Leo Kastanas − Μηχανικές ταλαντώσεις 2016 − Α Θέματα

Α. ΘΕΜΑΤΑ
1. ΑΠΛΕΣ ΑΡΜΟΝΙΚΕΣ ΤΑΛΑΝΤΩΣΕΙΣ

Α.1.1 Το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ δύο διαδοχικών μηδενισμών της ταχύτητας ενός
ταλαντωτή που κάνει ΑΑΤ με περίοδο Τ, είναι:
α. Τ/2 β. Τ/4 γ. Τ δ. 2Τ

Α.1.2 Σε μια αρμονική ταλάντωση με περίοδο Τ=0,5s το υλικό σημείο περνάει από τη θέση
ισορροπίας μέσα σε χρόνο 10s,

α. 10 φορές β. 20 φορές γ. 40 φορές γ. 5 φορές

Α.1.3 Σε μια ΑΑΤ με πλάτος Α και γωνιακή συχνότητα, ω, τη χρονική στιγμή t=0, η ταχύτητα είναι
υ=0 και η απομάκρυνση, x, θετική. Οι εξισώσεις απομάκρυνσης και επιτάχυνσης είναι:

α. x=Αημ(ωt+π), α=−α0·ημ(ωt+π/2)
β. x=Αημ(ωt+π/2) α=α0·ημ(ωt+3π/2)
γ. x=Αημ(ωt+π/2), α=−α0·ημ(ωt)
δ. x=Αημ(ωt) α=α0·ημ(ωt+3π/2)

Α.1.4 Σε μια ΑΑΤ με εξίσωση της επιτάχυνσης είναι: α=α0 ημωt, οι εξισώσεις της απομάκρυνσης
και της ταχύτητας είναι :
α. x= Αημωt υ=υ0συν(ωt)
β. x=−Αημωt υ=υ0ημ(ωt+3π/2)
γ. x= Α·συνωt υ=υ0ημ(ωt+3π/2)
δ. x= −Αημωt υ=υ0ημ(ωt+π)

Α.1.5 Σε μια ΑΑΤ υλικού σημείου μάζας m, η εξίσωση απομάκρυνσης είναι της μορφής
x=Αημ(ωt+φ0). Ποιες από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι σωστές και ποιες λανθασμένες;

Ι. Η εξίσωση ταχύτητας είναι

α. υ=Αωημ(ωt+φ0+π/2) β. υ=Αωσυν(ωt) γ. υ=Αωημ(ωt+π/2)

ΙΙ. Η εξίσωση επιτάχυνσης είναι:

α. α=− Αω2ημ( ωt+φ0+π) β. α=Αω2ημ( ωt+φ0+π) γ. α=− Αω2ημ(ωt)

Α.1.6 Σε μία απλή αρμονική ταλάντωση η ταχύτητα του σώματος που ταλαντώνεται
δίνεται από τη σχέση υ = (Aω)ημωt.

Ι. Τότε η απομάκρυνση x από τη θέση ισορροπίας δίνεται από τη σχέση

3π
α. x = Aημωt. β. x = Aσυνωt. γ. x = Aημ(ωt+π). δ. x = Aημ(ωt+ )
2
ΙΙ. Τότε η επιτάχυνση, α, δίνεται από τη σχέση
3π
α. α = Aημωt. β. α = Aημ(ωt+π/2). γ. α = Aημ(ωt+π). δ. α = Aημ(ωt+ )
2

1
Α.1.7 Σε μια ΑΑΤ η γωνιακή συχνότητα είναι ω και η μέγιστη
ταχύτητα υ0. Αν η επιτάχυνση, α, μεταβάλλεται με το χρόνο με τον
τρόπο που φαίνεται στο σχήμα τότε η εξίσωση της ταχύτητας έχει τη
μορφή:

α. υ=υ0ημωt β. υ= υ0συνωt γ. υ=−υ0ημωt δ. υ=υ0ημ(ωt+3π/2)

Α.1.8 Ποιο από τα παρακάτω διαγράμματα αντιστοιχεί στη μεταβολή της ταχύτητας και ποιο στη
μεταβολή της επιτάχυνσης σε σχέση με το χρόνο;
Να γράψετε και τις εξισώσεις των υ σε σχέση με το χρόνο.

Α.1.9 Να συμπληρώσετε τα διαγράμματα που αντιστοιχούν στη μεταβολή της απομάκρυνσης και
στη μεταβολή της ταχύτητας σε σχέση με το χρόνο, σε μια ΑΑΤ. Να γράψετε τις εξισώσεις όλων
των μεγεθών ως ημιτονοειδών συναρτήσεων του χρόνου. Δίνονται το πλάτος, Α και η περίοδος, Τ.

Α.1.10 Να συμπληρώσετε τα διαγράμματα που αντιστοιχούν στη μεταβολή της απομάκρυνσης και
στη μεταβολή της επιτάχυνσης σε σχέση με το χρόνο, σε μια ΑΑΤ. Να γράψετε τις εξισώσεις όλων
των μεγεθών ως ημιτονοειδών συναρτήσεων του χρόνου. Δίνονται το πλάτος, Α και η περίοδος, Τ.

Α.1.11 Δίνεται ότι η επιτάχυνση μεταβάλλεται με το χρόνο σύμφωνα με την εξίσωση α=α0συν(ωt).
Να συμπληρώσετε τα διαγράμματα που αντιστοιχούν στη μεταβολή της απομάκρυνσης, της
ταχύτητας και της επιτάχυνσης σε σχέση με το χρόνο.

Leo Kastanas − Μηχανικές ταλαντώσεις 2016 − Α Θέματα 2

Leo Kastanas − Μηχανικές ταλαντώσεις 2016 − Α Θέματα

Α.1.12 Υλικό σημείο μάζας m κάνει ΑΑΤ με γωνιακή συχνότητα, ω, δέχεται συνισταμένη δύναμη
ΣF και η απομάκρυνση από τη θέση ισορροπίας είναι x. Η σχέση που συνδέει τα ΣF, m,ω και x
είναι:
α. ΣF=−mωx2 β. ΣF=mω2x γ. ΣF=−mω2x δ. ΣF= − mω2x2

Α.1.13 Σώμα κάνει ΑΑΤ, με πλάτος, Α και γωνιακή συχνότητα, ω. Τη χρονική στιγμή t0=0
βρίσκεται σε θέση όπου έχει υ=0 και ΣF=+F0. H εξίσωση απομάκρυνσης είναι :

