You are on page 1of 200

Converted by ©️

P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
CLOSER (Tagalog)
by Jelay Estrel

Teaser

Synopsis

"You are the one that never let me sleep. Into my mind down to my soul you touch my
lips. Your the one that I can't wait to see..."

Kinakantahan ko ang aking asawa. Habang minamaneho ang kotse namin pabalik sa aming
bahay. Isang taon na kasi ang lumipas mula no'ng maging kami at pinakasalan ko
siya. Pagkatapos ay nagsilang na siya ng aming unang anak. Na kasing ganda ng aking
asawa.

"Ikaw talaga, lalo akong kinikilig."

"Pinangako ko sayo 'di ba napakikiligin kita habambuhay?"

Hinawakan ko ang kamay niya at hinagkan iyon.

Umuulan ng araw na iyon. At dahan-dahan lamang ang pagmamaneho ko dahil sa paliko-


likong kalsada.

Dito namin sa probinsya pinili ni Filomena na bumuo ng aming pamilya. Dahil sawa na
ako sa Maynila. Na napakaingay at polluted na. Dito sa probinsya napakatahimik at
presko pa ang hangin.

"Your love is like a sun that lights up my whole world. I feel the warmth
inside..."

Masaya kami ni Filomena habang binabagtas ang paliko-likong kalsada.

Mayamaya'y may sumulpot na pulang toyota van sa aming harapan. Sa pag-iwas ko sa


van ay tumama kami sa malaking puno ng narra na nasa gilid ng daan.

Paggising ko ay nasa hospital na ako. Hinanap ko si Filomena. Ngunit ibinalita sa


akin ng doctor na wala ng buhay ang aking asawa. Sa sobrang lakas ng impact sa
pagkakabangga namin sa puno ay nawasak ang wind shield ng kotse ko. At head injury
ang ikinamatay ng aking asawa. Maswerte akong nakaligtas ngunit naging paralisado
ang aking mga binti. Matagal bago ako nakalakad.

Dahil minor de edad ang driver sa van ay inabswelto ito. Hindi na rin ako nagsampa
pa ng kaso sa driver dahil sa pakiusap ng pamilya nito sa akin. Ang mga ito na
lamang ang sumagot sa mga gastusin ko sa hospital at sa burol ni Filomena.

Hindi ko man matanggap ang maagang pagkawala ng aking asawa. Ay itinuloy ko na


lamang ang buhay. Kasama ng aking anak na si Feya.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Converted by ©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Kabanata 1

Makalipas ang limang taon mula nang mamatay ang asawa ni Russel ay inabala niya ang
kanyang sarili sa pagpapatakbo sa kanyang negosyo. Kadalasan ay nasa rancho lamang
siya at inaabala ang sarili sa pag-aalaga sa mga kabayo niya na sina Juban, Kukoy,
Lira at Sulvan. Ini-import niya pa ang mga ito mula sa Thailand.

Ang kanyang paborito ay si Kukoy, dahil matulin itong tumakbo. Hindi tulad ni Juban
na maiinitin ang ulo tulad niya. Madalas na sumusumpong ito at hindi niya
mapatakbo.

Ang kanyang rancho ay nasa gitna ng  Magsaysay Fiero bayan ng Tarlac. Maganda ang
lugar na ito. Binili niya ito sa mag-asawang nag-migrate sa ibang bansa. Nagpatayo
rin siya ng mansion nila ni Feya sa lugar na ito. Gusto kasi niyang mamuhay na
kasama lang si Feya at ang mga alaala ni Filomena. Ang kanyang namayapang asawa.

Lumipas man ang maraming taon ay sariwa pa rin ang alaala ni Filomena sa kanyang
isipan. Ang kanilang masayang pagsasama at ang pagiging maalalahanin nito.

Naging malungkot ang buhay niya sa pagkamatay ng kanyang asawa. Nawalan siya ng
buhay maging ang kanyang anak na si Feya ang napabayaan na niya. Kaya naman
minabuti ng kanyang mama na kunin si Feya sa America.

Naiwan siya mag-isa sa kanyang rancho at sa pagpapatakbo ng kanyang negosyo. Ang


Feya Shoe Exchange. Minana pa niya iyon sa kanyang namayapang papa. Gumagawa sila
ng mga sapatos ng babae at lalake na man-made. May apat na silang stores sa buong
Tarlac at lima namang store s sa bawat Super Market sa buong Tarlac.

Sa sobrang busy niya sa hindi na niya maalagaan ang kanyang sarili. Mahaba na ang
bigote niya, mahaba ang buhok niya at wala siyang pakialam sa itsura niya araw-araw
kapag binibisita niya ang stores nila.

Kasalukuyan niyang inaayos ang makina ng kotse niya. Bigla kasi iyong tumirik sa
gitna ng kalsada. Ito ang kotseng ginamit nila ni Filomena no'ng naaksindente
silang dalawa. Marahil luma na ito kaya naman bumibigay na. May mga kotse siyang
binili pero hindi niya madalas gamitin. Mayroon siyang Fortuner, Expedition at
Mirage pawang Mitsubishi ang brand ng mga iyon. Mayroon din siyang Honda Raider 250
na madalas niyang gamitin kapag nagi-stroll siya sa kabayanan.

Kinuha niya ang bag niya nang hindi niya maayos ang makina ng sasakyan. Nagpasya
siyang maglakad na lang pauwi sa racho.

**************

"This what you get when you let your heart win...wooh! Oooh!"

Malakas ang music ni Shine habang tinatahak ang palikong kalsada. Bakasyon niya
ngayon kaya naisipan niyang umuwi sa kanilang probinsya. Matagal na panahon na rij
mula nang manirahan sila sa Maynila kasama ng kanyang mga magulang. Labing pitong
taon siya noon.

Hindi niya alam kung bakit siya dinala ng mga magulang niya sa Maynila. Ang tanging
bukambibig lamang ng mga ito ay hindi niya sinadya ang nangyari.

Na-trauma siya noon pero hindi niya maalala kung ano. Basta natatakot siya noon na
magmaneho ng kotse. Nang makapagtapos siya ng kolehiyo ay binilhan siya ng kotse ng
kanyang daddy. At ngayon lamang niya ito gagamitin para bisitahin ang kanyang
abuela.
Kinakabahan pa siya at madalas ay nakakaramdam siya ng takot. Kapag may nakikita
siyang naaksidente sa daan. Kapag may umiiyak at namamatay. Nanginginig ang buo
niyang katawan kapag nakakasaksi siya ng mga gano'n.

Hindi mabilis ang kanyang pagpapatakbo. Ngunit may isang lalaki na bigla na lang
tumawid. Sunod-sunod ang busina niya. Tumigil siya sa tapat mismo ng lalaki.

Kinalabog nito ang hood ng kotse niya. Nagalit pa yata ito sa ginawa niya. Ngunit
kasalanan naman nito kung bakit. Nakasimangot siyang bumaba sa kotse niya.

"Hindi mo ba nakikita ang sign!" Bulyaw nito sabay turo sa nakalagayan na signage.

Slow down. Accident Prone Area.

"Nabasa ko! Ikaw po itong biglang tumawid. Wala ka sa linya mo!"

Sa tansya niya nasa edad trentay singko ang lalaki hanggang kuwarenta. May bigote
ito at napakadumi. Nakasando at short lamang ito. May bitbit itong backpack. Mukha
yatang naliligaw ito.

"Tssk!" mura pa nito. At tinalikuran siya. "Okay kasalanan ko, miss." Tinalikuran
siya nito. Pumasok ito sa arko Magsaysay. Kaya pala ito tuwid dahil doon ito
patungo. Pumasok siya sa kotse niya at iniliko ang kotse niya roon. Doon din ang
punta niya.

Binusinahan niya itong muli.

"Kuya!" Sigaw niya. Hindi siya pinansin nito.

"Kuya!" Bulyaw muli niya.

"Bakit mo ba ako sinusundan? Taga dito ka rin ba? O nawawala ka?" kunot-noong
tanong nito.

Mabagal ang pagpapatakbo niya ng kotse niya. Upang makasabay dito.

"Gusto ko lang mag-sorry."

"Wala kang kasalanan. Ako ang tumawid."

"Kuya... sakay ka na."

Muling kumunot ang noo nito. "No. Thank you!"

"O-okay. Ako nga pala si Shine Alonzo. Taga dito rin ako. Ahmm..."

Hindi siya nito pinansin pa. Sayang cute pa naman si Kuya. Mukhang masungit lang.

Pumasok ito sa malaking gate. Iyon marahil ang bahay niya. Sinulyapan niya ang
malaking mansion. Mayaman pala itokaya naman pala isnabero. Siguro may pamilya na
ito. Bumaba siya para kunin ang camera niya. Napakaraming view na magaganda. Sayang
kung hindi niya makuhanan ang mga iyon.

Panay ang shot niya nang biglang sumulpot ang lalaking nakita niya kanina sa lens
ng camera niya.

Nasa itaas ito ng balkonahe. Wala itong damit pang-itaas. Sumilip siya sa lente at
kinuhanan ito ng litrato ngunit pagka-flash no'n ay lumingon ang lalaki. Bigla
niyang iniba ang direksyon ng camera niya.
At tsaka tinignan ang larawan ng lalaki sa reviewer. Guwapo naman pala ito parang
hunk.

Sumakay muli siya sa kotse niya at pinaharurot iyon. Hanggang sa makarating siya sa
rancho ng kanyang abuela. Malapit lamang iyon sa kabilang rancho. Maraming mga
kahoy sa paligid. Mga namumunga at hindi. May mga bundok din siyang nakita mula sa
malayo. Mukhang magandang mag-camping doon kapag gabi.

"Iha, nariyan ka na pala!" Sinalubong siya ng kanyang Lola Minda.

Nagmano siya rito at niyakap niya ito.

"Opo. Salamat 'la. Pumayag kayong dito muna ako magbakasyon habang hinihintay ko
ang resulta ng board exam ko. Alam mo 'la may nakilala akong lalaki kanina. Kaso
hindi niya sinabi 'yong pangalan niya. Sa unahan ang rancho niya bago dito sa
atin."

Ngumiti ito. "Baka si Russel iyon apo. Siya ang may-ari sa ranchong iyon."

Russel pangalan niya.

Sandali siyang hindi kumibo. Mukhang pamilyar ang pangalan na iyon sa kanya.

"Halika sa loob iha. Tignan mo 'yong kuwarto mo. Walang nagbago iyon pa rin ang
dating ayos mula nang umalis ka rito. Nagpaluto nga pala ako ng paborito mong
adobong manok na native. At tinolang manok na may ampalaya."

Pagpasok niya ay nakahapag na ang pagkain sa lamesa. Antique na ang karamihan sa


mga gamit ni Lola Minda. Siya ang mama ng kanyang Mommy. Nagbabakasyon siya dito
tuwing summer.  Si Lola Minda ang kinalakihan niyang nag-alaga sa kanya noong bata
pa siya. Kaya naman malapit siya dito. Hindi tulad ng kanyang mga kuya at ate na
madalas sa hindi man lang mabisita ang kanilang abuela. May kanya-kanya na kasing
mga pamilya ang mga ito. Tanging siya na lamang ang single at nag-aaral pa.
Nagtapos siya ng Education major in Mathematics. Elementary ang tuturuan niya at
balak niyang magturo dito sa probinsiya para palagi niyang nakakasama ang Lola
Minda niya. Isa pa sawang-sawa na siya sa Maynila. Mahilig din siya sa adventures
lalo na sa galaan. Bata pa lamang siya ay photography na ang kinahihiligan niya.
Kaya naman dahil doon naging suki rin siya ng mga piictorials at beauty contest
noong kolehiyo siya.

Nagsimula siyang kumain ng tanghalian. Kasama niya ang kanyang Lola. Nagkuwento ito
sa kanya ng mga nangyari habang wala siya. Kung paano siya namiss nito habang wala
siya.

Pagkatapos ng pananghalian ay nagtungo siya sa kanyang kuwarto. Inayos niya ang mga
gamit niya roon. Pagkatapos ay nagpasya aiyang matulog muna bago magtungo sa bundok
na nakita niya kanina.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 2
Napailing siya sa ginagawa ng dalaga kanina. She's taking my stolen shot. Akala
siguro nito hindi niya napansin.

Makulit ang dalagang 'yon. Tansiya niya ay nasa edad bente uno hanggang bente dos
ito. Marahil apo ito ni Manang Minda. Ang apong ikwenekwento nito sa kanya kapag
nagkikita sila.
Mukha namang mabait ang dalagang iyon. Naalala tuloy niya ang kanyang anak na si
Feya. Miss na miss na niya ang kadaldalan nito. Sa makalawa uuwi ito para
magbakasyon pero babalik din ito sa US dahil doon na ito nag-aaral. Napabayaan na
niya ang kanyang anak ngunit pinapakita niya pa rin dito kung gaano niya ito
kamahal.

Spoiled na rin yata ito dahil lumaki ito kasama ang mga lola at lolo nito.

Malungkot mag-isa pero iyon ang pinili niya. Ang maging malungkot sa buhay niya.
Nakakulong siya sa nakaraan niya kasama ang kanyang asawa.

Nagpasya siyang magtungo sa rancho niya kinahapunan. Sinakyan niya si Kukoy. Para
magtungo sa bundok, araw-araw niya iyong ginagawa. Maaliwalas kasi ang isipan niya
kapag nakikita niya ang paglubog ng araw mula roon.

"Sir, Russel. Napaayos na po 'yong kotse ninyo." Bungad ni Manong Philip.

"Salamat po. Pakigarahe na lang Manong."

"Mukhang tutungo na naman kayo sa bundok, sir."

"Oo. Magpapalipas oras lang manong."

"May turista rin akong napansin kanina sa bundok."

Kumunot ang noo niya. "Turista?"

"Oo, sir. Apo yata ni Manang Minda."

"Oh. I see."

"Kilala mo, sir?"

Napalunok siya. "Hindi."

"Sige, sir. Mauna na ako." Paalam nito.

Napailing siya habang isinusuot ang sando niya. Kumuha siya ng energy drink bago
ilabas si Kukoy sa kuwadra nito.

Hinawakam niya ang mukha ni Kukoy. At hinalikan sa noo.

"Mamasyal tayo."

Sinakyan niya si Kukoy. Inilagay niya ang energy drink sa bag ni Kukoy na nasa leeg
nito.

"Hiyah!"

Tumakbo si Kukoy nang mabilis. Ramdam niya na masaya si Kukoy kapag namamasyal
silang dalawa.

Hinimas niya ang ulo ni Kukoy. Huminto ito sa tapat ng malaking puno.

Tama nga si Manong Philip. Naroon sa bundok si Shine. Ang apo ni Manang Minda. Dala
nito ang camera nito. Habang panay ang kuha sa paligid. Bumaba siya kay Kukoy
pagkatapos itinali niya ang kurdon ni Kukoy sa sanga ng puno.
Kinuha niya ang energy drink niya sa bag ni Kukoy.

Umupo siya sa damuhan habang tinitignan ang paglubog ng araw sa kalangitan. Ang
ganda no'n nakalimutan niya tuloy dalhin ang sketch pad niya.

Hindi niya namalayan ang paglapit nito sa kanya. Sunod-sunod ang flash ng camera
nito sa mukha niya.

"Say... cheese!"

Hindi niya ito nginitian. "Stop that!"

"KJ mo naman Kuya Russel."

Pinagtaasan niya ito ng kilay. "Paano mo nalaman ang pangalan ko?"

Umupo ito sa tabi niya. "Sinabi ng lola ko." Nginitian siya nito.

"I see. So tinatanong mo na ako niyan?"

"Ang cute mo kasi Kuya."

Napaubo siya. Paano ito nakakapagsalita ng diretsahan. Hindi man lang ito mahiya sa
kanya. Iba na talaga ang kabataan ngayon.

"P'wede favor kuya?"

"Kuya again?"

"Ilang taon ka na po ba?"

Tumawa siya. "Your asking my age?"

"Yes..."

"I'm 35 turning 36 this week."

"Advance happy birthday kuya."

"Thank you."

Tumayo ito. "Friends?" Inilahad nito ang kamay nito.

"Not. Friends. Were not close. And I don't even know you."

"Sinabi ko na pangalan ko kanina. Shine Alonzo, 22 years old."

22 years old pero mature nang tignan.

"Okay fine." Kinuha niya ang camera nito.

"Magandang klase itong camera mo. Kanon..."

"Yes. Regalo ni daddy sa akin noong nag-graduate ako."

"Saan ba kita kukuhanan?"

Tinanggal nito ang pusod sa buhok at binasa ang labi. Umupo ito sa damuhan at
nangalumbaba.
Hindi siya agad nakakilos. Napatulala siya. This 22 years old young lady is so damn
beautiful.

Kulot ang ibabang bahagi ng buhok nitong blonde. Matangos ang ilong, mapupula ang
labi. Rosy cheeks at chinita ang mga mata.

"Kuya, nangangawit na ako." Reklamo nito.

Kinuhanan niya ito ng shot sa iba' ibang angle. Iniba nito ang mga position nito.
May nakahiga, nakatayo na nakapamewang. May stolen shot lang at ang pinakagusto
niya ang pagtawa nito. Dahil kita ang mapuputing ngipin nito na pantay-pantay.

Naka-short lang ito ng maikli at fitted na blouse na hanggang pusod nito. Daring
tignan at sexy. He think that boobs is bigger than he thought. Kita na kasi ang
cleavage nito.

Napailing siyang bigla. This is not right.

Pinagpapantasyahan na niya ang apo ni Manang Minda. Ano na lamang ang sasabihin ng
matanda sa kanya. That this old widowed man having an affair to this 22 year old
lady.

Inalis niya sa pagkakatali si Kukoy.

"Kuya, saan ka pupunta?"

"Uuwi na. You better go home too."

"Sige. Mauna ka na. Dito muna ako. May dala akong pagkain until midnight. May dala
rin akong emergency lights." Turo nito sa bag na naroon.

"Delikado dito kapag gabi."

"Huh?" kunot noong tugon nito.

"I'm just warning you."

Kinalabit siya nito sa braso. "Can you stay for a while? Malungkot kasi walang
kasama. Isa pa baka mapanis laway ko."

"Then you must go home."

Humalukipkip ito. "Good bye."

Tinalikuran siya nito.

"Stubborn."

Itinali niyang muli si Kukoy. Nagpasya siyang samahan na lang ang dalaga.

"Thank you," masayang sabi nito. Umupo siya sa inilatag nitong kumot sa damuhan.

"Nasaan ang pamilya mo, Kuya?"

Hindi niya ito sinagot.

"Mukha ka kasing hindi masaya. Bakas sa mukha mo na malungkot ka. Nangungulila ka


sa mga taong mahal mo? Broken ka ba kuya?"
"Ang dami mong tanong. Manghuhula ka ba?"

Kumuha ito ng can beer pagkatapos ay ibinigay nito ang isa sa kanya.

"Umiinom ka?"

"Yes," sagot nito bago buksan ang beer nito.

"Umiinom kahit 'di mo kilala ang kainuman mo?" ngising tanong niya.

Tinabig nito ang balikat niya. "Yes. Isipin ko na lang nasa bar ako. Katabi ang
isang taong estranghero na hindi ko kilala. Pero kilala ang pangalan niya. Na
kunwari close kami." Nag-peace sign ito.

"Baliw!"

"Mas okay na ang baliw kaysa loner." Kumindat pa ito. "Ang ganda ng mga kuha mo,
Kuya. Kunsabagay ang ganda ko kasi..."

"Talking to yourself huh?"

"Maganda talaga ako."

Nagkibit-balikat siya. She's right.

"Bakit ka ba nandito?"

"Vacation?" 'Di siguradong sagot nito. "Soul searching." Direktang tingin nito sa
kanya.

Nag-iwas siya ng tingin.

"Ikaw ba kuya? Nasaan ang pamilya mo?"

"Nasa malayo."

"May asawa ka na? Anak? Girlfriend? Fiancée?"

"Wala na akong asawa. She died 5 years ago. But I have a child. Kaso nasa malayo
siya. She's six years old next week at parehas kami ng birthday."

"Nakakalungkot naman. So widow ka pala. If you don't mind ano ang ikinamatay niya?"

Tumingin siyang muli sa malayo. Namamasa ang kanyang mga mata.

"Car accident."

Hindi nagsalita si Shine. Nabigla ito marahil sa sinabi niya. Tumulo ang luha nito
sa harapan niya.

"Bakit?"

"Naiyak ako sa kwento mo." Pinunas nito ang luha sa mga mata.

"Sorry. Emotional kasi ako when it comes to my wife."

"Mahal na mahal mo siya no?"


"Yes. More than my life..."

"Ang suwerte niya." Tinungga nito ang beer.

"How about you?"

"Broken-hearted kasi ako. Gago kasi 'yong ex ko."

Natawa siya sa sinabi nito. "Why?"

"Maganda na nga girlfriend niya pinakawalan pa niya."

"Gandang-ganda ka sa sarili mo, no?"

Tinapik nito ang pisngi nito. "Yeah."

Lumalim ang gabi. Nagi-enjoy siya sa ka-kwelahan ni Shine. Gusto siyang maging
kaibigan nito. At siya naman pilit inilalayo ang sarili sa dalagang estranghero.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 3

*********

BAKAS sa mukha ni Shine ang saya habang pauwi siya sa mansion ng kanyang Lola
Minda. Hindi maitatanggi na kahit isang beses lamang niyang nakita at nakasama si
Russel ay pakiramdam niya gusto na niya ito.

Umiling si Shine sa naiisip, ano bang kabaliwan ang pumapasok sa utak niya. Iisang
araw pa lang pero ganito na siya mag-isip.

Ibinagsak ni Shine ang kanyang sarili sa malambot na kama. Naroon siya ngayon sa
kanyang silid at nagpapahinga. Kinuha niya ang camera niya at tinignan ang mga
larawan na kuha ni Russel.

Pero habang tinitignan ang mga larawan ay ito ang naalala niya. His charismatic
looks, his jaws, brows and even his skin tone skin na palaging babad sa araw. His
smell, na napakabango, his broad shoulders na ang sarap sigurong sandalan.

"Shine!"

Napapitlag siya sa malakas na tawag ng kanyang Lola Minda sa pangalan niya.

Ipinatong niya sa lamesa ang camera niya at tumayo para pagbuksan ang kanyang lola.

"Bakit ho?"

"Hindi kita nakita buong araw, saan ka ba nanggaling apo. Baka mamaya mapano ka,
wala ka pa namang kakilala sa lugar na ito." Sermon nito habang nakapameywang sa
harapan ni Shine.

Hinaplos niya ang buhok ng kanyang lola. Pagkatapos ay nginitian niya ito upang
mawala na ang galit ng matanda sa kanya.

"Lola, gusto ba ninyo ng kape, o tsaa?" tanong niya para maiba ang usapan.

"Apo, nag-aalala ako sayo."


"Lola, walang mangyayaring masama sa akin, isa pa taga rito naman ako dati kaya
hindi naman siguro ako gagawan ng masama ng mga tao dito. Aba, takot na lang nila
sa inyo," nakataas na kilay niyang sambit.

Ngumiti ang matanda at hinagkan sa pisngi si Shine.

"Matulog ka na, apo. May pupuntahan tayo bukas ng umaga rito sa Hacienda."

Tumango siya at inihatid sa kabilang silid ang kanyang Lola Minda. Matanda na ito
at kailangan na talagang alagaan. At gagawin niya ang lahat maging isang mabuting
apo lamang sa matanda. Na hindi kayang ibigay ng kanyang mga magulang para rito.

Masama ang loob ng mga ito sa kanyang Lola Minda at hindi niya alam kung bakit.
Wala siyang ideya sa pagtatalo ng kanyang mga magulang noong umalis siya sa Maynila
para nagtungo rito sa probinsya.

*****

Masayang ala-ala ang bumabalik sa kanyang isipan. Si Filomena, naglalakad ito sa


kakahuyan, sa madilim na parte.

Naalala pa ni Russel kung paano ito natakot noon dahil sa panggulat na ginawa niya.
At iyon ang simula ng kanilang pag-iibigan.

Isang buwan matapos niya itong ligawan ay nagpakasal sila sa isang sibil. Noong una
ay ayaw ng mga magulang ni Russel kay Filomena dahil mahirap lamang ito at walang
maipagmamalaki. Ngunit ipinaglaban niya ito at 'di nagtagal ay natanggap din nila
si Filomena bilang kanyang asawa.

Isang taon ang lumipas...

"Sir! Gising! Sir!" paulit-ulit na sigaw habang niyugyog ang kanyang katawan.

"Manang Lot..."

Tinulungan siya ng kanyang katulong na bumangon sa kama. Mataas na ang sikat ng


araw at pumapasok na ang liwanag noon mula sa kanyang silid.

"Masamang panaginip, manang," aniya na nakatingin sa kawalan.

"Gabi-gabi ho kayong nanaginip ng masama, sir. Tungkol ho ba kay ma'am?"

Tumango siya at inilihis ang tingin dito. "Pitong taon na ang nakaraan, manang.
Pero para sa akin parang kahapon lamang ang lahat. Bakit ka nga pala nandito?"

"Sir, may bisita ho kayo. Ang sabi siya raw si Shine Alonzo."

Kumunot ang noo niya. Anong ginagawa nong babaeng 'yon dito?

"Pakisabi manang bababa na ako. Salamat."

Tumango ang matanda at isinara ang pinto. Bumangon siya at inilihis ang kurtina sa
kanyang silid.

Bumuga siya ng hangin at tumingin sa larawan ni Filomena na nasa kanyang silid.

"Mahal ko..." mahina niyang sambit. Habang hinahawakan ang larawan ng namayapa
niyang asawa.
ISANG matamis na ngiti ang nakasilay sa labi ng dalaga habang kaharap niya ito.

"Gusto ko lang sanang ibalik ito sayo." Iniabot nito ang panyo niya. Marahil
nahulog ito sa bundok kahapon nang umuwi siya.

"Salamat pero sana itinapon mo na lang," malamig niyang sagot. At hindi pinansin
ang panyong iniaabot nito sa kanya.

Tumayo ito at tila hindi nagustuhan ang ginawa niya. Nilapitan siya nito at matalim
na tinitignan.

"Sana pala hinayaan ko na lang, o siya aalis na ako." Inirapan siya nito bago
talikuran.

Wala siyang pakialam sa ginagawa nito dahil marami siyang trabaho ngayong araw sa
hacienda at sa kanyang negosyo.

Inihatid na lamang niya ito ng tingin. At kinuha ang kapeng hindi nito ininom sa
ibabaw ng lamesa.

"Sayang," mahina niyang sambit at tumayo na rin patungo sa veranda. Ngayong araw
darating si Feya, ang aking anak.

Siguro malaki na ito at madaldal na rin. Kahawig na kahawig ito ni Filomena. At ang
mukhang iyon ang patuloy na dumudurog sa puso niya. Dahil hanggang ngayon hindi pa
rin nila alam kung sino ang nakabangga nila. Ang alam lang niya isang bata, isang
batang isang beses lamang nagkamali pero kumitil ng isang buhay.

DUMAAN si Russel sa bahay ng mga Alonzo kinahapunan. Ngunit wala ang matanda, wala
rin si Shine. Marahil nasa hacienda ang mga ito, binibisita ang mga pananim at mga
alagang hayop.

Kakumpetensya ng pamilya Madrid ang mga Alonzo noon. Ngunit hindi na ngayon dahil
nagkabaliktad na ang sitwasyon. Bumagal ang produksyon ng mga mangga at caimito ng
mga Alonzo dahil sa kapabayaan ni Don Bruno, ang asawa ni Donya Minda.

Balita niya'y nalulong sa sugal, babae at alak ang matanda. Na naging dahilan ng
pagbagsak ng kanilang negosyo. At iyon naman ang paglago ng mga Madrid. Ibinenta
nila ang kanilang ari-arian upang mamuhay sa ibang bansa.

Ang hacienda sana ang regalo niya sa kanyang namayapang asawa ngunit hindi na iyon
nangyari pa.

"Hoy, Mr. Sebastian?" Isang tinig ang narinig niya mula sa likuran. Si Shine, naka-
sando lamang ito at maikling shorts habang palapit sa kinatatayuan niya.

"Anong masamang hangin ang nagpapunta sayo rito?" Nakahalukipkip nitong tanong.
Habang taas baba siya nitong tinitignan.

Napalunok siya dahil dumako ang tingin nito sa nakaumbok niyang p*********i.

"Hi-hinahanap ko si Donya Minda?"

"Wala siya, umalis nagtungo sa kabilang baryo. Ano bang maipaglilingkod ko sayo?"
bakas sa boses nito ang pagkainis. Marahil sa ginawa niya kanina rito.

"Nag-usap na kami tungkol sa mga mangga na aanihin ninyo sa makalawa. Gusto ko lang
sabihin na idiretso na lamang sa pagawaan. Dahil kailangan na namin ng mga supply."
"Okay... balik ka na lang bukas. Medyo busy ako hindi ko rin naman masasabi 'yan
kay Lola Minda."

"Sandali nga, you asked me the favor kung pwede kitang kuhanan ng larawan kahapon
right? You asked me also na samahan kita, right? So repay the favor!" Giit niya sa
dalaga na ikinainis pa yata nito.

"Okay fine."

Naiinis na rin si Russel sa dalaga kaya naman hinatak niya ito sa bewang at
isinandal sa gilid ng nakaparada niyang wrangler.

Dumako ang mga mata niya sa nakauwang na labi nito.

"Kung hindi ka nadisiplinang maayos ng mga magulang mo. Ako mismo ang gagawa niyan
sayo."

Humamon ito ng titig kay Russel ngunit una siyang bumigay.

"Aalis na ako." Binitawan niya ito.

"From now on hindi na kita tatawaging kuya! Napakasama ng ugali mo!" Bulyaw nito sa
kanya.

Hindi na niya iyon pinansin pa at pinaandar na lamang ang making ng sasakyan niya.
At saka umalis sa bakuran ng mga Alonzo.

*****

GIGIL na gigil si Shine habang nagtitimpla ng kape. Naiinis siya sa antipatikong


'yon, akala mo kung sino. Ngayon niya na-realize na hindi pala lahat ng guwapo
maganda ang ugali, parehas sila ni Henry. Ang ex niyang manloloko!

Napansin ni Lola Minda ang ginagawa ko.

"Mababasag ang tasa, apo." Saway nito.

"Eh, kasi Lola Minda. Akala ko mabait si Russel, iyong mayamang balo diyan sa
kabila pero hindi pala."

Humila ito ng bangko at umupo sa tabi niya.

"Hindi ka dapat nakikipaglapit sa taong iyon, apo. Mapanganib siya, tuso sa negosyo
at hindi mo magugutushan ang ugali niya."

Tumingin siya rito. "Hindi na talaga, lola. Tumawag nga ho pala sa akin ang
principal ng Magsaysay Elementary School, ang sabi tanggap ako. Magtuturo na ako
this coming school year. Excited na ako, lola."

Masayang tumango ito ngunit napawi rin kalaunan.

"Pumayag ba ang mga magulang mo? Tiyak hindi sila papayag na dito ka manirahan
kasama ko," malungkot nitong sambit.

Hinawakan ni Shine ang kamay ng kanyang Lola Minda.

"Hindi ako aalis sa inyong tabi, lola. Malaki na ako, ako na ang masusunod sa mga
gusto kong gawin sa buhay ko. Ayokong matali sa buhay na hindi ko gusto, lola."
"Tama, apo. Anuman ang mga desisyon mo nandito lang si lola para sayo. Apo, bakit
nga ba nagpunta si Russel dito?"

"Tungkol sa mga mangga, lola."

Tumango-tango ito. "Sasabihan ko na lang ang mga trabahador bukas tungkol diyan."
Kumuha ito ng malamig na tubig sa refrigerator bago umalis.

Nagpaalam na ito kay Shine dahil napagod ito sa biyahe. Hindi kasi siya sumama rito
dahil nagpunta siya ng paaralan matapos puntahan si Russel kaninang umaga.

Matanda na ang kanyang lola pero hindi pa rin ito tumitigil sa pagpapatakbo ng
hacienda. At si Papa mas ginusto pa nitong umalis kaysa tulungan si lola.

Mabuti na lamang may mga tauhan si Lola Minda na tapat sa kanya. Tulad ni Edward,
ang binatang nakilala niya kanina sa paglalakad. Mas mabait itong tignan kaysa kay
Russel, ang mas bata si Edward kaysa rito.

And speaking of him...! Mabilaukan ka sana!

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 4

WALANG naging maayos na tulog si Russel kagabi. Lagi niyang naalala si Shine, her
sweet voice, her
innocent face, her red lips na para bang masarap hagkan. Ang maliit niyang bewang
na gusto niyang sukatin.
Napailing si Russel habang nakatapat sa shower. Bakit ba niya pinagpapantasyahan
ang dalagang'yon?
She's a charmer but it's annoying!
Hindi pa rin niya ipagpapalit si Filomena kay Shine o sa kung sino mang babae.
Maybe on bed but not in
my heart. Marami na siyang naging karelasyon pero lahat iyon ay sa kama lang.
Palipasan ng oras
pagkatapos ng sex wala na. Babalik na naman siya sa dati. The lonely Russel
Sebastian.
Mabilis siyang nagbihis ng maalala na nandito pala sa bahay niya ang kanyang anak
na kakauwi lang
galing sa US. Inihatid siya rito ng kanyang mga biyenan
Maayos pa rin naman ang samahan ng kanyang pamilya at sa pamilya ni Filomena. At
hindi nagbago
iyon, gaya ng pangako niya sa kanyang anak.
"DADDY" sigaw nito habang niyugyog ang braso niya. Hindi na ito makapaghintay na
sakyan si Beauty,
ang anak ni Kukoy. Nangako siya na pagdating nito ay mangangabayo silang dalawa. At
hindi niya babaliin
ang pangakong iyon sa kanyang anak.
"Wait, sweetie. Isuot mo natin itong mga protective gears mo.
Ngumuso ang anak niya. "No need for that, daddy. Malaki na ako, I can protect
myself" himutok nito.
Tumawa siya ng mahina sa inasal ng anak niya. Seven years old pa lang ito pero
mukhang matanda na
kung magsalita.
"Alright!" Itinaas niya ang dalawang kamay tanda ng pagsuko niya.
Hinawakan siya nito sa kamay, ang munting mga kamay nito na kay higpit ang kapit.
Masaya si Russel
dahil kahit hindi ito lumaki sa kanya ay mahal na mahal pa rin siya ng anak niya.
At isang bagay iyon na ipinagpapasalamat niya sa kanyang mga biyenan.
"Daddy, bakit ka umiiyak? Did I say something?" takang tanong nito habang
nakatingin sa kanya.
Pinahid niya ang luhang umibis bsa kanyang pisngi. At lumuhod sa harapan nito.
"Masaya lang ako anak.." Ginulo niya ang buhok nito.
"Pero umiyak ka? Paano ka magiging masaya daddy kung umiiyak ka? You know what,
umiiyak din si
Lola Via noong dumating ako rito kagabi tapos wala ka." Tukoy nito sa kanyang ina.
"Sorry anak, busy kasi si daddy kahapon. Inaasikaso ko yong mga business natin"
Ngumuso ito. "Again?"
Kinarga niya ito at muling tumayo. "Yes, again. Lahat ng mga ginagawa ni daddy ay
para rin sayo anak"
Humalukipkip ito at masama siyang tinignan. "Lola Via said that too. Daddy can I
ask?"
"Sure sweetie," nakangiti niyang sagot.
Nag-isip ito at itinapat ang isang daliri sa noo.

"May iba na ba akong mommy?"


Napaubo siya sa tanong nito. At tila naguluhan naman ang anak niya sa kanyang
inasal.
"Saan mo naman nakuha 'yang tanong mo na iyan, anak. of course not, walang ibang
mormmy
Tinitigan siya nito na tila naninigurado.
"Lola Gwen told me... na... when I have a new mommy dapat i-love ko. Kasi"
Niyakap niya ito. "Your mommy is the only woman I loved sweetie. And the last girl
is you."
"I love you daddy."
Hinaplos niya ang ulo nito at muling ibinaba sa sahig.
"Ilove you so much, anak.
Magkahawak-kamay silang nagtungo sa kuwadra ni Beauty. Isang puting kabayo na
dalawang taong
gulang pa lamang. Ngunit napakalusog at sobrang bibo.
"Yay, Hello, Beauty. My name is Feya Alice Sebastian." Pagpapakilala ng anak niya
habang hinahaplos nito
ang buhok ni Beauty.
Binuhat niya ito at isinakay sa kabayo habang nakaalalay siya sa likuran ng anak
niya.
Nakayakap si Feya sa leeg ni Beauty, bata pa lamang ang anak niya pero kinakikitaan
na niya ito ng
pagrmamahal sa mga hayop.
NAGLALAKAD si Shine patungo sa bundok pagkataposos niyang puntahan ang eskuwelahan
na
pagtuturuan niya sa darating na pasukan. Gaya ng dati ay nasa bag niya ang camera
at isinabit niya iyon sa
leeg niya.
Napakatahimik ng paligid tila isang paraiso.
Inilagay niya sa kanyang bag ang folder na hawakniya at saka umupo sa ilalim ng
punong mangga na
mababa lamang ngunit maraming mga sanga at mayayabong ang mga dahon
Pumikit siya at inalala ang mga taong iniwan niya sa Maynila. Ang mga kaibigan
niya, ang mga magulang
niya at si Henry. Hindi pa rin niya ito maalis sa isipan niya. Siguro dahil hindi
niya talaga magawang kalimutan
ito kahit pa labis siya nitong sinaktan. Sa pag-iisip ng kung ano-ano ay hindi niya
namalayan ang kanyang
sarili na nakatulog na.
"A-anong nangyari 'ma... bakit nandito ako sa hospital? umiiyak na tanong niya
habang hawak ang
kamay nito. Masakit ang ulo niya at ang mga binti niya ay hindi niya maigalaw.
Parang walang maramdaman
ang kalahati ng katawan niya
"Anak, wala kang kasalanan sa nangyari.." humahagulgol si Mama habang nagsasalita
sa tabi niya.
Wala siyang maalala sa nangyari, wala kahit isa.
Pero may naririnig siya, mga iyak, sigaw at tunog ng ambulansya. May isang babae,
isang babaeng
sugatan,
"Kasalanan mo ang lahat!" sigaw ng lalaki habang nakaduro sa kanya. Isang lalaki..
Nagising siya na may luha sa kanyang mga mata. Hindi niya maintindihan ang
panaginip niya. Palagi
siyang nanaginip ng ganoon simula n'ong labing apat na taong gulang pa lamang siya.

Laging umiiwas ang mga magulang niya na pag-usapan ang bagay na iyon dahil
makakasama raw sa
kanya. Ngunit habang naghihilom ang mga sugat na natamo niya sa aksidente ay
pakiramdam niya
nadudurog ang puso niya, parang pinipiga ito. At hindi niya alam kung bakit.
Kaya siguro palagi siyang dinadalaw ng panaginip na iyon. Panaginip na sa tingin
niya'y totoo.
Pinahid niya ang luha at tumingin sa malayo. "Ano ba talagang nangyari sa akin
noon?" tanong niya sa
sarili habang nakatingin sa kalangitan.
NAPANSIN ni Russel ang isang babae na nakaupo sa ilalim ng puno. Malayo ang tingin
at tila may malalim
na iniisip.
Alam na niyang si Shine iyon dahil sa camerang suot-suot nito. Itinatali niya si
Beauty nang makita niya
ito ngunit hindi siya nito napansin. Marahil wala itong interest na pansinin siya
sa kabila ng mga ginawa niya.
Gusto niyang ilayo ang loob sa dalagang estranghero. Hindi niya kasi tiyak kung ano
ang maaari niyang
gawin dito kapag hindi siya tumigil
"Daddy," tawag ni Feya sa kanya. May hawak itong maliit na bola na kulay pink.
"What is it, sweetie?" nakangiting tanong niya habang lumalapit dito.
Laro tayo? Ahm.. kasama siya." Sabay turo sa babaeng naglalakad patungo sa aming
dalawa.
"Hindi siya p'wedeng maglaro, sweetie. Nakakahiya hindi mo siya kilala."
Biglang tumakbo ang anak niya sa gawi ni Shine. Hinila nito ang kamay ng dalaga.
"My name is Feya Alice Sebastian." Pagpapakilala ng anak niya sa dalaga. Magiliw
namang ngumiti si
Shine sa anak niya.
"My name is Shine Alonzo."
"P'wede po banamin kayong makalaro ng daddy ko? tanong ni Feya rito.
Tumingin si Shine sa kanya, nagtatanong ang mga mata nito. Tumango siya sa dalaga
at muling iniwas
ang tingin dito. Sa tingin niya hindi magandang ideya na kasama nila itong maglaro
ngayong hindi sila nito
magkasundo.
Ibinaba ni Shine ang mga gamit nito sa damuhan. Ngayon lang niya nakitang
nakapantalon ang dalaga at
plain white na v-neckt-shirt. Kadalasan kasi nakikita niya itong seksi ang suot at
halos makita na ang
kaluluwa.
Pero kahit na balot na balot ito hindi maitatanggi na seksi talaga itong tignan.
Napansin marahil ng dalaga ang tingin na ginagawa niya rito.
"Mr. Sebastian, magiging estatwa ka na lamang ba diyan?" nakangisi nitong tanong.
Nakahalukipkip si Feya habang nakatingin sa kanya.
"Daddy, introduce yourself too!"
Nagkamot siya ng batok at inilahad ang kamay kay Shine.
"I know her, sweetie" seryosong sambit niya habang nakatingin ng diretso sa mga
mata ng dalaga.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Kabanata 5

NAGLARO sila ng habulan kasama ang anak ni Russel. Noong una hindi niya talaga
gusto pero nabihag siya sa ngiti ng inosente anghel na nasa harapan niya. Hindi ito
kawangis ni Russel, at hindi maipagkakailang maganda ang namayapa nitong asawa.

Nang mapagod si Feya ay naupo sila sa damuhan. Nagulat siya nang magpakandong ang
bata sa kanya. Magiliw ang bata at napakagalang, nakakahiyang ikumpara ang kabataan
sa munting anghel na nasa tabi niya.

"Friend po kayo ni daddy, Ate Shine?" nakatingala nitong tanong sa kanya.

"Ah.. eh... yes, pero hindi kami close." Inirapan niya si Russel na umiinom ng
tubig.

"O ..kay."

"Sweetie, come here uuwi na tayo." Inilahad ni Russel ang kamay nito sa harapan ni
Feya. Tumayo ang bata at tumayo na rin siya.

"Bukas na lang ulit, Ate Shine," nakangiting sabi nito. Lumakad ang mga ito palayo.
Habang nakalingon pa rin si Feya sa kanya. Panay ang kaway nito sa gawi niya,
nilingon din siya ni Russel pero sandali lang. Tila wala itong balak na pasalamatan
siya.

Nang makalayo ang mga ito ipinasya na rin niyang umuwi na sa mansion. Sumakay siya
sa kotse niyang nakaparada sa gilid ng kakahuyan.

Bumusina siya nang malampasan sina Russel at Feya sa daan. At saka niya muling
pinatkbo ang kotse niya palayo sa mga ito.

BINUHAT ni Russel si Feya na nakatulog na pala sa sofa. Marahil sa pagod nito sa


paglalaro. Hindi niya na pinasalamatan si Shine dahil batid niyang alam na nito
kung bakit malamig ang pakikitungo niya rito.

Ang naging usapan nila kahapon ang nakikita niyang dahilan. Isa pa hindi niya
ugaling makipagkaibigan sa mga taong hindi niya lubusang kilala.

Nang maihatid niya si Feya sa kuwarto nito ay nagpasya siyang maglakad-lakad sa


labas ng bakuran niya. Tanaw niya mula roon ang mansion ng mga Alonzo.

"Sir, hahaba ang leeg ninyo niyan," sabi ni Manong Philip nang makita siya nito.

Tinawanan niya ang matanda. "Hindi naman siguro manong."

"Gusto ho ba ninyo ng kape?" tanong nito at ibinaba ang timbang hawak nito. Galing
marahil ito sa kuwadra ng mga kabayo.

"Manong Philip, kilala mo ba si Shine, I mean iyong apo ni Donya Minda?" tanong
niya rito na may pag-aalinlangan.

Umupo ito sa upuang kawayan na nasa tabi niya.


"Ang pagkakaalam ko, e. Maganda ang batang 'yon noon at hanggang ngayon. Bakit,
sir? Nililigawan mo ba siya?"

"Hindi naman manong. Wala sa itsura ko na ligawan ang mas bata sa akin." Tumawa
siya ng payak.

"May kasabihan nga tayo, sir. Hindi sa edad nasusukat ang tunay na pag-ibig."

Tumango-tango siya sa sinabi ng matanda, tama ito pero hindi ang tulad ni Shine.

"Manong magtimpla ka na lang ng kape, baka kung saan pa mapunta itong usapan nating
dalawa," utos niya rito na nakangiti.

Tumalima ang matanda at sinunod siya. Bakit ba niya naisipang tanungin si Shine.
Baka isipin pa nito na interesado siya sa babaeng 'yon.

"Sir!" tawag ni Manang Linda. Tumatakbo itong palapit sa kanya. Hawak nito ang
cellphone niya.

"Bakit ho, manang?"

Ibinigay nito ang cellphone niya. "Kanina pa tunog nang tunog. May tumatawag sa
inyo." Umalis din ito pagkabigay sa cellphone niya.

Binuksan ni Russel ang cellphone niya at tumambad ang mga missed calls ni Avery at
mga messages nito.

Si Avery ang secretary niya at kasalo sa kama kapag bored silang dalawa. Wala
silang relasyon nito ngunit may namamagitan sa kanilang dalawa.

Siya na ang tumawag dito at agad naman nitong sinagot.

"What is it?" malamig niyang tanong.

"I need you..." malambing nitong sagot.

"Nasaan ka?"

"Nandito sa bahay ko, naked at hinihintay ka." Umungol pa ito habang kausap siya.
Sa ginawa nito ngumisi siya at kinuha ang susi ng wrangler niya sa bulsa.

Ini-off niya ang cellphone niya at inilagay iyon sa kanyang bulsa. Eksaktong
pasakay siya ng kotse ay lumabas naman si Manong Philip, may dala itong dalawang
tasa ng kape.

"Sir, saan ka pupunta?" pahabol nitong tanong.

"May aasikasuhin lang ako, manong. Kapag hinanap ako ni Feya pakisabi babalik din
ako kaagad."

"Ingat ka, sir!"

Kinagat ni Russel ang ibabang labi niya habang matulin niyang pinatakbo ang kotse
patungo sa kabilang bayan kung saan nakatira si Avery.

PAGDATING niya ay agad siyang pinagbuksan ng gate ng mga katulong nito. Dumiretso
siya sa kuwarto ni Avery na nasa ikalawang palapag ng bahay nito.
Kumatok siya at agad naman nitong binuksan ang pintuan. Agad siya nitong hinila
papasok at ini-lock ang pinto. Kinindatan siya nito at binasa ang mga labi.

"I want you," bulong nito sa tenga niya.

Agad niya itong hinapit sa bewang at mariing hinalikan. Ipinasok niya ang dila sa
loob ng bibig nito at gumanti naman ito sa ginawa niya.

Tinanggal nito ang suot niyang damit at hinalikan siya nito sa leeg.

"Shit!" anas niya dahil sa sensasyong nararamdaman. Dahil sa ginawa nito ay tumigas
ang p*********i niya.

"You want more?" tanong nito habang hawak ang ibabaw ng pantalon niya.

Tinanggal nito ang pantalon niya at lumuhod sa harapan niya.

Dinilaan nito ang ibabaw ng brief niya at saka hinaplos ang kumakawalang kahabaan
niya.

Isinunod nito ang brief niya at halos mabaliw siya nang isubo nito ang kalahati ng
ari niya sabay taas baba at nilalaro ng dila nito. Hinawakan niya ang buhok nito
habang patuloy ito sa pagsubo sa ari niya.

"Ahhh.... A- Avery! f**k!"

Iniluwa nito ang ulo ng ari niya at dinilaan nang paulit-ulit.

Pakiramdam niya sasabog na siya sa sobrang sarap.

"Ohhh... f**k!"

Tumayo ito at hinila siya sa banyo. Binuksan nito ang shower at tinanggal ang robe
na suot.

Lumantad sa harapan niya ang hubad na katawan ni Avery.

Itinaas niya ang dalawang kamay nito at hinalikan ang mga labi. Pababa sa leeg nito
habang hinahawakan ang magkabilang dibdib nito.

"Ohhh, Russ."

Isinunod niya malulusog nitong dibdib at sinipsip ang mga n*****s nito na parang
isang gutom na sanggol. Habang pini-finger ang ari nito.

"Ohhh... ohhh... Russ. I like... it," nagdedeliryong sambit.

Lalo niyang binilisan ang pag-finger dito.

"Ohhh... Russ. I'm... c*****g, ohh. Lalabas na, ahh. Shit!" Sinabunutan siya nito
nang ma-satisfied sa ginagawa niya.

"Russ, f**k me... ohh."

Pinatalikod niya ito habang nakasandal siya sa wall ng banyo.

"As you wish," nakangisi niyang sambit.

Itinutok niya ang kahabaan niya sa basang lagusan nito. At unti-unting ipinasok
iyon dito nang patlikod.

"Ohh, shit... ohh!"

"Y-you like it?" tanong niya habang binabayo ito.

"Ohh, I. .. like it."

Binilisan niya ang paglabas-masok sa lagusan nito.

"Ohh, Russ. f**k me more, ohhh... please."

"Oohh, you're so good." Lalo niyang binilisan ang pagbayo hanggang sa naabot na
nila ang rurok.

"Russ, oohh. Take it inside... Ohhh!"

Hinugot niya ang kahabaan niya at itinutok sa toilet bowl.

"Oohh..." umungol siya matapos mailabas ang katas niya.

Lumuhod si Avery sa harapan niya at muling dinilaan ang kahabaan niya.

"Oohh... shit."

Muling tumigas ang kahabaan niya at sa ginawa nito.

Hinawakan niya ang ulo ng dalaga at inilabas masok ang ari niya sa bibig nito.

"Oohh, oohh, your crazy..." mahinang sambit niya habang binabayo ang bunganga ng
dalagang katalik niya.

Muli niyang hinugot ang kahabaan niya sa bibig nito.

"Oohh..."

Nginisihan siya nito. "You will loved me for this." Muli nitong isinubo ang ari
niya at dinilaan ang dulo n'on.

"I'm c*****g, Avery. Oohh..."

Binilisan pa lalo nito ang pagsubo sa ari niya hanggang sa labasan na siya sa
mismong bibig nito.

"Oohh..." malakas niyang ungol habang abala ang dalaga sa paglalaro ng t***d niyang
lumalabas sa bibig nito.

Tumapat ito sa shower pagkatapos. At muli siyang niyakap patalikod.

"Bakit hindi mo ako magawang mahalin, Russ?" tanong nito pagkatapos nilang mag-make
love.

Humarap siya rito. "Making love to you is all that I wanted to do. Nothing else
more than this."

Humilig ito sa dibdib niya at dinilaan ang mga iyon.

"Stop, Avery. Aalis na ako, baka hinahanap na ako ng anak ko."


Humalukipkip ito. "Your daughter?"

Hindi niya nasabi rito ang pagdating ni Feya dahil hindi naman niya sinasabi rito
ang buhay niya. Tanging negosyo lamang at sex ang pinag-uusapan nila.

"Yes. I need to go. Thanks for the time." Lumabas ng banyo si Russel at isinuot ang
mga damit niyang nagkalat sa sahig ng kuwarto nito.

Sumunod naman ito na walang damit. Sanay na siyang nakikita si Avery sa ganoong
itsura.

"Aalis na ako," seryosong sabi niya nang hindi ito tinitignan. Tinungo niya ang
pinto at pinihit ang door knob.

"I love you so much, Russ!" sigaw nito bago siya umalis.

Hindi na niya nilingon ito at tuluyan nang lumabas ng kuwarto nito.

Ngunit hinabol siya nito sa labas ng bahay nito. Naka-suot lang ito ng robe.

"Russ, please stay!" Pagmamakaawa nito.

Hinarap niya ito. "Sorry but I can't---"

Ngumisi ito at matalim siyang tinignan. "Ano ba ang tingin mo sa akin, Russ. A sex
toy, na p'wede mong angkinin kapag bored ka. Ano ba ako sayo, Russ?"

Bumuga siya ng hangin at hinawakan ito sa magkabilang balikat.

"Love yourself, Avery. I'm here because of sex, hindi dahil mahal kita. At 'yon din
naman ang gusto mo hindi ba?"

Sinampal siya nito. "I'm sorry."

"Damn!" mura niya rito. "'Wag kang humingi sa akin ng pagmamahal dahil hindi ko
iyon kayang ibigay."

Sumakay siya sa wrangler niya ngunit pilit siya nitong pinipigilan.

Ngunit pinaandar niya iyon at wala itong nagawa nang tuluyan siyang umalis.

Kitang-kita niya sa salamin ng wrangler niya ang ginawa nitong pagsabunog sa sarili
habang nakaluhod sa damuhan ng garden nito.

"I'm sorry, Avery."

Ginawa na nito ang lahat para sa kanya. Isinuko na nito ang lahat para lang mahalin
niya ito pero hindi niya magawa dahil si Filomena pa rin ang laman ng puso niya. At
hindi niya magagawang ipagpalit ito sa iba.

******

"HENRY?" Bulalas ni Shine nang makita itong nakatayo sa harapan ng gate.


Kasalukuyan siyang nagpapahangin nang mapansin ang lalaking nakatayo sa harap ng
gate nila. Nilapitan niya ito at pinagbuksan.

Agad siya nitong niyakap nang mahigpit.

Itinulak niya ito. "Henry, ano'ng ginagawa mo rito? Isa pa gabing-gabi na, teka
nakainom ka ba?" Itinulak niya ito.

"I... m-miss y-you, l-love. Hindi ko... k-kayang m-mabuhay ng wala... ka,"
sumisinok-sinok nitong sambit.

Inalalayan niya ito. "Mabuti pa pumasok na lang tayo sa loob."

Tumawa ito. "Na-miss... mo ba a-ako... love?"

Umiling siya. "No, at hindi kahit kailan."

Pinisil nito ang ilong ko. "Your funny."

"Umayos ka nga ang bigat m---"

Sunod-sunod na busina ang narinig niya mula sa sasakyan na nasa likuran ng sasakyan
ni Henry. Nakaharang kasi ito sa kalsada.

Naka-akbay sa kanya ito habang nilalapitan niya ang kotse nito.

Muling bumusina ang sasakyan.

"Sandali lang naman!" Bulyaw niya rito.

"Miss, nakaharang iyang kotse ng boyfriend mo!" Ganting sigaw naman nito. Pamilyar
sa kanya ang boses na iyon, boses ni Russel.

Malalim na ang gabi pero nagagawa pa nitong umalis sa bahay nito. Bigla tuloy
pumasok sa isipan niya si Feya, wala itong kasama, kawawang bata.

Pinaupo niya si Henry sa tabi at kinuha ang susi sa bulsa nito. Sana nga lang susi
ang mabunot niya at hindi ang matigas na bagay na ilang beses na niyang nakita.

"Sandali lang, Mr. Sebastian! Ang luwang pa naman ng daraanan mo, ah." Singhal niya
rito. Kasya pa naman kasi ang wrangler nito sa daan dahil maluwag pa ang espasyo.

"Excuse me pero sa pagkakaalam ko, kalsada ito at p'wede ko kayong ireklamo!" galit
na sabi nito.

Inis na pumasok siya sa kotse ni Henry at iniabante ito papasok ng gate nila. Muli
siyang bumaba at itinayo ang ex niya.

"Sa susunod pagsabihan mo 'yang boyfriend mo!" sigaw nito at pinaharurot ang
sasakyan nito.

Nilapitan siya ni Manang Guada upang tulungan siyang maipasok sa mansion si Henry.

Tulog na tulog ito kahit ibinagsak na namin ni Manang Guada sa kama sa guest room.

Muling lumabas si Shine para i-garahe ang kotse ni Henry. Habang inaayos ang kotse
nito napansin niya ang mga roses na nasa loob ng kotse ng dati niyang nobyo. May
mga Chocolates pa at mga pictures niya na nakalagay sa dash board ng kotse nito.

Pumatak ang luha niya habang nakatingin sa mga roon. "Kung sana pinahalagahan mo
ako noon, Henry," sabi niya habang nakahawak sa isang larawan na magkasama silang
dalawa at masaya.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Kabanata 6

SINO ba ang lalaking 'yon? Siya kaya 'yong ex-boyfriend ni Shine?" tanong ni Russel
sa kanyang sarili habang nakatingin sa repliksyon niya sa salamin.

Nasa banyo siya at nakatapat sa shower. Minabuti niyang maligo pagkauwi niya dahil
nag-iinit pa rin ang pakiramdam niya. Hindi kasi niya maiwaksi sa kanyang isipan
ang nakita niya kanina.

Shine was taking the key from that guy's pants. At hindi niya gustong makita ang
eksenang iyon.

Muli niyang itinapat ang mukha sa shower habang nakapikit. Bakit ba niya iisipin
ang bagay na 'yon? Ano bang pakialam niya kahit pa mag-make love sila sa harapan
niya! It's not his business, at wala siyang dapat ikagalit.

Siya itong may kasalanan, itinaboy niya ito. Itinaboy niya ang babaeng sa tingin
niya'y gusto na niya.

Napailing siya. "No!" mariing tanggi niya at isinara ang shower.

Lumabas siya sa banyo na walang suot. Habang pinupunasan niya ang kanyang basang
buhok ng towel. Hinarap niya ang kanyang closet. Tayong-tayo pa rin ang alaga niya
na hindi niya masaway.

This big bird has its own heart.

PUMASOK si Russel sa kuwarto ni Feya pagkatapos niyang magbihis. Tulog na tulog na


ang anak niya, nasa tabi nito ang picture ni Filomena. Bumuntong-hininga siya at
inalis ang picture frame na yakap-yakap nito.

Umupo siya sa tabi ng anak niya at saka inayos ang kumot nito. Hinawi niya ang
buhok na nasa pisngi nito at saka hinagkan ang noo ng anak niya.

"I'm sorry, sweetie," mahina niyang bulong.

Naalimpungatan ito sa ginawa niya. Kinusot-kusot nito ang mga mata at tumingin sa
kanya.

"Da-daddy?"

Hinaplos niya ang pisngi nito. "Matulog ka na ulit, sweetie. Nandito na si daddy."

Ngumiti ito at pumikit nang muli.

"Daddy, bukas puntahan natin si Ate Shine. Maglalaro kaming dalawa, tapos
magpapaturo ako sa kanya," nakapikit nitong sambit.

Napalunok si Russel. Paano niya gagawin iyon? Matapos ang ginawa niyang pambubulyaw
kanina rito.

"O-okay sweetie..." Marahan niyang hinaplos ang buhok nito. Muli itong nakatulog
nang mahimbing.

Tinabihan niya ang anak niya sa pagtulog, nakokonsensya siya sa mga kalokohang
pinaggagawa niya. Ngayon niya na-realize na kailangang pagtuonan niya ng pansin si
Feya kaysa mga kung anumang mga bagay.
__________

MASAKIT ang ulo ni Henry pagkagising niya. Naalala niya na pinuntahan nga pala niya
si Shine sa probinsya nito. At nandito siya ngayon sa mansyon ng lola nito. Natuwa
siya dahil katabi lamang ng hacienda ng lola ni Shine at hacienda pinagtratrabahuan
ng kanyang Tiyo Philip.

Kaklase niya ito mula noong highschool sila hanggang kolehiyo. At nang niligawan
niya ito noong mag-debut ito. Sinagot siya ni Shine at siya ang unang naging
boyfriend nito. Ilang beses silang humantong sa kama pero never na may nangyari sa
kanila. Kahit na pareho na silang nag-iinit ay hindi pa rin magawa ni Shine na
isuko sa kanya ang isang bagay na gusto niya.

Kay naman bumalik siya, gusto niyang bawiin muli si Shine at maging parte muli ng
buhay niya. Ngunit sa tingin niya mahihirapan siya dahil sa laki ng kasalanang
nagawa niya rito. Tatlong taon ang itinagal ng kanilang relasyon ngunit nagawa
niyang lokohin ito dahil hindi nito ibinigay ang gusto niya.

Her virginity! Gusto ni Shine na pakasalan muna niya ito bago nito ibigay ang
hinihingi niya. Nagalit siya noon dahil hindi niya matanggap na naapakan ang ego
niya dahil sa pagtanggi nito sa kanya.

PAGLABAS niya ng kuwarto ay sinalubong siya nito. Nakahalukipkip ito sa harapan


niya at nakataas ang isang kilay.

"Makakaalis ka na, hindi alam ni Lola Minda na nandito ka. Isa pa tapos na tayo
hindi ba, kaya wala kang karapatan pang lapitan ako," seryosong sabi nito at saka
hinagis ang susi ng kotse niya.

Tinalikuran siya nito ngunit mabilis niya itong niyakap sa likuran.

"Bumalik na tayo sa dati, Shine. Hindi ko kayang mawala ka sa buhay ko, mahal na
mahal kita."

Pumalag si Shine at marahas siya nitong itinulak. "Ang kapal naman ng mukha mo para
sabihin 'yan sa akin. f**k! Ano ka, matapos kitang mahuling nakikipag-sex sa iba,
heto ka ngayon... nakatayo sa harapan ko na para bang wala lang lahat ng mga ginawa
mo. Henry, nang umalis ako sa Maynila malinaw na sa akin na wala na talagang tayo,
nung una hinintay ko pa na sundan mo ako dahil ako yung mahal mo at hindi ang
babaeng 'yon. Pero habang tumatagal nari-realize ko na... sinasayang ko lang ang
oras ko sayo! Kaya ngayon, please umalis ka na!" umiiyak nitong sigaw.

"Babe, kaya nga ako nandito para kausapin ka. At... bumawi sa ginawa ko sayo.
Please give me one more chance. I love you so much."

"I'm sorry... ilang ulit na kitang pinagbigyan. Umalis ka na, Henry!" Pagtataboy
nito sa kanya.

Tinalikuran siya nito. "'Wag ka nang babalik," pagkatapos nitong magsalita ay


tumakbo ito paakyat ng hagdanan. Nilapitan siya ng katulong nito.

"Sir..."

"Salamat, manang. Pakisabi na lang kay Shine na babalik ako." Sinulyapan ni Henry
ang hagdan at tiningala ang kuwarto ni Shine na nasa itaas bago siya tuluyang
lumabas ng mansyon ng mga ito.

_______
"DADDY, hindi pa ba tayo papasok sa loob?" tanong ni Feya habang niyugyog siya nito
sa braso.

Nilingon ni Russel ang anak na nakaupo sa tabi niya. Nakasimangot na ito dahil
kanina pa siya inaayang pumasok sa loob ng mansyon nina Shine.

Nagpasya siyang bumaba sa kotse at inalalayan niya ang anak sa pagbaba. Eksaktong
palabas naman ang katulong nina Shine, tatawagin na sana niya ito nang bigla may
lalaking naglalakad kasunod nito.

Nangunot ang noo niya, ito iyong lalaki na kasama ni Shine kagabi. It means na dito
talaga natulog ang lalaking iyon. Shit! Sabi na nga ba tama ang kutob niya na ito
ang ex-boyfriend ni Shine o 'di kaya boyfriend pa lamang nito.

Hinawakan ni Feya ang kamay niya. "Daddy, let's go!" Nagmamaktol na ito.

"Ihahatid lang kita rito pagkatapos susunduin kita mamayang hapon. Okay ba 'yon,
sweetie?"

Nangislap ang mga mata nito. "Okay na okay."

Hindi niya malaman kung bakit malapit ang loob ni Feya kay Shine. Hindi kaya
nagayuma na rin nito ang anak niya?

Damn, nagayuma sa isang tingin... mapang-akit na tingin.

Lumabas ang lalaki sakay ng kotse nito. Nakita naman kami ng katulong at lumapit
ito sa amin ni Feya.

"Sir Russel?" bulalas nito nang makilala siya.

"S-si Shine ho, manang?" tanong niya. Tumingin ito kay Feya.

"Nasa kuwarto po niya, pumasok po kayo sir, tatawagin ko lang si ma'am. Ang ganda-
ganda naman ho ng batang kasama ninyo, sir."

Lumakad kami kasunod nito. "Anak ko ho manang."

Tumango-tango ito. "Magandang bata." Tumingin ito kay Feya.

Unang beses niyang tatapak sa loob ng bahay nina Lola Minda. Maganda ang bahay
nito, maluwang at magaganda ang mga disenyo.

"Umupo muna ho kayo rito, sir. Tatawagin ko lang si ma'am." Iniwan kami ng matanda
at umakyat ito sa hagdan.

"Daddy, mag-isa lang ba si Ate Shine dito sa bahay niya?" tanong ni Feya na
nakatingin sa mga pictures na nasa sala. Naroon din ang mga lumang pictures ng
pamilya Alonzo.

"May kasama siya rito hindi siya nag-iisa," nakangiti niyang sagot. Pero ang totoo,
naiinis siya sa hindi niya malamang dahilan.

"Bakit ba gustong-gusto mo na makipaglaro kay Shine?"

"I don't know... para kasing kamukha niya si Mommy... maganda kasi siya tulad ko."

Tumawa siya sa sinabi nito. Pinuri ng anak niya ang sarili nito tulad ng ginawa ni
Shine noong unang beses niya itong makausap.
Pero ang kamukha nito si Filomena kay hindi siya sigurado. Hindi niya makita na may
hawig ito sa namayapa niyang asawa. Sa tingin niya gusto lang talaga ni Feya na
magkaroon ng isang mommy. At iyon ang bagay na hindi niya kayang ibigay dito.

_____

BUMABA ng hagdan si Shine. Tama si Manang Guada, naroon sina Russel at ang anak
nitong si Feya.

Wala siyang ayos, ipinusod lamang niya ang kanyang buhok na hindi pa niya
nasusuklay dahil wala siyang tulog magdamag. Namumugto rin ang kanyang mga mata
dahil sa pag-iyak. Nakasuot siya ng plain white t-shirt at shorty short.

Nilapitan niya ang mga ito, sinadya niyang iwasan ang tingin ni Russel sa kanya.

Agad siyang niyakap ni Feya sa bewang niya. Kinarga niya ang bata at hinalikan sa
pisngi. Malapit ang loob niya kay Feya at pakiramdam niya pati rin ito.

"Hello, Ate Shine,"nakangiting bati nito sa kanya.

"What broughts you here, little angel?" nakangiti niyang tanong.

"Gusto po kitang makalaro."

Ibinaba niya ito at umupo na sa sofa. Nakatingin sa kanya si Russel pero hindi niya
ito pinansin.

Binigyan sila ng maiinom na mango juice ni Manang Guada. At saka ito umalis
pagkapatong non sa lamesita.

"Susunduin ko siya mamayang hapon dahil may business pa akong pupuntahan ngayong
araw." Tumayo na ito pagkasabi non.

"Daddy, galit ka na kay Ate Shine?" tanong ni Feya.

Tumikhim siya at wala sa sariling tumingin dito.

"Kasi mukhang umiyak si Ate Shine dahil sayo daddy, hindi kayo bati!" galit na sabi
pa nito.

Nanlaki ang mata ni Russel sa inasal ng anak nito. Mahina siyang tumawa sa naging
reaksyon ni Russel.

"Hindi ako umiyak dahil sa daddy mo, little angel. Umiyak ako kasi may monster
kagabi. At natakot ako sa kanya." Tumingin siya kay Russel. "He's a bad monster."
Ibinalik niya ang tingin kay Feya.

Lumapit si Russel sa anak nito.

"Of course not, sweetie. Hindi kasi kami friend ni Ate Shine mo, pero hindi ko siya
pinaiyak dahil bad iyon." Tumingin ito sa kanya.

Binalingan siya nito at sinenyasan kung pwede silang mag-usap ng malayo kay Feya.

"Ikaw muna ang bahala kay Feya. Gusto talaga niyang magpunta rito para makipaglaro
sayo, kung ako lang ang masusunod ayoko sana pero mapilit siya, kaya wala akong
magawa."
Tumango siya at ngumiti rito. "Para kay Feya..."

"Sandali lang." Pigil nito sa kanya nang akma siyang tatalikod dito.

"May sasabihin ka pa?" kunot-noong tanong niya.

"Iyong... iyong lalaki kagabi..."

Hinarap niya muli ito. "Si Henry?" Mahinang tawa ang ipinukol niya rito. "Kilala mo
ba siya?" balik-tanong niya.

Umiling ito. "No... siya ba 'yong sinasabi mong---"

"Ex ko." Putol niya sa sinasabi nito. At muling iniwas ang tingin dito. Hindi niya
gustong pag-usapan ang tungkol kay Henry dahil masasaktan lang siya.

"O-okay... babalik na lang ako mamayang hapon." Hindi na ito nag-usisa pa.

Inihatid niya ito ng tingin. At nang makaalis ito ay pinuntahan niya si Feya na
nakangiti habang hinihintay siyang lumapit.

"Ano ang lalaruin natin, little angel?" magiliw niyang tanong.

"I don't know," sagot ng bata na tila nag-isip pa.

"Kung ganoon tuturuan na lang kitang mag-paint," nakangiting inilahad niya ang
kamay sa harapan nito.

Sumama sa kanya ang bata sa bodega kung saan naroon ang paintings na ginawa niya
kahapon. Ito ang pinagkaabalahan niya para maalis sa isipan niya si Russel ngunit
hindi nangyari dahil mayroong batang paslit na gustong makipagkaibigan sa kanya.

MASAYA silang nagpinta, narumihan ang mukha nito at ang buo nitong kasuotan. Halos
maubos ang mga pintura niya dahil sa paglalaro nito.

Doon na rin sila sa bodega kumain ng tanghalian. Ipinalinis niya kay Manong Poldo
ang bodega para gawin niyang work place niya. Nasa likurang bahagi lamang ito ng
mansyon.

Naroon ang mga pictures niya na nakaipit isa-isa sa string. At kapag gabi ay
sinisindihan niya ang mga led lights na ikinabit niya.

Sa pagpi-paint niya nakakalimutan niya ang mga problema niya sa buhay.

May folding bed ang loob ng bodega. At mga upuang kawayan na ipinagawa niya sa mga
tauhan nila sa hacienda. Sariwa ang hangin na pumapasok dahil may malaking bintana
ang bodega na nilagyan na lamang niya ng sunflower plastic curtains.

"Ate Shine, nasaan po ang Lola Minda mo?" tanong ni Feya habang kandong niya ito.

"May inaasikasong negosyo sa kabilang bayan. Baka kasama siya ng daddy mo."

Ginulo niya ang buhok ng bata. "Mabait ba ang daddy mo... I mean mabait ba siya
sayo?" kandautal-utal niyang tanong.

"Yes, lahat ginagawa po ni Daddy para sa kinabukasan ko, at laging sinasabi ni


daddy na mahal na mahal niya ako."

Niyakap niya ito. "Alam mo dapat mahalin mo ang daddy mo."


"Ate Shine, bakit hindi na lang po ikaw ang maging mommy ko?" diretsong tanong nito
sa kanya at nakatingala pa.

Naubo siya sa sinabi nito. "Ikaw talagang bata ka." Kiniliti niya ito at malakas
itong tumawa sa ginawa niya.

Nagkuwentuhan pa sila hanggang sa mapagod na ito at nakatulog sa kandungan niya.

"Pag-iisipan ko kung magiging mommy mo ako," nakangisi niyang sambit dito habang
natutulog ito.

-----

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 7

MALAPAD ang ngiti ni Russel habang patungo siya sa mansion ng mga Alonzo. Susunduin
niya si Feya roon, at makikita niyang muli si Shine.

Gusto niyang tanungin kung bakit namumugto ang mga mata nito pero nahihiya siya,
wala siyang karapatang usisain ang personal na buhay nito lalo na at hindi naman
ito nagsasabi sa kanya.

Isa pa hindi na nga pala sila magkaibigan ni Shine. Itinuon niya ang sarili sa
pagmamaneho habang nakikinig ng mga rock songs.

Malapit na siya sa mansion nang biglang tumunog ang cellphone niya. Ikinonekta niya
iyon SA bluetooth earphone niya.

"Hello, sino ito?" Hindi kasi pamilyar sa kanya ang number dahil unregistered ito.

Hindi nagsalita ang nasa kabilang linya.

"Hello!" ulit niya ngunit wala pa rin. Hanggang sa puputulin na niya ang tawag nang
magsalita ang nasa kabilang linya.

"Si... Russel Sebastian ba 'to?" tanong ng isang babae.

"Sino ka ba?" walang emosyon niyang tanong.

"May kailangan kang malaman tungkol sa batang nakapatay sa asawa mo..."

Natigilan si Russel. Bigla niyang inapakan ang preno at itinigil ang sasakyan sa
tabi.

"Sino ang batang 'yon?" malakas niyang tanong pero bigla na lang ibinaba nito ang
kabilang linya. "Shit!"

Nang mamatay si Filomena sa aksidente ay hindi na inalam pa ni Russel ang pangalan


ng bata at kung taga saan ito. Ang kanyang mama lamang Ang nakausap ng mga ito,
dahil noong panahong iyon ay wala siya sa kanyang sarili. At Ang sarili niya ang
kanyang sinisi sa lahat ng iyon.

Nagpasya siyang kontakin si Travis ang kaibigan niyang investigator na


nagtratrabaho sa NBI.
"Pare, kumusta?" tanong ng nasa kabilang linya. Si Travis ang ninong ni Feya.

"May number akong ipapasa sayo. Alamin mo nga 'pre kung sino. May nabanggit siya
tungkol sa bata na nakabangga sa amin ni Filomena."

"Okay sige, pare. Bakit gusto mo bang panagutin ang batang yon?  Siguro ngayon
dalaga na ang batang 'yon. Ano bang balak mo sa bata pare?"

"Wala naman, gusto ko lang malaman kung sino ang batang iyon."

"It's almost 7 years, pare."

"At parang kahapon lang ang lahat..." malungkot niyang sambit. At tumingin sa labas
ng bintana ng kotse.

"Labas tayo minsan pare, at 'wag mong kalimutan si Avery." Tumawa ito.

"Langya, okay sige, magkita tayo this weekend pare."

"Okay... okay."

Ibinaba na niya ang tawag mula rito at sinulyapan ang sarili sa salamin.

Tinignan niya ang sariling itsura sa salamin ng sasakyan niya. Magugulat si Shine
kapag nakita siya nitong guwapo na ulit tignan. Nagpagupit na siya ng buhok at
clean cut iyon. Pinatanggal na rin niya ang bigote niya tsaka siya nagpa-total
facial cleaning sa kaibigan niyang bakla na si Liwanag, best friend ni Filomena.

Pinatakbo niyang muli ang sasakyan niya at nakarating na sa mansyon nina Shine.
Nadaaanan pa niya ang mga trabahador ng mga ito na naglalagay ng mga kaing-kaing na
mangga sa kariton na may kalabaw patungo sa bodega niya na ilang metro lamang ang
layo mula rito.

Sinipat niya ang relong pambisig niya, alas singko na ng hapon.

Hindi na niya ipinasok ang sasakyan niya sa gate dahil nagmamadali rin siyang
umuwi.  May ipapakilala pa kasing bisita si Manong Philip sa kanya. Pamangkin daw
nito galing Maynila.

Pagpasok niya sa loob ng mansyon ay wala naman doon sina Shine at Feya. Naroon si
Manang Guada, sinalubong siya nito.

"Susunduin ko ho sana si Feya, manang," paliwanag niya rito.

"Nasa bodega sila ni Ma'am Shine, sir," sagot nito sa kanya.

"Sige ho, salamat." Kunot-noong tinungo niya ang bodega na nasa likuran ng mansyon.
Ano kayang ginagawa ng dalawa roon.

________

ABALA si Shine sa pagtuturo ng mathematics kay Feya. Kakatapos lamang nilang


maligong dalawa ay agad na muli siyang inaya nito patungo rito sa bodega.

Ipinasuot niya kay Feya ang luma niyang bestida noong bata pa siya. Bagay na bagay
naman ang kulay na pula rito dahil maputi ito at medyo may pagka-chubby. Basa pa
ang buhok niya at mahabang t-shirt na black lamang ang suot niya, wala siyang bra
kaya bakat ang malusog niyang dibdib.
"Ang 7 ay equal sa 7." Isinulat niya sa papel ang equal sign habang nakikinig naman
ito sa paliwanag niya.

"Ate Shine, bakit subtraction ang sign?" takang tanong nito.

Humagalpak siya ng tawa rito. At ginulo ang buhok ni Feya.

"Ganito ang sign ng equal kasi ang 7 ay parehas ang bilang sa 7." Isinulat niya sa
papel iyon at binilugan ang parehong number.

"I get it." Ngumiti ito at sinagutan ang mga examples na ginawa niya.

"Ate Shine, what if ligawan ka ni daddy?"

Napaubo siya sa sinabi nito. "Hindi mangyayari 'yon, Feya. Dahil mahal na mahal ng
daddy mo ang mommy mo at ikaw syempre." Pinisil niya ang ilong nito.

"At sino naman po ang mahal mo ate? Iyong lalaki po ba na nakita namin ni daddy sa
labas ng bahay ninyo?"

"Feya!" Mula sa pintuan ay tinawag ni Russel ang anak nito.

Tumayo siya at iniligpit ang mga gamit. Nakatingin ito sa kanya, napansin niya ang
bagong itsura nito, mas lalo itong naging hot sa paningin niya.

Nakagat tuloy niya ang ibabang labi habang nakatingin dito.

Nakatingin din ito sa itsura niya mula ulo hanggang paa.

Nilapitan ni Feya ang daddy nito. "Daddy, you know what. Teacher po pala si Ate
Shine, at mahilig siyang mag-paint. Sinabi ni Lola Via, magaling din mag-paint si
mommy."

"Mas magaling ang mommy mo sa kahit na sino sweetie." Tumingin ito sa kanya.

"Ahm, binihisan ko nga pala siya kasi nadumihan siya nong nag-paint kami, ipapadala
ko na lang kay Manang Guada ang damit ni Feya bukas, by the way ito nga pala iyong
ipininta niya." Kinuha niya mula sa lamesa ang kuwadro. At saka ibinigay iyon kay
Russel.

"I made it, daddy. This is you, mom and me. Ate Shine help me to do this," masayang
sabi nito.

"This is beautiful, sweetie." Lumuhod si Russel at niyakap ang anak nito.

Kinuha niya ang camera niya at agad na kinuhanan ang mga ito ng litrato. Nagtaka si
Russel sa ginawa niya.

"Dapat lahat ng magagandang memories kailangang i-save," nakangiting sabi niya


rito.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Kabanata 8

INIHINTO ni Henry ang kaniyang kotse sa isang mansion sampung kilometro ang layo sa
mansion nina
Shine. Ito ang hacienda ng mga Sebastian.
Minabuti niyang dalawin ang kaniyang Tito Philip bago siya lumuwas ng bayan.
Naisipan niyang manatili
muna rito sa probinsya habang sinusuyo niya si Shine. At lahat gagawin niya mahalin
lamang muli siya nito.
Bumusina siya ng tatlong beses hanggang sa lumabas ang isang kasambahay. Ibinaba
niya ang wind
shield ng bintana ng kotse niya at naghintay na lapitan siya nito. Naka apron pa
ito, marahil nagluluto ito
nang mga oras na iyon.
"Sino ho sila?" malakas na tanong nito nang makalapit. Hindi pa siya nito
pinagbuksan ng gate.
Bumababa siya sa kotse niya at linapitan ito.
"Magandang hapon ho. Nariyan po ba si Tito Philip? Ako ho si Henry Guanzon,
pamangkini
Ibinukas nito ang gate. "Wala siya iho, inutusan kong mamili sa bayan. Ako nga pala
si Lot, asawa niya.
Inilahad nito ang kamay at tinanggap naman niya iyon.
"Kayo ho pala ang asawa ni tito, hindi ho kasi niya nabanggit sa akin. Sige ho,
pakisabi na lang na
pinuntahan ko siya rito." Kinuha niya ang isang calling card na nasa wallet niya.
"Tawagan na lang ho niya
ako kapag dumating siya. Tutuloy na po ako, salamat:"
Kinuha iyon ng matanda. Nagtataka siya kung bakit hindi binangeit ni Tito Philip
ang tungkol sa
ikalawang asawa nito.
At kung bakit ito nagtitiyagang maging isang katiwala samantalang may negosyo naman
ito sa Maynila
na ngayon ay inaasikaso na ng kaniyang tita roon. Tanging siya lang ang nakakaalam
sa nangyayari sa
kaniyang tito. Dahil nagtitiwala ito sa kaniya.
Pumasok si Henry sa kaniyang kotse at pinatakbong muli iyon. Bakas sa mukha ng
matanda ang
pagkagulat sa sinabi niya. Hindi niya intensyong sirain ang relasyon ng dalawa
Kailangan niyang makausap ang Tito Philip niya upang malinawan
INIHATID ni Shine sina Russel at Feya sa bukana ng gate nila. Kahit na tanging
panty lang ang suot niyang
pang-ibaba. Hindi naman halata dahil hanegang kalahati ng hita niya ang haba ng t-
shirt na suot niya.
Naunang sumakay si Feya sa kotse ni Russel bago siya lapitan nito
Salamat sa pag aalaga mo sa anak ko. I appreciate it" Seryoso itong tumingin sa
kaniya, "If you need
someone to be with. just call me" Kinuha nito ang calling card sa wallet nito.
Tinanggap niya iyon kahit wala naman siyang balak na kontakin ito. Hindi pa rin
naman sila
magkasundo nito. Bakit niya aabalahin ang sarili niya sa mokong na to.
Pumasok na rin ito sa kotse nito at saka pinaandar ang makina niyon. Kinawayan niya
si Feya na
malapad ang pagkakangiti sa kaniya.

