Owned by the Mafia Boss | LEWIS REID FORD

RuxAlmo

Source: https://www.wattpad.com/story/103404839-owned-by-the-mafia-boss-lewis-reid-
ford Converted by 𝐂𝐇𝐀𝐑𝐋𝐄'𝐒 𝐀𝐍𝐆𝐄𝐋 ❌⭕❌⭕

Generated by Lightnovel Crawler

Owned by the Mafia Boss | LEWIS REID FORD c1-81

Volume 1 1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

Reminder

17.

18.

19.
20.

21.

ATTENTION (UP COMING)

22.

23.

24.

25.

Hello:)

26.

27.

28.

Trivia

29.

30.

Please Read

31.

32.

33.

34.

35.

36.

37.

38.

39.

40.

41.

42.

43.

44.
45.

46.

47.

48.

49.

50.

51.

52.

53.

54.

Author's note:

55.

56.

57.

58.

59.

60.

61.

62.

63.

64.

Attention:

65.

The Ford Brothers

Note

66.

67.

68. The Auction

69. The Finale

Epilogue
Stolen by the First Son

Ford Series

1.

Ako nga pala si Ellen Garcia, katorse anyos ako simula nang kupkupin ako ni Sister
Frances. Apat na taon na rin akong naninirahan dito sa bahay ampunan. Disi-otso na
ako ngayong taon isa na akong ganap na dalaga. Ulila na akong lubos nang namatay
ang aking ama samantalahang hindi ko naman kilala ang aking ina.

Ang tiyo ko na walang sing sama ay ibinenta ako sa isang lalaki at dito ako dinala
sa bahay ampunan. Kinupkop naman ako ni Sister Frances at akala ko'y nakatakas na
ako sa masasamang kamay. Ngunit nagkamali ako, dahil dito palang magsisimula ang
kalbaryo ng buhay ko.

Para sa kalaman ng lahat ay isang sekretong organisasyon ito ng mga sindikato.

Mapapansin mong puro kami babae mula edad walo hanggang bente na taong gulang.

Magaganda ang halos lahat ng kababaihan dito, maswerte na lamang ako at naririto pa
ako dahil ibinebenta kami ni Sister Frances sa mga Mafias.

Takot na takot ako at gusto ko ng umalis sa lugar na to. Ngunit paano? Pano ako
makaalis kung nakakulong kami sa malaking bahay ampunan na ito.

"ELLEN? Nabalitaan mo ba wala na si Sari ibinenta na ni Sister Frances 'don sa

mayamang Mafia Boss na si Stepen Delfonso." Balita sakin ni Celine. Kasalukuyan
kaming naglilinis ng simbahan dahil may misa para mamaya. Hindi nga lang alam ng
mga tao ang sekreto ng simbahang ito.

Si Stepen ang number 4 sa rank ng mga mafia, kinatatakutan ito at marami ng mga
nabalitang pinatumba nito na kapwa mafia niya.

"Sari? Hindi maaari ang bata pa ni Sari." Sabi ko.

Si Sari kasi ay 16 taon pa lamang at sadyang napakabata pa. Lalo akong hindi
nakampante ng malaman kong si Stepen ang bumili sakanya.

"Wala na tayong magagawa Ellen hinihintay nalang natin ang mga bibili satin. Eto
ang kapalaran natin." Sabi ni Celine.

"Hindi naman ako makakapayag Celine, lalaban tayo. Tayo nalang ang natitirang
pamilya dito." Pamilya na ang turing ko kay Celine at Sari ang pinakabata samin.

Mas matanda naman sakin si Celine dahil bente anyos na ito.

"Natatakot ako para satin Ellen."

"Wag kang matakot, tatagan lang natin ang mga loob natin."

Pinapangako ko din sa sarili ko na hahanapin ko si Sari ano mang mangyare.

Pumasok sa selda si Sister Frances kung saan kami nakapreso lahat.

"Sino sainyo ang may balat sa balikat?" Unang tanong nito.

Nagkatinginan kami bigla ni Celine.

Hinawakan ko naman ang kamay niya.

"Waren hubaran isa isa ang mga babaeng yan." Utos nito sa kasama niyang lalaki.

Lalong nanikip ang dibdib ko. Gustong gusto ko ng manlaban.

"Ellen natatakot na ako." Bulong sakin ni Celine.

"Wag kang matakot." Bulong ko dito.

Isa isa ng sinira ng lalaking ito ang sleeve ng damit namin.

Pinupunit niya kada madadaanan niya.

At ngayon nasa harapan na namin siya. Kagad niyang hinila si Celine.

"Aray ko!"

"Dahan dahan lang po wag niyo siyang sasaktan." Sabi ko.

Hindi naman ito nakinig sakin at dali daling pinunit ang suot ni Celine.

Tumingin ang lalaki sakin.

"Hindi siya." Sabi nito.

"Halika dito!" Sabi nito at hinila ako.

Kagad niyang pinunit ang aking damit at natulala sandali.

"Madam nahanap ko na." Sabi nito at kinaladkad na ako palabas. Naiwan ko namang
luhaan si Celine.

"Sandali lang Sister saan mo ako dadalhin?"

"Wag ka ng madaming tanong iha. Napakaswerte mo at ikaw ang napili niya." Hindi ko
ito maintindihan.

Inilabas ako ng selda at ang sakit sa mata ng liwanag na nanggagaling sa araw.

Naglakad pa kami ng naglakad hanggang sa may makita na kaming tatlong itim na

sasakyan at mga lalaking puros naka uniform na itim.

"Ayusin mo ang sarili mo Ellen." Sabi sakin.

Paano ko naman aayusin ang sarili ko eh mukha na akong grasa at punit pa ang damit
ko.

Nakatayo lamang kami na animo'y may hinihintay.

Maya maya pa ay may lumabas ng isang lalaking tansya ko ay nasa 6'2 ang tangkad
nito.
Nakaitim lang ito at halatang mamahalin ang damit.

Yumuko sina Sister pati ang lalaki. Pati narin ang mga gwardiya ay nagsipag yukuan
na.

Ako lamang ang naglakas loob na sumuway sa tradisiyon dito sa ampunan. Hinding
hindi ako yuyuko nino man.

Naglakad ito ng dahan dahan papalapit sakin at sinuri ako.

Tinitigan ko lamang siya at hindi ko maipagkakaila na napaka gwapo niya kahit na

may maliit na pilat ito sa gilid ng kanang mata.

"Lord ito na po siya, ang batang may balat sa balikat." Sabi ni Sister.

Lord ang tawag nila? Hindi maaari. Siya na kaya? Siya na kaya ang Mafia Lord na si
Reid Ford? Ang makapangyarihan sa lahat, ang pumapatay ng walang awa. Diyos ko
iligtas niyo po ako.

"Tumingin ka sakin." Sabi nito.

Nagiiwas lamang ako ng tingin dahil sadyang nakakatakot ang mga titig niya.

"Titingin ka o gusto mo ng mamatay?" Kinabahan ako dahil nakarinig ako ng pagkalas

ng baril.

Para na akong maiihi sa takot kaya tumingin ako.

Ng makita niya ako ng malapitan at malinaw na ay parang biglang natauhan ito.

"Iuuwi na kita sa Bahay natin." Bigla na lamang naging kalmado ang boses nito at
may bakas ng liwanag ang kaninang madilim na mukha nito.

Napakagwapo pala niya sa malapitan.

Napakalakas ng appeal nito.

"Don't touch her." Sabi nito sa lalaking kanina pa nakahawak sa braso ko.

Wala pang ilang segundo ay kinalabit niya ang trigger ng baril sa may paa mismo ng
lalaki dahilan para mapahiga ito sa sakit.

Grabe wala siyang puso. Garapalan.

"Pasalamat ka at binuhay pa kita." Sabi nito sa lalaki.

"Let's go." Inalalayan ako bigla nito papasok sa mamahaling kotse niya.

Nakita ko namang may iniabot na dalawang suit case at alam kong eto na ang
kabayaran ko.

Nagdarasal na lamang ako na sana humaba pa ang buhay ko.

Dahil...

I'm owned by the Mafia boss.

2.

Ellen:

Hindi ko talaga inaakala na siya pa mismo ang bibili sakin. Ayoko siyang tignan
nakakatakot ang mga titig na binibigay niya sakin. Ipinikit ko nalang ang aking mga
mata at isinandal ang ulo ko sa bintana. Ginginaw ako dala ng manipis kong damit at
napunit pa to.

Naramdaman ko na lamang ang mainit na telang bumalot sa katawan ko. Napadilat ako
at laking gulat ko na nasakin ang coat niya. Napatingin naman ako sakanya na alam
kong kanina pa nakatingin sakin.

"Wear it." Sabi nito.

Hindi ko alam kung matutuwa ako dahil sa ginawa nito o matatakot.

Tumango tango na lamang ako at dali daling isinuot ang coat nito na nagmistulang
kumot ko dahil sa laki nito. Amoy na amoy ko din ang pabango nito at hindi ko alam
bakit nakaramdam ako ng bigla biglang pag kabog ng dibdib dahil sa bango ng pabango
niya. Para bang may kung anong kuryente ang dumaloy saking ugat habang inaamoy ito.

Hay Ellen please lang itigil mo yan. Tama na ang pagnanasa mo sa lalaking ito.
Delikado.

Nasabi ko na lamang sa isip ko. Ipinikit ko na muli ang aking mga mata at nagulat
nanaman ako ng hilahin niya ako papunta sakanya at isinandal ang ulo ko sa matipuno
niyang dibdib.

Hindi ako makagalaw tila nanikip ang dibdib ko sa sobrang bilis ng pag tibok nito
na para bang kumakawala. Rinig na rinig ko din ang malakas at mabilis na pag tibok
ng kanyang puso. Namula ako sa nararamdaman ko ngayon. Oo ngayon lamang ako
nakaramdam ng ganito sa buong buhay ko.
Idinikit niya ang bibig niya malapit sa tenga ko at bumulong.

"Ellen." Banggit niya sa pangalan ko.

Hindi ako makagalaw at hindi ko narin ginawang i-angat pa ang ulo ko para makita
siya. Lalong nag init ang buong katawan ko dahil sa mapanuyo niyang boses. Ibang
iba ito sa brusko at nakakatakot na si Mr. Ford.

Hindi na to muli pang nagsalita at tanging pag hinga lamang niya ang naririnig ko.

Hindi ko nadin nakuha pang matulog dahil patuloy padin ang pag kabog ng puso ko.

"Lord narito na tayo." Sabi ng isang lalaking nasa harapan. Isa ito sa mga tauhan
ni Mr. Ford.

Dahan dahan ng pumasok ang itim na sasakyan kasunod naman nito ang dalawa pang
sasakyan.

Nag angat ako ng tingin para makita kung nasaan ako, at ngayon palang ay
pinagsisisihan ko na dahil nagtagpo ang mga mata namin ni Mr. Ford.

Maamo talaga ang mukha nito at mga mata. Nakadagdag din ng appeal ang maliit na
pilat nito sa kanang mata. Nagiwas na lamang ako ng tingin at tumingin na sa labas
ng bintana.

Bumaba na ang lahat ng mga tauhan ni Mr. Ford at pinagbuksan nadin ako ng pintuan.
Nakababa na ito habang ako ay manghang mangha padin sa napakalaking palasyo nito.

Maya maya pa ay may dumating pang kulay asul na sasakyan. Tumigil naman ito sa
harapan namin lahat.

Pagkatigil ay may bumabang napakagandang babae at may baril din itong dala. Ngayon
ay alam ko ng isa din marahil ito sa tauhan ni Mr. Ford.

Yumuko ang mga tauhan ni Ford.

"My Lord nakarating na pala kayo." Sabi ng napakagandang babae at Yumuko ito.

"Kamusta Freya? Sinundo ko lang si Ellen." Sabi ni Mr. Ford.

Pagkasabi ay kagad na napalingon sakin ang nag ngangalang Freya at masama na ang
tingin nito sakin.

"Ayos lang Lord, nagpunta pala ako dito para makita kayo." May laman na ang bawat
salita nito ngunit parang wala lang kay Mr. Ford.
"Salamat sayong katapatan Freya. Hindi ako nagkamali ng pagpili sayo."

"Basta para sayo Lord kahit ano gagawin ko." Sabi nito at yumuko.

Pagkatapos ay hinila na ako ni Ford dahilan para sumama muli ang tingin sakin ni
Freya. Bakit ba ang sama sama agad ng tingin sakin nito? Ano bang nagawa ko?

"Ellen." Banggit ni Ford sa pangalan ko.

Napalingon naman ako dito at nagkatitigan nanaman kami na animo'y walang ibang
taong nanonood samin.

"Itong nakikita mo sayo lahat ng to. Pagmamay-ari mo lahat to." Sabi nito.

Naguluhan ako sa sinasabi niya.

Hindi pa ako nakakapagsalita ng magsalita siyang muli.

"Pakasalan mo ako." Sabi nito.

"Sandali lang Lord. Hindi ba padalos dalos ata ang desisyon mo?" Wari ni Freya.
Tumingin ng masama si Ford dito.

"Sinong nagbigay ng karapatan sayo na magdesisyon para sa buhay ko?" Galit na sabi
nito.

Napayuko si Freya.

"Patawad my Lord. Hindi na po mauulit."

Hindi padin ako makapagsalita ng mga oras na yun. Pakiramdam ko na katapusan na ng

buhay ko oras na magpakasal ako sa lalaking to.

Tumingin sakin si Ford. Malamig parin ang mga titig nito ngunit sadyang nakakaakit.

"Mag hihintay ako Ellen." Yun na lamang ang sinabi niya bago tuluyang pumasok sa
loob ng palasyo niya.

Kagad namang may lumapit sakin na tingin ko Isang kasambahay.

"Mam sumunod po kayo sakin. Papaliguan ko na kayo at para makakain nadin kayo ni
Lord." Sabi nito at hinila na ako papasok.
Nadaanan ko pa si Freya na masama parin ang tingin sakin.

Pinapasa Diyos ko nalang ang lahat. Nagdarasal ako na sana maging maayos ang lahat.
Sana makatakas ako sa bahay na to.

3.

Ellen:

Sadyang napakaganda at lawak ng bahay ni Mr. Ford, pagkapasok ko palang sa loob ay

inalalayan na ako ng isang babae na medyo may edad na.

"Mam dito po tayo lilinisin ko na po kayo."

"Ay wag na ho marunong naman po akong maligo magisa." Sabi ko habang nakaupo na ako
sa malaking upuan dito sa loob ng banyo."

"Nako wag na po kayong mahiya trabaho ko po ito at tiyak na magagalit po ang Lord
sakin. Tara na po at mainit na ang tubig dito sa bath tub paliliguan na kita."

"Pasensiya na po nahihiya kasi ako hindi din ako sanay na nakikita ang katawan ko."
Sabi ko.

"Tatalikod nalang po ako at maghubad na kayo para makapag babad. Nilagyan ko na po

yan ng pulang mga petal ng rosas maganda po yan sa balat tiyak na mas kikinis at
pipino ang balat niyo." Halata na maraming nalalaman ang babae na to tungkol sa
pagpapaganda ng balat. Tumalikod na nga siya at sinunod ko naman ang sinabi niya.
Naghubad na ako at lumublob sa katamtamang init ng tubig.

"Hay ang sarap sa pakiramdam." bulong ko.

Lumingon naman sakin ang babae at kumuha ng sabon at pang scrub.

"Hihiludin ko na po ang likod niyo mam." Sabi nito. Pumayag naman ako at
nakakwentuhan ko na siya.

"Ahm wag niyo na akong tawaging mam. Ellen ang pangalan ko yun nalang po ang itawag
niyo sakin." magalang na sabi ko.

"Paumanhin po ngunit tiyak na magagalit sakin si Lord kapag pangalan niyo lang ang
itatawag ko sainyo."

Napaisip ako. Grabe ganon ba talaga kalupit si Mr. Ford at takot na takot sakanya
ang lahat ng nasasakupan niya.

Hindi na ako umangal pa. Ng magsalita muli ito.

"Ang ganda ng inyong kutis, paumanhin na po pero halatang nanggaling kayo sa

mayamang pamilya." Nagulat ako sa sinabi nito habang hinihilod ang likod ko.
Sa totoo lang ay maganda talaga ang kutis ko at sadyang napakaputi ko kaya siguro
hindi halata na galing lang ako sa hirap.

"Nako maraming salamat po. Pero nagkakamali po kayo, galing lang ako sa isang
walang kayang pamilya." Matipid na sabi ko. Hindi ko naman kasi ugaling ikwento ang
buhay ko. Tanging si Celine at Sari lamang ang pinagkakatiwalaan ko.

Bigla na lamang pumasok sa isipan ko si Celine at Sari. Kamusta na kaya sila? Lalo
na si Sari na nakababata samin. Maayos naman kaya ang lagay niya sa mga kamay ni
Stepen? Nagaalala talaga ako. Marahil ay kilala ito ni Ford at sana matulungan niya
akong makita muli si Sari at si Celine.

Katahimikan na ang namayani samin. Patapos na akong maligo ng may kumatok sa pinto.

Kaagad namang naalarma ang babaeng kasama ko at binuksan ito.

Iniluwa ng malaking pinto si Freya. Marahil ito ang kanang kamay ni Ford.

Yumuko ang babae dito habang tuloy tuloy lamang ito sa paglalakad patungo sakin.
Tinignan pa nito ang kabuohan ko. Kagad naman akong napayakap sa sarili ko.

Kasabay non ang pag ngisi nito na Tila nakakaloko at umirap ulit sakin.

"Iwan mo na kami. Ako na ang bahala dito." Sabi nito.

Sumunod naman ang babae at kaagad na umalis.

Naupo si Freya malapit kung saan ako nakababad.

"Sino ka?" Seryosong tanong nito.

"Ako si Ellen." Sagot ko.

"Alam ko ang pangalan mo hindi ako tanga."

Napalunok ako sa talas ng pananalita nito. Halata na hindi niya ako gusto pero
bakit? Wala naman akong masamang intensiyon sa Lord nila.

"Saan ka napulot ni Reid?" Muling tanong nito habang nilalaro laro ang tubig sa
bath tub kung saan ako nakalublob.

"Inampon niya ako, galing ako sa bahay ampunan." Sabi ko.

Tumingin naman sakin to ng puno ng pagtatanong.

"Kilala mo naman siguro kung sino si Reid Lewis Ford? Ang makapangyarihang Mafia
Lord." Sabi nito sakin.

Alam na alam ko dahil kilala ko talaga ito. Naririnig ko palagi ang pangalan niya
at sangkot lahat yun sa pagpatay ng tao. Kaya marami ang natatakot dito.

"Alam mo Ellen wag kang magbuhay prinsesa dito, dahil inaakala mong gagawin kang
Reyna ni Reid dito nagkakamali ka. Isa ka lang sa mga babaeng inuuwi niya dito.
Kaya sa ngayon pakasaya kana dahil sisirain ko ang buhay mo." Sabi nito sabay tayo
at umalis.

Naiwan akong tulala. Isa isang nagagusan ang mga luha ko. Hindi ko alam kung paano
ako makakatakas dito lalo pa at si Reid Lewis Ford ang nakabili sakin. Pakiramdam
ko ay katapusan na nga ng maliligayang araw ko.

Tumayo ako at kinuha ang tuwalya. Itinapis ko ito sa katawan ko. Ngayon na kaya ako
tumakas? Magdidilim na tiyak na hindi ako mapapansin dahil sa laki ng bahay na to.

Walang pag aalinlangan at lumabas ako ng banyo na tanging tuwalya lamang ang saplot
ko saking katawan.

Giniginaw man ako ay hindi ko ito ininda. Sumilip ako sa likod at walang tao.
Swerte ata ako kaya tinakbo ko to pababa. Paglabas ay wala na akong lingon lingon
at tuloy tuloy lamang ako sa pag takbo hanggat sa narinig ko ang boses na yon. Ang
boses na ayoko ng marinig pa.

"Hanapin niyo! Freya hanapin niyo si Ellen!" Galit na galit ang boses ni Reid.
Kaagad naman akong nakita ng mga tauhan niya sa labas at nahuli ako.
"Bitawan niyo ako!"

"Miss Freya nahuli na namin. Pakisabi kay Lord na huminahon na siya."

Dali daling dumating si Freya pagkatapos matanggap ang tawag na yun.

Sinalubong niya ako at...

"Aray!"

Sinampal niya ako ng sobrang lakas dahilan para pumutok ang labi ko.

"Hindi lang yan ang aabutin mo kapag tumakas Kapa!"

"Miss Freya tiyak na magagalit si Lord kapag nalaman niyang sinaktan mo to." sabi
ng isang lalaki.

"ipagpapalit niya ako dito?! Kaya kong patayin to sa harapan ni Lord ngayon din."
Sabi ni Freya at kinaladkad ako. Gamit ang kamay nito na nakasabunot sakin.

"Aray ko bitawan mo ako!"

Habang papalapit na kami sa kwarto kung nasaan ang opisina ni Ford.

Bumukas ang pinto gawa ng pagbukas ng mga tauhan ni Ford habang si Ford naman ay
napahilot na sa kanyang ulo ng makita akong kaladkad mismo ni Freya sa buhok ko na
pakiramdam ko ay nanlagas na sa tindi ng pagsabunot niya.

Nanlaki ang mga mata ni Ford sa nakita niya.

Itinulak ako ni Freya dahilan ng pagtumba ko at bumunot na ito ng baril at tutok

sakin.

Kasabay ng pagtutok nito ang pagtutok din ng baril ni Ford sakanya at pinihit ang
trigger.

Laking gulat ko maging si Freya at mga tauhan ni Ford.

Nandidilim ang mukha nito at nagiigting ang mga panga.

"L-lord, anong ibig sabihin nito?" Tanong ni Freya.

"Sinong nagbigay sayo ng karapatang saktan si Ellen?" malalim na malalim ang boses
nito na tila papatay na ng tao.
"My Lord." kabadong sabi ni Freya.

Ibinaba ni Freya ang baril niya. Ganon din si Ford at dahan dahang lumapit kay
Freya.

"Ahhh!"

Gulat na gulat kaming lahat dahil sa pagsampal nito kay Freya.

"Tama na my Lord masakit. Nasasaktan ako."

Sinikmuraan pa ito ni Ford at nagsuka na ng dugo si Freya.

"Papatayin kita." Sabi ni Ford.

"Maawa kayo Lord matagal na akong naninilbihan sainyo. Maawa kayo."

Ngunit tila walang naririnig si Ford at itinutok ang baril sa ulo nito.
Napapikit nalamang ako sa sobrang takot ng biglang....

"Lewis itigil mo yan." Isang lalaki ang umagaw ng baril.

Gwapo ito at matipuno.

"Palayasin mo ang babaeng yan sa harap ko." Sabi ni Ford.

Pinaalis na nga si Freya ng mga tauhan ni Ford at tanging ako si Ford at ang lalaki
na lang ang naiwan.

Lumapit sakin si Ford.

"Ellen? Ayos ka lang ba?" Sobra bakas sa mukha nito ang pag-aalala. Nagiba nalang
ng ganong kadali ang expression ng mukha niya.

"Bitawan mo ako!" inilayo ko ang kamay niya na nakahawak sakin.

"I'm sorry." Lumungkot ang mga mata nito.

Nagsimula na akong umiyak dahil sa natatakot ako sakanya.

"Ellen please wag kang umiyak."

"Lumayo ka! Natatakot ako sayo!" Itinulak ko siya dahil pilit niya akong niyayakap.

Napakalungkot na ng mga mata ni Ford at tumayo ito.

"Kung yan ang gusto mo. But you can't escape from me." Sabi nito at lumabas na ng
silid kasabay ng lalaking pumigil kanina sa pagpatay kay Freya.

Niyakap ko ang aking sarili. Iyak lamang ako ng iyak. Pinanghihinaan na ako ng loob
sa mga oras na yon.

4.

Ellen:

Nagising ako sa madilim at malamig na silid.

"huh? Nasan ako? Nakatulog pala ako sa labis na pag-iyak kanina." kausap ko lang
ang sarili ko.

Nakasuot na ako ngayon ng damit pantulog. Long sleeve at pajama pero paano? Sino
ang nagbihis sakin? Diyos ko hindi kaya?
Takot na takot ako ng mga sandaling yun at nagmadali akong tumayo ng maramdaman
kong nakatali ang kaliwang kamay ko.

Kaagad na tumayo ang balahibo ko sa sobrang takot ng maaninag ko mula sa liwanag ng

buwan ang anyo niya. Ang pinaka ayokong makita. Si Reid Lewis, Reid Lewis Ford.

Nahihimbing ang kanyang tulog samantalang nakaposas ako sa kanya. Baliw na ba ang
lalaking to at nakuha pa niyang iposas ako sakanya. Oo tama kayo ng nabasa,
nakaposas ang kaliwa kong kamay sa kanang kamay nito.

Pilit kong tinatanggal ang pagkakaposas ko ngunit nasasaktan lamang ako. Tumingin
ako sa paligid, madilim ang buong kuwarto. Kailangan kong mahanap ang susi.
Kailangan kong makatakas sa lalaking to. Hahanapin ko pa si Sari. Kailangan mong
gumawa ng paraan Ellen. Sabi ko sa isip ko.

Lumingon ako sa lalaking to at nagsimula na akong hanapin ang susi. Dahan dahan
kong kinapa sa bulsa ng pantulog nito ang susi. Kailangan kong maging maingat kundi
katapusan ko na.

Kinakapa ko ito dahan dahan habang nahihimbing ang kanyang tulog.

Hindi ko mahanap. Nasaan yun? Hindi pwedeng wala paano ako makakatakas? Sabi ko sa
sarili ko.

Mas lumiwanag pa ang sikat ng buwan at ngayon ay para kaming nasa spot light dahil
nakatapat ito samin. Hindi ko naiwasang mapatingin sakanya. Diyos ko ano ba naman
to? Napakagandang nilalang ng lalaking to. May maliit siyang pilat sa kanyang
kanang mata, saan kaya galing yun? Sa isip isip ko.
"Ang gwapo mo lalo na kapag tulog. Hindi ka nakakatakot." Hindi ko naiwasan.
Talagang sinabi ko yun.

Huli na ng maisip ko ang sinabi ko. Bigla na lamang itong nagbukas ng mata at
ngayon ay seryoso lang itong nakatitig sakin.

Lumakas ang kabog ng dibdib ko. May halong kaba at takot.

"Hinahanap mo to?" tukoy niya sa maliit na susi na hawak niya sa kaliwa niyang
kamay.

Nanlaki lalo ang mga mata ko. Yun lang ang bagay na makakapagligtas sakin sa taong
to.

"A-akin na yan." Utal na sabi ko.

Ngumiti ito.

"Bakit ko naman ibibigay to? I told you you can't escape from me."

Kinabahan ako lalo ng mga sandaling yun. Hindi ko namalayan na nakapatong na pala
ako sakanya sa kagustuhan kong abutin ang susi.
Hindi ko na inisip pa kung narinig din ba niya yung mga sinabi ko kanina. Ang
tanging nasa isip ko ay makalayo sakanya.

Pinilit kong abutin to ngunit huli na. Itinapon niya ito sa malayo.

"Hindi maaari to." Natulala ako habang nasabi ko ang mga salitang yon. Kasabay non
ang pagyakap ng kaliwang kamay niya sakin at nag lapit pa ang mga mukha namin.

"What's the matter?" pagaalalang tanong nito.

Hindi ako kumibo.

"Ayaw mo bang makasama ako habang buhay?" tanong niya.

Lalong nanikip ang dibdib ko. Paano ko masisikmurang makasama ang taong to. Ang
taong kinatatakutan ng lahat. Ang taong kinamumihian ko at ayokong makita.

Lumihis ako ng tingin sa iba. Nakatingin ako sa bintana Kung saan nang gagaling ang
sinag ng buwan.

Hinawakan niya ang mukha ko sa direksyon niya.

"Look at me. Are you afraid of me?" Tanong nito.

Malamang, sino ang hindi matatakot sayo? Maging ako ay walang kasiguraduhan na
hindi mo ako papatayin. Dahil alam ko, kilala ko si Mr. Reid Lewis Ford. Ang Mafia
Lord na walang awang pumapatay ng tao. Hindi alintana ang estado sa buhay,
mapamayaman man o mahirap pinapatay ng walang pusong lalaking nasa harap ko ngayon.

"I know, I can't blame you Ellen. Hindi ako santo o Diyos. Demonyo ako sa paningin
ng lahat. Pero Iisa Lang ang sasabihin ko sayo, ikaw ang kahinaan ko. Takot akong
mawala ka."

"Hindi ako makahinga." Sabi ko.

Sino bang hindi makakahinga e ang higpit ng yakap niya sakin. Hindi ako pwedeng
maniwala sa taong to. Iisa lang ang totoo. Masama siyang tao, Masama.

Niluwagan niya ang pagkakayakap.

"Matulog kana. Wag kang mag alala bukas wala kanang posas."

Hindi pa ako umiimik ngunit tila sumabay ang tiyan ko at ngayon ay nag iingay na sa
gutom.
"I see." Napatawa ito.

Sa sobrang kahihiyan ay napatingin nalang ako sa iba.

Alam niyang gutom ako at kagad itong nagpatawag ng maid para maghatid ng pagkain.

Ng makarating ang pagkain ay kagad akong kumain kahit iisa nalang ang kamay ko.
Nakatitig lamang ito sakin.

"Wag kang tatakas." yun lang ang sinabi nito tsaka nagpakuha ng susi para kalagan
ako.

Ng makalas na ang posas ay hindi ko na inalintana ang sinabi nito at nagpatuloy

lang ako sa pagkain ng madami habang siya ay titig na titig lang sakin.

5.

Ellen:

"Kailangan ko ba talagang isuot to? Ano ba kasing meron bakit may pagdiriwang?"
Madami kong tanong sa babaeng inaayusan ako.

"Hindi ko po alam Mam ang bilin lang ni Lord ay ihanda kayo para sa pagsasalo
mamaya." tugon nito.

Habang abala sila sa pag aayos saakin ay hindi ko mapigilang mamangha sa

kagandahang nakikita ko sa malaking salamin. Ako ba to? Ang ganda, ang ganda ganda.
Iyon na lamang ang bukod tanging sumasagi sa isipan ko.

"Darating na pala si Miss Scarlett yung kababata ni Lord Ford, grabe ang ganda
talaga nun noh bagay na bagay sila ni Lord." Sabi ng isang babae habang inihahanda
ang damit ko.

Napansin ata nito na napatingin ako sakanya, hindi ako nagseselos dahil wala naman
akong pakialam sa Reid na yun. Nacurious lang talaga ako na ang Mafia Lord na
kinatatakutan ng lahat ay may kababatang babae pala.
"Hehe Mam pasensiya na po kayo sa pagkamadaldal ko, Idol ko lang po talaga si Mam
Scarlett. Model po kasi yun at sobrang ganda niya po talaga." Sabi nito.

"Mas maganda si Mam Ellen para sakin. Simple lang hindi na kailangan pang magpinta
sa mukha." Sabi naman ng isang nag aayos ng buhok ko na siyang ikinatawa ko dahil
hindi naman palamanagan yon.

"Alam niyo ba Mam Ellen mas boto po ako sainyo para kay lord." Dagdag pa nito.

"Ayy nako ikaw talaga, wala namang kami eh." kagad na response ko dito.
Nagkatinginan ang dalawa.

"Ah Mam diba wala naman kayong gusto kay lord? So okay lang sainyo na gustuhin kong
magkatuluyan sila ni Mam Scarlett?" Sabi naman ng isa.

"Oo naman noh. Nako tulungan pa kita boto din ako kay Scarlett para kay Reid." Sabi
ko. Wala naman kasi akong pakialam. Ang gusto ko lamang ay makaalis na sa lugar
nato.

"Sayang naman Mam Ellen, gusto pa naman kita para kay Lord. Alam mo ba na ikaw lang
ang babaeng inuwi non dito? At ikaw lang ang babaeng nilapitan non." Sabi naman ng
isa.

Kaagad akong napaisip sa sinabi nito. Bakit naman? Anong kailangan niya sakin?
Ngayon ay kailangan kong mas mag ingat pa.

"Ayan tapos na!"

Sa lalim ng pagiisip ko ay hindi ko man lang napansin na tapos na pala akong

ayusan.

"Ang ganda ganda niyo talaga Mam Ellen Nako tiyak na kayo ang pinaka maganda
mamaya."

"Uy Jeni pupunta din si Mam Scarlett mamaya noh kaya parehas sila ni Mam Ellen na
lilingunin ng mga kalalakihan at kaiingitan ng mga kababaihan mamaya." Sabi naman
ng isa.

Nagtawanan na lamang kaming tatlo.

Kinuha na ng isang babae ang gown na susuotin ko.

"Teka? Teka sandali lang." Awat ko dito habang isinusuot na niya ito sakin.

"Kitang kita naman ata ang kaluluwa ko sa damit na yan." Sabi ko. Pano naman kasi
isang malalim na neck line na makikita na talaga ang mga pisnge ng dibdib ko at
isang mahabang slit sa litaw na litaw ang right leg ko.

"Nako Mam magpasalamat pa nga kayo sa may kapal na biniyayaan kayo ng ganyang kay
gandang katawan. Kung ako lang ang meron niyan ipagmamalaki ko pa." Sabi nito.

Hindi naman sa pagmamayabang ay sadyang natural na maganda ang hubog ng katawan ko.

Hindi na ako nag alinlangan pa at isinuot ko na ang red gown ko.

Ng ito'y? Masuot ko ay natulala na lamang sila at napanganga.

"Grabe Mam Ellen iba kayo."

"Wow amazing! See? Ang ganda ganda niyo Mam Ellen. Kaya hindi na kami magtataka
kung paano nainlove sainyo si Lord." Sabi naman ng isa.

Kahit ako ay hindi nakilala ang sarili. Hindi padin nag si sink in sa isipan ko ang
lahat ng ito.

"7pm na pala! Nako tara na at ihatid na natin si Mam Ellen sa baba. Malamang ay
magsisimula na."

Sumunod lang ako sakanila kahit na naguguluhan ang isip ko kung ano bang meron
ngayon?

Binaybay namin ang mala palasyong hagdan ni Reid at para akong nasa eksena sa isang
pelikula ng makita kong nasaakin lahat ng mga mata habang ako ay bumababa.

Kinakabahan ako. Wala akong ibang maramdaman kundi kaba. Iisa lang ang taong gusto
Kong makita ang taong hinahanap hanap ko dahil natatakot ako. Si Reid.

Hindi ako sanay. Para akong may kasalanan dahil sa mga matang saakin lamang
nakatitig. Reid asan kaba? Tanong ko sa isip ko.

Napayuko na lamang ako ng may lumapit saakin.

"Hi bakit ka nagiisa?" Bati nito kaya naman ay kaagad akong nag angat ng tingin.

Isang lalaking matipuno ito. Napakagwapo niya, at hindi mo maiaakalang isa itong
pinoy dahil sa magagandang asul na mga mata nito.

"Hi." tipid na sagot ko.

"Here." Sabay abot sakin ng alak.

"Ano yan?" Tanong ko.

"Let's drink." Sabi nito.

"Hindi ako umiinom." Sabi ko.

"Oww I'm sorry." Sabi nito sabay balik ng alak sa may mesa.

"Ngayon lang kita nakita, bago ka? I mean hindi kita nakikita sa mga ganitong
celebration before." Sabi nito.

Hindi ako umimik.

"Okay I think you're new one."

"By the way I'm Felix."

Sabay abot ng kamay.

"Ellen." Sagot ko at nagkamayan kami.

Wala pang isang segundo ay bumagsak na sa sahig si Felix.

"Oh my god!!!" Sigaw ng isang magandang babae.

Isang suntok...
Oo sinuntok ni Reid si Felix at napalakas ata kaya nawalan ito ng malay.

Ang lahat ay nagsipag yukuan at takot makialam.

Hinila ako ni Reid at tinitigan sa mga mata ko. Maya maya pa ay idinikit niya ang
mga labi niya sa labi ko.

Hinalikan niya ako. Isang mainit na halik. Halik ng isang Ford.

Pagkatapos niya akong halikan ay nagsalita ito.

"She's my Fiance Ellen Garcia. Soon to be my wife. Kung sino man ang lalaking
hahawak sakanya papatayin ko." Sabi nito.

Tahimik ang lahat.

Ang kasamang babae ni Reid ay nagsalita na.

"Lewis?" Banggit nito na may halong kalungkutan ang mga mata.

Mahigpit lamang ang pagkakahawak ni Reid sa bewang ko. Inilapat niya ang mga labi
niya sa tenga ko na para bang walang ibang sa paligid. Habang magkatapat naman kami
ng kasama nitong babae at magkatitigan lamang mata sa mata. Siya nga ba si
Scarlett? Tanong ko sa sarili ko. Ngunit napawi ang lahat ng yun ng marinig ko ng
bumulong sakin si Reid.

"Wala kang kawala, akin ka."

6.

Ellen:

"Lewis?" muling tawag ng babaeng nasa tapat ko na kanina lamang kasama nito.

"What?" Malamig na tugon ni Reid.

"Ahm hindi mo lang ba ako ipapakilala sakanya?" Sabi nito.

Tumingin sakin si Reid at nagsalita.

"She's my childhood friend Scarlett." Sabi nito sakin.

"Hi Ellen! I'm Scarlett grabe you look so pretty naman." Sabi nito at hinawakan ang
kamay ko.

"Ahehe hi Scarlett nako hindi naman, mas maganda ka." Sabi ko.

"Thank you Ellen. I'm so happy finally pinakilala kana sakin nitong si Lewis. Ahm
Lewis? Pwede ko bang mahiram saglit ang fiance mo?" Sabi nito.
Nagkrus lamang ang mga kilay ni Reid nakasimangot ito at nagiisip.

"Sure, take care of her." Sabi nito.

"I will." Masayang sabi nito.

Hinila na niya ako sa may malaking veranda ng bahay ni Reid.

Ng makarating kami dito ay kagad siyang pumikit at nilanghap ang sariwang simoy ng
hangin.

"Hmmmm.. Haaay ang sarap ng hangin dito sa labas noh." Paninimula nito.

Kaagad naman akong sumang-ayon.

"Oo sariwa talaga at maaliwalas pa."

"Anyway Ellen I like Lewis so much." dineretso na niya ako.

"I mean no, because I love him." Sabi muli nito. Hindi ako makapag salita at gusto
ko lamang makinig. Mukha namang mabait na tao si Scarlett.

"Take care of him Ellen." Sabi muli nito.

Naalala ko ang sinabi kanina nung babaeng nag ayos saakin. Boto siya kay Reid at
Scarlett. Bakit kaya hindi ko tulungan si Scarlett kay Reid? I mean wala akong
nararamdaman para dito. Kaya kung mapupunta siya kay Scarlett alam kong gigising
din ang natutulog na damdamin ni Reid para dito.

"Ahm Scarlett?"

"Yes?" Sagot nito.

"Sa totoo lang, wala akong nararamdaman para kay Reid."

Nanlaki ang mga mata nito sa gulat.

"W-what?" Tila hindi siya makapaniwala.

Tumango tango ako.

"Wala akong gusto sakanya." Ulit ko.

"Why? I mean he really love you. He owe you so much." Sabi nito.

"Oo gwapo siya. Oo mayaman siya. Oo nasa kanya na ang lahat. Pero hindi, hindi niya
nakuha ang puso ko." Sabi ko. Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Bakit
nahihirapan akong sabihin ang mga salitang yun?

Bumakas ang labis na tuwa at kaligayahan sa mga mata ni Scarlett.

"Tulungan mo ako Ellen." Kagad niyang kinuha ang mga kamay ko at inilapat sa mga
kamay niyang nananabik. Masayang masaya siya.

"Huh?" Nabigla ako sa sinabi niya. Hindi ko siya maintindihan.

"You said that you don't love him right? So let me Ellen, let me love him for the
rest of his life." Buong pusong sabi nito.

"P-pano?" Naguguluhan kong tanong.

"Say no Ellen. I know this celebration is for your wedding day. Balak ni Lewis
magpropropose sayo ngayong gabi." sabi nito.

Sa gulat ko ay napanganga ako. Hindi ko aakalain na seseryosohin niya ang panunuyo

sakin para magpakasal. Pero bakit? Bakit ako?

"Deal?" Muling sabi ni Scarlett.

Natigilan pa ako.

"Ellen?" Pag aalalang tawag niya sakin.

"Are you with me?" Sabi niya.

Ng matauhan ako...

"Oo, hindi ko gusto si Reid Scarlett tutulungan kita. Hindi ako magpapakasal
sakanya."

"Talaga? Thank you thank you Ellen! Hulog ka talaga ng langit." Niyakap niya ako ng
mahigpit sa galak.

"Tara na sa loob?" Aya sakin ni Scarlett na sobrang saya.

Pumasok na kami at nag tinginan ang mga tao ngunit para bang nagiba. Yumuyuko sila
mismo kada dadaan ako. Hindi ko maintindihan. Biglang namatay ang ilaw at tanging
dim light lamang ang ilaw namin. Narinig ko ang tunog ng piano, isang musika na
masarap sa tenga.

Nakita kong papalapit saakin si Reid.

"Kanina pa kita hinihintay." bulong nito sakin. Hindi ko naiwasang mapatingin sa

magaganda niyang mga mata na kahit katabi ko lamang si Scarlett ay para bang
nawawala ako sa katinuan.

"Ellen Garcia, will you be my wife?" Dire'diretso, walang karoma'romantic niyang

sabi. Halata sakanya na hindi pa niya ito nagagawa noon pa man. Ayoko mag feeling
pero bakit nakakaramdam ako ng mga paru paru sa aking tiyan? Kinikilig ako? Bakit?
Sobrang simple lang ng proposal niya at walang kaeffort effort pero bakit? Ang
lakas ng tama sakin ng bawat katagang binitawan niya.
Hindi na ako makapag salita bakit tila umurong ang dila ko?

"Ellen." Mahina lamang ngunit narinig ko. Narinig ko ang pagtawag ni Scarlett sa
pangalan ko na siyang nagbalik sakin sa katinuan.

Lumingon ako dito.

Bakas ang malungkot niyang mga mata. Naalala ko na oo nga pala, mahal niya si Reid.
Mahal na mahal niya si Reid.

"I'm sorry." kaagad na sagot ko kay Reid. Bumakas ang pagkagulat sa mga mata niya.
Dumilim ang mukha nito na kanina lamang ay napaka gandang tignan. Para bang
binagsakan siya ng langit at lupa. Pero bakit ganto? Hindi ba dapat ay wala akong
pake? Bakit ako naaawa sakanya? Ano ba Ellen.

Binitawan niya ang kamay ko. Walang ano ano ay naglakad lamang siya palayo sakin na
madilim ang mukha. Umiiwas ang bawat taong nadadaanan niya. Wala akong magawa kundi
ang panoorin siya papalayo saakin. Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit
para bang gusto kong bawiin ang sinabi ko.

Wala ni sino man ang humarang sa daanan nito.

"Reid."
Mahinang tawag ko dito. Wala na siya, tuluyan na siyang umalis at nawala sa
paningin ko.

7.

Ellen:

Tanghali na pala ng napagpasiyahan kong bumangon sa aking kama. Hindi ko man lang
pinansin ang paulit ulit na pagkatok sa kwarto ko kanina marahil ay pagod ako dala
narin sa nangyare kagabi.

"Hay ilang araw na ang nakakalipas, kelan ako makakatakas sa bahay nato?" Kausap ko
lamang ang sarili ko kasabay non ang pag tingin ko sa salamin.

"Ellen, ano ba naman yang ginawa mo kagabi?" Tanong ko sa sarili ko. Doon ay
naalala ko nanaman ang paglakad palayo sakin ni Reid.

Hindi ba dapat ay masaya ako at hindi niya ako pinilit magpakasal sakanya? Bakit
ganon? Bakit parang nagsisisi ako? Tanong ko muli sa sarili ko.

Hay nako Ellen tama na okay? Wag mo ng problemahin yon. Paulit ulit kong sabi sa
sarili ko.

Okay maghahanda nako. Sabi ko sa sarili ko.

Naligo na ako at nag ayos kaunti para naman maging presentable sa harap ng mga tao
kung sino man ang makakasalamuha ko mamaya.

Isang long sleeve white polo lamang at shorts ang isinoot ko. Ayos na to malinis
naman tignan. Mabuti na lamang at madami kagad na mga damit ang inihanda para
sakin. Hindi na ako mahihirapan pang pumili.

Napagpasiyahan ko ng bumaba sa aking silid patungo sa hapagkainan. Kumukulo nadin

kasi ang aking tiyan.

Pagbaba ko ay nakita kong tahimik ka kumakain si Reid at narito si Scarlett.

"Hi Ellen! Tinanghali kana ah. Tara na dito maupo kana at kumain." Masayang bati
sakin ni Scarlett samantalahang parang hangin lamang ako kay Reid.

Naupo na ako at sa gitna namin ay si Reid. Tahimik padin itong kumakain.

"So whats the plan?" putol ni Scarlett sa katahimikan. Tahimik lang akong nakikinig
habang kumakain.
"Lewis?" Nagsalita muli si Scarlett.

"What?" Seryosong sagot ni Reid na hindi man lang to tinapunan ng tingin.

"Akala ko ba pupunta tayo ngayon sa hacienda mo? C'mon excited pa naman akong
sumakay na ng kabayo it's been a long time." Sabi nito.

Tumayo na si Reid at hindi na tinapos ang kinakain. Lumapit sakanya ang kanang
kamay na si Alfred, may binulong lamang si Reid at tuluyan ng umalis.

Tahimik lamang akong kumakain ng lumapit si Alfred, nakayuko lamang ito tulad ng
ibang mga tauhan ni Reid. Para bang bawal silang tumingin sa mga mata ng nakatataas
kapag nakikipag usap.

"Magbihis na po kayo at aalis kayo ni Lord." sabi nito.

Tumayo na si Scarlett at labis ang tuwa.

"Tara na Ellen at baka magbago pa ang isip ni Lewis nako talaga hindi pwede yon."
Para itong bata sa labis na kagalakan. Ngayon ko lang napagtanto na mahilig nga
talaga ito sa mga kabayo.

Nauna na siyang umakyat sa kanyang silid at ako naman ay dali daling inubos ang
aking pagkain. Mag huhugas na sana akong ng pinag kainan ng pigilan ako ng mga
katulong dito. " oo nga pala, iba na ang buhay ko simula ngayon." Nasabi ko na
lamang sa isip ko.

Umakyat na ako na siya namang paglabas ni Reid sa kwarto niya. Napahinto ako at
nagkatitigan kami.
Hindi ko alam kung bakit gusto kong gawin sakanya yon.

Lumapit ako sakanya at ganon din ito.

Hindi na ako nag dalawang isip pa.

Hinila niya ako at pumayag ako. Hinalikan ko siya, oo ako ang nauna. Ginantihan din
niya iyon ng mas mainit at nag aalab na mga halik.

Hindi ko na alintana na makipag halikan sa gitna pa mismo ng sala. Sala sa taas ng

malapalayong bahay niya.

Niyakap ko siya ng mahigpit at ganon din siya sakin. Walang usap usap, tila katawan
na namin ang siyang nag uusap ng nararamdaman.

Halikang matagal, mainit at puno ng pananabik.

"Namimiss kita." Ang tanga ko lang na nasabi ko sakanya iyon sa gitna ng nag aalab
naming halikan.

Oo nakakabaliw mang isipin at magulo man ako ay tila hinahanap hanap ko siya.
Ngumiti lamang ito. Ibang iba sa aura niya kanina at ng unang beses ko itong
nakita.

Wala ng pag uusap pa. Ibinigay ko sakanya ang puri ko. Dahil iisa lang ang malinaw
sakin.

Malinaw na ngayong mahal ko siya.

8.

Ellen:

Nakatulog pala ako, minulat ko ang aking mga mata at nakita kong nakayapakap padin
sakin si Reid. Wala kaming ano mang saplot at tanging kumot lamang. Narito ako sa
silid niya. Silid niya na iilan lamang ang pwedeng pumunta.

Inilibot ko ang aking mga mata, ngayon pa lamang ako nakapunta dito. Ibang iba to
sa silid na nakita ko noong nawalan ako ng malay.

Ang lalim lang ng iniisip ko. Tama ba to? Hindi ko na napansin ang oras. Sumagi sa
isipan ko si Scarlett. Ang masayahing si Scarlett.

Nilingon ko ang nahihimbing na si Reid habang nakayakap padin sakin. Dahan dahan
kong inalis ang kamay niya at umupo ako. Kinuha ang mga damit ko nasa sahig.
Makirot, yun ang isang pumasok muli sa isipan ko.
Napangiti na lamang ako habang sinasabing "Ganap kanang dalaga Ellen." pailing
iling pa ako. Anong magagawa ko? Mahal ko na ang taong to, sabay lingon muli kay
Reid.

Nag tungo ako sa banyo ng kwarto nito at talagang kamangha mangha ito sa ganda at
sobrang laki. Madesenyo ito at halatang mamahalin ang lahat ng ginamit dito.

Nagmamadali na akong nag linis dahil naalala kong ngayon kami aalis.

Ng matapos ay nagbihis kagad ako at lumabas ng banyo.

Nagulat ako dahil sinalubong kagad ako ni Reid. Kaagad ako niyakap nito na napaka
higpit. Ibang iba siya, ibang iba sa katauhang kinatatakutan ng lahat.

"Wag kang aalis sa tabi ko." Sabi nito.

Tahimik lamang akong nakikinig.

Huminga ako ng malalim.

"Bakit? Bakit mo ako kinuha sa bahay ampunan?" kay tagal kong gustong itanong
sakanya ang mga yon.
Hindi padin nito tinatanggal ang mga yakap sakin.

"Malalaman mo din, hindi pa sa ngayon." Yun lamang ang sagot nito.

"Yakapin mo ako." Sabi pa nito.

Hindi ko alam na ang isang Mafia Lord na tulad niya ay may pagka demanding na tao.
Sinunod ko siya. Ang sarap niyang yakapin, gusto ko ang pakiramdam na to.

"Pakasalan mo ako." Sabi pa nito.

Dito na ako nagising sa katotohanan. Bigla kong naalala ang mga pangako ko kay
Scarlett.

Inalis ko ang pagkakayakap nito sakin at inayos ang tayo ko.

Gulat itong tinignan ako.

"Hindi pwede, hindi ako para sayo." Sabi ko.

"Bakit?" Litong lito na tanong nito.

"May taong mas higit na karapat dapat sa pagmamahal niyo." Sabi ko.

"Wala akong pake kung sino man yon, ikaw ang gusto ko."

"Ilang beses mo pa akong tatanggihan Ellen? Para malaman ko kung ilang beses din
kitang hindi susukuan." Sobrang seryoso siya. Parang may anong kirot sakin hindi
ito ang gusto ng puso ko pero ayokong masaktan si Scarlett.

"Patawad, pero hindi po ako magpapakasal sainyo ano mang mangyare." sabi ko. Aalis
na sana ako ng magsalita pa ito.

"Alam kong may humihinto sayo." Sabi nito.

Oo hinihinto ko ang sarili ko. Hindi ako bagay sa isang tulad niya.

Buo na ang desisyon ko. Hahanapin ko pa si Sari, at alam kong kilala ni Reid si
Stephen. Kaya kakalimutan ko muna ito para kay Sari, at Scarlett.

"Paumanhin lang, hindi na dapat ako pumasok pa sa buhay niyo." Masakit saking
bitawan yon lalo pa at nahulog ako skanya.

Hindi ko na to nilingon at hindi din niya ako pinigilan.

Lumabas ako ng silid niya at nakita ko si Scarlett na umiiyak habang galit na galit
na nakatitig sakin.

"Ang kapal din ng mukha mo Ellen, akala ko kaibigan ka. Yun pala isa kang ahas!"

"Scarlett." Yun lamang ang nasabi ko.

"Tumahimik ka!" Sigaw nito.

"Akin lang si Lewis Ellen! Alam mo yan! Bakit mo ako niloko?!"

Umaatras lamang ako habang umaabante ito sakin.

"Patawarin mo ako Scarlett, tinapos ko na ang kabaliwan ko." Sabi ko dito.

"Tumahimik ka!" hindi ko namalayan.

Itinulak niya ako sa hagdan.

Ang bilis ng mga pangyayare.

Nahulog ako at nakita kong nagdudugo ang ulo ko. Duon ko na lamang napansin na
dumidilim na ang paningin ko. Narinig ko ang boses ni Reid. Sumisigaw to,
nagwawala. Binabanggit niya ang pangalan ko.

.......

Scarlett:

Itinulak ko si Ellen sa hagdan, nandilim bigla ang paningin ko sakanya kaya ako
nakagawa ng hindi maganda.

Nagulat na lamang ako, tumatakbo si Lewis. Namumutla ito na parang nakakita ng

multo. Ngayon ko lamang nakita na natatakot si Lewis.

Nagsisigaw ito, nagwawala at siya namang taranta ng mga kasambahay sa bahay.

"Kapag may nangyaring di maganda kay Ellen papatayin ko kayong lahat." Malalim na
pagkakasabi nito tsaka tingin sakin ng masama.

9.

Ellen:

Nagising ako sa kirot ng ulo ko. Hilong hilo ako at parang mahihimatay pa ko sa
sakit ng ulo ko.

Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko sa ingay na naririnig ko.

"Lewis im sorry hindi ko sinasadya nadala lang ako ng emosiyon ko." Nakita kong
umiiyak si Scarlett habang pinagsusuntok naman ni Reid ang matigas na dingding.
Sinipa sipa din nito ang upuan dahilan para mawarak to.

Nagwawala siya, galit na galit. Nakakatakot nanaman ito at makikita mong papatay
siya ano mang oras.

"Lewis."

"Wag kang lalapit." Malalim nanaman ang boses nito na nanginginig. Halatang gigil
at sasabog na ano mang oras.

"Im sorry. It was me, i know mali pero hindi ko sinasadya na itulak siya."

"Wag kang magsasalita!" Hinugot ni Reid ang baril niya at natauhan ako. Dapat ko
siyang awatin baka mapano si Scarlett.

"Lewis no! Please im begging you." Halos mamudmod na ang mukha nito sa sahig dala
ng kanyang pagluhod.

"Begging for your life?" Tanong ni Reid.

"Lewis please" kabado ang boses ni Scarlett.

"Tama na yan." Sabi ko habang hirap lumapit sakanila.

Nilingon ako ni Reid at ang madilim niyang mukha ay muling nagliwanag. Para siyang
demonyong naputulan ng sungay at bumaba ang buntot.

"Ellen." Dali dali niya akong nilapitan at niyakap.

"Tama na." Sabi ko muli.

Tumango tango ito at inalalayan akong muling mahiga sa kama ko. Si Scarlett ay
nagtakip na ng mukha. Nahihiya ito ngunit mas nahihiya ako sakanya.

Tumayo na ito at nagtangkang lumapit sakin.

"Ellen, im sorry." Umiiyak padin ito.

"Hanggang dyan ka nalang." Seryosong sabi ni Reid.

Ayaw niyang malapitan ako ni Scarlett.

"Reid tama na. Nagkamali din ako. Niloko ko si Scarlett. Reid mahal ka niya." Sabi
ko dito.

"Alam ko." Sabi nito.

"Kaya ba iniiwasan mo ako Lewis?" tanong ni Scarlett.

"Hindi kita mahal." Yun lamang ang sinabi ni Reid bago ako hinalikan sa noo.

Muling umiyak si Scarlett. Naaawa ako sakanya. Mabait siya at hindi ko kayang
makita siyang nasasaktan.

Lumabas na si Scarlett at hindi na nakuha pang lumingon.

"Masakit paba?" Tanong ni Reid.

Umiiling iling ako kahit na masakit pa ang ulo ko.

Ilang minuto pa ay may pumasok na lalaki. Nakauniform ito na itim at alam kong isa
to sa tauhan ni Reid.

"Lord, pasensiya na sa istorbo. May meeting kayo mamaya. Kailangan niyo na pong
siputin ito dahil ilang beses niyo na itong tinanggihan."

"Cancel it." Walang pag aalinlangang sabi nito.

"Pero nandon si Stepen Delfonso." Sabi nito.

Nanlaki ang mga mata ko ng marinig ko ang pangalang yon. Si Sari kagad ang naisip
ko.

"Damn." Halatang namroblema si Reid. Naisip kong importanteng tao si Stepen dahil
don.

"Sasama ako." Sabi ko.

Napakunot noo ito.

"Gusto ko sumama."

"Hindi ka pwedeng sumama, hindi ka pwedeng makilala ng ibang mga mafia." Sabi ni
Reid.

"Bakit?" Sabi ko.

Tumahimik ito.

"Paumanhin Mam Ellen, Mahalaga kayo kay Lord at ayaw niyang mapahamak kayo."
naguluhan ako lalo.

"Sandali." Hawak ko sa tela ng damit ni Reid bago ito umalis.

"Bakit hindi ako pwedeng sumama? Kapag hindi mo sinabi sasama ako." Pangungulit ko.

Hindi nagsalita ito at hinalikan lamang ako sa pisnge.

Tuluyan ng lumabas ito kasama ang lalaki.

Magulo ang isip ko.

Pumasok naman sa loob ang babae marahil ay kasambahay.

"Goodmorning po Mam Ellen. Ako nga pala si Ana ang magiging personal maid niyo."
Pakilala nito.

Maganda siya at mabait.

Sa sobrang pagkaboring ay nagkakwentuhan kami ng mga bagay bagay hanggang sa
kinulit nanaman ako ng isip ko.

Habang nag kukwentuhan at katatapos ko lang kumain ay nag tanong ako dito.

"Ah Ana? Gano kana katagal na nagtatrabaho kay Reid?"

Nagtaka siya sa tanong ko.

"Isa akong private nurse at isang assassin ni Lord Reid. Matagal na akong
nagtatrabaho sakanya simula bata pa siya."

"Huh? Bata pa? Ibig sabihin ba non matanda kapa kay Reid?"

Tumango tango ito.

Napanga nga ako dahil sa napaka bata pa ng itsura nito halatang alaga niya ang
sarili niya.

"Bakit ba ayaw niya akong isama sa meeting niya ngayon?" Tanong ko muli.
"Hindi maaari Mam, tiyak na mapapahamak ka. Ang Lord Mafia ay hindi maaaring
magkaron ng pamilya dahil ang pamilya nila ang gagawing target ng mga kalaban. Si
Lord ay madaming ng napatumbang Mafia kaya mainit siya sa lahat ng mga mabibigat na
Mafia. Kaya kung ikakasal ka sakanya magisip kang mabuti. Hindi biro maging asawa
ng isang Mafia Lord. Kailangan mong matutong lumaban dahil hindi sa lahat ng oras
ay kaya kang iligtas ni Lord.

Labis akong namangha sa lawak at lalim ng kanyang nalalaman. Napaisip din ako kung
bakit nagpropose siya sakin sa harap ng buong tao kung mapanganib.

Itinanong ko mismo ito.

"Isa siyang Lord, kinatatakutan ng lahat. Makapangyarihan at malakas. Kaya ka

niyang protektahan kaya handa siyang pakasalan ka." Yun lamang ang sinabi ni Ana.

Naging magkabigan kami. Mabait ito sakin at labis na nakakaaliw dahil sa dami ng
alam niya sa mga bagay bagay.

Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako. Pag gising ko ay nakita ko si Ana na

nagbabasa lamang ng libro habang binabantayan ako. Nakaramdam ako ng gutom.

"Ana?" Mukhang alam niyang gutom ako kaya lumapit ito sakin dala na ang pinamiling
pagkain.

"Wow! Alam mo talaga?" Manghang sabi ko.

"Kanina pa kayo tulog Mam Ellen." Sabi nito na nakangiti.

Napakahusay niya mag isip. Hindi nako magtataka kung bakit isa siyang assassin.

...

Natapos ko na ang kinakain ko at nakipag kwentuhan dito. Mas madami pa akong

nalaman dahil sa talas ng isip niya.

Maya maya ay dumating si Reid.

Nakangiti itong lumapit sakin at kinamusta ako.

Napag alaman kong madami pang Assassin si Reid kaya talagang napaka makapangyarihan
niyang tao.

10.

Ellen:

"Magaling na ko bakit hindi pa ako pwedeng makauwi?" Pangungulit ko sa doctor.

Paano ba naman kasi mag iisang linggo na ako naka confine gusto ko ng lumabas.

"Mam sorry po hindi pa pupwede. Pinapasabi ni Lord na manatili muna kayo dito."
Lord? Hay marahil kay Reid itong hospital na to.
Napagod na akong mangulit kaya naman nahiga na ako sa kama. Inayos lang ng nurse na
kasama ng doctor ang bedsheet pati narin ang kumot ko. Malinis sila dito dahil araw
araw nililinis ang kwarto.

