அ ரா அந் தா

அ ரா பட்டர்
க ஞர் கண்ணதாசன் உைர

-------------------------

பய
ஆத்தாைள, எங் கள் அ ராம வல் ைய, அண்டம்
எல் லாம்
த்தாைள, மா ளம் நிறத்தாைள, அடங் கக்
காத்தாைள, ஐங் கைணப் பாசங் ச ம் க ப் ல் ம்
ேசர்த்தாைள, க்கண்ணிையத், ெதா வார்க் ஒ
ங் இல் ைலேய.

எங் கள் தாயானவைள, அ ரா வல் ைய, எல் லா

உலகங் கைள ம் ெபற் றவைள, மா ளம் ப் ேபான்ற
நிறத் ைடயவைள, உலகெமல் லாம் காத்தவைள,
க்கரங் களில் மலர் அம் கள் ஐந்ைத ம் ,
பாசத்ைத ம் , அங் சத்ைத ம் , க ம் ல் ைல ம்
ைவத் பவைள, ன் கண்கைள ைடய ேத ையத்
ெதா வார்க் ஒ ங் ம் ேநரா ; உல ல் வள ம்
நல ம் ெபற் வாழ் வர்.

உ ேள ..
 ற் பயன்
காப்
பாடல் 1 தல் 10 வைர:
பாடல் 11 தல் 20 வைர:
பாடல் 21 தல் 30 வைர:
பாடல் 31 தல் 40 வைர:
பாடல் 41 தல் 50 வைர:
பாடல் 51 தல் 60 வைர:
பாடல் 61 தல் 70 வைர:
பாடல் 71 தல் 80 வைர:
பாடல் 81 தல் 90 வைர:
பாடல் 91 தல் 100 வைர:

கா
தார் அமர் ெகான்ைற ம் சண்பக மாைல ம் சாத் ம்
ல் ைல
ஊரர்தம் பாகத் உைம ைமந்தேன.-உல ஏ ம் ெபற் ற
ர் அ ரா அந்தா எப் ேபா ம் எந்தன் ந்ைத ள் ேள-
கார் அமர் ேமனிக் கணப ேய.-நிற் கக் கட் ைரேய.

ெபா :

ெகான்ைற மாைல ம் , சண்பக மாைல ம் அணிந்

நிற் ம் ல் ைலயம் ப நாயக க் ம் , அவன் ஒ
பா யாய் நிற் ம் உைமக் ம் ைமந்தேன! ேமகம்
ேபான்ற க நிற ேமனிைய உைடய ேபரழ நாயகேர!
ஏ லைக ம் ெபற் ற ர் ெபா ந் ய அ ரா த் தா ன்
அ ைள ம் , அழைக ம் எ த் க் ம் இவ் வந்தா
எப் ெபா ம் என் ந்ைத ள் ேள உைறந் இ க்க
அ ள் ரிவாயாக.

பாட 1 த 10 வைர:
பாட 1:
உ க் ன்ற ெசங் க ர், உச் த் லகம் ,
உணர் ைடேயார்
ம க் ன்ற மாணிக்கம் , மா ளம் ேபா , மலர்க்கமைல
க் ன்ற ன் ெகா , ெமன் க க் ங் ம ேதாயம் -
என்ன
க் ன்ற ேமனி அ ரா , எந்தன் த் ைணேய

உதய ரியனின் ெசம் ைமயான க ைரப் ேபால ம் ,

உச் த் லகம் என் ற ெசம் மலைரப் ேபால ம் ,
ேபாற் றப் ப ன்ற மாணிக்கத்ைதப் ேபால ம் , மா ள
ெமாட்ைடப் ேபால ம் , ஒத் ளங் ம் ெமன்ைமயான
மலரில் ற் க் ன்ற மக ம் க்கக் ய
வ ைவ ைடயவள் என் அ ரா யா ம் . அவள் ெகா
ன்னைலப் ேபான் ம் , மணம் ங் மக் ழம்
ேபான் ம் வந்த ேமனி ைடயவள் . இனி அவேள
எனக் ச் றந்த ைணயாவாள் .

பாட 2:
ைண ம் , ெதா ம் ெதய் வ ம் ெபற் ற தா ம் ,
களின்
பைண ம் ெகா ந் ம் ப ெகாண்ட ேவ ம் -பனி
மலர்ப் ங்
கைண ம் , க ப் ச் ைல ம் , ெமன் பாசாங் ச ம் ,
ைக ல்
அைண ம் ரி ர ந்தரி-ஆவ அ ந்தனேம.

அ ரா அன்ைனைய நான் அ ந் ெகாண்ேடன்.

அவேள எனக் த் ைணயாக ம் , ெதா ன்ற
ெதய் வமாக ம் , ெபற் ற தாயாக ம் ளங் ன்றாள் .
ேவதங் களில் ெதா லாக ம் , அவற் ன்
ைளகளாக ம் , ேவராக ம் நிைலெபற்
இ க் ன்றாள் . அவள் ைக ேல ளிர்ந்த மலர் அம் ம் ,
க ம் ல் ம் , ெமல் ய பாச ம் , அங் ச ம்
ெகாண் ளங் ன்றாள் . அந்தத் ரி ர ந்தரிேய
எனக் த் ைண.

பாட 3:
அ ந்ேதன், எவ ம் அ யா மைறைய,
அ ந் ெகாண்
ெச ந்ேதன், நின வ க்ேக,- ேவ.- ெவ ப்
ந்ேதன், நின் அன்பர் ெப ைம எண்ணாத க ம
ெநஞ் சால் ,
ம ந்ேத ம் நர க் உறவாய மனிதைரேய.

அ ட்ெசல் வத்ைத அன்பர்க க் வழங் ம் அ ரா ேய!

நின் ெப ைமைய உணர்த் ம் அ யார்களின்
ட் றைவ நான் நா ய ல் ைல. மனத்தா ம்
அவர்கைள எண்ணாத காரணத்தால் ைன க்க என்
ெநஞ் சான நரகத் ல் ழ் ந் மனிதைரேய நா க்
ெகாண் ந்த . இப் ெபா நான் அ ந்
ெகாண்ேடன். ஆத னால் அத் யவ மாக்கைள ட் ப்
ரிந் வந் ட்ேடன். எவ ம் அ யாத ேவதப்
ெபா ைள ெதரிந் ெகாண் உன் வ ேலேய
இரண்டறக் கலந் ட்ேடன். இனி நீ ேய எனக் த்
ைணயாவாய் .

பாட 4:
மனித ம் , ேதவ ம் , மாயா னிவ ம் , வந் ,
ெசன்னி
னித ம் ேசவ க் ேகாமளேம.ெகான்ைற
வார்சைடேமல்
பனித ம் ங் க ம் , பாம் ம் ,ப ர ம் பைடத்த
னித ம் நீ ம் என் ந் எந்நா ம் ெபா ந் கேவ.

மனிதர், ேதவர், ெப ம் தவ னிவர் த ேயார் தைல

ைவத் வணங் ம் அழ ய வந்த பாதங் க ைடய
ேகாமளவல் ேய! தன் ைடய நீ ண்ட சடா ல்
ெகான்ைற ம் , ளிர்ச் த ம் இளம் சந் ரைன ம் ,
அரைவ ம் , கங் ைகைய ம் ெகாண் ளங் ன்ற
னிதரான வெப மா ம் நீ ம் இைடயறா என்
மனத் ேல ஆட் ய ள ேவண் ம் .

பாட 5:
ெபா ந் ய ப் ைர, ெசப் உைரெசய் ம் ணர்
ைலயாள் ,
வ ந் ய வஞ் ம ங் ல் மேனான்மணி, வார்
சைடேயான்
அ ந் ய நஞ் அ ஆக் ய அம் ைக, அம் யேமல்
ந் ய ந்தரி, அந்தரி-பாதம் என் ெசன்னியேத.
அ ரா அன்ைனேய! உ ர்களிடத் ேல பைடத்தல் ,
காத்தல் , அ த்தல் ஆ ய வைக நிைலகளி ம் ,
நிைறந் இ ப் பவேள! மாணிக்க ண் அணிந்த
ெந க்கமான, அடர்ந்த தனங் களின் ைமயால்
வ ந் ன்ற வஞ் க் ெகா ேபான்ற இைடைய
உைடயவேள! மேனான்மணியானவேள! (அன்பர்கைள
ஞான நிைலக் ெகாண் ெசல் ன்றவள் ) நீ ண்ட
சைடைய உைடய வெப மான் அன்ெறா நாள்
அ ந் ய ஷத்ைத அ தமாக் ய அழ ய ேத ! நீ
ற் க் ம் தாமைரையக் காட் ம் ெமன்ைமயான
நின் வ கைளேய, என் தைலேமல் ெகாண்ேடன்.

பாட 6:
ெசன்னிய , உன் ெபான் வ த் தாமைர.
ந்ைத ள் ேள
மன்னிய , உன் மந் ரம் ,- ந் ர வண்ணப்
ெபண்ேண.-
ன்னியநின் அ யா டன் , ைற ைறேய
பன்னிய , என் ம் உந்தன் பரமாகம பத்த ேய.

ெசம் ைமயான ேமனி ைடய அ ரா த் தாேய!

என் ம் என் தைலேமல் இ க்கக் ய , நின் அழ ய
வ ேய! என் ம் என் ந்ைத ள் ேள நிைல ெபற்
இ க்கக் ய , நின் மந் ரேம! ெசந் ர
நிற ைடய அழ ய ேத , நான் இனி என் ம்
கலந் ப் ப நின்ைனேய மறவா ெதா ம்
அ யார்கைளேய! நான் னந்ேதா ம் பாராயணம்
ெசய் வ , உன் ைடய ேமலான ஆகம ெந ையேய!
பாட 7:
த மத் ன் ழ ம் என் ஆ , தளர் இல ஓர்
க வண்ணம் க கண்டாய் -கமலாலய ம் ,
ம ேவணி ம ழ் ந ம் , மா ம் , வணங் , என் ம்
ேசவ யாய் . ந் ரானன ந்தரிேய.

தாமைர மலரில் உ த்தவ ம் , கைலமகளின்

ெகா ந ம் ஆ ய ரம் ம ம் , மா ம் வணங் ப்
ேபாற் ன்ற வந்த பாதங் கைள ைடய ெசந் ரத்
லகம் ெகாண் ளங் ம் ேபரழகானவேள! த ைரக்
கைட ம் மத் ப் ேபான் உல ல் றப் இறப் என்
ழன் வ ந்தாமல் என் உ ர் நல் லெதா ேமாட்ச
க ையயைடய அ ள் ரிவாயாக!

பாட 8:
ந்தரி எந்ைத ைண , என் பாசத்ெதாடைர
எல் லாம்
வந் அரி ந் ர வண்ணத் னாள் , ம டன் தைலேமல்
அந்தரி, நீ , அ யாத கன்னிைக, ஆரணத்ேதான்
கம் தரி ைகத்தலத்தாள் -மலர்த்தாள் என் க த்தனேவ

என் அ ரா அன்ைனேய ேபரழகானவள் . அவள் என்

தந்ைத வெப மானின் ைண . என் ைடய அகம் ,
றமா ய அைனத் பந்த பாசங் கைள ம் ேபாக்கக்
யவள் . ெசந்நிறத் ேமனியாள் . அன்ெறா நாள்
ம ஷா ரனின் தைல ேமல் நின் , அவைன வதம்
ெசய் தவள் (அகந்ைதைய அ த்தவள் ). நீ ல நிற ைடய
நீ என் ம் கன்னியானவள் . தன் ைடய ைக ல்
ரம் ம கபாலத்ைதக் ெகாண் ப் பவள் . அவ ைடய
மலர்த்தாைளேய என் ம் என் க த் ல்
ெகாண் ள் ேளன்.

பாட 9:
க த்தன எந்ைததன் கண்ணன,வண்ணக்
கனகெவற் ன்
ெப த்தன, பால் அ ம் ள் ைளக் நல் ன, ேபர்
அ ள் ர்
த்தன பார ம் , ஆர ம் , ெசங் ைகச் ைல ம் ,
அம் ம் ,
த்தன ர ம் , நீ ம் , அம் ேம. வந் என் ன்
நிற் கேவ.

அ ரா த்தாேய! என் தந்ைத வெப மானின்

க த் ம் , கண்ணி ம் நின் ளங் கக் ய ,
ெபான் மைலெயன மதர்த் நிற் ம் நின் ைலேய
ஆ ம் . அம் ைலேய நீ உ ர்களிடத் ல் காட் ம்
பரிைவக் காட் வதற் காக அ தப் ள் ைளயா ய
ஞானசம் பந்த க் பால் நல் ய . இப் ப ப் பட்ட
அ ள் க்க கனமான ெகாங் ைக ம் , அ ல் ளங் கக்
ய ஆர ம் , வந்த ைககளில் ளங் ம் ல் ம்
அம் ம் , நின் ைடய வந்த இதழ் நைக ம் என் ன்
காட் ய ள ேவண் ம் .

பாட 11 த 20 வைர:
பாட 10:
நின் ம் இ ந் ம் டந் ம் நடந் ம் நிைனப் ப
உன்ைன,
என் ம் வணங் வ உன் மலர்த் தாள் .-எ தாமைற ன்
ஒன் ம் அ ம் ெபா ேள. அ ேள. உைமேய. இமயத்
அன் ம் றந்தவேள. அ யா த் ஆனந்தேம.

அ தற் கரிய ெபா ேள! அ ேள உ வான உைமேய!

அக்காலத் ல் இமயமைல ல் றந்தவேள! என் ம்
அ யாத க் ஆனந்தமாக ளங் பவேள!
உணர்தற் கரிய ெப ைம வாய் ந்த ேவதப் ெபா ளில்
ஒன் ய ெபா ேள! நான் நின்றா ம் , இ ந்தா ம் ,
டந்தா ம் , எந்நிைல ல் இ ப் ம் நின்ைனேய
நிைனத் யானிக் ன்ேறன். நான் வணங் வ ம் நின்
மலர் ேபான்ற பாதங் கைளேய யா ம் .

