ANG BUHAY AY

ISANG GULONG
 TAGAPAGSALAYSAY
Allen Bonuz
Vincent Avila
TAUHAN
Aprilyn Cunanan(DORAY)
Dianalyn Jaime Aquino(SOL)
Ma Vea Santos Delacruz(JOY)
Jericho Paras Vergara(BEN)
Joshua Arcilla(NESTOR)
Abcdef Magaway(LITO)
Richard Anticamara Cruz Jr.(MANG PEDRING)
Jaymark Austria De Guzman(TATAY)

(ALLEN) Tagapagsalaysay: Si Sol ay isang mayamang babae, isinilang siyang

marangya ang buhay kaya lahat ng naisin nya ay, kanyang nakukuha.

Sanay ang kanyang mga kamay na humahaak ng mga mamahaling gamit.

Isang ara habang nasa mall sila ng kanyang kaibigan na si Doray ay

napaguspan nila ang kani kanilang buhay. Si Doray ay kaibigan at

kasambahay ni Sol.

Sol: Alam mo Doray kung ako siguro nasa posisyon mo, mahihirapan akong

mabuhay. Biruin mo ha, kailangan mo magtrabaho para lang makapag aral

at mabili mga kailangan mo. Mabut nalang at nging kaibigan moko at kahit

papano ay nkaakin ka ng masasarap.

Doray: Ayos lang naman ang aking buhay, kontento at masaya naman ako.

Ang mahalaga naman sa akin ay may makain ang pamilya ko.

Sol: Bahala ka nga dyan, palibhasa ay sanay ka at ako ay hindi.

(Vincent) Tagapagsalaysay: Naging maluho sa buhay si sol, shopping dito,

shopping doon ang nagging buhay nya. Inuubos nya ang pera nya sa mga

bahay na minsan ay hindi naman niya kailangan. Madalas din siya

magmayabang sa mga kaibigan niya.

Joy: Iba ka talaga Sol, kakalabas ng iphone 15, ay mayroon kana agad.

Hays, buti kapa agad kang pinadadalhan ng pera ng pamilya mo,

palibahasang ako pahirapan bago bigyan.

Sol: Oo naman, ako paba? Ako yata ang pinaka mayamang babae dito sa

barangay natin, dibale pag nagsawa nako sa new iphone ko ibibigay ko

nalang sayo.

Joy: Talaga ba?

Sol: Oo naman no, kalian bako nag damot? Tsaka ano kaba for me money is

just a paper,

Joy: Hayssss, nakakaiggit talaga ang buhay mo.

(Allen) Tagapagsalaysay: Ngunit, ang hindi alam ni Sol ay hirap na hirap na

ang kanyang mga magulang sa ibang bansa dahil ubos na pati ang mga ipon

nila matapos silang mawalang ng trabaho apat na buwan na ang

nakalilipas. Si mang Pedring ang tatay ni Sol.

Sol: Hello pa? Kailan moba ako bibilhan ng new car? Masyado na kaseng

bulok yung honda civic na ginagamit ko, hirap na hirap nako plus baka

isipin ng mga tao ay naghihirap na tayo.

Mang Pedring: Anak, siguro panahon na para malaman mo ang

katotohanan. Kami ng mama o ay nawalan ng trabaho, apat na buwan

kaming nagtatago dito sa ibang bansa at maari pa kaming makulong kung

di kami nakabayad, nakasangla na din yung kotse mo at bahay natin.

Sol: Ano pa? Anong klaseng buhay naman to!! Anong klaseng magulang

kayo? Pano na ako? Pano na ang lifestyle ko? Nakakhahiya sa mga friends

k0, so san ako titira?

Mang Pedring: Anak, makikitira ka muna kina tiyo ben mo, nabilin na din

kita saknila anak, hayaan m at gagawa kami ng paraan para maibalik ang

buhay na dapat para sayo. Tandaan mo anak na kahit anong mangyari ay

mahal na mahal ka naming ng mama mo. Magiingat ka palagi anak at

ipangako mo sakin na hindi ka magiging pasaway, patawarin moko anak

ko. Patawarin mo kami ng mama mo.

(Vincent) Tagapagsalaysay: Tuluyan ng Nawala lahat ng yaman ni Sol at

nakitira siya sa kanyang tiyo Ben na nakatira lamang sa napakaliit na

bahay .

Ben: Bumangon kana diyan Sol, walang magsisilbi sayo dito kaya gumising

kana at magtrabho, hindi pwedeng nakikitira kalang dito lalo na at walang

binibigay nap era ang mga mgulang mo sa akin, maging kapipakinabang ka

naman.

Sol: Pero tiyo wala po akong alam na trabaho.

Ben: Simula sa araw na ito ay kailangan muna mamhay magisa hindi na

ito ang buhay na kinagisnan mo, hindi kana prinsesa, isa kannag mahirap

kagaya ng iba.

(Allen) Tagapagsalaysay: Hindi nagging madali ang buhay ni Sol, nagtrabho

siya bilang taga hugas ng pinggan sa karinderya ni Nestor kung saan siya ay

minaliit at minaltrato.

Mang Nestor: Sol ano ba, ang kupad kupad mong gumalaw, para maghugas

lang ng pinggan ang baga bagal mo pa, kalian kapa matatapos? Bukas? Bilis

bilisan mo naman.

Sol: Pasensya napo, bibilisan ko nalang po.

(Vincent) Tagapagsalaysay: Isang araw habang naglalakad si Sol pauwi sa

bahay ng tiyo ben niya ay Nakita niya sa kalsada ang mag tatay na sina

Lito. Halos kasing edad niya lamang si Lito. Naririnig niyang nagusap ang

dalawa tungkol sa kanilang buhay.

Tatay: Anak, pagpasensyahan muna tong cellphone na regalo ko sayo,

mumurahin lang yan pero pinagipunan ko, hayaan mo anak sa susunod

maganda regalo na matatnggap mo sa akin, Mahal na mahal ka ng tatay

at lgi mong tatandaan na ang buhay ay parang isang gulong, hindi porket
mahirap tao ngayon ay hindi na tayo giginhawa. Basta tayo ay magsumikap

at matutong makuntento ay gagang na ang buhay natin.

Lito: Tay, wala ka naming dapat ihingi ng sorry, masayng masaya ako sa

regalo mo at kahit ganito ang buhay natin ay nagpapasalamat ako an ikaw

ang nagging tatay ko dahil kalian man di mo pinaramdam sa akin na

nahihirapan tayo. Kaya panagko ko sayo tay, na balang araw yayaman

tayo.

(Allen) Tagapagsalaysay: Mangiyak ngiyak na naglalakad si Sol, naisip niya n

asana kung indi umalis ang mga magulang niya ay baka masaya siya

ngayon at kung sana nagging kontento lanag siya sa kanyang buhay ay

baka hindi nakulong ang mga magulang nya sa abroad dahil sa over stay,

Sol: Tama, ang buhay ay isang gulong, hindi mo masasabi kung kaila ka

magbabago ng kapalaran, nasasayo na amang kung pano mo panghawakan

ang buhay, simul ana sa araw nato ay magsusumikap nako at sisigaraduhin

ko na mamapuwi ko ng Pilipinas ang mga magulang ko.