Zernia's Cry

--- --- ---

Chapter 1
--
Nanlalatang pumasok si Zernia sa bahay nila. Tila lantang gulay siya at parang
zombie naglalakad papasok sa malaking bahay.
Napako siya sa kinakatayuan niya ng makita ang dalawang pares ng ngiti na nagiging
dahilan ng pagsakit ng puso niya, ng pagsikip ng kaniyang puso.
Ang kaniyang Asawang si Bryce at ang girlfriend nitong si Amanda.
Tiningnan niya ang mga itong bumaba sa hagdanan galing ito sa kwarto nila mag
Asawa. Naikuyom niya ang kaniyang kamao at pilit nilalabanan ang pangingilid ng
kaniyang luha. Nakapalibot ang mga braso ng Asawa sa bewang ng babae.
Nawala naman ang ngiti sa labi ni Bryce mag tama ang kanilang mata bumalik ito sa
pagkawalang emosyon at si Amanda naman ay kitang kita niya kung paano ngumisi
sakaniya.
Umiwas siya ng tingin.
"I'll call you later sweetheart." rinig niyang usal ni Amanda sa Asawa sinulyapan
niya ang mga ito na dapat pala ay hindi na niya ginawa, Naghalikan ito sa mismong
harap niya.
Mariin siyang pumikit at huminga ng malalim. Lagi nalang bang ganito? Wala na bang
katapusan dahil para kay Zernia ay ang sakit sakit na.
Agad bumaling sakaniya si Bryce pag kaalis ni Amanda at siya pa ang pinukol ng
masamang tingin.
Napaigtad siya ng marahas siya nitong hawakan sa braso.
"B-Bryce nasasaktan a-ako!" usal niya at pilit inaalis ang pag kakahawak nito
sakaniya na mas lalo pang humigpit animong gustong baliin ang kaniyang braso.
"At saan kayo lumandi ng kabit mo?" madilim nitong sabi sakaniya.
Nanginginig na ang tuhod niya at kamay sa itsura nito. Lagi nalang siya nitong
sinasaktan emosyonal at pisikal.
Umiling iling siya bilang sagot dahil hindi niya kaya magsalita.
"Nadatnan ko dito ang Anak naten mag isa! At ikaw asan ka asa lalaki mo na naman?"
sigaw nito sa mismong mukha niya.
"Bryce please---" hindi na niya natapos ang sasabihin ng haltakin nito ang buhok
niya dahilan upang mapatingala siya at napangiwi sa sakit ng anit niya.
Madilim ang awra ng Asawa niya. Hindi niya alam na magiging ganito ang Epekto ng
nagawa niyang kasalanan nuon.
Ang iwan ito. Pagbalik niya ay ibang iba na ito sa Bryce Hernandez na nakilala
niya. Ang lalaking minahal niya at ang lalaking pinakasalan niya.
At alam niyang siya ang dahilan ng lahat ng ito.
"Baka magising si Xandro--" aniya at naiiyak na sa pag kakasabunot nito sakaniya.
Si Xandro ay anak nila.
"Hayaan mo magising para makita niya kung gaano kadumi ang Ina niya!" gigil na
sigaw nito.
Hindi na niya napigilan mapaluha. Timping timpi siya dito. Kung makapag salita ito
akala mong malinis eh eto nga't dinadala pa ang babae sa bahay nila para makita
niya.Upang saktan siya.
"Sa ating dalawa Bryce ikaw ang---" hindi na niya natapos ulit ang sasabihin ng
dumapo ang malaking palad nito sa kanang pisngi niya.
Agad niyang napaluhod at yumukong napaluha. Hindi na ito yung asawa niya nuon. Yung
lalaking ayaw na ayaw siyang madapuan ng lamok man lang.
"So you have a guts now to talk back? Bitch!" usal nito at iniwan siya't tinungo
ang kwarto nila.
Pinanuod niya ang Asawa umakyat ng kwarto. Ganon nalang ang gulat siyang makita ang
anak niyang si Xandro limang taong gulang na nakasilip sa kwarto nito.
Napahagulgol si Zernia ng tumakbo ito papunta sa gawi niya at niyakap siya.
"Mommy, Bad si Daddy, He always hurt you. Umalis nalang tayo dito Mommy!" ani ng
anak niya akala mong matured na lalo siya napaiyak ng lumuluha nadin ang anak at
nanginginig pa ang labi nito.
Pinunasan niya ang pisngi nito "Sshh don't say that. Galit lang si Daddy pero hindi
siya Bad okay?" pag aalo niya sa anak.
"Why don't we tell to him about yo---" agad niyang pinutol sinasabi ang anak.
"No. Baby we promise right? Hindi natin pwede sabihin kay Daddy." aniya at pilit na
nginitian ang anak at mahigpit itong niyakap.
** ~*~ **
This is a work of fiction. names, businesses, places, events are either the product
of author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual
person, living or dead, or actual event are purely coincidental.
Plagiarism is a Crime.
There will be a grammatical errors and typos that you will read. Please bare with
me.
Ps: This story content matured scene. May bugbugan, murahan at kunting malaswasang
bagay kaya't kung kayo ay inosente. Pwede niyo na pong iexit :)
*A VERY SHORY STORY*
- ZERNIA'S CRY -

