Ang ikalawang termino ni Ferdinand Marcos bilang Pangulo ng Republika ay nagsimula noong

Disyembre 30, 1969, halos dalawang buwan pagkatapos niyang manalo sa halalan sa pagkapangulo sa
Pilipinas noong Nobyembre 11, 1969. Si Marcos ang una at tanging Pangulo ng Ikatlong Republika ng
Pilipinas na muling nahalal sa isang buong termino. Ang ikalawang termino ni Marcos ay nakatakdang
matapos noong Disyembre 1973, na mangyayari ang katapusan ng kanyang pagkapangulo dahil
pinahintulutan lamang siya ng Saligang Batas ng 1935 ng Pilipinas magsilbi ng dalawang apat na taong
termino.
Gayunpaman, noong Setyembre 1972, inilabas ni Marcos ang Proclamation 1081, pagdedeklara ng
Batas Militar sa buong Pilipinas at sa gayon ay pinalawig ang kanyang panunungkulan nang walang
katapusan. Tanging ang Ang People Power Revolution noong 1986 ay nagresulta sa kanyang
pagkakatanggal sa pagkapangulo. Ang Pangulo humarap sa isang nakakatakot na hamon sa kanyang
ikalawang termino:

 an economic crisis brought on by both external and internal forces

 a restive and radicalized student body demanding educational reforms- Binubuo ng reporma sa
edukasyon ang anumang nakaplanong pagbabago sa paraan ng paggana ng isang paaralan o
sistema ng paaralan, mula sa mga pamamaraan ng pagtuturo hanggang sa mga prosesong
administratibo
 a rising tide of criminality and subversion by a reorganized Communist movement
 secessionism in the South- Ang mga secessionist ay mga taong gustong maging hiwalay ang
kanilang rehiyon o grupo sa bansa o mas malaking grupo kung saan ito nabibilang.

Bumagal ang ekonomiya. Nakita ng mga ordinaryong Pilipino, partikular sa mga lugar na kalakhang
lungsod isang pagbaba sa kalidad ng buhay, na pinatutunayan ng tumataas na bilang ng krimen at mga
random na pagkilos ng karahasan. Random naganap ang mga bomba sa Maynila at iba pang malalaking
lungsod, na opisyal na ibinibintang sa mga komunista ngunit ay malamang na itinanghal ng mga
provocateurs ng gobyerno. ( person hired to make trouble)

platform and objective

Sa nakalipas na apat na taon, ang mga nangungunang proyekto ay imprastraktura, edukasyon, pag-
unlad ng agrikultura, reporma sa lupa, pagsasanay ng mga tauhan, at promosyon sa pagluluwas.
Nagpatuloy ito sa ipatupad ang mga proyektong ito, kabilang ang bagong turismo, rural electrification,
export-oriented na industriya diin, at ang pagtatayo ng mga paaralang pangkalakalan sa buong bansa.
Mayroon si Pangulong Marcos nangako ng kanyang buong dedikasyon sa pagpapatupad ng programa sa
reporma sa lupa sa pagsisimula ng kanyang ikalawang termino. Siya ay nakatuon sa pagtataguyod ng
katarungang panlipunan sa pag-unlad ng ekonomiya. Kung ang mga bentahe ng pag-unlad ng ekonomiya
ay hindi nadarama ng masa ng napapabayaan at inaapi na mga tao, ito ay walang kabuluhan at
panandalian.
Problem:

Gumastos si Marcos ng $50 milyon sa imprastraktura na pinondohan ng utang sa panahon ng