Inihatid niya ng tingin ang papalayong kotse ng mga ito. Nagpasiya siyang pumasok
na sa loob pero may
tumigil na kotse sa harapan niya kaya tiningnan niya kung sino ito.
Bumaba ng kotse ang isang lalaki. Naka-leather coat ito, black pants at leather na
sapatos. May hawak
itong basket na may lamang mga prutas.
"HiBati nito habang lumalapit sa kanya.
Kilala niya kung sino ito. Ginantihan niya ito nang ngiti.
"Edward, bakit ka napadalaw?" takang tanong niya. Napatingin pa siya sa sarili
dahil bigla niyang naalala
ang ayos niya.
"Galing ako sa Baguio, naisipan kong idaan ang mga ito rito sa bahay mo. Anyway
hindi naman ako
magtatagal. Ijust want to see you" Tumingin ito sa mukha niya. "Here, pasalubong
ko." Nginitian siya nito
nang malapad.
"Gu-gusto mo bang pumasok sa loob? Ahm.. thanks for this" Itinaas niya ang hawak na
basket na puno
mg prutas.
"Aalis na rin ako, Shine. Ahmm.. Gusto lang talaga kitang makita." Seryoso itong
nagsalita. "I miss you.
Napalunok siya, miss agad. Hindi pa naman niya ito lubusang kilala. Isa pa pangalan
pa lang ang alam
niyarito. Malay ba niya kung masamang tao pala ito.
Napaatras siya dahil humakbang ito palapit sa kaniya.
"Ahm, Edward. Salamat ulit ha. Sige, papasok na ako sa loob baka hinahanap na ako
ni lola."
Tumawa ito ng mahina. "Natatakot ka ba sa akin? You're acting weird" nakangisi
nitong sambit habang
nakatingin sa mukha niya.
"S-sinabi mo kasi na namis mo ako, nagulat lang ako." Namula siya sa harapan nito.
Muntik pa niyang
mabitawan ang hawak niyang basket.
"Oh, I'm sorry" Nagkamot ito ng ulo. "Ganyan kasi ako sa mga taong kilala ko. Wag
kang matakot sa
akin, guwapo lang ako at hindi masamang tao." Biro pa nito
"Sorry" Nahiya tuloy siya sa inasal niya rito.
"Bago ko makalimutan, may opening akong isang restobar sa bayan. Sana makapunta ka,
invite your
friends too"
Ibinigay nito ang isang card. "Happy Tummy" ang pangalan ng restobar nito.
"Thanks for this," malapad ang ngitinganiya.
"See you this Saturday evening" Kumindat pa ito bago siya talikuran.
Pumasok tuloy sa isip niya si Russel. Ano kaya kung magpasama siya rito tutal may
kasalanan pa ito sa
kaniya.
"Ma'am Avery, tumawag na ho si Sir Edward!" malakas na balita ni Dora habang
humahangos ito palapit
sa kinaroroon niya.
Nasa swimming pool siya at abala sa paglalangoy. Umahon siya sandali at kinuha ang
towel sa may upuan.
"Ano'ng sinabi, manang ?" mataray niyang tanong sa kaniyang katulong.
"H-hindi rawh-ho... siya rito sa bahay tutuloy, may importante raw.. siyang dapat
asikasuhin sa bayan,"
humihingal na sagot nito
Umiling-iling siya hindi talaga niya maasahan ang kapatid niyang bunso sa negosyo
nila. Hindi tuloy niya
alam kung paano ipapaliwanag sa daddy niya ang lahat. Ngayong busy din siya sa
sarili niyang buhay
"Like the old days, okay sige manang salamat. Si Russel ba tumawag na?" mataray
niyang tanong.
Umiling ang matanda. Sinenyasan niya itong umalis na sa harapan niya dahil naiinis
na siya. Umupo siya
sa upuan at uminom ng tubig para mabawasan ang tensyong nararamdaman.
Isang linggo na siyang iniwasan no Russel. Palagi itong busy sa anak nito at sa
trabaho. At sa hacienda
nito na iniingatan dahil sa asawang hindi nito makalimutan.
Matagal nang patay si Filomena pero hindi pa rin nito makalimutan. Lahat ginawa na
niya para lang dito
pero hindi pa rin siya nito magawang mahalin.
Isa siyang anak mayaman pero mas ginusto niyang maging secretary ni Russel for two
years. At maging
kasalo nito sa kama.
Pumikit siya ang inalala ang maiinit na sandali nila ni Russel. Hinawakan niya ang
sariling leeg habang
marahang hinahaplos iyon pababa sa kanyang malulusog na dibdib. Umungol siya
ginagawa habang iniisip
si Russel. Pakiramdam niya sasabog na siya kaya tumayo siya atmuling lumusong sa
tubig.
"Ohh, Russ. Bakit mo ba ako iniiwasan? tanong niya sa sarili habang sumisisid
pailalim.
NAKABIHIS na si Shine, nakasuot siyang itim na fitted backless spaghetti strap na
hanggang pusod
lamang niya. At maong pants na fitted din na lower waist. Nilagyan niya ang pusod
niya ng glitter paste para
nakakaengganyog tignan.
Ipinusod niya ang buhok paitaas at nagsuot ng blings. Inilagay niya rin ang
dangling earings niya at saka
naglagayng maroon na mattelipstick. Hindi na siya nag-make up dahil aiam niyang
sapat na ang alindog na
meron siya para pagpantasyahan ng mga kalalakihan.
Kinuha niya ang maliit niyang sling bag naglalaman ng pera, susi ng kotse at
cellphone niya.
Bago lumabas ng kuwarto niya ay muli siyang nag spray ng pabango sa buo niyang
katawan.
Paglabas niya ng silid niya ay sinalubong siya ni Manang Guada. Dala nito ang
telephono, kinuha niya
iyon mula rito.
"Hello, iha." Boses ni Lola Minda.
"Lola, kumusta na. Hindi ka pa uuwi rito? Mis na mis na kita, "la." May bahid ng
lungkot ang tinig niya.
"May tinatapos lang ako apo rito sa Batangas, bukas na bukas din ay uuwi na ako
riyan. Siyangapala
alagan mo ang sarili mo ha. Nasabi ko na kay Guada na hindi basta-basta magpapasok
ng kahit sino riyan.
Lalo na si Russel, sinabi ko na sayo iha na layuan mo ang taong iyon, hindi siya
magandang impluwensya
sayo, bilin nito na may pag aalala sa tono ng boses nito.
Nakagat niya ang ibabang labi. Hindi niya yata magagawa ang bilin ng kanyang Lola
Minda.
"S-sige ho, lola. Mag-iingat kayo riyan sa Batangas, pagkasabi'y biglang naputol
ang linya ng tawag nito.
Siguro busy na ito at marami pang gagawin.
Naisip kasi ni Lola Minda na bilhin ang lupa ng mga Del Mar sa Batangas para
iregalo sa kanyang pinsan
na si Agatha. Uuwi kasi ito galing sa Cebu. Magkasing edad lamang sila ni Agatha at
magkasundong-
magkasundo sa lahat ng bagay.
Ngayon ikakasal na ito kaya naisip ng kanyanh Lola Minda na regaluhan ito ng lupa
sa Batangas kung
saan nito gustong tumira. Kaya naman inaayos ng matanda ang lahat ng kailangan sa
pagbili ng lupa.
"Ma'am Shine, saan ho kayo pupunta? tanong ng matanda habang nakasunod sa kanya.
Nilingon niya ito at nginitian ng malapad at saka pumasok sa kotse niya.
"Magpapahangin lang ako manang." Nagningning ang kanyang mga mata saka na lang
siyaa
magpapaliwanag kapag nakauwi na ang kanyang lola. Sa ngayon gusto muna niyang
maging masaya kahit
sandali lang.
Walang nagawa si Manang Guada kun'di pagbuksan siya ng gate.
MAINGAY ang paligid pagdating ni Russel sa lugar na sinabi ni Shine sa kanya. Hindi
siya umoo sa sinabi
nitorng pagpunta rito sa restobar pero inisip niya ang dalaga baka mapano ito.
Maraming mga tao halos karamihan mga kabataan. Nagsasayawan ang mga ito at sa mga
lalaki habang
may hawak na cocktail drinks at mga hard drinks tulad ng tequila at margarita.
Nakisingit siya sa mga nagsasayawan. At hinanap ang kinaroroonan ni Shine.
"Welcome to the grand opening of my restobar, Happy Tummy. Enjoy guys and lets
party-party!"
Hindi na niya nilingon ang nagsasalita sa itaas ng stage na kasama ng DJ. Marahil
iyon ang may-ari ng
restobar na pinuntahan ni Shine.
Kumuha na rin siya ng isang hard drink sa may tray na libreng ipinamimigay. Habang
hinahanap niya si
Shine. Nang hindi niya mahanap ang dalaga ay sinubukan niyang kontakin ang number
nito.
Sa ginawa niyang iyon ay nakita niya si Shine na nakikipagpatintero sa lalaking
lasing na. Habang
nakahawak sa cellphone nito.
Tbinaba niya ang basong hawak niya at agad na pinuntahan si Shine. Helpless ang
dalaga nang makita
siya. Agad siya nitong nilapitan na para bang isang bata.
"Come here, beautiful lady," mapang akit na tawag ng lalaki kay Shine. Nag-init ang
tenga niya sa narinig8
Marahas niyang hinila ang kuwelyo ng polo ng lalaki at inilapit ang mukha sa mukha
niya.
"Hoy, sino ka ba?" Bulyaw ng lalaki.
Sinuntok niya ito sa panga pagkatapos ay isinalya sa harapan ng bar table.
"Hindi mo ako kilala!" Bulyaw niya rito at muli itong sinuntok sa kabilang pisngi.
"Pwes ngayon
makikilala mo na ako" Kinagat niya ang ibabang labi at sinipa ang lalaki.
Hinila ni Shine ang kamay niya. "Stop please nakakahiya!" Pigil nito sa ginagawa
niya sa lalaki.

Inis na binawi ni Russel ang kamay niyang hawak nito.


"Hindi ko alam kung ano'ng pumasok sa isip mo para pumunta sa lugar na ito na
ganyan ang suot mo!"
Inis na sambit niya sa dalaga habang nakatingin dito.
"Hindi ko... sinabing pumunta rito! At sino ka ba para pakialaman ako! Boyfriend ba
kita?" Bulyaw
nitong muli at muling kumuha ng maiinom sa dumadaang waiter sa harapan nila.
Nakalimutan yata ng babaeng ito na tumawag ito sa kaniya.
"Shine, inistorbo mo ako! Akala ko pa naman importante ang pupuntahan mo at
kailangan mo ng
kasama. Damn it!" inis na sabi niya na nilampasan ito.
Nainis siya sa sinabi nito kaya minabuti niyang maupo na lamang sa sulok. At
panoorin itong sumasayaw
kasama ng ibang mga customer sa bar. Hindi man lang ito nagpasalamat dahil
iniligtas niya ito., Sa inis niya ay
sinipa niya ang silya sa harapan niya at saka kumuha muli ng isàng hard drinks na
nakapatong sa lamesa.
Nililingon-lingon niya si Shine na nakikipagsayaw na naman sa ibang lalaki. Bumuga
siya ng hangin,
habang pinagmamasdan ang nakakaakit na itsura nito habang nagsasayaw na nakataas
ang dalawang
kamay sa ere. Lasing na ito at pasuray-suray na ang lakad. Kailangan yata niyang
ipaalala rito na hindi dapat
nito ginagawa ang bagay na iyon. Ano na lamang ang sasabihin ng mga tao kay Shine
kapag nalaman ng mga
ito na guro ang dalaga.
Tsk, masiyado pang immature ang dalaga.
Tumingin siya sa wrist watch niya, ala una na ng madaling araw. Lasing na si Shine,
nakangalumbaba na
lang ito sa kinauupuan at hindi na pinapansin ang mga lalaking lumalapit dito.
Tumayo siya at nilapitan ito. Inalalayaan niya itong makatao at inakbayan habang
pasuray-suray ang
paglalakad.
"Huwag mo nga akong hahawakan!" Bulyaw nito sa kanya na inalis pa ang kamay niyang
nakahawak sa
bewang nito.
"Kung hindi ka pa titigil kakabulyaw sa akin hahalikan na kita. Dapat kasi hindi ka
naglasing kung hindi
mo naman kaya." Sermon niya rito at muling hinawakan ito sa bewang. Ngunit bigla
siyang hinarap nito at
inilagay ang mga kamay sa leeg niya.
"Kiss me." Utos nito habang nakapikit sa harapan niya. Nakatingkayad pa ito para
lang magtapat ang
mga labi nilang dalawa.
Napalunok siya sa ginawa ni Shine. Sa isip niya gusto niya itong yapusin, ikulong
sa mga braso niya at
makipagtalik dito.
Tumawa rin ito at lumayo rin sa kanya. "Poor, Russel. I know gusto mo... but I won"
Bigla itong nawalan ng balanse mabuti na lamang at naagapan niya itong saluhin.
Minabuti niyang
buhatin ito palabas ng restobar.
Ngunit hinarang sila ng isang lalaki. Nakatingin ito kay Shine at bakas ang pag-
aalala sa mga mata nito.
I guess I should take her home" Tumingin siya kay Shine na natutulog na sa dibdib
niya. "I will take the
responsibility. She's my friend, and I know her well." Seryosong sambit niya sa
lalaki.
Sa itsura ng lalaki hindi nito gustong pumayag pero sa huli ay hinayaan na lamang
siya nito.
"Uutusan ko na lang ang secretary ko bukas para bayaran lahat ng drinks na naubos
ni Shine. At pati na
rin iyong mga nainom ko."
"No that's fine. Opening ng bar ko kaya libre ang lahat. Anyway, thanks for coming.
and please take
care of her" Hinawakan ng lalaki ang mukha ni Shine pero sandali lang. Umalis na
rin ito sa harapan niia.
Inalalayan niya ito at maingat na isinakay sa loob ng kotse niya.
Pinuntahan niya rin ang kotse ni Shine at saka ibinilin iyon sa security guard na
naroon parahindi
manakaw ang kotse ng dalaga
Pinaandar niya ang kotse habang nakatingin sa dalaga
Hinawi niya ang buhok nitong nakatakip sa mukha nito. Inilagay na rin niya ang
seatbealt ng dalaga.
Hindi niya maiwasang tumingin sa nakalitaw na pusod nito
Gusto tuloy kumawala ng nanahimik niyang alaga dahil sa pagpapantasya niya sa
dalaga.
Itinuon niya ang atensyon sa kalsada. Mabagal lang ang pagpapatakbo niya. Napansin
niya na
humalukipkip ang dalaga marahil nagiginaw ito kaya sandali niyang inihinto ang
kotse niya sa tabi at
tinanggal niya ang suot na jacket para ipatong sa katawan ng dalaga. Ngumiti ito sa
ginawa niya habang
mahimbing na natutulog.
Hindi niya tuloy maiwasang isipin na naglasing ito dahil kay Henry, ang ex-
boyfriend nitongsa tingin niya
ay minahal nito nang husto.
At nakadama siya ng munting kurot sa puso niya habang iniisip ang dahilan kung
bakit nagkaganito si
Shine.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 9

NaTIGILAN si Russel sa paglalagay ng kaniyangjacket sa ibabaw ng katawan ni Shine.


May kung anong
Sumagi sa isip niya para titigan ng malapitan ang dalaga
Gusto niyang makasiguro kung kamukha ba talaga ito ni Filomena o hindi. Dahil
palaging sinasabi ni
Feya na kamukha ito ng kaniyang asawa.
Matangos ang ilong ni Shine, mapupula ang mga labi nito, may mga balahibo itong
pino sa may punong
tenga. At ang mga mata nito, puno ng takot. Siguro dahil sa pagkakaroon nito ng
isang walang kuwentang
kasintahan. Madaling mamula ang mga pisngi ni Shine, lalo na kapag nahihiya ito
nadiskubre niya iyon nang
minsang puntahan siya nito sa bahay niya para isauliang panyo niya.
Dumako ang tingin niya sa leeg nito patungo sa dibdib. Napailing siya at
ipinagpatuloy ang ginagawa sa
dalaga.
Nagulat siya nang sampalin siya nito habang nakalapit ang mukha niya rito. Hindi
niya akalaing gising na
pala ito.
MBastos ka! sigaw nito sa kaniya
"Hey, wala akong ginagawang masama sayo. At isa pa gusto ko lang ilagay itong
jacket ko sa
Inirapan siya nito pagkatapos ay inilagay ang isang kamay sa pisngi niya
Ssorry.." mahinang sabi nito habang nakatingin sa mga mata niya at pagkatapos ay
huminga ito ng
malalim
Mayamaya pa ay tumulo na ang luha nito, biglang siyang hinatak nito sa leeg para
yakapin.
MH-he ruined. everything" sumisinokna sambit nito
"S Shine," bulong niya rito. "You deserved someone else, Shine. lyong mamahalin ka
at pahahalagahan
ka."
Patuloy ito sa paghikbi hanggang sa hindi namamalayan ay nakatulog na itong muli.
Inalalayan niya ito
sa tabi niya habang inaayos angjacket niyang nalaglag dahil sa pagkakayakap nito sa
kanya.
Nakadama siya ng lungkot habang nakatingin sa dalaga. Pinahid niya ang luha sa
magkabilang pisngi
nito at malalim na bumuntong-hininga.
"He doesn't deserved you.." sabi niya habang nakatingin dito
Mayamaya pa ay nakatulog muli si Shine. Nakadama siya ng awa rito. At gusto niyang
suntukin ang
lalaking nanakit ss damdamin nito.
PINAANDAR niyang muli ang makina at itinuon sa daan ang mga mata. Natutukso siya
kay Shine pero
inilalayo niya ang sarili sa tuksong nararamdaman niya.
Wala sa sariling napangiti siya habang inaalala ang mga nangyari kaninang umaga.
"Sir, tawag ho mula kay Ma'am Shine!" malakas na tawag ni Manang Lot sa kanya
habang nasa kusina
siya at nagluluto ng pancake na request ni Feya.
Naroon sa lamesa si Feya at abalang-abala sa pagkain nE pancakes.
Kinuha niya ang telephono kay Manang Lot. At hininaan ang apoy ng gas stove.
"Hi" mahinang bungad nito.
"May kailangan ka?" sarkastikong tanong niya.
"Yes. Samahan mo ako tonight at Happy Tummy Restobar, 10' o clock in the evening.
Magdala ka ng sarili
mong sasakyan." Hindi man niya ito kaharap ay alam niyang nakataas ang isang kilay
nito
"Busy ako, at isa pa hindi ko matandaan na magkaibigan tayo kaya hindi a- "
Hindi pa siya natatapos magsalita ay pinutol na nito ang usapan nila. Napangisi
siya at inilagay sa lamesa ang telephone.
"Daddy, si Ate Shine po ba yon? tanong ni Feya habang hawak ang malit na piraso ng
pancake na may
kagat na.
"Yes, sweetie."
"Ano pong sinabi niya? Did she called for me?" Hindi siguradong tanong nito.
"Yes, sweetie, sinabi niya na matulog ka raw ng maaga para lumaki ka at tuturuan ka
niya this weekk
again." Ginulo niya ang buhok ng anak niya at itinuloy ang ginagawa.
Malapad siyang ngumiti nang maalala ang excitement na naramdaman niya nang tumawag
si Shine sa
kaniya. Ngunit napawi ang ngiti sa labi ni Russel nang makita ang larawan ni
Filomena na nasa harapan niya.
Nakasabit ito sa may salamin.
"Patawad mahal ko.." mahinang usal niya habang nakatingin sa larawan ng namayapa
niyang asawa.
Ipinilig niya ang ulo. Kailangan niyang kalimutan ang nararamdaman niya para kay
Shine.
MASAKIT ang ulo ni Shine nang magising siya kinaumagahan. Pabaling-baling siya sa
higaan niya dahil
iniisip niya kung paano siya nakauwi.
Napansin niya kasing nakabihis na rin siya ng damit pantulog niya. Hindi niya
matandaan kung ano ang
nangyari kagabi. Ang alam lang niya dumating si Russel at... nadantayan ng isang
kamay niya angjacket na
nakapatong sa unan niya.
Pamilyar ang amoy nito, hindi kaya... si Russel.
Katabi ba niya itong natulog. Kinilabutan tuloy siya sa naisip. Baka mamaya
multuhin siya ng namatay
nitong asawa dahil sa kagagahan niya.
Itinupi niya ang jacket at saka siya naghubad ng mga damit bago magtungo sa banyo
para maligo. Saka
na niya tatanungin si Manang Guada dahil nakakasigurado siyang pagagalitan siya ng
kanyang lola kapag
nalaman nitong sinuway niya ang inutos nito.
PAGKATAPOS magbihis ni Shine ay lumabas siya ng kuwarto niya. Sinalubong siya ng
kanyang Lola
Minda. Dumating na pala ito galing Batangas.
Kinagat niya ang labi niya dahil tiyak nagsumbong na si Manang Guada sa ginawa niya
kagabi.
"Bakit napakatigas ng ulo mo, Shine!" sermon nito sa kaniya.
Nagyuko siya ng ulo. "Sorry, lola. Kasi."
"Kasi ano? Hindi mo pa kilalang lubusan si Russel pero sumasama ka na sa kaniya!
Paano na lang kung
may mangyaring masama sa iyo?
Kinagat niya ang ibabang labi at nagtaas ng ulo.
"Lola, ano ba'ng rason... bakit hindi ko pwedeng nmaging kaibigan si Russel?"
naguguluhang tanong
niya.
"Dahil... hindi magandang tignan at... ayoko lang na mapahamak ka pero kung iyan
talaga ang gusto mo
hindi na kita pipigilan. Worried lang ako sayo, apo. Ayokong isipin ni Roman na
pinapabayaan kita, mas lalo
na ang iyong mama. Alam mo namang mahal na mahal ka ng mga iyon dahil ikaw lang ang
nag-iisang anak
nila." Paliwanag nito
Niyakap niya ang kanyang abuela. "Sory, lola. Pero pangako hindi ako mapapahamak.
Ako yata ang apo
mo." Kinindatan niya ito
Ramdam niya na nag-aalala lang ito sa kanya. Pero hindi niya maiwasang magtaka kung
bakit ganoon na
lang ang di pagkagusto ni lola kay Russel.
ABALA si Russel sa pag aasikaso ng mga kaing sa labas ng kanyang bodega. Ngayong
araw kasi idi-
deliver ng kabilang baranggay ang mga mangga na nilang mangga na kailangan sa
paggawa ng mango jam at
dried mangoes.
Ang ani ng mga Alonzo ang inaasahan niya sa araw na ito. Ngunit bigla na lang
iniurong ni Donya Minda
ang pagsu-supplynito sa kanya. Nakakasigurado siya na may kinalaman ang naging
usapan nila kagabi. Kaya
napilitan siyang kontakin ang isang supplier niya na taga rito rin sa Magsaysay
Fiero.
"Sir Russel, mukhang may maganda kang bisita ngayong araw ani Manong Philip na
malapad ang ngiti
sa kanya
Pinahid niya ang pawis sa kanyang noo gamit ang face towel na nasa balikat niya.
"Naku, manong, kung si Avery na naman iyan hindi na ako magtataka pa.
Ipinagpatuloy niya ang ginagawa. Naka-muscle sando siya ng puti at pantalon na
maong na punit-punit
habang nakabota.
"Naku, mas maganda pa kay Ma'am Avery" Kumindat ito sa kanya at ngumuso sa likuran
niya.
Kunot-noong nilingon niya kung sino ito.
"Hi Kumaway ito sa gawi niya May hawak itong paper bag
"A-anonge ginagawa mo rito?" takang tanong niya sa dalaga
Iniabot nito ang paper bag. "Isasaoli ko lang, ahm.. salamat sa paghatid mo sa akin
kagabi. At..
Nagkamot ito sa batok.
"Wala iyon. Ito lang ba ang sadya mo?" walang emosyon niyang tanong
"Oo... ahm... aalis na a-
"Ate Shine!"
Sabay silang napatingin ni Shine sa isang tinig na galing sa labas ng kanyang
bahay. Tumatakbo si Feya palapit sa amin. Agad naman nitong sinalubong ni Shine ang
anak niya.
"Sweetie, paalis na siya."
Sinimangutan siya ni Feya at humalukipkip sa harapan nila.
"Daddy, are you the one I'm talking with?" Taas kilay nitong tanong
Tinapik siya sa balikat ni Manong Philip na pigil sa pagtawa.
Wala siyang nagawa kun'di magkibit-balikat na lang.
"Bakit ka po pumunta rito, ate? Did you miss me?" nakangiti nitong tanong aa
dalaga.
"Ahm... yes. Pero kasi may isinaoli lang ako sa daddy mo. At isa pa aalis na rin
ako. But I missed you so
much. We can play...ahm... tommorow. What do you think?"
Tumingin pa ito sa kanya. Mukhang may pupuntahan talaga ito at idinaan lang ang
jacket niya.
"Sweetie, maybe you can play with her to mmorow:" Binuhat niya ang anak niya.
"It's okay daddy. No problem, Ate Shine." Nakangiting sabi nito.
Pinisil ni Shine ang ilong ni Feya. "Promise, I will be here tommorow morning"
Nagtaas ito ng isang
kamay
Nakipag-apir ang anak niya pagkatapos ay nag-pist bomb pa ang dalawa.
Lihim siyang natuwa sa ginawang iyon ni Shine. Ngayo n niya nakikita ang pagkagiliw
nito sa bata.
Tinawag niya si Manang Lot para ipasok sa loob ng bahay si Feya. Ibinigay na rin
niya rito ang paper bag
Minabuti niyang ihatid sa labas si Shine.
"Pasensiya na pala sa ginawa ni Lola Minda. Hindi ko in-expect na gagawin niya
'yon. Pero kinausap ko
na siya at"
"Wala 'yon... kinausap na niya ako nalayuan kita. Noong inihatid kita sa inyo
kagabi. Sinabi niya sa akin
na layuan na kita, sinabi ko sa kaniya na hindi kita nililigawan. Kaya wala siyang
dapat ipag alala kaya... kung
pwede lang layuan mo na lang muna si Feya, dahil masasaktan lang ang anak ko kapag
tuluyan kayong
naging malapit sa isa't isa." Seryosong usal niya habang nakatingin dito.
Kaya naman hindi na siya nagtaka kung bakit binawi ni Donya Minda ang usapan nila
tungkol sa
negosyo.
"Kung ganoon pala dapat hindi na ako nakikipag-usap sa 'yo. Para hindi ka madamay"
Bakas sa boses
nito ang lungkot.
"Shine.." mahinang tawag niya.
Ngumiti ito pero hindi iyon umabot sa mga mata nito. "Salamat na lang. A-aalis na
ako." Mabilis na
tinungo ni Shine ang nakaparadang kotse nito.
Ikinuyom niya ang kaniyang kamao. Hindi niya gustong lumayo ito sa kaniya pero wala
siyang magagawa
dahil sa ngayon alam niyang ito ang tama.
Isa pa natatakot siyang magising isang araw na mahal na niya ito at hindi na niya
mapigilan pa ang
kaniyang sariling umibig dito.
Tinanaw niya mula sa malayo ang papalayong kotse ni Shine. Ito na marahil ang
huling beses na magkikita silang dalawa nito, At kung may pagkakalaon man gusta
niya itong iwasan para hindi na slya
mahirapan pa sa silwasyon niya aya ng naging usapan nila n malanda
"Russel" tawag ni Donya Minda sa kanya habang pababa siya ng hagan, Sinamafan siya
ni Marnang
Guada sa kuwarto ni Sine
"Pwede ba kitang makausap " seryosong lanong nito na inaya siya sa may sala
Tumango siya rito Kinakabahan slya sa kilos ng matandang kaharap niya
Ayoko sanang nakikipaglapit ka sa apo ko" seryosong sabi ng matanda, "tindi
magandang tignan,
igalabe mo naman sana ang aking apo, Ihahin mo siya sa mga babaeng nagkakandarapa
sa iyo
"Wala kaming relasyon ni Shine, Donya Minda, At hindi ko rin siya kaibigan, Isa pa
fhindi ako ang lumapit
sa kaniya kun'di siya mismo, Alam ko namang hindi n'yo gusgustuhin na magkagusto si
Sine sa isang
balong katulad ko."
Tumingin sa kaniya ang matanda, "lindi iyan ang ibig kong sabihin, nag isang anak
ni Ana ang aking
apong si Shine kaya ganito na lang ako kung mag alala sa lkaniya" Tumingin ito sa
kaniya ng seryoso, "Ako
ang sisihin ni Roman kapag may nangyari sa apo kong hindi maganda, lalo na't nasa
pamamahay ko siya"
Naiintindihan niya ito, "Makakaasa ho kayo na hindi ko babaliin ang sinabi ko. Pero
hindi ko siya
mapipigilan kung kusa siyang lumapit sa akin. Wala akong interest sa anumang bagay
rnaliban sa negosyo at
sa aking anak. Kaya kung wala na ho kayong sasabihin.. Balis na ako"
"RUssel, ayoko sanang makarating kay Shine ang mga sinabi ko sa iyo' pahabol na
sabi ni Donya Minda
Tumango siya at malungkot na umalis sa mansion ng mga Alonzo,
"Sir Russel" Mahinang tapik ni Manong Philip sa balikat niya,
"Ho?" tanong ni Russel na nagulat sa ginawa ng matanda.
"Malalim po yata ang iniisip ninyo?" tanong ni Manong Phillp na pinasadahan slya ng
tingin.
Umiling siya. "Halika na sa loob, manong. Marami pa tayong gagawin"
Nginitian siya ng matanda habang umiling iling.
"Iba nga talaga ang nagagawa ngE pag ibig" malakas na sabi nito na nauna na sa
paglalakad.
Bumuga na lang siya ng hangin at sinundan ang matanda sa paglalakad
Pag-ibig na nga ba ito?

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 10

HINIHINTAY ni Russel si Travis sa isang coffee shop kinahapunan dahil may balita na
raw ito sa kaniya.
Tungkol sa babaeng tumawag sa kaniya noong isang araw.
Katatapos lamang niyang i deliver rito sa bayan ang mga mangga sa kaniyang maliit
na manufacturing
corporation. Isa ito sa kabuhayan ng mga tao rito sa Magsaysay Fiero. Ang paggawa
ng manggo jams at
mango chips. At sa negosyo niyang ito ay maraming mga tao ang kaniyang
natutulungan.
Kung hindi lang sana pangit ang ani nilang mangga ay hindi na siya kukuha pa sa
iba. Nahihirapan tuloy
siya ngayon sa paghahanap ng iba pang supplier dahil hindi na siya kukuha ng mangga
sa Alonzo.
Humihigop ng mainit na kape si Russel nang dumating si Travis. May dala itong
envelope na kulay
brown. Naka-shades ito ng black at coat na mahaba na kulay black din. Nagmumukha na
nga itong agent
dahil sa style ng pananamit.
Humila ito ng silya at ibinaba ang envelope sa harapan niya bago nito tanggalin ang
shades at umupo.
Inalok niya ito ng kape ngunit tinanggihan naman nito iyon.
"Hindi nag exist ang number na ibinigay mo pare, pero good news dahil na-trace
namin ang location ng
may ari ng number. Nasa Batangas, kaso walang exact location." Balita ni Travis
habang inilalabas ang kaha
ng sigarilyo.
"Kung ganoon kailangan nating hanapin ito. Teka pare, wala ka bang kahit anong alam
sa batang
nagramaneho noon ng kotseng kinabanggaan namin?" tanong niya rito.
Sinindihan ni Travis ang sigarilyo at hinithit iyon. "Kung sa mukha siguro
makikilala ko siya dahil ako ang
nag-interview sa batang iyon. Pero noon iyon pare baka nga iba na itsura non. Pero
cute iyon kasing cute ko."
Nginisihan siya nito.
"Cute ka ba sa lagay na iyan? Ni wala ka ngang nililigawan pare" kantiyaw ni Russel
sa kaibigan na
ngumisi rin.
"Bakit ngayon ka lang nagkainteres na hanapin iyong bata. Menor de edad iyong
batang iyon at sa tingin
ko dumaan din sa trauma. May namatay rin kasi na isang bata noon sa aksidente na
kasama nitong
nagmamaneho ng kotse. Si Tita Via nga noon ang nag-urong sa kaso dahil sa pakiusap
ng mga magulang ng
batang nakabangga sa inyo. Ipinapahanap ko na kay Authur iyong record ng aksidente
sa police station dito
sa atin. Babalitaan kita pare kapag malaman ko kung sino ang batang iyon," sabi ni
Travis na nakahalukipkip
habang nakasandal sa silya.
"Gusto ko sananng makausap iyong bata. Hindi para pagbayarin sa nangyari dahil alam
ko naman na
aksidente iyon. Isa pa palagi akong dinadalaw ni Filomena sa mga panaginip ko.
Gusto niyang hanapin ko
iyong batang iyon. I don't know, pare, pero iba ang kutob ko sa panaginip ko,' sabi
ni Russel na tumingin
nang diretso kay Travis.
SIguro nakikita ni Filomena ang mga kagaguhan mo." Tumawa ito at tumingin sa isang
babaeng nakaupo sa kabilang lamesa.
"Gago ka talaga!" tumatawang singhal niya rito. Naiingegit ka lang dahil inaatake
ako ng mga
babae,"nakangising sabi niya.
"Ayoko kasi ng responsibilities. Alam mo naman na busy ako sa mga kasong
hinahawakan ko, sabi nito
na tatawa-tawa. At hindi pa ipinapanganak ang babaeng bibihag sa puso ko."
Tumawa siya sa kayabangan ng kaibigan. Siyangapala, iyong bar na ini report ko sa
iyo?" seryosong
tanong niya.
"Mahihirapan tayong ipasara ang bar na iyon. Dahil wala itong nilalabag na mga
regulations, pare. Bakit
mo ba gustong ipasara iyong bar? Maliban sa muntik nang mabastos si Shine? tanong
nil Travis na
nangungutya habang humihithit ng sigarilyo
Kunsabagay tama ito. Sadyang pinag-initan lang niya ang bar na iyon dahil sa
nagyari kay Shine.
"At iyong may-ari pala ng bar ay kapatid ni Avery. Dagdag ni Travis na inilapit ang
mukha sa mukha niya.
Pagkatapos ay tumawa nang malakas.
Napalunok siya sa sinabi nito. "What do you mean?"
"Well, I want to say na... bukod kay mas mabuting alamin mo rin kung ano ang
pagkatao ng secretary
mo. Wala bang nabanggit si Avery tungkol sa nakababata nitong kapatid? tanong ni
Travis na sinserong
nakatingin sa kaniya.
Umiling siya. "Kailangan pa ba iyon?" Hindi niya kasi ugaling usisain ang buhay ni
Avery dahil hindi siya
interesado.
"Speaking of, Avery. Bakit hindi mo yata kasama ang secretary mo?" mapanukso nitong
tanong
Busy ako sa negosyo ko at kay Feya." Dahilan niya pero ang totoo sinasadya niyang
umiwas kay Avery
dahil kay Shine. Dahil attracted na siya sa dalaga.
"Kunsabagay, mas priority mo talaga si Feya. Kaysa makipag-sex kay Avery" Tinapik
siya nito sa braso.
"Ano bang plano mo sa birthday ni Feya. Malapit na iyon, next week na. At birthday
mo rin pare."
Gago! Singhal niya rito habang tumatawa naman ito. Pupunta sina Mama, at si Tita
Gwen.I don't
know pero mas gusto ko sanang tahimik iyong birthday celebration ni Feya"
Bakit? Sinasabi ko lang naman
Pinutol niya ang sasabihin ni Travis dahil aasarin na naman siya nito tungkol sa
nakita nitong kahalikan
niya si Avery sa loob ng kotse at halos wala na itong saplot sa katawan habang
nakapatong sa kandungan
niya.
"Anyway, pumunta ka na lang sa birthday niya ngayong linggo." Hinigop niya ang
laman ng tasa niya at
hindi na binuksan pa ang envelope na ibinigay nito
Pupunta ako kung naroon si Avery, tumatawang biro nito
"Okay, papupuntahin ko siya ng walang damit just to satisfied you" Ngumisi si
Russel.
"Deal! sambit nito na muling bumuga ng usok.
"Gago ka talaga! So alis na ako, pare. Marami pa kasi akong gagawin, next time na
lang tayo mag-good
time. Siniko niya ang kaibigan bago magpaalam.
Tumango-tango naman ito. "Walang problema pare, aalis na rin ako may iba pa akong
pupuntahan."
Tumayo na rin ito at kinuha ang shades sa lamesa.
Magkasabay silang lumabas ng coffee shop.
"Kapag nakakuha akong muli ng inpormasyon sasabihan na lang kita pare."
Nakipagkamay siya rito. "Salamat, pare."
Nauna itong sumakay sa van nitong sasakyan bago tunguhin ni Russel ang kotse niyang
naka-park
malapit sa tindahan ng mga bulaklak. Inilagay niya sa dash board ang envelope na
ibinigay ni Travis bago
siya lumapit sa flower boutique.
"Good afternoon, sir. Ano pong bulaklak ang hanap ninyo?" Salubong na tanong ng
isang sales lady.
Nagkamot siya ng batok. Wala naman siyang pagbibigyan ng bulaklak.
"Nothing, miss" Tinalikuran niya ito ngunit pagtalikod niya ay may nakabanggaan
siyang babae.
"Shit!" mura nito dahil napaupo ito sa lakas ng impact nang pagkakabangga niya.
Sorry, miss. Hindi ko sinasad" Napatigil siya sa pagsasalita nang tumayo ito at
hinarap siya.
"Shine?" Bulalas niyang tanong.
"Hindi ka kasi tumitingin sa dinaraan mo!" galit na usal nito sa kaniya.
Naiintindihan niya kung bakit galit ito sa kanya. Marahil dahil sa sinabi niya rito
ngunit iyon ang alam
niyang tamang gawin. Lumabas ito sa flower shop at sinundan naman niya ito nang
palihim. Pero nagulat
siya nang makita na kasama nito ang may-ari ng bar na kapatid pala ni Avery.
Hindi maganda ang kutob niya nang sumakay ito sa kotse ng lalaking iyon. Minabuti
niyang sundan ang
kotseng minamaneho ng lalaking kasama ni Shine
ALAM ni Shine na kotse ni Russel ang sumusunod sa kanila ni Edward. Hinahayaan na
lamang niya ang
ginagawa nitong iyon kahit na halatang-halata niya ito.
Bakit ba siya nito kailangan pang sundan ngayong sinabi na nito na kailangan niya
itong layuan. Mas
okay nga iyon para hindi niya na maramdaman na nag- aalala ito sa kanya.
Gusto niya ito kahit sandali pa lamang niya itong nakikilala. Ngunit nakabilanggo
ito sa nakaraan nito sa
namatay nitong asawa. Kaya kahit na anong gawin niya hindi niya kayang baguhin
iyon. Kaya walang dahilan
para tuluyang mahulog siya rito.
"Shine, are you okay?" tanong ni Edward na panaka-nakang tumitingin sa gawi niya.
Katabi siya nito sa
driver's seat.
Nginitian niya ito. "Salamat dahil dumating ka para sunduin ako. Hindi ko kasi alam
kung bakit bigla na
lang nagloko iyong kotse ko."
Bigla na lang kasing tumirik sa kalsada ang kotse niya kaya napilitan siyang
kontakin si Edward para
makisabay dito pauwi. Iniwan niya sa talyer ang kotse niya at ipapakuha na lang
niya kay Manong Poldo.
"Wala yon. By the way, Ijust want to ask you something?"
Kumunot ang noo niya at tumingin dito. "Tungkol saan?"
"Boyfriend mo na iyong lalaking kasama mo kagabi?" Tukoy nito kay Russel.
"Bakit mo ba naitanong?" nakangiwing balik tanong niya rito.
"Wala naman. Nakikita ko kasi na sobrang close ninyo sa isa't isa. I mean sa bar
kagabi kaya naisip ko na
may something sa inyong dalawa."
"Close kami ng anak niya.. siguro kaya ganoon" malungkot na sabi niya.
Iniliko nito ang manibela papasok sa Fiero kung saan siya nakatira. Habang sa
Magsaysay Villa naman ito
nakatira. Katabing baranggay lamang.
"Shine, what if ligawan kita?" tanong nito na diretsong nakatingin sa kanya.
Napaubo siyang bigla sa sinabi nito. Hindi pa siya handa sa bagay na iyon pero alam
niyang sasabihin
din nito ang bagay na yon dahil napapansin niyang mapanukso ang mga titig nito sa
kanya.
"Siguro saka na lang natin pag usapan yan kapag okay na ako. I mean... hindi pa ako
Napatigil siya sa pagsasalita nang bigla nitong hawakan ang isang kamay niya. Bigla
siyang kinabahan,
bumilis ang tibok ng puso niya.
Cute rin naman si Edward, may pagka-spanish ang dating ng itsura nito. Abuhin ang
mga mata, may
makapal na kilay, katatamtamang haba ng pilik-mata at ang mapupula ang labi. Wavy
ang buhok nito at may
magkabila pang dimples sa magkabilang pisngi.
"Malapit na tayo sa bahay ninyo," usal nito na nakangisi sa kanya. Hawak pa rin
nito ang kamay niya.
Para siyang na-hypnotize sa titig ni Edward.
"T-thanky-you." Hinila niya ang kamay niyang hawak nito. Bubuksan na sana niya ang
pintuan ng kotse
nang pigilan siya nito.
"l insist" Nakangiting sambit nito, lumabas pa ang mapuputi nitong mga ngipin.
Kinakabog muli ng
puso niya sa ginawa nito.
Hay, pang-ilan kaya siyang babae na mabibihag nito.
Inalalayan siya nito pagbaba niya sa kotse ni Edward. "Hope to see you again."
Ngiti lang ang isinagot niya rito pagkatapos ay nagpaalam na ito sa kanya.
Inihatid ni Shine ng tingin ang papalayong sasakyan ni Edward bago niya tunguhin
ang gate nila.
Sa sulok ng mga mata niya nakikita pa rin ang kotse ni Russel na nasa malayo.
Tignan lang natin kung
hindi ka masaktan! Mr. Sebastian!
LINGGO ng gabi isang magarbong selebrasyon ang nagaganap sa mansion ng mga
Sebastian. Buong
pamilya ng mga Gomez at Sebastian ay nagtitipon-tipon para sa espesyal na kaarawan
ni Feya.
Lahat ng mga trabahador ang nakisaya sa selebrasyon ng munting heredera. Inalala ng
lahat ang
namayapang si Filomena. Ang mga anak naman ng mga trabahador ang kalaro ni Feya sa
hardin kung saan
idinaraos ang kaarawan nito.
Tahimik na nakamasid si Russel sa gilid. llang beses nang tinanong ni Feya kung
darating ba si Shine. At tanging sagot niya ay busy ito at baka hindi na
makarating.
Hindi niya ito sinabihan tungkol sa kaarawan ni Feya. Ngunit batid niyang malalaman
naman nito kung
may selebrasyon na nangyayari dahil magkalapitlang naman ang kanilang mga hacienda.
"Russ, let's go." Aya ni Avery sa kanya. Lasing na ito at kanina pa siya kinukulit
to make love. Nakahawak
ito sa braso niya at panay ang hawak sa kaniyang dibdib.
"Not now, Avery. Ipapahatid kita kay Manong Philip," bulong niyang hindi nakatingin
dito. Mabuti n
lamang at nas madilim silang parte ng hardin. Niyakap siya nito at pilit niyang
kinalas ang pagkakayapos nito
sa kaniya. Hindi naman niya ito inimbita pero pumunta pa rin ito at wala na siyang
nagawa para pigilan ito.
"Russ, y-you k-knoW... nagtataka n-na ako. Bakit mo ba.. ako iniiwasan? Humilig ito
sa dibdib niya ngunit itinulak niya ito nang marahan.
"Avery, please. Wala ako sa mood para sagutin ang mga walang kuwenta mong tanong.
You came here
without my permission!" maring sambit niya na ikinapatda nito.
"Shit!" Inikutan siya nito ng mga mata. "H-hindi pa ba s-sapat na dahilan na. na
mahal kita kaya ako
nandito?" kagat-labi nitong tanong. Naluluha na ito sa harapan niya.
"I don't deserved that loved." bumuntong-hininga si Russel. "Wag mong ipagpilitan
ang sarili mo sa
akin, Avery" Tinalikuran niya ito.
Russ!" Niyakap siya nito sa likuran niya. Kinalas niya ang mga kamay nito sa bewang
niya at saka muling
hinaràp itong muli.
"Stay away from me.."
"Damn you!" malakas na mura nito.
May ilang bisitang nakarinig sa pagsasabi nito ng ganoon. Tumiimbagang siyang
tumingin dito.
Ikinuyom niya ang mga kamay niya na ikinalaki ng mga mata ni Avery.
Alam na alam nito kung paano siya magalit. Sumasabog na lang siyang bigla to the
point na nakakasakit
na siya physically.
"Pare!" saway ni Travis na agad na lumapit nang makita siya nito. Pumagitna ito sa
kanilang dalawa ni
Avery.
Mabuti na lamang at naroon si Travis baka hindi niya alam ang gagawin niya kay
Avery. Hindi na
tumanggi ito nang magpasya siyang si Travis ang maghahatid dito.
Bago umalis si Travis ay tinapik nito ang balikat niya.
Nang makaalis ang dalawa ay nagpasya siyang magtungo sa veranda. Naroon ang mga
pamangkin niya
na kalalakihan na dumalo sa kaarawan ni Feya.
"Uncle Russel!" Nakangiting salubong ni Theo, anak ng bunsong kapatid niyang si
Dianne.
"Hey, young man" Ginulo niya ang buhok nito. "Ang bilis mong lumaki, binata ka na
pala. Morethan four
years na noong huli tayong magkita." Inakbayan niya ang kanyang dise otso anyos na
pamangkin.
"Hindi ka na kasi umuuwi ng Maynila, Uncle Russel."
Tumango siya. "Wala namang bago sa atin. Mapolusyon pa rin at marumi ang hangin.
iHindi tulad dito na
mapayapa at walang gulo."
Sinabi mo pa ho." Nakangiwing sabi nito. Inabutan siya nito ng isang boteng san
miguel beer
Pero tumanEgi siya wala siya sa mood na uminom ng alak ngayong gabi, Iniwan iya ang
mga ito at
bumabasiya para puntahan si Feya sa garden. Daiil tanawniya sa ibaba ang pag iyak
nito dahil sa
pagkakadapa.
Mabilis niyaitong nilapitan ngunit natigilan siya dahil may isang babaeng pamilyar
sa kanya ang
bumuhat kay Feya.
"Ate.." Malapad na ngumiti ang anak niya pagkakita sa dalaga. Pinahid nito ang luha
ni Feya at hinaplos
nito angbühok ng anak niya
"Sorry, I'm late. Here's my gift to you little angel.
Ang kaninang malungkot niyang puso ay sumigla nang makitang kaharap na niya
angdalaga.
Yehey!" Masiglang sigaw ni Feya.
Ibinaba ni Shine ang anak niya. Masayang tinawag ni Feya ang mga kalaro nito para
buksan ang regalo
ng dalaga para rito.
"Hindi na ako magtatagal. Pumunta lang ako rito dahil sa bata" malamig na sambit
nito.
Para siyang estatwa na hindi alam ang sasabihin sa dalaga. Wala sa sariling tumango
na lamang siya.
Shit! Bakit ba siya natatameme kapag si Shine ang nasa harapan niya.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
©️
P.P

Kabanata 11

SAMANTALA sa loob ng mansion ni Russel ay may deskusyon na nagaganap.


"Via!" Hindi magandang makipaglapit ang apo natin sa babaeng iyon. Hindi natin alam
ang pakay niya,
mamaya bigla na lang niyang kunin si Feya. Alam naman natin na simula nang mamatay
si Filomena wala ng
ibang inisip si Russel kun'di ang sarili niya" Giit ni Gwen, ang ina ni Filomena.
Kasama nito si Armando
habang kinakausap si Via, ang ina ni Russel
"Hindi ko mapipigilan ang anak ko sa kung anong gusto niyang gawin. Hindi naman
niya napapabayaan
si Feya, isa pa kilala ko ang batang iyon siya yung siya yung apo ng kaibigan ko.
Hindi siya masama tulad ng
iniisip ninyo. Isa rin siyang heredera, wala siyang mapapala kay Russel" Paliwanag
ni Via, na halatang
nagtitimpi lamang.
Kung si Via lang ang masusunod hindi niya gusgustuhin na sa mga ito lumaki ang apo
niya. Ngunit si
Russel ang nagdesisyon at wala siyang magagawa sa desisyon ng anak niya.
Isa pa sa Maynila sila naninirahan. Hindi rin naman niya mababantayan si Feya dahil
abala siya sa pag
aalaga sa kanyang asawa na may sakit sa puso.
Malayo na ang narating ng kanyang anak. Hindi na ito maapi ng sinuman.
"Mabuti kung ganon, o siya mauna na kami. Hindi na kami mag papaalam kay Russel"
mataray na sabi
ni Gwen. Iniwan siya nito sa maysala. Tinignan niya muli ang kanyang apo na
masayang nakikipaglaro sa
dalaga.
"Ang bilis ng panahon... sana'y hilumin ng kasalukuyan ang mapait na nangyari na
nagdaan," bulong
niya sa sarili habang nakatingin dito.
SA KUSINA
"Philip, may hindi ka ba sinasabi sa akin?" tanong ni Lot sa asawa niya. Hindi siya
mapakali noong isang
araw pa dahil sa binatang nagpunta rito noong isang araw.
"Tungkol naman saan?" tanong ni Philip sa asawa nito habang ibinababa sa lababo ang
lalagyan ng
pagkain na wala ng laman.
"May nagpuntang binata rito. Henry Guanzon daw ang pangalan niya. Nagulat siya
noong magpakilala
ako bilang asawa mo."
"H-ha?" Bakas sa mukha ni Philip ang pagkabigla sa sinabi ni Lot.
"Pamangkin mo raw ang binatang iyon?"
"Baka nagkamali lang nang pinuntahan. Isa pa maraming manloloko sa panahong ito."
Umiwas ito ng
tingin sa kanya.
"May inililihim ka ba sa akin, Philip?" nagdaramdam na tanong niya sa asawa.
Hindi siya nito sinagot sa halip ay iniwan siya nito sa kusina.

"Philip!" habol na tawag niya rito.


"Saka na lang tayo mag-usap, Lot. Hindi ito ang panahon para sa mga usaping iyan"
"Sana nga wala kang itinatago sa akin Philip" malungkot niyang sambit at itinuloy
ang ginagawang
paghahanda sa kusina.
KINARGA ni Shine si Feya na nakatulog sa braso nito. Kitang kita niya ang pagiging
close ng dalawa. Angg
mga biruan ng mga ito na labis niyang ikinakatuwa. At ang isang bagay na
ikinamangha niya sa dalaga, ang
pagmamahal nito sa anak niya.
Kaunti na lamang ang kanyang bisita ng mga oras na iyon. Ang iba ay umuwi na dahil
babalik pa ang mga
ito sa Maynila tulad ng kanyang ina na nagpaalam na sa kanya.
Hindi niya naipakilala si Shine dahil inaasikaso niya ang mga ito habang palihim na
nakamasid kay
Shine. Nagiging mabilis ang tibok ng puso niya dahil sa presensya nito.
Kinuha ni Russel si Feya mula kay Shine at siya na ang bumuhat sa anak niya.
"Uuwi na ako Rus---"
Pwede ba tayong mag-usap kahit sandali lang. laakyat ko lang sa itaas si Feya"
Putol niya sa sinasabi
nito sabay tingin niya sa hagdan.
umango naman ito at umupo sa silya kung saan ito nakaupo kanina.
Nang maipasok niya si Feya sa loob ng kuwarto nito ay bumuga siya ng hangin bago
bumaba muli sa
hagdan. Nakatingala si Shine sa kanya habang umiinom ng wine.
Pinilit niyang magseryoso habang nakatingin ng diretso rito.
"Ano bang sasabihin mo, Mr. Sebastian? formal na tanong nito sa kanya.
Umupo siya sa katapat na silya nito. "Bakit ka ba talaga nakikipaglapit kay Feya. I
mean. ano ba
talagang gusto mo?
Ngumisi ito at kinagat ang ibabang labi at saka tumingin sa kanya.
"Iniisip mo ba na gusto kita, Mr. Sebastian?"
Tumiimbagang siya. "Hindi ko yan tinatanong"
Oh wel. si Feya ang kinakaibigan ko at hindi ikaw. Naawa ako sa anak mo dahil
naghahanap siya ng
pag aalaga ng isang tao. Tsk... na hindi niya siguro mahanap sayo."
"Fuc
"Kailan ka ba kakalma? Kailan ka ba babalik sa dating Kuya na nakilala ko. Hindi ko
kasi maintindihan
kung bakit ka sobrang galit sa akin. Pero sabi mo nga layuan kita, I mean si Feya.
Pero hindi ko magawa dahil
napapamahal sa akin iyong bata"
"Hindi mo kasi ako naiintindihan, Shine. Hindi mo alam kung ano ang pinagdadaanan
ko," malungkot na
sabi niya rito
"Hindi mo dapat ibinibilanggo ang sarili mo sa nakaraan. Past is past, wala ka ng
magagawa para
mabago iyon."
Sinuntok niya ang lamesa na ikinagulat nito
"Hindi mo kasi alam kung paano mawalan, Shine!" malakas na sambit niya. Ikinuyom
niya ang kamay at
pinilit na kumalma.
"Yeah. Hindi ko nga alam. Kung ganoon wala na tayong dapat pag usapan pa. Like l've
said earlier, hindi
ikaw ang ipinunta ko rito kun'di si Feya. Isa pa huling beses ko na rin naman itong
gagawin. At hindi na
mauulit, Ijust want you to knowna kailangan ka ng anak mo. At hindi niya gustong
mapalayo sayo," maluha
luhang sabi nito sa kanya. Pagkatapos ay tumayo na ito.
Mabilis niyang hinawakan ang isang kamay ni Shine.
Tinignan nito ang kamay nitong hawak niya. Agad niyang binitawan ang kamay nito.
"Thank you sa lahat ng ginawa mo kay Feya"
Tumango lamang ito. Pero ramdam niya na kumikirot ang puso niya. Ano bang kasalanan
ni Shine bakit
niya ito ganoon itrato
Pinagmamasdan lamang niya itong naglalakad palabas ng mansion niya. Tama ba ang
ginawa niya rito.
Tumakbo siya palabas para sundan ito dahil na-realize niyang hindi tama ang inasal
niya. Naabutan niya
itong nakaupo sa may gilid ng daan at umiiyak sa tabi.
Nilapitan niya ito at umupo rin siya sa tabi nito. Nag angat ito ng ulo at tumingin
sa kanya ng masamna.
"Sorry.. sorry sa inasal ko kanina. Hindi dapat kita binulyawan, hindi ko dapat
ginawa yon. I don't know,
pagdating sayo lumalambot ang puso ko. Masaya ako dahil sa ginagawa mo kay Feya,
dahil inaalagaan mo
siya. You can stay in her life kahit ilang taon mo gusto. Alam mo tama ka, sa totoo
lang gusto kong sa akin
lumaki si Feya pero hindi pa sa ngayon. Hindi ko pa naayos ang sarili ko, hindi pa
ako bumabalik sa dating
ako. Baka masaktan ko lang siya kapag nasa tabi ko siya, baka magaya siya sa mama
niya na hindi ko man
lang nagawang protektahan:" Tumingin siya sa kalangitan. "Hindi ko nga alam kung
napalaki ko bang
maayos si Feya."
Hinawakan nito ang balikat niya. "Napalaki mo siya ng maayos, at
Hinalikan niya ang labi ni Shine. Malambot ang labi nito at mabango. Awtomatikong
gumalaw ang labi
nito at tinugon ang halik niya rito. Hindi na siya nakapagpigil, hinawakan niya ang
magkabila nitong pisngi
habang hinahalikan. Bumuka ang bibig nito, ipinasok niya ang dila niya sa loob at
ganito rin ang ginawa nito
sa kanya.
He want more...
Habol ang hininga nang maghiwalay ang mga labi nilang dalawa.
Nagyuko ito ng ulo. Ngunit hinawakan niya ang baba nito saka tumingin ng seryoso
rito.
"Tawagin mo akong Kuya ulit o kahit na ano. Okay lang sa akin, at susubukan kong
maging mabait para
sayo"
umawa ito at nginisihan siya. "Pagkatapos mo akong halikan?"
Nagkamot siya ng batok. "Hindi mo ba nagustuhan?" He teased her.

Malapad itong ngumiti. "Tatawagin ba kitang kuya ulit o wag na lang? Baka kasi
maging tayo.. peace"
Inilapit niya ang mukha sa mukha nito.
"Hindi ako nakikipagbiro pagdating sa pagmamahal, Ms. Alonzo." Tumayo siya at
inilahad ang isangg
kamay sa harapan nito. "lhahatid na kita sa inyo."
Tinanggap naman iyon ng dalaga ngunit umiling ito.
"Dala ko ang kotse ko." Inginuso nito iyon. "Isa pa uuwi ako ng Maynila, sinadya ko
lang na sumaglit dito
para kay Feya."
"Hindi ka na ba babalik?" agad niyang tanong na ikinamula ng dalaga.
"Gusto mo ba akong bumalik?" baliktanong nito sa kanya.
"Of course.
"Pag-iisipan ko.
Hindi niya binitawan ang kamay nitong hawak pa rin niya.
"Alam kong isusumpa ako ni Donya Minda pero. bahala na
Tumawa ito sa sinabi niya. "So you mean?" Nagtaas ito ng isang kilay
Hindi naman siguro masamang manligaw ang 35 years old na widow sa isang 22 years
old na dalaga."
Hindi naman halatang thirty five ka na. Mga nasa thirty four ka lang." biro nito sa
kanya.
"Sorry again, Shine." Seryosong usal niya rito matapos bitawan ang kamay nito.
"Prove to me that your sorry.
Hinapit niya ito sa bewang. "Don't teased me, baka hindi ako makapagtimpi," bulong
niya sa tenga nito
ikinaigtad ng katawan nito.
"A-anong gagawin mo?"
Ngumisi siya rito. "You can taste heaven and hell at the same time."
Itinulak siya nito. "A-aalis na ako," sabi nitong kinagat muli ag ibabang labi. Sa
ginawang iyon ni Shine ay
muli niya itong hinapit sa bewang at mabilis na sinil ng halik sa labi.
Umungol ito sa pagitan ng kanilang mga labi. Binuhat niya ito habang patuloy na
hinahalikan patungo sa
kabilang daan, ang likurang bahagi ng kanyang mansion.
Sa likuran non ay may isang kuwarto na tanging siya lang ang nakakaalam.
Ibinaba niya ito sa tapat ng pintuan. Itinaas niya ang dalawang kamay ng dalaga
habang patuloy niya
itong hinahalikan.
Nakahawak ang isa niyang kamay sa dalawang kamay nito habang ang isa ay kumapa sa
doorknob.
Mabilis niyang ipinasok si Shine sa loob at isinara ang pinto. Binuksan niya ang
ilaw na hindi pa rin
binibitawan ang dalaga.
"Damn, I want you.." bulong niya rito. Ipinahiga niya ito sa kama na naroon at
dumagan siyasa ibabaw
ng katawan nito.
"Russel.. I."

Masuyo niyang hinaplos ang magkabilang pisngi nito at..


"Hey, Mr, Sebastian? Okay ka lang ba?" tanong nito sa kanya habang nakatingin sa
kabuuan niya.
Napapiltag siya sa sinabi nito. Shit, pinagpapantasyahan lang pala niya ang dalaga.
Bigla tuloy siyang
nahiya sa sarili niya.
Binitawan niya ang kamay nitong hawak niya.
"J-just in case na kailangan mo nang
Nginisihan siya nito kaya hininto niya ang sinasabi rito
"Pinagpapawisan ka?" nakangising sambit nito habang nakatingin sa kanya.
"Mag-ingat ka sa pag-uwi mo ng Maynila." Ibinaling niya ang tingin sa ibang
direksyon.
Pinaikot nito ang hawak na susi sa daliri nito. At isinuksok ang isang kamay sa
bulsa ng suot nitong
maong na jacket.
" will see you soon... kuya," nakangiting sambitnito sa kanya matapos siyang
ngitian nito ng malapad.
Ngayong magkasundo na sila pagkakataon na niya para makilala ito ng lubusan.
Pinaandar nito ang makina ng kotse. Pinasya niyang pumasok na sa loob ngunit
napatigil siya sa
paglalakad ng may isang kotseng tumigil sa tapat ng bahay niya.
Pamilyar sa kanya ang kotseng iyon dahil ito ang sinakyan na kotse ni Shine
kahapon. Lihim siyang
nainis sa may ari ng kotseng iyon. Tanging busina lang ang naging sagot ni Shine
bago nito patakbuhin ang
kotse nito. Sumurnod naman ang isang kotse sa likuran nito na bumusina rin.
Hindi nga kaya huli na siya?
NAPANSIN siya ni Manong Philip na nakatingin sa papalayong kotse ng dalawa
"Sir, bakit hindi mo siya sundan?" tanong nito sa kanya.
Umiling siya rito. "Hindi pa sa ngayon manong
"Kailan ba ang tamang panahon?"
Tumingin siya sa kalangitan. "Pagbalik niya manong pagbalik niya."
"Paano kung sa pagbalik niya mahal na siyang iba?
"Hindi imposimbleng mangyari yon manong" malungkot niyang tugon.
Tinapik siya nito nang marahan sa balikat niya.
"Nakikita ko na ang dating Russel na may puso. Mukhang nagiba na ang pader mo,
sir."
"Hindi ko kasi alam manong kung bakit ako nagkakaganito kay Shine"
"Pag-ibig na yan, sir. Totoong pag- ibig
Nauna na itong pumasok sa loob ng gate habang nakasunod siya rito. Biglang tumunog
ang cellphone
niya habang naglalakad papasok sa loob. Tinignan niya kung sino ang tumatawag.
Nang makita niya kung sino. Agad niyang ini-off ang cellphone niya. Hindi niya
gustong
makipagdiskusyon kay Avery ngayon. Dahil kukulitin na naman siya nito tungkol sa
nangyari kanina. At hindi
niya gustong itrato siya ng ganoon nito lalo na at malinaw ang lahat sa kanila.
Wala silang relasyon kaya wala siyang dapat ipaliwanag dito.

zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Kabanata 12
PAUWI si Shine sa Maynila dahil natanggap na niya ang resulta ng Licensure
Examination niya. Nakapasa
siya at eksakto ang pagtanggap sa kanya ni Principal Antonio bilang grade 3 teacher
ng Magsaysay
Elementary School, kung saan siya nag aral noon
Sinabayan siya ni Edward dahil patungo rin ito ng Maynila. Isa pa may kasama si
Edward sa kotse nito,
ang ate raw nito na lasing na lasing. Sa kabila ng pagiging playboy ni Edward,
mabait pala talaga itong tao.
Iniisip niya hanggang ngayon ang sinabi ni Russel. Hindi pa rin siya makapaniwala
sa sinabi nito na
gusto siyang liligawan nito. Ang totoo gusto niyang magpaligaw dito pero natatakot
siya dahil baka masaktan
lang siyang muli.
Isa pa hindi naman niya gustong gawing panakip-butas si Russel dahil sawi siya kay
Henry. Siguro
ngayon dadamahin muna niya ang lahat. Kung seryoso ba talaga ito sa kanyao
pinagtritripan lang siya nito0.
Kinagat niya ang ibabang labi niya
At inisip ang nangyari kanina.
What if hindi natapos ang halik na yon?
Nasa kama na siguro siya ngayon, losing her virginity wvith him.
Nakakatangay ang halik ni Russel. Parang isang alak na nakakalango.
Biglang sumagi sa isipan niya ang babaeng seksi na nakita niya noon sa loob ng
kotse ni Russel.
Nakadama tuloy siya ng selos dito. Sino kaya ang babaeng iyon baka naman nobya nito
o'di kaya kalandian
lang?
Damn, ano bang iniisip niya
Ipinilig niya ang ulo at itinuon sa daan ang tingin. Mayamaya ay tumunog ang
cellphone niya, ikinonekta
niya sa bluetooth earphone ang tawag.
"Shine! boses ni Henry.
"What? mataray niyang sagot.
"Pabalik ka na ba ng Maynila? malambing na tanong nito.
Kumunot ang noo niya. Ngayon pa ito naging concern ngayong hindi na sila nito.
"Why?" malamig niyang tanong dito
"Pwede ba tayong magkita sa oath-taking?"
Hindi niya ito sinagot. Sapat na na putulin niya ang linya para sabihin niyang
hindi niya gusto. Sinasadya
ni Henry na bakuran siya, nalaman niya na sinasabi pa rin nito sa mga magulang niya
na sila pa rin. Kaya uuwi
siya para sabihin sa mga ito ang totoo. At para na rin sabihin sa mga ito ang
pananatili niya sa Magsaysay
Fiero kasama ng kanyang Lola Minda.
PAGDATING ni Shine sa kanila sinalubong siya ng katulong nila. Pinagbuksan naman
siya ni Manong
Favian, ang guard nila.
Sa subdivision sila nakatira sa Pasay. May negosyo ang kanyang mga magulang,
gumagawa ang mga ito
ng mga process foods. Tulad ng negosyo ni Russel iyon nga lang meat products ang
ibinebenta níla.
Ito ang negosyo nila simula nang lumipat sila rito sa Maynila. Kadalasan tanging
ang kanyang Yaya
Lauring ang kasa-kasama niya sa bahay nila noong bata siya hanggang sa magdalaga.
"Shi!" tawag ni Yaya Lauring pagpasok niya sa mansion.
Ibinaba niya ang side bag niya sa coach at niyakap ito nang mahigpit.
Yaya!
Hinaplos nito ang buhok niya tulad ng palagi nitong ginagawa
Kinalas niya ang pagkakayakap dito at tinignan ito sa mga mata.
Sina Mama at Papa po? Masayang tanong niya rito. Dalawang linggo na rin ang
nakakaraan mula nang
nagpaalam siya sa mga ito na tutungo siya sa kanyang abuela.
Bumugang hangin ang matanda bago siya nito sinagot.
"Mula nang umalis ka panay na ang away nilang dalawa. Nagtatalo sila dahil
pinayagan kani Sir Roman
na pumunta sa probinsya ninyo.
Kumunot ang noo niya. "Nasaan ho ngayon si mama, yaya? Nilinga niya ang paligid.
naasikaso ang negosyo ninyo. Palaging mainit ang ulo ni Ma'am Ana, pati mga
katulong nadadamay sa
galit nito." Pagsusumbong ni Yaya Lauring
Kaya pala napansin niyana nakayuko ang mga ito nang pagbuksan siya ng gate kanina.
Hindi na bago sa
kanya ang ugali ng kanyang mama. Kahit nga siya ay nagagawa nitong sigawan kapag
mainit ang ulo niyo.
Kaya minabuti na lang niyang magpaalam sa papa niya dahil mas malapit siya rito.
Pasado alas dos na ng madaling araw nang makauwi siya. Kaya minabuti na lang niyang
tunguhin ang
kuwarto niya sa itaas.
"Hindi ka na ba kakain, Shi? pahabol na tanong nito habang paakyat siya ng hagdan.
Nilingon ni Shine ang matanda at mabilis na umiling. Humakbang muli siya sa hagdan
habang
nakahawak sa hamba nito
Dumiretso siya sa kuwarto niya. Pagbkukas niya ng pinto ay bumungad sa kanya ang
basag na family
picture frame. Walang nabago mula nang umalis siya. Ang buong kuwarto niya ay hindi
nilinis, sinadya
marahil ni mama na parusahan siya.
Hindi niya namamalayan ang pagpatak ng luha niya habang nakatingin sa paligid.
Kinusot niya ang mga
mata at umupo sa kama niya.
Sinubukan niyang kontakin si Suzi, ang bestfriend niya. Ngunit hindi ito sumasagot.
Ipinatong niya ang
cellphone niya sa tabi ng lampshade. Pinasya niyang linisin ang kuwarto niya bago
siya mag empake muli
pabalik ng probinsya pagkatapos ng oathtaking party nila.
Bumuga siya ng hangin at dinampot ang picture na kasama ng mga bubog sa sahig.
Masaya ang larawan
na hawak niya, kuha noong eight birthday niya. Ang pinakamasayang araw sa buong
buhay niya.

Ngunit ang lahat ay nagbago na. Hindi na sila masaya, hindi na tulad ng dati ang
pamilya na mayroon
siya. Puro away na lamang ang naririnig niya mula noong magkaproblema ang mga ito
sa negosyo at unti-
unting napabayaan na siya ng mga ito.
______

"DADDY, Lola Via, told me that we will go back to U.s. Daddy, can I stay here with
you? Ayoko po doonsa
malayo.. Lola Gwen is always mad at me. Kapag sinasabi ko po na miss na kita.
I.Iwant to be with you,
daddy, please? pakiusap ni Feya habang nakatingin sa mga mata niya. Nadudurog ang
puso niya sa
pakiusap ng anak niya.
Gusto niya pero paano. Busy siya sa negosyo, nasa Maynila naman ang kanyang mga
magulang. Hindi
naman niya gustong iasa sa mga katulong ang anak niya.
Hinaplos niya ang buhok nito habang nakaluhod ito sa kama nito
"Sweetie, please understand daddy. Gusto kitang makasama pero "
"Ate Shine, will help us. She promised!" Itinaas nito ang kamay at ginawa ang pinky
swear sa
magkabilang kamay.
"She does?"
Tumango ito sa kanya. "Daddy, please."
Nginitian niya ito at niyakap. "Okay, kakausapin ko sina Lolo at Lola Gwen mo para
sabihin ko na dito ka
na sa akin titira."
Naglulundag ito sa tuwa dahil sa sinabi niya. Bakas sa mukha ng anak niya ang
sobrang kasiyahan. Hindi
niya gustong makita itong malungkot. Ngayon nakahanda na siya sa obligasyon niya
bilang isang ama.
Mula nang mamatay si Filomena ay napabayaan niya si Feya. Ngayon babawiin niya ang
lahat ng oras na
nawala sa kanilang dalawa. Hindi niya gugustuhing lumaki si Feya na malayo ang loob
nito sa kanya.
Papakiusapan na lang siguro niya ang kanyang mga biyenan na dumito na si Feya tutal
napatunayan na
niya ang sarili niya sa mga ito.
"Daddy, look ang ganda nitong dollhouse na regalo sa akin ni Ate Shine." Ipinakita
nito ang colorful na
dollhouse na ginawa na nito kanina kasama ang mga
batang kalaro nito kanina.
"Daddy, mabait po si Ate Shine, super duper mabait. P'wede kaya siyang maging mom
ko?" kunot-noong
tanong nito na nakatingin sa kanya.
Napalunok siya at ginulo ang buhok nito. "I don't know, sweetie. Si Ate Shine mo. I
think p'wede mo
siyang maging kaibigan," nakangiting sambit niya rito.
"Like a real bestfriend?" mahina nitong tanong na nagyuko ng ulo.
Hinawakan niya ang mukha nito at iniangat ang baba ni Feya.
"Sweetie, hey lI'm also here... I can be your daddy at the same time I can be your
bestfriend"
"But... daddy"
"Promise, I can keep your secrets" Kinindatan niya ito.

Namilog ang mga mata ng anak niya. At niyakap siya nito sa tuwa.
"Yehey!" tili nito habang nakayakap sa kanya.
Namasa ang mga mata niya habang hinahaplos ang buhok nito. Hindi ito ang buhay na
pinangarap niya
noon pero wala na siyang magagawa dahil nawala ng maaga ang kanyang asawa. Na sana
ay katuwang niya
ngayon sa pag-aalaga kay Feya.
KINAUMAGAHAN isang sulat ang ibinigay sa kanya ni Manong Philip habang nagkakape
siya sa may
hardin.
Walang pangalan o address man lang ang nagpadala.
Isang larawan ang kasama ng sulat. Larawan ng isang dalaga edad katorse anyos.
Binasa niya ang
maikling nakasulat sa papel.
Layuan mo ang babaeng yan siya ang dahilan kung bakit namatay ang asawa mo.
Tinitigan niyang mabuti ang larawan. Parang nakita na niya ang larawarn na iyon.
Hindi lang niya alam
kung saan.
"Manong Philip!" tawag niya sa matandang abala sa paglilinis ng kotse niya.
"Bakit, sir?" Linapitan siya nito.
Sino ho ang nagbigay nito sa inyo, manong?"
"Nakita ko lang sa ibaba ng gate yan sir. Ano ho bang nakalagay?" tanong nito.
Iniabot niya samatanda ang sulat at litrato. "Siya raw ang nakabangga sa amin noon
ni Filomena,
manong."
"May pagkakahawig kay Sh"
"Sir!" Humahangos na tawagni Manang Lot. Pababa ito ng hagdan at halos hindi
magkandaugaga.
"Bakit ho, manang?" mabilis niyang tanong rito.
Si Feya, sir. Inaapoy ng lagnat."
Tumayo siya at mabilis na umakyat sa hagdan patungo sa kuwarto ni Feya. Naabutan
niya itong
nanginginig sa kama. Mabilis niya itong binuhat. At muling tinungo ang hagdan
pababa.
"Manong, ang kotse ko!" Bulyaw niya rito. Mabilis naman itong kumilos at pinaadar
ang kotse niya. Ito
na ang nag-drive habang kalong niya si Feya sa backseat. Mataas ang lagnat nito at
nakakapaso.
"Daddy, si... mommy. Si mommy." mahinang sabi nito habang nakapikit.
"Shit! Manong bilis!" Utos niya rito
"Malapit na tayo sa hospital, sir"
"Sweetie, please hold on, anak. Please."
Nakarating sila sa hospital na tanging boxer shorts lang ang white sando ang suot
niya. Mabilis namang
tumulong ang mga nurses nang makita sila ng mga ito na papasok sa hospita
Habang nakahiga sa stretcher si Feya ay ilang beses niyang sinabutan ang sarili
niya. Hindi niya alam ang
Parawin niya habang inaasikaso ito ng doctor at nurse.

"Sir" Tinapik ni Manong Philip ang magkabilang balikat niya. "Matapang si Feya,
sir"
Gumaan ang loob niya sa sinabi ng matanda. Habang ginagamot si Feya at nilalagyan
ng mga dextrose ay
nakakuyom ang mga kamao niya. Sobrang kinakabahan siya sa sitwasyon ng anak niya.
"Doc, anong sakit ng anak ko!"
"Mataas ang lagnat niya kaya nanginginig siya. Nabigyan na namin siya ng
paracetamol para bumaba
ang lagnat niya. Mayamaya magiging okay na rin muli siya. Pagpahingain muna natin
ang bata. Reresetahan
na lamang kayo ng nurse ko para sa gamot. Linagyan namin siya ng dextrose para
hindi siya ma-dehydrate
dahil sa init ng katawan niya. Tatanggalin na lamang ito ng nurse kapag maayos na
ang bata." Paliwanag nito
habang inilalagay ang stestoscope sa bulsa ng doctor's suit nito.
Nakahinga siya ng maluwag sa sinabi nito. Pinasalamatan niya ito at agad nilapitan
ang anak niya.
Nang makaalis ang doctor ay nagtungo naman si Manong Philip sa cashier at sa
botika. Napansin siguro
nito na wala siyang dalang pera kaya ito na mismo ang umasikaso sa kailangan ni
Feya
Nang nagkaroon ng malay ang anak niya ay agad niya itong niyakap.
"Thanks God!" Bulalas niya kasabay ng pagpatak ng luha niya sa mga mata.
"Daddy, where are we? tanong nito na nililinga ang paligid.
"We're here in the hospital." Piinunasan niya ang luha niya at kinalas ang
pagkakayakap dito.
Bigla itong sumiksik sa dibdib niya. "Let's go home, daddy. Ayoko po rito sa
hospital" umiiyak na sabi
nito. Nang makita nito ang nakasaksak na dextrose ay nagtitili na ito at nagsisipa
sa kama.
Nilapitan siya ng nurse at hinawakan ang braso ni Feya
Gustong bigyan ng pampatulog si Feya bago nito tanggalin ang dextrose ng anak niya.
Bumaba na ang
lagnat nito
"Nurse?" tawag niya rito habang tinatanggal nito ang dextrose ni Feya
"Pwede ba kitang kunin na personal nurse ni Feya, lim Russ
"Russel Sebastian. Tuloy nito sa sinasabi niya. Kinagat nito ang ibabang labi at
tumingin sa kabuuan
niya.
"Kilala mo ako?" Humalukipkip siya at nakipatitigan dito.
"Oo naman. Sino ba naman ang hindi makakakilala sa nag iisang hot widow sa lugar
natin." Tumingin ito
sa alaga niya na nahihimbing sa pagitan ng hita niya. "Sorry pero full load na kasi
ako, Mr. Sebastian:"
Ibinaling nito ang tingin sa dibdib nito.
Damn!
Baka kung anong gawin niya sa nurse na kausap niya. Mabuti na lamang at mabilis na
natapos si
Manong Philip sa lahat ng kailangan ni Feya. Umalis ang nurse sa harapan niya
pagkatapos nitong tanggalin
ang dextrose ng anak niya. Hindi na siya nag abalang tanungin ang pangalan ng nurse
tulad ng madalas
niyang gawin noon.
Seryoso na kasi siya ngayon sa isang babae.
Itinuon niya ang atensyon kay Feya na mahimbing na natutulog.

"Uuwi na ba tayo, sir. Pinagtitinginan ka na kasi ng mga staffs dahil sa suot mo."
Ngumisi ang matanda sa
kanya.
"Nakakahiya na ba, Manong?" Pabirong tanong niya rito
"Medyo, sir. Pero guwapo pa rin naman kayo kahit anong suot ninyo "Nag thumbs up pa
ito sa kanya.
Tumingin siya sa paligid tama nga ito pinagpipyestahan na nila ang kaguwapuhan
niya.
Napangiwi siya dahil pati matanda nakatingin na sa kanya.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 13

"NASAAN ba si Russel, manang?" Bulyaw na tanong ni Avery nang makapasok sa mansion


ni Russel. May
kasalanan pa ito sa kanya kaya kailangan nitong magpaliwanag. Kagagaling lang niya
sa Maynila pero agad
din siyang umuwi para kay Russel.
"Wa-wala ho siya... ma'am. Nasa hospital ho, isinugod nila si Feya dahil mataas ang
lagnat" Hinarang
siya nito papasok sa bahay ni Russel. Tinignan niya ito mula ulo hanggang paa.
"Katulong ka lang dito pero kung makaasta ka para kang may- ari. Hindi mo ba ako
kilala?" Dinuro niya
ito gamit ang pouch na hawak niya.
"Ma'am katulong nga po ako pero si Sir Russel ang amo ko at hindi kayo kaya wala
kayong karapatan
para insultuhin ako ng ganyan. Kaya kung p'wede lang po umalis na kayo
Akma niya itong sasampalin pero pinigil niya ang sarili. Kumibot ang labi niya at
tinungo ang garden sa
harap ng bahay nito0
Hinayaan naman siya nitongumupo roon
Hindi na ako magpupumilit na pumasok diyan sa loob ng bahay ni Russel. Hihintayin
ko siya rito sa
labas.
Umalis ang katulong sa kinatatayuan nito. Sa isip niya gusto niya itong bigyan ng
leksyon. May araw din
sa kanya ang matandang iyorn
Habang nakaupo siya sa silya napansin niya ang naiwang sulat at larawan sa ibabaw
ng lamesa. Pati tasa
na may laman pang kape ay naroon din.
Kinuha niya ang larawan at binasa ang sulat.
So hangeang ngayon pala si Filomena pa rin sambit niya sa kawalan.
Tinitigan niya ang larawan ng isang dalagita. "Seven years ago.. That means dalaga
ka na ngayon?"
tanong niya sa larawan. Itinupi niya ang sulat at larawan at saka inilagay sa pouch
niya.
"Hindi na dapat hinahanap ang mga taong wala na," bulong niya sa sarili.
Naglabas siya ng isang stick ng sigarilyo at saka sinindihan iyon gamit ang maliit
niyang lighter. Habang
hinihithit ang sigarilyo ay nakapako ang tingin niya sa bahay ni Russel.
Gagawin niya ang lahat para mapasakanya ito. Para mahalin din siya nito. Ang
kailangan lamang niya
maging mabuti sa lahat ng mga taong nakapalibot dito kahit na hindi talaga niya
gusto
Sa di kalayuan ay napansin niya na may kausap ang katulong sa telephono. Batid ni
Avery na
isinusumbong siya nito dahil sa paraan ng panaka-nakang pagtingin nito sa kanya.
Inilagay niya sa maliit na ashtray ang sigarilyo niya at saka akmang susugod dito
ngunit bigla na lang
may dumating na isang di pamilyar na tao. Nakasakay ito sa gray na kotse.
Agad itong pinagbuksan ng matanda. Kunot-noong tumingin siya sa gawi ng babaeng na
papasok sa
loob ng gate. Nakasuot ito ng hanging blouse na kulay pink at denim short at white
sneakers.

May ipinaabot lang itong paper bag sa katulong bago ito muling sumakay sa kotse
níto.
Nang magkalapit sa kanya ang matanda ay sinita niya ito.
"Sino naman yon?" Kunot-noong tanong niya rito.
"Siya si Shine, kaibigan ni Feya, ma'am."
Umarko ang kilay niya sa sinabi nito. Kaibigan ni Feya, so it means na kaibigan din
ito ni Russel. Kaya ba
siya nito hindi na pinapansin dahil sa babaeng yon. Tsk, malalaman niya rin ang
totoo.
TINAHAKni Shine ang daan patungo sa mansion ng kanyang Lola Minda. Masama ang loob
niya dahil sa
pagsasagutan nila ng kanyang mama. Hindi nito gustong manatili siya rito. At kung
susuwayin niya ito ay
kakalimutan na niyang ina niya ito.
Iniwan na lang niya sa katulong ni Russel ang pasalubong niyang chocolate cake kay
Feya. Hindi niya
alam kung anong mukhang ihaharap niya kay Russel kapag magkita silang dalawa.
Minabuti niyang hindi na
lang dumalo sa program ng sa University dahil sa nangyari
Bumuga siya ng hangin bago itabi ang kotse niya sa gilid ng daan. Pigil ang
sariling huwag umiyak pero
hindi niya magawa. Kinagat niya ang ibabang labi at inalala ang naging usapan nila
ng kanyang mama.
Ano ba talaga ang gusto mo, Shine. Mamuhay sa probinsyal Manatili sa piling ng Lola
mo? Kunsabagay
wala kang alam kung bakit kita prinoprotektahan. Shine, muntik ka nang mawala sa
amin ng papa mo.
Muntik ka nang mamatay.
Ma, ilang beses mo nang sinasabi sa akin ang tungkol diyan. Pero hindi mo ako
sinasagot kung ano ba
talaga ang nangyari. Bakit ba ako muntik nang mamatay?
"May muntik kang mabangga at.. maynamatay din
Biglang sumagi sa isip niya ang sinabi ni Russel
Nanginig ang buo niyang katawan sa sinabi nito.
"A anongi-ibig m-mong s-sabihin.'ma?" Nangangatog ang mga tuhod niya habang
nakatingin dito.
Tumingin ito sa malayo bago magsalita. "Labing apat na taon ka noong mangyari ang
aksidente. Hindi
namin alam ng papa mo na ikaw ang nagmamaneho ng van natin. Ikinuwento ni Agatha na
pinilit mo raw
agawin ang susi sa kanya. Wala itong nagawa kun'di pagbigyan ka... pagkatapos n'on
habang minamaneho
mo ang van natin may muntik kang banggain isang babae. Isang bata na tumatawid sa
daan. Sa kagustuhan
mong iwasan ito ay iniliko mo ang van natin. At...
Umiiyak si Mama habang ikinuk'wento ang nangyari. Nanlumo siya sa detalyadong
paglalahad nito.
"Nagkaroon ka ng trauma. lang beses kang nagpakamatay, uminom ng mga sleeping
pills. Hanggang sa
magdesisyon kami ng papa mo na iuwi ka namin dito sa Maynila, dito sa amin. Ngunit
ngayon heto ka pilit na
bumabalik sa lugar na iyon dahil sa Lola mo? Mapapahamak ka lang doon. paano
kung..." Nilapitan siya ng
kanyang mama at niyakap. "Hindi mo kasalanan ang nangyari, aksidente ang lahat."
"S-sino a-ngt-taongi-iyon 'ma?" Humihikbing tanong niya.
"Ang asawa ni Russel Sebastian."

