nararamdaman.
Siya ay naghihikahos
"Kung Bakit Nasa Ilalim ng Lupa
ang Ginto
at ang Alamat ng Diyamante"
Sa isang malayong lupain ng
mga diyos, mayroong isang diyosang
maganda at makapangyarihan, siya ay
nagngangalang Demethria, tuwing
gabi siya ay bumababa sa kalupaan
upang maligo sa isang ilog sa Africa,
ang sinumang makakaaninag sa
kanyang nagliliwanag na kariktan ay
mawawalan ng malay at
mapapahandusay na lamang sa lupa.
Samantala, sa tahanan ng mga
naaapi, mayroong isang alipin na
matikas at mabait, siya ay si Mario. Si
Mario at ang kanyang pamilya ay
pag-aari ng isang haring may gintong
kaharian na si Haring Sinto. Nang si
Mario ay inakusahan ng pagnanakaw
ng korona ng hari, siya ay
nagmamadaling lumisan patungung
Kanluran na kung saan ay nananahan
ang mga rebolusyonaryo, ngunit siya
ay pinasundan ng daang-daang kawal.
Lumipas ang isang linggo,
ngunit wala pang kain si Mario. Nang
gumabi na, siya ay uhaw na uhaw
kaya noong nakakita siya ng isang
ilog ay agad siyang nagtungo rito
upang pawiin ang uhaw na kanyang
na nagpapahinga sa isang puno
malapit sa ilog. Ngunit biglang
lumiwanag ang kalangitan, para bang
ikaw ay masisilaw at para bang may
diyos na bababa sa kalupaan. Maya
maya'y mayroong isang magandang
binibini ang gumimbal sa tahimik na
kagubatan, ito ay nakadamit ng puti,
mayroong isang suot na korona at
nagliliwanag ang katawan.
Pagkatapos ay umawit ito ng para
bang isang ibon at umaakmang
maliligo sa ilog. Nang biglang,
nawalan ng malay si Mario, siya
namay nakita at nilapitan ng diyosa.
Isinambit niya ang mga salitang
"Kaawaawang nilalang, mukhang
walang yaman, pusoy mabuti, budhi’y
malinis, ngunit tiyan ay walang
laman. Dapat kung tulungan, itong
kaluluwang ligaw.” Kasabay nito ay
ang pagbukas ng ikatlong mata ni
Diyosang Demethria upang malaman
ang kuwento at buhay ni Mario.
Itinaas ng diyosa ang kaniyang kamay
at muling lumiwanag ang kalangitan,
biglang naglaho ang diyosa kasama na
si Mario.
Dumating kaagad sila sa
tahanan ng Diyosa Demethria. Paraiso
kung ilalarawan ang lugar na ito.
Ginamot ng bathaluman ang alipin sa
pamamagitan ng kapangyarihan, agad
nagkaroon ng malay si Mario at
hinainan siya ng diyosa ng pagkain,
parang takbong kabayo na kumain
ang gutom na tao. Pagkatapos ay ito
ang isinukli ni Mario, "Mahal na
binibini, salamat ang tanging
maisusukli, sa iyong kabutihan
ipinaramdam sa akin, maari akong
magpakaalipin sa iyo habang may
buhay, utang ko sa iyo ang aking
buhay." Ang tugon naman ng bathala,
"Salamat sa iyong sukling
nakakabighani, hayaan mong akoy
magpakilala, ako si Bathalang
Demethria, mula sa angkan ng mga
diyos, ika pito sa walong
magkakapatid". Kaagad na lumuhod
si Mario na para bang kulang nalang
ay halikan nito ang mga paa ng
bathaluman. Kinaumagahan, paalis
nasana si Mario ng pinigilan siya ng
diyosa dahil mayroon palang nakitang
babala si Demethria na maraming
kawal ang naghahahabol kay Mario.
Agad natigilan ang lalaki. Nanatili
siya sa lupain ni Bathalumang
Demethria. Nagsilbi siya sa babae at
agad silang nagkapahulugan ng loob.
