﻪ ﺳـﺮاغ ﺗـﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤـﺎري ﻣـﺪرن ﻣـﻲرود و از آن
ﻣﻲآﻣﻮزد؛ و ﻣﻌﻤﺎري ﻛﻪ ﻣﺪرﻧﻴﺴﻢ را ﻛﻢﻣﺎﻳﻪ و ﺑﻲﻧﺸﺎط ﻣﻲدادﻧﺪ و در ﺟﺴﺘﺠﻮي راﻫﻲ ﺗﺎزه اﺳـﺖ ،در ﺗـﺎرﻳﺦ ﺑـﻪ
دﻧﺒﺎل ﭼﻴﺰي ﻣﻲﮔﺮدد ﻛﻪ او را ﻳﺎري ﻛﻨﺪ .ﻣﻌﻤﺎران ﻫﻤﮕﻲ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﻴـﺎز دارﻧـﺪ و ﺧﻮدآﮔﺎﻫﺎﻧـﻪ ﻳـﺎ ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎﻫﺎﻧـﻪ
ﺑﺪان ﺗﻌﻠﻖ ﺧﺎﻃﺮ دارﻧﺪ؛ در آن ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﭘﺎﺳﺦ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي ﺧﻮدﻧﺪ و ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ آن ﺑﺨﺶ از ﺗﺎرﻳﺦ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ دوﺳﺖ
دارﻧﺪ ،ﺗﻮﺟﻪ وﻳﮋه ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﺟﺎﻟﺐ اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﻣﻌﻤـﺎران ﻣـﺪرن و ﭘﻴـﺮوان ﻣﺪرﺳـﻪي ﺑﺎوﻫـﺎوس -ﻛـﻪ اﺑﺘـﺪا
ﺗﻤﺎﻳﻠﻲ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﺸﺎن ﻧﺪاده و ﺣﺘﻲ رأي ﺑﻪ ﺣﺬف ﺗﺎرﻳﺦ از ﻣﺪرﺳﻪ داده ﺑﻮدﻧﺪ -ﺳـﺮاﻧﺠﺎم ﺑـﻪ اﻫﻤﻴـﺖ و ﺿـﺮورت
ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ،ﮔﺮدن ﻧﻬﺎدﻧﺪ.
ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﻴﻮهﻫﺎي آﻣﻮزش ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري در دﻳﮕﺮ ﻛﺸﻮرﻫﺎ و زﻣﻴﻨﻪﻫﺎي ﺑﺤﺚاﻧﮕﻴﺰ در اﻓـﺰودن داﻧـﺶ ﺗﺠﺮﺑـﻲ
اﻳﻦ رﺷﺘﻪ ﻣﻮﺛﺮ اﺳﺖ .ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﻣﺒﺤﺚ ﻳﺎدﺷﺪه در ﻛﺸﻮرﻫﺎﻳﻲ ﭼﻮن اﻳﺮان ،ﻛﻪ ﻣﻌﻤﺎري ﺗﺎرﻳﺨﻲاي ﻏﻨﻲ و ﺗﺎ ﺣﺪي
ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﻣﺮوز داﺷﺘﻪاﻧﺪ ،دو ﭼﻨﺪان اﺳـﺖ .در اﻳـﻦ ﺟﻬـﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪي ﻃـﺮز رﻓﺘـﺎر ﻛﺸـﻮرﻫﺎي دﻳﮕـﺮ در
زﻣﻴﻨﻪي آﻣﻮزش ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري اوﻻً ﺗﺼﻮﻳﺮ روﺷﻦﺗﺮي از وﺿﻊ ﻓﻌﻠﻲ آﻣﻮزش اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع در ﺟﻬﺎن اراﺋﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ؛
ﺛﺎﻧﻴﺎً در ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ زﻣﻴﻨﻪﻫﺎي ﺑﺤﺚاﻧﮕﻴﺰ ﺑﺮاي ارﺗﻘﺎي ﻛﻴﻔﻲ آﻣﻮزش ﺗـﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤـﺎري در اﻳـﺮان ،ﻣـﺎ را از ﺗﺠﺮﺑﻴـﺎت
دﻳﮕﺮان ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ.
در ﭘﮋوﻫﺶ ﺻﻮرتﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﺗﻼش ﺷﺪه ﺗﺎ آﻣﻮزش ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري در 18ﻛﺸﻮر از ﻧﻘﺎط ﻣﺨﺘﻠﻒ دﻧﻴﺎ ،در ﻗﺎﻟﺐ 7
دﺳﺘﻪ ،ﻣﺮور ﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﺻﻔﺤﺎت ،در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺻﺮﻓﺎً ﺟﻤﻊﺑﻨﺪي آن ﺑﺮرﺳـﻲﻫـﺎ ﺑـﻪ ﺻـﻮرت ﻳـﻚ
ﺟﺪول ،اراﺋﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﺟﺎﻳﮕﺎه درس "آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" در دورهي آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﻌﻤﺎري 478
479
ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻫﻤﺎﻳﺶ آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري -ﭘﺎﻳﻴﺰ 87
ﺑﺮرﺳﻲ وﺿﻌﻴﺖ ﻣﻮﺟﻮد در درس آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ )و دﻗﺖ در اﻫﺪاف و ﻣﺤﺘﻮاي آن(
ﺑﺮ اﺳﺎس ﺷﺮح درس ﻣﺼﻮب ﺳﺘﺎد ﺷﻮرايﻋﺎﻟﻲ اﻧﻘـﻼب ﻓﺮﻫﻨﮕـﻲ ،در دورهي آﻣﻮزﺷـﻲ ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳـﻲ ﻣﻌﻤـﺎري،
درس آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺎ اﻫﺪاف زﻳﺮ ﺗﺪوﻳﻦ ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ:
ﻃﺒﻖ ﻣﺼﻮﺑﻪي ﺳﺘﺎد ،در اراﺋﻪي ﻣﺒﺎﺣﺚ و ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت اﻳﻦ درس ،ﻣﻮاردي ﺑﻪﻋﻨﻮان "روش اراﺋﻪ" ﻣﻄﺮح ﮔﺮدﻳﺪه
اﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﻠﻲرﻏﻢ ﺗﻼش ﻣﺪرﺳﻴﻦ درس در ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮي آﻧﻬﺎ ،ﺗﻮﻓﻴﻖ ﭼﻨﺪاﻧﻲ در اﻳﺠﺎد اﻧﮕﻴـﺰش در داﻧﺸـﺠﻮﻳﺎن ﺑـﻪ
ﻣﻨﻈﻮر اﻗﺒﺎل ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ درس ،ﻧﺪاﺷﺘﻪاﺳﺖ .ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﻲ ﺻﻮرتﮔﺮﻓﺘـﻪ ،ﻣﻴـﺰان و ﭼﮕﻮﻧــﮕﻲ ﺗﺤﻘَـﻖ اﻫـﺪاف
درس "آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" 11ﺑﺮرﺳﻲ ﮔﺮدﻳﺪه ﻛﻪ در اداﻣﻪ ﺑﻪ آن ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ:
ﺟﻤﻌﻲ از اﺳﺎﺗﻴﺪ و ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮان ،ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﺪف اﺻﻠﻲ درس "آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳـﻼﻣﻲ" ،اﻧﺘﻘـﺎل ﻣﻔـﺎﻫﻴﻢ
ﻧﻴﺴﺖ و ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﺪ .اﻳﺸﺎن اﻧﺘﻘﺎل اﻃﻼﻋﺎت را ﺑﻪ داﻧﺸﺠﻮ )در دورهي آﻣﻮزﺷﻲ ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ( ﻣﻬﻢﺗﺮ ﻣﻲداﻧﻨﺪ .ﻟﺬا اﻳﻦ
ﺑﺨﺶ )آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ( ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ دورهي ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ارﺷﺪ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﮔﺮدد .ﮔﺮوﻫﻲ از اﺳﺎﺗﻴﺪ دﻳﮕـﺮ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧـﺪ ﻛـﻪ
اﮔﺮ اﻳﻦ درس ﺑﻪ درﺳﺘﻲ ﺗﺪرﻳﺲ ﺷﻮد ،ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ،ﻣﺤﻘﻖ ﻣﻲﺷـﻮد؛ اﻣـﺎ ﺑـﻪ
اﻳﻦ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻢ و ﺿﻌﻴﻒ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد 13 .ﺣﺘﻲ ﻣﻲﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ اﺻﻴﻞ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ،ﮔـﺎﻫﻲ ﺑـﻪ
ﺧﻄﺮ ﻣﻲاﻓﺘﺪ .در ﺣﺎﻟﻲﻛﻪ ﺷﻬﺮ و ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ،ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﺑﺴﻴﺎر ﻗﻮي را در ﺧـﻮد دارد .ﭼـﻮن ﺑـﻪ ﻣـﺪرس آﺷـﻨﺎ و
ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺣﺘﻴﺎج دارد؛ ﺿﻤﻦ اﻳﻦﻛﻪ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ و ﺑﺮداﺷﺖ از ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ،ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ و ﻋﺮﺻﻪي وﺳﻴﻌﻲ دارد؛ ﻟﺬا ﻧﻈـﺮ در
14
ﻣﻮرد آن ﻛﻤﺘﺮ ﺑﻮدهاﺳﺖ ﺿﻤﻦ اﻳﻦﻛﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ اﻳﻦ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ذاﺗﺎً ﻣﺸﻜﻞ اﺳﺖ.
ﮔﺮوﻫﻲ از اﺳﺎﺗﻴﺪ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺑﺤﺚ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻫﺪف اﺻﻠﻲ اﻳﻦ درس در دورهي آﻣﻮزﺷﻲ ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﺎﺷﺪ
ﻛﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﻧﻤﻲﮔﺮدد و ﺑﻪ اﻳﻦ ﻫﺪف ﺑﺴﻴﺎر ﺿﻌﻴﻒ و ﻛـﻢ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﻌﻴﺪ اﺳﺖ ﺟﺪي اﺟﺮا ﺷﻮد .اﮔـﺮ
اﻳﻦ درس ﺑﻪ درﺳﺘﻲ ﺗﺪرﻳﺲ ﺷﻮد ،ﻫﺪف ﻣﺬﻛﻮر ﻣﺤﻘﻖ ﻣﻲﺷﻮد و ﭼﻮن ﻣﺒﺎﺣﺚ اﻳﻦ ﻫﺪف ﻋﻴﻨﻲﺗـﺮ اﺳـﺖ ،ﺷـﺎﻳﺪ
ﻣﻮﻓﻖﺗﺮ از ﺑﺨﺶﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﺪ .اﻳﻦ اﻣﺮ از ﻃﺮﻳﻖ آﺷﻨﺎﻳﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺑﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎ و ﻛﺎﻟﺒﺪ ﺑﻨﺎﻫﺎ ﻣﻴﺴﺮ ﻣـﻲﮔـﺮدد .در
ﺟﺎﻳﮕﺎه درس "آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" در دورهي آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﻌﻤﺎري 480
اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺧﻮد داﻧﺸﺠﻮ ﺳﻬﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮي دارد و ﺑﺎ ﺣﻀﻮر در ﻣﻜﺎن و ﺗﺄﻣﻞ در اﺟﺰا و ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺑﻨـﺎ ﺑـﻪ درك و ﻟﻤـﺲ
ﻣﺸﺨﺼﺎت و ﻛﻴﻔﻴﺎت ﻓﻀﺎﻳﻲ اﻳﻦ ﻣﻌﻤـﺎري دﺳﺖ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ.