Pumasok na si Ana na siya namang paglabas ng dalawa.

May dala na itong pagkain pananghalian.

"Ana kelan ba ako pwedeng lumabas? Gustong gusto ko ng umalis dito. Magkakasakit
ako dito." Sabi ko.

Umupo ito sa upuang katabi ng kamang hinihigaan ko matapos niyang ilagay ang mga
pagkain sa mesa.

"Mam hindi pa pwede."

"Yan din yung sinabi ng doctor kanina." Sabi ko. Bakit ba hindi pwede? Ano bang
meron?

"Magaling naman na ako. At kita mo naman malakas na ako. Bakit ba hindi pwede?"
Sabi ko.

"Dahil yon ang utos ni Lord." Sabi nito.

"Asan ba kasi siya? Alam ba niyang mas magkakasakit ako kung nakakulong lang ako
dito?" Sabi ko.
Huminga ito ng malalim bago muling nagsalita. Bilib ako kay ana, bilib ako sa haba
ng pasensiya niya sa araw araw na pangungulit ko.

"May inaasikaso lang si Lord. Babalik siya mamayang gabi para bantayan kayo." Sabi
nito sakin.

Hindi ko man alam kung bakit ako ayaw paalisin dito ni Reid ay nanahimik na ako.
Kumalam nadin ang tiyan ko sa gutom dahil sa pangungulit ko.

Napagdesisyunan ko nalang na ikain yung inis ko kay Reid. Oo nakakainis siya paano
niya nagawang ikulong ako dito? Hindi niya ako pagmamay-ari.

....

Ana:

Mabuti na lamang at hindi na muli pang nangulit si Mam Ellen.

Pinagmamasdan ko nalang ito habang kumakain.

Kung alam niyo lang. Hindi talaga kayo maaari pang umuwi dahil nagkakabarilan
ngayon sa mansion. Ayaw ni Lord na mapahamak pa kayo.

Maya maya pa ay sinamahan ko munang mag cr si Mam Ellen. Narito lamang ako sa labas
ng banyo ng tumawag si Rafael. Si Rafael ay isa ding assassin na tulad ko. Nasa
mansion ito kaya rinig ko pa ang mga putukan.

"Bantayan mong mabuti si Mam Ellen. Mahihirapan kaming mapatumba ang mga tao ni
Diego." Sabi nito. Si Diego ay isang Mafia boss Rank no. 6, ang bakulaw na yon na
walang sing sama at sing sama ng mukha. Malaki ang labis na pagkainggit nito kay
Lord Ford matapos makipag hiwalay dito ang mukhang pera niyang Fiance matapos
magkandarapa kay Lord.

"Nasa banyo pa si Mam nag ccr." Sabi ko.

"Bakit mo pinabayaan? Kabilin bilinan ni Lord na wag mo hahayaang mawala siya sa

paningin mo." Init nanaman ng ulo ni Rafael. Napaka init mabuti na lang at
natatagalan ko pa ang ugali nito.

"Oo alam ko. Asan si Alex?" Hanap ko, si Alex ang pinakabata saming mga assassin at
siyang pinaka magaling na sniper.

"Nasa kabila siya iikot ako. Osige na ikaw na ang bahala. Mainit ang ulo ni Lord
ngayon." Yun lamang ang sabi at pinatay na ang tawag.

Sanay na ako talagang iinit ang ulo ni Lord lalo na kapag may nangahas na sugurin
siya mismo sa pribadong bahay niya. Goodluck nalang Diego.

....

Kinatok ko na ang pinto dahil sa tagal mag banyo ni Mam Ellen.

Hindi ito sumasagot kaya sinira ko ang pinto. Sinipa ko ito ng malakas para masira
ang lock.

"Mam?!" wala siya.

Pano kung bumalik siya sa mansion?! Hindi pupwede!

Dali dali akong tumakbo papalabas at sumakay sa kotse ko.

....

Ellen:

"Sorry Ana kailangan kong umalis. Mabuti na lang at nakuha ko yung address ng bahay
ni Reid." Sabi ko habang nagmamadali.

Sumakay ako ng Taxi kahit pa wala akong pambayad. Ng makarating na ay parang maiihi
ang driver dahil sa putukang naririnig namin.

Pinababa agad ako nito kahit na hindi ako nakabayad at nagmamadaling pinaharurot
ang sasakyan palayo.

Tumakbo ako. Kitang kita ko na madaming armadong tao.

Anong nangyayare?! Nagpanic na ako dahil nagpuputukan na. Rinig na rinig ko ang
sigawan ng mga baril.

Tumakbo ako at dumaan sa may likod habang nakatakip ang mga palad ko sa tenga ko.

Para akong nanginginig mismo sa pinagtataguan ko ng may makita akong nakahandusay

na katawan.

Hindi ko napigilang mapasigaw ng malakas. Malakas na malakas.

Sa pagsigaw ko ay nakuha ko ang atensiyon ng ibang mga armadong lalaki.

Tumayo ako at tumakbo ng mabilis.

Nakita kong sinusundan nila ako at tinututukan na ako ng baril.

Diyos ko ano ba itong pinasok ko.

"Patay ka samin ngayon!" Sabi ng isang lalaki matapos akong maabutan ng biglang
makarinig ako ng maraming putok ng baril.

"Ahhhhhhhh!" sigaw nalang ako ng sigaw dahil akala ko ay katapusan ko na.

"Ellen! Anong ginagawa mo dito?!" Minulat ko ang mga mata ko at nakita kong wala ng
buhay ang mga armadong lalaking nakahuli sakin. Si Reid ang nag ligtas sakin at
bakas dito ang pag aalala.

Hinila niya ako patakbo.

Para nag i slow-mo ang lahat. Madami, madaming kalaban. Bawat madaanan namin ay
pinapatay ni Reid.
Duon ko lang napagtanto na napakagaling niya.

"Sa likod mo!" Sigaw ko ng may kalaban akong nakita sa likod.

"Yuko!" Pinayuko niya ako. Mabilis ang pangyayare. Inubos niya ang bala ng baril
niya sa katawan ng taong nasa likod niya.

"Ano ba! Tama na yan!" Sumisigaw na ako habang napapaiyak. Lumuhod si Reid habang
nakaupo ako habang nakayuko.

"Ellen makinig kang mabuti. Magiging Misis Ford kana kaya sanayin mo na ang sarili
mo."

Hinawakan niya ang kamay ko at binigay sakin ang isang baril. Itinuro pa niya kung
paano ito gamitin sa gitna mismo ng bakbakan. Naguguluhan man ako ay sinunod ko
nalang.

"Wag kang mamamatay." Yun ang huli niyang sinabi tsaka ako hinila.

Hindi ko ginamit ang baril dahil natatakot ako itinapon ko ito habang tumatakbo
kami.

Baril lamang siya ng baril.

Puros galos na siya kakasalo sakin maisangga lang niya ako kapag napapatumba kami.
Naramdaman ko kung gaano ako kahalaga sakanya.

"Wag kang mamamatay!" Sabi ko sakanya ng makita ko na puro dugo na siya.

Ngumisi ito.

"Malayo to sa bituka." Sabi niya tsaka nakaw ng halik sakin.

Ang daming nasawi.

Narinig ko ang pag atras ng kalaban at pag takas ng sinasabi nilang si Diego.

"Reid! Ang dami mong sugat!" Pag aalala ko.

"Okay lang ako. Asan si Ana?"

Kausap niya ang mga ibang assassin.

Patay ayokong mapano si Ana.

Walang nagsalita. Mabuti na lamang at hindi ganon kagalit si Reid.

"Sa uulitin bantayan niyo ang asawa ko." Yun nalang ang sinabi nito bago masugod sa
hospital.

"Hoy Reid! Hindi ka pwedeng mamatay!" Natataranta ako. Lumapit sakin ang isang
lalaki.

"Wag kayong mag alala Mam Ellen, napagod lang po si Lord." Yun lang ang sabi nito.

11.

Ellen:

Nakilala ko ang ilan pang magagaling na assassin ni Reid. Habang natutulog ito ay
nakakwentuhan ko sina Rafael,Alex at nag sorry naman ako kay Ana.

Ng magising si Reid ay kagad akong tumakbo at lumapit dito.

"Ano malayo pala sa bituka ahh!" Inis na sabi ko tsaka ko siya pinag hahampas
hampas.

"Aray ko! Aray" Sabi nito.

Narinig ko ang pag tawa ng tatlo at nagsalita si Rafael.

"Nako Lord nakahanap na kayo ng katapat. Si Mam Ellen lang pala ang pwedeng gumulpi
sainyo eh." Biro nito.

Tawa naman ng tawa ang dalawa pang kasama nito.

"Gusto mo bang gulpihin kita." Sabi naman ni Reid.

Natawa lalo ang dalawa dahil napakamot sa ulo si Rafael.

"Hoy ikaw hindi pa tayo tapos! Wag mo idamay si Rafael. Bakit hindi mo sinabi
nagkakagulo sa mansion ha? Tinakot mo ako" Sabi ko habang nakaduro sakanya.

"Nako si Mam Ellen lang nakakaduro diyan kay Lord. Naalala ko yung una at huling
dumuro jan e naputulan ng daliri." Banat muli ni Rafael. Tawanan nanaman ang dalawa
niyang kasama.

"Pasalamat ka Rafael at nandito si Ellen." Maayos na sabi ni Reid na halatang

pinepeke lang niya. Marahil ay inipit na niya ang leeg ni Rafael kung wala ako.

"Opss. Sorry Lord, sabi ko nga e tatahimik na ako at baka patahimikin niyo ko
habang buhay." pagkukunyare muli nito habang nakataas ang dalawang kamay na
sinasabing surrender na.
Tumingin lang si Reid dito na para bang sinasabing humanda siya.

"Hoy Reid hindi pa tayo tapos. Yang mga tingin na yan ah nako umayos ka." inis na
sabi ko.

Tumawa nalang ng malakas si Reid.

"Nakakapagod naman kasi ang bigat bigat mo pala." Nanlaki ang mata ko sa sinabi
niya.

"Anong sabi mo?!"

"Pano ba yan kelangan mong bumawi sakin kakasalo sayo. Ang bigat mo kaya." Banat pa
nito.

Talagang ininis niya ako lalo. Ibang iba na si Reid at ngayon ay nakukuha na niyang
tumawa ng malakas at makipag biruan.

"Sabihin mong biro lang yan." Inis na sabi ko.

Hindi naman ako mataba ah, grabe so utang na loob ko pa sakanya. Iniinis mo talaga
ako lalo.
Tumayo ako at akmang lalabas na ng kwarto.

"Ellen!" Nagulat ako dahil nataranta agad itong tumayo at tumakbo sakin. Niyakap
ako nito na para bang ayaw akong paalisin.

"Huh?" Isang malaking tanong lang sa isipan ko ang mga kinikilos niya.

"Wag kang aalis." seryosong sabi nito.

"Okay? Kukuha lang ako ng tubig sa labas." Sabi ko. Hala siya hindi ko maimagine na
ganyan siya sakin.

"Sira yang cellphone mo mamaya Rafael." Sabi ni Reid at ng nilingon ko ay

kinukuhaan kami nito ng video.

"Lord sorry naman ang ganda niyo lang panoorin eh. Minsan lang naman." kamot muli
nito sa ulo.

"Lumabas muna tayo." sabi ni Ana kaya lumabas ang dalawa.

"Lord peace tayo ah." Pangisi ngisi pa si Rafael bago lumabas.

"Reid pwede ba?" naiinis na sabi ko.

"Pwede bang?"

"Bawasan mo naman ang init ng ulo mo."

Humarap ako sakanya at seryoso siyang nakikinig sakin.

"Kung yun ang gusto mo sa lalaki gagawin ko." nagulat ako sa sagot niyang yun.
Napakabilis nagbago ng mood nito.

Grabe Reid hindi ko alam ang bilis mong kausap.

"Ano pang babaguhin ko?" Seryoso tanong nito habang nakahawak sa balikat ko.
Talagang gusto niyang alamin ang mga hilig ko sa isang lalaki.

"Hindi mo kailangan magbago, ang ibig ko lang sabihin bawasan mo ang init ng ulo
mo." Sabi ko. Ayokong magbago siya dahil likas na mabait siyang tao. Hindi nga lang
nakikita ng iba.

Niyakap ako nito at isiniksik ang mukha sa leeg ko.

"Ang bango mo." Sabi nito.

Tumaas ang balahibo ko na para ba akong kinukuryente. Naalala ko nanaman ng minsan

ay may nangyare saming dalawa. Kagad akong umiwas sakanya at inayos ang kwelyo ng
damit ko.

"Bakit?" Tanong nito.

"Wala." naalala ko nanaman kasi si Scarlett.

"Mahal na mahal kita." Sabi nito at niyakap ako habang nakatalikod ako.

Sa ganong eksena kami naabutan ng doctor na nakausap ko kanina.

"Ah babalik nalang po ako Sorry." Sabi nito.

"Ayy hindi pumasok kana po." Sabi ko nakakahiya naman kasi.

Nakayuko itong pumasok at chineck lang niya ang mga sugat at pasa ni Reid.

Pinagmamasdan ko lang ito hanggang sa may pumasok pa muli na isang lalaking hindi
ko kilala.
"Mr.Ford." bati nito kay Reid.

Lumingon ako at si Reid.

"Mr. Delfonso, Stepen Delfonso." Sabi ni Reid.

Nanlaki ang mata ko ng marinig ko ang pangalang yon.

12.

Ellen:

Nanlaki ang mga mata ko sa pagkagulat. Nagpatuloy ito sa paglalakad papasok at

lumabas naman ang doctor.

Hindi na ako nag aksaya pa ng oras kaya kaagad ko siyang sinalubong.

"Stepen? Ikaw ba yan?" Yun ang nasabi ko kasabay non ang pag hawak ko sa balikat
niya.

Kumunot ang noo nito at sabay ding tumayo si Reid.

"Ellen dito ka sakin." Hinila ako ni Reid. At tumingin kay Stepen.

"Ano nga palang ginagawa mo dito?" iritable na ang boses nito.

"Dinadalaw lang kita. Kamusta ka?"

"Kita mo namang buhay pa ang masamang damo." Sabi nito. Mabilis na nagbago ang
timpla ni Reid at uminit ang ulo nito. Ngunit hindi ko mapigilan ang sarili ko at
hinila ko si Stepen papalabas. Laking gulat ng dalawa.

"Hey? Do i know you young lady?" Unang sabi ni Stepen.

"Sari." Unang bumigkas sa bibig ko.

"Asan si Sari?" Tanong ko. Kay tagal ko ng gustong makita ang pamilya ko na si
Sari.

Hindi pa nagsasalita ito ay siya namang sunod ni Reid na hindi na maipinta ang
mukha sa labis na dilim.

"Mr. Delfonso, hindi kaba naorrient na ang sakin ay sakin?" bakas ang pang gigigil
nito.
Nako nagkakamali ka Reid. Hay pano ba to? Kaagad akong gumitna sa dalawang ito
dahil halata ang pagkaseryoso din ng mukha ni Stepen na walang inuurungan.

Hay wag ngayon Reid.

"Sandali." Awat ko sakanila dahil para na akong mamamatay sa talas ng tingin nila
sa isat isa. Para bang nag uusap sila.

"Sandali lang okay?" Sabi ko sabay harap kay Stepen.

"Asan si Sari?" Muling tanong ko.

Hinawakan ni Reid ang braso ko na ayaw akong palapitin kay Stepen pero nakikinig
lang ito.

"Sino ka? Bakit mo kilala si Sari?" Malamig na boses nito.

"Ayusin mo ang pananalita mo." Malamig din ang boses na pagkakasabi ni Reid.

Nagkatitigan nanaman sila na parang magpapatayan na.

Nagsalita ako.
"Ako ang kasama niya sa ampunan. Kinuha niyo siya. Ngayon sabihin mo sakin asan
siya." Sabi nito.

Hindi na ako nahirapan pang hanapin ito dahil siya nadin ang kusang lumapit. Malaki
na ang tiyan nito at kitang kita ko na hinalikan niya si Stepen. Hinalikan din ito
ni Stepen at ang malaking tiyan nito na parang sinasabing magiging daddy na siya.

"Sorry nalate ako." Sabi nito na hindi pa ako nakikita.

"Sari?" Banggit ko sa pangalan niya.

"Ate Ellen." kagad niya akong niyakap ng makita niya ako. Napaiyak kaming dalawa sa
labis na tuwa.

"Kamusta ka? Ang tagal kitang gustong hanapin. Sinong ama niyan siya ba?" Kabado
kong tanong na pinagdadasal na wag naman sana. Hindi ako tutol kung siya man si
Stepen Delfonso ang mafia boss rank 4.

"Oo ate si Stepen nga siya ang ama nito." Napahawak na lamang ako sa bibig ko sa
labis na pagkagulat.

"Mahal niya ako at mahal ko siya kaya nabuo to." Masayang sabi nito habang hawak
ang tiyan niya. Si Stepen naman ay nagsalita.
"Kaya tigilan mo na ang pag iisip mo ng kung ano ano Reid. Mag pinsan tayo hindi
kita aagawan." Sabi nito.

Napatingin na lang ako at si Sari sakanila bago napatawa.

Madami kaming napag usapan ni Sari at napag alaman kong sobrang bait ni Stepen.
Masaya na akong maganda ang kalagayan niya at ayos lang ito.

Ng umuwi sila ay inayos ko na ang mga gamit ni Reid dahil lalabas nadin ito ng
hospital.

"Gusto ko nadin magka anak." Sabi nito habang nakatingin sa kisame.

Napahinto ako sa ginagawa ko at lumingon dito.

"Sa tamang panahon." Hindi ko inisip magka anak sakanya dahil alam kong hindi ako
ang babaeng nararapat sakanya. May makikilala pa to sa tamang panahon.

"Hindi ba ngayon na ang tamang panahon." Niyakap ako nito.

Iniwas ko ang sarili ko sakanya. Parang napakabilis ng isang taon para sa lahat ng
nangyayare. Hindi ko alam kung paninindigan ba niya ako kung sakali.
"Natatakot ka?" Tanong nito ng mahalatang umiiwas ako.

Mabuti na lamang at pumasok sina Ana, Rafael at Alex dahil uuwi na kami. Hindi ko
na nasagot si Reid at nauna na akong lumabas. Nakatingin lang sakin ito. Tahimik
din ang tatlo marahil ay nakikiramdam sa Lord nila.

13.

Ellen:

Ilang linggo pa ako namalagi sa bahay ni Reid. Madami nadin halos nangyare.

Habang nasa salas kami ay umupo ako sa tabi niya. Kagagaling lang nito sa opisina
niya kaya tinanggal ko ang sapatos at coat niya. Habang nagpapahinga siya ang
tinitigan ko lang ito. Ang mga tattoo niya sa katawan, pierce sa tenga na talaga
namang nakakadagdag sa pagiging gwapo niya.

Tinrace ko pa mismo gamit ang daliri ko ang malaki niyang tattoo sa mahaba niyang
braso. Nagulat ako ng magising siya hindi ko sinadya yon. Nagsalita ito.

"Nandito ka pala tara dito."

Hinila niya ako at naupo ako sa hita niya. Nakaharap ako sakanya at tinitigan ang
itsura niya.

Tinanggal ko ang maliit na maskara sa kabila niyang mata kung saan nandon ang
maliit na pilat sa gilid ng maganda niyang mata.
"Wag mong itago yan." sabi ko sakanya. Nakikinig lamang ito sakin.

Hindi ko nanaman mapigilan na itrace gamit ang daliri ko yung maliit na linya ng
pilat niya. Hindi ito pangit sa totoo lang ay nakakadagdag ito sa pagka manly niya.
Ang lakas ng dating niya idagdag mo pa ang maganda niyang pangangatawan na halatang
madami ng laban na pinag daanan.

Nakatitig lang ito sakin.

Hinawakan ko ang mukha niya.

Nakipag titigan lang ako sakanya ng mga oras na yon. Ang malalalim niyang titig na
parang hinihigop ako, nalulunod ako.

Hinawakan niya ang mga labi ko.

"I want to taste." Sabi nito na para bang nagpapaalam pa sakin. Hindi niya ako
binabastos. Ang laki ng respeto niya sakin to the point na lahat ng bagay ay
pinagpapaalam niya bago niya gawin.

Pumikit ako at hinintay maglapat ang mga labi namin. Hindi niya ako binigo at dahan
dahan niya akong hinalikan. Malayo sa mga tattoo, hikaw at galos sa mukha ang tunay
na ugali niya.

Ang kinatatakutang Mafia Lord na marunong mag mahal at magpahalaga ng tao. Siya si
Reid.

Pakiramdam ko ay mas nahuhulog pa ako sakanya at hinayaan ko lang ito.

Binuhat niya ako habang nakakrus pa ang mga hita ko sa pagitan niya. Inakyat niya
ko ng may pag iingat.

Hindi natuloy ito dahil tumunog ang phone niya. Napamura ito ng mahina pero narinig
ko.

"Fuck"

Dahan dahan niya akong binaba at kinuha ang phone.

Pagsagot ay galit siya.

"Siguraduhin niyo lang na importante yan dahil sinayang niyo ang oras ko." Sanay na
ako sa mga nakikita ko. Ganyan lang talaga siya, akala ng iba nakakatakot pero may
mabuting kalooban.

Natatawa tawa pa ako habang nakikinig sakanya pano ba naman kasi sobrang init
nanaman ng ulo niya.

14.

Ellen:
Tanghaling tapat, kasalukuyan kaming kumakain ni Reid sa glass house nito malapit
lang din sa mansion niya.

Kumakain lang kami ng tumigil ito.

"Bakit?" Tanong ko agad.

Hindi ako pinansin nito at inikot lang ang tingin sa paligid.

"Hello? May kausap ba ako?" Sabi ko.

"Fuck they're here." Sabi nito tsaka mabilis binunot ang baril.

Nanlaki ang mga mata ko dito. Ibig bang sabihin nito e magbabarilan nanaman?

Hinila niya ako pababa at hindi nga siya nagkamali dahil pinaulanan ng bala mula sa
labas ang glass house niya.

"Aray!" Sabi ko ng magpagulong gulong kami sa sahig.

Diyos ko hindi paba matatapos to?! Nagpapanic nanaman ako sa mga nangyayare.
Nakita ko naman ang pagsipot ng tatlo nitong assassin at nakikipag barilan na kung
sino man ang mga nasa labas. Puro bubog na ang sahig at galos na ang kamay at tuhod
ko.

"Here, hold it." Bigay niya sakin ng baril.

"Hindi nga ako marunong niyan." Inis na sabi ko.

"You can learn! hindi ka pwedeng mamatay!" Malakas na ang boses nito.

"Bakit ka nagagalit?!" Kainis ganto ba siya kapag nakikipag putukan ang init ng ulo
niya.

"Ayokong mabyudo ng maaga." Yun lang ang sinabi niya tsaka pinaulanan ng bala ang
mga kalaban. Ako naman ay gumagapang lang hawak ang baril ng may lalaking humila sa
paa ko.

"Ahhhh!" sa lakas ata ng sigaw ko ay pinaputukan na ni Reid ito. Sabay bumulagta

sakin ang katawan nito kaya mabilis kong itinulak ito.

"Sabi ko wag kang mamamatay!" Galit na si Reid.

"Eh bakit mo kasi ako iniiwan?!" Inis na sabi ko. Totoo naman kasi hindi pa nga ako
labis na magaling e iiwan niya ako. Nakakainis ka talaga.

Hinila ako nito dahil sa tatakas na kami halos madapa dapa ako sa bilis ng takbo
nito. Kaya naman huminto siya at binuhat ako habang mabilis na tumatakbo.

Sa labis na takot ko ay iniyuko ko nalang ako aking ulo at nagdadasal na sana

matapos na. Mabilis kaming nakapasok sa itim na kotse kung san ay mabilis na
pinaharurot ito ng isa pang tauhan ni Reid. Naiwan naman sina Ana, Rafael at Alex
sa mga kalaban.

"Are you okay?" Pag aalalang tanong nito.

Mukha ba akong okay? Ang sarap lang sabihin ngunit tumango nalang ako.

Kaagad niyang hinubad ang coat niya at inayos ang mga baril sa loob ng sasakyan.

"Anong ginagawa mo?" Tanong ko.

Nagbibilang lang siya.

4
3

......

Mabilis na nasipag sulputan ang mga kalaban sa likod na naka motor. Binuksan naman
ni Reid ang bintana sa taas ng sasakyan niya tsaka niya pinaulanan ng bala ang mga
ito. Sa kasamaang palad ay nabaril ang driver ng sasakyan kung kayat pagewang
gewang na kami.

"Fuck!" Pagmumura ni Reid. Kaagad niyang inalis ang lalaki at hinila ako sa driver
seat."

"Ano to?! Hindi ako marunong mag drive!" Histerical na sabi ko.

"Just drive baby i trust you." Hindi to nakinig sakin at nakipag barilan nanaman sa
mga kalaban.

Nagsimula akong mag drive. Pinadyak ko ang kanang paa ko sa gas para umabante ng
mabilis. Nanginginig pa ang kamay ko hawak ang manibela. Para akong nakikipag
karerahan ng may mga itim na kotse pang dumating.

Umupo muli si Reid at inayos ang iba pang baril. Makikita mong bihasa siya dito
dahil sa dami nito at mabilis niyang nabubuo o nalalagyan kagad ng bala.

Tumingin muna to sakin

"Drive." Yun lang ang sinabi niyang may pagka maangas ang dating, yun bang akala mo
wala kami sa bingit ng kamatayan.

Hinubad niya ang white long sleeve niya at umapaw talaga ang kagandahan ng katawan
nito idagdag mo pa ang mga tattoo niya. Pilit kong inaalis ang paningin sakanya
dahil ayoko pang mamatay.

"Babangga tayo!" Sabi ko. Nakakita ako ng mga nakaharang na sasakyan kaya kaagad
kong binirake. Sakto namang sumabog ang mga sasakyang humahabol saamin kanina.
Ngunit hnd pa yon natatapos.

3 sasakyang itim ang nakaharang sa daan.

Kagad na lumabas si Reid habang ako ay nanonood lang.

Hindi ko alam kung lalabas ako o hindi. Nakakatakot sila.

Tattoo sa katawan, hikaw sa tenga, gilid ng mata, ilong maging sa dila. Sino naman
sila?
Kaagad na bumalik sa sasakyan si Reid at umupo na ako sa passenger seat.
Nagsialisan naman ang mga armadong lalaki at sinundan lang namin ito.

"Saan tayo pupunta?" Takang tanong ko. Habang nakasimangot naman si Reid at
seryosong nagmamaneho ng mabilis.

******

Nakarating kami sa malayong lugar na hindi ko alam.

"Hi Lewis nasayahan kaba sa munting regalo ko?" bungad ng isang lalaking mas
matanda dito.

Si Reid naman ay nakasimangot padin.

"Siya naba?" Sabi muli nito at nakatingin sakin.

"Wag na wag mong gagalawin yan Erol kung ayaw mong masira ang pamilya natin."
Seryosong sabi ni Reid.

Pamilya? Hindi kaya....

Lumabas ang isang magandang babae. Lumapit ito kay Lewis.

"Hi kuya welcome back! Nasa loob na sila mama at papa. Pagpasensiyahan mo na ang
kuya Erol gusto ka lang daw niyang surpresahin." Sabi nito.

Ano? Surpresa? Ibig bang sabihin non ganito katindi ang pamilya ni Reid mag
surpresa? Para akong mahihimatay sa pagkagulat.

"Ipakilala mo kami sakanya kuha ha pumasok na muna tayo." Sabi muli ng isang
magandang babae.

15.

Ellen:

Hindi ko talaga lubos na maisip na isang laro lang yun para sa pamilya ni Reid. Ang
daming nasugatan at namatay grabe ganito talaga ang mundo nila.

Habang naglalakad kami ay nakaakbay lamang sakin si Reid na sobrang kalmado lang
ngunit mababakas sa mukha niya ang inis at irita.

Third person:

Ang pamilya ni Ford ay nag aantay na sa pagdating nito.

Erol Rowan Ford

- Mafia Lord Rank. 2 kapatid ito ni Reid. Maangas, walang kinatatakutan, puro
kasabwat ay mga sindikato, hiwalay sa asawa. Napaka gwapo din nito ngunit sadyang
mailap sa babae dahil sa pagkaselosa ng Ex-wife niya.

Louisa Ford Mclaine

- bunsong Ford at iisang babae, kasal na ito kay Damian Mclaine isang governor at
kasapi ng mafia. Mabait ito, maganda at tulad ng isang Ford ay malakas din ito.

(Guys hindi na ako magbibigay ng picture ng mga magulang ni Reid. Basahin niyo
nalang ang story hehe)

***
Ellen:

Kinakabahan ako ng kami ay makapasok sa loob ay sinalubong agad kami ng isang may
edad ngunit magandang babae. Sa tingin ko ay ito na ang ina ni Reid.

"Iho" kagad na yumakap ito para bang ngayon lang ulit nagkita.

"Oh i missed you so much." Napakalambing ng boses nito at hinalikan sa pisnge si

Reid.

"Anyway siya na ba yon?" Pagtatanong niya at nakangiti sakin.

"Yes. I found her." Sabi ni Reid.

"Im so glad! Nakita mo na siya." masayang sabi ng mama niya. Habang ako naman ay
walang kaalam alam sa pinaguusapan nila.

"Kamusta ka Lewis." Bungad ng isang matanda na na lalaki ngunit maganda padin ang
tindig nito.

"Im still alive papa." Sabi ni Reid. Natawa naman ang kapatid nito na babae.

"Pano ba naman kasi papa si kuya Erol ang ganda ng surpresa kay kuya Lewis." sabi
nito.
Kumunot ang mukha ng mama ni Reid at nagsalita.

"Ano nanamang kalokohang ginawa mo Erol?" Sabi nito.

"Wag niyo ng itanong. Ang mabuti nakarating ako." sabi ni Reid.

"Ipakilala mo naman kami sa magandang kasama mo." sabi ng papa nito.

"Ellen Garcia, my soon to be wife." Sabi ni Reid.

"Hi Ellen! Grabe ang ganda ganda mo. Ako nga pala si Louisa you can call me Lou."
Sabi ng kapatid nitong babe.

Ngumiti ako at nagpakilala ng maayos sakanila.

Nagtungo na kami sa malaking mesa kung saan madaming pagkain. Samantalang kagad na
may lumapit na kasambahay kay Reid para ibigay ang bagong damit.

Napakalaki ng bahay. Sobrang laki

Siguro ay ito ang tahanan ng mga magulang ni Reid.

Madami kaming napag usapan at napakabait ng mga magulang ni Reid hanggang sa
nagsalita ang tatay nito.

"Erol? Kamusta si Amanda?" Tanong nito.

Sumeryoso ang mukha ni Erol bago nagsalita.

"Sino yon?" Sabi nito.

"Baliw ka talaga kuya. Gusto mo bang ma shot gun ni papa." sabi naman ni Lou.

"Ayoko na siyang pagusapan pa." sabi ni Erol.

Nag iba na lamang ng topic ang ina nila para mawala ang tensiyon. Ako naman ang
tinanong nito.

"Ellen? Nagpropose naba sayo si Reid?" nagulat ako sa bigla bigla nalang na tanong
niya. Halos malunok ko na ng buo yung kinakain ko.

"Mama wag niyo siyang biglain." Inis na sabi ni Reid. Naalala ko nanaman ang ilang
beses na pag reject ko sa proposal niya.
Natawa nalang ang mama ni Reid. Ang papa naman nito ay seryoso lang kumakain.
Napaka tahimik ng pamilya nato. Hnd sila halos nag uusap habang kumakain. Mag
tatanong lamang tapos simpleng sagot at tatahimik ulit.

Maya maya pa ay may dumating na napaka gandang babae. Sobrang ganda talaga nito.

"Amanda! Finally you're here!" Bati kagad ng mama ni Reid. Nagbago ang timpla ni
Erol at nawalan na ng gana kumain.

"Erol. Talk to your wife." Madiing bulong ng papa nito.

"Labas ka dito." Malamig na sagot ni Erol.

16.

Habang papalapit na ang sinasabi nilang si Amanda ay siya namang tayo ni Erol.
Pinigilan to ng ama niya kaya naupo muli ito.

"Im sorry tita na late ako." Sabi ni Amanda. Wala namang pakialam si Reid at
kumakain lang to na para bang walang taong dumating.

"Pakiserve na ang red wine." Utos ng ama nila sa isang butler. Naupo na si Amanda
sa tapat ko.
Tumingin ito sakin at ngumiti ganon din ako sakanya.

"Siya naba Reid?" Tanong niya.

Tumango tango lamang si Reid siya namang ngiti na nakakaloko ni Erol at umiiling
iling ito.

Para silang nag uusap usap gamit lang ang kilos.

"Hi ako pala si Amanda." inabot niya sakin ang kamay niya inabot ko din naman ito.

"Ako si Ellen." Sabi nito.

"Marunong ka talagang pumili Reid napaka ganda niya." Sabi nito.

Seryoso lamang na nakatingin sakanya si Reid at si Erol naman ay bakas na ang inis.

"Hindi mo ba kakamustahin ang asawa mo?" Tanong ng ama ni Erol dito.

"Ex-husband tito." Sabi ni Amanda.

Lalo pang uminit ang tensiyon. Si Erol ay napapaigting ang panga na tila sasabog
na.

Nakatingin lang si Amanda kay Reid at hindi nga ako nagkamali ng hinala.

Tumayo si Erol habang nakatingin kay Amanda habang si Ried ay umiinom lang ng Red
wine. Ako naman ay pinag aaralan lang ang bawat kilos nila.

Habang umiinom ng wine ay napapansin kong nakaw tingin sakanya si Amanda.

Bigla na lamang bumunot ng baril si Erol at itinutok kay Reid na kalamado lang at
tahimik.

Hindi ko namalayan na ang isa palang kamay nito ay may hawak ding baril at
nakatutok na kay Erol habang hindi siya nakatingin dito.

"Tama na yan, maglalaro nanaman ba kayo?!" Galit na ang ina nila.

"Erol walang ginagawa sayo ang kuya mo." Galit na sabi ni Amanda habang nakatayo
ito.

"Bakit kapa bumalik." Tanong ni Erol kay Reid.

"Bakit niyo ako hinanap." Parang nakakagagong tanong naman ni Reid dito.

Naguguluhan ako sa inaasta ng dalawa. Nakapagitan na si Amanda sakanila.

Hinawakan ko ang kamay ni Reid.

"Please tama na." Sabi ko dito. Seryoso lang tong nakatingin sa glass wine na hindi
man lang pinag tutuunan ng pansin ang kapatid niyang si Erol na nanlilisik ang mga
mata sakanya.

"Akala ko maaayos niyo ng tatlo ito. Hindi pa pala. Hindi ko alam kung ano bang
nangyayare sainyo!" Galit na sabi ng mama nila.

Silang tatlo? Si Reid, Erol at Amanda.

Hindi umimik ang dalawang magkapatid.

Nagsalita si Amanda.

"Matagal ng tapos ang samin ni Erol tita." Sabi nito.

"Anong pinupunto mo ngayon Amanda?" inis na pagkakasabi ni Lou ang kapatid nilang
babae.

"Sinasabi ko lang to para malinaw sainyo."

"Tama na tigilan niyo na yan. Matagal na panahon na yon kung ano man ang nangyare
sainyong tatlo." Galit na sabi ng Ama nila.

Tumayo si Reid at ibinaba ang baril. Habang nakatutok padin dito ang baril ni Erol.

" Tapos na kayo?" Sabi niya sa lahat ng tao.

"Ayokong nasasayang ang oras ko. Aalis na kami." Sabi nito at hinila ako papalabas
ng mansion.

Walang humarang sa daanan ni Reid. Takot lahat ng tao dito kaya nagsisipag yukuan
pa na tila ayaw tumingin sa mga mata niya.

Walang naghinto dito.

Kung titignan mo siya ay para bang tahimik lamang ito pero nandidilim na ang bawat
paligid na nadadaanan niya.
Nakakatakot ang aura niya.

Lumabas kami ng walang imikan.

Pinaandar niya ang sasakyan pauwi na ng mansion nito.

Ako naman ay naiwang blangko. Ano nga ba ang nakaraan nila bakit ganon na lamang
ang galit sa isat isa ng magkapatid.

Anong koneksyon ni Amanda kay Reid?

Reminder

Hi guys! Thankyou at nagustuhan niyo ang story nato. Please basahin niyo ang bawat
detail na iuupdate ko dito okay? So sa mga nagtatanong dun sa isa ko pang story na
kasunod nito "The Young Master First love" uulitin ko na nakaprivate po yon at
hindi ko pa siya napapublish dahil baka mabitin lang kayo lalo hindi pa kasi siya
tapos guys. At sa mga nag tatanong kung kay Sari at Stepen ang story uunahan ko na
po kayo magkahiwalay po ang story na yon at dito. Nauna ko na kasing ginawa yon at
inunpublish ko lang dahil hindi pa siya tapos. So balik tayo dito sa OBTMB mag
focus muna tayo dito haha pero kung makulit yung iba okay lang naman sakin na
ipublish yung TYMFL patience nga lang talaga dahil hindi agad agad maaupdate ng
sabay sabay yon at ito. So its up to you guys.

PS: Next update July 5, 2017 (depende kung busy at sa mga votes niyo)

Pakikita ko muna sainyo ang mga itsura ng Character dito okay?

PPS: SANA WALANG MANG BASH AT PLEASE BE PATIENT KASI MAG AUPDATE NAMAN AKO HINDI KO
NA PATATAGALIN TULAD NOON NA UMAABOT PA NG BUWAN. KAYA PO PLEASE WAG KAYO MAGAGALIT
SORRY PO PERO NAMBABLOCK PO AKO. PLEASE WAIT THE NEXT UPDATE DEPENDE SA VOTES AND
COMMENT NIYO AT SYEMPRE KUNG BUSY AKO. THANKS AND GODBLESS.

....
Ellen Garcia

Reid Lewis Ford

Amanda Foster

Erol Rowan Ford

PPPS: Kung maluwag ang schedule ko mamaya pwede ako mag update. Please i need your
comment down below mas ginaganahan po ako magbasa ng mga comment niyo nakaka
motivate thanks and love you all.

17.

Ellen:

Tinahak namin ni Reid ang daan pabalik ng mansion na hindi man lang nag uusap.

Ayaw niyang umimik mula ng umalis kami kanina sa bahay ng mga magulang niya. Ayoko
nadin muna siyang kausapin dahil bakas padin sa aura nito ang init ng ulo.

Nakarating kami ng mansion na wala man lang usap usap.

Hinubad niya kaagad ang white long sleeve niya at naupo sa couch napasandal pa ito
at inihiga ang ulo nakatingala sa kisame. Ipinikit lamang niya ang mata niya na
para bang wala siyang kasama. Ako naman ay umalis na lamang at umakyat sa silid.
Hindi pa nagtatagal ay may kumatok agad.

"Bukas yan." Sabi ko.

"Mam pinapatawag po kayo ni Lord nasa Study room po siya." Sabi ng kasambahay
sakin.

Kaagad naman akong lumabas at nagtungo na mismo sa Study room.

Kumatok muna ako para malaman niya ang presensiya ko.

"Come in." Sabi nito.

Dahan dahan kong pinihit ang door knob at pumasok sa loob.

Nakatingin lamang ito sa napakalaking window glass na bullet proof. Habang may bote
ng alak sa kanang kamay nito at may mga upos pa ng sigarilyo sa ash tray.

"Pinapatawag mo daw ako." Sabi ko.

Lumingon na siya sakin.

Nakangiti ito.

"Halika Ellen dito ka sa tabi ko." Sabi niya.

Sinunod ko siya at inilapag muna niya ang bote ng alak sa mesa.

"Ano ba yon?" Sabi ko.

"Gusto mo bang mag star gazing mamaya? I have a good spot." Sabi nito.

"Talaga? Mukhang masaya yon." Sabi ko dito.

Paiba iba na lamang ang timpla ng mood nito. Kanina lamang ay nakakatakot siya at
eto, balik nanaman siya sa pagiging mabait niya sakin.

Ngumiti lamang to at hinaplos ang buhok ko. Niyakap din niya ako at inisandal ang
ulo niya sa leeg ko. Inaamoy amoy pa niya ako at hinahalik halikan sa leeg.

"Ahm wag diyan." Sabi ko.

Sa totoo lang ay nakikiliti na ako sa beard niya na hindi naman ganon kakapal nag
ahit kasi siya e kaya papatubo palang.

"Hay kelan mo kaya tatanggapin ang proposal ko?" biglang sabi nito.

Ilang beses ko nga pala siyang inayawan sa ibat ibang dahilan.

"Mag-isip ka muna hindi kita minamadali." Sabi niya.

Napangiti naman ako dahil sa totoo lang ay gusto ko pa siyang mas makilala pa.
Hindi nadin ako nakatiis at tinanong ko yung tungkol kanina.

"Reid wag kang magagalit ah." Sabi ko.

"Ako magagalit sayo? Malabo yon." Biro pa nito.

"Ah ano kasi yung tungkol kanina? Sainyong tatlo ng kapatid mo at Amanda ano yon?"
Lakas loob kong tanong.

Nagiba nanaman ang timpla ng mukha nito pero hindi padin niya tinatanggal ang
pagkakayakap sakin.
Sumeryoso lang ito at ang lalim ng iniisip.

"Si Amanda ang first love ko." Yun ang sabi nito.

Para akong namatay sa sinabi niya. Siguro nga ganon yung feeling kapag mahal mo na
yung tao.

Nakinig lang ako.

"Pero hindi naging kami." Sabi niya. Ayoko na malaman pa ang mga susunod na
sasabihin niya sapat na sakin na ngayon alam ko na.

Siguro nga ay masiyadong naging advance ang pag iisip ko kaya mas lalong nag
dadalawang isip na ako sa proposal niya sakin.

"Sumama bigla pakiramdam ko." Sabi ko.

Kumunot ang noo niya at natarantang nagtanong. Hinawakan pa niya ako para icheck
ang temperature ko.

"Gusto mo bang pumunta na tayo ng hospital? Pinag aalala mo ako." Sabi niya.

Umiling ako.
"Sa pagod lang ata to. Magpapahinga muna ako."

Tinanggal ko yung pagkakayakap niya sakin at hindi ko na siya tinignan pa. Hindi ko
alam bakit? Sobrang naiinis ako. Sana hindi nalang ako nag stay pa sa bahay na to.
Kung ano ano ng pumasok sa isip ko na nagtutulak na umalis na dito.

Siguro nga bata pa ako. 18 years palang ako. Malaki ang agwat sakin ni Reid. Siguro
nga wala pa talaga akong alam sa sinasabi nilang pag ibig.

18.

Amanda:

Walong taong gulang pa lamang ako ng ipaampon ako ni tiyo Fermin sa pamilyang Ford.

"Amanda ito na ang magiging buhay mo. Wag ka ng malungkot para ito sa mama mo
okay?" Kausap ako ni tito Fermin bago bumaba ng hagdan ang isang napakagandang
babae.

"Fermin, siya na ba?" Tuwang tuwa ito.

"Opo Mam Ford. Siya na po ang anak ni Graciela." Sabi ni Fermin.

"Kay gandang bata naman nito. Manang mana ka sa ama mo iha napakaganda mo." Sabi
sakin nito at niyakap ako.
"Pano po ba yan Mam aalis na po ako. Kayo na pong bahala sa pamangkin ko ah." Sabi
ni tito.

"Nako Fermin tama na ba ang halaga na binigay ko? Baka kulang pa sabihan mo lang
ako." Pagkakarinig ko.

"Sobra sobra na po ito Mam. Makakalaya na po si Graciela." Sabi ni tito.

Umalis na si Tito at naiwan ako.

"Hi Amanda, tawagin mo nalang muna akong tita okay? Alam ko medyo mahihirapan ka
pang tawagin akong mama." Sabi sakin.

"Tita Claire." Sabi nito.

Masunurin akong bata. Sumunod ako mapalaya lamang ang ina ko sa bilangguan.

Napawi ang atensiyon ko sa binatang pababa ng hagdan. Tansya ko nasa 17 na taon na

to at hindi nga ako nagkamali.

"Reid iho! Si Amanda, makakasama na natin siya simula ngayon." Sabi ni tita Claire.
Tinignan lang ako nito na parang walang pakialam. Napakagwapo nito sa totoo lang
ngunit napaka seryosong tao. At tama nga ako ng hinala mahirap siyang pakisamahan.

"Reid hindi mo ba kakamustahin si Amanda?" Sabi ng isa pang lalaki na tawagin ko

nalang daw Tito harold. Ama nila.

"May magbabago ba kapag kinamusta ko siya?" Inis na sabi ni Reid. Dun ko lang
nalamang masungit ito.

Maya maya ay bumaba pa ang isang lalaki.

"Erol mabuti bumaba kana. Si Amanda nga pala ang bago niyong magiging kapatid."
Sabi ni Tita Claire. Ang alam ko ay inaayos pa lamang ang mga papeles ko para
maging legal akong Ford.

Nginitian ako nito. Malayong malayo kay Reid na nakasimangot lamang. Para bang siya
ang batas at hindi siya pinakikialaman ng mga magulang niya.

Nakilala ko din ang bunso nilang kapatid na si Louisa, matanda ako ng dalawang taon
dito.

....

Naglalaro ako ng hawakan ni Reid ang braso ko.

"Aray ko!" Sabi ko.

"Kung inaakala mong magiging maganda ang buhay mo dito nagkakamali ka." Madiing
pagkakasabi sakin nito.

Simula noon pa lamang ay si Erol na ang naging mabait sakin. Palagi akong
pinahihirapan ni Reid at sinasaktan.

Minsan ay nag away ang dalawang magkapatid dahil sakin, pinagtatanggol ako palagi
ni Erol samantalang pinahihirapan ako palagi ni Reid.

Lumipas ang taon, mabilis ang panahon. Nagdalaga ako. High school student na ako
non at 14 years old. Nagtatrabaho na si Reid sa kompanya nila samantalang College
na si Erol.

Nagbago ang takbo ng buhay ko. Mas lalong naging mainitin ang ulo ni Reid lalo na
sa mga lalaking nagtangkang manligaw sakin. Wala akong naging nobyo dahil don.
Palagi nalang niya akong pinagbubuntungan ng init ng ulo niya kahit pa puro
business matter yon. Si tita Claire at tito naman ay busy sa isa pa nilang secret
organization. Dun ko nalamang isang pamilya pala ng mga Mafia ang umampon sakin.

"Bukas susunduin kita." Sabi ni Reid.

"Bakit pa? May driver naman." Sabi ko.

"Bakit umaangal kana ngayon?" Inis na sabi nito.

"Hindi." Sabi ko.

Palagi siyang ganyan.

Palagi din silang nag aaway ni Erol.

Minsan pa ay nagtapat ng pag ibig sakin ang kapatid niyang si Erol pero hindi ko
tinanggap to.

Dahil alam ko umpisa palang si Reid na ang mahal ko.

19.

(past)

Amanda:

Galit na galit akong sinundo ni Reid sa bahay nila Maine ang kaibigan ko. Hindi
kasi ako nakapag text na kakain sa barkada at mag momovie marathon.

Talagang kinaladkad ako nito sa bahay pag uwi.

"Ano ba Amanda hindi kaba talaga mag titino?!" Galit na sabi nito.

"Wala akong ginagawang masama." Sabi ko.

"Anong wala? Pinag aalala mo ang mga tao dito!" Galit na sabi niya.

"Pasensiya na, hindi naman ako uuwi ng umaga e."

Nanonood lamang si Tita at si Tito. Ayaw nilang makialam. Si Louisa naman ay nasa
bakasyon ngayon at si Erol ay pauwi palang.

"Ganyan ba? Ganyan ba ang uwi ng isang matinong babae?!"

"Reid tama na yan." Sabi ni Tita Claire.

Tumingin ng masama si Reid at nag titimpi lang sakin.

Sa totoo lang ay hindi pa naman hating gabi. 9pm pa lamang at talagang napaka oa
lang niya.

"You're grounded!" Sabi niya sakin.

"Anong sabi mo?! Wala akong ginagawang masama!" Inis na sabi ko.

"Ako ang masusunod." Sabay turo niya sa sarili niya.

"Tita." Hinge ko ng tulong.

Napailing na lamang ang mama nito na sinasabing wala siyang magagawa.

Dumating si Erol ang tagapag tanggol ko.

"Itigil mo nga yan Reid. Ano kaba sa inaakala mo?" Narinig niya ang mga pangyayare.

"Wag kang magtatangka Erol." Galit na sabi ni Reid.

"Ano kaba sa akala mo hari-harian?!" Maangas na sabi nito.

"Ako ang batas dito!" Galit na sabi ni Reid.

"E kung ayoko anong gagawin mo sakin? Papatayin mo ko?" Galit na sabi ni Erol.
Nanlilisik na ang mga mata ni Reid.

"Itigil niyo na yan. Ako padin ang ama niyo!" Nagsalita na si Tito ngunit hindi pa
nagpaawat ang dalawa.

"Osige kung talagang matapang ka labanan mo ko. Dugo sa dugo." Sabi ni Erol.

Ang dugo sa dugo ay away hanggang kamatayan. Talagang magpapatayan na ang dalawa.

"Wag mo akong hahamunin." Nandidilim na ang mukha ni Reid samantalang sinuntok na

siya sa mukha ni Erol.

Natahimik ang iba pang nanonood na kasambahay. Dumilim ang aura ng mansion kasabay
ng pag dilim ng mukha ni Reid.

"Akala mo natatakot ako sayo?! Matapang ka kasi matanda ka sakin! Pero hindi kita
aatrasan!" Sabi ni Erol.

"Ano bang nangyayare sainyo! Magkapatid kayo!" Sabi ni Tita Claire.

Gumanti na ng malalakas na suntok si Reid at hindi ito naiwasan ni Erol. Sumuka na

ito ng dugo.
"Reid tama na! Papatayin mo ang kapatid mo!" Awat ko sabay takbo kay Erol.

Hindi nag paawat at kahit ako ay nasaktan ng itulak niya ako ng malakas.

"Wag mong sasaktan si Amanda!" Galit na sabi ni Erol at sinikmurahan si Reid.

Putok na ang mga nguso ng dalawa at hindi tumitigil hanggang sa walang namamatay.

"Tama na!" Pinutok ng ama nila ang baril.

"Alam kong nag aaway kayo para sa pag ibig ni Amanda! Hindi ako tanga!" Galit na
sabi ng ama nila.

Nagulat ako sa sinabi nito at talagang napahinto ang dalawa.

"Magiging kapatid niyo si Amanda. Parang awa niyo na itigil niyo ang kabaliwan
niyo!"

"Mahal ko siya!" Agad na sabi ni Erol.

"Tumigil ka Erol!"

"Tama na. Hindi ko kayang nagkakasakitan kayo ng dahil sakin." Sabi ko.

"Mamili ka Amanda para naman hindi kami baliw na nagpapatayan sa pag ibig mo." Sabi
ni Erol.

Ngumisi lang si Reid na nakakaloko at talagang galit siya sa sinabi ni Erol.

"Amanda Iha." Nagsalita si Tita.

"Kung talagang may napupusuan sa mga binata ko pumapayag na kami. Wag lang silang
magpatayan." Sabi nito.

Muling bumilis ang tibok ng puso ko dahil mahal ko si Reid.

Natatakot ako na baka baliktad lang kami ng nararamdaman at ako lang pala ang nag
aambisyon.

Kumuha na ng baril si Erol.

"Erol itigil mo yan!" Sabi ko.

"Pumili ka Amanda" Sabi ni Erol habang tinutok sa ulo ni Reid ang baril. Si Reid
naman ay tahimik lang na nakikinig. Walang pakialam sa baril na nakatutok sa ulo
niya.

"Mahal kita Reid." Agad na pag amin ko.

Natahimik ang lahat.

Nagulat ang lahat maging si Reid.

"Mahal na mahal kita Reid."

Ulit ko.

Ibinaba na ni Erol ang baril at mapait na napangiti.

"Kung ganon, pumapayag na kami sa relasyon niyo." Sabi ng mga magulang niya.

Tumakbo ako para yakapin si Reid. Ngunit iba ang ginawa niya.
"Wala kaming Relasyon." Yun ang napakasakit na sinabi nito tsaka umalis ng bahay.

Simula ng gabing yun ay humiwalay na siya ng tirahan.

Araw gabi dinudurog ang puso ko kapag naaalala ko ang pag tataboy niya sakin.

Hindi ko siya maintindihan.

Akala ko mahal niya ako.

Akala ko lang pala.

Dahil ilang taon ang lumipas may iba na itong kinababaliwan.

Si Ellen.

20.

Ellen:

Kumatok sa pinto si Reid kinagabihan. Hindi ko to pinagbuksan kaya nademonyo

nanaman ang utak nito. Sinipa ng malakas ang pinto.

"Anong ginagawa mo?! Baliw ka talaga bakit mo sinira?!" Sabi ko.

"Hindi ka kasi sumasagot." Sabi nito.

"Masama nga kasi ang pakiramdam ko." Inis na sabi ko.

Hinawakan niya ako sa leeg.

"Hindi ka naman mainit."

"Pwede ba lumabas kana." Inis na sabi.

"Bakit?" Aba nang iinis pa talaga. Napaka manhid niya sobra.

"Gusto ko na kasing magpahinga." Sabi ko at pinagbuksan ko na siya ng pinto.

"Sabi ko mag sstar gazing pa tayo." Sabi niya. Makulit talaga laging pinipilit ang
gusto.

"Alam mo bang ayokong pinipilit ako? Sige ka lalayas ako dito ng di mo alam." Tila
nagbago nanaman ang aura niya sa sinabi ko at binalibag ang pinto na sira. Sira na
nga lalo pang nasira.

"Yan ang wag na wag mong gagawin naiintindihan mo?" Nakakatakot siya. Parang tumayo
lahat ng balahibo ko.

Umalis na ito habang napapasabunot sa buhok niya magwawala nanaman to.

At hindi nga ako nagkamali.

Nakakaranig ako ng putok ng baril.

Madaming putok.

Siya kagad ang pumasok sa isip ko siya namang pasok ni Ana sa kuwarto ko.

"Mam nagwawala siya." Alam ko na ang ibig sabihin nito.

"Pupuntahan ko siya." Sabi ko ngunit kagad na hinawakan ni Ana ang braso ko.

"Mas makakabuti po na wag niyo ng balakin. Hindi niyo lubos na kilala si Lord ibang
iba siya kapag sukdulan ang galit." sabi nito.

Natakot ako sa sinabi niya.

Hindi ko alam kung bakit niya sineryoso ang sinabi ko pero isa lang talaga ang
nasisiguro ko. Masama talaga siyang magalit.

"Magpahinga na kayo Mam ililipat ko na po kayo sa ibang kuwarto." Sabi ni Ana.

Pero hindi ko alam kung anong kalokohan ang pumasok sa isip ko. Gusto kong puntahan
si Reid siya namang may nag doorbell. 11pm na may bisita padin?

Pagkakataon ko na to para awatin si Reid.

Habang si Ana tinignan kung sino ang tao.

....

Umakyat ako at tinungo ang kuwarto niya. Nakaawang lang ito at ang mga tauhan niya
ay nasa labas lamang hindi para makisali, kundi maglinis ng mga kalat na binabasag
ni Reid.

Papasok na sana ako ng magsalita si Alex ang isa sa mga Assassin niya.

"Mam kung mahal niyo ang buhay niyo wag niyo na pong balakin." Sabi nito.

Sa tigas ng ulo ko hindi ko pinansin to at nag tuloy tuloy sa loob.

"Sinong nag bigay sayo ng pahintulot ko na pumasok!" Sabi nito sabay putok ng baril
sa kinatatayuan ko. Ako naman ay napasigaw at napadapa sa takot. Nagtakip ako ng
tenga at nagsimulang maglabasan ang mga luha ko.

"Ellen?"
Dali dali itong tumakbo papunta sakin.

"Ellen hindi ko sinasadya." Sabi nito habang natataranta siyang yakapin ako at
humihinge ng patawad.

Iyak lang ako ng iyak. Natatakot ako sakanya. Tuluyan na ngang bumalik siya sa Reid
na demonyong nakilala ko.

"Ellen please kausapin mo ako. Wag mo akong takutin ng ganyan." Sabi niya.

Hindi naman talaga niya ako pinatamaan. Talagang inilapit niya lang saakin at lubos
akong natakot.

"Ano bang nangyayare sayo?! Natatakot ako sayo!" Sabi ko.

Magulo ang isip ko. Ang hirap tansyahin ng ugali niya. Natatakot ako na ano mang
oras ay patayin niya ako.

"Ellen please hindi na mauulit. Please tumingin ka sakin wag mo akong ganituhin."
sabi niya habang natataranta ang mga kamay na humawak sa mukha ko para tumingin
sakanya.

Ayoko talagang tumingin. Nakakatakot siya. Hindi ko kayang magpakasal sa taong

tulad niya.
Maya maya pa ay may narinig kaming yabag na tumatakbo. Papunta to saamin.

"Reid!!!!" Hingal na hingal pa to at natataranta.

Nag taas ako ng tingin maging si Reid na nakayakap sakin.

Hindi ako nagkamali sa nakita ko.

Si Amanda to.

Tarantang lumapit ito kay Reid at nabitawan ako ni Reid.

Pinapanood ko lang sila. Habang nakaupo si Reid at nakaluhod si Amanda.

"Reid ano bang nangyayare sayo?"

Pag aalalang tanong nito habang nakahawak sa mukha ni Reid.

"Mabuti na lamang at nag punta ako. Sinabi sakin ni Ana ang pagwawala mo! Ano ba
Reid?!" Sabi nito. Hindi umiimik si Reid.

Hindi ko kayang makita sila sa ganong eksena kaya naman ay tumakbo na ako
papalabas.

Wala akong ibang inisip kundi ang makatakas sakanya.

Nasasaktan ako.

Sinasaktan nila ako sa twing makikita ko silang magkasama.

Yun lang ang tumatakbo sa isip ko ng mga oras na yon.

Bigla bigla nalang sumigaw si Reid.

"Ellen!!!!!!!!!!!"

Ipapahanap nanaman niya ako sa mga tauhan niya.

Nakasalubong ko pa si Ana habang tumatakbo ako at hahabulin niya ako.

"Sige Ana habulin mo ako. Habulin mo ako kung gusto mong magpakamatay ako!" Sabi ko
dito para hindi na niya ako habulin.

Natigilan naman ito.

Nakita ko pang sumusunod si Reid ngunit malayo na ang natakbo ko at kaagad na

nakapag tago.

"Hanapin niyo siya! Putang ina! Papatayin ko kayong lahat kapag nawala si Ellen!"
Sabi nito.

21.

Ana:

"Sabi ko hanapin niyo!" Pagwawala ni Lord. Halos matarata na kami sa pag hahanap
kay Mam Ellen. Mag uumaga na at hindi pa namin siya mahagilap.

Si Mam Amanda naman ay nagsalita.

"Tutulong ako sa pag hahanap." Sabi niya.

"No. You don't have to." Malamig na sabi ni Lord habang napaphilot sa ulo niya.
Problemado siya sobra.
Tumawag ang iba ko pang mga kasamahan sakanya habang kami ay kakatapos lang sa pag
hahanap.

"Ano wala pang balita? Wag niyong hintaying pasabugin ko ang mga bungo niyo!" galit
na sabi nito habang hawak ang redwine glass sa kaliwa niyang kamay at kasabay ng
sigaw niya ang pagbasag nito.

"Reid tama na yan!" Pag aalala ni Mam Amanda habang duguan na ang kamay ni Lord
dahil sa bubog.

Ugali naming mga Assassin niyang wag siyang pakialaman kapag nagwawala siya.

Lalapit pa si Mam ng magsalita si Lord.

Itinaas ang duguang kamay na sumisenyas na huminto siya.

"Wag kang lalapit." Malamig na boses na sabi nito.

"Bakit? Ako to si Amanda."

"Walang babae ang pwedeng lumapit sakin si Ellen lang." Sabi nito.
"Iniwan kana nga niya eh hindi niya matanggap ang ugali mo. Alam mo iilan nalang
kami ditong nagmamahal sayo pinagtatabuyan mo pa kami. Sana naman pahalagahan mo
kami."

"Sinong nagbigay sayo ng karapatang sermonan ang katulad ko?" Kinuha ni Lord ang
baril at kinalas ito.

Habang tumutulo na ang dugo sa kabila nitong kamay.

"Reid anong ginagawa mo?" Sabi ni Amanda.