Diyos ko!
"Kaya hindi ka p'wedeng pumunta sa lugar na iyon." Pinahid nito ang luha at
turmingin sa kanya
"Ma pero"
Tinalikuran siya nito. "Hindi ka aalis kapag pinilit mong umalis. Kalimutan mo na,
na ako ang mama
mo.. tapos ang usapan, Shi."
Pumasok ito sa loob ng kuwarto nito habang naiwan siyang tigalgal sa mga sinabi
nito sa kanya.
Tumakbo siya patungo sa kuwarto niya at isinubsob ang sarili sa kama.
Anong mukha ang ihaharap niya kay Russel ngayong siya ang dahilan ng lahat ng
nangyari rito.
BUMUNTONG-HININGA si Shine at kinagat ang labi pagkatapos. Gusto niyang alamin sa
kanyang Lola
Minda ang totoo ngunit batid niya na makakadagdag lang iyon sa problema nito sa
negosyo at sa pag-
aasikaso nito sa kasal ni Agatha.
lpinasok niya ang kotse niya sa loob ng gate. Naroon si Manong Poldo na nagtri-trim
ng mga halaman sa
labas.
Napansin siya ni Manang Guada nang tanggalin niya ang salamin niya sa mata.
"Okay ka lang ba, Ma'am Shine?" tanong nito na bakas ang pag aalala sa tinig
Okay lang ako manang, si Lola Minda ho nga pala? tanong niya na inilibot ang tingin
sa paligid.
Noong umalis ka noong isang araw, sinundo siya ni, Ma'am Agatha dito sa bahay. Ang
bilin ni Donya
pagdating mo 'wag ka raw mag aalala dahil babalik din siya.
Tumango-tango siya kaya pala dahil nandito si Manong Poldo at hindi nito kasama
"May sulat nga pala." Binunot nito ang nakatuping papel sa bulsa ng suot nitong
palda. "Kakarating lanE
kaninang umaga" Sabay abot nito sa puting papel sa kanya.
Binasa niya ito.
May importante akong sasabihin sayo, Shine Alonzo. Magkita tayo sa cafeteria
malapit sa isangE
flowershop. Tungkol ito sa isang kaso.
Mabilis na kumabog ang kanyang puso pagkabasa niyon. Nakadama siya ng kaba at
pagkabalisa.
Paano kung muling buksan ang kaso at ipakulong siya ni Russel. Ano ang gagawin
niya. Paano na lang
ang nararamdaman niya para rito.
"Ano ho bang laman ng sulat?" usisa ni Manang Guada na inilapit pa ang mukha sa
kanya.
Agad niyang itinupi ang sulat at inilagay sa bulsa ng side bag niya.
"Wala ho, sulat lang ng isang kaibigan. Sige ho, pagod kasi ako magpapahinga na
lang muna ako."
Inihakbang niya ang mga paa niya papalayo rito.
Iniisip niya kung magpupunta ba siya sa sinabing lugar ng nagpadala ng sulat.
Nakahanda siyang
managot kung sakali man dahil iyon ang tama.
NADATNAN ni Russel si Avery na nakaupo sa silya na nasa garden. Nagsisigarilyo pa
ito at panay ang buga ng usok.

Karga-karga niya si Feya na sobrang himbing ang tulog. Sinalubong sila ni Manang
Lot na may hawak na
paper bag.
Agad tumayo si Avery pagkakita sa kanya. Nilapitan siya nito at mabilis na inapakan
ang hawak na
sigarilyo kanina.
Napailing siya sa ginawa nitong iyon
"Sir, ipinaabot po ni Ma'am Shine para kay Feya," masayang sabi ng matanda.
"Umuwi na ba siya? Kailan pa? Anong oras? sunod-sunod niyang tanong dito.
"At sino naman si Shine? kunot-noong tanong ni Avery.
"None of your business!" seryoso niyang turan dito. At saka dumiretso sa loob ng
bahay niya.
Hindi ito natinag sa sinabi niya. At sinundan pa siya.
Manang, pakikuha ng mga gamot ni Feya kay Manong Philip:" Utos niya rito bago niya
tunguhin ang
hagdanan.
"Bakit ka ba nandito? Ipinakansela ko na kay Riel ang lahat ng lakad ko" Tukoy niya
sa assistant niya.
Hindi mo ba ako namimis. Damn, Russel. Si Shine na ba ang bago mong babae ngayon.
Ipagpapalit mo
ako sa mas bata?" Nakataas kilay na sabi nito. At humalukipkip pa.
Natigilan siya. Nakita na ba nito si Shine?
"Kilala mo siya?
Tumango ito. "No, pero nakita ko na siya kanina. Dahil iyong magaling mong
kasambahay pinapasok
siya. Close ba kayo non o mas magaling siya sa'kin?
"Shut up, Avery. Hindi mo ba nakikita may kasama tayong bata. For once, wag mo
akong sermunan na
nandito ang anak ko Umalis ka na hindi ka nakakatulong" Pagtataboy niya rito bago
magpatuloy sa pag
akyat sa hagdan.
Sumunod pa rin ito sa kanya. Ito ang nagbukas ng kuwarto ni Feya at nag ayos sa
unan nito sa kama
Maingat niyang ibinaba sa kama ang anak niya na mahimbing pa rin na natutulog
"Ano bang nangyari sa kanya?" mataray na tanong nito.
"Mataas ang lagnat niya kanina. Pero ngayon mabuti na ang lagay niya. Ikaw bakit ka
ba nandito?
tanong niya rito bago kumutan ang anak niya.
"Namis kita.." Inilapit nito ang mukha sa mukha niya.
Bahagya niya itong itinulak palayo.
"Umuwi ka na, Avery. Wala akong panahon sayo. Isa pa sinabi ko na kay Riel na siya
na ang magiging
secretary ko from now on."
Bakas ang pagkagulat nito sa sinabi niya.
Sinundan siya nito palabas ng kuwarto ni Feya.
"Hindi mo pwedeng gawin sa akin yan, Russ. Limang taon kong sinayang ang buhay ko
para sayo. At
pagkatapos gagawin mo ito sa akin. How could you do that? Dahil ba kay Shine?"
bulyaw nito sa kanya.

"Walang kinalaman dito ang kahit na sino. Umalis ka na, Avery bago pa kita
kaladkarin palabas ng bahay
ko!" mariing utos niya rito.
"Hindi pa tayo tapos, Russ!" Idinuro siya nito.
Nakita sila ni Manang Lot na nagtatalo habang paakyat ito ng hadgan. Umiwas ng
tingin ang matanda at
nagpagilid habang bumaba ng hagdan si Avery.
Kitang kita niya ang masamang tingin ni Avery kay Manang Lot. Bumuga na lamang siya
ng hangin at
hinintay itong lumapit sa kanya.
"Sir."
"Kayo na ho muna ang bahala kay Feya. May aasikasuhin lang ho ako ngayong araw
manang. Babalik din
ako pagkatapos.
Tinanguhan siya ng matanda bago siya pumasok sa sarili niyang kuwarto
Mag-uusap daw sila ni Travis dahil alam na nito kung sino ang batang babae na
dahilan ng aksidente. At
naging dahilan ng pagkamatay ng kanyang asawa.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 14

Alas singko ng hapon nagpasyang magtungo si Shine sa sinabing lugar ng nagpadala ng


sulat sa kanya.
Nakaupo siya sa silya malapit sa salaming bintana ng cafeteria.
Nakasuot siya ng romper na hanggang sa paa niya ang haba. Kulay peach ito na may
design na malilit na
bulaklak.
Nanginginig ang mga tuhod niya. At panay lingon sa pintuan. Lahat ng naglalabas-
masok sa cafeteria ay
tinitignan niya. Hindi siya mapakali panay ang buga niya ng hangin. Mayamaya pa ay
may lumapit sa kanyang
isang lalaki. Medyo matanda na ito at nakangiti ito sa kanya. Tumayo siya at pilit
na nginitian ito kahit hindi
siya sigurado kung ito na ang hinihintay niya.
"Kung hindi ako nagkakamali ikaw si Shine Alonzo?" tanong nito sa kanya na
nakalahad ang kaliwang
kamay. "Ako si SPo1 Authur Santillan, ako ang nagpadala sayo ng sulat."
Pagpapakilala nito.
Bumilis ang tibok ng puso niya. Ramdam niya ang panginginig ng mga kamay niya.
"Umupo tayo," seryosong sabi nito.
"Hkukulong h-ho b-ba a-ako?" utal-utal niyang tanong dito. Binitawan nito ang kamay
niya.
"Sino ang may sabi na ikukulong kita? Pinapunta kita rito dahil nakiusap sa akin
ang papa mo sinabi
niya sa akin na alam mo na ang totoo. Matagal nang tapos ang kaso at nangyari iyon
noong menor de edad
ka pa. Ipinagtataka ko lang kung bakit muling ipinaiimbestiga ni Russel ito sa
kaibigan niyang NBI. Mabuti na
lamang at ako ang una niyang sinabihan tungkol dito"
Nagulat siya sa sinabi nito.
"Matagal na kitang sinusubaybayan mula nang magtungo ka rito sa Fiero. Dahil sinabi
iyon ng papa mo.
At base sa obserbasyon ko, may ugnayan kayo ni Russel Sebastian, tama ba ako?"
Napapitlag siya sa sinabi nito. Hindi niya alam na ipinagawa iyon ng papa niya.
"Nasa akin ang record ng aksidente. Abril 1, 2019, heto ang envelope na nagsasaad
na hindi ka
makukulong dahil menor de edad ka pa lang noong nangyari ang aksidente. Nakasaad
din diyan na
nagkaroon ka ng trauma at temporary amnesia dahil sa pangyayari. Nariyan ang lahat
ng medical records
mo." Ibinigay nito sa kanya ang brown na envelope.
Isa-isa niyang inilabas ang mga iyon. Kumikibot ang labi niya habang binabasa isa-
isa ang imbestigasyon
noon. May isang duplicate na sulat doon nagpakalma sa kabado niyang puso. Ang sulat
ay galing kay Via
Sebastian.
Ako si Via Sebastian ay siyang nagbibigay pasya sa nangyari. Base sa sinabi ng
aking anak na si Russel ay
binibigyan namin ng kalayaan ang batang si Shine Alonzo. Masakit man sa aming
kalooban ay iuurong namin
ang kaso para sa batang ito. Dahil alam naming aksidente ang lahat. Hindi niya
kagustuhan ang lahat ng
nangyari.
Tumulo ang luha ni Shine pagkabasa ng sulat. Pinahid niya iyon pagkatapos itupi ang
sulat na binasa
niya.
"Hahayaan kitang ikaw mismo ang magsabi kay Mr. Sebastian sa bagay na iyan. Wag
kang mag- alala
tapos na ang kaso. Pero ang kirot sa puso. sa palagay ko iyon ang mahirap
maghilom."
Nilapitan sila ng waitress na naroon. Ngunit imbes na mag order ito ay hindi nito
iyon ginawa.
Nagpaalam na ito sa kanya dahil may mas importante raw itong pupuntahan. Tama ang
sinabi nito habang
tinatanaw nito ang papalayong si SPO1 Authur. Ngayong alam na niya ang lahat paano
niya sasabihin dito na
siya ang dahilan kung bakit nawalan ng isang ina si Feya
Nanlumo siya sa iniisip, bakit ngayon pa. Ngayong sigurado na siya sa nararamdaman
niya para kay
Russel.
Pinahid niya ang mga luhang bumuhos sa kanyang mga mata. Lumabas din siya sa
cafeteria. At tinungo
ang nakaparada niyang kotse.
Kailangan niyang mag isip.. kung ano ang gagawin niya.
PASIPOL-SIPOL si Russel habang binabagtas ang daan patungo sa bahay ng mga Alonzo.
Nasasabik
siyang makita si Shine. Hindi kasi natuloy ang usapan nila ni Travis dahil
nagkamali raw ito ng balita sa kanya.
Habang tumatagal naisip niyang itigil na ang paghahanap sa bata. Na-realize niya na
tapos na iyon at isa pa
palaging bumabalik ang mga sinabi ni Shine noong araw ng kaarawan ni Feya.
Hindi na dapat siya bumabalik sa nakaraan."
Dahil tapos na iyon at isa pa wala na rin naman siyang magagawa pa. Hindi na niya
magagawang ibalik
ang nakaraan.
Gamit ang daliri ay inayos niya ang wavy niyang buhok. Muli rin niyang sinuri ang
kanyang sarili sa
salamin. Nakasuot siya ng polo t-shirt at jag jeans. At saka sneakers na kulay
brown.
"Guwapo ka na, Russel," nakangiti niyang sabi sa sariling repleksiyon.
Hindi na siya nag-abalang mag doorbell dahil makikita siya ni Donya Minda. Isa pa
nahihiya sa matanda,
tiyak magagalit ito sa kanya. Tiyak yon..
Napansin siya ng katulong nina Shine na si Manarng Guada. Agad siya nitong
nilapitan. Hawak hawak
niya ang kumpol ng red roses na ibibigay niya kay Shine. Gusto niyang yayain itong
date
"Sir Russel, ano pong sadya ninyo?" tanong nito sa kanya
"Nariyan po ba si Shine, manang? magalang niyang tanong
"Ay naku, sir. Kakaalis lang, babalik raw siya ng Maynila dahil tumawag si Sir
Henry kanina."
Kumunot ang noo niya. Saan naman kaya ang lakad ng mag ex.
"Para ho ba iyan kay, ma'am?" tanong ng matanda na nakatingin sa kumpol ng mga
rosas na hawak
hawak niya.
Nagkamot siya ng batok at tumango. "Kaso wala naman ho siya.."
"Baka nasa daan pa lang iyon, sir. Maabutan mo pa." Nginitian siya nito.
Agad niya itong tin alikuran at mabilis na sumakay sa kotse niya. Mahirap na baka
magbago ang isip nito
at hindi na magpaligaw sa kanya.

SHIT! malakas na mura niya dahil tumirik na naman ang kotse niya. Sa may arko ng
Fierro palabas ng
probinsiya. Nagdesisyon siyang lumayo muna para makapag isipisip. Eksakto na
tumawag si Henry at inaaya
siyang mamundok kasama ng mga kaibigan nila.
Naisipan niyang sumama na lang muna sa mga ito nang ma-refresh ang utak niya sa mga
nangyari
ngayon. Baka doon na rin siya magpakamatay. shit! Ano bang iniisip niya.
Nakasandal siya sa hood ng kotse niya habang naghihintay ng sasakyan palabas ng
Fierro. Makikisabay
na lang siya at ipapahila ang kotse niyang may topak nayata. Pero wala pa itong
isang buwan mula nang
mabili.
Nang may makita siyang kotse na papalabas ng Fierro kinuha agad niya ang back pack
niya mula sa
backseat at agad na hinarang ang kotse.
Huminto naman iyon. Dali-daling nagtungo siya sa driver's side door para makiusap
sa driver.
Tinted ang window shield ng kotse. Mahina niya iyong kinatok.
Bumaba ang window shield at nagulat siya nang makita kung sino ito.
"Russ
Bumaba ito ng kotse nito. "Nasiraan ka?" tanong nitong nakatingin sa kotse niya.
Marahan siyang tumango. Hindi niya ito matignan dahil nakokonsensya siya.
Sa Maynila ka ba pupunta?I mean galing kasi ako sa inyo, nasabi ni Manang Guada na
pabalik ka ng
Maynla kasama si. Henry
Napangiwi siya "May pupuntahan kasi ka"
Hindi niya na naituloy ang sasabihin niya nang agad siya nitong hapitin sa bewang
at isandal sa gilid ng
kotse nito. Hinawakan nito ang baba niya at tinignan diretso sa mga mata niya.
"Nakalimutan mo yata na liligawan kita... gusto ko lang ipaalala sayo baka
nakalimutan mo." Ngumisi ito
habang nakatitig sa kanya.
Nagbawi siya ng tingin at itinulak ito nang marahan.
"Hindi ko sinabing magpapaligaw ako mean wala akong sinabing gusto ko..
Mas lalo nitong idinikit ang katawan sa katawan niya. "Nagsisinungaling ka.. pero
wala nanman akong
magagawa. Anyway." Binitawan nito ang bewang niya at lumayo ito sa kanya. Ihahatid
na lang kita sa kanya"
mahinang sabi nito
"No!"
Kumunot ang noo nito. "O-okay
mean
Tinalikuran siya nito. "You can do whatever you want. Isa pa hindi dapat ako mag-
wory sayo. Malaki ka
na, have a nice day, Shine."
Wala sa sariling hinila niya ang kamay nito. Ngunit agad din niya iyong binitawan
nang muli itong
humarap sa kanya.
"Kasi... ano... ahm." Kinagat niya ang ibabang labi niya at nagyuko ng ulo sa
harapan nito. Paano niya ba sasabihin dito ang lahat. Paano ba niya aaminin ang
nagawa niyang kasalanan. Batid niya na iiwasan siya
nito, o baka magalit ito sa kanya. The worst kamuhian siya nito.
"Hindi mo kailangang pilitin ang sarili mo, Shine. Hindi ko naman mababago ang
nararamdapan mo...
sa kung sino ang mamahalin mo, malungkot na sabi nito. "Sumakay ka na sa kotse ko,
ihahatid kita sa kan-
Pinutol niya ang sinasabi nito nang tumingkayad siya at halikan ang mga labi nito.
Bahala na kung
kamuhian siya nito kapag nalaman nito ang totoo. Sa ngayon gusto niyang mahalin
ito... gusto niyang
maramdaman nito ang nararamdaman niya.
"Sorry..." mahinang sabi niya nang magulat ito sa ginawa niya.
Nginitian siya nito. "Wag mo na ulit gagawin 'yon " Ngumisi ito. "Baka hindi na
kita pakawalan pa.
Inilahad nito ang isang kamay sa harap niya.
Namula siya sa sinabi nito. At tinanggap ang nakalahad na kamay nito sa harapan
niya.
"S-saan tayo pupunta?" taka niyang tanong dito.
"Sa pupuntahan mo.. don't mind kung kasama mo ang ex mo. Basta sa akin ka."
Kinindatan siya nito.
Kinikilig siya sa kabila ng kabang nararamdaman niya. Pero anong magagawa niya.
Mahirap kälabanin
ang puSo niya.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Kabanata 15

INILIKO ni Russel ang kotse niya sa kalsada patungong Maynila. Ngunit sandali
siyang natigilan nang
hawakan ni Shine ang kamay niya na nakahawak sa kabyo.
"Bakit?" takang tanong niya nang lingunin niya ito.
"H-hindi na ako tutuloy. sabi nito at binitawan ang kamay niiya. "Russel, hindi ko
gustong saktan ka.
Hindi ko alam kung maniniwala ka sa sasabihin ko pero.kasi ano
Napapitlag siya nang tumunog ang cellphone niya na nasa bulsa ng pantalong suot
niya.
"Sandali lang." Kinuha niya ang cellphone niya at sinagot ang tumatawag
"Sir Russel kanina pa kayo Daddy!" Halos mabingi siya nang sumigaw ang anak niya.
Inagaw siguro
nito ang cellphone ni Manang Lot.
"Sweetie. Tumingin siya kay Shine. "Magaling ka na ba? nakangiti niyang tanong.
Nakatitig naman sa
kanya si Shine. "Kasama ko nga pala si
"Si Ate Shine po! Daddy sabihin mo pumunta siya rito.. ahm dito sa house. Sabihin
mo po daddy na misS
ko na siya. Kasi naiinis po ako sa isang babae rito na naghihintay sa inyo. She's
talking nice to me but she's
talking bad things to yaya." Tukoy nito kay Manang Lot. Napabuga siya ng hangin.
Naroon na naman marahil
si Avery. At nakakainis lang dahil pati anak niya nilalapitan nito.
Okay, sweetie. CanItalk to your yaya?" malambing niyang pakisuyo rito.
Sir.
"Wag mong palalabasin si Feya sa kuwarto niya mananghabang wala pa ako. At sa
susunod, wag na wag
ninyong papasukinsi Avery sa pamamahay ko. Nagtangis ang bagang niya. Ang kulit
talaga ng babaeng yon.
Ano bang gusto nito sa kanya! Tinapos niya Ang pakikipag-usap dito at inilagay ang
cellphone niya sa
dashboard.
Kumunot ang noo ni Shine sa sinabi niya.
"Sino si Avery? Ex girlfriend mo?
"No... she's nobody" Ibinuwelta niya ang kotse niya pabalik ng Fierro.
"I see... nagkasakit ba si Feya. Wala kang nabanggit kanina."
"Inapoy siya ng lagnat kaninang umaga. Hindi ko alam ang gagawin ko kaya nataranta
ako, mahirap
talagang maging isang tatay at the same time nanay seryosong sabi niya rito. "Pero
nandito ka na, siguro
T
hindi na ako mahihirapan" Nginitian niya ito. Namula naman ito sa sinabi niya. "Ano
nga pala iyong sinasabi
mo kanina?"
"Never mind... hindi naman importante."
Okay, just let me know kung sinasagot mo na ako. Para hindi ako mabibigla sa
magiging reaksyon ko."
Ngumiwi ito, "Umaasa ka talagang sasagutin kita agad no?
"Walang babaeng hindi nagkakagusto sa akin Shine."

"Lets see.. Mr. Sebastian."


Tumawa siya sa naging sagot nito. Masaya siya kapag kasama niya si Shine. Nagiging
kalmado siya at
hindi magagalitin. Pero may parte sa puso niya na nagsasabing hindi ito tama. Dahil
hindi niya pa ito kilala
nang lubusan. Ngunit kalahati ng puso niya ang sigurado na. Siguradong mahal na
niya ito. Mahal na niya si
Shine kahit pa dalawang linggo pa lamang niya itong nakikilala.
Tama nga si Manong Philip. Makapangyarihan talaga ang pag ibig.
NAUNANG pumasok si Russel sa loob ng bahay nito habang kasunod siya. Kinakabahan
siya ngunit
ipinapakita niyang kalmado lang siya para hindi ito maghinala.
Gusto na niyang sabihin dito ang totoo pero nawalan siya ng lakas ng loob. Natakot
siya sa maaring
mangyari kapag sinabi niya ang totoo. Bahala na. bahala na ang tadhana.
Sinalubong sila ng isang babae na ubod ng seksi at ganda. Blonde ang buhok nito
hanggang balikat at
bakat na bakat ang hubog ng katawan nito sa suot na sexy dress. Halos lumuwa nanga
ang dibdib nito sa
sobrang fit ng suot nito.
Tinignan siya nito mula ulo hanggang paa.
Sino naman siya? lto ba iyong bago mo ngayon, Russel. Oh well bata nga." ldinuro pa
siya nito ngunit
agad namang nasaling ni Russel ang hintuturo ng witch na nasa harapan niya.
Avery, sa labas tayo mag-usap." Hinawakan ni Russel ang siko ng babae. Tumingin si
Russel sa kanya,
nauunawaan niya ito humingi ito ng paumanhin sa sinabi ni Avery sa kanya.
Tumango na lamang siya rito at umupo sa couch na nasa sala. lIsinara ni Russel ang
malaking pintuan sa
bukana ng bahay nito. Dahil salamin lamang ang pintuan ay kitang-kita niya na nag
aaway ang dalawa.
Nakadama siya ng selos sa seksing babae na iyon. Siguro exnga ito ni Russel o kung
hindi naman naging
karelasyon nito.
Habang nasa sala siya ay bumaba mula sa hagdan si Feya. Tumayo siya para salubungin
ito. Kinarga niya
ang bata. Ngunit agad ding ibinaba dahil mabigat ito.
Namasa ang mga mata niya. Ito ang batang nawalan ng nanay dahil sa kanya
Ate Shine, umiiyak ka po?" tanong nito na pinahid ang luha niyang di niya
namalayang tumulo na pala.
L nag alala kasi ako sayo. Kumusta na ang pakiramdam mo? Are you okay?"
Yes po. Don't worry Ate Shine. Super duper okay na po ako. Kasi ipinagamot ako ni
daddy sa hospital.
And yaya took care of me.
Muli niya itong niyakap. "Late na bakit hindi ka pa natutulog?" Kinandong niya ito.
"Princess should
sleep at seven thirty in the evening
Kumunot ang noo nito. "Really? But I can't sleep without hearing my daddy's bedtime
story" Ngumuso
ito sa kanya. "Thank you po pala sa gift ninyo sa akin noong birthday ko."
Dumako ang tingin niya sa labas ng bahay ni Russel ngunit wala na ang mga ito roon.
"You're welcome...
"Ate Shine, where is my daddy?2" takang tanong nito at nilinga ang paligid.

"Ahm he's.. ahm he's outside." Napangiwi siya sa sinabi niyang dahilan. "Habang
wala pa ang daddy mo.
I can tell you my bedtime stories."
"Really?" namilog ang mga mata nitong tanong. "Yehey!" Pumapakpak ito habang nasa
kandungan niya
ito.
Ginulo niya ang buhok nito. Umalis ito sa kandungan niya at hinila ang mga kamay
niya. Nadudurog ang
puso niya habang nakatitig dito
"Ate Shine! Untag nito sa kanya.
Bumuntong-hininga siya. At tumayo habang hila-hila ni Feya ang isang kamay niya.
Paano nga ba siya
makakatanggi rito.
PUMASOK sila ni Feya sa sinabing kuwarto nito. Pink ang pintura at napapalibutan ng
hello kitty designs
ang buong paligid. Ganitong ganito rin siya noong bata pa siya Si hello kitty ang
favorite cartoon character
niya
Linundag nito ang kulay pink din nitong kama. Isinira niya ang pinto ng kuwarto
nito at saka niya ibinaba
sa upuan ang side bag niya.
Tumabi siya ng upo rito. "Re-ready ka na?" Kinagat niya ang ibabang labi niya.
Yes po masayang sabi nito.
Feya, may gusto akong itanong
iningala siya nito. "Ano po iyon?
"Paano kung nakagawa ka ngmalaking kasalanan. Anong gagawin mo?" Shit anong tanong
iyon.
"Magso-sorry... ano pong ibig sabihin ng malaking kasalanan? takang tanong nito
Ano nga ba ang alam ng anim na taong gulang na bata.
"Ahm... may kinalaman kasi iyon sa story. Makinig kang mabuti okay Tumango naman
ito at humiga sa
higaan. Ginawa pa nitong unan ang mga hita niya. "Noong unang panahon may isang
prinsesa. Nakagawa
siya ng kasalanan sa isang hari kaya naman pinarusahan niya ito."|
Ano po ang ginawa ng prinsesa?"
Iniwas niya ang tingin dito dahil sa nagbabadyang pagtulo ng kanyang mga tuha
"Nakalimutan ko na.
"Ate Shine naman, e" Bumangon ito sa higaan at dismayadong tumingin sa kanya.
Sorry. Tatabihan na lang kitang matulog. Okay na ba 'yon?" Nag pingky swear siya
rito.
Okay" Tinaggap nito ang pingky swear niya.
Inayos niya ang higaan nito at humiga siya sa tabi nito. Niyakap niya si Feya
hanEgang sa makatulog na
ito. Nararamdaman niyang bumibigat na rin ang mga talukap ng mata niya.
PUMASOK sa loob ng kanyang bahay si Russel matapos ang mahabang pag aaway nila ni
Avery. Bitbit
niya ang back packni Shine na naiwan nito sa loob ng kotse niya. Ibinaba niya iyon
sa couch na nasa sala.
"Sir, nasa itaas po si Ma'am Shine. Sa kuwarto ni Feya," sabi ni Manang Lot nang
makita siya nito.
"Salamat, manang,"

Umakyat siya sa hagdan at tinungo ang kuwarto ni Feya. Marahan niyang binuksan ang
pintuan ng
kuwarto ng anak niya. Ngumiti siya nang makitang magkayakap ang dalawa sa higaan ng
anak niya.
Umupo siya sa gilid ng kama at inayos ang kumot ni Feya. Nagising naman si Shine sa
ginawa niya. Agad
itong bumangon nang makita siya.
"Sorry.."
Nilapitan niya ito. "Thank you.."
Kinuha nito ang side bag nitong nasa upuan. Tumayo rin siya at lumabas na ng
kuwarto ng anak niya
kasunod nito.
"Sorry kanina, Shine." Paumanhin niya habang nakatayo sa tapat ng pintuan.
"Wala kang kailangang ihingi ng sorry. Gusto ko na sanang
Hinapit niya ang bewang nito at isinandal sa pader. "Nagseselos ka ba?l admit na
nakarelasyon ko si
Avery pero noon lang yon. Not until makilala kita" Kinagat nito ang labi nito, sa
ginawa nitong iyon siniil niya ito ng halik. Noong una ay itinulak siya nito
hanggang sa kusa na nitong tinugon ang halik niya.
Lumalim ang halik na iyon. Gumalaw siya para buksan ang katabing kuwarto
" I want you " usal niya sa pagitan ng halik. "Please.." tumango lamang ito na mas
lalong nagpainit sa nararamdaman niya. Binuhat niya ito papasok sa
kuwarto niya. Sinipa niya ang pinto para kusang sumara iyon. Hindi niya nilubayan
ang mga labi nito.
"Russel " mahinang tawag nito sa pangalan niya.
"Shhh. don't talk to much." Pinagapang niya ang mga labi niya sa leeg nito.
Napapaliyad ito sa
ginagawa niya. Tinanggal niya ang bag nito na nasa leeg nito. Habang ibinaba niya
ito sa kama niya.
Ingat na ingat siya sa dalaga. Muli niya itong siniil ng halik sa mga labi. Ang mga
kamay niya ay nasa
bewang nito. Marahang hinahaplos ng isa niyang kamay ang isa nitong dibdib.
Dahil romper ang suot nito madali niyang natanggal ang nakabalot sa katawan ng
dalaga. Namumula
ang mga pisngi nito sa kapangahasan niya. Pinaglandas niya ang daliri sa gitna ng
dibdib nito habang
patuloy sa paghalik sa mga labi ng dalaga.
"Russel, h-hindi.."
Nginitian niya ito. "What?" nakangising tanong niya rito. Umiwas ito ng tingin sa
kanya.
"Don't tell me na.. Shit! " Bigla siyang nahiya sa sarili niya. Napasabunot siya sa
buhok niya. "I'm sorry."
Akma siyang tatayo pero pinigil siya nito.
"Just go on...I want to taste heaven and hell," seryosong sabi nito, na ngusmisi
rin habang nakatingin sa
kanya.
" As you wish."
Muli niya itong dinaganan. Dumausdos siya sa ibabaw ng dalaga. Habang hinahalikan
ang magkabilang
dibdib nito.
"Ohh.." umungol ito. At mahigpit ang hawak ng magkabilang kamay sa unan.
Pinaglandas niya ang isa niyang kamay para ibaba ang suot nitong panty. Ramdam niya
ang paghigpit ng

suot niyang brief dahil sa kumakawala niyang alaga.


Sandali siyang tumayo para tanggalin ang suot niyang t-shirt at pants.
"I will be gentle..." pagkasabi niya'y hinawakan niya ang magkabilang hita ni
Shine. Ibinuka niya iyon at
ipinasok niya ang isa niyang daliri sa lagusan nito. At ang isang daliri niya ay
nilalaro ang clit ng dalaga.
"Oh.. shit.."
Mas lalo siyang naging agresibo. At binilisan ang paglalabas-masok ng daliri niya
sa lagusan ni Shine.
"Ah, Russel.. I'm.. shit. Oohh, please!"
Kinagat niya ang ibabang labi niya nang labasan ito. Ang mainit na likido na nasa
kamay niya. Muli niya
itong dinaganan. At saka hinalikan sa labi. Taas-baba ang paghinga nito
Habang hinahalikan niya ito ay inaalis na niya ang brief na suot niya.
Ibinuka niya ang hita nito ng mas maluwang gamit ang tuhod niya
"Masasaktan kita..." mahinang usal niya sa pagitan ng halik niya rito.
" Just.. go on."
Itinutok niya ang kahandaan niya sa dalaga. At unti-unting ipinasok iyon. Dama niya
ang paghigpit ng
hawak nito sa braso niya.
"Ohh, fk!" usal niya habang binabayo ng marahan ito.
Ang sikip ng lagusan nito. Kinagat ni Shine ang ibaba nitong labi. Gumuhit ang
sakit na nararamdaman
nito sa mukha ng dalaga
Hanggang sa nagiging mabilis na ang paggalaw niya.
"I'm cumming shit!"
ldiniin ni Shine ang daliri nito sa braso niya. Halos bumaon ang kuko nito sa likod
niya.
Siniil niya ito ng isang masuyong halik. Upang maibsan ang sakit na nararamdaman
nito sa bawat
pagbaon at paghugot niya rito.
Kapwa sila pawisan
"Oh, Russel"Umungol ito nang hugutin niya ang alaga niya sa lagusan nito.
" Shit.. you want it inside?" bulong niya sa punong tenga nito. Niyapos nito ang
mga braso sa leeg niya"
At saka marahang tumango.
Muli niyang ipinasok ang alaga niya dahan-dahan. Pananagutan niya ito sa oras na
magbunga ang
ginawa niyang ito sa dalaga.
Naging mabilis ang paggalaw niya.
"Ohh. Ohhh... I'm c****g too, Russel.. Ohhh" Sinabunutan siya nito.
" Ang sikip mo... ohhh."
Tuluyan na rin siyang nilabasan. At sa loob ng dalaga. Yakap yakap niya ito nang
mahigpit.
Siya ang unang lalaki sa buhay nito. At hindi si Henry na inaakala niya noon
NANGILID ang luha ni Shine habang nakaunan siya sa braso ni Russel. Kakatapos lang
nilang mag- makelove. Hindi siya sigurado kung tama ba ang ginawa niyang ito. Ang
isuko ang p********e niya rito.
Marahang hinahaplos nito ang buhok niya.
" Sorry, naging mapusok ako. Mahal na kita, Shine. I trully loved you."
"And . I loved you too, Russel. Ayoko nang pigilan ang nararamdaman ko. Baka
kasi.."
Niyakap siya nito. "Me too..." Muli siya nitong hinalikan sa labi. Ramdam niya ang
paggalaw ng alaga níto
habang yakap-yakap siya. "I want more..."
"Pero."
"Trust me. It would be nice for the second time around." Kinindatan siya nito nang
bigla siya nitong
daganan muli. Maya-maya pa ay tumayo na ito at saka siya binuhat patungo sa banyo.
This is my favorite
place... I called it hell" Isinindi nito ang shower at itinapat siya roon.
Ang lamig ng tubig ay nagdulot ng kiliti sa katawan niya. Ibinaba siya nito at saka
nito itinaas ang
dalawang kamay niya.
"Ipaparanas ko sayo ang pagmamahal ng isang Russel Sebastian..."
Tumawa siya. "Pang-ilan akong babae?
Pinisil nito ang ilong niya. Your next to my past wife. Dahil pagkatapos nito...
you will be mine... forever."
Itutuloy..

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Kabanata 16

SAMANTALA...
Nasa mansyon si Donya Minda, nag aalala sa kanyang apo na si Shine. Hindi niya alam
ang gagawin níya
kung sakaling malaman ni Russel ang katotohanan. Bukod sa kanya ay alam din ng
katulong niya na si Guada
at ang kanyang driver ang tungkol sa nakaraan ni Shine. Ngunit inilihim nila ito
dahil alam nilang malaking
gulo ito kung sakali. Lalo na kapag nalaman ni Gwen ang tungkol sa ugnayan nina
Russel at Shine.
Tiyak magagalit ito, at mauulit na naman ang mga nangyari noon sa kanilang pamilya.
Ang inosente
niyang apo na si Shine ay madadamay na naman sa isang gulo.
"Hindi raw ho makakaluwas ng probinsya si Sir Roman, sabi ni Guada habang palapit
ito sa
kinaroroonan niya
Nasa veranda siya at nakaupo sa tumba-tumba. Hawak niya ang ibabaw ng kanyang
dibdib. Nahihirapan
na naman siyang huminga.
"Ang gamot ko, Guada."
Heto po, madam. Napapansin ko ho madalas ang paninikip ng dibdib ninyo. Bumabalik
na naman ho
pa ang sakit ninyo sa puso?" nag aalalang tanong nito.
llang beses na akong nagpa check up, at lumalala ang kondisyon ko. Marahil dahil na
rin sa edad ko,
Guada. Ayoko sanang malaman ito nina Roman at Shine. Ayokong mag alala sila sa
akin. Lalo na ngayon na
nagkakaroon ng problema ang aking anak, malungkot na sabi niya. Ininom niya ang
gamot niya at saka
tumayo pagkatapos. Magpahinga ka na, Guada. Maraming salamat.
"Sige ho, madam."
Bumuga siya ng hangin at tinungo ang kanyang silid. Pagkarating niya roon ay agad
niyang binuksan ang
isang kahon.
"Iha, patawad... Marahan niyang hinaplos ang lumang larawan ng kanyang namayapang
apo.
"Patawarin mo rin sana ang kapatid mo.." Tumulo ang kanyang luha at inilagay sa
dibdib niya ang la
"HERE we go.." anas ni Russel habang hawak ang mga kamay niyang nakataas.
Tumingkayad ito, na tila
may inaabot sa itaas ng shower.
Nginitian siya nito. "Relax.." Hinalikan siya nito ng magaan sa mga labi niya.
Dampi lamang iyon pero
naghatid ng sensasyon sa buo niyang katawan.
Hininaan nito ang shower. At saka nito itinali ang mga kamay niya. Natawa siya sa
ginagawa nito dahil
wala siyang ideya sa gagawin nito.
Pagkatapos nitong itali ang mga kamay niya at itinali nito ang lubid sa itaas ng
shower holder.
Inalis nito ang bra na suot niya, At inilapaygsa likuran ne ulo niya. Napapikit
siya dahil kabuuan niya ang tinitignan nito.

"They're all beautiful... they're all mine." Hinaplos nito ang isa niyang dibdib.
At saka pinisil ang mga
n****s niya. Yumuko ito para dilaan ang mga iyon nang salitan.
"Ohh..." Napasinghap siya sa ginagawa nito.
Dumako ang isa nitong kamay sa puson niya. Hinihimas iyon in a circular motion.
Slowly until he
reached her.
Napaliyad siya nang ipasok nito ang isang daliri sa lagusan niya. Ramdam niya ang
init ng katawan niya
kahit na malamig ang tubig ng shower.
Bumaba ang labi nito. Sa pagkakataong iyon nakaluhod na ito sa harapan niya.
Nginitian siya nito. Bago nito muling laruin ang p*********e niya.
"Russel, ohh... I like it.."
You will liked it more..."
Hinawakan nito ang magkabilang bewang niya pagkatapos ay dinilaan nito ang puson
niya. Pababa nang
pababa.
"Ohh... shit... ahh..." Halos gumigiling siya sa sensasyon na nararamdaman niya.
Sinimsim nito ang katas niya. Sobrang sarap..
Labas-masok ang dila nito roon habang nilalaro nito ang tingil niya.
Sasabog na naman siya.
"Lalabas na... naman.. ohhh. Ahhh... please... ohh."
Dahan dahan itong tumayo. Habang dinadampian ng halik ang bawat bahagi ng katawan
niya. Hindi
mapakali ang katawan niya sa pagliyad. Sobrang nanghihina siya sa ginagawa nito.
"Seems you want more" nakangising sabi nito. Pinisil nito ang ilong niya.
Binuhat siya nito habang nakasandal ang likod niya sa tiles na pader
Nilaksan nito ang shower. "I love you" anas nito habang buhat-buhat siya. Nakakapit
ang mga binti niya
sa bewang nito.
"I love you.. too."
"I feel it" Muli nitong hinalikan ang mga labi niya.
Nararamdaman niya na ipinapasok nito ang mahaba nitong alaga sa lagusan niya. Muli
ulit nitong
hininaan ang shower.
Labas-masok ang ari nito sa ari niya. Taas-baba siya habang buhat-buhat nito.
Umaalog ang mga dibdib
niya.
"Ohh, Shine." Bumibilis ito, pabilis nang pabilis. Hinanap muli nito ang mga labi
niya.
Mariin siya nitong hinahalikan. Ipinasok pa nito ang dila sa loob ng bunganga niya.
Ginawa rin niya ang
ginawa nito.
Umungol ito sa ginawa niya. Hangeang sa sinagad na nito ang pagbayo sa kanya.
"I'm... Cumming...f** k!" mahinang mura nito sa pagitan ng paghalik nito sa kanya.

Kapwa sila hinihingal. Sumasabay sa tunog ng shower ang musikang nilikha ng pag
ilsa ng katawan nila.
Inihilig niya ang ulo sa leeg ni Russel. Huminto na ito sa pagbayo pero buhat buhat
pa rin siya nito.
"After this.. Iwant to marry you" mahinang usal nito
Kinabog anE Puso niya. Gusto niya, gustong gusto niya pero... paano ang sekretong
itinatago niya.
"Masiyado yatang mabilis ang lahat, Russel."
Tinitigan siya nito. "lkaw lang ang babaeng ipinasok ko sa kuwarto ko mula nang
mamatay ang-Ikaw
lang ang babaeng laman ngayon ng puso ko. Malaking parte nito ang pag aari mo
Marahan siya nitong ibinaba at saka tinanggal ang mga kamay niyang itinali nito. At
sumandal ito saa
pader, sa tabi niya. Nilaksan nito ang buhos ng shower.
"Hindi kita minamadali, Shine. Gawin mo lahat ng mga bagay na gusto mong gawin.
Nandito lang ako to
support you. Basta wag mong kakalimutan na mahal kita... mahal na mahal:
Huminga siya ng malalim. Nakatali na ang puso niya rito. Paano na...
Wala siyang sinabi na kahit ano. Nauna itong lumabas ng banyo at kinuha ang isang
puting towel na
nakasabit doon. Nang bumalik ito sa banyo ay may dala rin itong isa pang towel.
Isinabit nito iyon sa labas ng
banyo.
Sa veranda na muna ako," mahinang sabi nito bago siya talikuran. "Magpahinga ka na,
Shine"
Masama ba ang loob nito sa kanya dahil wala siyang anumang sinabirito
"Russel, sandali." habol niyang sigaw rito.
Nilingon siya nito.
Kinagat niya ang ibabang labi niya bago magsalita. "Tungkol kanina..
It's okay if you're
"I want to marry you but.. p'wede bang hindi muna nga
Mabilis itong tumungo sa kinaroroonan niya. Nabigla siya nang buhatin siya nito. At
halikang muli ang
mga labi niya.
Inilapag siya nito sa kama. At tinanggal nito ang nakataling tuwalya sa bewang
nito.
"Hihintayin kita kahit gaano pa katagal." Muli siya nitong sinil ng halik. At hindi
siya tumutol nang gusto
siyang angkining muli nito.
***
SIGURD0 ka ba, Suzi?" tanong ni Vicky habang minamaneho ang van. Patungo sila
ngayon sa Tarlac
kung saan naroon si Shine. Ang kanilang matalik na kaibigan. Bigla na lang kasi
itong umalis ng walang
pasabi sa kanila. Hindi ito umattend sa oathtaking nila.
"Hay naku, ang boba mo talaga" inis na sabi sa kanya ni Suzi. Ang baklang ito
talaga napakaarte.
"Sinasabi na nga sayo ng Google map na itey ang direction pero hindi ka pa
naniniwala. Mygash, anong brain
ang meron ka!" palatak nito na tinanggal ang suot na earphone.
"Malay ko ba?" Iniliko niya ang kotse papasok ng Magsaysay. May isang kotse silang
nadaanan Sigurado
siyang kotse iyon ni Shine.

"Bakla, hindi ba kotse ni Shine iyon?" Tinapik niya ang balikat nito.
"Ay oo nga" Sabay tingin sa direksyon na itinuro niya rito. Ipinarada niya ang van
nila at saka sila
bumaba sa kinaroroon ng kotse ni Shine.
May lumapit ding matandana bumaba mula sa isang tricycle.
"Manong, kotse ito ng kaibigan namin," sabi niya nang tangkain ng matanda na buksan
ito
"Bawal iyang ginagawa mo manong segunda ni Suzi.
Tumawa ang matanda. "Ipinaaayos kasi ito ni Sir Russel, para iuwi ko sa mansion
niya. Naroon kasi si
Shine"
Namilog ang mata nilang dalawa. "Seryoso manong? Kilala mo si Shine.. and iyong
Russel, jowa ba niya
rito?" Sunod-sunod na tanong niya.
Ang mabuti pa hintayin na lang ninyo akong matapos dito. At saka ninyo ako sundan.
Mga taga-Maynila
ba kayo?tanong naman ng matanda.
Tumango silang dalawa at nakipagkwentuhan dito.
"SAAN tayo pupunta?" tanong ni Shine kay Russel kinaumagahan. Matapos kasi nilang
mag almusal
pinapbihis siya nito. Casual lamang na plain t-shirt at tattered pants ang suot
niya. Nakasuot siya ng fila
shoes namay taas na 2 inch. Nadagdagan tuloy ay 5'6 niyang height.
Kanina habang nagbibihis siya sa kuwarto nito. Nakita niya ang wedding picture ni
Russe. Kinurot ang
puso niya pagkakita niya sa larawan ng asawa nito. Parang pamilyar sa kanya ang
babaeng iyon. Napahawak
siya sa puso niya, at kusang tumulo ang mga luha niya.
Lumabas siya kanina sa kuwarto ni Russel na parang walang nangyari. Pinapatatag
niya ang kanyang
sarili kahit na ang totoo. Nangangatog ang mga tüuhod niya sa takot na nararamdaman
niya
Sa isang pasyalan dito sa Fierro na katulad ng mga pasyalan sa ibang bansa.
Kinindatan siya nito.
"Gusto kitang makasama pang matagal, mi amor.
"Mi amor na ang ibig sabihin ay mahal ko.
Nilapitan siya nito at hinatak ang bewang niya. "Samahan mo ako ng isang buvwan sa
Fierro," bulong nito
sa punong tenga niya
"Isang buwan? Hindi p'wede kasi. paano si Feya?
Kumunot ang noo nito. "Sasabihin ko kay Donya Minda para hindi siya mag alala. Wag
kang mag alala
kay Feya, susunduin siya mamaya ng mga in- laws ko. Magbabakasyon siya sa mga Lola
at Lola niya"
Kinabahan siya kapag sinabi nito iyon sa Lola niya baka sabihin na nito ang tungkol
sa nakaraan niya.
"A-ako na ang magsasabi kay lola" mabilis na sabi niya rito. "Baka kasi magalit
siya kung, kung malaman
niya na kasama kita. Ahm, nandito sa Magsaysay ang mga kaibigan ko. Baka p'wedeng.
kasama natin sila?"
Kagat-labi niyang tanong. At saka dinutdot ang hinalalaki niya.
"Sure. Walang problema sa akin. Baka sila iyong sinasabi ni Manong Philip. Shine,
Eusto ko sanang
sabihin sa kay Donya Minda ang totoo, ayokong may itinatago ako sa kanya. Ako itong
mas matanda sa ating
dalawa, at ayokong magsinungaling ng matagal.
Nakonsensya tuloy siya sa sinabi nito. "O-okay." tanging nasabi niya dahil hirndi
niya alam ang sasabihin
dito.
Dinampian siya nito ng halik sa noo. "Halika na? aya nito matapos hawakan ang kamay
niya.
Kinuha nito ang isang traveling backpack sa sala. Hindi niya alam kung saan sila
pupunta. May
pagkakataon siya para masabi rito ang lahat. Pero sa tamang panahon. Kailangan muna
niyang
magpakatatag
"Shi!" Malakas na tawag sa pangalan niya. Nilingon niya ang tunatawag sina Suzi at
Vicky.
Binitawan ni Russel ang kamay niya para mapuntahan ang mga ito. "Napasugod kayo?
tanong niya sa
mgalito. Niyakap niya ang mga ito nang mahigpit.
Loka-loka ka kasi bigla ka na lang nawala. Sayang hindi mo nakita iyong hinandang
pasabog ni Henry
sa pag-aakalang darating ka:" Kinikilig na balita nito sa kanya. Tumingin siya sa
gawi ni Russe!, kinakausap
nito ang katulong nito.
Binalingan niya si Suzi. Kumunot ang noo niya sa sinabi nito. Bigla tuloy siyang
naging interesado sa
sinasabi nito.
"Ano bang ginawa ni
Biglang lumapit sa tabi niya si Russel kaya hindi niya na itinuloy ang tanong niya.
Tara na, nakangiting aya nito sa kanilang tatlo. "By the way, I'm Russel Sebastian,
Shine's. Tumingin
ito sa kanya. "Boyfriend" Hinawakan nito ang isang kamay niya.
Nagsikuhan ang mga ito. "We're friends of Shine. I'm Suzi este Walter, and this is
Vicky." Pagpapakilala ni
Suzi
"Nice meeting you.Nakipagkamay si Russel sa mga ito. "May sasakyan ba kayong dala?"
tanong nito
na nakatingin sa gray na van ni Walter.
Convoyna lang tayo, pogi este Russel. Vicky, let's go. Hila nito sa kaibigan na
titig na titig kay Russel
"Lets go," baling nito sa kanya. "I will show you my heaven. later bulong nito sa
kanya. Gumapang ang
mainit nitong hininga sa buong katawan niya. Lalo na nang pisilin nito ang palad
niya. Napasinghap siya sa
ginawa nito.
Nginitian siya nito. "Make love to me later, mi amor." Nginisihan siya nito ng
nakakaloko. Bago nito
buksan ang pinto ng kotse nito.
Bilanggo na siya ng pagmamahal niya para rito. At wala na siyang takas pa... wala
na.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 17: Fierro Paradise

"No one came close to you, no one else makes me feel the way you do. Your the
special girl to me. And
your always be eternally. Everytime I hold you near you always says the word I love
to hear. Girl with just one
touch we can do so much... no one else come close..
Kumakanta si Russel habang hawak nito ang kamay niya. Kinikilig tuloy siya, ngayon
lang siya ulit
kinantahan ng isang lalaki. Dahil ang huling lalaking kumanta sa kanya ay si Henry.
"Saan ba talaga tayo pupunta?" tanong niya habang nakatingin sa daan.
Sa bahay bakasyunan ko, the place l called heaven" Kinindatan siya nito habang
seryosong nakatingin
sa daan.
Kasunod nila ang van na minamaneho ni Vicky. Excited na siya sa lugar na pupuntahan
nila, lalo na't
mahilig siya sa mga adventures. lyon nga lang wala siyang dalang gamit. Tulad ng
hiking outfit, shoes,
protective gears at kung ano-ano pa na dinadala niya.
"May bahay kang iba bukod sa mansyon mo?" takang tanong niya
Binalingan siya nito. "Yes, binili ko lang iyon last year. Dahil nagandahan ako sa
lugar na iyon mula nang
una kong makita."
Ah ganun ba? So I think may babae ka nang naidala doon?
Naningkit ang mga mata nito. "Ikaw pa lang. Like I've told you last night na ikaw
lang ang babaeng
dinadala ko sa mga gusto kong lugar. The first was my hel." Nginisihan siya nito.
"Hindi ka pa naniniwala,
you wanta proof? seryoso nitong tanong
Nag-init ang pisngi niya. "I want a kiss.. malambing niyang bulong dito.
Hinalikan nito ang kamay niya. "Later.." Kinindatan pa siya nito. "Narinig ko ang
pangalan ni Henry
kanina, sa usapan ninyo. Sorry kungnarinig ko. Malakas kasi boses ng kaibigan mo."
Bumuga siya ng hangin. "Wala yon"
Hindi na siya nito tinanong pa. Marahil ayaw nitong usisain ang naging usapan namin
ni Suzi kanina.
MAHIGIT isang oras ang lumipas nang marating nila ang Fierro Ecotourism Park.
Ipinark ni Russel ang
kotse nito sa gilid ng daan kung saan naroon din ang ibang mga kotse na kinukuhanan
ng number ng mga
tourist guide. May mga tagapangalaga rin ng Ecotourism ang naroon. Binibigyan ng
mga hiking kits ang mga
nakapila papasok ng park.
Sumunod sina Vicky at Suzi sa kanila ni Russel. Dala ng mga ito ang travel bag
nila. Samantalang siya
walang dala kun'di suot lamang niya.
"Mr. Sebastian?" tanong ng isang naga-aasist na lumapit sa kanila.
"Eric, kumusta na?" bati ni Russel dito na nakipagkamay pa sa lalaki.
"Tamang-tama ang dating ninyo, sir. Ipinalinis ko na kay Aling Lukring ang bahay
ninyo."
Malapad ang ngiti ni Russel sa lalaki. Kumuha pa ito ng pera sa wallet nito at
ibinigay roon.
"Pang meryenda mo, Eric. Siyangapala, kukuha kami ng number para sa mga
activities... siya nga pala si
Shine, girlfriend ko Eric" Pagpapakilala pa nito sa kanya.
Nginitian niya ang lalaki. "Hi:" Kaway niya rito.
"Kaya pala iba na ang pormahan natin, sir" Kumuha ito ng isang flyer sa lamesa at
ibinigay kay Russel.
"Eric, salamat. Ikaw na ang bahala sa mga kaibigan ng girlfriend ko. Sa akin mo na
lang i-charge ang mga
expenses nila sa mga kuwartong gagamitin nila."
Nilingon niya ang mga ito na sobrang saya sa narinig
"Hintayin mo ako rito, mi amor" Binitawan nito ang kamay niya. Tumungo ito sa mga
tourist guide na
naroon. May kung anong sinasabi ito sa mga ito. At tumatango naman ang mga ito kay
Russel.
" Naka-jackpot ka, girl" Siko sa kanya ni Vicky. "Mayaman na, guwapo pa, at mukhang
mabait"
"True, hindi tulad ni Henry na napakakuripot!" nakangiwing sabi ni Suzi.
Hindi kasi nito nagawang ilibre ang mga kaibigan nila kahit isang beses man lang.
Masiyado itong
matipid sa pera at nagaya niya ang pagiging matipid nito. Isang bagay na
natutunahan niya mula rito ang
mag-ipon para may madukot.
"Behave kayong dalawa ha. Isa pa wag ninyong binabanggit ang pangalan ni Henry.
Lalo na kapag
nandiyan si Russel, nakakahiya kasi sa kanya" pakiusap niya sa mga ito.
Binatukan ni Vicky si Suzi. "Ito kasing baklang ito napakatsismosa. Ako na bahala
sa bunganga nitong
kaibigan natin" Inakbayan nito si Suzi. "Basta ako masaya para sayo, go lang, Shi.
Basta kapag pinaiyak ka
niya isumbong mo sa akin at uupakan ko" Inakbayan din siya nito.
"Sizzlers! " sigaw nilang tatlo.
Napalingon sa kanila si Russel at mga iba pang tao sa paligid. Nagtawanan sila
dahil doon.
" Teka nga, blooming ka girl. Hindi kaya." Tumingin si Vicky sa ibaba ng puson
niya.
Tumango siya rito.
Nanlaki ang mga mata ng dalawa. "Hala!" Bulalas ni Suzi.
"Paano na kapag nagbunga..? Handa ka na bang magpadede ng bata?" bulong na tanong
ni Suzi na
nakahalukipkip na.
"H-handa ako..." mahinang sagot niya. Pero ang totoo hindi niya alam kung kaya ba
niya, kung handa na
ba talaga siya. Hindi pa nga niya alam kung handa na ba siyang sabihin kay Russel
ang totoo.
Siniko siya ni Vicky. "Nandiyan na siya." Ngumuso ito sa likuran niya.
"Mukhang nag i-enjoy kayo ah. Anyway nakausap ko na ang tour guide na maga-assist
sa atin. Para sa
mga adventures natin. At nakapagpa-reserve na rin ako ng kuwato ninyong dalawa sa
hotel. Kapag may
problema tawagan lang ninyo ako Iniabot ni Russel ang calling card kay Suzi
Namilog ang mga mata ng dalawa niyang kaibigan sa sobrang saya
" Ingat kayo sa... Bataan este sa pupuntahan ninyo!" Kumaway si Suzi sa kanila nang
magpaalam sila sa
mga ito. Pinamulaan siya ng mukha sa sinabi ng kanyang kaibigan.
"They know.." baling nito sa kanya.
Nahihiyang tinanguhan niya ito. "Nadulas ako eh"
Tumawa ito. "I see."
"Ang sama mo!" Sinimangutan niya ito nang pagbuksan siya ng pinto ng kotse.
"Shh, I love you.." Kinabig siya nito attt dinampian ng masuyong halik sa kanyang
mga labi. "Wala kang
dapat ikahiya, you mean everything to me, mi amor"
"That's whyI loved you."
He started at her. "Sa bahay natin ito ituloy baka makasuhan PDA."
Natatawang pumasok siya sa loob ng kotse nito. Umibis naman ito sa kaliwa nang
maisara niya ang
pinto.
Habang inilalagay niya ang seatbelt niya ay nahagip ng mata niya ang isang lalaki.
Matalim itong
nakatingin sa gawi niya. Kinabog ng malakas ang puso niya. At may kung anong bahagi
nito ang nasaktan
pagkakita sa unang lalaking minahal niya.
SAMANTALA SA MANSION NG MGA ALONZO..
"Ma, wala sa Maynila si Shine. Wala rin siya sa.mga kaibigan niya. Hindi ko na alam
kung anong gagawin
ko sa batang iyon. Napakatigas ng ulo. Hindi man lang nagsabi kung saan nagpunta,
galit na sabi ni Roman
pagdating niya sa Magsaysay. Napasugod siya rito dahil gusto niyang iuwi si Shine
sa Maynila. Hindi ito dapat
nandito dahil ipinapahamak lang nito ang sarili.
Kailangan niyang tapusin ang ugnayan nina Shine at Russel. Hanggat wala pang alam
si Gwen sa mga
nangyayaring ito.
"Kahapon pa siya wala rito. Ang alam ko iho, umuwi na sa inyo. Teka naglayas ba si
Shine? Alam ba na
niya na..." Hawak ng kanyang ina ang dibdib nito. At tila nahihirapang huminga.
Inalalayan niya ito sa sofa at
mabilis na tinawag si Manang Guada.
"Sir!" Humahangos na sabi nito.
"Kumuha ka ng tubig Manang Guada!"
Tumalima naman ang matanda. "Ma, may sakit ba kayo?" nag aalalang tanong niya rito.
"Sinabi mo na ba kay Shine ang tungkol sa mga nangyari, alam na rin ba niyang
kapatid niya si-
"Ma, hindi na dapat niya malaman ang tungkol sa nakaraan ko. Isa pa nangako ako kay
Ana na hindi ko
na iyon uungkatin pa."
"Pero"
Hinawakan iya ang kamay ng kanyang ina. "Ma, makakasama sa inyo kung isipin pa
ninyo ang bagay
na iyon. Bumabalik ba ang sakit ninyo:" Kinuha niya ang dalang baso ng tubig ni
Manang Guada
"Hi-hindi iho, pagod lang ito marahil sa dami ng trabaho rito sa hacienda. Ayaw mo
kasing samahan ako
rito, dito na lang kayo tumira ni Ana"
Bumuga siya ng hangin. "Napag-usapan na natin 'yan noon, ma. Paulit ulit naman ho
kayo."

"Simula nang makilala mo si Ana, nagbago ka na. Binago ka niya... kinuha ka niya sa
akin... inilayo ka
niya sa akin. Pagkatapos ngayon gusto ninyong ilayo si Shine. Hindi pa ba ninyo ako
napapatawad sa ginawa
ko"
"Hindi mo kasalanan ang paghihiwalay namin ni Gwen, 'ma. Hindi ako inilayo ni Ana,
kusa akong lumayo
para sa anak ko. Na-trauma na siya, muntik na siyang mamatay"
Umagos ang luha sa mga mata nito. "Hanggang kailan ninyo balak magsinungaling kay
Shine... ahhh
Hindi ako maka-makahinga!"
Bigla na lamang itong namilipit sa sakit hanggang sa mawalan ito ng malay. Binuhat
niya ito at
nagmadaling isakay sa kotse habang natataranta si Manang Guada kung ano ang dapat
nitong gawin.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 18: This Time

Ipinakita ni Russel ang kanyang bahay bakasyunan kay Shine. Halos hindi
makapaniwala ang dalaga sa
nakikita nitong napakagandang tanawin. Sliding doors ang nakapalibot sa buong bahay
niya. Kitang-kita
mula sa itaas ang magandang tanawin ng Fierro. Nabili niya iyon sa mag asawang
turista na minsan niyang
nakilala noong pumasyal siya rito.
Hindi niya pinalampas ang opurtunidad nang malaman niyang ipinagbibili ng mga ito
ang bahay. 250
square meters ito at nasa tuktok ng isang bundok.
"Ang ganda!" Bulalas ni Shine na nakatayo sa labas ng bintana.
Niyakap niya ito sa likuran at hinagkan ang leeg nito
"Nagustuhan mo ba? Kaso walang internet connection dito."
pinatong nito ang kamay sa kamay niyang nasa bewang nito
It's okay.. ahm. Russel, what if hindi ako dumating sa buhay mo?
Kumunot ang noo niya. "Saan naman galing ang tanong mong yan? Kung hindi ka
dumating sa buhay
ko.. hindi siguro ako ganito kabaitsa ibang tao. Maybe l will be back to the person
Iwas..
"Russel, tell me about yourself? I mean gusto kitang mas kilalanin."
sinubsob niya ang mukha sa leeg nito
Bukod sa guwapo na ako mula pagkabata. Lumaki ako na hindi kilala ang daddy ko.
Nang mag asawa s
mama lumaki ako sa piling ng mga lolo at lola ko. May isa akong kapatid na babae
kay mama pero
Maynila. Mahilig akong kumain." Ngumisi siya. "White tshirt and maong pants are
okay with me. I don't like
cigarettes but drink alcohol. And i was twenty-five years old when lget married,
and. then..
"What if. What if makikilala mo iyong taong naging dahilan ng pagkamatay ni.. ng
asawa mo?
Bakas sa boses ni Shine ang panginginig
"Hindi ko alam..." seryosong sagot niya. Kinasusuklaman pa rin niya ito kahit na
isa itong menor de
edad. "She's reckless.
"Maybe she's not... I mean hindi niya siguro iyon sinasadya."
"Maybe she's not, yes. Pero dahil sa kanya naulila sa ina ang anak ko."
Iniharap niya ito. "Hindi na dapat natin pinag-uusapan pa iyan. Kung tinatanong mo
iyan dahil sa nakita
mong wedding picture namin ni-I'm sorry for that, hindi ko lang kasi magawang
alisin iyon sa kuwarto ko.
Pero kanina... naisip ko. Gusto kitang pakasalan kaya dapat lang na ibaon ko na sa
limot ang aking nakaraan.
I want to have my future with you" Hinawakan niya ang magkabilang pisngi nito.
"Cause l really loved you...
Shine"
"Sapat na sa akin na malaman na mahal mo ako. You can keep her... parte siya ng
buhay mo." Ngumiti ito
sa kanya.
"Thank you... I love you." Yumuko siya para halikan ang mga labi nito. And she
responded. Gumalaw ang
mga kamay niya patungo sa gitnang bahagi ng katawan nito.
"Russel."
Mabilis niyang natanggal ang butones ng suot nitong pantalon.
"I want you now." anas niya habang tinatanggal ang suot nitong pantalon kasama ng
panty nito.
Inihiga niya ito sa lamesa. "Hold on tight, mi amor."
Ibinuka niya ang mga hita nito at saka niya nilaro ang lagusan nito gamit ang
kahabaan niya.
"Oh, shit!"
"You are wet..."
Ipinasok niya ang kahabaan niya sa lagusan nito at marahang inilabas-masok iyon.
Itinaas niya ang mga
paa nito sa balikat niya.
"Oh shit your so tight, mi amor, ohh.."
Binilisan niya ang paglabas-masok sa lagusan nito hingal na hingal siya nang
maramdaman niyang
lalabasan na siya.
"Ohh...F*k!"
binaba niya ang mga paa nito at mariing binayo habang hawak ng mga kamayniya ang
magkabilang
bewang nito. Sumasabay sa pagbayo niya ang malulusog nitong dibdib.
"Ohh... Russel. Shit, ohhh. I love you"
"I love you too."
Mabilis lang ang kanilang pagtatalik pero masasabi niyang nag enjoy ang dalaga sa
ginawa niya.
SA HOTEL.
Hindi mapigilan ni Henry ang kanyang galit nang makita si Shine na may ibang
kasama. Mas matanda ito
kaysa sa kanya. Shit! Hindi niya akalaing sa matanda siya ipagpapalit ni Shine.
Naroon sina Suzi at Vicky sa hotel. Kaya naman kinausap niya ang mga ito
"Bakit ka ba nagagalit?" nakataas kilay na tanong ni Vicky
"True! Ikaw itong unang nagloko, no." Segunda naman ni Suzi
"Pag-untugin ko kaya kayong dalawa. Akala ko ba boto kayo sa akin. Pagkatapos
babaliktarin lang ninyo
ako?"
"Henry! Hindi naman sinabing boto kami sayo, hoy, ang sabi namin tutulungan ka
namin. Pero
magagawa pa ba namin iyon kung nakikita na naming masaya si Shine sa boyfriend
niya!" gigil na sabi ni
Vicky.
Pinanlakihan siya ng mata. "Seryoso ba si Shine? Boyfriend niya ang matandang iyon?
"Hoy, Henry! Ang hot kaya niya, isa pa hindi siya kasing tanda ng iniisip mo. Siya
ang co-owner ng Fierro,
multimillionaire na widow at isang haciendero!" Pagmamayabang pa ni Suzi.
"Yayaman din naman ako soon."
"Teka nga bakit ka ba nandito? tanong ni Suzi.
"Gusto kong maki-join sa inyo, masama ba?"
"Ah, alam ko na, nandito ka dahil gusto mong bawiin si Shine, tama ba?" nangislap
ang mga matang
tanong ni Vicky.
"Oo! At dahil kaibigan ko kayo, suportahan ninyo ako!"
Nagsikuhan ang dalawa sa sinabi niya. Atnagkibit-balikat pa.
"Pustahan tayo hindi makakaakyat ng bundok ang matandang iyon!" Nangalumbaba siya
"Wow, Henry. Athletic ka?" tumatawang tanong ni Vicky
"Oo naman!" pagmamayabang niya.
"Kunsabagay may lahi kang unggoy."
" Halika na nga, Vicky! Halika na sa room natin na binayaran ni Russel."
Russel pala ang pangalan ng matandang iyon.
"Sandali lang makikijoin ako." Hinabol niya ang dalawa habang bitbit ang bag niya.
"Hay naku! Sa libre ka na rin ba umaasa, Henry?" tanong ni Vicky na nakapameywang
pa.
"Sa ngayon dahil wala pa akong cash!
Nagtawanan silang tatlo. Sobrang kuripot lang talaga niya dahil sa business na
pinapalago pa lang niya
ngayon.
Humanda kang matanda ka, bukas na bukas papakainin kita ng lupa!
****
DUMATING na ang resulta ng investigation na ginawa ng tauhan ni Avery. At lumalabas
na si Shine Alonzo
ang menor de edad na nakabangga sa sasakyan nina Russel at asawa nito
Gotcha! Ngayon may proof na siya at sasabihin na niya rito ang totoo. At sa
katotohanang sasabihin niya
sa kanya pa rin babagsak si Russel.
Tiyak magagalit ito kay Shine. Napangisi siya sa naiisip niya. Ano kayang gagawin
ni Russel kay Shine
Ang babaeng minahal nito ang babaeng sumira sa buhay nito dati.
Inubos niya ang iniinom na wine at inilagay sa brown envelope ang daddy evidence
"Ma'am Avery, hindi pa rin po sinasagot ni Sir Russel ang telephono sa kanila,"
sabi ng katulong niya
Itinaboy niya ito pagkasabi niyon. Wala rin ito sa opisina nito. Tsk, saan naman
kaya ito nagpunta.
"Magpakasaya ka na, Russel," tumatawang sabi niya habang umiinom ng wine.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 19: The Last Day

NATUNG0 sila ni Russel sa hotel kinabukasan. Dala ang mga gamit nila para sa
mountain climbing at
airial activities. Sinalubong sila nina Vicky at Suzi pagdating nila sa hotel kung
saan naroroon ang mga ito.
"Magandang umaga," nakangiting bati niya sa mga kaibigan.
"Good morning too, blooming Shine." Nagsikuhan ang dalawa sa harapan nila ni
Russel. Halatang-
halata na kinikilig ang mga ito.
"Ako ba hindi mo babatiin, babe?" tanong ng isang lalaki na sumulpot sa likuran
nila ni Russel.
"Henry? Anong ginagawa mo rito?" iretable niyang tanong.
Sinusundo kita, este, soul searching. Baka sakaling makapag-move on ako." Tinignan
nito si Russel.
"Boyfriend mo? Mukhang mayaman siya.." nakangising sabi nito.
"Henry! gigil na saway niya rito. Binalingan niya si Russel na nakangiti rito.
"So ikaw ang ex-boyfriend ni Shine. Mukha ka namang okay.
Akmang susugurin ni Henry si Russel pero pinigilan ito nina Vicky at Suzi.
Henry, mahiya ka naman. Wala tayo sa Maynila para makipagangasan ka ng ganyan.
"Tama, bakit mo kasi binitawan kung masasaktan ka lang." Tinapik ni Vicky ang
balikat ni Henry
Hinawakan naman niya nang mahigpit ang kamay ni Russel.
UE's okay, mi amor. Masiyado pa siyang immature sa mga ganitong bagay" Nauna na
silang naglakad
patungo sa kanitang kotse. Sumunod naman ang mga ito sa kanila. Bakit ba kasi
nandito pa si Henry? Ano na
naman bang trip nitong gawin?
SAMANTALA..
Kritikal ang kalagayan ng kanyang ina. Nasa ICU ito at wala pa ring malay Matagal
na pala itong
nakakaramdam ng sakit pero hindi lamang ito nagsasabi
Malaki ang pagkukulang niya bilang anak dito. Tama ang sinabi nito, malaki ang
kanyang pinagbago
mula nang dumating sa buhay niya si Ana.
Natakot kasi siyang maulit ang kanyang nakaraan kaya inilayo niya ang mag ina niya.
Iniwan niya ange
pagiging haciendero. Iniwan niya itong nag iisa. Ang kanyang kapatidna si Diego sa
ama ay hindi niya
kasundo. Hindi rin nito gustong tumira sa kanila. Dahil mas pinili nitong manirahan
sa Batangas kasama ng
anak nitong si Agatha, ang dalagang kasa-kasama noon ni Shine sa aksidente.
"Doc, ano pong lagay ng mama ko?" Mabilis siyang tumayo mula sa kanyang inuupuan
nang makita
itong lumabas mula sa ICU.
Inalis nito ang suot na face mask. "Mr. Alonzo, tatapatin na kita, hanggang ngayon
ay kritikal pa rin ang
lagay ng mama mo. Mabagal ang pag respond ng katawan niya sa gamot na ibinibigay
ko. I'm sorry, pero
gagawin ko ang lahat ng alam kong paraan... maiwan muna kita."