--- --- ---

Chapter 2
--
Nagising si Zernia katabi ang kaniyang anak sa kwarto nito. Simula ng dumating sila
dito sa bahay ni Bryce ay dito siya madalas natutulog dahil laging may uwing babae
ang asawa o hindi naman kaya'y sinasara nito ang pinto para hindi siya makapasok.
Sakit masakit ang ulo dahil sa kakaiyak ay pinilit niyang bumangon para maipag luto
ito ng umagahan lalo't papasok ito sa opisina.
Hinaplos muna niya ang pisngi ng anak napangiti pa siya ng napakunot ang nuo ng
anak. Talagang mana sa Ama nito pati kunot ng nuo.
Bumaba na siya para mag luto ng lumipas ang oras ay ala syete na ng umaga.
Siguradong bababa na si Bryce.
Napatingin siya sa hagdan ng makarinig ng yapak. Maya maya'y nakita niya si Xandro
na pupungay pungay na papunta sa gawi niya.
Sinalubong niya ito at pinilit pasiglahin ang tono ng boses.
"GoodMorning Baby, How's your sleep?" malambing na tanong niya sa anak habang
pinaupo sa isang upuan duon para pakainin.
"Nagdreams po ako Mommy, Pumunta daw tayo ni Daddy sa Park at nag play.." masayang
pahayag ng anak.
Bahagya siyang napatigil, Kelan kaya nila iyon magagawa? Lagi kase busy si Bryce at
laging galit pag kausap niya.
"Really baby? Sige pag may oras si Daddy mamasyal tayo." pag papagaan niya sa luob
ng anak at ginulo ang buhok nito.
Napatingin siya sa hagdan ng makarinig ulit siya ng yapak. Napamaang siya ng
makitang bihis na bihis na si Bryce pang opisina. Seryoso lang ang mukha nito at
hindi man lang siya binalingan ng tingin.
Lumapit ito sa anak nila.
"Good Morning bigboy." bati nito kay Xandro.
Ngumiti naman ang anak niya samantalang siya ay nagmamasid habang katabi ang anak.
"Good Morning Daddy.." bati ng anak at hinalikan ang Ama. Ngumiti naman si Bryce sa
anak.
Sa Anak niya lang ito mabait. Pero okay na sakaniya iyon mabuti nga't tinanggap pa
siya nito ng bumalik siya at may anak na.
Kahit hindi ipaDNA si Xandro ay halatang halatang anak niya ito dahil sa abong
mata.
"Kumain ka ng madami ha. Aalis na si Daddy." nakita ni Zernia na nalungkot ang Anak
ngunit tumango nalang ito sa Ama.
Hindi siya tiningnan nito at bumaling na paalis agad siyang napatayo.
"Bryce kumain kana muna nagluto na ako." aniya.
"Sa office ako kakain." malamig na usal ng Asawa na hindi man lang siya tiningnan
bago lumabas ng bahay.
Napabuntong hininga nalang si Zernia ng marinig na umandar ang sasakyan nito.
Laging sa office ito nag aalmusal pati dinner. Kung kumain man ito sa bahay ay
iyung hindi siya kasabay.
Dalawang linggo na simula ng magpakita ulit siya dito at bumalik sa buhay ni Bryce.
Alam naman niyang hindi madali at galit ito pero heto siya't ginagawa ang lahat
para maging maayos sila.
Nuong bumalik siya dito sa mismong bahay at sinabi niya ditong may anak na sila ay
hindi ito nagsalita. Pero kita niya ang saya dito ng makita si Xandro.
Tinanggap man sila dito sa bahay ngunit hindi man siya hindi pinakikisamahan ng
maayos.
Lagi itong nakabulyaw sakaniya.
Pero handa yun tiisin ni Zernia kahit para nalang sa anak niya. Kahit masakit din
sakaniya.
Pero kasalanan naman talaga niya kung hindi niya ito iniwan Six years ago ay hindi
ito magiging ganyan.
Ang laki na ng pinagbago nito.
Lahat naman ito ay kasalanan niya.
***