"Magpapatahimik ng mga pakialamera." Itinutok nito ang baril sa ulo ni Amanda.

"Reid, ibaba mo yan. Hindi mo alam ang ginagawa mo."

"Wala na, wala na yung babaeng makapagpapabago sakin." Sabi ni Reid.

"Kumalma ka. Ibaba mo yan." Utos ni Amanda.

"Reid! Ibaba mo yan!" Nataranta na to.

Makapigil hininga ang mga nangyayare at talagang papatayin siya ni Lord.

Ring..

Ring...

Ring..

Tumunog ang phone ni Lord.

"Asan siya?" mukhang magandang balita, ibinaba na ni Lord ang baril.

Nahanap na si Mam Ellen. Nagtext pa sakin si Alex. Mabuti na lamang at nahanap si

Mam kundi mamamatay kaming lahat.

Nataranta si Lord na bumaba at sumunod kami dito. Si Mam Amanda ay natulala nalang
sa lahat ng nangyayare.

Ellen:

"Bitawan niyo ako!" Pagpupumiglas ko ng malapit na kami sa mansion.

"Mam parang awa niyo na wag ng matigas ang ulo niyo papatayin kami ni Lord kapag
nawala kayo." Sabi ng isang tauhan niya habang pinapakalma ako.
Naglakad pa kami hanggang makapasok sa loob. Kabilaan pa ang hawak sakin masiguro
lang na hindi ako makakatakas.

"Nasasaktan ako bitawan niyo ako!" Sigaw ko.

Nakita kong papalapit na si Reid sakin. Nakakatakot siya blangko ang mukha niya at
baka mapatay niya ako sa pagtakas ko.

Binitawan ako ng mga may hawak sakin ng makalapit sakin si Reid.

Ayokong tumingin baka katapusan ko na.

Nagulat ako ng agad niya akong niyakap ng mahigpit at umiyak ito.

Natulala ako maging ang mga tauhan niya ay natulala ng sa unang pagkakataon ay
nakita nilang umiiyak ang Lord na kinatatakutan ng lahat.

"Wag mo akong iwan Ellen." Pagmamakaawa nito at isiniksik pa ang mukha sa leeg ko.
Mahigpit niya akong niyakap.

Napatingin ako sa lahat ng tao at sila ay hindi makapaniwala sa ginagawa ngayon ng

Lord nila.
Nakita ko namang sumenyas sakin si Ana.

At nakita kong dumudugo ang kaliwang kamay ni Reid.

"Reid sandali." Sabi ko.

"No. You can't escape from me again." Sabi niya.

"Hindi ako aalis. Gagamutin natin ang sugat mo." Sabi ko.

"Wala to. Hindi masakit." Sabi niya at nakayakap padin sakin.

"Hindi na ako aalis sorry natakot lang ako." Sabi ko. Kahit na nakaramdam din ako
ng selos.

"Mababaliw ako kapag nawala kapa ulit." sabi nito.

"Hindi na Reid." Niyakap ko siya.

Mabuti nalang at gumaan na ang tensiyon sa loob ng mansion. Walang gustong
makialam. Naglakad kami paakyat ni Reid. Gagamutin ko pa ang sugat niya.

Pumunta kami sa Study rm nito dahil may kama dun at pwede siyang matulog. Kaagad
akong kumuha ng first aid kit para magamot agad ang sugat niya.

Pinapanood lamang niya ako ng tahimik habang ginagamot ko ang sugat niya.

"Asan si Amanda?" Tanong ko. Hindi ko na kasi nakita to.

"Hindi ko alam." Parang wala siyang pakialam.

"Akala ko kasi nandito pa siya."

"Kaya kaba umalis?" Sumeryoso ang mukha niya.

"Huh?" Sabi ko.

"Nagseselos kaba?" loko talaga to parang ang saya pa niya.

"Ewan ko sayo." inis na sabi ko.

Ngumiti nalang ako sakanya at napapailing. Hay nako Reid manhid ka talaga.

"Mahal kita Ellen." Sabi ni Reid.

Natapos ko ng gamutin ang sugat niya kaya napatingin ako sakanya.

Nagkatitigan lang kami.

"Please marry me." Alok ulit niya ng kasal sakin.

"Mahal din kita Reid." hindi ko na mapigilan ang nararamdaman ko. Mahal ko nga
talaga ang lokong to kahit pa nakakatakot siya.

"Oo pakakasal nako sayo." Pumayag na ako sa alok niya at labis ang tuwa niya.

Niyakap niya ako at niyakap ko din siya.

"Salamat pumayag ka din." Natawa pako sa sinabi niya. Sobrang lambot naman niya
ngayon at wala nanaman siyang sungay. Pero kahit pa demonyo siya mahal ko siya.
ATTENTION (UP COMING)

Please support niyo din ang story na 'to siguradong magugustuhan niyo dahil mas
paghuhusayan ko pa para sainyo.

• Stolen by the Mortal Rival

• The Demon's Puppet

• He Loves Me Not

• Beauty in Naked

Sana abangan niyo sila :)

PS: Mamaya mag aupdate ako nasa work pa ako kaya isiningit ko muna to. Happy monday
guys! :)

22.

Ellen:

"Goodmoring Mrs. Ford." Isang tinig ang aking narinig ng magising ako.

Ilang araw pa lamang ng maikasal ako kay Reid.

Napatayo ako ng di ko kilala kung sino ang lalaking nakatayo sa harap ko. Wala si
Reid. Wala siya sa tabi ko.

"Kasal na pala ang Mafia Lord na si Mr. Ford. Sikreto, ginawa niyo pang sikreto ang
kasal niyo." Sabi nito habang tumatawa at nag sindi pa ng sigarilyo.
"S-sino ka? Anong ginagawa mo dito?" Sabi ko habang natatarantang isuot ang silk
robe na mahaba.

"Opps hindi pa pala ako nag papakilala."

Nakakatakot siya, ang dami niyang tattoo maging sa leeg ay tadtad ito ng tattoo.
Nakaitim siya at malakas ang kutob kong isa din itong Mafia.

"Ako si Frence Boston ang papatay sa asawa mo." Tumindig ang balahibo ko ng titigan
niya ako.

May kasama pa itong dalawang naka uniform na lalaki at nakaitim din.

"Pano? Pano kayo nakapasok dito?" Tarantang tanong ko.

"Hindi na mahalaga yon Mrs. Ford." Sabi nito habang nagsimulang humakbang papalapit
sakin.

Para lang akong tuod na sinusuri niya habang pinagmamasdan ang buong katauhan ko.

"Hindi nasabi ni Mr. Ford na anak pala ng anghel ang asawa niya sa ganda." sabi
nito habang tumatawa.
Hinawakan niya ang hibla ng buhok ko at sininghot niya na parang nag aadik.

"Haaaaay ang bango, ang sarap. Ang sarap mong maging asawa." Nandidiri ako sakanya.
Hindi lang ako makagalaw dahil natatakot ako na anu mang oras ay patayin niya ako.

"Reid, nasan kana?" Takot na takot na ako. Maiiyak na ako sa takot.

"Shhhh, wag kang iiyak. Ang ganda ganda mo lalo kapag umiiyak ka. Sige ka baka
buntisin na kita."

Nakakadiri siya napaka bastos pa ng bibig niya.

Hinawakan niya ako sa leeg.

"Bitawan mo ako!" Pagpupumiglas ko habang tumutulo na ang mga luha ko.

"Ang ganda mo ang sarap mong angkinin." Sabi nito.

Dinilaan niya ako sa pisnge ko. Sobrang masusuka na ako sa kababuyang ginagawa
niya.
Naabutan kami ni Reid sa ganong eksena.

"Putangina ka Boston! Ang ginagawa mo sa asawa ko!" bumunot agad ito ng baril at
pinaputok kay baston. Tinamaan ito sa balikat. Walang nagawa ang mga tauhan ni
Boston patay agad ang mga to.

Mabilis na nakatakas si Boston at tumalon ito sa bintana dahilan para mabasag ito.

Ako naman ay napaupo sa labis na iyak. Nanghihina ako sa takot,galit at labis na

nandidiri sa katawan ko.

"Ellen!" Tumakbo sakin si Reid habang nakatakip ang mga palad ko sa mukha ko.

"Natatakot ako! Asan kaba nagpunta? Kanina pa kita hinihintay!" Pagwawala ko habang
umiiyak.

"Nandito na ako." Sabi niya at niyayakap ako.

"Ang gago ko please forgive me my wife." Sabi ni Reid sakin at niyakap niya ako ng
mahigpit.

Kagad na dumating sina Ana, Rafael at Alex. Inalalayan ako ni Reid tumayo tumayo.
"May nag tatraydor sakin! Panong nakapasok si Boston sa pamamahay ko?! Muntik pa
niyang lintikin ang asawa ko!" Galit na galit si Reid habang pinapagalitan ang mga
Assassin niya.

"Clean that mess!" Galit na sabi nito habang nakatingin sa mga patay na tauhan ni
Boston.

"Lord paumanhin." Sabi ni Ana.

Masamang tumingin si Reid dito.

Ibinigay ni Ana ang isang papel na may simbolo na Black Hand.

"Black Hand" Rinig kong banggit ni Reid.

Napakunot ito ng noo.

"Sino ang nagtatraydor sakin?!" Galit na galit na si Reid.

Ako naman ay tumahan at inayos ang sarili ko. Nakikinig lang ako sakanila.
"Aalamin namin." Sabi ni Rafael.

"Patayin niyo nadin." Utos ni Reid.

....

"Magusap tayo mamaya. Tawagin ang mga magagaling kong Assassin. Kung sino man ang
gumagago sakin magsisi siya." Madiing sabi ni Reid.

Yumuko muna ang tatlo bago umalis.

Niyakap ako ni Reid.

"Hindi kita pababayaan. Ibibigay ko kahit buhay ko maprotektahan ka lang."

Naiyak nanaman ako sa sinabi niya sakin at niyakap ko siya ng mahigpit. Isiniksik
ko ang mukha ko sa matigas at malaki niyang hinaharap. Sinakop niya ako ng yakap.

"Nandito lang ako Ellen."

"Reid." Yun lang nasabi ko habang mahigpit na nakayakap sakanya.

23.
Nasa Study room na kami, katabi ko si Reid habang seryosong nakaupo sa upuan niya
at nakapatong ang dalawang kamay habang pinagmamasdan ang papel na may simbolo ng
"Black Hand".

Mainit ang ulo nito dahil hindi padin nakikita kung sino ang traydor.

"Tawagan mo si Erol." Sabi niya kay Rafael.

Napaisip ako kung bakit. Kaagad namang tinawagan ni Rafael ito at ibinigay kay Reid
ang tawag.

"Pumunta ka dito kung mahal mo si Amanda." kunot noo ako sa mga pinagsasabi ni Reid
habang nakatingin padin sa papel.

Ibinaba na niya ang tawag at napahilamos niya ng mukha.

Si Alex naman ay isinara ang kurtina ng malaking bintana sa study room at nag
umpisa na silang mag usap usap kasama pa ang ibang Assassin ngunit sa labas lamang
ito ng kwarto. Ang tao na si Rafael,Ana at Alex ang pinaka pinagkakatiwalaan sa
organization na to kaya sila muna ang nag uusap.

"Lord, kailangan nating itago ang asawa niyo dahil tiyak na malalaman na ito ng iba
pang Mafia at tiyak na kukunin nila ang buhay ni Mrs. Ford." Sabi ni Ana.
Naguguluhan ako sa mga sinasabi nila ng bigla kong maalala ang pinag usapan namin
ni Ana matagal na panahon na ang nakakalipas. Na hindi pwedeng malaman ng iba pang
kasapi mg Mafia na may asawa si Reid ang Mafia Lord dahil sa marami ang gustong
patayin ito.

"Pagkakaguluhan ang Asawa niyo pag nagkataon. Kilala natin sila posibleng mag hire
pa sila ng mga magagaling din na Assassin para patayin si Mrs. Ford." Sabi naman ni
Alex.

Napasabunot na si Reid sa ulo nito.

Naguguluhan siya.

Naaawa akong nakikitang nahihirapan ang asawa ko.

"Eto na ang kinakatakot ko Lord, Hindi titigil ang mga Yakuza para patayin si Mrs.
Ford." Sabi naman ni Rafael.

Ang Yakuza ay isang oraganization din tulad ng mga Mafia. Kinakatakutan ang mga
ito, sindikato at galamay din ng mga ito ang mga sindikatong nagbebenta ng ilegal
na gamot(drugs).

"Black Hand, Black Yakuza." Sabi ni Reid habang pinag aaralan ang papel. Maya maya
pa ay dumating na si Erol.

"Alam ko nadin, pilit kong sinasama si Amanda dahil pwedeng manganib ang buhay niya
pero matigas ang ulo nito." Sabi ni Erol samin.

"Hindi pa kami totoong annaul kaya malakas ang kutob kong pinamamatyagan na siya ng
mga Yakuza." Sabi pa nito.
"Reid, kailangan ka ni Amanda. Sa tingin ko makikinig siya sayo." Sabi ko dahil nag
aalala din ako para dito.

"Reid kailangan nating gumawa ng paraan. Kundi mapapahamak maging ang asawa mo."
Seryosong sabi ni Erol.

Tahimik lang si Reid at seryosong nag iisip ng paraan.

"Dalhin niyo ngayon dito si Amanda." Utos niya sa tatlong Assassin.

"Pwersahin niyo kapag pumalag." Sabi ni Reid.

"Gago kaba?! Pano kapag sinaktan nila si Amanda?!" Galit na sabi ni Erol.

"Hindi ako pwedeng umalis. Naiintindihan mo? Hindi ko pwedeng ipagkatiwala ang
asawa mo sino man sainyo." Turo niya isa isa sa mga tao sa loob.

"Reid." hinawakan ko siya sa braso niya.

"Tarantado ka talaga Reid." Napapailing na lamang si Erol tsaka umalis ang tatlong
Assassin ni Reid.
24.

Ellen:

Naguusap lamang ang magkapatid ng maya maya'y...

May tumatawag sa phone ni Reid.

"Hello?"

"Anong sabi mo?!"

"Anak ng!"

"Palagan niyo! Hindi ako pwedeng umalis dito!" Mainit na ang ulo nito.

Tumayo si Erol.

Binaba na ni Reid ang tawag.

"Si Amanda nag mamatigas, ayaw sumama sa mga tauhan ko." Napahilot ito sa ulo niya.
"Ikaw lang ang makakapagpapayag sakanya." Sabi ko.

"Reid makinig ka naman sa Asawa mo." inis na sabi ni Erol.

"Bakit ba kasi ang kulit kulit ng asawa mo?!" Sabi naman ni Reid kay Erol.

"Puta wag mong pagsasalitaan ng ganyan si Amanda Reid!" Galit na si Erol.

"Tama na nga kayo! Mag aaway nanaman kayo!" Inis na sabi ko. Hindi kasi ito ang
oras para sa alitan nila.

"Hindi ko pwedeng iwanan si Ellen." Iritang sabi ni Reid kay Erol.

"Nandito ako, ako ang poprotekta sa asawa mo." Sabi naman ni Erol.

Tumingin sakin si Reid.

"Sige na Reid umalia kana." Sabi ko.

Hinalikan ako nito sa mga labi ko.

"Babalikan kita. Tawagan mo ako kapag may anong nangyare dito babalik ako ano mang
oras." Sabi nito tsaka kinuha ang tuxedo at isinoot.

Mabilis na nawala si Reid sa paningin ko.

"Wag kang mag alala Gago ang kapatid ko para mapatay ng maaga." Sabi ni Erol.

Hindi ko mapigilang hindi matawa sa sinabi niya. Ramdam kong kahit na ganon sila ay
nagmamahalan padin silang magkapatid sa ibang paraan nga lang.

"Masaya ako para sainyo ni Reid."

"Salamat Erol." Sabi ko.

....

Amanda:

"Hindi nga ako sabi sasama sainyo!" Ang kulit ng mga Assassin ni Reid ilang beses
ko ba dapat sabihin hindi ako sasama. Naiirita na ako.

"Magagalit ang Lord kapag hindi ka sumama." Inis na sabi sakin ni Ana.
"Wala akong pake kung magalit siya. Kung gusto niya talagang sumama ako siya ang
sumundo sakin dito." Madiin kong sabi.

"Hindi nga pwede e, hindi pwede ang gusto mo. Pinoprotektahan ng Lord ang asawa
niya." Sabi ni Ana.

"Wala akong pakialam okay? Wala akong pake. Dahil kung talagang gusto ni Reid na
maligtas ako siya ang pumunta dito!" Oo sabihin niyo ng makasarili ako. Gusto ko
lang maramdaman na mahalaga ako para kay Reid. Hindi ko kayang mag mahal ng iba
pinilit ko mang mahalin si Erol ang kapatid niya pero si Reid talaga ang tinitibok
ng puso ko.

Sa labis na pagpupumilit ko ay tinawagan na ni Ana si Reid. Bahagya akong

nakaramdam ng saya ng mga oras na yon. Hinihintay ko lamang na puntahan niya ako at
sasama talaga ako.

Maya maya pa ay dumating na ito. Sakay ng isang itim na ferrari ang sasakyan niya.

Lumabas na siya at kaagad akong pumunta sa kinaroroonan niya.

"Ano ba?! Bakit ang tigas tigas ng ulo mo?!" Namiss ko ang pagkamainitin ng ulo
niya. Masaya ako kahit na sinesermonan niya.

Ang mga tauhan naman nito ay nag kanya kanya ng sakay ng mga sasakyan nila.

"Tsk brat." Rinig kong bulong niya pero mahina lang.

Natuwa ako.

Natutuwa akong napapansin niya ako.

"Get in." Sabi niya at kaagad akong sumakay ng sasakyan niya.

Habang nagmamadali itong magmaneho ay pinigilan ko siya. Ayoko, ayoko munang umuwi
ng mansion at makuha muli ni Ellen ang atensiyon niya. Mahal ko si Reid. Mahal na
mahal ko siya.

"Reid sandali." Sabi ko sabay hawak ng kamay niya na nakahawak sa manibela.

Kaagad niyang inihinto ang sasakyan at mabilis na tinanggal ang kamay ko.

"Whats with you?!" Galit na sabi nito.

"Whats wrong?" Tanong ko sakanya.

"Fuck fix your self." Iritang sabi nito sakin.

"Bakit Reid? Bakit ka ganyan? Bakit inis na inis ka sakin noon pa? Bakit mo pinag
babantaan lahat ng mga manliligaw ko kaya walang nakakalapit sakin? Ano? Tapos
kapag ikaw ang pinili ko over Erol e iiwasan mo na ako at ngayon? Pinagpalit mo ako
kay Ellen!" Galit na sabi ko. Yan ang mga katanungan na noon pa man ay nag
papahirap na sakin.

Seryoso lang ito nakatingin sa labas kahit na nakahinto ang sasakyan.

"I thought that i love you pero hindi." Magulo padin ang sagot niya. Kasing gulo ng
mundo ko ng umalis siyang walang paalam.

"Im not satisfied with your cruel answer Reid. You know what fuck you." Sabi ko.

"Si Ellen, bata pa siya ng paalagaan ko sa tiyohin niya. Hindi ko pa siya pwedeng
kunin sa ina niya dahil ayaw nito. Binili ko si Ellen ang babaeng kinababaliwan ko
noon pa." Sabi nito.

"Sinabihan ko ang mukhang pera niyang tiyuhin na ipagbili siya kay Frances, kasosyo
ng mga Mafia. Pinaalagaan ko siya dito, nag bibigay ako ng pera para sa
pangangailangan ni Ellen. Kukunin ko siya kapag nag disi-otso na siya. At ngayon,
nasakin na siya. Nasakin na ang babaeng kinababaliwan ko."

"What? Baliw kana Reid." Sabi ko. Paano siya magkakagusto kay Ellen simula bata pa
to. Napapailing ako.

"Baliw na kung baliw, so what nakuha niya ko." Sabi ni Reid.

Di na ako umimik ng mag drive na ito.

"Reid! May sumusunod satin." Sabi ko ng makitang madaming sasakyang sumusunod

samin.

"Fuck, not now!" Sigaw ni Reid at pinaharurot ang itim niyang Ferrari.

25.

"Reid ang dami nila!" Tarantang sabi ko.

Nawawala na sa paningin namin ang sasakyan ng tatlong assassin ni Reid.

"Shit." Mura niya.

Kaagad niyang kinuha ang phone at ibinigay sakin.

"Tawagan mo si Ana. Tiyakin mong makukuha niya si Ellen sa mansion." Sinunod ko

agad to.

Tinawagan ko si Ana at sumagot naman to. Base sa naririnig ko ay nakikipagbarilan

to.

"Ana?!" sabi ko.

Sinabi ko lahat ng sinabi ni Reid.

"Okay Copy." Sabi ni Ana.

"Ana ano yung naririnig kong putukan? Nasa mansion ka?!" Tanong ko.

Sumigaw ng malakas si Reid.

"Itakas mo si Ellen. Kapag may nangyareng masama sakanya papatayin kita." Sabi niya
kay Ana.

"Copy." Sabi nito at pinatay na ang phone.

Pinaharurot pa ni Reid ang sasakyan.

"Kailangan maabutan natin sila bago tayo maunahan ng mga nasa likod." sabi ni Reid.

"Pero Reid inaatake na ang mansion." Sabi ko.

"Putang ina talaga." Malutong na mura niya tsaka pinabilis pa ang pag maneho.

Habang nagmamaneho ay inaayos niya ang baril. Mabuti na lamang at diresto ang daan
kaya kahit hindi hawak ang manibela ay ayos lang.

Iniabot niya sakin ang isang baril at sakanya naman ang isa.

Alam ko na ang ibig sabihin niya.

Hindi naman ako mangmang dahil nakikipag laban din ako simula ng mapunta ako sa
puder nila.

Ibinaba ko na ang bintana at nagsimula ng magpaputok. Ang mga kalaban ay gumagewang

ang mga sasakyan para hindi matamaan.
"Tsk! Mauutak ang mga ulupong." Sabi ni Reid.

Madami itong granada sa likod kinuha ko naman iyon at inihagis sa kalaban.

Nakaalalay naman si Reid at salitan kami sa pagmamaneho, siya naman ang

nagpapaputok hanggang sa maubos silang lahat.

Pagod na ito dahil sa lahat ng nangyare.

"Bilisan mo." Sabi niya sakin dahil sasalubungin pa namin sila Ana.

Hindi siya mapakali at pinagpapawisan na ito. Alam kong si Ellen ang nasa isip
niya. Never ko pang nakita si Reid na pinagpapawisan.

Malapit na kami sa mansion. Halos basag na ang mga bintana at nilalamon na to ng

apoy.

"Fuck!" Mura ni Reid at bumaba agad ng kotse.

Tumakbo siya ng tumakbo. Naiwan niya ang phone niya na may tumatawag.

Kaagad kong sinagot ito at si Ana to.

"Lord! Nakuha nila si Ellen." Sabi nito.

Kaagad kong sinabi ito kay Reid at nagsimula na siyang mag wala. Si Erol ay
nakikipag barilan pa habang tumatakbo naman si Reid pabalik ng sasakyan niya.

...

"Erol!" Tumakbo ako dito at sinalubong niya ako. Kaagad niya akong niyakap.

"Erol si Ellen? Saan nila dinala si Ellen? Sundan natin si Reid dali!" Kinulit ko
to bago pa mawala sa paningin ko ang sasakyan ni Reid.

....

Ellen:

"Bitawan mo ako!" Sabi ko sa mga nakahawak sakin.

Hindi ko sila makita dahil nakapiring ang mga mata ko.

"Sumunod ka nalang!"

"Bitawan niyo ko sabi eh! Ano bang kasalanan ko sainyo?!"

May bumulong sakin.

"Ikaw wala, pero ang gagong asawa mo meron." Sabi nito tsaka tumawa.

Pamilyar ang boses niya sakin pero ayoko namang husgahan ito dahil sobrang bait
niya. Sana hindi siya.
Sana hindi tama ang hinala ko.

Kinaladkad pa nila ako hanggang sa itinulak ako sa loob ng madilim na pintuan.

Tinanggalan ako ng piring at puro lalaki ang mga to. Habang may isang babae ang
nakatalikod lang hindi ko na ito maaninag dahil unti unti na nilang sinasara ang
pinto.

"Pakawalan niyo ako! Mga hayop kayo! Pakawalan niyo ko!" Kinakalampag ko ang pinto
kahit pa masakit na ang kamay ko.

Sobrang lamig sa kuwartong to. Tila sinag lang ng buwan ang tangi kong ilaw.

"Reid nasan kana?" Umiiyak ako habang hinahanap siya.

....

Amanda:

Bumalik kami at mabuti nalang at naagapan ang paglala ng apoy. Napatay din ito ng
mga tauhan ni Reid.

"Reid tama na!"

Mapapatay niya ang kapatid na si Erol kung hindi ko ito pipigilan. Narito kami sa
labas ng mansion matapos hindi mahagilap si Ellen.

"Pinagkatiwala ko sayo ang asawa ko! Gago ka! Hindi mo iningatan!" Sabi nito tsaka
pinagsusuntok si Erol.
Marahil sa guilt ay hindi pumapalag ang kapatid.

"Reid tama na!" Pilit kong pinapatigil ito.

"Tumahimik ka!" Sabi sakin.

"Reid."

"Wag mo akong tatawaging Reid!"

Nagwawala na talaga siya.

...

Mainit padin ang ulo ni Reid at namomroblema.

Dumating si Ana na may dalang papel.

"Lord meron nanamang sulat." Sabi nito.

Habang umiinom ito ng alak ay kinuha niya ang papel.

Napangisi ito.

"Black Hand"

Tumawa ito ng tumawa para siyang isang demonyo.

"May nagtatraydor nga sakin, gusto pang makipaglaro ang tarantado." Malalim na
boses na sabi ni Reid.

Napatahimik ito at sinuri lahat ng mga tao dito sa loob ng mansion.

Matalas ang titig na pinakawalan niya maging sakin. Wala siyang pinagkakatiwalaan.

"Ana. Tipunin ang lahat ng mga tauhan ko." Yun lang ang sinabi niya bago muling
lumagok ng alak. Isinirado nito ang pintuan ng Study room na padabog....

"Dito muna tayo. Hindi magpapagambala ang Lord." Sabi ni Ana.

Hello:)
Hi guys! Mamaya ako mag update busy pa talaga e. Nabasa ko mga comment niyo kung
sino yung traydor haha! Well hulaan niyo sino ba talaga? Mamaya mag update ako ulit
:)

Post ko muna sina Ellen at Reid pampagoodvibes lang please no nega comments haha!

Yung ang ganda kahit walang make up charrrr haha!❤

Yummy ni Reid dito lol 😂❤

Please vote and comment kayo for the next update:) ciao!

26.

Trabaho niyo yan! Hindi na ako makakapag antay pa ng isa nanamang panibangong
araw!" Galit na ibinalibag ni Ford ang business table nito. Pati ang mamahaling
laptop ay nasira.

Sa pagwawala niya ay biglang tumunog ang phone nito.

Kaagad niya itong kinuha.

"Hello?" Mabilis na sabi niya.

"Sino to?" Halatang pinakakalma lang nito ang sarili.

Conversation...

"Hello?"

"Sino to?"

...

"Hello Mr. Ford kamusta? It's been a long time."

"Sino to?" Malalim na boses ni Ford.

"Oh? Hindi mo to kilala? Hindi mo kilala ang boses na to Mr. Ford?"

Boses ng isang babaeng humahalakhak sa tuwa.

"Wag mo akong tawanan." Seryosong sagot ni Ford.

"Hindi ka padin nagbabago Lord." sabi ng babae.

Natigilan si Ford ng marinig ang itinawag sakanya.

"Alam mong mainipin akong tao, ayoko ng paligoy ligoy." Halos sumabog na sa galit
si Ford ngunit nag titimpi lang.

"12 ng gating gabi pumunta ka sa address na to ********** ikaw lang kundi hindi mo
na maririnig ang boses nito."
"Aray tama na! Bitawan moko! Ugggh!" Isang malakas na sampal.

"TAMA NA!!!!!" sigaw ni Ford sa kabilang linya ng marinig ang hagulgol ni Ellen.

"Madali lang akong kausap Mr. Ford. Mamayang hating gabi." Yun lang at pinutol na
ang linya.

Nagwawala na si Ford. Hindi niya makakaya kung may masamang mangyayare kay Ellen.

Warak, wasak ang mga gamit sa opisina niya. Nagsisigaw siya ng nag sisigaw.
Sinasabunutan ang sarili sinusuntok ang salamin na bullet proof hanggang sa dumugo
ang kamao nito.

Hindi siya mapakalma. Para siyang halimaw na nagwawala.

....

Maya maya ay napagod na to at natigilan. Ipinatawag ang mga Assassin at ipinakuha

ang mga magagandang baril niya.

Nalaman ng lahat at deal ng taong kumidnap kay Ellen at gaya ng sabi si Ford lamang
ang pupunta.

Ala-syete ng nagbibihis na ito.

Black tshirt lamang at pantalon ang sinuot niya. Isama mo pa ang itim na cap niya.
Dala dala ang mga baril sa itim niyang Ferrari at nagkabit nadin siya ng baril sa
likuran niya at maliit na balisong malapit sa medyas niya.

Handang handa na..

"Reid! Hindi pwedeng ikaw lang. Mapapahamak ka. Tandaan mo na Yakuza ang
makakabangga mo."

Pinigilan siya ni Amanda.

"Yakuza'Mafia, anong pinagkaiba? Tsk." Pang gagagong sagot ni Reid.

"Sasama ako." Sabi ni Amanda.

"Ako lang. Mapapahamak si Ellen kapag sumama kapa." Sabi nito.

"Nag aalala ako sayo."

"Pwede ba? Layuan mo ko!" Sigaw ni Reid dito.

"Wag mong pagsalitaan ng ganyan si Amanda!" Galit na sabi ni Erol.

"Wag kang makialam!"

"Gago ka talaga!"

"Matagal na akong gago!" Sigaw ni Reid.

"Wag na kayong magtalo." Sabi ni Amanda.

"Edi layuan mo ako para walang nag tatalo!" Galit na sabi ni Reid.

"Reid naman, nag aalala lang ako sayo." Hindi ito iniimik ni Reid habang inaayos
ang iba pang gamit.

"Pabayaan mo na siya Amanda. Tama na yan." Hinatak si Amanda ni Erol.

"Erol ano ba? Ayokong umalis dito lang ako!"

"Ang tigas ng ulo mo!"

"Wala kang pake! Mahal ko ang kapatid mo!"

"Pero mahal kita! Kita mo namang hindi ka mahal ni Reid." Sinampal si Erol ng
malakas ni Amanda.

"Umalis kana!" Sigaw ni Amanda dito.

Napaigting ang panga ni Erol at nilisan ang mansion.

....

"Reid sasama ako sa ayaw at sa gusto mo."

Napasampal si Ford sa mukha nito.

"Tantanan mo na ako!" Sigaw nito kay Amanda.

"Ayoko Reid ayoko!" Sabi nito.

"Ayoko sa lahat yung makulit! Sabi ko tantanan mo ako! Baka gusto mong patayin kita
ngayon?" Sabi ni Reid.

Napalunok si Amanda.
"Hindi ka padin nag babago Reid. Ang sakit sakit mo padin magsalita." Sabi nito at
tuluyan ng umiyak.

"Wala akong oras sayo." Malamig na sabi ni Reid bago nilisan ang mansion.

27.

Ellen:

Nagisng ako dahil sa malamig na tubig. Isinaboy ito saakin at may nakababad pang
yelo. Nanginging ako sa labis na ginaw.

"Hoy gising." Isang babaeng naka'maskara na tanging ang mga mata lamang ang
natatakpan nito ang bumuhos sakin ng tubig.

Nanghihina na labis ang katawan ko dahil isang araw na nila akong hindi pinapakain.

Halos hindi ko na kaya pang tumayo dahil nanginginig na ang mga tuhod ko.

"Ahhh!" Napasigaw ako sa labis na sakit ng sabunutan ako nito para tumingin
sakanya.

"Mamayang hating gabi makikita mo na ang prince charming mo." Sabi nito.
Nag aalala ako para kay Reid. Napakadami nilang mga lalaki at malakas ang babaeng
nakamaskarang ito.

"Makikita mo kung papano siya patayin sa harapan mo." tumatawa siya na parang
nababaliw na. Sobrang higpit ng pagkakasabunot niya saakin at parang matatanggal
ang anit ko sa sobrang sakit.

Hinihingal na ako sa labis na pagod at uhaw kaya hindi ako makapag salita ng
maayos. Napaka hayop nila. Hindi ko lubos maisip kung bakit nila ako sinasaktan ng
ganito.

"H-hayop ka!" Galit na sabi ko tsaka naglakas loob na duraan siya sa mukha niya. At
dahil sa mga mata lang niya ang naka maskara ay galit na galit ito.

Kagad niyang pinunasan ang mukha niya.

"Talagang hindi ka nag tatanda!" Sinampal nanaman niya ako ng sobrang lakas at
parang namanhid na ang mukha ko dala ng malaking pasa nito at pamamaga ng pisnge
ko.

"Ano?! Gusto mo pa ha! Etong dapat sayo!" Isang malakas ulit na sampal. Pumutok na
ang gilid ng labi ko at dumugo na ang ilong ko.

"Ang ganda mong tigna Ellen hahaha ang ganda mong pagmasdang sinisira ang mukha."
tawa lang siya ng tawa.

Hirap na hirap na ako ng mga sandaling yun at naiihi na ako. Bigla nalang akong
naihi hindi sa takot kundi dahil sobra sobra ko na itong pinipigil tila sasabog na
ang pantog ko.

Nakita niya ito na mas lalo pa siyang ginanahan sa pananakit na ginagawa niya
sakin.

"P-patayin mo n-nalang ako." Hindi na ako makapag salita ng tuwid dahil sa hirap na
hirap na ako. Nahihilo nadin ako dahil sa pagod at gutom.

"Patayin? Hahaha nag uumpisa palang ako sa pagpapahirap sayo." Sabi nito.

"Magnolia akin na ang latigo." Utos nito sa isa pang babae. Ngayon ko lang nakita
ito.

"Ate tama na yan. Wala siyang kasalanan satin si Reid ang dapat na pahirapan hindi
siya." Sabi nito.

"Wag kang makialam Magnolia!"

"Ate wala siyang kinalaman sa pagkamatay ng papa." Sabi muli ni Magnolia.

"Buhay ang kinuha ni Reid kaya buhay din ang sisingilin ko."
"Ate please! Babalik na si Kuya at baka mapahamak pa siya kapag pinatay mo ang
asawa ni Reid."

"Tumahimik ka! Diba't pinlano natin to? Plano nating patayin ang asawa ni Reid kaya
wag kang magmalinis jan! Akin na ang latigo!" Galit na sabi nito.

"Ate hindi kaba naaawa?"

"Anong sabi mo magnolia? Ako? Ako maaawa?" Galit na tanong nito.

"At kapag ano? Kapag pinatay natin siya tingin mo mapapatay mo si Reid? Ate mag
isip ka ibang klaseng tao si Reid. Alam mo kung gaano siya kabangis!"

"Tumahimik ka!"

Hindi pinakinggan nito ang sinabi ni magnolia at siya na mismo ang kumuha ng
latigo.

Habang ako naman.

"Pagod na pagod na ko." Sabi ko dito.

Nanghihina na akong nakasandal sa upuan habang nakatali ang aking mga paa at kamay.
"Wag kang mag alala pag dating ng pinakamamahal mong asawa patatahimikin na kita sa
ngayon uunti-untiin ko muna." Sabi nito at hinagpas ako ng malakas.

Sumigaw ang sa labis na sakit.

Kitang kita ko ang pagpunit ng mga balat ko at yapos nito sa tindi ng paglalatigo
niya sakin.

"Tama na! Tama na!" Hagulgol ko habang hirap na hirap nadin akong huminga.

"Beatrice! Anong ginagawa mo?!" Tinig ng isang lalaki papalapit na saamin.

Beatrice? Iba ang pangalan niya nagkamali ba ako ng hinala? sabi ko sa isip ko.

"Tinuturuan ko lang ng leksyon ang babaeng to." Sabi niya.

"Putang ina naman! Gusto mo bang mabuking ako ni Reid? Papatayin niya ako kapag
nalaman niya!"

"Eh bakit kasi nagpunta kapa dito? Akala ko ba magpapakabayani ka muna sa mansion?"
Sabi ni Beatrice.

"Kuya Alex!" Sigaw ni magnolia at napatingin na ako dahil sa pamilyar na pangalan

nito.

"A-alex?" hindi ako makapaniwala.

Si Alex ang isa sa mga Assassin ni Reid.

"H-hayop ka. Pano mo nagawa to kay Reid?" Umiiyak na sabi ko.

"Wala kang alam Ellen." Sabi nito.

"Patayin niyo nalang ako! Mga hayop kayo!" Nagsisigaw na ako.

"Kung yan ang gusto mo!" Sabi naman ni Beatrice at kinuha ang hand gun niya.

Papuputukin na sana niya ito ng magkagulo ang mga Yakuza na kasama niya.

"Anong kaguluhan yon?!" Sabi ni Beatrice.

"Ako ng bahala dito. Tignan mo." sabi ni Alex dito.

Nakarinig ako ng ugong ng sasakyan habang nagkakaputukan na.

28.

Ellen:

"Saan mo ako dadalhin?" Tanong ko ng kalagan ako ni Alex.

Ang mga kasama nito ay nagkakagulo na sa labas habang siya ay natatarantang kalagan
ako.

"Wag ka ng madaming tanong!" Sabi nito at hinila ako patayo. Nangangatog padin ang
mga tuhod ko at nanghihina ako.

"Bitawan mo ko!" Pagpupumiglas ko ngunit sadyang napakalakas niya at dumaan na kami

sa may likod ng secret camp nila.

Nagulat ako ng makalabas kami.

Diyos ko saan to?

Napakadamo at tila nasa kagubatan ako. Dinala nila ako sa loob looban ng kagubatan.

Habang rinig na rinig ko ang putukan at alam kong narito na si Reid. Hindi ko
maiwasang hindi mag alala para dito dahil alam kong madami siyang makakalaban.
"Tsk papatayin kita Reid." Sabi ni Alex habang hawak hawak niya ako at nilabas niya
ang kanyang baril.

"Anong gagawin mo diyan!" tarantang sabi ko.

"Wag kang magulo! Lakad!" Habang nakatutok sa uluhan mo ang baril ay nag lakad lang
ako ng nag lakad habang nakayapak ako.

Madamo naman at malamig na ang gabi. Mas lalo akong giniginaw dahil sa lamig ng
kagubatan.

Sa paglalakad ko malayo sa camp site nila ay maririnig mo ang ibat ibang huni ng
mga ibon kahit na gabi pa. Mga palaka at kung ano ano pa. Kasabay ang walang humpay
na barilan.

Matataas ang mga puno kaya't hindi ko masiyadong makita ang dinadaanan ko kahit pa
maliwanag ang buwan.

"Ahhh!" Nadapa ako sa isang sanga na nakaharang sa daan. Hindi ko ito napansin kung
kayat napasalapak ako sa lupa.

"Tumayo ka!" Pinilit niya akong patayuin. Kahit pa madami na akong sugat dala ng
mga sanga at latigo sakin.

Tila nawala ang gutom ko at tila uhaw nalang ang nararamdaman ko.
"Tubig." Hindi ko na talaga kaya pang maglakad. Konti nalang at malalagutan na ako.

"Tsk." Inis na inis si Alex at kinuha ang baong tubig tsaka binigay sakin.

Kaagad ko namang kinuha to at ininom. Marahil sa sobrang uhaw ay dumadaloy nadin

ang tubig sa leeg hanggang sa dibdib ko.

"Tumayo kana!" Kaagad niya akong inalalayan. Nagpatuloy kami sa mahabang paglalakad
papalayo sa Camp Site nila. Sana walang mangyare kay Reid na masama sobrang nag
aalala ako.

Nakarating na kami sa isang maliit na kubo tago ito marahil ay isa pa nila itong
secret site.

Madilim ang kubo at masasabing abandonado nato.

Dali dali niya akong hinatak papasok.

Kaagad ay isinarado nito ang pinto at sumilip sa bintana.

"Tumigil kana Alex. Ano bang ginawa sayo ni Reid at nagkakaganyan ka." Sabi ko.
"Manahimik ka. Wala kang alam." Sabi nito.

"Itigil mo na to. Alam mo naman kung anong pwedeng gawin sayo ni Reid."

"Tsk fuck ang ingay mo! Gusto mo bang patahimikin nalang kita?" Galit na sabi nito.

Natahimik ako sa sinabi niya.

Bigla bigla na lamang nasira ang kawayan na pintuan ng kubo. Mabilis ang mga
pangyayare. Si Reid ang iniluwa nito na masamang masama ang tingin kay Alex.

Duguan na si Reid at madaming sugat. Hapong hapo na ito dala marahil ng labis na
pakikipag laban.

"Tarantado ka! Ikaw pala ang traydor!" Sabi nito.

"Reid!" gusto ko ng tumakbo papalapit sakanya ngunit nahagip ni Alex ang braso ko
at tinutukan ako ng baril sa ulo.

Lalong nandilim ang mga mata ni Reid. At nag iigting ang mga panga nito.
"Sige! Matapang ka! Tignan natin ang tapang kapag nawala na ang pinakamamahal mo!"

"Bitawan mo siya." malamig ang boses ni Reid. Bumalik nanaman siya sa pagiging
demonyo niya.

"Hindi mo ba ako nakikilala? Hindi mo ba kilala kung kaninong anak to?" Sabi ni
Alex.

"Ako si Alex De la torre, anak ng pinatay mong si Joaquin De la torre." Mariing

sabi nito.

Walang imik imik si Reid. Habang patuloy sa pag kukwento si Alex.

"Demonyo ka! Papano mo nagawang patayin ang ama ko sa harapan pa mismo naming
magkakapatid?!" Sabi nito.

Nakikinig lang ako sakanya.

"Oh ikaw pala, ikaw pala ang anak ng utak talangka mong ama." Sabi nito at ngumisi.

"Anong sabi mo?!

Kaagad akong tinulak ni Alex at napadapa ako. Habang susugurin naman niya si Reid
na nakatayo lang at hinihintay ang pagsugod niya.
Nahulog ang baril sa lapag habang nagpapatayan sila.

Napaurong si Alex habang sinasangga ang mga malalakas na suntok ni Reid.

Naghiwalay sila saglit.

"Hindi mo ako kaya Assassin ako Reid." Sabi ni Alex na putok na ang nguso.

"Ang dami mo pang satsat!"

Sabi ni Reid at sinugod si Alex.

Pigil hininga akong nanonood sakanila. Walang nag papatalo. Sadyang malalakas sila
at may alam depensahan ang sarili nila.

Nasira ang mesa ng bumagsak si Alex ng sugurin to ni Reid.

Sa pagkakataon na yon ay pinayuko ako ni Reid at bumunot na siya ng baril ngunit

magaling umiwas si Alex. Talagang isa siyang magaling na Assasin.
Kinuha naman nito ang baril sa lapag at isang putok lang ay tumama agad sa balikad
ni Reid. Isa nga palang sniper si Alex. Magaling na sniper.

"Reid!" Napaupo sa sahig si Reid habang umaagos na ang dugo sa balikat niya ngunit
nagawa padin nitong tumayo.

"Umalis kana." Sabi niya sakin.

"Hindi kita pwedeng iwan dito." Nag aalalang sabi ko.

"Please Ellen lumayo ka dito mapapahamak ka." Hindi ako nakinig kay Reid hanggang
sa sinugod ulit siya ni Alex at nabasag ang mga plato ng tumilapon ang katawan ni
Reid dito. Kung tutuusin ay pagod na pagod na talaga si Reid. Sino ba namang hindi
mapapagod eh kanina pa siya nakikipaglaban sa mga tauhan ni Alex. Napakadami ng
tauhan ni Alex at tansya ko ay nasa isang daang katao ito.

Tumayo muli si Reid at may kinuhang isa maliit na balisong sa may paanan niya.

"Anong gagawin niyan?" Natatawang sabi ni Alex. "Tanggapin mo nalang na matatalo na

kita at makukuha ko na ang trono mo! Mapaghihiganti ko narin ang ama ko."

"Tsk ang dami mo pang satsat." Ipuputok na sana ni Alex ang baril at alam kong sa
ulo na ni Reid ito tatama ng ihagis ni Reid ang balisong na hawak niya at bigla
nalang napasigaw si Alex.

"Akala ko ba magaling na Sniper ka? Tsk katulad ka lang ng tatay mong bobo." Sabi
ni Reid.
Nakita kong nakabaon na mismo ang balisong sa pulso ni Alex at nabitawan niya ang
baril.

"Demonyo ka talaga!" Sigaw nito.

Tumatawa si Reid.

"Matagal na akong demonyo at ngayon pagsisisihan mong ginalit mo ang demonyong

tulad ko!"

Susugurin na sana ni Reid si Alex ng bigla nalang may maraming putok ng baril.

Napahinto si Reid.

"Reid!!!!!!" Hindi ako makapaniwala sa nakita ko. Ang daming bala ang tumama mismo
kay Reid. Sa likod ni Reid.

Tumakbo ako para saluhin ang pagbagsak niya.

"Reid please wag kang mawawala." Sabi ko.

Ang babaeng si Beatrice ang bumaril kay Reid. Sugatan na ito at natanggal na ang
maskara niya. " Freya?! Hayop ka!" Umiiyak na sabi ko.

Ngunit si Reid ay sinisikap pading tumayo para protektahan ako.

Kitang kita ko na babarilin muli ni Freya si Reid kaya naman ay alerto kong
sinangga ang bala. Tumama to sa likuran ko.

"Ellen!!!!!!!!" Sigaw ni Reid may malay pa ito.

"Anong ginawa mo!!!!" Galit na galit na sabi ni Reid kay Freya.

Pinilit ni Reid na tumayo. Papuputukan pa sana siya ni Freya ngunit mabilis niyang
kinuha mula sa pagkakabaon sa pulso ni Alex ang maliit nitong balisong at itinapon
kay Freya. Natigilan ito ng sa ulo, sa ulo mismo bumaon ang balisong ni Reid na
hudyat ng kamatayan niya.

"Freya!!!!!" Sigaw ni Alex.

Narinig ko ang boses ni Ana at Rafael. Kasabay ng isang ingay ng sasakyan.

Nakita kong pinagbabaril nila si Alex at katabi na ni Alex si Freya na parehong

wala ng buhay.
Si Reid naman na halos mamatay na ay sinikap na puntahan ako habang nanlalabo na
ang mga paningin ko.

"Ellen please wag kang mawawala." Tarantang sabi nito.

Sa dami ng balang natanggap ng katawan ni Reid ay talagang nakakalakad pa ito. Dun

ko namalayan na demonyo nga talaga siya isang masamang damo na mahirap mamatay.

Nagkakakagulo na sa harapan ko ngunit wala na, hindi ko na maintindihan ang mga

sinasabi nila hanggang sa isakay ako sa plane. Madaming mga tauhan ni Reid ang
naroon.

May doctor pa sa loob ng eroplano at ginagamot na ako. Ginagamot nadin si Reid

ngunit nag wawala ito para makapunta sakin. Kitang kita ko na tinurukan siya ng
kung ano man yon. Habang ako ay nanlalabo na ang mga mata ko at tuluyan na akong
nawalan ng malay.

Trivia

Hi guys! Maraming salamat sainyo dahil mabilis tumaas ang votes ng story ko. Sana
pagpatuloy niyo pa dahil isa kayo sa motivation ko sa pag gawa ng story ng OBTMB
first time kong gumawa ng Action-Romance kaya talagang malaking challege para
saakin to. I hope na tuloy tuloy padin ang pag support niyo lalo na sa mga susunod
ko pang gagawin na story.

PS: Please read all of my reminders para malaman kung ano ang mga updates :)

PPS: Bukas na ang susunod na update ko. Please basahin niyo to dahil may itatanong
ulit ako. Sa susunod kasi na story ko ay kukuha na ako ng mga names ng characters
sainyo so please po basahin thanks!:)
Walang bad comments please. Wag ng mag comment kung walang masasabing maganda okay
nambablock ako haha!

************************************

Anastasia Frego "Ana"

Kaisa isang babaeng Assassin ng Mafia Lord na si Ford.

"Pilipina" Lumaki sa Mexico at napatay ang pamilya dahil sa isang massacre na

naganap.

Sumali sa militar at naging isang napakagaling na spy.

Naging meyiembro ng under cover agent at mission na pumapatay ng mga sindikato.

Ngunit isang araw ay nahuli siya ng mga black hand organization "Yakuza" at si Ford
na Mafia Lord ang nag ligtas dito. Kaya naging isa siyang assassin at tungkuling
protektahan ang buhay ni Reid Lewis Ford.

Bata pa ang Lord na si Ford ng tulungan niya si Ana. Sampung taon ang kanilang
agwat ngunit hindi makikita dahil sa mabilis na nagbinata si Ford.

Naging isang napakagaling na Assassin sa lahat ng organization kaya napabilang sa

"tres" tatlong taong pinakamahusay sa assassination.

Ngunit may isang lihim ito isang madilim na nakaraan bukod sa nangyareng massacre
sa pamilya niya.

Rafael Domingo

Lumaki sa Espanya at naging isang myembro ng "Mafia Corporation" isang organisasyon

kung saan sinasagawa ang mga ilegal na transportasiyon. "Pag bebenta ng
shabu/pagawaan ng droga, pag bebenta ng mga babae at bata."

Tumiwalag ito sa grupo ng mapatay ng isang Boss ang kapatid nitong si "Juana
Domingo" pinalabas na patay ngunit hindi pa nakikita ang katawan nito.
Isa siya sa magagaling na Spy ng Mafia Boss na si Alfred Guero ang nasabing pumatay
sa Kapatid niya.

Madami ng napatay si Rafael na mga Mafia at madami nadin itong atraso kaya lumipat
sa pinas. Naging isang spy din siya noon sa Roma at nakilala ang kasintahang si
"Lola Vera" na namatay din dahil sa mga tauhan ni Alfred.

Ngayon ay sumapi na siya sa kampo ni Ford dahil isa si Alfred sa mga listahan ni
Ford para patayin.

29.

Ellen:

Nawalan ako ng malay at pag gising ko iba na. Nasa ibang lugar na ako.

Masakit ang buong katawan ko dala ng pasa at mga sugat pati narin ang tama ng bala
mismo sa likod ng balikat ko.

Kaagad akong bumangon ng pagkakahiga ng maalala ko ang lahat ng nangyare.

Pinilit kong itayo ang sarili ko alam kong nasa hospital na ako kaya mas lalong
kumaba anh dibdib ko ng hindi ko makita ang asawa ko.

Kaagad naman dumating si Ana at Rafael. Pilit nila akong pinipigil dahil sa
makakasama daw saakin baka mabinat ako.
"Si Reid? Asan si Reid?" Tanong ko agad kay Ana.

Hindi agad to sumagot at tumingin muna kay Rafael na malungkot din ang mukha.

Mas lalo pa akong kinabahan ng hindi sila mag salita.

"Ana si Reid? Asan siya!" Pasigaw na akong nagtatanong sa labis na pag aalala sa
asawa ko.

Magsasalita na sana ito ng bigla na lamang bumukas ang pinto.

Iniluwa nito si Amanda.

Galit na galit ang aura niya.

Kaagad siyang nag tungo papunta sakin at walang anu anoy sinampal ako ng malakas.
Kaagad naman tinutukan ni Ana ito ng baril sa ulo ngunit pinigilan ko ito.
Napahawak ako sa aking pisnge na sinampal niya dala ng masakit padin ito dulot ng
mga pasa.

"Buhay kapa! Ngayon tignan mo ang ginawa mo! Si Reid nasa ER nag aagaw buhay!"
Galit na galit na sabi ni Amanda habang umiiyak.
Natulala ako saglit, hindi ako makapaniwala sa lahat ng nangyayare. Papanong mag
aagaw buhay si Reid? Ang isang demonyong Reid. Hindi pwede, hindi pwedeng mangyare
yon. Hindi pwedeng mawala siya.

Nag umpisa ng tumulo ang mga luha ko ng mahimasmasan ako.

"Hindi pwede." iyak ako ng iyak.

"Pero ginawa mo na! Pinahamak mo siya!" Niyuyog yog ako ni Amanda sa mga balikat ko
habang sinasabi niya saaking ako ang may kasalanan.

"Wag mong saktan ang asawa ni Lord kung ayaw mong pasabugin ko ang bungo mo." Galit
na sabi ni Ana.

Masamang tumitig si Amanda dito.

"Bakit anong gagawin ng isang katulad mo?"

Nag iigting na ang panga ni Ana sa galit ngunit pinigilan ito ni Rafael.

"Hindi makabubuti na nag aaway tayo. Ipagdasal natin si Lord." Sabi ni Rafael.
Tumayo ako.

Gusto kong makita ang asawa ko.

Gusto kong makita si Reid. Hindi pwedeng mawala siya. Hindi siya pwedeng mamatay.

"At saan ka pupunta! Hindi pa ako tapos sayo!" Sasaktan na sana ako ni Amanda ng
sanggain ni Ana ang kamao nito gamit lamang ang kamay niya.

"Wag mong subukan Amanda." Seryosong sabi ni Ana.

Napatulala nalang ako sakanila.

"At kampi kana sakanya ngayon? Bakit sino ba ang una mong nakilala samin?" Galit na
sabi ni Amanda.

Hindi na nagsalita si Ana ng bigla nalang bumukas ang pinto.

Nasa ganong eksena kami ng madatnan nina Erol, Sari at ang asawa nito na si Stepen.

Kaagad na tumakbo sakin si Sari ng makitang umiiyak ako. Malaki na ang tiyan niya
at mukhang kabwanan na nito.
"Ate Ellen!" Nag aalala ito para sakin.

"Sari." Sabi ko at mahigpit ko siyang niyakap.

Napatawa naman si Amanda.

"So magkakilala pala kayo ng asawa ni Mr. Delfonso." Sabi nito.

Masamang tumungin sakanya si Sari. Kilala ko to at may pagkamaldita siya.

"Bakit anong paki mo?" Irap na sabi ni Sari.

"Wow palaban ka ah." Sabi ni Amanda na walang pakialam kahit pa nandun ang asawa at
si Stepen.

"Wag kang magkakamaling saktan ang asawa ko." sabi ni Stepen habang seryosong
nakatingin kay Amanda.

"Amanda tama na wag kang mag skandalo dito." Inawat na siya ni Erol at pilit na
nilalabas.
"Kausapin mo ang asawa mo Erol hindi ako mag dadalawang isip na iligpit yan." Sabi
ni Stepen.

"Mag ingat ka sa mga pananalita mo Stepen baka hindi mo ako nakikilala." Sagot
naman ni Erol bago sila lumabas ni Amanda ng kwarto.

Nagkasagutan man ang mag pinsan ay wala akong pakialam dahil si Reid lamang ang
nasa isip ko ng mga sandaling yun.

"Tahan na ate Ellen."

"Sari si Reid. Hindi ko makakayang mawala sakin si Reid. Gusto ko siyang makita."
Pagpupumilit ko.

"Makikita mo din siya ate. Mag dasal lang tayo." Sabi sakin ni Sari.

Niyakap niya ako ng mahigpit habang patuloy ang pag agos ng mga luha sa mata ko.
Hindi ko makakaya mawala si Reid sakin lalo pa ngayon na mahal na mahal ko na s'ya.

30.

"Sari samahan mo ko please gusto kong makita si Reid." Sabi ko.

Kahit pa paulit ulit ako at alam kong nasa kritikal siyang kundisyon ay pinipilit
ko padin sila na makita ang asawa ko.

Tumingin si Sari kay Stepen.

"Pwede na ba natin puntahan si Reid?"

Hindi pa sumasagot si Stepen ng may pumasok na nurse.

"Mrs. Ford gising na pala kayo. Nasa katabing kwarto lang ang asawa niyo pwede niyo
na siyang bisitahin pero hanggang 10mins lang dahil hindi pa siya nakakarecover."

Nagmamadali akong lumabas ng kwarto ko at tinahak ang kay Reid. Kasunod ko sina
Sari.

Hindi ko mapigilang mapaiyak lalo ng makita ko siyang nakaratay sa kama at halos

wala ng buhay kung tignan. Napakadami niyang sugat at tahi dulot marahil ng
matinding laban niya. Ngunit nananaig padin ang kagwapuhan niyang taglay kahit pa
madami siyang sugat.

Kaagad ko siyang nilapitan.

"Reid? Gising na hindi ko kaya makita kang ganyan." Sabi ko.

Parang natutulog lang ito ngunit maraming nakakabit sa katawan niya.

Dumating bigla ang pamilya ni Reid. Hindi sila makapaniwala sa sinapit ng anak
nila.

Iyak ng iyak ang kanyang ina ng makita ang kalagayan ng anak.

"Patawad po, kasalanan ko to." Hingi ko ng tawad sakanila ngunit sadyang mabait
sila saakin at hindi nila ako sinisisi.

"Mahal ka talaga ni kuya. Biruin mo nakaratay siya ngayon para protektahan ka."
Sabi ni Lou.

"Sana gumising na ang kapatid mo Lou."

"Wag kang mag alala masamang damo yan." Sabi ni Lou.

Natawa man ako ngunit hindi ko mapigilang malungkot muli. Napaka importante nadin
sakin ni Reid. Hindi ko na ata makakaya pa kung mawawala siya sakin.

Pumasok muli si Amanda at sinalubong ang pamilya ni Reid habang ako nasa isang tabi
lamang. Masama ang titig niya saakin na ako talaga ang sinisisi niya dahil dito.

"Magpahinga ka muna Ellen hindi kapa nakakarecover ng sobra baka mabinat ka." pag
alala sakin ng ina ni Reid ngunit nag matigas ako.

"Dito lang po ako sa asawa ko." Sabi ko.

"Nandito naman ako para bantayan si Reid." Sabi ni Amanda.

"Ikaw ba ang asawa?" Inis na tanong ni lou dito.

Hindi nakasagot si Amanda.

Lumapit saakin si Lou.

"Magpahinga ka muna ate Ellen ako ang magbabantay kay kuya para sayo." Sabi nito.

"Pero natatakot ako." totoong natatakot ako dahil ano mang oras ay pwede siyang
kunin samin.
"Wag kang matakot ano kaba malakas ang kuya at babalikan ka niya." Sabi muli ni
Lou.

"Talaga? Babalik siya diba?" Paninigurado ko.

"Oo naman babalik siya dahil mahal na mahal ka niya."

"Sige salamat Lou. Gisingin niyo agad ako ah kapag nagkamalay si Reid." Sabi ko.

Pumayag naman ito.

Pinatawag ng mga magulang ni Reid ang mga nurse para mailipat kami sa mas malaking
kwarto.

Kaagad kaming inilipat ng kwarto at pinagpahinga na nila ako habang nasa kabilang
kwarto si Reid.

Mahirap ang kundisiyon nito dahil hindi pupwedeng maraming nakapaligid dito.
Mahigpit ang mga doctor marahil para makapag pahinga ng maayos ang pasyente.

Kumain na muna ako bago magpahinga. Labis na kasi ang gutom ko at nanghihina ako.
Kailangan ko magpalakas para kay Reid.

Bago magpahinga ay nagpaalam na ang mag asawang Delfonso. Ako na lamang ang natira
sa kwarto.

Magpapahinga na sana ako ng marinig kong may pumasok sa kuwarto.

Kaagad kong ibinukas ang aking mga mata at nakita ko si Amanda na tuloy tuloy lang
mismo sa loob.

"Bakit?" Tanong ko dito.

"Alam mo Ellen tatapatin na kita. Please lang naman sana lumayo kana kay Reid.
Nakita mo ba kung gaano ang pinsalang nadulot mo sakanya? Look pamilya niya
nagmomroblema hindi natin parehas alam kung gigising pa si Reid. Alam mo yun?
Kasalanan mo to Ellen mamamatay si Reid ng dahil sayo."

"Asawa niya ako at kailangan nandito ako para sakanya. Hindi ako aalis dito."

"Makapal din ang mukha mo. Tatapatin na kita i dont like you Ellen."

"Kung hindi mo ako gusto wala na akong pake dun." Sabi ko.

"Meron Ellen. Magkaron ka ng pake dahil soon iiwan ka din ni Reid hindi man siya
mapunta sakin hindi rin siya mapupunta sayo tandaan mo."

"Umalis kana." Sabi ko.

"Hindi ako aalis dito hanggat hindi ka nagigising sa katotohanan."

"Gising na gising na ako sa katotohanan Amanda.''

