STARLA

Sa Baryo Maulap nakatira ang Pamilya nina Teresa o mas kilala sa tawag na Tere.
Mahirap ang kanilang pamilya, pagsasaka lang ang pinagkukunan ng kanilang ikabubuhay. Nang
mamatay ang kanyang ina, saka lang napadpad si Tere sa Maynila. Inampon siya ng mayamang
pamilya, doon siya lumaki, nakapag-aral, at nagkaroon ng trabaho.
Isang araw, nagkaroon ng problema ang mga magsasaka sa Baryo Maulap sa pagdating
ng mga peste sa kanilang sakahan.
“Mang Greggy, anong gagawin natin?” anang ni Mang Kulas.
“Sa salot na ito, lahat tayo’y walang kawala! Mauuwi lang sa wala ang pinaghirapan at
pinuhunan natin dito” dagdag pa ni Mang Kulas.
Naririnig nina Buboy at Starla ang usapang iyon ni Mang Greggy at mga kasamahang
magsasaka. “ Starla, ano ang pwede nating maitulong kina Mang Greggy?” tanong ni Buboy.
“Hindi ko rin alam sa ngayon Buboy.” saad ni Starla.
Habang nag-iisip ng solusyon sina Buboy at Starla, nagpadala ng tao si Tere sa Baryo
Maulap para alukin ang mga magsasaka na ibenta ang kanilang lupain kapalit ng malaking
halaga.
“Mga tao, gusto ninyo bang makabangon? Ako ang solusyon!” pagmamayabang ni
Dexter sabay sulyap sa may nag-uumpukan. “Simple lang, ibenta ninyo sa akin ang inyong mga
lupain kapalit ang malaking halaga” muling pangungumbinse niya. Nagkatinginan ang mga
taong naroron, mayroong parang natukso subalit naguguluhan, mayroon ding hindi natitinag sa
malakimng halagang inalok ni Dexter. Nakarating sa pandinig ni Mang Greggy ang mga
pangyayari at ito’y galit na galit.

Sa kabilang panig, walang humpay sina Buboy at Starla sa kahahanap ng solusyon.

Iminungkahi nitong subukang magwish. Ginawa iyon ni Starla, nagulat ang dalawa sa
kinalalabasan ng kanilang ginawa. “Starla, tingnan mo, unti-unti ng nawawala ang mga peste at
bumalik na sa dati ang mga pananim sa sakahan.” tuwang saad ni Buboy.
“Oo nga! “ pagsang-ayon ni Starla.
Kinabukasan bumalik si Dexter sa Baryo Maulap, nagulat siya nang makita ang sakahan
na malagong-malago ang mga pananim at wala na ang mga peste. Hindi ganito ang nakita niya
noong nakaraang araw.
Umiling si Dexter, hindi siya makapaniwala sa nakita. Tumawag agad siya kay Tere,
ibinalita ang nasaksihang pangyayari. Nagngingitngit sa galit ang dalagang atorney sa balitang
natanggap.
 Makaraan ang ilang araw, napag-isipan ni Tere na siya mismo ang haharap sa mga
mamamayan ng Baryo Maulap. Naglibot siya sa buong baryo, nahabag man siya sa mga tao
subalit nanaig pa rin ang pusong mapaghiganti. Hinimok pa rin niya ang mga tao na ibenta ang
kanilang lupain para hindi na maghirap.
Sa paglilibot niya, nagkatagpo ang landas nila ng dating kasintahang si Philip. Ang mga
nakakikilala sa kanya ay binabati siya subalit parang wala itong narinig. Patuloy lang siya sa pag-
iikot-ikot hanggang makarating siya sa kanilang bahay, nanumbalik lahat ang sakit at pait nang
maalala ang kanyang ina.
Nakita siya ni Mang Greggy. “Anak, Teresa!” pabulong na tawag ni Mang Greggy. Hindi
niya pinansin ang ama, nalason na ang kanyang isipan sa pangsulsol ni Robert sa kanya. Nabulag
siya sa nararapat sana niyang gawin dahil sa pinangakong yaman na ipagkaloob ng lalaki sa
kanya kung ito’y magtagumpay.
Sa pagsusumikap ni Tere na makuha ang Baryo Maulap ay hindi siya tumigil, bagkus
nagtayo pa ito ng mga proyekto na tutulong kunyari sa mga mamamayan ng Baryo Maulap.
Sobrang nabahala na si Mang Greggy sa ginagawang ito ng anak.
“Anak, pwede ba tayong mag-usap?” tanong ni Mang Greggy
“Bakit, may dapat pa ba tayong pag-uusapan ha, Mang Greggy?”
“Anak, ama mo ako! mali ang paghimok mo sa ating mga kabaryo na ibenta ang kanilang
mga lupain, alam mong ito lang mayroon sila!”
“Anong magagawa mo kung gusto nila itong ibenta? Tanggapin mo nalang na hindi mo
sila mapapakain niyang prinsipyo mo! Pera ang kailangan nila. Pera! sabay talikod ni Tere.
Masaya si Tere sa kaganapang unti-unti na niyang makamit ang hinahangad. Sa pag-uwi
niya ng Maynila, nadatnan niyang wala ng malay si Robert. Pinaslang siya ni Dexter kasama ang
kanyang mga tauhan. Kinanlong ni Tere si Robert habang sumisigaw ng tulong. Dumating si
Dexter, pinagbintangan siyang pinatay nito ang ama. Kinasuhan siya at pinakulong.
Dumalaw si Mang Greggy kay Tere sa kulungan, dito ipinagtapat niya sa anak na may
pag-asang mapawalang- sala ito dahil may nakakakita kay Dexter sa pagpaslang sa sarili nitong
ama. Nangako si Mang Greggy na hindi pababayaan ang anak. Kumuha siya ng abogado at
kinuha ang nakakita sa buong pangyayari para mapawalang-sala ang anak.
Nakalabas ng kulungan si Tere sa tulong ng kanyang ama. Aalis na sana si Mang Greggy.
“Tay, maraming salamat sa pagtulong mo sa akin.”saad ni Tere.
“Anak, ginawa ko lang ang sa tingin ko’y tama. Hindi kita pwedeng pabayaan anak,
mahal na mahal kita.” sabay yakap sa anak. Mula sa kulungan, umuwi si Tere sa bahay nila ni
Mang Greggy. Unti-unting naituwid ni Tere ang pagkakasala sa kanyang mga ka-baryo, kay
Philip at sa kanyang ama. Napagtanto niyang napakalaking mali ang kanyang nagawa.