kanyang kampanya, na naging sanhi isang isyu sa Balanse ng Pagbabayad. Humingi ng tulong ang
pamahalaang Marcos sa Internasyonal Monetary Fund (IMF), na nagpakita ng plano sa muling
pagsasaayos ng utang. Ipinatupad ang mga bagong patakaran, kapansin-pansin ang higit na diin sa mga
pag-export at pagluwag ng mga regulasyon sa piso. Ang Peso noon pinapayagang magbago at bumaba
ang halaga, na nagresulta sa matinding inflation at kaguluhan sa lipunan.
Ang mga gastusin ni Marcos sa kampanya ay nag-udyok sa mga pulitiko ng oposisyon tulad nina
Senador Lorenzo Tanada, Senador Jovito Salonga, at Senador Jose Diokno na akusahan siyang
naghahangad na manatili sa kapangyarihan na lampas sa dalawang terminong limitasyon na itinakda ng
1935 konstitusyon para sa pagkapangulo. Tumaas ang inflation, at bumaba ang halaga ng Philippine
Peso dahil sa sobrang paggastos noong 1969 elections. Bilang karagdagan, ang desisyon ng mga bansang
Arabe na gumagawa ng langis na bawasan ang output ng langis bilang pagganti sa suportang militar ng
Kanluran sa Israel sa labanang Arab-Israeli ay nagresulta sa pagtaas ng mga gastos sa gasolina sa buong
mundo. Higit pa rito, madalas na dumarating ang mga natural na sakuna, na nagdudulot ng pagkasira sa
imprastraktura, pananim, at baka. Ang kumbinasyon ng mga dayuhan at panloob na pang-ekonomyang
panggigipit ay nagresulta sa isang out-of-control na pagtaas ng presyo ng mga pangunahing bilihin.

Sa oras na iprisinta ni Marcos ang kanyang unang State of the Nation Address ng kanyang
ikalawang termino noong Enero 26, 1970, ang kaguluhan na nasimulan noong 1969–1970 kung saan ang
balanse ng Krisis sa Pagbabayad ay naging isang serye ng mga demonstrasyon at protesta laban sa
gobyerno, at mga martsa. . Ang mga demonstrasyon, na nagpatuloy hanggang sa pagtatapos ng termino
ng unibersidad noong Marso 1970 at naging kilala bilang "First Quarter Storm," ay pinamunuan ng mga
organisasyon ng mag-aaral, ang ilan ay katamtaman at ang iba ay radikal. Noong Enero 26, 1970, sa
State of the Nation Address ni Marcos, ang karaniwang National Union of Students of the Philippines ay
nagsagawa ng isang demonstrasyon sa harap ng Kongreso, na nag-aanyaya sa parehong katamtaman at
radikal na mga organisasyon ng mag-aaral na sumali sa kanila. Inihagis ng ilang protesters ng kabaong,
apparatus alligator, at flint si Marcos at ang asawa nitong si Imelda habang palabas sila ng Congress
building. Ang ikalawang malaking demonstrasyon ay naganap noong Enero 30 sa harap ng palasyo ng
pampanguluhan, nang itulak ng mga demonstrador ang isang sasakyang bumbero sa tarangkahan, na
naging dahilan upang masira ito at magbigay daan. Pagkatapos, sumugod sila sa bakuran, naghagis ng
mga bato, pillbox, at Molotov cocktail. Hindi bababa sa dalawang nagpoprotesta ang naiulat na
namatay, at marami pa ang nasugatan ng pulisya.

