ÖFKEM YAŞAYAMADIĞIM SINAV RAHATLIĞINA

Derdimi size 3 kelime ile açıklasam STRES,kaygı ve karne desem herhalde herkesin aklına ayni şey
gelir tabiki (dikkat çekerim büyük harflerle yazıyorum çünkü çok büyük bir heyecan)SINAV.
Sınav günü hepimiz için ayrı bir durumdur gerek öğrencisi olsun gerek veli gerekse öğretmen.
Sınavdan önce sinavda tahmini olarak kaç alacigini düşünüp karne notunu hesaplayan mi demeli
yoksa hiç sınav olmayacakmış gibi rahat olanlar mi (açık konuşmak gerekirse sınavda halden hale
giren biri olarak size hayranım) tabi bir de benim gibiler var sanki sınava değilde savaşa girecekmis
gibi heyecanlanıp korkanlar.
Sinav heyecanı çok zor bir durum hakikaten, örnek verip açık bir hale getirmek gerekirse ben
sınavda yaptigim soru için ağladığımı biliyorum. Böyle durumlar için bazı taktikler gelistirdim
zamanla mesela sınav kağıdı benin önüme gelene kadar o gün belirledigim bir duayı okuyorum
sonra besmele çekip başlıyorum tabii bu tamamen içimi rahatlatmak için.Sadece bu mu tabiki hayır
uğurlu kalemler,uğurlu sıralar neler neler ama hepsi sadece o anlık heyecanımı geçiştirmek için
hepsini önleyebilecek tek şey belli çalışmak pişmanlıktan önceki son çıkış benim gibiler için ise
nolmalin üç katı çalışmak lazım çünkü ne kadar çalışırsan çalış kurt hep senin içinde ve içini
kemiriyor.Eğer sınavdan düşük alırsam kendime olan güvenim yerle bir olacakmış gibi geliyor.
öğretmen gelip sınav sonucu açıklayacağı zaman tabiri caiz ise dokuz doğuruyorum,hele ki sınav
kağıdını sınıfta okuyorsa ölüp ölüp diriliyorum ateşim havale olmuş çocuk gibi yükselişe geçiyor,
bazen sınavdan sonra arkadaşlarımla aramızda cevapları konuşuyoruz ama ben konuşamıyorum kal
geliyor desem yeri olur,doğruluğundan adım gibi emin olduğum soruda bile bir farklılık yaşadıysak
başımdan aşağıya kaynar sular dökülüyor daha çok kullandığımız bir tabirle anlatmak gerekirse
mavi ekranı görüyorüm.Sınav sonuçları açıklanırken başıma tatlı bir ağrı giriyor,ellerim üşümeye
başlıyor bir titreme geliyor hoca sınav sonucu açıklayıncada koridorda koşa koşa bağırasım
geliyorum.Kendime çok kızıyorum niye bunu yapıyorsun?Niye kendini maddi manevi zarara
sokuyorsun?Ama yok işte olan olmuş kendime bunu kodlamışım belkide pişmanlığın kattığı hiç bir
fayda yok ama.
Yaşadığım hiçbir şeyden pişman değilim,öfkem yaşayamadıklarıma,demiş Plautus bende bu güzel
sözü biraz değiştirip kendime uyarlarsam yaşadığım sınav stresi için pişmanım,öfkem
yaşayamadığım sınav rahatlığına, demem gerekir sanırım.