Sumunod ang nurse na kasama nito pag alis ng doctor. Napatda siya mula sa
kinatatayuan niya.
Nanghihina ang mga tuhod na umupo siyang muli sa kinauupuan niya kanina. Sapo ng
magkabilang palad
ang kanyarng mukha.
Hindi niya alam ang kanyang gagawin. Hindi niya kayang mawala ito. Ngayon nagsisisi
siya kung bakit
nagawa niyang iwan at pabayaan ang kanyang sariling ina.
NAKARATING sila sa activity place. Kung saan sila binigyan ng mga protective gears.
Mula ulo hanggang
paa. Sinigurado ng mga staffs ang kaligtasan ng kanilang mga turista bago ipasok sa
loob ng activity place.
Sinimulan nila sa pag akyat ng bundok. Hawak ni Shine ang mahabang kahoy bilang
tungkod paakyat.
Kasunod niya sina Russel at Henry na umaalalay sa kanya kapag hindi na niya kaya.
Sinasalo mo... sinasalo ka rin ba?" tumatawang biro ni Vicky na panay kantiyaw kay
Henry
Bakit mo kasi hinayaang maagaw ng iba. Kung masasaktan ka pala..." Hirit naman ni
Russel.
"Hindi ko hinayaang agawin siya sa akin. Sadyang hindi na niya ako kayang mahalin,"
sabi nitong
nakatingin sa kanya bago maunang umakyat.
tigil nga ninyo yan!'" Naiinis na saway niya sa mga ito.
Nagsitawanan sina Vicky at Suzi. Hindi naman kumibo si Russel. Halatang naiinis na
rin ito kay Henry
Naakyat nila ang Mt. Marikit sa halos isang oras nilang paglalakad. Ang ganda ng
view, makikita mula
doon ang buong bayan ng Magsaysay. Humihingal na umupo siya sa malaking bato
Agad naman siyang binigyan nina Russel at Henry ng tubig. Halos magkasabay ang mga
itong lumapit at
nag abot ng tubig. Tinanggap niya ang ibinigay ni Russel. Bagsak balikat na lumayo
si Henry. Hindi nakaligtas
sa kanya ang masama nitong tingin kay Russel
Kinuhanan sila ni Suzi ng larawan habang magkatabing nakaupo sa malaking bato.
Biglang tumunog ang cellphone ni Russel. Sinagot nito iyon. Habang nakadikit ang
cellphone nito sa
tenga ay panaka-nakang sinusulyapan siya nito.
Hanggang sa lapitan siya nito. "Mi amor, kailangan ako sandali sa opisina.
Nagkakaproblema sa factory
may sumabog na tangke. Babalik din agad ako rito." Hinagkan siya nito sa labi
Nagpaalam ito sa mga kaibigan niya, maliban kay Henyna hindi na nito pinansin pa.
Nang makaalis si Russel ay nilapitan niya si Henry. Nanggigigil niyang itinulak ito
nang malakas.
"Ano bang problema mo, bakit ka nandito? Anong ginagawa mo rito?" Sunod-sunod
niyang tanong rito.
Hinawakan nito nang mahigpit ang bottles mineral water. Hanggang sa mapisa iyon at
bumuhos ang
lamang tubig
"Shine, manhid ka ba? Para hindi mo maramdamang nandito ako dahil mahal pa rin kita
Kahit na
nasasaktan na ako, heto ako... ipinagsisiksikan ko ang sarili ko sayo! Limang taon,
Shine. Limang taon!
Ganoon na lang kadali para sayo na kalimutan ako.. kalimutan ang lahat ng"
Sinampal niya ito. "Henry, matagal na tayong tapos. Matagal mo na iyong tinapos. At
kung sinasabi mo
na nandito ka dahil mahal mo pa rin ako, sorry. Hindi na kita mahal, ni katiting
wala na akong nararamdaman
para sayo. Kaya please, umalis ka na lang" Tinalikuran niya ito habang umiiyak siya
ngunit pilit siya nitong
niyakap patalikod kahit pumapalag siya
"Masakit man para sa akin... pagbibigyan kita. Pero sa oras na umiyak ka dahil sa
kanya... babalik ako
Babawiin kita sa kanya..." Kinalas nito ang pagkakayakap sa kanya.
Narinig niya ang pagmura nito habang papalayo sa kanila.
Umiiyak sina Vicky at Suzi habang nakatingin sa kanya. Umupo siyang muli sa
kinauupuan habang
nakatingin sa malayo. Pinapahid niya ang mga luhang lumandas sa kanyang magkabilang
pisngj.
Nagawa mo ba ng maayos ang ipinag uutos ko?" Nakahalukipkip na tanong ni Avery
habang nakaharap
sa isang balbas saradong lalaki. Nasa edad 45 na ito namay height na flat 5. Malaki
ang pangangatawan nito
at may malaking tiyan.
Ngumisi ang lalaki sa kanya. "Plantsiyado, bos!
"Mabuti kung ganoon." Kinuha niya mula sa bag niya ang sobre na may lamang pera.
"Bente mil iyan,
gaya ng napag-usapan natin. Hindi na kita makikita pagkatapos nito, maliwanag ba?
"Masiyadong mababa ang bente mil, bos. Baka naman gusto ninyong dagdagan.
Tsk! Masiyadong wais ang taong ito. Bumunot siya ng dies mil, sa kanyang wallet at
ibinigay rito.
"Umalis ka nal" Taboy niya rito. Isinuot nglalaki ang sumbrero nito at sumakay sa
motorsiklo nitong
may kalumaan na. Sumakay na rin siya sa kotse niya at malapad ang ngiting tumingin
sa salamin ng kotse
niya.
"Lalabas ka rin pala sa lungga mo, Russ! Tskk... ngayon malalaman mo na kung anong
klaseng babae
ang sinamahan mo at ipinagpalit mo sa akin" sabi niya sa sariling repleksyon at
saka tumawa ng malakas.
Pinaandar niya ang kotse niya at tinungo ang factory ni Russel na kasalukuyang
nasusunog
Magkukunwari siyang concern na concern rito. Gagawin niya ang lahat mapasakanya
lamang si Russel.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 20: Set You Free

ALA UNA Y MEDYA ng hapon nang makarating si Russel sa Magsaysay. Kung saan naabutan
niyang
nasusunog ang factory niya ng mga mangega. Agad siyang bumaba sa kanyang kotse,
nakasalubong niya si
Manong Philip na aligaga.
Dalawang truck ng bumbero ang rumespunde upang maapula ang lumalaking apoy. May mga
nadamay
pang ibang establishments na katabi ng kanilang factory.
"Ano bang nangyari Manong Philip? Ang mga tao natin, kumusta sila? Wala bang
nasaktan sa kanila?"
sunod-sunod niyang tanong rito.
"Wala naman ho, sir dahilnakalabas silang agad. Nakita ni Ruel, isa sa mga
empleyado na may sumabog
mula sa likurang bahagi ng factory. Pagkatapos bigla na lang pumutok iyong breaker
ng mga makina.
Habang kausap niya si Manong Philip may mga nagsidatingan na pulis. At
ipinaimbestigahan niya ang
nangyari. Ang BFP naman ay iniimbestigahan din ang nangyari. Matapos na maapula
angsunog
Agad niyang kinontak si Shine parasabihin dito na hindi siya agad makakabalik dahil
malaking
problema ang kinakaharap niya. Ngunit hindi ito sumasagot kaya pinabayaan na lamang
niya. Hindi rin niya
tiyak kung naidala ba ni Shine ang cellphone nito kaninang umaga o hindi dahil sa
pagmamadali nilang
umalis
atawagan pa lamang sana niya si Avery pero bigla na lang tumigil ang kotse nito sa
isang tabi. Mabilis
i
itong bumaba mula roon at nilapitan siya. Ito pa rin ang makakatulong sa negosyo
niya kahit hindi na niya ito
empleyado.
Russ, oh my gad! Ano ang nangyari, nanunuod lang ako ng TV kanina then suddenly
napanood ko ito.
Kumusta ang mga tauhan natin, gad, wala lang ako nangyari na ito..
Bumuntong-hininga siya. "Thanks for your concern, Avery. Hindi ko alam na nasa news
na pala ito
Natigil siya sa pagsasalita nang lapitan sila ng mga pulis.Sir, maari po ba namin
kayong makausap?
Tumingin ito sa kanya. Tinanguhan niya ito. "Hindi nasunog ang factory ninyo, sir,
sinadya itong sunugin
May nakita kaming maliit na LPG Gas sa likurang bahagi ng factory ninyo. May kaaway
ba kayo, sir? 0
naiinggit sa negosyo ninyo?
Nagulat siya sa sinabi ng mga ito. Wala siyang kaaway sa negosyo, halos kasundo
niya ang lahat. Maliban
na lang kung... hindi naman siguro ganon si Donya Minda para gawin sa kanya ito.
Kilala niya ang matanda at
hindi nito idadamay ang kanyang negosyo sa galit nito sa kanya kung meron man.
"Sa ngayon ho sir, inaalam na po namin ang lahat
"Maraming salamat" mahina niyang sabi sa mga ito at nakipagkamay
"Aalis na kami sir, babalitaan na lang namin kayo.
Habang kinakausap niya ang mga pulis ay may tinatawagan naman si Avery. At halatang
naiinis ito dahil
sa mga mahihinang mura at pagpapadyak ng mga paa nito habang nakapameywang.
Linapitan siya nito nang mapansin na tinitignan niya ito.
"Russ, Ahm... kinokontak ko si Manong Jules, yung driver ko, naisip ko kasi na baka
gusto mo ng
kasama... I mean l just wanted to help you. Dahil kahit na ganito tayo, I mean
hindi tayo magkasundo lately,
concern pa rin ako sayo, sa negosyo mo. Russ, if you don'tmind.."
Tinanguhan na lamang niya ito. Isa pa pagdating sa negosyo malaki ang tiwala niya
rito. Limang taon
nilang pinalago ang Feya's Manggo Jam. At hindi siya papayag na mauwi lang sa wala
ang lahat.
Kinausap nila ang mga may- ari ng mega establishments na nadamay sa sunog ng
factory. At gaya ng
inaasahan niya, babayaran niya ang mga iyon. Kinausap niya ang mga ito at sinabing
ang abogado na lamang
niya at si Avery ang aasikaso sa lahat.
Matapos makausap ang mga ito ay muli niyang kinontak si Shine. Sarado pa rin ang
cellphone nito.
Ibinulsa na lamang niya iyon at tinungo ang kinaroroonan ng kotse niya.
"Russ, kailangan kitang makausap, about kay.. Shine. Russ, masama siyang tao. Hindi
mo siya dapat
pinagkakatiwalaan. Hindi mo siya kilala at
Hinarap niya ito. "Please, stop, Avery! Kung sinisiraan mo lang si Shine para
bumalik ako sayo. Please,
dont do it. Marami akong problema at ayokong dagdagan mo pa ito." Hinihila na niya
ang pintuan ng kotse
niya hang muli itong magsalita.
"Ang babaeng sinasabi mong mahal na mahal mo. Shit! Siya ang batang naging dahilan
kung bakit ka
nawalan ng asawa
Hinarap niya ito. "Nababaliw ka na ba, Avery! Ano na naman bang kasi"
Isinaksak nito sa dibdib niya ang isang envelope.
You want a proof?0 ayan! Tignan mo, alam na niyang siya ang batang iyon, pero anong
ginawa niya
Sumama siya sayo, minahal ka niya! Minahal mo siya! And fk that shit! Naging tanga
ka!
Isinandal niya ito sa gilid ng kotse niya at marahas na hinawvakan sa braso
"Tanga na ako kung tanga, Avery! Ano bang pakialam mo! And this?" Nilukot niya ang
envelope na
ibinigay nito. "'m sure lahat ng lto, gawa gawa mo lang! Your so desperate, Avery!
Ganyan ka na ba?2
Ngisihan niya ito. "What else can you do? Tanong niya rito sabay bitaw sa braso
nitong hawak niya.
"Hindi ako nagsisinungaling" Hinawakan nito ang braso nitong namula sa pagkakahawak
niya.
"I said enough!" Sigaw niya rito. Mauubos na ang pasensiya niya rito
Tumulo ang mga luha nito sa harapan niya. "Bahala ka kung hindi mo ako
pinapaniwalaan. Ginagawa ko
lang ito dahil mahal kita. Mahal na mahal kita, Russ.." Pinulot nito ang envelope
at iniabot muli sa kanya.
"Nagsasabi ako ng totoo."
Bumuga siya ng hangin. "Umuwi ka na, pagod ako, Avery. And I have no time for
Hinatak nito ang batok niya. Pilit siya nitong hinahalikan sa mga labi niya.
Hinawakan niya ang
magkabilang balikat nito at marahas na itinulak niya ito palayo.
"Bigyan mo naman ng kahihiyan ang sarili mo, Avery. I'm sorry. Tuluyan na niyang
binuksan ang pinto ng kotse niya at saka pinaandar iyon.
Kung totoo man ang sinasabi nito. Kailangan niyang makasiguro.At aalamin niya iyon
kay Shine. At sana
mali si Avery dahil hindi niya alam kung magagawa niyane patawarin ito kung totoo
ang lahat ng mga sinabí
ni Avery sa kanya.
"TIME OF DEATH, 5:30 pm." malungkot na sabi ng doctor nang itinigil nito ang pag
pump sa dibdib ni
Minda. Tumunog ang aparato sa tabi nito dahil sa flat na linya.
Bumuhos ang luha sa mga mata ni Roman habang nakatingin sa walang buhay niyang ina.
Hindi na nito
nagawang maka-recover dahil lumaki na ang puso nito. Na naging sanhi kung bakit ito
namatay.
Umiyak si Guada habang nakatingin sa namayapa niyang amo. Halos kapatid ang naging
turing ni Minda
rito. At iyon ang isang magandang alaala na hindi nito makakalimutan. Si Manong
Jules naman ay
nagpupunas din ng luha habang nakatingin kay Minda. Halos apat na dekada na silang
naninilbihan ni
Guada sa mga Alonzo. At naging pamilya ang turing ni Minda sa mga tauhan niya.
Napakabuti niya sa lahat.
Naroon ang abogado ni Minda na kinakusap ang cashier. Ito ang umaasikaso sa mga
bayarin ni Minda sa
hospital
Wala pa rin si Shine. Hindi pa ito dumarating. Hanggang sa maidala na si Minda sa
mansion kung saan
ito pagluluksahan.
NAGISING si Shine sa isang halik sa kanyang pisngi. Naalimpungatan siyang bumangon
mula sa
pagkakahiga niya sa kama.
Nang imulat niya ang kanyang mga mata. Nakita niya si Russel na nakatayo sa harapan
niya. Nakangiti ito
sa kanya. Nginisihan niya ito dahil nakasuot lamang siya ng manipis na bestidang
pantulog.
"Kanina ka pa ba?" tanong niya rito.
Nilapitan siya nito at hinapit sa bewang. Itinayo siya nito sa kama at isinandal sa
dingding. Nakadagan
ang katawan nito sa kanya at ikinikiskis ang umbok ng pantalon nito sa pagitan ng
hita niya.
"I just want to f"kyou.. fk you everytime," bulong nito sa tenga niya. "Pero hindi
ko gagawin.."
Binitawan siya nito. "How long na magsisinungaling ka sa akin, Shine? Hindi pa ba
sapat na minahal kita?"
pasigaw nitong tanong sa kanya sabay hagis sa envelope. Nasa sahig ang backpack
niya. Para siyang
binuhusan ng malamig na tubig sa narinig niya mula rito.
"Russel.." Kinagat niya ang ibabang labi sa nagbabadyang pagluha.
"Sabihin mo nga sa akin. Paano mo ito nagawa sa akin?" mahina nitong tanong.
Nakatingin ito sa kanya.
"Totoong minahal kita, Shine. Pero ngayon... hindi ko na alam. Hindi ko na alam
kung tama pa ba na mahalin
kita! Ikaw ang dahilan kung bakit nawalan ako ng asawa. Ikaw ang dahilan kung bakit
nawalan ng mommy si
Feya! Ikaw ang dahilan!" Sinuntok nito ang dingding ng malakas.
Nanginginig ang tuhod na napaluhod siya sa harapan nito. Sapo ng mga kamay ang
magkabila niyang pisngi.
"Sorry...I 'm sorry.. hindi ko sinasadya. Hindi ko sinasadyang magsinungaling sayo.
Sasabihin ko na
sana kaso... natatakot ako. Mahal na mahal na kita" humahangulgol na sabi niya.
"Russel, hindi ko"
"Umalis ka na! Hindi ko pakikinggan ang lahat ng mga sasabihin mo! Akala ko. akala
ko
nagsisinungaling lang si Avery nang sabihin niyang ikaw ang batang hinahanap ko.
Ipinagtanggol kita"
Tumawa ito ng payak. "Pero nagkamali ako...isang mali na dumating ka sa buhay ko.
Isang mali na minahal
kita" Tinalikuran siya nito ngunit mabilis niya itong niyakap patalikod.
"Russel, please 'wag mo namang gawin sa akin to. You promised me that"
Kinalas nito ang kamay niyang nakayakap rito. "Yes, nangako ako sayo. Pero ngayong
alam ko na ang
lahat... sa tingin mo mamahalin pa rin kita! I hate you! I hate that I love you!"
Sigaw nito sa harapan niya.
"Umalis ka na! Lahat ng gamit mo nandiyan na. Hindi ko na sana makikita pang muli
ang pagmumukha mo.
Layuan mo na rin si Feya. Hate me as I hate you! Wala na akong pakialam. Kalimutan
mo na ako! Magbihis ka
na, hinihintay ka ng mga kaibigan mo sa labas ng hotel. Magsama-sama kayong mga
sinungaling!"
Wala na siyang nagawa pa kun'di yakapin ang sarili niya. Hindi niya alam ang
gagawin. Kinasusuklaman
siya nito. Pinahid niya ang mga luha niya at umupo sa gilid ng kama. Habang
pinupulot isa isa ang mga
laman ng envelope na inihagis nito sa kanya.
" Russel.." humihikbing banggitniya sa pangalan ng lalaking minahal niya at
ngayon... kinasusuklaman
siya.
PARA siyang basang sisiw habang nakatingin sa kinatatayuan ni Russel. Nakatingin
ito sa kanila habang
pasakay sila ng van. Walang patid ang pagbuhos ng luha niya habang nakatingin dito.
Ano ba dapat ang asahan niya mula rito? Kasalanan niya dahil nagsinungaling siya
rito.
Tinulungan siya ni Henry na dalhin ang mga gamit niya. Nagtataka ito kung bakit
bigla na lang silang
uuwi. Pati sina Suzi at Vicky ay walang ideya sa nangyayari sa kanila ni Russel.
"Shi, tahan na." Inakbayan siya ni Suzi. Linapitan din siya Vicky
"Pinapauwi na niya tayo kaya umuwi na tayo. Ngayon lumalabas na ang tunay na anyo
niyang matanda
mong boyfriend, Shine. Mabuti na lang hindi pa ako umuwi, mabuti na lang talaga.
Ano ba kasing nangyari?
Akala ko ba okay"
"Umalis na tayo" pakiusap niya rito. Sumakay na siya sa loob ng van. Sumunod naman
ang dalawa
niyang kaibigan sa kanya. Umibis si Henry patungo sa driver's seat.
"Ako na ang magda-drive" sabi nito na kinuha ang susi kay Vicky.
"Idiretso mo sa mansion, Henry" Tumingin siya sa labas ng bintana. "Paalam,
Russel."bulong niya sa
kawalan habang patuloy sa pagtulo ang kanyang mga luha.
Halos madurog ang puso niya hindi niya akalaing aabot sa ganito ang lahat.
Bumuga ng hangin si Henry. "Shine, ayokong nakikita kang umiiyak. Ang pangit mo
pala."
Nangiti siya sa sinabi ni Henry. Kahit na inis na inis sina Suzi at Vicky rito
dahil ito raw ang malas sa buhay nila.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 21: Painful Memories

INIHATID ni Russel ng tingin sina Shine at mga kaibigan nito habang papalayo sa
kanya. Galit siya, galit
na galit siya. Sa pagsisin ungaling nito at panlilinlang sa kanya. Hindi niya
hinayaang magpaliwanag ito. Dahil
biglang bumalik sa kanya ang nakaraan. Ang buong akala niya'y ganun kadali ang
magpatawad pero
nagkamali siya. Minahal niya si Shine, minahal niya ito ng totoo.
Ngunit hindi sapat ang pagmamahal na iyon para maghilom ang sugat sa kanyang puso.
Hindi pala
ganun kadali..
Ipinagkrus niya ang kanyang mga palad habang nakaupo sa driver's seat. Tumulo ang
luha sa kanyang
mga mata.
"Tama bang kamuhian ko pa rin siya, Filomena" bulong niya sa kawalan
Nang pumunta siya sa kanyang mansion kagabi. Hinanap niya ang gamit ni Shine,
habang hawak ang
larawan na ibinigay sa kanya ni Avery. Hinalungkat niya ang bag nito at nakita niya
ang isang envelope na may
laman na sulat, sulat ng kanyang ina para kay Shine. Hindi niya alam na ginawa iyon
ng kanyang ina. At kung
bakit nito iyon ginawa ay nasisiguro niyang may dahilan.
Noong una ay hindi siya makapaniwala na magagawa iyon ni Shine. Matagal na nitong
alam ang lahat
peropatuloy pa rin itong nagsinungaling sa kanya.
Nag-ring ang cellophone niya na nasa bulsa niya. Kinuha niya iyon, si Travis ang
tumatawag. Agad niya
iyong sinagot.
"Pare, magkita tayo may dapat kang malaman"
"Sige, magkita na lang tayo sa bar." lyon lamang ang nasabi niya bago nito putulin
ang tawag.
Pinaandar niya ang kotse patungo sa Happy Tummy Bar na pagmamay-ari ng kapatid ni
Avery.
NANG makarating siya roon ay agad siyang umorder ng limang beer. At umupo sa sulok
na bahagi ng
bar.
Nilapitan siya ng isang babae pero hindi niya iyon pinansin. Hinayaan lamang niya
itong umupo sa tabi
niya.
"Hi, ngayon lang kita nakita rito," mapanuksong sabi nito habang idinadantay ang
isang kamay sa hita
niya.
Tbinaba ng waiter ang beer na order niya. Binuksan niya iyon at hindi
pinagkaabalahang kausapin ang
babae.
"Ano ang pangalan mo, cutie boy?" tanong nito na hinahaplos ang isang hita niya
pataas.
Inalis niya ang kamay ng babae sa hita niya. At inilayo ang upuan niya rito.
Hey, ang Suplado mo naman!" nakasimangot na sabi nito. Tumayo ito at umalis din sa
tabi niya. Lasing
na ang babae na nasa edad bente anyos pataas.
Sinipat niya ang relo niyang pambisig. Alas nuebe pa lamang ng gabi. Mayamaya pa ay
dumating na si
Travis, naka coat ito ng brown at black shades. Nakaipit sa bibig nito ang umuusok
nitong sigarilyo. Nakaipit
sa kili-kili nito ang isang envelope. Humila ito ng upuan sa tabi niya at saka
tinanggal ang suot na shades.
Isinipit nito ang sigarilyo sa daliri at itinungga ang beer na hawak niya. Muli
siyang sumenyas sa waiter
para umorder pa.
"Alam ko na ang lahat pare..
Nangunot ang noo nito. "Alam mo na na si Agatha Alonzo ang nagpapadala sayo ng
litrato?
Nagtaka siya sa sinabi nito. "Sinong Agatha Alonzo?
"Pinsang buo ni Shine Alonzo, ang menor de edad na nagmamaneho sa van na iniwasan
mo
"At bakit naman niya ako padadalhan ng litrato nE pinsan niya?"
"Pare, alam ko na ang ugnayan ninyo ni Shine, nasabi na sa akin ni Avery. Pinatawad
mo na ba siya?"
Itinungga muli nito ang beer na iniinom niya kanina.
Huminga siya ng malalim. "Hindi ganun kadaling magpatawad" Tumingin siya sa malayo.
"Buong akala
ko'y kaya ko pero hindi ko nagawa. minahal ko ang babaeng naging dahilan kung bakit
ako namatayan ng
asawa."
Dumating ang waiter at inilapag ang isang case ng beer sa ilalalim ng lamesa at
ipinatong nito ang
bucket na puno ng yelo.
"Teka, may plano ka bang maglasing?" tanong nito sa kanya.
"Maglalasing tayong dalawa." Ipinatong niya sa lamesa ang mga beer na nakabukas na
"Sa ginagawa mong iyan pinapahirapan mo lang ang sarili mo. Paano na si Shine kung
ganon?"
"Ano bang dapat kong gawin sa kanya? Bukod sa kamuhian ko siya at pahirapan?"
Tinapik nito ang balikat niya. "Bakit mo pahihirapan ang taong minsang nagpasaya
sayo, pare. Matagal
na panahon na iyon, inosente pa si Shine noon. Isa pa hindi naman niya kayo
mababangga kung hindi niya
iniwasan iyong batang tumatawid. At sa kasamaang-palad hindi niya nagawa... may
medical issues si Shine
dahil sa aksidente, na-trauma siya, nagkaroon din ng temporary amnesia. Dumanas
siya ng depression at
muntik na niyang bawiian ng buhay ang sarili niya. Nariyan ang lahat ng reports
mula sa police officer na
humawak ng kaso ninyo. Isa pa si Tita Via mismo ang umurong sa demanda na ginawa
mo."
"Mas malaki ang nawala sa' kin pare, alam mo rin kung ano ang mea pinagdaanan ko!"
Nagtaas siya ng
boses dito.
"Ang akin lang, hindi sinasadya ni Shine ang nangyari, hindi ko siya
ipinagtatanggol pare, pero iyon ang
totoong nangyari"
Hindi na siya sumagot. Sunod-sunod niyang itinungga ang laman ng beer na iniinom
niya. He was
devastated and yet broken... magulo ang isipan niya.
"NASAAN na yung mga beer na ini- oder ko!" sigaw niya habang kinakalampag ang
lamesa. Nakatayo si
Travis sa likuran niya at ng isa pang lalaki na pamilyar sa kanya.
"Pare, lasing na lasing ka na. Halika na umuwi na tayo." Inalalayan siyani Travis.
Hinawakan nito ang
kamay niya at dinala iyon sa balikat nito habang ang isang kamay niya ay dumuduro
sa lalaki.
"Hoy, ikaw!" Sumisinok na siya at halos matumba na
"Sir, magsasara na kami," sabi ni Edward na halatang naiinis na sa kanya.
Nginisihan niya ito. "Halika na pare... wa-wala naman pa lang... kuwenta itong
lugar na ito! Ang a-aga pa
magsasara na!" Pasuray-suray ang lakad nilang dalawa ni Travis dahil sa kalasingan
niya.
"Ihahatid na kita sa bahay mo, pare." Ibinukas nito ang pintuan sa tabi ng driver's
seat. At umupo siya
roon habang nakatingala ang ulo.
"Mahal na mahal ko siya... mahal na mahal ko siya, pare. Pero.. t@ngin@ minahal ko
ang babaeng
naging dahilan para mawalan ako ng asawa," malakas na sabi niya.
Tinapik ni Travis ang kaliwang balikat niya nang makasakay na ito sa kotse.
Pinaandar nito iyon, narinig
niya ang malalim na buga nito ng hangin.
INIHATID siya nito sa bahay niya. Agad silang sinalubong ni Manorng Philip
pagkababa pa lamang niya ng
kotse. Halos matumba siya sa kalasingan.
Manong Philip, kayo na ho ang bahala kay Russel. Nasa parking lot ho ng bar ang
kotse niya."
Ihalalayan siya ni Manong Philip. "Ano ho bang nangyari sir?" nag-aalalang tanong
ng matanda.
"Mahaba pongistorya manong, sige ho mauna na ako. Pare, magpahinga ka na"
pagpapaalam nito.
Narinig niyang pinaandar nito ang makina ng sasakyan. Pagkatapos ay isinara ni
Manong Philip ang gate nila
habang nakaalalay sa kanya.
"Sir, bakit ho ba kayo naglasing?"
Itinulak niya ito. Napaupo siya sa damuhan sa may garden. Inihiga niya ang sarili
doon at tumingin sa
langit
"Si Filomena... magagalit ba siya? Pagagalitan ba niya ako.. tssk. Ang tanga ko!
Ang rupok ng puso ko!"
Sigaw niya habang nangingilid ang mga luha sa kanyang mga mata.
Hindi nagsalita si Manong Philip. Muli siyang inalalayan nito na makatayo hanggang
makarating sila sa
kuwarto niya. Inihiga siya nito sa kama niya, inalis nito ang sapatos na suot niya
at saka ito umalis ng
kuwarto.
a kanyang kama, naamoy pa rin niya ang pabango ni Shine na umaalingasaw sa unan na
nasa tabi niya.
Ipinikit niya ang mga mata at niyakap ang unang ginamit ni Shine.
"Bakit ikaw pa? Bakit"
***
MASAMANG balita ang agad na sumalubong kay Shine pagdating nila sa mansion ng mga
kaibigan niya.
Napapalibutan kasi ng puting bulaklak ang buong paligid. Nakasuot ang halos lahat
ng mga tao ng itim na
damit.

Nanginginig ang tuhod na pumasok sila sa loob, Namumugto na ang kanyang mga mata
dahil sa walang
tigil na pag iyak.
Para siyang kandilang nauubos nang makita ang larawan ng kanyangLola Minda na
napapalibutan ng
mga bulaklak. Linapitan siya ng kanyang anma, na naroon at biglang tumayo nang
makita siya,
"Wala na ang Lola Minda mo, anak. Wala na," humahagulgol na sabi nito at saka siya
niyakap.
Hindi ito totoo. "Papa, hindi... hindi.." namamaos ang tinig na niya.
Bumuhos ang luha sa kanyang mga mata
"Kahapon isinugod namin siya sa hospital dahil inatake siya ng sakit niya" Kuwento
nito matapos
kalasin ang pagkakayakap sa kanya.
"Pero malakas pa... si lola, 'pa"
"Inilihim niya sa atin na bumalik ang sakit niya noon"
"Na-namatay ba si lola dahil sa akin 'pa? Dahil nalaman niya na
Hinawakan nito ang kamay niya. "Shine, mahal ka ng lola mo, at namatay siya hindi
dahil sa 'yo,
Kasalanan ko dahil naging pabaya akong anak" Tumingin ito sa gawi ni Lola Minda na
nakaratay sa kabaong
"Pa, alam mo rin ba na..." Pumatak ang luha sa kanyang mga mata. Niyakap niya ito.
"Pa, alam nani
Russel ang totoo." humaihikbing sabi niya rito. Umaalog ang magkabila niyang
balikat habang hinahaplos
nito ng marahan ang likuran niya.
"Tahan na anak, walang may gusto sa nangyari. Hindi mo iyon kasalanan," mahinang
sabi nito.
"Magpahinga ka na, ako muna ang bahala rito."
Kinalas niya ang pagkakayakap dito. Binalingan nito ang mga kaibigan niya. Kinausap
ni papa sina Vicky,
Suzi at Henry. Mabigat ang mga paang inihakbang niya iyon patungo sa kuwarto ng
kanyang Lola Minda.
Humiga siya sa kama nito at kinuha ang larawan nito na nasa. Pagkatapos ay niyakap
niya iyon habang
umiiyak siya. Dobleng sakit ang nararamdaman niya ngayon. Pinarurusahan na ba siya
ng langit dahil sa
pagsisinungaling niya at pagiging makasarili. Nawalan siya ng lola at si Russel,
tuluyan na siyang itinaboy nito.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 22: Katotohanan

MASAKIT ang ulo ni Russel kinabukasan nang magising siya. Hawak ang sintido nang
bumangon siya sa
kanyang kama. Tinanggal niya ang kanyang mga damit at dumiretso siya sa loob ng
banyo upang maligo.
Itinapat niya ang ulo sa shower at itinukod ang isang kamay sa pader.
Hindi niya maalis ang alalaala na naiwan ni Shine sa isipan niya. Hinilamos niya
ang dalawang palad sa
mukha niya. At bumuga ng malalim na hangin. Kailanganniyang ituon ang kanyang
sarili kay Feya at sa negosyo niya.
Pagkatapos niyang maligo ay nagbihis na siya. Suot ang boxer shorts at sando nang
lumabas siya ng
kanyang kuwarto. Nakasampay sa balikat niya ang puting tuwalya na ginamit niya para
tuyuin ang basa
niyang buhok.
Pagkababa niya ng hagdan ay agad siyang sinalubong ninaManong Philip at Manang Lot
"May problema ho ba? taka niyang tanong nang mapansing humihikbi si Manang Lot
"Si Donya Minda kasi sir."
Kumunot ang noo niya. "Ano'ng nangyari
"Patay na siya, sir, kahapon pa. Heart enlargement daw ang ikinamatay niya, sir"
Nabigla siya sa sinabi nito. Agad na pumasok sa isip niya si Shine. Pero napawi ang
pag-aalala niya nang
maalala na naroon nga pala si Henry para rito.
"Sir, hindi nyo ba pupuntahan si Shi
"Marami akonggagawin Manong Philip. Kayong dalawa na lamang ni Manang Lot ang
pumunta."
Iniwasan niya ang nangungusap namata ni Manong Philip.
"Pero sir kailangan kayo ni Shine.
"Manong Philip, ito na ang huling beses na babangeitin ninyo ang pangalan ni Shine
sa loob ng
pamamahay kol" maawtoridad na sabi niya.
Sir, mawalang galang na pero bakit ba ganyan kayo kay Ma'am Shine. Nung nakaraan
lang sobrang saya
ninyong dalawa. Ano ho bang nangyari?
Siya ang naging dahilan kung bakit ako nawalan ng asawa!'
"Sir..
"Bumalikna kayo sa trabaho, at Manang Lot, may gamit na naiwan si Shine sa itaas.
Ibalik mo na lang sa kanya.
Si-sige ho, sir"
Nanahimik si Manong Philip at nagyuko ito ng ulo. Umalis ito sa harapan niya at
sinundan naman ni
Manang Lot
Bumuga siya ng hangin. At tumingin sa dalawa habang humahakbang palayo.

Bumuga siya ng hangin. At tumingin sa dalawa habang humahakbang palayo.


SAMANTALA..
HABANG nasa kuwarto si Shine ng kanyang Lola Minda ay may napansin siyang isang
maliit na kahon na
nasa ibabaw ng lamesitang nasa tabi ng kama.
Pilit niyang ibinangon ang sarili sa kinahihigaan. Sobrang bigat ng kalooban niya,
nadudurog ang puso
niya. lang beses na siyang kinatok ng kanyang Papa, pati sina Vicky, Suzi at Henry
ay nag aalala na sa kanya.
Binuksan niya ang kahon at nabigla siya sa kanyang nakita. Isang lumang larawan na
pamilyar na
pamilyar sa kanya.
"Shine, papasok na ako!l" Malakas na sigaw ng kanyang Papa habang kinakatok nito
ang pintuan.
Napapitlag siya at napatingin rito. Bumukas ang pinto at isinara rin nito
pagkatapos.
"Pa, a-anorng ibig sabihin nito, bakit... bakit."
Umupo ito sa tabi niya. At kinuha ang lumang larawan na hawak niya.
"Shine, anak... siya si Filomena." Nangilid ang luha nito sa mga mata. "Kapatid mo
siya..
"Hindi.. hindi 'yan totoo 'pa. Nagsisinungaling ka lang" Hindi siya makapaniwala sa
sinasabi nito.
"Anak namin siya ni Gwen, ang una kong asawa. Naghiwalay kami noon dahil nalulong
ako sa bisyo,
napabayaan ko sila. Mula nang mamatay ang iyong Lolo Federino ay nagkandaloko-loko
ang lahat.
Hanggang sa hindi ko na magawa ang obligasyon ko kay Gwen at sa anak namin. Inilayo
niya sa akin si
Filomena, hanggang sa nalaman kong nag-asawa na ito"
"Bakit mo inilihim sa akin 'pa?" puno ng pagdaramdam niyang tanong
"Natakot ako.. natakot kami... na kapag sinabi namin sa 'yo. Ma-depress ka ulit.
Kaya inilihim namin sa
iyo"
"Ako ang naging dahilan kung bakit namatayan ng asawa si Russel. Ako ang dahilan
kung bakit namatay
ang kapatid ko. Ako... ako ang may kasalanan." Humagulgol siya ng pag-iyak. "Kaya
pala inilalayo ako ni Lola
Minda kay Russel. Kaya pala... sana noon pa, sinunod ko na lang siya. Sana sinunod
ko na lang si Lola, 'pa."
Lumuhod sa harapan niya ito. Umiiyak ito habang hawak ang kamay niya.
"Kasalanan ko ito, anak. Hindi mo dapat sisihin ang sarili mo. Hinayaan kitang
mapalapit kay Russel
dahil gusto kong maging normal ang buhay mo. Pero nagkamali ako, nagkamali ako ng
desisyon na hayaan
ka naming bumalik dito sa Magsaysay"
Nanginginig ang buo niyang katawan sa sinabi nito. Hindi siya halos makahinga sa
pag-iyak. Hindi niya
alam ang kanyang gagawin.
Sunod-sunod muling pagkatok. Pinahid ni papa ang luha nito sa mga mata. Binuksan ni
papa ang pinto.
Pumasok si Mama at niyakap siya nito kaagad.
"to na nga ba ang sinasabi ko, Roman. Ngayon nariyan si Gwen, nasa labas, kanina pa
nagi-eskandalo.
"Ano bang gusto nila, ipakulong natin ang anak natin para matapos na ang lahat ng
ito ?" panunumbat ni
Mama kay Papa.
"AkO na ang makikiusap kay Gwen. Tapos na ang kaso at si Via mismo ang nag-urong ng
demanda"

Mabilis itong lumabas ng kuwarto.


Kumalas siya sa yakap ng kanyang Mama. At sinundan ang paglabas ng kanyang Papa sa
kuwarto.
"Shine!" Habol na tawag nito ngunit hindi niya ito nilingon.
PIlabas ninyo si Shine! Sumisigaw na sabi ni Gwen.
"Irespeto mo naman ang burol ni Mama!" mariing sabi ni Papa nang makalapit dito.
Irespeto, bakit Roman. Nang inilayo ba ninyo ang anak ninyo ni Ana, inirespeto mo
ba ako? Inirespeto
mo ba ako bilang magulang ni Filomena. Anak natin ang napatay niyang anak mo. Hindi
n'yo man lang ako
kinausap nang maayos bago ninyo itakas ang batang iyan! At ngayon nalaman ko pa na
nakipagrelasyon siya
kay Russel, alam ba ninyo 'yun? Napakaimoral ng
Lumuhod siya sa harapan nito. "Patawarin po ninyo ako.. patawad hindi ko ho alam.
Wala akong
alam..."
Marahas na hinawakan nito ang magkabilang balikat niya. Pinatayo siya nito at saka
sinampal ng
malakas sa kanyang kanang pisngi.
"lpapakulong kita, pagbabayaran mo ang lahat"
Nilapitan siya ng kanyang Papa. "Umalis ka na, Gwen. Anak ko rin si Filomena at
anak ko si Shine. Hindi
ako papayag sa gusto mong gawin. Hindi ako makakapayag!"
"Hindi pa tayb tapos, Roman. Magkita na lang tayo sa hukuman! At hindi na ninyo
matatakasan ang mga
ginawa ninyo sa anak ko. Hayop ka, Roman! Wala kang kuwenta!" Umalis ito pagkatapos
sabihin ang mga
yon.
"Halika na, Shine. Bumalik na tayo ng Maynila," umiiyak na sabi ni Mama nang
makalapit sa amin ni Papa.
Nakatingin ang halos lahat ng mga tao sa amin. Nagbubulung-bulungan ang mga ito.
Pinag-uusapan ang
nangyari na kanilang nasaksihan.
"Hindi 'ma. Hindi tayo aalis. Hindi.." Tumakbo siya palabas ng bahay. Sinundan siya
ni Henry.
Pinigilan siya nitong sumakay sa kotse niya.
"Shine, kumalma ka. Bumalik na tayo sa loob, please" mahinang sambit nito. Ngunit
marahas niyang
tinanggal ang kamay nitong nakahawak sa braso niya.
"Wag mo akong papakialam, Henry!" Bulyaw niya rito.
"No! Mag-uusap tayo! " mariing pagpupumilit at saka sumakay sa loob ng kotse niya,
sa tabi ng driver's
seat.
Wala siyang nagawa kun'di pumasok din sa loob ng kotse niya at pinatakbo iyon ng
mabilis. Hindi niya
batid kung Saan siya pupunta, ang gusto lang niya ay makalayo sandali. Makapag-
isip-isip kung ano ang
dapat niyang gawin. Kung ano ang kailangan niyang gawin.
INAAYOS ni Russel ang mga gamit ni Shine na naiwan nito sa bahay niya nang magbukas
ang pinto ng
kuwarto niya kung saan siya naroroon.

"Iho, kasama ko si Feya. Ipinadiretso ko na siya sa kuwarto niya. Dahil kailangan


nating mag-usap
tungkol kay Shine."
Ibinaba niya ang mga gamit ni Shine na sa sahig na nakalagay sa paperbag. Hinarap
niya ito at
humalukipkip.
"Bakit 'ma? Sasabihin na ba ninyo sa akin kung kailan pa ninyo alam ang lahat."
"Russel.
"Noon bang kaarawan ni Feya, alam na ba ninyong si Shine ang batang iyon? At
hinayaan lang ninyo
ako!"
"Russel, iho. Walang kasalanan si Shine, wala siyang kasalanan sa nangyari. At
ginawa ko ang sa tingin
kong tama. Nang makita ko kung paano itrato ni Shine si Feya. Doon ko napagtanto na
marahil magkakaayos
kayo. At hindi nga ako nagkamali dahil mabuting tao si Shine, Russel."
Nginisihan niya ito. Seryoso ka ba 'ma? Sa tingin mo naging mabuti ang lahat.
Nadudurog ang puso ko
kapag naaalala ko kung paano ko minahal ang taong naging
Russel, hindi siya ang nakabangga sa inyo. Aminin mo rin sana sa sarili mo na may
pagkakamali ka.
Wag mong ibunton kay Shine ang sisi! Maawa ka naman sa taong nagmalasakit sa iyo,
sa inyo ni Feya.
Pinasaya ka niya at sapat na iyon para mapatawad mo siya. Limang taon na ang
lumipas, Russel. Alam mo ba
kung bakit ako nandito, dahil kay Gwen. Ipapakulong niya si Shine, ipapaungkat niya
ang kaso.
Nanahimik siya. "Gawin niya ang dapat niyang gawin, please 'ma. Wag mo nang
ipagtanggol si Shine.
Nakialam din kayo sa nangyari. Nabasa ko ang sulat kamay ninyo. Hindi n'yo dapat
ginawa iyon."
"Ginawa ko iyon dahil hindi maaring ipakulong si Shine. Inosente siya, inosente ang
kapatid ni Filomena
sa ama. Tumulo ang luha nito.
Natigalgal siya sa narinig niya. "A-ano'ng sinabi ninyo?
"Sina Shine at Filomena, magkapatid sila sa ama.
Tama ba ang narinig niya. Magkapatid sina Shine at Filomena. Ibig sabihin si Shine
ang pupuntahan nila
ni Filomena noong araw na mangyari ang aksidente. Si Shine ang madalas ikuwento ng
kanyang
namayapang asawa.
Naihilamos niya ang magkabilang palad sa mukha niya.
"Iho..
"Umalis na kayo, 'ma. Umalis na kayo!" Madilim ang anyong nilampasan niya ito at
pinagbuksan ito ng
pinto. Pinapahid nito ang luha habang inihahakbang ang mga paa.
"Russel.."
Hindi niya pinakinggan ang pagsusumamo nito sa harapan niya. Nanlambot ang mga
tuhod na napaupo
Siya sa sahig. Kinapa niya ang kanyang cellphone sa bulsa niya. Sinubukan niyang
kontakin si Travis ngunit
hindi ito sumasagot
SiNE, Busto mo na rin bang magpakamatay!" sigaw ni Henry habang nakakapit sa
kinauupuan. MabiliS ang kanyang pagpapatakbo ng kotse. Ipreneno niya iyon sa gilid
ng daan. Halos masubsob pa ito sa ginawa
niya dahil hindi ito nakasuot ng seat belt.
"Bakit mo ba ako sinundan? Bakit mo ba pilit na isinisiksik ang sarili mo sa akin?
Kinasusuklaman ako ni
Russel dahil ako ang naging dahilan sa pagkamatay ng asawa niya... ng kapatid ko"
"Shine, 'wag mong sisih in ang sarili mo. Hindi mo naman kagustuhan ang nangyari,
tsa pa, walang may
gusto no'n. Hindi mo alam na kapatid mo siya. Sorry, narinig ko kasi usapan ninyo
ni Tito Roman kanina sa
kuwarto. Ayoko sanang makialam dahil hindi naman mahalaga sa 'yo ang mga sasabihin
ko pero...please,
Shine. Wag mo naman sanang sisihin ang sarili mo."
Niyakap siya ni Henry. "Nandito lang ako para sa iyo, Shine. Ipagtabuyan mo man ako
palayo, hinding
hindi ako aalis"
Humikbi siya sa balikat ni Henry. Niyakap niya rin ito. Wala siyang ibang
makapitang iba, dahil ang isang
taong inasahan niya ay kinamunuhian siya.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Kabanata 23: Letting You Go

SINAMAHAN ni Henry si Shine sa isang bar. Maingay sa loob at nagsasayawan ang mga
kumpulan ng mga
babae't lalaki sa paligid. Hinila siya nito papasok sa bar na patay-sindi ang mga
ilaw.
Agad itong kumuha ng maiinom nila. Kabisado niya si Shine, magpapakalasing ito
hanggang sa hindi na
nito makaya ang sarili. Nagawa na nila ito noong nag aaral sila ng kolehiyo. At
palaging siya ang nauunang
malasing kaysa rito.
"Hindi ka ba iinom?" malakas rna tanong nito sa kanya habang tumutungga ito ng
alak. Vodka ang
inorder nito sa waiter.
Kinuha niya ang iniaabot na baso ng alak nito ngunit hindi niya iyon inimom.
Ibinuhos lamang niya iyon
sa halaman na nasa lamesa nang hindi ito nakatingin sa kanya. May isang lalaki ang
lumapit sa kanila ni
Shine, naka-denim short ito at white sando habang naka-rubber shoes. Mukha itong
mayaman at tila kilala
nito si Shine.
Tinabig niya ang kamay nito nang gusto nitong makipagkamay kay Shine
"Pare, kasama niya ako. Sino ka ba?" Maangas niyang tanong.
"Kilala ko siya, Henry. Siya si Edward Santillan, kaibigan ko. Ang saya no? Narito
ang dalawang lalaki sa
tabi ko nakangising sabi nito sa kanila na inakbayan pa ang sinasabing Edward.
Shine, lasing ka na ba? Kanina pa kita napapansin panay tungga mo ng alak. May
problema ka ba,
ginagawa ma ng tubig iyang vodka," sabi ni Edward.
Tinanggal ni Shine ang pagkakaakbay sa lalaki. "Just shut up! Wala kayong pakialam.
At hindi pa ako
lasing!" Nilayuan sila nito.
"Ano bang nangyari sa kanya. Last i saw her may kasama siyang lalaki. Nasa mid 30's
nayata. And now
kasama ka naman niya. And lthink she's not okay, what happen to her?" seryosong
tanong nito sa kanya.
Tinignan niya si Shine na nakikipagsayawan sa mga taong hindi nito kilala.
"May problema lang siya, at sa tingin ko kailangan niya tayo. Maiwan na kita,
Edward. Heto ang creadit
card ko, iiwan ko na muna iyan sa iyo. Ha-hunting-ngin na lang kita bukas. luuwi ko
na si Shine, lasing na
siya."
Ibinalik nito ang credit card niya. "l owned this bar. Sa iyo na yan. Kapag may
problema tawagan mo lang
ako, here is my business card. Iniabot nito ang Happy Tummy Card na pangalan ng bar
nito. "Bring her safe
in her home." Tinapik nito ang balikat niya. "May CCTV ang bawat sulok ng bar ko."
Pagbabanta pa nito sa
kanya bago siya nito talikuran.
Sa tono ng pagsasalita ni Edward parang nasasaktan ito. Siguro dahil lalaki siya
nararamdaman niya na
gusto rin nito si Shine. Nakikita niya iyorn sa mga mata nito. Ngunit wala itong
magawa dahil narito siya
ngayon. Hindi niya hahayaang mawala muli si Shine sa buhay niya.
Inalalayan niya si Shine palabas ng bar. Halos matumba na ito dahil sa kalasingan.
Nagpatulong siya sa
guard para buksan ang pintuan ng backseat ng kotse nito at saka niya inihiga si
Shine doon. Kumakanta-
kanta pa ito at tatawa-tawa. Mayamaya pa ay naririnig na lamang niya itong umiiyak
kasabay ng pagtawag
nito sa pangalan ni Russel
"Shit" mariing mura niya. At isinara ang pintuan ng kotse. Pumasok sa isip niya si
Russel. Ang
matandang iyon, lihim siyang nagselos dito. Magpaparaya na sana siya rito dahil
hindi niya gustong
masaktan si Shine, hindi niya gustong guluhin ang mga ito. Pero ngayon, nangeieigil
siya sa lalaking 'yon.
Gusto niyang basagin ang pagmumukha nito. Gusto niyang ipamukha rito na maling-mali
ito sa ginawa. Pero
ano nga bang magagawa niya? Hindi siya p'wedeng makialam sa mga ito. Bilang respeto
na rin kay Shine. At
sa pagkamatay ng Lola Minda nito.
IPINASOK niya si Shine sa kuwarto niya. Ipinasya niyang iuwi ito sa tinitirhan niya
ngayon dito sa
Magsaysay kaysa iuwi itong lasing sa mansion.
Tinanggal niya ang suot nitong sapatos at kumuha siya ng bimpo at palanggana.
Nilagyan niya ito ng
tubig at ipinahid sa mukha ng dalaga ang basang bimpo para mahhimasmasan ito.
Nakatitig siya sa maamong mukha ni Shine na noon ay patay na patay sa kanya. Hindi
natupad ang
pangako nila sa isa't isa dahil sa kalokohan na ginawa niya. Matagal na niya iyong
pinagsisihan. Huminga siya
ng malalim at hinawi ang buhok nitong nakatabing sa mukha nito.
Minahal mo talaga si Russel... naiinggit ako sa kanya dahil ramdam ko na ibang
klaseng pagmamahal
ang ibinigay mo sakanya," mahinang sabi niya. Nangilid ang luha sa kanyang mga
mata. "Kung sana ako na
lang si Russel, kung sana hindi ako nagloko noon. Hindi mo sana mraramdaman ang
sakit na nararamdaman
mo ngayon"
Tumayo siya sa kinauupuan nang hawakan ni Shine ang kamay niya. "Dito ka lang
please, Henry. Dito ka
lang.
Umupo siyang muli sa tabi nito. "Matulog ka-"
Hinatak níto ang batok niya palapit sa mukha nito. "Hindi ba gusto mo akong
angkinin... hindi ba?
Make me yours noW...
Nag-init ang katawan niya sa sinabi nito. Hinagkan niya ang mga labi nito. Tinugon
naman nito ang halik
niya. Umungol siya at umungol din ito. Kinagat pa nito ang ibabang labi niya.
Nabitawan niya ang hawak na
bimpo at hinagod ang likuran nito. Naging marahas siya habang tinatanggal ang
saplot ng dalaga. Ngunit
natigilan siya sa kanyang ginagawa nang daganan niya ito.
Agad siyang bumalikwas at hinawakan ang mga kamay nitong patungo sa dibdib niya.
Pinigil niya ang
ginagawa nito.
Nagtatakang tumingin ito sa kanya. "He-Henry.."
"Magagawa kong angkinin ka, Shine. Magagawa kong angkinin ang katawan mo, ngunit
hindi ko
magagawang angkinin ang puso mo. Magpahinga ka na, sa labas na muna ako." Umalis
siya sa kama ngunit
tumayo ito at niyakap siya patalikod.
"Henry. sorry"
Hinawakan niya ang mga kamay nito na nasa bewang rniya. Ngumítí siya ngunit hindi
humarap dito.
"Matulog ka na, Shine" Tinanggal niya ang mga kamay nitong nakayakap sa bewang
niya. Tinungo niya
ang pinto at hindi na binalingan ito
Gustong gusto kitang angkinin, Shine. Pero kahít gawin ko iyon hindi nito mababago
na hindi na ako
ang laman ng puso mo" mahinang sabi niya nang makalabas ng pinto. Bumuga siya ng
hangin at kinuha ang
KCellphone na nasa bulsa niya.
"Hoy, saan mo dinala si Shine!" boses ni Suzi na sumisigaw pa sa kabilang linya.
"Kapag may masamang nangyari lang kay Shine, papatayin ka naming fr*k boy ka!"
Bulyaw naman ni
Vicky na inagaw ang cellphone mula kay Suzi.
Lihim siyang napangiti sa inasal ng dalawa. Kahit kailan talaga hindi na naging
maganda ang impresyon
ng mga ito sa akin. Kunsabagay hindi niya masisisi ang mga ito dahil sa barumbadong
pag-uugali niya.
"Nandito si Shine sa tinitirahan ko. Ite-text ko ang address sa inyo. Pumunta na
lang kayo rito, magdala
na rin kayo ng pagkain, nagugutom na ako" Agad niyang isinara ang cellphone na
hawak niya at ibinagsak
ang sarili sa lumang sofa na nasa living area.
Sinilip niya sa kuwarto si Shine. Natutulog na ito, inayos na lamang niya ang kumot
na nasa katawan nito
bagd niya ito iwan.
SAMANTALA.
NASA labas ng lùmang bahay si Russel. Sinundan niya ang kotse ni Shine at nakita
niyang kasama nuti si
Henry. Lasing na lasing si Shine dahil pasuraysuray ang lakad nito nang makita niya
itong inaalalayan ni
Henry palabas ng bar
Nakadama siya ng selos habang pinagmamasdan ang mga ito kanina. Lihim din niyang
minumura ang
sarili niya dahil ipinagtabuyan niya ito. Ngayon narito siya, lihim na
sinusubaybayan ang babaeng minahal
niya
Napatuwid siya ng upo sa driver's seat nang makita si Henry na lumabas ng bahay
nito. Nasa gilid siya ng
daan kasama ng mga ibang sasakyan na naka-parking mula roon. At dahil nasa tapat ng
lamp post si Henry
ay kitang kita niya ang paghithit ng sigarilyo nito habang nakasandal sa may gate.
Nakasampay sa balikat
nito ang damit na suot marahil nito kanina. Nakahubad kasi ito pang-itaas at naka-
short lamang.
llang sandali pa ay may humintong van. Kilala niya ang mga may-ari ng van na iyon.
Ang mga kaibigan ni
Shine. Pumasok ang mga ito sa bahay ni Henry pagkababa ng sinasakyan ng mga itong
van. Sumunod si
Henry sa mga ito na may kinukuhang mga plastic bags sa likuran ng van.
Bumuga siya ng malalim na buntong-hininga. At ipinasyang umalis na sa lugar na
iyon. Mawawala rin
ang nararamdaman niya para kay Shine. At hindi niya alam kung kailan iyon. Dahil
nasasaktan din siya at
nadudurog sa mga nalaman niya. Ibinuwelta niya ang kotse niya at matuling pinatakbo
iyon paauwi ng
kanyang bahay
Nasulyap:
na niya kanina ang burol ni Donya Minda. Naroon ang pamilya ni Shine. Naroon din
si Agatha Alonzo, ang babaeng ipinaimbestiga niya kay Travis. Masama ang kutob niya
sa babaeng iyon at gusto niyang matiyak kung tama ba ang kutob niya. Ito ang
nakakatandang kasama ni Shine noon nang mangyari ang banggaan. At dahil may
amnesila si Shine hindi nito maalala ang mga nangyari. Gusto niyang makatiya...
gusto niyang malaman ang katotohanan.
Sa ngayon hahayaan niya muna si Shine. Kung ito ang paraan para hindi na nila
masaktan pa ang isa't
isa. At upang maipaliwanag niya kay Feya ang lahat. Dahil nakakatiyak siya na
magtatanong ang anak niya kung bakit hindi ito p'wedeng makipaglapit kay Shine
ngayon.

Converted by ©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 24: Life Goes On

ISANG linggo ang nakalipas mula nang maiburol si Lola Minda. Parang lantang gulay
sí Shine habang
nakatingin ng malayo sa bintana. Naroon siya sa may veranda ng mansion.
Ipinaliwanag sa kaníla ng
attorney ng kanyang Lola ang hatian ng mga mana. Ang kalahati nito ay mapupunta kay
Papa. Samantalang ang kalahati ay sa step brother ni Papa na si Tito Diego.
Ngunit nagkaroon ng 'di pagkakaunawaan kaya naman nagdesisyon si Papa na ibenta na
lamang ang
hacienda upang wala ng away. Sumang ayon si Tita Marga, asawa ni Tito Diego.
Surnang ayon din si Mama sa
desisyon ni Papa. Ngunit siya hindi siya sang-ayon sa mga ito. Ngunit wala siyang
magagawa sa desisyon ng
mga ito. Mabuti na lamang at hindi nakasama ang mansion ng kanyang Lola Minda sa
ibebenta. Tanging ang
apat na hektaryang lupa ang ipinagbibiling mga ito.
Wala na rin siyang naging balita kay Russel sa loob ng isang linggo. Hindi ito
nagpakita sa kanya. Sa
susunod na linggo ang naka-schedule na paghaharap muli nila ni Russel tungkol sa
kaso. Nakahanda siya sa
kung anuman ang mangyayari
"Ma'am Shine! Tawag ni Manang Guada sa pangalan niya.
Nilingon niya ito at nakita niya itong papalapit sa kinaroroonan niya habang may
hawak itong side bag.
Bumuga siya ng hangin at nilapitan ito.
inihatid ni Philip kaninang umaga, ang sabi sa 'yo raw ito. Hindi na kita ginising
dahil mahimbing ang
tulogmo, ma'am."
Nakangiting kinuha niya mula rito ang bag niya. "Manang, mula ho ngayon tawagan na
lang ho ninyo
akong, Shine o 'di kaya Shi"
"Pero-"
"Sige na ho, Manang Guada."
"Sige, Shine ay Shi na lang" Tumawa ito, gumuhit ang ngiti sa labi niya. Ngayon
lang siya nito tinawag sa
pangalan niya.
"Sina Mama at Papa ho pala, umuwi na ba sila?" tanorng niya rito bago ibaba ang bag
sa lamesa na nasa
harapan niya.
"Oo pero babalik sila dito sa isang linggo. Shi, paano kung "
"Manang Guada, nakahanda po ako sa mangyayari:" Ibinaling niya ang tingin sa
bintana.
pagdarasal ko na maging maayos ang lahat. O siya, maiwan muna kita rito"
Sinulyapan niya itong muli. "Salamat po."
Umupo siya sa silya na naroon nang makaalis ito. Binuksan niya ang side bag niya.
Naroon ang
cellphone at wallet niya. Nangilid ang luha niya nang makita ang wallpaper ng
cellphone niya. Angunang
picture nila ni Russel na magkasama sa bundok. Nanginginig ang mga kamay na ini-off
niyang muli iyon. At ihanda ang sarili sa muli nilang pagkikita ní Russel
NAGTUNG0 si Henry sa mansion ni Russel Sebastian. Kailangan niyang makausap ang
Tito Philip niya
Ngunit si Russel ang nagbukas ng pintuan para sa kanya. Nakahalukipkip ito habang
nakasandal sa gate, Mas
lalo itong nagmukhang matanda sa tingin niya
"Ano'ng ginagawa mo rito?" malamig na tanong ni Russel,
Nariyan ba si Tito Philip?"
Kumunot ang noo nito. "Tito mo si Manong Philip?" takang tanong níto
Tumango siya at nginisihan ito, "Nariyan ba siya?"
"Wala siya! Kaya umalis ka nal Sasabihin ko sa kanya na puntahan ka niya kapag
dumating siya. Maramí
akong pinagawa, nakikita mo naman siguro. I am a busy person." Nagpahid ito ng
pawis sa noo nito gamit
ang bimpo sa balikat. Tila may inaayos ito na kung ano.
"Okay sabihin mo na lang sa kanya, Hindi na rin naman ako magtatagal dahíl
susunduin ko pasi Shine
Ngintsihan niya ito, "May date kasi kami"
Hindi nakaligtas sa kanya ang pag-igting ng panga ní Russel at pagtaas- baba ng
balíkat nito
Natutuwa siyasa ginawa niya rito. At nakakatiyak siya na ito naman ang magseselos.
Isinara nito ng malakas ang gate,
Umiling na pumasok siya sa loob ng kotse niya. Wala naman talaga silang date ni
Shine dahil kaílangan
niyang umuwi ng Maynila. Sinabi lang niya iyon para asarin ang matandang iyon. Nang
rmakagantí man lang
siya sa ginawa nito sa babaeng mahal niya.
Sinubukan niyang kontakin ang numero ng kanyang, Tito Philip ngunit hindi ito
sumasagot Hindi tuloy
niya alam kung magagawa pa niyang magsinungaling sa kanyarng Tita Eva, ang asawa ng
kanryang Tito. Hindi
tuloy niya maintindihan kung bakit ito nagtatago. At kung bakit nito itinatago ang
pagkakaroon nito ng ibang
asawa.
Bumuga siya ng hangin at tuluyang umalis sa harap nE gate ní Russel.
"ANO NAMAN ngayon kung may date sila? The hell thatI care!" nagngingitngit na usal
ní Russel habang
nakahawak ng screw driver. Sa inis niya itinusok niya iyon sa gulong ng kotse niya.
Shit!
"Arghh! Bakit ba kasi nagpunta rito ang payatot na 'yun. Ano bang kailangan niya
kay Manong Philip. At
bakit hindi sinabi ni Manong na pamangkin niya ang payatot na iyon, Nakakainis!"
Bakit ba siya nagagalit
Tumawa siya ng mapakla. "Nababaliw ka na, Russel"
Muli niyang tinanggal ang gulong na ikinabit niya kanina. At wala na talagang
chance na maayos iyon
dahil tinuluyan niyang sirain dahil sa inis niya.
Habang binabaklas ang tires ng kotse niya at tumunog ang cellphone niya na nasa
lamesa. Si Shine ang
tumatawag, nakadama siya ng excitement kaya agad niya iyong sinagot.
"Daddy! Pauwi na po sina Manang Lot at Manong Philip... but I decided to stay here
at Ate Shine's house.
"Daddy, sunduin mo na lang po ako. Sorry daddy but sobrang miss ko na po siya. Mag-
isa lang po niya rito sa
house nila. At umiiyak siya."
Bumuga siya ng hangin. "0- okay.."
"Thanks Daddy, I love you. Muwahh." Nag goodbye kiss pa ito sa kanya. Sa tinig ng
anak niya ay masaya
itong makasamang nmuli si Shine. Kahit pilit niya itong inilalayo rito ay tila wala
siyang magawa. Pamangkin ni
Shine ang anak niya at may karapatan ito kay Feya, na hindi niya maipagdadamot.
llang sandali ay dumating na sina Manang Lot at Manong Philip. Ipinagbukas niya ang
mga ito ng gate.
Galing ang mga ito sa palengke para bumili ng mga food supplies nila.
"Sir, si Feya ho kasi."nkayukong sabi ni Manang Lot
Tumawag na ho si Shine I mean si Feya. Susunduin ko na siya." Tumalikod siya sa mga
ito.
"Sir"
Nilingon niya si Manong Philip na tumatawa. Nangunot ang noo niya.
"Sir, hindi ba kayo maliligo? 0 magpapalit ng damit. Ang dungis po ninyo.."
Napahiya siya sa sinabi nito. Napakamot na lamang siya sa kanyang ulo. Na-excite
yata siyang puntahan
ito
Iniwan sila ni Manong Lot. Pumasok na ito sa loob ng bahay para magluto ng
tanghalian nila.
"Sandali lang, Manong" Pinigil niya itong pumasok ng loob ng bahay. "May isang
lalaki kanina na
nagtungo rito, hinahanap ka. Ang sabi niya pamangkin mo raw siya. Manong Philip,
bakit hindi n'yo sinabi na
kilala ninyo si Henry?"
Huminga ito ng malalim. "Sir, kasi..."
"Hindi ba ito alam ni Manang Lot?"
"Sir, pinapauwi na ako ng pamilya ko sa Maynila. At.
"Pamilya? Ibig sabihin hindi si Manang Lot ang
Hindi alam ni Lot, sir, na may pamilya pa ako. Mga magulang at mga kapatid." Namasa
ang mga mata
nito. "Kakausapin ko si Henry. Para hindi na ito kulitin pa ni Eva, kapatid ko,
sir."
"Mabuti pa nga" Binitbit niya ang ibang mga pinamili ng mga ito. "Si Feya nga pala,
baka wala si Shine
doon dahil may date ito kay.."
"Si Guada lang ang naabutan namin sa mansion, sir. At si Ma'am Shine, sobrang saya
nga po ni Feya
nang makita ito. Sobrang namiss nila ang isat isa."

"Pero, Manong, sa susunod na linggo na ang pagbubukas ng kaso ni Shine."


"Sir, sana hindi kayo lamunin ng galit ninyo kay Shine. Hindi lang ho kasi sarili
ninyo ang mahihirapan
kun'di mga taong parte na ng buhay ninyo. Tulad na lamang ni Feya. Maiintindihan
naman siguro niya kung .."

"Ayoko munang pag usapan iyan, Manong ." Nauna na siyang lumakad patungong kusina
kung saan
abala sa pagluluto si Manang Lot.
PINAGHANDA sila ng meryenda nI Manang Guada, bananaque at lemon juice na pinitas pa
mula sa mga
panananim sa likod ng mansion. Imumpisahang ayusin ni Manong Jules ang maliit na
taniman sa likod ng
mansion. Sa ngayon iyon na lamang ngayon ang langing lupang mapapakinabangan nila,
Upang taniman ng
mga gulay at herbal medicines.
Nakakandong sa kanya si Feya habang yakap yakap niya ito ng mahigpit, Ngayong alam
na niya na
pamangkin niya ito mas lalo niya itong pakamamahalin
"Ate Shine"
"Hmm, ano yun?" malambing nilyang tanong
"The last time na pumunta ka po sa house, sobrang saya ni Daddy He always srmile,
he's always laughing
everytime Isaw him atone. Ipinahatid pa nilya po ako kay Manong Philip para
magbakasyon kina Lola Via, but
suddenly po. Lola Via, returned me to him, He's always mad, he's always alone..
now, Nagagalit po siya
madalas, sinisigawan po niya sina Manang Guada, If I feel scared po.. I don't know.
Bakit po ganoon si Daddy? So l decided to go here.. para kapag nakita ka po niya.
Magiging masaya na siya ulit, hindi na siya palaging
sad at angry" kuwento nito habang ipiagdidikit naman ang diliri nito.
Nalungkot siya sa ikuwenento nito. Pero kahit gusto nivang bumalik dito ay hindi
niya magawa. Mahirap
para sa kanya na ipagpilitan ang sarili. Nahihiya siya sa ginawa niya at sising
sisi, Lalo na ngayon na napag alaman niyang kapatid niya si Filomena.
Pinahid niya ang mga luha at tumingin dito. "Feya, may,. may kasalanan kasi ako sa
Daddy mo. At hindi
pa niya ako napapatawad. Kaya sorry kung wala akong magawa sa ngayon"
Umalis ito sa kandungan niya at nakapameywang na hinarap siya nito
Huminga ito ng malalim. "Kaya ayoko pong tumanda agad Ate Shine, Hindi ko po kayo
maintindíhan.
Adults are always fighting just like kids po"
Napangiti siya sa sinabi nito, "Yeah."
"Ate Shine, say sorry na po kay Daddy para magbati na kayo... please?" pakiusap
nito sa kanya.
Nakasimangot ito at nakanguso pa.
Tumayo silya at kinuha ang kanilang meryenda nito *Feya, come with me sa bodega. I
have something for you.."
Nagtatalon ito. "For me?" namilog ang mga matang tanong nito
Tumango siya. "Yes" Hinawakan niya ang isang kamay nito patungo sa bodega na
kalapit lamang ng
kinaroroonan nila.
"Ayoko munang pag usapan iyan, Manong ." Nauna na siyang lumakad patungong kusina
kung saan
abala sa pagluluto si Manang Lot.
PINAGHANDA sila ng meryenda nI Manang Guada, bananaque at lemon juice na pinitas pa
mula sa mga
panananim sa likod ng mansion. Imumpisahang ayusin ni Manong Jules ang maliit na
taniman sa likod ng
mansion. Sa ngayon iyon na lamang ngayon ang langing lupang mapapakinabangan nila,
Upang taniman ng
mga gulay at herbal medicines.
Nakakandong sa kanya si Feya habang yakap yakap niya ito ng mahigpit, Ngayong alam
na niya na
pamangkin niya ito mas lalo niya itong pakamamahalin
"Ate Shine"
"Hmm, ano yun?" malambing nilyang tanong
"The last time na pumunta ka po sa house, sobrang saya ni Daddy He always srmile,
he's always laughing
everytime Isaw him atone. Ipinahatid pa nilya po ako kay Manong Philip para
magbakasyon kina Lola Via, but
suddenly po. Lola Via, returned me to him, He's always mad, he's always alone..
now, Nagagalit po siya
madalas, sinisigawan po niya sina Manang Guada, If I feel scared po.. I don't know.
Bakit po ganoon si Daddy? So l decided to go here.. para kapag nakita ka po niya.
Magiging masaya na siya ulit, hindi na siya palaging
sad at angry" kuwento nito habang ipiagdidikit naman ang diliri nito.
Nalungkot siya sa ikuwenento nito. Pero kahit gusto nivang bumalik dito ay hindi
niya magawa. Mahirap
para sa kanya na ipagpilitan ang sarili. Nahihiya siya sa ginawa niya at sising
sisi, Lalo na ngayon na napag alaman niyang kapatid niya si Filomena.
Pinahid niya ang mga luha at tumingin dito. "Feya, may,. may kasalanan kasi ako sa
Daddy mo. At hindi
pa niya ako napapatawad. Kaya sorry kung wala akong magawa sa ngayon"
Umalis ito sa kandungan niya at nakapameywang na hinarap siya nito
Huminga ito ng malalim. "Kaya ayoko pong tumanda agad Ate Shine, Hindi ko po kayo
maintindíhan.
Adults are always fighting just like kids po"
Napangiti siya sa sinabi nito, "Yeah."
"Ate Shine, say sorry na po kay Daddy para magbati na kayo... please?" pakiusap
nito sa kanya.
Nakasimangot ito at nakanguso pa.
Tumayo silya at kinuha ang kanilang meryenda nito *Feya, come with me sa bodega. I
have something for you.."
Nagtatalon ito. "For me?" namilog ang mga matang tanong nito
Tumango siya. "Yes" Hinawakan niya ang isang kamay nito patungo sa bodega na
kalapit lamang ng
kinaroroonan nila.
"Ate Shine, nasaan na po iyong mga pictures na nakasabit dito?" tanong nito habang
pinagmarnasdan ang ang paligid.
Pinaayos niyang muli kay Manong Jules ang bodega. Ipinaalis niya ang mga pictures
na masasaya. Mga

ala-ala nila ni Russel na hanggang sa mga pictures na lang niya makikita.


"Ayaw mo ba ng new set up. More on butterflies." Hinawi niya ang mga butterflies
decor niya at pumasok
sila sa loob. Kinuha niya ang maliit na gift box at iniabot dito. Ipinatong niya
ang pagkain nila sa lamesa at
binuksan ang bintana. Tumunog ang chandelier na nakasabit doon dahil sa preskong
simoy ng hangin.
"Ano po ito?" tanong nito na hindi mapakali habang inaalog ang gift box na ibinigay
ko.
"Open it" Nangalumbaba siya sa harapan nito.
Binuksan nito ang maliit na box at bumungad dito ang gold na anklet na may pangalan
nito mismo. Binili
niya iyon sa mall noong isang araw kasama ni Henry. Naisip niyang ipabigay iyon kay
Manong Philip pero
dumating naman si Feya nang hindi niya inaasahan.
"A bracelet po? Wow ang cute."
Natawa siya. "No, it's not. It's an anklet, isinusuot sa ankle ng paa. Like this...
also brought mine.
Ipinakita niya ang isang paa niya na may suot-suot na anklet.
"Isuot mo rin po sa 'kin!"
Lumuhod siya at isinuot sa paa nito ang anklet nito. Bagay na bagay iyon dito.
Niyakap niyang muli ito ng
mahigpit.
Hi-hindi na po ako makahinga," reklamo nito.
Sorry, namis kasi kita.."
Nginitian siya nito. "I miss you so much po...
Iniabot niya rito ang tinidor na may bananacue. Pinaupo niya ito sa tabi niya.
Masaya silang
nagkuwentuhang dalawa habang kumakain ng favorite meryenda nila
Mayamaya pa ay bumusina na ang isang sasakyan sa labas ng gate nila. Dali-daling
binuksan ni Manong
Jules ang kanilang gate. Pumasok mula roon ang kotse ni Russel. Bumilis ang tibok
ng puso niya habang
papalapit ito sa harap ng mansion.
Lumabas sila ni Feya. Bumukas ang pintuan ng kotse. Bumaba roon si Russel at si...
Avery.
Nanatili siya sa kinatatayuan niya. "Feya, sinusundo ka na nila." Mahigpit itong
nakahawak sa kamay
niya.
"No, hindi ako sasama sa kanila!" galit na sabi nito na nagsumiksik sa likuran
niya.
Nilapitan sila ni Russel. Blanko ang mukha nito habang nakatingin sa kanya.
"Feya, halika na, umuwi na tayo!" Sigaw nito sa anak.
"Ayoko po! Ayoko!" Sigaw din ni Feya. "Ate Shine, let me stay here.. please."
Umiiyak na pakiusap nito.
"Feya, bakit ba napakatigas ng ulo mo!" Hinawakan nito ang kamay ni Feya ngunit
nagpupumiglas ang
bata.
papahatid ko na lang siya kay ManongJules. Huwag mo siyang pilitin kung ayaw niyang
sumama sa
inyo" seryosong sabi niya na nakatingin dito.
"Wala kang pakialam sa anak ko!
Ngumisi siya. "Pa-pamangkin ko si Feya. I have also the rights too..".

Lumapit si Avery sa kanila at hinawakan ang braso ni Russel. Dumako ang tingin níya
sa ginawa nito pero
mabilis siyang nagbawi ng tingin.
"Feya, this will be the last time na pupunta ka rito. Hindi mo sila kilala, paano
kung may mangyaring
masama sa 'yo at-
Matalim niya itong tinignan. Hindi na ito nagsalita pa. Tinalikuran na lamang siya
nito. Nakangisi si Avery
sa kanya.
"Ssh, tahan na, Feya." Lumuhod siya sa harapan nito. At hinaplos ang buhok nito.
"Halika na sa loob."
Muling aya niya rito papasok ng bodega.
Lumabas ng gate ang kotseng sinasakyan nila Russel at Avery. Nasaktan siya sa
sinabi nito. At sa nakikita
niyang nangyayari.
*******
ARAW NG HEARING...
Kasama niya si Henry ng araw na iyon. Nauna silang nagtungo sa piskal at hinintay
ang pagdating ng mga
ito. Huminga siya ng malalim habang sinasabihan siya ni Henry na magpakatatag.
Nakaupo sila sa labas ng
hallway. Dumating na rin ang mga magulang niya makalipas ang limang minuto.
Mayamaya ay dumating na rin sina Tita Gwen at Tita Via, kasama sina Russel at ang
NBI agent na si Travis.
Humabol si Spo1 Authur Santillan, hawak nito ang mga lumang files. Tumabi ito sa
kinaroroonan namin.
Matalim ang tingin ni Russel sa kanya habang naglalakad ang mga ito patungo sa loob
ng korte.
Umupo sila saleft side at sa right
side naman ang mga ito.
"I'mjudge, Reymond Javier. At pinag-aralan ko ang kaso. It was happen 7 years ago
to be exact. Shine
Alonzo was minor then. Aging 16 years old, walang driver's license. Noong araw na
iyon matapos ang
aksidente, Mr. Travis Garcia, held his report. At nakapaloob doon ang pinirmahang
kasulatan ni Mrs. Via
Sebastian. At ang medical records ni Shine Alonzo during the accident. She has
temporary amnesia. Looking
back to the rules of the law. Kapag nag-expired na ang bisa ng isang kaso hindi na
ito mabubuhay pang muli.
And ljudge, Reymond Javier, this case is not active."
Niyakap siya ng kanyang Mama habang nagsisigaw si Tita Gwen sa kinalabasan ng
desisyon ng
hukuman.
Tumayo sila at nagpasya nang umalis. Walang imik si Russel habang nakatingin sa
kanya. Habang
palabas sila ay bigla siyang sinugod ni Tita Gwen. Malakas siya nitong sinampal.
"Konsensiya mo ang papatay sa 'yo, Shine. Dahil ikaw ang dahilan kung bakit ako
nawalan ng anak!"
Hinarang ito ng kanyang Papa. Inawat naman ni Travis si Tita Gwen.
"Kung hindi pa kayo, titigil Mrs. Lopes, kayo na ang sasampahan namin ng kaso,"
sabi ni SPo1 Authur.
Nagngingitngit na pumasok ng kotse nito si Tita Gwen. Sinundan na rin ito nina
Russel at ng iba nitong
mga kasama. Nilapitan siya ni Tita Via.
"Iha, alam kong inosente ka. At hindi mo iyon sinasadya."
Namasa ang mga mata niya sa pagdamay na ginawa nito.
"Salamat po..
Niyakap siya nito. "Just take care of yourself, iha." Hinaplos nito ang likod niya
bago kumalas sa
pagkakayakap.
Tinanguhan na lamang niya ito nang lingunin siya nito at kawayan siya. Pumasok ito
sa kotse ni Russel.
"Umuwi na rin tayo, Shine, anak, wala kang kasalanan. Isa pa may kasalanan din
naman si Russel sa na
nangyari sa asawa niya," naiinis na sabi nito. "Layuan mo na ang taong iyon, anak."
Hinalikan siya nito sa
noo.
Niyakap naman siya ng kanyang Papa ng mahigpit. Bago magpaalam ang mga ito sa
kanila ni Henry.
Umalis na rin si SPo1 Authur, labis siyang nagpasalamat dito.
"Taha na, Shine. Wala ka ng aalalahanin. Hindi na mabubuksan ang kaso."
Pilit niya itong tinanguhan. Oo tapos na ang kaso para sa kanila. Ngunit sa kanya,
nakabilanggo pa rin
siya. Nakakulong sa masakit na mga alaala. Na habambuhay niyang hindi matatakasan.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Kabanata 25: Between Maybes

MATAPOS ang hearing at pagsasara ng kaso ay naging abala si Shine sa pag aasikaso
sa mga bayarin na
naiwan ng kanyang Lola Minda. Halos lahat ng napaghatian ng kanyang Papa ay
naibayad sa utang ng
hacienda. Mula sa mga abono, pataba ng lupa at mga sahod ng mga magsasaka na
nangangasiwa sa
manggahan. Ang lahat ay binayaran nila.
Nakatungo siya habang nakaupo sa veranda. Hindiniya alam ngayon kung magagawa pa ba
niyang
sahuran sina Manong Jules at Manang Guada sa paninilbihan ng mga itonsa kanya.
Sa isang linggo ay nakatakda na ang kanyang pagtuturo sa Magsaysay Elementary
School. Maliit lamang
ang kanyang sasahurin dahil maraming mga kinakaltas sa sahod ng isang guro. Nariyan
ang Philhealth,Pag
ibig at SSS.
Binili ng isang business man na kakilala ni Tito Diego ang hacienda ng kanyang Lola
Minda. Ito mismo
ang naghanap ng buyer at humati sa pera. Matapos ng hatian ay umalis ito kasama ng
bago nitong
kinakasama, iyon ang sinabi sa kanya ni Manang Guada. Babaero kasi ito at marami
raw bisyo kaya ito mismo
ang nakipagdiskusyon kay Papa na ibenta ang hacienda.
Isang buwan na rin ang nakakalipas mula nang huli silang magkita ni Russel Hindi na
rin dumadalaw sa
kanya si Feya. At ang lahat ng ipinamimigay niya para rito ay bumabalik sa kanya.
Marahil hindi na ito
pinayagan pa ni Russel na makita siya. Hindi na rin siya umaasa na isang araw
magbago ang lahat.
Pero sa tingin niya malabo iyong mangyari dahil base sa mga sabi-sabi ay palagi raw
nitong kasama ang
secretary nito na si Aveny
Bumuga siya nghangin habang nakapangalumbaba sa tuhod niya.
Move on, na...
Pumatak ang mga luha sa kanyang mga mata. Pinahid niya iyon nang biglang mag ring
ang cellphone
niya.
Si Suzi.
"Gurl, nasaan ka ngayon? tanong nito sa kabilang linya. Naririnig niya ang malakas
na background
music ng van nito
"Nandito ako sa bahay. lbinaba niya ang paa niya at ikinuyakoy iyon.
"Sama ka sa amin ni Vicky?
"Saan? takang tanong niya rito.
"Mag ready ka na gur, magwawalwal tayo puno ng excitement na sabi nito.
Napangiti siya. "Okay oka." mabilis siyang bumaba sa kinauupuan niya at ini- off
ang cellphone niya.
Nakasalubong niya si Manang Guada na nasa sala. Naglalagay ito ng mga bagong
bulaklak sa vase
"Mukhang masaya ka ngayon, Shi? Hinarap siya nito.

"Inaya ako nina Suzi at Vicky, Manang, Baka ho gabihin ako ng uwi"
"Mukhang sa party na naman kayo pupunta, Shi. Naku ikaw na bata ka, wag kang
magpapakalasing,
ha?" Paalala nito sa kanya.
"Opo, Manang, salarmat." Nilampasan niya ito at tinungo ang kuwarto niya sa
pangalawang palapag,
Sa pagsama-sama niya sa mga kaibigan niya ay nalilibang siya, At panandalian niyang
makakalirmutan
ang problemang kinakaharap niya.
"SALAMAT sa invitation, pare," bati ni Russel sa birthday celebrant na si David
Agusto, kasosyo niya sa
negosyo. Iti-nost nito ang baso sa baso niya na may lamang alak
"Thank you, pare. Tost again for our milestone.."
Nginitian niya ito. "For our milestone..." Itinungga niya ang laman ng basong hawak
niya.
Nagpaalam ito na aasikasuhin ang ibang mga bisita. Umupo siyang muli mula sa
inuupan niyang silya
kanina at kumuha pa ng inuming alak mula sa waiter na dumaraan.
Nakikipag-usap siya sa mga kapwa niya negosyante nang makita niya si Shine na
hinihila ng isang lalaki
paakyat ng stage kung saan naroon ang live band na binayaran ni Mr. Agusto.
Nangunot ang noo niya habang nakatingin dito. Ano'ng ginagawa nito
Hinawakan nito ang microphone at umubo-ubo pa roon,
"Happy birthday, Tito David... na Tito ni Suzi" Tumawa ito. "Ngayon lang po ako
kakanta ulit kaya
pasensiya na kayo sa boses kong paos kakaiyak...charot lang. By a request. heme
song daw nínyo ni Tita..
Tumingin ito sa kaibigan nito. "Tita Faye"
Nagpalakpakan ang lahat maliban sa kanya na nakatitig dito.
"What if I never knew.. What if I never found you. I never had this feeling in my
heart. I wanted someone
like you, someone that can hold on to. And give my love until the end of time"
Nagsasayawnaman sina David at asawa nitong si Faye.
Hindi niya inasahang umakyat din sa stage si Henry. Kinuha nito ang isang
microphone. At isang kamay
ni Shine.
"Cause baby you're my destiny, you and l we're meant to be. With all my heart and
soul. I'll give my life to
have and hold... And as far as I can see.. You we're always meant to be my
destiny." Nagsabay pa ang
dalawa. Panay ang tili nina Vicky at Suzi.
"Damn!" Mahinang mura niya.
Napansin ng mga kaharap niya ang ginawa niyang pagbagsak ng hawak na baso sa
lamesa.
Tumayo siya at ipinasyang lumabas ng garden nina David. Sa dinamirami ng mga
magbli-birthday sa
lugar pa talaga na ito niya makikita si Shine. At ang nakakainis, she's wearing
something na hindi siya
comfortable. She's so damn sexy, para sa mata ni Henry. What if.. they! Oh Shit!
Ano bang pakialam niya roon.
Hindi niya tuloy maiwasang isipin na may relasyon na ang mga ito. Habang tumatagal
na tinitiis niya ang
nararamdaman niya kay Shine ay mas lalo niyang sinasaktan ang sarili niya.
Ipinapakita niya rito na galit siya,
na matigas ang puso niya para lumayo ito sa kanya. To set her free from Tita Gwen.
Pero heto siya,
nasasaktan at gustong gustong pumatay ng tao
Lumakas pa ang hiyawam sa loob. Ipimasya niyang umalis. Hindi na niya gusto ang
nakikita niyang
sweetness sa pagitan nina Henry at Shime kanina. Pero nagulat siya ng pagtalikod
niya ay mabunggo niya ito.
"Hey, nakayukong sabi nito
"Shi-Shine?"
Nag angat ito ng ulo. Bakas sa mukha nito ang pagkagulat nang makita siya. Kahit
medyo madilim sa
parte na kinatatayuan niya.
"H-Hi. sorry" Pumihit ito at tinalikuran siya. Hindi na niya ito tinawag pang muli.
Bumuga siya ng
malalim at lumakad patungonsa kinaroroonan ng kotse niya.
Nakita na lamang niya sa side mirror ang paglapit ni Henry dito habang nakatingin
si Shine sa papaalis
niyang sasakyan.
Mula nang malaman niyang kapatid ni Filomena si Shine ay hindi na niya napaginipan
pa ang namayapa
niyapg asawa. At si Feya palagi nitong sinasabi ang pangalan ni Shine sa bahay niya
kaya kahit ano'ng gawin
niya hindi niya makakalimutan o maiwawaksi sa isipan niya ang dalaga
Lalo na kapag nakikita niyang masaya ito sa piling ng Tità Shine nito. Na pilit
niyang ipinagkakait para na
rin sa kapakanan ni Shine at upang hindi na ito maiskandalo ng kanyang mother in
law na si Gwen.
INIHAHATID ng tingin ni Shine ang papalayong kotse ni Russel. Gusto niya itong
kausapin kaya niya ito
sinundan. Pero hindi niya iyon nagawa. Naisip niya na baka lalo lang itong magalit
sa kanya kapag nagpumilit
siya. Si Vicky ang nakakita kay Russel, sinabi nito sa kanya na lumabas ito. Siguro
dahil naroon siya kaya ito
lumabas. Marahil iniiwasan siya nito.
Bumuga siya ng hangin at sumandal sa hood ng kotse na nasa tapat nila ni Henry.
Tinignan niya ito ng masama. "Ano'ng ginagawa mo rito? Akala ko ba nasa Maynila ka
pa?"
Humalukipkip ito at sumandal din sa kotse. "Namis kita, e, masama ba yon? Dumaan
ako sa mansion
ninyo, sabi ni Aling Guada, kasama mo raw sina Suzi. Kayanaisip ko na nandito kayo
dahil nabanggit sa akin
ni Vicky na may kamag anak si Suzi dito. Teka, bakit mo ba sinundan si Russel?
Hanggang ngayon ba
Siniko niya ito para tumigil sa pagsasalita. "Halika na sa loob, kung ano-ano na
naman ang sinasabi mo.
"Sus, hindi masamang magsabi ng toto0, Shie! Dahil ang katotohanan ang magpapalaya
sa yo.
Sinimangutan niya ito. "Dumaan ka ba sa espritista kanina, o nagkumpisal ka?"
Nakangising tanong niya
rito.
SIguro, nagbago lang talaga ako. Hey, mabuti naman akong tao... ba't ba ang sama ng
background
record ko sa iyo!"
inawanan niya ang sinabi nito. Tama si Henry, malaki na nga talaga ang ipinagbago
nito. o di kaya

nagpapa-impress lang ito para magustuhan kong muli.


