บทที่ 301 จนจะแย่แล ้ว

ไม่ นาน เหมีย วอีก็้ ส าวท้า วเดินออกมาจากต าหนั ก ใหญ่ พอ

เห็ นท่ านหลัว เขาก็ กุ มหมัด คารวะพร ้อมทัก ทายจากที่ไกลๆ "ใน
่ ดพีหลั
ทีสุ ่ วก็มาแลว้ "
้
เหมียวอีลงจากบั นไดอย่างรวดเร็ว พอเห็ นเหวินฟางที่อยู่ขา้ งๆ
ึ ้ ่บา้ ง 'ทาไมผูห้ ญิงคนนี ยั
ก็องอยู ้ งไม่ไปอีก?'
้ นกัน "นึ กไม่
ท่านหลัวก็กุมหมัดคารวะและกล่าวด้วยรอยยิมเช่
่ ้ นประมุขขุนเขาแลว้ ยินดีดว้ ย"
ถึงว่าน้องเหมียวจะได้เลือนขั
นเป็
้
เหมีย วอีโบกมื อ บอกเป็ นนั ยให้ค นที่ล อ้ มรอบอยู่ต รงนั้นแยก
ย้ายกันไป จากนั้นหันกลับมายืนมื
่ อเชิญไปทางตาหนักใหญ่ "เชิญ
ขา้ งใน”
ท่านหลัวพยักหน้า แลว้ ก็หน ่ ่ขา้ งหลัง
ั กลับไปบอกชายชราทีอยู
จากนั้นทังสองก็
้ ้ า้ ไป
เดินก ้าวยาวตามหลังเหมียวอีเข
กาลังคนของเขาเจินไห่้ ท่แยกย้
ี ายกันไปหันมามองอยู่เป็ นระยะ
แต่ ละคนรู ้สึกสงสัย นึ กไม่ถึงว่า ประมุข ขุนเขายังมีเพื่อนจากเมือง
หลวงอีก ทังยั้ งเป็ นยอดฝี มอ
ื บงกชแดงอีกด้วย
เหวินฟางที่ไม่ได้รบั เชิญหน้าด้านเดินตามหลังเชียนเอ๋อร ์และ
่ อร ์ไป
เสวียเอ๋

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
ถ้าจะพูดให้ชดั ทีนางมาครั ้ เพราะคาดการณ์
งนี ้ ไวว้ ่าข่าวส่งไป
่
ถึงเมืองหลวงแล้ว หลังจากทีคนทางเมื องหลวงมาถึงเขาเจินไห่ ้ นาง
ถึงได้ตามมาดู นางไม่ได้จะมาดูพใหญ่ ี่ ้
ท่านนี ของเหมี ยวอี ้ แต่อยาก
มาตรวจสอบสัก หน่ อยว่า 'ก าลัง ทรัพ ย '์ ของเหมีย วอี มากขนาด ้
ไหน ดูว่าคุม้ ค่าไหมที่จะทุ่มจิตใจและกาลังให้มากกว่านี เพื ้ อประจบ
่
้ เป็ นแค่ ป ระมุ ข ขุนเขา ที่มา
เอามาเป็ นลู ก ค้า ถึงอย่ า งไรเหมียวอีก็
้ ก็
ครังนี ้ เพือจะสื
่ บหาความจริง
หลัง จากทุ ก คนมาถึ ง โถงใหญ่ ข องต าหนั ก หลัง เหมี ย วอี ก็ ้
่ อร ์ว่า "ถ้าข า้ ไม่อนุ ญาต ก็หา้ มให้
กาชบั กับเชีย นเอ๋อร ์และเสวียเอ๋
ใครเขา้ มาใกลห้ อ้ งสมาธิ"
"เจ ้าค่ะ!" สองสาวเอ่ยรับ
ท่านหลัวเองก็พ ยัก หน้าให้ชายชราที่มากับตน บอกใบ ใ้ ห้อีก
ฝ่ ายรออยู่ตรงนี ้
"เชิญ!" เหมียวอียื้ นมื
่ ออีกครัง้ พาท่านหลัวเขา้ ไปในห้องสมาธิ
่ วเองฝึ กตน ถึงขนาดเลือนปิ
ทีตั ่ ดประตูศล ่
ิ าทีหนาและหนั กแลว้ ด้วย
ห้อ งสมาธินี้ถือ เป็ นห้องใต้ดิ น กันเสี
้ ย งได้ค่ อ นข า้ งดี เหมาะ
สาหรับคุยความลับ
้
ทังสองนั ่ งขัด สมาธิห น
ั หน้าเข า้ หากันบนเตีย งศิลา ท่ า นหลัว
พูดด้วยรอยยิมว่ ้ า "ก่อนมาขา้ ไปหาหลินผิงผิงมาแลว้ ถามว่านางมี
อะไรจะฝากมาบอกท่ า นหรือไม่ แต่ น่าเสีย ดายมาก นางไม่ มีข่ า ว
ใดๆ ใหข ้ า้ มาบอกท่านต่อ"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
พอมาถึ งก็ แสดงออกแล ว้ ว่า ตัว เองใส่ ใจเรืองที ่เหมี ย วอี สั
้ ่ งมา
ตลอด ทาลายระยะห่างระหว่างกันก่อน
่
ถ้าหลินผิงผิงมีเรืองอะไรก็ จะส่งข่าวมา ย่อมไม่ฝากเจา้ มาบอก
อยู่ แล ว้ เหมียวอีรู้ ้อยู่ แก่ ใ จ ถามว่า "นางอยู่ท างนั้ นท างานได้ดีใ ช่
ไหม?"
"มีนอ้ งเหมียวดูแล นางย่อมดีกว่าแต่ก่อนมากอยู่แล้ว เพียงแต่
ว่าตอนแรกมีนัก พรตอิสระเกียจคร ้านอยู่ไม่ กคนเห็ ี่ นว่าจู่ๆ นางก็ มี
ชีวิต ดี แต่ก็ ไม่ เห็ นว่ านางมีท่ีพึ่งอะไร จึงมีบ างคนรู ้สึก สับ สน" พอ
เห็ นเหมียวอีหรี้ ตาสองข
่ า้ งและฉายแววตาเย็ นเยียบ ท่านหลัวที่ได้
พบเห็ นรู ้จักคนมาไม่นอ ้ ย ก็ตดั สินในใจได้ทน ั ทีว่า 'เจา้ บา้ นี่ เป็ นนัก
ฆ่ า '…จึง โบกมือพู ด ว่า "น้องเหมีย วไม่ ตอ้ งเป็ นห่ ว ง นั ก พรตอิส ระ
พวกนั้ นโดนข า้ ไล่ ไ ปหมดแล ว้ หลัง จากข า้ ออกหน้ า ไปเตื อ น
นัก พรตอิส ระกระจอกๆ ย่ อมไม่ก ล า้ มาหาเรืองนาง ่ เพียงแต่ท าให้
ขา้ เป็ นแพะรับบาปอย่างไร ้เหตุผล"
้
"หมายความว่าอย่างไร?" เหมียวอีถาม
ท่า นหลัวส่ า ยหน้าพู ด ด้วยรอยยิมขื ้ ่นขม "มีค นไม่น้อยนึ ก ว่ า
่ า้ เลียงดู
หลินผิงผิงเป็ นผูห้ ญิงทีข ้ อยู่ทยอดเขาหยกนครหลวง"
ี่
เหมียวอีอึ้ งไป
้ จากนั้นก็ตบขาและหัวเราะลั่น จินตนาการได้ถึง
ความขัดเขินที่ทุกคนคิดว่าท่านหลัวกับคนอายุอย่างหลินผิงผิงอยู่
ด้วยกัน เขากุ มหมัด พร ้อมกล่าวว่ า "ถ้าเช่นนั้นก็ข อร ้องให้พ่ีหลัว
่ ด ช่วยดูแลแทนขา้ ต่อไปด้วย"
เป็ นแพะรับบาปให้ถงึ ทีสุ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ใช เ้ รื่องส่ ว นตั ว มากระช ับ
ท่ า นหลั ว โบกมื อ พ ร อ้ มฝื นยิ ม
ความสัมพันธ ์ และเริมพู่ ด วกเข า้ ประเด็ น หลัก "น้องเหมี ย วคงไม่
่ ไม่ทราบว่ามีอะไรให้รบั ใช ้?"
เรียกขา้ มาเสียเทียว
้ ดเบาๆ ว่า "น้องอยากจะซือสี
เหมียวอีพู ้ ดาผลึกสักหน่ อย"
่ ่เรียกว่าสีดาผลึก ก็คือผงที่สกัดออกมาจากผลึกดา ท่าน
สิงที
่
หลัวถามทันทีว่า "ไม่ทราบว่าน้องเหมียวต้องการกีไห?"
ที่เรียกว่า 'ไห' ก็ห มายถึงไหเล็ กที่ใช ้บรรจุผงสกัด ในหนึ่ งไห
จะได้ผงสกัดมาจากเหรียญผลึกเกือบร ้อยล้านเหรียญ ปริมาณสิบ
ไหก็เกือบจะหลอมสร ้างทวนได้หนึ่ งด้าม
้ ยมตัวในใจมานานแลว้ กัดฟันพูดไป
เห็ นได้ชดั ว่าเหมียวอีเตรี
ตรงๆ ว่า "หนึ่ งร ้อยห้าสิบไห!"
้
ท่านหลัวตาโตขึนหลายเท่ ้ มอยู
า แอบปลืมปริ ่ ้ ไม่
่ในใจ มาครังนี ้
่ งๆ ด้วย จึงลองถามยืนยันว่า "หนึ่ งร ้อยห้าสิบไหเหรอ?"
เสียเทียวจริ
่ ดสีดาผลึกหนึ่ งไหจากเหรียญผลึกดา
ต้องรู ้ไวว้ ่าหลังจากทีสกั
ร ้อยล้า นเหรีย ญแล้ว ยัง ต้องนั บ รวมค่ าแรงอีก หนึ่ งเท่ า แปลงเป็ น
ผลึกทองก็คอ ื สองล้าน หนึ่ งร ้อยห้าสิบไหก็เท่ากับผลึกทองสามร ้อย
ล้านนะ เป็ นผลึกทองสามร ้อยล้าน ไม่ใช่ผลึก ขาวหรือผลึกดา ถ้า
่
แลกเป็ นผลึกขาวก็เป็ นสามล้านล้าน เป็ นตัวเลขทีมหาศาลมาก
"ใช่! หนึ่ งร ้อยห้า สิบ ไห" หลังจากเหมีย วอียื้ น ยันแล ว้ ก็ ถ าม
อย่างสงสัยว่า "หรือว่าไม่มส ี น
ิ ค้า?"
ท่านหลัวหัวเราะลั่นทันที "น้องเหมียวตลกแลว้ อย่าว่าแต่หนึ่ ง
ร ้อยไหเลย จะเป็ นหนึ่ งพัน ไหหรือ หนึ่ งหมื่ นไหสมาคมร ้านค้า ก็
https://novel-lk.blogspot.com/
สามารถรวบรวมมาได้ ไม่กลัวท่านต้องการเยอะหรอก กลัวแค่ท่าน
ต้องการน้อย แต่ ว่ าน้องเหมีย ว ข า้ ขอพู ด สิ่งที่ไม่ น่าฟั งไวก้ ่ อนนะ
ของที่ท่ านซือต้
้ องอิงตามราคาตลาดเท่านั้น ขา้ ให้สิทธิพิเศษท่าน
ไม่ได้ เพราะปริมาณทีท่่ านซือยั
้ งไม่ถงึ ขันสิ
้ ทธิพเิ ศษ"
้ กหน้า
"ขา้ เขา้ ใจ!" เหมียวอีพยั
เขาเองก็รู ้หลักการนี ้ ถ้าเจ ้าขายของให้สมาคมร ้านค้า เช่นนั้น
้
เจา้ ก็ขายไม่ได้ตามราคาตลาดแน่ นอน แต่ถา้ เจา้ ซือของที ่สมาคม
ร ้านค้า สมาคมร ้านค้ากลับขายใหเ้ จ ้าตามราคาตลาด ก็ชว่ ยไม่ได้
สมาคมร ้านค้าก็แค่หากาไร เป็ นไปไม่ได้ทจะท ี่ างานเหนื่ อยเปล่า
่
"ไม่ทราบว่าน้องเหมียวจะนาสิงของมาแลกหรื
อจะจ่ายเป็ นเงิน
สด?" ท่านหลัวถาม
"ไม่รบ ้
ี หรอก!" เหมียวอีโบกมื อ แลว้ สะบัดกล่องใบหนึ่ งออกมา
จากแหวนเก็ บสมบัติ นามาว่า งตรงกลางระหว่างทังสอง ้ แล ว้ ตบที่
กล่องใบนั้นพร ้อมพูดว่า "ช่วยขา้ ประเมินราคาของในนี หน่
้ อย"

พอพู ดจบก็เปิ ดฝากล่องออกแลว้ คว่ากล่องใบนั้น ท าให้มีหิน

ผลึกสีทอง สีน้าเงินและสีแดงกองหนึ่ งกลิงออกมา
้

พอเทของในกล่องออกหมดเกลียงแล ้ ว้ ก็วางกล่องเปล่าไวอ้ ีก
่ อเชิญให้ท่านหลัวประเมินราคา
ขา้ ง แลว้ ยืนมื
"หินผลึกไขมันเพลิงเหรอ?" ท่านหลัวสูดหายใจอย่างตกตะลึง
เบิกตากวา้ งอีกครัง้ ทาสีหน้าตกอกตกใจ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ใช่ว่าเขาจะไม่เคยเห็ นของพวกนี ้ เพียงแต่ ในบรรดาสิ่งของที่
เข าท าการค้า ข ายนั้ น ก็ ไ ม่ เ คยเห็ นเยอะข นาดนี ้ เลยสั ก ครัง้
่ นออกมาจากมือของประมุขขุนเขา
โดยเฉพาะอย่างยิงมั
ยิ่งของที่ท าการค้าขายยิ่งมาก ก าไรส่ว นแบ่ งของเขาก็ จ ะยิ่ง
้
เยอะ ท่ านหลัวปลืมปริ ่
มในใจไม่ ่ บเป็ นมุ่ งมั่น
ห ยุด สีหน้าเปลียนกลั
้
ในอาชีพ อย่ า งรวดเร็ว หยิ บ ไขมัน เพลิ ง แดงขึ นมาพร อ้ มพู ด ว่ า
"ราคาตลาดคือหนึ่ งหมื่นผลึก ทอง สมาคมร ้านค้า รับ ซือมาราคา
้
แปดพัน ท่านได้สิทธิพิเศษเพราะมีสถานะเป็ นคนของทางการ และ
้
ซือในปริ มาณมากด้ว ย ข า้ สามารถตัดสินใจขายให้ท่ านในราคา
เก ้าพัน"
แลว้ ก็หยิบไขมันเพลิงน้าเงินขึนมาอี
้ กก ้อน "ราคาตลาดคือห้า
หมื่นผลึก ทอง ราคาที่สมาคมร ้านค้ารับซือคื
้ อสีหมื
่ ่น ขา้ ตัดสินใจ
่ นห้
ขายให้ท่านสีหมื ่ า"

และสุดท้า ยก็หยิบไขมันเพลิงทองขึนมา ้ "ราคาตลาดคือหนึ่ ง

่
แสนผลึกทอง ราคาทีสมาคมร ้ อแปดหมื่น ขา้ สามารถ
้านค้ารับซือคื
่
ขายให้ท่านในราคาเก ้าหมืน"
พอโยนของลง เขาก็บอกว่า "น้องเหมียววางใจได้ ขา้ ใหร้ าคา
ที่พิเศษสุด กับ ท่า นแลว้ ท่ านพิจ ารณาดูส ก
ั หน่ อย หากว่า ยินยอม
เราก็จะมาตรวจนับจานวนกัน"
้ า ในใจว่า 'สมาคมร ้านค้า แดนเซีย นเจา้ เล่ ห ์เกินไป
เหมีย วอีด่
แล ว้ ของที่ ข า้ แลกมาด้ว ยชีวิ ต พวกท่ า นกลับ ท าก าไรได้อ ย่ า ง
สบายใจ'

https://novel-lk.blogspot.com/
 แต่ก็ ไม่มีทางเลือก คนทั่วไปจ่ายมากขนาดนี ้ไม่ไหว ตัวเองก็
ไม่ มีเครือข่ายจะไปหาผูซ ื ้ ่เหมาะสม ทาได้เพียงขายในราคาต่ า
้ อที
เขาพยักหน้าพูดว่า "ขา้ เชือพี ่ หลั
่ ว ตรวจนับเถอะ"

พอเห็ นเขาตรงไปตรงมาแบบนี ้ ท่านหลัวก็ดูมีชวี ิตชีวาขึนมา

้
ทันที รีบนาแผ่นหยกออกมาเพื่อให้สะดวกต่อการนับ เลือกไขมัน
่ องเปล่าทีอยู
เพลิงทองออกมาก่อนทีละก ้อน แลว้ โยนไปทีกล่ ่ ่ขา้ งๆ

ไขมันเพลิ ง ทองที่ นั บ รวมออกมาได้คื อสี่ร ้อยสี่สิบ ก อ้ น ท่ า น

้
หลัวรีบ นาแผ่ นหยกขึ นมาบั ้ ร ้อมพู ด ว่ า "หนึ่ งก อ้ นราคา
น ทึก ไว พ
เก า้ หมื่น ไขมันเพลิงทองคิด เป็ นผลึกทองสามสิบเกา้ ล้านหกแสน
ผลึกทอง"
จากนั้นก็หน ั ไปโยนไขมันเพลิงน้าเงินใส่ในกล่องต่อ จานวนที่
้
นับ ได้คือเจ็ ด ร ้อยสามสิบห้าก อ้ น แล ว้ ก็ นาแผ่นหยกขึนมาบันทึก
อีก พร ้อมบอกว่ า "หนึ่ งกอ้ นราคาสี่หมื่นห้า ไขมันเพลิงน้ าเงินคิด
เป็ นสามสิบสามลา้ นเจ็ดหมืนห้่ าพันผลึกทอง"

แล้ว ก็ โยนไขมันเพลิงแดงเข า้ ไปในกล่องอีก จ านวนที่นั บ ได้

คือหนึ่ งพันสองร ้อยก อ้ น แล้ว ก็ ห ยิบ แผ่ นหยกมาจดบันทึ ก พร ้อม
พูดว่า "หนึ่ งกอ้ นราคาเกา้ พัน ไขมันเพลิงแดงคิดเป็ นสิบล้านแปด
แสนผลึกทอง"
่ นึ่ ง ท่ า นหลัว ก็ เงยหน้า พู ด ด้ว ย
หลัง จากค านวณเงีย บๆ ครู ห
้ า "ไขมันเพลิงครึงกล่
รอยยิมว่ ่ องนี ทั
้ งหมดคิ
้ ดเป็ นแปดสิบสามลา้ น
่ ่นห้าพันผลึกทอง น้องเหมียว ขา้ ไม่ได้คานวณผิดใช่
เจ็ดแสนสีหมื
ไหม?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ กหน้า ขา้ งในกล่องมีของเท่าไรเขาเองรู ้ดีทสุ
เหมียวอีพยั ี่ ด เมื่อ
บอกราคาต่ อหน่ วยมา และอี ก ฝ่ ายยัง ก าลัง นั บ อยู่ ในใจเขาก็ มี
คาตอบแล้ว
เขาถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดว่า "พูดได้อก ี อย่างว่า ถ้าต้องการ
้ ดาผลึกหนึ่ งร ้อยห้าสิบไห ก็ยงั ขาดอีกประมาณสองร ้อยยีสิ
จะซือสี ่ บ
ล้าน"
"ถ้า จะพู ด ให้แม่ นย า ก็ ย งั ขาดอีก สองร ้อยสิบ หกล้านห้า แสน
สองหมื่นห้า พันผลึก ทอง" ท่ านหลัว บอกจ านวนที่ถู ก ต้อง สมกับ
เป็ นคนทาการค้า
้
เหมียวอีตกอยู ่ในความเงียบ ในมือเขายังมีอก ี ประมาณสามสิบ
ล้า นผลึก ทอง แต่ จ านวนที่ขาดยังอีก ร ้อยแปดสิบ กว่ าล า้ น ในมือ
้
เขายัง มีย าปี ศาจขันหนึ ่ งอีกหนึ่ งร ้อยกว่า เม็ ด แต่มีมูล ค่า เพีย งสิบ
ล้านผลึกทอง ยังขาดอีกเยอะมาก ต่อให้นาลูกแกว้ พลังปรารถนา
เกือบหนึ่ งหมืนแปดพั
่ นลูกในมือไปขายทิงหมด ้ ก็อุดจานวนที่ขาด
ี่ บลา้ นผลึกทอง ขาดไปเยอะมาก!
ได้แค่ยสิ
่ิ มูลค่าไม่เท่าไร
ของกระจุกกระจิกบนตัวเขาก็ยงมี
ตอนนี ้เขาอยากจะนาสมุ น ไพรเซีย นซิง หัว ต้นนั้ นที่ ท าให้ค น
ทั่วไปตกตะลึงออกจากแหวนเก็บสมบัตม ิ าขายมาก คาดว่าถ้าขาย
สมุนไพรเซียนต้นนั้นแลว้ ก็จะเพียงพอ
แต่น่ ันคือเสน
้ ตายสุด ท้ายที่เขาจะใช ้ปกป้ องชีวิต ตอนไปทะเล
้
ดาวนักษัตร ถ้าขายสมุ นไพรเซียนไป แล ว้ ได้รบั บาดเจ็บขึนมาจะ
ท าอย่ า งไร? ภายใต้ส ถานการณ์ ท่ี อัน ตรายขนาดนั้ น ไม่ มี ท าง
รับประกันได้เลยว่าตัวเองจะไม่บาดเจ็บ
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
ตอนนี เขาอยากจะผลาญสมบั ิ วั เองเพื่อทาของวิเศษดีๆ มา
ตต
สักชุดไปเพื่ออะไรกันล่ะ? ไม่ใช่เพื่อปกป้ องชีวต ิ ตัวเองตอนไปทะเล
ดาวนักษัตรหรอกหรือ?
เงินทองเป็ นของนอกกาย ขอแค่ตวั เองมีช วี ต ิ รอดกลับมาจาก
ทะเลดาวนัก ษัต ร ขอแค่ ผ่านภัยพิ บต ้ ้ไปได้ อาศัย ของวิเศษ
ั ิค รังนี
อย่ า งดีบ นตัว เขาเอง ก็ คุ ม้ ค่ า ที่ จะอยู่ ใ นกฎกติก า ทุ ก สิ่งที่ เสีย ไป
ล้วนนากลับคืนมาได้
้
ตอนนี เขาแค้ ่ ยนนิ ดหน่ อยที่เอาหินผลึกไขมันเพลิง
นเยารัวเซี
่ อง ถ้าไม่ทาแบบนั้น ตัวเขาเองคงอุดส่วนทีขาดไปได้
ไปครึงกล่ ่ มาก
แต่จนใจทีน่ ากลับมาไม่ได้ง่ายๆ ต่อให้นากลับมาได้แต่ก็ไม่ทา
่ ยนหลอมสร ้างของวิเศษให้อีก
กลับไปตัวเองยังต้องขอให้เยารัวเซี
ถ้าคานวณตามราคาในท้องตลาด ค่าแรงที่จา้ งตาเฒ่าหลอมของ
วิเศษก็ไม่ใช่จานวนน้อยๆ โดยเฉพาะของวิเศษทียิ ่ งมี
่ ระดับสูง ถ้าจะ
้
เทียบกันขึนมาจริ งๆ ตัวเองคงขอจ่ายในราคาถูกไม่ได้เหมือนกัน
เมื่อเห็ นเขาเงียบไม่พู ด อะไร ท่ านหลัว ก็ถ ามหยั่งเชิงว่า "น้อง
เหมียว มีปัญหาตรงไหนหรือเปล่า?"
้ ่ ก าลัง ครุ น
เหมีย วอีที ่ คิ ด ว่ า ตัว เองมีอะไรที่ ยังขายได้อีก ได้ส ติ
กลับ มา หัวเราะแห้งๆ แล้วจู่ๆ ก็ห ยิบ ไหสุราออกมา ส่งไปตรงหน้า
่ ว ลองชิมดูส"ิ
ท่านหลัว "พีหลั
้
"เอ่อ..." ท่านหลัวฝื นยิมพร ้อมผลักออกไป "น้องเหมียว ตอนนี ้
่ รา เดียวกลั
ไม่ใช่เวลาดืมสุ ๋ ่ ยงั ไม่สาย คุยเรืองหลั
บไปค่อยดืมก็ ่ กกัน
ก่อนเถอะ"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ว เราะ "ให้พี่ หลัว ดื่ มสุ ร าก็ เป็ นการคุ ย เรืองหลั
เหมี ย วอี หั ่ ก นี่
ั้ ของขา้ มีมูลค่าเท่าไร"
แหละ ดูว่าสุราชนดี
"หา!" ท่านหลัวตกตะลึงอ้าปากค้าง
้ ดไหแลว้ เชิญให้เขาชิม
เหมียวอีเปิ
กลิ่นหอมประโลมใจราวกับดอกไม้สมุ นไพรลอยขึนมา ้ ท่ า น
้
หลัวตาเป็ นประกาย พอกระดกนิ วใช ้อิทธิฤ ทธิ ์ น้าสุราใสสายหนึ่ ง
จากในไหก็พุ่งมาอยู่ในปากเขา
้
หลัง จากกลืนลงท้องและหลับ ตาลิมรสแล ว้ ท่ า นกลัว ก็ ลืมตา
ั้ !"
อุทานว่า "สุราชนดี
้ ด ด้ว ยตาเป็ นประกายว่ า "ท่ า นหลัว ว่ า มัน มี มูล ค่ า
เหมีย วอีพู
เท่าไร?"
"เอ่อ…" ท่านหลัวยักไหล่พู ดว่า "แม้สุรานี จะเป็ ้ ั้ แต่
นสุราช นดี
ข า้ ดื่มไม่ เก่ ง ไม่ ค่ อยเข า้ ใจเรืองพวกนี
่ ้ ข า้ พู ด ตรงๆ เลยนะ นี่ เป็ น
้
ครังแรกที ่
เจอคนมาขายสุ ราให้ขา้ "
้ ดอย่างอับอายว่า
ตัวเองจนแทบแย่จงึ ไม่มีทางเลือก เหมียวอีพู
"ท่านบอกราคามาเถอะ"
ท่านหลัวเองก็ไม่รู ้ว่าจะทาอย่างไรกับเขาดี ดูออกว่าเขากาลัง
ประสบความล าบาก ในฐานะที่ เป็ นลู ก ค้า รายใหญ่ ท่ า นหลัว จึง
แสดงท่ า ที ที่ ไม่ ท าให้เขาขุ่น เคื อ งใจ ถอนหายใจและพู ด ว่ า "ไม่
ทราบว่าน้องเหมียวมีสุราชนดี ั้ แบบนี กี ้ ไห?"
่

เหมียวอียื้ นนิ
่ วออกมานิ
้ ้
วหนึ ่ ง "หนึ่ งหมืนกว่
่ าไห"
https://novel-lk.blogspot.com/
 "เอ่อ..." จานวนไม่นอ้ ยจริงๆ ท่านหลัวส่ายหน้าพร ้อมพู ดด้วย
้ นขม
รอยยิมขื ่ "น้องเหมียว ขา้ สามารถใช ้เส้นสายส่วนตัวขอให้ผู ้
อาวุโสคนหนึ่ งจากสมาคมร ้านค้าวินิจฉัยราคาให้ แต่ขา้ แนะนาว่า
ท่านอย่าหวังมากเกินไปนะ"

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 302 ข่าวดีเหนื อความคาดหมาย

ความหมายในค าพู ด ช ด ั เจนมาก 'ของที่ ไม่ มีมู ล ค่ า สมาคม

ร ้านค้าไม่จาเป็ นต้องส่งคนมาจากที่ไกลๆ ดังนั้นขา้ ถึงได้อาศัยเสน ้
สายส่ ว นตัว หาผู อ้ าวุ โ สมาวินิ จ ฉั ย ราคาให้ นี่ เป็ นการช่ว ยเหลื อ
ส่วนตัวของขา้ '
้ มหมัด คารวะ "เช่นนั้ นก็ ร บกวนพี่ หลัว
"ข า้ เข า้ ใจ" เหมีย วอีกุ
ด้วย"
่ นึ่ ง อยากถามเหมีย วอีว่้ า คิด จะท าอะไร
หลัว ผิงอึก อัก อยู่ ค รูห
ไหสี ด าผลึ ก มากมายขนาดนั้ นต้อ งการจะหลอมสร ้างของวิเศษ
แน่ นอน นอกจากสิ่งนี ้แล ว้ ยัง จะท าอะไรได้อี ก ? บวกกับ กฎของ
สมาคมร ้านค้า คือทาการค้าขายอย่างเดียว ไม่สืบเรืองส่ ่ วนตัวของ
ลูก ค้า และไม่ ส ามารถเปิ ดเผยเรืองส่ ่ ว นตัว ของลู ก ค้า ด้ว ย เขาจึง
กลืนคาพูดลงท้องไป
"ขา้ ออกไปบอกขา้ งนอกสักหน่ อย ให้ผูอ้ าวุโสหลิว ไปหาคน
มา" หลัวผิงลงจากเตียงศิลา
้ บของแลว้ เดินออกจากห้องสมาธิดว้ ยกัน
เหมียวอีเก็
ด้า นนอกฟ้ ามื ด แล้ว เชีย นเอ๋ อ ร ์และเสวี่ยเอ๋ อ ร ์เฝ้ าอยู่ ป ระตู
ทางเขา้ ห้องสมาธิตามคาสั่ง เหวินฟางยังไม่ไปไหน ทาให้เหมียวอี ้
พูด ไม่ออกนิ ดหน่ อย อย่าบอกนะว่าผูห ้ งคิดอยากจะพัก
้ ญิงคนนี ยั

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ่ ด้วย? จะไล่เจ ้าตัวไปก็คงไม่ดี ถึงอย่างไรเจ ้าตัวก็อยู่ทจวนหนาน
ทีนี ่ี
เสวียน ต่อไปอาจจะมีเรืองให้่ นางช่วยเหลือก็ได้
"ผูอ้ าวุโสหลิว!" หลัวผิงกุมหมัดคารวะ เดินไปขา้ งๆ ชายชราที่
พามาด้วย ชายชราพยักหน้าเงียบๆ ดูออกว่าหลัวผิงถ่ายทอดเสียง
ใหเ้ ขา
ชายชรากา้ วยาวเดินออกไปจากห้องนั้ น พอมาถึงกลางลาน
้ าไป
บา้ น ตัวก็กลายเป็ นลาแสงพุ่งขึนฟ้
้ นกลับ ไปสั่งให้เชีย นเอ๋ อร ์เตรีย มจัด เลียง
เหมีย วอีหั ้ การเลียง
้
่ ขาดไม่
ต้อนรับหลัวผิงด้วยไมตรีเป็ นสิงที ่ ได้
้
หลังจากเตรีย มจัดเลียงเสร็ จแลว้ เหมียวอีก็้ รู ้สึกว่าไม่เหมาะที่
้
จะทิงเหวิ นฟางไว ้ ถึงอย่างไรก็เป็ นแขก เขาจึงเชิญนางมาร่วมงาน
้ วยกัน แต่คาดไม่ถึงว่าเหวินฟางเหมือนอยากหลบเลียงหลั
เลียงด้ ่ ว
ผิ ง นางปฏิ เสธโดยให้เหตุ ผ ลว่ า รู ้สึ ก เกรงใจที่ ต้อ งให้เชีย นเอ๋ อ ร ์
่ อร ์ปรนนิ บต
เสวียเอ๋ ั น ้
ิ างเวลาเขา้ ร่วมงานเลียง
้ อ าชี พ เดิ ม อยู่ ใ นตล าด เคยท าการค้า ข ายมา
เหมี ย วอี มี
เหมือนกัน มีหรือที่จะดูไม่ออกว่าเหวินฟางไม่อยากให้ห ลัวผิงรู ้ถึง
สถานะเพื่ อนร่ว มอาชีพ อย่ างนาง พอเปิ ดเผยตัว หลัว ผิงต้องเดา
ออกแน่ ว่าเหวินฟางมาแย่งลูกค้า อาจจะทาใหข ้ ่น
ุ เคืองใจได้
้
ไม่ เข า้ ร่ว มงานเลี ยงก็ ไม่ เป็ นอะไร เหวิ น ฟางเองก็ ม องออก
การค้าขายที่สามารถท าให้ห ลัวผิงพัก อยู่ที่นี่ ได้ ก็ อธิบายชดั เจน
แล้วว่าจานวนการค้าขายไม่ใช่นอ้ ย

https://novel-lk.blogspot.com/
 สิ่ งนี ้ ท าให้เหวิ น ฟ างแอบเสี ย ใจที ห ลั ง นึ กไม่ ถึ ง ว่ า ประมุ ข
ขุนเขาเล็กๆ คนหนึ่ งก็เป็ นลูกค้ารายใหญ่ได้เหมือนกัน เหมือนจะดู
ถูก ประมุ ข ขุนเขาพวกนี ้ไม่ ได้ซะแล้ว นางก าลัง คุรน ่ คิดว่า กลับไป
นางควรจะไปคานับ ประมุ ขขุนเขาทุกคนของจวนหนานเสวียนสัก
รอบดีไหม…
หลัว ผิ ง พัก อยู่ ท่ี เขาเจินไห่
้ ห นึ่ งวัน ได้รบ
ั การดู แ ลดี ก ว่ า เหวิ
้
นฟางมาก เหมีย วอีพาเขาเดิ นชมทิว ทัศ น์งดงามของโลกมนุ ษ ย ์
้ ดว้ ยตัวเอง
รอบๆ เขาเจินไห่
จนกระทั่งช่วงค่าของวันถัดมา ทีขอบฟ้
่ าก็มีแสงสีแดงสองสาย
่
วาดผ่านความมืดยามราตรี มาตกลงทีเขาเจิ ้
นไห่
ชายชราที่จากไปก่อนหน้านี พาชายชราผมและเคราสี
้ ขาวมา
ด้วยคนหนึ่ ง จมูกสีแดงเหมือนคนเมา หลัวผิงเรียกเขาว่าท่านปู่ ฮวา
การทาการค้าเน้นการรักษาความลับ พวกเขาล้วนเป็ นพ่อค้า
ของสมาคมร ้านค้า ไม่ได้พู ดอะไรต่อหน้าคนอืนข ่ า้ งนอก หลัวผิง
้ วยกัน
เชิญท่านปู่ ฮวาเดินเขา้ ไปในห้องสมาธิของเหมียวอีด้
แวบเดียวก็มน
ี ักพรตบงกชแดงโผล่มาอีกคนแล้ว อย่าว่าแต่คน
้
ของเขาเจินไห่ ท่ี แอบตกตะลึง ในใจ แม้แต่ เหวิน ฟางเองก็ ก ระวน
กระวายใจจนสุดจะทน ไม่รู ้ว่าเหมียวอีท้ าการซือขายอะไรกั
้ นแน่
พอทั้งสามคนเข า้ มาในห้องสมาธิและดัน ประตู หิ นปิ ดไว ้ ใน
ที่ สุ ด ท่ า นปู่ ฮวาก็ เอ่ ย ปากแล ว้ "เสี่ยวหลัว ให้ข า้ มาไกลขนาดนี ้
ทาไม?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 "มี สิ น ค้า พิ เศษนิ ด หน่ อยที่ จะขอให้ท่ า นปู่ ฮวาช่ ว ยวิ นิ จ ฉั ย
ประเมินราคาให้" หลัวผิงกุมหมัดคารวะกล่าวด้วยรอยยิม้
"สินค้าพิ เศษเหรอ?" ท่ านปู่ ฮวาพู ดอย่ างประหลาดใจ "เจ า้ ก็
ฝึ กฝนมาจากสมาคมร ้านค้า มีข องอะไรที่ต้องให้ข า้ ช่วยประเมิน
อีก? รีบนาออกมาดู"
หลัวผิงหันมาพยักหน้าให้เหมียวอี ้ บอกใบใ้ ห้นาของออกมา
เหมียวอีน้ าไหสุราออกมาทันที
พอเห็ นสุรา ท่านปู่ ฮวาก็ตาเป็ นประกาย พอรับไหสุรามาไวใ้ น
่
มือแล้ว เปิ ดจุก ออก กลินหอมเย็ นประหลาดราวหิมะก็ โชยออกมา
ทาใหท้ ่านปู่ ฮวาตาเป็ นประกายมาก เขากระดกนิ วใช ้ ้อิทธิฤทธิ ์ น้า
สุราสายหนึ่ งทีใสระยิ
่ บระยับก็เขา้ มาอยู่ในปากเขา
หลังจากนั้นค่อนขา้ งนาน ภายใต้การเพ่งมองของเหมียวอีและ ้
หลัวผิง ท่านปู่ ฮวาที่หรีตาชิ
่ มในที่สุดก็กลืนลูกกระเดือก ส่ายหน้า
่ จริงๆ!"
ช ้าๆ พร ้อมพูดว่า "เป็ นสุราทีดี
พอพู ด จบก็ รบ
ี หยิบ ของจากแหวนเก็ บ สมบัติมาผนึ ก ปากไห
้
เอาไว ้ กอบไวใ้ นมือด้ว ยความรัก ไม่ ย อมวาง พร ้อมทังเดาะลิ ้
นไม่
หยุด
เหมีย วอี ส่้ ง สายตาให้ห ลัว ผิ ง หลัว ผิ ง ยิ มขออภั
้ ย จากนั้ นไอ
แห้งๆ หนึ่ งครังก่
้ อนจะพูดว่า "ท่านปู่ ฮวา ถ้าสมาคมร ้านค้าของเรา
้ รานี ้ ควรจะให้ราคาเท่าไรจึงจะเหมาะสมขอรับ?"
รับซือสุ
"หนึ่ งแสนผลึกทอง!" ท่านปู่ ฮวาตอบ

https://novel-lk.blogspot.com/
 "อะไรนะ?" หลัว ผิง กับ เหมีย วอีอุ้ ท านพร ้อมกัน สุ ร าไหเดี ย ว
ราคาหนึ่ งแสน ไม่ได้ลอ้ เล่นใช่ไหม?
หลัวผิงพู ด ด้ว ยสีห น้าจริงจัง "ท่ านปู่ ฮวา ผู น
้ อ ่
้ ยก าลังคุ ยเรือง
การค้า ท่านอย่าทึกทักเอาเองเพราะความชอบส่วนตัวเชียวนะ!"
"เจา้ เด็กนี่ ! ดูเหมือนตอนที่สมาคมร ้านค้าฝึ กสอน ยังต้องเปิ ด
่ รา
วิชาการชิมสุราให้พ วกเจ า้ ด้ว ยนะ แต่จ ะว่ าไปแล้ว ก็ ใช่ว่ าดืมสุ
ั้ แบบนี มาสอนพวก
นิ ด หน่ อยแล้ว จะสอนกันได้ ลงทุ นใช ้สุ ราช นดี ้
้
เจ ้าเป็ นการสินเปลื ้ เน้นพรสวรรค ์ด้วย
องของจริงๆ แถมของแบบนี ก็
ใช่ว่าใครๆ ก็ฝึกได้"
ท่านปู่ ฮวากลอกตา ตีไหสุราที่อยู่ในมือ "นี่ ไม่ ใช่สุราธรรมดา
แต่เป็ นสุราศักดิสิ์ ทธิ"์
่
พอพู ด จบก็ ห รีตาขบคิ ด "หนวดลืมทุ ก ข แ์ ปดร ้อยปี เห็ ด หิมะ
หนึ่ งพันปี บัว หอมหนึ่ งพัน ปี วัต ถุ ดิบ ที่ นามาหมัก สุ ร านี ้ล ว้ นเป็ น
สมุ นไพรศัก ดิสิ์ ท ธิที์ ่โตเต็มที่ และอย่า งน้อยต้องหมัก ไวใ้ นถ าเป็ ้ น
้
เวลาสองร ้อยปี ขึนไปด้ วย สุร าแบบนี ้ใช่ว่ าทุ ก คนจะสามารถกลั่น
ออกมาได้ สุราที่กลั่นจากสมุนไพรศักดิสิ์ ทธิชนิ ์ ดเดียว รสชาติจ ะ
แห้งเกินไป สุราที่กลั่นจากสมุนไพรศักดิสิ์ ทธิหลายชนิ ์ ด รสชาติก็
ซับ ซ ้อนไปอีก แต่ผูท ้ ี่กลั่นสุ รานี สามารถน
้ ารสชาติและสรรพคุ ณ
ทางยาของสมุนไพรศักดิสิ์ ทธิไม่ ์ กชนิ่ี ดมาไวใ้ นสุราได้อย่างนุ่ มนวล
ดังนั้นมันจึงมีคุณภาพสูงโดยธรรมชาติ เป็ นยอดฝี มือแห่งการกลั่น
สุราหยกทีแท้่ จริง! มิน่าล่ะคนคนนี ถึ ้ งนาสมุนไพรศักดิสิ์ ทธิมากลั
์ ่น
สุ ราได้อย่ า งไม่ เสีย ดาย ไม่ เพี ย งแค่ ไม่ เปลืองสรรพคุ ณ ทางยาใน
สมุนไพรศักดิสิ์ ทธิ ์ เมือดื่ มรวมกั
่ ่
นกลับสามารถช่วยเรืองการฝึ กฝน

https://novel-lk.blogspot.com/
ได้ห ลายเท่ า ด้ว ยซ า้ สุ ร าช นดี
ั้ แ บบนี ้ราคาหนึ่ งแสนผลึ ก ทองไม่
เกินไปหรอก ขา้ แนะนาว่าหลังจากสมาคมร ้านค้ารับซือสุ ้ รานี ้แล้ว
ยังไม่ ตอ้ งนาออกไปขายต่ อ แต่ ให้วางไว ป ้ ระมู ล ที่สมาคมร ้านค้า
คนที่รู ้เรืองสุ
่ ราย่อมยินดีเสนอราคา คนที่ดืมสุ ่ ราแบบนี ได้้ ลว้ นเป็ น
คนรวย ไม่เสียดายเงินเล็กน้อยนี่ หรอก"
้ บหลัวผิงมองหน้ากันเลิกลั
เหมียวอีกั ่ ่ก เหมียวอีตาเป็
้ นประกาย
ดีใจเหนื อความคาดหมาย ส่วนหลัวผิงงงงัน
่ สติกลับมาจากความดีงามไร ้ขีดจากัด หันหลับ
ท่านปู่ ฮวาทีได้
ไปถามเหมี ย วอี ว่้ า "เจ า้ มี สุ ร าแบบนี ้ กี่ไหล่ ะ ? สุ ร าแบบนี ้ พอเริม
่
ประเมินราคาแล้วยุ่งยาก ไม่สน ้
ู ้ าทังหมดออกมาขายให้ ขา้ คนเดียว
่
ไปเลย ถึงอย่างไรเสียวหลั วก็เชิญขา้ มาเป็ นการส่วนตัว ไม่ได้ผ่าน
่
สมาคมร ้านค้า เรืองราคาพวกเราค่ อยคุยกันส่วนตัวก็ได้"
้ น ที พู ด เสี ย งต่ าว่า "ท่ า นปู่ ฮวา ท่ านล อ้ เล่ น
หลัว ผิง หน้า บึงทั
อะไรน่ ะ? สมาคมร ้านค้าไม่อนุ ญาตใหท้ าการค้าขายส่วนตัว"
้
ถ้าจะพูดอีกอย่างก็คือ 'ถ้าท่านซือไปส่ วนตัว แล้วขา้ จะไปเอา
กาไรส่วนแบ่งจากไหนล่ะ'
"เหอะๆ ล อ้ เล่ น ๆ เดี๋ ยวกลับ ไปข า้ ค่ อ ยใช ร้ าคาภายในของ
้ ได้" ท่ า นปู่ ฮวาหัวเราะเบาๆ มองไปที่เหมีย วอี ้
สมาคมร ้านค้า ซือก็
แล้วถามอีกว่า "มีเท่าไรล่ะ?"
้
เหมียวอีตอบว่ า "หนึ่ งหมืนกว่
่ าไห"
"เท่ า …ไรนะ?" ท่ า นปู่ ฮวาตกตะลึง มาก เบิก ตากว า้ ง แทบจะ
กอดไหสุราในมือไวไ้ ม่ม่นคง
ั
https://novel-lk.blogspot.com/
 ท าให้ห ลัว ผิ ง ตกใจจนยื่ นมือ เข า้ มา สุ ร าไหนี ้ราคาหนึ่ งแสน
ผลึกทองเชียวนะ ถ้าท่านทาหลุดมือแตกก็แย่แน่ ต้องระมัดระวังสิ
"หนึ่ งหมืนกว่
่ าไห" เหมียวอียื้ นยันอีกครัง้
ท่านปู่ ฮวาที่กอดไหสุราเหงือแตกพลั
่ ่กทันที พบว่าเมือครู
่ น ้ ด
่ ี พู
เล่นไปแลว้ จริงๆ หนึ่ งหมืนกว่
่ าไห ตัวเองอยากจะซือทั้ งหมดก็
้ ซอไม่ื้
ไหว เหลือกาลังจริงๆ เดี๋ยวค่อยไปซือจากสมาคมร
้ ้านค้ามาชิมสัก
่
หน่ อยก็พอแล้ว ทีบอกจะซื ้ ท้ งหมดนั
อไว ั้ ้นช่างมันเถอะ

หลัว ผิ ง ขอค าแนะน าอี ก ครัง้ "ท่ า นปู่ ฮวา สุ ร านี ้ข า้ สามารถ
ขอใหส้ มาคมร ้านค้าส่งคนมาประเมินอย่างเป็ นทางการได้เหรอ?"
"ไม่ ตอ้ งห่ วงหรอก" ท่ านปู่ ฮวาพยัก หน้า พู ด "ให้ท างสมาคม
ร ้านค้า ส่ ง อาวุ โ สถงมาอี ก แล้ว กัน " พู ด จบก็ ส่ ง สุ ร าในมื อ คื น ให้
้ างอาลัยอาวรณ์นิดหน่ อย
เหมียวอีอย่
้ ย กได้ว่า ประหลาดใจและดีใจมาก แต่ผลการ
ในใจเหมียวอีเรี
ประเมินสุ ดท้ายยังไม่ ออกมาก็ ยงั ไม่ ก ล้าดีใจเร็วเกินไป กลัวว่า ถึง
ตอนนั้นจะยิงผิ
่ ดหวัง
้
ทังสามออกมาจากห้ อ งสมาธิ หลัว ผิ งไปหาชายชราที่รออยู่
ด้านนอกอีก ครัง้ ถ่า ยทอดเสีย งสั่ง แลว้ ชายชราคนนั้ นก็ ออกจาก
โถงใหญ่แลว้ เหาะออกไปอีกครัง้
พอกลับ มาเหมีย วอีก็ ้ จด ้ บ รองท่า นปู่ ฮวากับ
ั สุ ราอาหารเลียงรั
หลัวผิงอีกครัง้ แต่ ครังนี
้ กลั
้ บไม่ ได้ใช ้สุราศักดิสิ์ ทธิอี์ ก แต่ให้เสวี่ย
ั้ ทท้
เอ๋อร ์ไปนาสุราชนดี ี่ องถินส่
่ งมอบมา

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
พอได้ลิมรสสุ ราหยกของเหมียวอี ้ แลว้ มาดืมสุ ่ ราธรรมดาของ
ท้องถิ่นอีก ส าหรับ ท่ า นปู่ ฮวาแล ว้ ไม่ ต่ า งอะไรกับ การดื่มน้ าซาว
่
ขา้ ว เขาดืมจนส่ ่
ายหน้าอย่างไร ้เรียวแรง
้ วยสีหน้าแปลกใจเล็กน้อย จาได้
หลัวผิงชาเลืองมองเหมียวอีด้
ว่ า ตอนที่ เลี ยงรั
้ บ รองตนก่ อ นหน้ า นี ้ เชิญ ตนดื่ มสุ ร าศัก ดิ สิ์ ท ธิ ์
้ บกลายเป็ นสุราธรรมดาแลว้
ตอนนี กลั
แต่ก็พอเขา้ ใจได้ สุราหนึ่ งไหราคาหนึ่ งแสนผลึกทอง ถ้าดืมส่ ่ ง
เดชผลึกขาวก็หายไปแลว้ หนึ่ งพันลา้ น ถ้าเปลียนเป็่ นตัวเองก็ไม่ทา
เหมือ นกัน ยิ่งไปกว่ า นั้ นเขาก็ ดู อ อกว่ า ตอนนี ้เหมี ย วอีก
้ าลัง ขาด
แคลนเงิน
้
เหมี ย วอี เองก็ โ ดนเขามองจนรู ส้ ึ ก อึ ด อัด นิ ด หน่ อย รู ส้ ึ ก ไม่
สบายใจกับความขีเหนี ้ ยวของตัวเองเหมือนกัน สุดท้ายก็นาสุราที่
้
ให้ท่านปู่ ฮวาชิมก่อนหน้านี ออกมารับรองแขก
ท่ านปู่ ฮวาตื่นตะลึงในความเมตตานิ ด หน่ อย ปฏิเสธซ าๆ ้ ว่ า
"สุ ร านี ้มู ล ค่ า สู ง เกิน ไปจริง ๆ แม้ต าแก่ ค นนี ้จะอยากดื่ม แต่ ถ า้ ดื่ม
่
แล ว้ เรืองนี ้แพร่อ อกไป เกรงว่ า สมาคมร า้ นค้า จะตัด สิ น ว่ า ข า้ รับ
สิ น บน จะสงสัย การค้า ขายครังนี ้ ้ได้ เพื่ อไม่ ใ ห้ส่ ง ผลกระทบต่ อ
ความยุตธิ รรมในการค้าขาย ขา้ ซึงน ้ ้าใจของประมุขขุนเขาแลว้ "

คาพูดนี ท้ าให้หลัวผิงกังวล ตอนที่เหมียวอีน ้ ามาใช ้รับรองเขา

ก่อนหน้านี ้ ก็เหมือนจะใช ้หมดไปแลว้ สองไห หรือพูดได้อก ี อย่างว่า
ตัวเองกินของลูก ค้าไปรวดเดียวสองพันล้านผลึ ก ขาวเหรอ? ถ้า นี่
ไม่ ใ ช่ก ารรับ สิ น บนแล้ว จะเป็ นอะไรล่ ะ ? เหงื่อแตกเลย! หวัง ว่ า ที่
่
ตัวเองดืมไปจะไม่ เป็ นเงินมากมายขนาดนั้นนะ
https://novel-lk.blogspot.com/
 แต่ดว้ ยการเชิญซาๆ ้ ของเหมียวอี ้ ท่านปู่ ฮวาก็ถูมือพร ้อมพู ด
ว่า "ถ้าเช่นนั้นก็สก
ั จอกแลว้ กัน สักจอกเล็กๆ จอกเดียวก็พอแลว้ "
หยิบจอกสุรามาหนึ่ งจอก เทสุราจากไหลงไป แล้วรีบผนึ กปิ ด
ไหสุร าอย่า งรวดเร็ว จากนั้ นก็ ค่อยๆ จิบ ทีล ะคา หรีตาและเดาะลิ
่ ้
น
พูดว่า "ตาเฒ่าหลิวช่างไม่มล ี าภปาก!" ทาท่าทางเหมือนไม่ได้เก็บ
่
เกียวอะไรจากการมาครั ้ ้
งนี
่
ตาเฒ่าหลิวทีเขาพู ดถึงก็คอ ่
ื คนทีมากั ้ ้
บหลัวผิงครังนี
้ ญให้หลัวผิงดืมอี
เหมียวอีเชิ ่ กครัง้ หลัวผิงโบกมือซาๆ้ ดืมไปไม่
่
น้อยแล ว้ ไม่ ก ล า้ ดื่มอีก แล ว้ จากใจจริง ถ้า ดื่มต่ อไปอีก เขาก็ ต อบ
แทนน้าใจราคาแพงขนาดนี ไม่ ้ ไหว...

หนึ่ งวันหลังจากนั้น เป็ นเวลาค่าคืนเช่นกัน ผ่านเวลาเที่ยงคืน

ไปแล้ว มีลาแสงอีก สองสายตกลงที่เขาเจินไห่ ้ ท าเอาคนของเขา
้ ตกตะลึงและสงสัย ทาไมช่วงสองสามวันนี มี
เจินไห่ ้ แต่นักพรตบงกช
แดงไปมาหาสู่ คนที่ประมุ ข ขุนเขาคบค้าด้ว ยเป็ นคนเหล่ านี ้หมด
เลยเหรอ?
่ ่ดูความเคลือนไหวอยู
เหวินฟางทีอยู ่ ่ที่เขาเจินไห่
้ ยิ่งรู ้สึกกระวน
กระวายใจ สามารถทาใหน้ ักพรตบงกชแดงถ่อไปถ่อมาได้ ต้องเป็ น
การค้าขายจานวนมากแน่ นอน!
ั ๆ ว่ าเป็ นลูก ค้า รายใหญ่ ที่
เหวินฟางเสีย ใจแทบแย่ เห็ นอยู่ช ด
อยู่ใ นขอบเขตที่ตัวเองค้า ขาย ตัว เองกลับ ไม่ได้ค วา้ โอกาสไว ้ ให้
่ อยู
คนอืนที ่ ่ไกลได้เปรียบไปแลว้

https://novel-lk.blogspot.com/
 เยารั่วเซีย นที่ หลบอยู่ ใ นถ ้าภู เข าก็ ถู ก รบกวนด้ว ยความ
่
เคลือนไหวของเขาเจิ ้ เช่นกัน ช่วงสองสามวันนี หดหั
นไห่ ้ วอยู่ในถา้
ไม่กล้าออกมา กลัวว่าจะถูกพบ
้ ้มี ผู เ้ ฒ่ า มาที่ ห้อ งสมาธิเพิ่ มอี ก คนแล ว้ แน่ นอนว่ า เป็ น
ครังนี
อาวุโสถงท่านนั้นทีสมาคมร่ ้านค้าแดนเซียนส่งมา
ทั้งสี่ คนอยู่ ใ นห้อ งสมาธิ เป็ นเวลาครึงเดื ่ อ นกว่ า โดยไม่ ไ ด้
ออกมา สุ ร าช นดี ั้ ห มื่นกว่ า ไหต้องค่ อยๆ วินิ จ ฉั ย ทีล ะน้อย เพราะ
้
ไม่ ใช่ว่าสุ ราทังหมดจะกลั ่นออกมาด้วยวัตถุ ดิบที่เหมือนกัน ยิ่งไป
กว่านั้นเจา้ ตัวยังต้องตรวจสอบด้วยว่าเป็ นของแท้หรือเปล่า เจา้ จะ
ใส่น้าลงไปในไหแลว้ ให้เขาซือไปไม่ ้ ได้ แถมยังต้องประเมินราคาที
ละไหด้วย หนึ่ งหมืนกว่่ าไห ไม่ตอ้ งบอกก็รู ้ว่าใช ้เวลาเท่าไร

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 303 จำนวนมหำศำล

ยิ่งพวกเขำใช ้เวลำอยู่ ในห้องสมำธินำน เหวินฟำงที่อยู่ ด ำ้ น

่ิ นทุกข ์ เรียกได้ว่ำแทบจะเป็ นบำ้ แลว้
นอกก็ยงเป็
แม้บรรพบุรุษของนำงจะเป็ นคนทีติ ่ ดตำมปรำชญ ์เซียนมู่ฝำนจ
วิน ไปรบในพิ ภพเหมือนกัน แต่ เป็ นเพรำะฐำนะไม่ สู ง บวกกับ ยุ ค
สมัยในอดีตก็ผ่ำนไปนำนเหลือเกิน จะมีใครจำได้ว่ำบรรพบุรุษของ
นำงเป็ นใคร? ก็ แค่ อำศัย บุญ จำกบรรพบุ รุษ ให้ส ำมำรถท ำงำนที่
สมำคมร ำ้ นค้ำ แดนเซีย นได้ต่ อ ไปเท่ ำ นั้ นเอง ไม่ ไ ด้มี ภู มิ ห ลั ง
่ี
ใหญ่โตอะไร ย่อมไม่มโี อกำสไปอยู่ทสำขำของเมื องใหญ่ๆ อยู่แล้ว
สำขำที่เมืองใหญ่จะได้คลุกคลีกบ ั นักพรตจำนวนมำก จำนวน
กำรค้ำขำยก็ย่อมมำกขึนด้ ้ วย เมื่อจำนวนกำรค้ำขำยมำก กำไรก็
ยิ่งสูงด้วยเช่นกัน ยิ่งทำผลงำนที่สมำคมร ้ำนค้ำ ได้ดี ก็ย่งมี
ิ โอกำส
่
ได้เลือนขั ้
นไปอยู ี่ องใหญ่ โอกำสในกำรเลือนขั
่ทเมื ่ ้ อมมำกกว่ำ
นย่
นำงเพิ่งฝึ กงำนมำจำกสมำคมร ้ำนค้ำ ได้มำอยู่สำขำของจวน
หนำนเสวีย นแค่ ห นึ่ งปี กว่ ำ ในสถำนที่เล็ ก ๆ แบบนี ้ยังไม่ เคยมีท ำ
กำรค้ำใหญ่ กำรค้ำขำยที่เคยผ่ำ นมือมำก็ เป็ นประเภทไปมำหำสู่
้
กันและจัดกำรเรียบร ้อยอย่ำงรวดเร็ว เคยเห็นแบบนี ซะที ่
ไหนกั น
สถำนกำรณ์กำรค้ำขำยที่อยู่ต รงหน้ำ แค่ คิด นำงก็ ไม่ ก ล้ำ จะ
คิด ในนั้ นมีนัก พรตบงกชแดงของสมำคมร ้ำนค้ำ สองคนเชียวนะ
่ อ นกว่ ำ แล ว้
หลบเจรจำอยู่ ด ว้ ยกัน ในห้อ งสมำธิเป็ นเวลำครึงเดื
้
กำรค้ำ ขำยจะใหญ่ โตถึง ขันไหนกั นเชีย ว ถ้ำ เป็ นแค่ ก ำรค้ำ ขำย
https://novel-lk.blogspot.com/
เล็กๆ นักพรตบงกชแดงของสมำคมร ้ำนค้ำจะมีควำมอดทนแบบนี ้
ได้อย่ำงไร!
พลำดกำรค้ำ ขำยที่ใหญ่ ข นำดนี ้ในขอบเขตที่ตัว เองด ำเนิ น
กิ จ กำร แถมยัง พ ลำดให้ก ับ คนที่ ตัว เองเรีย กว่ ำ 'พี่ ชำย' ด้ว ย
อธิบำยให้ชดั ก็คอ ้ั
ื ตัวเองไม่ตงใจท ำงำนมำกพอ หน้ำยังบำงเกินไป
หน่ อย นำงคิดถึงขนำดอยำกผูกคอตำยแล้ว
้
ตอนนี ประจบคนข ำ้ งกำยเหมียวอีก็้ ไม่ทน
ั แลว้
่ อร ์เฝ้ ำอยู่ ต รงทำงเข ำ้ ห้องสมำธิต ลอด ไม่
เชีย นเอ๋ อร ์ เสวียเอ๋
อนุ ญำตใหใ้ ครเขำ้ ใกล้ ที่นอกประตูใหญ่ ยงั จัดให้เถีย นชิงเฟิ งและ
พวกอีกสำมคนเฝ้ ำอยู่ดว้ ย นอกจำกผูอ้ ำวุโสหลิวคนนั้นทีสำมำรถ ่
เข ำ้ ออกโถงรับ แขกได้อ ย่ ำ งอิ ส ระ ก็ เรีย กได้ว่ ำ พิ ท ัก ษ์ร กั ษำได้
เข ม ้ งวดมำก เหวิน ฟำงท ำได้เพี ย งเดิ น ไปเดิ น มำอยู่ ข ำ้ งนอกใน
ฐำนะแขกคนหนึ่ ง ไม่มท ี ำงเขำ้ ใกลไ้ ด้เลย
ในห้องสมำธิ ท่ำนปู่ ฮวำและอำวุโสถงชิมสุรำเลิศรสไปหนึ่ งจิบ
เล็ กๆ แลว้ ก็บ ว้ นปำกเพื่อไม่ให้ส่ งผลกระทบต่ อกำรชิมประเมินไห
ถัดไป เรียกได้ว่ำลำบำกสุดๆ
รสชำติของกำรจิบสุรำคำจิบน้ำคำนั้นยำกจะรับไหว แต่สุรำนี ้
้
เป็ นสุรำหยกจริงๆ สำมำรถลิมรสสุ รำหยกได้หลำยชนิ ดขนำดนี ใน ้
รวดเดี ย ว โอกำสแบบนี ้ ใช่ ว่ ำ จะมี ก ัน ทุ ก คน ทั้งสองเรีย กได้ว่ ำ
ล ำบำกแต่ ก็ มี ค วำมสุ ข ขณะที่ ถู ก ทรมำนก็ ส มัค รใจอย่ ำ งเต็ ม ที่
เช่นกัน

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
สำหรับทังสอง รสชำติทอยู ี่ ่ในนั้นเป็ นสิงที
่ ่คนนอกจินตนำกำร
ไม่ ถึ ง จริง ๆ ทั้งสองนั บ ว่ ำ เข ำ้ ใจอย่ ำ งลึ ก ซึงแล
้ ว้ ถึ ง ค ำว่ ำ 'สร ำ้ ง
ควำมสุขบนควำมทุกข ์'!
เพื่อหลีก เลียงไม่
่ ให้เกิด กำรท ำลำยรสชำติและสรรพคุณของ
สุรำแต่ละไห จึงเจำะรูเล็ก ๆ ที่ปำกไห ดูด สุรำหยกเล็ กน้อยออกมำ
จำกไหอย่ำงรวดเร็ว จำกนั้นก็รบ ี ปิ ดผนึ กไห ประทับตรำตรวจสอบ
ของสมำคมร ้ำนค้ำไวบ้ นปำกผนึ ก ทังสองถึ้ ่ มประเมิน
งจะเริมชิ
้
ทังสองเป็ นสุ ดยอดของนั ก ชิมสุร ำจริง ๆ ในกำรชิมแต่ ละชนิ ด
ล ว้ นรำยงำนออกมำได้ว่ ำ สมุ น ไพรศัก ดิ สิ์ ท ธิที
์ ่ อยู่ ใ นสุ ร ำกลั่นมี
อะไรบ้ำง อำยุกำรหมักกีปี่ จำกนั้นก็กำหนดรำคำ
่ อแผ่นหยกก็รบ
หลัวผิงทีถื ี จดรำคำลงไป จำกนั้นก็นำสุรำที่ชิม
ิ ย่ำงรวดเร็ว ส่วนเหมียวอีก็้
ประเมินแล้วเก็บเขำ้ ในแหวนเก็บสมบัตอ
วำงไหสุรำอีกไหตรงหน้ำท่ำนปู่ ฮวำและอำวุโสถง
ั ผ่อนเป็ นเวลำสิบกว่ ำวัน จิตใจของเหมียวอียั้ งตืนเต้
ไม่ได้พก ่ น
คึกคักเหมือนเดิม
้ นกัน ครังนี
หลัวผิงก็เป็ นแบบนี เช่ ้ เจอกำรค้
้ ำขำยใหญ่แลว้ จริงๆ
จะไม่มช
ี วี ต
ิ ชีวำได้อย่ำงไร
้ คนชิ
ทังสี ่ มประเมินสุรำอย่ำงรวดเร็วโดยใช ้เวลำแทบจะห้ำร ้อย
ไหต่ อวัน ประมำณยี่สิบ กว่ ำ วันหลังจำกนั้ น ในที่สุ ด ก็ ช ม
ิ ประเมิ น
่
สุรำหมืนกว่ ำไหเสร็จหมดแลว้
้ อย่ำงรวดเร็ว
หลัวผิงคำนวณรำคำรวมซำๆ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ท่ำนปู่ ฮวำกับอำวุโสถงที่ถอนหำยใจเฮือกใหญ่ ก็ ส่ำยหน้ำ ให้
กัน ทำสีหน้ำเหมือนรู ้สึกเหลือเชือ่
"ไม่ มี ท ำงจิน ตนำกำรได้เลยจริง ๆ สมุ น ไพรศัก ดิ สิ์ ท ธิหลำย
์
อย่ำงกลั่นสุรำหยกออกมำได้หลำยประเภทขนำดนี ้ ตังแต่ ้ เกิดมำนี่
้
เป็ นครังแรกที ่ ำ้ ได้เห็น" อำวุโสถงส่ำยหน้ำและถอนหำยใจ
ข
ท่ ำ นปู่ ฮวำพึม พ ำเช่น กันว่ ำ "ใครว่ ำ ไม่ ใช่ล่ ะ อำวุ โสถง ท่ ำ น
ค้น พ บ หรือ ยั ง สมุ น ไพ รศั ก ดิ สิ์ ท ธิ ที
์ ่ กลั่ นสุ ร ำเหล่ ำ นี ้ แทบ จะ
ครอบคลุมสมุนไพรศักดิสิ์ ทธิชนิ ์ ดต่ำงๆ ที่พวกเรำรู ้จักหมดแล ว้ ถึง
ขนำดว่ำ มีบ ำงชนิ ด ที่พบได้เฉพำะสถำนที่อันตรำยของทะเลดำว
นัก ษัต รเท่ ำนั้ น แล ว้ ยังมีพืช ทะเลลึก หำยำกที่มีอยู่เฉพำะที่อำณำ
เขตของยอดฝี มอ ื ปี ศำจในทะเลลึกเท่ำนั้น ช่ำงมหัศจรรย ์จริงๆ!"
้ ยน
เหมียวอีได้ ้ ว้ รู ้สึกกินปูนร ้อนท้องนิ ดหน่ อย เขำก็
ิ คำพูดนี แล
แค่ ฆ่ ำ และปล้นของพวกนี ้มำจำกทะเลดำวนั ก ษัต ร และหยวนไค
ซำนกับปี ้โหยวโปเป็ นพี่น้องร่วมสำบำนกันด้วย คำดว่ำพืชหำยำก
้
ใต้ทะเลลึกพวกนี คงหำได้ ไม่ลำบำกเท่ำไร
อำวุโสถงพยักหน้ำ "ชนิ ด ของสมุ นไพรศักดิสิ์ ท ธิที์ ่รวมอยู่ใ น
สุร ำหมื่นกว่ำ ไหนี ้ช่ำงน่ ำ ทึ่งจริงๆ ช่ำงน่ ำ ทึ่ง ตำแก่ อย่ ำ งข ำ้ อยู่ มำ
นำนขนำดนี ้ นึ ก ไม่ ออกจริงๆ ว่ ำคนแบบไหนที่ใช ้ควำมพยำยำม
มำกมำยเพือท่ ำของทีถู ่ กปำกเหล่ำนี ได้้ ”
้
จู่ๆ ทังสองก็ ้ ้อมกันทันที "ประมุขขุนเขำเหมียว
ถำมเหมียวอีพร
ท่ำนกลั่นเองหมดนี่ เลยเหรอ?"
้ วเรำะแห้งๆ สองที "เป็ นเรืองส่
เหมียวอีหั ่ วนตัวน่ ะ"

https://novel-lk.blogspot.com/
 "อ่อ…" อำวุโสถงกับท่ำนปู่ ฮวำแสร ้งทำเหมือนไม่เคยถำมอะไร
มำก่ อ นทัน ที เป็ นกฎสมำคมร ้ำนค้ำ พวกเขำไม่ ค วรถำมเรือง ่
ส่วนตัวของลูกค้ำจริงๆ และไม่สำมำรถเปิ ดเผยควำมลับของลูกค้ำ
ด้วย
"ของพวกนี ้มี มู ล ค่ ำ ไม่ น้อ ยเลยนะ" ท่ ำ นปู่ ฮวำช ำเลื อ งมอง
เหมียวอี ้ เดำะลินแล
้ ว้ พู ดว่ำ "อย่ำงน้อยต้องเกินแปดร ้อยลำ้ นผลึก
้
ทองล่ะมัง?"
้ ได้ดีใจกับ สิ่งนั้น กลับ ท ำสีหน้ำบู ด บึง้
ใครจะคิดว่ ำเหมีย วอีไม่
อย่ำงรวดเร็ว พลันด่ำว่ำ "ตำแก่เวรเอ๊ย!"
้ นที มองเขำอย่ ำงงุ นงง ตรงนี ้
"..." อำวุโสถงกับ ท่ำนปู่ ฮวำอึงทั
่
คนทีสำมำมำรถเป็ น 'ตำแก่' ได้มแี ค่พวกเขำสองคน
้
"หำ!" หลัวผิงเงยหน้ำขึนมำด้
วยควำมตกใจ
เหมี ย วอี อึ้ งไป
้ รีบ โบกมือ แล ว้ หัว เรำะแห้ง ๆ "ผู อ้ ำวุ โ สทั้งสอง
ท่ ำนเข ำ้ ใจผิด แล้ว ข ำ้ ไม่ ได้พู ด ถึงพวกท่ ำน ข ำ้ ก ำลัง ด่ ำคนที่ มัน
ขโมยเหลำ้ ขำ้ ไปดืม" ่

ไม่ มีคนที่ขโมยเหลำ้ หรอก เป็ นแค่ข อ้ อ้ำงเท่ำนั้น คนที่เอำแต่

อำศัยขอเหลำ้ จำกเขำไปดื่มมีอยู่ ค นเดียว นอกจำกเยำรัวเซี ่ ย นก็
ไม่มใี ครแล้ว
ตอนแรกเหมียวอีเพี ้ ยงแค่ให้เชียนเอ๋อร ์และเสวียเอ๋
่ อร ์ไปส่งสุรำ
ให้ห นึ่ งไหในบำงครัง้ จำกนั้ นเยำรัวเซี
่ ย นดื่มแล ว้ ติ ด บ่ อ ยครังก็
้
กดดันให้สองสำวมำอ้อนวอนขอเหมียวอี ้ และเมื่อก่อนเหมียวอีก็้ รู ้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ รำนี แล
แค่ว่ำดืมสุ ้ ว้ ช่วยเรืองวรยุ
่ ่
ทธ ์ แม้จะมีค่ำ แต่ก็ไม่เห็ นเป็ นเรือง
สำคัญอะไรนัก
่
เขำจะไปรู ้ทีไหนกั ้ มูลค่ำมำกขนำดนี ้ ถ้ำรู ้ก็คง
นว่ำสุรำเหล่ำนี มี
ไม่ใหแ้ น่ นอน!
้ ่เยำรัวเซี
หลำยปี มำนี ที ่ ยนอยู่กบ ื่
ั เขำ ถ้ำนับดูเผินๆ ก็ดมไปแล ว้
สำมพันกว่ำไห!
สุรำสำมพันกว่ำไหต้องขำยได้กรี่ ้อยลำ้ นผลึกทองกัน! เหมียว
้ ด ๆ ดู แล ว้ ปวดใจจนตัว สั่น คิ ด อยำกจะมัด เยำรัวเซี
อีคิ ่ ย นไว แ้ ล ว้
บังคับใหอ้ ำเจียนออกมำ แต่น่ ันเป็ นเรืองที
่ ่เป็ นไปไม่ได้ คทำวิเศษที่
อยู่ในมือเขำไม่ใช่เล่นๆ
่
ยัง มี อี ก เรืองที ่ ท ำให้เหมี ย วอี ปวดใจเช่
้ น กัน ถ้ำ รู ้แต่ แ รกว่ ำ
ประมุขค่ำยเจ็ดสิบสองคนทีทะเลดำวนั ่ กษัตรเก่งขนำดนี ้ ตอนนั้นก็
คงไม่ฆ่ำพวกเขำหรอก จับมำกลั่นสุรำหำเงินให้ตวั เองให้หมดคงจะ
ดี
่
แต่ เรืองนี ้ก็ ท ำได้แค่ เสีย ใจที ห ลัง เขำเองก็ รู ้ว่ ำ จับ มัด กลับ มำ
่
เป็ นเรืองเพ อ้ ฝั น ถึงตอนนั้นจะเอำตัวรอดมัดพวกเขำกลับ มำกลั่น
สุ รำได้ แต่ เขำก็ ไม่ มีค วำมสำมำรถจะหำวัต ถุ ดิบ ในกำรกลั่นสุ ร ำ
ศัก ดิสิ์ ท ธิมำได้
์ ท ำได้เพี ยงทอดถอนใจด้ว ยควำมหดหู่ ฆ่ ำ ปี ศำจ
พวกนั้นหมดแลว้ ก็อดเสียดำยไม่ได้ ต่อไปอยำกจะเจออีกก็คงยำก
แล้ว!
้ นึ ก ไม่ ถึง สุ รำหมื่นกว่ ำ ไหที่ ก่ อ น
แต่ ต่ อ ให้นอนฝั นเหมีย วอี ก็
้ กว่ำไร ้มูลค่ำที่สุดในบรรดำของทีเก็
หน้ำนี นึ ่ บสะสมไว ้ กลับเป็ นของ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ มูลค่ำที่สุดนอกเหนื อจำกสมุนไพรเซียนซิงหัวต้นนั้น เหลือเชือ่
ทีมี
เกินไปแล้ว
้
ถ้ำรู ้แต่ แรก เขำคงท ำของวิเศษดีๆ ออกมำสักชุดตังนำนแล ว้
้
ไปฆ่ำสงเซียวตังนำนแล ่ นตรำยที่จวนเฟื่ องฟู
ว้ ไม่ตอ้ งถ่อไปเสียงอั
หรอก
"น้องเหมีย ว เจำ้ ท ำข ำ้ แย่ แล้ว " หลัว ผิงพลันจ อ้ งแผ่ นหยกใน
มือพร ้อมพูดอย่ำงกลืนไม่เขำ้ คำยไม่ออกว่ำ "ต้องนับอีกรอบ"
เหมียวอีอึ้ งไป
้ จำกนั้นก็ได้สติกลับมำ ประโยค ‘ตำแก่เวรเอ๊ย’
ที่ตัว เองพู ด ไปรบกวนกำรนั บ เลขของหลัว ผิ ง แล ว้ จึง รีบ กุ มหมัด
คำรวะขอโทษ
ท่ ำนปู่ ฮวำใช ้ฝ่ ำมือตบที่หลัง หัวของหลัว ผิง "จ ำนวนกำรค้ำ
้ ใช่นอ
ขำยนี ไม่ ้ ยๆ เจำ้ เด็กนี่ มัวเหม่อเพ อ้ ฝั นอะไรอยู่น่ะสิ ใหเ้ จำ้ นั บ
ใหม่อก
ี รอบจะเป็ นไรไป?"
ดูออกว่ ำควำมสัมพันธ ์ของทังสองฝ่ ้ ำยค่ อนข ำ้ งดี ไม่เช่นนั้ น
หลัว ผิ ง คงไม่ มี ท ำงใช ค้ วำมสัม พัน ธ ส์ ่ ว นตัว ขอให้เจ ำ้ ตัว มำไกล
ขนำดนี ้ ถึง อย่ ำ งไรเมื่อก่ อนก็ ไม่ เข ำ้ ใจเรืองสุ
่ รำพวกนี ้เลยสัก นิ ด
ถ้ำควำมสัมพันธ ์ไม่ดี นักพรตบงกชแดงทีสง่ ่ ำผ่ำเผยอย่ำงเขำคงไม่
่
ถ่อมำเทียวนี ้
โดยไร ้เหตุผล
่
ทำไมเหวินฟำงถึงได้ทำงำนในสำขำเล็กๆ ทีจวนหนำนเสวี ยน
่
แต่หลัวผิงกลับได้ทำงำนทีสมำคมร ้ำนค้ำในเมืองหลวง?
แค่ คิ ด ก็ รู ถ
้ ึ ง เห ตุ ผ ล อย่ ำ งแรก คื อ ภู มิ ห ลั ง และเครือ ข่ ำ ย
ควำมสัมพันธ ์ของทังสองต่ ้ ำงกันแน่ อน
https://novel-lk.blogspot.com/
 ถ้ำพูดจำกอีกด้ำนหนึ่ ง เหมียวอีท
้ ำถูกแลว้ ทีไปหำหลั
่ วผิงแทน
้
เหวินฟำง ถ้ำหำกไปหำเหวินฟำง กำรซือขำยเหล ้
ำ้ นี อำจจะท ำไม่
สำเร็จก็ได้
โดนตบไปหนึ่ งฝ่ ำมื อ หลัว ผิ ง เองก็ ไ ม่ ไ ด้ส ะทกสะท้ำ นอะไร
้
ยิงฟันยิมและก ้มหน้ำตรวจนับผลลัพธ ์ก่อนหน้ำนี ซ ้ ำอี
้ ก

หลังจำกยืนยันเสร็จ เรียบร ้อย หลัวผิงก็ ถอนหำยใจยำวเฮือก

หนึ่ ง จ อ้ งเหมี ย วอีพร
้ ้อมพู ด อย่ ำ งฮึก เหิ มว่ ำ "น้อ งเหมีย ว จ ำนวน
้
ทังหมดคื อแปดร ้อยหกสิบเจ็ดลำ้ นหนึ่ งแสนหนึ่ งหมื่น ท่ำนลองดูให้
แน่ ใจสักหน่ อย"
นี่ ไม่ใช่เงินน้อยๆ ย่อมต้องดูใหแ้ น่ ใจอยู่แล้ว เมื่อครูน ้ ยวอีก็้
่ ี เหมี
นับเองเหมือนกัน พอชำยชรำสองคนให้รำคำมำหนึ่ งไห เขำก็นับ
เพิ่มไป แม้จ ะไม่ได้ต รวจนั บ ซำเหมื
้ อนหลัวผิง แต่ จำนวนที่ทังสอง ้
ฝ่ ำยนับก็ยงั ตรงกัน
แม้จำนวนจะมหำศำล แต่เหมียวอีดี ้ ใจไม่ออกเลยสักนิ ด ตอน
แรกได้ยินว่ำหนึ่ งไหขำยได้หนึ่ งแสนผลึกทอง ตัวเองลองนับดูลวกๆ
ก็นึกว่ำจะเกินหนึ่ งพันลำ้ นผลึกทอง
ใครจะไปคิด ว่ ำวัต ถุ ดิบ ปริมำณและอำยุ ก ำรกลั่นของสุ รำจะ
ส่งผลกระทบต่อรำคำ ไม่น่ำเชือว่ ่ ำไหที่รำคำสูงสุดจะสูงถึงหนึ่ งลำ้ น
ห้ำแสนผลึกทอง ทำให้เหมียวอีตกตะลึ้ งจริงๆ ไหที่รำคำต่ำสุดกลับ
รำคำแค่ ห นึ่ งหมื่นผลึกทอง พอลองนับ รวมกันแลว้ สุ รำหยกหมื่น
ิ รำคำมำได้อย่ำงนี ้
กว่ำไหก็คด
้
แท้จริงแลว้ รำคำนี เหมำะสมหรื อไม่เขำเองก็ไม่รู ้ เพรำะเขำชิม
้ หรือไม่ดี รู ้เพียงว่ำอร่อย บวกกับของสิงนี
รสไม่ออกว่ำสุรำเหล่ำนี ดี ่ ้
https://novel-lk.blogspot.com/
ไม่ส ำมำรถเทีย บดู รำคำได้เหมื อนกับ สิ่งของอย่ ำงอื่นของสมำคม
ร ้ำนค้ำ ดังนั้ นในด้ำนรำคำมีเพียงท่ำ นปู่ ฮวำและอำวุโสถงที่เป็ นผู ้
ตัด สิ น ใจ จะดี ห รือ ไม่ ดี เจ ำ้ ตัว ก็ เป็ นผู ต
้ ัด สิ น ใจ เขำเองไม่ รู ้อะไร
้ น้
ทังสิ
ชำยชรำสองคนนี ก็ ้ พูดไวช ่
้ ดั เจนแลว้ รำคำทีพวกเขำเสนอไม่
้
ฆ่ำเหมียวอีหรอก ่ อและชือเสี
สมำคมร ้ำนค้ำยังมีควำมน่ ำเชือถื ่ ยงนี ้
อยู่ แต่ สมำคมร ้ำนค้ำต้องมีผลก ำไรด้ว ยแน่ นอน แถมชิมประเมิน
สุรำมำกมำยขนำดนี ้ภำยในรวดเดียว พอดืมของดี ่ มำเยอะแล ว้ ไป
ชิมประเมินสุรำที่ด้อยกว่ำนิ ดหน่ อย ต้องส่งผลกระทบต่อรำคำของ
่ อยกว่ำอยู่แลว้ ไม่ค่อยยุตธิ รรมเท่ำไร
สุรำทีด้
ี ำงให้รำคำที่เป็ นธรรมกับของสิงนี
แต่ก็ไม่มท ่ ได้
้ จริงๆ ย่อมเป็ น
เพรำะไมมีอะไรให้เทียบเคียง และในภำยหลังสมำคมร ้ำนค้ำก็ไม่ มี
ทำงคำดเดำได้ว่ ำจะขำยออกไปได้เงินเท่ ำไรกันแน่ ทังสองท้ ำได้
เพีย งตีรำคำออกมำภำยใต้ส ถำนกำรณ์ที่รับ ประกันได้ว่ำ สมำคม
ร ้ำนค้ำจะไม่ขำดทุน ไม่อย่ำงนั้นสมำคมร ้ำนค้ำจะเลียงพวกเขำไป
้
ทำไม ถ้ำพวกเขำทำกำรค้ำทีขำดทุ ่ นพวกนี ?้
่ ไม่
สิงนี ้ ค่อยยุติธรรมส ำหรับ เหมีย วอี ้ ชำยชรำสองท่ ำนนี ้บอก
ไวช ั แล้ว วิธ ีท่ดี
้ ด ี ที่สุดคือให้เหมีย วอีน
้ ำสุ รำพวกนี ไปประมู
้ ลขำยที่
สมำคมร ้ำนค้ำ ถึงตอนนั้นสมำคมร ้ำนค้ำจะเจียดสินค้ำตัวอย่ำงไป
ให้พ วกลู ก ค้ำ ระดับ สู ง ในแดนฝึ กตนชิม ประเมิ น จำกนั้ นจัด งำน
ประมู ล ขำยรอบพิ เศษ สุ ร ำหยกหนึ่ งหมื่ นไหนี ้ เพี ย งพอจะให้จ ัด
ประมูลขำยรอบพิเศษสักครัง้

https://novel-lk.blogspot.com/
 หลังจำกสมำคมร ้ำนค้ำ หัก ส่ ว นแบ่ งจำกกำรประมู ล ขำยครัง้
สุดท้ำยไปแลว้ ที่เหลือก็เป็ นรำคำยุติธรรมที่เหมียวอีสำมำรถน
้ ำไป
ได้
้
เหมีย วอีถำมว่ ำนำนแค่ ไหนกว่ำจะได้ผลลัพ ธ ์ หลัวผิงบอกว่ ำ
่
เรืองแบบนี ้ บร ้อนไม่ได้ อยำกจะขำยได้รำคำดีก็ตอ้ งดำเนิ นกำร
จะรี
ก่อนสักหน่ อย ค่อยๆ รอสักหลำยๆ ปี ค่อยว่ำกัน
้
แต่เหมียวอีจะรอไหวได้อย่ำงไร ถ้ำรอได้หลำยปี เขำคงไม่ตอ้ ง
นำทรัพย ์สินติดตัวมำขำยหรอก
ถ้ำ เช่น นั้ นหลัว ผิ งก็ ไม่ มี ท ำงดู แ ลให้ได้แล้ว อยู่ ในจุ ด ยืน ของ
สมำคมร ้ำนค้ำ ท ำได้เพี ย งเสนอรำคำรับ ซือ้ และเหมีย วอีก็ ้ ท ำได้
เพียงฝื นพยักหน้ำเอ่ยรับ

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 304 เสียเงินก ้อนใหญ่

เมื่อเห็ นเหมียวอีไม่
้ พูดอะไร หลัวผิงก็กงั วลนิ ดหน่ อยว่าเหมียว
้
อี จะกลั ้
บ ค า การซือขายนี ้ไม่ ใ ช่น้ อ ยๆ จึง ถามหยั่งเชิง ว่ า "น้อ ง
้
เหมีย ว หากจุด ประสงค ก์ ารซือขายของท่ านไม่ เปลี่ยนแปลง…จะ
ตรวจนั บสุ รานี ้ใหม่ ก็ยุ่ งยาก ถึงตอนนั้ นก็ ต อ้ งชิมประเมินสองครัง้
่
เพือให้ ้
การซือขายรอบคอบ ้
เป็ นการสินเปลื องอย่างหนึ่ งเหมือนกัน
ไม่ สูพ้ วกเราออกหลัก ฐานให้ท่ าน แล้วท่านก็ มอบเหล้ามาให้พวก
เราก่อนดีกว่าหรือ?"
้
เหมียวอีเองก็ ทาได้เพียงพยักหน้าและฝื นยิม้ ใครใช ้ให้ตวั เอง
ี วามสัมพันธ ์ไม่มเี ครือข่ายไม่มีพลังอานาจล่ะ ไม่อย่างนั้นต้อง
ไม่มค
หาคนทีรู่ ้เรืองการค้
่ ่
ามาคุยเรืองราคาอย่ างฉะฉานแน่ นอน
คนที่มีพลังมากที่สุด ที่ตัวเองรู ้จักก็ คือเยารัวเซี
่ ยน ตาแก่น่ ันก็
หวังอะไรไม่ได้ นอกจากจะไม่ อยากเปิ ดเผยโฉมหน้ามาทางานให้
ตนแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นเยารัวเซี
่ ยนจะเขา้ ใจเรืองสุ ่ ราหรือเปล่าก็ไม่ รู ้
่
เห็ นท่าทางทีตาแก่ ่ ราลาค่
เยาดืมสุ ้ านี จนไหลออกจากมุ
้ มปาก ก็ไม่
เหมือนคนทีเข่ า้ ใจเรืองสุ
่ รา ไม่เช่นนั้นจะดืมสิ ่ นเปลื
้ ้ อ
องอย่างนี หรื
หลัวผิงท าสีหน้าปลาบปลืม้ ช่ว ยท่ านปู่ ฮวากับ อาวุ โสถงออก
้ น ที
หลัก ฐานว่ า รับ สิ น ค้า แล ว้ และยัง ไม่ ได้ช าระเงิน ให้เหมี ย วอี ทั
จากนั้นก็นาสุราหยกหมีนกว่ ่ าไหนั่นมาเก็บไว ้
หลัว ผิง ที่ โล่ ง ใจแล ว้ ถามว่ า "น้องเหมีย ว แล ว้ หิน ผลึก ไขมัน
เพลิงกล่องนั้นยังจะขายอยู่ไหม?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ท่านปู่ ฮวากับอาวุโสถงสบตากันแวบหนึ่ ง หินผลึกไขมันเพลิง
้
กล่องเดียวเป็ นเท่าไร? ทังสองไม่ ้ งคุยเรืองหิ
รู ้ว่าก่อนหน้านี ยั ่ นผลึก
ไขมันเพลิงกันด้วย
้ ครวญในหัวเล็กน้อย แลว้ นากล่องที่บรรจุหินผลึก
เหมียวอีใคร่
ไขมันเพลิงโยนออกไป กัดฟันพูดว่า "ขาย!"
้ ใจ และให้ชายชราทังสองตรวจนั
"ได้!" หลัวผิงยิมดี ้ บอีกครัง้
่ กลั
ก็ชว่ ยไม่ได้ ของสิงนี ้ บไปอยู่ในมือเหมียวอีแล
้ ว้ รอบหนึ่ ง ถ้า
หินผลึกในกล่องน้อยลงจะทาอย่างไรล่ะ?
่
ไม่ ใช่ว่า หลัวผิงไม่เชือเหมี ยวอี ้ แต่ตามกฎเกณฑก์ ารซือขาย ้
ของสมาคมร ้านค้า หลังจากแน่ ใจการซือขายแล ้ ว้ ก็ ตอ้ งยืนยันให้
แน่ ใจ ยิ่ งไปกว่ า นั้ นหลัว ผิง ก็ ต ัด สินใจเองไม่ ได้ว่ า ราคาเท่ า ไร ยัง
ต้องให้ค นที่สมาคมร ้านค้าส่งมาตรวจสอบอีก อย่างเช่นเช่นท่า น
ปู่ ฮวาและอาวุโสถงทีอยู ่ ่ตรงหน้านี ้

พอเห็ นหินผลึกไขมันเพลิงสีต่างๆ อยู่ตรงหน้าครึงกล่ ่ อง ท่าน

ปู่ ฮวากับ อาวุ โ สถงก็ ค่ อนข า้ งพู ด ไม่ ออก หันหน้าไปมองเหมีย วอี ้
อย่ า งอดไม่ ได้ จินตนาการไม่ ออกว่ า ประมุ ข ขุนเขาคนหนึ่ งจะน า
้
ของพวกนี มาจากไหนมากมาย ่
ปัดโธ่ สุราหยกก็นับได้หมืนกว่ าไห
หินผลึกไขมันเพลิงก็ใช ้กล่องใบใหญ่บรรจุ…
้
ทังสองมองหลั วผิงอีกครัง้ โดยทั่วไปไม่มีใครให้ประมุขขุนเขา
เป็ นลูกค้ารายใหญ่ ไม่รู ้เหมือนกันว่าเจา้ เด็กนี่ จูงใจการทาธุรกรรม
้ อย่างไร ดูเหมือนครังนี
ใหญ่ขนาดนี ได้ ้ จะได้
้ กาไรส่วนแบ่งไม่นอ้ ย!

https://novel-lk.blogspot.com/
 ตรงกันพอดีกบ ั จานวนก่อนหน้านี ้ ทังสามร่
้ วมกันลงนามออก
หลักฐานรับสินค้าให้เหมียวอีอี้ กครัง้
หลัวผิงก ้มหน้านาแผ่นหยกมาคิดราคาอีกครัง้ "หินผลึกไขมัน
เพลิงคิด ราคาได้แปดสิบ สามล า้ นสีแสนเจ็ ่ ด หมื่นห้า พันผลึก ทอง
สุราศักดิสิ์ ทธิคิ์ ดราคาได้แปดร ้อยหกสิบเจ็ดลา้ นหนึ่ งแสนหนึ่ งหมื่น
ผลึกทอง คิดรวมทังหมดได้้ เก ้าร ้อยห้าสิบลา้ นห้าแสนแปดหมื่นห้า
พันผลึกทอง น้องเหมียวต้องการซือสี ้ ดาผลึกหนึ่ งร ้อยห้าสิบไห หัก
ไปสามร ้อยล้า นผลึ ก ทอง น้องเหมี ย ว ตอนนี ้ข า้ จะให้ค นนาสี ด า
ผลึก หนึ่ งร ้อยห้าสิบ ไหและผลึก ทองที่หัก แล ว้ เหลือหกร ้อยห้าสิ บ
ลา้ นห้าแสนแปดหมืนห้ ่ าพันมามอบให้ท่าน"
้
เหมียวอีโบกมื อพูด ว่า "ไม่รบ ้
ี หรอก ข า้ ยังต้องการซือของอี ก
นิ ดหน่ อย"
หลัวผิงตาเป็ นประกาย แม้จะเป็ นการค้าขายรอบเดียวกัน แต่
้ า้ ขายออกในการทาธุรกรรมซา้ เขาล้วนได้กาไรส่วน
ในการซือเข
แบ่ง จึงพยัก หน้าหลายครังพร้ ้
้อมพูดว่า "น้องเหมียวอยากซือของ
อะไรก็ บ อกมาได้เลย ถ้า ที่ เมื องหลวงขาดสิ น ค้า ข า้ จะช่ว ยท่ า น
ส ารวจให้ท่ วทั ้
ั งแดนเซี ย น ถ้า ในแดนเซีย นไม่ มีข า้ ก็ จ ะหาทางให้
สมาคมร า้ นค้า รวบรวมมาจากนอกแดน ต้อ งหาทางท าให้ท่ า น
พอใจได้โดยเร็วทีสุ่ ดแน่ นอน"

เมื่ อได้ยิ น ดัง นั้ น ท่ า นปู่ ฮวาและอาวุ โ สถงก็ เหล่ ต ามองเขา

กาลังครุน ้ เจ
่ คิด ว่าครังนี ้ า้ เด็ก นี่ ได้กาไรเยอะแลว้ เดี๋ยวกลับไปต้อง
สั่งสอนสักยก
้
เหมียวอีกระซิ ้
บว่า "ขา้ อยากจะซือยาปี ้
ศาจขันสองสั
กหน่ อย"
https://novel-lk.blogspot.com/
 "ไม่มป
ี ัญหา" หลัวผิงพูดออกมาอย่างคล่องปาก "ยาปี ศาจเป็ น
เงินตราที่แข็งแกร่ง ลูกแกว้ พลังปรารถนาระดับต่าหนึ่ งหมื่นลูกต่ อ
ยาปี ศาจหนึ่ งเม็ด การซือขายแบบนี
้ ้ านไม่ขาดทุน"
ท่
เห มี ย วอี ้ก็ รู ถ
้ ึ ง ส ภาพ ราคาข องในปั จจุ บ ั น ลู ก แก ว้ พ ลั ง
ปรารถนาและยาปี ศาจเป็ นเงินตราทีแข็ ่ งแกร่งทีสุ
่ ดในแดนฝึ กตน

ยาปี ศาจทียั ่ งไม่ถงึ ขันมี

้ มูลค่าแค่ลูกแก ้วพลังปรารถนาระดับต่า
หนึ่ งลู ก เมื่อเป็ นยาปี ศาจระดับ หนึ่ งก็จ ะเพิ่มขึนอี ้ กหนึ่ งร ้อยเท่ า มี
มูลค่ าเท่า ลูก แกว้ พลังปรารถนาระดับต่ าหนึ่ งร ้อยลูก ยาปี ศาจขัน ้
สองก็ เพิ่ มอี ก หนึ่ งร ้อยเท่ า มี มู ล ค่ า เท่ า กับ ลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนา
ระดับต่ าหนึ่ งหมื่นลูก ยาปี ศาจขันสามก็ ้ เพิ่มไปอีก หนึ่ งเท่ า มู ลค่ า
เท่ากับลูกแกว้ พลังปรารถนาระดับต่าหนึ่ งลา้ นลูก ถ้าใครสามารถ
หายาปี ศาจขันสี ้ มาได้
่ ก็มีมูลค่าเท่าลูกแกว้ พลังปรารถนากว่าร ้อย
ล้านลูกแล้ว
ที่เพิ่มขึนอย่
้ า งรุนแรงแบบนี ้ ก็ ช ่วยไม่ ได้เหมือนกัน ยาปี ศาจ
้
ขันสาม มีเพียงการตัดหัวพรตปี ศาจระดับบงกชม่วงถึงจะได้มน ั มา
นั ก พรตระดับ บงกชม่ ว งที่ ยัง มี ช วี ิ ต อยู่ ก็ ได้ม ากกว่ า ลู ก แก ว้ พลัง
ปรารถนาระดับต่าหนึ่ งลา้ นลูกเยอะ นับแบบนี ได้ ้ เฉพาะตอนที่ตาย
และไม่มีอานุ ภาพจะมีช วี ต ิ อยู่ต่อแล้ว เป็ นไปไม่ได้ทจะนัี่ บตอนตาย
แล้วเหมือนตอนมีชวี ต ิ อยู่ แบบนั้นฟังดูไม่มเี หตุผล
้ ว้ กัน" เหมียวอีพู
"ใช ้เงินซือแล ้ ด

เขาไม่ ได้มีลูก แกว้ พลังปรารถนามากมาย ขายสมบัติส่วนตัว

ไปมากมายขนาดนั้นเพือแลกเงิ
่ ่ อของพวกนี
น ก็ไม่ใช่เพือซื ้ รึ้ ไง

https://novel-lk.blogspot.com/
 "ใช ้ผลึกทองซือน่ ้ ะเหรอ!" หลัวผิงถอนหายใจแลว้ ฝื นยิม้ "น้อง
เหมีย ว ท่ า นก็ รู ้ ราคาตลาดโดยทั่วไปของลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนา
ระดับต่ าหนึ่ งลูก ก็คือหนึ่ งพันผลึกทอง ยาปี ศาจขันสองหนึ้ ่ งเม็ ด มี
มู ล ค่ า เท่ า กับ ลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนาระดับ ต่ าหนึ่ งหมื่ นลู ก ราคา
ตลาดก็เกือบจะสิบลา้ นผลึกทอง แต่ตอนนี ้ ถ้าหากท่านจะซือ้ เมื่อ
คิด ตามสภาพราคาที่เป็ นจริง ยาปี ศาจขันสองหนึ ้ ่ งเม็ ด จะต้องใช ้
่ บลา้ นผลึกทองนะ!"
ยีสิ
่ นอีกหนึ่ งเท่าตัวแลว้ !
เพิมเป็
้ กตาพร ้อมพูดอย่างโกรธเคือง "สมาคม
"อะไรนะ?" เหมียวอีเบิ
่ กหนึ่ งเท่า นี่ มันปลน
ร ้านค้าของพวกท่านเจ ้าเล่ห ์เกินไปแลว้ ! เพิมอี ้
กันนี่ นา?"
"น้องเหมียว ฟั งข า้ ก่ อน" หลัวผิงไม่ ได้โกรธอะไร โบกมือพู ด
ว่ า "ไม่ ไ ด้ต ั้งใจจะกดราคานะ แต่ ก ารปราบจลาจลที่ ทะเลดาว
นักษัตรใกลเ้ ขา้ มาแล้ว คนมากมายที่ต้องไปเขา้ ร่วมแย่งกันซือของ ้
จาพวกยาปี ศาจเอาไวเ้ ตรียมปกป้ องชีวต ิ ตัวเอง ไม่ใช่แค่แดนเซียน
นะ ห้าแดนอืนๆ ่ ที่ต้องเขา้ ร่วมการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรก็
ขาดแคลนแหล่ง สินค้าเหมือนกัน เมื่อเป็ นเช่นนี ้ ราคาย่อมสูง ขึน ้
มาก ตอนนี ้ท่านยังนั บว่าได้ราคาถูก ถ้ารอให้ถึงตอนที่รายชือคน ่
้
เขา้ ร่วมทังหมดประกาศออกมา ้
เกรงว่าต้องขึนราคา ขา้ ..."
้
จู่ ๆ ก็ ห ยุ ด ชะงัก เหมื อ นหลัว ผิ ง จะนึ ก อะไรขึ นมาได้ เบิ ก ตา
โพลงจ อ้ งเหมียวอีพร ้ ้อมอุท านว่า "น้องเหมียว ท่า นคงไม่ ได้จะไป
เขา้ ร่วมการปราบจลาจลทีทะเลดาวนั ่ กษัตรด้วยหรอกนะ?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ั
ชวพริ บตาเดียวนี ้ เหมือนเขาจะเขา้ ใจแลว้ ว่าทาไมเหมียวอีถึ
้ ง
ขายสินค้าอย่างบา้ คลั่ง
้ ้อมทาท่าทางครุน
ท่านปู่ ฮวากับอาวุโสถงก็มองเหมียวอีพร ่ คิด
เช่นกัน
เมื่อพวกเขามองออก เหมีย วอีก็้ รู ้ว่ าปิ ดบังต่อไม่ ได้แลว้ พยัก
หน้าตอบเงียบๆ
สีห น้า ดู ไม่ ค่ อยดี ข่ า วของหลัว ผิง ไม่ ใช่ข่ า วดีส าหรับ เขาสัก
เท่ า ไร ดู จ ากสถานการณ์แล ว้ เหมื อนจะไม่ ได้มี แค่ เขาคนเดีย วที่
ข า ยท รัพ ย ส ์ ม บั ติ เ พื่ อ เต รี ย ม ตั ว ไป ท ะเล ด า ว นั ก ษั ต ร นั่ น ก็
หมายความว่ า ถึงตอนนั้ นการแข่ ง ขันจะยิ่งดุ เดือด จะยิ่งอันตราย
มากขึนไม่้ ใช่เหรอ?

"น้อ งเหมี ย ว หาทางไม่ ต อ้ งไปดี ก ว่ า " หลัว ผิ ง โน้ ม น้า วด้ว ย

ความหวังดี เขาเองก็ไม่อยากสูญเสียลูกค้ารายใหญ่
้ นเสียงทางจมูก แล ว้ พู ดว่า "ท่ านคิด ว่าข า้ เต็มใจไป
เหมีย วอีพ่
รนหาที่ตายหรือไง? เบืองบนมี
้ ค าสั่ง แถมประมุ ขต าหนัก ยังลงชือ่
ขา้ ด้วยตัวเอง ไม่ไปไม่ได้หรอก ขา้ ตัดสินใจเองไม่ได้"
หลัว ผิ งพยัก หน้า เงีย บๆ แสดงว่ า เข า้ ใจ หลัง จากครุน่ คิด ครู ่
หนึ่ ง ก็ พู ด ว่ า "ก่ อ นมาข า้ ค้น หาดู แล ว้ เบื องบนของจวนหนาน
้
เสวียนคือประมุ ขตาหนักเจินอี ้ ่ เบืองบนกว่
้ านั้นคือปราสาทดาเนิ น
จันทร ์" เขาหันกลับไปมองท่านปู่ ฮวา แล้วถามว่า "ท่านปู่ ฮวา ท่าน
สนิ ท กับ ประมุ ข ปราสาทด าเนิ น จัน ทร ์ไม่ ใ ช่เหรอ? ท่ า นช่ว ยออก
หน้าไกล่เกลียให้ ่ สก ่ ยครังนี
ั หน่ อย ช่วยน้องเหมียวหลีกเลียงภั ้ ไปไม่
้
ดีกว่าหรือ?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 เหมี ย วอีรู้ ้สึก ดี ใจเหนื อ ความคาดหมาย มองไปที่ ท่ า นปู่ ฮวา
ด้วยสีหน้าเฝ้ ารอคอยทันที
่
ใครจะคิด ว่า ท่า นปู่ ฮวาจะสีหน้าเปลียนไป พลันพู ดอย่า เดือด
ดาล "หลัวผิง เจ ้าใช ้ชีวิตสุขสบายมาพอแล้วเลยอยากโดนไล่ออก
่
จากสมาคมร า้ นค้า รึไง เรืองแบบนี ้สมาคมร ้านค้า อย่ า งพวกเรา
สะดวกจะเขา้ ไปแทรกแซงเหรอ?"
จากนั้ นหัน กลับ มาอธิ บ ายกับ เหมี ย วอี ว่้ า "ประมุ ข ขุ น เขา
เหมี ย ว ไม่ ใ ช่ ว่ า ข า้ ไม่ อ ยากช่ ว ยท่ า นนะ แต่ ส มาคมร า้ นค้า กับ
ผู บ
้ ังคับ บัญ ชาแต่ ล ะสายแยกส่ ว นกัน มาแต่ ไหนแต่ ไรแล้ว รัก ษา
ความเป็ นอิส ระต่ อ กัน อี ก ฝ่ ายเป็ นการค้า อี ก ฝ่ ายเป็ นการต่ อ สู ้
เรียกได้อีกอย่างว่าเป็ นฝ่ ายบุ๋นกับฝ่ ายบู ๊ สมาคมร ้านค้าไม่เขา้ ร่วม
่
เรืองการต่ อสูเ้ ข่นฆ่า ไม่อย่างนั้นถ้ากาลังทหารทีแข็ ่ งแกร่งกับกาลัง
ทรัพ ย ท์ ี่มหาศาลเชือมต่ ่ ่
อเข า้ ด้วยกัน ก็จ ะเป็ นเรืองที ่ละเอียดอ่อน
มาก ดังนั้นทังสองฝ่
้ ายจึงไม่เคยมาผสมปะปนกัน โปรดอภัยทีข ่ า้ ไม่
มี ก าลัง พอจะช่ ว ยเหลื อ อะไรได้ใ นเรืองนี ่ ้ ท่ า นอย่ า ไปฟั ง ค าพู ด
เหลวไหลของเจ ้าเด็กหลัวผิง"
พอพูดจบก็จอ้ งหลัวผิงอย่างดุร ้ายแวบหนึ่ ง แอบถ่ายทอดเสียง
่
ตาหนิ ว่า "เจ ้าชอบเขา้ ไปพัวพันอยู่ในเรืองพวกนี ้ กใช่ไหม?"
นั
หลัว ผิง ท าสี ห น้า อึด อัด เขารู ้ว่า ถึ งแม้ท่ า นปู่ ฮวาจะพู ด ไม่ ผิ ด
แต่ก็ รู ้เช่นกันว่ าการช่วยไปผ่อนผันให้ประมุ ขขุนเขาไม่ใช่ปั ญหา
ใหญ่อะไร ท่านปู่ ฮวาเพียงรู ้สึกว่าไม่ได้เป็ นญาติเป็ นมิตรกับเหมียว
อี ้ ไม่ จ าเป็ นต้อ งหาเรืองยุ
่ ่ ง ยากก็ เท่ า นั้ นเอง ถ้า เกิ ด เรืองแบบนี
่ ้
้ บตัวเอง ท่านปู่ ฮวาต้องช่วยแน่ นอน
ขึนกั

https://novel-lk.blogspot.com/
 ทาได้เพียงวกกลับเขา้ หัวข อ้ สนทนาก่ อนหน้า นี ้ "น้องเหมีย ว
เราไม่มเี จตนาจะกดราคาท่านเด็ดขาด สภาพราคาในปัจจุบน ั เป็ น
้ งๆ"
แบบนี จริ
เหมี ย วอี ช ้ าเลือ งท่ า นปู่ ฮวา ไม่ ได้ข อให้เจ า้ ตัว ช่ว ยเหลือ อี ก
้
ระหว่ า งทังสองฝ่ ายไม่ ได้ส นิ ท สนมกันเลยสัก นิ ด อีก ฝ่ ายอธิบ าย
ร ้ายแรงขนาดนี ้ รู ้ว่าขอร ้องไปก็ไม่มีประโยชน์ เขา้ พยักหน้าพูดว่า
้ งในน
"เหมี ย วอี ซึ ้ ้ าใจของพี่ หลัว แล ว้ ถ้า เช่น นั้ นก็ คิ ด ตามสภาพ
ราคาปัจจุบน ั แล้วกัน"
้ "ท่ า นต้อ งการยาปี ศาจขันสองเท่
หลัว ผิ ง พยัก หน้า ซ าๆ ้ า ไร
ล่ะ?"
เหมีย วอีถื้ อแผ่ นหยกขึนมาค ้ านวณ ทางนี ้ยังมีอีก หกร ้อยห้า
สิบ กว่ า ล้า นผลึก ทอง เงิน สดของตัว เองยัง มี อีก สามสิ บ ล้า นกว่ า
เหลือไวใ้ ช ้ที่ตัว สักไม่ก ี่ล า้ นก็ พ อแลว้ สามารถรวบรวมออกมาได้
จานวนหกร ้อยแปดสิบล้าน
หลัง จากมี แ ผนในใจแล ว้ ก็ พู ด ว่ า "ให้ย าปี ศาจขั้ นสองข า้
้
สามสิบสามเม็ด ยาปี ศาจขันหนึ่ งหนึ่ งร ้อยเม็ด"

ขณะที่ พู ด ค านี ้ ในหัว ใจเขาก าลัง มี เลื อ ดออก ปกติ ซ อได้

ื้
มากกว่านี ้อีกเท่ าตัว ตอนนี เท่
้ ากับทรัพ ย ส์ ินของตัวเองหดลงแล ว้
่
ครึงหนึ ่ งภายในรวดเดีย ว ตกเลือดเยอะเลย เปลียนเป็ ่ นใครก็ต อ้ ง
้ ้น
ทุกข ์ใจทังนั
้
เป็ นการซือขายครั ้
งใหญ่ อีก รายการหนึ่ ง หลัวผิ งมีช วี ิต ชีว า
้
ขึ นมา รีบ น าแผ่ น หยกมาค านวณแล ว้ พู ด ว่ า "ตามสภาพราคา
ปัจจุบน ้
ั ยาปี ศาจขันสองหนึ ่ งเม็ ดราคายี่สิบล า้ นผลึกทอง สามสิบ
https://novel-lk.blogspot.com/
สามเม็ ดก็ เป็ นหกร ้อยหกสิบ ล้านผลึก ทอง ยาปี ศาจขันหนึ ้ ่ งราคา
เม็ ดละสองแสนผลึกทอง หนึ่ งร ้อยเม็ ดก็เป็ นยี่สิบลา้ นผลึกทอง คิด
รวมออกมาได้หกร ้อยแปดสิบล้านผลึกทอง…น้องเหมียว เมือเที ่ ยบ
กับ เงิ น ที่ ท่ า นเหลื อ แล ว้ ก็ ย ัง ขาดอี ก สามสิ บ ล า้ นผลึ ก ทอง จะดู
ไหม?"
้
เหมียวอีโบกมื อพู ก ว่า "จัด การได้เลย จ านวนที่ขาดข า้ จะใช ้
เงินสดเติมเขา้ ไป"
"ยั ง มี อี ก เรื่อ งที่ ต้อ งแถ ล งต่ อ น้ อ งเห มี ย วก่ อ น สั ก ห น่ อ ย
ประสิ ท ธิผ ลของเม็ ด ยาหยิ น กับ เน่ ยตัน เหมื อ น ยาปี ศาจ ราคาก็
เท่ากัน หากไม่พอแลว้ ใช ้สองอย่างนี เติ ้ มเขา้ ไปแทน น้องเหมียวจะ
ว่าอย่างไร?" ตอนที่หลัวผิงพู ดสิ่งนี ้ ก็เห็ นเหมียวอีงุ้ นงงอยู่บ า้ ง จึง
พูดเสริมทันทีว่า "ก็เหมือนที่ขา้ บอกไวก้ ่อนหน้านี ้ ตอนนี ยาปี ้ ศาจ
ระดับ นี ้ขาดตลาด ข า้ แค่ ก ลัว ว่ า อาจจะไม่ พ อ แน่ น อนว่ า ถ้า น้อ ง
เหมียวยังยืนหยัดต้องการยาปี ศาจ พวกเราก็จะหาทางไปรวบรวม
มาใหแ้ น่ นอน"
นี่ ไม่ ใ ช่ ปั ญ หาอะไร ในร่า งกายพ รตปี ศาจมี ย าปี ศาจ ใน
ร่า งกายพรตผี มี เม็ ด ยาหยิ น และที่ เรีย กพรตมารว่ า พรตมาร ก็
เพราะฝึ กฝนวิทยายุ ท ธ ์ในหนทางที่ผิด เกินขอบเขตของนัก พรต
มนุ ษย ธ์ รรมดา ก่ อตัวเป็ นเม็ ด ยาในร่างกายได้เหมือนผีและปี ศาจ
ถู ก มองเป็ นประเภทพิ เศษ นี่ ก็ เป็ นสาเหตุ ท่ี ถู ก มองว่ า เป็ นปี ศาจ
ดังนั้นในร่างกายพรตมารก็มย ี าเน่ ยตันเช่นกัน
ตัดหัวพรตผีจะได้เม็ ดยาหยิน ตัดหัวพรตปี ศาจจะได้ยาปี ศาจ
ตัด หัว พรตมารก็ จะได้ยาเน่ ย ตันที่มันก่อตัว ขึนมา
้ และถ้านั กพรต

https://novel-lk.blogspot.com/
ทั่วไปตกอยู่ในมือพรตสามประเภทที่กล่ าวมา พวกมันก็จะใช ้วิช า
มารปี ศาจควบแน่ นวรยุทธ ์ในร่างกายนักพรตธรรมดาเพื่อรวมเป็ น
่ าออกมา
เน่ ยตัน แลว้ ฆ่าเพือน
ที่ นั ก พรตมนุ ษ ย เ์ คยชิน กับ การใช ย้ าปี ศาจ เพี ย งเพราะว่ า
เวลาควบคุมรูปร่างทีแท้่ จริงของของวิเศษ ทางด้านจิตใจจะยอมรับ
่
สภาพร่างปี ศาจทีแสดงออกมาได้ ง่ายกว่า
้ ตรองครูห
เหมียวอีไตร่ ่ นึ่ ง แลว้ พยักหน้าพูดว่า "ขอแค่ระดับไม่
ต่างกันก็พอแล้ว"

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 305 การซือขายเสร็
้ จสิน้

พอเห็ นเขาไม่มีคาขอพิเศษอย่างอืน ่ หลัวผิงก็พู ดด้วยรอยยิม้

ว่า "ถ้าเช่นนั้ นน้องเหมียวก็ วางใจได้ สมาคมร ้านค้า ต้องส่งสินค้า
่ ดแน่ นอน"
มาโดยเร็วทีสุ
เหมียวอีพยั้ กหน้า นาเงินสดออกมาจากแหวนเก็บสมบัติย่สิ ี บ
ล้า น แล ว้ ก็ นาใบเสร็จ ที่ฝากไว ท
้ ี่สมาคมร ้านค้า ตอนแรกออกมา
แล้วส่งต่อใหห้ ลัวผิงสิบล้านกว่า
เงิ น เข า้ บั ญ ชีใ นรวดเดี ย ว ไม่ มี อ ะไรต้อ งพู ด แล้ว หลัง จาก
ขั้นตอนครบถ้ว น หลัว ผิ ง ก็ ถ ามอี ก ว่ า "น้ อ งเหมี ย วยัง มี ค วาม
ต้องการอะไรอีกไหม?"
แน่ นอนว่าเหมียวอีมี้ ความต้องการ เขาอยากท าของวิเศษขัน ้
สาม แต่ ย าปี ศาจขั้ นสามหนึ่ งเม็ ดก็ มี มู ล ค่ า เท่ า ลู ก แก ว้ พ ลั ง
ปรารถนาหนึ่ งลา้ นลูกแลว้ ถ้านาสิงของทั
่ ้
งหมดในการท าธุรกรรม
้ มารวมกั
ครังนี ้ ้
น ก็ยงั แลกยาปี ศาจขันสามจ านวนหนึ่ งลูกไม่ได้
้
จะว่าไปแลว้ ต่ อให้มีข องวิเศษขันสาม ก็ เหมือนอย่างที่เยารัว่
เซียนพูด ด้วยวรยุทธ ์ของเขาก็ควบคุมได้ยากเช่นกัน
เหมียวอีส่้ ายหน้ายิมขื
้ นขม
่

หลัวผิงพยักหน้า แล้วหันกลับมากุมหมัดคารวะทันที "ท่านปู่ ฮ

วา ท่ านปู่ ถง รบกวนพวกท่ า นไปอีก สัก เที่ยว รีบ ไปน าของที่น้อง
เหมียวต้องการมาด้วยขอรับ"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
ทังสองพยั
กหน้าเอ่ยรับ
้ คนที
หลังจากประสานงานเรียบร ้อยแลว้ ทังสี ่ ่อดทนอยู่ในห้อง
่ บสองวัน ในทีสุ
สมาธิมายีสิ ่ ดก็ออกมาแลว้

ท่ านปู่ ฮวากับ อาวุโ สถงไม่ ได้ท ก ้ ้ น พอออกจาก

ั ทายใครทังนั
โถงรับแขกแล้วก็เหาะไปเลย
หลัวผิงกับตาเฒ่ าหลิวก็พ กั อยู่ท่เขาเจิ
ี ้
นไห่ ก่ อน รอให้อีกสอง
้ ว้ ถึงได้จากไป
คนนาสินค้ามาส่งเหมียวอีแล
ประตู ใ หญ่ ที่ปิ ดเฝ้ าไว อ้ ย่ า งแน่ นหนาในที่ สุ ด ก็ เปิ ดออกแล ว้
หลัวผิงเดินหัวเราะพูดคุยออกมาพร ้อมกับเหมียวอี ้
เหวิ น ฟ างที่ อยู่ ใ นศาลาด้า นนอกเห็ นใบหน้ า ที่ ยิ มแย้
้ ม มี
่
ความสุขของหลัวผิง พอมองก็รู ้ว่าเก็บเกียวได้ ไม่นอ้ ย ผูห้ ญิงคนนี ้
เรียกได้ว่าอิจฉามาก
เหมียวอีเห็้ นเหวินฟางแลว้ อึงไป
้ ผ่านไปหลายวันขนาดนี แล ้ ว้
้ ญิ งคนนี ้ยังไม่ ไปอีก เหรอ? ช่า งจิต ใจแน่ วแน่ จริงๆ เอาล่ ะ ถ้า มี
ผูห
โอกาสก็ทาการค้ากับนางสักหน่ อย
เถีย นชิง เฟิ งที่ เฝ้ าอยู่ ต รงประตู ก า้ วออกมารายงานว่ า "นาย
ท่าน ท่านอาจารย ์พาศิษย ์สานักหยกครามมาแล้วขอรับ"
ถงเหรินเหม่ยพาคนมาด้วยตัวเองเหรอ? พอถามเหมียวอีถึ้ งได้
รู ้ ที่จริงถงเหรินเหม่ยมานานแลว้ แต่ชว่ ยไม่ได้ที่หลายวันมานี ้เขา
่
หลบคุ ย เรืองการซื ้
อขายอยู ่ ใ นห้องสมาธิต ลอด คนนอกไม่ มีท าง
ติดต่อเขาได้เลย แต่ถงเหรินเหม่ยก็มค ่ า
ี วามอดทนมาก ไม่น่าเชือว่
จะรออยู่ตลอด
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เหมียวอีบอกทั
นทีว่า "รีบเชิญเขา้ มา"
ไม่นานนัก ถงเหรินเหม่ยที่ผมขาวราวนกกระสาก็เร่งฝี เท้าเขา้
มาพร ้อมเถียนชิงเฟิ ง
"พี่หลัวท าตัวตามสบายไปก่ อน ข า้ ต้องไปรับแขก" เหมีย วอี ้
บอกหลัวผิง
"ได้เลย" หลัวผิงพยัก หน้ายิม้ พาตาเฒ่ าหลิวเดินเฉี ยดกับถง
เหรินเหม่ยไป
เหมียวอีกุ้ มหมัดกล่าวว่า "ขออภัยๆ ไม่ทราบว่าอาวุโสถงจะมา
ขา้ ต้อนรับไม่ดเี ลย อาวุโสถงโปรดอย่าถือสา"
"ธุระของประมุ ข ขุน เขาส าคัญ จะถื อสาได้อย่ างไร" ถงเหริน
เหม่ยกุมหมัดคารวะตอบ สุภาพนอบน้อมมาก
ยังไม่ตอ้ งพู ดถึงที่เหมีย วอีได้
้ เลือนต
่ าแหน่ ง แค่ดน
ั ศิษ ย ์สานั ก
หยกครามให้ขนต ึ ้ าแหน่ งสูงได้มากมายขนาดนี ้ ก็ทาให้สานักหยก
ครามดีใจสุดๆ แล้ว ดังนั้นจึงเป็ นตัวแทนสานักหยกครามมาแสดง
ี่ ยวอีได้
ความยินดีทเหมี ้ เลือนต
่ าแหน่ ง
้ ธุระไม่มารับแขก เป็ นเถียน
ใครจะคิดว่าพอมาแลว้ เหมียวอีจะมี
ชิงเฟิ งที่แอบถ่ายทอดเสียงบอก เขาถึงได้ทราบว่าเหมียวอีมี้ สหาย
ระดับบงกชแดงมาหาหลายคน จึงไม่กล้ารบกวน และไม่ได้จากไป
เพราะอดทนรอไม่ ไหว ฝื นอดทนอยู่ ที่ เขาเจิ นไห่
้ เกื อ บยี่ สิ บ วัน
ขณะเดียวกันก็ ให้ค นเพิ่มระดับ ของขวัญ ที่นามาแสดงความยินดี
กับการเลือนต่ าแหน่ งของเหมียวอี ้

https://novel-lk.blogspot.com/
 และเมื่อครูน ้
่ ี เขาก็ สงั เกตได้ว่ายอดฝี มือบงกชแดงสองคนเหาะ
่ ยว
จากไปแล้ว เรียกได้ว่าแอบหวาดระแวงกลัว นึ กไม่ถึงว่าคนทีเหมี
้ าสมาคมด้วยลว้ นเป็ นบุคคลเช่นนี ้
อีคบค้
ในเมื่ อเหมี ย วอี มี
้ ค นหนุ นหลัง แบบนี ้ ถ้า เป็ นเช่น นี ้ ต่ อ ไป ดู
เหมือนการที่ประมุขขุนเขาเหมียวคนนี จะได้ ้ เป็ นประมุขจวนก็เป็ น
่ จะเกิ
เรืองที ่ ้
ดขึนในเร็ ววัน
พอมี แ นวคิ ด เช่น นี ้แล ว้ ย่ อ มต้องรีบ เกาะต้น ขาเอาไว ้ ถ้า ไม่
กอดตอนนี ้ จะไปกอดตอนหลังจากเจา้ ตัวได้เลือนต ่ าแหน่ งก็ไม่ทนั
แล้ว
้ ญเขานั่ง เชียนเอ๋อร ์และเสวียเอ๋
เหมียวอีเชิ ่ อร ์ยกชามาให้ ถงเห
้ มหมัดคารวะทันที "ไม่กลา้ รบกวนกูกูใหญ่กูกูนอ้ ย
รินเหม่ยยืนขึนกุ
ขอรับ"
้ นคนสนิ ทเชือใจที
ผูห้ ญิงสองคนนี เป็ ่ ่อยู่ขา้ งกายเหมียวอี ้ คิดดู
ว่า สงเซีย วมีจุ ด จบแบบนั้ นไม่ ใ ช่แค่ เพราะหญิ ง รับ ใช ข
้ า้ งกายคน
เดียวหรอกหรือ เห็ นได้ถึงความร ้ายกาจในการยุยงของภรรยา ถง
เหรินเหม่ยย่อมไม่กล้าเพิกเฉย
หลังจากนั่งลงแลว้ ถงเหรินเหม่ย ก็เปิ ดกล่องของขวัญใบหนึ่ ง
แล้ว ดัน ไปตรงหน้า เหมีย วอี ้ "ท่ า นเจ า้ ส านั ก สั่งให้ข า้ เป็ นตัว แทน
สานักหยกครามมาแสดงความยินดีกบ ่
ั การเลือนขั ้
นของนายท่ าน
เป็ นน้าใจเล็กๆ น้อยๆ ไม่มากมายอะไร"
้
เหมียวอีมองปราดหนึ ่ ง พบว่าในกล่องมีสมุนไพรศักดิสิ์ ทธิสิ์ บ
กว่ า ต้น ที่ ก าลั ง แผ่ พ ลั ง แห่ ง จั ก รวาล อย่ า งหนาแน่ น เข าไม่ มี
ประสบการณ์การประเมินคุณค่าและเชยชมในด้านนี ้ แยกไม่ออก
https://novel-lk.blogspot.com/
ด้ว ยว่ า ดี ห รือไม่ ดี แต่ เจ า้ ตัว กล้า เผยให้ต นดู ต่ อหน้า คงจะไม่ ใ ช่
ของขวัญ เล็ ก น้อยอะไร เขายิมและพู ้ ้
ด อย่ า งสุ ภาพว่ า "สินเปลื อง
แล้ว"
้ นเวลาที่เขายากจนพอดี มีคนนาของขวัญมาให้ย่อม
ตอนนี เป็
ไม่ ป ฏิเสธ เขาหัน หน้า ไปบอกใบ ้ แล้วเชีย นเอ๋ อร ์ก็ เดิน เข า้ มายก
ของขวัญทันที
จากนั้นถงเหรินเหม่ยจึงยื่นแผ่นหยกให้หนึ่ งแผ่น "นี่ เป็ นคนที่
นายท่านต้องการ ขา้ พามาด้วยตัวเองแล้ว"
่
"เรืองเล็ ก แค่ นี้จะกล า้ รบกวนให้ผู อ้ าวุ โ สถงมาด้ว ยตัว เองได้
อย่ างไร" เหมีย วอีพู ้ ดอย่ างสุ ภาพ หลังจากรับแผ่ นหยกมาดู แล้ว
เห็ นว่า ไม่ มีปัญ หาใหญ่ อะไร ก็ อนุ มต ั ิให้ต รงนั้ นเลย จากนั้ นส่ งให้
เสวี่ยเอ๋อร ์ "ส่งไปที่จวนหนานเสวีย นเพื่อขอค าแนะนาจากประมุ ข
๋
จวนเดียวนี "้
่ อร ์รับแผ่นหยกแลว้ จากไปตามคาสั่ง
"เจ ้าค่ะ!" เสวียเอ๋
้
หลังจากทังสองคุ ยกันไปจบหนึ่ งแลว้ หัวหน้าผูอ้ าวุโสอย่างถง
เหรินเหม่ ยไม่ ส ะดวกจะออกจากส านั ก หยกครามนาน เมื่อได้พ บ
้ ว้ ย่ อมไม่ เหมาะที่จะอยู่ ต่ อนาน ต้องการจะกล่ า ว
หน้า เหมีย วอีแล
อาลา
หัว หน้า ผู อ้ าวุ โ สที่ สง่ า ผ่ า เผยของส านั ก หยกครามอย่ า งเขา
เดิน ทางมาไกลด้ว ยตนเอง เหมีย วอีย่้ อมต้อ งแสดงไมตรีข องเจ า้
้ อยู่งานเลียงต้
บา้ น รังให้ ้ อนรับสักพักก่อนถึงได้ปล่อยให้เขาไป

https://novel-lk.blogspot.com/
 พอเดินมาส่งถงเหรินเหม่ยแลว้ เหมียวอีก็้ ส่งให้
ั คนเรียกเหยียน
้
ซิวมาอีก ถามสถานการณ์ในช่วงนี ของจวนถ ้ ละสายสักหน่ อย
าแต่
เป็ นอย่ างที่คิดไว ้ จวนถาแต่
้ ละสายไม่ ค่อยสงบสุ ข เห็ นได้ช ด
ั
่
ว่าศิษย ์ทีสามส านักใหญ่ส่งมาไม่ค่อยยอมจานนต่อการควบคุม แต่
เจอกับ ประมุ ข ถาที้ ่มีวรยุท ธ ์ระดับ บงกชเขียวจึงก่อเรืองไม่
่ ได้ ทว่ า
ภายใต้ส ถานการณ์ท่ีต่ อหน้า ท าอย่ า งลับ หลังท าอย่ าง ก็ ย งั สร ้าง
ความยุ่งยากให้กบ ้ ไม่
ั ประมุขถาที ่ เคยมีประสบการณ์ในการควบคุม
้ อยู
พืนที ่ ่บา้ ง

สถานการณ์ แ บบนี ้ เดิ ม ที เหมี ย วอี แค่

้ น่ ั งดู อ ยู่ เบื องบนก็
้ พอ
้
ตอนนี เขามี กองกาลังเยอะมาก ควบคุมสาวกลา้ นกว่าคนในอาณา
เขตที่ใหญ่ขนาดนี ้ เป็ นไปไม่ได้ที่จะต้องลงมือทาเองทุก เรือง ่ แบบ
นั้ นก็ เหนื่ อยแย่ เขาแค่ ต อ้ งควบคุ ม สถานการณ์โ ดยรวมเท่ า นั้ น
่ จ่ าเป็ น
ปล่อยให้ลูกน้องได้ฝึกฝนก็เป็ นเรืองที
แต่ ต อนนี ้เขาต้อ งการท าให้เขาเจินไห่
้ ม่ นคงโดยเร็
ั ว ท าได้
เพียงแทรกแซงช่วยเบืองล่้ างปรับให้เหมาะสม
้ างแลว้ ก็ส่งให้
หลังจากเขา้ ใจสถานการณ์เบืองล่ ั เหยียนซิวนา
่ บคนทีถงเหริ
ศิษย ์สานักหยกครามยีสิ ่ นเหม่ยพามา มาเขา้ พบทันที
หลังจากพบหน้ากับยี่สิบคน แล้วกล่า วโอวาทต่ อหน้าแล้ว ก็
เขีย นค าสั่งประกาศลงไปทัน ที สั่งให้พ วกเขามุ่ ง ไปยัง จวนถ าทุ ้ ก
แห่ ง ที่ ต้องการ เพื่ อช่ว ยประมุ ข ถ าท
้ าให้แ ต่ ล ะจวนถ าสงบมั
้ ่ นคง
ขณะเดียวกันก็ให้แต่ละจวนถาเลื ้ อกเสียนหนามที
้ ่ร ้ายกาจออกมา
้
เท่ากับว่าใช ้คนเหล่านี ไปแทนที ่

https://novel-lk.blogspot.com/
 เมื่อเสียนหนามของจวนถ
้ ้ ละสายมาถึงเขาเจินไห่
าแต่ ้ แล้วเจอ
กับ ยอดฝี มือบงกชเขีย วอย่ างพวกเถียนชิงเฟิ ง ต่อให้คิด อยากจะ
่ ทาไม่ไหว
ก่อเรืองก็
้
เหมียวอีเองก็ คิดอยากจะเสริมกาลังให้พวกโจวหวนสักหน่ อย
จะให้พ วกเขาโดนกดดัน จนหายใจไม่ อ อกเลย จะให้เหล่ า ศิ ษ ย ์
สานั กหยกครามของพวกเถียนชิงเฟิ งเป็ นใหญ่ อยู่พวกเดียวที่เขา
้ ไม่ได้ ไม่เช่นนั้นจะโดนปิ ดหูปิดตาไม่รู ้อะไรเลย เหลือพวกที่
เจินไห่
ต่ อ ต้า นไว ส้ ัก หน่ อยจะมี ป ระโยชน์ ก บ ้
ั เสถี ย รภาพของเขาเจินไห่
มากกว่า
ดังนั้นยีสิ
่ บคนที่เพิ่งมาถึงเขาเจินไห่
้ ก็ควบอาชามังกรวิงกุ
่ บกับ
จากไปทันที
หลังจากนั้นเจ ้าเมืองในสังกัดโดยตรงของเขาเจินไห่้ ก็น่ งรถม้
ั า
ลากมา คุม้ กันส่ งของก านั ลชุด ใหญ่ มาเข า้ เฝ้ าประมุ ข ขุนเขาคน
ใหม่
หลัวผิงและเหวินฟางที่ยังอยู่ที่เขาเจินไห่
้ สงั เกตได้ว่าเหมียวอีมี้
้
คนไปมาหาสู่ ไม่หยุด พบว่า เหมียวอีแทบจะงานยุ ้ นทังคื
่งทังวั ้ น ยัง
ไม่ มีเวลาสนใจพวกเขาเลย แอบทอดถอนใจอย่ างอดไม่ ได้ ที่แท้
ประมุ ข ขุน เขาที่ควบคุ ม พื นที
้ ่ยุ่ ง ขนาดนี ้เลยเหรอ! ดู เหมื อนการ
ปกครองพืนที้ จะไม่
่ ่ ายอะไรขนาดนั้น...
ใช่เรืองง่
ณ จวนหนานเสวีย น รายชือที ่ ่เหมีย วอีรายงานขึ
้ ้
นมาถึ งแล ว้
่ จ้ ะมาถึง ก็ยงั มีรายงานลับอีกหนึ่ งฉบับมาด้วย
ช่วงทีใกล
่ นอยู่ในศาลา พิงรัวทอดสายตามองเงี
หยางชิงเดิ ้ ยบๆ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เขาเจินไห่ อยู่ ในสายตาของเขา เขาได้รบั รายงานลับ แล้ว ว่ า
้
ช่วงนี เขาเจิ ้
นไห่ ี อดฝี มือบงกชแดงปรากฏตัวหลายครัง้ เรียกได้
มย
ว่าแอบสงสัย และหวาดกลัว ไม่ รู ้เหมือนกันว่า ยอดฝี มือบงกชแดง
เหล่านั้นเป็ นใคร เหตุใดจึงอยู่ในห้องลับกับเหมียวอียี้ สิ
่ บกว่าวันถึง
้
ได้ออกมา? เหมียวอีไปสานสั มพันธ ์กับยอดฝี มือบงกชแดงเหล่านี ้
ได้อย่างไร?
้
ก่อนหน้านี เขาคิ ดไม่ตกว่าทาไมประมุขตาหนักเจินอี ้ ผู่ ส้ ง่าผ่า
เผยถึ ง เขี ย นชื่อเหมี ย วอี ให้
้ เข า้ ร่ว มการปราบจลาจลทะเลดาว
นั ก ษัต รด้ว ยตัว เอง ดู จ ากภาพเหตุ ก ารณ์ ใ นตอนนี ้ แล ว้ หรือ ว่ า
ประมุขตาหนักจะสังเกตเห็นอะไรล่วงหน้าหรือเปล่า?
หลังจากอนุ มต ่ ่เหมียวอีรายงานขึ
ั ิรายชือที ้ ้
นมาแล ่
ว้ หยางชิงก็
เขียนแผ่นหยกฉบับหนึ่ งด้วยตนเอง ส่งให้ชงิ จวี๋พร ้อมบอกว่า "ส่ ง
ใหผ้ อ
ู ้ าวุโสอู๋แห่งสานักดิรจั ฉานหลวง"
และที่เขาเจินไห่
้ ้
ท่านปู่ ฮวากับ อาวุโสถงก็ไม่ ได้ให้เหมียวอีรอ
นานเกินไป กลับมาถึงพร ้อมกันหลังจากนั้นหนึ่ งวัน
ี ครัง้
พวกเขาเขา้ ไปคุยกันในห้องสมาธิอก
หลังจากผ่านการตรวจสอบจากเหมียวอี ้ สีดาผลึกหนึ่ งร ้อยห้า
่
สิบไหทีพวกเขาส่ งมานั้นครบถ้วน ยาปี ศาจขันสองสามสิ
้ บสามเม็ ด
้
และยาปี ศาจขันหนึ่ งหนึ่ งร ้อยเม็ดก็คุณภาพดีเช่นกัน
่ ้ท าให้เหมีย วอีรู้ ้สึก เหนื อความคาดหมายนิ ด หน่ อย ก่ อน
สิงนี
้ วผิงยังบอกว่าอาจจะใช ้เม็ ดยาหยินกับยาเน่ ยตันมาแทน
หน้านี หลั
ตอนนี ้เหมือ นอีก ฝ่ ายจะรัก ษาค าพู ด พยายามรวบรวมยาปี ศาจ
้
ทังหมดมาให้ ตน
https://novel-lk.blogspot.com/
 หลัง จากทั้งสองฝ่ ายได้ร บ
ั เงิน และสิ น ค้า หมดแล ว้ ทั้งสี่ก็ ท า
หลักฐานให้กน ้
ั การซือขายครั ้ ก็
งนี ้ เป็ นอันเสร็จสิน้

ทั้งสี่ออกจากห้อ งสมาธิ หลัว ผิ ง ที่ พัก อยู่ ที่ นี่ หลายวัน แล ว้ ก็

กล่าวอาลา
้
เหมียวอีเองก็ รู ้ว่าเจ ้าตัวออกจากเมืองหลวงมานานเกินไปแล้ว
ไม่ส ะดวกจะอยู่ ต่ ออีก จึงมาส่ง พวกเขาที่กลางลานบา้ น แล้วมอง
ตามพวกเขาเหาะขึนฟ้ ้ าไป

ทางนี ้เพิ่งจะส่ ง แขกกลับ ในศาลาก็ มีเสีย งที่คับ แค้นใจดังขึ น

้
่
"พีชายว่ างหรือเปล่า?"
้ นกลับมา เห็ นหญิง งามเดินบุ ย้ ปากเข า้ มา
"เอ่ อ..." เหมีย วอีหั
จึง ถามอย่ า งกลื นไม่ เข า้ คายไม่ ออกว่ า "เหวินฟาง เจ า้ ไม่ ท าการ
่
ค้าขายทีจวนหนานเสวี ยนแลว้ เหรอ?"
เหวินฟางพู ด เหมือนโกรธว่า "พี่ชายยัง กล า้ เอ่ ย ถึง เรืองนี ่ ้อีก
หรือ ใจร ้ายจัง รู ้ทังรู ้ ้ว่าน้องสาวทาอาชีพนี ้ ทาธุรกรรมใหญ่ขนาดนี ้
ก็ ไม่ รู ้จัก นึ ก ถึ งน้อ งสาว ถ้า พี่ ชายแบ่ งธุ ร กรรมสัก เล็ ก น้อ ยมาให้
น้องสาวบา้ ง ต่ อให้น้องสาวหยุ ดท าธุรกิจที่จวนหนานเสวียนสัก ปี
หนึ่ งก็คม ุ ้ ค่า"
้
การซือขายที ่ท ากับ หลัว ผิงเมื่อครู น
่ ี ้ไม่ น้อยเลยจริง ๆ ภายใต้
การทาธุรกรรมซาๆ ้ หลัวผิงทาการค้าสาเร็จไปเกือบจะสองพันล้าน
แล้ว ยังไม่ตอ้ งพูดถึงส่วนแบ่งรายได้ แค่จานวนธุรกรรมอย่างเดียว
ก็เพี ยงพอจะท าให้ส มาคมร ้านค้า เลื่อนขันเหวิ ้ นฟางไปอยู่ ที่เมือง
ใหญ่ของตาหนักเจินอี ้ แล
่ ว้ ไม่ตอ้ งเฝ้ าอยู่ทศาลาว่
ี่ ่ ่
าการร ้างทีนี

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
ยิงศาลาว่ ่ ่ ร ้างมากเท่าไร อนาคตก็ยงไม่
าการทีนี ่ิ ด!ี

เหมียวอีพบว่ ้ าผูห
้ ญิงคนนี ตี้ ส นิ ทเก่งจริงๆ หนังหน้าก็หนา ยิ่ง
นั บ วั น ก็ ยิ่ งส ร า้ งค วา ม ส นิ ท ส น ม ม าก ขึ ้ น ถ้า ค น น อก ที่ ไม่ รู ้
สถานการณ์ ม าได้ยิ น เข า้ คงนึ ก ว่ า ทั้งสองเป็ นพี่ น้ อ งแท้ๆ กัน
แน่ นอน ทาให้เหมียวอีพู ้ ดจนรู ้สึกอึดอัดแลว้

เหมียวอีถู้ จมูกอย่างรู ้สึกวางตัวไม่ถูก ยิมแห้

้ งพูดว่า "ใช่ว่าข า้
จะไม่ อ ยากค านึ ก ถึ ง เจ า้ เพี ย งแต่ ส าขาที่ จวนหนานเสวีย นเล็ ก
เกินไป ขา้ กลัวเจ ้าทาไม่ไหว"

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 306 สุราพวกนั้นแพงขนาดนี เชี
้ ยวหรือ

เป็ นการค้า ขายใหญ่ จ ริง ๆ ด้ว ย! เหวิ น ฟางแค้น จนคัน ฟั น

"พี่ชายช่า งดู ถู กกัน แม้สาขาที่จวนหนานเสวียนจะเล็ ก แต่ ก็ เป็ น
สาขาหนึ่ งของสมาคมร า้ นค้า ขอเพี ย งท่ า นท าการค้า ขายกับ
น้ อ งสาว น้ อ งสาวก็ ส ามารถรวบรวมแหล่ ง ทรัพ ยากรมาให้ไ ด้
เหมือนกัน ไม่ต่างอะไรกับหลัวผิง แต่ท่านไม่ให้โอกาสน้องสาวคน
นี ้เลย อย่ า งน้อยๆ ต่ อให้ท่ า นกลัว ข า้ ท าไม่ ไหว เหลือเศษๆ ไว ใ้ ห้
น้องสาวสัก นิ ด สัก หน่ อยก็ ได้ห รอกมัง้ เสีย แรงที่น้องท าขนมแล ว้
่
เดินทางไกลเพือมาเยี ่
ยมท่ าน ช่างไร ้หัวใจนัก"
้ ด ไม่ ออก 'นี่ เจ า้ มาเยี่ยมข า้ หรือ ? อยากมาตัด หน้า
เหมีย วอีพู
้
ธุรกิจมากกว่ามัง?'
่
มีบางคาทีเขาไม่ สะดวกจะพูด เช่นเรืองสุ ่ ราหมืนกว่
่ าไหนั่น ถ้า
ไม่ใช่หลัวผิงอาศัยความสัมพันธ ์ส่วนตัวหาคนมาชิมประเมิน แม้แต่
้ ะก็ ไม่ แน่
หลัวผิงเองก็ป ระเมิ นมูล ค่ าไม่ ได้ ถ้า ให้เหวินฟางมาซือล่
สุ ร านี ้อาจจะเหลือไว เ้ พื่ อล า้ งปากเยารัวเซี
่ ย นต่ อ ไป ถ้า เจ า้ ท าได้
เหมือนกันคงแปลกแล้ว
้ าได้เพียงเก็บไวใ้ นใจ ภายนอกยังคงพูดเอา
แน่ นอน คาพูดนี ท
้ า ครังหน้
ตัวรอดไปว่า "เหอะๆ ครังหน้ ้ าไปหาเจ ้าแน่ นอน"

เหวิ น ฟางตาเป็ นประกายทัน ที แล้ว ถื อ โอกาสจากช่อ งโหว่

"พี่ชาย นี่ ท่ านพูด เองนะ อย่าเห็ นว่าน้องไร ้ความรู ้แล้วจะมาหลอก
กันเล่นๆ นะ น้องคิดจริงนะ"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ วเราะเบาๆ
"ขา้ จะจาไว"้ เหมียวอีหั
้ วแม่มอ
คาดไม่ถงึ ว่าเหวินฟางจะใช ้นิ วหั ื ขาวเล็กของนางมาจิม้
ที่หน้าเขา เหมียวอีเอนศี
้ รษะไปข า้ งหลังเล็ก น้อยพร ้อมพู ดว่า "ท า
อะไรน่ ะ?"
้ ้อย "เกียวก
เหวินฟางงอนิ วก ่ ้อยสัญญา พูดคาไหนคานั้น ห้าม
กลับคานะ"
ภายใต้ก ารกดดันจากนาง เหมียวอีก็ ้ ย่นนิ
ื วก้ อ้ ยออกมาอย่า ง
จนใจ เกี่ ยวก อ้ ยสัญ ญากับ นางแล ว้ พ บว่ า ผู ห้ ญิ ง คนนี ้ สัม ผั ส
้ อนเด็ ก น้อยกาลังเล่นพ่ อ
ค่อนข า้ งสบายมือ เพีย งแต่ ว่าภาพนี เหมื
แม่ลูกนิ ดหน่ อย
การกระทานี ท ้ าให้เหมียวอีต้
้ องพูดอย่างปลงอนิ จจัง "ขา้ ว่านะ
เหวินฟาง เจา้ ทาการค้าขายถึงขันนี ้ แล
้ ว้ สมาคมร ้านค้าแดนเซียน
ตาถั่วจริงๆ ทีไม่
่ ให้เจ ้าทาในตาแหน่ งสาคัญ"
้ า อย่ างน้องโดนฝุ่ นเกาะ พี่ชายอย่า ง
"ถ้า ไม่อยากให้ข องลาค่
ท่านก็ตอ้ งช่วยไม่ใช่เหรอ?" เหวินฟางที่คลายนิ วออกหั
้ วเราะเบาๆ
"ขา้ ว่าท่ านงานยุ่งมาก ไม่ รบกวนท่ านแล้ว ดีก ว่า น้องจะกลับแล้ว
่ อร ์สักหน่ อย"
จะไปบอกลาเชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋
หลังจากนางไปบอกลาสองสาวแล้วออกมาจากในห้อง ก็ ยิม้
หวานพู ด เตือนเหมีย วอีอี้ ก ครัง้ "พี่ชาย น้องจะรอข่ า วดีอยู่ที่เมือง
หนานเสวียนนะ ถ้าน้องรอนานเกินไป ก็อย่าโทษว่าน้องมารบกวน
่ ว้ กัน"
ถึงทีแล

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ กหน้าหัวเราะอย่างขอไปที คิดในใจว่าในที่สุดก็ส่ง
เหมียวอีพยั
้
ผูห้ ญิงคนนี ไปได้แลว้
เหวินฟางที่หันตัวเดินจากไป รอยยิมบนใบหน้
้ านางค่อยๆ ตึง
่
เครียด ค่อยๆ เปลียนเป็ นเจ็บปวดรวดร ้าว จากนั้นเผยสีหน้าที่เด็ด
เดี่ยวแน่ วแน่ ให้ก าลัง ใจตัว เองทัน ที เชือว่
่ า ขอแค่ ต ัว เองมี ค วาม
พยายาม จะต้องท าส าเร็จ แน่ นอน คงไม่ น่ ังจนเก า้ อีเย็้ นอยู่ที่เมือง
หนานเสวียนตลอด คงไม่โดนดูถูกไปตลอด...
ห ลั ง จ า ก จั ด ก า ร เรื่ อ ง จุ ก จิ ก ข ้ า ง ก า ย ตั ว เอ ง เรี ย บ ร อ้ ย
สถานการณ์โดยรวมของเขาเจินไห่ ้ ค งที่แล ว้ เหมีย วอีก็ ้ เข า้ ไปใน
ภูเขาลึกโดยมีเชียนเอ๋อร ์ติดตามไปด้วย
ในภู เขาเงีย บสงบ มีเสีย งนกร ้องเป็ นครังคราว ้ มีเถาวัล ย พ
์ ัน
้
รอยต้น ไม้เก่ า แก่ เชีย นเอ๋ อ ร ์เดิ น น าอยู่ ข า้ งหน้า รอยยิ มบริสุ ท ธิ ์
งดงาม ทางภู เขาเดินทางยาก แม้จ ะไม่ ถือว่า ยากส าหรับ นั ก พรต
้ เดิ
แต่เหมียวอีที ่ นตามอยู่ขา้ งหลังก็ยงั ยืนมื่ อประคองเอวอ่อนนุ่ มของ
นางด้วยความห่วงใยโดยสัญชาตญาณอยู่บ่อยครัง้
้ มารับตาแหน่ งที่เขาเจินไห่
ตังแต่ ้ เหมียวอียั้ งไม่ได้พบหน้าเยา
่ ยนเลย รู ้เพียงว่าเขาซ่อนตัวอยู่ในภูเขาลึก แต่ไม่รู ้รายละเอียด
รัวเซี
ว่าอยู่ตรงไหน แถมตาแหน่ งทีซ่่ อนตัวก็ค่อนขา้ งห่างไกลกับเขาเจิน้
ไห่ดว้ ย เพราะกาลังคนของเขาเจินไห่้ ค่อนขา้ งเยอะ ถ้าเขา้ ใกลต้ อ้ ง
ถูกพบแน่ นอน
สุ ด ท้า ยทั้ งสองก็ ม าถึ ง นอกถ ้าแห่ ง หนึ่ ง ยื น อยู่ ท่ี ปากถ ้าก็
่ ยนทีก
มองเห็นเยารัวเซี ่ าลังขีดเขียนอยู่ทฝาผนั
่ี งหิน

https://novel-lk.blogspot.com/
 เชียนเอ๋อร ์ตะโกนเสียงดังฟั งชดั ว่า "ท่ านอาจารย ์ พวกเรามา
หาท่านแล้ว"
"เหอะๆ มาแล ว้ เหรอ…" เยารัวเซี ่ ย นหันมามองแวบหนึ่ ง พอ
้
เห็ นเหมียวอีมาด้ วย ก็ทาหน้าบู ดทันที แสร ้งทาเป็ นมองไม่เห็ น ใช ้
มือขา้ งหนึ่ งลูบเครารุงรัง และใช ้มืออีกขา้ งขีดเขียนบนฝาผนังต่อ
เชียนเอ๋อร ์ยังอยากจะพูดอะไรบางอย่าง เหมียวอียกมื ้ ้ าม
อขึนห้
บอกเป็ นนั ย ให้น างรออยู่ น อกถ า้ และตัว เองก็ เดิ น เข า้ ไปเอง "ผู ้
๊
อาวุโสเยา ขา้ มาเอาพวกตักแตนน้ อยคืน"
่ ย นหัน กลับ มาพู ด ด้ว ยสายตาเย็ น เยีย บ "คนใกล้จ ะ
เยารัวเซี
้
ตายอย่างเจ ้าจะต้องการของนอกกายพวกนี ไปท าไม?"
เหมียวอีรู้ ้ว่า เขาก าลังพู ด เรืองที
่ ่ตนจะไปทะเลดาวนัก ษัต ร จึง
หัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า "ถ้าขา้ ตายแล้ว ท่านก็ควบคุมตักแตนพวก๊
้ ได้แลว้ นะ"
นี ไม่
"เจ ้าเด็กนี่ จะมายั่วโมโหขา้ สินะ?" เยารัวเซี ่ ยนปาหินทีอยู ่ ่ในมือ
ตัวเองทิง้ แล้วเดินเอามือไขวห ้ ลังไปตรงหน้าเตียงหิน มองตักแตน ๊
น้อยทีก ่ าลังไต่ขนไปกิ
ึ้ นเหรียญผลึกพร ้อมพูดว่า "มีอะไรก็รบ ี ว่ามา
อย่ านึ ก ว่ า ข า้ ไม่ รู ้ว่ า ที่เจ า้ ให้นางหนู ท งสองมาส่
ั้ งข่ าวนั้ นมีเจตนา
อะไร"
่
"ผู อ้ าวุ โ สปราดเปรืองอย่ า งที่คิ ด ไว เ้ ลย" เหมีย วอี เดิ
้ น ไปข า้ ง
หลังเขา กวาดสายตามองพวกเจา้ ตัวเล็กที่อยู่บนเตียงหิน แล้วพูด
ว่า "ช่วยหลอมสร ้างของวิเศษให้ขา้ ปกป้ องชีวต ิ สักชุดเถอะ"

https://novel-lk.blogspot.com/
 "หลอมของวิเศษน่ ะไม่ มีปัญ หาหรอก ข า้ ท าอาชีพ นี ้อยู่ แล ว้ "
่ ยนยืนมื
เยารัวเซี ่ อพร ้อมพูดว่า "เอาวัตถุดบ
ิ มา"
้
เหมี ย วอี สะบั ด มื อ ดัน สีด าผลึก หนึ่ งร ้อยห้า สิ บ ไหวางบนพื น
้
เขาวางกล่องไม้บนกองสีดาผลึกแล้วเปิ ดออก ขา้ งในมียาปี ศาจขัน ้
หนึ่ งจานวนหนึ่ งร ้อยเม็ ดวางเป็ นแถวอย่างเป็ นระเบียบ ด้านบนสุ ด
วางยาปี ศาจขันสองไว้ ส้ ามสิบสามเม็ด
่ ยนเห็ นยาปี ศาจในกล่องไม้แลว้ อึงไป
เยารัวเซี ้ แล้วเปิ ดไหสีดา
ผลึกดูหนึ่ งไห ก่อนจะพูดอย่างตกตะลึงว่า "เจา้ เด็กนี่ ไปรวยมาจาก
ไหนอีกแล้วล่ะ?"
"ตอนนี ้จนกรอบแล ว้ จะไปร ่ารวยที่ ไหนได้อีก " เหมี ย วอีพู
้ ด
้ นขม
ด้วยรอยยิมขื ่ ่ อมาโดยขายสมบั
"ของทีซื ้ ตติ วั เองน่ ะสิ"
้ ่งจะพูดจบ พวกตักแตนน้
ตรงนี เพิ ๊ อยบนเตียงหินก็บน ิ หึ่งเขา้ มา
โผเข า้ ไปที่ยาปี ศาจในกล่องไม้ เยารัวเซี
่ ยนโบกมือกวาด เก็บ เจ า้
้
ตัวเล็กทังหมดเข า้ ในแหวนเก็บสมบัติแลว้ หันไปถามอย่างสงสัยว่า
"พวกที่เหาะไปเหาะมาที่เขาเจินไห่ ้ ก่ อนหน้า นี ้คือคนของสมาคม
ร ้านค้าเหรอ? เจ ้านาสมุนไพรเซียนซิงหัวไปขายแล้วเหรอ?"
เขาเคยตรวจสอบไปแล ว้ ว่ า เจ า้ เด็ ก นี่ มี ท รัพ ย ส์ ิ น ติ ด ตัว อยู่
เท่าไร นอกจากขายสมุนไพรเซียนซิงหัว เขาก็นึกไม่ออกว่าเหมียว
้ นจากไหนเพียงพอจะมาแลกของเหล่านี ้
อีหาเงิ
เหมียวอีส่้ า ยหน้าพู ด ว่า "เปล่ าหรอก นั่ นคือสิงส่ าคัญที่ข า้ จะ
ใช ป้ กป้ องชีวิ ต ที่ ทะเลดาวนั ก ษัต รในตอนสุ ด ท้า ย จะขายทิ งได้้
อย่างไรกัน นอกเสียจากตัวเองจะไม่อยากมีชวี ต ิ อยู่แล้วถึงจะทา"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ย นพยัก หน้า เบาๆ เขาก็ คิด อย่ างนั้ น แต่ ก็ เอามือลู บ
เยารัวเซี
เคราและท าสายตาล่ อ กแล่ ก อยู่ พ ัก หนึ่ ง ดู เหมื อ นเจ า้ เด็ ก นี่ จะมี
่
ช่องทางทาเงินอืนๆ!
เขาไอแห้ง ๆ แล้ว พู ด ด้ว ยท่ า ทางเหมื อ นเอาจริง เอาจัง "เจ า้
เตรียมจะหลอมสร ้างของอะไรล่ะ?"
้ น
เหมียวอีครุ ่ คิด ไปทะเลดาวนักษัตรถ้ายิ่งเตรียมตัวเต็มที่ ก็จะ
่ โอกาสปกป้ องชีวิตตัวเองได้มาก เขาจึงกัดฟั นนายาปี ศาจขัน
ยิงมี ้
หนึ่ งจานวนห้าสิบเม็ดออกมาจากแหวนเก็บสมบัติ แล้วใส่เขา้ ไปใน
กล่องยาปี ศาจใบนั้นอีก
้ มทีเขาก็ มีอยู่ แลว้ ส่ วนใหญ่ ล ว้ นได้มาจาก
ยาปี ศาจเหล่า นี เดิ
ทะเลดาวนักษัตร หลายปี มานี ใช ้ ้หลอมสร ้างของวิเศษไป และยังใช ้
เติมพลังให้ข องวิเศษหลังจากต่อสู ้ เหลืออยู่ ประมาณร ้อยกว่า เม็ ด
ตอนนี ้ฝื นควัก ออกมาครึงหนึ
่ ่ ง ห้า สิ บ เม็ ด ที่เหลือ ไว ก ั ตัว ก็ เพื่ อ
้ บ
เตรียมไวเ้ ติมพลัง งานให้ของวิเศษตอนอยู่ที่ทะเลดาวนักษัตร เรียก
ได้ว่าใช ้จ่ายไปเยอะมาก
้
เหมียวอีถอนหายใจออกมา ้ ่กองสิงของพวกนั
ชีไปที ่ ้ นพร ้อม
้
พูดว่า "ช่วยหลอมสร ้างของวิเศษขันสองให้ ขา้ กับเฮยทั่นอีกสักชุด
ส่วนยาปี ศาจที่เหลือทังหมด
้ ช่วยนามาสร ้างเป็ นยันต ์แบบต่างๆ ให้
ขา้ ที"
"ดูเหมือนเจา้ เด็กนี่ จะยอมจ่ายหนั กเพื่อปกป้ องชีวิตตัวเอง ไม่
่ าจะยอมแลกทุกอย่างเพือใช
น่ าเชือว่ ่ ้หลอมสร ้างของที่จะใช ้แค่ครัง้
เดี ย ว ยั น ต ไ์ ม่ ใ ช่ ข องที่ ราคาน้ อ ยๆ" เยารั่วเซีย นหั ว เราะเบาๆ
"วัตถุดบ ่ ้าเตรียมไวข
ิ ทีเจ ้ าดอะไรไปหรือเปล่า?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ดมือแล ว้ นาหนังที่ถลกมาจากตัวประมุขค่า ยเจ็ ด
เหมียวอีสะบั
สิบ สองคนออกมาอี ก กอง ล ว้ นเป็ นวัต ถุ ดิ บ ที่ ใช ห้ ลอมสร ้างยัน ต ์
เขาเก็บไวท ่ี วเองตลอด ในที่สุดก็หมดเกลียงในรวดเดี
้ ตั ้ ยวแลว้ เขา
ถามว่า "ไม่พอเหรอ?"
่ ยนกระดกนิ ว้ พูดด้วยสีหน้าพ่อค้าหน้าเลือด "หลอม
เยารัวเซี
้ องใช ้หินผลึกไขมันเพลิงไม่นอ้ ยเลยนะ!"
สร ้างของพวกนี ต้
่ วเหมียวอีมี้ หินผลึกไขมันเพลิงอยู่ไม่นอ
เขารู ้ว่าทีตั ้ ย ถ้าไม่ถือ
โอกาสรีดไถตอนนี แล ้ ว้ จะรอตอนไหน

เห มี ย วอี ้พู ด ด้ว ย น้ าเสี ย งรา บ เรีย บ ว่ า "ไม่ มี ข า ยทิ ้งไป

หมดแล้ว"
่ ย นอึงไป
"เอ่ อ…" เยารัวเซี ้ จากนั้ นก็ พู ดอย่า งไม่ส ะทกสะท้า น
อีก ว่ า "หิน ผลึ ก ไขมัน เพลิง ให้ข า้ ออกให้ก็ ไม่ เป็ นไร นั บ เป็ นเงิน
ค่าแรงไปซะ เจ ้าจ่ายค่าแรงให้ครบก็พอ ขา้ ไม่ตอ้ งการจากเจ ้าเยอะ
หรอก ใหข ้ า้ สักแปดพันเก ้าพันล้านผลึกทองแล้วกัน"
"ไม่ มี ตอนนี ้ข า้ จนแบบแม้แต่ สิ บ ล า้ นก็ ห ามาให้ท่ า นไม่ ได้"
เหมียวอียั้ งคงมีสห
ี น้าเรียบเฉย
่ ย นหัว เราะเยาะเบาๆ "เจ า้ หนู เจ า้ ก าลัง ล้อข า้ เล่ นใช่
เยารัวเซี
ไหม? ช่ว ยเจ า้ หลอมสร ้างของมากมายขนาดนี ้ในรวดเดีย ว เจ า้
ไม่ใ ห้ค่ า แรงขา้ แล้วยังคิด จะเอาเงินข า้ ไปอีก เจ า้ กินยาผิดมาหรือ
เปล่า?"
"ไม่มเี งินจริงๆ ติดไวก้ ่อนแล้วกัน"

https://novel-lk.blogspot.com/
 "ล้อเล่นอะไรกัน ด้วยวรยุทธ ์อย่างเจ ้า ไปสถานที่บา้ ๆ แบบนั้น
แล้ว จะมีช วี ิต รอดกลับ มาหรือ เปล่ า ก็ ไม่ รู ้ ถ้า เจ า้ ตายจนไม่ เหลื อ
่
แม้แต่ซาก ขา้ จะไปเก็บค่าแรงทีใคร?" ่ ยนพูดพร ้อมยืนมื
เยารัวเซี ่ อ
"อย่ า มาเสแสร ้งต่ อหน้า ข า้ ให้ค่ า แรงข า้ มาก่ อนแล้ว ข า้ จะหลอม
่ อทวง"
ของให้เจ ้า จ่ายสดงดเชือเบื ่
้ ก มือหนึ่ งครัง้ เขาให้แลว้ สิงที
เหมีย วอีพลิ ่ ่ให้ไม่ใ ช่เงินค่ า แรง
แต่เป็ นแผ่นหยกหนึ่ งแผ่น
"หมายความว่าอย่างไร?" เยารัวเซี ่ ย นทาสีห น้าสงสัย ใช ้พลัง
์
อิทธิฤทธิตรวจดู ถ้าไม่ดูคงไม่รู ้ พอดูถึงได้รู ้ว่าเป็ นหลักฐานใบเสร็จ
การท าธุ ร กรรมของสมาคมร า้ นค้า แดนเซี ย นกับ เหมี ย วอี ใน ้
ระยะใกล้ๆ นี ้ พออ่านต่อไป ถึงได้พ บว่าเหมียวอีน ้ าหินผลึก ไขมัน
เพลิงเหล่านั้นขายไปแลว้ จริงๆ
ตอนที่เขาเห็ นราคาขายของสุ ราพวกนั้ น สีห น้า เขาก็ท่ึงมาก
จากนั้นก็ไม่รู ้ว่านึ กอะไรขึนได้
้ สีหน้าค่อยๆ หยุดชะงัก แล้วเงยหน้า
้
ขึนถามด้ วยเสียงอ่อนว่า "สุราพวกนั้นแพงขนาดนี เชี ้ ยวเหรอ?"
้ ไม่มีความมั่นใจเลย เหมือนเขาจะนึ กได้ว่าตัวเองดืม
คาพูดนี ดู ่
ไปไม่นอ้ ย!
้
เหมี ย วอี ถามอย่ า งประหลาดใจ "หรือ ผู อ้ าวุ โ สเยาไม่ รู ้ว่ า ที่
ตัว เองดื่มไปนั้ นเป็ นสุ ร าศัก ดิ สิ์ ท ธิ?์ สุ ร าศัก ดิ สิ์ ท ธิที
์ ่ แพงขนาดนี ้
อย่างถูก ๆ ก็ไหละหลายหมื่นผลึกทองแลว้ เห็ นประเภทที่แพงที่สุ ด
ในใบเสร็จหรือยัง ? ข า้ เกรงว่ าผู อ้ าวุโ สจะกินยาก กลัว ว่า ท่ านดื่ม
แบบแย่ๆ แลว้ จะไม่พอใจ เพื่อที่จะประจบท่าน ที่ขา้ ให้ท่านดืมส่ ่ วน
่
ใหญ่จงึ เป็ นระดับทีราคาไหละหนึ ่ งลา้ นห้าแสนผลึกทอง หลายปี มา
https://novel-lk.blogspot.com/
นี ้ท่ า นดื่มของข า้ ไปแล ว้ เกือบห้า พัน ไห…ผู อ้ าวุ โ ส ท าไมท าหน้า
อย่างนั้ น? โอ้สวรรค !์ ผู อ้ าวุ โส ท่า นไม่เข า้ ใจเรืองสุ
่ ราพวกนี จริ
้ งๆ
หรือท่ านแสร ้งโง่อยากจะลืมน้ าใจของข า้ ? ข า้ ไม่ ได้จ ะให้ท่า นคืน
หรอก ท่านไม่จาเป็ นต้องรังเกียจขา้ ขนาดนั้นหรอกมัง?" ้

ที่จริงเหมียวอีก็้ ไม่รู ้ว่าสุ ราศักดิสิ์ ท ธิที์ ่ให้เยารัวเซี

่ ยนดืมจั
่ ดว่ า
อยู่ในระดับไหนตอนที่ขายไป คาดว่าคงมีทงดี ั้ และแย่ปนกัน ทีบอก
่
ว่าห้าพันกว่าไหก็เป็ นสิงสมมุ่ ตข ึ ้ สามพันไหนั้นมีแลว้ เพียงแต่ว่า
ิ น
่ ย นที่ เห็ น สุ ร าศัก ดิ สิ์ ท ธิเป็
เยารัวเซี ์ นน้ าล า้ งปากคงไม่ ค่ อ ยตั้งใจ
่
จาเป็ นพิเศษว่าตัวเองดืมไปเท่ าไร พูดเพิ่มมาอีกสักสองพันไหคาด
ว่าอีกฝ่ ายก็คงไม่รู ้ชดั
่ ย นงุ น งง เรืองนี
"ห้า พันกว่า ไห…" เยารัวเซี ่ ้จ าไม่ ได้จ ริง ๆ แต่
ลองนับดูลวกๆ หลายปี ขนาดนี แล ้ ว้ ตัวเองก็ดมบ่
ื่ อย แม้จะไม่แน่ ใจ
่
ตัวเลขทีละเอียด แต่ไม่แน่ ว่าอาจจะมีหลายพันไหก็ได้
ห้าพันกว่าไห ราคาต่อไหก็หนึ่ งลา้ นห้าแสนผลึกทอง…
่ ยนลองนั บ ดู เล็ ก น้อย ก็ ต กใจจนตัวสั่น หลายปี มานี ้
เยารัวเซี
ื่
ตัวเองจะไม่ดมไปแล ว้ เจ็ดพันลา้ นผลึกทองเหรอ จริงหรือหลอก?

