MARCELO SPINOLA SCHOOL INC.

DON ANDRES, IPIL ZAMBOANGA SIBUGAY

SCHOOL YEAR 2023-2024

Pananaliksik sa Kasaysayan ng Iba’t Ibang

Piyesta sa Pilipinas at ang Pinagmulan Nito

Flores, Hans J.

Molarto, Ellyza

Peñaredondo, Klarisse Angel E.

Rostata, Sheldon Dave

Albrecht, Maria Sofia M.

Autida, Roxann D.
 XI-DOMINIC (STEM)

PANGKALAHATANG PROBLEMA
Ang pagsusuri na ito ay naglalayong bigyang kabuluhan ang mga iba’t ibang piyesta

upang magbigay ng kaliwanagan sa mga mamamayang Pilipino.

TIYAK NA PROBLEMA
1.Ano-anong klase ng piyesta ang handog ng Pilipinas?

2.Bakit kailangan nating malaman ang kasaysayan ng mga piyesta sa Pilipinas?

3.Ano ang kaugnayan ng mga pagdiriwang na ito sa iba’t ibang aspeto?

 INTRODUKSYON

Ang Pilipinas ay ang natatanging bansa na nagdiriwang ng iba’t ibang pista na

naging parte na din ng ating buhay. Isa ito sa mga tradisyon ng bansang Pilipinas upang

ang bawat Pilipino ay magkaisa at bilang pasasalamat na rin sa ating mga ninuno. Sa

tradisyong ito, naipapakita ang pagiging pagkamalikhain ng mga Pilipino sa larangan ng

pagkain, pagsayaw, musika at sining.

Kahit na tungkol sa relihiyon o kultura ang pista, binibigyan ito ng lahat ng

kahalagahan para makumpleto ang karanasan ng isang pagdiriwang. Ang kasiyahan at

pasasalamat ay ang punong dahilan ng pista at kultura ng bawat Pilipino. Ang bansa ay

nahahati sa tatlong kontinente na binubuo ng mga rehiyon at bawat isa ay may

magkakaibang paniniwala, tradisyon, at kultura na nagbigay daan sa mga

pangkaraniwan at walang katulad na selebrasyon na tanging sa Pilipinas lamang

matatagpuan. Mula sa mga relihiyosong prusisyon hanggang sa mga parada sa kalye,

ang mga kaganapan sa pagdiriwang sa Pilipinas ay nag-aalok ng kakaiba at nakaka-

engganyong karanasan para sa mga lokal at turista. Sa pananaliksik na ito, ay

matutuklasan natin ang ilan sa mga pinakasikat na kaganapan sa Pilipinas at alamin ang

kahalagahan ng kultura at kasaysayan sa likod ng bawat pagdiriwang.

Ang mga Pilipino ay kilala sa pagiging masayahin na tao sa mundo. Hindi ito

nakakapagtaka kung nakatira ka sa lugar na mayroong hindi mabilang na mga

pagdiriwang at pista sa buong taon. Walang okasyong ordinaryo sa mga Pilipino

sapagkat ginagawan nila ito ng paraan upang mas maging espesyal at hindi

malilimutang kasiyahan.
 Isa sa mga kaganapan ng selebrasyon ay ang mga “Dance Festivals’ na may

mahalagang papel sa pagpapanatili at pagtataguyod ng kulturang Pilipino. Ang mga

sayaw na ito ay nagpapakita ng mga natatanging tradisyon, kaugalian, at paniniwala ng

iba't ibang rehiyon sa Pilipinas. Ang mga ito ay nagsisilbing isang paraan upang

maipasa ang kaalaman sa kultura mula sa isang henerasyon patungo sa isa pa na

tinitiyak na hindi malilimutan ang mayaman na pamana ng bansa. Pinagsama-sama ang

mga tao na nagpapaunlad ng relasyon sa komunidad at pagkakaisa sa lipunan.

Nagbibigay sila ng pagkakataon para sa mga Pilipino na magtipon, makipag-ugnayan, at

magdiwang bilang isang kolektibo. Ang mga sayaw na ito ay kadalasang kinabibilangan

ng paglahok ng grupo, kung saan ang mga indibidwal mula sa iba't ibang tribo at

relihiyon ay nagsama-sama upang magtanghal at ipakita ang kanilang mga talento, na

lumilikha ng isang pakiramdam ng pakikipagkaibigan at pagkakaisa.