"Halika na nga sa loob. Nauna na siyang naglakad. Hinabol siya nito at inakbayan.
Tiningala niya ito habang nakakunot ang noo
"Friends.. with bernefits?" usal nito habang nakangiti sa kanya.
Nginitiarn na lamang niya ito athindi na muling nagsalita pa. Natutuwa kasi siya
dahil sa kabila ng lahat
ng mga pinagdaanan niya ay hindi siya nito nagawang iwan. Kahit na nagawa niyang
ipagtabuyan ito ng ilang
ulit palayo sa kanya.
"SIR, narito na po lahat ng mga ipinakukuha ninyo sa akin." Ibinaba ni Manong
Philip ang isang brown
envelope na naglalaman ng titulo ng hacienda ng mga Alonzo.|
"Salamat, Manong, Ang mga trabahador ba dati ni Donya Minda. Kumusta ho nga pala
sila ngayon
Bumuga ng hangin ang matanda bago ito magsalita. "Nakakalungkot sabihin, sir. Pero
simula nang
namatay si Donya Minda, natigil na rin ang kabuhayan ng mga ito. Ang iba sa kanila
ay wala ng
pinagkakakitaan. Nakausap ko ang namumuno sa kanila bilang ulo ng mga trabahador.
Nakikiusap siya na
sana bigyan natin sila ng trabaho. Dito sa hacienda ninyo.
Tumingin sa malayo si Russel habang nakikinig sa matanda. Nakadama siya ng lungkot
sa nangyari.
Nalaman ko rin na ang napagbentahan ng lupa ng magkapatid na Alonzo ay pinaghatian
nila. Ngunit
ang perang nakuha ni Roman ay ipinambayad niya sa utang nghacienda. Samantalang ang
mansion ay
nananatiling pagmamay-ari ni Shine, dahil hindi iyon sakop ng lupa ng haceinda.
Naroon sina Jules at Guada
sa mansion. Hindi pa rin nila iniiwan ang dalaga."
Tumingin siya rito. Sabihan mo ang mga magsasaka sahacienda ng mga Alonzo na
magbubukas muli
ang kanilang hacienda. Naisipan kong buhayin ulit ang ganda no'n. Mapapakinabangan
natin ito, at
makakatulong tayo sa kanila. Mabuti na lamang at tayo ang nakabili ng lupa nila."
Hindi ho ba ninyo sasabihin kay Shine na kayo ang nakabili?
Umiling siya rito. "Hindi muna, Manong. Dahil ayokong malaman ito ni Mama Gwen. At
ayoko ring makita
na kinukutya niya ito sa harapan ko mismo. Hanggat hindi pa lumalabas ang
ipinapagawa kong
imbestigasyon kay Travis. Hindi ko ito maaring sabihin kay Shine."
Ngumiti ang matanda. "Hanggang ngayon pala nagpapa-impress lang ito para magustuhan
kong muli.
"Halika na nga sa loob. Nauna na siyang naglakad. Hinabol siya nito at inakbayan.
Tiningala niya ito habang nakakunot ang noo
"Friends.. with bernefits?" usal nito habang nakangiti sa kanya.
Nginitiarn na lamang niya ito athindi na muling nagsalita pa. Natutuwa kasi siya
dahil sa kabila ng lahat
ng mga pinagdaanan niya ay hindi siya nito nagawang iwan. Kahit na nagawa niyang
ipagtabuyan ito ng ilang
ulit palayo sa kanya.
"SIR, narito na po lahat ng mga ipinakukuha ninyo sa akin." Ibinaba ni Manong
Philip ang isang brown
envelope na naglalaman ng titulo ng hacienda ng mga Alonzo.|
"Salamat, Manong, Ang mga trabahador ba dati ni Donya Minda. Kumusta ho nga pala
sila ngayon
Bumuga ng hangin ang matanda bago ito magsalita. "Nakakalungkot sabihin, sir. Pero
simula nang
namatay si Donya Minda, natigil na rin ang kabuhayan ng mga ito. Ang iba sa kanila
ay wala ng
pinagkakakitaan. Nakausap ko ang namumuno sa kanila bilang ulo ng mga trabahador.
Nakikiusap siya na
sana bigyan natin sila ng trabaho. Dito sa hacienda ninyo.
Tumingin sa malayo si Russel habang nakikinig sa matanda. Nakadama siya ng lungkot
sa nangyari.
Nalaman ko rin na ang napagbentahan ng lupa ng magkapatid na Alonzo ay pinaghatian
nila. Ngunit
ang perang nakuha ni Roman ay ipinambayad niya sa utang nghacienda. Samantalang ang
mansion ay
nananatiling pagmamay-ari ni Shine, dahil hindi iyon sakop ng lupa ng haceinda.
Naroon sina Jules at Guada
sa mansion. Hindi pa rin nila iniiwan ang dalaga."
Tumingin siya rito. Sabihan mo ang mga magsasaka sahacienda ng mga Alonzo na
magbubukas muli
ang kanilang hacienda. Naisipan kong buhayin ulit ang ganda no'n. Mapapakinabangan
natin ito, at
makakatulong tayo sa kanila. Mabuti na lamang at tayo ang nakabili ng lupa nila."
Hindi ho ba ninyo sasabihin kay Shine na kayo ang nakabili?
Umiling siya rito. "Hindi muna, Manong. Dahil ayokong malaman ito ni Mama Gwen. At
ayoko ring makita
na kinukutya niya ito sa harapan ko mismo. Hanggat hindi pa lumalabas ang
ipinapagawa kong
imbestigasyon kay Travis. Hindi ko ito maaring sabihin kay Shine."
Ngumiti ang matanda. "Hanggang ngayon pala kabutihan ni Shine ang iniisip ninyo.
Tiyak na matutuwa
siya kapag nalaman niyang napatawad mo na siya sa nangyari"
"Napagtanto ko kasi Manong Philip na may kasalanan din ako sa nangyari sa asawa ko.
Ako ang may
hawak ng manibela, wala sa daan ang mga mata ko kaya marahil iyon nangyari.
Ibinunton ko sa kanya ang
galit ko, Manong. Pati na kayo nadamay sa nangyari. Kaya hindi ko masisisi si Feya
kung bakit siya galit sa
akin ngayon. Ni hindi na ako kinakausap ng anak ko. Palagi itong sumasama kay Mama
sa Maynila. Hindi ko
natupad ang Ipinangako ko sa kanya."malungkot na sambit niya habang namamasa ang
kanyang mga
mata.
Tinapik nito ang balikat niya. "Nauunawaan ka namin, sir. At matalino si Feya,
maiintindihan niya kayo
kapag sinabi na ninyo ang toto0 sa kanya."
"Sana nga, Manong"
"Sige, sir. Aalis na ako at uumpisahan ko na ang inuutos n'yo. Tiyak matutuwa ang
mga manggagawa at
magsasaka sa pagbubukas muli ng kanilang mahal na hacienda."
Tumayo siya at kinuha ang envelope na nakapatong sa lamesa. "Salamat, Manong. Aalis
na rin ako
ngayon, susunduin ko si Feya kina Mama para mai-enroll ko na siya sa eskuwelahan
ngayong pasukan."
Nginisihan siya nito. "Mukhang makikita mong muli si Shine este si Teacher Shine...
good luck, sir"
inawanan niya ang ginawa nitong pagbibiro. Hindi iyon posibleng mangyari dahil
nasabi na ni Shine
noon sa kanya ang pagtuturo nito sa Magsaysay Elementary School. At tiyak na
matutuwa si Feya kapag
nalaman niyang pumapayag na siyang mag-aral ito sa school na pagtrabahuan ng Tita
Shine nito.
SAMANTAL...
NAKAHARAP si Avery sa isang taong galit na galit kay Shine. Isang taong naisip
niyang makakatulong sa
kanya para mapalapit siya nang tuluyan kay Russel.
Bago paman siya makipagkita kay Gwen ay inalam niya muna ang pagkatao nito. Marami
siyang
nalaman bukod sa pagkakaroon nito ngillegal na negosyo ay nalaman din niya na may
itinatago itong lihim.
Isang sekreto na ikakasira ng buong pagkatao nito.
Ipinaikot niya ang baso ng wine sa isa niyang kamay. Habang naka-cross legs.
"Ano'ng kailangan mo sa akin?" tanong nito sa kanya habang nakatayo at mariing
nakatitig sa kanya.
Nginisihan niya ito at mapaklang tinawanan.
"Sino ka ba?" nakataas ang boses nitong tanong
"Isa sa magiging kakampi mo or the worst isang kaaway. lyan kung papayag ka sa
gusto ko. Gwen
Salazar?" lbinagsak niya ang mga photocopies na kuha mula sa lumang camera na
pagmamay-ari marahil ni
Shine. Mga larawan na kuha mula sa isang bodega. Na natitiyak niyang isang dahilan
kung bakit ito galit na
galit kay Shine.
Napalunok ang matanda sa kanyang nakita. Dahan-dahan itong umupo sa silya habang
nanginginig ang
mga kamay na dinadampot isa-isa ang mga larawan.
©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Kabanata 26: Still You

NAGISING siya ng maaga kinabukasan .Araw ng lunes at araw ng unang pasok sa


eskuwelahan, Excited si Shine at kinakabaiarn habang tinitignan ang uniform niyarig
plantsado, naka hanger sa may pader.
Naroon na rin ang flat dull shoes niyan kulay black. At sling side bag niya na
nakapatong sa lamesa
Fully char ged ang ellphone riiya t nakahanda na ang almusal na inihain ni Manang
Guada,
Napbihis siya at saka lumabas sa kuwarto niya, Bitbit ang bag nlya, Hindi na siya
nag make up at
naglagay na lamang ng light red liptint sa mga labi niya. Naka clip ang side ng
buhok niya. Na hinayan
niyang nakabagsak lamang, Bumuga siya ng malalim bago ngitian sina Manang Guada at
Mang Jules.
"Aba, ang ganda ganda naman ng teacher natin" puri sa kanya ni Manang Guada.
Sobrang ganda," segunda naman ni Mang Jules
Ipinaghila siya nito ng upuan. Nginitian niya ang mga ito. "Salamat ho"
"Wala yun. Ihahatid na ba kita sa school o may susundo sa 'yo?" tanong nito
"Susunduin ho ako nina Vicky, siyanga ho pala, Man Jules. Okay na ho ba iyong kotse
ko?
Nilagyan ni Manang Guada ng pagkain ang plato niya at saka sinalinan ng juice ang
baso.
"E, si Henry ba?" nakangiting tanong ni Manang Guada bago ito kumuha ng sarili
nitong pagkain.
Magkakasabay silang kumakain ng agahan
Tinawanan niya ito. "Manang Guada talaga."
Guada, sagutin mo na rin kasi ako..." hirit ni Mang Jules
Inirapan niya ito. "Matanda na tayo para diyan. Isa pa. hindi mo nga ako
nililigawan"
Sabay sabay kaming nagtawanan habang masayang kumakain ng agahan
SINUNDO siya nina Vicky at Suzi. Tulad niya ginusto ng mga ito na magturo sa
Magsaysay katulad niya.
Bumiyahe pa ang mga ito galing Maynila patungo rito. Kaya minabuti niyang patirahin
muna ang mga ito sa
mansion ng Lola Minda niya para na rin may kasama siya roon.
Ibinaba ni Manong Jules ang mga travel bag ng mga ito. Ipinalinis na rin niya kay
Manang Guada ang
kuwartong gagamitin ng dalawa.
"Gora na guys, malapit na ang flag ceremony noh. Nandito pa tayo, gosh, masisira
ang four hours kongE
pagri-retouch," reklamo ni Suzi.
Binatukan ito ni Vicky. "Hoy, teacher na tayo. Burahin mo nga iyang make up mo,
Para kang bilasang isda
na nag make up," nakalabing sabi ni Vicky.
Ibinaba ni Suzi ang hawak nitong foundation. Kumuha ito ng wipes at ipinahid iyon
sa mukha nito.
"Sa school nga pala tayo magtuturo," natatawang sabi nito.
"Puro kasi gimik ang nasa isip mo, Teacher Mark" banggit ni Vicky sa tunay nitong
pangalan.
"At ikaw Vickierela! " Sigaw nitong matalim ang tingin.
"Magsitigil na nga kayo! Kanina pa ako naiinis, ako na nga ang magdra-drive."
Hinablot niya ang susi ng
van na hawak-hawakni Vicky. Umurong naman ito patungo sa tabi ng driver's seat.
Pinaharurot niya ang sasakyan. Napakapit ang dalawa sa ginawa niya.
"Shine, naman! Dahan-dahan!"
Sinipat niya ang wrist watch niya. Alas syete na at kinse minuto na lamang at
magsisimula na ang flag
ceremony. Magta-time in pa sila at kakausapin pa ni Principal Lucas Vito.
Nilampasan nila ang mansion ni Russel bago sila makarating sa eskuwelahan ng
Magsaysay ay apat na
kanto pa ang daraan an nila. Eksakto, alas syete kinse ng marating nila ang
Magsaysay Elementary School
Ipinarking niya ang sasakyan sa gilid ng school. Sinabihan sila ng guard na ipasok
iyon sa loob at muli siyang
sumakay para sundin ang sinabi nito.
Nauna sina Vicky at Suzi sa principal's office. Hindi pa nag-uumpisa ang flag
ceremonynang makarating
sila. Nag-time in sila at saka sabay-sabay na pumunta patungo sa flag pole ground.
Siya ang nag-beat ng Phillipine National Anthem. Si Vicky naman sa prayer at si
Suzi sa Panatang
Makabayan.
Nang matapos ay nagsalita si Principal Lucas sa harapan ng lahat
"Magandang umaga sa inyong lahat, mahal naming mga magulang, estudyante at mga
kapwa ko mga
guro. At ngayong taon muli na namang nadagdagan ang mga bagong guro na katuwang
natin sa pagtuturo.
Teacher Shine Alonzo, grade two Twinkle Section. Teacher Vickierela Santiago, grade
six Venus. Teacher Mark
Pablo, grade 3 Violet. At ang panghuli si Teacher, Henry Lacsamana, grade six
Earth. Sila ang mga bagong
teacher na piniling magturo sa ating paaralan." Nagpalakpakan ang lahat, maliban sa
kanya na masama ang
tingin at pilit na nginingitian si Henry na nasa kanyang harapan.
"Nagulat ka?" tanong nito sa kanya habang sinasabayan siya sa paglalakad.
"Bakit ka nandito? Akala ko ba sa Maynila ka
Itinapat nito ang isang daliri sa labi niya. "Nandito ako para sa yo"
"Ayieee, muling ibalik ang tamis ng pag-ibig," kantiyaw ni Suzi na sinundan naman
ng bungisngis ni
Vicky.
Inirapan niya ang mga ito. Tinungo na nila ang kani-kanilang classroom. Sina Suzi
at Henry ang
magkatabi ang classroom. Sila naman ni Vicky ang magkalapit. Pinuntahan niya ang
grade two twinkle na
tuturuan niya. Naroon na sa loob ang mga estudyante niya. May mga magulang naman na
naghihintay sa
kanya roon. Kinakabahan siya dahil hindi niya alam kung ano ang magiging turing sa
kanya ng mga ito.
"At ikaw Vickierela! " Sigaw nitong matalim ang tingin.
"Magsitigil na nga kayo! Kanina pa ako naiinis, ako na nga ang magdra-drive."
Hinablot niya ang susi ng
van na hawak-hawakni Vicky. Umurong naman ito patungo sa tabi ng driver's seat.
Pinaharurot niya ang sasakyan. Napakapit ang dalawa sa ginawa niya.
"Shine, naman! Dahan-dahan!"
Sinipat niya ang wrist watch niya. Alas syete na at kinse minuto na lamang at
magsisimula na ang flag
ceremony. Magta-time in pa sila at kakausapin pa ni Principal Lucas Vito.
Nilampasan nila ang mansion ni Russel bago sila makarating sa eskuwelahan ng
Magsaysay ay apat na
kanto pa ang daraan an nila. Eksakto, alas syete kinse ng marating nila ang
Magsaysay Elementary School
Ipinarking niya ang sasakyan sa gilid ng school. Sinabihan sila ng guard na ipasok
iyon sa loob at muli siyang
sumakay para sundin ang sinabi nito.
Nauna sina Vicky at Suzi sa principal's office. Hindi pa nag-uumpisa ang flag
ceremonynang makarating
sila. Nag-time in sila at saka sabay-sabay na pumunta patungo sa flag pole ground.
Siya ang nag-beat ng Phillipine National Anthem. Si Vicky naman sa prayer at si
Suzi sa Panatang
Makabayan.
Nang matapos ay nagsalita si Principal Lucas sa harapan ng lahat
"Magandang umaga sa inyong lahat, mahal naming mga magulang, estudyante at mga
kapwa ko mga
guro. At ngayong taon muli na namang nadagdagan ang mga bagong guro na katuwang
natin sa pagtuturo.
Teacher Shine Alonzo, grade two Twinkle Section. Teacher Vickierela Santiago, grade
six Venus. Teacher Mark
Pablo, grade 3 Violet. At ang panghuli si Teacher, Henry Lacsamana, grade six
Earth. Sila ang mga bagong
teacher na piniling magturo sa ating paaralan." Nagpalakpakan ang lahat, maliban sa
kanya na masama ang
tingin at pilit na nginingitian si Henry na nasa kanyang harapan.
"Nagulat ka?" tanong nito sa kanya habang sinasabayan siya sa paglalakad.
"Bakit ka nandito? Akala ko ba sa Maynila ka
Itinapat nito ang isang daliri sa labi niya. "Nandito ako para sa yo"
"Ayieee, muling ibalik ang tamis ng pag-ibig," kantiyaw ni Suzi na sinundan naman
ng bungisngis ni
Vicky.
Inirapan niya ang mga ito. Tinungo na nila ang kani-kanilang classroom. Sina Suzi
at Henry ang
magkatabi ang classroom. Sila naman ni Vicky ang magkalapit. Pinuntahan niya ang
grade two twinkle na
tuturuan niya. Naroon na sa loob ang mga estudyante niya. May mga magulang naman na
naghihintay sa
kanya roon. Kinakabahan siya dahil hindi niya alam kung ano ang magiging turing sa
kanya ng mga ito.
Kalat na kalat sa buong Magsaysay ang pagkakasangkot niya sa aksidente. At hindi
naman niya
mababago ang isipan ng mga tao na husgahan siya ng mga ito. Mabuti na lamang at
hindi ito nakaapekto sa
pagiging Buro niya.
"Magandang umaga, Teacher Shine." Nakangiting bati ng mga ito
"Salamat naman, Ma'am, na dito ka magtuturo. Lalo na ngayon na kulang sa guro ang
eskuwelahan na
ito. A
ito. Ako nga po pala si Fely Garcia, GPTA President last year" Pagpapakilala nito
sa sarili.
"Dito po kasi ako nag- aral noong elementary ako. Masaya po akong makilala kayo."
Nginitian niya ito at
mga kasama nito.
Pumasok siya sa loob ng classroom. Binati siya ng mga magiging estudyante niya.
Tatlumput lima ang
bilang ng mga ito. Labing apat na lalaki at labing anim na babae.
Ibinaba niya ang mga gamit niya sa lamesa niya at pumunta sa harapan. Tumahimik ang
mga ito.
"Good morning class!" Masaya niyang bati.
"Good morning, Teacher." Nakatingin lang ang mga ito sa kanya. Isinulat niya ang
buong pangalan niya
sa black board.
"Ako si Teacher Shine Alonzo. At ako ang magiging teacher ninyo ngayong taon. Hindi
ako mabait sa mga
estudyanteng pasaway at hindi nakikinig sa akin. Nakatira ako sa Magsaysay West,
malapit sa taniman ng mga mangga."
"Teacher Shine, ang ganda-ganda po ninyo," sabi ng isa niyang estudyante.
Tinawanan niya ang sinabi nito. "Dahil hindi ko pa kayo kilala, pumunta kayo rito
sa harapan at ipakilala
ang inyong sarili. Magsimula tayo sa first row.."
sa-isang nagtayuan ang mga ito sa harapan at nagpakilala. Isang bata ang nakaagaw
sa kanya ng
pansin.
"Ako p-po si Angela Ruiz, nakatira sa Magsaysay West. Walong taong gulang"
Kinakagat-kagat ng bata
ang hinalalaki nito habang nagsasalita.
Nagtawanan ang kaklase nito dahil hindi pareho ang suot nitong tsinelas. Lumang-
luma ang uniform
nitong suot at magulo ang buhok.
"Class quiet please!" Sigaw niya sa mga ito. "Okay, Angela, p'wede ka ng bumalik sa
upuan mo
Naglakad ang bata patungo sa kinauupuan nito ngunit lumalayo rito ang mga katabi
nito. Nilapitan niya
si Angela na namamasa ang mga mata. Pinaupo niya ito sa row three kung saan malapit
lang ang lamesa niya
rito. Naawa siya sa bata, naalala niya ang kanyang pamangkin na si Feya.
"Class, hindi dapat ninyo tinatawanan ang itsura o pananamit ng kaklase ninyo.
Dahil masama iyon,
hindi iyon tama bilang mag aaral. Mag-sorry kayo kay Angela."
Tumahimik ang mga ito at isa-isang nagsabi ng sorry kay Angela.
"Bago ang lahat, kopyahin muna ninyo ito at ipakita sa mga magulang ninyo kapag
umuwi kayo
mamaya. Ipabili ninyo ang mga ito para may gagamitin kayo sa mga activities natin.
Ipapasa ito sa lunes"
"Okay, Teacher Shine."
Nilapitan niya si Angela na kinakalkal ang sira nitong bag.
"Angela, nasaan ang mga magulang mo?" mahinang tanong niya rito
"Nasa bukid po, Ma'am." Tumingin ito sa kanya.
Inilabas nito ang isang pirasong lukot na papel at maliit na lapis. Kinopya nito
ang isinulat niya. Bumuga siya ng malalim.
"Malapit lang ba ang bahay ninyo sa ha--"
Tiningala siya nito. "Opo, nakikita ko po kayo roon palagi. Sa bukid po ang bahay
namin..
Nginitian niya ito. "Puntahan mo ako sa bahay mamayang hapom, ha
Tumango ang bata at ipinagpatuloy ang pagsusulat. Unmupo siya sa upuan niya at
inayos ang mga libro
na gagamitin niya sa pagtuturo
Ibinulsa niya ang cellphone niya sa uniform na suot niya at saka muling tumungo sa
harapan para nag
umpisang magturo.
Mathematics ang una niyang itinuro sa mga ito. Napahanga siya ni Angela dahil naka
perfect ito.
Tumunog ang bell ng eskuwelahan hudyat ng break time ng mga guro at estudyante.
Nagsitakbuhan ang
mga ito palabas. Naiwan siya sa loob kasama ni Angela na binukbuksan ang biscuit na
baon.
Pumasok sa classroom niya sina Vicky at Suzi na may mga dalang naka styro plates na
pagkain.
"Hola, dazzling Shine! Hindi mo pa ba balak lumafang?" tanong ni Suzi na humila ng
isang upuan ng
estudyante niya.
Kinuha niya rito ang pagkaing ibinigay nito sa kanya at ibinigay naman niya iyon
kay Angela.
"Kawawa naman siya," bulong ni Vicky sa kanya.
pinagpatuloy niya ang ginagawa niya sa lamesa niya habang kumakain ang mga ito sa
harap niya.
Hindi ka ba talaga kakain, Shine. 'Wag mong sabihin na wala kang gana. Tumingin sa
kanya si Suzi
habang hawak nito ang tinidor. Nakataas pa ang hinlilit nito.
"Mamaya na lang, ang dami ko pang ginagawa. At saka, inihahanda ko pa ang next
subject na ituturo
ko." Itinuon niya ang mga mata sa isinusulat niya.
MSi Henry, bakit hindi ninyo siya kasama?
"Ayiee, namimis mo na siya?" kantiyaw ni Vicky.
Hindi naman sa
Narinig ko yata ang pangalan ko.
Nilingon niya ang nagsalita. Si Henry, nakatayo ito sa pintuan ng classroom niya
may hawak itong burger
at fries. At isang coke in can. Lumipat ito sa kanila.
Hi, babe.." Nakangiting sabi nito sa kanya. Pinalo niya ito ng ballpen sa kamay.
Ayiee, babe... raw?" bungisngis ni Vicky.
"Magsitigil nga kayong dalawa!" Sermon niya sa mga ito. Nagsisidatingan na sa loob
ng classroom niya
ang mga estudyante niya.
"Dumaan lang ako para ibigay ito. Busy rin kasi ako... tumatanggap ako ng simpleng
thank you, Shine.
Inirapan niya ito. "Salamat" Lihim siyang ngumiti.
Nagpaalam na ang mga ito sa kanya. Itinabi niya ang ibinigay ni Henry sa tabi ng
lagayan ng mga healtn
kit.
Matuturuan nga kaya ang puso?

SAMANTALA
"Daddy, gusto kong maging teacher si Ate Shine!"
Ginulo niya ang buhok ng Anak niyA.From now on call her Tita Shine not Ate."
Namilog ang mga mata nito, "Hindi ka na magagalit , Daddy? Sure na po? "
Tinanguhan niya ito, "Kaya tulungan mo na akong mamili ng mga gamit mo sa
school.Baka gabihin tayo rito sa School Supplies shop."
Kakasundo lamang niya ito matapos itong magtampo .At sumama sa Maynila sa Lola Via
nito, At nang sinabi niya na pumapayag na siyang mag-aral ito sa Magsaysay ay
pumayag na itong sumama sa kanya pauwi.
Sobrang saya ng anak niya habang naminili ito ng mgs i ud niyiH ta kung aan t
magpunta, dala dala niya ang basket
Aray reklamo ng babaeng naapakan niya ang paa. Tinanggal nito ang suot na doll
shoes ata
tinignan ang daliri ng paa nitong namula.
"Sorry Ma'am." nalalayan niya ang babaeng makatayo Nang iangat nito ang mukha
biglang kinabig ng malakas ang puso niya.
Nakangiwi ito sa sakit. Binitawan niya ang kamay nito.
Lumakad ito palayo sa kanya Binitbit nito ang dalanig basket na may lamang mga
schoot projects.
Nakasuot ito ng uniform ng isang teacher, Ibig sabihin nito nag umpisa na itong
magturo kaninang umaga.
Sinundan niya ito, "Shine" Mahinang tawag niya rito.
Nilingon siya nito.
"Tita Shine! " Sigaw ng anak niya nang makita ito. Agad niya itong niyakap.
"Yey, Teacher ka na po talaga, Sabi po ni Daddy, dito na ako mag-aaral. At hindi na
siya magagalit if tatawagin po kitang Tita. I'm so happy po na nakita kita ngayon"
Nginitian niya ito nang tumingin ito sa kanya, linawakan nite ang kamay ni eya
habang linutulungan
ang anak niyang mamil
"Crayons, pencils, pad papers, notebooks, coloring book, envelopes, health kit box,
and back pack
Kumpleto na, may uniforms ka na ba?" tanong ni Shine sa anak niya.
Napangiwi siya. "Wala pa siyang uniforms. Shine, okay na ba yng paa mo I mean sorry
hindi ko sinasadya"
"Okay lang" malamig nitong sagot sa kanya
Dumako sila sa school uniform corner, Sinukatan nito ang anak niya, muta sat shlt,
sandos, blouse,
palda, mga klase ng medyas at tatlong klase ng sapatos, May rubber shoes, boots at
black shoes Dakax sa
mukha ni Shine ang saya habang ginagawa iyon. llang beses nitong hinalikan sa
pisngi ang anak niya
Pinapanuod lamangE niya ang mga ito
"So, okay na lahat" Iniabot nito sa kanya ang mga set ng uniforms nileya at mga box
ng &apatox na hasa
basket. Binitbit niya lahat iyon at inilagay sa counter, Binitbit naman nito ang
mga pinamili nite, Gusto niyang
kunin mula rito ang mga iyon pero nahihiya siya. Tila napipilitan lamang ito dahil
kasama niya si Feya.
Iniwasan na siya nito at nararamdamanniya iyon.
Magkahawak-kamay sina Feya at Shine paglabas nila ng shop. Tinungo niya ang kotse
niya.
"Shine, sumabay ka na sa amin." Ibinukas niya ang pintuan ng kotse.
Umiling ito at ibinaba sa gilid ng daan ang mga pinamili nito. "Kasama ko si Henry.
Salamat na lang. Feya,
sweetie, hihintayin kita sa school bukas, okay"
"Okay po, Tita Shine. Good bye po." Kinawayan nito si Shine bago ito pumasok sa
loob ng kotse.
Malungkot na pumasok siya sa loob ng kotse niya. Sa gilid ng mata niya nakita niya
ang paglapit ni Henry
kay Shine. Tinulungan nito ang dalaga at ipinagbukas ng dala nitong kotse. Nakasuot
din ito ng uniform
katulad ng suot ni Shine. May suot itong I.D lace na may naka-print na DepEd.
Nakaramdam siya ng selos,
naungusan na naman siya ng payatot na iyon.
Huli na nga ba siya?
KINABUKASAN...
pinabigay niya kay Manong Jules ang mga ipinamili niya kay Angela na gamit sa
school. Tuwang-tuwa
raw ito sa kanya. At sobrang saya ng mga magulang nito. Nalaman niya nagtratrabaho
dati sa haceinda nila
ang mga magulang ni Angela. At isa ang pamilya ni Angela ang naapektuhan sa
pagsasara ng hacienda.
Ipinakilala niya si Feya sa mga estudyante niya. Dahil lumaki si Feya sa ibang
bansa, madalas itong
magsalita ng English at ikinamamangha iyon ng mga kaklase nito. Inihatid lamang ito
ni Manong Philip. At
sinabing susunduin na lamang ni Manang Guada kapag uwian na.
Lunch time nila at nasa faculty departmert silang apat. Naitaon na sila ang
magkakasama sa faculty
room.
Nag-aasaran sina Vicky at Suzi habang busy naman sila ni Henry sa pagsusulat ng mga
lessons.
"Nak nak!" Hirit ni Vicky.
"Who's there?" tanong ni Suzi na abala sa pagsasalamin at paglalagay ng liptint sa
labi.
"Suzi." natatawang sabi ni Vicky.
Ibinaba ni Suzi ang liptint at tumingin ng masama rito.
"Suzi, who?" mataray nitong tanong.
Liptint for sale... pm is the key"
Inirapan nito si Vicky. "Boba! Nakakatawa iyon, duh!"
Napangiti siya at napailing sa dalawa.
"Huh, gutom na kasi ako!" Natatawang reklamo ni Vicky. Hindi pa kasi sila
nananghalian. Lumabas ito sa
faculty nila at nagpaalam na bibili ng ulam nito sa canteen.
Tapos na si Henry sa ginagawa nito. Nang tumayo ito sa tabi ni ng nakabukas na
pinto.
"Nak nak?" tanong nito sa kanya.
"Isa ka pa!"
"Who's there?" sagot ni Suzi.
Tinignan niya ito ng masama. "Bahala kayo!"
"Shine..
Ibinato niya rito ang lesson plan na hawak niya.
Tumayo siya at pagtayo niya para pulutin sana ang lesson plan ay bigla siyang
itinulak ni Suzi.
"Ay mahal!" Gulat niyang sambit. Nang may sumapo sa kanya.
Nang tignan niya kung sino ito ay isang matalim na tingin ang ipinukol nito sa
kanya. Agad niya itong
itinulak.
"Mr. Sebastian.." usal ni Henry.
"A-ano'ng ginagawa mo rito ma este Mr. Sebastian?" tanong niya rito. Ramdam niya
ang biglang pag
iinit ng magkabilang pisngi niya. Nahihiya siya sa kanyang tinuran, parang gusto
niyang maglaho na lamang sa kanyang kinatatayuan.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Katanata 27

SUMERYOs0 ang tingin ni Russel kay Shine. Naiinis na talaga siya at konti na lang
ang pasensiya niya.
Kahapon pa siya nagtitimpi kay Henry pero sinasagad na siya nito.
Tsk!
Ano nga bang pakialam niya sa ginagawa ng dalawa.
"T'm here para ibalik sa 'yo ito" Iniabot niya rito ang key chain nito. Nonsense
thing pero iyon lang ang
sadya niya.
Hindi ito nag angat ng tingin sa kanya pero inilahad nito ang kamay para kunin ang
ibinigay niya.
"Sus, lyan lang pala ang ibibigay mo? Akala ko pa naman kung ano," nakangising sabi
ni Henry
Ikinuyom niya ang mga kamay niya. At pinigil ang sariling suntukin ito.
"Sa-salamat dito, Ru-- Mr. Sebastian. Pero kung wala na kayong importanteng
sasabihin. P'wede na
kayong umalis, lunch time po kasi namin at marami pa kaming gagawin," walang
emosyong sabi ni Shine sa
kanya.
O, narinig mo, Mr. Tander este Sebastian!" Pang-inis sa kanya ni Henry.
Napahiyang umalis siya sa faculty department ng mga ito. Nakasalubong niya si Vicky
na may bitbit na
mangkok at ekstrang plato.
Nginitian siya nito pero hindi niya iyon pinansin. Dire-diretso siyang naglakad
paalis.
Susunduin na lamang niya si Feya mamayang hapon sa bahay ni Shine.
Sinipa niya ang gulong ng kotse niya. "Ano ba kasing ginagawa ko rito?" mahinang
tanong sa sarili.
HAWAK-HAWAK ni Shine ang keychain na ibinigay ni Russel sa kanya. Nalaglag marahil
iyon kahapon
nang buksan niya ang side bag niya. Agad siyang nilapitan ni Suzi at kinuha mula sa
kanya ang keychain.
"Bakit nasa kanya 'yan?" tanong ni Henry. "Nagkita ba kayo kahapon?"
Tinanguhan niya ito. "Coincidence na nagkita kami."
"Pamilyar sa akin 'to a. Hindi ba ito iyong keychain na ibinigay sa yo ni Henry
noong first anniversary
ninyo?" kunot-noong tanong nito.
"Akala ko ba itinapon mo na lahat?" nagdaramdam na tanong ni Henry sa kanya.
"Hindi naman lahat itinatapon. At hindi bagay ang itinatapon.. isa pa ito ang
favorite kong keychain na
ibinigay mo sa akin. Hindi dahil pangalan ko ang nakaukit diyan. Kun'di iyong
memories na binuo nating
dalawa.." bumuntong-hininga siya. "Noong panahon na masayang- masaya pa ako."
"Nagtanong lang ako, nagdrama ka na naman," sabi nitong lumapit sa kanya at niyakap
siya.
"Babawi ako, kung may chance pa... pero sa nakikita ko. Mahal mo pa rin siya so,
ayokong umasa"
Pinisil nito ang ilong niya. At namula iyon.

Mula nang maghiwalay sila ni Russel hindi siya nito iniwan. Pero Hindi niya kayang
turuan ang puso niya
Kung p'wede nga lang.
"Pumunta rito si Russel?" tanong ni Vicky nang makapasok. "Aba, nginitian ko pero
dinedma ako. Naku,
may atraso pa sa atin ang matandang iyon" nangeieigil na sabi ni Vicky habang
nakatukod ang mga kamay sa
ibabaw ng lamesa niya. "Kumain na nga tayo. Nagugutom na talaga ako." sabi muli
nito.
"Mabuti pa nga" segunda ni Suzi. "Hoy tama na ang yakapan, kumain na tayo!" Bulyaw
nito sa kanila ni
Henry.
"Welcome Team SheRy na ba?" kinikilig na tanong ni Vicky sa kanila.
Nilayuan siya ni Henry. At inirapan naman niya si Vicky. SheRy ang couple name nila
noon. At
nakakaasiwang marinig iyon muli.
NATAPOS ang nakaka-stress at nakakapagod na maghapon. Hindi pala madali ang buhay
ng isang guro.
Si Vicky ang nag drive ng van. Naabutan nila sa mansion si Russel nakaupo ito sa
may garden. Tumayo ito
nang makita siya nitong pababa ng van.
Nilapitan niya ito.Susunduin mo na ba si Feya2" tanong niya rito.
"lkaw talaga ang sadya ko."
Nabigla siya sa sinabi nito. Parang kinabog ang puso niya.
Ako? Turo sa sarili. "Sabihin mo na ngayon, marami pa kasi akong gagawin.
"in private sana." Tumingin ito kina Vicky at Suzi na palapit sa kanilang dalawa.
Iniabot niya kay Suzi ang
mga gamit niya.
Sinenyasan niya ang mga ito na pumasok na sa loob ng bahay.
Sabihin mo na..." Nakahalukipkip siya rito
"Shine, galit ka pa ba sa akin? I mean
Tinignan niya ito ng masama. "lyan lang ba ang itatanong mo? Pinatatag niya ang
sarili at pinigil na
maging malambot dito.
"Okay sige, magpahinga ka na... aalis na ako." Tinalikuran siya nito. Hindi na niya
ito tinawag. Mas
mabuti sigurong ilayo muna niya ang sarili rito para hindi siya masaktan. Dahil
alam niyang higit nitong
mahal ang namayapa niyang kapatid. At hindi niya tiyak kung mahal pa rin siya nito.
Hindi maalis sa isipan
niya ang pagtataboy nito sa kanya. Kahit nagmakaawa na siya at lumuhod sa harapan
nito.
ARAW ng sabado, tinulungan niya sa mga gawaing bahay si Manang Guada. At siya na
rin ang naglaba ng
mga uniforms niya. Umuwi naman ng Maynila sina Suzi at Vicky
Bandang hapon ay minabuti niyang pumunta sa may bundok. Nabasa kasi niya sa isang
news article na
may meteor shower ngayong gabi at higit sa sampu ang makikitang babagsak mula sa
langit. Dala-dala niya
ang camera niya at dalawang san miguel flavored can beer na inilagay niya sa paper
bag kasama ng maiksing
kumot.
Nakasuot siya ng maluwang na sweater na may tatak na SINGLE at maong short na
maiksi. Nakatali
paitaas ang hanggang dibdib niyang buhok.
Isini-set up niya ang kanyang camera habang isinisilip ang mata sa lense. Nahagip
ng camera niya ang
isang lalaking nakayuko na nasa ilalim ng puno. Kinuhanan niya ito ng shot. Pero
nang muli niya itong
kuhanan ay nabigla siya.
Seryosong nakatingin si Russel sa kanya. Ibinaling niya ang lense ng camera sa
ibang direksyon.
Napangiti siya, ganito ang ginawa niya noong una niyang makita ito. At nakawan ito
ng mga shots. Pero this
time hindi niya akalaing si Russel ang lalaking iyon dahil sa kasuotan nitong
pangmagsasaka.
Kinuha niya ang paper bag niyang dala at ipinasyang umuwi na lang.
"Aalis ka na?" habol na tanong nito sa kanya.
Hindi niya ito sinagot. Akma siyang tatalikod nang pigilan siya nito.
Remember, noong sinabi mong samahan kita rito. Ngayon ako naman, can you stay for
a... while?"
nagsusumamo nitong pakiusap.
Kinagat niya ang ibabang labi niya. "Bakit mo ba ito ginagawa? Bakit ka unaasta ng
ganito? Noong isang
buwan lang halos ipagtulakan ninyo ako. At ngayon heto ka, at nakakainis ka na!"
"Shine, sorry.
Your sorry means nothing.. hindi nito mababago ang mga nangyari. Aalis na
ako.Tumulo ang mga
luhang pinipigil niya.
"Shine,I admit na ginawa ko iyon dahil nagalit ako sa iyo at sa sarili ko.
Nakonsensya ako sa ginawa ko,
mean kay Filomena At habang tumatagal napagtanto ko na may kasalanan din ako. I'm
sorry, nadala ako ng
galit ko sa 'yo. At galit ko sa sarili ko, I thought okay na ang lahat. Hindi mo
alam Shine na pinipigilan ko ang
sarili ko... na lumapit sa iyo, kaya sinusungitan kita, itinataboy kita at the
worst nasasaktan na kita. I'm so
selfish... I'm just pretending to hate you until l found my self hurting. dahil
niloloko ko lang ang sarili ko,
sinasabi kong okay lang ako. Pero hindi... I'm not okay! Pinapatay ang puso ko araw
araw kapag nakikita kita
na kasama mo si Henry. Naiinis ako sa sarili ko dahil hindi ko nagawang ibaba ang
pride ko para sa iyo. Pero
sa nakikita ko ngayon, huli na ako. Huli na para sabihin na mahal pa rin kita."
Nagulat siya sa mga sinabi nito. Sa mga ipinagtapat nito sa kanya. At isa lang ang
sigurado niya. Hindi
nagbago ang pagtingin niya rito. Hindi nagbago ang nararamdaman niya..
Nginitian niya ito. "Kalimutan na natin 'yung mga nangyari. Siguro sa ngayon
kailangan nating bumalik
sa simula...kapatid ko ang na-namatay mong asawa. At hindi siguro okay sa ngayon
kung babalik tayo sa
dati" Tumingin siya sa malayo. "Marami ng nangyari at kailangan nating
magpahinga.." Tinignan niya ito.
"Mas magiging comportable tayo sa isa't isa kung shocks! Heto na.."Agad niyang
kinuhanan ang mga
meteors na nagbabagsakan sa kalangitan.
"Then... from now on pumapayag akong tawagin mo ulit akong "KUYA'.. weird" Umupo
ito sa damuhan
habang nakatingin sa kalangitan. Umupo siya sa tabi nito pagkatapos ilatag ang
maiksing kumot sa
damuhan.
Hindi niya ito sinagot. Iniabutan niya ito ng can beer.
Like the old days. Tinanggap nito iyon at binuksan.
Tumunog ang cellophone niya na nasa bulsa niya. Si Henry ang tumatawag. Lumayo siya
ng konti kay
Russel.
"Henry.
Nilingon siya ni Russel.
"Nasaan ka?" tanong ni Henry sa kanilang linya.
Iniwas niya ang tingin dito. "Nandito ako sa bundok.."
"Okay sige pupuntahan na lang kita riyan.."
"Wag na.. magkita na lang tayo buka
Hindi pa siya natatapos magsalita nang hablutin ni Russel ang cellphone niya.
She's with me.." pagkasabi non ay ini-off nito ang cellphone niya bago ibalik iyon
sa kanya. "Hindi mo
dapat siya kinakausap kapag kasama mo ako, seryosong sabi nito.
"Pero
Inilapit nito ang mukha sa mukha niya. Napalunok siya sa ginawa nito
"Don't be stubborn...kung ayaw mong halikan kita.. nakangising sabi nito sabay
tingin sa labi niya.
Naamoy niya ang mabangong hininga nito.
Rinamulaan siya ng mukha.
"Masaya ako na nandito ka ngayon.. kasama ko."
"Im sorry." kagat-labi niyang sambit. Kinuha niya ang kumot na inilatag niya at
inilagay iyon sa paper
bag na dala niya.
Huminga ito ng malalim. "Ihahatid na kita sa
"Ihahatid ko na siya
Sabay nilang nilingon ni Russel ang nagsalita sa likuran nila. Humahakbang ito
palapit sa kanila. Agad
nitong hinawakan ang isang kamay niya at hinila siya nito patungo sa likuran nito.
"Ano'ng binabalakmo kay Shine? Galit na tanong nito.
"Ano bang pakialam mo!" Bulyaw ni Russel kay Henry.
"May pakialam ako dahil mahal ko siya.at hindi ko siya hahayaang masaktan pang muli
dahil sa 'yo.
Bakit hindi mo na lang asikasuhin iyong hipon mong secretary! Ngumisi si Henry.
"Namamangka ka sa
dalawang ilog ng sabay.. tsk!
Itinulak ni Russel si Henry ng malakas. Napaatras ito.
"Hindi ako namamangka sa dalawang ilog... wala kaming relasyon ni Avery. At hindi
ako katulad mo!
Sinuntok ni Henry si Russel. Gumanti naman ng suntok si Henry. Inawat niya ang
dalawa na kapwa bitak
ang mga labi at may pass sa pisngi.
Fine! Magpatayan kayong dalawa! Tinalikuran niya ang mga ito. Sinundan siya ni
Henry. Tumigil siya sa
di kalayuan.

"Bakit mo na ako pinuntahan dito!" Naiinis niyang tanong.


"Nag-aalala lang ako sa 'yo. Masama ba 'yon!" Nakahawak ito sa pisngi nito. "Isa
pa, nakita kong
papunta rin dito si Avery, naisip ko na baka awayin ka ng hipon na iyon.
Nakipagkita ka sa kanya?" kuno
noong tanong nito.
Umiling siya. "Nagkataon lang na nagkita kami."
"Ano'ng sinabi niya sa 'yo?" malungkot na tanong nito.
"Wala... ang mabuti pa umuwi na lang tayo."
Lumakad siya patungo sa kotse niya. At sumakay na rin sa sarili nitong kotse si
Henry. Sinulyapan niya
ang kinaroroonan ni Russel. Nakatingin ito sa gawi nila ni Henry. Bumuga siya ng
malalim. At ibinuwelta ang
kotse niya paalis sa lugar na iyon.
liwasan muna niya ito dahil sa timgin niya iyon ang mas tamang gawin kahit pa...
sobrang miss na niya
ito.
SA MANSION...
GINAMOT niya ang sugat ni Henry sa bibig nito. At nilagyan ng band aid ang pisngi
nito.
"Sorry sa nangyari kanina, Shi."
Tumingin siya sa mga mata nito. "Kalimutan mo na 'yon... dahil naiinis ako sa 'yo."
"Ginawa ko lang naman ang sa tingin kong tamang gawin.
Ibinaba niya ang first aid kit sa lamesa.
"Hindi ka galit?h pangungulit na tanong nito. "Kahit na nasuntok ko ang tanders na
iyon!"
"Galit ako!" Humalukipkip siya sa harapan nito
"Then... kiss me para bati na tayo."
Napalunok siya sa sinabi nito. Bumilis ang tibok ng puso niya.
Unti-unting lumapit ang mukha nito sa mukha niya.
"Joke!" Tumatawang sabi nito at inilayo ang mukha sa mukha niya. Isinandal nito ang
likod sa upuan.
"Tiyak ako, mamatay sa selos ang tanders na iyon. Dapat lang sa kanya dahil
sinaktan ka niya." Inakbayan
siya nito. "Pero iyong sinabi ko kanina, Shine, totoo iyon... at hindi naman ako
umaasa pa. Ang importante
sa akin ngayon, nakikita kong masaya ka. Kahit na hindi ako ang laman ng puso mo."
Nangilid ang luha niya sa sinabi nito. "Loko-loko ka talaga... pero salamat, Henry.
Someday makakakilala
ka ng mas higit sa akin. 'Yung babaeng magmamahal sa 'yo." Iniakbay rin niya ang
isang braso sa balikat
nito. "Friends?" tiningala niya ito.
"Kahit masakit...sure, friends," nakangiting sambit nito.
Nanatili silasa ganoong sitwasyon nang madatnan sila ni Manang Guada.
"Aruy!" kinikilig na sabi nito.
"Manang, boto ka ba sa 'kin?" tanong ni Henry na kinabig siya palapit.
"Oo naman... ang guwapo mong bata"
"Crush mo yata ako, Manang" Biro ni Henry rito.
Nagtawanan sila ni Manang Guada. At nakisali na ito sa usapan nila ni Henry.

©️
P.P

zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 28: Torn Between

PINAKIUSAPAN siyani Russel para maghatid kay Feya sa school. Dahil wala sina Manong
Philip at
Manang Lot sa mansion. Naroon ito sa hacienda ng mga Alonzo at inaasikaso ang
pagbubukas ng hacienda
para makatulong sa mga manggagawa na nawalan ng trabaho nang magsara ito.
Samantalang si Russel naman ay may mahalaga raw na pupuntahan. Hindi nito ipinaalam
sa kanya kung
ano iyon. Kunsabagay, kilala naman niya ito at tiyak na kaya nitong protektahan ang
sarili.
Eksakto namang day off niya at wala siyang gagawin ngayong araw ng lunes. Isa pa
gusto niya ring
makita si Shine dahil matagalna niya itong hindi nakikita.
Inihatid niya sa classroom si Feya. Naroon si Shine at mga kaibigan nito. Tama nga
si Russel na narito rin
ang dating nobyo ni Shine. Na tiyak niyang pinagseselosan ng kaibigan niya.
"Good morning, Teacher Shine, magalang niyang bati.
Ngumiti ito sa kanya at maging ang baklang kaibigan nito. Maliban na lang sa isang
masama ang tingin
sa kanya.
Bigla tuloy siyang napatingin sa itsura niyang naka-reflect sa salamin. Nakasuot
siya ng maong na ripped
short. At white na t-shirt na v-neck at naka cap. Nakatsinelas lamang siya habang
bitbit ang lunch bag ni
Feya.
1Good morning too, Agent Travis. Wala yata si Manong Philip? tanong ni Shine.
Iniabot niya rito ang lunch bag ni Feya. "May importante silang pinuntahan kaya ako
ang naghatid kay
Feya. Ipinasasabini Russel na susunduin na lamang niya si Feya sa bahay ninyo
mamayang hapon"
Tumango ito. "Ako na ang bahala kay Feya.
"Hi, guwapong agent" Bati sa kanya ng baklang kaibigan nito.
"Hello, 'm Agent Travis. And you are..2 Inilahad niya ang palad dito
"Just call me Teacher Suzi. malanding sabi nito na kinindatan pa siya.
Tumingin siya sa babaeng nakatitig sa kanya. "Hello l'm
Nilampasan siya nito. Binawi niya ang kamay na nakalahad sa kawalan. At masama
itong tinignan. Ano
kayang problema sa kanya nong babaeng yon?
"Sige, Teacher Shine. Mauna na ako.. Feya, makinig ka sa Tita mo, okay? Baling niya
kay Feya.
Tumayo ito at niyakap siya. "Thank you po, Tito Pogi"
"Go back to your seat na," sabi niya rito.
Tumalima naman ito sa inutos niya. Sinaluduhan pa siya nito at napangiti siya sa
ginawa nitong iyon.
Paglabas niya sa classroom ni Feya ay nakasalubong niyang muli ang babae. Inirapan
pa siya nito. Lalo
tuloy siyang nagkainteres na alamin ang pangalan ng babaeng iyon. Ito lang yata ang
babaeng hindi
natatablan sa charm niya.

SAMANTALA..
HINIHINTAY ni Avery si Russel sa pamamahay niya. She's wearing nothing inside her
robe.
Gusto raw siyang makausap nito tungkol sa pagpapaayos ng factory. Siya ang
pinagkakatiwalaan nito sa
negosyo dahil sa connections niya sa mga investors na kakilala niya.
Inubos niya ang iniinom niyang wine at tumingin sa humintong kotse sa harap ng
bahay niya. It was
Russel, pababa ito ng sinasakyan nitong Mitsubishi Expander.
Kinawayan niya ito mula sa kinatatayuan niya. Umupo siya sa silya at ini-expose ang
legs niya. Bahagya
rin niyang niluwagan ang robe na suot niya para makita nito ang cleavage niya.
Sinipat niya sa salamin ang
mukha niya. Well, di hamak na mas maganda siya kay Shine.
Avery, bakit hindi ka pa nakabihis. Pupuntahan natin ang mga clients. At bakit ka
Agad niya itong niyapos nang makalapit ito sa kanya. Mabilis niyang ipinulupot ang
isang braso sa leeg
nito. Habang ang isa niyang kamay ay nasa tapat ng puson ni Russel.
"Avery.
"Ako na ang bahala sa... clients. Just stay with me.Ineed you. Please.. I'm begging
you to
Pinangko siya nito paakyat ng kuwarto niya at doon ini-lock nito ang pintuan ng
kuwarto. Tinanggal nito
ang suot na necktie at ang business suit nito. Marahas siya nitong ibinagsak sa
kama. Matapos niyang
hubarin ang robe na suot niya.
diniin nito ang katawan sa nag iinit niyang katawan.
"Wanting me. huh!" Kinagat nito ang labi at pinadapa siya. Napahawak siya sa
headboard ng kanyang
kama. She's already wet.
Marahas nitong hinawakan ang magkabilang bewang niya at sabay pasok sa lagusan
niya. Halos
mapasigaw siya sa malalakas nitong pagbayo
"Russel, stop! Stop pleasel
Bumaba ito ng kama at isinara ang zipper ng pantalon nito. Nanunutya ang mga mata
nito habang
nakatingin sa kanya.
"Satisfied?"
"Russel! How dare you!
"Ikaw ang may gusto niyan. Pinagbigyan lang kita. Ngayon ko na-realize na
napakaliit ng pagmamahal
mo sa sarili mo. See your self.. asking for someone's time. Begging me to make love
to you. How pathetic you
are!" Bulyaw nito sa kanya.
"Mahal kita, Russel. Hindi mo ba nakikita 'yon. Nandito ako palagi para sa yo.
Masaya naman tayo dati,
making love anywhere at any time
"llang ulit ko bang sasabihin sa 'yo na hindi kita mahal. Pumayag ka na makipag sex
sa akin, kahit alam
mo na hindi kita kayang mahalin."
"No! Mamahalin mo na dapat ako pero dumating si Shine. Dumating ang buwisit na
babaeng iyon!"
Hinawakan nito nang mahigpit ang braso niya. "Don't mention her name, 'wag mo
siyang idamay"

"Russel, nasasaktan ako!"


Itinulak siya nito. "Wag ka ng magpapakita sa akin.don't care kung mawalan ako ng
malalaking
investors. Kunin mo na rin lahat ng mga gamit mo sa opisina! Bukas hindi na kita
makikita pa roon."
Dinampot nito ang suit nito at necktie sa sahig. Pabalibag nitong isinara ang pinto
Niyakap niya ang kanyang sarili habang nakaluhod sa sahig. Patuloy ang pag agos ng
luha sa kanyang
mga mata.
"Damn you, Shine! Damn you!" Malakas niyang mura habang nakakuyom ang mga kamay sa
kama.
Inihagis niya ang mga bagayna makita niya sa kanyang tabi.
Inagaw mo siya sa akin, Shine! And I swear, pagbabayaran mo ito! Magbabayad ka! At
ikaw Russel,I
swear, luluhod ka sa harapan ko! Damn you all!
Habang humihikbi sa sobrang galit ay kinontak niya si Magnus, ang hired killer na
nakilala niya sa
negosyo ni Gwen.
"May ipapagawa ako sa yo. Magkita tayo bukas! Agad niyang pinutol ang usapan nila
at inihagis ang
cellphone niya sa kama. Ngumisi siya habang pinapahid ang mga luha sa kanyang
pisngi
"Bang Umasta siyang may hawak na baril habang nakahiga sa kanyang kama. Pagkatapos
ay malakas
siyang tumawa. "Paalam, Shine."
BUMUGA ng malalim si Russel habang sumasakay sa kotse niya. Sinagad na ni Avery ang
pasensya niya
kaya minarapat na niyang gawin iyon para tumigil ito. He's out of control kapag
nagagalit siya. Para siyang
bulkang sumasabog na lang basta-basta.
Pinatakbo niya ang kanyang kotse paalis sa bahay ni Avery. Malaki man itong kawalan
sa negosyo niya ay
hahayaan na lamang niya iyon. Tutal nagawa naman na niya noon na paalisin ito.
Ngunit hindi nito ginawa.
Hindi na niya ito maintindihan. Ibang iba na ang Avery Santillan na nakilala niya.
Pumunta siya sa factory para tignan ang ginagawa ng mga tao niya. Hindi pa ito
ginagamit sa ngayon
dahil inaayos pa ito at idinadaan sa safety regulations ng BFP. Upang hindi na
maulit ang nangyari noong
isang buwan.
"Mr. Sebastian!" Tawag sa kanya ni SPo1 Authur. Kasalukuyan itong naka- park sa
tapat niya. Bumaba ito
sa inuupuang motor at nilapitan siya.
Sir" Nakipagkamay siya rito.
"Matagal ko na kayong hinahanap. Pero palagi kayong wala sa bahay ninyo. Kaya
minabuti kong
tumungo rito. Ako ang inatasan para mag-inbestiga sa nangyaring pagsabog dito. At
may natuklasan ako....
heto ang mga larawan na kuha mismo ng isang dalaga." Iniabot nito iyon sa kanya.
"Kasalukuyan daw siya
noong tumatambay rito sa tapat ng salon na katapat din ng factory ninyo. Alas dos
ng madaling araw kasama
ng mga kaibigan ng dalaga. Akala raw nila daga lang ang pumapasok sa loob ng
factory dahil sa malakas na
mga kaluskos. Sinundan daw niya ito at nakita niya sa nakabukas na pinto ang isang
lalaki. Dahil sa takot
daw niya ay mabilis din siyang umalis. May bitbit daw itong kerosine tank."
Pagkukuwento nito. "At tama ang
hinala noon nina Spo2 Ferrer at Spo1 Gomez na sinadya ang nangyari. Hindi ito
aksidente, Mr. Sebastian.
Pinagplanuhan itonE gawin.
Biglang pumasok sa isip niya ang isang taong nakakaalam ng mga susi sa
factory....si Avery.
"May kilala ba kayong galit sa inyo o kaaway ninyo sa negosyo?" tanong nito sa
kanya.
Umiling siya rito. Minabuti niyang huwag na lamang sabihin dito ang hinala niya.
Dahil mas mabuting
siya mismo ang tumuklas no'n.
"Sige, sir. Mauna na ako kung gano'n. Ipagpapatuloy namin ang imbestigasyon.
"Maraming salamat, Spol Authur" Nakipagkamay siyang muli rito
Habang hawak niya ang mga kopya ng imbedensya ay kinontak niya si Travis
"Pare, may ipapadala ako sa 'yo tungkol sa pagkasunog ng factory ko. Ipabibigay ko
na lang ito sa
katulong mo. ldadaan ko sa bahay ninyo. Si Feya nga pala
"Nandito ako sa school, pare. Nasa klase siya ngayon.
"Ano'ng ginagawa mo riyan? takang tanong niya rito.
"Pare, tinamaan ni kupido ang puso ko.
"Sus, libog mo lang yan! Sino bang babae ang tinutukoy mo?
Bumuga ito ng malalim. "Kaibigan ni Shine.
Napangisi siya. "Si Suzi?"
Tangin@e, bakla iyon!
O siya, sige... good luck na lang sa yo."Iinapos niya ang pakikipag-usap dito.
Ngayon lang yata ito
nagkainteres sa isang babae. Maliban kay Avery na gustonggusto nito dati.
SAMANTALA..
Naningkit ang mga mata ni Vicky habang nakatingin sa lalaking nakatayo sa labas ng
bahay nina Shine
Naka-black leather suit ito at naka-shades pa. Leather black din ang sapatos nito
at naka-maong pants. Ito na
marahil ang lalaking sinasabi ni Russel. Bigla na lang kasi itong humingi ng favor
sa kanya. At gusto rin
naman niyang makatulong kaya pumayag siya.
"Ikaw si Agent Travis, hindi ba? tanong niyang nakapameywang dito.
Ngumisi ito at tinanggal ang shades nito sa mata. "Travis lang hindi ko pangalan
iyong Agent."
Nakakaloko siya nitong tinignan mula ulo hanggang paa. Nagtagal ang paningin nito
sa bandang dibdib niya.
"Manyak!" Sinampal niya ang pisngi nito.
"Aray!" Sinalat nito ang bahaging sinampal niya.
"Hoy, lalaki. Kahit pa Agent ka or what hindi mo ako maloloko. Dahil akong si
Vickierela, marunong
kumilatis ng mga lalaking bastos at...isa pa virgin pa ako!
Napamulagat ang lalaki sa sinabi niya. "Hindi ko tinatanong kung virgin ka pa or
not!"
Napahiya siya sa sinabi nito. Akma siyang tatalikod nang sumigaw ito.
"Sandali lang! lpinasasabi ni Russel na gusto niyang makausap si"Natigilan ito sa
pagsisigaw nang
makita nito si Shine.
"Ano'ng ginagawa ni Agent dito?" kunot-noong tanong ni Shine.
"Sinusundo ka, may date raw kayo ni Russel." Napangiti siya sa sinabi niyang iyon.
Kahit pa gusto niyang
bumalik ang SheRy Tandem. Mas gusto niya ang Tanders Tandem este, si Russel para
kay Shine
"P'wede ka ba, Shine. Gusto ka kasing makita ni Feya."
"Ha? Pero kasama ko lang si Feya kanina, a?
Siniko niya si Shine. "Pupunta si Shine mamaya sa mansion ni Russel. Pakisabing
magbibihis lang"
Hinawakan niya ang braso ni Shine.
"Pero "
Isinara niya ang gate. "Good bye, Travis! Masungit niyang sambit sa lalaki. 'Saka
ito inirapan.
"Vicky, ba't mo iyon sinabi kay Travis. Marami pa akong gagawin at.
"Girl, Arawng Kalayaan bukas. Wala tayong pasok sa school. Holiday.
"Pero.." mahinang sabi nito
Wala ng pero pero. pupunta ka sa date este sa bahay nina Feya. Kasama ako
Sinalubong sila ni Suzi. Na busy sa pagwawalis sa sala.
Hoy, impakta? Nililigawan ka ba ni Agent Travis?"mataray na tanong ni Suzi sa kanya
habang hawak nito
ang walis tambo.
Hoy, impakto, hindi niya ako nililigawan. At saka.. masiyado akong maganda para sa
kanya
Nagtaas ng kilay si Suzi. "Hindi ka ba nasusuka sa sinasabi mo!" Pinaikot siya
nito. "Mula balikat
hanggang paa lang ang kagandahan mo, gurl. Itong face mo na ito, mukhang bruha
na... chaka pa!
Ganda ka?" pang aasar niya rito. "Ang ganda mo, Mark! Nakakahiya sa yo! Tinawanan
niya anng
kaibigan. Halos hindi maipinta ang mukha nito na nanggagalaiti sa inis nito sa
kanya.
KINAKABAHAN si Shine habang nasa labas sila ng mansion ng mga Sebastian. Mabilis
ang tibok ng puso
niya at nangangatog ang mga tuhod niya
Malapad na nakangiti si Vicky sa kanya habang ninenerbyos siya.
Muli niyang hinila ang mini off shoulder dress na ipinasuot sa kanya ni Vicky.
Hanggang kalahati lamang
ng hita niya ang haba. Naka-flat sandals siya at nakasuot sa balikat niya ang side
bag niya
Nakalugay ang buhok niya. Hindi na siya nagmake-up at tanging liptint na color
blood red
Samantalang naka pambahay lamang si Vicky. Na nakasuot ng stripped t-shirt at maong
knee short.
Naka-slipper lamang ito ng havaiannas na floral pink.
Pinagbuksan sila ng gate ni Travis. Malapad ang ngiti nito sa kanilang dalawa. Pero
mas matagkit ang
tingin nito kay Vicky. Siniko niya ito at sinenyasan na ngitian si Travis. Ngunit
inirapan nito ang binata.
"Nasabi ko na na may date este... na na pupunta kayo rito," sabi ni Travis na
ipinagtaka niya. Mukhang
naisahan siya nito at isa pa itong si Vicky na nagpumilitsa kanya.
Sa may garden naka-set up ang malaking tv. Puno ng LED lights ang paligid. May mga
nakalatag na
blankets at maranming chips
Nakangiti si Russel nang makita siya. Nakipag apir pa ito kay Travis. At kinindatan
nito si Vicky.
"Teka, Vicky, saan ka pupunta?" Kinakabahang tanong niya nang iwan siya nito.
"Sumakit bigla ang tiyan ko.
Nagpaalam din si Travis. "hahatid ko na siya, pare."
Nagkatinginan sila ni Russel. "l'm glad that you're here.. with us."
Tita Shine!" Sigaw ni Feya nang makita siya. "Yehey! Manonood po tayo ng Alladin..
akala ko nagjo-
joke lang po si Daddy na pupunta ka. Jeez! I'm so happy.. super happy po."
Wow, Alladin. Masaya rin ako na makasama kita.Tumingin siya kay Russel
Masaya rin ako, Shine
Kinilig tuloy siya. Shut up heart!
Umupo sila ni Feya sa blanket. Inabutan siya ni Russel ng extrang kumot. Inilagay
niya iyon sa hita niya.
Nag-umpisa ang movie. Nasa gitna nila si Feya.
Nakatukod ang kamay ni Russel sa bandang likurani niya. At kinakabog ang puso niya
dahil sobrang lapit
na nila sa isa't isa.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 29: A Night Full Of Memories

KINAKABAHAN si Shine habang nakatingin sa kanya si Russel. Hindi niya ito


naramdaman noon pero
ngayon halos lumukso ang puso niya sa paraan ng pagtitig sa kanya ng binata.
"Are you okay?" tanong nito habang nakatingin sa kanya
Tapos tatanungin siya nito ng ganoon. Jusko!
"A, O-0o." Iniiwas niya ang tingin dito. At ibinaling ang mga mata sa pinapanuod
nila.
21 can show you the world shining, shimmering, splendid. Tell me princess, when did
you last let your
heart decide. I can open your eyes take you wonder by wonder over side ways and
under on our magic carpet
ride?
Kinikilig siya sa pinapanuod nila. Minsan natatawa siya at minsan naiiyak dahil sa
ganda ng story. Hindi
nila namalayan
Russel na nakatulog na si Feya habang nakasandal sa kanya.
Binuhat ito ni Russel. "Sandali lang, Shine."
Tinanguhan niya ito. "Aalis na rin ako
Hinawakan nito ang kamay niya. "Hintayin mo ako rito... please.
Sumuga siya ng hangin at inihatid ng tingin ang mga ito na papasok sa loob ng
bahay. Umupo siyang
muliat ipinagpatuloy ang panunod ng movie.
Aladdin: You are beautiful at the outside and same as the inside.
Kinikilig siya sa linyahan ng dalawa
Aladdin: Come, princess take the risk
Take the risk.
Nilingon niya si Russel na nasa likuran na pala niya. Umupo ito sa tabi niya, may
hawak itong dalawang
malitna mug, dalawang kutasara at ice cream. binaba nito iyon sa blanket at saka
binuksan. Pinanuod niya
ito habang ini scoop ang ice cream. Nagtama ang kanilang mga mata nang iniabot nito
ang isang mug sa
kanya.
"Ang ganda ng movie, no? tanong nito habang inaabot ko ang mug na hawak nito
Yup. Mula pa noong bata ako iyan na ang pinapanuod ko.
Nilagyan nito ang sariling mug ng ice cream. First time kong manuod ng ganyan.
Napangiti siya. "Siguro dahil wala pang tv noong panahon mo sorry
Tumawa ito sa sinabi niya. "Hindi naman ako sobrang tanda sa tingin ko.
Natawa rin siya. "Hindi nga pero medyo lang"
Hindi nito pinansin ang sinabi niya. Nakatuon ang mga mata nila sa pinapanuod nila.
Para akong si Aladdin, asking my princess to come back again.Tumingin ito sa
kanya." At natatakot iyong princess na sumugal dahil baka mapahamak slya."
Napalunok ako. "Natatakot din naman si Aladdin baka kasi masaktan niya si Jasmine"
"Pero mas nakakatakot kapag hinayaan mong pigilan ang sarili mo-Imean si Jasmine"
Isinubo nito
ang ice cream na nasa kutsara.
"Mas natatakot si Aladdin dahil nagsinungaling siya rito.. mapasaya larmang niya
ang prinsesa. At
mahalin lamang siya nito."
lbinaba nito ang tasa at itinukod ang isang braso sa likuran ng kinauupuan niya.
Tinignarn siya nito.
stillove you, Shine. Sa kabila ng lahat ng nangyari. Napakagago ko hindi ba? For
letting you go. For
letting you cry, sad and lonely. Ako ba, Shine, mahal mo pa rin ba ako?"
Napalunok siya sa sinabi nito.
"Hindi ko
Hinagkan nito ang labi niya. Nabigla siya sa ginawa nito pero hindi niya nagawang
itulak ito palayo sa
kanya. Kumilos ang puso niya para ilabas ang naramdaman niya para rito. Tinugon
niya ang halik nito.
pinahiga siya nito sa blanket. Hawak ng isang kamay nito ang kamay niya. Kapwa nila
hinahabol ang
kanilang hininga ng maghiwalay ang mga labi nila.
Umiyak na itinulak niya ito. Umupo siya at sinapo ang mukha niya. "Natatakot ako na
kapag minahal
kita ulit masaktan muli ako. At hanggangngayon binubulabog pa rin ako ng konsensya
ko. Asawa ka ng
kapatid ko at
Hinawakan nito ang kamay niya. "Shine, alam ko nasaktan kita. Alam ko na nagdusa ka
sa mga nangyari.
At. Huminga ito ng malalim. Iknow maiintindihan tayo ni Filomena. Inaalagaan mo si
Feya, at minahal mo
ako" Pinahid nito ang mga luha niya gamit ang palad nito. "I love you so much,
Shine umiyak ding sambit
nito.
"Magsisinungaling ako sa sarili ko kung sasabihin kong hindi kita mahal" Nginitian
niya ito.
Kinabig siya nito at niyakap ng mahigpit. "This time I won't let anyone ruin our
relationship. At kung ako
ang magiging rason kung bakit ka iyak. Pwede mo akong ipaaresto kay Travis para
maparusahan" sabi nito
habang hinahaplos ang buhokniya.
Kinalas nito ang pagkakayakap sa kanya. Tumayo ito at inilahad ang kamay sa harapan
niya.
T know medyo weird ito pero, Can we dance Maluluhang tanong nito
Pinahid niya ang luha sa kanyang mga mata. At tinanggap ang kamay nito.
"Hindi ako marunong sumayaw" mahinang sabi niya.
Hinawakan nito ang bewang niya. Kinuha nito ang mga kamay niya at inilagay iyon sa
balikat nito.
"Tapakan mo ang paa ko.
"Huh?
Inalis niya ang sandals niya at sinunod ang sinabi nito.
Narinig kitang kumanta. At ngayon ako naman ang kakanta... medyo weird pero nag-
aral ako ng voice
lessons kasama ni Manong Philip.
Napangiti siya rito. "At anong natutunan mo."
"Marami... you want" Tumingin ito sa mga labi niya. Tumingkayad siya para hagkan ng
mabilis ang labi
nito.
Hinawakan nito ang mukha niya habang nakahapit ang isang kamay nito sa bewang niya.
"Teasing me?" bulong nito.
Namula ang mukha niya.
"I miss everything about you, mi amor. Your eyes, lips, nose, cheeks, the smell of
your hair, your pretty
smiles and your voice." Inisa-isa nitong hinahawakan ang parte ng mukha niya.
"And it seems your body want me too..."
Kinagat niya ang ibabang labi niya.
"Maybe next time." Tumawa ito.
Nagsasayaw sila habang pinapakinggan ang ending song ng Aladdin.
Alam mo bang hindi ko plinano ito. Nagulat na lang ako nang sabihin sa akin ni
Travis na pupunta ka
rito. I'm expecting you to come tommorow para sa dental check up ni Feya. iyon ang
sinabi ko kay Vicky
pero.. to ang nangyari. Kinuha ko iyongtyko sa kuwarto, kinalkai namin ni ManangLot
iyong mga
Christmas lights na ginamit noong pasko. At tinulungan ako ni Travis para i-set up
ito: Mahabang kuwento
nito.
Kung ganoon pala kasalanan ito ng dalawang iyon.
"Pero thank you sa kanila dahil tayo na ulit. Pwede na nating tuparin iyong mga
promises natin sa...
Fierro.
"Russel, kasi.
Bakit, mi amor?
"Paano si Avery2
"What about her?" Kunot- noong tanong nito. "Gaya ng sinabi ko noon, she was part
of my dark past
Wala kaming relasyong dalawa. Palagi ko lang siyang kasama dahil secretary ko siya
pero ngayon... hindi na.
May maliit na bagay kaming hindi pinagkasunduan kaya minabuti ko na paalisin siya
sa business ko"
"Russel, mahal ka niya alam ko. nakikita ko kung paano ka niya tignan, kausapin at
hawakan. Babae rin
ako, Russel. At alam kong tama ang hinala ko."
Hinawakan muli nito ang mukha niya. At tumango ito. "She loves me, but l can't.
Hindi ko siya magawang
mahalin.. dahil ikaw lang ang babaeng gusto ko. Hindi ko alam kung paano mo
napalambot ang bato kong
puso. Mula nang dumating ka sa buhay ko binago mo akO gaya ng sinabi ko noon sayo.
Noong nawala ka,
bumalik ako sa dati. lyong lalaking kinamumuhian ng lahat dahil sobra kung magalit.
At pati anak ko
nadamay sa galit ko. That day na na-realize ko na mali ako. Hindi kita pinakinggan,
ako iyong sumuko at
bumitaw. Pero nang makita kita, kasama ni Henry na masaya. Ginusto kong ilibing
siya sa lupa ngbuhay dahil
sa sobrang pagseselos ko. l'm always wanted to say sorry pero hindi ko ginawa.
Umaasta akong walang
pakialam sa'yo pero ako itong palaging nakasunod kahit saan ka magpunta.
"Russel."
"Hindi ko alam kung makakaya kong maging masaya kapag wala ka."
Itinapat niya ang daliri sa mga labi nito. "Hindi na ako mawawala. Hinding hindi na
puwera na lang kung
paalisin nmo ulit ako"
"Hindi iyon mangyayari." Tinanggal nito ang daliri niya sa labi nito. "I promise.."
Tumingin ito sa mga
labi niya at dahan-dahang iniangat nito ang baba niya. Hinagkan nito ang mga labi
niya ng buong
pagmamahal, dampi lamang iyon. "From this day, I won't let you go away from me...
Shine Alonzo"
Niyakap niya ito. "Yes I won't. Ngayon pa ba na maayos na ang lahat sa atin. At isa
pa hindi mo siguro
magugustuhang magalit ang mga kaibigan ko sa'yo"
Tumawa ito. "Natatakot ako baka maging lalaki bigla si Suzi"
Sinabayan niya ang pagtawa nito habang sumasayaw silang dalawa. Sana nga lang wala
ng humadlang
sa pagmamahalan nila.
Samantala...
"Hoy, babaeng masungit na may lahing unggoy
Nilingon ni Vicky ang lalaking nasa likuran niya. Nasa gitna sila ng daan,
nakasakay ito sa single na motor
nito habang nakasunod sa kanya. Kanina pa kasi siya nito pinipilit na isakay roon
pero tumatanggi siya. Hindi
niya ito kilala baka ano pang gawin nito sa kanyang masama.
N
HOy, lalaking manyak! Ano ba talagang problema mo! Isa pa anong karapatan mong
tawagin akong
unggoy! Guwapo ka hal Guwapo kal" Bulyawniya rito.
Hindi natinag ang lalaki sa sinabi niya. Bumaba ito sa motorsiklo nito at hinarang
pa siya.
"Guwapo ako! Sobrang guwapo ko! Nginisihan siya nito.
"Aba! Konti na lang mauupakan na niya ito. Pinaikot niya ang mga mata. "Excuse me
lang ha, lalaking
manyak. FYI, hindi dahil tinulungan ko si Russel, e, friends na rin tayo! Ginagawa
ko lang ito dahil naniniwala
ako sa love. At kung iniisip mo na naguwa-g'wapuhan ako sa'yo, nek nek mo! Hindi ka
ba nandidiri sa mga
sinabi mo! Yuck!
Bigla siya nitong nilapitan. Napaatras siya at kinabahan.
"Alam mo napipikon na ako sa'yo. Ako na nga itong nagmamalasakit sa iyo, ako pa ang
masama. At isa
pa, kapag kinakausap kita, p'wede bang sagutin mo ako ng maayos hindi iyong
sinisigawan mo ako" Mabilis
nitong nahawakan ang isang kamay niya.
"Teka.. aanong
"Sa susunod na sabihan mo ako ng manyak... kakasuhan kita!" Hinapit nito ang bewang
niya halos
magdikitna ang mga mukha nila. Naamoy niya ang mabangong hininga nito at mabangong
pabango nito na
masculine scent.
"A-anong ka-kaso.."
Nginisihan siya nito." Kasong snatching.."

Napalunok siya. At ano naman kayang ninakaw niya sa manyak na ito.


Binitawan din agad siya nito. "Fine! Aalis na ako... sana nga lang wala kang
makitang mga rmaligno"
Tinalikuran siya nito.
Napatingin siya sa paligid. Madilim na at marami pang punong kahoy. Bigla tuloy
siyang natakotat
mabilis na humabol dito.
"Teka lang!" Hinawakan niya ang laylayan ngjacket nito.
Nilingon siya nito at nginitian. "Natatakot ka 'no?" Pang-iinis nito sa kanya.
"Alam mo buwisit ka talaga sa bu
Bigla nitong hinalikan ang labi niya. Wala siyang nagawa, ito ang first kiss niya.
Para siyang naging
estatwa sa harapan nito. Mabilis lamang iyon pero pakiramdam niya tumigil ang mundo
niya. Napahawak
siya sa mga labi niyang hinalikan nito.
Nag-init ang magkabilang pisngi niya sa reaksyon ni Travis.
"Gotcha! First kiss mo no? Oh God!"
"Walanghiya ka talagang manyak ka!"
Hinawakan nito ang kamay niya. Hindi na siya nagreklamo pa. Ibinigay nito sa kanya
ang helmet nito.
Nauria itong sumakay bago siya.
"Oh, kumapit ka unggoy
Pinalo niya ang balikat nito. Mabalbon lang naman siya ah, sobra naman iyong
unggoy.
"Ayoko! Mariin niyang tanggi
"Hay, ang tigas talaga ng ulo mol" Hinila nito ang dalawang kamay niya at inilagay
iyon sa bewang nito.
Kumapit ka, you can touch them too," sabi nitong kinindatan pa siya.
Pinaandar nito ang motor nito at napakapit siya ng mahigpit sa bewang nito. Nadama
niya tuloy ang
matigas na abs nito. Gosh! Forgive me Lord
MALUNGKOT si Henry habang nakaupo sa hagdanan. Nasa bahay siya nina Shine at kasama
niya si Suzi
Nadaanan niya sina Vicky at Agent Travis na nag aaway kanina. Galing ang mga ito sa
mansion ni Russel.
Kitang-kita niya ang pagiging malapit muli nina Russel at Shine sa isa't isa.
Nadudurog ang puso niya kahit
sabihin pang wala na iyon sa kanya. Pero sobrang sakit pala dahil ang babaeng
pinakamamahal niya ay
masaya sa piling ng iba.
"Oh, bakit malungkot ka, Henry?" tanong nito habang kumakain ng tinapay.
"Nakita ko siya Suzi, sa bahay ni Russel. Masaya siya. sobrang saya niya..."
Tumingin siya sa malayo.
Tinapik nito ang balikat niya. "Oh. Iniabot nito ang maliit na kahon sa kanya.
"Ano naman to?" kunot-noong tanong niya.
"Hopia! Hopiang hopia ka na Henry. Bakit hindi ka na lang kasi mag move on. lwasan
mo si Shine,
umiwas ka sa mga taong nakakapanakit sa damdamin mo. Henry, wala kang sisihin sa
nangyari kundi sarili
mo. Niloko mo siya, pinaiyak! At hindi lang isang beses mo siyang sinaktan. Tapos
ngayon magdradrama ka,
hello! Henry, maging lesson sana ito sa'yo. Sa susunod na magjowa ka, maging
kontento ka, iwasan mo na
ang pagiging babaero mo! Hay naku! Kaimbyerna kayo! Bakit hindi mo gayahin si
Vicky, ayon ginagamit niya
ang mga brain cells niya kay Agent Travis." Mahabang sermon nito sa kanya.
Tama ito kasalanan din naman niya. Siguro panahon na talaga para umiwas siya rito
para hindi na siya
masaktan.
"Suzi, aalis na ako rito sa Magsaysay?
Napatayo ito ngunit umupo rin. "What?
Tama ka, iwas ako para hindi ako masaktan baka kasi mapatay ko ang matandang iyon
kapag hindi
ako lumayo kay Shine."
"o, baka ikaw ang mapatay niya
Malungkot na inakbayan niya ito. "Suzi, ikaw na ang bahala kay Shine habang wala
ako sa tabi niya.
Ayoko man itong gawin pero.. wala, e. Sobrang nasasaktan na ako
"Hay, Henry. Okay, ako na ang bahala. Pero hindi mo naman kailangan umalis dito sa
Magsaysay. Hindi
mo naman kami kailangang iwan. Okay, kalimutan mo na lang iyong sinabi ko. Erase...
erase.. susukuan mo
na ba siya agad. Hanggat hindi pa sila ikinakasal baka may chance ka pa," naiiyak
na sabi nito.
Tinawanan niya ito. "Bakla, hindi ibig sabihin na umalis ako rito ay suko na ako.
Ang ibig sabihin lang
non mahal ko si Shine. At.. ayoko siyang nakikitang nahihirapan kapag ipinipilit ko
ang sarili ko sa kanya.
wantto set her free because she deserves it. Athindi ako selfish para hadlangan ang
kaligayahan niya."
Humihikbi na si Suzi. At ginawa pa nitong pamunas ang kuwelyo ng suot niyang polo.
Tahan na... para kang bading, e.
Tumawa ito pero umiiyak. "Imbyerna kayo! Hay! Nilayuan siya nito.
"Tulungan mo ako bukas, gusto kong maging memorable ang huling araw na kasama ko si
Shine
Para ka namang namamaalam, e. Okay sige, ako na ang bahala Henry
"Salamat, Suzi." Huminga siya ng malalim bago magpaalam dito. Ibinalik niya rito
ang kahon ng hopia.
"Aalis na ako, bukas na lang.
Mag-iingat ka, Henry" Kinawayan siya nito. Pinilit niyang ngumiti sa kabila ng
sakitna nararamdaman
niya
Sumakay siya sa kotse niya at mabilis iyong pinaandar palabas ng bakuran nila
Shine.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 30: Malaya Ka Na

PANSIN ni Shine ang pag iwas sa kanya ni Henry Simula noong isang araw. Hindi tuloy
niya ito
maintindihan. Kaya nagpasya siyang kausapin ito mamayang hapon pagkatapos ng
kanyang klase. Nag
aalala siya rito baka may problema ito na hindii nito sinasabi sa kanila.
Malaki ang ipinagbago ni Henry. Bumalik ito sa dating pagiging seryoso sa mga bagay
at pagiging
mabuting kaibigan sa kanila nina Vicky. Hindi niya ito narinig na nagreklamo ni
minsan. At iyon ang isang
pagbabago nito. lyon ang katangian ni Henry na minahal nito na minahal niya noon.
Naguguluhan tuloy siya kung bakit niya hinahanap ang pagiging bully nito sa kanya.
Hinahanap niya ang
presensya nito sa tabi niya. Ang amoy nito, pagtawa at pangiti sa kanya.
Napailing siya habang nakatingin sa blankong papel na nasa harapan niya.
Teacher Shine, okay ka lang po?" untag sa kanya ni Angela. Naglilinis ito ng
klassrum niya kasama ang
iba niyang estudyante
Nginitian niya ito.Oo, tapusin na ninyo yan at umuwi na kayo.
"Okay po, teacher." Nagmadali ito sa pagwawalis sa sahig
Pagkatapos ng mga ito ay iniligpit na niya ang mga gamit. Isinara niya ang
classroom nila at pumunta sa
faculty. Naabutan niya roon si Henry, inilalagay nito ang mga gamit nito sa isang
kahon. Kunot-noong
nilapitan niya ito
"Ba-bakit mo inilalagay lahat ng mga gamit mo riyan?" tanong niya rito habang
ibinaba ang bag na dala
sa lamesa.
"Aalis na ako.. ahm, inalok ako ng Tita Yvet ko na magtrabaho bilang assistant niya
sa kumpanya at
pumayag na ako. Mas malaki ang kikitain ko at
"Akala ko ba walang iwanan!" Puno ng hinanakit niyang sabi rito.
Tinawanan siya nito at pinisil ang ilong. "Malapit lang naman ang Maynila, Shine.
At isa pa, isang tawag
mo lang darating na ako."
Hindi niya ito pinaniwalaan sa sinasabi nito. Batid niya na may malalim pang
dahilan kung bakit ito aalis
"Kailan mo pa binalak na umalis, wala pa tayong isang buwan na nagtuturo, a.
Pumayag ba si Principal
sa pag alis mo? sunod-sunod niyang tanong dito
"Nakahanap ako ng papalit sa akin. At pumayag naman si Principal, naintindihan niya
ako."
"Sina Vicky at Suzi alam ba nila na. aalis ka?" Umiyak niyang tanong
Tumango ito. At ipinagpatuloy ang ginagawa.
"Kaya ka ba aalis dahil sa akin--"

Niyakap siya nito. "Wag kang praning, Shine." Agad din siya nitong binitawan.
"Hindi pa ako marnatay,
umiiyak ka na."
Suminghot siya. "Nakakainis kal liwan mo na ako!
Biglang may kumatok sa nakabukas na pinto na nagpalingon sa kanilang dalawa
Si Russel... nakangiti fto sa kanya.
"Sinusundo ka na niya," bulong ni Henry sa tabi niya.
Kinuha niya ang bag niya at lumapit kay Russel. Nginitian niya ito.
"Umiiyak ka..." kunot-noong sabi nito.
"Napuwing lang ako," pagsisinungaling niya rito. Nilingon niya si Henry at tumango
ito. Hinawakan
naman ni Russel ang kamay niya.
"Mauuna na kami Henry sabi ni Russel dito
"Sige... ingat" sagot nito.
Nagyuko siya ng ulo, hindi pa niya nasasabi sa mga kaibigan niya ang tungkol sa
kanila ni Russel. Hindi
pa niya nasasabihan ang mga ito. At tiyak na magugulat ang mga ito dahil
nagkabalikan na muli sila.
Natutuwa siya at nalulungkot. Tuwa dahil sila na muli ni Russel at lungkot para kay
Henry. Pakiramdam
niya ay pnipiga ang puso niya.. nasasaktan siya.
INIHATID niyang tingin sina Russel at Shine. Bumuga siya ng malalim at muling
ipinagpatuloy ang
kanyang ginagawa. Gusto sana niyang kausapin si Shine tulad ng napagkasunduan nila
ni Suzi pero nagbago
ang isip niya. Dahil mas lalo lamang siyang masasaktan kapag ginawa niya iyon.
Kaya mas minabuti na lamang niyang tuluyan na itong layuan. Gagawin niya iyon dahil
mahal na mahal
niya si Shine. Kaya pipilin niyang palayain ito at hayaang maging masaya.
Pagod na kasi siyang umasa na isang araw mahalin siya nito ulit. Pagod na siyang
maghintay sa wala.
Siguro hindi talaga ito ang gusto ng kapalaran. Dumaan lamang si Shine sa buhay
niya para bigyan siya ng
leksyon. Na hindi niya makakalimutan.
Mabilis niyang tinapos ang ginagawa niya dahil hindi niya gustong maabutan siya
nina Suzi at Vicky.
Tiyak na magdradrama na naman ang mga ito. Nilingon niya ang faculty nila at ang
mga memories na nabuo
roon ng dalawang linggo. Na mananatili sa kanyang puso.
PAGSAPIT ng gabi ay pinuntahan ni Shine ang apartmentna tinutuluyan ni Henry. Hindi
siya mapalagay
hanggat hindi niya nalalaman ang dahilan kung bakit ito aalis. Kung bakit ito
lalayo.
Gusto niyang isipin na hindi siya ang dahilan. Pero hindi niya magawa.
Sunod-sunod na katok ang ginawa niya bago siya nito pagbuksan. Bumungad sa kanya
ang mga gamit
nitong nasa maleta. Nakabihis din ito at sa palagay niya ay aalis na ito.
"Ba-bakit ka nandito?" Takang tanong nito bago Isara ang pinto.

"Aalis ka na?"
Bumuga ito ng hangin. "Umuwi ka na, Shine."
Tinignan niya ito ng masama."Bakit ka ba talaga aalis? May nagawa ba akong mali?
May problema ka
ba? Akala ko ba magkaibigan ta
"Bakit ka pa ba pumunta rito!" Sigaw nito sa kanya.
"Henry.." Napaatras siya
"Manhid ka na ba talaga, Shine! O nagmamanhid-mahidan ka lang? Alam mo ang sagot
diyan hindi ba?"
"Ano bang sinasabimo.
"Akala mo ba okay lang sa akin... na makita kang masaya kasama ni Russel. Akala mo
ba okay sa akin na
umiiyak da sa harapan ko dahil sa kanya. Akala mo ba okay sa akin na habang
tinatawag kitang kaibigan ay
nadudurog ako. Masakit, Shine. Sobrang sakit... na habang minamahal kita,
prinoprotektahan ay patuloy mo
pa ring minamahal ang gagong yon. Pagkatapos heto ka, nandito ka? Tinatanong mo ako
kung bakit ako
aalis... dahil masakit na, masakit na masakit na. Iniisip ko iyong limang taon na
pinagsamahan natin sa
dalawang buwan, tatlo o apat na buwan na minahal mo si Russel. Mahal na mahal kita
kaya ako lalayo...kay
ko ito ginagawa. Ayokong lamunin ako ng selos ko ng ingeit ko, ayokong agawin ka sa
taong karapat-dapat
ng Pagmamahal mo" Sinuntok nito at pinto. At saka umupo sa silya habang nakatukod
ang mga siko sa
magkabilang hita nito.
Hindi niya napigilan ang sarili na hindi umiyak. Bumuhos ang luha niya sa
nararamdaman nito. Akala
niya okay na sila pero nagkamali siya. Maling mali siya.
Kaya please... umalis ka na. Umuwi ka na sa inyo, Shine." Tumayong muli ito at
hinila siya patungo sa
nakabukas na pinto. "Alam kong hindi alam ni Russel na nandito ka. Nakausap ko na
siya.. sinabi ko na sa
kanya na. alagaan ka niya, mahalin ka niya, at kapag nakita ko o nalaman ko na
pinaiyak ka niya. Babawiin
kita sa kanya. Tumawa lito pero halatang peke lamang iyon.
MHenry." Umiiyak na sabi niya.
Hinila siya nito at niyakap ng mahigpit.Kailangan ko itong gawin.. at sana
maintindihan mo. Mula
ngayon, Shine, malaya ka na ng wala ako. Magagawa mo na ang lahat ng gusto mo. At
kahit masakit na iwan
ka. pipilitin kong maging masaya para sa'yo.
Itinulak niya ito. "Hindi mo ito dapat na ginagawa, Henry. Hindi ko alam kung bakit
ako nasasaktan dahil
nilalayuan mo ako. Naguguluhan ako sa sarili ko...
"Shine..
Nilapitan siya nito ngunit agad niya itong itinulak. Humahagulgol siya habang
palabas ng apartment
nito. Mabilis siyang pumasok sa kotse niya at doonniya ipinagpatuloy ang kanyang
pag-iyak.
TumunoE ang cellphone niya. Tinignan niya ito rumehistro ang pangalan ni Russel sa
screen.
Nakasampung miscalls na ito pero hindi niya sinasagot. Iniliko niya ang kotse pauwi
at mabilis na pinatakbo
iyon.
Nakita niya ang pagsunod sa kanya ni Henry sakay ang kotse nito.

