Судии 11

Судии 11 е единаесеттото поглавје од Книгата на судиите во Стариот Завет или

Хебрејската Библија . [1] Според еврејската традиција книгата му се припишува на
пророкот Самуил , [2] [3] но современите научници ја гледаат како дел од
Второзаконската историја, која се протега во книгите на Второзаконие до 2 кралеви,
припишани на националистички и посветени Јахвистички писатели за време на
реформаторот јудејски крал Јосија во 7 век п.н.е. [3] [4] Ова поглавје ги запишува
активностите на судијата Јефтај . [5]кои припаѓаат на дел кој се состои од Судии 6:1 до
16:31. [6]
 Судии 11

←  поглавје 10 поглавје 12  →

Страниците што ја содржат Книгата

на судиите во Ленинградскиот
кодекс (1008 н.е.).

Книга Книга на судии

Хебрејски библиски дел Невиим

Ред во хебрејскиот дел 2

Категорија Поранешни пророци

Христијански библиски дел Стариот завет ( Ептатеух )

Ред во христијанскиот дел 7

Текст

Ова поглавје првично беше напишано на хебрејски јазик . Поделен е на 40 стихови.

Текстуални сведоци

Некои рани ракописи што го содржат текстот на ова поглавје на хебрејски се од

традицијата на масоретски текст , која ги вклучува Codex Cairensis (895), Aleppo Codex
(10 век) и Codex Leningradensis (1008). [7]
Постојните антички ракописи на превод на коине грчки познат како Септуагинта
(првично беше направен во последните неколку векови п.н.е.) го вклучуваат Кодексот
Б А
Ватикан ( Б ; ; 4 век) и Кодекс Александрин ( А ; ; 5 век). [8] [а]

Анализа

Лингвистичката студија на Чишолм открива дека централниот дел во Книгата на

судиите (Судии 3:7–16:31) може да се подели на две панели засновани на шесте
рефрени во кои се наведува дека Израелците правеле зло во очите на Јахве: [10]

Панел еден

А 3:7 ‫ויעשו בני ישראל את הרע בעיני יהוה‬

И синовите на Израел правеа зло во очите на Господа (KJV) [11]
Б 3:12 ‫ויספו בני ישראל לעשות הרע בעיני יהוה‬
И синовите Израилеви повторно направија зло пред очите на Господа
Б 4:1 ‫ויספו בני ישראל לעשות הרע בעיני יהוה‬
И синовите Израилеви повторно направија зло пред очите на Господа

Панел два

А 6:1 ‫ויעשו בני ישראל הרע בעיני יהוה‬

И синовите Израилеви правеа зло пред очите на Господа
Б 10:6 ‫ויספו בני ישראל לעשות הרע בעיני יהוה‬
И синовите Израилеви повторно направија зло пред очите на Господа
Б 13:1 ‫ויספו בני ישראל לעשות הרע בעיני יהוה‬
И синовите Израилеви повторно направија зло пред очите на Господа

Понатаму од лингвистичките докази, глаголите што се користат за да се опише

одговорот на Господ на гревот на Израел имаат хијастички обрасци и може да се
групираат за да одговараат на поделбата погоре: [12]

Панел еден

3:8 ‫ וימכרם‬, „и тој ги продаде“, од коренот ‫ ָמ ַכ ר‬, макар (https://www.blueletterbible.org/la

ng/lexicon/lexicon.cfm?strongs=H4376)
3:12 ‫ ויחזק‬, „и зајакна“, од коренот ‫ ָח ַז ק‬, хазак (https://www.blueletterbible.org/lang/lexico
n/lexicon.cfm?strongs=H2388)
4:2 ‫ וימכרם‬, „и тој ги продаде“, од коренот ‫ ָמ ַכ ר‬, макар (https://www.blueletterbible.org/la
ng/lexicon/lexicon.cfm?strongs=H4376)

