Ano ang Tula:

Ang tula ay isang uri ng pampanitikan na nailalarawan sa pamamagitan ng pagiging pinaka pino na
paghahayag, sa pamamagitan ng salita, ng damdamin, damdamin at pagmuni-muni na maipahayag ng
tao ang tungkol sa kagandahan, pag-ibig, buhay o kamatayan. Tulad nito, maaari itong isama sa
parehong taludtod at prosa.

Ang salitang tula ay mula sa Latin poēsis , at ito naman ay mula sa Greek ποίησις ( poíesis ), na
nangangahulugang 'gawin', 'upang maging materialize'.

Dati, ang mga tula ay isinulat lamang sa mga taludtod, na pinamamahalaan ng isang hanay ng mga
patakaran sa komposisyon na tinatawag na sukatan .

Ayon sa sukatan, ang mga taludtod ay nabuo ng isang nakapirming bilang ng mga pantig (tetrasyllable,
hexasyllable, Alexandrine, atbp.), Isang tiyak na pamamahagi ng mga accent at isang tula, na
magreresulta sa isang partikular na ritmo at uri ng komposisyon: couplet, Diretso, bilog, kuwarts, atbp.

Gayunpaman, ang makabagong tula ay nailalarawan ng namamayani ng libreng taludtod , kung saan ang
may-akda ay may kumpletong kalayaan upang ayusin at ayusin ang mga taludtod sa teksto, at maghanap
para sa kanyang sariling ritmo, nang walang kurbatang mga rhym o sukatan.

Ang salitang tula, bilang karagdagan, ay maaaring magamit kapwa upang magtalaga ng isang
komposisyon sa taludtod , iyon ay, isang tula, at upang sumangguni sa sining o bapor ng komposisyon ng
mga gawa ng patula . Halimbawa: "Binubuo ko ang isang tula sa paglubog ng araw"; "Gusto kong ilaan
ang aking sarili sa tula."

Gayundin, maaari rin nating gamitin ang konsepto ng tula upang tukuyin ang kalidad ng perpekto o liriko
, iyon ay, na gumagawa ng isang malalim na pakiramdam ng kagandahang maaaring o hindi maipahayag
sa pamamagitan ng wika, "Ang kagandahan ng gusaling ito ay dalisay tula ”.

Mga katangian ng tula

Nasa ibaba ang isang bilang ng mga pangkalahatang katangian ng tula.

Maaari itong isulat sa taludtod o prosa.Ito ay may ritmo at tula.Ginagamit nito ang mga elemento ng
simbolikong halaga.Ginagamit nito ang mga figure ng pampanitikan, bukod sa pinakatanyag ay ang
talinghaga.Ang modernong tula ay ginagawang malawak na paggamit ng libreng taludtod at tula.
Assonance: Ang tula ay nag-iiba-iba sa paglipas ng panahon at naangkop sa nagpapahayag na mga
pangangailangan ng makata.

Mga uri ng tula

Ang tula ay isang uri ng pampanitikan na maaaring maipakita sa iba't ibang paraan, samakatuwid, ang
pangunahing uri ng tula na pinaka ginagamit ng mga makata ay inilalarawan sa ibaba.
 • Epikong tula

Ang mga tula ng epikong tinukoy ang sinaunang genre ng pampanitikan na nakikilala sa pamamagitan ng
pagsasalaysay ng mga maalamat o makasaysayang mga kaganapan, tulad ng mga labanan o digmaan,
upang itaas ang mga ito.

Karaniwan itong binubuo ng mga mahahabang taludtod, tulad ng mga hexameter o Alexandrians, kung
saan gumagamit ito ng mga mapagkukunan tulad ng pagsasalaysay, paglalarawan at mga diyalogo upang
sabihin ang paraan kung saan ang mga katotohanan at kilos ng kuwento ay nagbuka, na kapalit nito ay
nahahati sa mga kanta. Ang quintessential halimbawa ng epikong tula ay ang Iliad ng Homer .

• Tula ng dula

Dramatic tula ay tinatawag na ang bihasang komposisyon na nilikha upang maisagawa sa teatro .

Tulad nito, ang mga dramatikong tula ay bubuo ng isang sitwasyon o isang hanay ng mga sitwasyon sa
paligid ng isang tiyak na tema, kung saan, sa pamamagitan ng diyalogo, isang hanay ng mga character na
tumatakbo.

Orihinal na, Greek dramatikong tula ay nahahati sa tatlong mga sub-genre: komedya, trahedya, at
drama. Ang ilang mga may-akda na nagtanim ng mga dramatikong tula sa Sinaunang Gresya ay
Aeschylus at Sophocles .

• Liriko tula

Tulad ng liriko ng tula na tinatawag na kung saan, sa Sinaunang Greece, ay binubuo upang mabigkas
bilang isang kanta at kasama ang saliw ng isang awit, samakatuwid ang pangalan nito.

Tulad nito, ang liriko ng tula ay isang expression ng subjectivity na nagpapakita ng sarili sa pamamagitan
ng mga damdamin , damdamin, at pagmuni-muni ng boses na patula. Sa kahulugan na ito, ito ay isang
expression ng Sarili, na naiiba ito mula sa dramatiko at epikong sub-genres.

Mula sa isang pormal na punto ng pananaw, ang tula ng tula ng lyric ay tumutugma sa mga kaugalian ng
tradisyonal na sukatan: ang stanza, taludtod, ritmo at tula. Ngayon, gayunpaman, kung ano ang dating
partikular na inuri bilang tula ng lyric ay itinuturing na tula sa pangkalahatan.

• Tula ng koro

Ang tula ng koro ay isa sa kung saan ang komposisyon ay isang hanay ng mga tinig na magkakaugnay sa
loob ng patula na diskurso.

Tulad nito, nagmula ito mula sa Sinaunang Greece na pangunahing inilaan upang ma-recite sa publiko sa
pamamagitan ng isang pangkat ng mga tao, na ang bawat isa ay nilagyan ng isa sa mga tinig, tulad ng sa
isang koro.

Sa kadahilanang ito, sinasabing, marahil, ang choral poetry ay inaawit bilang isang kanta sa mga diyos.

• Tula ng Bucolic
Ang tula ng bucolic ay isang subgenre ng tula na nailalarawan sa pamamagitan ng ideyalismo at
pagdiriwang ng buhay sa bansa .

Sa kahulugan na ito, ito ay pangunahing inspirasyon ng tanawin ng bansa at buhay ng pastoral. Ang ilang
mga gawa ng referral ng tula na ito ay ang Las bucólicas , na isinulat ni Virgilio , at Los Idilios , ni
Theocritus .

• Tula ng Avant-garde

Ang tula ng Avant-garde ay isang uri ng tula na lumitaw sa unang bahagi ng ika-20 siglo, na nailalarawan
sa pamamagitan ng pambihirang tagumpay nito ng sining, malalim na makabagong karakter, at sa
pamamagitan ng pagmumungkahi sa isang pormal na antas ng isang aesthetic rebolusyon sa tula.

Ibig sabihin, tinanggihan niya ang tula ng tula na pabor sa libreng taludtod, nilalaro kasama ang pag-
aayos ng mga salita sa papel upang lumikha ng mga bagong epekto , binago ang wika at binago ang mga
mekanismo na namamagitan sa proseso ng malikhaing.