Professional Documents
Culture Documents
ΘΕΜΑΤΑ
Δ.1.1 Ένας κύβος μάζας m=10kg ισορροπεί τοποθετημένος πάνω σε λείο οριζόντιο επίπεδο. Στη
μια κατακόρυφη έδρα του κύβου είναι δεμένη η μια άκρη ιδανικού οριζόντιου ελατηρίου σταθεράς
k=250Ν/m, του οποίου η άλλη άκρη είναι δεμένη σε
ακλόνητο σημείο κατακόρυφου τοίχου. Το ελατήριο
βρίσκεται στο φυσικό του μήκος. Στην απέναντι
κατακόρυφη έδρα του κύβου είναι δεμένο μη ελαστικό
και αβαρές νήμα το οποίο έχει όριο θραύσεως Fθρ=120Ν .
Μέσω του νήματος ασκούμε στο σώμα δύναμη κατά τη
διεύθυνση του άξονα του ελατηρίου και με φορά τέτοια
ώστε το ελατήριο να επιμηκύνεται. Το μέτρο της
δύναμης μεταβάλλεται σε συνάρτηση με την επιμήκυνση x του ελατηρίου σύμφωνα με την
εξίσωση F=80+200x (SI).
Α. Να βρείτε τη δυναμική ενέργεια του ελατηρίου τη στιγμή που κόβεται το νήμα.
Β. Να βρείτε την ταχύτητα του κύβου τη στιγμή που κόβεται το νήμα.
Γ. Να γράψετε την εξίσωση της απομάκρυνσης x=f(t). Να θεωρήσετε ως t0=0 τη στιγμή που
κόβεται το νήμα, αρχή του άξονα κίνησης τη θέση ισορροπίας του κύβου και θετική φορά εκείνη
κατά την οποία το ελατήριο επιμηκύνεται.
Δ. Να βρείτε μετά από πόσο χρόνο από τη στιγμή t0=0 που κόβεται το νήμα, θα περάσει ο κύβος
από τη θέση ισορροπίας του για πρώτη φορά.
Λύση
Γ. Η ΑΑΤ έχει εξίσωση: x=Αημ(ωt+φ0). Τη χρονική στιγμή t0=0 που αρχίζει η ΑΑΤ, η
απομάκρυνση είναι x=+0,2m και η ταχύτητα, υ= 3m/s.
Για το πλάτος γράφουμε ΑΔΕ ταλαντωτή: ½kx2+ ½mυ2= ½kΑ2 ⎯⎯⎯→
x = 0,2 m
…→ Α=0,4m
Η γωνιακή συχνότητα: ω= k/m→ ω=5rad/s
Για t0=0 είναι x=0,2m και υ>0 . Άρα 0,2=0,4ημφ0→ ημφ0=ημ(π/6)→ φ0=π/6 rad και φ0=5π/6rad.
Με υ>0 επιλέγουμε το φ0=π/6rad
Άρα x=0,4ημ(5t+π/6) (SI)
k =0
Δ. Για x=0 έχουμε: ημ(5t+π/6)=0→ 5t+π/6=2κπ και 5t+π/6=2κπ+π ⎯⎯→ t=π/6s
Λύση
Α. Στην αρχική θέση (ΑΘ) το σώμα ισορροπεί με το ελατήριο ανοιγμένο από το φυσικό του
μήκος κατά d1: ΣF=0→ Fν−w−Fελ,1=0→ Fν−mg−kd1=0→ d1=0,1m.
Ο χρόνος Δt1 κατά τον οποίο το σώμα επιταχύνεται ισοδυναμεί με το χρόνο για να φτάσει από το
πάνω πλάτος (t=0) μέχρι τη θέση ισορροπίας (x=0) Άρα Δt1=Τ/4 →Τ=4Δt1→ T=0,2πs
Τ=2π m/k→k=4π2m/Τ2→ k=200Ν/m
Δp Δp
Β. Ο ρυθμός μεταβολής της ορμής είναι:| | = |ΣF|=mg→ | |=20N
Δt Δt
Γ. Η χρονική στιγμή t2 αντιστοιχεί στη μέγιστη συσπείρωση του ελατηρίου δηλαδή στη θέση
του κάτω (θετικού) πλάτους, άρα Δt2=Τ/2→Δt2=2Δt1→ Δt2=0,1π s.