ﻫﺪف ﺳﻮم -آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ اﺻﻮل و ﻣﺒﺎﻧﻲ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮ ﻃﺮح ﺑﻨﺎﻫﺎ در اﻳﻦ ﻣﻌﻤﺎري
ﮔﺮوﻫﻲ از ﻣﺪرﺳﻴﻦ ﺿﻤﻦ ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎد ﺷﻤﺮدن اﻫﻤﻴﺖ اﻳﻦ ﻫﺪف ،اﻣﻜﺎن دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ آن را ﺑﺴﻴﺎر ﺿﻌﻴﻒ ﻣﻲداﻧﻨﺪ
و ﺑﺮ اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺑﺤﺚ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ دورهﻫﺎي ﺑـﺎﻻﺗﺮ ﻣﻨﺘﻘـﻞ ﮔـﺮدد و در ﺣـﺎل ﺣﺎﺿـﺮ ﻣﺤﻘـﻖ ﻧﻤـﻲﮔـﺮدد .اﻳﺸـﺎن
ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺑﺨﺶ در ﺣﺎﻟﺖ اﻳﺪهآل ،ﻛﻤﻲ ﻣﺤﻘﻖ ﻣﻲﺷﻮد) .از ﻧﻈـﺮ ﻛﻤـﻲ ،ﺧـﻮب و از ﻧﻈـﺮ ﻛﻴﻔـﻲ ،ﻣﺘﻮﺳـﻂ
اﺳﺖ (.ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦﻛﻪ اﻳﻦ درس در اﻳﺮان )ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﻛﺸﻮر اﺳﻼﻣﻲ( اراﺋﻪ ﻣـﻲﺷـﻮد ،ﺑﺎﻳﺴـﺘﻲ ﺧﺼﻮﺻـﻴﺎت
اﻳﺮان ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ از اﺳﻼم ،ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﻮد و در آن ﺑﺪون ﻃﺮﻓﺪاري ،ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻠﻤﻮس و ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺷﻴﻮهﻫﺎ و ﻋﻨﺎﺻﺮ
اﻳﻦ ﻣﻌﻤﺎري ،ﺟﻬﺖ ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن ﻗﺪرت آﻧﺎﻟﻴﺰ ﻣﻌﻤﺎري دورهي اﺳﻼﻣﻲ ،ﺑﺮاي اﻳﺮان و دﻳﮕﺮ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺳـﺮزﻣﻴﻦﻫـﺎي
اﺳﻼﻣﻲ ،ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﻮد.
دﺳﺖﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻫﺪف ،ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻠﻨﺪﭘﺮوازاﻧﻪ اﺳﺖ و ﭼﻨﺪان ﻧﺘﻴﺠﻪي ﻋﻤﻠﻲ از ﻧﮕﺮشﻫﺎ ﺑﻪوﺟﻮد ﻧﻤﻲآﻳﺪ؛ ﭼﻮنﻛﻪ
ﻣﺴﻴﺮي ﺑﺮاي اﻳﻦ ﺗﺄﺛﻴﺮﺑﺨﺸﻲ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ .ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ اﻳﻦ اﻣﺮ ،ﻫﺪف ﻛـﻞ دورهي آﻣﻮزﺷـﻲ ﻣﻌﻤـﺎري ﺑﺎﺷـﺪ.
ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮس در ﻳﻚ ﺗﺮم ﻧﻴﺴﺖ 15 .ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ اﻏﻠﺐ آﻣـﻮزش ﻣﻌﻤـﺎري اﺳـﻼﻣﻲ ،ﻣﻌﺮﻓـﻲ ﺗﺠﺮﺑـﻪي
ﺧﻠﻔﺎ و اﻣﭙﺮاﻃﻮرانِ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﻘﻮﻟﻪي ﻣﻌﻤﺎري اﺳﺖ ﻛﻪ اﻏﻠﺐ داراي ﺿﺪ ارزشﻫﺎي اﺧﻼﻗﻲ و در ﺗﻀـﺎد
ﺑﺎ ﻣﻜﺘﺐ ﺗﻮﺣﻴﺪي ﺑﻮده و در ﻃﺮح ﻣﻌﻤﺎري ،ﺑﻪ ﺟﺎي ﻫﻮﻳﺖﺑﺨﺸﻲ ،ﺑﺎﻋﺚ از ﺑـﻴﻦ ﺑـﺮدن ﻫﻮﻳـﺖ اﺳـﻼﻣﻲ و ﻧﮕـﺮش
ﻣﻜﺘﺐﻫﺎي اﻟﻬﻲ ﺑﻮده اﺳﺖ .ﺑﺴﻴﺎري از اﺳﺎﺗﻴﺪ و داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ،ﺷﺮاﻳﻂ ﺗﺤﻘﻖ اﻳﻦ ﻫﺪف را ﺑﺴﻴﺎر ﺿﻌﻴﻒ و ﺣﺘﻲ ﻏﻴـﺮ
ﻣﻤﻜﻦ ﻣﻲداﻧﻨﺪ و ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ در ﻧﻈﺎم و ﺷﻴﻮهي آﻣﻮزﺷﻲ ﻓﻌﻠﻲ ،ﺗﺤﻘﻖﭘـﺬﻳﺮ ﻧﻤـﻲداﻧﻨـﺪ .ﭼﺮاﻛـﻪ در ﺣـﺎل ﺣﺎﺿـﺮ
ﻫﻴﭻﮔﻮﻧﻪ ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﻣﺎ ﺑﻴﻦ اﻳﻦ درس ﺑﺎ ﻃﺮّاﺣﻲ ﻣﻌﻤﺎري داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن وﺟﻮد ﻧﺪارد .در ﻣﺠﻤﻮع ﻣﻲﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ
ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ اﻳﻦ درس ،در دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻫﺪف ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ؛ ﭼﺮاﻛﻪ:
-1اﻳﻦ درس )آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ( ﺟﺰو دروس ﻧﻈﺮي اﺳﺖ و ﻃﺮّاﺣﻲ ﻣﻌﻤﺎري ﻋﻤﻠﻲ و ﺑـﻴﻦ دو ﺑﺨـﺶ
ﻧﻈﺮي و ﻋﻤﻠﻲ ارﺗﺒﺎط ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ وﺟﻮد ﻧﺪارد.
-3ﻧﻮع ارزشﮔﺬاري ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﻣﺤﻴﻂ آﻣﻮزﺷﻲ در ﺟﻬﺖ رﺷﺪ اﻳﻦ ارزشﻫﺎ ﻧﻴﺴﺖ.
در اداﻣﻪ ﻻزم اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﺪﻗﻴﻖ ﻣﻘﺼﻮد از ﻣﻌﻤﺎري اﺳـﻼﻣﻲ ﭘﺮداﺧﺘـﻪﺷـﻮد و در اﻳـﻦ ﻣﻴـﺎن ﻗﺮاﺋـﺖﻫـﺎ و ﺗﻠﻘﻴـﺎت
ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮان ،ﺑﺎ ﻫﻢ ﻗﻴﺎس ﮔﺮدد.
481
ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻫﻤﺎﻳﺶ آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري -ﭘﺎﻳﻴﺰ 87
ﻣﻄﺎﻟﺐ اراﺋﻪﺷﺪه در اﻳﻦ ﺑﺨﺶ از ﻣﻘﺎﻟﻪ ،ﺣﺎﺻﻞ ﺑﺮرﺳﻲﻫﺎي ﺻﻮرتﮔﺮﻓﺘـﻪ در ﭘـﮋوﻫﺶ و ﻧﻴـﺰ ﻧﻈﺮﺳـﻨﺠﻲﻫـﺎي
ﮔﺮدآﻣﺪه ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ .ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ در اﻧﺘﻬﺎي ﺑﺨﺶ ﻗﺒﻞ اﺷﺎره ﮔﺮدﻳﺪ ،ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ درس "آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤـﺎري
اﺳﻼﻣﻲ" ،در ﻫﻮﻳﺖ ﺑﺨﺸﻴﺪن ﺑﻪ ﻃﺮّاﺣﻲ ﻣﻌﻤﺎري داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.
ﻋﺪم ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ اﺳﻼﻣﻲ و ﻓﻠﺴﻔﻪي زﻳﺒﺎﻳﻲﺷﻨﺎﺳﻲ و ﻫﻨـﺮ آن و ﻋـﺪم ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﺗـﺄﺛﻴﺮات آن ﺑـﺮ ﻛﺎﻟﺒـﺪﻫﺎ و
ﻓﻀﺎي ﻣﻌﻤﺎري ،از ﺟﻤﻠﻪ اﺷﻜﺎﻻت ﻣﻮﺟﻮد در اﻳﻦ درس ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ .ﻟﻴﻜﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ اﻳﺮاد و اﺷﻜﺎل در ارﺗﺒﺎط ﻧﺎﻛـﺎﻓﻲ
اﻳﻦ درس ﺑﺎ دروس ﻋﻤﻠﻲ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﺖ؛ ﻣﺜﻼً داﻧﺸﺠﻮ ﻛﺎرﺑﺮد ﻧﻈﺎمﻫﺎي ﻫﻨﺪﺳﻲ و ﻳﺎ ﻣﻔﺎﻫﻴﻤﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﻓﺮم ﺳﺎده
ﻣﻲﺗﻮان ﺳﺎﺧﺖ را در ﻃﺮّاﺣﻲ ﻣﻌﻤﺎري ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ .ﻫﻨﻮز ﻣﻔﻬﻮم ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ،ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ
آن ﭼﻪ اراﺋﻪ ﻣﻲﮔﺮدد -ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﻣﺘﺪوﻟﻮژي ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﻫﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ -ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑـﺎ دروس ﻋﻤﻠـﻲ ارﺗﺒـﺎط ﺑﺮﻗـﺮار
ﻛﻨﺪ 16 .اﻳﻦ ﺷﻴﻮهي ﺗﺪرﻳﺲ ،ﻣﻮﺟﺐ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ اﻳﻦ درس را داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺑﺎ ﻧﺎﺧﺮﺳﻨﺪي و ﻧﺎرﺿﺎﻳﺘﻲ و ﺑﻲاﻧﮕﻴﺰﮔﻲ
ﻛﺎﻣﻞ ﺑﮕﺬراﻧﻨﺪ.
ﻛﻤﺒﻮد زﻣﻴﻨـﻪﻫـﺎي ﻓﻠﺴـﻔﻲ و ﻧﻈـﺮي اﺳـﺎﺗﻴﺪ ﻧﻴـﺰ ﺑﺎﻋـﺚ ﺷـﺪه درﻛـﻲ ﻧـﺎﻗﺺ و ﺻـﻮري از اﻳـﻦ درس در ذﻫـﻦ
داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﭘﺪﻳﺪ آﻳﺪ و آن ﭼﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ اراﺋﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﻳﻚ ﻧﻮع ﺷﻌﺎر ﺗﻠﻘﻲ ﮔﺮدد و داﻧﺸﺠﻮ ﺑﺎ آن ارﺗﺒـﺎﻃﻲ
ﺑﺮﻗﺮار ﻧﻜﻨﺪ .روش ﻣﻌﻤﻮل داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ،ﺑﺮﺧﻮردﻫﺎي ﺷـﻜﻠّﻲ و ﻧﺸـﺎﻧﻪاي )ﺑﻬـﺮهﮔﻴـﺮي از ﮔﻨﺒـﺪ و ﺟﻨـﺎﻗﻲ و آﺟـﺮ و
ﻣﻨﺎره( ﻳﺎ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ،ﻧﻤﺎدﻳﻦ و ﺳﻤﺒﻠﻴﻚ )ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻋﺪد 7و ﺣﺮﻛﺖ از ﻛﺜﺮت ﺑﻪ وﺣﺪت و (...ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ .اﻳـﻦﻫـﺎ ﻣـﻮارد
ﮔﻮﻳﺎي ﺑﻬﺮهﮔﻴﺮي اﻧﺪك از ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ و ﻣﻌﻤﺎري ﺷـﻜﻞﮔﺮﻓﺘـﻪ در ﭘﺮﺗـﻮ ﺗﻔﺴـﻴﺮ ﺗـﺎرﻳﺨﻲ اﻧﺪﻳﺸـﻪي
17
اﺳﻼﻣﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.
ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺎ ﻫﻮﻳﺖ اﻳﺮاﻧﻲ ،ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﮕﺮش اﻧﻄﺒﺎق اﻧﺪﻳﺸﻪي ﺧﺪاﺷﻨﺎﺳﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ از اﺳـﻼم ﺑـﺮ اﺳـﺎس
ﻣﺼﺎدﻳﻖ زﻳﺒﺎﻳﻲﺷﻨﺎﺳﻲ ﻧﻮر و آب ،ﻳﻜﻲ اﺳﺖ .اﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦﻛﻪ ﺑﺮﺧﻲ از ﻣﺪرﺳﻴﻦ ،اﻳـﻦ ﻣﻮﺿـﻮﻋﻴﺖ را درك
ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺗﺪاوم اﻳﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪ را در اﻣﺮوز ﻫﻮﻳﺖ ﻣﻌﻤﺎري ﺣﺮﻓﻪاي ،ﻧﻈﺎرهﮔﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
وﺟﻮه ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و ﻫﻮﻳﺖ اﻳﺮاﻧﻲ -اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ اﺳﺎﺗﻴﺪ در ﺳﻄﺤﻲ ﻋﻤﻴـﻖ ﻣـﻮرد ﺑﺮرﺳـﻲ واﻗـﻊ ﺷـﺪه و در
ﺧﻼل ﺑﺤﺚ ﻛﻼسﻫﺎي درس ،ﺑﻪ ﻧﻘﺪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮد .ﻻزم ﻣـﻲﻧﻤﺎﻳـﺪ ﻛـﻪ اﺳـﺎﺗﻴﺪ از ﺟﺎﻧـﺐداري ﺻـﻮري
ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻧﻤﻮده زﻳﺮا ﻛﻪ اﻳﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻋﺪم ﭘﺬﻳﺮش داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻣﻲﺷﻮد .درك ﻋﻤﻴﻖ اﺳﺎﺗﻴﺪ از ﻣﻔـﺎﻫﻴﻢ ﻣﻌﻤـﺎري ﮔﺬﺷـﺘﻪ
18
در ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻛﺎرﮔﺎه ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺴﻴﺎر ﻛﺎرﺳﺎزﺗﺮ از اﺗﻜﺎ ﺑﻪ ﻛﻼسﻫﺎي ﻧﻈﺮي ﻣﻮازي ﻛﺎرﮔﺎه ﻣﻌﻤﺎري اﺳﺖ.