--- --- ---

Chapter 3
--
Paghatid ni Zernia sa anak niya sa paaralan nito ay agad siyang sumakay ng taxi
para umuwe na dahil kailangan pa niyang mag linis ng bahay baka magalit si Bryce.
Sakto naman pag baba niya ay napakunot ang nuo niya ng makita ang isang pamilyar na
kotse sa harap ng bahay ni Bryce.
Dali dali siyang bumaba para lumapit sa taong nakasandal sa kotse.
"Chase!" tawag niya dito. Napatingin naman ang lalaki sa gawi niya at agad lumapit
siya dito.
"Zernia ayos ka lang? Hindi kana nagtext simula nung umuwe kayo dito ni Xandro kaya
nag alala ako kaya hindi kona napigilan." ani animong hirap na hirap mag paliwanag.
Napakamot siya sa ulo.
"Chase pasensya ka na talaga dahil hindi ako nakapag text. Pero okay lang kami
dito." sagot ni Zernia.
Napatingin si Chase sa braso niya kaya agad niya itong tinakpan ng palad.
"Sinasaktan ka ba ng gago mong asawa?!" napahilamos pa sa mukha si Chase.
Nangilid na ang luha niya. Kaya ayaw niya may makausap dahil paniguradong iiyak
lang siya.
Tumikhim si Zernia "O-Okay lang ako Chase."
Agad siya niyakap ni Chase alam nito lahat ng pag hihirap niya sa anim na taon ito
ang kasama niya.
"Kung gusto mo ay kukunin ko n----" bigla nalang nawala si Chase sa pag kakayakap
sakaniya at nasa sahig na ito ng kalsada.
"Oh my god!" nabulalas niya ng makitang galit na galit na mukha ni Bryce ang
bumungad sakanya.
Nakasalapak na si Chase at may dugo sa gilid ng labi.
Agad siyang mapaigik ng mahigpit siyang hinawakan ni Bryce sa braso at pilit
hilahin papasok ng bahay.
"Ang kapal ng mukha niyo sa labas ng bahay ko pa kayo nag landian!" sigaw nito.
"Pare nasasaktan si Zernia!" sigaw ni Chase.
"Wag ka makielam dito! Lalo tong masasaktan. Umalis ka na!" agad siyang hinatak ni
Bryce papasok sa bahay.
Nakita pa niyang nag aalinlangan si Chase umalis pero sinenyasan na niya ito bago
sila makapasok sa bahay.
Agad siyang dinala nito sa kwarto at inihagis sa kama.
"B-bryce nagkakamali ka!" pinilit magpaliwanag ni Zernia sa Asawa ngayon ay nag
iigting panga.
"Buti pala at naisipan kong bumalik hindi ko pa kayo mahuhuli ng Kabit mo! Tuwing
aalis ba ako ay pinapapunta mo ang kabit mo dito!" anito sakaniya habang nag
huhubad ng damit.
Alam na niya ang mang yayare.
Napaatras siya sa headbroad ng tuluyan makahubad ang asawa ng lahat ng damit.
Hinatak siya nito at pwersahang sinira ang damit niya.
Walang nagawa si Zernia kundi umiyak.
"Tumigil ka dyan malilintikan ka!" banta ni Bryce ng tuluyan siyang mahubadan.
Patuloy na umaagos ang luha niya.
Nagulat siya ng tumayo si Bryce sa gilid ng kama at hinatak siya nito papalapit sa
pagkalalaki nito.
"Suck it!" gigil na sigaw ng asawa habang nakasabunot sakaniya.
Umiling iling siya dahil ayaw niyang gawin ayaw niya.
"Tangina! Ang arte, kung umasta ka parang Virgin ha? Eh baka nga ilang lalaki na
pumasok sayo!" singhal nito.
Para siyang sinasaksak sa mga sinasabi ng asawa.
Hinawakan nito ang panga niya sapilitan binukas ang bibig at walang pag iingat na
pinasok nito ang pagkalalaki sa bibig niya.
Kasabay ng pag tulo ng luha niya at pag ulos ng asawa ay ang alala nuong masaya pa
sila..
---"Hon I'll be gentle.." bulong ni Bryce ngayon ay honeymoon nila.
Masayang tumango siya alam niyang wala siyang pag sisisihan dahil mahal niya ang
lalaking pinakasalan niya.
"Hindi kita sasaktan Honey.. Mahal na mahal kita Zernia." ani ng asawa bago siya
angkinin.----
***

--- --- ---

Chapter 4
--
Nanginginig habang umiiyak si Zernia sa gilid ng kama. Narinig niyang umandar na
ang kotse ng asawa at umalis na ito.
Kahit pilitin niyang hindi mandiri sa sarili ay hindi niya magawa.
Oo nga't mahal niya si Bryce ngunit parang ginagawa siya nitong parausahan. Isang
p*ta !
Inangkin siya nito ng walang ingat at dinuraan pa siya pagkatapos. Animong diring
diri sakaniya ang asawa hindi pa ito nakuntento at hinagis pa sa mukha niya ang
limang libo.
Pinahid niya ang kaniyang nga luha. Hindi na dapat siya umiiyak.
Kahit nahihirapan maglakad ay pinilit niyang linisin ang sarili. Magluluto pa siya
para sa anak.
Habang naliligo ay tiningnan niya ang sarili sa salamin ibang iba na ito sa dating
Zernia.
Lalo siyang namayat.
Ang laki ng eyebags niya hindi lang dahil sa pag iyak kundi sa gabi gabing pag
aabang niya sa asawa pauwe. Alam niyang galing itong bar o kung saan.
Nang kinahapunan ay tinext siya ni Bryce na ito ang magsusundo sa anak nila at duon
muna ito pansamantala sa magulang nito.
"Mommy look I got three star." masiglang bati ng anak nasa kotse sila papunta sa
bahay ng magulang ni Bryce.
Kahit kinakabahan ay wala naman siyang magagawa.
"Wow. Ang galing ng baby ko." ani Zernia at pinilit pasiglahin ang boses.
Si Bryce naman ay seryoso lang na nagdadrive.
Nang makarating sila sa bahay ay hindi siya agad pinansin ng Mama ni Bryce alam
niyang ayaw nito sakaniya. Ang daddy naman ni Bryce ay matagal ng patay.
Nakaupo lang siya sa isang gilid habang pinagmamasdan ang anak na hawak ng Mommy ni
Bryce.
Nang kinagabihan ay pinatulog na si Xandro. Silang tatlo nalang ang naiwan sa sala
alam na niyang pagsasalitaan siya nito katulad ng dati ang kaibahan ay wala ng
magtatanggol sakaniya. Wala na yung dating Bryce.
"At Anak bakit sinama mo pa dito ang magaling mong asawa." panimula nito animong
wala siya sa tabi kung makapag salita.
"Nagpumilit e." kalmadong usal ni Bryce habang siya ay nakayuko.
"Bakit ka bumalik sa anak ko wala na bang pera ang kabit mo o ubos na ang ninakaw
mo?" anito. Nakayuko siya para hindi makita ng mga ito ang nagbabadyang luha niya.
Oo nagkamali siya nuon. Kumuha siya ng pera.
"Baka naman nanakawan mo nanaman ang anak ko?" pambibintang nito nakagat niya ang
ibabang labi.
"Sinabe ko naman sayo anak kase nung una pa lang na malandi yang babae na yan!"
naikuyom niya ang kamay lalo na ng sumagot si Bryce.
"Yes Mom, Alam ko na ngayon dapat nakinig ako sayo." anito parang pinag kakaisahan
siya.
Naalala niya yung mga panahong lagi siyang pinagtatangol ng asawa.
--"Anak gagamitin kalang ng babae na yan!" sigaw ng mommy ni Bryce.
"Don't you dare insult her Mom! Ginagalang ko kayo pero irespeto niyo naman ang
Magiging asawa ko!" sigaw ni Bryce habang hawak hawak nito ang kamay niya.
"Magsisisi ka!" banta ng ina.
"I love her Mom. Hindi yon mag babago kahit tumanda na kami ipagtatanggol ko siya
kahit sainyo pa." ani ng binata at hinatak na siya paalis.----
***