"Then leave! Leave before its too late." Sabi nito at doon pa lamang humakbang
paalis ng kuwarto.
Buo ang desisyon ko.

Hindi ko iiwan si Reid.

Iiwan ko lang siya kapag siya mismo ang nag paalis sakin.

Please Read

Hi bago ako matulog gusto ko lang muna sabihing maraming salamat.

Mamaya na ang susunod na update matutulog lang muna ako.

Tsaka sa mga nag cocomment kung magkapatid si Rafael at Ana hindi po, may kapatid
si Rafael "Juana" ang pangalan. Ngayon kung buhay si juana abangan niyo din ano
magiging papel niya sa kwento.

Uunahan ko na kayo. Hindi pa matatapos ang story na to madami pa akong binura at

ipapalit. Lahat din po ng mga picture ng mga tauhan dito sa story ay may mga name
list ako ipopost ko nalang next time :)

Kung magkapatid si Ana at Ellen? Tignan nalang po natin. Mag tatanong ako ulit soon
at ang makakasagot ay isasali ko sa kwento ng susunod kong ipapublish so basa basa
lang guys at basahin mabuti ang mga reminders ko okay?

Maraming salamat love you all. Sleep na muna ako haha ciao!

31.

Ilang araw na ng nakakalipas at hindi padin gumigising si Reid.

Sobrang nag aalala ako dahil sa tinapat na kami ng doctor na walang kasiguraduhan
na gigising pa ito.

Kagagaling ko lamang sa chapel upang ipagdasal ang asawa ko ng biglang nagkagulo sa

loob ng hospital.
Nagtatakbuhan ang mga tao at nakarinig nanaman ako ng putok ng baril.

Diyos ko wag naman sana hindi pa nagigising si Reid.

Kaagad akong lumabas at nakita ko si Rafael na tumatakbo palapit sakin.

Hinila ako nito patakbo ng hindi ko man lang nalalaman ang nangyayare.

"Rafael sandali! Anong nangyayare?" Natatarantang sabi ko ng makita kong bumunot na

ito ng baril.

Kasalukuyang si Ana at Rafael lamang ang kasama kong mag bantay kay Reid.

"Nandito ang mga daga ni Boston." Sabi ni Rafael.

Si Reid kagad ang naalala ko.

"Sandali lang si Reid! Baka mapano siya!" Taranta ko.

"Gising na siya. Kasama niya si Ana." Sabi nito.

Natuwa ako na natatakot, naiinis halo halo na ang nararamdaman ko dahil hindi
tinitigilan si Reid ng mga kalaban nito.

"Tsk natunugan nilang mahina si Lord kaya sila sumugod." Bulong ni Rafael.

"Asan sila? Kailangan kong makita si Reid." Sabi ko.

Hindi makapagsalita si Rafael natahimik ito kaya mas lalo ko pa siyang pinilit ng
bigla biglang may mga nagpapaputok na sa may likuran namin at mabuti nalang ay
kaagad akong nahila ni Rafael.

"Dapa!" Sabi nito tsaka nakipag palitan ng bala sa mga kalaban. Marami ang nasawi
at parang binomba na ang buong hospital sa pinsalang dulot ng labanan nila.

Ako naman ay napatakip ang aking tenga dahil sa labis na lakas ng tunog ng mga
putukan. Para akong mabibinge.

"Tara dali dito!" Sinunod ko si Rafael at nahanap namin ang exit bago niya
pinasabog ang buong hallway.

"Sandali lang si Reid!" Pag aalala ko.

"Nasa parking sila nag aantay." Sabi nito.

Kaagad naming tinungo ang parking lot at nadatnan namin na nagpuputukan na.
Nakikipag laban na si Ana at nakita kong totoong gising na si Reid at nakikipag
putukan.

Napanganga ako dahil hindi man lang ito nahihirapan kahit na kagagaling palamang
niya. Madami siyang sugat ngunit baliwala lang sakanya at ngayon ay balik nanaman
siya sa pakikipag barilan.

Pinatumba din ni Ana ang mga armadong lalaki na nasa harapan niya ng walang kahirap
hirap napakagaling talaga nito. Naubos sila, oo naubos ang napakaraming nakaitim na
lalaki.

Hinihingal sila Reid dala ng pagod at napasandal ito sa itim niyang Ferrari na
madami ng tama ng bala.

"Tsk " Bakas sa mukha niya ang pagkainis dahil dito habang hapong hapo siya. Sa
labis na kasayahan ko ay kaagad akong tumakbo papalapit dito.

"Reid!" niyakap ko siya ng mahigpit ngunit nabigla ako ng bigla niya akong itulak
at kaagad na tinutukan ng baril.

Kaagad na pinigilan ito ni Ana.

"Who the fuck are you?" Galit na tanong sakin nito at parang kakainin na niya ako
ng buhay.
Hindi maaari. Papaanong hindi niya ako maalala?

"Lord siya po ang asawa niyo." Sabi ni Ana.

"What?!" Galit na sabi ni Reid.

"Reid anong nangyayare sayo?" Pag aalala ko.

"Shut up or i kill you." Malamig na sabi nito.

"Ana clean that mess! I dont want to see her." Sabi ni Reid.

Kaagad akong itinayo ni Ana at inilayo.

"Sandali!" Pagpupumiglas ko.

"Ellen wag muna. Malaki ang problema natin. Nagising si Lord na hindi ka naaalala."
Sabi nito.

Halos kainin na ako ng langit at lupa sa sinabi ni Ana.

Papaanong hindi ako maalala ni Reid.

Kitang kita kong nag sindi pa ito ng sigarilyo habang inuubos niya ang bala sa mga
patay na tao.

Ibang iba si Reid. Hindi siya ang Reid na minahal ko. Masahod pa siya ngayon sa
DEMONYO.

"Rafael ilayo mo muna si Mrs. Ford dahil mapapahamak to. Ano mang oras pwede siyang
patayin ni Lord." Sabi ni Ana.

Tulala ako habang papalayo na kay Reid na hindi man lang ako dinadapuan ng tingin.

32.

Ana:

"Kamusta si Mrs. Ford?"

"Iyak padin ng iyak."- Rafael.

"Maiintindihan din niya sa tamang panahon. Ngayon nagmamasid lang kami sa mansion
dahil pupwedeng ano mang oras lumusob nanaman ang kampo ni Boston."

"Matalino si Mrs. Ford maiintindihan din niya na kaya ginagawa ni Lord to ay para
sakanya. Magkakasama din naman sila."- Rafael.
"Kamusta pala si Lord?"- Rafael.

"Nasa opisina padin umiinom siya. Alam ko labis na siyang nangungulila kay Mam
Ellen."

"Kelangan dibayan ni Lord ang dibdib niya alang alang sa kaligtasan ng asawa
niya."- Rafael.

"Sabagay tama ka, pinapakamusta lang niya sakin si Mam Ellen. Ingatan mo daw at
baka mapatay ka niya kapag may nangyareng masama."

Tumawa naman si Rafael.

"Copy, magaling akong assassin walang makakalapit kay Mrs. Ford."- Rafael.

"Sige na papupuntahin ko ang ibang mga katulong jan may dalang mga groceries at
bagong mga damit ni Mam Ellen. Ipinabili ni Lord kanina. Kapag daw nag tanong
sabihin mo nalang hindi mo alam kung san galing."

"Okay copy."- Rafael.

Ibinaba na nito ang tawag at ako ay muli ng bumalik sa trabaho.

Hindi totoong naamnesia ang Lord, ng magising ito ay hinanap niya agad ang kanyang
asawa ngunit bigla namang dumating ang mga tauhan ni Boston kaya tulad ng isang
Mafia Lord nakaisip agad ito ng plano. Ang planong kamuhian siya ni Mam Ellen para
hindi madamay ito oras na sumugod nanaman ang mga kampo ni Boston.
Kasalukuyan na akong nag lalakad sa hallway ng mansion at sinuri kong mabuti ang
mga bagay na kahina hinala. Pinapalitan ko nadin ng bagong gamit ang mga sirang
gamit na pwedeng pang galingan ng disgrasiya.

Sa pag iikot ko ay nadaanan ko pa ang opisina ni Lord nakabukas ang pinto nito kaya
kitang kita ang pagpapakalasing niya sa alak. Napailing na lamang ako.

Hay pag ibig talaga kaya itinatak ko sa isip ko na hinding hindi ako iibig.

Pinabayaan ko na ito at nag lakad muli. Wala naman akong nakitang kakaiba sa
mansion. Todo pag iingat lamang ang ginagawa namin. Nakapaligid nadin ang mga
bagong recruit na tauhan. Nasa labas sila mismo ng mansion at matyagang nag
babantay.

Ng makita kong ayos naman ang lahat ay nag paalam agad ako sa mga ibang kasama na
uuwi muna ako ng condo. Oo sa condo ako tumutuloy at hindi sa bahay ni Lord. Mas
nais kong magsarili at magkaron ng pribadong buhay na kaagad namang sinang-ayunan
ni Lord.

Sakay na ako ngayon ng sasakyan ko pauwi dahil gabi narin at sigurado naman akong
ligtas ang mansion ngayon.

Third person:

Si Ford ay nagpakalasing dahil sa kakaisip sa kanyang Asawa.

"Ellen."

Paulit ulit niyang banggit sa pangalan nito.

Halos puro upos na ng sigarilyo ang kanyang sahig ngunit wala siyang pakialam at
patuloy na nagsisindi ng sigarilyo.
Nilunod niya ang sarili sa alak at hindi nito namalayang nakatulog na pala siya.
Habang umuwi naman ang isa niyang Assassin na si Ana at hindi na nagpaalam dito.

Alas dose ng hating gabi....

Mahimbing ang pagkakatulog ni Ford dala marahil ng labis na kalasingan. Hindi na

ito natulog sa kuwarto bagkus ay sa upuan na nahiga sa loob mismo ng kanyang
opisina.

Madilim na ang paligid at buwan na lamang ang ilaw niya sa kanyang opisina.

Tumahimik bigla ang mansion habang tulog na tulog padin si Ford.

Bigla na lamang may pumasok sa bintana niya.

Nakaitim ito at nakatakip ang mukha. Tanging mata lang ang makikita. Assassin, isa
itong assassin. Mahaba ang samurai nito at papalapit na ito kay Ford.

Isang babae, isang babaeng assassin.

Habang walang kamalay malay si Ford ay binunot na nito ang mahaba at matalim na
samurai. Ituturok na sana niya ito ng magising si Ford at alistong nakaiwas.

"Haaaaaaahhh!" Sigaw ng babae ng bumaon ito sa sofang tinutulugan ni Ford.

"Sino ka!" Galit na sabi ni Ford.

Hindi nagsalita ang babae at ng kanyang mabunot na ang samurai ay susugudin niya
ulit si Ford.

"Fuck!" Galit na sigaw ni Ford.

Nahati ang book shelf nito na milyon milyon ang halaga. Nahati gamit lamang ang
matalim na samurai ng assassin.

Bubunot na sana si Ford ng baril ng makalimutan niyang inilapag niya ito sa mesa.
Napasuntok nalang ito sa dingding ng bigla bigla ay sinugod nanaman siya ng babae.

Sa pagkakataong yon ay nahawakan niya ang samurai at naitapon papalayo.

Sinuntok siya ng babae sa mukha.

Sinangga niya ito.

Patuloy ang pag atake ng babae at patuloy lamang ang pagsangga ni Ford habang
paatras ito. Nakakuha naman ng vase ang kalaban niya at ipinukpok sa ulo ni Ford.
Nahiga si Ford ng mahilo sa ginawa ng assassin.
Gamit ang maliit na balisong ay sasaksakin na sana siya ng babae habang nakapatong
na sakanya dahil sa pagkakahiga nito ng mahawakan niya ang kamay at matanggal ng
kabilang kamay ang tilang nakatakip dito.

Isang napakagandang babae.

"Sino ka!" Galit na tanong ni Reid at itinutok na ang maliit na balisong sa leeg ng
babae.

"Answer me or i will kill you!" Sabi nito ng lumipat ng pwesto at nakahiga na

ngayon ang babae habang nakapatong siya dito. Idiniin pa niya ang balisong sa leeg
nito at bakas sa maganda mukha ng babae na nasasaktan siya dahil sa liwanag ng
buwan.

"Answer me!"

Bigla na lamang sinipa ng babae si Reid sa pagkalalaki nito dahilan para mabitawan
niya ito at mapalihod sa sakit. Sa pagkakataong yun ay tumalon ang babae sa bintana
ni Reid dahila para mabasag ito.

Kaagad na tumayo si Reid at kinuha ang baril. Papatayin niya ang assassin na
nangahas na pasukin siya.

Ng makalabas ito ng mansion ay wala na hindi na nito matanaw pa ang kalaban at

napapaligiran na siya ngayon ng mga patay niyang mga tauhan.

Napamura si Reid. Ilang beses itong napamura at kaagad na kinontak ang kanyang
dalawang magagaling na Assassin.
33.

"M-maawa ka... my family needs me."

"I don't need traitors!" Umanig sa buong mansion ang malamig na pagsigaw ni Ford.

Habang nasa ere ang isang nagmamakaawang lalaki dahil sa pagkakasakal niya.

"You! You betray me the one who helped you!" Galit na sabi ni Ford.

"Please... My f-family needs me i.. I do have money if you need please don't kill
me." Hirap sa pagsasalita ang lalaki at taranta.

He smirked like a devil.

"I don't care about your fucking money! I can buy your life."

Nakakakilabot na sinabi ni Ford.

"P-please...."

"Dead are really heavy huh?" Sabi ni Ford at ngumisi ito.

Namatay ang lalaki sa mga kamay ni Ford.

When he stared the other man who also betrayed him...

"No...please... I'm a billionaire i will do all you want. I'll send you all my
money's properties just.. Just tell me." Sabi nito. Isang kasosyo ni Ford na isa
ring traydor.

"I hate liars Smith." Ngising sabi ni Ford habang pinaglalaruan ang baril niya.

"I have all of my money. I can give you all you want tell me? Woman? Properties?
Business shares?"

"Shut the fuck up!" Sigaw ni Ford.

Nanginginig ang lalaki sa sobrang takot at naihi pa ito sa pantalon niya.

Sinenyasan ni Ford si Rafael at Ana.

Lumapit ang dalawa sa lalaki.

"No!"

Nagsisisigaw ang lalaki.

"Burn him alive." Utos ni Reid.

"No please Ford no! Im begging you!" Pagmamakaawa ng lalaki.

"See you in hell Smith." Huling sabi ni Ford bago tuluyang lumisan.

••••

Pinapanood lamang ni Ford ang nasusunog na katawan ni Smith sa labas mismo ng

mansion niya.

"You like the show?" Sabi ng isang babae na tumabi dito.

"Whats bring you here?" malalim na sabi ni Ford.

"I have business to do." Sabi ng babae.

"So, whos next?" Tanong muli nito.

Tumingin na si Ford dito.

"Mr. Alfred Guero."

The woman chuckle when she heard it.

"Well i gotta go goodbye for now." She said.

"Lord tama ba ang narinig ko?" Rafael.

"You want to kill him?" Sabi ni Ford.

"Matagal kong hinintay ang pagkakataong to." Rafael.

"Then you will Rafael. Bring me the head of Alfred Guero." Sabi ni Ford.

Nasa pinas na si Guero kasama ang mga tauhan nito.

Habang napapaisip padin si Ford kung sino ang babaeng umatake sakanya makailan
lang.

"Ana?" Tawag nito.

Kaagad na lumapit si Ana.

"Kamusta ang asawa ko?"

He missed his wife so much. Pero kailangan muna niyang patayin isa isa ang mga
kalaban bago niya muling makasama ang mahal niya.

"Ayaw kumain ni Mam Ellen."

"Tsk." Napasabunot na lamang si Ford.

"Gusto ko na siyang makita. Hindi niya pwedeng gutumin ang sarili niya." Pag aalala
ni Ford.
"Pwede naman kung gugustuhin niyo talaga Lord."

"Pero hindi, madaming mga mata ngayon ang nakabantay sakin."

Totoo naman ang sinabi ni Ford. Madaming kalaban ngayon ang gusto siyang patayin.

"Please Ana take care of her." Pag aalala ni Ford.

"Masusunod Lord." Sabi ni Ana.

••••

Si Rafael ay kasalukuyan naghahanda ngayon. Bukas ay lilipad na ito papuntang Rome

at makikipag usap sa Mafia Boss ng Rome na si Agustin. Sa Rome ang imbakan ng mga
magagandang baril na ginagamit ng mga Assassin. Dito din ang supplier nila ng mga
bagong baril at bala.

Hindi na ito makapag antay na mapatay si Guero na ngayon ay nasa palawan ng

pilipinas nagpapakasaya.

Rafael:

"Ngayon na ang alis mo?"-Ana.

Kasalukuyan itong nag titimpla ng kape.

"Oo. Rome ang pupuntahan ko."

"Ingat ka baka masundan ka ng mga kalaban." -Ana.

"Maingat ako Ana ngayon pang malapit na mapasakin ang buhay ni Guero."

Napaupo si Ana sa tabi ko at inilapag ang kape.

"Balita ko may mga bagong Assassin si Guero kutob ko rin isa ang mga to sa sumugod
kay Lord." -Ana.

Napaisip ako sa sinabi ni Ana. Marahil ay may tama siya marahil ay may alam si
Guero sa pagtatangka sa buhay ni Lord Ford.

"Ingat Ana. Mainit ang kalaban. Kung may mga Assassin si Guero mas lalong magingat
ka habang nasa Rome ako. Ingatan mo si Mam Ellen tiyak na pupuntiryahin nila ang
asawa ni Lord pag nagkataon." sabi ko.

Matalinong tao si Ana. Sasabihin ko palang ay alam na niya at may mga plano na
siya. Isa talaga itong magaling na Assassin.

Pagkatapos ng usapan namin ay kaagad kong tinahak ang daan. Sakay ng private plane
ni Lord at kasama ko ang ilan sa mga tauhan ko.

♣♣♣ROME♣♣♣

Mainit ang panahon ngayon sa Roma. Kaagad kaming sinundo ng mga tauhan ni Agustin
kasama ang mga tauhan ko. Dala dala ang ilang bilyong bilyong salapi para sa mga
bagong armas na gagamitin sa pagpatay kay Guero.

"Welcome Rafael." bati sakin ni Agustin ng makarating kami.

Nakipag kamayan pa ako rito at nakipag usap na tungkol sa pakay namin.

"Ihanda ang mga magagandang bagong baril natin." Utos niya sa isa nitong tauhan. At
kami naman ay naglalakad na patungo sa isang silid na puro mga baril.

Ng makapasok kami ay nakalatad na sa isang gintong mesa ang mga magagandang baril.

"Hindi ako nagkamali sayo Agustin, sadyang maaasahan ka." Masayang sabi ko.

"Walang anu man Rafael. Negosyo lang." Sabi nito.

Nakapamili na ako at handa na kaming umalis sa mansion ni Agustin.

Matapos ang lahat ay nagpalipas muna kami ng gabi sa isang bahay ni Lord at para
makakain narin kami.

••••

Habang nasa Rome si Rafael ay abala si Ford at Ana sa pagpaplano nila.

"Ana tawagan mo si Delfonso kailangan ko ng mga magagaling na tauhan." Sabi ni

Ford. Naubos kasi ng babaeng Assassin ang mga bagong recruit na mga tauhan sa
mansion.

"Masusunod Lord." Kaagad na umalis ito para tawagan si Delfonso.

Nagmumuni muni si Ford ng biglang mamatay ang ilaw ng buong mansion.

"Fuck what the hell!" Sabi ni Ford.

Si Ana naman habang naglalakad ay napahinto ng biglang mag blackout.

Nakiramdam ito sa buong hallway ng mansion ng makarinig ng pagsisigaw ng mga

kasambahay.

"Inaatake tayo!" Sigaw ng isa sa mga tauhan ni Ford bago malagutan ng hininga.

Nakiramdam mabuti si Ana ng maramdamang may sumusugod sa may likuran nito.

Kaagad itong lumingon at sinangga ang isang malakas na suntok na galing sa isang
babae.

"Sino ka!" tanong ni Ana.

"Ako ang papatay sa Lord mo!" Sabi nito.

"Tsk. Ikaw pala." Sabi ni Ana.

Babae sa babae. Habang nakikipag away ay nakakuha ng pagkakataon ang babae para
atakihin si Ana. Gamit ang armas niyang latigong bakal ay sinakal niya si Ana.

"Tsk ikaw pala ang Assassin heiress na sinasabi ng lahat? Akala ko ba malakas ka?
Mahina ka!"
Kaagad na hinawakan ni Ana ang ulo ng babae at pabaliktad niyang inihulog pababa.

"Hindi mo ako kaya." Sabi ni Ana.

Kaagad na tumayo ang babae at tuloy ang pagbabasag nila sa mansion.

Nasira ang ilang mga kagamitan at mga babasagin.

Mainit na labanan ng dalawang babaeng Assassin.

Sinasangga ni Ana ang bawat suntok ng babae sa pamamagitan ng mga kamay nito.

Humugod na ang babae ng samurai ang nakamamatay na samurai niya at sinugod si Ana.
Kinuha agad ni Ana ang kurtina, kung ano anong bagay para sa proteksiyon niya.

Mabilis ang pangyayare. Hindi namalayan ng babae na hindi na pala ito makagalaw
dahil sa nakapulupot na ang tela ng kurtina sa buong samurai at braso nito.

"Pakawalan mo ko!" Sabi nito.

Sinabunutan ni Ana ang buhok nito at tinanggal ang telang nakatakip sa mukha niya.

"Sino ka!"

Tanong ni Ana.

"Sino ka sabi!" Tinutukan na ni Ana ito ng baril sa ulo ng biglang bumukas ang
power ng kuryente.

"Ana." Dumating si Ford.

"Nakahuli ako ng isang bubwit." Sabi ni Ana.

"Hindi ako bubwit!" Galit na sabi ng babae.

"Sino ang nag utos sayong pumunta sa pamamahay ko!" Galit na sabi ni Ford.

Mabilis na naglakad si Ford sa kinaroroonan nito habang nanlilisik ang mga mata
nito.
"Patayin mo ang isang to." Utos niya kay Ana.

"Sandali Lord. Magagamit natin ang isang to. Pahihirapan ko para umamin." Sabi ni
Ana.

Napaisip si Ford. May punto si Ana kaya ipinakulong na lamang niya ang babae.

"Ikulong mo." Utos nito.

"Masusunod Lord."

Tumingin muna ang babae dito at tumingin din si Ford.

Tumingin ng masama sa estrangherang babae.

34.

Tahimik sa buong mansion at madilim ang aura nito. Kasalukuyang nasa sekretong
kwarto si Ford kung saan nakakulong ang misteryosong babae na nakatali sa kama.

"Who the hell are you little rat?" Sabi ni Ford.

Ngumisi ang babae.

"Itong minamaliit mo ang papatay sayo."

Natawa si Ford at itinutok na ang baril sa tapat ng babae.

"Don't waste my time." galit na sabi nito.

"Sige iputok mo na yan. Mamamatay tao!" Sigaw nito.

"Wag mo akong ginagalit!" ipinutok ni Ford ang baril malapit lamang sa babae at
napayuko ito.

"Tsk asshole." Sabi ni Ford.

"Hayop ka talaga! Wag ka lang magkakamaling kalagan ako dahil papatayin kita!''

"Shhh masiyado kang maingay tsk dapat sayo pinatatahimik." Walang emosiyong sabi ni
Ford.

"Matapang ka dahil nakatali ako! Kapagan mo ko dito tignan natin ang tapang mo!"
Sabi ng babae.

"Wag mo ng subukan kung mahal mo ang buhay mo." Sabi ni Ford.

Nagkatitigan lamang ang dalawa matatalim na titig. Mabangis ang mga mata ng
misteryosong babae at mapanganib ito.

Maya maya pa ay tumawag sa kabilang linya si Ana.

....

Napasabunot ng buhok si Ford ng malamang tumakas si Ellen papunta sa mansion niya.

Hindi siya pupwedeng tumuntong dito dahil mapapahamak ito.

"Dammit Ana si Ellen lang natakasan kapa!" Galit na sabi ni Ford.

Tumawa ng malakas ang babae na nakatali sa kama. At nilingon ito ni Ford.

Nakatunog si Ford sa ibig sabihin ng pag tawa ng babae.

"Don't you dare i will kill you first." Banta ni Ford dito.

"Hindi mo ko pwedeng patayin dahil kailangan mo ako." Walang epekto dito ang mga
nakakatakot na salita ni Ford.

Inilagay muli nito ang phone sa tenga habang nakatingin ng seryoso sa babae.

"Unahan mo si Ellen. Hindi niya ako pupwedeng malapitan." Bilin nito at ibinaba na
ang tawag.

....

Ellen:
Ilang gabi na akong walang matinong tulog. Hindi ko alam ang sakit pala kapag
iniwan kana ng taong mahal mo. Tahimik kong nilakbay ang daan. Hindi na ako
makatiis. Hindi ko ata makakayang hindi makita ang pinakamamahal ko. Nakapag
desisyon na ako okay lang kahit hindi niya ako maalala. Nakapag desisyon na ako
tatanggapin ko lahat lahat ang mga pagpapahirap na gagawin niya sakin.

Kumakabog ang dibdib ko. Ilang minuto na lamang ay makakarating na ako ng mansion.
Parang bago ang lahat, parang nag sisimula muli ako. Kinakabahan ako sa
kadahilanang walang kasiguraduhan kung ano ang mangyayare sakin sa pag pasok ko
dito.

Iisa lang ang nasa isip ko. Gagawin ko ang lahat mapasakin lang muli si Reid.

Muli akong nakatapak sa labas ng mansiyon tanaw tanaw ito.

Walang pinagbago ang itsura ngunit iba na ang presensiya nito. Madilim at
malungkot. Hindi mo masasabing tahanan kundi bahay lamang talaga.

Nakita pa ako ng ilang tauhan ni Reid at laking gulat nila.

"Mam pasensiya na hindi kayo pwedeng pumasok dito." Sabi nito.

"Gusto ko lamang makita ang Lord niyo kahit sandali lang." Pagdadahilan ko.

"Hindi po talaga pwede. Mapapatay kami ni Lord. Hindi kana po dapat pumunta pa dito
Mam Ellen." Sabi nito.
Alam kong walang mangyayare kung kukulitin ko pa ito kaya naman ay tumakbo na ako
sa loob habang nakabukas pa ang napakalaking gate.

"Mam Ellen nako po malilintikan kami!" Rinig ko habang hinahabol nila ako. Pero
wala mahal ko talaga ang Lord nila at handa akong maparusahan.

Kaagad akong pumasok sa napakalaking sala ng makita ko si Reid na nakatalikod.

Kagad akong lumapit para mayakap siya. Sobrang namimiss ko na siya at hindi ko
mapigilan ang sarili ko.

"Don't come closer." Sabi nito.

Napatigil ako. Ilang hakbang na lamang ay malapit na ako sakanya.

"Leave or die?" Tanong nito sakin.

Hindi ako makapagsalita. Lumingon siya sakin at ang dilim dilim ng mukha nito.
Ibang iba na siya. Gusto niya akong patayin nakakatakot siya pero hindi Ellen,
hindi ka pwedeng sumuko.

"Hindi mo na ba ako maalala?"

"Don't talk when i'm not asking you!" Sigaw niya sakin.

Napaatras ako. Saktong dating naman ni Ana at lumapit agad sakin.

"Mam aalis na tayo." Sabi nito.

Hindi ko siya pinansin.

"Reid hindi mo naba ako naaalala?" Lakas loob kong tanong.

Hindi ito umimik.

Meron na lamang kung anong kabaliwan ang pumasok sa isip ko at kinuha ko ang
handgun ni Ana.

"Gusto mo ba mawala na ko?" Tanong ko dito at itinutok ang baril sa ulo ko. Hindi
ko alam pero parang wala na akong magawa tanging yun nalang ang paraan para malaman
ko kung mahal pa niya ako. Hindi ako naniniwalang hindi na.

Halatado sa kilos nito na nagulat siya ngunit kaagad itong nakabawi.

Pikit mata ako pinagdarasal kong walang bala ito at kinalabit ko ang trigger...

.....

Mabilis ang mga pangyayare. Gulat na gulat ako pati si Ana.

"Ughhhhhhh!" Daing ni Reid ng pumutok ang baril sa palad niya.

Oo mabilis niyang inagaw ang baril at naiputok mismo sa palad niya.

Ang daming dugo. Ang dami daming dugo na pumapatak sa sahig.

"Ugh damn you Ellen you know i can't lose you." Sabi ni Reid.

Para akong nababaliw at natuwa pa ako sa sinabi niya. Klarong klaro sa isipan ko na
naaalala niya ako.

Kaagad ko siyang niyakap at niyakap din niya ako ng mahigpit kahit na nakaigting na
ang mga panga nito sa sakit. Sino ba naman ang hindi masasaktan kung tumagos ang
bala sa palad nito. Pero nakakabilib na ginawa niya yon para hindi ako mawala.

Sinenyasan pa ni Reid na ipasarado ang mga bintana sa buong mansion pati narin ang
mga pinto.
Ng matauhan ako sa labis na ligaya ay naalala kong tumutulo na ang dugo ni Reid sa
sahig kaagad akong umalerto at nagpakuha ng gamot ngunit pinigilan ako ni Ana. Tama
nga naman dahil hindi ko alam pano gamutin ito kaya laking pasasalamat ko ng
maalala kong isang private nurse din si Ana.

Habang ginagamot ay bigla na lamang akong nakarinig ng sigaw.

Sigaw ng isang babae. Hindi tumitigil ito at sadyang nakakakuha ito ng atensiyon.

35.

"Reid sorry okay ka naba?" Pag aalalang tanong ko.

"I'm okay my queen." Nakangiti ito sakin. Hindi man lang nagalit o ano. Muli ay
nasilayan ko ang pag ngiti niya.

"Bakit naman kasi nag panggap kapa? Ayan tuloy nabaliw ako kakaisip sayo." Maluha
luha ko ng sabi na naiinis.

Si Ana naman ay halatang pinipigil lang ang pag tawa.

"Malalaman mo din but for now hayaan mo akong bumawi sayo." Tatayo na sana ito para
pumunta sakin ng biglang makarinig ako ng sigaw.

" Pakawalan niyo ako! "

Boses ng isang babae.

Hindi ko namamalayan na sinusundan ko na pala kung san nagmumula ang tinig na yon.
Ng walang ano anong hinablot ako ni Reid.

"Sino yun?" Tanong ko.

"It's not important. Mga daga lang na kelangan patahimikin." Sabi ni Reid.

"Reid may hindi kaba sinasabi sakin ha?" Pag aalala ko.

"Kaya ko na to Ellen please trust me."

Kinakabahan ako. Ipinaliwanag na saakin lahat ni Reid at duon ay nalinawagan ako.

"Kinakabahan ako sa mga pwedeng mangyare."

"Wag ka mag alala hindi kita pababayaan." Sabi nito sakin at niyakap niya ako.
Nakabalot naman ng bandage ang kanang kamay nito dala ng sugat.

"Hey listen." Pukaw sakin ni Reid.

"Ano yun?"

"You need to know how you protect yourself." Tinitigan ako nito mata sa mata.
Seryosong seryoso siya.

Hindi ako handa para dito. Alam ko ang ibig sabihin niya. Pero bilang asawa ng
isang Mafia Lord ay kailangan kong lumaban.

Naputol ang pag uusap namin ng may tumawag kay Reid.

"Lord si Rafael ang nasa kabilang linya." Sabi ni Ana at ibinigay ang phone.

"Anong balita?" bungad ni Reid.

"I see come back now we need to fix this rat."

Nakikinig lamang ako dito kahit hindi ko alam ang pinag uusapan nila.

"Mamaya ko ipapaliwanag sayo. Bumalik kana." Huling sabi ni Reid at ibinaba ang
tawag.

"Nakatakas si Guero." Sabi niya kay Ana.

"Alam niyo na ang gagawin niyo. Malamang nasa Roma na siya sabihan mo ang lahat ng
mga Assassin." Sabi ni Reid.
"Masusunod Lord." Sabi ni Ellen.

Kalmado lamang si Reid at hinihintay ang pagbalik ni Rafael.

Habang si Ana ay aalis patungong Roma.

Pinagmamasdan ko lamang si Reid at ng mapansin niya ako ay hinila niya ko.

"May problema ba?" Tanong ko. Nakayakap lang ito saakin.

"May kailangan lang akong iligpit." Sabi nito.

Hindi na bago sakin yun nasasanay na nga ako eh sa totoo lang ay sinosoportahan ko
ang asawa ko dahil mahal ko siya at kalaban ko ang lahat mga kalaban niya.

"Wanna go on and ate with me?" Tanong niya sakin. Hindi naman ako gutom dahil
kumain ako kanina bago pumunta dito. Pero namali ata ako ng pagkakaintindi at
naramdaman ko ang mabilis nitong kaliwang kamay na nasa dibdib ko na.

"Ahhh..." Naginit ang buong katawan ko sa ginagawa niya.

Hinalikan niya ako sa leeg at mas lalong pinisil ang dibdib ko.

I moaned hindi ko mapigilan.

"Teka l-lang..." Hindi ako makapag salita ng tuwid.

He licked my neck down to my breast. Natanggal niya ng ganon kabilis ang pang itaas
ko pati ang bra ko.

I felt his tongue exploring my body.

Ang init. Ang init init ko.

I feel the burning sensation.

"I want you." He whispered.

"No Reid not here." Sabi ko ngunit tila napaka lakas niya at naipatong na niya ako
sa mesa ng walang pang itaas. Hindi niya alintala ang sugat sa kamay at tuloy lang
sa ginagawa.

He became wild.
"Wag!" pigil ko ng punitin niya ang panty ko. Ngayon ay naka palda na lamang ako.
He positioned his self between my thigh and enter his manhood.

"Ahhhhh!" Sigaw ko sa sakit. Oo sobrang sakit kahit na hindi namin unang beses
ginawa ito.

It's so huge nahihirapan ako.

"Shhh i'll be gentle." Sabi niya.

Napahawak naman ako sa batok niya at he began to move deeper inside me.

"Ohh fuck it feels great." Sabi nito.

Namula ako sa sinabi niya ang hirap naman kasing gawin yon sa mesa. Papaano na
lamang kung may dumating.

He move faster and faster. Halos mawala ako sa katinuan ng maramdaman ko yung sarap
ng ginagawa niya.

"Ugh i'm cumming my wife." He said.

All of the sudden i felt a hot liquid inside me.

Habol hininga kami ng matapos yun.

Hindi ako makapaniwala na nagawa namin yon sa mismong salas pa ng mansion.

Kinuha niya ang white longsleeves at ibinalot sa hubad kong pang itaas.

"I love you." Sabi niya at hinalikan ako sa aking mga labi.

Mahal na mahal ko si Reid at ramdam ko ang pagkabaliw niya sakin. Aaminin kong
masaya ako dahil don.

Niyakap ko siya ng mahigpit.

"I love you too." Sagot ko.

36.

Rafael:

Maswerte ka Guero at hindi kita napatay. Hindi ko alam ang takbo ng utak mo hayop
ka.

Napapailing ako habang nag mamaneho pauwi ng mansion. Kinukutuban ako sa mga balak
ni Guero.

Binilisan ko pa ang pagpapatakbo ng kotse dahil gusto ko ng malaman kung sino ang
tinutukoy ni Lord.

"Boss kanina pa kayo hinahanap ni Lord. Nasa secret room po siya puntahan niyo agad
dahil mainipin yon." Salubong ng isang tauhan ko.

Iniabot ko pabato dito ang susi ng kotse ko at dali daling pumasok sa mansion.

"Rafael!" Nagulat ako ng salubungin ako ni Mrs. Ford. Hindi ko pa alam kung ano ang
nangyayare. Masiyadong mabilis.

"Ahm sige na kanina kapa hinahanap ni Reid mamaya na tayo mag kamustahan." Sabi
nito.

Ngumiti na lamang ako bilang pag galang sa asawa ng Mafia Lord at dali daling
umakyat.

Rinig ang bawat sigaw. Tinig ng isang babae.

Mas lalo ko pang binilisan ang aking pag lalakad sa pananabik kung sino nanaman ang
nahuli ni Lord. Marahil ay tauhan ito ni Guero at nasasabik na akong pahirapan to
hanggang sa umamin.

Ilang hakbang na lamang ng marinig ko muli ang tinig nito. Hingal na hingal at tila
nahihirapan. May kung ano akong naramdaman bigla bigla ay lumukso ang aking puso.
Ngayon lamang ako kinabahan.

Tinakbo ko na ang kinaroroonan hanggang sa makapasok ako.

"Tama na!" Kitang kita ko sa dalawang mga mata ko.

Binubugbog siya ng tauhan ni Lord.

Isa ring Assassing tulad ko.

Kaagad na bumilis ang tibok ng puso ko. Nanginginig na ako.

Habang tahimik na nanonood lamang si Lord sa pag papahirap dito.

Kaagad kong binunot ang baril ko at pinutok sa ulo ng tauhan ni Lord. Patay,
napatay ko ito.
Ang dugo ay tumalsik pa mismo sa mukha ni....

"Rafael!" Sigaw nito.

Wala lamang emosiyon si Lord habang nanonood samin. Pinag aaralan bawat galaw ko.

"Juana! Anong ginagawa mo dito?!"

"Rafael! Akala ko'y napaslang kana? Pinatay ka ng hayop na to!" Sabay tingin ng
masama kay Lord na nakikinig lamang samin. Bakas sa mukha ang pagkagulo.

Humarang agad ako.

"Lord, kapatid ko siya. Siya ang nawawala kong kapatid si Juana."

Natigilan si Lord at gulat na gulat ito.

"Kapatid mo ang gustong pumatay sakin. Kapatid mo ang gustong kalabanin ang tulad
ko." Padiing sabi nito ng matauhan sa pagkakagulat.

"Patawad Lord. Hindi ko pwedeng ibigay sainyo ang buhay ng kapatid ko." Sabi ko.
Galit na galit si Lord at bumunot ng baril.

"Tumabi ka!"

Itinutok ito sa kinaroroonan naming magkapatid.

"Lord! Hindi niyo pwedeng patayin ang nag iisang pamilya ko."

"Tabi!" Hindi ito nakikinig.

"Wag mong sayangin ang oras ko!"

Hindi ko napigilan ang sarili ko at itinutok ko din sakanya ang baril ko.

Isipin na niyang isa akong walang utang na loob pero hindi ko pwedeng ibuwis ang
buhay ni Juana.

"Hindi mo magugustuhang kalabanin ako Rafael."

"Kung ito lang ang paraan para mapagtanggol ang kapatid ko patawad pero hindi ako
natatakot." Lakas loob kong sabi.

Nag igting ang mga panga nito na tila nag babaga na ang mga mata sa talas ng titig
sakin. Gusto niyang patayin ang kapatid ko, kapatid ko na gustong kitilin ang buhay
niya. Naiipit ako sa sitwasyon.

"Reid! Tumigil kana!"

Tila nahilamusan ng malamig na tubig ang Lord ngarinig ang boses ng kinatatakutang
asawa.

Nakahinga ako ng maluwag.

"Mag uusap tayo mamaya." Sabi ni Lord sakin at lumabas hila hila si Mrs. Ford.

Nakahinga ako ng maluwag ng makaalis na ito. Akala ko'y magpapatayan na kami.

Kaagad akong lumingon sa kapatid ko at hinawakan ang magkabilang mukha nito.

"Anong ginagawa mo dito Juana! Hindi mo ba alam na maaari kang mapahamak? Nag
aalala ako sayo! Kay tagal kitang hinanap."
Umiiyak lamang ito sa labis na gayak. Kaagad kong kinalagan ito at niyakap.

"Rafael akala ko'y patay kana."

"Hindi ako pwedeng mamatay Juana alam mo yan. Kailangan kong makuha muna ang buhay
ni Guero bago ako mamatay."

"Ngunit bakit? Assassin ako ni Guero." Gulat na gulat ako sa sinabi nito.

"Si Ford ang pumatay sayo sa pag aakala ko. Inutusan ako ni Guero na paslangin
siya."

"Hindi! Nilinlang niya ang isip mo. Si Lord ang tumulong sakin kaya ako nandito.
Ang alam ko ay patay kana. Pinalabas nila Guero na patay kana. Mga hayop sila."
Galit na galit ako sa mga nalaman ko.

"Ilang taon na Juana? Ilang taon kanang naninilbihan kay Guero?" Tanong ko.

"Simula ng mawala ka Rafael."

Napaluha ako sa nalaman ko. Inalila nila ang kapatid ko at alam kong hindi lang yon
ang ginawa ni Guero dito.
"Papatayin ko si Guero. Poprotektahan kita wag kang mag alala hindi na ako
mawawala."

Niyakap ko ito ng mahigpit. Kay tagal kong pinagdasal na makita siyang muli dahil
alam kong hindi pa siya patay. Tama nga ako sa kutob ko. Nilason ni Guero ang utak
ng kapatid ko.

......

Ellen:

"Ughhh! Fuck that rat!" Galit na galit si Reid.

"Reid huminahon ka. Hayaan mo munang magusap ang mag kapatid." Sabi ko.

"Hindi mo naiintindihan Ellen. Mahirap mag tiwala. Lalo pa at nandito ka madami ang
gustong pumatay sakin at ayokong mapahamak ka."

"Hindi naman ako mapapahamak Reid. Pangako mag tiwala ka lang kay Rafael alam kong
hindi ka niya lilinlangin."

Napapahilot na lamang ito sa noo niya. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko lalo
pa at usapan na ito ng mga Mafia at assassin. Pero iniintindi ko ang asawa ko kahit
na nakakatakot siya magalit.

Dumating si Rafael kasama ang kapatid nito sa salas ng mansion.

"Ako ng bahala sa kapatid mo Rafael." Sabi ko dahil lilinisin ko ito. Bukod kasi sa
madumi ay madami siyang natamong sugat at pasa.

"Wag kang magkakamali kung ano man ang iniisip mong gawin dahil papatayin kita."
sabi ni Reid kay Juana.

"Reid ano ba? Magtiwala ka naman." Inis na sabi ko bago ko sila iwanan ni Rafael.
Pareho lamang itong tahimik at seryoso.

"Ah hi ako pala si ellen." Sabi ko.

Ngunit hindi ako pinakikinggan nito at hnd nag sasalita. Tinahak na namin ang daan
patungo sa banyo para mapaliguan nadin siya.

"Tara?" Hawak ko sa braso niya.

"Wag mo akong hawakan!"

Isang sigaw at matalim na titig lamang ang pinakawalan niya saakin.

37.
Ellen:

"Lilinisin ko na ang sugat mo." Matigas ang ulo ni Juana, wala itong
pinagkakatiwalaan bukod sa kapatid na si Rafael.

"Hindi naman ako baldado. Hindi ka naman siguro bulag?" Painis na sagot nito sakin.
Pinagpasensiyahan ko na lamang ito dahil sa alam kong hindi pa siya makapaniwala sa
mga nangyayare.

"Pasensiya kana. Itatabi ko nalang itong gamit pang linis ng sugat mo. Kunin mo
nalang." sabi ko.

Hindi ko alintana kahit na nakahubo si Juana, ikukuha ko lamang siya ng damit sa

silid ko.

"Ano kaba dito?" Tanong niya.

Natigilan ako sa paglalakad at lumingon.

"Asawa ko si Ford at kaibigan ko ang kuya mo."

She rolled her eyes. Mataray siya mukhang mahihirapan ata ako magpasensiya sakanya.

"Asawa ka ng lalaking yon? Buti nakakatagal ka." She added.

"Mabait naman si Reid kung makikilala mo lang siya." Sabi ko at nginitian ko ito
bago tumalikod.
Hahakbang na muli ako ng magsalita pa siya.

"Ano bang nagustuhan niya sayo?" Tanong muli nito at nilingon ko siya.

Nakasandal ang kanyang dalawang kamay sa kama kung saan nakabend ng kaunti ang
katawan niya. Hindi mo aakalaing isang malakas na Assassin ang isang ubod na
gandang babaeng katulad niya.

Tinignan ako nito mula ulo hanggang paa. Hindi ko naman maipagmamayabang ang ganda
ko dahil dihamak na mas lamang siya kaya tumahimik na lamang ako. Naalala ko na
laki nga palang Roma ang dalawang magkapatid kaya siguro ganito na lamang ka
bulgaran si Juana.

"Ikukuha muna kita ng damit." Sabi ko.

Kaagad na akong lumabas at pumasok sa silid namin ni Reid.

Hindi ko namalayan ang pag sunod ni Juana sakin.

"Wow, ang ganda naman pala dito malapalasyo. Maswerte ka talaga." Sabi nito habang
walang pakialam na naglalakad na hubo't hubad.
"Juana! Anong ginagawa mo? Baka may makakita sayo." Nag dali dali akong ikuha ito
ng damit at isinuot kaagad sakanya.

"Ano ba! And so? Wala kana don." Sabi nito habang inaayos ang malaking damit na
suot niya. Bakas ang dalawang dibdib nito dahil sa labis na laki at kurba ng
katawan.

"Pasensiya kana hindi lang kasi ako sanay." Sabi ko.

"Pwes masanay kana." inis na sabi niya tsaka muling inilibot ang mga mata sa
paligid. Dahil karugtong lamang ng malaking kwarto ang opisina ni Reid ay nagtungo
agad siya rito.

"Juana hindi ka pwede jan." Sunod ko sakanya.

"Bakit ba ang damot mo? Wala naman akong ginagawa." Tsaka ito umupo sa swivel chair
ni Reid at nagpaikot ikot. Inihiga niya ang ulo at tumingin sa taas ng kisame
habang iniikot ikot ang upuan ni Reid.

"Ang sarap siguro maging asawa ng Ford na yan." Sabi nito.

Hindi ako umiimik ang nanonood lamang ako sakanya.

Para lang itong batang nag lalaro laro at itinaas ang dalawang paa sa mismong mesa
ni Reid.
"Juana please tama na yan baka maabutan pa tayo ni Reid dito."

Hindi ito nakikinig sakin at nag tungo sa wine area kung saan mismo nakalagay sa
opisina ni Reid.

Dali dali itong kumuha ng wine at glass at nagtungo muli sa swivel at umiinom ng
red wine.

Napasampal na lamang ako sa mukha ko.

"Tara na baka makita kapa niya dito." Sabi ko. Sa totoo lang kasi ay hindi ako
sanay na tanging malaking tshirt lamang ang suot ni Juana. Bumabakat kasi ang
kanyang katawan at hindi ako nagiging komportable.

"Gano kana katagal dito?" Tanong niya.

"Hindi ko na maalala." tipid na sagot ko.

"Ganon? Ano kaba dito dati? Katulong?"

Nainis na ako sa mga tanong nito. Hindi ko alam ang takbo ng isip niya. Para bang
namamahiya siya na ewan.
"Hindi ako katulong dito. Kinuha ako ni Reid at inuwi dito."

"Ahh kinuha san naman?"

"Sa ampunan."

Nanlaki ang mata nito sa pagkagulat.

"Talaga?"

"Oo bakit naman?" Sabi ko.

"Wala lang naisip ko lang na ang babaw ng gusto niya sa isang babae." Diresto kung
magsalita, ganyan ang kapatid ni Rafael.

Kinuha niya ang picture frame na nakalagay sa table ni Reid. Larawan ko ito.

"Wow ang ganda mo." Sabi niya. Natuwa naman ako duon ngunit hindi sa sunod niyang
ginawa.
Itinaob niya ang frame. "Ayan mas maganda."

Nababastusan ako sa mga kinikilos niya. Nagtitimpi lamang ako dahil sa alam kong
naninibago lang ito sa mansion.

Maya maya pa ay nakarinig ako ng yabag papunta samin.

"Juana umalis kana jan." Sabi ko ng mahina.

Hindi ito nakinig at umiinom lamang nag Red wine.

"What the hell are you doing!" Sigaw ni Reid ng aktong makita ito. Kasama niya si
Rafael.

"Juana ano to! Bakit ganyan ang suot mo!" kaagad na hinila ni Rafael si Juana at
ibinalot sa katawan ang itim nitong jacket.

"Lord paumanhin." Sabi ni Rafael at yumuko ito.

Sa galit ni Reid ay kinuha niya ang wine glass at binasag ito sa harapan ni Juana.

"Yan ang gagawin ko sa mukha mo kapag sinaway mo ko naiintindihan mo!"

Ngunit wala lamang kay Juana at nakatingin lamang ito kay Reid.

"Get out!" Sigaw ni Reid.

Hinila kagad ni Rafael ang kapatid tsaka umalis ng opisina.

"Reid sorry ano kasi ah- ang hirap kasing sawayin ni Juana." Pagpapasensiya ko.

"No no, dont blame your self." Hinila ako ng asawa ko at hinawakan sa magkabilang
pisnge ko.

"Don't think too much honey." Sabi niya sakin at siniil ako ng mainit nitong halik.

....

Rafael:

"Anong problema mo Juana!"

"Wala."

"Tangina naman pumayag na nga si Lord na tanggapin ka pero ang tigas ng ulo mo!"
"Ano! Hindi ka magsasalita!"

"Please Rafael pagod ako. Asan ang kuwarto ko?"

Napasabunot na lamang ako sa buhok ko sa sobrang inis.

Itinuro ko na lamang sakanya ang magiging kwarto. Marahil ay pagod lang ito kaya
niya nagawa ang mga bagay na hind dapat.

38.

Ellen:

Napamulat ako sa labis na sakit ng tiyan ko. Ang asawa ko naman si Reid ay wala sa
tabi ko. Ang sakit, ang kirot ng tiyan ko.

"Reid."

Tawag ko sa pangalan niya. Nakailang beses pa pero walang Reid na nagpakita.

Halos mapasigaw ako sa sakit ng tiyan ko. Napatingin ako sa salamin at sobrang
namumutla ako.
"Reid!"

"Reid!"

Hingi ko ng tulong sakanya.

Napahinga ako sa sahig. Tila namamanhid na ang dalawang binti ko. Anong nangyayare
sakin? Parang nalalason ako.

"Reid!"

Sigaw ko.

Sinigaw ko ng buong lakas ang pangalan nito habang gumagapang ako palabas.

Tarantang binuksan ang pinto at si Reid ang pumasok.

"Ellen! What happened!" Tarantang tanong habang inaalalayan ako.

I can't feel my legs para akong nalumpo namamanhid ito.

"A-ang sakit, ang sakit ng tiyan ko. Nam-mamanhid a-ko." Hirap na ako sa pag
sasalita at tila napaparalyzed na ang buo kong katawan.

"Ana! Ana!" Taranta si Reid sa pag tawag kay Ana.

Dali dali itong dumating at nakita ako.

"Oh my God! Namumutla si Mam Ellen! Seryoso to kailangan siya madala agad sa
hospital." Kaagad akong binuhat ni Reid at patakbong inilabas. Sakay ng itim niyang
Ferrari, habang si Ana ay sakay ng pula nitong sasakyan.

"H-hindi ko na kaya." Sabi ko ng maramdamang para akong malalagutan ng hininga sa

pagkamanhid ng buo kong katawan.

"Hold on my wife please." Sabi ni Reid at pinaharurot pa ang kanyang Ferrari.

Pag dating sa hospital ay saktong wala pa ang doctor. Kailangan ko pang mag hintay
ng isang oras.

"Fuck i'm the owner of this hospital! Gumawa kayo ng paraan o pasasabugin ko bungo
niyo!" Inilabas na ni Reid ang baril maging si Ana at nataranta ang iba pang
doctor. Kaagad akong naconfine.
__

Nagkamalay ako ng makitang nagwawala si Reid.

"Sino namang gumawa non sakanya?" Galit na tanong nito.

Si Rafael, Ana ang kasama namin sa loob ng kwarto.

"Aalamin namin Lord." Sabi ni Rafael.

"Kapag nalaman ko lang Rafael hindi ako magdadalawang isip na patumbahin siya."

"Lord paumanhin, ngunit hindi niya magagawa yon."

"Wag mo akong kakalabanin Rafael. Take your fucking sister out of my sight!" Sigaw
nito kay Rafael.

"Masusunod Lord." Hindi na nalaban pa si Rafael. Maging si Ana ay tahimik lamang.

...

Lumabas na ang mga ito.

"Reid."
"Hey? Are you okay?"

Nataranta si Reid.

"Okay lang ako Reid. Bakit kasi wala ka sa tabi ko? Naiiyak na ako akala ko umalis
kana." Hindi ko mapigilan ang pag luha ko. Nagiging emosyonal ako.

"Shhhh i'm sorry wife. May kailangan lang akong tapusin."

Niyakap niya ako ng mahigpit.

"I owe you." Sabi niya.

"Ang sakit ng tiyan ko kanina nagising ako."

"I know, i know i'm sorry for not being there."

"Okay na ako. Wag kana mag sorry okay?" Sabi ko. Isiniksik niya ang mukha niya sa
leeg ko at nag lalambing.
Kumatok ang doctor bago pumasok.

"Mr. Ford pwede niyo ng iuwi si Mrs. Okay na siya. Na food poison ang asawa niyo."

"Alam ko. Kaya kayo gawin niyo trabaho niyo dito hindi yung pabagal bagal kayo.
Paano nalang kung nangyareng masama sa asawa ko kanina? I can't forgive you all."
Sabi ni Reid.

"Sorry Mr. Ford."

"Reid tama na yan. Okay naman na ako. Tara na uwi na tayo." Sabi ko.

"Natakot ako kanina hindi kana nagsasalita kaya galit ako sa mga doctor dito. Fck
binabayaran ko sila."

"Reid tama na okay?"

"Okay." Pag sunod niya sakin kasabay ng paghinge muli ng paumanhin ng doctor bago
umalis.

****

Nakauwi na kaming mag asawa sa mansion at sinalubong agad ako ni Ana.

"Okay na ako Ana." sabi ko.

"Mabuti naman. Sobrang natakot si Lord kanina." sabi nito.

Masaya ako dahil alam kong importante ako kay Reid.

Lumabas si Juana kasama si Rafael.

"Mabuti naman at okay kana." Sabi ni Juana.

Nag iba bigla ang timpla niya sakin at naging mabait.

"Pasensiya kana kung naging rude ako sayo for the past few days. Nangangapa lang
talaga ako sa ginagalawan ko." Sabi nito.

"Rafael get that rat out of my sight." Sabi ni Reid.

"Reid ano ba? Walang ginagawa sayo si Juana."

"I don't trust her. Kailangan niyang pag hirapan ang tiwala ko." Sabi ni Reid.
"Masusunod Lord. Juana tara na." Sabi ni Rafael at umalis na sila ni Juana.

"Saan sila pupunta?" Tanong ko.

"I don't know."

"Reid naman."

"You should rest." Sabi niya sakin.

"Hindi ayoko. Rafael dito lang kayo walang aalis." Pigil ko sakanila.

Tumingin sakin si Reid at tumingin ako sakanya.

"Okay okay you win." Sabi niya sakin.

Natuwa naman ako kaya niyakap at hinalikan ko siya.

Hinalikan niya ako pabalik at hindi alintana ang mga taong nasa paligid namin.
"Reid enough okay." Sabi ko.

"I want you." Bulong niya sakin.

"Let's go up?" Sabi ko.

Ngumisi naman ito at alam na ang mangyayare. Hindi na kami ginambala ng mga tauhan
niya at nag tuloy na kami sa itaas.

Pagpasok pa lamang ay kaagad niya akong hinalikan sa mga labi ko. He kissed me down
to my neck and my navel. I don't do anything but moan.

"Fuck let's make love honey." Sabi nito at hinila ako sa kama. Hindi na siya
makapag pigil at kaagad na hinubas ang dark blue na tuxedo niyang suot at itinapon
nalang.

"Noooo!" Sigaw ko ng punitin nanaman niya ang damit ko.

"Nakakarami kana Mr. Ford." Sabi ko.

"Don't worry honey i can buy you morethan that."

Hindi na nakapagpigil at tuluyan na akong hinubaran.

"You're so beautiful." Namula ako sa sinabi niya.

Ipinasok niya ang isang daliri sa loob ko while he sucking my breast. I moan so
loud.

Para akong mababaliw sa paglabas pasok ng daliri niya. I can feel my climax. He
sucked his finger with my juices.

"Its taste good honey."

He smirked.

"Shut up and fuck me." Sabi ko habang namumula na sa hiya.

"As you wish."

He already positioned and enter his huge manhood inside me.

Napanganga ako when it come deeper. Its so huge.

"Shhh i'm not yet done." He whispered.

"Go fast please." Sabi ko ng bilisan pa niya ng bilisan ang pag ibayo sakin
hanggang sa maramdaman ko ang mainit na likido nito sa loob ko.

"Ohhhh Fuck." napamura siya ng marating namin ang climax.

Bumagsak siya sa may dibdib ko at hingal na hingal kami sa nangyare.

Tumingala ito sakin.

"I want to be dad soon." Sabi nito.

Napangiti naman ako sa sinabi niya.

"Soon honey, soon." Sabi ko.

Hinalikan niya ako sa aking noo ng umayos na siya ng higa at sa aking mga labi.
"Round 2?" hindi nga nag biro ang lokong to at hindi talaga ako pinagpapahinga.

39.

Nagising ako at wala na si Reid sa tabi ko. Napatingin ako sa gilid ko at may
nakahanda na agad almusal. Napangiti naman ako ng malamang si Reid ang may gawa
non. Kaagad kong kinain yon at naligo. Nag ayos ng sarili at bumaba na.

Nakita kong nag eensayo sina Ana at Rafael. Magkatabi naman si Juana at Reid habang
naguusap. Seryoso ang mukha ni Reid habang nagsasalita lamang si Juana.

Pumunta na ako sa direksyon nila at natabi sa asawa ko.

Ng makita ako ni Reid ay pinaupo ako nito sa kandungan niya.

"Hindi na kita ginising pagod na pagod ka kasi kagabi." Ngising sabi ni Reid.

"Ikaw kasi pinagod mo ko." Sabi ko.

"Ehem. Mauna na muna ako mag eensayo din ako." sabi ni Juana at sumali kina Ana at
Rafael.

"Mabuti naman at nag uusap na kayo ni Juana?" sabi ko.

"Hindi ko siya kinakausap. Siya ang kumakausap sakin." Sabi ni Reid.

"Ayaw mo non? Para sa tiwala mo."

"I don't think so?" Sabi nito.

"Think what?"

"I guess she's flirting me." Nagulat ako sa sinabi ni Reid.

"Hindi naman siguro?"

"Oh really huh? Then why she keeps on touching me?"

"Talaga?"

"You know me Ellen."

Napasimangot ako sa sinabi ni Reid.

Tumayo ako. Nagulat ito sa ginawa ko.

"Hey?"
Habol niya sakin.

"Why are you mad?"

"Hinahawakan ka niya pero wala lang sayo?"

"Of course not. Baby look i rejected her."

Hindi ko alam bakit naman kasi ang gwapo gwapo ni Reid. Lahat na ata nagkakagusto
sakanya.

"Rejected huh?"

"You want me to kill her? I can do that." Seryosong sabi ni Reid.

"Hoy Reid ha alam mong ayoko ng ganyan." He smirked.

"Anong ngisi yan?"

"You're jealous?"
"Hindi no!"

"Haha you are Ellen you can't hide it. Gwapo ang asawa mo madami talagang
magkakagusto sa isang Ford na tulad ko."

Haha ang yabang. May yabang palang itinatago ang isang nakakatakot na Ford.

Oh well gusto niyang makipag laro sakin ah.

"I see. Pero patay na patay ka naman sakin at alam mo din namam sa sarili mo na
marami kang makakaagaw sakin Reid." Painis na sabi ko dito. Of course maganda naman
talaga ako. Lumalabas lang ang super self confident ko kapag naiinis ako sa isang
to.

Biglang sumeryoso ang mukha ni Reid. Pikon nanaman. Hindi talaga siya tumatagal sa
biruan.

"Walang pwedeng umagaw sayo Ellen akin ka. Mamamatay muna ako bago mangyare yon."
Seryosong sabi nito at huminga ng malalim.

Parang na guilt naman ako sa sinabi ko. Tuloy tuloy lamang si Reid sa inuupuan niya
kanina habang nanonood mag ensayo ang tatlo.

Naisip ko naman ang matagal ko ng plano. Ang matutong ipaglaban ang sarili ko kaya
sumunod ako sa tatlo.
Bakas sa mukha ni Reid ang pagkagulat ng nagpapaturo akong makipag laban. Nanonood
lamang ito sakin at alam kong hinihintay niya kung anong mangyayare.

"Mam Ellen sigurado kayo? Mahirap ito sa una."

"Buo na ang desisyon ko Ana."

Tumingin si Ana kay Rafael.