Στην ίδια θέση η δυναμική ενέργεια του ελατηρίου είναι Uελ,max= ½k(A+d2)2→ Uελ,max=9J
Δ. Όταν το σώμα περνάει από τη θέση του φυσικού μήκους η απομάκρυνση από τη θέση
2 2 2
ισορροπίας είναι x=−d2=−0,2m. Από την ΑΔΕτ: ½kx + ½mυ = ½kΑ → … |υ|= 3m/s.
Αφού για t=0, το x=−Α η αρχική φάση είναι φ0=3π/2 rad και η εξίσωση x=0,2ημ(10t+3π/2) (SI)
73
Δ.1.3 Δύο σώματα με μάζες m1 =1kg και m2 =3kg ηρεμούν σε
λείο οριζόντιο επίπεδο, δεμένα στα άκρα δύο οριζόντιων ιδανικών
ελατηρίων με σταθερές k1 =100N/m και k2 =50N/m αντίστοιχα,
απέχοντας απόσταση d=0,3m. Εκτρέπουμε τη m1 προς τα
αριστερά κατά A=0,5m και το αφήνουμε ελεύθερο να εκτελέσει
ΑΑΤ. Μετά από λίγο συγκρούεται πλαστικά με το σώμα m2 . Να
βρεθούν:
Α. Το μέτρο της ταχύτητας του m1 πριν την κρούση
Β. Το μέτρο της κοινής ταχύτητας των σωμάτων αμέσως μετά την
κρούση.
Γ. Η ενέργεια ταλάντωσης του συσσωματώματος μετά την
κρούση.
Δ. Η απώλεια ενέργειας κατά την κρούση.
Ε. Ο ρυθμός μεταβολής κινητικής ενέργειας αμέσως μετά την
κρούση.
Για την ΑΑΤ του συσσωματώματος ως θετική να θεωρηθεί η
φορά προς τα δεξιά.
Λύση
Α. Γράφω ΑΔΕτ για την ΑΑΤ του m1 για να βρω την ταχύτητα υ1, στη θέση x1=d, λίγο πριν την
κρούση:
K+U=E→ ½kd2+ ½m1υ12= ½k1Α2 → υ1=4m/s
Γ. Μετά την κρούση το σύστημα m1+m2 και των δύο ελατηρίων κάνει ΑΑΤ με σταθερά
επαναφοράς D=k1+k2=200N/m και θέση ισορροπίας στο (Ο) που απέχει απόσταση, x από το
σημείο κρούσης Δ. Στη Θέση (Ο) το συσσωμάτωμα δέχεται δύο δυνάμεις από τα ελατήρια, την
F1=k1(d−x) και F2=k2x
kd
ΣF=0→ F1−F2=0→ k1(d−x)−k2x→x= 1 → x=0,2m
k1+k2
Μετά την κρούση η ενέργεια ταλάντωσης είναι: Ε= ½Dx2+ ½(m1+m2)V2→ E=5J
Δ. Η απώλεια ενέργειας λόγω κρούσης είναι η απόλυτη τιμή της μεταβολής της κινητικής
ενέργειας κατά την κρούση
Εαπ=|kτελ−Καρχ|= |½(m1+m2)V2 − ½m1υ1 | → Εαπ=6J
2
E. O ρυθμός μεταβολής κινητικής ενέργειας είναι η ισχύς της συνισταμένης δύναμης ΣF.
ΔΚ ΔΚ
= PΣF=ΣF·V=−DxV=−150Ν/m)·(0,2m)(1m/s)→ =−30J/s.
Δt Δt
Λύση
Το σώμα m δέχεται τη δύναμη F και την τριβή Τ=μmg από την επαφή του με το δοκάρι. Το
δοκάρι δέχεται τη δύναμη Fελ λόγω του ελατηρίου και την τριβή Τ′ που είναι η αντίδραση της Τ.
