ΩΤΑ

1) Εξωτερική ωτίτιδα: (φλεγμονή έξω ακουσικού πόρου και παρακείμενων

μορίων)

Αίτια:

 Staphylococcus aureus,
 Pseudomonas aeruginosa

Κλινική εικόνα:

 κνησμός
 άλγος κατά την μάσηση, στην πίεση του τράγου, στην έλξη του πτερυγίου

Ωτοσκοπικά ευρήματα:

Α) οίδημα και φλεγμονή έξω ακουστικού πόρου

Β) νεκρά επιθηλιακά κύτταρα
Γ) συχνά αδύνατη η ωτοσκόπηση του Τ.Υ

Προδιαθεσικοί παράγοντες: Σ.Δ →Pseudomonas aeruginosa

Θεραπεία:

 χωρίς συστηματικά συμπτώματα → τοπικά φθοριοκινολόνη για 5-7

μέρες
π.χ. ear drops droll (ciprofloxacin) S:1 x 2 ΠΡΟΣΟΧΗ > 2 ετών
ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΡΗΞΗΣ Τ.Υ ΚΑΙ Ο.Μ.Ω.
 Όταν υπάρχουν σημεία επέκτασης της φλεγμονής π.χ πυρετός,
κυτταρίτιδα πτερυγίου, επώδυνοι οπισθοωτιαίοι λεμφαδένες →
συστηματικά αντιβιοτικά (ποτέ χωρίς τοπική θεραπεία), αναλγητικά και
επανεξέταση

2) Ο.Μ.Ω. (Οξεία μέση ωτίτιδα) – 6 μηνών έως 2 ετών

Κλινική εικόνα:

 Πυρετός
 Ωταλγία
 Ευερεθιστότητα
 Ανορεξία
 Έμετοι

Αίτια:

1) Streptococcus pneumoniae (πνευμονιόκοκκος)

2) Haemophilus influenzae (αιμόφιλος της γρίπης) → αταξινόμητα στελέχη
3) Moraxella catarrhalis (καταρροϊκή μοραξέλλα)

1
 Ωτοσκοπικά ευρήματα:

1. Προβολή Τ.Υ
2. Δυσχερής αναγνώριση οδηγών σημείων των ακουστικών οσταρίων
3. Κίτρινη ή λευκή χροιά Τ.Υ. , θολερότητα, ερυθρότητα, απουσία
αντανακλαστικού
4. Παρουσία υδραερικού επιπέδου – φυσαλίδες

Θεραπεία:

a. Αμοξυκιλλίνη με 90mg/kg Β.Σ.(2 δόσεις το 24ωρο) 10 μέρες ( ↑ δόση

λόγω ανθεκτικού πνευμονιοκόκκου)
b. Επί πρόσφατης χορήγησης αντιβιοτικών ή επί επιμονής των
συμπτωμάτων μετά από 48-72h Αμοξυκιλλίνη-κλαβουλανικό οξύ
c. Επί αλλεργίας κεφαλοσπορίνη β’ γενιάς με 30 mg/kg Β.Σ. ή
κλαριθρομυκίνη με 30 mg/kg Β.Σ
d. Ωτίτιδα plus (με ωτόρροια) Αμοξυκιλλίνη με 90mg/kg Β.Σ και αναλογία
αμοξυκιλλίνη /κλαβουλανικό οξύ 4:1
π.χ. Augmentin 457 με 70 mg/kg Β.Σ. και
Amoxil 500 με 20 mg/kg Β.Σ 10 μέρες

3) Μαστοειδίτιδα: (επιπλοκή Ο.Μ.Ω.)

Αίτια:

 πνευμονιόκοκκος,
 πυογόνος στρεπτόκοκκος
 λιγότερο συχνα χρυσίζων σταφυλόκοκκος και αιμόφιλος της γρίπης

Κλινική εικόνα:

1) Άλγος οπισθοωτιαία,
2) Πυρετός
3) Απώθηση του πτερυγίου του ωτός προς τα έξω
4) Οίδημα και ερυθρότητα στη περιοχή της μαστοειδούς απόφυσης →
αργότερα κλυδασμός

CT για καθορισμό βαρύτητας νόσου

Επιπλοκές:

 Μηνιγγίτιδα
 Εγκεφαλικό απόστημα
 Θρόμβωση σιγμοειδούς κόλπου
 Παράλυση προσωπικού νεύρου
 Θρομβοφλεβίτιδα

Θεραπεία:

IV κεφτριαξόνη και κλινδαμυκίνη

2
 επί ανθεκτικού πνευμονιοκόκκου → βανκομυκίνη

→ για κυψελίδα ear drops unicept s: 2 σταγόνες x 3 για 3 μέρες

ΡΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΡΡΙΝΙΟΙ ΚΟΛΠΟΙ

1) Ρινίτις:

Ρινικές πλύσεις με NaCl 0,9 %

> 6 ετών n/s Flixotide ή n/s nasonex s:1 x 2 για 5 - 7 μέρες

2) Οξεία βακτηριακή ρινοκολπίτιδα:

Η διάγνωση είναι ΚΛΙΝΙΚΗ

Τίθεται όταν η συμπτωματολογία δεν βελτιώνεται μετά 10 - 14 μέρες ή
επιδεινώνεται μετά από 5 - 7 μέρες. Συχνότερα προσβάλλονται τα ιγμόρεια και οι
ηθμοειδείς κόλποι.

Αίτια: ίδια με αυτά της Ο.Μ.Ω.

Κλινική εικόνα:

1) Ρινική συμφόρηση – καταρροή

2) Άλγος ή αίσθημα πίεσης στην περιοχή
3) Οπισθορινικές εκκρίσεις
4) Πυρετός
5) Βήχας
6) Καταβολή

Δεν χρειάζεται απεικονιστικός έλεγχος εκτός εάν υπάρχει υποψία επιπλοκής

Επιπλοκές:

 Περικογχικός φλέγμονας
 Φλέγμονας οφθαλμικού κόγχου,
 Υποπεριοστικό απόστημα
 Απόστημα οφθαλμικού κόγχου
 Θρόμβωση σηραγγώδους κόλπου
 Μηνιγγίτιδα
 Εγκεφαλικά αποστήματα
 Οστεομυελίτιδα

Θεραπεία:

 Αμοξυκιλλίνη με 90mg/kg Β.Σ

 Αμοξυκιλλίνη/Κλαβουλανικό σε αναλογία 4:1

3) Αλλεργική ρινίτις:

Κλινική εικόνα:

3
  Πταρμοί
 Kνησμός ρινός
 Yδαρείς εκκρίσεις

Θεραπεία:

1) τοπικά κορτικοστεροειδή π.χ. Nasonex, Flixotide

2) αντιϊσταμινικά ( π.χ. xozal)
3) μοντελουκάστη ( π.χ. singulair)
για την ρινική συμφόρηση

ΦΑΡΥΓΓΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΜΑΤΙΚΗ ΚΟΙΛΟΤΗΤΑ

1) Ερπητική ουλοστοματίτιδα ( < 3ετών)

Αίτιο: HSV1

Κλινική εικόνα: έλκη ( > 10 ) στον παρειακό βλεννογόνο, στις πρόσθιες καμάρες,
στην εσωτερική επιφάνεια των χειλέων, στη γλώσσα και κυρίως στα ούλα. ΔΕΝ
προσβάλλεται το οπίσθιο τοίχωμα του φάρυγγα. Προηγείται πυρετός, επώδυνοι
τραχηλικοί λεμφαδένες, γενικευμένη φλεγμονή του στόματος. (οίδημα ούλων και
αιμορραγία)

Διάρκεια: 7-10 μέρες

Θεραπεία:

 Μαλακά και δροσερά γεύματα

 Καλή ενυδάτωση
 Αναλγητικά
 ΟΧΙ κορτικοστεροειδή
 Σε βαριά μορφή per os acyclovir ( sir 200 mg/3 ml ) σε δοσολογία 20 mg / kg
Β.Σ σε 4 δόσεις για 5 μέρες

Επιπλοκές: Σπάνια λαρυγγοτραχειΐτιδα

2) Μυκητιασική Στοματίτιδα

Αίτιο: Συνήθως Candida Albicans

Προδιαθεσικοί παράγοντες:

Α) Ανοσοκατασταλμένοι
Β) Χρήση αντιβιοτικών ευρέως φάσματος
Γ) Χρήση κορτικοστεροειδών (εισπνεόμενα ή από το στόμα)

Θεραπεία:

4
Μαλακά, δροσερά γεύματα – Ενυδάτωση
1) Pyralvex x 4 (στις βλάβες με πινελάκι ) ή
2) oral gel Daktarin x 3 για 4 μέρες (και σε πιπίλα) ή
3) oral susp Nystamusyn 1 ml x 3 έως 1 έτους
2-4 ml x 3 1-2 ετών
4-6 ml x 3 >2 ετών

3) Οξεία ιογενής φαρυγγοαμυγδαλίτιδα

90 % εμπύρετης φαρυγγαλγίας

Α) Λοιμώδης μονοπυρήνωση > 5 ετών

Κλινική εικόνα:

1) Εξιδρωματική αμυγδαλίτιδα
2) Γενικευμένη τραχηλική λεμφαδενοπάθεια
3) Πυρετική κίνηση
4) Ψηλαφητός σπλήνας
5) Μασχαλιαίοι λεμφαδένες

Διάγνωση:

α) >10% άτυπα λεμφοκύτταρα

β) Monotest ( + )

ΟΧΙ αμοξυκιλλίνη
για το εξάνθημα → αντιϊσταμινικά

Β) Ερπητική κυνάγχη

Αίτιο: ιοί Coxsackie, εντεροϊοί

Κλινική εικόνα: ελκωτικές βλάβες διαμέτρου έως 3 χιλ που περιβάλλονται από
ερυθρά άλω και εντοπίζονται στις πρόσθιες καμάρες , στη σταφυλή, στη μαλακή
υπερώα και όχι στο πρόσθιο μέρος της στοματικής κοιλότητας ή στις παρίσθμιες
αμυγδαλές.

Γ) Νόσος χεριών, ποδιών, στόματος

Αίτιο: εντεροιοί (μόνο ο εντεροιός 71 προκαλεί εγκεφαλίτιδα)

Κλινική εικόνα:

 έλκη σε οποιοδήποτε μέρος του στόματος

 φυσαλίδες, φλύκταινες ή βλατίδες στις παλάμες, στα πέλματα , τα
μεσοδακτύλια διαστήματα και τους γλουτούς

Δ) Αιμορραγικός πυρετός

5
Αίτιο: Αδενοιοί

Κλινική εικόνα:

1) Εξιδρωματική αμυγδαλίτιδα
2) Επιπεφυκίτιδα
3) Λεμφαδενοπάθεια
4) Πυρετός

4) Οξεία βακτηριακή φαρυγγοαμυγδαλίτιδα

10% εμπύρετης φαρυγγαλγίας

Αίτια:

 β- αιμολυτικός στρεπτόκοκκος ομάδας Α

 πιο σπάνια αιμολυτικό αρκανοβακτηρίδιο
 μυκόπλασμα πνευμονίας
 χλαμύδιο πνευμονίας
 στρεπτόκοκκοι ομάδας C και G

Κλινική εικόνα:

1) Εξιδρωματικό επίχρισμα αμυγδαλών

2) Πετεχειώδες εξάνθημα υπερώας (ενάνθημα)
3) Οιδηματώδης, εξέρυθρη σταφυλή
4) Διογκωμένοι πρόσθιοι τραχηλικοί λεμφαδένες
5) Πυρετός
6) Απουσία βήχα και συμπτωμάτων από το ανώτερο αναπνευστικό

Επιπλοκές:

1) Σηπτικές (επέκταση της φλεγμονής κατά συνέχεια ιστού)

 Περιαμυγδαλικός φλέγμονας – απόστημα
 Πλαγιοφαρυγγικό απόστημα
 Οπισθοφαρυγγικό απόστημα
 Μηνιγγίτιδα
2) Τοξινικές:
 Εξάνθημα οστρακιάς
 Στρεπτοκοκκικό τοξικό σύνδρομο
3) Ανοσολογικές:
 Ρευματικός πυρετός
 Αντιδραστική αρθρίτιδα
 Οξεία σπειραματονεφρίτιδα

Διάγνωση:

α) strep test (+)

β) κ/α φαρυγγικού

6
Θεραπεία:

 Αμοξυκιλλίνη 50 mg/kg ΒΣ για 10 μέρες

 Επί αλλεργίας κεφαλοσπορίνη β’ γενιάς ή κλαρυθρομυκίνη με 30 mg / kg ΒΣ
 Επί υποτροπιάζουσας φαρυγγοαμυγδαλίτιδας Αμοξυκιλλίνη/κλαβουλανικό
οξύ με 50mg / kg ΒΣ για 10 μέρες

5) Περιαμυγδαλικό απόστημα, πλάγιο φαρυγγικό, οπισθοφαρυγγικό απόστημα

Κλινική εικόνα:

1. Υψηλός πυρετός
2. Οίδημα και μετατόπιση της μαλακής υπερώας και της σταφυλής προς την υγιή
πλευρά
3. Ωταλγία
4. Δυσφαγία
5. Τρισμός οδόντων
6. Σιελόρροια
7. Ραιβόκρανο ( πλαγιοφαρυγγικό )
8. Αναπνευστική δυσχέρεια (οπισθοφαρυγγικό)

Αίτια:

1) β-αιμολυτικός στρεπτόκοκκος ομάδας Α

2) χρυσίζων σταφυλόκοκκος
3) αναερόβια
Σχεδόν πάντα ΜΙΚΤΗ ΧΛΩΡΙΔΑ.