ﺟﺎﻳﮕﺎه درس "آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" در دورهي آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﻌﻤﺎري 482
ﻧﻘﻄﻪي آﻏﺎز ﻓﻬﻢ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري و ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ آﻣﻮزش داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن )ﺟﺎﻳﮕﺎه درس در دورهي آﻣﻮزﺷﻲ(
ﻫﺪف دورهي آﻣﻮزﺷﻲ ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ،ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﻌﻤﺎري را ﺧﻮب ﻣﻲﻓﻬﻤﻨﺪ و ﺑـﺎ اﺗﻜـﺎ ﺑـﻪ اﻳـﻦ
ﻓﻬﻢ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻃﺮحﻫﺎي ﻣﻌﻤﺎري در ﻛﻨﺎر ﻃﺮاﺣﺎن ﻛﺎر ﻛﻨﻨﺪ .ﺑﻪ زﺑﺎن ﺳﺎده ،اﻳﻦ دوره ﻧﻤـﻲﺗﻮاﻧـﺪ ﻃـﺮاح
ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻛﻨﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ درك ﻛﻴﻔﻴﺎت ﻓﻀﺎﻳﻲ و ﻛﺎﻟﺒﺪي ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻫﺪف درس"آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑـﺎ ﻣﻌﻤـﺎري
اﺳﻼﻣﻲ" در دورهي ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ دو ﺻﻮرت ﻋﻤﻠﻲ )ﺣﻀﻮر در ﻓﻀﺎ( و ﺗﺌﻮري )ﺑﺮرﺳﻲ ﺗـﺎرﻳﺨﻲ –
اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ( آﻣﻮزش داده ﺷﻮد؛ ﻟﻴﻜﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ درس ﺻﺮﻓﺎً ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻠﻨﮕﺮي ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ داﻧﺸﺠﻮ را ﺑﻪ
19
وادي ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻴﺎورد.
"ﻛﺮﻳﺲ اﺑﻞ " از ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮان آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري ﻛﻪ ﺗﻮﺟﻬﻲ ﺧﺎص ﺑﻪ آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري در ﻛﺸﻮرﻫﺎي در ﺣﺎل
ﺗﻮﺳﻌﻪ دارد ،ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ ﻛﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ و آﺛﺎر ﮔﺮانﺑﻬـﺎﻳﻲ در زﻣﻴﻨـﻪي ﻫﻨـﺮ و ﻣﻌﻤـﺎري
20
دارﻧﺪ ،آﻣﻮزش ﺑﺎﻳﺪ از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻮاﺟﻬﻪي ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺷﺎﮔﺮد ﺑﺎ اﻳﻦ ارزشﻫﺎ اﻧﺠﺎم ﮔﺮدد.
ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ آﻣﻮزش و ﻧﻘﻄﻪي آﻏﺎز آن ،ﺑﻪ ﻫﺪفﮔﺬاري آﻣﻮزﺷﻲ اﺳﺘﺎد ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ و ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺳﻄﺢﺑﻨﺪي داﻧﺸـﺠﻮﻳﺎن
ﺑﺴﺘﮕﻲ دارد .داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن در ﺳﺎلﻫﺎي آﻏﺎزﻳﻦ ﺗﺤﺼﻴﻞ ،اﻃﻼﻋﺎت ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﺴﻴﺎر اﻧﺪك و ﻧﺎﻗﺼﻲ از ﻣﻌﻤﺎري دارﻧـﺪ
و ﺣﺘﻲ اﻟﻔﺒﺎي ﺳﺎده )ﺗﺎرﻳﺦ ،ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎ و (...را ﻧﻤﻲداﻧﻨﺪ) .اﻳﻦ اﻣﺮ ﺣﺘﻲ در داوﻃﻠﺒﺎن دوره دﻛﺘﺮي ﻣﻌﻤﺎري ﻧﻴـﺰ دﻳـﺪه
ﻣﻲﺷﻮد .ﻣﺜﻼً ﭼﻐﺎزﻧﺒﻴﻞ را ﻣﺴﺠﺪ ﻣﻲداﻧﻨﺪ و ﻣﺴﺠﺪ ﺟﺎﻣﻊ اﺻﻔﻬﺎن را ﺑﺎ ﻣﺴﺠﺪ اﻣﺎم اﺻﻔﻬﺎن اﺷﺘﺒﺎه ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ( .ﻟﺬا ﺑﻪ
دﻟﻴﻞ ﺿﻌﻒ اﻃﻼﻋﺎت ،ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺮژي زﻳﺎدي را در ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن ﺳﻄﺢ اﻃﻼﻋﺎت داﻧﺸـﺠﻮ ،ﺻـﺮف ﻧﻤـﻮد ،ﭼﺮاﻛـﻪ ﺑـﺪون
داﺷﺘﻦ اﻃﻼﻋﺎت ﻛﺎﻓﻲ ،ورود ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻧﻈﺮي ،ﺧﻄﺮﻧﺎك اﺳﺖ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،ﻧﻘﻄﻪي آﻏﺎز و ﻣﺮﺣﻠـﻪي اول آﻣـﻮزش،
ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن اﻃﻼﻋﺎت ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻫﻤﭽﻮن ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺻﻮرت ﻣﻲﮔﻴﺮد.
ﺷﺮوع آﻣﻮزش ﺑﻪوﺳﻴﻠﻪي ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن اﻃﻼﻋﺎت ،ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺑﺮاي دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻣﺮاﺣﻞ ﺑﻌﺪي )ﻣﺮاﺣﻞ ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ و ﭘﺎﺳـﺦ ﺑـﻪ
ﭼﺮاﻫﺎ( ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ .در اﻳﻦ ﻛﺎر ،داﻧﺸﺠﻮ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺪم ﺑﻪ ﻗﺪم و ﺑﺎ ﻣﺸﻖ ﻛﺮدن ﺟﻠﻮ ﺑﺮود .ﻣﻄﺮح ﻧﻤـﻮدن ﻣﻔـﺎﻫﻴﻢ ،ﭘـﻴﺶ از
21
ﻟﻤﺲ و ﺗﺠﺮﺑﻪي آﺛﺎر و ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﻛﺎﻟﺒﺪ اﺑﻨﻴﻪ ،ﺑﺎﻋﺚ ﺻﺪﻣﻪ ﺑﻪ درك ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ و ﻣﻠﻌﺒﻪ ﺷﺪن آﻧﻬﺎ ﻣﻲﮔﺮدد.
ﻣﻌﻤﺎري دورهي اﺳﻼﻣﻲ ،ﻣﺒﻨﺎي ﺗﺎرﻳﺨﻲ دارد و ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻪي دروس دﻳﮕﺮ ﺗﺎرﻳﺦ ،ﺑـﺮاي داﻧﺸـﺠﻮﻳﺎن ﻻزم اﺳـﺖ.
ﺑﻲﺗﺮدﻳﺪ ﺑﺮاي آﻣﻮزش ﺑﺎﻳـﺪ ﺑﺴـﺘﺮ ﺗـﺎرﻳﺨﻲ را رﻋﺎﻳـﺖ ﻛـﺮد و از آنﺟـﺎ ﻛـﻪ اﻳـﻦ اﺗﻔـﺎق در ﻛﺸـﻮرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠـﻒ
)اﺳﻼﻣﻲ( رخ داده اﺳﺖ ،ﻃﺒﻴﻌﺘﺎً ﺗﺄﺛﻴﺮات ﺳـﺮزﻣﻴﻨﻲ و ﻣﻠـﻲ و ﺣﺘـﻲ اﻗﻠﻴﻤـﻲ را در ﺑـﺮ ﻣـﻲﮔﻴـﺮد .در ﺣﻘﻴﻘـﺖ ،ﺳـﻴﺮ
ﻣﻌﻤﺎري دورهي اﺳﻼﻣﻲ را ﻣﻲﺗﻮان ﺳﻴﺮ ﺗﺤﻮل و ﺳﻴﺮ ﺗﻨﻮع ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ داﻧﺴﺖ .ﻗﺒﻞ از ﭘـﺮداﺧﺘﻦ ﺑـﻪ ﻣﻌﻤـﺎري
دورهي اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻌﻤﺎري دوران ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﺗﺠﺮﺑﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺷﻮد و ﺑﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ اﻳﻨﻜـﻪ در ﮔﺬﺷـﺘﻪ ﻫـﻢ اﺳـﻼم در
ادﻳﺎن اﻟﻬﻲ ﺟﺎري ﺑﻮده اﺳﺖ ،وﺟﻮه اﻣﺘﻴﺎز را در ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺤﺘﻮاﻳﻲ ﻧﻴـﺰ ﻣـﻲﺑﺎﻳﺴـﺖ ﺑﺮرﺳـﻲ ﮔـﺮدد .اﺷـﻜﺎﻟﻲ ﻛـﻪ در
اراﺋﻪي دروس ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري وﺟﻮد دارد ،ﻋﺪم وﺟﻮد درﺳﻲ ﺑـﻪﻧـﺎم ﻣﻌﻤـﺎري اﻳﺮاﻧـﻲ ،ﻗﺒـﻞ از ﻣﻌﻤـﺎري اﺳـﻼﻣﻲ،
ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﺑﺘﺪا ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﻣﻌﻤﺎري ﻗﺒﻞ از اﺳﻼم )در ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫـﺎي ﻣﻔﺘـﻮح از ﺟﻤﻠـﻪ اﻳـﺮان و ﺑﻴـﺰاﻧﺲ( ﺑـﻪ
داﻧﺸﺠﻮ ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﺪه ﺷﻮد ،ﺳﭙﺲ ﺗﺄﺛﻴﺮات اﻳﻦ دو ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﺎزﺷﻨﺎﺳـﻲ ﮔـﺮدد .ﺗﺤـﻮﻻت ﺑﻌـﺪي ﻛـﻪ ﺗﻮﺳـﻂ ﻣﺴـﻠﻤﻴﻦ،
ﺗﻜﻤﻴﻞ و اﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪه ،ﭘﺲ از اﻳﻦ ﺷﻨﺎﺧﺖﻫﺎي اﺑﺘﺪاﻳﻲ ،دﻧﺒﺎل ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ.
483
ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻫﻤﺎﻳﺶ آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري -ﭘﺎﻳﻴﺰ 87
ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺗﺎرﻳﺨﻲ و ﺳﻴﺮ ﺗﺤﻮل ﻣﻌﻤﺎري در دوران اﺳﻼﻣﻲ اﺷﺎره ﻛﺮد؛ وﻟﻲ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ ﺗﻮﺟﻪ
ﻛﺎﻟﺒﺪي ﺑﻪﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻧﻜﺮده و ﺷﺮح دﻗﻴﻖ ﺳـﻴﺮ ﺗﺤـﻮﻻت ﻓﻜـﺮي و اﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ ﻫـﺮ دوره ﻧﻴـﺰ ﺿـﺮوري ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ
ﻣﻲرﺳﺪ ﺗﺎ در آﺧﺮ داﻧﺸﺠﻮ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻋﻼوه ﺑﺮ داﺷﺘﻦ داﻧـﺶ ﻛـﺎﻓﻲ در ﺧﺼـﻮص ﺳـﻴﺮ ﺗﺤـﻮل اﺑﻨﻴـﻪ ،ﻋﻠـﻞ و ﻧﺤـﻮهي
ﭘﻴﺪاﻳﺶ آﻧﻬﺎ را ﻧﻴﺰ ﺑﺪاﻧﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺮاي ﺷﺮوع ،ﺑﺎﻳﺪ اذﻫﺎن داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن را ﺑﻪ زﻣﻴﻨﻪﻫﺎي دروﻧﻲ و ﺑﻴﺮوﻧﻲ ﺷﻜﻞﮔﻴﺮي
ﻣﻌﻤﺎري ،ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻛﺮد .زﻣﻴﻨﻪﻫﺎي دروﻧﻲ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺖ ،ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻪ ﻃﻮر
ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻲﺷﻮد و زﻣﻴﻨﻪﻫﺎي ﺑﻴﺮوﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﺒﺎﺣﺚ و ﺑﺴﺘﺮﻫﺎي اﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ ،ﺳﻴﺎﺳـﻲ ،ﻓﺮﻫﻨﮕـﻲ و...
