Komisja Europejska

Komisja jest tą instytucją UE, która ma wyłączną inicjatywę ustawodawczą oraz ważne
uprawnienia wykonawcze w takich dziedzinach polityki jak konkurencja i handel zewnętrzny.
Jest głównym organem wykonawczym Unii Europejskiej, a tworzy ją kolegium komisarzy, w
którego skład wchodzi po jednym komisarzu z każdego państwa członkowskiego. Komisja czuwa
nad stosowaniem prawa Unii i poszanowaniem traktatów przez państwa członkowskie. Kieruje ona
również pracami komitetów odpowiedzialnych za stosowanie prawa unijnego. Dotychczasowy
system procedury komitetowej został zastąpiony nowymi instrumentami prawnymi, a mianowicie
aktami wykonawczymi i delegowanymi.
Informacje ogólne

 Rola: Wspiera ogólne interesy UE, przedkładając wnioski ustawodawcze, egzekwując

prawo oraz realizując politykę i wykonując budżet UE.
 Członkowie: Zespół (tzw. kolegium) komisarzy, po jednym z każdego kraju UE
 Przewodnicząca: Ursula von der Leyen
 Rok ustanowienia: 1958
 Siedziba: Bruksela (Belgia)

Komisja jest politycznie niezależnym organem wykonawczym UE. Jako jedyna jest
odpowiedzialna za opracowywanie wniosków dotyczących nowych aktów prawa unijnego.
Ponadto wdraża decyzje Parlamentu Europejskiego i Rady UE.

1. Geneza:
Podstawy prawne:
 Artykuł 17 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), art. 234, 244-250, 290 i 291
Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) oraz Traktat ustanawiający
jedną Radę i jedną Komisję Wspólnot Europejskich (traktat fuzyjny)
 Początkowo każda Wspólnota miała swój własny organ wykonawczy: Wysoką
Władzę w przypadku Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali z 1951 r. i odrębną
komisję dla każdej z dwóch wspólnot powstałych na mocy traktatu rzymskiego w
1957 r. – EWG i Euratomu. W dniu 8 kwietnia 1965 r. na mocy traktatu fuzyjnego
organy te zostały połączone w jedną Komisję Europejską
2. Struktura
Komisarze

Polityczne stery Komisji trzyma 27 komisarzy, po jednym z każdego państwa UE. Przewodniczący
Komisji decyduje o przydziale tek (obszarów polityki) poszczególnym komisarzom.

W skład kolegium komisarzy wchodzą: przewodniczący Komisji, ośmiu wiceprzewodniczących –

w tym trzech wiceprzewodniczących wykonawczych i wysoki przedstawiciel Unii do spraw
zagranicznych i polityki bezpieczeństwa – oraz 18 komisarzy odpowiedzialnych za poszczególne
dziedziny polityki.

Bieżącą działalnością Komisji zajmują się pracownicy Komisji (prawnicy, ekonomiści itp.).
Przydzieleni oni są do tzw. dyrekcji generalnych, z których każda odpowiada za konkretny obszar
polityki.

Komisja ma do dyspozycji sekretariat generalny, składający się 31 dyrekcji generalnych, które