Ang pambobomba sa Plaza Miranda noong Agosto 21, 1971, sa isang kaganapan sa kampanyang
pampulitika ng oposisyong Liberal Party sa Plaza Miranda sa Quiapo neighborhood ng Maynila, ay naging
mas delikado sa sociopolitical environment. Karamihan sa mga insidente ng pag-atake ay nagdulot ng
pinsala sa ari-arian, pumatay ng siyam na tao, at nasugatan ang 100 iba pa sa panahon ng rally ng
oposisyon sa Liberal Party (8 sa mga nasugatan ay mga kandidato ng Liberal Party para sa Senado).
Inakusahan ni Marcos ang mga komunista at sinuspinde ang habeas corpus, isang pasimula ng batas
militar, kahit na hindi kailanman napatunayan kung sino ang responsable sa pag-atake. Gayunpaman, sa
kalaunan ay itinuro ng ebidensya ang partisipasyon ng gobyerno. Bilang reaksyon sa pagsabog sa Plaza
Miranda, inilabas ni Marcos ang Proclamation No. 889, na nagbibigay kanya ng emergency powers at
pagsuspinde sa writ of habeas corpus — isang akto na maituturing na pangunguna sa proklamasyon ng
batas militar pagkalipas ng mahigit isang taon. Nang ihinto ni Marcos ang writ of habeas corpus ay nag-
udyok sa maraming katamtamang miyembro ng oposisyon, karamihan kapansin-pansin si Edgar Jopson,
na sumali sa hanay ng mga ekstremista. Kasunod ng pambobomba, pinagsama-sama ni Marcos ang lahat
ng mga kalaban at binansagan sila bilang mga komunista, at marami noon upang makatakas sa
pagkabilanggo ng mga pwersa ni Marcos, ang mga katamtaman ay umatras sa mga kampo sa bundok ng
radikal na oposisyon. Isang serye ng humigit-kumulang dalawampung pagsabog ang mabilis na sumunod
sa plaza Miranda sa iba't ibang bahagi ng Metro Manila sa mga buwan bago ang deklarasyon ni
Ferdinand Marcos ng batas militar. Ang unang pambobomba ay naganap noong Marso 15, 1972, at ang
huli noong Setyembre 11, 1972, halos labindalawang araw bago ipinataw ni Marcos ang batas militar
noong Setyembre 23, 1972. Opisyal na sinisi ng gobyernong Marcos ang mga pagsabog sa mga
komunistang "Urban Guerillas. Sila ay kasama sa isang listahan ng "inciting incidences" na nagbibigay-
katwiran sa kanyang paghahari.

Achievements:

Isa sa mga nagawa ni Pangulong Ferdinand Marcos noong panahon ng kanyang pamumuno ay ang
itinatag na Agrarian Reform Fund. Ang Pondo sa Repormang Pansakahan ay nakatakda na ngayong
tustusan at ginagarantiyahan ang pagbabayad ng mga loteng sakahan na nakuha sa ilalim ng
Proklamasyon Blg 27, na may petsang Oktubre 21, 1972. Nilalayon nitong palawigin ang suportang
pinansyal ng agrikultura at ang kaugnay na saklaw ng garantiya sa mga rehiyon ng reporma sa lupa ng
bansa upang makamit ang isang mataas na antas ng output. Ang isa pa ay ang Paggamit ng Mga
Mapagkukunan ng Pondo,kung saan dapat gamitin ng pamahalaan ang lahat ng mapagkukunan ng
Pondo sa mabuting paggamit upang makamit ang mga layunin ng Pondo. Ang pagdaragdag ay ang
pagpapanumbalik ng natural at potensyal na kagandahan ng Ilog Pasig sa pamamagitan ng pag-aalis ng
mga basura at mga labi sa tubig nito at ang polusyon na nakapaligid dito. Ang Ilog Pasig ay maaaring
maging isang makabuluhang destinasyon ng turista, na bumubuo ng malaking kita ng foreign exchange
para sa Pilipinas. Ang Tulay ng San Juanico (built-in 1969), ang Philippine International Convention
Center (built-in 1974), at ang Philippine Heart Center ay ilan lamang sa mga nagawa ni Pangulong
Marcos (pinuno noong 1975). Mga pangunahing sistema ng irigasyon at hydroelectric power stationay
itinayo sa Luzon. Ang Upper Pampanga River Project, ang Angat multipurpose power and irrigation
project, at ang Magat River Project ang mga proyektong pinag-uusapan. Ang mga hakbangin na ito ay
nagpatibay sa mga tungkulin ng Central Luzon at ng Cagayan Valley noong 1970s Green Rebolusyon.