Панел два
 6:1 ‫ ויתנם‬, „и тој им даде“, од коренот ‫ ָנ ַת ן‬, Натан (https://www.blueletterbible.org/lang/le
xicon/lexicon.cfm?strongs=H5414)
10:7 ‫ וימכרם‬, „и тој ги продаде“, од коренот ‫ ָמ ַכ ר‬, макар (https://www.blueletterbible.org/l
ang/lexicon/lexicon.cfm?strongs=H4376)
13:1 ‫ ויתנם‬, „и тој им даде“, од коренот ‫ ָנ ַת ן‬, Натан (https://www.blueletterbible.org/lang/l
exicon/lexicon.cfm?strongs=H5414)

Ова поглавје го содржи Наративот на Јефтај, кој може да се подели на 5 епизоди,

секоја со посебен дијалог, како што следува: [13] [14]

Епизоди во наративот на Јефтај

Епизода Стихови Дијалог Стихови

А. 10:6–16 Израел и Јахве 10–15

 Б. Амонитската закана 10:17–11:11 Старешините и Јефтај 5–11

  В. 11:12–28 Јефтај и амонскиот цар 12–28

 Б'. Поразот на Амонит 11:29–40 Јефтај и неговата ќерка 34–38

А'. 12:1–7 Јефтај и Ефремите 1–4а

Јефтај и старешините од Галад (11:1–11)

Наративот на Џефтха има шема на традиционална приказна за успехот на некогаш

маргинализираниот херој кој доаѓа на власт во „нединастичко“ општество со „течни
модели на лидерство“. [5] Херојот, Јефтај , бил син на проститутка, му биле ускратени
правата на наследство од легитимните деца на неговиот татко, потоа станал поглавар
на „социјален бандит“ и се здобил со воена моќ да ја води и спаси својата нација. [5]
Соочени со непосредна амонитска закана, водачите на Галад се обидоа да му се
додворат на Јефтај, кого го маргинализираа, нудејќи му позиција „командант“, но кога
тој се откажа, тие мораа да ја зголемат понудата на позицијата „ глава“ („поглавар“).[5]

Постои паралелна структура на дијалогот помеѓу ЈХВХ и Израелците во Судии 10:10–

16 и дијалогот помеѓу Јефтај и старешините од Галаад во Судии 11:4-11. [15]
 ЈХВХ и Израелците (10:10-16) Јефтај и старешините (11:4-11)

Амонитското угнетување (10:7–9) Амонското угнетување (11:4)

Гилеад апелира до Јефтај (11:5-

Израел му се обраќа на Јахве (10:10)
6)

Јефтај саркастично возвраќа

Јахве возвраќа саркастично (10:11-14)
(11:7)

Гилеад ја повторува жалбата

Израел го повторува апелот (10:15-16)
(11:8)

Јефтај опортунистички го искористи моментот

(11:9-11)

Стих 1
А Галадецот Јефтај беше јунак, храбар и син на блудница, а на Галад му се роди Јефтај.
[16]

„Силен човек од храброст“: или „моќен воин“ ( ESV ), термин што се применувал во
хебрејската Библија, меѓу другото, на Гедеон ( Судии 6:12 ) и Давид ( 1. Самоилова
16:18 ). [5] Токму таков човек им бил потребен и баран од старешините на Галад за да
ги спаси од заканата на непријателот ( Судии 10:18 ), иако неговиот статус како „син
на блудница“ (или „ проститутка“ во ЕСВ) и да биде протеран од другите синови на
татко му објаснува зошто старешините не дошле кај него веднаш да побараат
помош. [17]

Дипломатијата на Јефтај со амонскиот цар (11:12–28)

Концептот на „праведна војна“ беше главниот предмет на размената меѓу Јефтај и

кралот на Амонците, расправајќи за правата на земјиштето користејќи „правен јазик“
(сп. формула во 2. Летописи 35:21; 2. Царевите 3:13; 1. Царевите 17:18). Јефтај бара да
знае што ја оправдува инвазијата на Амонците врз Израел, а амонскиот крал одговара
со тоа што дава верзија на настаните запишани во Броеви 21:21-31 (сп. Второзаконие
2:26-35), но го насликал Израел како неправеден агресор . Во подолг одговор, Јефтај
дал произраелска верзија на заземањето на спорната територија користејќи три
аргументи: [5]

1. Израел ја зазеде земјата во одбранбена војна, бидејќи Сихон, кралот на Хесбон,

