1. ,, თავსა ეხვევა ალერსით, ვით ქალი მამას მოხუცსა!

„ - როგორც ახალგაზრდა ქალი

გამოემშვიდობება თავის მამას დიდი სიყვარულით, სწორედ ასე ეხვევიან მზის სხივები
კავკასიონის მთებს.

,, ჰსხედან, ვით დევნი, სპეტაკის ყინულ გვირგვინით შემკულნი!“-მთების დიდიადის

წარმოსაჩენათ ორბელიანმა შეადარე დევების სიძლიერეს.

3. ,,წყალნი მთით დაქანებულნი, ალმასებრ უფსკრულს ჰსცვივიან,

თერგი ჰრბის, თერგი ღრიალებს, კლდენი ბანს ეუბნებიან“

4. ავტორი ემშვიდობება ალექსანდრე ჭავჭავაძის ქალიშვილს, ეკატერინეს

8. სატრფოდ ნინო ჭავჭავაძე მოიაზრება,