Sole alumin biumSLS: co to za składnik?

SLS to skrót od Sodium Lauryl Sulfate, czyli laurylosiarczan sodu. Jest to substancja syntetyczna,
związek należący do anionowych substancji powierzchniowo czynnych z grupy siarczanów alkoholi
tłuszczowych. Od kilkudziesięciu lat dodawany jest do kosmetyków myjących: mydeł, płynów do
kąpieli, pod prysznic, szamponów, past do zębów, pianek do golenia, czy farb koloryzujących do
włosów. SLS pojawia się również w składzie płynów do mycia naczyń, płynów do prania, odplamiaczy,
środków do czyszczenia dywanów, choć w dużo większym stężeniu.

Sprawia, że produkty te dobrze się pienią, rozpuszczają tłuszcz i inne zanieczyszczenia i dają się łatwo
spłukiwać ze skóry. SLS-y nie cieszą się jednak dobrą opinią. Mówi się, że powodują podrażnienia
skóry i błon śluzowych, wysuszają, wywołują alergie, a nawet atopowe zapalenie skóry.

Olej mineralny – ogólna nazwa różnorodnych mieszanin

płynnych węglowodorów oczyszczonych z wazeliny. Powstają z przeróbki ropy naftowej. Stosuje się
głównie jako oleje smarowe (silnikowe, maszynowe, wrzecionowe). Producenci markowych olejów
wskazują jednak, że mają one gorsze właściwości od oleju syntetycznego.

Oleje mineralne podczas spalania emitują tlenek węgla i dwutlenek węgla.

Mają również szerokie zastosowanie w kosmetyce, jako składnik lotionów, kremów i maści. Poza tym
stosuje się je także jako czynnik chłodzący. Rozszezone pory , niedotleniona skóra , powstaja stany
zapalne

Parabeny (nipaginy, PHB) – grupa organicznych związków chemicznych stosowanych

jako środki konserwujące w kosmetykach, lekach i żywności. Pod względem chemicznym
są estrami kwasu 4-hydroksybenzoesowego (PHBA), różniącymi się grupą funkcyjną. Wykazują
działanie grzybostatyczne, są aktywne przeciwko drożdżom i pleśniom, jednak odznaczają się niską
aktywnością przeciwbakteryjną. Są praktycznie nietoksyczne, nie są rakotwórcze.

-Fenoksyetanol – organiczny związek chemiczny z grupy eterów,

pochodna fenylowa glikolu etylenowego. Stosowany jako bakteriostatyk, zwykle w postaci soli
z czwartorzędowymi kationami amoniowymi. Używany jest w kosmetykach (jako fiksatywa do
perfum), jako repelent w środkach odstraszających owady, jako rozpuszczalnik (rozpuszcza octan
celulozy) oraz jako składniki lakierów oraz farb drukowych, ma zastosowanie w akwarystyce.

Glikol etylenowy, glikol (gr. γλυκύς, glykys – 'słodki') – organiczny związek

chemiczny będący najprostszym alkoholem polihydroksylowym (diol), a zarazem i
najprostszym alkoholem cukrowym. Jest szeroko stosowany jako składnik samochodowych płynów
chłodzących, a także jako prekursor polimerów. W czystej postaci jest bezbarwną, bezzapachową,
syropowatą cieczą o słodkawym posmaku. Glikol etylenowy jest toksyczny, a jego połknięcie może
spowodować śmierć[4]. Cząsteczki glikolu etylenowego zostały zaobserwowane w przestrzeni

kosmicznej[8].
Emolity naturalne

Kolagen – białko fibrylarne stanowiące główny składnik substancji

międzykomórkowej organizmów zwierzęcych[1], nadające tkankom odporność na rozciąganie[2].
Występuje praktycznie we wszystkich tkankach zwierząt[3][4], pełniąc rolę głównego białka
strukturalnego[3]. Wytrzymałość kolagenu związana jest z powtarzającymi
się sekwencjami tripeptydowymi w trzech budujących go łańcuchach[5], dzięki czemu możliwe jest
wzajemnie owinięcie się tych łańcuchów i powstanie długiej, potrójnej helisy (helisa kolagenowa)[6].

Kolagen nie stanowi pojedynczego białka o określonej strukturze [3], występuje wiele typów
kolagenów wykazujących pewne różnice w cechach strukturalnych i funkcjonalnych [1], stąd mówi się
o kolagenach jako rodzinie białek[3]. Wszystkie jednak zawierają przynajmniej jedną domenę z
potrójną helisą oraz tworzą supramolekularne agregaty w substancji międzykomórkowej [7]. Typowo
są nierozpuszczalnymi w wodzie pałeczkowatymi białkami włókienkowymi [3].

Kolagen jest najbardziej rozpowszechnionym białkiem zwierzęcym [4]. W

organizmach kręgowców stanowi ok. 1/3 wszystkich białek[1]. Jest głównym białkiem
w skórze, ścięgnach i kościach[8] – występuje tam najpowszechniejszy kolagen typu I.
W chrząstce występuje kolagen typu II, a w błonie podstawnej – typu IV[2]. Kolagen jest
budulcem kutykuli pierścienic. Występuje w mezoglei i tkankach parzydełkowców oraz
u szkarłupni, stawonogów czy ramienionogów i innych bezkręgowców. Poza królestwem zwierząt
kolagen stwierdzono u otwornic[9].

Kolagen wykorzystywany jest w

przemyśle skórzanym, spożywczym, kosmetycznym, biotechnologicznym i farmaceutycznym[10].

Czarna lista składników Kasi: 1) parafina / olej mineralny/ parafinum liquid / minerały oil (t pochodna
ropy naftowej baza wielu kosmetyków działa na skórę jak folia) 2) phenoxyetanol ( konserwant ) -
występuje w większości kosmetyków dla dzieci 3) parabeny / metylparaben, ethylparaben
( konserwanty) 4) ftalany (bardzo niebezpieczny) - DBP, DEP – często znajdują się w produktach
kosmetycznych, lakierach do paznokci, dezodorantach, perfumach i szamponach. 5) formaldehyd
(bardzo nebepieczny - rakotwórczy) 6) sole glinu / aluminium (dezodoranty) 7) triclosan - ziązek
rakotrówrczy, może powodować również zaburzenia hormonalne 8) SLS-y - to substancje zmywające
bród, oprócz brudu zdzierają z naszej skóry płaszcz lipidowy, przez co skóra staje się przesuszona lub,
w przypadku skóry wrażliwej, tworzą się podrażnienia.
Konserwanty