ﻣﻲﺷﻮد .در اﻳﻦ ﺑﻴﻦ ،ﺳﻴﺮ ﺗﺎرﻳﺨﻲ و زﻣﺎنﻣﻨﺪي در ﻓﻬﻢ ﺗـﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤـﺎري از اﻫﻤﻴـﺖ وﻳـﮋهاي ﺑﺮﺧـﻮردار اﺳـﺖ .در
دورهي ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ،ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﺎ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﺼﺎدﻳﻖ ﻣﻌﻤﺎري دورهي اﺳﻼﻣﻲ ﺑـﻪ ﮔﻮﻧـﻪﺷﻨﺎﺳـﻲ و از ﮔﻮﻧـﻪﺷﻨﺎﺳـﻲ ﺑـﻪ
22
ﻧﻈﺮﻳﻪﻫﺎ رﺳﻴﺪ.
ﺑﺮاي درﮔﻴﺮ ﺷﺪن داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺑﺎ ﻛﺎﻟﺒﺪ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺎﻳﺪ از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻤـﺮﻳﻦﻫـﺎي ﻧـﻴﻢﺳـﺎلﻫـﺎي اول آﻣﻮزﺷـﻲ
اﻗﺪام ﻧﻤﻮد و ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ آﻧﻬﺎ را ﺑﺎ وﺟﻮه ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ و ﭘﻨﻬﺎن ﻣﻮﺿﻮع در ﻧﻴﻢﺳﺎلﻫﺎي ﺑﻌـﺪ آنﻫـﺎ را آﺷـﻨﺎ ﻛـﺮد .ﺑﺮرﺳـﻲ
اﻓﻜﺎر و ﻋﻘﺎﻳﺪ اﺳﻼﻣﻲ و ﻣﻴﺰان و ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺗﻈﺎﻫﺮ و ﺣﻠﻮل آنﻫﺎ در ﻛﺎﻟﺒﺪ ،ﻓﻀﺎ و ﻣﻜﺎن ﻣﻌﻤﺎري از ﻗﺪمﻫـﺎي ﺑﻌـﺪي
در آﻣﻮزش اﻳﻦ در ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.
اﻫﻤﻴﺖ دادن ﺑﻪ اﻳﻦ درس ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺨﺸﻲ از ﺳﺎﻳﺮ دروس ﻣﻌﻤﺎري )از ﻃﺮّاﺣﻲ ﻣﻌﻤﺎري ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ دروس ﻓﻨـﻲ و
ﺗﺄﺳﻴﺴﺎﺗﻲ و (...ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﺗﺠﺎرب ﻣﻌﻤﺎري اﻳﺮاﻧﻲ ،ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺣﻀﻮر داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن در اﻳﻦ ﺑﻨﺎﻫـﺎ در ﻗﺎﻟـﺐ ﺳـﻔﺮﻫﺎي
داﻧﺸﺠﻮﻳﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ را در ﺗﻔﻜﺮ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻳﺠﺎد ﻧﻤﺎﻳﺪ.
داﻧﺸﺠﻮي ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺎﻳﺪ در ﮔﻴﺮ و دار ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﻣﻌﻀﻼت ﺟﺎري ﻣﻌﻤﺎري اﻣﺮوز ﻗﺮار ﮔﻴﺮد و ﺑـﺮاي ﺣـﻞ ﻣﺴـﺎﺋﻞ
روز و ﺣﺘﻲ آﻳﻨﺪه ،ﺑﻪ ﺗﺠﺎرب ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻴﺎﻧﺪﻳﺸﺪ و در ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻴﺎن آن ﺗﺠﺎرب و ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻛﻨﻮﻧﻲ و آﺗﻲ ﺗﺄﻣـﻞ ﻛﻨـﺪ.
ﭼﻨﻴﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﻲ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ﻧﻪ از ﺑﺮاي ﺧﻮد ﺗـﺎرﻳﺦ ،ﺑﻠﻜـﻪ ﺑـﻪ دﻟﻴـﻞ ﻓﺎﻳـﺪه و ﻛـﺎرﺑﺮدي ﻛـﻪ دارد ،ﻋﻼﻗﻤﻨـﺪ
ﻣﻲﮔﺮدد ﺗﺎ راه ﺣﻠﻲ ﺑﺮاي اﻣﺮوز و آﻳﻨﺪه ﺑﻴﺎﺑﺪ؛ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻋﻠﺖ ﻋﻼﻗﻪي ﭘﺮﺷﻮر وي ﺑـﻪ ﺗـﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤـﺎري از اﺣﺴـﺎس
ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺑﻪ زﻣﺎن ﺣﺎل ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰد .ﭼﻨﻴﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﻲ ﻃـﺮاح و ﺗﺼـﻤﻴﻢﮔﻴﺮﻧـﺪه ﺧﻮاﻫـﺪ ﺑـﻮد؛ ﻛﺴـﻲ ﻛـﻪ دﻏﺪﻏـﻪي
ﻃﺮّاﺣﻲ دارد و ﺑﺎ ﻫﻤﻴﻦ دﻏﺪﻏﻪ ،ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻲرود و از آﺛﺎر ﮔﺬﺷﺘﻪ درس ﻣﻲﮔﻴﺮد و ﺑﻪ ﻫﻤـﻴﻦ ﺳـﺒﺐ ،ﺗـﺎرﻳﺦ
ﻣﻌﻤﺎري را ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاي ﻣﺸﺤﻮن از آﺛﺎر ﻣﻌﻤﺎري ﻣﻲداﻧﺪ.
در دورهي ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ارﺷﺪ و ﺑﺎﻻﺗﺮ ،ﺑﺮاي آﻣﻮزش ﺗـﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤـﺎري و درك ارزشﻫـﺎي ﻣﻌﻤـﺎري ،ﺑﺎﻳﺴـﺘﻲ ﺑـﺎ
ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﻛﺮاﻣﺖﻫﺎ و ارزشﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﻲ و ﻧﻴﺎزﻫﺎي ﻣﺎدي و ﻣﻌﻨﻮي ،راه و ﺳﻴﺮ ﺣﺮﻛـﺖ ﻛﻤـﺎﻟﻲ اﻧﺴـﺎﻧﻲ را ﺗـﺬﻛﺮ
داد .در اﻳﻦ ﻛﺎر اﺑﺘﺪا ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻣﻮﺟﺰ ﻣﺒﺎﻧﻲ اﻧﺴﺎنﺷﻨﺎﺳﻲ و ﻓﺮﻫﻨﮓ اﺳﻼﻣﻲ در ﻓﻀﺎي ﻫﺴـﺘﻲﺷﻨﺎﺳـﻲ اﺳـﻼﻣﻲ
ﭘﺮداﺧﺖ 23و از زاوﻳﻪي ﻓﻠﺴﻔﻪي ﻫﻨﺮ و زﻳﺒﺎﻳﻲﺷﻨﺎﺳـﻲ اﺳـﻼﻣﻲ وارد ﺣـﻮزهي ﻣﻌﻤـﺎري و زﻳﺮﻣﺠﻤﻮﻋـﻪي آن ،در
ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻧﻴﺎزﻫﺎي ﻓﺮدي و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ در ﺣﻴﻄﻪي زﻳﺴﺖﻣﺤﻴﻄﻲ ﮔﺮدﻳﺪ .ﻫﻤﻪي ﺗﺎرﻳﺦﻧﻮﻳﺴﺎن ،ﻗﺒﻞ از آﻏﺎز ﺑﻪ اراﺋﻪي
ﻣﺪل اﻧﺴﺎن ﻛﺎﻣﻞ ﺧﻮﻳﺶ و ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻧﻴﺎزﻫﺎي آن ﻣـﻲﭘﺮدازﻧـﺪ .ﺑـﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴـﺐ ﻣـﻲﺗـﻮان ﺗﺠﺮﺑﻴـﺎت ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﻧﻈﺮﻳـﺎت
ﻣﻌﻤﺎري را در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ از ﻧﻈﺮ ﺟﻮابﮔﻮﻳﻲ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪﻫﺎي اﻧﺴﺎن ﻓﻮق ﻣـﻮرد ارزﻳـﺎﺑﻲ و ﻧﻘـﺪ ﻗـﺮار داد .ﺑﺎﻳﺴـﺘﻲ
ﺟﺎﻳﮕﺎه درس "آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" در دورهي آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﻌﻤﺎري 484
داﻧﺴﺖ ﻣﻜﺘﺐ اﺳﻼم ﭼﻪ ﻓﻀﺎﻳﻲ را ﺑﺮاي آدﻣﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﻲﺷﻨﺎﺳـﺪ؛ ﻓﻀـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ ﻃـﺮح و ﺧﻠـﻖ آن ،ﻛـﺎر ﻣﻌﻤـﺎري
اﺳﻼﻣﻲ اﺳﺖ.
درك ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻌﻤﺎري ﮔﺬﺷﺘﻪ ،از ﻛﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺗﻤﺎم ﭘﻴﺶ ﻓﺮضﻫﺎ و ﻗﻮاﻋﺪي آﻏـﺎز ﻣـﻲﺷـﻮد ﻛـﻪ ﺑـﺮ اﺳـﺎس
ﻧﮕﺮش اﻣﺮوز ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻴﺮاث ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻲدﻫﻴﻢ و ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪي آﻧﻬﺎ ﻣﻌﻤﺎري و ﻫﻨﺮ ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن را ادراك ﻣـﻲﻛﻨـﻴﻢ و ﻣـﻮرد
دﻗﺖ ﻗﺮار ﻣﻲدﻫﻴﻢ .ﺑﺮاي درك ﻛﻴﻤﻴﺎي ﻣﻌﻤﺎري ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺴـﺎن ﮔﺬﺷـﺘﻪ را ﻓﻬﻤﻴـﺪ و از درﻳﭽـﻪي ﻧﮕـﺎه او ﺑـﻪ
ﺟﻬــﺎن ﻧﮕﺮﻳﺴــﺖ .ﺟﻬــﺎن ﮔﺬﺷــﺘﻪ را ﺑﺎﻳـﺪ در ذﻫــﻦ ﺑــﺎزآﻓﺮﻳﻨﻲ و ﺑــﺎزﺧﻮاﻧﻲ ﻛــﺮد و ﺑــﺎ ﻛﻨﻜــﺎش در رواﻧﺸﻨﺎﺳـﻲ و
24
ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﻨﺎﺳﻲ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ،ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻈﺎم آن زﻣﺎن و ﺟﻬﺎن را درﻳﺎﻓﺖ و ﺑﺎ زﺑﺎن آن ﺑﺎ آﺛﺎرش ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻛﺮد.
ﻛﻴﻤﻴﺎي ﻧﺎب ﻣﻌﻤﺎري ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﻪ ﻣﺤﺼﻮل ﻋﻤﻞ ﻳﻚ ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻠﻜﻪ ﺛﻤﺮهي ﻧﺒﻮغِ ﺟﻤﻌﻲ ﻫﺰاران ﺳـﺎﻟﻪي ﻣﺮدﻣـﺎﻧﻲ
اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﻴﻮهي زﻳﺴﺘﻦ در ﻳﻚ "ﻣﻜﺎن" را آﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .ﺑﺮاي ﻛﺴﻲ ﻛﻪ اﻣﺮوز در ﺑﻴﺮون دﻧﻴـﺎي ﮔﺬﺷـﺘﻪ
اﻳﺴﺘﺎده اﺳﺖ ،ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ ﻗﺪري اﺳﺖ ﻛﻪ ادراﻛﻲ ﺣﻘﻴﻘﻲ از آن ﺟﻬﺎن و ﻛﻴﻔﻴﺖﻫﺎي آن ﻫﺮﮔﺰ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷـﺪ.