பாட 11:
ஆனந்தமாய் , என் அ வாய் , நிைறந்த அ த மாய் ,
வான் அந்தமான வ உைடயாள் , மைற நான் க் ம்
தான் அந்தமான, சரணார ந்தம் -தவள நிறக்
கானம் தம் ஆடரங் ஆம் எம் ரான் க் கண்ணியேத.

அ ரா த்தாய் என் ஆனந்தமாக ம் , என் அ வாக ம்

ளங் ன்றாள் . என் வாழ் ல் அ தமாக
நிைறந் க் ன்றாள் . அவள் ஆகாயத் ல் ெதாடங்
மண், நீ ர், ெந ப் , காற் என்ற ஐம் ெப ம்
வ ைடயவள் . ேவதம் நான் க் ம் தாேன
ெதாடக்கமாக ம் , வாக ம் இ ப் பவள் .
இப் ப ப் பட்ட தா ன் வ த் தாமைரகள் , ெவண்
காட் ல் நடனம் ரி ம் எம் ரான் ஈசன் ேமல்
தைலமாைலயாகத் கழ் வன.

பாட 12:
கண்ணிய உன் கழ் , கற் ப உன் நாமம் , க ந்
பக்
பண்ணிய உன் இ பாதாம் யத் ல் , பகல் இரவா
நண்ணிய உன்ைன நயந்ேதார் அைவயத் -நான்
ன்ெசய் த
ண்ணியம் ஏ ? என் அம் ேம. ஏைழ ம் த்தவேள.

என் அம் ைமேய! அ ரா த்தாேய! ஏழ் உலைக ம்

ெபற் றவேள! நான் எப் ெபா ம் ஊ க நிைனவ
உன் கேழ! நான் கற் பேதா உன் நாமம் . என் மனம்
க ந் பக் ெசய் வேதா உன் வ த் தாமைர. நான்
இரெவன் ம் , பகெலன் ம் பாராமல் ெசன்
ேசர்ந் ப் ப உன் அ யார் ட்டம் .
இைவக க்ெகல் லாம் தாேய! நான் ெசய் த
ண்ணியம் தான் என்ன!

பாட 13:
த்தவேள, வனம் ப னான்ைக ம் . த்தவண்ணம்
காத்தவேள. ன் கரந்தவேள. கைறக்கண்ட க்
த்தவேள. என் ம் வா ந்தற் இைளயவேள.
மாத்தவேள. உன்ைன அன் மற் ஓர் ெதய் வம்
வந் ப் பேத?

உலகம் ப னான்ைக ம் ெபற் றவேள! எப் ப ப்

ெபற் றாேயா, அப் ப ேய உலகத்ைதக் காப் பவேள! ன்
ஏேதா ஒ காரணம் க , உலகத்ைத உன்னில் அடக் க்
ெகாண்டவேள! கைறக் கண்ட க் (ஆலகால ஷத்ைத
உண்டதால் கைற எனப் பட்ட ) த்தவேள! (ஆ
சக் ந்ேத வன், ரம் மா, ஷ் தலாேனார்
ேதான் னார்கள் என்ப வரலா ) என் ம் ர் இளைம
ெபா ந் ய மா க் த் தங் ைகேய! அ ந்தவத் ன்
தைல ேய! அ ரா அன்ைனேய! உன்ைனயன்
மற் ெறா ெதய் வத்ைத வணங் ேகன்.

பாட 14:
வந் ப் பவர் உன்ைன, வானவர் தானவர் ஆனவர்கள் ,
ந் ப் பவர், நல் ைச கர் நாரணர், ந்ைத ள் ேள
பந் ப் பவர், அ யாப் பரமானந்தர், பாரில் உன்ைனச்
சந் ப் பவர்க் எளிதாம் எம் ராட் . நின் தண்ணளிேய

ஏ அ ரா அன்ைனேய! உன்ைன வணங் பவர்கள்

ேதவர்கள் , அ ரர்கள் , மற் ம் உன்ைன ம் ப் பல
கால ம் ெதா ம் அ யார்கள் ! நான்
கங் கைள ைடய ரம் ம ம் ஷ் ேம உன்ைனச்
ந் ப் பவர்கள் ! நின்ைன மனத் ற் கட் ப் ப த் யவர்
என் ம் அ யாத பரமானந்த நாதனா ய
வெப மாேன! இவர்கைளக் காட் ம் உலகத் ல்
நின்ைனத் தரிசனம் ெசய் வார்க்ேக நீ எளி ல் அ ள்
ரி ன்றாய் . என் தாேய! உன் க ைணதான் என்ேன!
யத்தற் ரிய தன்ைமய !

பாட 15:
 தண்ணளிக் என் , ன்ேன பல ேகா தவங் கள்
ெசய் வார்,
மண் அளிக் ம் ெசல் வேமா ெப வார்? ம வானவர் தம்
ண் அளிக் ம் ெசல் வ ம் அ யா த் ம் ,
அன்ேறா?-
பண் அளிக் ம் ெசால் பரிமள யாமைளப் ைபங் ளிேய.

அன்ைனேய! அ ரா த் தாேய! இைசைய எ ப் பக் ய

அழ ய இன்ெசால் ம் எம் ப ங் ளிேய! நின்
வ ள் நா ப் பலேகா தவங் கைளச் ெசய் தவர்கள்
இவ் லகத் ல் ைடக்கக் ய ெசல் வங் கைள
மட் மா ெப வர்? றந்த ேதேவந் ரன் ஆட்
ெசய் யக் ய ண் லக ேபாகத்ைத ம் ெப வர்.
மற் ம் , அ யாத க் ப் ேபற் ைற ம் அைடவார்கள்
அல் லவா!

பாட 16:
ளிேய, ைளஞர் மனத்ேத டந் ளர்ந்
ஒளி ம்
ஒளிேய, ஒளி ம் ஒளிக் இடேம, எண்ணில் ஒன் ம்
இல் லா
ெவளிேய, ெவளி தல் தங் கள் ஆ ரிந்த அம் ேம.-
அளிேயன் அ அள ற் அளவான அ சயேம.

ளி ேபான்றவேள! தாேய! உன்ைன நிைனந் வ ப ம்

அ யார் மனத் னிேல டர் ட் ப் ரகா க் ம்
ஒளிேய! அவ் வா ஒளி ம் ஒளிக் நிைலயாக
இ ப் பவேள! ஒன் ேம இல் லாத அண்டமாக ம் ,
அவ் வண்டத் னின் ஐம் ெப ம் தங் களாக ம் ரிந்
நின்ற தாேய! எளிேயனா ய என் ற் ற க் நீ
எட் மா நின்ற ம் அ சயமா ம் !

பாட 17:
அ சயம் ஆன வ உைடயாள் , அர ந்தம் எல் லாம்
சய ஆனன ந்தரவல் , ைண இர
ப சயமான அபசயம் ஆக, ன் பார்த்தவர்தம்
ம சயம் ஆக அன்ேறா, வாம பாகத்ைத வவ் யேத?

அ ரா அன்ைன அ சயமான அழ ைடயவள் ! அவள்

தாமைர ேபான்ற மலர்கெளல் லாம் க்கக் ய
ெவற் ெபா ந் ய அழ ய கத்ைத ைடயவள் ;
ெகா ேபான்றவள் ; அவள் கணவன் ன் ஒ நாள்
மன்மதனின் ெவற் கைளெயல் லாம் ேதால் யாக
ெநற் க் கண்ைணத் றந் பார்த்தார்.
அப் ப ப் பட்டவரின் மனத்ைத ம் ைழயச் ெசய் ,
அவ ைடய இடப் பாகத்ைதக் கவர்ந் ெகாண்டாள் ,
ெவற் ைடய ேத .

பாட 18:
வவ் ய பாகத் இைறவ ம் நீ ம் ம ழ் ந் க் ம்
ெசவ் ம் , உங் கள் மணக் ேகால ம் , ந்ைத ள் ேள
அவ் யம் ர்த் என்ைன ஆண்டெபாற் பாத ம்
ஆ வந் -
ெவவ் ய காலன் என்ேமல் வ ம் ேபா -ெவளி நிற் கேவ.

அ ரா த் தாேய! என் அகப் பற் , றப் பற் ஆ ய

பாசங் கைள அகற் , என்ைன ஆட்ெகாண் அ ளிய
நின் ெபாற் பாதங் கேளா , எந்ைத எம் ராேனா
இரண்டறக் கலந் க் ம் அர்த்த நாரீஸ்வரர் அழ ம் ,
தனித்தனி நின் காட் த ம் மணக்ேகால ம் ,
ெகா ய காலன் என்ேமல் எ ர்த் வ ம் காலங் களில்
காட் ய ள ேவண் ம் .

பாட 19:
ெவளிநின்ற நின் ேமனிையப் பார்த் , என்
ம் ெநஞ் ம்
களிநின்ற ெவள் ளம் கைரகண்ட , இல் ைல,
க த் ள் ேள
ெதளிநின்ற ஞானம் கழ் ன்ற , என்ன ளேமா?-
ஒளிநின்ற ேகாணங் கள் ஒன்ப ம் ேம உைறபவேள.

ஒளி ெபா ந் ய ஒன்ப ேகாணங் களில் (நவசக் )

உைற ன்ற தாேய! நின் மணக் காட் த வைதக்
கண்ட என் கண்க ம் , ெநஞ் ம் ெகாண்ட ம ழ் ச ்
ெவள் ளத் ற் இ வைர ஒ கைர கண்ட ல் ைல.
ஆ ம் ெதளிந்த ஞானம் இ ப் பைத உணர் ேறன்.
இ உன் ைடய வ ள் பயேனயா ம் .

பாட 20:
உைற ன்ற நின் க்ேகா ல் -நின் ேகள் வர் ஒ
பக்கேமா,
அைற ன்ற நான் மைற ன் அ ேயா ேயா, அ தம்
நிைற ன்ற ெவண் ங் கேளா, கஞ் சேமா, எந்தன்
ெநஞ் சகேமா,
மைற ன்ற வாரி ேயா?- ரணாசல மங் கைலேய.
என் ம் ரணமாய் ளங் ன்ற அ ரா அன்ைனேய!
நீ ற் க் ம் க்ேகா ல் நின் ெகா நரா ய
வெப மானின் ஒ பாகேமா? அன் , ஓதப் ப ன்ற
நான் ேவதங் களின் ஆ ேயா? அந்தேமா? அன் ம் ,
அ ர்தம் ேபான்ற ளிர்ந்த ச்சந் ரேனயன் ெவண்
தாமைரேயா? இல் ைல, என் ைடய ெநஞ் சம் தாேனேயா
அல் ல ெசல் வெமல் லாம் மைறந் கக் ய பாற்
கடேலா? தாேய! நீ எங் ம் நிைறந் ப் பதால் எ ல்
என் ேதான்ற ல் ைலேய!

பாட 21 த 30 வைர:

பாட 21:
மங் கைல, ெசங் கலசம் ைலயாள் , மைலயாள் ,
வ ணச்
சங் அைல ெசங் ைகச் சகல கலாம ல் தா கங் ைக
ெபாங் அைல தங் ம் ரிசைடேயான் ைடயாள் ,
உைடயாள்
ங் கைல, நீ , ெசய் யாள் , ெவளியாள் , ப ம்
ெபண்ெகா ேய.

அம் மா அ ரா ! என் ம் ப ைமயான ெபண் ெகா யாக

ளங் பவேள! என் ம் மங் க ேய! ெசங் கலசம்
ேபான்ற தனங் கைள ைடயவேள! உயர்ந்த மைல ேல
உ த்தவேள! ெவண்ைமயான சங் வைளயல் கைள
அணி ம் ெசம் ைமயான கரங் கைள ைடயவேள! சகல
கைலக ம் உணர்ந்த ம ல் ேபான்றவேள! பாய் ன்ற
கங் ைகைய, ைர கடைலத் தன் ேல தரித்த
வெப மானின் ஒ பா ஆனவேள! என் ம்
பக்தர்கைள ைடயவேள! ெபான் நிற ைடயவேள!
க நிற ைடய நீ ேய! வந்த ேமனியாக ம்
ளங் ன்றவேள!

பாட 22:
ெகா ேய, இளவஞ் க் ெகாம் ேப, எனக் வம் ேப
ப த்த
ப ேய மைற ன் பரிமளேம, பனி மால் இமயப்
ேய, ரமன் தலாய ேதவைரப் ெபற் ற அம் ேம.
அ ேயன் இறந் இங் இனிப் றவாமல் வந் ஆண்
ெகாள் ேள.

ெகா யானவேள! இளைமயான வஞ் ப் ெபாற் ெகாம் ேப!

த யற் ற எனக் த் தாேன ன் வந் அ ளளித்த
கனிேய! மணம் பரப் ம் ேவத தற் ெபா ேள! பனி
உ ம் இமயத் ல் ேதான் ய ெபண் யாைன
ேபான்றவேள! ரம் மன் தலா ய ேதவர்கைளப்
ெபற் ெற த்த தாேய! அ ேயன் இப் ற ல்
இறந்த ன், ண் ம் றவாமல் த த்தாட் ெகாள் ள
ேவண் ம் .

பாட 23:
ெகாள் ேளன், மனத் ல் நின் ேகாலம் அல் லா ,
அன்பர் ட்டந்தன்ைன
ள் ேளன், பரசமயம் ம் ேபன், யன் ல க்
உள் ேள, அைனத் க் ம் றம் ேப, உள் ளத்ேத ைளந்த
கள் ேள, களிக் ங் களிேய, அளிய என் கண்மணிேய.

அ ரா த் தாேய! நின் ைடய ேகால ல் லாத ேவெறா

ெதய் வத்ைத மனத் ல் ெகாள் ேளன். நின் ைடய
அ யார்கள் ட்டத்ைதப் பைகத் க் ெகாள் ள மாட்ேடன்.
உன்ைனயன் ற சமயங் கைள ம் ப மாட்ேடன்.
ன் லகங் கட் (மண், ண், பாதாளம் ) உள் ேள ம் ,
யாவற் க் ம் ெவளிேய ம் நிைறந் ப் பவேள!
எம் ைடய உள் ளத் ேல ஆனந்தக் களிப் ைப
உண்டாக் ம் கள் ேள! ஆனந்தத் ற் ஆனந்தமானவேள!
எளிேயனா ய எனக் ம் அ ள் பா த்த என் கண்மணி
ேபான்றவேள!

