Παράδειγμα 14-4 Cengel

Θεωρείστε ένα δοχείο 4 λίτρων γεμάτο με διοξείδιο του

άνθρακα σε θερμοκρασία 25°C και πίεση 5atm. Το δοχείο
ασφαλίζει με ένα καπάκι από καουτσούκ με πάχος 10mm.
Καθορίστε τον ρυθμό με τον οποίο η μάζα διαφεύγει από το
καπάκι.
Παράδειγμα 14-5 Cengel
Υδρογόνο υψηλής πίεσης είναι αποθηκευμένο στους 358K σε
ένα σφαιρικό δοχείο νικελίου εξωτερικής διαμέτρου 4.8m. Το
πάχος του δοχείου είναι 6cm. Η μοριακή συγκέντρωση του
υδρογόνου στην εσωτερική επιφάνεια του δοχείου είναι 0.087
kmol/m3 ενώ στην εξωτερική επιφάνεια είναι αμελητέα.
Καθορίστε τη ροής μάζας υδρογόνου μέσω διάχυσης.
Παράδειγμα 14-7 Cengel
Η επιφάνεια ενός δοκιμίου από σίδηρο σκληραίνεται
πακτώνοντας ένα υλικό υψηλής συγκέντρωσης σε
άνθρακα στην επιφάνεια του και τοποθετώντας τα σε
φούρνο σε υψηλή θερμοκρασία. Θεωρείστε ένα υλικό
με ομοιόμορφη αρχική συγκέντρωση άνθρακα ίση με
0.15% κατά μάζα. Ο συντελεστής διάχυσης του
άνθρακα στο σίδηρο είναι 4.8·10-10 m2/s και η
συγκέντρωση ισορροπίας τού στην επιφάνεια του
δοκιμίου είναι 1.2% κατά μάζα. Καθορίστε για πόσο
χρόνο το δοκίμιο θα πρέπει να παραμείνει εντός του
φούρνου έτσι ώστε η συγκέντρωση μάζας του άνθρακα
να γίνει 1% σε βάθος 0.5mm
Παράδειγμα 14-8 Cengel
Η πίεση σε έναν σωλήνα που μεταφέρει ήλιο με ρυθμό
2kg/s διατηρείται ίση με 1atm μέσω της εκτόνωσης ηλίου
στην ατμόσφαιρα μέσω ενός σωλήνα εσωτερικής
διαμέτρου 5mm και μήκους 15m. Υποθέτοντας πως τόσο
το ήλιο όσο και ο ατμοσφαιρικός αέρας είναι στους 25°C
να καθορίσετε:
a) Το ρυθμό με τον οποίο η μάζα του ηλίου εξέρχεται
στην ατμόσφαιρα
b) Τη ροή μάζας που εισέρχεται μέσω του σωλήνα
εκτόνωσης
c) Την ταχύτητα στη βάση του σωλήνα εκτόνωσης σε
μόνιμη κατάσταση.
Παράδειγμα 14-9 Cengel
Ένας σωλήνας Stefan εσωτερικής διαμέτρου 3cm
χρησιμοποιείται για να μετρήσουμε τον συντελεστή
διάχυσης υδρατμών σε αέρα στους 20°C σε υψόμετρο
1600m όπου η ατμοσφαιρική πίεση είναι 83.5kPa. Ο
σωλήνας περιέχει ποσότητα νερού, η επιφάνεια του
οποίου απέχει από το άνω άκρο του σωλήνα απόσταση
40cm. Ξηρός αέρας ρέει στο άνω άκρο (ανοιχτό) του
σωλήνα έτσι ώστε η ποσότητα του νερού που φτάνει
εκεί μέσω εξάτμισης να απομακρύνεται ακαριαία και
έτσι η συγκέντρωσή του να είναι μηδέν. Μετά από 15
μέρες συνεχούς λειτουργίας σε σταθερή πίεση και
θερμοκρασία, το ποσό του νερού που εξατμίστηκε
μετρήθηκε και είναι ίσο με 1.23γραμμάρια.
Προσδιορίστε τον συντελεστή διάχυσης των υδρατμών
στον αέρα στους 20°C και πίεση 83.5kPa.
Παράδειγμα 14-9 Cengel
Το Χλωροφόρμιο (Μ=119.38kg/kmol) κατατάσσεται στα
επικίνδυνα στοιχεία επειδή η υψηλής διάρκειας έκθεση σε
αυτό μπορεί να έχει επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία. Η
μέγιστη επιτρεπόμενη ποσότητα έκθεσης σε αυτό έχει
καθοριστεί στα 240mg/m3 (PEL, Permissible-Exposure Limit).