--- --- ---

Chapter 5
--
"Hoy bumangon ka diyan at mag luto dito kami maglulunch ni Amanda." nagising si
Zernia sa malakas na sigaw ng asawa at pag sipa nito sakaniya dahilan para mahulog
siya sa kama ng anak. Dito kase siya natutulog.
Naramdaman niya ang pagkahilo masama talaga ang pakiramdam niya.
"B-Bryce pwede ba---"
"Wag kang tatamad tamad! Aalis ako susunduin ko si Amanda pagbalik namin ay maayos
na ang bahay at may pagkain na. Malilintikan ka sakin!" Banta nito bago padabog
isinara ang pinto.
Kahit nahihirapan ay nagasikaso siya.
Niluto niya ang paborito ng asawa na sinigang.
Nilinis din niya ang kama ng asawa dahil alam na niya ang mang yayare.
Manhid ba siyang matatawag? Lahat ng ito ay may dahilan. Hindi niya ito gagawin
kung walang dahilan kahit nasasaktan siya.
Para sa asawa at anak.
Magtatanghalian ng dumating ang dalawa. Habang nasa kusina siya nakita niyang
maydala pang bulaklak si Amanda.
Maganda ang suot nito. Kumpara sa mga suot niya ngayon na pambahay na malaking
tshirt at panjama.
Nagtatawanan ang mga ito pumasok sa kusina. Yumuko nalang siya para hindi na
masyado masakit.
Pinag hain pa niya ang dalawa.
"Umalis ka dito sa harapan namin nakakawalang gana ka!" ani Amanda ng matapos
niyang paghainan.
Tiningnan niya si Bryce kung may gagawin ito pero parang wala itong narinig
nakayakap lang ito sa babaeng akala mong kinapos sa damit.
"Leave us." malamig na usal nito hindi siya tinapunan ng tingin.
Mabilis siyang umalis duon.
Pinahid niya ang luhang umaagos sa mata pagkasara ng pinto ng kwarto ng anak.
Namimiss na niya ang Xandro niya. Ito na nga lang ang nagmamahal sakaniya talagang
inilayo pa ni Bryce.
Humihikbi siya sobrang sakit. Dati siya yung laging niyayakap ng asawa yung
minamahal nito.
"Bryce... Mahal na mahal kita.." bulong niya bago makatulog.
--Nagising si Zernia akala niya ay wala na ang dalawa. Bumaba siya at nakita si
Amanda sa sala wala duon si Bryce.
"So the bitch is here." anito habang umiinom ng wine.
Hindi niya ito pinansin at akmang tatalikod pabalik sa kwarto ng magsalita ulit
ito.
"Bakit ba bumalik pa kayo ng anak mo dito?! Ayos na kami ni Bryce at bubuo nakami
ng pamilya!" nang gigigil na sigaw nito at lumapit sakaniya.
"Ayoko ng gulo Amanda." aniya.
Nagulat si Zernia ng sabunutan nito ang sarili at sampalin ang pisngi pinunit din
nito ang dress na suot..Nababaliw na talaga.
Sumalampak ito sa sahig at umiyak.
Napatanga siya sa ginawa ito. Nanlaki ang mata niya ng biglang bumukas ang pinto at
pumasok si Bryce.
"Bryce.. Help me.. She hurt me." ani Amanda na humihikbi pa.
Agad siyang umiling dahil wala siyang ginawa. Ni hindi nga niya hinawakan ang babae
kahit nanggigigil siya dito.
Mabilis na lumapit si Bryce sakaniya galing pala sa labas. May dala itong ice
cream.
Hinatak siya nito.
"Bryce wala akong ginawa!" paliwanag niya.
"Hindi ka lang malandi Sinungaling ka pa!"
"Tama na.. Nasasaktan ako.." ani Zernia ng patuloy siyang hatakin ni Bryce papunta
sa likod bahay.
Nanlalaking mata niya ng ilabas nito ang aso sa kulungan.
"B-Bryce wag ganto... Wala akong kasalanan." umiiyak na siya.
Hindi siya pinakinggan ni Bryce sapilitan siyang pinasok sa bahay ng aso.
Maliit ito at mabaho.
Nakayuko siya sa luob habang umiiyak pilit niyang tinutulak ang pinto habang
nilolock ito ng asawa.
"Subukan mo saktan ulit ang Girlfriend ko!" anito at lumakad na pabalik sa bahay.
"Bryce! Maawa ka! Bryce! " sigaw niya kahit nahihirapan na siya.
Hindi niya maisip na gagawin ito ni Bryce.
Ni Bryce ni kahit kailan ay hindi man siya nuon pinag buhatan ng kamay.
---"Hon anong gusto mong almusal?" malambing na usal ni Bryce pagmulat niya ng
mata.
"Bakit ipagluluto mo ako Hon?" aniya at sumiksik pa lalo sa asawa.
"Ofcourse. Kahit ano gusto ng asawa ko. Ikaw nag boss." anito at hinalikan siya sa
nuo.----
***