Si Rafael mismo ang mag eensayo sakin. Sinimulan na namin habang busy na sina Ana
at Juana na nakikipag laban sa isat isa.

Walang nag papatalo, parehas silang magagaling. Sana maging kasing galing ko din
sila.

Napukaw ang pag iisip ko ng tawagin na ako ni Rafael para magsimula.

Hinawakan na niya ako sa balikat ko at bewang ko para pinoposiyon niya. Magaling

ito bawat turo niya ay sadyang napakahirap. Papano niya nagagawa ang mga yon kahit
na basic pa lamang ay hirap na hirap na ako.

"Okay Mam ganto po ang gagawin niyo." Alalay niya habang nakahawak sa kamay ko at
iniistretch ito habang ang isang kamay ay nasa bewang ko.
"Enough" biglang tutol ni Reid at hinawakan ang kamay ni Rafael tsaka ito
ibinalibag.

"Ako na ang mag tuturo sakanya." Sabi nito at hinila ako.

"Ano pa Reid hindi pa nga kami halos nagsisimula." inis na sabi ko.

"No body can touch you Ellen ako lang." What? Nagselos siya dahil lang dun? Ang
babaw. Hindi pa nga kami halos nag sisimula.

"I will train you tomorrow. And please wear close clothes." napatingin ako sa damit
ko. Hindi ko naman sadya na kusang lumabas ang cleavage ko nakatshirt lang naman
ako.

"Ang init ng ulo mo." Sabi ko. Napaka hot-headed naman kasi talaga ni Reid. Maya
maya ay mag iiba na ng timpla.

Napaka bipolar paiba iba ng mood. Pero kahit ganon napaka gwapo niya. Sobrang gwapo
niya at alam naman niyang mahirap humanap ng itatapat sa kagwapuhan niya.

40.

"Ang seryoso mo." Bungad ko ng hindi ko na matagalan ang pagiging tahimik ni Reid.
"May gustong kumalaban sakin. May kumakalaban sakin."

"Hindi kita maintindihan Reid."

"Don't think too much honey i can handle this."

Magsasalita pa sana ako ng bumukas ang pinto ng opisina ni Reid at si Ana ang
iniluwa nito tangay tangay ang isang babaeng nakasuot pang katulong. Baguhan ito at
ngayon ko lamang ito nakita.

"Lord nahuli ko na ang naglagay ng lason sa pagkain ni Mrs. Ford." Nanlulumo ang
mga mata ko sa nakikita ko.

Isang dalagita pa lamang ito at tansiya ko'y mas bata saakin.

"Tsk clean that mess!" Sabi ni Ford.

"Maawa kayo, hindi ko gustong gawin yon napag utusan lang ako."

Kumunot noo si Reid.

"Sino?" Tanong nito.

"Amanda, Amanda Foster po isang Mafia heiress."

Napatayo si Reid sa kanyang inuupuan at tuluyang nagtungo sa dalagita.

"You know what, i don't hit woman ngayon palang!" sinampal niya ito ng napakalakas
at pumutok ang bibig nito.

"Reid tama na yan." Hindi ko naman kasi kayang makitang nananakit siya ng babae.

Tumigil naman agad ito.

"Ana. Kidnapin mo kung kinakailangan si Amanda. Buhay o patay dalhin mo dito

naiintindihan mo?"

"Copy Lord."

"One more, Kill and clean that mess."

"Maawa kayo! Please lahat gagawin ko maawa kayo sakin." Sabi nito.
Hindi ko na kaya pa ang nakikita ko kaya pumikit nalang ako at tumalikod.

"Get out." mariing utos ni Reid at lumabas na si Ana dala dala ang babae.

Napayuko na lamang ako sa mga nangyayare. Para bang puro problema nalang. Hindi pa
nga napapatay ang mga kalaban nito may panibago nanaman. Hindi din ako
makapaniwalang magagawa saakin to ni Amanda kung siya nga talaga. Kaya pala ang
tagal niyang nawala.

"I'm sorry." sabi sakin ni Reid.

"Sorry san?"

"For everything."

"Reid, asawa mo ako. Kahit pumatay ka pa tanggap ko kasi ikaw yan eh. Mafia ka
hindi ko mababago yon. Pero sana balang araw matapos din to."

Niyakap niya ako pagkatapos kong sabihin yon.

"I promise."
"Ayokong mapahamak ka. Magkakapamilya pa tayo Reid."

"I know honey, i know."

Niyakap ko siya ng mahigpit. Sobrang namimiss ko ang asawa ko kahit araw araw
kaming mag kasama. Ganon nga talaga siguro kapag mahal mo ang tao.

"Oo nga pala. Nanganak na si Sari kailan tayo dadalaw?" Tanong ko dito.

Napaisip si Reid. Alam niyang hindi ako pwedeng lumabas ng lumabas dahil delikado
pa.

"Kailan mo gusto?" Masayang tanong niya sakin.

"Bukas!" Masayang sagot ko.

"Okay commander." Sabi nito. Natawa ako ng sobra dahil sa natututo na siyang
makipag biruan. Malayong malayo na sa dating Reid na nakakatakot.

"Pero ngayon pwede bang pagbigyan mo ako?" Biglang sabi nito.

"Ano yon?" Seryosong tanong ko.

"I want a child." sabi niya.

"Magkakaron din tayo Reid."

"But i want it now." sabi nito.

Hindi naman basta basta yon na mag buntis agad. Pero masaya ako dahil siya na mismo
ang may gustong magkaanak kami.

"Okay." Sabi ko.

"So can we?" Sabi nito.

Hindi na ako nag salita pa at hinalikan ko ito.

Tinugon naman niya ang halik ko at hindi alintana kahit na nasa loob pa kami ng
opisina niya.

I touch his manhood and its getting really hard. Ang bilis talaga parang kanina
lang e galit ito.
He kiss me gently and bite my lower lip. I moaned. He bite it again and he enter
his tongue.

"hmmm you're taste sweet." Sabi nito.

He touch me solftly. He kiss my neck and gently bite it. I moaned loudly because of
the sensation.

He remove my dress so quickly and now we're both naked sharing our precious kiss.

We're making out deeper and deeper.

He touch and pinch my nipples and it feels great while he's sucking my other
breast.

"I can't take this." Sabi niya ng hindi na mapigilan ang sarili.

Iniupo niya ako sa table at pinahiga ibinuka niya ang magkabilang hita ko and he
positioned himself to my precious. He started to lick it and i feel so insane. I
feel crazy and shout his name.

"I want you." Sabi niya at tumayo ito. Pumagitan na siya sakin at ipinasok ang
kanyang pagkalalaki sa pagkababae ko.
Hindi ko na mapigilang mapasigaw. Mapasigaw at mapaungol sa sarap. Wala na akong
pake kung marinig kami ng iba dahil nababaliw ako sa ginagawa niya.

"Ah. Make it fast." Sabi ko. Ngumisi lang ito at binilisan pa. Hindi ko napigilan
na mapasigaw talaga ng malakas. Alam ko ding walang papasok sa loob dahil
malilintikan sila kay Reid.

"I'm cummin baby." Sabi ni Reid. Ako rin ay naramdaman na ang climax ko at
naramdaman ko nalang ang mainit na yon sa sinapupunan ko.

Hingal na hingal at pawis na pawis kami ng matapos.

Inalalayan niya akong makaupo at niyakap niya ako agad.

"I love you."

"I love you too." Sabi ko.

"I will protect you Ellen no matter what." Ngumiti ako sa sinabi niya at
nakakasiguro akong ligtas ako sa mga bisig niya.

41.

Hindi pa man natatapos ang araw ay dumating kaagad si Ana kasama si Amanda. Nagulat
ako ng makitang nagpupumiglas ito. Hawak hawak ni Ana ang buhok nito. Malakas si
Ana kaya naman hindi makakapalag si Amanda dito.
"Let me go!"

Pagsisigaw ni Amanda habang tinatanggal ang pagkakasabunot ni Ana sakanya. Katabi

ko ang asawa ko na walang emosyon lamang na nakatingin kay Amanda. Hindi ko alam
ang mga susunod na gagawin ni Reid sa oras na tumama ang suspetsya nito.

"Anong ibig sabihin nito? Seriously Reid pinaghihinalaan mo ko?"

"Tahimik ayokong marinig ang boses mo." Sabi ni Reid.

Inilapit na ni Ana si Amanda sa may gawi namin habang nakikipagtalo padin si Amanda
dito. Pilit niyang ininakawala ang sarili sa mga kamay ni Ana.

"Spill." Sabi ni Reid.

Binibigyan ba niya ng pagkakataon si Amanda para magsalita? Sana naman ay maging

maayos na ang lahat. Tama na ang gulo, masiyado ng komplikado.

Tumingin ng masama sakin si Amanda. Bago nakapagsalita. Ngunit hindi padin nito
tinatanggal ang pagkakatingin saakin ng masama.

"Kapag sinabi kong ako anong gagawin mo?" Sabi nito.

Dumilim mismo ang aura ni Reid. Magsisimula nanaman ang pagiging demonyo nito.
Tumayo na ito sa inuupuan niya at nag simulang maglakad lakad habang si Amanda ay
nakaluhod lamang sa harapan ko. Tatayo pa sana ito ng isang iglap lamang ay
ipinutok ni Reid at baril sa may gawi niya. Napasigaw ako sa kaba.

"Sinabi ko bang tumayo ka sa harapan ng Reyna ko? Luhod!" Sabi nito.

Nakakakaba ang mga nangyayare. Sobrang bilis ng tibok ng pusko ko sa mga nagaganap
ngayon dito sa loob ng mansion. Hindi na tumingin sakin si Amanda at napapikit na
lamang ito sa labis na pagkagulat.

"Reid hindi mo alam ang ginagawa mo." Muling sabi ni Amanda. Kaagad na pinaputukan
nanaman ito ni Reid at dumaplis na ang bala sa maputing hita ni amanda.

"Ahhh!" Daing nito sa labis na sakit. Nag durugo na ito at hindi ko na matagalan pa
ang mga nakikita ko.

Tumayo na ako at lilisanin na sana ang silid ngunit pinigilan ako ni Reid.

Pinaupo niya muli ako habang nasa tapat ko si Amanda na umiiyak na.

"Umiiyak ang Mafia Heiress." Tawang tawang sabi ni Reid.

"Hayop ka talaga Reid! Ang sama sama mo!" Daing ni Amanda dito.

"Matagal na akong hayop Amanda. Matagal na akong masama. Diba't sinabi ko na sayo
noon hindi magiging madali ang buhay mo sakin." sabi nito.

Bigla nalang naging isang demonyo nanaman si Reid. Nakakatakot siya magalit at
papatay talaga siya ng tao. Lumapit si Reid kay Amanda at hinila ito gamit ang
buhok. Papalabas na ito ng kuwarto. Taranta naman akong sumunod habang nakasunod
din saakin si Ana.

Hindi ko alam kung anong nasa isipan ni Reid. Pag labas ay makikita mo sina Rafael
at si Juana na kumakain. Maging sila ay nagulat sa nakikita ngayon.

"Aray! Hayop ka talaga Reid! Kapag nalaman ni Erol to humanda ka!"

"Pakiulit?" Tila nabingi si Reid sa sinabi ni Amanda. Magsasalita pa sana ito ng

paputukan muli siya ni Reid at dumaplis naman sa kanang braso niya.

"Don't push me to my limit." Sabi ni Reid habang patuloy lamang ang pagkaladkad kay
Amanda na kumakalat na and dugo sa puting sahig.

"Tignan natin ang tapang mo." Sabi ni Reid at sinenyasan ang mga tauhan nito.
Hinawakan nila si Amanda at mukhang malaki ang pagnanasa nila para dito.

"Anong gagawin namin dito Lord?" tanong ng isa.

"Patayin niyo, gahasain niyo bahala kayo." Sabi ni Reid saka tumalikod. Tuwang tuwa
naman ang mga tauhan nito kay Amanda.

Magsasalita na ako ng pigilan ako ni Ana na nag sasabing wala akong magagawa.

Nag sisigaw lang ng nag sisigaw si Amanda hanggang sa bigla na lamang dumating si
Erol at pinaulanan ng bala ang mga tauhan ni Reid na nagsisimula ng gumawa ng
kaharasan kay Amanda.

Patay lahat. Patay lahat ng mga ito.

Lumingon si Reid dito na tila wala lamang at hindi nagulat. Galit na galit si Erol
na nakatingin kay Reid. Lalo pa itong nagalit ng makitang nag dudugo ang mga sugat
ni Amanda.

"Tarantado ka! Papatayin kita!" Pagwawala nito ng paputukan si Reid. Ako naman ay
nagulat sa lahat ng nangyayare mabuti na lamang at nahawakan ako ng asawa ko at
hinila ako pababa kung hindi ay natamaan na ako.

"Reid tigilan niyo na to!" Sabi ko ngunit hindi nakinig ito at pinaputukan ang
kapatid niya. Hindi ko maisip na ganito silang magkapatid. Ganito sila mag away
talagang nag papatayan. Kaagad namang nakaiwas si Erol at hinila si Amanda patakbo
habang nahihirapan ito sa paglalakad.

Pinapanood nalang namin sila sa pagtakas ng walang ano anong biglang bumulagta si
Amanda sa sahig. Nanlaki ang mga mata ko. Duguan ito ng mag tamo ng sunod sunod na
putok ng baril. Hindi ito galing kay Reid kundi galing kay Juana. Oo binaril ni
Juana ng ilang beses si Amanda. Dahilan para bawian ito ng buhay.

Kaagad na pinaputukan din ni Erol si Juana ngunit pinaputukan din ito ni Rafael
kaya nakailag si Juana. Makapigil hininga ang bawat pangyayare hindi ako
makapaniwala sa lahat ng nakikita ko. Wala na, wala ng buhay si Amanda.

"Amanda!" Daing at pag sisigaw ni Erol. Halos mabaliw ito sa sobrang sakit. Kaagad
niyang binuhat ang katawan ni Amanda. Akmang papuputukan pa sana ito ng pigilan ni
Reid.

"Hayop ka Reid! Buhay ang kinuha mo sakin kaya buhay ang sisingilin ko sayo!" Sabay
tingin ng masama saakin.

Naramdaman ko ang pamamawis ng malamig ni Reid at hinawakan ang kamay ko ng sobrang

higpit. Alam kong natatakot siya sa pwedeng mangyare sakin ngayong binawian na ng
buhay si Amanda.

Hindi na muli pang nagsalita si Erol at umalis ito dala ang katawan ni Amanda.

Napahinga ako ng malalim. Nahihilo na ako sa mga nagaganap ngayon at alam kong mas
lalong dapat kaming mag handa ni Reid. Alam ko din na magagalit ang mga magulang
nito dahil sa pagkakapaslang kay Amanda na hindi naman kasalanan ni Reid.

"Reid." banggit ko sa pangalan niya at hinawakan ang mga kamay niya.

"poprotektahan kita." Sabi nito sakin tsaka ako niyakap ng mahigpit.

42.

Ellen:

"Natatakot ako sa pwedeng mangyare. Wala na bang katapusan to?" Sabi ko habang
nakatingin lamang si Reid sa kawalan. Narito kami ngayon sa aming kuwarto.

Hindi nag salita ito at palakad lakad lamang. Nagiisip ng malalim.

Kinuha ko ang atensiyon nito dahil labis na akong nag aalala para sakanya. Kilala
ko si Reid at alam kong problemado ito.

"Reid, please wag kang mag alala kaya ko ang sarili ko. Kakayanin ko lahat. Kaya
kong maging katulad niyo."

Napatingin ito sakin.

"Kailangan natin mag handa Ellen. Tuturuan kita."

Kaagad akong sumang-ayon sa asawa ko. Alam kong ito lang ang paraan para
mapagtanggol ko ang sarili ko. Ayoko namang palagi nalang nag aalala sakin si Reid.
Ayokong maging pabigat sakanya.

"Ana ihanda mo ang training room." Utos nito kay Ana. Kaagad naman itong sumunod.
Pinatay na ni Reid ang tawag at naupo sa kama.

"Kailangan mong maging alerto Ellen. Kailangan mong matutong mag focus sa ginagawa
mo." Sabi nito.

Nakikinig lamang ako sa lahat ng sinasabi niya ng tumawag si Ana para ipaalam na
handa na ang pagsasanayan ko.

Tumayo na si Reid at bago kami lumabas ng kuwarto ay hinawakan muna niya ako sa
aking dalawang kamay at seryosong tinitigan sa mga mata.
"Hindi muna ako magiging asawa mo sa oras ng pagsasanay, I want you to do your best
okay?" Sabi nito. Napalunok ako sa sinabi niya. Alam kong magiging mahigpit sakin
si Reid at isasantabi muna niya ang nararamdaman para sakin matuto lang ako.
Hinalikan ako nito sa noo at niyakap ng mahigpit.

"Don't worry honey I got you okay?" Sabi nito." Tumango tango lamang ako dito bago
kami tuluyang lumabas ng silid.

Naglalakad lamang kami ni Reid sa hallway papunta sa sinasabi nitong training room.
Hindi pamilyar saakin ang lugar na to dahil hindi ko pa naiikot to sa sobrang laki.
Huminto kami sa isang napakalaking bakal na pintuan at sobrang kapal nito. Mabigat
ang pintuan para sa normal na kuwarto.

Bumukas ito na tila automatic at nakita ko sina Ana, Juana at Rafael na nag
hihintay na sa loob suot suot ang pang training nila na damit. Makikita mo din dito
ang ilan pang tauhan ni Reid na nakahilerang nakatayo lamang sa gilid at nag
babantay.

Sa isang napakalaking mesa ay makikita mo ang iba't ibang uri ng mga baril pati
narin ang iba pang mga armas tulad ng mga samurai. Kakaibang kwarto ito. Hindi
basta basta at napapalibutan ito ng kulay abo na metal. Purong metal ang dingding
nito.

Habang busy ako sa pag mamasid ay nagulat ako ng biglang may pana na tumagos
malapit na mismo sa mata ko. Isang archer. Ng ito ay lingunin ko ay nakita kong nag
sasanay na si Juana.

"Ops sorry." Sabi nito.

Namangha ako na may halong pagkagulat dahil sa kitang kita ko kung papaano iyon
tumama sa pinaka sentro. Magaling pumana si Juana.

Tinawag na ni Reid ang atensiyon ko at may hawak itong maliit na balisong. Ibinigay
niya saakin ito at tumayo sa harapan ko.
"Anong gagawin ko dito?" Tanong ko.

"Kill me with your best shot."

Hindi ko maintindihan kung nag bibiro lang ito. Kill talaga? Nababaliw na ba siya?

"Anong pinagsasabi mo? Bakit kita papatayin? Ayoko." Sabi ko.

"Hindi mo ako asawa ngayon Ellen. Mag focus ka sa ginagawa mo." Inis na sabi nito.
Pero bakit? Hindi pwede paano na lang kung mapatay ko nga siya?

"Doubt? Yan ang ikakapahamak mo. Hey listen use your head not your heart. Hindi
tayo nag lalaro dito." Istriktong sabi ni Reid.

Naiinis ako sakanya. Bakit siya ganyan sakin? Bigla bigla nalang umiinit ang ulo
napaka hot-headed talaga.

Sa inis ko ay sinugod ko siya gamit ang kutsilyong hawak ko.

Kaagad itong nakaiwas at hinawakan ang kamay ko tsaka ipinilipit pataas. Nahulog
ang patalim na hawak ko.

"Ahhhhhhhww!" Sigaw ko sa sobrang daing.

"Umpisa palang to kailangan mong matutong depensahan ang sarili mo."

Tinanggal niya ang pagkakahawak sakin.

Halos mabalian ako ng buto sa lakas ni Reid.

Seryoso niyang ipinakita sakin kung papano lumaban. Si juana ang nag silbi bilang
ako na siyang susugod kay Reid.

Napanganga ako sa galing nilang makipag laban. Habang nakanganga ay kita ko namang
seryoso lamang sa panonood ang dalawang kasama ko sina Ana at Rafael.

"Yaaaaahh!" Sigaw ni Juana ng sipain niya ng malakas si Reid ngunit nasangga ito ni
Reid gamit ang dalawang kamay na pinag krus. Sobrang galing nila. May sarili silang
technique sa pakikipag laban.

Nanonood lamang ako ng hindi ko namamalayang ginagaya ko na ang galaw nila. Kaya
pala naririnig kong tumatawa na si Ana at Rafael.

Nainis ako sa dalawang yon kaya sumimangot ako kaya natauhan ang dalawa at
seryosong nanood na lamang sa laban ng dalawa.

Ng lumingon ako ay nakita ko ng nakahiga na si Reid at nakaibabaw na si Juana.

Nag uusap ang dalawa ngunit hindi ko naman naririnig dahil malayo sila samin.

........

"Naalala mo pa nung una tayong nag laban?" - Juana.

"Tsk what do you want?"- Reid.

"I want you." - Juana.

"Fuck off!" - Reid.

Nakatayo na si Reid at inihinto ang laban. Inayos nito ang damit niya at kumuha ng
tubig. Tila namumula ito. Hindi ko alam kung sa galit, o sa pagod lang dala ng
laban nila.

Kaagad ako lumapit dito.

"Okay ka lang." sabi ko.

Tumango tango lang ito at hinawakan ang kamay ko.

"Saan tayo pupunta?" Tanong ko.

"Hindi kapa handang matuto Ellen." Sabi nito.

Kaya ko namang matuto. Hindi nga lang ganon kabilis. Bukas nalang daw kami mag
training ng kaming dalawa lang. Sa ngayon ay gusto niyang magpahinga kasama ako.

....

"Anong problema?" Rafael.

"Ewan?" Juana.

Nagulat sila ng umalis na sina Reid at Ellen. Naiwan silang tatlo kasama pa ang
ilang tauhan.
"May ginawa kaba Juana? Umamin ka." Ana.

"Wag mo akong pag bibintangan." Juana.

Nagkainitan ang dalawa at namagitan si Rafael.

"Tama na yan! Hindi ito ang oras para sa away niyo! Kung gusto niyong magpatayan
wag dito!" Inis na sabi ni Rafael bago sila matauhan.

.....

"Reid may problema ba?" naguguluhang tanong ko.

"Wala, gusto lang kitang masolo." Sabi nito at inakbayan ako bago kami makapasok ng
kuwarto.

"Ikaw talaga akala ko ano ng nangyare eh. Ang galing niyo ni Juana ah bilib na
bilib ako." Sabi ko.

Tahimik lamang ito.

"Uy okay ka lang?"

"Yeah i'm tired."

"Okay sige magpahinga ka muna."

Tatayo na sana ako ng hilahin niya ako kaya napahiga ako.

"San ka pupunta?" tanong nito.

"Dito lang mag babasa ng libro."

Naguumpisa nanaman mangulit ang mga kamay ni Reid kaya inihinto ko na ito.

"No."

"Why?"

"Meron ako." Sabi ko.

Napangiti namam ito ng nakakaloko.

"Hoy Reid tigilan mo ko."

Tinanggal ko ang kamay nito at nag tungo na ako sa banyo dahil iihi muna ko.

Ang kulit talaga niya at sinundan talaga ako.

"I said no." Inis na sabi ko.

Hindi siya nakinig hanggang sa natapos ako. Binuhat niya ako pahiga sa kama.

"Reid hindi nga pwede."

"Walang hindi pwede sakin." at ngumisi ito.

I know when he smirked may kalokohan nanaman tong iniisip.

43.

Ellen:

"Why! You killed Amanda! Anak ang turing ko sainyo bakit mo nagawa yon Reid bakit!"
Galit na galit ang Ama ni Reid ng malamang wala na si Amanda.
Wala namang alam si Reid at hindi siya ang pumatay. Bakit sakanya ngayon
nabubuntong ang galit at sisi ng mga magulang nito?

"Talk to me!" Galit na sabi ng Ama nito. Tahimik lamang si Reid.

"I don't know how to control you! You're like a devil." Bulyaw ng Ama nito.

"Paumanhin, ngunit ako ang pumatay kay Amanda." Umamin na si Juana. Kumpleto kami
ngayon sa Mansion ng dumating ang mga magulang ni Reid. Habang ang ina nito ay
umiiyak lamang.

"What?! At sino ka! Sino ka para patayin ang anak anakan ko!" Bumunot ng baril ang
Ama ni Reid at itinutok kay Juana.

"You know how much we love Amanda!"

Hindi matiis ni Rafael na protektahan ang kapatid ngunit tinutukan ito ng baril ni
Ana. Umiiling uling si Ana na nag sasabing wag siyang mag kakamaling makialam.

"Tungkulin kong protektahan ang buhay ni Lord kaya ko nagawa yon." Sabi ni Juana.

"Bastarda ka!" Sinampal ito ng Ama ni Reid gamit ang hawakan ng baril.
Nag igting ang panga ni Rafael na halatang pinipigilan lang ang sarili.

"At san? San ka napulot ni Reid? Ganyan kana magpalakas ng pangalan mo sa anak ko
para paslangin ang hindi dapat!" Galit na galit na sabi nito.

Tatayo pa sana si Juana dahil sa pagkakadapa nito ng tutukan na siya ng baril ng

Ama ni Reid sa ulo.

Hindi na nagawang kontrolin pa ni Rafael ang sarili kaya bumunot na ng baril at

tinutok sa ulo ng Ama ni Reid.

Si Ana naman ay nakatutok lang ang baril sa ulo ni Rafael.

(Pagkakatutok ng baril sa ulo- Ana->Rafael-> Mr. Ford -> Juana)

Mainit ang tensiyon sa tatlong nag tutukan ng baril. Nag taka ang Ama ni Reid kung
bakit niya pinoprotektahan ang bastardang babae na si Juana.

"Anong ginagawa mo? Kilala mo ba ang kinakalaban mo!" Sabi ng Ama ni Reid.

"Paumanhin, ngunit ano man ho mangyare sa kapatid ko ay hindi ako magdadalawang

isip na iputok to sainyo." Sabi ni Rafael.
"Tsk kapatid. Magkapatid pala kayo. Kaya pala nag tutulungan kayo."

"Itigil niyo yan sa pamamahay ko." Galit na sabi ni Reid.

"Matagal na akong wala sa pamilyang sinasakupan mo. Kaya makakaalis kana." Galit na
sabi nito sa Ama niya.

"Demonyo ka talaga Lewis hindi mo alam ang sinasabi mo." Galit na sabi ng Ama nito.

"Wala kang alam. Asawa ko ang gustong patayin ng anak anakan niyo! Nararapat lang
na buhay niya ang kapalit. Wag kang magkakamaling kalabanin ako dahil kahit ikaw na
Ama ko kapag ginalaw niyo si Ellen papatayin ko kayo." Galit na galit na sabi ni
Reid dito.

Parang nabuhusan ng malamig na tubig ang Ama ni Reid ng malamang pinag tangkaan ni
Amanda ang buhay ni Ellen.

Ibinaba nito ang baril at walang sabi sabing lumabas ng mansion ni Reid kasama ang
Ina ni Reid.

Napabuntong hininga na lamang si Reid dahil sa mga nangyayare na tila sumasakit na

ang ulo niya.

Hindi siya dapat mag paapekto.

"Lord?" Tawag ni Ana.

Tumingin ito dito.

"Hindi po kaya isang ispiya si Amanda at ginawa niya ito para pag awayin kayong
magkapatid? Kutob kong pinag aaway away ang buong Ford para sa pag salakay nila."

Napaisip ako sa sinabi ni Ana. Malaki ang punto niya. Maaaring may isang tao ang
may kagagawan sa likod ng lahat ng to. Maaaring pinag aaway lang ang pamilya ni
Reid para humina ang focus nito. Maaaring tsaka sila sasalakay kapag mahina na si
Reid dahil sa sunod sunod na problema.

44.

"Juana anong ginagawa mo! Nahihibang kana!"

"Wag mo akong pakialaman Rafael!"

"Hindi ako bobo o tanga! Alam kong may mali sa ginagawa mo! Ano nag papalakas ka
kay Lord? May Asawa na siya tumingin ka sa salamin di hamak na isa lang tayong
alipin!"

"Wala kang karapatang pagsalitaan ako ng ganyan Rafael! Kapatid lang kita sa dugo
pero ako ang mag dedisisyon kung ano ang tama para sakin!"
"Hibang kana! Alam mong kapag nalaman ni Lord na may gusto ka sakanya mapapahamak
ka!"

"Bakit Rafael? Kasalanan ko ba? Kasalanan ko ba mahulog sakanya!"

"Putang ina naman Juana mag isip ka! Mag kakaron din ng pamilya si Lord maawa ka sa
sarili mo nakakahiya!"

"Wag mo akong pangaralan Rafael!"

Nag tuloy tuloy lamang si Juana sa may hallway ng mansion ngunit patuloy parin
itong sinusundan ni Rafael.

"Hindi pa tayo tapos mag usap! Wag mo akong tatalikuran!"

"At ano Rafael? Tingin mo susunod ako sa payo mo?" Napangisi si Juana sa kapatid.

"Wag kang mag kakamali Juana dahil sa oras na malaman ko ako mismo ang
magpapatahimik sayo kahit na kapatid pa kita."

Galit na nilisan ni Juana ang kapatid na si Rafael. Hindi siya mag papadala sa
sinasabi nito dahil sariling damdamin niya ang susundin niya. Oo napatay na nga
niya si Amanda ngunit buhay pa si Ellen. Wala siyang ibang hinangad kundi ang
mapansin ni Reid ang katapatan niya para dito at maging ang halaga niya.
Ngayon lamang siya nakaramdam ng pagkakagusto. Isa kasi itong matibay at matapang
na babae ngunit hindi niya akalain na si Reid na mismong pinapapatay sakanya ng
kanyang Lord na si Guero ay mamahalin niya.

Naglalakad na ito palabas ng mansion at nasa may tapat na ito ng mismong bintana
kung saan ang kuwarto nina Ellen at Reid. Pinag masdan niya ito at ng makita niya
ang dalawang nag hahalikan ay parang kinurot ang puso niya. Nakabukas kasi ang
bintana kaya kitang kita kung ano man ang ginagawa ng dalawa.

Nakaramdam siya ng inggit at pagseselos sa nakikita niya. Hinahalikan kasi ni Reid

si Ellen maging sa leeg nito. Sobrang nakakapanginit ang mga eksenang nakikita
niya.

Hindi niya maiwasang hindi mapako ang paningin dito. Hindi pa man natatapos ang
isang buong araw ay nasaktan nanaman siya. Gabi na at madilim kaya kitang kita niya
ang dalawa. Maliwanag kasi sa loob. Pinapangarap niyang siya sana ang hinahalikan
ngayon ng Mafia Lord.

Hindi niya namalayang isa isa na palang pumatak ang mga luha niya sa mata. Kung ano
ang pag iingat ni Reid kay Ellen ay siyang pagpapahirap sakanya ng mga napagdaanan
niya.

Ang pag hihirap na yon ang naging dahilan para maging isang malakas na babae siya.
Ilang beses siyang na raped ng walang kalaban laban. Tanging sampal at bugbog
lamang ang natatanggap nito walang pag mamahal. Pakiramdam niya ay walang nag
mamahal sa katulad niya. Hindi niya makita ang halaga niya para sa kapatid na si
Rafael kaya ganoon na lamang ang lamig ni Juana.

Ng siya ay isa ng ganap na babae dahil sa ilang beses na pagkakaraped ay nag lakas
loob siyang lumaban at nagsimulang pumatay ng tao. Dito nahasa ang angking galing
niya sa pakikipag laban.
Ng mawala sa paningin niya ang mag asawa ay nataranta ito. Gusto niya makita.
Makita kung paano ingatan ni Reid ang asawa. Sobra na ang pagkainggit ni Juana at
ngayon ay pagkamuhi na ang nararamdaman niya para sa tinuturing niyang karibal na
si Ellen.

...

"Gabi na anong ginagawa mo dito?" tanong ni Ana ng pauwi na sana ito.

Tumingin sakanya si Juana, napatingin din si Ana sa kinatatayuan ni Juana at kung

saan ito nakatapat. Nakatapat mismo sa bintana nina Reid at Ellen.

"Anong ibig sabihin nito Juana?" Seryosong tanong ni Ana.

Ng mahimasmasan si Juana ay nakabawi ito.

"Anong tinutukoy mo?"

"Hindi ako tanga Juana!" Bigla na lamang nagalit si Ana.

"Anong pake mo? At bakit ganyan ka nalang kung magalit?" Naningkit ang mga mata ni
Juana na tila may gustong malaman kay Ana. Bakit ganon na lamang ito ka apektado sa
nalaman nito. Nalamang may pagtingin si Juana kay Lord.
"Wala kanang pake. At eto lang sasabihin ko sayo. Hindi ako papayag masira ang sila
ni Ellen. Pamilyang bubuohin nilang mag asawa." Pag didiin ni Ana.

"May dapat ba akong malaman? May itinatago ka?" Pilyong tanong ni Juana at tumapat
na ito kay Ana na galit na nakatingin sakanya.

"Binabantaan lang kita. Wag na wag kang mag kakamali dahil ako ang una mong
makakalaban." Sabi ni Ana at nauna na itong lumabas ng gate.

Napapaisip ngayon si Juana kung bakit ganon na lamang ka apektado si Ana para kay
Ellen at Reid. Hindi niya maintindihan kung para sa dalawa nga ba o kay Ellen
lamang? Nahihiwagahan siya sa lihim ni Ana dahil isa itong tahimik lamang na tao.

Ngayon ay gusto niyang alamin kung ano ang sekreto nito.

45.

Ellen:

"Talaga? Wow mag babakasyon na tayo?" Tuwang tuwa ako ng malamang pupunta na kami
sa hacienda ni Reid naalala ko pa kasi noon na hindi kami natuloy. Gusto ko din
kasing makaranas sumakay ng kabayo, bata palang ako noon ng napapanood ko na yung
mga bata na sumasakay ng kabayo parang ang sarap sa pakiramdam.

"Dun na muna tayo pansamantala sa Hacienda." Sabi ni Reid.

Alam ko namang umiiwas lamang ito dahil sa gulo dito sa manila. Ayos na ayos lang
sakin kung sa probinsiya kami maninirahan dahil mas pabor sakin yon. Tahimik ang
lugar at walang gulo.

Masaya naman akong nag aayos ng mga gamit ko habang si Reid ay pumasok sandali sa
opisina niya at inaayos ang ilang mga papeles nito. Tinawagan pa niya si Stepen
para ipaalam ang pag liban niya dahil hindi ito makakapasok sa kompanya. Sumesenyas
naman ako na kamustahin niya si Sari dahil sa dami ng nangyare ay hindi na kami
nakadalaw dito. Balita ko din na lalaki ang anak nila at gwapong gwapo ang bata.
Masaya ako para sa mag asawa.
Nahulaan naman ni Reid ang sinabi ko at kinamusta kay Stepen si Sari. Mabuti naman
daw ang kalagayan ng mag ina kaya kahit papano ay masaya na ako.

Ng matapos ako ay natapos nadin ang asawa ko sa pag aayos ng gamit.

"Handa kana?" Tanong niya sakin. Tumatango tango naman ako at sobrang saya. Gusto
ko din kasi makalanghap ng sariwang hangin at makalabas labas kahit papaano.

Kinuha na niya ang maleta ko kasabay ng maleta niya at sabay na kaming bumaba.
Naabutan pa naming nag tatalo ang mag kapatid na Rafael at Juana.

"Anong kaguluhan to?" Tanong ni Reid. Habang parehas kaming naguguluhan sa dalawa.
Siguro ay away kapatid lamang ito.

"Wala Lord paumanhin." Sabi ni Rafael. Nakagayak nadin sila at maayos na ang mga
gamit. Kinuha ni Rafael kay Reid ang mga gamit namin at siya na ang maglalagay sa
sasakyan. May mga tauhan din si Reid na sasama samin.

"Asan si Ana?" Tanong ko sa asawa ko ng kami ay lalabas na.

"Susunod siya." Sabi ni Juana.

"Ah ganon sayang naman gusto ko pa naman sabay sabay na tayo." Papasok na kami sa
itim na Ferreri ni Reid habang sina Juana at Rafael kasama ang ilang tauhan ay sa
isang malaking Van. Natanaw ko bigla ang kulay pulang Ferreri ni Ana. Bumaba ito ng
nakasuot ng off shoulder white dress talagang nakakapanibago sa Ana na laging pang
Assassin ang suot o kaya naman pang corporate dahil sa trabaho sa kompanya.

Tinanggal nito ang shades niya.

"Late naba ako?" masayang tanong nito.

"Ana mabuti nakarating ka. Hindi naman saktong sakto ka." Masayang sabi ko.

Ngumiti din ito at nag pasiya na kaming sumakay na sa kanya kanyang sasakyan dahil
malayo pa ang tatahakin namin.

Naka white sleeveless naman ako at shorts habang si Reid naman ay naka white V neck
at maong na pantalon. Habang nasa daan ay kita kong nakasunod lamang ang pulang
sasakyan ni Ana at kasunod non ang itim na Van. Hindi na kasi ginamit ang sasakyan
ni Rafael dahil sa dami ng mga bagahe namin.

Napalingon naman ako sa asawa ko na cool lang sa pag mamaneho at hindi padin
matatanggal dito ang pagkaseryoso.

"Done checking on me huh?" Sabi nito. Maiinis ka talaga dahil nakangisi na ito at
ang kanang kamay naman ay makulit na dumako sa hita ko tsaka ito pinisil na may
pang gigigil.

"Pervert!" Sabi ko. Tawa naman ng tawa ito habang nag mamaneho. Nakakadagdag talaga
sa kagwapuhan niya lalo pa at nakataas taas ang buhok niya messy hair tapos naka
shades pa ito at talagang kitang kita ang hulma ng mga muscles nito dahil sa Vneck
tshirt niya.

Hinawakan naman niya ang kamay ko at hinalikan ang likod nito.

"Hey wife?" Tawag niya sakin habang nakatingin padin sa daan.

"Do me a favor." Sabi nito.

"Ano naman yon?" Tanong ko.

"I want you to get pregnant." Sabi nito. Nakakatuwa lang at nangungulit na siyang
mag kaanak. Sa totoo lang ay 1 week delayed na ako at sana nga eh mag karon na ng
laman.

Hinalikan niya ulit ang kamay ko at nakangiting tumingin sakin at tumingin muli sa
daanan.

46.

Ellen:

Nakarating na kami sa napaka laking hacienda ni Reid. Nakakapagod din ang limang
oras na biyahe at hapon na kami nakarating. 4pm na at malamig nadin ang simoy ng
hangin marahil dahil sa malagubat ito. Sobrang madamo ang kapaligiran at wala kang
makikitang ibang bahay bukod dito. Sobrang saya ko ng makita ang mga kabayo. Ang
dami nila at may mga katiwala si Reid na nag aalaga sakanila.

Nilibot din ng aking mga paningin ang napakalaking hacienda ni Reid. Ang ganda
nito, napakasimple lang at masayang mamuhay. Napaka payak at tahimik ang lugar
dito. Inilabas na nila Rafael katulong ang iba pang tauhan ni Reid ang mga maleta
namin. Habang ako ay tuwang tuwa sa mga nag tatakbuhang mga kabayo sa rancho.

Hindi ko inalintana ang nararamdamang gutom at pagod dahil dito. Kay gandang
pagmasdan. Ang mga katiwala naman ni Reid ay sinalubong kami kasama ang kani
kanilang mga babaeng asawa at sadyang mababait ito. Natutuwa din ako sa mga bata na
nag lalaro. Nakakatuwang hindi mahigpit si Reid sa mga sinasakupan niya.

"Senyorito maligayang pag babalik po." Bati sakanya ng isang matandang lalaki na
marahil ay katiwala din nito. Nakakapanibago dahil dito hindi na Lord ang tawag kay
Reid at Senyorito na. Sadyang magagalang ang mga ito at dali daling nag pahanda ng
salo salo dahil sa pag babalik ng Senyorito nila.

"Kamusta ang Hacienda?" Unang tanong ni Reid.

"Sagana po ang mga taniman natin. At maayos naman ang mga kabayo." Masayang
ikinuwento ng matandang lalaki.

"Kailangan nga pala magaganap ang eleksiyon dito?" Tanong muli ni Reid. Siguro ay
hindi na niya kabisado dahil sa tagal niyang hindi umuwi ng Hacienda.

"Tatakbo po ba kayo muli bilang governor Senyorito? Sa Abril po magaganap ang

eleksiyon." Sabi nito.

"Pag iisipan ko. Madami akong inaayos sa manila kaya hindi ko alam kung magtatagal
ako dito." Sabi ni Reid.

Yumuko na sakanya ang mga tao ng mag tuloy tuloy ito papasok sa loob habang hawak
ang aking kamay. Ako naman ay nginingitian sila isa isa dahil naiilang ako kapag
niyuyukuan ako. Hindi naman kasi ako yung boss dito kaya nakakailang. Habang si
Reid ay walang pakealam at tuloy lamang sa pag lalakad.

Pag pasok mo sa loob ay mamamangha ka sa lawak nito at laki. Kulay puti at brown
lamang ang makikita mo. Puti ang sahig at brown ang mga kagamitan na alagang alaga.

Makikintab kasi ito at alam mong lahat ay may barnish. Napaka mahal ng mga
kasangkapan at nakakatakot gumalaw ng gumalaw dahil halos lahat ng kagamitan ay
babasagin.

Pagpasok sa loob ay sinalubong kami ng isang napakagandang babae. Pula ang buhok
nito at may tangkad na 5'9 parang modelo. Kaagad sumalubong samin at yumuko.
"Maligayang pag babalik Senyorito." Mahiyain ito dahil hindi kaagad makatingin ng
dereksyo sakanya.

"Patricia handa na ba ang pag kain ng senyorito at mga kasama niya?" Tanong ng
matandang lalaki dito.

"Opo lolo. Dito po tayo." Alalay ng babaeng nag ngangalang patricia. Nakangiti ito
ngunit napaka mahiyain. Pag pasok sa loob ay sinalubong pa kami ng isang matandang
babae.

"Lewis Iho!" takbo nito ng masilayan si Reid. Labis ang tuwa ng matanda. Niyakap
niya ito.

"Kamusta kana? Ang tagal tagal mo ng hindi pumapasyal sa hacienda." Sabi nito.

"Ayos lang ako Manang. Kasama ko pala ang aking Asawa." Sabi nito at ipinakilala
ako. Halatang malaki ang papel ng matandang babae kay Reid dahil nirerespeto ito ng
asawa ko.

"Kay ganda, ang ganda ganda ng asawa mo iho? Teka kailan kapa kinasal?" tanong
nito.

Ngumiti si Reid.
"Mag lilimang buwan nadin Manang." Sabi nito.

"Matagal nadin pala. Nako bakit hindi pa kayo mag anak? Abay kay ganda ganda ng
lahi niyo." Napapangiti nalang ako kay Manang.

"Yun nga po ang balak ko Manang eh aanakan ko na to sayang naman ang lahi ko."
Pabirong sabi ni Reid.

"Nako maloko ka talaga. Teka sandali naaalala mo paba ang kababata mo dito si
Patricia? Ayan dalagang dalaga na. Asan na pala sina Erol at Scarlett?" Tanong ni
Manang. Napatingin si Reid sa dako ni Patricia na nag hahain na nag pagkain.

"I don't know Manang." Sabi nito.

"Bweno halina kayo at kakain na. Halika na Iha nako kay gandang bata mo talaga
bagay na bagay kayo ng alaga ko." Tuwang tuwang sabi sakin ni Manang.

Naupo na kami. Magkatabi kaming mag asawa habang sina Juana at Rafael ay katapat
namin at katabi ko naman sa kaliwa ko si Ana.

"Halika na patricia kumain kana din dito." Sabi ni Manang habang nag sasandok ng
kanin na nasa tabi naman ni Reid.

"Mamaya na po ako inang mauna na po kayo." Sabi nito at nakayuko.

"Mahiyain talaga yan si Pat pero mabait yan. Diba Reid nag lalaro pa kayo noon ng
kasal kasalan ng mga bata kayo? Naalala ko mga limang taon ka palang non haha ang
bata niyo pa." sabi ni Manang.

"I can't remember Manang." sabi ni Reid habang pinag sasandok ako ng kanin.

"Reid ang dami naman nito hindi ko mauubos to." Sabi ko.

"Kailangan mong kumain Honey ayokong pumayat ka gusto ko tumaba ka para wala akong
kaagaw sayo." Sabi nito.

Natawa naman ako maging si Ana at si Manang napaka maloko naman kasi nitong si
Reid.

Napatingin naman ako sa dako ni Juana na seryoso lamang kumakain na parang walang
ibang tao.

"Grabe ka sakin." nakangusong sabi ko.

"Why honey?" malambing na sabi sakin ni Reid.

"Siyempre ayoko namang tumaba noh." Nakangusong sabi.

"You're damn hot sexy honey and i want to taste you later." Bulong nito sakin na
ikinapula ng mga pisnge ko.

"Kumain kana nga jan." sabi ko.

Napapangisi nanaman ito na parang may iniisip nanamang kalokohan. Hindi ko

maiwasang hindi maapektuhan dahil sobrang napapadalas na ang aming pag tatalik
dahil palagi siyang gutom sakin. Hindi man magandang isipin ay naaalala ko pa yung
mga bagay na ginagawa niya sakin na siyang ikinapupula lalo ng mga pisnge ko.

....

Natapos ang pag kain namin at gabi na. Narito kami ngayon ni Reid sa aming bagong
silid at nag aayos na ng mga gamit.

Parang bigla na lamang akong nahilo na hindi ko alam kung bakit. Napaupo ako saglit
at napahawak sa ulo ko.

"Hey are you okay?" Tarantang lapit sakin ng Asawa ko.

"Okay lang ako Reid napagod lang siguro ako sa biyahe." Sabi ko.

"Sigurado ka? I'm worried Ellen."

"Wag kang mag alala ano kaba napagod lang talaga ako." Nakangiting sabi ko.

"You should rest now honey." Pag aalalang sabi nito. Laking pasasalamat ko naman sa
asawa ko dahil hindi niya ako pinababayaan.

Inayos niya ang mga unan kung saan ako hihiga at kinumutan niya ako.

"Eh ikaw hindi kapa matutulog?" Tanong ko.

"I'm okay Honey i have work to do." Sabi nito. Talagang trabaho padin ang iniisip
ng asawa ko. Minsan nga ay nagigising ako sa hating gabi at naaabutan ko siyang
nakakatulog na lamang sa opisina niya dahil subsob padin sa trabaho.

"Okay. Tapusin mo na yan ha tapos tabi kana sakin." Pag lalambing ko.

"Yes my Wife. Dream of me okay?" Sabi nito at madiin akong hinalikan sa mga labi
ko. Para bang nag pipigil lamang ito base sa pag halik niya sakin.

Tumango tango ako sakanya matapos niya akong halikan bago ko ipinikit ang aking mga
mata. Narinig ko naman ang pag alis ni Reid patungo sa mesa at nagsimula ng
magtrabaho.

47.

Ellen:

Maaga palang ay nagising na ako. Naabutan ko pa ang asawa ko na tulog na tulog sa

higaan namin. Marahil ay sa dami ng tinatrabaho nito ay nakatulog. Hinayaan ko
nalang ito. Hinagkan ko siya bago ako bumangon. Bigla nalang akong natumba kaya
naman ay naalimpungatan si Reid at dali daling pumunta sakin.
"Anong nangyare?" Pag aalala niya habang inaalalayan ako.

"Nawalan lang ako ng balanse." Sabi ko. Siguro ay gutom lang ako dahil nahihilo
talaga ako. Ilang araw din halos akong puyat nitong nakaraang araw.

"Ellen tinatakot mo ko sigurado kaba? Tara na mag papacheckup tayo."

"Ayos lang talaga ako. Nagugutom nadin kasi ako eh."

Nataranta si Reid na alalayan ako palabas at inutusan ang ilang kasambahay na mag
luto ng almusal. Meron naman ng umagahan ngunit gustong ipaluto ni Reid yung
paborito ko tuyo na may kamatis sa umaga.

"Are you sure?" paulit ulit niya akong tinatanong nito hanggang sa matapos akong
kumain. Ngumiti naman ako at tumango sakanya.

Nakahinga naman ito ng maluwag ng makompirmang ayos lang talaga ako. Maya maya pa
ay dumating ang isang matandang katiwala ni Reid kasama ang isa pang medyo may edad
ng lalaki ngunit magara ang pananamit.

"Iho mawalang galang na. Nandito si Cong. Joaquin." Napalingon naman kami at tumayo
ang asawa ko.

"Long time no see Mr. Ford." Sabi nito habang nakikipag kamayan kay Reid.

"Ano ba ang atin ngayon Mr. Joaquin?" Tanong ni Reid.

Naupo muna sila at isinama ako habang nag uusap.

"Hindi mo lamang ba ako ipapakilala sa magandang may bahay mo?" Sabi ni Mr.
Joaquin.

Ipinakilala naman ako ni Ford at hinalikan ako nito sa likod ng aking kamay.

"Napakaganda ng asawa mo Mr. Ford." Titig na titig sakin to kaya naiilang ako.

"Maaari mo ng bitawan ang kamay ng asawa ko Sergio." Tawag ni Reid sa pangalan

nito.

"Ikaw naman Mr. Ford seloso ka pala talaga." Pag bibiro pa nito bago tuluyang
bitawan ang kamay ko.
"Hindi na ako magpapaligoy ligoy pa, narito ako ng malaman kong umuwi ka ng San
Lourdes." Pangalan ng lugar na nasasakupan nito.

"Tatakbo ako bilang mayor, hihingi lang sana ako ng maliit na pabor."

"Alam mo namang wala sa isip ko ang tumakbong Mayor Sergio." Seryosong sabi ni
Reid.

"E kung ganon naman pala makakaasa ba ako na susuportahan mo ako?" Kumunot ano noo
ni Reid.

"Susuportahan?"

"Alam mo naman siguro kung ano ang tinutukoy ko Reid."

"kahit mag kano. Bibilhin ko ang boto mo. Masiguro ko lang na ako ang mananalo
bilang Mayor." Sabi nito.

"Nagkakamali ka sa iniisip mo Sergio kung tingin mo ay papanig ako sayo. Makakaalis

kana." Kaagad na pinutol ni Reid ang usapan.

"Pag isipan mong mabuti Reid. Wala namang mawawala kung pera lang ay ibibigay ko
sayo."

"Kung pera mo lang alam mo namang kayang kaya kong tapatan ang halaga niyan." Sabi
ni Reid.

"Bweno kung hindi na kita mapipilit sige, pero wag mo sanang pag sisihan to Mr.
Ford." sabi nito. Tumingin pa sakin ito ng para akong hinuhubaran.
"Reid!" Bigla akong nag panic ng tinutukan bigla ng asawa ko ng baril sa mukha si
Sergio.

"Wag kang bastos lalo na sa pagmamay-ari ko." Galit, madilim na sabi ni Reid.
Nakahawak naman ako sa braso nito para pigilan siya.

Tumawa lamang ang lalaki at ibinaba dahan dahan ang baril.

"Mr. Ford, wag ako ang kalabanin mo. Madami kanang atraso e dadagdagan mo pa? Wag
kang mag alala tinutugis kana ng mga papatay sayo." Sabi nito. Kinabahan ako sa
sinabi niya kaya lalo akong nag alala para sa asawa ko.

"Umalis kana baka mapatay pa kita dito." Malalim na pagkakasabi ni Reid.

Tumalikod na ang lalaki kasama pa ang mga tauhan niyang puros nakaitim. Nakakatakot
ang mga itsura nito.

...

"Reid natatakot ako para sayo. Baka pwede namang wag kanang makipag away." Sabi ko.

"Ako ang hinahanap ng gulo Ellen." Matipid na sabi ni Reid.

Napag isip isip kong tama siya. May punto siya. Kailangan ko ng matutong
protektahan ang sarili ko para din sa asawa ko. Sawa na ako na si Reid nalang lagi
ang sumasagip sakin. Kinumbinsi ko siyang mag training sa araw na yon at laking
gulat niya sa pagka pursigido ko. Dumadami na ang kalaban ni Reid at alam ko ano
mang oras ay susugod ang mga ito.

Niyakap niya ako ng mahigpit. Hindi ko alam kung bakit. Isinandal ang ulo sa
balikat ko at ang mukha naman ay nasa leeg ko. Naglalambing ang asawa ko. Mas lalo
pa niyang hinigpitan ang pagkakayakap sakin.

"Kung mawala man ako lagi mong tatandaan na ikaw lang ang babae sa buhay ko." Mas
lalo akong kinabahan sa mga sinasabi niya.

"Ano kaba, hindi ka mawawala mag kakaanak pa tayo. Tsaka pano mo nako mapag
tatanggol kapag nawala ka diba?" Biro ko pa dito.

Iniangat niya ang mukha at tumitig sa mga mata ko. Bakas ang kalungkutan at
pagkabahala sakanya ngunit pilit padin itong ngumingiti sakin. Alam ko ramdam ko
ang mga pamamaalam niya sakin ngunit hindi ako papayag na mawala siya. Ngayon pa?

Ngayon paba na magiging ama na siya.

48.

"Officer Hunter use your code name."

"Copy Officer." - Luigi.

Mabilis na naipakalat niya ang mga nasasakupan sa harapan mismo ng malaking

apartment dito sa Roma.

Sinesenyas niya gamit ang kanyang kamay kung saan pupunta ang mga tauhan niya kanan
at kaliwa pati narin kung hihinto sila. Maingat nilang pinasok ang gate ng malaking
apartment. Dito kasi lumulungga ang nasabing Drug Lord at Mafia boss na si Jasuka.

Magsasagawa na sila ng Raid sa nasabing apartment dahil sa ilang buwan ding pag
imbestiga ng team nila tungkol sa pagawaan dito ng ilegal na droga. Napag alaman na
tama ang kanilang hinala dahil sa isang spy nila na pumasok dito para magpanggap at
magtrabaho kaya naman hindi na sila nag dalawang isip na mag sagawa ng Raid.

"Officer Slate do you copy?" Tanong ni Luigi gamit ang radyo niya.

"Roger, first floor is clear." Sabi ng officer na si Slate, pangalawa sa mataas na

agent.

"Okay go go go!" Matigas ngunit hindi ganon ka kalakas na sabi ni Luigi sa mga
kasamang police. Nagkalat na sila sa first floor ng apartment dala ang mga
malalaking baril nila at naka bullet support pa ang mga ito.

"Officer Slate check the second floor. Use stairs." Command niya sa isang officer
na si Slate.

"Copy."

Maingat chineck ni Luigi kasama ang mga police ang first floor unit A. Ngunit meron
pa itong isang pinto sa first floor unit B. Kaya dahan dahan silang nag kalat at
papasok na sa nasabing pinto habang ang team ni officer Slate ay nasa second floor
na.

Gamit ang kamay ni Luigi ay sumesenyas lamang ito. Nakatutok lahat ang baril sa
isang pintuan.

"Officer Hunter second floor is clear." Sabi ni Officer Slate sa radyo. Narinig ni
Luigi yun, "Officer Slate go to 3rd floor." Command nito sa Officer.

"Roger." Sabi ni Officer Slate.

Kasabay non ay may narinig ang team ni Hunter na isang flush na nanggagaling sa
bowl. Nasa hallway kasi sila ng nasabing apartment at ang itsura non ay parang dorm
na magkakatabing pinto. Isang madumi, hindi kaaya aya at lumang lumang apartment na
ito.

Makapigil hininga ito dahil bumukas ang gilid ng pinto na katabi ng pinto papunta
sa Unit B. Hindi gumalaw ang team ni Hunter at hinihintay kung sino ang lalabas
duon.

May isang binatang lalaki na lumabas galing dito. Pamungay pungay pa ang mga mata
at humihikab hikab pa na waring kakagising lang. Kinukusot kusot pa nito ang mga
mata ng mapalingon sa gawi ng team nila Hunter na nakatutok na ang baril sakanya.
Napalaki ang mga mata ng binata ng makita ito. Nakasuot lamang ito ng maluwag na
damit na may halong grasa na parang hindi pa naliligo. Maong na shorts, magulo ang
buhok at malalim na malalim ang mga mata na waring kakagaling lang sa pag hithit ng
bato (drugs)

"Don't move." Mahinahong sabi ni Hunter dahil parang nakakita ng multo ang binata.
Hindi alam ang gagawin kung tatakbo o mag papahuli sa mga police.

Napanganga ito at ng mahimasmasmasan ang binata ay dali dali itong tumakbo sa Unit
B. At may pinindot na button duon at sumigaw ng PO-L-LLICE! Hindi ito isang pinoy
at isa itong Romano.

Huling pagkasigaw na niya yon ng tamaan siya ng bala sa leeg na nanggaling kay
Officer Slate na kabababa lamang ng hagdan.

Patay ang binatilyo na sumirit ang dugo na nagmumula sa leeg nito.

"Fuck! What have you done! Bakit mo pinatay!" Galit na sabi ni Hunter kay Slate.

"Officer Hunter nakatunog na sila na narito na tayo." Pukaw naman ng isa pang
Officer habang nagkakainitan si Hunter at Slate.

"Okay go go go!" Inis na sabi ni Hunter habang papunta na sa Unit B.

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

"Boss malapit na ang mga police napasok nila tayo." Sabi ng isa sa kanang kamay ng
nasabing Mafia Boss.

"Everything is under control." Sabi nito. Nakasuot ito ng puting sando at duguan na
ang damit nito. Bakit? Simple lang habang pinasok na sila ng team ni Hunter ay may
brutal palang pinahihirapan ito sa taas ng opisina niya. Dali dali niyang kinuha
ang baril at pumunta sa mga lalaking nakaluhod, basang basa ng pawis at dugo, naka
packing tape ang mga bibig, nakatali at nag mamakaawa na wag silang patayin. Halos
maihi na ang iba at ang iba naman ay naihi na sa salawal sa sobrang takot sa Mafia.

Lima silang nakahilera na nakaluhod at nakatalikod sa Mafia Boss.

Naglalakad na ang Mafia Boss papalapit sa kanila at tinutok ang baril sa ulo. Bawat
madadaanan ay pinapuputukan niya sa ulo. Labis na nagpapanic sa takot ang dalawang
natira ng makita niyang sabog na ang utak ng ilan dahil sa bala. Napalingon pa ang
isang lalaking susunod na sa kasama niya habang nakatutok na ang baril dito. Bang!
Malakas na putok muli kasabay non ang pagtatalsikan ng mga dugo nito sa sahig. Isa
na lamang ang natitira at nakapikit na ito. Ayaw na niyang gumalaw dahil konti
nalang at mamamatay na siya gaya ng mga kasama niyang wasak na ang bungo at
nagkalat na ang mga utak at talsik ng dugo.

Itinutok na ng Mafia ang baril dito at pinaputok ito ngunit pagkalabit ng trigger
ay wala ng balang lumabas, ubos na ito at nakahing naman ng maluwag ang lalaki sa
pag aakalang ligtas na siya.

"Wait." Sabi ng Mafia Boss habang tinatapik tapik pa niya ang lalaki na parang
sinasabing na wag siyang kabahan.

Napalingon ang lalaki sakanya dahil nag lakad na ang mafia malapit sa table niya at
may kinuha sa drawer. Nanlaki ang mata ng lalaki ng makitang isang martilyo ang
kinuha nito.

Pagkalapit ng Mafia sakanya ay wala ng sabi sabi pang pinag pupukpok nito gamit ang
martilo ang ulo ng lalaki. Basag na basag ang bungo at nag sisiritan na ang mga
dugo.

Ng matapos ang Mafia Boss ay hinubad niya ang puting sando na puro dugo at may
sinabi sa dalawang kanang kamay niya na nanonood lang sa brutal na pagpatay sa mga
inosenteng lalaki.

"Do your Job alam niyo na ang gagawin niyo." Sabi nito sabay nag sindi ulit ng
sigarilyo at kumain ng noodles na nakahain lamang sa lamesa niya.
••••••

Narinig nila Hunter ang sunod sunod na putok na nagmumula sa taas. May taas kasi
ang apartment na to na hanggang 15 floor.

Mabilis niyang ipinakalat ang mga tauhan ng biglang may pumatay ng switch ng
kuryente kaya nawalan ng ilaw. Madilim na madilim ito at biglang umulan ng bala.

Ang ibang police at nag panic at hindi na nakasunod sa command mismo ni Hunter. Si
Slate naman ay naputukan sa tenga niya at nahilo ito. Hinila siya ni Hunter habang
nakikipag putukan ulit sa mga rebelde.

"We need back up!" Utos ni Hunter kay Slate na naatasang tawagan ang agency at
magpadala ng mga bagong police.

"Slate! Dalian mo mamamatay tayo sa dami nila!" Galit na sabi ni Hunter.