opracowują politykę, akty prawne i fundusze UE, zarządzają nimi i je wdrażają. Ponadto działają
również 22 wyspecjalizowane departamenty (urzędy
i agencje), które zajmują się zagadnieniami doraźnymi lub przekrojowymi. Należą do nich
Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, Służba Prawna, Archiwa Historyczne,
Urząd Publikacji, Europejski Ośrodek Strategii Politycznej i grupa zadaniowa ds. negocjacji ze
Zjednoczonym Królestwem na podstawie art. 50. Działalność prowadzi również sześć agencji
wykonawczych, takich jak Agencja Wykonawcza ds. Badań Naukowych, które wykonują zadania
powierzone im przez Komisję, choć posiadają własną osobowość prawną. Z kilkoma wyjątkami
Komisja podejmuje decyzje większością głosów (art. 250 TFUE).
Komisja spotyka się co tydzień, by omówić kwestie sensytywne politycznie i przyjąć
wnioski, które muszą zostać uzgodnione w ustnej procedurze, podczas gdy kwestie mniej
sensytywne są przyjmowane w procedurze pisemnej. Środki dotyczące zarządzania i
administrowania mogą zostać przyjęte w ramach procedury uprawnienia, za pośrednictwem której
kolegium komisarzy przyznaje jednemu ze swoich członków uprawnienia do podejmowania decyzji
w jego imieniu (odnosi się to w szczególności do dziedzin takich jak pomoc dla rolników czy środki
antydumpingowe), lub w drodze ubdelegacji, kiedy to uprawnienia do podejmowania decyzji są
przekazywane na szczebel administracyjny, zwykle dyrektorom generalnym

A. Liczba członków
Przez długi czas w skład Komisji wchodził przynajmniej jeden komisarz z każdego państwa
członkowskiego. Komisarzy nie mogło być jednak więcej niż dwóch z każdego państwa. Pierwotnie
w Traktacie z Lizbony zapisano, że od dnia 1 listopada 2014 r. liczba komisarzy odpowiadać będzie
dwóm trzecim liczby państw członkowskich. Jednocześnie na mocy traktatu wprowadzono element
elastyczności, umożliwiając Radzie Europejskiej określenie liczby komisarzy (art. 17 ust. 5 TUE).
W 2009 r. Rada Europejska postanowiła, że Komisja będzie nadal posiadała liczbę członków równą
liczbie państw członkowskich.

B. Sposób mianowania
Traktat z Lizbony przewiduje, że Rada Europejska, stanowiąc większością kwalifikowaną,
przedstawia Parlamentowi Europejskiemu kandydata na przewodniczącego Komisji, z
uwzględnieniem wyników wyborów do Parlamentu Europejskiego i po przeprowadzeniu
stosownych konsultacji (zgodnie z załączoną do TUE Deklaracją 11 odnoszącą się do art. 17 ust. 6 i
7 traktatu). Parlament wybiera przewodniczącego większością głosów posłów w nim zasiadających
(art. 17 ust. 7 TUE). Rada Unii Europejskiej (zwana dalej „Radą”), stanowiąc większością
kwalifikowaną i za porozumieniem z nowo wybranym przewodniczącym, przyjmuje listę
pozostałych kandydatów, których zamierza mianować członkami Komisji, zgodnie z propozycjami
przedstawionymi przez państwa członkowskie. Przewodniczący i inni członkowie Komisji, w tym
Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, są kolegialnie
zatwierdzani w drodze głosowania przez Parlament Europejski, po czym są mianowani przez Radę
Europejską stanowiącą większością kwalifikowaną. Od przyjęcia traktatu z Maastricht mandat
członków Komisji jest zrównany z wynoszącą 5 lat kadencją Parlamentu Europejskiego i jest
odnawialny.

3. Funkcje

Przedkładanie nowych wniosków ustawodawczych

Komisja jest jedyną instytucją UE, która przedkłada projekty aktów prawnych Parlamentowi
Europejskiemu i Radzie i która :

 chroni interesy UE i jej obywateli w kwestiach, którymi nie można zająć się skutecznie na
szczeblu krajowym
  gromadzi wszelkie szczegóły techniczne za pomocą konsultacji z ekspertami i
społeczeństwem.

Zarządzanie polityką UE i przydział środków finansowych

 Wraz z Radą i Parlamentem Komisja określa priorytety dla wydatków UE.

 Przygotowuje roczny budżet do zatwierdzenia przez Parlament i Radę.
 Nadzoruje sposób wydawania środków finansowych pod czujnym okiem Europejskiego
Trybunału Obrachunkowego.