பாட 24:
மணிேய, மணி ன் ஒளிேய, ஒளி ம் மணி ைனந்த
அணிேய, அணி ம் அணிக் அழேக, அ காதவர்க் ப்
ணிேய, ணிக் ம ந்ேத, அமரர் ெப ந்ேத.-
பணிேயன், ஒ வைர நின் பத்ம பாதம் பணிந்த ன்ேன.

அ ரா த்தாேய! மணியாக ளங் பவேள! அம்

மணி ல் உண்டா ம் ஒளியாக ம் ளங் பவேள! ஒளி
ெபா ந் ய நவமணிகளால் இைழக்கப் பட்ட
அணியாக ம் , அந்த அணிக் அழகாக ம் கழ் பவேள!
நின்ைன அ காதவர்க் ப் ணிெயன நிற் பவேள!
நின்ைன அண் வ ம் பாபாத் மாக்களின் ணிக்
ம ந்தாக ம் நிற் பவேள! ேதவர்க க் ெப ம்
ந்தாய் த் ேதான் ம் அன்ைனேய! நின் அழ ய
தாமைர ேபா ள் ள ேசவ ையப் பணிந்த ன்ேன,
ேவெறா ெதய் வத்ைத வணங் க மனத்தா ம்
நிைனேயன்.

பாட 25:
ன்ேன ரிந் , உன் அ யாைரப் ேபணி, றப்
அ க்க,
ன்ேன தவங் கள் யன் ெகாண்ேடன்,- தல்
வ க் ம்
அன்ேன. உல க் அ ரா என் ம் அ ம ந்ேத.-
என்ேன?-இனி உன்ைன யான் மறவாமல் நின்
ஏத் வேன.

அம் ைமேய! ம் ர்த் களின் தாயாக ளங் பவேள!

லகத் ற் ம் ைடத்த அ ம ந்ேத! இனி நான்
றவாமல் இ க்க, ன்னதாகேவ தவங் கள் பல யன்
ெசய் ெகாண்ேடன். அதற் காகேவ நின் அ யார்கள் ன்
ரிந் அவர்க க் ப் பணி ெசய் வ ன்ேறன்.
அம் மா! அ ரா த்தாேய! நான் ன் ெசய் த தவப்
பயேன, இப் ற ல் உன்ைன மறவாமல் நல் வ நின்
வணங் ன்ேறன். இன் ம் வணங் க்
ெகாண்ேட ப் ேபன்.

பாட 26:
ஏத் ம் அ யவர், ஈேரழ் உல ைன ம் பைடத் ம்
காத் ம் அ த் ம் ரிபவராம் ,- கமழ் ங் கடம்
சாத் ம் ழல் அணங் ேக.- மணம் நா ம் நின்
தாளிைணக் என்
நாத் தங் ன்ெமா ஏ யவா , நைக ைடத்ேத.
ப னான் உல ைன ம் ைறயாகப் பைடத் ம் ,
காத் ம் , அ த் ம் ெதா ல் ரி ம் ேதவா ேதவர்கள்
ைறேய ரம் மா, ஷ் , வன் என் ம்
ம் ர்த் களாவார்கள் . இம் ம் ர்த் க ம் ேபாற்
வணங் கக் ய அன்ைன, அ ரா ேயயா ம் .
இத் ைண ெப ைம ம் , மணம் ன்ற கடம் ப
மாைலைய ம் அணிந்தவளா ய ஆரணங் ேக! மணம்
ன்ற நின் இைணய களில் , எளிேயனா ய
என் ைடய நா னின் ேதான் ய வார்த்ைதகைளச்
(அ ரா அந்தா ) சாத் ன்ேறன். அவ் வா நின்
வ ல் என் பாடல் ஏற் றம் ெபற் ப் ப , எனக்ேக
நைகப் ைப ைள க் ன்ற .

பாட 27:
உைடத்தைன வஞ் சப் ற ைய, உள் ளம் உ ம்
அன்
பைடத்தைன, பத்ம பத கம் ம் பணி எனக்ேக
அைடத்தைன, ெநஞ் சத் அ க்ைகெயல் லாம் நின்
அ ட் னலால்
ைடத்தைன,- ந்தரி - நின் அ ள் ஏெதன்
ெசால் வேத.

அ ரா அன்ைனேய! நான் அகத்ேத ெகாண் ந்த

ஆணவம் , கன்மம் , மாைய என் ற ெபாய் ஜாலங் கைள
உைடத்ெத ந்தாய் . பக் க்கனல் ம் அன்பான
உள் ளத் ைன அளித்தாய் . இந்த கத் ல் நின் தாமைர
ேபா ம் ேசவ க் ப் பணி ெசய் ய எனக் அ ள்
ரிந்தாய் . என் ெநஞ் சத் ேல ந்த அ க்ைகெயல் லாம்
ப் ரவாக உன் ைடய அ ள் ெவள் ளத்தால்
 ைடத்தாய் . ேபரழ வ ேவ! நின் அ ைள எப் ப நான்
வாய் ட் உைரப் ேபன்!

பாட 28:
ெசால் ம் ெபா ம் என, நடம் ஆ ம்
ைணவ டன்
ல் ம் பரிமளப் ங் ெகா ேய. நின் மலர்த் தாள்
அல் ம் பக ம் ெதா மவர்க்ேக அ யா அர ம்
ெசல் ம் தவெந ம் , வேலாக ம் த் க் ேம.

ய் ைமயான ெசால் ேலா இைணந்த ெபா ள் ேபால

ஆனந்தக் த்தா ம் ைணவ டன் இைணந் நிற் ம்
மணம் ன்ற அழ ய ங் ெகா ேபான்றவேள!
அன்றலர்ந்த பரிமள மலைரப் ேபால உள் ள உன்
வ கைள இரெவன் ம் , பகெலன் ம் பாரமால்
ெதா ன்ற அ யார் ட்டத் ற் ேக என் ம் அ யாத
அரச ேபாக ம் , நல் ல ேமாட்சத் ற் கான தவெந ம் ,
வபத ம் வாய் க் ம் .

பாட 29:
த் ம் த் த ம் ெதய் வம் ஆ த் க ம் பரா
சக் ம் , சக் தைழக் ம் வ ம் , தவம் யல் வார்
த் ம் , த் க் த் ம் , த் ஆ ைளத்
எ ந்த
த் ம் , த் ள் ேள ரக் ம் ரத்ைத அன்ேற.

அ ரா த் ேத ! நீ ேய சகலத் ற் ம் த் யாவாய் .
அச் த் ையத் த ம் ெதய் வமான ஆ சக் யாக ம்
 கழ் ன்றாய் . பராசக் யா ய நீ ைளத்ெதழக்
காரணமான பரம வ ம் , அச் வத்ைதக் த் த்
தவம் ெசய் ம் னிவர்க க் க் ம் , அம்
க் யால் ஏற் ப ன்ற ைத ம் , அவ் ைத ல்
ஏற் பட்ட ஞான ம் , ஞானத் ன் உட்ெபா ம் , என்
நின் , சகல பந்தங் களினின் , காக்கக் ய ெதய் வம்
ரி ர ந்தரியா ய உன்ைனத் த ர ேவ யார் உளர்?

பாட 30:
அன்ேற த த் என்ைன ஆண் ெகாண்டாய் ,
ெகாண்ட அல் ல என்ைக
நன்ேற உனக் ? இனி நான் என் ெச ம் ந க்கட ள்
ெசன்ேற ம் , கைரேயற் ைக நின் ளேமா.-
ஒன்ேற, பல உ ேவ, அ ேவ, என் உைமயவேள.

அ ரா அன்ைனேய! என் உைமயவேள! நான்

பாவங் கைளச் ெசய் வதற் ன்ேப என்ைன த த்தாட்
ெகாண்டவேள! நான் பாவங் கைளேய ெசய் தா ம் ,
ந க்கட ல் ெசன் ழ் ந்தா ம் , அதனின் காப் ப
நின் கைடைமயா ம் . என்ைன ஈேடற் ற யா என்
ெசான்னால் நன்றாகா . இனி உன் ளம் தான்
என்ைனக் கைர ஏற் ற ேவண் ம் (பந்தபாசக் கட ல்
இ ந் க் க் கைர ஏற் தல் ). ஒன்றாக ம் ,
பலவாக ம் , ளங் ன்ற என் உைமயவேள!

பாட 31 த 40 வைர:
பாட 31:
உைம ம் உைமெயா பாக ம் , ஏக உ ல் வந்
இங்
எைம ம் தமக் அன் ெசய் யைவத்தார், இனி
எண் தற் ச்
சைமயங் க ம் இல் ைல, ஈன்ெற ப் பாள் ஒ தா ம்
இல் ைல,
அைம ம் அைம ேதாளியர்ேமல் ைவத்த ஆைச ேம.

அ ரா த் ேத ேய! நீ ம் , உன்ைனப் பாகமாக ைடய

எம் ரா ம் , ஆண்பா , ெபண்பா என்ற நிைல ல்
காட் யளித்தேதா அல் லாமல் , என்ைன உங் க க் த்
ெதாண் ெசய் ம் ப யாக ம் அ ள் ரிந் ர்கள் .
ஆகேவ எனக்கன் இனிச் ந் ப் பதற் ஒ மத ம்
இல் ைல. என்ைன ஈன்ெற க்க ஒ தா ம் இல் ைல. ேவய்
( ங் ல் ) ேபான்ற ேதாைள ைடய ெபண்ணின் ேமல்
ைவத்த ஆைச ம் இல் லாமல் ஒ ந்த .

பாட 32:
ஆைசக் கட ல் அகப் பட் , அ ளற் ற அந்தகன்
ைகப்
பாசத் ல் அல் லற் பட இ ந்ேதைன, நின் பாதம் என் ம்
வாசக் கமலம் தைலேமல் வ ய ைவத் , ஆண்
ெகாண்ட
ேநசத்ைத என் ெசால் ேவன்?- ஈசர் பாகத் ேநரிைழேய.

அ ரா த்தாேய! எந்தன் ஈசன் இடப் பாகத் ல் தாெனா

ப யாக அைமந்தவேள! அம் மா! நான் ெகா ய
ஆைசெயன் ம் யரக் கட ல் ழ் இரக்கமற் ற
எமனின் பாச வைல ல் க் ந்ேதன். அத்
த ணத் ல் பா யா ய என்ைன மணம் ெபா ந் ய
உன் ைடய பாதத் தாமைரேய வ ய வந் என்ைன
ஆட்ெகாண்ட ! தாேய! நின் அ ம் ெப ம் க ைணைய
என்ெனன் உைரப் ேபன்!

பாட 33:
இைழக் ம் ைனவ ேய அ ம் காலன், எைன
ந ங் க
அைழக் ம் ெபா வந் , அஞ் சல் என்பாய் . அத்தர்
த்தம் எல் லாம்
ைழக் ம் களபக் ைல யாமைளக் ேகாமளேம.
உைழக் ம் ெபா , உன்ைனேய அன்ைனேய என்பன்
ஓ வந்ேத

தாேய! அ ரா ேய! நான் ெசய் த ய வ க க்காக

என்ைன ெந ங் ன்ற எமன் என்ைனத் ன் த் ,
வைதக் ம் ெபா , தாேய உன்ைன அைழக்க, அஞ் ேசல்
என ஓ வந் காப் பவேள! வ ெப மானின்
த்தத்ைதெயல் லாம் ைழயச் ெசய் ன்ற சந்தனம்
ய ந்த ைலகைள ைடய இளைமயான
ேகாமளவல் த் தாேய! மரண ேவதைன ல் நான்
ன் ம் ேபா உன்ைன, 'அன்ைனேய' என்ேபன்.
ஓ வந் என்ைனக் காத்த ள் வாய் !

பாட 34:
 வந்ேத சரணம் ம் அ யா க் , வா லகம்
தந்ேத பரிெவா தான் ேபாய் இ க் ம் --ச ர் க ம் ,
ைபந் ேதன் அலங் கல் ப மணி ஆக ம் , பாக ம் , ெபாற்
ெசந் ேதன் மல ம் , அலர் க ர் ஞா ம் , ங் க ேம.

தாேய! அ ரா , நீ நான் கங் கைள ைடய ரம் மனின்

பைடப் த் ெதா ல் இ க் ன்றாய் ! ப ைமயான ேதன்
கலந்த பள மாைலைய ம் , நவமணி மாைலகைள ம்
அணிந்த மார் னனா ய மா ன் மார் ல்
இ க் ன்றாய் ! வெப மானின் இடப் பாகத் ம் ,
ெபான் தாமைர மலரி ம் , ரிந்த க ர்க ைடய
ரியனிடத் ம் , சந் ரனிடத் ம் தங் க் ன்றாய் .
உன்ைனச் சரணெமன் வந்தைட ம் பக்தர்கைளத்
யரங் களி ந் நீ க் , வா லக வாழ் ைவக்
ெகா ப் பவள் நீ ேய.

பாட 35:
ங் கட் பக ன் மணம் நா ம் ற ெசன்னி ைவக்க
எங் கட் ஒ தவம் எய் யவா, எண் இறந்த ண்ேணார்--
தங் கட் ம் இந்தத் தவம் எய் ேமா?- தரங் கக் கட ள்
ெவங் கண் பணி அைணேமல் ல் ம்
ப் ெபா ேள.

அன்ைனேய! அ ரா ேய! ப் பாற் கட ற் வந்த

கண்கைள ைட பாம் ப் ப க்ைக ல் ைவஷ்ண
என் ம் ெபயரால் அ ல் அமர்ந்தவேள! ைறச்
சந் ரனின் மணம் ெபா ந் ய அழ ய பாதங் கைள
எம் ேமல் ைவக்க நாங் கள் ெசய் த தவம் தான் என்னேவா!
 ண் லகத் ேதவர்க க் ம் இந்தப் பாக் யம்
ட் ேமா!

