Ang 

Timog Korea, pantungkulin Republika ng Korea (Internasyonal: Republic of Korea, Hangul: 대한민

국, Daehan Minguk), ay isang bansa na matatagpuan sa Silangang Asya, sa katimugang kalahati ng Tangway ng
Korea. Karaniwang tinatawag na Hanguk (bansang Han; 한국) o Namhan (Timog Han; 남한) ng mga taga-Timog
Korea. Tingnan ang mga pangalan ng Korea.
Ang Wikang Koreano (조선말) ay ang opisyal na wika ng parehong Hilagang Korea at Timog Korea.
Seoul (서울) ang kapital na lungsod nito. Sa hilaga, matatagpuan ang Hilagang Korea, na nabuo bilang isang
bansa hanggang noong 1945.
Ang Korea ay may mahabang kasaysayan na umaabot ng 4,000 taon, kasama na ang pagbagsak ng mga kaharian
at dinastiya. Simula nang sumibol muli bilang isang republikang bansa noong 1948 pagkatapos ng Ikalawang
Digmaang Pandaigdig, ay naharap ito sa maraming mga pagsubok: ang Digmaang Korea, and deka-dekadang
pamamahalang awtoritaryan, at pagpapalit ng saligang batas nang limang beses.
Ang ekonomiya ng Timog Korea ay mablis na umangat simula noong 1961 at ngayon ay ika-15 na pinakamalaki sa
buong mundo (halagang nominal)

Mga Kaugalian
Hanbok
Ito ay tipikal na damit ng Hilagang Korea, at bagaman ang karamihan sa mga South Koreans ay
nagbihis sa istilong Kanluranin, iginalang pa rin nila ang kasuotan na ito na pinapanatili silang
nakakabit sa kanilang kasaysayan. Ito ay madalas na ginagamit sa mga masining na pagtatanghal,
kasal at pambansang pagdiriwang.

Ang mga piraso ng suit ay may iba't ibang mga pangalan sa kanilang pambabae at panlalaki na mga
pagkakaiba-iba. ang hanbok ng mga lalaki ay binubuo ng a jeogory (dyaket) bilang karagdagan
sa baji (pantalon). Para sa kanilang bahagi, ang mga kababaihan ay nagsusuot ng a jeogorkasama ko
si chima (palda).
 Jesa
Para sa mga mamamayan ng South Korea, ang kanilang namatay na kamag-anak ay napakahalaga at
madalas nilang ipahayag ang kanilang pagmamahal at paggalang sa kanila sa pamamagitan ng mga
ritwal na idinisenyo upang igalang ang kanilang memorya.

Ang Jesa ay anumang seremonya na ginaganap para sa mga wala na sa mundong ito. Sa katunayan,
nakakakuha ng higit na lalim ang ritwal kapag nalaman ang paniniwala sa Timog Korea na ang diwa
ng namatay na mga kamag-anak ay nananatili sa lupa sa loob ng apat pang henerasyon.

Mayroong hindi bababa sa dalawang uri ng jesa:  Ang ritwal kije, upang gunitain ang anibersaryo ng
pagkamatay ng kamag-anak at ang  charye, na ipinagdiriwang sa malalaking tradisyonal na
kaganapan tulad ng Chuseok o Seollal.
 Chuseok
Ito ay tungkol sa Thanksgiving sa South Korea. Ipinagdiriwang ito noong Setyembre, sa
ikalabinlimang araw ng ikawalong buwan ng buwan.

Sa araw na ito, na tumatagal ng tatlong araw, ang mga South Koreans ay naglalakbay sa kanilang
lugar na pinagmulan kung saan nagsasagawa sila ng mga ritwal ng pasasalamat sa kanilang namatay
na mga mahal sa buhay, at pagkatapos ay ipagdiwang bilang isang pamilya sa piling ng masasarap na
tradisyonal na pinggan.

Sa araw na iyon, kumain sila ng isang dessert na tinatawag songpyeon,  isang hugis ng croissant na
bigas na cake na may isang matamis na pagpuno, na kung saan ay steamed at hinahain sa mga
karayom ng pine.

Bagong Taon ng Korea

Kilala rin bilang Seollal, ito ay isang aktibidad na isinasagawa sa unang araw ng kalendaryong buwan
na nagsisilbi upang isara ang mga ikot at magtatag ng mga bagong layunin para sa pagsisimula ng
bagong taon.

Sa petsang ito, ang mga South Koreans ay naglalakbay din sa kanilang mga lugar na pinagmulan,
nagsasagawa ng mga ritwal bilang parangal sa kanilang namatay, kumain kasama ang mga kamag-
anak, lumahok sa mga tradisyunal na laro at magsuot ng tradisyonal na kasuutan o hanbok.
Gayundin, ang mga seremonya ng paggalang sa mga matatanda ay ginaganap; at ang mga
nakatatanda ay nagbibigay ng pera sa mga nakababata.

Puting araw
Tuwing Marso 14, eksaktong isang buwan pagkatapos ng Araw ng mga Puso, ipinapakita ng mga
kalalakihan ang kanilang mga kasintahan na may mga puting regalo bilang pagpapahalaga sa
kanilang mga regalo sa Pebrero 14.

