MERDİVENLER

Park, bahçe ve binalarda bir seviyeden başka bir seviyeye inip çıkmaya yarayan yapı elemanlarına
merdiven denir.
Genellikle bahçe ve teras duvarları ile birlikte inşa edilen merdivenler, mimari tesislerin yakın çevrelerine
yerleştirilir.
Bahçede alçak duvarlarla inşa edilen 3-4 basamaklı merdivenler daha güzel görünür.
Merdivenler bağlandıkları yollara dik olarak ve aynı genişlikte inşa edilmelidir. Yol istikametine eğri ve
yatay olarak inşa edilen merdivenler güzel görünmezler.
Bahçe merdivenlerinde iniş ve çıkışlar kolay ve rahat olmalıdır. Bu husus basamak yüksekliklerinin alçak
tutulması ile sağlanır
Uygun basamak yükseklikleri bahçe merdivenlerine 12-14 cm, bina merdivenlerinde ise 16-18 cm olarak
kabul edilir.
Çok uzun merdivenler arasında sahanlıklar bırakılır.
Merdiven basamakları bir veya iki taraftan korkuluk duvarları ile sınırlanır. Duvarlar üzerine genellikle
küpeşte inşa edilir. Korkuluk duvarı inşa edilmeyen merdivenlerin kenarları çalı grupları ile kapatılır.
Merdivenlerin genişlikleri yol genişliğine ve kullanma durumuna göre asgari 100-150 cm olarak
hesaplanır.
Merdivenler, işlenmemiş ahşap, doğal ve yapay taş plaka, grobeton ve betonarme olarak inşa edilir.

TERAS VE OTURMA YERLERİ

Bir dış yaşama alanı olan park ve bahçeler tümü ile oturma yeri olarak kullanılabilir. Ancak, çim sahaların
genellikle ıslak olması sebebiyle oturmaya elverişli olmaması, gelişi güzel oturulduğu takdirde bahçenin
kelleşmesi nedeni ile teras ve oturma yerlerinin ayrı ayrı inşa edilmesi (planlanması) arzu edilir.
Bir park veya bahçe içerisinde birden fazla oturma yeri olabilir. Bunların en büyük ve önemli olanına
TERAS denir.
Terasların çok güzel, fonksiyonel ve sade olmaları arzu edilir.
Terasların önemi iklim şartlarına göre değişir. Akdeniz ve Ege bölgelerinde 8 ay kullanılan teraslar, İç
Anadolu’da 4 ay, Doğu Anadolu’da 2 ay kullanılır.
Terasların büyüklüğü ev bahçelerinde 6-50 m2, parklarda ise 50-500 m2arasında değişiklik gösterir.
Teraslar formal veya informal olarak yapılabilir. Terasların şekli üzerine mimari yapı, tesislere olan
uzaklı, yol sirkülasyonu ve terasa bağlanan yollar etki eder.
Teraslar bir rekreasyon ve dinlenme yerleridir. Bu sebeple, teraslarda güzellik, rahatlık,
sessizlik, mahremiyet, gölge, güneş ve güzel görünüşler aranır.
Güneş, toz, gürültü ve rüzgâra engel olmak için teraslar iki tarafından duvar, cam veya ahşap kafes, çalı
veya yeşil çitlerle çevrilir. Üstleri açık, yarı açık veya kapalı olabilir.
Binalara bitişik olarak inşa edilen oturma yerlerinin üstünü çatı saçaklarını uzatmak sureti ile kapatmak
mümkündür.
Teraslar üzerine çardak, ahşap veya demir pergola inşa edip üstlerini çeşitli sarmaşık bitkiler ile örterek
kısmen gölge sağlanabilir.
Açık terasların güney ve batı yönlerini ilkbaharda geç yaprak açan, sonbaharda erken yaprak döken iri
yapraklı ağaçlarla kapatmak sureti ile yaz mevsiminde gölge, ilk ve sonbahar mevsiminde ise güneş temin
edilir.
Mimari yapılardan uzak olarak inşa edilen teraslar bahçe seviyesinden 30-40 cm daha yüksek yapılır.
Teraslar tek başlarına yapılabileceği gibi teras-havuz, teras-pergola, teras-pergola-havuz şeklinde de
yapılabilir. Döşemelerinde farklı malzemelerden yararlanılır.
 PERGOLA VE KAMERYA

Pergolalar: yüksek sütunlar üzerine, yatay vaziyette bağlanan kirişlerle bu kirişler üzerine dik olarak
dizilen latalardan oluşan merdiven şeklinde uzun yapı elemanlarıdır.
Asgari 2m, azami 12m genişlikte inşa edilir. Uzunlukları tesisisin büyüklüğüne göre değişir. Ev
bahçelerinde normal olarak 3-6 m genişlikte, 6-12 m uzunlukta yapılır. Pergolaların yükseklikleri 2.25 m,
normal olarak da 3-3,5 m olarak inşa edilir.
Pergolaların konstrüksiyonu basit ve sağlamdır. Sütün olarak; tuğla duvar, kesme taş, ahşap direk,
galvanizli demir boru ve çubuklar kullanılabilir.
Sütun veya direkler toprak içerisine 30-40 cm genişlikte, 30-100 cm derinlikte açılan çukurlara
yerleştirilerek dibine beton dökülür. Ahşap direklerin uçları kolay çürümeleri engellemek için yakılır veya
katranlanır.
Ahşap sütün kalınlıkları; 10x10, 10x12, 12x12 veya 14x14 cm olabilir.
Kullanılan kiriş kalınlıkları; 12x10, 12x 8, 10x10, 10x8, 8x8 cm olabilir.
Lata kalınlıkları ise 8x5, 5x5 cm kalınlığında seçilir.
Lataların diziliş şekilleri pergola görünüşüne etkilidir. En iyi dizi şekilleri paralel, kare ve dörtgen
dizilerdir.
Ahşapta görüntü ve dayanım için pinoteks kullanılır. Sütunların diplerine çeşitli sarılıcı-tırmanıcı bitkiler
dikilir.
Kameryalar: Giriş hariç tamamen veya birkaç taraftan kafes şeklinde çevrilmiş olan çardak veya oturma
gruplarına kamerya denir.