α. x = Αημωt, β. x = Αημ(ωt+π/2), γ. x =Αημ(ωt+3π/2), δ. x = Αημ(ωt+π)

Α.1.14 Σε μια ΑΑΤ

α. απομάκρυνση και ταχύτητα έχουν πάντοτε αντίθετα πρόσημα
β. απομάκρυνση και επιτάχυνση έχουν πάντοτε ίδια πρόσημα
γ. απομάκρυνση και επιτάχυνση έχουν πάντοτε αντίθετα πρόσημα
δ. ταχύτητα και επιτάχυνση έχουν πάντοτε ίδια πρόσημα

A.1.15 Στο σχήμα βλέπουμε τη μεταβολή της επιτάχυνσης μιας ΑΑΤ ως

προς την απομάκρυνση, x. Η γωνιακή συχνότητα ω, της ταλάντωσης
είναι:

α. 20rad/s β. 400rad/s γ. 2rad/s δ. 200rad/s

Α.1.16 Η γωνιακή συχνότητα, ω, μιας ΑΑΤ ισούται με το ρυθμό μεταβολής της

α. συχνότητας
β. απομάκρυνσης
γ. ταχύτητας
δ. φάσης

Α.1.17 Αν διπλασιαστεί το πλάτος μιας ΑΑΤ χωρίς να μεταβληθούν τα φυσικά χαρακτηριστικά

του ταλαντωτή τότε:
α. η περίοδος διπλασιάζεται
β. η μέγιστη τιμή της κινητικής ενέργειας τετραπλασιάζεται.
γ. η μέγιστη ταχύτητα διατηρείται σταθερή.
δ. η μέγιστη τιμή της κινητικής ενέργειας μένει σταθερή.

Α.1.18 Η δυναμική ενέργεια ενός απλού αρμονικού ταλαντωτή είναι μηδέν:

α. στη θέση όπου η επιτάχυνση γίνεται μέγιστη.
β. όταν και η κινητική είναι μηδέν.
γ. στη θέση όπου η ταχύτητα γίνεται μέγιστη.
δ. στις ακραίες θέσεις του ταλαντωτή.

A.1.19 Σε μια ΑΑΤ τη χρονική στιγμή t=0 η δυναμική ενέργεια της ταλάντωσης έχει τη μέγιστη
τιμή της και η επιτάχυνση έχει αρνητική αλγεβρική τιμή. Η αρχική φάση της ταλάντωσης είναι:

α. π rad β. 3π/2 rad γ. 0 δ. π/2 rad

Α.1.20 Αρμονικός ταλαντωτής αποτελούμενος από σώμα μάζας m και ελατήριο σταθεράς k κάνει
ταλαντώσεις με πλάτος Α. Αν μεταβάλλουμε το πλάτος σε Α/4:
α. η ενέργεια υποδιπλασιάζεται. β. η μέγιστη ταχύτητα υποτετραπλασιάζεται.
γ. η περίοδος αυξάνεται. δ. Η επιτάχυνση υποδιπλασιάζεται.

3
Α.1.21 Στη διάρκεια μιας περιόδου μιας ΑΑΤ η δυναμική ενέργεια του ταλαντωτή γίνεται ίση με
την κινητική:
α. μια φορά β. δύο φορές γ. τέσσερις φορές δ. καμία φορά

Α.1.22 Σε μια ΑΑΤ σε κάποια χρονική στιγμή t το υλικό σημείο κινείται προς τη θέση ισορροπίας
του. Εκείνη τη στιγμή
α. ο ρυθμός μεταβολής της ταχύτητας είναι θετικός
β. ο ρυθμός μεταβολής της δυναμικής ενέργειας είναι θετικός
γ. ο ρυθμός μεταβολής της κινητικής ενέργειας είναι αρνητικός
δ. ο ρυθμός μεταβολής της κινητικής ενέργειας είναι θετικός

Α.1.23 To έργο της δύναμης επαναφοράς κατά τη μετακίνηση ενός σώματος μάζας m που
κάνει ΑΑΤ από μια θέση x1 με ταχύτητα υ1, σε μια θέση x2 με ταχύτητα υ2 είναι ίσο με:

α. ΣW= ½ mυ22−½mυ12 β. ΣW=0 γ. ΣW= ½Dx22−½Dx12 δ. ΣW=½ mυ12−½mυ22

Α.1.24 Σε μια ΑΑΤ ο στιγμιαίος ρυθμός μεταβολής της δυναμικής ενέργειας ισούται με

dU dU dU dU
α. =mω2·x·υ β. =− mω·x·υ γ. = − mω2·x·υ δ. = mω2·x2·υ
dt dt dt dt

Α.1.25 Σε μια ΑΑΤ το άθροισμα της δυναμικής και της κινητικής ενέργειας
α. μεταβάλλεται ανάλογα με το χρόνο, t.
β. είναι σταθερό, ανεξάρτητο του χρόνου
γ. μεταβάλλεται περιοδικά με το χρόνο
δ. μεταβάλλεται ανάλογα με το τετράγωνο της απομάκρυνσης.

Α.1.26 Αρμονικός ταλαντωτής αποτελούμενος από σώμα μάζας m και ελατήριο σταθεράς k κάνει
ταλαντώσεις με πλάτος Α. Η μέγιστη τιμή της κινητικής ενέργειας
α. εξαρτάται από τη μάζα του υλικού σημείου
β. είναι ανάλογη της πλάτους, Α.
γ. είναι ανεξάρτητη της σταθεράς, k.
δ. ισούται με ½kΑ2.

Α.1.27 Οριζόντιο ελατήριο σταθεράς k είναι στερεωμένο στο ένα του άκρο ενώ στο άλλο φέρει
σώμα μάζας m που μπορεί να ταλαντώνεται σε λείο οριζόντιο επίπεδο, με πλάτος, Α.
Ποιες από τις παρακάτω προτάσεις είναι σωστές;
α. Η περίοδος των ΑΑΤ εξαρτάται από τη σκληρότητα του ελατηρίου.
β. Η δύναμη επαναφοράς είναι ίση η δύναμη ελαστικότητας του ελατηρίου.
γ. Η μέγιστη δυναμική ενέργεια του ελατηρίου είναι μεγαλύτερη από την ενέργεια της ΑΑΤ.
δ. Κάθε φορά που το ελατήριο αποκτάει το φυσικό του μήκος η επιτάχυνση μηδενίζεται.
ε. Η μέγιστη τιμή της ταχύτητας είναι ανάλογη της σταθεράς, k.