Α. Γράφω ΘΜΚΕ για το m για μετατόπιση [(L/2)+d] δηλαδή μέχρι να φτάσει στο τέλος του
δοκαριού με ταχύτητα υ1:
L L
WF+WT=Kτ−Κα→ F( +d) − μmg( +d)= ½mυ12→υ1=3 2m/s
2 2
Γ. Μόλις το σώμα m φύγει από πάνω του, το δοκάρι κάνει ΑΑΤ με πλάτος Α που αποτελεί και
τη μέγιστη συσπείρωση του οριζόντιου ελατηρίου. Από την ΑΔΕταλ:
2 2
Ε=Κ+U→ ½kΑ = Κδ+ ½kd → ...→A= 3/15m
Δ. Με θετική τη φορά προς τα δεξιά κατασκευάζουμε την εξίσωση απομάκρυνσης των ΑΑΤ του
δοκαριού: x=Αημ(ωt+φ0).
Τα στοιχεία της ΑΑΤ: ω= k/Μ→ ω=5rad/s , Α= 3/15m και για t=0 x=d=0,1m και υ>0
3 k = 0,υ ; 0
x=Αημ(ωt+φ0)→0,1= ημφ0→ ημφ0= 3/2→ φ0=2κπ+π/3 ⎯⎯⎯⎯ → φ0=π/3rad.
15
Στη μέγιστη συσπείρωση η απομάκρυνση είναι x=−Α.
x =− A k =0
x=Αημ(ωt+π/3) ⎯⎯⎯ → ημ(5t+π/3)=−1→(5t+π/3)=2kπ+3π/2 ⎯⎯→ t=7π/30s.
L L
Ε. Το έργο της συνολικής τριβής είναι Wολ,Τ= −Τ ( +d) + Τ′d=−Τ =−2,5J
2 2
Άρα η θερμότητα είναι Q=2,5J
75
Δ.1.5 Τα σώματα με μάζες m1=1kg και m2=4kg εφάπτονται
μεταξύ τους και βρίσκονται ακίνητα πάνω σε λείο οριζόντιο
επίπεδο δεμένα στην άκρη δύο όμοιων ελατηρίων σταθεράς
k1=k2=k=100Ν/m που βρίσκονται αρχικά στο φυσικό τους
μήκος. Μετακινούμε τα σώματα ώστε τα ελατήρια να
συσπειρωθούν κατά 0,2m το καθένα και τη χρονική στιγμή t0=0
αφήνονται ελεύθερα να κάνουν ΑΑΤ. Τα σώματα συγκρούονται
τη χρονική στιγμή t1=π/15s.
Α. Να γράψετε τις εξισώσεις απομάκρυνσης των δύο σωμάτων
συναρτήσει του χρόνου θεωρώντας ως θετική τη φορά προς τα
δεξιά.
Β. Να υπολογίσετε τις ταχύτητες τη στιγμή της κρούσης.
Γ. Η κρούση που ακολουθεί είναι πλαστική. Να αποδείξετε ότι
το συσσωμάτωμα θα κάνει ΑΑΤ και να υπολογίσετε την
ενέργειά της.
Δ. Όταν το συσσωμάτωμα διέρχεται από τη θέση x1′=+0,1m
αφαιρούμε ακαριαία το ένα από τα δύο ελατήρια χωρίς να επηρεάσουμε την ταχύτητα του
σώματος. Να υπολογίσετε το λόγο του νέου πλάτους των ΑΑΤ του συσσωματώματος προς το
παλιό.
Λύση
Α. Για τις ΑΑΤ: ω1= k/m1=10rad/s και ω2= k/m2=5rad/s, το πλάτος Α1=Α2=0,2m οι μέγιστες
ταχύτητες υ01=Α1ω1=2m/s και υ02=Α2ω2=1m/s. Θεωρούμε ως αρχή των απομακρύνσεων (x=0) την
αρχική θέση ισορροπίας.