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 307 ภารกิจสร ้างเรือ

เมื่อดูราคาในแผ่นหยกซาๆ ้ เขาไม่เชือที
่ ่เหมียวอีบอกว่
้ าราคา
ต่อไหคือหนึ่ งลา้ นห้าแสนผลึก ทอง แม้จะเป็ นเช่นนี ้ ราคาของสุ รา
้ ชา่ งน่ าตกใจ
พวกนี ก็
พอนับแบบนี ้ ก็ นับจนเหงื่อแทบจะแตกพลั่กแลว้ พบว่าตัวเอง
ั หนึ่ ง ปวดใจแทบแย่
ฟุ่ มเฟื อยเกินไปหน่ อย เรียกได้ว่ากลุม้ ใจอยู่พก
ปวดใจที่ตัวเองดื่มเงินไปมากขนาดนี ้ก็ เป็ นเพี ยงด้า นหนึ่ ง ที่
ปวดใจที่สุดก็คือ สุราดีขนาดนั้นแต่เขาดืมเหมื
่ อนน้าโดยไม่สนใจ
อะไรเลย ถ้า กรอกลงกระเพาะหมดก็ ย ัง พอว่ า แต่ ต ัว เองดัน เป็ น
่
ประเภทดืมให ม้ น
ั ไหลออกตามร่องปากด้วย
้ น ไปเยอะขนาดนั้ น เงิ น ที่ ทิ งไป
ท าพลาดแล ว้ ! ตัว เองทิ งเงิ ้
้ ตถุดบ
สามารถซือวั ้ั าไร
ิ หลอมของวิเศษได้ตงเท่
เรียกได้ว่ายิ่งคิดก็ย่งกลุ
ิ ่ ยนเอามือนาบอกโดยจิต
ม้ ใจ เยารัวเซี
ใต้สานึ ก พูดด้วยสีหน้าตึงชาว่า "เจ ้าเด็กนี่ มาตบตาขา้ เล่นสินะ?"
้ กตากวา้ ง ทาสีหน้าไม่อยากจะเชือ่ "ผูอ้ าวุโส ในมือ
เหมียวอีเบิ
ท่านเป็ นใบเสร็จ การท าธุรกรรมของขา้ กับ สมาคมร ้านค้านะ ของ
้
แบบนี ปลอมได้ ดว้ ยเหรอ? ท่านดูใหล้ ะเอียดอีกสิ"
่ ยนตบแผ่นหยกลงในมือเขา "ขา้ ไม่
"ไม่ตอ้ งพูดแลว้ " เยารัวเซี
ดูแล้ว"

https://novel-lk.blogspot.com/
 เขาหันหน้าเขา้ กาแพงหินแล้วสูดหายใจอย่ างตกตะลึงไม่หยุด
พอดู อี ก ก็ พู ด อี ก เขาปวดใจแทบตายแน่ นอน เขาไม่ ค่ อ ยอยาก
คิดถึงอดีต ที่ผ่า นมาของตัวเอง เคยโดดเดียวและล
่ าบากยากแค้น
เป็ นพิเศษ อดทนกับชีวิต ยากจนเป็ นเวลาหลายร ้อยปี ถึงได้ค่ อยๆ
ผ่ า นมาได้ ทั้งชีวิต ไม่ เคยฟุ่ มเฟื อยขนาดนี ้ นี่ เป็ นครังแรกที
้ ่ ล า้ ง
ผลาญสมบัติขนาดนี ้ ล้างผลาญจนเลือดออกในหัวใจ คิดอยากจะ
ผูกคอตายแล้ว
เขาปวดใจเหรอ? เจ า้ ของสุ ราพวกนี อย่ ้ างเหมีย วอีต่้ างหากที่
ปวดใจจริงๆ ถ้าไม่ใช่อก ี ฝ่ ายรู ้ถึงความผิดพลาดอย่างลึกซึง้ เหมียว
้ ่งปวดใจกว่านี ้ เพราะมันเป็ นของดีไง! ไม่ต่ างอะไรกับการนา
อีจะยิ
สุ ร าพวกนั้ นทิ งลงน
้ ้ า เขาจึง โรยเกลื อ ลงในบาดแผลของเยารั่ว
เซียนต่อ "ผูอ้ าวุโสเยา เรามาค านวณกันสัก หน่ อยว่าท่านดืมสุ ่ รา
ไปเป็ นเงินเท่าไร ขา้ …"
่ ย นพลัน หัน ตัว มา ชีที
"เจ า้ หุ บ ปากเถอะ!" เยารัวเซี ้ ่ จมู ก เขา
พร ้อมกระทืบเท้าด่าว่า "ทาไมเจา้ ไม่บอกขา้ ให้เร็วกว่านี ?้ ทาไมไม่
บอกขา้ ก่อนว่าสุราพวกนี มั ้ นมีมูลค่ามาก?"

"ขา้ นึ กว่าท่านชิมรสมันออก"
้ า้ นะ"
"ชิมบา้ อะไรล่ะ ขา้ ไม่ใช่พวกขีเหล
"เอาล่ ะ ! เปลี่ยนวิ ธ ีพู ด ใหม่ ถ้า ข า้ บอกท่ า นเร็ว กว่ า นี ้ จะยัง
รักษาสุราพวกนี ไว้ ไ้ ด้หรือเปล่า?"
่ ย นอึงไป
"เอ่ อ..." เยารัวเซี ้ คาดว่า ตัว เองคงหาวิธต ี ่ างๆ นานา
เอามาไวใ้ นมือตัวเอง แต่เขาก็ได้สติทนั ที นี่ กาลังสงสัยในคุณธรรม
ของตนนี่ นา พลัน พู ด อย่ า งโกรธเคืองว่า "เหลวไหล! เดิม ทีมน ั ก็
https://novel-lk.blogspot.com/
ไม่ใช่ของของเจา้ อยู่แล้ว เจา้ ฆ่าปลน ้ ท
้ เอามา สุราพวกนี ผู ้ ี่พบเห็ น
ย่ อ มมี ส่ ว นได้ ข า้ ดื่มไปเสี ย เปล่ า ๆ แล้ว เจ า้ คงท าอะไรข า้ ไม่ ไ ด้
หรอกมัง?" ้

"ผู อ้ าวุ โ สเยา ถ้า ท่ า นพู ด แบบนี ้ เช่นนั้ นข า้ ก็ ไม่ มีอะไรจะพู ด

แล้ว"
"อย่ามาเล่นลูกไม้เยอะ เจา้ เองก็ไม่ใช่คนดีอะไรหรอก อย่านึ ก
ว่าขา้ ไม่รู ้เจตนาของเจา้ นะ ที่พู ดเรืองพวกนี
่ ้
เพราะอยากจะใช ้สุ รา
มาแทนค่าแรงของขา้ ในการหลอมของวิเศษ เจ ้าฝันไปเถอะ"
้
เหมียวอีกระดกนิ ้
วไปข า้ งหลังเงียบๆ
เชีย นเอ๋ อ ร ์ที่ อยู่ น อกถ าเดิ
้ น เข า้ มาทัน ที ยื น อยู่ ข า้ งเหมี ย วอี ้
่ ยนตาปริบๆ พร ้อมตะโกนว่า "ท่านอาจารย ์!"
มองเยารัวเซี
่ ยนสีหน้าตึงชา โบกมือพูดว่า "พวกเจา้ สองคนสมคบ
เยารัวเซี
้
คิดกันมาแสดงละคร ขา้ ไม่หลงกลนี หรอก"
เชีย นเอ๋ อ ร ์พู ด อย่ า งรู ส้ ึ ก ไม่ ไ ด้ร บ
ั ความเป็ นธรรมว่ า "ท่ า น
อาจารย ์ ถ้านายท่านอยู่ที่ทะเลดาวนัก ษัตรแลว้ เกิดเหตุไม่คาดคิด
ข า้ กับ เสวี่ยเอ๋ อร ์ก็ มี ช วี ิต อยู่ ต่ อไปไม่ ได้แล ว้ เหมื อนกัน พวกศัต รู
ของนายท่านไม่ปล่อยพวกเราไวแ้ น่ "
คาพู ด นี ้ท าให้เยารัวเซี
่ ย นเหน็ บกินทันที เขาล าบากและโดด
เดี่ยวมากว่ าครึงชี่ วิต ความห่ วงใยที่เชีย นเอ๋อร ์กับ เสวี่ยเอ๋ อร ์มีต่ อ
เขาทาให้เขาสุ ขกายสบายใจมาก ถึงขนาดรู ้สึก ว่าเป็ นครอบครัว
เดีย วกัน เขาชอบหนู น้อยสองคนนี ้มาก ไม่ เช่นนั้ นคงไม่ เป็ นฝ่ าย
้ั
เสนอถ่ า ยทอดวิท ยายุท ธ ฝ์ ึ กตนให้ท งสองหรอก และคงไม่ ช ่วงชิง
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ห นู น้อยทังสองด้
ผลประโยชน์ทุ ก ด้านจากเหมีย วอีให้ ้ ว ย หลายปี
ขนาดนี ้ เขาสร ้างความผูกพันที่หยั่งรากลึกกับหนู นอ ้
้ ยทังสองแล ว้
้
เขามองหญิงสาวทังสองเหมื อนเป็ นลูกสาวของตัวเอง
้ งใช ้ผลประโยชน์จากจุดนี ้
เห็นได้ชดั ว่าเหมียวอีเล็
่ ยนจะไม่ใช่คนของทางการ แต่ก็รู ้ถึงความโหดร ้าย
แม้เยารัวเซี
่ ่ในนั้น ในฐานะทีเป็
ทีอยู ่ นหญิงรับใช ้ประจาตัวของเหมียวอี ้ พอเกิด
่
เรืองขึ ้ บ เหมียวอี ้ คนที่จะซวยต่อไปต้องเป็ นเชีย นเอ๋อร ์กับ เสวี่ย
นกั
เอ๋อร ์แน่ นอน
พอนึ กถึงว่าหนู นอ ้
้ ยทังสองจะประสบกั บการโดนเหยียดหยาม
่ ย นก็ ก ลัว จนตัว สั่น กัด ฟั นพู ด ว่ า
น่ า เวทนาต่ า งๆ นานา เยารัวเซี
"ไม่เป็ นไร ขา้ จะพาเจ ้าสองคนหนี เอง เจา้ เด็กนี่ ตายแลว้ อาจจะเป็ น
่ กบ
เรืองดี ั พวกเจา้ สองคนก็ได้ ไม่จาเป็ นต้องเป็ นคนรับใช ้เขาไปทัง้
ชีวติ "
้ ายของข า้ กับ เสวี่ ยเอ๋ อ ร ์
"ท่ า นอาจารย ์ นายท่ า นก็ เป็ นผู ช
่
เหมือนกัน ถ้าเกิดเรืองขึ ้ บนายท่ าน พวกเราจะปล่อยศัตรูข อง
นกั
นายท่านไวแ้ ล้วหลบหนี ได้อย่างไร?"
"นางหนู ส องคนนี่ ก าลังยั่วโมโหข า้ ใช่ไหม?" เยารัวเซี ่ ยนชีที้ ่
จมูกเชียนเอ๋อร ์ เขาโมโหจนตัวสั่น จากนั้นก็ชเหมี ี ้ ยวอีพร
้ ้อมด่าว่า
"เจ า้ เด็ ก นี่ ยัง เป็ นผู ช ่ าจะใช่ป ระโยชน์
้ ายอยู่ ห รือเปล่ า ไม่ น่ าเชือว่
จากผูห้ ญิง หน้าด้านหน้าทน!"
้ วเราะ ดึงเชียนเอ๋อร ์มาไวใ้ นอ้อมกอด แลว้ จูบเบาๆ ที่
เหมียวอีหั
หน้าผากอันขาวสะอาดหมดจดของนาง

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ก ๆ ใคร่ๆ กัน ต่ อ หน้า คนนอกแบบนี ้ เห็ น ได้ช ด
ท าเรืองรั ั ว่ า
้
เชีย นเอ๋ อร ์ไม่ค่ อยชิน นางทังขวยอายทั้ ก บานใจ เยารัวเซี
งเบิ ่ ยน
เห็ นแล้วกลอกตามองบน ใหค้ วามรู ้สึกว่า ‘ลูกสาวโตแลว้ ไม่อาจรัง้
ไว’้
พอจู บนางเหมือนแมลงปอแตะน้า เหมียวอีก็้ ตบหลังนางเบาๆ
แล้วปล่อยมือออก "เจ ้ากลับไปก่อนเถอะ"
่ ยนเหมือนอยากจะพูด อะไรแต่เงียบไว ้
เชียนเอ๋อร ์มองเยารัวเซี
เหมือนไม่วางใจนิ ดหน่ อย
้ ก
"ขา้ กับผูอ้ าวุโสเยาจะคุยกันส่ วนตัวสักหน่ อย!" เหมียวอีพยั
่ ง
หน้าพูด บอกใบใ้ ห้นางเชือฟั
เชียนเอ๋อร ์พยักหน้า หันตัวและจากไป
้ นกลับมาพูดว่า "ขา้ รู ้
หลังจากเชียนเอ๋อร ์ไปไกลแลว้ เหมียวอีหั
ว่าท่านดีกบ
ั พวกนางสองคนมาก"
่
"อย่าพูดเรืองไม่ ้
มีประโยชน์นีเลย ขา้ จะดีกบั พวกนางหรือไม่ก็
่
เป็ นเรืองของข ่ าเจา้ จะให้ข า้ แรงค่าหรือไม่ เป็ นผูช
า้ ไม่เกียวว่ ้ ายก็
อย่าผลักพวกนางสองคนมาเป็ นขอ้ อ้างใหต้ วั เอง"
้
"ตอนนี พวกนางเป็ นผูห้ ญิงของขา้ "
"แล้ว อย่า งไรล่ ะ ? เจา้ ไม่ ตอ้ งห่ วง ถ้าเจ า้ ตายแล้ว ข า้ จะเป็ นคู่
ฝึ กฝนให้พ วกนางได้ดีกว่าเจา้ อีก เพื่อปลอบใจดวงวิญญาณของ
เจ ้า"

https://novel-lk.blogspot.com/
 เหมียวอีไม่ ้ ส ะทกสะท้า น โบกมือพู ด ว่า "ขา้ ไม่ ได้ห มายความ
อย่ า งนั้ น ข า้ สนใจความปลอดภัย ของพวกนางสองคนมากกว่ า
ท่าน พวกนางสองคนเป็ นเด็กกาพร ้า ถูกส่งไป 'จวนฉื อย่วน' ตังแต่ ้
เด็ก ตอนหลังก็ถู กคัดเลือกออกมาฝึ กสอน สุดท้ายถึงได้ส่งมาอยู่
ข า้ งกายข า้ …ข า้ หมายถึง พวกนางไม่ มีที่ พึ่งพิ งอะไร จึง อยากให้
นางสองคนคานับท่านเป็ นบิดาบุญธรรม"
"เอ่ อ ..." เยารั่วเซีย นซาบซึงทั ้ น ที แต่ จ ากนั้ นก็ พ ลัน เกรียว
้
กราด พู ด เย้ย ไม่ ห ยุ ด ว่ า "เพื่ อที่จะให้ข า้ ช่วยเจ า้ หลอมสร ้างของ
วิเศษ คนต่ าช ้าอย่า งเจ า้ ก็ท าได้ทุ ก อย่าง สัตว ์เดรัจฉานยังสูไ้ ม่ได้
สุดท้ายก็ยงั อยากใช ้ประโยชน์จากพวกนางสองคน เสียแรงที่พวก
นางรักเจ ้าอย่างสุดจิตสุดใจ"
"ต่ อ ให้ผู อ้ าวุ โ สช่ ว ยข า้ หลอมสร า้ งของวิ เศษ ข า้ ก็ ไ ม่ ก ล้า
้
รับ ประกัน ว่ า จะมีช วี ิต รอดกลับ มาได้อ ยู่ ดี " เหมีย วอีมองเขาด้ วย
สายตาเด็ดเดียวแน่ ่ วแน่ พูดนิ่ งๆ ว่า "ทีให้
่ พวกนางสองคนยอมรับผู ้
อาวุโสเป็ นบิด าบุญธรรม เพราะอยากจะบอกผูอ้ าวุโสว่า ถ้าข า้ ไม่
สามารถมี ช ีวิ ต กลั บ มาได้ ก็ ข อให้ผู อ ้ าวุ โ สพาพวกนางหนี ไป
ปกป้ องพวกนางในฐานะที่เป็ นพ่อบุญธรรม หลายปี มานี ข ้ า้ สังหาร
คนไปไม่น้อย แม้แต่ตวั เองยังไม่รู ้เลยว่าสร ้างศัตรูไวม้ ากเท่าไร ถ้า
พวกนางอยู่ทนี ่ี ่ ต่อไปก็ตายสถานเดียว"
่ ย นอึงไป
"..." เยารัวเซี ้ นี่ เขาอยากจะฝากฝั งนางหนู ทงสองให้ ั้
ตนดู แ ล พอจะเข า้ ใจแล ว้ ว่ า ท าไมเจ า้ เด็ ก นี่ ให้เชีย นเอ๋ อร ์ออกไป
ก่อน…ความโกรธบนใบหน้าค่อยๆ อ่อนลง แล้วพูดเสียงเย็นว่า "ไม่
ต้องใหเ้ จ ้าบอกหรอก ขา้ ย่อมดูแลพวกนางใหด้ อ ี ยู่แล้ว"

https://novel-lk.blogspot.com/
 "ยัง มี อี ก คนหนึ่ ง" เหมี ย วอีบอก
้ "เหยี ย นซิว ! ถ้า ข า้ กลับ มา
ไม่ได้ ถ้าเขายินดีจะอยู่กบ ั ทางการต่อไป เช่นนั้นก็ปล่อยเขาไป แต่
ถ้าเขายินดีจะไปกับพวกเชียนเอ๋อร ์ ขา้ จะเตรียมคนให้ชว่ ยเขาลบ
ทะเบี ย นรายชือเซี ่ ย น รบกวนให้ท่ า นพาเขาไปด้ว ย ให้ช ่ว ยงาน
เบ็ดเตล็ดอยู่ขา้ งกายท่านก็ดเี หมือนกันนะ"
้
"ขา้ ไม่ฟั งอะไรเหลวไหลพวกนี หรอก" ่ ยนโบกมือพู ด
เยารัวเซี
เหมือนราคาญ "ขา้ ไม่ตกหลุมพรางนี ด้ ้ วย ขา้ หลอมสร ้างของวิเศษ
ใหเ้ จ ้าเปล่าๆ ไม่ได้หรอก"
๊
กวัก มื อเรีย กตักแตนน้ อยออกมาตัวหนึ่ ง จากเดิมทีที่ ตัว เล็ ก
เท่านิ ว้ ตักแตนน้
๊ ้ วโตเท่าปูแลว้ กรงเล็บคมทีปล
อยในเวลานี ตั ่ อ้ งขา
่
เริมเผยความดุ ร ้าย อาจจะเป็ นเพราะกิน ผลึ ก ทองเข า้ ไปมาก ที่
เปลือกนอกแทรกซึมไปด้วยสีเหลืองทอง ส่วนหางก็ย่งมี ิ เสน ้ รอบวง
สีทองประกาย
่ ่จะเลียงเจ
"เพือที ้ ้าตัวเล็กพวกนี ้ ยาปี ศาจบนตัวขา้ โดนพวกมัน
กินไปหมด พวกมันถึงได้โตขึนขนาดนี ้ ้ ของที่พวกมันขับออกมา
ตอนกิน เหรีย ญผลึ ก เข า้ ไปเป็ นวัต ถุ ดิบ อย่ า งดีใ นการหลอมของ
วิเศษ ในอนาคตข า้ ใช ้ประโยชน์ได้มาก แต่ หวั พวกมันเล็กเกินไป
แล้ว หลั่งสารจากการกินเหรียญผลึกช ้าเกินไป ถ้าเป็ นแบบนี ต่ ้ อไป
ขา้ ก็ไม่รู ้ว่าต้องรอถึงเมื่อไร ต้องใช ้ยาปี ศาจจานวนมากเพื่อท าให้
พวกมันรีบเติบโตถึงจะได้ เจา้ ไปทะเลดาวนั กษัตรครังนี ้ ้ต้องนายา
ปี ศาจกลับมาเยอะๆ เพื่อใช ้เป็ นค่าแรงที่ข า้ หลอมของวิเศษให้เจ า้
..."

https://novel-lk.blogspot.com/
 พอได้ยินแบบนี ้ เหมีย วอีก็้ ยม
ิ ้ นี่ เป็ นการรับ ปากว่าจะช่วยเขา
หลอมของวิเศษแล้ว...
หลัง จากกลับ ลงมาจากภู เขา เสวี่ยเอ๋ อ ร ์ส่ ง แผ่ น หยกที่ จวน
หนานเสวียนส่งมาให ้
้ อ่าน ก็ให้เสวียเอ๋
หลัง จากเหมีย วอีได้ ่ อร ์เรียกเหยียนซิวมาหา
แล้วนาแผ่นหยกให้เหยียนซิวดู
หลังจากอ่านเหยียนซิวก็พยักหน้าพูดว่า "นี่ เป็ นการเตรียมตัว
่
เพือไปปราบจลาจลทะเลดาวนั กษัตรแลว้ "
การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร แต่ละจวนต้องส่งคนไปเขา้
ร่วมสองคน เท่ากับว่าหนึ่ งตาหนักต้องส่งไปยี่สิบคน หนึ่ งปราสาท
สองร อ้ ยคน แต่ ล ะสายสองพั น คน เมื่ อรวมทั้ งสิ บ สองสายเข า้
ด้วยกันก็สองหมืนกว่่ าคนแลว้ สานักน้อยใหญ่ที่อิทธิพลก็ตอ้ งการ
ส่ งคนไปเข า้ ร่ว มเช่นกัน ทั่วทังแดนเซี
้ ย นต้องส่ ง คนไปเกือบสาม
่
หมืนคน
สถานการณ์ข องห้า แดนอื่นๆ ก็ไม่ ต่ างกัน ถึงตอนนั้ นพืนที
้ ่ที่
กาหนดของทะเลดาวนักษัต รก็จะเป็ นสภาพการณ์ท่ีปี ศาจ มาร ผี
และมนุ ษย ์กว่าหนึ่ งแสนห้าหมื่นชีวิตต่างพากันแสดงอภินิห ารการ
่ี นฆ่ากันเป็ นอย่างไร
ต่อสู ้ ไม่ตอ้ งบอกก็รู ้ว่าสถานการณ์ทเข่
่
เรืองพวกนี ้ยังไม่ ต อ้ งพู ด ถึ ง แค่ พ านั ก พรตสามหมื่ นคนจาก
แดนเซีย นไปทะเลดาวนั ก ษัต รก็ ต อ้ งใช เ้ รือ ทะเลจ านวนมาก ถึ ง
อย่างไรผูท ี่ า้ ร่วมก็เป็ นนักพรตระดับต่ากว่าบงกชแดงทังหมด
้ เข ้ ไม่
มีท างเหาะเหิน เดิ นอากาศได้ ดัง นั้ นจึง ต้อ งสร ้างเรือทะเลส าหรับ
เดินทางระยะไกลจานวนมาก
https://novel-lk.blogspot.com/
 การสร ้างเรือจ านวนมากขนาดนี ้ ใช่ว่ า สถานที่ แห่ ง เดีย วจะ
สามารถท าออกมาได้ภ ายในเวลาไม่ ก ี่ปี เพื่ อรับ ประกัน ว่ า จะท า
เสร็จตามกาหนดเวลา ก็ ตอ้ งแบ่งไปท าที่บริเวณชายฝั่ งทะเลต่ างๆ
แน่ นอน
เนื่ องจากในอาณาเขตเขาเจินไห่ ้ มี ท่ า เรือที่ ดีโ ดยธรรมชาติ
และกลายเป็ นหนึ่ งในสถานที่ที่กาหนดให้สร ้างเรือ ได้รบั ภารกิจให้
้
สร ้างเรือทะเลขนาดใหญ่สิบลา เบืองบนสั ่งว่าเขาเจินไห่
้ ตอ้ งทางาน
เสร็จก่อนที่จะจัดการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัต รเป็ นเวลาครึงปี ่
เนื่ องจากการใช ้เรือขา้ มทะเลต้องใช ้เวลาหลายเดือน
เมื่อถึงเวลาแล ว้ ทาภารกิจ ไม่ สาเร็จ ก็จะโดนลงโทษอย่างหนั ก
ถึงเวลานั้นเบืองบนจะส่
้ งคนมาตรวจสอบ
้
เงินทุนและกระดาษพิมพ ์เขียวในการสร ้างเรือขนาดใหญ่ เบือง
บนจะให้คนส่งมาให้อย่า งรวดเร็ว จวนหนานเสวีย นขอให้เขาเจิน ้
ไห่จด ่
ั กาลังคนเริมเตรี
ยมตัวทันที จะล่าช ้าไม่ได้
"เรือทะเลแต่ ล ะล าต้องจุ ก าลังคนที่ปราสาทหนึ่ งแห่ ง ส่ งมาได้
และต้องจุที่พักสาหรับคนสองร ้อยคนกับ อาชามังกรสองร ้อยตัวได้
ด้วย แค่คิดก็ รู ้ถึงความใหญ่ โตของตัวเรือนี ้ ต้องต้านทานคลืนลม ่
ได้ค่อนขา้ งดี ถ้าจะใหเ้ รือใหญ่สิบลาเสร็จทันเวลา อาศัยแค่ทางถา้
คลอ้ ยบูรพาอย่างเดีย วเกรงว่าจะหาช่างที่ชานาญไม่ได้" เหมียวอี ้
เงยหน้ามองเหยียนซิว "เจตนาของขา้ คือรวบรวมช่างชานาญหนึ่ ง
ร อ้ ยคนจากเมื อ งต่ า งๆ ให้ไ ปช่ ว ยทางถ ้าคล อ ้ ยบู ร พ า ท่ า นว่ า
อย่างไร?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 เหยียนซิวพยักหน้าพู ดว่า "ก็ได้นะ มีชา่ งช านาญพันกว่าคน
่ อหากแรงงานไม่พอ ให้ทางถา้
ออกแรง ก็น่าจะเพียงพอแล้ว ทีเหลื
คล้อยบูรพาแก ้ไขก็ไม่น่าจะใช่ปัญหาใหญ่อะไร"

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 308 บิดาบุญธรรม

่
"เรืองนี ้จะเกิดปั ญ หาไม่ได้ ไม่ อย่ างนั้ นถ้า เบืองบนมาซั
้ ก ถาม
แล้ว จะยุ่ ง ยากมาก ข า้ ส่ ง ให้ท่ า นดู แ ล ท่ า นต้อ งไปทางถ าคล ้ อ้ ย
บูรพาหลายๆ ครัง้ ส่วนทางเขาเจินไห่ ้ … " เหมียวอีหั้ นไปมองหญิง
้
สาวทังสอง ่
"ถ้ามีเรืองอะไรพาพวกนางสองคนไปเรี ยนรู ้ด้วยมากๆ
ตอนที่ท่ า นไม่ อ ยู่ ก็ ใ ห้พ วกนางจัด การธุร ะบางอย่ า งที่เขาเจินไห่ ้
พวกนางสองคนควรจะคลุกคลีกบ ั งานพวกนี ได้้ แลว้ "

ไม่ ได้พูดถึงเจตนาที่แท้จริงออกมา เขากลัวว่าตัวเองอาจไม่ มี

้
ทางรอดกลับมาจากทะเลดาวนักษัตรได้ หญิงสาวทังสองแทบจะถู ก
้ อยู่ในกรอบมาตังแต่
เลียงดู ้ เล็ก จนโต ความสามารถในการเอาตัว
่
รอดทีแดนเซี ยนช่างน่ าเป็ นห่วงจริงๆ
เชีย นเอ๋ อ ร ์ เสวี่ยเอ๋ อร ์วางตัว ไม่ ถู ก เล็ ก น้อย รู ้ตัว ว่ า ช่ว ยงาน
้ ได้มากเท่าไร ไม่สามารถแบ่งเบาความกังวลของเหมียว
เหมียวอีไม่
้
อีได้
้
เหยียนซิวมองหญิงสาวทังสอง แล้วพยักหน้าเอ่ยรับ
้ ่ งให้เหยีย นซิวไปที่ถ าคล
เหมีย วอีสั ้ ่
อ้ ยบู รพาและคุ ยเรืองนี ้กับ
้
ประมุ ข ถาคล ้
อ้ ยบู รพาทันที แลว้ เขาก็ ส่ งข่ าวไปยังประมุ ข ถ าสาย
้
ต่ า งๆ ขอให้ป ระมุ ข ถ าเหล่ า นั้ นให้ค วามร่ว มมื อ ทางจวนหนาน
เสวียนก็ส่งข่าวกลับมาแล้วเช่นกัน

https://novel-lk.blogspot.com/
 ยังจากใช ้อินทรีเทพส่งข่าวไปยัง ถาสายต่้ างๆ เชียนเอ๋อร ์เสวีย ่
้
เอ๋ อร ์ก็ ก ลับ มา เห็ นเหมีย วอีแกว่ งแผ่ นหยกในมือพร ้อมพู ด กับ ทั้ง
สองว่า "ตังแต่ ้ วน ้ นต้นไป ข่าวทีส่
ั นี เป็ ่ งไปส่งมาทีเขาเจิ
่ ้
นไห่ ใหพ
้ วก
เจ า้ อ่ า นและใช ค้ วามคิ ด ก่ อ นแล้ว ค่ อ ยส่ ง ให้ข า้ ถึ ง ตอนนั้ นข า้ จะ
จัดการโดยถามความเห็นของพวกเจ ้า"
่
"เจ ้าค่ะ!" สองสาวเอ่ยรับอย่างตืนตระหนก
วันต่อมา จวนหนานเสวียนก็ ให้คนส่งพิมพเ์ ขียวสร ้างเรือและ
ผลึ ก ทองหนึ่ งล า้ นกว่ า มา เหมี ย วอี กลั
้ ว เกิ ด ความผิ ด พลาด จึ ง
สารองภาพตัวอย่างไวห้ นึ่ งฉบับ หักเงินทุนไวค้ รึงหนึ่ ่ ง ที่เหลือก็ให้
คนส่งไปให้เหยียนซิวทีถ ่ าคล
้ อ้ ยบูรพา
เมื่อจัด การเรืองนี
่ ้เสร็จ เหมีย วอีก็
้ พู ด กับ เชีย นเอ๋ อร ์และเสวี่ย
เอ๋อร ์ว่า "พวกเจ ้ามากับขา้ หน่ อย"
พวกนางตามเหมียวอีเข ้ า้ ไปในห้องสมาธิ ขวยอายเล็กน้อย ยัง
้ องการท าเรืองแบบนั
นึ ก ว่ า เหมีย วอีต้ ่ ้ นกับ พวกนาง คาดไม่ ถึง ว่ า
้
เหมี ย วอี จะหั น กลับ มาถามว่ า "พวกเจ า้ ว่ า ผู อ้ าวุ โ สเยาเป็ นคน
อย่างไร?"
้
ทังสองรู ้ทันที ว่า ตัว เองคิด มากเกินไป หน้า แดงด้ว ยความอับ
อาย หลังจากสบตากันแล้ว ก็ตอบว่า "ที่จริงท่านอาจารย ์ปากร ้าย
่ งเป็ นคนดีมากเจ ้าค่ะ"
แต่ใจอ่อน ทีจริ
่
"เรืองนี ้ า้ ดูออกนานแลว้ " เหมียวอีหยั
ข ้ กหน้าพูด แลว้ ถามอีก
ว่า "ถ้าขา้ ให้พวกเจา้ สองคนรับ เขาเป็ นบิดาบุ ญธรรม พวกเจา้ จะ
สมัครใจไหม?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
ทังสองงงงั ่ ย นเป็ น
น ไม่ รู ้ว่ า ท าไมต้องให้พ วกนางรับ เยารัวเซี
่ งสิ่งที่นาย
บิด าบุ ญธรรม แต่ก็ ย งั พยัก หน้า ตอบว่ า "พวกเราเชือฟั
ท่านจัดเตรียมใหเ้ จ ้าค่ะ"
่ ข
"ไม่ใช่ฟังสิงที ่ า้ จัดการให้สิ" เหมียวอีโบกมื
้ ่
อพูด "เรืองแบบนี ้
้
บังคับกันไม่ได้ ทังหมดขึ ้
นอยู ่กบ
ั ใจของพวกเจา้ เอง เต็มใจก็เต็มใจ
ไม่เต็มใจก็ไม่เต็มใจ ขา้ อยากฟังคาพูดจากใจจริง"
้
ทังสองรู ้สึกไม่เขา้ ใจท่าทีของเขานิ ดหน่ อย หลังจากสบตากัน
ก็ ต อบอย่ า งชาญฉลาดว่ า "พวกเราไม่ ค ัด ค้า น เชือฟั ่ ง สิ่งที่ นาย
ท่านจัดเตรียมใหเ้ จ ้าค่ะ"
นี่ ยังเท่ากับว่าพวกนางไม่ได้ออกความเห็น เหมียวอีฝื้ นหัวเราะ
พร ้อมพูดว่า "ก็ได้ ถ้าเช่นนั้นขา้ จะตัดสินใจเรืองนี
่ แทนเจ
้ ้า"
่
หลัง จากคุ ย เรืองนี ้ช ด ้ ใ ห้ห ญิ งสาวทั้งสอง
ั เจนแล ว้ เหมีย วอี ก็
เตรียมของขวัญ จะไปมือเปล่าไม่ได้
ไม่ ก ่ีวัน หลัง จากนั้ น รอจนทั้งสองเตรีย มของขวัญ เสร็จ แล ว้
เหมียวอีก็้ พาทังสองไปในภู
้ เขาด้วยตัวเอง
พอถึ ง ถ ้าภู เขาที่ เยารั่วเซีย นซ่ อ นตั ว อยู่ ก็ เห็ น เยารั่วเซีย น
้ ว เราะลั่นทัน ที "ผู อ้ าวุ โ สเยา ข า้ มาบอกข่ า วดี ก บ
เหมีย วอีหั ั ท่ า น
แล้ว"
่ ยนที่กาลังขยีหนวดเคราพลางจั
เยารัวเซี ้ ดเรียงยาปี ศาจอยู่พูด
้
เย้ยโดยไม่เงยหน้าขึนมา "มาเอาเปรียบขา้ ใช่ไหม?"
้ นไปขา้ งๆ เขาพร ้อมพู ดอย่างร่าเริงว่า "ข้าพาพวก
เหมียวอีเดิ
นางสองคนมาแล้ว ข า้ ถามพวกนาง พวกนางเต็ มใจรับ ท่ า นเป็ น
https://novel-lk.blogspot.com/
บิด าบุ ญ ธรรม ท่ า นวางใจเถอะ ข า้ ไม่ ได้บ งั คับ พวกนาง ทั้งหมด
้
ขึนอยู ั ความสมัค รใจของพวกนางเอง ที่ เหลือก็ อ ยู่ ท่ีท่ า นแล ว้
่ก บ
้
แน่ นอน ขา้ ก็ไม่บงั คับท่านเช่นกัน ขึนอยู ่กบ
ั ว่าท่านจะสมัครใจหรือ
เปล่า หากท่านไม่เต็มใจ ขา้ จะพาพวกนางกลับทันที แค่ทาเหมือน
่ ไม่
เรืองนี ้ เคยเกิดขึน"้

"อ่า …นี่ …" เยารัวเซี

่ ย นที่ปกติแลว้ ไม่ ท นั ไรก็จ ะตะโกนด่ า ท า
อะไรไม่ถูกทันที มองไปยังหญิงสาวงดงามทังสอง ้ แลว้ ก็มองตัวเอง
่
ทีสกปรกมอมแมม ่ นกังวลมาก
รู ้สึกไม่รู ้ว่าควรจะพูดอะไรดี ตืนเต้
้ วยสีห น้า แปลกๆ คิดในใจว่ า 'ไม่ ข นาดนั้ น
เหมียวอีมองเขาด้
้ ปกติท่านกาแหงอวดดีมากไม่ใช่เหรอ?'
มัง?
้ มใจ เหมียวอีจึ้ งพยัก หน้าเบาๆ
แต่ก็ มองออก ว่าตาแก่ คนนี เต็
้
บอกใบห้ ญิงสาวทังสอง
่ อร ์กา้ วออกมาขา้ งหน้าทันที คุกเข่าทีพื
เชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋ ่ น้
พร ้อมกัน ใช ส้ องมือ มอบของขวัญ แล้ว ตะโกนเสีย งดัง ฟั ง ช ด ั ว่ า
"ลูกสาวคานับท่านพ่อบุญธรรมเจ ้าค่ะ"
ที่จริง ของขวัญ ก็ ไม่ ได้แพงอะไร เป็ นชุด ยาวสีด าตัว หนึ่ งและ
รองเท้าคู่หนึ่ งทีเหมาะสมกั
่ ่ ยน ลว้ นเป็ นสิงที
บนิ สยั ของเยารัวเซี ่ พวก
่
นางทาเอง
นี่ เป็ นสิงที
่ ่เหมียวอีบอก
้ ตาแก่คนนี ้มีเงินทองมากกว่าพวกเรา
ของขวัญแพงๆ พวกเราให้ไม่ไหว ให้ดว้ ยน้าจิตน้าใจก็พอ
่ ย นซาบซึงจนหน้
"เอ่ อ..." เยารัวเซี ้ าแดง ยิ่งท าอะไรไม่ ถูก เข า้
ไปใหญ่ มองขอความช่ว ยเหลือจากเหมียวอี ้ เหมือนกาลังถามว่ า
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ อนกลายเป็ นคนปัญญาอ่อนที่ไม่เขา้ ใจ
ควรทาอย่างไร เวลานี เหมื
้ ้น
อะไรทังนั
"อะไรของท่ า นละเนี่ ย?" เหมีย วอีชี
้ ไปยั
้ ง สองสาวที่คุ ก เข่ า อยู่
"ท่านเต็มใจหรือไม่เต็มใจก็พูดมาสักหน่ อยสิ!"
"เต็มใจๆ" ในที่สุดเยารัวเซี
่ ยนก็พูดออกมาแลว้ พยักหน้าซาๆ
้
อยู่ตรงนั้น
้ ดเย้ยว่า "ท่านจะให้พวกนางนั่งคุกเข่าอยู่ตลอดเลย
เหมียวอีพู
หรือไง?"
่ ยนอุทานตกใจ รีบ กา้ วมาขา้ งหน้า คล อ้ งแขน
"หา!" เยารัวเซี
้
ทังสองประคองให้ ลุกขึน้ "เด็กดี เด็กดี เด็กดีทงสองรี
้ั ้
บลุกขึนมา"
่
สองสาวรู ้สึกเขินอายเล็กน้อยเช่นกัน กอบสิงของในมื อพร ้อม
พูด ว่า "ท่ านพ่ อบุ ญธรรม นี่ เป็ นเสือผ้
้ าและรองเท้าที่ลู ก สาวทาให้
ท่านลองดูว่าใส่ได้หรือไม่"
่
พูด จบก็นาสิงของวางไว ข
้ า้ งๆ กา้ วออกมาพร ้อมกันแล้ว ช่ว ย
้
ถอดเสือคลุ ่
มยาวตัวนอกทีสกปรกของเยารั ่ ยนออก แล้วก็สะบัด
วเซี
่ ดเย็บใหม่ชด
ชุดคลุมสีดาทีตั ุ นั้นออกมา ช่วยสวมใส่ให้เยารัวเซี
่ ยน
่ ย นซาบซึงจนคางสั
เยารัวเซี ้ ่ น ปล่อยให้ส องสาวจัดเสือผ้
้ าให้
แล ว้ ถู ก ประคองไปนั่ งบนเตีย งหิน สองสาวนั่ งยองๆ ช่ว ยเขาถอด
รองเท้าสกปรกออก แล้วช่วยสวมรองเท้าคู่ใหม่ให ้
้
"ท่านพ่ อ ท่านยืนขึนลองดู ว่า เหมาะไหม" สองสาวคล อ้ งแขน
เขาลุกขึน้ ให้เขาหมุนตัวให้ดู

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ยนทีกางแขนและหมุ
เยารัวเซี ่ ้ "ดีๆๆ..."
นตัวพยักหน้าพูดซาๆ
้ ด สนับ สนุ นอยู่ขา้ งๆ "ผูอ้ าวุโสเยา ของสิงนี
เหมียวอีพู ่ แม้
้ จะไร ้
ราคา แต่พวกนางกลับลงมือตัดเย็ บด้วยตัวเอง ของขวัญไม่แพงแต่
ให้ด ว้ ยใจนะ! ท่ า นลองดู ร อยตะเข็ บ ที่ เย็ บ ละเอีย ดเรีย บร ้อยนั่ นสิ
ร ้านตัดเย็บโดยทั่วไปทาไม่ได้นะ พวกนางลงมือวัดตัวทาให้ท่านเอง
พวกนางอยู่กบ ั ขา้ มาหลายปี ขนาดนี ้ แม้แต่ข า้ เองยังไม่ได้รบั อะไร
แบบนี ้เลยนะ ท่ า นลองดู ร อยเย็ บ ที่ เป็ นระเบีย บเรีย บร ้อยนั้ นดีๆ สิ
สวยกว่าของวิเศษทีท่ ่ านหลอมสร ้างอีกนะ?"

หญิ งสาวทั้ งสองมองเข าแล ว้ พู ด ไม่ อ อก นี่ ไม่ ใ ช่ ก ารพู ด

เหลวไหลหรอกเหรอ เหมือนชุด ในชุด นอกที่ท่ า นใส่ จ ะเป็ นชุด ที่
้
พวกเราตัดเย็บให้ท่านทังหมดนะ
้
เหมียวอีแอบส่ งสายตาให้พวกนาง บอกให้พวกนางไม่ตอ้ งพูด
อะไร เขาวางแผนไวแ้ ล้ว
่ ย นพยัก หน้าซ าๆ
"อืมๆๆ…" เยารัวเซี ้ ดึงเสือผ้
้ าแลว้ พยัก หน้า
้
ไม่หยุด แลว้ ยกเท้าขึนมาดู รองเท้าและพยักหน้า
่ าดูจนมีน้าตาออกมาจากนัยน์ตาเล็กๆ ยกมือขึนมา
ไม่น่าเชือว่ ้
้ ่เหมือนบ่อน้าพุ
ปาดเท่าไรก็ปาดไม่หมด ตาเล็กๆ ทังคู
้
เหมียวอีและสองสาวพู ดไม่ออกทันที 'ไม่ถงึ ขนาดนั้นมัง้ นึ กไม่
้
ถึงว่าจะซาบซึงจนร ้องไห้แลว้ ?'
้
เหมีย วอีและสองสาวไม่ มีท างเข า้ ใจประสบการณ์ด า้ นจิต ใจ
่ ยน ลูกศิษย ์คนหนึ่ งได้รบั ความอัปยศอดสูอย่างใหญ่
ของเยารัวเซี
หลวง ถูก ไล่ออกจากสานั กต่ อหน้าคนจานวนมาก อดทนลาบาก
https://novel-lk.blogspot.com/
อยู่ในความตกอับเป็ นพันปี ได้รบั ความล าบากมาหลายครัง้ โดน
เมินใส่และเหยียดหยามหลายครัง้ มอมแมมสกปรก หลบๆ ซ่อนๆ มี
ใครเคยเป็ นห่ ว งที่ไหนกัน ? ความอบอุ่ นในวัน นี ้จู่ โจมใส่ ต รงจุด ที่
อ่อนแอที่ สุ ด ในหัวใจของเขา ไม่ น่า เชือว่ ่ า จะมีลู ก สาวคนสวยอีก
สองคนด้ว ย ชีวิต นี ้ไม่ โ ดดเดี่ยวอีก ต่ อ ไปแล ว้ เรีย กได้ว่า ควบคุ ม
ความรู ้สึกไม่ได้
่ อร ์ทาอะไรไม่ถูกเช่นกัน ไม่รู ้ว่าควรจะทา
เชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋
อย่างไรดี มองไปขอความช่วยเหลือทางเหมียวอี ้ ถึงอย่างไรตอนนี ้
่ ย นก็ เป็ นพ่ อบุ ญ ธรรมของพวกนางแล ว้ ทังสองเป็
เยารัวเซี ้ นเด็ ก
้ เด็ก พอรับพ่อบุญธรรมคนนี มาแล
กาพร ้ามาตังแต่ ้ ว้ พวกนางก็ให้
ความสาคัญมากเช่นกัน
้
คาดไม่ถึงว่าเหมียวอีจะไอแห้ งๆ ถือโอกาสตอนที่เยารัวเซี ่ ยน
สูญเสียการควบคุมอารมณ์และยังไม่ได้สติ ถือโอกาสตีชงิ ตามไฟ
้
[1] "ผูอ้ าวุโสเยา ลูกสาวทังสองของท่ านมอบของขวัญให้ท่านแลว้
อย่ า งน้อยท่ า นก็ ต อ้ งให้ข องขวัญ ต้อนรับ สัก หน่ อ ยสิ ? ตอนที่ อยู่
้
ทะเลดาวนักษัตรท่านได้ห่วงวิเศษขันสามมาสองชิ ้ ใช่เหรอ? ไม่
นไม่
สูใ้ ห้พวกนางคนละชิน้ เรียกได้ว่าพอเหมาะพอดีเลย"
่ ยนรีบ ปาดน้ าตา สะบัดก าไลเก็บ สมบัติในมือ
"ดีๆๆ" เยารัวเซี
ทันที ห่วงวิเศษสีดาสองวงอยู่ในมือ ต้องการจะแบ่งให้หญิงสาวทัง้
สอง
้
เหมีย วอีตาเป็ นประกายแวววับ ทันที นี่ เป็ นของวิเศษขันสาม
้
้
สองชินนะ ้
ไม่ว่าจะชินไหนก็ มม ่ วเองขายทิงไปก่
ี ูลค่ากว่าทีตั ้ อนหน้า

https://novel-lk.blogspot.com/
นี ้รวมกัน ซะอีก สิ่งของของเชีย นเอ๋ อร ์กับ เสวี่ยเอ๋ อร ์ย่ อมเป็ นของ
เขาอยู่แล้ว
รีบส่งสายตาบอกใบใ้ ห้สองสาวรีบไปรับมา ไม่ให้โอกาสเยารัว่
่
เซียนเปลียนใจ
้
หญิงสาวทังสองลังเลนิ ดหน่ อย ถ้าเป็ นเมื่อก่อนคงไม่เป็ นไร แต่
้ ่ ยนเป็ นพ่อบุญธรรมทังสองแล
ตอนนี เยารั
วเซี ้ ว้ ฉวยโอกาสใช ้อุบาย
ตอนที่พ่อบุญธรรมตัวเองจิตใจสับสนเหมาะสมเหรอ? มองเหมียวอี ้
ด้วยสายตาลาบากใจ เหมือนอยากขอให้เหมียวอีหยุ ้ ดทาอย่างนี ้
้
ท่าทีของทังสองแทบจะท ้
าให้เหมีย วอีโมโห ้
ก่อนหน้านี เยารัว่
เซีย นหลอกเอาของของเขาไปตลอด ตอนนี ไม่ ้ ง่า ยเลยกว่า จะหา
โอกาสหลอกเอากลับมาได้ จะลม้ เลิกได้อย่างไรกัน
่ ย นอยู่มาพันปี แลว้ จึงไม่ได้โง่ ไม่เช่นนั้นคง
หารู ้ไม่ ว่าเยารัวเซี
ไม่ อยู่ มาจนป่ านนี ้หรอก เขาสังเกตค าพู ด และการกระท าของทั้ง
สามหมดแล้ว เขาแค่ อยากจะลองใจหนู นอ ้
้ ยทังสองว่ าเห็ นเขาเป็ น
พ่อบุญธรรมด้วยใจจริงหรือเปล่า
้
ตอนนี ทดสอบจิ ตใจของสองสาวกระจ่างแจง้ แลว้ พบว่าตัวเอง
มองคนไม่ผด ิ จริงๆ จู่ๆ ก็หวั เราะลั่น "ฮ่าๆ" ออกมาอย่างอดไม่ได้ มี
ชีวิตอยู่มาพันกว่ าปี แล้ว ในที่สุ ด ก็มีคนที่คิด เพื่อตัวเองด้ว ยความ
จริงใจ ใส่ใจตัวเองด้วยความจริงใจ เรียกได้ว่าไม่ เสียแรงที่เกิดมา
้
ปลืมอกปลื ้
มใจมากจริ งๆ
้
เหมียวอีและสองสาวมองเขาอย่ างงงงัน ไม่รู ้ว่าเขาเป็ นอะไรไป
อีกแล้ว

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ยนปาดน้าตา ชีไปที
เยารัวเซี ้ ่เหมียวอีพร ้ ้อมพูดกับสองสาวว่า
"ลู ก สาวที่ ดี เจ า้ เด็ ก นี่ มัน ไม่ ใ ช่ค นดี อ ะไร อยู่ ท่ี ทะเลดาวนั ก ษัต ร
เรียกได้ว่าหลอกฆ่าคนตาไม่กะพริบ อย่าไปฟั งเขายุยงสร ้างความ
บาดหมางใหค้ วามสัมพันธ ์พ่อลูกของเรา"
เคาะห่วงวิเศษคู่นั้นทีอยู
่ ่ในมือ พร ้อมพูดว่า "แม้ของสองสิงนี
่ จะ้
มีมูลค่า แต่มน ั ไม่เหมาะกับพวกเจ ้าสองคนเลย พวกเจา้ ไม่ตอ้ งห่วง
เดี๋ยวพ่อจะหลอมของวิเศษดีๆ ให้พวกเจ ้าสักชุดเพื่อเป็ นของขวัญ
พ่อไม่ทาใหพ ้ วกเจ ้าเสียเปรียบแน่ "
เหมียวอีสู้ ดหายใจอย่างตกตะลึง ได้สติกลับมา คิดว่าตาแก่ นี้
ก าลัง แสดงละครแน่ นอน แสดงสมจริง เกิน ไปซะด้ว ย อายุ ม าก
้ ว้ บทจะร ้องก็ร ้องออกมาได้ แม้แต่ขา้ ก็ตกหลุมพรางแล้ว
ขนาดนี แล
่ ยนเก็บของวิเศษขันสามสองชิ
มองดูเยารัวเซี ้ ้ ้นกลับไปอย่าง
นนั
ไม่มส
ี ท ์
ิ ธิโมโห
่ อร ์มองไปที่เหมีย วอีอย่
เชีย นเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋ ้ างอ่อนปวกเปี ยก
เหมือนกลัวเหมีย วอีต ้ าหนิ เยารัวเซี
่ ย นมองอยู่ ข า้ งๆ ด้วยสายตา
เย็นชาและพูดเย้ยว่า "จะกลัวเขาทาไม? มีขา้ อยู่ที่นี่ ถ้าเขากล้าทา
ใหพ้ วกเจ ้าลาบากก็ลองดู!"
หลังจากนั้นเหมียวอีก็้ กลายเป็ นคนนอก มองสามคนพ่อลูกรัก
ใคร่และห่วงใยกัน
อยู่ ท่ี นี่ เป็ นเวลาสองช ่วยามกว่
ั ้ ง ได้พ าสองสาว
า ๆ เหมี ย วอี ถึ
กลับ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ่ เยารัวเซี
พอออกห่ า งจากถ าที ่ ย นซ่อ นตัว อยู่ เชีย นเอ๋ อร ์กับ
่ อร ์ก็พูดอย่างระมัดระวัง "นายท่าน…"
เสวียเอ๋
เหมียวอีรู้ ้ว่าพวกนางกังวลอะไร โบกมือพูดว่า "พวกเจา้ ไม่ได้
ทาอะไรผิดหรอก ขา้ ใจร ้อนเกินไป เกือบจะตกหลุมพรางตาแก่น่ ัน
แล้ว เจ ้าเล่ห ์เกินไปแล้ว"
…………………………
[1] ตีชงิ ตามไฟ เป็ นกลยุทธ ์ที่ 5 ใน 36 กลยุทธ ์จากเรืองสาม
่
ก๊ก หมายความว่า ฉวยโอกาสซาเติ ้ มศัตรูยามเสียเปรียบ

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 309 ของขวัญของเยารัวเซี
่ ยน

้
หญิงสาวทังสองถู ้
กเลียงอยู ้ เด็ก ตอนนี ้ยังไร ้
่ ในกรอบมาตังแต่
้ บเยารัวเซี
เดียงสา มองไม่ออกว่าเหมียวอีกั ่ ยนปากหวานกน้ เปรียว ้
ใส่กน ้ โกรธ ก็โล่งใจแลว้
ั เห็นว่าเหมียวอีไม่
้
มองเหมียวอีในทางกลั ้ ้าย
บกัน มุมปากกลับยิมร
มารอบนี ้ไม่ ได้ข องวิเศษขันสามสองชิ
้ ้ ้ นก็ ไม่ ข าดทุ น ภู มิ
นนั
หลังที่ มาของตาแก่ น่ ั นไม่ ธ รรมดานะ ท่ า นจื่อหยางช่า งชือดั
่ ง ใน
วงการหลอมของวิเศษ!
สองสาวมีเขาเป็ นที่ พึ่งพา ก็ นั บ ว่ า ตัว เองหมดห่ ว งเรืองในใจ
่
แล้ว
้ งจะฆ่าตนอีกก็
สองสาวรับเขาเป็ นพ่อบุญธรรม ถ้าตาแก่คนนี ยั
ตลกแล้ว ขอถามก่อนว่าลูกสาวท่านจะยอมหรือเปล่า
ต่อไปถ้าจะให้ท่ านท าของวิเศษอะไรให้ ข า้ ก็ไม่ ตอ้ งออกหน้า
เองแล้ว...
้ ่ อารมณ์ ดี ม ากพอกลับ เข า้ มาแล ว้ ก็ เข า้ สู่ ส ภาวะ
เหมี ย วอี ที
ฝึ กฝนอย่างสงบใจ
หนึ่ งเดือนหลัง จากนั้ น กู กู ใหญ่ ช งิ เหมยก็ มาจากจวนหนาน
เสวียนด้วยตัวเอง ต้องการดูความคืบหน้าของการสร ้างเรือ จะเห็ น
่ ความสาคัญกับเรืองนี
ได้ว่าหยางชิงให้ ่ มาก
้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ชิงเหมยเห็ น เหมีย วอีตั ้ งใจฝึ
้ ่
กฝน ก็ ถ ามเรืองการสร ้างเรือว่ า
เป็ นอย่ างไรบ า้ ง เหมีย วอีก็้ แค่ บ อกว่ าส่ งต่ อให้ลู ก น้องจัด การแล ว้
ส าหรับ สิ่ งนี ้ ท าให้ช ิง เหมยมี สี ห น้ า ไม่ ค่ อ ยน่ าดู เท่ า ไร ตัก เตื อ น
้ างจริงจัง "ประมุขขุนเขาเหมียว เรืองนี
เหมียวอีอย่ ่ จั ้ ดการจากเบือง ้
้ าง ห้ามเกิดความผิดพลาดใดๆ เด็ดขาด หวังว่าท่านจะ
บนสู่เบืองล่
้
ตังใจกว่ านี ้ อย่าทาให้ประมุขจวนผิดหวัง"
้
นางกลัวนิ ดหน่ อยว่าเหมียวอีจะปล่ อยเลยตามเลย ถึงอย่างไรก็
่
ต้องไปทะเลดาวนักษัตรแล้ว เกิดเรืองอะไรขึ ้ ลากให้หยางชิงหรื
นก็ ่ อ
แม้กระทั่งประมุขตาหนักทีอยู
่ ่เบืองบนตกลงน
้ ้าด้วยกัน

ดังนั้ นทางหยางชิงก็
่ เสียใจนิ ด หน่ อยที่บอกเหมียวอีล่้ ว งหน้า
่ ต้
เรืองที ่ องไปทะเลดาวนักษัตร แค่เพราะตอนนั้นเขานึ กไม่ถงึ ว่าจะมี
่
เรืองสร ้างเรือ
เหมียวอีดู้ ออกว่านางไม่พอใจตน เพียงแต่ 'ทักทายปราศัย' ใน
ใจเท่ า นั้ น ภายนอกยังกุ มหมัด คารวะพู ด ว่ า "ที่ กู กู ใหญ่ แนะน าก็
ถูก"
่ี าคล
"ขา้ ต้องการไปดูทถ ้ อ้ ยบูรพา" ชิงเหมยตัดสินใจแลว้
เหมียวอีท้ าได้เพียงวางเรืองฝึ
่ กฝนเอาไวก้ ่อน และไปเป็ นเพือน ่
่ อร ์ไปด้วยสักคน อยู่จด
นาง ไม่ได้พาเชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋ ่
ั การเรือง
ที่เขาเจินไห่
้ ่ ท ั้งสองจัด การธุร ะ
แ ทนเขา เรีย กได้ว่ า ค่ อ ยๆ เริมให้
ต่างๆ
หลัง จากถึ ง ถ ้าคล อ้ ยบู ร พา ชิง เหมยที่ สี ห น้า เย็ น เยี ย บควบ
อาชามังกรตลอดทางโดยไม่หยุด ไปตรวจสอบหน้างานด้วยตัวเอง
้
ตังใจรั
บผิดชอบมากกว่าประมุขขุนเขาอย่างเหมียวอีมาก ้
https://novel-lk.blogspot.com/
 ณ สถานที่ สร า้ งเรือ ที่ เลื อ กไว แ้ ล ว้ ตรงริม ทะเล คนงานกลุ่ ม
ใหญ่ ก าลัง จัด การฐานรากของสิ่งก่ อ สร ้าง เตรีย มสร ้างฐานที่ จะ
สร ้างเรือใหเ้ สร็จก่อน
ณ ป่ าดงดิบในภูเขาลึก คนงานร ้อยกว่าคนกาลังโค่นไม้ป่ าที่
้
เหมาะกับการสร ้างเรือ ไม้ป่าขนาดใหญ่กลิงลงมาจากภู เขาลาแลว้
ลาเล่ าโดยใช ้ไม้กลิง้ ขันตอนการโค่
้ นและขนส่ งไม้จะล าบากเป็ น
พิเศษ
ไม้ป่ าใช่ว่ า โค่ น ลงมาแล้ว จะสามารถสร ้างเรือได้เลย ยัง ต้อ ง
ผ่ า นการแปรรู ป โดยการผึ่ งแดดให้แ ห้ง เอาตัว มอดออก ถึ ง จะ
นามาใช ้สร ้างเรือได้ วัฏจักรนี ค่้ อนขา้ งยาวนาน จึงต้องเตรียมการ
ล่วงหน้า
"ฮึบ! ฮึบ..." เสียงทางานที่ทุม้ ต่าและพร ้อมเพรียงดังออกมาไม่
ขาดสาย ขณะที่คนงานในภูเขากาลังดึงเชือกและใช ้ไม้คานงัดไม้
ป่ าขนาดใหญ่
พอเห็ นคนงานที่เหงือท่
่ วมหลังเหล่านี ก ้ าลังเสียงชี
่ วิตอยู่ในป่ า
ลึก เหมียวอีก็้ อดขมวดคิวไม่
้ ได้ หันไปพูดกับเหยียนซิวและประมุข
้
ถาคล อ้ ยบูรพาว่า "ต้องส่งค่าแรงให้ถึงมือคนงานพวกนี ให้ ้ ทน
ั เวลา
นะ ถ้าขา้ เจอว่าใครกล้าหักเงิน ก็อย่าโทษว่าขา้ ไม่ปรานี !"
่ ยนได้ยน
ถ้าให้เยารัวเซี ้ องแปรพักตร ์แน่ นอน 'แล้ว
ิ คาพูดนี จะต้
ค่าแรงของขา้ ล่ะ?'
้
ประมุขถาคล อ้ ยบูรพากับเหยียนซิวกุมหมัดคารวะรับปาก

https://novel-lk.blogspot.com/
 พอเห็ นว่ า ทางนี ้ก าลังยุ่ งกับ งานอย่ า งมีร ะเบี ย บขั้นตอน งาน
ระยะแรกต่างๆ กาลังคืบหน้าอย่างมั่นคง ชิงเหมยก็วางใจลงมาบา้ ง
แล้ว
ตอนที่เหมียวอีและคนอื
้ ่ กลับมาเป็ นเพื่อนชิงเหมย เหยีย น
นๆ
้
ซิว ก็ ต ามกลับ เขาเจิ นไห่ เช่ น กัน เขาไม่ จ าเป็ นต้อ งอยู่ ท่ี นี่ เป็ น
่
เวลานาน ทุ ก เรืองมั ก จะยากตอนเริมต้ ่ น พอได้ปู ท างงานระยะ
่ นแลว้ เวน้ ช่วงสักระยะหนึ่ งค่อยมาดูก็พอ
เริมต้
กลัวว่าคนทางถาคล ้ อ้ ยบูรพาจะไม่รว่ มแรงร่วมใจกัน โจวหวน
้ ่ ว ยคนหนึ่ งที่ เหมี ย วอี ตั
และผู ช ้ ้งใจพามาถู ก สั่งให้อ ยู่ ที่ นี่ ต่ อ เพื่ อ
่
ควบคุมเรืองนี ้ พูด ให้ช ด ่
ั คือถ้าเกิดเรืองผิ ดพลาดขึน ้ ก็ จะเอาโทษ
พวกเขาทังสองพร้ ้อมกัน
ชิง เหมยพยัก หน้ า แสดงว่ า เห็ น ด้ว ย พวกโจวหวนท าได้แ ค่
รับปากอย่างจนใจ
พอรับปากแลว้ ต้องอยู่ท่นี ี ่ ต่อหลายปี ถ้าให้ตวั เองตัดสินใจเอง
่
ได้ทุ ก เรืองก็ ้ นไม่ ให้พ วกเขาได้ด่ งใจ
ค งดี แต่เหมีย วอีดั ั ้ งสอง
ทิงทั ้
คนเอาไวใ้ ห้ควบคุมตรวจตราซึงกั ่ นและกัน

พอส่งชิงเหมยไปแล้ว เหมียวอีที ้ ่กลับมายังเขาเจินไห่

้ ก็มาเป็ น
หัว หน้า ที่ ไม่ ท างานอะไรต่ อ โยนงานให้ลู ก น้ องท า แล้ว ตัว เองก็
หมกมุ่นฝึ กฝนต่อไป
เวลาผ่ า นไปวันแล ว้ วันเล่ า คนที่เก็ บ ตัว ฝึ กฝนไม่ รู ้ว่า วันเวลา
ผ่านไปอย่างไร
้
ทางถาคล อ้ ยบูรพาก็ทางานหนักราวกับมดย้ายภูเขา
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ อร ์นอกจากจะฝึ กฝนแล ว้ เวลามีธุระเห
เชีย นเอ๋ อร ์และเสวียเอ๋
้
ยียนซิวก็จะเรียกทังสองไปจั ้ งไปที่ถ าคล
ด การด้วยกัน ทังสองยั ้ อ้ ย
บู รพากับ เหยีย นซิว สองรอบเพื่ อตรวจสอบความคื บ หน้า ในการ
สร ้างเรือด้วย ภายใต้การกาชบั ของเหมียวอี ้ เวลามีเรืองอะไรพวกที
่ ่
ปรึกษากับผูช ้
้ ว่ ยก็ไปหารือกับทังสองเพื ่ ดสินใจ
อตั
้
หญิ งสาวทังสองไม่ ใ ช่ค นโง่ ความสามารถในด้านการตังใจ ้
จัด การธุระก า้ วหน้า เร็ว มาก สติ ปั ญ ญาและจิต ใจก็ ค่ อยๆ เติ บ โต
่ น
ยิงขึ ้ คนเราต้องผ่านประสบการณ์มากๆ ถึงจะเติบ โตได้ ไม่เกียว ่
ว่าอายุมากหรือน้อย
ในวันหนึ่ งตอนครึงปี
่ หลัง เชียนเอ๋ อร ์กับเสวียเอ๋
่ อร ์มารายงาน
ข่าวดีที่ห้องสมาธิ "นายท่าน ท่านพ่อบุญธรรมส่งของวิเศษสองชิน้
มาใหพ้ วกเราเป็ นของขวัญแล้วเจ ้าค่ะ"
้
"หือ?" เหมียวอีตาเป็ นประกาย รู ้สึกสนใจมาก
เห็ น เพี ย งบนข อ้ มือ ขาวหมดจดของหญิ ง สาวทั้งสองมีก าไล
ผูห้ ญิงคู่หนึ่ งทีงดงามประณี
่ ตมาก สวยงามมาก
้ แล
เหมี ย วอี ชี ้ ว้ ถามอย่ า งตกตะลึ ง "หรือ ว่ า เขาส่ ง ก าไลเก็ บ
สมบัตใิ หพ
้ วกเจ ้าคนละคู่?"
"เป็ นของที่ท่านพ่อหลอมสร ้างให้พวกเราเจ ้าค่ะ" สองสาวพยัก
หน้า เหมือนกระหยิมยิ่ มย่
้ องเล็กน้อย
่ ย งั ใช แ้ ค่ แหวนเก็ บ สมบัติ เหมีย วอี ้
เหมือนว่า แม้แต่ ห ยางชิงก็
มองแหวนเก็ บ สมบัติ บ นนิ ้วตัว เองอี ก ครัง้ ในใจรู ้สึ ก ไม่ ป ลื มนิ
้ ด

https://novel-lk.blogspot.com/
หน่ อย 'ข า้ ยังอวดรวยใส่แหวนแค่ไม่ก ี่วง พวกเจา้ กลับ ได้ใช ้ก าไล
เก็บสมบัติ แถมยังมีคนละคู่ดว้ ย จะให้ขา้ ทนความรู ้สึกได้อย่างไร'
เขาพบว่ า ตาแก่ ค นนี ้ ก าลัง ป้ องกัน เขาอยู่ จงใจหลอมสร ้าง
กาไลเก็บสมบัติแบบผูห ้ ญิงให พ ้ วกนาง ต่ อให เ้ ขาเอาไป ก็เกรงว่า
จะอับอายเมื่อใส่ออกไปให้คนเห็ น ผูช ้ ายที่สง่าผ่าเผยใส่กาไลของ
่ ่ไหนกัน แถมขอ้ มือเขาก็อาจจะใส่มน
ผูห้ ญิงมันใช่เรืองที ั ไม่ได้ดว้ ย
หรือไม่อย่างนั้นก็ทาได้แค่ใช ้งานตามประโยชน์ใช ้สอยที่แท้จริง ก็
จะสามารถใช ้ของผูห้ ญิงแก ้ขัดไปก่อนได้
เขายกเลิกความคิดทีจะให้ ่ สองสาวใส่คนละวงแลว้ นาอีกสองวง
ที่เหลือให้เขา แล ว้ พู ด อย่ างมีรสนิ ย มว่า "ตาแก่น่ี ขีงกจริ
้ งๆ ให้แค่
กาไลพวกเจ ้าเอง"
้
ใครจะคิดว่าทังสองจะช่ วยพู ดแกต้ ่างให้ "ไม่ใช่นะเจา้ คะ ท่ าน
พ่อยังใหเ้ กราะวิเศษพวกเราด้วย"
"พวกเจ า้ มีเกราะวิเศษชุด หนึ่ งแล ว้ ไม่ ใช่เหรอ?" เหมีย วอีพู
้ ด
อย่างอยากรู ้อยากเห็น "เอามาใหข้ า้ ดูหน่ อย"
สองสาวพยัก หน้า ที่ มาก็ เพื่ อจะให้เขาดู พวกนางเชิญ เขา
่ ว่าเป็ นอย่างไรกันแน่
ออกมาขา้ งนอกเพือดู
้
เหมียวอีตามทั ้
งสองมาถึ งกลางสวนด้านนอก ก็เห็นพวกนางจูง
อาชามังกรสองตัวมาอยู่ในสวนแล้ว
้
สองสาวพลิ ก ตัว ขึ นอาชามั ง กร พอเผยก าไลเก็ บ สมบัติ ท่ี
้ วคน
ขอ้ มือ ก็เห็นหมอกสีดาระเบิดพุ่งออกมาหลายกลุ่ม ห่อหุม้ ทังตั

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
ทังอาชามั
งกร เห็ นเงาคนรางๆ อยู่ ในหมอกสีดา ราวกับวิญญาณ
ตอนกลางวันแสกๆ
่ หมอกด าหายไปในทัน ที สองสาวที่ ขี่อยู่ บ นตัว อาชา
พรึบ!
มั ง ก รเห มื อ น เป ลี่ ยน จา กเท พ ธิ ด าก ล า ยเป็ น ม ารร า้ ยใน ช ่ ั ว
พริบตาเดียว ทาให้เหมียวอีเบิ ้ กตาโพลงขึนหลายเท่
้ า
เกราะรบสีดาขลับทังตั้ วของสองสาวปิ ดป้ องตังแต่
้ ส่วนคอลงไป
่ วไหล่มก
อย่างสนิ ทมิดชิด เกราะแข็งทีหั ี รวยแหลมสองแท่งที่เอนไป
ด้านนอกเล็กน้อย ทีศี ่ รษะสวมหมวกปี กหงส ์ที่ห้อยลงมาปิ ดหูจนถึง
หัว ไหล่ ตรงหน้า อกเป็ นเกราะขนาดใหญ่ เกราะตรงเอวซ อ้ นกัน
ั้ ขาเรียวยาวสองขา้ งที่กาลังนั่งคร่อมถูก ห่อหุม้ ด้วยเกราะ
เป็ นช นๆ
้
รบ รองเท้ารบลายริวเมฆสี ดาหนึ่ งคู่กบ ้ ว ส่วนนอกตรง
ั เกราะรบทังตั
ขอ้ เท้ามีกรวยแหลมสองแท่งโผล่ออกมา
้
ในมือ ทังสองถื อทวนเกล็ ด กลับ ด้า นสีด าหนึ่ งด้าม ปี กทวนที่
แหลมคมเป็ นประกายรังสีเย็ น สัตว ์พาหนะที่พวกนางขีอยู ่ ่ก็ห่อหุ ม้
ด้ว ยเกราะรบสีด าดุ ร ้ายเช่น กัน ลัก ษณะภายนอกไม่ ต่ า งกับ ของ
เฮยทั่นเท่าไร เพียงแต่ว่าเป็ นสีดา รองเท้ารบของสองสาวที่เหยียบ
อยู่ บ นกรวยแหลมตรงกระดู ก ซี่โครงทางซ า้ ยและขวาของสัต ว ์
พาหนะ พลังอานาจน่ าเกรงขาม
หญิง สาวสองคนและสัต ว พ ์ าหนะสองตัว ถู ก ห่ อหุ ม้ ด้ว ยเกราะ
เหล็ กสีดา มีเพียงความขาวของตรงหน้าและส่ วนคอที่เผยออกมา
่ กขับให้เด่นอยู่ใต้เกราะสีดาก็ยงดู
ผิวทีถู ่ิ ขาวสว่างมากขึน้

เกราะรบสีด ามื ด หน้า ตาดุ ร ้ายที่สะกดความรู ้สึ ก คนกลับ เบ่ ง

บานเผยโฉมหน้าขาวผ่องของสาวงามสองคน เรียกได้ว่ากลายเป็ น
https://novel-lk.blogspot.com/
ข อ้ เปรีย บเที ย บที่ เด่ น ช ด
ั ในพลัง อัน น่ าเกรงขามเผยความงาม
้
หยาดเยิมของสตรี
้ งสองเผยดอกบั
ตรงหว่างคิวทั ้ วสีขาวบานหนึ่ งกลีบ บนตัวของ
้
ทังสองและสัต วพ์ าหนะมี แสงสี เขี ย วเปล่ ง เรือ งรอง แม้จ ะเห็ นสี ไม่
ั ตอนอยู่ภายใต้แสงอาทิต ย ์ แต่ยงั ท าให้เหมีย วอีสู้ ด หายใจ
ค่อยช ด
้
อย่างตกตะลึง อุทานว่า "เป็ นของวิเศษขันสองทั ้ ดรึ?"
งชุ
่ งแสงสีเขียวอยู่ในมือทังสอง
เห็นเพียงทวนเกล็ดกลับด้านทีเปล่ ้
ึ้
ชูขนมาเล็ กน้อย
ซวบ! ตะขอสามคมบนหัว ทวนพลัน พลิ ก ไปด้า นนอกโดย
พร ้อมเพรียงกัน คมมีดสามใบพลิกไปรวมกันด้านบนจนเกิดเสีย ง
ประกอบเป็ นหัวทวนแบบใหม่ อีก ครัง้ แม้จ ะเป็ นหัว ทวนสามคมที่
แหลมคมเหมือนเดิม แต่กลับไม่มต
ี ะขอแล้ว
สองสาวหยุ ด ใช อ้ ิ ท ธิฤ ทธิ ์ พากัน กระโดดลงที่ พื น
้ แล ว้ สวม
เกราะสีด ากับ รองเท้ารบเดินมาทางเหมียวอี ้ ชุด เกราะใส่ พ อดีก บ ั
ขนาดเอวบางเล็ก ตอนเดินบนพืนยิ ้ ่งเผยความงามหยาดเยิม้ เห็ น
้
ได้ชดั ว่าสร ้างโดยวัดตัวมาจากทังสองคน
่
เกราะรบมีเพียงส่วนผ้าเตียวปกคลุ มส่วนล่างที่สั่นไหวตามการ
่ ติดกันเป็ นตัวเดียว ไม่มช
ก ้าวเดิน ส่วนอืนๆ ี อ
่ งโหว่ระหว่างแขนและ
ขอ้ มือเหมือนเกราะรบสีเทาชุดนั้นของเหมียวอี ้
เกราะรบที่เดินเขา้ มาตรงหน้าแม้จะห่อหุม้ ส่วนขอ้ ต่อต่างๆ ของ
้
ร่างกายทังหมด ่
แต่ก็เห็นได้ชดั ว่าเกราะรบทีหลอมสร ้
้างทังหมดเป็ น
ขอ้ ต่อที่เคลือนไหวได้
่ ไม่ส่งผลต่อการขยับตัวของหญิงสาวทังสอง ้
เลย
https://novel-lk.blogspot.com/
 "เกราะรบชุ ด นี ้ เวลาส าแดงอิ ท ธิ ฤ ทธิ เพื
์ ่ อใช ง้ านมั น จะใช ้
อิทธิฤ ทธิสิ์ นเปลื
้ องมาก" ใบหน้าขาวผ่องที่เผยออกมานอกเกราะ
รบสีดาของเสวียเอ๋่ อร ์ยิมอย่
้ างน่ ารัก
่
"เป็ นเรืองธรรมดา ้
ของวิเศษขันสองทั ้ ดน่ ะ อาศัยแค่วรยุทธ ์
งชุ
บงกชขาวขั้นหนึ่ งของพวกเจ า้ เวลาใช ง้ านขึ นมาก็ ้ เปลื อ งแรง
แน่ นอน" เหมียวอียิ้ มแห้
้ ง เขารู ้สึกว่าตัวเองใช ้จะเหมาะกว่า แต่ชว่ ย
ไม่ ได้ที่เยารัวเซี
่ ย นขีโกงนั
้ ่ นท าชุด ผูห ้
้ ญิงมาทังหมด เหมือนกาลัง
ป้ องกันไม่ใหเ้ ขาวางแผนอะไร
่
แต่ เรืองนี ้ไม่ เป็ นอะไรเลย ความสนใจของเหมีย วอีอยู
้ ่ บ นหัว
่ ยนไปของทวนเกล็
ทวนทีเปลี ่ ดกลับด้านในมือสองสาว ชีนิ้ วถามว่
้ า
"นี่ มันคืออะไร?"
้ า "ท่านพ่ อบอกว่ าก่อนหน้า นี ้
เชียนเอ๋ อร ์อธิบายด้ว ยรอยยิมว่
เข า พิ จ ารณ า ไม่ ถี่ ถ้ว น พ ก พ าหั ว ท วน ตะข อแห ล ม แม้จ ะมี
ความสามารถในการสังหารมาก แต่เมื่อพบคนที่มีพลังสูงกว่าพวก
เรา ก็จ ะใช ้อาวุธ มากัก หัวทวน และแย่ งชิงอาวุธของพวกเราไปได้
ง่า ยมาก หลอมสร ้างใหม่ ใ ห้ก ลายเป็ นแบบนี ้ ในเวลาส าคัญ ก็ จ ะ
่
สามารถหลีกเลียงการคุ ้ "
กคามแบบนี ได้
้
"ไม่ เลวๆ" เหมีย วอีเดาะลิ ้ ได้รู ้จัก กับ ทัก ษะการหลอมสร ้าง
น
ของวิเศษที่เหนื อชนของเยารั
ั้ ่ ยนใหม่อีก แล ว้ จากนั้ นพูดอย่ าง
วเซี
้ นนี่ ได้ลงคอจริงๆ ไม่น่าเชือว่
ตกตะลึงว่า "ผูอ้ าวุโสเยาตัด ใจทิงเงิ ่ า
จะหลอมสร ้างของวิเศษขันสองทั้ ้ ดให้พวกเจา้ แม้แต่อาชามังกร
งชุ
สัตว ์พาหนะก็ไม่เวน้ "

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เชียนเอ๋อร ์ฝื นยิมแล ว้ พู ดว่า "ท่ านพ่ อบอกว่ าหลังจากท่ านไป
ทะเลดาวนักษัตรแล้ว กลัวว่าพวกเราจะถูกคนที่นี่ รังแก มีของวิเศษ
้
ชุดนี จะสามารถรั กษาชีวต
ิ ไวไ้ ด้ในเวลาสาคัญ"
"เขาพิ จ ารณาให้พ วกเจ า้ อย่า งถี่ถ้วนจริงๆ" เหมีย วอีที
้ ่ก าลัง
พยัก หน้า เผยความอิจ ฉาในแววตา ตัว เองล้มละลายไม่ มีท างหา
ของพวกนี ้ มาได้ พอพวกนางทั้งสองรับ เขาเป็ นพ่ อ บุ ญ ธรรมก็
แก ้ปัญหาทุกอย่างได้ทน ่ ยนเป็ นพ่อ
ั ที ถ้ารู ้แต่แรกตัวเองรับเยารัวเซี
่
บุญธรรมก็หมดเรืองแล ว้ แต่ตาแก่น่ี ต้องไม่ตกปากรับคาแน่ นอน
เฮยทั่นทีนอนอยู
่ ่ า้ ยกัน
่ใต้ชายคาถูกสัตว ์ประหลาดสองตัวทีคล
่ า้ มา เดินวนรอบพวกเดียวกันที่
ดึงดูดแล้ว มันกระโดดโลดเต้นวิงเข
สวมเกราะหนักสองตัวนั้น
้
เหมียวอีมองสั ้
ตว ์พาหนะของหญิงสาวทังสอง แล้วก็มองเกราะ
่
รบบนตัวพวกนาง แลว้ จู่ๆ สีหน้าก็เปลียนไป พูดเสียงต่าว่า "ตาแก่
นี่ เอาวัตถุ ดิบ มาจากไหนมากมาย? ไม่ได้การแล้ว …" เขารีบ ออก
จากสวน และโฉบไปในภูเขาอย่างรวดเร็ว

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 310 ไม่ใจสู ้

เมื่อมาถึง ถ าภู
้ เขาที่เยารัวเซี
่ ย นซ่อนตัว ก็ รู ้สึก ถึง คลื่นความ
่
ร ้อนทีมาปะทะหน้ า
้ เขาในตอนนี ถู
ถาภู ้ กเยารัวเซี
่ ย นขุดให้ลึกลงอีก ครัง้ ลึก เอีย ง
ลงไปด้านล่างหลายร ้อยเมตร จนกระทั่งถึงแม่น้าใต้ดนิ สายหนึ่ ง ริม
แม่น้าตังเตาหลอมที
้ ก่ าลังมีเปลวไฟสีแดงลุกโชน เยารัวเซี
่ ยนกาลัง
พลิกดูหนังปี ศาจกองหนึ่ ง บางครังก็
้ ฉีกออกมาหนึ่ งชินและโยนเข
้ า้
ในเตาหลอมให้กลายเป็ นขีเถ้้ า
่ ยนเอียง
"เจ ้ามาแล้วเหรอ? อยากจะไปหาเจ ้าอยู่พอดี" เยารัวเซี
้
ศีรษะมองเหมียวอีปราดหนึ ่ ง พอเห็นเหมียวอีสี้ หน้าแปลกไป เขาก็
อารมณ์ดท ั ที "หน้าตาอัปลักษณ์แบบนี ้ ไปกินขีหมามาเหรอ?"
ี น ้
้ ่กระโดดมาอยู่ ข า้ งๆ พู ด เสีย งต่ าว่ า "ของวิเศษขั้น
เหมีย วอี ที
่ อร ์ ท่านเอามาจากไหน?"
สองของเชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋
"สมองมีปัญหาหรือเปล่า ? ขา้ ก็ตอ้ งหลอมสร ้างให้พวกนางอยู่
แล้วน่ ะสิ หรือจะให้ขา้ หวังจากเจ ้าล่ะ?"
"ขา้ หมายถึงวัตถุดบ ่ านใช ้หลอมของวิเศษให้พวกนาง"
ิ ทีท่
"ไม่ เ กี่ ยวกับ เจ า้ " เยารั่วเซี ย นพู ดเย้ย แล ว้ จู่ ๆ ก็ อึ งไป
้ อี ก
เหมือนเขา้ ใจอะไรบางอย่างแล้ว เขาหยุดงานทีอยู ่ ่ในมือ แลว้ เอามือ
ไขวห้ ลังมองสารวจเหมียวอี ้ ถามว่า "เจ ้าอยากจะพูดอะไร?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ั ถุ ดิบ ที่ ข า้ ให้เพื่ อหลอมสร ้างของวิเศษขันสองให้
"ท่ า นใช ว้ ต ้
พวกนางสองคนใช่ไหม?"
"ใช ้วัตถุ ดิบ ของเจา้ หลอมของวิเศษสองชุด ให้ผูห
้ ญิงของเจ า้
เอง เหมือนจะไม่ทาเกินไปหรอกมัง?" ้

"ไม่เกินไปหรอก ในเมื่อพวกนางติดตามขา้ กลายเป็ นผูห ้ ญิง

ของขา้ แล้ว ขา้ ก็ไม่ปฏิบต
ั ก
ิ บ
ั พวกนางใหเ้ สียเปรียบหรอก แต่ไม่ว่า
่
เรืองอะไรก็ ตอ้ งแยกแยะความสาคัญและความเร่งด่วนด้วย ท่านควร
้
จะบอกข า้ ก่ อนสัก หน่ อยไม่ ใ ช่เหรอ?" เหมีย วอี พยายามอดกลั ้น
ความโกรธที่มีอยู่เต็มอก เพื่อของวิเศษสัก ชุดที่เอาไวป้ กป้ องชีวิต
เขาขายสมบัตจิ นตัวเองล้มละลายแล้ว
"มีอะไรน่ าบอกล่ะ? ควรจะหลอมสร ้างของวิเศษอย่างไร ยังต้อง
ให้เจ ้าชีนิ้ วบอกด้
้ วยเหรอ?"
้ อนอย่ างโมโหว่ า "นั่ นเป็ นของของข า้ ข า้ เป็ นคน
เหมีย วอีเตื
ตัดสินใจเองว่าควรจะจัดการอย่างไร!"
"ได้ๆๆ ตกลง เจา้ เป็ นคนตัดสินใจ" เยารัวเซี ่ ยนชีไปที
้ ่จมูกเขา
แลว้ สะบัดมือนาของจากกาไลเก็บ สมบัติมาวางไวบ้ นพืนกองหนึ ้ ่ง
แล้ว พู ด เย้ย ว่ า "เจ า้ เอาของของเจ า้ กลับ ไป เอากลับ ไปแล้ว เจ า้ ก็
ตัดสินใจเอง ไม่ตอ้ งเอามารบกวนขา้ อีก"
้ ดไม่ออกทันที พอตรวจสอบของที่อยู่บนพืนไป
"..." เหมียวอีพู ้
ครู ่ห นึ่ ง ไหสี ด าผลึ ก หนึ่ งร อ้ ยห้า สิ บ ไหยัง อยู่ ยาปี ศาจขั้นสอง
สามสิบสามเม็ ด ในกล่องและยาปี ศาจขันหนึ ้ ่ งหนึ่ งร ้อยห้าสิบ เม็ ด ก็
ไม่ได้ขาดหายไปเลย

https://novel-lk.blogspot.com/
 "เอ่อ..." ประมุขขุนเขาเหมียวงุ นงงทันที
่ ยนที่เป็ นฝ่ ายถูกปรักปราด่าทอทันที "ของที่ขา้ ทาให้
เยารัวเซี
ลูก สาวตัว เอง ขา้ จาเป็ นต้องใช ้ของของเจา้ มาท าด้วยเหรอ? ถุ ย !
แค่ไหสีดาผลึกร ้อยห้าสิบไหของเจ ้าจะหลอมสร ้างของวิเศษออกมา
ได้สองชุดหรือไง?"
้ อแตกพลั
เหมียวอีเหงื ่ ่ก เขาไตร่ตรองปัญหานี มาแล ้ ว้ นึ กว่าใน
่ ยนมีสด
มือเยารัวเซี ี าผลึกอยู่เพียงเล็กน้อย ที่ใช ้ส่วนใหญ่น่าจะเป็ น
วัตถุดบิ ของตนเอง เขาพูดเสียงอ่อนว่า "ท่านบอกว่ายาปี ศาจที่ตัว
๊
ท่านโดนตักแตนน้ อยกินไปหมดแลว้ ใช่เหรอ?"
่ ย นพ่ น ลมหายใจและจ อ้ งเขม็ ง "ข า้ ออกจากเขาไป
เยารัวเซี
รอบหนึ่ ง ไปสมาคมร ้านค้า ด้ว ยตัว เอง ขายของวิเศษขั้นสามไป
หนึ่ งชินเพื
้ ่อแลกวัตถุดิบหลอมสร ้างของวิเศษใหล้ ูกสาว ไม่ใช่เรือง
่
ของเจ ้า เจ ้ามีสท ์
ิ ธิอะไรถ่ ่ ่ ?"
อมาโวยวายใส่ขา้ ถึงทีนี
โบกมือชีว่้ า "เอาของของเจ ้าแลว้ ไสหัวไป!"
้ ยนสี
เหมีย วอีเปลี ่ ้
ห น้า เป็ นยิมแย้มทันที เดินไปข า้ งกายเยารัว่
เซีย น จับ แขนเขาเอาไว ้ แล้ว หัว เราะเบาๆ "อย่ าโกรธสิ อย่าโกรธ
ระงับ ความโกรธเถอะ เป็ นครอบครัว เดี ย วกัน แล้ว ครอบครัว
เดียวกันไม่พูดจาโกรธเคืองใส่กน ั "
่ ยนสะบัดไหล่เอามือเหมียวอีออกไป
"ไสหัวไป!" เยารัวเซี ้ "ใคร
๋
เป็ นคนครอบครัวเดียวกับเจ ้า? ไสหัวไปเดียวนี ้
!"
"ผู ห
้ ญิ งสองคนของข า้ กลายเป็ นลู ก สาวท่ า นแล้ว ไม่ ใ ช่
ครอบครัวเดียวกันแล้วจะเป็ นอะไร?" เหมียวอียิ้ มสู
้ อ้ ย่างหน้าด้าน
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
ช่ว ยไม่ ไ ด้ อี ก ฝ่ ายมี พ ลัง แข็ ง แกร่ง กว่ า ตน แล ว้ ตนก็ มี เรือง
ขอร อ้ งเขาอี ก มี ค วามหยิ่ งทระนงในเวลานี ้ จะท าให้ต ัว เขาเอง
ลาบาก เขาเป็ นคนขายหมูทตลาดมาตั ี่ ้
งหลายปี ขนาดนี ้ ถ้าไม่รู ้จัก
แม้แต่หลักการยอมหดยอมงอก็คงหิวตายไปนานแล้ว ยิงไม่ ่ ตอ้ งพูด
้
ถึงว่าต้องเลียงเด็ กอีกสองคน
ค าพู ด นี ้จีใจจนเยารั
้ ่ ย นอยากจะกระอัก เลือด ตัว เองมีลู ก
วเซี
สาวที่แสนดีและงดงามดุ จ หยกนะ! แต่ ท งคู ั้ ่ ก ลับ ไปหลับ นอนร่ว ม
เตียงกับเจ ้าเด็กต่าช ้านี่ มันสุดจะทนจริงๆ ช่วยไม่ได้ที่เรืองนี ่ เกิ
้ ดขึน้
ก่ อ น ที่ ตั ว เอ งจ ะเป็ น ค รอ บ ค รัว เดี ย ว กั บ พ ว ก น า ง อ ย า ก จ ะ
่
เปลียนแปลงก็ ่
เปลียนไม่ ได้แลว้ ขา้ วสารถูกต้มจนกลายเป็ นขา้ วสุก
แล้ว เขาทาอะไรไม่ได้
่ ยนโมโหจนกระทืบเท้า "พวกนางก็คือพวกนาง เจา้ ก็
เยารัวเซี
้ บขา้ ไสหัวไป! ถ้าไม่ไปขา้ จะฆ่าเจ ้า"
คือเจ ้า อย่ามาใช ้ลูกไม้นีกั
"ไสหัวไปก็ได้! ผูอ้ าวุโส ท่านก็รู ้นี่ ไปทะเลดาวนักษัตรครังนี
้ มี้
โอกาสตายมากกว่ารอด ขา้ ต้องมีของวิเศษไวป้ ้ องกันตัวสักหน่ อย
สิ ในเมื่อท่ านไม่ เต็ มใจช่วยข า้ หลอมสร ้างของวิเศษ ถ้า เช่นนั้ นก็
๊
คืนตักแตนน้ ้
อยแปดสิบห้าตัวมาให้ขา้ สิ" เหมียวอีทอดถอนใจ
่ ย นแยกเขียวยิ
เยารัวเซี ้ งฟั นพู ด ว่า "เจ า้ โง่ ฝั นไปเถอะ ตาแก่
คนนี ใช้ ้ยาปี ศาจไปแลว้ มากมาย คอยเฝ้ าเลียงพวกมั
้ ้ นทังคื
นทังวั ้ น
จนเติบโตขนาดนี ้ เจ า้ เคยสนใจอะไรล่ ะ? ตอนนี อยากจะมาชุ
้ บมือ
เปิ บเหรอ ไม่มท ี างซะหรอก!"
้
"ก็ได้! ถือว่าท่านใจร ้าย!" เหมีย วอีทอดถอนใจ หันตัว เดินไป
เดินไปด้วยส่ายหน้าพูดไปด้วย "เดี๋ยวกลับไปขา้ จะบอกเชียนเอ๋อร ์
https://novel-lk.blogspot.com/
กับ เสวี่ยเอ๋ อ ร ์ ว่ า พ่ อ บุ ญ ธรรมของพวกนางอยากจะให้ข า้ ตาย
อยากจะให้พวกนางเป็ นแม่หม้าย เจ็บสันๆ ้ ดีกว่าเจ็บยาวๆ ขา้ เองก็
ไม่ อยากท าให้พ วกนางล าบากไปด้ว ย ข า้ จะไปบอกเรืองราวกั ่ บ
พวกนางให้ชดั เจนเดี๋ยวนี ้ ให้พ วกนางหาคู่ค รองที่ดีใหม่ เพียงแต่
กลัวว่าพวกนางจะร ้องไห้ปวดใจน่ ะสิ ผูอ้ าวุโสท่านอย่าลืมปลอบใจ
พวกนางนะ เฮ้อ!"
พอนึ ก ว่ า ลู ก สาวคนสวยที่ ดี ใ จทุ ก ครังเวลาเจอตนจู
้ ่ ๆ จะมา
ร ้องไห้ป วดใจ…เยารัวเซี ่ ย นก็ รู ้สึกตะคริวกิน ท าสีห น้า บา้ บิ่นทันที
พบว่าตัวเองโดนเจา้ เด็กนี่ บีบจุดอ่อนแล้วจริงๆ ใจร ้อนอยากกระอัก
้
เลือดจริงๆ ตะโกนอย่างเกรียวกราดว่ า "หยุดก่อน!"
้ ดฝี เท้าและหันตัวมา พูดด้วยสีหน้า 'ซาบซึงใจ'
เหมียวอีหยุ ้ ว่า
"ผูอ้ าวุโสยังมีอะไรจะกาชบั เหรอ?"
่ ยนทีน
เยารัวเซี ่ ้าตาแทบจะอาบเต็มหน้าเอียงศีรษะร ้องว่า "นาง
ั้
หนู ทงสองไม่ ใจสู!้ ไม่ใจสู!้ "
ไม่ ต อ้ งพู ด อะไรแล ว้ ถ้า พู ด อีก ก็ จ ะมีแต่ น้ าตา คนที่ เจ็ บ ก็ คื อ
่ ยนฝื นหันหน้าเดินไปตรงหน้ากองหนังปี ศาจ
ตัวเอง เยารัวเซี
"จาไวน้ ะ! การหลอมสร ้างยันต ์ ไม่ใช่ว่าหนั งอะไรก็ใช ้ได้ ต้อง
ุ ขนบนหนั งเพื่อดู ดซับ และปล่อยพลังงาน หนั งเปล่าๆ ที่อยู่
ใช ้รูขม
ในน้ าใช ้ไม่ได้" เขาดึงหนั งปลาหมึกชินใหญ่
้ โยนเขา้ ในเตาหลอม
ใหก้ ลายเป็ นเถ้าถ่าน
"หนั งที่มีเกล็ ด ยาวก็ ใช ้ไม่ ได้" เขาดึงหนั ง งู อีก ชินโยนเข
้ า้ ใน
เตาหลอม

https://novel-lk.blogspot.com/
 "หนังที่ไม่มีรูขม ั้ ้น" เยารัวเซี
ุ ขนลว้ นใช ้ไม่ ได้ท งนั ่ ยนโยนหนั ง
ปี ศาจเข้าไปในเตาหลอมแผ่นแล้วแผ่นเล่าไม่หยุด
ใช ้เวลาไม่นาน หนังกองหนึ่ งก็เหลืออยู่ ไม่ ถึงครึง่ เยารัวเซี
่ ยน
หันกลับมาถามว่า "เจา้ ต้องการหลอมสร ้างยันต ์มากมายขนาดนั้น
้ พอหรอก ไปซือที
หนังแค่นีไม่ ้ สมาคมร
่ ้านค้ามาอีกสักหน่ อยเถอะ"
่
"ใช ้ของอย่างอืนแทนได้ ้
หรือเปล่า?" เหมียวอีถาม
"ใช ้สีเงินผลึก สีดาผลึก สีท องผลึกมาแทนได้ แต่ ตอ้ งนาของ
้
พวกนี หลอมสร ้างให้มีการดูดซับและการคลายออกโดยธรรมชาติ
้
เหมือนผิวหนัง ขันตอนของมั นซับซ ้อนมาก ต่อให้เป็ นขา้ ก็ตอ้ งใช ้
เวลาสามเดื อนถึ งจะหลอมสร ้างยัน ต อ์ อกมาได้ส ัก แผ่ น หนึ่ ง หิ น
ผลึกไขมันเพลิงที่ใช ้ไปสามเดือนก็เพีย งพอจะซือหนั ้ งได้ก องหนึ่ ง
่
แล้ว ไม่มใี ครทาเรืองโง่ ๆ แบบนั้นเพือยั
่ นต ์ระดับต่าชนิ ดนี หรอก"
้
้ กหน้าพูดว่า "ถ้าอย่างนั้นข า้ ก็ห าทางเอา
"เอ่อ... "เหมียวอีพยั
่ กหน่ อยดีกว่า"
มาเพิมสั
้
ตอนนี เขาก็ ไม่มีผลึกไขมันเพลิงเช่นกัน ที่ใช ้ไปก็เป็ นของเยา
่ ยน เขาไม่ปวดใจ ทีส
รัวเซี ่ าคัญคือสามเดือนกว่าจะหลอมเสร็จหนึ่ ง
แผ่น ต้องใช ้เวลากีปี่ ถงึ จะหลอมสร ้างได้หลายๆ แผ่น?
โชคดีท่ตอนนี
ี ้ งปี ศาจไม่ใช่สงที
หนั ิ่ ่แพงมากในสายตาเขา หนัง
้
ของปี ศาจขันหนึ ่ งก็ราคาแค่ร ้อยกว่าผลึกทอง ขันสองก็
้ เกือบหนึ่ ง
หมื่นผลึก ทอง ที่ตัว เขาเองยังมีอีก เจ็ด แปดล า้ นผลึก ทอง ซือของ
้
่
นิ ดหน่ อยก็ไม่ใช่เรืองใหญ่ อะไร

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ย นแลว้ เหมียวอีก็้ กลับมาที่จวน
หลังจากจัด การทางเยารัวเซี
่ อร ์เขา้ มา สั่ง
ประมุขขุนเขาของตัวเอง เรีย กเชียนเอ๋อร ์และเสวียเอ๋
ให้พวกนางสองคนไปสมาคมร ้านค้าที่จวนหนานเสวียนด้วยกัน ไป
้
ซือหนั ่ นฟาง
งปี ศาจทีเหวิ
เคยพูดไวว้ ่าจะช่วยเหลือธุรกิจของเหวินฟาง ก็ทาตามทีพู ่ ดสัก
้
หน่ อยแล้วกัน ถึงอย่างไรการซือขายเล็ ้ ไม่คุม้ ที่จะเรียกให้
กน้อยนี ก็
หลัวผิงมาจากเมืองหลวง
้ ยนเอ๋อร ์ เสวียเอ๋
หลายปี มานี เชี ่ อร ์ก็กลายเป็ นเศรษฐินีนอ้ ยแลว้
นอกจากเหมียวอีจะให้้ เงินรางวัลกับพวกนางทุกปี แลว้ ในแต่ละปี ก็
้ ้ที่
ยังมี ค นนาของก านั ล มาส่ ง ให้พ วกนางอี ก ด้วย อย่ า งเช่นครังนี
้ เลื่อนขันเป็
เหมีย วอีได้ ้ นประมุข ขุนเขา ประมุ ข ถาใต้้ บ งั คับ บัญชา
แต่ละสายก็นาของมาแสดงความเคารพไม่นอ้ ย
ทั้งสองไม่ มี ที่ ให้ใ ช จ้ ่ า ยเงิ น การกิ น อยู่ ที่ นี่ ก็ ไม่ ข ัด สน แถม
้
ทังหมดยั ่
งเป็ นเครืองบรรณาการที ่ดีที่สุ ดในอาณาเขตที่ปกครอง
อยากจะใช ้จ่ ายเงินก็ ห าที่ใช ้จ่ ายไม่ ได้ ส าหรับ ทังสองสาวเหรี
้ ยญ
ผลึกก็ไม่ต่างอะไรกับกอ้ นหิน ผลึกทองในแหวนเก็บสมบัติข องทัง้
สองก็มล ี า้ นกว่าแล้ว
พอได้ยิน ว่า จะให้พ วกนางเดิ นทางไกลไปซือของด้ ้ ว ยตัว เอง
แถมไม่ ต อ้ งใช ้จ่ า ยอะไรมากอีก ทังสองก็ ้ ตื่นเต้นดีใ จเล็ ก น้อย ใน
ที่ สุ ด ก็ ห าที่ ใช จ้ ่ า ยเงิ น ได้แ ล ว้ พวกนางโบกมื อ ให้เหมี ย วอี ้ ไม่
ต้องการเงินของเหมียวอี ้ บอกว่าจะใช ้เงินของตัวเอง
้
อย่างแรกคือทังสองอยากจะพยายามเพื ่อเหมียวอีบ้ า้ ง อย่างที่
สองคื อพวกนางจะรู ้สึก ประสบความส าเร็จ เมื่ อได้ใช จ้ ่ า ยเงินของ
https://novel-lk.blogspot.com/
ตัวเอง ไม่อย่างนั้นเงินทีเข ่ า้ อย่างเดียวโดยไม่ได้จ่ายออกในหลายปี
มานี ก็ ้ จะไร ้ความหมายเกินไป…ถ้าให้เหมียวอีที ้ ่กาลังรู ้สึกจนมากรู ้
ถึงความคิดนี ้ ก็ไม่รู ้ว่าจะรู ้สึกอย่างไร ถ้าไม่ใช่คนดูแลครอบครัวก็
ไม่รู ้จริงๆ ว่าขา้ วของแพง!
้ ดๆ ดูแล้ว ก็นาของวิเศษขันหนึ
หลังจากเหมียวอีคิ ้ ่ งทีเหลื
่ อติด
้
ตัวอยู่ไม่มากออกมาถลุงทังหมดดี กว่า บวกกับของจุกจิกอย่างอืน ่
อีก จานวนหนึ่ ง รวมทังสมุ
้ นไพรศัก ดิสิ์ ท ธิที์ ่ถงเหรินเหม่ย ส่ง มาให้
้ อน นาทังหมดให้
ครังก่ ้ สองสาวไปขายให้เหวินฟาง
ที่จริงตอนนี ้เขาก็ ไม่ ได้ร บ ี ร ้อนที่จะขายของพวกนี ้ แต่ใ นเมื่อ
้
ตังใจแล ว้ ว่าจะให้ส องสาวได้ไปเปิ ดหู เปิ ดตา จึงขายของพวกนี ้ไป
ั้
เสีย เลย ให้ท งสองได้ ้
เข า้ ใจสถานการณ์ก ารซือขายของสมาคม
่
ร า้ นค้า สัก หน่ อย รู เ้ รืองเกี ่ ยวกับ ด้า นนี ้ มากๆ ในภายหลัง จะมี
้
ประโยชน์ต่อทังสองในการวิ นิจฉัยสถานการณ์
เพื่อความปลอดภัยของสองสาว เหมียวอีกลั ้ บไปจัดเตรียมให้
เถียนชิงเฟิ งออกโรงด้วยตัวเอง นาผู ช
้ ว่ ยอีกสามคนให้ติดตามคุ ม้
กันไปด้วยกัน
สองสาวน าอี ก สี่คนขี่ อาชามัง กรพุ่ ง ออกจากประตู ใ หญ่ ไ ป
อย่ า งตื่ นเต้น กิ จ กรรมยามปกติ ข องพวกนางมี ข อบเขตที่ เล็ ก
เกินไป
ในคื น นั้ น สภาพอากาศตอนใกล จ้ ะปลายปี เปลี่ยนไปอย่ า ง
่ อร ์ที่เคยอยู่ในเรือน
รวดเร็ว มีหิมะตกหนัก จู่ๆ เชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋
พานักก็หายไปจากขา้ งกาย ทาให้เหมียวอีรู้ ้สึกไม่ชน ิ นิ ดหน่ อย ไม่
มีกะจิตกะใจจะฝึ กฝน เรียกเหยียนซิวมาอยู่เป็ นเพือน่
https://novel-lk.blogspot.com/
 หลัง จากทั้งสองดื่ มกัน ไปไม่ ก ี่จอก ก็ เดิ น เข า้ ไปกลางสวน
ด้ว ยกั น เดิ น ต าม หลั ง กั น เหยี ย บ ย่ าหิ ม ะขึ ้น ไป ที่ แท่ น ดู ดา ว
ทอดสายตามองค่ าคืนหิมะตกที่วังเวงและมืด สลัว ได้ยินเสีย งหิมะ
ตกค่อยๆ ทับถมกันเป็ นกอง
่
"หิมะตกแลว้ ลมหิมะทาให้หลงทางได้ง่าย เชียนเอ๋อร ์กับเสวีย
เอ๋อร ์จะไม่เป็ นอะไรใช่ไหม?" จู่ๆ เหมียวอีก็้ ถามขึน้
เหยียนซิวหัวเราะอยู่ขา้ งๆ "นายท่านคิดมากไปแล้ว นายท่าน
้ กัน มากขนาดนั้ น มี พ วกเถี ย นชิง เฟิ งไปด้ว ย
ส่ ง ยอดฝี มื อ ไปคุ ม
นอกเสี ย จากจะมี ก องก าลัง ขนาดใหญ่ ล อ้ มโจมตี ท่ี จวนหนาน
เสวียน ไม่อย่างนั้นก็ไม่เกิดเรืองอะไรแน่
่ นอน อย่างไรเสียก็ใช่ว่าทัง้
สองจะไม่เคยผ่ านค่าคืนหิมะตกมาก่อน ในฐานะที่เป็ นนักพรต คง
ไม่อ่อนแอถึงขันต้้ านลมไม่ไหวหรอก"
้ ก หน้า พบว่าตัวเองคิดมากเกินไปจริงๆ สายตาที่
เหมีย วอีพยั
่
ทอดมองไปไกลๆ เปลียนเป็ นเลือนราง นึ กถึงภาพในปี น้ันตอนทียั
่ ง
เด็ก ภาพที่เขาพาเจา้ รองกับเจา้ สามนอนหนาวตัวสั่นอยู่ใต้ผา้ ห่ ม
ในค่าคืนทีหิ
่ มะตก ในดวงตาเขามีน้าตาคลอเล็กน้อย

เจ ้าสามกลายเป็ นเทพธิดาเยว่เหยาอยู่ที่แดนโพน้ สวรรค ์ คนที่

้ ก ยากจะหยั่งถึ ง เจ า้ รองกับ เจ า้
พาเจ า้ รองไปก็ น่า จะมีว รยุ ท ธ ล์ าลึ
สามล ว้ นเป็ นคนที่ มี ว าส นา น่ าจะแข็ ง แกร่ ง กว่ า ตนเยอะ ไม่
จาเป็ นต้องให้พี่ใหญ่ค นนี เป็
้ นห่ วงอีกแลว้ และไม่ จาเป็ นต้องไปหา
พวกเขาอีก พอเจอแล้วนอกจากจะช่วยเหลืออะไรไม่ได้ พี่ชายคน
โตที่ไร ้ประโยชน์อย่า งตนกลับ จะกลายเป็ นภาระของพวกเขาด้ว ย
้
ซา...

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 311 สำนักหยกครำมล่มสลำย

เสียงกีบเท้ำ อำชำมังกรที่เร่ง รีบท ำลำยควำมเงียบสงบของค่ ำ

คืนหิมะตก ทำให้เหมียวอีที ้ ่ยืนเงียบอยู่บนแท่นดู ดำวดึงควำมรู ้สึก
นึ กคิดกลับมำ "พวกนำงกลับมำแล้วเหรอ?"
่
"ไม่เหมือนนะ ฟังเสียงเคลือนไหวแล ว้ เป็ นอำชำมังกรตัวเดียว"
เหยียนซิวส่ำยหน้ำพูด
้ งเครียดในใจทันที หันขวับมำพู ด
"ตัวเดีย วเหรอ?" เหมียวอีตึ
่
ว่ำ "ไปดูหน่ อยว่ำมีเรืองอะไร"
เหยียนซิวรีบรับคำสั่งแลว้ ลงไป
เสียงอำชำมังกรวิงห้ ่ อด้ำนนอกหยุด อยู่ทำงประตูใหญ่ มีเสีย ง
โศกเศร ้ำแสนสำหัส ดัง แว่ ว มำ เหมีย วอีที ้ ่ ยืน อยู่ บ นแท่ นดู ด ำวใช ้
ดวงตำอิท ธิฤ ทธิ ์ แล ว้ ก็ เห็ น รำงๆ ว่ ำ สัต ว พ
์ ำหนะตัว นั้ นวิ่งมำทำง
ภูเขำด้ำนหลัง
ไม่ นำนนั ก เหยียนซิว ก็ พ ำศิษ ย ส์ ำนั ก หยกครำมกลุ่ มหนึ่ งมำ
้
พวกเขำยืน อยู่ ด ำ้ นล่ ำ งของแท่ น ดู ด ำว เงยหน้ำ ขึ นมำท่ ำ มกลำง
หิมะโปรยปรำย มองเงำร่ำงทียื ่ นอยู่บนแท่นดูดำว

สตรีที่สะบักสะบอมด้ำนล่ำงกุมหมัดคำรวะสะอืนอย่
้ ำงโศกเศร ้ำ
้
"ซูอวีหวนศิ ษย ์สำนักหยกครำมเขำ้ พบนำยท่ำน"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ นตัวมองมำ ขมวดคิวเล็
เหมียวอีหั ้ กน้อย อีกฝ่ ำยสะบักสะบอม
เหลือทน แต่ ก็ จ ำได้จ ำกใบหน้ำ ที่ค่ อนข ำ้ งงดงำม ว่ ำ เป็ นหนึ่ งใน
ศิษ ย ห์ ญิงสองคนที่หมำยจะปรนนิ บต ั ิในห้องนอนตอนอยู่ ที่สำนั ก
หยกครำม
้ นลงมำจำกแท่ น ดู ด ำว และกวำดมองสี ห น้ำ ศิ ษ ย ์
เหมีย วอี เดิ
สำนักหยกครำมทีอยู ่ ่ตรงนั้น พบว่ำแต่ละคนสีหน้ำเจ็บปวดมำก อด
้
ถำมไม่ได้ว่ำ "เกิดอะไรขึน?"
้
ซูอวีหวนพู ดพลำงสะอึกสะอืนว่ ้ ำ "ตอบนำยท่ ำน ตอนค่ำเมื่อ
สำมวันก่ อนจู่ ๆ ส ำนั ก ดิรจั ฉำนหลวงลอบโจมตีส ำนั ก หยกครำม
เป็ นกำรใหญ่ อีกฝ่ ำยมียอดฝี มือมำกมำย ได้เปรียบเพรำะคนเยอะ
สำนั กหยกครำมไม่ มีท ำงต่อต้ำนได้ ผู อ้ ำวุ โสใหญ่ และเจ ำ้ สำนั ก สู ้
รบจนตำย ทังส้ ำนักหยกครำมถูกโจมตีนองเลือด"

ศิษย ์ส ำนักหยกครำมที่อยู่ ตรงนั้นเม้มริมฝี ปำกแน่ น มีบำงคน

น้ำตำเอ่อคลอ
้ ด หำยใจอย่ ำ งตกตะลึ ง ถำมว่ ำ "เหตุ ใ ดส ำนั ก
เหมี ย วอี สู
ดิรจั ฉำนหลวงจึงโจมตีสำนักหยกครำม?"
้
ซูอวีหวนสะอื ้
นตอบว่ ่
ำ "หลังเกิดเรืองข ำ้ แอบได้ยินศิษย ์สำนั ก
ดิรจั ฉำนหลวงคุ ย กัน บอกว่ ำ ศิษ ย ส์ ำนั ก หยกครำมของเรำกดขี่
ศิษย ์สำนักดิรจั ฉำนหลวงที่เขำเจินไห่้ ้ งฆ่ำอู๋ลิวหลำนชำยของ
ทังยั ่
ผูอ้ ำวุโสอู๋แห่งสำนั กดิรจั ฉำนหลวงที่ท ำงำนอยู่ที่ถ ำฉำงชิ
้ ้ ี่นำ
ง ผูท
คนมำโจมตีสำนักหยกครำม เป็ นผูอ้ ำวุโสอู๋ท่ำนนั้น ผูอ้ ำวุโสใหญ่
กับเจ ้ำสำนักตำยด้วยน้ำมือผูอ้ ำวุโสอู๋ท่ำนนั้น"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ง อู๋ ลิ่ว? เหมี ย วอี ตกใจนิ
ถ ำฉำงชิ ้ ด หน่ อย เขำนึ กออกแล้ว
เหมือนจะเป็ นตอนทีกงซุ ่ ่ กษำกำรณ์อยู่ถำฉำงชิ
นอวีรั ้ ง ศิษย ์สำนัก
ดิรจั ฉำนหลวงคนนั้นทีโดนหลั
่ วซวงเฟยฆ่ำ
ี่
สำเหตุทคนคนนั ้นติดตรึงอยู่ในควำมทรงจำ เป็ นเพรำะอู๋ลวคน ิ่
นั้ นใช ้ 'ค้ำ งคำวกลื น จิต ' ที่ ร ้ำยกำจสุ ด ๆ แต่ ช ่ ว ยไม่ ได้ที่ เจอกับ
หลัวซวงเฟยทีช ่ วร
่ ั ้ำยกว่ำ สุดท้ำยก็ตำยด้วยน้ำมือหลัวซวงเฟย
่
หลังจำกเกิดเรืองหยวนฟำงก็ เคยบอก ที่สำนักดิรจั ฉำนหลวง
คนที่สำมำรถเลียง ้ 'ค้ำงคำวกลืนจิต ' ให้เชืองได้ ่ ก็ คงจะมีภูมิห ลัง
อยู่ บ ำ้ ง พอมำคิดดู ต อนนี ้ก็ เป็ นเช่นนั้ นจริงๆ ไม่ น่ำเชือว่
่ ำ อู๋ลิ่วคน
นั้นจะเป็ นหลำนของผูอ้ ำวุโสสำนักดิรจั ฉำนหลวง แต่มีภูมห ิ ลังแบบ
้ ว้ เหตุใดจึงทำตำแหน่ งเล็กๆ ไร ้ชือเสี
นี แล ่ ยงอยู่ทถ ่ี ำฉำงชิ
้ งด้วยล่ะ?
่
เรืองนี ้ยัง ไม่ ต อ้ งพู ด ถึ ง ผู อ้ ำวุ โ สอู๋ ค นนั้ นนำคนมำโจมตี ด ว้ ย
ตัวเอง เกรงว่ำ จะมีก ำรอำศัย อำนำจส่ วนรวมแก แ้ ค้น เรืองส่ ่ วนตัว
ถ้ำว่ำกันตำมนี ้ ไม่ใช่ว่ำสำนักหยกครำมถูกตนทำร ้ำยแล้วเหรอ?
แต่เหมียวอีก็้ ยงั สงสัยอยู่บำ้ ง ขมวดคิวถำมว่
้ ำ "แม้แต่ผูอ้ ำวุโส
ใหญ่ กับ เจ ำ้ ส ำนั ก ยั ง ไม่ ร อด ด้ว ยวรยุ ท ธ อ์ ย่ ำ งเจ ำ้ รอดมำได้
อย่ำงไร?"
"มีศิษ ย ์พี่ช่วยข ำ้ ไว.้ .." ซูอวีหวนหลั
้ ่ งน้ำตำรำวกับ สำยฝน ไม่
กลัวเสียหน้ำด้ว ย เล่ ำเหตุก ำรณ์ที่ตัว เองโชคดีห นี ร อดได้ในตอน
้
นันออกมำ
ที่แท้ผูห
้ ญิ งคนนี ้ก็ รกั ใคร่ช อบพอกับ ศิษ ย ์พี่ คนหนึ่ งในส ำนั ก
ตอนกลำงคื น นั ด ออกมำพลอดรัก กัน ใต้ต น ้ หนึ่ ง
้ ไม้เก่ ำ แก่ ต น
บังเอิญว่ำใต้ตน ้ ไม้เก่ำแก่น่ ันมีโพรงไม้พ อดี ตอนที่สำนักดิรจั ฉำน
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
หลวงเริมโจมตี อย่ำงโหดร ้ำย ศิษย ์พีก็ ่ ให้ซอู วีหวนเข
้ ำ้ ไปซ่อนอยู่ใน
โพรงนั้ น แต่ ช ่ว ยไม่ ได้ที่ โพรงนั้ นซ่อ นตัว ได้แค่ ค นเดี ย ว เพื่ อจะ
ช่วยชีวต ่
ิ คนรัก ศิษย ์พีคนนั ้นจึงมอบโอกำสมีชวี ต ิ รอดให้นำง
ตอนนั้น 'ค้ำงคำวกลืนจิต' ที่มืดฟ้ ำมัวดินอำศัยแสงจันทร ์เพื่อ
กวำดลำ้ งทังส ้ ำนักหยกครำมอย่ำงบำ้ คลั่ง เรียกได้ว่ำเห็ นใครก็ฆ่ ำ
์ ี่ ที่จิต ใจเต็ มไปด้วยควำมรัก คน
แม้แต่ ห มำกับ ไก่ ก็ ไม่ เหลือ ศิษ ย พ
นั้นก็ไม่ร อดเช่นกัน ก่อนตำยยังใช ้ร่ำงกำยตัวเองปิ ดบังโพรงของ
่ ให้ใครมำพบศิษย ์น้องหญิง
ต้นไม้ไวเ้ พือไม่
้ ้ น ศิ ษ ย ส์ ำนั ก ดิ รจั ฉำนหลวงก็
หลัง จำกกำรนองเลื อ ดครังนั
ค้นหำไปทั่วว่ำ มีใ ครรอดชีวิต หรือไม่ ระหว่ ำ งที่พวกเขำคุ ย กัน ซู
้
อวีหวนที ่ อนตัวอยู่ในโพรงไม้ก็ได้ยน
ซ่ ิ เขำ้ แลว้
้
รอจนศิษย ์สำนักดิรจั ฉำนหลวงถอยกลับไป ซูอวีหวนที ่คลำน
ออกมำจำกโพรงไม้ก็ พ บว่ ำ ทั้งส ำนั ก หยกครำมกลำยเป็ นซำก
้ มีชนส่
กำแพงเตียๆ ิ ้ วนร่ำงกำยของศิษย ์สำนักหยกครำมอยู่ท่วทุ
ั กที่
้
ซูอวีหวนที ่ วคนเดียวก็ทงตกใจทั
ตั ้ั ้
งหวำดกลั ว ไม่รู ้ว่ำควรจะไป
ทำงไหนหรือทำอย่ำงไรดี สุดท้ำยก็นึกขึนได้ ้ ว่ำสำนั กหยกครำมที่
้
อยู่ท ำงเขำเจินไห่ ค่ อนขำ้ งมีอำนำจ จึงเร่งรีบ มำตลอดทำงโดยไม่
หยุด...
"เฮ อ ้
้ ! ส ำนั ก หยกครำม" เหมี ย วอี ทอดถอนใจเบำๆ มอง
้
ประเมิน ซูอ วีหวนครู ่ นึ่ ง คำดว่ ำ อีก ฝ่ ำยไม่ จ ำเป็ นต้องพู ด โกหก
ห
อะไร
้ ญิ ง คนนี ้ ดวงแข็ ง จริง ๆ ขนำดเป็ นแบบนี ้ ยั ง
แต่ ก็ พ บว่ ำ ผู ห
สำมำรถหลี ก ภัย มำได้ เขำยังจ ำเรือ นร่ำ งที่ อ่ อ นช ้อยงดงำมของ
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ผ้ ำ้ ตอนอยู่ต่อหน้ำตัวเองได้รำงๆ หน้ำตำก็ใช ้ได้ แต่
ผูห้ ญิงคนนี แก
่ ้ำมีชำยคนรักอยู่แลว้ เหตุใดต้องทำอย่ำงนั้น ค่อนขำ้ งรู ้สึก
ในเมือเจ
่
ผิดกับศิษย ์พีคนนั ้นของนำงทียอมตำยเพื
่ ่ ชำรัก
อบู
้ ด้ำนนอกก็มีเสียงกีบเท้ำชำดังกุบกับอีก เหยียนซิว
เวลำนี เอง
ที่รีบขึนไปตรวจมองจำกที
้ ่สูงกระโดดลงมำ แลว้ พูด กับเหมียวอีว่้ ำ
"นำยท่ำน กูกูใหญ่กบั กูกูนอ้ ยกลับมำแล้วขอรับ"
ครู ห นึ่ งหลัง จำกนั้ น เสีย งฝี เท้ำ อำชำมัง กรวิ่งก็ ห ยุ ด อยู่ ด ำ้ น
นอก เชีย นเอ๋ อ ร ์เสวี่ยเอ๋ อ ร ์ยัง ดู มี ช วี ิ ต ชีว ำแม้จ ะปะทะกับ ลมหิ ม ะ
พวกนำงนำคนอืนๆ ่ สำวเท้ำเดินเขำ้ มำ

จู่ๆ มำเห็ นศิษ ย ์สำนักหยกครำมที่มีสีหน้ำโศกเศร ้ำอยู่ในสวน

มำกมำยขนำดนี ้ ทังสองก็
้ งงงัน เก็บอำกำรตืนเต้่ นดีใจ แล ว้ มำยืน
อยู่ขำ้ งกำยเหมียวอีช ้ ้ำๆ ไม่รู ้ว่ำเกิดอะไรขึน้
้
"พวกเจ ้ำมำทำอะไรกัน?" เถียนชิงเฟิ งขมวดคิวถำม
์ ี่ ส ำนั กหยกครำมจบเห่ แล ว้ !" หนึ่ งในนั้ นตะโกนบอก
"ศิษ ย พ
อย่ำงโศกเศร ้ำแสนสำหัส
้
"ท่ำนอำจำรย ์ลุง!" ซูอวีหวนหั
นมำเรียกอย่ำงเศร ้ำโศก โผเขำ้
มำคุกเข่ำขำ้ งกำยเถียนชิงเฟิ ง กอดต้นขำเถียนชิงเฟิ งเอำไวพ้ ลำง
่
ร ้องไห้เล่ำเรืองหำยนะทีส่ ำนักหยกครำมประสบพบเจออีกครัง้
้ ่กบ
เถียนชิงเฟิ งได้ฟังแลว้ รู ้สึกเหมือนโดนฟ้ ำผ่ำ ยืนอึงอยู ั ที่
่ อร ์มองหน้ำกันเลิกลั
เชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋ ่ ่ก นึ กไม่ถึงว่ำจะเกิด
่
เรืองที ่โหดร ้ำยขนำดนั้ น พวกนำงเคยเห็ นแล ว้ ว่ำ ตอนที่ถ ำคล
้ อ้ ย

https://novel-lk.blogspot.com/
บู รพำนองเลื อดเป็ นภำพอย่ ำ งไร พวกนำงมีสีห น้ำ เห็ นอกเห็ นใจ
ทันที
"ท่ำนอำจำรย ์ลุง! ท่ำนต้องล้ำงแค้นให้สำนักหยกครำมนะ!" ซู
้
อวีหวนเขย่ ำต้นขำเถียนชิงเฟิ ง
ล้ำ งแค้น เหรอ? เป็ นเรื่องเพ ้อ ฝั น จริง ๆ เถี ย นชิง เฟิ งกวำด
สำยตำมองศิษย ์ร่วมสำนักอย่ำงฉงนสนเท่ห ์ จะเอำอะไรไปล้ำงแค้น
ล่ะ? จะเอำอะไรไปสูก้ บ ั สำนั กดิรจั ฉำนหลวง? ขนำดตอนที่สำนั ก
หยกครำมยัง อยู่ ก็ ย งั ไม่ ใ ช่คู่ ต่ อ สู ข
้ องส ำนั ก ดิ รจั ฉำนหลวงแลย
้
ตอนนี ตำยหมดแล ่ิ นไปไม่ได้ทจะล
ว้ ก็ยงเป็ ี่ ำ้ งแค้น
้
อย่ำ ว่ำแต่ พ วกเขำเลย แม้แต่เหมียวอีเองก็ ทำได้เพียงเห็ นอก
เห็ นใจ ปะทะกับสิ่งที่ใหญ่ มหึมำอย่ำงสำนั กดิรจั ฉำนหลวง อย่ ำว่ำ
้ ท่จั
แต่เขำเจินไห่ ี ดกำรสำนักดิรจั ฉำนหลวงไม่ได้ แม้แต่ตำหนักเจิน้
่ ทำไม่ได้ นอกเสียจำกทำงปรำสำทดำเนิ นจันทร ์จะยืนมื
อีก็ ่ อมำช่วย

ถึง อย่ ำงไรปรำสำทด ำเนิ นจันทร ์ก็ ไม่ แทรกแซงเรืองนี่ ้อยู่แล ว้

สำนั กดิรจั ฉำนหลวงก็ไม่ได้หำเรืองกั ่ บ ทำงกำรด้วย เป็ นเพียงกำร
ต่ อ สู ก
้ ัน ระหว่ ำ งส ำนั ก ฝึ กตน ปรำสำทด ำเนิ น จัน ทร ์จะมำสนใจ
ควำมเป็ นควำมตำยของเจ ้ำได้อย่ำงไร
"นำยท่ำน ขำ้ จะพำคนจำนวนหนึ่ งกลับไปดูทส ่ี ำนักหยกครำม
สักหน่ อย" เถียนชิงเฟิ งกุมหมัดคำรวะด้วยสีหน้ำเศร ้ำโศก
ไม่ว่ำจะเป็ นด้ำนควำมรู ้สึกหรือเหตุผล เหมียวอีก็้ ปฏิเสธไม่ได้
พยัก หน้ำพู ด ว่ำ "ไปเถอะ!" สำยตำเขำหยุ ด อยู่ ที่ซูอวีหวน
้ แล ว้ ก็
ี่
พูดเสริมว่ำ "ให้นำงอยู่ทเขำเจิ ้
นไห่ แลว้ กัน เดี๋ยวตอนที่ขำ้ รวบรวม

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
เรืองนี ้รำยงำนต่ อประมุ ข จวน จะถือโอกำสช่ว ยแก ไ้ ขสถำนะของ
นำงใหเ้ ป็ นคนของทำงกำร"
สำนักหยกครำมประสบหำยนะนี ้ สิงที
่ ่เขำช่วยได้ในปัจจุบนั ก็มี
้ ว้ กำรช่วยสำนักหยกครำมไปแกแ้ ค้นสำนักดิรจั ฉำน
เพียงเท่ำนี แล
่
หลวงเป็ นเรืองเพ อ้ ฝันเกินไป
ยิ่งไปกว่ ำ นั้ นต่ อให้ต อนนี ้เขำไม่ เอ่ ย ปำก เดี๋ ยวพวกเถี ย นชิง
เฟิ งก็อำจจะขอร ้องให้เขำรับซูอวีหวนไว ้ อ้ ยู่ดี ถึงตอนนั้ นก็ป ฏิเสธ
ลำบำกแลว้ ไม่สเู ้ ป็ นฝ่ ำยแสดงน้ำใจเองดีกว่ำหรือ
เมื่อกล่ำวคำนี ออกมำ
้ ้
ซูอวีหวนหั
นมำแสดงควำมเคำรพทันที
้ ำ "ขอบคุณนำยท่ำนทีรั
พูดด้วยเสียงสะอืนว่ ่ บขำ้ ไว"้

สำนักหยกครำมโชคร ้ำย แต่นำงกลับโชคดีอยู่ในควำมชวร ่ ั ้ำย

ไม่ เช่ น นั้ นถ้ำ อำศัย แค่ ว รยุ ท ธ บ์ งกชขำวขั้นหนึ่ งอย่ ำ งนำง ก็ ไ ม่
สำมำรถเขำ้ เป็ นคนของทำงกำรได้ง่ำยๆ หรอก ตอนแรกเปลืองผ้ ้ ำ
หมดก็ยงั แลกโอกำสมำไม่ได้ ตอนนี ส ้ ำเร็จสมใจแลว้

"ขอบคุณนำยท่ำน!" เถียนชิงเฟิ งกุมหมัดคำรวะ แล้วหันหน้ำ

มำพูดกับศิษย ์ร่วมสำนักว่ำ "พำนำงไปพักผ่อนก่อนเถอะ"
ศิษย ์สำนักหยกครำมกลุ่มหนึ่ งออกไปได้ไม่นำน เหมียวอีก็้ พำ
่ กลับเขำ้ มำในห้อง รีบเขียนรำยงำนส่งไปที่
เชียนเอ๋อร ์และคนอืนๆ
จวนหนำนเสวียน รำยงำนให้หยำงชิงรู ่ ้
่ อออกจำกเขำเจินไห่
ด้ำนนอกมีเสีย งฝี เท้ำอำชำมังกรวิงห้ ้ ไป
อย่ำงรวดเร็ว คำดว่ำพวกเถียนชิงเฟิ งก็คงจะไปแล้ว

https://novel-lk.blogspot.com/
 เหมียวอีที้ ่ยืนอยู่ตรงประตูทอดถอนใจ "สำนักหยกครำมล้มลุก
ี่
คลุกคลำนอยู่ทจวนหนำนเสวี ยนมำนำนขนำดนี ้ นึ กถึงตอนแรกที่
ต่ อ สู ก ั หยำงชิ่งไม่ ห ยุ ด อี ก นิ ด เดี ย วก็ จ ะควบคุ ม ทั้งจวนหนำน
้ บ
เสวียนได้แล้ว พอวำงหมำกผิดตัวเดียวก็แพท ้ั
้ งกระดำน หงจ๋ำงไห่
ทำพลำดทีเดียวก็ทำให้หยำงชิงหลุ ่ ดพ น ้ จำกกำรผูกมัดโดยสินเชิ้ ง
เรียกได้ว่ำให้ทุกข ์แก่ท่ำนทุกข ์นั้นถึงตัว ทำร ้ำยทังส ้ ำนักหยกครำม
ถ้ำไม่เป็ นเช่นนี ้ ในตอนหลังสำมสำนักใหญ่จะเขำ้ มำอยู่ในสองจวน
ได้อย่ำงไร? ตอนนี ส ้ ำนั กหยกครำมนั บว่ำจบเห่โดยสินเชิ ้ งแลว้ จะ
่ ข
ว่ำไปเรืองนี ้ ำ้ เองก็มสี ่วนรับผิดชอบอยู่นิดหน่ อย"
่
ทีเขำพู ้
ดแบบนี ออกมำได้ เป็ นเพรำะยังไม่รู ้ว่ำสำนักหยกครำม
จบเห่ได้อย่ำงไร ที่จริงเรืองนี
่ ้มีเพียงหยำงชิง่ ชิงเหมยและชิงจวี๋ที่รู ้
่ แค่ใช ้กลยุทธ ์อำศัยโอกำสนี ออกแรง
หยำงชิงก็ ้ จดหมำยฉบับเดียว
ก็ทำให้สำนัก หยกครำมแตกสลำยได้ ตอนแรกสำนั กหยกครำมสู ้
กับหยำงชิง่ ตอนนี ก็
้ ยงั แพด้ ว้ ยน้ำมือหยำงชิงอยู
่ ่ดี

ที่จริงหยำงชิงช ่ กั นำให้สำมส ำนักใหญ่ ส่งคนมำอยู่ที่สองจวน

เดิมที ก็ เพื่ อเตรีย มจะพุ่ ง เป้ ำไปที่ส ำนั ก หยกครำม หลัง จำกนั้ นถ้ำ
สำนั กหยกครำมอยู่ ในโอวำทก็ไม่ เป็ นไร ถึงอย่ำงไรก็ มีจุ ดที่ให้ใ ช ้
ผลประโยชน์ได้ แต่สำนักหยกครำมดันยังไม่เลิกลม้ ควำมตังใจ ้ ยัง
อยำกจะหวนกลับมำตังตั ้ วเป็ นใหญ่อก ้ ่ งผ่ำนทำงเหมียวอี ้
ี ครังหนึ
่
มีหรือทีจะให้ ่
คนอืนมำนอนกรนอยู ่ขำ้ งเตียงนอนตัวเอง! สำนัก
ที่อยู่ นอกทำงกำรอย่ ำ งส ำนั ก หยกครำมอยำกจะแทรกแซงทำงห
ยำงชิงครั่ งแล้ ว้ ครังเล่
้ ำ มีหรือที่หยำงชิงจะยอมให้
่ พวกเขำ ต่อใหไ้ ม่
่
มีเรืองที ่ เหมี ย วอี ให้
้ ห ลัว ซวงเฟยฆ่ ำ อู๋ ลิ่ว กำรที่ ส ำนั ก หยกครำม

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ นกำรใหญ่ก็ขด
ช่วยเหลือสนับสนุ นเหมียวอีเป็ ั ต่อขอ้ ห้ำมของหยำง
่ ว้ หยำงชิงย่
ชิงแล ่ อมต้องลงมือเพือตั
่ ดไฟตังแต่
้ ตน้ ลม!
้ จบกั
ครังนี ้ น สำนักหยกครำมนับว่ำมำเล่นกับไฟแลว้
หลังจำกปลงอนิ จ จัง เหมียวอีก็ ้ หนั กลับ มำพู ด ว่ำ "พวกเถีย น
ชิง เฟิ งรีบ ไปตรวจดู ที่ ส ำนั ก หยกครำมแบบนี ้ เหยีย นซิว ท่ ำ นว่ ำ
พวกเขำจะคิดล้ำงแค้นใหส้ ำนักหยกครำมหรือเปล่ำ ? ถ้ำเป็ นแบบนี ้
จริงๆ ต่ อไปเกรงว่ำเขำเจินไห่้ จ ะไม่ส งบสุ ขแน่ คงต้องเตรียมตัวไว ้
แต่เนิ่ นๆ"
"ล้ำ งแค้นเหรอ?" เหยีย นซิว ส่ ำ ยหน้ำ "กำรที่ไม่ มีส ำนั ก หยก
ครำมแล้ว ไม่แน่ อำจจะเป็ นเรืองดี ่ สำหรับพวกเขำก็ได้ อย่ำงน้อยก็
ไม่ ต อ้ งแบ่ ง ลู ก แก ว้ พลัง ปรำรถนำส่ ว นหนึ่ งที่ ได้ใ นแต่ ล ะปี ไปให้
ส ำนั ก แล้ว ยิ่ งไปกว่ ำ นั้ นอำศัย แค่ พ วกเขำจะไปล้ำ งแค้น ส ำนั ก
ดิรจั ฉำนหลวงได้อย่ำงไร พวกเขำไม่โง่ถึงขนำดรนหำทีตำยหรอก ่
นอกเสียจำกหนึ่ งในพวกเขำจะขึนเป็ ้ นประมุ ข ปรำสำทได้เท่ ำ นั้ น
แหละ พอสำนัก หยกครำมจบเห่ ก็ย่ิงเป็ นไปไม่ ได้ที่พวกเขำจะได้
้ ำแหน่ งประมุ ข ปรำสำท เพรำะวิท ยำยุ ท ธ ฝ
ขึ นต ์ ึ กตนพวกเขำก็
หยุด ชะงักแล้ว ที่พวกเขำรีบ กลับไปดู ที่ส ำนัก หยกครำม คงไม่ใ ช่
เพรำะอยำกรีบล้ำงแค้นใหส้ ำนั กหยกครำมหรอก แต่ อยำกไปดู ว่ำ
จะยัง หำวิ ท ยำยุ ท ธ ฝ ์ ึ กตนที่ ครบสมบู ร ณ์ ข องส ำนั ก หยกครำม
ท่ ำ มกลำงเศษของส ำนั ก ได้ห รือไม่ นี่ ต่ ำ งหำกที่ เป็ นเรืองเร่
่ งด่ ว น
่ ดของพวกเขำ"
ทีสุ
้
เหมียวอีถำมอย่ ้
ำงแปลกใจ "เหตุใดถึงคำดกำรณ์แบบนี ?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ นขมว่
เหยียนซิวพู ดด้วยรอยยิมขื ่ ำ "นำยท่ ำนลืมแล ว้ เหรอว่ ำ
ข ำ้ ก็ เคยประสบกับ เหตุ ก ำรณ์ แ นวนี ้เหมื อ นกัน ? ข ำ้ น้อ ยเข ำ้ ใจ
อำรมณ์ของพวกเขำดี"
้
"อ๋อ" เหมียวอีขำนรั บ พลันเขำ้ ใจแจ่มแจง้ ขณะมองหิมะที่ตก
อยู่ภำยใต้แสงโคมไฟส่องสะท้อนด้ำนนอก ก็ หรีตำพู ่ ด ว่ำ "ส ำนั ก
หยกครำมสินสุ ้ ด ลงแล ว้ ก็ อำจจะไม่ ใ ช่เรืองดี
่ ส ำหรับ ข ำ้ ก็ ได้ แรง
สนับ สนุ นใหญ่ จำกภำยนอกหำยไป โชคดีที่กำจัดสงเซีย วไปแล ว้
ก่อนหน้ำนี ้ เพียงแต่ในภำยหลังถ้ำอยำกจะใช ้ประโยชน์จำกสำนัก
่ กลำภยศครอบงำจนหน้ำมืดตำมัวอย่ำงสำนักหยกครำมก็คงจะ
ทีถู
หำยำกแล้ว"
้
เหยียนซิวเงียบไป ขันตอนกำรเติ บโตที่พรวดพรำดของเหมียว
อี ้ เขำก็ได้เห็นเองกับตำแลว้ โชคดีที่ได้รบั กำรช่วยเหลือจำกสำนัก
หยกครำม หยำงชิ่งก็ เลื่อนต ำแหน่ งเป็ นประมุ ข จวนเพรำะแรง
สนั บ สนุ น จำกส ำนั ก หยกครำมเหมื อ นกัน สุ ด ท้ำ ยที่ ส ำนั ก หยก
ครำมมีจุดจบอย่ำงทุกวันนี ้ ก็ยงั เป็ นเพรำะเข้ำมำพัวพันกับทำงกำร
ลึกเกินไป

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 312 มนุ ษย ์ไร ้น้ำใจต่อกัน

นอกจำกเห็ นใจสำนักหยกครำมแล้ว ควำมเป็ นควำมตำยของ

สำนักหยกครำมก็ไม่ได้ส่งผลต่อควำมรู ้สึกของเหมียวอีมำกนั ้ ก ก็
แค่ใช ้ประโยชน์จำกกันและกันเท่ำนั้น สิงที ่ ่เขำกังวลทีสุ
่ ดตอนนี คื
้ อ
กำรไปทะเลดำวนั ก ษัต รในอีก ไม่ ก ี่ปี ข ำ้ งหน้ำ เขำหันตัว เดินกลับ
้
เข ำ้ ห้องแลว้ ถำมหญิ งสำวทังสองว่ ำ "พวกเจ ำ้ ท ำกำรซือขำยเป็้ น
อย่ำงไรบ้ำง?"
สองสำวแสดงผลลัพ ธก์ ำรท ำธุรกรรมให้ดู ขำยของทังหมด ้
รวมกันได้ประมำณห้ำล้ำนผลึกทอง สิงที ่ ่มีมูลค่ำมำกทีสุ
่ ดกลับเป็ น
สมุนไพรศักดิสิ์ ทธิที์ ถงเหริ
่ นเหม่ยส่งมำให้
้ บ เหยียนซิว มองหน้ำกันเลิ่กลั่กอย่ำ งอดไม่ ได้ เกรง
เหมีย วอีกั
่ จะเป็
ว่ำสิงนี ้ นน้ำใจสุดท้ำยทีส ่ ำนักหยกครำมส่งให้เหมียวอีแล
้ ว้

ส่ ว นหนั ง ปี ศำจที่ เหมี ย วอี ต้

้ อ งกำร หญิ ง สำวทั้ งสองยัง ไม่
สำมำรถซือกลั้ บมำได้ เนื่ องจำกของสิงนี ่ ไม่
้ มีอยู่ทสำขำจวนหนำน
ี่
เสวียน
นักพรตของจวนหนำนเสวียนเดิมทีก็มีไม่เยอะอยู่แล้ว คนที่ใช ้
ยำปี ศำจหลอมสร ้ำงยันต ท์ ี่ใช ้ครังเดี
้ ย วก็ย่ิงมีน้อย เป็ นของที่ไม่ มี
้ กครังในรอบหลำยร
ใครซือสั ้ ้อยปี ดังนั้นยำมปกติสำขำจวนหนำน
้ ้
เสวียนจึงไม่ได้เตรียมสินค้ำชนิ ดนี ไว

https://novel-lk.blogspot.com/
 ๋
แต่เหวินฟำงไปรวบรวมมำแลว้ บอกว่ำเดียวจะนำมำส่งให้ดว้ ย
ตนเอง
ในเมื่อที่สำขำจวนหนำนเสวียนไม่มีสินค้ำ เช่นนั้นก็โทษสอง
สำวไม่ ไ ด้ว่ ำ จัด กำรธุ ร ะไม่ ร ำบรื่น ยิ่ งไปกว่ ำ นั้ นเรืองนี
่ ้ ก็ ไ ม่ ไ ด้
เร่งด่วน
จำกนั้ นแล ว้ เหมี ย วอีกลั
้ ว ว่ ำ ศิษ ย ส์ ำนั ก หยกครำมจะรู ้สึก ไม่
สงบใจ จึงสั่งให้เหยียนซิวไปลำดตระเวนรอบๆ เขำเจินไห่ ้

หลังจำกเหยียนซิวรับคำสั่งและจำกไปแลว้ เชียนเอ๋อร ์กับเสวีย ่

เอ๋ อร ์ก็ เผยสิ่งของเล็ ก ๆ น้อยๆ กองหนึ่ งให้เหมีย วอีดู
้ มี ข องกิน มี
ของเล่น ทีทั ่ งสองไปจวนหนำนเสวี
้ ้ ้ เรียกได้ว่ำใช ้จ่ำยอย่ำง
ยนครังนี
้
หนักหน่ วง ซือของมำไม่ นอ้ ยเลย
หลังจำกเหมียวอีเห็ ้ นแลว้ ก็ไม่รู ้ว่ำจะหัวเรำะหรือร ้องไห้ดี ล้วน
เป็ นของเล่นในตลำดทังนั ้ ้น ทังสองไม่
้ สนใจของดีๆ มำกมำยที่เบือง ้
ล่ำงส่งมำบรรณำกำร กลับมำชอบของเล็กน้อยรำคำถูกแบบนี โดย ้
ไม่รู ้สึกเบื่อหน่ ำย แค่คิดก็รู ้แลว้ ว่ำวันคืนที่ถูกเลียงอย่
้ ำงตีกรอบมำ
ก่อนหน้ำนี ้ พวกนำงใช ้ชีวต ิ อย่ำงไร
้ ส นใจขนมและของเล่ น พ วกนี ้ และไม่ ร บกวน
เหมี ย วอี ไม่
กำรละเล่ นของพวกนำง ให้พ วกนำงเล่นกันเอง ส่ว นเขำก็ ฝึกฝน
ต่อไป...
หลังจำกนั้นไม่กวัี่ น พวกเถียนชิงเฟิ งก็กลับมำด้วยสีหน้ำเคร่ง
ขรึม และข่ ำ วที่ส ำนั ก หยกครำมล่ มสลำยก็ แพร่ก ระจำยไปทั่วทั้ง
สองจวนแล้ว ศิ ษ ย จ์ ำกสำมส ำนั ก ใหญ่ เรีย กได้ว่ ำ มี ค วำมสุ ข บน

https://novel-lk.blogspot.com/
 ์ องคนอื่น ศิ ษ ย ส์ ำนั ก หยกครำมแต่ ล ะคนมี อ ำรมณ์
ควำมทุ ก ข ข
หม่นหมอง
่ ไม่
สำหรับสิงนี ้ ว่ำจะเป็ นหยำงชิงที
่ อยู
่ ่เบืองบน
้ หรือเหมียวอีที ้ อยู
่ ่
้ ำง ก็ล ว้ นมองดู อย่ ำงเงีย บๆ ทังนั
เบืองล่ ้ ้ น เป็ นไปไม่ ได้ที่ทังสองจะ
้
เรียกร ้องควำมเป็ นธรรมเพือส ่ ำนักหยกครำม เดิมทีแดนฝึ กตนก็ไม่
มีควำมเป็ นธรรมอยู่แล้ว ใครกำปั้นใหญ่กว่ำคนนั้นก็จะได้ตด ั สินใจ
่
ยิงไปกว่ ำนั้นทังสองก็
้ ี วำมสำมำรถนี ้
ไม่มค
่
ยังไม่ ตอ้ งพู ดถึงตัวกำรก่อเรืองอย่ ำงหยำงชิง่ ส ำหรับเหมียวอี ้
้
ถ้ำเหมียวอีตำยแล ว้ สำนักหยกครำมจะลำ้ งแค้นเพื่อเขำหรือเปล่ำ ?
คำตอบคือไม่แน่ ๆ
้ เป็ นเหมื อ นกัน ควำมสัม พัน ธ ์
ในทำงตรงกัน ข ำ้ มเหมี ย วอี ก็
้ จะทุ
่ ่มเทชีวต
ระหว่ำงสองฝ่ ำยยังไม่ถงึ ขันที ิ ทำงำนให้
ที่สำคัญที่สุ ดคือ กำรปรำบจลำจลที่ทะเลดำวนักษัตรใกลเ้ ข ำ้
มำแล้ว สำนักใหญ่ต่ำงๆ จะส่งคนไปเขำ้ ร่วมด้วยเหมือนกัน ตอนนี ้
ถ้ำ ท ำให้ค นที่ สำมส ำนั ก ใหญ่ ส่ งมำไม่ พ อใจ เจ ำ้ เป็ นคนทำงกำร
ตอนนี เจ้ ำ้ ตัวไม่กลำ้ ทำอะไรเจำ้ แต่ถำ้ ไปทะเลดำวนักษัตรแลว้ ก็ฆ่ ำ
ได้ไม่เวน้ ถึงตอนนั้นไม่ตอ้ งบอกก็รู ้ถึงผลลัพธ ์
วิธ ีก ำรที่ ชำญฉลำดที่สุ ด ก็ คื อเพิ ก เฉยต่ อเรืองนี
่ ้ ท ำให้เป็ น
เหมือนควำมแค้นส่วนตัวระหว่ำงสำนักฝึ กตน...
แทบ จะเป็ นเวลำนี ้ ในทุ ก ๆ ปี วัน ที่ มี หิ ม ะตกใหญ่ และเก็ บ
รวบรวมลูกแก ้วพลังปรำรถนำ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ละสำยนำคนมำ นำลูกแก ้วพลังปรำรถนำทังหมด
ประมุขถำแต่ ้
มำส่ง เพียงแต่มองไม่เห็นสีหน้ำทีปี่ ตย
ิ น ้ ละสำย
ิ ดีของประมุขถำแต่
้ ย กได้ว่ำ เพิ่มขึนหลำยเท่
รำยได้ข องเหมีย วอีเรี ้ ำ ลู ก แก ว้ พลัง
ปรำรถนำหนึ่ งร ้อยลูกของเมืองใต้สงั กัดเป็ นของเหมียวอีทั้ งหมด
้ ที่
หักส่วนแบ่งจำกลูกน้องก็มอี ก
ี ร ้อยกว่ำลูก
แม้ต อนนี ้เขำเจินไห่
้ ้
จ ะเลียงยอดฝี มือบงกชเขีย วไว ม้ ำกมำย
แต่ ใ นด้ำ นจ ำนวนคนกลับ ไม่ ได้เพิ่ มขึ น ้ นอกจำกจะจ่ ำ ยลู ก แก ว้
พ ลั ง ป รำรถนำตำมจ ำนวนคนเดิ ม แล้ว เหมี ย วอี ยั ้ ง ต้อ งจ่ ำ ย
ค่ำตอบแทนเพิมเติ ่ มให้ยอดฝี มอ ื บงกชเขียวอีก
่ ำยปี มำถึง ไม่น่ำเชือว่
เมือท้ ่ ำทีมื
่ อเหมียวอียั้ งมีกำไรเป็ นลูกแกว้
พลังปรำรถนำอีก หลำยลู ก ตอนที่อยู่ถ ำคล ้ อ้ ยบู ร พำเขำยัง ไม่ ได้
้
เลี ยงยอดฝี มือบงกชเขี ย วมำกมำยขนำดนี ้ ในแต่ ล ะปี เขำยังต้อง
ควักของส่วนตัวอีกหนึ่ งถึงสองร ้อยลูก แต่ตอนนี กลั ้ บได้กำไร นี่ ถือ
่
เป็ นเรืองดี ข อ้ ดีข อ้ เสีย ของกำรนั่ งตำแหน่ งประมุข ขุนเขำ ตอนนี ้
ค่อยๆ แสดงออกมำแล้ว
ควำมปี ติยิ นดี ข องกำรแจกจ่ ำ ยลู ก แก ว้ พลัง ปรำรถนำท ำให้
ควำมทุก ข ท์ ี่ปกคลุมหัวศิษย ส์ ำนั กหยกครำมอยู่ เจือจำงลงไปบำ้ ง
แล้ว
้
ตำมธรรมเนี ยมเดิมในปี ก่อนๆ ประมุขถำแต่ ละสำยต้องคุ ม้ กัน
้ งส่วยทีจวนหนำนเสวี
เหมียวอีไปส่ ่ ยน
้ ภ ำรกิจ สร ้ำงเรือ ที่ ถ ำคล
แต่ เหมีย วอี ยกให้ ้ ่
อ้ ยบู ร พำเป็ นเรือง
้
เร่งด่วน ให้ประมุขถำคล อ้ ยบูรพำนำคนกลับไปก่อน ประมุขถำแต่ ้

https://novel-lk.blogspot.com/
ละสำยก็ก ลับไปประจำอยู่ในอำณำเขตตัวเองเช่นกัน ถ้ำถำคล้ อ้ ย
่ น้ ถำแต่
บูรพำเกิดเรืองอะไรขึ ้ ละสำยจะได้ชว่ ยเหลือได้ทน
ั เวลำ
เหมียวอีเลื ้ อกเถียนชิงเฟิ งและผูช้ ว่ ยอีกสองคน ขณะเดียวกันก็
่
เรียกหลิวเชียนแห่ งพรรคดรุณีหยก หมำหู่แห่งสำนักดิรจั ฉำนหลวง
บวกกับผูช ้ ว่ ยจำกพรรคร ้ำงกระบีที ่ ่ถูกถอดที่เขำเจินไห่
้ ก่อนหน้ำนี ้
หนึ่ งคน เลือกหกคนไปทีจวนหนำนเสวี
่ ยนด้วยกัน
พอถึ ง จวนหนำนเสวี ย นแล้ว ต้อ งพบหน้ ำ กับ ศิ ษ ย จ์ ำกสำม
่
สำนักใหญ่แน่ นอน ทีเขำท ้
ำแบบนี เพรำะอยำกจะปล่ อยข่ำวต่อสำม
สำนักใหญ่ ใหส้ ำมสำนักใหญ่ได้เห็นไมตรีของเขำ
ช่ว ยไม่ ได้ ถึง เวลำนั้ นทะเลดำวนั ก ษัต รจะมีนั ก พรตต่ อสู ก ้ น
ั
หนึ่ งแสนห้ำหมืนคน่ ไม่ตอ้ งพูดก็รู ้ถึงควำมโหดร ้ำย หยำงชิงเตื่ อน
เขำไวก้ ่อนแล้ว ให้เขำสร ้ำงสัมพันธ ์อันดีกบ ั สำมสำนัก ใหญ่เอำไว ้
่ ่หยำงชิงเตื
สิงที ่ อนมีเหตุผล เหมียวอีเองก็ ้ ไม่อยำกต่อสูอ้ ยู่คนเดียว
ท่ำมกลำงนั กพรตหนึ่ งแสนห้ำหมื่นคน แบบนั้นจะตำยสถำนเดีย ว
ถ้ำหำกสำมำรถรวมกลุ่มกับศิษย ์สำมสำนักใหญ่ทเข ่ี ำ้ ร่วมได้ ไม่ว่ำ
จะเป็ นกำรต้ำนทำนอันตรำยหรือโอกำสมีชวี ต ่
ิ รอดก็จะยิงมำกขึ น้
่ ยวอีเตรี
ทีเหมี ้ ยมกำรเช่นนี ้ หลิวเชียนและคนอื
่ ่ แสดงสีหน้ำ
นๆ
หยอกล้อและแอบส่งสำยตำให้กน ้
ั ดูเหมือนประมุขขุนเขำท่ำนนี จะ
ปรับตัวเก่งจริงๆ
พอพวกเถียนชิงเฟิ งเห็ นกำรจัดเตรียมของเหมียวอี ้ ก็อำรมณ์
้ อ งไปทะเลดำว
หมองหม่ น เล็ ก น้ อ ย พ วกเขำไม่ รู ว้ ่ ำ เหมี ย วอี ต้
นักษัตร รู ้เพียงว่ำมนุ ษย ์ไร ้น้ำใจต่อกัน

https://novel-lk.blogspot.com/
 หลังจำกเหมียวอีสั ้ งเกตได้ ก็เรียกเถียนชิงเฟิ งมำทำงด้ำนหลัง
แล้ว พู ดเตือนว่ำ "พวกเจ ำ้ ไม่ ตอ้ งคิดมำก ในกำรส่งส่ วยของทุ ก ปี
ประมุ ข จวนล ว้ นน ำรำงวัล ออกมำจ ำนวนหนึ่ ง ให้ป ระมุ ข ถ ำสำย
้
ต่ำงๆ แย่ งชิงกัน สถำนกำรณ์ของพวกเจำ้ ตอนนี ไม่ ้ เหมำะที่จะท ำ
ตัวเด่ นจริงๆ ช่วยเข ำ้ ใจควำมลำบำกใจของข ำ้ ไปอธิบำยให ศ ้ ิษ ย ์
ร่วมสำนักเจ ้ำฟังสักหน่ อย"
ั ค ำอธิบ ำยจำกเขำเป็ นพิ เศษแบบนี ้ สภำพจิต ใจของ
ได้ร บ
เถียนชิงเฟิ งก็ดข ึ ้ นอ้ ย เขำ้ ใจทันทีว่ำทีแท้
ี นไม่ ่ ก็เป็ นแบบนี ้
่
เรืองชิง รำงวัล ตอนส่ง ส่ว ยเขำก็ เคยได้ยินมำบ ำ้ ง อำศัย กำลัง
้
นักพรตบงกชเขียวทังหมดอย่ ำงพวกเขำ กำรลงสนำมไปช่วงชิงไม่
้ เหมำะจะทำตัวเด่นจริงๆ หรือยังจะจง
น่ ำเป็ นห่วงเท่ำไร แต่ตอนนี ไม่
่
ใจไปอ่อนขอ้ ยอมแพเ้ พือตบหน้ ำตัวเอง? วิธท ่ี ทสุ
ี ดี ่ี ดคือไม่ตอ้ งไป

"ขำ้ น้อยเขำ้ ใจแล้ว" เถียนชิงเฟิ งกุมหมัดขอบคุณ

จำกนั้นเหมียวอีก็้ นำลูกน้องหกคนขีสั ่ ตว ์พำหนะวิงกุ ่ บกับออก
จำกประตูใหญ่เขำเจินไห่ ้ คำดไม่ถึงว่ำยังไม่ทน ้
ั ขึนบนทำงภู เขำ ก็
เห็ น คนคนหนึ่ งวิ่ งเข ำ้ มำข ำ้ งหน้ ำ ไม่ ใ ช่ ใ ครอื่ น เป็ นเหวิ น ฟำง
นั่นเอง
พอเหมียวอีเห็ ้ น ก็รู ้ถึงเจตนำที่นำงมำ คำดว่ำคงนำหนังปี ศำจ
้
มำส่ง ตอนนี เขำไม่ ่
ว่ำง ถึงอย่ำงไรเรืองกำรซื ้
อขำยก็ ส่งต่อให้เชียน
่ อร ์แลว้
เอ๋อร ์กับเสวียเอ๋
พอเหวินฟำงเห็นเหมียวอี ้ สีหน้ำก็ปลืมปี
้ ติ รีบหยุดสัตว ์พำหนะ
ท่ำมกลำงลมหิมะ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
ใครจะคิดว่ำเหมียวอีจะแค่ ้ กทำยเล็กน้อย "ไปหำ
พยักหน้ำยิมทั
่ อร ์เถอะ"
เชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋
้
พู ด ทิ งไปหนึ ่ งประโยค แล ว้ ก็ น ำผู ต
้ ิ ด ตำมวิ่งผ่ ำ นตัว นำงไป
่
ทำงซ ้ำยและขวำ วิงจำกไปไกลอย่ ำงรวดเร็ว
เหวินฟำงหันม้ำกลับ มำและเม้มริมฝี ปำกมองเงำร่ำงที่จำกไป
ไกล ลมหิมะพัด ใส่ เส้นผมสีด ำขลับ นั ย น์ต ำแดงเล็ก น้อย เหมือน
่
รู ้สึกไม่ยุติธรรมนิ ดหน่ อย สัตว ์พำหนะทีนำงขี ่ ่พ่นลมหำยใจเป็ น
อยู
ไอสีขำวออกมำ
พอเชีย นเอ๋ อร ์กับ เสวี่ยเอ๋ อร ์ถึ งเมืองหนำนเสวีย นก็ ไปหำนำง
เมื่อได้ยินว่ำ เป็ นกำรซือขำยของเหมี
้ ยวอี ้ นำงก็ มีช วี ิต ชีวำขึนมำ
้
้
ทั น ที แม้เ หมี ย วอี จะไม่ ไ ด้ท ำกำรซื อข ้ ำยให ญ่ เหมื อ นที่ น ำง
จิน ตนำกำรไว ้ แต่ น่ี ก็ เป็ นกำรเริมต้่ น ที่ดี นำงต้อ งท ำให้เหมี ย วอี ้
มองเห็นทัศนคติของนำง
ช่วยไม่ได้ที่เมืองหนำนเสวียนไม่มีหนังที่เหมียวอีต้
้ องกำร เหวิ
้
นฟำงรับประกันกับหญิงสำวทังสองทั นทีว่ำจะนำมำส่งโดยเร็วทีสุ่ ด