Θεραπεία:

α) χειρουργική παροχέτευση
β) IV κεφτριαξόνη + κλινδαμυκίνη ή μετρονιδαζόλη
Επί ανθεκτικού σταφυλόκοκκου → βανκομυκίνη

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Ακρόαση πνευμόνων:

1) Τρίζοντες (crackles)
 Λεπτοί-fine-υποτρίζοντες
 Μέσοι-coarse-τρίζοντες
Ασυνεχείς ή μη μουσικοί ρόγχοι ακούγονται κυρίως στην εισπνοή.
ΔΕΝ σχετίζονται με την παρουσία πτυέλων
a. ΧΑΠ
b. Ίνωση
c. ΣΚΑ
d. Πνευμονία
2) Συρρίτοντες (squawks )
Εισπνοή - “short inspiratory wheezes”

7
 Μουσικοί ή συνεχείς ρόγχοι
3) Ρεγχάζοντες ( rhonchi )
Εκπνοή, εξαφανίζονται με τον βήχα
Μουσικοί ή συνεχείς ρόγχοι
2+3)
a. Οξεία και χρόνια βρογχίτις
b. Άσθμα
c. ΧΑΠ
d. Βρογχοπνευμονία
e. ΟΠΟ
f. Στένωση λάρυγγα – τραχείας - βρόγχων
3) Ήχος τριβής ( pleural rub)
Προς το τέλος της εισπνοής
4) Συριγμός (wheeze)
5) Σιγμός (stridor)

1. Ιογενές croup ( οξεία λοιμώδης λαρυγγίτιδα )

Ηλικία 3 μηνών - 6 χρόνων

Αίτια:

 Ιοί της παραγρίπης

 Αναπνευστικός συγκυτιακός ιός (RSV)
 Αδενοϊοί
 Ιοί της γρίπης

Κλινική εικόνα:

Προηγούνται συμπτώματα από το ανώτερο αναπνευστικό για 12-72h

1) Υλακώδης βήχας
2) Βράγχος φωνής
3) Εισπνευστικός σιγμός
4) Απουσία πυρετού ή χαμηλή πυρετική κίνηση
5) Δύσπνοια

ΟΧΙ γλωσσοπίεστρο!!!

Θεραπεία: Ανάλογα τη βαρύτητα

1) Εισπνεόμενη αδρεναλίνη 1 amp = 1 ml

Δοσολογία 0,5 ml / kg ΒΣ max 5ml
 Στις ομοφωνίες: < 5 ετών 3 ml = 3 amp
> 5 ετών 5 ml = 5 amp
Χωρίς προσθήκη NaCl 0,9 %
Επανάληψη μετά από 1 - 2 h
 Εναλλακτικά: < 1 έτους 1 ml = 1 amp
1 - 4 ετών 2,5 ml
> 4 ετών 5 ml = 5 amp + 3 ml NaCl 0,9 %
Σε βαριά λαρυγγίτιδα 3πλό σχήμα κάθε 20 min την πρώτη ώρα

8
 2) Εισπνεόμενη βουδεσονίδη ( Pulmicort ) 1 - 2 mg κάθε 12 ώρο
Παιδιατρικές αμπούλες pulmicort = 2 ml με 0,25 mg / ml
Άρα για 2 mg → 4 amp
3) Δεξαμεθαζόνη per os ή IM ( Dexaton )
Ανάλογα τη βαρύτητα με 0,15 mg / kg ΒΣ , με 0,3 mg / kg ΒΣ ή με 0,6 mg /
kg ΒΣ max δόση 12 mg ή 8 mg
1 amp Dexaton έχει 2ml με 4 mg / ml άρα 1 amp = 8 mg
ή Decadron ή Dexamethasone ( 1 amp → 8 mg / 2 ml πιο ισχυρή κορτιζόνη
για λαρυγγίτιδα )
4) O2 : 6-7 lt για να γίνεται νεφελοποίηση
Π.χ. παιδί 20 kg ηλικίας 2 ετών : 2,5 ml αδρεναλίνη, 2 mg βουδεσονίδη, 12mg
δεξαμεθαζόνης με 0,6 mg/kg ΒΣ
Για το σπίτι: drops soldesanil 1mg soldesanil = 16 σταγόνες
π.χ. 10 kg με 0,3 mg / kg ΒΣ / 24 h 3mg x 3 άρα 16 σταγόνες x 3 max 30
σταγόνες x 3
0,6 mg / kg ΒΣ δεξαμεθαζόνης = 3-6 mg / kg ΒΣ μεθυλπρεδνιζολόνης

Διαφορική διάγνωση:

a. Επιγλωττίτιδα ( H.influenzae)
b. Μικροβιακή τραχειΐτιδα ( S. aureus)
 ↑↑ πυρετός
 Επηρεασμένη γενική κατάσταση
 Αδυναμία φωνής
 Σιαλόρροια

Σημεία αναπνευστικής δυσχέρειας:

 Ταχύπνοια
 Χρήση επικουρικών μυών
 Αναπέταση ρινικών πτερυγίων
 Εισολκή των υποχονδρίων, των μεσοπλεύριων διαστημάτων ή / και των
υπερκλείδιων βόθρων

2. Οξεία βρογχιολίτιδα ( ↑ f Ο.Μ.Ω. )

Βρέφη συνήθως 3 - 6 μηνών ( μέχρι 2 ετών )

Αίτιο:

 RSV
 Ιοί γρίπης – παραγρίπης
 Αδενοιοί

Κλινική εικόνα:

Συνήθως προηγείται ρινίτις 1 - 2 μέρες

1) Βήχας (ξηρός ή υγρός)
2) Πυρετός ( + / - ) όχι υψηλός
3) Δυσκολία στη σίτιση

9
 4) Αναπνευστική δυσχέρεια – Ταχύπνοια
5) Επεισόδια άπνοιας

Ακρόαση πνευμόνων:

1) Παράταση εκπνοής
2) Συρίττοντες
3) Τρίζοντες
4) Λεπτοί υγροί ρόγχοι
5) Εκπνευστικός και εισπνευστικός συριγμός
6) Σε βαριά βρογχιολίτιδα ↓ είσοδος αέρα

Θεραπεία:

 neb Aerolin x 6 ή x 8
 neb Atrovent x 4
 neb adrenaline x 4
Aerolin: ½ amp σε πολύ μικρά ( 3 - 4 kg) στα υπόλοιπα 1 amp
Atrovent: ½ amp atrovent
Adrenaline: ½ amp
 < 6 μηνών: ½ amp aerolin x 4 , ½ amp adrenaline εναλλάξ
 > 6 μηνών ½ amp aerolin x 6 , ½ amp atrovent x 4
 O2
 Solumedrol 2 mg / kg ΒΣ σε 2 δόσεις
Υψηλός πυρετός ή πύκνωση ή Ο.Μ.Ω. → Αμπικιλλίνη με 200 mg / kg ΒΣ IV σε 4
δόσεις

3. Βρογχικό άσθμα ή ασθματική βρογχίτις

Κλινική εικόνα:

i. Βήχας
ii. Δύσπνοια
iii. Συριγμός
iv. Συσφικτικό αίσθημα στο στήθος

Θεραπεία:

1) O2 με venturi
2) Aerolin dose 0,15 mg / kg ΒΣ
1 amp = 2,5 mg salbutamol
 < 6 μηνών : ½ amp aerolin
 12 - 35 kg : 1 amp aerolin
 >35 kg : 2 amp aerolin
3) Atrovent:
 < 5 ετών: ½ amp atrovent x 4
 > 5 ετών: 1 amp atrovent x 4
4) Solumedrol: 2 mg/kg ΒΣ IV ή IM άπαξ
και μετά 2 mg / kg ΒΣ σε 2 δόσεις συστηματικά
max dose 40 mg ή 60 mg ( όταν λαμβάνει συστηματικά κορτικοστεροειδή )

10
 Για το σπίτι:
α) inh Aerolin 100 s: 2 ή 3 puff x 4 για 7-10 μέρες
β) inh Atrovent 20 s: 2 puff x4 ( > 5 ετών ) ή 1 puff x4 ( < 5 ετών)
max 8 puff / 24h
Για προφύλαξη:
α) per os singulair ( μοντελουκάστη)
 6 μηνών - 4 ετών : sach 4 mg x 1
 4 ετών - 6 ετών: tab 4mg x 1
 6 ετών – 14 ετών: tab 5mg x 1
Για 15 μέρες (πρώτο επεισόδιο) για 3 μήνες ( δεύτερο και πλέον)
β) inh Flixotide 50 ή 125
 1 - 4 ετών 2 puff x 2
 < 6 μηνών 1 puff x 2 για 2 μήνες

Κ.Ν.Σ.

1. Σπασμοί :

i. εστιακοί
 απλοί εστιακοί ( χωρίς απώλεια συνείδησης )
 σύνθετοι εστιακοί ( με απώλεια συνείδησης )
ii. γενικευμένοι ( πάντα με απώλεια συνείδησης )
iii. εστιακοί με δευτεροπαθή γενίκευση

Θεραπεία:

1) rectal tube diazepam ( 5 mg ) δόση 0,5 mg / kg ΒΣ

επανάληψη μετά από 10 min
max dose 10 mg ( 2 rectal tube)
2) ορός 1 + 4 στις ανάγκες
3) φόρτιση Epanutin ( φαινυτοΐνη ) : 15-20 mg / kg ΒΣ IV σε 100 ml NaCl
0,9 % αργά σε 30 min δηλαδή 200 μικροσταγόνες → έλεγχος ρυθμού
προσοχή βραδυκαρδία!
Δόση συντήρησης: 5 - 7 mg / kg ΒΣ σε 2 δόσεις την ημέρα ( από 5 mg /
kg ΒΣ η καθεμία )
Σε βρέφος < 6 μηνών φόρτιση με φαινοβαρβιτάλη 15 - 20 mg / kg ΒΣ και
δόση συντήρησης 5 mg / kg ΒΣ σε 2 δόσεις την ημέρα ( από 5 mg / kg ΒΣ
η καθεμία )
4) χορήγηση O2 → έλεγχος SPO2

Εργαστηριακά:

1. stick glu
2. ηλεκτρολύτες K, Na, Ca, Mg, P
3. CPK
4. αλβουμίνες
5. αέρια αίματος, pH
6. Σε εστιακούς σπασμούς → νευροαπεικόνιση

11
2. Πυρετικοί σπασμοί: ( 6 μηνών – 5 ετών )

Α) Απλοί πυρετικοί σπασμοί :

1) Γενικευμένοι τονικοκλονικοί
2) διάρκεια < 15 min
3) ένα επεισόδιο σπασμών στο 1ο 24ωρο
Β) Επιπλεγμένοι πυρετικοί σπασμοί :
1) Εστιακοί
2) Διάρκεια > 15 min
3) > 1 επεισόδιο στο 1ο 24ωρο
Πυρετικοί σπασμοί σε ηλικία < 6 μηνών → ΟΝΠ

3. Λιποθυμικό επεισόδιο

Εισαγωγή και 24h παρακολούθηση

Εργαστηριακός έλεγχος:

 ΗΚΓ
 stick glu
 Μέτρηση ΑΠ σε όρθια και καθιστή θέση
 γεν αίματος + βιοχημικός έλεγχος
 γεν ούρων

Πλήρη Π/Δ κλινική εξέταση και αδρή νευρολογική

4. Λοιμώξεις Κ.Ν.Σ.

Α) Μηνιγγίτιδα ( φλεγμονή μηνίγγων: χοριοειδούς και αραχνοειδούς)

Β) Εγκεφαλίτιδα (φλεγμονή εγκεφαλικού παρεγχύματος)
Γ) Μηνιγγοεγκεφαλίτιδα

Κλινική εικόνα:

 Νεογνική και βρεφική ηλικία:

1) Απουσία σημείων μηνιγγικού ερεθεισμού
2) Νωθρότητα, ευερεθιστότητα
3) Ανορεξία
4) Δ/χες θερμορύθμισης (π.χ. υποθερμία )
5) Προπέτεια πρόσθιας πηγής
Η πρόσθια πηγή προέχει και σφύζει → εξετάζεται με το παιδί σε όρθια θέση
 Νηπιακή ηλικία και μεγαλύτερα παιδιά:
1) Πυρετός
2) Ανορεξία
3) Φωτοφοβία
4) Κεφαλαλγία – έμετοι
5) Αυχενική δυσκαμψία, σημείο Kerning, σημείο Brudzinski
6) Δ/χες επιπέδου συνείδησης
7) Εστιακή συμπτωματολογία
8) Αιμορραγικό εξάνθημα

12
Σημείο Kerning: Αδυναμία έκτασης του κάτω άκρου στην κατά γόνυ άρθρωση
κατά την ύπτια θέση και ενώ το ισχίο βρίσκεται σε κάμψη
Σημείο Brudzinski: Κάμψη της κεφαλής προς τα εμπρός από τον εξεταστή
προκαλεί κάμψη των κάτω άκρων σε ισχίο και γόνατο.