--- --- ---

Chapter 6
--
Dalawang araw siyang kinulong duon ni Bryce. Kahit nanghihina ay kailangan niyang
gumawa ng gawaing bahay lalo't walang nag lilinis nito ng kinulong siya nitosa
bahay ng aso.
Namimiss na niya ang anak ngunit alam niyang hindi ito ipapakita sakaniya.
Mapait siyang napangiti.
Lahat ng pangako nuon ng asawa ay nawala na. Hindi niya alam kung kasalanan ba niya
o ano. Alam niyang may kasalanan siya at pinag babayaran naman niya lahat.
Napatingin siya sa kwarto nila ng asawa. Nanduon ngayon si Amanda at ang asawa
niya. Rinig na rinig niya ang mga ungol nito.
Kaya siguro inalis dito ni Bryce ang anak nila para hindi makita sinasaktan siya at
nambababe ito.
Lumipas ang oras at bumaba ang dalawa ngingisi ngisi si Amanda makita siya ang
asawa naman ay agad parang nagalit sakaniya kahit wala siyang ginagawa.
"Linisin mo ang bahay dadating mga barkada ko." ani ng asawa at lumabas na.
Narinig pa niya ang pag alis ng kotse nito kasama si Amanda.
Medyo natuwa si Zernia buti at may barkada na ang asawa may mga kaibigan na ito.
Dati kase ay wala itong kaibigan sabi nito ay okay lang basta't nasa tabi siya.
--Mag aalasdiyes ng gabi ng nasa kusina si Zernia ng marinig nag maingay na tawanan
galing sa sala.
Napangiti at dumating na ang asawa at mga kaibigan nito.
Lumabas siya ng kusina naabutan niya ang mga ito inaayos na ang mga alak.
apat ang mga ito. Iba iba ang itsura at hindi maganda ang feeling ni Zernia sa
tingin ng isa.
Tumayo ang isa pinasadahan muna siya ng tingin bago nagsalita "Magyoyosi lang ako."
anito at lumabas.
Sandaling natahimik.
"Oh Pare sino naman tong chikababes na ito?" ani ng isa.
Yumuko siya pinapanalangin niya sana ipakilala naman siya nito bilang asawa.
"Maid ko." parang gumuho ang mundo niya sa sinabi ng asawa.
"Wow a hot maid huh. Natikman mo ba?"ani naman ng isa.
Tumango si Bryce na umiinom na.
Tumalikod nalang siya at aakyat na sana ng kwarto ng hawakan siya ng isa.
"Dito ka muna!" amoy alak na ito mukhang mga nakainom na ang mga ito bago pa
pumunta dito.
Umiling si Zernia.
"Pakipot naman." ani ng isa lumapit nadin.
"Please aakyat na ako." ani ng isa.
Nanginginig ang tuhod niya ng lumapit ang tatlo sakaniya hinawakan ng isa ang
kanang braso niya samantalang ang isa ay sa kaliwa.
Nagpupumiglas si Zernia umiiyak nadin siya.
"Bitawan niyo ako!! Ano ba!!" aniya habang umiiyak.
Hiniga siya ng mga ito sa sofa. Umiiling iling siya dahil alam na niya ang balak ng
tatlo.
Hinanap ng mata niya si Bryce na animong tuwang tuwa pa sa nakikita.
"B-Bryce tulungan mo a-ako." pagmamakaawa ni Zernia sa asawa na tumungga lang ng
Alak.
Habang hawak ng isa ang mga kamay niya at isa naman ang paa niya ay ang isang
lalaki naman ay sinimulan ng himasin ang kaniyang binti.
"W-wag!!" humihikbing usal niya nagtawanan lang ang mga ito.
Nilapit ng isang lalaki ang mukha nito sakaniya at inaamoy ang leeg niya parang mga
nakadrugs ang mga ito.
"Tama na!! A-ayoko.. Bryce!" sigaw niya ng maramdaman ang labi ng isa sa leeg niya.
"STOP THAT!" maotoridad na sigaw ng isang boses.
Bigla siyang napaupo ng magsialisan ang tatlong lalaking bumababoy sakaniya.
Humihikbi at nanginginig na siya.
Akala niya ay si Bryce ang sumigaw ngunit ang lalaking lumabas kanina at
nagsigarilyo ang sumigaw kakapasok lang nito.
Kunot nuo itong bumaling sa mga kaibigan. Si Bryce naman ay umiinom lang animong
walang pakielam.
"Panira ka naman Tyler." inis na sabi ng isa sa dumating.
"Nagpunta tayo dito para uminom hindi mamilit ng babae ayaw naman. Umayos kayo!"
anito at lumapit sakaniya.
"Okay ka lang? Umakyat kana duon at ilock mo ang pinto mo kahit may kumatok samin
wag mo bubuksan. Kahit ako pa." anito.
Kita niya ang nakakatakot na mukha nitong badboy.
Tumango siya at mabilis na umakyat sa kwarto at nilock iyon kagaya ng sinabi ng
lalaki at umiyak hanggang makatulog.
---"No one will touch you my Zernia." ani Bryce sakaniya.
"Apaka possessive naman ng boyfriend ko." ani Zernia asa school sila ngayon.
"Syempre ayoko may ibang hahawal sayo gusto ko ako lang." ani ng binata at mabilis
siyang hinalikan. "I love you hon." bulong pa nito at niyakap siya.----
****