Ένας τεχνικός που δουλεύει σε ένα εργαστήριο 30m3 έχει
τοποθετήσει την ίδια ποσότητα χλωροφορμίου σε 10
δοκιμαστικούς σωλήνες εσωτερικής διαμέτρου 25mm. Η
απόσταση της επιφάνειας του υγρού από την κορυφή του
δοκιμαστικού σωλήνα είναι 1cm. Η πίεση ατμών του
χλωροφορμιου είναι 21kPa. Το χλωροφόρμιο και ο
περιβάλλων αέρας είναι στους 25°C και 1atm. Αν ο
συντελεστής διάχυσής του στον αέρα είναι DAB=0.104cm2/s
καθορίστε αν είναι ή όχι ασφαλές για τον τεχνικό να
παραμείνει στον χώρο για χρονικό διάστημα της μιας ώρας.
Άλυτες 14-88 Cengel
 Παράδειγμα 14-6 Lewitt
Τα βιοφίλμ είναι αποικίες βακτηριδίων που
προσκολλώνται σε αδρανείς ή ζώσες επιφάνειες και
μπορούν να προκαλέσουν ανθρώπινες λοιμώξεις. Για
την καταπολέμησή τους αντιβιοτικό τοποθετείται στην
επιφάνειά τους σε συγκέντρωση CA,0=4·10-3 kmol/m3. Ο
ρυθμός κατανάλωσης του αντιβιοτικού είναι μια
αντίδραση πρώτης τάξης (𝑁ሶ A=-k1C1,k1=0.1s-1) και για να
καταπολεμούνται επιτυχώς τα βακτήρια θα πρέπει να
είναι τουλάχιστον 0.2·10-3 kmol/s·m. Προσδιορίστε το
μέγιστο πάχος του βιοφίλμ L, που μπορεί να
καταπολεμηθεί επιτυχώς. Ο συντελεστής διάχυσης του
αντιβιοτικού στο βιοφίλμ είναι DAB=2·10-12 m2/s.
Παράδειγμα 19.1 Ασημακόπουλος

Δύο δοχεία συνδέονται μεταξύ τους μέσω

Ο2 Ν2
σωλήνα μήκους L=20cm και διαμέτρου d=5cm. Το
ένα δοχείο περιέχει καθαρό οξυγόνο και το άλλο 1 2
καθαρό άζωτο υπό πίεση 1bar και θερμοκρασία
20°C. Να βρεθεί ο ρυθμός διάχυσης του Ο2 μέσω
του σωλήνα προς το δοχείο του Ν2.
Παράδειγμα 19.2 Ασημακόπουλος
Στο σχήμα εικονίζεται διάταξη με την οποία επιτυγχάνεται διάχυση σε στάσιμο αέριο. Η
διάταξη αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον προσδιορισμό του συντελεστή
διάχυσης. Στην περίπτωση αυτή ονομάζεται κελί του Arnold. Σε ένα κελί Arnold
μετράμε τη μείωση της στάθμης του υγρού μετά την πάροδο ορισμένου χρόνου. Από
την ποσότητα του υγρού που εξατμίζεται μπορεί να προσδιοριστεί ο συντελεστής
διάχυσης των ατμών στο αέριο που υπάρχει στο σωλήνα.
Ζητείται να προσδιοριστεί ο συντελεστης διάχυσης υδρατμών σε αέρα από τα
παρακάτω δεδομένα: θερμοκρασία 30°C, πίεση 755mgHg, απόσταση από την
επιφάνεια του υγρού στο στόμιο του δοχείου 10cm, σχετική υγρασία του αέρα πάνω
από τον σωλήνα 10%, μεταβολή της στάθμης μετά από 24 ώρες 0.2cm.
z2
δ
z1
Παράδειγμα 19.3 Ασημακόπουλος
Αέριο υδρογόνο υπό πίεση 2 bar ρέει μέσα από ελαστικό σωλήνα
εσωτερικής διαμέτρου 2cm και εξωτερικής 3cm. Αν η διαλυτότητα του
υδρογόνου στο ελαστικό είναι 0.05 Νm3H2/m3 ελαστικού ·bar και ο
συντελεστής διαχύσεως του Η2 στο ελαστικό είναι 2 ·10-10m2/s, να
προσδιοριστούν οι απώλειες υδρογόνου ανά μέτρο μήκους σωλήνα.
Δεχθείτε ότι η διαλυτότητα του υδρογόνου στο ελαστικό είναι ανάλογη
της πίεσης.
Παράδειγμα 21.2 Ασημακόπουλος
Ένα κομμάτι χάλυβα με αρχική περιεκτικότητα σε άνθρακα 0.2% κατά
βάρος εκτίθεται στους 1200 Κ επί μια ώρα σε αέριο στο οποίο αντιστοιχεί
συγκέντρωση ισορροπίας στην επιφάνεια του μετάλλου 0.5% άνθρακα.