Binilisan niya ang takbo niyon pero bigla na lang natanggal ang wire sa kanyang
preno, Hindi na niya
makontrol ang kotse niya.
Patuloy sa pagtakbo ang kotse. Ilang beses siyang tinabihan ni Henry. At bumusina
pa ito. Ibinaba niya
ang window shield sa kaliwa niya para senyasan ito.
"Hindi ko humihinto ang kotse ko!" Umiiyak na sigaw ko rito.
"Shine, iliko mo!" Sigaw din nito habang nakadikit sa kanya. Nagigitgitan ang mga
kotse nila.
Malapit na siya sa palikong daan at iisa lamang ang entrance at exit lane. Dahil
ginagawa ang daan doon.
Kaya no choice siya kailangan niyang ibangga ang kotse niya poste ng kuryente.
Ipinikit niya ang kanyang
mga mata. Katapusan na ba niya!
"Oh God!" piping usal niya.
Biglang may sumalpok na kotse sa harapan niya. Kotse ni Henry, kasunod non ay ang
kotse niya
sumalpok ito sa likuran ng kotse ni Henry.At sa sobrang lakas non at nawalan siya
ng malay, Paggising niya,
masakit na ang kanyang ulo. Duguan at hindi siya makagala
SAMANTALA.
Nagawa mo na ba ang plano, Fidel?" tanong ni Gwen sa kabilang linya. Habang
palakad-lakad siya sa
veranda ng kanyanE pamamahay na may hawak na wine sa isang kamay
"Oo, madam.
Napangiti siya. At ibinaba ang telephono sa lamesa
Mauulit lamang ang nangyari noon. At nakakatiyak siyang ngayon ay mamatay na talaga
si Shine. Hindi
niya alam kung may lahi ba itong pusa at hindi mamatay-matay. Kailangang mawala si
Shine sa landas niya
para hindi siya mabisto sa mga negosyo niya kapag bumalik na ang mga alaala nito.
Hindi naman dapat nadamay si Filomena ang kanyang anak kung hindi ito makikipagkita
kay Shine.
Kung sana hindi nalaman ni Shine ang pagkakaroon ko ng negosyong droga ay hindi
naman ito madadamay.
Masiyado kasi itong pakialamera. Kung saan saan nagsusuot dala ang camera nito kaya
tuloy nalaman nito
ang ginagawa niya.
Mabuti na lamang at napatahimik niya sa pamamagitan ng pera si Agatha. At si
Russel, kung hindi lang
siya nakipagkasundo kay Avery ay matagal ng patay ang manugang niya. Isa pa itong
tinik sa lalamunan niya.
Nagpadala na nga siya ng mga litrato noon ni Shine pero hindi pa rin umepekto.
Napatawad pa rin nito si
Shine at ngayon nabalitaan niyang nagkabalikan na ang dalawa.
Natetensyong ininom niya ang lahat ng laman ng baso niya at muli iyong sinalinan.
lpinatanggalan niya ng preno ang kotse ni Shine at sa anumang oras na bilisan nito
ang takbo niyon ay
mababangga ito o 'di kaya'y mahuhulog sa bangin at boom... hindi na siya
mangangamba sa pagtulog niya
gabi gabi dahil sa buwisit na babaeng iyon sa buhay niya.
"Kawawang... Shine."
Tumawa siya ng malakas na malakas. Habang nakatingin sa kanyang orasan na nasa
dingding.
Ngayon natitiyak niyang wala na silyang magiging problema.
_______

HINDI mapakali si Russel habang nasa bakuran ng kanyang mansion. Kinakabahan siya,
hindi niya alam
kung bakit. Kanina pa niya kinokontak si Shine pero hindi ito sumasagot. Nakailang
mura na siya dahil sa inis
na nararamdaman niya.
Naka-off naman ang cellphone ni Vicky. Hindi rin niya makontak si Travis, mukhang
magkasama ang
dalawang iyon.
Sana sinundan na lang niya si Shine kanina nang pumunta ito sa bayan. Shit! Ano ba
kasing ginawa nito
roon. Shit, no! Ano bang iniisip niya.
Pansin niya ang lungkot sa mga mata ni Shine kanina nang sirnundo niya ito. Hindi
niya ito tinanong kung
bakit pero malakas ang kutob niya na may kinalaman doon si Henry dahil pansin niya
rin ang bakas ng
lungkot sa mga mata ni Henry. Hindi kaya roon nagtungo si Shine. Pero bakit?
Kinausap siya ni Henry kanina at nagpaalam na itong aalis. Kaya wala na siyang
dapat ikabahala at
ipagselos. Pero sa nakikita niya, naapektuhan si Shine. Hindi niya ito masisisi
dahil may nakaraan ang mga
ito. At ano bang laban niya roon.
Habang nakatingin siya sa malayo at nalulungkot. Biglang sumigaw si Manong Philip,
nilingon niya ito.
"Sir Russel!" Humahangos na tawag nito sa kanya.
Bakit ho?
"Naaksidente sina Shine at Henry
Nanlaki ang mga mata niya hindi siya makapaniwala sa sinasabi nito. Para siyang
binuhusan ng malamig
na tubig sa buo niyang katawan.
"Na-nasaan ho sila?"
"Nasa hospital.. hali-halina kayo, Sir, habol hiningang sabi nito. Tinawagan ko na
rin si Guada para
sabihin ang nangyari.
Mabilis siyang kumilos. At nagtungo sa kotse niya at pinaandar iyon. Sumunod sa
kanya si Manong
Philip na nakayapak lamang at walang sapin sa mga paa.
Jusko, sana okay lang sila ng pamangkin ko. Nakakrus ang palad ni Manong Philip.
Malakas ang kabog ng puso niya at hindi niya alam ang kanyang gagawin kapag may
nangyaring
masama sa taong mahal niya.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Kabanata 31

PAGDATING nila ni Manong Philip sa hospital ay agad silang sinalubong nina Manang
Guada at Manong
Jules ang mga kasamabahay ni Shine. At sina Vicky at Suzi na mga kaibigan nito.
"Nasaan si Shine2 nag aalala niyang tanong sa mga ito.
Nag-iyakan ang mga ito at hindi siya sinasagot.
"Ano?" Bulyaw niya sa mga ito
Nilapitan siya ni Manang Guada. "Nasa Emergency Room sila, sir. Kritikal ang
kanilang lagay ni Henry,
umiiyak na sabi nito.
Nakaupo ang mga ito sa waiting area malapit sa emergency room.
"Hindi namin alam na pinuntahan ni Shine si Henry sa apartment. Hindi namin alam
kung bakit? Sana
pinigilan namin siya ni Vicky, na umalis, sana hindi ito nangyari humahangulgol na
sabi ni Suzi habang
nakahilamos ang mga palad sa mukha nito
"Kasalanan ko to, sana sinundan ko si Shine nang makita ko siyal Shit" Napasuntok
siya sa pader.
Habang naghihintay sila ay dumating sina Travis, at mga magulang ni Shine.
Niyakap nina Vicky at Suzi ang umiyak na si Tita Ana. Kinamayan at niyakap siya ni
Tito Roman.
Kailangan ko kayong makausap, Pare at Sir Roman, malungkot na sabi ni Travis.
Lumayo silang tatlo sa mga ito.
May nakuhaang CCTV Mula sa apartment na tinutuluyan ni Henry at mga dinaanan ng
kotse ng mga ito.
May kopya ako. Initabas nito ang cellphone nito at ipinanuod sa kanila ang video
Makikita ang isang lalaki
na nakatayo sa gilid ng kotse ni Shine at makikita rin ang mabilis na pagdapa sa
ilalim ng kotse ni Shine
Mayamaya lalabas na iyong lalaki at may kinakausap sa cellphone nito.lang sandali
pa ay makikita ang pag
alis ni Shine mula sa apartment ni Henry. Pag- alis pa lamang ng kotse ni Shine ay
ang pagsakay ni Henry sa
sasakyan nito. Magkasunod sila patungo ng Solomon Street. Mapapansin ninyo na
mabilis ang
pagpapatakbo ni Shine ng kotse at maging si Henry. Paliko na sila ng Magsaysay ng
biglang may isang truck
na paparating. Makikita ang pagdikit ni Henry sa kotse ni Shine hanggang sa bigla
na lang mag over take si
Henry sa harapan ng kotse ni Shine.
Sinagip ni Henry si Shine.
"Si Henry ang nagmistulang barrier sa pagitan ng kotse ni Shine at ng truck. At
dahil sa ginawa ni Henry
tumigil ang kotse ni Shine. Nakita ko kanina iyong kotse ni Henry, wasak na wasak
ang harapan pati likuran
nito.Ang kotse naman si Shine ay nayupi ang unahang bahagi pero bumaliktad dahil
siguro sa lakas ng
impact. May picture na kami nong lalaki na nakuhanan ng CCTV at nagsasagawa na ng
man hunt operation
ang mga pulis."
Naihilamos niya ang isang kamay sa mukha niya. "May gustong pumatay kay Shine,"
naguguluhang
Naihilamos niya ang isang kamay sa mukha niya. "May gustong pumatay kay Shine"
naguguluhang
tanong niya.
"Malaman ko lang kung sino ang gustong pumatay sa anak ko. Hindi batas na bakal ang
gagamitin ko
kun'di ako na mismo ang papatay sa kanya," nanggigigil na sabi ni Tito Roman
llang sandali pa ay lumabas na ang mga doctor sa ER. Duguan ang mga suit na suot ng
mga ito at
umiling habang tinatanggal ang mask na suot.
Agad silang lumapit na tatlo.
"Kumusta ho ang anak ko," umiiyak na sabi ni Tita Ana.
"Kayo ba ang Mama ni Shine Alonzo
Tumango si Tita Ana. "Kumusta ho siya."
"Nasa kritikal pa rin ang kalagayan niya. Pero nasalinan na namin ng dugo. Natahi
na namin ang biyak sa
ulo niya. Sa ngayon magsasagawa pa kami ng test para maging stable ang kalagayan
niya. Sa ngayon ililipat
siya sa ICu.
Humagulgol si Tita Ana sa balikat ni Tito Roman
Please, doc, gawin po ninyo ang lahat para sa anak ko. Ayokong mawala siyang muli
sa amin, doc.
Nawalan na ako ng isang anak, hindi ko na kakayaning mawalan pang muli" sabi ni
Tito Roman.
umangO ang doctor.6agawin namin ang lahat.
"Ang pamangkin ko ho na si Henry. Kumusta ang kalagayan niya, doc.
Nagtinginan ang dalawang doctor at umiiling. Hinawakan ng mga ito ang balikat ni
Manong Philip.
Ginawa na namin ang lahat pero. hindi kinaya ng pasyente ang natamo niya sa
aksidente. Nagkaroon
ng pagdurugo ang utak nito. lm sorry.maiwan muna namin kayo, sabi ng isang doctor
kay Manong Philip.
Napaupo si Manong Philip sa sahig. Inalalayan niya ito. Lalong lumakas ang iyakan
nina Vicky at Suzi.
l
Pumatak ang luha sa mga mata niya. Hindi niya akalaing sa kabila ng pagiging
mapang-asar nito sa
kanya ay nagawa nitong magparaya sa huling sandali. At ngayon nagawa pa nitong
itaya ang buhay para sa
babaeng mahal na mahal nito
Sumagi sa isip niya na kung sana hindi siya nakigulo sa mga ito. Sana buhay pa ito
at... pinili ito ni Shine
kaysa sa kanya.
Pinahid niya ang luha at tinulungan si Manong Philip na halos magwala na.
"Henry!" Umiiyak na sigaw ni Manong Philip. Inalalayan niya itong makatayo upang
makita nito si Henry.
Sumunod sina Vicky, Travis, Tito Roman at Suzi sa kanila.
Nakatakip ang paa hanggang ulo nito ng puting kumot nang datnan nilang inililipat
ng mga assistant
nurses ng higaan
Dahan-dahang tinanggal ni Manong Philip ang kumot sa mukha ni Henry. Bumungad sa
kanila ang galos
Sa buong mukha nito duguan ang ulo
Niyakap ni Manong Philip ang katawan ng pamangkin nito. Napuno ng hagulgol ang loob
ng Emergency.

Humakbang siya palabas. Sinundan siya ni Travis. Tinapik nito ang balikat niya.
"Nakokonsenya ako.. pare."
"Wala kang kasalanan sa nangyari. Hindi natin iyon ginusto at
Tinignan niya ito. "Mahal nila ang isa't isa... nakigulo lang ako sa kanila.
Mabuting tao si Henry.."
"Russel, ikaw ang mahal ni Shine. Ano bang sinasabi mo? Wag mong sisihin ang sarili
mo sa mga
nangyari. Halika na, hinihintay ka ni Shine."
Sumunod siya rito. Nagsuot sila ng blue suit, hairnet at face mask bago pumasok sa
ICU
Naroon si Shine, nakahiga at nakabenda ang bahagi ng ulo nito. Stable ang
heartbroken nitosa
apparatus na naroon sa tabi nito.
Ngunit bigla na lamang itong maging unstable. Agad-agad silang tumawag ng doctor
"Shine, lumaban ka, Mahal ko" impit niyang sabi habang nakatingin dito.
Humahangos na dumating ang doctor na umasikaso kanina dito at mga nurses.
Mabilis ang pagtunogng apparatus. Bumababa ang heartbeat ni Shine. Ginunting ng
nurse ang damit sa
bandang dibdib ni Shine. Inilagay roon ang revive machine.
"Clear!" Sigaw ng doctor.
Sumunod ang katawan ni Shine.
Clear!" Muling sigaw habang inilalagay ang revive machine
Hindi siya mapakali, mabilis angtibok ng puso niya. Tinanggal niya ang facemask
niya at nakakuyom ang
mga kamao niya habang nakatukod ang mga ito sa bintanang ICU.
Naging stable ulit ang heartbeat ni Shine. Pagkatapos itong ilang ulit na i-revive.
Lumabas ang doctor sa
ICU habang naiwan ang nurse para palitan ng damit si Shine at tignan ang vital
status nito.
"Stable na siya, nagkaroon lamang siya ng ceisure. Nabigyan na namin siya ng gamot
at anumang oras
ay magigising na ang pasyente."
"Salamat, doc"
Pumasok sila ni Travis sa loob ng ICU paglabas ng nurse. Hinawakan niya ang kamay
ni Shine. Naroon
ang Mamani Shine nakaupo ito at nagpapahid ng luha sa mga mata.
Hinawakan siya sa balikat ni Travis bago ito lumabas ng CU. Minabuti marahil nito
na magkausap silang
dalawa nito.
"Mahal na mahal ni Henry si Shine. At ganoon din si Shine. Madalas sila sa bahay,
magkasamang nag-
aaral. Ilang beses na silang nag break pero nagkabalikan din dahil sa tulong ko."
Tumawa ito ng payak. "Pero
dahil makulit si Henry ay tinutulungan ko siya sa anak ko. Mabuti siyang bata,
nasubaybayan ko sila ni Shine
ng limang taon. Pero nang dumating ka naging malungkot si Henry. Pero naging masaya
ang anak ko. Hindi
ka niya ikinu-kuwento sa akin hindi gaya ni Henry noong sila pa. Marahil alam
niyang magagalit ako kapag
nalaman kong asawa ka ni Filomena ang namatay niyang kapatid. Marahil naisip niya
na baka paghiwalayin
namin kayo ng Papa niya. Alam mo mahal na mahal ko ang anak ko. siya ang buhay ko.
At ayoko mang
sabihin ito pero mula nang dumating ka sa buhay ni Shine. Napapahamak na siya,
nailalagay sa peligro ang
buhay niya. Kaya kung p'wede layuan mo na si Shine. Layuan mo na ang anak ko."
"Nirerespeto ko kayo... Tita Ana pero... mahal na mahal ko Shine at hindi ko siya
lalayuan. Ipapangako
ko na hindi na siya muling mapapahamak kahit kailan. At kung mangyari man iyon."
Tinignan niya si Shine.
"Nakahanda kong itaya ang sarili ko para sa kanya.
Tumayo ito at humakbang palabas ng ICU.
Hinding-hindi niya iivwan si Shine kahit anumang mangyari dahil nangako siya rito.
At hindi niya
puputulin ang pangako niyang iyon.
"I love you so much, mi amor." Hinagkan niya ang isang kamay nito habang umaagos
ang luha sa
kanyang mga mata.
@jelayEstrel
NAKANGITI si Henry sa kanya habang hawak nito ang isang kamay niya. Naglalakad
silang dalawa sa
damuhan na puno ng mga bulaklak.
"Ang ganda rito, Henry, bulalas na sabi niya.
"Nagustuhan mo ba?" nakangiting tanong nito habang nakatitig sa kanya.
"Oo naman. Sana kasama natin sina Vicky at Suzi. Naku mapupuno na naman ang
cellphone ko sa mga
pictures nila."
"Sinabi mo pa... next time dahil natin sila dito.
Umupo sila sadamuhan.
"Henry, nagsisisi ka ba?
Kumunot ang noo nito sa tanong niya. "Saan?
Hinampas niya ang balikat nito at ngumuso siya
"Kung tinutukoy mo iyong tayo." Malungkot siya nitong tinignan. "Oo naman,
nakakapanghinayang
Pero alam mo, masaya ako dahil nagmamahal ka na ng totoo. Ikaw ba, nagsisisi ka?"
Tinawanan niya ito. "Masaya akong naging parte ka ng buhay ko, Henry. At iyong mga
memories nating
dalawa" Itinuro niya ang bandang puso niya. "Nandito sila... alam mo masuwerte ka
pa rin dahil ikaw ang
first ko sa buhay ko."
Ngumiti ito pero hindi abot sa mga mata nito. "At ikaw ang last ko.. ewan."
"Sira ka talaga!" Tumayo siya at hinagisan ito ng mga petals ng bulaklak na nasa
damuhan.
Biglang bumuhos ang malakas na ulan.
Tumakbo sila sa ilalim ng malaking puno. Basang-basa silang dalawa. Umaga pa lamang
ngunit nagdilim
na ang buong paligid.
"Shine, umuwi na tayo.
"Ayoko pang umuwi. Baka mamaya hihinto rin ito."
Umiling ito at hinila ang mga kamay niya. Pero hindi siya pumayag.
"Sandali lang hahanap ako ng masisilungan natin kung ganon." Binitawan nito ang
kamay niya. "Dito ka lang at wag kang aalis baka mawala ka, mahirap ka pa namang
hanapin dahil ang liit mo"
"Wow, nahiya naman ako sa'yo.. varsity player, 5'11 Tumawa siya. "5'6 na cheer
leader lang, o."
Pinisil nito ang ilong niya. "Basta dito ka langE
Tumango siya at sinundan ng tingin ang pagtakbo nito
Tumila ang ulan, kasabay ng pagliwanag ng paligid. Ngunit wala parin si Henry.
Hinanap niya ito pero
hindi niya ito makita. Kung saan-saan siya nagtungo para maghanap pero hindi niya
ito matagpuan.
"HENRY! HENRY! umiiyak niyang sigaw
"Shinel Shine!" Boses ng isang lalaking hindi niya kilala.
Pilit niyang imimulat ang kanyang mga mata. Nakita niya itong umiiyak habang hawak
ang kamay niya.
"Na-nasaan a-ako.. sino ka?" Hinila niya ang kamay niyang hawak nito.
Tumayo ito at tinanggal ang suot na facemask.
Ako ito... si Russel Shine, thanks God. You're awakel Niyakap siya nito
"Hindi kita kilala! Nasaan si Henry! Sigawniya rito
Sumakit ang ulo niya. Matinding sakit ang nararamdaman niya. Hindi siya makakilos.
"Shine, ano bang nangyayari sayo?" Naguguluhan nitong tanong
Hindi niya ito pinansin. Mama! Sigaw niya nang makita itong pumasok sa pintuan.
Agad siya nitong linapitan. "Ma, si Henry"
Umiiyak ito at niyakap siya ng mahigpit. Umalis ang lalaki na nagpakilalang si
Russel. Nalungkot siya
nang makita itong umiiyak.
"Sandalli, tatawag ako ng doctor.
Naiwan siyang sandali. Sa sulok ng mga mata niya ay nakikita niya ang lalaki. May
kinakausap ito sa
cellphone nito.
Hindi niya maalala kung anong nangyari kay Henry. Nakaligtas din ba ito? Hindi niya
mapapatawad ang
sarili niya kapag.. mariin niyang ipinikit ang mga mata niya.
At muling bumalik ang isang alaala na minsang nakalimutan niya.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 32: Fading.

ISANG linggo ang nakakaraan mula nang magising si Shine at hindi siya nito
makilala, Ang sabi ng doctor
ay may temporary amnesia raw rito. Pero bakit ganoon, siya lang yata ang hindi nito
maalala. Nakikilala
naman nito ang lahat maliban sa kanya. Hindi tuloy niya alam kung sinasadya ba nito
iyon o sadyang
nakalimutan lamang siya nito dahil kay Henry.
Pagkalabas ni Shine sa hospital noong isang araw ay hindi pa siya nito kinausap.
Hindi siya nito gustong
kausapin. Panay ang pag iyak nito habang hawak ang isang keychain na bigay ni Henry
dito.
Gusto niyang alalayan ito habang nagluluksa ito sa pagkawala ni Henry pero hindi
niya magawa dahil
nakakaramdam siya ng matinding selos.
Kasalukuyan niyang inaayos ang mga listahan ng bibilhing abono at fertilizer sa
manggahan nang
lapitan siya ng kanyang anak. May hawak itong manika habang nakanguso at
kinakalapit siya sa braso niya.
Nilingon niya ito. "Sweetie, may ginagawa pa ako." Ibinalik niyang muli ang mga
atensyon niya sa
kaniyang ginagawa.
"Daddy, death anniversary daw po ngayon ni Mommy. Hindi ba tayo pupunta sa
sementeryo.
Nakapagluto na po si Manang Lot ng mga pagkain. At Daddy, pupunta si Tita Shine
doon. Nakausap ko siya
over the phone po kanina, sabi niya kasama niya sina Teacher Suzi at Teacher Vicky.
Daddy, nakabihis na ako
kayo hindi pa!" nakangusong sabi nito habang magkasalubong ang mga kilay nito.
Nasapo niya ang noo niya, nawala sa isip niya ang bagay na iyon
Sorry, sweetie." Itiniklop niya ang bluebook na nasa lamesa. Tinawag niya si Manong
Philip para ibigay
rito ang mga iyon at Ho na ang bahalang bumili ng mga kailangan ng dalawang
hacienda. Kauuwi lang nito
galing Maynila kahapon. At nagsimula na itong magtrabaho kahit na hindi niya ito
inuutusan.
"Sir Russel... nagtungo nga ho pala rito si Agent Travis, may importante raw na
sasabihin kaso wala ho
kayo kanina nasa opisina kayo.
"Manong, kapag pumunta ulit siya rito pakisabi mong pupunta kaming sementeryo ni
Feya. Doon na
lamang kami magkita." Tinapik niya ang balikat nito "Baka tungkol ito sa
imbestigasyon sa pagkamatay ni
Henry. At sa pagsunog ng factory," mahinang sabi niya rito dahil naroon si Feya at
nakatingin sa kanya.
"Mamaya na tayo mag-usap Manong"
Tinanguhan siya nito bago sila umalis. Dahil sa mga nangyari pati death anniversary
ni Filomena ay
nakalimutan niya. Tsk
"Daddy, pupunta po ba si Mamita Gwen?" tanong ni Feya nang makasakay sila ng kotse
Inayos niya ang seatbelt nito. "I don't know...sweetie." Hindi pa kasi ito pumunta
kahit isang beses sa
puntod ni Filomena kapag death anniversary nito. Marahil busy ito o 'di kaya ibang
araw ito kung pumunta.
"I can't wait to see, Tita Shine," malapad na ngiting sabi nito. "Daddy, last night
I prayed... that Tita Shine
will recognize you too, or to bring her memories back. Daddy, l'm so sad po.. sabi
niya hindi na siya
magtuturo. At nakaka-sad po dahil nangyari iyon sa kaniya. Teacher Henry po Daddy
is so mabait... he's
always carry me at the school. He's so nice Daddy, and l'm so sad" malungkot na
sabi nito.
Hinawakan niya ang kamay nito. "Your Teacher Henry is with Mommy now in heaven.
They are happy..
angels na natin sila at sigurado ako na palagi lang silang nariyan. About your Tita
Shine." Huminga siya ng
malalim. "She needs time to heal. to reacover.. babalik ang memories niya, sweetie"
Nginitian niya ito.
"Daddy, I don't want you to be sad. Just smile like this.." Hinawakan nito ang
magkabilang pisngi niya at
magkabilaang pinisil iyon. "See... gumuwapo ka na ulit, Daddy
Niyakap niya ito. "Ikaw talaga.
@jelayxd25
NAKAUPO si Shine sa bermuda grass habang nakatingin sa lapida ng kanyang Ate
Filomena. Ngayong
naalala na niya ang lahat gusto niyang bigyan ng hustisya ang pagkamatay nito at
pagkakaaksidente niya na
naging dahilan para mamatay si Henry. Malakas ang kutob niya na may kinalaman si
Gwen sa lahat ng
nangyari dahil ito lang naman ang may galit sa kanya dahil sa ginawa niya noong
pagsusumbong sa Ate
Filomena niya.
Nakipagtulungan siya kay Agent Travis at ibinigay niya rito ang camera film na
naitago niya sa bodega ng
mansion bago sila maaksidente ni Agatha. Tulad kasi ng nangyari ay nawalan din siya
ng preno noon at
nangyari iyong muli sa kaniya. Dalawang tao lang naman ang batid niyang magalit sa
kaniya at tiyak siyang
gsuto siyang mawala. Sina Gwen at Avery
Hinahaplos niya ang lapida habang tumutulo ang mga luha niya.
"Patawad, Ate Filomena. Patawad sa lahat. at si Ru
Natigil siya sa pagsasalita nang makarinig siya ng sigaw. Nilingon niya iyon at sa
di kalayuan ay nakita
niya si Feya. May bitbit itong bulaklak, kasunod nito si Russelna may dalang basket
na sa tingin niya mga
pagkain.
Tumayo siya para salubungin si Feya. May benda pa ang kaliwang braso niya at may
mga bandages ang
pisngi at noo niya. Kasalukuyan pa lamang siyang nagpapagaling at umiinom ng mga
gamot na inireseta ng
doctor niya.
"Hello, little angel." Hinawakan niya ang baba nito at nginitian
"Mag isa ka po, Tita Shine?" Nilingon nito ang paligid
"Kasama ko si Manong Jules nasa kotse siya at naghihintay. Sina Suzi at Vicky
kailangan sila sa school
dahil malapit na ang school fest. Sorry ha kung hindi kita matuturuan para sa
contest mo. But I promise na
manunuod ako."
"Really po... by the way Tita Shine, I'm with Daddy" Hinila nito ang kamay ni
Russel. Tinignan niya ito
pero agad din niyang binawi ang tingin dito.
Lumabas si Manong Jules sa kotse at nilapitan siya nito.
"Aalis na ba tayo, Ma'am Shine?" Tanong nito.
Tumango siya. "Opo."
"Tita Shine, aalis ka na po agad. Kadarating pa lamang namin ni Dad
"Sweetie, kailangan niyang magpahinga besides hindi pa siya magaling" Putol ni
Russel sa sinasabi ni
Feya.
Nalungkot si Feya ngunit lumuhod siya para yakapinito. "Next time na lang, okay"
Hinagkan niya ito sa
noo bago siya tumayo. Tinignan niya si Russel at pilit itong ngumiti sa kanya.
Hindi niya iyon pinansin at ipinaramdam dito na hindi niya ito kilala. Kailangan
niyang patatagin ang
loob niya dahil hindi niya alam kung sino pa ang mapapahamak dahil sa kanya. At
ayaw niyang mapaham
ang mga ito dahil kaya minabuti niyang magpanggap at saktan ang sarili para lamang
iligtas ito. Tanging si
Travis lamang ang nakakaalam ng dahilan niya at naiiintindihan siya nito. Masakit
sa kanya ang pagkamatay
ni Henry. Halos mawasak ang puso niya dahilsa nangyari, siya dapat ang namatay at
hindi ito pero nagawa
nitong ibuwis ang buhay para sa kanya. Sa huling pagkakataon ay ipinakita at
ipinaramdam nito na mahal
siya nito. At gagawin niya ang lahat para pagbayarin ang mga taong nasa likod ng
lahat
Nangilid ang luha niya bago niya ihakbang ang mga paa palayo sa mga ito. Inalalayan
siya ni Manong
Jules patungo sa kotse.
Sorry, Russel.. pero ito ang mas mabuti kong gawin.. ang layuan ka. Kahit na
sobrang sakit makitang
nahihirapan ka." bulong niya sa sarili habang umaagos ang luha sa kanyang mga mata.
@jelayxd25
"PARE, OKAY KA LANG BA? nag aalalang tanong ni Travis sa kaniyang kaibigan habang
nakaharap siya
rito. Kasalukuyan silang nasa restobar na pagmamay ari ni Edward
"Pare,naguguluhan ako sa mga nangyayari. Hindi ko alam kung kutob ko lamang ito
pero. hindi kaya
nagsisinungaling langsi Shine na hindi niya ako maalala?
Napalunok siya. "Hi-hindi ko alam... pero kahit na hindi ka niya maalala ngayon
alam ko naman na
mahal ka pa rin niya... hindi naman nakakalimot ang puso, pare. Isa pa hindi ako
nagpunta rito para
magpayo. Tumawa siya. Nagpunta ako rito para ibigay ito sa iyo, ito ang isang
ebedensya na nagdidiin kay
Avery, na siya ang nag utos na sunugin ang factory mo. Siya ni Agusto Pilar, isang
ex convict. Nasa
pangangalaga siya ngayon ng NBI para sa kanyang proteksyon habang inaayos ang
warrant of arrest kay Ms.
Santillan."
Bakas sa mukha ni Russel ang pagkagulat sa sinabi niya. "Hindi ko akalaing magagawa
ito ni Avery.
"Dahil sa pagmamahal niya sa iyo.
Makahulugang tumingin ito sa kaniya.
"Don't get me wrong, pare. Pero bilang isang agent, sa kilos at galaw ni Avery
alanm ko na magagawa niya
ang lahat dahil sa pagmamahal sa pagmamahal niya sa iyo. At kadalasan wala na
siyang pakialam kung tama
o mali ang mga actions niya... at nakakatakot iyon baka ikapahamak mo o ninyo lalo
na si Shine. Nasa iyo
kung magsasampa ka ng kaso... mas kilala mo siya at may pinagsamahan kayong dalawa
at
Kailangan ko muna siyang kausapin. at magsasampa pa rin ako ng kaso. Hindi ko
p'wedeng
palampasin ang lahat ng ito."
Tumango-tango siya. "Kung ganoon isasagawa na ang paghuli sa kanya" Tumingin siya
sa gawini
Edward na matamang nakatingin sa kanila. "Kawawang kapatid, hindi niya alam kung
ano ang pinaggagawa
ng kapatid niya." Ibinaling niya sa iniinom na beer ang tingin niya.
"Nakita ko siya kahapon sa bahay nina Shine, nag uusap silang dalawa. At sobrang
close sa isa't isa.
Gusto ko nga siyang bugbugin dahil nangangati ang kamao ko kapag nakikita ko siya,"
naasar na sabi nito
Humalakhak siya. "Be matured enough.. wag mong patulan ang isang bata.
Ngumisi ito. "Loko!" Ininom din nito ang beer na nasa harapan nito. "Salamat, pare,
sa pagtulong mo
para sa kaso."
"Masuwerte ka dahil isang agent ang kaibigan mo:" Humalukipkip siya at matamang
tinignan ito. Kung
p'wede lang sana niyang sabihin dito ang totoo ay ginawa na niya pero hindi niya
papangunahan si Shine sa
gusto nitong mangyari.
@jelayxd25
SAMANTALA..
Pumalpak ka, Gwen!" Galit na galit na sigaw ni Avery.
Ano bang malay ko sa babaeng iyon at hindi mamatay-matay! At 'wag mo nga akong
pagtataasan ng
boses!" Ganting sigaw nito sa kaniya.
Pinaikot niya ang mga mata at itinukod ang magkabilang kamay sa hawakan ng veranda.
"Ano nang gagawin natin ngayon! Alam mo bang pinaghahanap na ako ng mga pulis dahil
sa ginawa ko
sa factory ni Russel, hayop na Agusto iyon, ikinanta pa ako! nangagagalaiting sabi
niya
Nilapitan siya nito at inabutan ng wine. "Kailangan nating makaisip ng bagong
plano, unahin na natin si
Russel!"
Tinignan niya ito ng masama. "H'wag mong idadamay si Russel dito dahil hindi siya
p'wedeng mawala..
mahal na mahal ko siya.
Tumawa ito ng payak at tinignan siya nito nang may pangungutya.
"lpinagpipilitan mo ang sarili mo sa isang taong hindi ka naman gusto.Tinawanan
siya nito.
"Wala kang pakialam!"
Humalukipkip ito. "Pareho tayo ngayong hinahanap ng batas. Pareho tayong makukulong
oras na
lumabas tayong dalawa. Hindi ba't may kapatid ka, balita ko close sila ni Shine.
Ano Kaya kung gamitin mo
ang kapatid mo para ipain kay Shine. Tayo na mismo ang papatay sa kaniya. Kapag
nawala siya magiging
kayo ng manugang ko. Hindi ako makukulong at p'wede pa tayong magsosyo sa negosyo
ko.
Napangiti siya. "Tama ka." Inagaw niya ang basong hawak nito at ininom ang laman
niyon. "Hindi ko
alam na may utak ka rin pala.."
Ngumisi si Gwen. "See...
Nagtawanan silang dalawa nito habang nag-iinuman sa resthouse ni Gwen na nasa
Fierro.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Kabanata 33: Affection

ABALA si Shine sa pagluluto ng meryenda nila nang tawagan siya ni Russel. Mabilis
ang naging paghinga
niya nang sagutin ang tawag nito.
Tinignan niya sina Suzi at Vicky bago siya magsalita.
"He-hello.."
"Shine, sorry kung naistorbo kita pero kailangan ko ng tulong. Nilalagnat si Feya
at hindi ko alam ang
gagawin ko."
Napalunok siya. "Pa-painumin mo ng gamot. ahm wala ba si Manang Lot diyan?
Nagtinginan sina Suzi at Vicky, kinikilig pa ang mga ito habang nagsisikuhan.
"Okay sige." Ibinaba nito ang tawag sa kanya. Humugot siya ng malalim na hininga.
"Hindi ka ba pupunta? Shine, pamangkin mo kaya yon! Palatak ni Vicky na kumukuha ng
shanghai na
inilalagay niya sa plato
Baka natatakot siya na maalala niya si Russel.. asar naman ni Suzi.
Pinatay niya ang gas stove at tumungo sa refrigerator para kumuha ng tatlong
bottled softdrinks.
Umupo siya sa silya at hinarap ang mga ito.
A-ano bang ugali ni Russel?" Kunwari'y tanong niya para hindi siya mabisto ng mga
ito
Sweet" sabi ni Suzi na umarte pa na kinikilig
"Caring macho," natatawang dagdag ni Vicky.
Napangiti siya at pinigil ang kanyang pagtawa.
"Hindi mo ba talaga siya maalala, gurl?" takang tanong ni Suzi na nakatitig sa
kanya
"Magtatanong ba ako kung nakikilala ko siya." Tumayo siya at tinanggal ang apron na
suot niya.
"O, saan ka pupunta? tanong ni Vicky na hinarang ang daraanan niya
"Kay Russel... I mean kay Feya." Pinamulaan si Shine ng mukha sa pilit na pag-iwas
niya.
"Ayiee" Nag-apir sina Vicky at Suzi. "Go girl... naku, sana maumpog ka nang bumalik
na ang alaala mo
para sa kanya. Naku isa lang solusyon niyan, girl" Namilog ang mga mata ni Suziat
hinawakan siya sa
magkabilang balikat niya. "Magpahalik ka." Humalakhak ito na sinundan pani Vicky
Inirapan niya ito. "Hay, ewan ko sa inyo." Pagkatalikod niya ay napangiti siya. At
napailing sa kalokohang
naiisip ng mga ito.
PALAKAD-LAKAD si Russel sa sala habang nakapamulsa ang magkabilang kamay niya sa
pantalon niyang
suot. Hindi niya alam ang gagawin niya dahil inaapoy ng lagnat si Feya. Hindi niya
alam kung ano ang
ipapainom niyang gamot dahil wala siyang pagtatanungan. Wala si Manang Lot, umuwi
ito ng probinsya nito
sa'di niya malamang dahilan. Wala rin si Manong Philip na sumunod dito nang malaman
nitong umalis ang
asawa nito.
Aakyat na sana muli siya ng hagdan nang may humintong kotse sa harapan ng bahay
niya. Bumusina ito
nang sunod-sunod. Mabilis na pinuntahan ni Russel ang gate para buksan iyon.
Bumaba ng kotse si Shine at ngumiti sa kanya.
"Akala ko hindi ka darating"
"Hindi ko rin kasi matiis ang pamangkin ko. Wala ba kayong kasama rito, teka may
ipinainom ka na bang
gamot sa kanya?" tanong nito habang naglalakad at kasunod siya.
"Wala pa."
Tumigil ito sa paglalakad at masamang tumingin sa kanya.
"Wala? Tumaas ang boses nito. Agad nitong tinungo ang kusina at kumuha roon ng
palanggana at
nagpainit ng tubig sa heater. Inutusan siya nitong kumuha ng bimpo.
"May mga gamot ba kayong stocks? Paracetamol.
Nanatiling nakatitig siya rito. Halos isang linggo niya itong hindi nakita dahil
hindi niya alam kung
umiiwas ito sa kanya o sadyang nakalimutan na talaga siya nito.
Russel." Untag nito sa kanya.
Ah, meron.. na-nasa kuwarto ni Feya"
Napailing ito at naunang umakyat sa hagdan. Siya na ang kumuha sa bimpo at
palangganang may
maligamgam na tubig
Hininaan nito ang aircon at tinangeal ang kumot ni Feya. Idinantay nito ang palad
nito sa likod ng anak
niya. Kumuha ito ng bagong damit at binihisan ito ng pangitaas.
" T-tita Shine, usal ni Feya.
"Don't worry, sweetie, nandito na ako. linom ka ng medicine, okay?"
Tumango ang anak niya. Iniabot niya ang gamot dito at ang isang basong tubig.
Pinapanood niya si
Shine na inaasikaso ang anak niya. Muling nakatulog si Feya habang hawak ni Shine
ang kamay nito.
"Salamat." sabi niya habang nakaupo sa paanan ng kama ng anak niya.
"Hindi mo kailangang magpasalamat. Obligasyon ko ito bilang isang Tita ni Feya. Isa
pa mahal ki ko
ang bata." Inayos nito ang kumot ni Feya. "Uuwi na ako, magiging okay na siya.
Kapag tumaas muli ang lagnat
niya idala mo na sa hospital marami pa akong gagawin at
"Shine, iniiwasan mo ba ako?" malungkot na tanong niya rito.
"Hindi, at bakit mo naman iyan itinatanong Mabilis itong humakbang palabas ng
kuwarto ni Feya.
Sumunod siya rito at hinila ang kamay nito
"Sandali lang!
"Russel! Tumingin ito sa kamay nitong hawak niya.
"Sabihin mo nga sa akin, Shine. Hindi mo ba talaga ako naalala. llang linggo kong
sinusubukan na
kausapin ka... ipaalala sa iyo ang lahat pero pinipili mong iwasan ako sa tuwing
nakikita mong lumalapit ako sa iyo. Alam ko namang sobra kang nasaktan sa pagkawala
ni Henry.Naiintindihan ko iyon--masakit para akin pero tiniis ko. Sinabi mong hindi
mo ako maalala, pero kilala mo ang lahat:"
"Bakit mo ba ipinagpipilitan na sabihin iyan sa akin! Ano ba talagang gusto mo7
Binitawan ni Russel ang kamay nitong hawak niya.
"Shine, mahal na mahal kita."
NAPALUNOK si Shine sa sinabini Russel sa kanya. Pinipilit niya ang sariling
magpakatatag pero hindi
niya magawa.
"Hindi mo dapat sinasabi iyan sa akin dahil hindi ko maramdaman na
Hinapit nito ang bewang niya. "Hindi ba talaga?
"Russel." Kumabog ng malakas ang puso niya.
Bakit hindi mo sabihin ngayon na hindi mo ako nakikilala?" Nakangising tanong nito
sa kanya at
iniangat ang baba niya.
Amoy na amoy niya ang mabangong hininga nito. Dahil isang pulgada na lamang ang
layo nila sa isa't
isa.,
"Wala akong sasabihin dahil
Pinutol ni Russel ang sasabihin ni Shine nang halikan nito ang mga labi niya. Noong
una ay itinulak niya
ito hanggang sa kusa na niyang tugunin ang halik nito sa kanya.
See, sabi nito nang humiwalay sa kanya. "Ngayon mo sabihin na hindi mo ako
matandaan"
Tumulo ang mga luha niya sa harapan nito. At hindi na niya napigil ang sarili niya.
"Sorry" Pinahid nito ang mga luhang tumulo sa mga mata niya gamit ang magkabilang
palad nito. "Hindi
na kita pipilitin, hihintayin ko na lang na maalala mo ako. At kahit na gaano
katagal maghihintay pa rin ako.
H'wag naman sanang umabot sa edad na 60 dahil senior citizen na ako no'n.
Natatawang naiiyak siya sa biro ni Russel. Umiyak siya sa kadahilanang iyon na
lamang ang alam niyang
paraan para tumigil ito sa pangungulit sa kanya. Lalo na ngayon na hinuhuli ng mga
pulis si Avery dahil sa
paggiging master mindi nito sa panununog ng factory ni Russel. Nalaman niya iyon
kay Travis. At nakakatiyak
siya na habang hindi pa ito nahuhuli ay walang kasiguraduhan ang kaligtasan niya.
Dahil sa sinabi ni Travis
na posibleng dahil sa pagmamahal nito kay Russel ay nagawa nito ang bagay na iyon.
"Sira ka...
Niyakap siya nito. "Palagi mong tatandaan na mahal na mahal kita. At please wag mo
na sana akong
iwasan, Shine. Tutulungan kitang maalala mo ako. maalala mo ang mga masasayang
alaala nating dalawa.
Ipapaalala ko sa iyo kung gaano ako kaguwapo," biro nito na naging dahilan para
matawa siya.
"Oh, kalma, baka ma-in love ka na" mahinang sabi nito nang kalasin ang
pagkakayakap.sa kanya at
titigan siya sa kanyang mga mata. "Mahal na mahal kita" Muli siya nitong sinakop
ang mga labi niya. Hindi na
siya tumutol at sinabayan na lamang ang paggalaw ng mga labi nito.

SAMANTALA..
"Ano ba, Ate Avery. Hindi ka pa ba susuko, pinaghahanap ka na ng mga pulis! Saan ka
na naman ba
pupunta?" Habol na tanong niya rito habang pababa ito ng hagdan.
"Ano bang pakialam mo sa mga ginagawa ko. Kung sina Mom at Dad nga hindi ako
pinapakialam, ikaw
pa kaya! And please kapag may mga pulis na nagtanong kung nasaan ako sabihin mo
hindi mo alam... na
hindi pa tayo nagkikita. Ikaw na bahalang magsinungaling,!have to go!"
Sinundan niya ito. "Ate, kung wala kang kasalanan, then sumuko ka. You must face
the consequences
that you make. Be matured enough para i-harndle ang mga ito on your own hindi itong
idadamay mo pa ako
para takpan ang mga kasalanan mo
Sinampal siya nito. "Wala kang utang na loob. Ano bang alam mo, ha. Kapatid mo ako
kaya kailangan mo
akong sundin at hindi mo ako dapat pangaralan. Noong gumagawa ka ng mga kalokohan
mo sa school, sino
ba ang unang lumalapit sa iyo, hindi ba ako? Tapos iyan lang naman ang hinihing ko
sa iyo. Kung ayaw mo
akong tulungan, e, di wag! Just shut your mouth!" Tinignan siya nito ng masama.
Pansin niya ang
mapupulang mga mata nito
"Ate Avery, nagdra drugs ka ba? Hinila niya ang kamay nito
"Ano bang pinagsasabi mo?" Bawi nito sa kamay nitong hawak niya.
"Kukuha tayo ng magaling na abogado at sigurado akong hindi ka makukulong"
Edward, kung hindi mo ako pinakialaman noon. Sana ngayon wala na akong problema,
patay na sana
si Shine."
"At kulong ka na sanangayon. Bumabalikna naman ba ang sakit mo, Ate Avery. Nagti-
take ka pa ba ng
gamot mo? nag aalalang tanong niya rito.
Wala akong sakit. Kung ayaw mong madamay dito, 'wag mo na akong pakialaman. Buhay
ko ito at labas
ka rito, Edward." Tuluyan na itong lumabas ng bahay nito. Sinundan niya ito pero
tumakbo ito palayo.
"Ate Avery" Habol na tawag niya rito pero wala na siyang nagawa kun'di ihatid ito
ng tingin habang
sumasakay ito sa itim na van na nakaabang sa gate nila.
Malaki ang ipinagbago nito mula noong hindi na niya nakikitang kasama ito ni
Russel. Ilarng beses na rin
niya itong nakikitang naglalasing at nagmamakaawa sa harapan ni Russel. Kapag
nadadatnan niya ang mga
ito sa ganoong sitwasyon ay umaalis na lamang siya. Sinubukan niyang gantihan si
Shine para iparanas sana
rito ang pakiramdam na mapaglaruan pero hindi niya nagawa dahil sobrang bait nito
sa kanya. At hitong
mga nagdaang linggo ay pakiramdam niya nahuhulog na ang loob niya rito.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 34: One Night With You

HINIHINTAY ni Shine si Edward sa coffee house na malapit sa Resto-Bar na pagmamay-


ari nito. Mayy
importante raw itong sasabihin sa kaniya. Kahit masama ang pakiramdam niya ay
pinilit niyang makipagkita
rito.
Humihigop siya ng kape habang panaka-nakang sumusulyap sa pintuan ng cofee shop.
Mayamaya pa ay
dumating na si Edward kasama nito si Agent Travis. Tumayo siya habang papalapit ang
mga ito.
"Kanina ka pa ba naghihintay, Shine?" tanongni Edward na umupo sa tabi niya.
"Hindi naman halos magkakasunod lang tayo. Bakit nga pala kayo magkasama?" tanong
niya na
nagpapalit-palit ang tingin sa dalawa.
Makikipagtulungan na rawsi Edward sa atin para mahuli ang kapatid niya." Tumingin
ito kay Edward.
"Alam kong mahirap ito dahil kapatid mo si Avery pero kailangan mo itong gawin para
na rin sa kabutihan ngE
lahat... para kay Shine. Gusto kong ipaalam sa inyo na sinundan ko si Avery noong
isang araw at nakita ko na
nagkita sila ni Gwe sa sementeryo. Sinundan ko sila pero sadyang matinik si Gwen at
iniligaw ako.
Kinabahan siya. "Ngayong magkasama na silang dalawa... paano kung
Huwag kang mag-isip ng kung ano-ano, Shine. Mainit ang sitwasyon nila ngayon at
limitado ang galaw
nila. Lalo na't hinahanap ng mga pulis si Avery ngayon at hindi ako titigil para
kumuha ng sapat pang
ebidensiya upang mahuli na rin si Gwen.
"Huwag kang mag-alala, Shine. Nakaisip na ako ng plano para mahuli ang kapatid ko,
Hindi naman siya
ganoon dati, e. Sobrang saya ni Ate Avery noong.. noong wala ka pa sa buhay nila ni
Russel. Pero nagbago
lahat ng iyon nang dumating ka at ikaw ang minahal ni Russel at hindi siya. May
sakit si Ate Avery, mayroon
siyang physchological mental health condition. Wala sa katinuan ang isip niya at
kaya niyang gumawa ng
mga masasamang bagay.
Nakadama siya ng awa para kay Avery.
"Kung papayag ka, Shine. Wala na akong iba pang maisip na paraan kun'di ang ipain
ka sa kani
"Ipain kanino, Travis?" tanong ng isang tao mula sa kanilang likuran. Sabay sabay
silang napalingon sa
nagsalita.
"May problema ba? At bakit kailangang ipain si Shine?" Naningkit ang mga mata ni
Russel habang
tinatanong nito si Travis.
Tumayo si Travis. "Pa-Pare, ano'ng ginagawa mo rito. Akala ko ba nasa Maynila ka at
inihatid mo si
Feya?" pag-iba ni Travis sa usapan
Damn ittWala ba kayong balak na sabihin ang pinag- uusapan ninyo sa akin? Kung
tungkol ito kay
Shine... at kay Avery bakit nagmumukhang labas ako sa pinag uusapan ninyo!" Lumakas
ang boses ni Russel
na naging dahilan para pagtinginan sila ng mga ibang tao na naroon sa coffee house.
"Umupo ka, pare" Hinawan ni Travis ang balikat ni Russel pero agad iyong inalis
nito. Halatang galit na
ito sa kanila.
"Bakit nandito si Edward? Alam mo ba kung nasaan ang Ate Avery mo? O baka
magkasabwat kayong
dalawa at ipapahamak mo lang si Shine?" nangagagalaiting tanong ni Russel.
"Pare, nandito si Edward para tulungan tayo na mahuli si Avery. At para mahuli na
rin si"
"Alam mo ikaw ang dahilan kung bakit nagkakaganito ang kapatid ko. Sa lahat ng
nangyayari ngayon,
Russel, ikaw ang may kasalanan. Pinaasa mo ang kapatid ko sa kabila ng lahat ng
ginawa niya sa negosyo
mo. Hindi ka ba nakoko konsensiya na dahil sa iyo gumagawa ng masama ang kapatid
ko. Akala mo ba hindi
ko alam na ilang beses na siyang nagmakaawa sa iyo para lang mahalin mo siya. At
kahit na ipinagtatabuyan
mo siya patuloy pa rin siyang lumalapit sa iyo. Natatandaan mo noong huling punta
mo sa bahay ni Ate Avery
Noong araw na iyon gusto niyang ipapatay si Shine, mabuti na lang napigilan ko ang
lalaking inutusan niya.
At ngayon kung makaasta ka para bang wala kang nagawang mali! Tumayo si Edward sa
kinauupuan nito at
marahas na hinila ang kuwelyo ng suotna polo shirt ni Russel. "Sisihin mo ang
sarili mo!" Agad rin nitong
binitawan ang kuwelyo ni Russel.
Sinulyapan niya si Russel at napailing sa inasal nito. Sinundan ng dalaga si Edward
habang papalabas ito
ng coffee house.
Nalungkot siya para kay Edward at nauunawaan niya ito. Hindi niya alam ang relasyon
nina Russel at
Avery noon kung sana alam lang niya hindi sana niya ginulo ang dalawa. Hanggang
ngayon sana buhay pa rin
si Henry at hindi ito nadamay sa gulo ng buhay niya.
JelayXd25
NAIWAN sila ni Travis sa loob ng coffee house. Habang nakatingin siya sa labas ng
pinto. Tama si Edward
siya ang puno't dulo nito at kasalanan niya kung bakit naging masama i Avery.
"Pare, gusto lang tumulong ni Edward. At tama naman siya, alam nating dalawa na
dahil sa iyo kung
bakit nagkaganon ang kapatid niya. Nagulat ako muntik na rin pa lang ipapatay ni
Avery si Shine." Umiiling
iling si Travis.
Bumuntong-hininga siya. "Ipapain ninyo si Shine para mahuli si Avery? Bakit hindi
na lang ako tutal ako
naman ang may kasalanan sa kaniya."
"Pare, may isang bagay ka pang dapat malaman. Hindi lang si Avery ang problema
natin ngayon kun'di si-
Pumasok muli si Shine sa loob ng cofee house. Kinuha nito ang bag nitong naiwan
nito. Sinulyapan nito
si Travis.
"Aalis na ako, sa ibang araw na lang tayo mag-usap," sabi nito na tinalikuran
silang dalawa. Fumayo siya
para sundan ito. Naiwang naiiling si Travis at nagkibit-balikat habang nakatingin
sa kanya
Shine, sandali" Sigaw niya habang nakasunod dito.

"Gustong tumulong ni Edward pero ano'ng ginawa mo. Inunsulto mo siya, at bigla ka
na lang susulpot sa
harapan naming tatlo tapos aasta ka ng ganon"
"Nag-uusap kayo ng hindi ako kasali. Pagkatapos iyon ang maabutan kong usapan
ninyo. Gusto mong
ipain ka? Para ano, para sa sarili kong problema? Hindi ko na kakayaning may
mangyari pang masama sa iyo,
Shine. Kung si Hery nagawa niyang magsakripisyo dahil sa iyo, kaya ko rin iyong
gawin. Hindi kita hahayaang
mapahanmak, sana maisip mo rin na nag aalala lang ako sa iyo dahil mahal na mahal
kita," malungkot na sabi
niya habang nakatitig sa mga mata ni Shine.
"Hindi mo iyon kailangang gawin, nawalan na ng Mommy si Feya hindi ko hahayaan na
mawalan naman
siya ng Daddy dahil sa akin. Aalis na ako at huwag mo na akong sundan. Ito na ang
huling beses na magkikita
tayong dalawa!"
Pinigil niya ito. "Tatakasan mo na naman ako, iwasan mo na naman ako. Hanggang
kailan ka
magpapanEgap na hindi mo ako maalala. Alam ko na ang lahat, Shine. Narinig ko kayo
ni Travis noong isang
araw na nag-uusap. Hindi mo kailangang magpanggap para iwasan ako. Kung sa tingin
mo nakakabuti iyon
sa akin... damn it, hindi! Mas lalo mo lang pinapahirapan ang loob ko. At kung
akala mo hahayaan kitang
umalis. That will not happen, Shine!" galit na sabi niya na nagtaas ng boses dito.
Napatigalgal si Shine sa
sinabi niya, bakas ang matinding gulat sa mukha nito sa sinabi niyang iyon.
Nakita niya ang paglapit ni Edward sa kanila.
"Shine.. halika na." Hinawakan nito ang kabilang kamay ni Shine. Nangunot ang noo
niya sa ginawa nito.
"Hindi siya sasama sa yo!" Inis na sabi niya na hinila si Shine
"At sa tingin mo sasama siya sa 'yo?" Mapang-asar na tanong ni Edward na ikinagalit
niya.
Itinulak niya ito ng malakas at nanggagalaiting hinawakan ang kuwelyo ng polo shirt
nito
"Tama na yan, Russel! Hindi ako sasama sa iyo. Edward, halika na! Malakas na sabi
ni Shine na
nakatitig sa kanya.
Nilapitan niya si Shine at walang pasubaling binuhat niya ito. At ipinasok ng
sapilitan sa kotse niyang
nakaparada malapit sa kanilang kinakatayuan. Hindi nakaimik si Edward sa ginawa
niya. Masama siyang
tinitigan ni Shine habang ini-start niya ang kotse niya.
"How dare you!" Nakahalukipkip na sabi ni Shine.
"MPasaway ka masiyado!" nakangising usal niya. "Manang-mana sa iyo si Feya, mag
Tita nga talaga kayo"
Inirapan siya nito. "Sa bahay mo ako idiretso!"
"No. may iba pa tayong pupuntahan." Kinindatan ni Russel si Shine.
Napalunok si Shine sa sinabi niya. Hindi siya nito kinibo hanggang makarating sila
sa kabayanan ng
Fierro.
May kinausap siyang kliyente roon. Habang nasa tabi niya si Shine na panay ang
hawak sa sintido nito at
nakasimangot sa kanya. Napailing na lamang si Russel at hindi pinansin ang nag
aalburotong si Shine.
______
ALAS SINGKO na ng hapon nang bumalik sila sa Magsaysay pero biglang bumuhos ang
ulan at kasabay
no'n ang biglang pagtirik ngkotse ni Russel sa gitna ng daan. Nakangalumbana si
Shine habang nakatingin
sa labas ng bintana. Naririnig niya ang malalakas na pagkulog at pagkidlat sa takot
niya ay napayakap siya
kay Russel na enjoy na enjoy naman sa ginagawa niya. Nang mapansin iyon ng dalaga
ay pinalo niya ang
balikat nito.
"Aray, ikaw itong biglang yumayakap!
"Hmp! Alam mo kasalanan mo ito, e." Bumahing siya pagkatapos.
"Namumutla ka?" nag aalalang tanong nito na sinalat ang leeg niya
"Damn, may lagnat ka," dagdag pa nito.
"Hindi na ako bata.Tinanggal niya ang kamay ni Russel sa leeg niya. Pero mabilis na
hinawakan ni
Russel ang kamay niya.
"Dito ka lang. mag aabang ako ng sasakyan na dumadaan." Binuksan nito ang pinto ng
kotse.
Nakahalukipkip siya habang pinapanuod itong pumapara ng mga sasakyan pero wala
namang tumitigil
kahit isa. Kaya naman lumabas siya at sinamahan ito.
"Ang tigas talaga ng ulo mo!" Singhal nito sa akin.
Lalong lumakas ang ulan. At tumakbo sila sa nakita nilang bahay kubo roon.
Tinanggal ni Russel ang
pang-itaas na damit nito. Pinapanuod niyang pinipiga ni Russel ang basang damit
nito. Nagsilabasan ang
mga muscles nito sa katawan at hindi niya naiwasang mapanganga sa nakikita niya.
"Shine.untag nito naikinamula ng mga pisngi niya. Iniwas ni Shine ang mga mata rito
at itinuon sa
paligid ang sarili.
Umupo ito sa tabi niya habang nakanginginig ang kalamnan niya at namamanhid ang buo
niyang
katawan dahil sa lamig at sama ng pakiramdam.
"Kailangan mong tanggalin ang damit mo. Here nakakita ako ng tuwalya." Inamoy nito
iyon. "Pagtisan
mo na lang kaysa naman mas lalo kang magkasakit. May medicine sa kotse, babalikan
ko." Tumayo ito
pagkatapos iabot sa kanya ang tuwalya.
Madilim ang buong paligid at tanging liwanag ng kidlat ang nakikita niya. Pinigil
niya ito dahil sa takot na
mapag-isa.
Tumingin si Russel sa kamay nitong hawak niya.
"Wag kang umalis.. ahm Nilinga niya muli ang paligid. "Baka biglang may magpakita
sa aking multo."
Tumawa ito at umupong muli sa tabi niya. Iniabot niya ang tuwalya rito.
"Wag kang titingin!" Banta ni Shine kay Russel.
"Pipikit ako," nakangiting sabi nito at ipinikit nga nito ang mga mata.
Tinalikuran niya ito at mabilis na tinanggal ang damit niya. Pero nahirapan siyang
tanggalin ang bra niya
kaya naman kailangan din niyang magpatulong dito
Napatigil sa paghinga si Shine nang dumantay ang kamay ni Russel sa likuran niya.
Kakaibang init ang
gumapang sa buo niyang katawan
"Kailangan nating gawin ito para bumaba lagnat mo" nag aalalang sabi nito.

"H'wag ka nang mahiya, nakita ko naman na iyan dati" pilyong sabi nito na ikinapula
ng magkabilang
pisngi niya. Hinawakan ni Russel ang baba niya at iniangat iyon. Nagkasalubong ang
mga mata nilang dalawa
na kapwa nangungusap. Hangeang sa ibaba nito ang tingin sa mga labi niya. Unti-unti
nitong inilapit ang
mukha sa mukha niya.
Masuyo siya nitong hinalikan hanggang sa lumalim nang lumalim ang halik nito sa
kanya. Napaigtad siya
nang hapitin nito ang bewang niya. Mariin itong humawak doon at unti-unti siyang
natatangay sa init na
nararamdam niya.
Bumaba ang isang kamay nito patungo sa puson niya at sa dako pa roon. Napaungol
siya nang dantayan
ni Russel ang ibabaw ng pantalon niya. Bumaba ang halik nito patungo sa leeg niya.
Habang gumagalaw ang
mga kamay nito upang tanggalin ang butones at zipper ng pantalong suot niya.
want you now.. mahinang sabi ni Russel habang hinahalikan ang pagitan ng dibdib
niya.
Hinaplos niya ang buhok nito habang nakatingala siya at nakapikit.
Nang maibaba ang pantalon niya ay isinunod nito ang panty niya. Nakaluhod na ito sa
harapan niya
habang dinidilaan ang magkabilang nMNS ng dalaga.
"Oohh, Russel."
Para itong gutom na sanggol na sumipsip sa mga iyon at walang sawang pinagpapalitan
ang dila sa mga
iyon.Habang ginagawa iyon ni Russelay ipinapasok nito ang daliri sa lagusan niya.
"Ah, and here it goes, "sabi ni Russel habang inilalabas-masok nito ang daliri sa
lagusan niya. Basang
basa iyon at sobrang sensasyon ang nararanmdaman niya sa ginagawa nito.
"Ohh, Russel, I'm..Ohh.. I'm cumm.."
Sinakop nito ang mga labi niya. Habang mabilis ang paglalaro ni Russel sa lagusan
niya. Mas lalo siyang
umungolng malakas sa pagitan ng halik nito
Marahan siya nitong inihiga sa papag at ibinuka ang hita nito.
"I love you usal nito habang dinadampian ng malilit at magagaang halik ang buong
mukha niya.
"I love you too... naiiyak na sabi niya habang nakatitig sa guwapong mukha nito.
Umulos ito at ipinasok ang ari nito sa lagusan niya. Mabagal ang galaw nito
hanggang sa bumilis iyon
nang bumilis. At sa bawat ulos nito ay ramdam niya ang pananabik ng mga katawan
nila sa isa't isa.
Sumasabay siya sa paggalaw ni Russel hanggang saunti-unti itong bumagal. Dinampian
ni Russel ang halik
ang leeg niya. Habang marin ang mga kamay niyang nakapulupot sa katawan ni Russel.
"Ohh... ahhh..." ungol ni Russel nang tumigil ito sa pag ulos. Kapwa sila pawisan
at hinihingal na dalawa.
Kasabay no'n ang pagtigil ng ulan.
"Nasaktan ba kita?" mahinang tanong ni Russel habang masuyong hinahawakan ang buhok
ni Shine.
Nakaunan siya sa braso nito habang magkahawak ang kamay nilang dalawa
"Medyo.. siguro dahil wala tayo sa... kama mo?" natatawang sabi niya habang
nakatingala rito.
Pinisil nito ang ilong niya. "Ikaw talaga.. but l'm so happy. despite of
everything. Nandito tayo, making
ove, making memories kahit na alam nating napakaraming mga problema. Shine, kagaya
nang sinabi ko
kanina, l'm always here for you... no matter what happen in the next days, months
or even years... ako ang
proprotekta sa iyo. Hindi dapat ikaw ang gumagawa no'n for me. Isa pa.. kapag
lumapit ka pa kay Edward. I
will punish you... at hindi mo magugustuhan kung ano ang gagawin ko
Sinimangutan niya ito. "Like... itatali mo ako sa shower handle? And you
Hinapit nito ang bewang niya at saka siya nito muling dinaganan.
"You will make love to me.. 12 times a day" Kinindatan siya nito habang dinadampian
ng halik sa balikat
"12 times!" Nagtaas siya ng boses dahil sa pagkakabigla. Hindi kaya maging lantang
gulay siya.
Muli niyang naramdaman ang kahandaan nito at ipinaubaya niyang muli ng buong
pagmamahal ang
kaniyang sarili rito.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 35

HINARAPni Lot ang asawang si Philip habang nasa terminal sila ng bus. Ipinasya
niyang umalis at iwan
ito dahil sa nalaman niya. Hindi siya makapaniwala pero hindi siya maaring
magkamali dahil narinig niya
mula sa mga ito ang lahat.
"Lot, makinig ka muna sa akin" nagmamakaawang sambit ni Philip sa harapan niya.
Pinahid niya ang luhang umibis sa magkabila niyang pisngi. "Ano'ng kasinungalingan
ang sasabihin mo,
Philip. Hindi ba sapat ang mga narinig ko mula kay Ma' am Via. na kayo. ayong
dalawa, napakahayop mo.
Ginamit mo lang ako! Nagsinungaling ka sa akin na may pamilya ka na... mga anak at
may asawa ka na.
Naglihim ka sa akin, Philip. Kaya pala sa halos sampung taon na magkasama tayo
hindi mo man lamang ako
nasabihan ng "mahal" dahil iba ang mahal mo! Ginamit mo lang ako para maging
malapit ka kay Ma'am Via,
dahil ang totoo siya ang lihim mong minamahal. Narinig ko kayo.rinig na rinig ko
kayo. Hindi ako tanga,
bulag... indi mo dapat ako ginanito, Philip. Ano bang nagawa kong mali sa iyo.
Naging mabuti akong live in
partner mo. Ibinigay ko sa iyo ang lahat, ang lahat lahat ng meron ako. Kinulang ba
ako, Philip! Kinulang ba
ako? Sagutin mo ako!M Umiiyak na duro niya rito.
"Lot, patawarin mo ako, minahal kita. Minahal kita
"Sinungaling! sigaw niya rito. "Hindi mo na ako mauuto pa, Philip
"Inaamin ko, iniwan ko ang pamilya ko para... para kay Via. Siya ang unang babaeng
minahal ko, Lot. At
hanggang ngayon... pero nakilala kita. Dumating ka sa buhay ko, totoong minahal
kita pero... hindi ko maalis
sa puso ko si Via. Hindi ko alam pero hanggang ngayon siya pa rin ang laman nitong
puso ko kahit ilang
beses niya akong ipinagtatabuyan.
Halos manlambot si Lot sa narinig niya mula kay Philip.
Pero sana paniwalaan mo ako, Lot. Minahal kita, minahal kita noon at
Si Via, siya pa rin:" Sinampal ni Lot si Philip nang buong lakas. "Sana hindi mo na
lang ako minahal.
hindi na lang sana kita minahal. Dahil alam mo sa mga oras na ito kinamumuhian
kita." Lumuluhang
tinalikuran niya ito. Binitbit niya ang mga gamit at sumakay na sa bus habang
umiiyak at nadudurog ang
puso niya
Umandar ang bus, nakita ni Lot na nakatayo lamang si Philip sa kinatatayuan nito
kanina. Hanggang sa
napaluhod na lamang ito roon. Hindi niya gustong iwan ito pero ito ang naiisip
niyang tamang gawin para
hindi na sita masaktan pa.
At si Russel... alam niyang maiintindihan siya ng amo niya kapag nalaman nito ang
totoong dahilan sa
biglaang pag-alis niya.
SAMANTALA nag aalala sina Vicky at Suzi dahil hindi umuwi kagabi si Shine. Halos
madurog na yata ang
kalamnan ni Travis sa ginagawang pagsuntok ni Vicky sa braso ng binata.
"Bakit hindi mo na lang aminin na magkasama sina Russel at Shine?" naiinis na
tanong Vicky kay Travis.

"Bakit ako aamin! Aray ano ba! Kayong magkaibigan palagi ninyo akong sinasaktan!
Mahalin naman
ninyo ako, isa pa baka nakakalimutan ninyo na NBI Agent ako!" reklamo ni Travis
habang nakaupo sa sofa at
napagitnaan nila ni Suzi.
"Kahit pa NBI ka! Wala kaming pakialam! Kapag may nangyaring masama lang kay Shine,
malilintikan ka
talaga sa akin!" Banta ni Vicky habang nakairap dito.
"Trulala!" Dagdag ni Suzi na tumayo at nakapameywang sa harapan ni Travis.
Sagutin mo muna ako para sabihin ko kung magkasama ba sila?" Nakakindat na tanongni
Travis.
Napalunok siya sa inasal nito. "Hoy lalaking unggoy! Hindi mo pa nga ako
nililigawan, sasagutin na kita
At sino bang may sabi na type kita! FYI! Hindi nga ako naa-attract sa iyo!
Inilapit ni Travis ang mukha nito sa mukha niya. "Hindi ngaba?"
Halos isang pulgada na lamang ang layo nila sa isa't isa.
"Hin
Biglang itinulak ni Suzi si Travis kaya naman nahalikan siya nito.
"Manyak ka talaga!" Inis na tumayo si Vicky mula sa kinauupuan niya. Habang
nakabungisngis naman si
Suzi at kilig na kilig.
Sunod na tumayo si Travis na nagpamulsa. "So kung hindi mo ako sasagutin hindi ko
aalamin kung
nasaan si Shine. Aalis na ako at hanggang sa muli nating halikan este pagkikita."
Kinindatan siya nito bago
talikuran. Kinawayan nito si Suzi habang nakatalikod.
"Kahit huwag ka nang bumalik! Sigaw ni Vicky habang isinasara ang pintuan ng bahay
ni Shine.
Siniko siya ni Suzi. "Deny pa more! Kailangan na nating mag-beauty rest girl dahil
we both know naman
nanasa kandungan ni Russel ngayon si Shine. Nagtungo ito sa hagdanan at
nagpameywang doon. "Hoy,
halika na, wag mo nang ihatid ng tingin si Travis. Pero kapag nilingon ka niya,
mahal mo siya."
Tinignanni Vicky si Iravis at bigla nga itong lumingon sa kinatatayuan niya.
Mabilis siyang lumapit kay
Suzi.
"Matalim lang talaga iyang dila mo," asar na sabi ni Vicky na lihim na nangiti sa
inasta ni Travis.
Asus, deny pa, mametey?" nakataas kilay na tanong ni Suzi.
"Tsk!, Bakit naman mamatay?
"Deny ka kasi nang deny.. liars go to hell, girl. Kung hindi mo pa ilalabas iyang
nararamdaman mo baka
sa huli magssisi ka. Sa sobrang guwapo ni Travis baka kapag pinakawalan mo, e,
magsisi ka, hello, hindi ka
naman kagandahan!" Hinawakan nito ang buhok niya. "slight lang..
"Hindi naman ako natatakot at hindi ako magsisisi.." Kinagat niya ang ibabang labi
niya. Hindi nga ba?
MAAGA silang umalis ni Russel sa kubo kaninang umaga. Ipinahila ni Russel ang kotse
nito sa truck
patungong talyer at saka sila nag-commute patungong Fierro. Pinagtitinginan sila ng
mga pasahero dahil
basa parin ang mga damit nilang suot. Hindi iyon natuyo kahit na magdamag na
nakasampay iyon.
.
Masakit din ang katawan niya dahil sa ginawa ni Russel. Halos magdamag kasi silang
nagtalik nito at muli
nitong ipinaranas sa kanya ang pagmamahal nito. Ngayon patungo sila sa bahay nito
sa Fierro, ang lugar
kung saan sila unang nagkalayo nang malaman nito ang buong katotohanan sa kaniyang
pagkatao.
Mahigpit ang hawak ni Russel sa kamay niya. At nang bumaba sila sa jeep ay bumunot
ito sa wallet nito
ng isang libo para ibayad sa driver. Laking pasasalamat naman ng driver sa ginawa
ni Russel na ikinagulat ng
mga pasahero.
Dumiretso sila sa bahay bakasyunan ni Russel. Sinalubong sila ng mga guards at
malugod silang binati
ng mga ito.
tutuloy natin ang vacation na naudlot a couple of months ago." Kinindatan siya nito
bago siya nito
buhatin.
"Bagong kasal po kayo Ma am and Sir?" tanongng isang guard.
Nilingon ito ni Russel. "Hindi pa pero..Tumingin ito sa kanya. "Soon."
Namula ang magkabila niyang pisngi. At inihilig na lamang niya ang ulo sa malapad
na dibdib ni Russel
habang nakapulupot ang mga braso niya sa leeg nito.
Pinindotni Russel ang maliit na privacy password board sa may gilid ng pader. At
awtomatikong
bumukas ang pintuan. Nang bumukas ito ay sinipa naman iyon ni Russel para maisara.
Dumiretso sila sa
kusina at pinaupo siya nito sa may lababo.
"Hmm. wala pa akong stocks dito..." Tinungo nito ang refrigerator na naroon sa tabi
niya
"Hindi pa naman ako gutom. Gusto ko nang maligo, naamoy ko sarili ko.. ang baho ko
na."
Nilingon siya nito nang nakangisi. "Sabay na tayo?"
No! Mariin niyang tanggi pero agad siya nitong nalapitan. Hinawakan nito ang bewang
niya.
Hindi ako magsasawa na angkinin ka.
Ginulo niya ang buhok nito habang nakahilig ang ulo nito sa dibdib niya.
Kawawa naman yata ako no'n," malungkot na turan niya.
Nag angat ito nang tingin at hinagkan siya sa labi niya. Magaan lamang iyon pero
muling nagpa-init sa
buo niyang katawan. Binuhat siya nito patungo sa banyo habang patuloy na
hinahagkan. Binuksan nito ang
shower at itinapat siya nito roon.
Mabilis nitong tinanggal ang mga suot niyang damit at saka siya pinatikod habang
nakatukod ang mga
kamay niya sa wall ng banyo
Hawak nito ang sabon habang inihahagod iyon sa katawan niya. Sa leeg pababa sa
dibdib niya. Muli siya
nitong iniharap nang hapitin nito ang bewang niya.
Nahihiyang iniyuko niya ang ulo dahil pareho silang hubod hubad nito.
Iniangat nito ang baba niya. "Don't be shy, mi amor:" Niyapos siya nito ng yakap at
muling hinagkan sa
mga labi niya.
Napag igtad siya dahil sa sensasyong nararamdaman niya. Binuhat siya nito
nakapulupot ang mga hita
niya sa bewang ni Russel habang ang mga braso niya ay nasa balikat ng binata.
Pabaling baling ang kanyang
ulo habang nakaangat.
"Oh, shit!" ungol ni Russel nang ipasok nito ang kahabaan sa lagusan niya.
Binubuhat niya nito pataas at
pababa habang mahigpit siyarng nakayakap dito. Habang ginagawa ni Russel iyon ay
salit-salitan nitong
sinisipsip ang n**s niya na parang isang gutom na sanggol
"Ooh... Russel. Oh... fk!" Halos mapasigaw siya nang ibaon nito ang kahabaan nito.
Ahhh. your ch*g, mi amor." Hinawakan nito ang dalawang kamay niya at itinaas sa
wall ng banyo.
Habang patuloy siya nitong binabayo
umango siya nang mabilis. "Shit. harder please. ahhh.
As you wish. Tinanggal nito ang kahabaan sa lagusan niya at ibinaba siya nito. Muli
siya nitong
tinapat sa shower. Napaigtad si Shine nang hawakan nito ang hati ng lagusan niya at
laruan ang c*
Mabilis nitong ipinasok ang dalawang daliri sa lagusan ni Shir
"Oohhh..shit... Russel... ahhh."
"Love it, ahhh."
Napapikit siya at halos mapasigaw sa sobrang kaligayahan.
Ohhh, ang sarap. ohhh shit.. ahhh.
Ramdam niya ang katas niyang lumalabas sa lagusan niya.
"Ohhh.. Russel... linabasan na ako.. ooh." Sinabunutan ni Shine ang buhok ni
Russel.
Siniil siya nito ng halik. At hinapit ang bewang niya. Ginantihan niya ito ng halik
at halos yapusin niya ito
ngunit bigla siya nitong itinulak.
"Well continue that later, mi amor, nakangiting sabi nito
Napasimangot siya. "Nakakainis ka..." Pinalo ni Shine ang braso ni Russel
Natatawang iniabot nito ang sabon sa kaniya. Pero sa halip nakunin niya iyon ay
isinandal niya ito sa
wall.
"Hey, mi amor!" natatawang sabi nito nang tignan niya ito ng masama
Lumuhod siya sa harapan nito at hinawakan ang kahabaan nito. Mapanuksong tinignan
niya ito bago
isubo ng dalaga iyon sa loob ng bunganga niya.
"Shit!" ungol ni Russel habang dinidilaan niya iyon.
Hinawakan nito ang buhok niya na nakatabing sa mukha niya.
"Ooh... faster. faster... shit!" sambit ni Russel na habang patuloy sa pag-ungol
Sumunod niya ito hanggang sa hatakin siya nito at ipatalikod sa wall. Iniyuko nito
ang katawan niya at
saka nito ipinasok ang kahabaan nito sa lagusan niya. Mabilis ang bawat ulos nito
sa kanya. Tumatama ang
pwetan niya sa hita ni Russel habang nakayuko siya.
"O0oh... I'm cumming.. shit!" Mas binilisan pa ni Russel ang pag ulos hanggang sa
maabot nila ang
rurok. Kapwa sila hingal na hingal na dalawa.

NANG matapos sila ay ipinasya niyang magbatbad sa bath tub. Naligo naman si Russel
sa tabi niya.
Nilingon siya at nginitian habang ibinabalotng tuwalya ang bewang nito.
"Saan mo iyon natutunan?tanong nito na nakangisi sa kanya habang nasa bad tub na
siya at
nakasandal ang ulo niya.
"Kay Suzi... Imean noong nagpapagaling ako... nanunuod sila ni Vicky ng mga SPG
movies," nahihiyang
sabi niya.
Umupo ito sa bath tub. That's great to know, mi amor. Hindi na kita dapat turuan
kung ganoon.
Kinagat niya ang ibabang labi niya. Hindi siya makatingin dito dahil nahihiya siya.
Tumayo ito. "Maghahanda lang ako ng pagkain natin. May mga damit ako sa kuwarto,
iyon na muna
gamitin mo habanghindi pa tayo nakakabili. And one thing." Inilapit nito ang mukha
sa mukha niya. "You can
wear my t-shirt without wearing anything inside of it. Pinisil nito ang ilong niya.
"Pero Tumutol si Shine pero itinapat nito ang isang daliri nito sa labi niya.
Unless you wash your under wears right now and dry it" Ngumisi ito sa kaniya. "Dont
worry, mi amor.
Tayo lang namang dalawa ang nandito"
"Kailangan kong makausap ang mga kaibigan ko baka... baka nag aalala na sila sa
akin:"
Sumandal ito sabungad ng pintuan ng banyo. "Alam ni Travis na magkasama tayo. Sa
mga oras na ito
alam kong nasabi na niya iyon sa mga kaibigan mo.
"Si Feya?
"Nasabihan ko na si Mama na alagaan niya si Feya habang wala pa ako. Sinabi ko kasi
kay Mama na may
kailangan akong gawin na mas importante.
Napangiti siya at kinilig sa sinabi nito.
Tapusin mo na iyan, mi amor. Hihintayin kita sa kuwarto"
Matalim niya itong tinignan na ikinatawa ni Russel. Tuluyan na itong umalis sa
banyo at iniwan siyang
mag-isa habang malalim ang iniisip niya.
Ipinikit niya ang kaniyang mga mata at huminga ng malalim. Natatakot pa rin siya sa
maaring mangyari
ngayong malaya pa rin sina Gwen at Avery. Hindi niya alam kung ano ang binabalak ng
mga ito sa kanya.. sa
kanila ni Russel.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Kabanata 36
NAKAHARAPsi Shine sa salamin ng kuwarto ni Russel habang suot-suot ang white long
sleeves nito na
hanggang tuhod niya. Nakakita siya sa drawer ni Russel ng mga cycting na halos bago
pa dahil hindi pa
natatanggal ang mga price tags. Marahil binili iyon ni Russel para sa sarili nito
or para sa babae? Umiling si
Shine sa naisip. Hindi siya ganoong tao
Tinapik niya ang magkabilang pisngi at sinuklay ang hanggang balikat niyang buhok
na pinakulayan
niya ng brown last week mula sa blonde nitong kulay
Muli ay tinignan niya ang sarili sa salamin. Halatang halata ang mga nakatayo
niyang dibdib sa suot níya.
Bakat na bakat ang n'ns niya. No choice siya kun'di harapin si Russel na ganoon ang
suot niya.
Bumaba siya ng hagdan at tinungo ang kusina. Busy si Russel na nagluluto ng
omelette at suny side up
eggs. Sumandal siya sa tabi nito sa may lababo
"Gutom ka na ba?" tanong nito na hindi tumingin sa kaniya. "Malapit na ito."
Tinignan niya ito pataas at pababa habang nakahalukipkip siya at nakatukod ang
isang paa niya sa
ibabang shelf ng lababo. Nakasuot ng apron si Russel at boxer shorts. Kitang kita
ang hubog ng muscles nito
sa katawan habang pinagpapawisan ito.
Kinagat ni Shine ang labi niya nang dumako ang tingin niya sa umbok ng suot nitong
boxer short. Bigla
siyang natuyuan ng lalamunan at tumalikod dito. Hinarap niya ang refrigerator at
kumuha ng malamig na
tubig doon. Halos walang laman ang refrigerator ni Russel maliban sa mga bottled
waters.
Nakataas ang mga paang umupo siya sa silya na naroon sa tapat ng lamesa.
Pinagmasdan niya ang
buong paligid.
"Russel"
"Very formal!" Putol nito sa sinasabi niya
"LLove.." nakangiwing sambit habang nakatingin sa likuran nito.
"That would be fine. What is it?" tanong nito habang ibinabab ang mangkok na may
lamang omelette sa
lamesa
"Hindi ba tayo, uuwi?
Nginisihan siya nito. As I said earlier.. itutuloy natin iyong bakasyon natin Isa
pa hindi ka naman na
teacher, wala ka ng ibang gagawin.. just to stay with me
Ngumuso siya at nangalumbaba sa lamesa. "Ano'ng gagawin natin dito?
Magkukuwentuhan?
Maghahabulan? Magtataguan? Kakain?"
Makahulugang tumingin ito sa kaniya. "Kakain." Inilapit nito ang mukha sa mukha
niya.
"But... Love...
"No buts and dont's! Kumain na tayo alam ko gutom ka. Inutusan ko iyong isang guard
na ibilih tayo ng
food supplies.."