Egzekwowanie prawa europejskiego

 Wraz z Trybunałem Sprawiedliwości Komisja jest odpowiedzialna za zapewnienie

właściwego stosowania przepisów unijnych we wszystkich państwach członkowskich.

Reprezentowanie UE na arenie międzynarodowej

 KE występuje w imieniu państw UE na forum organizacji międzynarodowych, w

szczególności w kwestiach dotyczących polityki handlowej i pomocy humanitarnej.
 W imieniu UE negocjuje również umowy międzynarodowe.

Podejmowanie decyzji

Wspólne podejmowanie decyzji

Decyzje podejmowane są wspólnie. Wszyscy komisarze są równi w procesie podejmowania

decyzji, czyli decyzje są omawiane wspólnie i wszyscy członkowie Komisji są za nie zbiorowo
odpowiedzialni. Nie mają oni indywidualnych uprawnień decyzyjnych, z wyjątkiem szczególnych
sytuacji, gdy otrzymają na to specjalne zezwolenie.

Wiceprzewodniczący Komisji działają w imieniu przewodniczącego i koordynują prace w obszarze,

za który są odpowiedzialni, wraz z kilkoma innymi komisarzami. Priorytetowe projekty mają
zapewnić, że komisarze ściśle ze sobą współpracują w elastyczny sposób.

Komisarze wpierają wiceprzewodniczących w przedkładaniu inicjatyw kolegium. Z zasady decyzje

są podejmowane w drodze konsensusu, lecz czasami mogą zostać poddane pod głosowanie. W
takim przypadku stosowana jest zwykła większość głosów, a każdy z komisarzy ma jeden głos.

Następnie inicjatywa taka, zazwyczaj w formie projektu wniosku ustawodawczego, przekazywana

jest odpowiedniej dyrekcji generalnej (na której czele stoi dyrektor generalny podlegający danemu
komisarzowi).

Na kolejnym etapie wniosek ten ponownie trafia do komisarzy, którzy przyjmują go podczas
swojego cotygodniowego posiedzenia, po czym jest przesyłany do Rady i Parlamentu.

Rola Parlamentu Europejskiego

Komisja jest głównym partnerem Parlamentu w sprawach ustawodawczych

i budżetowych. Parlamentarna kontrola programu pracy Komisji i jego wykonania ma
coraz większe znaczenie dla wzmocnienia legitymacji demokratycznej sprawowania
rządów w UE.
6 priorytetów Komisji na lata 2019-2024
 Europejski Zielony Ład

Europa chce być pierwszym neutralnym dla klimatu kontynentem przez to, że jej gospodarka stanie
się nowoczesna i zasobooszczędna.

 Europa na miarę ery cyfrowej

Strategia cyfrowa UE zapewni ludziom dostęp do technologii najnowszej generacji.

 Gospodarka służąca ludziom

UE musi stworzyć bardziej atrakcyjne środowisko inwestycyjne. Musi promować wzrost

gospodarczy, który przyczynia się do tworzenia wysokiej jakości miejsc pracy, zwłaszcza dla
młodych ludzi i małych przedsiębiorstw.

 Silniejsza pozycja Europy na świecie

Głos UE musi być dobrze słyszalny na świecie. Opowiadamy się za multilateralizmem i

międzynarodowym ładem opartym na zasadach.

 Promowanie europejskiego stylu życia

Europa musi chronić praworządność, jeśli chce stać po stronie sprawiedliwości i stać na straży
najważniejszych wartości UE.

 Nowy impuls dla demokracji europejskiej

Musimy dać Europejczykom więcej możliwości zabierania głosu. Chcemy również chronić naszą
demokrację przed ingerencją z zewnątrz, przed dezinformacją i nawoływaniem do nienawiści w
internecie.

Bibliografia:

 «Komisja Europejska» Giorgio Mussa 11/2019

file:///C:/Users/admin/Downloads/Telegram%20Desktop/KE.pdf
 Strona Komisji Europejskiej