Για t=0, x1=Α άρα φ0=π/2rad και x2=−Α, άρα φ0=3π/2rad. Συνεπώς οι εξισώσεις είναι:
x1=0,2ημ(10t+π/2) (SI) και x2=0,2ημ(5t+3π/2) (SI)
Β. Τα σώματα συγκρούονται τη χρονική στιγμή t=π/15s στη θέση x1, δηλαδή αριστερά από τη
t =π /15
θέση ισορροπίας τους: x1=Α1ημ(ωt+π/2) ⎯⎯⎯ → x1=0,2ημ(7π/6)=−0,1m
t =π /15
x2=Α2ημ(ωt+3π/2) ⎯⎯⎯→ x2=0,2·ημ(11π/6)=−0,1m
t =π /15
με ταχύτητες: υ1=υ01συν(10t+π/2) ⎯⎯⎯ → υ1=2·συν(7π/6)=− 3m/s
t =π /15
υ2=υ02συν(10t+3π/2) ⎯⎯⎯→ υ2=1συν(11π/6)= 3/2m/s
Δ. Με τα δύο ελατήρια μετά την κρούση, το σύστημα έχει πλάτος Α: Ε= ½DA2= ½(2k)Α2 (1)
Όταν αφαιρούμε το ένα ελατήριο η νέα ενέργεια στη συμμετρική θέση x=x1′=+0,1m και με την
ίδια ταχύτητα, V θα είναι : Ε′= ½kx1′2+½(m1+m2)V2→Ε′=0,8J.
Aν το πλάτος είναι τώρα Α′ η ολική ενέργεια θα είναι: Ε′= ½kΑ′2 (2)
2
Ε′ ½kΑ′ Ε′ Α′2 Α′
Από (1)(2)→ = → 2 = → = 16/13
Ε ½(2k)Α2 Ε Α2 Α
Λύση
Συνεπώς το σώμα κάνει πράγματι ΑΑΤ με σταθερά επαναφοράς k=40Ν/m και γωνιακή συχνότητα
ω= k/m= 40=2 10=→ ω=2π rad/s και περίοδο Τ=1s.
Η ενέργεια είναι Ε= ½kΑ2→Ε=5J
Δ. Στο χρονικό διάστημα 1s το σώμα κάνει μια πλήρη ταλάντωση και το έργο της F είναι μηδενικό.
Στα 0,75s που απομένουν το σώμα μετατοπίζεται κατεβαίνοντας από το x=−Α έως το x=+Α και
μετά ανεβαίνοντας από αυτό στο x=0.
Το έργο στην κάθοδο είναι W1=F·(2A) και στην άνοδο W2=−F·A.
Άρα: WF=W1+W2=F·2A − F·A=F·A→ WF=10J
77
E. Tη χρονική στιγμή t1=1,75s η F μηδενίζεται ακαριαία και το σώμα συνεχίζει τις ΑΑΤ με την
ίδια σταθερά k και θέση ισορροπίας το σημείο Γ που ισορροπούσε αρχικά. Στη θέση (Ο) τη
χρονική στιγμή t1 έχει ταχύτητα υ1=−πm/s και απομάκρυνση x1=Α=0,5m. Με χρήση της ΑΔΕτ
υπολογίζω το νέο πλάτος Α′
Ε=Κ+U→ ½kA′2= ½kx1 + ½mυ1 →…. Α′= 2/2m≈0,707m.
2 2
Λύση
B. H συνισταμένη δύναμη που ασκείται στο σώμα από x=0 έως x=0,2m είναι:
ΣF=F+mg−Fελ=F+mg−k(d+x)=F+mg−kd−kx ⎯⎯ (1)
→ ΣF=F−kx→ΣF=90−450x−200x→
ΣF=90−650x
Η κινητική ενέργεια γίνεται μέγιστη στη θέση x0 που γίνεται μέγιστη
η ταχύτητα, δηλαδή στη θέση που μηδενίζεται η μεταβλητή
συνισταμένη, ΣF.
ΣF=0→ 90−650x=0→x0=9/65m
Κατασκευάζω τη γραφική παράσταση της ΣF=90−650x στο διάστημα
0≤x≤0,2m.
Υπολογίζω το έργο της ΣF από x=0 έως x=x0 και πάλι ως εμβαδόν από τη γραφική παράσταση
(ΣF−x).