ปริมำณหนังที่เหมียวอีต้
้ องกำร รำคำไม่ได้สูงมำก เบืองบนคง้
ไม่ ใ ห้ย อดฝี มื อ บ งกช แดงมำส่ ง ให้ รอจนส่ ง ข่ ำ วไป ถึ ง สำข ำ
้ แล
ตำหนักเจินอี ่ ว้ ทำงนั้นก็ตอบมำว่ำมีสน ิ ค้ำอยู่บำ้ ง แต่ไม่เพียงพอ
้ ่ก็ มี ค นสำมำรถใช ย้ น
ถึง อย่ ำ งไรทำงต ำหนั ก เจินอี ั ต ไ์ ด้อ ยู่ ไม่
เยอะ ทีส่ ำคัญคือของทีใช่ ้ยำปี ศำจครังเดี้ ยวอย่ำงยันต ์นั้นฟุ่ มเฟื อย
เกินไป ในสถำนทีเล็ ่ กๆ ไม่ค่อยมีใครใช ้

https://novel-lk.blogspot.com/
 แต่ทำงนั้นสำมำรถรวบรวมมำจำกสำขำปรำสำทดำเนิ นจันทร ์
ได้ท ั น ที เพื่ อจะส่ ง สิ น ค้ำ ให้ถึ ง มื อ เหมี ย วอี ทั ้ น เวลำ แล ะเพื่ อ
ประหยัดเวลำ เหวินฟำงถึงขนำดเดินทำงไปที่เมืองเจินอี ้ ่ในคืนนั้ น
เลย ผูห้ ญิงคนเดียวควบอำชำตลอดทำงโดยไม่หยุด ไม่ว่ำจะฟ้ ำมืด
หรือกลำงวัน ก็วงอย่ ิ่ ำ งบ ำ้ คลั่งฝ่ ำลมหิมะหลำยวันหลำยคืน ไม่ ได้
พัก แม้แ ต่ ค รูเ่ ดี ย ว ในที่สุ ด ก็ นำสิ น ค้ำ มำส่ ง ถึ ง เขำเจินไห่
้ โ ดยเร็ ว
่ ด เพียงเพือจะแสดงควำมจริ
ทีสุ ่ งใจของตัวเอง
ใครจะคิ ด ว่ ำ ควำมจริง ใจเต็ ม ร ้อยของตัว เองกลับ แลกมำได้
เพียงคำทักทำยของเหมียวอี ้ คนไม่สำคัญก็ไม่ได้ถูกมองว่ำสำคัญ
ควำมเจ็ บ ปวดที่ ถู ก คนมองข ำ้ มควำมเหน็ ดเหนื่ อยเมื่ อยล ำ้ ของ
ตัวเอง ทำให้นำงน้ำตำปริมจมู
่ ก
เหวินฟำงมองสัตว ์พำหนะที่เหนื่ อยจนเกินทน แล้วยกมือปำด
น้ ำตำ สู ด หำยใจลึ ก ยิ มให้
้ ก ำลัง ใจตัว เอง เชื่อว่ ำ ขอแค่ ต ัว เอง
พยำยำม จะต้องมีสก ่ ยวอีจะรั
ั วันทีเหมี ้ บนำมบัตรและเชิญตัวเองไป
่ ญหลัวผิง
เหมือนทีเชิ
มือเรียวเล็กจับผมยุ่งเหยิงที่โดนลมหิมะทัดไวห ้ ลังหู และอำชำ
่ อนระโหยโรยแรงวิงไปยั
มังกรทีอ่ ่ ้ อก
งเขำเจินไห่ ้
ี ครัง...
หลังจำกมำถึงจวนหนำนเสวียน เหมียวอีก็้ เขำ้ พบหยำงชิงเพื
่ ่อ
ส่ ง มอบสิ่ งของ รำยงำนสถำนกำรณ์ บ ำงอย่ ำ งของเขำเจิ นไห่้
จำกนั้นก็ไปทีห้
่ องรอรับคำสั่ง
่
ประมุขขุนเขำสำยต่ำงๆ มำกันไม่นอ้ ยแลว้ มีคนมำกมำยทีมอง
้ ว ยสำยตำประหลำด ในภำพควำมทรงจ ำของทุ ก คน
เหมี ย วอี ด้
เหมียวอีก้ ำ้ วหน้ำอย่ำงรวดเร็วเพรำะอำศัยสำนักหยกครำม ตอนนี ้
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ไ ม่ มี แ รงสนั บ สนุ นจำก
ส ำนั ก หยกครำมล่ ม สล ำย เหมี ย วอี ก็
ภำยนอกแล้ว มีคนมำกมำยทีมี่ ควำมสุขบนควำมทุกข ์เขำ

แต่ไม่มีใครกล้ำแสดงออกต่อหน้ำ เจ ้ำบำ้ นี่ นำคนบุกไปสังหำร

สงเซียวถึงจวนเฟื่ องฟู ของตำหนักเจินปิ
้ ่ ง ยังมีเรืองอะไรที
่ ่ทำไม่ได้
อีกล่ะ? ดังนั้นพอเห็ นเหมียวอีเข
้ ำ้ มำที่ห้องรอรับ คำสั่ง ทุก คนก็กุ ม
หมัดคำรวะทักทำย
ั ทำยอย่ำงสุภำพเท่ำนั้น ส ำหรับคนใหม่ อย่ำงเหมียวอี ้
ก็แค่ท ก
ประมุขขุนเขำผูท ้ รงคุณวุฒิสำยต่ำงๆ รักษำควำมสงบเสงียมที ่ ่
ควร
มีไว ้ จะเรียกว่ำอิจฉำที่เหมียวอีก้ ำ้ วหน้ำอย่ำงรวดเร็วก็ได้ ถ้ำไม่ใช่
่ ยงควำมดุร ้ำยของเหมียวอีดั
เพรำะชือเสี ้ งไปขำ้ งนอก ไม่แน่ อำจจะมี
คนมำยั่วเย้ำเหมียวอีก็้ ได้
เหมีย วอีอ่้ ำ นสำยตำที่ หยอกล อ้ ของทุ ก คนออก แต่ เขำไม่ ได้
สนใจเรื่องนี ้ แล ะคนอื่ นก็ ไ ม่ ไ ด้ท ำอะไรเขำด้ว ย เข ำควบ คุ ม
ควำมคิดในใจคนอื่นได้เหรอ? เกรงว่ำ แม้แต่ห กปรำชญก์ ็ ควบคุ ม
ไม่ได้ เวลำที่ควรจะคิดได้ก็ตอ้ งคิดได้สก ั หน่ อย ไม่เช่นนั้นก็มีแต่จะ
่ั
ทำให้แผนชวของคนอื ่ ำเร็จ คนทีโมโหก็
นส ่ คอ ื ตัวเอง
่ี ่ เช่นกัน นำงเป็ นผูท
ฉิ นเวยเวยก็อยู่ทนี ้ ี่ประมุขขุนเขำทุกคนให้
ควำมเคำรพอย่ ำ งไม่ ต อ้ งสงสัย พอเห็ น เหมี ย วอีพยั ้ ก หน้ำ ยิ มให้
้
้
ตัวเอง ฉิ นเวยเวยก็ลุกขึนและเดิ นเขำ้ มำ พูดด้วยรอยยิมเช่้ นกันว่ำ
"ออกไปเดินเล่นหน่ อยไหม?"
้ งเลนิ ดหน่ อย 'พวกเรำสองคนอยู่ดว้ ยกัน ถ้ำใหห้ ยำง
เหมียวอีลั
่ นเกรงว่ำจะไม่ดีมง?'
ชิงเห็ ั้ แต่สุดท้ำยก็ยงั ลุกขึนและเดิ
้ นออกไปกับ
นำง
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
ทังสองเดิ นเคียงขำ้ งกัน ผ่ำนศำลำที่ตกแต่งงดงำมหรูหรำ คุย
่
กัน เรืองทั่ วไป ต่ ำ งฝ่ ำยต่ ำ งถำมถึ ง สถำนกำรณ์ห ลัง จำกที่ ได้ร บ ั
้
ต ำแหน่ ง เดิน ไต่ ขึ นมำตลอดทำงจนถึ ง สัน เขำที่มี หิ มะทับ ถมกัน
พวกเขำมองไปที่สันเขำรอบๆ พลำงหัวเรำะพู ด คุ ย กันอย่ ำ งผ่ อน
คลำย
เอียงสีหน้ำช ำเลืองมองใบหน้ำงดงำมมีเสน่ ห ์ที่สะท้อนกับหิมะ
ของฉิ นเวยเวย เห็นนำงไม่ได้โมโหเรืองครั ่ ้ อน เหมียวอีก็้ พูดด้วย
งก่
้ ำ "ประมุ ข ขุน เขำฉิ น ข ำ้ มี เรืองอยำกจะขอให้
รอยยิมว่ ่ ท่ ำ นช่ว ย
หน่ อย"
้
ฉิ นเวยเวยหันหน้ำมำพูดว่ำ "เหมือนทุกครังเวลำที ่ ้ำต้องกำร
เจ
ให้ขำ้ ช่วยเหลือจะใช ้ฐำนะของเพื่อนนี่ นำ ขำ้ ยังเห็ นเจำ้ เป็ นเพื่อน
เหมือนเดิม เจ ้ำล่ะ?"
้ ยนค
"ก็ได้ เวยเวย" เหมียวอีเปลี ่ ำเรียก
ฉิ น เวยเวยถำมอย่ ำ งสงสัย ว่ ำ "ตอนนี ้เจ ำ้ เป็ นประมุ ข ขุน เขำ
่
แลว้ มีเรืองอะไรก็ ไปหำประมุขจวนโดยตรงได้เลย ยังต้องให้ขำ้ ช่วย
อะไรอีกเหรอ?"
่ บประมุ ขจวนหรอก ข ำ้ มีเพื่อนคนหนึ่ งอยู่ ใต้บ งั คับ
"ไม่เกียวกั
บัญ ชำของเจ ำ้ ชื่อว่ ำ เฉิ น เฟย ถ้ำ เจ ำ้ สะดวก ก็ ช ่ว ยดู แ ลเขำสัก
หน่ อย"
"ถ้ำเจ ้ำอยำกจะนำตัวเขำไป ทำงขำ้ ก็จะปล่อยไปให"้
"อยู่ ท ำงฝั่ งเจ ำ้ ดีก ว่ำ อยู่ ท ำงฝั่ งข ำ้ " เหมีย วอีส่้ ำยหน้ำ พู ด ถ้ำ
หำกตัวเองไม่ไปทะเลดำวนักษัตร คงไปหำฉิ นเวยเวยและพำตัวเขำ
https://novel-lk.blogspot.com/
มำนำนแล้ว ถ้ำตัวเองไปทะเลดำวนักษัตรแล้วกลับมำไม่ได้ ถ้ำย้ำย
่
เฉิ นเฟยมำอยู่ขำ้ งกำยตัวเอง ใครๆ ก็จะรู ้ว่ำเขำเป็ นคนสนิ ทเชือใจ
ของตัวเอง ถึงตอนนั้นอำจไม่ใช่เรืองดี
่ สำหรับเฉิ นเฟย

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 313 ไม่ได ้อะไรเลย

่ ้
"ตกลง! เฉิ นเฟย…" ฉิ นเวยเวยพยักหน้าและจาชือไว
้ ด ด้ว ยรอยยิม้ "ถ้าวันไหนเห
"ยัง มีเหยีย นซิว ด้วย" เหมียวอีพู
ยียนซิวไปหาเจ ้า ก็รบกวนเจ ้าช่วยดูแลเขาหน่ อย"
ฉิ นเวยเวยทาสีหน้าตกใจทันที นางรู ้ถึงความสัมพันธ ์ของเขา
กับเหยียนซิว ทาไมจะมาหาตนได้ล่ะ ? อดถามอย่างสงสัยไม่ได้ว่า
่
"มีเรืองอะไรหรื อเปล่า?"
้ นท่ าทางของนาง ก็ รู ้ว่า นางยังไม่ รู ้เรืองรายชื
พอเหมีย วอีเห็ ่ อ่
การปราบจลาจลที่ ทะเลดาวนั ก ษั ต ร จึง ส่ า ยหน้า พู ด ว่ า "ไม่ ใ ช่
่
เพราะเรืองส านั ก หยกครามหรือ ไงล่ ะ ที่ จริง ไม่ มี เรืองอะไรหรอก
่
เพียงแต่เตรียมตัวสาหรับเหตุไม่คาดคิดเท่านั้น"
สาหรับเหยียนซิว เขาก็เตรียมการได้เพียงเท่านี ้ ถึงตอนนั้นถ้า
เหยียนซิวอยากจะอยู่กบ ั ทางการต่อไป การรับตาแหน่ งเป็ นประมุข
้
เขาเจินไห่ ั ว่ า ใช ค้ นอื่นเป็ นลู ก น้อ งคนสนิ ท
ค นใหม่ ก็ เห็ น ได้ช ด
ไม่ ได้ เกรงว่ า ในภายหลัง จะใช ช ้ วี ิต ยากล าบาก บากหน้า ไปขอ
อาศัย ฉิ น เวยเวยเป็ นทางเลื อ กที่ ไม่ เลว ถ้า อยากจะไปกับ เยารั่ว
เซีย น เช่นนั้ นก็ ไปให้ฉิ น เวยเวยช่ว ยลบทะเบีย นรายชือเซี ่ ย นให้
ด้วยภูมห ่
ิ ลังของฉิ นเวยเวย ทาเรืองพวกนี น่้ าจะไม่มป
ี ัญหาอะไร

https://novel-lk.blogspot.com/
 ส่ว นเชีย นเอ๋อร ์กับ เสวี่ยเอ๋ อร ์ ถ้าตัวเองไม่ อยู่แล้ว มีเพีย งการ
่ ยนไปทีเป็
ติดตามเยารัวเซี ่ นทางเลือกที่ดีท่สุ ่ ยนไม่มท
ี ด เยารัวเซี ี าง
้ า้ งลูกสาวทังสองคนไว
ทิงขว ้ แ้ น่
เรื่องข องส านั ก หยกคราม ฉิ นเวยเวยย่ อ มได้ยิ น มาแล้ว
เพียงแต่ไม่เขา้ ใจว่าเกียวข่ ่ ตวั เองดูแลเฉิ นเฟยกับเหยียน
อ้ งกับทีให้
ซิวอย่างไร แต่ในเมื่อเหมียวอีเอ่ ้ ยปากแลว้ นางก็ไม่ได้ปฏิเสธ ถาม
้ ้เจ า้ เตรีย มจะขอบคุ ณ ข า้ อย่ า งไร? ข า้ ช่ ว ยเจ า้ มา
ว่ า "แล ว้ ครังนี
ตลอด เจ ้าไม่ได้ตอบแทนขา้ สักครังเลย" ้
่
พอนึ ก ถึงเรืองที ่โดนหยางชิงแอบกดดั
่ นในตอนแรก เหมียวอี ้
้
พูดด้วยรอยยิมขมขื ่ า "คงไม่ถึงขันให้
นว่ ้ ขา้ ตอบแทนด้วยร่างกาย
้
หรอกมัง?"
ฉิ นเวยเวยใช ้ปลายเท้าวาดรอยบนพืนหิ ้ มะ เหมือนพู ดลอ้ เล่ น
ว่า "ถ้าเจ ้าเต็มใจ ก็ไม่มอ ่ นไปไม่ได้"
ี ะไรทีเป็
"ประมุขขุนเขาฉิ นงดงามขนาดนี ้ เรืองนี
่ ข ้ า้ ได้เปรียบ ไม่มอี ะไร
ไม่ น่าเต็มใจหรอก" เหมีย วอีบุ้ ย้ ปากไปทางอืนพร
่ ้อมพูด ว่า "คนที่
ไม่เต็มใจน่ ะ อยู่ตรงนั้น"
้ อนไม่ใช่ว่าขา้ ไม่อยากช่วยเจ ้า แต่ขา้ ไม่มี
บอกเป็ นนัยว่าครังก่
ความสามารถ
"อ้อ!" ฉิ นเวยเวยเดาออกนานแล้ว พูดหยอกล้อว่า "ถ้ามีใจจะ
ตอบแทนขา้ อย่างนั้นจริงๆ จะมีใครขัดขวางได้อีกล่ะ ลองหลบหลีก
คนคนนั้นดูส"ิ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ นว่านางลอ้ เล่ น พู ดหยอกล อ้ เช่นกันว่า "เจ า้ คงไม่
เหมีย วอีเห็
้
อยากจะต้มขา้ วสารให้กลายเป็ นขา้ วสุกกับขา้ หรอกมัง?"
ฉิ นเวยเวยเผยสีหน้าซุกซนที่หาดูได้ยาก กะพริบตาพูดว่า "ก็
เป็ นวิธท ี่ เลวนะ เรามาลองกันดูไหมล่ะ?"
ี ไม่
"เหอะๆ!" เหมีย วอีหั ้ ว เราะ พบว่ าเมื่อได้ค ลุ ก คลีอยู่ ก บ
ั ผู ห
้ ญิ ง
คนนี ้นานๆ แลว้ ก็ไม่ ได้อยู่ ดว้ ยยากขนาดนั้น สามารถพูด ลอ้ เล่ น
แบบนี ้ ได้เหมื อ นกัน ไม่ เหมื อ นภายนอกที่ ดู เย็ น ชา เพี ย งแต่ ถ า้
ลอ้ เล่ นแบบนี ้ต่ อไป ผู ช
้ ายอย่ างเขาน่ ะ ไม่ เป็ นไรหรอก แต่ สาหรับ
ผู ห
้ ญิ ง อาจจะถู ก สงสัย ว่ า โดนพู ด จาลวนลาม ถ้า ล้อเล่ น ต่ อ ก็ จ ะ
เกินไปแลว้ เขาจึงเป็ นฝ่ ายเปลี่ยนประเด็นพู ด "เรืองของพวกเขา
่
สองคนก็ฝากเจา้ ด้วยนะ คิดเสียว่าขา้ ติดหนี น ้ ้าใจเจา้ ถ้ามีโอกาส
ขา้ ค่อยตอบแทน"
ฉิ นเวยเวยไม่ได้ลงลึกในหัวขอ้ 'ใช ้ร่างกายตอบแทน' อีก นาง
เองก็มีความสารวม ไม่ใ ช่คนหน้าด้าน เพียงแต่ในดวงตาฉายแวว
ซับซ ้อนเงียบๆ จากนั้นก็ยมหวานตอบว่
ิ้ า "ได้ ขา้ จะรอ ดูว่าถึงตอน
นั้นเจ ้าจะตอบแทนขา้ อย่างไร"
เหมื อ นกับ ในปี ก่ อ นๆ ประมุ ข จวนหยางชิ่งน าลู ก แก ว้ พลัง
ปรารถนาจานวนหนึ่ งออกมาเพื่อเป็ นรางวัล สถานที่ประลองยังคง
่ ม
เป็ นทีเดิ
่
ทุกคนรวมตัวกันทีไหล่ เขาเพื่อดูการประลอง เหมียวอีที ้ รวมอยู
่ ่
ในนั้นทาตัวไม่ถูกหรือไม่ก็อึดอัดนิ ดหน่ อย เนื่ องจากฉิ นเวยเวยเป็ น
่
ฝ่ ายขีอาชามาคุ ยกับเขาอยู่ขา้ งๆ อย่างเปิ ดเผย

https://novel-lk.blogspot.com/
 กงซุนอวี่ที่ตามอยู่ ข า้ งหลัง ส่ง สายตามาเป็ นระยะ เห็ นฉิ นเวย
้ ดคุยกันอย่างสนิ ทสนมแบบนี ้ จะพูดว่าสายตาของ
เวยกับเหมียวอีพู
เขาอิจฉาริษยาเกลียดชงั ก็ดูจะไม่เป็ นการพูดเกินไปนัก
เขาตามไปอยู่กบ ่
ั ฉิ นเวยเวยทีเขาเส า้ ไท่แลว้ ฉิ นเวยเวยย่อมไม่
ปฏิบตั ก
ิ บ
ั เขาอย่างไม่ยุตธิ รรม ให้เขาเป็ นประมุขถาต่ ้ อไป

สาหรับ การปรับเปลี่ยนบุ ค ลากรของเขาเส า้ ไท่ ไม่ มีใ ครกล้า

ออกความเห็ นอะไร อย่างแรกเป็ นเพราะฉิ นเวยเวยมีหยางชิงหนุ ่ น
่
หลัง อย่างทีสองคื ่
อเรืองของสงเซียวทาให้ทุกคนตกใจ ไม่ใช่เพราะ
่
เรืองความแค้ นส่วนตัวของสงเซียวกับเหมียวอี ้ แต่ เป็ นเพราะพวก
เขาเคยช่ว ยเหลือตอนที่สงเซีย วทรยศ ไม่ สืบหาคนรับผิดชอบก็ ดี
อยู่ แ ล้ว ใครจะยั ง กล้า ออกความเห็ นอี ก ฉิ นเวยเวยอยากจะ
่
ปรับเปลียนอย่ างไรก็ได้ แต่ละคนทาตามอย่างว่าง่าย
ด้วยความเคารพเจตนาของหยางชิง่ ฉิ นเวยเวยถือโอกาสลด
ขั้นประมุ ข ถ ้าที่ ควบต าแหน่ งสองถ าให้
้ ั ต าแหน่ งแค่ ค นละถ ้า
รบ
เท่านั้น รวดเดียวก็มีตาแหน่ งประมุขถ าเพิ้ ่มมาอีกสิบตาแหน่ งแล ว้
่
กงซุนอวีเองก็ ่
ได้ตาแหน่ งมาอย่างราบรืนแบบนี ้
้
เหมี ย วอี เองก็ เห็ น ถู ซ านเลี่ ยงที่ อยู่ ข า้ งหลัง ฉิ นเวยเวยแล ว้
สาหรับเจ า้ บ า้ ที่ดัก ซุ่มโจมตีท่ถ ้
ี าคล อ้ ยบู รพาและเกือบจะเอาชีวิต
ของตนไป เวลานี เหมี ้ ยวอีกลั ้ บตอบโต้เขาด้วยการพยักหน้ายิม้

ใครจะคิด ว่ า ถู ซ านเลี่ยงจะมองปราดเดีย วอย่ า งเหยียดหยาม

แล้วหันหน้าไปอีกทาง เหมือนดูถูกเหยียดหยาม
ขณะเดียวกันเหมียวอีก็้ รู ้สึก ถึงสายตาของหยางชิงที ่ ่ช าเลือง
มารางๆ เหมี ย วอีรู้ ้สึก ปลงในใจ รู ้ว่ า การที่ฉิ น เวยเวยท าแบบนี ้จะ
https://novel-lk.blogspot.com/
ดึงดู ดความสนใจของหยางชิง่ แต่ เขาก็ ไม่ส ะดวกจะไล่ฉิ นเวยเวย
ไป
การประลองเริมขึ ่ นแล้ ว้ ประมุ ข ถ ้าแต่ ล ะสายพากัน ขี่ อาชา
มังกรพุ่งลงเนิ นเขาเขา้ ไปในสนาม กงซุนอวีก็ ่ พุ่งลงไปเช่นกัน
้ กลับไม่มใี ครเขา้ ร่วม นาไปสู่สายตาที่เหน็ บแนม
ทางเขาเจินไห่
ถากถางจานวนมาก สายตานั้นกาลังพูดอย่างชดั เจนว่า เป็ นเพราะ
สานักหยกครามล่มสลายจริงๆ ด้วย เจ ้าบา้ นี่ ไม่มแี รงสนับสนุ นจาก
ภายนอกจึงกลายเป็ นเต่าหัวหดแล้ว
่
อย่ า ว่า แต่ เถี ย นชิงเฟิ ง แม้แต่ พ วกหลิว เชียนก็ รู ้สึก อึด อัด นิ ด
้
หน่ อย ต่อให้จะเป็ นอย่างไรตอนนี พวกเขาก็ เป็ นคนของเขาเจินไห่ ้
้ โดนคนดูถูกพวกเขาก็รู ้สึกอับอายเช่นกัน
เขาเจินไห่
่ ่ขา้ งๆ ย่อมรู ้สึกได้ถงึ สายตาที่เหน็ บแนมของทุก
ฉิ นเวยเวยทีอยู
คน นางเอีย งศีร ษะมองเหมี ย วอี ้ กลับ เห็ นสีห น้าเหมีย วอีไม่
้ ส ะทก
สะท้าน สายตาสงบเยือกเย็ น ท าเหมือนไม่ เห็ นสายตาเหน็ บแนม
ี่
จากรอบขา้ ง ความสนใจของเขาอยู่ทการประลองด้ านล่าง
สาหรับฉิ นเวยเวย แบบนี ไม่้ เหมือนนิ สยั ของเหมียวอีที ้ ่ชอบก่อ
่
เรืองเลยจริ ่
งๆ แต่ ในใจกลับ ชืนชม ผ่ านไปหลายปี ขนาดขี ้ ผู ช ้ าย
คนนี ้ยิ่งมีความเป็ นผูใ้ หญ่มากขึนเรื
้ อยๆ่ แลว้ ...นี่ อาจจะเป็ นเพราะ
ในสายตาคนรักมองอะไรก็ดไี ปหมด
แค่ค าดไม่ถึงว่าถู ซ านเลี่ยงที่อยู่ข า้ งหลังเหมือนจงใจจะทาให้
เหมียวอีเสี้ ยกิรยิ า "ประมุขขุนเขาเหมียว ทาไมการประลองขา้ งล่าง
ไม่ มี ป ระมุ ข ถ ้าจากเขาเจินไห่
้ ข องท่ า นล่ ะ หรือ กลัว จะควบคุ ม
อารมณ์ไม่อยู่เลยหลบไป?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ่ งหัวเราะลั่นทันที ฉิ นเวยเวยหันมาขมวดคิวใส่
ทังสองฝั ้ ถูซาน
่ งหัวเราะแห้งและหุบปากไป
เลียงจึ
้ ่ องจากตัวเองใกลจ้ ะต้องไปทะเลดาวนักษัตรแลว้ จึง
เหมียวอีเนื
ไม่อยากยั่วโมโหคนของสามสานักใหญ่ แต่พอมีคนมารังแกถึงตัว
เขาก็ไม่ยอมให้รงั แกง่ายๆ จึงหัวเราะลั่นแลว้ พูดว่า "กลัวจะควบคุม
อารมณ์ไม่ไหวจริงๆ นั่นแหละ เพราะถ้าประมุขถ าลู ้ กน้องขา้ แต่ล ะ
้ ่นๆ ก็ สู ไ้ ม่ ได้แล ว้ ข า้ กลัว คนอื่นจะควบคุ ม
คนได้ล งมื อ จวนถ าอื
อารมณ์ไม่ ไหวแล ว้ ท าให้เพื่ อนร่ว มต าแหน่ ง อับ อาย ข า้ จึงไม่ พ า
พวกเขามา"
ค าพู ด นี ้ เหมื อ นได้ต บหน้ า ประมุ ข ขุ น เขาทุ ก คนพร อ้ มกัน
แม้แต่ ฉิ น เวยเวยก็ ร วมอยู่ ใ นนั้ นด้ว ย ยั่วโมโหจนฉิ น เวยเวยมอง
ค้อนเขาแวบหนึ่ ง เหมียวอีจึ้ งยิมขอโทษนาง
้

ประมุขขุนเขาแซ่ 'หวัง' ที่อยู่ข า้ งๆ พูดเย้ยว่า "ประมุขขุนเขา

้ กลัวกัดลินตั
เหมียว พูดจาวางโตขนาดนี ไม่ ้ วเองเหรอ?"
้ วเองเหรอ?" เหมียวอีเหล่
"กัด ลินตั ้ ต ามอง แลว้ พูด อย่ างไม่ใ ส่
ใจว่า "คนที่รู ้จักขา้ ต่างก็รู ้ดีว่าเหมียวอีคนนี
้ ้ ชอบเล่นลินพู
ไม่ ้ ดมาก
ชอบเล่นแค่ มีดจริงทวนจริงเท่านั้น ลู กน้องขา้ ล ว้ นชอบฆ่าคนเพื่อ
สร ้างผลงาน การประลองที่เหมือนการเล่นสนุ กกันไม่จาเป็ นหรอก
ไม่เหมาะกับพวกเขาจริงๆ ขา้ ไม่ได้พูดโอ้อวดเกินไปนะ ลองคิดดูสิ
ว่ากาลังคนยี่สิบคนจากเขาเจินไห่ ้ ข องขา้ ยังกลา้ ไปตัดหัวสงเซีย ว
ถึง จวนเฟื่ องฟู เลย จะกลัว อะไรกับ การประลองเล็ ก ๆ นี ้ล่ ะ ? ถาม
่
หน่ อยว่ าเรืองนี ้นอกจากเขาเจินไห่ ้ ข องข า้ ที่ท าได้ ยังจะมีข ุนเขา
แห่ ง ไหนที่ท าได้อีก ? ถ้า ประมุ ข ขุน เขาคนไหนไม่ ย อม ขอแค่ ไม่

https://novel-lk.blogspot.com/
กลัว ว่ า นอนหลับ แล ว้ จะตื่นมาไร ศ้ ี ร ษะ จะลงชื่อมาก็ ไ ด้ วัน หลัง
้
เหมียวอีคนนี ้
จะพาก าลังคนยีสิ ่ บคนไปสั่งสอนให้ถงึ ที!"
่

นอนหลับแล ว้ จะตื่นมาโดยไร ้ศีรษะ? พอพู ดค านี ออกมา

้ สอง
ฝั่งก็พากันฮือฮา พากันตาหนิ ว่าเขากาเริบเสิบสาน
้ บนิ่ งสงบท่ามกลางการเปลียนแปลง
เหมียวอีกลั ่ จ ้องไปขา้ งล่าง
่
ด้วยสายตาเย็นเยียบ ถ้ามีใครกล้ารับคาท้าสู ้ เขาก็ไม่ถือสาทีจะหา
้ งขั
เงินอีกสักก ้อน ช่วงนี ยิ่ ดสนเงินทองอยู่ดว้ ย

รอบข า้ งมีคนด่าเยอะมาก แทบจะรวมกลุ่มกันประณามโจมตี

แต่กลับไม่มปี ระมุขขุนเขาคนไหนกล้ารับคาทา้
ถ้าเปลี่ยนเป็ นคนอื่น ก็อาจจะมีคนพู ดออกมาว่าใครกลัวใคร
กันแน่ ที่สาคัญคือชือเสี
่ ยงอันดุร ้ายของเหมียวอีดั ้ งไปถึงขา้ งนอก
ั้
เหตุ ก ารณ์จ ริงได้พิ สู จ น์ต งนานแล ว้ ว่า เจ า้ บ า้ นี่ อาจจะกล า้ ท าจริง
นักพรตบงกชเขียวยี่สิบคนของเขาเจินไห่ ้ ไม่ใช่เล่นๆ ไม่มีใครยอม
เอาชีวติ น้อยๆ ของตัวเองไปล้อเล่นหรอก
พวกเถียนชิงเฟิ งที่อยู่ดา้ นหลัง รวมทังพวกหลิ
้ ่
วเชียนต่ างก็ยืด
้
เอวขึนโดยจิ ้
ตใต้สานึ ก คาพูดนี ของประมุ ขขุนเขาช่างน่ าเกรงขาม
จริงๆ และระบายความโกรธได้ดว้ ย
ฉิ น เวยเวยพู ด ไม่ อ อก เมื่ อครู ่ย ัง คิ ด ว่ า เจ า้ บ า้ นี่ มี ค วามเป็ น
ผูใ้ หญ่ แล้ว ใครจะคิดว่าประเดี๋ยวเดียวหลังจากนั้นก็พูดว่าจะปะทะ
กับประมุขขุนเขาทุกคน!

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ หยางชิงที
"ฮึม" ่ ่เอียงศีรษะมองมาทางนี กระแอมแรงๆ
้ กลุ่มคน
่
ทีประณามเหมี ้ ดพักทันที ทุกคนฝื นเพ่งความสนใจไปทีการ
ยวอีหยุ ่
ประลองด้านล่าง
ตอนที่ประลองรอบที่สาม กงซุนอวีพ่
่ ายแพ ้ อับอายอยู่ต่อหน้า
ฉิ นเวยเวย
ฉิ นเวยเวยก็ไม่ได้สนใจอะไร เป็ นเพราะตอนนี ก ้ าลังของทังสอง
้
จวนขยายใหญ่ ขึ นมาก้ ้
มี ป ระมุ ข ถ ามากมายที ่ เป็ นคนจากสาม
้ั มือและความสามารถ ถ้ากงซุนอวียั
สานักใหญ่ มีทงฝี ่ งคิดอยากจะ
่ื ดอยู่ในอันดับต้นๆ เหมือนเมือก่
มีชอติ ่ อน ก็คงเป็ นไปได้ยากแล้ว

หลังจากการประลองสินสุ ้ ด เหมียวอีก็้ เป็ นฝ่ ายไปหาฉิ นเวยเว

ยเอง ให้น างช่ ว ยพ าเข ้า พ บ ยอดฝี มื อ ข องสามส านั ก ใหญ่ ที่
่ี
รักษาการณ์อยู่ทจวนหนานเสวี ยน
้ ้าใจนางอีก
ฉิ นเวยเวยไม่ได้ปฏิเสธ นางพูดเพียงว่าเขาติดหนี น
แล้ว
ตอนทีเข่ า้ พบยอดฝี มือของสามสานักใหญ่ท่จวนหนานเสวี
ี ยน
้ ย มของก านั ล มาเล็ ก น้อ ย มอบให้แ ต่ ล ะคนเพื่ อสาน
เหมี ย วอีเตรี
สัมพันธ ์
ช่วยไม่ได้ที่อีกฝ่ ายเย็ นชาใส่เขา ของขวัญก็รบั ไวแ้ ล้ว แต่ด น
ั
กัดไม่ปล่อย ถ้าไม่เห็นแก่หน้าฉิ นเวยเวย คาดว่าคงไม่แม้แต่จะทาสี
หน้าดีๆ ใส่เขา

https://novel-lk.blogspot.com/
 มีบางคนพูดออกมาตรงๆ ว่าเขาเจินไห่ ้ ถอดคนของสามสานัก
ใหญ่ ล งจากต าแหน่ ง เดิม ถ้า อยากจะใกล้ช ดิ กันและกัน ก็ ห วังว่ า
ประมุขขุนเขาเหมียวจะแก ้ตัวใหม่ใหท้ น
ั เวลา
ความหมายในคาพูดชดั เจนมากแล้ว นั่นก็คือให้คนของสานัก
หยกครามที่อยู่เขาเจินไห่
้ ห ลีกทางให้ ให ศ ้ ิษย ์ของสามสานั กใหญ่
้ ่ตาแหน่ งอีกครัง้ ไม่เช่นนั้นก็ไม่ตอ้ งคุยกัน
ขึนสู
ที่จริงตอนแรกที่เหมีย วอีจั้ ด การกับคนของสามสานั กใหญ่ ก็
นึ กไม่ถงึ ว่าสานักหยกครามจะล่มสลาย
ตอนนั้ นที่ ประคับ ประคองส านั ก หยกครามแห่ ง เดี ย วก็ เพื่ อ
ผลประโยชน์ของตัวเอง ระหว่างหลายสานักลว้ นแข่งขันกันทังแบบ ้
ปิ ดบังและเปิ ดเผย ล้วนแย่งชิงผลประโยชน์กน ั อยู่ในสองจวน ไม่ มี
ใครสามารถดึงสานักพวกนี เข ้ า้ ด้วยกันได้ พอไปทะเลดาวนักษัตร
แล้ว ก็ อ ย่ า หวัง ว่ า ทุ ก คนจะไป ล้อ มหน้ า ล้อ มหลั ง ตั ว เอง คนที่
แข็งแกร่งกว่าอย่างพวกนั้นคงไม่เห็นเหมียวอีส้ าคัญอะไร ศิษย ์ของ
สามส านักใหญ่ ไม่ได้ท างานรับ ใช ้อยู่ แค่สองจวนเท่านั้ น พอไปถึง
ทะเลดาวนักษัตรแลว้ แม้แต่หยางชิงก็ ่ ควบคุมสามสานักใหญ่ นีไม่ ้
ไหว แต่ สานักหยกครามนั้ นไม่เหมือนกัน ผลประโยชน์ของสานั ก
หยกครามตอนอยู่ที่เขาเจินไห่ ้ ่
เกียวข อ้ งกับตัวเหมียวอี ้ ถึงตอนนั้น
เมื่อไปทะเลดาวนั ก ษัตร สานั กหยกครามต้องสั่งให้ศิษ ย ์ในส านั ก
ปกป้ องเขาแน่ นอน ตัดสินใจได้ง่ายมากว่าควรจะเลือกอะไร
แต่ ใครจะไปคาดคิดว่ าส านั กหยกครามจะล่ มสลายกะทันหัน
ท าเอาเหมี ย วอี รั้ บ มื อ ไม่ ท ัน นิ ด หน่ อย และไม่ มี ค วามสามารถจะ
ช่วยเหลือได้ดว้ ย

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
แม้เขาจะทาเรืองที ่ลา้ งแค้นเพื่อสานักหยกครามไม่ได้ แต่ก็ไม่
สามารถถอดศิษย ์สานักหยกครามจากตาแหน่ งต่างๆ ของเขาเจิน้
ไห่ได้เช่นกัน ถ้าทาแบบนั้นจริงๆ เขาจะไม่กลายเป็ นคนต่าช ้าที่เอา
แน่ เอานอนอะไรไม่ได้หรอกเหรอ?
้ ใช่คนดีมีศีลธรรมอะไร และไม่ถือสาที่จะทาตัวเป็ น
เหมียวอีไม่
คนต่าช ้า แต่ก็ไม่ทาเรืองไม่
่ มส ้
ี จั จะแบบนี หรอก
้ ่ไม่ได้ให้คาสัญญากับสาม
ไม่ตอ้ งบอกก็รู ้ถึงผลลัพธ ์ เหมียวอีที
สานั กใหญ่ ให้ข องขวัญ ไปเปล่ า ๆ แต่ ก ลับไม่ได้สานสัมพันธ อ์ ะไร
ไม่ได้อะไรกลับมา

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 314 บงกชขาวขันเจ็
้ ด

"ช่างเถอะ ไม่ตอ้ งไปหาคนต่อไปแล้ว"

้ ่ออกจากจวนฝึ กตนหลังหนึ่ งของจวนหนานเสวีย น
เหมียวอีที
พูด ห้ามฉิ นเวยเวยด้วยรอยยิม้ บอกว่ าไม่ต อ้ งพาตนไปหลังถัดไป
แล้ว
้
เห็ นเขาโดนเมินติดต่ อกันแลว้ ยังยิมออก ฉิ นเวยเวยก็ รู ้สึกแย่
แทนเขาแล้ว นางถามอย่ างสงสัย ว่ า "มาขอร ้องคนอื่นถึง ที่ ดู ไม่
่
เหมือนนิ สยั ของประมุขขุนเขาเหมียวอย่างเจา้ เลย มีเรืองอะไรหรื อ
เปล่า?"
เหมีย วอียิ้ มและพู
้ ่
ด ว่า "เรืองที ่ข า้ มาขอร ้องคนอืนถึ ่ งที่ยังน้อย
ไปไม่ใช่เหรอ? ขอร ้องเจา้ ไปตังกี ้ ครั
่ งแล ้ ว้ ก็ไม่รู ้ เพื่อให้เจา้ ช่วยข า้
ขา้ ก็แทบจะเอาตัวเขา้ แลกแล้ว"
ฉิ นเวยเวยหัวเราะเยาะ "ปากเจ า้ พู ด มาตลอดว่ าจะเอาตัว เข า้
แลก แต่ก็ ไม่ เห็ นเจา้ ทาสักที วันนี ้เจา้ ให้ของขวัญคนอื่นไปแลว้ ไม่
น้อย ขา้ ช่วยเหลือเจา้ ไปมากมายขนาดนั้น แต่เหมือนไม่เคยได้รบั
ของขวัญอะไรจากเจ ้าเลยนะ?"
่
"เจ ้าบอกไม่ใช่เหรอว่าเราเป็ นเพือนกั ่
น? เพือนพู ดถึงของขวัญ
้
มันเสียความรู ้สึกนะ" เหมียวอีตอบ
ฉิ นเวยเวยกลอกตา แล้วถามว่า "เจ ้าไม่ไปเรือนหลังต่อไปแล้ว
จริงเหรอ?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 "ไม่ตอ้ งแล้ว ขา้ ไม่มีข องขวัญ มากมายขนาดนั้น ทางประมุ ข
้
จวนก็ใกลจ้ ะออกเดินทางแล้วด้วย" เหมียวอีโบกมื ้
อพูด แลว้ ทังสอง
ก็เดินลงเขาไปด้วยกัน
่
พอไปได้ครึงทางตรงไหล่ เขา เหมียวอีก็้ โดนหญิงรับใช ้คนหนึ่ ง
ขวางไว ้ บอกว่าประมุขจวนมีธุระเรียกหาเขา พร ้อมหันกลับไปชีที้ ่
คนคนหนึ่ ง
เห็ น เพี ย งชิง จวี๋ที่ อยู่ บ นเนิ นเขาไกลๆ ก าลังกวัก มื อมาทางนี ้
้ บฉิ นเวยเวยบอกลากัน แลว้ รีบสาวเท้าเดินไป
เหมียวอีกั
้ ่เดินมาถึง ตรงหน้า ชิงจวี๋ กุ มหมัด
"ค านั บ กู กู น้อย" เหมีย วอีที
คานับทักทาย
๋ าเลืองมองฉิ นเวยเวยทีเดิ
ชิงจวีช ่ นจากไปไกล แล้วก็มองเหมียว
อีอี้ ก นางแอบรู ้สึกปลงอนิ จจัง จากนั้นก็ย่นมื
ื อเชิญให้เขาตามนาง
มา ขณะทีเดิ ่ นก็พูดด้วยรอยยิมว่
้ า "วันนี เจ
้ ้าทาให้ประมุขขุนเขาทุก
คนไม่พ อใจแล้ว แต่เหมือนประมุข ขุนเขาฉิ นจะไม่ค่ อยถือสาอะไร
นัก"
"กูกู น้อยพูด เกินไปแล้ว ข า้ อยู่ใต้บ งั คับบัญชาประมุ ข ขุนเขา
ฉิ นมาหลายปี นางเขา้ ใจข้า รู ้ว่าขา้ ปากร ้ายใจดี" เหมียวอีพู้ ดด้วย
รอยยิม้
ชิง จวี๋หัว เราะแล ว้ พู ด ว่ า "ปากร ้ายใจดีเหรอ? เชือเจ
่ า้ ก็ แปลก
แล้ว!"
้ ้หยางชิงไม่
ครังนี ่ ได้พ บแขกที่ศาลาบนภู เขาอีก ชิงจวี๋จึง พา
้ ท
เหมียวอีไปที ่ าเนี ยบประมุขจวนโดยตรง
https://novel-lk.blogspot.com/
 ในโถงหลัก ชิงเหมยกาลังตามปรนนิ บต ิ ยู่ขา้ งกายหยางชิง่
ั อ
เหมีย วอีค้ านั บ หยางชิง่ แลว้ ก็ ค านับ ชิงเหมยกู กูใหญ่ ท่ีสีห น้า
เย็นชา
ก่ อนหน้านี ้ยังไม่ มีอะไร ตอนนี ้เหมีย วอีรู้ ้สึก ได้ว่ า กู กู ใ หญ่ ช งิ
้ ่งนับวันจะยิ่งเย็ นชากับเขา ไม่รู ้เหมือนกันว่าตัวเองไป
เหมยคนนี ยิ
ทาอะไรให้นางไม่พอใจ ในใจเขากร่อยมากเช่นกัน
หยางชิงกลั ่ บ ทาตัวสบายๆ ยื่นมือเชิญให้เหมียวอีนั้ ่ งลงคุยกัน
ทั้ งยั ง ให้ช ิ ง จวี๋ น าช ามาวาง จากนั้ นก็ พู ดหยอกล ้อ เห มี ย วอี ้
เหมือ นกับ ชิง จวี๋ เรืองที่ ่ยั่วโมโหประมุ ข ขุนเขาทุ ก คนก่ อนหน้า นี ้
และสุดท้ายก็ถามอย่างสบายๆ ว่า "เหมือนเวยเวยกับเจ ้าจะสนิ ทกัน
มาก พวกเจ ้าติดต่อกันมาตลอดเลยเหรอ?"
เหมียวอียิ้ มขื
้ ่นขมในใจ เขาเข า้ ใจแล ว้ นี่ ต่ า งหากคือสาเหตุ
สาคัญที่เรียกเขามา เขาตอบไปว่า "หลังจากแยกกันที่เขาเจินไห่ ้
ก็ ไม่ เคยติ ด ต่ อ กัน อี ก เลย ที่ พบกัน ครังนี
้ ้เพราะอยากขอให้น าง
ช่วยเหลืออะไรนิ ดหน่ อยขอรับ"
"อ้อ ?" หยา งชิ่ งถ าม อย่ า งส น ใจว่ า "มี เ รื่องอะไรให้ช ่ ว ย
จาเป็ นต้องไปหานางด้วยเหรอ? หรือว่าในสองจวนนี ้ เจา้ หาใครที่
้
เหมาะสมกว่านี มาช่
วยเจ ้าไม่ได้แลว้ ?"
่
"เรืองเล็ ก น้ อ ยจะกล า้ ไปรบกวนประมุ ข จวนได้อ ย่ า งไรกัน "
้
เหมีย วอีทอดถอนใจ ้ อนประมุ ข จวนบอกไว ้ ว่ า ให้ข า้ สาน
"ครังก่
สัมพันธอ์ น ั สามส านั ก ใหญ่ ใครใช ้ให้ข า้ ไปยั่วโมโหคนจาก
ั ดีก บ
สามส านัก ใหญ่ ที่เขาเจินไห่
้ ล่ ะ เกรงว่ าถ้า ไปหาพวกเขาอีก พวก

https://novel-lk.blogspot.com/
เขาอาจจะไม่สนใจขา้ ก็ได้ มีประมุขขุนเขาฉิ นช่วยออกหน้าพาเขา้
พบ ขา้ คิดว่าพวกเขาคงไวห้ น้าขา้ บา้ ง"
ที่แท้ก็ เป็ นแบบนี ้! หยางชิงเข
่ า้ ใจความล าบากของเขาทัน ที
แล้วก็พยักหน้าเบาๆ เรืองนี ่ ตนไม่
้ สะดวกจะออกหน้าจริงๆ ที่สาคัญ
คือออกหน้า ไปก็ ไร ้ประโยชน์ ที่สองจวนนี ้สามส านั ก ใหญ่ อาจจะ
เห็ น แก่ ห น้า ตน แต่ พ อไปที่ ทะเลดาวนั ก ษัต รแล ว้ พวกเขาก็ ไม่ มี
ความจาเป็ นต้องทาแบบนั้นและสะบัดตนทิงได้ ้ ถึงอย่างไรตอนอยู่ที่
ทะเลดาวนักษัตรจะกลายเป็ นคนนอกอย่างไรก็ยากทีจะรู ่ ้ ใหฉ
้ ิ นเวย
เวยออกหน้าให้จะเหมาะสมกว่าหยางชิง่
่
"พวกเขามีความเห็นว่าอย่างไร?" หยางชิงถาม
"ให้ข องขวัญ เล็ ก น้อยกับ พวกเขา ไม่ ส ามารถเติมเต็ มความ
โลภของพวกเขาได้น่ะ สิ สิ่งที่ พวกเขาชอบคือ ผลประโยชน์ร ะยะ
้
ยาวของเขาเจินไห่ อยากให้ขา้ ถอดคนของสานักหยกครามลงจาก
ตาแหน่ ง"
่
หยางชิงเหล่ ตาถาม "เจ ้ารับปากแล้วเหรอ?"
เหมี ย วอีส่้ า ยหน้า พู ด "เปล่ า ขอรับ คนของส านั ก หยกคราม
เหล่านั้นติดตามขา้ เสียงบุ
่ กไปจวนเฟื่ องฟู ตอนนี ส
้ านักหยกคราม
ล่มสลายแล้ว ขา้ จะไม่มส ี จั จะได้อย่างไรกัน"
หยางชิ่งหัว เราะพลางส่ า ยหน้ า ไม่ รู ว้ ่ า ควรพู ด อย่ า งไรกับ
เหมียวอีดี้ อยู่ในแดนฝึ กตนที่ปลาใหญ่กน ิ ปลาเล็กมานานขนาดนี ้
แล้ว ธาตุ แท้ข องเจ า้ เด็ ก นี่ ยัง มีอีก ด้า นที่ใช ้อารมณ์ค วามรู ้สึก ท า
่
เรืองต่ างๆ ถึงตอนนี ้แลว้ ยังให้ค วามสาคัญกับสิงนี ่ ้ แต่ป ระมุข จวน
อย่ างเขาก็ ไม่ ส ะดวกจะกระตุ น ่
้ ให้ลู กน้องท าเรืองไร ้สัจ จะอย่ างนั้ น
https://novel-lk.blogspot.com/
นั่นเป็ นการกระตุน้ ให้ลูก น้องทรยศตนเมื่อมีโอกาสเหมาะอย่า งไม่
่
ต้อ งสงสัย มีเรืองบางอย่ า งท าได้เพี ย งแยกแยะความส าคัญ ด้ว ย
ตัวเอง ต้องอาศัยการทาความเขา้ ใจด้วยตัวเอง มันคือการฝึ กตน
แต่จะว่าไปแลว้ นี่ ก็เป็ นจุดทีหยางชิ
่ ่ นชมเหมี
งชื ่ ยวอี ้
และก็เพราะด้วยเหตุนี้ หยางชิงถึ
่ งไม่กลา้ ให้ฉินเวยเวยแต่งงาน
กับ เหมียวอี ้ เขาแยกแยะสภาพความเป็ นจริงแดนฝึ กตนไม่ ได้ ใช ้
ความรู ้สึกทางานมากเกินไปจะทาใหต้ ายเร็ว
่
"เรืองที ่ ประมุ ข ต าหนั ก ตัด สิ น ใจแล ว้ ข า้ ก็ ไม่ มี ก าลัง พอที่ จะ
ช่วยเหลืออะไรเจ ้าได้เหมือนกัน
ถ้าเจอปั ญ หาในด้า นอื่นๆ ก็ มาหาข า้ ได้ ถ้า ช่ว ยเจ า้ ได้ข า้ จะ
พยายามช่วยเต็มที"่ หยางชิงให้
่ คาสัญญาอีกครัง้
้ มพ าในใจว่า 'ท่านจะช่วยอะไรได้ล่ะ ? ถ้าช่วยได้ค ง
เหมีย วอีพึ
ช่วยไปนานแล้ว เกรงว่า ท่ านจะหลีก เลี่ยงเรืองนั
่ ้ น ไม่ อยากให้ข า้
คลุกคลีอยู่กบ
ั ฉิ นเวยเวยมากล่ะสินะ?'
หยางชิงพู ่ ดอีกว่า "พอไปที่ทะเลดาวนักษัตรแลว้ เจา้ ก็ไม่ตอ้ ง
กัง วลทางเขาเจินไห่ ้ ตามกฎระเบีย บ ก่ อนที่การปราบจลาจลจะ
้ ด ลง ต าแหน่ งของผู ท
สิ นสุ ้ ี่ เข า้ ร่ว มจะยัง คงอยู่ ไม่ มี ใ ครแตะต้อ ง
ตาแหน่ งของเจา้ ได้ ยังไม่ ได้กาหนดว่าการไปปราบจลาจลที่ทะเล
ดาวนักษัตรครังนี ้ จะมี
้ รางวัลอะไร บางทีอาจจะเป็ นโอกาสดีของเจา้
่ ่นในตัวเจ ้า เจา้ ไม่เคยทางานให้ขา้ ผิด หวัง ยิ่งไปกว่า
ก็ได้ ขา้ เชือมั
นั้นเจ ้าก็มข ่
ี อ้ ได้เปรียบทีคนอื ่
นไม่ มี ถึงอย่างไรเจ ้าก็เคยไปทะเลดาว
นักษัตรมาแลว้ รอบหนึ่ ง"

https://novel-lk.blogspot.com/
 "ขอบคุณทีประมุ ่ ้
ขจวนชีแนะ" ้ กหน้าตอบ แต่ในใจ
เหมียวอีพยั
กลับบ่นด่า 'นั่นมันเหมือนกันหรือไง? ครังนี ้ มี
้ ภูตผีมารปี ศาจที่ต้อง
ต่ อสู เ้ อาชีวิต รอดที่ทะเลดาวนั ก ษัต รหนึ่ งแสนห้าหมื่นชีวิต ยิ่งไป
กว่านั้นครังก่้ อนถ้าไม่เจอกับเยารัวเซี
่ ยน ตัวเองก็คงจะเอาชีวิตรอด
กลับมาไม่ได้เหมือนกัน'
้
ทังสองคุ ่ นหน้า กลับ มาสั่งชิงเหมย
ย กัน อยู่ ไม่ นาน หยางชิงหั
ชิง จวี๋ ให้เรีย กรวมประมุ ข ขุ น เขาสายต่ า งๆ คุ ม
้ กัน ส่ ง ส่ ว ยไปที่
ตาหนักเจินอี ้ ่

เหมียวอีก็้ อยู่ในกลุ่มที่จะติดตามออกเดินทางเช่นกัน เหลือไว ้

เพียงเถียนชิงเฟิ งกับหลิวเชียน่ คนอืนๆ
่ กลับไปทีเขาเจิ
่ ้
นไห่
การคุ ม้ กันส่ ง ส่ ว ยตอนนี ้แม้จ ะมีค นไม่ เยอะเหมือ นปี ก่ อน แต่
เห็ นได้ชดั ว่าในขบวนส่วนใหญ่เป็ นนักพรตบงกชเขียว กาลังกลับ
แข็งแกร่งกว่า
ระหว่ างทางก็ไม่รู ้เหมือนกันว่าฉิ นเวยเวยคิด อย่างไร เหมียวอี ้
สงสัยนิ ดหน่ อยว่านางจงใจจะทาให้หยางชิงเห็ ่ นหรือไม่ นางดึงดัน
่
จะขีอาชามั ่ ยงขา้ งกับเขาให้ได้ และเป็ นฝ่ ายพูดคุยก่อน
งกรมาวิงเคี
ตลอดทาง ทาเอาหยางชิงหั ่ นกลับมาหลายครัง้ ทาให้เหมียวอีร้ ้อง
ทุกข ์ในใจ
สถานการณ์ของตัวเองก็ไม่ดอี ยู่แลว้ ถ้าไปยั่วโมโหให้หยางชิง่
้ มอีก แบบนั้นก็แย่แลว้ ...
ซาเติ
่ งเหมียวอีก็้ อยากจะเห็ นว่าประมุขตาหนักเจินอี
ทีจริ ้ คนนั
่ ้นเป็ น
อย่างไรกันแน่ ทาไมต้องเลือกให้ตนไปทะเลดาวนักษัตร แต่พอถึง

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ แล
ตาหนักเจินอี ่ ว้ แม้แต่โอกาสที่จะขึนเขาไปที
้ ต ่ าหนักสูงตระหง่าน
สูงโดดเด่นหลังนั้นก็ไม่มี
เดิ น ทางมารอบนี ้ เท่ า กับ เสี ย เปล่ า หลัง จากหยางชิ่งส่ ง ส่ ว ย
บรรณาการเสร็จแล้ว เขาก็ติด ตามคุม้ กันหยางชิงมาที ่ ่จวนหนาน
เสวียนอีก จากนั้นประมุขขุนเขาแต่ละสายก็กลับบา้ นของตัวเอง...
้ บ ถึ ง เขาเจินไห่
หลัง จากเหมี ย วอี กลั ้ แ ละสั่งงานแล ว้ ก็ เข า้ สู่
สภาวะเก็บตัวฝึ กฝนทันที
เมื่อไปหาสามส านักใหญ่ ครังนี
้ แล้ ว้ โดนเมิน ทาให้เขาล้มเลิก
ความคิด ที่จะไปสานสัมพันธ ์กับ สามสานัก ใหญ่ โ ดยสินเชิ
้ ง จะให้
ช่วยสานักหยกครามล้างแค้นเขาก็ทาไม่ไหว และก็ทาไม่ได้ดว้ ย จะ
ให้เขาถอดคนของส านั ก หยกครามทั้งหมดลงจากต าแหน่ ง เขา
รับปากไม่ได้แน่ นอน
แม้แดนฝึ กตนจะอนุ ญาตให้หลอกลวงกันไปมา ปลาใหญ่ ก ิน
ปลาเล็ก เหมียวอีก็้ ไม่อยากจะคานึ งถึงแต่ประโยชน์ของตนเองหรือ
เป็ นคนดีอะไร แต่ ในใจเขายังมีขอบเขตการแยกแยะดีช วเป็่ ั นของ
ตัวเอง
ยิ่งไปกว่านั้นเขาเองก็เขา้ ใจแลว้ คนพวกนี หั้ วสูงมาก มองไม่
เห็นหัวตนเลย ต่อให้ตนทาตามที่สามสานักใหญ่บอก พอไปทีทะเล ่
ดาวนั ก ษัต รพวกเขาก็ อ าจจะไม่ ช ่ว ยเหลื อ ตนก็ ได้ ดี ไม่ ดี อาจจะ
ผลักตนให้ไปเป็ นตัวตายแทนด้วยซา้ เช่นนั้นตัวเองก็ไม่จาเป็ นต้อง
้ มพวกเถียนชิงเฟิ ง ทาเรืองที
ซาเติ ่ ท ่ าให้คนอืนดู
่ แคลน
้ ้ทาให้เขาเขา้ ใจอย่า งถึงที่สุด แดนฝึ กตนกับโลกมนุ ษ ย ์
ครังนี
ไม่ ได้ต่ างอะไรกัน การไปขอความช่วยเหลือเขาถึงที่ก็ ทาได้เพีย ง
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ งต้องดูสีห น้าอารมณ์เขาด้วย เรืองบางอย่
กม้ หัวให้ ทังยั ่ างจะฝาก
ความหวังไวท้ ตั่ี วคนอืนไม่
่ ่
ได้ ทาได้เพียงพึงพาตนเอง...
ฤดู ใบไม้ผลิผ่ านไปและฤดู ใบไม้ร ว่ งมาถึง ช ่วพริ
ั บ ตาเดีย วก็
ผ่านไปสีปี่ แลว้
้ ่นั่งสมาธิฝึกฝนอยู่ บ นเตีย งศิลาในห้องสมาธิลืมตา
เหมีย วอีที
้ ้าๆ ตรงหว่างคิวมี
ขึนช ้ ดอกบัวสีขาวบานเจ็ดกลีบ เขาถอนหายใจ
ออกมาเบาๆ ในทีสุ ่ ดก็บรรลุถงึ บงกชขาวขันเจ็
้ ดแลว้

เพื่อที่จะให้วรยุทธ ์ของตัวเองบรรลุได้โดยเร็วที่สุด ในสีปี่ นี เขา

้
แทบจะไม่ได้ออกจากห้องศิลาเลยแม้แต่ครึงก ่ า้ ว เพราะมีเพียงการ
เพิ่มวรยุทธ ์ให้สูงขึน้ พอไปทะเลดาวนักษัต รแลว้ ถึงจะมั่นใจขึนมา ้
บา้ ง
สีปี่ นี เขาหมกมุ
้ ่นกับการฝึ กฝน ช่วงเวลานั้นไม่ได้เอาใจเชีย น
เอ๋ อร ์กับ เสวี่ยเอ๋ อร ์ แม้แต่ ห น้า พวกนางก็ ได้เห็ นไม่ บ่ อย เรืองราว
่
ขา้ งนอกแทบจะส่งต่อให้สองสาวกับเหยียนซิวจัดการทังหมด ้ แทบ
จะอยู่ในสภาพตัดขาดกับทางโลก
ในช่วงสี่ปี นี ้เขาถึงขนาดไม่ ได้ไปส่ งส่ วยด้ว ย แค่ ส่ ง ข่ า วไปที่
จวนหนานเสวียน บอกว่าตัวเองต้องเก็บตัวฝึ กฝนเพื่อเตรียมตัวไป
่ ญาต
ทะเลดาวนักษัตร ก็ให้หยางชิงอนุ
่
ในเมือหยางชิ ่ บปากว่าจะช่วยเหลือแลว้ ย่อมไม่ปฏิเสธแม้แต่
งรั
ความช่วยเหลือเล็กๆ น้อยๆ นี ้ เขาจึงอนุ ญาต

https://novel-lk.blogspot.com/
 ์
ใช ้อิทธิฤทธิตรวจดู วรยุทธ ์ในร่างกายเงียบๆ ก็เป็ นอย่างทีคิ ่ ดไว ้
้ ด ถึ งขันแปด
ถ้าอยากบรรลุ จ ากขันเจ็ ้ อย่ า งน้อยก็ ตอ้ งใช ้ลู ก แก ว้
พลังปรารถนาระดับต่าอีกสามร ้อยยีสิ ่ บลูก

เขาลองทดสอบลองกลั่นกรองลูกแก ้วพลังปรารถนาทีเหลื ่ ออยู่

ในปากอีก ครัง้ คาดว่าหนึ่ งปี ก็ ก ลั่นกรองได้เพีย งห้าสิบ ลู ก พู ดได้
อีก อย่ า งว่ า การจะบรรลุ ข ้นถั
ั ด ไป ต้องใช เ้ วลาหกถึง เจ็ ด ปี การ
ปราบจลาจลทะเลดาวนักษัต รก็จด ้ หน้าแลว้ อยากจะไปทะเล
ั ขึนปี
้
ดาวนักษัตรโดยมีวรยุทธ ์ขันแปดก็ เป็ นไปไม่ได้
่ ่เขาเป็ นห่ ว งมากที่สุด ตอนนี ้ก็คือเกราะรบชุด นั้นที่เยารัว่
สิงที
เซีย นหลอมสร ้างให้ต น ไม่ ก ่เดื
ี อนก่ อนตอนที่ สองสาวเข า้ มาขอ
คาแนะนาจากเขา เหมียวอีก็้ ถามว่าเกราะรบของตนหลอมสร ้างไป
ถึงไหนแล้ว พวกนางตอบว่าเยารัวเซี ่ ยนบอกว่าใกลจ้ ะเสร็จแล้ว

แต่ตอนนี ยั้ งไม่มข ้ งวลอยู่บา้ งว่าเยารัว่

ี ่าวคราว ทาให้เหมียวอีกั
้
เซียนจะเล่นลูกไม้อะไรกันแน่ เกราะรบขันสองของพวกนางจ านวน
สองชุดสร ้างเสร็จเร็วขนาดนี ้ แต่เกราะรบของตนทาไมหลอมสร ้าง
แล้วปี แล้วยังไม่เสร็จสักที? ตาแก่น่ นก
ั าลังหลอกตนหรือเปล่า?
้
ก่อ นหน้า นี เขาอดทนไว ก้ ่อนเพื่อจะเก็ บ ตัวบรรลุ วรยุ ทธ ์ ตอน
้ ทธ ์บรรลุถงึ ขันเจ็
นี วรยุ ้ ดแลว้ เขาอดทนไม่ไหวแลว้ จริงๆ จาเป็ นต้อง
ไปดูให้ได้ว่าเป็ นอย่างไรกันแน่
เขาออกจากห้องสมาธิ พอออกมาถึ งทางเดิน ด้า นนอกของ
่ อร ์ก าลัง นั่ งขัด สมาธิอยู่ บ น
ห้องสมาธิ ก็ เห็ นเชีย นเอ๋อร ์กับ เสวียเอ๋
้ า้ งซ ้ายและขวาตรงประตูทางเดิน กาลังฝึ กฝนเช่นกัน วร
เตียงเตียข
้
ยุทธ ์ของหญิงสาวทังสองบรรลุ ้ั
ขนบงกชขาวขั ้
นสองแล ่ ก่อน
ว้ เมือปี
https://novel-lk.blogspot.com/
 เมื่อได้ยน ่
ิ เสียงความเคลือนไหว สองสาวก็รบ
ี หยุดใช ้วิชา พอ
เห็ นเหมียวอีที ้ ่เก็บตัวฝึ กฝนหลายปี ออกมาแลว้ ก็อดเขา้ พบอย่า ง
เบิกบานใจไม่ได้
้ กหน้ายิมบางๆ
เหมีย วอีพยั ้ ไม่รอให้เขาเอ่ ยปาก เชียนเอ๋ อร ์ก็
้ อนว่า "นายท่าน ท่านพ่อหลอมสร ้างเกราะรบใหท
พูดขึนก่ ้ ่านเสร็จ
แลว้ เมื่อเดือนก่อน ท่ านพ่ อบอกว่าตอนนี เป็
้ นช่วงเวลาสาคัญของ
ท่าน ไม่ให้พวกเรารบกวนการฝึ นฝนของท่าน บอกแค่ รอให้ท่า น
ว่างแลว้ พาเฮยทั่นไปลองใช ้ดู"
้ ยิ น แล ว้ ดี ใ จมาก เกราะรบชินเดี
เหมี ย วอี ได้ ้ ย วที่ ท ามานาน
หลายปี ในที่สุ ด ก็ เสร็จแล ว้ เขาโบกมือพู ด อย่ างดีใ จว่ า "ไป ไปดู
ด้วยกัน"

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 315 ของวิเศษขันสองทั
้ ้ ด
งชุ

เฮยทั่นที่นอนงีบสะบัดหางอยู่ใต้ชายคาถูกเตะให้ลุกขึนมาอี
้ ก
ครัง้ พอลืมตามองเห็นว่าเป็ นเหมียวอี ้ มันก็ไม่ได้โมโหอะไร
้ กตัวขึนสั
เหมียวอีพลิ ้ ตว ์พาหนะ แลว้ โบกมือให้สองสาว พวก
้
นางยิมอย่ ้ ่ งซ ้อนขา้ งหลังเขา
างสดใสและกระโดดขึนนั
เฮยทั่นกระโจนไปตกอยู่ด า้ นนอกสวน และเท้า ทังสี
้ ก็่ วงตะบึ
ิ่ ง
ไปทางป่ าภูเขา
ชายหนึ่ งหญิงสองขีสั่ ตว ์พาหนะด้วยกัน ทาเอาบรรดาหญิงรับ
ใช ้ที่ผ่านไปผ่านมาที่เขาเจินไห่
้ มีสีหน้าอิจฉา อิจฉากูกูใหญ่และกู
กูนอ้ ย ที่เขาเจินไห่
้ ่ า้ ทาเรือง
คนทีกล ่ 'ขัดต่อประเพณี และศีลธรรม'
แบบนี ้ ก็มแี ค่ประมุขขุนเขา
พวกนางก็แค่ 'เพียงนึ กอิจฉานกยวนยาง หาได้คิดอิจฉาเทพ
เซียน[1]' ช่วยไม่ได้ที่จิตใจไม่รู ้จักพอ ช่วยไม่ได้จต
ิ ใจที่ถูกครอบงา
ด้ว ยลาภยศจนหน้า มืด ตามัว ช่ว ยไม่ได้ที่ความรัก และความแค้น
นั้นจบยาก
่ า้ มป่ าขา้ มเขามาตลอดทาง พอถึงนอกถาภู
วิงข ้ เขาของเยารัว่
้
เซียน ทังสามก็ ลงจากอาชามังกร
สองสาววิ่งเข า้ ไปในถ ้าภู เขาพร อ้ มกัน เหมื อ นพวกนางจะ
่ ่ และเขา้ ออกได้ตามอาเภอใจเหมือนเป็ นบา้ นตัวเอง
คุน้ เคยกับทีนี

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
วันนี เยารั่ ยนไม่ได้ลงไปหลอมสร ้างอะไรที่ก ้นหลุม กาลังนั่ง
วเซี
สมาธิฝึกฝนอยู่บนเตียงศิลาในถาภู ้ เขา พอสองสาวเขา้ ไปก็ตะโกน
่ ยนทีลื
อย่างร่าเริงว่า "ท่านพ่อ" เยารัวเซี ่ มตาขึนก็
้ น่ ังหัวเราะอยู่ตรง
นั้นทันที สายตาทีมองทั
่ ้
งสองเต็ มไปด้วยความรักและทะนุ ถนอม
้ นตามหลังเข า้ มา ก็ทาเสียงฮึดทันทางจมู ก
พอเห็ นเหมีย วอีเดิ
ิ ้ ว้
ทันที หน้าไม่ยมแล
"ผูอ้ าวุโสเยา ท่านบอกว่าหลอมสร ้างเกราะรบของขา้ เสร็จแล้ว
้ นเขา้ มากุมหมัดคารวะ
เหรอ?" เหมียวอีเดิ
่ ย นสะบัด มือนาของอย่างหนึ่ งออกมา เหมีย วอียกมื
เยารัวเซี ้ อ
้
ขึ นคว ่ า มัน จะเป็ นก าไลเก็ บ สมบัติ อดถามอย่ า ง
า้ ไว ้ ไม่ น่า เชือว่
ประหลาดใจไม่ได้ว่า "ให้ขา้ เหรอ?"
่ อหลอมสร ้าง ของอยู่ในกาไลเก็บสมบัติ"
"ขา้ ใช ้สีดาผลึกทีเหลื
้
แต่ไหนแต่ไรมาทังสองก็ ่ ยนเองก็
พูดจาไม่ถูกอัธยาศัยกัน เยารัวเซี
ไม่อยากพูดไร ้สาระอะไรมาก
่
ในเมือใช ้ของของตัวเองหลอมสร ้าง ถ้าอย่างนั้นก็ไม่มอ ี ะไรน่ า
้ าก าไลเก็ บ สมบัติ ใ ส่ ท่ี ข อ้ มือ ขนาดก าลัง
เกรงใจแล้ว เหมี ย วอีน
พอดี
่
เมือใช ์
้พลังอิทธิฤทธิตรวจดู ้
เหมียวอีเผยสี หน้าปลืมปี ้ ตท ั ที ที่
ิ น
ว่า งของก าไลเก็ บ สมบัติ ว งนี ้แทบจะเป็ นห้า สิบ เท่ า ของแหวนเก็ บ
สมบัติโดยทั่วไป มีของสิงนี
่ เรี
้ ยกได้ว่าลดความยุ่งยากลงไปได้มาก
อย่างน้อยก็ไม่ตอ้ งสวมแหวนเก็บสมบัตม ิ ากมายบนนิ วอี ้ ก

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ใช่เด็ ก น้อยขาดประสบการณ์เหมือนในตอนแรก
เหมีย วอีไม่
แล้ว พอจะเข้าใจอาชีพหลอมสมบัตบ ิ า้ งแล้ว
อย่ามองว่านี่ คือกาไลเก็บสมบัตเิ พียงวงเดียว
ของประเภทแหวนเก็บสมบัติแม้จะไม่ใช่ข องวิเศษที่ดีอะไร แต่
กลับ ไม่ใ ช่สิ่งที่ช่างหลอมของวิเศษทั่วจะไปหลอมสร ้างออกมาได้
่
ว่ากันว่าจะต้องเขา้ ใจเรืองพื ้ ่ว่างพอสมควร การทีสามารถหลอม
นที ่
สร ้างแหวนเก็บสมบัตไิ ด้ ก็บ่งชีถึ้ งความสามารถของช่างหลอมของ
วิเศษได้ระดับหนึ่ ง ส่วนการหลอมสร ้างกาไลเก็บสมบัตท ิ ่มี ื ้ ว่่ าง
ี พนที
้ แสดงถึงระดับทีสู
มากขึนก็ ่ งขึนของช่
้ างหลอมของวิเศษ
้
เหมี ย วอี แอบทอดถอนใจ พ บว่ า ตาแก่ ค นนี ้ มี ท ั้งฝี มื อ และ
ความสามารถจริงๆ การหลอมสร ้างของวิเศษแบบนี ้บทจะทาก็ท า
ออกมาได้ แถมไม่เคยเห็ นเขาหลอมสร ้างของอะไรล้มเหลวมาก่อน
เลย
ิ ว่าการหลอมสมบัติน้นใช่
เดิมทีเขายังไม่รู ้ ตอนหลังถึงได้ยน ั ว่ า
จะมี โ อกาสส าเร็ จ เต็ ม ร ้อย ช่า งหลอมของวิ เศษที่ ทัก ษะแย่ ก็ ท า
พลาดได้ง่ายมาก มัก จะหลอมสร ้างของวิเศษไม่ ส าเร็จ เปลืองยา
ปี ศาจไปเม็ ดแล้วเม็ดเล่า แต่เมื่ออยู่ในมือเยารัวเซี
่ ยน เหมือนไม่เคย
ได้ยน ่
ิ เรืองหลอมของวิ เศษพลาดเลย
ในก าไลเก็บสมบัติท่ีมีพืนที
้ ่ว่าง มีเกราะรบสองชุด นอนวางอยู่
นิ่ งๆ เหมียวอีเรี
้ ยกออกมาทันที หลังจากกอบมาไวใ้ นมือและทาให้
ของวิเศษยอมรับเจ ้าของแล้ว ก็หน ้
ั ตัวเดินออกนอกถาไป
่ ยนทีท
เยารัวเซี ่ าสีหน้าไม่ดก
ี ็พาสองสาวเดินออกมาดูเช่นกัน

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ่เรียกเฮยทั่นเขามาแลว้ ใช ้สองมือโยนเกราะรบที่อยู่
เหมียวอีที
ในมือ พอชีขึ้ นไป
้ เกราะรบระเบิดกลายเป็ นหมอกสีดากลางอากาศ
แลว้ โผเขา้ ใส่ตวั เฮยทั่นและเหมียวอี ้
หมอกด าที่ ปกคลุ ม หายไปโดยฉั บ พลัน ในช วพริ
่ั บ ตาเดี ย ว
่ ดาราวกับน้าหมึกก็แนบอยู่บนตัวเหมียวอีแล
เกราะรบทีทาสี ้ ว้

เหมือนกับ ของที่หลอมสร ้างให้เชีย นเอ๋ อร ์และเสวี่ยเอ๋ อร ์ เป็ น

เกราะรบที่ติด กันทังตั ้ วชุด หนึ่ ง ตังแต่
้ ห มวกจนถึง รองเท้ารวมกัน
เป็ นชุด เดีย ว สิ่งที่ต่ างกันมากที่สุ ดก็ คือ ตรงเอวมีก ระบี่เพิ่มมาอีก
หนึ่ งด้าม
้ ่มองเกราะรบบนร่างกายตัวเองผิดหวังนิ ดหน่ อย แม้
เหมียวอีที
เกราะรบทังตั ้ ว แบบนี ้จะแปลกใหม่ อยู่บา้ ง สามารถปกป้ องตนได้ดี
ยิ่ งขึ นโดยไม่
้ มี ช ่ อ งโหว่ แต่ ดู แ ล้ว ค่ อ นข า้ งหยาบและเรีย บง่ า ย
ห่างไกลกับเกราะรบที่งดงามประณี ตของเชียนเอ๋อร ์เสวียเอ๋ ่ อร ์ พู ด
ใหช ้ ดั ก็คอ
ื ชวนใหร้ ู ้สึกว่าทาอย่างสุกเอาเผากิน
เชีย นเอ๋ อร ์เสวี่ยเอ๋ อร ์ก็ ค่ อนข า้ งผิด หวัง เช่นกัน เมื่อเทีย บกับ
เกราะรบของพวกนางแล้ว ระดับแตกต่างกันมาก เชียนเอ๋อร ์ขมวด
้
คิวถามว่ า "ท่านพ่อ นี่ เป็ นสิงที ่ ท่่ านหลอมสร ้างขึนมาเหรอ?
้ ไม่สวย
เลยสักนิ ด" ความหมายในคาพู ดคือกาลังสงสัยว่าท่านไม่ได้ตงใจ ้ั
หลอมสร ้างเลยหรือเปล่า
่ ยนส่ายหน้าพูด "เจ ้าเด็กโง่ เจ ้าจะเข้าใจอะไร สวยแล้ว
เยารัวเซี
จะมีป ระโยชน์อะไรล่ะ ? เขาไปทะเลดาวนักษัตร เจา้ กลัวเขาเตะตา
่
คนอืนไม่ ่
พอ ดึงดูดสายตาคนอืนไม่ พอหรือไง จะต้องสร ้างเกราะรบ

https://novel-lk.blogspot.com/
ที่ ดึ ง ดู ด ให้ค นมาไล่ ต ามสัง หารเขาเหรอ? ข า้ จงใจสร ้างให้มน
ั ดู
หยาบๆ สักหน่ อย"
ก็ได้! เหมียวอีก็้ เขา้ ใจหลัก การนี อย่
้ างลึกซึงเช่
้ นกัน สามารถ
รับ ได้ แต่ ว่ า …พอกางแขนกางขาทั้งสี่ ดู แ ล ว้ เหมี ย วอี ก็
้ แ ทบจะ
ร ้องไห้ออกมา "เหมือนจะเล็กไปหน่ อย เหมือนจะไม่พอดีตวั นะ!"
่ อร ์ตกใจมาก ถ้าไม่พอดีตวั ใส่แลว้ จะ
"หา!" เชียนเอ๋อร ์เสวียเอ๋
มีประโยชน์อะไร
"จะตกอกตกใจอะไร" เยารัวเซี ่ ยนชีที้ ่ตัวเหมีย วอีพร
้ ้อมพูดว่ า
"เกราะรบชุด นี ้ ใส่ แ ล ว้ จะเปลี่ ยนแปลงไปนิ ด หน่ อย มี พื นที
้ ่ ว่ า ง
สาหรับยืดหดได้ในระดับหนึ่ ง เจ ้าลองใช ้อิทธิฤทธิปรั ์ บเอาเองสิ"

เหมี ย วอี ้ได้ยิ น ดั ง นั้ นแล ว้ ก็ ใ ช อ้ ิ ท ธิ ฤ ทธิ ์ เกราะรบ บ น ตั ว

เปล่ งแสงสีเขียวทันที ขณะที่แสงสีเขียวกาลังกะพริบ ทุ กคนก็ เห็ น
ว่ า เกราะรบเหมื อนยื ด ออกเล็ ก น้อ ยแล้ว จริง ๆ เหมี ย วอี พยั ้ ก หน้า
อย่างปลืมใจ้ พอแสงสีเขียวบนตัวหายไป เขาก็เดาะลินแล ้ ว้ พูด ว่า
้ ้ง่ายดีนะ"
"อันนี ใช
"ใช ง้ ่ า ยก็ ดี สามารถท าให้เจ า้ มีค วามสามารถในการรับ มื อ
สถานการณ์มากขึน ้ พอไปถึง ทะเลดาวนัก ษัตรแล้ว ไม่ แน่ อาจจะ
ทาให้เจา้ ต้านทานได้นานขึนหน่ ้ อยก่อนจะตาย…" ยังพูดไม่ทน ั จบ
พอเห็นสายตาที่คับแค้นใจของลูกสาวทังสองมองมา ้ ่ ยนก็
เยารัวเซี
กลอกตาแล ว้ เปลี่ยนค าพู ด "มัน ใช ง้ ่ า ยส าหรับ เจ า้ มัน ก็ ใ ช ง้ ่ า ย
สาหรับคนอืนเช่ ่ นกัน ถ้าของสิงนี
่ ไปตกอยู
้ ่ แค่สวม
่ในมือของคนอืน
ใส่ก็สามารถใช ้ได้แล้ว"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เขาชีไปที ่ เฮยทั่ น "เกราะรบบนตั ว เจ า้ อ้ว นก็ มี พื ้นที่ ว่ า งที่
ยืดหยุ่นได้เหมือนกัน"
้ ในใจก็รู ้สึกปลงอนิ จจังอย่างแท้จริง มองเฮยทั่น
พอพูดคานี จบ
ด้วยความอาลัยอาวรณ์นิดหน่ อย
่ งเขาไม่อยากให้เฮยทั่นไปทะเลดาวนักษัตรกับเหมียวอี ้ แต่
ทีจริ
ก็ รู ้เช่น กัน ว่ า พลัง เท้า ของเฮยทั่นอาจจะเป็ นกุ ญ แจส าคัญ ที่ ช่ว ย
รักษาชีวต ิ เหมียวอี ้
ให้เกราะรบบนตัวเฮยทั่นมีพนที ื ้ ่ว่างยืดหยุ่นนั้นแฝงความหมาย
ว่าอะไร? ก็แฝงความหมายว่ าเพื่อจะท าให้เหมีย วอีสามารถรั ้ บ มือ
กับเหตุการณ์กะทันหันได้มากขึน ้ เยารัวเซี
่ ยนเตรียมไวเ้ ผื่อตอนที่
เฮยทั่นต่ อสู ต
้ าย พอเฮยทั่นสูจ้ นตาย เหมียวอีก็ ้ ย งั นาเกราะรบบน
ร่างกายเฮยทั่นไปใช ้กับร่างกายอาชามังกรตัวอืนได้ ่
้ ก หน้า บอกใบ ว้ ่าเขา้ ใจ ที่จริงก็ดู ไม่ออกว่าเกราะ
เหมีย วอีพยั
รบบนตัว เฮยทั่นต่ า งกับ เกราะรบก่ อ นหน้ า นี ้ อย่ า งไร ก็ แ ค่ สี ไ ม่
เหมือนเดิม พอดูแบบนี ้แลว้ เหมือนจะดู ดีกว่ าชุด เกราะบนร่างกาย
ตน
เขาหันกลับมามองเกราะรบบนร่างกายตัวเองอย่างละเอียดอีก
ครัง้ แล ว้ จู่ ๆ ก็ เงยหน้า พู ด อย่ า งตกตะลึง ว่ า "เกราะรบนี่ มีส องช น
้ั
เหรอ?"
่ ยนส่ายหน้าพูดว่า "จะบอกว่าสองชนไม่
เยารัวเซี ั้ ได้หรอก เจา้
ลองดูให้ละเอียดอีกทีส"ิ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เหมี ย วอี ตรวจดู อี ก ครัง้ ไม่ ใ ช่ ส องช นจริ
้ั ง ๆ ด้ว ย ตรงกลาง
ระหว่า งด้านนอกและด้า นในมีสิ่งของลัก ษณะตาข่ ายหนาแน่ นอยู่
จานวนมาก ถ้า ไม่ ระวังจะนึ กว่า เป็ นของเสริมอะไร ดู อย่างละเอีย ด
ถึ ง ได้พ บว่ า ที่ จริง เป็ นสิ่ งที่ ท ามาจากสี ด าผลึ ก ผสมผสานเข า้
ด้วยกันกับเกราะรบ
หลังจากดูชดั เจนแล้ว ก็ เงยหน้าถามอย่างอดไม่ได้ว่ า "ทาไม
้
ต้องทาให้เป็ นแบบนี ?"
"เกราะรบชุดนี ้ นอกจากจะป้ องกันได้เหมือนของวิเศษขันสอง
้
ทั่วไป เวลาที่โดนโจมตี ชนที
ั้ ่อยู่ตรงกลางจะสามารถลดทอนพลัง
โจมตีได้เกือบสามส่วน ชุดเกราะบนตัวเจ ้าอ้วนนั่นก็เช่นกัน" เยารัว่
เซียนพูดเหมือนไม่ประหลาดใจเลยสักนิ ด
่
เพือจะสร ่
้างสิงของอี ้ั
กชนหนึ่ งให้อยู่ในเกราะหัวทีหนาแบบนี
่ ้ ที่
่ ยนก็ใช ้กาลังวังชาและเวลาไปเยอะมาก ไม่ใช่ว่าทาชน
จริงเยารัวเซี ั้
แยกออกจากกันส่งเดชแล้วจะใช ้ประโยชน์ได้ และนี่ ก็เป็ นสาเหตุว่า
ทาไมใช ้เวลาหลอมสร ้างเกราะรบชุดเดียวหลายปี ขนาดนี ้
้
"สามส่วนเหรอ?" เหมียวอีประหลาดใจและดี ใจเมื่อได้ยิน เรียก
ได้ว่ากุมหมัดคารวะขอบคุณติดต่อกันหลายครัง้
ั มาชกั กระบี่ออกจากฝั กกระบี่ตาข่ายลายฉลุตรง
แลว้ เขาก็หน
้ วกระบี่เป็ นสีดา รูปร่างธรรมดา แต่ กลับเป็ นของวิเศษขัน
เอว ทังตั ้
สองเหมือนกัน
้
"ไป!" เหมี ย วอีมองไปรอบๆ แวบหนี่ งแล ว้ พลัน ขว า้ งออกมา
กระบี่วิเศษที่เรืองแสงสีเขีย วถึงได้ป ลิวออกมาเกือบสองร ้อยเมตร

https://novel-lk.blogspot.com/
เขารู ้สึกได้ว่ามันใกล จ้ ะตัดขาดการเชือมต่ ่ ์
อกับพลังอิทธิฤทธิของ
เขา เขาจึงชีนิ้ วใช
้ ้อิทธิฤทธิ ์ ให้กระบีบิ
่ นฟาดฟันอยู่กลางอากาศ

โครม! หินภูเขากอ้ นหนึ่ งถูกตัดขาด แล ว้ เหมีย วอีก็้ ช ก

ั มือมา
่ นเหาะกลับมา ย้อนเขา้ สู่ฝักกระบีตรงเอว
ขา้ งหลัง ทาให้กระบีบิ ่

เพียงแต่การฟั นครังนี ้ ท้ าให้เหมียวอีสู้ ดหายใจอย่างหนักหน่ วง

ส่ายหน้าติด กันหลายครัง้ ด้วยวรยุ ทธ ข ์ องตัว เขาเอง การควบคุ ม
กระบีบิ่ นนั้นสินเปลื
้ องพลังอิทธิฤทธิเกิ์ นไป บางครังใช
้ ้ชวครู
่ ั ย่ งั พอ
ได้ แต่ ใช ต้ ิด ต่ อกันหลายครังนั้ ้ นเกินจะทนไหว ถ้า เปลี่ยนเป็ นวร
่ อร ์ เกรงว่าแม้แต่สาแดงฤทธิก็์ ไม่มท
ยุทธ ์เชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋ ี างทา
ได้
้
พอยกมือขึนสะบั ด ในกาไลเก็บสมบัติก็มท ี วนเกล็ดกลับด้านสี
ดาด้า มหนึ่ งแวบมาอยู่ ในมือ เมื่อใช ้อิท ธิฤ ทธิเล็
์ ก น้อย ก็ สงั เกตุ ได้
่
ทันทีถงึ จุดทีแตกต่ ่ อน
างกับเมือก่
่
ท่ามกลางแสงกะพริบสีเขียว หัวทวนตะขอสามด้านทีแหลมคม
้
ก็ 'ซวบ!' ปี กทวนสามแนวหมุ น กลับ พร อ้ มกัน ตะขอพลิ ก ขึ น
กลายเป็ นหัวทวนอีกแบบหนึ่ งอย่างรวดเร็ว
้ มใจมาก
เหมีย วอีปลื ้ เนื่ องจากเขาสูร้ บเข่นฆ่ามาหลายครัง้ ที่
จริงเขาก็ตระหนักถึงนานแลว้ หัวทวนตะขอนี มี ้ ท งข
ั้ อ้ ดีและขอ้ เสีย
จริงๆ
ขอ้ ดีคอ ้
ื ตะขอนี สามารถเพิ่มอานุ ภาพได้เยอะมาก ขณะทีออก ่
ทวนและดึ ง ทวนกลับ ขอแค่ โ ดนตะขอเกี่ยวไว ้ ถ้า ศัต รู ไม่ ต ายก็
สาหัส โดยเฉพาะเมื่ ออยู่ ภายใต้ส ถานการณ์ก ารโจมตี ห มู่ กวัด
แกว่งทวนยาวได้ตามอาเภอใจ พลังทาลายล้างสูงมาก
https://novel-lk.blogspot.com/
 ขอ้ เสียคือตอนที่เผชิญหน้ากับคนที่วรยุทธ ์สูงกว่าก็ไม่กลา้ รุก
โจมตี เพราะตะขอบนหัวทวนจะติด คาอยู่ก บ ั อาวุธของอีก ฝ่ ายได้
ง่าย พอติดคาแล้ว การใช ้วรยุทธ ์ต่อสูก้ บ
ั อีกฝ่ าย เกรงว่าออกทวน
้ ยวก็ทาให้อาวุธของเขากระเด็นไปได้แลว้ ถ้าไม่ใช่เพราะวิชา
ครังเดี
ทวนของเขาไม่ธรรมดา ไม่แน่ อาจประสบกับเรืองนี ่ ตั้ งนานแล
้ ว้
้ าให้เขาทังรั
ขอ้ ดีและขอ้ เสียนี ท ้ กทังเกลี
้ ยด ทาใหเ้ ลือกยากนิ ด
หน่ อย แต่ ต อนนี ้ดีแล ว้ นึ ก ไม่ ถึง ว่า เยารัวเซี
่ ยนจะสามารถเปลี่ยน
่
ความเสือมโทรมให้ ก ลายเป็ นความหัศจรรย ์ได้ ไม่น่าเชือว่ ่ าจะท า
ให้มี ก ารเปลี่ ยนแปลงบนหั ว ทวนแบบนี ้ เหมี ย วอี รู้ ส้ ึ ก ตื่ นเต้น
เหมือนกับเสือติดปี กจริงๆ
เหมียวอีหั้ นหลับ ไปมองเฮยทั่นแวบหนึ่ ง แล้วถือทวนกระโดด
้ ่มัน วิ่งพุ่ ง ลงเขาอย่ า งบ า้ คลั่งตลอดทาง โบกทวนปาดแทง
ขึ นขี
กลางอากาศไปทางซ ้ายขวาและหน้าหลังอย่างรวดเร็ว
่
พอวิงมาถึ งตีนเขา เฮยทั่นก็เลียวอย่
้ ้
างรวดเร็ว แลว้ ก็พุ่งขึนเขา
อีกครัง้ เห็ นเพียงหัวทวนของทวนเกล็ดกลับด้านเปลียนแปลงหมุ
่ น
กลับไม่หยุดตามที่เขาออกทวนและชกั ทวนกลับ เดี๋ยวก็เป็ นตะขอ
๋
เดียวก็ เป็ นรูปกรวย
แม้จ ะไม่ มี ศ ต ั ษณะท่ า ทางที่ ดุ ด น
ั รู แต่ ล ก ั เมื่ อมีท วนอยู่ ในมื อ
แล้ว ไม่ มีอ ะไรขวางทางได้ ท าให้เยารัวเซี ่ ย นส่ า ยหน้า เบาๆ แอบ
ทอดถอนใจ การที่หลอมสร ้างของวิเศษขันสองชุ ้ ้ เจ ้าเด็กนี่ ก็
ดนี ให้
ไม่รู ้ว่าต้องมีคนอีกมากมายเท่าไรต้องมาจบชีวต ิ ในมือเขา เจา้ เด็ก
นี่ ไม่ใช่คนทีจะรั
่ บมือด้วยได้ง่ายๆ พอได้ฆ่าคนขึนมาก็ ้ จะไม่ปรานี !

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ อร ์มองหน้ากันเลิกลั
เชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋ ่ ่ก วิชาทวนของนาย
ท่านสามารถทาให้คนรู ้สึกใจหาย ทุกครังที ้ ่แทงทวนลว้ นเผยคาว่า
้
'สัง หาร' ออกมาด้ว ย วิช าของพวกนางทังสองขาดความน่ าเกรง
ขามและความดุร ้ายเหมือนของเหมียวอี!้
พอพุ่ งกลับ มาถึงนอกถ าภู ้ เขา เหมียวอีก็
้ เก็ บทวนและลงจาก
อาชามังกร มี ห มอกสีด าระเบิด ออก จากนั้ นก็ เก็ บ กลับ เข า้ ก าไล
เก็บสมบัตท ่ี อ้ มืออย่างรวดเร็ว
ิ ข
้
"ของวิเศษขันสองนี ้เปลืองพลังอิท ธิฤ ทธิมากเกิ
์ นไป ใช ้พลัง
์ วกว่าตอนทีข
อิทธิฤทธิเร็ ่ า้ ใช ้ของวิเศษขันหนึ
้ ่ งสิบเท่า กลัวว่าจะยืน
หยัดใช ้ได้ไม่นาน" เหมียวอีพู้ ดอย่างมีชวี ิตชีวาและรู ้สึกเสียดายใน
เวลาเดียวกัน
…………………………
[1] 'เพี ย งนึ ก อิ จ ฉานกยวนยาง หาได้คิ ด อิ จ ฉาเทพเซีย น '
หมายถึงแค่ได้อยู่ครองคู่กบ ั คนรักไปตลอดชีวิตดั่งนกยวนยางนั้ น
่ าการได้เป็ นเทพเซียน
ประเสริฐยิงกว่

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 316 เรียกสินบน

่ ยนจ ้องภาพมายาดอกบัวสีขาวเจ็ดกลีบที่เลือนไปตรง
เยารัวเซี
้
หว่างคิวเขาพร ้อมส่ายหน้าพู ดว่ า "วรยุ ทธ ์ของเจา้ ก็แค่ บงกชขาว
้ ด ใช ้ของวิเศษขันสองย่
ขันเจ็ ้ ่
อมเปลืองแรงอยู่ แล ว้ ถ้าเปลียนเป็ น
้
ของวิเศษขันสาม แม้แต่ควบคุมเจา้ ก็ยงั ทาได้ลาบากเลย เจ ้าไปทา
อะไรใหป้ ระมุขตาหนักไม่พอใจกันแน่ เขาถึงใหค้ นวรยุทธ ์อย่างเจา้
่
ไปลม้ ลุกคลุกคลานทีทะเลดาวนั กษัตร?"
้ ดด้วยรอยยิมขื
เหมียวอีพู ้ นขมว่
่ ่ มาโดย
า "ขา้ ก็ไม่เขา้ ใจเรืองนี ้
ี่ า้ ไม่มส
ตลอด ช่วยไม่ได้ทข ี ท ์ แต่จะพบหน้าเขา"
ิ ธิแม้
"ยันต ์พวกนั้นขา้ ยังไม่ได้เริมท
่ า รอขา้ ว่างก่อนแลว้ ค่อยว่ากัน"
่ ยนส่ายหน้า หันตัวเดินจากไป กลับเขา้ ไปในถาภู
เยารัวเซี ้ เขา

มีข องวิ เศษขั้นสองนี ้อยู่ ใ นมือ เหมี ย วอีก็

้ ไม่ ร ้อนใจแล ว้ และ
้
ไม่ได้เร่งรัดเขาด้วย พาหญิงสาวทังสองกลั บไป
พอกลับ ถึงท าเนี ย บของตัว เอง ก็ ไปถามถึง สถานการณ์ข อง
้ ในช่วงไม่กปีี่ นี้ สองสาวเขา้ ใจงานการต่างๆ ของเขาเจิน้
เขาเจินไห่
้
ไห่ อย่ า งแจ่ ม แจ ง้ แล้ว สถานการณ์ข องจวนถ าสายต่ า งๆ รวมทั้ง
ส ถา น การณ์ ข องเข า เจิ นไห่ ้ เอง พ ว กน า งพู ด ออกม าอย่ า ง
คล่องแคล่ว
ท้ายที่สุดแลว้ นัก พรตก็แบ่งเวลาส่วนใหญ่ อยู่ในสภาวะฝึ กฝน
้ ไม่กปีี่ สาหรับนักพรตแลว้ เป็ นเวลาที่สันจริ
ในเวลาสันๆ ้ งๆ และก็ไม่

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
มีปั ญ หาใหญ่ อะไร เรืองราวการ ้
'ชิงรัก หัก สวาท' ก็ เกิด ขึนอยู ่ ไม่
น้อย การแย่ ง ชิง ผลประโยชน์ข องศิ ษ ย ส์ ามส านั ก ใหญ่ ก บ ั ศิ ษ ย ์
่
สานักหยกครามมีการเปลียนแปลงมาโดยตลอด
้
เหมียวอีมองข ่
า้ มเรืองพวกนี ้ ขอแค่ไม่กระทบต่อความมั่นคง
ไป
้
ของเขาเจินไห่ ่
ก็ปล่อยให้พวกเขาก่อเรืองได้ ตามสบาย ถึงอย่างไร
เขาก็ไม่สามารถควบคุมความคิดของทุกคนได้อย่างทั่วถึง
้
ก่ อนเหมี ย วอีจะเก็ บ ตัว ฝึ กฝน เขาก็ ได้บ อกหลัก การจัด การ
่ างๆ กับหญิงสาวทังสอง
เรืองต่ ้ ้
อย่าลาเอียงไปทางใคร ยอมให้เบือง
ล่างมีการแก่งแย่งช่วงชิงกัน นี่ เป็ นขอ้ บกพร่องธรรมดาหลังจากที่
กองกาลังใต้บงั คับบัญชามีมากขึน้ แต่หา้ มสูญเสียการควบคุม
ช่ ว งไม่ ก ี่ ปี มานี ้ เข าได้ส่ ง ต่ อ ธุ ร ะต่ า งๆ ให้ส องสาวจั ด การ
่ จะจั
เพือที ่ ดการธุระให้ ทังสองฝึ ้ กฝนจนสุกงอมแลว้ ไม่นอ ่ ยว
้ ย สิงเดี
่ าให้เหมียวอีเสี
ทีท ้ ยใจก็คือ ทังสองยั
้ งขาดพลังในด้านการตัดสินใจ
อย่างเด็ดขาดอยู่บา้ ง ระงับสถานการณ์ไม่ค่อยได้ ช่วยไม่ได้ที่พวก
นางไม่ค่อยได้ใช ้อาวุธจริงจัด การเข่ นฆ่ าสักเท่าไร จะให้สอนแบบ
จับมือทาก็ไม่ได้
จากนั้ นหญิ ง สาวทั้งสองก็ จ ัด เตรีย มอาหารอัน โอชาเอาไว ้
มากมาย และรับประทานร่วมกับเหมียวอี ้ ระหว่างนั้นเหมียวอีเกิ ้ ดมี
้
อารมณ์สุนทรีย ์ จึงจูงมือทังสองเข ่
า้ ห้องนอนไปทาเรืองอย่ างว่า
่ ้นเสร็จแลว้ เหมียวอีที
หลังจากทาเรืองนั ้ ก
่ าลังโอบกอดเรือนร่าง
้
เปลือยเปล่าขาวหมดจดทังสองร่ ่
างก็ รู ้สึก ปลงอนิ จ จัง ถ้าไม่ มีเรือง
ความถูกผิดเหล่านั้น สามารถอยู่แบบนี ไปได้
้ ตลอดก็คงดี!

https://novel-lk.blogspot.com/
 ไม่ ได้เอาอกเอาใจสองสาวมานานเกิน ไป หลัง จากพวกนาง
ปรนนิ บ ัติ อ าบน้ าให้เหมี ย วอี แล
้ ว้ เหมี ย วอี ก็
้ เข า้ สู่ ส ภาวะเก็ บ ตัว
ฝึ กฝนอีกครังทั้ นที ก่อนจะไปทะเลดาวนักษัตร สามารถเพิมวรยุ ่ ทธ ์
ได้สกั หน่ อยก็ยงั ดี...
คนที่ก าลังเก็ บ ตัวฝึ กตนไม่ รู ้ถึง การเปลี่ยนแปลงของวันเวลา
่ ั บตาเดียวก็ผ่านไปหนึ่ งปี แลว้
ชวพริ
หลังจากเชียนเอ๋อร ์เขา้ มารายงานในห้องสมาธิ เหมียวอีก็้ ตอ้ ง
ออกจากการเก็บตัวฝึ กฝนแล้ว
้
เรือทะเลล าใหญ่ ส าหรับ เดินทางไกลสิบ ล าของทางถ าคล อ้ ย
บู รพาสร ้างเสร็จ ได้ม าตรฐานตามก าหนดแล้ว การปราบจลาจล
ทะเลดาวนักษัตรจะมาถึงในอีกครึงปี ่ หลัง เพราะการไปถึงทะเลดาว
นักษัตรต้องใช ้เวลาขา้ มมหาสมุทรเป็ นเวลาสามเดือนกว่า หรือพูด
ได้อก ่
ี อย่างว่า คนทีจะเข ้ อล่วงหน้าสาม
า้ ร่วมต้องมารวมตัวกันขึนเรื
เดือน
้
เบืองบนส่ งข่าวมาว่า ทางตาหนักเจินอี ้ จะส่
่ งผูช ้ ว่ ยมาด้วยหนึ่ ง
คน จะมาตรวจรับ เรือใหญ่ สิบ ลานั้ นที่ถ าคล้ อ้ ยบู รพา หยางชิงจะ่
้
ติด ตามมาด้ว ย คงไม่ ดีถ า้ เหมีย วอีจะเก็ บ ตัวฝึ กฝนต่ อไป ประมุ ข
จวนจะมาแล้ว ถ้า ประมุข ขุนเขาอย่างเหมียวอีไม่ ้ โ ผล่ห น้า มาจะไร ้
เหตุผลเกินไป
ออกจากการเก็บ ตัวมาอาบน้ารอบหนึ่ ง เขาคานวณเวลาและ
้ ละสายของถาคล
ส่งข่าวไปแจ ้งทางจวนถาแต่ ้ อ้ ยบูรพาให้เตรียมตัว
้ เชียนเอ๋อร ์เสวียเอ๋
ทิงให้ ่ อร ์เฝ้ าบ า้ น เขาเลือกคนสิบ คนด้วยตัวเอง

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
แล ว้ รีบ ออกจากเขาเจินไห่ อย่ า งรวดเร็ว วิ่งห้อตลอดทางไปรอที่
เสน้ ทางหลักสายหนึ่ ง
เนื่ องจากผู ช
้ ่ว ยคนนั้ นที่ต าหนั ก เจินอี
้ ่ส่ งมาคงไม่ ได้ไปที่ เขา
้ ของเขาโดยตรง แต่จะไปทีถ
เจินไห่ ่ าคล
้ อ้ ยบูรพาของเขาแทน
รออยู่ เป็ นเวลาสองช ่วยามกว่
ั า ในที่สุ ด ก็ เห็ น กองก าลัง สาย
หนึ่ งวิงกุ
่ บกับเขา้ มา โดยมีหยางชิงและคนรู
่ ปร่างอ้วนขาวคนหนึ่ งขี่
สัตว ์พาหนะนาหน้า
ไม่ตอ้ งบอกก็รู ้ เพราะสามารถขีสั ่ ตว ์พาหนะเคียงข า้ งหยางชิง่
ได้ คนรูปร่างอ้วนขาวคนนั้นก็คอ ื ผูช ่ าหนักเจินอี
้ ว่ ยทีต ้ ส่่ งมา

กองก าลัง วิ่งถลัน เข า้ มา พอเห็ น เหมี ย วอี และพรรคพวกกุ

้ ม
่ ย กมื อขึน
หมัด คารวะต้อนรับ อยู่ ข า้ งทาง หยางชิงก็ ้ ก่ อนที่อาชา
่
มังกรจะหยุดวิงกะทั นหัน
"เขาคือเหมียวอี ้ ประมุ ขเขาเจินไห่ ้ " หลังจากหยางชิงแนะน ่ า
ให้ค นรูป ร่า งอ้ว นขาวรู ้จัก แล้ว ก็ ต ะคอกใส่ เหมี ย วอีอี้ ก ว่ า "ยัง ไม่
คานับผูช ่ งหัวแห่งตาหนักเจินอี
้ ว่ ยเสินเฟิ ้ อี
่ ก!"

เหมียวอีกุ้ มหมัดคานับ "ขา้ น้อยคานับผูช ่

้ ว่ ยเสิน"
"ดี ม ากๆ" เสิ่ นเฟิ งหั ว พ ยัก หน้ า พ ร อ้ มหรี่ตายิ ม
้ ท่ า ทางมี
อัธยาศัยไมตรีมาก แลว้ หันกลับมาพูดกับหยางชิงอี ่ กว่า "น้องหยาง
่
เรืองหลั กนั้นเร่งด่วนพวกเรารีบเดินทางเถอะ"
่
หยางชิงพยั กหน้าเอ่ยรับ โบกมือบอกให้เหมียวอีน้ าคนไปด้วย
จากนั้นกองกาลังสองกลุ่มก็รวมตัวกัน แลว้ มุ่งตรงสู่ถาคล
้ อ้ ยบูรพา

https://novel-lk.blogspot.com/
 การเดินทางครังนี ้ หยางชิ
้ ่
งพาชิ งจวี๋มาด้วย พอเหมียวอีมาเข ้ า้
ร่วม ฐานะของเขาย่อมไม่ เทีย บเท่ ากับหยางชิงอยู ่ ่ แล ว้ แต่ อยู่ แถว
เดีย วกับชิงจวี๋พอดี ความรู ้สึกที่ทังสองมี
้ ต่อกันค่อนขา้ งดี เมื่อพบ
้ กทาย และเริมถ่
กันก็พยักหน้ายิมทั ่ ายทอดเสียงคุยกันเงียบๆ ทาให้
ระหว่างทางไม่น่าเบือ่

กองก าลัง เพิ่ งจะเข า้ สู่ เ ขตถ ้าคล อ้ ยบู ร พา ก็ เห็ น ประมุ ข ถ ้า
คลอ้ ยบู รพาเจียงอวิ๋นลู่นาลู กน้องมาต้อนรับ ขา้ งทางล่ว งหน้าแล ว้
่
โจวหวนทีเขาเจิ ้ ส่งมาอยู่ในแถวนั้นด้วย
นไห่
สาหรับคนเหล่านี ้ ยังไม่มค ่ ดสัตว ์พาหนะ
ี ่าพอจะให้หยางชิงหยุ
เพื่อทักทาย แทบจะน ากาลังคนถลันเขา้ ไปโดยไม่ชาเลืองมองเลย
พวกเจีย งอวิ๋นลู่ ก็ ไม่ ได้เคือ งอะไร ประมุ ข จวนอย่ า งเขาจะไปรู ้ได้
อย่างไรว่าเจ ้าคือใคร จาเป็ นต้องเกรงใจเจ ้าด้วยเหรอ?
้ ่โบกมือขึน
ยังคงเป็ นเหมียวอีที ้ บอกใบใ้ ห้พวกเขาตามมา คน
กลุ่มนั้นก็ตามหลังมาทันที
กองกาลังก็ยงั ไม่ได้ไปถาคล้ ่ าเรือริม
อ้ ยบูรพาเช่นกัน แต่ไปทีท่
ทะเลโดยตรง ตัวคนยังไม่ถงึ ชายทะเล ก็เห็นเรือโหลวฉวนลามหึมา
้
ตังตระหง่ ี่ าเรือสิบลา โอ่อ่ายิงใหญ่
านอยู่ทท่ ่ มาก
มี ก ารจัด การเก็ บ กวาดบนท่ า เรือ จนสะอาดแล้ว ล่ ว งหน้ า
คนงานมนุ ษ ย ์ธรรมดาเหล่ านั้ นก็ กลับไปแลว้ เช่นกัน คนที่ขีอาชา
่
มังกรมาถึงชายฝั่ ง เมื่อเทียบกับเรือลาใหญ่แลว้ ก็ดูเล็กลงอย่างเห็ น
ได้ชดั

https://novel-lk.blogspot.com/
 ผูช ่
้ ว่ ยเสินเฟิ งหัวกลับทาท่ าทางเด็ดขาด ขึนเรื ้ อไปตรวจสอบ
ทันที หยางชิงพยั ่ ก หน้า ให้เหมีย วอี ้ แล ว้ เหมีย วอีก็
้ ถ่ า ยทอดเสีย ง
๋ ่
บอกเจียงอวินลู
เจีย งอวิ๋นลู่นากลุ่มคนขึนเรื
้ อทันที และทาหน้าที่แนะนา ไม่ว่ า
่
เสินเฟิ งหัวจะถามถึงตรงไหน เจีย งอวิ๋นลู่ ก็ตอบได้อย่างคล่องปาก
"การต้านลมฝ่ าคลืนย่ ่ อมไม่มป ้
ี ัญหาขอรับ ตัวเรือทังหมดใช ้น้ามัน
ต้นถงผสมปู นขาวและเปลือกหอยป่ นขัด มาแล้ว จุด ที่เชือมต่ ่ อกัน
ไม่มรี อยรัว่ ทังยั
้ งป้ องกันแมลงได้ดว้ ย..."

เห็ นได้ชดั มาก ในหลายปี ที่ผ่ า นมาประมุ ข ถ าเจี

้ ย งอวิ๋นลู่แห่ ง
คลอ้ ยบูรพาใช ้พลังความคิดไปแลว้ ไม่นอ้ ยเพื่อที่จะสร ้างบรรดาเรือ
เหล่านี ้ เขาชานาญด้านนี มาก ้ แต่ก็ไม่มีทางเลือกเช่นกัน เขาโดน
กดดัน จากเรืองนี่ ้เขาไม่ ส ามารถโยนงานให้ค นอื่นท าได้เหมื อ น
เหมียวอี ้ แม้แต่โจวหวนเองก็เขา้ ใจเรืองเฉพาะทางด้
่ ้
านนี มาก
้ ่ว่างส่ วนใหญ่ ใต้ท อ้ งเรือล้วนท าเป็ นโรงม้า มีก รงเหล็ก ที่
พืนที
แยกจากกันสองร ้อยกว่ากรง ด้า นบนเป็ นห้องเดียวที ่ ่แบ่ งเป็ นสาม
ั้
ชนสองร ้อยกว่าห้อง
พอนั ก พรตประมาณสองร ้อยคนและอาชามังกรสองร ้อยกว่ า
้ อ ก็ตอ้ งใช ้ชีวต
ตัวขึนเรื ิ อยู่บนเรือเป็ นเวลาสามเดือนกว่า เค้าโครง
โดยรอบบนเรือไม่มอ ี ะไรโหดร ้ายทารุณ
หลังจากกลุ่มคนเหล่า นั้นดู ทงหมดอย่
้ั างสบายใจราวกับขี่ม้า
่
ชมดอกไม้แล้ว เสินเฟิ งหัวก็ตอ้ งการตรวจสอบทีละลาอีกครัง้ ทีจริ ่ ง
ก็ ท ดสอบดู ห ลายรอบ ตั้ งนานแล ว้ แต่ เจ า้ ตั ว อยากจะดู ก็ ไ ม่ มี
ทางเลือก
https://novel-lk.blogspot.com/
 เจีย งอวิ๋นลู่ ท าได้เพี ย งเรีย กรวมลู ก น้องทังหมดเข
้ า้ มา อาชา
่
มัง กรสิบ ตัวเข า้ ไปอยู่ ในห้องเครืองด้ วยกันเพื่อเป็ นแรงขับเคลื่อน
ช่ว ยไม่ ได้ที่เรือใหญ่ เกินไป อาชามังกรตัว เดียวคงลากให้เรือเดิน
เร็วไม่ไหวแน่
เรือใหญ่สิบลาผลัดกันแล่นเขา้ ฝั่งรอบหนึ่ ง ท้องฟ้ ามืดแลว้ ทุก
คนก็พกั อยู่บนเรือใหญ่ ถึงอย่างไรก็มห
ี อ้ งเพียงพอ
่ ่ขาดไม่ได้ ไม่ ง่า ยเลยกว่ าจะปรนนิ บ ต
สุราอาหารเป็ นสิงที ั ิค น
้
เบืองบนเหล่ านั้นเสร็จสิน้ เหมียวอีที
้ ่หาห้องพักได้แลว้ เปิ ดหน้าต่าง
ทีปิ่ ดสนิ ทอยู่ขนมา
ึ้ แลว้ ยืนชมทะเลทีมี ่ คลืนซั
่ ดสาดอยู่ใต้แสงจันทร ์
ตรงริมหน้าต่าง
สัก ครู ่ห นึ่ งเหยี ย นซิว กับ เจี ย งอวิ๋ นลู่ ก็ เคาะประตู แ ล ว้ เข า้ มา
พร ้อมกัน สีหน้าของทังสองไม่้ ค่อยดีเท่าไร
้ นก็รู ้สึกประหลาดใจ เขาเป็ นคนที่ใกลจ้ ะต้องไป
พอเหมียวอีเห็
ทะเลดาวนั ก ษัต รแล้ว จะไปยอมกล ากลื ้ น ความไม่ เป็ นธรรมและ
คอยอยู่อานวยความสะดวกเสินเฟิ ่ ่
งหัวได้อย่างไรกัน เขาส่งต่อเรือง
้ เหยียนซิวกับเจียงอวินลู
นี ให้ ๋ ่รบั มือ พอเห็นสีหน้าทังสองแปลกไป
้ ก็
อดถามไม่ได้ว่า "เป็ นอะไรไป?"
เจียงอวิ๋นลู่พู ด ด้ว ยสีหน้าขื่นขมว่า "ประมุข ถ า้ ผู ช ่
้ ว่ ยเสินคน
นั้ นบอกว่ า คุ ณ ภาพเรือ ของพวกเราไม่ ผ่ า นขอรับ ต้อ งการจะ
รายงานความผิดนี ต่ ้ อตาหนักเจินอี
้ "่
้
เหมียวอีถามอย่ างแปลกใจ "ก่ อนหน้า นี ้เห็ นเขากินดื่มอย่ า ง
สาราญใจมาก ก็ไม่เห็ นบอกว่ามีปัญหาตรงไหนเลยนี่ ! เจียงอวิ๋นลู่

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ตย ์หรือ
เจา้ บอกขา้ มาแต่โดยดี เจา้ ได้สร ้างเรือตามแบบอย่ างซือสั
เปล่า?"
๋ ่ประสานมือตอบว่า "ประมุขถา้ เรืองใหญ่
เจียงอวินลู ่ ขนาดนี ข ้ า้
้
จะไปกล้าแอบตัด ลดวัส ดุและขันตอนการผลิ ตได้อย่างไร แบบนั้ น
คงเบื่อจะมี ช วี ิต อยู่ ต่ อไปแล ว้ ข า้ น้อยรับ ประกันได้ว่า ไม่ มีปั ญ หา
อะไรจริงๆ แต่ว่า…"
้
เหมียวอีขมวดคิ ้
วถาม "ไม่มป
ี ัญหาแต่ว่าอะไร?"
เจีย งอวิ๋ นลู่ พู ด ด้ว ยรอยยิมขื
้ ่ นขม "ถ้า ผู ช
้ ่ว ยเสิ่นจงใจจะหา
กระดูกในไข่ไก่ พวกเราก็ทาอะไรไม่ได้แล้ว!" คาบางคาไม่สะดวก
จะพูด จึงกุมหมัดคารวะต่อเหยียนซิว
เหยียนซิวกา้ วออกมาขา้ งหน้า พูดกับเหมียวอีด้ ้ วยเสียงต่าว่า
"ผูช ่
้ ว่ ยเสินบอกใบ ว้ ่าถ้าให้ลูกแกว้ พลังปรารถนาระดับต่าหนึ่ งร ้อย
่ ก็
ลูก เรืองนี ้ จะถือว่าปล่อยผ่านไป"

เหมียวอีเข้ า้ ใจทันที คงถือโอกาสมารีดไถแน่ ๆ ถาคล ้ อ้ ยบูรพา

จะไปหาลูกแก ว้ พลังปรารถนาระดับต่ าหนึ่ งร ้อยลูกมาจากไหนกัน
เห็ นได้ชดั ว่าพุ่งเป้ ามาที่เหมียวอี ้ 'แม่งเอ๊ย ขา้ จะไปตายที่ทะเลดาว
นักษัตรอยู่แล้วเชียว เจา้ ยังกลา้ มารีดไถขา้ ถึงที่อีก เหรอ? เคยเห็ น
คนทีจ่่ ายเงินซือความตายไหม?
้ ไม่ควรมารังแกคนแบบนี นะ!'้

"ชาติหมา แค่ผูช ้ ว่ ยแย่ๆ คนเดียวควบคุมขา้ ไม่ได้หรอก เบือง ้

้ ด เสีย งเย็ นว่า "แค่
บนยังมีจ วนหนานเสวีย นคุ ม้ กันอยู่ " เหมียวอีพู
ขนแม้แต่เส้นเดียวก็อย่าหวังเลย!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ อาจจะใหญ่
"นายท่าน เรืองนี ้ หรือจะเล็กก็ได้ ถ้าเขากลับไปพูด
มั่วทีต
่ าหนักเจินอี
้ ่ เกรงว่าอาจจะยุ่งยากอยู่บา้ ง" เหยียนซิวเตือน
้ งเลครูห
เหมีย วอีลั ่ นึ่ ง แล ว้ พู ด กับ ทังสองว่
้ า "ถ้า เขาเอาแต่ อยู่
ที่นี่ ตลอดก็ ชว่ ยไม่ได้ ถ้าเขาแอบลงมือทาอะไรบนเรือขึนมา…เรา ้
ต้องทาให้เขาสงบก่อน รอให้เขาออกไปจากทีนี ่ ่ ก่อนค่อยว่ากัน เห
ยีย นซิว ท่ านไปบอกเขา บอกว่ าบนตัวพวกเราไม่มีข องมากมาย
ขนาดนั้ น บอกว่ า ถ้า กลับ ไปเขาเจิ นไห่ ้ แ ล ว้ จะตบรางวัล หนั ก ๆ
แน่ นอน"
เหยียนซิวพูด ไม่ออก ดูจากความหมายของท่านแล้ว เหมือน
ท่านจะไม่อยากใหน้ ะ!
้
เหมี ย วอี กวาดสายตามองมา เหยีย นซิว ท าได้เพี ย งรับ ค าสั่ง
แล้วจากไป...
วัน ต่ อ มาเจี ย งอวิ๋ นลู่ ก็ โ ล่ ง ใจแล ว้ ในที่ สุ ด ก็ ส่ ง ชายคนนั้ น
กลับ ไปได้เสีย ที จากนั้ นก็ ท าสีห น้า ขื่นขมอี ก ครัง้ เหมีย วอีสั ้ ่ งให้
กาลังคนของถาคล ้ อ้ ยบูรพาย้ายมาอยู่บนเรือก่อนชวคราว ่ั รออีก
สามเดือนตอนทีส่ ่ งงานอย่างเป็ นทางการแลว้ ค่อยว่ากัน
่ ่ ติด ตามเสิ่นเฟิ งหัว กลับ ไปกลุ ม้ ใจนิ ด
ระหว่ า งทาง หยางชิงที
หน่ อย เขาเองก็ ส่ ง ของก านั ล ให้เสิ่นเฟิ งหัว ไปบ า้ งแล ว้ นิ ด หน่ อย
ใครจะคิดว่าตอนถามความเห็นเสินเฟิ ่ งหัวที่มีต่อการตรวจสอบครัง้
นี ้ อีก ฝ่ ายกลับ ไม่ต อบและเปลียนประเด็
่ นพูด ก็แค่ ไม่ ให้ค าตอบที่
่
แน่ นอน ทาให้หยางชิงแอบโมโหนิ ดหน่ อย

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ่ยิงท
สิงที ่ าให้หยางชิงคาดไม่
่ ื ระหว่างทางที่ผ่านเขาเจิน้
ถงึ ก็คอ
่ าเสินเฟิ
ไห่ ไม่น่าเชือว่ ่ ้
งหัวจะเอ่ยขึนมาว่ าต้องการจะไปดูที่เขาเจิน้
ไห่สกั หน่ อย
้ ่วยมีอานาจที่จะลาดตระเวนตรวจดู ค นเบืองล่
ผู ช ้ า ง หยางชิง่
เองก็ไม่สะดวกจะพู ดอะไร ทาได้เพียงไปเป็ นเพื่อนเขาที่เขาเจินไห่
้
รอบหนึ่ ง
้ บเหยียนซิวทีรู่ ้ว่าผูช
มีเพียงเหมียวอีกั ้ ว่ ยคนนั้นคิดจะทาอะไร นี่
เป็ นการมาคิดบัญชีที่เขาเจินไห่
้ ใครใช ้ให้เหมียวอีสั ้ ญญาล่ะว่าจะ
ตบรางวัลหนักๆ
หลังจากพาพวกหยางชิงไปยั ่ ่ กแลว้ เหมียวอีก็้ เรียกเหยียน
งทีพั
ซิวเขา้ มา แล้วพูดเตรียมการว่า "อย่าเสียมารยาทกับทางฝั่ งประมุข
จวน ส่วนเจา้ อ้วนเสินนั่ ่ น น้าสักหยดก็ไม่ตอ้ งเอาไปให้ ขา้ จะคอยดู
ว่าเขาจะอยู่ได้กวัี่ น!"
้
"หา!" เหยีย นซิวฝื นยิมและตอบว่ า "ประมุข ขุนเขา ท าแบบนี ้
จะเกินไปหน่ อยหรือเปล่า?"
่ อร ์ก็มองหน้ากันเลิกลั
เชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋ ่ ่กเช่นกัน
้ ด เย้ย ว่า "ขนาดข า้ ยังไม่ก ลัวเลย ท่ า นจะกลัวอะไร
เหมีย วอีพู
ถ่ า ยทอดค าสั่งของข า้ ออกไป ใครกล า้ ขัด ค าสั่งข า้ แล ว้ แอบไป
ประจบก็ลองดู! ตังแต่้ ขา้ มาที่เขาเจินไห่
้ ก็ยงั ไม่ได้ฆ่าคนเลย กาลัง
คันไม้คนั มือพอดี!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 317 วางไพ่

้
ในเรือนรับรองแขกของเขาเจินไห่ ่
เสินเฟิ งหัวนั่งสุขม
ุ เยือกเย็ น
ี่ าแหน่ งหลักในโถงหลัก
รออยู่ทต
แต่ ไม่ น านก็ พ บว่ า ผิ ด ปกติเกินไป หลัง จากเข า้ ประตู มาแล้ว
ตอนแรกก็ เห็ น ความกระตือรือร ้น จากนั้ นก็ ได้รบั น้ าชาถ้ว ยหนึ่ ง
ต่อมานอกจากจะไม่มีคาพูด ประจบประแจงอะไรสักคา ด้านนอกก็
ไม่มเี สียงอะไรเลยแม้แต่นอ้ ย
ขณะกาลังครุน่ คิดว่าเกิดอะไรขึน้ จางปู้ ผิงหนึ่ งในลูกน้องของ
่
เขาทีพามาด้ วยก็เดินเขา้ มาจากด้านนอก พูดขา้ งๆ หูเสินเฟิ่ งหัวว่า
"ผูช ่
้ ่วย ไม่ทราบว่าเกิดเรืองอะไรขึน้ คนรับใช ้ในเรือนแยกย้ายกัน
ไปหมดแล้วขอรับ"
"แยกย้า ยไปแล้ว เหรอ?" เสิ่นเฟิ งหัว อึ งไป ้ จากนั้ นก็ แสดงสี
้
หน้า เข า้ ใจ ดู เหมื อนเหมีย วอีคนนั ้ นจะไม่ อยากให้มี ค นเห็ นเยอะ
เวลาส่งของให ้ คงกาลังจะมาเดียวนี ๋ ้
แหละ จึงโบกมือพูดด้วยรอยยิม้
ว่า "ไม่เป็ นไร แขกควรตามใจเจ ้าบา้ น"
้ ว้ ลูกน้องทางซ ้ายและขวายังมีจะมีความเห็ น
เขาพู ดแบบนี แล
อะไรได้อก
ี
ช่วยไม่ได้ที่ผ่านไปครึงวั
่ นแลว้ ก็ไม่มแี ม้แต่เงาคนเดินเขา้ ประตู
ั้
มา ไม่มีทงคนมาริ นน้ารินชา ไม่มีแม้กระทั่งคนมาส่งอาหารเลยสัก

https://novel-lk.blogspot.com/
คน ปกติไม่ ว่ า เขาจะลงมาตรวจตราที่ไหน ก็ ล ว้ นมีอาหารดีๆ มา
้
รับรอง วันนี เจอของแปลกเข า้ แลว้
อืด อาดจนฟ้ าจวนจะมื ด เสิ่นเฟิ งหัว นั่ งไม่ ติด ที่ แล ว้ แม้เวลา
้ แบบนี จะไม่
สันๆ ้ ถอ
ื ว่าเป็ นปัญหาอะไรสาหรับนักพรต เป็ นเรืองที ่ นั
่ ่ง
สมาธิฝึกฝนชวพริ ่ั บตาเดียวก็ผ่านไปแลว้ แต่น่ ังหายใจทิงเฉยๆ้ ก็
ยากจะทนไหวเหมือนกัน พูดด้วยสีหน้าหม่นหมองว่า "จางปู้ ผิง เจา้
่
ไปดูซวิ ่ามันเรืองอะไรกั นแน่ "
"ขอรับ!" จางปู้ ผิงรับคาสั่งและออกไปอย่างรวดเร็ว
ประมาณครึงช ่ วยามหลั
่ั งจากนั้น จางปู้ ผิงก็รบ
ี ร ้อนกลับเขา้ มา
"ผูช ้
้ ว่ ย เหมียวอีและคนอื ่ ลว้ นอยู่กบ
นๆ ่
ั หยางชิงขอรั บ กาลังจัดงาน
้
เลียงใหญ่ รบั รองพวกหยางชิง" ่
่
เสินเฟิ งหัวรู ้สึกได้รางๆ ว่าโดนล้อเล่น แต่พอคิดดูแล้วก็รู ้สึกว่า
ไม่ น่ าเป็ นไปได้ ประมุ ข ขุน เขาเล็ ก ๆ คนหนึ่ งจะกล า้ ท าเช่น นี ้ได้
อย่างไร เขายืนขึนพร ้ ้อมพูดว่า "พาขา้ ไปดู"
ทั้งสามคนเดิ น ออกจากประตู ไ ปแล ว้ แสงจัน ทร ์ด้า นนอก
งดงามใช ้ได้ จางปู้ ผิงเดินนาหน้า มุ่งไปยังคฤหาสน์ท่ไหล่
ี เขาอีกลูก
่
พอเดินถึงประตูคฤหาสน์ก็ได้กลินหอมของสุ ้ ตว ์โชยมา
ราและเนื อสั
เสียงพูดคุยหัวเราะดังออกมาจากขา้ งใน
้ กครืนมาก
ทางนี ครึ ้ ตัวเองเป็ นทูตที่เบืองบนส่
้ งมายังไม่มคี นมา
่
ทักทายแม้แต่ คนเดีย ว เสินเฟิ ้
งหัวสะบัด แขนเสือผลั ก คนเฝ้ าประตู
้
ออก แลว้ ฝื นบุกเขา้ ไปในโถงใหญ่ของงานเลียงโดยตรง

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ อยู
หยางชิงที ่ ่ในโถงใหญ่น่ งทีั ่ตาแหน่ งหัวโต๊ะ ส่วนเหมียวอีและ
้
่ ก็เรียงแถวอยู่ทางซ ้ายและขวา คนกลุ่มหนึ่ งกาลังสนใจอยู่
คนอืนๆ
่ รา ชูจอกสุราให้กน
กับการดืมสุ ั การมาถึงของแขกที่ไม่ได้รบั เชิญ
ท าให้ในโถงเงีย บลงทัน ที ทุ ก คนหัน ไปมองเสิ่นเฟิ งหัวที่ก าลัง ยืน
ตรงประตูและกวาดมองทั่วในโถง
่
หยางชิงขมวดคิ ว้ เจ า้ บ า้ นี่ บุ ก เข า้ มาแบบนี ้ ไม่ ไว ห
้ น้า ตนสัก
นิ ดเลยจริงๆ
แม้จ ะเป็ นเช่นนี ้ หยางชิงยั
่ ง คงยื นขึ นและพู
้ ด ด้ว ยรอยยิม้ "ผู ้
่
ช่วยเสินมาแล ่ ่ งหน่ อย!"
ว้ จัดหาทีนั
่
สายตาเสินเฟิ งหัวมองไปที่เหมียวอี ้ ผลก็คือพบว่าเหมียวอีมี้ สี
้ ย เข า้ ใจทันทีว่าตัวเองโดนแกล้งเล่ นแล้ว ยังไม่เคยเห็ น
หน้ายิมเย้
ประมุขขุนเขาทีกล ่ า้ ลอ้ เล่นกับผูช ้ มาก่
้ ว่ ยของตาหนักเจินอี ่ อน ต้อง
มีค นคอยบงการอยู่ เบืองหลั ้ งแน่ นอน สายตาจึงจ อ้ งไปที่หยางชิง่
้
แล ว้ พู ด ด้ว ยรอยยิมแปลกๆ ว่า "ทางด้า นประมุ ข จวนหยางคึก คัก
เชียวนะ สมกับเป็ นประมุขที่ควบตาแหน่ งสองจวน ทางขา้ กลับไม่มี
ใครมาริน น้ าชาให้ส ัก คน สวัส ดิ ก ารนี ้ข า้ ไม่ มี ท างเที ย บติ ด เลย
จริงๆ!"
คาพูด ที่แฝงการเหน็ บแนมนี ้ทาให้ห ยางชิงหรี
่ ตาสองข
่ า้ ง 'ไม่
่ าจะเหน็ บแหนมข า้ ต่อหน้าลูก น้องข า้ เอง ผูช
น่ าเชือว่ ้ ่วยคนหนึ่ งที่
ไม่มอ ่ จริงควบคุมประมุขจวนอย่างขา้ ไม่ได้หรอก!'
ี านาจทีแท้
ที่จริง เขาก็ ไม่ ได้พ อใจเสิ่นเฟิ งหัว เลยสัก นิ ด พอรับ ของของ
ตัว เองไปแล้ว กลับ ไม่ แ สดงความเห็ น อะไรสัก นิ ด เขาเองก็ ไ ม่

https://novel-lk.blogspot.com/
อยากจะไปทัก ทายแล้ว และก็ ไม่ได้นึก ถึงว่าสถานการณ์ท างด้า น
่ งหัวจะเป็ นอย่างไร
เสินเฟิ
เมื่อได้ฟั งดังนี ้ หยางชิงก็
่ หนั ไปหาเหมียวอี ้ "เหมียวอี ้ เจา้ เมิน
เฉยต่อแขกเหรอ?"
เหมียวอีลุ้ กขึนยื
้ นและตอบว่า "ตอบประมุขจวน ไม่ใช่การเมิน
เฉย แต่ทางเขาเจินไห่้ ไม่สามารถหาของทีผู
่ ช ่ องการมาได้
้ ว่ ยเสินต้
ทาได้เพียงประหยัดๆ มาก ถ้าประหยัดได้สก
ั สองวัน ไม่แน่ ว่าอาจจะ
่ ้นมาได้"
หาของสิงนั
ทุ ก คนที่ นั่ งอยู่ มองหน้า กัน เลิ่กลั่ก เจ า้ บ า้ นี่ เมิ นเฉยเขาจริง ๆ
ด้วย!
่ ดไม่ออกนิ ดหน่ อย
หยางชิงพู
่
เสินเฟิ งหัวที่กาลังมีไฟโกรธลุกโชนชีไปทางเหมี
้ ยวอี ้ พูดอย่าง
้
เกรียวกราดว่ า "ช่างบังอาจนัก! ใครก็ได้! จัดการให้ขา้ ที!"
ลูกสมุนสองคนที่อยู่ขา้ งหลังเขาก็โมโหมากเช่นกัน เมือได้
่ ยิน
ดังนั้นก็ก ้าวมาขา้ งหน้าทันที ต้องการจะลงมือกับเหมียวอี ้
้ าสีห น้า จริงจังขึนมา
ใครจะคิดว่ าเหมีย วอีจะท ้ "เพล้ง" ใช ้เท้า
เตะโต๊ะยาวตรงหน้าที่วางสุ ราอาหารไวเ้ ต็มหนึ่ งครัง้ ท าให ส้ ุราและ
อาหารกระเด็นออกไป เถีย นชิงเฟิ งและพวกที่อยู่ ด า้ นนอกเขา้ มา
่ งหัวเอาไว ้
ทันที แต่ละคนถืออาวุธลอ้ มพวกเสินเฟิ
ขา้ งหลังยังมีนัก พรตขี่อาชามัง กรวิงกุ
่ บ กับ บุ ก เข า้ มาในสวน
อีกด้วย

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ่ งอยู่ตกตะลึงและยืนขึนเช่
ทุกคนทีนั ้ นกัน รู ้สึกว่าทาไมภาพนี ดู
้
เหมือนทหารก่อกบฏนิ ดหน่ อย? เจ ้าบา้ เหมียวอีคิ้ ดจะทาอะไร?
ชิงจวี๋มองไปที่ เหมีย วอีอย่
้ างตกตะลึง ในที่สุ ด ก็ เข า้ ใจแล ว้ ว่ า
่ ยอมให้ฉินเวยเวยแต่งงานกับเจ ้าหนุ่ มนี่
ทาไมหยางชิงไม่
่ มองเหมียวอีด้
ส่วนหยางชิงก็ ้ วยสายตาเย็นเยียบ
่
เสินเฟิ ่ ่ มีคนเยอะ กวาดตามองกาลังคนที่
งหัวกลับไม่กลัวว่าทีนี
ลอ้ มรอบตัว เองอยู่ เขาถูก ยั่วโมโหจนหัว เราะออกมา ชีที้ ่เหมียวอี ้
พร ้อมตาหนิ ว่า "ไอ้กระจอก เจ ้าคิดจะก่อกบฏหรือไง?"
้
เหมียวอีกางมื อออก พร ้อมตะโกนว่า "ถ้า ท่านสามารถนาค า
ประกาศิตของประมุขตาหนักมาได้ เหมียวอีคนนี้ ้ จะยอมใหจ้ บ
ก็ ั แต่
้ ของขา้ ก็ไม่ใช่สถานที่ทีหมาตั
โดยดี แต่ถา้ นามาไม่ได้ เขาเจินไห่ ่ ว
ไหนจะมากาเริบเสิบสานตามอาเภอใจได้!"
่
เสินเฟิ งหัวจะเอาคาประกาศิตมาจากไหน แล้วหันไปมองหยาง
่ ่ยืนดูอยู่ ขา้ งๆ ด้วยสายเย็ นเยีย บ ตะคอกว่า "หยางชิง!
ชิงที ่ เจา้ จะ
ก่อกบฏเหรอ?"
ปั้ง! โต๊ะยาวตรงหน้าหยางชิงโดนเตะคว
่ ่าเช่นกัน จอ้ งเหมียวอี ้
ด้วยสายตาเย็นเยียบพร ้อมถามว่า "เหมียวอี ้ เจ ้าคิดจะทาอะไร?"
ล้อ เล่ น อะไรกัน ตัว เองมาถึ ง อาณาเขตของลู ก น้ อ งตัว เอง
้
ลูกน้องกาลังจัดงานเลียงใหญ่ โตให้ตวั เองพอดี จู่ๆ ก็มท
ี หารบุกเขา้
มา แบบนี ้ถ้า มี เจตนาไม่ ดี ขึ นมา
้ ตัว เองจะไม่ ต กอยู่ ใ นอัน ตราย
หรอกหรือ

https://novel-lk.blogspot.com/
 เหมีย วอีกุ ้ มหมัด คารวะตอบ "ตอบประมุ ข จวน ตาโจรแก่ แซ่
เสิ่นคนนี ้ช ่วร
ั ้ายมากขอรับ ไม่ น่ าเชื่อว่ า จะใช ก้ ารสร ้างเรือ มาขู่
ลู ก น้ อ ง ถ้า ไม่ ส่ ง ลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนาหนึ่ งร อ้ ยลู ก ให้เขา พอ
กลับไปที่ตาหนั กเจินอี ้ ก็
่ จะบอกว่าเรือที่พวกเราสร ้างมีปัญหา เขา
้
เจินไห่ ย ากจนข น ้ าลังคนมากมายขนาดนี ้ จะ
้ แค้น ข า้ น้อยเลียงก
เอาลูกแก ้วพลังปรารถนาหนึ่ งร ้อยลูกจากไหนมาให้เขา ในเมื่อทาง
ไหนก็ ต ายทังนั ้ ้ น ถ้า เสิ่นเฟิ งหัว บี บ บัง คับ ถ้า ข า้ น้อ ยโดนกดดัน
มากๆ ก็ ท าได้เพี ยงจัด การเจ า้ หมาช วนี ่ ั ่ ก่ อน แล้ว ค่ อยไปขอโทษ
ทางตาหนักเจินอี ้ !"
่
่ า้ ใจแล ว้ มิน่า ล่ ะเจา้ แซ่เสิ่นคนนี ้ถึงท าตัว แปลกไป
หยางชิงเข
นิ ดหน่ อย รับของกานัลจากตัวเองไปแล้วแต่ไม่ยอมแสดงความเห็ น
อะไรเลย ยัง อยากจะมาเดิ น เล่ น ที่ เขาเจินไห่้ ด ว้ ย คงมาเรีย กเงิน
สินบนแน่ นอน
้
แต่ จ ะว่ า ไปแล้ว ก็ ใ ช่ว่ า เหมีย วอี จะหาลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนา
ระดับต่ าหนึ่ งร ้อยลู ก มาไม่ ได้ เรืองใหญ่
่ ข นาดนี ้ใช่ว่าจะประสบได้
บ่อยๆ ตอนนี ไม่ ้ ง่ายเลยว่าจะงมโอกาสมาได้สก ั ครัง้ เจา้ ให้เขาแลว้
จะเป็ นไรไป? ทาไมต้องก่อความยุ่งยากขนาดนี ้
ช ่วแวบเดี
ั ย วก็ เข า้ ใจค าพู ด ‘จะทางไหนก็ ต ายทั้งนั้ น’ ของ
เหมียวอีทั้ นที 'ใช่แล้ว! เจ ้าบา้ นี่ ต้องไปทะเลดาวนักษัตร ยังจะให้คน
้
ใกลต้ ายควักเงินตัวเองมาซือความตายอี กเหรอ?'
พอตามองกาลังคนของเขาเจินไห่ ้ แวบหนึ่ ง หยางชิงก็
่ กงั วลว่า
้
เจ า้ คนบ า้ อย่ า งเหมี ย วอี จะปล่ อ ยเลยตามเลย จึง ไม่ ก ล า้ กดดัน
้ ว
เหมียวอีแล้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ยิ่งไปกว่า นั้น เสิ่นเฟิ งหัว มาถึงอาณาเขตที่ตัวเองเป็ นหัวหน้า
่
แล ว้ จะน าลู ก น้อ งตัว เองไปมัน ใช่ เรืองเหรอ? ถ้า ให้เขาน าคนไป
อย่า งนี ้ บารมีและชือเสี
่ ย งของประมุ ข จวนอย่ างเขาจะไปอยู่ที่ไหน
ล่ะ?
เสิ่นเฟิ งหัว ย่ อ มไม่ ย อมรับ เรืองที
่ ่ ตัว เองติ ด สิ น บน พู ด อย่ า ง
้
เกรียวกราดว่ า "โจรกระจอก อย่ามาโจมตีใส่ร ้ายกันนะ!"
่
"เสินเฟิ ่ ด ตัดบท "มีอะไรก็ คุยกันดีๆ เถอะ จะ
งหัว!" หยางชิงพู
์
เอาคนของขา้ ไป…ท่านมีสิทธิอะไร? ถ้ามีคาประกาศิต ของประมุ ข
ตาหนักก็เอามาได้เลย!"
"..." เสิ่นเฟิ งหัว กัด ฟั น เขาจะไปเอาค าประกาศิต ของประมุ ข
ตาหนั กมาจากไหน จึงพยัก หน้า พูด อย่างดุ ร ้ายว่า "หยางชิง่ ขา้ รู ้
้
นะว่าเจ ้าวางอุบายอยู่เบืองหลั ่ แต่สายธารบน
ง แม้ภูผาจะไม่เคลือน
ภูผายังรินไหล บัญชีนีเดี ้ ยวข
๋ า้ จะกลับมาชาระ!"
่ ดไม่ออก ดูเหมือนตัวเองจะเป็ นแพะรับบาปแล้ว คาด
หยางชิงพู
่
ว่าอธิบายอย่างไรเสินเฟิ ่ าประมุขขุนเขาเล็กๆ กล้า
งหัวก็คงไม่เชือว่
ทาแบบนี ้
"ไป!" เสิ่นเฟิ งหัว สะบัด แขนเสือและน
้ ้
าลู ก น้องทังสองเดิ นไป
ใครจะคิดว่าทวนยาวหลายด้ามจะมาขวางตรงหน้าพวกเขาเอาไว ้
้ ได้บอกว่า จะปล่ อยพวกเขาไป พวกเถีย นชิงเฟิ งก็
เหมีย วอีไม่
ย่อมไม่ปล่อยพวกเขาไปง่ายๆ
เสิ่นเฟิ งหัว หัน ขวับ มามองหยางชิง่ "หยางชิง่ หรือ ว่ า เจ า้ ยัง
อยากจะลงมือกับขา้ ?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ดเสียงเย็น
"ปล่อยพวกเขาไป!" หยางชิงพู
้
เหมียวอียกมื ้ นที กาลังคนทีขวางอยู
อขึนทั ่ ่จงึ หลีกทางให้
่ งหัวทีมี
เสินเฟิ ่ สห ้
ี น้าพยับเมฆกลันไฟโกรธและจากไป
ขณะที่มองตามหลังที่เดินจากไป ที่จริงเหมียวอีไม่ ้ อยากปล่อย
เขาไปเลย อยากจะเอาหัว ของเสินเฟิ ่ งหัวมาเซ่นไหวข ้
้ องวิเศษขัน
สองของตัวเองสักหน่ อย แต่ จนใจที่เขาเองก็ รู ้ ถ้าจะกัก ตัวหรือฆ่ า
ทูตของตาหนักเจินอี้ จริ
่ งๆ นั่นก็เป็ นการตบหน้าประมุขตาหนักแลว้
เกรงว่ า ตัว เองจะรอดพ น้ หายนะนี ้ ได้ย ากก่ อ นที่ จะไปทะเลดาว
นักษัตร
ภายใต้ส ายตาของเหมี ย วอี ้ พวกเถี ย นชิง เฟิ งก็ รบ ี ถอยออก
การทีท่ าเรืองแบบนี
่ ้
ออกมา พวกเขาก็หวาดกลัวมากเช่นกัน แต่จน
ใจที่ไม่มีทางเลือก ถ้าวันนี พวกเขาไม่
้ ทาแบบนี ้ พรุง่ นี เหมี
้ ยวอีก็้ จะ
จัดการพวกเขา
กองก าลัง ของหยางชิงที ่ ่ อยู่ ใ นโถงโล่ ง อกนิ ด หน่ อย นึ ก ว่ า
จะต้องลงมือสูก้ น ี่ มเี รืองอะไร
ั ซะแลว้ โชคดีทไม่ ่
่
คาดไม่ถึงว่า หยางชิงจะโบกมื ้ ่ ก่อน พวก
อพูด ว่า "เหมีย วอีอยู
เจ ้าออกไปใหห้ มด!"
งานเลียงดี ้ ๆ กลายเป็ นแบบนี แล ้ ว้ ทุกคนที่แยกย้ายกันไปแอบ
ส่ายหน้า สายตาทีมองเหมี ่ ้
ยวอีขณะที ่ นออกไปดูแปลกนิ ดหน่ อย
เดิ
'เจ ้าบา้ นี่ ช่างกลา้ ทาจริงๆ แม้แต่ผูช ้ ก็
้ ว่ ยของตาหนักเจินอี ่ กลา้ ไปยั่ว
โมโห ไม่ ก ลัว เขากลับ ไปแล้วจะท าให้เจ า้ ล าบากเหรอ? ต่ อไปยั่ว
โมโหเจ ้าบา้ นี่ น้อยๆ หน่ อยจะดีกว่า'
https://novel-lk.blogspot.com/
 คนที่เดินออกไปบางคนเป็ นคนจากสามสานักใหญ่ทตอนแรก ่ี
เหมี ย วอี ้มอบ ข องข วั ญ ให้ที่ จวนหนานเสวี ย น เหมี ย วอี มอบ้
ของขวัญใหพ ้ ว่ ยท่านนี ้ หยางชิงต้
้ วกเขา แต่ทาไมไม่ยอมให้ผูช ่ อง
้
บงการอยู่เบืองหลั ่ แน่
งเรืองนี ้ นอน

หลังจากคนอื่นไปหมดแล ว้ ในโถงก็ เหลือแค่ ห ยางชิง่ ชิง จวี๋

และเหมียวอี ้
"บัง อาจโอ้อวดแสนยานุ ภาพต่ อหน้า ข า้ เหมีย วอี ้ เจ า้ ช่า งใจ
่
กลา้ นัก!" หยางชิงพลั
นตะคอก
"ขา้ น้อยยอมรับผิด แต่ตอนนี ข ้ า้ หาลูกแก ้วพลังปรารถนาหนึ่ ง
้ เหมียวอีพู
ร ้อยลูกมาไม่ได้จริงๆ ทาได้แค่ใช ้แผนนี !" ้ ดพร ้อมฝื นยิม้

คาพู ดนี ้ช่างรืนหู

่ ! ในสองจวนนี ้ประมุข ขุนเขาอย่างเจา้ ท าตัว
ฟุ่ มเฟื อยที่สุดแลว้ เจา้ ไม่มีลูกแกว้ พลังปรารถนาระดับต่าหนึ่ งร ้อย
ลูกจริงๆ เหรอ?
่
หยางชิงพลั ่ เวลานี เขาถึ
นหรีตา ้ ้ ยนไป
งได้เขา้ ใจ เหมียวอีเปลี ่
้
แล้ว ไม่ใช่เหมียวอีในปี นั้ นอีกแล ว้ ไม่น่าเชือว่
่ าจะกล า้ วางแผนให้
เขาเป็ นแพะรับบาป!
"เป็ นเพราะต้องไปทะเลดาวนั กษัตร หรือเป็ นเพราะขา้ ปฏิเสธ
่ ่ขอแต่งงานของเจ ้า?" จู่ๆ หยางชิงก็
เรืองสู ่ พูดดักสองทาง

สีหน้าเหมีย วอีค่้ อยๆ เปลียนเป็

่ นเรียบเฉย เขาเงยหน้าและยืด
อก ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างไม่อ่อนน้อมและไม่เย่อหยิง่ พูดด้วยรอยยิมที ้ ่
ั้ "ไม่ เกี่ยวกับ เรืองพวกนี
ไม่ แบ่ งชนช น ่ ้เลยขอรับ บุ ญ คุ ณ ในปี นั้ น
ของประมุข จวน เหมียวอีประทั ้ ่
บ ไวใ้ นใจตลอด และเสียงชี วิต ตอบ
https://novel-lk.blogspot.com/
แทนบุญคุณไปหลายครัง้ ทังยั ้ งเคยคิดว่าจะติดตามประมุขจวนไป
ตลอดชีวิตด้วย แต่ ขา้ ได้เห็ นแล ว้ จากสงเซียว ขา้ คิด แบบนี ้ได้ แต่
่
เมือเวลานั ้นมาถึงประมุขจวนก็อาจจะไม่สามารถรับขา้ ไวไ้ ด้เช่นกัน
ั นั้ น ข า้ ก็ ไม่ โทษประมุ ข จวนเหมือนกัน เพราะหลัก การ
ต่อให้มีวน
ของระบบเป็ นแบบนี ้ ท่ ามกลางวงจรที่มีก ารแทนที่กันตลอดเวลา
่
ถ้าเปลียนเป็ นขา้ ก็คงทาเหมือนประมุขจวน"
พอพู ด สิ่งเหล่ า นี ้ออกมา ชิง จวี๋ก็ เหมื อนไม่ รู ้จัก เหมี ย วอี แล
้ ว้
นางค่อยๆ เบิกตากวา้ งมองเขา

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 318 ประกาศรายชือ่

้ งอาจ!"
"เหมียวอีบั
ชิงจวี๋พลันตะคอกออกมา หยางชิงยกมื
่ อห้า ม บอกใบ ไ้ ม่ ใ ห้
นางพูดอะไรมาก
"เหมียวอี ้ เจา้ ใจกล า้ คับฟ้ าจริงๆ ด้วย ไม่น่าเชือว่
่ าจะกลา้ พู ด
แบบนี ้กับ ข า้ " หยางชิงพู
่ ด อย่า งเย็ นชา "เจ า้ ไม่ ใช่ค นโง่เขลาเบา
ปัญญา ไม่รู ้สึกเหรอว่าพูดแบบนี กั ้ บขา้ ตอนนี นั
้ ้นไม่เหมาะ?"
้
เหมี ย วอีตอบว่ า "ยัง เหลือ เวลาอีก สามเดื อน ข า้ น้อ ยก็ จ ะไป
ทะเลดาวนักษัตรแล้ว จะมีชวี ต ิ รอดกลับมาได้หรือเปล่าก็ยงั ไม่รู ้ คา
บางคาถ้าไม่ได้พูดตอนนี ้ ก็เกรงว่าในภายหลังจะไม่มโี อกาสแล้ว"
่ ้แลว้ เหตุใดจึงยังกาเริบเสิบสานอีก? หรือว่าเจา้ นึ กว่า
"ในเมือรู
เจา้ จะไปทะเลดาวนักษัตรแล้วขา้ จะไม่แตะต้องเจา้ ? หรือว่าเจา้ นึ ก
์
ว่า ตัว เองปี กกล า้ ขาแข็ ง มี สิท ธิมาท้ า ทายข า้ แล ว้ ?" หยางชิงพู่ ด
อย่ า งเย็ นชา "เจ า้ นึ ก ว่า ก าลัง คนที่เขาเจินไห่
้ ข องเจ า้ จะกล า้ กบฏ
ตามเจา้ เหรอ? ขอแค่ขา้ บอกว่ามีชอเจ ื่ า้ อยู่ในรายชือปราบจลาจล
่
ทะเลดาวนักษัตร ถึงตอนนั้นขอแค่ขา้ ถ่ายทอดคาสั่งลงไปคาเดียว
่
เจ ้าเชือไหมว่ าพวกเขาจะหันหัวหอกทันที!"
้
เหมียวอีตอบว่ ้ บถือวิธก
า "เหมียวอีนั ี ารของประมุขจวนมาโดย
้ ได้คิด มากมายขนาดนั้น เพีย งเพราะคาบาง
ตลอด แต่เหมีย วอีไม่
่ ดอยู่ในคอ ไม่คายออกมาไม่ได้!"
คาเหมือนก ้างทีติ
https://novel-lk.blogspot.com/
 หยางชิง่ "อ้อ" ขานรับ "ขา้ ยินดีจะฟังรายละเอียด!"
้ เหมี
"วันนี ที ่ ยวอีกล ้ า้ พูดจาไร ้ยางอายต่อหน้าประมุขจวน เพียง
เพ ราะว่ า ที่ ผ่ า นมาเหมี ย วอี เป็้ นคนที่ มี บุ ญ คุ ณ ต้อ งทดแทนมี
ความแค้นต้องชาระ บุญคุณของประมุขจวนในปี นั้น เหมียวอีจ้ าไว ้
ในใจเสมอมา ถ้าไม่ ใช่เพราะเรืองนี ่ ้ วันนี ้เหมีย วอีคงพู
้ ด เพ อ้ เจ อ้ อ
อกมาไม่ ได้ ไม่ จ าเป็ นต้องท าให้ป ระมุ ข จวนไม่ พ อใจก่ อนไปทะเล
ดาวนักษัตร จะแค่อยู่ออ้ มค้อมต่อไปเท่านั้นและด้วยเหตุนี้ เหมียวอี ้
อยากจะให้ประมุขจวนได้เขา้ ใจ เหมียวอีอยากจะดี ้ กบ
ั ประมุข จวน
้
ตังแต่ ตน ้ ไปจนจบ ไม่ อยากแปรพัก ตร ์กลายเป็ นศัต รูก น ั และไม่
อยากล่ ว งเกิน ในอนาคตด้วย หากข า้ ตายที่ ทะเลดาวนั ก ษัต รทุ ก
อย่ า งก็ จ บลงแค่ น้ั น แต่ ถ า้ ข า้ มี ช ีวิ ต รอดกลับ มาได้ ข า้ วอนให้
ประมุขจวนรับปากขา้ เรืองหนึ ่ ่ ง"

"ว่ามา!"
"ถึงตอนนั้นหากเหมียวอีไปอยู
้ ่ที่อืน
่ ก็หวังว่าประมุขจวนจะไม่
ขัดขวาง"
เขาเข า้ ใจดีม าก ต่ อ ให้ต วั เขาเอาชีวิต รอดกลับ มาจากทะเล
ดาวนั ก ษัต รได้ ประมุ ข ต าหนั ก ที่ ไม่ รู ้ว่ า กิน ยาอะไรผิ ด มาคนนั้ น
อยากให้เขาตาย อยู่ท่ีตาหนักเจินอี ้ ต่
่ อไปก็ ตอ้ งซวยเข า้ สักวัน แต่
ถ้าทรยศเหมือนสงเซียวปัญหาก็จะใหญ่มาก
่ า เป็ นประกาย พอจะเข า้ ใจความคิ ด ของเหมีย วอี ้
หยางชิงถ้
้ ข
คร่า วๆ แล้ว 'ครังนี ้ า้ ไปทะเลดาวนั ก ษัต ร ข า้ ก็ย อมรับ แล้ว ไม่ไ ด้
สร ้างปั ญหาให้หยางชิง่ หวังเพีย งว่าหลังจากที่ข า้ มีชวี ิตรอดกลับ
มาแล้วขา้ จะออกจากจวนหนานเสวียน ท่านจะรับผิดชอบบางอย่าง
https://novel-lk.blogspot.com/
ใหข ้ า้ ได้ อย่างเช่นประกาศข่าวให้ท่วว่
ั าท่านให้ขา้ ไปแลว้ ไม่ใช่ว่า
ขา้ ทรยศ'
เจ ้าเด็กนี่ จะมีชวี ต
ิ รอดกลับมาได้หรือเปล่าก็ยงั ไม่รู ้ แต่วางแผน
่
เรืองราวหลั ง จากกลับ มาซะแล ว้ ! หยางชิ่งแอบส่ า ยหน้ า ในใจ
หลังจากครุน ่ คิดครูห่ นึ่ ง ก็พยักหน้าพูดว่า "ขา้ รับปากเจ ้า"
"ขอบคุ ณ ที่ประมุ ข จวนท าให้ส มปรารถนา" เหมีย วอีกุ
้ มหมัด
คารวะ
หยางชิงยกมื่ ้ กน้อย "เจา้ ก็อย่าขอบคุณเร็วเกินไป เจ า้
อขึนเล็
จะจัดการจบเรืองที ่ ่อยู่ตรงหน้าเจา้ อย่างไร? เสินเฟิ
่ งหัวกลับไปครัง้
้ องพูด ใส่ ร ้ายเจา้ ให้ประมุ ขตาหนักฟั งแน่ ถ้าเขาดึงดันจะพู ด
นี จะต้
ว่าเรือที่เจา้ สร ้างมีปัญหาเรืองคุ
่ ณภาพ ประมุขตาหนักจะต้องโกรธ
มากแน่ นอน!"
้ ว เราะ "แค่ เสิ่นเฟิ งหัว กระจอกๆ จะเป็ นคู่ ต่ อสู ข
เหมีย วอี หั ้ อง
ประมุข จวนได้อย่ างไร นึ ก ถึงตอนแรกที่ประมุข จวนตียึด จวนสันติ
สุขแล้วสามารถมองข า้ มหัว ผูช ้ ว่ ยว่านซุ่นชางได้ แล้วจะกลัว อะไร
่ งหัวแค่คนเดียวล่ะ?"
กับเสินเฟิ
"ไม่ตอ้ งมาประจบข า้ ต่ อหน้าเสิ่นเฟิ งหัวข า้ สลัดการเป็ นแพะ
รับ บาปไม่ ห ลุ ด ก็ แค่ ต ามใจเขา แต่ ต่ อหน้า ประมุ ข ต าหนั ก ข า้ ไม่
จาเป็ นต้องเป็ นแพะรับบาปแทนเจา้ ถึงอย่างไรเจา้ ก็จะต้องไปทะเล
ดาวนั ก ษัต รแล้ว ตอนอยู่ ต่ อหน้า ประมุ ข ต าหนั ก เจ า้ ก็ รบั ผิด ชอบ
เป็ นหนั ง หน้าไฟไปเถอะ" หยางชิงพู ่ ด ด้วยน้ าเสีย งราบเรียบ "ต้น
สายปลายเหตุ ข องเรืองนี ่ ้ เจ า้ เขีย นแถลงแก ข ้ อ้ กล่ าวหามาให้ข า้

https://novel-lk.blogspot.com/
ฉบับหนึ่ ง เดี๋ยวกลับไปขา้ จะส่งไปที่ตาหนักเจินอี
้ พร่ ้อมกัน เจ ้าเป็ น
คนฉลาด ควรจะเขียนอย่างไรข้าคงไม่ตอ้ งสอน"
บอกว่าจะไม่ สอน แต่ ที่จริงได้สอนไปแล ว้ ยังคงเป็ นคาพู ดนั้ น
่
'ถึง อย่ า งไรเจ า้ ก็ ตอ้ งไปทะเลดาวนั ก ษัต ร' ส่ ว นเรืองอื ่น หยางชิง่
ย่อมทาใหจ้ บด้วยดีได้อยู่แล้ว
้ ้แล ว้ ไม่ มีอะไรที่เหมียวอีท
พู ด จาถึงขันนี ้ าไม่ได้ นาแผ่ นหยก
ออกมาเขียนแถลงแก ้ขอ้ กล่าวหาหนึ่ งฉบับทันที
หยางชิงรั ่ บ มาอ่ า นดู ในนั้ นก็ แค่ ใส่ ร ้ายเสิ่นเฟิ งหัว จากนั้ นก็
ร ้องทุ กข ว์ ่ายากจน นั บจ านวนก าลังคนที่ตัวเองเลียงไว ้ ว้ ่ามีเท่าไร
อยากจะท าให้รายรับ และรายจ่ายในแต่ ละปี สมดุ ลก็ เหนื่ อยแย่แล ว้
บอกว่าถูก กดดันจนต้องจาใจเพราะหาลูก แกว้ พลังปรารถนาหนึ่ ง
ร ้อยลูกที่เสินเฟิ
่ งหัวต้องการไม่ได้ ถึงอย่างไรตนก็ตอ้ งไปทะเลดาว
นั กษัต รแล้ว ไม่ ว่ าทางไหนก็ ต ายอยู่ ดี จะจัด การอย่ า งไรก็ ต ามใจ
้
สรุปว่าทังหมดเป็ นความรู ้สึกไม่ได้รบั ความเป็ นธรรม เกือบจะบอก
แล้วว่าตาหนักเจินอี ้ รั่ งแกกันเกินไป
่ บแผ่นหยกไว ้ แลว้ พูดกับชิงจวี๋ว่า "รวบรวมกาลังคน
หยางชิงรั
กลับกันเถอะ"
้ ดอยู่ขา้ งๆ ว่า "ไม่คา้ งสักคืนเหรอขอรับ รอพรุง่ นี ฟ้้ า
เหมียวอีพู
สางแล้วค่อยไป?"
่
"พูดไปชดั เจนหมดแลว้ เจ ้ายังหน้าซือใจคดเช่ นนี ้ ไม่เป็ นทุกข ์
่ งท้
บา้ งเหรอ?" หยางชิงทิ ้ ายไวป้ ระโยคหนึ่ งแลว้ ก ้าวยาวออกไป

https://novel-lk.blogspot.com/
 ชิงจวี๋กลอกตาใส่เหมียวอี ้ เหมียวอีหั
้ วเราะแห้ง เท่ากับหยางชิง่
ถูกเขาไล่ออกไปแล้ว
่
รอจนหยางชิงรวบรวมก ่
าลังคนวิงออกจากเขาเจิ ้
นไห่ ไป พวก
่
เสินเฟิ ้
งหัวก็ไปตังนานแล ว้ ไปอย่างโกรธเคืองมาก แม้แต่คนไปส่ง
ก็ไม่มส
ี กั คน
้ ง หยางชิ่งถึ ง นอกประตู ใ หญ่
ภายใต้แ สงจัน ทร ์ เหมี ย วอี ส่
หลัง จากมองตามก าลัง คนจากไปไกลแล้ว พอหัน ตัว มา ก็ เห็ น
ลูกน้องกลุ่มหนึ่ งกาลังมองเขาด้วยสีหน้ากังวลใจ
้
เหยียนซิวกา้ วออกมาถามว่า "นายท่าน พวกเราทาอย่างนี จะ
่
ไม่เกิดเรืองเหรอ?"
เหมียวอีหั้ วเราะให้ทุกคนแลว้ พูดว่า "จะเกิดเรืองอะไรได้่ ? เรือง่
นี ้ ถ้ า ไม่ มี ค น แน ะน า อ ยู่ เบื ้ อ งห ลั ง ข ้ า จะก ล ้า ท า ให้ ผู ้ ช ่ ว ย ที่
ตาหนักเจินอี ้ ส่ ่ งมาไม่พอใจได้อย่างไร"