Nagsimula ang tradisyon noong 1965 sa isang nagbebenta ng marshmallow na nagpakilala ng

tradisyon, ngunit nagbago ito sa paglipas ng panahon at ang kulay lamang ng matamis na ito ang
nanatili bilang isang bakas ng pinagmulan nito. Ngayon, ang mga puting regalo ay mula sa mga
tsokolate, bulaklak, accessories, atbp.

Itim na araw
At bilang isang kalaban sa White Day, ang mga South Koreans ay nagbibilang sa isang Black Day. Ang
aktibidad na ito, na nagaganap noong Abril 14, ay ang okasyon para sa mga walang asawa na
lumabas at magdalamhati sa kanilang kapaitan sa pagiging nag-iisa.

Ang katotohanan na tinawag itong "itim" ay binibigyang diin ang kahalagahan na ibinibigay ng
kulturang ito sa pag-aasawa ng kasal, na binibigyang diin kung gaano kadilim at kalungkutan ang
walang kasosyo o imposibilidad na bumuo ng isang bahay sa malapit na hinaharap.

Sa pagdaan ng panahon, binago ng mga kabataan ang kanilang nakikita sa aktibidad na ito. Sa
kasalukuyan marami ang tumatagal sa araw na ito upang ipagdiwang ang kanilang kalayaan,
isinasaalang-alang ang kanilang sarili na masaya na mag-isa at wala pang responsibilidad ng isang
pamilya sa kanilang balikat.

Pagbabago ng honor guard

Ito ay isang aktibidad na gusto ng mga lokal at estranghero. Ito ay tungkol sa pagbabago ng bantay
ng karangalan ng mga palasyo ng dinastiyang Joseon (1392-1910) na nasa Seoul.

Ang makulay na seremonya na ito ay muling nilikha sa Gyungbokgung, ang Deolsugung at ang mga
palasyo ng Changdeokgung sa kasiyahan ng mga nais na makita ang mga tipikal na kasuutan ng
guwardiya ng hari at isang ritwal ng paggalang at hierarchy.

Relihiyon
Sa South Korea, ang Kristiyanismo ay sumakop sa pangunahing kagustuhan sa pananampalataya sa
mga mananampalataya. Tinatayang ang Simbahang Protestante, kasama ang lahat ng mga aspeto
nito, ay daig ang Simbahang Katoliko, na nasa pangatlong puwesto pagkatapos ng Budismo.

Ang mga paniniwalang ito, gayunpaman, ay higit na napagtagumpayan ng mga tumanggi na

kabilang sa anumang uri ng relihiyon.

Mayroon ding iba pang mga relihiyon na minorya, kabilang ang Islam, Jeungism, Daesunism,
Cheondonism, at Won Buddhism.
Ang Hallasan ay isang shield volcano sa Jeju Island sa
South Korea; ito ang pinakamataas na punto ng South
Korea at ang pangalawang pinakamataas na bundok
sa Korea sa pangkalahatan, pagkatapos ng Paektu
Mountain. Ang lugar sa paligid ng bundok ay isang
itinalagang pambansang parke, ang Hallasan National
Park (한라산국립공원, 漢拏山國立公園). Ang
Hallasan ay karaniwang itinuturing na isa sa tatlong
pangunahing bundok ng South Korea, kasama ang
Jirisan at Seoraksan.

Ang Taebaeksan, na kilala rin bilang Mount

Taebaeksan o Mount Taebaek, ay isang bundok sa
Timog Korea na may ilang mahahalagang taluktok
ng bulubundukin ng Taebaek (sa istilong
Kanluraning heograpiya), o ang Taebaek Jeongmaek
Range (sa heograpiyang istilong Koreano). Ito ay
isang mahalagang bundok sa Baekdu-daegan
Mountain-system na Baekdudaegan, ang punto
kung saan ito lumiliko pakanluran pagkatapos
tumakbo sa silangang baybayin ng Korea sa
mahabang distansya. Ang teritoryo nito ay umaabot
mula sa lungsod ng Taebaek sa Yeongwol-gun
County, Gangwon-do Province hanggang Bonghwa-
gun County, Gyeongsangbuk-do Province, at ito ay
itinalagang ika-22 pambansang parke ng South
Korea noong 22 Agosto 2016. Ito ay may taas na
1,566.7 m (5,140 talampakan).
 Sobaek Mountains, Korean Sobaek-Sanmaek,
pinakamalaking hanay ng mga bundok sa timog South
Korea. Ang saklaw, 220 mi (350 km) ang haba, ay
umaabot sa timog-kanluran mula sa hilaga ng T’aebaek
Mountain (5,121 ft [1,561 m]) sa Kangwŏn Province
hanggang sa Kohŭng Peninsula malapit sa Yŏsu. Ang
matataas na bundok nito, ang Sobaek (4,760 ft), Munju
(2,437 ft), Songni (3,468 ft), Dŏkyu (5,276 ft), at Baegun
(4,190 ft), ay mga watershed para sa timog South Korea.
Ang Chiri-san (6,283 ft), sa timog-kanlurang sangay nito,
ay isang pambansang parke.

Kaugalian at Tradisyon