90·(9/65)
ΣW0= →ΣW0=6,23J
2
Από το ΘΜΚΕ: ΣW0=Kmax−Kαρχ→ Κmax= 6,23J
Υπολογίζω το έργο της ΣF από x=0 έως x=0,2m ως εμβαδόν από τη γραφική παράσταση (ΣF−x).
90·9/65 −40(0,2−9/65)
ΣW= + → ΣW=5J
2 2
Από το ΘΜΚΕ: ΣW=Kτελ−Kαρχ→ Κτελ= 5J
Γ. Τη στιγμή του μηδενισμού της δύναμης F, το σώμα απέχει από τη θέση ισορροπίας του
απόσταση x1=0,2m και έχει κινητική ενέργεια Κ1=5J. Στη συνέχεια δέχεται μόνο τη δύναμη του
ελατηρίου και τη δύναμη του βάρους του. Σε μια τυχαία απομάκρυνση x από τη θέση ισορροπίας
θα ισχύει:
ΣF=mg−Fελ=mg−k(x+d)= mg−kx−kd ⎯⎯ (1)
→ ΣF=−kx.
Συνεπώς κάνει ΑΑΤ με σταθερά επαναφοράς, k. Γράφω την ΑΔΕτ για να υπολογίσω το πλάτος της
ΑΑΤ:
Δ. Ο ρυθμός μεταβολής της κινητικής ενέργειας ισούται με την ισχύ της συνισταμένης δύναμης.
Στη θέση x=0,2m αυτή είναι ΣF=−40N ενώ η ταχύτητα είναι: Κ1= ½mυ12→υ1= 2Κ1/m→
υ1=10m/s.
ΔΚ ΔΚ
=ΣF·υ1=−40Ν·10m/s→ =−400J/s
Δt Δt
Σημ: Η τελική κινητική ενέργεια Κ1 θα μπορούσε να υπολογιστεί και από το ΘΜΚΕ με τα έργα
των δυνάμεων ξεχωριστά για κατακόρυφη μετατόπιση κατά x1=0,2m:
WF+Wmg+WFελ=Κ1−0
Όπου WF=9J
Wmg=mgx1
WFελ=Uελ,α−Uελ,τ= ½kd − ½k(d+x1) =−kdx1− ½kx12
2 2
79
Δ.1.8 Στο σύστημα του σχήματος βλέπουμε το σώμα m1=1kg
συνδεδεμένο με το ελατήριο σταθεράς k1=80Ν/m που ηρεμεί
πάνω σε λείο οριζόντιο επίπεδο. Πάνω στο m1 ηρεμεί αρχικά το
σώμα m2=1kg που είναι αντίστοιχα συνδεδεμένο με ελατήριο
σταθεράς k2=120Ν/m. Τα ελατήρια έχουν αρχικά τα φυσικά τους
μήκη.
Απομακρύνουμε όλο το σύστημα κατά x από τη θέση ισορροπίας
του, χωρίς το m2 να ολισθήσει πάνω στο m1 και το αφήνουμε
ελεύθερο. Τα σώματα δεν ολισθαίνουν το ένα ως προς το άλλο.
A. Δείξτε ότι το σύστημα κάνει ΑΑΤ και υπολογίστε τη σταθερά
επαναφοράς των ταλαντώσεων του συστήματος.
B. Να υπολογίσετε τη σταθερά επαναφοράς των ταλαντώσεων του σώματος m2.
Γ. Να υπολογίσετε το μέτρο της δύναμης της στατικής τριβής που ασκείται μεταξύ των δύο
σωμάτων στη θέση x=+0,05m.
Δ. Να υπολογίσετε τη μέγιστη δυνατή απομάκρυνση του συστήματος από τη θέση ισορροπίας
ώστε όταν το σύστημα αφεθεί ελεύθερο το σώμα m2 να μην ολισθαίνει πάνω στο m1.