--- --- ---

Chapter 7
--
Isang linggo na simula ang nanyare na muntik na siyang pag samantalahan ng mga
kaibigan ni Bryce buti at tinulungan siya nung isa.
Hindi niya maisip na papayag si Bryce na ganunin siya.
Wala na talaga itong pag asa.
Nakauwe nadin sa bahay ang anak niya nuong nakaraan.
Miss na miss niya ito tinatanong pa siya ng anak kung may nangyare daw pero sabi ay
wala naman.
Madaling araw na ngayon at gising na gising padin si Zernia. Nakatingin siya sa
anak na natutulog habang nakayakap sakaniya.
"Sorry baby.. Hindi ka mabibigyan ni Mommy ng happy family.." bulong niya sa anak
habang hinihimas ang buhok nito.
Dahan dahan siyang tumayo para hindi magising.
Maingat siyang pumunta sa kwarto ng asawa.
Nadatnan niya itong tulog na tulong na nakatagilid.
Maingat na sumampa siya sa kama nakatalikod sakaniya si Bryce. Habang nakaupo siya
sa kama.
Tiningnan niya itong matulog para itong anak niya. Payapa at walang problema.
Ginalaw niya ang kamay para haplusin ang pisngi ng asawa.
"Honey.. Pasensya kana ha.." panimula niya habang marahan hinahaplos ang pisngi ni
Bryce.
"Pasensya kung dagdag problema ako.." Humiga siya ng dahan dahan at niyakap si
Bryce mula sa likod.
"Honey.. Naalala mo nuong nagpropose ka sakin para kang baklang umiiyak.. Hahaha
tapos tumalon talon ka pa muntik pa tayong mahulog sa dagat kase duon ka nagpropose
sa bangka." bulong niya habang inaalala ang nakaraan.
Alam niyang hindi na mababalikan.
"Natatandaan mo nung namatay yung aso kong si Choco. Akala mo ay lalaki ko yun kase
grabe ako makaiyak tapos nung nalaman mong aso ko iyun binili natin si Blacky."
"Hindi ko alam kung mapapatawad mo pa ako Honey.. Pero lahat ng ginagawa ko ay para
sayo para sa anak natin."
"Siguro nga ay hindi muna ako mahal.. Kasalanan ko naman.. Wag ka mag alala malapit
ka ng hindi mahirapan dahil sakin.. Malapit na.." huling bulong niya.
At tumayo humalik pa siya sa pisngi ng asawa bago lumabas sa kwarto.
--Pagkarinig ni Bryce ng pagsara ng pinto ay minulat niya ang kaniyang mata.
Akala ni Zernia ay tulog siya ngunit dinig na dinig niya lahat. Lahat ng sinabe
nito.
Pinahid niya ang luha sa mata niya.
"Mahal kita... Pero ginago mo ako.." bulong niya.
---Nagising si Bryce at mabilis na bumaba.
Naabutan niyang umiiyak ang anak na si Xandro sa sala. Habang hawak ang isang
papel.
"Bigboy anong nangyare?" aniya at mabilis inalo ang anak kinandong niya ito
sakaniya
Humihikbi na iniabot sakaniya ng anak ang papel.
--To: My Baby Xandro
Mommy is leaving now. You know why baby right? I'm going to meet your Tito Chase. I
love you and Im sorry for leaving. Always remember be a goodboy to Daddy.
Love Mommy..---
Iyon lang ang sulat.
Naikuyom niya ang kamao. Kaya ba ito nag dadrama kagabi dahil iiwan na nito ang
anak sakaniya?
Para ano para makasama ang kabit nito?
Makasama ang lalaki niya tapos iniwan ang anak sakaniya. Ganon ba siya kadesperada
maging malaya.
Tiningnan niya ang anak.
"Sshhh. Don't cry. It's okay hindi natin siya kailangan. Andito si Daddy hindi kita
iiwan at andito naman si Tita Amanda mo." aniya.
Ngunit umiyak lang anak.
-***