"I'm sorry." Sabi ni Slate.

"Bakit!"

"Hindi alam ng agency na gagawa tayo ng Raid."

"Fuck!" Napamura si Hunter tsaka kinuha ang hand gun niya ng maubusan siya ng
baril. Napapamura na lamang siya dahil kahit na bullseye siya kung bumaril ay iba
padin kapag nangangapa sa dilim.

Ang iba pang kasamang police ay namatay na. Iilan na lamang silang natitira at
ngayon ay wala pa silang back up.

"Putang ina mo Guero." Mura nalang ni Hunter dahil ang Mafia Boss pala na sinugod
ng team niya ay si Alfred Guero AKA Jasuka.

49.

"Officer Cid do you copy?"

Pagraradyo ni Luigi sa isa pa nilang kasamahan. Ngunit wala na, wala ng nag
rerespond sakanya.

"Officer Cid down." Sabi ni Luigi sa mga kasamahan niya. Habang nag babarilan ay
pagapang silang pumunta ng isang pintuan. May mga residente din kasing nakatira dun
at ayaw makialam sa gulo.

Bukas ang pinto at nakaalis na pala ang ibang residente na ayaw madamay sa gulo.
Dali dali silang pumasok dito habang inaalalayan si Slate na may tama na ng bala sa
tagiliran.

Pito, pito na lamang silang natira at kaagad nilang isinarado ang pintuan. Pinatong
ang sofa, cabinet at kung ano ano pang bagay na makakapa.

"Pano tayo aalis dito?" tanong ng isang officer.

"I'm thinking." Sabi ni Luigi. Nagpapanic na ang isang officer na ang tanong at
tumakbo sa bintana. Tanghaling tapat yon kaya maaliwalas ang maduming kuwarto.

Nasa 3rd floor na sila ngayon kakatakbo kanina habang nakikipag barilan. "Aalis na
ko dito na ako dadaan gusto ko pang mabuhay!" Dali daling binuksan ang bintana.

Hihintuin siya ni Luigi. "Sandali! Wag jan!" Hinto nito ngunit huli na ang lahat
dahil pagkabukas at pagkabukas palang ng officer ng bintana ay may nakaabang na
palang mga sniper din ng Mafia Boss at pinaulanan ito ng bala. Kaagad hinila ni
Hunter ang katawan nito katulong ang iba pang police. Hinawakan kung may pulso ang
leeg ngunit wala na.

"He's dead!" Galit na sabi ni Hunter.

Matalino ang mga kalaban. Hindi sila gustong patakasin nito dahil sa isa lamang
itong sekretong organasiyon ng mga sindikato. Kinuha ni Hunter ang axe ng kasama
niya at pinadyak padyak ang paa sa kahoy na sahig pinakiramdaman saan pwedeng
gumawa ng butas pababa ng palapag. Buong lakas niyang pinag papalakol ang sahig
hanggang sa magkaron na ng maliit na butas. Itinuloy tuloy lamang niya ito ng
paulanan nanaman ng bala ang pintuan na mismo ng pinag tataguan nila. Lahat sila ay
nakayuko habang patuloy padin si Hunter sa pagpapalakol hanggang sa makagawa na ng
butas.
"Mapapasok na nila tayo!" pagpapanic pa ng isang officer. Dahil sinisipa na ang
pintuan at naduon na ang mga rebelde.

"Ako na ang mauuna" Sabi pa nito dahil sa labis na takot na mamatay. Kaagad siyang
lumusot sa butas papunta sa pangalawang palapag ngunit hindi siya nakinig sa signal
ng pinakamataas na si Hunter mas minabuti niyang maligtas ang pansarili at iwan ang
mga kasama kaya naman hindi niya namalayang may mga nag hihintay pala sa ibaba at
kaagad siyang pinaulanan ng bala.

Napasampal nalang si Luigi sa mukha niya sa labis na pagka dismayado. Kinuha niya
ang baril at inalalayan si Slate habang ang mga kasama naman ay nag kalat at
nakaabang na lamang sa pinto na ginigiba. Ngunit biglang tumahimik at nawala ang
mga tao sa pinto. Nagkaron sila ng pagkakataong buksan ang pinto dahil sira nadin
naman to. Wala ng kalaban sa hallway. Habang nag lalakad sila ay parang mauubusan
na ng dugo si Slate kaya kailangan makahanap ni Hunter ng tulong sa iba pang mga
residente dun na nag lalock lamang ng pinto at ayaw makialam.

Dahil sa pagkapanic ay nag hiwa hiwalay na pala sila at si Slate nalamang ang
natitirang kasama ni Hunter habang naglalakad. Pagkakanan niya sa gawing kanan ng
6th floor kung saan halos mawalan na ng lakas si Slate dahil sa kakaakyat ay may
isang kampo pa pala ng mga rebelde. Nakaabang ito at masama ang mga titig sakanila.
Halos napaatras si Hunter sa dami nila at puro mga itak ang hawak habang nakaakbay
padin sakanya ang nanghihinang si Slate.

Umatras konti si Hunter dahil alam niyang mapapalaban siya. Magaling ito makipag
laban at pinag aaralan niya muna kung ano ang kahinaan ng sampong kataong lalaki na
kakalabanin niya.

Walang ano ano ay sinugod na siya ng mga to. Hawak hawak ang kasamang si Slate ay
gamit lamang ni Hunter ang mga paa niya at kaliwang kamay habang nakikipag laban.
Binali niya ang buto sa paa, binto maging sa leeg at tagiliran ng mga ito. Ng
sumugod ng sabay sabay ang lima ay ibinaba niya muna sa sahig saglit si Slate at
saka binalian ng leeg ang una, siniko naman niya sa mukha ang pangalawa at hinampas
ang ulo sa simento gamit ang paa niya. Basag ang bungo. Habang ang pangatlo naman
ay sinaksak na niya sa may ilalim ng kili kili at ginilitan sa leeg. Ang huling
dalawa ay sabay niyang Pinag untog at sinaksak sa ulo. Patay lahat ng kalaban at
inalalayan nanaman niya si Slate. Dalawa na lamang silang natitira dahil ang mga
police officer na kasama ay napatay na ng mga rebelde.

Hindi nila namalayan na tumakas na pala si Guero bago makapunta sila Hunter sa 15
floor. Wala na, wala ng tao dito maliban sa limang lalaki na binawian ng buhay
kanina. Napasuntok si Hunter sa dingding ng matakasan siya ng sindikato. Biglang
tumawag sa phone niya ang agent partner na si Veronica.

"Where are you? Bakit ngayon ka lang namin nacontact?"

"I have Mission." Sabi nito.

"Oh my God Luigi hindi mo ba alam na wala na ang asawa at anak mo! Patay na sila!"

Hindi nakagalaw si Luigi sa narinig. Kagabi lamang ay masaya pa siyang nag paalam
sa mga to. Halos gumuho ang mundo niya sa nalaman.

"Hintayin mo ko." Sabi niya kay Veronica. Mahinahon niyang inakay si Slate kahit na
sa loob loob niya ay mag wawala na siya ano mang oras.

50.

Two months late..

PHILIPPINES

Departure time: 8 a.m.

Dumating sa Pinas si Luigi kasama ang Partner niya na si Veronica. Mag sasagawa
sila ng Agreement sa isang Secret Agent Force kung saan dito nakalocate ang iba
pang mga Officers.

Ang Deparment Head na si Mr. Giaz ang utak ng ito at mata ng mga di pangkaraniwang
kapulisan dito sa pinas.

"We've been there." Sabi ni Veronica bago pinutol ang tawag.

Tahimik lamang at seryoso si Luigi habang sumusunod sa partner niyang si Veronica

papasok na sa magarang sasakyan na magdadala sakanila sa pupuntahan.

Nakaitim ang dalawa. Nakat-shirt lamang at maong na pants ang at shades si Luigi
dahil sa init ng araw. Habang si Veronica ay naka sando na itim na bumabakat ang
pagkahubog ng katawan.

"Here the target." Ibinigay ni Veronica kay Luigi ang isang litrato ng isang
lalaki. Nakaitim ito sa picture at nakashades rin. Bilyonaryo ito kung titignan.

"Mr. Denise Cuangco, Owner ng secret casino dito na nag bebenta ng mga ilegal na
droga at iniimport sa Roma." Sabi ni Veronica.

"Akin na ang isang yan. Mauna kana sa S.A.F " Sabi ni Veronica.

Nag paalam na ito at bumaba na, si Luigi naman ay tahimik lang sa pag mamasid ng
buong kamaynilaan.
••••••••

Ellen:

"Honey you're a little heavy now." Sabi sakin ni Reid.

Excited ako dahil ipapakita ko na sakanya ang matagal ko ng gustong ipakita.

Ibinigay saakin ito ni Ana na kasama kong nalaman ang kalagayan ko. Kaya naman pala
labis ang hilo at pag susuka ko.

"Reid." Sabi ko sabay abot sakanya ng isang maliit na kahon.

"Ano to?" tinitigan lamang niya ito.

"Two lines? You mean?" Sabi niya. Tumango tango ako sa labis na kaligayahan. Oo two
lines positive nga at ngayon ay nag dadalang tao na ako.

Tuwang tuwa si Reid na parang nang gigilid ang iyak sa mga mata. Kaagad siyang
lumuhod at itinapat ang tenga sa maliit na tiyan ko. Sobrang na excite siya at
kinakapa ito na parang hindi makapaniwala. Dalawang buwan na pala kami dito sa
Hacienda at masarap mamuhay dito dahil sa probinsiya ito. Tahimik at payapa kaya
siguro nakabuo din kaming mag asawa.

"Wait we need to go for your check up." Sabi niya na parang excited na excited pa
kesa sakin. Masaya naman akong tumango dahil yun talaga ang balak ko ang magkasama
kaming magpacheckup.

Nag handa na ako habang siya ay tinutulungan ako. Ayaw niya akong napapagod ng
nalaman niya buntis na ako ngayon. Inaayos na niya ang mga kailangang dalhin pati
narin ang mga pampalit ko ayaw daw niya akong mapawisan kapag umalis kami. Paano
ako papawisan e naka aircon ang buong hacienda tapos sariwa pa ang hangin sa labas.
Hinayaan ko na lamang siya dahil sobra ang tuwa niya.

Nag lakad na kami pababa ng mag paalam kami na mag papacheckup lang ako. Inalalayan
na ako ni Reid sa kanyang itim na Ferrari at maingat niya itong minaneho para hindi
daw maapektuhan si baby. Sa totoo lang ay mag dalawang buwan na ang tiyan ko pero
ang bigat na kaagad nito siguro ay ganon talaga. Halata narin ito dahil umbok na
konti ang bandang puson ko.

Ng makarating na kami sa Hospital at kaagad akong inasikaso ng OB. Pinahiga niya

ako at kasama ko lang si Reid habang hawak ang kamay ko.

"Mrs. Ford nako matutuwa kayo. Nakikita niyo po ba ang mga yan? Tinuro niya yung
mga bilog bilog na nasa screen. "Yan ang mga anak niyo."

Mga? Ibig sabihin lahat yan? Ibig sabihin madami sila. Masaya ako ng malaman ko yon
ngunit mas masaya si Reid dahil halos hindi niya matanggal ang mga mata sa screen
na may mga bilog bilog. Para bang hindi siya makapaniwala at labis ang tuwa ng mga
mata niya. Oo nakikita ko labis na tuwa niya dahil ngayon ko lamang siya nakitang
nagkaganto buong buhay ko na kasama siya.

"Ang sipag naman ni Mr. Ford at nakarami agad kayo ng ganyan. Nako ang gandang lahi
niyang panigurado." Pabirong sabi ng OB ko. Tuwang tuwa ako dahil sa nalaman namin
ni Reid kung ilan sila. Sila na magiging supling namin.

Matapos kaming pumunta ng hospital ay inaya agad ako ng asawa ko mag shopping para
sa mga magiging anak namin.

"Excited? Haha hindi pa nga natin alam yung gender nila." Sabi ko.
"Hindi na kasi ako makapag hintay alam mo yun minsan nalang ako maging tatay
instant jackpot pa sa dami." Pabirong sabi ni Reid. Ngayon ko nalang muli itong
narinig mag biro tuwang tuwa ako dahil mahalaga sakanya ang mga magiging anak
namin. Alam ko na hindi ganon kadali maging isang ina sa dami ng magiging supling
namin.

Pinilit ko pa siya na tsaka na kapag umabot na ng limang buwan ang tiyan ko para
naman malaman namin ang mga gender nila.

Pumayag naman ito at nagmadaling tumawag sa hacienda at nag pahanda dahil sa mag
cecelebrate kami.

Oo talagang bigla bigla nalang itong nag pahanda ng mga kakataying baboy at
kambing. Ang dami pa niyang pinahanda at gusto niyang imbitado ang lahat ng tao na
nasasakupan niya.

Ganon siya katuwa. Gusto niyang ipagsigawan sa mundo kung gaano siya kasaya. Gusto
niyang ipatawag ang lahat ng kanyang mga tauhan pati narin ang mga asawa nito at
anak dahil mag bibigay daw siya ng bonus para sa kita ng napakalaking palayan.

Pinabayaan ko nalamang siya dahil sa alam ko na dito lang niya naipapakita kung
gaano siya kasaya.

51.

Masaya kaming umuwi ni Reid at sinalubong kami ng mga tao sa Hacienda niya maging
si Ana na tuwang tuwa sa pag balik ko.
"Sabi ko sayo e nag dadalang tao ka nga." Sabi ni Ana.

"Hindi lang yon Ana." Sabi ko at ibinigay sakanya ang isang picture ng ultrasound
ko kung san makikita yung mga magiging supling namin ni Reid.

Napalaki ng mata si Ana ng makita yon at natuwa.

"Ang dami noh." Pabiro ko pang sinabi.

"Tatay na ako sa wakas ng apat na yan." Masayang sabat ni Reid habang hindi padin
makapag salita si Ana. Nagulat talaga siya syempre sinong hindi magugulat e apat
yung magiging anak namin.

"Quadruplets agad." Natutuwang sabi ni Ana.

Masaya akong binati ng mga kasambahay don maging si Rafael ngunit bakas ang pait sa
mukha ni Juana kaya hindi ko nalang ito pinansin. Masaya kaming pumasok sa loob at
ang daming pagkaing ipinahanda si Reid.

"Grabe ka mag handa para namang may fiesta na magaganap." Sabi ko. Punong puno kasi
yung isang mahabang dinning table ng iba't ibang mga putahe ng pagkain.

"I want all the best for you my Queen." Sabi nito. Talaga namang pinakikilig niya
padin ako kahit na mag asawa na kami.
"Señorito darating po ang Mayor at Vice Mayor." Sabi nito. Halos lahat naman siguro
ng mga matataas na opisyal dito ay darating kakaiba talaga to si Reid.

"Maghanda pa kayo para sa mga darating na bisita." Sabi ni Reid.

"Masusunod Señorito." Pagkasabi ay bigla na siyang umalis.

Dumating na ang mga bisita ni Reid na may malalaking pangalan sa industriya. Narito
din ang iba pang congressman at senator na kaibigan niya. Maging ang mga negosyante
na may malalaking pangalan. Nakahilera ang mga magaganda at magagara nilang mga
sasakyan sa labas ng napakalaking gate ng Hacienda.

"Kamusta Mr. Ford." Bati ng isa sa mga kasosyo din niya sa negosyo.

"Mabuti naman Mr. Buenfes mabuti at nakapunta ka." Masayang sabi ng asawa ko.
Nagkamayan, at nakipag beso naman ng ilang lalaki saakin kasama ko si Reid at isa
isa niya na akong pinakilala sa mga ito.

Inilabas sa labas ng Hacienda ang ilan pang masasarap na putahe dahil sa mga
bisita. May mga round tables na duon at upuan pati nadin sa loob ng Hacienda kung
saan may iba pang bisita na nagkakasayahan. Sadyang kilala si Reid, kilalang kilala
dahil halos narito ang mga taong nasa party noong una niya akong ipinakilala. Takot
padin ang iba sa Asawa ko at talagang ginagalang siya ng mga ito. Ngayon ko lang
talaga napatunayan na sobrang lakas ng kapangyarihan ng isang Ford. Lalo pa na si
Reid ay isang Mafia Lord na siyang kinatatakutan ng lahat.

Dumating pa ang ilang opisyal maging ang mga matataas ang tungkulin na mga pulis.
Hindi lang ito basta pulis dahil isa silang mga CIA agent. Sadyang napakalaki ng
impluwensya ng pangalan ni Reid sa lahat. Kumbaga parang hawak na niya ang batas
dahil sa umaayon sakanya ang batas. Hindi rin nakaligtas ang isa pang kilalang Rank
#4 Mafia Boss na si Stepen kasama si Sari at ang kanilang baby. Labis akong natuwa
ng nakapunta sila sa paanyaya ni Reid.

Kasama pa nila ang iba't ibang mga tauhan ni Stepen maging ang mga magagaling rin
na Assassin nito. Sadyang namangha ako sa kung ano ang meron sa mundo ng mga Mafia.
Hindi lang kasi basta tauhan ang kasama nila kundi isang magagaling na Spy, Agent o
di kaya Assassin.

"Sari!" Yakap ko sakanya at labis na tuwa ko ng makita siya. Nag usap naman ang mag
pinsan na si Reid at Stepen marahil tungkol nanaman ito sa mga business nila. Kaya
pinabayaan ko nalang ang mag pinsan at hinila si Sari kasama ang munti niyang
anghel.

"Barbara." Sabi ni Sari.

"Wow kay ganda namang pangalan Barbara Delfonso." Sabi ko ng hawakan ang
nahihimbing na baby girl ni Sari. Napakaganda nito at nakuha niya ang pagkamatangos
na ilong ni Stepen. Kay sari naman ang mga labi at mata niya.

"Ang ganda talaga ng lahi nila Reid at Stepen." Pagbibiro ni Sari. Tawa lang ako ng
tawa dahil dito.

"Ate ang galing ah naka apat agad kayo haha." Hirit pa nito.

"Baliw ka talagang bata ka." Sabi ko. Oo nga pala hindi na pala siya bata
nakalimutan kong isa na siyang ina at magiging ganon nadin ako. Nasanay na kasi ako
na siya ang bunso kong kapatid kahit hindi kami magkapatid sa dugo.
"May balak akong bumalik pala ng ampunan." Basag ni Sari.

Naalala ko kung bakit. Ipinangako ko din na kukunin ko si Celine kapag nagkataon.

"Alam ko kung ano ang iniisip mo Sari. Miss ko na din si Celine." Sabi ko.
Nagkatinginan kami at alam ko ang iniisip niya kaya pumayag ako. Kukunin namin si
Celine sa madilim na ampunan na yon.

Hindi pa natatapos ang gabi na halos mag uumpisa palang ay dumating ang bisitang
pinaka ayaw ko. Si Sergio ay nandito kasama ang mga body guards niya.

"Magandang gabi Mr. & Mrs. Ford hindi man lang ako naimbitahan na may pag sasalo
pala dito." Nakangiting sabi nito habang nakatingin kay Ford. Katabi pa ni Ford ang
pinsang si Stepen at kasama ko naman si Sari.

Lumapit na si Rafael at Ana dahil alam nilang ayaw namin na narito si Sergio.

"Hayaan niyo siya." Utos ni Reid sa dalawa kaya nakapasok na si Sergio.

"Kamusta Mr. Ford? Hindi paba nag babago ang isip mo sa nalalapit na eleksyon?"
Sabi nito.

"Hindi magbabago ang sagot ko." Walang kaemo emosiyong sabi ni Reid.
"Pag isipan mo padin Mr. Ford ang inaalok ko sayo. Mahirap ng madagdagan ang
kalaban mo."

Kumunot ang noo ko. May ibig ba itong sabihin?

"Tatakbo din pala ang kapatid mong Mayor sa lugar na to." Basag muli ni Sergio.

Si Erol? Nandito si Erol? Halata din ang pagkagulo sa mukha ni Reid ng sabihin yon
sakanya ni Sergio. Kinakabahan ako dahil baka magkagulo pag nagkataong magkrus muli
ang landas ng magkapatid.

"Bakit tila nabahala ka Mr. Ford? May hindi ba ako nalalaman?" Sabi ni Sergio.
Nakabawi naman agad si Ford at umakto ng parang normal lang. Naniningkit naman ang
mata sakanya ni Sergio na parang binabasa niya ito. Hindi na ako nakatiis pa at nag
paalam saglit kay Sari. Nag excuse ako sakanila at kaagad kong hinila si Ford
papalayo kay Sergio.

"Damn!" Mura ni Ford ng malayo na kami at ngayon ay nasa likod na kami ng Hacienda.

"Anong gagawin natin ngayon?" Tanong ko.

"Wag ka mag papahalata. Magiisip ako ng paraan. Hindi dapat makatunog si Erol na
narito tao."

"Sigurado kaba Reid? Papano kung binalak niya to?"

"Possible din. Matalino si Erol. Basta wag ka munang lalabas ng Hacienda." Hawak
niya ang magkabilang pisnge at hinalikan ako.

"Poprotektahan ko kayo Ellen hindi ako papayag na mapahamak ka at ang mga anak
natin." Sabi nito at hinalikan ako sa mga labi ko.

Huminga siya ng malalim at niyakap ako. Niyakap ko din siya at idinikit ang ulo ko
sa dibdib niya. Rinig na rinig kong kinakabahan siya dahil sa bilis ng pag tibok ng
puso ko. Totoo ngang wala siyang kinakatakutan pero ngayong may mga pinoprotektahan
na siya ay ngayon ko palang siyang nakitang nababahala.

52.

Lerve Chaos

Orphanage

- Orphanage kung saan nakulong si Ellen ng ilang taon sa pangangalaga ni Sister

Frances.

•••••

Celine:

Mag-iisang taon narin pala ang nakalilipas ng ampunin sina Sari at Ellen ng mga
Mafia. Kamusta na kaya sila? Sana naman ay nasa mabuti silang pangangalaga.

Walang pinag bago ang ampunang to. Madaming bagong salta at mga bata ito. Naliligo
ako kasabay ang mga babaeng kasama ko ng makarinig kami ng iyakan. Hindi na bago
yon. Malamang ay may panibago nanamang mga kababaihan ang nahuli ng mga tao ni
Sister Frances.

Bingi na ako sa katotohanan, bingi na ako sa ingay ng mga nagmamakaawang katulad

ko. Marahil ay dito na mag tatapos ang storya ng buhay ko. Marahil ay hanggang dito
na lamang talaga ang takbo ko. Kinukuskus ko ang aking balat gamit ang bato na pang
hilod. Busy ang iba sa kanya kanyang paglinis ng kanilang sarili. Ang iba naman ay
nag babalak nanamang tumakas, ngunit yun ang wag na wag nilang gagawin. Sabihin na
nating tanga nalang ang taong tatakas sa kulungang to.

Papaano ka makakatakas sa napakataas na tore na to idagdag mo pa ang mga mababangis

na asong bantay na alaga mismo ni Sister Frances. Nung isang gabi nga lang ay may
nag balak tumakas nakita nalang namin kinaumagahan na wala ng buhay dahil sa kagat,
lapa ng aso. Hindi ka naman kasi sasantuhin nito. Para na itong asong ulol dahil sa
hindi malaman kung ano bang droga ang itinuturok nila sa mga aso kaya sobrang
bangis.

Binasa ko ng husto ang aking katawan sa malamig ngunit di kalakasang tubig. Pati
dito ay tipid kami. Pag kain, tubig maging sa mga damit ay tipid lahat. Maswerte pa
nga kung tutuusin ang mga kriminal na nakakulong dahil may malinis silang damit.
Masaganang pag kain at binibisita pa ng mga mahal nila sa buhay. Pero ako? Matagal
ng sira ang buhay ko. Matagal nako sa bingit ng kamatayan kung san hinihintay
nalang ang oras ko. Oras kung san ay bibilhin na ako ng isang demonyo, walang
pusong Mafia. Kung saan ay maaari na akong mamatay. Kung saan alam kong impyerno na
ang kababagsakan ko.

Ipinikit ko ang aking mga mata. Ginugunita ang mga masasayang ala ala ng ako'y bata
pa. Siguro kung hindi namatay ang mga magulang ko ay hindi ako nagpalaboy laboy.
Siguro kung iningatan lang ako ng mga kamag-anak ko at hindi pinag bubuhatan ng
kamay ay hindi ako lalayas. Pero wala, eto na talaga. Eto na ang tinakbo ng buhay
ko at wala akong pagpipilian kundi ang yakapin ito. Yakapin ang kapalaran ko.

Napukaw ang pag gugunita ko ng pumasok si Sister Frances at naalarma kaming lahat
sa pag babaril niya ng sunod sunod. Walang na tamaan dahil wala naman talaga siyang
pinatatamaan. Nakakatawa mang isipin isang sister na nakasuot ng belo ay may hawak
ng baril. Isang sister na may kwintas pang rosaryo isa ding sindikato.

"Magsibihis kayong lahat! Darating ang Mafia Boss galing Rome at pipili sainyo.
Umayos kayo. Ang tatakas?" Pinaputok niya ulit ang baril.

"Makakatikim nito." Sabi niya at umalis na. Dun ay napailing ako. Tinapos ko na ang
pag ligo ko. Hubo't hubad akong lumabas ng banyo at nag tungo sa silid ko. Silid na
kung tutuusin ay parang lungga ng daga. Isinuot ang maluwag na tshirt at shorts.
Inihawi ko ang buhok ko at umupo sa tabi. Sulok mismo ng kulungan ko. Niyakap ko
ang sarili ko at inalala ang mga mahal sa buhay. Ang mga nawala.

Hindi maiwasan ng mga mata ko na mag tubig. Hindi ko namalayang lumuluha na pala
ako. Hindi ko akalaing may iluluha pa pala ako matapos halos ng lahat lahat ng
dinanas ko buong buhay ko.

Nakarinig na ako ng ugong ng kotse marahil ay ito na. Darating na ang sinasabi
niya. Darating na ang demonyo.

Gustuhin ko mang mag tago ngunit papaano. Papaano ka makakapag tago kung bilang na
bilang kayo. Mahirap diba? Nakakabaliw. Nakakabwiset ng isipin. Alam mo ba yung
pakiramdam na parang gusto ko nalang mawala? Mawala ng parang bula. Pero matatag
nga siguro ako. Ako na si Celine na matapang at laging nagtatanggol sa mga kapatid
ko na si Ellen at Sari. Hindi ko man sila tunay na kadugo ay tunay ko naman silang
kaibigan.

Bumukas na ang kadena ng mismong pinto namin palabas. Palabas ng madilim na

kulungan na to. Walang pumapasok dito. Nagtataka ako kung bakit nakabukas lang ito
ngunit walang pumapasok. Siguro kung tanga ako ay tinakbo ko na ito at tumakas pero
hindi. Alam kong may mali sa pag bukas nito.

Nakarinig na ako ng madaming putukan. Hindi to biro. Para bang may naglalaban sa
labas. Hindi ko maintindihan ang nangyayare dahil kandila lamang ang ilaw ko sa
loob at walang bintana sa labas na pwedeng pag silipan. Nagsimula ng sumigaw ng
sumigaw sa takot ang mga kasama kong babae na nasa kanya kanya nilang mga kulungan.
Ako? Tahimik lang. Kinakabahan man ako sa mga nangyayare ay tahimik padin akong
nakikiramdam. Umikot ako saglit at naskatalikod na ako ngayon sa pintuan na bukas.
Tinitignan ko ang paligid kahit madilim. Ano bang nangyayare?

Hindi padin matapos tapos ang putukan sa labas. Parang nagkakagulo na o para bang
may gera na nangyayare. Sunod sunod na putok, sigawan. Sinong hindi maguguluhan
kapag ganon na ang nang yare.
Lilingon na sana ako para lumabas ng may humablot sakin at tinakpan ang bibig ko.
Hindi ako makasigaw. Sino siya? Ang lakas ng pwersa niya. Hindi man lang ako
makapang laban.

"Shhh quiet." Rinig kong sabi niya.

Buong buo ang boses nito.

Kalmado lamang siya habang nakatakip padin ang kamay sa bibig ko. Habang ako?
Blangko. Blangko na ako kung ano mang nangyayare. Maya maya pa ay.

"Officer Hunter do you hear me?" Narinig ko. Narinig ko yon na nanggagaling mismo
sa maliit na bagay na nakakabit mismo sa lalaking nakahawak padin sa bibig ko.
(Radyo)

"Officer Hunter? Do you copy?" May boses padin na lumabas don ngunit tahimik lamang
ang lalaki sa tabi ko.

53.

Ellen:

Nagising ako ng maramdamang may kausap si Reid sa phone nito.

"Wala na si Frances? Paanong nangyare yon?" Rinig kong sabi niya. Napabangon ako na
siyang nakaagaw naman ng pansin ni Reid at napatingin sakin.

Sumenyas ako sakanya. "Anong nangyare?" kinakabahan kong bulong. Nagpaalam na ito
sa kausap niya at hinarap ako.

"Ni raid ang orphanage. Nanlaban si Frances ng mahuli kaya napatay. Nahuli ng mga
police ang mga babaeng nakulong. Kasama na si Celine." Sabi nito. Kilala ni Reid si
Celine dahil nakukwento ko ito. At kagabi nga ay balak namin ni Sari na tubusin
ito.

"Pano yan? May koneksyon ka naman sa mga police Reid please tulungan mo si Celine."
Sabi ko.

"Hey don't think too much. I can handle this. Everything will be okay."
Pagpapahinahon niya sakin. Pano naman kasi kinakabahan ako sa mga nangyayare.
Ayokong mapahamak si Celine dahil wala naman itong kasalanan. Ngayon sigurado ako
na baka pinahihirapan sila ng mga police.

"I have to go Honey."

"San ka pupunta?" Pag aalalang tanong ko.

"Tutubusin ko si Celine." Sabi nito.

Nakahinga ako ng maluwag. Wala naman kasing kinalaman si Celine sa organisasyong

yon. Si Reid naman ay nakipag negotiate lang noon para mabili ako. Wala din itong
koneksyon kay Sister Frances na nagbebenta ng babae.

Pinagdarasal ko na sana maging maayos ang lahat. Hinalikan ako ni Reid sa noo bago
sinuot ang suit niya at umalis. Lumabas na ako ng sala para hanapin si Ana dahil
siya lang ang nakakausap ko sa ganitong problema. Ngunit wala akong Ana na nakita.
Wala siya. Umalis siya ng Hacienda.

"Manang? Nakita niyo ba si Ana?"

"Umalis po Señorita. Kanina pang madaling araw. Umuwi po ng Manila may aasikasuhin
lang daw po." Sabi nito. Nalungkot ako dahil si Reid din ay lumuwas papuntang
Manila kasama si Rafael.

Ako lang pala at si Juana maging ang mga kasambahay ang matitira dito. Hindi naman
sa ayoko kay Juana, ayaw kasi ni Reid na lumalapit ako dito. Hindi ko alam pero
pinagbabawalan ako ni Reid na dumikit sakanya.

"Sige po Manang. Ahm may agahan na po ba?" Tanong ko dahil nagugutom na ako.

"Meron na po Señorita kumain na po kayo. Naroon na po ang kapatid ni Rafael si

Juana."

Pagkasabi ni Manang ay nag paalam na ito na may gagawin pa. Sa totoo lang ay wala
akong choice kundi ang sumabay dito dahil hindi ko namam pwedeng gutumin ang sarili
ko. Uuwi din naman si Reid mamayang gabi at hindi na ako malulungkot kaya minabuti
ko nalang na mag tungo na sa hapagkainan para kumain.
Naabutan kong kumakain na nga si Juana. Nakashorts ito at nakataas ang kanang paa
hanang kumakain. Hindi ko alam kung bakit wala siyang pake kung may makakita
sakanya. Binalewala ko ito at umupo na sa tapat niya para kumain.

Hindi ako nag bibigay ng atensiyon sakanya tulad ng sinabi sakin ng asawa ko. Hindi
ko man alam ang dahilan ay sinunod ko nalang ito.

Kumuha na ako ng kanin at ulam. May gatas nadin ako dahil pinag salin ako ni Pat
ang kababata ni Reid. Nakangiti ito sakin at ngumiti din ako sakanya.

"Siya lang ba ang bibigyan mo?" Basag ni Juana sa katahimikan.

"Paumanhin po mam." Sabi ni Pat at pumunta sakanya para bigyan ng mainit na gatas
ng matapunan si Juana nito.

"Ano ba! Hindi mo ba alam na mainit yan!" Sigaw ni Juana at nakatayo na ito.
Nanlilisik ang mga mata niya sa kawawang si Pat at hinugot niya ang baril niya
tsaka tinutok dito. Dumating si Manang ang Lola ni Pat at nag mamakaawang umawat.

"P-pataawad po hindi ko sinasadya." Sabi ni Pat habang tumutulo na ang luha.

Pinagsasampal ni Juana si Pat kaya hindi ko na napigilan ang makialam.

"Juana tama na yan! Wala kang karapatang saktan siya!" Sabi ko.
Nabaling sakin ang atensiyon ni Juana.

"Bakit? Ano bang paki mo? Gumagawa ka nanaman ng eksena dito para ano? Para ikaw
ang purihin!"

"Hindi totoo yan! Wala kang karapatan manakit ng kahit sino man dito." Sabi ko.
Tumakbo na si Manang at hindi ko alam san pupunta habang hawak hawak ko naman ang
umiiyak na si Patricia. Ibinaba ni Juana ang baril at pumunta sa gawi ko.

"Wag mo akong sagarin Ellen!"

Ang bastos niyang makipag usap sakin. Hindi naman sa nag mamayabang ako pero bakit
hindi man lang niya ako kayang irespeto bilang asawa ng Lord niya?

"Gusto mo ng gulo ha? Ano!" Hinahamon niya na ako at tinutulak tulak ang balikat
ko. Nakahawak ako sa tiyan ko dahil pinoprotektahan ko ang mga anak namin ni Reid.

"Oo nga pala, buntis ka nga pala. Baka malaglag yan Ellen kaya umayos ka."

"Tinatakot mo ba ako?" Galit na tanong ko. Hindi padin bumabalik si Manang at si

Pat naman ay nasa tabi ko lang habang mainit kaming nag sasagutan ni Juana.

Lumapit pa ito ng husto sakin. Mas matangkad siya dahil 5'7 ito at maliit lang ako.
Malakas siyang babae pero hindi ko siya uurungan dahil sa ginawa niyang pambabastos
samin.

"Ano laban! Lumaban ka!" Sigaw niya sakin at tinutulak tulak ako. Tinatatagan ko
lang ang loob ko dahil ayokong mapano ang mga anak namin ni Reid.

******

"Señorito! Umuwi po kayo agad ng hacienda magmadali po kayo. Ang Señorita!"

Nagsumbong ang matanda kay Reid habang nasa daan na ito nag mamaneho. Hindi pa man
nakakalayo ay nagmamadaling bumalik ito kasama si Rafael.

"Fuck I don't like this." Tarantang sabi ni Reid dahil hindi na niya pinatapos si
Manang at dali daling bumalik ng Hacienda.

•••••••

"Ano! Lalaban ka! Laban dali!" Sabi ni Juana sakin. Ayokong manlaban dahil alam
kong wala akong laban sakanya at iniingatan ko ang mga anak ko.

Bigla nalang niyang itinutok sakin ang baril. Sa ulo ko mismo at napapikit nalang
ako ng marinig kong may putok ng isang baril.

Nagulat ako ng pagbukas ng mga mata ko ay bumulagta na si Juana sa harapan ko.

Hawak hawak ang balikat niya at nag aagusan na ang kanyang dugo.

"Papatayin kita!" Sigaw ni Reid ngunit pinigilan ito ni Rafael habang nag
mamakaawang nakaluhod. Si Reid ang nakabaril kay Juana na ngayon ay halos maubusan
na ng dugo.
"Bitawan mo ko! Traydor ang kapatid mo! Papatayin ko siya!" Umaalingaw ngaw ang
sigaw ni Reid sa buong Hacienda.

"Lord parang awa niyo na. Pabayaan niyo ako kay Juana. Pabayaan niyong ako na ang
tumapos nito."

Magsasalita pa lang si Reid ng madaplisan siya ng bala gamit ang baril ni Juana na
ngayon ay nakatayo na. Natamaan siya sa braso.

"Reid!" Pag aalala ko.

"Kung hindi ka mapapasakin, papatayin nalang kita!" Sabi ni Juana at kakalabitin na

ang trigger ng mabaril ito sa dibdib. Tagos sa puso niya.

Si Rafael ang tumapos ng buhay ng sarili niyang kapatid.

54.

Tulala si Rafael at hindi makapaniwala sa ginawa niya. Wala ng buhay si Juana at

umaagos na ang dugo. Nakayakap naman ako kay Reid dahil natatakot ako sa nakikita
ko. Ang bilis ng mga pangyayare. Wala na si Juana sa isang iglap lamang.

"Clean that mess!" Galit na sabi ni Reid at hinila na ako nito. Hindi lamang nag
sasalita si Rafael at tulala padin sa kapatid niyang wala ng buhay. Ako naman ay
hila hila ng Asawa ko ng biglang huminto ito.
"Hindi lang tayo ang nasa hacienda ngayon." Sabi niya sa isa pa niyang tauhan na
kararating lang. Iniikot ni Reid ang buong paningin sa paligid nakiradam ito.
Hinigpitan pa niya ang pagkakahawak sa aking kamay at binunot na ang baril niya.

Nanlaki ang mata ko dahil hindi ko alam kung anong nangyayare. Mabilis nanaman ang
buong pangyayari ng biglang nabasag ang mga babasaging bintana sa buong hacienda.
Kaagad aking inidapa ni Reid at may pinapuputukan ito. Si Rafael naman ay nagbalik
na sa kanyang ulirat at ngayon ay nakikipag barilan na.

"Sino sila!" Tanong ko kay Reid habang hawak hawak ko ang dalawang tenga ko. Hindi
nagsasalita ang Asawa ko at may kinokontak na sa phone nito.

"Ana! Nilusob tayo! Bumalik kana at kunin mo si Ellen!" Sabi nito. Namutla ako ng
makitang nagdudugo na pala ang ulo ni Reid dala marahil ng pagkabagok niya sa sahig
at pag sangga niya sakin sa mga bubog.

"Reid! Nagdudugo ang ulo mo." Pag aalala ko habang nakapatong sakin ang asawa ko at
pinoprotektahan ako pati ang tuyan ko sa mga nag tatalsikang mga bubog at
nagbabagsakang mga gamit. Hawak ko ang mukha niya at nagkatitigan kami sa mata.
Tumulo na ang dugo sa pisnge ko.

"I'm okay." Sabi nito sakin at kasunod non ay nakikipag palitan nanaman siya ng
bala. Kinakabahan ako dahil sa mga nangyayare. Hindi na biro to. Ngayon ko lang
nakitang napuruhan agad si Reid.

"Reid!" Yun nalang ang sigaw ko ng matamaan pa ito sa balikat ng bala. Napayuko ito
sa sakit babangon na sana ako ng pigilan niya ako at isinasangga padin niya ang
katawan sakin.

Buong lakas kong kinuha ang baril ni Reid. Hindi man ako magaling ay may alam naman
ako dito dahil tinuruan ako ni Ana. Pinaputukan ko ang kalaban habang si Reid ay
pilit na lumalapit sakin.

"Ellen! Stop it what are you doing!" Kaagad na kinuha ni Reid ang baril sakin at
hinila ako habang si Rafael at ang mga tauhan nito ay nakikipag barilan pa.
"You don't have to do it! I just want you to be alive!" Pag aalalang sabi sakin ni
Reid habang nakahawak sa mukha ko. Naisip ko din ang mga anak namin na pupwedeng
maapektuhan kapag pinilit ko pa ang sarili ko. Niyakap niya ako ng mahigpit at
itinulak ako. Itinulak? Nagulat na lamang ako ng si Ana pala ang nasa likod ko at
nakasalo sakin. Madali niya akong inilabas habang ako naman ay wala sa sarili at
nakatitig lamang sa Asawa ko na may lungkot sa mga mata. Parang nag sslow motion
ang lahat ng pangyayare. Nakatanaw lamang sakin si Reid habang tumutulo na ang dugo
sa may kaliwang kilay nito dala ng sugat niya sa ulo.

Ilalayo niya ako? Hindi pwede baka may mangyareng masama sakanya. Sabi ko sa isip
ko ngunit sa pang hihina ng katawan ko ay hindi ko magawang bumalik. Hanggang
sulyap nalang si Reid sakin at ibinuka pa nito ang mga labi niya.

"I love you." Yun ang sinabi niya sakin bago niya itaas muli ang dalawang kamay na
may baril at nakita kong nakikipag barilan nanaman siya. Hindi ko na lubos matanaw
ito ng mapagtanto ko na wala na pala ako sa Hacienda. Nasa sasakyan na ako ngayon
ni Ana habang mabilis niya itong minamaneho. Sa sobrang lutang ko rin ay hindi ko
namalayang nakaseat belt na pala ako. Mabilis na mabilis na ipinaharurot ni Ana ang
sasakyan.

Ng ako ay matauhan ay kinabahan ako.

"Sandali Ana! Paano si Reid?" Pag aalala ko. Gusto kong makita si Reid. Natatakot
ako na baka mapahamak siya dahil napakadaming kalaban nito. Ayokong mawala siya
sakin samin ng mga anak namin. Mahal na mahal ko ito. Pilit kong itinatanggal ang
mga maling naiisip ko. Hindi, malakas ang asawa ko. Alam kong makakaya niya ito at
susunod siya.

"Utos ni Lord to. Kailangan kayong protektahan ano mang manyare." Sabi ni Ana
habang seryoso sa pagmamaneho.

Hindi ko namalayang nakaluwas na kami ng manila. Malayong malayo na kami. Akala ko

ay tatawag si Reid ngunit hindi pa siya tumatawag kay Ana. Wala din akong phone
dahil naiwan ko sa hacienda. Ngayong mag tatakip silim na ay nakakaramdam nanaman
ako ng kaba. Ibang kaba sana ay wag namang tumama ang iniisip ko.

Nakapark na ang sasakyan sa isang parking lot kung san ang condo ni Ana. Kinuha
niya ang baril at maingat na tinignan kung may nakasunod. Pero wala. Walang
nakasunod. Pagkatapos ay lumabas nadin ako ng sasakyan at sabay na kaming pumasok
ng kanyang unit.
"Hindi paba tumatawag si Reid?" Pag aalala ko.

"Wag ka mag alala tatawag din si Lord. Ang mahalaga ay ligtas kayong mag ina niya."
Sabi ni Ana.

Nag luto saglit si Ana para may makain kaming sa hapunan. Iniwan lamang niya phone
sa mesa. Nag vibrate ito ng may tumawag ngunit nakasilent lamang ito. Paulit ulit
ko pang tinawag si Ana ngunit hindi ata niya nariring dahil medyo malayo ang
kusina. Sa sobrang pagaalala ko ay nagbakasakali akong si Reid na ang tumatawag.
Sana ay siya na. Kanina ko pa gustong marinig ang boses niya. Na sana ay ligtas
siya at papunta na siya kung nasan ako. Na sana ay wala ng sugat pang natamo ito
dahil sobra sobra na ang pag aalala ko dito.

Rafael? Kumunot ang noo ko ng pangalan ni Rafael ang mabasa ko. Kaagad ko ng
pinindot ang green button upang marinig na ang balita. Baka papunta na sila dito at
baka si Reid ang nagpatawag sakanya.

Pinakinggan ko lamang ito at hinihintay siyang magsalita.

"Hello Ana?" Sabi nito. Hindi padin ako nag sasalita at nakinig lang ako.

"Ana wala na si Lord!" Basag ang boses ni Rafael sa mga oras na yon. Halos mapaupo
ako ng marinig ko ang sinabi niya.

"Nakikinig kaba? Wala na si Lord. Wag mo muna ipaalam kay Mrs. Ford." Sabi pa ni
Rafael.

Isa isa ng bumuhos ang mga luha ko sa nalaman ko. Nasa kabilang linya pa si Rafael
at naririnig ko pang tinatawag niya si Ana. Parang naninikip ang dibdib ko dahil sa
nangyare. Hindi ako naniniwala. Baka hindi totoo ito. Baka naman nagbibiro lang si
Rafael.
Napasigaw na ko sa iyak ng mataranta si Ana papalapit sakin.

"Wala na si Reid! Wala na siya wala na siya!" Paulit ulit kong hagulgol habang
binabanggit na wala na ang asawa ko.

Itutuloy...

Author's note:

Hi everyone! Una sa lahat maraming salamat sa lahat lahat ng suporta na binigay

niyo sa akin. Bilang isang manunulat sa likod ng story na to tatapatin ko na po
kayo sa totoo lang ay nag dadalawang isip ako kung itutuloy ko pa po ito sa
maraming dahilan. Una, hindi ko na po mahati ang oras ko sa trabaho at ang oras ko
para maipagpatuloy muli ang pagsulat ng kasunod na kabanata. Pangalawa, hindi po
ako perpektong Author sa totoo lang po ay nabablangko rin ang aking idea kung ano
po ang susunod ko pang isusulat. Sa katunayan po kasi niyan iba talaga ang plano ko
sa story na to. Madami akong binura at idinagdag dahilan para mawalan ako ng idea.
Pagpasensiyahan niyo na ako dahil sa katunayan niyan pinag iisipan ko kung itutuloy
ko pa. Humihinge ako ng votes sainyo dahil yon lamang po ang nakakapag padagdag
saakin ng pagpupursige na ipagpatuloy ko pa.

Guys matanong ko lang kayo, nagustuhan niyo po ba talaga ang story na to? Please
bigyan niyo po ako ng magandang dahilan para magbago ang isip ko at mapagpatuloy ko
to. Sana mag comment po kayo. Ano po ang nasa isip niyo? I wanna know po. May mga
ayaw po ba kayo? Sabihin niyo lang po. Ano gusto idagdag? Suggest lang po kayo:)
please let me know if I will pursue to finish this novel thanks so much. Mag aantay
lamang ako sa mga komento niyo at boto pag iisipan ko padin po.

MARAMING SALAMAT, MAHAL KO KAYO.

55.

4 years later...

"Nasan ka?"

"I'm on my way Lara, inasikaso ko pa kasi ang mga kambal ko."

"Okay I see, bilisan mo nalang may appointment kapa kay Mrs. Dizon."

"Okay handa na ang powerpoint ko at ang business plan natin."

"Good, konting karisma lang Ellen makukuha mo ang loob ng matanda just be
confident!"

"Haha thanks."

"Oo nga pala If you don't mind, can I ask you something?"

"Ano yon?"

"Hay, bakit kapa kasi lumayas? I mean matagal na panahon nadin naman Ellen lumalaki
na ang mga bata."

"Eto nanaman ba tayo? You know why Lara ayoko ng balikan ang mapait na nakaraan
ko."

"So magtatago ka nalang?"

"I don't know. Maybe?"

"Hay nako Ellen alalahanin mo Ford ang tinataguan mo."

"Forget about him baka marinig ka ng mga bata nakaloud speak pa naman to." Sabi ko
tsaka i noff ang loud speaker ng phone ko. Inasikaso ko na ang mga gamit ko bago
ako pumasok sa trabaho. And yes, I was a single mother of my 4 Sons.

*****

Trapik nanaman? Wala ng pinag bago mahirap ng malate malaking araw pa naman to para
sakin. Mag taxi nalang kaya ako? Okay no choice.

Pumara na ako ng taxi at sumakay. Ng makasakay nako ay tinawagan ko ulit ang kasama
ko sa bahay para icheck ang mga kambal.

"Nanay Pasita? Si Ellen ho ito, pasensiya na ho sa abala kakamustahin ko lang ang

mga anak ko."

"Nako Iha ano kaba wala yon. Maayos naman sila napakain ko na at ngayon ay
natutulog na."

"Maraming salamat ho nanay Pasita kayo na ho munang bahala mag tatrabaho lang ako.
Wag kayong mag alala dadagdagan ko po ang bayad sa renta bilang pambawi ko sa
kabutihang loob niyo."

"Nako ikaw talagang bata ka wala yon at wag mo ng gawin yon. Para na kayong pamilya
sakin e. Alam mo namang wala na akong pamilya at parang mga apo ko nadin ang mga
makukulit na batang to. Matanong ko lang? Kano ba ang ama nila? Kay memestizo kasi
e ang gugwapo kahit bata pa."

Napatigil ako sa sinabi ng matanda, sa totoo lang ay kamukhang kamuka ng mga anak
ko ang tatay nila. Maputing balat na namula mula. Mestizo. Matangos na ilong,
maganda ngunit matapang na parang galit na mga mata pati nadin ang mapula pula na
manipis na labi. Hay bakit ba kasi kamukhang kamukha niya?

Iniling iling ko ang ulo ko. Hindi ko na dapat pang isipin yon. Nagpaalam nadin ako
sa matanda dahil malapit na ako sa Villacorte. Huminga nalang ako ng malalim. Ano
ba kasing nangyare bakit ngayon ay nakatapak ang mga paa ko sa lugar na to? Hay
Ellen tatagan mo ang loob mo para sa mga anak mo.
Bumaba na ako ng taxi at inayos ang polo ko. Tinignan ang orasan sa wrist ko at
sakto lang pala maaga ako ng 15 mins kaya makakapag prepare pa ako sa meeting room.
Dala dala ang laptop at notes ko umakyat na ako sa mismong 17 floor gamit ang
elevator. Dito nakaappointment ngayon ang meeting ko kay Mrs. Dizon kasama ang mga
staff niya.

8:am na. Lahat ay handa na. Power point, laptop ko lahat ballpen, marker, papers at
iba pa. Panibagong araw nanaman to. Kailangan kong makabenta ngayon. I need to
because kung wala kawawa ang mga anak ko.

8:05am nagsipasukan na ang lahat ng mga empleyado at pati si Mrs. Dizon. Ngayon ko
pa lamang na meet ito ngunit panatag na ang loob ko sakanya. Akala ko ba matanda na
siya? Nagkamali ata si Lara? Ang ganda ganda naman kasi ng ginang na ito at mukhang
walang linyang nakaguhit sa balat. Makinis, maputi at maamo ang mukha.

"Are you Ellen Garcia?" Malumanay at nakangiti niyang sabi sakin.

"Yes Mam." Masayang sabi ko.

"Oh hi nice to meet you in person." Sabi niya at nakipag kamayan sakin. Nakaramdam
ako ng kaba sa dibdib ko ng hawakan ko ang kamay niya. Parang may init na dumaloy
sa ugat ko at nananalantay sa dugo ko. Bakit? Bakit parang kilala ko ang babaeng
ito?

"Okay Ms. Garcia go on and Impress me." Sabi nito. Dun lamang ako natauhan. Oo nga
pala nasa trabaho ako. Kailangan kong galingan. Mukhang mabait si Mrs. Dizon kaya
kailangan kong makuha ang kiliti niya.

Magaan, pulido ang aking trabaho. Sanay na sanay na ako sa mga ganito. Hindi sa
pagmamayabang ngunit isa ako sa mga asset ngayon ng Villacorte.

Pansin ko ang pag tingin lamang saakin ni Mrs. Dizon. Iba ito, tulad din ng aking
pagtingin sakanya. Bakit parang nakakaramdam ako ngayon ng kalinga ng isang Ina?

Natapos ang aking presentation at sa wakas. Pumirma na sa kontrata si Mrs. Dizon at

ngayon isa na siyang share holder sa Villacorte Corporation. Magandang balita ito.
Natuwa ang CEO na siyang sobrang pinasalamatan ako dahil si Mrs. Dizon pala ay
isang Bilyonaryang pinag aagawan ng mga kumpanya para maging kapartido.

Masaya akong umuwi ng apartment ko. Tinawagan ko pa si Lara na matagumpay kong napa
oo si Mrs. Dizon. Ngayon naman ay kinukulit ako nitong mag bar upang mag saya. Pero
isa akong Ina at kailangan ako ng mga anak ko.

Pag pasok ko ng apartment ay sinalubong ako ng apat na makukulit na to. 3 taong

gulang na sila at ang bibilis ng tumakbo. Sina Laurence, Lance, Lerwick at Liam.
Ang mga cute kong mga anak. Sino ba namang Ina ang mapapagod kapag nakikita ang mga
ngiti nila sa twing sasalubungin ka pag uwi.

"Maraming salamat ho Nay Pacita." Pagpapasalamat ko.

"Wala yon Iha ang cucute ng mga batang yan nako parang anak talaga ng americano."
Sabi nito. Napangiti nalang ako dahil hanggat sa maaari ayokong pag usapan ang ama
nila.

Hindi ko inilalabas ang mga anak ko dahil natatakot akong baka isang araw kunin
sila sakin ng lalaking yon. Pero hindi maiiwasan, dahil darating ang panahon na mag
aaral din sila at mas kailangan ko pang kumayod.

******
7:00 am na pala, nagising ako sa isang malamig na simoy ng hangin na humahaplos sa
mukha ko. Naiwan ko palang bukas ang bintana. Kaagad na akong tumayo para tignan
ang mga anak ko na mahimbing padin ang mga tulog. Kaya naman dali dali na akong
bumaba para makapag luto na at makapag luto din ng soft food para sakanila. Gulay,
prutas yun ang lagi kong pinapakain sakanila. Natutuwa naman ako dahil hindi na ako
nahihirapan sa pag laki nila.

....

"Nay Pacita iiwan ko po muna ulit dito ang apat. Magogrocery lang ako saglit."
Paalam ko. Pumayag naman ito kaya dali dali na akong lumabas. Sinuot ang black long
sleeve ko at jeans ko. Naka cap ako para walang makakilala sakin. Hanggat maaari ay
ayoko. Ayokong matunton niya kami ng mga anak ko.

Sabado ng umaga at wala akong pasok. Busy ako sa pamimili ng lulutuin para sa
tanghalian at mamili nadin ng mga stock ko sa bahay ng bigla akong mabangga ng
isang babae. Nanlaki ang mga mata ko ng makta ko ito. Siya din ay gulat na gulat.
Napaatras ako, tila nabibingi na ako sa kabang nararamdaman ko. Paatras ako habang
paabante siya sakin na magkatinginan lamang kami.

"A-ana?" Yun nalang ang nabanggit ko tsaka ko napag isipang tumakbo ng mabilis.
Hindi puwede. Hindi pwedeng mahanap nila kung nasan ako. Ang mga anak ko! Diyos ko
wag naman po sana. Kailangan ako ng mga anak ko. Kailangang makatakas kami ngayon.
Lumingon ako at kita kong mabilis na hinahabol ako ni Ana.

Diyos ko bigyan niyo ako ng lakas ng loob at katawan kailangan kong makatakas.
Hindi pwede.

Hindi mo pwedeng kunin muli sakin ang mga anak ko Reid.

56.

(P A S T)

"Hindi, hindi ako naniniwalang wala ang asawa ko. Bakit hindi niyo pinapakita sakin
ang katawan niya!" Galit na sabi ko.

"Huminahon ka muna hindi makabubuti sa pagbubuntis mo ang pag iisip mo." Pag aalala
sakin ni Ana habang hinahaplos ang likod ko dala ng aking hinakbi.
"Asan si Rafael Ana? Bakit hindi siya pumunta dito? Bakit hindi tayo umuei ng
Hacienda? Gusto kong makita ang katawan ng Asawa ko." Pag pupumilit ko.

"Wag ka mag padalos-dalos. Mainit pa ang kalaban. Kailangan mong tatagan para sa
dinadala mo." Sabi ni Ana habang ako ay nakaupo padin sa sahig at hawak ang phone
niya. Kung saan tumawag si Rafael at ibinalitang wala na ang asawa ko. Pero bakit?
Bakit mo naman kami agad iniwan Reid? Ang sakit sakit isipin na wala kana.

"Tumahan na kayo hindi gugustuhin ni Lord kapag nakita niya kayong lumuluha.
Dadalhin na dito sa manila ang katawan niya nakausap ko na si Rafael." Sabi ni Ana.
Mas lalo pa akong nanghina sa sinabi niya. So totoo nga? Totoong wala na siya.

Tinulungan akong tumayo ni Ana at iniupo muna niya ako sa sofa. Kumuha agad siya ng
malamig na tubig para sakin.

"Inumin mo muna to. Makakaginhawa to sayo." Ininalalayan niya akong uminom dahil
nanghihina ako. Ang bilis bilis talaga ng mga pangyayare.

"Ana bakit? Bakit naman bigla akong iniwan ni Reid? Alam mo bang ang sakit sakit.
Ang sakit maiwan."

"Shhh wag kayo mag isip ng ganyan. Alalahanin mo nalang iniwanan ka niya ng mga
supling na siyang mag tatanggol sayo sa takdang panahon." Hinahagod niya ang likod
ko habang tuloy padin ang pag agos ng aking luha.

"Magpakatatag kayo. Para sa mga anak niyo ni Lord." Sabi muli nito.
Hinawakan ko ang tiyan ko at pumikit ako. Nakikita ko sa kadiliman ang maamong
mukha ni Reid. Naaalala ko ang mga sandaling pinag saluhan namin. Ang mga oras na
pinoprotektahan niya ako. Walang araw na pinag buhatan niya ako ng kamay napakabuti
niyang tao ngunit hindi yon ang nakikita ng iba. Dahil para sakanila isang demonyo
si Reid. Hindi nila alam na sa likod ng demonyong katauhan nito ay may kabutihan
padin itong tinatago.

Lalo lang umagos ang mga luha ko sa pag damdam ng mga oras na kapiling ko siya. Oo,
madami siyang kalaban. Pulis na kasabwat ng mga sindikato, mga politiko na malaki
ang inggit sakanya. Pero hindi niya ininda lahat ng yon. Ang tanging nasa isip lang
niya ay ang protektahan kaming mag ina niya. Ganon kabusilak ang puso niya na
hinding hindi makikita nino man.

"Magpahinga kana muna." Alok sakin ni Ana at kinuha ang babasaging baso ng tubig sa
kamay ko. Inilapag muna niya ito at inalalayan na niya ako para mag tungo sa
kwarto. Lutang na lutang ako ng mga sandaling yon. Hindi ko alam ang gagawin ko
ngayong wala na ang taong sinasandalan ko sa lahat ng pagsubok. Ang taong handang
ibigay ang buhay para lang maprotektahan ako.

Iniupo na ko ni Ana sa higaan.

"Magpahinga ka muna. Mas makakabuti kung hindi mo muna isipin ang nangyare." Sabi
niya.

Ngunit paano? Paano ko makakalimutan? Paano ako mag papanggap ngayon na parang
walang nangyare? Ang hirap. Ang hirap hirap ng sitwasyon ko. Hindi ko kayang
kumain, matulog ng alam kong wala na ang taong pinakamamahal ko.

"Please, wag mong parusahan ang sarili mo para sa mga anak niyo. Magpahinga ka
muna." Sabi ni Ana at inayos na ang mga unan sa higaan. Tumango tango nalang ako
dito at hinawakan muli ang tiyan ko. Nakatulala lang ako sa kawalan habang nakahiga
na ako.

"Magluluto ako ng sopas para sayo. Makabubuti ito para gumaan gaan kahit paano ang
nararamdaman mo." Sabi nito ngunit hindi ko na siya pinansin bagkus ay tumalikod
nalang ako at ibinaluktot ang dalawa kong paa. Niyakap ang malambot na unan at
pumikit habang dumadaloy nanaman muli ang pag agos ng aking mga luha. Narinig kong
bumuntong hininga si Ana at ramdam ko din ang bigat ng kanyang pinag dadaanan.
Maya maya lang ay narinig ko na ang pag labas niya ng pinto at dahan dahang
isinarado ang pinto.

*****

Ana:

"Nagpapahinga na siya Rafael. Kelan kayo luluwas?"

"Hindi ko pa alam Ana. Basta ikaw na muna ang bahala kay Mrs. Ford. Mas magandang
wala muna siyang malaman."

"Alam na niya Rafael. Alam na niyang wala na si Lord." Naiyak ako hindi ko
mapigilan ang sarili ko.

"Ana, alam ko. Sinadya ko yon sabihin."

"Huh anong ibig mong ipabatid?"

"Set up. Set up ang lahat. Wag mo munang ipaalam ito. Mas makabubuting hindi muna
malaman ni Mrs Ford. Gusto munang ilayo ni Lord ang mag ina niya sa gulo."

"Naiintindihan ko. Pero asan si Lord?"

"Nakakulong siya ngayon. Nahuli siya ng Officer na nag ngangalang Luigi Knight."
Hindi ko kilala yon. Bago lang ang pangalang ito sa pandinig ko.

"Ibig mo bang sabihin nadakip si Lord ng nga pulis?"

"Ngunit papaano? Akala ko ba kasabwat natin ang mga pulis?"