Εργαστηριακός έλεγχος:

1) Γεν αίματος και βιοχημικός έλεγχος

2) Κ/α αίματος
3) ΟΝΠ
4) Προηγείται βυθοσκόπηση για οίδημα οπτικής θηλής
5) CT σε εστιακή συμπτωματολογία

Αίτια: (βακτηριακής μηνιγγίτιδας)

 Νεογνά:
α) στρεπτόκοκκος ομάδας Β
β) E.coli
γ) Λιστέρια
 Μεγαλύτερα παιδιά:
α) Μηνιγγιτιδόκοκκος
β) Πνευμονιόκοκκος
γ) Αιμόφιλος b

Εμπειρική θεραπεία:

 Νεογνά: Αμπικιλλίνη 200 – 300 mg / kg ΒΣ και Αμινογλυκοσίδη

π.χ. γενταμυκίνη 5 – 7,5 mg / kg ΒΣ
ή Αμπικιλλίνη 200 – 300 mg / kg ΒΣ και Κεφαλοσπορίνη γ’ γενιάς
π.χ κεφοταξίμη ( claforan ) με 200 mg / kg ΒΣ σε 4 δόσεις
κεφτριαξόνη ( rocephin, bresec ) με 100 mg / kg ΒΣ σε 1 δόση
Η κεφτριαξόνη στα νεογνά κάνει χολόσταση!
 Βρέφη 1 – 3 μηνών: Αμπικιλλίνη 200 – 300 mg / kg ΒΣ και
Κεφαλοσπορίνη γ’ γενιάς με 100 – 200 mg / kg ΒΣ
 3 μηνών: Κεφαλοσπορίνη γ’ γενιάς 100 – 200 mg / kg ΒΣ και
Βανκομυκίνη ( Voncon ) με 60 mg / kg ΒΣ σε 4 δόσεις για τον ανθεκτικό
πνευμονιόκοκκo

Σε υποψία ιογενούς μηνιγγίτιδας → χορήγηση ακυκλοβίρης IV

Διάρκεια θεραπείας:

1) Στρεπτόκοκκος ομάδας Β: 14 – 21 μέρες

2) Λιστέρια: 14 – 21 μέρες
3) E.coli: 14 – 21 μέρες
4) Πνευμονιόκοκκος; 14 μέρες
5) Μηνιγγιτιδόκοκκος: 7 μέρες
6) Αιμόφιλος b: 10 μέρες

13
 Επιπλοκές: ( κυρίως ο πνευμονιόκοκκος και ο μηνιγγιτιδόκοκκος )

 Άμεσες:
1. Σπασμοί ( εάν συμβούν όψιμα από την έναρξη της θεραπεία → Α.Ε.Ε,
εμπύημα )
2. Υποσκληρίδια συλλογή ή απόστημα
3. Σύνδρομο απρόσφορης έκκρισης ADH
 Απώτερες:
1. Επιληψία
2. Υδροκέφαλος
3. Νευροαισθητήρια κώφωση
4. Τύφλωση
5. Μαθησιακές δυσκολίες
Καθημερινή μέτρηση περιμέτρου κεφαλής. Μετά την έξοδο U/S εγκεφάλου
( σε βρέφη ) και ακοολογικός έλεγχος.

ΟΝΠ : Ο3 – Ο4 μεσοσπονδύλιο διάστημα ( υπαραχνοειδής χώρος )

ΕΝΥ:

Α) Φυσιολογικό: Κύτταρα: 0 – 5 λεμφοκύτταρα

( νεογνά 10 – 20 λεμφοκύτταρα )
Λεύκωμα: 15 – 35 mg / dl
( νεογνά 40 – 80 mg / dl )
Γλυκόζη: 40 – 80 mg / dl ≥ 2/3 glu ορού
( νεογνά 30 – 120 mg / dl ≥ 2/3 glu ορού )

Β) Βακτηριακή μηνιγγίτιδα: Κύτταρα: > 1000 ↑↑↑ ( πολυμορφοπυρηνικός

τύπος )
Λεύκωμα: > 35 mg / dl ↑↑
Γλυκόζη: < 40 mg/dl ↓↓ ( Φ στην αρχή )

Γ) Ιογενής Μηνιγγίτιδα: Κύτταρα: 0 – 300 ↑ κυρίως λεμφοκύτταρα , ↑↑ σε

εντεροιούς
Λεύκωμα: > 35 mg / dl ↑ ( σε ερπητική ↑↑ )
Γλύκοζη: Φ ή ↓ ( 40 mg / dl )

Δ) TB Μηνιγγίτιδα: Κύτταρα: 200 – 500 ↑↑ ( πολυμορφοπύρηνα στην αρχή,

λεμφοκύτταρα μετά)
Λεύκωμα: ↑↑↑
Γλυκόζη: ↓↓↓

ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

1. Οξεία μεταλοιμώδης σπειραματονεφρίτιδα

Μετά από στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις των ανώτερων αεροφόρων οδών και του
δέρματος
Νεφριτιδογόνα στελέχη: 2, 12 και 49
Μετά από φαρυγγοαμυγδαλίτιδα → 1 – 3 εβδομάδες

14
Μετά από δερματική λοίμωξη → 3 – 6 εβδομάδες

Κλινικά εικόνα: ( εικόνα νεφριτιδικού συνδρομού )

1) Αιματουρία
2) Ολιγουρία
3) Οιδήματα ( αρχικά στο πρόσωπο )
4) Νεφρική ανεπάρκεια
5) Αρτηριακή υπέρταση ( υποχωρεί με την έναρξη της διούρησης )
6) Υπρτασική εγκεφαλοπάθεια ( κεφαλαλγία, υπνηλία, σύγχυση, σπασμοί )

Εργαστηριακός έλεγχος:

1) Μικροσκοπική ή μακροσκοπική αιματουρία ( ούρα σαν coca cola)

2) Λευκωματουρία
3) > 10 % δύσμορφα ερυθρά σε μικροσκόπιση αντίθετης φάσης
4) Αιμορραγικοί κύλινδροι
5) ↑ ωσμωτικότητα
6) ↑ ΤΚΕ
7) Νορμόχρωμη, νορμοκυτταρική αναιμία
8) ↑ ουρία, κρεατινίνη
9) Οξέωση
10) Υπερκαλιαιμία
11) Δ/χες πήξης
12) ↑ ASTO ( Αντιστρεπτολυσίνη Ο )
↑ Anti DNAase B ( ↑ στο πυόδερμα )
Δεν αρκεί ο προσδιορισμός μόνο της ASTO γιατί επηρεάζεται ιδιαίτερα από
τη χορήγηση αντιβιοτικών ενώ δεν αυξάνεται στις δερματικές λοιμώξεις.
13) ↓↓ C3 ( στην οξεία φάση )
14) ↓ C5 ολικό αιμολυτικό συμπλήρωμα, προπεριδίνη

Διάγνωση:

1) Απομόνωση στρεπτοκόκκου σε κ/α φαρυγγικού ή δερματική βλάβη

2) 4πλασιασμός αντιστρεπτοκοκκικών αντισωμάτων με μεσοδιάστημα 2 – 3
εβδομάδων
3) ↓ C3, C5, CH50

Θεραπεία: Συμπτωματική

1) Κατάκλιση ( όσο διαρκούν η αιματουρία, η υπέρταση και τα οιδήματα )

2) Ειδική δίαιτα ( ↓ Na, K και λεύκωμα )
3) Περιορισμός υγρών
4) Αντιμετώπιση των επιπλοκών π.χ. Α.Υ. → φουροσεμίδη, υπερκαλιαιμίας,
μεταβολικής οξέωσης
5) Πενικιλλίνη per os ( 50.000 – 100.000 IU / kg ΒΣ / 24 h για 10 μέρες ή
ερυθρομυκίνη 50 mg / kg ΒΣ / 24 h

2. Νεφρωσικό σύνδρομο

15
  Ιδιοπαθές
 Δευτεροπαθές
 Συγγενές

Κλινική εικόνα:

1) Λευκωματουρία > 40 mg / m2 ε.σ./ h ή 2 + ΦΤ έως 150 mg / 24 h

2) Υπολευκωματιναιμία
3) Υπερχοληστερολαιμία
4) Οίδημα ( πιο έντονο στα βλέφαρα τις πρωινές ώρες, αφήνει εντύπωμα )
5) Ανορεξία, κοιλιακό άλγος, διάρροια
6) Α.Υ ( πιο σπάνια)

Εργαστηριακός έλεγχος:

1) λεύκωμα ούρων 24 ώρου

λεύκωμα > 40 mg/ m2 ε.σ / h ή σε πρωινό δείγμα λεύκωμα (σε mg) / Cr (σε
mg) > 200
είναι εκλεκτική λευκωματουρία και αφορά κυρίως τις λευκωματίνες
2) ↑ χοληστερόλη και τριγλυκερίδια
3) ↓ Na
4) ↑ Ur, Cr

Επιπλοκές: α) Βακτηριακές λοιμώξεις

β) Θρομβώσεις
γ) ΟΝΑ

Θεραπεία:

1) Όχι ακινητοποίηση → κίνδυνος θρόμβωσης

2) ↓ πρόσληψη πρωτεϊνών, υγρών και Na
3) Πενικιλλίνη στη φάση του οιδήματος
4) Φουροσεμίδη ( 1 – 2 mg/kg ΒΣ ) εάν δεν υπάρχει υποογκαιμία
5) Καθημερινή μέτρηση Α.Π. , Β.Σ. και ούρων
6) Πρεδνιζολόνη

3. Ουρολοιμώξεις

Ανώτερου ουροποιητικού = πυελονεφρίτιδα

Κατώτερου ουροποιητικού = κυστίτιδα

Αίτια:

1) E. coli 80 – 90 %
2) Πρωτέας
3) Κλεμπσιέλλα
4) Εντερόκοκκος
5) Ψευδομονάδα

Κλινική εικόνα:

16
 1) Ανορεξία
2) Ανησυχία, ευερεθιστότητα, νωθρότητα
3) Έμετοι – διάρροιες
4) Πυρετός
5) Εικόνα σηψαιμίας

Σε μεγαλύτερα παιδιά:
Α) κυστίτιδα: συχνουρία, δυσουρία, υπερηβικό άλγος, δευτεροπαθής ενούρηση
Β) πυελονεφρίτιδα: πυρετός > 38,5 C, άλγος στην οσφύ, Giordano ( + ), ευαισθησία
στην οσφύ, κοιλιακό άλγος

Διάγνωση: > 100.000 CFU / ml ούρων σε πρωινά όυρα, στο μέσο της ούρησης.
Σε Υ/Β η ανάπτυξη οποιουδήποτε αριθμού βακτηρίων υποδηλώνει
ουρολοίμωξη. ( Εξαίρεση ο επιδερμικός σταφυλόκοκκος έως 3 x 1000 / ml
ούρων)

Εργαστηριακός έλεγχος:

1) Γεν. ούρων: > 5 πυοσφαίρια ΚΟΠ

2) Αλκαλικλο PH ούρων → λοίμωξη από πρωτέα
3) Γεν. αίματος: ↑ WBC με ↑ neu
4) ↑ CRP ( > 20 mg/L )
5) ↑ ΤΚΕ ( > 25 mmHg 1η ώρα )

Απεικονιστικός έλεγος:

Α) U/S ΝΟΚ:
 σε οξεία πυελονεφρίτιδα:
1) ↑ όγκος νεφρού
2) Ασάφεια ορίων μεταξύ φλοιώδους και μυελώδους μοίρας
3) Διόγκωση τμήματος του περιγράμματος του νεφρού
4) Παθολογική εστιακή παρεγχυματική ηχογένεια
 σε χρόνια πυελονεφρίτιδα
1) Απώλεια νεφρικού παρεγχύματος ( ουλές)
2) Σμίκρυνση του όγκου του νεφρού
3) Ανώμαλο νεφρικό παρέγχυμα
Β) Εστιακό σπινθηρογράφημα DMSA
1. Φλεγμονώδεις βλάβες στη φλοιώδη μοίρα
2. Εστιακή ή γενικευμένη μείωση του προσλαμβανόμενου ραδιοφαρμάκου και
ανώμαλο νεφρικό περίγραμμα
Γ) Δυναμικό σπινθηρογράφημα με 99 m/c – DTPA ή MAG 3: Ελέγχει τη νεφρική
λειτουργία και την αποχέτευση των ούρων → γίνεται όταν υπάρχουν u/s ευρήματα
συμβατά με αποφρακτική ουροπάθεια για να διευκρινιστεί εάν πρόκειται για
λειτουργική ή ανατομική απόφραξη.
Δ) Κλασική κυστεοουρηθρογραφία κατά την ούρηση
Ε) Ραδιοϊσοτοπική κυστεοουρηθρογραφία → για επανέλεγχο και παρακολούθηση της
ΚΟΠ

Θεραπεία:

17
  Σε πυελονεφρίτιδα: Αμπικιλλίνη και Αμινογλυκοσίδη ή Αμπικιλλίνη και
κεφαλοσπορίνη γ’ γενιάς IV τουλάχιστον για 2 24 ώρα μετά την υποχώρηση
του πυρετού
 Σε κυστίτιδα: Κεφαλοσπορίνη β’ γενιάς με 30 mg / kg ΒΣ 10 μέρες

3. Αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο

 κλασικό
 άτυπο

Χαρακτηρίζεται από:

i. Αιμολυτική αναιμία
ii. Θρομβοπενία
iii. Νεφρική ανεπάρκεια

Κλινική εικόνα:

1) Ολιγουρία
2) Ωχρότητα
3) Ίκτερος
4) Αιμορραγικές εκδηλώσεις από το δέρμα και τους βλεννογόνους
5) Ευερεθιστότητα ή λήθαργος
6) Ηπατοσπληνική διόγκωση

Αίτια:

 E. coli O157 H 7
 Shigella
 Salmonella
 Campylobacter
 Μπαρτονέλλα
Προηγείται λοίμωξη του ΓΕΣ

Εργαστηριακός έλεγχος:

1) ↓ Hb , Hct
2) ↓ PLT
3) Κατακερματισμένα ερυθροκύτταρα
4) ↑ επίπεδα ελεύθερης Hb
5) ↓ απτοσφαιρινών
6) ε/ε στο αίμα και στα ούρα ΟΝΑ

Θεραπεία: Συμπτωματική

5. Αιδιοκολπίτις και ερεθεισμός περιγεννητικής περιοχής:

 Frezyderm mild wash

18
  cr Daktarin s: τοπικά x 3 ή cr travocort ( εξωτερικά στα χείλη ) s: τοπικά x 2
για 5 – 7 μέρες

6. Βαλανοποσθίτιδα:

 cr fucicort s: τοπικά x 3
 sir Bactrimel 480 με 10 mg / kg ΒΣ (ως προς το 80 ) σε 2 δόσεις
ή κεφαλοσπορίνη β’ γενιάς με 30 mg / kg ΒΣ ή sir augmentin με 50 mg / kg
ΒΣ

7. Παράτριμμα:

 Καλή καθαριότητα – Αερισμός

 cr Dactador s: τοπικά x 3 για 3 – 4 μέρες έπειτα
 cr Daktarin s: τοπικά x 3 για 1 εβδομάδα

8. Αιματουρία

> 5 RBC / ΟΠ σε φυγοκεντρηθέντα ούρα υπό μεγάλη μεγέθυνση που συλλέγονται

στο μέσο της ούρησης

Διακρίνεται σε:

 μικροσκοπική – μακροσκοπική ( χρώμα coca- cola ή τσάι )

 επίμονη ( > 6 μήνες ) – παροδική
 προνεφρική – νεφρική ( σπειραματική και μη ) – μετανεφρική

Προνεφρική αιματούρια

1) Δ/χες παραγόντων πήξης ( αιμορροφιλία, θρομβοπενική πορφύρα,

νόσος von Willebrand)
2) Δρεπανοκυτταρική αναιμία
3) Βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα

Νεφρική αιματουρία

a. Σπειραματικά αίτια:
1) Οξεία μεταλοιμώδης σπειραματονεφρίτιδα
2) Νεφροπάθεια IgA
3) Σύνδρομο Alport
4) Μεμβρανοϋπερπλαστική σπειραματονεφρίτιδα
5) Μεμβρανώδης σπειραματονεφρίτιδα
6) Εστιακή υπερπλαστική ςπειραματονεφρίτιδα
7) Νεφρίτιδα Henoch – Schönlein
8) Νεφρίτιδα ΣΕΛ
9) Νεφρίτιδα οζώδους πολυαρτηρίτιδας
10) Κοκκιωμάτωση Wegener
11) Σύνδρομο goodpasture
12) Αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο

19
 13) Οικογενής καλοήθης αιματουρία
b. Μη σπειραματικά αίτια:
1) Οξεία πυελονεφρίτιδα
2) Διάμεση νεφρίτιδα
3) Οξεία σωληναριακή νέκρωση
4) Νεφρασβέστωση
5) Νεφρική TB
6) Πολυκυστική νεφροί
7) Αιμαγγείωμα νεφρού
8) Κληρονομική αιμορραγική τηλαγγειεκτασία
9) Θρόμβωση νεφρικής φλέβας
10) Ca νεφρού
11) Τραύμα νεφρού
12) Σύνδρομο καρυοθραύστη

Μετανεφρική αιματουρία

1) Αιμορραγική κυστίτιδα
2) Χημικές ουσίες ( αλκυλιωτικοί παράγοντες, ανιλίνη )
3) Αντιβιοτικά ( πενικιλλίνη )
4) Ιοί, βακτήρια ( γρίπη Α, αδενοϊός ΙΙ, ιλαρά, ανεμευλογιά )
5) Συγγενείς ανωμαλίες ουροφόρων οδών
6) Λιθίαση
7) Υπερασβεστιουρία
8) Νεόπλασμα
9) Τραύμα ( κύστης, ουρήθρας )
10) Ξένο σώμα
11) Σηραγγώδες αιμαγγείωμα αποχετευτικών ουροφόρων οδών

Πήγματα αίματος στα ούρα, αιματουρία που αφορά τμήμα της ούρησης →
μετανεφρική αιματουρία
Σπειραματική αιματουρία: > 10 ή 20 % δύσμορφα ερυθρά σε μικροσκόπιση
αντίθετης φάσης ( phase contrast )

Υπερ σπειραματικής αιματουρίας:

 Σκοτεινόχρωμα ούρα ( σαν coca – cola , τσάι )

 ↑ λεύκωμα ( > 2 + ή 100 mg / dl )
 Παρουσία ερυθροκυτταρικών και λευκοκυτταρικών κυλίνδρων

Εργαστηριακός έλεγχος:

1. γενική ούρων με phase contrast

2. γενική και κ/α ούρων, pH ούρων
3. γενική αίματος ( PLT )
4. Β/Χ ( Ur, Cr, K, Na, Ca, P, ουρικό οξύ ) και πρωτεΐνες, λευκωματίνες
5. PT – INR
6. ASTO, anti – DNAαση
7. ANA
8. συμπλήρωμα ( C3, C4,CH50 )

20
9. Ca / Cr, λεύκωμα / Cr μιας ούρησης
10. συλλογή ούρων 24ώρου για Ca, λεύκωμα, κυστίνη, οξαλικό, P, κιτρικά και
ουρικό οξύ
11. έλεγχος για δρεπανοκυτταρική αναιμία (ηλεκτροφόρηση )
12. απεικόνιση ( U/s NOK )
13. anti HBV, anti HCV, anti HIV
14. ανοσοσφαιρίνες

9. Λευκωματουρία

Φ.Τ. παιδιά έως 150 mg / 24 h ή έως 4 mg / m2 / h

Έλεγχος λευκώματος:

a. μέτρηση λευκώματοςσε συλλογή ούρων 24 ώρου

b. λεύκωα / Cr σε μια ούρηση

Μη παθολογική λευκωματουρία:

 ορθοστατική
 πυρετού
 κόπωσης

Διακρίνεται σε παροδική και επίμονη

Η επίμονη μπορεί να είναι:
a. διαλείπουσα
b. συνεχής ( διαπιστώνεται κάθε μέρα και διαρκεί > 2 εβδομάδες )

Έλεγχος λευκωματουρίας:

1) Εάν είναι ήπιου βαθμού, δεν υπάρχουν άλλα ευρήματα στη γενική ούρων και δεν
συνδυάζεται με ε/ε ή κλινικά στοιχεία ενεργού νεφρικής νόσου → επανάληψη
γεν. ούρων σε 10 μέρες
2) Εάν βγει και πάλι ( + ) → έλεγχος λευκωματουρίας ορθοστατικού τύπου
( καθημερινά και για 3 συνεχείς ημέρες εξετάζονται με dipstick τα πρωινά και τα
βραδινά ούρα, πρωινό δείγμα ( - ) και βραδινό ( + ) )
3) Εάν η λευκωματουρία δεν είναι ορθοστατικού τύπου γίνεται πρόσθετος έλεγχος

Εργαστηριακός έλεγχος:

1. Cr, Ur, λευκώματα, χοληστερόλη ορού

2. κλάσματα C3, C4 του συμπληρώματος
3. ASTO, anti DNAση
4. κ/α ούρων
5. κ/α φαρυγγικού
6. μικρολευκωματίνη ούρων 24ώρου
7. απεικόνιση ( u/s ΝΟΚ )

ΥΓΡΑ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΕΣ

21
1) Βασικές ανάγκες:

0 – 10 kg → 100 ml / kg ΒΣ
10 – 20 kg → 50 ml / kg ΒΣ
> 20 kg → 20 ml / kg ΒΣ
Π.χ. 15 kg → 1250 ml

2) Απώλειες ( αφυδάτωση ):

3% → 30 ml / kg ΒΣ
5% → 50 ml / kg ΒΣ
Π.χ. απώλειες 5 % 15 x 50 = 750 ml

3) Ταχεία ενυδάτωση με NaCl 0,9 % : 20 ml / kg ΒΣ σε 30 – 60 min

4) Μετά:
Το 1ο 8ωρο ( ορός 2 + 1 ) : ½ των απωλειών + ⅓ των βασικών αναγκών
Π.χ. ½ ( 750 ml – 300 ml ) + ⅓ 1250 ml = 650 ml σε 8 h
Τις επόμενες 16h ( ορός 1 + 4 ) : ½ των απωλειών + ⅔ των βασικών αναγκών
Π.χ. ½ 450 ml + ⅔ 1250 ml = 1100 ml σε 16 h

5) Αφού ουρήσει + 1 – 2 mEq Κ / kg ΒΣ

1 amp KCl 10 % = 13,5 mEq K ( amp = 10 ml )
Για κάθε 500 ml ορού → 5 ml KCl

Όσα ml / h ορού τόσες μικροσταγόνες ανά λεπτό

AG = [ Na ] – [ Cl + HCO3 ] ΦΤ = 8 – 16 mEq / L

Ωσμωτικότητα πλάσματος = 2 [ Na ] + glu / 8 + Ur / 2.8

ΦΤ = 275 – 295 mOsm / kg H2O ή / L

Ισοσθενουρία = ωσμωτικότητα πλάσματος = ωσμωτικότητα ούρων → τότε ΕΒ =

1010

1. Υπονατριαιμία: Na < 130 mEq / L

 Ψευδής υπονατριαιμία:
a. Υπερλιπιδαιμία
b. υπερπρωτεϊναιμία
Φ ωσμωτικότητα πλάσματος
 Πλασματική υπονατριαιμία: ωσμωτικώς δραστικές ουσίες στον εξωκυττάριο
χώρο ( μανιττόλη ή γλυκόζη )
Φ ή ↑ ωσμωτικότητα πλάσματος
 Αληθής υπονατριαιμία

Κλινική εικόνα: όταν έχουμε Na < 120 mEq / L

22
  ΚΝΣ : αλλαγή επιπέδου συνείδησης, λήθαργος, απάθεια, έμετοι, κεφαλαλγία,
σπασμοί, κώμα
 Μυς: Μυϊκή αδυναμία, κράμπες
 ΓΕΣ: έμετοι, διάρροιες
 Ουροποιητικό: πολυουρία

Θεραπεία: κίνδυνος Μυελινόλυσης

Όταν Na < 120 mEq / L και συμπτώματα ΚΝΣ


Φουροσεμίδη 1 – 2 mEq / kg ΒΣ / 24h

Υπέρτονα διαλύματα NaCl 1,5 %, 3 %, 6 %
( έως Na = 125 mEq ή διακοπή των συμπτωμάτων , χορηγούμενο Na = ΒΣ x
0.6 x [επιθυμητό Na – Na ασθενούς] )
Έως 125 mEq → ρυθμός 1,5 mEq / L / h
Μετά ρυθμός 0.5 mEq / L / h δηλαδή 10 – 12 mEq / 24 h

2. Υπερνατριαιμία: Na > 150 mEq / L

Κλινική εικόνα: όταν έχουμε Na > 160 mEq /L

 ΚΝΣ: Αταξία, τρόμος, τονικοκλονικοί σπασμοί, υψίσυχνο κλάμα, λήθαργος,

σύγχυση, υπερπυρεξία, κώμα
 Μυς: Μυϊκή υπερτονία
 ΓΕΣ: έμετοι, διάρροιες
 Ουροποιητικό: πολυουρία

Θεραπεία: υπότονα δ/τα NaCl 0.9 % και dextrose 5 % ( 1 + 4 )

ΠΟΤΕ μόνο dextrose
Διόρθωση Na σε 48 – 72 h → κίνδυνος σπασμών (εγκεφαλικό οίδημα)

ΗΜΕΡΙΣΙΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ Κ: 2 – 3 mEq /kg ΒΣ

3. Υποκαλιαιμία: K < 3 mEq / L

Κλινική εικόνα:

 Μυς: μυϊκή αδυναμία, επώδυνες κράμπες, ↓ τενόντια αντανακλαστικά

 Καρδιά: βραδυκαρδία, κολπικές ή κοιλιακές έκτακτες συστολές, κοιλιακή
ταχυκαρδία
 ΚΝΣ: λήθαργος, σύγχυση

ΗΚΓ:

 Κυπελοειδής κατάσπαση ST
 Αποπλατυσμένα ή αρνητικά T
 Έπαρμα U
 Βραχύ PR
 Βραχύ QRS

23
Θεραπεία: ( Ανάλογα τη βαρύτητα)

Ήπια: per os K 3 – 5 mEq / kg ΒΣ / 24h ΟΧΙ φουροσεμίδη

Βαριά: IV KCl 10 % ( 1 amp 13,5 mEq , 10 ml ) με ρυθμό 0.3 mEq / kg ΒΣ / h
Max 40 mEq

4. Υπερκαλιαιμία: K > 5.5 mEq / L για παιδιά, K > 6 mEq / L για τελειόμηνα
βρέφη

 Πλασματική π.χ. αιμολυμένο δείγμα

 Ψευδουπερκαλιαιμία: σε θρομβοκυττάρωση ή λευκοκυττάρωση ( π.χ. νόσος
Kawasaki ) ↑ K στον ορό αλλά όχι στο πλάσμα
 Αληθής