 PAGTATALAKAY

Ang Pilipinas ay mayaman sa kultura at may mahigit isang daang Piyesta taon-taon.

Bawat lungsod o probinsya ay may local fiesta dahil ang bansa ay nakasentro sa relihiyon.

Ang fiesta ay karaniwang tungkol sa pagdiriwang ng patron ng lungsod o lalawigan.

Karamihan ng mga piyesta na ito ay nagmula sa mga tradisyon bago ang kolonyalismo sa

mga lokal na lungsod at komunidad o nakaugat sa Kristiyanismo mula sa Panahon ng

Kolonyalismo ng Espanya. Ang bansang Pilipinas ay may 7,641 na pulo, at mayroon itong

libu libong Piyesta. Ang sumusunod ay ang sampu sa natatangi at makukulay na Piyesta na

idinaraos ng bawat Pilipino.

SINULOG

Ang Sinulog ay isa sa pinakamalaking festival sa bansa na umaakit ng mahigit isang

milyong turista tuwing ikatlong Linggo ng Enero sa Cebu City. Ang pista ay nagbibigay

parangal sa Santo Niño (Batang Hesus) at paggunita sa pagbabalik loob ng mga Pilipino sa

Kristiyanismo. Ang mga pasakali mula sa iba't ibang bayan sa lalawigan ay nakikiisa sa

pagdiriwang nito, kung saan ang mga dance troupes ay nagpapakita ng kanilang mga

talento at makukulay na kasuotan na pandagdag sa imahe ng Batang Jesus. Nagmula ito sa

kwentong iniregalo ng manlalakbay na si Ferdinand Magellan ang imahe ng Santo Niño sa

reyna ng Cebu sa kanyang binyag noong 1521. Nang maglaon, nagsimulang sumayaw ang

tagapayo ng hari nang masayang-masaya pagkatapos na siya ay pagalingin ng Santo Niño.

Ang Sinulog dance steps ay pinaniniwalaan ding nagmula kay Baladhay, ang adviser ni

Rajah Humabon. Nang magkasakit si Baladhay, inutusan ni Humabon ang kanyang tribo na

dalhin si Baladhay sa isang silid kung saan iniluklok ang Santo Niño.Pagkaraan ng ilang

araw, narinig si Baladhay na sumisigaw at natagpuang sumasayaw ng katutubong tribo.

 Tinanong si Baladhay kung bakit siya sumisigaw at sumasayaw. Itinuro niya ang

larawan ng banal na Hesus at ipinaliwanag na kinikiliti siya ng sanggol na si Hesus. Si

Baladhay naman ay sumayaw sa maliit na bata at ipinaliwanag na sinasayaw niya ang mga

galaw ng ilog. Hanggang ngayon, ang two-steps forward, ang one-step backward movement

ay ginagamit pa rin ng mga deboto ng Santo Niño na naniniwalang pinili ng Santo Niño na

magkaroon ng Baladhay dance.

Bilang isang makabuluhang tourist attraction, ang Sinulog ay nagdadala ng mga bisita

mula sa buong mundo, na nagpapahintulot sa Pilipinas na ipakita ang kultura nito sa buong

mundo.Hinihikayat ng Sinulog ang pagkakaisa ng komunidad, kasama ang mga tao mula sa

iba't ibang tribo at relihiyon na nagsasama-sama upang magdiwang.Pinapalakas nito ang

lokal na ekonomiya sa kabila ng turismo sa pamamagitan ng pagtaas ng demand para sa

iba't ibang produkto at serbisyo, na lumilikha ng ripple effect na nakikinabang sa komunidad.

ATI-ATIHAN

Ang Atí-Atíhan ay isang pista na tuwing ikalawang linggo ng Enero sa Kalibo, Aklan at

sinusundan ng gayundin pagdiriwang sa kalapit bayan ng Ibajay, Aklan. Ito ay karaniwang

pagdiriwang pagkatapos ng selebrasyon ng pagdalaw ng Tatlong Hari kay Jesus sa sabsaban.

Gamit ang makukulay na maskara, uling sa katawan, at iba’t ibang matingkad na kasuotan, ang

mga táong kaisa sa pagdiriwang ay sumasayaw kasabay ang tunog ng mga tambol at sigaw na

“Hala, Bira!.” Ang salitâng “Atí-Atíhan” ay may kahulugan na “maging katulad ng isang Ati.”