Ε. Αν απομακρύνουμε το σύστημα κατά x1=+0,1m από τη θέση ισορροπίας και το αφήνουμε
ελεύθερο, χωρίς ταχύτητα, τη χρονική στιγμή t=0. Πόση θα είναι η ταχύτητα του σώματος m2 τη
στιγμή που θα φτάσει στη θέση x2=+0,05m, από τη θέση ισορροπίας και σε ποια χρονική στιγμή
θα συμβεί αυτό;
Θετική θεωρείται η κατεύθυνση προς τα αριστερά. Ο συντελεστής οριακής τριβής μεταξύ των
δύο σωμάτων θεωρείται ίσος με το συντελεστή τριβής ολίσθησης και είναι μ=0,4.
Λύση
D=(m1+m2)ω2
m2D m (k +k )
D2=m2ω2 Άρα D2= → D2= 2 1 2 → D2=100N/m
m1+m2 m1+m2
Γ. Tο σώμα m2 κάνει ΑΑΤ με σταθερά D2 και δέχεται τη δύναμη του ελατηρίου F2 και τη
δύναμη της στατικής τριβής Τ2.
x = 0,05 m
ΣF2=−D2x→ T2−F2= −D2x→ T2=F2−D2x→ T2=k2x−D2x→T2=20x ⎯⎯⎯⎯ → Τ2=1Ν
Δ. Για να μην ολισθαίνει θα πρέπει η στατική τριβή να μην υπερβαίνει την οριακή τιμή της
10t+π/2=2kπ+π/6
k =0
10t+π/2=2kπ+5π/6 ⎯⎯→ 10t=π/3→ t=π/30s
Λύση
Α. Γράφω ΑΔΕτ για να υπολογίσω το πλάτος Α της ΑΑΤ του σώματος m1.
Ε=Κ+U→ ½kA2= ½kx1 + ½m1υ1 → …→Α=0,2m
2 2
ω= k/m1→ω=10rad/s
για t=0 είναι x= −0,1m και υ<0 άρα x=Αημ(ωt+φ0)→ −0,1=0,2ημφ0→ ημφ0=ημ(7π/6)
k =0
φ0=2κπ +7π/6 ⎯⎯→ φ0=7π/6rad Αλλά με υ<0 δεκτό είναι το φ0=7π/6rad
k =1
φ0=2κπ+π−7π/6 ⎯⎯→ φ0=11π/6 rad
Άρα x=0,2ημ(10t+7π/6) SI
→ F=10−20ημ(10t+7π/6) (SI)
Γ. Το σώμα m2 δέχεται το βάρος του w2=m2g, την τάση του νήματος Τ και τη δύναμη του
ελατηρίου με μέτρο F′=F=10−20ημ(10t+7π/6). To σώμα m2 ισορροπεί.
ΣF2=0→ T−m2g−F=0→ T=m2g+F→ T=20+10−100x→Τ=30−100x (SI)→
T=30−20ημ(10t+7π/6) (SI)
81
Για να μένει το νήμα τεντωμένο πρέπει Τ>0. Για x=+Α=0,2m η τάση του νήματος είναι Τ= 10Ν>0
συνεπώς το σώμα m1 ταλαντώνεται και το νήμα μένει τεντωμένο.
Wεξ+Ww1+Wελ=Κτ-Κα (1)
Ww1=m1gx1=1J
2 2
Wελ=Uελ,αρχ−Uελ,τελ= ½kd − ½k (d+x1) =0,5J−2J→ Wελ=−1,5J
Λύση
Α. Όσο το νήμα είναι τεντωμένο το σύστημα που κάνει ΑΑΤ έχει μάζα m1+m2. Η περίοδος
ταλάντωσης είναι: Τ=2π (m1+m2)/k→ Τ=0,4π s. Το χρονικό διάστημα από την ακραία θέση μέχρι
το m1 να φτάσει στη θέση ισορροπίας είναι Δt0=Τ/4→ Δt0=0,1πs
Β. Το m1 φτάνει στη θέση ισορροπίας του με ταχύτητα υ0=Αω=dω→ υ0=2m/s. Την ίδια ταχύτητα
έχει και το m2 εφόσον το νήμα είναι τεντωμένο. Αμέσως μετά το m1 επιβραδύνεται καθώς το
ελατήριο συσπειρώνεται οπότε το νήμα τσαλακώνεται. Το m2 συνεχίζει την κίνησή του προς τα
αριστερά με σταθερή ταχύτητα υ0. Το m1 πλέον κάνει δική του ΑΑΤ με σταθερά επαναφοράς, k
και περίοδο Τ1=2π m1/k=0,2π s και πλάτος Α1=υ0/ω1=0,2m. Θα επανέλθει στη θέση x=0, μετά
χρόνο Δt1=Τ1/2→ Δt1=0,1π s. Την ίδια στιγμή φτάνει στο ίδιο σημείο και το σώμα m2 που έχει
διανύσει απόσταση ίση με το μήκος L του νήματος. Συνεπώς
Γ. Με t0=0 την έναρξη της κίνησης, τα σώματα συγκρούονται στη θέση x=0, τη χρονική στιγμή
t=Δt0+Δt1=0,1πs + 0,1π s→t=0,2π s
Δ. Τα σώματα συγκρούονται στη θέση ισορροπίας x=0 με αντίθετες ταχύτητες υ0. Γράφω ΑΔΟ
m1υ0−m2υ0= (m1+m2)V→ V=−1m/s άρα μετά την κρούση κινείται προς τα αριστερά.
