Ferenc Molnar

Ferenc Molnár 12 janar 1878 - 1 prill 1952, i quajtur shpesh si Franz Molnar, ishte
një autor, regjisor, dramaturg dhe poet me origjinë hungareze, i konsideruar
gjerësisht si dramaturgu më i famshëm dhe më i diskutueshëm i Hungarisë.
Synimi i tij kryesor përmes shkrimit të tij ishte të argëtonte duke i shndërruar
përvojat e tij personale në vepra letrare të artit. Ai kurrë nuk ishte i lidhur me
asnjë lëvizje letrare, por ai përdori parimet e natyralizmit, neo-romantizmit,
ekspresionizmit dhe konceptet psikanalitike frojdiane, por vetëm për aq kohë sa
ato i përshtateshin dëshirave të tij. “Duke shkrirë narrativën realiste dhe traditën
skenike të Hungarisë me ndikimet perëndimore në një
amalgamë kozmopolitane, Molnár u shfaq si një artist i
gjithanshëm, stili i të cilit ishte në mënyrë unike i tij.”
Si romancier, Molnár mund të mbahet mend më së miri
për Djemtë e Rrugës Paul, historia e dy bandave rivale të
të rinjve në Budapest. Është përkthyer në katërmbëdhjetë
gjuhë dhe është përshtatur për skenën dhe filmin. Është
konsideruar si një kryevepër nga shumë njerëz.
Megjithatë, ishte si dramaturg ai që dha kontributin e tij
më të madh dhe se si ai njihet më së shumti
ndërkombëtarisht. "Në komeditë e tij të hijshme, të
çuditshme dhe të sofistikuara të dhomës së pritjes, ai dha
një sintezë të lumtur të natyralizmit dhe fantazisë, realizmit dhe romantizmit,
cinizmit dhe sentimentalizmit, profanes dhe sublimesë. Nga dramat e tij të
shumta, The Devil, Liliom, The Swan, The Guardsman dhe The Play's the Thing
qëndrojnë si klasike. Ai u ndikua nga njerëz si Oscar Wilde, George Bernard Shaw
dhe Gerhart Hauptmann. Ai emigroi në Shtetet e Bashkuara për t'i shpëtuar
persekutimit të hebrenjve hungarezë gjatë Luftës së Dytë Botërore dhe më vonë
mori nënshtetësinë amerikane. Dramat e Molnár vazhdojnë të jenë relevante dhe
shfaqen në të gjithë botën. Fama e tij kombëtare dhe ndërkombëtare ka
frymëzuar shumë dramaturgë hungarezë duke përfshirë Elemér Boross, László
Fodor, Lajos Bíró, László Bús-Fekete [de], Ernő Vajda, Attila Orbók dhe Imre
Földes, ndër të tjera.