นี่ เขาจะโยนความผิดให้หยางชิงต่
่ อ! วาดเสน
้ แบ่งเขตชดั เจน
จริงๆ ด้วย…
แม้เขาจะไม่ ได้พู ด ออกมาว่ า คนที่แนะนาอยู่ เบืองหลั
้ งคือใคร
่
แต่ ทุ กคนล ว้ นคิด เชือมโยงไปที ่ตัวหยางชิงทั ่ นที ทุก คนพลันท าสี
หน้าเขา้ ใจ มิน่าล่ะประมุขขุนเขาถึงกล้าเตะโต๊ะต่อหน้าประมุขจวน
่ ประมุขจวนก็บงการอยู่เบืองหลั
ทีแท้ ้ งนี่ เอง ถ้าเช่นนั้นก็ไม่มีปัญหา
อะไรแล้ว ทุกคนต่างก็โล่งอก
๋ ่กาลังควบอาชามังกรหันกลับไปมอง
ภายใต้แสงจันทร ์ ชิงจวีที
้ ท่โคมไฟค่
เขาเจินไห่ ี อยๆ เลือนออกไป นางถ่ายทอดเสียงต่อหยาง
https://novel-lk.blogspot.com/
ชิง่ "ประมุ ข จวน เมื่อครูเ่ หมีย วอีก้ าเริบ เสิบ สานขนาดนั้ น เหตุ ใ ด
ท่านจึงปล่อยไปง่ายๆ?"
นางถามแบบนี ้ ดูเหมือนว่ากาลังโกรธ แต่ท่จริ ี งกังวลว่าหยาง
่
ชิงจะกลั
บไปคิดบัญชีกบ ั เหมียวอี ้ กลัวจะทาร ้ายจิตใจฉิ นเวยเวย
่ ายทอดเสียงตอบ "แม้จะกาเริบเสิบสาน แต่กลับพู ด
หยางชิงถ่
ความจริง ยิ่งไปกว่ านั้ น…เจ า้ คิด จริงๆ หรือว่ า เขาเป็ นคนเปิ ดเผย
ตรงไปตรงมาถึงได้มุท ะลุ ขนาดนี ?้ แม้เจา้ บ า้ นี่ จะใจกล า้ มุท ะลุ แต่
กลับเป็ นคนใจกลา้ ที่รอบคอบ สามารถมองเห็ นจุ ดนี ได้ ้ ต อนที่เขา
ไปเด็ดหัวสงเซียวมาจากจวนเฟื่ องฟู"
ชิงจวี๋ได้ฟั งแล ว้ ตกตะลึง "ท่านกาลังบอกว่ าเขาเตรียมการไว ้
แล้วเหรอ?"
"จะเตรียมการไวห ้ รือไม่ขา้ ไม่รู ้ แต่ที่แน่ ๆ คือมีที่พึ่งพาอยู่ เขา
มั่นใจที่จะกาเริบเสิบสานแลว้ นอกเสียจากเขาจะรู ้จักในความกล้า
หาญที่ไร ้สติปัญญา ขา้ ยอมรับว่าชายคนนี มี ้ อีกด้านที่เต็มไปด้วย
อารมณ์ค วามรู ้สึก แต่ เขาเป็ นคนที่รู ้จัก แต่ ค วามกล า้ หาญอัน ไร ้
สติปัญญาอย่างเดียวเหรอ? คืนนี เขาไม่ ้ ได้ปลุกเร ้าความเดือดดาล
ด้ว ยอารมณ์ช ววู ่ ั บ แต่ ด า้ นนอกเตรีย มก าลัง คนไว เ้ รีย บร ้อยแล้ว
เห็ นได้ชดั ว่าเขามีเจตนามานาน หากไม่มีความมั่นใจ เขาก็ทาได้
่
แค่สงบเสงียมต่ ่
อไป มีหรือทีจะกล า้ มาเจรจาเงือนไขกั่ บขา้ !"
"ประมุขจวน เขาไปเอาความมั่นใจมากจากไหน?"
่
"เรืองนี ้ต้องไปถามเขาเอง! เอาความมั่นใจมาจากไหนนั้ นไม่
ส าคัญ หรอก เหลื อเวลาอี ก ไม่ ถึ ง สามเดื อ นเขาก็ จ ะไปทะเลดาว
นั ก ษั ต รแล้ว ข า้ ไม่ ถึ ง ขั้นแม้แ ต่ ส ามเดื อ นก็ ไม่ ย อมให้เขาหรอก
https://novel-lk.blogspot.com/
ก่อนหน้านี ้ทาลายสงเซีย วไปคนหนึ่ งแลว้ ถ้าทาลายอีกคนคงไม่ มี
่ ยงข า้ ! ที่เขาพูดนั้ นไม่ผิด ทาดีต่อกันตังแต่
ผลดีต่อชือเสี ้ ไปจนจบ
นั้นดีทสุ
ี่ ด!"
้ ่ เสินเฟิ
ตาหนักเจินอี ่ งหัวที่กลับมาถึงแลว้ ยืนอยู่ต่อหน้าฮั่วหลิง
เซีย ว นอกจากจะซัก ถามข อ้ สงสัย คุ ณ ภาพการสร ้างเรือของถ า้
คล้อยบู รพาแล้ว ก็ ด่ า ประณามอย่ างเจ็ บ แสบถึ งความก าเริบ เสิ บ
สานของเหมีย วอี ้ มองไม่ เห็ นหัว ทูต ที่ต าหนั ก เจินอี
้ ส่่ งลงมา ทังยั
้ ง
้ เห็นด้วยว่าหยางชิงบงการอยู
ชีให้ ่ ้
่เบืองหลังแน่ นอน
ฮั่วหลิง เซีย วนั่ งสง่ า ผ่ า เผยอยู่ เบื องบน
้ ฟั ง เขาพู ด ด้ว ยสี ห น้า
เรีย บเฉย เที ย นอวี่หลิ ว ซิง ที่ คอยปรนนิ บ ัติ อ ยู่ ซ า้ ยขวามี สี ห น้ า
ประหลาดขณะมองไปยังเสินเฟิ ่ งหัวที่ฟ้ องร ้องอย่างเดือดดาล ไม่น่า
่ าจะเรียกสินบนกับน้องชายร่วมสาบานของประมุขตาหนักเสีย
เชือว่
แล้ว
รอจนเขาพู ด จบ ฮั่วหลิ งเซีย วหยิบ แผ่ นหยกสองแผ่ น ขึนมา
้
จากโต๊ะน้าชา แลว้ โยนออกไป "เจ ้าดูเอาเอง"
้ นรายงานของหยางชิงและยั
แผ่นหยกสองแผ่นนี เป็ ่ งมีแถลงแก ้
้ ว ย หยางชิงส่
ข อ้ กล่ า วหาของเหมี ย วอี ด้ ่ ง มาพร อ้ มกัน ส่ ง มาถึ ง
่ นเฟิ
ก่อนทีเสิ ่ งหัวจะมา
้ า้ มาพัวพันกับเรืองนี
ถ้าไม่ ใช่เพราะเหมียวอีเข ่ ้ ก็เป็ นไปได้สู ง
่ นเฟิ
ว่าเขาจะเชือเสิ ่ ้ งไปสัมผัสกับเรืองต่
งหัว คนเบืองสู ่ างๆ ไม่ได้ทุก
่
ด้า น เรืองบางอย่ า งท าได้เพี ย งฟั ง รายงานจากคนข า้ งกายเพื่ อ
ตัดสิน

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เหมีย วอีจะหาลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนามากมายขนาดนั้ นมาได้
หรือไม่ ฮั่วหลิงเซียวไม่รู ้ แต่เขารู ้ว่าการที่เหมียวอีต้ ้ องไปทะเลดาว
่
นักษัตรเป็ นเรืองจริ ึ้
ง เขาเองก็ ไต่ขนมาจากต าแหน่ งล่าง การที่คน
้
เบืองบนชอบแทรกแซงไปแอบอ้ างบารมีกบ ้ างก็เป็ นเรืองที
ั คนเบืองล่ ่ ่
่
ปกติ ม าก เรืองนี ้เขาก็ ท าเป็ นปิ ดตาข า้ งหนึ่ งมาโดยตลอด แต่ ที่
สาคัญคือครังนี ้ แทรกแซงผิ
้ ด เจา้ ตัวจะไปทะเลดาวนักษัตรแลว้ ยัง
อยากจะให้คนทีใกล ่ ต้ ายควักเงินตัวเองมาประจบเจ ้าอีกเหรอ จะพูด
อย่างไรก็ไม่มเี หตุผล
คนแบบนี ถ้้ าโดนกดดันจนเหมือนหมากระโดดก าแพงแล ว้ ไม่
่
ว่าเรืองอะไรก็ ้ั ้น ถ้าใช ้คบเพลิงด้ามเดียวเผาเรือหมด ใน
ทาได้ทงนั
้
เวลาสองสามเดือนนี เขาจะไปหาเรื อมาจากไหน หลังจากนั้นเขาจะ
รายงานต่อปราสาทดาเนิ นจันทร ์ได้อย่างไร
่ งหัวทีรั
เสินเฟิ ่ บแผ่นหยกมาอ่านเหงื่อท่วมหัวทันที ไม่น่าเชือว่
่ า
เจา้ บา้ นั้นกาลังจะไปตายที่ทะเลดาวนักษัตร? ไม่แปลกใจที่ไม่เกรง
กลัวตนเลยสักนิ ด แต่เจ ้าบอกใหเ้ ร็วๆ หน่ อยสิ!
ฮั่วหลิ ง เซีย วพู ด อย่ า งสงบเยื อ กเย็ น ว่ า "เจ า้ บอกมาอย่ า ง
่ ต ย ์ คุ ณ ภาพเรือมีปั ญ หาหรือว่ า เรีย กสิน บนไม่ ส าเร็จ จึง มีใ จ
ซือสั
เคียดแค้น?"
่
เสินเฟิ ่
งหัวอึกอัก เหงือออกเต็ ้ ตอ้ งพูด
มหลัง ปฏิกริ ยิ าแบบนี ไม่
อะไรมากแล้ว ที่สาคัญคือฟั งจากน้าเสียงฮั่วหลิงเซียวครังนี ้ ้ ก็ไม่มี
้
ทีท่าว่าจะแกลง้ ปิ ดตาขา้ งเดียว ถ้าเกิดการสืบสวนขึนมาจริ งๆ เขา
ก็ปิดบังไม่ได้แล้ว

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
"เรืองสร ้างเรือสั่งจากเบืองบนลงล่
้ าง เป็ นค าสั่งของแดนโพ น
้
่
สวรรค ์ เรืองใหญ่ ข นาดนี ้ ไม่น่าเชือว่
่ าลู กแกว้ พลังปรารถนาหนึ่ ง
ร ้อยลูกจะทาใหเ้ จ ้าแยกแยะความสาคัญไม่ได้ อยากได้ลูกแก ้วพลัง
้
ปรารถนางันเหรอ?" ฮั่วหลิงเซียวพูดเย้ย แล้วหันไปพูดกับเทียนอวี่
"หักลูกแก ้วพลังปรารถนาของเขาสิบปี !"
บทลงโทษนี ้ นั บ ว่ า เบา ถึ ง อย่ า งไรฮั่วหลิ ง เซีย วก็ ต อ้ งรัก ษา
่ อของตาหนั กเจินอี
เกียรติและความน่ าเชือถื ้ ่ พวกการลดตาแหน่ ง
หรือปลดตาแหน่ งให้เป็ นจุดสนใจสายตาคนอืนก็ ่ ชา่ งมันเถิด
่
สุดท้ายเสินเฟิ งหัวก็เดินออกจากตาหนักมาด้วยสีหน้าผิดหวัง
่
เรียกได้ว่าเคียดแค้นหยางชิงมาก...
ตอนหนึ่ งเดือนสุดท้ายก่อนการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร
่ ดรายชือที
ในทีสุ ่ ท่ าให้ทุกคนอกสั่นขวัญแขวนก็มาถึงแลว้ หยางชิง่
ที่ควบตาแหน่ งสองจวนส่งคนไปเข า้ ร่วมสีคน่ ิ้
แบ่งเป็ นซูจงกงแห่ ง
พรรคร ้างกระบี่ หวานเหยียนฮวาแห่งพรรคดรุณีหยก หลีเย่ ่ าฉี แห่ง
้
สานักดิรจั ฉานหลวง แลว้ ยังมีเหมียวอีประมุ ้
ขเขาเจินไห่
ประมุ ข ขุนเขาคนอื่นของทังสองจวน
้ หยางชิงไม่ ่ ได้แตะต้อ ง
พวกเขาเลยสักคน แตะต้องแค่เหมียวอีคนเดี ้ ยว สิงนี ่ ้ทาให้ประมุ ข
้ ร ้องดีใจทังปลงอนิ
ขุนเขาสายต่า งๆ ทังโห่ ้ จ จัง รู ้สึกว่ าประมุข จวน
เอาใจใส่ลูกน้องใต้บงั คับบัญชามาก ไม่เสียแรงทีติ ่ ดตามมาหลายปี
เพียงแต่แปลกใจนิ ดหน่ อยว่าทาไมเหมียวอีจึ้ งเข า้ ไปอยู่ในรายชือ่
ได้? ดู จ ากสภาพการณ์ นี้ เห็ น ได้ช ด ้
ั มากว่ า เหมี ย วอี โดนเลื อก
ตั้งแต่ ต อนเป็ นประมุ ข ถ าแล
้ ว้ แต่ ล ะคนคิ ด ไม่ อ อกว่ า เป็ นเพราะ
่ มเี หตุผลทีต้
สาเหตุอะไร หยางชิงไม่ ่ องทากับเหมียวอีแบบนี ้ !้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ องการจะจัดการสงเซียว
แน่ นอนว่าไม่มใี ครรู ้ว่าเดิมทีหยางชิงต้
แต่กลับโดนฮั่วหลิงเซียวเปลียนให้
่ เป็ นเหมียวอี ้ บุคคลทีอยู
่ ่เบืองบน
้
ั สินความเป็ นความตายของคนคนหนึ่ งได้แลว้
แค่โบกมือก็ตด
"คุณหนู ประมุขจวนกาลังเก็บตัวฝึ กฝนเจ ้าค่ะ!"
ณ ท าเนี ย บประมุ ข จวนแห่ ง จวนหนานเสวี ย น ชิง เหมยกับ
๋
ชิงจวีขวางประตู เอาไว ้ ไม่ให้ฉินเวยเวยเขา้ ไป
"หลีก ไป!" ฉิ นเวยเวยที่สีห น้า เย็ นเยียบผลัก ทังสองออก
้ และ
ฝื นบุกเขา้ ไป

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 319 มีแขกมาไม่ขาดสาย

้ บชิงเหมยและชิงจวีแบบนี
ฉิ นเวยเวยไม่ค่อยดือกั ๋ ้ โดยปกติก็ไม่
ถือตัว ใช ้ฐานะคุ ณหนู ก บ ้
ั ทังสอง ้
เพีย งเพราะทังสองเกือบจะถือว่ า
้
เป็ นแม่เลียงของนางได้ ้
เลียงนางมาตั ้ เด็กจนโต
งแต่
้ นยาผิดมา
เห็นได้ชดั ว่าวันนี กิ
่ มาแลว้ เช่นกัน รออยู่ในสวน มองดูฉินเวย
หงเหมียนกับลู่หลิวก็
เวยบุ ก เข า้ ไปตาปริบ ๆ พวกนางไม่ ก ล้า บุ ก ด่ า นของชิง เหมยกับ
ชิงจวี๋ ในสองจวนมีเพียงฉิ นเวยเวยทีกล
่ า้ ทาอย่างนี ้
้
แต่ในสายตาทังสองก็ ่
ร ้อนใจนิ ดหน่ อย หลังจากรายชือปราบ
จลาจลทะเลดาวนักษัตรประกาศออกมา พวกนางก็รู ้สึกไม่อยากจะ
เชือ่ ทังสองรู
้ ้ างไร เป็ นอย่างที่คิด
้ว่าฉิ นเวยเวยรู ้สึก กับ เหมียวอีอย่
นางควบอาชามังกรมาทีนี ่ ่ โดยไม่หยุดหย่อนทันที

ในห้องสมาธิ หยางชิงที ่ หลั

่ บตานั่งขัดสมาธิลืมตาขึนช ้ ้าๆ มอง
ฉิ นเวยเวยที่บุ กเขา้ มา นึ กไม่ถึงว่านางจะดือบุ
้ กเขา้ มา ราวกับเป็ น
คนละคนกับ ลูกสาวผูเ้ คารพขอ้ กาหนดอย่างเคร่งครัดและไม่เรีย ก
ตัวเองว่าพ่อต่อหน้าคนนอก
เขาเองก็รู ้ว่าหลังจากประกาศรายชือแล ่ ว้ นางจะมาหาตน เขา
ถึง ได้เก็ บ ตัว หลบเลี่ยง ไม่ ใ ช่เพราะมีอ ะไรในใจ แต่ เป็ นเพราะไม่
อยากเห็ นลูกสาวมาหาตนเพือผู ่ ช ้ ายคนเดียว ทาใหต้ นรู ้สึกราคาญ
ใจ
https://novel-lk.blogspot.com/
 แต่ทว่าคนที่เดินเขา้ มาตรงหน้าไม่ใช่แค่ลูกสาวตัวเอง วันนี ถึ ้ ง
้ า นางคือผู ห
ได้รู ้จัก อย่ างลึก ซึงว่ ้ ญิ ง คนหนึ่ ง สิ่งที่ ด ารงอยู่ ใ นชีวิต
ของผู ห ้ ญิ ง คนหนึ่ ง ฐานะลู ก สาวเป็ นเพี ย งส่ ว นหนึ่ งเท่ านั้ น ไม่ ได้
มากไปกว่าสิงที ่ ่มีอยู่ในตัวผูห
้ ญิง ดังนั้นในด้านความรู ้สึก ไม่ว่าพ่อ
แม่จะพูดอะไร นางก็จะโยนทิงไว ้ ข้ า้ งหลัง
่
"เวยเวย เจา้ รู ้ไหมว่าเจ ้ากาลังทาอะไร?" หยางชิงถามด้
วยเสียง
ต่า
่
ฉิ นเวยเวยยืนอยู่ตรงหน้าเขา ถามเหมือนกันว่า "รายชือฉบั
บ
นั้นมันเรืองอะไรกั
่ น?"
"บังอาจ! เจ า้ ใช ท้ ่ า ทีแบบนี ้คุ ย กับ พ่ อตัว เองเหรอ?" หยางชิง่
โมโหแล้ว
้ า "ท าไมเหมีย วอีถึ
ฉิ นเวยเวยกัด ฟั น ถามอีก ครังว่ ้ งไปอยู่ ใ น
่ เจ ้าคะ?"
รายชือได้
วินาทีที่รู ้เรืองรายชื
่ อ่ นางก็คิดเชือมโยงไปทั
่ นทีว่าตัวเองทาให้
เหมียวอีล้ าบากแลว้ การสู่ข อแต่ งงานครังนั ้ ้ นต้องทาให้บิดาโมโห
แน่ นอน ไม่เช่นนั้นคงไม่ให้นักพรตบงกชขาวไปปราบจลาจลทะเล
ดาวนั ก ษัต รหรอก นี่ ไม่ ใ ช่ว่า ต้องการจะส่ งเหมีย วอีไปตายหรอก
้
เหรอ?
้ นจุด อ่อนที่ใหญ่ ที่สุด ของหยางชิง่ พอเห็ นนาง
ลูกสาวคนนี เป็
ตาแดงใกลร้ ้องไห้ หยางชิงก็ ่ ท าใจต่ อว่ าต่ อไปไม่ ได้ จึงถามอย่า ง
สุขม ้
ุ เยือกเย็นว่า "เจ ้าชอบเหมียวอีเหรอ?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ฉิ นเวยเวยใจสั่น ปฏิเสธอย่างแน่ วแน่ ว่า "ไม่ ใช่ ขา้ แค่ อยากรู ้
่ ่ ข อแต่ งงานครังก่
ว่าเป็ นเพราะเรืองสู ้ อนหรือเปล่า ถึง ได้ทาให้เขา
่
โผล่อยู่ในรายชือ?"
ไม่ ใ ช่ น่ ะสิ แ ปลก หยางชิ่งแอบถอนหายใจ ถ้า ไม่ ใ ช่ เจ า้ จะ
ตื่นเต้น ขนาดนี ้เหรอ? เขาส่ า ยหน้ า พู ด ว่ า "เจ า้ คิ ด มากไปแล้ว
รายชื่อที่ รายงานขึ นไปเดิ ้ ื่
ม ที ไ ม่ มี ช อเหมี ้
ย วอี หรอก เป็ นเพราะ
ประมุ ขตาหนักขีดฆ่าชือคนคนหนึ ่ ่ งออกและเพิ่มชือเหมี
่ ้
ยวอีลงไป
ด้วยตัวเอง ไม่ตอ้ งสงสัย พ่อรู ้ว่าการพูดแบบนี ไม่ ้ สามารถทาให้เจา้
่
เชือได้ ทีจริ ่ งพ่อก็ไม่รู ้เหมือนกันว่าทาไมประมุขตาหนักต้องเพิมชื ่ อ่
เหมีย วอีเข ้ า้ ไป เรืองนี
่ ้ไม่ เกี่ยวกับ พ่ อเลยสัก นิ ด จริงๆ เหมีย วอีก็ ้ รู ้
่
เรืองนี ้ ท าไมชือของเขาถึ
่ งไปโผล่ อยู่ ใ นนั้ นได้ เกรงว่ า จะมีแต่ ต ัว
่
เขาเองทีจะเดาออก โลกนี ไม่้ มเี รืองที
่ ไร ่ ้ต้นสายปลายเหตุหรอก"
้
ฉิ นเวยเวยเบิกตากวา้ งขึนและถามอย่ างตกใจ "เหมียวอีรู้ ้เรือง
่
่
รายชือนานแล ว้ เหรอ?"
่
หยางชิงพยั
กหน้า
่ั
ชวพริ บตาเดียว ฉิ นเวยเวยก็คิด ออกทันทีว่าท าไมเหมียวอีถึ ้ ง
ฝากฝั ง สองคนนั้ นให้น าง ท าไมถึ ง ส่ ง ของก านั ล ให้ค นของสาม
้
สานักใหญ่ ทังหมดล ่
ว้ นเป็ นการเตรียมตัวเพือไปทะเลดาวนั กษัตร
พอท าความเคารพแล้ว ฉิ นเวยเวยก็ ห ันตัว จากไป หลังออก
่ ่งตรงสู่เขาเจินไห่
จากทาเนี ยบแล้ว ก็นาหงเหมียนลู่หลิวมุ ้ ทน ั ที การ
้ ไม่
เดินทางครังนี ้ ได้พาคนอืนติ
่ ดตามไปด้วย...
่ กประกาศออกไป ก็ไม่ มีท่ไหนคึ
พอรายชือถู ี ้
กคัก เกินเขาเจิน
ไห่ ศิษย ์สามสานักใหญ่เบิกบานใจ คาพูดลับหลังประมาณว่ากรรม
https://novel-lk.blogspot.com/
 ั้ ้น แต่ละคนกาหมัดถูไม้ถูมือ ราวกับเตรียมจะ
ตามสนองลว้ นมีทงนั
่ ยวอีไปแล
จัดชุดใหญ่หลังจากทีเหมี ้ ว้
่ อร ์เตรียมใจไวน้ านแลว้ ยามปกติเห็ นว่า
เชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋
้ ให้ความสาคัญเท่าไร พวกนางก็ค่อยๆ หายห่วง ทังสอง
เหมียวอีไม่ ้
หลับหูหลับตาเชือมั่ ่นในตัวเหมียวอี ้ ที่สาคัญเป็ นเพราะเหมียวอีไม่
้
เคยท าให้ท ั้งสองผิ ด หวัง ในสายตาพวกนาง เหมี ย วอี สามารถ้
เผชิญกับความยากลาบากได้ทุกอย่าง
แน่ นอน ค าพูด ที่เหมียวอีปลอบใจพวกนางนั
้ ้นได้ผล 'นี่ ไม่ ใช่
้
ครังแรกที ่ า้ ไปทะเลดาวนักษัตร!'
ข
ศิษย ์สานักหยกครามกลับรู ้สึกตกใจมาก สานักหยกครามล่ม
้ ก ไม่ตอ้ งบอกก็รู ้ว่าในภายหลังจะตกอยู่
สลายแลว้ ถ้าเหมียวอีไปอี
่ ประมุข ขุนเขาที่
ในสถานการณ์อย่ างไร ยังไม่ ตอ้ งพู ดถึงอย่ างอืน
้
จะมารับ ช่ ว งต่ อ ในอนาคตคงไม่ ทิ งรายรั บ ในแต่ ล ะปี เพื่ อเลี ยง
้
กาลังคนมากมายเหมือนเหมียวอีหรอก้

พวกเถีย นชิงเฟิ งย่ อมมาขอเข า้ พบทันที เพื่อจะตรวจสอบว่ า

เป็ นข่าวจริงหรือปลอม
้
ในโถง เหมีย วอีกวาดตามองกลุ ่มศิษ ย ส์ านั ก หยกคราม แล ว้
่
พยักหน้าพูดว่า "เป็ นเรืองจริ
ง"
"นายท่าน เหตุใดถึงใหท ้ ่านไปทะเลดาวนักษัตรได้?" เถียนชิง
เฟิ งพูดอย่างกลัดกลุม้ ใจ การโจมตีต่อเนื่ องที่สานักหยกครามโดน
ในหลายปี มานี ้ ทาใหย้ ากจะรับไหวนิ ดหน่ อย

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ไม่
"เรืองนี ้ สาคัญหรอก ที่สาคัญคือหลังจากที่สานักหยกคราม
ล่มสลาย สามส านั ก ใหญ่ ก็ เคยมากดดันข า้ พวกเขาต้องการดึ ง
พวกเจ า้ ลงจากต าแหน่ งปั จ จุ บน ั แต่ ข า้ แบกรับ แรงกดดันนี ้ไวไ้ ด้"
เหมียวอีที ้ ่นั่งอยู่บ นเกา้ อียื้ นขึน
้ "ที่ขา้ บอกสิงเหล่
่ านี ้ก็เพราะอยาก
ใหพ ้ วกเจา้ เขา้ ใจ ขา้ ดูแลพวกเจ ้าไม่ขาดตกบกพร่อง ตอนทีข ่ า้ ไม่
อยู่ พวกเจ ้าต้องให้ความร่วมมือกับเหยียนซิวดูแลเขาเจินไห่ ้ ขา้ จะ
มอบอานาจให้เหยียนซิวเป็ นตัวแทนประมุขเขาเจินไห่ ้ ่ั
ชวคราว รอ
ให้ข า้ กลับ มาข า้ จะตบรางวัล อย่ า งยุ ติ ธ รรมแน่ การไปทะเลดาว
นักษัตรครังนี ้ ้ ขา้ จะต้องกลับมาแน่ นอน!"
้ั
'บอกว่ า จะกลับ มาก็ แปลว่ า จะกลับ มาได้ง นเหรอ?' ทุ ก คนมี
ความรู ้สึ ก ซับ ซ อ้ น แต่ ภ ายนอกยัง คงตอบอย่ า งพร ้อมเพรีย งกัน
"ขอรับ!"
หลังจากพวกนั้นกลับออกไป เหมียวอีก็้ พาเหยียนซิวที่สีหน้า
่ อร ์ไปบนชนลอยในสวน
ผิดหวังหลบเชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋ ั้
้ ยนแผ่นหยกมอบอานาจหนึ่ งฉบับแลว้ ยื่นให้ "ตอน
เหมียวอีเขี
่ า้ ไม่อยู่เขาเจินไห่
ทีข ้ ่
ก็ฝากให้ท่านจัดการธุระทีเขาเจิ ้ ดว้ ย"
นไห่
เหยีย นซิวรับ แผ่นหยกไว ้ กุ มหมัด คารวะกล่ าวว่า "เหยียนซิว
ไม่ทาใหป้ ระมุขขุนเขาผิดหวังแน่ นอน"
เหมียวอีหั้ วเราะ "คาพูดบางอย่างไม่สะดวกจะพูดต่อหน้า เชียน
่ อร ์ แต่ขา้ ก็ไม่ปิดบังท่าน การไปทะเลดาวนักษัตรครังนี
เอ๋อร ์เสวียเอ๋ ้ ้
มีโอกาสตายมากกว่ารอด มีโอกาสน้อยมากที่จะกลับมา ได้ยินว่า
ตบรางวัลเยอะ ขา้ จะไปช่วงชิงดูสก ั ยก ท่านเองก็ไม่ตอ้ งกังวล หาก
ข า้ กลับ มาไม่ ได้ เชีย นเอ๋ อ ร ์เสวี่ยเอ๋ อร ์จะติ ด ตามผู อ้ าวุ โ สเยาไป
https://novel-lk.blogspot.com/
หนทางในอนาคตของท่านขา้ ก็ได้เตรียมไวใ้ ห้แล้ว หากท่านเต็มใจ
จากไปด้วยกันกับพวกเชียนเอ๋อร ์ ท่านก็สามารถไปหาฉิ นเวยเวยที่
่
เขาเสา้ ไท่เพือให้นางช่วยลบทะเบียนรายชือเซี ่ ยน แล้วค่อยโบยบิน
จากไปไกลๆ หากท่ านอยากจะอยู่กบ ั ทางการต่อไป ขา้ ก็ไม่บ งั คับ
ถ้าที่เขาเจินไห่
้ ั อยู่ย าก ท่ านก็ ไปขอพึ่งพาฉิ นเวยเวยได้ ข า้ ไป
มน
บอกกับฉิ นเวยเวยไวแ้ ล้ว"
เหยี ย นซิว นึ กไม่ ถึ ง ว่ า แม้แ ต่ อ นาคตของเขาเหมี ย วอี ก็้ ไ ด้
้
จัดเตรีย มไวแ้ ล้ว ในใจซาบซึงจนยากจะอธิ บ าย พูด เสียงสั่นอย่า ง
ควบคุ มความรู ้สึก ไม่ได้ว่า "นายท่าน ท่ านเตรีย มการสิ่งเหล่านี ้ไว ้
ล่วงหน้า ท่านรู ้นานแล้วใช่ไหมว่าตัวเองต้องไปทะเลดาวนักษัตร?"
้ กหน้าพูด "ขา้ ขอโทษทีปิ่ ดบังพวกท่านมาตลอด"
เหมียวอีพยั
ทางนี ้ เพิ่ งจะบอกเรืองกั ่ บ เหยี ย นซิว ก็ มี แ ขกคนหนึ่ งขี่ สัต ว ์
พาหนะมา ผู ท ้ ่ี มาไม่ ใ ช่ใ ครอื่น คื อเหวิน ฟางแห่ ง สมาคมร ้านค้า
เมืองหนานเสวียน นาขนมที่ท าด้วยตัวเองมามอบให้อีกแล้วกล่อง
หนึ่ ง
ช่วยไม่ได้ นางเองก็ไม่ใช่คนมั่งมีอะไร ในสายตานางเหมีย วอี ้
รวยซะขนาดนั้น ถ้านางซือของขวั
้ ้ องไม่ชอบแน่
ญมาให้เหมียวอีต้
ไม่สท ่
ู ้ าขนมด้วยตัวเองเพือแสดงน ้าใจดีกว่าหรือ

ของขวัญ ของเชีย นเอ๋ อ ร ์กับ เสวี่ ยเอ๋ อ ร ก์ ็ ไ ม่ ข าดตก มอบ

่
เครืองประดับ ที่งดงามให้ส องชุด และพู ด คุ ย เจือยแจ ้ ว้ อยู่ ก บ
ั พวก
นาง

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ดกล่องออก นั่งอยู่ขา้ งโต๊ะน้าชา หยิบขนม
ในโถง เหมียวอีเปิ
กัดหนึ่ งคา รสชาติถือว่าไม่เลว ครังก่
้ อนที่ส่งมา เขาไม่ได้แตะต้อง
้ กลั
เลย ครังนี ้ บชิมไปยิมไป
้ และถามว่า "เจ ้าทาเองจริงๆ เหรอ?"
่
"คาพูดพีชายช่ างทาร ้ายจิตใจ ขา้ จะหลอกท่านได้หรือไง?" เห
วินฟางออกห่ า งจากสองสาว ท าเหมือนที่นี่ เป็ นบ า้ นตัวเอง ไม่ ถือ
่
เป็ นคนอืนคนไกล นั่งลงขา้ งโต๊ะน้าชาโดยตรง หลังจากลังเลอยู่ครู ่
หนึ่ ง ก็ถามหยั่งเชิงว่า "พี่ชาย ขา้ ได้ยินข่าวลือมา ท่านต้องไปเขา้
ร่วมปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรเหรอ?"
้
เหมียวอีถามอย่ างแปลกใจว่า "สมาคมร ้านค้าของเจา้ แต่ไหน
่
แต่ ไรมาก็ ไม่ เข า้ ร่ว มเรืองการต่ อ สู เ้ ข่ น ฆ่ า ไม่ ใ ช่ เหรอ? พวกเจ า้
ได้รบั ข่าวสารไวดีนะ"
"ได้ยน ่
ิ จากคนทีมาซื ้ ่
อของที
สมาคมร ้านค้าเจ ้าค่ะ"
เหวินฟางสังเกตสีหน้าของเขา และก็สงั เกตปฏิกริ ยิ าของเชียน
่ อร ์ด้วย เหมียวอีอาจจงใจท
เอ๋อร ์กับเสวียเอ๋ ้ าเป็ นสงบเยือกเย็ น แต่
นางเคยคลุกคลีอยู่กบ ้
ั หญิงสาวทังสอง ้
นางรู ้ดีว่าทังสองไม่ ใช่คนที่
คิด อะไรลึก ซึง้ กลับ เห็ นทังสองถื
้ ่
อเครืองประดั บ พลางคุย กันเสีย ง
่
เบา ราวกับ ไม่ ก งั วลใจเรืองที ่ นายท่ า นของตัว เองจะไปทะเลดาว
นักษัตรเลยแม้แต่นอ้ ย ในแววตาเหมือนกาลังครุน ่ คิดอะไรอยู่
เหมีย วอีหั ้ ว เราะ "รู ้ว่ าข า้ จะไปทะเลดาวนั ก ษัต รแล้ว ยัง จะมา
เยี่ ยมข า้ อี ก เหรอ? ไปแล้ว ก็ อ าจจะกลับ มาไม่ ได้ ต่ อ ให้เจ า้ สาน
สัมพันธ ์อย่างไร ขา้ ก็ชว่ ยเหลือธุรกิจของเจ ้าไม่ได้หรอก"
"น้องไม่ได้ใช ้สายตาแห่ งผลประโยชน์มองนะ ต่ อให้พี่ชายไม่
อยู่แล ว้ น้องก็จ ะมาเยี่ยมเชียนเอ๋อร ์กับ เสวี่ยเอ๋อร ์บ่ อยๆ อยู่ดี" เหวิ
https://novel-lk.blogspot.com/
นฟางตบอกพู ด รับ ประกัน "ค าว่ า พี่ ชายเขาไม่ เรีย กกัน มั่วๆ นะ
้ วต
เรียกแลว้ ก็เรียกไปทังชี ิ !"
้ วต
"ทังชี ้ วเราะ มาตีสนิ ทขนาดนี ได้
ิ เหรอ?" เหมียวอีหั ้ ถ้าไม่ใช่
่ รกิจก็แปลกแลว้
เพราะเรืองธุ
้ ่แค่ในใจเท่านั้น ไม่จาเป็ นต้องพูดออกมา
แน่ นอนว่าคาพูดนี อยู
ทาร ้ายกัน
ตรงนี ้กาลัง คุย กันอยู่ ด้า นนอกก็มีรายงานเขา้ มา ฉิ นเวยเวย
มาแล้ว
จากนั้นไม่ นาน ก็ เห็ นฉิ นเวยเวยที่อยู่ ในสวนสาวท้าวเดินเข า้
่
มาโดยมีหงเหมียนลู่หลิวตามหลั ง เหมียวอีให้้ เชียนเอ๋อร ์เสวียเอ๋
่ อร ์
อยู่เป็ นเพื่อนเหวินฟาง แล้วตัวเองก็ ออกไปกุมหมัดคารวะต้อนรับ
"ประมุขขุนเขาฉิ นให้เกียรติมาเยียม ่ ยินดีตอ้ นรับกลับถินเดิ
่ ม"

เวลานี ยั ้ งมีอารมณ์มาลอ้ เล่นอีก ฉิ นเวยเวยกลอกตาใส่เขา สั่ง

ให้ห งเหมียนลู่ ห ลิ่วไปอยู่ ใกล ๆ้ เชียนเอ๋ อร ์เสวียเอ๋
่ อร ์ แล ว้ ตัว เองก็
ั้
ตรงไปยังชนลอยที ่ น้ เคย ขณะเดียวกันก็ทก
คุ ั ทายเหมียวอีด้้ วย "ขา้
่
มีเรืองจะคุ ยกับเจ ้า"
้
พอขึนมาถึ ั้
งช นลอย ่
เห็ นเครืองเรื อนข า้ งในแทบจะไม่ มีอะไร
เปลี่ยนแปลง ฉิ นเวยเวยก็ เดิน ไปนั่ งข า้ งหลัง โต๊ะยาวโดยตรง นั่ น
เป็ นตาแหน่ งเดิมของนางเช่นกัน
้ ่ เดิ น ตามมายิ มขื
เหมี ย วอี ที ้ ่ นข ม "เวยเวย เหมื อ นตอนนี ้
ตาแหน่ งนั้นจะเป็ นของขา้ นะ เจา้ นั่งแบบนี ้ ทาไมขา้ รู ้สึกเหมือนได้

https://novel-lk.blogspot.com/
กลับ ไปตอนที่ข า้ ยัง เป็ นประมุ ข ถ าคล
้ อ้ ยบู รพาแล ว้ มาเข า้ พบเจ า้
ล่ะ?"
้
ฉิ นเวยเวยไม่รบั มุกเขา ขมวดคิวถามว่ า "เจา้ รู ้นานแลว้ เหรอ
ว่าตัวเองต้องไปทะเลดาวนักษัตร?"
ทุก คนพุ่ งเป้ ามาที่เรืองนี
่ ้จริงๆ ด้วย! เหมีย วอีถอนหายใจแล
้ ว้
ตอบ "ใช่!"
่
ฉิ นเวยเวยกัดฟันซักถาม "เป็ นเพราะเรืองขอแต่ ้ อน
งงานครังก่
หรือเปล่า ประมุขจวนจงใจกลั่นแกลง้ เจ ้าหรือเปล่า?"
้ งไป
เหมี ย วอี อึ ้ จากนั้ นก็ ส่ า ยหน้ า ทัน ที "เรืองนี
่ ้ ไม่ เกี่ ยวกับ
ประมุขจวน ประมุขตาหนักเป็ นคนกาหนด"
"ประมุขตาหนั กจะเลือกเจา้ ไปทะเลดาวนักษัตรเองได้อย่างไร
กัน?" ฉิ นเวยเวยไม่เชือ่
่
"เรืองนี ้ า้ ก็แปลกใจเหมือนกัน ข า้ สงสัยว่าจะโดนพี่ชายร่ว ม
ข
สาบานขา้ ทรยศแล้วหรือเปล่า"
้
มีเบื องหลั ้
ง งันเหรอ? ฉิ น เวยเวยถามอย่ า งงุ น งง "พี่ ชายร่ว ม
สาบานของเจ ้าหรือ? เป็ นใครกัน?"
้
เหมียวอีเองก็ ไม่สะดวกจะพูดเรืองที่ ่ตัวเองบังคับให้อก ี ฝ่ ายเป็ น
พี่น้องร่วมสาบาน ถอนหายใจแลว้ พูดว่า "เรืองนี ่ ้
ยาวอธิ บายไม่จบ
สรุปว่าตอนนั้นที่ขา้ ตามประมุข จวนไปตาหนั กเจินอี ้ ่ ข า้ บุกเข า้ ไป
ในสวยเหมยของประมุขตาหนักโดยไม่ได้ตงใจ ั้ ไปแตะต้องกิงเหมย ่
่
ทีประมุ ขตาหนักรัก คาดว่าเรืองนี ่ คงท
้ าให้ประมุขตาหนักไม่พอใจ
่
แล้ว นอกจากเรืองนี ้ขา้ ก็นึกไม่ ออกจริงๆ ว่าท าให้ประมุ ข ตาหนั ก
https://novel-lk.blogspot.com/
ไม่ พ อใจตรงไหน" เหมียวอีส่้ ายหน้ายิมขื
้ นขม
่ ้ มีอะไร
ถึงตอนนี ไม่
น่ าปิ ดบังแล้ว
ฉิ นเวยเวยพลันยืนขึน้ จ ้องเหมียวอีด้ ้ วยท่าทางตาหนิ ว่าไม่รู ้จัก
โต พู ด อย่ า งปวดใจว่ า "เหมี ย วอี ้ เจ า้ จะให้ข า้ ว่ า เจ า้ อย่ า งไรดี
่ วนตัวของประมุขตาหนัก เจ ้าบุกเขา้ ไปได้อย่างไร!"
สถานทีส่
"ขา้ จะไปรู ้ได้อย่ างไรว่าประมุข ตาหนักผู ส้ ง่าผ่ าเผยจะใจแคบ
เช่นนี ้ ยิงไปกว่
่ านั้นนี่ ก็เป็ นสิงที
่ ข ่ า้ คาดเดา ยังแน่ ใจไม่ได้"
้
ทังสองก าลังคุยกัน จู่ๆ เชียนเอ๋อร ์ก็เข า้ มารายงาน "นายท่ าน
่
ด้านนอกมีคนมาพบท่าน บอกว่าพีชายใหญ่ ของท่านส่งมา"
"..." ข า้ จะมีพี่ใหญ่ มาจากไหนได้อีก ? เหมีย วอีงุ้ นงง ไม่ ใช่ว่ า
เมื่อครูเ่ พิ่งพูดถึงเซียวอี
่ ๋จู่ แลว้ ก็มาจริงๆ หรอกนะ? ไม่อยากเขา้ ใจ
ผิด เหมื อนที่ เหวินฟางเป็ น 'น้อ งสาว' เมื่อครังก่ ้ อนอีก จึง ถามว่ า
่
"พีชายคนไหน?"
"คนเฝ้ าประตูบอกว่าพวกนางไม่ยอมบอก บอกว่าคนทีมาเป็ ่ น
ผู ห ่ บ หงฝู บอกว่ า รายงานนาย
้ ญิ ง สองคน เรีย กตัว เองว่ า หงซิวกั
ท่านแล้วก็จะรู ้เอง"

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 320 คำฝำกฝังของเยียนเป่ ยหง

"หงซิว่ หงฝู?" เหมียวอีประหลำดใจ

้
่ ่พิเศษเช่นนี เขำย่
ชือที ้ อมไม่ลืมง่ำยๆ อยู่แลว้ นี่ เป็ นชือหญิ
่ งรับ
ใช ้ของเยียนเป่ ยหงไม่ใช่เหรอ? ในที่สุดก็เขำ้ ใจแลว้ ว่ำคนทีเรี ่ ยกว่ำ
่
พีใหญ่ คอ
ื ใคร
่ งแต่
มิตรภำพระหว่ำงเขำกับเยียนเป่ ยหงเริมตั ้ พวกพวกเขำยัง
ไม่มีตำแหน่ งใหญ่ โต ระหว่ำ งพวกเขำมีบุญ คุณ ที่ช่ว ยชีวิต กันอยู่
้ นมำก ถ้ำพูดถึงพี่ชำยของเหมียวอีในแดน
เรียกได้ว่ำสนิ ทชิดเชือกั ้
ฝึ กตน เยียนเป่ ยหงสำมำรถเป็ นได้
่ ่ท ำให้เขำประหลำดใจก็ คือ สถำนที่สองแห่ งห่ ำ งกันไกล
สิงที
ขนำดนี ้ เยียนเป่ ยหงส่งหญิงรับใช ้ทังสอง
้ คนมำได้อย่ำงไร หรือว่ำ
เยียนเป่ ยหงจะมำด้วยเหมือนกัน?
พอนึ กถึงเยียนเป่ ยหง เขำก็ อดนึ ก ถึงสำนัก ศรีเมฆำไม่ได้ นั่ น
ไม่ใช่แค่ ส ำนั กใหญ่ อนั ดับ หนึ่ งของสำยชวด แต่เป็ นส ำนั กใหญ่ ที่
อยู่ในอันดับต้นๆ ของแดนเซียน มีพลังอำนำจใหญ่ ก ว่ำพรรคร ้ำง
กระบี่ ท ำไมตนถึง ลืมสำนสัมพันธ ก์ บ ั ส ำนั ก ศรีเมฆำของเยีย นเป่
ยหงไปได้ล่ ะ ถ้ำ สำมำรถขอให้เยีย นเป่ ยหงพำไปสำนสัมพันธ ก์ บ ั
สำนักศรีเมฆำได้ พอไปถึงทะเลดำวนักษัตรแล้วก็จะมีแรงสนับสนุ น
่ งแกร่งไม่ใช่เหรอ? เขำฮึกเหิมทันที พูดเสียงดังว่ำ "รีบไปเชิญ
ทีแข็
เขำ้ มำ!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 เชียนเอ๋อร ์รับคำสั่งแลว้ เดินออกไป
้ นกลับมำขอโทษฉิ น
"มีแขกมำ ขำ้ จะลงไปดูหน่ อย" เหมียวอีหั
เวยเวย
ฉิ นเวยเวยก็แปลกใจว่ำ คนที่มำเป็ นใคร ไม่น่ำเชือว่
่ ำ จะทำให้
เหมียวอีฮึ้ กเหิมมีชวี ต ้ จึงตำมลงชนลอยไป
ิ ชีวำแบบนี ได้ ั้
รออยู่ในสวนไม่ นำนนั ก ก็ เห็ นเชีย นเอ๋อร ์พำผู ห
้ ญิ งบุค ลิก ดีมี
ควำมสำมำรถสองคนเขำ้ มำ ผูห้ ญิงสองคนนี สวมชุ ้ ดกระโปรงสีแดง
้ ว สะดุ ด ตำมำก รู ป ร่ำ งสวยหยำดเยิ ม
ทังตั ้ หน้ำ ตำเผยลัก ษณะที่
่
ยิงใหญ่ แต่กลับแสดงควำมเหนื่ อยลำ้ จำกกำรเดินทำงไกลให้เห็น
้
เหมีย วอีตำเป็ ้
นประกำย เดำไม่ผิด เป็ นหญิ งรับ ใช ้ทังสองคน
ของเยียนเป่ ยหง
่ บหงฝูเห็ นเหมียวอีที
หงซิวกั ้ ่ยืนตระหง่ำนเอำมือไขวห ้ ลังอยู่ใน
สวน พวกนำงตำเป็ นประกำยเช่นกัน เชียนเอ๋อร ์ที่นำเขำ้ พบยืนอยู่
ข ำ้ งหลัง เหมีย วอี ้ ทังสองก
้ ำ้ วออกมำข ำ้ งหน้ำ ทันที ย่ อเข่ ำค ำนั บ
อย่ำงพร ้อมเพรียงกัน "หงซิว่ หงฝูคำนับท่ำนเหมียว!"
้
"ลุกขึนๆ" ้
เหมียวอีเองก็ นึกไม่ถงึ ว่ำพวกนำงจะคำนับมำกมำย
ขนำดนี ้ รีบ ก ำ้ วออกมำข ำ้ งหน้ำ ใช ส้ องมื อประคองแขนทั้งสอง
้
ขึนมำ พอประเมินสีหน้ำของทังสองแล ้ ว้ ก็ พูด ว่ำ "เดินทำงมำไกล
ลำบำกแย่แล้ว พีเยี ่ ยนมำด้วยหรือเปล่ำ?"
้
ทังสองสบตำกั นแวบหนึ่ ง มองผู ห
้ ญิ ง หกคนที่อยู่ ในสวนแล ว้
่ สะดวกจะพูด
ส่ำยหน้ำ เหมือนมีควำมลับทีไม่

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ดอย่ำงเขำ้ ใจว่ำ "พวกเจ ้ำตำมขำ้ มำ" เขำหันตัวและ
เหมียวอีพู
้
นำหญิงสำวทังสองเข ำ้ ไปในห้องสมำธิ
้ ่ีมำเหมือนจะมีค วำมสัมพันธ ท์ ี่ไม่ ธ รรมดำกับ เหมีย วอี ้
เห็ นผู ท
่ ำจะเรียกเหมียวอีว่้ ำ "ท่ำนเหมียว" นี่ เป็ นคำเรียกที่หงเห
ไม่น่ำเชือว่
มียนกับลู่หลิวเรี่ ยกเหมียวอี ้ คนที่อยู่ในสวนมองหน้ำกันเลิกลั ่ ่ก ฉิ น
เวยเวยถำมเชียนเอ๋ อร ์เสวี่ยเอ๋อร ์ว่ำ "พี่เยีย นที่เหมีย วอีพู
้ ด ถึง เป็ น
ใครกัน?"
้
หญิงสำวทังสองส่ ำยหน้ำ บอกใบว้ ่ำไม่เคยได้ยน
ิ มำก่อน ต่อให้
เคยได้ยน ่ ยวอีไม่
ิ มำก่อนก็ไม่พูดส่งเดชต่อคนนอกโดยทีเหมี ้ ตอ้ งสั่ง
่
หลังจำกพำหงซิวหงฝู มำถึงห้องลับทีตั ่ วเองใช ้ฝึ กฝน เหมียวอี ้
้ "ตรงนี ้ ไม่ มี ค นนอก มี อ ะไรก็ ว่ ำ มำ
ก็ ห ัน กลับ มำพู ด ด้ว ยรอยยิ ม
เถอะ"
้
หลังจำกทังสองสบตำกั น ก็กุมหมัดคำรวะอีกครัง้ "หงซิว่ หงฝู
ี่ ำนเหมียวได้เลือนขั
ยินดีทท่ ่ ้
น"
เหมียวอีอึ้ งไป
้ ตนเป็ นประมุ ขขุนเขำมำหลำยปี แล้ว มำแสดง
ควำมยินดีต อนนี ้ไม่ส ำยไปหน่ อยเหรอ จำกนั้นก็เขำ้ ใจทันที ในปี
นั้นที่พบเยียนเป่ ยหง ฐำนะที่บอกไปยัง เป็ นประมุ ขถ ำคล
้ อ้ ยบู รพำ
้ ำถำคล
อยู่ ถ้ำจะพูดให้ถูกคือคนเลียงม้ ้ อ้ ยบูรพำ
ิ่ เหมี
แต่สงที ่ ยวอีแปลกใจก็
้ คอ ้
ื ทังสองแห่ งอยู่ห่ำงกันไกลขนำด
นี ้ พวกนำงรู ้ได้อ ย่ ำ งไรว่ ำ ตนเป็ นประมุ ข ขุน เขำแล้ว เขำตำเป็ น
ประกำยและถำมหยั่งเชิงว่ำ "หรือว่ำพวกเจ ำ้ ไปถ ำคล ้ อ้ ยบูรพำมำ
ก่อน?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
หงซิวพยั กหน้ำพูดด้วยรอยยิม้ "ท่ำนเหมียวปรำดเปรือง ่ พวก
บ่ำ วไปเข ำ้ พบที่ถำคล
้ อ้ ยบู รพำมำก่ อน ได้ยิน นั ก พรตที่เฝ้ ำประตู
บอกว่ ำ ท่ ำ นเหมี ย วได้เลื่อนขั้นเป็ นประมุ ข ขุน เขำเจินไห่
้ แล ว้ จึง
่
เปลียนเส ่ ่ ทันที"
น้ ทำงมำทีนี
้
ในใจทังสองรู ้สึกตะลึงอยู่บำ้ ง แม้ควำมก ้ำวหน้ำของเหมียวอีจะ ้
ั้
สูเ้ ยียนเป่ ยหงไม่ ได้ แต่ท งสองก็ รู ้ว่ำกำรได้ตำแหน่ งประมุขขุนเขำ
มำในระยะเวลำสั้นๆ สิ บ กว่ ำ ปี นี ้ ไม่ ใ ช่ เรืองที
่ ่ คนทั่วไปจะท ำได้
น้องชำยของนำยท่ำนคนนี ไม่ ้ ธรรมดำเหมือนกันนะ!
่ ้
"ทำให้พวกเจ ้ำวิงมำตั
งหลำยเส น้ ทำงแลว้ "
"ขอบคุ ณที่ท่ำนเหมียวเป็ นห่ วง ถ้ำเทีย บกับกำรเดินทำงจำก
่ ่ ระยะทำงแค่นีไม่
สำยชวดมำทีนี ้ ใช่เรืองใหญ่
่ อะไร"
"นั่นก็ใช่" เหมียวอีพยั
้ กหน้ำพูด และก็ไม่เกรงใจ ถำมไปตรงๆ
ว่ ำ "เมื่ อครู ข
่ ำ้ ถำมพวกเจ ำ้ ว่ ำ พี่ เยี ย นมำหรือ เปล่ ำ เห็ น พวกเจ ำ้
่
ทำท่ำลังเล เกิดเรืองอะไรขึ ้
นหรื อเปล่ำ?"
เมื่อสองสำวได้ยินดัง นั้นก็สีหน้ำหม่นหมองทันที หงฝู ตอบว่ ำ
"นำยท่ำนของขำ้ พบปัญหำแลว้ เกรงว่ำครังนี้ จะกลุ
้ ่ วต
ม้ ใจเรืองชี ิ "
้
เหมียวอีตกใจ "หมำยควำมว่ำอย่ำงไร?"
่ ำแผ่นหยกแผ่นหนึ่ งออกมำจำกแหวนเก็บสมบัติทน
หงซิวน ั ที
แล ว้ ใช ้สองมือยื่นให้ "นี่ เป็ นจดหมำยที่นำยท่ำนของพวกเรำสั่งให้
ส่งมำใหท้ ่ำนเหมียว"
เหมียวอีรี้ บรับมำอ่ำน เป็ นจดหมำยของเยียนเป่ ยหงจริงๆ ด้วย
่
พออ่ำนแลว้ ก็อดหัวเรำะอย่ำงขืนขมไม่ ได้
https://novel-lk.blogspot.com/
 ที่ แท้เยี ย นเป่ ยหงก็ มี ช ่ืออยู่ ใ นกำรปรำบจลำจลทะเลดำว
นั ก ษัต รเหมือนกัน เพี ย งแต่ ว่ ำเยีย นเป่ ยหงนั้ นสำหัส กว่ ำ เหมีย วอี ้
เป็ นเพรำะควำมกำ้ วหน้ำในกำรฝึ กตนของเยีย นเป่ ยหงเร็ว เกินไป
เร็วกว่ำกำรฝึ กตนของเหมียวอี ้ เวลำเพียงสิบกว่ำปี สนๆ ้ั วรยุทธ ์ของ
เขำก็บรรลุถึงบงกชเขียวขันสองแล ้ ว้ แถมเยียนเป่ ยหงยังชอบสูร้ บ
ก่อนที่หงซิวกั่ บหงฝูจ ะมำ เยียนเป่ ยหงก็ฮุบ ขุนเขำไว ส้ องแห่ งแล ว้
เป็ นประมุขขุนเขำควบสำมขุนเขำ
่ ท
สิงนี ้ ำให้เหมียวอีต้
้ องทอดถอนใจ มิน่ำล่ะตอนแรกที่เจอเยียน
เป่ ยหง เจ ้ำตัวนั้นจึงกลำยเป็ นประมุขขุนเขำแลว้
ว่ำ กันว่ำ ไม้ดีเกินป่ ำย่ อมถูก ลมท ำลำย คนที่เก่ งเกินไปมัก จะ
โดนริษ ยำง่ ำ ยๆ กำรก ำ้ วหน้ำ พรวดพรำดก็ ท ำให้ค นมำกมำยไม่
พอใจเหมือนกัน เยียนเป่ ยหงมีพฒ ั นำกำรฝึ กตนเร็วขนำดนี ท้ ำให้
ประมุข จวนหวั่นใจ แม้แต่สำนั กศรีเมฆำเองก็ส งั เกตได้ถึ งควำมไม่
ชอบมำพำกล วิทยำยุท ธ ์ฝึ กตนของส ำนัก ศรีเมฆำไม่ ได้ก ำ้ วหน้ำ
เร็วขนำดนี ้ ยิ่งไปกว่ำนั้นเยียนเป่ ยหงเองก็ไม่ได้มท
ี รัพยำกรฝึ กตน
อะไร ดังนั้นจึงแอบกดดันให้เยียนเป่ ยหงบอกมูลเหตุภำยใน เยีย น
่ ง อำศัยฐำนะทำงกำรของตัวเอง สำนักศรีเมฆำก็ทำ
เป่ ยหงไม่เชือฟั
อะไรเขำไม่ได้
เมื่อเป็ นแบบนี ้ ไม่ตอ้ งบอกก็รู ้ถึงจุดจบของเยียนเป่ ยหง ทังท
้ ำ
ใหส้ ำนักศรีเมฆำไม่พอใจ ทังท ้ ำให้ประมุขจวนหวั่นใจ จึงโผล่อยู่ใน
่
รำยชือกำรปรำบจลำจลทะเลดำวนั กษัตร เยียนเป่ ยหงไม่รอดจำก
วิกฤตินี้
่ ่ บหงฝูมำทีนี
ทีหงซิ
วกั ่ ่ ได้ สำเหตุก็ไม่ซบั ซ ้อนอะไร

https://novel-lk.blogspot.com/
 กำรปรำบจลำจลทะเลดำวนักษัตรเป็ นกำรรวมตัวกันของยอด
ฝี มือระดับบงกชเขียวของแดนฝึ กตน นักพรตหนึ่ งแสนห้ำหมื่นคน
ไปที่ทะเลดำวนั ก ษัต ร บวกกับ ก ำลังพลของเจ ำ้ ถิ่นแดนปี ศำจอีก
คำดว่ำคงมีกำลังพลเกินหนึ่ งแสนแปดชีวต ่
ิ สงครำมทีใหญ่ ขนำดนี ้
ต่อให้เยียนเป่ ยหงมีควำมมั่นใจ ก็เปลียนเป็
่ นไม่ม่นใจได้
ั
่
ยิงไปกว่ ำนั้นเยียนเป่ ยหงก็ทำให้กำลังอำนำจที่อยู่รอบๆ ตัวไม่
พอใจหมดแลว้ พอเขำไปที่ทะเลดำวนักษัต ร ไม่ตอ้ งบอกก็ รู ้ถึงจุ ด
จบของหงซิวกั ่ บหงฝู ไม่มผ ี ช
ู ้ ำยคนไหนอยำกเห็นผูห้ ญิงของตัวเอง
มีจุดจบทีน่ ่ ำเวทนำ ทีให้ ่ หงซิวกั่ บหงฝูมำที่นี่ ก็เพรำะขำ้ งกำยหำคน
ให้พ่งพำอำศั
ึ ยไม่ได้แลว้ คิดไปคิดมำก็มีแค่นอ ้ งชำยอย่ำงเหมียวอี ้
่ ม้ แก่กำรพึงพำ
ทีคุ ่ เนื่ องจำกเขำได้ตรวจสอบกำรวำงตัวของเหมียว
้ วยตำตัวเองมำก่อน และก็วำงใจแลว้ ไม่อย่ำงนั้นคงไม่ให้หงซิว่
อีด้
กับหงฝูลำบำกมำไกลขนำดนี ้
ในแผ่นหยกของเยียนเป่ ยหงเล่ำต้นสำยปลำยเหตุอย่ำงชดั เจน
นับว่ำฝำกฝังผูห้ ญิงของตัวเองให้เหมียวอีอย่ ้ ำงจริงจัง พูดชดั ว่ำถ้ำ
เยียนเป่ ยหงสำมำรถมีชวี ต ิ รอดกลับมำได้ ก็จะมำรับผูห ้
้ ญิงทังสอง
ด้ว ยตัวเอง ถ้ำรอดกลับ มำไม่ ได้ ถึงอย่ ำงไรตัว เองก็ ตำยแล้ว เขำ
บอกว่ำรูปร่ำงหน้ำตำของทังสองก็้ ใช ้ได้ ให้เหมียวอีรั้ บผูห
้ ญิงของ
ตนไปนอนร่วมเตียงได้โดยไม่เกรงใจแม้แต่นอ้ ย สิงเดี ่ ยวที่ขอคือให้
้ บต
เหมีย วอีปฏิ ั ิก บ ้
ั หญิ งสำวทังสองอย่ ำ งยุ ติธ รรม เขำจะขอบคุ ณ
มำก!
ควำมไร ร้ ะเบี ย บและกำรปล่ อ ยอิ ส ระที่ อยู่ ใ นข อ้ ควำมท ำให้
้ ่อตก 'รับ ผู ห
เหมียวอีเหงื ้ ญิ งของท่ำ นมำนอนร่วมเตียง ข ำ้ เป็ นคน
แบบนั้นเหรอ?'
https://novel-lk.blogspot.com/
 แต่เขำก็พอจะเขำ้ ใจถึงควำมลำบำกและควำมจนใจของเยียน
เป่ ยหง ใครจะอยำกดู แลผู ห ้ ญิ งของคนอื่นไปตลอดชีวิตล่ ะ ? ระยะ
้ ยังพอไหว พอผ่ำนไปนำนแล้วจะกังวลนิ ดหน่ อย วิธก
สันๆ ี ำรเดียว
ก็คือผู ดมัดไวก้ บ ั ตัวเอง วรยุท ธ ์ของหงซิวกั ่ บหงฝูก็ไม่ได้สูง แลว้ ก็
ไม่ มีข องอะไรด้ว ย จะนำอะไรมำผู ก มัด กับ เหมีย วอีได้ ้ ? นอกเสี ย
จำกร่ำ งกำยของตัวเอง เพื่อที่จะเตรีย มทำงหนี ทีไล่ ให้เชีย นเอ๋ อร ์
เสวี่ยเอ๋ อร ์ เหมีย วอีจึ้ ง ให้ท งสองรั
ั้ ่ ย นเป็ นบิ ด ำบุ ญ ธรรม
บ เยำรัวเซี
ดีกว่ำ
้
เหมียวอีถอนหำยใจหลั งจำกอ่ำนแผ่นหยกเสร็จ เขำถำมหยั่ง
่ ยนเขียนอะไรในแผ่นหยก?"
เชิงว่ำ "พวกเจ ้ำสองคนรู ้ไหมว่ำพีเยี
้
ทังสองตำแดงเล็ ้
กน้อย ก ้มหน้ำไม่พูดจำ หลังจำกทังสองสบตำ
กันปรำดหนึ่ ง ก็ เงยหน้ำ พร ้อมกัน แล้ว พู ด ด้ว ยสำยตำแน่ วแน่ ว่ ำ
"หลังจำกกำรปรำบจลำจลทะเลดำวนักษัตร ถ้ำนำยท่ำนมีชวี ต ิ รอด
่ บ หงฝู จ ะยอมปรนนิ บ ัติ ท่ ำ นเหมี ย วเจ ำ้ ค่ ะ "
กลับ มำไม่ ได้ หงซิวกั
ควำมหมำยในคำพูดคือ รอให้ทุกอย่ำงสินสุ ้ ดก่อนถึงจะตัดสินใจว่ำ
จะมอบร่ำงกำยให้หรือไม่
พวกนำงรู ้แล้วจริงๆ ด้วย เหมือนก่อนจะมำเยียนเป่ ยหงสั่งพวก
นำงไวแ้ ล้วแน่ นอน เหมียวอีดู้ ออกถึงควำมผิดปกติในสำยตำทีเด็ ่ ด
เดี่ยวของหญิ ง สำวทั้งสอง ดู ท่ ำ ทำงถ้ำ เยีย นเป่ ยหงกลับ มำไม่ ได้
้
หญิงสำวทังสองก็ เตรียมจะกลำกลื้ ่
นควำมอัปยศเพือรอวั นแก ้แค้น!
"พวกเจำ้ คิดมำไปแล้ว ขำ้ กับพี่เยียนสนิ ทสนมกัน จะแตะต้อง
ผูห ้ ไร ้ยำงอำยถึงขันนั
้ ญิ ง ของเขำได้อย่ ำ งไร เหมีย วอีไม่ ้ ้ นหรอก"
้ แผ่ นหยกในมือ "นั บ จำกระยะทำง รำยชือเข
เหมีย วอีชู ่ ำ้ ร่ว มของ

https://novel-lk.blogspot.com/
ทำงฝั่ งพวกเจ ำ้ น่ ำ จะประกำศค่ อนข ำ้ งเร็ว ตอนนี ้พี่ เยีย นคงจะอยู่
ระหว่ำงทำงแล้ว ไม่ทรำบว่ำพี่เยียนจะไปขึนเรื ้ อที่ไหน ถ้ำระยะทำง
้
ใกล ้ ก็ยงั มีเวลำพบหน้ำเขำสักครัง"
เพรำะเขำก็จะต้องไปทะเลดำวนักษัตรเช่นกัน ถ้ำหำกกลับมำ
้
ไม่ ได้ ทังสองก็ จ ะต้องกำรย้ำยตำมพวกเชีย นเอ๋ อร ์ไปแน่ นอน ไม่
สะดวกจะหลบอยู่ที่เขำเจินไห่
้ ้
ถ้ำเป็ นแบบนี หำกเยี
ยนเป่ ยหงมีชวี ิต
้
รอดกลับ มำได้ ก็ เป็ นไปได้สู งว่ ำ จะหำทังสองไม่ พ บ อยำกจะพบ
้ อนั
หน้ำสักครังเพื ่ ดหมำยวิธก ี ำรติดต่อกัน
่
หงฝู ตอบว่ำ "สำมเดือนก่อนพอรำยชือกำรปรำบจลำจลทะเล
ดำวนักษัตรประกำศออกมำ นำยท่ำนก็รู ้เพียงว่ำกำลังคนของสำย
ชวดจะรวมตัวกันออกเดินทำง ไม่ทรำบว่ำจะออกทะเลที่ไหน นำย
ท่ ำนให้พ วกเรำเอำตัว รอดมำก่ อนล่ ว งหน้ำ พวกเรำไม่ มีเวลำสื บ
ข่ำวเจ ้ำค่ะ"
ถ้ำไม่รู ้ก็ชว่ ยไม่ได้แล้ว ถึงอย่ำงไรเยียนเป่ ยหงก็ไม่น่ำจะได้ขน ึ้
เรือ ที่ ถ ้ำคล อ้ ยบู ร พำ เหมี ย วอี ได้
้ รบ ้
ั ข่ ำ วจำกเบื องบนว่ ำ ให้เขำ
เตรีย มตัว อยู่ ท่ี นี่ ก ำลัง คนทั้งสำยมะโรงจะรวมตัว กัน ขึ นเรื
้ อที่ ถ ำ้
คล้อยบูรพำ เรือใหญ่หนึ่ งลำจุคนไวส้ องร ้อยกว่ำคน เรือใหญ่สบ ิ ลำ
ก็จุกำลังคนประมำณสองพันคนของสำยมะโรงได้ทงหมดพอดี ้ั

"หงซิว่ หงฝู ขำ้ จะบอกข่ำ วร ้ำยกับเจำ้ เรืองหนึ

่ ่ ง" เหมีย วอีฝื้ น
ยิม้ "ขำ้ กับพี่เยียนเรียกได้ว่ำมีชะตำชีวิตทีเชื
่ อมโยงกั
่ น ในปี นั้นเรำ
สองคนร่วมเป็ นร่วมตำยกันที่แดนหมอกเลือดหมื่นจัง้ นึ ก ไม่ถึงว่ ำ
้ ้จะได้เข ำ้ ร่ว มกำรปรำบจลำจลทะเลดำวนั ก ษัต รด้ว ยกันอี ก
ครังนี
แล้ว"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
"หำ!" ทังสองตกตะลึ ง "ท่ำนเหมียวก็ตอ้ งไปเขำ้ ร่วมกำรปรำบ
จลำจลทะเลดำวนักษัตรเหมือนกันเหรอ!"
้ กหน้ำ "พวกเจำ้ ไม่ตอ้ งกังวลหรอก ทำใจให้สบำย
เหมียวอีพยั
ี่ ่ สักหน่ อย มำถึงทีนี
แลว้ พักอยู่ทนี ่ ่ แลว้ ก็คิดเสียว่ำเป็ นบำ้ นตัวเอง ไม่
ต้องขัดเขินอะไร ขำ้ เตรียมทำงหนี ทีไล่ไวใ้ หห ้ ญิงรับใช ้ของขำ้ แล้ว
เดี๋ ยวพวกเจ ำ้ ก็ ไปตี ส นิ ท กับ เชีย นเอ๋ อร ์เสวี่ยเอ๋ อ ร ์ไว ม้ ำกๆ ข ำ้ จะ
เตรียมกำรไวใ้ ห้เรียบร ้อย ถ้ำเกิด เรืองขึ ่ ้ พวกนำงสองคนก็จะพำ
น
พวกเจ ้ำหนี ไปอย่ำงปลอดภัย ไม่ทำให้พเยี ่ี ยนผิดหวัง"
้
ทังสองมองหน้ ่ ่ก ดูเหมือนจะไม่ตอ้ งกังวลเรืองอั
ำกันเลิกลั ่ ปยศ
เอำตัวเขำ้ แลกแล้ว พวกนำงจึงโค้งตัวคำนับ "ตำมแต่ท่ำนเหมียวจะ
เตรียมกำรเจ ้ำค่ะ"
้ กหน้ำ ในใจรู ้สึกไม่มีทำงเลียงนิ
เหมียวอีพยั ่ ดหน่ อย ก่อนหน้ำ
้
นี อยำกจะให้ เยียนเป่ ยหงติดต่อสำนักศรีเมฆำให้สก ั หน่ อย ปรำกฏ
้ ำได้เพี ย ง
ว่ำ แม้แต่ เยีย นเป่ ยหงก็ ป กป้ องตัว เองไว ไ้ ม่ ได้ เหมีย วอีท
ลม้ เลิกควำมคิดนี ไป ้

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 321 หกแดนเคลือนไหว
่

้
เขาพาทังสองออกจากห้ องสมาธิ เพิ่งจะส่งต่อหงซิวกั
่ บหงฝูให้
่ อร ์ ทางจวนหนานเสวียนก็ออกคาสั่งมาถึงแลว้
เชียนเอ๋อร ์เสวียเอ๋
ตอนนี ้ แม้จ ะยัง เหลื อ เวลาก่ อ นการปราบจลาจลทะเลดาว
นั ก ษัต รอีก ไม่ ก ี่เดือน แต่ ตอ้ งใช ้เวลาเดินเรืออยู่ บ นทะเลอีก เกือบ
สามเดื อน ดังนั้ นเวลาออกเดิ นทางก็ เหลืออีก ไม่ ถึ งครึงเดื ่ อนแล ว้
กาลัง พลของทางการสายมะโรงทยอยกันออกเดินทางแล้ว จะมา
รวมตัว กัน ที่ ถ าคล
้ ่ อนนี ้ เมื่ อถึ ง วาระนั้ นก็
อ้ ยบู ร พาภายในครึงเดื
้ อ
เตรียมขึนเรื
หยางชิ่งสั่งให้เขาเจินไห่ ้ ้ ย มตัว ทัน ที เพื่ อ
ข องเหมี ย วอี เตรี
่
หลีก เลียงไม่ ่
ใ ห้เกิด เรืองไม่ ้
ค าดคิด ขึนในครั ้ ้ เขาสั่งให้เหมีย วอี ้
งนี
ดาเนิ นการให้ศ าลาว่ าการท้องถิ่นปิ ดล อ้ มท่ าเรือของทังถ ้ าคล
้ อ้ ย
บูรพาให้ว่า ง ห้า มไม่ ให้ช าวบา้ นเดินทางออกทะเลชวคราว ่ั รอให้
กาลังพลผูเ้ ขา้ ร่วมออกเดินทางไปก่อนค่อยเปิ ด ห้ามมีขอ้ ผิดพลาด
่
หยางชิงจะดึ งกาลังคนครึงหนึ่ ่ งของทังสองจวนไปรั
้ กษาความ
เป็ นระเบี ย บเรีย บร ้อยที่ถ าคล
้ อ้ ยบู ร พา เพื่ อป้ องกัน ความวุ่ นวาย
่ มาควบคุ มด้วยตัว เองเช่นกัน ต าหนั ก เจินอี
หยางชิงก็ ้ ่ก็ จ ะส่ งยอด
ฝี มอ
ื มาด้วย
พอเห็ นค าสั่ง เหมีย วอีก็ ้ ยมให้
ิ้ กบั ฉิ นเวยเวยที่รออยู่ "ประมุ ข
้
ขุนเขาฉิ น ก าลัง พลของทังสองจวนจะมี ก ารเคลื่อนไหวใหญ่ ข า้
๋
เกรงว่าเจ ้าต้องกลับเขาเสา้ ไท่เดียวนี "้
https://novel-lk.blogspot.com/
 ขณะที่พูดก็ส่งแผ่นหยกให้ฉินเวยเวยดู แล้วก็หน
ั มาพูดกับเหวิ
นฟางอีกว่า "เหวินฟาง ขา้ มีธุระสาคัญ ไม่สะดวกจะให้คนอยู่ เกรง
ว่าจะต้องส่งแขกแล้ว"
เหวินฟางเองก็เห็นเขารับคาสั่งมาแลว้ แล้วก็บอกกับฉิ นเวยเว
ยก่ อ นด้ว ย นางย่ อ มไม่ ก ล้า ท าให้ธุ ระส าคัญ ของเขาล่ า ช า้ จึ ง
๋
แสดงออกว่าจะไปเดียวนี ้

ฉิ นเวยเวยเงีย บไปหลังจากได้อ่านค าสั่ง หยางชิงต้่ องการจะ

่ ่ งของสองภูเขามาที่ถาคล
เจียดกาลังพลครึงหนึ ้ อ้ ยบูรพา คงไม่เวน ้
่
เขาเส า้ ไท่แน่ นางต้องรีบกลับไป เรืองนี ้ าช ้าไม่ได้ ท าได้เพีย ง
จะล่
บอกลา
เหวิน ฟางที่เพิ่ งได้รู ้จัก ฉิ นเวยเวยเมื่อครู น
่ ี ้เสนอว่ า จะออกไป
พร ้อมฉิ น เวยเวยทัน ที หลัง จากรู ้ว่ า ฉิ น เวยเวยควบต าแหน่ งสอง
ขุนเขา ก็ก็ มีเจตนาจะคบค้าสมาคม นางได้ป ระสบการณ์มาจาก
้ ว้ เตรียมจะเยี่ยมเยียนประมุขขุนเขาสายต่างๆ ของจวน
เหมียวอีแล
หนานเสวียนสักรอบเมือมี ่ โอกาส

นอกประตูใหญ่ ฉิ นเวยเวยที่สวมชุดกระโปรงสีขาวนั่งคร่อมอยู่
บนอาชามังกร เผยสีหน้านุ่ มนวลละมุ นละไมที่หาดู ได้ยาก ขณะที่
มองเหมียวอีที้ ่ออกมาส่ง นางก็ทาท่าเหมือนอยากพูดอะไรแต่เงียบ
ไว ้ ในสายตาฉายแววสินหวั้ ิ่ ่ประมุขต าหนัก ชีขาดไว
ง แต่ สงที ้ แ้ ล ว้
นางก็ไม่มคี วามสามารถจะแก ้ไขอะไรได้
่ อยู
หงเหมียนกับลู่หลิวที ่ ่ขา้ งหลังเขา้ ใจนางดีมาก ย่อมรู ้ว่านาง
้
อยากจะพูดอะไร เวลาสาคัญแบบนี คงอยากจะเปิ ดเผยความในใจ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
ทังสองกังวลแทนฉิ นเวยเวย ทังหวั ้ งจะให้ฉินเวยเวยพู ด ความ
ในใจที่เก็บไว ้ ทังไม่
้ อยากให้ฉินเวยเวยพูดออกมา ถ้าเป็ นเมื่อก่อน
้ องไปทะเลดาวนั ก ษัต ร
คงหวังให้นางพู ด แน่ นอน แต่ เหมีย วอีจะต้
แล ว้ ! ค าบางค าเมื่อพู ด แล ว้ เผยแพร่ออกไป หากเหมียวอีไปทะเล
้
ดาวนักษัตรแล้วกลับมาไม่ได้ ตัวฉิ นเวยเวยก็จะมีจุดด่างพร ้อย ใน
ภายหลังถ้าจะหาคู่รกั นักพรตอีก แล้วจะทนความรู ้สึกได้อย่างไร?
เมื่อเห็ นนางไม่ไปซะที เหมียวอีก็้ ถ ามอย่างประหลาดใจ "เป็ น
อะไรไปเหรอ?"
นางอ้าปากกาลังจะพูดอยู่แล้ว แต่พอเห็ นเหวินฟางอยู่ขา้ งๆ ก็
กลายเป็ นหินอุ ป สรรคก อ้ นสุด ท้ายอย่ างไม่ ตอ้ งสงสัย นางเม้มริม
ฝี ปากแดงเรือ่ สุดท้ายก็กลืนคาพูดนั้นลงไป
่
ในเรืองแบบนี ้ ด้วยนิ สยั อย่างนางนั้นยังไม่สามารถเป็ นฝ่ ายรุก
่ ลั
ได้ สิงที ่ งเลทีสุ
่ ดคือยังไม่รู ้ว่าเหมียวอีจะรั
้ บได้หรือไม่ เพราะคาพูด
และการกระทาของเหมียวอีไม่ ้ ได้มอบความกลา้ หาญให้นางพูดคา
นั้นเลยสักนิ ด แค่เผยสัญญาณหรือคาพูดเล็กน้อยก็ยงั ดี!
่
จึงแก ้คาพูดอย่างยากลาบาก "พวกเราเป็ นเพือนกั
น!"
เหมียวอีพยั้ กหน้าพูดด้วยรอยยิมขื
้ นขม
่ ่ น! ดังนั้น
"เป็ นเพือนกั
่ ข
เรืองที ่ า้ ฝากฝังไวก้ ็อย่าลืมนะ"

ฉิ นเวยเวยฝื นยิม้ "รักษาตัวด้วยนะ!"

้
"ส่งตรงนี นะ!" เหมียวอีกุ้ มหมัดกล่าวลา
้ งกร ชุดกระโปรงสีข าวปลิวพลิว้
ฉิ นเวยเวยพลันเลียวอาชามั
่
นาไปก่อนราวกับสายลม หงเหมียนลู่หลิวตามติ
ดอยู่ขา้ งหลัง
https://novel-lk.blogspot.com/
 "เจอกันใหม่นะพี่ชาย!" เหวินฟางยิมพลางโบกมื
้ อ และเร่งตาม
ฉิ นเวยเวยไป
หลังจากมองส่ งพวกนางจากไป รอยยิมบนใบหน้้ ้
าเหมีย วอีก็
้
หายไปโดยสิ นเชิ ง หัน กลับ มาให้ลู ก น้ อ งได้เห็ น ประมุ ข ขุน เขา
่
เหมียวทีมาดเคร่
ง แล้วเดินก ้าวใหญ่กลับมา
สาหรับ ผู ช ้ ายบางคน โดยเฉพาะผู ช ้ ายที่ต้องแบกรับ ภาระมา
้
ตังแต่ ่ ่ฟุ่ มเฟื อยเกินไป และก็ เพ อ้ ฝั นเกินไป
เด็ ก ความรัก เป็ นสิงที
่
ด้วย แต่มีการแยกแยะความสัมพันธ ์อยู่เสมอ จัดเรืองความรั กให้อยู่
ต าแหน่ งหลัง ตลอดไปอย่ า งไม่ ต อ้ งสงสัย เขาจึง ไม่ ค่ อยเก็ บ เรือง ่
ความรัก มาใส่ ใ จเท่ า ไรนั ก เลยพลาดอยู่ เสมอ บางที ก ารรอให้
ประสบความสาเร็จมีชอเสี ื่ ยงแลว้ อาจจะเสียใจทีหลังก็ได้ มีผช ู ้ ายไม่
น้อยที่อยากประสบความสาเร็จก่อนแลว้ ค่อยมาเติมเต็มทีหลัง แต่
สุดท้ายก็รู ้สึกอึดอัดใจ!
้ เขี ย นค าสั่ง
พอกลับ มาถึ ง ท าเนี ย บประมุ ข ขุนเขา เหมี ย วอี ก็
่ อร ์แจกออกไปทันที
ต่างๆ ให้เชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋
พอคาสั่งที่ประมุข ขุนเขาถ่ ายทอดลงมาถึง กองก าลังถาสาย
้
้ ก็เริมระดมก
ต่างๆ ของเขาเจินไห่ ่ าลัง
พลม้านายหนึ่ งของถาคล้ อ้ ยบูรพามาถ่ายทอดคาสั่งที่จวนเจา้
เมืองของเมืองคล้อยบูรพา เจา้ เมืองจึงรีบเรียกรวมขา้ ราชการน้อย
้
ใหญ่ ระดมกาลังฝ่ ายทางการทังหมดในเมื ่
อง และเริมประกาศห้ าม
การค้า ทางทะเล บรรดาทหารของทางการก็ ร บ ี รวมพลกัน ไปที่
่ าเนิ นการปิ ดลอ้ มและทาให้พนที
ท่าเรือเพือด ื ้ ว่่ าง

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ่แน่ นอนอยู่แล ว้
การสร ้างความไม่ ส ะดวกให้ช าวบ า้ นเป็ นสิงที
้ มช
แต่ในเวลานี ไม่ ้ ้น
ี อ่ งทางใดๆ ให้เจรจาทังนั
้
กาลังคนของทังสองจวนก็ ก าลังรีบ ระดมพลเช่นกัน หยางชิง่
ได้ร บ ่ าลังคนฝ่ ายทางการของสายมะโรงทังหมดที
ั รายชือก ้ ่จะเข า้
ร่วมแล้ว จวนหนานเสวีย นเป็ นผูร้ บ
ั ผิด ชอบตรวจสอบสมาชิก ขึน ้
่ งนากาลังคนออกเดินทางด้วยตัวเอง ไปยังถาคล
เรือ หยางชิงจึ ้ อ้ ย
บูรพาอีกครัง้
กาลังคนฝ่ ายทางการของสายมะโรงจากพืนที ้ ่ต่างๆ มารวมตัว
เป็ นหน่ วยเดียวกัน จากนั้นก็มุ่งสู่ถาคล
้ อ้ ยบูรพา
ก าลัง คนฝ่ ายทางการของสายมะโรงรวมตัว กัน ที่ ถ ้าคล อ้ ย
บูรพา ส่ว นก าลังคนที่ไม่ ใช่ฝ่ายทางการก็ รวมตัวกันที่ท่ าเรือของ
้ อื
่ น
พืนที ่ ท่าเรือทีสร
่ ้างเรือไม่ได้มแี ค่ถาคล
้ ่ ยว
อ้ ยบูรพาทีเดี
ก าลัง คนสายต่ า งๆ ทั่วทั้งแดนเซีย นก าลัง มุ่ ง หน้ า สู่ บ ริเวณ
ชายฝั่งทะเลของแต่ละแห่ง
ก าลั ง พ ลหนึ่ งแส นแปดหมื่ นชี วิ ต ข องหกแดนล ว้ นก าลั ง
่
เคลือนไหว จุดมุ่งหมายคือทะเลดาวนักษัตร ทั่วทังแดนฝึ
้ กตนกาลัง
สั่นสะเทือนเพราะสิงนี ่ ้

บรรยากาศคึ ก คัก ที่ สามร ้อยปี จัด หนึ่ งครังและแต่

้ ้ น
ล ะครังกิ
เวลานานสิบปี กาลังจะเปิ ดฉาก หลังจากบรรยากาศคึกคักนี จะมี ้ คน
ประสบความสาเร็จ แต่เป็ นแค่ส่วนน้อยของส่วนน้อยอีกที น่ าทอด
ถอนใจที่มีค นกลับ มาได้ไม่ ก ี่คน ส่ ว นมากจะฝั งร่า งไว ท้ ี่ทะเลดาว
นั ก ษั ต ร ก็ เ หมื อ นกับ ชื่อของมัน 'ทะเลดาวนั ก ษั ต ร' ส่ ว นมาก
กลายเป็ นกลายเป็ นหมู่ดาวไร ้นามทีประดั่ บอยู่บนท้องฟ้ าตลอดไป
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ น าก าลั ง คนออกเดิ น ทางเช่ น กัน การไปครังนี
เหมี ย วอี ก็ ้ ้
นอกจากจะเป็ นการให้ค วามร่ว มมื อ กับ ปฏิ บ ัติ ก ารของหยางชิ่ง
หลังจากนั้ นก็ ไม่ น่า จะได้ก ลับ มาเขาเจินไห่
้ ้ อออก
อีก แต่ ไปขึนเรื
เดินทางโดยตรงเลย
้ เสธไม่ใ ห้ใครเขา้ พบ พัว พัน
ก่อนจะออกเดินทาง เหมีย วอีปฏิ
้ ่กบ
รักใคร่อย่างสุดซึงอยู ้ น อารมณ์รกั
ั หญิงรับใช ้สองคนตลอดทังวั
้
อันเร่าร ้อนและความอ่อนโยนนับไม่ถว้ นถูกใช ้ไปหมดสินในวันนี ้
บนเตียงเตีย้ เหมียวอีลุ้ กออกจากแขนงามดุจหยกสีข
่ า้ งทีก
่ าลัง
กอดแน่ น ปลี ก ตัว ออกจากเรือ นร่า งขาวอวบอิ่ มอรชร ใช ม้ ื อ
ประคองใบหน้างามดุ จ ดอกไม้ข องสองสาว ขณะก าลังมองคราบ
น้าตาดุ จผลึก ใสบนแกม้ พวกนาง เขาก็ ทอดถอนใจ น่ าเสียดายที่
ทาอะไรไม่ ได้ ไม่ส ามารถลุ่ มหลงอยู่ ในความอ่อนโยนของนารีได้
่ ดก็ยงั ต้องไป
นาน ในทีสุ
แต่มอ ่
ี ีกสิงหนึ ่ งที่ลืมไม่ได้ เหมียวอีพาหญิ
้ ้ งถา้
งสาวทังสองมายั
่ ่ ยนซ่อนตัวอยู่
ทีเยารั
วเซี
่ ยนเองก็รู ้ว่าเขาต้องการจะเอาอะไรไป ยันต ์ขันสองสิ
เยารัวเซี ้ บ
้
ห้าแผ่น ยันต ์ขันหนึ ่ งจานวนหนึ่ งร ้อยห้าสิบแผ่น ในทีสุ
่ ดตอนนี ก็
้ ได้
้ ว้
ส่งถึงมือเหมียวอีแล
่ ยนหวังจะให้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดนิ ดหน่ อย
เดิมทีเยารัวเซี
ตอนนั้นจะหักสิงของพวกนี
่ ้ ใ้ ห้ตวั เองใช ้ แต่ตอนนี ก็
ไว ้ ยงั ต้องส่งต่อ
้ ่ดี
ให้เหมียวอีอยู

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ยน ยันต ์ทลายบรรพตแผ่นหนึ่ ง
ภายใต้คาแนะนาของเยารัวเซี
กลายเป็ นแสงสีขาวและระเบิดยิงออกมาจากมือเหมียวอี ้ โจมตีไป
ยังหน้าผาภูเขาลูกหนึ่ ง
้ หน้ า ผาภู เขาทลายตกลงกลางล าน้ า
มี เสี ย งระเบิ ด ดั ง ขึ น
ระหว่างซอกเขา มีเสียงอึกทึกครึกโครมดังก ้อง
้ ่ ง ในใจก็มค
ลองใช ้ไปแลว้ ครังหนึ ี วามมั่นใจแลว้
เหมียวอีหั ้ นตัวกลับมา นาแผ่นหยกที่สมาคมร ้านค้าแดนเซียน
้
ทาขึนสองแผ่ นออกจากแหวนเก็บ สมบัติ และมอบให้หญิ งสาวทัง้
สอง "ไปครังนี ้ ้ไม่ รู ้ว่า จะได้ก ลับ มาเมื่อไร เพื่ อที่จะเตรีย มเดินทาง
ครังนี้ ้ ข า้ แทบจะหมดตัว แล ว้ ไม่ มีอะไรจะมอบให้พ วกเจ า้ สองคน
ขา้ ต้องนาของวิเศษติดตัวไปที่ทะเลดาวนัก ษัตรเพื่อปกป้ องตัวเอง
ข า้ ยังเหลื อลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนาระดับ ต่ าอีก ประมาณหนึ่ งหมื่ น
แปดพันลู ก หนึ่ งหมื่นสี่พัน ลู ก ที่อยู่ ในจ านวนนั้ น ในตอนแรกข า้
ฝากไว ท ้ ี่ สมาคมร ้านค้า แล ว้ แผ่ น หยกสองแผ่ น นี ้ แผ่ น หนึ่ งเป็ น
หลักฐานการฝากของสมาคมร ้านค้า อีกแผ่นหนึ่ งเป็ นระเบียบการ
ทีข ่ า้ กับสมาคมร ้านค้าจัดการเสร็จแลว้ พวกเจ ้าสองคนสามารถไป
ถอนได้ตลอดเวลา ลูกแก ้วพลังปรารถนาประมาณหนึ่ งหมื่นลูกใน
นั้ นข า้ มอบให้พ วกเจ า้ พี่ เยี ย นฝากฝั ง หงซิวกั ่ บ หงฝู ไว ก ั ข า้ พี่
้ บ
เยียนมีบุญคุณที่ช่วยชีวต ิ ข า้ ไว ้ ถ้าพี่เยียนไม่สามารถกลับมาจาก
ทะเลดาวนั ก ษัต รได้ พวกเจ า้ ก็ น าอีก สี่พัน ลู ก ที่เหลือแบ่ งให้พ วก
นางสองคนด้วยนะ"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ้ เยารัวเซี
พอได้ฟังสิงนี ่ ยนก็เหล่ตามองเขาแวบหนึ่ ง ในใจรู ้สึก
ปลงอนิ จจังนิ ด หน่ อย แม้เจา้ เด็ ก นี่ จะไม่ใ ช่คนดีอะไร แต่ธ าตุ แท้ก็
เป็ นคนมีน้าใจไมตรีจริงๆ
้ กหน้าพลางร ้องไห้สะอึกสะอืน้
"พวกเราจะจาไว"้ ทังสองพยั
้
"อย่า ร ้องไห้สิ!" เหมียวอีเผยความอ่ อนโยนที่หาดูได้ยาก ยก
้
มือ ขึนเช็ ด น้ าตาบนใบหน้า งามของทังสอง ้ แล้ว หยิ บ ผลไม้ห ยก
งดงามที่มีแสงสีแดงปกคลุมระยิบระยับออกมาจากกาไลเก็บสมบัติ
้
แบ่งส่งใส่มือทังสองอี กครัง้ "นี่ คือผลของสมุนไพรเซียนซิงหัวสีลู่ ก
ประสิทธิภาพไม่ได้แย่กว่าสมุนไพรเซียนทั่วไป ใช ้ได้หลายครังกว่ ้ า
สมุนไพรเซียนธรรมดา พวกเจ ้าสองคนเก็บไวป้ ้ องกันตัวเอง"
ในมือเขามีผลของสมุนไพรเซียนซิงหัวทังหมดเก ้ า้ ลูก ถูกเยา
่ ย นปล น
รัวเซี ้ ไปแล ว้ สองลู ก มอบเป็ นรางวัล ให้เหยีย นซิวหนึ่ งลู ก
ตอนนี ้ให้หญิ งรับ ใช ้สองคนอีก สีลู
่ ก เก า้ ลบเจ็ด ตอนนี ้เหลือเพีย ง
สองลูก
่ ย นที่ อยู่ ข า้ งๆ เห็ นผลสมุ นไพรเซีย นนี ้ ตาก็ เป็ น
พอเยารัวเซี
ประกายอีกครัง้ พูดเย้ยว่า "นับว่าคนต่าทรามอย่างเจ ้าก็มค ี ุณธรรม
อยู่บา้ งนี่ "
้ าเลืองเขาแวบหนึ่ ง ทีน
เหมียวอีช ่ าสิงของส่
่ ้
งให้หญิงสาวทังสอง
ต่อหน้าเขา เพราะรู ้ว่ าถ้าตาแก่น่ี มีเจตนาจะแย่งสิ่งของบนตัวของ
สองสาว พวกนางก็ ข ัด ขวางไม่ ไหว ไม่ สู ท ้ าอย่ า งเปิ ดเผยไปเลย
่ ยนประทับใจได้บา้ ง
ดีกว่าหรือ ไม่แน่ อาจจะทาให้เยารัวเซี
้ ี่เมือ งหลวงแล ว้ คนหนึ่ ง นางชือหลิ
"ข า้ เตรีย มคนไว ท ่ นผิง ผิ ง
ก่ อนหน้า นี ้เคยบอกกับ พวกเจ า้ แล ว้ เมื่อปี ก่ อนข า้ เตรีย มสถานะ
https://novel-lk.blogspot.com/
ทางการไวใ้ หน ้ า้ ได้ออกคาสั่งกับนางว่าให้นาง
้ างแล้ว ก่อนหน้านี ข
ฟังแค่คาสั่งของพวกเจ ้าสองคน เตรียมไวใ้ หพ ้ วกเจ ้ายามจาเป็ น"
สองสาวเอาแต่พยักหน้าไม่หยุด
หลังจากสั่งเสียเรืองทุ
่ กอย่างเสร็จแลว้ เหมียวอีก็้ หน
ั กลับมากุม
่ ย น "ผูอ้ าวุโสเยา ตักแตนน้
หมัดคารวะต่ อเยารัวเซี ๊ อยนั่นจะให้ข า้
นาไปด้วยหรือเปล่า?"
่ ยนพูดอย่างเกรียวกราด
"ไสหัวไป!" เยารัวเซี ้ "ไม่ให้!"
๊
ตักแตนน้ อยสาคัญกับเขามาก ต้องอาศัยของเหลวที่ตักแตน
๊
น้อยขับออกมาหลอมสร ้างของวิเศษเพื่อกาจัดความอัปยศอันใหญ่
หลวง ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่ให้เหมียวอี ้
้ ดด้วยรอยยิมขื
เหมียวอีพู ้ นขม่ "ขา้ ไปครังนี้ ้เป็ นเวลาสิบปี ถ้า
๊
ตักแตนน้ อ ยออกห่ า งจากข า้ นานเกิ น ไปท่ า นก็ ค วบคุ ม ไม่ ไ ด้
้
เหมื อ นกัน ไม่ สู ใ้ ห้ข า้ ดี ก ว่ า หรือ ให้ข า้ ได้มี ห ลัก ประกัน มากขึ น
หน่ อย"
เยารั่วเซีย นเป่ าเคราตั ว เองและถลึ ง ตาพู ด "ก่ อ นที่ เจ า้ จะ
กลับมา ขา้ สามารถใหพ ้ วกมันนอนหลับยาวอยู่ในกาไลเก็บสมบัติ
้ นไวใ้ นคอก ทาให้
แต่ถ า้ เจา้ กลับ มาไม่ ได้ ขา้ ก็ จะหาทางขังเลียงมั
่
เชืองไม่ ได้ก็ ไม่ เป็ นไร ดี ก ว่ า ให้ม ัน หายไปพร ้อมกับ เจ า้ หากเจ า้
กลับมาไม่ได้!"
้ ด ไม่ ออก และไม่ ตอ้ งให้เขาเอ่ ยปาก เชีย นเอ๋ อร ์กับ
เหมียวอีพู
่ อร ์ดึงแขนเยารัวเซี
เสวียเอ๋ ่ ยนไวค้ นละขา้ งเพื่อขอร ้องแลว้ "ท่านพ่อ
ใหน้ ายท่านไปเถอะนะ!"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ค ากล่ า วที่ ว่ า 'ลู ก ผู ห
้ ญิ ง ที่ แต่ ง งานแล ว้ เหมื อ นน้ าที่ สาดทิ ง้
ออกไป' คืออะไร? วันนี เยารั ้ ่ ยนได้รู ้อย่างถ่องแท้แลว้ สีหน้านิ่ ง
วเซี
ชะงัก สุ ดท้ายก็ แพ ้ รับ มือกับ ลูก สาวสองคนนี ้ไม่ ไหวจริงๆ กัดฟั น
๊
ปล่อยตักแตนออกจากก าไลเก็บสมบัติสามสิบห้าตัว แล้วพูดอย่าง
เคียดแค้นว่า "ให้เจา้ ได้แค่สามสิบห้าตัว ไม่มม ี ากกว่านี ้ ถ้าจะเอาก็
ิ ้ !้ "
เอา ไม่เอาก็ทงไว

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 322 กำลังพลสำยมะโรง

้ ดหวังนิ ดหน่ อย
"แค่สำมสิบห้ำตัวเองเหรอ!" เหมียวอีผิ
้
"ดีก ว่ำ ส่งไปตำยกับ เจำ้ ทังหมดแล ่ ย นตะคอก
ว้ กัน!" เยำรัวเซี
อย่ำงโมโห "ถ้ำบ่นอีก แม้แต่เจ ้ำอ้วนขำ้ ก็จะยึดไวด้ ว้ ย!"
้ ว้ กัน!" ยังไงก็ดีกว่ำไม่มี พอเหมียวอีกวั
"ได้ๆๆ เอำอย่ำงนี แล ้ ก
๊
มือ ตักแตนสำมสิ บห้ำตัวก็เขำ้ ไปอยู่กำไลเก็บสมบัตข ิ องเขำพร ้อม
กัน แลว้ ก็หน ่ ยนอีก "ผูอ้ ำวุโสเยำ ขำ้
ั ไปกุมหมัดคำรวะต่อเยำรัวเซี
ฝำกพวกนำงสองคนกับท่ำนด้วยนะ"
่ ยนโบกมือพูดเสียดสี "ลูกสำวของขำ้ ไม่ตอ้ งให้เจ ้ำสั่ง
เยำรัวเซี
้
หรอก จำไวว้ ่ำเจ ้ำติดค่ำแรงขำ้ อยู่ หำยำปี ศำจกลับมำใช ้หนี เยอะๆ"
เหมีย วอียิ้ ม้ และแอบส่ งสำยตำให้เยำรัวเซี
่ ย น แอบถ่ ำ ยทอด
เสียงสั่ง แลว้ หันมำพูดกับหญิงสำวทังสองด้
้ วยรอยยิม้ "ไปแลว้ นะ!"
พอพู ด จบ สำยตำก็ ฉำยแววอำลัยอำวรณ์ แล้วหันตัวจำกไป
เป็ นอย่ ำ งที่ คำดไว ้ ช ่วพริ
ั บ ตำเดี ย วหญิ ง สำวทั้งสองก็ ร ้องไห้วิ่ง
ตำมมำ "นำยท่ำน..."
เยำรั่วเซีย นที่ ได้ร บ
ั ค ำสั่งเสี ย รีบ เข ำ้ มำ ดึ ง ตัว ทั้งสองสำวที่
ร ้องไห้รำวกับดอกสำลีเปี ่ ยกฝนเอำไว ้ ถอนหำยใจแล้วพูดว่ำ "นำง
หนู เอ๋ ย กำรที่ เขำไปครังนี ้ ้ เป็ นเวลำที่พวกเจ ำ้ ต้องวำงมำดให้น่ ำ
เกรงขำมสิ พวกเจ ำ้ ร ้องไห้วิ่งตำมเขำ ท ำให้เขำเห็ นแก่ ค วำมรัก

https://novel-lk.blogspot.com/
 ์ ถ้ำพวกลูกน้องมองออกว่ำพวกเจำ้ เป็ น
มำกเกินไปและเสียศักดิศรี
จุดอ่อนของเขำ ก็จะทำใหเ้ ขำห่วงหน้ำพะวงหลังนะ ใหเ้ ขำไปเถอะ"
เมื่อเห็นทังสองร
้ ้องไห้ ในใจเขำก็ยำกจะรับไหว ที่จริงเขำเองก็
้
ไม่ อยำกให้เหมียวอีไปทะเลดำวนั กษัต ร พวกเขำไปมำหำสู่ก นั มำ
หลำยปี ขนำดนี ้ ถ้ำ ตัด สำเหตุ เรืองหญิ
่ ้
ง สำวทังสองคนออกไป จะ
บอกว่ำไม่ผูกพันเลยสักนิ ดก็คงโกหก ถึงอย่ำงไรเหมียวอีก็้ ยงั มีจุด
่
ทีเขำชอบอยู ่เหมือนกัน
แต่เขำก็ขด ั ขวำงอะไรไม่ได้ ประมุขตำหนักเจินอี ้ ใส่
่ ชอเหมี
ื่ ยวอี ้
ไปด้วยตัวเอง หำกเหมียวอีรู้ ้แต่แรกว่ำจะเป็ นแบบนี ้ ก็คงหำทำงใหห ้
่ วยลบทะเบียนเซียนให้และหนี ไปกับ เยำรัวเซี
ยำงชิงช่ ่ ย นนำนแล ว้
ยอมเป็ นนั กพรตอิสระดีกว่ ำ แต่รอจนประมุ ขต ำหนั กเลือกรำยชือ่
่
ต่ อ ให้ห ยำงชิงอยำกจะช่ ว ยเขำแต่ ก็ ผ่ ำ นด่ ำ นประมุ ข ต ำหนั ก ไป
ไม่ได้ ทุกอย่ำงสำยไปแล้ว
เยำรั่วเซีย นก็ ไ ม่ มี ค วำมกล ำ้ ที่ จะให้เหมี ย วอี ทรยศทะเบี
้ ยน
่ ย นและหนี ไปด้ว ยกัน เขำยังมีแค้นที่ต้องช ำระ ไม่ อยำก
รำยชือเซี
สร ้ำงปัญหำใหญ่ขนำดนั้น
"นำยท่ำน..." สองสำวร ้องไห้ฟูมฟำย
้ บ ใจแข็ ง ไม่ ห ัน กลับ มำมอง รีบ จำกไปอย่ ำ ง
แต่ เหมี ย วอี กลั
รวดเร็ว
"พวกเจำ้ วำงใจเถอะ เจำ้ หนุ่ มนั่นดวงแข็งจะตำย ต้องรอดชีวิต
่ ยนทอดถอนใจ
กลับมำได้แน่ นอน!" เยำรัวเซี

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ใช่เป็ นกำรปลอบใจอย่ำงเดียว แต่ในหัวสมองเขำมี
คำพูดนี ไม่
ภำพแวบเขำ้ มำ เป็ นภำพที่แย่งผลไม้เซียนสองลูกของเหมีย วอีใน ้
ตอนแรก กำรคุกคำมทีน่ ่ ำสะพรึงกลัวและประหลำดนั่นทำให้เขำจำ
ได้ดี เมื่ อครู ่เพิ่ งเห็ น เหมี ย วอี มอบผลไม้
้ เซีย นให้ส องสำว จู่ ๆ ก็
สังเกตได้ว่ำจะเกียวข ่ ้ อเปล่ำ?
อ้ งกับเหมียวอีหรื
ยิ่งคิด ก็ย่งรู
ิ ้สึกว่ำเป็ นไปได้ สมุนไพรเซียนซิงหัวที่เติบโตจนมี
ผลไม้เซีย น อำชำมัง กรเฮยทั่น ตักแตนน้ ๊ อ ย ของที่ ไม่ ธ รรมดำ
กลับ มำปรำกฏอยู่ ใ นมื อ นั ก พ รตบงกช ขำวคนเดี ย ว เมื่ อเข ำ
เชื่อมโยงสิ่ งพวกนี ้ ไว ด ้ ว้ ยกัน ก็ รู ส้ ึ ก ได้ร ำงๆ ว่ ำ ในควำมวิ เวก
้
เบืองหลั ้ อนมีอะไรบำงอย่ำงจ ้องอยู่...
งเหมียวอีเหมื
้
นอกตำหนักใหญ่ของเขำเจินไห่ อำชำมังกรหลำยสิบตัวกำลัง
รอฟังคำสั่ง
้ ำเหยี ย นซิว และเถี ย นชิง เฟิ งเดิ น
ในต ำหนั ก ใหญ่ เหมี ย วอี น
ออกมำจำกหลังต ำหนั ก หลังจำกต่ำ งคนต่ำ งประจ ำต ำแหน่ งแล้ว
่ นอยู่เบืองล่
คนทียื ้ ำงก็กล่ำวพร ้อมกัน "คำนับประมุขขุนเขำ!"
้ ่นั่ งบนบัล ลัง ก ป์ ระมุ ข ขุนเขำและตรวจนั บ ก ำลังคน
เหมีย วอีที
แล้ว กวำดสำยตำเย็นเยียบลงมำเบืองล่ ้ ำง "วันทีข ่ ำ้ ไม่อยู่เขำเจินไห่
้
เหยีย นซิวจะคอยช่วยเหลือกู กู ใ หญ่ ก บ ั กู กู น้อยและรับ อำนำจต่ อ
ประมุขขุนเขำชวครำว่ั ่
ทุกคนทีเขำเจิ ้ ตอ้ งฟั งคำสั่ง ถ้ำมีใครฝ่ ำ
นไห่
้
ฝื นเบื องบนและก่ อควำมวุ่ น วำย ฆ่ ำ ! มี เจตนำไม่ ดี แอบแฝง ฆ่ ำ !
ต่อต้ำนคำสั่งและไม่เคำรพ ฆ่ำ!"
่ งคำสั่งของประมุ ขขุนเขำ!" ทุ กคนรับค ำสั่ง
"พวกเรำจะเชือฟั
พร ้อมกัน
https://novel-lk.blogspot.com/
 มีคนไม่นอ ่
้ ยทีในใจไม่ ยอมรับ แต่ภำยนอกยังคงเคำรพนบนอบ
พวกเขำคิด ว่ำเจำ้ หมำบำ้ ตัวนี ้ถูก กดดันจนเป็ นหมำจนตรอกแล ว้
ตอนนี ้อย่ ำ ไปยั่วโมโหจะดี ก ว่ ำ รอให้เจ ำ้ บ ำ้ นี่ ไปก่ อ นค่ อยว่ ำ กัน
ดังนั้นจึงดูเหมือนทุกคนยินยอมคลอ้ ยตำม
"คนทีข ่ ำ้ เรียกชือติ
่ ดตำมขำ้ ไปรอรับประมุขจวน ส่วนทีเหลื
่ อก็
เฝ้ ำบ ำ้ นดีๆ!" เหมียวอียื้ นขึนสะบั
้ ดมือแล ว้ ออกไป ไม่พูด อะไรมำก
ถ้ำพูดมำกไปจะเป็ นกำรโกหก แสดงท่ำทีนิดหน่ อยก็พอ จำกนั้นก็
กลับเขำ้ ไปทีต ่ ำหนักหลัง

"รับ ทรำบ!" ทุกคนรับค ำสั่งและแยกย้ำยกันไป ทยอยกันออก

จำกตำหนักใหญ่
้ อำชำมั
มีบำงคนนำอำชำมังกรกลับไป มีบำงคนขึนขี ่ งกรเพื่อ
รอคำสั่ง
้ ่กลับ มำถึง ท ำเนี ยบด้ำนหลังเห็ นหงซิวกั
เหมียวอีที ่ บ หงฝู เขำ
้
กุมหมัด ขึนกล่ ้
ำวว่ำ "ทังสองพั ก อยู่ที่นี่ อย่ำงสงบใจเถอะ อย่ำลืมที่
้
บอกไวน้ ะ เหมียวอีขออ ำลำ!"
ทั้งสองย่ อ ตัว ค ำนั บ "บ่ ำ วขออวยพรให้ท่ ำ นเหมีย วเดิ น ทำง
่
รำบรืน!"
้ กหน้ำ ไม่ได้พู ดอะไรมำก สิงที
เหมียวอีพยั ่ ่ควรพู ดก็พู ดไวช
้ ดั
แล ว้ ก่ อนหน้ำ นี ้ เขำหัน ตัวและจำกไป โดยมีห ญิ ง สำวทังสองเดิ
้ น
ตำมส่งอยู่ขำ้ งหลัง
้ นมำถึงประตูโถงหลัก ใช ้เท้ำเตะเฮยทั่นที่กำลังนอน
เหมียวอีเดิ
หลับอยู่บนพืน้ ก่อนจะนั่งขีบนตั
่ วมันและตะโกนว่ำ "ไป"
https://novel-lk.blogspot.com/
 เฮยทั่นรู ้สึ ก ได้ว่ ำ เหมี ย วอี ประสงค
้ จ์ ะเดิ น ทำงไกล มัน ย่ ำเท้ำ
อย่ ำ งร่ำ เริง พัก หนึ่ ง แล ว้ กระโดดออกจำกใต้ช ำยคำบ ำ้ น วิ่งเร่ง
ควำมเร็วอยู่กลำงสวน แลว้ จู่ๆ ก็กระโจนตัวขึนกลำงอำกำศ ้ ทะยำน
สู่ตำหนักใหญ่ของเขำเจินไห่ ้ และตกลงบนลำนกวำ้ งนอกตำหนัก
้ งนำหน้ำไปยังประตูใหญ่ของเขำเจินไห่
เหมียวอีเร่ ้ อำชำมังกร
้
สิบกว่ำตัวบนลำนกวำ้ งเลียวเปลี ่
ยนทิ ศทำงและเร่งตำมไปทันที วิง่
กุบกับตำมออกกประตูใหญ่ไป
เถียนชิงเฟิ งกับเหยียนซิวยืนอยู่เคียงกัน กุมหมัดคำรวะส่งจำก
่
ทีไกลๆ หลังจำกมองตำมสัตว ์พำหนะวิงหำยลั่ บไป ถึงได้วำงมือลง
และสบตำกัน แวบหนึ่ ง ไม่ รู ้เหมื อนกัน ว่ ำ เหมี ย วอี ออกจำกประตู
้
้
ใหญ่นีไปแล ว้ จะได้กลับมำอีกไหม
ไปจัดกำรธุระทีถ่ ำคล
้ อ้ ยบูรพำครังนี ้ ้ เหมียวอีไม่
้ ได้พำพวกเขำ
้ ท งสองอยู
สองคนไปด้ว ย ทิงให้ ั้ ่ เขำเลือกที่ปรึก ษำอีก สอง
่ เฝ้ ำถิน
คนและผูช้ ว่ ยอีกสำมคนติดตำมไป พำกองกำลังเดิมของเขำเจินไห่ ้
่ ่ง
ไปด้วยครึงหนึ
อำชำมังกรสิบกว่ำตัวออกจำกแนวเทือกเขำของเขำเจินไห่้ วิง่
ห้อตลอดทำงไปจนถึงถนนหลัก แลว้ หยุดรออยู่ในป่ ำเล็กๆ ผืนหนึ่ ง
่ น ก็ได้ยินเสียงกีบเท้ำอำชำมังกรดัง
หลังจำกรออยู่เกือบครึงวั
สนั่นหวั่นไหวจำกที่ไกลๆ เขำ้ มำประชิด ไม่ นำนก็เห็ นหยำงชิงน
่ ำ
ิ่ นตลบมำด้วยตัวเอง
กำลังคนกลุ่มใหญ่วงฝุ่
้
เหมียวอีโบกมื
อ และนำกำลังพลขำ้ งหลังเขำ้ สู่ทำงหลัก

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ่มองมำให้สญ
หยำงชิงที ั ญำณมือ และเหมียวอีก็้ นำคนเขำ้ รวม
กับขบวนที่กำลังวิงอย่
่ ำงรวดเร็วทันที ตัวเขำเองกลับมำอยู่ในแถว
ของประมุขขุนเขำสิบคน และสบตำกับฉิ นเวยเวยปรำดหนึ่ ง
กงซุนอวี่ที่ตำมอยู่ข ำ้ งหลังรู ้สึก ยินดีในควำมทุก ข ข ์ องคนอื่น
ขณะที่มองหลังเหมียวอี ้ เห็ นได้ชดั ว่ำรู ้เรืองที
่ ่เหมียวอีต้
้ องไปทะเล
ดำวนักษัตรแล้ว
กองกำลังเกือบพันคนวิงไม่ ่ หยุดตลอดทำงภำยใต้กำรนำของห
ยำงชิง่ มุ่งสู่ท่ำเรือในอำณำเขตถำคล ้ อ้ ยบูรพำโดยตรง ประมุขถำ้
่
คลอ้ ยบูรพำทีรออยู ี่ ่ นก ้ำวออกมำคำนับทันที
่ทนั
้
นักพรตมำกมำยขนำดนี ปรำกฏตั วพร ้อมกัน ทหำรทำงกำรใน
้ ที
่ เฝ้
พืนที ่ ำอยู่บนท่ำเรือพำกันกลัวจนตัวสั่น

เมื่อเห็ นว่ ำทุ ก อย่ ำ งบนท่ ำ เรือเตรีย มกำรเสร็จ แล ว้ หยำงชิงก็

่
โล่งใจ คิดในใจว่ำเจ ้ำเหมียวอีไม่ ้ ได้ฉวยโอกำสก่อเรืองวุ
่ ่นวำย

จำกนั้นก็เรียกเหมียวอีที ้ ่อยู่ดำ้ นหลังให้กำ้ วออกมำเพื่อกำช บ ั

อะไรบำงอย่ำง หลังจำกเหมียวอีเรี ้ ยกประมุขถำคล ้ อ้ ยบูรพำออกมำ
ตอบคำถำม ก็ส่งให้ ั ทหำรท้องถินถอยหลั่ ้ ่ไม่
งไป ไม่อนุ ญำตให้ผูท ี
่
เกียวข อ้ งเขำ้ ใกล ้ ส่งต่องำนเฝ้ ำพิทก ื ้ นี
ั ษ์พนที ่ ให้
้ กำลังคนทีหยำงชิ
่ ง่
พำมำ
เหตุ ผลช ด
ั เจนมำก พอกองก ำลังของแต่ ล ะสำยมำถึง ทหำร
่ จะไม่สำมำรถรักษำควำมเป็ นระเบียบเรียบร ้อยของทีนี
ท้องถินก็ ่ ่ ได้
้
ประมุข ถ ำคล อ้ ยบูร พำหันกลับ มำเรียกเจำ้ เมืองเพื่อถ่ ำ ยทอด
ค ำสั่งทัน ที ไม่ น ำนก็ เห็ น ทหำรท้อ งถิ่นถอยออกไปอย่ ำ งรวดเร็ ว
https://novel-lk.blogspot.com/
จำกนั้ นหยำงชิ่งก็ อ อกค ำสั่งให้ป ระมุ ข ขุ น เขำแต่ ล ะสำยจัด วำง
กำลังคน
คลังสินค้ำและทีพั่ กชวครำวของทหำรทำงกำรบนท่
่ั ำเรือถูกยึด
โดยกำลังพลของภูเขำสำยต่ำงๆ ทีพั ่ กของขุนนำงที่ดูแลท่ำเรืออยู่
แต่ เดิมมีปัจ จัย กำรดำรงชีพ ที่ดีที่สุด แน่ นอนว่ ำถู ก หยำงชิงยึ
่ ดไป
แล้ว
เหมียวอีก็้ ไม่ทำให้ตวั เองเสียเปรียบเช่นกัน เดิมทีก็เป็ นอำณำ
เขตของเขำอยู่แล้ว ห้องพัก ขุนนำงที่ดีเป็ นอันดับสองย่อมถู กเขำ
ยึดไวแ้ ล้ว
ในคืนนั้น ลำแสงสำมสำยวำดผ่ำนท้องฟ้ ำมำ ตกลงบนท่ำเรือ
โดยตรง ทีปรึ ่ กษำสำมคนของตำหนักเจินอี ้ ่ เฝิ งจือฮ่วน หำนลิวผิ
่ ง
เห อ อ วิ๋ น เห ย่ ม ำ ถึ ง แล ้ว นั ก พ รต บ งก ช แด งส ำ ม ค น เป็ น ผู ้ ที่
ตำหนักเจินอี ้ ส่
่ งมำควบคุมสถำนที่
่ ำคนก ้ำวออกไปคำนับ
หยำงชิงน
วัน ต่ อ มำ ก ำลัง พลเกือ บสองร อ้ ยชีวิ ต ของปรำสำทด ำเนิ น
้
จันทร ์มำถึงท่ำเรือถำคล อ้ ยบูรพำก่อนเป็ นอันดับแรกภำยใต้กำรคุ ม้
กันส่งของนักพรตบงกชแดงคนหนึ่ ง เดิมทีทนี ่ี ่ ก็เป็ นอำณำเขตของ
ปรำสำทดำเนิ นจันทร ์อยู่แล้ว ระยะทำงใกลก้ ็ย่อมมำถึงเร็ว
่ กษำอีกสองคนแสดงควำมเคำรพ
หลังจำกเฝิ งจือฮ่วนและทีปรึ
นักพรตบงกชแดงของปรำสำทดำเนิ นจันทร ์แล้ว ทำงฝั่ งหยำงชิงก็ ่
รับผิด ชอบตรวจสอบจำนวนผู เ้ ข ำ้ ร่วมตำมรำยชือ่ สองร ้อยคนใน
รำยชือ่ ตรงหน้ำ เขำมี เพี ย งหนึ่ งร ้อยเก ำ้ สิบ เก ำ้ คน อีก หนึ่ งชือที
่ ่
ขำดไปก ำลัง ขี่อำชำมัง กรโอ้อวดแสนยำนุ ภำพอยู่ บ นท่ ำ เรือ น ำ
https://novel-lk.blogspot.com/
ลู ก น้อ งดู ค นร ้อยเก ำ้ สิบ เก ำ้ คนที่ อยู่ ต รงหน้ำ ท ำเหมือ นเรืองนี
่ ้ไม่
่
เกียวอะไรกั บเขำ
ภำพนี ้ท ำให้แม้แต่ ค นที่มำดู เอำสนุ ก อย่ ำ งกงซุน อวีก็
่ ก ลุ ม้ ใจ
้ องไปทะเลดำวนักษัตรจริงหรือเปล่ำ
สงสัยนิ ดหน่ อยว่ำเหมียวอีต้
่ บจำนวนคนถูกต้องแลว้ เหออวิ๋นเหย่ก็เหำะขึนฟ้
เมือนั ้ ำ ไปตก
อยู่บนหลังคำด้ำนบนสุดของเรือใหญ่ลำหนึ่ ง ตรงหว่ำงคิวเผยภำพ ้
มำยำดอกบัวสีแดงมองต่ำลงมำที่ท่ำเรือ ทำให้คนที่กำลังจะขึนเรื ้ อ
่ื ตย ์ ไม่ตอ้ งบอกก็รู ้ถึงผลลัพธ ์
ตกใจ ถ้ำมีใครกลำ้ ไม่ซอสั
มีก ระดำนกระโดดน้ ำที่ เป็ นสะพำนยำววำงอยู่ บ นท่ ำ เรือ เพื่ อ
เปิ ดทำงให้ นั ก พรตหนึ่ งร อ้ ยเก ำ้ สิ บ เก ำ้ คนขี่ อำชำมัง กรวิ่งขึ น
้
กระดำนกระโดดน้ำทีกระดกขึ
่ น้ และขึนไปอยู
้ ่บนเรือทะเลลำสูงแลว้
้ ่นั่งอยู่บ นอำชำมังกรมองบรรดำชำยหญิงที่ผ่ำ นไป
เหมียวอีที
้ นคน
ตรงหน้ำ แต่ละคนทำหน้ำตำย ในใจรู ้สึกปลงอนิ จจัง พวกนี เป็
่
ทีโชคร ้ำยเหมือนตัวเองทังนั ้ ้น!

ิ้
ซูจ งกงแห่ ง พรรคร ้ำงกระบี่ หวำนเหยีย นฮวำแห่ งพรรคดรุณี
หยก หลี่เย่ ำฉี แห่ ง ส ำนั ก ดิร จั ฉำนหลวง ทังสำมคื
้ อสมำชิก ผู โ้ ชค
ร ้ำยจำกสองจวนนั่ นเอง ทุ ก คนต่ ำ งรู ้จัก เหมีย วอี ้ ตอนที่ เดินผ่ ำ น
ขำ้ งกำยเหมียวอี ้ ก็ หน ั มำมองเขำด้วยสีหน้ำแปลกๆ เหมือนกำลัง
พูดว่ำ 'ทำไมเจ ้ำบำ้ นี่ ไม่ขนเรื
ึ ้ อมำด้วยกัน?'
้
เหมีย วอีโบกมื อและยิมให้้ ั้
ท งสำมคน ไม่ได้ห วังว่ำ จะดึง มำอยู่
ด้ว ยกัน ถ้ำ หลี ก เลี่ ยงที่ จะไม่ ท ำให้พ วกเขำขุ่ น เคื อ งได้ก็ ท ำไป
จำกนั้ นก็ เรียกประมุข ถ ำคล้ อ้ ยบู รพำมำอยู่ ขำ้ งกำยและกระซิบว่ ำ
ั้
"เหลือห้องชนบนที ่ ทสุ
ดี ่ี ดไวใ้ ห้ขำ้ ห้องหนึ่ ง"
https://novel-lk.blogspot.com/
 "นำยท่ ำ นวำงใจได้ข อรับ " เจีย งอวิ๋นลู่ พ ยัก หน้ำ บอกใบ ว้ ่ ำ
ตัวเองจัดเตรียมเรียบร ้อยแล้ว ในอำนำจของตัวเอง เป็ นไปไม่ ได้ที่
้ ง ไม่ ไ ด้ไ ป ถ้ำ
จะท ำให้เจ ำ้ นำยของตัว เองเสี ย เปรีย บ เหมี ย วอี ยั
จัดเตรียมไม่ดต ี วั เองก็จะซวย
นัก พรตที่ขึนเรื
้ อแล ว้ จู งอำชำมังกรเข ำ้ ไปในห้องเก็ บ ของใต้
ท้องเรือโดยมีคนนำไป ขำ้ งในมีกรงเหล็กยำวสำมแถว แต่ละแถวมี
่ ่เตรียมไวส้ ำหรับอำชำมังกร จุอำชำมังกร
เกือบเจ็ดสิบคอก เป็ นทีที
สองร ้อยตัวได้อย่ำงไม่มป
ี ัญหำ
แต่ ล ะคนไล่ อำชำมังกรของตัว เองเข ำ้ ไปในนั้ น และปิ ดประตู
เหล็ก จำกนั้นก็หยิบป้ ำยเลขทีตรงกั
่ บประตูไปด้วย ถึงตอนนั้นจะได้
แยกออกว่ำมำกมำยขนำดนี เป็ ้ นของใคร

พอออกมำจำกด้ำนล่ำง คนหนึ่ งร ้อยเกำ้ สิบเกำ้ คนก็ทยอยกัน

่ ่ถูกแยกไวใ้ ห้ สิงอ
เขำ้ ห้องเดียวที ่ ำนวยควำมสะดวกในห้องก็ไม่ได้
โกโรโกโส ไม่ ได้ท ำให้ทุ ก คนรู ้สึก ไม่ ยุ ติธ รรมในกำรเดิ นทำงครัง้
สุดท้ำยนี ้
หลังจำกเจำ้ หน้ำที่ส่งต่องำนเสร็จสิน
้ ยอดฝี มือบงกชแดงที่มำ
จำกปรำสำทดำเนิ นจันทร ์ทำระเบียบกำรส่งต่ องำนกับ ทำงท่ ำเรือ
้ ำกลับไปรำยงำนกำรปฏิบต
แล้ว ก็เหำะขึนฟ้ ั ภ
ิ ำรกิจ
เวลำที่ กองก ำลัง แต่ ล ะสำยมำถึ ง ได้ค ำนวณไว เ้ รีย บร ้อยแล ว้
คลำดเคลื่อนได้ไม่เกินสำมวัน ก ำลังคนของปรำสำทสิบ แห่ งของ
สำยมะโรงจะทยอยกันมำถึงภำยในสำมวัน
ปรำสำทดำเนิ นเทพ ปรำสำทดำเนิ นนภำ ปรำสำทดำเนิ นปฐพี
ปรำสำทดำเนิ นสุรยิ น
ั ปรำสำทด ำเนิ นจัน ทร ์ ปรำสำทดำเนิ นกนก
https://novel-lk.blogspot.com/
ปรำสำทแมกไม้ ป รำสำทด ำเนิ นธำรำ ปรำสำทด ำเนิ นอั ค นี
ปรำสำทด ำเนิ นธรณี กองก ำลัง สองร ้อยชีวิต ของแต่ ล ะแห่ งมำถึ ง
ทั้งหมดสองพัน คนทยอยกัน ขึ นเรื
้ อ โดยที่ กองก ำลัง ของแต่ ล ะ
้ อของตัวเอง
ปรำสำทจะขึนเรื
ค ำนวณเวลำออกเดิ น ทำงไว แ้ ล้ว อี ก สองวัน หลัง จำกนั้ น ที่
ขอบฟ้ ำก็มลี ำแสงสองสำยแฉลบมำ ตกอยู่บนท่ำเรือ ฮูหยินสุภำพ
เยือกเย็ นคนหนึ่ งที่สวมชุดกระโปรงยำวสีม่วงทังตั
้ ว งดงำมสง่ำผ่ ำ
เผย มีชำยชรำตำสดใสคนหนึ่ งตำมอยู่ขำ้ งหลัง
๋
เหออวินเหย่ และอีกสองคนก ้ำวออกมำคำนับอีกครัง้
้ ่นำคนเฝ้ ำอยู่ ขำ้ งๆ กลับตกตะลึงอ้ำ ปำกค้ำ ง ตกใจ
เหมีย วอีที
จนคำงแทบร่วงลงพืน ้ ตำจอ้ งไปที่ฮูหยินคนนั้นโดยตรง แล้วยังมี…
่
ชำยชรำทีดวงตำสดใสเป็ นประกำยคนนั้นอีก

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 323 ทางไหนก็ตายอยู่ดี

เหมียวอีค่้ อนขา้ งสงสัยว่าตัวเองมองผิดไปหรือเปล่า

้
สาเหตุไม่ใช่เพราะอะไรหรอก เขารู ้จักทังสองคนที ่
เหาะมาจาก
ฟ้ า คนหนึ่ งคือพี่หญิงเมิงหลั
่ นที่เคยมาเยี่ยมเยียนที่ถาคล
้ อ้ ยบูรพา
ของเขา ส่วนอีกคนคือยอดฝี มือบงกชแดงที่ใช ้อิทธิฤทธิโจมตี ์ เขา
่
ตอนทีเขาฆ่ าสงเซียวแลว้ หลบหนี
้
ทาไมสองคนนี มาอยู ่ดว้ ยกันได้? เมิ่งหลันก็เป็ นนักพรตบงกช
แดงเหมือนกันเหรอ? สมองเหมียวอีคิ ้ ดไม่ทนั นิ ดหน่ อย เอียงศีรษะ
ั มามองอีกครัง้ ยังคงงุ นงงต่อไป
กะพริบตา แลว้ ก็หน
แน่ น อน ว่ า เข าม องไม่ ผิ ด ผู ้ที่ ม าก็ คื อ อู เ มิ่ งห ลั น ป ระมุ ข
้ ่ ง และทีปรึ
ตาหนักเจินปิ ่ กษาผังร่างลูกน้องของนาง
่
อูเมิงหลั นที่กวาดสายตามองรอบๆ ตาเป็ นประกาย อึงกั ้ บหน้า
ของเหมีย วอี ้ พอเห็ นเหมีย วอีท
้ าท่า โง่เพราะตกใจ มุ มปากงดงาม
ิ้
ของนางก็ยมหยอกเย้ า นางยังไม่สนใจ ฟั งพวกเฝิ งจือฮ่วนรายงาน
ต่อไป
เมื่อฟั ง รายงานจบ อู เมิ่ งหลันก็ พ ยัก หน้า พู ด "ส่ งต่ องานไวๆ
และออกเดินทางไวๆ"
"ขอรับ!" เฝิ งจือฮ่วนหันกลับมาพูดว่า "หยางชิง่ ส่งรายชือให้
่
ประมุขตาหนักอู"

https://novel-lk.blogspot.com/
 หยางชิงก่ า้ วออกมา ส่ งรายชือที
่ ่ตรวจสอบถู ก ต้องแล้ว ให้ อู
เมิ่งหลันใช ้มือข า้ งเดียวรับมา นางมองประเมินหยางชิงหั
่ วจรดเท้า
่
แล้วถามอย่างสงบเยือกเย็น "เป็ นเจ ้าเองเหรอหยางชิง?"
่
"เป็ นขา้ เองขอรับ!" หยางชิงตอบพร ้อมกุมหมัดคารวะ เขารู ้ว่า
ทาไมอีกฝ่ ายจึงสนใจตน แต่ทุกคนล้วนทางานใหเ้ จา้ นายตัวเอง จึง
่
ไม่กลัวว่าอูเมิงหลั
นจะทาอะไรตนได้
จากนั้น อูเมิ่งหลันก็ไม่ได้ถามอะไรเขาอีก แต่เอียงศีรษะไปทาง
้ ่กาลังทาสีหน้าครุน
เหมียวอีที ่ คิด และกล่าวด้วยน้าเสียงราบเรียบว่า
"เหมียวอี ้ ทาไมเห็นเปิ่ นจัวแล
้ ว้ ยังไม่คานับอีก?"

ฐานะของนางเปิ ดเผยออกมาหมดแล้วจากคาเรียกแทนตัวเอง
่
เมิงหลั ่
น? ประมุขอูเมิงหลั ้ ่ ง? ที่แท้ก็คอ
นแห่งตาหนักเจินปิ ื นาง!
เหมียวอีที้ เข
่ า้ ใจโดยฉับพลันและกาลังตาหนิ ตวั เองว่าโง่ จู่ๆ ได้ยิน
เสียงเรียกก็หวาดระแวงกลัวนิ ดหน่ อย เขาสบตากับอูเมิงหลั ่ นพอดี
จึงรีบ กระโดดลงจากสัต ว พ ์ าหนะ และก า้ วออกมากล่ า วท าความ
เคารพ "ขา้ น้อยผูต้ ่าต้อยคานับประมุขตาหนักอู"
เวลานี ้ สายตาของคนกลุ่มใหญ่มารวมอยู่ทตั ี่ วเขา แม้แต่เฝิ งจื
อฮ่วน เหออวิ๋นเหย่ หานลิ่วผิงก็ย งั ไม่ เคยเห็ นเหมีย วอี ้ ทังสามไม่
้ รู ้
้ ่ งทีสง่
ว่าประมุขตาหนักเจินปิ ่ าผ่าเผยรู ้จักเหมียวอีได้้ อย่างไร

หยางชิ่ง ฉิ นเวยเวย กงซุ น อวี่ และพรรคพ วกกลุ่ ม ใหญ่ ก็

ประหลาดใจและสงสัยว่าเหมียวอีรู้ ้จักเมิงหลั
่ นประมุขตาหนักเจินปิ ้ ่
้
งได้อย่างไร ดูจากท่าทางของทังสอง เหมือนจะรู ้จักกันนานแลว้

https://novel-lk.blogspot.com/
 "เหมียวอี ้ พวกเราไม่ ได้เจอกันเสีย นานเลยนะ" อูเมิ่งหลันยิม้
้ อนเจ า้ ก าเริบ เสิบ สานมาก มาปล้น ฆ่ า ถึง ใน
เยาะ "ได้ยินว่ า ครังก่
อาณาเขตตาหนักเจินปิ ้ ่ งของขา้ แม้แต่ประมุขจวนเฟื่ องฟูของขา้ ก็
ตายอยู่ในน้ามือเจ ้า มีเรืองแบบนี
่ ้ วยเหรอ?"
ด้
้ า งเย็ น เยี ย บเช่ น กัน เขาคิ ด ไม่ ต กว่ า
ผัง ร่า งจ อ้ งเหมี ย วอี อย่
ทาไมคนพวกนั้ นโดน 'ฝนภู ต ' ของตนแล้วไม่ เป็ นอะไร ท าให้ต น
่
โดนอูเมิงหลั นตาหนิ อย่างรุนแรงหลังจากได้รบั ข่าว
"ขา้ น้อยมิบงั อาจกาเริบเสิบสาน เป็ นเพราะประมุขจวนเฟื่ องฟู
รัง แกกันเกิน ไปจริงๆ ข า้ น้อยโอนอ่ อนผ่ อนตามและอดทนไว ้ แต่
เขากลับจะเข่นฆ่าใหไ้ ด้ ขา้ ก็แค่ปกป้ องตัวเองเท่านั้น!" เหมียวอีพู
้ ด
อย่างไม่อ่อนน้อมและไม่เย่อหยิ่ง เขาไม่เชือว่่ าอูเมิ่งหลันจะกลา้ ท า
อะไรเขาทีนี่ ่ เขาจึงสงบเยือกเย็นมาก

"ป ก ป้ อ ง ตั ว เอ ง เท่ า นั้ น เห ร อ เจ ้า จ ะพู ด อ ะไร ก็ แ ล้ ว แ ต่

รายละเอียดเป็ นอย่างไรเจ ้าก็น่าจะรู ้อยู่แก่ใจ ขา้ ไม่เปลืองน้าลายกับ
เจา้ แล ว้ " อูเมิ่งหลันทาเสีย งฮึดฮัด แล ว้ ถามว่า "ได้ยินว่าเจ า้ ก็ตอ้ ง
ไปเขา้ ร่วมการปราบจลาจลครังนี ้ ด้
้ วยเหรอ?"
้
"ใช่ขอรับ" เหมียวอีตอบอย่ ่ ตย ์
างซือสั
่ นเลิกคิว้ "เจ ้ารู ้ไหมว่าทาไมขา้ ถึงมาอยู่ทนี
อูเมิงหลั ี่ ่ ?"
้
"ขา้ น้อยก็สงสัยเหมือนกันขอรับ" เหมียวอีตอบอย่ างเคารพ
อู เมิ่ งหลั น พู ด อย่ า งสงบ เยื อ กเย็ น ว่ า "เจ า้ ฟั งให้ดี น ะ ผู ้ที่
รับผิดชอบควบคุมเรือไปทะเลดาวนักษัตร ก็คอ ื ขา้ เอง!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 เนื่ องจากครังนี
้ ้ก าลัง พลสายมะโรงรวมตัว กันออกเดิน ทางที่
อาณาเขตของปราสาทดาเนิ นจันทร ์ ดังนั้นท่านทูตสายมะโรงย่อม
ให้ป ราสาทด าเนิ น จัน ทร ์จัด การเรืองนี ่ ้ และเนื่ องจากก าลัง พล
รวมตัวกันที่ตาหนักเจินอี ้ ่ ประมุข ปราสาทด าเนิ นจันทร ์จึงกาหนด
่
เรืองนี ้ มาที่ ต าหนั ก เจิ นอี
้ ่ เพี ย งแต่ ต อนหลัง ไม่ รู เ้ ป็ นเพราะอะไร
ประมุ ขปราสาทดาเนิ นจันทร ์ก็ กาหนดให้อูเมิ่งหลันมารับผิดชอบ
อีก จึงออกมาเป็ นภาพอย่างทีเห็ ่ น
้
"หา…อะไรนะ?" เหมีย วอีเงยหน้ าอุ ท าน ตอนนี ้สงบนิ่ งไม่ไหว
แล้ว
้ ี ห ลัง แบบนี ้ เสมอ จนกระทั่ งเรืองราว
คนตั ว เล็ ก ๆ มั ก จะรู ท ่
เปิ ดเผยแล้ว ถึง ได้รู ้ความจริง เมื่อเห็ นอู เมิ่งหลันปรากฏตัว ที่ จริง
แม้แต่หยางชิงก็่ เดาได้คร่าวๆ แล้วว่าเพราะอะไร

"ทาไม? เจา้ ไม่เห็ นด้วยเหรอ?" อูเมิ่งหลันยิมบางๆ

้ พลางเหล่
ตามองเหมีย วอี ้ เหมือนก าลังบอกว่ า 'เจ า้ สงบเยือกเย็ นมากไม่ใ ช่
เหรอ? เจ ้าไม่สะทกสะท้านไม่ใช่หรือไง? ตอนนี รู้ ้จักกลัวหรือยังล่ะ?'
้ าสีห น้า กลัด
"ขา้ น้อย…ไม่ มีความเห็ นอะไรขอรับ !" เหมียวอีท
กลุม้ ใจ เรียกได้ว่าออกเสียงพูดยังลาบาก คิดในใจว่าทาไมตัวเอง
่
ชีวิตขืนขมแบบนี ้ อย่าโดนฆ่ าตายระหว่างทางก่ อนจะถึงทะเลดาว
นักษัตรนะ
เขาเอี ย งศรีษ ะมองไปที่ หยางชิง่ ถึ ง อย่ า งไรก็ เป็ นแบบนี ้แล ว้
เขาท าสีห น้า ต าหนิ ใ ส่ ห ยางชิง่ 'ข า้ ช่ว ยท่ า นก าจัด สงเซีย ว ท่ า น
สบายแลว้ ขา้ กลับถูกท่านฝังทังเป็ ้ น'

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ด ไม่ออกนิ ดหน่ อย คิด ในใจว่ า
'เจา้ มองข า้ ท าไม?' หยางชิงพู
้
'โทษขา้ ทังหมดได้ เหรอ? เจา้ กล้าบอกไหมล่ะว่าถ้าขา้ ไม่แนะนาให้
ทาแล้วเจ ้าจะปล่อยสงเซียวไป?'
่ รู ้ยังสึกผิดนิ ดหน่ อย
แน่ นอนว่าในใจหยางชิงก็
"ไม่ มีความเห็ นอะไรก็ดีแล้ว แน่ นอนว่าต่อให้เจา้ ไม่เห็ นด้วยก็
ไม่ มีประโยชน์อะไรอยู่ดี" อูเมิ่งหลันเปลียนหั
่ วขอ้ สนทนา "ลาไหน
คือเรือของปราสาทดาเนิ นจันทร ์?"
"ลานั้นขอรับ!" เหมียวอีชี
้ ไปที
้ เรื
่ ออย่างสงบเสงียม
่

"ก็ ดี ข า้ จะนั่ งเรือล านั้ นแล ว้ กัน " อู เมิ่ งหลันเหลือบสายตามา

้
จ ้องเหมียวอีพลางถามว่ า "จะออกเดินทางแลว้ เจ ้าจะยืนอยู่ตรงนั้น
ทาไม หรือขา้ จะให้ขา้ เชิญเจ ้าขึนเรื ้ อ?"
้ อเดี๋ยวนี ้!" อยู่ ใต้ช ายคาบา้ น
"มิบงั อาจขอรับ ข า้ น้อยจะขึนเรื
่ งเขา้ ไว ้ เหมียวอีรี้ บปี นกลับขึนสั
เขาต้องกม้ หน้าเชือฟั ้ ตว ์พาหนะ ขี่
เฮยทั่นและมองไปรอบๆ ปราดหนึ่ ง
สายตาเวทนารอบๆ กาลังมองเขาอยู่ เหมือนกับมองคนตาย
ฉิ นเวยเวยกัด ริมฝี ปาก สายตาเต็มไปด้วยความซับ ซ ้อน แม้
อยากจะพูด ก็ ไม่ มีโอกาส ยอดฝี มือบงกชแดงหลายคนอยู่ต รงนั้ น
นางไม่มสี ท ์ ดอะไรออกมา
ิ ธิพู
ใบหน้า กงซุน อวี่มี ร อยยิ ม
้ นึ ก ถึ ง ตอนแรกที่ เหมี ย วอี เหยี
้ ยด
หยามตน แลว้ ก็มองสภาพทีโชคร ่ ้
้ายของเหมียวอีในปั จจุบน ั ความ
แตกต่างกันอย่างรุนแรงแบบนี ้ แทบจะทาให้เขาหัวเราะออกมาแลว้
ในใจแทบจะตะโกนว่า 'กรรมตามสนอง!'
https://novel-lk.blogspot.com/
 กาลังคนของเขาเจินไห่้ ก็มีทงคนยิ
้ั ้ั
นดีและมีทงคนกลุ ม้ ใจ คนที่
ยิน ดี ย่ อ มเป็ นคนจากสามส านั ก ใหญ่ ส่ ว นคนที่ กลุ ม
้ ใจคื อ ศิ ษ ย ์
สานัก หยกคราม ดูเหมือนประมุขขุนเขาจะไม่มีท างรอดชีวิต กลับ
มาแล้ว เป็ นเพราะประมุข ขุนเขาท าให้ทางตาหนั กเจินปิ ้ ่ งไม่พ อใจ
มากแท้ๆ ตอนนี ้ตกอยู่ ในมือประมุ ข ต าหนั ก เจินปิ
้ ่ ง ไม่ ตอ้ งพู ด ถึ ง
การมีช วี ิตรอดกลับมาหรอก แม้แต่ก ารมีชวี ิตรอดจนถึงทะเลดาว
นักษัตรก็เกรงว่าจะไม่มหี วังแล้ว
'ทาไมคนพวกนี ้มองข า้ ด้ว ยสายตาเวทนาล่ะ ?' เหมียวอีเศร
้ ้า
รันทด จู่ๆ ก็ยด
ื เอวยืนตรง และกาจัดความซึมเซาบนใบหน้าออกไป
'ต่อให้ขา้ จะตาย ก็ตอ้ งตายให้สมกับเป็ นมนุ ษย ์คนหนึ่ ง!'
ดังนั้นเขาจึงเหมือนขุนพลนายหนึ่ ง สัตว ์พาหนะที่ควบขีแบก่
่
เขาวิงออกมาอย่ ้
างน่ าเกรงขาม พุ่ งขึนไปบนกระดานกระโดดน ้า
แล้วตกลงบนดาดฟ้ าเรือ เฮยทั่นที่วิงห้
่ ออยู่บ นดาดฟ้ าเรือกระโจน
ตัวขึน้ แลว้ ตกลงบนดาดฟ้ าจุดทีสู
่ งทีสุ
่ ดของเรือ
้ ยวสั
เหมียวอีเลี ้ ตว ์พาหนะและหันตัวมา มองลงต่าไปที่กลุ่มคน
ขา้ งล่างด้วยสายตาเย็ นเยียบ สบกับสายตาเป็ นพันที่มองมาที่เขา
ฉากหลังเป็ นน้าทะเลสีเขียวและฟ้ าสีคราม ดูโดดเดียวนิ
่ ดหน่ อย
่ นหันหน้ามา ย้ายสายตาออกจากตัวเหมียวอี ้ แลว้ ออก
อูเมิงหลั
คาสั่งว่า "ออกเดินทางเถอะ!"
้ าอย่ า งรวดเร็ ว ไปตกอยู่ บ นเรือ ของ
พอพู ด จบก็ เหาะขึ นฟ้
ปราสาทดาเนิ นจันทร ์ อยู่บ นเสากระโดงของเรือลาใหญ่ ล่องลอย
่ ยวอียื้ นอยู่
ดุจเทพธิดา สูงกว่าตาแหน่ งทีเหมี
่ ่ทา้ ยสุด
ผังร่างเหาะไปอยู่ในลาเรือทีอยู
https://novel-lk.blogspot.com/
 กระดานกระโดดน้ าสิบแผ่ นที่ถูก สร ้างอยู่บนท่ าเรือถู กทาลาย
ไปโดยตรงอย่างรวดเร็ว เรือใหญ่สิบลายกสมอขึน ้ เรือแต่ละลาจัด
่
อาชามังกรสิบตัวเขา้ ไปอยู่ในห้องเครืองเพื ่ นแรงขับเคลือนแล
อเป็ ่ ว้
่ ทศ
หางเรือเริมมี ่
ิ ทางการเคลือนไหวอย่ างเห็นได้ชดั
เรือที่อูเมิ่งหลันอยู่ก ลายเป็ นเรือที่นาหน้า ออกจากท่ าเป็ นล า
แรก และเรือลาทีเหลื่ อก็ทยอยตามหลังมา ค่อยๆ แล่นไกลออกไป
๋
รอจนเรือทุกลาหายจากเสน้ ขอบทะเลไปแลว้ พวกเหออวินเหย่
้ าไปรายงานผลปฏิบต
ก็เหาะขึนฟ้ ั ภ
ิ ารกิจ
่ บว่าโล่งอก พอเรือออกจากท่า ภารกิจของสองจวน
หยางชิงนั
ก็เสร็จสมบูรณ์แลว้ จากนั้นก็ส่งให้ ่
ั ลูกน้องกลับไปยังทีของตั
วเอง
ฉิ น เวยเวยที่ นั่ งอยู่ บ นอาชามัง กรยื น แกร่ว อยู่ บ นท่ า เรือ นาน
มาก กาลังมองที่ผิวทะเลโดยไม่ยอมจากไปไหน สีหน้านางดูกลัด
กลุม้ ใจ
่ มริมฝี ปากแน่ น ในที่สุ ด ครังนี
กงซุนอวีเม้ ้ ้เขาก็ แน่ ใ จแลว้ ฉิ น
้ งๆ ด้วย...
เวยเวยมีใจให้เหมียวอีจริ
ฟ้ าสู ง ทะเลกว า้ ง อู เมิ่ งหลัน สวมชุด สี ม่ว งปลิว พลิ วยื
้ น อยู่ บ น
เสากระโดงเรือ ตรงหน้าเป็ นทะเลสีครามเขม้ รู ้สึกสบายอกสบายใจ
นางมองเหมียวอีที ้ ่นั่งเงียบไม่พูดจาอยู่บนสัตว ์พาหนะที่ดาดฟ้ าเรือ
ด้านล่างปราดหนึ่ ง จากนั้นก็เหาะลงมา
่
"ทาไมเจ ้าไม่นาสัตว ์พาหนะเขา้ ไปไวใ้ นคอก?" อูเมิงหลั
นถาม

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เหมี ย วอี กระโดดลงจากสั ์ าหนะและตบ ที่ ก น
ต วพ ้ เฮยทั่ น
จากนั้นเฮยทั่นก็ เดินสะบัด กน้ ไปเอนกายนอนด้านขา้ ง สะบัด หาง
่
เล็กๆ ผึงลมทะเล งีบหลับอย่างสบายอกสบายใจ
อูเมิ่งหลันงงงัน ไม่น่าเชือว่
่ าอาชามังกรตัวนี จะเอนกายลงนอน
้
ได้ดว้ ย?
้
เหมีย วอีเอามื ้ ลัง และพู ด ว่า "ก่ อนที่เรือล านี ้จะถึงทะเล
อไขวห
ดาวนัก ษัตร ขา้ เป็ นคนดูแลเรือลานี ้ ขา้ ยังมีสิทธิเล็
์ ก ๆ น้อยๆ นี ้อยู่
บา้ ง"
อยู่ต่อหน้านางกลา้ เอามือไขวห้ ลังและพูดจาด้วยท่าทีแบบนี ้ อู
เมิ่งหลันเลิ ก คิวพู
้ ด เสีย ดสีว่ า "เจ า้ คงเบื่อที่ จะมี ช วี ิต อยู่ ต่ อแล้ว ใช่
้ ดกับขา้ ?"
ไหม กลา้ ใช ้ท่าทีแบบนี พู
้ ด อย่างไม่ใส่ใจว่า "ถึงอย่างไรท่านก็ไม่ ปล่อยข า้ ไป
เหมียวอีพู
อยู่ ดี ในเมื่อทางไหนก็ ต าย เหตุ ใ ดข า้ ต้องตายอย่ า งไม่ ยุ ติ ธ รรม
ขนาดนั้นล่ะ"
"ตอน นี ้ รู จ้ ั ก กลั ว แล ้ว เหรอ ?" อู เมิ่ งหลั น พู ดด้ว ยน้ าเสี ย ง
ราบเรียบ
"ผ่านพ น้ ความกลัวไปแล้วล่ะ ตอนนี กลั ้ บคิดได้แลว้ " เหมียวอี ้
ยักไหล่ แลว้ จู่ๆ ก็พูดด้วยรอยยิมขื ้ นขม
่ "พี่หญิงเมิ่ง ท่านหลอกจน
ขา้ ลาบากเลยนะ! เห็ นแก่ทน้ ่ี องชายคนนี เคยต้
้ อนรับท่านด้วยไมตรี
จิต พี่หญิ งเมิ่งช่วยทาให้ข า้ เข า้ ใจก่ อนตายได้ไหม? เซียวอี๋จู่ เป็ น
ใครกันแน่ ?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 อูเมิ่งหลันเหล่ตาถาม "เจา้ ก็ดูไม่เหมือนคนโง่ขนาดนั้นนะ ข า้
เผยตัวตนแล้ว เจ ้ายังเดาไม่ออกอีกเหรอว่าเขาเป็ นใคร?"
"เซียวอี๋จู่ ฮั่วหลิงเซียว เซียวอีจู๋ ่ ประมุขตาหนักเจินอี
้ ่ ใช่แบบนี ้
หรือเปล่า?"
่
"เจ ้าคิดว่าอย่างไรล่ะ?" อูเมิงหลั
นถามกลับ
้ าสีห น้า ขื่นขมทันที ไม่ ตอ้ งถามอะไรมากมายแล้ว
เหมีย วอีท
ส่ายหน้าพู ด ว่า "ข า้ นี่ โง่ใช ้ได้เลย น่ าจะเดาออกตังนานแล
้ ว้ ที่แท้
พี่ ชายร่ว มสาบานของข า้ ก็ คื อ ประมุ ข ต าหนั ก เจินอี
้ ่ นึ ก ไม่ ถึ ง ว่ า
่
แทนทีจะได้ หาผลประโยชน์ กลับสร ้างปัญหาด้วยซา" ้

อู เมิ่ งหลันมองประเมิน เขาปราดหนึ่ ง และถามอย่ า งสงสัย ว่ า

"พูดถึงเรืองนี่ ข ้ า้ ก็อยากจะถามเจา้ พอดี ขา้ รู ้สึกแปลกใจตอนทีเห็ ่ น
่
รายชือของทางต ้ ่ แม้เจา้ กับฮั่วหลิงเซีย วจะเป็ นพี่น้อง
าหนัก เจินอี
ร่วมสาบานกันแค่ในนาม แต่ดว้ ยความสัมพันธ ์ของพวกเจา้ ทังสอง ้
ฮั่วหลิงเซียวต้องให้ความดูแลบา้ งสิถงึ จะถูก ทาไมชือเจ ่ า้ ปรากฏอยู่
ในรายชือผู ่ เ้ ขา้ ร่วมการปราบจลาจลได้?"
้ ยิน แล ว้ หัว เราะ ในรอยยิมซ่
เหมี ย วอีได้ ้ อ นความปวดร ้าว "ก็
่
เป็ นพีชายร่ วมสาบานของขา้ คนนั้นแหละทีก ่ าหนดให้ขา้ มา!"
่
อูเมิงหลั ้
นอึงไป "ฮั่วหลิงเซียวลงชือให้
่ เจ ้ามาเหรอ?"
้
เหมีย วอีถามอย่ างประหลาดใจว่ า "พี่ หญิ งเมิ่งไม่ รู ้จริงๆ หรือ
แกล้งไม่รู ้?" เขายังอยากถามถึงสาเหตุ
"เจ ้าคิดว่าเจ ้าเป็ นใคร ขา้ จาเป็ นต้องสนใจเจ ้าทุกอย่างเลยหรือ
่
ไง?" อูเมิงหลันพูดเหยียดหยาม
https://novel-lk.blogspot.com/
 ก็ใช่ เหมียวอียิ้ มขื
้ นขม
่

แต่อูเมิ่งหลันเปลียนประเด็
่ น พูดเสียงต่าว่า "แม้ฮ่วหลิ
ั งเซียวจะ
ไม่ใช่คนดีอะไร แต่ก็เป็ นคนทีเห็ ่ นแก่หน้าตาตัวเองอยู่บา้ ง คงไม่ถึง
้
ขันจงใจกลั ่นแกล ง้ เจ า้ เพราะว่ าเจา้ บังคับให้เขาสาบานเป็ นพี่น้อง
หรอก ถึงอย่างไรเขาก็แกลง้ เจา้ เล่นช วคราว ่ั ไม่มีเหตุผลที่ต้องท า
้
แบบนี !"

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 324 ความจริงเช่นนี ้

อย่ า ว่ า แต่ น างที่ แป ล กใจ แม้แ ต่ เห มี ย วอี ้เองก็ แป ล ก ใจ

เหมือนกัน
้ ง นึ ก ว่ า เป็ นความซวยเพราะตัว เองไปหัก กิ่ ง
เดิ ม ที เหมี ย วอี ยั
เหมยในสวยเหมยที่ตาหนักเจินอี ้ ่ ตอนนี หลั
้ งจากได้รู ้ว่าเซียวอี๋จู่คือ
ฮั่วหลิง เซียว ไม่ ว่า จะมองอย่ างไรก็ เหมือนฮั่วหลิง เซีย วลอ้ เล่ นกับ
้
ตน คงไม่ถงึ ขันทรมานตนเพราะกิ ่
งเหมยกิ ่ ยว
งเดี
่ นก็แค้นแค่ท่ตั
ทีแค้ ี วเองไม่มคี วามสามารถ ไม่อย่างนั้นฮั่วหลิง
้ ยกได้ว่า แค้นจนกัดฟั น ยังไม่อธิบาย
เซียวได้เห็ นดีแน่ ! เหมียวอีเรี
อะไรก็ ส่ งตนมาตายแล้ว ขณะสายตากวาดมองรูป โฉมที่สง่า งาม
ของอูเมิ่งหลัน ตาเหมียวอีก็้ เป็ นประกายเล็กน้อย ถ้าไม่ลา้ งแค้นฮั่ว
หลิงเซียวสักหน่ อยคงทนไม่ไหวจริงๆ
เขาจาได้ว่ าฮั่วหลิงเซียวเคยบอกว่าอยากจีบ อูเมิ่งหลัน ยังไม่
ต้องสนใจว่าเขา้ พู ดจริงหรือโกหก ทาลายเขาก่อนแล้วค่อยว่ากัน
่ าคัญคือเหมียวอีหาวิ
ทีส ้ ธอี นมาล
ื่ า้ งแค้นเขาไมได้แลว้ จริงๆ
เหมียวอีจึ้ งเปลียนประเด็
่ นพูดว่า "พี่หญิงเมิ่ง ฮั่วหลิงเซียวตาม
้
เกียวขอความรั กท่านมาตลอดเลยหรือเปล่า?"
อู เมิ่งหลัน พลันสีห น้า เย็ น เยีย บ ใช ส้ ายตาเย็ น มองมา "เจ า้ มี
์
สิทธิอะไรมาถามเรื ่ วนตัวของขา้ เจา้ นึ กว่าเรียกขา้ ว่า 'พี่หญิง
องส่
่ แล้วขา้ จะฆ่าเจ ้าไม่ได้เหรอ?"
เมิง'
https://novel-lk.blogspot.com/
 "ขา้ ไม่มีเจตนาอย่างนั้น ฮั่วหลิงเซียวบอกกับขา้ เอง ตอนนี ข
้ า้
รู ้สึกว่าฮั่วหลิงเซียวมีปัญหา ไม่อยากเห็ นพี่หญิงเมิ่งตกหลุมพราง
โดนหลอก"
"ฮั่วหลิงเซีย วเป็ นคนอย่ างไร ข า้ รู ้ดีกว่ า เจ า้ ไม่ ตอ้ งให้เจ า้ มา
เตือนหรอก" อู เมิ่งหลันพู ด เย้ย "เจา้ นี่ ใจกลา้ ไม่เบา พอเอ่ ยปากก็
่
เรีย กชือประมุ ข ต าหนั ก ของตัว เองโดยตรงเลย ดู เหมือ นจะไม่ ได้
แค้นเขาธรรมดา คิดจะล้างแค้นเขาอย่างไรล่ะ?"
์
"ข า้ จะมีสิท ธิอะไรไปล า้ งแค้นเขา ข า้ แค่ อ ยากบอกความลับ
่
เกียวกับเขาให้พหญิ ี่ งเมิงฟั
่ ง"

"อย่างเจ ้าเนี่ ยนะ? แม้แต่ฐานะทีแท้

่ จริงของเขาเจา้ ก็เพิงรู
่ ้ จะไป
รู ้ความลับของเขาได้อย่างไร? แต่ตอนนี ก็ ้ ไม่เป็ นไรหรอก ลองบอก
มาก็ได้"
ดู อ อกว่ า ภายนอกเหมื อนอู เมิ่งหลันไม่ ส นใจ แต่ ที่ จริง สนใจ
่ วนตัวของฮั่วหลิงเซียวมาก
เรืองส่
้ วเราะแลว้ พูดว่า "พี่หญิงเมิ่ง ขา้ ขอใช ้อะไรสักอย่าง
เหมียวอีหั
จากท่านมาแลกกับความลับนี ได้้ ไหม?"
่
อูเมิงหลั
นเหล่ตามอง "แลกอะไร?"
"ขา้ บอกความลับกับท่านหนึ่ งอย่าง ส่วนท่านก็ทาให้ขา้ ได้ไป
ถึงทะเลดาวนักษัตรอย่างปลอดภัยดีไหม?"
์
"เจา้ มีสิทธิอะไรมาต่ อรองกับขา้ ?" อูเมิ่งหลันเหยียดหยาม แต่
ก็ ย ัง บอกว่ า "ลองบอกมาก่ อ น ดู ว่ า ความลับ นี ้คุ ม้ กับ ชีวิ ต น้อ ยๆ
ของเจ ้าหรือไม่"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
"เรืองนี ้ เกี่ ยวกับ ชีวิ ต การแต่ ง งานของพี่ หญิ ง เมิ่ ง ชีวิ ต การ
แต่ ง งานของพี่หญิ ง เมิ่งย่ อมมีค่ ากว่ าชีวิต ต่ าต้อยของข า้ อยู่ แล ว้ "
เหมียวอีเข ้ า้ ไปใกลน ้ าง พูดกระซิบขา้ งๆ ว่า "พี่หญิงเมิ่ง ขา้ ไปพบ
โดยบังเอิญว่าฮั่วหลิงเซียวมีผห ่
ู ้ ญิงคนอืน"
้ งอย่างไรก็เหมือนให้นางไปจับชู ้ ทาให้นางดูเหมือน
คาพูดนี ฟั
ั ฮั่วหลิ ง เซีย วจริง ๆ ใบหน้า งามของอู เมิ่ งหลัน
มีค วามสัม พัน ธ ก์ บ
พลันเย็ นเยียบ "เจ ้าหมายความว่าอย่างไร? เขามีผูห ่
้ ญิงคนอืนแล ว้
่
เกียวอะไรกั บขา้ ?"
้ ญิ ง คนนี ้ไม่ ธ รรมดานะ วรยุ ท ธ ส์ ู ง มาก เป็ นผู ท
"ผู ห ้ ี่ มี ว รยุ ท ธ ์
สู ง สุ ด ที่ ข า้ เคยพบเจอมาในชีวิต นี ้ คาดว่ า วรยุ ท ธ บ์ รรลุ ถึ ง ระดับ
บงกชม่วงแล้ว"
"ระดับ บงกชม่วง?" อูเมิ่งหลันตาเป็ นประกาย "เจา้ เคยเห็ นอีก
ฝ่ ายลงมือหรือไง เจ ้าเห็นคนแบบไหนกัน?"
พอเห็ นนางสนใจ เหมียวอีก็้ ถือโอกาสเสนอเงื่อนไข "พี่หญิ ง
เมิง่ ท่านรับปากว่าจะแลกแลว้ ใช่ไหม?"
เดิ ม ที อู เ มิ่ งห ลั น ก็ ไม่ ได้ คิ ด จะฆ่ า เข า ก็ แค่ ขู่ เท่ านั้ น เอ ง
ไม่เช่นนั้นจะเปลืองน้าลายกับเขาทาไม นางพูด อย่างทนไม่ไหวว่า
"อย่าพูดเหลวไหล ว่ามา"
้ ว เราะเบาๆ แบบนี ้นั บ ว่ า รับ ปากแล ว้ เขากระซิบ ว่ า
เหมีย วอีหั
"เป็ นใครข า้ ก็ ไม่ รู ้หรอก เมื่ อหลายปี ก่ อนตอนที่ข า้ ไปเมืองหลวง
บนเรือดอกไม้ล าหนึ่ งบนทะเลสาบหยก ข า้ พบฮั่วหลิง เซีย วก าลัง
กอดรัด อยู่ กบั หญิ งงามนางหนึ่ งโดยบังเอิญ ตอนหลังปะทะกับ คน

https://novel-lk.blogspot.com/
ของจวนผูต้ รวจการ อิทธิฤทธิที์ ่สตรีผน
ู ้ ้ันใช ้น่ ากลัวมากจริงๆ นาง
สูก้ บ
ั คนของจวนผูต้ รวจการได้"
"กลา้ ลงมือกับ คนของจวนผู ต ้ รวจการที่เมืองหลวงเหรอ?" อู
่
เมิงหลันตกใจ "เจ ้าเล่ารายละเอียดตอนนั้นให้ขา้ ฟังซิ"
เหมียวอีท้ าได้อยู่แลว้ บรรยายรายละเอียดเรืองราวตั
่ ้ ตน้ จน
งแต่
จบทันที คาดไม่ถึง ว่า พอบรรยายรูป ร่า งหน้า ตาของ 'เซียวเซี ่ ่
ยว'
ออกมา อู เมิ่งหลันที่เข า้ ใจแลว้ ก็ เอามือปิ ดปากหัวเราะทันที ชีไปที
้ ่
้ ้อมทาท่าทางเหมือนไม่รู ้ว่าจะพูดอะไรดี
เหมียวอีพร
่ งเมิง่ เป็ นอะไรไป?" เหมียวอีงุ้ นงง เขาไม่รู ้สึกว่าสิงที
"พีหญิ ่ เขา
่
พูดมีตรงไหนทีน่่ าหัวเราะ
่
ปรากฏว่าอูเมิงหลั ่ วเราะอย่างร่าเริงจนตัวสั่น ส่ายหน้าไม่
นยิงหั
หยุ ด พร อ้ มพู ด ว่ า "ข า้ ก็ รู ้สึ ก ประหลาดใจ ข า้ รู ้จัก ฮั่วหลิ ง เซีย วดี
เกินไป ต่อให้มีตรงไหนที่เจ ้าทาให้เขาไม่พอใจ เขาก็ไม่จาเป็ นต้อง
ลงมือกับเจา้ เงียบๆ หรอก อย่างมากก็กาจัดเจา้ ทิงโดยตรงเลย ้ ใน
ที่สุดตอนนี ้ขา้ ก็ เข า้ ใจแลว้ ว่าท าไมฮั่วหลิงเซียวต้องส่ งเจา้ ไปทะเล
ดาวนักษัตร ทุกอย่างเป็ นเพราะเจ ้าหาเรืองให้ ่ ตวั เอง"
เหมียวอีอึ้ งไปช
้ ่ั
วขณะหนึ ่ ง เขาเองก็ไม่ใช่คนโง่ ไม่เช่นนั้ นคง
้ ่ ต าแหน่ งประมุ ข
ไม่ มี ช ีวิต รอดมาถึ ง ปั จ จุ บ ัน หรือไม่ ก็ ไม่ ได้ขึ นสู
ขุนเขาเจินไห่ ้ เร็วขนาดนี ้ หลังจากครุน ่ คิดพักหนึ่ ง ก็พูดอย่างตกใจ
ว่า "หรือว่าจะเกียวกั่ ่ ข
บเรืองที ่ า้ บอก?"