Κλινική εικόνα: όταν έχουμε K > 7,5 mEq / L

 Καρδιά: κ – κ αποκλεισμός, βραδυκαρδία, κοιλιακή μαρμαρυγή ,ασυστολία

 Μυς: χαλαρή παράλυση, αιμωδίες, αδυναμία, παραισθησίες

ΗΚΓ:

 Υψικόρυφα Τ
 Βραχύ QT, παρατεταμένο PR
 Κατάσπαση ST
 Ευρύ QRS, εξαφάνιση P

Θεραπεία: ( Ανάλογα τη βαρύτητα )

 Γλυκονικό Ca IV → ΗΚΓ παρακολούθηση

 Glu + ινσουλίνη
 HCO3 σε μεταβολική οξέωση
 Β2 διεγέρτες ( σαλβουταμόλη ) Aerolin με νεφελοποιητή
 Ιοντοανταλλακτικές ρητίνες ( Kayexalate )
 Φουροσεμίδη ( σε καλή νεφρική λειτουργία )
 Αιμοκάθαρση σε ΟΝΑ

5. Υπασβεστιαιμία: ολικό Ca < 8.5 mg / dl

ιοντισμένο Ca < 4.5 mg / dl

ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

Α) ΙΟΓΕΝΕΙΣ

 Ερπητοιοί:

1) HSV ( Ιος απλού έρπητα) 1 και 2

2) VZV (varicella zoster virus)
3) CMV
4) HHV- 6 , 7 (ανθρώπινος ερπητοιός)

24
 5) EBV
6) HHV- 8

1. HSV-1:

a. Ερπητική ουλοστοματίτιδα
b. Ερπητική παρωνυχίτιδα
c. Ερπητική κερατοεπιπεφυκίτιδα
d. Επιχείλιος έρπης
e. Ερπητική εγκεφαλίτιδα
f. Γενικευμένη λοίμωξη
g. Ερπητικό έκζεμα (εξάνθημα Kaposi)
Χαρακτηριστικό: φυσαλιδώδες εξάνθημα σε ερυθηματώδη βάση και έλκη
HSV - 2: έρπης γεννητικών οργάνων

2. VZV (ιός ανεμευλογιάς – έρπητα ζωστήρα)

Κλινική εικόνα:

 Μικροκηλιδώδες εξάνθημα → βλατίδες → φυσαλίδες → εφελκίδες (δεν

εγκαταλείπουν ουλή) Διάρκεια εξανθήματος 3- 4 μέρες. Οι φυσαλίδες
περιβάλλονται από ερυθυματώδη άλω . Το εξάνθημα εκθύεται κατά ώσεις
(κάθε 10 – 20 ώρες ) και εντοπίζεται κυρίως στον κορμό και στο πρόσωπο
και λιγότερο στα άκρα. Είναι κνησμώδες και εντοπίζεται και στο τριχωτό
της κεφαλής . Φυσαλίδες είναι δυνατό να βρεθούν στους βλεννογόνους του
στόματος , των γεννητικών οργάνων και τους επιπεφυκότες.
Χαρακτηριστικό του εξανθήματος είναι ότι σε μια περιοχή του δέρματος
εντοπίζονται όλες οι βλάβες
 Χαμηλός ή υψηλός πυρετός

Εργαστηριακός έλεγχος:

WBC φ ή ↓ ( εάν υπάρχει λευκοκυττάρωση → δευτεροπαθής βακτηριακή λοίμωξη)

Επιπλοκές:

1) Μικροβιακή επιμόλυνση δερματικών στοιχείων

2) Δευτεροπαθής μικροβιακή λοίμωξη π.χ πνευμονία, ΟΜΩ
3) Μηνιγγοεγκεφαλίτιδα
4) Πρωτοπαθής βρογχοπνευμονία
5) Πιο σπάνια: ηπατίτιδα, παγκρεατίτιδα, νεφρίτιδα, μυοκαρδίτιδα, αρθρίτιδα,
θρομβοπενία, σύνδρομο Reye

Θεραπεία:

 Ενυδάτωση
 Αντιπυρετικά
 Δροσερά επιθέματα ή αντιϊσταμινικά ( φαινυδραμίνη 1,25 mg / kg ΒΣ κάθε 6
h ή υδροξυζίνη 0,5 mg / kg ΒΣ κάθε 6 h
 Ακυκλοβίρη 10 mg / kg ΒΣ x 4 επί ενδείξεων

25
 Όχι ασπιρίνη → σύνδρομο Reye

3. CMV

a. Συγγενής λοίμωξη
b. Σύνδρομο λοιμώδους μονοπυρήνωσης
c. Ηπατίτιδα

4. HHV – 6 , 7 ( Αιφνίδιο εξάνθημα ή έκτη νόσος)

Κλινική εικόνα: 6 μηνών – 3 ετών

 Αιφνίδια έναρξη υψηλού πυρετού έως 40 C που διαρκεί έως και 8 μέρες
( μέση διάρκεια 4 μέρες )
 Εξάνθημα με την πτώση του πυρετού κηλιδώδες ή κηλιδωβλατιδώδες, μη
κνησμώδες, συρρέον στον κορμό και εξαπλώνεται στο πρόσωπο, στον
τράχηλο και στα άκρα. Υποχωρεί σε 1- 2 μέρες
 ↑ ποσοστό πυρετικών σπασμών

Εργαστηριακός έλεγχος: λευκοπενία – λεμφοπενία

Θεραπεία: Αντιπυρετικά

5. Σύνδρομο λοιμώδους μονοπυρήνωσης ( EBV )

Αίτιο: Ebstein barr, CMV

Κλινική εικόνα:

a. Κακουχία – ανορεξία
b. Πυρετός ( συνήθως > 39 C )
c. Φαρυγγίτιδα ( εξιδρωματική και ενάνθημα )
d. Λεμφαδενίτιδα (πρόσθιοι και οπίσθιοι τραχηλικοί )
e. Ηπατοσπληνομεγαλία
f. Κηλιδοβλατιδώδες ή κνιδωτικό εξάνθημα

Εργαστηριακός έλεγχος:

1) Άτυπα λεμφοκύτταρα > 10 %

2) Μέτρια ↑ SGOT, SGPT
3) Monotest (+) ( ετερόφιλα αντισώματα IgM )
4) Αντιγόνα EBV
 Πυρηνικό ( EBNA) : anti EBNA IgG εμφανίζονται αρκετές εβδομάδες
έως και μήνες μετά τη λοίμωξη
 Πρώιμο ( EA ) : anti EA IgG εμφανίζονται μήνες έως και χρόνια μετά
 Καψιδικό ( VCA ) : anti VCA IgM, IgG

Διάγνωση:

26
  Monotest ( + ) ( σπάνια + < 5 ετών )
 Απουσία anti EBNA IgG και ( + ) anti EA IgM, anti VCA IgM

Θεραπεία: Υποστηρικτική- όχι αμοξυκιλλίνη , αμπικιλλινη

Επιπλοκές:

1) Ρήξη σπλήνα
2) Αιμολυτική αναιμία
3) Θρομβοπενία – ουδετεροπενία
4) Μηνιγγοεγκεφαλίτιδα
5) Νευροπάθειες
6) Guillian- Barré
7) Μυοκαρδίτιδα – περικαρδίτιδα
8) Πνευμονία

 Παραμυξοιοί :

1. Ιλαράς
2. Παρωτίτιδας
3. Ιοί παραγρίπης
4. RSV ( ανθρώπινος συγκυτιακός ιός )

1. Ιός της Ιλαράς : ( RNA ιός )

Κλινική εικόνα:

a. Καταρροικό ( πρόδρομο ) στάδιο: πυρετός, έντονα καταρροικά συμπτώματα,

ξηρός ή υλακώδης βήχας, επιπεφυκίτιδα, φωτοφοβία, 2η με 3η μέρα → κηλίδες
koplik ( λευκωπά στίγματα με ερυθρή άλω στο βλεννογόνο της παρειάς
αντίστοιχα προς τους κάτω γομφίους )
b. Εξανθηματικό στάδιο: κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα ( κατά ώσεις ) Αρχικά οι
βλάβες αφορίζονται σαφώς και περιβάλλονται από υγιές δέρμα , στη
συνέχεια: συρρέον. Αρχίζει πίσω από τα αυτιά και επεκτείνεται στον κορμό
και στα άκρα. Διαρκεί 3- 5 μέρες.
c. Στάδιο αποδρομής: πτώση του πυρετού, το εξάνθημα εξαφανίζεται με τη
σειρά έκθυσης. Αφήνει υπέρχρωση του δέρματος που διαρκεί 10 μέρες
περίπου. Μερικές φορές παρατηρείται πυτιριδώδης απολέπιση που δεν αφορά
τα πέλματα και τις παλάμες.

Επιπλοκές:

 Αναπνευστικό:
a. Λαρυγγίτιδα
b. Πρωτοπαθής πνευμονία
 ΚΝΣ :
a. Οξεία μεθιλαρική εγκεφαλίτιδα
b. Υποξία σκληρυντική πανεγκεφαλίτιδα ( νόσος Van Bogaert )
 ΓΕΣ : οξεία σκωληκοειδίτιδα
 Αίμα: θρομβοπενική πορφύρα

27
  Δευτεροπαθής λοιμώξεις :
a. Πνευμονία
b. ΟΜΩ
c. Μαστοειδίτιδα
d. Εντερίτιδα
Εργαστηριακός έλεγχος: Αρχικά λευκοπενία στη συνέχεια λεμφοκυττάρωση

2. Ιός της Παρωτίτιδας

Κλινική εικόνα: Ετερόπλευρη διόγκωση παρωτίδας που κατά κανόνα γίνεται

αμφοτερόπλευρη σε 3 – 4 μέρες, είναι επώδυνη παρατηρείται ερυθρότητα και οίδημα
γύρω από το στόμιο του παρωτιδικού πόρου, χαμηλός πυρετός. Διογκώνονται οι
υπογνάθιοι σιαλογόνοι αδένες.

Επιπλοκές:

1) Μηνιγγοεγκεφαλίτιδα
2) Ορχίτιδα – Ωοθηκίτιδα
3) Παγκρεατίτιδα
4) Κώφωση
5) Πάρεση προσωπικού
6) Μυοκαρδίτιδα
7) Αρθρίτιδα
8) Ηπατίτιδα
9) Θρομβοπενική πορφύρα

3. Ιοί της παραγρίπης ( παραινφλουέντσα ) HPIV 1, 2, 3, 4

a. Ρινίτιδα, φαρυγγίτιδα
b. Βρογχίτιδα, βρογχιολίτιδα
c. Croup
d. Πνευμονία

4. RSV
a. Λοίμωξη ανώτερου αναπνευστικού
b. Βρογχιολίτιδα
c. Πνευμονία

 Ιός της Ερυθράς ( RNA ιός, toga ιός )

Κλινική εικόνα: Βραχύ πρόδρομο στάδιο με καταρροϊκά φαινόμενα, δεκατική

πυρετική κίνηση, οπισθοωτιαίοι και υπινιακοί λεμφαδένες, εξάνθημα ( αρχίζει από
το πρόσωπο, δεν φείδεται της περιστοματικής περιοχής και επεκτείνεται στον
τράχηλο, τα άνω άκρα, τον κορμό, τα κάτω άκρα , είναι κηλιδοβλατιδώδες ,αραιό
κατά κανόνα δεν συρρέει και δεν προκαλεί κνησμό )

Επιπλοκές:

 Αρθραλγίες – Αρθρίτιδα
 Εγκεφαλίτιδα

28
  Θρομβοπενική πορφύρα

 Αδενοιοί ( DNA ιοί )

1) Εμπύρετη φαρυγγοεπιπεφυκίτιδα: Υψηλός πυρετός, φαρυγγίτιδα,

επιπεφυκίτιδα, τραχηλική λεμφαδενίτιδα, ρινίτιδα διάρκειας 4 – 5 ημερών,
κακουχία, αδυναμία, λήθαργος, κεφαλαλγία
2) Γενικευμένη λοίμωξη σε ανοσοκατασταλμένους

 Εντεροϊοί ( RNA ιοί )

a. Ιοί της πολυομυελίτιδας

b. Ιοί Coxsackie
1. Ερπητική κυνάγχη: πυρετός, φυσαλίδες και έλκη σε ερυθηματώδη βάση στον
οπίσθιο φάρυγγα, στις πρόσθιες αμυγδαλικές καμάρες, στην υπερώα, στη
σταφυλή και στον οπίσθιο στοματικό βλεννογόνο. Μπορεί να συνυπάρχει
κοιλιακό άλγος και βλατιδώδες εξάνθημα.
2. Πλευροδυνία ( νόσος Bornholm ): εμπύρετο, έντονος διαλείπων θωρακικός
( πλευριτικός ) και κοιλιακός μυϊκός πόνος που επιδεινώνεται με την αναπνοή
και το βήχα.
3. Λοίμωξη ΓΕΣ: έμετοι, διάρροιες, κοιλιακό άλγος, μεσεντέρια λεμφαδενίτιδα
4. Οξεία αιμορραγική επιπεφυκίτιδα: πόνος, φωτοφοβία, ασάφεια στην όραση,
δακρύρροια, οιδηματώδη βλέφαρα, αιμορραγίες στον επιπεφυκότα,
κερατίτιδα, προωτιαία λεμφαδενίτιδα
5. Νόσος χεριών – ποδιών – στόματος: ( ιός coxsackie A16 ή εντεροϊός 71 )
εξελκώσεις στη γλώσσα και στο στοματικό βλεννογόνο σε συνδυασμό με
φυσαλιδώδεις ή ερυθρές κηλιδώδεις βλάβες των χεριών, των ποδιών και
μερικές φορές των γλουτών
6. Άσηπτη μηνιγγίτιδα
7. Μυοκαρδίτιδα – Περικαρδίτιδα
8. Λοιμώξεις ουρογεννητικού: ορχίτιδα, επιδιδυμίτιδα, σπειραματονεφρίτιδα,
κυστίτιδα, εξελκώσεις στον κόλπο
c. Ιοί echo: άσηπτη μηνιγγίτιδα, λοίμωξη ανώτερου αναπνευστικού

