Iyong Pangalan

Matulin pa sa takbo ng kabayo.

Ganiyan kabilis akong nahulog sa'yo.

Sa bawat araw na ika'y kasama ko,

Ako'y napamahal na ng todo.

Sa halos limang taon na tayo'y magkasama

Ramdam ko parin ang mga paru-paro sa aking bituka

Kahit kailan ay di ako nakaramdam ng sawa

At ikaw at ikaw parin ang tunay na nagpapaligaya.

Habang nililimbag ko itong tula,

Daan-daang tanong ang pumapasok sa aking diwa.

Mga tanong na araw-araw sa personal ay ninanais kong sabihin,

Ngunit hindi ko alam kung paano aaminin.

Marahil ay nababahag ang aking buntot

Sa kaisipan na baka'y hindi ko maibigan ang iyong sagot.

Mahal ako'y iyong patawarin,

kung ito ay isang paraan ng paglilihim.

Ako ay napapangunahan lamang ng takot masaktan,

Kaya't ang dila ko'y umuurong sa tuwing bibigkasin ko sa iyo ang aking mga
katanungan.

Sa tulang ito'y hayaan mong tatagan ang aking kalooban

Upang matagumpay kong mabigkas ang mga gumugulo sa aking isipan.

Ayoko ng manatili sa tulak ng bibig

Ang hindi pagiging tapat ay hindi kailanman mabuti para sa magkaniig

Uumpisahan ko sa tanong na kahit ba ilang taon na ang nagdaan,

Mga mata mo ba'y sakin parin laan?

Ako parin ba ang iyong gustong silayan

Kahit maraming nakapaligid sayong naggagandahan?

Puso mo ba'y ako parin ang laman?

Mga pangako mo ba'y nakatatak parin sa'yong isipan?

Nasasaktan ka ba sa tuwing ako'y nasasaktan

At sumasaya ka din ba sa tuwing ako'y nasisiyahan?

Ilan lamang 'to sa mga nais kong itanong sa'yo.

Ngunit sila'y gusto kong masagot mo ng totoo.

Ano mang maging tugon ay pikit-mata kong tatanggapin,

Masakit man o hindi'y buong puso kong babaunin.

Nais ko ring malaman mo,

Taos puso akong nagpapasalamat sa'yo.

Sa lahat ng pagmamahal na inalay mo napapakita,

Kung gaano kabusilak ang puso na mayroon ka.

Ako man ay may balat sibuyas na kaanyuan,

Madalas mang ang ugali ko ay may kalabisan,

Ako parin ay iyong iniintindi ng bukal sa iyong kalooban.

Mahal ko sandali lamang,

Bigyan mo sana ng oras at pakinggan

Ang aking mga kahilingan.

Tanging hiling ko lamang ay maabot mo ang iyong mga pangarap sa buhay

Sapagkat ang kagalakan mo'y kasihayan ko ring tunay.

Tandaan mo sana sa tuwi-tuwina

Ang aking mga paalala

Na sulit ang pagsusunog ng kilay

Kung kapalit naman nito ay tagumpay.

Bago magtapos ang tulang ito ay gusto kong malaman mo

Na sa lungkot ay ika'y laging dadamayan

At sa pagsubok ay ika'y sasamahan.

Lahat ng hirap ay susuungin

basta't ikaw ang aking kapiling.

Yaong mga unos ay gagaan

Kapag ikaw ang aking katuwang.

Iyong pangalan ang laging pamagat

Sa bawat tulang aking isusulat.

May akda,

Angelica A. Arroyo

BSE 201 Science