Noong ika-13 siglo, pinaniniwalaang dumating sa Panay ang sampung datu mula sa Borneo at

nakipagkasundo sa mga katutubong Ati. Ang mga Ati ay mga Negrito o maliit at maitim na tao,

kulot ang buhok, at naninirahan noon sa Panay. Ayon sa kwento, binili nina Datu Puti ang ilang

bahagi ng lupain kapalit ng salakot na ginto at iba pang hiyas. Magmula noon ay sa kabundukan

nanirahan ang mga Ati. Bumababâ silá kapag humihingi ng tulong sa mga datu. Ang mga Ati ay

sumasayaw at kumakanta bílang pasasalamat. Upang higit na sumigla, itinapat ang Ati-Atihan sa

pagdiriwang ng pista ng Santo Niño.

 Ang Ati-Atihan Festival ng lalawigan ng Aklan ay inilaan sa Santo Niño ngunit may

ibang pantig. Ang mga kalahok nito lalo na ang mga sumali sa grand parade, ay pinapahiran

ng kulay itim ang kanilang balat bilang parangal sa mga Ati, na pinaniniwalaang unang

naninirahan sa bansa. Bagamat mas sikat ang nasa Cebu, ang Ati Atihan ay "Ang Ina ng

mga Pista sa Pilipinas" dahil ito ang nagbigay inspirasyon sa iba pang mga pista na may

kaugnayan sa Santo Niño sa bansa. Ang isa pang bahagi ng pagdiriwang na ito ay ang

muling pagsasalaysay ng isang labanan na nanalo ng mga lokal laban sa mga Espanyol na

nag uugnay sa kanilang tagumpay sa relic ng Batang Jesus.

Ang ibig sabihin ng Ati Atihan ay "maging katulad ng Aetas." Ayon sa mga aklat ng

kasaysayan, si Aetas ay naunang residente ng Panay Island sa Aklan Province. Nagsimula

ang lahat sa paghihirap ng isa sa mga Chief at ng kanyang pamilya na mabuhay mula sa

isla ng Malay hanggang sa isla ng Panay. Pagkatapos ay binili nila ang mga mababang

lupain mula sa mga katutubo ng Aetas at ipinagpalit ang mga ito sa ilang tela, gintong

salakot, at mga basong tanso. Nagkaroon ito ng epekto sa industriya ng turismo sa

pamamagitan ng pag-akit ng mga turista sa lokal at internasyonal at ito rin ay nagbigay daan

sa pag-unlad ng industriya ng turismo kung kaya't mayroong pagtaas sa kamalayan ng lokal

na kultura at pamana sa mga lokal at turista.

DINAGYANG FESTIVAL

Ang Dinagyang Festival ay isang relihiyoso at kultural na pagdiriwang na ginaganap tuwing

ikatlong Linggo ng Enero sa lungsod ng Iloilo. Ito ay isang taunang selebrasyon na kung saan

binibigyan ng karangalan ang Santo Niño at para na rin sa pagdating ng mga Malay sa Panay na

nagdala ng Ita sa lugar. Mula sa isang maliit na aktibidad sa simbahan ay naging isang paraan

na ito upang isulong ang turismo sa Iloilo. Naging tradisyon ang Dinagyang matapos ipakilala ni

Padre Ambrosio Galindez, isang pari sa parokya, ang debosyon sa Santo Niño noong 1967.
 Noong 1968, isang replika ng orihinal na imahen ng Santo Niño de Cebu ang dinala sa Iloilo

ni Padre Sulpicio Enderez bilang isang regalo sa parokya ng San Jose. Ang mga miyembro ng

simbahan na pinangunahan ng Cofradia del Santo Niño de Cebu ng Iloilo ay nagtulong-tulong

upang mabigyan ng imahe ng patron. Pumarada ang mga ito mula sa mga kalsada hanggang sa

paliparan ng Iloilo. Ang pagdiriwang na ito ay ginagawa lamang sa loob ng simbahan ngunit

nang magtagal, ginagawa na ito sa labas. Habang nangyayari ang Dinagyang Festival, ang

mga tao ay nagsasagawa ng parada at nakikita ng mga nanonood ang mga sayaw na

inihanda ng mga iba't-iibang tribo para sa Street Dancing. Ang Dinagyang Festival ng Iloilo

ang nagsisilbing pangunahing dahilan ng anumang aktibidad sa lungsod na nakikinabang

hindi lamang sa turismo kundi pati na rin sa mga karagdagang serbisyo.

