The Philippines: A Century Hence ay isang sulating gawa ni Rizal nagfoforecast ng future ng

bansa within a hundred of years and it was published in La Solidaridad of Madrid.

Part I:

Sa pagunawa ko sa unang parte ng The Philippines: A Century Hence, dito binanggit ni Rizal na

dahil sa pagsakop ng mga Espanyol ang mga Filipino ay naghirap. Sinabi rin ni Rizal na kailangang

buksan ang libro ng nakaraan bago natin makita kung anong magiging kalalagyan ng hinaharap.

Nagsikap ang mga tao sa digmaan, maraming dugo ang nawala, Dahil sa kagustuhan lamang na

mabago ang anyo ng pamahalaan, maging sa batas, kaugalian, relihiyon, at mga paniniwala.

Inilarawan ni Rizal na dahil doon nawalan ng tiwala ang mga Filipino sa kanilang nakaraan at

maging sa kasalukuyan. Maging ang mga pinuno noon binalot ng takot, ay inilarawan ni Rizal

bilang isang dahon na nahulog sa patay na puno. Doon ay nagsimula na rin ang bagong panahon

sa mga flipino, Nawala yung mga tradisyon, mga sulat na originally satin, mga musika, tula.

Tuluyan tayong nasakop ng Espanyol ngunit hindi parin tuluyang nasira ang bansa natin,

nagsumikap at inilarawan ni Rizal iyon bilang akala nila’y kamatayan ngunit ang totoo’y

kaligtasan ng ating bansa. Sa makatuwid, dito binanggit ni Rizal yung pagaanalisa sa naging

epekto ng pananakop ng Espanyol, at ang naging realization ng pangaapi ng espanya sa ating

bansa.

Part II:

Sa pagunawa ko sa ikalawang parte ng The Philippines: A Century Hence, dito naman ay sinabi

ni Rizal ang kalagayan ng Pilipinas tatlong siglo na nakalipas, pinahayag niya na kung sino yung

mga taong masigasig at may matibay na pananaw sa kasalukuyan, walang pagaalinlangang

makakamtam nila yung Kalayaan na ninanais nila, pero para naman don sa mga taong walang

tiwala at natrap sa mga mapapait na karanasan, mananatili lang rin silang habang-buhay na walang

kalayaan at walang paguusad na nagaganap. Mauunawaan rin natin dito kung paano sinuko ng

mga Filipino yung tiwala sa Espanyol na akala nila’y poprotektahan sila, akala nila’y mabuti ang

kalalagyan pero narealize nilang walang ibang ginawa yung pananakop nila kundi ang

manamantala sa mga Filipino sa halos lahat ng aspeto ng pamumuhay. Inilarawan din ni Rizal

dito na kung hindi titigilan ng Spanish colony yung pananamantala sa mga Filipino at kung patuloy

parin ito sa paggawa ng hindi makatarungan, Ang mga filipino na mismo ang kikilos. gagawa ng

sariling paraan ang mga Filipino para maalis yung kawalanghiyaang ginagawa nila sa Filipinas.

Part III.

Sa ikatatlong parte ng The Philippines: A Century Hence, mas tumatak sakin kung paano

inilarawan ni Rizal ang Pilipinas at inihambing sa isang sitwasyon kay Sancho Panza, kung hindi

alam ng lahat, si Sancho Panza ay isang character ng novel na ginawa ng isang Spanish author,

and sa novel na yun si Sancho Panza ay nagsysymbolize ng reality. At binigyaang diin naman ni

Rizal yung isang sitwasyon sa nobela nay un kung saan nakaupo si Sancho Panza sa isang lamesa

na punong puno ng ibat ibang pagkain at katabi nya rin doon ang kanyang physician. At kung hindi

alam ng lahat, si sancho panza ay isang maliit at mataba na ginoo, kaya may physician sya. And

ayun ngat hindi sya pinayagan ng kanyang physician na kumain ng pagkain na nakahain, nilayo

sakanya iyon. Doon inilarawan ni Rizal na si Sancho Panza ay kagaya ng Pilipinas na gutom sa

Kalayaan, may mga nakahain man na pagkain sa harap nya pero hindi sya pinapayagn na kainin

iyon. Kagaya na lamang kung paanong inilayo ng Espanyol sa mga Filipino yung mga Karapatang

pantao at karapatan kagaya ng representation in the Spanish cortes and liberty of the press. Dito
rin sinabi ni Rizal na tila napakababaw at bias ng mga dahilan ng Espanyol kung bakit ayaw nilang

bigyan ng Karapatan ang mga Pilipino na magrepresent sa Spanish cortes, isa sa mga dahilan nila

ay baka daw susuway yung mga Filpino, at hindi kikilos ng maayos, isa narin sa pangiinsulto ng

mga espanyol yung pagsasabi nila na mababaho daw yung mga Filipino lalo na’t ang mga Igorot,

well in fact araw araw naliligo ang mga Filipino, isa rin yung kung paano nila insultuhin yung

balat ng mga Filipino. Talagang napakababaw at walang saysay ang dahilan na ibinibigay ng mga

Espanyol, ipinagdiinan ni Rizal na ang batas dapat ay wlanag pinipiling kulay ng balat, amoy, o

maging gaano man katangos ang ilong. Kaya’t walang pinakaseryosong dahilan kung bakit hindi

nila binibigyan ng Karapatan yung mga Filpino. Sa huli ay sinabi ni Rizal na kung hindi natin alam

kung ano yung mga bagay na tatahakin natin, at kung nagstay in place lang yung mga Filipino,

walang ginagawa. Susugod at susugod yung Espanyol para sakupin yung lahat ng natitira satin.

Hindi dapat talikuran ng mga Filipino ang takot, at sinabi nyang kahit nakapikit ay kaya kayang

harapin yung maaring idulot ng kinabuksan.

Part IV.

Sa ikaapat na parte ng The Philippines: A Century Hence, sinabi ni Rizal na walang paraan ang

Espanyol na mapigilan ang pag-unlad ng pilipinas dahil napatunayan narin naman ng Filipino na

sa kabila ng lahat, hindi nila napigilang maging educated yung mga Filipino sa nangyayari and

hindi naging ignorant yung mga Filipino sa sitwasyon. Binanggit rin ni Rizal yung kahihinatnan

ng colonization ng Spanish, nagbigay sya ng paliwanag pero gumamit sya ng mga ibang

halimbawa ng tao at sitwasyon sa ibang bansa. Ayon din sakanya, Walang ibang kailangan baguhin

dito kundi yung polisiya ng Espanya, dahil hindi naman magkakaroon ng hinanakit ang Filpino

kung hindi ito pinagkaitan ng Edukasyon at Kalayaan. And dahil doon, yung hinanakit na namuo
sa mga Pilipino at kawalan ng tiwala naman sa kabilang panig ay magreresulta ng karahasan at

banggaan sa pagitan ng dalawang lahi.