25
آن ﭼﻪ ﻓﻜﺮﻣﺎﻳﻪي ﻣﻌﻤﺎري ﻣﺮدﻣﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ را ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲآورد و ﺑـﻪ ﺻـﻨﺎﻋﺖ اﻳﺸـﺎن ﻛﻴﻔﻴﺘـﻲ ﻣﺘﻔـﺎوت ﻣـﻲدﻫـﺪ،
ﻧﮕﺮش ﻣﺘﻔﺎوت ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﻣﻌﻤﺎران ،ﻛﻪ ﺑﺨﺸﻲ از اﻳﻦ ﻛﻠّﻴﺖ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻋﺎﻟﻢ و ﺷﺌﻮن ﻣﺨﺘﻠـﻒ زﻧـﺪﮔﻲ اﻧﺴـﺎن
ﺑﻮد .ﭘﻴﺶﺗﺮ ،ﻣﻌﻤﺎران ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ دﻳﮕﺮ ﻣﺮدم ،ﺗﻔﻜﻴﻜﻲ ذاﺗﻲ ﻣﻴﺎن اﻣﻮر ﻣﻌﻨﻮي و زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺎدي ﺧﻮﻳﺶ ﻗﺎﻳـﻞ ﻧﺒﻮدﻧـﺪ.
از ﻧﮕﺎه آﻧﻬﺎ ،وﺟﻮه ﻣﺨﺘﻠﻒ زﻧﺪﮔﻲ اﻧﺴﺎن رﺷﺘﻪاي ﺑﻪﻫﻢ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﺎﻗﺒﺖ او را ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻳﮕﺎﻧﻪاي ﻛﻪ ﻣﻨﺸﺄ
و ﻣﻘﺼﺪ ﻫﺴﺘﻲ اﺳﺖ ،ﺑﺎز ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮداﻧﺪ.
ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﻣﻌﻤﺎري ﮔﺬﺷﺘﻪ را در ﻫﺎﻟﻪاي اﺳﺮارآﻣﻴﺰ ﻓﺮو ﺑﺮده ،ﻧﻪ ﻗﻮاﻋﺪ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﻛﻬﻦ اﺳـﺖ -ﻛـﻪ در ﻫـﺮ
زﻣﺎن ﺑﺎزﺗﺎب اﻣﻜﺎﻧﺎت و دﺳﺘﺎوردﻫﺎي ﻣﺮدﻣﺎن آن زﻣﺎﻧﻪ اﺳﺖ -و ﻧﻪ ﻋﻨﺼﺮ ﻣﻌﻨﻮي اﺳﺮارآﻣﻴﺰي ﻛـﻪ در ﻣﻜﺎﺷـﻔﻪي
دروﻧﻲ ﻣﻌﻤﺎراﻧﻲ از ﺟﻨﺲ ﻣﺘﻔﺎوت ،در ﺑﻨﺎ ﻣﺘﺠﻠﻲ ﻣﻲﺷﺪه اﺳﺖ .آن ﭼﻪ ﻓﺮاﻣﻮش ﺷﺪه ،ﻧﺨﺴﺖ ﻣﻌﻨﺎي زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺮاي
اﻧﺴﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪن اوﺳﺖ و ﺳﭙﺲ زﺑﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ آن ،ﻧﮕﺎﻫﺶ را ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﻫﺴﺘﻲ در ﻗﺎﻟﺐ ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻴﺎن
ﻣﻲﻛﺮد؛ زﺑﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ از ﻧﻮ رﻣﺰﮔﺸﺎﻳﻲ ﺷﻮد.
درس آﻣﻮزش ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري )آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ( را ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑـﻪ ﻣﻌﻨـﺎي اﻟـﺰام در اﻓـﺰودن اﻟﺤﺎﻗـﺎت در •
ﻃﺮحﻫﺎي ﻣﻌﻤﺎري و اﺑﻨﻴﻪ ،ﺗﺒﻴﻴﻦ و ﺗﺼﻮر ﻧﻤﻮد؛ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ آن را ﺟﺰﺋﻲ از زﻧﺪﮔﻲ و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﺮﺷﻤﺮد و آن را ﺑﺎ
ﺣﻴﺎت و ﺑﺴﺘﺮ ﺣﻴﺎت ﺑﻴﺎن ﻛﺮد .ﺑﺎﻳﺪ از روﻳﻜﺮد ﻣﻜﺎﻧﻴﻜﻲ و ﺑﺮﭼﺴﺒﻲ ﺑـﻪ ﻣﻌﻤـﺎري اﺳـﻼﻣﻲ و ﻣﻔـﺎﻫﻴﻢ اﺳـﻼﻣﻲ،
ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻛﺮد.
485
ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻫﻤﺎﻳﺶ آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري -ﭘﺎﻳﻴﺰ 87
دروس ﻧﻈﺮي ﻣﻌﻤﺎري ﺟﻬﺎن ،ﻣﻌﻤﺎري ﻣﻌﺎﺻﺮ و ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ،ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ داراي ﻳـﻚ ﺧـﻂ ﻣﺸـﺘﺮك ﻓﻜـﺮي •
)ﻣﻜﺘﺒﻲ( و اﻧﺴﺠﺎم آﻣﻮزﺷﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ و داﻧﺸﺠﻮ ﻧﺒﺎﻳﺴﺘﻲ ﺗﻨﺎﻗﻀـﺎت ﻧﻈـﺮي را در راﺳـﺘﺎي اﻳـﻦ دروس ،از اﺳـﺎﺗﻴﺪ
اﺳﺘﻨﺒﺎط ﻧﻤﺎﻳﺪ.
ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﻆ اﻫﻤﻴﺖ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ،ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺿﺮوري ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ: •
oﺗﻮﺳﻌﻪي اﻧﺠﻤﻦﻫﺎي ﺣﺮﻓﻪاي و ﺻﻨﻔﻲ
oﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع رﺳﺎﻟﻪﻫﺎي ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ارﺷﺪ و دﻛﺘﺮي
oﺗﻮﺟﻪ و اﺑﺮاز ﻋﻼﻗﻪي ﻣﺪرﺳﺎن ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ در زﻣﻴﻨﻪي ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﺗﺎرﻳﺨﻲ
oﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻫﻤﻴﺖ آﻣﻮزش ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري در رﺷﺘﻪي ﻣﻌﻤﺎري
oﺗﺤﻘﻴﻖ در ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري
ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﻛﻪ اﮔﺮ ﺗﻌﺎﻣﻞ داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﺮاﻛﺰ ﺗﺨﺼﺼﻲ ﻏﻴﺮ داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ ﻫﻤﭽﻮن ﺳـﺎزﻣﺎن ﻣﻴـﺮاث ﻓﺮﻫﻨﮕـﻲ و •
ﮔﺮدﺷﮕﺮي ﺗﻘﻮﻳﺖ ﮔﺮدد ،آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري ﻏﻨـﻲﺗـﺮ ﻣـﻲﺷـﻮد .در اﻳـﻦ راه ﺿﺮورﻳﺴـﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻣﻮﺿـﻮﻋﺎت
اﻗﺘﺼﺎدي و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري و در ﺑﺴﺘﺮ ﺧﺎص ﻫﺮ دوره ،ﺗﻮﺟﻪ ﻛﺎﻓﻲ ﺷﻮد.
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺪون ﭼﺎپ و اﻧﺘﺸﺎر ﻛﺘﺐ و ﻣﺠﻼت ﭘﺮﺑـﺎر ﻣﻤﻜـﻦ ﻧﻴﺴـﺖ .ﭼـﺎپ ﻣﺠـﻼت ﻣﺎﻫﻴﺎﻧـﻪ و •
ادواري در زﻣﻴﻨﻪي ﺗﺎرﻳﺦ و ﺟﻤﻊآوري آﻧﻬﺎ در ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪي داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ و ﻣﺮاﻛﺰ ﭘﮋوﻫﺸﻲ ،ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ و ﺗﺤﻘﻴـﻖ
داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن در آﻳﻨﺪه ﻛﻤﻚ ﻣﻲﻛﻨﺪ.
در ﻧﻬﺎﻳﺖ ،ﺣﻔﻆ ﺑﺎور ﺑﻪ اﻫﻤﻴﺖ ﻣﻮﺿﻮع ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري و ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲﻫﺎي آن ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﭘﺮﺗﻮان و ﺑﺎ اﻧﮕﻴﺰهي •
ﻣﺪرﺳﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎﻳﻲ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪاﻧﻪ دارﻧﺪ.
ﺟﺎﻳﮕﺎه درس "آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" در دورهي آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﻌﻤﺎري 486
ﭘﻲﻧﻮﺷﺖﻫﺎ
1اﻟﺒﺘﻪ ﻇﺎﻫﺮا داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻋﻼﻗﻪاي ﺑﻪ اﻳﻦ روش ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻧﺪارﻧﺪ؛ ﺷﺎﻳﺪ ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﻋﻠـﺖ ﻛـﻪ از دوران دﺑﻴﺮﺳـﺘﺎن ،داﻧـﺶ
ﭘﺎﻳﻪاي ﻛﺎﻓﻲ از ﻣﻮﺿﻮع ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﻴﺪا ﻧﻜﺮدهاﻧﺪ.
2ﺗﻌﺒﻴﺮ »ﻣﻌﻤﺎري ﻛﺸﻮرﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ« ﺑﻪ ﺟﻬـﺖ وﺟـﻮد ﺗﺮﻛﻴﺒـﻲ واژهﻫـﺎي ﺷـﻜﻞ ﮔﺮﻓﺘـﻪ در آن ،ﻣﻌﻨـﺎ و ﺗﻌﺒﻴـﺮ اﻣـﺮوزي
ﻣﻲدﻫﺪ و از ﻧﻈﺮ زﻣﺎﻧﻲ وﺿﻌﻴﺖ ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻌﻤﺎري ﻛﺸﻮرﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﺎ دﻳﻦ اﺳﻼم ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺻﻠﻲﺗﺮﻳﻦ دﻳﻦ اﻳﻦ ﻛﺸﻮرﻫﺎ
ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪه و ﻳﺎ از ﺟﻤﻌﻴﺖ اﻛﺜﺮﻳﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺷﻜﻞ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،ﻣﻨﻈﻮر ،آﺛﺎر ﻣﻌﻤـﺎري اﻳﺠـﺎد ﺷـﺪه از ﮔﺬﺷـﺘﻪ
ﺗﺎﻛﻨﻮن در ﻛﺸﻮرﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻢ اﻛﻨﻮن ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺟﻤﻌﻴﺖ و ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻧﻘـﺶ و ﺗـﺄﺛﻴﺮ دﻳـﻦ اﺳـﻼم در آﻧﻬـﺎ
وﺟﻮد دارد.
3ﺗﻌﺒﻴﺮي ﻛﻪ از واژهي »ﻣﻌﻤﺎري ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ« ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﻲﺷﻮد ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎ ﺗﻌﺒﻴﺮ »ﻣﻌﻤﺎري ﻛﺸﻮرﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ«
اﺳﺖ .در »ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ« ﻣﻔﻬﻮم ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ و ﺟﻨﺲ ﻋﺒﺎرت ،ﮔﻮﻳﺎي ﮔﺴﺘﺮهي ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻣﻮﺿﻮع اﺳﺖ .ﺑـﻪ
ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ »ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ« ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ ﺗﻤـﺎم ﻣﻤـﺎﻟﻜﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ در ﻃـﻮل ﺗـﺎرﻳﺦ ﮔﺬﺷـﺘﻪي ﺧـﻮد ﺑـﻪ ﮔﻮﻧـﻪاي در
ﺳﻴﻄﺮهي ﺣﻜﻮﻣﺖ ،دوﻟﺖ و ﻳﺎ اﻧﺪﻳﺸﻪي اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻮدهاﻧﺪ و ﺗﻨﻬﺎ وﺿﻌﻴﺖ ﻓﻌﻠﻲ آﻧﻬﺎ ﻣﻄﺮح ﻧﻴﺴﺖ .آن ﭼﻪ ﻣﻬـﻢ و ﻣـﻼك
اﺳﺖ ،ﮔﺬﺷﺘﻪ آﻧﻬﺎ ،ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻓﻌﻠﻲ آﻧﺎن و ﻣﻬﻢﺗﺮ از ﻫﻤﻪ ﻣﻴـﺰان آﺛـﺎر ﻣﻌﻤـﺎري ﺑـﻪﺟـﺎ ﻣﺎﻧـﺪه از ﺗﻤـﺪن اﺳـﻼﻣﻲ
ﮔﺬﺷﺘﻪ آن ﻛﺸﻮر اﺳﺖ و ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻳﺎ دوﻟﺖ ﻏﻴﺮ اﺳﻼﻣﻲ و ﻳﺎ ﻻﻳﻴﻚ ﺗﺄﺛﻴﺮي در اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻧﺪارد.