"Nagkakamali ka Ana, isang special Agent si Knight na pinadala galing Roma kaya
nadakip si Lord."

Ngayon ay malinaw na sakin ang lahat. Malinaw ng nadakip nga ng mga di ordinaryong
pulis si Lord. Kunsabagay ay dapat ko munang ilihim ito may Mrs. Ford. Hindi namin
kilala ang panig ng Luigi Knight na yan baka isang sindikato din ito kaya dapat ay
mas mag ingat kami. Mahirap na, mahirap na ngayong may pamilya ng inaalagaan si
Lord.

Ibinaba ko na ang tawag at sinilip ulit si Mrs. Ford. Nakita kong mahimbing na
itong natutulog. Hay salamat naman. Wag kang mag alala Ellen pag subok lang ito
sana ay mag tiwala ka sa asawa mo. Sana magtiwala ka kay Lord.

Nagtungo na ako sa malaking bintana dito sa condo ko at isinara ko ang makapal na

kurtina. Mahirap na at baka may mga matang nakamasid saamin ngayon.

57.

Nakulong ang Mafia Lord na si Reid, ilang pulisya ang tumugis dito sa pamumuno ni
Officer Luigi Clyde Knight isang magaling na CA na nanggaling sa Roma. Samantalang
nakatakas naman ang Assassin nito na si Rafael. Bago matugis ng mga pulis si Reid
ay may kasunduan na ang dalawa na kahit anong mangyare ay wag sasabihin sa asawa
nito na nakulong siya. Hindi maaari na pati si Ellen ay madamay lalo pa at
nagdadalang tao ito. Minabuti ng Lord na si Reid na palabasing patay na siya upang
hindi mapahamak ang asawa niyang si Ellen.

*****

"Ayan na ang Mafia Lord!" Nagsisigawan ang mga preso ng makitang nag lalakad na si
Reid sa kalagitnaan kung saan may mga malalaking rehas na siyang tinutuluyan ng mga
preso.

"Wala ka pala eh puro ka lang pera! Nahuli ka naman!" Sigaw pa ng ilan habang
seryoso lamang si Reid sa paglalakad habang nakaposas. Si Officer Hunter o Luigi
ang nasa kanan niya. Si Officer Slate naman ang nasa kaliwa nito. Dalawang
magagaling na Agent ang kasabay ng Mafia Lord na si Reid sa pag lalakad. Nasa
unahan naman ang dalawa pang pulis na pinatatahimik ang mga preso gamit din ang mga
batuta nila. Seryoso lang ang mukha ni Reid at di nito ginawang lingunin ang lahat
ng mga maaangas na preso. Wala siyang panahon dito dahil kung tutuusin, kung hindi
siya nakaposas at malaya siya ay kaya niyang patayin ito isa isa.

"Ano asan ngayon ang tapang ng isang Mafia Lord! Balita ko ang ganda ng asawa mo ah
patikim naman minsan!" Sigaw pa ng isang preso na nagngangalang 'Dustado' alyas
lamang niya ito at siya ang pinuno ng mga preso. Takot sakanya lahat dahil sa
bangis niya makipag away. Ilang kulungan nadin ang nilipatan nito dahil sa di na
mabilang na napatay niya na tulad niyang preso dahil sa pakikipag away.

Huminto sa pag lalakad si Reid at tinignan ng masama si Dustado na nakalaylay ang

mga kamay sa rehas at nakangising nakatingin sakanya.

"Bakit? Lalaban ka? Anong gagawin mo Lord?" Sabay tawa nito ng malakas habang
nakatitig lamang sakanya si Reid na masama. Ilang segundo pa ang nakalilipas ay
muling nag lakad si Reid pagkatapos niyang tignan ulit ito sa huling pagkakataon at
itinuro ang daliri nito sa presong si Dustado at tinuro niya ang leeg niya na
waring ginigilitan. Napalunok si Dustado sa inasta ni Reid bago muling nag lakad na
mabagal. Nanahimik ang lahat sa inasta ni Reid. Alam naman kasi ng lahat na ito ang
Mafia Lord na kinatatakutan. Madilim ang aura niya at hindi ito nag sasalita.
Tahimik lamang ito sa paglalakad niya.

Ilang sandali pa ay natunton na ang selda kung saan ang kulungan ng Mafia Lord na
si Reid. Sa may pinakadulo ito. Kakaiba din ito dahil double ang rehas ni Reid na
waring nababahala ang pulisya na baka makatakas ito. Pag pasok sa loob ay nakatayo
lamang si Reid at pinagmamasdan ang single bed pati nadin ang toilet na malapit
dito. Sa gawing kaliwa naman ay may sink ngunit walang salamin. Walang salamin sa
loob ng selda niya. Isang bumbilya lang ang kanyang ilaw at hindi pa ito sobrang
maliwanag. Naupo siya sa kama at tumitig lang sa dingding. Tahimik lang niya itong
tinitigan. Habang si Luigi naman ay nilock na ang selda at umalis na kasama ang mga
pulis.

Tahimik lamang si Reid. Hindi ito gumawa ng kahit anong ingay. Talagang sobrang
seryoso lang niya at inuusisa ng mga mata ang bawat sulok ng silid. Halata na nag
iisip ito. Nag iisip ng paraan kung papaano makakatakas ng kulungan. Maya maya pa
ay nahiga na muna siya sa single bed niya at ipinikit niya ang kanyang mga mata.
Iniisip niya ang babaeng pinakamamahal niya si Ellen. Si Ellen na bata palang ay
mahal na niya. Gusto niya itong bilhin noon sa Ina ni Ellen kapalit ng pambayad
nito sa pagkakautang noon sakanya ngunit hindi, hindi pumayag ito. Napapikit si
Reid at muling binalikan ang nakaraan.

....

13 years old. Bata pa lamang ang Mafia Lord na si Reid ng mahulog ang loob niya sa
batang si Ellen na Anim na taong gulang pa lamang. Sabihin niyo ng baliw na ito
ngunit hindi niyo din masisisi ang batang Mafia dahil sa angking kagandahan ni
Ellen. Malaki ang pagkakautang ng Ina ni Ellen kay Reid at hindi na niya ito kaya
pang bayaran kahit na ilang taon pa siyang kumayod para makabayad.

"Bigyan niyo pa ako ng paligit pangako makakabayad din ako." Sabi nito.

"Mahihirapan ka lang. Bakit hindi mo nalang ipaampon saakin ang kaisa isang anak mo
bilang kabayaran."

"Anong ibig niyong sabihin?"

"Narinig niyo naman ako. Gusto kong bigyan ng magandang buhay ang anak niyo."

"Paumanhin po pero akin si Ellena hindi ko siya ipagbibili." Madiing sabi ng Ina ni
Ellen. Ellena ang tunay na pangalan naman ni Ellen.
"Alam niyo namang walang umaayaw sa katulad ko. Wag niyo ng pahirapan pa ang sarili
niyo." Sabi ng batang Mafia.

Nagmatigas ang Ina ni Ellen kaya umalis na muna si Reid sa bahay nito. Alam naman
niyang walang takas ang mag ina kaya hindi ito makakalayas.

Ngunit mali siya. Masiyadong nakampante ang Mafia Lord na si Reid at ngayon ay nag
wawala siya dahil ilang araw ng nawawala ang mag ina. Lumayas ito.

Halos mapatay na ni Reid ang mga tauhan niya at inutusan si Ana ang kanyang
Assassin na hanapin si Ellen ano man ang mangyare.

******

Naputol ang agam agam ni Reid ng marinig niya ang mga pulis na hinahampas ang mga
batuta sa Rehas. Hindi niya alam ngunit automatiko na bumukas nalang ang rehas niya
at lumabas siya. Nakita niyang nagsipag labasan nadin ang mga preso. May pumito ng
malakas na nanggagaling sa pangalawang palapag. Naka bullet proof ang salamin dito
at kitang kita ang mga pulis.

Napakunot noo si Reid dahil sa mga nangyayare. Wala siyang kamalay malay. Inikot
niya ang paningin sa mga masasamang tao na nasa paligid niya. Iisa lang ang
direksyon ng kanilang tingin at yon ay kay Reid lang.

Di niya maintindihan ang mga nangyayare. May mga nakangisi na hagok na hagok na
gusto siyang patayin. Tumingin muli si Reid sa gawing itaas at nakita niya si Luigi
nanonood lang ito kung ano mangyayare. Maya maya ay nag salita sa micropono ang isa
pang pulis.
"It's showtime!"

Hindi tanga si Reid alam niyang mapapalaban siya. Alam niya na iisa ang gusto ng
lahat ng preso ngayon sa paligid niya.

Yun ay ang makuha ang buhay ng isang Mafia Lord.

58.

"Ano ba tong ginagawa mo Slate?" Sabi ni Luigi.

"Manood ka lang Lui nakakaaliw to."

"Alam ba to ng mga matataas na opisyal?"

"Sila ang may utos nito." Slate.

"What? Anong klaseng organisasyon to? Bakit hinahayaang mag away ang mga preso?"

"I don't know? Basta mukhang mag eenjoy ako dito."

"Hindi pwede to. Akin na ang baril patitigilin ko sila."

"Luigi ayan ka nanaman sa pagiging kj mo."

"Fuck you."

"Oh easy ang init nanaman ng ulo mo. Pinapatawag ka pala ni Officer gregor."

"Alam ba niya to? Irereport ko sakanya to."

"Well oo alam niya Lui wala ka ng magagawa."

Hindi na nakinig si Luigi kay Slate at nag dali daling umalis. Wala siyang alam sa
mga nangyayare dahil pinatawag lamang siya para magpunta dito. Mainit ang ulo nito
dahil sa kinukutuban siya kung sino ba ang nasa likod ng organisasyong pinapasukan
niya.

****

Samantalang hindi padin gumagalaw si Reid sa kinatatayuan niya habang

pinakikiramdaman ang pag sugod sakanya ng mga kalaban. Napakunot noo pa ito dahil
isa isang naglabasan ng mga patalim ang mga ito samantalang siya ay walang. Walang
wala. Inikutan na siya ng mga ito at nasa gitna lamang siya.

"Fuck ano bang klaseng kulungan to." Napaisip na lamang si Reid at naiirita na.
Hindi niya alam ngunit kinukutuban siya. Kinukutuban siya kung sino ang nasa likod
ng lahat ng to. Matalino si Reid at may pakiramdam siyang na siya ang puntirya kung
sino man ang may gawa nito ngayon sakanya. Napapikit na lamang siya at inaalala ang
wangis ng mukha ng kanyang asawa. Hindi niya alam kung makakayanan niya gayong
sabay sabay aatake sakanya ang nakapadaming presong ito. Ngunit gagawin niya ang
lahat mabuhay lang dahil ang sarili lamang niya ang kailangan niyang protektahan
para sa mag ina niya.

Walang ano ano ay sumugod agad ang dalawang kalalakihan sakanya gamit ang hawak
hawak na patalim. Nahuli agad ni Reid ang mga kamay nito na may hawak na patalim at
pinilipit ito. Napasigaw ang dalawa ng sabay at nabitawan ang hawak nila. Tumunog
ang buto nila na parang isa isang nababali sa lakas ni Reid. Wala siyang sinayang
na oras. Kinuha niya ang patalim at ginilitan ng leeg ang dalawa. Unang dalawa
palang ay patay na, napatay agad niya sa isang iglap lang. Napakabilis niyang
kumilis.

Napatayo sa kinauupuan si Slate sa ginawa ni Reid. Kahit siya ay namangha dahil sa

galing nito makipag laban. Marahil ay nakukulangan pa ito dahil sa hindi pa
inilalabas ni Reid ang totoong galing niya. Napasigaw ang ilang preso at may
sumugod muling lima. Ngayon ay dalawa ang nasa unahan at tatlo ang nasa likuran.
Ang dalawa ay sabay na sasaksakin si Reid ngunit nakaiwas nanaman ito at nahuli
niya ang dalawang kamay. Sabay niyang hinila ang dalawa at pinagsasaksak sa ulo.
Diretso sa bunbunan kaya patay. Wala siyang sinayang na oras at lahat ng susugod
sakanya ay pinapatay niya. Natalsikan na siya ng dugo sa kanyang munting pilat sa
may mata niya. Bigla na lamang nag bago si Reid. Mas lalo siyang nagalit ng maalala
ang nakaraan niya kung sino ang gumawa ng pilat na yon sa may kanang bahagi ng mata
niya kaya naman ay isa isa niyang pinapatay ang lahat ng madadaanan niya. Hindi na
mabilang ang mga patay na nakahandusay ngayon sa sahig. Galit na galit na ang Mafia
Lord na si Reid. Hinawakan niya ang kanyang pilat na nasa ibaba ng kanyang kanang
mata at mas lalo pang nag init ang ulo niya na waring may naaalala siya.

Bakas na bakas na ngayon ang mga dugo sa pang preso na uniporme ni Reid. Lahat ng
preso ay hindi makapaniwala dahil sa angking galing nito makipag laban. Nagsipag
takbuhan pa ang iba at nasira ang exit kung saan ang daan palabas. Dun naalarma ang
mga kapulisan. Habang nagsisipag takbuhan lamang ang mga preso na gusto ng
makalaya. Si Reid naman ay mabagal lang ang paglalakad palabas. Hawak hawak ang
duguang patalim at tumutulo na ang dugo sa sahig dala ng mga napatay niya. Madugo
ang laban niya ang daming dugong umaagos sa sahig. Nataranta nadin si Slate at
tinawagan si Luigi at ipinaalam sakanya na nakatakas na si Reid. Oo nakatakas si
Reid ng walang kahirap hirap. Napatay niya ang iba pang mga pulis na umatake
sakanya. Walang humaharang sa daanan niya sa sobrang takot ng mga ito. Ibang iba
ang aura niya na parang ginising nila ang isang demonyo.
Naalarma si Luigi. Naguguluhan siya sa mga nangyayare ngunit hinayaan niyang
makatakas si Reid. Nag dadalawang isip na ngayon si Luigi kung ano ba talaga ang
pinasok niya. Sugatan naman si Reid ng makatakas. Ngayon niya lang napagtantong
nasa abandonadong lugar siya. Walang kotse, walang katao tao. Hindi niya alam kung
nasaan siya. Tila mauubusan nadin siya ng dugo dahil napuruhan siya. Nanlalabo na
ang mga mata niya na tila nandidilim na.

Patuloy padin siyang nag lakad ng naglakad. Hindi ito sumusuko hanggang hindi
nakababalik sa asawa niya. Ngunut tila mapagbiro ang tadhana dahil sa hindi niya
alam kung saan pupunta. Nasa dead end na siya. Isang napakalaking karagatan na ang
nasa harapan niya bago makarinig ng mga baril na nakatutok sakanya. Si Luigi ito
kasama ang mga pulis. Papuputukan na sana siya ni Slate ng pigilan ito ni Luigi.

Napangisi nalang si Reid at tumalon mismo sa dagat. Sa napakalalim na dagat.

Hindi makapaniwala ang lahat sa ginawa ni Reid. Inisip ng iba na patay na ito. Sino
ba namang makakasurvive dun? Maaaring pag piestahan ang katawan niya ng mga pating
dala ng mga tama nito sa katawan. Maaring maubusan na ito ng dugo at mamatay sa
karagatan. Yon ang inisip ng ibang kapulisan.

"Bakit mo hinayaang makatakas!" Galit na sabi ni Slate kay Luigi.

"Hindi ko alam." sagot nito. Napasampal nalang ng mukha si Slate dahil sa nangyare.
Masyado kasi niyang minaliit ang Mafia Lord na si Reid. Ngunit hindi maitatago na
namangha siya sa galing nitong makipag laban. Ngayon lamang kasi siya nakakita ng
taong brutal kung pumatay at iisang tao lang yon. Iisang tao lang ang nakilala niya
buong buhay niya.

Ang Mafia Lord na si Ford.

59.
6 AM

Cebu

Tahimik ang karagatan.

Malamig ang simoy ng hangin at mahamog pa ang daanan.

"Sanya ang aga mo ngayon Iha."

"Kailangan ho para may makain mamaya ang mga kapatid ko."

"Ang sipag mo talagang bata ka pagpalain ka ng Diyos."

Ako si Sanya. Dito na ako lumaki sa Cebu, tabing dagat ang aming bahay. Ako ang
panganay sa magkakapatid at ako din ang bumubuhay sakanila.

"Ang aga mo naman Sanya naka pwesto ka agad." Bati sakin ng isa sa mga tinderang
kasama ko.

"Kailangan Dona para sa mga kapatid ko."

Nag aayos pa lamang ako ng aking paninda ng may isang batang lalaki ang hingal na
hingal na tumatakbo sa kinaroroonan ko.

"Sanya!"

"Sanya!"

Ng makarating ito.

"Oh bakit ka sumisigaw?"

"Ang tatay niyo binubogbog nanaman ang dalawang kapatid mo."

"Ano!" Hindi na ako nag aksaya pa ng oras at naiwan ko ang aking mga paninda. Dali
dali lang ako tumatakbo. Anak ng, hindi na talaga nag bago si itay palagi nalang
niya kaming pinag bubuhatan ng kamay. Lasing nanaman panigurado. Yun ang tumatakbo
sa isip ko ng makarating ako sa labas ng kubo namin at kitang kita kong pinapalo ng
kawayan si Lesly pangalawa sakin at si Ive ang bunso samin. Puro kami mga babae at
ako ang nagtatanggol sa mga kapatid ko.

"Ate!" Kaagad silang tumakbo sakin ng dumating ako. Kaagad ko silang itinago sa may
likuran ko para protektahan sila.

"Ikaw na magaling na babae ka umalis ka jan kung ayaw mong tamaan!" Sabi ng itay.

"Tumigil na kayo! Hindi na kayo nahiya sa mga kapitbahay natin! Amoy alak nanaman
kayo at ngayon pinagbubuhatan niyo ng kamay pati tong mga bata! Hindi ba kayo
nahihiya sa mga pinag gagawa niyo?" Sigaw ko. Wala na akong pake kung saktan niya
ako mapagtanggol ko lang ang mga kapatid ko.

"Gago ka! Gusto mong makatikim sakin ng bugbog ha!" Lalapit na sana ito ngunit
hindi makapag lakad dahil sa pagewang gewang na ito kung mag lakad.

"Tara takbo!" Hinila ko ang isa kong kapatid at buhat ko naman si Ive na tatlong
taong gulang pa lamang. Kaya naman tumakbo ni Lesly dahil sampong taon na ito.
Hindi kami tumitigil sa pag takbo kahit na naririnig namin ang boses ni itay.

"Bumalik kayo dito! Kapag nahuli ko kayo malikintikan kayo!" Hindi na talaga siya
nag bago. Kaya kami iniwan ni Ina dahil din sa pambubogbog niya. Hindi ko maiwasang
mamuhi sakanya dahil sa napakasama niyang tao.

"Ate napapagod na ako." Sabi ni Lesly na hingal na hingal.

"Sandali nalang Lesly konting tiis pa kailangan natin makapunta ng tabing dagat.

"Saan ba tayo pupunta ate?"

"Wag kang mag alala Lesly. Magbabago ang buhay natin sa pupuntahan natin." Hindi ko
na sinagot pa ang mga katanungan nito. Basta ang alam ko ay kailangan kong tawagan
si Erol siya nalang ang pag asa ko.

*****

"Nagbago naba ang isip mo?" Sabi nito ng sagutin ang tawag ko.

"Oo. Ngayon kung kailangan mo ang tulong ko tulungan mo muna akong makatakas dito
kasama ang mga kapatid ko." Sabi ko. Mabilis lang itong kausap at wala pang ilang
oras ay may malaking Yate boat na ang sumundo samin. Lumabas ang ilan sa mga tauhan
ni Erol at tinulungan kaming makasakay.

"Ate sino sila? Saan tayo pupunta?"

"Shhh mamaya ko na ipapaliwanag Lesly sumakay kana dali."

Nang kami ay makasakay na ay nakita kong nakaupo na si Erol sa kanyang malaking

sofa. Naka tux ito at nakashades.

"Iwan niyo muna kami."

"Ate natatakot ako ayoko umalis."

"Sumunod ka muna Lesly isama mo si Ive. Mag uusap lang kami ha wag ka mag alala
mababait sila." Pagkukumbinse ko.

Napapayag ko naman ito at lumabas muna sila ng silid kasama ang mga kapatid ko.

"Mabuti naman at nag bago ang isip mo Sanya."

"Kailangan kong gawin to para sa mga kapatid ko. Kailangan ko ng pera." kapal ng
mukhang sabi ko.

"Madali lang naman kung pera kaya kong ibigay yon sayo kahit magkano pa. Basta
gawin mong mabuti ang trabaho mo."

Napalunok ako sa sinabi niya. Hindi ko alam kung ano yon ngunit kailangan kong
gawin ang lahat para sa mga kapatid ko.

"Hanapin mo ang taong to. Mag panggap kang asawa niya kung kinakailangan." huh?
Ganon ganon nalang yon? Hindi na ako makapagsalita at kinuha ko ang larawan ng
sinasabi niya.

"S-sino to?" Tanong ko.

"Reid Lewis Ford."

Siya nga. Siya ang makapangyarihang Mafia Lord.

"Papaano ko gagawin yon? Mapanggap? Paano?"

Madami akong tanong. Magulo ang isip ko at alam kong mahirap itong papasukin ko.
Hindi ko alam kung anong mangyayare sakin kapag nakaharap ko na ang lalaking
pinapahanap sakin. Sana ay gabayan ako ng Diyos dahil ginagawa ko lang ito para sa
mga kapatid ko.

"Pagpaplanuhan natin ang lahat. Magpahinga ka muna." Sabi sakin ni Erol kasabay non
ang pag talikod niya sakin at nag sindi ito ng sigarilyo. May pinindot itong botton
at nagsalita.

"Come in." Sabi nito.

Pumasok na ang isang lalaki at isinama akong lumabas.

"Tatawagan nalang kita Sanya. Uuwi kana sa bagong bahay mo. Bilang bayad ko sayo."
Magulo ang isip kong sumunod dito. Kasama ko ang kapatid ko ay umalis na kami.
Lumipat kami sa isa pang Yate at hindi ko alam kung san kami dadalhin nito.

Hawak ko padin ang larawan ng Mafia Lord na si Reid at hindi ko padin lubos maisip
kung ano ang atraso niya kay Erol. Natatakot din ako dahil baka malagay sa panganib
ang buhay ko lalo na ang mga kapatid ko.

Niyakap ko nalang si Ive pati si Lesly.

"Ate saan tayo pupunta?" Paulit ulit na tanong ni Lesly. Ngumiti ako dito at
nagsalita.

"Pupunta na tayo sa magiging bahay natin."

"Talaga ate! Yung wala ng tatay na nakakatakot?"

"Oo wala na. Wala ng mananakit sainyo." Sabi ko at niyakap ko ng mahigpit si Lesly
pati nadin si Ive.

Kinakabahan man ako sa mga mangyayare ay tinatatagan ko nalamang ang loob ko para
sa mga kapatid ko.

60.

(Present)

Ellen:

Binilisan ko pa ang takbo ko ngunit sadyang mabilis si Ana. Nahawakan niya agad ako
sa aking kanang braso at hinatak dahilan para mapatigil ako.
"Sandali lang Ellen." Pigil niya sakin.

Naka puting polo ito at naka maong na jeans. Malaki din ang iginanda pa niya ngayon
at mahaba na ang kanyang buhok na ngayon ay kulay blonde na. Mas lalong nakadagdag
sa kanyang appeal ang namula mula niyang balat dala siguro ng pagpapa tan niya.
Binawi ko ang kamay ko sakanya.

"Hanggang kelan niyo ako patatahimikin?" Sabi ko. Ayoko ng bumalik pa sa buhay ni
Reid simula ng lokohin niya ako. Mas lalong ayokong makita niya ang mga anak niya
saakin dahil sa ngayon hindi ko alam kung kaya ko pa siyang patawarin matapos niya
akong lokohin.

"Makinig ka hindi mo alam ang ginagawa mo Ellen. Bigyan mo ng panahon makapag

paliwanag sayo ang Lord." Sabi ni Ana. Hindi padin ito nag babago at tila nag
aalala siya saamin ni Reid. Wala na dapat pa kaming pag usapan matapos niya akong
ipagpalit sa iba. Matapos niya akong lokohing patay na siya. Ni hindi ko alam na
nakulong pala siya. Matapos niyang sirain ang tiwala ko sakanya. Wala na, wala na
siyang babalikan.

"Please Ana kung talagang kaibigan kita patahimikin niyo na ako. Ayoko na. Akin
lang ang anak ko. Saakin lang." Pinagdiinan ko ang huling katagang sinabi ko.
Saakin lang talaga ang mga anak ko at wala ng karapatan si Reid sa mga bata. Kasal
pa man kami ay hindi ko hahayaang gamitin nila ang apilidong Ford na labis kong
kinamumuhian.

"Hindi mo alam ang sinasabi mo. Lahat ng to ginawa sayo ni Lord mailigtas ka lang
sa kamay ng mga kalaban. Hindi mo alam ang sinasabi mo Ellen. Kung nakikita mo
ngayon ang asawa mo mas nanaisin mo pang nasa tabi nalang niya. Sana'y wag kang mag
sisi sa desisyon mo. Aalis na muna ako pero hindi ibig sabihin non ay hindi kita
babalikan." Sabi ni Ana tsaka lumayo sakin at dali daling nag lakad. Naiwan akong
lutang sa gitna ng daan habang may tindera pang sumunod sakin.

"Miss! Yung mga ninakaw mo akin na yan. Tatakasan mo pa ako ah." Galit ang babae at
duon ko lang narealized na dala dala ko lahat ng pinamili ko at hindi ko pa pala
ito nababayaran sa labis na pagmamadali.

"Ay! Sorry eto. Eto ang bayad ko sorry talaga. Keep the change." Sabi ko at dali
dali na akong tumakbo kahit na naiwan ko ang babae na blangko lang hindi niya
maintindihan kung bakit ako takbo ng takbo. Naisip ko agad ang mga anak ko.
Kailangan ko ng malilipatan. Tiyak na ilang araw lang ay matutunton kami ng Ama
nila. Hindi ako makakapayag na pati ang mga anak ko ay mawalay sakin. Ako ang ina
nila. Ako ang mas nag hirap para sakanila kaya ako lang ang may karapatan sa mga
anak ko. Kinuha ko agad ang susi ng apartment sa bulsa ko at lumingon lingon pako
sa paligid ko kung may nakasunod sakin. Pinagpapawisan na ako ng malamig dahil sa
sobrang nerbiyos. Hirap akong huminga dahil sa layo ng tinakbo ko nakalimutan ko na
pati ang pag sakay ng jeep dahil sa sobrang gulo ng isip ko at taranta.

Pagkapasok ko palang ay sinalubong na ako ni Nay Pacita at nag taka ito marahil sa
kinikilos ko dahil sa patakbo akong pumasok at kaagad na inilock ang pintuan maging
ang mga bintana. Sinisilip ko pa din sa maliit na butas ang bawat taong dumadaan
sinisiguro ko lang na hindi ako nasundan. Kaagad akong tumakbo sa kusina at ibinaba
ang mga napamili ko. Hinanap ko agad ang apat kong anak at abala ang mga ito sa pag
lalaro ng laruan nila.

"Iha ayos ka lang ba? Namumutla ka." Pag aalalang tanong sakin ni Nay Pacita.
Napatingin ako sa matanda at sa mga anak ko. Ng mapansin nila na nandun na ako ay
sabay sabay silang tumakbo palapit sakin. Lumuhod ako para salubungin ang mga yakap
ng mga munting prinsipe ko. Hinahalikan ko pa sila isa isa sa mga pisnge nila.
Tumayo na ako at bumalik na sila sa paglalaro habang hinarap ko naman si Nay
Pacita.

"Nay, nagkita kami ni Ana." Alam ni Nay Pacita ang kwento ko. Kung bakit ako narito
ngunit hindi padin niya alam ang samin ni Reid. Wala siyang alam sa Ama ng mga anak
ko.

"Ganon ba? Nako yon ba ang naghahanap sayo? Kailangan na natin ireport ngayon yan
sa mga pulis." Sabi nito at dali daling pumunta sa telepono at magdadial na sana
siya ng takbuhin ko ito at putulin ang wire ng telepono. Wala akong tiwala ngayon
kahit pa sa mga pulis na yan. Alam kong may kapit si Reid dito at wala dapat
makaalam kung nasan kami nag tatago.

"Ano bang nangyayare sayo Iha?" Pag aalalang tanong ni Nay Pacita.

"W-wala ho Nay. Pagod lang ako. Basta wag na kayong tumawag ng pulis ayos lang ako
nakausap ko na din si Ana at hindi na niya kami gagambalain." Pagdadahilan ko
nalang dito kahit pa ang totoo niyan ay pinag bigyan lang ako ni Ana. Ngayon ay ang
problema ko kung papaano ko mailalayo ang mga bata sa Ama nila. Saan naman kami
lilipat para makatakas ng tuluyan.

Kaagad kong tinawagan ang kaibigan ko na si Lara. Alam ni Lara sa lahat at sakanya
ko ipinagkatiwala ang sikreto ko.

"Oh Ellen napatawag ka?"

"Lara, I need your help. Nakita ako ni Ana kanina habang nasa grocery store ako.
Lara kailangan naming tumakas." Walang ano anong sabi ko.

"Huh! Nako okay okay calm down Ellen. Wag ka muna mag panic. Alam naba ni Ana kung
saan kayo nakatira?"

"Sa ngayon hindi pa. Pero kilala ko si Reid alam kong ipapahanap padin niya ako at
hindi siya titigil hanggang hindi niya nakukuha ang mga anak ko. Lara please
kailangan kong lumayo. Kailangan kong ilayo ang mga anak ko."

"Hay. Ellen bakit ba naman kasi pinahihirapan mo pa ang sarili mo. I mean bakit
kasi di mo bigyan ng chance muna makapag explain ang asawa mo sayo. Ang unfair
naman kung tatakbuhan mo nalang siya ng hindi nalalaman ang side niya."

"Lara eto nanaman ba tayo? Ilang beses ko naba dapat pang sabihin na hindi na dapat
binabalikan ang Reid na yan. Lara pinag palit niya ako sa iba. May babae siya alam
mo naman yon."

"Okay. Pero babae nga ba talaga niya? Bigla ka nalang kasing nag layas diyan e
hindi mo pa nga alam. Hay nako Ellen pick up your mind okay? Baka mamaya niyan
magsawang humabol sayo yang asawa mo sa kagaganyan mo sige ka."

"Tumahimik ka nga Lara. Ano naman ngayon kung magsawa siya? Diba mas maganda na yon
kesa naman kunin pa niya ang anak ko at guluhin pa niya buhay ko."

"So pababayaan mo nalang? Pababayaan mong lumaking walang Ama yang mga anak mo? Mag
isip kang mabuti Ellen. Alam mo magpahinga kana muna napaparanoid ka lang okay?"

"Hay siguro nga, sige na tatawagan nalang kita mamaya sumasakit na ang ulo ko."
ibinaba ko na ang tawag ko at ihinagis ang phone sa kama ko. Naiinis ako kung ano
bang nangyayare ngayon sa buhay ko. Isinara ko na ang malaking kurtina para hindi
din ako makita kung sino man ang nasa labas. Bumaba na ulit ako at naabutan ko si
Nay Pacita na katatapos lang mag luto ng tanghalian.
"Oh Iha tamang tama ang baba mo tara na at kumain kana. Uuwi na muna ako dahil
maniningil muna ako ng renta."

"Nako maraming salamat po Nay sobra sobra na po talaga tong ginagawa niyo sakin."

"Nako ano kaba wala yon. O bweno uuwi na muna ako. Alagaan mo ang mga anak mo ha.
Katukin mo nalang ako sa kabilang bahay kapag may kailangan ka." Bilin nito bago
siya umalis. Pagkaalis ay naghanda nadin ako ng makakain ng mga anak ko dahil
panigurado gutom ang mga ito.

Nanonood lang ang mga anak ko sa may sala ng may mag doorbell. Kaagad akong tumakbo
sa pintuan at hindi ko na sinilip kung sino yon sa pag aalalang si Nanay Pacita
padin yon at may nakalimutan lang. Kaagad kong binuksan ito.

"Nay Pacita may nakali-" Tila naudlot ang dila ko ng mga sandaling yon. Ilang taon
nadin ang nakalilipas bago ko huling nakita ang mukha niya. Napaatras ako habang
nakatitig lang sakanya. Nakatitig din siya sakin na parang hindi makapaniwala.

"Wherever you go I will find you."

Sabi niya na mas lalong nagpakaba sa dibdib ko.

61.

Tila dumikit na ang mga paa ko sa kinatatayuan ko ng makita ko siya. He change a

lot. Mas lalo pa siyang gumuwapo at mas lalong lumakas ang dating. Tuluyan na
siyang nakapasok sa loob at siniil ako ng mainit na halik.
Hindi ko namalayan na nakapikit na pala ako at sumasabay na sa mga halik na sakin.
Nag dulot ng kakaibang kiliti sa aking tiyan ang pag gapang ng halik niya sa leeg
ko. Ikinulong niya ako sa kanyang matitikas na bisig habang walang sawang
hinahalikan ako sa leeg pababa sa aking balikat.

Napahinga ako ng malalim na nagdulot ng ungol dahil sa sarap ng kanyang mga halik
na dumadapo sa aking balat.

Kay tagal na, kay tagal na panahon na ng huli ko itong maramdaman. May halong
pananabik ang mga halik ni Reid. Mapupusok ang mga halik niya na parang ngayon lang
niya ulit natikman.

Napahinga pako ng malalim ng mapunta ang mga halik niya sa aking dibdib. He sucked
my breast, he licked it. Parang uhaw na uhaw na mas lalo pang nagpa pamula sa akin
at nagpainit.

Namumula ang mga tenga ni Reid gaya noon kapag nasa ganto kaming kalagayan. Tila
nabura lahat sa isip ko ang galit sakanya. Iisa lang ang nararamdaman ko at
nagugustuhan ko yon.

"Mmmm." Ungol ko habang walang sawa niyang sinisipsip magkabila ang aking dalawang
dibdib. Hindi ko na namalayan ang aming ginagawa at mabuti na lamang ay nasa sala
ang mga bata at nanonood at naisarado ko ang pinto.

Pilit kong pinigilan na mag labas ng malakas na ungol dala ng kanyang ginagawa.
Ngayon ko nalang ulit naramdaman to.

Ngayon nalang ulit at hindi nako magpapaka impokrita dahil gustong gusto ko ang pag
romansa niya sa akin.
He cup my breast and massage it libog na libog niyang ginawa yon at hindi ko to
napigilan dahil nagugustuhan ko yon.

He finally undress me at lumuhod sakin ngayon ay idinikit niya ako sa pader at

ibinuka ang aking mga hita at inilagay niya ang kanang hita ko sa kanyang balikat.

Wala siyang inaksayang oras at kaagad niyang kinain ang pagkababae ko na nag dulot
ng labis na panginginig at panghihina sa aking tuhod. Hawak hawak ko ang kanyang
ulo at mas idiniin ko pa iyon sa akin. Narinig ko ang pag tawa niya ng mahina at
mas nainis ako kaya iminudmod ko pa ang ulo niya roon at kanya naman niya itong
siniil. Dinilaan, sinipsip na mas lalo lang nakapagpabaliw sakin. Walang pinagbago.

Hindi kami nag uusap at tanging mga galaw lang ng aming katawan ang tanging
naguusap. Pinag diinan ko pa lalo iyon ng makaramdam ako ng nakababaliw na
sensation. Lalabas na. Lalabasan na ako sa ginagawa niyang pag kain sakin.

Hindi ko napigilan at napapikit ako habang nakakagat sa ibabang labi ko ng

magpakawala ako. Nilabasan ako at kaagad na tumayo si Reid at itinulak ako sa sofa
malapit sa may pintuan.

Binuksan niya ang kanyang pantalon at inilabas ang galit na galit at tayong tayo na
pagkalalaki.

Umibabaw siya at ibinuka ang aking dalawang hita tiyaka ipinasok ang sarili niya
sakin.

Umaalog ang sofa sa lakas ng kanyang pag bayo sakin. Pawis na pawis kaming pareho
habang tuloy padin siya sa pag labas pasok na mabilis. Halos mabaliw ako sa
ginagawa niya. Mas lalong sumasarap habang tumatagal.

Isinagad pa niya ito ng todo na mas lalong nakapag panabik sakin. Para bang gustong
gusto na niyang sumigaw ako sa ungol habang binabayo niya ako ng sagad na sagad.

Hindi ko na napigilan at napaungol ako ng sobra mas lalong sumasarap kapag umuungol
ako.

Nakakabaliw ang ginagawa niya kaya wala na akong paki kung marinig ng mga bata.
Hindi tumigil si Reid sa pagbayo sakin at mas idiniin pa niya ito.

Sagad na sagad at mas bumibilis na may halong pang gigigil niya. Tinanggap ko yon
at mas ibinuka ko pa ang aking mga hita para mas malugod siyang makapasok. Ngumisi
siya sakin at ipinasok pa niya ng buong buo ang pagkalalaki niya na nakapagpaungol
nanaman sakin. Napanganga ako at hinalikan niya ako habang binabayo.

Tila nakakabaliw lalo ng ipasok niya ang dila niya sa bibig ko at ngayon ay
nakikipag espadahan ako sakanya ng dila.

Sinisipsip niya ang dila ko na nagdala ng matinding init sakin kaya napayakap ako
sakanya at kinagat ang kanyang dila na nagdala din ng matinding init sakanya kaya
mas isinagad pa niya sakin ang kanyang pagkalalaki.

Binayo niya ako ng binayo hanggang sa maabot niya ang climax niya. Nakaramdam ako
ng init na likido na sumabog sa loob ko. Hudyat na nailabas na niya sa loob looban
ko.

Hingal na hingal kami natapos at hindi padin siya umaalis sa ibabaw ko at tinitigan
ako sa aking mga mata.
"Akin ka lang Ellen. Akin lang." Huling sabi niya bago nakatulog sa may dibdib ko
dala ng matinding pagod. Nakaramdam din ako ng antok at tila nakatulog din ako sa
pagod na dulot nang matinding pagod.

62.

Nagising ako ng mapansin na nakatapis na ako ng kumot. Wala na si Reid at dali dali
akong nagbihis dahil naalala ko ang mga anak ko. Ng buksan ko ang pintuan ay laking
gulat ko ng makitang nakikipaglaro na ang mga ito sa ama nila. Tuwang tuwa sila.
Bakas sa mukha ni Reid ang saya at pananabik sa mga anak niya. Inisandal ko ang
katawan ko sa pintuan at kinrus ang dalawang kamay ko habang pinag mamasdan sila.
Si Liam ang pinaka malapit kay Reid dahil sobrang lambing nito. Maging si Lerwick
at Laurence ay masayahing mga bata. Sadyang naiiba nga lang si Lance at nakuha ang
pagkamasungit sa kanyang Ama. Seryoso ito at hindi ganon nakikipaglaro sa mga
kapatid niya. Tatlong taon gulang na ang mga ito at tanging si Lance lamang ang may
pag iisip na parang mature. Masaya naman ako dahil lumaki ang mga anak kong
mababait.

Napansin nila ang presensiya ko at nagsitakbuhan ang tatlo sakin samantalang si

Lance ay nakatingin lang. Umupo lang ito sa tabi ng kanyang Ama na masayang
nakatingin sakin.

"Nako ang kukulit niyo talaga. Nagluto ako ng gulay okay kakain na kayo."

"But I want dede." Sabi ni Liam. Pure breast feed kasi ang apat kaya lumalaking
masigla at tama lang ang katawan.

"Later Liam okay?" Sabi ko. Nakakahiya naman kasi at narito si Reid.
Napasunod ko naman ang apat na kumain. Masaya ako at kaya na nilang kumain mag isa.
Naiwan kami ni Reid sa may sofa. Tahimik lang ako dahil nahihiya padin ako sa mga
nangyare kanina. At hindi ko padin nakakalimutan ang ginawa niya sakin. Nagulat ako
ng maramdaman ang pag hila niya sa braso ko para mapalapit sakanya lalo.

"I know what you thinking."

"Bakit kapa bumalik? Nakipag hiwalay na ako sayo."

"I said no. And my answer will always no."

Tinanggal ko ang kamay niya sa braso ko. At lumayo ng kaunti sakanya. Nakatingin
padin siya sakin at malungkot ang mga mata.

"Sanya? Sino ba talaga siya?" Tanong ko.

"Hey. She's nothing. Ginamit ko lang siya para malaman kung sino talaga ang nasa
likod ng lahat ng kaguluhang nangyayare satin. Alam kong kasapi si Sanya sa
sindikato at isa itong spy."

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.

"Spy? Bakit?" Nakakunot noo kong tanong.

"Nakulong ako sa pamamahala ni Luigi Knight isang magaling na CA. Ngunit hinayaan
niya akong makatakas ng tumalon ako sa dagat."

"Tumalon ka?! Bakit! Buti naman ay walang nangyareng masama sayo. Alam mo bang araw
araw akong umiiyak sa pag aakalang patay kana ha." Nagsimula ng tumulo ang mga luha
ko at kaagad niya itong pinunasan.

"Shhh I'm really sorry my queen." Sabi nito at hinawakan ang magkabilang pisnge ko.

"No. Continue." Sabi ko at matiyagang nakinig sakanya.

"Nawalan ako ng malay at pagkagising ko ay nasa isa na akong white house. Nag
iisang bahay sa isang isla. Si Sanya ang kumupkop sakin at ng magkamalay ako ay
kaagad niyang sinasabing siya ang asawa ko."

Hindi ko man lubos pang naiintindihan ay mas pinilit kong intindihin ang sitwasyon
ni Reid.

"Base sa kanyang kilos ay alam ko na agad na isa siyang spy at nakaplanado na lahat
kaya naman ay nanahimik muna ako at hinayaang maging asawa niya. Pinag aralan ko
ang bawat kilos ni Sanya at napakadali lang aralin nito. Tiyak na bago lang siya sa
kanyang trabaho kaya basang basa ko agad ang kanyang ginagawa. Umakto ako ng normal
bilang asawa niya pero maniwala ka sakin ikaw lang talaga Ellen. Ikaw lang ang nasa
isip ko at ang mga anak natin.

"Nagsama kayo? So may nangyare ba sainyo?" Masikip sa dibdib kahit na sabihin pa

nating ang lahat ng yon ay pagpapanggap lamang.
"Never my queen. Yun ang iniiwasan ko dahil tapat ako sayo." Sabi niya at hinalikan
ako sa aking noo.

"Gano katagal? Gano katagal kayong nagsama? Isang taon kang wala non Reid. One
fucking year." Sabi ko at tumutulo nanaman ang aking mga luha.

"Wala pang taon kami nag sama. I'm sorry my queen. I tried so hard to get back.
Pero hindi ganon kadali lalo na at nawala ang lahat ng koneksyon ko. Nawala si
Rafael at Ana na siyang pinagkakatiwalaan ko at alam kong hindi madali para sakin
yon."

"Hinanap ka namin ng mabuko kong buhay kapa. Narinig ko ang pag uusap ni Ana at
Rafael at hinahanap ka padin nila." Huminga ako ng malalim ng luminaw kahit papaano
sakin ang mga nangyare. Si Sanya ay maganda kaya naman buong akala ko'y tuluyan na
akong pinagpalit ni Reid ng siya'y magbalik.

"Bakit mo pa sinama si Sanya? Para makita ko kayo?" Inis na sabi ko.

"No no no. Let me explain. Spy siya kaya kailangan ko siyang isama at gagawin ko
siyang bihag. Iniwan mo agad ako Ellen ng hindi agad nakakapag explain. Nakakulong
na si Sanya hanggang ngayon. Ginawa ko siyang bihag para lumabas ang tarantadong si
Erol." Galit na sabi nito.

"Erol? Anong alam ni Erol?"

"Exactly, siya ang may kagagawan ng lahat ng to. And I will do everything mapatay
ko lang ang hayop na yon." Nag igting ang mga panga ni Reid na halatang galit na
galit sa kanyang kapatid na si Erol.
"Pabayaan mo na siya Reid. Kapatid mo padin si Erol."

"No. Nawala ka ng dahil sakanya. Hindi ko mapapalagpas to."

"Sasama na ako sayo. Kami ng mga anak mo. Pls mabuhay tayo ng normal Reid. Walang
away, walang gulo." Sabi ko habang nakahawak sa kanyang mukha.

"All I need is you." Sabi niya at hinalikan ako. Nagkasundo kami na iiwas na muna
sa gulo. Nakakapagod din kasi ang buhay na puro gera nalang. Isinama na niya kami
pauwi ng Mansion. Hawak hawak ko si Liam at Lerwick samantalang si Lance at
Laurence ay nakay Reid. Hindi na ako nagpakipot pa dahil mahal ko talaga si Reid at
nalaman ko na ang totoong dahilan kung bakit merong Sanya sa buhay niya. Ngayon ay
si Sanya ang sagot para tuluyan ng magkaayos ang mag kapatid na si Erol at Reid at
kailangan kong gumawa ng paraan para dun.

63.

"The Truth"

Ng makarating kami sa Mansion ay wala padin pinag bago ito. Nasa labas ang mga
tauhan ni Reid at tila may pinagkakaabalahan ang mga ito.

"Anong nangyayare?" Kunot noong tanong ni Reid.

"Uh Lord narito na pala kayo. May bisita kayo." Sabi nito. Tumingin sakin si Reid
at tumuloy na sa loob dala ang kambal. Habang dala ko naman ang dalawang anak ko.
Pumasok na kami sa loob at sumalubong samin ang nag babangayan na dalawang tao.
Nagtatalo sila at may pinag uusapan ito. Laking gulat ko ng lingunin nila kami.
Napatahimik si Ana habang ang isang babae ay nakatingin lang sakin.

"Siya na ba ang Anak ko?" Sabi nito. Lalo akong naguluhan. Kilala ko ito. Siya si
Mrs. Dizon isang makapangyarihang business woman. Siya ang babaeng nagbigay ng
shares sa Villacorte. Anong ginagawa ng ginang dito?

"Ellen? Ellena." Lapit nito sakin. Tila napatulala si Reid ng makita ito. Na waring
hindi ito makapaniwala. Agad niyang sinenyasan ang isang maid na kunin muna ang mga
kambal. Bago humarap muli samin.

"A-anak? Anak niyo ko?" Nagugulumihanang tanong ko.

"Ako ito. Ako ang yong Ina." Kaagad niya akong niyakap kasabay ng pagbuhos ng
kanyang mga luha. Hindi padin nakakapagsalita si Reid at si Ana.

Iyak lamang ng iyak si Mrs. Dizon habang mahigpit na nakayakap sakin. Naguguluhan
ako. Hindi ko alam ano ang nangyayare. Nagsalita bigla si Ana.

"Siguro nga panahon na para malaman ni Ellen ang lahat." Sabi nito at lumapit.

"Ako ang kapatid ng yong Ina Ellen. At siya ang Ina mo." Sabi sakin ni Ana. Hindi
ako makapaniwala. Tila napanganga pa ako sa mga naririnig ko.

"Laking pasasalamat ko kay Lord dahil siya ang nagpahanap sayo. Nahanap kita sa
orphanage." Sabi ni Ana.
"Anong ibig mong sabihin Ana? Alam ni Reid ang pagkatao ko?" Naguguluhan ako.

"Oo alam niya. Dahil noon pa man Iha pilit ka niyang kinukuha sakin bilang
kabayaran ng pagkakautang natin sakanya. Pero inilayo kita. Inilayo kita ng
maaksidente ang bus na sinasakyan natin at ng magising ako ay wala na akong
maalala." Sabi ni Mrs. Dizon. Naamnesia siya? Ang gulo. Ang gulo gulo.

Napaatras ako ng konti dahil sobrang magulo ang mga pangyayare. Gusto kong malaman
kung sino ba talaga ako.

"Sino ba talaga ako?" Tumutulo na ang mga luha ko habang tinatanong kung sino ako.

"Ako at ang yong papa ay nagsisilbi noon sa mga Ford. Ipinanganak kita at lumaking
magandang bata. Umuwi si Mr. Reid Ford galing Amerika at dun ka niyang unang
nakita. Malaki ang pagkakagusto sayo nito at tila baliw sayo kaya nag alala ako at
itnakas kita. Namatay ang ama mo sa sakit kaya naman tayong dalawa lang ang namuhay
na magkasama. Bata kapa lang Ellen. Bilang isang Ina gusto kitang protektahan at
ilayo sakanya.

"Kapatid ko sa Ina si Ana at laking gulat ko na nagtatrabaho pala ito sa pamilyang

Ford. Dun lumakas ang loob ko na hanapin siya at nagbabakasakaling mahanap kita.
Ako ang Ina mo Ellen. Ako si Hellen Garcia Diaz ang iyong Ina. At ikaw si Ellena.
Ikaw si Ellena ang nawawala kong anak." Umiiyak na sabi nito.

Tila nasampal ako ng katotohanan. Ngayon lang luminaw kung sino ba talaga ako.
Hindi ko alam kung magagalit ako o matutuwa dahil dito. Bakit hindi sakin sinabi ni
Reid to? Bakit?
"Bakit hindi mo sinabi sakin to?" Sabi ko kay Reid.

Napaurong ang dila nito at hirap magpaliwanag.

"Ano pabang tinatago mo sakin!" Sigaw ko kay Reid. Sumisikip ang dibdib ko.
Pakiramdam ko ay binago ni Reid ang kapalaran ko. Hindi ko nakilala ang aking Ina
dahil sa kagustuhan niyang makuha ako. Bakit? Bakit nangyayare ang mga to? Kaya ba?
Kaya ba halos lagi kong napapanaginipan ang aksidente noon sa isang bus? Kaya ba
lagi kong napapanaginipan ang mukha ng isang babaeng tinatawag kong Ina? Diyos ko.
Bakit pakiramdam ko ay pinagkaisahan nila ako. Bakit pati si Ana ay nag sinungaling
sakin?

"I know I'm stupid. But I love you. I really love you Ellen." Sabi sakin ni Reid na
parang humihingi ng kapatawaran.

"Kelan pa Reid? Kelan mo pa ako kilala ha? Bakit mo ako inangkin!"

"I love you." Sabi nito.

Ang sakit sakit sakin na malaman ang katotohanan. Kung hindi nagpakita ngayon ang
aking tunay na Ina ay malamang tanga padin ako. Wala padin akong kaalam alam.

"Iha wag kang magalit sa Asawa mo. Dahil kung hindi din dahil sakanya ay hindi ka
niya maililigtas kay Frances." Sabi ng aking Ina.

Napayuko ako. Ipinikit ko ang aking mga mata at dun ko narealized na ginawa ni Reid
ang lahat lahat sakin. Dun ko narealized na handa siyang magpakamatay maprotektahan
lang ako. Inalagaan niya ako at hindi pinabayaan. Tunay na minahal niya ako sa
kabila ng kanyang pagsisinungaling sakin. Napayakap ako sa aking tunay na Ina.
Iniyak ko na ang lahat dahil sa pananabik ko sakanya.

Mahigpit din itong yumakap sakin.

Bumitaw na ako ng yakap dito at naglakad patungo kay Reid. Sa asawa kong mahal na
mahal ako. Hinawakan ko ang kanyang mukha at tinitigan ang mga mata niyang
malulungkot.

"Salamat. Salamat sa lahat." Sabi ko at niyakap siya ng mahigpit. Nagulat siya

dahil hindi ako galit. Paano nga ba ako magagalit e mahal ko siya? Paano naman ako
magagalit sa napakagwapong nilalang na to. Niyakap niya ako ng mahigpit at
isiniksik ang kanyang mukha sa leeg ko.

"Forgive me." Sabi niya.

"I already forgave you asshole." Sabi ko na siyang ikinatawa niya. Para na akong
nababaliw dahil tumatawa ako habang tumutulo ang mga luha ko. Paano ba ako
magagalit e sobrang saya ko na mahal pala ako ni Reid noon pa.

64.

Nakilala ni Mama ang mga anak ko namen ni Reid. Masaya siya na kahit nawalay ako
sakanya ay nasa mabuti akong mga kamay. Labis ang pasasalamat niya kay Reid na
hindi ako pinabayaan. Magpasa hanggang ngayon ay hindi padin ako makapaniwala na
kapatid pala ng aking ina si Ana. Kaya naman pala ganon nalang siya kung mag alala
sakin.
Nakapangasawa ng isang bilyonaryo sa L.A ang aking Ina at may anak nadin ito. Babae
rin katulad ko at halos kasing edad lang pala ni Sari dahil bente uno palang ito.
Ako naman ay bente tres na at may mga anak na. Masaya na ang tinakbo ng buhay ko at
masaya din ako sa naging kalagayan ng aking Ina. Masaya akong hinanap niya ako. Na
gusto padin niya akong makita. Uuwi na siya sa makalawa at may balak na manirahan
dito sa pinas. Pakikiusapan daw niya ang kanyang napangasawa maging ang kanyang
anak na babae para nadin makilala ako. Pumayag naman ako sa gusto ng aking Ina para
naman mas makilala ko pa siya.

Kay tagal ding panahon na nawalay ako sakanya. Kaya naman sabik na sabik din ako sa
kalinga ng isang butihing Ina. Madami kaming napag usapan at puro halos business
nila sa ibang bansa. Nagtayo nadin ng business sila Mama at ang kanyang Asawa dito
sa pinas kaya siya umuwi. Sadyang kapalaran na ang nag tulak samin para muling mag
tagpo.

Isa palang bilyonaryong doktor ang napangasawa ng aking Ina at ito'y nag ngangalang
Mr. Juan Carlos Diaz. Mabait daw ito dahil siya ang doktor na gumamot sa aking Ina
ng may mangyareng aksidente noon sa bus. Nasa pinas kasi ito at kaagad na ni rescue
ang mga tao sa loob. Habang ako naman ay hindi ko alam at nawalay sa aking Ina na
walang kamalay malay na nawalan pa ng ala ala. Pinag aral niya ang aking Ina
hanggang sa makapag tapos ng kolehiyo at sila'y nagpakasal.

Purong Amerikano daw si Juan Diaz ngunit dahil sa aking Ina ay natuto itong mag
tagalog at parang pinoy nadin kung makapag salita. Masaya ako dahil habang
ikinukwento niya ang mga ito ay may ningning ang kanyang mga mata. Alam kong masaya
na siya sa buhay niya ngayon.

Hindi nawala sa mga mata ng aking Ina ang apat kong mga anak. Isa isa niya itong
kinarga at hinalikan sa mga pisnge. Nagmana daw halos sa ama ang mga mukha nila. Oo
kambal sila ngunit hindi mo masasabi na mag kakamukha sila dahil may kanya kanyang
kagwapuhang taglay ang mga ito. Namana naman nila ang matatalim na mga mata sa
kanilang Ama.

Sa mga oras na kausap ko ang aking Ina ay nakaramdam ako ng payapa dito sa puso ko.
Hindi na namin namalayan na mag didilim na kaya nagpaalam na ang mama ko at
nagpasundo na sa kanyang driver. Disenteng disente talaga siyang tignan maging sa
kanyang pino pinong pag lalakad na waring lahat ay pinag aralan niya.
Nagpatulong naman ako sa asawa ko na iakyat na ang mga anak namin dahil sa inaantok
na ang mga ito.

Ng sila ay makatulog na ay nakaramdam nadin ako ng antok kaya lumabas na kami ni

Reid at masaya kaming nag kukwentuhan. Nagulat ako ng may babaeng naglakad sa harap
namin. Naka uniform ito ng pang katulong at seryoso lamang na nakatingin sa
kawalan. May naiiba din sakanya dahil may parang bakal ito na tali sa kanyang ankle
na parang aso. Para itong isang device na may ilaw na pula na kumikislap kislap.

Napahinto kami ni Reid at napakunot noo ang asawa ko.

"What are you doing here! Go back to your cage!" Galit na sabi ni Reid.

"Reid ano ba! Hindi siya hayop para pagsalitaan mo ng ganyan."

"Yes she is. Alaga ni Erol yan." Sabi nito. Nag krus sa isip ko ang babaeng ito
dahil sa dungis ng kanyang mukha ay hindi ko agad ito nakilala. Tinitigan ko pa
siya ng mabuti at napahawak ako sa aking mga labi ng makilala siya.

"S-sanya?" Banggit ko sa pangalan niya.

Malaki ang kanyang pinag bago. Si Sanya ang babaeng kaiingitan ng lahat dahil sa
angking ganda nito kaya naman labis akong namuhi kay Reid noon sa pag aakalang
ipinag palit na niya ako agad. Siya ang spy na sinasabi ni Reid at ngayon ay isang
bihag na sa mansion. Papaano nga ba siya makakatakas dito? Napakadaming mga tauhan
ni Reid ang nag kalat sa labas. Nakabukas pa ang lahat ng mga CCTV's cameras kaya
wala ka talagang takas. Idagdag mo pa kung ano man iyong bagay na nakakabit sa
ankle niya na para bang detector.

Yumuko ito at nag lakad palayo. Nag tuloy tuloy sa may gawi kung saan ang bodega.
Susundan ko na sana siya ng hilahin ako ni Reid.

"No wala akong tiwala sakanya baka anong mangyare sayo." Sabi nito. Hindi ko lubos
maisip kung bakit ganito ang sinapit ni Sanya.

"Hintayin mo lang darating ang amo niyan." Sabi ni Reid na waring tinutukoy si
Erol.

"Natatakot ako sa mga balak mo. Hindi mo ba alam na pwedeng mag patayan nanaman
kayo ni Erol? Reid napapagod na ako sa ganitong set up. Kelan ba tayo tatahimik?"
Sabi ko.

Seryoso akong tinignan ni Reid sa aking mga mata. Hinawakan niya ang aking mag
kabilang pisnge at pinag tapat ang mga noo namin. Napapikit ako sa kanyang ginawa.

"Mag tiwala ka sakin. Gagawin ko lahat mapabuti lang kayo ng mga anak natin."

Hinalikan niya ako sa aking noo. Pababa sa aking pisnge. Madaming halik ang kanyang
pinakawalan sa mag kabilang pisnge ko na siyang ikinatawa ko. Hindi kasi siya ganon
noon. At ngayon ay napakalambing na niya. Gumapang ang kanyang halik sa mga labi ko
at malugod ko namang tinanggap yon.

Niyakap niya ako ng mahigpit habang hinahalikan sa aking mga labi. Para na akong
malulunod sa mga halik niyang nakakasabik. Para itong drogang nakakaadik. Ang sarap
sa pakiramdam dahil ang lambot ng kanyang mga labi. Ipinasok pa niya ang kanyang
dila sa loob ng bibig ko at nag simulang hanapin ang dila ko.

Nakaramdam ako ng kakaibang init nanaman ng katawan dahil dun. Alam ko na ang
gutong mangyare ng asawa ko kaya bumitaw muna ako sakanya.

"What?" Kunot noong tanong niya na tila nabitin sa halikan namin.

"Sa kuwarto tayo." Nakangiti kong sabi sakanya at namula ako dahil hindi ko alam na
sinabi ko na pala yon.

Napangisi siya at binuhat ako. Binuhat niya ako habang nag hahalikan kami at
nakaipit ang mga hita ko sa kanyang bewang. Nakahawak ang mga kamay ko sa batok
niya habang nilalasap ko ang masarap na halik niya.

Attention:

Author's note:

Bago ako mag update naisip kong gumawa ng facebook account ko para dun sa mga
updated stories ko. Please add me to inform you guys kung kelan ako mag aupdate.
Ginawa ko to because of my busy schedule and ayoko naman pagmukaing tanga ang mga
readers ko dahil mahal ko kayo. So I will be posting the dates kung kelan ako mag
aupdate.

Please search me my real name is Elle Aradan.

PS: Hintayin niyo po ang confirmation ko dahil ngayon ko palang ito nagawa at
inaayos ko palang.

PPS: Add me now guys. And mamaya ang next chapter ng OBTMB.
65.

Ellen:

Maaga palang ay naalimpungatan ako. May araw na samantalang wala na sa tabi ko si

Reid. Dali dali akong nag tungo sa banyo at naghilamos ng mukha at nag toothbrush.
Nag punta ako agad sa kuwarto ng mga kambal ko ngunit wala sila sa kwarto. Nagtaka
ako kaya naman bumaba ako at dun ay narinig ko na ang kulitan nila. Halatang nag
lalaro ang mga ito. Naabutan ko si Sari kasama ang kanyang asawang si Stepen na
kasama din ang napakagandang anak nila na nakikipag laro sa mga anak ko. Ngunit si
Lance ay tahimik lang at seryosong nanonood. Hindi talaga ito pala laro habang ang
apat ay nag hahabulan na. Katabi ni Lance ay ang ama nito. Maaga palang nagising
ang mag ama ko at mabuti naman ay dinalaw kami nila Sari.