 Παρβοϊός B19 (Λοιμώδες ερύθημα ή πέμπτη νόσος )

Παιδιά βρεφονηπιακής ηλικίας

Κλινική εικόνα:

 Δεκατική πυρετική κίνηση

 Ρινική καταρροή
 Εξάνθημα ( επηρμένες κηλιδοβλατιδώδεις αλλοιώσεις έντονου ερυθρού
χρώματος στις παρειές που συρρέουν, θερμές ανώδυνες και μερικές φορές
κνησμώδεις) Η περιοχή γύρω από το στόμα παραμένει ανέπαφη. Μέσα σε 1- 2
μέρες παρόμοιες βλάβες εμφανίζονται στις εκτατικές επιφάνειες των άκρων
και επεκτείνονται περιφερικά με συμμετρικό τρόπο. Οι παλάμες και τα
πέλματα συνήθως δεν προσβάλλονται

Εργαστηριακός έλεγχος: λευκοπενία ( αρχικά ) , λεμφοκυττάρωση

29
Επιπλοκές:

1) Αρθρίτιδα
2) Απλαστική κρίση
3) Ηπατίτιδα
4) Μυοκαρδίτιδα
5) Ενδομήτρια λοίμωξη

Β) ΒΑΚΤΗΡΙΑΚΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

Λοιμώξεις από β – αιμολυτικό στρεπτόκοκκο της ομάδας Α

1. Οξεία φαρυγγοαμυγδαλίτιδα
2. Μολυσμτικό κηρίο: Αρχίζει ως βλατίδα που εξελίσσεται σε φυσαλίδα και στη
συνέχεια ρήγνυται καταλείποντας απογυμνωμένη περιοχή που καλύπτεται από
μελιτόχροη εφελκίδα . Οι βλάβες επεκτείνονται ταχύτατα. Διογκωμένοι τοπικοί
λεμφαδένες . Μπορεί να παρατηρηθούν συστηματικά συμπτώματα ( υψηλός
πυρετόςκαι τοξικές εκδηλώσεις ) Συνυπάρχει S.Aureus.
3. Κυτταρίτιδα – Ερυσίπελας
4. Νεκρωτική περιτονίτιδα
5. Στρεπτοκοκκική σηψαιμία
6. Σύνδρομο στρεπτοκοκκικού τοξικού shock ( STSS ) : χαρακτηρίζεται από
πολυοργανική προσβολή

Κριτήρια:

 Απομόνωση του στρεπτοκόκκου σε μια φυσιολογικά στείρα περιοχή

 Υπόταση ή shock
 Δυο τουλάχιστον από τα ακόλουθα :
a. Νεφρική δυσλειτουργία
b. Θρομβοπενία ή δ/χες πήξης
c. Προσβολή ήπατος
d. Σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας
e. Γενικευμένο κηλιδώδες εξάνθημα ή νέκρωση μαλακών
μορίων

Επιπλοκές:

1) Οξεία μετασρτεπτοκοκκική σπειραματονεφρίτιδα

2) Μεταστρεπτοκοκκική αντιδραστική αρθρίτιδα
3) Οξύς Ρευματικός πυρετός ( 5 – 15 ετών )
Για νατεθεί η διάγνωση απαιτούνται δυο μείζονα ή ένα μείζον και δυο
ελάσσονα κριτήρια σε συνδυασμό με αποδεδειγμένη στρεπτοκοκκική λοίμωξη
( έχει προηγηθεί ) δηλαδή ↑ ASO ή ↑ anti DNAση , ( + ) κ/α φαρυγγικού
επιχρίσματος

Μείζονα κριτήρια:
 Καρδίτιδα ( συνήθως Ενδοκαρδίτιδα , μυοκαρδίτιδα )
 Πολυαρθρίτιδα ( μεταναστευτική, μεγάλες αρθρώσεις )

30
  Χορεία του Sydenham ( ακούσιες και άσκοπες κινήσεις και
συναισθηματική αστάθεια, αταξία, κολλώδης ομιλία και μυϊκή αδυναμία )
 Πολύμορφο ή δακτυλιοειδές ερύθημα
 Υποδόρια οζίδια

Ελάσσονα κριτήρια:
 Κλινικές εκδηλώσεις:
a. Προηγούμενο ιστορικό Ρ.Π. ή ρευματικής καρδιοπάθειας
b. Πολυαρθραλγία
c. Πυρετός
 Εργαστηριακά ευρήματα:
a. ↑ TKE , ↑ CRP, λευκοκυττάρωση
b. Παράταση του PR

Θεραπεία:

1. Θεραπεία στρεπτοκοκκικής λοίμωξης:

 Βενζαθενική πενικιλλίνη G σε δόση
600.000 – 1.200.000 IU IM ( 1
δόση )
 Πενικιλλίνη V
< 27 kg 250 mg x 3 per os για 10 μέρες
> 27 kg 500 mg x 3 per os για 10 μέρες

2. Θεραπεία των κλινικών εκδηλώσεων:

 Ασπιρίνη: 30 – 60 mg/ kg ΒΣ / ημέρα ( σε 4 δόσεις ) σε περίπτωση
αρθρίτιδας ή καρδίτιδας. Διάρκεια 2 – 6 εβδομάδες ( σταδιακή μείωση )
 Κορτικοστεροειδή: (μόνο σε σοβαρή καρδίτιδα ) πρεδνιζόνη 2 mg / kg
ΒΣ / ημέρα per os για δυο εβδομάδες, 1 mg / kg ΒΣ / ημέρα την τρίτη
εβδομάδα και έναρξη ασπιρίνης 50 mg / kg ΒΣ / ημέρα – διακοπή
πρεδνιζόνης στο τέλος της τρίτης εβδομάδας. Συνέχιση της ασπιρίνης για
8 εβδομάδες ή έως ότου ↓ CRP, ΤΚΕ
3. Προφυλακτική θεραπεία μετά από οξύ επεισόδιο:
Βενζαθενική πενικιλλίνη G 1.200.000 IM κάθε 3 - 4 εβδομάδες ή
πενικιλλίνηV 250 mg x 2 per os κάθε μέρα ή εναλλακτικά σουλφαθιαζίνη
ή ερυθρομυκίνη 250 mg x 2 per os

4) Οστρακιά:

Αίτιο: β – αιμολυτικός στρεπτόκοκκος της ομάδας Α

Κλινική εικόνα: παιδιά σχολικής ηλικίας

Εισβάλλει απότομα με υψηλό πυρετό και ρίγος, δυσκαταποσία, κοιλιακό
άλγος, έμετοι

Στοματική κοιλότητα: Εξέρυθρος φάρυγγας, διογκωμένες αμυγδαλές με

λευκωπό επίχρισμα εκτός από την περιφέρεια, εξέρυθρες υπερτροφικές θηλές
γλώσσας ( μοροειδής γλώσσα , ερυθρό βατόμουρο ), ενάνθημα στη σταφυλή
και τη μαλακή υπερώα

31
 Κλινική εξέταση: Διογκωμένοι επώδυνοι τραχηλικοί λεμφαδένες .Εξάνθημα
που εμφανίζεται 12 – 48 h μετά την έναρξη της νόσου. Είναι διάχυτο,
ερυθηματώδες, μικροκηλιδοβλατιδώδες και εξαφανίζεται με την πίεση.
Αρχίζει από τον τράχηλο και επεκτείνεται στο υπόλοιπο σώμα. Δεν
επεκτείνεται στην περιστοματική περιοχή ( περιστοματική ωχρότητα)

Θεραπεία: Βενζαθενική πενικιλλίνη 50.000 IU/kg ΒΣ για 10 μέρες ή

αμοξυκιλλίνη 50 mg / kg ΒΣ για 10 μέρες.

Λοιμώξεις από β – αιμολυτικό στρεπτόκοκκο της ομάδας Β:

 Πνευμονία
 Σηψαιμία
 Μηνιγγίτιδα

Λοιμώξεις από πνευμονιόκοκκο ( Streptococcus pneumoniae ):

Κλινική εικόνα:

1) Βακτηριαιμία
2) Πνευμονία
3) Μηνιγγίτιδα
4) ΟΜΩ
5) Παραρινοκολπίτιδα

Εργαστηριακός έλεγχος:

a. Λευκοκυττάρωση ( WBC 20.000 – 45.000 )

b. ↑ TKE , ↑ CRP
c. 80 – 90 % neu

Επιπλοκές:

1. Σηψαιμία → Μηνιγγίτιδα, οστεομυελίτιδα

2. Πνευμονία → Εμπύημα, πλευριτική συλλογή, απόστημα
3. ΟΜΩ → Μαστοειδίτιδα, υποσκληρίδιο εμπύημα, εγκεφαλικό
απόστημα

Θερπεία:

 Αμοξυκιλλίνη 90 mg / kg ΒΣ per os
 Κεφτριαξόνη 80 – 100 mg / kg ΒΣ IV
 Ανθεκτικός πνευμονιόκοκκος → βανκομυκίνη (Voncon ), λινεζολίδη (Zyvocid)

Πρόληψη:

 Συζευγμένο εμβόλιο PCV 13 ( prevenar 13 )

Σχήμα εμβολιασμού 2ος – 4ος – 6ος μήνας
Επαναληπτική δόση 12ος – 18ος μήνας
 Πολυσακχαριδιακό PPV 23 ( ενηλίκων ) pneumo – 23

32
Λοιμώξεις από σταφυλόκοκκο:

a. Χρυσίζων σταφυλόκοκκος ( S. aureus )

b. Κοαγκουλάση αρνητικός

Κλινική εξέταση:

1) Λοιμώξεις του δέρματος :

 Δοθίηνας
 Κυτταρίτιδα
 Μολυσματικό κηρίο
 Σύνδρομο αποφολιδωμένου δέρματος
2) Οστεομυελίτιδα και σηπτική αρθρίτιδα
3) Πνευμονία
4) Τροφική δηλητηρίαση
5) Ενδοκαρδίτιδα
6) Σύνδρομο τοξικού shock ( TSS ): πυρετός, διάχυτο ερύθημα, διάρροιες,
έμετοι, μυαλγίες, υπόταση, πολυοργανική ανεπάρκεια
7) Λοιμώξεις από κοαγκουλάση ( - )
 Σηψαιμία
 Ενδοκαρδίτιδα
 Ουρολοιμώξεις

Εργαστηριακός έλεγχος: Λευκοκυττάρωση ( 15.000 – 20.000 ) , ↑ neu, ↑ CRP, ↑ TKE

Θεραπεία: MSSA → οξακιλλίνη, ναφικιλλίνη, μεθικιλλίνη

MRSA → βανκομυκίνη, κλινδαμυκίνη

Λοιμώξεις από μηνιγγιτιδόκοκκο ( Neisseria meningitides )

Κλινική εξέταση:

1. Μηνιγγιτιδοκοκκαιμία: πρόδρομη λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού που

ακολουθείται από υψηλό πυρετό, κεφαλαλγία, ναυτία, βαριά τοξική εικόνα και
υπόταση, πορφύρα, πετέχειες και περιστασιακά επώδυνες ροδόχροες κηλίδες ή
βλατίδες στον κορμό και στα άκρα. Η κεραυνοβόλος μηνιγγιτιδοκοκκαιμία
( Σύνδρομο Waterhouse – Friderchen ) χαρακτηρίζεται από ΔΕΠ, μαζικές
αιμορραγίες και shock
2. Μηνιγγίτιδα: κεφαλαλγία, αυχενική δυσκαμψία, ναυτία, έμετοι, λήθαργος (
stupor) . Ακολουθεί μηνιγγιτιδοκοκκαιμία

Εργαστηριακός έλεγχος: ↑ WBC ή ↓ WBC, ↓ PLT με ή χωρίς ΔΕΠ

Επιπλοκές: κώφωση, σπασμοί, παράλυση, δ/χες νοητικής λειτουργίας, υδροκέφαλος,

υποσκληρίδιες συλλογές, νέκρωση δέρματος, αιμορραγία εντέρου,
επινεφριδιακή ανεπάρκεια.