Να υπολογιστεί η συγκέντρωση άνθρακα σε απόσταση 0.1, 0.2 και 0.4 mm
από την επιφάνεια. Ο συντελεστής διάχυσης του άνθρακα σε χάλυβα
στους 1200Κ είναι 1·10-11m/s.
Άσκηση 3, Convective Mass Transfer
Η ροή μάζας ανά επιφάνεια μιας σφαίρας από ναφθαλίνη, που περιβάλλεται
από αέρα θερμοκρασίας 40°C και ατμοσφαιρικής πίεσης, είναι 1.47·10-3
[mol/(m2·s)]. Η πίεση ατμών της ναφθαλίνης είναι 0.15 [atm] και στους 40°C
και η ποσότητα της αμελητέα στον αέρα. Σε περίπτωση ροής αέρα με
ταχύτητα 3 [m/s], πόσο αυξήθηκε ο ρυθμός μεταφοράς μάζας, θεωρώντας
ότι όλες οι άλλες συνθήκες παραμένουν ίδιες?
Για μεταφορά μάζας από μια σφαίρα σε ροή αέρα:
Sh=2+0.552 Re0.5Sc0.33
Το ιξώδες και η πυκνότητα του αέρα είναι 1.8 ·10-5 kg/(m ·s) και 1.123
𝑐𝑚3 ∙𝑎𝑡𝑚
kg/m3 αντίστοιχα και η σταθερά του αέρα είναι 82.06
𝑚𝑜𝑙∙𝐾
Παράδειγμα 5, Convective Mass Transfer
Αέρας πίεσης 100kPa και θερμοκρασίας 300Κ ρέει σε μια επίπεδη επιφάνεια από
στερεή ναφθαλίνη μήκους 0.2m και ταχύτητας 20m/sec.
Τα υπόλοιπα δεδομένα είναι:
• Ο συντελεστής διάχυσης μάζας της ναφθαλίνης στον αέρα είναι 6·10-6m2/s
• Το κινηματικό ιξώδες του αέρα είναι 1.5·10-5m2/s
• Η συγκέντρωση της ναφθαλίνης στην διεπιφάνεια αέρα-στερεού είναι 1·10-5kmol/m3
• Για την μεταφορά θερμότητας σε μια επίπεδη πλάκα ο συντελεστής μεταφοράς
θερμότητας με συναγωγή σε στρωτή ροή μπορεί να υπολογιστεί από την εξίσωση:
Nu=0.664·ReL0.5·Pr0.33
Ζητούνται:
a) Να αναπτυχθεί μια σχέση υπολογισμού του αριθμού ShL για στρωτή ροή σε
επίπεδη πλάκα χρησιμοποιώντας την αναλογία Chilton-Colburn
b) Ο μέσος συντελεστής μεταφοράς μάζας με συναγωγή για ροή σε επίπεδη πλάκα
c) Ο ρυθμός με τον οποίον η ναφθαλίνη καταναλώνεται από την επιφάνεια ανά
τετραγωνικό μέτρο.
Πρόβλημα 3, Convective Mass Transfer
Ξηρός αέρας, εισέρχεται στον μήκους 6[m] και διαμέτρου 0.15[m] αγωγό
στους 310[Κ] και 1.013·105[Pa]. Η εσωτερική επιφάνεια του σωλήνα είναι
ενδεδυμένη με ένα τραχύ υλικό (λόγος διαμέτρου – τραχύτητας: 10000)
που είναι μόνιμα κορεσμένη με υγρό θερμοκρασίας 290[Κ]. Υποθέτοντας
σταθερή θερμοκρασία αέρα και σωλήνα, καθορίστε την συγκέντρωση του
αέρα στο ρευστό κατά την έξοδο του από τον σωλήνα.
Πρόβλημα 8, Convective Mass Transfer
Ορθογωνική επιφάνεια επικαλύπτεται με επίστρωση πολυμερούς πάχους
0.1[mm]. Η επιφάνεια αυτή έχει μήκος 20[cm] και πλάτος 10[cm]. Η
επικάλυψη περιέχει κάποια ποσότητα διαλύτη που πρέπει να
απομακρυνθεί από αυτήν ώστε να σκληρυνθεί. Αρχικά υπάρχουν 0.001
[mole/cm3] διαλύματος στην επικάλυψη. Μια θερμαινόμενη επιφάνεια
ακριβώς κάτω από την επιφάνεια διατηρεί την επικάλυψη σε ομοιόμορφη
θερμοκρασία 40°C. Η πίεση ατμών του διαλύτη στη θερμοκρασία αυτή
είναι 0.05[atm]. Αέρας ρέει παράλληλα στην επιφάνεια με ταχύτητα 5.0
[cm/s]. Ο περιβάλλον αέρας πίεσης μιας ατμόσφαιρας και θερμοκρασίας
20 °C είναι μόνιμα μη κορεσμένος.
a) Η μοριακή διάχυση του διαλύτη μπορεί να αμεληθεί και η ανάλυση να
εστιαστεί μόνο στη διάχυση μάζας. Ποιος είναι ο μέσος συντελεστής
μεταφοράς μάζας με συναγωγή?
b) Σε πόσο χρόνο ο διαλύτης θα έχει πλήρως εξατμιστεί από την
επιφάνεια της επικάλυψης?