How he resolve:
Humingi si Pangulong Marcos ng economic recovery program mula sa International Monetary Fund.
Malamang na magbubukas iyon ng daan para sa karagdagang mga pautang sa bilyun-bilyong dolyar at
muling pagsasaayos ng napakalaking utang sa ibang bansa ng Pilipinas. Sa isang talumpati sa telebisyon,
hinimok ni Marcos ang mga Pilipino na "buckle down" at tanggapin ang mga sakripisyo ng kasunduan.
Bukod dito, gagamitin ng bansa ang mga matitipid mula sa mas mababang halaga ng pag-import ng
langis upang pondohan ang mga kinakailangang pag-import tulad ng mga hilaw na materyales at mga
pamalit na bahagi ng makinarya sa industriya. Ang mga kritikal na import na ito ay titiyakin na ang
mahahalagang sektor ay patuloy na gagana at ang mga antas ng trabaho ay mananatiling matatag. Ang
mga sektor ng pag-export ay isa sa mga priyoridad na negosyo na tutulungan ng mga matitipid sa
pamamagitan ng pagpopondo sa pag-import–ang kanilang mga kita upang mapanatiling may trabaho
ang milyun-milyong tao at tumulong na palakasin ang kondisyon ng balanse ng mga pagbabayad. Ang
pagpapanatili ng balanse ng mga pagbabayad ay magpapabuti sa pangkalahatang kalusugan ng
ekonomiya at magsusulong ng creditworthiness sa pandaigdigang pinansyal na komunidad. Ang isa pang
layunin na kailangang isaalang-alang habang pinapataas ang mga presyo ng gasolina ay ang
pangangailangang pigilan ang sistema ng pananalapi mula sa pagiging masyadong likido. Ang implasyon
ay hindi maiiwasan kung mayroong masyadong maraming pera sa sirkulasyon. Ang halaga ng kahit na
ang pinakapangunahing mga produkto ay maaaring malapit nang hindi maabot ng karaniwang mga
Pilipino.At ito ay isang bagay na hindi maaaring mangyari. Ipinataw ni Marcos ang Batas Militar.
Sinasabing ito ay ang huling linya ng depensa laban sa lumalalang kaguluhan na dulot ng lalong marahas
na estudyante mga protesta, sinasabing mga banta ng insurhensya ng komunista mula sa nagsisimulang
Partido Komunista ng Pilipinas (CPP) at ang Muslim separatist na Moro National Liberation Front (MNLF).
Isa sa kanyang mga unang aksyon ay ang pagpigil sa mga miyembro ng Kongreso at ng Constitutional
Convention na sumasalungat kanya. Sa ilang mga lokasyon, ang layunin ay mabawasan ang marahas na
krimen sa lunsod, mangolekta ng mga hindi rehistradong baril, at sugpuin ang komunistang insureksyon.

Greed and Power:

Sa pamamagitan ng kanyang kasakiman, ginamit niya ang kanyang kapangyarihan upang palawigin
ang kanyang rehimen, na tumagal ng mahigit 20 taon at lalong naging awtoritaryan at magulo. Hindi siya
nasiyahan sa kapangyarihang hawak niya, kaya muling nahalal si Marcos para sa pangalawang termino.
At alam nating lahat na ang kanyang pagkapangulo ay itinakda
na magtatapos noong Disyembre 1973. Gayunpaman, idineklara niya ang Batas Militar upang
ipagpatuloy ang kanyang awtoritaryan na pamamahala, na may mga kalamangan at kahinaan na epekto
sa bansa at mga mamamayang Pilipino. Masasaksihan natin ang mga positibo at disbentaha ng kanyang
pamumuno sa paglalahad nito, na maaaring magpalakas o makapinsala sa ekonomiya at populasyon ng
bansa. Bilang resulta, maraming indibidwal ang nagdurusa at namamatay sa mga maling aksyong
pambatasan o ang kabiguang magpatibay ng mabisang batas sa kanilang pansariling paglilingkod sa mga
pampulitikang interes. Ang mga kahihinatnan ng kanyang kasakiman sa kapangyarihan ay nakaapekto sa
kanya at sa mga nakapaligid sa kanya. Habang humahaba ang kanyang pamumuno at sa panahong
ipinatupad niya ang Batas Militar, maraming isyu ang lumitaw, kabilang ang pagtaas ng bilang ng krimen,
karahasan, at maraming pambobomba sa iba't ibang bahagi ng bansa dahil hindi na kinaya ng mga tao.
Ang kalayaan at awtoridad ng mga tao ay pinipigilan, at ang kanilang mga karapatan ay ginagamit sa
maling paraan. Batid nating lahat na ang labis na pagkonsumo ng anumang bagay ay nakakapinsala, at
naniniwala kaming nais ni Marcos na tumulong sa mga tao at mapabuti ang kanyang bansa, ngunit ang
kanyang kasakiman ay humahadlang.