ALIWAN FESTIVAL

Ang Aliwan Festival ay isang cultural festival na ginaganap sa Metro Manila,

Philippines tuwing Abril. Ito ay tatlong araw na engrandeng pista na pagsasama-sama ng

mga pasakali mula sa iba't ibang rehiyon, lalawigan, lungsod, at bayan sa bansa. Kabilang

sa mga pangunahing kompetisyon ang street dance, float, at festival queen search na

tinatawag na Reyna ng Aliwan. Ang mga espesyal na parangal sa pinakamahusay na

pagtatanghal ng folkloric, pinakamahusay na kasuotan at saliw ng musika ay ibinibigay din.

Ang Aliwan Fiesta Digital Queen ay isang kompetisyon sa paghahanap para sa

pinakamahusay na virtual festival queen. Ito ay isang kategoryang independiente sa Reyna

ng Aliwan dahil hindi na kailangang maglakbay ang mga kandidata sa Metro Manila para

lumahok. Maaari silang magsumite ng aplikasyon at kanilang mga entry sa iba't ibang mga

kaganapan ng ganap online.

Ang Festival Dance showdown ay ang lugar kung saan isinasagawa ng mga contingent

ang kanilang ritual-dance routine na kumakatawan sa kanilang mga lokal na festival.

 Ang mga ito ay hinuhusgahan ayon sa isang set ng paunang natukoy na pamantayan.

Idineklara ang mga nanalo bago matapos ang Aliwan Festival.

Ang Float parade ay isang pagtatanghal sa kalye sa panahon ng Grand Parade ng

makulay, mapagmataas, at gumagalaw na mga float ng mga kalahok na contingent. Ang

selebrasyon ay nagpapakita ng katatagan ng mga tao at ang pag-asa na nag-udyok sa mga

Pilipino na makayanan ang mahihirap na hamon. Nakakaakit ito ng libu-libong turista bawat

taon na nagnanais na makibahagi sa kasiyahang ito ng pagkamalikhain at kagalakan.

HIGANTES FESTIVAL

Ang Higantes Festival ay isang lokal na pagdiriwang na ginaganap taun-taon sa

Angono, Rizal, Pilipinas, kung saan ipinaparada ang daan-daang higanteng papier-mâché

puppet na kumakatawan sa panunuya ng mga karaniwang tao sa masamang mga may-ari

ng asyenda noong panahon ng paghahari ng Espanya. Umunlad ito sa pagdiriwang din ng

kapistahan ni Pope St. Clement I, tuwing ika-22 at 23 ng Nobyembre. Nakatuon ito bilang

parangal kay St. Clement of Rome na kilala rin bilang Pope Clement I at bilang pasasalamat

sa magandang ani. Kilala ito sa engrandeng fluvial parade sa Laguna Lake at mga

makukulay na higanteng puppet na gawa sa paper mache. Isa ito sa intangible cultural

property ng Pilipinas at nakalista sa International Information and Networking Center para sa

Intangible Cultural Heritage sa Asia-Pacific Region.

Ang Higantes Festival ay nagmula sa salitang higante na hiniram sa salitang Espanyol na

gigante. Ang mga rekord ng isang simbahan sa bayan ng Angono ay nagsimula noon pang

1571 gaya ng dokumentado ni Fr. Gaspar San Andres sa Conquistas delas Islas Filipinas.Ito

ang tanging simbahan sa Pilipinas na nasa ilalim ng pagtangkilik ni San Clemente ng Roma,

ang patron ng mga marinero at mangingisda.

 Ang pagdiriwang ng Higantes festival ay palaging nagpapaalala sa pamayanan ng

Angono ng kanilang kultural na pamana. Ang paglago ng turismo sa kabilang banda ay

nagbibigay ng trabaho partikular na ang mga food server, pagdagsa ng mga lokal at

dayuhang turista, at mga rekomendasyon mula sa DOT.