4اﻣﺎ ﺗﻌﺮﻳﻒ »ﻣﻌﻤﺎري ﻣﻠﻞ اﺳﻼﻣﻲ« ﻣﺘﻔﺎوتﺗﺮ اﺳﺖ ،اﮔﺮ ﭼﻪ در ﺑﺮداﺷﺖ اوﻟﻴـﻪ از اﻳـﻦ واژه ،ﻗﺮاﺑـﺖ ﺑﻴﺸـﺘﺮي ﺑـﺎ واژهي
»ﻣﻌﻤﺎري ﺳﺮزﻣﻴﻦ اﺳﻼﻣﻲ« ،اﺣﺴﺎس ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ واژهي »ﻣﻌﻤﺎري ﻛﺸـﻮرﻫﺎي اﺳـﻼﻣﻲ« ،اﻣـﺎ ﻣﻬـﻢﺗـﺮﻳﻦ ﺧﺼﻴﺼـﻪي اﻳـﻦ
ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻓﺮﻫﻨﮓ ،آداب و ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻣﺮدﻣﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺑﺨﺸﻲ از اﻳﻦ ﺟﻬﺎن وﺟﻮد داﺷﺘﻪاﻧﺪ و آﺛﺎر ﻣﻌﻤﺎري را ﺑـﻪ
وﺟﻮد آوردهاﻧﺪ .در اﻳﻨﺠﺎ ﻣﺤﻮر و ﻗﻠﻤﺮو ﻛﺸﻮر و ﺳﺮزﻣﻴﻦ و اﺻﻮﻻً ﻣﺤﺪوده ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻢرﻧﮓ ﻣﻲﺷﻮد و اﻋﺘﺒﺎر
ﺑﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺮدﻣﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﻣﻲزﻳﺴﺘﻪاﻧﺪ .در اﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﺰ وﺟﻪ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻣﻮﺿﻮع ﻛﻪ ﺑﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﺗﻤﺪن آﻣﻴﺨﺘـﻪ
ﺷﺪه ،ﺑﺴﻴﺎر ﭘﺮ رﻧﮓ اﺳﺖ.
5ﺣﺎل وﻗﺘﻲ واژه »ﻣﻌﻤﺎري دورهي اﺳﻼﻣﻲ« را ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ،اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﻲ ﺟﺰ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺑـﻮدن از آن ﻧﻤـﻲﺷـﻮد ،ﺑـﺪﻳﻬﻲ
اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻌﻤﺎري دوره اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻪ آﺛﺎر ﻣﻌﻤﺎري ﻳﻚ ﻛﺸﻮر ،ﻳـﻚ ﺳـﺮزﻣﻴﻦ و ﻳـﺎ ﻳـﻚ ﻣﻠﺘـﻲ ﻣـﻲﭘـﺮدازد ﻛـﻪ در دوره
ﺣﺎﻛﻤﻴﺖ و ﻳﺎ ﻧﻔﻮذ دﻳﻦ اﺳﻼم در آن ﺟﺎ اﻳﺠﺎد ﺷﺪه اﺳﺖ ،اﻳﻦ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺎﻣﻞ ﻛﺸﻮرﻫﺎ و ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎ و ﺣﺘﻲ ﺑﺨﺸﻲ از
ﻳﻚ ﻛﺸﻮر ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ دورهي ﻣﺸﺨﺼﻲ از ﺗﺎرﻳﺦ ﺧﻮد را ﺗﺤﺖ ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﻳﺎ دوﻟﺘﻲ ﮔﺬراﻧﺪه اﺳـﺖ ﻛـﻪ اﺳـﻼم را ﺑـﻪ
ﻋﻨﻮان دﻳﻦ اﺻﻠﻲ و ﻳﺎ رﺳﻤﻲ آن ﺳﺮزﻣﻴﻦ داﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ.
6
"Random House Webster's Unabridged Dictionary, history
7ﻣﻌﻜﻮس ﺷﺪن ﭘﺮﺳﺶ ﺑﺪﻳﻦ ﺷﻜﻞ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶﮔﺮ اﻣﻜﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﺶﻓﺮضﻫﺎ و ﭘﻴﺶﻓﻬﻢﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد درﺑﺎرهي ﺗـﺎرﻳﺦ را
ﻣﻮﻗﺘﺎً ﺑﻪ ﻛﻨﺎر ﺑﮕﺬارد و ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً ﺑﺎ ﺧﻮد ﺗﺎرﻳﺦ روﺑﻪرو ﺷﻮد.
8ﺑﺮﺧﻲ ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮان ،ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ و ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﺎرﻳﺨﻲ را ﺑﺪ ﻓﺮﺟﺎم و ﺣﺘﻲ ﺧﻄﺮﻧﺎك داﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ؛ ﭼﺮاﻛـﻪ ﭼﻨـﻴﻦ ﭘﮋوﻫﺸـﻲ
ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺗﻔﻜﺮ ﻧﻘﺎداﻧﻪ ﺗﺮﻏﻴﺐ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺑﻪ زﻋﻢ اﻳﻦ ﮔﺮوه اﮔﺮ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺗﻔﻜـﺮ ﻧﻘﺎداﻧـﻪ درﺑـﺎرهي ﮔﺬﺷـﺘﻪ ﻧﺰدﻳـﻚ ﺗﺮﻏﻴـﺐ ﺷـﻮﻧﺪ،
ﻫﻤﻮاره در ﻣﻮﺿﻌﻲ آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﻗﺮار ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮔﺮﻓـﺖ و ﻣﺘﺮﺻـﺪ اﻧﺠـﺎم اﻗـﺪاﻣﺎت ﻣـﻮﺛﺮ ﺧﻮاﻫﻨـﺪ ﺑـﻮد؛ ﭼﻴـﺰي ﻛـﻪ از ﻧﻈـﺮ اﻳﺸـﺎن
ﺧﻄﺮﻧﺎك اﺳﺖ.
487
ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻫﻤﺎﻳﺶ آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري -ﭘﺎﻳﻴﺰ 87
9ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ،ﻧﻘﺪﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎري ﺑﻪ اﻳﻦ روﻳﻜﺮد و ﺷﻴﻮهي ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﻣﻌﻤﺎري ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺷﻜﻞ و ﻳﺎ ﺷﻴﻮهي ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي از
اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت وارد ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺑﺮﺧﻲ از اﻳﻦ ﻣﻨﺘﻘﺪان ﻧﻴﺰ راهﺣﻞﻫﺎ و روشﻫﺎﻳﻲ را ﺑـﺮاي اﺻـﻼح ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت ﺷـﻜﻠّﻲ و ﻫﻨﺪﺳـﻲ
ﻣﻌﻤﺎري ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻛﺮدهاﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻧﺸﺪه اﺳﺖ.
10ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت اﺻﻠﻲ درس آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ در ﺷﺮح درس ﺳﺘﺎد ﺷﻮرايﻋﺎﻟﻲ اﻧﻘﻼب ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ:
oﺑﻴﺎن ﺿﺮورت اراﺋﻪي اﻳﻦ درس ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺒﺤﺜﻲ ﻣﺴﺘﻘﻞ در ﻣﻴﺎن دروس ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري.
oﻣﻔﺎﻫﻴﻢ و ﺗﻌﺎرﻳﻒ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠّﻲ و ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺣﻮزهي ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﺎص.
oﻧﺤﻮهي ﺷﻜﻞﮔﻴﺮي ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ در اﻳﺮان و ارﺗﺒﺎط آن ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري ﻗﺒﻞ از اﺳﻼم اﻳﺮان.
oاراﺋﻪي ﺗﺼﻮﻳﺮي ﻛﻠّﻲ از ﺳﻴﺮ ﺗﺤﻮل اﻳﻦ ﻣﻌﻤﺎري در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ ،ﺑﻪ ﻣﺪد ﻣﻌﺮﻓـﻲ دﻗﻴـﻖ ﻧﻤﻮﻧـﻪﻫـﺎي ﻣﻬـﻢ و ارزﻧـﺪه،
ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎت آﺛﺎر و اﺑﻨﻴﻪي دوران ﻣﺨﺘﻠﻒ ،ﺗﻔﺎوتﻫﺎ و ﺗﺸﺎﺑﻪﻫﺎي آﺛﺎر اﻳﻦ دورهﻫﺎ و ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻘﺎط ﻋﻄـﻒ ﺗـﺎرﻳﺦ
اﻳﻦ ﻣﻌﻤﺎري.
oﺑﺤﺚ در ﻣﻌﺮﻓﻲ اﻧﻮاع ﺑﻨﺎﻫﺎ و اراﺋﻪي ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎﻳﻲ از آﻧﻬﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺴﺠﺪ ،ﻣﺪرﺳـﻪ ،ﻣﻘﺒـﺮه ،ﻛﺎرواﻧﺴـﺮا ،ﺑــﺎزار و ﺑﻨﺎﻫـﺎي
واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ آن ،ﺑـﺎغ ،ﺑﻨﺎﻫﺎي ﺧﺪﻣﺎﺗﻲ )ﺣﻤﺎم ،آباﻧﺒﺎر و ،(...ﺧﺎﻧﻪﻫﺎي ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ و ﻧﻴﺰ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪﻫﺎ.
oآﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻓﻀﺎﻫﺎ و اﺻﻮل ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮ ﻃﺮّاﺣﻲ آنﻫﺎ ﺷﺎﻣﻞ اﺻﻞ دروﻧﮕﺮاﻳﻲ و ﺗﺄﺛﻴﺮات آن ﺑﺮ ﻃـﺮح ﺑﻨﺎﻫـﺎ و
ﺑﺎﻓﺖﻫﺎي ﺳﻨﺘﻲ ،ﻧﻈﻢ و ﺧﻠﻮص ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮ اﻧﺘﺨﺎب اﺷﻜﺎل ،اﺻﻮل ﺗﺮﻛﻴﺐ و اﻧﺘﻈﺎم اﺷﻜﺎل و ﻓﻀﺎﻫﺎ.
oﻣﻌﺮﻓﻲ دﻗﻴﻖ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻓﻀﺎﻳﻲ ﻣﺘﺸﻜﻠﻪ ﺑﻨﺎﻫﺎ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﻴﺎط ،ﮔﻨﺒﺪﺧﺎﻧﻪ ،اﻳﻮان ،ورودي ،ﺷﺒﺴـﺘﺎن ،رواق ،اﻧـﻮاع اﺗـﺎقﻫـﺎ و
ﺗﺎﻻرﻫﺎ و....
oﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﻠّﻲ ﻫﻨﺮﻫﺎي واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻤﺎري و اراﺋﻪي ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎﻳﻲ از آﻧﻬﺎ از ﻗﺒﻴﻞ اﻧﻮاع ﻛﺎرﺑﻨﺪيﻫﺎ )ﻣﻘﺮﻧﺲ ،رﺳﻤﻲﺑﻨﺪي،
ﻳﺰديﺑﻨﺪي ،ﻛﺎﺳﻪﺑﻨﺪي( ،ﻧﻘﺎﺷﻲ ،ﻛﺎﺷﻲﻛﺎري ،ﮔﭽﺒﺮي ،اﻧﻮاع ﻧﻘﻮش )ﻫﻨﺪﺳﻲ و ﮔﻴﺎﻫﻲ( و...
oﺑﺤﺜﻲ در ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ و ﻣĤﺧﺬ ﺗﺤﻘﻴﻖ در ﻫﻨﺮ و ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان
11ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ و ﺷﺮح درس ﻣﻮﺟﻮد ،ﺑﺮ اﺳـﺎس ﻳـﻚ دﻳـﺪﮔﺎه و ﻧﻘﻄـﻪﻧﻈـﺮ ﺳﻴﺎﺳـﻲ )ﺗﻘﻮﻳـﺖ ﻣﻌﻤـﺎري دورهي اﺳـﻼﻣﻲ در ﻣﻘﺎﺑـﻞ
ﻣﻌﻤﺎري اﻳﺮاﻧﻲ!( اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﻋﺪم ﻣﻌﺮﻓـﻲ ﺻـﺤﻴﺢ ﻣﻌﻤـﺎري دورهي ﭘـﻴﺶ از اﺳـﻼم در اﻳـﺮان ،در اذﻫـﺎن داﻧﺸـﺠﻮﻳﺎن
ﻣﻲﺷﻮد و ذﻫﻦ او را ﺑﺎ ﺳﺆاﻻت و اﺑﻬﺎﻣﺎت ﻓﺮاواﻧﻲ روﺑﺮو ﻣﻲﺳﺎزد.