பாட 36:
ெபா ேள, ெபா ள் க் ம் ேபாகேம, அ ம்
ேபாகம் ெசய் ம்
ம ேள, ம ளில் வ ம் ெத ேள, என் மனத் வஞ் சத்
இ ள் ஏ ம் இன் ஒளி ெவளி ஆ இ க் ம் உன்தன்
அ ள் ஏ .- அ ன் ேலன், அம் யாதனத்
அம் ைகேய.

ந்த தனங் கைள ைடய அ ரா ேய! நீ ெபா ளாக

இ க் ன்றாய் என் றார்கள் . ற அப் ெபா ளால்
கரப் ப ம் ேபாக ம் நீ ேய என் றார்கள் . ற
அப் ேபாகத்தால் ஏற் ப ன்ற மாையயாக ம்
இ க் ன்றாய் என் ம் , அம் மாைய ல் ேதான்
ளங் ம் ெதளிவாக ம் ளங் ன்றாய் என் ம்
ன்றார்கள் ; இவ் வா பல பா களாக ள் ள
நீ ேய என் மனத் ல் அஞ் ஞான மாைய அகற் ய ஞான
ஒளிைய ஏற் க் ன்றாய் . பரெவாளியாய் ளங் ம்
அ ரா ேய! நின் வ ளின் ம ைமைய உணர
மாட்டா மயங் ன்ேறன்.

பாட 37:
ைகக்ேக அணிவ கன்ன ம் ம் , கமலம் அன்ன
ெமய் க்ேக அணிவ ெவண் த் மாைல, ட அர ன்
ைபக்ேக அணிவ பண்மணிக் ேகாைவ ம் , பட் ம் ,
எட் த்
 க்ேக அணி ம் உைடயானிடம் ேசர்பவேள.

என் அ ரா அன்ைனேய! நின் அ ட் கரங் களில்

அணிவ இனிய க ம் ம் , மலர்க் ெகாத் மா ம் .
தாமைர மலைரப் ேபான்ற ேமனி ல் அணிந்
ெகாள் வ , ெவண்ைமயான நன் த் மாைலயா ம் .
ெகா ய பாம் ன் படம் ேபால் உள் ள அல் ைலக்
ெகாண்ட இைட ல் அணிவ பல த நவமணிகளால்
ெசய் யப் பட்ட ேமகைல ம் பட் ேமயா ம் . அைனத் ச்
ெசல் வங் க க் ம் தைலவனா ய எம் ெப மான் எட் த்
ைசகைள ேம ஆைடயாகக் ெகாண் ள் ளான்.
அப் ப ப் பட்ட எம் ரானின் இடப் பாகத் ல் ெபா ந்
ேதான் ன்றாய் நீ !

பாட 38:
பவளக் ெகா ல் ப த்த ெசவ் வா ம் , பனி வல்
தவளத் நைக ம் ைணயா, எங் கள் சங் கரைனத்
வளப் ெபா , ைட சாய் க் ம் ைண
ைலயாள் --
அவைளப் பணி ன் கண் ர், அமராவ ஆ ைகக்ேக.

என் அன்ைன அ ரா பவளக்ெகா ேபா ம் வந்த

வாைய உைடயவள் . ளிர்ச் த ம் த் ப் பல்
ரிப் பழ , அ மட் மா? எம் ஈசன் சங் கரனின்
தவத்ைதக் ைலத்தவள் . எப் ப ? உ க்ைக ேபா ம்
இைட ேநா ம் ப ள் ள இைணந்த ைலகளால் !
அப் ப ப் பட்டவைளப் பணிந்தால் ேதவர் உலகேம
ைடக் ம் . ஆகேவ அவைளப் பணி ங் கள் .
பாட 39:
ஆ ைகக் , உன்தன் அ த்தாமைரகள் உண் ,
அந்தகன்பால்
ைகக் , உன்தன் ன் கைட உண் , ேமல்
இவற் ன்
ைகக் , என் ைற, நின் ைறேய அன் ,-
ப் ரங் கள் .
மா ைகக் , அம் ெதா த்த ல் லான், பங் ல்
வா தேல.

அ ரா ! நின் வ த் தாமைரகள் இ க் ன்றன.

அவற் ற் என்ைன ஆ ம் அ ள் உண் . உன் ைடய
கைடக்கண் க ைண ண் . ஆைகயால்
எமனிடத் ந் எனக் ட் ண் . நான் உன்ைன
யன் வணங் னால் பயன் உண் . வணங் கா ன்
அ என் ைறேய; உன் ைறயன் . அழ ய ெநற் ைய
உைடயவேள! ப் ரத்ைத அ க்க ல் ைல ம்
அம் ைப ம் எ த்த வெப மானின் இடப் பாகத் ல்
அமர்ந்தவேள! அ ரா ேய!

பாட 40:
வாள் - தல் கண்ணிைய, ண்ணவர் யாவ ம் வந்
இைறஞ் ப்
ேப தற் எண்ணிய எம் ெப மாட் ைய, ேபைத
ெநஞ் ல்
கா தற் அண்ணியள் அல் லாத கன்னிைய, கா ம் --
அன்
தற் எண்ணிய எண்ணம் அன்ேறா, ன் ெசய்
 ண்ணியேம.

ஒளி ெபா ந் ய ெநற் ைடயவள் அ ரா !

ேதவர்க ம் வணங் க ேவண் ம் என்ற நிைனப் ைப
உண் பண்ணக் யவள் ! அ யாைம நிைறந்த
ெநஞ் ைடயார்க் எளி ல் லப் படாதவள் . என் ம்
கன்னியானவள் . இப் ப ப் பட்டவைள நான் அண் க்
ெகாண் வணங் க எண்ணிேனன். இ ேவ நான்
ற் ற களில் ெசய் த ண்ணியமா ம் .

பாட 41 த 50 வைர:

பாட 41:
ண்ணியம் ெசய் தனேம-மனேம.- ப் ங்
வைளக்
கண்ணி ம் ெசய் ய கணவ ம் , நம் காரணத்தால்
நண்ணி இங் ேக வந் தம் அ யார்கள் ந இ க்கப்
பண்ணி, நம் ெசன்னி ன் ேமல் பத்ம பாதம் ப த் டேவ.

அ ரா , தாக மலர்ந்த வைளக்

கண்கைள ைடயவள் . அவள் கணவேரா வந்த
ேமனிைய ைடய வெப மான். அவர்களி வ ம்
இங் ேக வந் அ யார்களா ய நம் ைமக்
ட் னார்கள் . அத் டன் நம் ைடய தைலகைள
அவர்க ைடய ப் பாதங் களின் ன்னமாகச்
ேசர்த் க் ெகாண்டார்கள் . அவர்களின் அ க் நாம்
ண்ணியேம ெசய் க் ேறாம் .
பாட 42:
இடங் ெகாண் ம் , இைணெகாண் இ ,
இள , த்
வடங் ெகாண்ட ெகாங் ைக-மைலெகாண் இைறவர்
வ ய ெநஞ் ைச
நடங் ெகாண்ட ெகாள் ைக நலம் ெகாண்ட நாய , நல்
அர ன்
வடம் ெகாண்ட அல் ல் பணிெமா --ேவதப் பரி ைரேய.

அம் ைமேய! ஒளி ம் த் மாைல உன் ைடய

தனங் களில் ரள் ன்ற . உம் ைடய தனங் கேளா
ஒன் க்ெகான் இட ன் ப த் மதர்த் க் ன்ற .
இந்தக் ெகாங் ைகயா ய மைல வெப மானின்
வ ைம ெபா ந் ய மனத்ைத ஆட் க் ன்ற .
அ ரா ந்தரிேய! நல் ல பாம் ன் படம் ேபான்ற
அல் ைல உைடயவேள! ளிர்ச் யான
ெமா கைள ைடயவேள! ேவதச் லம் கைளத்
வ களில் அணிந் ெகாண்டவேள! தாேய!

பாட 43:
பரி ரச் ற ப் பாசாங் ைச, பஞ் சபாணி,
இன்ெசால்
ரி ர ந்தரி, ந் ர ேமனியள் ைம ெநஞ் ல்
ரி ர, வஞ் சைர அஞ் சக் னி ெபா ப் ச் ைலக் ைக,
எரி ைர ேமனி, இைறவர் ெசம் பாகத் இ ந்தவேள.

லம் பணிந்த அழ ய பாதங் கைள உைடயவேள!

பாசத்ைத ம் அங் சத்ைத ம் உைடயவேள! பஞ் ச
பாணங் கைள ம் , இனிைமயான ெசால் ைல ைடய
ரி ர ந்தரிேய! வந்த ந் ர ேமனி உைடயவேள!
ெகா ய மனத்ைத ைடய ப் ரத்ைத ஆண்ட அ ரைர
அஞ் ந ங் ம் ப ப் ரத்ைத அ த்த
வெப மானின் இடப் பாகத் ல் அமர்ந்தவேள!

பாட 44:
தவேள இவள் , எங் கள் சங் கரனார் மைன
மங் கலமாம்
அவேள, அவர்தமக் அன்ைன ம் ஆ னள் ,
ஆைக னால் ,
இவேள கட ளர் யாவர்க் ம் ேமைல இைற ம் ஆம் ,
வேளன், இனி ஒ ெதய் வம் உண்டாக ெமய் த் ெதாண்
ெசய் ேத.

எங் கள் இைறவனா ய சங் கரனின் இல் லத்

ைண ேய! அவ க்ேக அன்ைனயாக ம் (பராசக்
ஈன்ற பரம வம் ) ஆனவேள! ஆைகயால் நீ ேய
யாவர்க் ம் ேமலானவள் ! ஆகேவ, உனக்ேக இனி
உண்ைமயான ெதாண் ெசய் ேவன். ஆதலால் , இனி
நான் ன்பங் களால் வள மாட்ேடன். தாேய!

பாட 45:
ெதாண் ெசய் யா நின் பாதம் ெதாழா , ணிந்
இச்ைசேய
பண் ெசய் தார் உளேரா, இலேரா? அப் பரி அ ேயன்
கண் ெசய் தால் அ ைகதவேமா, அன் ச்
ெசய் தவேமா?
 ண் ெசய் தா ம் ெபா க்ைக நன்ேற, ன் ெவ க்ைக
அன்ேற.

அன்ைனேய! உனக் பணி ைட ெசய் யாமல் , உன்

பாதங் கைள வணங் காமல் , தன் இச்ைசப் ப ேய
கடைமையச் ெசய் த ஞானிக ம் உளர். அவர்களின்ப
நான் நடந்தால் நீ ெவ ப் பாேயா, அல் ல ெபா த்
அ ள் ெசய் வாேயா, எனக் த் ெதரியா ! ஆ ம் , நான்
தவேற ெசய் தா ம் , என்ைன ெவ க்காமல் ெபா த் க்
ெகாண் நீ அ ள் பண் வேத நீ யா ம் .

பாட 46:
ெவ க் ம் தைகைமகள் ெசய் ம் , தம் அ யாைர
க்ேகார்
ெபா க் ம் தைகைம ய அன்ேற,- நஞ் ைச
உண்
க க் ம் டற் றான் இடப் பாகம் கலந்த ெபான்ேன.-
ம க் ம் தைகைமகள் ெசய் ம் , யா ன்ைன
வாழ் த் வேன.

ஏ அ ரா ேய! ஷத்ைத உண்டவ ம் , அதனால்

க த் க் ம் க த்ைத உைடயவ மா ய
வெப மானின் இடப் பாகத் ல் அமர்ந்தவேள!
ேயார்கள் ெசய் யக் டாத ெசயல் கைளச் ெசய்
வர். அ ற் றந்த ஞானிகள் அைதப் ெபா த்
அ ளிய ம் உண் . இ ஒன் ம் ைமயல் ல. ெபான்
ேபான்றவேள! நான் தகாத வ ல் ெசன்றா ம் , அ
உனக்ேக ெவ ப் பாக ந்தா ம் ண் ம் ண் ம்
உன்ைனேய சரணைடேவன். அத் டன் ேம ம் வாழ் த்
வ ப ேவன்.

பாட 47:
வா ம் ப ஒன் கண் ெகாண்ேடன், மனத்ேத
ஒ வர்
ம் ப அன் , ள் ம் ப அன் , ேவைல நிலம்
ஏ ம் ப வைர எட் ம் , எட்டாமல் இர பகல்
ம் டர்க் ந ேவ டந் டர் ன்றேத.

அன்ைனேய!அ ரா த் தாேய! நீ கடல் க க் ம் ஏழ்

உலகங் க க் ம் , உயர்ந்த மைலகள் எட் னிற் ம்
அரி ல் எட்டாதவள் . ேமலாக உள் ள இரைவ ம் ,
பகைல ம் ெசய் ம் சந் ர ரியர்க் இைடேய நின் ,
டர் ட் ப் ராகா க் ன்றவள் !

பாட 48:
ட ம் கைலம ன் ம் சைட க் ன் ல்
ஒன் ப்
பட ம் பரிமளப் பச்ைசக் ெகா ையப் ப த் ெநஞ் ல்
இட ம் த ர்த் இைமப் ேபா இ ப் பார், ன் ம்
எய் வேரா- -
ட ம் ெகா ம் ம் ேதா ம் ரம் ைப ேல.

ஏ அ ரா ேய! பச்ைசப் பரிமளக் ெகா நீ ேயயா ம் .

ஒளி ம் இளம் ைறைய, ன்ைற ஒத்த சடா ல்
அணிந் க் ம் வெப மாைன இைணந்தவேள!
உன்ைனேய ெநஞ் ல் நிைனந் வ ப ம் ேயா க ம் ,
இைமயா க ந்தவம் ரி ம் ஞானிக ம் ண் ம்
றப் பார்கேளா? மாட்டார்கள் ! ஏெனன்றால் ேதா ம் ,
ட ம் , இரத்த ம் , இைறச் ம் ெகாண்ட இந்த
மானிடப் ற ைய ம் பார், ஆத ன்!

பாட 49:
ரம் ைப அ த் க்க ஆ , ெவங் ற் க்
இட்ட
வரம் ைப அ த் ம ம் அப் ேபா , வைளக்ைக
அைமத் ,
அரம் ைப அ த் அரிைவயர் ழ வந் , அஞ் சல்
என்பாய் --
நரம் ைப அ த் இைச வ வாய் நின்ற நாய ேய.