อูเมิ่ งหลันเอามือตบหน้า อกที่อวบอัด พยายามคลายอาการ

หัวเราะ ส่ายหน้าพูดพลางหัวเราะเบาๆ "คนที่รู ้เรืองส่่ วนตัวของฮั่ว
หลิงเซียวมีไม่ เยอะจริงๆ นะ แต่ ขา้ ก็เป็ นหนึ่ งในนั้น ความสัมพันธ ์
https://novel-lk.blogspot.com/
ระหว่ า งฮั่วหลิงเซีย วกับ ผู ห ้ ญิ งคนนั้ นข า้ รู ้นานแล ว้ ต้องให้เจ า้ มา
บอกขา้ ด้วยเหรอ? ขา้ ว่าจะดีกว่าถ้าเจ ้ารู ้ความลับอย่างอืนของเขา ่
แต่เจา้ ดันมาเปิ ดเผยเรืองนี ่ ้ เขาค่ อนข า้ งถือสากับ เรืองนี่ ้ ไม่อยาก
ให้ลูกน้องของตัวเองรู ้ ตอนนี ข ้ า้ เขา้ ใจแลว้ ล่ะ ไม่ใช่ว่าฮั่วหลิงเซียว
อยากจะฆ่ าเจ า้ ให้ได้ห รอก เจ า้ ยัง ไม่ มีค่ า พอที่ เขาจะเก็ บ มาใส่ ใ จ
ไม่อย่า งนั้ นเจ า้ คงไม่ มีชวี ิตอยู่ มาถึงปั จ จุบ น ั ข า้ ว่าเขาคงไม่ อยาก
เคลื่ อนไหวอะไรจนตั ว เองอึ ด อั ด ใจ เลยอยากจะถื อ โอกาสใช ้
สถานการณ์นีไล่ ้ เจ า้ ไป เจ า้ รู ้ได้อย่างไรว่า ฮั่วหลิงเซียวกาหนดให้
เจ ้ามาทะเลดาวนักษัตร?"
"ก่อนหน้านี ข ้ า้ เห็ นรายชือจากมื
่ อประมุข จวน เดิมทีไม่ควรจะ
เป็ นขา้ ที่มา แต่ฮ่วหลิ
ั ่
งเซียวลบชือคนคนหนึ ่ งออก แลว้ ใส่ชอข
ื่ า้ ไป
แทน"
"ดูเหมือนขา้ จะเดาไม่ผิด ฮั่วหลิงเซียวถือโอกาสใส่ชอเจ ื่ ้าเขา้
ไปจริงๆ ด้วย ขา้ ก็ว่าอยู่ว่าเจา้ มีค่าอะไรใหเ้ ขาเปลืองความคิดมาสู ้
่
กับเจ ้า เจ ้ารนหาทีเองก็ ่
โทษคนอืนไม่ ่
ได้" อูเมิงหลั
นหัวเราะยกใหญ่
้
จากมุ มมองของนางเหมียวอีรนหาที ่ตายเอง แต่เหมียวอีกลั้ บ
่
หน้า ด าคราเครีย ดลง ไฟโกรธลุ ก โชนอยู่ใ นใจ พู ดอย่ างโมโหว่ า
่ บกับคนอืน
"แค่เพราะขา้ ไปเห็นเขาทาเรืองลั ่ เขาก็ตอ้ งการจะใหข ้ า้
ตายแล้วเหรอ?"
อูเมิ่งหลันโบกมือเบาๆ "ไม่ ใช่เพราะเจ า้ ไปเห็ นเขาท าเรืองลั
่ บ
่
กับคนอืนหรอก ที่ส าคัญคือตอนที่เจา้ เห็ นน่ ะ เขาท าเรืองลั
่ บๆ อยู่
กับใคร"
"เพราะผูห้ ญิงคนนั้นเหรอ? นางเป็ นใคร?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 "นี่ ไม่ใช่สิงที
่ ่คนฐานะเล็กๆ อย่างเจา้ ควรกังวล ก็เหมือนที่เจ า้
บอก วรยุทธ ์ของนางสูงมาก ขา้ ไปต่อกรด้วยไม่ไหว ขา้ จึงไม่พูดซี ้
้ อูเมิงหลั
ซัว" ่ ้
นหันตัวและเดินขึนไปยังห้องพักเดียวที่ ่ตกแต่งงดงาม
้ องนี
อยู่ต รงกลางดาดฟ้ าเรือ ทิงเรื ่ ้ ไ้ ม่เอ่ย ถึง เดินไปพลางพู ดไป
ไว
พลาง "นี่ คือห้องของขา้ เหรอ?"
เหมียวอีเดิ ้ นตามไปด้วยสีหน้าบู ดบึง้ เรียกได้ว่ากลันไฟโกรธ
้
้ ้ตนมาอย่ า งไม่ ยุ ติ ธรรมเกิน ไป ตอนนี ้เขาถึ ง
เอาไว เ้ ต็ ม อก ครังนี
ขนาดคิดจับฮั่วหลิงเซียวมาถลกหนังแลว้
แต่จนใจที่คิดมากตอนนี ้ก็ไม่มีประโยชน์ ท าได้เพียงสนใจแค่
่ อยู
สิงที ่ ่ตรงหน้า รีบสาวเท้าตามขึนไป
้ "ใช่แลว้ ขอรับ มิบงั อาจให้พ่ี
่ ่กบ
หญิงเมิงอยู ั คนหยาบๆ แบบพวกเราหรอก"
ตอนนี ้เขาเรีย ก ‘พี่ หญิ ง เมิ่ง’ อย่ า งสบายปาก ก า้ วนาไปเปิ ด
ประตูหอ้ งเล็กๆ ออก ก่อนจะเชิญอูเมิงหลั ่ นเขา้ ไป
ในห้องมีโ ถงหลัก และห้องปี กสองฝั่ ง สร ้างได้ป ระณี ต งดงาม
มาก มีพวกโต๊ะชาและเกา้ อีครบครั้ น แม้แต่หอ้ งหนังสือก็เตรียมไว ้
ทั้งยัง แขวนภาพวาดและตัว อัก ษรไว ด ้ ว้ ย ทั้งสี่ด้า นสามารถเปิ ด
หน้า ต่ า งชมทิ ว ทัศ น์ท ะเลอันไร ้ขอบเขตได้ ต าแหน่ ง ดี ที่สุ ด ห้อ ง
ขา้ งล่างไม่ได้มีปัจจัยดีขนาดนี ้ ทังล
้ าเรือไม่มีหอ้ งไหนเหมือนห้องนี ้
่ ยมไวใ้ ห้คนทีควบคุ
เดิมทีก็เป็ นห้องทีเตรี ่ มเรือพักอาศัยอยู่แลว้
หลังจากอูเมิ่งหลันดูแต่ล ะห้องในนั้นแลว้ ก็กลับมาที่โถงหลัก
แล้ว บอกว่ า "คนดู แ ลงานอย่ า งเจ า้ ถ้า ยัง ไม่ อยากเอาชีวิต มาทิ ง้
ก่ อ นถึ ง ทะเลดาวนั ก ษั ต ร ก็ จ ัด การเรื่องต่ า งๆ บนเรือ ให้ดี มา

https://novel-lk.blogspot.com/
รายงานข า้ ทุ ก วัน ไปได้แ ล้ว ! ตรงนี ้ ไม่ จ าเป็ นต้อ งให้เจ า้ อยู่ เป็ น
่
เพือน"
มี แต่ ผี น่ ะสิ ที่ อยากอยู่ เ ป็ นเพื่ อนท่ า น! เหมี ย วอี กล่
้ า วลาและ
ออกไป เรียกเฮยทั่นไปด้วยกัน เรียกได้ว่าโล่งอกแลว้ คาดว่าน่ าจะ
รอดพน้ ภัยจากน้ามือผูห้ ญิงคนนี แล ้ ว้

ห้อ งด้า นบนของเขาก็ ไม่ ได้แ ย่ อยู่ ต รงหัว เรือ ห้อ งเดี ย วที่ มี
ขนาดใหญ่ ก ว่า ห้องอื่นสองห้องรวมกัน เนื่ องจากอยู่ ห น้า สุ ด และ
เป็ นสองห้องที่ทะลุถึงกัน แม้จะไม่สามารถเปิ ดหน้าต่างชมทิวทัศ น์
ทะเลได้ท งสีั้ ่ด้า น แต่ ย งั เปิ ดหน้าต่ างชมทิว ทัศน์ท ะเลได้ส ามด้า น
อย่ า งไม่ มี ปั ญ หาอะไร ทั้งยัง มี ร ะเบี ย งเดี่ยวให้เขาได้ร บ
ั ความพึ ง
พอใจด้วย
่ งระเบียงนี อยู
ทีจริ ้ ่ตรงปลายทางเดินของห้องทังสองแถว ้ มีไวใ้ ห้
้
ทุก คนได้ใช ้ร่วมกัน แต่ ห ลังจากรู ้ว่ าเหมียวอีจะเข า้ ร่วมการปราบ
จลาจลทะเลดาวนักษัตร ประมุขเจียงอวินลู ๋ ่แห่งถาคล
้ อ้ ยบูรพาก็รบ ี
รวบ รวมคนงานมาปิ ดผนึ กทางเดิ น นี ้ ไว ้ ท าให้ห อ ้ งสองห้อ ง
กลายเป็ นห้องเดีย ว พอปรับ แต่ ง ให้งดงามแล้ว ระเบีย งส่ วนรวมก็
กลายเป็ นระเบียงส่วนตัวของเหมียวอี ้
เฮยทั่นก็ ไม่ จ าเป็ นต้อ งขัง ไว ใ้ นคอกแล้ว ไม่ อ ย่ า งนั้ นจะไม่
สอดคลอ้ งกับฐานะผูจ้ ด ่ั
ั การชวคราวอย่ างเหมียวอี ้ มันกระโดดจาก
ั้
ดาดฟ้ าชนหลั ้
งคาตามเหมียวอีมาบนระเบี ยงโดยตรง
เฮยทั่นเอนกายอยู่บนระเบียง สะบัดหางเล็กๆ อย่างสบายใจ
้ กเปิ ดประตูบนระเบียงเขา้ ไปในห้องทีกว
เหมียวอีผลั ่ า้ งขวางและ
จัดวางอย่างสะดวกสบาย
https://novel-lk.blogspot.com/
 เขาไม่ได้เขา้ มาที่นี่ เป็ นครังแรก
้ ้
ยกเก ้าอียาวไปวางบนระเบี ยง
แล ว้ นั่ งมองเรือ ล าใหญ่ ขี่ลมฝ่ าคลื่น ปากก็ พู ด พึ ม พ ากับ ตัว เอง
"การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร…"
หลายปี ก่ อ น ตอนที่ หกปราชญ เ์ พิ่ งจะแบ่ ง แยกอาณาเขต
ชดั เจน ลูกน้องเบืองล่ ้ างก็ยงั มีการปะทะกันอย่างหลีกเลียงไม่
่ ได้ ถ้า
ไม่ใช่ลูกน้องท่านเขา้ มาปล้น ก็เป็ นลูกน้องขา้ เขา้ ไปปล้น ผลก็คือ
บ่ อยครังที ้ ่ แทบจะก่ อให้เกิด ปั ญ หาใหญ่ ท าให้ทุ ก คนอึด อัด และ
ทาลายผลประโยชน์ของหกปราชญด์ ว้ ย ตอนหลังเพื่อความสงบ
สุข ของสรรพสิ่งในใต้ห ล า้ ปราชญพ ์ ุ ทธฉางเหลยจึงเสนอให้แบ่ ง
สถานที่ ที่ ไกลจากโลกมนุ ษย เ์ พื่ อตรวจสอบความวุ่ น วาย ให้
้
นักพรตทังหกแดนแก ไ้ ขปัญหาทะเลาะเบาะแวง้ กัน และการกระทา
นี ้ ก็ ท าให้ก ารโจมตี ก ัน ระหว่ า งหกแดนสงบลง ดัง นั้ นจึ ง ค่ อ ยๆ
่
เปลียนเป็ นการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรทีน ่ ามาซึงรางวั
่ ลอย่าง
ในทุกวันนี ้
สรุปก็คอ ื หกแดนร่วมกันรวบรวมทรัพยากรฝึ กตนออกมากอ้ น
หนึ่ ง จากนั้นก็ให้นักพรตเบืองล่
้ างของหกแดนมาเข่นฆ่าแย่งชิงกัน
สิบปี หลังจากนั้น คนจานวนหนึ่ งที่มีชวี ต
ิ รอดจนถึงตอนสุดท้ายก็จะ
ได้ส่ว นแบ่ งรางวัลทรัพ ยากรฝึ กตนกอ้ นนั้ นตามผลงาน คนที่ตาย
แล้วไม่มส ี ่วนได้แน่ นอน
มีบ างคนพู ด เหมื อ นกัน ว่ า ที่ จริง นี่ คื อ วิธ ีก ารอย่ า งหนึ่ งที่ หก
ปราชญใ์ ช ้ลดจานวนนักพรตใต้สงั กัด นักพรตหนึ่ งแสนแปดหมื่น
คนรวมตัว กันที่ทะเลดาวนั ก ษัตร สุด ท้ายก็ จะมีแค่ ผูร้ อดชีวิต หนึ่ ง
ร ้อยคนที่ได้เสพสุข กับ ทรัพ ยากรกอ้ นนี ้ แค่คิดก็รู ้แล้วว่าท าไมทุ ก
คนกลัวการมาปราบจลาจลที่ทะเลดาวนั ก ษัต ร นั ก พรตหนึ่ งแสน
https://novel-lk.blogspot.com/
แปดหมื่นคน สุดท้ายเหลือรอดได้แค่หนึ่ งร ้อยคน! ให้รอดตายหนึ่ ง
คนจากหนึ่ งพันคนยังทาไม่ไหวเลย!
ต่อให้เป็ นหมู ห นึ่ งหมื่นแปดพันตัวที่วิ่งไปทั่วให้นัก พรตฆ่ า ก็
ต้องใช เ้ วลาฆ่ า นานเหมือนกัน แล้วไหนจะมีนั ก พรตจ านวนมาก
ขนาดนั้นอีก และนี่ ก็เป็ นสาเหตุว่าทาไมต้องใช ้เวลาสิบปี
พอนึ ก ถึง ตรงนี ้ เหมีย วอีก็
้ อดแค่ น หัว เราะไม่ ได้ คนสองร ้อย
ชีวิต บนเรือลานี ้แทบจะมีค นรอดชีวิตแค่ห นึ่ งถึงสองคนเท่ านั้ น จะ
เป็ นขา้ ได้หรือเปล่า?
ขณะที่ความรู ้สึกนึ กคิดกาลังเปลียนไปเปลี
่ ่
ยนมา ด้านหลังก็มี
เสียงเคาะประตู ดงั ขึน้ เหมียวอีที
้ ่รักษาการณ์อาณาเขตจนติดเป็ น
นิ สยั ตอบโดยจิตใต้สานึ ก "เขา้ มา!"
้ จากนั้ นก็ มี ค นพู ด เสี ย ดสี "ประมุ ข
เสี ย งผลั ก ประตู ด ั ง ขึ น
ขุนเขาเหมีย วกลับ ได้เสพสุข ห้องของท่ านใหญ่ กว่า ของพวกเรา
เยอะเลย!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 325 ลงจากเรือเมือไรก็
่ ่ ้น
ถงึ คราวตายเมือนั

น้ าเสีย งนี ้ เหมีย วอีหั

้ นกลับ มามอง พบว่ าผู ท ้ ี่มาไม่ ใ ช่ใครอื่น
เป็ นสามในสีผู ่ โ้ ชคร ้ายของจวนหนานเสวียน ซูจงกงแห่ ิ้ งพรรคร ้าง
กระบี่ หวานเหยีย นฮวาแห่ ง พรรคดรุ ณี ห ยก หลี่เย่ า ฉี แห่ ง ส านั ก
ดิรจั ฉานหลวง พอรวมกับเหมียวอีที ้ ่อยู่บนระเบียง ก็เรียกได้ว่าสี่ผู ้
้
โชคร ้ายของทังสองจวนอยู ่กน
ั ครบแลว้
้
เหมียวอีขมวดคิ ว้ ยืนขึนและเดิ
้ นออกจากระเบีย งที่หันหน้า สู่
ทะเล พอเดินเขา้ ในห้องถึงได้พบความไม่ชอบมาพากล พบว่านอก
ประตู มีค นกลุ่มหนึ่ งยืนอยู่ พวกเขาขวางประตูแล้ว ตอนแรกก็ นับ
่ี
ไม่ออกว่ามีกคน
้
แต่ก็เขา้ ใจในทันที เหมียวอีถอยหลั งช ้าๆ แลว้ ก็กลับไปอยู่บน
ิ้
ระเบี ย ง ซูจ งกงและอี ก สองคนนาคนที่ อยู่ ต รงทางเดิน เดิน เข า้ มา
แทบจะมีค นยี่ สิบ กว่ า คนเบีย ดเข า้ มาอยู่ ใ นห้อง พอดู ก ารแต่ ง ตัว
้
ทังหมดเป็ นคนของสามสานักใหญ่อย่างไม่ตอ้ งสงสัย และพรรคร ้าง
กระบี่ ก็ ส มกับ เป็ นพรรคที่ ใหญ่ ท่ี สุ ด ในบรรดาสามส านั ก ครอง
สัดส่วนจานวนคนไปครึงหนึ ่ ่ งแลว้

คนบนเรือสิบ ล านี ้ล ว้ นเป็ นคนของทางการสายมะโรง แค่ บ น

้ าเดียวก็มีคนจากสามสานักใหญ่ย่สิ
เรือลานี ล ี บกว่าคนแลว้ จะเห็ น
ได้จ ากคนสามส านั ก ใหญ่ ก ระจายกัน อยู่ เยอะแค่ ไหนในทั้งสาย
มะโรง

https://novel-lk.blogspot.com/
 แม่ ง เอ๊ย 'คนพวกนี ้คงไม่ ได้อดใจรอไม่ ไหวอยากจะท าให้ข า้
้
ตายขนาดนี หรอกมั ้ กลา้ ลงมือทีนี
ง? ่ ่ เหรอ?'

เหมียวอีรู้ ้สึกตึงเครียดแลว้ ไม่รู ้แน่ ชดั ว่าบรรดาคนของอีกฝ่ าย

มีว รยุ ท ธ เ์ ท่ า ไรกัน แน่ ถอยไปที่ ระเบี ย งเพื่ อเตรีย มตัว หลบหนี ได้
ตลอดเวลาแล้ว
้
เห็ นท่าทางเขาตกใจจนถอยหลัง ซูจ ิงกงและอี ก สองคนถ้า ไม่
ทาหน้าเหยียดหยามก็ทาหน้าหยอกล้อ
้
"มาหาขา้ มีธรุ ะอะไร?" เหมียวอีถาม
่
หวานเหยียนฮวาพู ดด้วยสีหน้าราคาญ "อย่าพูดมาก เปลียน
๋
ห้องให้พวกเราเดียวนี "้
่ อง? เหมียวอีอึ้ งไป
เปลียนห้ ้ ่
"ทาไมต้องเปลียนห้
อง?"
ิ้
ซูจงกงพู ด เสียงต่าว่า "ขา้ ก็อยากจะถามเจา้ อยู่ว่าทาไมจัด ให้
พวกเราอยู่หอ้ งต่าสุด?"
่ ไม่
เรืองนี ้ ตอ้ งอธิบาย เหมียวอีเคยท ้ าให้คนของสามสานักใหญ่
ไม่พอใจ อยากจะอยู่ห่างๆ คนของสามสานักใหญ่สก ั หน่ อย เขาอยู่
ั้
ชนบนสุ ด สามสานัก ใหญ่ อยู่ ช นล่ ั้ างสุด จะได้ห ลีกเลี่ยงไม่ใ ห้พ บ
หน้ า กัน บ่ อ ยและก่ อ ความยุ่ ง ยากอะไร ตอนขึ นเรื ้ อ จึง สั่งให้ค น
จัด เตรีย มไว แ้ บบนี ้ ไม่ ว่า จะส่ วนรวมหรือส่ วนตัวเหมีย วอีก็
้ รู ้สึก ว่ า
การจัดเตรียมแบบนี ไม่ ้ ผด ิ
่ ก็เป็ นเพราะเรืองนี
ทีแท้ ่ ้ ขา้ ก็นึกว่าทาไมถึงกลา้ ก่อเรืองบนเรื
่ อ
้ วบคุ ม เรือ อย่ า งอู เมิ่ งหลัน มี ไว เ้ ฉยๆ? เหมี ย วอี รู้ ส้ ึ ก
หรือ นึ ก ว่ า ผู ค
มั่นใจแลว้ ถามว่า "มีอะไรไม่เหมาะสมเหรอ?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 หวานเหยียนฮวาพูดด้วยสีหน้าโกรธเคือง "เจา้ อยู่ดา้ นบนสุ ด
ั้ างดูบา้ งสิ กลุ่ม
ย่อมไม่มีอะไรไม่เหมาะสมอยู่แล้ว เจ ้าลองมาอยู่ชนล่
ผูช
้ ายสกปรกเดินไปเดินมาอยู่บนหัวของพวกเรามันไม่เขา้ ท่า มีแต่
เสีย งฝี เท้า เดินไปเดินมาบนหัว น่ า ราคาญจะตาย ไม่ มีท างฝึ กฝน
อย่างสงบใจได้เลย"
คนจากสามสานักใหญ่ บุก มาเพราะสาเหตุ นีจริ ้ งๆ ไม่ใช่ว่าจะ
่
มาหาเรืองเหมี ย วอี ้ กระดานเรือ ล านี ้เป็ นกระดานไม้ มีค นเดิน ไป
เดินมาด้านบนก็เกิดเสียงแน่ นอน ถ้าด้านบนมีคนพักอยู่ไม่กคนยั ี่ ง
พอว่ า แต่ ด ันมีค นกลุ่ มใหญ่ พ ัก อยู่ ที่ ระเบีย งบนหัว ก็ มีค นเดิ นไป
เดินมาบ่ อยๆ อย่ า งหลีก เลี่ยงไม่ ได้ เจ า้ จะให้เขากระโดดเข า้ ทาง
หน้าต่างก็ไม่ได้
่ ที่อยู่ชนล่
แน่ นอนว่าคนอืนๆ ั้ างสุดก็อด ึ อัดเช่นกัน ช่วยไม่ได้ที่
คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยเขา้ ใจเส้นสนกลในของผูด้ ูแลอย่างเหมียวอี ้ ไม่
ิ้
เหมือนพวกซูจงกงที ่ค่ อนขา้ งคุน ่ งเดช ท า
้ เคย จึงไม่กลา้ ก่ อเรืองส่
ได้เพียงทนไวก้ ่อน
เหมีย วอีร่้ าเริงเมื่อได้ยินดังนั้น "หวานเหยีย นฮวา พวกผู ช ้ าย
สกปรกก็ ไ ม่ ย อมให้ผู ห ้ ญิ ง อย่ า งพวกเจ า้ เดิ น ไปเดิ น มาบนหั ว
เหมือนกันนะ!"
เมื่อพูด คานี ออกมา
้ ของคนพรรคร ้างกะบี่และส านักดิรจั ฉาน
หลวงอดหัว เราะไม่ ได้นิ ด หน่ อย หลี่เย่ าฉี ห วั เราะเบาๆ แล ว้ พู ด ว่ า
้ ไม่ผด
"พูดแบบนี ก็ ิ นะ"

https://novel-lk.blogspot.com/
 'กลุ่มผูช
้ ายสกปรก' เป็ นการด่าผูช ้
้ ายทังหมดที ่ ่ตรงนั้น ซูจงิ ้
อยู
กงก็ตอบกลับเช่นกัน "ผูช้ ายอยู่บนผูห ่
้ ญิงอยู่ล่าง มันเป็ นเรืองปกติ
มากไม่ใช่เหรอ"
คาพู ดนี ้แฝงความหมายแทะโลมเอาไว ้ มีผูช ้ ายสกปรกหลาย
คนที่ หัว เราะเพราะเข า้ ใจ เหมีย วอีก็
้ ห วั เราะเช่นกัน หวังจะให้ค น
้
พวกนี ทะเลาะกั นเองต่อไป
"พวกเจ ้าหมายความว่าอย่างไร?" หวานเหยียนฮวาโมโหแล้ว
ศิษย ์หญิงหลายคนขา้ งหลังก็โมโหเช่นกัน
้ ง ดู ด
"ทุก คนไม่ ตอ้ งร ้อนใจ ข า้ มีค วามคิด ดีๆ แลว้ " เหมียวอีดึ
ความสนใจให้ทุ ก คนมองมา หัว เราะเบาๆ แล้ว พู ด "พวกเจา้ ก็ อยู่
้
ห้องเดียวกันไปเสียเลยสิ แบบนี จะไม่ ตอ้ งแยกว่าใครอยู่ล่างใครอยู่
บน"
่ าฉี ก บ
หลีเย่ ิ้
ั ซูจงกงสบตากั นแวบหนึ่ ง พยักหน้าหัว เราะพร ้อม
้ เลวนะ ขา้ ไม่คด
กัน "ความคิดนี ไม่ ั ค้านอะไร"
ศิ ษ ย ส์ องคนที่ อยู่ ข า้ งหลั ง ก็ ฮื อ ฮาตามตามเช่ น กัน "เป็ น
ความคิดทีดี ่ !"

กลุ่มผูช ้ ายสกปรกเริมใช ่ ้สายตาซุกซนบนเรือนร่างพวกผูห้ ญิง

้ ญิ ง เหล่ า นี ้จะมีอ ายุ แล ว้ แต่ พ รรคดรุ ณี ห ยกมี วิธ ีก ารท าให้
แม้ผู ห
หน้าเด็ก ไม่เช่นนั้นคงไม่เรียกว่าพรรคดรุณีหยกหรอก แต่ละคนดู
อายุนอ้ ยอ่อนเยาว ์
ู ้ ญิงคนหนึ่ งเดินออกมาจากขา้ งหลัง ขา้ งหลัง
"ปากหมา!" มีผห
หวานเหยียนฮวา พอนางเดินออกมา แม้แต่หวานเหยียนฮวาก็ตอ้ ง
https://novel-lk.blogspot.com/
หลีกทาง จะเห็ นได้ว่ามีตาแหน่ งในพรรคดรุณีหยกที่สูงกว่าหวาน
้ ยวอีพร
เหยียนฮวา นางชีเหมี ้ ้อมถามอย่างเกรียวกราด
้ "เจ ้าจะแลก
หรือไม่แลก?"
้ ด ปั ด ความรับ ผิ ด ชอบ "พวกเจ า้ ไปตกลงกัน ให้
เหมี ย วอี พู
ชดั เจนก่อนว่าใครจะอยู่ บนใครจะอยู่ล่าง แต่ ถา้ จะอยู่ดว้ ยกันขา้ ก็
ไม่ว่าอะไร"
เขายังหวังให้คนพวกนี เถี้ ยงกันต่ อไป แต่ พ วกซูจ ิงกงก็
้ โห่ อยู่
่ นึ่ ง พวกเขาไม่ได้โง่ และไม่ กล้า ก่อเรืองบนเรื
ครู ห ่ อด้วย ไม่ ท าให้
่ั
แผนชวของเขาส าเร็จ
่
"ใครจะอยู่บนอยู่ล่าง หรือจะอยู่ดว้ ยกันหรือไม่ก็ไม่ใช่เรืองของ
ิ้
ขา้ " ซูจ งกงโบกมื อพู ด "เจา้ เอาห้องมาแลกกับ พวกเราโดยตรงก็
พอ"
้
เหมี ย วอี เองก็ ไม่ ใ ช่ ค นโง่ ท าให้ค นของสามส านั ก ใหญ่ ไ ม่
พอใจแล้ว ถ้า ไปยั่วโมโหคนอื่นอีก ก็ เป็ นการรนหาที่ ตาย ไปถึ ง
ทะเลดาวนั กษัตรแล้วยังมีค นอีกกลุ่มใหญ่ จ ะมาจัดการตน พู ดอีก
อย่างก็คอ ่
ื ถ้าเกิดเรืองใหญ่ ึ้
ขนบนเรื อเพราะตน ตนก็รบั ผิดชอบผล
ไม่ไหวเหมือนกัน
่
"ข า้ ไม่ มีอานาจจัด การเรืองนี ้" เหมีย วอียั
้ ก ไหล่ "พวกเจ า้ ไป
แลกกันเองแล้วกัน"
ช่ว ยไม่ได้ที่ทุ ก คนก็ไม่อยากยั่วโมโหคนมากมายให้พ วกนั้ น
กลับ มาลา้ งแค้นตอนที่ถึงทะเลดาวนัก ษัต รเช่นกัน ไม่ อย่ างนั้นคง
้
ไม่มาหาเหมียวอีหรอก

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ าฉี พูดด้วยรอยยิม้ "เจา้ เป็ นผูด้ ูแลบนเรือ ใหเ้ จ ้าออกหน้า
หลีเย่
เหมาะสมที่สุดแลว้ พวกเขาไม่กล้าหักหน้าเจา้ หรอก ต้องคานึ งถึง
่ี นหลังเจ ้าอยู่"
ประมุขตาหนักอูทหนุ
พอแน่ ใจแลว้ ว่าคนพวกนี ไม่ ้ กลา้ ก่อเรือง
่ เหมียวอีก็้ ไม่ได้พูดดี
ด้ ว ย ข น า ด นั้ น แ ล ้ ว "ทุ ก ค น ก ลั บ ไ ป เถ อ ะ เรื่ อ ง นี ้ ข ้ า ไม่ มี
ความสามารถจะช่วยได้"
ิ้
ซูจ งกงหน้ ้ น ที "เหมีย วอี ้ คนจากสามส านั ก ใหญ่ อย่ า ง
า บึงทั
พวกเราไม่ ได้มีแค่ บ นเรือล านี ้นะ เรือทุ ก ล าล้ว นมีคนของพวกเรา
แต่ละสานักก็มีศษ ิ ย ์ที่ไม่ใช่คนของทางการอยู่บนเรือลาอืนด้
่ วย ถ้า
ตอนนี เจ้ ้าไม่ไวห
้ น้า พอไปถึงทะเลดาวนักษัตรก็อย่าหาว่าพวกเรา
ไม่ไวห้ น้าเหมือนกัน"
คาพู ดนี ้เป็ นการขู่แบบเปิ ดเผยจริงๆ สายตาที่ทุ กคนมองไปที่
้ มไปด้วยความเหยียดหยาม เรียกได้ว่าไม่เห็ นหัวเหมียว
เหมียวอีเต็
้
อีเลย เหมือนบอกว่า 'วันนี ต่้ อให้ไม่รบั ปากก็ตอ้ งรับปาก'
้ นแลว้ เดือดดาล แต่ไม่สะดวกจะก่อเรืองบนเรื
เหมียวอีเห็ ่ ้
อ กลัน
ความโกรธเอาไว ้ และตอบอย่างแข็งทือว่ ่ า "ถ้าอยากจะเปลียนพวก
่
่
เจ ้าก็ไปเปลียนกั ่
นเอง ขา้ ไม่ทาเรืองพร่ ้
องศีลธรรมนี หรอก"
่ าฉี พูดเย้ยว่า "เหมียวอี ้ เจ ้าต้องคิดถึงผลที่จะตามมาให้ดี
หลีเย่
นะ"
้ พู ด เย้ย ตอบเช่น กัน "ข า้ คิ ด ไว ด
เหมี ย วอีก็ ้ ี ม ากแล ว้ ไม่ ต อ้ ง
เตือนหรอก"

https://novel-lk.blogspot.com/
 "เจ า้ รนหาที่เองนะ พวกเราไป!" ซูจ ิงกงโบกมื
้ อและหันตัว นา
่ ออกไป ยังไม่กลา้ ลงมือทีนี
คนอืนๆ ่ ่

ใครจะคิด ว่ า หวานเหยียนฮวากลับ ออกหน้า มาท าลายความ

สามัคคี "เหมียวอี ้ เจา้ ไม่ อยากออกหน้า ไปเปลี่ยนห้องให้ ข า้ ก็ไม่
ั้
ทาให้เจา้ ลาบากใจ ขอแค่เจา้ ปล่อยห้องชนบนออกมาให้ อาจารย ์
อาของขา้ พรรคดรุณีหยกของขา้ ก็จะไม่ถอ ื สาเจา้ แล้ว ไม่แน่ ถา้ ไป
ถึงทะเลดาวนักษัตรแล้วอาจจะดูแลเจ ้าด้วยก็ได้" นางยืนมื ่ อบอกใบ ้
่ งยื
ว่าผูห้ ญิงทีเพิ ่ นขึนเป็
้ นอาจารย ์อาของนาง

ถ้าเหมียวอีเชื้ อก็
่ แปลกแลว้ เขาไม่ หวังเลยว่าสามส านัก ใหญ่
จะปล่ อ ยเขาไป เขาคิ ด ได้แล ว้ หลัง จากโดนปฏิ เสธที่ จวนหนาน
เสวียน ถ้า คนนอกอย่ างตนเข า้ ไปรวมกลุ่ มอยู่ใ นนั้ นตอนถึงทะเล
ดาวนักษัตร ต่อใหพ ้ วกเขาไม่สูก้ บ
ั ตน แต่ก็จะผลักตนไปรบนาหน้า
่ ่เสียงอั
อยู่ดี เรืองที ่ นตรายก็ตอ้ งผลักคนนอกอย่างเขาไปรับหน้าแน่
่
คนฝี มืออ่อนเมือไปอยู ่รวมกับคนของสานักเหล่านี ก็้ คือการรนหาที่
ตาย ดังนั้นจึงลม้ เลิกความคิดที่จะไปขอความช่วยเหลือจากพวก
เขาอีก ทาได้เพียงพึงพาตั่ วเอง อย่าคิดจะหวังจากคนอืน ่

พอได้ยิน ค านี ้ หลี่เย่ า ฉี ก็ ห ยุ ด ฝี เท้า มองประเมิน ห้องใหญ่ ท่ี

กวา้ งขวางสวยงาม แล้วพูดว่า "มีสิทธิอะไรจะให้ ์ พรรคดรุณีหยก?
เหมียวอี ้ เอาห้องชนบนให้
ั้ พวกเรา พอถึงทะเลดาวนักษัตรแล้วเจา้
ก็มาอยู่กบ ั สานักสานักดิรจั ฉานหลวงของพวกเรา"
คาสัญญาลอยๆ ใครก็ พู ดได้ ต่ อให้เขาพู ดเยอะกว่านี ้ก็ไม่ได้
เสียหายอะไร

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ด เย้ย ว่ า "ไม่ สู ใ้ ห้ส ามส านั ก ใหญ่ ข องพวกเจ า้ ไป
เหมี ย วอี พู
ประลองกันดีกว่าหรือ ใครชนะ ขา้ ก็จะยกห้องชนบนให้ ้ั คนที่กลัว
ตายก็อย่ามาแสร ้งทาใหญ่ทนี ่ี ่ "

ชด ้
ั เจนมากว่ า กาลังเสียมพวกเขา ทุ ก คนก็ไม่ ได้โง่ หวานเห
ยียนฮวาประณามว่า "เหมียวอี ้ ขา้ อุตส่าห ์ไวห้ น้าเจ ้าแล้วนะ!"
้
เหมีย วอีสามารถแบกความรั บผิดชอบครอบครัวมาตังแต่ ้ เด็ ก
้ ่ท่นี
ตอนนี อยู ี ่ แม้จะตัวคนเดียว แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะโดนรังแกง่ายๆ โบก
้
มือชีไปนอกประตู พร ้อมตะโกนว่า "ไสหัวออกไปให้หมด!"
่
ทุกคนสีหน้าเปลียนทั ่ าฉี ตะคอกว่า "เจ ้าว่าอะไรนะ?"
นที หลีเย่
"ถ้า เช่น นั้ นข า้ ก็ จ ะพู ด อี ก ครัง้ ข า้ ให้พ วกเจ า้ ไสหัว ออกไป!"
้ ดเย้ย "ทาไมล่ะ? ไม่ยอมเหรอ? อยากจะตามขา้ ไปต่อว่า
เหมียวอีพู
ต่อขานกับประมุขตาหนักอูสก ั หน่ อยไหม?"
่
พออูเมิงหลั
นออกมา ทุกคนก็จะต่อต้านไม่ได้ทน ั ที ทีส่ าคัญคือ
ต่อให้ทุกคนรวมกันก็สูอ้ ูเมิ่งหลันไม่ได้ ถ้ากลา้ ไปหาอูเมิงหลั
่ น ทุก
คนจะมาหาเหมียวอีท้ าไมล่ะ?
่ เอาไว
"สานักดิรจั ฉานหลวงจะจาเรืองนี ้ ่ าฉี ข่อู ย่างเคียด
!้ " หลีเย่
แค้น แล้วพาศิษย ์ร่วมสานักจากไป
หวานเหยียนฮวาก็ ท าเสีย งฮึด ฮัด และพาพวกออกไปเช่น กัน
ิ้
ก่อนจะออกประตู ซ จู งกงก็ ้ ายไปหนึ่ งประโยคเช่นกัน "เจา้ คน
ทิงท้
่
ทราม เวลาทีลงจากเรื อก็คอ
ื คราวตายของเจ ้า!"
พอมองส่ ง คนพวกนี ้จากไปแล ว้ เหมี ย วอี ก็
้ ปิ ดประตู หัน ตัว
กลับ มาด้ว ยสี ห น้า เฉยเมย ในร่อ งตาเผยความเย็ น เยี ย บขณะที่
https://novel-lk.blogspot.com/
พึ ม พ าว่ า "ไม่ ดู เสี ย บ า้ งว่ า อานาจอยู่ ใ นมื อใคร คิ ด ว่ า ข า้ มาเป็ น
ผู จ้ ัด การเพราะเบื่อหน่ า ยที่ไม่ มีอ ะไรท าหรือ ไง? ไม่ ต อ้ งรอลงเรือ
หรอก ขา้ จะท าให้พ วกเจ า้ เหมือนกึ่งตาย พอถึงทะเลดาวนัก ษัต ร
แล้วมาดูกน ั ว่าใครจะตายก่อน!"
ก่อนหน้านี ้เขานึ กไม่ถึงว่าจะต้องก่ อเรืองยุ
่ ่ งยากบนเรือ เดิมที
คิด ว่ า พอถึง ทะเลดาวนั ก ษัต รแล ว้ จะหลบเลี่ยงคนจากสามส านั ก
ใหญ่ ใครจะคิดว่าอีกฝ่ ายดันพูดซะชดั เจน บอกว่าลงเรือแล้วจะฆ่า
ตน เขาเองก็ไม่ใช่พ่อพระ ย่อมต้องลงมือก่อนเพื่อความได้เปรีย บ
อยู่แล้ว
เขาเดินไปอีก ข า้ งแล ว้ เปิ ดหีบ ใหญ่ ใบหนึ่ งที่สลักมาจากหยก
เย็ น เต็ ม ก อ้ น ด้า นในแช่ เย็ น ผลไม้ส ดต่ า งๆ ไว ก ้ องใหญ่ แม้แ ต่
เปลื อ กก็ ไม่ มี แ ล้ว หั่นเสร็ จ แล ว้ แยกประเภทแช่ เย็ น ไว ้ ล้ว นเป็ น
สวัสดิการพิเศษทีเจี ่ ยงอวินลู
๋ ่ประมุขถาคล ้ อ้ ยบูรพาช่วยเตรียมไวใ้ ห้
เขาก่อนหน้านี ้ แม้แต่อูเมิงหลั่ ้ บลามีเขาทีได้
นก็ไม่ได้ ในเรือทังสิ ่ คน
เดียว
หยิบจานหยกออกมาใบหนึ่ ง แลว้ วางเนื อท้ ้ อหวานที่หั่นเสร็จ
แล้ว ลงไป เดิ น ไปบนระเบี ย งแล้ว กิน ช า้ ๆ อย่ า งสบายใจ สายตา
่
เปลียนแปลงไปร ้อยแปดพันเก ้า ไม่รู ้เหมือนกันว่ากาลังคิดอะไร
หลังจากนั้ นครึงช
่ วยาม
่ั เหมีย วอีก็้ ขนบนดาดฟ้
ึ้ าเรือ ลมทะเล
้ า ปลิว พลิวดุ
พัด จนเสือผ้ ้ จ เซีย น เขาเดิ นไปยังห้องเดี่ยวที่ อยู่ ต รง
่ า้ งขวาง แล้วเรียกอย่างเคารพว่า "พีหญิ
กลางดาดฟ้ าทีกว ่ งเมิง" ่

"มีอะไร?" น้าเสียงราบเรียบของอูเมิงหลั
่ นดังมาจากในห้อง
่
"น้องชายมีเรืองจะรายงาน"
https://novel-lk.blogspot.com/
 "เขา้ มาสิ"
้ กประตูเบาๆ เขา้ ไป เห็ นว่าในโถงหลัก ไม่ มีคน จึง
เหมียวอีผลั
เดินไปชะโงกหน้าที่ประตู หอ้ งนอน เห็ นอูเมิ่งหลันกาลังหลับ ตานั่ ง
สมาธิอยู่บนเตียงเตีย้
้ าลังจะก า้ วขาเข า้ ไป แต่ อู เมิ่งหลันบอกว่ า "มีเรือง
เหมี ย วอีก ่
อะไรก็พูดอยู่ขา้ งนอก"
้
เหมียวอีหดเท้ ากลับออกมา พูดด้วยรอยยิมว่ ้ า "คืออย่างนี นะพี
้ ่
หญิ งเมิ่ง ศิษ ย พ
์ รรคร ้างกะบี่ พรรคดรุณี ห ยกและส านั ก ดิรจั ฉาน
หลวงนั บ ถื อใบหน้า งามของพี่ หญิ งเมิ่ง อยากจะมาค านั บ พี่ หญิ ง
่
เมิง"

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 326 อาศัยอานาจส่วนรวมแก ้แค ้นส่วนตัว

มันสถานการณ์อะไรกัน? นับถือใบหน้างามของขา้ ?
นางมั่นใจว่าไม่ได้ฟังผิด เป็ นคาว่า 'ใบหน้างาม'
อู เมิ่งหลันพลันลืม ตา นั บ ถื อฐานะและวรยุ ท ธ ข
์ องนางยัง พอ
เขา้ ใจได้ นับถือความงามของขา้ เหรอ? ทังยั ้ งอยากมาพบขา้ ด้วย?

คาพู ดนี ้ไม่ ว่ าฟั งอย่า งไรก็น่า เบื่อหน่ า ย ไม่ ว่ าฟั งอย่า งไรก็ใ ห้
ความรู ้สึกว่ าอยากตีส นิ ทกับคนสวย นี่ เป็ นสิงที ่ ่ลู กน้องควรพู ดกับ
ประมุ ข ต าหนั ก เหรอ? ต่ อ ให้พ วกเขาก าลัง หานางคณิ ก า นางก็
ไม่ใช่ผห ่
ู ้ ญิงทีพวกเขาจะมาตี สนิ ทได้
้
คาพูดเหล่านี เหมาะจะใช ้กับผูห้ ญิงบางคน พอใช ้กับผูห้ ญิงที่มี
ฐานะอย่างอูเมิ่งหลันก็เห็ นได้ชดั ว่าไม่ค่อยเหมาะ ดูน่าสงสัยว่าเป็ น
พวกเจ ้าชู ้
อูเมิ่งหลันท าสีห น้า เย็ นเยีย บทันที จากนั้ นก็ ห รีตา
่ รู ้สึก ว่ าไม่
ชอบมาพากล ศิษย ์สามสานักใหญ่กลา้ พูดจาแทะโลมแบบนี เหรอ? ้
่
คงเบือหน่ ายกับการมีชวี ติ อยู่ต่อแลว้
่
"พวกเขาบอกว่ า อยากมาชืนชมความงามของข า้ เหรอ?" อู
่
เมิงหลั
นถามด้วยเสียงเย็น
"..." เหมีย วอีปิ้ ดบังสายตาแปลกๆ เอาไว ้ ทาท่ าเหมือนสังเกต
ได้ถึงความไม่ชอบมาพากล เขาอึงไปครู ้ ่ นึ่ ง แล้วรีบแก ไ้ ขคาพู ด
ห

https://novel-lk.blogspot.com/
ว่า "เป็ นอย่างทีข่ า้ บอก พีหญิ
่ งเมิงงามสง่
่ าขนาดนี ้ จะไปตาหนิ พวก
เขาก็ไม่ได้ทมี่ี ใจชืนชม
่ ขา้ เพิ่งได้ยินตาแก่บางคนในกลุ่มพวกเขา
้ หวั จรดเท้า"
ชมท่านตังแต่
'ตาแก่หลายคนชมตนเหรอ?' อูเมิ่งหลันรู ้สึกสะอิดสะเอียนจน
ทนไม่ไหว พูดด้วยสีหน้าบูดบึง้ "ถ้าเจ ้าพูดเหลวไหลอีก เชือไหมว่
่ า
ขา้ จะฉี กปากเจ ้าใหเ้ ละ?"
"ขอรับ ๆๆ!" เหมียวอีหั้ วเราะแห้ง "ที่จริงเป็ นแบบนี ้ขอรับ บาง
คนในนั้นมีเพือนร่
่ ่
วมงานของน้องอยู่ดว้ ย เพิงจะได้ ยินว่าตาแก่ไม่ก ่ี
่
คนบอกว่าชืนชมความงามของพี ่หญิงเมิ่ง ชววู
่ ั บหนึ่ งขา้ ทนไม่ไหว
และคุ ย โม้โ อ้อ วดไป บอกว่ า คุ น
้ เคยกับ ท่ า นมาก พวกเขาก็ เลย
ขอใหน้ อ้ งช่วยแนะนาใหห้ น่ อย"
้ เมิ่งหลันเชือไปแล
คาพู ดนี อู ่ ว้ บางส่วน คนตาแหน่ งล่างโอ้อวด
้
ว่าสนิ ท สนมกับคนเบืองบนเป็ ่
นเรืองปกติ มาก อูเมิ่งหลันพูดเย้ยว่า
"เจ ้าคงไม่ได้ตอบรับไปแล้วหรอกนะ?"
เหมี ย วอี ฝื้ นยิ ม
้ "พี่ หญิ ง เมิ่ง ข า้ มี ก าลัง ไม่ แกร่ง พอตอนอยู่ ท่ี
ทะเลดาวนั ก ษัต ร มีจุ ด ที่ต้องอาศัย สามส านั ก ใหญ่ เห็ นแก่ ท่ีน้อง
เรียกท่านว่าพี่หญิง ให้พวกเขาเข า้ ใกล้ท่ านสัก หน่ อยเถอะ ต่อให้
มองมากกว่านี ้ท่านก็ไม่ มีอะไรเสีย หายไม่ใช่เหรอ? คิดเสียว่ าช่ว ย
้ พอนะ"
น้องสักครังก็
่
อูเมิงหลั
นเขา้ ใจในความลาบากของเขา และจินตนาการได้ถึง
สถานการณ์ของเขาหลังจากไปถึงทะเลดาวนักษัตร แต่เห็ นตนเป็ น
อะไร? เป็ นนางโลมในหอคณิ กาเหรอ? ใครอยากจะเจอก็เจอได้งน ้ั

https://novel-lk.blogspot.com/
เหรอ? นางพูดด้วยสีหน้าเย็นเยียบ "ความอดทนขา้ มีขด
ี กาจัด ถ้า
ยังพูดจู ้จีอี้ กอย่าหาว่าขา้ ไม่เกรงใจ!"
"พี่หญิ งเมิ่ง ช่า งตาแก่ พ วกนั้ นแล ว้ กัน พรรคดรุ ณี ห ยกล ว้ น
เป็ นสตรี ใหพ้ วกนางมาเห็นความงามของท่านคงได้ใช่ไหม?"
"ไปใหพ
้ น้ !"
พอเห็ น นางโมโห เหมีย วอีก็ ้ รบ
ี ถอย พอออกจากประตู ใ หญ่
เขาก็แอบโล่งใจ 'รู ้อยู่แล้วล่ะว่าท่านคงไม่พบพวกเขา'
้
เหมี ย วอี ลงจากช ั้
นดาดฟ้ า แล ว้ ก็ ต รงไปที่ ห้อ งโดยสารช น ั้
ล่างสุด เขามีแผนในใจแลว้ ว่าจะจัดคนของสามสานักใหญ่ไวท้ ห้ ่ี อ ง
ไหน ไปหาทีห้่ องหวานเหยียนฮวาซึงอยู ่ ่ใกลท้ สุ ่ี ด เพิงจะเดิ
่ นถึงหน้า
ประตู ปรากฏว่าได้ยน ิ ผูห ี่
้ ญิงไม่กคนที ่อยู่ในนั้นกาลังปรึกษากันว่า
้ ดการตนอย่างไร
หลังจากนี จะจั
โชคดีที่ตนได้เปรีย บเพราะลงมือก่ อน เหมีย วอีไอหนึ
้ ่ งทีแล ว้
เคาะประตู
มีเสียงหวานเหยียนฮวาดังออกมาจากในนั้น "ใคร?"
้
"ขา้ เอง!" เหมียวอีตอบ
ประตู เปิ ดออกอย่ า งรวดเร็ ว หลัง จากหวานเหยี ย นฮวาเดิ น
ออกมา เหมียวอีก็้ จอ้ งไปขา้ งใน พอดีเลย คนของพรรคดรุณีหยก
่ี ่ ทังหมด
อยู่ทนี ้

https://novel-lk.blogspot.com/
 พอหวานเหยีย นฮวาเห็ นว่ าเป็ นเหมีย วอี ้ ก็ อึงไปครู
้ ่ นึ่ ง แล ว้
ห
พูด เหน็ บแนมว่า "ท าไมล่ะ ? รู ้จักกลัว แล้วเหรอ มาขอเปลียนห้่ อง
่ อ?"
ถึงทีหรื
"กลัว ? ข า้ เรีย นหนั ง สื อ มาน้ อ ย ไม่ รู ห้ รอกว่ า 'กลัว ' เขี ย น
้
อย่างไร" เหมียวอีโบกมื อเขา้ ไปในห้อง แล้วพูดด้วยสีหน้าเยาะเย้ย
"คนของพรรคดรุณีหยกออกมาใหห้ มด ไปกับขา้ ประมุขตาหนักอู
ต้องการพบพวกเจ ้า คนทีหาเรื่ ่ า้ ต้องไปให้หมด"
องข
้
พอพู ดค านี ออกมา สีหน้าหวานเหยีย นฮวาก็ชะงัก งัน ผูห
้ ญิง
ทุกคนในห้องลว้ นตกตะลึง อยูดๆี อูเมิ่งหลันจะต้องการพบพวกนาง
ทาไม?
หวานเหยี ย นฮวาพู ด อย่ า งหวาดระแวงกลัว "ท าไมประมุ ข
ตาหนักอูตอ้ งการพบพวกเรา?"
เหมียวอีท้ าท่าทางเหมือนคนชวที
่ ั บรรลุ
่ ึ่
ซงลาภยศ
"ไม่ ใ ช่ แ ค่ ต อ้ งการพบพวกเจ า้ นะ พรรคร า้ งกระบี่ กับ ส านั ก
ดิรจั ฉานหลวงก็ตอ้ งไปทุกคน"
้
หวานเหยียนฮวาขบเขียวเคี ้
ยวฟั นพูดทันที "เจ ้าไปพูดอะไรกับ
ประมุขตาหนักอูใช่ไหม?"
"ก็ไม่มอ ่ ่เกิดขึนเมื
ี ะไร ขา้ แค่เล่าเรืองที ้ ่อครูน ้ ยวเอง ขี ้
่ ี ไปรอบเดี
เกียจเปลืองน้าลายกับพวกเจ ้าแลว้ มีความเห็นอย่างไรก็ไปโต้เถียง
กับประมุขตาหนัก อูโน่ น ขา้ จะไปหาอีกสองสานัก" เหมีย วอีสะบั ้ ด
้ นตัวจากไป ทิงความกั
แขนเสือหั ้ ้ ญิงที่หวาดระแวง
งวลใจไวใ้ ห้ผูห
กลัวเหล่านี ้
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ นๆ แต่ ทุ ก คนก็ ย งั ออกจาก
แม้จ ะแค้นจนอยากฉี ก เหมีย วอีเป็
ห้องไปอย่างว่าง่าย เดินตามอยู่ขา้ งหลังเหมียวอี ้
้
ก๊อ กๆ! เหมี ย วอีเคาะห้ ้
องของซูจ ิงกงอี ก ครัง้ พอเห็ น ซูจ ิงกง
้
โผล่ ห น้า มา ก็ ไม่ พู ด พร่าท าเพลง โบกมื อ พู ด ว่ า "เรีย กคนของ
พรรคร ้างกระบี่ออกมาให้หมด ไปกับขา้ ทุกคนที่เพิ่งไปหาเรืองข ่ า้
่
เมือครู ่ ี ้ ประมุขตาหนักอูตอ้ งการพบพวกเจ ้า"
น
ิ้ ่ าลังจ ้องเหมียวอีก้ าลังแปลกใจว่าทาไมคนของพรรค
ซูจงกงที
ก
้ ่ พอได้ฟังคานั้นก็ตกใจทันที
ดรุณีหยกถึงตามหลังเหมียวอีอยู
้
"ประมุ ข ต าหนั ก อู ต อ้ งการจะพบพวกเราเหรอ?" ซูจ ิงกงพู ด
เสียงหลง
้
"ถ้า สงสัย อะไรก็ ถ ามพวกนาง" เหมี ย วอี โบกมื ้
อ ชีไปที ่ พวก
้
หวานเหยียนฮวา ก่อนจะสะบัด แขนเสือเอามื อไขวห ้ ลัง แลว้ ไปหา
อีกสานักหนึ่ งต่อ
ิ้
"เหตุ ใดประมุ ข ต าหนั ก อู ตอ้ งการจะพบพวกเรา?" ซูจ งกงรี
บ
ถามหวานเหยียนฮวา
หวานเหยี ย นฮวาพู ด อย่ า งเดื อ ดดาลว่ า "เจ า้ ต่ าทรามนี่ มัน
่
อาศั ย อ านาจส่ ว นรวมแก แ้ ค้น ส่ ว นตัว ไปฟ้ องเรืองพวกเรากั บ
ประมุขตาหนักอู"
ซู จิ ้ ง ก ง ทั้ ง ต ก ใ จ ทั้ ง ห ว า ด ก ลั ว ทั น ที นึ ก ไ ม่ ถึ ง ค ว า ม
ความสัมพันธ ์ของเหมียวอีกั ้ บอูเมิ่งหลันจะใกลช ิ กันขนาดนี ้ เรือง
้ ด ่
เล็กน้อยแค่ก็เชิญอูเมิงหลั ่ นมาตัดสินได้

https://novel-lk.blogspot.com/
 แต่ อูเมิ่งหลันเรียกพบพวกเขาก็ ไม่ กลา้ ล่าช ้า ยังคงรีบไปเคาะ
่ เกิ
ห้องเรียกศิษย ์ร่วมสานักและบอกเรืองที ่ ดขึน ้ ศิษย ์พรรคร ้างกระบี่
แต่ละคนหวาดระแวงกลัวทันที
ก๊อ กๆๆ! ประตู ห อ้ งของหลี่ เย่ า ฉี ถู ก เคาะเช่ น กัน ปฏิ ก ิ ร ย
ิ า
ิ้
โต้ตอบไม่ต่างจากซูจงกงตอนก่ อนหน้านี เท่ ้ าไร
้
เหมียวอีโบกมื อพูด "เรียกคนของสานักดิรจั ฉานหลวงออกมา
่ งหาเรื
ใหห้ มด ไปกับขา้ คนทีเพิ ่ ่ า้ เมื่อครูน
องข ้ องไปทุกคน ประมุข
่ ี ต้
ต าหนั ก อู ตอ้ งการพบพวกเจ า้ มีอะไรสงสัย ก็ ถ ามพวกเขา ถ้า ไม่
อยากไปกับขา้ ขา้ ก็ไม่บงั คับ"
่ าฉี ที่ตกใจรีบถามพวกซูจงกงว่
หลีเย่ ิ้ ่
า มันเรืองอะไรกั
น พอได้
้
คาตอบก็ขบเขียวเคี ้
ยวฟั ้ างเคียดแค้น
นสาปแช่งเหมียวอีอย่
ั้
ไม่ นานนั ก คนของสามส านั ก ใหญ่ ท งหมดก็ ร วมอยู่ ข า้ งหลัง
เหมีย วอี ้ คนที่ขวางประตู เหมีย วอีก่
้ อนหน้า นี ้อยู่ ก น
ั ครบ ไม่ มีใ คร
กล้า ไม่ มา ไม่ มี ใ ครกล้า หนี ความโกรธของยอดฝี มื อบงกชแดง
ิ่ นั
ไม่ใช่สงที ่ กพรตบงกชเขียวจะรับไหว

แค่ทุกคนนึ กไม่ถงึ ว่ากรรมจะตามสนองเร็วขนาดนี ้ พูดใหถ้ ูกก็

้
คือนึ ก ไม่ ถึงว่า การล า้ งแค้นของเหมีย วอีจะมาเร็ ว ขนาดนี ้ ขาสอง
ข า้ งที่ ขี ขลาดหน่
้ อยๆ เริมอ่ ่ อ นปวกเปี ยกแล ว้ หดหัว ไปอยู่ ข า้ ง
้ ่ เดิ น น าหน้า กลับ เดิ น กร่า ง ท าตัว เป็ นจิงจอก
หลัง สุ ด เหมี ย วอี ที ้
อวดอ้างบารมีเสือเต็มที่
้
เหมียวอีเองก็ รู ้ว่ากลุ่มคนที่อยู่ขา้ งหลังอยากจะฉี กเนื อเขา
้ แต่
้
ว่าช่วยไม่ได้ ทังสองฝ่ ้ แล
ายมาถึงขันนี ้ ว้ คงต้องสูก้ น
ั จนตายไปขา้ ง
ทาได้เพียงอาศัยวิธก ี ารของตัวเอง
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ าคัญคือถ้าเหมียวอีปล่
ทีส ้ อยพวกเขาไป เดียวพวกเขาก็
๋ จะฆ่า
้ ตาย ต่อให้มจี ต
เหมียวอีให้ ิ ใจงดงาม ก็ทาได้เพียงใช ้วิธก
ี ารสายฟ้ า
แลบเหมือนอาวุธของพระอินทร ์
้
พวกเขาขึ นไปที ่ ช นสอง
ั้ ในที่ สุ ด ก็ มี ค นที่ รับ ความกดดัน นี ้
ิ้
ไม่ได้ ซูจงกงถ่ ายทอดเสียงยุยงศิษย ์ร่วมสานัก ในที่สุดก็รบ ี สาวเท้า
้
ขวางหน้าเหมียวอีเอาไว ้ "ผูจ้ ด
ั การเหมียว พวกเรามาคุยกันดีๆ"
้ ดเดิน ถามอย่างแปลกใจว่า "พวกเรามีอะไรให้พูด
เหมียวอีหยุ
กันดี ๆ ก่ อนหน้า นี ้ใครกัน ที่บอกว่ า ตอนลงเรือเป็ นคราวตายของ
ขา้ ?"
ิ้
ใบหน้าชราของซูจงกงซี ดเผือด กุมหมัดคารวะกล่าวว่า "ก่อน
หน้านี ้ขา้ พู ดจาไม่เกรงใจ หวังว่าผูจ้ ด
ั การเหมีย วจะเห็ นแก่ฐานะที่
่
เป็ นเพือนร่ วมจวนกัน ผูใ้ หญ่ไม่ถอื สาผูน้ อ้ ย"
่ าฉี ก ้าวออกมากุมหมัดคารวะเช่นกัน "พวกเรา
"ใช่แล้ว!" หลีเย่
ขออภัย หวังว่ าผู จ้ ด
ั การเหมีย วจะช่ว ยพู ด กับ ประมุ ข ต าหนั ก อู ใ ห้
หน่ อย ช่วยผ่อนผันใหพ ้ วกเรา"
้ วเราะ "พวกเจ ้าจะให้ขา้ พูดแก ้หน้าให้อย่างไร?"
เหมียวอีหั
่ าฉี พูดเสียงต่า "ผูจ้ ด
หลีเย่ ่ อนหน้านี ้
ั การเหมียวก็บอกว่าเรืองก่
่
เป็ นเรืองเข า้ ใจผิดกัน"
้ ด อย่างตกตะลึง ว่า "คงไม่ ให้ข า้ พู ด กลับ ไปกลับ มา
เหมียวอีพู
ต่อหน้า ประมุ ข ต าหนั ก อู ห รอกนะ ถ้าประมุ ข ต าหนั กอู ป ล่ อยพวก
เจ ้าไปแล้วมาคิดบัญชีกบ ั ขา้ จะทาอย่างไร?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 หวานเหยียนฮวาก ้าวออกพร ้อมฝื นยิม้ "ผูจ้ ด
ั การเหมียว ก่อน
หน้านี ้เป็ นความผิดของพวกเรา ขอแค่ เจา้ ช่วยพวกเราครังนี
้ ้ พอ
พวกเราถึงทะเลดาวนักษัตรแล้วจะตอบแทน"
เหมียวอียิ้ มบางๆ
้ หนึ่ งที คิดในใจว่าถ้าเชือก็
่ แปลกแลว้ พอถึง
ทะเลดาวนักษัตรแล้วใครจะไปรู ้ว่าพวกเจ ้าจะตอบแทนอย่างไร?
"ตอบแทน? เตรีย มจะตอบแทนอย่ า งไร?" เหมีย วอี ท ้ าสีห น้า
ลามกทันที ใช ้สายตาก าเริบ เสิบ สานกวาดมองบนเรือนร่า งเหล่ า
สตรีข องพรรคดรุณี ห ยก ลู บคางแล้ว พู ด อย่ างร่าเริง ว่า "ได้ยินว่ า
ศิษย ์พรรคดรุณีหยกรักษาความบริสุทธิทั ์ งเรื
้ อนร่างราวกับหยก ไม่
รู ้เหมื อนกัน ว่ า จริง หรือหลอก ข า้ สนใจมาก ถ้า ไม่ อย่ า งนั้ นคื น นี ้
้ ษ ย อ์ าศิษ ย ห์ ลานมาตอบแทนที่ห้องข า้ พร ้อมกันเลย
พวกเจ า้ ทังศิ
ไหม?"
้
พอพูดคานี ออกมา ิ้
ซูจงกงกั ่ าฉี ไอสองทีพร ้อมกัน ศิษย ์
บหลีเย่
้ างตกตะลึงอ้าปากค้าง ให้ความรู ้สึก
อีกสองส านัก มองเหมีย วอีอย่
่
เหมือนทาใหเ้ หล่าทวยเทพตืนตะลึ งมาก
้ ญิงตรงนั้ นเรีย กได้ว่ าโกรธเพราะอับอายจนทนไม่ ไหว ถ้า
ผูห
้ งแน่
เป็ นเวลาปกติ ต อ้ งฉี ก เหมี ย วอี ทิ ้ นอน แถมจะท าลายร่า งให้
แหลกด้วย ศิษ ย อ์ าคนนั้ นของหวานเหยีย นฮวาจึงก า้ วออกมาอีก
ครัง้ พูดอย่างเดือดดาลว่า "เจ ้าแซ่เหมียว เจ ้า…อย่าทาเกินไปนัก!"
่ ดแลว้ ก็ไม่กลา้ พูดถ้อยคารุนแรงกับเหมียวอี ้
ทีสุ
ิ้
แถมซูจงกงกั ่ า ฉี ก็ร บ
บ หลีเย่ ี มาขวางไวด้ ว้ ย กลัวศิษ ย ์อาของ
หวานเหยีย นฮวาจะท าเสีย เรือง ่ พวกเขาล ว้ นพู ด เกลี ยกล่
้ อม "มี
อะไรก็เจรจากันดีๆ เจรจากันดีๆ"
https://novel-lk.blogspot.com/
 แลว้ ก็แอบถ่ายทอดเสียงเตือนสติศษ ิ ย ์อาผูน้ ้นอี ้
ั ก 'ตอนนี ทนไว ้
่ั
ก่อนช วคราว ขอแค่ผ่านด่า นนี ้ไปได้ พอถึงทะเลดาวนั กษัต รแล้ว
้ างไรก็ ย่อมได้ พวกเราจะช่วยเจา้ จับ ให้เจา้
อยากจะฆ่าเหมียวอีอย่
ลงมือระบายความแค้นด้วยตัวเอง'
"ผูจ้ ด ้ นไปหน่ อย เปลียนการตอบ
ั การเหมียว การตอบแทนนี เกิ ่
่
แทนเถอะ เปลียนเถอะ" ิ้
ซูจงกงท าตัวเป็ นคนดีอยู่ตรงนั้น
"ข า้ ล้อ เล่ น หญิ งรับ ใช ส้ องคนของข า้ สวยกว่ า พวกนางอีก "
้
เหมียวอีโบกมื อใส่เหล่าสตรีพรรคดรุณีหยกอย่างร่าเริง ทาท่าทาง
เหมือนบอกว่า 'หน้าตาอย่างพวกเจ ้าไม่อยู่ในสายตาขา้ หรอก'
้ นจนคันฟั นทันที อยากจะกระโดดเขา้ ไปกัดเนื อ
สตรีเหล่านี แค้ ้
ใหต้ ายไปเลย
้ ญิ ง ก็ เป็ นแบบนี ้ ถ้า เจ า้ หลงเสน่ ห แ์ ละอยากจะ
นิ ส ัย ของผู ห
ล่วงเกินพวกนาง พวกนางก็ จะปรามเจา้ ถ้าเจ า้ บอกว่าพวกนางขี ้
เหร่ไม่ อ ยากแตะต้อ งพวกนาง พวกนางก็ จ ะแค้น เจ า้ ไปทั้งชีวิ ต
ผูช
้ ายซือสั่ ตย ์ขาดความคิดสร ้างสรรค ์ที่อยู่ตรงกลางพวกนางก็ไม่
ชอบอีก เป็ นผูช ้ ายนี่ ลาบากมาตังแต่
้ ยุคโบราณแลว้

ิ้
ซูจ งกงกับ หลี่เย่า ฉี รบี เขา้ มาห้ามจากสองฝั่ ง ซูจงกงกุ
ิ้ มหมัด
คารวะเหมีย วอี ้ "ผู จ้ ด ่
ั การเหมียว ไม่ ต อ้ งพู ด ถึงเรืองการตอบแทน
หรอก พวกเราสามารถรวบรวมลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนาและเงิ น
จานวน…"
เหมียวอีรี้ บยืนมื
่ อห้าม เขาไม่ใช่คนโง่ ตอนนี หากเก็
้ บของของ
คนพวกนี ้ไป เดี๋ยวถ้าคนพวกนี ้โดนกดดันจนมุ มก็มีค วามกล า้ จะ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
ประณามตนต่อหน้าอูเมิงหลั ่
น ตนไม่ทาเสียเรืองเพราะผลประโยชน์
้
เล็กน้อยพวกนี หรอก
่
"เรืองตอบแทนก็ ้ ดอย่างเย็ นชา "ก่อน
ชา่ งมันเถอะ" เหมียวอีพู
้
หน้านี พวกเจ ้
า้ มาขวางตรงประตูและบีบบังคับขา้ ตอนนี จะมาบอก
่ นผ่า นไปคงไม่ เหมาะกระมัง ? โค้งค านั บขอโทษข า้ สัก
ว่าให้เรืองมั
สามครังดี้ ไหม คงไม่เกินไปหรอกมัง"้

ิ้
"ไม่เกินไปๆ" พวกซูจงกงรี
บโบกมือ
คนยี่ สิ บ กว่ า คนจัด แถวเรีย งรายกัน ทั น ที ค านั บ สามครัง้
ติดต่อกันอย่างเคารพและพร ้อมเพรียง ขอโทษด้วยความจริงใจ แต่
ในใจกลับ ตะโกนว่ า 'เจ า้ โจรกระจอก พอไปถึ งทะเลดาวนั ก ษัต ร
แล้ว ขา้ จะคิดบัญชีเอากลับมาให้หมดทังทุ ้ นทังก
้ าไรเลย'

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 327 ทำโทษนิ ดหน่ อย

่
ขณะทีมองดู ่ ่ตรงหน้ำพวกนี โค้
คนทีอยู ้ งคำนับขอโทษ เหมียวอี ้
่ เกิ
ก็นึกถึงเรืองที ่ ดขึนก่
้ อนหน้ำนี ้ ก็เป็ นคนพวกนี นี
้ ่ แหละ ทีขวำงคน
่
พละก ำลังอ่อนแอและโดดเดี่ยวอย่ ำงตนไวใ้ นห้อง ท ำท่ ำท ำทำงขู่
ขวัญใหห้ วำดกลัว
ควำม รู ส้ ึ ก ที่ โดน คน กลุ่ มนี ้ ข วำงไว ใ้ นห้อ ง เพ รำะเค ยมี
ประสบกำรณ์มำแลว้ ตอนทียั ่ งเด็กมำก ตอนนั้นขำ้ งกำยยังดูแลเด็ก
น้อยอีกสองคนด้วย ตอนนั้นยังเอำมีด แทงขำตัวเองอีก ดังนั้นเขำ
จึงไม่ชอบควำมรู ้สึกแบบนี ้
่
แต่เกิดควำมเปลียนแปลงเร็ วมำก กลุ่ มคนที่ก่อนหน้ำนี ยั
้ งบีบ
่ ั บตำเดียวก็กลำยเป็ นอย่ำงนี แล
บังคับ ชวพริ ้ ว้ !
้ ห น้ำ ยิ มแย้
เหมี ย วอี สี ้ ่
ม พบว่ ำ ชืนชอบควำมรู ้สึก ที่ เปลี่ยนไป
เปลี่ยนมำแบบนี ้แลว้ นิ ด หน่ อย หลัง จำกทุ ก คนโค้งค ำนั บ ขอโทษ
เสร็จ แล้ว เขำก็ ถ อนหำยใจ "ข ำ้ ท ำได้เพีย งพยำยำมพู ด อย่ ำงสุ ด
ควำมสำมำรถต่อหน้ำประมุขตำหนักอู ส่วนรูปธรรมจะเป็ นอย่ำงไร
ขำ้ ก็ไม่กล้ำรับประกันนะ"
้
ทุ ก คนยิ มอย่ ำ งฝื นใจนิ ดหน่ อย สงสั ย ว่ ำ เขำพยำยำมสุ ด
้ ้ "อย่ำงนั้นแหละ อย่ำง
ควำมสำมำรถจริงหรือเปล่ำ แต่ก็ยงั ฝื นยิมสู
นั้นแหละ"
้ กมือ พำกลุ่มคนเดินขึนช
"ไปกันเถอะ!" เหมียวอีกวั ้ นบนต่
้ั อไป
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ งชนสำมแล
ขึนถึ ้ั ั้ ่เหมียวอีพั
ว้ เป็ นชนที ้ กอยู่ แลว้ ก็ขนบั
ึ ้ นไดไม้
่ นช
อีกเพือขึ ้ นดำดฟ้
้ั ำ
้
พอปี นขึนมำแล ว้ จึงรู ้สึกถึงพลังอำนำจของเรือล ำใหญ่ ที่ขีลม
่
ฝ่ ำคลื่ นที่ ซัด สำด เรือ ที่ พวกเขำก ำลัง เหยี ย บล ำนี ้ น ำขบวนอยู่
ขำ้ งหน้ำ ด้ำนหลังยังมีเรือใหญ่ตำมอยู่อก ี เก ้ำลำ
ยิ่งรู ้สึก ได้ถึงควำมเร็วของลมทะเลที่หนัก หน่ วง พัด จนเสือผ้
้ ำ
่
พวกเขำปลิวรุนแรง เห็ นท้องฟ้ ำเหมือนจะเปลียนจำกสี ฟ้ำเป็ นสีเทำ
แสงแดดที่เคยแก่ก ลำ้ มัวสลัว ไร ้แสง เสียงเรือและคลืนที่ ่กระทบกัน
ดังไม่หยุด
พอเห็ นเรือนไม้ตกแต่งงดงำมที่อยู่บนดำดฟ้ ำที่กวำ้ งใหญ่ ทุก
คนก็ตึงเครียดในใจ พวกเขำรู ้ว่ำอูเมิ่งหลันอยู่ในนี ้ และไม่รู ้ด้วยว่ำ
อีกสักพักตัวเองจะมีผลลัพธ ์เป็ นอย่ำงไร
้ อน" เหมียวอีหั
"พวกเจ ้ำรออยู่ตรงนี ก่ ้ นมำบอก

ทุ ก คนไม่ เข ำ้ ใจ ท ำสำยตำซัก ถำม เหมี ย วอี มองเรื้ อ นไม้

เหมื อนกลัว อู เมิ่ งหลัน จะได้ยินว่ ำ ตัว เองพู ด อะไร เปลี่ยนเป็ นถ่ ำ ย
ทอดเสียงอธิบำย "ข้ำจะเขำ้ ไปรำยงำนก่อน ไปหยั่งเชิงน้ำเสียงของ
นำง"
้
พวกซูจ ิงกงพยั ้ งได้เดินโต้ล มแรงไปยัง
กหน้ำทันที เหมีย วอีถึ
หน้ำเรือนไม้
ลมและคลื่นรุนแรง ทุ ก คนได้ยินไม่ ค่ อยช ด
ั ได้ยิน เพีย งแว่ ว ๆ
้
ว่ำเหมียวอีตะโกนเรี ยก "พี่หญิงเมิ่ง" อยู่ตรงหน้ำประตู จำกนั้นถึง
ได้ผลักประตูเขำ้ ไป
https://novel-lk.blogspot.com/
 พี่ หญิ ง เมิ่ ง? ทุ ก คนมองหน้ ำ กัน เลิ่กลั่ก แน่ นอนว่ ำ พวกเขำ
่ งเมิง'
เขำ้ ใจว่ำ 'พีหญิ ่ คืออูเมิงหลั
่ น
่ ำเหมีย วอีจะเรี
ไม่ น่ำเชือว่ ้ ยกอูเมิ่งหลันว่ำ 'พี่หญิงเมิ่ง'? ไม่น่ำ
่ ำจะเรียกประมุขตำหนักเจินปิ
เชือว่ ้ ่ งทีสง่
่ ำผ่ำเผยว่ำพีหญิ
่ ง ไม่แปลก
ใจที่สำมำรถขอให้อูเมิ่งหลันช่วยออกหน้ำให้ได้ ไม่รู ้เหมือนกันว่ำ
เจำ้ บ ำ้ นี่ คบคนที่มีฐำนะสู งกว่ำระดับ นี ได้
้ อย่ำงไร ได้ยินว่ำเจำ้ บำ้ นี่
ไปฆ่ำสงเซียวถึงจวนเฟื่ องฟูไม่ใช่เหรอ…
ตอนออกเดินทำงก่อนหน้ำนี ้ พวกเขำหลบอยู่ในเรือ ไม่ได้ยิน
่ นขู่ขวัญเหมียวอี ้ ไม่อย่ำงนั้นคงไม่คด
ตอนอูเมิงหลั ้
ิ แบบนี แน่
อู เมิ่ งหลัน ที่ อยู่ ใ นห้อ งจ อ้ งเหมี ย วอี ที
้ ่ อยู่ ต รงประตู พ ร ้อมพู ด
อย่ำงเย็นชำ "เจ ้ำมำทำไมอีก?"
้ นยิม้ "พี่หญิงเมิ่ง ท่ ำนก็ รู ้สถำนกำรณ์ข องข ำ้ ถ้ำ
เหมีย วอีแค่
้ ำ้ ทำให้สำมสำนักใหญ่ไม่พอใจ พอถึงทะเลดำวนักษัตรขำ้
ตอนนี ข
ตำยแน่ ดังนั้น..."
"ดังนั้ นเจำ้ จึงไม่ก ลัวว่ ำขำ้ จะไม่พ อใจ จึงพำพวกเขำมำอย่ำ ง
นั้ นเหรอ?" อู เมิ่ งหลัน เอี ย งศี ร ษะ พลั ง อิ ท ธิ ฤ ทธิ กลุ
์ ่ ม หนึ่ งม้ว น
ออกมำ ซวบ! หน้ำต่ำงเปิ ดออก สำยตำเย็นเยียบของนำงมองไปยัง
ิ้
พวกซูจงกงที ่ นอยู่ดำ้ นนอก
ยื
แม้ดำ้ นนอกจะมีเสียงจ ้อกแจก้ จอแจ แต่ดว้ ยวรยุทธ ์ของนำงคง
้ รู ้ว่ำด้ำนนอกไกลๆ มีคนอยู่
ไม่ถงึ ขันไม่

https://novel-lk.blogspot.com/
 ิ้
พวกซูจงกงสบกับสำยตำอันเยือกเย็นของอูเมิ่งหลัน ทุกคนตึง
เครียดในใจ ดูเหมือนประมุข ตำหนัก อูค นนี ้จะไม่ได้รู ้สึกดีอะไรกับ
พวกตนจริงๆ!
่
พวกเขำรีบก ้มหน้ำ มีหรือทีจะกล ่
ำ้ สบตำกับอูเมิงหลั
น
อูเมิ่งหลันหันหน้ำมำ พลังอิทธิฤทธิกลุ ์ ่มหนึ่ งปิ ดหน้ำต่ำงไวอ้ ีก
ครัง้ แล ว้ ใช ้สำยตำเย็ นเยีย บจอ้ งไปยัง เหมียวอี ้ "ดู เหมือนขำ้ จะใจ
กวำ้ งกับพวกเจ ้ำเกินไปหน่ อยนะ"
้
ดูท่ำทำงเหมือนเตรียมจะลงโทษเหมียวอีไปพร ้อมกัน
เหมียวอีรี้ บประสำนมือคำรวะ "พี่หญิงเมิ่ง ไม่ ได้เหมือนที่ท่ ำน
คิด ข ำ้ กลับ ไปบอกพวกเขำแล้ว ว่ำ ท่ ำ นไม่ อยำกพบพวกเขำ แต่
พวกเขำไม่เชือค ่ ำพูดขำ้ เป็ นเพรำะก่อนหน้ำนี ข
้ ำ้ คุยโม้เอำไวเ้ ยอะ
เกินไป เป็ นแบบนี ้ครังแล
้ ว้ ครังเล่
้ ำ พวกเขำสงสัยในคำพูด ของข ำ้
จึง อยำกมำตรวจสอบต่ อหน้ำ พี่ หญิ งเมิ่ง ท่ ำ นออกไปอธิบ ำยกับ
พวกเขำสัก หน่ อย หรือท่ ำนจะอยู่ ในห้องแล้วพู ด กับพวกเขำสอง
สำมคำก็ได้"
คนที่ อยู่ ข ำ้ งนอกไม่ ก ล ำ้ ใช อ้ ิท ธิฤ ทธิสอดแนมว่
์ ำ อู เมิ่ งหลัน
กำลังพูดอะไร ถ้ำได้ยน ิ คงจะบุกเขำ้ ไปอธิบำยให้ชดั เจนแล้ว
่
เดิมทีอูเมิงหลั นเตรียมจะออกไปจัดกำรคนพวกนั้น ผลก็คอ ื พอ
ได้ฟังเหมียวอีพู ้ ดแบบนี ้ อูเมิงหลั
่ นกลับคิดว่ำ 'พวกเจำ้ อยำกใหข้ ำ้
ออกไปแล้ว ข ำ้ ก็ ย อมออกไป ถ้ำ อย่ ำ งนั้ นข ำ้ จะกลำยเป็ นอะไรล่ ะ
พวกเจ ้ำมีสท ์
ิ ธิอะไร?'

https://novel-lk.blogspot.com/
 "ถือโอกำสตอนที่ขำ้ ยังไม่โกรธ ให้พวกเขำไสหัวไป!" อูเมิ่งห
ลันพูดเสียงเย็น
้ บ อยำกให้น ำงโกรธและจัด กำรกับ กลุ่ มคนด้ำ น
เหมี ย วอีกลั
่
นอก เรืองใหญ่ ้ ดลง ปัญหำต่ำง ๆ ก็พลอยสินสุ
สินสุ ้ ดลงไปด้วย จะ
ได้ล ดควำมยุ่ ง ยำกให้ต น แต่ ที่ ส ำคัญ คื อ ท ำไม่ ได้ ถ้ำ อู เมิ่ งหลัน
ต้องกำรพบหน้ำกับ คนด้ำ นนอกด้ว ยตัวเองจริงๆ เรืองที ่ ่ตนเล่น ตี
สองหน้ำก็จะถูกเปิ ดเผยทันที ไม่สำมำรถเผชิญหน้ำใดๆ ได้
มำล อ้ เล่ น บนหั ว อู เมิ่ งหลัน เห็ น ได้ช ด
ั ว่ ำ คนที่ จะซวยตอน
ิ้
สุดท้ำยไม่ใช่พวกซูจงกง แต่เป็ นเหมียวอี ้
เหมียวอีฝื้ นยิม้ "ถ้ำ พวกเขำไม่ได้เห็ นท่ำน แลว้ ยืนรออยู่หน้ำ
ประตูตลอดไม่ยอมจำกไปไหน แล้วจะทำอย่ำงไรล่ะ?"
ควำมหมำยโดยนั ยที่ซ่อนอยู่ ในคำพู ดนี ้คือโน้มนำ พวกซูจ ิง้
กงเองก็ไม่ได้โง่ ทำไมต้องยืนอยู่ตรงนั้นตลอดไม่ยอมไปไหนล่ะ?
เป็ นอย่ำงนั้นจริงๆ! เสียงของอูเมิงหลั
่ นพลันดังก ้องไปทั่วทังเรื
้ อ
"ถ้ำเช่นนั้นก็ให้พวกเขำยืนต่อไปแลว้ กัน!"
้
พอพู ดค ำนี ออกมำ ้
พวกซูจ ิงกงที ่อยู่ดำ้ นนอกก็สีหน้ำเปลียน ่
คนที่ อยู่ ใ นห้อ งข ำ้ งล่ ำ งเริมวุ
่ ่ น วำย แม้แ ต่ ผ ัง ร่ำ งที่ อยู่ ใ นเรือ ล ำ
ท้ำยสุดไกลๆ ก็รบ ้
ี ขึนมำบนดำดฟ้ ำเรือและมองมำทำงนี เช่ ้ นกัน

เหมียวอีงุ้ นงง แอบดีใจแทบบำ้ เขำยังเตรียมจะโน้มน้ำวอีกสัก

ยก ใครจะไปคิดว่ำอู่เมิ่งหลันจะไวห ้ น้ำเขำจริงๆ นำงไม่เกรงใจเลย
์ ยเสียงอันศักดิสิ์ ทธิเตื
ใช ้อิทธิฤทธิเอ่ ์ อนคนข ำ้ งนอกด้วยตัวเอง ท ำ
ใหเ้ ขำเบำแรงไปเยอะ
https://novel-lk.blogspot.com/
 "เจ ำ้ ยัง จะอยู่ ต รงนี ้ท ำไมอี ก ? อยำกจะให้ข ำ้ เชิญ เจ ำ้ ออกไป
ด้วยตัวเองเหรอ?" อูเมิงหลั่ นจ ้องเขำพร ้อมพูดเสียงเย็น
"มิบงั อำจๆ!" เหมียวอีรี้ บออกไป
พอออกจำกประตูแล้วก็ยงั ปิ ดประตูอย่ำงว่ำนอนสอนง่ำย ถึงได้
ส่ำยหน้ำและถอนหำยใจเดินไปทำงพวกซูจงกง ิ้
ตอนเจอหน้ำพวกซูจงกง ิ้ ขณะที่มองสำยตำกังวลของทุ กคน
เหมียวอีก็้ ทอดถอนใจถ่ำยทอดเสียงต่อพวกเขำว่ำ "ประมุขตำหนัก
่
อูบอกว่ำ กลำ้ ก่อเรืองในเรื อที่นำงควบคุมเอง นำงจะเชือดไก่ให้ลิง
ดู!"
ทุกคนทำสีหน้ำหวำดผวำทันที เหมียวอีพู ้ ดไปตรงๆ อีกว่ำ "ขำ้
พยำยำมพู ด ไปหมดแล้ว ถึง ได้ล ะเว น ้ โทษตำยให้พ วกเจ ำ้ ได้ แต่
คำพู ดของประมุ ข ต ำหนั กอู ถ้ำ พวกเจำ้ ไม่ หู หนวกก็ ค งได้ยินแล้ว
นำงให้พ วกเจ ำ้ ยื น อยู่ ต รงนี ้ ต่ อ ไป ถ้ำ ใครกล้ำ ขยับ ผลจะเป็ น
อย่ำงไรข้ำก็ไม่รู ้ด้วยนะ"
่ งคำพูดของอูเมิงหลั
ทีจริ ่ นไม่ใช่ควำมหมำยนี ้ นำงเตือนไปตำม
คำพูดของเหมียวอี ้ ไม่ใช่เหตุผลที่เหมียวอีพู
้ ด ก่อนหน้ำนี ้ ก็แค่ ให้
้ อไป
พวกเขำยืนรออยู่ตรงนี ต่
้ ย วให้จ บ สำมำรถท ำให้ค นตกใจกลัว ได้ ใน
ไม่ ได้พู ด ครังเดี
ที่สุดทุกคนก็โล่งอก แค่ไม่ตอ้ งตำยก็พอแล้ว ด้วยวรยุทธ ์ของพวก
เขำ ต่อให้ยน ้
ื อยู่ตรงนี นำนหน่ อยก็ไม่เป็ นอะไร
้
อำจจะถูกทำให้ตกใจกลัวไปแลว้ ทุกคนจึงยืนอยู่ตรงนี โดยไม่
่ ำจะมองเหมียวอีด้
พูดอะไรมำก แต่ไม่น่ำเชือว่ ้ วยสำยตำซำบซึงใจ
้
https://novel-lk.blogspot.com/
 มองจนเหมียวอีรู้ ้สึกละอำยใจ โบกมือพูดว่ำ "ไปเถอะ! ไม่ตอ้ ง
้ ว้ "
มำยืนโง่อยู่ตรงนี แล
ทุกคนมองเขำด้วยสีห น้ำปวดร ้ำวทันที พบว่ำที่แท้เจำ้ เด็กนี่ ก็
อยำกจะวำงกับ ดักพวกเขำ อูเมิ่งหลันก็บอกแลว้ ว่ำให้พ วกเขำยืน
่ ำเจำ้ เด็กนี่ จะให้ไป สิงนี
ต่อไป ไม่น่ำเชือว่ ่ จะเป็
้ นอะไรไปได้นอกจำก
กำรทำร ้ำยทุกคน?
้ สติกลับมำทันที คำดว่ำถ้ำอูเมิ่งหลันไม่ได้พูดอะไร
เหมียวอีได้
คนพวกนี ้ก็ไม่ กลำ้ ขยับ ตัว เขำรีบถ่ ำยทอดเสีย งอธิบำยว่ำ "ขำ้ จะ
ช่ว ยบอกอะไรพวกเจ ำ้ ให้นะ ถ้ำพวกเจ ำ้ เอำแต่ยืนอยู่ต รงนี ตลอด ้
พอประมุขตำหนักอูเปิ ดหน้ำต่ำงหรือเดินออกมำเห็นก็จะรำคำญใจ
่ ่ขำ้ พูดมีเหตุผล แต่ก็ไม่อยำกใหพ
นำงรู ้สึกว่ำสิงที ้ วกเจ ้ำยืนจ ้องนำง
้
อยู่ตรงนี ตลอดด้ วย จึงอนุ ญำตให้พวกเจำ้ ลงไปยืนที่หัวเรือ ตรงหัว
เรือ มี ป ระโยชน์ก ับ พวกเจ ำ้ นะ หลี ก เลี่ยงไม่ ใ ห้ป ระมุ ข ต ำหนั ก อู
มองเห็ นโดยตรงได้ดว้ ย พวกเจ ้ำจะได้ไม่อึดอัดไปทังตั ้ วไง? ยืนอยู่
ขำ้ งล่ำงถ้ำคันตรงไหนก็ยงั เกำได้ ยืนตรงนี ไม่้ สะดวกไม่ใช่หรือไง?"

เจ ำ้ เด็ ก นี่ มันใจดีถึง ขันเป็

้ นห่ วงขนำดนี ้เลยเหรอ? คนกลุ่ ม นี ้
ค่อนข ำ้ งสงสัยว่ ำเจ ำ้ เด็ ก นี ้คิด จะยืมดำบฆ่ ำ คน อยำกจะหลอกให้
ทุกคนมำทีนี ่ ่ เพือยั
่ ่วโมโหอูเมิงหลั
่ น จำกนั้นก็ฆ่ำพวกเขำ
พอเห็ นคนพวกนี ้ไม่สะทกสะท้ำ นอะไร เหมียวอีก็้ ต ะโกนเสีย ง
ดัง ทันที "เจ ำ้ พวกสมองมีแต่ น้ ำเอ๊ย ท ำไมไม่ ฟั งที่ข ำ้ แนะนำบ ำ้ ง?
ได้ เสีย แรงที่ข ำ้ พยำยำมพู ด ให้พ วกเจ ำ้ ต่ อหน้ำ ประมุ ข ต ำหนั ก อู
แม้แ ต่ ต ัว ข ำ้ เองก็ เกือบจะพ่ ว งไปด้ว ยแล้ว ข ำ้ ไม่ ยุ่ งแล้ว พวกเจ ำ้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ยืนต่ อไปเถอะ ถ้ำ สร ้ำงปั ญหำขึนมำอย่
อยำกจะยืนอยู่ต รงนี ก็ ้ ำมำ
โทษขำ้ แล้วกัน!"
้
คำพูดนี เขำกลั ้ งพูดดังด้วย เหมือน
บไม่ได้ถ่ำยทอดเสียง ทังยั
โมโหเพรำะหวัง ดี เพรำะอยำกพิ สู จน์ใ ห้ค นตรงหน้ำรู ้ว่ำ ตนไม่ ได้
โกหก ขณะเดียวกันก็พู ดให้อูเมิ่งหลันได้ยินด้วย พิสูจ น์ว่ ำตัวเอง
ไม่ได้โกหกเช่นกัน
เขำพูดจบแล้วก็สะบัดมือเดินจำกไป
ิ้
พวกซูจงกงมองหน้ ำกันเลิกลั ่ ่ก แลว้ ก็ มองไปที่เรือนไม้งดงำม
หลังนั้ น พอเห็ นว่ ำ ไม่ มีป ฏิก ิร ยิ ำอะไรตอบโต้ ทังหมดก็
้ พ ยัก หน้ำ
แลว้ รีบหันตัวเดินตำมเหมียวอีลงไป ้

หลัก กำรนี ้ไม่ ซ บ ้ ย งดังขนำดนี ้ ด้ว ยวรยุ ท ธ ์

ั ซ อ้ น เหมี ย วอี เสี
่
อย่ำงอูเมิงหลั ี่
นคงเป็ นไปไม่ได้ทจะไม่ ได้ยน ่
ิ พออูเมิงหลันได้ยินแลว้
ไม่มป ้
ี ฏิกริ ยิ ำตอบโต้อะไร ก็อธิบำยได้ชดั เจนว่ำเหมียวอีอำจจะพู ด
จริง ถ้ำเหมียวอีพู ้ ดโกหก มีหรือทีจะพู่ ดดังขนำดนี ?้
ถ้ำเหมียวอียั้ งถ่ำยทอดเสียงเหมือนเมือก่
่ อน พวกเขำคงไม่เชือ่
แน่ นอน พู ด ออกมำอย่ ำงสง่ำ ผ่ ำเผยขนำดนี ้ ก็ ไม่ มีเหตุผลที่พวก
เขำจะไม่เชือ่ ต่อให้เกิดเรืองขึ
่ นพวกเขำก็
้ สำมำรถบอกได้ว่ำเหมียว
อีถ่้ ำยทอดเสียงออกคำสั่งหลอกๆ
ในห้องสองฝั่ งของชนล่
ั้ ำงสุด นักพรตแต่ละคนเปิ ดห้องออกมำ
้
ยืนตรงประตูแล้ว มองเหมียวอีพำพวกซู ิ้
จงกงเดิ
นผ่ำนทำงตรงกลำง
ไปด้วยควำมอยำกรู ้อยำกเห็น เดินมำถึงทำงออกอีกด้ำนหนึ่ ง

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ด ฝี เท้ำ ชีไปยั
เหมี ย วอี หยุ ้ ง ต ำแหน่ งหัว เรือ ข ำ้ งหน้ ำ ที่ มี ไ ม้
กระดำนกระดก ไอหนึ่ งครัง้ มองคนที่อยู่ข ำ้ งหลังทำงซ ้ำยและขวำ
พร ้อมพูดว่ำ "ควรจะทำอย่ำงไรคงไม่ตอ้ งให้ขำ้ สอนนะ ไปยืนที่หัว
่ ตย ห์ น่ อยแล ว้ กัน แน่ นอนว่ ำถ้ำ พวกเจำ้ ไม่อยำกยืน
เรืออย่ ำงซือสั
ขำ้ ก็ไม่บงั คับ ถึงอย่ำงไรขำ้ ก็ชว่ ยพวกเจำ้ ได้เท่ำนี ้ พวกเจำ้ คิดเอำ
เองว่ำจะทำอย่ำงไร"
หลี่เย่ำ ฉี กุ มหมัด แสดงควำมขอบคุ ณ ต่ อเขำเป็ นคนแรก คน
่ ก็ท ยอยกันกุ มหมัดขอบคุ ณและเดินผ่ำ นตัวเขำไป พวกเขำ
อืนๆ
่ วเรือโดยไม่ลงั เลแม้แต่นอ้ ย
ไปยืนทีหั
คนยี่สิบคนที่บุกไปขู่บ งั คับเหมียวอีก่้ อนหน้ำนี ้ ตอนนี ล
้ ว้ นยืน
่
รับลมรับคลืนอยู ี่ ำแหน่ งหัวเรืออย่ำงว่ำง่ำยเพือ
่ทต ่ 'ทำโทษตัวเอง'

หลังจำกจัดกำรคนพวกนี เสร็ ้ จหมดแลว้ เหมียวอีก็้ ถอนหำยใจ

แรงๆ เหงื่อเปี ยกหลัง นิ ด หน่ อย ท ำเรืองที
่ ่ เหมือนเดิ นไต่ เส น
้ เหล็ ก
แบบนี ้ อัน ตรำยเกิ น ไป และเปลื อ งควำมคิ ด มำกด้ว ย ถ้ำ เขำไม่
รอบคอบไปสักนิ ดเดีย ว คำดว่ำอู เมิ่งหลันที่โกรธแค้นเพรำะควำม
อับ อำยคงจะใช ฝ ้ ่ ำมื อ เดี ย วตบให้เขำตำยได้ ที่ ส ำคัญ คื อ กำร
ควบคุ มสภำวะที่เปลียนแปลงไม่
่ ห ยุดนิ่ งในระหว่ำงนั้นท ำให้เขำตึง
เครียดเวลำรับมือ ไม่เหมือนภำยนอกทีดู ่ ผ่อนคลำยเลย
่ ่เหมียวอีเดิ
สิงที ้ มพันก็คือ อูเมิ่งหลันและพวกซูจงกงจะไม่
ิ้ สงสัย
ว่ำเหมียวอีที้ ่อยู่ระหว่ำงสองฝ่ ำยจะกลำ้ เล่นอุบำยภำยใต้ระยะห่ำงที่
ใกลข ้ นำดนี ้ และตบตำทังสองฝ่
้ ำยได้สำเร็จ นี่ คือพฤติกรรมที่เสียง
่
อันตรำยจริงๆ และมีแค่คนทีใจกล ่ ำ้ มำกเท่ำนั้นถึงจะทำได้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ่ท ำให้เหมีย วอีโล่
สิงที ้ งอกก็ คือ แม้วรยุท ธ ์ของอู เมิ่งหลันจะสู ง
ก ว่ ำ ห ย ำ งชิ่ ง แต่ หั ว ส ม อ งอ ำ จ จ ะสู ้ ห ย ำ งชิ่ ง ไม่ ได้ ถ้ ำ ห ำ ก
่
เปลียนเป็ นหยำงชิง่ เขำก็ไม่กลำ้ เล่นอุบำยที่ลึกซึงเกิ ้ นไปต่อหน้ำห
่
ยำงชิงเลย ถึงตอนนั้นคงไม่รู ้ว่ำใครจะเล่นใครกันแน่
้
เหมีย วอีมองกลุ ่มคนที่ยืนอยู่ ตรงหัวเรือแลว้ มองสีของท้องฟ้ ำ
ก่อนจะพึ มพ ำกับตัว เองว่ ำ 'ลมคลั่งแลว้ พำยุ ฝนคงใกลจ้ ะมำแล ว้
สินะ?'
ตอนที่หันตัวกลับมำแลว้ เดินผ่ำนระเบียง หนึ่ งในนักพรตที่ยืน
อยู่ ต รงประตู ห อ้ งสองฝั่ งก็ ถ ำมว่ ำ "ผู จ้ ด
ั กำรเหมีย ว พวกท่ ำ นเป็ น
อะไรไป?"
้
"เฮ้อ!" เหมียวอีถอนหำยใจ แลว้ ยอมรับอย่ำงเปิ ดเผยว่ำ "นี่ คือ
จุดจบของกำรทำใหป้ ระมุขตำหนักอูไม่พอใจน่ ะสิ ประมุขตำหนักอู
ก็แค่ทำโทษนิ ดหน่ อยเท่ำนั้น"
้
คนทังสองฝั่ งเข ำ้ ใจทันที ไม่แปลกใจที่ก่ อนหน้ำ นี ้ได้ยินเสีย ง
ประมุขต ำหนักอู สำมสำนักใหญ่ นี่ก็จริงๆ เลย นี่ ไม่ใช่กำรหำเรือง ่
ใส่ตวั หรอกเหรอ
้ อกมำส่งเดช
"เจำ้ แลว้ ก็ เจำ้ ด้วย ตำมขำ้ มำหน่ อย" เหมียวอีเลื
สองคน รวมคนทีเพิ ่ งถำมด้
่ วย
้
ทังสองคนเดิ ่ ่ชนล่
นตำมหลังไปถึงในคอกอำชำมังกรทีอยู ั้ ำงสุด
อดถำมไม่ได้ว่ำ "ผูจ้ ด ่
ั กำร มีเรืองอะไรเหรอ?"
้
เหมี ย วอี ทอดถอนใจ "ท ำให้ป ระมุ ข ต ำหนั ก อู ไ ม่ พ อใจจะมี
ผลลัพ ธ ด์ ี ได้อ ย่ ำ งไรกัน ที่ พวกเขำรับ โทษนั่ นก็ อี ก เรืองหนึ
่ ่ งนะ
https://novel-lk.blogspot.com/
แม้แต่ อ ำชำมัง กรของพวกเขำก็ ล ำบำกไปด้ว ย ไปถึ ง ทะเลดำว
้ นีต่
นักษัตรต้องใช ้เวลำสำมเดือนนะ ตังแต่ ้ อไป ก็ใหอ้ ำชำมังกรของ
่
พวกเขำรับผิดชอบเรืองแรงขั ่
บเคลือนเรือแลว้ กัน"

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 328 ทังหมดเป็
้ นคนกันเอง

จิตใจผูห้ ญิงนั้นมีพษ ่ ด! วันนี นั

ิ ร ้ายทีสุ ้ บว่าได้ประสบการณ์แลว้

สองคนที่ถูก เรียกมาหนาวยะเยือกทันที แต่ ก็ ทาได้เพียงทอด

้ น่าไปยั่วโมโหจริงๆ ไม่น่าเชือว่
ถอนใจ ผูห้ ญิงคนนี ไม่ ่ าแม้แต่อาชา
มังกรก็ลงโทษด้วย
แต่ ก็ ย ัง รู ส้ ึ ก ดี ในหนึ่ งครังอาชามั
้ ่
ง กรจะอยู่ ใ นห้องเครืองได้
เพี ย งสิบ ตัว คนที่รับ โทษเหล่ า นั้ นมีย่ีสิบ กว่ าคน สัต ว พ ์ าหนะของ
พวกเขาสามารถผลัดเปลียนกั ่ นได้ ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรสาหรับ
อาชามังกร
ทั้งสามคนเดิ น เข า้ มาที่ คอกอาชา หมายเลขห้อ งของสาม
สานักใหญ่ เหมียวอีล้ ว้ นจาไวใ้ นหัวสมองหมดแลว้ หมายเลขห้อง
และหมายเลขคอกอาชาตรงกัน อาชามังกรของพวกซูจ ิงกงถู ้ ก
่
ต้อนออกมาก่อนสิบตัว ต้อนพาเขา้ ห้องเครืองโดยตรงผ่ านทางเดิน
่ มีอาชามังกรสิบ ตัว ล่ ามโซ่วิ่งวนอยู่ที่จานหมุ น
ในห้องเครือง
ข องตั ว เอง ก็ เ ห มื อ นกั บ ลา ลากโม่ เจ า้ ข องข องแต่ ล ะตั ว จะ
นั่งขัดสมาธิคอยคุมหางเสืออยู่ขา้ งๆ
นักพรตยี่สิบคนบนเรือที่ไปเขา้ ร่วม เพื่อความยุติธรรม อาชา
มังกรทุกๆ สิบตัวจะลากอยู่ทนี ่ี ่ หนึ่ งวัน หมุนเวียนสับเปลียนกั
่ น คาด
ว่า สัต ว ์พาหนะแต่ ล ะตัว เข า้ มาสามรอบก็ ใกล้ถึงทะเลดาวนั ก ษัต ร
แล้ว
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ อ นอาชามั ง กรเข า้ มา คนสิ บ คนที่
พอเห็ น พ วกเหมี ย วอี ต้
นั่งขัดสมาธิอยู่ในห้องเครืองก็
่ ลม ื ตาและยืนขึน้ ยังไม่ถึงเวลาเปลียน
่
กะ ทาไมมาแล้วล่ะ? ย่อมต้องถามว่าเกิดอะไรขึน้
สองคนที่ถูก เรียกมาเล่ าเรืองที
่ ่พวกซูจงกงท
ิ้ าให้อูเมิ่งหลันไม่
่ บคนทอดถอนใจไม่หยุด แต่พวกเขาไม่มี
พอใจ คนในห้องเครืองสิ
ความเห็ น อะไร ต่ อไปไม่ ตอ้ งให้ส ต
ั ว ์พาหนะของตนมาล าบากใช ้
้ าไมจะไม่ไปล่ะ
แรงงานอีก น่ ายินดีแบบนี ท
เพื่ อหลีก เลียงไม่
่ ใ ห้เรือหยุ ด กะทันหัน คนสิบ คนจึงรีบเปลี่ยน
สัต ว พ์ าหนะของตัว เองออก และน าสัต ว พ ้
์ าหนะของพวกซูจ ิงกง
่
เปลียนขึ ้
นแทน
เหมียวอีย่้ อมต้องบอกเรืองราวอย่
่ ้ องนี ส่
างละเอียด ให้คนทังห้ ้ ง
ต่องานใหก้ ะถัดไป แลกกับสัตว ์พาหนะของสามสานักใหญ่ต่อ
้ า วเตื อ นอี ก ครัง้ "ข า้ กับ คนของสาม
ก่ อ นจะไป เหมี ย วอี กล่
สานักใหญ่เป็ นเพื่อนร่วมงานกัน ลว้ นเป็ นสหายที่ดี เรืองให้ ่ อาหาร
พวกเจ ้าไม่ตอ้ งเป็ นห่วงหรอก ขา้ จะจัดการด้วยตัวเอง ตอนพวกเจา้
ส่งต่อกะงานก็บอกพวกเขาด้วย"
่ ่สามารถลดความยุ่งยากของตัวเอง มีหรือที่ทุกคนจะทา
เรืองที
ไม่ได้ ขณะเดียวกันพวกเขาก็รู ้สึกว่าเหมียวอีมี้ คุณธรรมมาก และ
บางคนก็คด ิ ว่าเหมียวอีก้ าลังประจบคนของสามสานักใหญ่ การทา
้ เพือจะได้
แบบนี ก็ ่ มท ี่ งที
ี พึ ่ ทะเลดาวนั
่ กษัตร
้ สนใจหรอกว่าพวกเขาจะพูดอย่างไร
เหมียวอีไม่

https://novel-lk.blogspot.com/
 ตอนที่กลับมาที่ห้องตัวเอง บนทะเลกวา้ งใหญ่ดา้ นนอกมีพายุ
ฝนรุนแรงแล้ว เขานาผลไม้แช่เย็ นจากหีบหยกเย็ นออกมาชิมอีก
แล้ว กินไปพลางยืนริมหน้าต่างไปพลาง ด้านนอกมีพายุฝนรุนแรง
ไม่ส ะดวกจะเปิ ดประตูบนระเบียง ทาได้เพียงแงม้ หน้าต่ างเป็ นซอก
เล็กๆ และลมกับน้าฝนก็ปลิวเขา้ มาทันที
้
เหมีย วอีมองออกไปตามซอกหน้ าต่ าง เห็ นเพีย งพวกซูจงกงิ้
่ บกว่าคนกาลังยืนอย่างแข็งแกร่งอยู่ท่หั
ยีสิ ี วเรือ ยอมรับพิธล
ี า้ งบาป
จากพายุ ฝ นกระหน่ า ทั้งหมดเป็ นนั ก พรตบงกชเขี ย ว พายุ ฝ น
กระหน่ าที่ สามารถพัด ให้ค นธรรมดาปลิว แต่ พ วกเขายัง ทนไหว
่
สามารถดูได้จากการทีพวกเขายื นอยู่ตรงหัวเรือโดยไม่ขยับเลยสัก
นิ ด
แต่ ภายใต้ส ภาพแวดล อ้ มที่เลวร ้ายเช่นนี ้ ก็รู ้สึก น่ าเวทนาจน
ทนดู ไม่ ได้นิด หน่ อย โดยเฉพาะตอนคลื่นใหญ่ ที่ซัด เข า้ ใส่ ห วั เรือ
่
และปะทะหน้าบ่อยๆ ยิงแสดงให้ เห็นถึงความแข็งแกร่งของพวกซูจงิ ้
กง
้ ่ก าลังกินผลไม้และมองออกไปอดเดาะลินไม่
เหมีย วอีที ้ ได้ แต่
่
น่ าเสียดายทีพายุ ฝันไม่สามารถพัดกระหน่ าตลอดสามเดือนโดยไม่
หยุดได้ ไม่เช่นนั้นก็จะทาให้เจ ้าพวกนี ทนไม่
้ ไหวได้เหมือนกัน
ที่ เขาให้ค นพวกนี ้ย้า ยจากดาดฟ้ าไปยืน รับ โทษที่ หัว เรือ ก็
่
เพราะกลัวอูเมิงหลั นเห็ นแลว้ จะแปลกใจ ความแปลกใจนี ต้้ องทาให้
นางอดเข า้ ไปถามว่ า เพราะอะไรไม่ ได้แน่ ๆ พอถามว่ าเพราะอะไร
่
แล้วความลับจะเปิ ดเผยแน่ นอน ทาให้อูเมิงหลั นไม่เห็นและไม่สนใจ
ดีกว่า

https://novel-lk.blogspot.com/
 พอปิ ดหน้าต่าง เหมียวอีก็้ น่ งขั
ั ดสมาธิบนเตียงเตีย้ โยนลูกแกว้
พลังปรารถนาหนึ่ งลูกใส่ปากเพือฝึ่ กฝน

พายุ ฝนกระหน่ าเหนื อทะเลมาอย่ างรวดเร็ว และจากไปอย่ า ง

่ น ฝนและเมฆด้านนอกก็ ก ระจายตัวไป
รวดเร็ว เช่นกัน ไม่ ถึง ครึงวั
หมดแล้ว เผยดวงดาราเต็มท้องฟ้ าทีกว ่ า้ งใหญ่ไพศาล ดึกสงัดแลว้
เสี ย งฟองคลื่ นที่ สงบหลัง จากความบ า้ ระห่ าช่ า งไพเราะน่ าฟั ง
เฮยทั่นที่ เข า้ ไปหลบอยู่ ใ นห้อ งสะบัด หางงี บ หลับ อย่ า งสบายอก
สบายใจ
้ ด ใช ว้ ิ ช าและลงจากเตี ย ง เปิ ดประตู เดิ น ไปบน
เหมี ย วอี หยุ
ระเบีย ง เงยหน้า มองดาวเดียรดาษบนท้องฟ้ ายามราตรี ฟ้ าเหนื อ
ทะเลที่ไร ้แสงจันทร ์ทาให้คนเบิกบานใจเป็ นพิเศษ พอเขามองไปที่
่ บกว่าคนนั้นยังคงแข็งแกร่งมั่นคงอยู่ทเดิ
หัวเรือ คนยีสิ ี่ ม
้
เหมียวอีกระโดดลงไปอยู ่ บ
่บนไม้กระดก แล้วเดินเขา้ ไป คนยีสิ
กว่าคนที่หลับ ตาฝึ กฝนอยู่ บนหัวเรือลืมตาขึนหลั
้ งจากได้ยินเสีย ง
จากนั้นก็หน
ั มามอง
"ทุกคนลาบากแลว้ " เหมียวอีกุ้ มหมัดคารวะ
"ผูจ้ ด
ั การเหมียว พวกเรามีธรุ ะจะพบท่านพอดี" หวานเหยียนฮ
วาเอ่ย
้
เหมียวอีกวาดตามองบนเรื อนร่างพวกนางแวบหนึ่ ง นักพรตมี
จุ ด ที่ ไม่ ดี ต รงนี ้ พายุ ฝ นกระหน่ าขนาดนี ้แต่ ไม่ ได้ท าให้พ วกนาง
เปี ยกเหมือนไก่ ต กหม้อน้ าแกงเลย ไม่ อย่ า งนั้ นคงได้เห็ นว่ า เรือน
ร่างของดรุณีหยกเหล่านี ต่ ้ างจากผูห้ ญิงทั่วไปอย่างไร

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
"มีอะไร?" เหมียวอีถาม
หลี่เย่ า ฉี ถ อนหายใจ "ผู จ้ ัด การเหมี ย ว พวกเรายื นอยู่ ต รงนี ้
ตลอดนั้นไม่เป็ นไรหรอก เพียงแต่พอถึงเวลาทีอาชามั ่ งกรของพวก
เราเข า้ เวร จะท าให้เรือ ล่ า ช า้ ลงไม่ ไ ด้ เกรงว่ า จะท าให้ป ระมุ ข
ตาหนักอูโกรธอีก ผูจ้ ด ั การเหมียวจัดการแทนหน่ อยได้ไหม"
้ ว เราะเบาๆ "ไม่ ต อ้ งเป็ นห่ ว ง ข า้ ปรับ ประเบีย บการ
เหมีย วอีหั
่
เข า้ เวรของห้องเครืองใหม่ แล ว้ อาชามังกรของทุ ก คนไม่ ต อ้ งท า
หน้าทีแล ่ ว้ พักผ่อนอยู่ในคอกอาชาก็พอ ทุกคนกาลังอยู่ในระหว่าง
่
การลงโทษ คนอืนสามารถเข า้ ใจได้"
ั อย่า งเอาเป็ นเอาตาย เขาพู ด คานี ้โดย
สมกับเป็ นการต่ อสูก้ น
ไม่ อบ ่ นเหน็ ด
ั อายเลยสัก นิ ด สัต ว ์พาหนะของพวกเขาก าลัง วิงเต้
เหนื่ อยไม่หยุดหย่อน ไม่นึกเลยว่าเขาจะพูดว่ากาลังพักผ่อนอยู่
"ขอบคุณผูจ้ ด
ั การเหมียวมาก" ทุกคนดันไม่สนว่าจะจริงใจหรื
อเสแสร ้ง พากันขอบคุณไปแล้ว
หวานเหยียนฮวาพูดอีกว่า "ผูจ้ ด ่
ั การเหมียว ยังมีอีกเรืองหนึ ่ง
พวกเราโดนทาโทษอยู่ตรงนี ้ สัตว ์พาหนะของพวกเราอาจจะยุ่งยาก
่
เรืองกิ น อาหาร อยากจะไหว ว้ านให้ผู จ้ ัด การเหมี ย วจัด การแทน
ด้วย"
่
"เรืองนี ้น่ ะเหรอ!" เหมียวอีถื้ อโอกาสเสนอเงื่อนไข "ทุกคนก็ รู ้
ว่าข า้ ฝื มืออ่อนด้อย ไม่รู ้ว่ าหลังจากถึงทะเลดาวนั กษัต รแล้ว สาม
สานักใหญ่จะดูแลขา้ ได้หรือเปล่า?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
พอพู ดค านี ออกมา เดิมทีทุก คนยังแอบกังวลใจอยู่บา้ งว่าเขา
จะฉวยโอกาสใช ้อุ บาย แต่ตอนนี ้กลับวางใจแลว้ เห็ นได้ชดั ว่าอีก
ฝ่ ายยังคิดจะประจบให้สามสานักใหญ่ปกป้ องชีวิต ไม่กลา้ ยั่วโมโห
พวกเขารุนแรงเกินไป เห็นได้ชดั ว่าชีวต ์
ิ น้อยๆ สาคัญกว่าศักดิศรี
้
ทุก คนยิมเยาะในใจ ภายนอกยังพยัก หน้าพู ด อย่ างสุภาพว่ า
่ แน่
"เรืองนี ้ นอนอยู่แลว้ "

ิ้
ซูจ งกงยิ่งพู ด รับ ประกัน ว่ า "พอถึง ทะเลดาวนั ก ษัต รแล ว้ เจ า้
อยากจะอยู่กบ
ั สานักไหนก็ได้ในบรรดาสามสานักของพวกเรา"
่ าฉี กบ
"ใช่แลว้ " หลีเย่ ั หวานเหยียนฮวาก็รบั ประกันเช่นกัน ทา
้
ให้เหมียวอีสงบก่ อนแลว้ ค่อยว่ากัน
เหมียวอียิ้ มพร
้ ่
้อมกุมหมัดคารวะทันที "ทุกคนไม่ตอ้ งห่วง เรือง
สัต ว ์พาหนะของทุกคนให้เหมียวอีจั้ ดการเอง ขอแค่ทุ กคนสบายดี
พอถึงทะเลดาวนักษัตรแล้วก็จะเป็ นกาลังช่วยเหลือเหมียวอีได้ ้ มาก
เช่นกัน"
้
หลังจากทังสองฝ่ ่ นสาเร็จแลว้ เหมียวอีก็้ ขอตัว
ายแลกเปลียนกั
จากไป
พอเขาไปแล้ว พวกซูจงกงที ิ้ ่อยู่ขา้ งหลังเขาก็ส่งสายตาให้ก น ั
แต่ล ะคนเผยแววตายิมเยาะ ้ 'ยังคิดอีกเหรอว่าถึงทะเลดาวนัก ษัต ร
แล้ว พวกเราจะช่ว ยเจา้ ? ถึง ตอนนั้ นก็ ค อยดู แล ว้ กัน ว่า เจ า้ จะตาย
อย่างไร! ถ้าไม่ใช่เพราะเหมียวอีท ้ าเรืองเด็
่ ่
ด ไว ้ นาเรืองไปเปิ ดเผย
่
ต่ออูเมิงหลั ่
น เมือครู น ้
่ ี พวกเราจะล าบากโดนพายุฝนเหรอ?'

https://novel-lk.blogspot.com/
 พายุ ฝนคลั่งเมื่อครูไ่ ด้ล า้ งความซาบซึงใจน้
้ อยนิ ด ที่ เหมีย วอี ้
้
ช่วยไวก้ ่อนหน้านี หายไปหมดเกลี ้ ตอนที่ทนกับพายุฝนคลั่ง ใน
ยง
ใจพวกเขากรีดร ้องอย่างดุร ้าย! แต่ช ่วยไม่ได้ท่ีเจา้ บา้ นี่ ปี นป่ ายไป
คบกับ อูเมิ่งหลัน ตราบใดที่ยังอยู่บนเรือลานี ้ก็ไปหาเรืองไม่
่ ได้ ท า
ได้เพีย งอดทนไว ช ้ ่วคราว
ั รอให้ถึง ทะเลดาวนั ก ษัต รแล้ว ค่ อ ยคิ ด
บัญชีกบ ั เจ ้าบา้ นี่
้ ่หันหลังจากไปก็ ยิมเยาะที
เหมีย วอีที ้ ่มุมปากเช่นกัน ที่เขามา
ขอขอ้ แลกเปลียนกั่ บพวกเขา ก็เพื่อจะให้พวกเขาสบายใจ เขาไม่
หวังหรอกว่าถึงทะเลดาวนักษัตรแล้วสามสานักใหญ่ จะปกป้ องเขา
ได้ ชีวต ่
ิ ของเขาเขาก็ทาได้เพียงพึงพาตั วเอง การนาชีวต ิ ไปฝากไว ้
่
ทีคนอื ่ ้นไม่ปลอดภัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามอบให้ศต
นนั ั รูเป็ นคน
ตัดสินใจ
ยัง คิ ด จะให้ข า้ ให้อ าหารสัต ว พ
์ าหนะของพวกเจ า้ อี ก เหรอ?
เดี๋ยวคอยดู ว่ า พอถึง ทะเลดาวนั ก ษัต รแล ว้ พวกเจ า้ จะเอาอะไรมา
อวดดีกบ ั ขา้ ขณะทีขี ่ อาชามั
่ งกรแขง้ ขาอ่อนแรง!
แน่ นอนว่ า เรื่องให้อ าหารเข าก็ ย ัง จะท าอยู่ แต่ จ ะควบคุ ม
น้าหนัก ค่อยๆ ทาให้รา่ งกายของอาชามังกรเหล่านั้นอ่อนแอ
แม้จ ะโหดร ้ายไปบ า้ ง แต่ ก็ ไม่มีท างเลือกเช่นกัน ตอนนี ้ไม่ ว่ า
เจ า้ จะท าให้พ วกเขาตาย หรือท าให้อาชามังกรของพวกเขาตาย
่
เรืองช ่ ั ่ตัวเองท าไวท
วที ั้
้ งหมดก็ จะเปิ ดเผยต่ออูเมิ่งหลันก่ อนที่จะลง
เรือ ใช ้อุบายกับอูเมิ่งหลันเหมือนเป็ นคนโง่ อูเมิ่งหลันจะปล่อยเจ า้
ไปก็แปลกแล้ว

https://novel-lk.blogspot.com/
 แม้ก ารฉวยโอกาสล้า งแค้น อย่ า งตรงไปตรงมาจะดี แต่ ก็ ไม่
่ ไม่รบ
จาเป็ นต้องเอาตัวเองเขา้ ไปเกียว ี ร ้อน อานาจเชิงรุกยังอยู่ใน
มือตัวเอง ทาอย่างช ้าๆ ก็ได้
เขากลับมาในห้องแล้วปิ ดประตูฝึกฝนต่อไป
เช า้ วัน ถัด มา พระอาทิ ต ย ส์ ี ท องสดใสโผล่ อ อกจากผิ ว ทะเล
่ เขียวครามหมื่นลี ้ เหมียวอีหยุ
คลืนสี ้ ดใช ้วิชาและกระโดดลงมาจาก
ระเบียง พอเดินถึงหัวเรือก็พูดกับพวกซูจงกงว่ ิ้ า "ประมุข ตาหนัก อู
ใหข้ า้ รายงานสถานการณ์บนเรือทุกวัน ตอนนี ข ้ า้ จะช่วยพูดขอร ้อง
ใหพ ้ วกเจ ้า ดูว่าประมุขตาหนักอูจะลดหย่อนผ่อนผันปล่อยพวกเจา้
ไปหรือไม่"
"รบกวนด้วย" ทุกคนกุ มหมัดคารวะขอบคุณ ที่จริงแล ว้ ยิ่งยืน
่ิ ยดคนบางคนมากขึน้
อยู่นานก็ยงเกลี
"ไม่ ต อ้ งขอบคุ ณ หรอก พวกเราเป็ นคนกัน เองทั้งนั้ น พอถึ ง
่
ทะเลดาวนักษัตรแล้วยังต้องพึงพากั ้ ดอย่างสุภาพแลว้
น" เหมียวอีพู
จากไป
'คนกันเองเหรอ? ใครเป็ นคนของเจ า้ ?' ค าพู ดนี ้ท าให้ทุ ก คน
หัวเราะเยาะอีกครัง้
้ ่ขึนไปอยู
เหมีย วอีที ้ ่บ นดาดฟ้ าเงยหน้ามองท้องฟ้ าหมื่นลีที ้ ่ไร ้
เมฆ แลว้ ก็มองดวงอาทิตย ์สีทองสดใสอีกครัง้ มุมปากเผยรอยยิมเส ้
้
แสร ้ง คาดว่าวันนี แดดคงจะแรงมาก เมื่อคืนอาบน้ า วันนี อาบแดด
้
เจ ้าพวกนั้นช่างมีวาสนาจริงๆ

https://novel-lk.blogspot.com/
 “ก๊อกๆๆ!” จากนั้ นไปที่ประตู ห อ้ งอูเมิ่งหลัน พอเหมีย วอีเคาะ
้
่ งเมิง!"
ประตูแลว้ ก็เรียกอย่างเคารพว่า "พีหญิ ่

สรุปคือไม่ว่าอูเมิ่งหลันจะไม่พอใจอย่างไร เหมียวอีก็้ ไม่เคารพ

ว่านางเป็ นประมุขตาหนัก ยืนหยัดเรียกว่า 'พี่หญิงเมิง' ่ ผลดีก็มีอยู่
่
บา้ ง อย่างน้อยเวลาทีเขาเรี ยกนางว่า 'พี'่ ก็จะคุยกันสะดวกนิ ดหนึ่ ง
่
"เขา้ มา!" เสียงของอูเมิงหลั
นดังออกมาจากในห้อง
้ ้อิทธิฤทธิดึ์ งกลอนที่อยู่หลังประตูและผลักประตูเขา้
เหมียวอีใช
มา พอเดิ น ไปถึ ง ประตู ห อ้ งของอู เมิ่ งหลัน ก็ เห็ น อู เมิ่ งหลัน ยัง คง
นั่งขัดสมาธิฝึกฝนอยู่บนเตีย งเตีย้ เขากุมหมัดคารวะพร ้อมเอ่ย ว่า
"ตามที่ พี่หญิ ง เมิ่งสั่งไว ้ น้องชายมารายงานเหตุ ก ารณ์ป ระจ าวัน
ขอรับ"
่
อูเมิงหลั
นไม่อยากแม้แต่จะลืมตา พูดอย่างไม่ใส่ใจว่า "ว่ามา"
้ ง เลนิ ด
"ทุ ก อย่ า งบนเรือ เป็ นปกติ เพี ย งแต่ ว่ า …" เหมี ย วอี ลั
หน่ อย
อูเมิ่งหลันลืมตาทันที "เพียงแต่ว่าอะไร?" นางเองก็ไม่อยากให้
่ นบนเรื
เกิดเรืองขึ ้ อ หลังจากส่งทุกคนถึงทะเลดาวนักษัตรแล้วถึงจะ
นั บ ว่ า เสร็จ สมบู ร ณ์ ถ้า ไม่ มี ส าเหตุ ที่ ต้อ งจ ายอม ที่ จริง นางก็ ไ ม่
อยากฆ่าใครบนเรือใหว้ ุ่นวาย
เหมียวอีพู้ ดด้วยรอยยิมว่
้ า "ทุกอย่างบนเรือพวกเราปกติ หรือ
ี่ งเมิงดี
จะให้ขา้ ไปช่วยสืบสวนให้พหญิ ่ ?"

อู เมิ่งหลันตาเป็ นประกายทันที ที่มุ มปากเผยรอยยิมแดกดั

้ น
้
"เจ ้าจิตใจดีขนาดนี เลยเหรอ? มีแผนอะไรหรือเปล่า?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ สายตาพี่ หญิ ง เมิ่ ง" เหมีย วอีหั
"ไม่ ว่ า อะไรก็ ห ลบไม่ พ น ้ ว เราะ
แห้งๆ สองครัง้ แล ว้ พู ด ด้ว ยสีห น้า ขื่นขมว่ า "ไม่ ปิ ดบัง พี่หญิ งเมิ่ ง
แล้วกัน ข า้ ก็ มีแผนนิ ดหน่ อย เพราะเมื่อวานนี ้ข า้ ทาให้ส ามส านั ก
ใหญ่ ไ ม่ พ อใจ ก็ เลยอยากจะไปดู ท่ี เรือ ล าอื่ นว่ า พอจะหาก าลัง
ช่ว ยเหลือตอนอยู่ ที่ทะเลดาวนั ก ษัต รได้บ า้ งหรือไม่ แต่พี่ หญิ งเมิ่ง
วางใจเถอะ น้องจะช่วยพี่หญิงเมิ่งดูส ถานการณ์ข องเรือล าอื่นให้
แน่ ชดั …พี่หญิงเมิง่ น้องชายลาบากจริงๆ เห็นแก่ทน้ ่ี องเคยต้อนรับ
อย่างอบอุ่นทีถ ่ าคล
้ อ้ ยบูรพา ท่านถือโอกาสช่วยเหลือหน่ อยเถอะ"

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 329 จิงจอกอวดอ้างบารมี
้ เสือ

เอ่ยถึงการต้อนรับอย่างอบอุ่นทีถ ่ าคล
้ อ้ ยบูรพาอีกแลว้ เหรอ? อู
เมิ่งหลันเรียกได้ว่าทังอยากโกรธทั
้ ้
งอยากหั วเราะ ก็แค่กน
ิ ของของ
ี่
เจ า้ ไปนิ ด หน่ อย และเอาสุร าเลิศ รสของเจ า้ ไปไม่ กไหไม่ ใช่เหรอ?
จาเป็ นต้องพู ดถึงตลอดแบบนี ไหม?้ ทาเอาขา้ เหมือนติดหนี เจ้ า้ ไป
้ วต
ทังชี ิ อย่างนั้นแหละ
่
"จ าได้แต่ เรืองที ่ เลียงต้
้ ่
อ นรับ ข า้ ท าไมไม่ จ าเรืองที ่เจ า้ บุ ก มา
สังหารคนในอาณาเขตของขา้ บา้ งล่ะ?" อูเมิงหลั ่ นพูดเหน็ บแหนม
"คนของท่านก็เขา้ มาฆ่าคนทางฝ่ ายข า้ เช่นกัน…เรืองในอดี ่ ต
ไม่ ตอ้ งพู ด ถึ งแล้ว พี่หญิ งเมิ่ง ท่ า นเป็ นผู ใ้ หญ่ ไม่ เคยถือสาผู น้ ้อ ย
เหตุใดต้องถือสาคนความรู ้พืนๆ ้ อย่างน้องด้วย" เหมียวอียิ้ มสู ้ ้

อู เมิ่งหลัน นั บ ว่ า ยอมใจเขาอย่ า งถึ ง ที่ สุ ด แล ว้ เคยเห็ น คนไร ้

ยางอายมาก่ อน แต่ ไม่ เคยเห็ นคนที่ไร ้ยางอายขนาดนี ้ เจา้ พู ด ถึง
่
เรืองในอดี ่
ต ได้ พอข า้ พู ด ถึ ง เรืองในอดี ต บ า้ งเจ า้ ก็ บ อกว่ า เป็ น
ผูใ้ หญ่ไม่ควรถือสาผูน้ อ้ ย
แต่จะว่าไปแล้ว ต่อให้นางไม่ยอมเหมียวอีจริ ้ งๆ แต่ผูใ้ หญ่ ก็ไม่
ควรถือสาผู น ้ ้อย เพราะในด้านตาแหน่ งฐานะและวรยุท ธ ์ นางเป็ น
ผู ใ้ หญ่ จ ริงๆ และที่เหมีย วอีเรี
้ ย กตัวเองว่ า ผู น
้ ้อยก็ ไม่ ได้พู ด เกินไป
ดังนั้นเหมียวอีพู ้ ดได้ แต่นางกลับพูดไม่ออก

https://novel-lk.blogspot.com/
 ตอนนี ้ ในที่ สุ ด นางก็ เ ข า้ ใจแล ว้ ว่ า ท าไมลู ก น้ อ งตั ว เองมั ก
เสียเปรียบให้อาณาเขตที่อยู่ตรงขา้ ม เป็ นเพราะไม่มใี ครไร ้ยางอาย
เท่าเหมียวอี ้ ถ้าเจา้ เด็กนี่ สามารถจัดการลูกน้องนางได้ คาดว่าก็คง
สูก้ บ ่
ั หยางชิงได้
นางหัวเราะเยาะสองที ยอมรับโดยปริยายว่าเหมียวอีเป็ ้ นผูน้ อ้ ย
ี ี ปากกับเหมียวอีต่้ อไป ไม่เช่นนั้นจะเสือมเสี
และไม่ตฝ ่ ยฐานะ
การควบคุ ม สถานการณ์ ข องเรือ ล าอื่ นเป็ นสิ่งที่ อู เมิ่ งหลัน
ต้องการพอดี เหมีย วอีเรี ้ ย กได้ว่ า คิ ด หาวิธ ีก ารทุ ก ทางเพื่ อท าให้
ถูกใจนาง ดังนั้นนางจึงไม่ปฏิเสธ เพียงเตือนด้วยน้าเสียงเย็ นเยียบ
่
ว่า "ถ้าเจ ้าก่อเรืองอะไรขึ ้
นมา อย่าหาว่าขา้ ไม่เกรงใจ"
นี่ เป็ นการอนุ ญ าตแล ว้ เหมีย วอีพู
้ ด อย่ า งดีใ จเหมื อนเป็ นบ า้
"เอ่อคือ เพียงแต่ว่า…"
"เจ ้าอย่าได้คบ ่
ื แลว้ จะเอาศอก!" อูเมิงหลั
นพูดเย้ยหยัน
"เปล่า ๆ ขอรับ " เหมียวอีฝื้ นยิม้ "เพียงแต่ ว่าถ้าข า้ ไปพู ด ปาก
เปล่ าแบบนี ้ คนบนเรือล าอื่นก็ ไม่ เชือ่ ดีไม่ ดีพ อขึนเรื
้ อล าอื่นแล ว้
อาจจะโดนไล่ ล งมาก็ ได้ พี่ หญิ ง เมิ่ งเขี ย นค าสั่งให้ข า้ สัก ฉบับ ได้
ไหม?"
อูเมิ่งหลันคิดแลว้ ก็รู ้สึกว่าใช่ พลิกฝ่ ามือนาแผ่นหยกมาไวใ้ น
มื อ และเขี ย นประโยคที่ เรีย บง่ า ยลงไป สั่งให้เหมี ย วอี ตรวจตรา
้
สถานการณ์ของขบวนเรือ ไม่ได้ให้อานาจอย่างอืนแก่ ่ เขา
เหมียวอีรั้ บ มาดู ในใจปลาบปลืมมาก
้ จากนั้ นก็ ข อบคุ ณและ
ขอตัวออกไป
https://novel-lk.blogspot.com/
 บทจะทาเขาก็ทาจริงๆ พอถึงห้องทีอยู่ ่ขา้ งล่าง ก็เคาะประตูหอ้ ง
สองห้องตามอาเภอใจ เรียกคนมาสองคน และเรียกใช ้โดยตรง "ทา
ตามคาสั่งประมุขตาหนักอู สั่งให้พวกเจ ้าสองคนทาภารกิจ"
้
ทังสองคนอึ ้
งไป ถามว่า "ทาภารกิจอะไร?"
เหมียวอีชี้ ไปยั
้ งห้องตรงสองฝั่งของทางเดิน "ไปจดชือนั ่ กพรต
ทุกคนของทุกห้องและทุกชนมา ั้ ถามวรยุทธ ์ให้ละเอียด รับตาแหน่ ง
อะไรในพืนที ้ ่ มีพนเพมาจากส
ื้ ้
านักไหน จดบันทึกพวกนี มาให้ หมด
้ งมาให้ขา้ เดียวข
พรุง่ นี ส่ ๋ า้ จะต้องส่งไปให้ประมุขตาหนักอูตรวจดู"
มีศิษย ์สามสานักใหญ่ ประสบความโชคร ้ายอยู่ก่อนแล้ว พวก
เขาสองคนจึง ไม่ ก ล า้ ฝ่ าฝื น เอ่ ย รับ แล ว้ ทั้งคู่ แต่ ใ นใจกลับ ด่ า ว่ า
้ นจิงจอกอวดอ้
เหมียวอีเป็ ้ างบารมีเสือ
ที่ จริง เหมี ย วอี ก็
้ เป็ นจิ งจอกอวดอ้
้ า งบารมี เสื อ แถมยัง เป็ น
้
จิงจอกที ่อวดอ้า งบารมีเสืออย่า งถึงที่สุด อูเมิ่งหลันไม่ได้ส่งให้
ั เขา
ไปตรวจสอบประวัตข ิ องคนทังเรื ้ อ
้
แต่เหมียวอีอยากตรวจสอบเอง ้ งแอบอ้างชือของอู
ทังยั ่ ่
เมิงหลัน
เพื่อท าแบบนี ้โดยตรง เขาถึงขนาดไม่ ได้นาค าสั่งของอู เมิ่งหลันอ
้ั
อกมาให้ทงสองดู ดว้ ย
ที่ จริง ก่ อ น ที่ จะรู ว้ ่ า อู เ มิ่ งหลั น เป็ นผู ้ค วบ คุ ม เรือ ที่ เข าใช ้
ประโยชน์จ ากอ านาจที่ มี ใ ห้ได้ม าซึงต ่ าแหน่ งผู จ้ ัด การบนเรือ ก็
เพราะเตรียมจะทาเรืองนี ่ ้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ตามคาพูดของเขา ใช่ว่าเขาจะกินอิมแล ่ ว้ ไม่มอ
ี ะไรทาถึงอยาก
ั การ ต่อให้คนควบคุมเรือไม่ใช่อูเมิ่งหลันและไม่มีคาสั่ง
มาเป็ นผูจ้ ด
้
เขาก็เตรียมจะทาแบบนี บนเรื ออยู่แลว้
การปรากฏตัว ของอู เมิ่ งหลัน กลับ ท าให้เขารู ส้ ึ ก ดี ใ จเหนื อ
ความคาดหมาย จึงนาคาสั่งจากอูเมิ่งหลันมาโดยตรง และวางแผน
้
กับทังขบวนเรื
อ
สาหรับ เหมีย วอี ้ ผู ย้ ิ่งใหญ่ ที่คิด ว่ าตัว เองถู กหมดอย่ างอูเมิ่งห
ลัน ถ้าไม่ขด
ู รีดสักหน่ อยจะน่ าเสียดาย
ั้
พอลงมาถึงชนสอง เขาก็หาคนอีกสองคน และถ่ายทอดคาสั่ง
ลงไปแบบเดียวกัน
ั้
พอมาถึงชนหนึ ่ งก็ทาเหมือนกัน แต่ส่งเพิ
ั ่มเติมว่า "พวกเจา้ ไม่
ต้องนับรวมสามสานักใหญ่แล้ว พวกเขากาลังถูกลงโทษ ไม่ตอ้ งไป
รบกวน และข ้า ก็ รู ส้ ถานการณ์ ข องพ วกเข าด้ว ย ไม่ ต ้อ งไป
ตรวจสอบก็ได้"
จากนั้นก็ลงมาดูคอกอาชาและห้องเครืองข ่ า้ งล่าง สัตว ์พาหนะ
้
ของพวกซูจ ิงกงก ่
าลังทุ่ มเทแรงวิงวนอยู ่ ต รงนี ้จริง ๆ ด้ว ย แบบนี ้ดี
มาก
่ อลานี ้เสร็จแลว้ เหมียวอีก็้ ไปยังท้าย
หลังจากจัดวางเรืองบนเรื
เรือ และมองขบวนเรือ ที่ ตามหลัง มาปราดหนึ่ ง จากนั้ นดี ด ตั ว
กระโดดลงทะเล กระโจนเหยียบบนคลืน ่ และสุดท้ายก็เหาะไปตกอยู่
ี่ างออกไปไม่ไกล
บนเรือใหญ่ทห่

https://novel-lk.blogspot.com/
 การกระท าของเขาดึง ดู ด ให้ห ลายคนบนเรือล านี ้มาขวางไว ้
และสอบถาม "คนของปราสาทด าเนิ นจันทร ์มาที่เรือของพวกเรา
ทาไม?"
้ ด อย่า งไม่ อายว่า "ข า้ รับ คาสั่งจากท่ า นผู น
เหมียวอีพู ้ าขบวน
เรือใหม้ าทาภารกิจ เรียกผูจ้ ด
ั การเรือของพวกท่านมา"
ถ้าไม่มีคาสั่งของอูเมิงหลั
่ น เขาคงไม่กลา้ ออกจากเรือลาที่เขา
่
อยู่ส่งเดช คนทีออกจากเรื อโดยพลการจะถูกมองว่าหลบหนี จะถูก
ฆ่าตายตรงนั้น!
หลัง จากได้ยิน หนึ่ งในนั้ นก็ ก า้ วออกมากุ มหมัด คารวะทัน ที
ั การเรือลานี "้
"ขา้ น้อยเป็ นผูจ้ ด
เหมียวอีไม่ ้ ใช่ผูจ้ ด
ั การของเรือลานี ้ คงไม่ดีถา้ จะพูดปากเปล่า
อยู่ที่นี่ จึงหยิบคาสั่งของอูเมิ่งหลันออกมาและส่งให้อีกฝ่ ายตรวจดู
ทันที
หลัง จากอีก ฝ่ ายตรวจดู แ ล้ว ก็ ใ ช ส้ องมื อคื น ให้ ถามว่ า "ไม่
ทราบว่าท่านผูน้ ามีคาสั่งอะไร?"
้
เหมียวอีตอบว่ า "ท่านผูน ้ าสั่งให้ท่านบันทึกชือของนั
่ กพรตทุก
คนบนเรือลานี ้ มีวรยุทธ ์ขันไหน
้ ้ ่ มีพนเพ
รับตาแหน่ งอะไรในพืนที ื้
จากสานักใด บันทึกออกมาให้ชดั เจน พรุง่ นี ท่ ้ านผูน้ าต้องการจะดู
ใครทาให้งานล่าช ้ามีโทษหนัก!"
อีก ฝ่ ายสงสัย นิ ด หน่ อยว่ า อู เมิ่งหลัน คิ ด จะท าอะไร แต่ ใ นมื อ
เหมียวอีถื้ อค าสั่งอยู่ ก็ ไม่ ต อ้ งสงสัย อะไรแล ว้ กุ มหมัด คารวะตอบ
ทันที "ขา้ น้อยรับคาสั่ง!"
https://novel-lk.blogspot.com/
 แม้แต่อูเมิ่งหลันก็นึกไม่ถงึ ว่าเหมียวอีจะใจกล
้ า้ ขนาดนี ้ เขาเอง
่ิ สงสัยเลย
ก็ยงไม่
้ ดด้วยรอยยิมว่
เหมียวอีพู ้ า "หวังว่าจะทาภารกิจทันเวลา พรุง่ นี ้
ขา้ จะมาเอาของที่ท่านผูน
้ าต้องการดู พวกท่านไปทางานเถอะ ขา้
ยังต้องไปถ่ายทอดคาสั่งของท่านผูน ้ าที่เรือลาถัดไปอีก ไม่รบกวน
พวกท่านแล้ว"
"ส่ง ตรงนี ้!" คนกลุ่ มหนึ่ งยืนอยู่ ก บ ั การเรือคนนั้ นและกุ ม
ั ผู จ้ ด
หมัดคารวะส่งเหมียวอีด้้ วยกัน

เหมีย วอีกุ้ มหมัด คารวะอาลา จากนั้ นกระโดดขึนดาดฟ้

้ าเรือ
พอข า้ มดาดฟ้ าเรือก็กระโดดไปที่ท้ายเรือ แล้วกระโดดลงทะเลอีก
ครัง้ หลังจากกระโดดขา้ มคลืนไปไกล
่ เขาก็มาถึงเรือลาถัดไป
เหมือนกับก่ อนหน้านี ้ หลังจากพบกับ ผูจ้ ด
ั การของเรือลานั้ น
และตบตาเสร็จแลว้ เหมียวอีก็้ ไปทีเรื
่ อลาถัดไปต่อ

จนกระทั่งตอนที่ กระโดดมาถึ ง เรือ ล าสุ ด ท้า ย ในที่ สุ ด ก็ พ บ

้
ความยุ่งยากแลว้ นิ ดหน่ อย พอกระโดดขึนบนหั วเรือ ก็มเี งาร่างของ
คนคนหนึ่ งแวบเขา้ มาต้อนรับเขา
้ ี่ เข า้ มาต้อนรับ เขาไม่ ใช่ใ ครอื่น เป็ นผังร่า งที่ ปรึก ษาของ
ผู ท
ตาหนั ก เจินปิ ้ ่ งที่เกือบจะคร่า ชีวิต ของเขาไปในตอนแรก เขาจ อ้ ง
เหมีย วอีด้ ้ วยสายตาเย็ นเยีย บพร ้อมตะคอกว่ า "ออกจากเรือโดย
พลการมาทีนี ่ ่ ทาไม?"
้ ท ัน ที ถ า้
ดู จ ากท่ า ทางของเขาแล ว้ เหมื อ นจะฆ่ า เหมี ย วอี ได้
พูดจาไม่ถูกใจ
https://novel-lk.blogspot.com/
 เหมียวอีรี้ บหยิบ คาสั่งของอูเมิ่งหลันออกมาและยื่นให้ "รับค า
สั่งของประมุขตาหนักอูมาทาภารกิจขอรับ"
ผังร่างขมวดคิว้ 'เจา้ ฆ่าประมุขจวนของตาหนักเจินปิ้ ่ ง ประมุข
ตาหนักจะใหเ้ จา้ มาทาภารกิจได้เหรอ?' เขาไม่เชืออยู่ ่บา้ ง จึงหยิบ
คาสั่งมาดู เป็ นคาสั่งของอูเมิ่งหลันจริงๆ บนนั้นมีตราประทับของอู
่
เมิงหลันด้วย ไม่ใช่ของปลอมแลว้
แต่ เขายัง แปลกใจนิ ด หน่ อย พอคื น ค าสั่งให้เหมี ย วอี แล
้ ว้ ก็
้
ตะคอกว่า "รออยู่ตรงนี !"
้ าไป และตกลงที่ เรือ ล าแรกของ
ซวบ! ผัง ร่า งแวบเหาะขึ นฟ้
ปราสาทดาเนิ นจันทร ์อย่างรวดเร็ว เขากุมหมัดคารวะอยู่นอกเรือน
ไม้พร ้อมพูดว่า "ข้าน้อยผังร่างขอเขา้ พบขอรับ"
พอเขา้ ไปพบหน้าอูเมิ่งหลันก็เล่าเรืองให้
่ ่
ฟัง อูเมิงหลันพูดด้วย
้ า "ข า้ สั่งให้เขาไปท าภารกิจ จริงๆ หรือว่ า เขาไม่ ได้ห ยิ บ
รอยยิมว่
คาสั่งของขา้ ออกมาให้เจ ้าดู?"
"เห็ นน่ ะเห็ นแล้วขอรับ ขา้ น้อยแค่ รู ้สึกแปลกใจนิ ด หน่ อย เขา
บุ ก เข า้ ไปกระท าบุ่ ม บ่ า มในอาณ าเขตต าหนั ก เจินปิ ้ ่ ง ประมุ ข
ตาหนั กปรารถนาจะฆ่าเขา เหตุใดถึงใช ้เขามาทาภารกิจได้?" ผัง
ร่างไม่เขา้ ใจมากๆ
่
อูเมิงหลั นพูดด้วยรอยยิมว่้ า "เพราะฮั่วหลิงเซียวต้องการให้เขา
ตาย หากครังนี ้ เขาโชคดี
้ รอดกลับมาจากทะเลดาวนักษัตรได้ ต้อง
ไม่กล า้ อยู่ ท่ต ้ ต่
ี าหนัก เจินอี ่ อแน่ นอน ตอนนี ข ้ า้ จะเหลือไมตรีไวใ้ ห้
เข า สั ก ห น่ อ ย พ อ ก ลั บ ม า จ ะ ไ ด้ ร ับ ม า ท า ง า น ไ ด้ ส ะ ด ว ก

https://novel-lk.blogspot.com/
ความสามารถของเจ ้าเด็กนี่ ไม่จาเป็ นต้องสงสัยเลย ทางจวนเฟื่ องฟู
่
ต้องการคนทีสามารถกู ้หน้าตาให้ขา้ ได้"
"ประมุข ตาหนัก ขออภัยที่ขา้ น้อยพูดตรง หรือท่านคิดว่าเขา
้
จะรอดกลับมาจากทะเลดาวนักษัตรได้?" ผังร่างขมวดคิวถาม
อูเมิ่งหลันส่ายหน้าพูด ว่า "รอดกลับมาไม่ ได้ก็ชา่ งเถอะ ไม่ว่ า
ทางไหนก็ตาย พวกเราก็ไม่ได้มีอะไรเสียหาย ยิงไปกว่ ่ านั้นเจา้ เด็ก
นี่ มีความสามารถจริงๆ วิธก ่
ี ารทีเขาบุ กมาฆ่าสงเซียวที่จวนเฟื่ องฟู
้ า้ หาญทังมี
เจ ้าเองก็เห็ นแล้ว เรียกได้ว่าทังกล ้ แผนการ คนแบบนี ไม่ ้
มีใครกลา้ รับประกันหรอกว่าเขาจะไม่กลับมาแน่ ๆ ยังคงเป็ นคานั้น
พวกเราไม่ได้มีอะไรเสียหาย เหลือไมตรีไวส้ ก ั หน่ อย หากเขารอด
ชีวต ิ กลับมา เหตุใดจะอุทศ ิ ตนรับใช ้ขา้ ไม่ได้ล่ะ?"
่ นกับฮั่วหลิงเซียวแอบแข่งขันกันอยู่ลบ
ผังร่างรู ้ว่าอูเมิงหลั ั ๆ ใน
ใจไม่ ค่ อยเห็ นด้ว ย แต่ ภายนอกยังพู ด ประจบว่ า "ประมุ ข ต าหนั ก
ทรงปราดเปรือง!" ่

ตอนที่เหาะกลับมาที่เรือลาสุดท้าย ก็พูดทิงท้
้ ายใส่หวั เหมียวอี ้
ว่า "ไปทาภารกิจของเจ ้า" เขาไม่ได้อยู่ต่อ แม้แต่หน้าก็ไม่มอง เขา้
่ ่บนดาดฟ้ าเรือโดยตรง
ไปยังเรือนทีอยู
้
เหมียวอีคลายกั งวลลงแลว้ เขาเรีย กผู จ้ ด ้ ก ครัง้
ั การเรือลานี อี
แลว้ ถ่ายทอดคาสั่งลงไป
ตอนที่กลับ มาบนเรือของปราสาทดาเนิ นจันทร ์ เหมีย วอีก็้ ยืน
่
อยู่ บ นระเบี ย งชืนชมพวกซู ้ ่ ยัง ยืน ทนตากแดดอยู่ ที่ หัว เรือ
จ ิงกงที
้ มปาก ก่อนจะเขา้ มาในห้องและเปิ ดหน้าต่างสามบานเพื่อ
เขายิมมุ

https://novel-lk.blogspot.com/
ตากลมทะเลที่เย็นสบาย จากนั้นโยนลูกแกว้ พลังปรารถนาลูกหนึ่ ง
ลงในปาก นั่งขัดสมาธิฝึกฝนบนเตียงเตียต่
้ อไป

พอพระอาทิ ต ย ต ์ ก ดวงจัน ทร ์ที่ ส่ อ งสว่ า งก็ น าหมู่ ด าวเต็ ม

ท้องฟ้ าปรากฏขึนนอกหน้้ า ต่ า งอี ก ครัง้ ดวงจัน ทร ์สว่ า งเหนื อผิ ว
ทะเล ทิ ว ทัศ น์ย ามราตรีราวกับ ความฝั น แสงจัน ทร ์ส่ อ งบนหน้ า
เหมีย วอี ้ น่ า เสียดายที่คนที่นั่ งขัด สมาธิฝึกฝนอยู่บนเตียงเตียไม่ ้ มี
อารมณ์จ ะชมทิวทัศ น์ที่สวยงามด้านนอก มาอยู่ห อ้ งระดับบนโดย
เสียเปล่าแล้ว
ฟ้ าสางวันถัดมา เหมียวอีก็้ ไปเดินเตร่ทอยู่ี ่เรือแต่ละลารอบหนึ่ ง
ั การของเรือแต่ล ะลา เก็ บข อ้ มูล นักพรตที่รวบรวมมาไว ้
ไปหาผู จ้ ด
และถือโอกาสถามว่าบนเรือแต่ละลามีปัญหาอะไรหรือไม่
่
พอกลับถึงเรือของปราสาทดาเนิ นจันทร ์ เขาก็ไปหาอูเมิงหลั
น
่ บรวบรวมมา
อีก รายงานว่าเรือแต่ละลาปกติดี แต่เก็บแผ่นหยกทีเก็
่ี วเอง ไม่ได้ส่งให้อูเมิงหลั
จากเรือแต่ละลาไวท้ ตั ่ น
ั ว่ า อู เมิ่ งหลัน ก็ ไ ม่ ได้ร งให้
เห็ น ได้ช ด ้ั เขาอยู่ คุ ย ต่ อ เหมี ย วอี ้
กลับมาที่ห้องตัวเอง มองกลุ่มคนที่ยืนตากแสงอาทิตย ์อันแรงกล า้
บนหัวเรือปราดหนึ่ ง จากนั้นรีบลงกลอนประตูหน้าต่างทังหมด ้

เขาวางจานที่ใส่ผลไม้แช่เย็นและเนื อสั
้ ตว ์บนโต๊ะชา แลว้ นั่งลง
่ ะขา้ งๆ อย่างสบายใจ พลิกฝ่ ามือนาแผ่นหยกแผ่นหนึ่ งออกมา
ทีโต๊
ดู ในแผ่นหยกเป็ นขอ้ มูลของสมาชิกบนเรือลานี ้ เขากินไปด้วยและ
อ่านไปด้วย
การไปทะเลดาวนักษัตรครังนี ้ ้ เหมียวอีรู้ ้ตัวว่าไม่มีความมั่นใจ
ที่จะกลายเป็ นผู ร้ อดชีวิต หนึ่ งร ้อยคนท่ า มกลางนั ก พรตหนึ่ งแสน
https://novel-lk.blogspot.com/
แปดหมื่ นคน ต่ อ ให้มี ข องวิเศษขั้นสองหนึ่ งชิน้ เขาก็ ไม่ มี ค วาม
มั่นใจใดๆ อยู่ดี แต่เขาก็จะนั่งรอความตายไม่ได้ แม้จะมีโอกาสรอด
ชีวิต เพีย งเล็ ก น้อยเขาก็ จ ะฉวยโอกาสนั้ นไว ้ ถ้า ไม่ มีโอกาสเขาก็
ต้องสร ้างโอกาสและต้องมีชวี ต ิ ต่อไป
เขาฝี มืออ่อนด้อยนั้นไม่ผิด แต่คนฝี มืออ่อนด้อยที่อยู่ในขบวน
เรือนี ้คงไม่ได้มีแค่ เขาคนเดียว ขนาดมดยังรัก ชีวิต ตัว เอง คงไม่ มี
ใครเต็มใจจะเอาชีวต ิ ไปทิง้ ไม่มีการช่วยเหลือจากสามสานักใหญ่
่
เขาก็ ต อ้ งคิ ด หาวิธ ี เชือมความสั ั คนอื่นเพื่ อร่ว มมื อกัน
มพัน ธ ก์ บ
ปกป้ องชีวต ิ ตัวเองสิถงึ จะถูก

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 330 เชือมสั
่ มพันธ ์

"เป็ นประมุขจวนอีกแล้วเหรอ…"
้ ้าอีกแลว้ …"
"วรยุทธ ์บงกชเขียวขันเก
้
"คนนี บงกชเขี ้
ยวขันแปด…"
แผ่นหยกทีอยู่ ่ในมือเหล่านี ้ เหมียวอียิ้ ่งดูก็ยงตกใจ
่ิ ผูท ี่ า้ ร่วม
้ เข
การปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต รครังนี ้ ้ แค่ บ นเรือของปราสาท
ดาเนิ นจันทร ์อย่างเดียว แค่ประมุขจวนก็สามสิบเจ็ดคนแล้ว ประมุข
ี สองร ้อยกว่าคน แถมส่วนใหญ่มวี รยุทธ ์ไม่ต่าด้วย ใน
ขุนเขาก็มีอก
บรรดาประมุขขุนเขาที่เขา้ ร่วม นอกจากคนโชคร ้ายอย่างเหมียวอี ้
แล้ว วรยุทธ ์ของประมุข ขุนเขาคนอื่นๆ ก็สู งกว่าบงกชเขียวขันห้ ้ า
ทุกคน
้ วนใหญ่ตอ้ งเป็ นภัย
ไม่ตอ้ งคิดอะไรมาก ประมุขขุนเขาเหล่านี ส่
คุกคามต่อตาแหน่ งของประมุขจวนแน่ นอน ถึงได้ถูกเล่นสกปรก
่ ่ท าให้ตกใจที่สุ ดก็ คือ ไม่ น่าเชือว่
สิงที ่ าในบรรดาสองพันกว่ า
้ นัก พรตบงกชเขีย วขันเก
คนนี จะมี ้ า้ หกสิบคน นั บ ว่าห่ างกับ ระดับ
ั้ ย ว ขอแค่ ขา้ มประตูนั้นไปได้ ก็ จะเป็ นอีก
บงกชแดงเพียงแค่ ข นเดี
่ ่คนละโลกแลว้
ระดับทีอยู
้ าขึนไปแทบจะครองสั
นักพรตระดับบงกชเขียวขันห้ ้ ดส่วนหนึ่ ง
ี อดฝี มือเยอะขนาดนี ้ ถ้าสิบสอง
ในห้า แค่สายมะโรงอย่างเดียวก็มย
สายรวมกันจะมีมากเท่าไร? หกแดนรวมกันจะมีมากเท่าไร? เหมียว
https://novel-lk.blogspot.com/
อีสู้ ดหายใจอย่างตกตะลึง นัก พรตที่วรยุ ทธ ์ต่ ากว่าบงกชเขียวขัน ้
ห้า ยัง จะมี ห นทางรอดชีวิ ต ไหม? ยิ่ งไม่ ต อ้ งพู ด ถึ ง นั ก พรตระดับ
บงกชขาวอย่างตนเลย
ถ้าไม่ดูคงไม่รู ้ พอดูถึงได้รู ้ว่ายอดฝี มือของจวนหนานเสวียนมี
น้อยเกินไป ขา้ งนอกเรียกได้ว่ามียอดฝี มอ ื เยอะราวกับเมฆ
"หืม! ยังมีผูโ้ ชคร ้ายอีกคนหนึ่ ง…" เหมียวอีพลั
้ นอุ ท านอย่ า ง
ประหลาดใจ
เดิมทีเขานึ กว่าในสายมะโรงจะมีตวั เองคนเดียวที่เป็ นนักพรต
บงกชขาว ปรากฏว่ า พบอี ก หนึ่ งคนแล ว้ ทั้งยัง เป็ นผู ห ้ ญิ ง ด้ว ย
้ า ไม่ มี
แถมวรยุ ท ธ ์นางก็ สูเ้ ขาไม่ได้ มีเพีย งวรยุ ทธ บ์ งกชขาวขันห้
้
พืนเพจากส านักใด ชือว่ ่ าชีสวหง
ิ้
ยัง โชคร ้ายกว่ า เขาอี ก ในใจเหมี ย วอี รู้ ้สึ ก สมดุ ล ขึ นไม่
้ น ้อ ย
แอบจ าชือ่ 'ชีสิวหง'
้ ้
พร ้อมทังหมายเลขห้ องของนางไว ้ เตรียมจะ
่
กลับไปดูว่าเรืองเป็ นอย่างไรกันแน่ ถึงอย่างไรเขาก็มีสท ิ ธิที์ ่จะไปยัง
เรือลาไหนก็ได้
"หวังจากสามสานักใหญ่ไม่ได้แล้ว…"
้ กั
"ทางตาหนักเจินอี ่ บตาหนักเจินปิ
้ ่ งก็มีคนค่อนขา้ งเยอะที่รู ้จัก
ขา้ ไม่สะดวกจะควบคุม หวังไม่ได้…"
"คนที่มีสานั กหนุ นหลัง คงจะอยากเกาะกลุ่มช่วยเหลือกันกับ
สานักตัวเอง ไม่สามารถเป็ นน้าหนึ่ งใจเดียวกัน หวังไม่ได้…"
"จะติดต่อกับประมุขจวนได้หรือเปล่านะ? เขายังมีลูกน้องของ
ตัวเอง คงจะเกาะกลุ่มกับลูกน้องตัวเองหรือเปล่านะ? ไม่ใช่สิ เขาคง
https://novel-lk.blogspot.com/
 ื่ ก น้องของเขาให้เข า้ ร่วมเอง ลู ก น้องไม่ เคีย ดแค้น
เป็ นคนใส่ ช อลู
เขาก็แปลกแล้ว จะมาเกาะกลุ่ มกับ เขาได้อย่างไรกัน ต่อให้เต็มใจ
้
เกาะกลุ่ มด้ว ย เกรงว่ าประมุข จวนคนนี คงจะกั ง วลใจว่ าลู ก น้องจะ
เล่นสกปรกหรือเปล่า ขา้ สามารถติดต่อคนนี ได้ ้ "

เหมียวอีหยิ ้ บแผ่นหยกขึนมาที้ ้ อท
ละชินเพื่ าเครืองหมายก
่ าจัด
ออก พอเห็ นศิษ ย ์ของสามส านั ก ใหญ่ เขาก็ ขีด ฆ่ าทิงเป็ ้ นแถว ต า
้ กั
หนักเจินอี ่ บตาหนักเจินปิ
้ ่ งก็ตดั ทิง้ คนที่มีสานักหนุ นหลังก็ตด
ั ทิง้
้
พอตัดทิงไปต่ างๆ นานาแบบนี แล ้ ว้ คนที่ตรงกับเงือนไขทั
่ ้
งหมดก็ มี
เพียงสีร่ ้อยคนเท่านั้น ยังไม่ถงึ ห้าร ้อยคน
แต่น่ี ก็เป็ นพละกาลังทียิ
่ ่งใหญ่กลุ่มหนึ่ งแลว้ ไม่ได้คนอืนก็
่ ชา่ ง
เถอะ ขอแค่ได้เกาะกลุ่มด้วยกันกับคนที่ไม่มีทพึ ี่ ่งพาและหวังจะรอด
ชีวิตเหล่านี ้ก็พอ ดึงมาเป็ นพวกได้ง่ายด้วย ถ้าไปดึงคนอย่างสาม
สานั กใหญ่ มาเป็ นพวก พวกเขาคงไม่ สนใจเจา้ หรอก เพราะพวก
เขาก็ มีค วามมั่นใจในระดับ หนึ่ ง ต่อให้ส นใจแต่ พ วกเขาก็จ ะเสนอ
เงื่ อนไข กั บ เจ า้ ม ากมาย แล ะในเวล าส าคั ญ เพื่ อที่ จะรัก ษ า
ผลประโยชน์ข องสานัก ตัวเอง พวกเขาจะต้องให้ค นนอกเสียสละ
ก่อนแน่ นอน
สามสานั กใหญ่ ถ้าไม่ดูก็คงไม่รู ้ พอดูแล้วถึงได้รู ้ว่าในบรรดา
คนสองพันคนบนเรือขบวนนี มี ้ คนของสามสานักใหญ่สองร ้อยกว่า
คน ช่างสมกับเป็ นสามสานักใหญ่ของสายมะโรง มีอานาจใหญ่โต
ิ้
จริงๆ ด้วย มิน่าละพวกซูจงกงถึงได้มคี วามมั่นใจขนาดนี ้

https://novel-lk.blogspot.com/
 หลัง จากตรวจสอบสองพันรายชือนั่ ้ นแล้วก็ คิด ทบทวนอย่ า ง
่
รอบคอบ เขาพิจารณาเรืองนี ้ ่ หลายวัน ในระหว่างนั้ นเขาเจีย ด
อยู
่
เวลาไปเล่นละครตบตาอูเมิงหลันวันละรอบ
่
เพราะเรืองนี ้ เขาเกือบลืมให้อาหารสัตว พ
์ าหนะของพวกซูจ ิง้
กงที่อยู่ ข า้ งล่ า งแล ว้ อดตกใจไม่ ได้ ถ้า ตอนนี ้ท าสัต ว ์พาหนะของ
เจา้ พวกนั้นตายจริงๆ ถึงตอนนั้นคงยากที่ตนจะได้ลงเรือ จึงรีบ ไป
รับมือสถานการณ์รอบหนึ่ ง
หลังจากใช ้เวลาไปหลายวันเพื่อยืนยันสมาชิกที่อยู่ในรายชือ่
ในที่สุ ด เหมี ย วอีก็
้ เปิ ดประตู เปิ ดหน้า ต่ า งออกมาถอนหายใจแล ว้
เขามองคนยี่ สิ บ คนที่ ยื น ทนตากแดดร ้อนอยู่ บ นหัว เรือแวบหนึ่ ง
ก่อนจะเชิดใส่แล้วจากไป
พอมาถึง ท้ายเรือ เขาก็ ก ระโดดลงจากเรืออีก ครัง้ เหาะข า้ ม
่
คลืนทะเล มาอยู่บนเรือของปราสาทดาเนิ นเทพที่อยู่ข า้ งหลัง ใคร
ั การของเรือลานั้นพอดี
จะคิดว่าจะพบกับผูจ้ ด
อีกฝ่ ายก ้าวออกมากุมหมัดคารวะทันที "น้องเหมียว ท่านผูน
้ า
ขบวนเรือมีอะไรสั่งอีกแลว้ เหรอ?"
"เหอะๆ ไม่ มี อ ะไรหรอก ท่ า นผู น
้ าขบวนเรือ ให้ข า้ มาเดิ น ดู
รอบๆ บนเรือแต่ ล ะล าน่ ะ เพราะไม่ อยากให้ข บวนเรือเกิด เหตุ ไม่
คาดคิดอะไรก่อนที่จะถึงทะเลดาวนักษัตร พี่หง ท่านไปทางานของ
ท่านเถอะ ขา้ เดินดูรอบๆ คนเดียวได้ ไม่ตอ้ งไปกับขา้ …"
"น้องเหมียว ถ้าไม่รบ ่ ่ห้องขา้ สักจอกสิ ตอน
ี ร ้อนอะไรก็มาดืมที
มาขา้ นาสุรารสชาติดม
ี าด้วย"

https://novel-lk.blogspot.com/
 "ไม่ ตอ้ งหรอกๆ ไม่ ก ล า้ ล่ า ช า้ ต่ อ งานที่ ท่ า นผู น
้ าสั่ง เดี๋ยวข า้
ทางานของท่ านผูน ้ าเสร็จ แล้วค่อยว่ ากัน ถ้าว่างแลว้ ค่ อยมาลิมรส ้
่
กับพีหงสั กจอก"
พ อไล่ ผู ้จ ั ด การเรือ คนนั้ นไปแล ว้ เหมี ย วอี เข
้ ้า มาในห้อ ง
โดยสารเรือ เดินอยู่ ระหว่า งทางเดิน และมองประเมิน ป้ ายชือห้ ่ อง
ทางซ ้ายและขวา แล้วจู่ๆ เขาก็ตาเป็ นประกาย หยุดอยู่ที่ประตูหอ้ ง
ห้องหนึ่ ง ถ้าหากจาไม่ผิด นี่ ก็คือยอดฝี มือระดับบงกชเขียวขันเก ้ า้
เป็ นหนึ่ งในคนทีต้ ่ องการจะเชือมสั
่ ้ ่
มพันธ ์พอดี มียอดฝี มือแบบนี อยู
่
ทีทะเลดาวนั ่
กษัตรต้องช่วยได้มากแน่ นอน มีหรือทีจะพลาด
้
“ก๊อกๆๆ!” เหมียวอีมองปลายทางเดิ นสองฝั่ งอย่างรวดเร็ว พอ
เห็นว่ายังไม่มใี ครก็เคาะประตูทน
ั ที
ขา้ งในมีเสียงฝี เท้าคน ประตูเปิ ดออก เป็ นชายวัยกลางคนคน
หนึ่ งที่ มีรู ป ร่า งผอมและตาเป็ นประกาย เขามองประเมิน เหมี ย วอี ้
ปราดหนึ่ ง ปรากฏว่าไม่รู ้จัก เหมือนจะไม่เคยเห็ นมาก่อนบนเรือลา
นี ้ อดถามอย่างสงสัยไม่ได้ว่า "ท่านคือ?"
้
'ดู เหมือ นยัง อายุ ไม่ เยอะ แต่ มี ว รยุ ท ธ บ์ งกชเขีย วขันเก า้ แล ว้
เห็นได้ว่ามีอนาคตยาวไกล มิน่าล่ะถึงโดนอิจฉาริษยาแล้วถูกส่งมา
ที่ทะเลดาวนั ก ษัต ร!' เหมีย วอีพึ้ มพ าในใจ แล ว้ พู ด ด้ว ยรอยยิมว่ ้ า
"ขา้ คือผูจ้ ด ่ ่บนเรือของปราสาทดาเนิ นจันทร ์ รับคา
ั การเหมียวทีอยู
สั่งจากท่านผูน ่
้ าขบวนเรือให้มาเยียมเยี ยนเรือแต่ละลา ไม่ทราบว่า
ขา้ จะเข้าไปคุยในห้องได้หรือไม่?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 อีกฝ่ ายขมวดคิว้ เห็ นได้ชดั ว่าไม่ค่อยเต็ มใจให ค้ นแปลกหน้า
่
เขา้ ห้องตัวเองส่งเดช แต่อีกฝ่ ายอ้างชือของท่ านผูน
้ าขบวนเรือ ทา
ได้เพียงหลีกทางและพูดว่า "เชิญเขา้ มา!"
้ า้ มาก็ชว่ ยเขาปิ ดประตูอย่างรวดเร็ว
ใครจะคิดว่าพอเหมียวอีเข
้ งหันหน้ามาถ่ายทอดเสียงถามด้วยว่า "ท่านคือประมุขจวนจ ้าว
ทังยั
เฟยใช่หรือไม่?"
้
อีก ฝ่ ายอึงไป ้ ายทอดเสียง คงจะมีอะไรที่ไม่
เห็ น ว่า เหมีย วอีถ่
อยากให้ค นนอกได้ยิ น จึง ถ่ า ยทอดเสี ย งตอบตามมารยาท ถาม
อย่างแปลกใจว่า "ผูจ้ ด ั การเหมียวรู ้จักขา้ ด้วยเหรอ?"
้ ด ด้ว ย
เป็ นเขาจริง ๆ ด้ว ย ไม่ ได้เดิ น เข า้ ห้อ งผิ ด ! เหมี ย วอี พู
้ า "ประมุ ข จวนจ า้ วเฟยแห่ ง จวนเมฆขาวของปราสาท
รอยยิ มว่
้
ดาเนิ นปฐพี ไม่มีสานัก อยู่ มีพืนเพเป็ นนั กพรตอิสระ เหมีย วอีพู ้ ด
ผิดหรือไม่?"
้
จ ้าวเฟยมองสารวจเหมียวอีปราดหนึ ่ ง "เหตุใดผูจ้ ด
ั การเหมียว
จึงรู ้เสน้ สนกลในของขา้ ชดั เจนอย่างนี "้
"ไม่ ก ่วั
ี นก่ อนหน้านี ้ตอนที่ ท่ า นผู น
้ าขบวนเรือขอให้ร ายงาน
สถานการณ์ของนักพรตบนเรืออย่างละเอียด"
"อ้อ!" จา้ วเฟยเขา้ ใจทันที แล้วพยักหน้าถามว่า "ไม่ทราบว่ า
ผูจ้ ด
ั การเหมียวมหาจ ้าวเฟยด้วยธุระอะไร?"
้ ด ด้ว ยรอยยิ ม
เหมี ย วอี พู ้ "มาด้ว ยเรืองความปลอดภั
่ ย ของ
ี่
ประมุขจวนจ ้าวตอนอยู่ททะเลดาวนั กษัตร ไม่ทราบว่าควรค่าพอจะ
ให้น่ งลงคุ
ั ยกับประมุขจวนจ ้าวได้ไหม?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 จ า้ วเฟยตาเป็ นประกาย พอจะเดาออกถึ ง เจตนาที่ แท้จ ริง ที่
เหมียวอีมา ้ แต่ ไม่กลา้ แน่ ใจ หันตัวไปยื่นมือเชิญ "ปัจจัย ไม่ พร ้อม
หากผูจ้ ดั การเหมียวยังไม่ลม้ เลิก ก็เชิญนั่งคุยกัน"
เหมียวอีกุ้ มหมัดคารวะขอบคุณ ในห้องมีเพียงโต๊ะยาวหนึ่ งตัว
้ ่คู่ก บ
และและเกา้ อีที ่ เทีย บกับ ห้อง
ั โต๊ะชาสองตัว ไม่ มีของอย่างอืน
้ ตด
ของเหมียวอีไม่ ิ
้
ทังสองนั่ งลงโดยมีโ ต๊ะ ชากัน
้ จ า้ วเฟยกลับใจเย็ น สมกับ เป็ น
้
ประมุ ข จวน ท าท่ า ทางสงบไม่ ส ะทกสะท้า น รอให้เหมี ย วอี บอก
เจตนาออกมาใหช ้ ดั เจน
้
เหมียวอีเองก็ ไม่ออ้ มค้อม ถามไปตรงๆ ว่า "ไม่ทราบว่าประมุข
้ ่ อรัก ษาชีวิต ตอนอยู่ ที่ทะเล
จวนจ า้ วจะยินดี ร ว่ มมือกับ เหมีย วอี เพื
ดาวนักษัตรหรือไม่?"
"เกรงว่าจะทาให้ผจ ู้ ด
ั การเหมียวผิดหวังแล้ว" จ ้าวเฟยพูดด้วย
น้ าเสีย งราบเรีย บ "ข า้ เป็ นพัน ธมิ ต รกับ ส านั ก ตรีบ รรพบุ รุ ษ แล ว้
หากผูจ้ ด ั การเหมียวรู ้สึก ว่ารักษาชีวิตไวไ้ ด้ยากตอนอยู่ที่ทะเลดาว
นักษัตร จ ้าวเฟยก็ยนิ ดีจะช่วยผูจ้ ด ั การเหมียวแนะนาให"้
สามารถเป็ นประมุ ข จวนได้นั้นไม่ ธ รรมดาจริง ๆ ด้ว ย พอเอ่ ย
้
ปากก็อยากจะสืบ พืนเหมี ้
ยวอีซะแล ้ มพาในใจ 'ถ้าข า้
ว้ เหมีย วอีพึ
ยอมรับ การแนะน าจากเขา ก็ จ ะเผยความมั่นใจที่อ่ อ นแอของข า้
แบบนั้นก็ไม่ตอ้ งคิดจะดึงเขามาเป็ นพวกแลว้ '
้
"เหมียวอีซาบซึ ้
งในเจตนาดี ของประมุขจวนจ ้าวแลว้ " เหมียวอี ้
หัวเราะเบาๆ "แค่เหมียวอีนึ้ กว่าประมุขจวนจ ้าวกาลังลอ้ เล่น"

https://novel-lk.blogspot.com/
 "ล้อ เล่ น อะไร?" จ า้ วเฟยถามเหมื อ นประหลาดใจ "เหตุ ใ ด
ผูจ้ ด
ั การเหมียวจึงพูดเช่นนี ?" ้

"ประมุขจวนจา้ วบอกว่ าตัวเองเป็ นพันธมิตรกับสานักตรีบรรพ

บุรุษ นี่ ไม่ใช่การลอ้ เล่นหรอกเหรอ? ขอบังอาจถามว่าประมุข จวน
จ ้าวเอาอะไรไปเป็ นพันธมิตรกับสานักตรีบรรพบุรุษ?"
"ก็ตอ้ งเป็ นวรยุทธ ์บงกชเขียวขันเก ้ า้ ของขา้ น่ ะสิ หรือผูจ้ ดั การ
เหมียวคิดว่าในบรรดานักพรตทีเข ่ า้ ร่วมการปราบจลาจลทะเลดาว
นัก ษัต รมีใ ครวรยุ ทธ ส์ ู งกว่ าข า้ ? หรือด้ว ยวรยุท ธ ข ์ องข า้ นั้ นยังไม่
พอจะกลายเป็ นแรงสนับสนุ นใหญ่ของสานักตรีบรรพบุรุษได้?"
"สานักตรีบรรพบุรุษเป็ นเพียงสานักระดับกลางของสายมะโรง
จะบอกว่าเป็ นสานักระดับสองก็ได้ จากสถานการณ์ทข ่ี า้ มีอยู่ในมือ
ศิษย ์สานักตรีบรรพบุรุษของทังเรื ้ อขบวนนี มี ้ เพียงห้าสิบคน ประมุข
จวนจ า้ วรู ส้ ึ ก ว่ า ก าลัง คนน้ อ ยแค่ นี้ จะได้ผ ลเมื่ ออยู่ ที่ ทะเลดาว
นักษัตรเหรอ?"
่ี อนมาเตรียมตัวไวเ้ พียงพอแลว้ ' เหมียวอีพึ
'โชคดีทก่ ้ มพาในใจ

"หรือว่ าผู จ้ ด
ั การเหมีย วลืมไปแล้ว ว่า สานั กตรีบ รรพบุ รุษ ยัง มี
่ ใช่คนของทางการอยู่ทเรื
กองกาลังทีไม่ ่ี อลาอืนอี
่ ก?"