GIANT LANTERN FESTIVAL

Ang Giant Lantern Festival ay isang taunang pagdiriwang na ginaganap sa kalagitnaan

ng Disyembre sa Lungsod ng San Fernando sa Pilipinas. Ang pagdiriwang ay nagtatampok

ng kompetisyon ng mga higanteng parol lantern. Dahil sa kasikatan ng pagdiriwang, ang

lungsod ay binansagan na "Christmas Capital of the Philippines".Ang industriya ng parol ng

San Fernando ay umunlad mula sa Giant Lantern Festival ng San Fernando. Ang

pagdiriwang, na ginaganap tuwing Disyembre, ay nag-ugat sa Bacolor kung saan ginanap

ang isang mas simpleng aktibidad. Kasunod ng paglipat ng kabisera ng probinsiya mula

Bacolor patungong San Fernando noong Agosto 1904, sumunod din ang kaganapang ito sa

parol. Ang "Ligligan Parul" ay sinasabing nagsimula sa San Fernando noong 1904. Ang iba

ay naniniwala na ang "Ligligan Parul" ay nagsimula noong 1908. Ang tradisyong ito ay unti-

unting umunlad habang ang mga parol ay naging mas malaki at ang mga disenyo ay naging

mas masalimuot. Nang maglaon, isang malaking parol ang ginawa para sa bawat baryo, na

nilikha sa pamamagitan ng kooperatiba na pagsisikap. Nag-ambag ang bawat residente sa

pagtatayo nito, mula sa konsepto at disenyo hanggang sa mga materyales at paggawa. Sa

huli, ang mga parol na ito ay naging simbolo ng pagkakaisa para sa mga baryo.
MASSKARA FESTIVAL

Ang MassKara Festival ay isang kultural na pagdiriwang na ginaganap sa Lungsod ng

Bacolod sa Negros Occidental, Pilipinas tuwing ikaapat na Linggo ng Oktubre.Nagsimula

ang pagdiriwang noong 1980. Ito ay nilikha sa konteksto ng sunud-sunod na kahirapan at

kahirapan sa isla ng Negros, at partikular sa lungsod ng Bacolod sa panahon ng

administrasyon ni Ferdinand Marcos. Nagtatampok ang pagdiriwang ng kompetisyon ng

sayaw sa kalye kung saan ang mga tao mula sa lahat ng antas ng pamumuhay ay nagtungo

sa mga lansangan upang makita ang mga nakamaskarang mananayaw na gumagalaw sa

ritmo ng Latin musical beats sa pagpapakita ng kahusayan, saya, koordinasyon at tibay.

Kabilang sa mga pangunahing aktibidad ang MassKara Queen beauty pageant, karnabal,

drum, bugle corps competitions, food festivals, sports event, musical concerts, agriculture-

trade fairs, garden shows, at iba pang espesyal na event na inorganisa bawat taon.

Bilang The City of Smiles, asahan na ang mga taga-Bacolod ay magbibigay sa iyo ng

pinakamainit na pagtanggap. Ang mga pagdiriwang sa Pilipinas ay karaniwang naglalabas

ng pinaka-mapagpatuloy na espiritu sa lahat, kaya huwag mahiya na makipagkaibigan sa

mga lokal sa panahon ng kasiyahan.

Ang pagdiriwang ay umaakit ng libu-libong turista mula sa buong mundo na tumutulong

upang mapalakas ang ekonomiya ng lungsod. Itinataguyod ng pagdiriwang ang lokal na

kultura at tradisyon ng Lungsod ng Bacolod na tumutulong upang mapanatili at ipagdiwang

ang pamana ng lungsod. Ang pagdiriwang ay nagbibigay ng mga pagkakataon sa negosyo

para sa mga lokal na vendor, restaurant, at hotel na tumutulong upang lumikha ng mga

trabaho at palakasin ang lokal na ekonomiya.

MORIONES FESTIVAL

Ang Moriones Festival ay isang lenten at religious festival na ginaganap taun-taon

tuwing Semana Santa sa isla ng Marinduque, Pilipinas. Ang mga "Moriones" ay mga lalaki at

babae na naka-costume at naka-maskara na kinokopya ang kasuotan ng mga sundalong

Romano ng Imperial sa Bibliya na binibigyang-kahulugan ng mga lokal. Ang tradisyon ng

Moriones ay nagbigay inspirasyon sa paglikha ng iba pang mga kapistahan sa Pilipinas

kung saan ang mga kultural na kasanayan ay ginawang mga festival sa kalye. Ito ay isang

makulay na pagdiriwang sa isla ng Marinduque sa Pilipinas. Gumagamit ang mga kalahok

ng morion mask upang ilarawan ang mga sundalong Romano at mga mersenaryong Syrian

sa loob ng kuwento ng Passion of the Christ. Ang maskara ay pinangalanan pagkatapos ng

ika-16 at ika-17 siglong Morion helmet. Sa Valencia, Espanya mayroong katulad na

pagdiriwang na tinatawag na Festival de Moros y Cristianos (Moors and Christians Festival).