Kaagad na akong bumaba at masayang sinalubong sila. Pinisil ko pa ang pisnge ni

Sari na parang nananaba nanaman ito. Apat na taon nadin ang kanilang anak na babae
na sobrang ganda dahil namana sa ina ang maaamong mata at namana naman halos sa ama
ang buong itsura nito. Si Barbara ang nag iisang anak nila Sari at Stepen mabait na
bata ito at pino ang mga galaw na halatang tinuruan kung papaano kumilos.

"Cassidy?" Tawag ni Sari sakanya.

"Bakit Cassidy?" Tanong ko.

"Barbara Cassidy ang ipinangalan namin sakanya." Masayang sabi ni Sari. Lumapit si
Cassidy samin.

"Kiss you Tita Ellen." sabi ni Sari at humalik naman sa akin ang munting anghel na
to.

"Good girl Cassidy." Sabi ni Sari at pinisil pisil ang mukha ng kanyang anak na
pinanggigigilan.

"Ouch mom." Sabi nito. Bakas sa maputing balat at mamula mula ang bakat ng pagpisil
ni Sari.

"I'm sorry sweetheart." Sabi ni Sari at hinalik halikan ang pisnge ng anak.
Nakakatuwa ang mag ina dahil sa kanilang pag bobonding.

"Hey. I want to marry your daughter." Seryosong sabi ni Liam. Nagulat ako dahil sa
sinabi ng aking munting prinsipe. Matanda si Cassidy dito ng isang taon ngunit mas
matangkad ang anak kong si Liam.

Natawa kaming lahat maging sina Reid at Stepen dahil sa sinabi ni Liam. Masiyado
pang bata ito kaya hindi namin inisip yon.

"Okay sure, someday little boy." Sabi ni Sari at ginulo gulo ang buhok ni Liam.
Natawa ako dahil sa inaasta ng anak ko kaya naman kinalong ko ito at niyakap ng
mahigpit.

"Hey Mom I wanna marry her." Sabi nito habang nakatingin sakin. Kahit di pa ganon
ka sobrang tuwid ang pag sasalita ay malinaw naman at naiintindihan ko.

"You're too young for that my prince, but don't worry you will when you grow up
okay?" Nakangiting sabi ko.

Napangiti naman ito sakin at umalis na ng pagkakaupo. Nilapitan si Cassidy at

hinawakan ang kamay. "Someday I will marry you." Alam ko namang biro lang yon.
Hindi pwede noh dahil mag pinsan sila kaya naman natawa nalang kaming lahat sa
inasta ni Liam. Naputol ang tawanan dahil nakahanda na pala ang pagkain para sa
tanghalian.

.....

Masayang natapos ang araw ng pagbisita nina Sari at Stepen kasama ang kanilang
prinsesa na mahimbing ng natutulog sa balikat ni Stepen. Ang mga anak ko naman ay
nakatulog na marahil sa sobrang kapaguran.

"So Mrs. Ford gabi na pwede naba tayong mag habulan sa kwarto?" Sabi sakin ni Reid
habang nakahawak ang kanyang kamay sa kanang dibdib ko.

"Reid ano ba? Baka may makakita."

"And so? Who cares?" Nakakunot noo nanamang tanong nito. Hinampas ko siya sa
kanyang dibdib dahil sa mga pinag sasabi niya. Hindi paba siya napagod kagabi at
ngayon ay hihirit nanaman?

*****

Malamig ang gabi. Nagising ako ng maramdamang wala si Reid sa tabi ko. Tinignan ko
ang orasan at hating gabi na. Nilingon ko ang paligid ngunit wala talaga ito.
Nagpasiya akong pumunta sa kwarto ng mga kambal para icheck kung nandun siya ngunit
nabigo ako. Nilapitan ko muna isa isa ang mga nahihimbing kong mga anak at inayos
ang kanilang mga kumot. Hinalikan ko sila sa kanilang noo tanda ng pagmamahal ko
sakanila. Dahan dahan ko ng tinahak ang pinto palabas ng kuwarto.

Nasa may hagdanan na ako pababa ng makitang madilim ang buong mansion. Nangangapa
ako habang pababa. Hinanap ko ang switch ng ilaw at ng mabuksan ko ito ay laking
gulat ko. Laking gulat ko ng maabutan ko si eksena si Reid Sanya pati nadin si
Erol.

Putok na ang nguso ni Erol samantalang putok ang kilay ni Reid habang nakahawak kay
Sanya at nakatutok ang baril sa ulo nito. Nanlaki ang mata ni Reid ng makita niya
ako. Bakas ang takot sa kanyang mukha.
"Ellen!" Sigaw niya.

Dali dali akong hinatak ni Erol at tinutukan din ng baril sa ulo habang kaharap si
Reid at Sanya.

"Sige! Iputok mo yan kay Sanya at hindi ako mag dadalawang isip na pasabugin ang
bungo ng asawa mo!" Sabi ni Erol. Nanginginig ako dahil mas lalo pa niyang diniin
ang baril sa ulo ko pababa ngayon sa mukha ko.

Napapikit ako sa sakit ng pagkakatutok niya. Mas lalo pa niyang hinigpitan ang
pagkakahawak sa bewang ko kaya wala akong kawala. Narinig ko ang pag hinga ni Reid
ng malalim. Malalim na malalim.

Nanginginig na ito sa galit habang masama ang tingin kay Erol. Inilingon lingon ko
ang aking mata at napaka gulo sa loob ng mansion. Maraming basag na gamit ngunit
walang nakikialam na tila ayaw pang mabawian ng buhay kaya naman hinayaang mag
laban ang dalawang mag kapatid.

"Madali lang akong kausap. Palayain mo si Sanya kapalit ng buhay ng asawa mo."
Galit na sabi ni Erol. Natahimik si Reid at nag iisip ng paraan. Umabante ito
kasabay si Sanya at umatras naman kami ni Erol. Umikot sa gawing kanan si Reid at
sa kaliwan naman si Erol. Nag ikutan lang kami at itinaas na ni Reid ang kanyang
baril gayun din kay Erol. Dahan dahan nila itong inilapag sa sahig at itinulak kami
pareho palayo sakanila. Ngayon ay nasa dulo kami habang ang dalawa ay masama ang
tingin sa isat isa. Hindi maaari. Hindi pwedeng magpatayan sila. Kailangan kong
gumawa ng paraan.

Hindi na ako nag dalawang isip na tumakbo para tawagan sina Stepen dahil kailangan
namin ng tulong. Hindi pa ako nakalalayo ay napahinto ako ng sabunutan ako ni
Sanya.
"Tama na! Wag mong ipapahamak si Erol!" Sabi nito.

"Bitawan mo ko!" Sabi ko at malakas na siniko ito para lubayan ako. Napalingon ako
sa gawi nila Reid at Erol na parehas ng nag papatayan. Parehas magaling sumuntok,
dumipensya at umatake. Walang gustong mag patalo.

Hindi na ako pwede pang tumayo nalang at dali dali na akong pumunta ng kitchen para
tawagan si Stepen ng maabutan ako ni Sanya at hablutin ang buhok ko.

"Bitawan mo ko!" Sabi ko ngunit tuloy padin ang pagsabunot niya sakin. Nahawakan ko
ang isang basong babasagin at ipinalo mismo sa kanyang ulo dahilan para mapatumba
siya at sumirit ang dugo sa kanyang ulo. Napaatras ako dahil dito ngunit dahan
dahan siyang tumayo at kumuha ng kutsilyo.

"Anong gagawin mo jan!" Tanong ko.

"Patawarin mo ako. Pero kailangan kong gawin to para sa mga kapatid ko." Sabi ni
Sanya at susugurin na ako nito. Nakaiwas ako dahil nadulas ako dala ng basang
sahig. Hindi niya ako nasaksak kaya naman pagkakataon ko na para tumakbo. Hindi ako
nakatakbo ng bigla niya akong ibabawan at pilit na idinidiin ang kutsilyo malapit
sa dibdib ko. Hawak ko ang kamay niya hanggat kaya ko at ang isa kong kamay ay
pilit na inaabot ang baking powder na nasa drawer sa may ulohan ko. Isinaboy ko
sakanya lahat ng yon dahilan para mabitawan niya ang kutilyo at mapasigaw siya sa
sakit ng mata. Tumakbo ako paakyat ng hagdan dahil labis akong nag aalala para sa
mga anak ko kaya ilalock ko mismo ang kwarto. Ngunit nakakangalahati palang ako ay
hinila na ni Sanya ang aking paa at kinaladkad ako pababa ng hagdan.

"Bitawan mo ko!" Sabi ko at kaagad ko siyang sinipa. Malakas din siyang babae at
sinuntok niya ako sa aking sikmura. Nahilo ako sa ginawa niya pero hindi ako
pwedeng mag patalo dahil nanganganib ang mga anak ko. Si Reid at Erol ay pareho ng
duguan na nakahandusay sa sahig habang tuloy padin ang pagpapakawala ng malalakas
na suntok.
Umibabaw na sakin si Sanya at hindi ko namalayan yon dahil nag aalala ako kay Reid
dahil nakaibabaw na sakanya si Erol at hawak hawak na nito ang baril.

"Reid!" Napasigaw ako ng makita ko yon. Ng bigla akong mapalingon kay Sanya at
nanlaki ang mga mata ko ng sasaksakin na niya ako ng kutsilyo. Ipinikit ko ang
aking mga mata ngunit nag tataka ako kung bakit nag tagal niya bago isaksak sakin
yon.

Pagdilat ko ay nakita ko siyang lumuluha habang ibinaba ang kutsilyo.

"Hindi ko kaya. Hindi ko kayang pumatay ng tao." Sabi niya at pinahid ang mga luha
niya.

Si Reid naman ay napigilan si Erol at pinukpok niya ito ng malakas sa ulo dahilan
para mawalan ng malay si Erol. Kaagad siyang tumakbo sakin at itinulak si Sanya.

"Get out!" Sabi nito habang itinutok ang baril dito.

"Reid tama na." Pigil ko sa asawa ko. Saktong dumating si Ana at Rafael at nagulat
sila sa kaguluhan sa loob ng mansion.

"Ligpitin mo na yan." Utos niya kay Rafael. Nagmakaawa si Sanya na wag papatayin si
Erol. Magpapakalayo layo sila para hindi na muli pang magpang abot ang mag kapatid.

Sinikap kong paliwanagan si Reid na pabayaang makaalis na ang dalawa dahil ayoko ng
may namamatay. Tumango tango nalang ito at binuhat ako paakyat ng hagdan habang si
Sanya ay inaalalayang maglakad si Erol palabas ng mansion.

Ipinikit ko ang aking mga mata at nagpasalamat padin sa diyos na ligtas kaming
lahat at ang mga anak ko.

The Ford Brothers

Lawrence Ralp Ford

- Pinaka matalino

-Habulin ng mga kababaihan

-Ceo ng Ford Corporation

-Workaholic

-Hot headed

-Monster Boss

-Kinatatakutan ng mga empleyado

-Perfectionist

Lerwick Roy Ford

-Basagulero

-Mabisyo

-Maangas

-Matapang

-Habulin ng mga babae

-Number 1 Racer

-Co- founder ng Blue Lagoon Corporation

Liam Renz Ford

-Babaero

-pinaka presko

-Number 1 na manloloko ng mga babae

-May commitment Issues

-Iniiyakan ng mga kababaihan

-Founder ng sarili niyang business Blue Lagoon Corporation

-Business minded

Lance Raze Ford

-Pinaka seryoso

-Mainitin ang ulo

-Tahimik

-Kinababaliwan ng mga babae

-Inis sa mga babae

-Number 1 Soccer player

-Maangas

-Never been inlove

-Brutal makipag away

-Cold as ice

Note

Authors note:

Bago ang lahat gusto kong mag pasalamat sainyo. Mamaya ako mag aupdate ng next
chapter ng OBTMB.

Sa ngayon I need you to vote now kung kaninong story ang uunahin ko sa Ford
brothers.

Lance Ford
Laurence Ford

Lerwick Ford

Liam Ford

Mag comment na kayo. Padamihan ng boto. I comment niyo lang kung kanino. First 20
yon ang mauuna.

PS: Uunahin ko ang ford brothers after ng OBTMB para tuloy tuloy ang kwento.

PPS: Mag aupdate padin ako sa iba kong story pero ang Ford Series ang mas priority
ko ngayon so expect niyo na matagal ang update ng ibang story.

Please respect.

Vote and comment thanks!

66.

Inihatid namin ang mama sa airport dahil uuwi ito ng America. Nag hihintay sakanya
ang pamilya niya sa America at tulad ng ipinangako ng aking Ina ay uuwi siya ng
pinas kasama ang pamilya at dito na maninirahan.

Katabi ko sa aking tabi si Reid. Ang mga kambal namin ay hindi na namin naisama
dahil sa maaga kaming umalis ng mansion. Uuwi din naman kaming mag asawa pag
katapos nito. Kasama ko din si Ana ang kapatid ng aking Ina upang makapagpaalam
siya dito.

"Mag iingat ka ha. Alagaan mo ang mga anak mo pati narin ang Asawa mo." Paalala
sakin ng aking Ina habang hawak ang magkabilang pisnge ko. Pigil lamang ang mga
luha nito at namumula na ang mga mata hudyat ng kanyang pagpigil na ilabas ito.
Ngumiti ako sakanya at niyakap siyang mahigpit. Hindi man kami nagkasama ng ilang
taon ay wala akong sama ng loob sakanya dahil labis akong nasasabik sa kalinga ng
isang Ina.

Tinawag na ang plane number ng aking Ina at inihanda na niya ang kanyang mga gamit.
Kumaway siya saamin at kay Ana. Sumenyas siya at nabasa ko ang mensaheng binibigkas
ng kanyang mga labi. At ang sinasabi nito ay "Ingatan mo ang Anak ko."

Tumango tango si Ana at si Reid ay hawak hawak ang kamay ko ng mahigpit.

"Don't worry, magkikita rin kayo ng Ina mo." Nakangiting sabi niya sakin. Ngumiti
naman ako at isinandal ko ang aking ulo sakanya. Masaya kaming umalis sa airport at
si Ana ang mag dadrive pauwi ng mansion. Si Reid naman ay may kailangang asikasuhin
sa kanyang kumpanya kaya tinawagan niya ang kanyang driver na pickupin siya mismo
sa may bay kung saan nakapark ang sasakyan ni Ana.

Wala pang ilang minuto ay dumating na ang driver ni Reid. "See you later my wife."
Paalam niya sakin bago ako hinalikan sa mga labi ko at niyakap ng mahigpit. Tanaw
ko ng makaalis na ang sasakyan ni Reid habang nakasakay na ako sa sasakyan ni Ana
at nagsimula ng mag drive. Madami kaming napagkwentuhan ni Ana. Mga masasayang
bagay at maging ang Ina ko at siya. Madami siyang ikinuwentong magagandang ala ala
nila ng aking Ina noong mga bata pa lamang sila.

Nasa kalagitnaan na kami ng Edsa at ang haba haba ng traffic. Sa pagkabagot ko ay

patingin tingin nalang ako sa labas ng tumunog ang phone ko. Napansin ko agad ito
at nag babakasakaling si Reid ang nagtext sakin kaya binuksan ko agad.

1 message received

Hey Beautiful don't forget to take your lunch.

Si Reid nga ang nag text kaya napangiti naman ako. Kahit na matagal na kami ay
hindi padin siya nag babago sakin.

Yes I will. I love you.

Reply ko at nag text muli ito.

I love you morethan anything.

Namumula padin ako sa kilig dahil dun. Kahit na mukha na akong tanga ay ayos lang.
Hindi naman ako pinakikialaman ni Ana na busy sa kausap niya sa phone. Halos
magkakalahating oras na kami at traffic padin sa Edsa.

Ilang beses pa kaming nag palitan ng text ng asawa ko. Kung san san na napunta ang
mga pinag uusapan namin. Hanggang sa medyo lumuluwag na ang daan sa Edsa at
umaabante na ng konti ang Ferrari ni Ana. Maya maya pa ay wala na akong kasunod na
reply na natanggap galing dito. Tinignan ko ang orasan ko at saktong lunch time na
kaya baka kumain muna siya o baka may ginawa lang importante sa opisina. Nakatanaw
nalang ako muli sa bintana dahil sa kabagalan ng mga kotse sa daan. May kausap
padin si Ana sa phone na waring business din ang pinag uusapan. Isinandal ko saglit
ang ulo ko ng tumunog muli ang phone ko.

Dali dali ko agad itong kinuha at tinignan kung anong reply sakin ni Reid ngunit
nag kamali ako dahil sa unknown number ito.

Ellen, kamusta kana?

Napakunot ako ng noo dahil hindi ko naman kilala ang number na yon. Hindi ko naman
pwedeng isiping nag loloko lang to dahil sa alam niya ang pangalan ko.

Sino to?

Message send.

Wala minuto at nag reply muli ang unknown number.

Celine.
Yun lang ang kanyang nireply ng kumabog ng husto ang dibdib ko. Gusto kong makita
si Celine at gusto ko siyang matulungan upang kunin kay Sister Frances na hindi na
nangyare dala ng pag raid sa orphanage. Ngayon ay gusto kong malaman ang kalagayan
niya. Kung nasaan siya at kung ligtas at ayos lang ba siya.

Celine? Asan ka? Ayos ka lang ba?

Madaming tanong ko. Ng matapos si Ana sa kanyang kausap ay kasabay na lumuwag at

bumilis na ang daloy ng trapiko sa Edsa. "Ayos ka lang?" Tanong niya sakin ng
mapansing tila nababalisa ako.

"Ayos lang ako." Pilit akong ngumiti at tinignan ko muli ang phone ko ng tumunog
ito.

Tulungan mo ako. May isang Mafia na nakabili sakin. Tulungan mo akong maitakas.
Narito kami ngayon sa may timog.

Lalong kumaba ang puso ko dahil sa pag hingi sakin ni Celine ng tulong. Kaagad
akong nakipag palitan sakanya ng mensahe upang mapuntahan ko siya sa direksyong
itinuro niya ng ako lang.

"Teka Ellen sandali!" Pigil sakin ni Ana. Ng makalabas na ako ng sasakyan na

kanyang itinabi. Binuksan niya ang bintana ng sumenyas ako.

"Babalik ako agad. Ikaw munang bahala sa kambal ha. Promise sandali lang to." Sabi
ko na hindi na hinintay ang kanyang sasabihin at nag dali dali na akong tumakbo
pabalik habang siya ay naipit nanaman sa trapiko at binubisinahan niya ako ng
binubusinahan ngunit hindi ko na ito nilingon pa. Ang tanging nasa isip ko lang ng
mga panahong yon ay maligtas ko ang buhay ni Celine.

Nagpunta ako sa lugar kung saan siya. Itinuro niya sakin ang direksyon.
Nakakapagtaka lamang dahil tagong lugar na ito at liblib. Hindi ito yon. Hindi
ganito ang pag kakaexplain sakin ni Celine sa lugar kung nasaan siya.

Isang madilim at abandonadong gusali. Nilingon ko ang paligid ngunit walang katao
tao. Hindi ko alam kung tama ako sa pinuntahan ko base dun sa instruction na
ibinigay niya sakin.

Naglakad lakad pa ako at ng mareized ko na walang katao tao ay tumalikod na ako

para sana umuwi muna ng biglang may humampas sa ulo ko ng sobrang lakas.

Napaluhod ako dala ng pagkahilo at tumutulo na ang dugo ko na nag mumula sa ulo ko.
Hinawakan ko ang ulo ko sa sobrang sakit at itinaas ko ang aking paningin sa
nilalang na nakatayo sa harapan ko. Malabo na ang aking mga mata dala nadin siguro
ng pagpalo ng maalala ko ang amoy na yon. Ang kaisa isang amoy pabango ng lalaking
yon.

"Long time no see Mrs. Ford." Hindi nga ako nagkamali sa hinala ko. Pamilyar sakin
ang boses na yon. Alam kong kilala ko ito. Nakataas lang ang paningin ko sa taong
yon habang nakalubod kahit na sobrang labo na ng kapaligiran ko.

Inilapit niya lalo sakin ang kanyang mukha at ngumingi ito. Ngisi ng isang demonyo.
Isang taong wala sing sama.

At tama nga ako sa hinala ko. Siya nga, siya nga ang lalaking yon.

Si Boston.
Napahandusay ako sa sahig nang mandilim na ang buong paningin ko at nawalan ng
malay.

67.

Hingal na hingal ako ng magising. Hinawakan ko agad ang ulo ko. Wala, walang dugo.
Kaagad akong napabangon sa kama at nagtungo sa harapan ng salamin tinignan ko ang
aking buong mukha. Malinis walang dugo, hindi din masakit. Inilibot ko ang aking
mga mata sa buong kuwarto walang pinagbago.

Panaginip? Isang masamang panaginip lang ang lahat ng yon? Nag tungo ako sa sink
upang makapag hilamos ng aking buong mukha at mag mumog. Tinignan ko ang aking
itsura sa salamin. Namumutla ako dala siguro ng masamamg panaginip na yon.
Isinandal ko saglit ang katawan ko sa pader at ipinikit ang aking mga mata ng
biglang tumunog ang alarm clock ko kaya dali dali akong nag punta sa kama at
pinatay yon.

Si Reid ay tulog padin kaya ginising ko to. "Hon gising na, ngayon ang alis ni
Mama." Sabi ko. Ihahatid namin ngayon ang Ina ko sa airport kaya maaga kaming
nagising. Nagising din sa wakas ang asawa ko at kinusot pa ang kanang mata. Magulo
ang kanyang buhok at walang pang itaas kung saan ay makikita mo ang mabalbon niyang
dibdib.

Kaagad na akong tumayo at nag tungo sa mga kambal ko. Tinawag ko ang isa sa mga
katiwala namin upang sabihan kung ano ang mga kakainin ng kambal. Ng matapos yon ay
dali dali na akong bumaba ng kusina para makapag timpla naman ng kape. Nakita ko
ang ibang mga kasambahay na maaga palang ay nag hahanda na ng almusal at isa isa ko
silang binati. Naupo na muna ako sa mesa habang nag kakape dahil alam kong naliligo
pa si Reid. Ako naman ang maliligo pagkababa niya.

Saktong tapos na akong uminom ng kape ng siya ay makababa na. Naka all white to
suit at nakataas na ang buhok. Sa pag kakaalam ko din kasi ay pupunta siya ng
kompanya dahil may aayusin ito. Muli ko nanaman naalala yung masamang panaginip ko
kaya saglit akong nawala sa sarili at di ko namalayang nasa harap ko na siya at
natauhan nalang ako ng halikan niya ako sa mga labi ko. "Morning kiss" Sabi niya
sabay kindat sakin.

Natulala lang ako ng mga oras na yon kaya kumunot noo siya. "What's the matter?"
Hindi agad ako nakaresponde sa kanyang tanong.

"Hey?"

"H-huh?" Dun lang ako natauhan muli.

"You look sick are you okay?" Biglang hinawakan naman niya ako sa noo ko kasabay ng
pag hawak niya sa noo niya.

"It's normal." Sabi niya.

"Okay lang ako Hon." Sabi ko. Kaagad akong tumingin sa malaking orasan sa gawing
salas at mag aalasais na ng umaga kaya nagpasiya na akong maligo at mag ayos. Alas
otso ang flight ni mama kaya hindi kami pwedeng mahuli.

"Okay?" Sagot na lamang niya ng may pagtataka sa mga mata habang ako ay paakyat na
ng hagdanan. Gumawi muna ako saglit sa loob ng kwarto ng mga kambal na mahimbing
padin sa pag tulog. Sandali ko silang tinitigan at hinalikan isa isa. At naisipan
ko pang mag iwan ng note kung ano ang kakainin nila mamaya para hindi makalimutan.

Dahan dahan ko ng sinarado ang pinto at gumawi na sa silid namin ni Reid dahil
kailangan ko ng mag madali at dapat ay mag aala syete palang ay nakaalis na kami.
Pagkatapos maligo ay hindi na ako nag patuyo ng buhok. Dali dali na akong nag tungo
sa closet at puting t-shirt lang at maong na pants ang isinoot ko.

Naglagay lang ako ng kaunting pulbo at nude lipstick at okay na. Dala ko ang aking
pulang maliit na bag. Inayos ko kaunti ang aking buhok at lumabas na ako ng kwarto.
Sinilip ko ulit ang mga kambal at naroon na ang isa sa mga katiwala na inaalagaan
na ang kambal. Kinausap ko muli ito at ibinigay sakanya ang iniwan kong note para
mamaya pag gising na ang mga bata.

Nag paalam nadin ako at bumaba na. Naabutan ko si Reid na nag yoyosi na sa labas at
hinihintay ako habang si Ana ay nakasandal lang sa kanyang pulang Ferrari.

"Let's go." Nakangiting sabi ko. Kaagad na itinapon ni Reid ang sigarilyo niya na
hindi pa nangangalahati at inalalayan na ako papasok ng sasakyan. Si Ana naman ay
pumasok na sa drive seat. Sampung minuto bago mag alasyete ay nasa biyahe na kami
papuntang airport kung saan ihahatid namin ang aking Ina.

Smooth lang ang biyahe at wala pang traffic ng mga oras na yon kaya nakarating agad
kami ng wala pang isang oras. Natanaw ko agad ang mama ba kararating palang at
inaayos na ang kanyang mga gamit. Kumaway ito samin ng kami ay papalapit na.

Niyakap ko siya ng mahigpit at ganon din siya sakin. "Mag iingat ka ah. Alagaan mo
ang mga anak mo at ang asawa mo." Sabi ng aking Ina na nagpakaba sakin ng husto
dahil may pagkakapareho yon sa sinabi niya ng bangungutin ako.

Ngumiti nalang ako at tumango sakanya. Kaagad na tinawag na ang flight number niya
kaya umalis na siya at sumenyas pa kay Ana. "Alagaan mo ang Anak ko." Sabi nito na
lalong nagpakaba sakin. Hinawakan ni Reid ang kamay ko ng mahigpit at mas lalo
akong kinabahan. Parang gantong ganto lang yung panaginip ko. Nilingon ko si Ana at
tumango lang ito sa aking Ina. Ganon na ganon nga. Umiiling iling ako at nag
dahilan na masama na ang pakiramdam ko.
"Gusto mo bang pumunta ng hospital?" Pag aalala sakin ni Reid.

"No. Gusto ko ng mag pahinga please umuwi na tayo. Wag kana muna umalis ngayon
please." Sabi ko sakanya at pinisil ko ang palad niya.

Bakas sa mukha niya ang pag aalala kaya napapayag ko itong sumama nalang sakin
pauwi. Nasa Edsa na kami at traffic. Natetense ako dahil halos ganto din yong nasa
panaginip ko. Tumitingin tingin pa ako sa labas.

"Hey wife are you okay?" Nag aalala na si Reid sakin. Huminga ako ng malalim at
ikinuwento ko sakanya kung bakit ako natetense. Si Ana ay tahimik lang ng biglang
may tumawag sakanya sa phone na ganon na ganong eksena din sa panaginip ko.

Kaagad kong hinablot ang phone ni Ana at pinatay ko ang tawag. Bakas sa dalawa ang
pag tataka.

"Wag mo muna sagutin please Ana." Napaparanoid na ako. Ng biglang gumaan ang
trapiko ay sumenyas na si Reid na mag drive nalang si Ana. Isiniksik ko ang aking
mukha sa dibdib ni Reid.

"It just a drema Honey. No more worries. I will protect you no matter what." Gumaan
gaan ang aking kalooban sa sinabi sakin ni Reid at mas lalo ko pang isiniksik ang
aking mukha sa dibdib niya. Niyakap niya ako ng mahigpit ng mga oras na yon.

Tama siya. Hindi ko kailangang isipin ang mga bagay na yon dahil hindi totoo ito.
68. The Auction

Auction🗿

Maaga palang ay isang masayang balita na ang natanggap namin. Nahuli na si Guero
maging si Boston na ngayon ay nakakulong sa Roma. Ang magaling na CA na si Luigi
Clyde Knight ang mismong nakatugis sa mismong mga mafia na ito. Naisara nadin ang
sekretong pubrika kung saan ay pagawaan ng droga.

Habang nag yoyosi si Reid at nanonood ay inayos ko muna ang mga pangangailangan ng
mga kambal ko. Isang buwan na din ang nakalipas bago lumipad ang aking Ina sa
Amerika. Hindi kaagad ito nakabalik dahil may tinatapos na trabaho ang kanyang anak
na si Amora. At ngayon ay naimbintahan kaming mag asawa na dumalo mismo sa isang
sikat na Auction na gaganapin dito sa pinas. Pag mamay-ari ni Amora ang mga
kagamitang kanyang ibibenta kaya uuwi sila ng Ina ngayong araw dahil bukas
gaganapin ang pinaka malaking araw ang Auction day. Isang buwan bago ito isinagawa.
Madaming mga kagamitan si Amora na inimport pa mismo dito upang maganap lamang ang
araw ng pag aauction.

Busy naman ako sa pag pili mismo kung ano bang magandang isusuot para sa
napakalaking araw bukas. Nagpunta ang mga kaibigan naming designer ng mga damit na
may dala dala ng mga magagarang gown at lahat ng yon ay nasa loob pa mismo ng
malaking box at isinakay sa malaking Van. Ng sila ay dumating ay pinatay na ni Reid
ang T.V.

Pumasok na sila sa loob habang dala dala ang isang magazine kung saan naroon ang
ibat ibang disenyo ng ibat-ibang uri ng gown. Si Reid naman ay may personal stylist
na nagngangalang David isang Romanong lalaki na magaling mag disenyo ng mga
magagarang tuxe ni Reid. Dumating nadin si David kasama ang isa pa niyang asst. At
ipinakita kay Reid ang kanyang mga obra. Magagandang disenyo ang mga ito.

Habang busy si Reid ay ganon din ako sa pag pili ng maisusuot sa magazine. Ang
gaganda ng halos lahat mahihirapan ka talagang pumili. Hindi ako makapag decide at
nahihirapan akong pumuli sa kulay asul at kulay pulang long gown. Mabuti nalang at
isinuggest sakin ang isang napakagandang gown na babagay daw sa mala porcelanang
balat ko. Maputing maputi kasi ako kaya bagay daw sakin ang mga cold under tone na
tela. Hindi ko maintindihan ang mga pinapaliwanag nila sakin basta pumayag nalang
ako.

Nakapag desisyon na sila pati nadin ako kung anong gown ang isusuot ko. Isang
napakagandang color nude gown na may mga kumikinang kinang pa. Malalim ang V line
nito na makikita talaga ang pisnge ng dibdib ko at may kurbada ito na saktong sakto
sa kurba ko.

Silky ang tela nito na sobrang malambot at dulas sa balat. Hindi ko pa ito
nasusukat ngunit may measurement sila ng katawan ko kaya wala ng poproblemahin pa.
Ng kami ay matapos ay nakita kong tapos nadin ang asawa ko. Nakahunger pa ang isa
niyang tuxedo na kulay dark gray na mamahalin talaga ang tela. Bagay na bagay ito
kay Reid lalo lang umaangas ang kanyang dating.
Umalis na ang mga designer at naiwan na kami ni Reid. Iniakyat na ng mga kasambahay
ang mga mamahaling damit upang hindi madumihan.

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

Auction Day 🗿

Hingang malalim ang pinakawalan ko bago mag bukas ng pinto ng sasakyan na nakahinto
na mismo sa lugar kung saan gaganapin ang Auction. Malamig ang kamay ko habang
hawak ni Reid na kanya namang pinapainit sa pag buga niya ng hangin dito. Alam
niyang kinakabahan ako dahil ngayon pa lamang ako dadalo sa engrandeng okasiyon
tulad nito.

May mahabang redcarpet pa mismo kung saan kami lalakad papasok sa loob. Makikita mo
ang eleganteng dating ng lugar na ito. Pagkapasok pa lang sa loob ay sinalubong
agad ako ni Mama kasama ng ilan niyang mga kumare. Hindi nakasama ang kanyang asawa
dahil may operasiyon itong isinasagawa ng mga oras na yon.

"Iha I'm glad you came." Sabi ng Mama habang nakikipag beso beso sakin. Hinalikan
naman siya ni Reid sa likod ng kanyang kamay bilang pag galang. Iginala ko na ang
aking mga mata at samu't saring mga magagandang bagay ang aking nakikita. Hindi
lang basta bagay iyon dahil halata dito ang sentimental at mahal ng isang bagay.

"Ipapakilala kita sa kapatid mo finally!" Excited na sabi sakin ni Mama. Natuwa din
ako sa ideyang yon dahil sa matagal ko ng gustong makilala kung sino ang kapatid
ko.

Nakasabit ang aking kamay sa braso mismo ni Reid habang pormal kaming nag lalakad
sa mala gintong sahig na to. Iginala ko muli ang aking paningin at halos lahat ng
tao ay nakatingin lamang samin.

"Oh my God ang mag asawang Ford. Grabe bagay na bagay sila ang gandang lahi." Rinig
ko pang sabi ng isang babae sa kaibigan niya.

"Is that Reid Ford? The Mafia Lord? Oh my I didn't know that he's hot like a God."

Sabi pa ng isang babae sa kausap niyang babae.

"A real God." Sagot naman nito. Hindi ko naman masisisi ang mga ito dahil sa
lubusang pag hanga nila sa asawa ko. Sino ba naman kasing hindi maaakit ng isang
Lewis Reid Ford.

Sumusunod lamang kami kay Mama habang nag lalakad papalapit na kami sa isang
babaeng nakagown na itim. Maganda ang hubog ng katawan nito at ang puti at kinis ng
balat.

"Iha I want to meet you your sister Ellen." Pukaw ni Mama sa babaeng nakatalikod.
Lumingon na ito at wala akong masabi sa sobrang kagandahan niya. Nakangiti ito
sakin at nag pakilala.

"Hi Sis I'm Amora." Pagpapakilala niya habang nakikipag kamayan sakin.

"And I'd like you to meet her husband Mr. Reid Ford."

Nakangiti si Amora maging kay Ford. Napakabait niyang tignan.

"Oh hi. You're look so hot with that suit." Puri niya kay Ford. Sobrang bagay naman
kasi sa asawa ko ang tux na suot niya at kanina pa kami pinag titinginan.

"Nice to meet you." Sabi ni Amora sa asawa ko at iniabot niya ang kanyang kamay
upang halikan ng ni Reid. Ilang saglit pa ang lumipas at hinalikan naman ito ni
Reid gaya ng pag halik niya sa kamay ng Ina ko.
Napukaw ang atensiyon namin ng lumapit ang isang lalaking naka suit at sinabi kay
Amora na mag uumpisa na. Mag uumpisa na ang Auction.

"Okay." Malamig na sabi ni Amora dito.

Ilang sandali pa ay may lumabas ng mga nakaitim na kababaihan at nakamaskara ang

mga ito habang nasa tapat nila ang mga item na ibebenta.

Naupo na kami ni Reid sa VIP area kung san mas malapit sa stage. Malamig sa buong
room kaya hinubad ni Reid ang kanyang tux at ipinatong sakin. Natuwa naman ako
dahil sa pag aalala sakin ng asawa ko.

Ilang sandali pa at nag umpisa na. Bawat item ay gustong gustong makuha ng mga
bilyonaryong naroon. Si Reid naman ay nanonood lang at seryoso. Mukhang wala siyang
balak bumili sa mga item na yon.

"The last Item is.." Sabi ni Amora at tinanggal na ang pagkakapatong ng tela dito.
Nagulat kami sa pagkaganda ganda ng bagay na yon. Isang engraved na kawangis ng
isang babaeng tila si Aphrodite. Napakaganda nito at sing laki ng tao.

Mas lalong nagkagulo ang mga bilyonaryo na bilhin ang halaga na yon.

"This is not for sale." Putol ni Amora ng pagkaguluhan ang maganda engraved.

Natahimik ang lahat dahil sa pagkadismaya kung bakit hindi na niya isasama sa
Auction ang bagay na yon at ibinalot niya muli ito ng puting tela tsaka sinenyasan
ang isang babaeng nakamaskara na itago na ang bagay na yon.
Mas lalong nag kagulo lang dahil dun. Lalo pa at hindi sinabi ni Amora ang dahilan
kung bakit biglang nag bago ang isip niya.

"This is all for tonight. Goodnight everyone." Pagpapaalam niya bago bumaba ng
stage at namatay na ang spotlight na ilaw na mismong nakatutok sakanya. Dismayado
man ay wala silang magagawa dahil sa desisyon ng may ari.

Kanya kanya ng nag silabasan ang iba samantalang nakaupo padin kami ni Reid.
Hinawakan niya ang aking kamay at mag papaalam na sana kami.

"Talaga? Nako hindi ko alam sa batang yon bakit biglang nag bago ang isip niya."
Sabi sakin ni mama.

"Mauuna na kami Ma. Kailangan pa ako ng mga kambal." Pagpapaalam ko. Pumayag naman
ang Ina ko habang si Amora ay hindi na namin nakita.

Nakakapagod din ang event na yon kaya nakasandal ako sa balikat ni Reid habang nasa
likod kami ng kotse. Hinahalikan niya ang noo ko at niyakap ako ng mahigpit.
Niyakap ko din siya at itiningala ang mukha ko sakanya na nakatingin na pala sakin.

"Gusto mo ba ang engraved thing na yon?" Nagulat ako sa tanong niya dahil gusto ko
ito. Paano niya nalaman yon?

"Hindi na kailangan Reid." Sabi ko habang nakangiti.

"Why not?"

"Kasi hindi para sakin yon at isa pa hindi ako ganon ka interesado. Masaya na ako
kung anong meron ako." Sabi ko sakanya. Ngumiti ito at hinalikan ako sa aking mga
labi.

"I want all the best for you my Queen." Sabi niya at inihiga ako sa balikat niya.

69. The Finale

Nakauwi na kami ng mansion. Isang nakakapagod na gabi. Nakapatong pa sakin ang

mamahaling tux ni Reid habang inaalalayan niya ako sa hagdan papasok sa loob.
Naabutan pa namin ang mga guwardiya niya na nag lalaro ng baraha at nag yoyosi
bilang panlaban sa antok. Ngumuti naman ang mga ito ng mapansin ang presensiya
naming mag asawa.

"Magkape kayo." Sabi ni Reid. Masaya namang tumango tango ang mga ito bago kami
tuluyang nakapasok na sa loob. Bukas padin ang ilaw at makikita mong wala ng tao sa
loob. Naisip kong umakyat na dahil gusto ko ng makita ang mga anak ko. Sabay kaming
mag asawang tinungo hagdan paakyat ng hagdan. Nagtatawanan pa kami habang papasok
na ng kwarto ng kambal ng mapansin kong bukas ang pinto. Pagpasok ay tila naging
statwa ako ng makita ang aura ng babaeng yon.

Hawak hawak niya ang isa sa mga kambal at tinititigan lamang ito. Hindi ata niya
namalayan ang aming presenya. Pinag hehele niya ito. Takot na takot ako. Hindi ko
alam kung anong gagawin lalo pa at hawak niya ang anak ko.

Nilingon niya kami ng maramdamang hindi lang siya ang tao sa loob. Bakas sa mukha
niya ang taranta at pagkagulat sa mukha niya. Hindi ko alam kung papaano ito
nakapasok sa loob pero isa lang ang sagot dun. Isa nga pala siyang Assassin.

"J-juana." Hindi ko mabigkas ng tuwid ang kanyang pangalan. Akala ko'y napatay na
siya ni Rafael. Pero bakit nandito siya at buhay na buhay? Ang asawa kong si Reid
ay pinagpapawisan na ng malamig. Alam kong natatakot siya kung ano man ang mangyare
sa anak naming dalawa. Parehas lamang kaming nakatayo mismo sa tapat ng pintuan.
Parehong hindi makagalaw.

"Anong ginagawa mo dito?" Boses ni Reid. Sa tono ng kanyang pananalita ay alam kong
pinapahinahon niya ang kanyang sarili. Hindi padin makapag salita si Juana at
niyakap ang anak ko. Malakas ang pag tibok ng puso ko ng mga oras na yon.
Pinagpawisan rin ako at tumulo ang malamig kong pawis.

"Hindi ako nandito para gumawa ng gulo." Sabi niya at ibinaba na ang anak ko sa
crib nito.

"Narito ako para sumuko na sa mga pulis." Sabi niya at itinaas na ang kanyang
dalawang kamay. Nakarinig pa kami ng ilang yabag ng mga paa na papunta mismo samin.

"Hindi ko kayang patayin ang kapatid ko. Pero gusto ko lang pag sisihan niya ang
ginawa niya." Si Rafael ito. Pumasok siya sa loob at pinosasan niya mismo si Juana.

"May mga pulis ng nag hihintay sa labas." Sabi nito. Hindi padin kami halos makapag
salita dahil sa mga kaganapan. Kitang kita ko ang mapait na pag ngiti ni Juana na
tinanggap ang kanyang kaparusahan.

"Patawarin mo ako Ellen. Pagbabayaran ko ito." Sabi niya bago sila lumabas ni
Rafael. Si Reid ay sumunod sakanila at ako naman ay chineck muna ang mga anak ko
kung anong nangyare. Laking pasasalamat ko naman at mahimbing lang silang natutulog
kaya naman sinundan ko na ang asawa ko sa labas.
Pagbaba ko ay may nakita akong dalawang sasakyan ng mga pulisya at hinuli na nga si
Juana. Tahimik lang siyang sumama at malugod niyang tinanggap ang kaparusahan niya.

Inakbayan ako ni Reid. Idinikit pa niya ako sa kanyang katawan at huminga ng

maluwag na parang nawalan ng malaking tinik.

"It's over." Sabi niya at ngumiti sakin. Napangiti rin ako dahil sa alam kong wala
ng mang gugulo saming dalawa. Masaya na ang lahat. Alam ko din na darating ang araw
na makakalaya si Juana at maaari na silang magsama ng kanyang kapatid na si Rafael.

Tinapik ni Reid ang balikat ni Rafael. Lumingon si Rafael na may sigla at saya sa
kanyang mukha. Alam kong hindi pa dito natatapos ang lahat at magkakaron din ng
kapayapaan ang bawat isa.

Niyakap ko ng mahigpit ang asawa ko habang nakatanaw sa sasakyan ng mga pulis na

unti unti ng lumalayo.

"Let's go inside." Sabi ni Reid at inayos ulit ang tux niya na nasa balikat ko
padin dahil maginaw na sa labas dala ng gabi.

Payapa ang gabing yon at nakatulog kami ng maayos dala narin ng nakakapagod na
event na dinaluhan namin. Laking pasasalamat ko nalang sa Diyos at binago niya ang
pananaw sa buhay ni Juana na ngayon ay nag kusa ng sumuko sa mga pulis. Si Guero at
Boston naman ay nailipat sa Madrid, Spain kung san ay mas mahigpit ang segurista na
hindi na sila muli pang makakalaya at mabubulok na sila sa kulungan.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Kinabukasan lang ay abala ako sa pag aayos ng mga dekorasiyon at mga palamuti sa
loob ng mansion. Kung hindi niyo napapansin ay may maliit akong art gallery dito at
nakalocate mismo sa pinakataas ng bahay kung saan dun ay nag pipinta ako.
Nakahiligan ko na ang sinig mula noon palang at ngayon ay natutupad ko na muli ang
aking pangarap. Lunes hanggang biyernes naman ay abala ako sa pag aaral. Oo nag
aaral ako. Sinisikap kong makapagtapos alang alang nadin sa kinabukasan ng mga anak
ko.

Napakaswerte ko rin at ang asawa ko ay suportado sa lahat ng aking ginagawa. At

ngayon busy nanaman siya. Napapansin ko na malimit ko na siyang makita sa umaga at
tumatawag nalang sakin na may mahalaga siyang inaasikaso.

Ang mga kambal naman ay nasa bahay ni Mama at nagbabakasyon. Tuwang tuwa ang aking
Ina sa mga anak ko kaya masaya din ako. Sapat na saking maging masaya ang pamilya
ko. Abala padin ako sa pag pipinta at may pintura pang bakas ang gilid ng mulkha ko
at mga kamay ko. Isinoot ko nakang ang maluwag na tshirt na kulay puti. Itinali ko
ang aking buhok papusod para hindi makaabala. Nakashort lang din ako at nakapaa.
Sapat lang sa pang araw araw na buhay ko bilang artist.

Tama, fine arts ang aking kursong kinuha dahil nabubuhay ang dugo ko kapag
nakakapag pinta ako. Dito ko ibinubuhos ang lahat ng aking emosiyon sa pag pipinta.
Iginuhit ko muli ang magandang babaeng yon. Ang babaeng hinahangaan ng lahat kung
san ay hindi padin ako nakaka recover dahil sa angking ganda ng bagay na yon.

Tumutulo ang pawis ko dahil mas gusto kong walang aircon sa loob mismo ng gallery
room ko. Kinuha ko muna ang inumin kong tubig at uminom saglit bago tinitigan muli
ang napakagandang obra na iginuhit ko. Itinabi ko muna ang baso at ipinahid ko sa
basahan ang mga pintura sa aking mga kamay. Tinititigan ko lamang ito at labis
padin akong namamangha.

Wala pang ano ano ay may kumatok mismo sa pintuan kung nasan ang art room ko.
Binuksan ko naman agad ito ngunit walang tao. Inilingon lingon ko pa ang mga mata
ko sa paligid at hinakbang na ang paa ko ng may maapakan ako.
"Sulat?" Patanong na sabi ko. Isang liham yon na nakabalot pa mismo sa sobre.
Binuksan ko ito at binasa ang nasa loob.

"Mi amor, I want all the best for you. Eres mi vida, mi todo. I hope you like it. I
love you so much. -Your Husband"

Translation:

"My love, I want all the best for you. You're my life, my everything. I hope you
like it. I love you so much. -Your husband"

Kasabay non ang pag lingon ko sa isang bagay na nasa harapan ko na. Nakabalot lang
ito ng puting tela. Dahan dahan akong lumapit dito at tinanggal ang telang yon na
siyang mas lalong nagpabuhay sa dugo ko.

Yun ang statue na iningraved pa mismo ni Amora. Ang statue ng nakahubad na si

Aphrodite, ang babaeng ipininta ko kanina.

Napahawak ako sa aking bibig ng makita yon. Papaano? Papaanong nakuha ni Reid ito?
Hindi ito ipinag bibili ni Amora. Naramdaman ko ang mga brasong umangkin sa aking
bewang at mainit na hininga sa aking tenga. "You like it?" Sabi ni Reid.

Nilingon ko ito at hinalikan agad sa kanyang mga labi. "I love it. Thankyou Honey."
Sabi ko at niyakap siya ng mahigpit.

"Papaano mo nakuha ito?" Tanong ko.

"Binili ko para sayo." Sabi ni Reid.

"Huh? Akala ko ba hindi ito ipinag bibili?"

"Lahat ng gusto ko ay makukuha ko. Simple lang gusto ko lang na sumaya ka." Sabi
niya habang pinupunasan na ang ilang butil ng aking luha.

"Mr. Ford mag sabi ka sakin magkano to?" Tanong ko. Ayokong gumastos siya ng
malaking halaga.

"Hindi na mahalaga yon. Ang mahalaga masaya ka." Sabi nito.

"Sabihin mo sakin kung magkano to. Mr. Ford?" Nakapamewang ko ng sabi.

"Okay okay easy." Nakangiti nitong sabi.

Seryoso pa akong nakikinig dito.

"Hindi triple ang halaga na yan. Mas tinaasan ko pa ang presyo ng kapatid mo."

"So magkano nga?"

"500 billion." Simpleng sagot niya.

Napanganga ako. Para lang dito ay gagastos siya ng ganon? Para lang sa kaligayahan
ko?

"P-pero" Hindi na niya ako pinatapos.

At hinawakan ang bibig ko.

'No more pero honey." Sabi niya at hinalikan ako sa aking mga labi. Hindi na ako
nakalaban pa dito at nagpadala nalang ako sa kanyang masarap na halik. Kaya pala
busy ang lokong to nahirapan atang kunin ang ingraved na bagay na to.

Binuhat na ako ni Reid patungo mismo kung san ang art gallery ko. Nasagi pa niya
ang pintura at ngayon ay parehas na kaming madumi dahil dito. Hindi na namin
alintana ang mga yon dahil pareho naming gustong maramdaman ang isa't-isa

The End....

Epilogue

Reid Pov:

I was thirteen years old at that time. Mulat ako sa kaguluhan ng mundong
kinabibilangan ko. Ford, isa akong Ford kung san ang pangalang pinanghahawakan ko
ay dapat kong pangalagaan. Hindi biro ang aking dinanas. Bata palang ay mulat na
ako sa katotohanang isang pamilyang Mafia ang kinabibilangan ko.

"Amanda Iha kamusta naman ang pag aaral mo?" Sabi ni Mama tsk. Init nanaman ng ulo
ko pano ba naman kasi hindi ko makuha ang gusto ko. Hinampas ko ang kamay ko sa
table at natigilan sila sa kanilang masayang kwentuhan habang kumakain.

"Init nanaman ng ulo mo." Sabi ni Erol.

"Tsk, you don't fucking care." Inis na sabi ko tsaka ako tumayo. Hindi ko na
tinatapos ang kinakain ko. Paano ba naman kasi hindi ko makuha kuha ang gusto ko.

"Wag kang bastos Reid! Kausap pa kita." Galit na sabi ni Erol.

"Talk to my middle finger asshole." Sabi ko habang nakapamulsang nag lalakad palayo
at itinaas lamang ang kanang kamay at tinaas ko ang gitna kong daliri. Galit siya
wala akong pake. Mainit ang ulo ko kaya mas intindihin niya ang galit ko.

Si papa? Wala nasa abroad dahil graduation ngayon ni Louisa ng elementary tsaka
sila lilipat dito.

I was so damn mad at that time lalo lang akong na stressed dahil natakasan ako.
Natakasan ako ng mag inang yon. Kinuha ko ang aking phone at idinial ang number ni
Ana ang isa sa magagaling kong Assassin.

"Anong balita?" Inis na tanong ko kahit na alam kong siya ang tita nito. Ng babaeng
kinababaliwan ko. Who cares? Galit ako at wala akong pake.

"Hindi pa nahahanap ng mga tauhan ko ang mag Ina Lord. Gagawa ako ng paraan."

"Godammit!" Hindi ko na mapigilang mura ko. Pano ba naman kasi mababaliw ako kapag
nawala siya. Sabihin na nga nating baliw na ako dahil napakabata pa ng babaeng yon
pero wala na akong pake. Natakot yata sakin ang Ina niya sa pagpupumilit na ibenta
nalang sakin ang kanyang anak. Fuck hindi na ako makakapag antay pa kelan pa? Kelan
ko muling makikita ang babaeng yon?

Ibinaba ko na ang tawag at nagpahangin ako sa labas. Mahirap na baka mademonyo

nanaman ang utak ko at pumatay nanaman ako ng tao. Nangangati nanaman ang mga kamay
kong makipag away.

Umupo ako sa may tabi ng puno habang nakatitig lang sa napakalaking gate ng
mansion. Inis na inis ako at gusto kong may mapag tripan ng biglang may tumabi
sakin. Nilingon ko ito at mas lalo lang uminit ang ulo ko.
"Leave." Madiing pagkakasabi ko. Pero hindi nagpaawat ang babaeng to at talagang
inuubos ang pasensiya ko.

"Bakit kaba galit sakin Reid?" Tanong niya. Fuck wag ngayon. Ngayon pang sobrang
sasabog na ako sa galit.

"Don't talk." Madiing sabi ko.

"Gusto ko lang-"

"I said don't talk! Do you want to die huh!" Sabi ko at di ko namalayang nakahawak
na pala ako sa kwelyo ni Amanda at waring susuntukin ko na siya. Hindi ko maconrol
ang sarili ko at alam kong ano mang oras ay mababasagan ko na ng bungo ang babaeng
to.

Umiyak siya ng umiyak at sa ganong eksena kami naabutan ng kapatid kong si Erol.

"Ano bang problema mo! Kung may problema ka wag si Amanda ang saktan mo! Babae lang
ba ang kayang mong saktan ha!" Nagmarka yon ng matindi sa aking tenga kaya tumayo
ako at pinag susuntok ko si Erol. Gusto kong mabasagan siya ng bungo o kaya mamatay
na siya. Kating kati pa naman ang aking kamay pumatay at malas lang niya dahil
ginusto niya to.

Tumakbo si Amanda at humingi ng tulong sa aking Ina kaya naman natigil pagbugbog ko
sa gagong kapatid ko. Basag ang kanyang labi at ilong sayang lang at hindi ko
nabasag ang buong mukha niya.

Gigil sa galit ang aking Ina pero wala akong pake. Umalis na ako at lumayo sakanila
gusto kong mag inom at mag walwal ngayon. Gusto kong makita si Ellen.

¤¤¤¤¤¤¤¤¤

Walong taon ang lumipas..

"I found her." Tawag sakin ni Ana sa kabilang linya. Muli ay nabuhay ang aking dugo
ng marinig ang balitang yon. Nasa bar pa ako at napakaingay ng buong lugar. May
babae pang nakahubad ang nag sasayaw sa table ko pero hindi ko man lang dinapuan ng
tingin ito dahil mas gusto kong makita si Ellen na nakahubad sa harapan ko.

Sinabi sakin ang eksaktong lugar. Pagkatapos ay kinuha ko ang pera sa wallet ko at
itinapon nalang mismo sa pokpok na nag sasayaw sa harapan ko. Tsk wala akong
panahon sa ganon at hindi ko na muli pang uuliting manood ng nakakasukang palabas
na to. Dali dali na akong umalis na halos liparin ko na ang daanan palabas.

Pinaharurot ko ang aking itim na Ferrari kung san mismo nakita si Ellen. Ng
makarating kami sa eksaktong lugar ay tila isang ampunan ito. Papasok na sana ako
kasama ang iba pang tauhan ng biglang tutukan kami ng napakaraming baril.

"Trespassing ka Iho." Isang babaeng nakasuot pang madre na may hawak hawak na baril
at may sigarilyo pa sa bibig.

Tinanggal ko ang maliit na itim na maskara sa aking kanang mata kung san naron ang
pilat na gawa mismo sakin ng isang sundalong babae na nakalaban ko. Isang babaeng
napatay ko rin.

Nagulat ang matanda at ibinaba na ang baril. Sinenyasan niya lahat na ibaba ang mga
armas. Yumuko ito sakin na tila nakikilala na ako. Ako si Reid Lewis Ford at walang
sino man ang manlalapastangang kalabanin ako.

"Lord, pasensya na po hindi ko agad kayo nakilala." Sabi ng babaeng matanda.

"Wala akong pakialam sayo. Gusto kong makita si Ellen Garcia." Madiing sabi ko.

Gulat na gulat ang matanda dahil hindi makapaniwala.

"Maaari niyo siyang makita ngunit kailangan niyo siyang bilhin kapag tumuntong na
siya sa legal na edad." Sabi nito. What the fuck? Mapapalaban pa ata ako ngayon at
ayaw ibigay sakin si Ellen.

Galit na ako ng pigilan ako ni Ana.

"Lord. Makabubuti na sumunod nalang tayo sa transaction dito. Kung gusto niyong
makuha ng ligtas si Ellen." Sabi nito.

"Alam niyo bang hindi na ako makakapag hintay pa ng apat na taon! Putangina!" Sigaw
ko sa galit.

"Huminahon kayo Lord. Makukuha niyo naman ang dalaga mag hintay lamang kayo." Sabi
ng matandang to.

Umigting ang aking panga at nag tutukan nanaman ng mga baril dahil sa tinutukan ko
ng baril ang matandang to sa ulo. Hindi nag paawat ang mga tauhan niya at tinutukan
ako ng baril. Maging ang mga tauhan ko at si Ana na nakatutok din ang mga baril
sakanila.

"Apat na taon lang Mr. Ford." Singit muli ng matanda.

"Apat na taon at mapapasayo na ng pang habang buhay ang babaeng kinababaliwan mo."
Huminga ako ng malalim. Isa palang sekretong sindikato ito na nag bebenta ng mga
kababaihan. Apat na taon pa fck! Inis na inis ako ngunit wala akong magagawa dahil
tiyak na mapapalaban ako at baka madamay ang pamilya ko. Matalino akong tao at
hindi ako basta basta biglang susugod hanggang hindi ko pa ito napag aaralan.
Ibinaba ko ang baril ko kasabay non ang babaan din nila ng baril.

"Magkano?" Tanong ko. Ngumiti si Tanda dahil nakikipag negosyo na ako sakanya.

"100 Million yung down payment palang."

"Magkano lahat?" Diin ko.

"1 Billion." Sabi nito.

"Deal." Sabi ko tsaka tumalikod na at umalis. Ipapaayos ko na sa secretary ko ang

pera para dito. Ang problema lang ay kung kaya ko ba talagang mag antay ng apat
pang taon.

Umuwi ako sa mansion na nagmumuni muni. Nakaupo lamang ako sa sofa at nakatingin sa
napakalaking bintana. Hindi ko na ata kaya pang antayin yon at gusto ko ng
pasabugin ang buong orphanage para makuha ang gusto ko. Sakim akong tao. Masama
ako. Demonyo sabi nga nila. Pero wala akong pakialam basta si Ellen na ang pinag
uusapan.

Dumaan pa ang ilang taon. Hindi padin ako makapag antay na muling mapasakin ang
babaeng yon. Sabik na sabik na ako sakanya. Tila nalilibugan nadin ako at gusto ko
na siyang matikman. Ang buong siya. Halos mabaliw na ako sa kakaisip kapag
naiimagine ko ang kanyang buong katawan. Ang masarap niyang katawan.
Lumipas pa ang isa pang taon at ngayon na ang araw kung san ay makukuha ko na siya.
Makukuha ko na ang babaeng matagal ko ng pinapangarap. Maaga palang ay nakahanda na
ako at pati ang mga tauhan ko. Inihanda ko narin ang pera para sa pambayad.

Nakarating kami sa Orphanage. Nasa loob lamang ako ng itim na kotse at pinapanood
ang kanyang pag labas. Halos mabaliw ako ng makita ko ang babaeng naglalakad habang
hawak hawak. Napakaputi nito. Di mo na maaalintala ang gusot at madumi nitong damit
dahil nadadala ang lahat ng yon ng kanyang kagandahan. Silaw na silaw ito sa araw.
Titig na titig lamang ako sakanya. Napakaganda niya padin at mas lalo pa siyang
gumanda.

Hindi ko mapigilan. Bigla na lamang akong tinigasan ng titigan ko siya mula ulo
hanggang paa. Ang maumbok niyang mga dibdib na umaalog sa kanyang paglalakad. Ang
malabote niyang hubog. Ang maliit niyang bewang. Pati ang kanyang legs na ubod ng
puti at kinis. Hindi ko na napigilan pa at lumabas na ako ng sasakyan.

Habang papalapit ako sakanya at umakto akong malamig at galit pero sa kabila ng
lahat ay gustong gusto ko na siyang halikan. Hindi ko gusto ang pagkakahawak ng
lalaki sa kanya kaya binaril ko agad ang paa nito dahilan para mapahandusay sa lupa
sa sobrang sakit. Malamig padin ang aking mga titig hanggang sa hinawakan ko si
Ellen at dahan dahang isinakay sa itim kong sasakyan. Iniabot na ang brief case na
nag lalaman ng pera.

Ngayon ay nasakin na siya. Nasaakin na ang babaeng noon pa man ay kinababaliwan ko

na ng labis. Nasaakin na ang pinakamimithi ko ang magiging Ina ng magiging anak ko.

Wakas.....

MABUHAY!

Stolen by the First Son: Mafia Lord

(Ford Series)
Magandang umaga po sainyo😊 ako po ay muling humihingi ng paumanhin dahil sa labis
labis ang paghihintay niyo sa story ng apat na kambal.

Ngayon po ay muli akong bumabalik at kumakatok si Lance sa mga puso niyo na sana'y
suportahan niyo ang kanyang storya. Yes! This is it pancit! Finally nakapag decide
ako na ang kay Lance Raze Ford ang uunahin ko pong gawan ng story.

Muli sana po'y suportahan niyo ang pagbibidahan ng ating mahal na si Fafa Lance😍
yieeeeee!

Gagawin ko ang lahat para po mapasaya kayong mga readers ko. Maraming salamat po.
Ang prologo ng storya ni Lance ay naka published na po.

Happy Reading Everyone!😇

Ford Series:

Stolen by the First Son (On going)

Under Mafia Protection (Soon)

Blood and Loyalties (Soon)

The Last Descendant (Soon)