"แล้วอย่างไรล่ะ ? หรือว่าสานักตรีบรรพบุ รุษรวมกันแล้วจะได้

เกินร ้อยคน?"
จ ้าวเฟยตอบ ''อ้อ" แล้วถามว่า "ไม่ทราบว่าผูจ้ ด ั การเหมียวมา
จากส านั ก ไหน ส านั ก อัน มี เกี ย รติ ข องท่ า นมี ก าลัง คนเข า้ ร่ว ม
เท่าไร?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 "ไม่ มี ส านั ก ข ้า ก็ เหมื อ นกับ ประมุ ข จวนจ า้ ว มี พื ้นเพเป็ น
นักพรตอิสระเช่นกัน"
"ถ้าเช่นนั้ นก็แปลกแลว้ ไม่ ท ราบว่าผู จ้ ด
ั การเหมีย วเอาความ
มั่นใจมาจากไหนทีจะดึ ่ งขา้ ไปเป็ นพวก?"
้ ดอย่างทะนงตัวว่า "ก็อาศัยว่าขา้ ได้พน
เหมียวอีพู ั ธมิตรมาสอง
ร ้อยกว่า คนแล ว้ ในขบวนเรือนี ้ สองคนในนั้ นเป็ นยอดฝี มือบงกช
้ า้ ยังมีอก
เขียวขันเก ี สองร ้อยกว่าคนที่รอให้ขา้ ไปดึงเขา้ มา ประมุข
จวนจ ้าวก็เป็ นหนึ่ งในนั้น"
"ผูจ้ ด
ั การเหมียวไม่ได้ลอ้ เล่นหรอกใช่ไหม?" จ ้าวเฟยตกตะลึง
้ ค วามสะดวกที่
"ไม่ ไ ด้ล อ้ เล่ น แน่ นอน แค่ เ พราะเหมี ย วอี มี
ประมุขจวนจ ้าวไม่มี ในมือเหมียวอีมี้ สถานการณ์ของนักพรตทีเข ่ า้
ร่วมทุกคนในขบวนเรือนี ้ แลว้ ก็ได้รบั คาสั่งจากท่านผูน ้ าขบวนเรือ
ให ท้ าภารกิจด้วย สามารถไปมาระหว่างเรือแต่ ละลาได้อย่างอิสระ
เหมือนที่ขา้ กาลังนั่งอยู่กบ ั ประมุขจวนจา้ วในตอนนี ไง ้ คนที่เหมียว
้ นพันธมิต รด้วยทังหมดก็
อีเป็ ้ เหมือนประมุ ขจวนจ า้ ว กาลังอานาจ
อ่อนแอและไร ้สานัก คอยหนุ นหลัง ไม่ มีทางให้ถอยกลับ หลังจาก
เป็ นพันธมิต รกันแลว้ ก็ ฉวยเชือกฟางที่คอยช่วยชีวิต เอาไว ้ ทาได้
เพียงสามัคคีต่อสูไ้ ปด้วยกันเท่านั้น! ถามหน่ อยว่าขา้ จาเป็ นต้องให้
ประมุขจวนจ ้าวแนะนาเขา้ กลุ่มสานักตรีบรรพบุรุษนั่นไหม? ขา้ ขอ
พู ด สิ่งที่ ไม่ น่ าฟั ง เกรงว่ า ในใจประมุ ข จวนจ า้ วก็ รู ด้ ี ผนึ ก อยู่ ก ับ
ส านั ก พวกนั้ นก็ ไ ม่ ต่ า งอะไรกับ ขอหนั ง เสื อ กับ เสื อ [1] พ อเจอ
อัน ตรายขึ ้นมาก็ จ ะผลั ก ประมุ ข จวนจ า้ วออกไป ก่ อ น จะเป็ น

https://novel-lk.blogspot.com/
พันธมิตรกับขา้ แล้วต่อสูไ้ ปด้วยกัน หรือจะเอาชีวต ้ อส
ิ ไปทิงเพื ่ านัก
ตรีบรรพบุรุษ อย่าบอกนะว่าประมุขจวนจ ้าวยังไม่ได้ตด ั สินใจ?"
จ า้ วเฟยลัง เล แล ว้ พลัน เงยหน้า ขึนถามว่ ้ า "ผู จ้ ด
ั การเหมีย ว
แอบอ้างว่ าท าภารกิจ ให้ท่ านผู น ้ า แต่ ค วามจริงนั้ นเชือมสั
่ ม พัน ธ ์
ส่ ว น ตั ว ไป ทั่ ว ไม่ ก ลั ว ว่ า ข ้า จะรายงาน ความผิ ด เหรอ ? หรือ
ไม่อย่างนั้น ผูจ้ ด ่
ั การเหมียวจะไม่กลัวโดนคนอืนรายงานความผิ ด
เชียวหรือ?"
้ วเราะเบาๆ "รายงานความผิดขา้ แล้วจะมีผลดีอะไร?
เหมียวอีหั
จะได้รบั รางวัล เหรอ หรือจะหลีก เลี่ยงจากการไปตายที่ทะเลดาว
นักษัตรได้? ทังข้ า้ ยังสามารถมอบโอกาสรอดชีวติ ให้ทุกคนได้มาก
่ ด ถ้าเป็ นประมุขจวนจ ้าว ท่านจะรายงานความผิดขา้ ไหม?"
ทีสุ
จ า้ วเฟยเงีย บไป แล้วถามอีก ว่ า "ขอบังอาจถามว่ า ผู จ้ ด
ั การ
เหมียวมีวรยุทธ ์เท่าใด รับตาแหน่ งอะไรของทางการ?"
้
เหมี ย วอี ตอบอย่ ้ ค้ วามสามารถ ก็
า งไม่ อ ายว่ า "เหมี ย วอี ไร
เหมือนประมุ ข จวน วรยุ ท ธ ์บงกชเขียวขันเก ้ า้ เหมือนกัน ก่ อนขึน้
เรือเป็ นประมุขแห่งจวนฉางเฟิ ง"
จวนฉางเฟิ งอยู่ที่ไหนเหมียวอีเองก็
้ ้
ไม่รู ้ รู ้จักแต่ถาฉางเฟิ ง แต่
่
มันเกียวอะไรกั
นล่ะ? ปราสาทดาเนิ นเทพกับปราสาทดาเนิ นจันทร ์
ห่างกันขนาดนั้น เขาไม่เชือหรอกว่
่ าจา้ วเฟยจะรู ้สถานการณ์ของ
จวนพันกว่าแห่งของสายมะโรงได้ชดั เจนทังหมด ้

…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 [1] ข อห นั งเสื อ กั บ เสื อ หม ายถึ ง อยากได้ใ นสิ่ งที่ ขั ด กั บ
ผลประโยชน์ของผูอ้ น ื่ ซึงผู
่ น้ ้นมี
ั กาลังเหนื อกว่า ย่อมไม่สมหวัง

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 331 ยันต ์เร่งตาย

ที่สําคัญที่สุดก็คือ อีกฝ่ ายไม่มีปัจจัยนั้น ไม่สามารถไปที่เรือ

แต่ละลําได้เหมือนเหมียวอี ้ จา้ วเฟยไม่สามารถไปสืบข่าวบนเรือ
ของปราสาทดําเนิ นจันทร ์ได้
ส่วนจะพูดโกหกหรือไม่โกหกนั้นไม่สําคัญ คําโกหกทีเจตนา่
่ าคัญที่สุดตอนนี คื
ดีลว้ นดีต่อทุกคน สิงสํ ้ อรวมกําลังกับคนที่ไม่มี
ปัจจัย ขอแค่ทุกคนต้านทานความลําบากและอันตรายไปด้ว ยกัน
ถ้าคําโกหกถูกเปิ ดเผยแลว้ อย่างไรล่ะ เชือว่่ าตอนนั้นจะมีแต่รู ้สึก
ขอบคุณเหมียวอี ้ คงไม่มีใครโทษว่า เขาผิด พอรวมกลุ่มเป็ นรู ป
้
เป็ นร่างขึนมา ่
ก็ใช่ว่าคนทีรวมกลุ ่มกันแลว้ จะแยกย้ายกันไปง่ายๆ
่ นตราย
ใครๆ ก็รู ้ว่าแยกกันแลว้ จะยิงอั
จา้ วเฟยเรียกได้ว่าตกตะลึงอีกครัง้ นึ กไม่ถึงว่าอีกฝ่ ายดูอายุ
น้อยกว่าเขาแต่วรยุทธ แ์ ละตํา แหน่ ง กลับ เท่า เขาแลว้ ถ้าเขาเข า้
ร่ว ม…เขาอดถามไม่ ไ ด้ว่ า "เมื่ อครู ่ผู จ้ ัด การเหมี ย วบอกว่ า ใน
บรรดาสองร ้อยคนที่เป็ นพันธมิต รแล ว้ มีนัก พรตบงกชเขีย วขัน ้
เก ้าอยู่สองคน ไม่ทราบว่ารวมผูจ้ ด
ั การเหมียวเองด้วยหรือเปล่า?"
่ เปิ
วรยุทธ ์เป็ นสิงที ่ ดโปงได้ง่ายมาก เขานึ กไม่ถงึ เลยว่าเหมียว
้ าลังใช ้เรืองวรยุ
อีจะกํ ่ ทธ ์มาหลอกเขา
 เหมีย วอีส่้ า ยหน้า พู ด "ไม่ รวมข า้ อยู่ ใ นนั้ นหรอก หากท่ า น
เขา้ ร่วมด้วย รวมขา้ อยู่ในนั้นก็มีนักพรตบงกชเขียวขันเก ้ า้ สี่คน
้ งมีขนเจ็
แลว้ ทังยั ้ั ดขันแปดอี
้ กไม่นอ้ ย อย่าบอกนะว่าประมุขจวน
จ ้าวยังมองไม่เห็นแนวโน้มอีก ยังต้องลังเลอีกเหรอ?"
จ ้าวเฟยสูดหายใจเบาๆ ด้วยความตกตะลึง ถ้าตัวเองเขา้ ร่วม
ด้วยก็มน ้ ้าสีคนแล
ี ักพรตบงกชเขียวขันเก ่ ว้ ...
้ นออกมาจากห้องด้วยใบหน้า ยิมแย้
เหมีย วอีเดิ ้ ม จ า้ วเฟยอ
้
อกมาส่งเขาด้วยตัวเอง และทังสองก็ กุมหมัดกล่าวแยกย้ายกัน
่
ขณะทีมองส่ ้ นไป จ ้าวเฟยทียื
งเหมียวอีเดิ ่ นอยู่ตรงประตูพอได้
้
เห็นเหมียวอีเคาะประตู หอ้ งของอีกคนที่อยู่ขา้ งหน้าและเขา้ ไปแลว้
ในสายตาเขาถึง ได้เ ผยความดี ใ จและแน่ ว แน่ หากพันธมิ ต รที่
เหมี ย ว อี ้บ อกกล า ยเป็ นรู ป เป็ นร่ า ง ขึ ้นมา ก็ จ ะ ค่ อ นข ้า ง มี
ประสิทธิภาพ
"ประมุขขุนเขาชิว ไม่จําเป็ นต้องสงสัยในกําลังของพันธมิต ร
ขา้ หรอก ท่านรู ้จักประมุขจวนจา้ วเฟยแห่งจวนเมฆขาวที่อยู่หอ้ ง
่ี องไหม?"
ถัดไปไม่กห้
"รู ้!"
 ้
"วรยุ ท ธ บ์ งกชเขีย วขันเก า้ ของประมุ ข จวนจ า้ วสู ง กว่ า ของ
ท่านมาก เขาก็เป็ นพันธมิตรของขา้ เหมือนกัน หากท่านไม่ เชือ่
๋
เดียวท่ านไปลองถามเขาดูก็ได้..."
้ เดินออกมาจากห้องอีก ห้องหนึ่ งด้วย
ไม่ นานนั ก เหมีย วอีก็
้ กแลว้ จากนั้นก็ไปห้องถัดไปต่อ...
รอยยิมอี
การเจรจาทีละคน การดึงเป็ นพวกทีละคนแบบนี ้ พอทํา ขึน
้
มาแลว้ เหนื่ อยมาก ถ้าจะพูดให้ถูกคือเสียพลังงานไปเยอะ
จะบอกว่ า การหลอกคนเป็ นเรืองที ่ ่ยากก็ ไม่ ได้ แต่ ก็ ไม่ ง่ า ย
จริง ๆ ถ้า ไม่ มีอะไรเลย แต่ เหมีย วอีจํ้ า เป็ นต้องทํ า จํ า เป็ นต้อ งมุ
มานะลงมื อ ทํ า ด้ว ยตัว เอง ไม่ ใ ช่เ พราะเหตุ ผ ลอื่นใด เพราะถ้า
ตัวเองโดดเดียวไร่ ้คนช่วยเหลือก็จ ะมีแค่ หนทางตายสถานเดี ย ว
ต่ อให้ข า้ งหน้าไม่ มีหนทางก็ ต อ้ งบุก เบิกออกมาสัก เสน ้ ทาง เขา
อยากจะมีช วี ิต ต่ อไป อยากจะมีช วี ิต ต่ อไปดีๆ เขาเชือมั ่ ่ นว่ า กุ ม
โชคชะตาไว ใ้ นมื อ ตัว เอง จะเพ อ้ ฝั น รอปาฎิ ห ารย ห ์ ล่ น จากฟ้ า
ไม่ได้ ต้องกลา้ ทําทุกอย่างถึงจะมีหนทางได้ ชายชาตรีที่สง่า ผ่ า
เผยจะกลัวความยากลําบากได้อย่างไรกัน!
ที่ โชคดี ก็ คื อ สํ า หรับ คนที่ มี กํ า ลัง อ่ อ นแอและเป็ นกัง วลใจ
เหล่ า นี ้ การมาของเหมี ย วอี ราวกั้ บ ฝนที่ เทลงมายามแห้ง แล ง้
สํ า หรับ พวกเขา ไม่ มี ใ ครอยากพลาดโอกาสแบบนี ้ เหมี ย วอี ้
จัดการกับพวกเขาได้ไม่ยาก ทีจริ ่ งแลว้ การเอาหัวใจมาวัดหัวใจก็
เป็ นสิ่งที่อยู่ ใ นความคาดหวัง ของเหมีย วอี ้ แม้แต่ มดยัง รัก ชีวิ ต
แลว้ ใครจะไม่อยากมีชวี ต ิ ต่อไปล่ะ?
แม้จ ะเป็ นเช่นนี ้ แต่ ถึง อย่ า งไรก็ ต อ้ งเจรจาทีล ะคน วันหนึ่ ง
เจรจาได้มากสุดก็ยสิี่ บสามสิบคน
หลังจากทําต่อเนื่ องกันหลายวัน ในทีสุ ่ ดเหมียวอีก็้ มาถึงหน้า
้
ประตู ห อ้ งของ 'ชีสิวหง' มาถึง หน้า ประตู ห อ้ งของนั ก พรตหญิ ง
บงกชขาวขันห้ ้ าคนนั้นแลว้

ตอนที่ ยื น อยู่ ห น้ า ห้อ ง เหมี ย วอี ลั

้ ง เลนิ ด อยู่ ค รู ่ห นึ่ ง 'ก็ แ ค่
นักพรตหญิงบงกชขาวขันห้ ้ าคนเดียว ขา้ จําเป็ นต้องไปดึงมาเป็ น
พวกหรือเปล่า?' แต่สุดท้ายก็ยงั เคาะประตูหอ้ ง
้ เห็ นผู ห
หลัง จากประตู เปิ ดออก เหมีย วอีก็ ้ ญิง คนหนึ่ งที่ ซูบ
ผอม สวยสดงดงามและนุ่ มนวลละมุนละไม สวมชุดกระโปรงยาวสี
่ นตั
เหลืองเขม้ ใช ้สายตาทีตื ่ วมองเขาอย่างระแวง

หลัง จากรู เ้ จตนาที่ เหมี ย วอี มา

้ ชีสิ วหงก็
้ ต กตะลึ ง มาก ทั้ง
่ นทังดี
ตืนเต้ ้ ใจ เป็ นความรู ้สึกเหมือนควา้ เชือกฟางช่วยชีวิตเส น ้
สุดท้ายไวไ้ ด้จริงๆ ไม่รู ้ว่าจะพูดคําขอบคุณออกมาอย่างไรดี
ิ้
"ชีสวหง ขา้ ไม่ปิดบังเจ ้าหรอกนะ พันธมิตรนี รวมข ้ า้ อยู่ในนั้น
ด้ว ย แค่ นัก พรตบงกชเขีย วขันเก ้ า้ ก็ มีสี่คนแล ว้ วรยุ ท ธ ข
์ องคน
่ ที่แย่สุดก็คือบงกชเขียวขันหนึ
อืนๆ ้ ่ ง แค่วรยุทธ ์อย่างเจา้ …บอก
ตามตรงนะ เมื่อครูข ่ า้ ลังเลมากตอนที่ยืนอยู่หน้าห้องเจา้ " เหมียว
้ ดคํานี ได้
อีพู ้ อย่างหน้า ไม่ อายเลย พูดโกหกไปเยอะแลว้ เหมือน
่
ตัว เองก็ เชือแล ้ า้
ว้ เหมือนกันว่า ตัวเองมีวรยุ ท ธ ์บงกชเขียวขันเก
เรียกได้ว่าในนํ ้าเสียงไม่น่าสงสัยเลย
ิ้
ชีสวหงกั ดริมฝี ปากเงียบๆ แลว้ พยักหน้าพูดว่า "ขา้ เขา้ ใจ!
แต่ ใ นเมื่ อผู จ้ ัด การเหมี ย วมาแล ว้ ก็ แ ปลว่ า ผู จ้ ัด การเหมี ย วยัง
อยากให้โอกาสชีสวหงสั ิ้ กครัง้ ชีสวหงไม่
ิ้ กลา้ รับประกันอย่างอืน ่
้
ขอแค่ ท่ า นยินดีใ ห้โ อกาสข า้ ชีสิวหงคนนี ้ก็ จ ะยินดีติด ตามร่วม
เป็ นร่วมตายกับท่าน!"
"นี่ ไม่ใช่สิงที
่ ่ขา้ อยากฟัง ขา้ แค่แปลกใจ นักพรตหญิงบงกช
้ าอย่างเจา้ มาที่ทะเลดาวนักษัตรได้อย่างไร? ขา้ เห็ นว่ า
ขาวขันห้
หน้าตาเจ ้าก็ใช ้ได้"
ิ้
ปรากฏว่าชีสวหงให้ คําตอบที่เหลือเชือมากออกมา
่ ่
ทีนางมา
่ ่ ได้ก็หน้าตาทีงดงามของนางนี
ทีนี ่ ่ แหละ

แค่เพราะประมุขจวนปรารถนาในความงามของนาง อยากจะ
กลายเป็ นคู่รกั นักพรตกับนาง แต่นางไม่ยอม เป็ นอย่างนี ซํ ้ าแล
้ ว้
้ า ประมุขจวนอับอายจนโมโห จะบังคับนางก็ไม่สะดวกเพราะ
ซําเล่
่ เ้ ข า้ ร่วมที่ทะเลดาว
อยู่ ใ นกฎระเบีย บ จึง ใช ้การรายงานรายชือผู
นักษัตรมาข่มขู่นาง แต่นางยังไม่ยอม ผลก็คอ ื ประมุขจวนรายงาน
่
ชือนางขึ ้
นไปจริงๆ ภายใต้ความโกรธ คําตอบก็เรียบง่ายแบบนี ้
 หลังจากถึงเรือแลว้ ถึงอย่างไรนางก็ไม่ยอมรับความตาย นาง
ไปหาสํานักอืนๆ ่ บนเรือมาแลว้ เหมือนกัน หวังว่าจะสามารถเขา้
ไปอยู่ในนั้นได้ แต่ชว่ ยไม่ได้ท่วรยุ
ี ทธ ์ตํ่าเกินไป แทบไม่มีใครเต็ม
ใจรับภาระอย่างนาง มีไม่กคนที ่ี ่ยอมให้คําสัญญาปากเปล่า แต่
เงื่ อนไขนั้ นสาหั ส มาก คื อ ให้น างไปหาพวกเขาที่ ห้อ งตอน
กลางคื น ช ด ั เจนแล ว้ ว่ า หมายความว่ า อะไร และนางก็ ป ฏิ เ สธ
ความหวังสุดท้ายนั้นไปแลว้
"ที่แท้ก็ เป็ นเช่นนี ้!" เหมีย วอียื้ นขึนและเดิ
้ นออกไป เดินไป
พลางพูดไปพลาง "หลังจากถึงทะเลดาวนั กษัตรแลว้ ก็ มาอยู่ ก บ ั
ขา้ แลว้ กัน!"
้
"ขอบคุ ณนายท่ าน!" ชีสิวหงรู ้สึก ฮึก เหิมมาก จากนั้ นก็ พา
้
เหมียวอีออกไปส่ ง...
ใช ้เวลาไปเกือบยี่สิบวัน ในที่สุดเหมียวอีก็้ กลับมาบนระเบียง
ห้องของตัวเอง เขาโล่งใจขณะที่มองคนยี่สิบคนยังยืนแข็ง แกร่ง
ี่ วเรือโดยไม่กลา้ จากไปไหน
อยู่ทหั
้
บนทะเลมีลมแรง เมฆครึมปกคลุ มหนาแน่ นและมีเสียงฟ้ าผ่า
อัสนี บาตหลายสายผ่าลงทั่วทุกสารทิศบนทะเล พายุฝนกําลังจะ
มาแลว้ !
 เหมียวอีปิ้ ดประตูหน้าต่าง นั่งขัดสมาธิฝึกฝนบนเตียงเตีย้ ไม่
นานพายุฝนด้านนอกที่มีเสียงฟ้ าผ่าดังกระหึ่มก็กระหนํ่ าอย่างไร ้
ความปรานี ...
ในคํ่าคืนหนึ่ งหลังจากนั้นหนึ่ งเดือน ลําแสงสีม่วงสายหนึ่ งก็
วาดผ่านท้องฟ้ ายามราตรี มาตกอยู่นอกเรือนไม้บ นดาดฟ้ าเรือ
ของเรือลํ า แรก ชายชราคนหนึ่ งปรากฏตัว แล ว้ ส่ ง เสีย งถามว่า
"ประมุขตําหนักอูอยู่หรือไม่?"
้ นที ประตูไม้เปิ ดออก ในทีสุ
แสงไฟในห้องสว่างขึนทั ่ ดอูเมิ่งห
ลันก็เดินออกมา พอนางเห็นเขาก็กุมหมัดคารวะเบียงตั่ วหลีกทาง
่ ก็เป็ นทีปรึ
ให้ "ทีแท้ ่ กษาหลู่ทมา
ี่ เชิญนั่งด้านในดีกว่า"
ชายชราทีถู่ กเรียกว่าทีปรึ
่ กษาหลู่พยักหน้าเล็กน้อยแล ว้ ตาม
้
นางเขา้ ไป หลังจากทังสองคุ ่ วยาม
ยกันราวๆ ครึงช ่ั ่ กษาหลู่ก็
ทีปรึ
หยิบแหวนเก็บสมบัติวงหนึ่ งออกมาวางบนโต๊ะชา "พวกเขาร่า ง
แผนของหกแดนออกมาแลว้ ถึงตอนนั้นทํา ตามคํ าสั่งในนี ้ก็ พ อ
ประมุขตําหนักอูโปรดลงนามรับด้วย"
หลั ง จากอู เ มิ่ งหลั น หยิ บ แหว นเก็ บ ส มบั ติ ขึ ้นมา แล ะ ใ ช ้
์
อิทธิฤทธิตรวจนั บของขา้ งใน นางก็พยักหน้า จากนั้นพลิกฝ่ ามือ
นํ าแผ่นหยกออกมาเขีย นเอกสารรับของ จากนั้นลงตราประทับ
และมอบให้อก ี ฝ่ าย
 ที่ปรึกษาหลู่รบั แผ่นหยกมาดูรอบหนึ่ งว่าไม่มีอะไรผิดพลาด
จากนั้นยืนขึนพู
้ ดว่า "ของก็รบั ไปแลว้ ขา้ ขอตัวก่อน"
่
อูเมิงหลั ่ นขึนส่
นทียื ้ งพูดรังอย่
้ างสุภาพว่า "ทีปรึ ่ กษาหลู่เหน็ ด
เหนื่ อยมาตลอดทาง ไม่สูอ้ ยู่พก ั ที่นี่ สักคืนดีกว่าหรือ ขา้ จะสั่งให้
่
คนเตรียมห้องทีเหมาะสมไว ใ้ ห้"
"ประมุขปราสาทมีคําสั่ง ขา้ ยังต้องรีบไปส่งของให้เรือขบวน
่ ก ประมุขตําหนักอูส่งเท่านี ก็
อืนอี ้ พอ!" ทีปรึ
่ กษาหลู่ทเดิ
ี่ นออกมา
้ ายไวป้ ระโยคเดียว แลว้ กลายร่างเป็ นลําแสงสี
จากเรือนไม้พูดทิงท้
้ ายามคํ่าคืนไปไกลลิบ
ม่วง พุ่งขึนฟ้
่
อูเมิงหลั ่
นทีมองส่ งจนลําแสงสีม่วงหายไปกลับเขา้ ห้องและปิ ด
ประตู สวมแหวนเก็ บ สมบัติว งนั้ นไว บ
้ นนิ ้ว นํ าแผ่ น หยกในนั้ น
ออกมาอ่านดู จากนั้นครุน
่ คิดพลางหยักหน้าเล็กน้อย
ฟ้ าสางวันถัดมา เหมียวอียั้ งคงมารายงานต่ออูเมิ่งหลันตาม
้
ขันตอนว่ าสถานการณ์ทุกอย่างปกติ หลังจากรายงานเสร็จก็ตอ้ ง
จากไป เนื่ องจากอูเมิ่งหลันไม่อยากอยู่กบ ั ผูช
้ ายตามลําพัง อย่าง
น้อยเหมียวอีที ้ ถู
่ กไล่ออกมาบ่อยๆ ก็ปลอบใจตัวเองอย่างนี ้ จะเอา
แต่ คิด ว่ า ว่ า อีก ฝ่ ายรัง เกีย จจะรับ มื อกับ เขาถึง ได้ไล่ เขาออกมา
ไม่ได้ แบบนั้นจะเสียอารมณ์มาก
 ่ นกลับหย่อนขาลงจากเตียงเตีย้ แลว้ เอ่ย
ใครจะคิดว่าอูเมิงหลั
ว่า "ไม่ตอ้ งรีบไป"
"เอ่อ…" เหมียวอีที ้ ่กําลังหันตัว จะจากไปตกตะลึง ประตูเปิ ด
ออกเล็ ก น้อย กลิ่นหอมอ่ อนๆ โผเข า้ ปะทะจมู ก อู เมิ่งหลันเดิ น
เฉี ย ดผ่ า นเขาออกจากห้อ งนอนมานั่ งอยู่ ใ นโถงรับ แขกแล ว้
เหมียวอีที้ ตามอยู
่ ข ่ า้ งหลังถามว่า "พีหญิ่ งเมิงมี
่ อะไรจะสั่งเหรอ?"
่
อูเมิงหลั ้ งตําแหน่ งของลูกน้อง "นั่งลงคุยกัน"
นชีไปยั
ยากที่จะได้เห็ นว่านางสุภาพกับตนขนาดนี ้ เหมียวอีรู้ ้สึก ไม่
เขา้ ใจนิ ดหน่ อย แต่ก็น่ งลงตามที
ั พู่ ดอย่างไม่เกรงใจ

"ข า้ จะเปิ ดเผยข่ า วดี นิ ด หน่ อยให้เ จ า้ ฟั ง เจ า้ อยากจะฟั ง

่
หรือไม่?" อูเมิงหลันถาม
สําหรับคนที่เขา้ ร่วมการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร จะมี
้
ข่าวดีอะไรได้? เหมียวอีลองถามว่ า "การปราบจลาจลทะเลดาว
นักษัตรจะยกเลิกแลว้ เหรอ?"
อู เ มิ่ งหลัน กลอกตามองบน "เจ า้ ฝั น กลางวัน แล ว้ สิ่งที่ ทํ า
ต่ อเนื่ องกันมาเป็ นหมื่นปี บทจะยกเลิ ก ก็ ย กเลิก ได้เลยอย่ า งนั้ น
เหรอ?"
 ้
เหมี ย วอี ทอดถอนใจแล ว้ ถามว่ า "ถ้า เช่น นั้ นยัง จะมี ข่ า วดี
อะไรได้?"
อูเมิ่งหลัน "คนที่เขา้ ร่วมการปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต ร
้ อนขา้ งโชคดี นอกจากจะได้ลูกแกว้ พลังปรารถนาระดับ
ในปี นี ค่
ตํ่าหนึ่ งแสนลูก จากทังหกแดนเป็
้ นรางวัล แล ว้ ยัง มีรางวัล เพิ่ มอี ก
ด้ว ย ผู ร้ อดชีวิต หนึ่ งร ้อยคนแรกนอกจากจะเสพสุ ข กับ ลู ก แก ว้
พลัง ปรารถนาระดับ ตํ่ าหกแสนลู ก ยัง สามารถกระโดดไปเป็ น
ประมุ ข จวนของจวนใดก็ได้ใ นสายที่ตัวเองอยู่ เลือกเอาได้ต าม
อันดับรายชือ!"่

หกปราชญ ์ผูส้ ง่าผ่าเผยแบ่งลูกแก ้วพลังปรารถนาให้ค นหนึ่ ง

ร ้อยคนแค่คนละหนึ่ งแสนลูก โชคดีทพวกเขานํ
ี่ าออกมาได้!
้ มพําในใจ แน่ นอนว่าเขาเองก็เขา้ ใจ นั่นเป็ นเพียง
เหมียวอีพึ
ี องอย่างหนึ่ ง รางวัลทีแท้
พิธรี ต ่ จริงคือของทีได้
่ จากการสังหารและ
แย่งชิงจากตัวคู่ต่อสู ้
เขาพู ด อย่ า งไม่ พ อใจว่ า "แบบนั้ นถือเป็ นรางวัล อะไรกัน ?
หากให้โ อกาสทุ ก คนละทิ งการเข ้ า้ ร่ว มปราบจลาจลทะเลดาว
นักษัตรได้ เกรงว่าจะไม่มใี ครอยากได้รางวัลนี หรอก ้ ่
ยิงไปกว่ านั้น
ก็ มีค นไม่ น้อยที่เดิมทีก็ เป็ นประมุ ข จวนของแต่ ล ะอาณาเขตอยู่
แลว้ "
 "เจ ้าเลิกคิดไปได้เลยว่าจะลม้ เลิกการเขา้ ร่วมนี ้ นอกเสียจาก
ที่แดนโพ น ้ สวรรค จ์ ะมีค นช่ว ยออกหน้า ให้เจ า้ ไม่ เช่นนั้ นแม้แต่
ประมุ ข ปราสาทก็ แก ไ้ ขรายชือที ่ ่รายงานขึนไปยื้ นยันแล ว้ ไม่ได้
แน่ นอนว่ า ถ้า ท่ า นทู ต ช่ ว ยออกหน้ า ให้เ จ า้ ก็ ต อ้ งได้แ น่ นอน
้
เพี ย งแต่ ว่ า …ทิ งความคิ ด เพ อ้ เจ อ้ แบบนี ้ ไปเสี ย เถอะ มี ร างวัล
เพิ่ มขึ นก็
้ ดี ก ว่ า ไม่ มี สามารถเลื อ กเป็ นประมุ ข จวนที่ ไหนก็ ได้
เท่ากับว่าไม่ว่าวรยุทธ ์จะสูงหรือตํ่า ขอแค่มีชวี ิตรอดกลับมาก็ จ ะ
สามารถเลือนขั ่ ้ นประมุขจวน ทังยั
นเป็ ้ งเลือกได้ตามใจชอบด้ว ย
ในหลายอาณาเขตมีเหมืองเหรีย ญผลึก นํ ้ ามันก็ มีมาก เจ า้ ไม่
่ นบา้ งเชียวเหรอ?"
ตืนเต้
้ ได้ตนเต้
เหมียวอีไม่ ื่ นเลยสักนิ ด ส่ายหน้าพูดว่า "นั่นก็ตอ้ งใช ้
ชีวิตเพื่อเสพสุขเหมือนกัน ถ้าไร ้ชีวิตไม่ว่ารางวัลอะไรก็ลว้ นเป็ น
้ ้น"
ของเทียมทังนั
่ นเหล่ตาพูด "พูดกับเจ ้านานช่างเปลืองนํ ้าลายจริงๆ"
อูเมิงหลั
"เอ่อ…เปล่าๆ ขอรับ" เหมียวอีหั้ วเราะแห้ง "ขา้ รู ้ถึงเจตนาดี
ของพี่หญิง เมิ่งแล ว้ ขอบัง อาจถามพี่ หญิ ง เมิ่งว่ า เหตุ ใ ดจึง เพิ่ ม
รางวัลกะทันหัน?"
"ขา้ ก็ไม่รู ้ชดั ถึงรายละเอียด รู ้เพียงว่าทางหกปราชญส์ ่ ง ลู ก
ศิษย ์ใหม่ไปเขา้ ร่วม เพื่อที่จะให้การปราบจลาจลเร ้าใจยิ่งขึน ้ จึง
่
เพิมรางวั ่
ลเพือกระตุ ่ า้ ร่วม"
น้ สมาชิกทีเข
 "..." เหมียวอีสี้ หน้าเหมือนโดนตะคริวกัน ทางหกปราชญก์ ็
ส่งคนมาเขา้ ร่วมเหมือนกันเหรอ? ยังจะให้คนระดับล่างอย่างพวก
เรารอดชีวต ิ อยู่ไหม ใครจะไปเอาชนะพวกเขาได้?
"พี่หญิงเมิ่ง นั่นเรียกว่ารางวัลที่ไหนกัน? มันคือยันต ์เร่งตาย
้ ดฟันพูดอย่างเคียดแค้น
ชดั ๆ!" เหมียวอีกั
…………………………
 บทที่ 332 ถึงแล ้ว

"บ่นไปก็ไร ้ประโยชน์" อูเมิ่งหลันถอนหายใจ "เห็ นแก่ ท่ีเจ า้

่ งหลายครัง้ พีจะให้
เรียกขา้ ว่าพีหญิ ่ ่ กแลว้ กัน หาก
รางวัลเจ ้าเพิมอี
เจ า้ สามารถมีช วี ิต รอดกลับ มา เจ า้ ก็ มาที่ตํ า หนั ก เจินปิ
้ ่ งได้ ถึง
ตอนนั้นพี่จะให้เจา้ ควบตําแหน่ งประมุขจวนสองจวน ไม่แย่กว่าห
่
ยางชิงหรอก"
้ กํ
"..." เหมียวอีที ่ าลังกัดฟันอึงไป
้ แลว้ ถามอย่างสงสัยว่า "จริง
หรือหลอก?"
อู เ มิ่ งหลัน พยัก หน้า "เจ า้ วางใจเถอะ พี่ นิ ส ัย ดี ก ว่ า ฮั่วหลิง
เซียว พูดคําไหนคํานั้น ขอแค่เจา้ มีชวี ิตรอดกลับมาหาขา้ ได้ ขา้
จะไม่ทําให้เจ ้าผิดหวังแน่ นอน"
เดิมทีนางไม่ได้คด ้
ิ จะให้เหมียวอีควบตํ าแหน่ งประมุขจวนสอง
่
จวน เพียงแต่ได้รบั กฎใหม่เรืองเพิ ่
มรางวั ี่
ลมา ผูท้ รอดชี วต
ิ กลับมา
สามารถเลือกเป็ นประมุข จวนที่ไหนก็ได้ใ นสายของตัวเอง หาก
้
เหมียวอีสามารถเลื อกจวนได้ห นึ่ งจวนในสายมะโรง ไม่ว่าใครก็
เลือกที่ที่ทรัพ ยากรมาก อู เมิ่งหลันกลัว ว่ า สิบ จวนธรรมดาๆ ใต้
้ ไ ด้ จึง ใช ้สองจวนมา
บัง คับ บัญชาของนางจะดึง ดู ด เหมี ย วอี ไม่
หลอกล่อ
 แม้โอกาสที่เหมียวอีจะกลั
้ บมาได้มีไม่มาก แต่ถา้ รอดพน ้ มา
จากทะเลดาวนักษัตรได้จริงๆ ให้สองจวนก็ไม่เป็ นการทําเกินไป
้
เหมีย วอีแปลกใจ ้ ญิงคนนี ้จึงมาทําดี
คิด ไม่ ต กว่ า เหตุ ใดผู ห
กับตนกะทันหัน อดถามไม่ได้ว่า "หรือพี่หญิงเมิ่งรู ้สึกว่าเหมียวอี ้
จะมีหวังรอดกลับมาจากทะเลดาวนักษัตรได้?"
อู เมิ่งหลันพู ด อย่ า งไม่ ใ ส่ ใ จว่ า "อย่ า คิด มากกับ เรืองที
่ ่ ไกล
เกินไป สถานที่ประลองของทะเลดาวนักษัตรถูกแบ่งออกมาแล ว้
การปราบจลาจลครังนี ้ ้อยู่ ท่ีทะเลดาวประจิมของประมุ ข ถิ่ นทิ ศ
ตะวันตก เจ ้าเองก็เตรียมตัวแต่เนิ่ นๆ เถอะ เหลือเวลาอีกไม่ถงึ หนึ่ ง
เดือนก็จะถึงแลว้ เตรียมตัวมากขึนก็ ้ มโี อกาสชนะมากขึน" ้

ทะเลดาวประจิมของประมุขถินทิ ่ ศตะวันตก? เหมียวอีตะลึ

้ งงัน
่
'ทะเลดาวนักษัตรมีประมุขถินปกครองสี ่ ศ ทะเลดาวประจิมนี ข
ทิ ้ า้
เคยไปมาแลว้ ในปี นั้นไม่ใช่เหรอ?'
้ เหงือแตกนิ
พอคิดถึงตรงนี ก็ ่ ดหน่ อย 'ทําไมดันไปจัดที่นั่นได้
่
ขา้ ไปก่อเรืองใหญ่ เอาไวท ้ ่ีนั่ น อาศัยสร ้างเนื ้อสร ้างตัวจากที่ นั่ น
ถ้ามีปีศาจตนไหนจําขา้ ได้ขนมา ึ้ แบบนั้นก็ยุ่งยากใหญ่แลว้ จะไม่
โดนฝูงปี ศาจรุมหรอกเหรอ'
"พี่หญิง เมิ่ง ปี ศาจของทะเลดาวประจิมก็ จ ะเข า้ ร่ว มด้ว ยใช่
้
ไหม?" เหมียวอีถาม
 "ก็ มี เ ข า้ ร่ว มบ า้ ง แต่ ก่ อ นหน้า นี ้พรตปี ศาจของทะเลดาว
ประจิมน่ าจะถูกให้ยา้ ยออกจากตรงนั้นชวคราว ่ั รอจนการปราบ
จลาจลจบถึงจะกลับมา ต่อให้มเี ขา้ ร่วมก็เป็ นพรตปี ศาจขันสอง" ้

ชดั เจนมากว่าอูเมิ่งหลันไม่สนใจจะคุยกับเขานานเกินไป ถึง

้
อย่างไรทังสองฝ่ ายก็ อยู่ ค นละระดับ คุยคนละภาษา หลังจากให้
์
คําแนะนํ าเล็กน้อย นางก็พลันใช ้อิทธิฤทธิออกเสี ยง "ผังร่าง เขา้
มานี่ เดียวนี
๋ ้
!"
เสียงนางดังก ้องอยู่บนทะเลอันกวา้ งใหญ่ ทําให้คนบนเรือสิบ
ลําตกใจ
ไม่นานนัก เงาคนคนหนึ่ งก็แฉลบผ่านฟ้ าเขา้ มา ผังร่างเดิน
่
เขา้ ไปในห้อง กุมหมัดคารวะเขา้ พบอูเมิงหลั
น
อูเมิ่งหลันเรียกกําไลทองหนึ่ งวงและแผ่นหยกหนึ่ งแผ่นส่งให้
เหมีย วอี ้ พอรับ ของมาแล ว้ เหมีย วอีก็
้ ถ ามอย่ า งงงงันว่ า "นี่ คื อ
อะไรหรือ?"
่
"ใส่ไวใ้ นมือของเจ ้า" อูเมิงหลั ้ กํ
นชีไปที ่ าไลทองวงนั้น
้ ไวบ้ นขอ้ มือตามที่บอก แลว้ อูเมิ่งหลันก็เตือนอี ก
เหมียวอีใส่
ว่า "หนี บให้แน่ น"
 ้ บช่องโหว่ของกําไลทองเชือม
มีเสียงดัง 'แกรก๊ ' เหมียวอีหนี ่
เขา้ ด้วยกันแลว้ อูเมิ่งหลันบอกอีกว่า "ลงตราประทับของเจ า้ ลง
บนกําไลทอง"
้
เหมียวอีแปลกใจนิ ดหน่ อย แต่ก็ทําตามที่พูดแลว้ พอลงตรา
ประทับไวใ้ นกําไลทอง ก็เห็ นแสงสีทองสายหนึ่ งกะพริบบนกํ า ไล
ทอง อดถามอย่างสงสัยอีกไม่ได้ว่า "นี่ คืออะไรเหรอ?"
"นี่ คือของที่ป้ องกันไม่ ให้พวกเจา้ หนี หลังจากที่ถึงทะเลดาว
่
นักษัตร" อูเมิงหลั นพูดด้วยนํ ้าเสียงราบเรียบ "ทะเลดาวประจิมได้
ถูกหกปราชญ ์ร่วมมือกันใช ้อิทธิฤทธิวางค่์ ายกลใหญ่ไวแ้ ลว้ ถ้ามี
นักพรตคนใดที่ยังไม่ได้รบั อนุ ญาตบุกเขา้ มาในอาณาเขตทะเล
ดาวประจิมก็จะรู ้สึก ได้ และจะโดนสังหาร นี่ เป็ นการรักษาความ
ยุตธ
ิ รรมของการปราบจลาจล ป้ องกันไม่ให้มใี ครขอให้ยอดฝี มือ
มาช่วยโกง เช่นเดียวกัน สมาชิกผูเ้ ขา้ ร่ว มที่สวมของสิงนี ่ ้ หาก
อยากจะหนี ออกจากทะเลดาวประจิม พอขา้ มเขตแลว้ จะถู ก พบ
ทันที ย่อมมีคนไล่ตามไปฆ่า"
้ ยินแลว้ ตกตะลึง ถอดกําไลทองโดยจิต ใต้สํ า นึ ก
เหมียวอีได้
แต่กลับพบว่าถอดอย่างไรก็ถอดไม่ออก
"อย่าเปลืองแรงเลย" อูเมิ่งหลันเตือน "ขนาดวรยุทธ ์อย่างขา้
ยังถอดไม่ออก อย่างเจา้ ก็ย่งเป็
ิ นไปไม่ได้ นอกเสียจากเจา้ จะตัด
มือตัวเองออกมา ในการปราบจลาจลจะดูว่าใครสามารถรวบรวม
่
กําไลทองจากมือคนอืนได้ ่ ในการจั
มากสุด จะใช ้สิงนี ้ ดอันดับ"
่ งหวาดกลั
ผังร่างเห็นสีหน้าทีทั ้ ้ ยวอี ้ ในทีสุ
วทังโมโหของเหมี ่ ด
้
ก็เผยรอยยิมหยอกล อ้ แลว้
้ นไฟโกรธไว
เหมียวอีกลั ้ ใ้ นใจ รู ้สึกเหมือนโดนห่วงคลอ้ งจมู ก
เขาถามอย่างหน้าตายว่า "ยังไม่ถงึ ทะเลดาวนักษัตร เหตุใดถึงให้
ขา้ สวมใส่ตอนนี ?" ้

"ทุกคนลว้ นต้องใส่ เพียงแต่ให้เจ ้ากับผังร่างดูว่าเป็ นอย่างไร

ตอนนี ้เจ า้ ไปที่เรือลํ า ต่ า งๆ แจกจ่ า ยของออกไป ให้พ วกเขาใส่
้
ทังหมดตอนนี ้
เลย ้
ของทังหมดอยู ้ ว้ " อูเมิ่งหลันแหวนเก็บ
่ในนี แล
สมบัตท ่ี มาเมือคื
ิ ได้ ่ นโยนให้เหมียวอี ้ แลว้ หันไปมองทางผังร่าง "ที่
ปรึกษาผัง ท่านรับผิดชอบควบคุ ม ทุกคนต้องใส่เอาไว ้ ห้ามตก
หล่น"
"รับทราบ!" ผังร่างกุมหมัดรับคําสั่ง จากนั้นพาเหมียวอีจาก
้
ไป
ที่ต้องจัด การก่อนย่อมเป็ นบนเรือลํา นี ้ เหมีย วอีสั
้ ่ งให้คนส่ง
้
เสียง เรียกคนทังหมดบนเรื ้
อขึนไปรวมตั วกันบนดาดฟ้ าหัวเรือ
ตรงหน้ า สุ ด ของหัว เรือ มี ค นยื น อยู่ แ ล ว้ ประมาณยี่ สิ บ คน
้ กลั
เหมียวอีที ่ นไฟโกรธไว
้ ใ้ นใจย่อมดูแลพวกซูจงกงก่ ิ้ อน
 ้ นอยู่ กบ
พอเห็ นคนเหล่า นี ยื ั ที่ไม่ขยับไปไหน ผังร่างก็ข มวด
้
คิวถาม ้ นอะไร?"
"คนพวกนี เป็
้ ดตรงๆ ต่อหน้าเขาและพวกซูจงกงว่
เหมียวอีพู ิ้ า "พวกเขาทํา
้
ให้ประมุขตําหนักโมโห กําลังยืนรับโทษอยู่ตรงนี ขอรับ"
พูดอย่างเปิ ดเผยขนาดนี ้ ทังยั
้ งอยู่บนเรือลํา เดียวกับอู เมิ่งห
ลันด้วย ผังร่างจึงไม่สงสัยเขา เพียงทําเสียงฮึดฮัดใส่พวกซูจงกง ิ้
้ ่ ง ทําให้ประมุขตําหนักไม่พอใจย่อมต้องแสดงท่าทีอย่างมี
ครังหนึ
ิ้
ความหมายสัก หน่ อย กลับ ทํ า ให้พวกซูจงกงตกใจจนเงี ยบกริบ
่
เหมือนจักจันยามหน้ าหนาว ไม่กลา้ แม้แต่จะหายใจแรง
มีผงั ร่างควบคุมอยู่ ธุระก็จด ั การได้ง่าย พวกซูจงกงใส่ิ้ กําไล
้ ่ีข อ้ มือตามคํ า สั่งอย่ า งว่ าง่ า ย หลัง จากผัง ร่า งจ อ้ งกํ า ไล
ทองไว ท
ทองแต่ละวงกะพริบแสงสีทองแลว้ ถึงได้ยา้ ยสายตาออกไป
หลังจากทุกคนบนเรือปราสาทดําเนิ นจันทร ์มาถึง ก็ย่อมถูก
ปฏิบตั ิแบบเดียวกัน แจกแผ่นหยกหนึ่ งแผ่นและกําไลทองหนึ่ งวง
่ ให้ตกหล่น
ให้ทุกคน ผังร่างควบคุมอยู่ขา้ งๆ ตลอดเพือไม่
หลังจากจัดการเรือของปราสาทดําเนิ นจันทร ์เสร็จ เหมียวอี ้
กับผังร่างก็ไปเรือลําถัดไปต่อ...
หลังจากให้กําไลทองกับนักพรตที่เขา้ ร่วมทังหมดบนเรื
้ อสิบ
้ ว้ เหมียวอีก็้ กลับมาทีห้
ลํานี แล ่ องตัวเองและหยิบแผ่นหยกทีอู
่ เมิ่งห
ลันให้ออกมาดู พบว่าของทีอยู่ ่ในมือคือกฎระเบียบของการปราบ
้ ้ กฎใหญ่ ๆ เหมือนกับ ที่อู เมิ่งหลันบอกไว ้ ส่ ว นกฎ
จลาจลครังนี
่
เล็กๆ น้อยๆ อูเมิงหลั
นไม่ได้เอ่ยถึง ต้องอ่านเองให้ละเอียด
่
ในแผ่นหยกทําเครืองหมายขอบเขตของทะเลดาวประจิ มไว ้
ชดั เจนแลว้ ป้ องกันไม่ให้สมาชิกผูเ้ ขา้ ร่วมบุกออกจากอาณาเขต
ทะเลดาวประจิมไปโดยไม่รู ้ตัวและโดนฆ่า
เกาะใหญ่เกาะเล็กของอาณาเขตทะเลดาวประจิมในแผนทีมี ่
เกินหมื่นแห่ง ราวกับหมู่ดาวเดียรดาษบนท้องฟ้ าจริงๆ คาดว่าคง
่
เป็ นทีมาของชือ่ 'ทะเลดาวนักษัตร'
บนแผนที่แสดงถึงสถานที่ขึนฝั ้ ่ งของนักพรตหกแดน ขึนฝั ้ ่ง
จากหกทิศ ทางต่ า งๆ รอบทะเลดาวประจิม ตอนขึนฝั ้ ่ งยัง ไม่ ม า
รวมกัน หมายความว่าตอนขึนฝั ้ ่ งก็จะไม่ มีอน
ั ตรายใดๆ เช่นกัน
สถานที่ที่เรือขบวนนี ้เทีย บฝั่ งกับ สถานที่ที่เหมีย วอีมาครั
้ ้ อน
งก่
ห่างกันไกลมาก ทําให้เหมียวอีโล่ ้ งอกอยู่บา้ ง

ในแผนที่ ทํ า สัญ ลัก ษณ์ไ ว จ้ ุ ด หนึ่ ง เป็ นที่ อยู่ ข องตํ า หนั ก
ประมุ ข ถิ่ นทิ ศ ตะวัน ตกแห่ ง ทะเลดาวนั ก ษั ต รนั่ นเอง และเป็ น
จุดหมายปลายทางสุดท้ายของนักพรตตอนอยู่ที่ทะเลดาวนักษัต ร
รอจนนั ก พรตหนึ่ งแสนแปดหมื่นคนตายจนเหลือเพียงหนึ่ งร ้อย
คน กําไลทองที่มือของทุกคนก็จะเปล่งแสงสีทองตามเวลา เตือน
ว่าการต่อสูจ้ บลงแลว้ หนึ่ งร ้อยคนทีเหลื
่ อสามารถหยุดการเข่นฆ่า
ได้ ไปรับรางวัลที่ตําหนักของประมุขถินทิ
่ ศตะวันตก จากนั้นก็จะ
้ ่เหลื
มีคนส่งผูท ้
ี อรอดกลับ ไป จนถึงตอนนี การปราบจลาจลทะเล
้ ดอย่างเป็ นทางการ
ดาวนักษัตรถึงจะถือว่าสินสุ
ยิ่งขบวนเรือเขา้ ใกลก้ บ ั ทะเลดาวนักษัตรมากขึนเรื ้ อยๆ
่ บวก
กับ ชื่อเสี ย งอัน โด่ ง ดัง ตลอดมาของทะเลดาวนั ก ษั ต ร ทํ า ให้
นักพรตที่อยู่บนเรือทังสิ ้ บลํายิ่งรู ้สึก ตึงเครีย ด มีคนไม่นอ ้ ยกํ า ลัง
อ่านกฎระเบียบของการปราบจลาจลอย่างละเอียดซําๆ ้ ราวกับจะ
หากฎเกณฑ ท ์ ี่ สามารถปกป้ องชีวิ ต ได้จ ากในนั้ น ความรู ส้ ึ ก
กดดันมหาศาลที่เพิ่มขึนช ้ ้าๆ แบบนั้ นเป็ นสิ่งที่คนนอกไม่ มีทาง
จินตนาการได้
้
เหมีย วอีเองก็ รู ้สึก ตึง เครีย ดมากเหมือนกัน มนุ ษ ย แ์ ละภู ต ผี
ปี ศาจหนึ่ งแสนแปดหมื่ นชีวิต สามารถรอดไปได้เพี ย งหนึ่ งร อ้ ย
ชีวิต นั ก พรตบงกชเขีย วขันเก ้ า้ ที่อยู่ ใ นนั้ นก็ ไ ม่ รู ้ว่ า มีต งเท่
้ั า ไร
ดัง นั้ นต่ อให้เป็ นคนที่มีว รยุท ธ ถ์ ึงบงกชเขีย วขันเก ้ า้ ก็ ไม่ มีความ
มั่นใจเลยเหมือนกันว่าตัวเองจะมีชวี ต ิ รอดไปได้
้
เหมียวอีไปมาระหว่ างบนเรือสิบลํ าบ่อยมาก ติดต่อกับ คนที่
่
เชือมสั มพันธ ์ด้วย บอกกับพวกเขาว่า 'พวกเรามีกําลังแข็งแกร่ง
ที่สุดท่ามกลางเรือขบวนนี '้ ที่ทําแบบนี เพราะหวั
้ งจะไม่ให้ทุ ก คน
กังวลเกินไป
 ่ หลี
แต่ทว่ามีบางสิงที ่ กเลียงไม่
่ ่ ควรจะมาก็
ได้ สิงที ่ ยงั ต้องมาอยู่
ดี สุดท้ายวันที่ทําให้ทุกคนตึง เครีย ดที่สุ ดก็ มาถึงแลว้ มีนักพรต
ไม่ น้ อ ยเดิ น ออกจากห้อ งโดยสารเรือ ทอดสายตามองไปยัง
่
แผ่นดินทีปรากฏรางๆ อยู่ตรงขอบฟ้ าไกลลิบ
แม้แต่อูเมิ่งหลันที่สวมชุดกระโปรงสีม่วงปลิว ท่า มกลางสาย
้
ลมก็ยืนขึนมองบนหลั ง คาห้อง สายตามองไปยังกลุ่มคนที่กํ า ลัง
เป็ นกังวลอยู่ดา้ นล่าง นางส่ายหน้าเล็กน้อย ในบรรดาคนเหล่านี ้
ไม่รู ้ว่าจะมีสก ่
ั กีคนที ่รอดชีวิตกลับมาได้ บางทีอาจจะไม่มีเลยสัก
คนเดียว เพราะทางฝั่ งหกปราชญ ์ส่งคนมาเขา้ ร่วมด้วย ค่อนขา้ ง
้
เป็ นไปได้สูงว่านักพรตบนเรือลํานี จะตายกั นหมด
้ เ ป็ นกัง วลเหมื อ นกัน เขาเรีย กคนมาแล ว้ สิบ คน
เหมี ย วอี ก็
่ ่ในกลุ่มพันธมิตรของเขา จากนั้นก็เดินไปที่คอก
ลว้ นเป็ นคนทีอยู
อาชาช นล่ ั้ า งสุ ด ของเรือด้วยกัน รีบ สับ เปลี่ยนสัต ว พ
์ าหนะที่กัด
ฟั นสูค้ วามลําบากมาสามเดือนของพวกซูจงกง ิ้ จะได้หลีก เลี่ยง
ไม่ให้ถูกพบเบาะแสอะไร
หลังจากออกมาจากคอกอาชาแลว้ เหมียวอีก็้ แหวกลุ่มคนที่
้
เบียดเสียดกัน พอมาถึงหัวเรือก็พู ดกับพวกซูจ ิงกงว่ า "ทุกท่ า น
การทําโทษของพวกท่านสินสุ้ ดลงแลว้ " จากนั้นก็บุย้ ปากไปทาง
ดาดฟ้ า
 ิ้ นหน้าไปมอง เห็ นเงาร่างของอูเมิ่งหลันยื นอยู่
พวกซูจงกงหั
บนหลังคาห้อง
พวกเขายีสิ ่ บคนโล่งใจแลว้ ด้วยวรยุทธ ์ของพวกเขา แม้การ
ยื น อยู่ ต รงนี ้ หลายเดื อ นจะไม่ ใ ช่เ รื่องใหญ่ อ ะไร แต่ ก็ ท รมาน
เหลื อ ทน เพราะสภาพอากาศที่ ทะเลเปลี่ยนแปลงเยอะเกินไป
เดี๋ยวก็มีแดดร ้อนจัด เดี๋ยวก็มีพายุฝน ถึงขนาดเปลียนหลายครั
่ ง้
ในหนึ่ งวัน รสชาตินั้นมันยากจะรับได้จริงๆ
์ ญิ ง ของพรรคดรุ ณี ห ยกก็ ร วมอยู่ ใ นนั้ นด้ว ย
บรรดาศิ ษ ย ห
ใบหน้าที่ไร ้สิงปิ
่ ดคลุมของแต่ละคนตากแดดจนดํา คลํา้ เรียกได้
่
ว่าอิมลมอิ ่
มฝน
ิ้
พวกซูจงกงไม่ มีใครขอบคุณเหมียวอี ้ ขระที่หันตัวจะจากไป
สายตาที่มองไปยัง เหมีย วอีเรี
้ ย กได้ว่ าดุ ร ้ายทุ ก คน พวกเขาเดิน
จากไปเงียบๆ
้ อยๆ
่
เขา้ ใกลแ้ ผ่นดินใหญ่ขา้ งหน้ามากขึนเรื แลว้ เรือสิบลํา
เปลี่ยนรู ป ขบวนแล ว้ เปลี่ยนจากขบวนรู ป งู ก ลายเป็ นแถวตรง
ขณะเขา้ ใกล ้
จู่ ๆ เสี ย งของอู เ มิ่ งหลัน ก็ ด ัง ก อ้ งอยู่ เ หนื อ ศี ร ษะของทุ ก คน
่
"สมาชิกของเรือแต่ ละลํา ขีอาชามั ง กรของตัว เอง เตรียมขึนฝั ้ ่ ง!
 ้ ่ ง ผูจ้ ด
ขา้ ไม่อยากเห็ นความวุ่ นวายอะไรก่ อนขึนฝั ั การเรือ แต่ ล ะ
ลํารักษาความเรียบร ้อยด้วย"
ทุ ก คนจึง ทยอยกันเข า้ ไปในคอกอาชา จู ง สัต ว พ
์ าหนะของ
ตัวเองออกมา ถ้าบนดาดฟ้ าของหัวเรือยืนไม่หมดก็ยน ื บนดาดฟ้ า
่ าจะไม่มใี ครพู ด
ท้ายเรือ แต่ละคนทําสีหน้าตึงเครียด ไม่น่าเชือว่
อะไรเลย
เฮยทั่นกลับยืนส่ายหัวสะบัดหางอยู่บนดาดฟ้ า ทําท่าทางมอง
เหยียดลงขา้ งล่าง เหมือนมันภูมิใจมากที่ได้ยืนเหนื ออาชามัง กร
่
ตัวอืน
้ ่ยืนอยู่ ข า้ งๆ เหลือบมองพวกซูจ ิงกงที
เหมีย วอีที ้ ่อยู่ ขา้ งล่าง
แต่ละคนนั่งคร่อมอาชามังกรเพื่อเตรียมพร ้อมแลว้ เหมือนยัง ไม่
พบเบาะแสอะไร
…………………………
 บทที่ 333 ผลงานของศึกแรก

แนวชายฝั่งทะเลทีราวกั
่ บภาพวาดปรากฏตรงสายตาของทุ ก
คน ชายหาดยาวคดเคียวสี ้ ขาวสะอาดที่มีฟองคลืนสาดใส่
่ อย่ า ง
ไม่ขาดสายราวกับหยก ขา้ งหลังเป็ นป่ ารกร ้างผืนหนึ่ งทีขึ ่ นๆ
้ ลงๆ
ไม่เท่ากัน ด้านหลังป่ ารกร ้างเป็ นป่ าทึบ ดึก ดําบรรพท์ ่ีเขีย วชอุ่ ม
เจริญงอกงาม ขา้ งหลังต้นไม้เก่าแก่สูงระฟ้ าเป็ นภูเขาสูงตระหง่าน
ไม่รู ้ว่าสูงเท่าไร เห็นเพียงบนยอดเขามีหมอกพันปี ขาวโพลน
มองจากที่ไกลๆ ราวกับ เส น ้ ที่มีสีส น
้ ไหมหลายเส น ั ต่ า งกัน
การเขา้ ใกลข ้ องเรือมหึมาสิบลําทําให้นกทะเลบนฝั่ งตกใจจนบิน
หนี เป็ นฝูง สัตว ์ที่คลานอยู่บนชายหาดรีบ หลบเขา้ ป่ ารกร ้างและ
่ วออกมาดู
ยืนหั
้
บึมๆๆ...
เรือใหญ่ สิบ ลํ า ที่สั่นสะเทือนและกระเพื่อมฟองคลื่นออกมา
้
ทยอยกันเกยตืนบนพื ้
นทรายใต้ ้ ่นํ ้าไปค่อนขา้ ง
ทะเล เรือกินพืนที
ลึก ไม่สามารถขึนฝั้ ่ งได้อย่างเต็มที่ ยังห่างจากฝั่งอีกไกล

ั หนึ่ ง แนวชายฝั่ งที่งดงามขนาดนี ้

ทุกคนบนเรือโซเซอยู่พ ก
กลับทําให้ในสายตาของทุกคนกําลังระแวดระวัง
 บนหาดทรายริมทะเลมีผูช ้ ายยืนอยู่ ค นหนึ่ ง พอเรือเกยตืน้
ชายคนนั้ นพลัน เหาะเข า้ มาทัน ที มาตกลงข า้ งกายอู เ มิ่ งหลัน
หลังจากยืนยันตัวตนกันและกันแลว้ ทังสองก็ ้ ยืนอยู่เคียงกัน เขา
เป็ นผูท้ ฝ่่ี ายทะเลดาวนักษัตรส่งมาสนับสนุ น
้ ายคนนั้ นก็ ป ล่ อ ยลู ก ไฟออกมากลุ่ ม หนึ่ ง ยิ ง ไปบน
จู่ ๆ ผู ช
ชายหาดจนเกิดเปลวไฟลุกโชน ทุกคนบนเรือมองหน้ากันเลิกลั ่ ่ก
ไม่รู ้ว่าหมายความว่าอะไร
เสียงของชายคนนั้นดังก ้องอยู่บนฟ้ าแลว้ "ลงจากเรือเดียวนี
๋ ้
ถ้าไฟมอดแลว้ ยังอยู่บนเรือ ฆ่าไม่ปรานี !"
่ ยคํานี ออกมา
เมือเอ่ ้ ่ ยบสงบก็ถูกทําลายไปใน
บรรยากาศทีเงี
่ ั บตาเดียว ทุกคนตกใจมาก ใครจะรู ้ว่าลูกไฟกลุ่มนั้นจะเผา
ชวพริ
ไหม้ยาวนานเท่าไร บนเรือทังสิ ้ บลําคึกคักทันที คนแยกย้า ยกัน
่
เคลือนไหว คนทียั่ งไม่ได้ขอาชามั
ี่ ้ ่ อาชามังกร
งกรก็พลิกตัวขึนขี
แต่ละตัวแบกนักพรตทะยานขึนกลางอากาศ ้ ทะยานขา้ มผิว ทะเล
ไปตกลงบนหาดทราย
พอคนบนหัวเรือหมด คนขา้ งหลังก็ขนมาเติึ้ มอีก นักพรตที่
อยู่ บ นดาดฟ้ าท้า ยเรือขี่อาชามัง กรบุ ก ออกมาจากระเบีย งห้อ ง
เสียเลย พุ่งไปที่ดาดฟ้ าหัวเรือ อาชามังกรทะยานขึนและตกลงที
้ ่
ด้านตรงขา้ ม
 ่ั
ใช ้เวลาชวประเดี ๋ยวเดียว นักพรตสองพันคนบนเรือสิบ ลํ า ก็
ลงจากเรืออย่างรวดเร็วแลว้
คําขู่ที่ว่าฆ่าไม่ปรานี รุ นแรงจริงๆ ด้วย ไม่เช่นนั้นคงมี ค นไม่
น้อ ยแน่ นอนที่ คิ ด จะหลบสัง เกตุ ก ารณ์อ ยู่ บ นเรือ ว่ า ปลอดภั ย
หรือไม่แลว้ ค่อยว่ากัน
พอนั ก พรตสองพั น คนเหยี ย บลงพื นก็ ้ พ ากัน หยิ บ อาวุ ธ
ออกมา เพื่อหลีกเลียงไม่
่ ให้คนที่ลงเรือมาทีหลังพุ่งชน พอตกลง
้ ทยอยกันถอยเขา้ ไปอยู๋ในป่ ารกร ้างและระแวดระวังรอบด้า น
พืนก็
่
ทันที มาถึงทะเลดาวนักษัตรอันเลืองชื ่ ไม่
อนี ้ มใี ครกลา้ เคลือนไหว
่
โดยพลการ
ทันใดนั้นบนป่ ารกร ้างก็มค ี นสวมเกราะรบและถืออาวุธ อยู่ ท่วั
ทุ ก แห่ ง คนที่ ยัง ไม่ ไ ด้เ ผยของวิ เ ศษตอนอยู่ บ นเรือ ก่ อ นหน้า นี ้
เว ล า นี ้ มี เ พี ย งกา รส ว มใ ส่ ม ั น ไว ้ เพื่ อเตรี ย มพ ร อ้ มป้ องกัน
ตลอดเวลา
้ าทีทุ
ของลําค่ ่ กคนใส่มข
ี อ้ ดีและขอ้ เสียต่างกัน แต่มอี ย่างหนึ่ ง
ที่แน่ นอน เพื่อการเดินทางมาทะเลดาวนักษัตรครังนี ้ ้ คาดว่าคงมี
คนไม่นอ้ ยทีล่ า้ งผลาญสมบัตต ิ วั เองเหมือนเหมียวอี ้
 ้ ่ยืนอยู่บ นระเบียงพลิกตัว ขึนขี
เหมียวอีที ้ ่เฮยทั่น กระโดดลง
จากระเบียง จากนั้นวิงห้่ อและทะยานขึนจากหั
้ วเรือ บนเรือสิบลํา
้
นี เขาเป็ ่
นคนสุดท้ายทีมาตกลงบนหาดทราย
ก็ชว่ ยไม่ได้ ใครใช ้ให้เขายืนโอ้อวดอยู่บนระเบียงล่ะ ตอนที่
่ ง่ คิดอยากจะแย่งทางเดินก็สายไปแลว้ ตกลงไปต้อง
ขา้ งล่างเริมวิ
่ าลังลุกลีลุ้ กลนลงเรือแน่
ชนกระทุง้ กับกลุ่มคนทีกํ
้ ายที่ ยื น อยู่ ข า้ งอู เ มิ่ งหลัน รีบ กวาดสายตาเย็ น เยี ย บนั บ
ผู ช
จํานวนคนบนฝั่งอย่างรวดเร็ว
้
พอเหมียวอีตกลงพื ้
นและวิ ่
งออกจากหาดทรายก็ พบความไม่
ชอบมาพากลเท่าไร รีบให้เฮยทั่นหยุด ตรงหน้ามีคนยี่สิบคนถือ
่ ยว
อาวุธมาขวางเขาไวเ้ ป็ นรูปพระจันทร ์ครึงเสี ้ แต่ละคนทําสีหน้า
ถากถาง ถ้าไม่หวั เราะเยาะก็แสยะยิม้
ไม่ ใ ช่ใ ครอื่น เป็ นพวกซูจ ิงกงนั
้ ่ นเอง ทะเลดาวประจิม ที่มี
้ ่ใหญ่ขนาดนี ้ พอคนกระจายตัวกันออกไปแลว้ คิดอยากจะ
พืนที
ตามหาเหมียวอีอี้ กก็คงยาก มีหรือที่พวกเขาจะปล่อยให้เหมียวอี ้
รอดไป ย่อมต้องดักกําจัดเขาตอนนี อยู ้ ่แลว้

อูเมิ่งหลันที่ยังยืนอยู่บนระเบียงหลังคาเรือเลิกคิวเล็
้ ก น้อย รู ้
้
ว่าเหมียวอีเจอปั ญหาแลว้ แต่พอสมาชิกบนเรือเริมเหยี่ ้ ่
ยบลงพืนที
ทะเลดาวนักษัตร พวกเขาก็ไม่ได้อยู่ในการดูแลของนางแลว้ นาง
 ์
เองก็ไม่มีสิทธิแทรกแซงด้ วย ถ้ากลา้ แทรกแซงก็เป็ นการฝ่ าฝื น
ขอ้ บังคับ เกรงว่าจะมีคนมาคิดบัญชีกบั นางทันที
คนสองพันคนที่เดินไปเดินมาอยู่ บ นฝั่ งก็ พ บความผิด ปกติ
แลว้ เช่นกัน สายตาพวกเขามองมาทางนี พร ้ ้อมกัน พวกจา้ วเฟย
ที่เป็ นพันธมิต รกับเหมีย วอีแล
้ ว้ พอเห็ นเครืองแต่
่ งกายของสาม
สํานักใหญ่ก็หวาดกลัวอยู่บา้ ง ไม่กลา้ เขา้ ไปช่วยเหมียวอี ้
้
เหมีย วอีกวาดสายตามองไปรอบๆ อย่ า งรวดเร็ว เขาสบตา
กับพวกจ ้าวเฟย พอเห็นคนทีเป็ ่ นพันธมิตรไม่เขา้ มาสักคน เขาก็
สีหน้าเยือกเย็ นเล็กน้อย รู ้ว่าพวกเขากําลังกลัวอะไร ถึงอย่างไร
พวกเขาก็ ไ ม่ รู ว้ ่ า ตนดึ ง คนมาเป็ นพวกได้เ ยอะขนาดนั้ นจริง
หรือไม่ ถ้า โกหกขึนมา ้ คนที่วิ่งเข า้ ไปทํ า ให้ส ามสํ า นั ก ใหญ่ ไม่
พอใจตอนนี ก็ ้ ไม่ต่างอะไรกับการรนหาทีตาย ่
้
เหมียวอีกางแขนสองข า้ ง หมอกดําหลายกลุ่มโผล่จากกํา ไล
เก็บสมบัตบ
ิ นขอ้ มือและโผใส่ตวั เขา
ภายใต้การจอ้ งมองของทุกคน หมอกดําพลันหดกลับ สัตว ์
พาหนะอาชามังกรที่สวมเกราะรบดุ ร ้ายกํา ลังยํ่าเท้าอยู่บ นป่ ารก
่ ่บนตัวสัตว ์พาหนะก็สวมเกราะรบติดกันทังตั
ร ้างไม่หยุด คนทีอยู ้ ว
เช่นกัน พอหมอกดําที่หดกลับหายไป ในมือเขาก็ควา้ ทวนเกล็ด
้ ยงลงพืน้
กลับด้านเอาไว ้ แลว้ ชีเอี
 เกราะรบบนตัวอาชามังกรเป็ นสีดํา เกราะรบบนตัวคนเป็ นสี
ดํ า ทวนยาวที่ถืออยู่ ในมือก็ เป็ นสีดํ า เช่นกัน มีเพีย งใบหน้า เย็ น
เยีย บที่เป็ นสีข าว ถือทวนอยู่ ต รงนั้ นพร ้อมอาชามัง กร หน้า ตา
ท่าทางดุร ้าย จ ้องคนตรงหน้าทีล ่ อ้ มตนเป็ นรูปพระจันทร ์ครึงเสี
่ ยว ้
่ า จะเป็ น
มี ค นไม่ น้อ ยสู ด หายใจอย่ า งตกตะลึ ง ไม่ น่ าเชือว่
เกราะรบสีดํา ผลึก ทังชุ้ ด แบบนี ้ต้องใช ้เงินไปเท่ าไร แค่ ไม่ รู ้ว่ า ที่
หลอมสร ้างอยู่ ในนั้ นเป็ นยาปี ศาจขันสองหมดเลยหรื
้ อเปล่า ถ้า
หากใช่ นั่นก็เป็ นของวิเศษขันสองทั
้ ้ ดแลว้
งชุ
คนส่วนใหญ่ท่อยู ี ่ตรงนั้นได้เห็ นอาชามังกรใส่ชด ุ เกราะสีดํา
้
ผลึกเป็ นครังแรก ่ งขนาดไม่มข
ต้องรู ้ไวว้ ่ามีคนไม่นอ้ ยทีถึ ี องวิเศษ
เลยสักชิน้ สิงที
่ เห็
่ นอยู่ตรงหน้าดูฟมเฟื ุ่ อยไปหน่ อย
ิ้
ท่ามกลางกลุ่มคน ชีสวหงที ่ไม่มข ้
ี องวิเศษเลยสักชินเผยแวว
้
ตาดีใจและประหลาดใจ นึ กไม่ถึงว่าเหมียวอีจะยอดเยี ่ยมขนาดนี ้
ดังนั้นถ้าอยู่กบ ้
ั เหมียวอีโอกาสที ่จะรักษาชีวิตไวก้ ็ย่อมเพิ่มขึนไม่
้
น้อย แต่พอเห็นคนของสามสํานักใหญ่ลงมือนางก็ค่อนขา้ งกัง วล
่
อย่างหลีกเลียงไม่ ได้
อูเมิ่งหลันที่ยืนอยู่บนระเบียงหลังคาเรืออึงนิ
้ ดหน่ อย เหมียวอี ้
้
ทําให้นางรู ้สึกคาดไม่ถึงมาก ถ้าเป็ นเกราะรบขันสองทั ้ ดจริงๆ
งชุ
ถ้าใส่รวมกันต่อให้เป็ นนางก็ยงั เปลืองแรงนิ ดหน่ อยอยู่ดี
 "ดูเหมือนเจ ้าเด็กนี่ จะเตรียมตัวมาเต็มทีมาก!"
่ ่
อูเมิงหลั
นแอบ
พึมพํา ดวงตางดงามมองซ ้ายมองขวา เห็ นศิษย ์สามสํานักใหญ่
่ ้องตาเป็ นมัน นางก็รู ้ว่าเหมียวอีลํ้ าบากแลว้
บนเรือลําอืนจ
ิ้
พวกซูจงกงมองของวิ ้
เศษขันหนึ ่ งชินเล็
้ กชินน้
้ อยทีรวมกั
่ นอยู่
ไม่ครบบนร่างกายตัวเอง แลว้ ก็มองบนตัวเหมียวอี ้ พวกเขาอยาก
ได้จนแทบนํ ้าลายไหล ถ้าฆ่าเหมียวอีได้้ ต่อให้แบ่งกันคนละชินก็ ้
้ าหรับการเดินทางทีทะเลดาวนั
ยังดี จะช่วยได้มากขึนสํ ่ กษัตรนี ้
่ ร ้ายของยีสิ
สายตาทีดุ ่ บคนนั้นยิงร
่ ้อนแรงขึน
้ ยิงปล่
่ อยเหมียว
้
อีไปไม่ ได้
้ า มกลางคลื่ นที่ ซัด เข า้ ฝั่ ง
จู่ ๆ เสี ย งมัง กรคํ า รามก็ ด ัง ขึ นท่
้
เหมียวอีโบกทวนชี ้ ่กลุ่มคน พูดอย่างเยือกเย็ นว่า "เหตุใดจึง
ไปที
มาขวางขา้ ?"
่ าฉี ชดาบยาวเข
หลีเย่ ี้ ้ ดว่า "เจ ้าชวเหมี
า้ มา แสยะยิมพู ่ั ยวอี ้ จํา
การตายของอู๋ ลิ่วที่ถํ าฉางชิ
้ ง ได้ห รือไม่ ? ผู อ้ าวุ โ สอู๋ ส่ งให้
ั ข า้ มา
เด็ดหัวเจ ้า!"
ไม่ว่าตัวเองจะทําอย่างไร อีกฝ่ ายก็ไม่ปล่อยตนไปจริงๆ ด้วย!
เหมียวอีที ้ ่สีหน้าเรียบเฉยไม่ลุกลีลุ้ กลุน เฮยทั่นที่เขาขีอยู
่ ่ยํ่าเท้า
้ อย่
ทังสี ่ างหุนหันพลันแล่น ในสายตาเผยความฮึกเหิม ทุกครังที ้ ่
รู ้สึกได้ถงึ เจตนาสังหารของเหมียวอี ้ ความบา้ ระหํ่าในธาตุแท้ข อง
มันก็เหมือนจะเผยออกมา
แต่ ก ลับ อยู่ ใ นสภาพที่ ถู ก เหมี ย วอี ควบคุ
้ ม อยู่ หัว ทวนของ
้ ไปยั
เหมียวอีชี ้ งซูจงกงและหวานเหยี
ิ้ ยนฮวา พร ้อมถามอย่างเยือก
เย็นว่า "พวกเจ ้าก็อยากจะฆ่าขา้ เหมือนกันเหรอ?"
ิ้
ซูจงกงพู ้ ร ้าย "ไอ้กระจอก ตอนที่เจา้ เอาศิษย ์
ดด้วยรอยยิมดุ
พรรคร ้างกระบี่ที่เขาเจินไห่
้ ลงจากตําแหน่ งหมด เคยคิดบา้ งไหม
ว่าจะมีวน ้
ั นี ?"
"เปลืองนํ ้าลายกับเขาทําไม ใครฆ่าเขาได้ ก็เอาของวิเศษบน
ตัวเขาไป!"
หวานเหยียนฮวาไม่ได้เอ่ยปาก อาจารย ์อาที่อยู่ขา้ งหลังนาง
้
ยิมเยาะแล ว้ อาชามัง กรแบกนางพุ่ง ออกมา ตรงหว่ า งคิวเผยวร ้
้ า แส เ้ ก า้ ข อ้ ที่ใช ้มือโบกพุ่ ง ตรงเข า้ มาหา
ยุ ท ธ บ์ งกชเขีย วขันห้
เหมียวอี ้
้
เหมียวอียกทวนขึ ้ ้ เฮยทั่นที่เขาขีพุ
นชี ่ ่งออกมาราวกับลูกธนู
่
ทีออกจากสาย ความเร็วในการออกวิงทํ ่ าให้ทุกคนตกตะลึง สวม
้ ง วิ่งได้เร็ว ขนาดนี ้ สัต ว พ
เกราะหนั ก ทังยั ์ าหนะตัว นี ้มีพ ลัง เท้า ดี
จริงๆ!
 เฮยทั่นเคลือนไหวรวดเร็
่ ว เหมียวอีก็้ ออกทวนเร็วเช่นกัน ไม่
่ าจะโบกทวนเหมือนกระบอง ต่างกับวิธใี ช ้ทวนปกติของ
น่ าเชือว่
่ั
เขามาก ชวขณะที ่ชนปะทะกับอาจารย ์อาของหวานเหยีย นฮวา
หัวทวนกระทุง้ เขา้ ไปท่ามกลางเสียงมังกรคําราม ตัวทวนเปล่งแสง
สีเขียวรางๆ ออกมา ท่ามกลางสายตาของทุกคน นี่ เป็ นของวิเศษ
้
ขันสองจริ งๆ ด้วย
แสเ้ กา้ ขอ้ ที่อยู่ใ นมืออาจารย อ์ าของหวานเหยีย นฮวาก็ เป็ น
้
ของวิเศษขันสองเหมื ิ มานานแลว้ ว่าเหมียวอีมี้ วรยุทธ ์
อนกัน ได้ยน
แค่ระดับบงกชขาว มีหรือที่วรยุทธ ์บงกชเขียวขันห้ ้ าอย่างนางจะ
กลัว นางใช ้สองมือดึงแส ้ ต้องการจะหนี บหัวทวนของเหมียวอีให้ ้
้
ได้ก่อน แย่งของวิเศษขันสองมาก่ อนแลว้ ค่อยว่ากัน
'แกร ๊ง!' เสียงสั่นสะเทือนดังขึน้ อาจารย ์อาของหวานเหยียนฮ
วาเบิกตากวา้ ง ราวกับเต็มไปด้วยความหวาดผวา
ขณะที่ทวนของอีก ฝ่ ายปะทะสู ก ้ บ
ั แส เ้ ก า้ ข อ้ ในมือของนาง
นางก็พลันพบความไม่ชอบมาพากล นางต้านทานอานุ ภาพแรง
ส่วนใหญ่ท่ทวนของเหมี
ี ้
ยวอีกระทุ ่ า
ง้ เขา้ มาได้แลว้ แต่ไม่น่าเชือว่
สัตว ์พาหนะที่นางขีอยู
่ ่จะทนรับไม่ไหว เท้าทังสี ้ อ่ ่ อนลงและโผล ม้
ลงพืน้
เมื่อช่องโหว่ ที่ใหญ่ ข นาดนี ้ปรากฏขึ น
้ ก็ เห็ นเพีย งหัว ทวน
แหลมคมสีดําสายหนึ่ งแทงเขา้ ที่ขัวหั
้ วใจนางในชวพริ ่ั บ ตาเดี ย ว
สายตาอาจารย อ์ าของหวานเหยี ย นฮวามองเหมี ย ว อี ้ด้ว ย
ความรู ้สึกเหลือเชือ่ ขณะทีรู่ ้สึกเจ็บแปลบตรงหน้าอก นางก็พบว่า
้
ร่างของตัวเองลอยขึนกลางอากาศ แยกออกจากอาชามังกรที่ล ม้
้
อยู่บนพืนแล ว้
้
'ฮีๆๆ!' เฮยทั่นที่หยุดฝี เท้า กะทันหันส่งเสียงร ้อง เท้าหน้า ยก
้ เหมียวอีที
สูงขึน ้ ่นั่งอยู่ขา้ งหลัง มันใช ้สองมือจับทวนเปื ้ อนเลือ ด
สดที่เพิ่งแทงสังหารมา จากนั้นโบกทวนหาบร่างอาจารย ์อาของ
้
หวานเหยีย นฮวาขึนกลางอากาศโดยตรง พลัง อํ า นาจแห่ ง การ
สังหารได้ในท่าเดียวทําให้คนตกตะลึง!
พอขาหน้า ที่ยกขึนของเฮยทั
้ ่ นตกลงพืน้ เหมีย วอีก็ ้ ใ ช ้ทวน
่ี
แทงผูแ้ พท้ โดนทวนหาบลงที่ นโดยตรง
พื ้ แลว้ ดึงหัวทวนแหลมคม
ที่ติดเลือดออกมา ก่อนจะใช ้ตะขอทวนเกียวแส
่ เ้ ก ้าขอ้ ที่อยู่ในมือ
อาจารย ์อาของหวานเหยียนฮวาให้กระเด็นขึน้
้
เหมียวอียกมื ้
อขึนและสะบั ดหนึ่ งที ของวิเศษขันสองชิ
้ ้ ้นก็
นนั
เขา้ มาอยู่ในแหวนเก็บสมบัติโดยตรง ชวพริ ่ั บตาเดียวก็แย่งของ
้
วิเศษขันสองมาไว ใ้ นมือได้แลว้ หนึ่ งชิน้
ขณะเดี ย วกัน ก็ ใ ช ท้ วนหั่นข อ้ มื อ อาจารย อ์ าของหวานเห
ยียนฮวาขา้ งหนึ่ ง ขอ้ มือทีขาดกระเด็
่ นมาอยู่ในมือเหมียวอี ้ กําไล
ทองบนขอ้ มือและแหวนเก็บสมบัติบนนิ วถู ้ กถอดออกมาแลว้ และ
เก็บเขา้ ในกระเป๋ าของเหมียวอี ้
 ในบรรดาคนของทางการสายมะโรงทีขึ ่ นฝั
้ ่ งทะเลดาวนั กษัต ร
คนที่ได้บน
ั ทึกผลงานแย่งกําไลทองเป็ นคนแรกได้บงั เกิดขึนแล้ ว้
รวดเร็วขนาดนี ้ ใช ้เวลาแค่ชวพริ
่ ั บตาเดียว

เหมียวอีสี้ หน้า เย็ นเยียบทันที ใช ้ทวนปาดหนึ่ งครัง้ แลว้ ศพ

อาจารย อ์ าของหวานเหยี ย นฮวาที่ เปื ้ อนเลื อ ดก็ ก ลับ เข า้ ไปใน
ขบวนของนาง
ศพตกอยู่ ต รงหน้า หวานเหยี ย นฮวาที่ ตะลึง งัน ศิ ษ ย พ
์ รรค
ดรุ ณี ห ยกส่ ง เสี ย งตกใจพร อ้ มกัน "อาจารย อ์ า!" เรีย กได้ว่ า
ใบหน้างามของพวกนางถอดสี
อาชามังกรที่ลม้ ลงพืนตั
้ วนั้นลุกขึนมา
้ ่
และวิงกลั
บไปอยู่ขา้ ง
ศพอาจารย ์อาของหวานเหยียนฮวาด้วยแววตาโศกเศร ้า
่ ่ซ ้ายขวามากมายสูดหายใจอย่างตก
ช่างดุร ้าย! กลุ่มคนทีอยู
ตะลึง มีค นไม่ น้อยกํ า ลัง ประหลาดใจว่ าเหมียวอีมี้ ว รยุ ท ธ เ์ ท่าใด
อีกฝ่ ายเป็ นนักพรตบงกชเขียวขันห้ ้ าทีมี
่ ของวิเศษขันสองเชี
้ ยวนะ
่ าจะขวางการโจมตีของเขาไม่ไหว แม้แต่พลังเท้าของ
ไม่น่าเชือว่
อาชามัง กรก็ ท นไม่ ไ หวจนล ม ้ ลงไป การออกทวนนั่ นก็ ย่ิ งไม่
ธรรมดา ใช ้เวลาชวพริ ่ั บตาเดีย วก็ฆ่ านั กพรตบงกชเขียวขันห้ ้ า
และแย่งของลําค่ ้ าไปได้แลว้ โหดร ้ายเกินไป!

…………………………
 บทที่ 334 ทวนหนึ่งด ้ามกับอาชาหนึ่ งตัว

่
ผังร่างทีเหาะมาตกอยู ่
่ขา้ งกายอูเมิงหลันหันหน้าช ้าๆ ไปมอง
ที่อู เมิ่งหลัน เขาเหยีย ดหยามเหมีย วอีมากมาโดยตลอด
้ เวลานี ้
กลับสบตากับอูเมิ่งหลันอย่างงุ นงง ต่างก็ปิดบังความตกตะลึง ไว ้
ได้ยาก!
อาศัย การโจมตี ท่ า เดี ย วนี ้ การที่ สงเซีย วตายด้ว ยนํ ้ ามื อ
้ นับว่าอยุติธรรมเลยสักนิ ด เจา้ เหมียวอีคนนี
เหมียวอีไม่ ้ ้ ว รยุ ท ธ ์
มี
เท่าใดกันแน่ ? นักพรตวรยุทธ ์ระดับบงกชขาวโจมตีครังเดี ้ ยวจน
อาชามัง กรที่ได้รบ ั แรงทางอ้อมทนรับไม่ ไหวได้อย่ า งไร? ต่ อให้
เป็ นนั ก พรตบงกชเขี ย วที่ ถื อ ของวิ เ ศษขั้นสองไว ใ้ นมื อ และ
พละกํ า ลัง อาชามัง กรก็ อาจจะทํ า ไม่ ได้ ต้องรู ้ไว ว้ ่ า พลัง เท้า ของ
อาชามัง กร นั ก พรตที่ระดับ ตํ่ าว่ า บงกชแดงมีน้อยมากที่จะสูไ้ ด้
นอกเสียจากจะฆ่าอาชามังกรโดยตรง
้ ่สวมเกราะสีดําดุร ้ายทังตั
แลว้ ก็มองเหมียวอีที ้ วและมีสง่าราศี
่
ไม่ธรรมดา อูเมิงหลั นตาเป็ นประกาย ดูเหมือนมีความเป็ นไปได้ที่
เจา้ เด็กนี่ จะรอดชีวต
ิ กลับมา ถ้ารับเขา้ มาเป็ นลูกน้องได้ นางต้อง
้ แลอาณาเขตให้นาง
หมดกังวลแน่ ถา้ เหมียวอีมาดู
 ผังร่างก็พยักหน้าเล็กน้อยเช่นกัน มิน่าล่ะประมุขตําหนักถึง
มองเจา้ เด็กนี่ ด้วยสายตาที่ต่างออกไป มีจุดที่คุม้ ค่าจะดึงมาเป็ น
พวกจริงๆ
พวกจา้ วเฟยทีอยู ่ ่ท่ามกลางกลุ่มคนก็ตาเป็ นประกายเช่นกัน
เรีย กได้ว่ า มั่นใจขึ นเยอะมาก
้ ้ า วหาญขนาดนี ้ เป็ น
เหมี ย วอี ห้
พันธมิตรอยู่ดว้ ยกันคงได้ผลดีทเี ดียว!
้ ่ ต รงนี ้! ใครกล า้ สู ก
"เหมีย วอีอยู ้ บ ้
ั ข า้ !" เหมีย วอีตะโกนด้
วย
เสียงตํ่า พร ้อมทังชี
้ หั้ วทวนเปื ้อนเลือดไปยังกลุ่มคนทีขวางทาง่

คนยี่สิบคนริมฝี ปากกระตุก นึ กไม่ถึงว่าเหมียวอีจะห้

้ าวหาญ
ดุ ร ้ายขนาดนี ้ ไม่ น่า เชือว่
่ า โจมตีทีเดีย วจะสามารถทํ า ให้อาชา
่ รบั แรงทางอ้อมลม้ ควํ่าลงไป ถูกทําให้ตกตะลึงแลว้ จริงๆ
มังกรทีได้
"ทุกคนรวมตัวกัน ร่วมมือกันสูก้ บ ิ้
ั เขา!" ซูจงกงกั ่ าฉี
บหลีเย่
สบตากันแวบหนึ่ ง จากนั้นโบกมือพร ้อมตะโกน
ไม่ตอ้ งให้พวกเขาสูด้ ว้ ยกันหรอก ตอนที่ยี่สิบคนนั้ นเพิ่งได้
ยินและรวมกลุ่มกัน ยังไม่ทน ่
ั ได้เริมโจมตี เหมียวอีก็้ ถือทวนเอียง
ตามขวาง และเฮยทั่นทีเขาขี
่ ่ พุ่งมาด้วยความเร็วอีกครังแล
ก็ ้ ว้
้
"ใครขวางขา้ ตาย!" เหมียวอีตะโกนอย่ ้
างเกรียวกราด ่
เริม
่
บุกเดียวเข ่ บคนก่อน
า้ ไปโจมตีคนยีสิ
 กลา้ มาก! คนหนึ่ งพันสองพันคนเบิกตากวา้ งจ ้องมอง
"จัดทัพรูปกระบี่!" พอซูจงกงตะโกน
ิ้ ศิษย ์สํานักเดียวกันสิบ
คนขา้ งหลังก็ลงมือด้วยกัน
่ั
ชวขณะนั ้น กระบี่บินหลายสิบเล่มก็ยิงออกมา ฝนกระบี่กลุ่ม
หนึ่ งที่ร่วมมือกันปล่อยออก ฟั นมาทางเหมียวอีที ้ ่ถือทวนบุ ก เข า้
มา
"ฆ่ า มัน !" หลี่เย่ า ฉี ก บ
ั หวานเหยี ย นฮวาบอกให้ศิ ษ ย ร์ ่ว ม
สํ า นั ก ออกไปฆ่ า ศิ ษ ย ส์ ํ า นั ก ดิ ร จั ฉานหลวงกับ และศิ ษ ย พ
์ รรค
ดรุณีหยกทังสองข้ า้ งก็ควบอาชามังกรพุ่งตามออกไป ร่วมมือกัน
รุกโจมตี
แต่ ห ลี่ เย่ า ฉี ก ับ หวานเหยี ย นฮวาตกใจที่ เหมี ย วอี สั
้ ง หาร
อาจารย ์อาของหวานเหยียนฮวาตายได้ในท่าเดียว จึงไม่กลา้ บุก
นํ าหน้า
้ ด ทวนพร ้อมตะโกนอย่ า งเกรียวกราด
"ตาย!" เหมีย วอีสะบั ้
เกราะรบทังตั้ วเปล่ ง แสงสีเขียวออกมาพร ้อมกัน เกราะรบบนตัว
เฮยทั่นที่มุดหัวพุ่งโจมตีก็เปล่งแสงสีเขียวเช่นกัน คนหนึ่ งคนกับ
อาชามังกรหนึ่ งตัวประจันหน้ากับการพุ่งโจมตีของฝนกระบี่ที่ฟั น
เขา้ มา
 'ฟื ้ ด!' ทุกคนเบิกตาโพลง เป็ นของวิเศษขันสองทั
้ ้ ด จริง ๆ
งชุ
ด้วย!
เสียงโลหะกระแทกดังก ้องติดต่อกัน เห็นเพียงทวนเกล็ ดกลับ
ด้า นที่ เปล่ ง แสงสี เ ขี ย วอยู่ ใ นมื อ เหมี ย วอี โจมตี
้ อ อกไปราวกับ
อสรพิษ ออกทวนได้ร วดเร็ว และดุ ด น ั ราวกับ เงาผี ช่า งเป็ นวิช า
ทวนที่ไม่ธรรมดา ชวพริ ่ั บตาเดียวก็ตีกระบีบิ ่ นที่ยิงเขา้ มาทังหมด
้
กระเด็นออกไป พลังที่แสดงออกมาช่างเป็ นอย่าง 'เมื่อทวนอยู่ใน
มือใต้หลา้ ก็ไร ้ศัตรู!' จริงๆ
'ฟื ้ ด!' ทุ ก คนสู ด หายใจอย่ า งตกตะลึง อีก ครัง้ วิช าทวนเลิศ
มาก!
อู เมิ่งหลันตาเป็ นประกายอีกครัง้ 'เจ า้ เด็ ก นี่ สามารถประสบ
่ น้ันไม่ธรรมดาจริงๆ ด้วย
ความสําเร็จตอนเป็ นลูกน้องหยางชิงได้
่
มีจุดทีโดดเด่ นไม่เหมือนใครจริงๆ'
้ า มนี ้อยู่ ใ นมือ บวกกับ
หารู ้ไม่ ว่ า ถ้า ไม่ มีท วนวิเศษขันสองด้
ฝี มอ ่ ธรรมดาของเยารัวเซี
ื ทีไม่ ่ ยนในการหลอมสร ้างของวิเศษ ทํา
ให้ท วนเกล็ ด กลับ ด้า นสามารถคลายพลัง ที่โจมตีเข า้ มาได้สอง
ส่วน เหมียวอีก็้ ไม่สามารถต้า นทานการโจมตีด ว้ ยกระบี่บิ นของ
ศิษย ์ระดับบงกชเขียวของพรรคร ้างกระบี่จํานวนมากขนาดนี ้ได้
เลย ยิ่งไปกว่านั้นกระบี่บินของคนส่วนใหญ่ก็เป็ นเพียงของวิเศษ
้
ขันหนึ ่ ง และเมื่อกระบี่บินหลุดมือไปก็ไม่มีวรยุทธ ์ของตัวเจา้ ของ
 ์ ว ย อานุ ภ าพการโจมตี ก็ ไ ม่ ไ ด้ม ากขนาดนั้ น
คอยเสริม ฤทธิด้
้ ่มีท วนเกล็ด กลับด้าน
ขณะประจันหน้ากันจะต้า นทานเหมีย วอีที
้
ขันสองอยู
่ในมือได้อย่างไร
ขอเพียงทนรับการโจมตีของอานุ ภาพฝนกระบีได้ ่ เหมียวอีที ้ ่
สามารถเผชิญหน้ากับการโจมตีข อง 'ปลาอันธพาล' หมื่นกว่า
ตัวกลางทะเลลึกได้ มีหรือที่จะกลัวกระบี่บินแค่ ไม่กสิ
ี่ บ เล่ มที่ เข า้
มาตรงหน้า ถ้าเป็ นการลอ้ มโจมตีจากทุกทิศยังพอจะขู่เขาได้นิด
หน่ อย รวมตัวกันโจมตีเขา้ มาจากทิศทางเดียว ก็ฝ่าการป้ องกัน
ของทวนยาวในมือเหมียวอีไม่ ้ ได้หรอก
่ั
แต่ใช ้เวลาแค่ชวพริ
บตาเดียว ศิษย ์สํานักดิรจั ฉานหลวงและ
พรรคดรุณีหยกที่ขี่อาชามังกรวิงตะบึ
่ งเขา้ มาก็โ จมตีข นาบเป็ น
สองฝั่งแลว้
้ า ลายการโจมตีข องฝนกระบี่ไปแล ว้ ท่ า ทางการ
เหมีย วอีทํ
โจมตี ข องทวนยาวในมื อ เปลี่ยนไปทัน ที ทวนยาวเคลื่อนไหว
เต็มที่ ขัดกับวิธก
ี ารใช ้ทวนแบบปกติ รัวกวาดทุบอย่างบา้ คลั่งราว
กับค้อนหมุน
ศิษ ย ส์ ํ า นั ก ดิร จั ฉานหลวงคนหนึ่ งที่บุ ก นํ า หน้า มาโบกดาบ
ต้านทานไว ้ แต่ทน ั ใดนั้นก็ตกใจจนหน้าถอดสี ดวงตารีบเพ่งไป
ยังสัตว ์พาหนะทีตั ่ วเองขีอยู
่ ่ รู ้สึกได้ถงึ ความผิดปกติทรุ่ี นแรง
 ้
'ตุ บ !' อาชามัง กรพลันถลัน ไปกลิงบนพื ้ เกือบทํ า ให้เ ขา
น
กระเด็นออกไปแลว้
่ั
ช วขณะที ่ทังสองเฉี
้ ้
ย ดผ่ า นกันไป เหมีย วอีมองไปข า้ งหน้า
โดยไม่หน ่
ั กลับมา การเคลือนไหวของทวนเกล็ ดกลับด้านในมือ
เปลี่ยนแปลงเร็ว มาก รืนไหลราวกั
่ บ เมฆเคลื่อนและสายนํ ้ าไหล
ตอนที่ชกั มือกลับก็เสียบเขา้ เอวด้านหลังของอีก ฝ่ าย สังหารจน
ตกลงพืนพร ้ ้อมเสียงร ้องโอดครวญ
หัว ทวนสามมุ มที่แหลมคมถู ก ช ก ั ออกมาพร อ้ มเลื อดอย่ า ง
รวดเร็ว รับ มือกับ ดาบยาวและแส เ้ กา้ ข อ้ ที่โจมตีเขา้ มาทางซ ้าย
และขวา ไม่มล ้
ี ําดับขันตอนที ่ บายได้เลย เป็ นการปะทะโดยตรง
อธิ
กับอีกฝ่ าย กวาดและกระทุง้ อย่างบา้ คลั่ง
'แกร ๊งๆๆ!' เสียงสั่นสะเทือนดังขึนติ
้ ดต่อกัน

'ฟื ้ ด!' ทุกคนที่ดูการต่อสูส้ ู ดหายใจอย่างตกตะลึง อีก แลว้ ดุ

ร ้ายเกินไปจริงๆ!
้ เหมื
เห็นเพียงเหมียวอีที ่ อนกับมีดที่ตัดฝ่ าคลืน
่ ทะลุผ่านกลาง
กลุ่ มนั ก พรตบงกชเขีย วสิบ กว่ า คน คนหนึ่ งคนกับ สัต ว พ์ าหนะ
หนึ่ งตัว บุกเดียวที
่ ่ จริงๆ จุดไหนทีทวนยาวไปถึ
แท้ ่ ง ขอแค่เป็ นคน
ที่ประมือกับเขา ลว้ นถูกเขาสังหารจนย่ อยยับ ไม่มีพลังเท้า ของ
 ้ ยวของเหมียวอีได้
อาชามังกรตัวไหนต้านทานการโจมตีแค่ครังเดี ้
้ ร ้ายเกินไปแลว้
เลย แบบนี ดุ
พอบวกกับวิชาทวนทีเฉี ่ ยบแหลมไร ้เทียมทานของเหมียวอี ้ ก็
เรียกได้ว่าทําให้คนที่ดูการต่อสูส้ ีหน้า เปลียนไปเยอะมาก
่ ต่อไป
ใครยังจะกลา้ สูก้ บ ้ ก?
ั คนคนนี อี
แม้แต่ ช ายผู ร้ อรับเรือที่ทะเลดาวนั ก ษัต รที่ยืนอยู่ ขา้ งอู เมิ่งห
่
ลันก็สีหน้าเปลียนเล็ กน้อยเช่นกัน ถอนหายใจพูดอย่างตกตะลึง
ว่า "ขา้ ไม่เคยเห็นนักพรตบงกชเขียวทีมี ่ พลังโจมตีดุร ้ายเช่นนี ้มา
่ า พลัง โจมตีจ ะสามารถข่ มแรงอึด ของพลัง เท้า
ก่ อน ไม่ น่า เชือว่
อาชามังกรได้ ร ้ายกาจนัก! นึ กไม่ถึงว่าท่ามกลางนักพรตบงกช
เขีย วของสายมะโรงในแดนเซีย นยัง มีท หารกล า้ เช่นนี ้อยู่ ถ้า ไร ้
ของวิเศษที่ยอดเยี่ยมควบคุ ม ท่ า มกลางนั ก พรตที่ระดับ ตํ่ ากว่า
บงกชแดง ก็เกรงว่าจะหาคู่ต่อสูข ้ องเขาได้ยาก!"
้ นนักพรตบงกชเขียวทีโดดเด่
เขายังนึ กว่าเหมียวอีเป็ ่ น
อู เมิ่งหลันอยากจะบอกเขาว่า เหมีย วอีเป็ ้ นแค่นัก พรตระดับ
บงกชขาว แต่เหมียวอีดุ้ ร ้ายขนาดนี ้ อีกทังตรงหว่ ้ ้
างคิวเหมี ้
ย วอีก็
ใช ้ของอย่ า งเช่นโคลนซ่อนจิตปิ ดบังวรยุท ธ เ์ อาไว ้ ดัง นั้ นแม้แต่
นางเองก็ ไ ม่ ม่ ันใจนิ ด หน่ อย ไม่ รู ว้ ่ า ควรจะตอบเขาอย่ า งไรดี
พึมพํากับตัวเองว่า "นึ กไม่ถึงว่าเจา้ เด็กนี่ จะร ้ายกาจเช่นนี ้ โชคดี
่
ทีโดนฮั ่วหลิงเซียวส่งมาที่ทะเลดาวนักษัตร ไม่เช่นนั้นที่จวนเฟื่ อง
ฟูของขา้ คงไม่มีใครต้านทานเขาไหวจริงๆ ต้องโดนเขาเล่นงาน
ต่อจนฝุ่ นกลบหน้าแน่ นอน…"
ผังร่างเองก็ตกใจเช่นกัน อาชามังกรตัวเดียวทนไม่ไหวยังพอ
้ แต่ อาชามัง กรมากมายขนาดนี ้ล ว้ นต้า นทานการโจมตี
ฟั ง ขึน
้ ยวของเหมียวอีไม่
ครังเดี ้ ได้ แบบนั้นดุร ้ายเกินไปจริงๆ
่ ่ท่ามกลางกลุ่มคนสูดหายใจอย่างตกตะลึง เขาก็
จ ้าวเฟยทีอยู
เป็ นนักพรตบงกชเขียวขันเก ้ า้ เหมือนกัน แต่กลับรู ้ตัวว่าดุร ้ายได้
ไม่เท่าเหมียวอี ้ แบบนี ร้ ้ายกาจเกินไปแลว้ !
ิ้
ชีสวหงตาเป็ นประกายจนแทบจะมีดาวออกมา มองเหมียวอี ้
่
ด้วยสายตาเคารพเลือมใส ้ โอกาสรอดมากขึน
ติดตามคนผูน้ ี จะมี ้
จริงๆ
แต่ละคนที่ถูกเหมียวอีเชื
้ อมสั
่ ้
มพันธ ์ด้วยก่ อนหน้านี เผยแวว
่ นดีใจ
ตาตืนเต้
ตอนที่ประมือต่อสูท ้ั
้ งสองฝ่ ่ านกันไปเร็วมาก หลังจาก
ายวิงผ่
้
เหมีย วอีโจมตี จ นคนล ม้ ม้า พลิก แลว้ ก็ ห าโอกาสสัง หารทีล ะคน
ไม่ได้ มีเพียงคนสุดท้ายที่โชคร ้ายหน่ อย ตอนที่เขาตามเหมียวอี ้
ทันและสามารถลงมือได้ เหมียวอีก็้ ใช ้ทวนโจมตีกลับโดยไม่ ห ัน
ไปมอง ทวนแทงเขา้ หลังหัวขอ้ งอีกฝ่ ายโดยตรง เนื อสี ้ ขาวและสี
แดงกระจายออกมาจากหัวกะโหลก
 ผูท้ ่โชคร
ี ่ เป็ นหลีเย่
้ายไม่ใช่ใครอืน ่ าฉี ท่หลบอยู
ี ่ขา้ งหลังและ
้ นคนสุดท้าย โดนเหมียวอีโจมตี
ประมือกับเหมียวอีเป็ ้ สงั หารหนึ่ ง
ทวน เบิกตาโพลงพร ้อมกระเด็นออกไปตามอาชามังกรทีล ่ ม้ ลง

หวานเหยีย นฮวาที่อาชามัง กรเอีย งล ม้ หรีตามองสภาพน่

่ า
เวทนาของหลี่เย่ า ฉี ตกใจจนใบหน้า งามถอดสี หวาดกลัว จน
ลุ ก ลีลุ้ ก ลนหลบหนี กลัว ว่ า ทวนล่ อวิญญาณนั่ นจะตามมาข า้ ง
หลังตนเช่นกัน ไม่สนใจแลว้ ว่าตนจะเป็ นดรุณีหยกหรือไม่ และไม่
สนภาพลักษณ์ดว้ ย การรักษาชีวต ่ ด
ิ สําคัญทีสุ
ที่จริงก็ไม่ได้มีแค่นางคนเดียวที่ภาพลักษณ์แย่ ใครก็ตามที่
ป ร ะ มื อ กั บ เ ห มี ย ว อี ้ ถ้า ไ ม่ โ ด น โ จ ม ตี จ น ค น ล ้ม ม้า พ ลิ ก ก็
สะบักสะบอมเกินทน ไม่มีใครสูก้ บ ั การโจมตีเดียวของเหมียวอีได้ ้
เลย
่ ม้ อยู่บนพืนพยายามดิ
อาชามังกรแต่ละตัวทีล ้ ้
นรนลุ กขึน้ ราว
กับโดนอานุ ภาพของพลังโจมตีทใหญ่ ี่ เกินไป
้ ได้ก ลับ ไปตามสัง หารคนที่ล ม
เหมีย วอีไม่ ้ แต่ ไ ล่
้ อยู่ บ นพืน
ิ้
ตามสัง หารพวกซูจ งกงด้ า นหลัง ที่ต้องการจะสร ้างกระบี่ บิ น มา
ี ครัง้
โจมตีอก
 ่ ละคนตกใจจนทําอะไรไม่ถูกและคิด จะ
ศิษย ์พรรคร ้างกระบีแต่
หนี เป็ นเพราะพลังโจมตีท่เหมี
ี ยวอีสํ้ าแดงออกมาน่ าตกใจเกินไป
ใครจะไปต้านทานไหวล่ะ!
ิ้
"ไป! ฆ่ามัน!" ซูจงกงที ่สองมือจับกระบีทํ
่ าสีหน้าตืนตระหนก
่
สั่งให้ศษ
ิ ย ์ร่วมสํานักออกไปโจมตี
คํ า พู ด นี ้ ก็ เ หมื อ น กั บ ผ า ยล ม ตั ว เอง เพิ่ ง พู ด จบ คน ที่
เผชิญหน้ากับเหมียวอีที ้ ่เขา้ มาด้วยท่าทางโหดร ้ายน่ ากลัว ก็ ห น
ั
่
หลังวิงหนี ทน
ั ที ศิษย ์ร่วมสํานักก็ไม่ต่างกันเท่าไร ศิษย ์พรรคร ้าง
กระบี่ซึงเป็
่ นสํานักใหญ่สุดของสายมะโรงอันน่ าเกรงขามพากัน
่ ั บตาเดียว ไม่กลา้ ประมือกับเหมียวอีอี้ กแลว้
หนี ในชวพริ
ภาพนี ้สร ้างความตกตะลึงให้ทุ ก คนมากเกินไป นี่ เป็ นศิษ ย ์
่
ของสํานักทีใหญ่ ั ดับหนึ่ งของสายมะโรงนะ!
อน
่ ั ! อย่ า หนี นะ ข า้ จะเอาชีวิต เจ า้ !" เหมีย วอีตะโกน
"เจ า้ ช วซู ้
้
อย่างเกรียวกราด ถือทวนไล่สงั หารเขา้ มา
พลังเท้าสัตว ์พาหนะของผูท ้ ่หลบหนี
ี สูเ้ ฮยทั่นไม่ได้เลย บวก
้
กับ สาเหตุ พิ เ ศษบางอย่ า ง พวกซูจ ิงกงรู ส้ ึ ก ว่ า ทํ า ไมวัน นี ้ สัต ว ์
่ ้าขนาดนี ?้
พาหนะถึงวิงช
่
พอได้ยินเสียงความเคลือนไหวข ิ้
า้ งหลัง ซูจงกงที ่หันกลับมา
มองก็ ต กใจกลัวแทบขวัญหนี ดีฝ่อ เห็ นเหมีย วอีที้ ่ถือทวนโจมตี
ตามมาทันแล ว้ อย่างรวดเร็ว เขารีบตะโกนร ้องเสียงสูงว่า "ศิษ ย ์
พรรคร ้างกระบีรี่ บมาช่วยขา้ เร็ว!"
เขาไม่จําเป็ นต้องตะโกน ศิษย ์พรรคร ้างกระบี่ที่อยู่ในอาณา
เขตปราสาทดําเนิ นจันทร ์พ่ายแพจ้ นสุดจะทนขนาดนี ้ ศิษย ์ร่ว ม
สํานักที่อยู่ในอาณาเขตปราสาทต่างๆ ก็เสียหน้าเช่นกัน เวลานี ้
หากไม่ชว่ ย ในภายหลังหากเกิดปัญหาขึนแล ้ ว้ จะสามัคคีก น ั ก า้ ว
ผ่านด่านยากไปได้อย่างไร?
่
ท่ามกลางคนทีลงมาจากเรื อแต่ละลํา ศิษย ์พรรคร ้างกระบี่พา
กันพุ่งออกมาท่ามกลางกลุ่มคน โดยเฉพาะชายชราคนหนึ่ งที่มี
ดอกบัวสีเขียวบานเกา้ กลีบตรงหว่างคิว้ เขารีบพุ่งออกมาพร ้อม
ตะโกนอย่างเดือดดาลว่าว่า "อย่าหนี นะเจ ้าคนตํ่าทราม หวังเทียน
หลุนมาหาเจ ้าแลว้ !"
้ ยงศีรษะมอง แอบร ้องว่าแย่แลว้ ในใจ ไม่น่าเชือว่
เหมียวอีเอี ่ า
้ า้ มีเพียงเขาที่รู ้อยู่แก่ใจว่ า เมื่อ
จะเป็ นยอดฝี มือบงกชเขียวขันเก
ิ้
ครูเ่ ขาเอาชนะพวกซูจงกงได้ อย่างไร
ไม่ได้มแี ค่คนของพรรคร ้างกระบีที่ ่ออกมาสู ้ ศิษย ์พรรคดรุ ณี
หยกกับ สํ า นั ก ดิร จั ฉานหลวงก็ พากันขี่อาชามัง กรไล่ สงั หารมา
่ั
เช่นกัน ชวพริ บตาเดียวก็มีนักพรตบงกชเขียวทะลักออกมาสอง
ร ้อยกว่าคนแลว้
 สิ่งที่ยิ่งทํ า ให้เหมีย วอีพู
้ ด ไม่ออกก็ คือ ท่ า มกลางศิษ ย ์พรรค
ดรุ ณีห ยกที่ไล่ ส งั หารมามี ย อดฝี มือ บงกชเขี ย วขั้นเก า้ หนึ่ งคน
นั ก พรตหลายคนที่บุ ก นํ า หน้าสํ า นั ก ดิรจั ฉานหลวงล ว้ นเป็ นคน
มีวรยุทธ ์บงกชเขียวขันแปด ้

อูเมิ่งหลันที่อยู่บนเรือยิมแห้
้ ง เจา้ เด็กนี่ นับว่าไปแหย่ รงั แตน
้
เขา้ แลว้ ไม่รู ้เหมือนกันว่ารอดพน้ ภัยนี ไปได้ หรือเปล่า
เมื่อเห็ นกลุ่มคนวิงเข
่ า้ มาช่วยพวกซูจงกง ิ้ เหมียวอีก็้ ไม่กล า้
ไล่ตามอีก เฮยทั่นที่เขาขีรี่ บเลียวเปลี
้ ่
ยนทิ ศทาง ทะลุออกจากวง
ลอ้ มที่ไล่ตาม เขาขีอาชามั
่ ่
งกรวิงวนบนป่ ารกร ้าง ทําให้ศิษย ์สอง
ร ้อยกว่าคนของสามสํานักใหญ่เร่งไล่ตามอยู่ขา้ งหลัง
…………………………
 บทที่ 335 อยากแข่งว่าใครพวกเยอะเหรอ

ทํ า ไมถึง พาศิษ ย ข ิ่
์ องสามสํา นั ก ใหญ่ วงวน? เพราะเหมีย วอี ้
ถนั ด สิ่งนี ้ เพราะพลัง เท้า เฮยทั่นยอดเยี่ยมที่สุ ด ในบรรดาอาชา
มังกร เขาสามารถไล่ตามคนอืนทั ่ น แต่คนอืนไล่
่ ตามเขาไม่ทน ั
บนป่ ารกร ้างมีเสีย งกีบ เท้า วิ่งกุ บ กับ พร ้อมฝุ่ นดินตลบทันที
้ อทวนวิ่งห้อไปข า้ งหน้า หันไปมองสัง เกตข า้ งหลัง ไม่
เหมีย วอีถื
หยุด สัตว ์พาหนะสองร ้อยกว่าตัวขา้ งหลังไล่ตามไม่เลิกรา
"อย่ า หนี นะเจ า้ ช ว่ ั กล า้ สู ก
้ บ
ั ข า้ ให้ต ายกันไปข า้ งไหมล่ ะ !"
นั ก พรตบงกชเขี ย วขั้นเก า้ ที่ ชื่อหวัง เที ย นหลุ น คนนั้ นไล่ ต าม
ตะโกนอยู่ขา้ งหลังไม่หยุด ขา้ งหลังมีคนสองร ้อยกว่าคนช่วยเสริม
กําลังอยู่ขา้ งหลัง เรียกได้ว่าอหังการมาก
่ ั สองร ้อยคนที่อยู่ ขา้ งหลังก็ ชว่ ยตะโกน
"อย่ า หนี นะเจ า้ ชว!"
เสียงดังไม่หยุดเช่นกัน
้ ่กํ า ลังควบอาชามังกรวิ่งหันหลัง ไปชีทวน
เหมีย วอีที ้ "ตาแก่
เอ๊ย ให้พวกเจ ้าได้ใจไปก่อนเถอะ อีกสักพักอย่าหนี แลว้ กัน!"
 ่ ั ขลาด
"เจา้ ชวขี ้ พวกเราจะดูว่า ใครกันแน่ ที่จะหนี ถ้ากล า้ ก็
หยุดและสูก้ บ ั ขา้ ให้ตายกันไปขา้ งสิ!" หวังเทียนหลุนหัว เราะลั่น
ต้องการจะกู ้หน้าให้พรรคร ้างกระบีที่ เสี
่ ยไปเมือครู
่ ่ ี้
น
เหมียวอีไม่้ ใช่คู่ต่อสูข ้ องคนพวกนี ้ วิธกี ารที่ชาญฉลาดทีสุ ่ ด
คืออาศัยกําลังเท้าเฮยทั่นวิงหนี ่ เดี๋ยวนี ้ แต่เขาจะหนี ตอนนี ้ไม่ ไ ด้
ถ้าหนี ไปความพยายามที่ตัวเองเตรียมไวบ้ นเรือก็จบกัน สิงที ่ ควร
่
เสี่ ยงก็ ต อ้ งเสี่ ยง สิ่ งที่ ควรแลกก็ ต อ้ งแลก ตอนนี ้ ก็ ต อ้ งรัก ษา
์ หน้าตาตัวเองด้วย จะให้คนคิดว่าตัวเองกําลังหนี ไม่ได้
ศักดิศรี
เขาหันกลับไปพูดเสียงกังวานว่า "รอให้เหมียวอีจั้ ดการคนที่
สมควรตายก่อนเถอะ ค่อยมาจัดการกับตาแก่อย่างเจ ้า!"
พู ด คํ า นี ้ออกมาเพื่อพิสู จ น์ต่ อทุ กคน ข า้ เหมีย วอีไม่
้ ได้ก ลัว
้
คนพวกนี หรอก
ภายใต้สายตาของคนที่ดูการต่อสูอ้ ยู่ใกลๆ้ พบว่าเหมียวอีที
้ ่
่
วิงวนไปหนึ่ งรอบพาศิษย ์สามสํานักใหญ่วนกลับมาแลว้

พวกหวานเหยีย นฮวาสีห น้า เปลี่ยนไปมาก ในเวลานี ้สัต ว ์

พาหนะที่ พวกนางจู ง ออกมายัง อยู่ ท่ี เดิ ม พอเห็ น เหมี ย วอี พุ
้ ่ง
กลับมาด้วยท่าทางดุร ้ายน่ ากลัวอีก ก็ตกใจกลัวแทบจนขวัญหนี
้ นอยู
ดีฝ่อ มีเหมีย วอีกั้ ่ ต รงกลางก็ ไ ม่ มีท างไปรวมกับ กองกํ า ลัง
กลุ่มใหญ่ได้เลย ทําได้เพียงควบอาชามังกรเลียวหนี ้ ทนั ที
 ่
ช่วยไม่ได้ สัตว ์พาหนะทีพวกนางขี ่ ่นั้นขา้ งนอกสุกใสขา้ ง
อยู
ในเป็ นโพรง ตอนแรกที่อยู่บนเรือก็โดนเหมีย วอีทรมานร่
้ า งกาย
้
อย่ า งเป็ นขันเป็ นตอนไปแล ว้ สามเดือน จะไปทัด เทีย มพลัง เท้า
ของเฮยทั่นได้อย่างไรกัน ต่อให้พลังเท้าสัตว ์พาหนะของพวกนาง
ยังอยู่ในช่วงเวลาทีมี่ ประสิทธิภาพสูงสุด ก็ยงั วิงไม่
่ ชนะเฮยทั่นอยู่
่ ตอ้ งพูดถึงตอนนี เลย
ดี ยิงไม่ ้
้ ก ครัง้ พอเหมีย วอีโบกทวนเกล็
เสีย งมัง กรคํ า รามดัง ขึนอี ้ ด
กลับ ด้า นในมื อ เฮยทั่นก็ เ ร่ง ความเร็ ว อี ก ก่ อ นหน้า นี ้ยัง รัก ษา
ความเร็ ว ที่ เดี๋ ยวเร่ง เดี๋ ยวผ่ อ นเพื่ อให้ค นของสามสํ า นั ก ใหญ่
รวมตัวกันไล่ตามตนอยู่ขา้ งหลัง เวลานี ค่ ้ อยๆ ทิงห่้ างจากสองร ้อย
กว่ า คนที่ไล่ ต ามอยู่ ข า้ งหลัง แล ว้ แต่ ก ลับ เข า้ ใกล พ้ วกหวานเห
ยียนฮวาอย่างรวดเร็ว
ท่ามกลางนักพรตที่กําลังดูการต่อสู ้ มีคนไม่นอ ้ ยเผยสีห น้า
อัศจรรย ใ์ จ พลัง เท้า ของสัต ว ์พาหนะตัว นี ้แข็ งแกร่ง เกินไปจริงๆ
่ เร็วขนาดนี ้ พลังเท้าเช่นนี เที
แบกเกราะหนั ก แล ว้ ยัง วิงได้ ้ ย บเท่ า
่ วิตของนักพรตระดับตํ่ากว่าบงกชแดงได้แลว้ มิน่าล่ะถึงใช ้
ครึงชี
้
เกราะรบขันสองทั ้ ด มาปกป้ องโดยไม่ เสี ย ดาย เจ า้ ของมัน มี
งชุ
้
กําลังองอาจห้าวหาญ แลว้ ก็มีของวิเศษขันสองทั ้ ดอีก ทังยั
งชุ ้ งมี
สัตว ์พาหนะที่พลังเท้าแข็งแกร่งขนาดนี ้ เรียกได้ว่าเหมาะสมกัน
อย่างสมบูรณ์แบบจริงๆ!
 อูเมิ่งหลันที่ดูการต่อสูอ้ ยู่บนเรือทอดถอนใจพร ้อมส่า ยหน้า
เบาๆ นึ กไม่ถงึ ว่าอาชามังกรที่เอนกายเวลานอนหลับจะมีพลังเท้า
น่ าตกตะลึงเช่นนี ้
"วิ่งไปไหน!" เหมีย วอีตะโกนอย่
้ ้
า งเกรียวกราด แล ว้ กระทุ ง้
ทวนเกล็ดกลับด้านในมือออกไป
่ าหน้าไล่ตามมารีบร ้อนหันตัวไป
ศิษย ์สํานักดิรจั ฉานหลวงทีนํ
โบกดาบยาวต้านไว ้
'ปั้ง!' มีเสียงสั่นสะเทือนดังขึน
้ อาชามังกรลม้ ควํ่าไปขา้ งหน้า
พร ้อมส่ ง เสีย งร ้อง โดนเหมีย วอีใช้ ้ทวนกระทุ ง้ ทีเดีย วจนควํ่าอีก
แลว้
้ ว่าคนที่กําลังไล่ตามหรือคนที่กําลังหนี ก็ลว้ นวิ่งไป
ตอนนี ไม่
ในทิศทางเดียวกัน ไม่เร็วเท่าตอนทีสองฝ่ ่ ายประมือกันก่อนหน้า นี ้
เหมียวอีทํ้ าได้เพียงรีบโจมตีให้ลม้ ไล่สงั หารทีละคนไม่ทน ั ตอนนี ้
พอโดนเหมียวอีตามติ ้ ดอยู่ขา้ งหลังก็ไม่เหมือนเดิมแลว้ บวกกับ
้
เวลานี เผยส่ วนหลังให้เหมียวอีก็้ ยงเสี
ิ่ ยเปรียบ ภายใต้สถานการณ์
ที่ประมือกันอย่ า งรวดเร็ว เช่นนี ้ ไม่ ต อ้ งบอกก็ รู ถ้ ึง ผลลัพ ธ ห
์ าก
่
อาชามังกรวิงพลาด
นั่ นเป็ นประสบการณ์ที่ ศิ ษ ย ส์ ํ า นั ก ดิ ร จั ฉานหลวงเคยโดน
โจมตีจนอาชามังกรลม้ มาแลว้ หนึ่ งครัง้ ขณะที่ร่างกายของอาชา
 ี ใช ้เท้าแตะที่หลังของมันและดีดตัวขึน
มังกรเอียงลม้ เขาก็รบ ้ หวัง
จะหลบให้พน้ ภัยนี ้
้ ่วิงอย่
เหมียวอีที ่ างรวดเร็ว ผ่า นอาชามังกรที่ล ม้ มีสีหน้า เรีย บ
เฉย พลิกทวนยาวในมือหนึ่ งครังอย่ ้ างรวดเร็วและฟันผ่านอากาศ
เข า้ ไป ร่า งฉุ ก ละหุ ก ของอีก ฝ่ ายที่ เพิ่งจะกระโดดขึ น
้ ก็ โ ดนหัว
ทวนแหลมคมวาดฟั นเอวขาดเป็ นสองท่อน เลือดสาดออกมาราว
กับนํ ้าฝน
"อ๊าก!" เสียงร ้องโอดครวญดังขัน ้ ร่างกายสองท่อนกระเด็น
้
ออก เหมีย วอีทะลุ ผ่า นฝนโลหิต นั่ นมา คนที่วิ่งหนี อยู่ ข า้ งหน้า
ตกใจจนหน้าซีดขาว
'ปั้ ง!' เหมีย วอีที
้ ่ไล่ ต ามทันอีก คนกระทุ ง้ ทวนลงไปอย่ า งบ า้
คลั่ง
้
ล ม้ คะมํ า ทังคนทั ้
งอาชามั ้ อโอกาสใช ้
งกรอีกแล ว้ เหมีย วอีถื
ทวนแทงไปที่หลัง ของคนนั้ น จากนั้ นพลิก ทวนปาดออก เสีย ง
กรีดร ้องของเขาลั่นใส่กําลังคนทีตามมาข
่ า้ งหลัง
้
'ปัง!' ลม้ อีกตัวแลว้ เหมียวอีปาดทวนอย่ างรวดเร็ว พอทวน
้
แวบผ่าน ก็มรี า่ งคนกระเด็นขึนพร ้อมเสียงร ้องเจ็บปวด
้
'ปัง!' อาชามังกรลม้ กลิงและส่ งเสียงร ้อง มีเสียงโอดครวญดัง
้ กแลว้
ขึนอี
 ่ั
ช วพริ ้ ่ไล่ ฆ่ า มาตลอดทางก็ ฆ่ า ไปแล ว้
บ ตาเดีย ว เหมีย วอีที
แปดคนติดต่อกัน อาชามังกรเร็ว ทวนเร็ว พอลงมือก็สงั หารจน
คนลม้ ม้าพลิก เสียงร ้องโอดครวญดังขึนต่ ้ อเนื่ อง และยังดํา เนิ น
ต่อไป เป็ นการมองขา้ มหัวศัตรูสองร ้อยกว่าคนที่ไล่ตามโจมตีมา
ขา้ งหลังจริงๆ
สํ า หรับ ภาพเหตุ ก ารณ์นี้ ไม่ ว่ า จะเป็ นคนที่ไล่ ต ามโจมตีมา
่
ขา้ งหลัง หรือเป็ นผูไ้ ม่เกียวข อ้ งที่ยืนดูการต่อสู อ้ ยู่ แต่ละคนมอง
จนขนพองสยองเกล า้ นั ก พรตบงกชเขีย วโดนฆ่ าเยอะขนาดนี ้
คาดไม่ถึงว่าไม่มีใครสูก้ ารโจมตีครังเดี ้ ยวของเหมียวอีได้ ้ เลย ไม่
่ าที่เหมียวอีฆ่
น่ าเชือว่ ้ านักพรตบงกชเขียวครังนี ้ จะง่
้ ายเหมือนหั่น
ผัก ช่างเขย่าขวัญจริงๆ
พวกจา้ วเฟยที่อยู่ท่ามกลางกลุ่มคนเรียกได้ว่าดูจนเลือดสูบ
้
ฉี ด โหดเหี ยมเกิ น ไปแล ว้ แต่ พ วกเขาชอบ ทั้งยัง ตื่นเต้น ด้ว ย
อารมณ์หวาดกลัวและกังวลตอนมาถึงทะเลดาวนักษัตรทีมี ่ อยู่เดิม
้ บเหมือนได้พบหัวเรียวหั
ตอนนี กลั ่ วแรงสําคัญแลว้
่
อูเมิงหลั ่ การต่อสูอ้ ยู่บนเรือส่ายหน้าเล็กน้อยไม่หยุด ไม่
นทีดู
่ า เหมีย วอีจะทํ
น่ า เชือว่ ้ า ให้นางรู ้สึก ตกตะลึง หากมีโ อกาส นาง
อยากจะรับเหมียวอีมาเป็้ นลูกน้องมาก
ขณะมองศพที่กลิงอยู้ ่ใต้เท้า ตลอดทาง หวังเทียนหลุนที่เร่ง
้
ตามมาก็ ต ะโกนใส่ ห ลัง เหมี ย วอี ไกลๆ อย่ า งเดือดดาล "เจ า้ ตํ่ า
ทราม! รังแกคนอ่อนแอนับว่ามีฝีมอ ื อะไรกัน คู่ต่อสูข
้ องเจ ้าอยู่ตรง
นี ้ กลา้ สูก้ บ
ั ขา้ ให้รู ้ดํารู ้แดงไปเลยไหมล่ะ!"
บอกว่าเหมียวอีรั้ งแกคนอ่อนแอกว่า คําพูดนี ฟั ้ งดูเหลวไหล
นิ ดหน่ อย แต่เขามองเหมียวอีว่้ า เป็ นสุด ยอดฝี มือในระดับ บงกช
เขียวแลว้
้ นตัวมาพูดเย้ยว่า "ตลกน่ า! ตาแก่ รอประเดี๋ยวขา้
เหมียวอีหั
จะไปเอาชีวต
ิ เจ ้า!"
พอหันกลับไป ขา้ งหน้าก็เหลืออีกแค่สองคนที่กําลังหนี หนึ่ ง
ในนั้นคือหวานเหยียนฮวา เหมียวอีตะโกนเสี
้ ยงดังว่า "นางตัวดี!
ตายซะเถอะ!"
'ปั ง !' ขณะที่อาชามังกรล ม้ ควํ่ า หวานเหยีย นฮวาก็ ส่ง เสียง
ร ้องเจ็บปวด ขา้ งหลังตรงหัวใจมีเลือดกระจายออกมา
้
เหมียวอีกดทวนลากไปตามพื ้ เรือนร่างอรชรของหวานเห
น
้
ยียนฮวากลิงบนพื ้
นพร ้อมมีเลือดทะลักออกมาทันที
้
เขาทิ งหวานเหยี ย นฮวาที่ตายจมกองเลือ ด ขณะกํ า ลัง จะ
สัง หารคนสุ ด ท้า ย ใครจะคิด ว่ า คนคนนั้ นจะเกิด ไหวพริบ ขึนใน
้
่ า จะตัด ใจทิงอาชามั
ยามวิก ฤติ ไม่ น่า เชือว่ ้ ่ นที่พึ่งของ
ง กรซึงเป็
นั ก พรตยามต่ อสู ้ กระโจนออกจากตัว อาชามัง กรและโผไปอยู่
ด้านขา้ ง
 ถ้า เป็ นยามปกติ ถ้า เขาทํ า แบบนี ้ เมื่อศัต รู ย อ้ นกลับ มาเขา
ต้องตายแน่ นอน ตอนนี ้เป็ นเพราะมีศ ต ั รู ไล่ ต าม คนที่คลาดกับ
่ั
เขาไปชวพริ บตาเดียว เป็ นไปไม่ได้ท่เหมี
ี ยวอีจะกลั ้ บไปไล่ฆ่าอีก
เขาจึงรอดภัยพิบต ั น ้
ิ ี ไปได้
จู่ ๆ เฮยทั่นก็ เลียวโค้
้ ง พวกหวัง เทีย นหลุ นที่ไล่ ต ามมาข า้ ง
หลังตึงเครียดในใจ เพราะเหมียวอีต้้ องการจะกลับไปประจันหน้าสู ้
กับพวกเขาแลว้
เจ ้าบา้ นี่ จะมั่นใจในตัวเองถึงขันไหนกั
้ น ตัวคนเดียวจะมาประ
มือกับคนจํานวนมากอย่างพวกขา้ เหรอ? พวกหวังเทียนหลุนฮึก
้
เหิมขึนมาทั นที
"ทุ ก คนร่ว มมือกัน อย่ า …" หวัง เทีย นหลุ นยัง ตะโกนไม่ จ บ
้ ่ เลี ยวโค้
เสี ย งก็ ห ายไปกะทัน หัน เห็ น เพี ย งเหมี ย วอี ที ้ ง พุ่ ง เฉี ย ง
ออกไป ไม่ น่ าเชือว่่ า จะบุ ก เดี่ยววิ่งตะบึ ง ไปยัง พวกซูจ ิงกงที
้ ่อยู่
ไกลๆ อีกแลว้
รูปขบวนไล่โจมตีท่เป็
ี นเสน้ ตรงวุ่ นวายทันที แลว้ บุกไล่ ต าม
ไปขา้ งหน้าในแนวขวางอย่างรวดเร็ว
ิ้
เดิมทีพ วกซูจ งกงอยู ั กลุ่ มขบวนใหญ่ ที่ ไล่ ต ามเหมี ย วอี ้
่ กบ
ใครจะคิดว่าพลังเท้าของสัตว ์พาหนะจะใช ้การไม่ได้ โดนเหมียวอี ้
นํ ากลุ่มขบวนใหญ่น้ันวิงวนสองรอบ
่ ้ างกันไกลแลว้
หลังจากทิงห่
ตอนนี ก็ ้ เห็นเหมียวอีวนกลั
้ บมาสังหารอีก ทําให้พวกเขาตกใจจน
่
ไม่รู ้จะวิงไปทางไหนดี
เพิ่ งเห็ น คนคนนั้ นรอดพ น ้
้ จากทวนของเหมี ย วอี ไปได้
ประสบการณ์น้ันสามารถเป็ นบทเรีย น แต่ตอนนี เจ ้ า้ คงตัด ใจทิง้
่
สัตว ์พาหนะแลว้ วิงหนี ไปไม่ได้หรอก แบบนั้นต่างอะไรกับการเอา
ิ ไปทิง้ เหมียวอีตามทั
ชีวต ้ ้
นขึนมาต้องใช ้ทวนแทงเจ ้าตายแน่ นอน
ิ้ ดไหวพริบยามวิกฤติเช่นกัน นี่ เป็ น
"แยกกันหนี !" ซูจงกงเกิ
่
แผนทีดี
่ ่เขากังวลที่สุดก็เกิดขึนแล
แต่สิงที ้ ว้ เป็ นอย่างที่คิดไว ้ เหมียว
้ งเขาแค่คนเดียว เห็ นได้ชดั ว่าคนอืนหนี
อีเล็ ่ ไปแลว้ ก็ไม่เป็ นอะไร
เหมียวอีต้้ องการสังหารแค่ซจู งกง
ิ้
ิ้
ภายใต้ค วามหวาดกลัว จู่ ๆ ซูจ งกงก็ ป รับ เปลี่ยนทิศ ทาง ขี่
อาชามังกรพุ่งไปทางทะเลกวา้ ง พอพุ่งไปถึงก็กระโจนมุดเข า้ ไป
ในนํ ้าทันที ชวพริ
่ ั บตาเดียวก็หายไปอย่างไร ้ร่องรอยแลว้
้ ่ ไล่ ต ามไปถึ ง ริม ทะเลพู ด ไม่ อ อกนิ ด หน่ อย หวัง
เหมี ย วอี ที
เทียนหลุนที่นํ าคนไล่ตามมาขา้ งหลังตะโกนอย่างเกรียวกราดว่ ้ า
่ ั ขลาด
"เจ า้ ช วขี ้ จะหนี ไปไหน ยัง ไม่ ร บี มาสู ก้ บ
ั ข า้ ให้ต ายกันไป
ขา้ งอีก!"
 เฮยทั่นรีบเปลียนทิ่ ่
ศทาง ไม่ประจันหน้ากับกลุ่มคนทีตามมา
ข า้ งหลัง พาพวกเขาวิ่ งอ้อ มต่ อ ไป เหมี ย วอี หั
้ น ไปตะโกนว่ า
"ทําไมจะสูใ้ ห้ตายกันไปขา้ งไม่ได้ล่ะ! ตาแก่ ถ้าแน่ จริงก็ให้ค นอื่น
ถอยไปและมาสูต้ วั ต่อตัวกับขา้ สิ ถ้าหลบทวนของขา้ ได้สามครัง้
ขา้ ก็จะไวช
้ วี ต
ิ เจ ้า!"
แบบนี ไม่ ้ ได้เรียกว่าคุย โวโอ้อวด แต่เรียกว่าถ้าแพก้ ็ต อ้ งแพ ้
อย่างมีศก ์ ถึงอย่างไรคนอืนก็
ั ดิศรี ่ ดูออกว่าอีกฝ่ ายได้เปรียบที่คน
เยอะ สูก้ บั คนสองร ้อยคนเพียงลําพังนั้นเสียเปรียบแน่ นอน
เห็ นเขา้ มั่นใจขนาดนี ้ หวังเทียนหลุนก็ใจฝ่ อนิ ด หน่ อย เป็ น
เพราะพฤติกรรมที่ฆ่าคนเหมือนหั่นผักของเหมียวอีเมื ้ ่อครูน ้ าว
่ ี ห้
หาญเกินไป จึงไม่ตอบรับ เอาแต่ตะโกนเสียงดังว่า "เจา้ ชวอย่ ่ั า
หนี นะ!"
้ ่วิ่งอยู่ ข า้ งหน้า ตะโกนอีก ครัง้ "ตาแก่ ไร ้ยางอาย!
เหมีย วอีที
กลา้ แค่อาศัยคนเยอะมารังแกคนน้อย เจา้ คิดว่าขา้ ไม่มีพวกหรือ
ไง? อยากแข่ ง ว่ า ใครพวกเยอะกว่ า เหรอ เหมี ย วอี จะทํ ้ า ให้เจ า้
สมหวังเอง!"
ทัน ใดนั้ นเหมี ย วอี ที
้ ่ กํ า ลัง วิ่งอย่ า งรวดเร็ ว ก็ เ รีย กผ้า สี แ ดง
งดงามที่ปักลายดอกไม้สเี ขียวและสีฟ้าผืนหนึ่ งออกมาจากแหวน
เก็บสมบัติ แลว้ มัดบนแขนอย่างรวดเร็ว แลว้ ชูมือเรียกไปยังกลุ่ม
คนทีดู่ การต่อสูอ้ ยู่ไกลๆ "พันธมิตรผ้าแดงอยู่ไหน! ถ้าไม่สูต้ อนนี ้
แลว้ จะรอตอนไหน!"
กลุ่มคนที่ดูการต่ อสู อ้ ยู่ไกลๆ พลันมองซ ้ายมองขวา พบว่า
่ อนไหวผิ
ขา้ งกายมีคนไม่นอ้ ยทีเคลื ่ ่
ดปกติ แม้แต่อูเมิงหลั
นและคน
่ ทีดู
อืนๆ ่ การต่อสูอ้ ยู่บนเรือก็มองมาเช่นกัน
้
ท่ามกลางกลุ่มคน ชีสิวหงเป็ นคนแรกที่นํ า ผ้า สีแดงปั ก ลาย
้ นแขน ในมือถือทวนเงินหนึ่ ง
ดอกไม้สีเขีย วและสีฟ้ ามาพันไว บ
่
ด้าม ขีอาชามังกรกระโดดออกมาจากกลุ่มคน
ไม่ใช่แค่นางคนเดียว จากนั้นมีนักพรตพันผ้าสีแดงปั ก ลาย
ดอกไม้สเี ขียวนํ ้าเงินบนแขนสิบกว่าคน หลายสิบคน ร ้อยกว่าคน
และหลายร ้อยคนโผล่ออกมา
กลุ่มคนที่มัดผ้า แดงมองซ ้ายมองขวาดู ผา้ แดงที่อยู่บ นแขน
ของกันและกัน
้ จริ
ผ้าแดงพวกนี ที ่ งได้มาจากทะเลดาวนักษัตร เป็ นผ้างดงาม
ม้วนหนึ่ งทีเหมี
่ ยวอีได้
้ มาจากการฆ่าฮูหยินอู่หวั ไม่รู ้เหมือนกันว่า
้ เคยแตะต้องมันเลย ครังนี
ทอมาจากวัส ดุ อะไร เหมีย วอีไม่ ้ ้เป็ น
เพราะคนส่ ว นใหญ่ ท่ีมารวมตัว กันไม่ รู ้จัก กัน เพื่อให้ส ะดวกต่ อ
การแยกแยะฝ่ ายเราและฝ่ ายศัต รู เห็ น ว่ า ผ้า ผื น นี ้ แปลกไม่ มี
เหมือนใคร ปลอมแปลงได้ยาก จึงฉี กให้คนที่เชือมสั่ มพันธ ด์ ว้ ย
คนละชิน้ เพือใช
่ ่ ยกรวม
้ทําความรู ้จักกันตอนทีเรี
มองซ า้ ยมองขวาเห็ น มี ค นออกมาหลายร อ้ ยคน เหมี ย วอี ้
ไม่ ได้ห ลอกตัว เองจริง ๆ ด้ว ย ทุ ก คนเรีย กได้ว่ า ฮึก เหิม บวกกับ
ความห้าวหาญของเหมียวอีที ้ บุ
่ กเดียวสู
่ ก้ บ
ั สามสํานักใหญ่ จึงไม่
มีคนกังวลสงสัยอะไรอีก
จ า้ วเฟยที่เผยวรยุ ท ธ บ์ งกชเขีย วขันเก
้ ้ ่งนํ า
า้ ตรงหว่ า งคิววิ
ออกมาแล ว้ โบกทวนตะโกนเสีย งดัง "หัว หน้า พันธมิต รอย่ า ได้
กลัว! จ ้าวเฟยมาช่วยอีกแรงแลว้ !"
นักพรตคนที่สองที่เผยดอกบัวสีเขียวบานเกา้ กลีบตรงหว่าง
้
คิวตามออกมาติ
ดๆ "หัวหน้าพันธมิตรอย่าได้กลัว! หวังเยว่เทียน
มาแลว้ !"
่
ผูไ้ ม่เกียวข ่ นนักพรตบงกชเขียวขันเก
อ้ งทีเห็ ้ ้าออกมาสองคน
้ า้ คนที่
ก็ ต กตะลึง แลว้ ใครจะคิด ว่ าจะมีนักพรตบงกชเขีย วขันเก
สามโผล่ อ อกมาอี ก ตะโกนเสี ย งแหลมว่ า "บัง อาจมารัง แก
พันธมิตรผ้าแดงของพวกเรา ซือถูอู๋เว่ยมาแลว้ !"
้
ด้า นหลัง ยัง มีนัก พรตบงกชเขีย วขันแปดขั ้ ด ขั้นหกอี ก
นเจ็
ี่
กลุ่มใหญ่ขอาชามั งกรพร ้อมถืออาวุธพุ่งออกมาเตรียมโจมตี
"ตายซะ!" ไม่รู ้เหมือนกันว่าใครตะโกน
 "ตายซะ!" กลุ่ มคนที่กํ าลังขีอาชามั
่ ่
งกรวิงตะบึ งตะโกนตาม
ทันที เสียงดังสะเทือนทุ่งกวา้ ง คนสีร่ ้อยกว่าคนกรูเกรียวออกมา
เสีย งกีบ เท้า ม้า สะเทื อนเลื อนลั่น มีพ ลัง อํ า นาจน่ า ตกใจ บุ ก ไป
ขา้ งหน้าอย่างรวดเร็ว
…………………………
 บทที่ 336 สู ้ดุเดือดกับสามสํานักใหญ่

พันธมิต รผ้า แดง? หัว หน้า พันธมิต ร? อู เมิ่งหลันที่อยู่ บ นหัว

เรือ กํ า ลัง มองนั ก พรตขี่ อาชามัง กรหลายร อ้ ยชีวิ ต ที่ วิ่ งตะบึ ง
ออกมาช่วย นางทําสีหน้างุ นงง เหมียวอีเป็้ นหัวหน้าพันธมิตรของ
คนพวกนี เหรอ?้

นางสงสัยนิ ดหน่ อยว่าตัว เองฟั ง ผิดหรือเปล่า ต้องรู ้ไวว้ ่ า คน

้ นกําลังคนที่มาจากพืนที
พวกนี เป็ ้ ่ปราสาทต่า งๆ ของสายมะโรง
้
พอเหมียวอียกมื อเรียกก็สามารถทําให้กําลังคนของปราสาทสิบ
สายฟังคําสั่งได้แลว้ เหรอ?
นี่ ไม่ใช่การคุยโวโอ้อวด แต่เป็ นความจริงทีมองเห็
่ น เหมียวอี ้
้ ยว ก็มีกําลังพลหลายร ้อยชีวต
ชูแขนเรียกครังเดี ิ ของปราสาทสิบ
สายบุกออกมาทันที
นี่ ไม่ ใ ช่เขาเจินไห่
้ และไม่ ใ ช่นัก พรตธรรมดาด้ว ย เกือบทุ ก
คนเป็ นนักพรตระดับบงกชเขียว ภายใต้การยกมือเรียกครังเดี ้ ยว
ของเหมียวอี ้ พวกเขาก็ออกมาช่วยโดยไม่ลงั เลเลยสักนิ ด!
สัต ว พ ้ ่กํ า ลัง วิ่งยกขาหน้า ขึนกะทั
์ าหนะของเหมีย วอีที ้ นหัน
ทํ า ให้หินและทรายสาดซัด มันหยุ ด วิ่งกะทันหันและกดขาหน้า
เอาไว ้ จากนั้นหันตัวมาเผชิญหน้า กับศัตรู ท่บุ ี ก เขา้ มา เหมีย วอี ้
โบกทวนเกล็ดกลับด้านหนึ่ งครัง้ ส่งเสียงมังกรคํารามออกมา ชี ้
ไปยังพวกหวังเทียนหลุนพร ้อมตะโกนเสียงตํ่าว่า "ฆ่า!"
"ฆ่ า !" คนสี่ร ้อยกว่ าคนที่วิ่งตะบึงอยู่ข า้ งหลัง เอ่ ย รับเสียงดัง
สะเทือนฟ้ า ขวัญทหารสู ง มาก คนที่ดู ก ารต่ อสู อ้ ยู่ รู ส้ ึก ฮึ ก เหิ ม
เลือดร ้อน
ถูกย้อมไปด้วยลักษณะพลังของการบุกโจมตีขา้ ศึก เฮยทั่น
เหมือนจะชอบบรรรยากาศการเข่นฆ่าบุกตะลุยโจมตีขา้ ศึกแบบนี ้
มาก มันสั่นหัวสะบัดหาง เท้าทังสี ้ ยํ
่ ่าพืนอย่
้ างร ้อนรน แต่เหมียวอี ้
ระงับมันไว ้ นั่งมั่นคงอยู่บนหลังมันด้วยสีหน้าเยือกเย็ น ในมือถือ
ทวนเกล็ดกลับด้านโดยไม่ขยับ ชีทวนไปข ้ า้ งหน้าอย่างมั่นคง
่ ่เขาต้องทํามีแค่ให้บรรดาคนที่อยู่ขา้ งหลังรวมกํา ลัง กัน
สิงที
และเขาก็ทําได้แลว้
สี่ร ้อยกว่ า ชีวิต ที่ตะโกนฆ่ า อยู่ ข า้ งหลัง จู่ โ จมเข า้ มาราวกับ
กระแสนํ ้า พอเห็นเหมียวอียื้ นตระหง่านมั่นคงอยู่ก็แยกเป็ นสองฝั่ ง
ทันที โจมตีออกมาทางซ ้ายและขวา แลว้ ค่อยรวมตัวกันอีก ครัง้
บุ ก ไปข า้ งหน้า อย่ า งมีพ ลัง อํ า นาจ ผ้า แดงที่มัด อยู่ บ นแขนของ
พวกเขาปลิวสะบัดตามสายลม
้ ยน
เหมียวอีได้ ิ เสียงสัตว ์พาหนะตัวหนึ่ งหลงฝูงอยู่ขา้ งหลัง เขา
ไม่ได้ตามฝูงบุ กออกไป เขาตืนตั ่ วเล็ก น้อย หันไปมองพร อ้ มใช ้
 ้ า้ งหลัง เห็นเพียงชีสวหงที
ทวนชีไปข ิ้ ่
สวมชุ
ดกระโปรงสีเหลืองเข ม้
้
กําลังมองเขาอย่างกังวลเล็กน้อย นางถูกทวนชีและหยุ ดอยู่ ข า้ ง
หลังเขา นางหน้าแดงล็กน้อย ก ้มหน้าด้วยความละอายใจเกินทน
วรยุทธ ์ของนางตํ่าทีสุ
่ ดในนี จริ
้ งๆ ในมือก็ไม่มีของวิเศษอะไร
สักชิน้ ลองสูก้ บ
ั ใครก็ได้สกั คนหนึ่ ง แค่ประจันหน้ากับใครสักคน
ก็จะโดนฆ่าตายแน่ นอน บุกเขา้ ไปก็เท่ากับเอาชีวต ิ ไปทิง้
้ า้ ใจ ย้ายทวนในมือออกจากตัวนางและไม่ ได้พู ด
เหมียวอีเข
อะไร จากนั้นหันกลับไปมองขา้ งหน้า โดยชีสวหงอยู
ิ้ ่ขา้ งหลังเขา
เงียบๆ
กํ า ลัง คนสองร ้อยกว่ าชีวิต ของพวกหวัง เทีย นหลุน จู่ ๆ เห็ น
กํ า ลัง คนที่ มากกว่ า ฝ่ ายตนหนึ่ งเท่ า บุ ก เข า้ มาสัง หาร ทั้งขวัญ
กํ า ลัง ใจทหารเยอะกว่ าฝ่ ายตนอย่ างเห็ นได้ช ด ั ด้ว ย โดยเฉพาะ
นักพรตบงกชเขียวขันเก ้ า้ สามคนที่บุกนํ าหน้ามา ขันหกขั ้ ้ ด
นเจ็
้
ขันแปดที ่ ่ขา้ งหลังก็มไี ม่นอ้ ย
อยู
ที่เหมีย วอีบอกว่
้ า 'เจ า้ คิด ว่ า ข า้ ไม่ มีพ วกเหรอ' ไม่ ใ ช่คํ า ขู่
้ งมีคนเยอะกว่าพวกเขาอีกด้วย
แน่ นอน ทังยั
ศิษย ์สามสํานักใหญ่ตกใจ เห็นได้ชดั ว่าลุกลีลุ้ กลนอยู่บา้ ง
หวัง เทีย นหลุ นก็ ยิ่งตกใจมาก ฝ่ ายตนคนน้อย แบบนี ้เวลา
ปะทะกันโดยตรงจะเสียเปรียบมาก ไม่มีทางแสดงความได้เปรียบ
ของสามสํานักใหญ่ได้เลย แต่ตอนที่เหมียวอีบุ้ กเดียวมายั
่ ่วยุเขา
่ ยงไกรบุกมาทําให้ทุกคน
ประมาทเกินไปแลว้ จู่ๆ มีกองกําลังทีเกรี
รับมือไม่ทน ่ั
ั ชวพริ บตาเดียวก็บุกมาถึงแลว้ ไม่มีเวลาให้พวกเขา
เตรียมตัวอีก และก็หนี ไม่ทน
ั ด้วย
นี่ คือสนามรบของแดนฝึ กตนจริงๆ การใช ้ยุทธวิธบ ี นสนาม
รบนั้นสําคัญมาก และนี่ ก็คอ ่ เรี
ื สิงที ่ ยกว่าโดนจู่โจมกะทันหัน