12اﺑﺘﺪا ﺑﺎﻳﺪ "ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ"" ،اﺻﻮل" و "ﻣﺒﺎﻧﻲ" ،ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﻮﻧﺪ و ﻣﻨﻈﻮر از ﻫﺮ ﻛﺪام ﻣﺸﺨﺺ ﮔﺮدد.
13ﺑﻪ ﻧﻈﺮ اﻳﻦ اﺳﺎﺗﻴﺪ ،در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ در ﻋﻤﺪهي ﻣﺪارس ﻣﻌﻤﺎري ﻛﺸﻮر ،آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﺿـﻌﻴﻒ و
در ﺣﺪ ﺻﻔﺮ و ﺷﺎﻳﺪ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﻣﻮرد ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد.
14در زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﺣﻮم ﭘﻴﺮﻧﻴﺎ اﻳـﻦ درس را ﺗـﺪرﻳﺲ ﻣـﻲﻓﺮﻣﻮدﻧـﺪ ،ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﻫـﺪف ﺗـﺎ ﺣـﺪي ﺑـﻪ ﻣـﻮرد اول از ﻃﺮﻳـﻖ اﺻـﻮل
ﭘﻨﺞﮔﺎﻧﻪاي ﻛﻪ اﻳﺸﺎن از ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﻧﻴﺰ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﻣﻲﺷﺪ.
15ﻣﺮﺣﻮم اﺳﺘﺎد ﭘﻴﺮﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﺻﺮاﺣﺖ ﺑﻴﺎن ﻣﻲداﺷﺖ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪﻫﺎي ﻛﻼﺳﺶ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ در ﺷﻜﻞﮔﻴـﺮي ﻃـﺮحﻫـﺎي
ﻣﻌﻤﺎري اﻣﺮوز ﺑﻜﺎر رود؛ ﺑﻠﻚ ه ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ،ﺗﻔﺴﻴﺮي ﻣﻌﺎﺻﺮ از آن در ﻃﺮحﻫﺎﻳﺸﺎن ارﺋﻪ ﮔﺮدد.
16ﻣﺸﻜﻞ را ﻧﺒﺎﻳﺪ در ارﺗﺒﺎط ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ اﻳﻦ درس ﺑﺎ دروس ﻋﻤﻠﻲ ﻃﺮّاﺣﻲ ﻣﻌﻤﺎري ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻧﻤﻮد ﺑﻠﻜﻪ ﭼﻨﻴﻦ روﻳﻜـﺮدي ﺑﺎﻳـﺪ در
ﻣﻴﺎن اﺳﺎﺗﻴﺪ ﻃﺮّاﺣﻲ ﻣﻌﻤﺎري ﭘﺪﻳﺪ آﻳﺪ.
ﺟﺎﻳﮕﺎه درس "آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" در دورهي آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﻌﻤﺎري 488
17اﺳﺎﺗﻴﺪ ﺑﺮاي ﮔﻔﺘﻪﻫﺎي ﺧﻮد و اراﺋﻪي ﻫﺮ ﻣﻄﻠﺒﻲ در اﻳﻦ درس ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻣﻌﻴﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻣﻄـﺎﻟﺒﻲ را ﻛـﻪ ﺑﻴـﺎن ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ،
ذات ﻧﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ از ﻫﺴﺘﻲﺑﺨﺶ ﻛﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻛﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺎﺷﺪ.
ﺷﻮد ﻫﺴﺘﻲ ﺑﺨﺶ
18ارﺗﺒﺎط در ﻃﺮّاﺣﻲ ،ارﺗﺒﺎط ﻣﻔﻬﻮﻣﻲ اﺳﺖ ﻧﻪ ﻓﺮﻣﻲ .ﺑﻪﻫﻴﭻ وﺟﻪ ﻛﺴﻲ از اﺳﺎﺗﻴﺪ ﻧﺒﺎﻳﺴﺘﻲ داﻧﺸﺠﻮ را ﻣﻮﻇـﻒ ﻛﻨـﺪ ﺗـﺎ از ﻓـﺮم
ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ.
19ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﺗﺼﻮﻳﺮي ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ از اﺳﻼم اراﺋﻪ ﻧﻜﺮده اﺳﺖ .داﻧﺸﺠﻮي اﻣﺮوزي ،ﺑﺎ اﻧﺒـﻮﻫﻲ از اﺑﻬﺎﻣـﺎت و ﺳـﺆاﻻت
در ﺣﻮزهي اﺳﻼمﺷﻨﺎﺳﻲ ﻣﻮاﺟﻪ اﺳﺖ .ﭘﺎﺳـﺦ ﺑـﻪ اﺻـﻼح ﻧﻈـﺎم آﻣﻮزﺷـﻲ را اﺑﺘـﺪا ﺑﺎﻳـﺪ در ﺟﺎﻣﻌـﻪ ﺟﺴـﺘﺠﻮ ﻛـﺮد ،ﺳـﭙﺲ در
داﻧﺸﻜﺪهﻫﺎ .ﺑﺴﺘﺮﻫﺎ و ﻓﻀﺎي ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺑﺎﻳﺪ آﻣﺎده ﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﺘﻮان درس را ﻧﻴﺰ درﺳﺖ اراﺋﻪ ﻧﻤﻮد.
20رﺟﻮع ﺷﻮد ﺑﻪ:
Abel, Chris: Architecture Education in Search of Philosophy and Method for Architectural
Education in Developing Countries. Atrium No 4/1984, p: 20
21دﻛﺘﺮ ﻏﻼﻣﺤﺴﻴﻦ ﻣﻌﻤﺎرﻳـﺎن -ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺣﻀﻮري ﻧﮕﺎرﻧﺪه ﺑﺎ اﻳﺸﺎن
22ﺑﺮاي دورهﻫﺎي ﺑﻌﺪي )ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ارﺷﺪ و دﻛﺘﺮي( ،اﻳﻦ روش ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻌﻜﻮس ﺑﺎﺷﺪ.
23در اﻳﻦﺑﺎره ﻻزم اﺳﺖ ﺗﺎ در اﻳﻦ ﻣﻜﺘﺐ اﻋﺘﻘﺎدي ،ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت از ﺑﻌﺪ ﻫﺴﺘﻲﺷﻨﺎﺳﻲ اﺳﻼﻣﻲ و ﺗﺄﺛﻴﺮ آن ﺑﺮ ﻓﻠﺴـﻔﻪي زﻳﺒـﺎﻳﻲ و
ﻫﻨﺮ ،دﻗﺖ ﮔﺮدد و آﺛﺎر ﻫﻨﺮي و ﻣﻌﻤﺎري دورهﻫﺎي ﺑﻌﺪ ﻣﻮرد ارزﻳﺎﺑﻲ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد؛ ﺳﭙﺲ ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﻄﺒﻴﻘﻲ ﺑﺎ ﺳـﺎﻳﺮ ﻣﻜﺎﺗـﺐ
ﻓﻠﺴﻔﻲ و آﺛﺎر آﻧﻬﺎ ،ﺻﻮرت ﭘﺬﻳﺮد.
24دﻳﻮانﻫﺎ ،وﻗﻒﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ،ﻓﺘﻮتﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ،آداب ﺻﻮﻓﻴﻪ ،و ...ﺑﺎزﮔﻮ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ اﻧﺴﺎنﻫﺎي دﻳﺮوز ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲاﻧﺪﻳﺸﻴﺪﻧﺪ و ﭼﮕﻮﻧﻪ
ﺑﺮ اﺳﺎس اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي ﺧﻮﻳﺶ ،اﻓﻌﺎلﺷﺎن را ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻳﻚ از وﺟﻮه زﻧﺪﮔﻲ ﻧﻈﻢ ﻣﻲﺑﺨﺸﻴﺪﻧﺪ .اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺻﻮر و ﻗﻮاﻋﺪ
ﻛﺎﻟﺒﺪي ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺮاي ﺑﻴﺎن ﺧﻮاﺳﺖﻫﺎ و اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺴﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد.
25واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﻌﻤﺎري ﮔﺬﺷﺘﻪ را ﻧﻪ در ﺳﻴﺮ و ﺳﻠﻮك دروﻧﻲ ﻣﻌﻤﺎر ،ﻛﻪ در ﺳﻴﺮ و ﺳﻠﻮك ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ و ﺑﻄﻲء ﺟﺎﻣﻌﻪاي ﺑﺎﻳﺪ
ﺟﺴﺖ ﻛﻪ اﻳﻤﺎن ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻫﺴـﺘﻲ را در آﻳـﻴﻦﻫـﺎي ﺑـﻲﺷـﻤﺎر زﻧـﺪﮔﻲ ﺧـﻮﻳﺶ ،از ﻋﺒـﺎدت ﺗـﺎ ﺻـﻨﺎﻋﺖ ،ﺑـﻪ ﺷـﻜﻞ
دﺳﺘﻮرﻫﺎﻳﻲ دﻗﻴﻖ و درﺣﺎل ﺗﻜﺎﻣﻞ ﻣﺘﺠﻠﻲ ﻣﻲﺳﺎزد.
489
ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻫﻤﺎﻳﺶ آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري -ﭘﺎﻳﻴﺰ 87
ﻣﻨﺎﺑﻊ
------------؛ )» ،(1384ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ و آﻣﻮزش ﻫﻨﺮ« ،ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻘﺎﻻت ﻫﻢاﻧﺪﻳﺸﻲﻫـﺎ ،ﻓﺮﻫﻨﮕﺴـﺘﺎن ﻫﻨـﺮ ﺑـﺎ ﻫﻤﻜـﺎري -
ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﻫﻨﺮ اﺳﻼﻣﻲ ،اﻧﺘﺸﺎرات ﻓﺮﻫﻨﮕﺴﺘﺎن ﻫﻨﺮ.