Ang pinagmulan ng pagdiriwang ay natunton sa Mogpog at noong taong 1887 nang si

Dionisio Santiago, ang kura paroko ng nasabing bayan ay nag-organisa nito sa unang

pagkakataon. Ang selebrasyon ay nagbigay parangal sa buhay at kamatayan ni Hesus.

Bukod dito, nagsisilbi itong pagkakakilanlan ng kultura, pagpapatibay sa relasyon ng

komunidad, at pinananatiling buhay

Ang mga tradisyong relihiyoso.

PANAGBENGA FESTIVAL

Panagbenga Festival ay kilala bilang Flower Festival o Season of Blooming. Ang pista

ng ito ay taon taon na ipinagdiriwang sa Baguio, ang summer capital ng Pilipinas dahil sa

malamig na klima nito. Madalas itong puntahan ng mga taga mababang lupain na nais

makatakas sa tag init at makapiling ang maraming puno ng pino. Ang mga bumisita dito sa

Pebrero ay tumanggap ng maraming mga blooms dahil sa Panagbenga Festival, ang

premier flower fest ng bansa. Ito ang pagpupugay ng lalawigan sa mga bulaklak ng lungsod

at bilang paraan upang makabangon mula sa pagkasira ng aktibidad ng bulkan sa Luzon

noong Hulyo 16, 1990. Una itong ipinagdiwang noong unang bahagi ng dekada 90 upang

itaas ang espiritu ng mga tao matapos ang isang mapaminsalang lindol.

Ang festival ay nagpapakita ng iba't ibang uri ng floats na pinalamutian ng mayabong

na bulaklak. May mga street dancing at marching bands. Ang mga kasuotan ng mga

mananayaw ay may mga bulaklak na disenyo habang ang sayaw ay inspirasyon ng

Bendian, isang sayaw ng pagdiriwang ng Ibaloi na nagmula sa Cordillera Region.

Ang pagdiriwang ng Panagbenga ay makakatulong sa mga nakababatang henerasyon

na muling matuklasan ang mga lumang tradisyon ng kanilang kultura at ang kakayahan ng

pista na siyang malalim na ugat na pagmamahal sa ating katutubong pamana ng mga

Pilipino. Unang nag ingat ang mga katutubo sa lugar sa turismo na pinangungunahan ng

gobyerno dahil sa banta na babaguhin nila ang ritwal ng komunidad. Ngayon, ang mga

katutubong tribong ito ay nangunguna pa sa Panagbenga Festival.

 KONKLUSYON

Sa kabuuan, ang mga pista ng Pilipino ay masiglang pagpapahayag ng kultura,

pamana, at pananampalataya na nagpapakita ng mayaman na pagkakaiba-iba at tradisyon

ng bansa. Ang mga pagdiriwang na ito ay pinagsama-sama ang mga komunidad na

nagpapaunlad ng pagkakaisa at pagmamalaki habang nag-aalok ng mga pagkakataon para

sa mga lokal at bisita na maranasan ang makulay na tapiserya ng buhay Pilipino. Mula sa

masasayang sayaw sa kalye ng Sinulog hanggang sa mga solemneng prusisyon ng

Semana Santa, ang bawat pagdiriwang ay sumasalamin sa natatanging pagkakakilanlan ng

rehiyon nito na ginagawang mahalagang bahagi ng Pilipinas at pinagmumulan na naging

sentro ng atraksyon sa mga turista. Dahil sa mga espesyal at kakaibang selebrasyon sa

ating bansa , nagbigay ito ng daan upang lumago ang ating ekonomiya pati na rin ang

hanap buhay at negosyo ng mga mamayang Pilipino. Naipapakita dito ang paggalang at

pagbibigay kahalagahan sa tradiyon at kultura. Sa ekonomiya, ang mga festival ay nag-

iiniksyon ng sigla sa mga lokal na ekonomiya sa pamamagitan ng pag-akit ng mga turista na