Άσκηση 3, Πανίδης
Ένας χρήσιμος τρόπος για να εκτιμηθεί ο συντελεστής μεταφοράς θερμότητας για επιφάνειες
με πολύπλοκο σχήμα βασίζεται στην ομοιότητα με τη μεταφορά μάζας. Συγκεκριμένα
χρησιμοποιούνται χυτά μοντέλα από ναφθαλίνη που εκτίθενται σε ροή αέρα για ορισμένο
χρονικό διάστημα. Το ποσό της μάζας που εξαχνώθηκε υπολογίζεται είτε με ζύγισμα είτε με
ακριβή μέτρηση της αλλαγής των διαστάσεων του δοκιμίου. Σ’ ένα τέτοιο πείραμα μετά από
μια ώρα απωλέσθηκε υλικό πάχους 112 μm από την περιοχή υπό διερεύνηση. Η ταχύτητα του
αέρα στην ελεύθερη ροή ήταν 1m/s, η πίεση 1bar και η θερμοκρασία και του αέρα και του
δοκιμίου 300K. Να προσδιοριστεί ο αντίστοιχος συντελεστής μεταφοράς θερμότητας για τις
ίδιες ροϊκές συνθήκες εφόσον η ροή ήταν στρωτή. (Υπόδειξη: αναμένεται 1
Nu ∼ Pr 3 )
Ιδιότητες ναφθαλίνης: p =1075 kg/m3 ,
Γραμμομοριακό βάρος: M =128.2 kg/kmol ,
Sc = 2.35 (μέσα σε αέρα για 300 K)
Πίεση ατμών: P=3.631·1013·exp(-8586/Τ) [Pa]
Άσκηση 5, Πανίδης
Αέρας σε πίεση 1010mbar περνάει από θερμόμετρα υγρού και ξηρού
βολβού. Του ξηρού βολβού η ένδειξη είναι 31.8[oC] ενώ του υγρού
26.8[oC] . Να προσδιοριστεί η σχετική υγρασία και ο λόγος υγρασίας.
Άσκηση 6, Πανίδης
Σταγόνα αρχικής διαμέτρου 50 μm και θερμοκρασίας 315 K εισέρχεται σε
ρεύμα αέρα 315 K, 1.050x105 Pa και Σ.Υ. 50.5%. Να εκτιμηθεί ο χρόνος
ζωής της.
Λύση:
Παραδοχές:
• Μετά από μια γρήγορη αρχική μεταβολή η
θερμοκρασία της σταγόνας μένει σταθερή.
• Η ακτινοβολία είναι αμελητέα.
• Η σταγόνα αποκτά γρήγορα την ταχύτητα του αέρα.
Ρυθμός εξάτμισης j1,sA=km1(m1,s-m1,e)A,
όπου A =π·D2 για σφαίρα (Whitaker)
και Nu=2+(0.4 ReD1/2+0.06ReD2/3)Pr0.4 για 3.5<ReD<8x104
TΗΕ PI BUCKINGHAM THEOREM (1.7 Anderson Aerodynamics)
Χρησιμοποιώντας την διαστατική ανάλυση καθορίστε τις μεταβλητές αυτές που
περιγράφουν την μεταβολή των δυνάμεων (CR) και των ροπών (CM) σε μια
αεροτομή.

Rayleigh Method of Analysis

8.2.1 Anderson Aerodynamics
Από πειραματικές μετρήσεις έχει προκύψει ότι το ύψος (s), το χρονικό διάστημα
της πτώσης (t) και η βαρύτητα (g) είναι οι μόνες μεταβλητές που παίζουν ρόλο κατά
την ελεύθερη πτώση αντικειμένου στο κενό.
Χρησιμοποιώντας την μέθοδο Rayleigh καθορίστε τους αδιάστατους αριθμούς που
περιγράφουν το πρόβλημα.
Παράδειγμα 8.1 Anderson Aerodynamics
Η ροή υγρού σε σωλήνα έχει μελετηθεί πειραματικά και έχει αποδειχθεί ότι οι
μεταβλητές που την επηρεάζουν είναι: η ταχύτητα, η πτώση πίεσης, η πυκνότητα, η
διάμετρος, το μήκος και η τραχύτητα του σωλήνα.
Καθορίστε τους κατάλληλους αδιάστατους αριθμούς που περιγράφουν το
πρόβλημα.