Από την ΑΔΕτ για τη νέα ΑΑΤ του συσσωματώματος (m1+m2).
2 2
½kΑoλ = ½(m1+m2)V →Aολ=0,2m
83
Δ.1.11 Δύο σώματα με μάζες m1 =1kg και
m2 =3kg ηρεμούν δεμένα στα άκρα δύο
οριζόντιων ιδανικών ελατηρίων με
σταθερές k1=100N/m και k2 =100N/m
αντίστοιχα, απέχοντας απόσταση s=0,3m
όπως φαίνεται στο σχήμα. Εκτρέπουμε το
σώμα m2 προς τα κάτω κατά A=0,1 57m
και το αφήνουμε ελεύθερο να εκτελέσει
ΑΑΤ. Μετά από λίγο συγκρούεται
πλαστικά με το σώμα m1 . Να βρεθούν:
Α. Η ταχύτητα του m2 πριν την κρούση.
Β. Η κοινή ταχύτητα των σωμάτων αμέσως
μετά την κρούση.
Γ. Μετά την πλαστική κρούση το
συσσωμάτωμα κάνει ταλαντώσεις. Δείξτε ότι οι ταλαντώσεις αυτές είναι αρμονικές και υπολογίστε
τη σταθερά επαναφοράς.
Δ. Να υπολογίσετε το πλάτος της ταλάντωσης του συσσωματώματος.
Δίνεται g=10m/s2.
Λύση
Α. Το m2 κάνει ΑΑΤ. Στο σημείο σύγκρουσης η απομάκρυνση είναι x2=s=0,3m και η ζητούμενη
ταχύτητα υ2. Γράφω την ΑΔΕτ: Ε=Κ+U→ ½kA2= ½kx22+ ½m2υ22→ …→υ2=4m/s.
Γ. Η αρχική επιμήκυνση του ελατηρίου k1 από τη θέση φυσικού μήκους είναι d1=m1g/k1=0,1m
Η αρχική συσπείρωση του ελατηρίου k2 από τη θέση φυσικού μήκους είναι d2=m2g/k2=0,3m=s
Από τις τιμές αυτές φαίνεται ότι το φυσικό μήκος του ελατηρίου k2 τελειώνει εκεί που ισορροπεί
το σώμα m2. Μετά την κρούση το συσσωμάτωμα ισορροπεί στη θέση x′=0 (σημείο Ζ) που
βρίσκεται κατά x χαμηλότερα από τη θέση ισορροπίας του m2 ( βλέπε σχήμα).
Σε μια τυχαία απομάκρυνση x′>0 από τη νέα θέση ισορροπίας (σημείο Σ) η συνισταμένη δύναμη
που ασκείται στο συσσωμάτωμα θα είναι:
ΣF= wολ−( F1′+F2′) ⎯⎯
(1)
→ ΣF=[k1(d1+x)+k2x] − [k1(d1+x+x′)− k2(x+x′)]..→ ΣF=−(k1+k2)x′
Άρα το συσσωμάτωμα κάνει ΑΑΤ με σταθερά D=k1+k2=200Ν/m
85