gumagastos sa mga tirahan, pagkain, at mga souvenir, sa gayon ay nagpapatibay sa mga

maliliit na negosyo at lumilikha ng mga oportunidad sa trabaho. Bukod dito, ang mga festival

ay nagsisilbing makapangyarihang kasangkapan para sa pagtataguyod ng turismo, na

nagpapakita ng mayamang pagkakaiba-iba ng kultura ng Pilipinas at nakakaakit ng mga

bisita mula sa parehong domestic at internasyonal na mga merkado. Higit pa sa libangan,

pinapadali ng mga pagdiriwang na ito ang pagpapalitan ng kultura, na nagsusulong ng pag-

unawa at pagpapahalaga sa magkakaibang kultura ng bansa. Ang pag-aaral sa kasaysayan

ng mga piyesta sa Pilipinas ay nagbibigay sa atin ng mas malalim na pag-unawa sa ating

kultura at identidad bilang mga Pilipino. Nagsisilbi itong paalala upang hindi makalimutan ng

lahat at maipamana pa ito sa susunod na henerasyon.

 Ang pag-aaral tungkol sa kasaysayan ng mga pagdiriwang ng Pilipinas ay may

malaking kahalagahan para sa mga Pilipino sa iba't ibang larangan. Una, ang pag-unawa sa

kontekstong pangkasaysayan sa likod ng mga pagdiriwang na ito ay nagbibigay ng mas

malalim na pagpapahalaga sa kultura ng lipunang Pilipino. Nagbibigay-daan ito sa mga

indibidwal na kilalanin ang mga tradisyon, kaugalian, at ritwal na naipasa sa mga

henerasyon na nagpapatibay ng koneksyon sa kanilang pamana. Higit pa rito, sa

pamamagitan ng pagsasaliksik sa makasaysayang pinagmulan ng mga pagdiriwang na ito,

ang mga Pilipino ay makakakuha ng mga pananaw sa magkakaibang mga impluwensyang

humubog sa kultura ng Pilipinas sa paglipas ng mga siglo, kabilang ang mga katutubo,

kolonyal, at modernong mga impluwensya. Ang kaalamang ito ay hindi lamang

nagpapayaman sa kanilang kultural na karunungang bumasa't sumulat ngunit nagtataguyod

din ng kultural na pagmamalaki at pagkakakilanlan. Bukod pa rito, ang pag-unawa sa mga

makasaysayang ugat ng mga kapistahan sa Pilipinas ay maaaring magbigay ng inspirasyon

sa isang pakiramdam ng pangangasiwa at responsibilidad sa pangangalaga at

pagtataguyod ng mga tradisyong ito para sa mga susunod na henerasyon. Sa pamamagitan

ng pagkilala sa kahalagahan ng mga pagdiriwang na ito sa paghubog ng pagkakakilanlan at

lipunang Pilipino, ang mga indibidwal ay binibigyang oportunidad na aktibong lumahok sa

pangangalaga at pagsulong para sa tinitiyak na patuloy na pagpapaunlad sa mga darating

na taon.
 TALASANGGUNIAN

Pahiyas - Harvest Festival - Information and Resources (twinkl.com.ph)

www.vigattintourism.com/index.php?/tourism/articles/Panagbenga-Festival-The-Citys-

Biggest-Festival

https://www.tumblr.com/lit1inesv/110496591806/ang-dinagyang-festival

https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fscholar.google.com%2Fscholar%3Fhl

%3Den%26as_sdt%3D0%252C5%26q%3Dmoriones%2520festival%26oq%3DMoriones

%2520

https://aralingpinoy2.blogspot.com/2011/05/dinagyang-festival.html?m=1

https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fscholar.google.com%2Fscholar%3Fhl

%3Den%26as_sdt%3D0%252C5%26q%3Dgiant%2520lantern%2520festival

%2520philippinesu

https://guidetothephilippines.ph/articles/history-culture/sinulog-festival-cebu-guide

https://philippineculturaleducation.com.ph/ati-atihan/

https://www.nalug.net/preserving-the-philippine-cultural-heritage-the-importance-of-

traditional-festivals/

https://www.thetravel.com/best-festivals-in-the-philippines/
https://www.yoonet.io/insights/the-power-of-festivals-celebrating-filipino-heritage-and-its-

influence-on-the-contemporary-workforce