не му дозволи на Израел мирно да помине низ неговата територија за време на
Излезот (стихови 15–22).
 2. ЈХВХ, Богот на Израелците, му ја дал оваа земја на својот народ со алузија на
Валак, моавскиот цар (стих 25), кој се чинеше дека прифатил дека на Израел му
биле доделени одредени земји (види Броеви 22–24, пр. 24:25; исто така Броеви
21:10-20 (стихови 23-25);

3. Израел ја поседуваше спорната територија 300 години, така што „статутот на

застареност“ на побарувањата за земјиште сега беше завршен (стихови 26–28). [5]

Очекувано, амонитскиот цар ги отфрли аргументите на Јефтај, бидејќи во

„изнемоштена состојба“ (Судии 10:8–9) Израел не требаше да има моќ да преговара,
но Јефтај беше подготвен да и даде шанса на дипломатијата пред војната и се покажа
како водач. на Израел. [18]

Заветот на Јефтај (11:29–40)

Овој дел го содржи четвртиот дел од Наративот на Јефтај, кој ја бележи победата на
Јефтај над Амонците, која е засенета од неговиот непромислен завет и посебен
дијалог помеѓу Јефтај и неговата ќерка во стиховите 34–38. [19] Во другите древни
блискоисточни култури, воините често му ветуваат на божеството нешто вредно во
замена за неговата помош во војната, особено верување во ефикасноста на
жртвувањето во идеологијата на „забраната“ (хебрејски: herem ). што води до
осветување на вредни добра по победата (сп. Броеви 21:2–3; терминологијата во
Второзаконие 13:16). [20] Меѓутоа, во овој случај, заветот на Јефтај се смета за избрзан
и манипулативен: [21]

1. Тој е манипулативен (ликот на Јефтај како што беше забележано во претходните

делови) со намера да го натера ЈХВХ да настапи. Иронично, тоа ја покажува
глупоста и неверноста на Јефтај кон моќта на ЈХВХ да го исполни својот збор.

2. Тоа е непромислено и неразумно затоа што додава, невидено во хебрејската

Библија, „што и да излезе од вратата на мојата куќа“ на правилната добра намера
на заедничката паленица (како што е наведена во Тора) на ЈХВХ по победата.

Наративот го вградува заветот (стихови 30–31) во записите за битките и победата над

Амонците во стиховите 29 и 32 за да покаже дека заветот на Јефтај е сосема
непотребен, бидејќи неговите последни зборови до амонскиот цар треба да бидат
доволни: „Нека Господи, Судијата, решавај го спорот денес меѓу Израелците и
Амонците“ (стих 27), дека ЈХВХ ќе ги предаде Амонците во рацете на Јефтај исто како
што ЈХВХ им го предаде Сихон на Израелците (стих 21). [22] И покрај разбирливото
неподготвеност на Јефтај и неговата ќерка (стихови 37–38), и двајцата решиле да го
исполнат заветот (стих 39). [23] Послушноста на ќерката на Јефтај е запаметена и
забележана во соодветна структура во стиховите 37-40 како што следува: [24]

Стихови 37–39а Стихови 39а–40

два месеци годишно, четири дена годишно

таа отиде (хебрејски: hlk ) отидоа ќерките на Израел (хебрејски: hlk )

нејзините придружници ќерките на Израел

плачење (хебрејски: bkh ) одбележување (хебрејски: tnh )

Исто така види

Амонити

Аморејци

Арнон

Ароер

Балак

Хемош

Деца на Израел

Едом

Египет

Гилеад

Хешбон

Јабок

Јахаз

Ќерката на Јефтај: Библиска трагедија

реката Јордан

Минит

Миспа во Венијамин

Миспа во Галад

Моав
 црвено море

Сихон

црвено море

Духот на ЈХВХ

Тоб

Манасиевото племе

Зипор
Поврзани библиски делови: Судии 9 , ​Судии 10 , Судии 12 , Судии 21 , Евреи 11

Белешки

a. Целата книга Судии ја нема во постоечкиот Кодекс Синаитски . [9]

Референци

Извори

Надворешни врски

Retrieved from
"https://en.wikipedia.org/w/index.php?
title=Judges_11&oldid=1104321491"

Последен пат е уредено пред 1 месец од ShelfSkewed