You are on page 1of 3

Τι γνωρίζετε για τον Χάρολντ Πίντερ (Harold Pinter) και τα έργα του;

ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Άγγλος (εβραϊκής καταγωγής)
δραματουργός, ηθοποιός, ποιητής, σκηνοθέτης
Γεννήθηκε (1930) στο ανατολικό Λονδίνο
Πέθανε (2008) από καρκίνο
Παντρεύτηκε 2 φορές:
1956-1977: την ηθοποιό Βίβιεν Μέρτσαντ
1980: την ιστορικό Λαίδη Αντωνία Φρέιζερ.

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
Νόμπελ Λογοτεχνίας (2005)
Βραβείο Φραντς Κάφκα (2005)

Στις 18 Απριλίου 2000 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και
Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ- ΑΚΤΙΒΙΣΤΗΣ :


Η κοσμοθεωρία του βασίζονταν στην απεριόριστη αγάπη του για την ελευθερία και την
αυτοδιάθεση του ατόμου. Συχνά είχε ενοχλήσει με τις απόψεις του:
Ήταν πολέμιος της Θάτσερ και του Ρίγκαν, σε διαρκή κόντρα με τον Τόνι Μπλερ, αντιτάχθηκε
στην αμερικανική εισβολή στο Ιράκ, τους βομβαρδισμούς στο Αφγανιστάν, το βομβαρδισμό της
Σερβίας. Αποκάλεσε τον Μπους “μαζικό δολοφόνο” παρομοιάζοντας την κυβέρνησή του με
αυτή της Ναζιστικής Γερμανίας. Διαμαρτυρήθηκε για τα βασανιστήρια φυλακισμένων
συγγραφέων στην Τουρκία. Ήταν ενεργό μέλος της οργάνωσης για την προάσπιση των
δικαιωμάτων της Κούβας.

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
Στενός φίλος του Σάμιουελ Μπέκετ, από τον οποίο και επηρεάστηκε

❖ 29 θεατρικά έργα
Πρώτο θεατρικό έργο: Το Δωμάτιο (παρουσιάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ -1957)
Βουβός υπηρέτης (1957)
Πάρτι Γενεθλίων (1957)-αρχικά παταγώδης αποτυχία
Ο Επιστάτης (1959) - μετά τη μεγάλη του επιτυχία, αναδείχθηκε και το “Πάρτι γενεθλίων”
Η Προδοσία (1978)
Παλιοί Καιροί, Νεκρή Ζώνη, Βουνίσια Γλώσσα, Τέ­φρα και Σκιά….κ.α.
❖ 15 δραματικά σκετς
❖ 26 σενάρια για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση
❖ 1 μυθιστόρημα
❖ πεζά, ποιήματα και δοκίμια

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΤΟΥ


★ στοιχεία από το θέατρο του παραλόγου
★ λιτό και χαλαρό ύφος
★ ασήμαντες πλοκές
★ επαναληπτικός και χωρίς νόημα διάλογος
★ συγκρατημένη, αινιγματική καθώς και μικρή σε έκταση συζήτηση
★ κλίμα αμφισημίας και ελλειπτικότητας του λόγου
★ η χρήση σιωπών
★ η αυξανόμενη ένταση
Γενικότερα το χάρισμά του να δημιουργεί ένταση και τρόμο (εφιαλτική διάθεση) μέσα από
εξαιρετικά λιτές περιγραφές και ελάχιστα λόγια.
Όλα τα παραπάνω καθιέρωσαν το επίθετο «πιντερικός» (Pinteresque) στη θεατρική
φρασεολογία.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΠΟΥ ΑΝΕΒΑΣΑΝ ΕΡΓΑ ΤΟΥ (τουλάχιστον 5 ο καθένας)


Κάρολος Κουν, Μίνωας Βολανάκης και Αντώνης Αντύπας

ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ (3 πράξεις)


Τα πρόσωπα
Πητ
Μέγκ
Στάνλεϋ Γουέμπερ
Λούλου
Μακ Καν
Γκόλντμπεργκ

Η ιστορία εκτυλίσσεται στη διάρκεια μιας μέρας, σε μία παραθαλάσσια πανσιόν, την οποία
διατηρεί μια καλοσυνάτη γυναίκα (Μέγκ) με τον σύζυγό της (Πητ). Εκεί, έχει βρει καταφύγιο ο
Στάνλεϋ, ένας νεαρός, γύρω στα 30, μάλλον πρώην πιανίστας, ο οποίος είναι ο μοναδικός
ένοικος της πανσιόν, και δείχνει να απολαμβάνει τις υπηρεσίες των ιδιοκτητών, μέχρι τη στιγμή
που καταφθάνουν δύο μυστηριώδεις άνδρες (Μακ Καν, Γκόλντμπεργκ), για να τον πάρουν μαζί
τους. Μετά από μια παράλογη και εξουθενωτική ανάκριση, οι δύο άνδρες οργανώνουν ένα πάρτι
γενεθλίων τον τρομοκρατημένο Στάνλεϋ, ο οποίος επιμένει ότι δεν είναι τα γενέθλιά του. Καθώς
το κλίμα φορτίζεται με απειλές και υποσχέσεις βίας και το μυστήριο για την ενοχή του Στάνλεϋ
κλιμακώνεται με τελική κατάληξη την απαγωγή του από τους δύο άντρες.
Δεν διασαφηνίζεται αν η υπόθεση αφορά ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα σε έναν
λιποτάκτη μιας επαναστατικής οργάνωσης και τους επιτελείς της, μια σύλληψη δραπέτη
ψυχιατρείου ή μια εκτέλεση αποστολής που έχει διαταχθεί από ένα άλλο σύμπαν. Ο συγγραφέας
δεν παρέχει λογικές εξηγήσεις για τις ενέργειες των χαρακτήρων του και δεν διακρίνεται κανένα
ενδιαφέρον των πρωταγωνιστών για τα υπόλοιπα άτομα. Με αυτή την αδιαφορία όλων προς
όλους δηλώνεται και ο κύριος στόχος του συγγραφέα, να καταδείξει τη διάλυση του κοινωνικού
ιστού. Το νόημα του έργου δεν εξαρτάται από το να γνωρίζουμε τι έκανε ο Στάνλεϋ. Αυτό που
βλέπουμε είναι ένα χαρακτήρα να αντιστέκεται στην εξουσία και να αρνείται πεισματικά την
υποταγή.
Συνοψίζοντας από τη μια έχουμε κάποιον ο οποίος φαίνεται να έχει παραιτηθεί από τη ζωή, την
κανονικότητα και την κοινωνική συμβατικότητα (Στάνλεϋ) και από την άλλη το κατεστημένο, τα
“κοινωνικο-θρησκευτικά τέρατα” (Γκόλντμπεργκ και Μακ Καν- το μυαλό και το σώμα που
εκτελεί αντίστοιχα) οι οποίοι καταφθάνουν για να ασκήσουν κριτική και να επαναφέρουν στο
κοινωνικό κατεστημένο.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ: μια καταγγελία εναντίον των καταναγκασμών που επιβάλλουν
κοινωνίες και συστήματα

Για περισσότερες πληροφορίες επίσημη ιστοσελίδα:


http://www.haroldpinter.org/plays/index.shtml

ΙΕΚ ΘΕΡΜΗΣ
Δ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗΣ
ΜΑΡΘΑ ΑΒΡΑΜΙΔΟΥ
ΑΜ 7106

You might also like