اﺳﻼﻣﻲ ،ﺳﻴﺪﻏﻼﻣﺮﺿﺎ )؟( "روﻳﻜﺮد ﺣﻜﻤﻲ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎر آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري" ،ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪي آﺑﺎدي ،ﺷﻤﺎرهي ،///ص 138- -
.142
اﻋﺘﻀﺎدي ،ﻻدن؛ )» ،(1370اﺻﻼح ﻧﻈﺎم آﻣﻮزش ﻃﺮّاﺣﻲ« ،ﺗﺮﺟﻤﻪ ،ﻧﺸﺮﻳﻪي ﻋﻠﻤﻲ ﭘﮋوﻫﺸـﻲ ﺻﻔّـــﻪ ،ﺷـﻤﺎرهي 3و ،4 -
ﺻﻔﺤﻪي 36ﺗﺎ .43
اﻛﺮﻣﻲ ،ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ؛ )» ،(1382ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻌﻤﺎري ،ﮔﺎم اول آﻣﻮزش )ﭼﺎﻟﺶﻫﺎ و ﺗﻨﺎﻗﻀـﺎت(« ،ﻧﺸـﺮﻳﻪي ﻋﻠﻤـﻲ -ﭘﮋوﻫﺸـﻲ -
ﻫﻨﺮﻫﺎي زﻳﺒﺎ ،ﺷﻤﺎرهي ،16ﺻﻔﺤﻪي 33ﺗﺎ .48
اﻳﻤﺎﻧﻲ ،ﻧﺎدﻳﻪ؛ ) ،(1384ﻧﻘﺪ ﺗﻠﻘﻲ ﻣﻮرﺧﺎن از ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ ،ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪي ﮔﻠﺴﺘﺎن ﻫﻨﺮ در ﺗـﺎرﻳﺦ ﻫﻨـﺮ و ﻣﻌﻤـﺎري اﻳـﺮان -
زﻣﻴﻦ -ﺷﻤﺎرهي -1ﺑﻬﺎر
ﭘﺎزوﻛﻲ ،ﺷﻬﺮام» (1383) .ﺗﺎرﻳﺨﻲﮔﺮي و ﻧﺴﺒﺖ آن ﺑﺎ ﺑﻨﻴﺎدﻫﺎي ﻧﻈﺮي ﺗﺎرﻳﺦ ﻫﻨﺮ« .ﺧﻴـﺎل ،ش ) 10ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن( ،ص 13-4 -
ﭘــﻮرزرﮔﺮ ،ﻣﺤﻤﺪرﺿــﺎ؛ )" ،(1382ﺑﺤــﺮان ﺷــﻜﻞﮔﻴــﺮي اﻧﺪﻳﺸــﻪ در ﻣﻌﻤــﺎري ﻣﻌﺎﺻــﺮ اﻳــﺮان" ،ﻓﺼــﻠﻨﺎﻣﻪي ﻣﻌﻤــﺎري و -
ﺷﻬﺮﺳﺎزي ،ﺷﻤﺎرهي 72و ،73ﺻﻔﺤﻪي 30ﺗﺎ .36
ﺗﺠﻮﻳﺪي ،اﻛﺒﺮ؛ )" ،(1385ﻣﻼﺣﻈﺎﺗﻲ ﭼﻨﺪ درﺑﺎرهي دﺷﻮاريﻫﺎي ﻧﮕﺎرش ﺗـﺎرﻳﺦ ﻫﻨـﺮ اﻳـﺮان و اراﺋـﻪ ﭼﻨـﺪ راﻫﮕﺸـﺎ"، -
ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪي ﮔﻠﺴﺘﺎن ﻫﻨﺮ ،ﺷﻤﺎرهي ،///ﺑﻬﺎر ،ص .7
ﺣﺠﺖ ،ﻋﻴﺴﻲ؛ )» ،(1381ﺣﺮﻓﻲ از ﺟﻨﺲ زﻣﺎن ،ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻧﻮ ﺑﻪ ﺷﻴﻮهﻫﺎي آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري در اﻳـﺮان« ،ﻧﺸـﺮﻳﻪي ﻋﻠﻤـﻲ- -
ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﻫﻨﺮﻫﺎي زﻳﺒﺎ ،ﺷﻤﺎرهي ،12ﺻﻔﺤﻪي 51ﺗﺎ .58
ﺣﺠﺖ ،ﻋﻴﺴﻲ؛ )» ،(1382آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري و ﺑﻲارزﺷﻲ ارزشﻫﺎ« ،ﻧﺸﺮﻳﻪي ﻋﻠﻤﻲ -ﭘﮋوﻫﺸـﻲ ﻫﻨﺮﻫـﺎي زﻳﺒـﺎ ،ﺷـﻤﺎرهي -
،14ﺻﻔﺤﻪي 63ﺗﺎ .70
ﺧﻮﺋﻲ ،ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ )" (1385ﭼﻴﺴﺘﻲ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري و ﺟﺎﻳﮕﺎه آن در ﻓﻬﻢ و اﻳﺠﺎد آﺛﺎر ﻣﻌﻤـﺎري" ،ﻓﺼـﻠﻨﺎﻣﻪي ﮔﻠﺴـﺘﺎن -
ﻫﻨﺮ /6زﻣﺴﺘﺎن ،ص 20ﺗﺎ .27
ﺧﻮﺋﻲ ،ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ» (1383) .ﻧﺴﺒﺖ داﻧﺶ ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺎ ﻧﻘﺪ آﺛﺎر آن« ،ﺧﻴـﺎل ،ش ) 12زﻣﺴﺘﺎن( ،ص 84-95 -
رازﺟﻮﻳﺎن ،ﻣﺤﻤﻮد؛ )» ،(1376درسﻫﺎي ﻣﻌﻤـﺎري از ﺗـﺎرﻳﺦ ﻧﺰدﻳـﻚ –درﺳـﻲ در ﺑـﺎب ﺧﻠـﻖ ﻓﻀـﺎ« ،ﻧﺸـﺮﻳﻪي ﻋﻠﻤـﻲ -
ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﺻﻔّــﻪ ،ﺷﻤﺎرهي ،25ﺻﻔﺤﻪي 28ﺗﺎ .29
رازﺟﻮﻳﺎن ،ﻣﺤﻤﻮد؛ )» ،(1378درسﻫﺎي ﻣﻌﻤﺎري از ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﺰدﻳﻚ« ،ﻧﺸﺮﻳﻪي ﻋﻠﻤـﻲ ﭘﮋوﻫﺸـﻲ ﺻﻔّـــﻪ ،ﺷـﻤﺎرهي ،29 -
ﺻﻔﺤﻪي 90ﺗﺎ .93
رازﺟﻮﻳﺎن ،ﻣﺤﻤﻮد؛ )» ،(1379درسﻫﺎي ﻣﻌﻤﺎري از ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﺰدﻳﻚ« ،ﻧﺸﺮﻳﻪي ﻋﻠﻤـﻲ ﭘﮋوﻫﺸـﻲ ﺻﻔّـــﻪ ،ﺷـﻤﺎرهي ،30 -
ﺻﻔﺤﻪي 68ﺗﺎ .73
رﺣﻴﻢزاده ،ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ )" ،(1385واژهﺷﻨﺎﺳﻲ ﺗﺎرﻳﺦ ﻫﻨﺮ ) (3ﺗﺎرﻳﺦ )ﮔﻔﺘﺎر ﺳﻮم(" ،ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪي ﮔﻠﺴﺘﺎن ﻫﻨﺮ ،ﺷﻤﺎرهي ،4 -
ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ،ص .5-12
زرﮔﺮ ،اﻛﺒﺮ» ،1374 ،ﺟﺎﻳﮕﺎه درس ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري در آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري« ،ﺻﻔﻪ ،ﺷﻤﺎرهﻫﺎي 20و ،19داﻧﺸﻜﺪه ﻣﻌﻤﺎري -
ﺷﻬﺮﺳﺎزي داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﻴﺪ ﺑﻬﺸﺘﻲ.43-37 ،
ﺟﺎﻳﮕﺎه درس "آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﻲ" در دورهي آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﻌﻤﺎري 490
و19 ﺷـﻤﺎرهي،ﻔّـــﻪ ﻧﺸﺮﻳﻪي ﻋﻠﻤﻲ ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﺻ،« »ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري در دوران ﻣﻌﺎﺻﺮ،(1374) اﻛﺒﺮ؛،زرﮔﺮ -
.43 ﺗﺎ36 ﺻﻔﺤﻪي،20
76-80 – ص6 ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪي ﮔﻠﺴﺘﺎن ﻫﻨﺮ،" "ﺑﺎز اﻧﺪﻳﺸﻲ در ﺷﻴﻮهي ﻓﻬﻢ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري،(1385) ﻣﻬﺮﻧﻮش،ﺳﺮوش -
، زﻣﺴﺘﺎن،6 ﺷﻤﺎرهي، ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪي ﮔﻠﺴﺘﺎن ﻫﻨﺮ،"(1) "ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ آﻣﻮزش ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري در ﺟﻬﺎن،(1385) ﻋﻠﻲ،ﻋﻼﺋﻲ -
.28-45 ص
. ﺧﻮارزﻣﻲ، ﺗﻬﺮان، ﺗﺎرﻳﺦ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺗﺮﺟﻤﻪي ﺣﺴﻦ ﻛﺎمﺷﺎد،(1378) . اﻳﭻ. ﺋﻲ،ﻛﺎر -
ﻋﻠـﻲ ﻋﻼﻳـﻲ؛ ﻧﺸـﺮﻳﻪي: ﺗﺮﺟﻤـﻪ،« »ﻣﻬﺎرتﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻃﺮّاﺣﻲ در ﺣﺮﻓـﻪ و آﻣـﻮزش ﻣﻌﻤـﺎري،(1382) داﻧـﺎ؛،ﻛﺎف -
.133 ﺗﺎ119 ﺻﻔﺤﻪي،37 ﺷﻤﺎرهي،ﻔّــﻪﻋﻠﻤﻲ ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﺻ
.، اﺧﺘﺮان، ﺗﻬﺮان، ﺗﺮﺟﻤﻪي ﻋﻠﻲاﻛﺒﺮ ﻣﻬﺪﻳﺎن، ﻣﻔﻬﻮم ﻛﻠّﻲ ﺗﺎرﻳﺦ،(1385) . ﺟﻲ. آر،ﻛﺎﻟﻴﻨﮕﻮود -
ﻓﺼـﻠﻨﺎﻣﻪي ﮔﻠﺴـﺘﺎن. ﺗﺮﺟﻤـﻪي ﺣﻤﻴﺪرﺿـﺎ ﺧـﻮﺋﻲ،« »ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻤﺎري ﭼﻴﺴﺖ؟،(1384) . ﻫﻴﺰل و راوﺋﻦ روﻧﻴﺶ،ﻛﺎﻧﻮي -
ﻓﺮﻫﻨﮕﺴﺘﺎن ﻫﻨﺮ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان.24-36 ص،( )ﭘﺎﻳﻴﺰ و زﻣﺴﺘﺎن2 ش،ﻫﻨﺮ
. ﻣﺆﺳﺴﺔ اﻧﺘﺸﺎرات و ﭼﺎپ، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان: ﺗﻬﺮان، ﺗﺎرﻳﺦﺷﻨﺎﺳﻲ ﻣﻌﻤﺎري اﻳﺮان،1384 ، ﻧﺴﺮﻳﻦ،ﮔﻠﻴﺠﺎﻧﻲ ﻣﻘﺪم -
ﺑﺮرﺳــﻲ دﻳــﺪﮔﺎه اﺳــﺎﺗﻴﺪ و، »ﭼــﺎﻟﺶﻫــﺎي آﻣــﻮزش ﻃﺮّاﺣــﻲ ﻣﻌﻤــﺎري در اﻳــﺮان،(1381) ﺳــﻴﺪ اﻣﻴﺮﺳــﻌﻴﺪ؛،ﻣﺤﻤــﻮدي -
.79 ﺗﺎ70 ﺻﻔﺤﻪي،12 ﺷﻤﺎرهي، ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﻫﻨﺮﻫﺎي زﻳﺒﺎ- ﻧﺸﺮﻳﻪي ﻋﻠﻤﻲ،«داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن
.17 ﺗﺎ4 ﺻﻔﺤﻪي،2 ﺷﻤﺎرهي،ﻔّــﻪ ﻧﺸﺮﻳﻪي ﻋﻠﻤﻲ ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﺻ،« »ﻣﺪﺧﻠﻲ ﺑﺮ آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري،(1370) ﻫﺎدي؛،ﻧﺪﻳﻤﻲ -
،ﻔّـــﻪ ﻧﺸـﺮﻳﻪي ﻋﻠﻤـﻲ ﭘﮋوﻫﺸـﻲ ﺻ،« »ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري در آﻣﺮﻳﻜـﺎي ﺷـﻤﺎﻟﻲ،(1376) ﻋﻠﻲ؛،ﻧﻤﺎزﻳﺎن -
.37 ﺗﺎ32 ﺻﻔﺤﻪي،25 ﺷﻤﺎرهي
- Abel, Chris (1984) Architecture Education in Search of Philosophy and Method for
Architectural Education in Developing Countries. Atrium No 4/
- Anderson, Stanford (1999) "Architectural history in schools of architecture" in the
journal of the society of Architectural historians vol 58 no 3 architectural History
1999/2000 sep pp. 282-290
- Bergdoll barry and Alice thomine (2002) Teaching Architectural history in France: a
shifting institutional Landscape in the journal of the society of architectural Historians
vol 61 no 4 dec. pp.509 – 518
- Heynon, Hilde and Kristade Jonge. (2000) "Teaching of Architectural History and
Theory in Belgium and the Netherlands", in: The Journal of the Society of Architectural
Historians, Vol. 61. No.3 (Sep), pp.335-345.
- Howard, Deborah. (2000) "Teaching Architectural History in Great Britain and
Australia: Local Conditions and Global Perspectives", in: The Journal of the Society of
Architectural Historians, Vol.61, No.3(Sep), pp.335-345.
- Neumann, Dietrich. (2002) "Teaching the History of Architecture in Germany, Austria
and Switzerland: Architekturgeschichte vs. Bauforschung", in: The Journal of the
Society of Architectural Historians, Vol.61, No.3 (Sep), pp.70-380.
- Reynolds, Jonathan M. (2002) "Teaching Architectural History in Japan: Building a
Context for Contemporary Practice", in: The Journal of the Society of Architectural
Historians, Vol.61, No.3 (Sep), pp.530-536.
- Torre, Susana. (2002) "Teaching Architectural History in Latin America: The Elusive
Unifying Architectural Discourse", in: The Journal of the Society of Architectural
Historians, Vol.61, No.3 (Sep), pp.549-558.