நரம் க் க கைளக் ெகாண்ட, இைசேய வ வாக உள் ள

அ ரா ேய! அ ேயனா ய என் ைடய உடைல ம் ,
அ ேல இைணந்த உ ைர ம் ெகா ைமயான எமன்
வந் ப க்க, நா ம் மரணத் ற் அஞ் வ ந் ேவன்.
அப் ெபா அரம் ைபய ம் , ேதவமகளி ம் ழ
என்னிடத் வந் அஞ் ேசல் என்பாய் ! எனக் அ ள்
ரிவாய் !

பாட 50:
நாய , நான் , நாராயணி, ைக நளின பஞ் ச
சாய , சாம் ப , சங் கரி, சாமைள, சா நச்
வாய் அ மா னி, வாரா , னி, மாதங் என்
ஆய யா ைடயாள் சரணம் -அரண் நமக்ேக.
ஏ அ ரா ேய! நீ ேய உலக நாய . ரம் ம சக் ம் ,
ஷ் சக் ம் நீ . நீ ேய ஒய் யாரமாக ஐவைக மலர்
அம் கைளக் ைக ேலந் யவள் . சம் சக் , சங் கரி,
எ ைடயாள் , நாகபாணி, மா னி, உலகளிக் ம்
வரா , , மாதங் க னிமகள் என்ெறல் லாம் பல
வ வானவள் ! நீ ேய ஆ யானவள் . ஆகேவ, உன் ைடய
வ ையேய வணங் ேனாம் . அ ேவ எமக் ப்
பா காவல் .

பாட 51 த 60 வைர:

பாட 51:
அரணம் ெபா ள் என் , அ ள் ஒன் இலாத அ ரர்
தங் கள்
ரண் அன் அ ய னிந்த ெபம் மா ம் , ந்த ேம,
சரணம் சரணம் என நின்ற நாய தன் அ யார்,
மரணம் ற இரண் ம் எய் தார், இந்த ைவயகத்ேத.

ரி ரத்ைத நிைலெயன் நிைனத்த, தன்ைமயற் ற

அ ரர்கைள அ த்த வெப மா ம் , மா ம்
வணங் கக் ய அ ரா ேய! அன்ைனேய! உன்ைனேய
சரணம் சரணம் என் அண் ய அ யார்களின் மரண
பயத்ைத ஒ ப் பாய் ! அ மட் மல் ல; அவர்கைளப்
ெபாய் ைமயான இந்த உலக வாழ் னின் ம்
ப் பாய் ( றப் ப ப் பாய் ), ெப நிைல த வாய் !
பாட 52:
ைவயம் , ரகம் , மதகரி, மா ம டம் , ைக
ெபய் ம் கனகம் , ெப ைல ஆரம் ,-- ைற த்த
ஐயன் மைனயாள் அ த் தாமைரக் அன் ன்
ெசய் ம் தவ ைடயார்க் உளவா ய ன்னங் கேள.

ஏ, அ ரா ! உன்னிடம் அன் ெகாண் தவம் ெசய் ம்

ஞானிகள் உன் வ த் தாமைரகைளேய
வணங் றார்கள் . அத் வ கைளக் கண் ெகாள் ள
அைடயாளம் எ ெவன்றால் , ைறயணிந்த
வெப மானின் ைண ேய! ேகள் : ைவயம் , ேதர்,
ைர, யாைன, உயர்ந்த மணி கள் , பல் லக் கள் ,
ெகாட் ம் ெபான், உயர்ந்த த் மாைலகள் - இைவேய
நின் வ ச் ன்னம் !

பாட 53:
ன்னஞ் ய ம ங் னில் சாத் ய ெசய் ய பட் ம்
ெபன்னம் ெபரிய ைல ம் , த்தார ம் , ச்
ெமாய் த்த
கன்னங் கரிய ழ ம் , கண் ன் ம் , க த் ல் ைவத் த்
தன்னந்தனி இ ப் பார்க் , இ ேபா ம் தவம்
இல் ைலேய.

ஏ, அ ரா ! ெமன்ைமயான இைட ல் , ெசம் ைமயான

பட்டணிந்தவேள! அழ ய ெபரிய ைலகளில் த்தாரம்
அணிந்தவேள! வண் கள் ெமாய் க் ம் ச் ப் ைவக்
கன்னங் கரிய ழ ல் யவேள! ஆ ய ன்
 க்கண்கைள உைடயவேள! உன் ைடய இந்த
அழைகெயல் லாம் க த் ேல ெகாண்
யானித் க் ம் அ யார்க க் இைத டச் றந்த
தவம் ஏ ல் ைல.

பாட 54:
இல் லாைம ெசால் , ஒ வர் தம் பால் ெசன் ,
இ பட்
நில் லாைம ெநஞ் ல் நிைன ேரல் , நித்தம் நீ தவம்
கல் லாைம கற் ற கயவர் தம் பால் ஒ காலத் ம்
ெசல் லாைம ைவத்த ரி ைர பாதங் கள் ேசர் ன்கேள.

ஏ, வ ஞர்கேள! நீ ங் கள் வ ைமயால் பா க்கப் பட் ,

ஒ வரிடத் ேல ெபா க்காகச் ெசன் , அவர்கள்
உங் கைள இ ப த்தாமல் இ க்க ேவண் மா? என்
ன்ேன வா ங் கள் . ப் ர நாய ன் பாதங் கைளேய
ேச ங் கள் . தவத்ைதேய ெசய் யாத பழக்க ைடய
கயவர்களிடத் ந் என்ைனத் த த்தாட்
ெகாண்டவள் அவேள!

பாட 55:
ன் ஆ ரம் ஒ ெமய் வ ஆ ளங் ன்ற
அன்னாள் , அகம் ம ழ் ஆனந்தவல் , அ மைறக்
ன்னாய் , ந எங் ம் ஆய் , ஆய தல் தன்ைன
உன்னா ஒ ம் , உன்னி ம் , ேவண் வ ஒன்
இல் ைலேய.

அ ரா ! நீ ஆ ரம் ன்னல் கள் ேசர்ந்தாற் ேபான்ற

வ ைடயவள் ! தன் ைடய அ யவர்க க்
அகம ழ் ச ் தரக் ய ஆனந்த வல் ! அ ைமயான
ேவதத் ற் ெதாடக்கமாக ம் ந வாக ம் , வாக ம்
ளங் ம் தற் ெபா ளானவள் ! உன்ைன மானிடர்
நிைனயா ட்டா ம் , நிைனத் ந்தா ம் , அதனால்
உனக் ஆகக் ய ெபா ள் ஒன் ம் இல் ைலேய!

பாட 56:
ஒன்றாய் அ ம் , பலவாய் ரிந் , இவ் உல
எங் மாய்
நின்றாள் , அைனத்ைத ம் நீ ங் நிற் பாள் --என்றன்,
ெநஞ் ள் ேள
ெபான்றா நின் ரி ன்றவா. இப் ெபா ள் அ வார்--
அன் ஆ ைல ல் ன்ற ெபம் மா ம் , என் ஐய ேம.

அ ரா அன்ைனேய! நீ ஒன்றாக நின் , பலவாகப்

ரிந் , இவ் ல ல் எங் ம் பரந் க் ன்றாய்
(பராசக் னின் , ரிந்த பல சக் கள் ).
அைவகளிடத் ந் நீ ங் ம் , இ க்கக் யவள் நீ !
ஆனால் , எளிேயானா ய என் மனத் ல் மட் ம்
இைட றா நீ நின் ஆட் ெசய் ன்றாய் . இந்த
இரக யத் ன் உட்ெபா ைள அ யக் யவர்கள் ,
ஆ ைல ல் ம் மா ம் , என் தந்ைத
வெப மான் ஆ ய இ வ ேம ஆவர்.

பாட 57:
ஐயன் அளந்தப இ நா ெகாண் , அண்டம்
எல் லாம்
உய் ய அறம் ெச ம் உன்ைன ம் ேபாற் , ஒ வர்
தம் பால்
ெசய் ய ப ந்த ழ் ப் பாமாைல ம் ெகாண் ெசன் ,
ெபாய் ம்
ெமய் ம் இயம் பைவத்தாய் : இ ேவா, உன்தன்
ெமய் ய ேள?

ஏ, அ ரா ! என் தந்ைத வெப மான் அளந்த இ நா

ெநல் ைலக் ெகாண் ப் பத் ரண் அற ம் ெசய்
உலகத்ைதக் காத்தவேள! நீ எனக் அ ளிய
ெசந்த ழால் உன்ைன ம் கழ் ந் ேபாற் ற அ ளினாய் !
அேத சமயத் ல் நின் த ழால் ஒ வனிடத் ேல ெசன்
இ ப் பைத ம் , இல் லாதைத ம் பா ம் ப ைவக் றாய் !
இ ேவா உன ெமய் ய ள் ? ( ைரந் அ ள்
ரிவாயாக!). +'ஐயன் அளந்த ப நா ' என்ப
காஞ் ல் ஏகாம் பரநாதர் ெநல் லளந்தைதக் த்த .
அதைனப் ெபற் ற அ ரா , காத்தைலச் ெசய் ம்
காமாட் யா , ப் பத் ெரண் அறங் கைள ம் ரிந் ,
உலைகப் ரந்தனள் என்ப வழக் .

பாட 58:
அ ணாம் யத் ம் , என் த்தாம் யத் ம்
அமர்ந் க் ம்
த ணாம் ய ைலத் ைதயல் நல் லாள் , தைக ேசர்
நயனக்
க ணாம் ய ம் , வதனாம் ய ம் , கராம் ய ம் ,
சரணாம் ய ம் , அல் லால் கண் ேலன், ஒ தஞ் ச ேம.

அ ரா ! ைவகைற ல் மலர்ந்த தாமைர னிடத் ம்

என் ைடய மனத்தாமைர ம் ற் ப் பவேள!
 ந்த தாமைர ெமாக் ப் ேபான்ற ைல ைடய
ைதயேல! நல் லவேள! த வாய் ந்த க ைண ேசர்ந்த
நின் கண் தாமைர ம் , கத்தாமைர ம் , பாதத்
தாமைர ேமயல் லாமல் , ேவெறா க டத்ைத நான்
தஞ் சமாக அைடய மாட்ேடன்.

பாட 59:
தஞ் சம் இல் ைல ஈ அல் ல , என் உன்
தவெந க்ேக
ெநஞ் சம் ப ல நிைனக் ன் ேலன், ஒற் ைற
நீ ள் ைல ம்
அஞ் அம் ம் இக் அலரா நின்றாய் : அ யார்
எனி ம்
பஞ் அஞ் ெமல் அ யார், அ யார் ெபற் ற பாலைரேய.

அ ரா த் தாேய! நீ ண்ட க ம் ல் ைல ம் , ஐவைக

மலர் அம் கைள ம் ெகாண்டவேள! உன்ைனத் த ர
ேவெறா க டம் இல் ைலெயன் ெதரிந் ம் ,
உன் ைடய தவெந கைளப் ப லாம ம் , ெநஞ் சத் ல்
நிைனயாம ம் இ க் ன்ேறன். அதற் காக நீ என்ைனத்
தண் க்கக் டா . றக்கணிக்காமல் எனக் அ ள்
பா க்க ேவண் ம் . உலகத் ள் ள ேபைதகளா ய
பஞ் ம் நாணக் ய ெமல் ய அ கைள உைடய
ெபண்கள் தாங் கள் ெபற் ற ழந்ைதகைளத் தண் க்க
மாட்டார்கள் அல் லவா? அேத ேபான்ேற நீ ம் எனக்
அ ள ேவண் ம் .

பாட 60:
 பா ம் ெசால் இனியாய் . பனி மா மலர்ப் பாதம்
ைவக்க--
மா ம் , ேதவர் வணங் க நின்ேறான் ெகான்ைற வார்
சைட ன்
ேம ம் , ழ் நின் ேவதங் கள் பா ம் ெமய் ப் டம் ஒ
நா ம் , சால நன்ேறா--அ ேயன் ைட நாய் த்
தைலேய?

ஏ, அ ரா ! பாைல ட இனிைமயான ெசால் ைல

உைடயவேள! நீ உன் ைடய வ த் தாமைரைய,
மாைலக் காட் ம் உயர்ந்த ேதவர்கள் வணங் ம்
வ ரானின் ெகான்ைறயனிந்த நீ ண்ட சைட ல்
ப த்தாய் . அ த் ன் அ ட்கண்கள் பட் உயர்ந்
நிற் ம் நால் வைக ேவதத் ேல உன் ைடய வ த்
தாமைரகைளப் ப த்தாய் . ஆனால் இன் நாற் ற ைடய
நாயா ய என் ைடய தைலைய ம் , உன் ைடய
வ களில் ேசர்த் க் ெகாண்டாய் . (ேமற் ய
வெப மான், நான் ேவதங் கேளா என்ைன ம்
ஒப் ட, நான் அவ் வள றந்தவனா?)

பாட 61 த 70 வைர:

பாட 61:
நாேயைன ம் இங் ஒ ெபா ளாக நயந் வந் ,
நீ ேய நிைன ன் ஆண் ெகாண்டாய் , நின்ைன
உள் ளவண்ணம்
ேபேயன் அ ம் அ தந்தாய் , என்ன ேப ெபற் ேறன்.-
-
தாேய, மைலமகேள, ெசங் கண் மால் த்
தங் ைகச் ேய.

தாேய! மைலயரசர் மகேள! வந்த கண்கைள ைடய

மா ன் தங் ைகேய! நாயாக ள் ள என்ைன ம்
இங் ேக ஒ ெபா ட்டாக ம த் , நீ ேய, தன்ைன மறந்
ஆட்ெகாண் ட்டாய் ! அ மட் மல் லாமல் ,
உன்ைனேய உள் ளப ேய அ ந் ெகாள் ம்
அ ைவ ம் ேபேயனா ய எனக் த் தந்தாய் . நான்
ெப தற் கரிய ேபறல் லேவா ெபற் ேறன்!