Agad napagtanto ni Bathalumang
Demethria na siya ay umiibig sa isang
mortal. Mabilis lumipas ang panahon,
unti unting inisip ni Mario kung ano
ang kanyang pangunahing layunin sa
kanyang pag-alis, ang magtungo sa
Kanluran at simulan ang rebolusyon
ukol sa diskriminasyon, kaya siya ay
pumuga sa gitna ng gabi habang tulog
si Demethria upang hindi siya nito
mapigilan.
Sa Hindi inaasahang
pagtatagpo. Sa pagpuga ni Mario, ay
nakasalubong niya ang kalahating
pulutong ng kawal na ipinadala ni
Haring Sinto. Lumaban si Mario kaya
siya ay nilabanan rin ng mga kawal
kaya sa kasamaang palad, siya ay
binawian ng buhay, dulot ng
pagkakatarak ng isang ispada sa
kanyang puso. Kasabay naman nito ay
ang pag-uumaga. Dinala na nila si
Mario pabalik sa kaharian. Gising na
ang bathala, nagtaka siyang hindi niya
nakita ang kanyang iniibig, kung
kaya't ginamit niya ang kanyang
pangatlong mahiwagang mata upang
tukuyin ang kinalagyan nito. Halos
pagsakloban ng langit at lupa si
Demethria sa kanyang mga
nasaksihan. Dito na nagdilim ang
kanyang mga mata at mayroong isang
malawak na ulap na kumain sa
maayos na panahon.
Agad nagtungo si Demethria sa
kaharian kung saan dinala si Mario.
Dito na nakita niya ang walang buhay
na katawan ng kanyang mortal na
mang-iibig sa tapat ng hari, ang mga
tampalasan ay mga diyablong
nagsasaya sa gitna ng pagkasawi ng
isang mabuti at may malinis na
kaluluwang ligaw.
 Tinaas ni Bathalumang mahal at iniibig magpahanggang
Demethria ang kanyang kamay at ngayon ni Demethria, ang diyos na
binanggit ang mga katagang “Ikaw kinalimutan at nagkukubli sa
haring suklam at uhaw sa yaman, kalangitan dahil ayaw ng ulit
nagtagumpay ka man sa iyong magmahal. Pagkatapos, mayroong
pagkagalit ay mararanasan mo ang babaeng naliligo sa Nile
lupit at hagupit ng isang diyosang River(Pinakamataas na Ilog sa boung
galit, kasabay ng iyong pagkamatay mundo), pinaniniwalaan kong ito si
ay isasama mo ang iyong gintong Demethria. Hindi rin lang bumababa
kaharian at hindi kayo papapapasukin si Demethria sa ilog upang maligo,
sa langit, matakot kayo!!! dito rin kasi niya unang nakita ang
Isinumpa ni Bathalumang pinakahigit na lalaki sa kanyang
Demethria ang gintong kaharian ni immortal na buhay, si Mario Ang
Haring Sinto na mawasak at mabaon Alipin.
sa lupa, ang ginto ay lalapit lamang sa
Lingid sa kaalaman ng lahat, ang
may mabuti at malinis na budhi.
puot, galit, at lungkot ay kinimkim ng
Bilang mahal niya si Mario higit pa sa
bathala, nangyari ang hindi inaasahan
isang ginto, ginawan niya ito ng isang
at kilabot na pangyayari. Lingid sa
diyamanteng puntod na mala kaharian
kaalaman ng lahat, ang mabait na
at ginawa ang mga labi nito bilang
hindi kilalang diyosa ay napukaw ang
mga asul na diyamante (blue
isang demonyo dahil sa pagkasawi ng
diamond) nasiyang pinakamahal na
kanyang pinakauna at huling nilalang
uri ng diyamante sa boung mundo,
na kanyang iibigin. Ang bathala ay
nilagyan rin niya ng isang
naging masama ay ngayon ay
makapangyarihan at nagliliwanag na
pinangalanang Siva, ang dakilang
kuwentas si Mario upang hindi
tagapagwasak.
maagnas ang mga labi nito kahit isang
trilyong taun man ang lilipas. Sa
paglipas ng panahon, natakpan ng
disyerto ang puntod at nahati hati sa
ibat ibang mga kontinente, kaya
naman ang Africa ang may
pinakamaraming deposito ng
diyamante sa boung mundo, dahil dito
naroroon ang puntod ng nag-iisang