--- --- ---

Chapter 8
--
Isang buwan simula ng umalis si Zernia. Talagang sumama na ito sa lalaki niya.
Nakatingin si Bryce sa anak na payapang naglalaro sa sala. Hanggat maari ay gagawin
niya lahat para sa anak.
Nag ngitngit ang panga niya ng maalala si Amanda at ang pananakit nito sa anak
niya.
--Galing siya nun sa office at ang sabi ni Amanda ay ito nalang ang susundo sa anak
niya.
Pumayag siya dahil gusto din naman niya mag bonding ang dalawa.
Ngunit pagdating niya sa bahay ay narinig niya agad ang iyak ng anak. Maingat
siyang pumasok.
Ang iyak ay galing sa kusina.
"Tumahimik kanga at kumain kanina kapa iyak na iyak!" sigaw ni Amanda.
"Huhuhuhu. I don't like the food. Huhuhu It's salty." ani ng anak.
"Letse hindi ako marunong magluto kaya kainin mo yan. Pasalamat ka nga pinagluto
kapang bwiset ka." anito nagpantig na agad ang tenga niya.
"I hate you.. I want my mommy.. Isusumbong kita kay daddy you always kurot my
arms." Lalong ang dilim ang paningin niya habang pinapakinggan ang anak.
"Subukan mo magsumbong talagang iiwan kita sa damuhan." pagpasok niya sa kusina
nakita niyang papaluin ni Amanda si Xandro.
Agad niyang hinatak si Amanda palayo at mabilis na sinampal.
"Wala kang karapatan na saktan ang anak ko Lumayas ka pamamahay ko!" sigaw niya at
kinarga ang anak.
---Nakipag hiwalay na siya sa babaeng yun saktan na lahat wag ang anak niya ito
nalang ang meron siya.
Hindi din niya maisip na ginawang iwan ni Zernia ang anak para sa lalaki.
Talagang malandi ito.
"Daddy pwede ko bang ivisit si Mommy?" napatingin siya sa anak.
"Hindi pwede. Siguradong kasama nun yung chase na boyfriend niya." mapait na usal
niya.
Umiling si Xandro.
"Kasama nga po niya si Tito Chase pero hindi po niya boyfriend." ani ng anak.
"Don't call him Tito. Hindi natin siya kaano ano." madiin aniya.
Siguradong sinusuhulan nito dati ang anak dahil parang close na close ito at pinag
tatanggol pa.
Lalo tuloy siya naiinis.
Napatingin siya sa Pinto ng may nag doorbell. Sino naman kaya yun?
Nagtangis ang bagang niya makita ang lalaking dahilan ng lahat
Ang putanginang si Chase.
"Anong ginagawa mo dito?" madilim na usal niya at nakipag laban sa titigan nito.
"Gusto ko lang makausap si Xandro." mahinahong usal nito.
"Wala kang dapat sabihin sa anak ko gago. Umalis ka sa pamamahay ko." inis na
singhal niya.
Ang kapal naman ng mukha nito.
"It's about Zernia." ani ni Chase at sumilip silip pa sa luob ng bahay kaya
bahagyang
"I don't care.. Wala akong paki sainyo.." aniya.
"Who's that Daddy?" ani ng anak sa likod niya.
Mabilis na sumilip si Chase.
"Xandro!" tawag nito sa anak.
"Tito Chase." ani ng anak akmang lalabas ang anak para lumapit kay Chase ng buhatin
niya ito.
"Hindi ka lalapit diyan.." aniya.
"But--" sabi ng anak.
"Gusto ko lang kausapin si Xandro." pag pupumilit si Chase.
"Wala kang karapatan sa anak ko!" singhal niya.
Nagdilim ang mukha ni Chase."Oo wala ako. Pero ang Nanay ng batang iyan ay meron.
hayaan mo naman makita niya ang Ina niya!" sigaw nito.
Kung wala lang ang anak ay sinapak na niya ito
"Hindi ko hahayaan makita ni Xandro ang malanding si Ze----" hindi na niya natapos
ang sasabihin ng makitang may tumulo na luha sa mata ni Chase.
What the fvck?
Pinunasan nito ang luha at tumingin sakaniya puno ng galit
"For pete's sake Hernandez. Hayaan mo naman makita ni Xandro ang katawan ni Zernia
kahit sa huling pagkakataon!" sigaw ni Chase.
Na gumimbal sa buong pagkatao niya.
****

--- --- ---

Chapter 9
--
The Letter:
----To: My Husband ♡
Sigurado akong pag nabasa mo ito ay wala na ako Bryce. Hindi ko alam kung gaano
karaming sorry at patawad ang dapat kong sabihin dahil alam kong nasaktan kita ng
lumayo ako.
Sorry Honey dahil nag lihim ako.
Six years ago bago ako umalis ay nalaman kong may Brain tumor ako. Mahirap sakin
yun Bryce, Ilang beses kong pinag isipan at pinagsisihan yung desisyon ko.
Mahirap na iwan ka dahil mahal kita.
Umalis ako hindi dahil sa ibang lalaki. Umalis ako dahil ayokong mahirapan ka.
Ayokong makita mo akong nahihirapan dahil sa sakit ko. Ayokong dumagdag sa problema
mo.
Nuong panahon na iyon ay nagproblema ang kompanya niyo. Hindi ko din ginusto na
kumuha ng pera sayo pero wala akong perang pangpagamot habang malayo ako.
Kaya din ako tumagal dahil pag alis ko ay nalaman kong buntis ako. Hindi ko pwedeng
isaalang alang ang kalagayan ni Xandro kaya mas pinili kong manganak muna bago ako
magpagamot.
Mas lalong lumala ang brain tumor ko dahil hindi naaganap ito honey.. Pinilit kong
lumaban hindi lang para sakin kung hindi para sainyo ni Xandro.
Habang lumalaki si Xandro ay nagpapagamot naman ako. Taon yun hindi ko inaasahan na
ganon katagal dahil pabalik balik ang tumor.
Last year.
Bumalik ang tumor pero this time wala ng gamot dahil kalat na sa utak ko. Masyado
ng delikado mahal.
Nuong mga panahon medyo guminhawa ang pakiramdan ko ay nagtrabaho ako kay Chase
bilang tiga linis ng condo niya. Sigurado akong alam mo sakaniya ako tumuloy.
Nakaipon ako ng pera para palitan ang kinuha ko sayo. Nilagay ko iyun sa drawer mo.
Chase is my doctor alam kong akala mo ay pinagpalit kita ngunit hindi ko yun
magagawa sayo Bryce. Nagsumpaan tayo sa harap ng Diyos na hanggang huli ay tayo
lang.
Pero mukhang hindi mo iyon natupad.
Naging mabait sakin si Chase at si Cecelia. Kung inaakala mong hindi pamilyado si
Chase ay nag kakamali ka. May asawa at anak na din siya at mabait sila sakin lalo
na't kababata ko si Chase. Siya yung kinukwento ko sayong bakla kong kapitbahay
nuong bata.
Naging lalaki siya.
Bryce I know I hurt you so much and Im sorry honey. Hindi ko naman gusto iwanan ka.
Gusto ko din naman lumaban kaya nga lumayo ako para gumaling at bumalik sayo.
Nang nalaman kong wala ng lunas ang sakit ko at kahit anong oras ay susumpungin na
ako ng sakit sa ulo ay napag desisyonan ko ng umuwi para makita ka.
Kahit huli na.
Gusto ko naman makilala mo ang anak natin. Kamukang kamuka mo siya mahal ko. Xandro
ang pinangalan ko sakaniya natatandaan mo paba yung una tayong nagkita sa canteen
sa school tinanong ko kung anong pangalan mo at nagpakilala ka bilang Xandro kahit
hindi naman.
Alam kong mamahalin mo siya at aalagaan. Kaya bago ako mawala sa mundo ay pinilit
kong bumalik.
Kahit alam kong meron ka ng iba.Kahit masakit makita kang walang pakielam sakin.
Kahit araw araw mo akong pinagbubuhatan ng kamay ay ayos lang.
Sorry kung hindi na ako nakapag paalam sa personal dahil hindi ko kaya makita kang
masaktan.
Please Bryce wag si Amanda. Hindi ko alam kung maniniwala ka pero siya ang kumukuha
ng pera mo sa kompaniya. Narinig ko siya may kausap sa cellphone.
I know this time alam mo na ang lahat. Nakikiusap ako alagaan mo ang anak natin.
Alam na ni Xandro ang lahat. Ang lahat ng sitwasyon, Matalinong bata si Xandro at
naiintindihan niya ang lahat alam niyang may sakit ako at aalis na ako.
Ayoko man mawala pero alam kong malapit na akong umalis.
Hindi permanente kundi matagalan.
I love you Bryce. I always do. Happy 7 anniversary honey.. Mahal kita ♡
Love, Your Wife Zernia.
-----
****