பாட 62:
தங் கச் ைல ெகாண் , தானவர் ப் ரம் சாய் த் ,
மத
ெவங் கண் கரி உரி ேபார்த்த ெசஞ் ேசவகன்
ெமய் யைடயக்
ெகாங் ைகக் ம் ைபக் ட்ட நாய , ேகாகனகச்
ெசங் ைகக் க ம் ம் , மல ம் , எப் ேபா ம் என்
ந்ைதயேத.

ஏ, அ ரா ! உன் கணவர் ெபான் மைலைய ல் லாகக்

ெகாண் , ப் ரத்ைத எரித்த, வந்த கண்கைள
உைடய, யாைனத்ேதாைலப் ேபார்த் ய றந்த
காவலனாவான். அன்னவனின் ேமனிைய ம் ,
உன் ைடய ம் ைபெயாத்த ெகாங் ைகயால்
ேசார்வைடயச் ெசய் தவேள! ெபான் ேபான்ற வந்த
ைககளில் க ம் ல் ேலா ம் , மலர் அம் ேபா ம் , என்
ந்ைத ல் எப் ேபா ம் உைறந் ப் பாய் .
பாட 63:
ேத ம் ப லஏ ம் காட் , ன் ெசல் க க் க்
ம் ெபா ள் , ன் ல் ெகாட் ம் த க் ம் --
சமயம்
ஆ ம் தைல இவளாய் இ ப் ப அ ந் ந் ம் ,
ேவ ம் சமயம் உண் என் ெகாண்டா ய ண க்ேக.

ஆ சமயங் க க் தைல யாக இ க்கக் யவள் ,

அ ரா அன்ைனயா ம் . அவேள ேபைதயர்க க்
நற் க யைடவதற் ச் ல உண்ைமயான வ கைளக்
காட் பவள் . அப் ப ந் ம் ல ணர்கள் ற சமயம்
உண்ெடன் அைலந் ரி றார்கள் . இவர்களின்
ெசயல் ெபரிய மைலையத் த ெகாண் தகர்ப்ேபன்
என்ப ேபால் உள் ள .

பாட 64:
ேண ப கவர் ெதய் வங் கள் பால் ெசன் , க்க
அன்
ேணன், உனக் அன் ண் ெகாண்ேடன்,
நின் கழ் ச ் அன் ப்
ேபேணன், ஒ ெபா ம் , ேமனி ப் ரகாசம் அன் க்
காேணன், இ நில ம் ைச நான் ம் ககன ேம.

ஏ, அ ரா ! உன்ைனயன் ணாகப் ப வாங் ம்

ேவெறா ெதய் வத்ைத நாேடன். உன்ைனேய அன்
ெசய் ேதன். உன் ைடய கழ் வார்த்ைதயன் ேவெறா
வார்த்ைத ேபேசன். எந்ேநர ம் உன் ைடய ேமனிப்
 ரகாசத்ைதத் த ர, ேவெறான் ம் இவ் லகத் ம் ,
நான் ைசகளி ம் காண மாட்ேடன்.

பாட 65:
ககன ம் வா ம் வன ம் காண, ற் காமன்
அங் கம்
தகனம் ன் ெசய் த தவம் ெப மாற் , தடக்ைக ம் ெசம்
க ம் , ந்நான் இ ன் எனத் ேதான் ய
த ன்
மக ம் உண்டாய அன்ேறா?--வல் . நீ ெசய் த
வல் லபேம.

ஏ, ஆனந்தவல் அ ரா ! உன கணவனா ய
வெப மான் ஒ காலத் ல் மன்மதைன அண்ட ம் ,
வான ம் , ம் கா ம் ப யாக எரித்தார்.
அப் ப ப் படவ க் ம் நீ ஆ க ம் , பன்னி ைகக ம்
றந்த அ ம் ெகாண்ட அழகனா ய கைனப் ெபற
சக் ையக் ெகா த்தாய் . உன் ைடய அன் தான்
என்னேவா!

பாட 66:
வல் லபம் ஒன் அ ேயன், ேயன், நின் மலர ச்
ெசய்
பல் லவம் அல் ல பற் ஒன் இேலன், ப ம் ெபாற்
ெபா ப் --
ல் லவர் தம் டன் ற் ப் பாய் . ைனேயன்
ெதா த்த
ெசால் அவமா ம் , நின் நாமங் கள் ேதாத் ரேம.
ஏ, அ ரா ேய! ப ைமயான ெபான்மைலைய ல் லாக
உைடய வ ரானின் இடப் பாகத் ல் அமர்ந்தவேள!
நான் அ ேவ இன்னெதன் அ யாதவன். க ம்
யவன். நின் மலர்ப்பாதத் ைணயன் ேவெறா
பற் ல் லாதவன். ஆைகயால் பா யா ய நான்
உன்ைனப் பா ய பாட ல் ெசாற் ற் றங் கள்
இ ப் ம் , தாேய! நீ தள் ளி தல் ஆகா . ஏெனனில் ,
அ உன்ைனப் பா ய ேதாத் ரங் கேளயா ம் .

பாட 67:
ேதாத் ரம் ெசய் , ெதா , ன் ேபா ம் நின்
ேதாற் றம் ஒ
மாத் ைரப் ேபா ம் மனத் ல் ைவயாதவர்--வண்ைம,
லம் ,
ேகாத் ரம் , கல் , ணம் , ன் , நா ம் ல் கள்
ெதா ம்
பாத் ரம் ெகாண் ப க் உழலாநிற் பர்--பார் எங் ேம.

அன்ைனேய! அ ரா ! உன்ைனேய பா , உன்ைனேய

வணங் காமல் , ன்ேபா ம் ஒளி ைடய நின்
ேதாற் றத்ைத ஒ மாத் ைர ேநரமா ம் மன ல்
நிைனயாத ேபர்க க் , என்ன ேந ம் ெதரி மா?
அவர்கள் ெகாைடக் ணம் , றந்த லம் , கல் ணம்
இைவெயல் லாம் ன் , டாகச் ெசன் , ஓேடந்
உலெகங் ம் ச்ைச எ த் த் ரிவர்.

பாட 68:
 பா ம் , ன ம் , கன ம் , ெவங் கா ம் , படர்
ம் ம் ,
ஊ ம் ைவ ஒளி ஊ ஒ ஒன் படச்
ேச ம் தைல , வகாம ந்தரி, ற க்ேக
சா ம் தவம் , உைடயார் பைடயாத தனம் இல் ைலேய.

ஏ, அ ரா ! நீ நிலம் , நீ ர், ெந ப் , காற் , ஆகாயம் என்ற

ஐவைகப் தங் களாக ம் , ைவ, ஒளி, ஊ , ஓைச,
நாற் றம் என்ற அைவகளின் தன்ைமயாக ம் நிற் கக்
யவள் . ந்தரிேய! உன் ைடய ெசல் வம் ெபா ந் ய
வ கைளச் சார்ந்தவர்கள் றந்த தவத்ைதப்
ெப வர். அத் டன் அவர்கள் அைடயாத ெசல் வ ம்
இல் ைல எனலாம் (எல் லாச் ெசல் வ ம் ெப வர்).

பாட 69:
தனம் த ம் , கல் த ம் , ஒ நா ம் தளர் அ யா
மனம் த ம் , ெதய் வ வ ம் த ம் , ெநஞ் ல் வஞ் சம்
இல் லா
இனம் த ம் , நல் லன எல் லாம் த ம் , அன்பர்
என்பவர்க்ேக--
கனம் த ம் ங் ழலாள் , அ ரா , கைடக்கண்கேள,

ஏ, அ ரா ! ேமகம் ேபா ம் அடர்ந்த

ந்தைல ைடயவேள! நின் ைடய அ ள் ெப க் ம்
கைடக்கண்கைள வணங் னாேல ேபா ம் .
அக்கண்கேள அ யார்க க் ச் றந்த ெசல் வத்ைதத்
த ம் . நல் ல கல் த ம் . ேசார்வைடயாத மனத்ைதத்
த ம் . ெதய் க அழைகத் த ம் . ெநஞ் ல் வஞ் சம்
கலவாத உற னர்கைளத் த ம் . நல் லன எல் லாம்
ட் ம் .

பாட 70:
கண்களிக் ம் ப கண் ெகாண்ேடன்,
கடம் பாட ல் பண்
களிக் ம் ரல் ைண ம் , ைக ம் பேயாதர ம் ,
மண் களிக் ம் பச்ைச வண்ண ம் ஆ , மதங் கர்க் லப்
ெபண்களில் ேதான் ய எம் ெப மாட் தன் ேபரழேக.

ஏ, அ ரா ! உன்ைன என் கண்கள் களிக் மா கண்

ெகாண்ேடன். கடம் ப வனம் என் ம் ப ல் உைறந்த
அ ரா அன்ைனேய! நின் ேபரழைகக் கண்
ெகாண்ேடன். பண் ம் ம் ன்ற ரல் , ைண
தாங் ய அழ ய கரங் கள் , ைல தாங் ய
மார் , மண்மகள் ம ம் பச்ைச நிறம் -
இைவகெளல் லாம் ெகாண்ட மதங் கர் எ ம் லத் ல்
ேதான் ய ேபரழகானவேள! உன்ைனக் கண்
ெகாண்ேடன்.

பாட 71 த 80 வைர:

பாட 71:
அழ க் ஒ வ ம் ஒவ் வாத வல் , அ மைறகள்
பழ ச் வந்த பதாம் யத்தாள் , பனி மா ம ன்
ழ த் க் ேகாமளயாமைளக் ெகாம் இ க்க--
இழ ற் நின்ற ெநஞ் ேச.-இரங் ேகல் , உனக் என்
ைறேய?

அ ரா த் ேத எவ க் ம் இைண ல் லாத
ேமனியழ ைடயவள் . ேவதப் ெபா ளிேல நடம்
ரிந்த வந்த பாதத் தாமைரகைள உைடயவள் .
ளிர்ந்த இளம் ைறையத் தன் களில் ய
ேகாமளவல் , இனிைமயான ெகாம் பான ேத இ க்க,
ெநஞ் ேச! ஊக்கம் ைறந் , ஏக்கம் ெகாள் ளாேத! உற் ற
இடத் ல் ஊன் ேகாலாக அன்ைன இ க்க உனக் ஏன்
ைற?

பாட 72:
எங் ைற ரநின் ஏற் ன்ேறன், இனி யான்
றக் ல் ,
நின் ைறேய அன் யார் ைற காண்?-இ நீ ள்
ம் ன்
ன் ைற காட் ெம ன்ற ேநர் இைட
ெமல் யலாய் .-
தன் ைற ர, எம் ேகான் சைட ேமல் ைவத்த தாமைரேய.

ஏ, அ ரா ! என் ைடய ைறகெளல் லாம் ர

உன்ைனேய வணங் ன்ேறன். இக் ைற ைடய
ற ைய நான் ம ப ம் எ த்தால் என் ைறேய
அல் ல. உன் ைடய ைறேயயா ம் . அகன்ற வானத் ல்
ேதான் ம் அம் ன்னைல ம் ப க் மா ள் ள
ண்ணிய இைடைய ைடயவேள! எம் ைடய தந்ைத
வெப மான், தன் ைற ர, தன ேமல் சாத் ய
அழ ய பாதத் தாமைரகைள ைடயவேள!
பாட 73:
தாமம் கடம் , பைட பஞ் ச பாணம் , த க் க ம் ,
யாமம் வ ரவர் ஏத் ம் ெபா , எமக் என் ைவத்த
ேசமம் வ , ெசங் ைககள் நான் , ஒளி ெசம் ைம,
அம் ைம
நாமம் ரி ைர, ஒன்ேறா இரண் நயனங் கேள.

ஏ, அ ரா ! உன் ைடய மாைல, கடம் ப மாைல,

பைடகேளா பஞ் ச பாணங் கள் (ஐவைக மலர் அம் கள் );
ல் ேலா க ம் ; உன் ைடய ெநற் க் கண்கேளா அ ட்
கண்கள் ; நான் கரங் கேளா ெசந்நிறமா ம் . உன்ைன
வ ரவர்கள் வணங் ம் ேநரேமா நள் ளிரவா ம் .
ரி ைர என்ற ெபய ம் உண் ம் . நீ எனக் ேமலாக
ைவத் க் ம் ெசல் வம் நின் ைடய வ த்
தாமைரகேளயா ம் .

பாட 74:
நயனங் கள் ன் ைட நாத ம் , ேவத ம் ,
நாரண ம் ,
அய ம் பர ம் அ ராம வல் அ இைணையப்
பயன் என் ெகாண்டவர், பாைவயர் ஆட ம் பாட ம் ,
ெபான்
சயனம் ெபா ந் தமனியக் கா னில் தங் வேர.

க்கண்கைள ைடய வன், மால் , ம் மா

தலாேனா ம் வணங் கக் ய ேத அ ரா யா ம் .
அவ ைடய பாதங் களிேல சரண் என்றைடந்த
அ யார்கள் இந் ர ேபாகத்ைத ம் ம் ப மாட்டார்கள் .
அரம் ைப தலான ேதவ மகளிர் பா , ஆட, ெபான்
ஆசனேம ட் ம் , அன்ைன ன் பாதச் ேசைவையேய
ெபரிெதன நிைனவார்கள் .

பாட 75:
தங் வர், கற் பக தா ன் நீ ழ ல் , தாயர் இன்
மங் வர், மண்ணில் வ வாய் ற ைய,-மால் வைர ம் ,
ெபாங் உவர் ஆ ம் , ஈேரழ் வன ம் , த்த உந் க்
ெகாங் இவர் ங் ழலாள் ேமனி த்தவேர.

ெபரிய மைலகைள ம் , ைரக் கடைல ம் , ப னான்

உலகத்ைத ம் ெபற் ெற த்த ஏ அ ரா ! மணம் ம்
ைவயணிந்த ழ ைடயவேள! உன் ைடய
ேமனிைய இைட றா ந்ைத ேல யானிப் பவர்
சகலத்ைத ம் த ன்ற கற் பக மரத் ன் நிழைல ம்
ெபற் இன் வர். இைட டா ேதான் ம் மானிடப்
ற ம் இல் லாமல் ேபாவர். அத்தைகய பல
ற களில் ெபற் ெற க் ம் மானிடத் தாயா ம்
இல் லாமல் ேபாவர் (என் ம் நிைலயா ய தாய் நீ ேய).

