1

ใบงานที่ 2 เรื่อง ศิลปวิจารณ์

ชื่อ นายทิวธนัท ราษฎร์อารี เลขที่ 30 ห้อง 665
ครูผู้สอน 1. คุณครูกิตตินันทน์ บุตะเคียน 2 คุณครูญาดา คุณประเสริฐ

1. ขั้นระบุข้อมูลของผลงาน

ชื่อศิลป�น : บอดี้แสลม (bodyslam)

ชื่อภาพ : จุดเริ่มต้นของการเดินทาง

เทคนิค และขนาด : เทคนิคสีน้ำแบบเรียบ เป�ยกบนเป�ยก ขนาด 11 x 15 นิ้ว

เมื่อป� : พ.ศ.2563

ป�จจุบันติดตั้ง : อยู่ที่คุณครู
 2

2. ขั้นตอนการพรรณนาผลงาน (บรรยายสิ่งที่เห็นในภาพ)
จากภาพเป�นภาพของเรือใบขนาดเล็กที่จอดอยู่ที่ฝ�งท่าเรือและพร้อมที่จะออกเรือจากฝ��งไปยัง
มหาสมุทรสีครามอันกว้างใหญ่ในวันที่ท้องฟ้ามืดครึ้มแต่ก็ยังสังเกตเห็นดวงอาทิตย์สีแดงได้อยู่
โดยที่ไม่รู้ว่าภายในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่นี้ยังจะมีอะไรซ่อนอยู่หรือไม่

3. ขั้นวิเคราะห์ (วิเคราะห์ตามหลักทฤษฎี)

ด้านความงาม : เป�นภาพที่ใช้ทฤษฎีศิลปะแบบนิยมแสดงอารมณ์โดยที่แสดงอารมณ์ผ่านสีท้องฟ้า สี
น้ำทะเลและบรรยากาศโดยรอบของประธานของภาพซึ่งก็คือเรือใบว่ามีความเหงา โดดเดี่ยว อ้างว้าง

ด้านสาระ : เป�นภาพที่แสดงให้เห็นการเดินทางตั้งแต่สมัยก่อนจนถึงป�จจุบันโดยการใช้เรือใบเป�น
พาหนะในการเดินทางในทะเลซึ่งเป�นที่นิยมอย่างมากในสมัยที่ผู้คนนิยมเดินทางทางน้ำ

ด้านอารมณ์ความรู้สึก : เป�นภาพที่แสดงออกให้เห็นอารมณ์ความรู้สึกถึงการจะออกเดินทางไปยังโลก
กว้างภายใต้ความโดดเดี่ยวและไม่สามารถรับรู้ว่าระหว่างการเดินทางจะประสบพบเจอกับอุปสรรค
อะไรบ้างแต่ก็ยังยืนยันที่จะออกเดินทางต่อไป

ด้านทัศนธาตุ

จุด : มีการใช้จุดเพื่อแสดงลักษณะของน้ำทะเลที่ไม่สม่ำเสมอกัน

เส้น : มีการใช้เส้นตรงแทนขอบทะเลเพื่อแสดงถึงจุดหมายปลายทางที่อยู่ไกลจากฝ��ง

รูปร่าง รูปทรง : แสดงลักษณะธรรมชาติของเรือใบ

สี : มีการใช้สีส่วนใหญ่เป�นสีโทนเย็นเพื่อให้ความรู้สึกสงบ มีการใช้สีแดงเพื่อแสดงถึงความกล้าที่จะ
ออกเดินทางไปยังจุดหมายปลายทางที่ไม่แน่นอน

แสงเงา : มีการใช้แสงเงาของน้ำทะเลให้กลมกลืนกันเพื่อแสดงถึงความสงบ ตรงขอบทะเลมีการลงเงา

ให้เข้มขึ้นเพื่อแสดงถึงจุดหมายปลายทางที่ห่างไกล การลงเงาสีท้องฟ้าให้ไม่สม่ำเสมอกันเพื่อแสดงถึง
สภาพอากาศที่ไม่แน่นอน

