Zomervacht; Jaap Robben

Verhaalanalyse
Leon van Cuijk, 5B

Voor deze opdracht heb ik het boek ‘Zomervacht’ gelezen geschreven door Jaap Robben. Het
boek gaat over dertienjarige jongen genaamd Brian die bij zijn vader woont aangezien zijn
moeder op huwelijksreis is met haar nieuwe man. Brians vader ( Maurice ) woont in een oude
vieze caravan en hij is een beetje een verstrooide en foute man. Brian heeft een verstandelijk
gehandicapte broer genaamd Lucien die tijdelijk onderdak nodig heeft omdat de kliniek
waarin hij normaal woont wordt verbouwd. Brians vader weigert dit in eerste instantie maar
wanneer hij hoort dat hij er geld voor krijgt is hij meteen om. Maurice neemt Lucien in huis
maar laat de zorg volledig over aan Brian.

Brian ondergaat een grote ontwikkeling. In het boek wordt hij als een jonge emotionele
jongen geïntroduceerd. Door vele tegenslagen en dompers die hij ondergaat groeit hij steeds
meer uit tot een slimme en nuchtere jongen. In het begin ziet hij het verzorgen van zijn broer
als een zware opgave, later gaat dit vanzelf en voelt hij liefde voor zijn broer. Psychologisch
ondergaat hij dus een grote ontwikkeling. Seksueel verandert Brian ook wel degelijk. Hij leert
namelijk een meisje, Selma, kennen. Selma komt uit de kliniek van Lucien en is ook
gehandicapt. Toch wordt Brian verliefd op haar. In deze twee psychologische ontwikkelingen
kan ik literatuur herkennen. Verder laat dit boek vele dillema’s zien. Met de vader- en
zoonrelatie is dit aan te duiden. Brians vader Maurice is een slechte vader. Maar buurman
Emile is erg zorgzaam en hier voelt Brian zich dan ook op zijn gemak. Maar Maurice blijft
toch zijn vader. Brian is dertien jaar. Hij is verliefd op een gehandicapt meisje, heeft een
gehandicapte broer en hij heeft een verstrooide vader die niet voor hem zorgt. Wat moet hij
doen? Brian wordt steeds meer volwassen op deze jonge leeftijd. Hij leeft een leven dat
eigenlijk niet hoort voor iemand die amper dertien jaar is.

Jaap Robben heeft bij deze roman gekozen voor een open einde. Wat opvallend is aan dit
boek is dat het verhaal bijna hetzelfde begint als dat het eindigt. Namelijk met een bezoek van
Brians broer Lucien. Lucien bezoekt aan het begin van het verhaal Brian, en aan het einde
bezoekt hij zijn vertrouwde kliniek. Hier eindigt het en je weet verder ook niet wat er zal
komen van Brian of Lucien. Ook de relatie tussen Selma en Brian, en de relatie tussen Emile
en Brian eindigt open. Emile is aan het einde van het boek spoorloos verdwenen en wat er met
Selma is gebeurd is ook niet duidelijk. Robben had dit wat mij betreft leuker kunnen afsluiten.
Ik had gehoopt op een goed en sprookjesachtig einde. Maar het einde was gewoon het
terugbrengen van Lucien en daarmee de start van een nieuwe periode.

Het boek is me net zoals Robbens eerder roman ‘Birk’ goed bevallen. De psychologische
ontwikkeling van Brian staat denk ik centraal in dit boek. Het boek neigt meer naar een
volwassenenroman alhoewel er voor jongeren veel herkenningspunten in voorkomen. Het is
gemakkelijk te lezen. Kortom, een aanrader.