பாட 76:
த்ேதன் மனத் ல் நின் ேகாலம் எல் லாம் , நின்
ப் அ ந்
ம த்ேதன் மற வ ன்ற ேநர்வ , வண் ண்
ெவ த்ேதன் அ ழ் ெகான்ைற ேவணிப் ரான் ஒ
ற் ைற, ெமய் ல்
ப த்ேத, ம் பஞ் ச பாண ப ர ேய.
ஏ, அ ரா ! பஞ் ச பாணங் கைள ைடயவேள!
உன் ைடய க்ேகாலத்ைதேய மனத் ல் நிைனத்
யானிக் ன்ேறன். உன் ைடய வ ைளக்
ெகாண் , ம ட் ன்ற யமன்வ ம் வ ையக் கண்
ெகாண்ேடன். கண்ட ம் அல் லாமல் , அவன் வ வதற்
ன், அவன் வ ைய அைடத் ம் ட்ேடன் (எல் லாம் நின்
வ ேள). வண் ெமாய் க் ம் ேதெனா ய
ெகான்ைற மாைலைய அணிந்த வெப மானின்
இடப் பாகத்ைத ெவற் ெகாண் , தாெனா பா யாக
அமர்ந்தவேள!

பாட 77:
ப ர , பஞ் ச , பாசாங் ைச, பஞ் ச பாணி, வஞ் சர்
உ ர் அ உண் ம் உயர் சண் , காளி, ஒளி ம் கலா
வ ர , மண்ட , மா னி, , வரா --என்ேற
ெச ர் அ நான்மைற ேசர் நாமங் கள் ெசப் வேர.

ஏ, அ ரா ! உன்ைன, ைபரவர் வணங் கக் ய ைபர ;

பஞ் ச ; பாசத்ைத ம் , அங் சத்ைத ம் உைடய
பாசாங் ைச; ஐவைக மலர் அம் கைள ைடய
பஞ் சபாணி; வஞ் சகரின் உ ைர மாய் த் , அவர்கள்
இரத்தத்ைதக் க் ன்ற ேமலான சண் ; மகா காளி;
ஒளி ம் கைல ெபா ந் ய வ ர , ரிய, சந் ர
மண்டலத் ள் ேளார்க் மண்ட ; லத்ைத ைடய
; உலகளந்த வரா என்ெறல் லாம் அ யார் பல் ேவ
நாமங் கைளச் ெசால் வணங் வர். ற் றமற் ற
ேவதங் களி ம் , நின் நாமங் கள் இவ் வா
றப் ப ன்றன. அைதேய அ யார்கள் ண் ம்
ண் ம் ெசால் வாழ் த் வணங் வ ப ன்றனர்.
பாட 78:
ெசப் ம் கனக கலச ம் ேபா ம் ைலேமல்
அப் ம் களப அ ராம வல் , அணி தரளக்
ெகாப் ம் , வ ரக் ைழ ம் , ன் ெகா ங் கைட ம் ,
ப் ம் , நில ம் எ ைவத்ேதன், என் ைண க்ேக.

என் தாேய! அ ரா ! உன்ைனேய என் இ கண்களில்

எ ைவத்ேதன். அந்த உ வம் எப் ப ப் பட்டெதனின்,
மாணிக்கப் ண் அணிந்த ெபாற் கலசம் ேபான்ற
ைல; அம் ைலேமல் ய மணம் ம் றந்த
சந்தனக் கலைவ; அங் ேக ர ம் அணிகலன்கள் ; றந்த
த் க் ெகாப் ; ைவரத்ேதா ; ைமயான
க ைண ம் கைடக்கண்கள் ; ளிர்ச் ைய
உ ழ் ன்ற நிலைவப் ேபான்ற கம்
இைவகெளல் லாம் ெகாண்ட வ ைவேய என் மனத் ல்
த் ேனன்.

பாட 79:
க்ேக அ ள் உண் , அ ராம வல் க் , ேவதம்
ெசான்ன
வ க்ேக வ பட ெநஞ் உண் எமக் , அவ் வ டக்க,
ப க்ேக ழன் , ெவம் பாவங் கேள ெசய் , பாழ் நரகக்
க்ேக அ ந் ம் கயவர் தம் ேமா , என்ன ட்
இனிேய?

அ ரா ன் களில் என் ம் அ ண் .
ேவத ைறப் ப அவைள வ பட எனக் ெநஞ் ச ம்
உண் . ஆைகயால் ப ைய ம் , பாவத்ைத ேம
ைள த் , பாழ் நரகக் ல் அ ந் வா ம்
ேபைதயர்கேளா எனக் இனி என்ன ெதாடர் ?
(அ ரா அன்ைன றந்த ைணயாவாள் ).

பாட 80:
ட் யவா என்ைனத் தன் அ யாரில் , ெகா ய
ைன
ஓட் யவா, என்கண் ஓ யவா, தன்ைன உள் ளவண்ணம்
காட் யவா, கண்ட கண் ம் மன ம் களிக் ன்றவா,
ஆட் யவா நடம் --ஆடகத் தாமைர ஆரணங் ேக.

ஏ, அ ரா த்தாேய! ெபாற் றாமைர ல் வா ம்

ேபரழகானவேள! என்ைன உன் அ யார்கள் ட்டத் ல்
ேசர்த்தவேள! நான் ெசய் த ெகா ய
ைனகைளெயல் லாம் ஒ த்தவேள! ஒன்ைற ம்
அ யாத எனக் , உன் ைடய உண்ைம உ ைவக்
காட் யவேள! உன்ைனக் கண்ட என் கண் ம் , மன ம்
களிநடம் ரி ன்ற . இவ் வாெறல் லாம் என்ைன
நாடகமாடச் ெசய் தவேள! உன் ைடய க ைணயத்தான்
என்னெவன்ேபன்.

பாட 81 த 90 வைர:

பாட 81:
அணங் ேக.-அணங் கள் நின் பரிவாரங் கள்
ஆைக னால் ,
வணங் ேகன் ஒ வைர, வாழ் த் ேலன் ெநஞ் ல் ,
வஞ் சகேரா
இணங் ேகன், என உன என் ப் பார் லர்
யாவெரா ம்
ணங் ேகன், அ ஒன் இேலன், என்கண் நீ
ைவத்தேபர் அளிேய.

ஏ, அ ரா ! என்னிடத் ல் நீ ைவத்த
ெப ங் க ைண னால் நான் கள் ள ெநஞ் சம்
உைடயவரிடம் ெந ங் க மாட்ேடன். உலகத் ல் மற் ற
சக் கெளல் லாம் உன் ைடய பரிவாரத்
ேதவைதகேளயா ம் . ஆத னால் நான் அவர்கைள
வணங் க மாட்ேடன்; ஒ வைர ம் ேபாற் ற ம் மாட்ேடன்;
நான் அ ல் லாதவனா ம் , என் ைடயெதல் லாம்
உன் ைடய என் உன்ைன வணங் ம் ல
ஞானிகேளா மட் ேம ணங் கா ேசர்ந்
உறவா ேவன்!

பாட 82:
அளி ஆர் கமலத் ல் ஆரணங் ேக. அ லாண்ட ம்
நின்
ஒளியாக நின்ற ஒளிர் ேமனிைய உள் ந்ெதா ம் ,
களி ஆ , அந்தக்கரணங் கள் ம் , கைர ரண்
ெவளியாய் ன், எங் ஙேன மறப் ேபன், நின்
ர ைனேய?

ஏ, அ ரா ! வண் கள் ஆர்க் ம் தாமைர ல்

வாழ் பவேள! ேபரழகானவேள! உலகெமல் லாம் ஒளியாக
நின்ற, ஒளி ம் உன் ைடய ேமனிைய நான்
நிைனக் ம் ேதா ம் களிப் பைட ன்ேறன். அக்களிப் ன்
யால் அந்தக் காரணங் கள் ம் க் கைர ரண் ,
பரெவளியாக ள் ள ஆகாயத் ல் ஒன் ன்றன.
இவ் வள ேபர ள் காட் ய ளிய உன் தவெந ைய
நான் எவ் வா மறப் ேபன்? (மறேவன் ஒ ேபா ம் ).

பாட 83:
ர ம் மலர் இட் , நின் பாத ைரக்கமலம்
இர ம் பக ம் இைறஞ் ச வல் லார், இைமேயார் எவ ம்
பர ம் பத ம் , அ ராவத ம் , ப ர ம் ,
உர ம் க ம் , கற் பகக் கா ம் உைடயவேர.

அன்ைனேய, அ ரா ! உன் ைடய மணம் க்க

வ த் தாமைரகளில் ேதன் ந் ம் மலர்கைள
ைவத் இர , பகலாக யானம் ெசய் ம் ெபரிேயார்கள் ,
ேதவர்கள் த ய யாவ ம் இந் ர பத , ஐராவதம்
என்ற யாைன, ஆகாய கங் ைக, வ ைமயான வஜ் ர
ஆ தம் , கற் பகச் ேசாைல த யைவகைள
ைறயாகப் ெபற் ெப வாழ் வாழ் ன்றனர்.
(எனக் ம் அ ள் வாயாக!)

பாட 84:
உைடயாைள, ஒல் ெசம் பட் ைடயாைள,
ஒளிர்ம ச் ெசஞ்
சைடயாைள, வஞ் சகர் ெநஞ் அைடயாைள, தயங்
ண் ல்
இைடயாைள, எங் கள் ெபம் மான் இைடயாைள, இங்
என்ைன இனிப்
பைடயாைள, உங் கைள ம் பைடயாவண்ணம்
பார்த் ேம.

ஏ, அ யார்கேள! என் அ ரா , இைட ல் ஒளி ம்

ெசம் பட் அணிந்தவள் . ஒளி ம் ைறச் சந் ரைன
அணிந்த சைடைய உைடயவள் . வஞ் சகர்களின்
ெநஞ் ேல ெகாள் ளாதவள் . ஒளி ளங் ம்
ண்ைமயான ைடயாள் . வெப மானின்
இடப் பாகத் ல் ெகாண்டவள் . என் அன்ைனயா ய
இவள் அந்நாள் என்ைன அ ைமயாகக் ெகாண்டாள் .
என்ைன இனி இவ் ல ல் றக்க ைவக்க மாட்டாள் .
அத்தைகய ேத ைய நீ ங் க ம் ெதா ேபாற் ங் கள் .
நீ ங் க ம் ற எ க்காப் ேபெறய் த அவைளேய
யானம் ெசய் ங் கள் .

பாட 85:
பார்க் ம் ைசெதா ம் பாசாங் ச ம் , பனிச்
ைற வண்
ஆர்க் ம் மலர் ஐந் ம் , க ம் ம் , என் அல் லல்
எல் லாம்
ர்க் ம் ரி ைரயாள் ேமனி ம் , ற் ைட ம் ,
வார்க் ங் ம ைல ம் , ைலேமல் த் மாைல ேம.

ஏ, அ ரா ! நான் எத் ைசைய ேநாக் ம் உன் ைடய

பைடகளா ய பாச ம் , அங் ச ம் , வண் கள்
மைறந் க் ம் மலர் அம் ஐந் ம் , க ம் ல் ம் ,
என் ைடய ன்பங் கெளல் லாம் ர்க்கக் ய
ரி ைரயா ய நின் ேமனி அழ ம் , ற் ைட ம் ,
கச்ைசயணிந்த ங் மம் ேதாய் ந்த மார்பகங் க ம் ,
அவற் ன் ேமேல அைச ம் த் மாைல ம்
என்கண் ன் காட் யாய் நிற் ன்றன. (எங் ம்
பரந்தவள் ).

பாட 86:
மால் அயன் ேதட, மைற ேதட, வானவர் ேதட நின்ற
காைல ம் , டகக் ைகைய ம் , ெகாண் --க த்த கப்
ேவைல ெவங் காலன் என்ேமல் ம் ேபா , ெவளி நில்
கண்டாய்
பாைல ம் ேதைன ம் பாைக ம் ேபா ம்
பணிெமா ேய.

ஏ, அ ரா ! பாைல ம் , ேதைன ம் , பாைக ம் ஒத்த

இனிய ெமா ைடயவேள! இயமன் ேகா த் ப் பல
ைளகைளக் ெகாண்ட லத்ைத என்
ெச த் ம் ேபா , மா ம் , ரம் ம ம் , ேவதங் க ம் ,
வானவர்க ம் ேத ம் காணாத ப் பாதங் கைள ம்
சங் ைகயணிந்த க்கரங் கைள ம் ெகாண் நீ என்
ன்ேன காட் தந்த ள ேவண் ம் .

பாட 87:
ெமா க் ம் நிைன க் ம் எட்டாத நின்
ர்த்தம் , என்தன்
க் ம் ைனக் ம் ெவளிநின்றதால் ,-- யால்
மதைன
அ க் ம் தைலவர், அ யா ரதத்ைத அண்டம் எல் லாம்
ப க் ம் ப , ஒ பாகம் ெகாண் ஆ ம் பராபைரேய.

ஏ, அ ரா ! ெநற் க்கண் ெகாண் மன்மதைன எரித்த

எம் ரானா ய வெப மானின் அ யாத ேயாக
ரதத்ைத எவ் லகத்தவ ம் ப க் மா அவன
இடப் பக்கத் ல் இடம் ெகாண் ஆள் பவேள!
எளிேயானா ய என் கண்களி ம் , என் ெசயல் களி ம்
வாக் க் ம் , மனத் ற் ம் எட்டாத நின் வேம
ேதான் க் காட் யளிக் ன்றேத! (ஈெதன்ன யப் ேபா!)

பாட 88:
பரம் என் உைன அைடந்ேதன், த ேய ம் , உன்
பத்த க் ள்
தரம் அன் இவன் என் தள் ளத் தகா --தரியலர்தம்
ரம் அன் எரியப் ெபா ப் ல் வாங் ய, ேபா ல்
அயன்
ரம் ஒன் ெசற் ற, ைகயான் இடப் பாகம் றந்தவேள.