บริเวณว่าง : มีการแสดงบริเวณว่างรอบๆตัวประธานของภาพคือเรือใบ ให้มีความรู้สึกอ้างว้าง โดด

เดี่ยว

ลักษณะผิว : มีการใช้ลักษณะผิวเรียบแสดงลักษณะผิวของทะเล เพื่อให้ความรู้สึกสงบนิ่ง

 3

ด้านองค์ประกอบศิลป์

เอกภาพ : โดยรวมมีการจัดความเป�นเอกภาพของโทนสีของภาพไปในทิศทางเดียวกัน

กลมกลืน : มีความกลมกลืนทางด้านการใช้เส้น

ดุลยภาพ : ภาพทางด้านซ้ายและขวามีน้ำหนักไม่เท่ากัน

บริเวณว่าง : มีการใช้จุดเด่นของภาพให้อยู่บริเวณว่างเพื่อให้รู้สึกถึงความโดดเดี่ยว

จุดเด่น : การใช้เรือใบเป�นจุดหลักของภาพและการใช้สีดวงอาทิตย์ให้ตัดกับสีของท้องฟ้า

ขนาด สัดส่วน : การแบ่งสัดส่วนของทะเลกับท้องฟ้าได้อย่างเท่าๆกัน การแสดงสัดส่วนขนาดเรือที่

พอดีกับขอบภาพ

ความขัดแย้ง : มีการใช้สีโทนที่แตกต่างกันระหว่างสีดวงอาทิตย์กับท้องฟ้า และความขัดแย้งของเงา

ท้องฟ้าเพื่อแสดงถึงความไม่แน่นอน

4. ขั้นตีความ (ตีความจากยุคสมัย และการวิเคราะห์)

เป�นภาพที่แสดงถึงความรู้สึกของผู้คนทั้งในอดีตรวมถึงป�จจุบันที่มีความหวาดกลัวและมีความ
หวาดระแวงในการจะทำสิ่งต่างๆเนื่องจากกลัวผลกระทบที่จะตามมาทีหลังจนไม่กล้าที่จะตัดสินใจที่
จะลองทำสิ่งใดๆ ทำให้เรายังคงอยู่ที่เดิมมีการเปลี่ยนแปลงเหมือนเรือที่จอดนิ่งอยู่ที่ท่าเรือ แต่ถ้าหาก
เรากล้าที่จะลงมือทำสิ่งใหม่ๆเราจะได้รับประสบการณ์ใหม่ๆ เปรียบเสมือนเรือที่แล่นออกไปยัง
มหาสมุทรซึ่งถึงแม้จะเจอกับอุปสรรคระหว่างทางแต่ก็จะทำให้เราได้พบเจอกับสิ่งใหม่ๆที่ไม่เคยเห็น
มาก่อน เป�นประสบการณ์ในชีวิต

5. ขั้นประเมินผล (ผลงานมีความหมายในด้านใดบ้าง มีคุณค่าในเรื่องใดบ้าง)

ผู้วาดมีการนำเทคนิคสีน้ำ องค์ประกอบศิลป์และทัศนธาตุต่างๆมาประกอบกันได้อย่างลงตัว ทั้งการ

ใช้สีส่วนใหญ่เป�นสีโทนเย็นเพื่อให้รู้สึกสงบ และการใช้สีโทนร้อนมาขัดแย้งกันทำให้ภาพดูเด่น การใช้
แสงและการลงเงาของท้องฟ้าและทะเลทำให้รสู้ ึกสงบร่มเย็นและความรู้สึกไม่แน่นอน ไม่สบายใจใน
เวลาเดียวกัน การลงเงาขอบทะเลให้เข้มเพื่อแสดงถึงทะเลอันกว้างใหญ่ที่มีจุดหมายอยู่ห่างไกลทำให้
ภาพดูมีมิติตื้นลึกได้อย่างลงตัว และการให้จุดเด่นของภาพอยู่ในพื้นที่ว่างทำให้ภาพรู้สึกโดดเดี่ยว
อ้างว้าง