Ang mga ulap ay naipon ng singaw ng tubig na nabuo ng paglamig ng

hangin. Ang simula ng pagbuo ng ulap ay nagsisimula sa pagkilos ng araw at

ang saklaw ng mga sinag sa ating kapaligiran. Kapag ang mga sinag ng araw
ay nag-iinit sa ibabaw ng lupa, ganoon din ang hangin sa paligid nito. Kapag
ang hangin ay nagsimulang dagdagan ang temperatura nito ay nagiging mas
siksik, kaya may kaugaliang tumaas at palitan ang mas malamig na hangin sa
taas. Sa kabaligtaran, sa ibabaw ng mundo, ang malamig na hangin ay
responsable para sa pagpapalit ng mas maiinit na hangin na tumaas. Habang
tumataas ang altitude kung saan tumataas ang hangin, nakasalubong nito ang
mas malamig na mga layer na nagsasanhi na bawasan ang temperatura nito.

Samakatuwid, kapag naabot nito ang isang mas malamig na layer ng hangin,
bumababa ang temperatura nito at nagtatapos ito sa pag-condensa sa singaw
ng tubig. Ang singaw ng tubig ay hindi nakikita ng mata at permanenteng
permanenteng nasa kapaligiran. Gayunpaman, dahil ang mga ito ay binubuo
ng napakagaan na tubig at mga droplet ng yelo, nakapanatili sila sa hangin sa
pamamagitan ng magaan na mga patayong alon. Isang bahagyang patayong
kasalukuyang hangin na sapat upang mapanatili ang mga patak ng tubig at
yelo sa hangin.

Ang pagkakaiba-iba na mayroon sa pagitan ng mga pormasyon ng iba't ibang

uri ng ulap ay pangunahing sanhi ng ang temperatura kung saan ang hangin na
tumaas mula sa ibabaw ng daigdig ay kumukulo. May mga ulap na nabubuo sa
mas mababang temperatura at iba pa sa mas mataas. Kung mas mababa ang
temperatura ng pormasyon, mas makapal ang ulap. Nakasalalay sa uri ng ulap
at mga kondisyon sa atmospera, nabuo ang isang uri o iba pang mga
precipitation.

Maulap sa kapaligiran
Kung