ภายใต้ค วามวิต กกัง วลก็ ทํา ได้เพียงต้านทานไว ้ หวัง เทีย น

หลุนรีบตะโกนเสียงดังว่า "ศิษย ์พรรคร ้างกระบี่ ทัพกระบี!"
่

กระบี่ยาวสิบ กว่ าเล่ มที่อยู่ ขา้ งหลังเขาบินซวบๆ นํ า มาก่ อน

่ั
ชวพริ บตาเดียวก็มีกระบี่บินหลายร ้อยเล่ มพุ่ง ออกมา แต่ทว่า รู ป
ขบวนทัพบุกโจมตีของอีก ฝ่ ายไม่ ได้ลดลง พากันโบกอาวุ ธ และ
ของวิเศษในมือต้านทานไว ้
เสียงโลหะกระทบกันดังขึน้ คนฝ่ ายเหมียวอีที้ บุ
่ กอยู่แถวหน้า
่ ทธ ์สูงอย่างจ ้าวเฟย แต่คนทีอยู
สุดไม่เป็ นอะไร เพราะเป็ นคนทีวรยุ ่ ่
ตรงกลางหลายสิ บ คนกลับ ล ม ่ั
้ ลงในช วพริบ ตาเดีย ว บางคนที่
ได้รบั บาดเจ็บและยังไม่ตายก็โดนคนทีวิ่ งบุ
่ กมาขา้ งหลังเหยียบจน
ตายจมกองเลือด
ท่ามกลางกองกําลังกลุ่มใหญ่ที่บุ กตะลุ ยโจมตีขา้ ศึก นี่ เป็ น
่ ่หลีกเลียงไม่
สิงที ่ ได้ นักพรตที่บุกสังหารอยู่ใ นสนามมีใ ครบ า้ งที่
ไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี ้ ไม่มีใครเศร ้าโศก และไม่มีใครเห็ น
ใจเช่นกัน
"ตาแก่ ห วัง เทียนหลุน บัง อาจมารัง แกพันธมิต รผ้าแดงของ
ขา้ จ ้าวเฟยอยู่น่ี แลว้ ตายซะ!"
จ า้ วเฟยที่บุ ก นํ า หน้า มาถึง ก่ อนในช วพริ
่ั บ ตาเดี ย วตะโกน
้
อย่างเกรียวกราด ฟันงา้ วกรีดนภาในมืออย่างบา้ ระหํ่า โอกาสดีๆ
เช่นนี ้ ถึงอย่างไรก็เป็ นประมุขจวนด้วย มีหรือทีจะดู
่ ไม่ออกว่าฝ่ าย
ตัว เองได้เปรีย บ มีห รือที่จะให้โ อกาสฝ่ ายตรงข า้ มเตรีย มตัวอีก
ย่อมต้องบุกเขา้ ไปสังหารโดยไม่เสียดายอะไรอยู่แลว้
'แกร ๊ง!' มีเสียงสั่นสะเทือนดังขึน้ กระบีคู
่ ่ในมือหวังเทียนหลุ น
้
ฟันออกมา คําเอาไว !้
่ ั บตาเดียวพืนดิ
ชวพริ ้ นทีสั
่ ตว ์พาหนะของทังสองฝ่ ้ ายเหยียบก็
แตกระแหงทรุดตัวลงหลายส่วน พลังอิทธิฤทธิม้ ์ วนอย่างบ า้ คลั่ง
ฝุ่ นดิ น ตลบอบอวล คนที่ มี พ ลัง เท่ า กัน สู ก ั อย่ า งดุ เ ดือ ดในช ว่ ั
้ น
้ ่นกันอย่างเอาเป็ นเอาตาย
พริบตาเดียว หําหั
่ ่ขา้ งหลังปะทะกันราวกับกระแสนํ ้า
กําลังคนสองฝ่ ายทีอยู
"ตายซะนางตัว ดี ! " ซือ คงอู๋ เ ว่ ย พุ่ ง เข า้ มาอย่ า งบ า้ คลั่ง ใช ้
ขวานยาวฟั นไปทางศีร ษะนั ก พรตหญิง บงกชเขีย วขันเก ้ า้ ของ
พรรคดรุณีหยกคนนั้น
 ้
'ปั ง !' ทังสองต่ อสู อ้ ุ ต ลุ ด อยู่ ด ว้ ยกัน หวัง เยว่ เทีย นที่ตามมา
ติดๆ ฟันทวนในแนวเฉี ยง ร่วมมือกับซือคงอู๋เว่ยสูก้ บ ั นักพรตหญิง
บงกชเขีย วขันเก ้ า้ คนนั้ นอย่ า งบ า้ คลั่ง ภายใต้ก ารสาดซัด ของ
พลังอิทธิฤทธิ ์ ฝุ่ นดินฟุ้ งกระจาย คนทีวรยุ ่ ทธ ์ตํ่ายากจะแทรกแซง
ได้
้
การร่ว มมื อ โจมตี ข องยอดฝี มือ บงกชเขีย วขันเก า้ สองคน
นักพรตหญิงคนนั้นก็น่ากลัว เหมือนกัน ถือด้ามแสเ้ กา้ ขอ้ ในมื อ
สองขา้ ง ราวกับใช ้กระบองคู่สองด้าม ขา้ งซ ้ายสกัดขา้ งขวาตี ยิ่ง
ไปกว่านั้นยังสวมเกราะวิเศษขันสองป้
้ องกันบนตัวด้วย
้
ใครจะคิดว่านักพรตบงกชเขียวขันแปดในกลุ ่มพันธมิตรผ้า
แดงที่บุ ก มาจากข า้ งหลัง ขณะกํ า ลัง ผ่ า นไปด้า นข า้ งก็ มองเห็ น
ช่องโหว่ จู่ๆ ก็ออกทวนแทงเฉี ยงลงไปด้านล่าง แทงโดนท้องสัตว ์
พาหนะของนั ก พรตหญิง คนนั้ นหนึ่ งครัง้ สัต ว พ ์ าหนะของนาง
เจ็บปวดและลม้ ลงทันที
นักพรตหญิงคนนั้นตกตะลึงมาก ขณะที่ร่างกายกําลังลม้ ลง
่
นางเพิงจะยกแขนยั นทวนยาวของหวังเยว่เทียนไว ้ ขวานยาวของ
ซือคงอู๋เว่ยก็ฟันมาจากขา้ งหลังแลว้
'พลั่ก!' เลือดสดกระจายออกมา ใช ้เวลาเพียงไม่กอึ ี่ ดใจ ยอด
ฝี มื อ บงกชเขี ย วขั้นเก า้ ของพรรคดรุ ณี ห ยกคนนี ้ก็ โ ดนตัด หัว
กระเด็นแลว้
 การต่อสูต้ ะลุมบอนก็เป็ นเช่นนี ้ หากไม่ระวังเพียงนิ ดเดียว ต่อ
้ั
ให้วรยุทธ ์ของเจ ้าจะสูงกว่าก็ไร ้ประโยชน์ รอบด้านมีทงการโจมตี
่ บและทีแจ
ในทีลั ่ ้ง การตายโหงเป็ นเรืองปกติ
่ มาก
้
ตอนนี ขบวนทั ้
พของทังสองฝ่ ายปะทะเข่ นฆ่า กันแลว้ อาชา
มังกรส่งเสียงร ้อง คนกรีดร ้อง พอรวมกันแลว้ มีกําลังพลเกือบเจ็ ด
ร ้อยชีวต ่ าลังตะลุมบอนกันอย่างน่ าเวทนา
ิ ทีกํ
ภายใต้ก ารตะลุ มบอนเช่น นี ้ ไม่ ว่ า จะกระบี่บิ นหรือวิ ช าลับ
อะไรก็ ย ากจะใช ไ้ ด้ ทุ ก ที่ รอบกายมี อ าวุ ธ ที่ไร ต้ า ทุ ก ที่ มี อ าชา
มัง กรพุ่ ง ชน ทุ ก คนยัง เอาตัว เองไม่ ร อด ไม่ มี ใ ครกล า้ ประมาท
แม้แต่นอ้ ย ทุกคนสนใจแต่สส ู ้ ุดชีวต
ิ
ภายใต้ส ถานการณ์ที่ทังสองฝ่้ ายมีพ ลัง ทัด เทีย มกัน ความ
ได้เปรีย บที่คนเยอะโจมตีค นน้อยก็ ปรากฏออกมาทันที เหมือน
สองหมัด ที่ ยากจะสู ก้ ับ สี่มื อ ได้ ยิ่ งไปกว่ า นั้ นยอดฝี มื อ ที่ พลัง
ทํ า ลายล า้ งมหาศาลก็ โ ดนยอดฝี มื อ ของฝ่ ายตรงข า้ มทํ า ให้
้ ได้แลว้ สามสํานักใหญ่เรียกได้ว่ายิ่งสูก้ ็ ย่ิงตื่น
กระดิกกระเดียไม่
ตระหนก รู ้สึกว่าทุกที่ขา้ งกายมีแต่กําลังคนของพันธมิตรผ้าแดง
ราวกับตกอยู่ในวงลอ้ มของพันธมิตรผ้าแดง
ฆ่าคนที่วรยุทธ ์สูงสุดของพรรคดรุ ณีห ยกไปแลว้ ซือถูอู๋เว่ ย
กับ หวัง เยว่ เ ที ย นมองผ้า แดงที่ มัด อยู่ บ นแขนของแต่ ล ะ ฝ่ า ย
จากนั้ นสบตาและยิมให้ ้ กน ้ ง
ั หวัง เยว่ เทีย นพลันโบกทวนชีไปยั
หวัง เทีย นหลุ นที่สู ก ั จ า้ วเฟย จ า้ วเฟยเหมือนอ่ อนกว่ า หนึ่ งขัน
้ บ ้
ไม่ใช่คู่ต่อสูข
้ องหวังเทียนหลุน
้
ทังสองควบอาชามั งกรพุ่งเขา้ ไปทันที ฟันซ ้ายฟันขวาตลอด
่ ของพันธมิตรผ้า แดงที่กํ าลัง สู ร้ บอย่า งดุ เ ดือ ด
ทาง ช่วยคนอืนๆ
รุนแรงตลอดทาง ระหว่างทางฆ่าได้สบ ิ กว่าคน ในทีสุ่ ดก็มาถึงขา้ ง
กายจ ้าวเฟยและร่วมกันลอ้ มหวังเทียนหลุนไวต้ รงกลางแลว้
จา้ วเฟยกําลังแอบบ่นว่าแย่แลว้ พอดี จู่ๆ ก็มีพน
ั ธมิตรบงกช
้ า้ สองคนมาช่วย เขารู ้สึกฮึกเหิมทันที บุกโจมตีรุนแรง
เขียวขันเก
ขึน้
มีย อดฝี มือบงกชเขีย วขันเก้ า้ สามคนล อ้ มโจมตี ทวนหนึ่ ง
ด้าม งา้ วหนึ่ งด้าม ขวานหนึ่ งด้าม หวังเทียนหลุนทีแกว่
่ งดาบคู่ฟัน
ต้านทานเผยสีหน้าปวดร ้าวทันที เมื่อก่อนคนพวกนี พอเห็ ้ นสาม
สํานักใหญ่แลว้ ยังกลัวจนตัวสั่น ตอนนี ไม่ ้ น่าเชือว่
่ าจะผลักให้ตน
่
มาถึงทีตายได้
ซือคงอู๋เว่ยที่ขีอาชามั
่ งกรลอ้ มโจมตีพลันใช ้ขวานปาดลงไป
สัตว ์พาหนะของหวัง เทีย นหลุนส่ง เสียงร ้องเจ็บปวด ขาขา้ งหนึ่ ง
ของมันขาดกระเด็นไปแลว้
 สัตว ์พาหนะลม้ ลง หวังเทียนหลุนกระโจนตัวขึน ้ แต่กลับโดน
ง า้ วกรีด นภาที่จ า้ วเฟยกวัด แกว่ ง กระทุ ง้ หน้า หวัง เทีย นหลุ นใช ้
กระบีคู่ ่คาไว
ํ ้ ้ ร่างกายทีกระโจนขึ
่ ้ กกดลงทันที
นถู
คนยัง ไม่ ท น ้ บนเกราะวิเศษด้า นหลัง ก็ โ ดนโจมตี
ั ตกถึง พืน
อย่างแรง สะเทือนจนร่างกายสั่นไหว แม้จะมีเกราะวิเศษขั้นสอง
ป้ องกันร่างกายและต้านทานการโจมตีถึงชีวิตได้ แต่กลับเห็ นเงา
ดํ า แวบผ่ า นตา เป็ นเงาขวานที่กวาดเข า้ มา จากนั้ นก็ ต ามด้ว ย
้ นลง
ความรู ้สึกว่าสายตาตัวเองกําลังบินขึนบิ
เขาเห็ นด้ว ยตาตัวเองว่ าซือคงอู๋ เว่ ยที่อยู่ ขา้ งล่ างโบกขวาน
เขา้ มาหนึ่ งที มีเลือดอุ่นๆ พุ่งออกจากคอขาดของร่างไร ้ศี ร ษะที่
สวมเกราะวิเศษ จากนั้นตัวเองก็ไม่มค ี วามรู ้สึกอะไรแลว้
้ วเราะอย่างบา้ คลั่ง
"ฮ่าๆ! สะใจโวย้ !" ซือคงอู๋เว่ยชูขวานขึนหั
แม้จะเป็ นการร่ว มมือกัน นักพรตบงกชเขียวขันเก ้ า้ สองคนของ
สามสํานักใหญ่ก็โดนเขาฆ่าด้วยมือตัวเองแลว้ ถ้าเป็ นยามปกติ
คงไม่มโี อกาสสังหารคนของสามสํานักใหญ่
พอหัวเราะเสร็จ กลับพบว่าหวังเทียนหลุนและจ ้าวเฟยบุกเข่น
ฆ่าทางซ ้ายทางขวาต่อ ซือคงอู๋เว่ยหยุดหัวเราะ จากนั้นเผยสีหน้า
เย็ นเยียบพร ้อมชูขวานออกโจมตี บุกไปขา้ งหน้าตลอดทางเป็ น
เสน ้ ตรง ขอเพียงเจอศิษย ์สามสํานักใหญ่กําลังต่อสูก้ บ
ั พันธมิตร
ผ้าแดง ก็จะเขา้ ไปใช ้ขวานฟันหัวทันที
 ยอดฝี มือที่พลัง ทํ า ลายล า้ งสู ง สุ ด ของสามสํ า นั ก ใหญ่ โ ดน
สัง หารไปแล ว้ แทบจะไม่ มีใ ครต้า นทานทังสามได้ ้ อีก ยิ่งไปกว่า
นั้ นทั้งสามก็ ไ ม่ ไ ด้เป็ นผู โ้ จมตี ห ลัก แค่ ต อ้ งกลับ มาสัง หารช่ว ย
พันธมิต รผ้า แดงคนอื่นๆ ที่กํ า ลัง อยู่ ใ นทัพ ต่ อสู ้ ศิษ ย ส์ ามสํ า นั ก
ใหญ่ท่กํ ี าลังอยู่ในการต่อสูท้ ี่ดุเดือดมีหรือทีจะต้ ่ านทานยอดฝี มือ
้ โอกาสตายเพิ่มขึนหลายเท่
เช่นนี ได้ ้ าทันที สถานการณ์การรบ
่
ยิงปรากฏความโน้ มเอียงไปฝั่งเดียวมากขึน้
ตอนนี ้เหมี ย วอี ที
้ ่ อารมณ์ตึ ง เครีย ดค่ อ ยๆ โล่ ง อกแล ว้ ภัย
คุ ก คามถึง ชีวิต ที่สามสํ า นั ก ใหญ่ มีต่ อตนน่ า จะแก ไ้ ขได้แล ว้ ไม่
เสียแรงความพยายามของตน
ิ้
ชีสวหงที
ขี่ สั
่ ตว ์พาหนะเงียบๆ อยู่ขา้ งหลังโค้งริมฝี ปากโดยไม่
พูดอะไร
ความได้เปรียบที่สุ ดของสามสํา นั กใหญ่ต อนอยู่ที่ทะเลดาว
นั ก ษัต รจบลงแบบนี ้แล ว้ เคลื่อนทัพ ออกศึก ไม่ ท น
ั คว า้ ช ยั ก็ มา
โดนโจมตีหนักจนถึงชีวต ่ ทีดู
ิ เสียก่อน คนอืนๆ ่ การต่อสูท้ อดถอน
ใจไม่หยุด แม้สามสํานักใหญ่จะรอดชีวต ิ ไปได้ ถ้าคิดจะอดทนอยู่
่
ทีทะเลดาวนั กษัตรต่อไป เกรงว่าจะทําได้เพียงลดศักดิศรี์ ไปก ้มหัว
่
รับใช ้สํานักอืน
 ้
ทุ ก คนคิ ด ไม่ ต กว่ า เหตุ ใ ดพวกซูจ ิ งกงต้ อ งหาเรื่องศัต รู ท่ี
แข็ ง แกร่ง อย่ า งเหมียวอี ้ แบบนี ้สามสํ า นั ก ใหญ่ ห าเรืองใส่
่ ตวั เอง
ไม่ใช่เหรอ?
ิ้
ซูจงกงที ่หนี ลงทะเลในที่สุด ก็โ ผล่ หวั แลว้ ปรากฏตัวอยู่ ข า้ ง
เรือใหญ่ สิบ ลํ า นั้ น คิด ว่ า อยู่ ใ กล อ้ ู เ มิ่งหลันแล ว้ จะปลอดภัย ขึ น ้
หน่ อย แต่ พ อโผล่ ห วั จากทะเลมาดู ส ถานการณ์ต่ อสู ก ้ ็ งุ น งงไป
หมด ไม่ ใ ช่แค่ ค นของพรรคร ้างกระบี่ที่จบเห่ แม้แต่ พ รรคดรุ ณี
หยกกับสํานักดิรจั ฉานหลวงก็ใกลจ้ ะจบเห่แล ว้ เช่นกัน ทําไมถึง
้ ? ทําไมถึงมีคนมากมายโผล่มาช่วยเจ ้าชวเหมี
เป็ นแบบนี ได้ ่ั ยวอี?้
่
อูเมิงหลั ่ นดูการต่อสูอ้ ยู่บนเรือเลิกคิว้ ยังไม่ทน
นทียื ั ได้ประมือ
กับ ห้า แดนอื่นๆ ทางนี ้ก็ เกิด ความขัด แย้ง ภายในเสีย แล ว้ ทังยั
้ ง
เป็ นกําลังคนจํานวนมากทีฆ่ ่ ากันอย่างเอาเป็ นเอาตายอีก

สายมะโรงส่งกําลังคนมาเขา้ ร่วม ย่อมไม่หวังจะให้กลับ ไปมือ

เปล่า ย่อมหวังให้อยู่ในรายชือหนึ ่ ่ งร ้อยคนของการปราบจลาจล
ทะเลดาวนักษัตร ทีจริ ่ งสามสํานักใหญ่ก็มฝ ี ี มืออยู่บา้ ง เวลาแสดง
ฝี มอื ต่อสูก้ บ ้ าให้คนนอกดูถูกกําลัง พล
ั ศัตรูขา้ งนอก ก็ไม่ถงึ ขันทํ
ของสายมะโรง ปรากฏว่ายังไม่ทน ั ได้แสดงฝี มืออกมา เพิ่งจะขึน ้
ฝั่ง ก็โดนคนของสายมะโรงจู่โจมสังหารจนกระจัดกระจายแลว้
 ่ั
"มันใช ้กลอุบาย เจา้ ชวเหมี ้ ้กลอุบายกับสัตว พ
ยวอีใช ์ าหนะ
้
ของพวกเรา..." ซูจ ิงกงที ่ว่ ายนํ ้ าได้ครึงทางเหมื
่ อนนึ ก อะไรออก
กะทันหัน พึมพําอยู่ตรงนั้นคนเดียว
่ นมองปราดหนึ่ ง แลว้ จู่ๆ ก็แวบไปอยู่ขา้ งแคมเรือ
อูเมิงหลั
…………………………
 บทที่ 337 ขอแค่รว่ มเป็ นร่วมตายกันเก ้าปี

ิ้
ดูจากท่าทางของนางเหมือนมีคําถามจะถามซูจงกง
ชายคนที่ยืนอยู่ขา้ งนางก่อนหน้านี เอี ้ ยงศีรษะ จอ้ งอูเมิ่งหลัน
ที่ อยู่ ข า้ งแคมเรือ ข า้ งล่ า ง และถ่ า ยทอดเสี ย งเตื อ นว่ า "ประมุ ข
ตําหนักอู ท่านควรจะรู ้กฎนะ เมื่อผูเ้ ขา้ ร่วมลงจากเรือและขึนฝั ้ ่ง
ทะเลดาวประจิม จะเป็ นหรือตายก็แลว้ แต่โชคชะตา ขา้ ขอแนะนํ า
ว่าทางทีดี ่ ท่านอย่าไปแทรกแซง!"
่ นหันมายิม้ "แน่ นอนว่าขา้ รู ้ ขา้ ไม่ได้แทรกแซง แค่มี
อูเมิงหลั
่
เรืองจะถามเขา"
ชายคนนั้นไม่ได้พูดอะไรต่อ อูเมิ่งหลันจอ้ งไปยังซูจงกงที
ิ้ ่
แช่
ิ้
อยู่กลางทะเล แม้จะไม่รู ้ว่าซูจงกงชื ่
ออะไร แต่ก็จําได้ว่าเป็ นหนึ่ ง
คนที่เหมียวอีพามาหาตนในตอนแรก
้ นางถ่ายทอดเสียงถามว่ า
้ ้กลอุบายกับสัตว ์พาหนะของเจ ้าเหรอ?"
"เจ ้าบอกว่าเหมียวอีใช
นางดู ไ ม่ อ อกว่ า สัต ว พ ้
์ าหนะของพวกซูจ ิ งกงโดนเล่ น ไม่
่
ซือตรงไหน ่ กระโดดได้ แต่สต
วิงได้ ั ว ์พาหนะมากมายขนาดนั้ น
พอปะทะกับ เหมีย วอีก็ ้ ล ม้ ควํ่ าแล ว้ พอได้ยินดัง นั้ นจึง เกิด ความ
สงสัยในใจ
 พอได้ยินการถ่ายทอดเสียง ซูจงกงก็ ิ้ ได้สติกลับมาทันที หัน
หน้ามองอูเมิ่งหลันที่สวมชุดกระโปรงสีม่วงปลิวพลิวบนข ้ า้ งแคม
เรือ พยักหน้าถ่ายทอดเสียงตอบอย่างปวดร ้าว "เขาต้องเล่ นไม่
ซือแล่ ว้ แน่ นอน แม้ขา้ จะยังไม่ได้ประมือกับเขาตรงๆ แต่ก่อนหน้า
้
นี ถามคนที ่
เคยประมื อกับเขา ว่าเหตุใดเหมียวอีจึ้ งเปลียนเป็ ่ นร ้าย
กาจถึง ขนาดว่าแม้แต่ ก ารโจมตีครังเดี ้ ยวพวกเราก็ ตา้ นทานไม่
ไหว คนนั้ นบอกว่ า ไม่ ใ ช่รบ ้
ั มือไม่ ได้ เพีย งแต่ พ อทังสองฝ่ ายใช ้
อิท ธิฤ ทธิแข่์ ง กัน ความทนทานของสัต ว พ ์ าหนะก็ รบ ั มือไม่ ไหว
ตัวเองเหมือนนั่งบนกับดักแลว้ จู่ๆ ก็ตกลงมา ไม่มท ี างใช ้อิทธิฤทธิ ์
โจมตีได้เลย ก่อนหน้านี ข ้ า้ ก็รู ้สึก ได้อย่างช ดั เจนว่าสัตว พ ์ าหนะ
แสดงพลังเท้าออกมาไม่เต็มที่ ต่างจากปกติมาก ตอนแรกยังนึ ก
ว่าพอถึงทะเลดาวนักษัตรแลว้ เกิดการเปลียนแปลงอะไรสั ่ กอย่าง
แต่พอเห็ นคนอืนเหมื ่ อนไม่ได้รบั ผลกระทบ คิดไปคิดมาต้องเป็ น
่ ั ่ นเล่นไม่ซอกั
เจ ้าชวนั ื่ บสัตว ์พาหนะของพวกเราแน่ ๆ"
"อย่าบอกนะว่าพวกเจ ้าอยู่บนเรือหลายเดือนแต่ไม่พบว่าสัตว ์
่
พาหนะของตัวเองโดนวางกลอุบาย?" อูเมิงหลั นถามกลับ
ิ้
ซูจงกงพู ้
ดอย่างปวดร ้าว "ปัญหาอยู่ตรงนี แหละขอรั บ ประมุข
ตําหนักลงโทษให้พวกเรายืนอยู่ทหั ่ี วเรือสามเดือนกว่า ในระหว่าง
นั้นเหมียวอีช่
้ วยพวกเราดูแลสัตว ์พาหนะตลอด"
 "ข า้ ไปลงโทษให้พ วกเจ า้ ยื น อยู่ บ นหัว เรือ สามเดื อ นกว่ า
่
เมือไรกั ่
น?" อูเมิงหลั
นตกใจ
"พวกเราได้ยินชดั ๆ เลยว่าตอนนั้นประมุขตําหนักบอกว่าให้
พวกเรายื น อยู่ ต รงนั้ นต่ อ ไป..." ซูจ ิ งกงเบิ
้ ก ตากว า้ ง และเล่ า
เหตุการณ์ตอนนั้นไปรอบหนึ่ ง
พอฟั ง จบ อู เมิ่งหลันก็ ห น ้ ่กํ า ลังดู ก ารต่อสู ้
ั ไปมองเหมีย วอีที
ทันที พูดเยาะเย้ยอย่างอดไม่ได้ว่า 'เจ ้าตัวดี ขา้ ก็นึกว่ากําลังของ
่
เจ ้าเปลียนเป็ นแข็งแกร่งขนาดนี ตั ้ งแต่
้ เมือไร
่ ตอนทีชี ่ วติ น้อยๆ ถูก
บีบอยู่ในมือของขา้ ยังกลา้ ใช ้อุบายอยู่ใต้เปลือกตาขา้ อีก เห็นได้
ชดั ว่ากําลังตบตาขา้ เหมือนเป็ นคนโง่ ช่างใจกลา้ คับฟ้ าจริงๆ'
้ อนสัง เกตเห็ นอะไรบางอย่าง หันไปมองอู เมิ่งห
เหมีย วอีเหมื
่ นอยู่บนแคมเรือ ซูจงกงยื
ลันทียื ิ้ นอยู่กลางทะเลขา้ งล่าง เขาหรีตา ่
สองข า้ ง เฮยทั่นที่ขี่อยู่ เลียวเปลี
้ ่ยนทิศ ทางอย่า งรวดเร็ว เขาถือ
ทวนเกล็ ด กลับ ด้า นเอี ย งอยู่ ข า้ งหลัง ช ่วพริ
ั บ ตาเดี ย วก็ พุ่ ง ตัว
่
ออกไปราวกับลูกดอกทีออกจากสายธนู
้ ่ ั งทะเล เฮยทั่นก็ ก ระโจนขึนฟ้
พอเข า้ ใกล ฝ ้ า เหมีย วอี ที
้ ่ นั่ ง
คร่อมอยู่บนนั้นโบกทวนและลอยตัวสูงขึน ้ อาศัยแรงที่เฮยทั่นพุ่ง
ลงกระทุง้ ทวนบนผิวทะเลอย่างรุนแรง
 ิ้
ซูจ งกงสี หน้าเปลี่ยนรุ นแรง พลันมุ ด ลงใต้นํ้า ไปหลบอยู่ใต้
ท้องเรือโดยตรง
'ปั้ง!' ราวกับเกิดระเบิดใหญ่ท่ผิ
ี วทะเล นํ ้าที่กระจายพุ่งสูงขึน้
่
ตรงหน้าร่างกายอูเมิงหลั นราวกับมีกําแพงไร ้รูปร่างคอยสกัดนํ ้าที่
จะกระเด็นมาโดนหน้า
เฮยทั่นวนอยู่ในนํ ้าอย่างรวดเร็ว เหมียวอีถื้ อทวนมองไปรอบๆ
ผิวนํ ้า ใช ้อิทธิฤทธิตรวจดู
์ ิ้
รอบด้าน เขาสังเกตุเห็นว่าซูจงกงรีบดํา
จากใต้ทอ้ งเรือลงไปแอบอยู่ในทะเลลึกแลว้
ทันใดนั้นก็ได้ยินอูเมิงหลั
่ นถ่ายทอดเสียงถามอย่างเย็ นเยียบ
"เหมีย วอี ้ ตอนอยู่ บ นเรือเจ า้ บัง อาจเล่ นสกปรกกับ สัต ว พ
์ าหนะ
ของพวกเขาเหรอ"
้
เหมียวอีเงยหน้ ้
าขึนตอบ ิ้ บขา้ มีความแค้นต่อกัน พี่
"ซูจงกงกั
่ จําเป็ นต้องไปฟังเขาพูดเหลวไหล"
หญิงเมิงไม่
นํ ้าเสียงของอูเมิงหลั
่ นแสดงออกว่าอับอายจนโมโห "เหมียวอี ้
ข า้ ว่ า เจ า้ คงเบื่อหน่ า ยที่จะมีช วี ิต อยู่ ต่ อไปแล ว้ บัง อาจมาตบตา
ขา้ !"
"พี่ หญิ ง เมิ่ งก็ พู ด เกิน ไป ตลอดทางมานี ้เหมี ย วอี เคารพพี
้ ่
่
หญิงเมิงมาก จะไปกลา้ ตบตาได้อย่างไรกัน? การเดินทางมาทะเล
ดาวนั ก ษัต รครังนี ้ ้ เหมีย วอีจะเป็
้ นหรือตายก็ย ากจะคาดเดา ขอ
อํ า ลาตรงนี ้แล ว้ กัน ขอรับ " เหมี ย วอี ยิ้ มบางๆ
้ ถื อ ทวนตามแนว
ขวางพร ้อมกุมหมัดคารวะ จากนั้นเฮยทั่นที่ขีอยู ่ ่ก็พุ่งขึนจากนํ
้ ้า
ไปตกอยู่บนหาดทราย แลว้ แบกเหมียวอีวิ้ งตะบึ ่ งออกไป
อูเมิ่งหลันโกรธจนใบหน้างามขาวซีด แม้เหมียวอีจะพู ้ ดคํานี ้
อย่างสุภาพ แต่ก็บอกไวช ้ ดั เจนมากแลว้ 'ขา้ จะเป็ นหรือตายอยู่ท่ี
ทะเลดาวนั ก ษัต รก็ ย ากจะคาดเดา ตบตาท่ า นแล ว้ จะทํ า ไมล่ ะ ?
่
หรือว่าท่านยังจะกลา้ มาทําอะไรขา้ ทีทะเลดาวนั กษัตรอีก?'
้ งๆ แต่ ท ว่ า นางอยู่ ต รงนี ้ไม่
นางอยากจะลงมือฆ่ าเหมีย วอีจริ
่
กลา้ แทรกแซงเรืองใดจริ
งๆ
ในเวลานี ้การต่ อสู ข ้ องพันธมิต รผ้า แดงกับ สามสํ านั ก ใหญ่
ตัดสินแพช ้ นะออกมาแลว้ สามสํานักใหญ่พ่ายแพย้ บ ั เยินอย่างถึง
ที่ สุ ด ที่ เหลื อ อยู่ ส ามสิ บ กว่ า คนรู ว้ ่ า ไร ค้ วามสามารถจะพลิ ก
สถานการณ์ทเลวร ี่ ้ายให้ดข ึ้
ี นได้ พยายามสูส้ ุดชีวต ิ ฝ่ าออกไป ไม่
พัวพันอยู่อก ี ลุกลีลุ้ กลนหนี เอาตัวรอดจากความตายไปได้
กองกําลังกลุ่มใหญ่ของพันธมิตรผ้าแดงไล่ตามสังหารทันที
้ ่ถือทวนนั่ งสงบอยู่ บ นอาชามัง กรมองไปรอบๆ ปราด
เหมีย วอีที
หนึ่ ง พบว่ารอบขา้ งยังเหลือคนอีกไม่นอ้ ย ใครจะรู ้ว่าคนเหล่านี ้จะ
์
มีแผนอะไร ใช ้อิทธิฤทธิตะโกนทั ี่
นที "อย่าตามศัตรูทหมดทางหนี
รีบกลับมากวาดลา้ งตรงนี ก่ ้ อน"
 พวกจ ้าวเฟยทีนํ่ าไล่ตามโจมตีพากําลังคนกลับมาทันที แลว้
่
รีบตรวจเก็บสิงของที ่ จากการต่อสู ้ คนที่ดูอยู่รอบขา้ งอิจฉาตา
ได้
ร ้อน ตรงนั้นต้องมีของวิเศษอยู่บา้ งล่ะน่ า!
"จับ ตามองกันและกัน เอาไว ้ ใครกล า้ แอบสะสมไว ส้ ่ ว นตัว
้ มาพร
ฆ่า!" เหมียวอีที ่ ิ้
้อมกับชีสวหงตะโกนอย่ างเย็ นเยียบ สายตา
มองไปทีจ่ ้าวเฟย หวังเยว่เทียนและซือคงอู๋เว่ย
้
ทังสามคนเข า้ ใจ พวกเขาสามคนมีวรยุทธ ์สูงสุด ฆ่าศัตรูได้
เยอะสุดด้วย ผลประโยชน์ทแบ่ ่ี งกันหลังจากจบเรืองย่
่ อมมากที่สุ ด
ด้วยเช่นกัน ย่อมไม่อยากเห็นว่ามีใครแอบเก็บสะสมไวส้ ่วนตัว จึง
่
ถืออาวุธและขีอาชามั งกรไปสํารวจโดยรอบทันที ขณะเดียวกันก็
เรียกให้คนบางส่วนคอยระวังกําลังคนทีอยู่ ่รอบด้าน
้
ตอนนี พระอาทิ ตย ์ใกลต้ กดินแลว้ คนกลุ่มหนึ่ งกําลังพลิก ศพ
ที่ อยู่ บ นพื น
้ เก็ บ อาวุ ธ ของวิ เ ศษที่ ตกกระจายอยู่ บ นพื นขึ
้ นมา
้
ถอดแหวนเก็ บ สมบัติ อ อก รือเกราะวิ ้ เ ศษที่ สวมอยู่ บ นตัว ศพ
ออก…
ภายใต้พระอาทิตย ์ยามสายัณห ส์ ีแดงราวกับ เลือด เหมียวอี ้
นั่ งถือทวนตามแนวขวางนั่ งอยู่ บ นอาชามัง กร โดยมีช ส ้
ี ิวหงอยู ่
่
ขา้ งหลังเป็ นเพือนเงี
ยบๆ
 ้
เหมียวอีกวาดสายตา ตรวจนับกําลังคน พบว่าฝ่ ายตัวเองสู ้
รบตายไปแลว้ ห้าสิบกว่าคน ที่เหลือก็มีเกือบถึงสีร่ ้อยคน และบน
ร่างกายของคนส่วนใหญ่ก็ได้รบั บาดเจ็บด้วย
สุดท้ายของที่ได้จากการสู ร้ บก็ถูก นํ า มารวมกัน กําลังคนก็
มารวมตัวกันอย่างวุ่นวายเช่นกัน ถึงอย่างไรก็เพิงจะชุ ่ มนุ มกัน ไม่
มีใครบัญชาการ ต่อให้วุ่นวายก็ยงั อยู่ในเหตุผล แต่สภาพอารมณ์
ของทุ ก คนก็ ไม่ เลว ไม่ น่า เชือว่ ่ า อยู่ ท่ทะเลดาวนั
ี กษัต รประเดี๋ยว
เดียวก็ทําให้กําลังคนของสามสํ านัก ใหญ่หกคะเมนแลว้ คิดๆ ดู
แล ว้ ก็ ติ ด ใจ และรู ส้ ึ ก เหลื อ เชื่อนิ ด หน่ อย เพราะยามปกติ ค น
ส่วนมากไม่กลา้ ไปหาเรืองสามสํ ่ านักใหญ่
จ า้ วเฟยและอี ก สองคนรวบรวมของที่ ตี ยึ ด ได้แ ละส่ ง ใ ห้
ตรงหน้าเหมียวอี ้ จ ้าวเฟยกุมหมัดรายงาน "หัวหน้าพันธมิตร เรา
สังหารฝ่ ายศัตรูไปสองร ้อยหกคน ฝ่ ายเราสูร้ บตายไปห้าสิบสาม
คน"
้ กหน้าโดยไม่พูดอะไร เขาแอบทอดถอนใจ สาม
เหมียวอีพยั
สํานักใหญ่ไม่ธรรมดาจริงๆ ขนาดลอบจู่โจมแบบนี ยั ้ งทําให้ฝ่าย
ตนตายไปแลว้ ห้าสิบสามคน ถ้าได้ปะทะกับตอแข็งแบบสามสํานัก
ใหญ่อก ี หลายๆ ครัง้ เกรงว่าฝ่ ายตนจะทนรับไม่ไหว
 ซือคงอู๋ เว่ ย ที่ตาโต หนวดเคราปกคลุ ม ผิว ดํ า คลํ า้ ร่า งกาย
ผอมแห้ง แต่ ก ลั บ แบกขวานยาวหนึ่ งด้า มพู ด ด้ว ยรอยยิ ้มว่ า
"หัวหน้าพันธมิตร ของอยู่ทนี ี่ ่ หมดแลว้ "
้ ดกระเป๋ าผ้าดู พบว่าแค่แหวนเก็บสมบัตอ
เหมียวอีเปิ ิ ย่างเดียว
่
ก็หา้ ร ้อยกว่าวงแลว้ วัตถุสิงของในแหวนเก็ ้ มีไม่
บสมบัติเหล่านี ก็
น้อย สิบ ปี ที่ทะเลดาวนั ก ษัต ร เห็ นได้ช ด
ั ว่ า ทุ ก คนเตรีย มตัว มา
เยอะ
้
เหมีย วอีโยนกระเป๋ าผ้าให้ช ส ิ้
ี วหงรั
บไป แล ว้ หันกลับ ไปพูด
ี่ ่ นาน ทุกคนหาสถานทีตั
กับทุกคนว่า "ไม่เหมาะจะอยู่ทนี ่ งหลั
้ กดีๆ
๋
ก่อน เดียวค่ อยแบ่งรางวัลตามผลงาน"
จ ้าวเฟยและอีกสองคนก็พยักหน้าเห็นด้วยเช่นกัน รอบด้านมี
คนจํานวนมากทีจ่ ้องมองอย่างละโมบ ไม่เหมาะจะอยู่นานจริงๆ
เพีย งแต่ ส ายตาของทุ ก คนมองที่ชีสิวหงหลายครั
้ ้ า งอด
งอย่
่ รู ้สถานการณ์คงหลีกเลียงไม่
ไม่ได้ คนทีไม่ ่ ได้ที่จะสงสัยว่า ผูห
้ ญิง
งดงามคนนี ้มีส ม ั พันธ เ์ ชิง ชูสาวกั
้ ้ น อน ไม่ เช่น นั้ น
บ เหมีย วอี แน่
้ า ของลํ าค่
เหมีย วอีจะนํ ้ า มากมายขนาดนี ้โยนให้นางดู แลทํ า ไม
คิดในใจว่าต่อไปต้องสุภาพกับผูห้ ญิงคนนี หน่ ้ อยแลว้

ิ้
ชีสวหงมองเหมี ้
ยวอีแวบหนึ ่ งด้วยสีหน้าซาบซึง้ รู ้ว่าทีเหมี
่ ยวอี ้
้
ทําแบบนี เพราะกํ าลังดูแลนางอยู่
 ้
เหมียวอีมองไปที ่ ่มคนรอบๆ รู ้ว่าทีคนพวกนี
กลุ ่ ้
โดนตนหลอก
ให้มาอยู่ดว้ ยกันได้ ก็เป็ นเพราะไม่มใี ครอยากตายก่อน ต่อให้รู ้ว่า
ตัวเองอาจไม่มีโอกาสอยู่ในรายชือหนึ ่ ่ งร ้อยคนสุดท้ายก็ตาม แต่
กลับ กอดความหวัง เล็ ก ๆ เส น ้ สุ ด ท้า ยในการมี ช วี ิ ต รอดต่ อ ไป
เอาไวแ้ ลว้ ก็เหมือนกับเหมียวอี ้
"พันธมิตรผ้าแดง!" จู่ๆ เหมียวอีก็้ ยกทวนขึนตะโกนเสี
้ ยงดัง
"สุ ด ท้า ยคนที่มีช วี ิต รอดต่ อไปมีเพีย งหนึ่ งร ้อยคน! มีเพีย งหนึ่ ง
ร ้อยคนเท่านั้น! ขา้ ไม่รู ้ว่าพวกเราจะเดินไปได้ไกลเท่าไร ไม่รู ้ว่า
ในบรรดาพวกเราจะมีคนรอดเท่าไร บางทีอาจไม่รอดเลยสัก คน
เดียว ขา้ เองก็ไม่คิดว่าตัวเองมีหวังจะรอดชีวิตไปได้ แต่ขา้ รู ้ ขอ
เพียงพวกเราสามัคคีอยู่ดว้ ยกัน ก็จะยิ่งมีชวี ิตอยู่ได้นานขึน ้ และ
ข า้ ก็ รู ้ด้ว ย ต่ อให้พ วกเราสามารถเดินไปถึง ตอนสุ ด ท้า ยได้ แต่
สุดท้ายก็จะต้องกลับกลายเป็ นศัตรู กน ั เพราะในบรรดานั ก พรต
หนึ่ งแสนแปดหมื่นคน มีเพีย งหนึ่ งร ้อยคนที่สามารถมีช วี ิต รอด
ต่ อ ไปได้ สิ บ ปี ที่ ทะเลดาวนั ก ษัต ร เหมี ย วอี ไม่
้ ข อให้ทุ ก คนอยู่
ด้ว ยกัน จนถึ ง ตอนสุ ด ท้า ย ขอเพี ย งร่ว มเป็ นร่ว มตายกันเก า้ ปี
เหลือปี สุดท้ายไวส้ ําหรับให้ทุกคนสูก้ น ั !"
คําพูดเพิ่มขวัญกําลังใจนั ก รบแบบนี ้เรีย กได้ว่ าเป็ นรู ป แบบ
ใหม่ แต่กลับพูดตรงใจทุก คนแล ว้ ทําให้ทุกคนวางใจลงไม่ น้อ ย
้ กคนยังคงรวมตัวสามัค คี
และทําให้ทุกคนรู ้ชดั ด้วยว่า ในเก ้าปี นีทุ
กัน
 ซือคงอู๋เว่ยหัวเราะลั่นทันที หันไปมองทุกคน แลว้ ชูขวานขึน้
ตะโกนเสียงดังว่า "พันธมิตรผ้าแดง สิบปี ที่ทะเลดาวนักษัตร ขอ
แค่รว่ มเป็ นร่วมตายกันเกา้ ปี ปี สุดท้ายที่เหลือเป็ นการแปรพักตร ์
ต่อสูก้ บ
ั ทุกคน!"
้
ทุ ก คนฮึ ก เหิ ม ขึ นมาก โบ กมื อ ตะ โกนเสี ย ง ดั ง ไม่ ห ยุ ด
ี่
"พันธมิตรผ้าแดง สิบปี ททะเลดาวนั กษัตร ขอแค่รว่ มเป็ นร่วมตาย
่ อเป็ นการแปรพักตร ์ต่อสูก้ บ
กันเก ้าปี ปี สุดท้ายทีเหลื ั ทุกคน!"
้ หยุด!
ตะโกนเสียงดังหลายครังไม่
กําลังคนรอบด้านมองหน้ากันเลิกลั ่ ่ก คําพูดของพันธมิตรผ้า
แดงเท่ า กับ พู ด สิ่งที่อยู่ ใ นใจทุ ก คนแล ว้ มีค นมากมายที่สายตา
เหมื อ นเตรีย มจะก่ อ การร า้ ย มี ค วามคิ ด ช ่ ววู ั บ อยากจะร่ว ม
พันธมิตรผ้าแดง
อู เ มิ่ งหลัน ที่ เดิ น เตร่ช า้ ๆ มาถึ ง หัว เรือ มองเหมี ย วอี ที
้ ่ กํ า ลัง
กระตุน ้ ขวัญนักรบเชือมรวมใจคน่ ขณะที่กําลังโกรธ นางก็แอบ
่
ชืนชมอยู ่ในใจ ไม่ว่าเหมียวอีจะทํ ้ าอะไรไปตอนอยู่บนเรือ และไม่รู ้
ด้วยว่าเหมียวอีใช ้ ้วิธกี ารอะไรถึง ได้รวบรวมคนมาอยู่ดว้ ยกันได้
มากขนาดนี ้ แต่มจี ุดหนึ่ งที่นางต้องยอมรับ ผลลัพธ ์ทีอยู ่ ่ตรงหน้า
ลว้ นเป็ นสิงที ่ สะท้
่ อนให้เห็นความสามารถของเหมียวอี ้ ทีเจ ่ ้าเด็กนี่
เดินมาถึงจุดนี ได้ ้ ไม่ใช่เพราะโชคช่วย
 ้ กํ
เหมียวอีที ่ าลังชูแขนกระดิกหูเล็กน้อย แลว้ พลันหันไปมองอู
่
เมิงหลั ่ ่บนเรือริมทะเล
นทีอยู
ได้ยินเพีย งอู เมิ่งหลันถ่ า ยทอดเสีย งเข า้ มา "เหมีย วอี ้ สาม
สํ า นั ก ใหญ่ ไม่ ได้ธ รรมดาขนาดนั้ น ครังนี ้ ้เจ า้ ผู ก ความแค้น กับ
สามสํ า นั ก ใหญ่ แล ว้ กลับ ไปคนของสามสํ า นั ก ใหญ่ ต อ้ งมาคิ ด
บัญชีก บ ้ ว้ ยว่า ยอดฝี มือที่แท้จ ริงของสาม
ั เจ า้ แน่ นอน ต้องรู ้ไว ด
สํานักใหญ่ไม่ได้อยู่ในหมู่ คนของทางการ คนที่สายมะโรงส่ ง มา
เขา้ ร่วมการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร ย่อมไม่หวังจะให้อยู่ใ น
รายชือร ่ ้อยคนสุด ท้ายอยู่ แล ว้ กําลังคนของทางการนั้ นรายงาน
คนเบืองล่ ้ างขึนไปไปสู
้ ้
่เบืองบน แต่กําลังคนของสํานักใหญ่ต่างๆ
กลับ ต้องรายงานผลงานต่ อท่ า นทู ต แม้เป็ นการไตร่ต รองเพื่ อ
ชื่อเสี ย งเกี ย รติ ย ศของสามสํ า นั ก ใหญ่ ก็ จ ะส่ ง ศิ ษ ย ท ์ ่ี มี กํ า ลัง
แข็งแกร่งออกมาเช่นกัน ของวิเศษที่มอบให้แลว้ ก็เพื่อพยายาม
จะช่ว งชิง อันดับหนึ่ งในการปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต รให้ได้
กําลังคนของแต่ละแดนก็เป็ นแบบนี เช่ ้ นกัน"

เหมียวอีถ่้ ายทอดเสียงกลับด้วยสายตาซาบซึงใจ
้ "ขอบคุณ
่ หญิ
ทีพี ่ งเมิงเตื
่ อน หากเหมียวอีสามารถรอดชี
้ วต
ิ กลับไปได้ จะไป
ขอบคุณท่านอีกครัง!" ้
้
"น้องชาย ตังใจทํ ่
าให้ด!ี " อูเมิงหลั ้
นยิมบางๆ
 "ไป!" เหมียวอีที ้ อยู
่ ่ภายใต้อาทิตย ์ยามสายัณห ์พลันโบกทวน
้
ตะโกน เลียวอาชามั งกรนํ ากํา ลัง คนจากไปอย่า งรวดเร็ว โดยชี
้
สิวหงตามติ ดอยู่ขา้ งกายเขา กองกําลังกลุ่มใหญ่วงกุ ิ่ บกับบุ กเขา้
ไปในป่ าทึบดึกดําบรรพ ์
…………………………
 บทที่ 338 ตําหนักดาวประจิม

ขณะมองตามพันธมิตรผ้าแดงเขา้ ไปในป่ าทึบ ม่านราตรีก็มา

เยื อ น กํ า ลัง คนหนึ่ งพัน กว่ า คนที่ เหลื อ อยู่ บ นป่ ารกร า้ งเริมก่
่ อ
ความวุ่นวายทันที
้ ว่าเจา้ จะมาจากปราสาทไหนหรือตํ าหนั กไหนก็ ไ ร ้
ตอนนี ไม่
ประโยชน์ ศิ ษ ย ข
์ องแต่ ล ะสํ า นั ก ก็ ส่ ว นแต่ ล ะสํ า นั ก เคารพคน
ตามลําดับอาวุโสและวรยุท ธ ์สูง สุด รวมตัวอยู่ดว้ ยกันเพื่อพึ่งพา
กัน
สํานักที่ใหญ่หน่ อยก็มีคนหลายสิบคน สํานักเล็กๆ ก็มีเพียง
่ี คนจํานวนพันสองพันกว่าคนแบ่งออกได้หกสิบกว่ากลุ่ม
ไม่กคน
"ศิษย ์ลุง ก่อนหน้านี จ้ ้าวเฟยนั่นบอกว่าอยู่กบ
ั สํานักตรีบ รรพ
บุรุษของพวกเราไม่ใช่เหรอ?"
คนสวมชุ ด สี เ ขี ย วสิ บ กว่ า คนรวมตั ว ยู่ ด ว้ ยกั น ชายวั ย
กลางคนหนึ่ งในนั้ นถามชายชราผมขาวคนหนึ่ ง คนเหล่ า นี ้คือ
ศิษย ์สํานักตรีบรรพบุรุษทีจ่ ้าวเฟยเอ่ยกับเหมียวอีก่้ อนหน้านี ้ ชาย
ชราผมขาวคนนั้ นชือว่ ่ า เหยีย นไป่ ชวน เป็ นนั ก พรตที่มีว รยุ ท ธ ์
้ ้าเช่นกัน
บงกชเขียวขันเก
 "นํ ้าไหลลงสู่ที่ตํ่า แต่คนเดินขึนสู
้ ่ท่สู
ี ง เขาเจอทางไปที่ดีกว่า
แลว้ ย่อมดูแคลนที่จะมาอยู่กบ ั พวกเรา" เหยียนไป่ ชวนทํา เสี ย ง
ฮึดฮัด ย่อมไม่พอใจกับการพูดกลับไปกลับมาของจา้ วเฟย แต่ก็
ไม่กลา้ ทําอะไรจ ้าวเฟยเหมือนกัน
่ ยบง่ายมาก ขอแค่มีตาก็จะดูออกว่าตอนนี จ้ า้ วเฟ
เรืองราวเรี
ยกลายเป็ นหนึ่ งในเสาหลักของพันธมิตรผ้าแดงแลว้ พันธมิตรผ้า
่ คนไม่กสิ
แดงมีกําลังทหารเขม้ แข็ง สํานักตรีบรรพบุรุษเล็กๆ ทีมี ี่ บ
คนคงไม่อยู่ในสายตา โดยเฉพาะหัวหน้าพันธมิตรทีห้ ่ าวหาญคน
นั้น แม้แต่สามสํานักใหญ่เขาก็สามารถโจมตีพงั ทลายในช วอึ ่ั ด
ใจเดียว ส่งสํานักตรีบรรพบุรุษไปไม่พอให้ชายตามองจริงๆ ถ้ามี
่ วยไม่ไหวก็ไม่จําเป็ นต้องหาเรืองใส่
เรืองด้ ่ ตวั
เสียงอาชามังกรรอบขา้ งดังขึน้ มีศษิ ย ์สํานักตรีบรรพบุรุษอีก
้ ก "ศิษย ์ลุง ท่านดูส!ิ "
คนตะโกนขึนอี
ี่ สํานักเล็กๆ ที่มีคนสิบกว่าคน
เห็ นเพียงสํานักเล็กๆ ไม่กคน
ลว้ นมุ่งไปยังทิศทางหนึ่ ง ไปยังทิศทางที่พันธมิตรผ้าแดงไป ราว
กับกําลังไล่ตามพันธมิตรผ้าแดง
"อยากจะไปขออาศัย พัน ธมิ ต รผ้า แดงเหรอ?" มี บ างคน
พึมพํา
 เหยียนไป่ ชวนตาเป็ นประกาย "กําลังคนหนึ่ งแสนแปดหมื่ น
คนของหกแดน สํานักใหญ่มีมากเท่าไร ยอดฝี มือก็ย่งมี ิ มากดุ จ
่ าน
เมฆบนฟ้ า สํานักตรีบรรพบุรุษของขา้ ต่อให้รวมกลุ่มกับคนทีท่
อาจารย ์ส่งมาได้ ก็มแี ค่สบ
ิ กว่าคน จะลําบากขนาดไหนหากคิดจะ
้ ่นทีทะเลดาวนั
ตังมั ่ ่
กษัตร ขา้ อยากจะพึงพาพั นธมิตรผ้าแดง เหล่า
ศิษย ์หลานคิดว่าอย่างไร?"
้
"ศิษย ์ลุง ขา้ กําลังคิดแบบนี พอดี
"
"ในเมื่อเป็ นการตัดสินใจของศิษย ์ลุง พวกเราก็ตอ้ งติดตาม
อยู่แลว้ "
"เกรงว่าสํานักเหล่านั้นที่ตามไปจะมีความคิดตรงกับศิษย ์ลุง
แลว้ "
สํ า นั ก แห่ ง หนึ่ งไปพึ่งพากลุ่ ม อื่น พู ด ออกมาย่ อ มไม่ น่า ฟั ง
่
เท่าไร แต่เป็ นเรืองที ่เกียวข
่ อ้ งกับความเป็ นความตายของทุกคน
ย่อมมีคนพูดประจบช่วยสร ้างความสมเหตุสมผลให้กบ ่ ้
ั สิงนี
"แต่ ไม่ รู ้ว่ า พันธมิต รผ้า แดงจะรับ พวกเราหรือเปล่ า ?" แต่ มี
บางคนแสดงความสงสัย
"การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรอันตรายขนาดนี ้ หัวหน้า
พันธมิตรผ้าแดงคนนั้นจะรังเกียจทีมี
่ ผช ่ นเชี
ู ้ ว่ ยเพิมขึ ้ ยวหรือ?" เห
ยียนไป่ ชวนอธิบาย
 บางคนบอกว่ า "ทํ า ไมพวกเราไม่ ติ ด ต่ อ กับ พัน ธมิ ต รของ
่ ะ?"
สํานักอืนล่
เหยียนไป่ ชวนส่ายหน้าพูดว่า "แต่ละสํานักลว้ นมีความเห็ น
แก่ตวั ของสํานักเอง พอมารวมตัวอยู่ดว้ ยกันต่างก็ไม่มีใครวางใจ
ใคร ถ้า ทํ า ได้ ก็ มีค นทํ า ไปนานแลว้ ไม่ ร อมารวมตัวกับพวกเรา
หรอก ลองมองกลับกันที่พันธมิต รผ้า แดงสิ พวกเจ า้ สังเกตเห็ น
หรือเปล่า พวกเขาลว้ นเป็ นคนทีไร ่ ้สํานักหนุ นหลังเหมือนจ ้าวเฟย
ไปเข า้ ร่ว มอยู่ ใ นนั้ นจึ ง วางใจได้ ยิ่ งไปกว่ า นั้ นหลัก การของ
พันธมิตรผ้าแดงก็บอกเอาไวช ้ ดั เจนแลว้ สิบปี ที่ทะเลดาวนักษัตร
ขอแค่ รว่ มเป็ นร่ว มตายกันเก า้ ปี รอจนถึง ปี สุ ด ท้า ยที่ทุ ก คนแปร
ั ! พวกเราไปขอพึ่งพาตอนนี ก็
พักตร ์ต่อสูก้ น ้ ไม่มีอะไรไม่ดี ต่อให้
รอถึงวันที่แปรพักตร ์ต่อสูก้ น ั สํานักตรีบรรพบุ รุษของเราทุ ก คน
ย่อมรวมใจเป็ นหนึ่ งอยู่แลว้ ตอนอยู่ในพันธมิตรผ้าแดงก็ได้เปรียบ
เหมือนเดิม"
มีคนไม่นอ ้ ยที่เกิดขอ้ กังขาในใจ เกรงว่าพอถึงเวลานั้ นแล ว้
ั กี่คนที่รอดชีวิต อยู่ เพื่อรวมใจ
ไม่ รู ้ว่ า สํ า นั ก ตรีบ รรพบุ รุ ษ จะมีส ก
เป็ นหนึ่ งเดียวกันได้ จะเรียกว่าได้เปรียบได้ทไหนกั ่ี น
แต่ตอนนี มี ้ กําลังอ่อนแอจริงๆ ใครก็อยากมีความหวัง เพิ่มที่
้ ก วัน ทั้งนั้ น ย่ อ มไม่ มี ใ ครคัด ค้า น ทุ ก คน
จะมี ช วี ิ ต อยู่ น านขึ นอี
สบตากันแวบหนึ่ ง แลว้ กุมหมัดคารวะกล่าวพร ้อมกันว่า "ทุกอย่าง
แลว้ แต่ศษ
ิ ย ์ลุงจะเตรียมการเลยขอรับ!"
เหยียนไป่ ชวนพยักหน้า แลว้ โบกมือพูดว่า "ไป!"
ภายใต้ก ารนํ าของเหยี ย นไป่ ชวน สํ า นั ก ตรีบ รรพบุ รุ ษ วิ่ ง
่ พั
กุบกับตามรอยไปยังสถานทีที ่ นธมิตรผ้าแดงหายไป

กองกําลังบนป่ ารกร ้างกลุ่มแลว้ กลุ่มเล่าไปยังทิศทางเดียวกัน

่
และมีบางคนทีไปทางอื ่ ไม่ใช่ทุกคนทีมี
น ่ ความคิดเหมือนกัน

ขณะที่มองทิศทางที่กําลังคนหายไป อูเมิ่งหลันที่อยู่บนเรือก็
พึมพํากับตัวเอง "อย่าบอกนะว่าพวกนั้นจะไปพึ่งพาพันธมิตรผ้า
แดง?"
ชายที่ อยู่ บ นดาดฟ้ าเรือคนนั้ นแวบตัว ไปตกอยู่ ข า้ งกายอู
เมิ่ งหลัน แล ว้ พู ด ด้ว ยรอยยิ มว่
้ า "พัน ธมิ ต รผ้า แดงนี่ น่ าสนใจ
ทีเดียว หวังว่าตอนสุดท้ายทีอยู่ ่ 'ตําหนักดาวประจิม' จะได้เห็นคน
ของพันธมิตรผ้าแดงนะ ประมุขตําหนักอู พวกเราจัดการธุระเสร็จ
เรียบร ้อยแลว้ กระมัง"
อู เมิ่งหลันหันมาพยัก หน้า พอทังสองลงนามในเอกสารรั
้ บ
งานแลว้ ก็กล่าวอําลากัน
 อู เมิ่งหลันพาผัง ร่างเหาะขึนฟ้
้ าจากไปอย่ างรวดเร็ว และจู่ ๆ
ชายคนนั้ นก็ ส ะบัด แขนเสือปล่
้ อยลํ า แสงสีแดงสายหนึ่ งออกมา
แลว้ ทําลายเรือใหญ่สบ ิ ลํานั้นราวกับทําลายไม้ผุ จากนั้นเก็บของ
วิเศษแลว้ เหาะแฉลบขึนฟ้ ้ าไป

บนผิวทะเลมีไม้กระดานลอยอยู่นับไม่ถว้ น มีเสียงนํ ้ากระเด็น

้ ซูจงกงโผล่
ดังขึน ิ้ ออกมาจากนํ ้า แลว้ เหาะเหยียบคลืนไปตกอยู
่ ่
บนหาดทราย ขณะมองศพของคนจากสามสํานักใหญ่ที่กองอยู่
เต็มพืน้ ในแววตาก็เผยความโศกเศร ้า
ตรงนั้ นยัง มีอาชามัง กรไม่ น้อยที่อยู่ ข า้ งกายเจ า้ ของและไม่
ิ้
ยอมจากไป ซูจงกงกระโดดขึ ้ บนตั
นขี ่ วหนึ่ ง แลว้ จากไปลําพัง...
บนกลางทะเลที่กว า้ งใหญ่ มีแผ่ นดิน อยู่ แห่ ง หนึ่ ง มีโ ขดหิ น
โสโครกสู ง ตํ่ าปนกัน อยู่ ใ นทะเลราวกับ ผื น ป่ า ส่ ว นใหญ่ สู ง
ประมาณร อ้ ยจั้ ง แล ว้ ก็ เ หมื อ นฟั น ใ หญ่ แ หล มคมข อง สั ต ว ์
ประหลาดที่อยู่บนผิวโลก นํ ้าทะเลที่ไหลผ่านระหว่างหินโสโครก
สู ง ใหญ่ ถ า้ ไม่ นิ่งอยู่ กบ
ั ที่ก็ กระเพื่อมเป็ นฟองขาว สีข องนํ ้ าทะเล
บา้ งสีเขียวครามบา้ งก็สีดํา ในนั้นมีฉลามตัวใหญ่ท่เผยส่ ี วนหลัง
แหวกว่ า ยไปมา หรือไม่ ก็ มีก รงเล็ บ นิ รนามที่หมุ นขึนหมุ ้ นลง ดู
แลว้ น่ าตกใจ คนธรรมดาไม่มท ี างเขา้ ใกลไ้ ด้เลย
ตรงกลางมียอดเขาสูงพันจังลู ้ กหนึ่ งตังตระหง่
้ านอยู่ แต่กลับ
่ี างออกไป มีตน้ ไม้เขียวให้รม
มีทวิ ทัศน์ทต่ ่ เงา ดอกไม้หลากหลาย
ราวผ้าไหม เหมือนไม่ได้รบั ผลกระทบจากสภาพอากาศของโลก
นี ้ ผลิบ านตลอดปี เหมือนฤดู ใ บไม้ผลิ มีตํ า หนั ก ใหญ่ เงีย บขรึม
แห่ ง หนึ่ งที่ล อ้ มรอบด้ว ยต้นไม้เก่ า แก่ เขีย วขจี มีศ าลาขึนสู
้ ง ตํ่ า
สลับ กัน มีงู เหลือมใหญ่ ท่ีมีเขาแหลมหลายสิบ ตัว แหวกว่ า ยอยู่
บริเวณนั้นตามอําเภอใจ พวกมันมีโสตสัมผัสไวมาก ถ้ามีความ
เคลื่อนไหวเล็ ก น้อยก็ จะหันมาระแวดระวัง ตาพวกมันสีแดงเป็ น
ประกายขณะทีแลบลิ ่ ้ แดงออกมา
นสี
่ ่ ก็คอ
ทีนี ื ตําหนักดาวประจิม เป็ นหนึ่ งในตําหนักศักดิสิ์ ทธิทั
์ งสี
้ ่
่
แห่ง ซึงประมุ ่ งสี
ขถินทั ้ ทิ
่ ศแห่งทะเลดาวนั กษัต รยึดครองอยู่ เป็ น
ตําหนักศักดิสิ์ ทธิของประมุ
์ ่ ศตะวันตก ฝูชงิ
ขถินทิ
ทางประตูหลักด้านหน้าตํา หนั กมีหอ้ งโถงใหญ่ห ลังหนึ่ ง ใน
นั้ นมีนาฬิก าดาวสีท องขนาดใหญ่ เรือนหนึ่ งตังวางอยู ้ ่ เป็ นของ
วิ เ ศษที่ หลอมสร า้ งขึ นตอนก่
้ อ ตั้งการปราบจลาจลทะเลดาว
นั ก ษั ต รในปี นั้ น ผลัด กัน ดู แ ลรัก ษาโดยประมุ ข ถิ่ นทะเลดาว
นักษัตรทังสี้ ทิ
่ ศ การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรครังนี ้ จั้ ดที่ทะเล
ดาวประจิม ด้วยเหตุนีนาฬ ้ ิ าดาวจึงมาอยู่ทนี
ก ่ี ่

ในห้องโถงใหญ่ มีกลิ่นเหม็ นคาว งู เหลือมยักษ์มีเขาสองตัว

้
กํ า ลัง เลือยไปมาอยู ้ ข ดอยู่ บนเสา ทํ า ให้ค นใน
่ใ นโถง บางครังก็
โถงจํ า นวนมากเลิ ก คิ วเล็้ ก น้ อ ย ช่ ว ยไม่ ไ ด้ที่ ประมุ ข ถิ่ นทิ ศ
ตะวันตกจงใจทําให้คนรังเกียจ จะไล่ไปก็ไล่ได้ยาก
 ทุ ก คนก็ รู ้อยู่ แก่ ใ จ การปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต รจัด ที่
ทะเลดาวประจิม ทําให้ฝูชงิ แอบไม่พอใจ แต่จะว่าไปแลว้ ไม่ว่าจะ
่
จัด เรืองนี ้ให้อยู่ ใ นอาณาเขตของใครก็ ล ว้ นไม่ พ อใจทังนั
้ ้ น ถ้า
ไม่ใช่เพราะปราชญ ์ปี ศาจจีฮวนกดดัน ฝูชงิ ต้องไล่ตะเพิดคนใน
ตําหนักใหญ่ให้ออกไปทรมานตากแดดตากลมแน่ นอน มีหรือที่
จะจัดตําหนักสง่างามให้ทุกคนใช ้
หลัง จากคนสิบ แปดคนมาถึง ในตํ า หนั ก ใหญ่ ก็ ไม่ มีใ ครได้
เห็ น หน้า ฝู ช งิ จะไปเข า้ พบ ฝู ช งิ ก็ ไ ม่ พ บ บอกว่ า กํ า ลัง เก็ บ ตัว
ฝึ กฝน แม้แ ต่ ค นที่ จีฮ วนส่ ง มาก็ ไ ม่ ไ ด้พ บ ให้ค นที่ มี ธุ ร ะไปหา
ลู ก สมุ น ของเขาแทน ลู ก น้อ งของจีฮ วนก็ ไ ม่ ไ ด้ข่ ุน เคื อ งอะไร
กลับไปอย่างว่าง่าย
ด้ว ยเหตุ นี้จะเห็ นได้ถึง ความไม่ ธ รรมดาของประมุ ข ถิ่ นทิ ศ
ตะวันตกแห่ งทะเลดาวนั ก ษัต ร ถึง อย่ า งไรสี่คนนี ้ก็ เป็ นยอดฝี มือ
ปี ศาจที่เลืองชื
่ อ่ ไม่รู ้ว่าฝึ กฝนมาแลว้ กีหมื
่ ่นปี คุณวุฒิสูงกว่าหก
ป รา ช ญ เ์ สี ย อี ก นอกเสี ย จา กหกป รา ช ญ จ์ ะ ออกหน้ า เ อ ง
ไม่เช่นนั้นฝูชงิ ก็ไม่จําเป็ นต้องไวห ้ น้าคนอืน่ ที่สําคัญคือต่อให้ไม่
่ ไม่ข่น
ไวห้ น้า คนอืนก็ ุ เคืองเขาอยู่ดี ใครกลา้ ล่วงเกินก็ลองดูสิ
ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผลที่ทะเลดาวนักษัตรสร ้างความหวาดกลัว
่ี กเรียกว่าประมุขถินสี
ต่อแดนฝึ กตน ผูท้ ถู ่ ทิ่ ศ ก็คอ ่ ่อยู่ที่นี่
ื เจ ้าถินที
มาแต่เดิมอยู่แลว้ ใช่ว่าใครอยากจะไล่ก็ไล่ได้
 การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรครังนี ้ ้ หกปราชญ ์แต่ละคน
ส่งคนมาดูการสูร้ บสามคน คนที่มาครังนี ้ ล้ ว้ นไม่ธรรมดา ผูท้ ่นํ
ี า
้
ทัพมาแทบทังหมดล ว้ นเป็ นคนขา้ งกายที่ค่อนขา้ งใกลช้ ด
ิ กับหก
ปราชญ ์
เนื่ องจากลัก ษณะของการปราบจลาจลครังนี ้ ้ต่ า งออกไป
เล็กน้อย มีศิษย ์รุน
่ ใหม่ใ ต้สงั กัด ของหกปราชญม์ าเขา้ ร่ว มต่ อ สู ้
ทําให้การปราบจลาจลกลายเป็ นสนามสําหรับให้ศษ ิ ย ์รุน
่ ใหม่ข อง
หกปราชญ ์ประลองฝี มือกัน ดังนั้นนักพรตหนึ่ งแสนแปดหมื่นคน
ของการปราบจลาจลครังนี ้ ้จึง กลายเป็ นตัว ประกอบแล ว้ คนมี
ความสามารถทีถู ่ กเพิมเข
่ า้ มาใหม่พวกนั้นต่างหากที่เป็ นตัวละคร
หลัก
่
เพือจะรักษาความยุตธิ รรมของการปราบจลาจล ถ้าจะพูดให้
ถูกก็คอ ่
ื กลัวคนอืนจะมาทํ ่ หกปราชญ ์จึงส่งคนทีเชื
าให้เสียเรือง ่ อ่
ใจได้ของฝ่ ายตัวเองมาควบคุมสนามรบ
ตัวแทนของหกแดนยึด ครองแต่ ละด้า นของนาฬิกาดาว จุด
แสงเล็กๆ บนแผนที่สามมิติของทะเลดาวประจิมที่อยู่บ นนาฬิ ก า
ดาว ส่ ว นใหญ่ เป็ นจุ ด แสงสีข าว แสงสีแดงหกจุ ด ที่อยู่ ใ นนั้ นจะ
สะดุ ด ตาเป็ นพิเศษ ตัว แทนแสงสีแดงหกจุ ด นั่ นก็คือเป้ าหมายที่
่
แท้จริงทีหกแดนสนใจ ่ คงจะเป็ นเหมือนขีหมู
จุดแสงสีขาวอืนๆ ้ รา
้
ขีหมาแห้ งในสายตาพวกเขา
 แดนมาร อวิ๋นก่วง บุตรชายคนเล็กของปราชญ ์มารอวิ๋นอ้าว
เทียนก็มาแลว้ เพราะว่าบุตรชายของอวินก่ ๋ วง หรือหลานชายของ
้ ว้ ย อวิ๋นก่ ว งมีล ก
ปราชญม์ ารมาเข า้ ร่วมการต่ อสู ด ั ษณะท่ าทาง
ของความเป็ นบิดา หน้า ตาน่ า เกรงขามมาก ไขว ม้ ือไว ข ้ า้ งหลัง
กวาดมองนาฬก ิ าดาวด้วยสายตาดุดน ั
ข า้ งหลัง อวิ๋นก่ ว งมีผูต
้ ิด ตามมาสองคน หนึ่ งในนั้ นเหมีย วอี ้
่ พาตั
คุน้ เคยอยู่บา้ ง คือท่านจัวที ่ วหลัวซวงเฟยไปในตอนนั้น
แดนพุทธะ ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดในสังกัดของปราชญ ์พุทธฉาง
เหลยก็มาแลว้ เป็ นนักบวชชราศีรษะลา้ น คิวขาวสองข ้ า้ งยาวลง
ม า ถึ ง ห น้ า อ ก ห น้ า ต า มี เ ม ต ต า แ ล ะ อ่ อ น โ ย น ผ อ ม แ ห้ ง
กระฉับกระเฉง ดวงตาสองขา้ งแวววาวมีชวี ิตชีวาและลึกซึง้ สวม
ชุดนักบวชสีขาวราวหิมะ ริมผ้าเป็ นผ้าต่วนสีดํา บนผ้าต่วนสีดํา
ปักลายเมฆสีทองงดงาม ดูมเี มตตาและสูงส่ง
ศิษย ์ของปรมาจารย ์ศีลเจ็ดก็มาเขา้ ร่วมแลว้ เช่นกัน แต่ไม่ใช่
ตัว ละครหลัก เป็ นตัว ประกอบและช่ว ยเหลือศิษ ย ์หลานสายตรง
ของปราชญ ์พุทธ เนื่ องจากศิษย ์ของปรมาจารย ์ศีลเจ็ดมาเขา้ ร่วม
ปราชญ ์พุทธจึงให้ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดมาควบคุมสนามต่อสู ้
แดนปี ศาจ จีเหม่ยเหมย บุตรสาวของปราชญ ์ปี ศาจจีฮวนก็
มาแลว้ ตัวละครหลักที่เขา้ ร่วมแข่งขันคือบุตรชายของนาง นาง
ออกโรงมาคุมสนามด้วยตัวเองในฐานะมารดา
 แดนผี เฮยอวิ๋น ศิษ ย ข ่
์ องปราชญผ์ ีซ อื ถู เซียวก็ มาแล ว้ ตัว
่ า้ ร่วมแข่งขันคือบุตรชายของเขา
ละครหลักทีเข
่ หัวอวี ้ ศิษย ์ของปราชญ ์เต๋าเฟิ งเป่ ยเฉิ นก็มาแลว้
แดนอู๋เลียง
ผูเ้ ขา้ ร่วมแข่งขันคือศิษย ์ของเขา
แดนเซียน ศิษย ์ของปราชญ ์เซียนมู่ฝานจวินมาแลว้ สองคน
คนหนึ่ งคือถัง จวิน และยัง มีเทพธิด าหงเฉิ นผู ง้ ดงามเลื่องชือใน ่
แดนฝึ กตน นางเป็ นฝ่ ายขอมาเอง เพราะตัวละครหลักที่เขา้ ร่วม
แข่ ง มีค วามสัมพันธ ค์ ่ อนข า้ งดีก บ
ั นาง ขณะเดีย วกันก็ เป็ นศิษย ์
ของปราชญ ์เซียนด้วย คือเทพธิดาเยว่เหยาผูซ ่ึ
้ งงดงามมี ่ื ย ง
ชอเสี
เคียงคู่กบั เทพธิดาหงเฉิ นนั่นเอง
ที่หกปราชญ ์ส่งคนมาเขา้ ร่วม ที่จริงก็เป็ นเพราะเทพธิดาเยว่
เหยา เดิมทีมู่ฝานจวิ นอยากให้เทพธิด าเยว่ เ หยาได้ฝึกฝนสัก
หน่ อย ผลก็ คือห้า ปราชญท์ ี่เหลือได้ยินแล ว้ รู ้สึก สนุ ก พวกเขา
ต่างก็ว่างมาก จึงยื่นเท้าเขา้ มาขา้ งหนึ่ งทันที พวกเขาทําเหมือน
่
เป็ นเรืองเล่ นๆ แต่กลับทําให้นักพรตหนึ่ งแสนแปดหมื่นคนที่ เข า้
ร่วมน่ าสงสารเสียอย่างนั้น
…………………………
 บทที่ 339 มือสังหารทีเด็
่ ดขาด

"เอ๋? ตรงนั้นเริมแล
่ ว้ นี่ นา!"
อวิ๋นก่ ว งที่กวาดมองนาฬิก าดาวด้ว ยสายตาดุ ด น ้
ั พลันชีไป
ตรงหน้าถังจวิน ทุกคนมองตาม เห็ นเพียงกลุ่มแสงที่อยู่ตรงหน้า
ถังจวินกะพริบแสงรุนแรงเป็ นพิเศษ นี่ คือสัญลักษณ์ว่ากองกําลัง
้ ที
ของบางพืนที ่ ขึ
่ นฝั
้ ่ งมาต่อสูก้ น
ั แลว้
"ถังจวิน นี่ คือกองกําลังสายไหนในแดนเซียนของพวกท่ า น
๋ วงถาม
หรือเปล่า?" อวินก่
์
ถัง จวิ น ใช ้อิ ท ธิฤ ทธิวาดกวาดนาฬ ้ ่ อื่นๆ
ิ ก าดาว ซ่อ นพื นที
ของทะเลดาวประจิมไว ้ บริเวณที่มีแสงเปล่ งประกายขยายใหญ่
้ านาฬิกาดาวทังเรื
ขึนเท่ ้ อน กลุ่มแสงที่ส่องประกายนั่นกลายเป็ น
สองพันจุดทันที มีจุดแสงไม่นอ้ ยทีเห็่ นได้ชดั มาก

จีเหม่ยเหมยที่สวยหยาดเยิมหั ้ ว เราะต่อกระซิก "สถานที่นั้ น

น่ า จะเป็ นตํ า แหน่ ง ที่กํ า ลัง พลของแดนเซียนสายมะโรงขึนฝั
้ ่ ง ดู
เหมือนคนทีต่ ่ อสูก้ น
ั จะมีไม่นอ้ ย"
"น่ า สนใจนี่ ผู ท
้ ี่ลงมือก่ อนแข็ ง แกร่ง กว่ า!" อวิ๋นก่ ว งหัว เราะ
เบาๆ
 จั่วหนานชุน ที่ จ อ้ งนาฬิ ก าดาวอยู่ ข า้ งหลัง เคลื่อนสายตา
อย่างรวดเร็ว
่ ย ดเล็ กน้อย ดู ไม่ ค่ อยน่ า มองเท่ าไร นี่
ถัง จวินสีห น้าครําเครี
เพิ่ งจะขึ นฝั
้ ่ งที่ ทะเลดาวประจิม ในเวลาสั้นๆ นี ้ยัง ไม่ มี โ อกาส
เผชิญหน้ากับนักพรตของห้าแดนอืนๆ ่ กําลังพลของแดนเซียนก็
่ นฆ่ากันเอง ฆ่าคนของฝ่ ายตัวเองตายแลว้ ต่อไปถ้าเจอกับ
เริมเข่
นักพรตของห้าแดนอืนๆ ่ จะทําอย่างไรล่ะ?

ทุ ก คนจ อ้ งอยู่ ค รู ่ห นึ่ ง เห็ น เพี ย งแสงสี ข าวแต่ ล ะจุ ด ทยอย

หายไป รอไม่นาน แสงสีขาวสองร ้อยกว่าจุดก็หายไปแลว้
เฮยอวิ๋ นที่ มี ป ราณหยิ น หนาทึ บ ทั้งตัว พู ด ด้ว ยรอยยิ มปลิ
้ ้
น
ปลอ้ น "ช่างรวดเร็วนัก ตายไปแลว้ สองร ้อยกว่าคน"
"อามิตตาพุทธ!" ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดประนมมือพร ้อมพูดช ้าๆ
ถังจวินหน้านิ่ งและไม่พูดอะไร
่
เพือแสดงความยุ ติธรรม กําลังพลแต่ละสายของหกแดนลว้ น
กําหนดเวลาออกเดินทางไวด้ ีแลว้ เวลาที่ถึงก็ค่อนขา้ งเหมาะสม
่ น ผ่ า นไปคนที่ ถู ก ส่ ง ไปต้อ นรับ และตรวจสอบก็ ท ยอยกัน
ครึงวั
กลับมารายงานผลปฏิบต ั งิ านและส่งมอบเอกสารรับงาน
 เจา้ หน้าที่ที่ถูกส่งไปต้อนรับเหล่า นี ล้ ว้ นเป็ นคนของตํ า หนั ก
ดาวประจิม ตอนเจ า้ หน้า ที่ ผู ร้ บ
ั ผิ ด ชอบต้อ นรับ กํ า ลัง พลสาย
มะโรงของแดนเซียนกลับมา และชายคนที่รับช่วงต่อจากอูเมิ่งห
ลันกํ า ลัง จะจากไป ถัง จวินก็ พลันเอ่ ยออกมาว่า "ช ้าก่ อน กํ า ลัง
่
พลสายมะโรงของขา้ เกิดเรืองอะไรขึ น้ เหตุใดพอขึนฝั ้ ่ งก็เข่นฆ่า
กันแลว้ ?"
ชายคนนั้ นหยุ ด ชะงัก จากนั้ นก็ ยิม้ ในฐานะที่เป็ นคนของ
ตําหนักดาวประจิม ยามเผชิญหน้ากับคนทีหกปราชญ ่ ์ส่งมาก็ไม่
่ เริ
ต้องกลัว พูดด้วยท่าทีปกติว่า "เรืองนี ้ มจากสามสํ
่ านักใหญ่ข อง
สายมะโรง พอกําลังพลของสายมะโรงขึนฝั ้ ่ ง ศิษย ์สามสํานักใหญ่
ในอาณาเขตปราสาทดํ า เนิ น จัน ทร ์ก็ ม าล อ้ มคนที่ ชือเหมี่ ย วอี ้
ทันที…"
้ เทพธิดาหงเฉิ นที่ยืนอยู่เงียบๆ ขา้ งหลังถังจวินพ
"เหมียวอี?"
ลันตาเป็ นประกาย เสียงแปลกใจขัดจังหวะการพูดของชายคนนั้น
แลว้ ทําให้คนไม่นอ้ ยหันมามอง
ถังจวินหันกลับมา "ศิษย ์น้องรู ้จักเขาเหรอ?"
เทพธิด าหงเฉิ นกลับมาสุ ขม ุ เยือกเย็ นเหมือนเดิม ส่ า ยหน้า
่
พูดว่า "ไม่รู ้จัก แค่ประหลาดใจอยู่บา้ งทีคนคนเดี
ยวกลา้ ต่อกรกับ
สามสํานักใหญ่"
 ถัง จวินมองประเมินนางปราดหนึ่ ง คิด ๆ ดู แล ว้ ก็ ว่ า ใช่ ศิษ ย ์
น้องที่นิ สยั เย็ นชาคนนี ้ ไม่ใช่คนที่ชอบคบหากับสหาย ยิ่งไม่ตอ้ ง
่ ยงคนเดียวเลย เขาหันกลับไปพูดต่อว่า
พูดถึงคนธรรมดาไร ้ชือเสี
"ท่านพูดต่อเถอะ"
ชายคนนั้ นพู ด ต่ อด้ว ยรอยยิมว่ ้ า "เจ า้ เหมีย วอีคนนั
้ ้ นก็ ร ้าย
กาจจริงๆ ท่ามกลางนักพรตบงกชเขีย ว นี่ เป็ นครังแรกที ้ ่ข า้ เห็ น
คนที่ มี กํ า ลัง ห้า วหาญขนาดนี ้ ในสถานการณ์ท่ี คนของสาม
สํานักใหญ่ยี่สิบกว่าคนลอ้ มโจมตี ปรากฏว่าโดนเจา้ เหมียวอีนั ้ ่น
่
บุกเดียวสั งหารจนยับเยินเหมือนดอกไม้รว่ ง ไม่มีใครสูก้ ารโจมตี
้ ยวของเขาได้ ภายใต้การโจมตีครังเดี
ครังเดี ้ ยวแม้แต่อาชามังกร
่ บแรงทางอ้อมก็ลม้ ควํ่าได้ จากนั้นศิษย ์สามสํานักใหญ่ของสิบ
ทีรั
สองปราสาทในสายมะโรงก็ลา้ งแค้นให้พวกเดียวกัน คนสองร ้อย
กว่ า คนร่ว มมือกันจัด การเขา ใครจะคิด ว่ า พอเหมียวอีกางแขน ้
้ ยว ก็มก
เรียกครังเดี ี ลุ่มพันธมิตรผ้าแดงโผล่มา..."
หลัง จากทุ ก คนฟั ง เขาเล่ า จบแล ว้ อวิ๋นก่ ว งก็ เดาะลินพู
้ ดว่า
"นักพรตบงกชเขียวสามารถทัดเทียมพลังเท้าของอาชามังกรได้
กลับ พบได้ไม่ บ่ อ ย สามารถดึง คนที่ ไม่ มีค นหนุ นหลัง มากมาย
ขนาดนั้นมาเป็ นพวกได้ ก็มีความสามารถอยู่บา้ ง ไม่รู ้ว่าเขาจะมี
ชีวต
ิ อยู่ได้นานเพียงใด"
่
จัวหนานชุ ่ ่ขา้ งหลังเขากลับคิวขมวดรุ
นทีอยู ้ นแรง
 เหมีย วอี?้ ตอนที่เพิ่งได้ยินชือนี
่ ้ คิวขาวของปรมาจารย
้ ์ศีล
เจ็ดก็ส่นเช่
ั นกัน เนื่ องจากเจา้ ลูกศิษย ์นอกคอกคนนั้นของเขาที่
่ ้อยู่ บ่ อยๆ เขาฟั ง จน
เอาแต่ คิด จะทรยศสํ า นั ก มัก จะเอ่ ย ถึง ชือนี
แทบจะหนังหูดา้ นแลว้ แต่พอครุน ่ คิดดูแลว้ ก็ส่ายหน้าเบาๆ น่ าจะ
ไม่ ใ ช่ค นนั้ นที่ตนเองรู ้จัก เพราะคุ ณสมบัติข องเขาคนนั้ นพื นๆ ้
ธรรมดา ไม่ มีท างฝึ กตนได้ ยิ่งเป็ นไปไม่ ได้ที่จะมีค วามสามารถ
ขนาดนี ้ ในโลกนี มี ้ คนชือซํ
่ ากั
้ นไม่นอ ่
้ ย คิดว่าคงจะชือเหมื อนกัน
พอดี
โฉมหน้างามล่มเมืองของเทพธิดาหงเฉิ นยังราบเรียบนิ่ งเฉย
แต่ นิ้วเรีย วขาวที่ สอดประสานอยู่ ต รงหน้า ท้องกลับ บี บ แน่ นอยู่
เงียบๆ
หลัง จากชายคนนั้ นเล่า จบ ถัง จวินก็ ใ ช ้อิทธิฤ ทธิวาดกวาด
์
นาฬิกาดาวอีกครัง้ พอนาฬิกาดาวกะพริบแสง ภาพก่อนหน้า นี ้
หดกลับไปที่มุมหนึ่ ง แผนที่ใหญ่ข องทังทะเลดาวประจิ
้ มปรากฏ
ตรงหน้าอีกครัง้
้ ่เพิ่งถูกกล่า วถึง เมื่อครู น
เหมียวอีที ้ โ ดนคนส่ว นใหญ่ ลื ม ไป
่ ี ก็
ก่อน เพราะคนตัวเล็กๆ ที่ไม่สําคัญแบบนี ไม่ ้ มค
ี ่าพอจะให้ทุก คน
สนใจ สํ า หรับ คนที่อยู่ ต รงนั้ น ต่ อให้เป็ นระดับ ประมุ ข ตํ า หนั ก ก็
อาจจะไม่เก็บมาใส่ใจ ถังจวินก็แค่อยากรู ้สถานการณ์ถงึ ได้ถาม...
 นํ า กํ า ลัง ผ่ า นป่ ารกร ้าง ทะลุ ออกจากป่ าทึบ ดึก ดํ า บรรพท์ ่มี
ี
้
ต้นไม้เก่าแก่สูงระฟ้ า ปี นขึนยอดเขาหิ มะสูงตระหง่าน หิมะโปรย
มาพร อ้ มลมหนาว ฟ้ ามื ด แล ว้ เหมี ย วอี และพรรคพว้ กหยุ ด
เดิ น ทาง พอได้ยิ น เสี ย งเคลื่อนไหวแว่ ว ๆ ทุ ก คนก็ เ บิ ก ดวงตา
์
อิทธิฤทธิและพากั ่ นเขา เห็นรางๆ ว่ามีกําลังคนกลุ่มหนึ่ ง
นมองทีตี
ตามมา
"ทําไมยังตามพวกเราอยู่อีก? ถ้าให้พวกเขาตามต่อไป สัตว ์
พาหนะของพวกเราต้องอ่อนเพลีย เขา้ สักวัน" จา้ วเฟยจอ้ งที่ตีน
้ ด "สามสํานักใหญ่โดนพวกเราโจมตีพ่ า ย
เขาพร ้อมขมวดคิวพู
แพไ้ ปแลว้ อย่าบอกนะว่าพวกเขายังคิดจะลา้ งแค้นให้สามสํานัก
ใหญ่?"
ซือคงอู๋เว่ยหัวเราะคิกคัก "แกแ้ ค้นให้สามสํานักใหญ่เหรอ?
ถ้า มีนํ้าใจขนาดนั้ นก็ แปลกแล ว้ ข า้ ว่ า ต้องอยากได้ข องมี ค่ า ที่
พวกเราได้มา อยากจะร่วมมือกันแย่งชิงไปมากกว่า"
้ ว้ กล่ า วเตื อนเช่ น กัน
หวัง เทีย นหลุ นมองไปทางเหมี ย วอี แล
"หัว หน้า พันธมิต ร ไม่ ว่ า พวกเขาจะมีเจตนาอะไร พวกเราควร
เตรียมตัวไวแ้ ต่เนิ่ นๆ ถึงจะถูก!"
้
ทังสามมองไปยั งเหมียวอีที้ ่เงียบไม่พูด จา หลังจากผ่านการ
้ อน ทุกคนก็ยอมรับหัวหน้าพันธมิตรคนนี อย่
ต่อสูค้ รังก่ ้ างจริง ใจ
่
แลว้ ไม่ใช่แค่นับถือกําลังอันป่ าเถือนของหั ้ ง
วหน้าพันธมิตร ทังยั
นับถือสมองของหัวหน้าพันธมิตรด้วย ถ้าไม่ใช่หวั หน้าพันธมิตร
ที่ทํ า ให้ส ามสํ านั ก ใหญ่ รบั มือไม่ ท น
ั ฝ่ ายพันธมิต รผ้า แดงก็ไม่มี
ทางลอบจู่โจมได้ผล ถ้าอยู่ภายใต้สถานการณ์ท่สามสํ ี านักใหญ่
มีการเตรียมตัวและปะทะกันตรงๆ ก็อาจจะไม่ได้เปรียบมากขนาด
นี ้
เมื่อทุกคนได้ประมือกับสามสํานักใหญ่แลว้ ก็รู ้ว่าสามสํ า นั ก
่ื ย งจริง ๆ นอกจากพรรคร ้างกระบี่ สํ า นั ก
ใหญ่ ไม่ ได้มีดีแค่ ช อเสี
ดิรจั ฉานหลวงและพรรคดรุณีหยกจะยังไม่ได้ใช ้ความสามารถที่
ตัวเองถนัดออกมา ตอนนั้นอีกฝ่ ายอยู่ในความฉุ กละหุก ด้วย ยัง
เตรียมตัวไม่ทน ั ก็โดนฝ่ ายเหมียวอีเข ้ า้ ไปตะลุมบอนแลว้ ถึงได้แพ ้
ไม่ เ ช่น นั้ นถ้า รอให้สํ า นั ก ดิร จั ฉานหลวงได้สํ า แดงฤทธิสิ์ ่งของ
เหล่านั้นออกมา พวกเขาก็รบั ไม่ไหวแลว้
้
หลังจากเหมียวอีมองประเมิ นลักษณะพืนภู ้ มิรอบๆ แลว้ ก็ช ี ้
ไปขา้ งล่างพร ้อมพูดเสียงตํ่าว่า "อีกฝ่ ายได้เปรียบทีคนเยอะ
่ พวก
ี่ ่สูงกว่า หาก
เราสูไ้ ม่ได้ ทําได้เพียงอาศัยประโยชน์จากชยั ภูมิทอยู
อีกฝ่ ายมีเจตนาอะไรไม่ดีจริงๆ พวกเราก็กวนให้หิมะถล่ม อาศัย
อิทธิพลของหิมะถล่ม พยายามบุกสังหารลงไปโดยตรงให้เต็ มแรง
้ ้ น ฆ่ า ได้
ระหว่ า งทางไม่ต อ้ งหยุ ด และไม่ ต อ้ งพัว พันกับอะไรทังนั
เท่าไรก็ฆ่าไปเท่านั้น"
 ้ ่เนิ นตรงตีนเขา "สนใจแต่บุกสังหาร พอบุก
เขายกมือชีไปที
ไปถึงจุดนั้นตรงตีนเขาก็รวมตัวกัน หากอีกฝ่ ายบาดเจ็บลม้ ตาย
เยอะ พวกเราค่อยโจมตีกลับอีก สังหารพวกเขาให้หมด น่ าจะเก็บ
่
เกียวได้ไม่นอ
้ ย ถ้าไม่สามารถโจมตีอีกฝ่ ายหนักๆ ได้ พวกเราก็
วนไปตามตีนเขาทันที และหาทีอื ่ นข
่ า้ มภูเขาไป ถึงตอนนั้นต่อให้
่ ั ้ าหนั ก แล ว้ ว่ า ยัง
พวกเขาอยากจะไล่ ต ามพวกเราอีก ก็ ต อ้ งช งนํ
้
อยากจะลิมรสหิ ้
มะถล่มอีกครังไหม"
้
พอทังสามได้ ยินดัง นั้นก็มองซ ้ายมองขวาดู หิมะที่ทับ ถมกัน
มาหลายปี อดรู ้สึกหนาวสั่นไม่ได้ ถ้ากระตุน ้ ให้หิมะถล่มได้จริง ๆ
แบบนั้ นก็ จ ะบุ ก ลงไปด้ว ยอานุ ภาพประดุ จ อัส นี บ าตได้ การบุ ก
สัง หารลงไปด้ว ยอานุ ภาพนี ้ คนที่อยู่ ข า้ งล่ า งคนใดจะต้า นทาน
ไหว? ต้องโจมตีให้พวกเขาพ่ายแพไ้ ด้ในท่าเดียวแน่
แต่ปัญหาก็คือ ตัวเองก็ตอ้ งลุกลีลุ้ กลนหนี อยู่ ภายใต้ก ารไล่
กวดของหิมะถล่ม ถ้าวิงช ่ ้าต้องโดนแรงกระแทกรุ นแรงของหิ มะ
ถล่มฝังกลบแน่ นอน นี่ เป็ นการสูส้ ุดชีวต
ิ แท้ๆ
แต่ จ ะว่ า ไปแล ว้ นี่ ก็ เ ป็ นแผนการเหนื อ ช นจริ
้ั ง ๆ กํ า ลัง คน
ขา้ งล่างเกือบหนึ่ งพันชีวต ิ ฝ่ ายตนอาศัยกําลังคนสีร่ ้อยคน ถ้าไม่
อาศัยอิทธิพลนี ช่ ้ วยก็ไม่มท ี างสูช
้ นะได้เลย
ขณะที่ ทั้งสามคนมองเหมี ย วอี ด้้ ว ยสี ห น้ า นั บ ถื อ ในใจก็
้
พิ จ ารณาชีขาดแล ้ ี ้ เป็ นคนโหดเหี ยม
ว้ หัว หน้ า พัน ธมิ ต รผู น ้
เพื่ อที่ จะโจมตี ช นะ โหดร า้ ยกับ ฝ่ ายศัต รู และโหดร า้ ยกับ ฝ่ าย
ตัวเองเหมือนกัน ติดตามคนแบบนี นั ้ ้นมีความมั่นใจ แต่กลับไม่รู ้
ว่าเป็ นความหายนะหรือวาสนา
"คนที่ไม่กลา้ หาญฆ่าศัตรูแลว้ หลบอยู่ขา้ งหลัง แน่ นอนว่าจะ
โดนหิมะฝั งก่อนใคร ถ้าไปขา้ งหน้าอย่างกลา้ หาญ ด้วยพลังเท้า
ของอาชามังกรที่กระโดดจากที่สูงลงที่ตํ่า น่ าจะไวกว่าความเร็ว
ของหิ ม ะถล่ ม เตรีย มการแบบนี ้แล ว้ กัน ! ใครที่ ขัด คํ า สั่ง ฆ่ า !"
้ อนจะเดาความคิด ของทุ ก คนออกแล ว้ แน่ ว แน่ ไม่
เหมีย วอีเหมื
่
เปลียนใจ ออกคําสั่งเด็ดขาดด้วยนํ ้าเสียงทีไม่
่ ยอมให้สงสัย
้
ทังสามฟั งคําสั่งแลว้ จากไป จัดการตามคําสั่งเหมียวอีอย่
้ าง
รวดเร็ว
ขณะที่กําลังพลกําลังเคลื่อนไหวจัดตํ า แหน่ ง คนหลายร ้อย
คนก็มองไปยังเหมียวอีเหมื ้ อนกับมองสัตว ์ประหลาด นี่ เป็ นการให้
ทุ ก คนล อ้ เล่ นกับชีวิตนี่ ! ขณะเดีย วกันก็ เคารพยํา เกรง หัว หน้า
้ นคนโหดเหียม
พันธมิตรผูน้ ี เป็ ้ ไม่ง่ายทีจะไปมี
่ ่ วย
เรืองด้
เหมียวอีที้ ่กําลัง สนใจการเคลื่อนไหวของกํา ลังพลด้า นล่ า ง
พลันหันไปพูดกับชีสิวหงที ้ ่ตามอยู่ขา้ งหลัง "อีกสักพักก็ไม่ ต อ้ ง
ลุกลีลุ้ กลน ตามติดอยู่ขา้ งหลังขา้ ไว ้ น่ าจะไม่มป
ี ัญหาอะไร"
 ิ้
"รับทราบ!" ชีสวหงพยั กหน้าตอบ มองขา้ งหลังเหมียวอีด้ ้ วย
สายตาที่ ซับ ซ อ้ นนิ ด หน่ อย หัว หน้ า พัน ธมิ ต รผู น
้ ี ้ ช่ า งจัด การ
่
เรืองราวได้ ่ ดขาดอย่างแท้จริง
เด็ดขาด เป็ นมือสังหารทีเด็
้ ยมตัวเหมาะสมเรียบร ้อย ขีอาชามั
หลังจากทางนี เตรี ่ งกรจัด
แถวเป็ นรูปขบวนบุกโจมตีแลว้ กําลังพลทีอยู ่ ่ห่างออกไปก็เหมือน
จะพบความผิดปกติ พากันหยุดและมองมาขา้ งบน เหมือนกลัวจะ
ก่อให้เกิดความเขา้ ใจผิด ไม่ได้มท
ี ่าทีเป็ นศัตรูอะไร
้
เหมียวอีขมวดคิ ้ กน้อย ไม่เขา้ ใจว่าอีกฝ่ ายหมายความว่า
วเล็
อย่างไร เอียงศีรษะกล่าวว่า "ซือคงอู๋เว่ย ท่านพาคนสองคนลงไป
ถามหน่ อย หากมีเหตุไม่คาดคิด ก็ส่ง เสีย งเรีย กทันที พวกเราจะ
บุกโจมตีลงไปฝ่ าวงลอ้ มให้ทนั ที"
ในมือเขามัดยันต ์ทลายบรรพตขันสองแล ้ ว้ หนึ่ งแผ่น อีกสัก
พัก ถ้า เจอกับ ศัต รู ที่ เก่ ง กาจ ก็ จ ะใช ย้ ัน ต ท
์ ลายบรรพตโจมตี
เปิ ดทางทันที
่ กคนได้ยน
เมือทุ ิ ดังนั้นก็รู ้สึกตึงเครียด
"เจ า้ เจ า้ เจ า้ ไปกับ ข า้ !" ซือคงอู๋ เว่ ย หันไปใช ้ขวานยาวชี ้
ิ่
เลือกคนให้วงลงไปข า้ งล่าง
ขา้ งบนเตรียมกันไวเ้ สร็จแลว้ ซือคงอู๋เว่ยพาพวกสองสามคน
ไปเผชิญหน้ากับกําลังคนขา้ งล่าง หลังจากคุยกันพักหนึ่ งแลว้ ไม่
พบว่ า เป็ นปรปั ก ษ์ก น ้
ั ซือคงอู๋ เว่ ย ก็ พ าพวกเขาขึนมาด้
วยเพียง
่ี
ไม่กคน
้
พอขึนมาจนห่ างระยะหนึ่ ง ซือคงอูเ่ ว่ยก็ให้พวกเขาหยุ ดก่ อน
สั่งให้คนที่เหลือดูพวกเขาเอาไว ้ แลว้ ตัวเองก็วงกลัิ่ บ มารายงาน
คนเดียว
"หั ว หน้ า พั น ธมิ ต ร พ ว กเข า บ อกว่ า อยากจะ มาพึ่ งพา
พันธมิตรผ้าแดงของเรา ขา้ กลัวว่าพวกเขาจะหลอกลวง เลยพา
้
ขึนมาก่ อนไม่กคนี่ จะคุยหรือจะฆ่า?" ซือคงอู๋เว่ยถาม
ทุกคนมองหน้ากันเลิกลั่ ่กทันที ศิษย ์สํานักใหญ่ต่างๆ ทีปกติ
่
รู ้ตัวว่ามีสํานักหนุ นหลังและไม่เห็ นทุกคนอยู่ในสายตาต้องการจะ
่
พึงพาพั นธมิตรผ้าแดงของเราเหรอ?
้ ยบไป และพยักหน้าพูดว่า "ยินดีมาพึงพาย่
เหมียวอีเงี ่ อมเป็ น
่
เรืองดี ให้พวกเขาเขา้ มา"
"ช ้าก่ อน!" หวัง เทีย นหลุ นตะโกนหยุ ด ซือคงอู๋ เว่ ย แล ว้ กุ ม
หมัด คารวะต่ อเหมียวอี ้ "หัว หน้า พันธมิตร คนในสํ า นั ก พวกนี มี ้
่
กลุ่มของตัวเองอยู่แลว้ ถ้าประสบเรืองราวขึ ้
นมาต้ องเกาะกลุ่มกัน
แน่ เขา้ ร่วมพันธมิตรผ้า แดงของพวกเรา สุดท้ายเกรงว่าจะต้อง
เป็ นนกเขาบุกยึดรังนกสาลิกา[1]แน่ นอน ไม่เป็ นผลดีกบ ั ฝ่ ายเรา"
…………………………
 [1] นกเขาบุ ก ยึด รัง นกสาลิก า หมายถึง บุ ก รุ ก ครอบครอง
บา้ นหรือตําแหน่ งของผูอ้ นื่
 บทที่ 340 แสดงความจงรักภักดี

้
พอพูดคํานี ออกมา จา้ วเฟยกับซือคงอู๋เว่ยก็เห็ นด้วยเช่นกัน
้ งให้เปลียนความคิ
พวกเขามองไปทางเหมียวอีหวั ่ ด
้ ยินเสีย งพึมพํ า ข า้ งหลัง เบาๆ จึง หันกลับ ไปมอง
เหมีย วอีได้
เห็ นเพียงทุกคนพยักหน้าเล็ กน้อย เห็ นได้ชดั ว่าทุกคนค่ อ นข า้ ง
ยอมรับคําพูดของหวังเยว่เทียน
เมื่อเผชิญหน้ากับสํา นัก ใหญ่ๆ ในด้านจิตใจของคนพวกนี ้
ยัง คงอ่ อนแอ หลัง จากได้สู ก้ บ
ั สามสํ า นั ก ใหญ่ ทุ ก คนก็ ไ ด้เ ห็ น
ความสามารถของตัวเองแลว้ ไม่ตอ้ งอาศัยสํานักอืนๆ ่ ก็สามารถ
้ นกัน พันธมิตรผ้าแดงกลายเป็ นที่พึ่งสุ ด ท้า ยที่
เดินได้ไกลขึนเช่
ทะเลดาวนั ก ษัต รสํ า หรับ พวกเขาแล ว้ อย่ า งน้อยตัว เองก็ ค งไม่
ทรยศตัวเอง เพราะทุกคนลว้ นไม่มีทางให้ถอยกลับ หากคนของ
่ เขา้ มาอยู่ดว้ ย…พวกเขาจะกังวลมาก
สํานักอืนๆ
ท่าทีททุี่ กคนปกป้ องคุม้ ครองพันธมิตรผ้าแดงแบบนี ้ เหมียวอี ้
ก็แอบรู ้สึกเบาใจ แต่รู ้สึกว่าทุกคนอาจจะไม่เปิ ดใจนัก อาศัยคนที่
อยู่ตรงหน้าเหล่านี ้ จะยืนหยันอยู่ที่ทะเลดาวนักษัตรได้นานเท่า ไร
กัน? กํ า ลัง ยิ่งมากก็ ยิ่งดีอยู่แล ว้ เขาไม่ ก ลัวคนมาก เขากลัวคน
น้อย เขามั่นใจในตัวเองไม่กลัวว่าจะควบคุมไม่ไหว
 ้ วยเสียงตํ่า
"พวกเจ ้ากลัวพวกเขาเหรอ?" เหมียวอีถามด้
"หัวหน้าพันธมิตร ตอนแรกที่ท่านไม่เป็ นพันธมิตรกับคนใน
สํ า นั ก ไม่ ใ ช่เพราะกัง วลเหมือ นพวกเราหรอกเหรอ?" หวัง เยว่
เทียนถามกลับ
"นั่ นมัน ตอนนั้ น แต่ นี่ มัน ตอนนี ้ ตอนที่ พวกเรายัง ไม่ ไ ด้
พัฒนากําลัง พวกเขาจะเห็นความสําคัญของพวกเราได้อย่างไร?
ตอนนี ้ไม่ เหมือนเดิมแล ว้ เป็ นพวกเขาเองที่มาพึ่งพาพวกเรา!"
้
เหมียวอีโบกมื ้ า้ งล่าง แลว้ ถามว่า "ใครสามารถบอกขา้ ได้
อชีไปข
้ งเป็ นกีสํ
บา้ งว่าคนพันกว่าคนนี แบ่ ่ านัก?"

จ ้าวเฟยตอบเสียงตํ่า "มีสบ
ิ กว่าสํานักอยู่แลว้ "
"ไม่ผิดหรอก สิบกว่าสํานัก หากพวกเขาสามารถเกาะกลุ่ม
อยู่ ด ว้ ยกันได้ มีห รือที่จะมาขออาศัย พวกเรา? นั่ นอธิบ ายได้ว่ า
พวกเขายังมีความไม่เชือใจกั ่ นระหว่างสํานัก พวกเรามีกําลังคนสี่
ร ้อยชีวต ิ ขอถามหน่ อยว่าถ้าสํานักใดรวมตัวกันขึนมา ้ จะมีสํานัก
ใดบ า้ งที่มีกํ า ลัง แข็ ง แกร่ง กว่ า กลุ่ มของพวกเรา?" เหมีย วอีชี ้ ไป
้
ขา้ งล่างพร ้อมถามว่า "เหตุใดทุกคนจึง ไม่ ม่ นใจในตัั ว เองขนาด
นี ้? อาศัย แค่ ค นของพวกเรา ถ้า อยากจะยืนหยัด อยู่ ท่ีทะเลดาว
นั ก ษัต รก็ ช ่า งยากลํ า บาก ข า้ ไม่ ก ลัว คนเยอะ ข า้ กลัว คนน้อย
พวกเขาเขา้ มาอยู่กบ ้
ั เรา ถ้าใครกลา้ นอกใจก็ค่อยฆ่าทิงได้ ไม่น่า
กลัวพอหรอก!"
 ทุกคนเงียบไม่พูดอะไร ฆ่าง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?
เหมีย วอีพู้ ด โดยพลการว่า "เรืองนี
่ ้ข า้ เองก็ มีแผนในใจแลว้
่ ่ทุ ก คนกัง วลเกิด ขึนหรอก
ข า้ ไม่ ป ล่ อยให้เรืองที ้ ซือคงอู๋ เว่ ย ไป
เชิญตัวแทนของแต่ละสํานักให้มาเจรจากับขา้ บอกพวกเขา ใคร
์ ก ้าวเขา้ มา!"
บริสุทธิใจก็
้ ้ ท่ามกลางคนพันกว่าคนขา้ งล่าง
เขาเองก็ตอ้ งป้ องกันจุดนี ไว
มียอดฝี มือมากมาย กําจัดสัตว ์พาหนะของพวกเขาก่อน พอเขา้
มาแลว้ ต่อให้มใี จคิดไม่ซอ่ื ก็สร ้างปัญหาใหญ่ไม่ได้ อย่างน้อยถ้า
่ นก็
เกิดเรืองขึ ้ ตามพวกเหมียวอีไม่ ้ ทน ั
ซือคงอู๋เว่ยมองทุกคนแวบหนึ่ ง เห็นว่าไม่มใี ครคัดค้าน จึงกุม
่
หมัดคารวะ หันตัวและถือขวานยาวขีอาชามั ่
งกรวิงลงไป ไม่นาน
้
ก็พาคนขึนมาประมาณสี ่ บคน
สิ
้ ว้ ก็ กุ ม
คนหลายสิบ คนก า้ วมาข า้ งหน้า พอเห็ นเหมีย วอีแล
่ ่ในสํานักตรีบรรพบุรุษ พอเห็นจ ้าว
หมัดคารวะ เหยียนไป่ ชวนทีอยู
เฟยก็กุมหมัดคารวะด้วยรอยยิม้ "น้องจ ้าว"
้ กทายกลับ
จ ้าวเฟยทําตัวไม่ถูกเล็กน้อย ฝื นยิมทั
เหมียวอีที ้ ถื
่ อทวนและสวมเกราะรบนั่งอยู่บนอาชามังกรกวาด
ตามองกลุ่มคน เห็นตัวแทนประมาณสีสิ ่ บสํานัก ไม่สอดคลอ้ งกับ
่ ่ อยู่ ใ นมื อ เขา ดู เ หมื อ นจะมี ค นอี ก กลุ่ ม หนึ่ งที่ มองหา
รายชือที
 ่
ช่องทางอืนแล ้ งจะตรงกับคนเกือบพันคน
ว้ ไม่ได้มาด้วย แบบนี ถึ
่ ่ขา้ งล่าง ไม่เช่นนั้นคงมีอก
ทีอยู ี ประมาณสองร ้อยคน
เหมียวอีก็้ ไม่เปลืองคําพูด ถามตรงๆ เลยว่า "เหตุใดพวกท่าน
จึง อยากเข า้ ร่ว มพันธมิ ต รผ้า แดงของเรา? หากไม่ ส ามารถให้
คํ า ตอบที่น่ า พอใจกับ เหมีย วอี ได้
้ เกรงว่ า จะมีช วี ิต รอดกลับ ไป
ไม่ได้แลว้ !"
เ ข า โ บ ก ท ว น ใ น มื อ เ บ า ๆ สี่ ร อ้ ย ค น ที่ อ ยู่ ข ้า ง ห ลั ง เข า
่
เคลือนไหวทั นที มาลอ้ มคนสีสิ ่ บคนนี ไว ้ ้ ท่าทางเหมือนจะฆ่ า ได้
ทุกเมือ ่ นี่ คือการขู่ทเปิ
่ี ดเผย

คนที่ไม่มส
ี ต ้ หน้าเปลี่ยน กําลังพลตรงตีน
ั ว ์พาหนะเหล่า นี สี
่
เขาทีมองขึ ้
นมาก็ ตกใจเช่นกัน
้
เหยียนไป่ ชวนฝื นยิมและพู ดว่ า "เป็ นเพราะคํา นั้นที่หัว หน้า
พันธมิตรพูด"
้ เหมี ย วอี ขานรั
"อื ม" ้ ้ า "ไม่ ท ราบว่ า
บ แล ว้ พู ด ด้ว ยรอยยิมว่
คําพูดใดของเหมียวอีที ้ มี
่ อานุ ภาพทําให้ทุกท่านมาพึงพา?"
่

เหยี ย นไป่ ชวนตอบว่ า "พัน ธมิ ต รผ้า แดง สิ บ ปี ที่ ทะเลดาว

นักษัตร ขอแค่รว่ มเป็ นร่วมตายกันเกา้ ปี เหลือปี สุดท้ายไวใ้ ห้ทุก
ั เอง! สํานักตรีบรรพบุรุษของขา้ มาเพราะคําพูด ที่จริง ใจ
คนสูก้ น
 ้
คํานี ของหั
วหน้าพันธมิตร" พูดจบก็หนั กลับไปมองซ ้ายมองขวา
้ นกัน"
"คาดว่าทุกคนก็มาด้วยเหตุผลนี เช่
ตัวแทนของสํานักต่างๆ พยักหน้า ราวกับปรึกษากันไว แ้ ล ว้
"ใช่ แ ล ว้ พวกเรายิ น ดี จ ับ มื อ กับ พัน ธมิ ต รผ้า แดงเพื่ อฝ่ าฟั น
่
อุปสรรคทีทะเลดาวนั กษัตร"
้
"จับ มือกับ พันธมิต รผ้า แดงเหรอ?" เหมีย วอีเผยสายตาเย็ น
ชา แลว้ พูดด้วยเสียงราบเรียบว่า "เหมือนทุกท่านจะเขา้ ใจคําพูด
นี ้ผิ ด ไม่ ใ ช่ว่ า จับ มื อ กับ พัน ธมิ ต รผ้า แดง แต่ พ วกท่ า นมาเข า้
ร่วมกับพันธมิตรผ้าแดงและกลายเป็ นหนึ่ งในสมาชิกพันธมิต รผ้า
แดง มีคําพูดไม่น่าฟั งที่ขา้ จะพูดไวเ้ สียก่อน พอเขา้ พันธมิตรผ้า
แดงมาแลว้ ก็ จะเป็ นคนของพันธมิตรผ้า แดง ขอแค่พน ั ธมิ ต รผ้า
ี่
แดงยังอยู่ททะเลดาวนั กษัตร ทางทีดี ่ ทุกคนลืมภูมหิ ลังสํานักต่างๆ
ไปก่ อน วางผลประโยชน์ของสํ านั ก ลง ยอมอยู่ ใ ต้ผลประโยชน์
้
ทังหมดของพั นธมิตรผ้าแดง ขา้ ไม่ยอมให้คนของสํานักต่างๆ จับ
กลุ่มกัน พอเขา้ มาแลว้ สํานักต่างๆ จะแตกกลุ่มกันทันที"
คนประมาณสีสิ่ บคนสีหน้าเปลียนอี
่ กครัง้ พวกเขามองหน้า
่ ่ก หลังจากได้ความเห็ นตรงกันแลว้ ก็กุมหมัดคารวะพูด
กันเลิกลั
่ งคําสั่งของของหัวหน้าพันธมิตร"
พร ้อมกัน "พวกเรายินดีเชือฟั
้
"ไม่ ต อ้ งรีบ ตอบ!" เหมีย วอีโบกมื ้ า
อ แล ว้ พู ด ด้ว ยรอยยิ มว่
"เหมียวอียั้ งมีสงที
ิ่ จะพู
่ ่
ดเสริมอีก ขา้ รู ้ว่าสํานักต่างๆ ยังมีเพือนร่ วม
สํานักที่ไม่ใช่คนของทางการอีกไม่น้อยรอจะหารือกับ ทุก คนอยู่
แต่หลังจากเขา้ มาพันธมิตรผ้าแดงแลว้ ห้ามทําอะไรโดยพลการ
พัน ธมิ ต รผ้า แดงจะไม่ เ ปลี่ยนเส น
้ ทางเคลื่อนที่ ของตัว เองเพื่อ
สํานักต่างๆ ดังนั้นทุกท่านพักเรืองหารื
่ อกับศิษย ์ร่ว มสํานั ก ไว ซ
้ ะ
่
หากยอมรับเงือนไขพวกนี ้ พันธมิตรผ้าแดงก็จะอ้าแขนรับ ถ้า
ได้
หากไม่ยอมรับ ก็เชิญตามสะดวก!"
คนหลายสิบ คนสีห น้า ครําเครี่ ย ดลง นี่ คิด จะริด รอนอํ า นาจ
การตัดสินใจของสํา นัก ต่างๆ ไปโดยสินเชิ ้ งเหรอ? เจา้ พวกไร ้ที่
หนุ นหลังคิดเพอ้ ฝันจะให้ผน
ู ้ ํ าของสํานักต่างๆ อุทศ ิ ตนรับใช ้พวก
เขาเหรอ!
แต่ทว่าคนพวกนี เสี ้ ยสัตว พ
์ าหนะไปแลว้ เมื่อเผชิญหน้า กับ
กําลังพลสีร่ ้อยชีวต
ิ ทีจ่ ้องมองอย่างดุร ้าย ก็ไม่กลา้ พูดจาหยิงยโส
่

นั ก พรตบงกชเขีย วขันเก ้ า้ ที่ชือว่

่ า หลู่ ซ อื ผิง กุ มหมัด คารวะ
"ขอบังอาจถามหัวหน้าพันธมิตร หากพบกับศิษย ์ร่วมสํานัก แลว้
จะหารือกับพวกเขาไม่ได้เชียวหรือ? หากเป็ นเช่นนี จริ ้ งๆ ขา้ ก็ไม่
กล า้ เห็ นด้ว ยอย่ า งไร ้เหตุ ผลหรอก ถึง ตอนนั้ นต่ อให้มีช วี ิต รอด
ออกจากทะเลดาวนักษัตร ก็เกรงว่าจะผ่านด่านของสํานักตัวเอง
ได้ยาก"
้ ด ด้วยรอยยิมว่
เหมีย วอีพู ้ า "ข า้ ไม่ ป ฏิบ ต
ั ิก บ
ั พวกท่ านอย่าง
โหดร ้ายขนาดนั้นหรอก หากพบศิษย ์ร่วมสํานักของพวกท่าน ก็
สามารถดึง พวกเขาเขา้ มาช่วยเหลือพันธมิตรผ้า แดงอีก แรงได้
พัน ธมิ ต รผ้า แดงย่ อ มต้อ นรับ อยู่ แ ล ว้ แต่ ถ า้ ดึ ง เข า้ มา ไม่ ไ ด้
้ ้ ย่ อ มปล่ อ ยพวกท่ า นให้จ ากไป
พัน ธมิ ต รผ้า แดงก็ ไ ม่ ฝื นรังไว
พร ้อมศิษย ์ร่วมสํานัก"
แบบนี ้ก็ ค่ อยยัง ช ว่ ั มีค นไม่ น้อยพยัก หน้า เบาๆ สีห น้า ผ่ อ น
คลายลงเล็กน้อย
"ทุ ก ท่ า น เงื่ อนไขก็ มี เ ท่ า นี ้ คนที่ ยอมรับ ก็ อ ยู่ ต่ อ คนที่ ไม่
ยอมรับก็เชิญตามสะดวก!" เหมียวอีกวาดตามองทุ ้ กคนพร ้อมพูด
้ กําลังคนทีล
ช ้าๆ ยกมือขึนให้ ่ อ้ มอยู่เปิ ดทางลงเขาให้

มีบางคนกุมหมัดคารวะตอบอย่างแน่ วแน่ "ลาก่อน!" แลว้ หัน

ตัวจากไปเลย
สําหรับตัวแทนสํานักที่หยิ่งทะนงตัวบางคน 'ที่ขา้ มาเขา้ ร่วม
และช่วยเหลือพวกเจา้ อีก แรง ก็ถือว่าไวห้ น้าพวกเจ า้ แลว้ ไม่น่า
่ าจะขอมากขนาดนี ้ คิดว่าตัวเองสําคัญมาจากไหน'
เชือว่
ดัง นั้ นจึง เดินจากไปแล ว้ สิบกว่ าคน เห็ นได้ช ด
ั ว่ า เหยีย นไป่
ชวนแห่งสํานักตรีบรรพบุรุษก็ไม่พอใจมากเช่นกัน อยู่ในกลุ่มคน
่ นตัวจากไป ตรงนั้นเหลือเพียงตัวแทนสํานักเกือบสามสิบคน
ทีหั
้
เหมียวอีมองคนสิ บ กว่า คนที่ลงเขาไปพลางยิมเย้
้ ย จากนั้ น
หันกลับมาหาอีกเกือบสามสิบคนทีเหลื่ อ แลว้ เริมสอบถาม
่
 หลังจากถามแลว้ ถึงได้รู ้ ยอดฝี มือบงกชเขียวขันเก ้ ่ ่ใน
้าทีอยู
่
รายชือตอนอยู ่บนเรือ นอกจากจ ้าวเฟยและอีกสองคนแลว้ ไม่น่า
่ าตรงหน้ายังมีอก
เชือว่ ๋ ซิง่ เฟ่ ยเต๋อ
ี หกคน แบ่งเป็ นหลู่ซอื ผิง อวีไป่
่ อเฟิ
อัน เจียจื ๋ ง ต่งเฉวียน

ยังมียอดฝี มอ ื บงกชเขียวขันเก้ ้าอีกเจ็ดคนที่ไม่ได้อยู่ตรงหน้า

่
สีคนในนั ้นเหมือนจะต่างคนต่างพาคนของตัวเองไปแลว้ ตอนอยู่
ริมทะเล และพวกหลู่ซอื ผิงทีรวมกลุ ่ ้
่มขึนเขามาแสดงความเคารพ
่
กันเมือครู น ้ ได้พส
่ ี ก็ ่ งกลั
ิ ูจน์แลว้ ในสิบกว่าคนทีเพิ ่ บลงไปยังมียอด
ฝี มอื บงกชเขียวขันเก ้ ้าอีกสามคน
่ สอดคล
สิงนี ้ ่ อยู
่ ่ในมือเหมียวอี ้
อ้ งกับจํานวนรายชือที
อีก เกือบสามสิบคนที่เหลือพากํา ลังพลของสํา นัก ตัวเองมา
ั้
รายงานตัว มีทงหมดหกร ้อยกว่าคน เกือบจะเป็ นกําลังพลเจ็ดร ้อย
คนแลว้
้
เหมีย วอีถามด้ ้ า "ข อ้ เสนอของเหมียวอี ้ สํ า หรับ
วยรอยยิมว่
ทุกท่านอาจจะเหมือนกลั่นแกลง้ อยู่บา้ ง เหตุใดทุกท่านยังยินดีจะ
เขา้ ร่วมพันธมิตรผ้าแดงอีก?"
ทุ ก คนสบตากัน แว บหนึ่ ง หลู่ ซ ือ ผิ ง พู ด ด้ว ยรอย ยิ ้ม ว่ า
"สถานที่แห่งความขัด แย้ง อนาคตยากจะคาดเดา รวมกําลัง อยู่
ด้วยกันได้ถึงจะเอาชีวิตรอดได้นานขึน้ มีชวี ิตอยู่ได้นานถึ ง จะมี
หวังรอดออกจากทะเลดาวนักษัตร ไม่เช่นนั้นทุกอย่างก็เป็ นการ
คุยโว" ความหมายคําพูดคือชอบใจกลุ่มพันธมิตรผ้าแดงแลว้
เจี่ยจื๋อเฟิ งยิ มและพู
้ ด เสริม ว่ า "คํ า ขอที่ โหดร า้ ยที่ หัว หน้า
พันธมิตรเสนอลว้ นไตร่ตรองเพือพั ่ นธมิตรผ้าแดงทังนั ้ ้น…"

ื หยวนที่อยู่ขา้ งๆ พูดต่อด้วยรอยยิม้ "หัวหน้าพันธมิต ร

หูจอ
พยายามไตร่ตรองเพือพั ่ นธมิตรผ้าแดงขนาดนี ้ หลังจากพวกเรา
่ ่หัวหน้าพันธมิตรคิดเพื่อพัน ธมิต ร
เขา้ พันธมิตรผ้าแดงแลว้ สิงที
่
ผ้าแดงก็เท่ากับคิดเพือพวกเรา ทําไมพวกเราจะไม่เขา้ ร่วมล่ะ?"
้ กน
ตัวแทนจากเกือบสามสิบสํานักสบตาและยิมให้ ั ดูเหมือน
ความคิดจะคลา้ ยกันหมด
เหมียวอีหั้ วเราะลั่นจนตัวโยนทันที พอหัวเราะเสร็จก็ส่ายหน้า
พู ด กับ ทุ ก คน "ที่ข า้ เสนอเงื่อนไขโหดร ้าย ก็ เพราะไม่ อยากให้
้ ก ้อนเดียวทํานํ ้าแกงเสียทังหม้
ขีหนู ้ อ อยากกดดันให้คนเจตนาไม่
ดีพวกนั้นเป็ นฝ่ ายถอนตัวไปเอง มีคํากล่าวที่ว่า 'ยอมขาดแคลน
ดีก ว่ า ได้ข องไม่ ดี นี่ คือสถานที่แห่ ง ความขัด แย้ง สถานการณ์
ล่อแหลมนั้นไม่ใช่คําลวง หากไม่สามารถร่วมพยายามไปด้วยกัน
่
ได้ กําลังทีแตกแยกจะดํ ้ ท่าเหมียวอีจะ
ารงอยู่ได้อย่างไร? ตอนนี ดู ้
คิด มากเกินไป ดู เหมือนทุ ก ท่ า นก็ รู ้อยู่ แล ว้ คนที่เข า้ ใจนั้ นมีไ ม่
น้อยเลย"
 "หัว หน้า พัน ธมิ ต รชมเกิน ไปแล ว้ " พวกหลู่ ซ อ
ื ผิ ง กุ ม หมัด
คารวะด้วยรอยยิม้ ไม่ว่าจะจริงใจหรือไม่ อย่างน้อยก็ดูออกจาก
่
ภายนอกว่ามีท่าทางเลือมใสอย่ างสุดซึง้
พวกจา้ วเฟยสบตากันแวบหนึ่ ง พบว่าตัวเองคิดมากไปแล ว้
่
หัวหน้าพันธมิตรดูเหมือนอายุนอ้ ย แต่กลับเป็ นคนทีฉลาดและทํ า
่ างๆ อย่างรู ้จักชงนํ
เรืองต่ ่ ั ้าหนัก พวกเขามองเหมียวอีด้
้ วยสายตา
ที่เคารพเลือมใส ่ ในอนาคตที่ยากจะคาดเดา ทุกคนจําเป็ นต้องมี
่ ม้ แข็งเช่นนี จริ
ผูน้ ํ าทีเข ้ งๆ
้ บใบหน้ายิมเอาไว
เหมียวอีระงั ้ ้ แลว้ ถามว่า "ทุกท่านรู ้ถึงแผน
้ อไม่?"
ในอนาคตของเหมียวอีหรื
่ เกี
"เรืองที ่ ยวกั
่ บอนาคตของพวกเรา ย่อมอยากรู ้อยู่แลว้ " หลู่
ซือผิงกุมหมัดตอบ
้
เหมีย วอีมองไปรอบๆ แวบหนึ่ ง สายตาไปหยุ ด อยู่ ท่ีตัวพวก
เขาอีก ครัง้ แล ว้ พู ด เสีย งตํ่ าว่ า "ที่นี่ เป็ นจุ ด ที่พวกเราขึนฝั
้ ่ ง บน
แผนที่ทะเลดาวประจิมที่อยู่ในมือพวกเรามีเครืองหมายแสดงอยู ่ ่
่
จุดทีสายอื ่ ขึนฝั
นๆ ้ ่ งพวกเราก็เห็นชดั เช่นกัน ถ้าขา้ มีเจตนาจะไป
ก็สามารถมุ่งตรงไปได้ ในทางตรงกันขา้ ม สําหรับกําลังพลสาย
่ ก็เหมือนกัน คนไม่คด
อืนๆ ิ ร ้ายกับเสือ แต่เสือคิดร ้ายกับคน ต้อง
ป้ องกันเอาไว ้ ดังนั้นจะอยู่ตรงนี นานไม่
้ ได้"
 ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย
้ ดอีกว่า "ขา้ หวังว่าจะพาทุกคนออกจากตรงนี ้ให้
เหมียวอีพู
เร็วที่สุด ถือโอกาสตอนที่สายอืนๆ ่ เพิ่งขึนฝั
้ ่ งและยังมีชอ ่ งว่างให้
พวกเราเดิ น ทางไปทุ ก สารทิ ศ หาที่ ลับ ตาสัก แห่ ง เพื่ อซ่อ นตัว
ซ่อนตัวสักหลายๆ ปี หากซ่อนได้สิบปี จนการปราบจลาจลทะเล
ดาวนักษัตรสินสุ ้ ดก็ยิ่งดี ขา้ ว่าทุกท่านคงไม่อยากเสียงตายเพื
่ ่อ
่ ยงจอมปลอมอย่างหนึ่ งร ้อยรายชือแรก
ชือเสี ่ กลับไปมือเปล่าก็ไม่
มีอะไรเสียหาย ถ้าหลบได้จนถึงตอนที่การปราบจลาจลสิ นสุ ้ ด ก็
ไม่ เ ป็ นอะไร รอให้กํ า ลัง อํ า นาจฝ่ ายต่ า งๆ เข่ น ฆ่ า กัน ให้เ หลื อ
น้อยลงก่อน แลว้ พันธมิตรผ้าแดงที่เก็บรักษากําลังไวก้ ็ค่อยผงาด
้
ขึนมา กําลังพลพันกว่าคนควบอาชามังกรไปทั่วสารทิศ คนทั่วไป
คงต้านทานไม่ไหว ทุกท่านคิดว่าอย่างไร?"
"หัวหน้าพันธมิตรปราดเปรือง่ แผนนี ยอดเยี
้ ่ยมมาก!" พวก
หลู่ ซ อ ่
ื ผิ ง ชืนชมยกใหญ่ แม้แ ต่ พ วกจ า้ วเฟยก็ ต าเป็ นประกาย
เช่นกัน พากันพยักหน้าเห็นด้วย
"เพียงแต่ว่า…" เหมียวอีพู ้ ดอย่างลังเล "ถ้าอยากจะซ่อนตัว
ตลอดปี โดยไม่เปิ ดเผยร่องรอย คาดว่าต้องเตรียมตัวเยอะหน่ อย
่
ปัจจัยสิงของยิ ่งเตรียมไวเ้ ต็มที่ก็ยิ่งดี" เขาโบกมือชีลงไปข
้ า้ งล่าง
และทุกคนก็มองตามไป
 "สามร ้อยกว่าคนนั่นไม่สามารถมีใจเป็ นหนึ่ งเดียวกับพวกเรา
ได้ ถ้าเจอกันในภายภาคหน้า ก็เป็ นศัต รูก น ั ภัยพิบต ั ิในอนาคต
แบบนี ้ ทํ า ไมจะกํ า จัด ไม่ ได้ล่ ะ ! ข า้ อยากได้ปั จ จัย สิ่งของบนตัว
พวกเขา เพื่อเตรียมไวใ้ ช ้ยามที่พวกเราซ่อนตัว แต่จนใจที่พี่น้อง
ที่อยู่ขา้ งหลังสูก้ บ
ั สามสํานักใหญ่มาแลว้ ก่อนหน้านี ้ ผูท ้ ี่บาดเจ็บ
หนักก็ไม่ใช่จํานวนน้อยๆ มีความตังใจแต่ ้ ไร ้พละกําลัง ไม่ทราบ
ว่าทุกท่านยินดีจะมีจต ิ ใจเป็ นหนึ่ งเดียวกับพันธมิตรผ้าแดงหรือไม่
กําจัดภัยพิบต ั ิในอนาคตให้พน ั ธมิตรผ้าแดง นํ าปัจจัยสิงของบน่
ตัวพวกเขามา ได้หรือไม่?" เหมียวอีถามอย่ ้ างสุภาพมาก
่ ่ ก พูดอ้อมอยู่ตงนานเพราะ
พวกหลู่ซอื ผิงมองหน้ากันเลิกลั ั้
อยากจะให้ทุกคนแสดงความจงรักภักดีน่ี นา!
…………………………
 บทที่ 341 แบ่งทรัพย ์สินทีปล
่ ้นมา (1)

้
พอขึนมาก็ จะให้ทุกคนไปสูส้ ุดชีวิตแลว้ พวกเขารู ้สึกสับสน
นิ ดหน่ อย
คํ า พู ด ที่วนไปวนมาของหัว หน้า พันธมิต รที่จริง ก็ พู ด ไว ช ้ ด
ั
แลว้ อีกสามร ้อยกว่าคนที่ไม่ยอมเขา้ ร่วม เมื่อไม่สามารถรวมใจ
เป็ นหนึ่ งเดีย วกับ พันธมิต รผ้า แดงได้ก็ คือศัต รู ข องพันธมิต รผ้า
แดง ดังนั้นจึงต้องการจะสังหาร และถ้าพวกเขาไม่ไปสังหารสาม
ร ้อยกว่าคนนั้น ก็จะพิสูจน์ได้ว่าไม่อยากเขา้ ร่วมกับพันธมิตรผ้า
แดงอย่างจริงใจ ไม่สามารถรวมใจเป็ นหนึ่ งเดียวกับพันธมิตรผ้า
แ ด ง ไ ด้ ก็ จ ะ ก ล า ย เ ป็ น ศั ต รู ข อ ง พั น ธ มิ ต ร ผ้า แ ด ง ดู จ า ก
สถานการณ์นีแล ้ ว้ ถ้าไม่ตอบรับเกรงว่าจะไม่ปล่อยพวกเขาไป

พวกจ า้ วเฟยส่ ง สายตาให้ก น

ั และรัก ษาความเงี ย บเอาไว ้
พฤติกรรมของหัวหน้าพันธมิตรมีการวางแผนมากกว่าพวกเขา
ไม่จําเป็ นต้องให้พวกเขาพูดอะไร
กําลังพลของพันธมิตรผ้าแดงสีร่ ้อยคนเปลียนเป็
่ นเงียบเชียบ
ท่ า มกลางลมหิ ม ะทัน ที เพราะโน้ม น้อ มสวามิ ภ ัก ดิ คํ์ า พู ด ของ
เหมียวอี ้ แต่ละคนจ ้องพวกหลู่ซอื ผิงอย่างดุร ้าย ขอแค่เหมียวอีสั ้ ่ง
คําเดียว พวกเขาก็จะลงมืออย่างไม่ลงั เลทันที
 ้
"ตอนนี พวกเขาไม่ ระวังพวกท่านหรอก ภายใต้สถานการณ์
ที่พวกท่านควบคุมอารมณ์ได้ ใช ้คนมากโจมตีคนน้อย ใช ้ความ
แข็งแกร่งโจมตีความอ่อนแอ ลงมืออย่างฉับพลัน ต้องสังหารราบ
ได้ในท่าเดียวแน่ นอน บอกได้เลยว่าไม่ยากอะไร" เหมียวอีเตื ้ อน
อีกครัง้ พูดด้วยสีหน้าราบเรียบ "เรืองง่
่ ายๆ ไม่เปลืองแรงแบบนี ้
้
หากพวกท่านไม่เต็มใจทํา เหมียวอีจะเชื ่ อย่างไรว่าพวกท่าน
อได้
่
อยากเข า้ ร่ว มพันธมิต รผ้าแดงอย่ างจริง ใจ จะเชือได้
อย่ า งไรว่า
หลังจากพวกท่านเขา้ พันธมิตรผ้าแดงแลว้ จะเชือฟั่ งคําสั่ง?"

คํ า พู ด นี ้พู ด อย่ า งช ด
ั เจนมากแล ว้ 'ข า้ ต้องการให้พ วกท่าน
แสดงความจงรักภักดี!'
หลัง จากพวกหลู่ ซ อ ื ผิง แอบสื่อสารกัน ก็ รู ้สึก ว่ า การลงมื อ
กะทัน หัน เหมื อ นที่ เหมี ย วอี บอกนั
้ ้ นไม่ มี อ ะไรยากจริง ๆ ต่ อ ให้
ประจันหน้า ต่ อสู ก ั ฝ่ ายนี ้ก็ ไม่ เสี ย เปรีย บ ยิ่งไม่ ต อ้ งพู ด ถึ ง การ
้ น
ลอบจู่โจมกะทันหันเลย
หลังจากเห็นพอ้ งต้องกันแลว้ พวกเขาก็กุมหมัดคารวะ "พวก
เราจะฟังคําสั่งหัวหน้าพันธมิตร"
้
เหมียวอีมองพวกเหยี ยนไป่ ชวนขา้ งล่างที่เดินกลับไปอยู่ ใ น
่
ขบวนของตัวเองแลว้ พูดว่า "เรืองนี ้ กั ช ้าไม่ได้ อย่าให้พ วก
จะช
เขาหนี ไป"
 พวกหลู่ซอื ผิงลงเขาทันที ตอนที่กลับมาทีสํ
่ านักตัวเอง พวก
เหยียนไป่ ชวนก็เล่าสถานการณ์ให้ศษิ ย ์ร่วมสํานักฟัง และนํ าศิษย ์
สํานักหันตัวจะจากไป
ขณะทีสั ่ งเกตความเคลือนไหวข
่ า้ งล่าง เหมียวอีก็้ ส่งทางซ
ั ้าย
และขวา "เตรีย มโจมตีต ามแผนกระตุ น ้ หิมะถล่ มก่อนหน้านี ้ ถ้า
พวกหลู่ซอื ผิงไม่ลงมือ พวกเราก็จด
ั การพวกเขาพร ้อมกันเลย!"
ิ้
ชีสวหงที ่ ่ขา้ งหลังได้ยน
อยู ิ แลว้ รู ้สึกหนาวสั่นนิ ดหน่ อย
"รับทราบ!" พวกจา้ วเฟยกุมหมัด คารวะอย่างเอาจริง เอาจัง
อีกครัง้ จากประสบการณ์ สิงที
่ เหมี
่ ยวอีทํ้ านั้นไตร่ตรองเพือทุ
่ กคน
้ งจะถือว่าทุกคนโน้มน้อมสวามิภก
จริงๆ ตอนนี ถึ ์ างจริงใจ
ั ดิอย่
รวมใจเป็ นหนึ่ งเดีย วกันแล ว้ พวกจ า้ วเฟยจัด การเรืองราว
่
อย่างรวดเร็วมาก
ตรงไหล่เขา พวกเหยียนไป่ ชวนเพิ่งจะนํ ากําลังคนเดินไปได้
ไม่ไกล พอได้ยน ่
ิ เสียงความเคลือนไหวข า้ งหลัง ก็หน
ั ไปมอง เห็ น
พวกหลู่ซอื ผิงนํ ากําลังคนกลับมาด้วยความเร็วปานกลาง เหยียน
ไป่ ชวนอดหันไปตะโกนไม่ได้ "น้องหลู่ พวกเจา้ ยอมรับเงื่ อนไข
ของพันธมิตรผ้าแดงแลว้ ไม่ใช่เหรอ? ทําไมกลับมาล่ะ?"
"พันธมิตรผ้าแดงมีเงื่อนไขไม่ห ยุดหย่อน ยากจะรับได้จริง ๆ
่ กว่า" หลู่ซอื ผิงตอบ
หาช่องทางอืนดี
 เหยียนไป่ ชวนโบกมือให้ทุกคนหยุด ตัวแทนสิบกว่าคนของ
แต่ ล ะสํ า นั ก ก็ หน ั ตัวแล ว้ เดินผ่ านฝ่ ายตนเองมาเช่นกัน "เห็ นได้
ชดั ว่าเจา้ ชวนั่ ั ่ นจงใจกลั่นแกลง้ พวกเรา น้องชาย เมื่อครูพ ่ วกเรา
ปรึก ษากันแล ว้ ทํ า ไมพวกเราไม่ เป็ นพวกเดี ย วกัน แล ว้ ปกป้ อง
ตัวเองล่ะ จําเป็ นต้องฟังคําสั่งคนอืนด้ ่ วยเหรอ?"