Πρόληψη:

33
 1) Εμβόλια:
Συζευγμένο MCV-C ( meningitec, neisvac – C ) 2ος - 4ος – 6ος μήνας
MPV -4 ( menveo ) > 2 ετών
2) Χημειοπροφύλαξη: ριφαμπικίνη
Ενήλικες: 600 mg x 2 για 2 μέρες
Παιδιά > 1 μηνός 20 mg / kg / 24 h σε 2 δόσεις για 2 μέρες max 1200 mg /
24 h
Νεογνά: 10 mg / kg / 24 h σε 2 δόσεις για 2 μέρες
Ριφαμπικίνη → χρωματίζει πορτοκαλί τα ούρα, τα δάκρυα και τον ιδρώτα

Θεραπεία: κεφτριαξόνη 80 – 100 mg / kg IV

Λοιμώξεις από αιμόφιλο της γρίπης ( Haemophilus influenzae )

Κλινική εικόνα:

1. Μηνιγγίτιδα
2. Επιγλωττίτιδα
3. Σηπτική αρθρίτιδα
4. Κυτταρίτιδα
5. ΟΜΩ – Παραρινοκολπίτιδα ( μη ταυτοποιήσιμα στελέχη )

Εργαστηριακός έλεγχος:

 ↑ ή Φ WBC
 Στροφή προς τα αριστερά
 κ/ες αίματος και ΕΝΥ ( + )

Θεραπεία: κεφτριαξόνη 80 – 100 mg / kg IV ή κεφοταξίμη

Πρόληψη:

 Συζευγμένο εμβόλιο Hib

Σχήμα εμβολιασμού 2ος – 4ος – 6ος μήνας
Αναμνηστική δόση 12ος – 18ος μηνας
Μετά την ηλικία των 4,5 ετών δεν χρειάζεται εμβόλιο
 Χημειοπροφύλαξη:
Ενήλικες: ριφαμπικίνη 600 mg x 1 για 4 μέρες
Νεογνά: ριφαμπικίνη 10 mg / kg x 1 για 4 μέρες
> 1 μηνός : ριφαμπικίνη 20 mg / kg x 1 για 4 μέρες

Κοκκύτης ( Bordetella pertusis )

Κλινική εικόνα:

Προηγούνται πρόδρομα συμπτώματα από το ανώτερο αναπνευστικό ( ρινίτιδα,

πταρμοί, βήχας ) ενώ μπορεί να συνυπάρχει δεκατική πυρετική κίνηση. Μετά από
δυο εβδομάδες ο βήχας γίνεται παροξυσμικός και χαρακτηρίζεται από 10 – 30
επεισόδια βίαιου βήχα που καταλήγουν σε εισπνευστικό συριγμό και εμετό ( Νεογνά
και βρέφη αντί για συριγμό κάνουν άπνοια. Βρέφη και ενήλικες δεν εμφανίζουν

34
καθόλου συριγμό ). Συνοδεύεται από κυάνωση, εφίδρωση και εξάντληση. Διαρκεί 2 –
4 εβδομάδες με προοδευτική βελτίωση. Κατά κανόνα δεν συνοδεύεται από πυρετό
και η παρουσία του υποδηλώνει την ύπαρξη επιπλοκής
.
Εργαστηριακός έλεγχος:

 ↑ WBC ( 20.000 – 30.000 )

 70 – 80 % lym
 Κ/α ρινοφάρυγγα ( + )

Θεραπεία:

Ερυθρομυκίνη 50 mg/ kg ΒΣ / 24h σε 4 δόσεις για 14 μέρες

Εναλλακτικά κλαρυθρομυκίνη 20 mg/ kg ΒΣ / 24h σε 2 δοσεις για 7 μέρες
ή αζιθρομυκίνη 10 mg/ kg ΒΣ / 24h σε 1 δόση για 5 μέρες

Πρόληψη:

εμβόλιο DTaP ( infanrix )

Σχήμα εμβολιασμου 2ος – 4ος – 6ος μήνας
1η αναμνηστική δόση 12ος -18ος μήνας
2η αναμνηστική δόση 4 – 6 ετών

Διφθερίτιδα

Κλινική εικόνα:

1) Διφθεριτική φαρυγγίτιδα: Μέτριος πυρετός, τοπικό άλγος, δυσκαταποσία,

διογκωμένοι λεμφαδένες. Οι αμυγδαλές αρχικά καλύπτονται από λευκόφαιο
επίχρισμα που στη συνέχεια γίνεται ρυπαρό, δύσοσμο και επεκτείνεται στο
φάρυγγα, τη μαλακή υπερώα μέχρι και τη σταφυλή. Η ψευδομεμβράνη
προσκολλάται στους υποκείμενους ιστούς και η προσπάθεια αποκόλλησής της
προκαλεί τοπική αιμορραγία.
2) Διφθεριτική λαρυγγίτιδα: βράγχος φωνής, αφωνία, βήχας, δύσπνοια
εισπνευστικού τύπου.
3) Διφθεριτική ρινίτιδα: βλεννοπυοαιματηρή ρινική έκκριση
4) Λοιπές μορφές: οφθαλμική, δερματική, ομφαλική, διφθερίτιδα των
γεννητικών οργάνων

Επιπλοκές:

a. ΚΝΣ: παραλύσεις περιφερικών νεύρων

b. Κυκλοφορικό: μυοκαρδίτιδα
c. Ουροποιητικό: νεφρίτιδα
d. Αναπνευστικό: πνευμονία, ατελεκτασία

Διάγνωση: κ/α κατά Löftler ( το υλικό λαμβάνεται αφού αποκολληθεί η διφθέρα. ) Το

κορυνοβακτηρίδιο αναπτύσσεται κάτω από αυτή.

Θεραπεία:

35
 1. Ειδική:
 Διφθεριτική αντιτοξίνη
 Ερυθρομυκίνη ή πενικιλλίνη για 14 μέρες
2. Μη ειδική: Αν υπάρχουν αποφρακτικά φαινόμενα πρεδνιζολόνη 1 – 2 mg/ kg
ΒΣ / 24h

Πρόληψη: DTaP ( infanrix )

Βρουκέλλωση ( B. melitensis, B. abortus, B. suis, B. canis )

Κλινική εικόνα:

1) πυρετός ( συνεχής ή κυματοειδής )

2) αρθραλγίες – αρθρίτιδα ( μεγάλες αρθρώσεις )
3) ανορεξία, απώλεια βάρους
4) κεφαλαλγία
5) εύκολη κόπωση, μυαλγίες
6) εφίδρωση κυρίως νυχτερινή
7) κοιλιακά άλγη, ΓΕΣ δ/χες

Αντικειμενική εξέταση:

 Ηπατοσπληνομεγαλία
 Επιπολής λεμφαδενοπάθεια ( τραχηλική )
 Εξάνθημα ποικίλης μορφής ( κηλιδώδες, βλατιδώδες, κνιδωτικό )

Εργαστηριακός έλεγχος:

 Λεμφοπενία με σχετική λεμφοκυττάρωση

 Αναιμία
 ↑ ΤΚΕ

Διάγνωση:

a. κ/α υγρών και ιστών

b. δοκιμασία Wright
c. Rose – Bengal
d. PCR

Επιπλοκές:

 ΚΝΣ: μηνιγγοεγκεφαλίτιδα, εγκεφαλικό απόστημα

 Καρδιά: μυοπερικαρδίτιδα, ενδοκαρδίτιδα
 Αναπνευστικό: πνευμονία, πλευρίτιδα
 Ουροποιητικό: ορχεοεπιδιδυμίτιδα, ουρολοίμωξη
 Οστά: οστεομυελίτιδα

Θεραπεία: Συνδυασμός φαρμάκων για την αποφυγή ανάπτυξης ανθεκτικών στελεχών

36
 1. παιδιά > 8 ετών: ριφαμπικίνη 20 mg/ kg ΒΣ / 24h σε 2 δόσεις και δοξυκυκλίνη
4 mg/ kg ΒΣ / 24h σε 1 δόση για 6 εβδομάδες
2. παιδιά < 8 ετών: ριφαμπικίνη 20 mg/ kg ΒΣ / 24h σε 2 δόσεις και TMP –
SMX 8 mg/ kg ΒΣ / 24h σε 2 δόσεις για 6 εβδομάδες
3. ενήλικες: ριφαμπικίνη 600 mg x 1 και δοξυκυκλίνη 200 mg x1 για 6
εβδομάδες

Νόσος Kawasaki

Συστηματική αγγειΐτιδα
Παιδιά < 5 ετών σπάνια < 6 μηνών και > 8 ετών

Κλινική εικόνα:
Πυρετός ( συνήθως > 39 C ) που διαρκεί πάνω από πέντε μέρες. Μπορεί να
συνοδεύεται από ρίγος και δύσκολα υφίεται με τα αντιπυρετικά. Απαιτούνται 4 από
τα παρακάτω κριτήρια:

1) Αμφοτερόπλευρη μη πυώδης επιπεφυκίτιδα

2) Χειλίτιδα – γλωσσίτιδα – στοματίτιδα
3) Εξάνθημα ποικίλης μορφής ( κυρίως στον κορμό και στα άκρα
κηλιδοβλατιδώδες αλλά και πολύμορφο, κνιδωτικό ή οστρακιώδες )
Απολεπίζεται
4) Ερυθρότητα ή και οίδημα παλαμών και πελμάτων
5) Τραχηλική λεμφαδενίτιδα (κυρίως ετερόπλευρη στην πρόσθια τραχηλική
χώρα )

Εργαστηριακός έλεγχος:

a.Λευκοκυττάρωση , ↑ neu
b. ↑ CRP , ↑ ΤΚΕ
c.↑ PLT
d. Ελαφρώς ↑ SGOT, SGPT, γGT, χολερυθρίνη
e.↓ λευκωματίνες
f. Γεν. ούρων: άσηπτη πυουρία ( η πυοθρία δεν ανευρίσκεται όταν τα ούρα
έχουν ληφθεί με Υ/Β
g. ΗΚΓ: αρρυθμία, παράταση PR, μη ειδικές αλλοιώσεις ST και T

Θεραπεία:

 Χορήγηση γ – σφαιρίνης ( το αργότερο σε δέκα μέρες από την έναρξη του

πυρετού ) Χορηγούνται 2 mg / kg ΒΣ σε μια δόση. Χορηγείται άλλη μια
δόση σε διάστημα 10 – 12 h
 Ασπιρίνη: 80 – 100 mg/ kg ΒΣ / 24h σε 4 δόσεις ( 20 – 25 mg / kg / δόση )
εφόσον ο ασθενής παραμένει απύρετος για 48 – 72 h και δεν έχει
ανεύρυσμα η δόση μειώνεται σε 3 – 5 mg/ kg ΒΣ / 24h για 6 – 8 εβδομάδες

Πορφύρα Henoch – Schonlein

3 – 15 ετών σπάνια < 2 ετών

Είναι λευκοκυττοκλαστική αγγειΐτιδα ων μικρών αγγείων με εναπόθεση IgA

37
Κλινική εικόνα: κακουχία, χαμηλός πυρετός

1. ΔΕΡΜΑ: Σε όλους τους ασθενείς στις περιοχές όπου ασκείται πίεση όπως
στκάτω άκρα και στους γλουτούς αλλά και στο πρόσωπο και στα χέρια
εμφανίζεται ψηλαφητή πορφύρα. Μικρές πετέχειες έως μεγάλες
εκχυμώσεις και σπάνια αιμορραγικές φυσαλίδες. Οι βλάβες συχνά
πρωτοεμφανίζονται ως κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα. Οίδημα στη ράχη
των ποδιών και των χεριών, στο όσχεο, στο τριχωτο της κεφαλής και γύρω
από τα μάτια.
2. ΓΕΣ: Εμφάνιση συμπτωμάτων εντός μιας εβδομάδας από την έναρξη του
εξανθήματος και σχεδόν πάντοτε εντός 30 ημερών.
 Κολικοειδές κοιλιακό άλγος, έμετοι
 Mayer κοπράνων ( + ) , εντερορραγία, αιματέμεση
 Κίνδυνος εγκολεασμού ( πιο συχνά ειλεοειλεϊκός ) – διάτρηση εντέρου
(πιο σπάνια )
3. ΝΕΦΡΟΙ: Σπειραματονεφρίτιδα ( εντός 1 μήνα ) , αιματουρία, ληπια
πρωτεϊνουρία, σπανιότερα νεφρωσικό σύνδρομο, νεφριτιδικό σύνδρομο,
Α.Υ, νεφρική ανεπάρκεια
4. ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ: αρθραλγία – αρθρίτιδα ( συχνότερα ΠΔΚ και γόνατα).
Υποχωρεί από μόνη της χωρίς να αφήνει υπολειμματικές βλάβες.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ ΤΟΥ ΕΞΑΝΘΗΜΑΤΟΣ.
Χαρακτηριστικό: Υπάρχει περιαρθρικό οίδημα και ευαισθησία χωρίς
ερυθρότητα και θερμότητα αλλά με σημαντικό πόνο και περιορισμό.
5. ΛΟΙΠΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ:
 ΚΝΣ : σπασμοί, κώμα, αταξία, κεντρική και περιφερική νευροπάθεια,
Gullain Barré
 ΟΦΘΑΛΜΟΙ: υπόσφαγμα
 Ηπατοσπληνομεγαλία – λεμφαδενοπάθεια
 Καρδιακή συμμετοχή
 Πνευμονική αιμορραγία, διάμεση πνευμονίτιδα
 Επίσταξη
 Ορχίτιδα, επιδιδυμίτιδα, συστροφή όρχεος

Κριτήρια διάγνωσης: ( 2 τουλάχιστον)

1) Ψηλαφητή πορφύρα που δεν σχετίζεται με θρομβοπενία

2) Ηλικία < 20 ετών
3) Κοιλιακό άλγος ( διάχυτο, χειροτερεύει μετά τα γεύματα ) ή ισχαιμία
εντέρου → αιμορραγική διάρροια
4) Πολυμορφοπύρηνα στο τοίχωμα των αγγείων στη βιοψία

Εργαστηριακός έλεγχος:

 Ήπια λευκοκυττάρωση με πολυμορφοπυρήνωση

 Ηωσινοφιλία
 Φ PLT και Φ δοκιμασίες πήξης
 Ορθόχρωμη, ορθοκυτταρική αναιμία
 ↑ ΤΚΕ

38
  ↑ IgA, ANA ( - ), RF ( - )