Α.1.28 Κατακόρυφο ελατήριο σταθεράς k είναι στερεωμένο στο ένα του άκρο ενώ στο άλλο
φέρει σώμα μάζας m που μπορεί να ταλαντώνεται σε κατακόρυφο επίπεδο, με πλάτος, Α.
Η δύναμη επαναφοράς
α. είναι η δύναμη ελαστικότητας του ελατηρίου
β. είναι η συνισταμένη του βάρους και της δύναμης ελαστικότητας του ελατηρίου.
γ. είναι μηδέν στη θέση του φυσικού μήκους του ελατηρίου
δ. έχει την ίδια κατεύθυνση με το βάρος.

Leo Kastanas − Μηχανικές ταλαντώσεις 2016 − Α Θέματα 4

Leo Kastanas − Μηχανικές ταλαντώσεις 2016 − Α Θέματα

Α.1.29 Κατακόρυφο ελατήριο σταθεράς k είναι στερεωμένο στο ένα του άκρο ενώ στο άλλο
φέρει σώμα μάζας m που ισορροπεί. Ανεβάζουμε το σώμα κατακόρυφα μέχρι τη θέση του
φυσικού μήκους του ελατηρίου και το αφήνουμε ελεύθερο να κάνει ΑΑΤ.
Ποιες από τις ακόλουθες προτάσεις είναι σωστές;
α. Το πλάτος της ΑΑΤ έχει απόλυτη τιμή ίση με Α=mg/k
β. Η ενέργεια της ΑΑΤ είναι ανάλογη της σταθεράς k του ελατηρίου.
γ. Στη θέση ισορροπίας η δυναμική ενέργεια του ελατηρίου είναι ίση με ½ kΑ2.
m
δ. Η μέγιστη ταχύτητα του σώματος έχει μέτρο μικρότερο από g
k
ε. Η μέγιστη τιμή της δύναμης ελαστικότητας του ελατηρίου έχει μέτρο 2mg

Α.1.30 Ταλαντωτής αποτελούμενος από αβαρές ελατήριο, σταθεράς k και σώμα μάζας, m
κάνει κατακόρυφες ΑΑΤ πλάτους, Α. Ποιες από τις ακόλουθες προτάσεις είναι σωστές;

α. Η μέγιστη τιμή της δύναμης επαναφοράς έχει μέτρο kΑ+mg.

β. Η μέγιστη τιμή της ταχύτητας είναι ανεξάρτητη από τη σταθερά, k.
γ. Η επιτάχυνση γίνεται κατά μέτρο μέγιστη τις στιγμές που μηδενίζεται η ταχύτητα.
δ. Η μέγιστη δυναμική ενέργεια του ελατηρίου είναι ίση με την ενέργεια της ΑΑΤ.
ε. Το μέτρο της μέγιστης ταχύτητα είναι αντιστρόφως ανάλογη του m.
στ. Η μέγιστη τιμή της κινητικής ενέργειας είναι ½ kΑ2.

Α.1.31Υλικό σημείο κάνει ΑΑΤ. Να χαρακτηρίσετε ως σωστές (Σ) ή ως λανθασμένες (Λ) τις
παρακάτω προτάσεις:

α. Αν τη χρονική στιγμή t0=0 το σημείο περνάει από τη θέση ισορροπίας του και η ταχύτητα έχει
αρνητική αλγεβρική τιμή τότε η αρχική φάση είναι μηδέν.
β. Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ο ταλαντωτής περνάει δύο φορές από τη θέση στην οποία η το
μέτρο της ταχύτητας γίνεται μέγιστο.
γ. Αν διπλασιαστεί το πλάτος μιας ταλάντωσης τότε διπλασιάζεται και η μέγιστη επιτάχυνση.
δ. Όταν το μέτρο της δύναμης επαναφοράς μηδενίζεται, τότε η κινητική ενέργεια γίνεται μέγιστη.
ε. Η απόλυτη τιμή του ρυθμού μεταβολής της δυναμικής ενέργειας της ΑΑΤ παίρνει τη μέγιστη
τιμή του όταν το υλικό σημείο περνάει από τη θέση ισορροπίας του.

5
 2. ΦΘΙΝΟΥΣΕΣ ΚΑΙ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΕΣ ΤΑΛΑΝΤΩΣΕΙΣ

Α.2.1 Ταλαντωτής έχει τη χρονική στιγμή t0=0 ενέργεια Ε και πλάτος Α. Τη χρονική στιγμή που το
πλάτος του έχει γίνει Α/2, έχει χάσει ενέργεια ίση με:

α. Ε/4 β. Ε/2 γ. 3 Ε/8 δ. 3Ε/4

Α.2.2 Μια φθίνουσα ταλάντωση έχει αρχικό πλάτος Α και ενέργεια Ε. Τη χρονική στιγμή που η
ολική ενέργεια γίνεται Ε/16 το πλάτος γίνεται:

α. Α/9 β. Α/2 γ. Α/3 δ. Α/4

Α.2.3 Σώμα εκτελεί φθίνουσες ταλαντώσεις των οποίων το πλάτος μειώνεται εκθετικά με το
χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι:
α. η δύναμη επαναφοράς της ταλάντωσης είναι της μορφής −bυ.
β. η συνισταμένη δύναμη που ασκείται στο σώμα είναι της μορφής ΣF=−Dx
γ. το σώμα απορροφά ενέργεια από το περιβάλλον του.
δ. ο λόγος δύο διαδοχικών πλατών προς την ίδια διεύθυνση είναι σταθερός.

A.2.4 Σε μια φθίνουσα ταλάντωση η δύναμη που αντιστέκεται στην κίνηση του σώματος είναι της
μορφής F=−bυ και η κίνηση είναι περιοδική. Αν αυξηθεί η σταθερά απόσβεσης b και η κίνηση
συνεχίσει να είναι περιοδική, τότε η περίοδος της φθίνουσας ταλάντωσης:

α. αυξάνεται. β. δεν μεταβάλλεται. γ. μειώνεται.

Α2.5 Σε μια αμείωτη ΑΑΤ η περίοδος είναι Τ0=2π m/D. Σε μια φθίνουσα ταλάντωση με μικρή
σταθερά απόσβεσης b, η περίοδος Τ
α. είναι σταθερή αλλά μικρότερη από την Τ0.
β. είναι σταθερή αλλά μεγαλύτερη από την Τ0
γ. είναι σταθερή και ίση με Τ0.
δ. αυξάνεται κατά τη διάρκεια της φθίνουσας ταλάντωσης.