--- --- ---

Chapter 10 - ENDING
--
Patuloy sa pagtulo ng luha ni Bryce habang binabasa ang sulat ng kaniyang asawa.
Parang tangang humahagulgul siya sa harap ng kabaong ng asawa.
Wala na ito, Tuluyan na siya nitong iniwan.
Si Xandro ay umiiyak din sa tabi niya habang nakayakap sa kabaong ng ina.
Walang pakielam si Bryce kung madaming tao sa burol. Dahil sa ngayon ay hindi niya
maramdaman ang sarili.
Galit siya kay Zernia dahil nilihim nito ngunit mas nagagalit siya sakaniyang
sarili dahil sa mga pinag gagawa niya.
For fvcking sake may sakit pala ito tapos heto siya't sinasaktan ito.
Apaka tanga niya. G*go!
"Honey I'm sorry... sorry.." bulong niya sa asawa habang umiiyak.
Naramdaman niyang may tumapik sa balikat niya.
"Kahit gusto kitang sapakin hanggang mahimatay ka hindi ko gagawin dahil alam kong
baka multuhin ako ni Zernia." ani Chase.
Hindi niya ito pinansin nahihiya din siya dito dahil sa maling akala niya.
Patuloy si Bryce sa pagiyak ng bumaba si Xandro sa upuan na tinutungtungan nito.
"I hate you! I want my Mommy!" sigaw ng anak sabay takbo.
Sumunod sila ni Chase sa anak ganon nalang ang pamamanhin ng tuhod niya makitang
masasagasaan ang anak ng truck na padating dahil patawid ito.
"XANDRO!"
"JUSKO ANG BATA"
"YUNG BATA!"
Sigawan ng lahat kasabay ng pagtama ng maliit na katawan ng anak na truck kitang
kita niya kung paano tumilapon ang katawan ng anak.
Nanghihinang napaluhod nalang siya. Si Chase ang tumakbo papalapit sa anak.
Kitang kita niya binuhat ito ni Chase naliligo sa dugo ang anak niya pero patuloy
na siya sa pag iyak.
Wala na siyang marinig na kahit anong ingay. Nagkakagulo lahat pero parang slow
motion na sa paningin niya.
Wala na siyang makita dahil sa luha.
Eto ba ang kabayaran sa lahat? Una ang asawa tapos ang anak naman?
Siguradong mamamatay na siya pag nawala pa ang anak.
-----
Nagdadrive ang kaibigan ni Bryce papunta sa bahay ng lalaki.
"Fvck bro bilisan mo!" sigaw ni Tyler sa karkada.
"Pare nakukunsensya ako sa ginawa natin sa asawa pala ni Bryce. T*ng*na lasing na
lasing ako nuon." ani ng isa.
"Mga bugok kase kayo!" singhal ni Tyler
Papunta sila sa bahay ng kaibigan para damayan ito. Pagdating nila ay agad silang
bumaba.
Ngunit nasa gate palang sila ay nakarinig na sila ng putok ng baril.
"Sh*t si Bryce!" sigaw nilang lahat at sinira na ang gate para makapasok.
Tumakbo sila hanggang makarating sa second floor kung asan ang kwarto nito.
Gulat na tumambad sakanila si Bryce na yakap yakap ang larawan nila ng asawa at
anak halatang ginupit gupit lang iyon at pinag dikit dikit.
Magulo ang buong kwarto. Ang daming nagkalat na damit at mga bubog, mga bote.
At madaming dugo at butas ang ulo ni Bryce habang may hawak na baril at naliligo sa
sariling dugo.
After one week of pained, Hatred, selfpity, Depression. One week since he lost his
Wife and Son.
In short..
Bryce Hernandez Committed Suicide.
*** WAKAS ***Thank you sa pagbasa kahit short story 😊 LABYAA 💕

--- --- ---