Θεραπεία: ( υποστηρικτική )

a.Ενυδάτωση – ΜΣΑΦ
b. Αντιμετώπιση υπέρτασης
c.Σε σοβαρή νόσο του ΓΕΣ, ΚΝΣ, ΝΕΦΡΩΝ → πρεδνιζόνη 1 – 2 mg/ kg ΒΣ /
24h
d. Σε νεφρική νόσο → κυκλοφωσφαμίδη

ΚΝΙΔΩΣΗ – ΑΓΓΕΙΟΟΙΔΗΜΑ

Κνίδωση; Ερυθηματώδεις, αποχρωματισμένες στο κέντρο, σαφώς περιγεγραμένες,

κνησμώδεις, οιδηματώδεις βλατίδες που περιλαμβάνουν τις επιπολής στιβάδες του
χορίου.
Αγγειοοίδημα: Επεκτείνεται στις εν τω βάθει στιβάδες του χορίου ή στους
υποδόριους ιστούς
Η κνίδωση υποχωρεί εντός 24h, το αγγειοοίδημα εντός 72h

Θεραπεία:

1) Αποφυγή εκλυτικού παράγοντα

2) Αδρεναλίνη σε οίδημα λάρυγγα
3) Αντιϊσταμινικά
 Xozal ( διυδροχλωρική λεβοσετιριζίνη ) > 2 ετών
2 – 6 ετών: sir xozal 2,5 cc x 2 ή 5 drops x 2
> 6 ετών: sir xozal 10 cc x 1 ή 20 drops x 1
 Atarax ( Υδροχλωρική υδροξιζίνη ) > 6 μηνών
sir 10 mg / 5 ml
1 – 2 mg / kg ΒΣ / 24h σε 3 δόσεις
πρακτικά kg / 3 x 3 δόσεις max 10 cc x 3
 Aerius ( δεσλοραταδίνη ) > 1 έτους
sir 0,5 mg / ml
1 – 5 ετών: 1,25 mg x 1 ή 2,5 cc x 1
6 – 11 ετών: 2,5 mg x 1 ή 5 cc x 1
> 12 ετών: 5 mg x1 ή 10 cc x 1
 Fenistil ( διμεθινδένη μηλεϊνική ) > 1 έτους
sir 0,5 mg / 5 ml
1 – 3ετών: 0,5 mg – 0,75 mg x 3
3 – 12 ετών: 0,75mg – 1 mg x 3
> 12 ετών: 1mg – 2 mg x 3
inj 4 mg / 4 ml / amp → ενήλικες μόνο
4) Κορτικοστεροειδή ( σπάνια )

Αναφυλαξία

Κλινική εικόνα:

39
a. Οξεία έναρξη της νόσου με προσβολή του δέρματος, των βλεννογόνων ή και των
δυο ( γενικευμένοι πομφοί, κνησμός ή διάχυτη ερυθρότητα δέρματος, οιδηματώδη
χείλη – γλώσσα – σταφυλή ) και τουλάχιστον ένα από τα ακόλουθα :
 Αναπνευστική δυσλειτουργία ( δύσπνοια, συρίττουσα αναπνοή,
βρογχόσπασμος, εισπνευτικός συριγμός, υποξυγοναιμία)
 Μειωμένη Α.Π. ή συνοδά συμπτώματα δυσλειτουργίας τελικών οργάνων (
υποτονία, συγκοπτικό επεισόδιο, ακράτεια )
b. Δυο ή περισσότερα από τα ακόλουθα:
 Προσβολή δέρματος – βλεννογόνων
 Αναπνευστική δυσλειτουργία
 Μειωμένη Α.Π. ή συνοδά συμπτώματα
 Επίμονα συμπτώματα από το ΓΕΣ ( συσπαστικό κοιλιακό άλγος, έμετοι )

Θεραπεία:

1. Αδρεναλίνη: δόση 0,01 mg / kg IM μέχρι 3 δόσεις κάθε 5 – 10 min

1 mg αδρεναλίνη = 1 ml
βρέφη: 0,05 – 0,1 ml ανά δόση
παιδιά: 0,1 – 0,3 ml ανά δόση
έφηβοι: 0,3 – 0,5 ml ανά δόση max dose 0,5 ml
2. Αντιϊσταμινικά:
 Διφαινυδραμίνη ( Benadryl ) H1: 1 – 2 mg / kg ΒΣ IM ή IV
max 50mg
Τα αντιϊσταμινικά IV πρέπει να εγχέονται αργά σε 5 – 10 min →
κίνδυνος υπότασης
 Ρανιτιδίνη ( Zantac ) H2: 1 mg / kg ΒΣ IV max 50 mg
3. Υγρά – Ταχεία ενυδάτωση: 20 ml / kg ΒΣ NaCl 0,9 % ή Ringer solution σε 30
– 60 min
4. Βρογχοδιασταλτικά ( Aerolin )
5. Κορτικοστεροειδή: ( μπορούν να προλάβουν την παρατεταμένη ή διφασική
αναφυλαξία )
 Μεθυλπρεδνιζολόνη ( solumedrol ) : 1 – 2 mg / kg ΒΣ IV κάθε 4 – 6 h
 Υδροκορτιζόνη ( solucortef, lyocortin ) 5 mg / kg ΒΣ IV κάθε 4 – 6 h
 Πρεδνιζόνη per os 1mg / kg ΒΣ max 50 mg

Δίαιτα κνίδωσης:

ΟΧΙ θαλασσινά, ψάρια, αβγό, σοκολάτα, μπανάνα, φράουλα, ακτινίδια,

εσπεριδοειδή, τυποποιημένα προϊόντα, αλλαντικά, ξηροί καρποί, ντομάτα,
σάλτσες, χοιρινό, πικάντικα, μπαχαρικά
ΝΑΙ μήλο – αχλάδι

ΟΧΙ τρίψιμο με σφουγγάρι, ζεστό μπάνιο

ΟΞΕΙΑ ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΙΤΙΔΑ

Κλινική εικόνα:

Ανορεξία, καταβολή, δεκατική πυρετική κίνηση, έμετοι, περιομφαλικό άλγος → στη

συνέχεια άλγος στο ΔΛΒ

40
 1. σημείο McBurney ( + )
2. σημείο Rovsing ( + ) : πίεση στον ΑΛΒ προκαλεί άλγος στο ΔΛΒ
3. σημείο προσαγωγού ( + ) : ασθενής σε ύπτια θέση, κάμψη και έσω στροφή
του μηρού προκαλεί άλγος στην κοιλιά.
4. σημείο ψοΐτη ( + ) : ασθενής σε αριστερή πλάγια θέση, έκταση δεξιού μηρού
προκαλεί άλγος.
5. σημείο Rebound ( + ) ( αναπηδώσα ευαισθησία )

Εργαστηριακός έλεγχος:

 γεν. αίματος: λευκοκυττάρωση, ↑ neu

 ↑ ΤΚΕ, ↑ CRP, Β/Χ
 γεν. ούρων: πυοσφαίρια
 Ro κοιλίας σε όρθια θέση

ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΤΙΔΑ

Για μικροβιακά αίτια συνηγορούν:

 Οξεία εισβολή
 Υψηλός πυρετός
 Απουσία εμέτων
 Αιμορραγικές κενώσεις

Δίαιτα: ρύζι, μακαρόνια, ρυζάλευρο, κασέρι, φρυγανιές, κοτόπουλο, μοσχάρι,

μπανάνα, μήλο

Θεραπεία:

a. Almora: έως 3 sach / 24 h

b. Dextrolyte: 1 sach σε 200 ml H2O
c. Hidrasec: > 3 μηνών
 Βρεφικό 10 mg: έως 9 kg 1 sach x 3
9 – 13 kg 2 sach x 3
 Παιδικό 30 mg: 13 – 27 kg 1 sach x 3
>27 kg 2 sach x 3

ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑ

Συστάσεις διατροφής:

 Υγρά (νερό, χυμοί, βρεφικά ροφήματα )

 Φρόυτα και φυτικές ίνες ( ψωμί ολικής αλέσεως, δημητριακά, λαχανικά,
όσπρια )
 Φρούτα με φλούδα ( δαμάσκηνα, αχλάδια, μήλα, ροδάκινα, ακτινίδια )
 Αποφυγή λιπαρών τροφών, άσπρο ψωμί, ρύζι, μακαρόνια, πατάτες, μπισκότα
 Διατήρηση ημερολογίου κενώσεων
 Εκπαίδευση στη τουαλέτα ( 10 min μετά τα γεύματα )

Αγωγή: sir Nujol όχι < 1 έτους

5cc x 1 (μεσημέρι ) για 2 εβδομάδες

41
 sir Duphalac
5 cc x 2 για 1 εβδομάδα
( < 3 ετών 2,5 cc x 2 )

ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΒΑΡΟΥΣ

1) Πλήρης Β/Χ έλεγχος: Ur, Cr, glu, SGOT, SGPT, γGT, K, Na, Ca, P,
χολερυθρίνη, ουρικό οξύ, Fe, φεριττίνη, CRP
2) Θυρεοειδικός έλεγχος
3) Αέρια αίματος → pH
4) Ολικά IgA, IgG, IgM, IgE
5) Αντιγλοιανδινικά αντισώματα
6) Αντισώματα έναντι του ενδομυΐου

ΨΥΧΟΚΙΝΗΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Α) Αδρή κινητικότητα:
1. Απόκτηση μυϊκού τόνου και ελέγχου της κεφαλής
 6 – 8 εβδομάδες: ανύψωση της κεφαλής όταν βρίσκεται σε πρηνή θέση
 4 μηνών: στήριξη κεφαλής
2. 4 – 6 μηνών: εξαφάνιση αρχέγονων αντανακλαστικών ( Moro,
δραγμού, βάδισης, τονικό του αυχένα )
3. 6 – 8 μηνών: κάθισμα χωρίς να στηρίζεται, προστατευτικές αντιδράσεις
4. Μετακίνηση:
 10 μηνών: περπατάει με υποστήριξη
 15 μηνών: περπατάει μόνο του σταθερά
5. 20 μηνών: τρέξιμο, ποδήλατο, πηδηματάκια
Β) Λεπτή κινητικότητα, όραση:
1. 1ος μήνας: προσήλωση βλέμματος, παρακολούθηση αντικειμένου
2. 3 – 4 μηνών: παρατήρηση χεριών
3. 6 μηνών: παλαμιαία σύλληψη
4. 6 μηνών: κράτημα αντικειμένων και με τα δυο χέρια και μεταφορά από το
ένα στο άλλο
5. 10 μηνών: σύλληψη λαβίδας ( αντίχειρας και 1ο ή 2ο δάκτυλο )
6. 14 μηνών: διαχείριση μικρών αντικειμένων π.χ. γράψιμο, ντύσιμο, κόψιμο
με ψαλίδι, χτίσιμο πύργωνμε τουβλάκια
Γ) Λόγος, ομιλία, ακοή:
1. 6 εβδομάδων: αντιδρά στη φωνή της μητέρας
2. 4 μηνών: εκφέρει φθόγγους
3. 6 μηνών: μπαμπαλίζει ( μπα, ντα )
4. 12 μηνών: λέει μεμονωμένες λέξεις και κατανοεί εντολές ( 1- 2 λέξεις )
5. 18 μηνών: λέει 10 λέξεις
6. 20 μηνών: συνδυάζει λέξεις και λέει φράσεις ( συνδυασμός 2 λέξεων
7. 24 μηνών: συνδυασμός 3 λέξεων
8. 2 ετών: απλή και σύνθετη συζήτηση, χρησιμοποιεί μικρές φράσεις
Δ) Κοινωνικός και συναισθηματικός τομέας, τομέας συμπεριφοράς:
1. χαμόγελο, κοινωνική ανταπόκριση : 6η εβδομάδα
γνέφουν «γεια σου» : 10 μηνών
2. άγχος αποχωρισμού: 8 μηνών

42
 3. βάζει στερεές τροφές στο στόμα του: 6 μηνών
4. πίνει από φλιτζάνι: 12 μηνών
5. κρατάει κουτάλι και τρώει μόνο του: 18 μηνών
6. έλεγχος ούρησης περίπου 2 ετών
7. συμβολικό παιχνίδι ( κούκλα, βούρτσα ): 18 – 24 μηνών
8. κοινωνική συμπεριφορά ( παίζει με άλλα παιδιά ) > 3 ετών

ΦΑΡΜΑΚΑ

ΑΝΤΙΕΠΙΛΗΠΤΙΚΑ:

 Epanutin ( phenytoin ):
Δόση φόρτισης: 15 mg / kg ΒΣ σε 100 ml NaCl 0,9 % σε 30 min ( 200
μικροσταγόνες)
Δόση συντήρησης: 5 mg / kg ΒΣ / 12ώρο
max dose 24ώρου: 1500mg
1 amp epanutin = 250 mg
 Φαινοβαρβιτάλη (έως 6 μηνών )
Δόση φόρτισης: 15 mg / kg ΒΣ
Δόση συντήρησης: 5mg / kg ΒΣ / 12ώρο
 Διαζεπάμη (stesolid )
Για κάθε 10 kg ΒΣ → 5 mg stesolid
Max 2 rectal tube ( 10 mg )

ΑΝΑΙΜΙΑ

Χορήγηση Fe
Δόση θεραπείας: 4 mg / kg ΒΣ
Δόση συντήρησης: 2 mg / kg ΒΣ
π.χ oral drops Ferrum Hausmann ( 2,5 mg / σταγόνα )

ΓΕΣ
Epadoren ( per os ) 75 mg / 5 ml

43