Α.2.6 Ένα σύστημα εκτελεί φθίνουσα ταλάντωση στην οποία η αντιτιθέμενη δύναμη είναι
ανάλογη της ταχύτητας. Αν η σταθερά απόσβεσης b μειωθεί λίγο, τότε το πλάτος της
ταλάντωσης
α. μειώνεται πιο γρήγορα.
β. μειώνεται πιο αργά.
γ. μειώνεται με τον ίδιο ρυθμό.
δ. αυξάνεται

Α.2.7 Σε μια φθίνουσα μηχανική ταλάντωση η δύναμη αντίστασης έχει τη μορφή Fαν=–bυ.
Αρχικά η σταθερά απόσβεσης έχει τιμή b1. Στη συνέχεια η τιμή της γίνεται b2 με b2 > b1.
Τότε:
α. Το πλάτος της ταλάντωσης μειώνεται πιο γρήγορα με το χρόνο και η περίοδός της
παρουσιάζει μικρή μείωση.
β. Το πλάτος της ταλάντωσης αυξάνεται πιο γρήγορα με το χρόνο και η περίοδός της
παρουσιάζει μικρή αύξηση.

Leo Kastanas − Μηχανικές ταλαντώσεις 2016 − Α Θέματα 6

Leo Kastanas − Μηχανικές ταλαντώσεις 2016 − Α Θέματα

γ. Το πλάτος της ταλάντωσης μειώνεται πιο γρήγορα με το χρόνο και η περίοδός της
παρουσιάζει μικρή αύξηση.
δ. Το πλάτος της ταλάντωσης αυξάνεται πιο γρήγορα με το χρόνο και η περίοδός της
παρουσιάζει μικρή μείωση.

Α.2.8 Σύστημα εκτελεί φθίνουσες ταλαντώσεις υπό την επίδραση εξωτερικής δύναμης τριβής
που δίνεται από τη σχέση F=−bυ, όπου b η σταθερά απόσβεσης. Ο ρυθμός με τον οποίο
μετατρέπεται η ενέργεια του συστήματος σε θερμότητα είναι
α. σταθερός.
β. ανάλογος της ταχύτητας.
γ. ανεξάρτητος της σταθεράς b.
δ. ανάλογος του τετράγωνου της ταχύτητας.

Α.2.9 Σύστημα εκτελεί φθίνουσες ταλαντώσεις υπό την επίδραση εξωτερικής δύναμης τριβής
που δίνεται από τη σχέση F=−bυ, όπου b η σταθερά απόσβεσης. Η σταθερά απόσβεσης
α. δεν εξαρτάται από τη μάζα του σώματος
β. εξαρτάται και από τη μάζα του σώματος
γ. εξαρτάται μόνο από το σχήμα και το μέγεθος του σώματος
δ. δεν εξαρτάται από τη φύση του περιβάλλοντος

Α.2.10 Υλικό σημείο μάζας m είναι εξαρτημένο από ελατήριο σταθεράς, k και κάνει
φθίνουσες ταλαντώσεις μέσα σε αέρα με σταθερά απόσβεσης, b. Το πλάτος του
μεταβάλλεται με το χρόνο σύμφωνα με τη σχέση Α=Α0e−Λt. Η συνισταμένη δύναμη που
δέχεται το σώμα είναι:

α. ΣF=−bυ β. ΣF=−kx γ. ΣF=−kx−bυ δ. γ. ΣF=−kx+bυ

Α.2.11 Σε μια φθίνουσα μηχανική ταλάντωση, σώματος μάζας, m, το πλάτος μειώνεται σύμφωνα
με τη σχέση: Α=Α0 e−Λt, και η δύναμη απόσβεσης είναι της μορφής F=−bυ. Η σταθερά Λ
α. είναι ανεξάρτητη της μάζας του σώματος
β. εξαρτάται μόνο από το σχήμα και το μέγεθος του σώματος
γ. εξαρτάται από τη σταθερά b και τη μάζα του σώματος
δ. εξαρτάται μόνο από τη μάζα, το μέγεθος και το σχήμα του σώματος

Α.2.12 Η σφαίρα Σ είναι αναρτημένη σε ιδανικό ελατήριο και εκτελεί φθίνουσα

ταλάντωση στο εσωτερικό του δοχείου. Με τη χρήση μιας αεραντλίας μειώνουμε
πολύ αργά την πίεση του αέρα στο δοχείο. Από τη στιγμή που σταματά η
λειτουργία της αεραντλίας, το πλάτος της ταλάντωσης της σφαίρας Σ σε σχέση με
το χρόνο
α. αυξάνεται. β. παραμένει σταθερό. γ. μειώνεται.

Α.2.13 Σύστημα εκτελεί φθίνουσες ταλαντώσεις υπό την επίδραση εξωτερικής δύναμης τριβής
που δίνεται από τη σχέση F=−bυ, όπου b η σταθερά απόσβεσης. Ο λόγος δύο διαδοχικών προς
την ίδια πλευρά πλατών είναι

Ακ Ακ Ακ Α
α. = eΛt β. = eκΛΤ γ. = e−ΛΤ δ. κ = eΛΤ
Ακ+1 Ακ+1 Ακ+1 Ακ+1
Α.2.14 Σε μια φθίνουσα μηχανική ταλάντωση το πλάτος μειώνεται σύμφωνα με τη σχέση:

7
Α=Α0 e−Λt. Τα πλάτη τις χρονικές στιγμές t0=0, t1=Τ και t2=Τ είναι αντιστοίχως Α0, Α1 και Α2. Η
σχέση που συνδέει τα πλάτη αυτά είναι:
2
β. Α02=Α1⋅Α2
2
α. Α1 =Α0⋅Α2 γ. 2Α1=(Α0+Α2) δ. Α1Α0=Α2

A.2.15 Σύστημα με ιδιοσυχνότητα f0 και σταθερά απόσβεσης, b κάνει εξαναγκασμένες

ταλαντώσεις υπό την επίδραση εξωτερικής δύναμης που μεταβάλλεται με συχνότητα, f. Το πλάτος
της εξαναγκασμένης ταλάντωσης:
α. Γίνεται άπειρο όταν η συχνότητα του διεγέρτη γίνει ίση με την ιδιοσυχνότητα του συστήματος.
β. Αυξάνεται όταν αυξηθεί η συχνότητα f του διεγέρτη.
γ. Αυξάνεται, όσο μειώνεται η διαφορά |f−f0|
δ. Μειώνεται, όσο αυξάνεται η διαφορά |f−f0|.