"Akala ko ba lalabas tayo para mamili?" takang tanong niya habang kumuha ng niluto
nitong itlog
"Nagbago ang isip ko... when I saw you like this.. bagay sa iyo yang ganiyan. Hindi
ka mukhang
inosente." Sumubo ito ng kanin.
Hindi na siya tumuto. "If magi-stay tayo dito ng matagal. Alam ko na gagawin natin,
kanina habang nasa
second floor ako napansin ko na three bedrooms pala ang naroon. At hindi pa naayos,
pero malinis naman.
Naisip ko ayusin ang mga iyon para sa kuwarto ni Feya. Kasi sa totoo lang ayoko ng
designs ng bahay mo...
hindi siya masayang tignan. Lalo na iyong mga colors ng wall, sobrang dark dapat
mga light lang para
magaan sa mata."
Nakangalumbaba si Russel habang nakikinig sa kaniya.
"Bakit? Ayaw mo ba?
Umiling ito. "No... not Ilike that. Naalala ko lang si Filomena. magkapatid nga
talaga kayo. I'm so "
Hinawakan niya ang kamay nito. "Huwag kang mag sorry.. okay lang iyon sa akin.
Hinagkan siya nito sa pisngi.Thankyou, mi amor.
"I love you...
Binalingan siya nito. "AndI love you too.. so much."
Muli silang kumain habang nag aasaran. Nang matapos sila ay ipinagpilitan niya rito
na siya na ang
maghugas ng mga plato. Habang ito naman ang umaayos sa mga groceries na dumating.
Sa sobrang dami
no'n halos mapuno na ang refrigerator na 10 feet ang taas at two doors. May mga
alak din in can na inilagay
nito sa maliit na fridge na naroon.
Nang matapos siya sa paghuhugas ng plato ay dumiretso siya sa sofa na nasa living
room. Sumunod
naman si Russel sa kaniya.
"Inaantok ako. sabi ni Shine at naghikab habang nakahilig sa balikat ni Russel.
Itinaas niya ang mga
paa niya at ipinatong ang mga binti sa binti ni Russel.
"Matulog ka na, babantayan kita masuyong bulong nito sa tenga niya.
Ipinikit niya ang mga mata habang naghi-hym si Russel ng isang kantang palagi
nitong kinakanta kapag
kasama siya.. ang awiting closer you andI.
NAGISING si Shine nang maramdaman niyang may humahawak sa dibdib niya. Pinipisil ni
Russel ang
n**s niya habang hinahawakan nito iyon at minamasahe in a circular motion
"Love..." bulong ni Shine habang nakayakap si Russel sa likuran niya. Nasa kama na
pala siya at
nakabukas ang mga butones ng long sleeves na suot niya.
"I want you..." bulong ni Russel. Iniharap siya nito at nagtama ang mga mata nila.
Hinagkan siya nito ng magaan sa mga labi niya at saka dumausdos pababa sa dibdib
niya. Hinapit nito
ang bewang niya at saka siya nito dinaganan.
"I want you to see the real me." May hawak itong pulang panyo. Nagulat siya nang
biglang hawakan ni
Russel ang magkabila niyang kamay at ilagay iyon sa bed handle.
Trust me... Tumingin ito sa mga mata niya.
Hinubad nito ang suot na boxer short at saka binuksan ang hawak nitong isang candy.
Isinubo nito iyon
sa bibig niya at saka siya nito hinagkan. Pinagpasahan nila ang candy habang
naghahalikan silang dalawa
Kinagat ni Russel ang ibabang labi niya at iniwan doon ang candy.
Dumausdos ito patungo sa dibdib niya. Halos bumaon ang siko niya sa kama nang
dilaan nito ang mga
iyon habang nakahawak ito sa ibabaw ng cycling na suot niya.
"Shit.." mura ni Shine sa sensasyong nararamdaman niya.
Bumaba muli ang halik nito sa puson niya. Habang tinatanggal nito ang cycling na
suot niya. Nangg
matanggal iyon ay siniil nito ng halik ang pNe niya. Halos tumirik ang mga mata
niya at pabaling-baling
sa kama.
Ipinasok ni Russel ang dila sa lagusan niya at sinipsip ang katas mula roon.
"Ooh, Russel.. Oohhh... ahhh.. gosh! sobrang sarap... ooh"
Hindi ito tumigil sa pagdila sa lagusan niya. Para siyang nanghina habang nakatukod
ang mga paa niya
sa kama. Mas lalo nitong niluwangan ang mga hita niya
"Your so wet... mi amor.
Ohhh... Fk me now, Love. ahhhh.. hindi ko na kaya..ohh, pagmamakaawa niya.
Dumausdos ito paitaas at muling sinakop ang bibig niya. Hawak nito ang magkabila
niyang pisngi
habang nakatutokang kahabaan nito sa lagusan niya.
Ikinapit niya ang mga hita sa bewang ni Russel habang umuulos ito
Naramdaman niya ang hapdi sa ari niya dahil paulit- ulit na silang nagtatalik nito.
Pero naibsan iyon ng
Binagawa nitong pagpapaligaya sa kaniya.
"Ilove you so much.. ahhhh... I'm cms"g fast.. shit! Bumagal sa pag-ulos si Russel
at hinihingal na
tumigil sa ibabaw niya.
"Nagustuhan mo ba? You taste like honey, mi amor." Pinisil nito ang ilong niya.
"This is your bad side, Love but I loved it" Nginitian niya ito habang tinatanggal
nito ang pagkakatali sa
kamay niya.
"Hindi ito alam ni Filomena... nagawa ko ito when she died. At..
"Kaya baliw na baliw sa iyo si Avery, ganoon ba May himig ng pagseselos ang tanong
niya.
"NO... hindi naman sa ganoon but... maybe... pero hindi ko siya minahal. Ginawa ko
lang iyon just to
comfort myself... make myself happy"
"Making other lifes broken?"
"Galit ka ba sa akin, mi amor?" tanong nito na nakatitig sa mukha niya habang nasa
ibabaw pa rin niya
iton
"Nalulungkot lang ako.
Ngumiti ito. "Nagseselos ka..."

Namula siya sa sinabi nito. "Hindi ako nagseselos..


"Okay... Just forget it." Tumayo ito at isinuot ang boxer shorts nito. "Stay here..
kukuha lang akong ice
cream sa refrigerator."
Tinanguhan niya lamang ito at inalis sa isip niya ang sinabi nito kanina. Binalot
niya ang katawan sa
kumot habang hinihintay itong bumalik.
SAMANTALA.
Ma'am Avery, confirm po magkasama sina Shinebat Russel ngayon sa isang bahay
bakasyunan dito sa
Fierro." Pagbabalita sa kaniya ni Agent Lucas, ang isang tiwaling agent na
matanggal sa serbisyo dahil sa
pagtutulak nito ng shabu.
Naiinis na ibinagsak niAvery ang mga litratong kuha ni Agent Lucas sa lamesa.
Nagagawa patalaga nilang magsaya. Habang nagdurusa ako. Nakakainis ka talaga,
Shine. Inagaw mo
na naman sa akin si Russel" Nanggigigil na sigaw niya habang nilalamukos ang mga
litraro ng mga ito.
Dudukutin na po na namin siya, Ma'am Avery?" tanong nito na humihithit ng
sigarilyo.
Hindi si Shine ang dudukutin natin. Kun'di si Feya... utusan mo ang mga tao mo...
dahil ninyo si Feya
rito. Ora mismo! pagalit niyang sigaw.
Pero Ma'am Avery, si Travis po ang nagbabantay sa bata at may mga pulis na naroon
sa mansion ni
Russel
Sinabunutan niya ang sarili. "Oh fk! Damn it!
"Relax, darling" Nilapitan siyani Gwen.May naisip na akong plano, hayaan munanatin
silang
magpakasaya, habang inaayos natin ang gagawin nating pagtakas. Pero bago iyon
kailangan nating bigyan
sila ng isang farewell party" humahalakhakna sabi ni Gwen habang nagsasalin ito ng
wine sa baso. "Hindi
dapat madamay si Feya dahil apo ko pa rin siya, isasama natin siya sa pagtakas
natin"
"Bakit pa natin patatagalin, habang tumatagal mas lalo lamang nagiging masaya sina
Shine at Russel
"Darling... kailangan nating manahimik pansamantala. Para isipin nila na ligtas
sila... at walang
masamang mangyayari. At habang nagkakasiyahan siya gagawa na tayo ng exit plan para
sa pagtakas natin.
Ngumiti siya rito. "Tuso ka talaga, Gwen
"Yes of course! Cheers to our revengel Nag tost sila nito habang makahulugang
nagtatawanan.
Itunuloy na niya ang pakikipagsosyo kay Gwen at gumagamit na rin siya ng drugs. Sa
paggamit niya
niyon ay nawawala ang mga takot niya at habang tumatagal ay hinahanap-hanap na niya
iyon.
Kinuha niya ang baril na nasa lamesa. At ikinasa iyon pagkatapos ay itinutok kay
Agent Lucas, pinaputok
niya iyon sa itaas ng bubong na halos ikinahimatay nito.
Bulls eye! Tumatawang sigaw niya habang nakikipag-inuman kay Gwen.
SA MANSION ng mga Sebastian ay abala si Travis kung paano niya patiutulugin si
Feya. Halos ginawa na siya nitong Barbie doll nang pag-tripan siya nitong-transtorm
into a barbie este bekeng macho.
"Tito Travis, don't magulo. Hindi na tuloy pantay ang mga kilay mo!" umiling-iling
na sermon ni Feya
habang nakapameywang sa harapan niya. Hawak nito ang make up kit habang nakairap sa
kaniya.
"Feya, parang awa mo na, matuloE na tayo, alas otso nang gabi. Isa pa may trabaho
pa ako bukas, hay,
kapag makauwi lang talaga ang Daddy mo, mapapatay ko siya!"
"Makukulong ka naman po if you do that. So don't magulo na.. Daddy will not coming
home. She's with
Tita Shine, Mamita Via said that they're making my little sister. so don't disturb
them. Like me po, I'm
making my own living Barbie" Humagikhik ito. "A cutie barbie"
Wala siyang nagawa kun'di pagbigayan ito. At sa pagod nito sa pagmi-make up sa
kaniya ay nakatulog na
rin ito habang hawak-hawak ang make up kit.
Binuhat niya si Feya at dinala sa kuwarto nito Himbing na himbing si Feya habang
inilalagay ni iravis
ang kumot nito. Kumuha na rin siya ng ekstrang kumot at nagpasya siyang humiga sa
lapag
KINABUKASAN...
PINAGBUKSAN ni Travis ng gate ang mga dumating na sina Vicky at Suzi. Naghihikab pa
siya habang
nakahawak sa gate.
Isinara niya iyon nang makapasok ang mga ito
Tawang-tawa si Suzi habang nakatingin sa kaniya. "Travis, hoy bakla!" Tinapik siya
nito sa braso.
Naalala niya ang ginawa ni Feya sa kaniya kagabi kaya naman sobrang hiyang hiya
siya kay Vicky. Lalo
na'ttawang tawa rin ito nang makita siya. Nagkamotna lamangsiya ng noo.
Nakapameywang naman si Feya na nasa bukana ng pintuan ng bahay.
"Hello po! Tito Travis! Wala pa tayong breakfast!
Nagkamot siya at pumasok sa loob ng bahay ng boss niya este ni Feya.
"Good morning, Feya. Kami muna ang magbabantay sa iyo, since aalis si Tito Travis
mo para
magtrabaho," narinig niyang sabi ni Vicky rito.
"Good morning too po, Teacher Vicky and Teacher Mark. Okay po, kasi ayoko naring
magbantay si Tito
Travis sa akin. See, ang pangit po tuloy ng make up ko sa kaniya kasi po super gulo
niya andhe's always mad.
Pangit po ba ng make up ko?" malungkot nitong tanong kay Vicky.
"Ahm.. hindi naman pero hindil kasi babae si Tito Travis mo. Ahm, ganiti na lang,
sieacher Mark ang
magtuturo sa iyo ng proper make up at.
ako ang magiging model mo... okay ba iyon?
Nakipag apir si Vicky kay Feya. Hay, nakikita na niya ang future nila ni Vicky
kapag may anak nasila. A
Wife material...

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 37

SA MANSION ng mga Sebastian patuloy ang pagbabantay nila kay Feya. Sa sobrang likot
nito ay halos
hindi sila magkandaugaga ni Suzi na alagaan ito.
May mga bodyguards naman na nakabantay sa labas para sa seguridad nila pero
natatakot pa rin silang
dalawa ni Suzi baka may mangyaring hindi maganda kapag nawala sa paningin nila si
Feya lalo na't parang
kabute kung magtago si Avery. Ang gagang iyon na sobrang sama mabuti na lamang at
mabait si Edward
Hindi ito nagmana sa Ate nitong bruha.
Abala sa pagluluto ng tanghalian nila si Suzi nang biglang may nag ring ang
telephono. Naroon si Feya
sa sala at naglalaro sa laptop ni Russel
Agad niya iyong dinampot at sinagot.
"Hello, Russel Residence? Sino po sila? magalang niyang tanong
"Hello, my labs!
Inilayo ni Vicky ang telephono mula sa tenga niya dahil narindi siya sa boses ni
Travis.
"Hoy, huwag mo nga akong matawag- tawag na teka bakit may putukan?" nag-aalala
niyang biglang
tanong dito.
Dinig na dinig niya ang putok ng baril na umaalingawngaw.
rHindi ako makakauwi ngayong gabi diyan kayo muna bahala kay Feya. Kailangan ko
nang buma
Nawala ito sa linya. Nakadama ng kaba si Vicky at halos napatda siya sa
kinatatayuan.
"Gosh, wala naman sanang mangyaring masama sa kaniya, Lord. Hindi ko pa siya
sinasagot.
Nangangatog ang mga binti niyang umupo siya sa sofa.
Napansin siya ni Feya na nakatulala.
"Teacher Vicky, okay ka po ba? Si Daddy po ba iyong tumawag? tanong nito na hindi
nakatingin sa
kaniya.
"Ha?"
"Vickierela! Tulala ka, girl!" Untag sa kaniya ni Suzi na nakapameywang sa harapan
niya.
"A-ano kasi... gutom lang... oo gutom ako. Nakaluto ka na ba? walang emosyon niyang
tanong.
"Hay ewan ko sa iyo!" Tinalikuran siya nito.
Bumuga siya ng malalim. Paano na lang kung sila ni Travis ang magkatuluyan.
Aatakihin yata siya sa
puso dahil sa trabaho nito na buwis-buhay.
ABALA si Shine sa pagpapalit ng mga kurtina sa sala nang bigla siyang yakapin ni
Russel sa likuran niya
at halikan nito ang leeg niya.
Suot niya ang maluwang na t-shirt nito at tulad ng sabi nito wala siyang suot na
kahit ano sa loob noon.
.
Dahil no choice siya, hindi naman gumagana ang drier sa washing machine dahil sira
ito.
"Ano gusto mong luto ng chicken? Fried or. Hinawakan nito ang pwetan niya. "Adobo?"
tanong nito at
paluin siya ng marahan.
Napangiti siya. "Ikaw?"
Pinaharap siya nito at nagtama ang mga mata nila
"I mean.. ikaw kung ano ang lulutuin mo:" Napalunok siya nang makita na wala itong
pang-itaas na
damit kun'di short lamang
Dinampian nito ng halik ang labi niya. "Later sabi nito at nilayuan siya.
Tinawanan niya ito at napailing. Ano pa nga bang mahihiling niya sa isang Russel
Sebastian. Magaling
itong magluto, mas magaling pa sa akin, he was good.. a kisser.. lover and pati sa
pagpapaligaya. What else
she can asked for2
Muli ay itinuon niya ang sarili sa paglalagay ng bagong kurtina. Yellow ang kulay
no'n at may print na
butterflies na orange at red. Iniba rin niya ang angle ng table sa sala imbes
nastraight lang ang pagkakaayos
ay ini-slanting niya at saka nilagyan ng flower vase sa center. Nakapameywang siya
habang kinakagat niya
ang kanang hinalalaki niya. Iniisip pa niya kung ano ang susunod niyang aayusin
Nakita ni Shine ang mga frames doon na ang nasa picture ay mga pictures ng dating
may-ari ng bahay
bakasyunan ni Russel. Kaya umupo siya sa sofa at tinanggal ang mga pictures no'n.
At habang tinatanggal
iyon ay nakita niya ang sling bag niya na nasa organizer ng mga bags ni Russel.
Kinuha niya iyon at umupo
muli siya para hanapin ang dalawang pictures nila ni Russel na kinuha noon ni Vicky
sa bundok ng mag
hiking sila.
Nakangiting inilagay niya iyon sa picture frame. Sa unang picture ay masayang
nakaakbay si Russel sa
kanya habang nakahalik ito sa pisngi niya. Sa ikalawang picture ay ang pangungunot
ng noo nito habang
nakasimangot naman siya. Hinaplos niya iyon at initagay sa ibabaw ng lamesa.
Nilapitan siya ni Russel may hawak itong sandok. "Sa susunod wedding pictures na
natin ang ilalagay
mo riyan," nakangiting sabi nito. "Wearing your white gown.. a beautiful gown tapos
kahawak kamay mo
iyong pinakaguwapong lalaki at pinakamatikas na lalaki sa buong mundo." Kinindatan
siya nito
"Guwapong guwapo ka sa sarili mo, Love? Tumayo siya at nilapitan ito. "Ginayuma mo
lang yata ako..
Hinawi niya ng malakas ang buhok niya. "Ang ganda ko!"
Ito naman ang tumawa ng malakas. "Hey, ikaw ang unang nagsabi na cute ako. Ikaw nga
ang unang na-in
love sa akin."
Pinanlakihan niya ito ng mga mata. "Ay ang kapal.. excuse me naman.
Lumapit ito at hinapit siya sa bewang. "Remember my first move?" ldinikit nito ang
katawan sa katawan
niya. "And my second move." Sinil siya nito ng halik sa kaniyang mga labi. Tinugon
niya iyon habang
isinusuklay niya ang mga daliri sa buhok ni Russel
Itinulak siya ni Russel. "See." Nginisihan siya nito. "Ikaw ang unang na-in love."
Binitawan siya nito. "Luto
na ang tanghalian natin, halika na." Hinila nito ang kamay niya.

Inalalayan siya ni Russel na umupo sa silya at ito na rin ang naglagay ng kanin at
ularn sa platong nasa
harapan niya. Para siyang isang bata na pinagsisilbihan nito. Imagine isang
kagalang galang na businessman
at enterprenuer ang nasa harapan niya, na pinagsisilbihan siya at hands down sa
kaniya.
"Ipinalinis ko na pala iyong swimming pool kanina. And I told someone na ibili ka
nito" Sabay abot sa
kaniya ng dalawang paper bags.
Nangunot ang noo niya. "Ano naman ito?
"Lingeries? Swim suits?" Ngumisi pa to sa kaniya. "But I want to see you swim
without wearing anything
under the pool
Pinalo niya ito sa braso. "Ikaw nakakahalata na ako. Bakit hindi mo sabihin na
gusto mong makita akong
walang damit, naglalakad sa harapan mo, pagala-gala rito sa bahay, ang weird no'n"
Inirapan niya ito at isa
isang inilabas ang iba't ibang uri ng panties, may tback na iba't ibang kulay
Habang itinataas niya ang mga
iyon ay hindi nakatingin sa kaniya si Russel
Ibinalik niya ang lahat ng iyon isa-isa sa paper bag. At nangalumbaba siya rito.
Nagmistulan naman itong
walang alam sa mga lingeries. Dahil alam niya na ito mismo ang nagsabi no'n sa
inutusan nito. Nangislap ang
mga mata niya at nakaisip siya ng kakaibang pang aakitdito.
Hindi mo ba nagustuhan ang mga ipinabili ko, mi amor?" nakangising tanong nito sa
kaniya.
Nagtaas siya ng kilay. "Nang-inis ka talaga." Inirapan niya ito.
"Why? Pangit ba? Ang akala ko ganiyan iyong mga isinusuotmo."
Napangiwi siya. Kailan pa ba siya nagsuot ng t-back.
Tumayo siya at dumukwang para pisilin ng malakas ang ilong ni Russel.
"Wala nga akong ganito, e." Umupo siyang muli at humalukipkip.
"That's my point... try to wear that. Ginagamit ko ang mga iyan when I'm wearing
pants, para raw
magmukhang malaki ang booty. Tumayo ito at tumalikod sabay hampas sa pwet nito.
"Itinuro sa akin iyan ni
Travis." Humagalpak ito ng tawa habang nakasimangot siya sa kalokohan nito.
KINAGABIHAN naghanda si Russel ng isang night swimming date nila ni Shine sa may
garden. 100
squaremeters lamang at may lalim na 10 feet ang pool doon na balak niyang ipaluwang
kapag pumayag na
ang owner ng kabilang lote na ibenta iyon sa kaniya. Mula sa bahay ay tanaw mula sa
malayo ang kumikislap
na mga palamuti ng Fierro Skyranch. Ang lugar na may layong 20 meters mula sa bahay
nila.
Doon niya balak na ayaing magpakasal si Shine. Bukod kasi sa marami ang mga rides
ay may flower
garden doon na perfect para sa proposal na gagawin niya. Buo na ang desisyon niya
na pakasalan si Shine.
Isusurpresa rin niya ito sa birthday nito sa October 5. Ibabalik na niya ang
hacienda rito na tiyak niyang
ikakasiya ng dalaga.
Bumuga siya ng hangin. Habang nakaupo sa gilid ng swimming pool at isinasawsaw ang
mga paa sa
tubig. Malaki ang nabago sa kaniya mula noong dumating si Shine sa buhay niya. Kusa
siyang nagbago..

from a sadist serious guy to a funny type of person.


Kumukuyakoy siya sa tubig nang maupo si Shine sa tabi niya. She's wearing red two
piece habang
nakapusod paitaas ang buhok nito. Nginitian siya ni Shine ma nagpalukso sa kaniyang
puso. Sobrang ganda
ng magiging asawa niya. At she's innocent dahil siya ang una sa buhay nito.
"Oh, Love, nakatitig ka na naman
Nginitian niya ito at saka hinawakan sa pisngi. You make me feel in love again.
"Ah... akala ko you making m"nilapat niya ang mga labi sa labi nito.
"Ssshhh.. sabi niya habang inilalayo ang bibig dito. Kumuha siya ng dalawang in can
na beer at iniabot
dito ang isa. Pero bigla nito iyong itinapon sa dibdib niya na ikinagulat niya
dahil sobrang lamig no'n. Pero
mas lalo siyang nagulat nang lumapit ito at hawakan ang pagitan ng mga muscles niya
sa dibdib in a circular
motion.
Napaigtad siya nang bumaba ang isang kamay nito patungo sa ibabaw ng boxer brief
niya.
You teased me... huh!" nakangising sabi nito. Tumayo ito at kumandong sa kaniya
habang tinatanggal
nito ang strap ng brang suot nito. Lumantad sa harapan niya ang malulusog na dibdib
ni Shine. Ang
malarosas nitong mga n s. Ramdam niya ang pagwawala ng alaga niya sa tanawing
nakikita ni Russel sa
kaniyang harapan.
pinulupot nito ang mga braso sa leeg niya. Hawak pa rin niya ang nabuksan ng can
beer. Uminom muna
siya ng beer habang nakatingin dito
What do you want? Heaven or Hell?
Namula ang pisngi nito at kinagat ang ibabang labi. "Both
"Say it louder!" anas niya habang minamasahe ang p e nito.
Ohhh. l want both!
"As you wish.." Nagsimula niyang baybayin ang magkabilang dibdib nito habang salit
salitang
pinagsisipsip iyon. Humahangod naman si Shine sa buhok niya na lalong nagpagalit sa
alaga niya.
ara yumuko ito.
Pinatayo niya si Shine sa harapan niya, Inilagay niya ang mga kamay nito sa balikat
niya
Gamit Ang mga ngipin ay tinangeal niya ang pagkaka ribbon ng bikini ni Shine at
nalaglag iyon sa kandungan
niya.
Inamoy niya muna ang pMMMMe nito at saka dinilaan ang hiwa niyon. Bagong shave lang
ito at sobrang
bango. Nilaro niya sa pamamagitan ng dila niya ang cMMMMS ni Shine.
"Ohhh.. shit! sigaw ni Shine habang nakasabunot sa kaniya.
"Your so wet again, mi amor Sinipsip niya ang katas niyon habang itinataas ang
isang hita nito patungo
sa balikat niya.
"Ahhh, Russel, Love.. ahhh.. ayan na... ahh... ohhhh... shit.. ahhhh.. alabas na.
oh, shit!
Niluwangan niya ang pagkakabuka ng mga hita nito habang nagdedeliryo ang katawan ni
Shine sa
sensasyon at kaluwalhatiang nararamdaman nito
anas niya habang patuloy sa ginagawa. Yumuyugyog ang mga dibdib ni Shine sa noo
niya kaya tumingala siya para saglit na sipsipin at laruin sa dila niya ang
magkabilang n*****S nito.
"Ohhh... please.. Love...fk me. ohhh. kme now ahhh. hindi ko na ka-kaya...
mababaliw na ako
sa sobrang.. ahhh... sarap"
Ibinaba niya ang hita ni Shine at binuhat niya patungo sa upuan na naroon sa gilid.
Pinatalikod niya ito
sa wall ng bahay.
"Spread your legs, mi amor" utos niya na sinunod nito.
Itinutok niya ang alaga sa p eni Shine sa nangingintab nitong lagusan.
Umindayog ang katawan niya habang umaarko ang bewang ni Shine sa bawat pag- ulos
niya.
"You love it?" mahinang tanong niya.
Tumango ito. "loved it.. and l'm going to... love it... ahh."
Kinagat niya ang ibabang labi habang umuulos siya rito. "Shit! Ohhh..Shine.. ohhh..
I'm going too
fast.."
Hinugot niya ang alaga niya at umupo siya sa lapag, Pumatong si Shine sa kaniya ng
nakaharap.
"Your turn, mi amor." Itinaas baba niya ang katawan nito nang mabilis.
Mahigpit ang hawak nito sa balikat niya habang ito naman ang umuulos sa kandungan
niya.
love it.. ohhh." Dinilaan niya ang umaalog na dibdib nito sa harapan niya.
Napaliyad si Shine sa
ginawa niya tayong-tayo ang mga niS nito at naninigas habang umuungolito. Nang
maramdaman niyang
sasabog na siya ay pinahiga niya si Shine sa lapag at siya naman ang bumayo rito
habang nal
magkabila nitong hita at nakapulupot sa bewang niya.
"Ohhh... I'm.. ahhh.. almost.. there.. shit! Ahhh.. Bumagal siya sa pag ulos nang
maramdaman ang
pagsabog ng katas ni Shine sa loob ng p"****e nito. Sabay sila nitong sumabog at
kakaibang sensasyon
ang naramdaman niya.
Hinalikan niya si Shine sa leeg nito habang nakapaibabaw siya.
"I guess this will be the last for today" bulong niya sa tenga nito. "Nabaliaan
yata ako ng buto."
Tumawa si Shine. "And what about for tommorow?"
Tiningala niya ito.Whole body massage.
"Ako na bahala for tommorow" Kinindatan siya nito. Bigla tuloy siyang kinabahan.
Hindi kaya siya
rayumahin?
Bumangon siya sa ibabaw nito. At inilahad ang kamay niya rito.
"Maligo na tayo sa pool! masayang sabi niya at itinulak si Shine doon. Muli siyang
kumuha ng can beer
at inihagisan ito ng isa. Nasalo naman nito iyon.
Magswi-swing tayo ng nakahubo't hubad?" nanlalaking matang tanong ni Shine.
"Ano namang masama rooon... unless may balak kang masama sa akin" Kinindatan niya
ito bago siya bumaba sa tubig.
.
"Don't worry nasasala naman ang tubig sa pool na ito dahil may filter Ito sa
ilalaim kaya kada 10 minutes
nag-iiba ang tubig. Hindi mo makikita iyong mga baby sperm na lumulutang," biro pa
niya.
"Russel!" bulyaw nito na halatang napipikon na sa sinasabi niya.
Nginisihan na lamang niya ito bago siya lumusong pailalim patungo sa kinaroroornan
ni Shine.
Hinapit niya ang bewang nito kaya napailalim na rin ito sa tubig. Doon ay hinalikan
niya ito habang
niyayakap nang mahigpit.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 38

SUMISIGAW si Suzi habang nasa ibaba iniwan niya itong nanunuod ng tv kanina sa
sala. Nataranta siya
kaya iniwan niya ang natutulog na si Feya sa kuwarto nito. Nagmadali siyang bumaba
ng hagdan.
"Oh God!" Bulalas niya nang patakbong lapitan si Travis na duguan ang damit.
Inalalayan ito ng mga
kasamahan nito sa serbisyo.
"Ano'ng nangyari?" nag-aalala niyang tanong dito nang makalapit siya.
"Hindi naman ito mala"
Namasa ang mga mata niya at niyakap ito. "Nakakainis ka talaga!" sabi niya na
kaagad din itong
binitawan.
"Salamat sa paghahatid ninyo, Sir Gonzales at Sir Lapuz" Ikinuyom nito ang kamao at
idinikit iyon sa
nakayukom na kamao rin ng dalawa.
"Magpagaling ka, Agent Travis, siya ang sinasabi mong misis mo?" tanong ng Isa na
tinawag ni Travis na
Sir Lapuz.
"Soon to be, Sir, hindi pa ako sinasagot, e Kinindatan siya nito na ikinayuko niya.
Siniko naman siya ni
Suzi.
Kung ganoon, dapat pala magmadali kang pasagutin ang soon to be misis mo. Aalis na
kami
magpagaling ka." Tumalikod ang mga ito at nginitian siya.
Nang makaalis ang dalawa ay hinarap niya si Travis. Sinuntok niya ng mahina ang
braso ng binata.
Napangiwi ito sa ginawa niya.
"Wala ka talagang pagmamahal sa akin, my labs." Hawak hawak nito ang tagiliran na
may benda habang
dahan-dahang umuupo. Isinandal nito ang likod sa sofa at saka siya tinignan. "Pero
salamat, nag aalala ka
para sa akin... kinilig ako"
Tse! Uuwi na kami ni Suzi!" nakairap niyang sabi rito
"Hello, alas diyes na kaya, girl. At isa pa inaantok na ako, ang mabuti pa
asikasuhin mo si Agent Travis.
Alam ko namang kanina ka pa balisa, e. For sure siya iyong tumawag kanina sa
telephono kaninang
tanghali"
Tinignan niya ng mariin si Suzi. Ibubuko pa talaga siya nito. Pero hindi man lang
ito tumigil sa
pagsasalita. Iniwan sila ni Suzi na dalawa sa sala
Umupo siya malayo rito at tinignan ito habang nakapikit ito.
"Don't worry, okay lang ako. Magpahinga ka na rin, salamat sa pag aalala mo.
Tinignan siya nito pero
saglit lamang
Naawa siya rito, alam niyang muntik na nitong mailagay ang sarilinsa kapahamakan.
Paano niya ito
mamahalin kung may kahati siya sa oras nito... ang misyon nito.
"Kumain ka na ba? Ahm, ipaghahanda kita," mahinang sabi niya.

"Thanks my labs pero hindi ako nagugutom. Maari mo ba akong samahan sa guest room,
pagkatapos
kunin mo iyong first aid kit sa first layer drawer ng cabinet sa kusina.
Sinunod niya ito. Inakbayan siya ni Travis at tinungo nila ang guest room na
malapit sa office ni Russel.
Dati siguro iyong stock room na ginawang guest room dahil malapit ito sa kusina.
Inalalayan niya si Travis na makaupo sa kama habang nilalagyan ng unan ang likuran
nito. Sandali niya
itong iniwan para kunin ang first aid na sinasabi nito.
Ikuha mo na rin ako ng alak sa fridge."
Nangunot ang noo niya. Hindi ba dapat tubig dahil iinom ito ng antibiotic? Kahit
nag aalinlangan ay
sinunod niya ito. Tinatanggal nito ang bandage nang makabalik siya. Umupo si Vicky
sa dulo ng kama at
pinanunuod ang gagawin nito.
"Ngayon ko na-realize na napakahirap pala ng trabaho mo," malungkot na sabi niya.
"Mas mahirap iyong trabaho mo, imagine withouta teacher like you hindi magkakaroon
ng agent ang
Pilipinas."
"Travis," sabi niya sa unang pagkakataon. Ngayon lamang niya tinawag ang pangalan
nito.
"Sasagutin mo na ba ako Nginisihan siya nito bago nito buksan ang takip na tanzan
ng beer gamit ang
ngipin nito. Lumagok ito ng beer at saka kumuha ng panyo at kinagat iyon. Bago nito
ibuhos ang alak sa
sugat nito na may kalaliman pala.
Napapikit siya dahil sobrang hapdi no'n satingin niya. Nang matapos ay isinunod
nitong tanggalin ang
damit na suot nito. Hindi niya maiwasang tumingin sa katawan ni Travis. May suot
itong stainless na kwintas
na may pendant na letter T na one inch ang laki.
"P'wede mo ba akong tulungan?" tanong nito habang hawak hawak nito ang bagong
bandage at
inilalagay sa tagiliran nito. May alcohol ang bandage at betadine.
Kinuha niya iyon at lumapit siya rito. Habang inilalagay niya iyon ay napapangiwi
si Travis sa sakit. Hindi
niya akalaing liligunin siya nito habang nakatitig siya sa mukha ni Travis. Sa
ginawa ng binata ay dumampi
ang mga labi nito sa labi niya.
Hindi tumutol si Vicky hanggang sa maramdaman niya na unti-unti nitong inilalayo
ang sarili.
"Gustuhin ko man pero.. ikakamatay ko" Nakangising tumingin ito sa sugat nito.
"Maybe next time,
kapag gusto mo."
Itinulak niya ito at hinampas ang sugat nito
"Ang kapal mo!" Reklamo niya na agad lumabas ng guest room habang sumisigaw si
Travis sa ginawa
niya. Nangingiting hinawakan niya ang mga labi niya.
NAKATITIG si Russel kay Shine habang himbing na himbing itong natutulog sa braso
niya. Masuyo niya
itong hinahawakan sa mukha habang inaalala ang una nilang pagkikita nito. Napangiti
siya nang maalala ang
mga nakaraan. Kung paano siya napaibig ng dalaga, at kung paano nito nabago ang
buhay niya.
"The best part of me is you, mi amor. 'm so in love with you" sabi niya at
kinintalan ng halik ang noo
nito. Marahan niyang tinanggal ang braso niya sa ulo ng dalaga. At dahan-dahang
burmangon sa kama.
Isinuot niya ang bOxer brief niya na nasa lapag at saka muling inayos ang kumot ni
Shine.
Naisipan niyang maghanda ng almusal nila ni Shine bago siya maligo. At nang matapos
ay naghanda na
siya ng mga pagkain sa lamesa.
Kanina ay inutusan niya ang guard na ibili siya ng red roses sa flower shop na
malapit sa Fierro.
Nakangiting tinignan niya ang kumpolng roses na hawak niya. At saka siya nagtungo
sa kuwarto nila ni Shine
sa itaas bitbit ang boquet of roses. At ang camera ni Shine na kinuha niya sa gamit
nito.
"Good morning, mi amor" bati niya rito habang nakabusangot ito sa harapan niya.
Hindi ito nagsalita at tinakpan nito ng unan ang mukha nito "Ang pangit-pangit ko
tapos nagvi-video
ka!" reklamo nito.
"Mi amor, kahit na sabog pa ang buhok mo, o kahit na pakiramdam mo ang pangit mo...
for me, you are
the most beautiful woman I have ever seen. And I loved you every day and foreve.
Umupo ito sa kama habang nakasilip sa unan. "Love, bolero ka!
Itinukod niya ang kamay sa kama at iniabot rito ang bulaklak. At saka siya tumayo
muli para itaas ang
camera at itapat sa kanilang dalawa ni Shine.
l love you so much, mi amor." Hinagkan niya ito sa pisngi.
love you too so much, love." Inamoy nito ang flowers na ibinigay niya. "So
romantic..
Kinindatan niya ito at ini-off ang camera. "Ready na ang breakfast, hihintayin na
lang kita sa ibaba."
Tumango si Shine. llove you..
"And I love you more. Isinara niya ang Pinto bago niya ito iwan.
NAKATINGIN si Shine sa mga bulaklak na ibinigay ni Russel. Kinikilig siya sa
pagiging romantic ni Russel
na ngayon lang niya nadiduskubre rito. Bumaba siya sa kama at nalaglag ang kumot na
nakatakip sa hubad
niyang katawan. Tinungo niya ang banyo at doon ay naligo siya. Pagkatapos ay
tinungo niya ang walk in
closet at saka pumili ng damit ni Russel.
Halos isang linggo na rin niyang isinusuot ang mga damit ni Russel. Napangiti siya
nang makita ang mga
t-backs lingeries sa drawer. Naisipan niya iyong isuot habang nakasuot siya ng
hanggang p'wet na blackt-
shirt.
Nilagyan niya ng towel ang buhok niya na basang-basa pa habang nagi spray ng
pabango. Lumabas siya
ng kuwarto at pinuntahan si Russel na nakatayo sa tapat ng pintuan na parang
nakikipagtalo sa kausap nito
sa cellphone. Nangunot ang noo niya at mabilis niya itong nilapitan. Ngunit agad
nitong ini-off ang cellphone
nito at saka isinilid sa bulsa ng maong pants nito.
Sino iyon, love?" tanong niya habang nakatitig sa guwapong mukha ni Russel.
"Wala... may problema lang sa hacienda, mi amor" Hinawakan nito ang kamay niya.
"Kumain na tayo ng
breakfast"
"Are you sure na okay ka la
"I said yes!" Tumaas ang boses nito sa kaniya. Napapitlag siya sa ginawa nito

"Sorry, mi amor, l'm sorry." Niyakap siya nito. "May problema lang kasi... at
kailangan ko iyong
asikasuhin. Kailangan muna kitang iwan dito sandali pero babalik ako" Kinalas nito
ang pagkakayakap sa
kaniya at hinawakan ang magkabilang pisngi niya. Tumitig si Russel kay Shine.
"Aayusin ko lang iyong
problema." Hinagkan siya nito sa kaniyang labi pero dampi lamang.
"O-okay.." pilit ngiti niyang sagot.
Kumain sila ng breakfast ba hindi nag uusap. Nanibago siya sa ikinikilos ni Russel.
Hindi tuloy siya
makakain dahil nag-aalala rin siya at kinakabahan.
"Aalis na ako, mi amor. Make sure to lock the doors, nagbilin na ako sa mga guards
na bantayan ka.
Babalik ako before 6pm." Pagpapaalam nito bago nito hapitin ang bewang niya at
silin ng halik sa kaniyang
mga labi. Tinugon niya iyon habang hinahaplos ang likod ni Russel. "We will
continue this later... I have to go,
mi amo
"Mag iingat ka," sabi niya habang inihahatid ito ng tingin pasakay sa kotse nito.
Tinanguhan lamang siya nito bago tuluyang pumasok sa kotse. Isinara niya ang pinto
at ini-lock iyon.
Nag-aalala siya at malakas ang kabog ng puso niya. Bigla siyang nakaramdam ng hindi
maganda.
Pero pilit niyang pinapakalma ang sarili at inabala na lamang niya ang atensyon sa
paglilinis ng bahay.
Inayos niya ang mga pinagkainan nilani Russel at ang kuwarto nila.
binuhos niya ang buong maghapon niya sa paglilinis ng mga kuwarto at paglalagay ng
bagong kurtina
sa mga iyon. Nilabhan din niya ang mga damit nila ni Russel at pagkatapos ng mga
gawaing bahay ay
nakaramdam siya ng matinding pagod. Kaya naisipan niyang humiga sa couch hanggang
sa makatulog siya.
SAMANTALA..
"Ano'ng binabalak mo bakit mo gustong makipagkita kay Russel, Avery. Paano kung
bigla ka na lang
niyang ipadampot. Ginagamit mo ba utak mo ha!" inis na sermon ni Gwen sa kaniya
habang nakaharap siya
sa salamin.
Nakataas ang kilay na binalingan niya ito. "Trust me! Hindi kita ipapahamako ang
sarili ko... at hindi ako
boba. Malinaw kay Russel na kapag gumawa siya ng maling hakbang, may mangyayaring
masama kay Shine.
And knowing Russel, hindi nito hahayaang mapahamak ang malandingjowa niya.
"You really know him, huh? mataray nitong tanong na walang tiwala sa kaniya.
"More than I know you... nakangising sabi niya at marahas na tumayo sa upuan. Muli
niyang sinipat ang
sarili sa salamin, she's wearing black off shoulder dress na hanggang puwetan
lamang niya. Nakalugay ang
kulot niyang buhok habang nakasukbit sa kamay niya ang pouch na silver. "I have to
go, Gwen. Just trust
me... okay."
Umismid ito. "Okay l trust you but... kapag sumablay ka, ako mismo ang papatay sa
iyo!" Banta nito sa
kaniya bago siya nito talikuran.
Hindi pinakinggan ni Avery si Gwen. Lalo na't alam niyang siya ngayon ang may hawak
ng alas na tiyak
niyang ikakabagsak nito. Kailangan niyang kausapin si Russel to him the truth.. ang
totoong pagkatao ni Gwen. At sa gagawin niyang iyon.. she knew na pasasalamatan
niya ito ng malaki.
Kinuha niya mula sa drawer ang mga pera ni Gwen na nakuha nila ni Agent Lucas mula
sa negosyo nito
sa drugs. Naging kakutsyaba nila ang secretary ni Gwen na may matinding galit sa
matanda at ito ang ginamit
niya para kunin ang mga pera nito ng hindi nito nalalaman.
"Poor, Gwen, goodbye and thanks to you, my evil friend." Tumawa siya ng payak bago
tuluyang umalis sa
mansion ni Gwen at tunguhin ang nakaabang na sasakyan kung saan naroon si Agent
Lucas at ang secretary
ni Gwen na sumama na sa kaniya sa pag alis.
"Ma'am Avery, saan tayo pupunta? tanong ni Agent Lucas.
"Sa Fierro Restaurant.."
Malapad ang ngiti ni Lucas sa kaniya. "Nagawa ko na ang ipinapagawa ninyo sa akin,
Ma'am Avery, nasa
loob na ng bahay ni Gwen ang bomba at naitanim na ang iba sa labas ng bahay nito.
May apat na oras na
timer iyon."
Ngumisi siya. "Magaling, kung ganoon magpapakasaya muna si Gwen bago tuluyang
mamatay Tumawa
siya ng malakas.
"Ano na ang susunod na plano, Ma'am Avery? tanong ni Linda, ang secretary ni Gwen.
"Magiging supplier tayo ng drugs sa iba't ibang lugar dito sa bansa. Pagkatapos
tayo ang hahawak sa
lahat ng mga malilit na drug dealers. Tayo ang papalit may Gwen" Isinuot niya ang
black eye glass niya. "At
isusunod natin si Shine... pero bago iyon kailangan ko munang magpanggap na mabait
sa lalaking
pinakamamahal ko."
"Kung ganoon, kailangan ko nang humanap ng mga magiging tauhan natin," sabi ni
Agent Lucas. "At
kailangan ko ring makaganti kay Travis, sa ginawa niyang pagpapatanggal sa akin sa
serbisyo
Kilala niya si Travis, ang kaibigan ni Russel. "Gawin mo ang nais mo kay Travis, at
ako naman ang bahala
sa lahat," humahalakhak niyang sambit na sinabayan naman ng dalawa.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Kabanata 39

KINAKABAHAN si Russel habang hinihintay nilya si Avery sa Fierro Restaurant. Bigla


siyang kinutuban ng
hindi maganda at naalala bigla niya si Shine. Ipinalam naman na niya ito kay Travis
at nakakatiyak siya na
naroonna ngayon ito at nagmamanman sa bahay-bakasyunan niya.
llang sandali pa ay dumating na si Avery. Naglakad ito patungo sa kinauupuan niya
ng nakangiti. Tumayo
si Russel para batiin ito.
"Ano bang sasabihin mo, Avery?" agad niyang tanong
"Too fast? Hindi mo ba ako pauupuin muna? Waiter! Tumawag ito ng waiter at nag
order.
"Hindi ba muna tayo kakain, Russel?" nakangiting sabi nito
"Hindi ako gutom."
Ibinalik nito ang menu sa waiter at tinignan siya habang nakangalumbaba.
"Ano bang pag-uusapan natin, Avery? Susuko ka na ba sa rmga pulis? At bakit mo
sinabi kanina na
magugustuhan ko ang ibabalita mo sa akin? Ano ba iyon?"
Ngumisi ito. "Well, hindi ako susuko at hindi kita susukuan. But you have to thank
me dahil alam ko na
kung sino ang puno't dulo ng lahat. It was your mother in law's fault.. ang lahat
ay kagagawan niya. Siya ang
may kasalanan kung bakit nawalan ng preno ang sasakyan nina Shine noon, causing you
and you wife's
accident. See, kung gaano kasama si Gwen? AndI have proofs.Ibinigay nito ang mga
larawan sa kaniya at
kopya ng CCTV.
Nagulantangsiya sa nangyari. Hindi niya lubos maisip na magagawa ito ni Gwen sa
kapatid ni Filomena.
"Gusto niyangipapatay si Shine dahil nadiskubre nito ang negosyo nitong drugs. At
nalaman iyon ni
Filomena kaya iyan ang nangyari.. but it was a mistake dahil hindi naman sinadya na
magkabungguan kayo
ni Shine.
"lyan lang ba ang sasabihin mo sa akin?" tanong niya rito.
"Well, meron pa... bibigyan kita ng isang linggo para makapag isip kung sasama ka
sa akin or.
babalikan mo si Shine? It's up to you... kung babalikan mo si Shine don't expect me
to stop! Pero kapag
sumama ka sa akin... hindi na mapapahamak si Shine. You know. RusselI can do
anything just for you.."
Hinawakan nito ang Pisngi niya
"Baliw ka na, Avery!" Marahas niyang tinanggal ang kamay nito sa pisngi niya.
"Yes... I'm s... so crazy
"You teach me how to love... then I loved you. Pero ngayon lumayo ka... you hate
me. pushed me away.
At lahat ng iyon ay dahil kay Shine. Siya ang may kasalanan ng lahat ng ito.
"Avery, sumuko ka na, magbagong buhay ka, I know marami ka pang makikilala na mas
higit sa akin.
Please. and tell me nasaan ngayon si Gwen?
Tumawa ito. "Huwag mo na siyang hanapin dahil alam kong anumang oras ay mawawala na
siya...
boom!" Malakas na sabi nito
Nanindig ang mga balahibo niya. Ano'ng ginawa mo?
Nginisihan siya ni Avery. "Tumulong? Tumayo na ito "Isang linggo lang Russel, think
about it! At hindi
ka maaring magkamali dahil tulad ng mangyayari kay Gwen.. ang mangyayari kay Shine"
Pinigil niya itong umalis pero wala siyang nagawa nang harangin siya ng dalawang
lalaking armado.
Sumakay si Avery sa van kasunod ng isa pang van.
Kinakabahan siya sa ginawa ni Avery kay Gwen lalo't hindi nito sinabi kung nasaan
ito0.
SAMANTALA.
Sunod-sunod na katok ang gumising kay Shine mula sa kaniyang pagkakahimbing.
Naalimpungatang
bumangon siya at binuksan ang pinto ng bahay. Laking gulat niya nang bumungad si
Edward sa kaniyang
harapan kasama nito si Travis.
Alam na namin kung saan nagtatago sina Ate Avery at Gwen. Nasa lumang mansion sila
sa Baranggay
Magtano, Fierro. Shine, mabibigyang hustisya na ang pagkamatay ng kapatid mo, at
ang ginawa nila sa iyo.
lpinusod niya ang buhok at sandaling umalis sa harapan ng mga ito. Isinuot niya ang
pantalon niyang
nakasabit
"Shine, maiwan ka na! Baka hanapin ka ni Russel," pigil ni Travis sa kaniya.
Hindil Sasama ako!" mariing sabi niya rito. Wala itong nagawa, habang nagtitinginan
ang dalawa
Sumakay siya sa kotse ni Edward at pinuntahan nila ang sinabing lugar ni Edward
ngunit hindi pa sila
nakakarating ay isang magkakasunod na pagsabog na ang kanilang narinig mula iyon sa
malayo.
Nagkagitgitan ang mga sasakyan dahil sa napakalakas na pagsabog. Bumaba sila sa
kotse at tinignan ang
umaapoy na bahay
"Tsk! Hindi kaya bahay na ni Gwen iyon!" mura ni Travis habang nakapamulsa.
Hindi siya makapaniwala. Ibig bang sabihin ay nagpakamatay na si Gwen o hindi kaya
ay plinano nitong
mabuti ang lahat. O isa lamang itong pakana. Halo ang emosyon ni Shine habang
nakatingin sa umaapoy na
paligid. Kitang kita mula sa itaas ang itim na usok na nanggagaling sa bahay na
iyon.
"Si Ate Avery, baka nadamay ang Ate ko!" Nag aalalang ani Edward habang nakatingin
ito sa malayo.
"Maiiwan ko muna kayo, kailangan kong magtungo sa site na pinangyarihan ng sunog
para
makasigurado tayo. Edward, ikaw na bahala kay Shine."
Malakas ang kutob niya na pakana lamang ito ni Gwen ngayong alam nito na tinutugis
na ito ng mga
pulis. At si Russel... saan ba ito nagpunta. Wala itong text o tawag mula sa kaniya
na labis niyang ipinag
aalala.
NAGMADALI si Russel na makauwi sa bahay-bakasyunan niya. Inabutan niyang wala roon
si Shine. Wala
rin si Travis na pinagbantay niya. Samut-saring mura ang ibinato niya habang
nakasabunot ang mga daliri sa
buhok niya.
Paano kung may nangyari ng masama kay Shine, paano kung hindi tumupad si Avery sa
kanilang

kasunduan. Hindi niya alam ang kaniyang gagawin. Sobrang gulo ng isipan niya,
nalaman niya ang totoong
pagkatao ni Gwen. Ang ginawa nito kay Shine at ang pananadya nito para mawalan ng
preno ang kotse ni
Shine. Maling-mali siya ng taong kaniyang sinisi, sobrang pasakit ang nagawa niya
kay Shine dahil sa
kahayupan ni Gwen. Kung ganoon maari ring si Gwen ang may pakana kung bakit namatay
si Henry. Hindi
kaya ito rin ang nasa likod no'n.
Muli niyang idinayal ang number ni Travis sa cellphone niya pero hindi pa rin ito
sumasagot. Nari-ring
lang ang cellphone nito.
Palakad-lakad siya sa labas ng vicinity at nakita ang dalawang guards na naroon.
May tama ang mga ito
ng baril at kapwa wala ng buhay.
Damn itAgad niyang ini-report ang pangyayari sa mga pulis at rumesponde naman ang
mga ito.
Hindi niya alam kung ano ang nangyari sa mga ito. Dahil nakita lamang niya ang mga
itong nasa
guardhouse, na nakahiga at may tama ng baril sa katawan.
Hindi kaya, dinukot si Shine at si... Travis... pero imposibleng mangyari iyon.
Kinutuban siya agad,
kinontakniya si Avery pero hindi ito sumasagot. Agad niyang tinungo ang kotse niya
ngunit biglang may
humintong pulang SUV sa tapat niya. Bumaba roon si Shine at si Edward.
Agad niyang sinuntok si Edward sa mukha nang malapitan niya ito. "Saan mo dinala si
Shine, ha? Damn
you!'malakas na mura ni Russel.
Humarang si Shine sa pagitan nila ni Edward. Umiiyak ito at namumula ang mga pisngi
nito.
Russel, wala siyang ginawa sa akin, si... si.. Tita... Gwen. Patay na si.. Tita
Gwen" humahagulgol na sabi
nito na kaagad siyang niyakap.
Sumandal naman si Edward sa sasakyan nito habang pinupunasan ang labi nitong
dumudugo
"Sinundo ko si Shine kanina, to inform her, kasama namin si Travis pero nagpaiwan
siya, nalaman ko ang
kinaroroonan ni Gwen dahil tumawag sa akin si Ate Avery, kaya na-detect ng mga
awtowaridad ang
pinagmumulan no'n," paliwanag ni Edward.
Hinaplos niya ang buhok ni Shine habang umiiyak ito sa dibdib niya
Hindi umimik si Edward nang sumakay ito sa sasakyan nito.
Nilayuan siya ni Shine. "Siya ang may kasalanan ng lahat... ng lahat-lahat. ang
pagkamatay ni Ate
Filomena. Ang
Sinelyuhan niya ng halik ang sinasabi ni Shine. Sandali lamang iyon bago hawakan ni
Russel ang--"
magkabilang pisngi ni Shine.
"Alam ko na... nasabi na sa akin ni... ni Avery."
Kumunot ang noo nito. "You mean, umalis ka kanina at nakipagkita ka kay Avery?"
Tumango siya. Bakas sa mukha ni Shine ang pagkagulat sa sinabi niya.
"Bakit hindi mo siya isinumbong sa mga pulis? Bakit hindi mo--"
"Makinig ka, Shine, gusto kong gawin iyon pero natatakot ako, para kay Feya at para
sa iyo. Binantaan
ako ni Avery, at siya ang may pakana kung bakit... kung bakit wala na ngayon si
Gwen. Sinabi niya sa akin na
gagawin niya sa iyo ang ginawa nito kay Gwen"
"Napakahayop niya.. garalgal na tinig na sambit nito
Kinabig niya si Shine. Hindi sinabi ni Russel ang ibang binanggit sa kaniya ni
Avery. Dahil hindi niya
gustong mag-alala ito kapag malaman pa nito iyon. Kailangan niyang makaisip ng
paraan para matigil si
Avery sa kahayupan nito.
Nilapitan sila ng mga pulis na kausap niya kanina.
"Sir, may kailangan kayong makita." Nauna itong naglakad patungo sa guard house
kung saan naroon
ang cctv.
Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ni Shine. Habang patungo sila sa guard house.
"Ano ang nangyari rito?" takang tanong nito habang nakatingin sa kaniya.
"Dumating ako kanina na patay ang mga guards. Inakala ko nga kanina na may masama
ng nangyari sa
iyo
Ipinakita sa kanila ng pulis ang kuha ng CCTV. At kitang kita roon ang pagkaway ni
Avery. Ikinuyom niya
ang isang kamao niya habang pinapanuod ang pagbaril nito sa dalawang guwardiya.
Nagtuptop ng bibig si Shine. At umiiling-iling naman ang pulis na kasama nila.
Nakaramdam siya ng
takotpara rito, kung nagagawa ni Avery ang pumatay, ano pa ang hindi nito kayang
gawin ngayong malayang
malaya ito.
"Huwag kayong mag alala, hinahanap na namin ngayon si Avery at ang mga kasama nito.
Sa ngayon
kailangan ninyong mag ingat dahii hindi natin alam ang plano niya sa inyo. Mauuna
na kami at kung
kailangan ninyo ng tulong namin tumawag lamang kayo sa istasyon, sabi ng pulis na
tinapik siya sa bikat.
"Sige ho, maraming salamat mga Sir!
Inihatid namin ng tingin ang mga ito habang papasakay ng patrol vehicle. Pumasok
naman silani Shine
sa bahay niya at inalalayan itong maupo sa couch. Kumuha siya ng tubig at ipinainom
dito.
"Russel, natatakot ak." Nanginginig ang mga kamay ni Shine habang nagsasalita ito.
Lumuhod siya at hinaplos ang pisngi nito. "Kasama mo ako, mi amor, at habang kasama
mo ako wala
kang dapat ipag- alala, palagi mong tatandaan na mahal na mahal kita. At anuman ang
mangyari sa akin...
hindi ako papayag na mapahamak ka." Kinabig niya ito at niyakap habang hinahaplos
ang buhok nito.
"Tahan na, mi amor, nadudurog ang puso ko kapag nakikita kitang umilyak malungkot
na sabi niya rito.
Marahan itong tumango. Ramdam niya ang pag-alog ng magkabila nitong balikat.
"Sasamahan na kita sa kuwarto, kailangan mo ng magpahinga" Tumayo siya at binuhat
ito. Ipinulupot
naman nito ang magkabilang braso sa leeg niya.
Hinding- hindi niya hahayaang mapahamak si Shine. At kung kailangan niyang
magsakripisyo ay gagawin
niya para rito... para sa kaligtasan nito at ng kaniyang anak.
SAMANTALA.
HIRAP si Gwen sa pagkilos dahil sa sugat na kaniyang natamo sa pagsabog. Mabuti na
lamang at nakita
agad ni Poldo, ang kaniyang driver ang bomba sa garahe. Kaya agad silang nakalis sa
mansion at nagtungo
sa bodega. Pero sa lakas ng pagsab0g ay naabot pa rin sila ng apoy,
Naiwan ang katulong niya sa loob at ang mga gamit niya. Ang lahat ng mga epektus ay
nasubog Malakas
ang hinala niya na kagagawan iyon ni Avery, naisahan ako ng gagang iyon. Pero
pagbabayaran niya ang lahat
ng ito. Pagbabayaran niya ang pagtraydor sa akin.
Agad niyang ipinatawag si Samuel, ang hired killer na madalas niyang kunin kapag
may ipinapapatay
siyang kaaway sa negosyo.
"Madam Gwen," bati nito sa kaniya habang nakahiga siya sa kama. Lumipat sila ni
Poldo sa isang hide
out nila sa Magsaysay
"Hanapin mo sila.. at kapag nahanap mo patayin mo na agad." lbinigay niya rito ang
mga litrato ng
secretary niya, ni Agent Lucas at ni Avery na kasama ang kapatid nitorng si Edward.
"Nagkamali si Avery na
patayin ako, at pagsisihan niyang hindi ako napuruhan."
Inalalayan siya ng nurse na tinakot nila para gamutin siya. Inayos nito ang mga
benda sa hita, balikat at
pisngi niya.
Marahas niya itong itinulak pagkatapos siya nitong gamutin.
Kinuha niya ang baril sa ibabaw ng mesa at itinutok dito
"Parang awa na ninyo 'wag po ninyo akong patayin... nakaluhod na sambit ng nurse.
Nginisihan niya ito. "Tumayo ka kung ganoon!" Bulyaw na utos niyal. Sige tumakbo
ka! Bulyaw niyang
muli pagkatapos at saka siya humalakhak. "Isa.. dalawa! Sigaw niya ngunit nakataas
ang kamay niya at
kinalabit ang gatilyo.
Bumagsak ang nurse sa tapat ng pintuan at unagos ang dugo nito sa sahig.
Nagtawanan sila ni Samuel habang nakatingin sa nurse. Hinipan niya ang dulo ng
baril at ibinaba iyon sa
tabi niya.
"Ano pang tinawa-tawa mo riyan, Samuel! Lumakad ka na!" Taboy niya rito
Agad naman itong tumalima at hinila ang walang buhay na katawan ng nurse palabas ng
kuwarto niya.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 40

MAKALIPAS ang mga nangyari ay minabuti ni Russel na kumuha ng mga private


bodyguards níla ni Shine.
Binabantayan sila ng mga ito ng mabuti. Para ma-secure ang kaligtasan nila dahil
hindi alarn ní Russel kune
ano pa ang kayang gawin ni Avery
Kausap niya ngayon sa telephono si Travis at inaalam ang kalagayan ni Feya. Mabuti
naman daw ito at
bantay-sarado. Hindi pa rin kasi bumabalik si Manong Philip sa mansion, marahil
nasa probinsiya na ito
kasama ni Manang Lot. Hindi pa rin niya alam ang tunay na rason kung bakit biglang
umalis ang mga ito.
Kasalukuyang nagtutuyo ng buhok si Shine habang nakatingin ito sa gawi niya. Ilang
araw din itong
malungkot at wala sa mood. Dalawang araw na lamang ang natitira para makasama niya
ito. Nakakatiyak si
Russel na hindi titigil si Avery hanggat hindi siya pumapayag. At natatakot siya sa
maaaring gawin ni Avery,
lalo na't nagawa nitong pasabugin ang mansion ni Gwen. Hindi pa tiyak kung si Gwen
nga ang isa sa bangkay
na nasunog sa mansion. Dahil hindi pa lumalabas ang resulta ng autopsy. Kinailangan
pa kasing humanap
ng kamag-anak ni Gwen para sa DNA match.
Inilagay niya ang cellphone niya sa bulas ng pantalon niya at saka ito nilapitan.
Hinawakan niya ito sa
bewang
Gusto mo bang magpunta ng Mall? Ahm.. naisip ko lang baka gusto mong mag- unwind?"
hindi
sigurado niyang tanong dito.
Na kasama sila?" Nguso nito sa may labas kung saan nakatayo ang mga bantay nila.
"Yes.." mahina niyang sagot.
Tumango ito. Ano namang gagawin natin sa Mall? muli nitong tanong na nakatitig sa
kaniya.
"Kakain," malanding sagot niya na ikinapula ng magkabilang pisngi nito.
"P wede naman dito na lang. Imean, bakit pa lalabas? tanong nito na hindi
makatingin sa kaniya.
Hinawakan niya ang magkabilang pisngi nito at iniharap sa mukha niya. "May
ipapakain ka ba?
nakangising niyang tanong at sa huli ay natawa rin. "May bibilhin tayo para kay
Feya, uuwi tayo mamaya sa
mansion."
Namilog ang mga mata nito. "After 3weeks, makakauwi na rin ako."
"No" Umiling siya. "Bibisita lamang tayo sa kanila, like l've told you, mi amor,
isang buwan mo akong
makakasama at wala pang isang buwan Idinampi niya ang mga labi sa dulo ng ilong
nito. "Remember?"
tanong niya at kinagat naman ng marahan ang ibabang bahagi ng labi ng dalaga.
"Halika na" aya niya rito at
hinawakan na ang kamay nito.
"Sandali lang, pupunta tayo ng mal... na ganito ang suot ko?" Tumingin ito sa
sarili.
Tinignan niya ito she's wearing myt shirt, without bra... and.. napailing siya.
"I brought some dress, nasa cabinet, I'm sorry, mi amor. Ngayon ko lang naalala."
Binili niya ang mga
iyon bago siya makipagkita kay Avery.
Inirapan siya nito bago ito pumanhik sa kanilang kuwarto. Habang tinitignan ito
paalis ay kumimirot ang
puso niya. Magagawa kaya niyang umalis... at iwan ang babaeng pinakamamahal niya
kapalit ng kaligtasan
nito.
HABANG nasa Mall sila ni Russel ay nakasunod naman ang mga bodyguards nito sa
pinupuntahan nila.
Hila-hilani Russel ang kamay niya habang lumalakad sila patungo sa kids corner na
puro mga Barbie Dolls
ang tinda. Pumasok sila roon at naiwan ang mga bodyguards nila sa labas.
Binitawan ni Russel ang kamay niya. Ibinaba naman niya ang laylayan ng suot niyang
red off shoulder
dress na hanggang kalahati lamang ng hita niya. She's wearing flat sandals too.
Tumingin na rin siya ng laruan at may nakita siyang Barbie doll na nagsasalita.
Pinagtripan niya iyong
pindutin nang pindutin hanggang sa pagalitan siya ng sales attendant na naroon.
"Bibilhin po ba ninyo ito, Ma'am?" masungit na tanong nito na tinaasan pa siya ng
kilay.
Naiinis na ginantihan niya ito ng irap. At kinuha ang Barbie doll na pinapatunogn
Sa 'di kalayuan ay napansin siya ni Russel kaya lumapit ito sa kaniya.
"Mi amor? May problema ba? tanong nito na nakangiti pa sa kausap niya.
Sa inis niya ay tinalikuran niya ang mga ito. At lumabas siya sa store bitbit ang
Barbie doll na hindi
dumaan sa cashier.
Napakamot ngulo si Russel sa inasal niya at binayaran ang kinuha niya. Tangka siya
nitong hahawakan
sa kamay pero agad niyang iniwas ang kamay niya at niyakap ang nagsasalitang
Barbie.
"Ano bang problema, mi amor? takang tanong nito
"Wala, naiinis lang ako. Sinungitan nga ako no'ng babae pero nginitian mo pa!
Nagngitian pa kayo..
nakakainis!" pagkasabi niyon ay tinalikuran niya ito
Hinabol siya nito sa paglalakad pero hindi niya ito pinansin. Dumiretso siya sa
isang fast food chain at
umorder ng limang large na sundae. Kinuha naman iyon ni Russel na iling-iling
habang masama ang
kaniyang tingin dito.
"Mi amor, may problema ka ba? May hindi ba ako magand
Sinimangutan niya ito. "Wala! pasigaw niyang putol sa sinasabi nito.
Hindi naman ito umimik at pinanuod lamang siyang nakatingin sa sundaes na natutunaw
sa harapan
niya. Hanggang sa tumayo siya at iniwan ang mga iyon. Nagkakamot ng batok si Russel
habang nakasunod sa
kaniya.
HANGGANG sa magtungo sila sa mansion nito ay hindi pa rin niya ito iniimik. Masaya
sina Suzi at Vicky
nang makita siya ng mga ito.
"Shine!" Malakas na sigaw ni Suzi habang niyayakap siya nito. "Namis kita, girl,
akala namin noon, e,
napano ka na. Pero, wow ah, bongacious dahil blooming ka day!" Hinawi nito ang
buhok niya at saka
humagikhik.

Alam niyang hindi pa alam ng mga ito ang tungkol kay Gwen. Dahil nasabi ni Travis
na hindi nito iyon
ipapaalam para hindi na mag alala pa ang mga kaibigan niya. Isa pa hindi niya
gustong mapahamak pa ang
mga ito. Tama na ang pagsasakripisyo ni Henry para sa buhay niya. At hindi na iyon
mauulit pa.
Kinandong niya si Feya na naglambing sa kaniya. Ibinigay niya rito ang
nagsasalitang Barbie.
"Wow, ang cute po, Tita Shine!" Bulalas ni Feya.
"Nagustuhan mo ba?" tanong niya habang hinahalikan ang pisngi nito.
"Opo! Pero... si Daddy, he brought me kitchen sets and... barbies too. Pero Tita
Shine, ang papangit po,
nakataas ang kilay nila. Iremember po, Tito Travis... he's pangit when he wears
make-up," Tumatawang
kuwento nito habang nakaturo ang isang daliri kay Travis na nakasandal sa may pader
kausap ni Russel.
"Feya, it was a worst nightmare!" sigawni Travis na halatang napipikon na yata sa
pamangkin niya.
Tumatawa rin sina Russel, Suzi at Vicky habang naiinis na si Travis.
"Pare, hindi ko ma-imagine kung ano'ng itsura mo. But thanks pare." Tinapik naman
ni Russel ang
balikat ni Travis.
Nilapitan naman siya ni Vicky na nakatingin sa leeg niya. Bigla siyang hinila nito
palabas ng bahay ni
Russel
Naasiwang iniiwas niya ang tingin dito. "Bakit ka ba nakatitig ng ganiyan sa akin?"
tanong niya.
"Buntis ka ba?" diretsa nitong tanong sa kaniya.
Kumunot ang noo niya at bigla niyang naalala na hindi pa pala siya dinadatnan.
"Hindi, hindi ko alam." kagat labing sagot niya.
Namilog ang mga mata nito. "Mabilis ang pintig ng ugat diyan sa leeg mo girt.
Ganiyan noon si Ate Ester
noong buntis siya," tukoy nito sa kapatid nito. "Alam na ba ni Russel2 tanong muli
nito.
"Hindi ko nga alam kung buntis ako tapos sasabihin ko sa kaniya. No way! Ngayon
pang naiinis ako sa
kaniya!" parang bata niyang pagsusumbong dito.
Tinawanan siya nito. "Baka naman nagseselos ka? May babae ba si Russel?
Pinanlakihan niya ito ng mga mata. "Loka!
Nagtawanan sila nito. Umupo sila sa mahabang bench na naroon sa may garden.
Sinundan naman sila
ni Suzi na may bitbit na tray na may lamang juice at chocolate biscuits
Inilapag nito ang hawak na tray sa hita nito nang makaupo.
"Kumusta ang bakasyon?" tanong ni Suzi na inaabutan siya ng juice.
Nagsikuhan sina Suzi at Vicky habang nakatingin kay Shine.
"Mga loka kayo! Kayo ba kumusta kayo? Namis ko kayo, sobra!"
Nag akbayan silang tatlo. "Miss ka rin namin at si... Henry" maluha-luhang sambit
ni Vicky. Hindi rin niya
napigilan ang sarili na umiyak. Pero agad niya ring pinahid ang luha niya.
"Tiyak masaya si Henry, no, kung nasaan man siya ngayon! Huwag na kayong malungkot,
bakä mamaya
multuhin tayo noon. Mahilig pa naman iyon tumawag" pabirong sabi niya
Naluluhang tumawa ang dalawa habang patuloy ang pagkukuwento ni Suzi tungkol kina
Travis at Vicky.
HABANG nagkukuwentuhan ang mga magkakaibigan ay kausap naman ni Russel si Travis sa
kusina
habang nagluluto sila ng adobong manok.
Naglalaro naman sa sala si Feya habang kinakausap ang mga barbie dolls na
nakahelera sa couch.
Binibigyan niya lto ng mga pagkain kuno habang nakapameywang sa harapan ng mga
iyon.
"Kumusta naman si Shine, matapos ang mga nangyari?" tanong ni Travis.
"Inisip pa rin niya ang puwedeng mangyari lalo na't may nangyari sa Fierro."
"Paano iyong tungkol kay Avery, may plano ka na ba?" tanong ni Travis. Nasabi na
kasi niya rito ang
tungkol sa usapan nila ni Avery.
Bumuga siya ng hangin at malungkot na hinarap ito. Tinignan niya si Shine na
masayang
nakikipagkuwentuhan kina Vicky at Suzi.
"Hindi ko pa alam, pare. Ang tanging sigurado lang ay. gagawin ko ang lahat
maprotektahan lamang si
Shine."
Bumuntong-hininga rin si Travis. "May isa pa tayong problema.
Ano?" tanong niya habang ini-off ang kalan.
Hindi ko pa napapasagot si Vicky." Bagsak ang balikat na humarap ito sa kaniya.
"Damn! Kayamong makipag flirt sa iba'tibang babae, you also good at romanticizing
woman.
Pagkatapos sa tulad ka lamang ni Vicky, titiklop?" nakangisi niyang tanong sa
kaibigan.
"Well, I can f*k her like you do. Pero like you, tinamaan na rin yata ako ni
kupido! Seriously, pare
pagdating kay Vicky tiklop ako. I don't know, ganito talaga siguro ang pag ibig
Tinawanan niya ito. "Good luck na lang sa iyo, pare. Hindi kita matutulungan sa
bagay na iyan."
Tinulungan siya nito sa paghahain pero biglang tumunog ang cellphone nito. May
importante itong
lakad ngayong araw, nagpaalam ito kay Vicky pero hindi ito pinansin ng dalaga. Sa
halip ay nakita niya itong
umirap sa kaibigan niya. Hindi rin naman siya pinansin ni Shine nang ayain niya
itong kumain na.
"Ayoko sa maiitim na pagkain! mataray na sabi nito
Napangiwi siya at tinitigan ang adobo na niluto niya. "Maitim ka ba?" tanong niya
niluto niyang kaharap
niya.
SAMANTALA..
"AGENT TRAVIS, mabuti at nandito ka na. May kailangan kang malaman" sabi ni Agent
Lapuz nang
makasalubong niya ito papasok sa departamento nila.
"Heto ang kopya ng DNA test ng autopsy ni Gwen Salazar. At negative, hindi siya ang
bangkay na ipina
autopsy natin."
Kinabahan si Travis. "Ibig sabihin buhay pa si Gwen. Shit! Mas lalo nating dapat
bantayan sina Shine at
Russel. Hindi natin alam ang mga p'wedeng mangyari at ang mga binabalak nila.
Kailangan nating maging
alerto!"
Sumang ayon ang mga ito sa sinabi niya. Nagpaalam siya sa mga ito para ipaalan na
kay Russel ang
totoo ngunit sa kaniyang pagmamaneho pabalik ng Magsaysay ay bigla na larmang
siyang hinarang ng
dawalang puting van.
Pinagbabaril ang kotse niya. Hindi siya nakatawag ng back up agad at sinubukan
niyang makipagtagisan
ng putok sa mga ito. May tama na siya sa baiikat at kaliwang hita niya.
"Ano, Agent Travis, sumuko ka na!" sigawni Lucas sa kabilang van.
Hindi pa ipinapanganak ang papatay sa akin, Lucas!" sigaw niya at saka muling
nagpaputok dito.
Ngunit nawalan siya ng bala at may dumating pang mga kasama nito. Hinawakan siya ng
mga tauhan ni
Lucas. Sinuntok siya nito nang sinuntok sa mukha, katawan, dibdib at saka siya
pilit na pinaluluhod habang
nakasabunot sa buhok niya ang dalawang lalaking kasama nito. Nagtatawanan pa ang
dalawa.
"Ngayon pagbabayaran mo lahat ng mga ginawa mo sa akin, Travis! Dahil sa iyo kaya
ako natanggal sa
serbisyo! Ikaw ang may dahilan, pati sarili kong pamilya ay nawala sa akin. Ngayon
ipaparamdam ko sa iyo
kung an0 ang pakiramdam ng mawalan." Nginisihan siya nito. At may inilabas na
litrato sa bulsa nito.
Ipinaharap nito iyon sa kaniya.
"Huwag mong idadamay si Vicky rito, Lucas!" sigaw niya habang dumadaloy ang dugo sa
bibig niya.
"Nakinig ka ba noon sa pakiusap ko sa iyo, Travis. Hindi ako gago, at lalong hindi
ako tanga! Isakay ninyo
sa van ang gagong iyan at hanapin ninyo angbabaeng ito. Dalhin ninyo sa akin para
makapag-reunion sila
bago natin sila patayin!" Humahalakhak na utos nitonsa kasama.
"Masusunod bos" sabi naman ng isa. "Maganda pa naman, p'wede bang sa amin na lamang
siya
bosing!" Hirit pa ng isa.
"Mga hayop kayo! Sigaw niya sa mga ito pero binalingan siya ni Lucas at inundayan
muli ng suntok saa
sikmura niya.
"Manahimik ka!" bulyaw ni Lucas sa mukha niya at muling sinuntok sa may panga.
Wala siyang kalaban-laban habang pinagsusuntok ng mga ito. Hinang-hina na siya at
wala na siyang
lakas. Dinala siya ng mga ito sa isang bodega at saka doon nilagyan ng posas sa
kamay at paa. Sinipa pa siya
ng tauhan nito bago siya iwan doon.
SI Vicky, ano'ng gagawin niya para iligtas si Vicky.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 41

PALAKAD-LAKAD si Russel sa sala at hindi malaman ang kaniyang gagawin. Anumang oras
ay batid
niyang tatawag si Avery para sa sinabi nito sa kaniya. At hanggang ngayon ay hindi
pa rin bumabalik. si Travis,
hindi niya ito makontak marahil may inaasikaso itong mission
Alas otso na ng umaga araw ng linego Naisipan ni Shine na magtungo sila ng simbahan
dahil may
importante raw na ipagpasalamat. Mula noong mga nagdaang araw ay paiba-iba ang mood
nito. Minsan
sobrang sungit at kung minsan naman nasa mood ito. Gusto tuloy niyang isipin na
baka buntis si Shine pero
ano nga bang alam niya sa pagbuburntis ng mga babae. O baka may dalaw lamang ito
kaya nagsusungit.
Naalala tuloy niya si Filomena kay Shine kapag may dalaw ito ay sobrang sungit.
Konting-konti na lang, e,
mapatay na siya nito noon sa talim ng mga mata kung makatingin sa kaniya.
Nakabihis na siya at nakahanda na. Hinihintay na lamang niya ang pagbaba nina
Shine, Feya, Suzi at
Vicky. Kasama pa rin nila ang mga ito dahil mas mabuti na iyon para masiguro ang
kaligtasan ng mga ito lalo
na't hindi pa nahuhuli si Avery. At nangako siya kay Travis na hindi niya
pababayaan si Vicky
Magkahawak-kamay sina Shine at Feya at parehong nakasuot ng red dress ang dalawa.
Para tuloy mag
ina ang mga ito. Sisuzi naman nagmukhang lalaki sa porma nito. Naka-iong sleeves
ito ng sky blue at slacks.
Samantalang si Vicky ay nakasuotng dress din pero simple lamang, Tama nga si
Travis, sobrang conservative
ni Vicky sa sarili. Napailing tuloy siya, mukha nga yatang mahihirapan ang kaibigan
niya na mapasagot ang
dalaga.
Daddy Kumapit si Feya sa kamay niya habang nakahawak ang isang kamay ni Feya kay
Shine
Lets go masayang sabi niya habang nakangiti sa kaniyang anak
Magkakasama silang sumakay sa kotse niya. Pero habang paalis sila ay may isang
pusang itim na
tumalon sa hood ng kotse. Biglang kinabog ng malakas ang puso niya.
Oh my! Bulalas ni Suzi. "Hindi ba malas iyon" palatak nito.
"Naniniwala naman kayo sa mga ganoon? Hello, mga pamahiin lang kaya iyan! segunda
naman ni Vicky
"Tama si Vicky, girl:" Nilingon ni Shine si Suzi. "Relax ka lang, hindi naman tayo
pababayaan ni God"
MTama po si Tita Shine, hindi tayo pababayaan ni God. Siya po kaya ang saviour
natin, 'di ba, Daddy? And
also Mommy, she's always protecting us po, also Teacher Henry, kaya hindi po tayo
dapat mag-worry"
Natuwa siya sa sinabing iyon ng anak niya. "Yes, and also nandito kaya ako.
Kinindatan niya ito. At
tumingin muli sa dinaraanan nila.
Nakasunod naman sa kanila ang convoy nila kasama ang mga bodyguards.At mga agents
na kaibigan ni
Travis.
NANG matapos ang misa ay minabuti ni Shine na magpaalam kay Russel. Noong una ay
hindi ito
Pumayag dahil baka raw may mangyaring masama sa kaniya. Pero sa huli ay napapayag
din niya ito dahil

kasama niya si Vicky.


Inihatid sila ng mga bodyguards sa isang eynecologist. Minabuti niyang magpa-check
up para
makasigurado siya. At saka niya susurpresahin si Russel. Kinakabahan siya habang
nasa loob sila ng hospital
room.
"Vicky, paano kung hindi pala ako buntis?" Kinakabahang tanong niya sa kaibigan.
Hay, ano ka ba? Wala pa mang resulta ang nega-nega mo na!
Eh, kasi naman Biglang tumunog ang cellphone ni Russel sa bag niya. May tunatawag
na un-
registered number. Hindi niya iyon pinansin, nakalimutan niyang ibalik dito ang
cellphone nito dahil sa
pagmamadali nila kanina ni Vicky
"Mrs. Sebastian?" saad ni Doctora Anne sa kaniya.
Agad siyang lumapit. "Kailangan mo munang mag pregnancy test. Heto ang test kit"
Iniabot nito iyon sa
kaniya kasama ang maliit na plastic cuup.
Sinamahan siya ni Vicky sa comfort room. Nanginginig ang kamay niya habang
hinihintay ang resulta ng
PT niya
Naglulundag si Vicky nang makita nito ang dalawang guhit doon. Sa sobrang tuwa nito
ay niyakap pa
siya
Sa wakas, may maliit na baranggay na ang bataan!" natatawang saad nito.
"Loka-loka ka!
Muli nilang kinusap ang doctora at ipinaliwanag nito ang dapat niyang gawin. Seven
days na pala siyang
buntis, kaya pala inis na inis siya kay Russel.
Hinawakan ni Vicky ang puson niyang manipis bago sila lumabas ng hospital. "Sino
kaya magiging
kamukha niyan? Excited ako!"
"Sus, kung sinagot mo na sana si Travis, e, makakagawa na kayo ng baby ninyo!"
nakangising saad niya
na ikinalaki ng mga mata nito.
Hay naku, ikakamatay ko kapag mapangasawa ko ang manyak na iyon! Isa pa
napakadelikado ng
trabaho niya, baka ako ang aatakihin sa serbisyo niya. Pero alam mo, gusto ko na
siyang sagutin kaso...
nangako ako sa sarili ko na hindi ako mag aasawa ng taong may katungkulan sa batas.
Alam mo naman
iyong nangyari sa Papa ko, isa rin siyang agent at namatay siya habang isinasagawa
ang misyon niya. Kaya
maagang nawalan ng asawa si Mama. Maaga kaming naulila. hay naku, nagdradrama na
naman ako,"
naiiyak na sambit nito
Inakbayan niya si Vicky, "Tahan na.. pero malay mo, iba ang kapalaran mo sa
kapalaran ni Tita Hilda.
Tinawanan siya nito. "Halika na nga umuwi na tayo"
"Mabuti pa nga" sang ayon niya. Pero hindi pa sila nakakasakay ng kotse ay bigla
siyang may naalala.
Wala nga pala sa katawan niya ang sling bag niya. Pero bitbit niya ang cellphone ni
Russel.
Ako na ang kukuha" presinta ni Vicky. "Baka nasa comfort room iyon"
Sige hihintayin kita rito," sabi niya at inihatid ng tingin ang kaibigan. Habang
nasa labas siya ay biglang
tumunog ang cellphone ni Russel, isang text ang natanggap niya. Binasa niya iyon.
from +63917....
Nasaan ka na Russel? Baka nakakalimutan mo na ang usapan natin. Hindi mo naman
siguro gugustuhin
na mapahamak si Shine? Naghihintay ako Russel dito sa lumang apartment ng Fierro.
Ayoko nang
pinaghihintay ako.
Bigla siyang kinabahan, sino ang tatagpuin ni Russel sa lumang apartment. Hindi
kaya tsk! Agad
siyang pumara ng taxi habang busy ang mga bodyguards nila sa pagmamasid sa paligid.
SAMANTALA...
UMIIYAK si Vicky nang makauwi sa mansion ng mga Sebastian.
"Ano'ng nangyari, bakit hindi ninyo kasama si Shine?" nag aalalang tanong ni
Russel.
"Hindi ko alam... umalis siya. At sinundan namin siya kaso bigla na lang kaming
hinarang ng mga lalaki
na nakasakay sa puting van. Mabuti at walang nangyari sa amin pero si Shine...
hindi ko alam kung saan siya
pumunta."
Hinanap niya ang cellphone niya sa bulsa ng suot niyangslacks pero wala iyon.
Nasapo niya ang noo
niya ipinahawak nga pala niya iyon kay Shine. Hindi kaya... tsk! Hindi kaya
pinuntahan nito si Avery. Tsk!
Kasalanan niya... kasalanan niya ito.
"Russel, saan ka pupunta?" Habol ni Suzi sa nagmamadaling si Russel.
"Hahanapin ko si Shine!"
Pasakay na si Russel sa kotse niya nang dumating ang mga agents na kaibigan ni
Travis. Hinarap niya ang
mga ito.
"Nandito basi Agent Travis, ilang araw na siyang hindi nagre-reports sa opisina.
Wala rin siya sa bahay
niya, nag aalala na kami baka may masamang nangyari sa kaniya," balita ng mga ito.
Nilingon niya si Vicky na nagulat sa narinig
"Pero wala siya rito..
"Umalis siya sa opisina at sinabing ipapaalam sa iyo na buhay pa si Gwen. At simula
noon hindi na siya
bumalik. Mag-ingat kayo rito, lalong-lalo na si Shine sabi ng isang agent.
"Wala si Shine... nawawala rin si Shine at kasalanan ko." Napasabunot siya sa buhok
niya. Hindi niya
alam ang gagawin niya at kung ano ang uunahin niya.
"Sumama ka sa amin sa opisina. Agent Lapuz, maiwan kayo rito ni Agent Trinidad para
magbantay."
Binalingan niya si Feya at niyakap nang mahigpit, "Dito ka muna, sweetie, hahanapin
ni Daddy ang Tita
Shine mo. Vicky at Suzi, kayo muna ang bahala rito, ipapangako kong hahanapin namin
sina Travis at Shine,
anuman ang mangyari" buong tatag niyang sabi bago sumama sa boss nila Travis na
nagpakilala bilang si
Agent Yuan.