ஏ, அ ரா ! பைகவர்கள ப் ரத்ைத எரிக்க

ேம மைலைய ல் லாகக் ெகாண்டவ ம் , மா ன்
உந் த் தாமைர ல் ேதான் ய ரம் மனின் ரம்
ஒன்ைறக் ள் ளிய த்தவ மான வெப மானின்
இடப் பாகத் ல் றந் ற் ப் பவேள! யா ேம
ைண ல் லாத நான், நீ ேய க ெயன் சரணைடந்ேதன்.
ஆைகயால் எளிேயானா ய என்னிடத் ல் உன்
பக்த க் ள் ள தரம் இல் ைலெயன் நீ தள் ளி தல்
தகா . அ உன் அ க் ம் அறமன் .

பாட 89:
றக் ம் கமலத் ேவ. நின்ேசவ ெசன்னி
ைவக்கத்
றக்கம் த ம் நின் ைணவ ம் நீ ம் , ரியம் அற் ற
உறக்கம் தர வந் , உடம் ேபா உ ர் உற அற் அ
மறக் ம் ெபா , என் ன்ேன வரல் ேவண் ம்
வ ந் ேம.

அ ரா த் தாேய! றந்த தாமைர ல் ற் க் ம்

ெசல் வேம! என் ைடய உ க் ம் , உட க் ம்
ெதாடர்பற் , அ மற ந் இ க் ம் ேவைள ல்
உன் ைடய ேசவ என் ைடய ெசன்னி ல் படர
ேவண் ம் . ேம ம் , பற் ன்ைமைய அ க் ர க் ம்
உன் ைடய ைணவ ம் வந் ேமான நிைல ல் நான்
அ ல் அம ம் ேபற் ைற அ ள ேவண் ம் .

பாட 90:
வ ந்தாவைக, என் மனத்தாமைர னில் வந்
ந் ,
இ ந்தாள் , பைழய இ ப் டமாக, இனி எனக் ப் <br
ெபா ந்தா ஒ ெபா ள் இல் ைல-- ண் ேம ம்
லவ க்
ந்தாக ேவைல ம ந்தானைத நல் ம் ெமல் யேல.

ஏ, அ ரா ! உல ல் எனக் இனிக் ைடக்காத

ெபா ெளன் ஏ ல் ைல. என் ைடய உள் ளத்
தாமைரைய உன் ைடய பைழய உைற டமாகக் க
வந்தமர்ந்தாய் . ேம ம் நான் றந் ம் , இறந் ம்
வ ந்தாமல் இ க்க அ ள் ரிந்தாய் . பாற் கட ல்
ேதான் ய அ ர்தத்ைத மால் ேதவர்க க் க்
ெகா க்க தலாக இ ந்த அ ரா ேய, எனக்
இனிேய ைற?
 பாட 91 த 100 வைர:

பாட 91:
ெமல் ய ண் இைட ன் அைனயாைள
ரிசைடேயான்
ல் ய ெமன் ைலப் ெபான் அைனயாைள, கழ் ந்
மைற
ெசால் யவண்ணம் ெதா ம் அ யாைரத்
ெதா மவர்க் ,
பல் யம் ஆர்த் எழ, ெவண் பக ஊ ம் பதம் த ேம.

அ ரா த் ேத ! நீ ன்னல் ேபா ம் ெமல் ய

இைட ைன உைடயவள் ; ரிந்த சைட நாதர்
வ ராேனா இைணந் நிற் ம் ெமன்ைமயான
ைலகைள ைடயவள் ; ெபான்ைனப் ேபான்றவள் .
இவ் வாறா ய உன்ைன ேவதப் ப ெதா ன்ற
அ யார்க் ம் அ யவர்கள் , பல் வைக இைசக்க கள்
இனிதாக ழங் வர, ெவள் ைளயாைனயா ய
ஐராவதத் ன் ேமேல ஊர்ந் ெசல் ம் இந் ரப் பத
தலான ெசல் வ ேபாகங் கைளப் ெப வர்.

பாட 92:
பதத்ேத உ , நின் பாதத் ேல மனம் பற் ,
உன்தன்
இதத்ேத ஒ க, அ ைம ெகாண்டாய் , இனி, யான் ஒ வர்
மதத்ேத ம மயங் ேகன், அவர் ேபான வ ம்
ெசல் ேலன்--
 தல் ேதவர் வ ம் யாவ ம் ேபாற் ம் ழ் நைகேய.

ஏ, அ ரா ! தல் என் றப் ப ம் ம் ர்த் க ம்

மற் ள் ள ேதவர்க ம் ேபாற் த் ெதா ன்ற
ன்னைகைய ைடயவேள! உன் ைடய
ஞானத் ற் காகேவ உ நின்ற என்ைன உன்
பாதத் ேலேய பற் ம் ப ெசய் , உன் வ ப் ப ேய
யான் நடக் ம் ப அ ைமயாகக் ெகாண்டவேள! இனி
நான் ேவெறா மதத் ேல மன மயக்கம் ெகாள் ள
மாட்ேடன். அவர்கள் ெசல் ம் வ ேல ம் ெசல் ல
மாட்ேடன்.

பாட 93:
நைகேய இ , இந்த ஞாலம் எல் லாம் ெபற் ற
நாய க் ,
ைகேய ழ் ைல, மாேன, கண் ல் ,
அந்த
வைகேய ற ம் , வம் ேப, மைலமகள் என்ப ம் நாம் ,
ைகேய இவள் தன் தைகைமைய நா ம் வேத.

உலகெமல் லாம் ெபற் ெற த்த தைல யா ய அ ரா

அன்ைன ன் மார்பகங் கைளத் தாமைர ெமாட்
என் றார்கள் . க ைண த ம் நிற் ம் ர்ந்த
கண்கைள, ம ட் க்க மான் கண்கள் என் றார்கள் .
ல் லாதவள் என்ெறல் லாம் பக்தர்கள்
ன்றார்கள் . இைவெயல் லாேம மா பட்ட ற் கள் .
இைவகைள நிைன ம் ேபா எனக் நைகப் ேப
உண்டா ற . இனிேமல் நாம் ெசய் யக் ய
இத்தைகய கற் பைனகைளத் தள் ளி அவளின் உண்ைம
நிைலைய அ தேலயா ம் .

பாட 94:
ம் த் ெதா ம் அ யார் நீ ர் மல் , ெமய்
ளகம்
அ ம் த் த ம் ய ஆனந்தம் ஆ , அ இழந்
க ம் ன் களித் , ெமா த மா , ன் ெசான்ன
எல் லாம்
த ம் த்தர் ஆவர் என்றால் அ ரா சமயம் நன்ேற.

அ ரா அம் ைமையப் பக் ேயா ம் த்ெதா ம்

அ யவர்களின் கண்களில் நீ ரான ெப ,
ெமய் ர்த் , ஆனந்தம் த ம் , அ மறந் ,
வண்ைடப் ேபால் களித் , ெமா த மா , ன்
ெசால் ய த்தைரப் ேபால் ஆவார்கள் என்றால் ,
அப் ேபரானந்தத் ற் லமான அம் ைக ன் சமயேம
கச் றந்ததா ம் .

பாட 95:
நன்ேற வ ம் , ேத ைள ம் , நான் அ வ
ஒன்ேற ம் இல் ைல, உனக்ேக பரம் : எனக் உள் ளம்
எல் லாம்
அன்ேற உன என் அளித் ட்ேடன்:- அ யாத ணக்
ன்ேற, அ ட்கடேல, இமவான் ெபற் ற ேகாமளேம.

ஏ, அ ரா ! அ யாத ணக் ன்ேற! அ ட்கடேல!

மைலயரசன் ெபற் ெற த்த அழ ய ேகாமள வல் ேய!
எனக் உரிைம என் எப் ெபா ம் இல் ைல.
அைனத்ைத ம் அன்ேற உன் ைடயதாக் ட்ேடன்.
இனி எனக் நல் லேத வந்தா ம் , ைமேய
ைளந்தா ம் , அவற் ைற உணரா ப் ,
ெவ ப் பற் றவனாேவன். இனி என்ைன உனக்ேக பரம்
என் ஆக் ேனன்.

பாட 96:
ேகாமளவல் ைய, அல் யந் தாமைரக் ேகா ல்
ைவ ம்
யாமள வல் ைய, ஏதம் இலாைள, எ தரிய
சாமள ேமனிச் சகலகலா ம ல் தன்ைன, தம் மால்
ஆமள ம் ெதா வார், எ பா க் ம் ஆ பேர.

என் அ ரா அன்ைனைய, இளைம ம் அழ ம் க்க

ேகாமள வல் ைய, அழ ய ெமன்ைமயான
தாமைரையக் ேகா லாகக் ெகாண் உைற ம்
யாமளவல் ைய, ற் றமற் றவைள, எ தற் இயலாத
எ ல் ெகாண்ட ேமனி ைடயவைள, சகல
கைலகளி ம் வல் ல ம ல் ேபான்றவைள, தம் மால்
மானவைர ெதா ன்ற அ யவர்கேள,
ஏ லைக ம் ஆட் ரி ம் அ பர்கள் ஆவார்கள் .

பாட 97:
ஆ த்தன், அம் , அங் ேபரன், அமரர்தம்
ேகான்,
ேபா ற் ரமன் ராரி, ராரி ெபா ய னி,
கா ப் ெபா பைடக் கந்தன், கணப , காமன் தல்
சா த்த ண்ணியர் எண்ணிலர் ேபாற் வர்,
ைதயைலேய.

என் ைடய அன்ைன அ ரா ைய, ண்ணியம் பல

ெசய் , அவற் ன் பயைன ம் அைடந்த ரியன்,
சந் ரன், அக் னி, ேபரன், ேதவர்களின் தைலவன்
இந் ரன், தாமைர மலரில் உ த்த ரம் மன்,
ப் ரங் கைள எரித்த வெப மான், ரைனத்
தண் த்த மால் , ெபா யமைல னியா ய
அகத் யர், ெகான் ேபார் ரி ம் கந்தன், கணப ,
மன்மதன் தலா ய எண்ணற் ற ேதவர்கள் அைனவ ம்
ேபாற் த் ப் பர்.

பாட 98:
ைதவந் நின் அ த் தாமைர ய சங் கரற்
ைகவந்த ம் , தைல வந்த ஆ ம் , கரலந்த எங் ேக?--
ெமய் வந்த ெநஞ் ன் அல் லால் ஒ கா ம் ரகர் தங் கள்
ெபாய் வந்த ெநஞ் ல் , கல் அ யா மடப் ங் ேல.

ஏ, அ ரா ! நீ உண்ைம ெபா ந் ய ெநஞ் ைசத் த ர

வஞ் சகர்க ைடய ெபாய் மனத் ல் ஒ ேபா ம் வந்
ந்த யாதவள் . ங் ல் ேபான்றவேள! உன் ைடய
பாதத்தாமைரையத் தைல ல் க் ெகாண்ட
வெப மானா ய சங் கரனின் ைக ந்த ம் ,
ேமல் இ ந்த ஆ ம் (ஆகாய கங் ைக) எங் ேக ஒளிந்
ெகாண்டனேவா?

பாட 99:
 லாய் இ க் ம் கடம் பாட ைட, ேகால யன்
ம லாய் இ க் ம் இமயாசலத் ைட, வந் உ த்த
ெவ லாய் இ க் ம் ம் ல் , கமலத் ன்
அன்னமாம் ,
க லாய க் அன் இமவான் அளித்த கனங் ைழேய

ஏ, அ ரா ! அன் ைகலயங் ரித் தைலவனா ய

வ ரா க் மணம் த்த மைலயரசன் மகேள!
கடம் பவனத் ல் உைறந்த ேல! இமயமைல ல்
ேதான் ய் அழ ய ம ேல! ஆகாயத் ல்
நிைறந் ப் பவேள! தாமைர அன்னமாக
அமர்ந் க் ம் க்ேகாலத்ைத ைடயவேள!
(ம ைர ல் லாக ம் , இமயத் ல் ம லாக ம் ,
தம் பரத் ல் ஞான ரிய ஒளியாக ம் , வா ரில்
அன்னமாக ம் அம் ைக ளங் ன்றாள் என்ப
வழக் ).

பாட 100:
ைழையத் த ய ெகான்ைறயந் தார் கமழ்
ெகாங் ைகவல்
கைழையப் ெபா த ெந ந் ேதா ம் , க ப் ல் ம்
ைழயப் ெபா றல் ேவரியம் பாண ம் ெவண்
நைக ம்
உைழையப் ெபா கண் ம் ெநஞ் ல் எப் ேபா ம்
உ க் ன்றேவ!

ஏ, அ ரா ! ைழ ேல தவ ம் ப யாக ள் ள
ெகான்ைற மலரால் ெதா த்த மாைல ன் மணம் கம ம்
மார்பகங் கைள ம் ேதாைள ம் உைடயவேள!
 ங் ைல ஒத்த அழ ய க ம் ல் ம் ,
கல ேபா க் ம் பக் ய மணம் ந்த ஐவைக
மலர் அம் ம் , ெவண்ைமயான த் ப் பல் இதழ் ச ்
ரிப் ம் , மாைன ஒத்த ம ண்ட கண்க ேம
எப் ெபா ம் என் ெநஞ் ல் நிைறந் க் ற . அத்
ேமனிையேய நான் வ ப ன்ேறன்.

ன் ல் ெவளி
https://TamilEbooks.Org
உங் கள் பைடப் கைள ம் இங்
ெவளி டலாம் அல் ல த ன் பழய
த்தகங் கள் , சங் க இலக் யங் கைள
ன் ல் வ ல் ெவளி ட உங் களால்
ந்த உத ைய ெசய் யலாம் . ேம ம்
வரங் க க் : https://tamilebooks.org/our-project
ற் க்கணக்கான த ழ் ல் கைள
(இலக் யம் , வரலா , க ைதகள் , ராணம் ,
கைதகள் , கட் ைரகள் , தகவல் கள் , Etc.,) PDF,
ePub, Mobi (Kindle) வ ல் ப றக்க
https://TamilEbooks.Org என்ற இைணயதளத்ைத
பார்ைவ ட ம் .
நன் ._/\_
வாழ் க த ழ் ... வளர்க த னம் .
-----------------------------------------------------------------------------