A.2.16 Σε μια εξαναγκασμένη ταλάντωση το σύστημα βρίσκεται σε κατάσταση συντονισμού.

Αυτό σημαίνει ότι:
α. Η ενέργεια του συστήματος συνεχώς αυξάνεται.
β. Η τιμή του πλάτους είναι σταθερή αλλά εξαρτάται από την τιμή της σταθεράς απόσβεσης.
γ. Η τιμή του πλάτους αυξάνεται εκθετικά με το χρόνο.
δ. Το πλάτος τείνει στο άπειρο.

Α.2.17 Ένας αρμονικός ταλαντωτής εκτελεί εξαναγκασμένη ταλάντωση. Όταν η συχνότητα του
διεγέρτη παίρνει τις τιμές f1=8Hz και f2=15Hz, το πλάτος της ταλάντωσης είναι το ίδιο. Θα έχουμε
μεγαλύτερο πλάτος ταλάντωσης, όταν η συχνότητα του διεγέρτη πάρει την τιμή:

α. 2Hz β. 8Hz γ. 18Hz δ. 12Hz

Α.2.18 Σώμα μάζας m είναι δεμένο στην άκρη ελατηρίου σταθεράς k και κάνει εξαναγκασμένη
ταλάντωση. Η συχνότητα του διεγέρτη είναι f και το σύστημα ταλαντώνεται με μέγιστο πλάτος.
Αν τετραπλασιάσουμε τη μάζα του σώματος και θέλουμε να διατηρήσουμε το μέγιστο πλάτος της
ταλάντωσης, στο ίδιο περιβάλλον, τότε πρέπει η συχνότητα, f, του διεγέρτη, να γίνει:

α. 2f β. f/2 γ. 4f δ. f/4

Α.2.19 Σύστημα κάνει εξαναγκασμένη ταλάντωση μέγιστου πλάτους μέσα σε αέρα με σταθερά
απόσβεσης, b. Αν αυξήσουμε ελαφρώς τη σταθερά απόσβεσης και αφού παρέλθουν τα μεταβατικά
φαινόμενα
α. το πλάτος μειώνεται αλλά η συχνότητα συντονισμού διατηρείται σταθερή
β. το πλάτος μειώνεται αλλά η συχνότητα συντονισμού αυξάνεται
γ. το πλάτος αυξάνεται αλλά η συχνότητα συντονισμού μειώνεται
δ. το πλάτος και η συχνότητα συντονισμού μειώνονται.

Α.2.20 Σύστημα κάνει εξαναγκασμένες ταλαντώσεις με συχνότητα συντονισμού f0=300Ηz. Αν η

συχνότητα του διεγέρτη του μεταβληθεί από 500Ηz έως 200Ηz, τότε το πλάτος της ταλάντωσης
του συστήματος
α. αυξάνεται και μετά μειώνεται β. μειώνεται και μετά αυξάνεται
γ. διατηρείται σταθερό δ. αυξάνεται μέχρι να γίνει άπειρο

Α2.21 Το σώμα μάζας m του σχήματος εκτελεί εξαναγκασμένη ταλάντωση

μέσα σε δοχείο που περιέχει αέρα υπό πίεση, από τον οποίο δέχεται δύναμη

Leo Kastanas − Μηχανικές ταλαντώσεις 2016 − Α Θέματα 8

Leo Kastanas − Μηχανικές ταλαντώσεις 2016 − Α Θέματα

της μορφής F'=−bυ με b=σταθ. Αν μειωθεί η πίεση του αέρα στο δοχείο, με αποτέλεσμα να
υπάρξει μια μικρή μείωση της σταθεράς b, το σώμα θα εκτελέσει:
α. αμείωτη ταλάντωση μικρότερου πλάτους.
β. αμείωτη ταλάντωση μεγαλύτερου πλάτους.
γ. απεριοδική κίνηση.
δ. αμείωτη ταλάντωση ίδιου πλάτους.

Α.2.22 Μικρό σώμα μάζας m είναι δεμένο στο άκρο κατακόρυφου ελατηρίου και κρέμεται από
οροφή. Με μια αντλία μπορούμε να μεταβάλλουμε την πίεση του αέρα. Το σύστημα κάνει
φθίνουσες ταλαντώσεις. Η δύναμη αντίστασης του αέρα είναι της μορφής F=−bυ, η b είναι
σταθερά. Ποιες από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι σωστές;

α. Το πλάτος της φθίνουσας ταλάντωσης μειώνεται σύμφωνα με τη σχέση Α=Α0eΛt.

β. Η σταθερά απόσβεσης b εξαρτάται από το σχήμα, το μέγεθος και τη μάζα του σώματος.
γ. Αν αυξήσουμε την πίεση του αέρα η απόσβεση των ταλαντώσεων γίνεται ταχύτερη.
δ. Για μια δεδομένη τιμή του b η περίοδος διατηρείται σταθερή.
ε. Αν η τιμή του b ελαττωθεί η περίοδος αυξάνεται.
στ. Αν το σύστημα ήταν μέσα σε παχύρευστο υγρό η κίνηση θα ήταν απεριοδική.
z. Αν Α0, Α1και Α2 τα πλάτη τις χρονικές στιγμές t0=0, t1=Τ και t2=2Τ τότε ισχύει Α12=Α0Α2.
η. Όταν τα αμορτισέρ του αυτοκινήτου φθαρούν η σταθερά απόσβεσης μειώνεται και οι
ταλαντώσεις σβήνουν πιο γρήγορα.
θ. Η ενέργεια της φθίνουσας ταλάντωσης μειώνεται σύμφωνα με τη σχέση Ε=Ε0e−2Λt.
ι. Η σταθερά Λ εξαρτάται από τη μάζα και τη σταθερά απόσβεσης b.

