A HEROÍNA DA CORUÑA, MARÍA PITA (1564-1643)

Na primavera do ano 1589, un ano despois da empresa fallida da Armada Invencible nas costas
inglesas, Inglaterra estaba preparada para materializar a su venganza. En aqueles últimos anos
do siglo XVI, España e Inglaterra, duas potencias internacionales, pugnaban por el poder de los
mares y la superioridade no medio do mundo e no tablero, miles de peons iban a sufrir as
consecuencias. Cando as tropas inglesas arribaron as costas galegas, a súa xente non o iban a
poñer fácil. Homes, pero tamén mulleres, se situaron ao fronte da resistencia. De todas elas,
destacou polo sue coraje e valentía María Pita.

A historia de María Pita se enmarca nesa enorme batalla que lidiaban españoles e ingleses en
distintos frentes. O seu nomen real era Mayor Fernández da Cámara Pita pero un
malentendido coa morte da sua irmá María a convirtieron en María Pita. Había nacido nunha
fecha indeterminada alrededor do ano 1564 no seno dunha familia sencilla. María casouse en
catro ocasiones. Seu primer marido, carniceiro, deixouna cunha filla e a herencia dunha terras
e varias propiedades que lle permitiron vivir de maneira relativamente holgada. O seu segundo
marido, o que forma parte da leyenda de María Pita, falleceu durante o ataque inglés a A
Coruña.

Corría o ano 1589 e agora Isabel I, co seu corsario Francis Drake á cabeza, preparábase para
derrotar ao seu inimigo Filipe II. Non só o ía devolver para "visitar" as súas terras, dispúñase a
arrebatalo ao coro portugués que o Rei Prudente se apropiara en 1580 por razóns dinásticas.
Con Drake viaxaba don Antonio, prior de Crato, neto de Manuel I de Portugal, que reclamou
para si o trono que entón ocupaba o seu curmán afastado Filipe II .

A Coruña mobilizou casas, mulleres e nenos que quedaron atrapados na praza. Nun primeiro
momento, as mulleres realizaron tarefas de apoio e abastecemento ás tropas, pero a situación
desesperada na que o cerco obrigou a todos os seus habitantes a deambular contra o inimigo.
Cando as forzas comezaron a diminuír e o ánimo de dous coruñeses comezou a debilitarse,
María Pita matou ao tenente inglés e arrebatou a bandeira. Hai quen di que foi pola rabia que
sentiu tras o asasinato do seu segundo marido no medio do valado que María puxo unha lanza,
un arcabuz ou un coitelo, segundo as versións, e rematou coa súa vida.

María Pita converteuse entón na abanderada da súa propia, berrando "Quen teña honra de
seguirme". Convertida en heroína, continuou loitando ata que os ingleses se retiraron das súas
costas e dirixíronse a Lisboa, onde tampouco acadarían o seu obxectivo de destronar a Felipe II
do trono portugués.

O valor de María Pita foi recoñecido polo rei que lle concedeu unha pensión e a ela se lle deu o
título de "soldado favorecida". O mesmo ano do cerco no que perdera o seu segundo marido,
María volveu casar por terceira vez, esta vez cun capitán de infantería co que
filla. E volveu ter outra, volveu quedar viúva, en 1595. Catro anos despois casou por cuarta vez
cun funcionario da Real Audiencia, a quen enviuvou en 1613. Desde entón, María non volve
casar por expreso desexo. do seu último marido, quen puxo como condición para que a súa
muller gozase da súa herdanza para que non se volvese casar.

María Pita, a heroína coruñesa, morreu o 21 de xaneiro de 1643 ao pasar, se admitimos a súa
data de nacemento en 1564, os oitenta anos de idade.