BUMABA si Shine sa lugar na sinabi sa message na natanggap niya. Walang katao-tao


ang paligid at
abandonado ang lugar. Ito ang apartment na luma na ilang dekada na ang tanda.
Pumanhik siya sa unang
palapag habang nangangatog ang mga tuhod niya. Walang tao sa unang palapag, umakyat
muli siya sa
ikalawang palapag at doon ay pinalibutan siya agad ng mga lalaki. Nakakatakot ang
mga itsura ng mga ito at
mukhang mga adik.
May mga baril ang mga ito at nakasuot ng mga mask na mata lamang ang nakikita.
Hindi niya gusto ang
kabang nararamdaman niya.
Ipinasok siya ng mga ito sa isang kuwarto. Nagulat siya nang makita si Travis na
nakagapos at punong
puno ng pasa sa katawan. Wala itong pang itaas na damit at may bitak ang kilay nito
at labi.
Agad niyang nilapitan si Travis habang umiiyak siya. Nagising ito sa ginawa niyang
iyon. Bakas sa mukha
nito ang gulat nang makita siya. Nilapitan siya ng isang lalaki namahaba ang buhok.
Aba, may maganda tayong bisita," sabi nito nang lumuhod sa harapan niya at hawakan
ang mukha niya.
Agad niya iyong inalis at saka itinulak ito ng malakas. "Sino kayo! At ano ang
ginawa ninyo kay Travis,
mga hayop kayo!
Itinulak siya ng malakas ng lalaki a bumagsak siya sa sahig sa tabi ni Travis.
"Shine, tama na! Wala kang laban sa kanila, at bakit ka ba nandito?" tanong ni
Travis na bakas ang
matinding pag aalala. "Ka-kasama mo ba si Vicky? tanong nito.
Umiling siya. "Nandito ako dahil may nabasa akong text sa cellphone ni Ru
Hindi niya itinuloy ang sinasabi niya nang pumasok si Avery. Takang-taka ito nang
makita siya.
"At bakit ikaw ang nandito? Nasaan si Russel? tanong nito na nanggagalaiti sa
galit.
lkaw ba ang tatagpuin ni Russel? Tumawa siya at tumayo. Naaawa ako sa iyo, Avery!
Bakit kailangan
mo itong gawin, una, pinapatay mo si Tita Gwen, pangalawa si Travis, at ngayon si
Russel! Hindi ka ba
naaawa sa kapatid mo! Hindi ka ba naawa sa sarili mo, ha, Avery
Nilapitan siya nito at sinampal. lkaw ang may kasalanan kung bakit nilayuan ako ni
Russel. Ikaw ang
may kasalanan kung bakit ako nagkakaganito. Ginulo mo ang buhay ko, inagaw mo sa
akin ang lahat,si
Russel, ang kapatid ko, ang buhay ko!"
Nginisihan niya ito at hindi siya nagpatalo. "Wala akong inagaw sa iyo, Avery. Wala
akong inagaw! Ikaw
ang may kagustuhan ng mga nangyayari ngayon sa iyo, huwag mo iyong isisi sa akin!
Hindi ko kasalanan na
ako ang mahalin ni Russel at hindi ikaw!
Muli siya nitong sinampal. At napaatras siya nang tutukan siya nito ng baril.
"Tumahimik ka!" Bulyaw nito kay Shine. Napaatras ang dalaga sa ginawa ni Avery.
"Itali ninyo ang
babaeng iyan
Isang babaeng humhalakhak ang bumungad sa kanila. Pumapalakpak ito habang pumapasok
sa
kuwarto kung saan naroon sila.
"Ang ganda, so at last nandito na tayong lahat. Samuel, kuhanan mo nga kaming lahat
para may
remembrance," humahalakhak na sabi ni Gwen.

Gulat na gulat si Avery nang makita ito. "Bu-buhay ka pa!" hindi makapaniwalang
bulalas nito
Nilapitan niya si Travis at sinenyasan siya nitong tanggaiin ang pagkakatali niya.
"Oh, gulat na gulat ka, Avery? Ano ng akala mo sa akin, madaling patayin? Hindi pa
nga namamatay si
Shine, ako na inuna mo. Poor, girl! Isa kang gagalMalakas na sinampal ni Gwen si
Avery. "Lucas, kakampi ka
pa ba kay Avery? Bukod sa iyo at sa apat ninyong tauhan na nandito, patay na iyong
iba Kaya wala na kayong
takas! At ikaw, Shine, panahon na para mawala ka sa buhay ko Tinutukan siya nito ng
baril.
"Tita Gwen, bakit hindi ka na lang sumuko at magbagong buhay. Tita may pag
"Manahimik ka! Mula nang maipanganak ka ni Ana, nagulo na ang buhay ko, alam mo
bang tuwang
tuwa si Roman habang nagdurusa ako dahil iniwan niya kami. At dahil sa kakulitan
mo, pati negosyo ko
idinamay mo, pati ang nag isa kong anak. Umiyak ito "Napatay ko ang anak ko umiiyak
at tumatawang
E
saad nito. At dahil sa kagustuhan kong mamatay ka pati ang mga kaibigan mo tama,
pati sila, dinamay
mo!" Malademonyong tumawa ito.
Bumalong ang luha sa mga mata niya. "Napakahayop ma!
At ngayon, sa tingin mo bubuhayin pa kita! llabas ninyo si Shine at Avery! Bantayan
ninyong mabuti ang
agent na iyan."
Hinawakan silang dalawa ni Avery ng mga tauhan ni Gwen. At inilabas sa kuwarto.
Umalingawngaw ang putokng barilsa deriksyon ni Lucas.
"Ganiyan ang napapala ng mga taong kumakalaban sa akin!saad ni Gwen habang
pinapaputukan si
Lucas. Tumingin sa kanila si Gwen. "Ngayon kayo namang dalawa ang magpatayan! sigaw
ni Gwen sa
harapan nila.
Kinaladkad sila ng mga tauhan ni Gwen patungo sa roof top ng apartment. Binigyan
sila ngtig-isang
baril.
"Huwag kayong magkakamali dahil papatayin ko kayong dalawa. Umpisahan na ang
palabas! sigaw
nito at umupo sa gilid ng roof top habang nilalaro ang baril na hawak- hawak nito.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Chapter 42

NANGANGATOG ang mga tuhod ni Shine habang nakatutok ang baril na hawak niya kay
Avery. At panay
ang pahid niya sa kaniyang pisngi dahil kanina pa siya umiiyak. Natatakot siya para
sa sarili niya at para sa
magiging anak niya. Nasa ikalimang palapag sila ng apartment building. Dumidilim na
ang buong paligid
ngunit nanatili silang nagtitinginan ni Avery.
"O, ano? Magtitigan na lamang ba kayo? Hindi pa ba kayo magpapatayan, kanina pa ako
naghihintay!"
sigaw ni Gwen.
"Napakasama mo talaga, Gwen Bakit hindi na lang ako ang patayin mo. Kaysa mandamay
ka pa! Kung
may galit ka sa akin. ako na lang. huwag mo nang idamay si Avery
"Manahimik ka, Shine. May atraso rin sa akin ang bruhang iyan. Sa halip na
magpasalamat ay ginawa
niya akong traydurin. At ang nakakabuwisit, sinira niya ang mukha ko. Tignan mo,
Avery!" Ipinakita nito ang
may sugat nitong mukha. "Kung sino man sa inyo ang mabubuhay, kami namang dalawa
angE
magpapatayan!" Humalakhak ito.
inignan niya si Avery. Isa sa atin ang mamatay kapag wala tayong gagawin. Akala mo
ba bubuhayin
niya tayo, hindi, at nakakatiyak akong papatayin din niya tayo. Avery, hindi ako
ang kalaban mo... patawad
kung iniisip mong inagaw ko sa iyo si Russel. Patawad kung
"Manahimik ka! Hindi mo ako maloloko! Dapat lang na mamatay ka
Sige patayin mo ako, patayin mo ako kung iyan ang makakagaan sa sakit na
nararamdaman mo.
Patayin mo ako! Ngayon nal!
Sinampal siya ni Avery. "Nangangati ang mga kamay kong patayin ka.. para maiparanas
ko sa iyo ang
sakit na nararamdaman ko! Pero ano'ng silbing patayin ka kung pati ako mamatay rin
Tumayo si Gwen sa kinauupuan nito at nilapitan sila.
Nainis na ako sa inyo! Magpapatayan ba kayo o ako ang papatay sa inyong dalawa!
Itinutok sa kaniya ni Avery ang baril pero biglang may sumigaw sa may hagdan.
Nagsitayuan ang mga
tauhan ni Gwen at itinutok dito ang mga baril na hawak.
"Huwag Ate Avery! sigaw ni Edward na nasa may hagdan. Kasama nito si Travis,
nakahinga siya ng
malalim at nagkaroon ng pag asa
"Oops! Hanggang diyan lamang kayo!" Utos ni Gwen.
Sumuko ka na, Gwen!" sigaw ni Travis na piniplit na gumalaw kahit na napakaraming
sugat nito sa
katawan
Hinatak siya ni Avery. Nalaglag ang baril na hawak niya at itinutok sa kaniya ang
baril na hawak nito.
"Hindi ako susuko! At ang lakas ng loob mong sumugod, dalawa lamang kayo
samantalang napakarami
kong kasama!" Nilapitan ni Gwen si Travis. "Ano bang magagawa mo para iligtas ang
kaibigan mo2
Ngumisi si Travis. "Hindi mo alam ang puwede kong gawin, Gwen!" sigaw ni Travis at
itinaas nito ang
kamay. May biglang nagpaputok sa taas ng kabilang buildine. Isang sniper, marahil
kasarmahan iyon ni Travis.
"Lintik!" naiinis na sambit ni Gwen at saka nito ipinaputok ang baril sa gawi ni
Travis. Nagsiputukan ang
mga baril habang nakatutok ang baril ni Avery sa kaniya.
"Ate Avery, huwag mong gawin ito. Sumuko ka na lang Ate, magbagong buhay tayo,
pakikiusapan ko sila,
tiyak na hindi ka makukulong ng matagal," pakiusap ni Edward
"Huli nal" umiyak na sigaw ni Avery "Huli na! Hindi ako magpapahuli sa kanila...
indi ako
Naputol ang sasabihin nito nang biglang pumutok ang baril ni Gwen sa gawi niya.
"Magsasama tayo sa
impyerno, Shine!"
Pero biglang iniharang ni Avery ang sarili para sa kaniya.
Bumagsak si Avery sa harapan niya. Agad siyang lumuhod. "Avery, bakit mo iyon
ginawa?" umiliyak
niyang tanong dito
Pilit itong ngumiti. "A-ayaw m-mo ba. no'n? A-alam ko... alam ko na." Bumulwak ang
dugo sa bibig nito.
"Mahal ka ni. ni.. Edward... at alam kong kung hindi ko kung hindi ko iyon ginawa
siya ang
magsasakripisyo pa sa iyo.. masuwerte kka. Masuwerte ka! A alagaan mo si. si
Russel" umilyak na sambit
nito. Mahal na... mahal na mahal ko siya.. at.. Edward, patawarin mo. patawarin mo
si Ate. Patawarin mo
ako." unti-unting humina ang boses nito.
Umiyak na niyakap niya ito. Kasunod no'n ang magkakasunod na putok. Ibinaling niya
ang tingin sa
gawi ni Travis, bagsak ito sa sahig. At si Gwen nakatutok ang mga liwanag ng sniper
sa katawan nito at
magkakasunod na pinaputukan ang katawan nito. Bumagsak si Gwen sa sahig
Binantayan ni Edward ang kapatid nito habang agad naman niyang dinaluhan si Travis
na nag aagaw
buhay
Travis, gumising ka! Plea
Napaigtad siya nang tamaan siya ng bala na galing kay Lucas. Nakahiga na ito sa
sahig at duguan.
Nagdilim ang paningin niya. At ang huling narinigna lamang niya ay ang pagsigaw ni
Edward.
TUMULONG SI RUSSEL sa mga agent para iligtas sina Shine at Travis. Marami na rin
siyang sugat at mga
tama ng baril dahilnapakaraming bantay sa bawat floor ng building. Nalaman niya na
nasa itaas si Shine at
habang tumatakbo ang oras ay maaring nasa peligro ang buhay ni Shine
Matapos ang pakikipagsabayan sa mga tauhan ni Gwen ay nakaakyat sila sa rooftop.
Nadatnan niya si
Edward, buhat-buhat nito si Shine pababa ng hagdan. Agad niyang kinuha ang katawan
ni Shine sa braso ni
Edward. Nilingon niya ang ibang naroon, sina Avery at Russel nakahandusay sa sahig
at naliligo sa sariling
dugo ng mga ito.
Mabilis siyang pumanhik sa ibaba kahit na hirap na hirap na rin siya. oh God,
sShine, huwag kang
bibitaw, mahal ko," umiiyak na sambit niya habang binibilisan ang paglalakad
Mabilis niyang ipinasok si Shine sa kotse niya at pinaharurot iyon patungo sa
pinakamalapit na hospital.
Sunod-sunod naman na dumating ang mga agents kasama si Travis at si Edward na
kasama ang kapatid.

nitong si Avery.
"Mr. Sebastian, kailangan din nami kayong magamot" pakiusap ng nurse na naroon.
Kilala siya ng mga
iti dahil madalas na suki na silani Feya sa hospital ng Fierro. Madalas kasing
lagnatin si Feya noong bata pa
ito.
"Salamat, pero... okay lamang ako. Ang asawa ko, si Shine." nag aalalang sabi niya.
Inooperahan na siya ng mga doctor, kailangan ho kayong magamot, Mr. Sebastian,
malalim ang mga
sugat ninyo at
Sinabi ng okay lang ako! Bulyaw niya sa nurse. Nagyuko ito ngulo. Bumuga siya ng
malalim at
tumingin dito. "Sige gamutin mo na ako.
Nginitian siya ng nurse. Pero habang ginagamot siya nito ay iniisip niya si Shine.
Hindi niya kayang may
mangyaring masama rito. Sana ay maging maayos din ang lagay ni Travis.
LUMABAS ang mga doctor na nag opera kay Shine. Agad niyang sinalubong ang mga ito
"Kumusta ang asawa ko, doc? nag aalala niyang tanong
Nagtinginan ang dalawang doctor at saka siya nginitian. "Successful ang operasyon,
Mr. Sebastian.
Ligtas na ang mag ina mo, ililipat na siya mayamaya sa recovery room. Wala ka ng
dapat na ipag alala."
Nagulat siya sa sinabi nito. "lbig sabihin buntis si.. buntis ang
Tumango ang mga doctor. "Hindi mo ba alam na buntis ang asawa mo? takang tanong ng
mga ito.
"Hindi, do.
Tinapik siya sa balikat ng mga ito. "Maiwan ka na naman, Mr. Sebastian
"Maraming salamat, doc"
Nakahinga siya ng maluwag nang malaman niyang ligtas na ang mag ina niya. Samantala
naroon na sina
Vicky at Suzi sa hospital kasama ng mga ito si Feya. Agad siyang nilapitan ng anak
niya na umiiyak. Niyakap
niya ito at kinandong
"Daddy, what happened po? Where is Tito Travis and Tita Shine. Daddy Humagulhol ito
sa balikat niya.
Tumulo na rin ang luha niya habang hinahaplos ang buhoknganak niya.
"Everything will be fine now.. sweetie. Your Tita Shine is okay and. Tumingin siya
sa kuwarto ni Travis
na nakasara pa rin at hindi pa lumalabas ang mga doctor. Your Tito Travis will be
okay too, sweetie.
Remember, when Tito Travis said...
"Na siya si superman?" dugtong na tanong ni Feya habang pinapahid ang mga luha nito
sa pisngi.
Tumango siya. "Yes.. and he is our superhero too. Mamaya gigising na si Tito Travis
mo" Pinilit niyang
ngumiti sa harapan ng anak niya kahit na sa loob-loob niya hindi niya alam kung ano
ang puwedeng
mangyari kay Travis. Masama kasi ang lagay nito. Malaki ang utang na loob niya kay
Travis dahilginawa
nitong lahat para kay Shine.
Mayamaya pa ay lumabas na ang doctor. Sinalubong agad nila iyon. Malungkot na
tumingin sa kanila
ang doctor.

"Si... si Travis po doc, ano na ang lagay niya?" habol hiningang tanong ni Vicky.
T'm so sorry pero... ginawa na namin ang lahat para kay Travis. Maraming dugo ang
nawala sa kaniya at
maraming tama ng baril ang nakuha sa katawan ni Travis. May bali rin ang kaliwang
braso at hita niya. I'm
sorry.." Hinawakan ng doctor si Vicky sa balikat nito
Tinignan siya ng doctor at sinenyasan na lumapit. Habang nagwawala si Vicky na
yakap yakap ni Suzi.
"Bakit hindi ninyo ako papasukin sa loob! Sigaw ni Vicky sa mga agents na
nakabantay sa pintuan ng
kuwarto ni Travis
Mga kamag anak lang ang puwedeng pumasok sa loob!" usal ng isa na hinarang si
Vicky.
"Wala ba kayong pusol Mahal ko iyong nasa loob, bakit hindi ninyo ako papasukin!"
pagpupumilit ni
Vicky
Nakakainis na kayo! Sigaw ni Suzi na inundayan ng suntok ang isang agent sa lakas
no'n ay napaatras
ang agent.Kayo lang yata ang agents na hindi nadadaan sa pakiusap!
nanggagalaitingsigaw ni Suzi.
Walang nagawa ang mga agents kun'di papasukin ng mga ito si Vicky at hirndi
pinayagang pumasok si
Suzi. Nakipagpatentero si Suzi sa labas ng kuwarto ni Travis habang si Russel ay
nakikipag usap naman sa
mga doctor.
PUMASOKsi Russel sa kuwarto kung saan idinala si Shine. Buhat buhat niya si Feya na
nakatulog na sa
bisig niya. Pasado alas dos na ng madaling araw. Inihiga niya si Feya sa couch ba
naroon sa private room na
inuukupa ni Shine.
Nilapitan niya si Shine nang maipahiga niya si Feya. Namasa ang mga mata niya
habang nakatingin kay
Shine. May mga galos ito sa mukha at sugat sa mga labi. Hinawakan niya ang kamay ni
Shine at dinala iyon sa
mga labi niya.
"Pasaway ka talaga" naluluhang sambit niya habang nakatitig sa mukha ni Shine.
Gumalaw si Shine at unti-unti nitong iminulat ang mga mata. "Russ
Hindi pa man ito nagsasalita ay hinagkan na niya agad ang mga labi nito. Marahan
lamang iyon at
magaan.
Ikakamatay ko kapag may mangyaring masama pang muli sa iyo, mahal ko. Lalo na ang
baby natin...
bakit hindi mo sinabing buntis ka."
Bumalong ang luha sa mga mata nito.Sorry
"Shh, tahan na patay na si Gwen at Avery
"Si Avery.. iniligtas ako ni Avery.. Pumikit ito. "Mahal na mahal ka niya, Russel.
Mahal na mahal ka niya
kaya niya iyon nagawa, pero sa huli mas pinili niyang iligtas ako sa kabila ng
galit niya sa akin..sa atin..
Gusto niyang matuwa sa sinabi ni Shine pero hindi iyon ganoon kadali para sa
kaniya. May parte ng puso
niya ang galit sa ginawa ni Avery. At galit din siya sa sarili niya dahil sa
nangyari.
Niyakap niya si Shine. "Tahan na.. makakasama sa iyo ang pag isip sa mga bagay na
iyan. Kasalanan pa
rin ni Avery kung bakit ka nandito sa lugar na ito ngayor pero salamat dahil
iniligtas ka niya." Nagulat siya
sa sinabing iyon ni Shine pero hindi niyon mababago ang galit sa puso niya dahil sa
ginawa nito.
Magpahinga ka na muli, mi amor. Bantayan kita, at hinding hindi kita iiwan.
Yakap-yakap hiya si Shine hanggang sa makatulog ito. Mahigpit nitong hinawakan ang
kamay niya
habang nakapikit ito
DUMATING naman sina Tita Ana at Tito Roman sa hospital. Ibinalita kaagad niya sa
mga ito ang nangyari
kay Shine. Alalang- alala si Tita Ana kay Shine habang yakap-yakap ito.
"Kami muna nag bahala kay Shine, Russel. luwi mo muna ang anak mo... maraming
salamat sa pag
aalaga mo kay Shine" malungkot na usal ni Tito Roman na niyakap siya. Tumingin ito
kay Shine na maluha-
luha. "Ako ang puno't dulo ng lahat, kung pinaniwalaan ko sana noon ang
pagsusumbong ni Shine hindi
sana ito umabot pa sa ganito. Pati si Filomena ay napahamak dahil sa kagagawan ni
Gwen, hindi ko lang
maatim na pati sarili nanming anak ay nagawa niyang ipahamak at.. mapatay dahil sa
kagagawan niya"
Umiiyak ito at niyakap naman ni Tita Ana.
"Huwag mong sisihin ang sarili mo, Roman. Si Gwen ang may kasalanan ng lahat ng
ito, sa pagiging
ganid niya sa pera, pati anak niya ipinahamak niya. Gusto pa niyang pati si Shine
idamay, hayop talaga ang
babaeng iyon. Sa kabila ng pagiging mabuti ni Mama sa kaniya," tukoy nito kay Donya
Minda. "Napademonyo
niya galit na usal ni lita Ana
Nagising si Shine sa malakas na tinigni Tita Ana. Agad nitong niyakap ang mga
magulang nito.
Nagpaalam siya rito at ipinangakong babalik din agad. Hinagkan niya ito sa noo bago
iwan at muling
kargahin si Feya palabas ng kuwarto ni Shine.
Dumaan siya sa labas ng kuwarto ni Travis, napuno ng iyakan ang slid. Nangilid ang
luha niya at
nilampasan ang silid kung saan naroon ang matalik niyang kaibigan.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Kabanata 43

NANGANGATOG ang mga tuhod ni Vicky habang purmapasok sa kuwarto ni Travis.


Nakatakip ang buo
nitong katawan ng kumot. Nakayuko at nag iyakan ang mga kaibigan nitong agents
habang nakatayo sa gilid
ng kuwarto.
Humihikbing lumapit siya at dahan-dahang inalis ang kumot na nakatakip sa ulo nito.
Ibinaba niya iyon
hanggang sa dibdib ni Travis. Humihikbi siya habang nakatingin sa nakapikit na mga
mata nito. Hinaplos niya
ang kamay sa pisngi ni Travis atniyakap ito nang mahigpit.
"Manyak ka talaga! Unggoy ka pal" Umiiyak na bulyaw niya. "Bakit ngayon ka pa
namatay, hal Bakit
ngayon pa kung kailan mahal na mahal na kita! Nakakainis ka, Travis. Pinaibig mo
ako tapos 'tsaka ka mang
iiwan, nakakainis ka! O, ano, sasabihin mo sa akin na huli na ako. Sasabihin mo sa
akin na selfish ako! Kaya
lang naman kita hindi sinagot kasi.. kasi.. natatakot ako. At heto nga, nariyan ka
nakahiga, walang buhay,
hindi pa nga kita sinasagot ng oo, iniwan mo na ako! Paano na iyong forever ko.
ikaw ang unang lalaking
nagmahal sa akin ng ganito. Ikaw ang unang lalaking pinapasok konsa buhay ko. Kung
alam ko lang na
mamatay ka agad sana nagpahula na lang ako noon para hindi na kita hinayaang
makalapit sa akin."
Siguro tatawanan mo ako dahil para akong tanga na umilyak sa harapan mo. Siguro
tatawanan mo ako
kasi.. kasi pakipot pa ako. Kung alam ko lang na ganito ang mangyayari hindi na
sana kita inaway. Travis,
bakit mo ako iniwan!" Humahagulgolna sambit niya at mahigpit itong niyayakap at
niyuyugyog. Sa ginawa
niyang iyon bigla itong sumigaw ng malakas
Nilayuan niya itong bigla pero hinila siya nito sa kamay niya. "Ano na ulit iyong
sinasabi mo?" tanong
nito na nakangisi sa kaniya.
Sinuntok niya ito sa balikat. Muli itong napasigaw sa sakit.
"Aray naman, my labs, huwag mo naman akong lalong patayin Sinenyasan nito ang mga
kasamang
agents na ibigay ang roses na nasa likod ng mga ito. Umiyak siya habang
nakasalampak sa sahig dahil sa
ginawa ni Travis. Nakakainis dahil napaamin na tuloy siya, ano pang gagawin niyang
dahilan para
magsinungaling
Inalalayan ng mga kasama nito si Travis na makaupo habang inaayos ang unan sa
likuran nito.
"Ms Vickierela, will you be my wife? Este my gir
Tumayo siya at mariing hinagkan ang mga labi nito.
Oo na, sinasagotna kita, nakakainis ka! Kailangan talagang magpangEgap kang patay
ka? Tapos eto
namang mga ito umiiyak din, kayo talaga pinagtritripan ninyo ako."
"Wala na kasing ideya si Sir Travis, Ma'am Vicky. Sorry nga pala kanina dahil
inaayos pa namin ang
pakulo ni Sir, bago ka namin papasukin." Nagkamot ng batok ang isang agent na
kaibigan ni Travis.
Nagsisitawanan naman ang iba habang nakatingin sa kanila.
Naalala tuloy niya si Suzi. Hanggang ngayon kasi ay nakikipagtalo pa ito sa labas
ng kuwarto ni Travis.
Natawa tuloy siya sa kaibigan niya dahil nagmumukhaitong tanga sa ginagawang
pagwawala.
.
"Sa labas nga muna kayo!" Utos ni Travis. "Magdrama kayo sa labas at may
tratrabahuin ako rito sa
loob!" natatawang utos ni Travis sa mga kasama nito. Sa sinabing iyon ni Travis ay
hinawakarn niya ang
nakabenda nitong tagiliran.
"Aray! Ikaw naman hindi ka na talaga mabiro, my labs!" Kinindatan siya nito habang
namamalipit sa
sakit. Naawa siya rito kaya inayos niya ang unan sa likod nito
Umiyak siya sa harapan ni Travis. Sinapo naman ng binata ang magkabilang pisngi
niya.
"Tahan na, my labs. Hindi pa pinapanganak ang taong papatay sa akin. At hindi ko
hahayaan na
mamatay ako hanggat hindi pa kita nagiging asawa. Aba, bihira na ngayon ang babaeng
inosente sa lahat nE
bagay. Kaya wag ka nang mag alala pa, isa pa ligtas na naman ako at si Shine ba?
Ligtas na ba siya?
LIgtas na siya. Huwag mo na ulit gawin ito, halos madurog ang puso ko noong sinabi
ng mga doctor na
patay ka na. Pati doctor, e, ginamit mo. Pati si Russel, isa pa iyon, kaya pala
hindi ako pinapansin kanina
habang nagwawala kami ni Suzi dahil alam na niya ito. Travis, mahal na kita...
mahal na mahal na kita. Kaya
lang naman kita hindi sinasagot kasi. baka... matulad ka sa Tatay ko, namatay siya
noong malit pa lamang
kami. Nakita ko kung gaano nasaktan si Nanay at naisip ko paano kapag mangyari iyon
sa akin. Paano
kung
nilapit nito ang mukha sa mukha niya. "Hindi na ako hahawak ng mga kasong malalaki
para
masiguradong hindi ako mapapahamak. Vicky, mahal na mahal din kita, at kung
natatakot ka nakahanda
akong bitiwan ang serbisyo ko para sa iyo para hindi ka na mag alala. Ikaw lang ang
babaeng minahal ko ng
ganito, ikaw langInilapit nito ang labi sa labi niya at siniil siya nito ng halik.
Kapwa sila naubusan ng hininga nang maghiwalay. May dinukot itong maliit na kahon
sa bulsa nito.
Binuksan nito iyon sa harap niya. Kinuha nito ang kamay niya at isinuot sa daliri
niya ang singsing
"lbinigay ito ni Mama bago siya mamatay, sabi niya ibigay ko raw ito sa babaeng
mamahalin ko
habambuhay. At ikaw iyon Vicky, ikaw iyon my labs. At ipapangako ko, hinding hindi
ko sisirain ang tiwala
mo... kung magiging under mo ako okay lang sa akin basta ba ikaw ang superior ko."
Makahulugang
kinindatan siya nito.
Sumisinghot siya at saka ito niyakap. "Sus, ang dami mong alam! Magpagaling ka
dahil marami kang
atraso sa akin!"
"Pagkatapos nito mamasyal tayo. Ikukulong din kita ng isang buwan na tayo lang.
Nakausap ko na si
Russel, nasabi kong hihiramin ko ang bahay-bakasyunan niya." Tumawa ito sa sinabing
iyon. "Sasabihin ko
rin sa iyo ang secret kong malupet." Kinindatan siya nito na ikinamula ng
magkabilang pisngi niya.
"Tsee! Hindi ako puwedeng makulong ng isang buwan, teacher ako, ano! Hindi iyon pu-
p'wede!"
nakasimangot na turan niya.
Humiga ito. "Samahan mo akong magpahinga, my labs. Napagod ako sa pambubugbog ni
Lucas, gagon8
iyon, tuloy nabawasan ang kaguwapuhan ko," pagmamayabang na sabi nito, "Dito ka sa
tabi ko my labs, para
gumaling ako kaagad."
Sinunod niya ang utos nito. Nahiga siya sa tabi nito. At niyakap naman siya nito.
Kahit na nahihirapan na
ito sa pagkilos ay gusto pa rin siya nitong hawakan.
"Alam mo, kanina, natatakot din ako. Natatakot ako na baka katapusan ko na. Bigla
kitang naalala ko,
nasabi ko sa sarili ko na. Siguro ititigil ko muna ang pagtanggap ng mga misyon at
unahin ang sarili kong
buhay. Ayoko namang mamatay na binata dahil wala akonglahi na maiiwan. Ang guwapo
ko pa naman,
tssk!"
Binatukan niya ito. "Ang feeling mo! Hoy, Travis! Baka nakakalimutan mo ni hindi
nga ako nain-lab sa
iyo!" Reklamo niya
Tumawa ito ng mahina at pinisil ang ilong niya. "Huwag mo namang ipangalandakan
iyan, my labs.
Nakakahiya kapag marinig ka ng mga tauhan ko, baka isipin nila na mahina ako sa
iyo. Kung alam mo lang na
ako ang hinahabolng mga babae!
Nainis na tinignan niya ito. Nakapikit ito habang nagsasalita.
"Mahal na mahal kita, Vicky. Mahal na mahal na mahal kita, my labs. At pagkagaling
ko, ipaparanas ko sa
iyo ang pagmamahal ng isang guwapong agent sa buong mundo."
Hindi na niya inimik ang pagrmamayabang nito. Pero tama si Travis, guwapo nga ito
at napakamacho pa.
Napailing tuloy siya nang maisip ka kamanyakan ng utak nilani Suzi.
pinilig ni Vicky ang ulo at isiniksik niya ang mukha sa dibdib ni Travis. Ngayon
sigurado na siya...
siguradong sigurado na siya sa nararamdaman niya para kay Travis.
SAMANTALA.
BUMALIKna si Philip sa mansion ng mga Sebastian, naabutan niya roon si Via kasama
nito si Russel at
may pinag-uusapan. Lumapit siya sa mga ito para magpaalam, aalis na siya ng tuluyan
para bumalik sa
Maynila sa tunay niyang pamilya. Tuluyan na silang naghiwalay ni Lot at nirerespeto
niya ang desisyon nito.
"Manong Philip," bati ni Russel sa kaniya nang makalapit siya. Nginitian niya ito
maging si Via.
"Kumusta na, Sir. Pasensya na po atngayon lang ako nakabalikmay..
"Alam ko na ang dahilan kung bakit ka umalis... kayo ni Manang Lot." Bumuga ng
hangin si Russel at
tumingin sa kaniya na may lungkot sa mga mata. "Naipaliwanag na sa akin ni Mama,
wala akong karapatan
na husgahan ka, Manong Philip dahil hindi ko alam ang pinagdaanan mo noon. Pero
masaya pa rin ako dahil
bumalik ka, parte ka na ng pamilyang ito, Manong, at matutuwa si Shine kapag nakita
kayo na nandito na
muli."
"Maraming salamat, Sir, pero. kaya ako nagpunta rito ay para ipagbigay alam sa inyo
na aalis na ako,
babalik na ako sa Maynila, sa tunay kong pamilya. Pinalaya na ako ni Lot, at..
gusto akong tanggapin muli
Yveth ang tunay kong asawa," pilit ngiting sabi niya.
"Kung iyan ang desisyon ninyo, Manong, kayo po ang bahala. Pero umasa po kayo na
nakabukas ang
pintuan ng bahay ko para sa inyo. Tinapik siya nito sa balikat. Malungkot na
tumingin si Via sa kaniya.
"Kukunin ko na lamang ang mga gamit ko sa kuwarto namin ni Lot, Sir." Mabigat ang
mga paang
humakbang siya palayo sa mga ito. Ngunit batid niya na ito ang tamang gawin. Marami
siyang mga panahong
nasayang dahil sa pag-ibig niya kay Via. Malaking kasalanan ang nagawa niya kay Lot
at lubos niyang
pinagsisihan iyon.
Pumasok siya sa kuwarto nila ni Lot. Bumungad sa kaniya ang mga alaala na kasama
ito, ang
masasayang alaala na kailanman hindi niya makakalimutan.
Inilalagay ni Philip ang mga gamit niya sa bag niya habang nangingilid ang luha sa
kaniyang mga mata.
May kumatok sa pinto at binuksan niya iyon habang pinupunasan ang mga luha sa
kaniyang mga mata.
Bumungad sa kaniya si Via.
P'wede ba kitang makausap, Philip?" mahinang sabi nito.
Pumasok ito sa loob ng kuwarto at hinayaan na lamang niyang nakabukas ang pintuan
Ako ba ang dahilan kung bakit... kung bakit kayo nagkahiwalay ni Lot? Ako rin ba
ang dahilan kung
bakit ka aalis? malungkot nitong tanong
Bumuntong-hininga siya. Narinig ni Lot ang naging usapan natin noon. At sa narinig
niyang iyon
minabuti niyang makipaghiwalay sa akin. Sinundan ko siya at pinigil ngunit mas lalo
ko lamang siyang
sinaktan. Pinalaya na ako ni Lot, at gusto kong gawin ngayon ang tama. ang dapat
matagal ko ng ginawa.
Dahil sa pagiging makasarili ko, marami na pala akong nasasaktan. Gusto kong
magsimulang muli Via, gusto
kong maging malapit muli sa pamilya ko" malungkot niyang pahayag habang bumubuhos
ang luha sa mga
matahi Via.
"Patawad Philip.
"Wala kang dapat ihingi ng patawad, Via. Ako ang nagpumilit na pumasok sa buhay mo,
ako ang
nagpumilit na manggulo. Minahal kita ng sobra, Via, naging duwag ako noon dahil
pinakawalan kita at
ipinaubaya sa matalik kong kaibigan." Tukoy niya sa Ama ni Russel. "Kung noon sana
ay ipinaglaban kita
hindi sana ako umabot ng ganito. Hindi ko pinagsisihan na minahal kita, Via. Ako
ang dapat magpasalamat
sa iyo dahil tinuruan mo akong bumangon, ngayon susundin ko na ang payo mo, babalik
na ako sa pamilya
ko. Matagal na nila akong hinihintay"
Niyakap siya ni Via. "Mag ingat, Philip" Saglit lamang iyon ngunit.dama niya ang
pakikisimpatiya nito sa
nararamdaman niya. papahatid na kita kay Edwin," tukoy nito sadriver nito.
Umiling siya. "Hindi na, may dala akong sasakyan. Maraming salamat sa iyo, Via."
Kinuha niya ang baE
niya na may laman ng mga gamit niya. Nauna siyang naglakad at nakasunod it sa
kaniya. Sa loob ng limang
taon ay nanilbihan siya kay Russel, itinuring siya nitong pamilya at indi na iba.
Naabutan niya itong nasa
sala kandong nito si Feya.
"Lolo Philip, saan ka po pupunta?" tanong ni Feya na bumaba sa kandungan ni Russel.
Tumayo naman
si Russel at malungkot na tumingin sa kaniya
"Aalis na ako, Feya, pero dadalaw ako rito para makipaglaro sa iyo ng Barbie Dolls
mo." Hinaplos niya
ang pisngi nito.
Talaga po? Hmm, sige po mag ingat po kayo, ha. At ikamusta po ninyo ako kay Lola
Lot, l'm sure miss
na rin niya ako. Kasi miss ko na mga luto niya.
"Talaga p0? Hmm, sige po mag-ingat po kayo, ha. At ikamusta po ninyo ako kay Lola
Lot, l'm sure miss
na rin niya ako. Kasi miss ko na mga luto niya.
"O-00 naman" Nginitian niya ito.
Sinamahan siya ni Russel palabas ng bahay. "Sana pumunta ka sa kasal ko, Manong,
isama mo na rin
ang pamilya mo. Maraming salamat sa lahat-lahat, sa pagtitimpla mo ng kape palagi,
Manong" Nagkanmot ito
bg batok. "Ngayon wala ng gagawa no'n"
Tinawanan niya ito. "Si Guada, masarap iyon magtimpla ng kape, Sir.
Tinawanan naman siya nito. Masungit kasi si Guada at hindi ito basta-basta
nagtitimpla ng kape kapag
walang kapalit na sigarilyo. Napailing siyang maalala ang kasambahay ni Shine na
iyon.
Sumakay na siya sa kotse niya at minaneho iyon paalis sa bakuran ng mga Sebastian.
At kung kailan siya
babalik ay hindi niya alam. Kitang-kita niya ang pagkaway ni Russel habang papalayo
ang sasakyan niya
Magaan na ang loob niya ngayon. At unti-unti na niyang bubuuin ang pamilyang iniwan
niya sa nakalipas
na limang taon.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 44

TATLONG araw na nanatili sa hospital si Shine dahil hindi siya pinayagan ni Russel
na ma-discharge
hanggat hindi ulit siya natitignan ng ob-gyne. Sobrang nag aalala ito sa kalagayan
niya. Sa tagiliran siya
nabaril, mabuti na lamang at hindi iyon malala.
Nabalitaan niya na ma-discharge na si Travis at kasalukuyan itong nagpapahinga sa
bahay nito sa
Marikit, katabing bayan ng Fierro. Nakita niya kung paano ito nakipaglaban kahit na
sobrang hirap na hirap
na ito. Malaki ang utang na loob niya rito dahil iniligtas nito ang buhay niya.
Ngunit nalulungkot siya dahil hindi niya inakalang si Avery ang magbubuwis ng buhay
para sa kaniya. Sa
huli ay pinatunayan nito na may mabuti pa rin itong kalooban kahit na marami itong
nagawang kasalanan.
Sa sobrang pagmamahal nito kay Russel ay nagawa nitong maging masama. Naawa siya
kay Edward dahil
nawalan ito ng mahal sa buhay hindi pa niya ito nakakausap.
Binalingan siya ni Russel na nagpapahid ng luha sa pisngi niya. Nilaptan siya nito
at inihinto ang
pagliligpit sa mga gamit niya.
"Ano'ng iniisip mo, mi amor?" nag- aalala nitong tanong at hinawakan ang kanan
niyang pisng
ldinantay niya ang kamay sa kamay nitong nasa pisngi niya at saka ito tinignan.
"Naalala ko lang si
Edward, may balita ka ba sa kaniya?"
Wala kang dapat ipag alala. Pumunta siya rito kahapon para silipin ka. Nagkausap
kami at sinabi niya
sa akin na kailangan niyang dalhin ang bangkay ni Avery sa Maynila." Bumuga ito ng
hangin. "Sinabi niya na
ingatan kita, humingi ako ng tawad kay Edward dahil aminado akong kasalanan ko kung
bakit nasira ang
buhay ni Avery. Namasa ang mga mata nito at iniwas ang tingin sa kaniya."Pero sa
kabila ng mga nagawa
ko.. iniligtas ka niya. She's.. she's my close friend. 'm sorry
Niyakap niya ito. "Ipagdasal na lang natin na maging payapa ang kaluluwa niya."
"That's the best way to do.. Kinalas nito ang pagkakayakap niya at hinawakan nito
ang kamay niya.
Dinala nito iyon sa mga labi nito at hinalikan. "Magsisimula tayong muli, mi amor"
Tumango siya rito habang kinakagat ang ibaba niyang labi.
Hinagkan siya ni Russel sa kaniyang noo. At ipinagpatuloy nito ang ginagawa habang
nakatingin siya sa
rito.
Hinawakan niya ang manipis niyang puson. Dinadala niya ang anak nila ni Russel,
nakakaramdam pa rin
siya ng kaba. Hindi niya alam kung magiging mabuti ba siyang Ina. Nagkausap sila ng
kaniyang Mama at
sinabi na niya ang pagbubuntis niya. Sinermunan siya ng kaniyang Mama dahil nauna
ang anak kaysa ang
kasal nila ni Russel. Pero ano pa nga bang magagawa niya. Hindi naman niya puwedeng
sabihin dito na gusto
na niyang magpakasal
Bumuntong hininga siya at tinignan muli ito habang nakasimangot siya.
INAAYOS nina Vicky at Suzi ang unexpected wedding proposal ni Russel kay Shine.
Nasa bakuran sila ng
mansion at inilalagay ang mga bulaklak sa damuhan. Habang ginagawa nila iyon ay
napagkatuwaan ni Vicky
na pagtripan si Suzi.
"Alam mo, girl, gusto ko rin ng ganito someday. lyong naglalakad tapos may
nakaluhod dito sa bandang
ito." Turo niya sa may pa-heart shape na petals. Tapos sasabihin niya sa akin na,
will you marry me my labs,"
kinikilig na sambit niya habang niyugyogyog ang balikat ni SUzi.
Inirapan siya nito. "Boba, e, di sabihin mo kay Travis, nakasuot ka nanga ng
singsing, so it means na
engaged ka na. Hay naku, baka mamaya pati lagusan ng bataan, e, mabuksan na. Hay
naku, sinasabi ko sa
iyo, huwag mong ibibigay ang susi niyan dahil mahirap na." Hinawi nito ang buhok at
inirapan muli siya.
"Imbyerna kayo ni Shine!
Hinampas niya ang hawak na led lights sa likod nito. "Alammo napaka-bitter mo sa
akin, at isa pa para
kang si Lola Mildred," tukoy niya sa abuela niyang nasa Maynila. "Moderno na ang
panahon ngayon, hindi na
uso ang dalagang pilipinal
Tumayo si Suzi at pinameywangan siya. "Hindi uso, aber? Eh, bakit nakapalda ka pa
rin na hanggang
tuhod mo? Bakit blouse pa rin ang suot mo? Bakit walang cleavage, aber?
Napalunok siya. "Modern kaya ito
Inirapan siya nito. "Ay ewan ko sa iyo, Vickierela! Ano okay na ba ito? Sa tingin
mo maganda na ba?
Napaka-romantic ng design ni Suzi. Kahit sinong babae ay maiin-lab sa ganda ng
pagkakagawa. May mga
led lights at christrmas lights sa paligid. May malaking shape na puso na gawa sa
rose petals. May mga heart
balloons na nasa damuhan at pakalat-kalat. Sa kaliwa no'n ang romantic table setup.
At syempre hindi
mawawala ang cute na singer na si Feya na siyang kakanta ng favorite song nina
Russel at Shine ang Closer
You and I. Pinag krus niya ang mga palad niya.
"Wow! Hindi ko alam na may talent ka pala sa mga ganito, Suzi."
"Hoy, bakla kaya itong kaibigan mo. O, siya halika na sa loob at magpanggap tayong
walang kaalam
alam. Mayamaya lamang ay darating na si Shine. Nakakaloka rin itong si Russel kung
gumawang mga pakulo.
Pero mas matindi si Travis, kaloka, hindi pa rin ako makapag-move on sa jowa mong
iyon. Aba, iniyakan ko
siya ng gabaha tapos prank lang pala iyon. Gosh, nagmukha akong tanga sa labas ng
kuwarto niya habangg
kayo, e, nagkakasarapan. ng tulog, kaloka, kayo!
Napalunok naman siya sa sinabi nito. "Sorry na kasi.
Pinanlakihan siya nito ng mga mata. "Hay, ano pa nga bang magagawa ko, e, in love
ang mga kaibigan
ko."
Niyakap niya si Suzi. "I love you, girl!
"Tse! Oo na, I love... ew yuck!" Itinaboy siya nito. Halika na nga, nagkajowa ka
lang, e, naging sweet ka
na."
Napangiti siya at lalo itong niyakap. Panay ang tulak nito sa kaniya habang inaasar
niya ito.

BINUHAT siya ni Russel papasok sa mansion ng mga Sebastian. Walang tao sa loob ng
bahay at
napakatahimik. Marahil tulog na si Feya at mga kasambahay dahil alas nuebe na ng
gabi. Late na silang
nakauwi ni Russel dahil hinintay pa nila ang resulta ng huling test sa kaniya.
Sumailalim din siya sa
counseling dahil gusto ni Russel na maging payapa ang isipan niya.
Ibinaba siya nito sa sofa. Kaya naman na niyang maglakad pero mas pinili pa rin
nitong alalayan siya.
Sandali itong lumabas ng bahay at may nakalimutan daw na kunin sa kotse nito
Habang nakaupo siya sa sofa ay bumukas ang sliding doors sa kabilang side ng
garden. Tumayo siya at
tinignan kung bakit iyon biglarng bumukas. Nagtuptop niya ang bibig niya nang
makita si Russel na may kagat
kagat na bulaklak. Kinuha nito iyon at ibinigay sa kaniya. Inilahad din nito ang
kamay at malugod niya iyong
tinanggap.
Naroon sina Vicky at Suzi na kapwa kinikilig habang nakatingin sa kaniya. Nakaupo
naman si Feya sa
monoblock habang hawak ang microphone. Kumakanta ito ng Closer You and I kahit wala
sa tono. Pero ito
na yata ang pinakabest na kanta na naririnig niya.
Lumuhod si Russel sa harapan niya. Umiiyak na tumingin si Shine sa mga mata nito.
Kinakabahan ako, even if it was my second time." Nagkamot ito ng batok. "Shine
Alonzo, will you be my
wife?"
Yes
Hindi naitago ni Russel ang pagpatak ng luha nitonsa harapan niya. Habang isinusuot
nito ang singsing
sa daliri niya. Tumayo ito at sinapo ang mukha niya bago siya mariing sinil ng
halik. Hinaplos niya ang batok
nito.
love you so much, mi amor! sigaw nito at binuhat siya. Tumungo sila sa malaking
heart shape na
ginawa sa petals ng roses. At saka ito yumuko, gusto siya nitong isayaw.
Nagpalakpakan ang mga kaibigan niya. Pati sina Manang Guada at Manong Jules ay
kilig na kilig habang
nagpapalakpakan. Sa dulo ng mga mata niya ay ang pagpahid ng luha ni Mama Via,
hindi rin niya mapigilan
ang sarili na patuloy na umiyak. She's now getting married to the man that she
loved. Ang lalaking first love
ng Ate Filomena niya.
Sumandal siya sa balikat ni Russel. "Thank you for loving me, Russel. 1 love you so
much" humihikbing
usal niya.
"And for loving me too, mi amor. Mahal na mahal kita, ikaw, kayo ni Feya at ang
magiging baby natin.
Hindi mo alam kung ano ang ginawa mo para mapabago ang isang tulad ko. Isa kang
magandang pangyayari
sa buhay ko, Shine. Na inakala kong isang panaginip lamang Hinaplos nito ang buhok
niya.
Habang isinasayaw siya nito ay may maliliit na kanmay na nakisali sa kanila.
Nilingon nila si Feya na
matalim ang tingin sa kanila.
Binuhat ito ni Russel at hinalikan naman niya ito sa pisnE
From now on.. Iwill call you, Mommy! masiglang sigaw nito. Nagkatinginan naman sila
ni Russel at kinindatan siya nito.

SA LOOB ng bahay ay hindi pa rin tumitigil sina Vicky at Suzi na i-corner siya.
Tungkol sa mga nangyari at
kung ano ngayon ang nararamdaman niya. Napansin niya ang gold na singsing na suot
ni Vicky. Hinawakan
niya ang kamay nito at saka ito tinignan ng masama.
"Ano'ng ibig sabihin nito, aber? tanong niya.
"Ahm... wala, ahm, ano."
Pinanlakihan niya ng mata si Vicky. "Engaged ka na rin?
Binawi nito ang kamay na hawak niya. "Shine, sinagot ko na si Travis, kami na,
kinikilig na pahayagni
Vicky. Siniko naman ito ni Suzi.
"So, ako na lang ang single," malungkot naman na pahayag ni Suzi na
nakapangalumbaba.
Tinawanan si Suzi. "Darating din ang babae para sa iyo, girl
Inirapan siya ni Suzi at pinagtaasan ng kilay. "Mga bruha, yuck kayo! Hay, diyan
nga muna kayo at
kukuha ako ng foods, hay, napagod ako si-set up ng proposal venue, no!
kaw na rin kaya gumawa para sa reception, Suzi," habol na sabi ni Russel na pababa
na ng hagdan.
pinanhik nito si Feya sa kuwarto nito.
Hoy, Mr. Sebastian, no! A big no! Inaabuso ninyo ang kabutihan ko!" Hinawakan nito
ang bewang at
paikpt silang tinalikuran. Kumekembot-kembot ito habang patungo sa dining table
kung saan naguusap
sina Manang Guada at Mama Via.
Nagkausap na sila ng Mama ni Russel,at napakabait nito. Isang katangian na namana
ni Russel dito at
naituro nito kay Feya. Nilapitan siya ni Russel at bigla namang umalis si Vicky
para sundan si Suzi
Pinagmasdan niya ang mga kaibigan niya na masayang-masaya sa kaniya
Hinawakan ni Russel ang kamay niya. May gusto pa sana akong sabihin sa iyo."
Nilingonniya ito at kunot-noong tinignan. "Ano iyon?"
"Naalala mo iyong hacienda ninyo. Ahm, ako ang bumili non sa lito Carlos mo,
pinakiusapan ko siya na
magsinungaling para hindi mo malaman. Galit ka sa akin noon at galit din ako sa
iyo. Naisip ko hindi
nakakabuti na malaman mo dahil baka bawiin mo ang hacienda sa akin. Gusto ko sanang
sabihin sa iyo
noong nasa Fierro tayo pero.. hindi ko nagawa dahil may mga bagay na nangyaring
hindi maganda. Pero
ngayon gusto kong ibalik sa iyo ang hacienda na naiwan ni Donya Minda, alam ko na
sobrang importante sa
iyo ng hacienda, dahil alaala ito ng namayapa mong abuela. Kahit na nag away tayo
noon at naghiwalay,
hindi pa rin tumigil ang puso ko na mahalin ka, Shine. Walang oras o araw na
nakalimutan kita. Pinipilit kong
lokohin ang sarili ko na magpanggap na masaya. for you to know na ganoon ka
kadaling kalimutan pero. It
was you.. it was always you, nandito ka palagi sa puso ko. Sinakop mo ang isip ko,
ang puso ko, at ang bu0
kong pagkatao. "
Habang sinasabi iyon ni Russel ay dumadaloy ang luha sa mga mata niya. Buong akala
niya ay nawala na
ang hacienda ng Lola Minda niya. Buong akala niya noon ay wala na itong pagmamahal
sa kaniya. Pero
nagkamali siya, mali siya ng inisip sa mga nangyari.
"Hindi ko... hindi ko kayang tanggapin ang hacienda ni Lola Minda kung... ako lang
mag-isa ang
hahawak no'n."
Hinaplos ni Russel ang pisngi niya. "Syempre tutulungan kita, at sila" Turo nito
kina Suzi at Vicky na nag
aaway sa mga pagkaing nasa plato ng bawat isa.
Kumunot ang noo niya. "Pero mga guro sila, busy ang mga iyan sa trabaho."
Kinindatan siya nito. "Kaya nilangi handle ang hacienda mo, at the same time ang
haciendang
hinahawakan ko. Isama na natin si Travis, sina Manang Guada at Manong Jules, dahil
pagkatapos ng kasal
natin kailangan kong buuin ang baby sa tiyan mo. Kailangan nating makasiguro kung
kumpleto na ang
organs ng anak natin."
Pinamulaan siya ng mukha at natawa habang umiiyak sa sinabi nito "Loko ka!"
Hinampas niya ito ng
mahina sa bras0.
"Kailangan mo munang magpagaling, mi amor.
Sinimangutan siya nito. "Paano kung pumangit ako kapag lumaki pa lalo itong tiyan
ko
Hinawakan nito ang baba niya. "Kahit ano pang maging itsura mo, mi amor. Ikaw pa
rin ang
pinakamaganda sa paningin ko.
Namilog ang mga mata niya. "Bolero!
Inilapit nito ang bibig sa tenga niya. "Everything about you is beautiful, mi amor.
Tumayo ito at binuhat siya. "Salamat sa tulong ninyo, Vicky and Suzi. Dadalhin ko
lamang si Shine sa
kuwarto para makapagpahinga. She need some rest dahil napagod na ang baby namin.
Kinurot niya ang bewang ni Russel. At hindi siya tumingin sa mga kaibigan niya.
"Enjoy your night! Narinig niyang sabi ni Suzi na humahagikhik pa.
"Don't be too fast, iho!" habol na sabi ni Mama Via.
"Baka maging kambal iyan! segunda naman ni Vicky na tatawa-tawa pa.
Umalog ang magkabilang balikat ni Russel. Lihim itong tumatawa dahil umiral na
naman ang kapilyuhan
nito. Tinignan niya ito ng masama habang buhat-buhat siya paakyatng hagdan.
Pero dinampian siya nito ng magaang halik sa ilong.

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Kabanata 45: WAKAS

KINAKABAHAN si Russel habang nasa tabi niya si Travis. Ito ang araw na
pinakahihintay niya, ang ikasal
sa babaeng pinakamamahal niya. Malakas ang kabog ng dibdib niya habang inaayos ang
kurbata. Panay ang
hatak niya at luwag niyon hindi siya mapakali. Hindi na ito sa kaniya pero sobra pa
rin ang kaba niya.
yong pakiramdam na may nagliliparang paruparo sa tiyan at sinasabayan ng malalakas
na suntok.
Hindi niya nmaipaliwanag. Lahat ay nakatingin sa papasok na bride habang binubuksan
ng mga ito ang
white dloth net na iniharang sa daraanan. Puno iyon ng white petals of roses.
Outdoor ang theme ng
wedding nila ni Shine. Si Suzi ang isa mga nag-design. Nasunod ang kulay na gusto
ni Shine, ang silver and
white.
Habang naglalakad si Shine kasama ng mga magulang nito ay pumapatak ang luha sa
kaniyang mga
mata. Sino nga ba naman ang mag aakalang muli siyang ikakasal, at sa mismong
kapatid pa ng babaen
niyang minahal.
Ningon niya si Travis na nagpahid ng luha sa mga mata nito Pati ang bestman niya
umiiyak narin. At ang
mga tauhan ng hacienda Alonzo at Sebastian ay naroon.
Tinignan niya si Feya na nakangiti nang malapad sa kaniya habang may hawak itorng
basket na puno ng
whitepetals. Inaalalayan ito ni Vicky na siyang maid of honor ni Shine.
Samantalang si Suzi naman ang event organizer nila na abala sa pagtsi-check ng mga
pagkain na nasa
gilid mismo nito. Alas singko ng hapon ginaganap ang kasal nila. Presko ang simoy
ng hangin at maganda
ang paglubog ng araw
Nakalapit na sa kaniya si Shine at nagmano siya sa mga magulang nito bago niya
hawakan ang kamay ni
dalaga
Umupo ang lahat maliban sa kanila kasama ni Pastor Guiam na magkakasal sa kanilang
dalawa. Ito rin
ang nagkasal sa kanila noon ni Filomena.
"Sisimulan na natin ang kasalang Russel at Shine. Pero bago iyon gusto ko munang
tanungin ang bawat
isa sa inyo." Itinutok nito kay Shine ang hawak na microphone. "Shine Alonzo, buong
loob ka bang nagparito
at walang pumilit sa iyo?"
"Yes, Pastor
"At ikaw, Russel Sebastian, buong loob ka bang nagparito at walang pumilit sa iyo?
Nginitian niya si Shine. "Yes, Pastor"
Kung ganoon uumpisahan na natin ang kasal. Sa pamamagitan ng ating Panginoong Hesus
ay
binabasbasan ko kayong dalawa. Bilang mag asawa, mag asawang magsasama sa hirap at
ginhawa, sa
lungkot at saya, sa kalusugan at karamdaman. Kayo ngayon ay pinagbuklod ng ating
Panginoong Hesus
bilang isa, kayo ay magsasama alinsunod sa mga kagustuhan niya" Tumingin ito sa
kanilang dalawa.
"Ngayon ay bigkasin ninyo ang inyong sumpaan sa isatt isa
Binigyan sila ng tag-isa silang microphone ng assistant ni Pastor Guiam.
Pinahid niya ang luha niya at tinignan si Shine. "I love you... wala yata akong
ibang gustong sabihin
kun'di l love you" Nagsitawanan ang mga bisita nila. "Hindi ko alam kung ano ang
maipapangako ko,
ninenerbyos ako" Muli niyang niluwagan ang kurbata niya. "All my life I never
thought na mangyayari pang
muli itonsa akin. Ang muling ikasal, ang muling magkaroon ng isang pamilya. It was
a blessing na nakilala
kita at dumating ka sa buhay ko. I was blessed by Him dahil hindi ka nagsawang
asarin ako, hindi ka
nagsawang paamuhin ang isang batong tulad ko. Naaalala ko noong unang araw kitang
nakita, isang
inosenteng dalaga na nagtatanong sa akin kung ilang taon na ba ako at.. kung ano
ang pangalan ko. Isang
dalagang nagnanakaw ng mga larawan kapag hindi ako nakatingin. Ikaw ang unang
babaeng nagsabi sa akin
na masama ang ugali ko. Na napakasungit ko, at.. isa akong kaaway mo. I also
remember the day na muntik
ka nang mawala sa akin, sa amin, it was the day na nangako ako sasarili ko na.
Hindi na kita hahayaan pang
mawala ulit, hinding-hindi na. Ilove you so much, I love you very much. Ikaw ang
pinakamagandang disaste
na dumating sa buhay ko. You saved my heart from being broken and lonely"
Sumisinghot siya habang
nagsasalita at nakatitig sa mga mata nito
Niyakap siya ni Shine at hinaplos sa likuran. Ito naman ngayon ang nagsalita.
"love you somuch, Russel. I promise that I will be your hands kapag matanda ka na."
Sa sinabi nitong
iyon ay natawa siya Natawa rin habang umiiyak ang mga bisita nila. " will loved you
for the rest of my life.
Dumating ka sa buhay ko noong nawasak ako, and yet habang wasak ako ay nagiging
crush kita. So weird:"
Tumawa ito pero umiiyak. " thank God for everything, dahil gumawa siya ng way para
matagpuan ko iyong
soulmate ko. Siguro iyong iba, huhusgahan nila tayo, dahil sa mga nakaraan... hindi
ko rin alam kung
natutuwa ba sa akin si Ate. Minsan naisip ko pa rin ang mga bagay na iyon:"
Nginitian siya muli nito. "Nasa
tabi mo lamang ako palagi kapag nainis ka, kapag nagagalit ka, kapag sobrang weird
mo na, pangako na
hindi kita iwan kahit na...we both wearing that stupid tbacks together"
Nagsitawanan ang lahat. "1 love you
So much..
Pati ang Pastor na nagkakasal sa kanila ay naluluuha na rin habang nakatingin sa
kanila.
Nagpalakpakan naman ang mga bisita nila. Isinuot niya ang singsing sa daliri ni
Shine at ganoon din ito
sa kaniya.
"NowI proudly announce you the husband and bride. Russel, you may now kiss your
bride!"
Itinaas niya ang belo sa mukha nito at pinisil ang ilong nito.
Nagtitigan sila habang naglalapit ang mga mukha nila sa isa't isa. Masuyo niyang
hinalikan ang bride
niya at saka ito binuhat. Panay naman ang shot ng photographer bsa kanilang dalawa.
"Congratulations to our newly weds!" Sigaw ni Suzi na may hawak na ng microphone.
Inihagis ni Shine ang boquet of flowers at nasapo naman iyon ni Vicky.
Nagkatinginan sina Vicky at Travis
sa isat15a ngunit napansin niyang umiwas ng tingin ang dalaga sa kaibigan niya.

PAGKATAPOS NG KASALAN ay nagsikain na ang mga bisita nila habang inaasikaso niya
ang mga
dumating na mga kasosyo niya sa negosyo. Inasikaso naman ni Shine ang iba nilang
mga bisita
Pagkatapos ay masaya naman silang nagsalo ni Shine sa isang plato nila. Hinati nila
ang cake at saka
nag tos habang naka- cross ang mga braso nilang dalawa. Hawak ni Suzi ang
microphone at pinatunog ang
baso nito.
"Another sweet but long kissed! Sigaw ni Suzi.
Kinindatan niya si Shine bago niya ito halikan at nagtagal iyon ng isang minuto
bago sila naghiwalay
Ayieee! Kinikilig ako! Thank you Mr and Mrs Sebastian for that long kiss,
nakangiting sabi ni Suzi.
"Vickierela, my friend this is your turn.
Pinaupo nito si Vicky sa silya at itinali ang dalawa nitong kamay sa likod ng
upuan.
Travis, my friend:" Nilagyan ito ng tali rin sa kamay nito habang nakaluhod sa
harap ni Vicky. Kinikilig si
Shine sa tabi niya habang nakatingin sa mga ito.
Mi amor, gawin ko rin iyan sa iyo later. Kinindatan siya nito.
Inilagay ang white garter sa binti ni Vicky.
Ang gagain mo lamang naman, Travis ay hilain ang garter na iyan gamit ang ngipin
mo." Humagikhik si
Suzi"l know na gusto mo iyan, Vicky sorry, part kasi ito ng wedding game
Masama ang tingin ni Vicky sa kaibigan nito.
Sinimulan ni ravis na kagatin ang garter sa hita ni Vicky. At ibinaba iyon dahan-
dahan habang
nakaluhod ito at nakatitig sa dalaga. Ngunit masama ang tingin ni Vicky kay Travis
para bang gusto nitong
manakit. Bigla itong tumayo at nag- walk out. Sinundan naman ito ni Travis.
"Mukhang may LQ sila," bulong sa kaniya ni Shine
"Daddy and Mommy, I'm so sleepy na po nakangusong usal ni Feya habang naghihikab na
nakapangalumbaba sa lamesa.
Tinignan niya ang wrist watch niya. Almost 12:30 na pala at unti-unti nang nag-
uuwian ang mga bisita
nila. Punong-puno ang table na lagayan ng mga regalo. Kinuha naman nina Manong
Jules at Manang Guada
ang mga iyon at ipinasok sa loob ng bahay niya
"Sige na, dalhin mo na si Feya sa kuwarto niya. Aasukasuhin ko muna ang mga bisita
natin," mahinang
sabi ni Shine. Pagod na rin ang bride niya sa pakikipagbeso sa mga dumarating
kanina. Hinagkan niya ito sa
noo bago niya buhatin si Feya.
BINUHAT NI RUSSEL ang bride niya papasok sa kuwarto nilang dalawa. Sa loob ng
masters bedroom ay
napapalibutan ng white rose petals ang buong sahig ng kuwarto at pati ang kama. May
nakalagay sa itaas
no'n ang congratulations RUSSEL and SHINE. Napangiti siya, kagagawan na naman ito
ni Suzi for sure.
Pinaupo niya sa kama ang asawa niya at isinara niya ang pinto ng kuwarto nila.
Lumapit siya kay Shine at
itinukod ang magkabilang kamay sa magkabilang gilod nito,. Tumingin siya sa mukha
nito at bumaba ang
tingin niya sa mga labi ng asawa niya.

Dinampian niya iyon ng magaang halik, paulit-ulit, hanggang sa siilin na niya ito
ng halik. Itinayo niya ito
at pinatalikod sa kaniya habang ibinababa ng dahan-dahan ang zipper ng wedding gown
na suot nito.
Nalaglag iyon sa harapan niya at sumilay sa kaniya ang katawan ni Shine na panty na
lamang ang suot.
Pinaharap niya ito at hinapit sa bewang
Hinahabol niya ang labi nito habang inaalis naman nito ang suot niyang suit
pagkatapos ay isa-isang
tinanggal ang butones ng long sleeves niya. Mariin nitong pinipisil ang katawan
niya habang hinahaplos
naman ng isa niyang kamay ang dibdib nito.
Umarko ang katawan ni Shine habang hinahalikan niya ang leeg nito. Tinatanggal
naman niya ang
sapatos na suot niya. Bago buhatin ito at dinala sa loob ng banyo. Binuksan niya
ang shower at tinanggal ang
suot niyang slacks. Nginitian niya si Shine at muling siniil ng halik ang mga labi
nito. Ipinasok niya ang dila sa
loob ng bibig ni Shine and she responded too. Hinahaplos nito ang buhok niya at
likod habang naghahalikan
sila.
Binuhat niya ito at isinandal sa wall ng banyo. Hinawakan niya ang dalawang kamay
nito at itinaas
habang hinahalikan ang mga labi ng dalaga.
Umungol ito ng malakas sa pagitan ng paghalik na ginagawa niya. Binitawan niya ang
mga kamay nito at
saka hinawakan ang magkabila nitong dibdib. He sucked it, slow at fast. Napaliyad
si Shine, dinilaan niya ang
mgakabilang pinkish n s nito na tayong tayo
ohhh..
Ibinaba niya si Shine at pinaupo sa gilid ng bath tub. Lumuhod siya sa harapan
nito. Ibinaba niya dahan
dahan ang pantyna suot ni Shine.At nang maalis iyon ay sakaniya niluwangan ang
binti nito.
"I want you to moan!" Utos niya at muking hinatak ang batok nito para siilin muli
ng halik sa mga labi.
Tumango ito pagkatapos.
Ipinasok niya ang isang daliri sa lagusan nito. Habang tinitignan niya si Shine.
Pumikit ito at kinagat ang
ibabang labi. Muli niyang ipinasok ang daliri sa lagusan nito at mabilis na nilabas
masok iyon.
"Ohhh, Russel, ohhh.
Hinaplos niya ang magkabilang dibdib nito.
"Ahhh.. shit"
Basang-basa na ang lagusan ni Shine sa ginagawa niya. Hinapit niya ito sa bewang at
dinilaan ang hiwa
nito pagkatapos ay ipinasok ang dila sa lagusan ni Shine. Halos mapahiyaw ito sa
ginawa niya. Bumubuhos
ang shower kasabay ng pag ungol na ginagawa nito.
"Russel, please, oohh, shit."
"Making you satisfied, huh," mahinang usal niya at tinignan ito
"Ahhh.
Pinatalikod niya ito sa bathtub at saka niya pinasok ang kahabaan niya sa lagusan
nito. Hinapit niya ang
bewang nito at isinagad ang pagbayo rito.
"Ohh.. fk!" Tumitirik ang mga matang aniya habang binabayo ang dalaga. Mahigpit ang
hawak nito sa
dulo ng bath tub. At nang maramdaman na sasabog na siya ay binuhat niya ito at
marahang inihiga sa kama.
Itinukod niya ang mga braso sa kama habang nakapaibabaw kay Shine. Mahigpit naman
ang kapit nito
sa unan at pabaling baling ang ulo nito habang umuungol nE malakas.
"Russel, ohhh.."
Itinaas niya ang mga paa nito at inilagay iyon sa balikat niya habang mabilis itong
binabayo. Makailang
ulit siyang tumingala dahil sa sensasyong nararamdaman niya. Unti-unti siyang
bumagal at hinalikan ang
mga labi ni Shine
Hinahaplos naman nito ang likod niya.
MIlove you, mi amor. Ilove you so much..bulong niya habang hinihingal siya sa
ibabaw nito.
"And I love you too, mahal ko."
Hinahaplos niya ang buhok nito. "Ano na ang gagawin natin ngayon? tanong nito
habang hinihingaldin
sa ilalim niya.
"Making love. making love and making love.
Russel, may baby na nga tayo. Baka mamaya sumobra ka naman.
Umalis siya sa ibabaw nito at humiga sa tabi ni Shine. Iniunan naman nito ang braso
niya habang
nakayakap sa kaniya.
"Shhh, hindi iyan.
"Russel napipikon na turan ni Shine.
Tinawanan niya ito at masuyong hinaplos sa pisngi. "Alright!'
"Concern lang ako sa iyo baka... marupok na ang mga buto mo.
Masama niya itong tinignan. "Huh, so you're saying na matanda na ako. Mrs
Sebastian, I can make love
with you all day if l want too."
Nginisihan siya ni Shine at pilyang binulungan. "Prove it"
Muli niyang hinatak ito at pinatalikod sa kaniya. Ramdam niyang muli ang paninigas
ng alaga niya.
"Don't tell me na..
Pinadapa niya si Shine at hinagkan ang likod nito. I will make love to you..
again."
IPINATAWAG ni Russel sina Vicky at Suzi kinabukasan may sasabihin daw itong
importante sa mga
kaibigan niya.
Habang nag uusap ang mga ito sa sala ay naghahanda naman siya ng meryenda para sa
mgaito.
Bumalik siya sa sala na niyayakap na ni Suzi si Russel.
"Grabee, seryoso ka, Russel, bibigyan mo kami ng house and lot. Oh my God!
Pakisampal nga ako!"
hindi makapaniwalang sambit ni Suzi
Tinapik niya ang pisngi nito. "Gising na gising ka, girl!" aniya na tumabi naman ng
upo kay Vicky na
umiiyak.
Thank you, Russel, sa regalong house and lot, naisip ko lang kahit na ilang taon
ako magtrabahoo
buong buhay ko pa hindi ako makakabili no'n. Naisip ko tuloy sina Nanay at Lola,
nangungupahan lang kasi
kami sa Maynila," humihikbing sambit ni Vicky.
Hinaplos niya ang likod ng kaibigan niya. Maging siya ay hindi niya alam na ito ang
sasabihin ni Russelsa
mga kaibigan niya.
"Thank you" mahinang usal niya habang nakatitig kay Russel.
bibigay ko na sa inyo ang titulo ng bahay at lupa sa Mabini Fierro. Binili ko lang
iyon last week.
Nalaman ko kasi na nakikitira kayo sa mansion nina Shine. At gusto kong gumawa
naman ng mabuti sa inyo
sa paraan na ito. Gusto kong ibalik iyong pagiging mabuti ninyo sa akin. At
maraming salamat dahil nariyan
kayo palagi kay Shine. Isa pa gusto ko na makatulong sa inyo. Gusto naming sabihin
din ni Shine na parte na
kayo ng Pamilya namin. Kung puwede na tulungan ninyo kami sa hacienda. Dalawang
negosyo kasi ang
hinahawakan ko, ang factory at ang clothing apparel ni Feya. Pero kung busy kayo
hindi ko ka-
Kailan ba kami magsisimula? naluluhang tanong ni Suzi.
Umiiyak din siya dahil alam niyang galing sa hirap ang mga kaibigan niya. Siya
lamang at si Henry ang
magaan ang buhay sa kanilang apat. Kaya natutuwa siya dahil sa ginawa ni Russel.
Matagal nang gusto ni
Vicky na dito na lamang itira ang mga magulang nito para hindi na malayo pa sa
kaniya. Si Suzi naman ulila
na ito at nakikitira sa tiyahin nito sa Maynila na siyang nagpaar
dito.
"Si Shine na lamang ang kausapin ninyo sa bagay na iyan. Kailangan ko na rin kasing
umalis may
business meeting paako. Tumayo ito at hinalikan siya sa noo. "Ilove you, mi amor."
Pagpapaalam nito bago
umalis.
MThank you again, Russel, magkasabay na sambit ng dalawa.
"No need to say thank you. Ako ang dapat magpasalamat sa inyong dalawa. I have to
go.."
Umiiyak pa rin si Vicky. Very emotional ang kaibigan niya. Niyakap niya ito ng
mahigpit.
"Tahan na.. hindi ka ba natutuwa. Isipin mo na lang na galing iyon sa akin, na
nanalo tayo ng mega lotto,
na tumayo tayong tatlo."
Sumisinghot si Vicky sa balikat niya. "Hindi lang ako umiiyak dahil doon. Wala na
kami ni Travis, Shine.
Nakipaghiwalay ako sa kaniya." Iniangat nito ang tingin sa kaniya. Lumuhod naman si
Suzi sa harapan nila.
"Ano? Wala pa kayong isang buwan pero nag break na kayo Wow naman! Ano'ng ginawa
niya sa iyo,
naku, makakatikim sa akin iyon, nakakagigjil siya
nanggagalaiting usal ni Suzi.
"Tahan na, kakausapin ko si Travis."
"Huwag! Ayoko! Gusto ko ng space," pakiusap nito
"Space? umikot ang mga mata ni Suzi.
"Hay naku, ewan ko sa iyo, Vickierela!" Umupo ito sa tapat nila at dumekuwatro.
"Wala naman kasing
perfect na love story, e, baka naman gusto mo na maging perfect si Travis, gosh,
tao ang minamahal mo, girl,

hindi isang fictional character na nababasa mo sa mga libro! Walang ganoon! Bawas-
bawasan mo kasi ang
kakabasa mo ng mga love stories na mala-fairytale ."sermon ni Suzi.
Lalong humagulgol si Vicky. At wala siyang ginawa kun'di alalayan ang broken
hearted niyang kaibigan.
LUMALAKI na ang tiyan ni Shine at malapit na siyang manganak. Kitang- kita niya ang
ginagawang pag
aalaga sa kaniya ni Russel. Hindi siya naging maselan sa pagbubuntis. Pero sobrang
conscious niya sa sarili
niya. Minsan umiiyak siya sa loob ng banyo kaharap ang salamin.
Tumaba siya at pumangit ang katawan niya. May scratches na rin siya at nangingitim
ang batok niya.
Hindi na nga niya tinitignan ang sarili sa salamin dahil umiiyak lamang siya kapag
nakikita niya ang sarili niya.
Pero palaging sinasabi sa kaniya ni Russel na mas maganda siya. At lalong
gumaganda, pero hindi iyon
ang nakikita niya sa sarili niya.
Kinagabihan ay naghanda ito ng movie marathon para sa kanila ni Feya. Disney movies
ang BustongE
gusto niyang pinapanuod. Nakaupo siya sa sofa katabi ni Russel habang nakakandong
dito si Feya
"Daddy, Mommy, sana baby boy po ang maging kapatid ko. Pero it's okay din po kung
girl para share
H
kami ng room and toy5 sabi ni Feya habang kumakain ng pop corn
Napangiti siya hindi pa kasi nasasabi kay Feya ang gender ng baby dahil gusto
nilang ma surprise ang
lahatkapag nanganak siya. Nagkatinginan sila ni Russel at malapad siya nitong
nginitian.
"Kahit na may kapatid ka na, sweetie, you are aliways be my baby. I will always
carry you upstairs kapag
inaantok ka na."
Daddy, soonI will become a lady
Nakahalukipkip na turan nito at masamang tinignan si Russel.
"O, ano'ng masama roon.
Umirap si Feya. "No, l won't allow it!"
parang matandang turan nito.
Tumawa siya dahil sa edad nitong seven years old turning 8 ay sobrang layo na ito
kung mag-isip. Para
itong matanda kung magsalita. Habang tumatagal na makakasamaniya si Feya, hindi
mapagkakailang kay
Russel ito nagmana. Napakabata pa lamang nito pero nakikita na niya na magaling din
itong humawak ng
negosyo. Tumutulong ito kina Vicky at Suzi sa pagdalaw sa hacienda nila.
Naging mabuti si Russel bilang asawa niya. Busy man ito sa negosyo ay hindi ito
nawawalan ng oras para
makapag-bonding kasama nila ni Feya. Lalong lumago ang hacienda sa pamamahala ni
Russel. Sina Manang
Guada at Manong Jules naman ang nagbabantay sa mansion. pinagpatayo naman niya ng
bahay ang mga ito
malapit sa mansion. Sina Mama at Papa naman ang nakatira ngayon sa mansion ni Lola,
tumutulong din si
Papa sa hacienda katuwangni Russel ngunit madalas naman sa Maynila ang Mama niya
dahil may negosyo
sila roon na kailangang asikasuhin.
Habang nanunuod sila ng palabas ay nakaramdam siya ng pananakit ng tagiliran niya.
Napasigaw siya
nang malakas dahil hindi niya makaya ang sakit.

"Mahal, manganganak na yata ako!" impit niyang sigaw. Nataranta naman si Russel at
binuhat siya.
Nakasunod si Feya sa kanila na sobrang tuwang-tuwa
"Yikes! I was wondering po if it's a boy or a girl" masiglang anito habang
humihilab ang tiyan niya.
Niyakap siya ni Feya nang maisakay siya ni Russel sa kotse nito.
"Relax po, Mommy.. Daddy, let's go na po!" utos ni Feya habang yakap-yakap siya.
Imbis na maiyak siya dahil sa pananakit ng tiyan niya ay napangiti siya sa kilos ni
Feya.
Isinakay siya sa stretcher nang makarating sila sa Magsaysay Hospital. Agad siyang
ipinasok sa delivery
room. Hinarang si Russel ng mga nurse na pumasok sa loob ng hospital room.
"Mrs. Sebastian, huwag po kayong ninerbiyosin. Huminga lamang kayo ng malalim at
saka umire" utos
ng midwife na naroon.
Sinunod niya ito pero sobrang pawis na pawis na siya. Umiiyak na siya sa sakit na
nararamdaman niya.
"Hindi ko kaya! Hindi ko na po kaya!" pakiusap niya sa mga ito.
"Kaya mo iyan, Mrs. Sebastian. Nakikita ko na ang ulo ng bata. Sige konting push
pa!"
Buong lakas siyang umire at halos mapatid ang ugat niya sa leeg sa pagpuwersa niya.
Mayamaya ay
umiyak na ang baby niya. Nangilid ang luha sa kaniyang mga mata nang makita ang
baby niya na nakabitin
patiwarik at umiyak. Malalakas ang iyak nito bago kinuha ngmidwife at nilinisan
PRara siyang nanlambot sa kinahihigaan niya nang matapos siyang manganak ng normal.
Pero napalitan
iyon nang itabi nasa kaniya ang anak nila ni Russel.
"Congratulations sa baby girl ninyo Mrs. Sebastian. Ang ganda ganda niya. Ano bang
pangalan niya?"
tanong ng midwife.
"Heaven Grace.. Heaven Grace Sebastian," naluluhang sagot niya at kinintalan ng
halik sa noo ang anak
niyang natutulog habang nakabalot ng lampien.
PUMASOKsa loob ng hospital room si Russel kasama niya si Feya na kanina pa tanong
nang tanong sa
kaniya. Naabutan niya sa loob si Shine katabi nito ang baby nila na natutulog
Naluluhang nilapitan niya ang mag-ina niya. Binuhat niya ang baby nila ni Shine.
Kamukhang-kamukha
nito si Shine, nakuha nito ang pilik-mata, hugis ng mukha at bibig sa asawa niya.
Samantalang wala yata siyang naging ambag maliban sa magandang lahi.
"Daddy, baby girl?" tanong ni Feya na nakatingin sa kapatid nito.
Umupo siya sa tabi ni Shine at hinalikan ito sa labi. "Okay ka na ba, mi amor?"
Tumango ito at hinawakan siya sa kamay. "Nahirapan ako... pero okay lang" Niyakap
naman ito ni Feya.
"Mommy, baby girl? Ano po pangalan niya.:"
Nagtinginan sila ni Shine. "Heaven Grace" magkasabay na sabi nila.
"A gift from God.." dugtong ni Feya na hinalikan sa noo ang baby sister nito.
Niyakap niya ang mag iina niya. Wala na siyang mahihiling pang iba.

Muli niyang hinagkan si Shine sa noo nito. "Magpagaling ka, mi amor. Kailangan
nating makagawa ulit ng
bago," bulong niya sa asawa niya na ikinasimangot naman nito.
Tinawanan niya ang naging reaksiyon ni Shine habang siFeya naman ay abala sa walang
sawang
paghalik sa pisngi ng sanggol na nasa bisig niya.
Converted by ©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

EPILOGUE
IPINAGDIWANG ng pamilya Sebastian ang ikatlong kaarawan ni Heaven Grace. Cinderella
ang theme ng
party. Maraming bisita ang dumalo mula sa mga kaibigan, tauhan at mga kakilala.
Abalang abala ang kaniyang asawa na si Shine sa pag asikaso ng mga bisita nila.
Naroon siya sa gilid at
nakayuko sa harapan ng maliit na prinsesa. Nakasuot ito ng pink na gown.
"Can Idance to my beautiful baby?" tanong niya habangnakalahad ang kamay sa harapan
nito.
Yumuko naman ito sa harapan niya na para bang isang dalaga.
sinayaw niya ito habang nakatitig sila sa isa't isa. "Daddy, I love you po.
"And I love yau so much, little princess." Binuhat niya ito at saka pinupog ng
halik sa pisngi.
Nang mapagod ito ay kinuha nito ang feeding bottle sa lamesa at saka muling
nagpabuhat sa kaniya
habang kinakamot naman niya ang paa nito. Nilapitan siya ni Feya kasama ang mga
kaibigan nito.
"Daddy, nahihilo raw po si Mommy, anito sa kaniya. Tumayo siya habang buhat-buhat
si Heaven Grace
at saka mabilis na nilapitan si Shine na nakaupo sa silya. Pinapaypayan ito nina
Suzi at Vicky.
"Ano'ng nangyari?" nag aalala niyang tanong. Kinuha naman ni Suzi si Heaven Grace
sa bisig niya para
maalalayan niya si Shine.
"Napagod lang siguro ako, mahinangusal nito. Pero bigla na lamang itong tumakbo
paalis ay
nagsusuka sa lababo nila.
Napangiti siya habang nakasandal sa gilid ng lamesa.
"This time l'll make sure na magkakaroon na talaga ako ngjunior!masayang sambit
niya at masayang
binuhat si Shine.
Nagsisigaw siya sa loob ng bahay nila. Sa sobrang tuwa at excitement dahil magiging
Daddy na muli siya.
"Russel, tumigil ka nga, nakakahiya sa mga bisita natin, o! Saway sa kaniya ni
Shine.
Hinapit niya ito sa bewang at saka hinalikan sa labi nito. At ang sumunod na
nangyari ay ang eksena na
sila lamang dalawa ang nakakaalam.
At makalipas nga ang siyam na buwan. Ipinanganak ni Shine ang baby boy nila ni
Russel at pinagalanan
itong Gian Russel, isang guwapong sanggol na kamukhang-kamukha niya.
WAKAS

©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Converted by ©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
©️
Dreame girls project a collaboration of ambagan para sa trending now.
©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

You might also like