Α.2.23 Η διάταξη του σχήματος κάνει εξαναγκασμένες ταλαντώσεις. Το σύστημα έχει

ιδιοσυχνότητα f0 (όταν η b=0) και ο διεγέρτης συχνότητα f. Ποιες από τις προτάσεις που
ακολουθούν είναι σωστές και ποιες λανθασμένες;

α. Το πλάτος της εξαναγκασμένης ταλάντωσης εξαρτάται από τη συχνότητα f

του διεγέρτη.
β. Η αύξηση της συχνότητας του διεγέρτη συνεπάγεται και αύξηση του
πλάτους της ταλάντωσης.
γ. Όταν η σταθερά απόσβεσης b είναι διάφορη του μηδενός, αλλά μικρή το
σύστημα συντονίζεται όταν η συχνότητα του διεγέρτη γίνεται ακριβώς ίση με
1
την ιδιοσυχνότητα f0= k/m του συστήματος.
2π
δ. Η αύξηση της σταθεράς απόσβεσης του συστήματος δεν επηρεάζει την τιμή του πλάτους
ταλάντωσης κατά το συντονισμό.
ε. Η διεγείρουσα δύναμη προσφέρει ενέργεια στο σύστημα με συχνότητα ίση με την ιδιοσυχνότητα
f0 του συστήματος.
στ. Στο συντονισμό η ενέργεια μεταφέρεται στο σύστημα κατά το βέλτιστο τρόπο.
ζ. Στις ταλαντώσεις με απόσβεση η συχνότητα συντονισμού είναι λίγο μικρότερη από την
ιδιοσυχνότητα f0 και όσο αυξάνεται η απόσβεση η μείωση της συχνότητας συντονισμού γίνεται
μεγαλύτερη.
η. Όσο μικρότερη είναι η διαφορά |f−f0|, τόσο μεγαλύτερο γίνεται το πλάτος της ταλάντωσης.
θ. Ο συντονισμός είναι αιτία κατάρρευσης κτιρίων κατά τους σεισμούς.
3. ΣΥΝΘΕΣΗ ΑΡΜΟΝΙΚΩΝ ΤΑΛΑΝΤΩΣΕΩΝ

9
Α.3.1 Κατά τη σύνθεση δύο ΑΑΤ ίδιας συχνότητας που γίνονται γύρω από το ίδιο σημείο
προκύπτει μια νέα ΑΑΤ
α. ανεξάρτητα από τη διεύθυνση των δύο συνιστωσών ΑΑΤ
β. μόνο αν είναι ίδια και η διεύθυνση των δύο συνιστωσών ΑΑΤ
γ. μόνο αν είναι ίδια η διεύθυνση και το πλάτος των δύο συνιστωσών ΑΑΤ
δ. μόνο αν είναι ίδιο το πλάτος των δύο συνιστωσών ΑΑΤ.

Α.3.2 Κατά τη σύνθεση δύο ΑΑΤ της ίδια διεύθυνσης και ίδιας συχνότητας που γίνονται γύρω
από το ίδιο σημείο, προκύπτει ΑΑΤ σταθερού πλάτους, το οποίο
α. εξαρτάται από τη συχνότητα των δύο ΑΑΤ
β. εξαρτάται από το πλάτος και τη συχνότητα των δύο ΑΑΤ
γ. εξαρτάται από το πλάτος και τη διαφορά φάσης των δύο ΑΑΤ
δ. είναι ανεξάρτητο από τη διαφορά φάσης των δύο ΑΑΤ

Α3.3 Η σύνθετη ταλάντωση ενός σώματος προκύπτει από δύο απλές αρμονικές ταλαντώσεις
ίδιας συχνότητας που γίνονται γύρω από την ίδια θέση ισορροπίας στην ίδια διεύθυνση με
εξισώσεις x1=Α1ημ(ωt) και x2=Αημ(ωt+φ). Η εξίσωση απομάκρυνσης της σύνθετης ταλάντωσης
είναι y=Α·ημ(ωt+θ).

Ι. Το πλάτος της σύνθετης ταλάντωσης είναι

α. Α= Α12+Α22+Α1Α2συνφ, β. Α= Α12+Α22+2Α1Α2συνφ, γ. Α= Α12+Α22

ΙΙ. Η διαφορά φάσης, θ μεταξύ της συνισταμένης και της x1 δίνεται από τη σχέση:

Α2ημφ Α1ημφ Α1ημφ

α. εφθ= β. εφθ= γ. εφθ=
Α1+Α2συνφ Α2+Α1συνφ Α1+Α2συνφ

Α.3.4 Σώμα εκτελεί ταυτόχρονα δύο απλές αρμονικές ταλαντώσεις με εξισώσεις

x1=A1ημωt και x2 =A2 ημ(ωt+π) που γίνονται στην ίδια διεύθυνση και γύρω από το ίδιο
σημείο, με A1>A2. Η σύνθετη ταλάντωση που προκύπτει έχει
α. φάση απομάκρυνσης ωt+π και πλάτος A1 −A2.
β. φάση απομάκρυνσης ωt+π και πλάτος A2 +A1.
γ. φάση απομάκρυνσης ωt και πλάτος A1 −A2.
δ. φάση απομάκρυνσης ωt+π και πλάτος (Α1+Α2)/2.

Α.3.5 Σώμα εκτελεί ταυτόχρονα δύο απλές αρμονικές ταλαντώσεις με εξισώσεις

x1=A1ημωt και x2 =A2 ημ(ωt+π) που γίνονται στην ίδια διεύθυνση και γύρω από το ίδιο
σημείο, με A2>A1. Η σύνθετη ταλάντωση που προκύπτει έχει
α. φάση απομάκρυνσης ωt+π και πλάτος A2 −A1.
β. φάση απομάκρυνσης ωt+π και πλάτος A2 +A1.
γ. φάση απομάκρυνσης ωt και πλάτος A2 −A1.
δ. φάση απομάκρυνσης ωt+π και πλάτος (Α1+Α2)/2.

Α.3.6 Κατά τη σύνθεση δύο ΑΑΤ ίδιας διεύθυνσης που εκτελούνται γύρω από το ίδιο
σημείο με εξισώσεις x1=4ημωt και x2=4ημωt προκύπτει μια ΑΑΤ με εξίσωση απομάκρυνσης

Leo Kastanas − Μηχανικές ταλαντώσεις 2016 − Α Θέματα 10

Leo Kastanas − Μηχανικές ταλαντώσεις 2016 − Α Θέματα

α. x=8ημ(ωt+π) β. x=4⋅ημωt γ. x=0 δ. x=8ημωt

Α.3.7 Κατά τη σύνθεση δύο ΑΑΤ ίδιας διεύθυνσης γύρω από το ίδιο σημείο με εξισώσεις
x1=4ημωt και x2=7ημ(ωt+π), προκύπτει μια ΑΑΤ με εξίσωση απομάκρυνσης:

α. x=11ημωt β. x=11ημ(ωt+π) γ. x=3ημωt δ. x=3ημ(ωt+π)

Α.3.8 Κατά τη σύνθεση δύο ΑΑΤ ίδιας διεύθυνσης γύρω από το ίδιο σημείο με εξισώσεις
x1=5ημωt και x2=2ημ(ωt+π), προκύπτει μια ΑΑΤ με εξίσωση απομάκρυνσης:

α. x=3ημωt β. x=7ημ(ωt+π) γ. x=7ημωt δ. x=3ημ(ωt+π/2)

Α.3.9 Κατά τη σύνθεση δύο ΑΑΤ ίδιας διεύθυνσης γύρω από το ίδιο σημείο με εξισώσεις
x1=6ημωt και x2=6ημ(ωt+π), προκύπτει μια ΑΑΤ με εξίσωση απομάκρυνσης:

α. x=6ημωt β. x=12ημ(ωt+π) γ. x=0 δ. x=12ημ(ωt)

Α.3.10 Κατά τη σύνθεση δύο ΑΑΤ της ίδια διεύθυνσης που γίνονται γύρω από το ίδιο
σημείο προκύπτει ΑΑΤ σταθερού πλάτους, μόνο αν οι επιμέρους ταλαντώσεις έχουν:
α. ίδιο πλάτος
β. ίδιες συχνότητες
γ. συχνότητες που η μια να είναι ακέραιο πολλαπλάσιο της άλλης.
δ. παραπλήσιες συχνότητες

Α.3.11 Το διακρότημα είναι αποτέλεσμα σύνθεσης 2 ΑΑΤ που γίνονται γύρω από το ίδιο
σημείο, έχουν ίδια διεύθυνση και:
α. διαφορετικές συχνότητες.
β. ίσα πλάτη και συχνότητες που είναι ακέραια πολλαπλάσια μιας θεμελιώδους.
γ. ίσα πλάτη και συχνότητες που διαφέρουν λίγο μεταξύ τους.
δ. συχνότητες που διαφέρουν λίγο μεταξύ τους και διαφορετικά πλάτη.

Α.3.12 Το διακρότημα είναι

α. μια απλή αρμονική ταλάντωση
β. μια περιοδική αλλά όχι αρμονική κίνηση
γ. μια ταλάντωση μεταβαλλόμενης συχνότητας
δ. ομαλά μεταβαλλόμενη κίνηση

Α.3.13 Συνθέτουμε δύο ΑΑΤ ίδιας διεύθυνσης και ίδιου πλάτους Α, που γίνονται γύρω από την
ίδια θέση ισορροπίας με γωνιακές συχνότητες ω1 και ω2 και εξισώσεις x1=Αημ(ω1t) και
ω -ω ω +ω
x2=Αημ(ω2t). Η εξίσωση της συνισταμένης κίνησης είναι y=2Ασυν( 1 2 t) · ημ( 1 2 t)
2 2
Ι. Η γωνιακή συχνότητα της συνισταμένης ταλάντωσης, ωμ θα είναι:
ω -ω ω +ω
α. ωμ=ω1+ω2 β. ωμ=ω1−ω2 γ. ωμ= 1 2 δ. ωμ= 1 2
2 2
ΙΙ. Το πλάτος της συνισταμένης ταλάντωσης δίνεται από τη σχέση:

ω1-ω2 ω -ω ω1+ω2
α. Α′=Ασυν( t) β. Α′=2Ασυν( 1 2 t) γ. Α′=2Ασυν( t), δ. Α′=2Α
2 2 2

11
ΙΙΙ. Το πλάτος της συνισταμένης ταλάντωσης μεταβάλλεται με γωνιακή συχνότητα ωδ που είναι:

ω1+ω2 ω1-ω2
α. ωδ=|ω1−ω2| β. ωδ= γ. ωδ= δ. ωδ=ω1+ω2
2 2

Α.3.14 Σώμα εκτελεί ταυτόχρονα δύο αρμονικές ταλαντώσεις ίδιου πλάτους και διεύθυνσης. Οι
συχνότητες f1 και f2 (f1 > f2) των δύο ταλαντώσεων διαφέρουν λίγο μεταξύ τους, με αποτέλεσμα
να παρουσιάζεται διακρότημα.

Ι. To χρονικό διάστημα ανάμεσα από δύο διαδοχικούς μηδενισμούς του πλάτους λέγεται
περίοδος διακροτήματος και είναι:
1 1 1 1 2
α. Δt= β. Δt= − γ. Δt= δ. Δt=
f1+f2 f2 f1 f1-f2 f1+f2

ΙΙ. Το χρονικό διάστημα ανάμεσα από δύο διαδοχικές διελεύσεις του σώματος από τη θέση
ισορροπίας του είναι:
1 1 1 1 2
α. Δt= β. Δt= − γ. Δt= δ. Δt=
f1+f2 f2 f1 f1-f2 f1+f2

Α.3.15 Δύο ταλαντώσεις με συχνότητες f1 και f2 δημιουργούν διακροτήματα. Ο αριθμός Ν των

μηδενισμών του πλάτους σε χρονικό διάστημα Δt είναι:

f1+f2 |f1-f2|
α. Ν= Δt β. Ν= |f1−f2|Δt γ. Ν= Δt δ. Ν=2|f1−f2|Δt
2 2

Α.3.16 Δύο ταλαντώσεις με συχνότητες f1 και f2 δημιουργούν διακροτήματα. Ο αριθμός Ν των

διελεύσεων του υλικού σημείου από τη θέση ισορροπίας σε χρονικό διάστημα μιας περιόδου
διακροτήματος είναι:

f1-f2 f1+f2 |f1-f2| f1+f2

α. Ν= β. Ν= γ. Ν= δ. Ν=
|f1+f2| |f1-f2| 2(f1+f2) 2|f1-f2|

Α.3.17 Ένα σώμα εκτελεί ταυτόχρονα δύο αρμονικές ταλαντώσεις, ίδιας διεύθυνσης και ίδιου
πλάτους Α, που πραγματοποιούνται γύρω από το ίδιο σημείο. Oι συχνότητες των δύο
ταλαντώσεων f1 και f2 διαφέρουν λίγο μεταξύ τους, με f2>f1. Ποιες από τις προτάσεις που
ακολουθούν είναι σωστές
α. το σώμα εκτελεί απλή αρμονική ταλάντωση.
β. η συχνότητα της συνισταμένης ταλάντωσης είναι ίση με fμ= ½(f1+f2)
1
γ. Το χρονικό διάστημα μεταξύ δύο διαδοχικών μηδενισμών του πλάτους είναι Δt=
f1+f2
δ. Το πλάτος μεταβάλλεται αργά από 0 έως 2Α.
ε. Αν η f1 μείνει σταθερή και η f2 αυξηθεί το πλάτος του διακροτήματος θα μεταβάλλεται με πιο
γρήγορο ρυθμό.
στ. Αν η f2 μείνει σταθερή και η f1 αυξηθεί χωρίς να ξεπεράσει την τιμή της f2, το χρονικό
διάστημα μεταξύ δύο διαδοχικών μηδενισμών του πλάτους θα μειωθεί.
Α.3.18 Συνθέτουμε δύο ΑΑΤ ίδιου πλάτους, ίδιας διεύθυνσης που γίνονται γύρω από το ίδιο
σημείο και έχουν συχνότητες f1=200Ηz και f2 =100Ηz. Η συχνότητα της συνισταμένης ταλάντωσης
θα είναι:

Leo Kastanas − Μηχανικές ταλαντώσεις 2016 − Α Θέματα 12

Leo Kastanas − Μηχανικές ταλαντώσεις 2016 − Α Θέματα

α. 100Ηz β. 300Ηz γ. 150Ηz δ. 200Ηz

Α.3.19 Υλικό σημείο κάνει ταυτόχρονα δύο ΑΑΤ ίδιου πλάτους, Α που γίνονται στην ίδια
διεύθυνση γύρω από την ίδια θέση ισορροπίας με συχνότητες f1, f2 που διαφέρουν λίγο μεταξύ
τους. Τότε:
α. Το πλάτος της συνισταμένης ΑΑΤ είναι σταθερό ίσο με 2Α.
β. Η μέγιστη τιμή του πλάτους της συνισταμένης κίνησης είναι 2Α.
γ. Ο χρόνος ανάμεσα από δύο διαδοχικούς μηδενισμούς του πλάτους είναι είναι t=1/(f1+f2).
δ. Η συχνότητα ταλάντωσης του υλικού σημείου είναι f=|f1−f2|.

Α.3.20 Το αποτέλεσμα της σύνθεσης δύο αρμονικών ταλαντώσεων, που γίνονται στην ίδια
διεύθυνση, γύρω από την ίδια θέση ισορροπίας, έχουν το ίδιο πλάτος και συχνότητες f1, f2 με f1≈f2
είναι:
α. Αρμονική ταλάντωση με συχνότητα ½(f1+f2)
β. Περιοδική κίνηση συχνότητας |f1−f2|
γ. Περιοδική κίνηση συχνότητας ½(f1+f2).
δ. Περιοδική κίνηση με σταθερό πλάτος

Α.3.21 Σώμα εκτελεί ταυτόχρονα δύο αρμονικές ταλαντώσεις ίδιου πλάτους και διεύθυνσης. Οι
συχνότητες f1 και f2 (f1 > f2) των δύο ταλαντώσεων διαφέρουν λίγο μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να
παρουσιάζεται διακρότημα. Αν η συχνότητα f2 προσεγγίσει τη συχνότητα f1, χωρίς να γίνει
μικρότερη από αυτή, τότε ο αριθμός μηδενισμών του πλάτους που εμφανίζονται σε ένα σταθερό
χρονικό διάστημα Δt, θα

α. μειωθεί. β. αυξηθεί γ. παραμείνει ο ίδιος.

Α.3.22 Να χαρακτηρίσετε ως σωστές (Σ) ή ως λανθασμένες (Λ) τις παρακάτω προτάσεις:

1. Το διακρότημα είναι μια απλή αρμονική ταλάντωση.

2. Η σταθερά απόσβεσης b σε μια φθίνουσα ταλάντωση εξαρτάται από τη μάζα του σώματος.
3. Σε μια φθίνουσα μηχανική ταλάντωση ο ρυθμός μείωσης του πλάτους μειώνεται όταν αυξάνεται
η σταθερά απόσβεσης b.
4. Κατά το συντονισμό η ενέργεια μεταφέρεται στο σύστημα με το βέλτιστο τρόπο γι΄ αυτό και το
πλάτος γίνεται μέγιστο.
5. Η περίοδος του διακροτήματος, Τδ, ισούται με το χρόνο ανάμεσα από δύο διαδοχικούς
μηδενισμούς της απομάκρυνσης του ταλαντωτή από τη θέση ισορροπίας του.
6. Αν τα αμορτισέρ ενός αυτοκινήτου φθαρούν τότε η τιμή της σταθεράς απόσβεσης αυξάνεται.
7. Σε μια εξαναγκασμένη ταλάντωση κατά τη διάρκεια του συντονισμού οι απώλειες της ενέργειας
του ταλαντωτή ελαχιστοποιούνται.
8. Σε μια εξαναγκασμένη ταλάντωση το πλάτος εξαρτάται από τη συχνότητα του διεγέρτη.
9. Ο συντονισμός μπορεί να είναι αιτία πτώσης κτηρίων κατά τη διάρκεια ενός σεισμού.
10. Η αύξηση της σταθεράς απόσβεσης, μετατοπίζει τη συχνότητα συντονισμού σε μικρότερες
τιμές από την ιδιοσυχνότητα του συστήματος.

Απαντήσεις

Α1: 1.1 α, 1.2 γ, 1.3 β, 1.4 β, 1.5 α− β, 1.6 δ,β, 1.7 γ, 1.12 γ, 1.13 γ, 1.14 γ, 1.15 α, 1.16 δ, 1.17 β,

13
1.18 α, 1.19 δ, 1.20 β, 1.21 γ, 1.22 δ, 1.23 α, 1.24 α, 1.25 β, 1.26 δ, 1.27 α−β−δ, 1.28 β, 1.29
α,γ,δ,ε 1.30 γ,ε,στ, 1.31 β,γ,δ,

Α2: 2.1 δ, 2.2 δ, 2.3 δ, 2.4 α, 2.5 β, 2.6 β, 2.7 γ, 2.8 δ, 2.9 α, 2.10γ, 2.11γ. 2.12γ, 2.13δ, 2.14α,
2.15γ, 2.16β, 2.17δ, 2.18β, 2.19δ, 2.20α, 2.21β, 2.22 γ,δ,στ, ζ,θ,ι, 2.23 α,στ,ζ,η,θ,

Α3: 3,1β, 3.2γ, 3.3α, 3.4γ, 3.5α, 3.6δ, 3.7δ, 3.8α , 3.9γ, 3.10β, 3.11γ, 3.12β, 3.13δ,β,α, 3.14 γ,α,
3.15β, 3.16β, 3.17β,δ,ε, 3.18 γ, 3.19 β, 3.20 γ, 3.21 α, 3.22 Λ,Λ,Λ,Σ, Λ,Λ,Λ,Σ,Σ,Σ

Leo Kastanas − Μηχανικές ταλαντώσεις 2016 − Α Θέματα 14