หลู่ซอื ผิงยกมือขึน้ กําลังคนขา้ งหลังก็หยุดแลว้ เช่นกัน หลู่ซ ื

อผิงถามอย่างสนใจว่า "ขอถามหน่ อยว่าหลังจากรวมตัวกันแล ้ว
จะฟังคําสั่งใคร?"
เหยียนไป่ ชวนทําสีหน้าเคร่งขรึมทันที "ค่อยๆ ปรึกษาหารือ
กันได้ หากทุกคนไม่ว่าอะไร ขา้ ยินดีจะอุทศ
ิ ตนรับใช ้ทุกคน"
่
อุ ทิ ศ ตนรับ ใช เ้ ป็ นเรืองหลอก อยากให้ต ัว เองเป็ นหัว หน้า
พันธมิตรต่างหากที่เป็ นเรืองจริ ่ ง หลู่ซอื ผิงพยักหน้าพูด "เจรจา
หารือ กัน เกรงว่ า จะไม่ ไ ด้ผ ลลัพ ธ อ์ ะไร พี่ เหยี ย นเป็ นหัว หน้ า
พันธมิต รข า้ ก็ไม่ คด
ั ค้านอะไร เพีย งแค่ อยากจะถามสักคํ า หาก
เจอศัตรูที่เก่ง กาจโจมตี พี่เหยียนยินดีจะให้ศิษย ส์ ํา นัก ตรีบ รรพ
บุรุษบุกโจมตีแนวหน้าหรือเปล่า?"
พอกล่ า วคํ า นี ้ออกมา หนึ่ งในศิษ ย ส์ ํ า นั ก ตรีบรรพบุรุ ษ ที่อยู่
ข า้ งหลัง เหยี ย นไป่ ชวนก็ ต ะโกนว่ า "หัว หน้า พัน ธมิ ต รมาจาก
สํานักตรีบรรพบุรุษ เลยจะให้ศิษย ์สํานักตรีบรรพบุรุษบุกสัง หาร
อยู่ แนวหน้า เหรอ นี่ มันหลัก เหตุ ผ ลใดกัน? ทุ ก คนย่ อมต้อ งฟั ง
คําสั่งหัวหน้าพันธมิตรอยู่แลว้ "
เหยียนไป่ ชวนหันกลับมาถลึงตา บอกใบใ้ ห้ศิษย ์ร่วมสํ า นั ก
หุ บ ปาก จากนั้ นหันกลับ มาพู ด ด้ว ยรอยยิมอี
้ ก ว่ า "น้องชาย ไม่
้
ต้องเป็ นห่วงปัญหานี เลย ขา้ ไม่ให้สํานักของเจา้ เสียเปรียบหรอก
ขา้ ไม่วางอํานาจเป็ นเผด็จการแน่ นอน ถึงตอนนั้นสามารถเจรจา
กับทุกคนได้"
"รอให้เจอศัต รู ที่เก่ ง กาจค่อยเจรจาเหรอ? เกรงว่ า ยัง ไม่ทน ั
เจรจาได้ผลลัพ ธ ์ก็ จะสายไปแลว้ น่ ะสิ ยังไม่ทน ั เจรจาได้ผลลัพ ธ ์
ฝ่ ายตัว เองก็ วุ่ น วายแล ว้ น่ ะสิ แบบนี ้ จะยื น หยัด อยู่ ท่ี ทะเลดาว
นักษัตรได้อย่างไร?" หลู่ซอื ผิงพูดเย้ย
เหยียนไป่ ชวนพูดอย่างไม่ค่อยพอใจว่า "หากน้องหลู่มีวิธ ีที่
ดีกว่านั้น ก็บอกมาให้ทุกคนฟังได้"
"วิธ ีน่ะ มี ก็ ฆ่ า เจ า้ ไงล่ ะ !" หลู่ ซ อื ผิง พลันตะโกน พร ้อมโบก
ทวนแทง
พอเขาลงมือ ก็เหมือนส่งสัญญาณว่าบุกโจมตี กําลังพลหก
ร ้อยกว่าคนขา้ งหลังเขาอาศัยประโยชน์จากลักษณะพืนภู ้ มิทน
ั ที
โจมตีลงไปจากที่สูง ชวพริ
่ั ้
บตาเดียวทังสองฝ่ ายก็ตะลุ มบอนกัน
วุ่นวาย
 เหยีย นไป่ ชวนก็ ต อบสนองรวดเร็ว รีบ ลงมือคํ าทวนที ้ ่หลู่ ซ ื
่ั
อผิง แทงเข า้ มา และช วแวบเดี ย วก็ โ จมตีก ลับ ไป ขณะที่ทังสอง
้
ฝ่ ายกําลังสูก้ น
ั อย่างดุเดือด เหยียนไป่ ชวนก็ตะโกนอย่างเกรียว ้
กราดว่ า "หลู่ ซ ือ ผิ ง ข า้ เจตนาดี ช วนเจ า้ ในอดี ต ไม่ เ คยมี
ความแค้น ต่ อ กัน ปั จ จุ บ ัน ก็ ไ ม่ ไ ด้อ าฆาต เหตุ ใ ดจึง ลอบโจมตี
ขา้ ?"
"รับคําสั่งหัวหน้าพันธมิต รมาให้ฆ่าศัต รู!" หลู่ซอื ผิงตะโกน
ความจริงอย่างเด็ดขาด แต่มอ ่
ื ไม่ได้หยุดเคลือนไหว ๋ ซิงที
อวีไป่ ่ ่วร
้
ยุ ท ธ บ์ งกชเขีย วขันเก ้
า้ เหมือนกันลงมื อแล ว้ ทังสองร่ ว มมื อ กัน
ต่อสู ้
เหยียนไป่ ชวนโดนโจมตีจนฉุ กละหุก ตะโกนอย่างเดือดดาล
้ ว่า "หมาชว!
ซําๆ ่ ั บังอาจมาทําร ้ายขา้ !"
่ อเฟิ
๋ งพร ้อมกับศิษย ์ร่วมสํานักระดับบงกช
เฟ่ ยเต๋ออันกับเจียจื
้
เขียวขันแปดอี ่ี ดใจ ก็
กสองคนเขา้ ช่วยเหลือ ใช ้เวลาเพียงไม่กอึ
สังหารนักพรตบงกชเขียวขันเก ้ ้าได้แลว้ หนึ่ งคน

หลัง จากทังสองทํ้ า สํ า เร็จ ก็ พ ยัก หน้า ให้ก น

ั เฟ่ ยเต๋ ออัน นํ า
ศิษ ย ร์ ว่ มสํ า นั ก คนหนึ่ งไปสัง หารทางหลู่ ซ อื ผิงกับอวี๋ไป่ ซิง่ ส่ ว น
่ ๋อเฟิ งก็นํา ศิษย ร์ ว่ มสํา นั กอีกคนไปสัง หารทางต่ง เฉวี ย นกับ
เจียจื
หูจอื หยวน ซึงร่ ่ วมมือกันสูก้ บ ั ยอดฝี มอ ้ ้าอีกคน
ื บงกชเขียวขันเก
 เหยียนไป่ ชวนจะต้านทานการลอ้ มโจมตีของยอดฝี มือบงกช
้
เขีย วขันเก า้ สามคนกับยอดฝี มือบงกชเขียวขันแปดหนึ้ ่ งคนได้
อย่างไร อยากจะหนี ก็หมดหนทาง "ปั้งๆ" เกราะวิเศษบนร่างกาย
เปล่ ง แสงสีเขีย วทนรับ การโจมตีใ ห้เขาหลายครังติ ้ ด ต่ อกัน แต่
อาชามังกรทีขี ่ อยู
่ ่กลับส่งเสียงร ้องเจ็บปวดและลม้ ลง

เหยียนไป่ ชวนที่ต้องการจะกระโดดขึนโดนหลู
้ ่ซอื ผิงใช ้ทวน
แทงต้นขาและดึงลงมา
่ั
"หมาชว…" เสียงคํารามเศร ้ารันทดของเหยียนไป่ ชวนพลัน
หยุดลง ภายใต้การลอ้ มโจมตี แสงสีเขียวของเกราะวิเศษบนตัว
ื ลง ศีรษะหนึ่ งใบถูกตัดลงมา
โดนทําให้มด
พอทางนี ทํ้ าสําเร็จ พวกเขาก็มองไปทางเจียจื่ อเฟิ
๋ งทันที เห็ น
เพียงทางนั้นทําสําเร็จ ไปก่ อนแลว้ กา้ วหนึ่ ง มีคนโจมตีเขา้ ไปใน
กลุ่ มคนที่กํ า ลังตะลุ มบอนแลว้ พวกเขาจึงฟาดฟั นทางซ ้ายและ
ขวาต่อไป พลังทําลายลา้ งสูงมาก
ฝ่ ายเหยียนไป่ ชวนไม่มียอดฝี มือคอยระงับยอดฝี มือของฝ่ าย
ตรงข า้ มแล ว้ ฝ่ ายหลู่ ซ อื ผิง ราวกับ เสื อบุ ก เข า้ ฝู ง แกะ ไม่ มี ใ คร
ต้านทานไหว ไม่ตอ้ งบอกก็รู ้ถึงผลลัพธ ์การโจมตีอย่างเต็มที่ของ
ยอดฝี มอ ้ ้าหกคน สังหารจนฝ่ ายตรงขา้ มส่งเสียง
ื บงกชเขียวขันเก
ร ้องเจ็บปวดต่อเนื่ องกัน
 ้ ่ยืนอยู่ท่ามกลางลมหิมะบนยอดเขาใช ้สายตา
พวกเหมียวอีที
่
เยือกเย็นมองการเข่นฆ่าทีโหดร ้ายขา้ งล่าง สถานการณ์การต่อสู ้
่ มเอียงไปฝ่ ายเดียวไม่ได้ยน
ทีโน้ ื หยัดอยู่นานนัก
คนจํ า นวนน้ อ ยที่ หลบหนี โ ดนพวกหลู่ ซ อ
ื ผิ ง ไล่ ต ามด้ว ย
ตัวเอง สังหารจนคนลม้ ม้าพลิก หลังจากมีเสียงกรีดร ้องสุ ด ท้า ย
้
ดังขึนภายใต้ ม่านราตรี พวกหลู่ซอื ผิงก็กลับมาและสั่งการให้เก็บ
กวาดสนามรบทันที
หลังจากเก็บกวาดของทีตี่ ยด
ึ ได้เสร็จแลว้ พวกหลู่ซอื ผิงก็นํา
้
กําลังพลขึนมา และหยุดอยู่ห่างจากพวกเหมียวอี ้
พวกหลู่ ซ อื ผิงกระโดดลงจากสัต ว ์พาหนะ ถือกระเป๋ าผ้าใบ
หนึ่ ง เผยกองแหวนเก็ บ สมบัติที่อยู่ ใ นนั้ นและมอบให้ "ไม่ มีใ คร
รอดไปได้ โชคดีททํ ี่ าสําเร็จ!"
"ดี!" เหมียวอีรั้ บของมาแลว้ โยนไปให้ชสี วหง
ิ้ ก่อนจะหันไป
พูดกับพวกจ ้าวเฟยว่า "แต่ละสํานักแสดงความจริงใจแลว้ หวังจะ
ร่ว มเป็ นร่ว มตายกับ พวกเราเก า้ ปี ทุ ก ท่ า นยัง มี อ ะไรจะพู ด อี ก
ไหม?"
้ งได้เขา้ ใจ ว่าที่เหมียว
พวกหลู่ซอื ผิงเงยหน้ามองมา ตอนนี ถึ
้ พ วกเขาแสดงความจงรัก ภั ก ดี ก็ เ พราะต้อ งการจะให้
อี ให้
คําอธิบายกับคนอืนๆ่
 พ ว ก จ ้า ว เ ฟ ย กุ ม ห มั ด ค า ร ว ะ " ยิ น ดี ฟั ง คํ า สั่ ง หั ว ห น้ า
พันธมิตร!"
้ ่งให้หลู่ซอื ผิงใส่ชอสมาชิ
เหมียวอีสั ื่ กที่เหลือของแต่ละสํานัก
ทันที จากนั้ นแต่ ล ะสํ า นั ก ก็ นับ จํ า นวนกํ า ลัง คน การต่ อสู ค ้ ้
้ รังนี
ตายไปแลว้ ห้าสิบกว่าคน แผ่นหยกถูกส่งขึนมาฉบั ้ บแลว้ ฉบับเล่า
จากเกือบเจ็ดร ้อยคนเหลือเพียงหกร ้อยยีสิ ่ บคนแลว้

ในความเงี ย บท่ า มกลางลมหิ ม ะ หลัง จากเหมี ย วอี บั ้ น ทึ ก

่
รายชือของหกร ้อยกว่า คนนี ้ไว ด
้ ว้ ยกันต่อหน้าทุ ก คนแล ว้ ก็ เงย
หน้าขึนพู ้ ดว่า "งู จะไร ้หัวไม่ได้ การวมกลุ่มทีไร่ ้ระเบียบจะยืนหยัด
ี่
อยู่ททะเลดาวนั กษัตรได้ยาก ต่งเฉวียน!"
"ขอรับ!" ต่งเฉวียนก ้าวออกมา
"ข า้ สั่งให้ท่ า นเป็ นหัว หน้า กองหนึ่ งของพัน ธมิต รผ้า แดง!"
้
เหมียวอีออกคํ าสั่งแรกกับพันธมิตรผ้าแดง
"ต่งเฉวียนรับคําสั่ง!"
่
"คนทีโดนเรี ยกชือ่ อยู่กลุ่มกองหนึ่ ง เชือฟั
่ งคําสั่งระดมกํา ลัง
้ ย กชือคนหนึ
ของหัว หน้า ต่ ง เฉวีย น!" เหมีย วอีเรี ่ ่ งร ้อยห้า สิบ คน
อย่ า งรวดเร็ ว มี ท ั้งคนของสํ า นั ก ต่ า งๆ และกํ า ลัง คนเดิ ม ของ
พันธมิตรผ้าแดง คนทีถู ่ กเรียกชือพากั
่ นไปยืนขา้ งหลังต่งเฉวียน
 ้
ต่งเฉวียนแอปปลืมในใจ ้
แบบนี เยอะกว่ ากําลังคนของสํานัก
ตัวเองเสียอีก
"หวังเยว่เทียน!"
"ขอรับ!"
"ขา้ ให้ท่านเป็ นหัวหน้ากองสอง!"
หลังจากกําลังคนแบ่งกลุ่มกันแลว้ ต่งเฉวียนเป็ นหัวหน้า กอง
หนึ่ ง หวังเยว่เทียนเป็ นหัวหน้ากองสอง หูจอื หยวนเป็ นหัวหน้ากอง
สาม เจียจื ่ ๋อเฟิ งเป็ นหัวหน้ากองสี่ เฟ่ ยเต๋ออันเป็ นหัวหน้ากองห้า
อวี๋ไป่ ซิงเป็
่ นหัวหน้ากองหก หัวหน้าระดับบงกชเขียวขันเก ้ า้ หก
คนแบ่งกันดูแลกําลังพลคนละหนึ่ งร ้อยห้าสิบคน
อีกหนึ่ งร ้อยสามสิบคนที่เหลือวรยุทธ ์ค่อนขา้ งสูง เป็ นหน่ วย
อารัก ขาของพันธมิต รผ้า แดง เหมีย วอีเป็ ้ นคนบัญชาการด้ว ย
ตัวเอง แบ่งให้จ ้าวเฟย ซือคงอู๋เว่ย หลู่ซอื ผิง ยอดฝี มอ ื บงกชเขียว
้ า้ สามคนคอยช่วยจัดการ ทังสามเป็
ขันเก ้ นผูอ้ าวุโสตามกฎของ
พันธมิตรผ้าแดง และเป็ นกําลังคนทีเหมี ่ ยวอีไว ้ ใ้ จ

ิ้
ชีสวหงไม่ ได้โดนแบ่งไปอยู่กองกําลังใด ไม่ตอ้ งอธิบายอะไร
แล ว้ วรยุ ท ธ ข์ องนางตํ่ าเกิน ไปจริง ๆ สํ า หรับ ทะเลดาวนั ก ษัต ร
เหมียวอีเต็ ้ มใจเก็บไวก้ ็เป็ นเรืองที
่ โชคดี
่ แลว้ คอยทํางานเบ็ดเตล็ด
ขา้ งกายเหมียวอีต่้ อไปก็พอ
 เหมียวอีสั้ ่งให้หวั หน้าแต่ละคนแบ่งลูกน้องตัวเองเป็ นสิบกลุ่ม
ทัน ที ให้ห ัว หน้ า กองแต่ ง ตั้งหั ว หน้ า กลุ่ ม เอง เหมี ย วอี ไม่
้ ไ ด้
แทรกแซง แต่ตรวจนับของที่ตียึด ได้หลังจากขึนฝั ้ ่ งกับ พวกจ า้ ว
เฟย
กําไลทองที่การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรบังคับให้ใส่อยู่
บนข อ้ มือของทุ ก คน ก็ เป็ นของสํ า คัญที่แย่ ง ชิง กันในการปราบ
จลาจลเช่นกัน หลังจากตรวจนับแลว้ ก็มีเกือบเจ็ดร ้อยวง กําลัง
พลที่สัง หารไปในศึก สองสนามไม่ ได้มากขนาดนี ้ เห็ นได้ช ด ั ว่ า
่
เก็บกําไลทองของกําลังพลฝ่ ายตัวเองทีรบตายมาด้ ่ ก็
วย เรืองนี ้ ไม่
้ นไวไ้ ม่ได้อยู่แลว้
มีทางเลือก เจ ้าคงทิงมั
้ ได้เอาไปเยอะ เพื่อแสดงความยุติธรรม เขาได้ไป
เหมียวอีไม่
เหมือนจา้ วเฟยและนักพรตบงกชเขียวขันเก ้ า้ คนอืน
่ พวกเขาได้
ไปคนละสิบวง หัวหน้าพันธมิตรก็เป็ นแบบนี เหมื ้ อนกัน พวกจา้ ว
เฟยย่ อมไม่ ค ัด ค้า นอะไรอยู่ แล ว้ ที่เหลืออีก ประมาณห้า ร อ้ ยวง
อยากจะแบ่ ง ให้กํ า ลัง พลหนึ่ งพันชีวิต คนละหนึ่ งวงก็ เฉลี่ยไม่ได้
คนของกลุ่มเฉพาะกิจได้ไปคนละวง ที่เหลือก็ทําได้เพียงมอบให้
หัวหน้ากองหกคนแจกจ่ายรางวัลตามผลงาน
ของวิเศษมีเยอะ ของวิเศษขันสองมี ้ หนึ่ งร ้อยเจ็ ดสิบกว่ า ชิน้
้
ของวิเศษขันหนึ ่ งก็ยงมี
่ิ เยอะกว่าจํานวนคนที่ฆ่าได้ มีถึงแปดร ้อย
กว่าชิน้ ไม่จําเป็ นต้องพู ด แล ว้ เหมียวอีกั
้ บยอดฝี มือบงกชเขี ย ว
 ้
ขันเก ้
า้ เก า้ คนเก็ บ ของวิเศษขันสองไปก่ อ นแล ว้ หลายชิน้ โลภ
มากไปก็ไม่ดี ส่วนใหญ่ให้กลุ่มเฉพาะกิจแจกรางวัลตามผลงาน
ซือคงอู๋เว่ยเรียกได้ว่าดีใจจนหุบยิมไม่้ ได้ ปกติการจะได้ของ
้
วิเศษขันสองมาสั ้ ้ นไม่ ง่ า ย และนั ก พรตที่มาเข า้ ร่ว มการ
ก ชินนั
ปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรทุกคนก็ใช ้ทรัพย ์สินจนหมดตัวเพื่อ
ทําของวิเศษมาปกป้ องชีวต ิ ตัวเอง ของดีๆ ก็ย่อมมีมากไปด้วย
"ขา้ ว่านะหัวหน้าพันธมิตร พวกเรามีกําลังทหารแข็งแกร่ง ไม่
ต้องแอบซ่อนแลว้ มุ่งปลน ้ ฆ่าอยู่ที่ทะเลดาวนัก ษัต รอย่า งเดีย วก็
พอแล ว้ ถ้า ทนได้จ นการปราบจลาจลทะเลดาวนั กษัต รสินสุ ้ ดก็
หอบสมบัติกลับไปไวท ่ี
้ สมาคมแดนเซี ยน มีอะไรที่ต้องการแลว้ จะ
ไม่ได้บา้ งล่ะ?" ซือคงอู๋เว่ยหัวเราะอย่างมีความสุข
…………………………
 บทที่ 342 แบ่งทรัพย ์สินทีปล
่ ้นมา (2)

เมื่อกล่าวคําที่ไร ้ศีลธรรมแบบนี ออกมา

้ ทําให้คนที่กําลังแบ่ง
ทรัพย ์สินกันอยู่มองมาพร ้อมกัน
"เป็ นความคิดทีดี ่ !" พอเหมียวอีตบต้
้ นขาตอบสนอง ซือคงอู๋
เว่ ย ก็ ต าเป็ นประกายทัน ที ทํ า ให้พ วกจ า้ วเฟยตกใจจนเบิก ตา
กวา้ งมองเหมียวอี ้ คิดในใจว่า 'ท่านคงไม่คิดจะทําอย่างนั้นจริง ๆ
หรอกมั้ง? ทุ ก คนล ว้ นรู จ้ ัก ข อ้ บกพร่อ งของตัว เอง เป้ าหมาย
สุ ด ท้า ยไม่ ใ ช่ค วามรํ่ารวย และไม่ ใ ช่ก ารพุ่ งสู่ อน
ั ดับร ้อยคนแรก
ด้วย แต่การรักษาชีวต ิ ไวต้ อ้ งมาก่อนเป็ นอย่างแรก'
้ ไปที
ใครจะคิด ว่ า เหมีย วอีจะชี ้ ่จมู ก ของซือคงอู๋ เว่ ย แล ว้ พู ด
เสียงดังว่า "ซือคงอู๋เว่ย พวกเราสนับสนุ นให้ท่านทําแบบนี ้ ท่าน
วางใจไปแย่งชิงมาอย่างกลา้ หาญเถอะ ท่านไปคนเดียวนะ ของที่
ท่านชิงมาได้พวกเราจะไม่ขอส่วนแบ่ง ให้ท่านได้เสพสุขคนเดียว
พอท่านตายแลว้ ถ้ามีโอกาสพวกเราจะลา้ งแค้นให้ท่านแน่ นอน"
้ ว้
"เอ่ อ..." ซือคงอู๋ เว่ ย งงนิ ด หน่ อย หัว เราะแห้ง ๆ สองครังแล
เงียบไป เขาไม่คด ิ เพอ้ ฝันอะไรอีก ประพฤติตวั ดีแลว้
พวกจ า้ วเฟยหัว เราะลั่น ตกใจจนแทบกระโดดแล ว้ ที่แท้ก็
ลอ้ เล่นกับเจ ้าบา้ นี่ ตอนนี คลายกั
้ งวลแลว้
 ซือคงอู๋เว่ยกลับโดนหัวเราะเยาะจนโกรธเพราะอับอาย ชีหลู ้ ่
่
ซือผิงพร ้อมด่าว่า "หัวเราะบา้ อะไร เมือครู น ้
่ ี หากพวกเจ ้าคิดไม่ซอื่
อะไรขึนมา ้ หัวหน้าพันธมิตรก็ส่งให้
ั ขา้ กระตุน้ ให้หม ิ ะถล่มฝั งพวก
เจ ้าแลว้ ดีไม่ดห ้
ี วั พวกเจ ้าคงโดนขา้ ตัดทิงไปแล ว้ ก็ได้ พวกเจ ้ายัง
มีสท ์ วเราะเยาะขา้ อีกเหรอ?"
ิ ธิมาหั
พวกหลู่ซอื ผิงสีหน้าตึงชะงัก หัวเราะไม่ออกทันที
'กระตุ น้ ให้หิมะถล่ มเหรอ?' พวกเขามองไปรอบๆ แวบหนึ่ ง
พอเข า้ ใจแล ว้ ก็ รู ้สึก หนาวสั่นอยู่ พ ก
ั หนึ่ ง เมื่อครู ถ
่ า้ ไม่ ล งมือกับ
พวกเหยียนไป่ ชวน ทางฝั่งพันธมิตรผ้าแดงก็เตรียมวิธท ่ี ดการ
ี จะจั
พวกเขาไปพร ้อมกันแลว้ วิธก ้ างโหดเหียมจริ
ี ารนี ช่ ้ งๆ
ทุกคนมองเหมียวอีด้ ้ วยสายตาประหลาดเล็กน้อย เหมียวอีไอ ้
แห้งๆ หนึ่ งที "ตอนนี เป็
้ นครอบครัวเดียวกันแลว้ ไม่พูดจาทําร ้าย
ี่ ่ นานไม่ได้ ทุกคนรีบทําธุระให้เสร็จเถอะ"
กันสิ พวกเราจะอยู่ทนี
ทุกคนกม้ หน้าตรวจสอบลูกแกว้ พลังปรารถนาในแหวนเก็บ
สมบัตแิ ต่ละวงต่อไป
ผลการตรวจนับลูกแกว้ พลังปรารถนาทังหมดทํ ้ าให้เหมียวอี ้
ขมวดคิว้ รวมกันแลว้ มีลูกแก ้วพลังปรารถนาระดับตํ่าแค่ประมาณ
หนึ่ งหมื่นลูก ถ้าแบ่งให้กําลังพลหนึ่ งพันกว่า คนเท่าๆ กัน แต่ล ะ
คนก็ยงั ได้ลูกแก ้วพลังปรารถนาระดับตํ่าไม่ถงึ สิบลูก
 "ฆ่าคนไปเยอะขนาดนี ้ ในจํานวนนั้นมีประมุขจวนกับประมุข
ั้
ขุนเขาอยู่ตงเยอะ ทําไมมีลูกแก ้วพลังปรารถนาน้อยขนาดนี ้ได้? "
้
เหมีย วอีมองไปที ่ทุ ก คนพร ้อมถามอย่ า งสงสัย จะไม่ ใ ห้ส งสัย ว่า
ตอนเก็บกวาดสนามรบมีคนแอบเก็บไวส้ ่ว นตัวก็คงยาก สายตา
นั้นต้องการคําอธิบายจากทุกคน
เพื่อรับ ประกันความยุ ติธ รรม สิ่งของแทบจะไม่ ผ่า นมือเขา
้
เท่าไรนัก ส่งไปให้ชสี ิวหงเก็ บรักษาโดยตรง ภายใต้สายตาของ
้
ทุกคน ถ้าชีสิวหงอยากจะเล่ ื่ คงยาก ถ้ามีปัญหาขึนมาก็
นไม่ซอก็ ้
ต้องเป็ นตอนเก็บกวาดสนามรบแน่ นอน เรืองที ่ แตกความสามั
่ ค คี
้
เช่นนี เขาทนไม่ ได้ ถ้าพบแลว้ ต้องจัดการแน่ นอน เขาไม่ถือสาที่
จะฆ่าใครสักคนเพือตั่ กเตือนคนชว่ ั

พอจ า้ วเฟยเห็ นสายตาเย็ นเยียบของเหมีย วอี ้ ก็ ฝืนหัว เราะ

แล ว้ พู ด ว่ า "หัว หน้า พันธมิต ร ท่ า นอาจจะเข า้ ใจผิด แล ว้ นี่ เป็ น
่
เรืองที ่มีเหตุผล ขา้ เองก็เป็ นประมุขจวน แต่เพื่อที่จะมาทะเลดาว
นั ก ษัต รครังนี้ ้ ลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนาที่สามารถขายได้ก็ ขายไป
หมดแล ว้ เรีย กได้ว่ า หมดเนื ้อหมดตัว กว่ า จะทํ า เกราะข อ้ มือได้
อย่ า งไรเสีย หลัง จากมาทะเลดาวนั ก ษัต รการฝึ กฝนก็ ไม่ สํ า คัญ
แลว้ การรักษาชีวิตต่างหากที่มาเป็ นอันดับ แรก ตอนที่มาเหลือ
ลูกแกว้ พลังปรารถนาที่ตัวอยู่ไม่กรี่ ้อยลูกเอง นักพรตมากมายที่
ไร ้ตําแหน่ งเดิมทีก็ไม่มีลูกแกว้ พลังปรารถนาเก็บไวอ้ ยู่แลว้ เกรง
่ กว่า"
ว่าจะยิงแย่
 "ใช่ แ ล ว้ !" คนอื่ นๆ พยัก หน้ า ตามเช่ น กัน เห็ น ได้ช ด
ั ว่ า
สถานการณ์ไม่ต่างกันเท่าไร
เหมียวอีอึ้ งไป
้ คิดๆ ดูแลว้ ก็ใช่ ตัวเองก็ไม่ต่างเท่าไร ตอนนั้น
ก็เจ็บปวดกับการลม้ ละลายเช่นกัน แค่ตวั เองรํารวยกว่่ าคนอื่นนิ ด
หน่ อยเท่ า นั้ นเอง สุ ด ท้า ยก็ ทํ า ได้แ ค่ ท อดถอนใจแล ว้ พู ด ว่ า
"สุดท้ายก็เสียเปรียบให้สมาคมร ้านค้าของหกแดน"
้
หลู่ซอื ผิงถอนหายใจแลว้ พูดว่า "เป็ นเช่นนี แหละ ้ ่มี
ทุกครังที
การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร ลว้ นเป็ นเวลาทํากําไรมากมาย
ของสมาคมร ้านค้า หกแดน ดู เหมือนหกปราชญแ์ ต่ ล ะคนจะนํ า
ลูกแก ้วพลังปรารถนาระดับตํ่าหนึ่ งแสนลูกมาเป็ นรางวัล ในความ
้
เป็ นจริงสมาคมร ้านค้าทํากําไรได้มากกว่านี เยอะ ได้ยินว่ารางวัล
้
ก ้อนนี หกปราชญ ์ไม่ตอ้ งออกเองเลย สมาคมร ้านค้าในสังกัดของ
หกปราชญ ์ควักเองหมด"
"พวกเราเอาชีวต ิ มาทิง้ พวกเขารํารวย
่ แม่งเอ๊ย นี่ เป็ นการทํา
ธุ ร กิ จ ที่ ไม่ ต อ้ งใช เ้ งิ น ทุ น พวกเขายัง มี ห น้ า ควัก ลู ก แก ว้ พลัง
ปรารถนาระดับตํ่าหนึ่ งแสนลูกออกมาอีก!" ซือคงอู๋เว่ยด่าตาม
แต่ ทุ ก คนก็ ทํ า ได้แค่ บ่ นลับ หลัง ยามปกติอาจจะไม่ ก ล า้ พูด
ออกมา เพราะไม่ มีท างเลือก กติก าการละเล่ นนี ้เป็ นสิงที
่ ่คนอืน ่
กําหนด
 ลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนานี ้ทุ ก คนจะเอาไปเยอะไม่ ได้ ถ้า พวก
เขาเอาไปเยอะขึนอี ้ ก หน่ อย เกรงว่ า คนอื่นๆ จะไม่ ไ ด้ส่ ว นแบ่ ง
แม้แ ต่ ลู ก เดี ย ว แบบนั้ นอาจจะน่ าเกลี ย ดเกิ น ไป ดัง นั้ นจึ ง นั บ
จํานวนคนแลว้ เฉลียแบ่ ่ งให้
เหรียญผลึกที่นับออกมาได้ก็นอ้ ยจนน่ าสงสาร เห็ นได้ชดั ว่า
เป็ นหลัก การเดีย วกัน มาที่ทะเลดาวนั ก ษัต รแล ว้ ยัง จะมีเวลาใช ้
เหรีย ญผลึก อีก เหรอ การปกป้ องชีวิต ตัว เองย่ อมสํ า คัญกว่ าอยู่
แลว้ ถ้าแลกเป็ นของทีใช่ ้ประโยชน์ได้ก็พยายามแลกมา หลังจาก
นับเสร็จแลว้ ก็แบ่งกันอย่างยากจนขน้ แค้นต่อไป
ยาปี ศาจ เม็ ดยาหยินและยาเน่ ยตันที่นับออกมาได้ทําให้ทุ ก
คนรู ้สึก คาดไม่ ถึงนิ ด หน่ อย เม็ ด ยาที่ยัง ไม่ ถึง ขันมี
้ ห มื่นกว่าเม็ ด
้
เม็ ดยาขันหนึ ่ งมีหา้ พันกว่าเม็ ด แต่เม็ ดยาขันสองขึ
้ ้
นไปกลั บไม่มี
เลยสักเม็ด
พอทุกคนเห็ นสภาพการณ์นีก็ ้ รู ้อยู่แก่ใจ นี่ คือสิงของจํ
่ าเป็ น
เมื่อมาทะเลดาวนั ก ษัต ร ล ว้ นเป็ นวัส ดุ สินเปลื
้ องที่เตรีย มไว เ้ ติม
พลังงานให้ของวิเศษของตัวเอง
่ ก็
สิงนี ้ เป็ นของทีพวกเหมี
่ ้ องการเช่นกัน ในสายตาพวก
ยวอีต้
เขาตอนนี ้ นอกจากของวิเศษระดับสูง ก็มีพวกยาปี ศาจนี่ แหละที่
ใช ้ประโยชน์ได้มากที่สุด ของวิเศษยิ่งเยอะ ระดับของวิเศษยิ่งสูง
ิ่ นเปลื
ก็ยงสิ ้ องยาปี ศาจเยอะ
 หัวหน้าสิบคนที่นํ าโดยเหมียวอีก็้ ไม่เกรงใจ พวกเขาหยิบยา
้ ่ งไปคนละสองร ้อยเม็ ด และที่เหลือทังหมดก็
เม็ ดขันหนึ ้ ให้ลูกน้อง
แบ่งกัน
แหวนเก็ บ สมบัติ ห นึ่ งกอง พวกเหมี ย วอี ไม่ ้ ไ ด้เ อาไปสัก วง
ของสิ่งนี ้ใส่ไว ซ ้ ี่ตัว ก็เป็ นภาระ จะสวมไว ้
้ ้อนกันไม่ ได้ จะเก็ บ ไว ท
เต็ มนิ ้วก็ ไม่ มีค วามหมาย ส่ ว นใหญ่ ทิงไว ้ ใ้ ห้ลู ก น้องแบ่ ง กัน นิ ้ว
ของลูกน้องมีเยอะ
ของระเกะระกะในแหวนเก็ บ สมบัติ มี เ ยอะมาก เป็ นปั จ จัย
่
สิงของสํ าหรับดํารงชีวต
ิ จุไวเ้ ต็มแหวนเก็บสมบัตย ี่ บกว่าวง โยน
ิ สิ
ไปให้คนของหน่ วยอารักขาใส่
้
หลังจากแบ่งของทังหมดเสร็ จแลว้ เหมียวอีก็้ เหลือแหวนเก็บ
สมบัตวิ ่างๆ ไวส้ องวง จากนั้นก็โยนให้ชสี วหง
ิ้
้ ว ชีสิวหงเรี
ทังตั ้ ย กว่ า ไม่ มีส มบัติ เลยสัก ชิน้ ขนาดทวนเงิ น
ด้ามเดียวก็ตอ้ งถือไว ้ แม้แต่แหวนเก็บสมบัติสก ั วงก็ไม่มี คนที่ส่ง
นางมาทะเลดาวนักษัตรก็ต่ําทรามจริงๆ เหมียวอีทนมองไม่ ้ ได้นิด
หน่ อย ที่พานางมาด้วยเพราะเห็ นนางน่ าสงสาร แหวนเก็บสมบัติ
ที่หัวหน้าแต่ละคนไม่อยากได้ไป หัวหน้าพันธมิตรอย่างเขาจะให้
รางวัลนางสักสองวงก็ไม่ถอ ่
ื เป็ นเรืองใหญ่ อะไร
 ้
ชีสิ วหงที ่รับ ของมาไว ใ้ นมื อ ฝื นยิ มพร
้ อ้ มพู ด ว่ า "ขอบคุ ณ
หัวหน้าพันธมิตร"
"เจา้ ยังไม่ได้สร ้างผลงานอะไร ของพวกนี ล ้ ว้ นเป็ นสิงที
่ ่เหล่า
พี่น้องเสียงชี
่ วิตไปต่ อสู ม้ า ขา้ ให้รางวัลเจา้ ตามอํา เภอใจไม่ ได้"
เหมียวอีกล่้ าว

ิ้
"ชีสวหงเข ิ้
า้ ใจค่ะ" ชีสวหงก ้
ม้ หน้า ชายคนนี ยอมรั บตนเข า้
กลุ่มก็ถอ
ื ว่าตนโชคดีแลว้ ตนช่วยเหลืออะไรไม่ได้สก ั นิ ด มีหรือที่
จะกล า้ ขอส่ ว นแบ่ ง สมบัติ อ ะไร ได้แ หวนเก็ บ สมบัติ ส องวง ก็
เพียงพอแลว้ ฝึ กตนมาหลายปี ขนาดนี ยั ้ งไม่เคยได้ลิมลองรสชาติ
้
ของการสวมแหวนเก็บสมบัตเิ ลย
หากให้โอกาสนางอีกครัง้ นางคงไม่ก ้าวเขา้ สู่เสน้ ทางการฝึ ก
ตน ยอมเป็ นคนธรรมดาและแต่งงาน อยู่บา้ นช่วยเหลือสามีและสั่ง
สอนลูกดีกว่า ถ้าไม่ใช่เพราะหน้าตางดงามจึงมีคนรับเอาไว ้ ทุก
้
วันนี นางก็ คงยังเป็ นนักพรตอิสระ
้
หัวหน้ากองทังหกคนที ่ถือสิงของไว
่ แ้ ละเตรียมแบ่งให้รางวัล
ลู ก น้องสบตากันแวบหนึ่ ง จากนั้ นต่ ง เฉวีย นก็ นํา ทวนวิเ ศษขั้น
หนึ่ งออกมาด้า มหนึ่ ง แล ว้ ยื่ นให้ต รงหน้า ชีสิ วหง
้ "นี่ เป็ นนํ ้ าใจ
่ องกองหนึ่ ง กูกูโปรดรับไวเ้ ถอะ"
เล็กน้อยจากพีน้
 พอเขาทํ า แบบนี ้ หวัง เยว่ เ ที ย นก็ ห ยิ บ เกราะวิ เ ศษขั้นหนึ่ ง
ออกมาทันที "กูกู นี่ คือนํ ้าใจเล็กน้อยจากพีน้ ่ องกองสอง"

"นี่ คือนํ ้าใจเล็กน้อยจากพีน้

่ องกองสาม"

หัว หน้า กองทั้งหกคนก็ ต าถึ ง ไม่ ไ ด้เ ลื อ กของที่ เหมื อนกัน

้ ดออกมาได้หนึ่ งชุด
พวกเขารวบรวมของวิเศษทังชุ
ิ้
แค่เพราะคําเรียก 'กูกู' พวกเขาจึงมองว่าชีสวหงเป็ นผูห
้ ญิง
้
ของเหมียวอีโดยตรง ้
ชีสิวหงหน้ าแดงกํ่า โบกมือซําๆ
้ ไม่ยอมรับ
ไว ้
้ ด ด้ว ยนํ ้ าเสีย งราบเรีย บอยู่ ข า้ งๆ ว่ า "มาถึง ทะเล
เหมีย วอีพู
ดาวนั ก ษั ต รแล ว้ เจ า้ วางความเคารพในตัว เองและศั ก ดิ ศรี ์
เล็กน้อยนั้นไวก้ ่อน ไม่มีอะไรสําคัญไปกว่าชีวต ิ ของตัวเองหรอก
สามารถมีช วี ิต อยู่ ไ ด้นั้ นดี ก ว่ า อะไรทังนั
้ ้ น ในเมื่อบรรดาพี่ น้ อ ง
แสดงนํ ้าใจ เจ ้าก็รบั ไวเ้ ถอะ"
้
พอเขาเอ่ ย ปาก ชีสิวหงก็ กด
ั ริมฝี ปากรับของจากทุ ก คนไว ้
แลว้ ก ้มหน้าพูดว่า "ขอบคุณนะ!"
สํ า หรับ คนที่ หน้า บาง เห็ น ได้ช ด
ั ว่ า การให้ข องขวัญ นี ้ น่ า
ละอายใจมาก
 ่ นแก่หน้าเหมีย วอี ้
หัวหน้ากองหกคนเห็ นนางหน้าบาง เพือเห็
พวกเขาจึงไม่ได้พูดอะไรมาก หัวเราะเบาๆ และหันตัวจากไป
รอไม่ น านนั ก ก็ มี ข องที่ ได้จ ากการรบกองใหญ่ ม า เติ ม
้
อุปกรณ์ของกําลังคนพันกว่าคนเรียกได้ว่ามีระดับขึนมาทั นที มี
่ เกราะรบครบทังชุ
คนไม่นอ้ ยทีได้ ้ ด แม้จะสวมใส่ของวิเศษขันสอง
้
้
กับขันหนึ ่ งปนกัน แต่ก็ดก
ี ว่าไม่มี
่ ่งเหยิงก็กลายเป็ นมี
หลังจากจัดกองกําลังเสร็จแลว้ สภาพทียุ
ระเบียบ
บรรดาหัว หน้า กองหยิบ แผนที่ทะเลดาวประจิมขึนมาสุ ้ มหัว
หารือกันท่ า มกลางลมหิมะอีกครัง้ หลัง จากปรึก ษาเรืองสถานที ่ ่
้ ส่ งให้
ซ่อนตัว เสร็จ แล ว้ เหมีย วอีก็ ั ซ อื คงอู๋ เว่ ย นํ า หน่ ว ยอารัก ขา
กลุ่มเล็กไปสํารวจเสน ้ ทาง จากนั้นกําลังพลกว่าพันคนก็เดินทาง
ไปอย่างรวดเร็ว ขา้ มภูเขาหิมะใหญ่ไป...
ภายใต้ท อ้ งฟ้ ากว า้ งใหญ่ ที่ เต็ ม ไปด้ว ยดวงดาว กลาง
มหาสมุทรที่กวา้ งใหญ่ไพศาล ตําหนักดาวประจิมยังคงเงียบขรึม
เหมือนเคย
เฮยอวิ๋นที่ยืนอยู่หน้านาฬิกาดาวพูดด้วยรอยยิมดุ
้ ร ้าย "ถังจ
วิน กําลังพลสายมะโรงของพวกท่านน่ าสนใจจริงๆ แค่เวลาสันๆ ้
ก็ ต ายไปอี ก หลายร อ้ ยคนแล ว้ กํ า ลัง พลสองพัน คนเหลื อ อยู่
 ่ อไม่ตอ้ งรอให้กําลังพลแดนผีของขา้
ประมาณเจ็ดร ้อย พวกทีเหลื
้ ดี จะได้ไม่ทําลายไมตรีกน
ลงมือก็คงตายหมด แบบนี ก็ ั "
ถัง จวิ น ที่ กํ า ลัง จ อ้ งนาฬิ ก าดาวมี สี ห น้ า ที่ ไม่ น่ าดู แต่ ห ั น
กลับมาตอบอย่างปกติธรรมดาว่า "พูดจาไร ้ยางอาย จะคนก็ไม่ใช่
จะผีก็ ไม่ เชิง ยัง จะคลอดลู ก ชายออกมาได้อี ก แปลกประหลาด
จริงๆ ท่านแน่ ใจนะว่าเป็ นลูกชายท่า น? ทําไมขา้ ได้ยินว่าเขาไม่
่
เกียวข อ้ งกับท่านล่ะ?"
"ท่ า นพู ด อะไร?" เฮยอวิ๋นพู ด เสีย งแปลกๆ ทันที เผยแสงสี
เขียวที่ดวงตาสองขา้ ง ทังในห้
้ องโถงใหญ่เต็มไปด้วยปราณผีใน
่ ั บตาเดียว งู เหลือมมีเขาทีพั
ชวพริ ่ นอยู่บนเสาแลบลินมองมาทั
้ นที
๋ วงรู ้สึกสนุ กทันที ถังจวินคนนี ปากร
อวินก่ ้ ๋ ่วแหย่
้าย เฮยอวินยั
่ี
ไม่กประโยค ่ าถังจวินจะโจมตีกลับส่วนตัว เขาอดถาม
ไม่น่าเชือว่
ด้วยเสียงหัวเราะไม่ได้ว่า "ถังจวิน ท่านรู ้ได้อย่างไรว่าลูกชายเขา
่
ไม่ได้เกียวข อ้ งกับเขา ทําไมขา้ ฟังแลว้ เหมือนท่านหึงหวงล่ะ? เออ
ใช่ ขา้ ได้ยน ิ ว่าท่านสนิ ทกับภรรยาผีน่ ันมากไม่ใช่เหรอ?"
่ งปากเขาร ้ายกว่าถังจวินเสียอีก
ทีจริ
ใครจะคิดว่าถังจวินจะยักไหล่และหัวเราะเบาๆ ทําท่าทางเห็น
ด้วย
 "เหลวไหล!" เฮยอวิ๋นชีที้ ่จมูกอวิ๋นก่วงแลว้ ตะโกน "ขา้ จะฉี ก
ปากเหม็นๆ ของท่าน!"
อวิ๋นก่วงตาขวาง แลว้ พูดเยาะเย้ยว่า "ท่านก็ลองฉี กดูสิ เชือ่
ไหมว่าขา้ จะบิดหัวท่านมาทํากระโถนขีก่้ อน!"
้
ทังสองฝ่ ายจะเอาจริงทันที แสงสีขาวสายหนึ่ งก็แวบผ่านเขา้
มา ปรมาจารย ศ์ ีล เจ็ ด ที่หน้า ตาใจดี มีคุ ณธรรมพนมมือ อยู่ ต รง
้
กลางระหว่างทังสอง "อามิตตาพุทธ ทังสองท่้ ่ ่
านอย่าลืมนะว่าทีนี
คือตําหนักดาวของฝูชงิ "
…………………………
 บทที่ 343 เติมเครืองสั
่ กหน่ อย

่ ชงิ อวินก่
พอเอ่ยถึงชือฝู ๋ วงกับเฮยอวิ๋นก็ทําเสียงฮึดฮัดพร ้อม
กัน ต่างคนต่างเบี่ยงหน้าไป แลว้ ก็เลิกราไปอย่างนี ้ ถ้าไปกระตุก
้
หนวดฝูชงิ จริงๆ ทังสองล ่
ว้ นรับผิดชอบผลทีตามมาไม่ ไหว
"พวกท่านเถียงกันต่อไปเถอะ ไป๋ หลี่ ท่านดูตรงนี ให้ ้ หน่ อย"
ถังจวินทําตัวเหมือนคนว่างงาน ถ่ายทอดงานให้ชายชราทีอยู ่ ่ขา้ ง
หลัง จากนั้ นก็ เดินเอามือไขว ห้ ลัง ออกไป ตํ า หนั ก ดาวประจิมมี
การเตรียมสถานทีไว ่ ใ้ ห้พวกเขาพักผ่อน

ใครจะคิด ว่ า เทพธิด าหงเฉิ นจะเดินมาตรงหน้านาฬิกาดาว

และพูดจานุ่ มนวลว่า "ไป๋ หลี่ ท่านก็ไปพักเถอะ ขา้ จะดูตรงนี เอง"
้

ชายชราคนนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรมาก พยักหน้าแลว้ จากไป

ตัวแทนคนอืนๆ ่ ทีหกปราชญ
่ ์ส่งมาก็ทยอยกันออกไปเช่นกัน
๋ วงทีเอามื
มีเพียงอวินก่ ่ อไขวห้ ลังเดินอ้อมมาขา้ งๆ เทพธิดาหงเฉิ น
ขณะที่จอ้ งใบหน้าด้านขา้ งของเทพธิดาหงเฉิ นที่ทําให้ค นใจสั่น
ก็หวั เราะเบาๆแลว้ พูดว่า "หงเฉิ น เวลาเลือกผูช ้ นไป
้ ายก็อย่าจู ้จีเกิ
ข า้ อวิ๋ นก่ ว งทะนุ ถ นอมใส่ ใ จหญิ ง คนรัก มาโดยตลอด เจ า้ ลอง
พิจารณาดูได้นะ"
 เทพธิดาหงเฉิ นเงียบกริบและถือตัว ตากําลังจอ้ งบนนาฬิกา
ดาวและไม่สนใจคําพูดขา้ งหู ไม่ตอ้ งพูดถึงมองตรง แม้แต่ชาํ เลือง
๋ วงไปโดยตรง
ตานางก็ไม่ทํา มองขา้ มอวินก่
เมื่อเห็ นนางไม่ สนใจ อวิ๋นก่ ว งก็ห วั เราะแห้ง ๆ สองที พู ด กับ
คนสองคนที่ตัวเองพามาด้วยว่า "พวกเจา้ สองคนคอยดูอยู่ตรงนี ้
ขา้ จะไปพัก"
่
จัวหนานชุ
นเชิญให้ตวั เองอยู่ต่อ
หลังจากในห้องโถงใหญ่ เหลืออยู่ แค่ห กคน จู่ๆ เทพธิดาหง
้ ยดผ่านนาฬก
เฉิ นก็สะบัดแขนเสือเฉี ิ าดาว บางจุดบนนาฬก ิ าดาว
ขยายใหญ่ขนอี ึ ้ ก และสายตาจัวหนานชุ
่ นก็มองตามมา...
กําลังพบพันกว่าคนวิงอยู ่ ่ใต้ท อ้ งฟ้ ายามราตรีหลายช วยาม
่ั
มาถึงชายทะเลอีกทีหนึ ่ ่ งแลว้ เพราะกลัวว่าจะเกิดความยุ่งยากและ
ประหยัดแรงอาชามังกรไวป้ ้ องกันเหตุฉุกเฉิ น บวกกับอยากจะถือ
โอกาสทําเวลาก่อนที่นั กกพรตหกแดนจะแผ่ก ระจายกันออกไป
เหมียวอีจึ้ งสั่งให้คนตัดไม้มาสร ้างแพไม้
กําลังพลส่วนใหญ่ แยกย้า ยกันเขา้ ไปในป่ าด้า นหลัง ต้นไม้
ถูกโค่นลม้ ต้นแลว้ ต้นเล่าอยู่ภายใต้ทอ้ งฟ้ ายามคํ่าคืน พวกเขาใช ้
เถาวัลย ์มัดสร ้างเป็ นแพไม้และแบกไปโยนในทะเลลํา แล ว้ ลํ า เล่ า
นักพรตกลุ่มใหญ่ทํางานแบบนี กลั ้ บเร็วอย่างน่ าทึง่
 ่ วยาม
ไม่ ถึง ครึงช ่ั แพไม้เกือบสามร ้อยลํ า ก็ ถู ก โยนลงไปใน
์ บ เคลื่อนให้ขี่ลมฝ่ าคลืน
ทะเล โดยมีนัก พรตใช ้พลัง อิท ธิฤ ทธิขั ่
บรรทุกกําลังพลหนึ่ งพันกว่าคนขา้ มทะเลไปอย่างรวดเร็ว
พระจันทร ์สว่างและดาวกะพริบแสงอยู่เหนื อทะเล เหมียวอีที ้ ่
นั่ งอยู่ บ นตัว เฮยทั่นเงยหน้ามองท้องฟ้ าเหนื อทะเลในยามคํ่าคืน
่ อนไม่เคยคิดว่าตัวเองจะได้เป็ นผูบ้ ญ
เมือก่ ั ชาการสูงสุดของกํา ลัง
พลกว่าพันคน อีกทังพั ้ นกว่าคนนี ยั้ งเป็ นนักพรตบงกชเขียวแทบ
ทั้งหมดด้ว ย เขาไม่ รู ว้ ่ า ถ้า วัน ใดที่ คนเหล่ า นี ้ รู ว้ ่ า ตนเป็ นแค่
นักพรตระดับบงกชขาวแลว้ จะรู ้สึกอย่างไร
ั้
จะจิตใจวุ่นวาย ไม่สยบให้ตนหรือเปล่านะ? ก็อาจจะใช่มง...
พวกเขาอ้อมผ่านเกาะที่พบระหว่างทางไป กําลังพลพันกว่า
คนลอยอยู่บนทะเลเป็ นเวลาห้าวันเต็มๆ ในที่สุดก็ถึงเกาะสําหรับ
่ กษาหารือกันก่อนหน้านี ้
ซ่อนตัวทีปรึ
้ ใหญ่และไม่เล็ก อย่างน้อยสําหรับเกาะมากมายที่อยู่
เกาะนี ไม่
่
บนแผนทีทะเลดาวประจิ ่ ่ ก็ไม่สะดุดตา
ม ทีนี
ทุ ก คนไม่ ได้ร บ ้ ่ ง เหมีย วอีสั
ี ขึนฝั ้ ่ งให้ห วั หน้า กองสองคนส่ ง
กํ า ลัง คนไปสํ า รวจให้ท่ ัวรอบหนึ่ ง จากนั้ นกํ า ลัง คนสองกองก็
กลับมารายงาน บอกว่าไม่พบคนอืนๆ ่ บนเกาะ เหมียวอีถึ ้ งได้ส่งั
ให้ทําลายแพไม้แลว้ ขึนฝั ้ ่ งด้วยกัน
 ทุกคนเดินตะลอนอยู่ทุกที่บนเกาะ หลังจากทําความคุน ้ เคย
กับลักษณะพืนภู้ มค
ิ ร่าวๆ แลว้ ก็เลือกหุบเขาลึกแห่งหนึ่ งเพือซ่
่ อน
้
ตัว ปล่อยเลียงอาชามั งกรในหุบเขา และคนอืนๆ ่ ก็ขด ้
ุ ถําบนหน้ า
ผาหิน
ในหุบเขามีลําธารอยู่สายหนึ่ ง นํ ้าเป็ นสิงที่ ่ขาดไม่ได้ในการ
ดํารงชีวิต สภาพแวดลอ้ มก็สวยและเงียบสงัด การซ่อนตัวอยู่ที่นี่
อย่าว่าแต่สบ
ิ ปี เลย ต่อให้ซอ่ นตัวร ้อยปี ก็ไม่มป
ี ัญหา
หลัง จากเตรีย มทุ ก อย่ า งเหมาะสมเรีย บร อ้ ยแล ว้ บรรดา
หัวหน้ากองก็โล่งอกและสบตายิมให้้ กนั
เหมียวอีที ้ ่ยืนอยู่บนหน้าผากับคนอืนๆ
่ ทอดถอนใจ "แม้แต่
หกปราชญ ์ก็ส่งคนมาเขา้ ร่วมด้วย พวกเราไม่ตอ้ งหวังจะช่วงชิง
ตํ า แหน่ ง ร ้อยคนแรกเลย แค่ ทุ ก คนรัก ษาชีวิต ไวไ้ ด้ก็ พอ หวัง ว่า
พวกเราจะหลบอยู่ ที่ นี่ ได้ต ลอดจนการปราบจลาจลทะเลดาว
นักษัตรสินสุ้ ดนะ!"

ทุกคนพยักหน้าขานรับ นี่ คือสิงที

่ ทุ่ กคนหวังเหมือนกัน

เพื่ อความมั่นใจ เหมี ย วอี สั

้ ่ งให้ค นกระจายวางกํ า ลัง รอบๆ
เกาะอีก ผลัดกันเฝ้ ายามทุกวัน
กําลังพลพันกว่าชีวต ่ กแบบนี ้ ชีสวหงพั
ิ จัดการหาทีพั ิ้ กอยู่กบั
เหมียวอี ้ ขุดถําแยกระหว่
้ ่ กเหมียวอี ้ คนอืนเรี
างทางเดินของทีพั ่ ยก
 ่ องการอยู
่
นางว่า 'กูกู' นางเองก็ค่อยๆ ชินแลว้ รับหน้าทีเรื ่การกิน
ิ ประจําวันของเหมียวอี ้ ทํางานเบ็ดเตล็ดอย่างแท้จริง
ในชีวต
ท่ามกลางพันธมิตรผ้าแดงวรยุทธ ์ของนางใช ้สําหรับต่อสูเ้ ข่น
ฆ่ า ไม่ ได้ ไม่ ส ามารถยืนหยัด ด้วยตัว เอง ทํ า ได้เพีย งทํา ทุก อย่าง
่ าได้เพือพึ
เท่าทีจะทํ ่ งพาอาศั
่ ย...
่ั บ ตาเดียวก็ผ่า นไปแลว้ หนึ่ งปี ไม่ ว่ า ข า้ งนอกจะมีการ
ช วพริ
่
เปลียนแปลงอย่ างไร กําลังพลพันกว่าคนที่ซ่อนตัวอยู่ในหุบ เขา
ลึกขนาดใหญ่ใช ้ชีวิตฝึ กตนแบบตัดขาดจากโลกภายนอก และ
ไม่ มี ค นนอกมารบกวนเช่ น กัน สถานการณ์ทุ ก อย่ า งแทบจะ
เหมือนที่ทุกคนจินตนาการไวต้ อนแรก จิตใจที่ตึงเครียดก็ค่อยๆ
ผ่ อนคลายลง พวกเขาไม่ ได้ส ร ้างปั ญหาระหว่ างกันและกัน อยู่
ด้วยกันอย่างปรองดอง แค่อดทนรอให้ผ่านสิบปี นีไป ้
่
ส่วนเรืองการช่ ่
วงชิงอันดับเพือกลั บไปเป็ นประมุขจวน ทุกคน
ก็ทําได้เพียงหัวเราะเบาๆ ก่อนหน้านี ยั ้ งไม่รู ้ว่า หกปราชญส์ ่ ง คน
มาเขา้ ร่วมด้วยเหมือนกัน พวกเขารู ้จากปากเหมียวอี ้ หลังจากรู ้
่ิ
แลว้ ก็ยงตกใจกลั ่ คด
ว ทุกคนยิงไม่ ่
ิ เรืองเพ อ้ ฝันนั่นแลว้
ในคํ่ าคื น ที่ ฝนตกหนั ก และมี เ สี ย งฟ้ าผ่ า เหมี ย วอี ที
้ ่ กํ า ลัง
หลับตาฝึ กฝนถูกรบกวนจิตใจ เขาหย่อนขาลงจากเตียงหิน แลว้
เดินไปที่ปากถํา้ เห็ นเพียงลมแรงด้านนอก จากนั้นมองนํ ้าที่ไหล
 ้ ่อาชามังกรซ่อนตัว อยู่
ท่วมด้านล่าง พอเห็ นว่ายังท่วมไม่ถึงถําที
เขาก็วางใจแลว้
เสียงฟ้ าผ่ากลางอากาศน่ าตกใจกลัว เหมียวอีที ้ ่เงยหน้ามอง
่ อร ์ที่เขาเจินไห่
คิดถึงเชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋ ้ คิดถึงความอ่อนโยน
ซา บ ซึ ง้ กิ น ใ จตอนที่ อยู่ ก ั บ หญิ ง ส า วทั้ งส อง ไม่ รู ว้ ่ า ตอนนี ้
สถานการณ์ที่ เขาเจินไห่้ เ ป็ นอย่ า งไร พอตัว เองไปแล ว้ พวก
ลูกน้องต้องประพฤติตวั ไม่เรียบร ้อยแน่ ไม่รู ้เหมือนกันว่าเกิด เรือง ่
อะไรกับหญิงสาวสองคนนั้นหรือเปล่า
ส่ ว นเจ า้ รองกับ เจ า้ สาม ตอนนี ้เขาไม่ เป็ นห่ ว งอีก แล ว้ เขา
่ อร ์บ่อยกว่าคิดถึง เจา้ รองกับเจ า้ สาม
คิดถึงเชียนเอ๋อร ์กับ เสวียเอ๋
ด้วยซํา้
้ รู ้ว่าผูท
ตังแต่ ้ ่พาเจ
ี า้ รองไปเป็ นผู อ้ าวุ โสที่มีพลัง อิท ธิฤ ทธิไม่
์
ธรรมดา รู ้ว่ า เจ า้ รองกับ เจ า้ สามมีท่ีพึ่งพิงแล ว้ เขาก็ เริมใช่ ้ชีวิต
เพื่ อตัว เอง เขารู ว้ ่ า ถ้า วรยุ ท ธ ข
์ องตัว เองไม่ บ รรลุ ถึ ง ระดั บ ที่
่
ค่อนขา้ งสูง เมือเจอเจ ้ารองกับเจ ้าสามก็ไม่มค ี วามหมาย พีใหญ่ ่ ท ี่
ไร ้ประโยชน์คนนี ช่ ้ วยเหลืออะไรไม่ได้เลย กลับอาจจะกลายเป็ น
ภาระของพวกเขาด้วยซํา้ ดังนั้นต้องมีชวี ิตอยู่ต่อไปดีๆ เพื่อหวัง
ว่ า สัก วันจะยืนอยู่ ต่อหน้าเจ า้ รองกับเจ า้ สามได้อย่ างสง่า ผ่ าเผย
และไม่ไปทําให้พวกเขาลําบาก
"หัวหน้าพันธมิตร ท่านกําลังคิดอะไรอยู่เหรอ?"
 พอได้ยินเสียงฝี เท้าของเขา ชีสวหงที ิ้ ่ตามออกมาก็หยุ ด ยืน
่ นึ่ ง เมื่อได้ยินเสียงเขาถอนหายใจ นางก็อด
อยู่ขา้ งหลังเขาครูห
ถามไม่ได้
้
ทังสองอยู ้ วยกันสองต่ อสองมาปี กว่ าแลว้ ไม่ได้เคอะ
่ในถําด้
่
เขินเหมือนทีเจอกั นตอนแรก
้ น หน้า มองมา ด้า นนอกมี เ สี ย งฟ้ าผ่ า พอดี เขา
เหมี ย วอี หั
อาศัยแสงของฟ้ าผ่าและมองเห็ นใบหน้ารูปไข่งดงามของชีสวหง ิ้
แลว้
้ า ลัง นึ ก ถึ ง ภาพที่ ตัว เองกํ า ลัง ลึ ก ซึงอ่
เหมี ย วอี กํ ้ อ นโยนกับ
เชีย นเอ๋ อ ร ์เสวี่ยเอ๋ อ ร ์พอดี เรีย กได้ว่ า หัว ใจเต้น แรง มี อ ารมณ์
ร่ว มกับ ภาพตรงหน้า นิ ด หน่ อย เขายกมื อ ขึ นลู ้ บ หน้า ของนาง
่
อย่างเป็ นธรรมชาติ แลว้ ไถลไปทีคอขาวนวลเนี ยนของนางช ้าๆ
ิ้
"หัวหน้าพันธมิตร ท่าน…คิดจะทําอะไร?" ชีสวหงตกใจ ยื่น
มือจับทีข ่ อ้ มือเขา สายตาทีมองเหมี
่ ยวอีดู้ หวาดกลัวเล็กน้อย และ
ดูซบั ซ ้อนเช่นกัน
หนึ่ งหญิงหนึ่ งชายอยู่ในถําเดี
้ ยวกันมานานขนาดนี ้ ความรัก
้
ก่ อตัว ขึนตามกาลเวลานั ้ นเป็ นเรืองธรรมชาติ
่ มาก ความสนิ ท
สนมที่ ต่ า งออกไปเป็ นสิ่ งที่ หลี ก เลี่ ยงไม่ ไ ด้ อย่ า งน้ อ ยก็ ไ ม่ มี
ระยะห่างอะไรอีกระหว่างกัน
 เหมียวอีพู้ ดด้วยรอยยิมว่ ้ า "ขา้ คิดจะทําอะไรเจา้ น่ าจะเดาได้
ไม่ ย าก เจ า้ ไม่ ต อ้ งห่ วง ข า้ ไม่ บ งั คับหรอก หากเจ า้ ปฏิเสธก็ชา่ ง
เถอะ"
้
มือชีสิวหงที ่จับ ข อ้ มือเขาสั่นเล็ ก น้อย นางรู ้สึก ว่ า แบบนี ้ไม่
เหมาะสม แต่สุดท้ายก็คลายมือออกจากขอ้ มือเหมียวอีอย่ ้ า งจับ
พลัด จับ ผลู บางที ฝ นพรํา และเสี ย งฟ้ าผ่ า ด้า นนอกอาจทํ า ให้
้ ญิง คนหนึ่ งต้องการไหล่ไว พ
ผู ห ้ กั พิง ภายใต้ฟ้ าร ้องและฟ้ าแลบ
ถ้าไม่ตวั สั่นหลบไปก็เตรียมเคลือนไหวที
่ ่ อการร ้าย
จะก่
้ า้ จับทีข
มืออีกขา้ งของเหมียวอีคว ่ อ้ มือของนาง แลว้ ดึงเขา้ ไว ้
ในอ้อมกอดตัว เองอย่ า งกํ าเริบเสิบสานมาก เรือนร่า งที่อ่ อนนุ่ ม
หอมหวนอยู่ในอ้อมอกเขาแลว้
่ั
ช วพริ ้ โ อบเอวนางขึนมา
บ ตาเดีย ว เหมีย วอีก็ ้ จากนั้ นเดิ น
สาวเท้าเขา้ ไปในถํา้ วางลงบนเตียง ถอดเสือผ้ ้ าของนางอย่างช ้าๆ
ไม่นาน ลําตัวขาวสะอาดทีใช ่ ้แขนขาทังสี้ ปิ่ ดบังจุดทีน่
่ าอับอายไว ้
ก็เปิ ดเผยอยู่ตรงหน้าเขา
สําหรับผูช ่
้ ายแลว้ ถ้าไม่เคยผ่านเรืองอย่ างว่าของชายหญิง
มาก่อนก็ยงั ดี หากผ่านประสบการณ์ใ นด้า นนั้ นมาแลว้ จะมีขีด
ความอดทนตํ่า ดังนั้นทุกอย่างลว้ นคุน้ เคยดี
 ท่ามกลางเสียงพายุฝนและเสียงฟ้ าผ่าด้านนอก มีเสียงร ้องที่
เจ็บปวดของผูห้ ญิงคนหนึ่ งดังออกมาปนกัน ตามด้วยเสียงที่ชวน
่
ให้เสือมเสี
ยศีลธรรม...
่ ั บตาเดียวก็ผ่านไปแลว้ สามปี ช่วงเวลาทีน่
ชวพริ ่ าเวทนาทีสุ
่ ด
ของการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรผ่านไปแลว้
้ นช่วงทีมี
สามปี นีเป็ ่ อต
ั ราการตายของสมาชิกสูงทีสุ ่ ด ทุกครัง้
่ นก็จะเป็ นแบบนี ้ นักพรตมนุ ษย ์และภูตผีปีศาจหนึ่ งแสน
ตอนเริมต้
แปดหมื่นชีวิตตายไปแลว้ เกินครึง่ นักพรตเกือบสองหมื่นคนตาย
่
ทีทะเลดาวนั กษัตร
่ อ ถ้าไม่รบั ภารกิจหาเหยือไปทั
ส่วนคนทีเหลื ่ ่ว ก็เป็ นเต่าที่หด
หัวเหมือนกับพวกเหมียวอี ้ คนที่คิดหาวิธกี ารเหมือนเหมียวอีก็้ มี
้ งเป็ นส่วนใหญ่ดว้ ย
ไม่นอ้ ย ทังยั
ณ ตําหนักดาวประจิม คนทีล ่ อ้ มอยู่หน้านาฬกิ าดาวย่ อมพบ
่
สิงเหล่ ้ ว้ บนแผนที่ทะเลดาวประจิม สิงที
านี แล ่ ่คึกคักที่สุดก็คือจุด
แสงสีแดงที่พาให้จุ ด แสงสีข าวนิ ดหน่ อยเตลิด เปิ ดเปิ งไปทั่ว จุ ด
แสงสีขาวส่วนใหญ่ลว้ นไม่ขยับไปไหน
ทะเลดาวประจิมใหญ่ขนาดนั้น ถ้าใครสักคนอยากจะซ่อนตัว
้
ขึนมาจริงๆ ต่อให้มีคนไม่นอ
้ ยอยากจะช่วงชิงอันดับร ้อยคนแรก
่
แต่อยากจะหาเหยือพบก็ ยากลําบากจริงๆ อัตราการตายของการ
 ่ อยลงเรือยๆ
ปราบจลาจลเรียกได้ว่ายิงน้ ่ เป็ นเวลาสิบกว่าวันแลว้ ที่
้ ได้หายไปเลยสักจุด
จุดแสงสีขาวพวกนี ไม่
กลุ่มคนที่ลอ้ มอยู่ห น้า นาฬิกาดาวรู ้สึก รับ ไม่ ได้นิดหน่ อย จี
เหม่ ย เหมยชีไปที้ ่จุ ด สีแดงพร ้อมพู ด อย่ า งคับ แค้นว่ า "ทํ า ให้ลู ก
ชายข า้ วิ่งวุ่ นไปทั่ว เจ า้ บ า้ พวกนี ้คิด ว่ าหดหัวอยู่ แล ว้ จะหลบพน ้
เหรอ?"
๋
มือใหญ่ของเฮยอวินแฉลบผ่ านนาฬก ิ าดาว ขยายบางจุดบน
นั้นให้ใหญ่ขน ึ ้ เขาชีพร
้ ้อมพูดเสียงแหลมว่า "พวกท่านดูสิ ตรง
้ กั จะเกินไปแลว้ ไม่น่าเชือว่
จุดนี ช ่ ากําลังพลพันกว่าคนจะซ่องสุม
อยู่ดว้ ยกัน เหมือนจะซ่อนอยู่ท่นี ี ่ สองปี โดยไม่เคยออกไปไหนเลย
พวกเขาคิ ด จะทํ า อะไร นี่ มาฝึ กฝนหรือ มาเข า้ ร่ว มการปราบ
่
จลาจลทีทะเลดาวนั กษัตร เป็ นกําลังพลของแดนไหนกันแน่ ?"
สมาชิกที่เขา้ ร่วมวิงวุ
่ ่นอยู่ท่วทะเลดาวประจิ
ั ม เป็ นไปไม่ได้ท่ี
ทุกคนจะเฝ้ าอยู่ที่นาฬิกาดาวตลอดโดยไม่ขยับไปไหน ตอนแรก
่ นยันได้ว่าเป็ นกําลังพลของแดนไหนกันแน่ เกรงว่า
จึงไม่มใี ครทียื
จะด่าผิดเป็ นด่าฝ่ ายตัวเอง
ท่ า มกลางทุ ก คนที่อยู่ ต รงนั้ น มีเพีย งเทพธิด าหงเฉิ นกับจั่ว
่
หนานชุนทีสนใจการเคลื ่
อนไหวของกํ ้
าลังพลกลุ่มนี มาตลอด แม้
้
กําลังพลกลุ่มนี จะไม่ ่
เคลือนไหวเลยตลอดสามปี แต่กลับทําให้ทง้ั
สองยิ่งมั่นใจด้วยซํา้ ว่าเป็ นกําลังพลสายมะโรงของแดนเซีย นที่
้ ่ งปุ๊ บก็เข่นฆ่ากันเองทันทีน่ ัน
พอขึนฝั
ทีแรกที่เห็ นการกระทําของคนพวกนี ตอนเพิ
้ ่งขึนฝั
้ ่ ง ก็ยงั นึ ก
ว่าพวกเขาเหน็ ดเหนื่ อยมากเสียอีก ใครจะคิดว่าหลังจากนั้ นก็ ไม่
่
มีเรืองเข่ ่ าคนพันกว่าคนจะ
นฆ่ากันเองให้เห็ นอีกเลย ไม่น่าเชือว่
หลบอยู่ดว้ ยกันหลายปี
แต่เทพธิดาหงเฉิ นกับจั่วหนานชุนต่างก็เงียบไว ้ ไม่พูดความ
จริงออกมา
อวิ๋นก่ ว งพู ด เสีย งตํ่ าว่ า "ถ้า เป็ นแบบนี ้ต่ อไป อย่ า ว่ า แต่ ก าร
ปราบจลาจลสิบปี เลย ต่ อให้เป็ นหนึ่ งร ้อยปี ก็ จ ด ั ไม่ เสร็จ ควรจะ
่ กหน่ อยเพือกระตุ
เติมเครืองสั ่ น้ พวกเขา"
คนส่วนใหญ่พยักหน้าเห็นด้วย
อวิ๋นก่ ว งโบกมือทันที "ใครก็ ได้ นํ า ตํ า แหน่ ง ที่อยู่ ของกําลัง
่ า้ ร่วมการปราบจลาจลออกมา แลว้ ส่งให้พวกเขาให้หมด"
พลทีเข
ไม่ นานนั ก ลํ า แสงสีแดงสิบ กว่ า สายก็ พุ่ ง ออกจากตํ า หนั ก
ดาวประจิม เหาะไปยังจุดต่างๆ ของทะเลดาวประจิม...
…………………………
 บทที่ 344 ถ ้าเป็ นหายนะก็ไม่อาจหลบพ้น

ในหุบเขาลึก เหมียวอีกํ้ าลังนั่งขัดสมาธิฝึกฝนอยู่บนเตียงหิน

จู่ๆ ด้านนอกก็มีเสียงลมพัดอู ้ ขณะเดียวกันก็มีเสียงระเบิดอึกทึก
้
ครึกโครม ทําให้เหมียวอีตกใจจนผลุ บมาที่ปากถําอย่
้ างรวดเร็ว
ปากถํ ้าสองฝั่ งที่ อยู่ ด า้ นนอกก็ มี ค นยื่ นหั ว ออกมาดู ไ ม่ น้ อ ย
เหมือนกัน
เห็ นเพียงบนหน้า ผาขา้ งๆ ที่เดิมทีมีหินยื่นออกมาก อ้ นหนึ่ ง
หายไปแลว้ มีแผ่นหยกแผ่นหนึ่ งเสียบอยู่ดา้ นบน
จา้ วเฟยรีบออกมาจากในถํา้ ทําให้แผ่นหยกนั่นตกพืนแล
้ ว้
่ ั บตาเดียวสีหน้าก็เปลียนเป็
อ่านดู ชวพริ ่ ้ ดปกติ
นบูดบึงผิ
่
"มันคืออะไร?" หลู่ซอื ผิงทีเหาะมาอยู ่ขา้ งๆ เขาเอ่ยถาม
จา้ วเฟยไม่ได้พูดอะไรและส่งแผ่นหยกให้ หลังจากหลู่ซอื ผิง
่
อ่านแลว้ สีหน้าก็ครําเครี ่ ั บตาเดียว คนทีเดิ
ยดลงในชวพริ ่ นมาแต่
่
ละคนสีหน้าเปลียนไปมากหลั งจากได้อ่าน
"แม่งเอ๊ย!" ซือคงอู๋เว่ยด่าไปตรงๆ แลว้
 ิ้
ชีสวหงเดิ นตามหลังเหมียวอีออกมา ้ ดูจากภายนอก ชีสวหง ิ้
ยั ง มี ท่ า ท า ง แ บ บ เ ดิ ม ดู ไ ม่ อ อ ก ว่ า น า ง กั บ เ ห มี ย ว อี ้ เ ค ย มี
ความสัมพันธ ์อะไรกัน
หลัง จากคืนนั้ น เหมีย วอีก็้ ช วนนางขึนเตี ้ ยงเป็ นบางโอกาส
นางเองก็ไม่ปฏิเสธหรือขัดขืน แต่หลังจากใส่เสือผ้ ้ าแลว้ ทุกอย่าง
ก็เหมือนปกติดงั เดิมอีกครัง้ เหมือนกับไม่เคยเกิดอะไรขึนระหว่ ้ าง
้
ทังสอง งานเบ็ ด เตล็ ด ที่ควรทํ า นางก็ ทํ า ต่ อไป เหมีย วอีตั้ งใจจะ
้
้
กระชบั ความสัมพันธ ์ระหว่างทังสองฝ่ ้
าย แต่นางกลับตังใจรั กษา
ระยะห่าง ทําให้เหมียวอีพู้ ดไม่ออกมากๆ
้
"มัน คื อ อะไร" เหมี ย วอี ถาม แผ่ น หยกมาถึ ง มื อ เขาแล ว้
่
หลังจากได้อ่าน สีหน้าก็เปลียนไปมากเช่ นกัน
ในแผ่นหยกยังคงเป็ นแผนที่ของทะเลดาวประจิม แผนที่เดิม
ที่พวกเขาได้มา ทํ า สัญลัก ษณ์ไว เ้ พีย งจุ ด ที่กํ า ลัง พลสายต่ า งๆ
้ ่ ง แต่บนแผ่นหยกชินนี
ขึนฝั ้ กลั
้ บทําสัญลักษณ์ที่อยู่ของกําลังพล
่ นธมิตรผ้าแดงซ่อนตัวก็อยู่ในนั้นเช่นกัน
แต่ละฝ่ ายไว ้ หุบเขาทีพั
้ งนํ า
เห็นได้ชดั ว่าไม่ใช่การลอ้ เล่น อีกฝ่ ายสามารถหาพบทังยั
แผนที่มาโยนให้พ วกเขา แน่ นอนว่ า ค้นพบที่ซ่อนของพวกเขา
แลว้
 บนนั้นมีพ่วงท้ายคําพูดไว ้ ว่าคนที่ได้รบั แผ่นหยกไม่ได้มีแค่
พวกเขา แต่ กํ า ลัง พลในสถานที่ ต่ า งๆ ล ว้ นได้ร บ ั หมด ทั้งยัง
กําหนดตามสถานการณ์ดว้ ย จะปรับเปลียนข ่ อ้ มูลตําแหน่ งของ
กํ า ลัง พลกลุ่ มต่ า งๆ ให้เป็ นปั จ จุ บ น
ั โดยไม่ กํ า หนดเวลาแน่ นอน
จนกระทั่งครบกํ า หนดเวลาและตัด สิน หนึ่ งร อ้ ยรายชือสุ ่ ด ท้า ย
ออกมาได้ ความหมายในคําพูดก็คอ ื ไม่ว่าใครก็อย่า ได้คิด จะใช ้
วิธซี อ่ นตัวต่อไปเลย
ในที่สุ ด ทุ ก คนก็ เข า้ ใจแล ว้ ว่ า ทํ า ไมการปราบจลาจลทะเล
ดาวนักษัตรสุดท้ายแลว้ จะรอดชีวต ิ กลับไปได้เพียงหนึ่ งร ้อยคน
"นี่ เป็ นการบัง คับ ให้พ วกเราเข า้ สู่ ค วามตาย!" เหมีย วอีพู
้ ด
อย่างเคียดแค้น
้ าอย่างไรดี?" จ ้าวเฟยถาม
"หัวหน้าพันธมิตร ตอนนี จะทํ
"อยู่ที่นี่ นานไม่ได้แลว้ ! แต่ดูจากสถานการณ์ตอนนี ้ ไม่ว่าจะ
่
ไปทีไหนก็ เหมือนกันหมด ดังนั้นจึงไม่ถงึ ขันที
้ จะต้
่ องจากไป พวก
เราค่ อ นข า้ งคุ น ้ เคยกับ ลัก ษณะพื นภู้ มิ บ นเกาะนี ้ ทํ า ไมจะใช ้
ประโยชน์จากมันไม่ได้ล่ะ! แลว้ อีกอย่างกําลังพลหนึ่ งพันกว่าคน
ของพวกเราก็ไม่ใช่จะถูกรัง แกได้ง่า ยๆ ใครอยากจะได้ชวี ิต ของ
พวกเรา ก็ ต อ้ งดู ก่ อนว่ า พวกเขาดวงแข็ง หรือเปล่า ทหารมาใช ้
ขุนพลต้า นรับ นํ ้ ามาใช ้ดินต้า น ที่นี่ คือสนามรบหลัก ของพวก
เรา!"
 เหมียวอีพู้ ดขณะที่มองกลุ่มคนรอบๆ ด้วยสายตาเฉี ยบขาด
จากนั้นพลันมองไปทางต่งเฉวียน แลว้ ออกคําสั่งเด็ดขาดว่า "ต่ง
เฉวีย น ท่ า นนํ า ขบวนกองหนึ่ งไปตัด ไม้มาสร ้างแพไม้ หลัง จาก
สร ้างเสร็จแลว้ ก็ซอ ่ นไวต้ รงจุดที่มีโขดหินเยอะๆ ตรงทิศใต้ข อง
เกาะ ต้องซ่อนให้ดี หากศัตรูแข็งแกร่งจู่โจมแลว้ พวกเราต้านทาน
ไม่ไหว จะได้เป็ นทางหนี ทีไล่ที่สะดวกให้กําลังพลของพวกเราหนี
่ ด ห้ามผิดพลาดเด็ดขาด"
ไปอย่างเร็วทีสุ
"รับทราบ!" ต่งเฉวียนกุมหมัดเอ่ยรับคําสั่ง จากนั้นรวบรวม
กําลังพลกองหนึ่ งวิงออกจากหุ
่ บเขาไป
"กําลังพลกองสองของหวัง เยว่ เทีย นกระจายกันไปให้ท่ วทั
ั ง้
เกาะ หากพบว่ามีขา้ ศึกมาให้มารายงานทันที"
"รับทราบ!" หวังเยว่เทียนรับคําสั่ง จากนั้นเรียกรวมกําลัง พล
และเร่งวางกําลัง
ท่ามกลางสายตาที่จับจอ้ งของทุกคน เหมียวอีชี้ ไปยั
้ งลําธาร
ที่อยู่ระหว่างหุบเขา จากนั้นโบกมือชีไปที
้ ่นํ ้าตกตรงสุดปลายหุบ
เขา "ระดมกําลังพลที่เหลือทังหมด
้ ้
ตามขา้ ขึนไปที ่บ่อนํ ้านิ่ งบน
ยอดเขาทีเป็่ นต้นนํ ้า"
 ทุ ก คนไม่ รู ้ว่ า ที่เขาทํ า แบบนี ้หมายความว่ า อย่ า งไร แต่ เคย
เห็นความสามารถของเขามาแลว้ รู ้ว่าเขาคงไม่ออกคําสั่งมั่วๆ จึง
เอ่ยรับคําสั่งทันที
้
ไม่นานนัก หลังจากกําลังพลทังหมดรวมตั วกันแลว้ ก็พากัน
้
ตามหลังเหมียวอีออกจากหุ ้
บเขา เดินทางขึนไปด้ านบนของหุ บ
้
เขา ขึนไปตามกระแสนํ ้ า มุ่งตรงสู่จุดบนสุ ดของเกาะที่สูง ขึ นไป
้
สามสิบลี ้
้ ่ ย อดเขา ภาพตรงหน้า ให้
กองกํ า ลัง กลุ่ มใหญ่ ผ่า นป่ าขึนสู
ความรู ้สึก โล่ ง และผ่ อนคลาย เห็ นเพีย งที่ยอดเขาเป็ นทะเลสาบ
ขนาดใหญ่แห่งหนึ่ ง สะท้อนกับทะเลสีครามและเมฆสีขาว ราวกับ
หินอัญมณี สีครามเขม้ ที่นอนอยู่บนโลกอย่างสงบ ดอกไม้ป่าตรง
ทะเลสาบงดงามราวผ้าไหม
ทะเลสาบบนยอดเขานี ้ไม่รู ้ว่าเกิดขึนได้ ้ อย่างไร ถึงอย่า งไร
ทุกคนก็อยู่ที่นี่ มาหลายปี แล ว้ ถือว่ามาบ่อยเหมือนกัน พวกเขา
พบว่าไม่ว่าจะเป็ นวันทีฟ้ ่ าใสหรือวันทีมี่ พายุฝน นํ ้าทะเลสาบของ
ที่นี่ ก็ ย งั คงรัก ษาระดับ อยู่ ต ลอดทังปี
้ ไม่ เห็ นว่ า เพิ่มขึนหรื
้ อ แห้ง
เหือดไป
ผิวทะเลสาบใสระยิบระยับ สัตว ์นํ ้านานาชนิ ดแหวกว่ายอย่าง
สบายอกสบายใจ
 ้ มีใครมีจต
ตอนนี ไม่ ่
ิ ใจเอ้อระเหยมาชืนชมสิ ่ ้ เหมียวอีชี
งนี ้ ไป
้
้ ด้
ทังสี ่ านของผิวทะเลสาบ แลว้ ออกคําสั่งว่า "ขุดทางระบายนํ ้าสิบ
แปดทางไวร้ อบๆ ขอบทะเลสาบเตรียมไว!้ ถ้ากองกําลังกลุ่มเล็ก
้
ล่ ว งลํ ามา กํ า ลัง พลของพวกเราพันกว่า คนก็ ไม่ ต อ้ งกลัว แต่ ถ า้
กองกําลังกลุ่มใหญ่รุกลํามา ้ ก็ล่อให้พวกเขามาตรงปากทางที่นํ ้า
ไหลบ่ า จากนั้ นขุด เปิ ดที่กันออก
้ ปล่ อยนํ ้ าซัด ให้พ วกเขาแตก
กระจายกันก่อนแลว้ พวกเราค่อยลงมือ จะเปลืองแรงน้อยแต่ได้ผล
มากแน่ นอน!"
้
ทุกคนปลืมใจมาก นี่ เป็ นวิธท ่ี จริงๆ ถึงแม้จะชวร
ี ดี ่ ั ้ายเลวทราม
เกินไปหน่ อย แต่ก็ดก
ี ว่าทิงชี้ วต ิ น้อยๆ ของตัวเองไป
่ ทุ
ทีที ่ กคนซ่อนตัวถูกเปิ ดเผยแลว้ จะถ่วงเวลาต่อไปไม่ได้ เมือ
่
มีวิธก ้
ี ารดีๆ เอาไวป้ กป้ องชีวิตตัวเองแลว้ ทุกคนก็ฮึกเหิมขึนมาก
ทําตามคําสั่งของหัวหน้าพันธมิตรทันที ไม่มีใครกลา้ แอบอูง้ านที่
่
เกียวข ่
อ้ งกับชีวิตตัวเอง ส่วนเรืองสภาพแวดล อ้ มอันงดงามของ
่ ่ จะถูกทําลายหรือไม่ ก็ไม่มใี ครเก็บมาใส่ใจหรอก
ทีนี
นั ก พรตบงกชเขี ย วมากมายลงมื อ ทํ า งานนี ้ด้ว ยกัน ย่ อ ม
รวดเร็วอย่างน่ าทึ่งอยู่แลว้ ไม่ถึงครึงวั
่ น ก็สร ้างทางระบายนํ ้าสิบ
แปดทางรอบทะเลสาบบนยอดเขาเสร็จแลว้
้ ่ขีเฮยทั
เหมียวอีที ่ ่นเดินวนรอบทะเลสาบไปรอบหนึ่ งสั่งให้คน
เตรีย มก อ้ นหินขนาดใหญ่ วางไว ข ้ า้ งปากทางนํ ้ าไหลแต่ละทาง
เตรียมกักเก็บ นํ ้าไวใ้ ช ้งานซําๆ
้ หากสามารถอาศัยทะเลสาบบน
ยอดเขาต้านทานศัตรูทแข็ ่ี งแกร่งได้ พวกเขาย่อมเตรียมจะอยู่ท่ีนี่
นานอยู่ แล ว้ จนกว่ า จะใช ้ไม่ ได้ผลแล ว้ ถึง ตอนนั้ นค่ อยหนี ออก
้
จากเกาะนี ไปก็ ยงั ไม่สาย
บนร่า งกายนั ก พรตบงกชเขี ย วแต่ ล ะคนเต็ ม ไปด้ว ยโคลน
สกปรกจนเหมือนทหาร หินก ้อนใหญ่ทเก็่ี บมาจากกลางภูเขา ถูก
พยุงอยู่บนหลังอาชามังกร อาศัยพลังเท้าของอาชามังกรขนย้าย
้
ขึนยอดเขาก ้อนแลว้ ก ้อนเล่า
หลั ง จากเตรีย มทุ ก อย่ า งเสร็ จ แล ว้ ทุ ก คนก็ ข ุ ด ถํ ้าที่ พัก
่ั
ชวคราวรอบๆ ยอดเขาอีกครัง้ เลิกซ่อนตัวอยู่ทหุ ่ี บเขาต่อไป และ
ี่
เฝ้ าอยู่ทยอดเขาเพื ่
อเตรี ยมพร ้อมรบตลอดเวลา...
ณ ตํ า หนั ก ดาวประจิม เฮยอวิ๋ นที่ ยื น อยู่ ห น้า นาฬิ ก าดาว
หัวเราะอย่างเจ ้าเล่ห ์บ่อยครัง้
หลัง จากเผยแพร่แ ผ่ น หยกที่ ทํ า เครืองหมายตํ
่ า แหน่ งของ
กําลังพลแต่ละสายออกไป จุดแสงบนนาฬิกาดาวก็คึกคักขึนมา ้
ทันที เห็ นได้ชดั มาก ทุกคนต่างก็รู ้ว่าตัวเองหลบซ่อนต่อไปไม่ได้
่ นอย่างเหน็ ดเหนื่ อย ความยากลําบากและ
แลว้ กําลังพากันวิงเต้
จนตรอกเป็ นสิงที ่ ่คนนอกยากจะเขา้ ใจได้ อยู่ในความกังวลและ
หวาดระแวงกลัวทังวั ้ น
 อัตราการหายไปของจุด แสงสีขาวเหล่านั้ นค่อยๆ สูงขึนอี ้ ก
ครัง้ แม้จ ะไม่ ได้ถี่เหมื อ นตอนเริมต้
่ น แต่ ทุ ก ๆ จุ ด แสงที่หายไป
ลว้ นหมายความว่ามีนักพรตหนึ่ งคนตายทีทะเลดาวนั
่ กษัตร
"ในที่ สุ ด ก็ เ ริมเคลื
่ ่อนไหวแล ว้ " เฮยอวิ๋ นยิ มอย่
้ า งเจ า้ เล่ ห ์
สายตาของเขากํ า ลัง สนใจจุ ด สี แ ดงที่ เป็ นตัว แทนของลู ก ชาย
ตัว เอง ช ด
ั เจนมากว่ า สามารถมองเห็ นลู ก ชายตัว เองกํ า ลัง ล่ า
สังหารจุดแสงสีขาวเหล่านั้น จุดแสงสีขาวทีพบกั ่ บจุดแสงสีแดงที่
เป็ นตัวแทนของลูกชายเขาหายไปจุดแลว้ จุดเล่า
่
"ไม่ได้เคลือนไหวทั ้
งหมด" ้ ่สวมชุดนักบวชสีดํา เป็ น
หัวอวีที
้ ่จุดจุดหนึ่ ง "กําลังพล
ลูกศิษย ์ของปราชญ ์เต๋าเฟิ งเป่ ยเฉิ น ชีไปที
ี่ ่ ไม่ขยับไปไหน"
พันกว่าคนยังอยู่ทนี
่ ครอบคลุ
แผนทีที ่ มอาณาเขตกวา้ งใหญ่ขนาดนี ้ ไม่แสดงการ
่
เคลือนไหวในขอบเขตเล็ กๆ ของจุดแสงเหล่านั้นออกมาเลย แม้
จะมีกําลังพลเยอะพันกว่าคนก็ตาม
เทพธิดาหงเฉิ นกับจั่วหนานชุนที่สนใจมาตลอดสังเกตเห็ น
้
ตังนานแล ว้ เพียงแต่เงียบไวต้ ลอดก็เท่านั้น
อวิ๋นก่วงที่เอามือไขวห
้ ลังหัวเราะเบาๆ "ดูเหมือนจะอาศัย ว่ า
ตัวเองมีกําลังคนเยอะจึงไม่สะทกสะท้านอะไร!"
 เฮยอวิ๋นเปล่งแสงสีเขียวที่ตาพร ้อมพูดว่า "นี่ เป็ นเนื อติ
้ ด มัน
้
ชินใหญ่ ่ ่ และจัดการคนกลุ่มนี ก่
ถ้าใครมาถึงทีนี ้ อนได้ ภายในรวด
้
เดี ย วก็ จ ะได้กํ า ไลทองเป็ นพัน วงแล ว้ อัน ดับ ต้อ งสู ง ขึ นเยอะ
แน่ นอน"
ิ ดังนั้นแลว้ ก็พยักหน้า เป็ นเช่นนั้นจริงๆ
ทุกคนได้ยน
นักพรตหนึ่ งแสนแปดหมืนชี
่ วต ิ ต่อให้ผท ี่ ่ในอันดับร ้อยคน
ู ้ อยู
แรกคะแนนเท่ า กัน ขอแค่ ได้กํ า ไลทองหนึ่ งพัน แปดร อ้ ยวง ไม่
จําเป็ นต้องเยอะเกินไป ก็จะอยู่ในร ้อยอันดับแรกได้แน่ นอน ใครที่
สามารถฮุบกําไลทองพันกว่าวงได้ในรวดเดียว อันดับก็จะเพิมขึ ่ น
้
เยอะแน่ นอน
สําหรับคนที่เป็ นตัวแทนของหกปราชญ ์มาออกรบ การช่วง
์ ข องหกปราชญ ์ ต้องกระหาย
ชิง อันดับ แสดงถึง หน้า ตาศัก ดิศรี
อยากได้แน่ นอน
แต่ก็ทําได้เพียงมองอย่างกระหาย ไม่มท
ี างรู ้ได้เลยว่าคนของ
่
ตัวเองจะมุ่งไปตรงสถานทีไหน
้
กฎการละเล่ นบางอย่ า งเราต้องเคารพ จะขีโกงที ่ทะเลดาว
นักษัตรเพราะเป็ นคนของหกปราชญไ์ ม่ ได้ ถ้าทําอย่างนั้นจริง ๆ
่ ยงของหกปราชญ ์ก็จะฉาวโฉ่ อย่างถึงทีสุ
ชือเสี ่ ด ถึงตอนนั้นไม่ว่า
หกปราชญ จ์ ะเก่ ง กาจขนาดไหน ขณะที่ ทุ ก คนอยู่ ภ า ยใ ต้
สถานการณ์ที่ไปทางไหนก็ต าย และเจา้ ไม่ใ ห้แม้แต่ โ อกาสรอด
่
ตายกับ พวกเขา ในใต้ห ล า้ ต้อ งวุ่ น วายมากแน่ นอน เรืองการ
ปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรก็ไม่ตอ้ งคิดจะจัดอีกต่อไปแลว้
ถังจวินชีที้ ่จุดสีแดง และพูดด้วยนํ ้าเสียงที่ไม่ดีนัก "อวิ๋นก่วง
ลูกชายท่านขยันเดินทางจังเลยนะ มีใครเสียมสอนให้้ จงใจกลั่น
แกลง้ กําลังพลของแดนเซียนหรือเปล่า?"
อย่ า ว่ า แต่ เ ขาเลย แม้แ ต่ อ วิ๋ นก่ ว งเองก็ ก ลุ ม
้ ใจนิ ด หน่ อย
หลัง จากลู ก ชายตัว เองขึนฝั ้ ่ ง ก็ พ ากลุ่ มคนมุ่ ง ตรงสู่ เขตพื นที
้ ่ ที่
กําลังพลแดนเซียนขึนฝั ้ ่ งทันที เขาไปถึงทะเลดาวประจิมตรงจุด ที่
เคยต่ อสู ก
้ นั เป็ นที่แรกอย่ า งรวดเร็ว มาก เป็ นจุ ด ที่กํ า ลัง พลสาย
้ ่ งนั่นเอง
มะโรงขึนฝั
จากนั้ นก็ ไปทั่วทุ ก จุ ด ที่กํ า ลัง พลของแดนเซีย นขึนฝั
้ ่ ง เป็ น
การสัง หารหมู่ กํ า ลัง พลของแดนเซีย นแท้ๆ ไม่ อ ยากให้ค นอื่น
สงสัยว่าลูกชายตัวเองกํา ลังตังตั ้ วเป็ นศัต รูกบ
ั กําลัง พลของแดน
เซียนก็คงยาก จากนั้นก็ไปทั่วทะเลดาวประจิมอีก เหมือนกับหมา
บา้ เจอใครก็ฆ่าคนนั้น
จะว่ า ไปแล ว้ บนแผนที่ ของทั้งทะเลดาวประจิม ไม่ มี ใ ครที่
เดินทางเก่งกว่าลูกชายของเขาอีกแลว้ และไม่กลัวเหน็ ดเหนื่ อย
ด้วย
 อวิ๋นก่ ว งไอแห้ง ๆ สองที "ถัง จวิน อย่ า พู ด เหลวไหลถ้า ไม่ มี
หลักฐาน เห็ นอยู่ชดั ๆ ว่าลูกชายขา้ ไปทั่วทะเลดาวประจิม จงใจ
กลั่นแกลง้ กําลังพลแดนเซียนของท่านซะที่ไหนกัน แต่ถา้ ไปเจอ
่ ช่
กันเขา้ ก็เป็ นเรืองที ่ วยไม่ได้"
่
"เรืองราวก็ เห็ นกันชดั ๆ อยู่ คนตาบอดยังดูออกเลย ถังจวิน
๋ ดแทรก
มีคนบางคนกําลังเห็นท่านเป็ นไอ้โง่" เฮยอวินพู
๋ วงเลิกคิว้ เปลียนประเด็
อวินก่ ่ นและพูดเหน็ บแนมว่า "จะคนก็
ไม่ ใ ช่จ ะผีก็ ไม่ เชิงยัง จะให้กํา เนิ ด ลูก ชายได้อีก แปลกประหลาด
จริงๆ คงไม่มค ่ วยท่านหรอกมัง?
ี นอืนช่ ้ ถังจวิน ได้ยน
ิ ว่าท่านสนิ ท
กับภรรยาผีน่ ันมากไม่ใช่เหรอ?"
่
เอาเรืองนี ้มาโจมตีอีก แล ว้ เฮยอวิ๋นเต้นแร ้งเต้นกาทันที ชี ้
๋ วงพร ้อมคํารามว่า "ขา้ จะฉี กปากเหม็นๆ ของท่าน!"
จมูกอวินก่
๋ วงเหล่ตามอง
"ก็ลองฉี กดูส"ิ อวินก่
้
ถังจวินยิมเยาะ มีหรือที่จะดูไม่ออกว่าทังสองฝ่
้ ้
ายกําลังเสียม
ั้
เขาควายให้ชนกัน เขาไม่ได้พูดอะไรอีก ดูทงสองทะเลาะกั นต่อ...
ถ้าเป็ นวาสนาก็ไม่ใช่หายนะ แต่ถา้ เป็ นหายนะก็ไม่อาจหลบ
พน้
 ่
นักพรตขีอาชามั งกรคนหนึ่ งวิงไปที
่ ่
ทะเลสาบบนยอดเขาและ
รีบรายงานต่อเหมียวอี ้ "หัวหน้าพันธมิตร มีกําลังพลหนึ่ งร ้อยกว่า
ชีวต
ิ กําลังขา้ มทะเลมา"
เหมีย วอีเรี ้ ย กรวมพลทัน ที ทิงกํ
้ า ลัง คนไว เ้ ฝ้ าที่นี่ ส่ ว นหนึ่ ง
และนํ า อีก เจ็ ด ร ้อยชีวิต ถลันลงเขาไป เขาแบ่ ง กํ า ลัง คนเป็ นสาม
่
สายทันที เพือไปดั กซุม
่ โจมตีบนทางของหุบเขาทีใช ่ ้ซ่อนตัว ก่อน
หน้านี ้
ไม่ว่าอีกฝ่ ายจะเป็ นใคร การที่สามารถหาที่นี่ พบได้ ต้องเป็ น
่
เพราะเห็นเครืองหมายบนแผ่ นหยกนั่นแน่ นอน
…………………………
 บทที่ 345 กระจกหยินดํา

่
คลืนแรงซั ดเขา้ ฝั่ งทะเล แพไม้ท่กํ
ี าลังพลหนึ่ งร ้อยสิบ ชีวิต ขี่
ยังไม่ทน
ั เขา้ พวกเขาก็พากันกระโจนออกจากแพไม้ และมาตก
อยู่บนหาดทรายแลว้
ภายใต้แสงอาทิตย ์ทีร่ ้อนแรง ผูท้ นํ
่ี าหน้ามาสวมหน้ากากเงิน
บนหน้า กากเหลื อ ไว เ้ พี ย งสองช่อ ง มองไม่ เ ห็ น รู จ มู ก ใต้ช ่อ ง
ดวงตาของหน้ากาก สายตาทีอึ ่ มครึมคู่หนึ่ งกําลังมองไปรอบๆ

กําลังพลขา้ งหลังก็สวมหน้ากากเหล็กเช่นกัน ไม่เห็นผิวหนัง

เผยออกมาด้านนอก แม้แต่มอ ื ก็สวมถุงมือ
พอคนพวกนี ้ ขึ นฝั
้ ่ ง รอบๆ กายพวกเขาก็ มี ป ราณหยิ น
หนาแน่ นล่องลอยอย่างแจ่มชดั
ที่แปลกประหลาดที่สุดก็คืออาชามังกรของพวกเขา พอมอง
เผินๆ ก็เหมือนอาชามังกรทั่วไป แค่รา่ งกายผอมแห้งเล็กน้อย
้ พบ สิ่งที่ แตกต่ า งที่ สุ ด อยู่ บ น
พอมองให้ล ะเอี ย ดถึ ง ได้ค น
ดวงตาของอาชามังกร ดวงตาทังคู ้ ่เป็ นสีขาวเทา มองไม่เห็ นลู ก
ตาดํา
 ่ า อาชามัง กรร อ้ ยกว่ า ตัว นี ้จะตาขาวหมด ไม่ มี
ไม่ น่ าเชือว่
ชีวิ ต ชีว าเหมื อ นอาชามัง กรทั่วไป ตอนที่ ยื น อยู่ เ ฉยๆ พวกมัน
เหมือนกับรูปปั้น
่
"ตามเครืองหมายที ่อยู่ บ นแผ่ น หยก น่ าจะเป็ นเกาะนี ้ ไม่ รู ้
เหมือนกันว่ า ยัง อยู่ ห รือ เปล่ า " ผู ส้ วมหน้า กากเงิน หัว เราะเบาๆ
มองขา้ งหลังทางซ ้ายและขวา แลว้ พูดว่า "ไม่ว่าจะอย่างไร ระวัง
่ี ด ให้ไปสํารวจเสน้ ทางก่อนสองคน"
ตัวไวจ้ ะดีทสุ
อาชามัง กรสองตัว ข า้ งหลัง เขาวิ่งออกมาทัน ที ไปทางป่ า
่ ่ขา้ งหน้า
ภูเขาทีอยู
้ ่แอบมองอยู่ไกล ขมวดคิว้ อีกฝ่ ายระวังตัวขนาดนี ้
เหมียวอีที
คิดจะดักซุม
่ ก็คงยาก
เพื่อปลุกเร ้าขวัญกําลังใจ เขานํ าคนประมาณยี่สิบคนไปล่อ
้ เหมือนต้องรุกโจมตีก่อน
ขา้ ศึกด้วยตัวเอง ตอนนี ดู
้
เหมีย วอีโบกมื อพร ้อมพู ด ว่ า "กํ า จัด นั ก สืบ สองคนนั่ นก่ อน
ออกโจมตี!"
กํ า ลัง พลยี่สิบ ชีวิต พุ่ ง ออกจากหลัง ภู เขาทันที จะไปสัง หาร
นักสืบสองคนนั้น จะให้อีกฝ่ ายพบไม่ ได้ว่ าด้า นหลังยัง มีก ารดัก
ซุม
่
 ผู ส้ วมหน้า กากเงิน ที่อยู่ ร ม ่ จ อ้ งกํ า ลัง พลที่ โผล่
ิ ทะเลหรีตา
ออกมากะทัน หัน จากที่ ไกลๆ "วู ด ้ า
้ …" จู่ ๆ เขาก็ เ งยหน้า ขึ นฟ้
พร ้อมร ้องลากเสียงยาว
นั ก สื บ สองคนนั้ นหัน ตัว และรีบ กลับ เข า้ กลุ่ ม อย่ า งรวดเร็ว
กําลังพลร ้อยกว่าชีวต
ิ จัดรูปทัพเตรียมโจมตีทน ั ที
้ ่ นํ าหน้า บุ ก โจมตี พอบุ ก มาถึ ง ชายป่ าแล ว้ เห็ น
เหมี ย วอี ที
สภาพกลุ่มคนที่อยู่รม ิ ทะเลชดั เจน เขาก็ตกตะลึงทันที รีบชูทวน
ขึน้ ก่อนทีกํ
่ าลังพลยีสิ ่ บนายจะพากันหยุดอยู่ทชายป่
่ี าภูเขา
"อาชามังกรผีดิบ!" ด้านหลังเหมียวอีมี้ เสียงที่เอ่ยด้วยความ
ตกใจ
้ ใช่เด็กน้อยที่เพิงเข
เหมียวอีไม่ ่ า้ สู่แดนฝึ กตนแลว้ ตอนนี ย่
้ อม
รู ้ว่าอาชามังกรผีดบิ คืออะไร
่ เรี
สิงที ่ ยกว่าอาชามังกรผีดบ ิ ก็คอ
ื อาชามังกรทีถู่ กหลอมสร ้าง
จนกลายเป็ นผีดิบ ครึงเป็ ่ นครึงตาย ่ โดยปกติผูท ้ ี่ขี่สัต ว พ
์ าหนะ
แบบนี ้ล ว้ นเป็ นพรตผี ไม่ ใ ช่ว่ า พรตผีท่ วไปจะขี
ั ่
อาชามั ง กรปกติ
ไม่ ได้ แต่ เป็ นเพราะปราณหยินบนตัว พรตผีห นั ก เกินไป แม้แ ต่
่
สัตว ์เทพทีมากด้ วยกําลังวังชาอย่างอาชามังกรก็รบั ไม่ไหวเมื่อได้
สัมผัส ให้พรตผีขอยู ี่ ่ไม่กวัี่ นนั้นไม่เป็ นอะไร แต่ถา้ นานๆ ไป เลือด
และปราณของอาชามังกรจะโดนปราณหยินกัดกร่อน ความเร็ว
ในการวิ่งจะค่ อ ยๆ ช า้ ลง และจะตายฉั บ พลัน ภายในครึงเดื
่ อน
แน่ นอน
่ กหลอมสร ้างจนกลายเป็ นผีดบ
แต่อาชามังกรทีถู ิ จะแข็ง แกร่ง
กว่ า อาชามัง กรทั่วไป อาชามัง กรผี ดิ บ พวกนี ้ ไม่ ก ลัว ควา ม
เจ็บปวด ต่อให้บนตัวมันโดนแทงเป็ นร ้อยแผลก็ไร ้ประโยชน์ นอก
เสียจากจะแทงทะลุหวั ใจมัน หรือไม่ก็ตดั หัวมันโดยตรงถึง จะฆ่ า
ให้มนั ตายได้
ยังมีอีกจุดที่ค่อนขา้ งพิเศษ คือนักพรตจําพวกอืนไม่ ่ มีทางขี่
มันได้ อาชามังกรผีดบ ิ มีเพียงพรตผีเท่านั้นทีขี
่ มั
่ นได้

ไม่ตอ้ งพูดอะไรแลว้ กําลังพลร ้อยกว่าชีวิตตรงหน้าลว้ นเป็ น

พรตผี
้
เหมี ย วอี เคยต่ ้ ับ พรตผี ท่ี วัด เมี่ ยวฝ่ ามาแล ว้ ใ นปี นั้ น
อ สู ก
หลังจากนั้นก็ไม่เคยพบพรตผีอีกเลย นี่ เป็ นครังแรกที ้ ่ได้เห็ นพรต
ผี ม ากมายขนาดนี ้ พรตผี ที่ สามารถเข า้ ร่ว มการปราบจลาจล
ทะเลดาวนักษัตรได้ เห็ นได้ชดั ว่าผีสาวที่วัดเมี่ยวฝ่ าตนนั้นเทียบ
ไม่ตด ิ
่ ่ทําให้เหมียวอียิ้ ่งตกใจก็คือ พรตผีร ้อยกว่าคนนี ้ ใส่ของ
สิงที
้
วิเศษขันสองทั ้ วแทบจะทุกคน มีเพียงบางคนที่ยังใส่ของวิเศษ
งตั
้
ขันหนึ ่ งปะปนอยู่
 ่
คนทีสามารถเป็ นฝ่ ายรุกหาเหยื่อไปทั่วทุกที่ ทังยั
้ งสามารถมี
ชีวติ ได้จนถึงตอนนี ้ แน่ นอนว่าต้องแย่งชิงของมีค่าดีๆ จากตัวคน
่
อืนมาสวมใส่ ไม่นอ้ ย
่
"พรตผีจากทีไหนมารุ ้ ข
กลําที ่ า้ !" เหมียวอีโบกทวนตะโกน
้

"ตลกน่ า ที่ทะเลดาวประจิมนี ้กลายเป็ นอาณาเขตของเจ า้

ตั้งแต่ เ มื่ อไร? ต่ อ ให้ม ารุ ก ลํ าแล
้ ว้ เจ า้ จะทํ า อย่ า งไรได้?" ผู ส้ วม
หน้ากากเงินหัวเราะเยาะ "ควงเหลียนชิวแห่งพรรคชุมนุ มหยินอยู่
นี่ แลว้ ถ้าพวกเจ ้ายอมจํานน ขา้ ก็จะไวช ้ วี ต
ิ "
คําพูดผีๆ แบบนี ไม่ ้ มีใครเชือหรอก
่ สามารถเป็ นฝ่ ายหาเรือง ่
คนอื่นที่ ทะเลดาวนั ก ษัต รได้ล ว้ นไม่ ใ ช่ค นที่ จะรับ มื อ ได้ง่ า ยๆ!
เหมี ย วอี รี้ บ เลี ยวพร
้ อ้ มโบกทวนตะโกนว่ า "อี ก ฝ่ ายกํ า ลัง มาก
พวกเราสูไ้ ม่ได้ ถอย!"
"ไหนๆ ข า้ ก็ ม าแล ว้ พวกเจ า้ ยัง คิ ด จะหนี อี ก เหรอ?" ควง
เหลียนชิวหัวเราะแปลกๆ โบกมือเรียกกระจกทองสัมฤทธิที์ ่มีดา้ น
หนึ่ งสีดําออกมา ด้านหน้าส่องสะท้อนคนได้ ด้านตรงขา้ มและตรง
้
ขอบสลักรูปโครงกระดูกร ้อยชินเอาไว ้ ดูน่าตกใจกลัวอยู่บา้ ง
กระจกทองสัมฤทธิในมื ์ อเขาเปล่งแสงสีเขียวและมีเสียงดังฟู่
จากนั้นควันดําที่เย็ นเยียบอึมครึมกลุ่มหนึ่ งก็พวยพุ่งออกมาจาก
 ่ั
หน้ากระจกทันที ชวพริ ้ ่
บตาเดียวก็มว้ นไปไกล และปกคลุมพืนที
้
หลายสิบจังตรงป่ าด้านหน้าเอาไว ้
ไอหนาวเขา้ กระดูกค่อยๆ เขา้ มาอย่างเฉี ยบพลัน พวกเหมียว
้ งจะเลี
อีเพิ ่ ้
ยวกลั บและยังไม่ทน ่
ั วิงหนี ก็ตกอยู่ท่ามกลางควันดํานั่น
แลว้ ของสิงนี ่ ไร
้ ้รูปร่าง แม้แต่จะต้านทานก็ทําไม่ได้

ขณะที่เหมียวอีโบกทวนติ
้ ้ อใช
ดต่อกันหลายครังเพื ่ ้อิทธิฤทธิ ์
ป้ องกัน ความรู ้สึก ตัว ของเขาก็ เลือนรางทันที รู ้สึก ได้ว่ า ตัว เอง
ใกลจ้ ะหนาวจนตัวแข็งแลว้ ปราณหยินนั่นไม่ได้ร ้ายกาจธรรมดา
้ คือพูด ในใจว่ า 'แย่ แล ว้
ความรู ้สึก ตัว สุ ด ท้า ยของเหมียวอีก็
หั ว หน้ า พั น ธมิ ต รอย่ า งเขาเอาแต่ บุ ก โจมตี อ ยู่ ข า้ งหน้ า นั้ น
ค่อนขา้ งอันตราย ที่สําคัญคือวรยุทธ ์ไม่ยอดเยี่ยม แต่ก็จะมัว แต่
หดหัวอยู่ขา้ งหลังไม่ได้ ถึงตอนนั้นจะให้สหายกลุ่ มพันธมิต รผ้า
แดงคิดอย่างไร? เดิมทีคิดว่าการล่อศัตรูนั้นไม่อน ั ตรายมาก และ
ไม่ จํ า เป็ นต้องต่ อสู ก
้ น ่ หน้า ด้ว ย หัว หน้า พันธมิต รอย่ า งตน
ั ซึงๆ
สามารถไปก่อนสักรอบหนึ่ งได้ พอตอนหลังตนไม่ลงมือก็ยงั ฟังดู
มีเหตุผล'
ใ ครจะ คิ ด ว่ า ช ่ วป
ั ระเดี๋ ยวเดี ย ว จะได้เ จอกั บ ตั ว ละ ครที่
้
เหียมโหด เผยของวิเศษออกมาแค่ชวพบหน้ ่ั ากันก็จด ั การทุกคน
้ ง่้ ายดายเหมือนควํ่าเรือในท่อระบายนํ ้า
ได้แลว้ ครังนี
 หลังจากควันดําหนาวเหน็ บ ม้ว นออกมาพักหนึ่ ง ก็กลับเข า้
์ างรวดเร็วราวกับนํ ้าตก
ในกระจกทองสัมฤทธิอย่
เห็นเพียงพวกเหมียวอีที ้ ่นั่งอยู่บนอาชามังกรตัวแข็งทืออยู ่ ่ใ ต้
ร่มไม้ แม้แต่ อาชามัง กรยัง อยู่ ใ นท่า ทางเดิม มีเกล็ ด นํ ้ าแข็ ง ขาว
้ ว โดนแช่แข็งกันหมดแลว้
เกาะทังตั
บนต้นไม้ร อบๆ ก็ เป็ นเกล็ ด นํ ้ าค้า งแข็ ง เช่นกัน มีเพีย งจุ ด ที่
แสงแดดส่องถึง นํ ้าค้างแข็งถึงได้สลายเป็ นหมอกดํา ในป่ าเรียก
ได้ว่ามีเกล็ดนํ ้าแข็งเกาะตลอดทาง ขอแค่เป็ นจุดทีปราณหยิ่ นนั่ น
พวยพุ่งไปถึง ขอแค่ไม่เจอแสงแดด ก็จะกลายเป็ นหิมะทังแถบ ้

ควงเหลี ย นชิว ที่ ถื อ กระจกทองสั ม ฤทธิ หั

์ ว เราะลั่นทัน ที
"ภายใต้กระจกหยินดําของขา้ พวกกระจอกยังคิดจะหนี อก ี หนี ได้
หรือเปล่าล่ะ? ไป! ไปหลอมสร ้างให้พวกมันกลายเป็ นผีดิบ แลว้
ผ่าเอาเม็ดยาหยินมา!"
เพื่อรับ ประกันความยุ ติธ รรมในการปราบจลาจลทะเลดาว
นักษัตร จึงห้ามใช ้ของวิเศษขันสาม ้ ไม่เช่นนั้นคนส่วนใหญ่จะไม่
มี ท างเล่ น ได้เ ลย ที่ สํ า คัญ คื อ ไม่ ไ ด้มี ค นมากมายขนาดนั้ นที่
สามารถใช ้ของวิเศษขันสามได้ ้
้ ดในบรรดาของวิเศษขัน
แต่กระจกหยินดําของเขา เป็ นขันสุ ้
ิ่ ของวิ
สองแลว้ ไม่ใช่สงที ่ ้ ่วไปทีมี
เศษขันสองทั ่ อานุ ภาพการทําลาย
ลา้ งธรรมดาจะเทียบติดเลย แม้จะยังอยู่ในขอบเขตของวิเศษขัน ้
่
สอง แต่ก็นับว่ามีการเปลียนแปลงที่แปลกประหลาดเพิมอยู
่ ่ ใ นนั้ น
้ ยมได้แลว้ ในนั้นมีปราณหยินสะสม
นับว่าเป็ นของวิเศษขันสามเที
อยู่จํานวนมาก
กฎการละเล่นคือของตาย แต่คนคือของเป็ น สามารถพลิก
้
แพลงได้ หากสามารถใช ้ของวิเศษขันสามได้ พรรคชุมนุ มหยิน
ี องวิเศษทีร่ ้ายกาจมากกว่านี ้
ของเขาก็มข
ขณะที่ควงเหลียนชิวกําลังหัวเราะภูมิใจอยู่ตรงนั้น หารู ้ไม่ว่า
์
พอต้น กํ า เนิ ด พลัง อิ ท ธิ ฤ ทธิ ในร่ ้ ส ัม ผัส กับ
า งกายเหมี ย วอี ได้
ปราณหยินที่หนาวเหน็ บแล ว้ ก็ จ ะสะท้อนกลับ ทันที มีแสงดาว
ระยิบ ระยับ อยู่ ใ นต้นกํ า เนิ ด พลัง อิท ธิฤ ทธิ ์ และกระจายไปทั่วต้น
์
กํ า เนิ ด พลัง อิท ธิฤ ทธิในช ่ั
วพริ บ ตาเดีย ว สวยสว่ า งพร่า งพราย
หมุนวนอย่างรวดเร็วราวพายุงวงช ้าง กวาดปราณหยินในกระดูก
้
และอวัยวะทังหมดของเหมี ยวอี ้ ราวกับพลานุ ภาพอันน่ าเกรงขาม
่
ทีมาจากจั กรวาล
"หืม!" ควงเหลีย นชิว พลันอุ ท านอย่ า งตกตะลึง เพราะเห็ น
ด้ว ยตาตัว เองว่ า เกล็ ด นํ ้ าค้า งบนตัว เหมี ย วอี สลายไปใ
้ นช ่ วั
พริบตาเดียว
 ้ ่ ฟื ้ นคื น สติ ค น
เหมี ย วอี ที ้ พบ ทั น ที่ ว่ า กา รโจมตี เ มื่ อ ครู ่ นี้
๊
เหมือนกับตักแตนน้ อยแอบคิดในใจว่าโชคดี และรีบใช ้อิทธิฤทธิ ์
ิ เฮยทั่น
ช่วยชีวต
เขาช่ว ยชีวิ ต คนอื่นไม่ ท ัน แล ว้ ข า้ งหลัง ยัง มี ค นบุ ก มาอี ก
เฮยทั่นทียั
่ งมึนหัวอยู่บา้ งถูกเขาบีบบังคับจนวิงเร็
่ วอย่างบา้ คลั่ง
่ าจะทําลายปราณหยินดําในกระจกหยินดํ า ของ
"ไม่น่าเชือว่
้ าอะไร?" ควงเหลียนชิวเดาะลิน
ขา้ ได้ หรือว่าบนตัวจะมีของลําค่ ้
อย่างแปลกใจ แลว้ โบกมือพูดว่า "ตามไป!"
้ ว เขาวิ่งตะบึง ออกไปอย่ า งบา้
กํ า ลัง พลร ้อยกว่ า คนรวมทังตั
ระหํ่าทันที เร่งไล่ตามเหมียวอี ้ ยังไม่สนใจอีกยีสิ
่ บคนทีโดนแช่
่ แข็ง
อยู่ตรงนั้น
ในแผ่นหยกที่ตําหนักดาวประจิมแจกจ่ายให้ไม่ได้อธิบายว่า
่ ่ มีคนซ่อนอยู่เท่าไร ไม่เช่นนั้นคงไม่กลา้ ไล่ตามแบบนี ้
ทีนี
เหมียวอีที ้ วิ่ งตะบึ
่ งอย่างบา้ คลั่งและหันไปมองอยู่เป็ นระยะทังดี
้
้
ใจทังกลุ ม้ ใจ ดีใจที่อีกฝ่ ายไล่ตามตนต่อไปอย่างนี แล ้ ว้ จะโดนล่อ
ให้เขา้ สู่การดักซุม ่ โจมตีแน่ นอน แต่ท่กลุ
ี ม้ ใจก็คือของวิเศษของ
อีกฝ่ ายร ้ายกาจเกินไป ของวิเศษนั่นสามารถโจมตีหมู่ได้ ต่อให้
กองกําลังทีดั ่ กซุม ่ โจมตีพร ้อมกัน ก็เกรงว่าจะจัดการกับของวิเศษ
้ ของฝ่
ชินนี ้ ายตรงขา้ มไม่ได้
 เมื่อครุน
่ คิดดูอีกที เหมียวอีก็้ กด
ั ฟั นและฝื นตัวเอง มีเพียงตน
ที่สามารถต้า นทานปราณหยินนั่ นได้ หากตนไม่ ล งมือ เกรงว่ า
้ กคามจนกองกําลังกลุ่มใหญ่ของตนหนี
กองกําลังกลุ่มเล็กนี จะคุ
เตลิดไป ดูเหมือนครังนี ้ ตนจะต้
้ องสูส้ ุดชีวติ ซะแลว้
ขณะที่ วิ่ งนํ าหน้ า พาอี ก ฝ่ ายเข า้ สู่ ว งล อ ้ ห ัน
้ ม เหมี ย วอี ก็
กลับมามองแวบหนึ่ ง เฮยทั่นพลันหยุดวิงและหั ่ นตัวกลับมา
้ ทวนและตะโกน ส่งสัญญาณบุกโจมตี
"ฆ่ามัน!" เหมียวอีชู
ข า้ งหลัง มีก องกํ า ลัง กลุ่ มใหญ่ พุ่ งออกมาทันที ระหว่ า งแนว
ภูเขาสองฝั่งมีกองกําลังกลุ่มใหญ่บุกโจมตีเช่นกัน
พวกควงเหลียนชิวตกใจมาก รีบหยุดอย่างรวดเร็ว นึ กไม่ถึง
่ ่ จะมีกําลังคนซ่อนอยู่เยอะขนาดนี ้
ว่าทีนี
แต่จากนั้นก็ถือกระจกหยินดําไวใ้ นมืออีกครัง้ ในดวงตาควง
เหลียนชิวเผยรอยยิมที้ ่น่ าขยะแขยง เป็ นเพราะนึ กไม่ ถึงว่ า ที่นี่ มี
กําลังพลซ่อนอยู่มากมายขนาดนี ้ พอจัดการคนพวกนี ได้ ้ และแย่ง
ชิงกําไลทองมาแลว้ การที่ตนจะได้ขึนสู
้ ่ร ้อยอันดับแรกก็เรียกได้
ว่ามีโอกาสสูงมาก
"พวกเจ า้ ไปรับ มื อทางซ ้ายและขวา ทางนี ้ข า้ จัด การเอง!"
ควงเหลียนชิวพูดอย่างอวดดีผด ิ ปกติ
 ผูร้ ว่ มพรรคฟั งคํา สั่ง เพราะรู ้ว่าเขามีต น
้ ทุ นที่จะอวดดีได้ ก็
คือกระจกหยินดําในมือของเขานั่นเอง อย่าว่าแต่ร ้อยสองร ้อยคน
เลย ต่อให้เป็ นพันสองพันคนก็รบั มือได้
้ ้มือขา้ งเดียวถือทวนขีสั
เหมียวอีใช ่ ตว ์พาหนะวิ่งออกไป นํ า
กองกําลังบุกและตะโกนว่าฆ่า มัน บุกโอบลอ้ มโจมตีรว่ มกับ กอง
กําลังทางซ ้ายและขวาเป็ นขบวนรูปสามเหลียม ่

"จําเป็ นต้องให้หวั หน้าพันธมิตรออกหน้าเองด้วยเหรอ ขา้ กับ

หลู่ ซ อื ผิง ก็ พ อแล ว้ !" ซือคงอู๋ เว่ ย ที่บุ กโจมตีต ามหลัง เหมียวอีไป
้
ติด ๆ พร ้อมหลู่ ซ อื ผิง หัว เราะเยาะ บนตัว ของกองกํ า ลัง ฝ่ ายตรง
ขา้ มลว้ นเป็ นของวิเศษขันสอง ้ ถ้าสามารถแย่งชิงมาไวใ้ นมือ ก็จะ
่ํ
ได้รารวยอี กรอบแลว้
้ ดถึงแต่เรืองปล
'ชายคนนี คิ ่ น ้ ยนิ ดหน่ อยว่าพืน
้ ' เหมียวอีสงสั ้
้ อนกับหลัวซวงเฟยหรือเปล่า
เพเดิมของชายคนนี เหมื
้ ่ ถื อ ทวนบุ ก อยู่
"พวกท่ า นรับ มื อ ไม่ ไ หวหรอก!" เหมี ย วอี ที
ขา้ งหน้ากล่าวเตือน แลว้ มุ่งสังหารไปทางควงเหลียนชิว
"หัวหน้าพันธมิตรอาจจะดูถูกขา้ …" ซือคงอู๋เว่ยยังพูดไม่ทน
ั
จบ ก็เบิกตากวา้ งแลว้
เห็นเพียงผูส้ วมหน้ากากเงินชูกระจกทองสัมฤทธิที์ เปล่
่ งแสงสี
้
เขียวขึนมา ไอสีดําหนาวเหน็ บเขา้ กระดูกที่พวยพุ่งออกจากหน้า
กระจกโผเขา้ มาใส่หน้า ยังไม่โดนปะทะโดยตรงก็หนาวจนตัวสั่น
แลว้ เขาพูดโอ้อวดไม่ออกทันที กลับตกตะลึงมากด้วยซํา้
…………………………
 บทที่ 346 เสียงอั
่ นตรายแย่งชิงของวิเศษ

หมอกดํ า ที่ หนาวเข า้ กระดู ก พุ่ ง เข า้ มาราวกับ กระแสนํ ้ า

ความรู ส้ ึ ก หนาวเหน็ บไม่ ไ ด้อ ยู่ แ ค่ ที่ เนื ้ อตัว แม้แ ต่ วิ ญ ญาณก็
เคลิบเคลิม้ ร ้ายกาจสุดๆ
โจมตีทีเดีย วได้ผลดังคาด ควงเหลียนชิว หัว เราะเจา้ เล่ ห ์ไม่
่ กเขา้ มาขา้ งหน้า พอ
หยุด กระจกหยินดําในมือกวาดกําลังพลทีบุ
้ จแลว้ เขาก็จด
จัดการกําลังพลพวกนี เสร็ ั การกําลังพลที่ลอ้ มเขา้
มาทางซ ้ายและขวาอีกอย่างรวดเร็ว
พวกซือคงอู๋ เว่ ย ที่โดนแช่แข็ ง อย่ างรวดเร็ว กํ า ลัง โดนโจมตี
ภายใน โดนโจมตีจนย่อยยับทันที กําลังพลเกือบสองร ้อยคนแทบ
้ แม้แต่อาชามังกรก็ลม้ ลง โดนแช่แข็งอยู่ ท่พื
จะไม่มใี ครรอดพน ้
ี น
้ ว คนและอาชามัง กรเต็ ม ไปด้ว ยนํ ้ าค้า งขาว แต่ ก ลับ ค่ อ ยๆ
ทังตั
สลายหายไปภายใต้แสงแดดที่ร ้อนแรง และมีค วันดํ า หนาแน่ น
โผล่ออกมา ดูแปลกประหลาดนิ ดหน่ อย
แต่ทว่ายังมีอยู่หนึ่ งคนทีท้
่ าทายปราณหยินอันหนาวเหน็ บสุ ด
้ า งกายรวมทังสั
ขีด ทังร่ ้ ต ว ์พาหนะเปล่ งแสงสีเขีย ว บุ ก โจมตีมา
ทางควงเหลียนชิวต่อไป
 ไม่ ใ ช่ใ ครอื่น คือเหมีย วอีนั
้ ่ นเอง เหมีย วอีที
้ ่เตรีย มตัว ไว แ้ ต่
เนิ่ นๆ ขับเคลือนต้
่ ์ างกายเพื่อป้ องกัน
นกําเนิ ดพลังอิท ธิฤทธิในร่
ตัวเองกับเฮยทั่นแลว้
้
ควงเหลียนชิวตกใจมาก รู ้ว่าเหมียวอีสามารถขจั ดปราณห
่
ยินทีหนาวเหน็ ้ แข็งเหมียวอีไปแล
บได้ แต่ก่อนหน้านี แช่ ้ ว้ รอบหนึ่ ง
้ ทํ
ครังนี ้ าไมไม่มป
ี ฏิกริ ยิ าอะไรเลยล่ะ?
อีก ฝ่ ายโจมตีเข า้ มากะทันหัน ควงเหลีย นชิว ไม่ ส นใจกอง
กําลังกลุ่มใหญ่ที่บุกเขา้ มาโจมตีศิษย ์ร่วมพรรคทางซ ้ายและขวา
ปราณหยินอันหนาวเหน็ บในกระจกหยินดําที่มือเขาพ่นใส่เหมียว
้ างบา้ คลั่ง ภายใต้ทอ้ งฟ้ าทีสดใสมี
อีอย่ ่ นํ้าค้างแข็งเกาะตลอดทาง
้ ้มือข า้ งหนึ่ งถือทวนบุ ก เข า้ มา ส่ ว นมืออีก ข า้ งก็
เหมีย วอีใช
ปล่อยแสงสีขาวออกมาติด ต่อกัน ยันต ์ทลายบรรพตขันหนึ ้ ่ งสิบ
แผ่นระเบิดออกมาติดต่อกัน
้
บึมๆๆๆ...มี
เสียงระเบิดดังติดกัน
ควงเหลียนชิวใช ้มือขา้ งหนึ่ งถือกระจกหยินดําโจมตี และใช ้
มืออีกขา้ งโบกทวนโจมตีแสงสีขาวทีระเบิ ่ ดออกมา เขาใช ้วรยุทธ ์
ของตัวเองต้านทานอานุ ภาพการระเบิดของยันต ์ทลายบรรพตขัน ้
หนึ่ ง กันให้
้ แรงระเบิดอยู่นอกร่างกาย ยันต ์ระดับตํ่าชนิ ดนี ้ยัง ทํ า
อะไรเขาไม่ได้
 ทันใดนั้น 'บึม!'
้ มีแสงสีเขียวระเบิดออกมาสายหนึ่ งท่ามกลาง
แสงสีขาว สะเทือนจนควงเหลียนชิวแทบหูหนวก ทวนในมือเกือบ
กระเด็นออกไป
้
ยันต ์ทลายบรรพตขันสอง!
ควงเหลียนชิวเขา้ ใจทันทีว่าตัวเองโดนหลอกแลว้ ก่อนหน้า
้ กฝ่ ายจงใจใช ้ยันต ์ทลายบรรพตขันหนึ
นี อี ้ ่ งเป็ นชุดเพื่อทําให้เขา
สับสน ท่าไม้ตายที่แท้จริงคือยันต ์ทลายบรรพตขันสองที้ ่ตามมา
ตอนหลัง
ไม่ใช่สิ ท่าไม้ตายที่แท้จริง ยัง อยู่ ตอนหลัง ! ควงเหลียนชิว ที่
โดนระเบิดใหญ่เสียงดังและยังไม่ทน ั ทรงตัวตกตะลึงมาก เห็ นแสง
สีเขียวพุ่งเขา้ มาอีก ระเบิดอยู่ตรงหน้าตน เสียงระเบิดครังนี ้ กลั
้ บ
ไม่ดงั มาก อานุ ภาพแรงระเบิดก็ไม่เยอะ แต่ชวพริ ่ ั บตาเดียวกลับ มี
ภาพมายาวัวสีเขียวตัวหนึ่ งโผเขา้ มา ระงับตนไวอ้ ย่างรวดเร็ว
้
ยันต ์สะกดร่างขันสอง!
ควงเหลียนชิวตกใจมากจนหน้าถอดสี ตนเคยพบกับคนคน
นี ้ครังแรก
้ อี ก ฝ่ ายไม่ รู แ้ ม้ก ระทั่งวรยุ ท ธ ข
์ องตน ทั้งยัง ไม่ เ คย
ประจันหน้ากันตรงๆ ด้วย พอลงมือก็ใช ้ยันต ์มากมายขนาดนี มา ้
โจมตีตนอย่างบา้ คลั่ง หรือว่ามียน ั ต ์เยอะจนใช ้ไม่หมด?
 ภายใต้การผูกมัดที่แน่ นหนา ควงเหลียนชิวเรียกได้ว่าใช ้วร
้
ยุทธ ์ดินรนสุ ิ หวังจะหลุดออกจากการผูกมัดนี ้
ดชีวต
ถ้า อาศัย แค่ วรยุ ทธ ท์ ่ีตัว เขาอย่า งเดีย ว ในเวลาสันๆ
้ อาจจะ
หลุ ด พ น ้ จากการผู ก มัด ของยัน ต ส์ ะกดร่า งขั้นสองได้ย าก แต่
ขณะเดีย วกันเกราะวิเศษบนตัว ก็เปล่งแสงสีเขียวออกมา แสดง
พ ลั ง ร่ ว มกั บ อา นุ ภา พ ข องข องวิ เ ศษขั้ นสอง หล ายชิ น ้ ช ่ ัว
พริบ ตาเดีย วก็ ทํ า ให้ภาพมายาวัว สีเ ขีย วที่ รัด พันตนอยู่ เ ปลี่ยน
รูปร่างไป
'ปั้ ง!' ภาพมายาวัว สี เ ขี ย วระเบิ ด ออก พลัง ที่ ผู ก มั ด ไว ก
้ ็
พังทลายในชวพริ ่ ั บตาเดียว

แต่ทว่าสิงที่ เหมี
่ ยวอีต้
้ องการก็คอ ื ความต่างของเวลาเล็ก น้อย
ที่ ใช ย้ น
ั ต ไ์ ปมากมายโดยไม่ เ สี ย ดายก็ เ พื่อความต่ า งของเวลา
เล็กน้อยนี ้
คนหนึ่ งคน อาชามังกรหนึ่ งตัว ทวนหนึ่ งด้าม เขา้ มาถึงตัวใน
่ั
ชวพริ ้
บตาเดียว อยากจะโจมตีเกราะวิเศษขันสองบนตั วฝ่ ายตรง
่
ขา้ มโดยตรงก็คงเป็ นไปได้ยาก เงาทวนเคลือนไหวรวดเร็ วราวกับ
ฝนดาวตกและพบช่องโหว่ได้ในช่วงเวลาทีสั ่ นมาก้ โจมตีออกไป
พร ้อมเสียงมังกรคําราม
 ควงเหลีย นชิว ที่หลุ ด พน ้ จากการผู ก มัด ตกใจจนแทบขวัญ
หนี ดีฝ่อ เขาโบกทวนสกัดไว ้ แต่ทวนที่แทงเขา้ มาขา้ งหน้า กลับ
เหมือนสายฟ้ าแลบสีดํา เฉี ยดผ่านด้ามทวนของเขาเขา้ มา เขา
รู ส้ ึ ก เพี ย งว่ า ที่ คอเจ็ บ ปวดมาก ตกใจจนตอบสนองโดยจิต ใต้
สํานึ กทันทีว่า 'ช่างเป็ นวิชาทวนทีรวดเร็ ่ วและดุดน ั !'
่
ขณะทีทวนแทงคอของควงเหลี ยนชิว มือขา้ งหนึ่ งของเหมียว
้ ว่ า งเปล่า จึง ใช ้มือข า้ งนั้ นชกั กระบี่วิเศษออกจากฝั กตรงเอว
อีก็
ภายใต้ลําแสงสีดํา เขาตัดแขนขา้ งหนึ่ งของควงเหลียนชิวออกมา
จากนั้นโบกมือหนึ่ งครัง้ เขาทําอะไรมากไม่ทน ่
ั นํ าแขนขา้ งทีขาด
้
รวมทังกระจกหยิ นดํ าและกระบี่วิเศษในมือเก็ บ เข า้ ในแหวนเก็บ
สมบัตพ ิ ร ้อมกัน
้ จ สินในช
การกระทํ า ชุด นี เสร็ ้ ่ ั ด ใจเดีย ว ไม่ มีก ารหยุ ดพัก
วอึ
้ น้
ใดๆ ทังสิ
กระจกวิเศษนี ร้ ้ายกาจเกินไปจริงๆ เป็ นไปไม่ได้ท่เหมี ี ยวอีจะ ้
ให้ข องสิ่งนี ตกอยู
้ ่ใ นมือพรตผีค นอื่นอีก ไม่ เช่นนั้ นการที่ตัวเอง
เสี่ยงใช ้ยันต ไ์ ปมากมายในครังเดี้ ย วก็ สู ญเปล่ า แล ว้ ใช ้วิธ ีก าร
เดียวกันซําๆ้ ก็ไม่แน่ ว่าจะได้ผล

พอแขนที่ขาด กระจกหยินดําและกระบี่วิเศษเขา้ สู่แหวนเก็บ

้ ใช
สมบัติ เหมียวอีที ่ ้ทวนปาดหัวควงเหลียนชิวกระเด็นก็รบ
ี ใช ้สอง
มือชกั ทวนกลับมา
 พอทางควงเหลียนชิวทําพลาด พรตผีที่อยู่ขา้ งหลังก็แย่งกัน
ออกมาโจมตีอย่างบา้ คลั่ง เหมือนจะรีบชิงกระจกหยินดํากลับคืน
ไป
ร่างกายทีพุ่ ่งไปขา้ งหน้าของเฮยทั่นแทบจะเอียงลม้ ร่างกายที่
้
เอี ย งรีบ หัน เลี ยวกลั ้ เ สี ย งมัง กรคํ า รามดั ง
บ ในมื อ เหมี ย วอี มี
ฉับพลัน เขาออกทวนราวกับมังกร ขณะเดียวกันก็ตา้ นทานการ
โจมตีหมู่เอาไว ้ ต้านทานพร ้อมกันในชวพริ ่ ั บตาเดียว

มีเสียงโลหะกระทบกันดังหลายครัง้ แขนสองขา้ งของเหมียว

้
อีสะเทือนจนเหน็ บชา ถ้าไม่ใช่เพราะทวนเกล็ดกลับด้านสามารถ
ป้ องกันพลังโจมตีได้สองส่วน ทวนในมือต้องสะเทือนจนหลุดมือ
กระเด็นไปแน่ นอน เขารู ้สึกได้ว่าหลายๆ คนที่ลงมือมีว รยุ ท ธ ส์ ู ง
กว่าเขามาก
หากในมืออีกฝ่ ายไม่ มีข องวิเศษขันสอง ้ เหมียวอียั้ งพอจะสู ้
ได้อย่ า งสู สี แต่ อีก ฝ่ ายใช ้ของวิเ ศษขั้นสองเหมือ นกัน ภายใต้
สถานการณ์ที่อีกฝ่ ายได้เปรียบเรืองวรยุ ่ ทธ ์ แค่คิดก็รู ้ถึงผลลัพธ ์
แลว้
แขนสองข า้ งสะเทือนจนเหน็ บชา แม้แต่ โ บกทวนก็ ย งั ยาก
การโจมตีก ลับ แรงๆ นั้ นเป็ นไปไม่ ได้แล ว้ ทํ า ได้เพีย งพยายาม
ปกป้ องจุดสําคัญบนร่างกาย
 ่ั
เพียงชวประเดี ๋
ยวเดี ยวนี ้ บนตัวเขาและตัวเฮยทั่นก็โดนโจมตี
ติดต่อกันหลายครังแล ้ ว้ เกราะวิเศษที่ปกป้ องร่างกายโดนโจมตี
จนเป็ นรอยบุ๋ ม น่ าสยดสยองหลายจุ ด อวัย วะภายในร่า งกาย
เหมือนพลิกแม่นํ้าควํ่ามหาสมุทรจริงๆ
"ถุย…" เลือดสดในปากที่อยากจะกลันเอาไว
้ ้ สุดท้ายก็กลัน ้
้
ไม่ อยู่ อยากจะกลันไว ้ แต่ พ อโดนโจมตีห นั ก ๆ อีก ครัง้ ก็ ย งั พ่ น
ออกมาโดยไม่รู ้ตัว
้
'ฮี ๆๆ!' เฮยทั่นก็ เ จ็ บ จนร ้องออกมาเช่น กัน มัน วิ่งหนี อ ย่ า ง
รวดเร็ว อาศัย พลัง เท้า ที่แข็ ง แกร่ง แบกเหมีย วอีให้
้ ห ลุ ด พ น
้ จาก
การโจมตีบา้ คลั่งทีทยอยเข
่ า้ มาอย่างไม่ขาดสาย
้ ่โดนโจมตีอย่ า งหนั ก แทบจะกระเด็ นออกจากตัว
เหมีย วอีที
เฮยทั่น เป็ นเพราะกํ า ลัง ที่สองฝ่ ายใช ้ปะทะกันแตกต่ า งกันมาก
เกินไป กําลังของอีกฝ่ ายแทบจะโจมตีให้เหมียวอีตายได้ ้ ภายใน
้ ยว เหมียวอีเรี
ครังเดี ้ ยกได้ว่าใช ้สองเท้าเกียวกรวยแหลมบนเกราะ
่
รบของเฮยทั่นไว แ้ น่ น เพราะอาศัย สิ่ งนี ้ ถึ ง ได้ไ ม่ ส ะเทื อ นจน
กระเด็นออกไป
้ ้ ตวพ
ทังคนทั
งสั ์ าหนะต้องรู ้สึก ขอบคุ ณเกราะวิเศษที่เยารั่ว
เซีย นหลอมสร า้ งให้ช ุ ด นี ้ ถ้า ไม่ ใ ช่ เ พราะเกราะวิ เ ศษซ่ อ น
สมรรถนะการป้ องกันเอาไว ้ ก็เกรงว่าจะรอดจากภัยพิบต ั น ้ ยาก
ิ ี ได้
และก็โชคดีท่เป็
ี นเกราะวิเศษขันสอง้ ถ้าเป็ นเกราะวิเศษขั้นหนึ่ ง
แม้แต่ เกราะวิ เ ศษก็ จ ะโดนโจมตี อย่ า งหนั ก จนพัง ทลายไปด้ว ย
แน่ นอน
่ นเกราะวิเศษขันหนึ
นึ กถึงหมวกทีเป็ ้ ่ งของเหมียวอีในตอนนั
้ ้น
ก็โดนกระบีบิ่ นของจางเต๋อเฉิ งโจมตีจนกลายเป็ นเถ้าถ่านเช่นกัน
โจมตีพงั คาที่
เฮยทั่นรีบ ร ้อนหนี แสงสีเขีย วที่เปล่ง บนเกราะวิเศษขันสอง
้
้
บนตัวเหมียวอีและตั วมันถูกโจมตีจนดับวูบลงในชวพริ่ ั บตาเดียว

"หัวหน้าพันธมิตรอย่าได้กลัว!"
ต่ ง เฉวี ย นกับ หวัง เยว่ เ ที ย นที่ เห็ น สถานการณ์ไ ม่ ดี ขี่ สั ต ว ์
พาหนะกระโจนเขา้ มาแลว้ สกัดอยู่ขา้ งหลังเหมียวอีที ้ กํ
่ าลังวิงหนี
่
อย่างรวดเร็ว ตัดตอนการโจมตีอน ั บา้ คลั่งของกลุ่มทีไล่
่ ตามมา

เดิมทีฝ่ายพันธมิตรผ้าแดงก็ได้เปรียบเพราะพวกเยอะอยู่แลว้
สถานการณ์รบแทบจะโน้มเอียงไปฝั่งเดียวในทันที พอเห็นเหมียว
้
อีพลาดท่ า การแบ่งคนออกมาจํา นวนหนึ่ งนั้นไม่เป็ นปัญหาเลย
๋ ซิงนํ
อวีไป่ ่ ากําลังพลกลุ่มหนึ่ งออกมาทันที สังหารพรตผีที่ร่วมมือ
้
กันลอ้ มโจมตีเหมียวอีแทบจะช ่ั
วพลิ
กฝ่ ามือเดียว
้ ดพ น
พอเห็ นเหมียวอีหลุ ้ จากความลําบาก ทุกคนก็รบ ี โจมตี
เข า้ ไปในวงล อ้ มอี ก พอไม่ มี อ านุ ภ าพกระจกหยิ น ดํ า ของควง
 ่ าลังพลเกือบห้าร ้อยคนสังหารกําลังพลร ้อย
เหลียนชิวแลว้ การทีกํ
คนก็ชา่ งง่ายดายเหมือนหั่นผัก
้ น้
ใช ้เวลาไม่นาน ก็กวาดลา้ งพรตผีกลุ่มนี หมดสิ
คนอื่นๆ เก็ บ กวาดสนามรบ พวกหวัง เยว่ เทีย นและบรรดา
หัว หน้ า กองรีบ ขี่ อาชามัง กรวิ่ งตะบึ ง ไปยัง ไหล่ เ ขาที่ อยู่ ไ กลๆ
เหมียวอีกํ้ าลังยืนอยู่บนไหล่เขาคนเดียว
พวกเขามาถึงและอยู่ขา้ งกายเหมียวอี ้ พอเห็นรอยขรุข ระบน
เกราะรบของเหมียวอี ้ ก็ยงั รู ้สึกหวาดผวาอยู่บา้ ง
"หัวหน้าพันธมิตร ท่านไม่เป็ นอะไรนะ?" พวกเขาถาม
้ า ปาก เดิมทีอยากจะบอกว่ าไม่ เป็ นอะไร
"…พุ ย้ !" เหมีย วอีอ้
แต่ ร า่ งกายที่บาดเจ็ บ หนั ก กลับ ไม่ สู ้ พ่ นเลือดสดออกมาอี ก คํ า
หนึ่ งแลว้
พวกเขาตกใจมาก กระโดดลงจากอาชามัง กรและกํ าลังจะ
้ บยกมือหยุดไว ้
ก ้าวออกไปประคอง แต่เหมียวอีกลั
หลังจากบว้ นเลือดออกมาอีกคําก็รู ้สึกโล่งและหายใจสะดวก
เหมียวอีพู้ ดด้วยใบหน้าซีดเผือดว่า "ช่างเป็ นของวิเศษที่ร ้ายกาจ
้ ก
ข า้ แทบจะเอาชีวิต ไปทิงไว ั มันแล ว้ โชคดีที่พยายามต่ อสู จ้ น
้ บ
บาดเจ็บหนักแต่ก็ฆ่าอีกฝ่ ายได้แลว้ ไม่อย่างนั้นพันธมิตรผ้าแดง
ของเราอันตรายแน่ "
หน้าตาศักดิศรี์ เหล่านี ต้
้ องช่วงชิงมา ไม่อย่างนั้นผลทีตามมา ่
จะร ้ายแรงมาก เขาไม่ บ อกว่ า เป็ นเพราะวรยุ ท ธ ต์ วั เองตํ่ าถึ ง ได้
บาดเจ็ บ หนั ก แต่ แสดงออกช ด ั แจ ง้ ว่ า ตัว เองเสีย เปรีย บให้ข อง
้ ้ นถึ ง ได้ต า้ นทานไม่ ไ หว เพื่ อความปลอดภั ย ของ
วิ เ ศษชินนั
พันธมิต รผ้า แดง ตนถึง ได้พ ยายามสุ ด ชีวิตเพื่อไปฆ่ าพรตผีคน
นั้น
ถ้า หากทํ า ได้ เขาถึง ขนาดจะเสแสร ้งทํ า ท่ า เหมือนสบายดี
ด้วยซํา้ แต่ชว่ ยไม่ได้ที่ร่างกายไม่สู ้ กลันเลื
้ อดทีอยู
่ ่ในอกไว ไ้ ม่ อยู่
ยังคงกระอักออกมา
่ เลยสั
พวกเขาไม่สงสัยเรืองนี ้ ้ พด
กนิ ดเดียว ต่อให้เหมียวอีไม่ ู
พวกเขาก็ไม่สงสัยอยู่ดี
้ ้นร ้ายกาจเกินไปจริงๆ ตอนทีร่่ วมมือ
เป็ นเพราะของวิเศษชินนั
กันบุกลอ้ มโจมตีสองทาง พวกเขาก็เห็นด้วยตาตัวเองแลว้ ว่าของ
วิ เ ศษในมื อ ควงเหลี ย นชิว ทํ า ลายล า้ งอย่ า งบ า้ คลั่ง เห็ น พวก
ซือคงอู๋เว่ยลม้ กันเป็ นแถบ กําลังพลเกือบสองร ้อยหกคะเมนกัน
หมดในชวพริ ่ ั บตาเดียว พวกเขาต่างก็ตกใจมาก
 โจมตีต่ อไปแบบนี ้ก็ ค งแย่ ต่ อให้กํ า ลัง พลเยอะกว่ า นี ้ก็ ไ ม่ มี
โอกาสชนะ โชคดี ท่ี ยามหน้า สิ่วหน้ า ขวานหัว หน้า พัน ธมิ ต ร
สามารถต้า นทานพลัง ของของวิ เ ศษได้ สวนกระแสไปเสี่ ยง
อันตรายใหญ่หลวง สังหารผูท้ ถื ี่ อของวิเศษและแย่งชิงมาได้ในท่า
เดียว แก ้ไขสถานการณ์อน ั ตรายให้พน ั ธมิตรผ้าแดงได้แลว้
ในสายตาคนเหล่า นี ้ ศึก นี ้สามารถพู ด ได้ว่า อาศัย พลังของ
้ อพลิ
เหมียวอีเพื ่ กสถานการณ์
เมื่อเผชิญหน้ากับ ของวิเศษที่ร ้ายกาจเช่นนี ้ ถ้าเปลียนเป็ ่ น
คนทั่วไปก็ จ ะรับ ไม่ ไ หวเลย พวกซือ คงอู๋ เ ว่ ย ที่ มี ว รยุ ท ธ ร์ ะดับ
เดียวกันก็เป็ นบทเรียนให้ดูแลว้ ในความคิดของพวกเขา เหมียวอี ้
จะได้ร บ ่ ่สามารถเข า้ ใจได้ หากไม่ เป็ น
ั บาดเจ็ บ บ า้ งก็ เป็ นเรืองที
อะไรเลยสักนิ ดเดียว แบบนั้นจะวิปริตเกินไป
่ งไปกว่
ทียิ่ านั้นก็คอ
ื โดนโจมตีตด ิ ต่อกันเป็ นชุดแลว้ ยังเอาตัว
่ อนอย่างหนึ่ ง ถ้าวรยุทธ ์ไม่สูง
รอดได้ วรยุทธ ์ในตัวเองก็เป็ นสิงสะท้
เกรงว่าจะตกอาชามังกรไปนานแลว้
้ รู ้ว่าเกราะวิเศษทีเยารั
แน่ นอน คนพวกนี ไม่ ่ ่ ยนหลอมสร ้าง
วเซี
แสดงบทบาททีสํ ่ าคัญออกมาแลว้ หากพลังโจมตีโดนตัวเหมียวอี ้
้ องรับไม่ไหวแลว้ นอน
เขา้ จริงๆ เหมียวอีต้
 ดัง นั้ นคนพวกนี ้จะไม่ นับ ถือก็ ไม่ ได้ พวกเขาอดนึ ก ถึง ตอน
เหมียวอีเพิ้ งขึ
่ นฝั
้ ่ งแลว้ เข่นฆ่าสามสํานักใหญ่เหมือนหั่นผัก ผ่าฟั ก
่
ไม่ได้ แลว้ เชือมโยงไปถึ ่ ยวอีสวนกระแสไปสั
งภาพทีเหมี ้ งหารและ
แย่ ง ชิง ของวิ เ ศษมาอี ก ในใจพวกเขาล ว้ นชื่นชมว่ า หัว หน้า
พันธมิตรไม่ได้เก่งกาจธรรมดาจริงๆ ด้วย
เพียงแต่ว่า…พวกเขาหันไปมองพวกซือคงอู๋เว่ยที่ลม้ แข็งทือ ่
้ รวดเดี ย วก็ มี ค นตายเยอะขนาดนี ้ แล ว้ ก็ ย ากจะ
อยู่ บ นพื น
่
หลีกเลียงความเศร ้าเพราะการตายของพวกพอ้ ง
้
เหมียวอีเองก็ รู ้ว่าพวกเขากําลังคิดอะไร หายใจหอบและพูด
ว่า "ไม่ตอ้ งคิดมาก เวลานานไปแลว้ อาจจะพูดยาก เมือครู ่ ่ อนที่
ต
ต่ อ สู ก
้ บ
ั ของวิ เ ศษชินนั ้ ้ น ข า้ ก็ พ บวิ ธ ีข จัด แล ว้ น่ าจะช่ว ยพวก
ซือคงพลิกเหตุร ้ายให้กลายเป็ นดีได้ พวกท่านจะไปทําอะไรก็ไป
ทําต่อเถอะ ให้ขา้ ฟื ้นตัวก่อนสักหน่ อย"
้ ดแบบนี ้ พวกเขาก็ขอตัวออกไปอย่างเชือ่
พอได้ฟังเหมียวอีพู
่ เชือครึ
ครึงไม่ ่ ง่

…………………………
 บทที่ 347 แบ่งทรัพย ์สินเฉลียกั
่ นไม่ได ้

พอพวกเขาถอยออกไปแล ว้ เหมี ย วอี ก็ ้ ย กมื อ ขึ นบั้ ง ปาก

ประกายดาวลอยออกจากกําไลเก็บสมบัติกลุ่มแลว้ กลุ่มเล่า และ
ถู ก ดู ด เข า้ ไปในหน้า อกของเหมีย วอี ้ ความรู ้สึก เย็ นผ่ อนคลาย
ขยายไปทั่วร่า งกายอย่ า งรวดเร็ ว ปลอบประโลมบาดแผลใน
ั้ วว่าอาการบาดเจ็บกําลังฟื ้ นตัวอย่างรวดเร็ว
ร่างกาย รู ้สึกได้ทงตั
สมกับเป็ นยาวิเศษรักษาบาดแผลของแดนฝึ กตน
ที่เขาทําลับๆ ล่อๆ ไม่ใช่ว่าไม่เชือใจคนพวกนี
่ ้ แต่เป็ นเพราะ
สมุนไพรเซียนซิงหัวเป็ นสมบัติลําค่้ ามากในสถานที่ที่เข่นฆ่ากัน
เป็ นแถบแบบนี ้ ดึงดูดให้คนจอ้ งตาเป็ นมันยิ่งกว่าของวิเศษ เป็ น
สมุนไพรเซียนช่วยชีวต ่ กคนต้องการด่วน ถ้าไม่ถงึ เวลาจําเป็ น
ิ ทีทุ
ก็ไม่ตอ้ งเอาออกมาดีกว่า จะได้ไม่สร ้างความยุ่งยาก
หลัง จากดู ด กิน ประกายดาวไปไม่ น้อ ยเพื่อควบคุ ม อาการ
บาดเจ็บ เหมียวอีก็้ กางแขนสองขา้ ง เกราะรบบนตัวสัตว ์พาหนะ
และตัวของเขาเองกลายเป็ นหมอกดําปกคลุมเขาไว ้ ยาปี ศาจขัน ้
หนึ่ งสิบกว่าเม็ดถูกโยนออกมาให้เกราะรบกินเพือเติ
่ มพลังงาน

ถือโอกาสตอนที่มีสิ่งอํ า พรางนี ้ เป่ าประกายดาวเข า้ ไปใน

ปากเฮยทั่นอีก มันเพิงจะถู
่ กทําร ้ายไปไม่เบาเช่นกัน
 รอจนหมอกดํ า ที่ ปกคลุ มทั้งร่า งกายหายไปและกลายเป็ น
เกราะรบติดตัวอีกครัง้ รอยขรุขระทีเกิ
่ ดจากการโดนโจมตีบ นนั้ น
ก็หายไปแลว้ โดยปริยาย
ศพพรตผีท่โดนฆ่ ี าตายในสนามรบค่อยๆ สลายเป็ นเถ้าถ่าน
พ ร อ้ ม ทั้ ง มี ค วั น ดํ า ห มุ น เ ป็ น เ ก ลี ย ว ล อ ย ว น ขึ ้น ไ ป ภ า ยใ ต้
แสงอาทิตย ์
เฮยทั่นทีฟื่ ้นคืนสง่าราศีขนมาใหม่
ึ้ ิ่
วงไปทางพวกซื อคงอู๋เว่ยที่
ลม ้ เหมี ย วอี กระโดดลงจากตั
้ อยู่ บ นพื น ้ ว มัน และใช อ้ ิ ท ธิฤ ทธิ ์
สลายปราณหยินที่หนาวเหน็ บในร่า งกายของซือคงอู๋ เว่ ย ก่ อ น
จากนั้นก็เดินไปหลู่ซอื ผิง และซือคงอู๋เว่ยก็ค่อยๆ ฟื ้นขึนมาพร
้ ้อม
เสียงคราง
จากนั้นพวกจ ้าวเฟยก็เดินเขา้ มา และดึงเขาให้ลุกขึน้
"ซือคง รู ้สึกอย่างไรบา้ ง?" จ ้าวเฟยถาม
"แม่งเอ๊ย นั่นมันของบา้ อะไรกัน ทําให้ขา้ หนาวแทบแย่ หนาว
จนขา้ แทบขวัญหนี ดฝ ี ่ อ เอ๋! พรตผีพวกนั้นไปไหนแลว้ ล่ะ?"
"โดนพวกเรากําจัดไปหมดแลว้ "
"จริงหรือหลอก? พวกเจา้ ต้านทานการโจมตีจากของวิเศษ
นั่นได้เหรอ?"
 "ต้องขอบคุ ณหัว หน้า พันธมิต ร หัว หน้า พันธมิต รสูส้ ุ ดชีวิต
จนได้ร บ ั บาดเจ็ บ หนั ก บุ ก เดี่ยวเข า้ ไปสัง หารนั ก พรตที่ควบคุ ม
ของวิเศษนั่นแลว้ ..." ทุกคนเล่าเรืองที่ ่เกิดขึนก่
้ อนหน้า นี ไปรอบ
้
หนึ่ ง ขณะเดียวกันก็บอกให้ซอื คงอู๋เว่ยรู ้ว่าเหมียวอีช่ ้ วยชีวต ิ เขา
ซือคงอู๋เว่ยหันกลับไปมอง เห็นคนอืนๆ ่ และสัตว ์พาหนะกําลัง
้ ้อิทธิฤทธิช่
ถูกเหมียวอีใช ์ วยชีวิต ลุกคนขึนมาคนแล
้ ว้ คนเล่า เขา
ทึ่งจนเดาะลินไม่
้ ห ยุ ด ทันที "สมกับ เป็ นหัว หน้า พันธมิต ร ไม่ น่า
่ าจะจัดการของวิเศษทีร่ ้ายกาจชินนั
เชือว่ ้ ้นได้"
้ ว ยชีวิ ต กํ า ลัง พลทางนี ้ แล ว้ จากนั้ นก็ ร ีบ ไปยัง
เหมี ย วอี ช่
่
ชายหาดทีเขาวิ ่
งจากมาก่ อนหน้านี ้ ทางนั้นยังมีคนจํานวนหนึ่ งรอ
การช่ว ยชีวิ ต จากเขาอยู่ ไม่ อ ย่ า งนั้ นหากถ่ ว งเวลานานไปจะ
ช่วยชีวต
ิ ไม่ทนั แลว้
่ รบั บาดเจ็บแลว้ จะเกิดเหตุไม่คาดคิด
ทุกคนกลัวว่าเขาเพิงได้
อะไรขึน้ จึงตามหลังไป
พอมาถึง ริมทะเลและเห็ นกํา ลังพลยี่สิบคนที่โดนแช่แข็ งอยู่
์ าหนะ ก็ เรีย กได้ว่ า แต่ ล ะคนยัง หวาดผวาอยู่ โชคดี ท่ี
บนสัต ว พ
ตอนนั้ นหั ว หน้ า พั น ธมิ ต รยื น หยั ด จะออกหน้ า ล่ อ ศั ต รู หาก
่
เปลียนเป็ นพวกเขา เกรงว่าจะเอาตัวรอดไปไม่ได้
 หลั ง จากช่ ว ยชีวิ ต ทุ ก คนแล ว้ ก็ ไ ปรวมตั ว และหารือ กับ
กํ า ลัง คนที่ เก็ บ กวาดสนามรบ และกลับ ทะเลสาบบนยอดเขา
ด้วยกัน
ิ้
ชีสวหงเห็ นที่มุมปากเหมียวอีมี้ เลือดไหล เห็ นได้ชดั ว่าได้รบั
บาดเจ็บมา นางเขา้ มารับด้วยความตกใจมาก ทําสีหน้าเป็ นห่วง
และต้องการจะเอ่ยถาม
้
เหมีย วอีโบกมื อ บอกใบ ว้ ่ า ไม่ ต อ้ งพู ด อะไรแล ว้ ตอนนี ้ยัง มี
่ าคัญกว่า
เรืองสํ
่
กําลังพลรวมตัวอยู่ดว้ ยกัน แลว้ ก็เริมแบ่ ่ น้ มา
งทรัพย ์สินทีปล
้ ้ คนหลายร ้อยคนสูก้ บ
หลังจากนับดูคร่าวๆ การต่อสูค้ รังนี ั คน
ประมาณหนึ่ งร ้อยคน สูแ้ บบหนึ่ งคนต่อหลายคน พันธมิตรผ้าแดง
ก็ยงั สูญเสียไปแลว้ ประมาณสามสิบคน กองกําลังทีมี ่ หน้ามีตาพัน
กว่ า คนหายไปจนเหลือตํ่ ากว่า พันคนแล ว้ เป็ นเพราะกองกํ าลัง
ของฝ่ ายตรงข า้ มมี ข องวิ เ ศษขั้นสองแทบทุ ก คน เป็ นเหมื อ น
่ ง ถ้าอยากจะกัดก็ไม่ได้ง่ายเหมือนทีจิ
กระดูกทีแข็ ่ นตนาการไว ้

แต่ผลการรบก็ดีผิดปกติ บนตัวพรตผีหนึ่ งคนมีของวิเศษขัน ้

สองหลายชิน้ พอรวมกันแล ว้ แค่ ข องวิเศษขันสองอย่ ้ า งเดี ย วก็
ได้มาแปดร ้อยกว่าชินแล ้ ว้ ส่วนกําไลทองก็มีเกือบเกา้ ร ้อยวง แค่
คิด ก็ รู ้แล ว้ ว่ า พรตผีพ วกนี ้ฆ่ า นั ก พรตที่ทะเลดาวประจิมมามาก
 ้
เท่ า ไร ของวิเศษขันหนึ ่ งกับ ยาปี ศาจที่ค้นและรีดไถมาได้ก็ ยิ่งมี
เยอะเป็ นกอง ส่วนลูกแก ้วพลังปรารถนายังคงน้อยจนน่ าสงสาร
้
เหมีย วอีเอาไปเพี ้
ย งยาปี ศาจขันหนึ ่ งสองร ้อยเม็ ด และกําไล
ทองสิบวง แลว้ พูดกับทุกคนว่ า "ขา้ ได้ของวิเศษขันหนึ ้ ่ งมาแล ว้
้
พวกท่ า นนํ า ของวิเศษขันสองพวกนี ้แบ่ ง ให้ช ส ้
ี ิวหงสัก ชุด ส่ ว น
่ ขา้ ไม่ตอ้ งการแลว้ พวกท่านนํ าไปแบ่งกันเถอะ"
ของอืนๆ
ิ้
ชีสวหงเหมื อนอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่เงียบไป อยากจะ
ปฏิเสธ แต่เห็ นเหมียวอีส่้ งสายตามาและส่ายหน้าเบาๆ นางจึงทํา
ได้เพียงเงียบไว ้
ิ้
แม้ชสี วหงจะพยายามรั ้
กษาระยะห่างกับเหมียวอีมาตลอด แต่
ถึงอย่างไรเหมียวอีก็้ นอนกับนางแลว้ ทังยั้ งไม่ได้นอนแค่ครังเดี
้ ยว
ด้ว ย ในภายหลังขอแค่ ย งั อยู่ด ว้ ยกัน เขาจะต้องนอนกับนางอีก
ี่ าเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึน
แน่ นอน เป็ นไปไม่ได้ทจะทํ ้
้ ดั เจนมาก กระจกหยินดําชิน้
ความหมายในคําพูดเหมียวอีช
นั้นเป็ นของเขา
คนเราล ว้ นมี ค วามเห็ น แก่ ต ัว มี ค นไม่ น้อ ยที่ พึ ม พํ า ในใจ
ิ ้ ้นของท่านเทียบเท่ากับสมบัติร ้อยชิน้ หากให้สมบัติ
'สมบัติชนนั
้ ้นกับขา้ ขา้ ก็ไม่ตอ้ งการสมบัตช
ชินนั ิ ้ นแล
ิ นอื ่ ว้ เหมือนกัน'
 ทุกคนเคยเห็ นอานุ ภาพของกระจกหยินดํามาแลว้ ถ้ามีสงนี ิ่ ้
อยู่ในมือ ต้องเพิ่มโอกาสในการมีชวี ิตรอดอยู่ท่ทะเลดาวนั
ี กษัตร
้
ได้มากขึนเยอะแน่ ่ ตอ้ งการ
นอน ไม่มใี ครทีไม่
่
แต่ทว่าเรืองราวก็ เห็นๆ กันอยู่ กระจกหยินดํามีเพียงชินเดี ้ ยว
ให้ได้แค่ ค นเดีย ว ไม่ มีมากมายขนาดนั้ นเพื่อมาแบ่ ง กับ ทุ ก คน
และสมบัตช ิ ้ ก็
ิ นนี ้ เป็ นสิงที
่ เหมี
่ ยวอีสั้ งหารศัตรูและแย่งชิงมาได้ดว้ ย
ตัว เอง ยิ่งไปกว่ า นั้ นเหมีย วอีก็ ้ เป็ นหัว หน้า พันธมิ ต รที่ เป็ นผู น
้ ํา
นอกจากเหมียวอีที ้ ่มีสท ์
ิ ธิครองสมบั ิ ้ ้ ในพันธมิตรผ้าแดงก็
ติชนนี
ไม่มีใครอีกแลว้ ถ้าตกอยู่ในมือคนอืน ่ ก็เกรงว่าพันธมิตรผ้าแดง
จะเกิดความขัดแย้งภายใน
แม้จะเป็ นเช่นนี ้ แต่ก็ไม่มใี ครเอ่ยรับอย่างตรงไปตรงมา แต่ละ
คนเงียบไม่พูดอะไร ที่สําคัญเป็ นเพราะอานุ ภาพของกระจกหยิน
ดําทําให้ทุกคนอยากจะได้มากเกินไป มีกําลังมากขึนหน่ ้ อย ใคร
่ มอ
บา้ งทีไม่ ี ยากได้?
่ ดสินใจแน่ วแน่ แลว้ ให้สถานการณ์หยุดชะงัก
มีคนไม่นอ้ ยทีตั
้ ่ อน บางทีก ารคิด วิธ ีที่ยุ ติธ รรมออกมาได้ ต่ อให้เป็ นการจับ
ไว ก
ฉลาก ไม่แน่ ของอาจมีโอกาสตกมาอยู่ในมือตน แต่ถา้ ตนไม่ ได้
จริงๆ ก็ชา่ งเถอะ จะปล่อยไปง่ายๆ เหมือนตอนนี ไม่ ้ ได้
้
เหมียวอีกวาดสายตาเย็ นเยียบมองกลุ่มคน และพูดเยาะเย้ย
ในใจ 'จิต ใจคนเป็ นทุ ก ข ย์ ามเผชิญหน้า กับ ผลประโยชน์จ ริง ๆ
 ้ ข
ด้วย ถ้าครังนี ้ า้ ไม่เสียงชี
่ วิต พวกเจา้ ยังจะมีโอกาสมาแบ่ ง ของ
้
อยู่ตรงนี ไหม?'
่
ยิงไปกว่ านั้น ไม่ว่าจะเป็ นด้านเหตุผลหรือด้านอารมณ์ เขาก็
ไม่ มีเหตุ ผลที่จะปล่ อยกระจกหยินดํ า ไป วันนี ้เหมีย วอีนั
้ บ ว่ า ได้
ประสบการณ์แลว้
ซือคงอู๋เว่ยรู ้ว่าทุกคนกําลังคิดอะไร จึงเรียกขวานยาวออกมา
ไวใ้ นมือ แลว้ ค่อยๆ ขีอาชามั่ งกรมาอยู่ตรงหน้าเหมียวอี ้ หัวเราะ
เบาๆ พร ้อมพูดอย่างเปิ ดเผยกับทุกคนว่า "สมบัติชนนี ิ ้ มี
้ เพียงชิน้
เดียว ไม่พอให้แบ่ง ยิงไปกว่่ านั้นหัวหน้าพันธมิตรก็แย่งชิงมาด้ว ย
ตัวเอง ย่อมตกเป็ นของหัวหน้าพันธมิตรอยู่ แลว้ ขา้ เห็ นด้ว ยกับ
คําพูดของหัวหน้าพันธมิตร จะปล่อยวางเป็ นคนแรก ทุกคนก็ไม่
ต้องบ่นอะไรมาก เรืองนี ่ ตกลงกั
้ ้ ว้ กัน!"
นอย่างนี แล
ขวานยาวที่โบกอยู่ในมือดูยโสโอหัง ให้ความรู ้สึกว่าถ้าใคร
้
ไม่เอ่ยรับก็ตอ้ งผ่านด่านนี ไปก่ อน
จ า้ วเฟยพยัก หน้า เช่นกัน "ข า้ ก็ เห็ นด้ว ย" จากนั้ นขี่อาชา
มังกรมายืนขา้ งๆ ซือคงอู๋เว่ย
่ อแต่ละคนมองหน้ากันเลิกลั
หัวหน้ากองทีเหลื ่ ่ก
้ ้ เรืองราวพั
พูดจาถึงขันนี ่ ฒนามาถึงขันนี้ ้ แม้ชสี วหงจะไม่
ิ้ รู ้ว่า
่
เกิดเรืองอะไรขึ
น ้ แต่ก็ดูออกแลว้ ว่า 'แบ่งทรัพย ์สินเฉลียกั
่ นไม่ ได้'
เหมือนในมือเหมียวอีมี้ สมบัตช ิ้
ิ นหนึ ่ งที่ทุกคนจ ้องอยากได้ต าเป็ น
มัน
้
ชีสิวหงรู ้สึก ได้ร างๆ ว่ า ท่ า ไม่ ดีแล ว้ แบ่ ง ทรัพ ย ส์ ินเฉลี่ยกัน
่
ไม่ได้จะทําให้เกิด เรืองและความขั ด แย้ง ภายในได้ง่าย ไม่รู ้มีค น
่
มากมายเท่าไรทีตายเพราะเรื ่ ้
องนี
ซือคงอู๋เว่ยมองซ ้ายมองขวา พอเห็ นว่าทุกคนยังไม่ย อมแพ ้
กับสมบัตช ิ ้ ้น ไฟโกรธก็ลุกอยู่ในตา จู่ๆ ก็เกิดโทสะ โบกขวาน
ิ นนั
ยาวในมือ ชีไปที ้ ่หลู่ ซ อื ผิงพร ้อมตะคอกอย่ างโมโหว่า "ท่ า นแซ่
่ ยบก็พอแล ว้ ท่านยังจะเสแสร ้งอะไรอีก? ขา้ ซือคงอู๋
หลู่ คนอืนเงี
เว่ยเป็ นคนหยาบ ไม่เขา้ ใจหลักการอะไรนักหรอก แต่ก็รู ้จัก บุ ญ
คุญ หัวหน้าพันธมิตรเพิ่งช่วยชีวิตท่านไว ้ พอเห็ นผลประโยชน์ก็
ลืมไวขนาดนี ้ หรือว่าโดนสุนัขกินมโนธรรมไปหมดแลว้ ?"
เจา้ บา้ นี่ พูดตรงเกินไปแลว้ ไม่ไวห ้ น้ากันเลยสักนิ ดเดียว หลู่
ซือ ผิ ง โดนว่ า จนสี ห น้า เดี๋ ยวแดงเดี๋ ยวซีด รู ส้ ึ ก ยากจะทนไหว
สุดท้ายก็กุมหมัดคารวะ "ขา้ ไม่คด ั ค้านอะไร"
"ซือคงอู๋ เว่ ย จะพู ด อย่ า งนั้ นไม่ ได้ห รอก" ต่ ง เฉวีย นพู ด ดัก
แลว้ มองไปทีทุ ่ กคนพร ้อมพูดว่า "ถ้าพูดถึงเรืองการช่ ่ วยชีวต ิ เมื่อ
ครูน ้ วหน้าพันธมิตรประสบอันตราย ขา้ กับหัวหน้ากองอีกหลาย
่ ี หั
คนก็ ช ่ว ยเต็ ม ที่ ถ้า จะใช เ้ หตุ ผ ลตามที่ ซือ คงอู๋ เ ว่ ย พู ด จริง ๆ ถ้า
เช่นนั้นทําไมขา้ กับหัวหน้ากองอีกหลายๆ คนจะมีส่วนกับสมบัติ
้ ไม่
ชินนี ้ ได้ล่ะ?"

แล ว้ เขาก็ ห ัน ตัว มากุ ม หมัด คารวะต่ อ เหมี ย วอี ้ "หัว หน้ า

พันธมิตร! ขา้ ไม่ได้หมายความว่าอย่างอืนนะ ่ ิ ้ ้นคงไม่
สมบัติชนนั
ตกมาอยู่ในมือของพวกเรา ต่งเฉวียนไม่ได้โชคดีขนาดนั้น ก็แค่
พู ด สิ่งที่ ยุ ติ ธ รรมเท่ า นั้ นเอง พัน ธมิ ต รผ้า แดงทุ ก คนร่ว มใจกัน
ต่ อต้า นศัต รู ควรต้องมีค วามยุ ติธรรม ข า้ คิด ว่ า ควรหาวิธ ีการที่
ยุตธิ รรมมาแก ้ปัญหา"
ที่จริงตอนนั้นต่อให้พวกต่งเฉวียนไม่ออกมาช่วย อาศัยพลัง
เท้าของเฮยทั่น เหมียวอีก็้ เอาตัวรอดได้ แต่เหมียวอีไม่ ้ จําเป็ นต้อง
่
โต้เ ถี ย งเรืองนี ้ แค่ ข านรับ แล ว้ ถามด้ว ยรอยยิมว่
้ า "ท่ า นมี วิ ธ ีที่
ยุตธิ รรมอะไรมาแก ้ปัญหาล่ะ?"
"ถ้าจะบอกว่าผูท ี่ นเหตุการณ์มส
้ เห็ ี ่วนด้วยก็อาจจะเหลวไหล
เกินไป อย่างน้อยที่สุด ผูท ้ ี่วรยุทธ ์ยังไม่เพียงพอ ถ้าถือสมบัติชน ิ้
้ ก้ ลับจะทําร ้ายตัวเองด้วยซํา้ ขา้ คิดว่าผูท้ มี
นี ไว ี่ วรยุทธ ์บงกชเขียว
้ ้าอย่างพวกเรายังนับว่ามีความสามารถปกป้ องตัวเองอยู่บา้ ง
ขันเก
มีคํากล่าวที่ว่า 'ผูท้ ่มี
ี ความสามารถย่อมมีเหตุผลทีจะรั ่ บไป' พวก
เราสิบคนมาจับฉลากกันดีไหม? ทุกอย่างลว้ นฟั งโชคชะตา ใคร
จับได้สมบัติก็เป็ นของคนนั้น ใครจับไม่ได้ก็แสดงว่าดวงไม่ดี ถือ
 ้ ้น" พอพูดจบต่งเฉวียนก็ห น
ว่าโชคร ้ายเอง ห้ามคัคค้านอะไรทังนั ั
มากุมหมัดถามทุกคน "ทุกท่านรู ้สึกว่าวิธน ้
ี ี ของข า้ เป็ นอย่างไร?"
"เป็ นวิธท ี่ …ได้…ได้แน่ นอน..."
ี ดี
นักพรตร่วมสํานักที่รวมอยู่ในกองต่างๆ ชูแขนพร ้อมตะโกน
ตอบรับทันที
"วิธ ีก ารนี ้ไม่ เลว!" อวี๋ไป่ ซิง่ เฟ่ ยเต๋ ออัน เจี่ยจื๋อเฟิ ง หู จ ือห
ยวน หวังเยว่เทียนลว้ นพยักหน้าเห็นด้วย
เนื่ องจากหลู่ซอื ผิงเอ่ยปากว่าเห็นด้วยกับเหมียวอีแล
้ ว้ ตอนนี ้
่
จึงไม่เหมาะจะเปลียนคํ าพูด แต่ดูจากปฏิกริ ยิ าบนหน้าให้ละเอีย ด
ก็ยงั พอดูออก เห็นได้ชดั ว่าถูกอกถูกใจเขาเช่นกัน
พอคนพวกนี ้พยัก หน้า ศิษ ย ร์ ว่ มสํ า นั ก ของพวกเขาก็ ช ม
ู ือ
และตะโกนขานรับตามทันที
แน่ นอน มีคนอืนๆ ่ ที่ไม่มีโอกาสเขา้ ร่ว มจับ ฉลากตะโกนว่ า
ต้องการให้ทุกคนได้จบ ั ฉลาก พวกเจ ้ามีสท ์
ิ ธิอะไรจั
บกันแค่สบ
ิ คน
ี่ าพูดเหล่านี ถู
ล่ะ? แต่ชว่ ยไม่ได้ทคํ ้ กมองขา้ มไปแลว้

"ไม่เลวบา้ อะไร!" ซือคงอู๋เว่ยตะโกนเสียงดังพร ้อมโบกขวาน

่ ้างปัญหา ผ่านด่านขา้ ไปก่อน!"
"พวกทีสร
 จ า้ วเฟยก็ เผยง า้ วกรีดนภาในมือเช่นกัน ตะโกนเสีย งดังว่า
"ทุกท่านฟั งขา้ ก่อน สุดท้ายแลว้ สมบัติชนนั ิ ้ ้ นสามารถตกอยู่ ใ น
มือคนเพีย งคนเดีย ว สมบัติช นนี ิ ้ ้อยู่ ใ นมือหัว หน้า พันธมิ ต รนั้ น
เหมาะที่ สุ ด แล ว้ ถ้า ตกอยู่ ใ นมื อ คนอื่น ตกไปอยู่ ใ นมื อ คนของ
สํ า นั ก ใดสํ า นั ก หนึ่ ง สํ า นั ก นั้ นต้อ งคิ ด ว่ า ตั ว เองมี ท่ี พึ่ ง แล ว้
ผลประโยชน์จะไปทางไหนล่ะ ดีไม่ดอ ี าจจะลงมือกับคนขา้ งกายก็
ได้ ถึง ตอนนั้ นทุ ก คนในพันธมิตรผ้า แดงก็ จ ะแตกความสามัคคี
เกรงว่ า ทุ ก คนจะไม่ มีท างรวมตัวและยืนหยัด ด้วยกันถึง เกา้ ปี อีก
แลว้ อย่าให้ความโลภของคนส่วนน้อยทําให้ทุกคนลําบาก หรือ
ว่าทุกคนไม่อยากจะมีชวี ต ิ ยืนยาวขึนอี ้ กหลายๆ ปี ? มีเพียงการมี
ชีวิ ต อยู่ ต่ อ ไปถึ ง จะ มี โ อกาส ออกจา กทะเลดา วนั ก ษั ต ร ไ ด้
ไม่เช่นนั้นทุกอย่างทีคุ ่ ยกันไวก้ ็สูญเปล่า!"

"จะบ่นกันมากมายแบบนี ไปทํ ้ าไม? พวกท่านสองคนถอยไป

ก่อน!" จู่ๆ เหมียวอีก็้ ตะโกน
จ ้าวเฟยกับซือคงอู๋เว่ยหันมามอง ทําสีหน้าไม่เขา้ ใจ คิดในใจ
ว่า 'พวกเขา้ สองคนกําลังช่วยท่านพู ด ทําไมท่านกลับมาตํ า หนิ
พวกเราล่ะ?'
้ กครัง้
"ถอยไป!" เหมียวอีตะโกนอี
้
ทังสองสบตากั ้
น ทําสีหน้าเหมือนพูดไม่ออก สุดท้ายก็เลียว
อาชามังกรเดินไปอยู่ขา้ งหลังเหมียวอี ้
 ต่ ง เฉวี ย นกุ ม หมัด คารวะทัน ที "หัว หน้ า พัน ธมิ ต รรู ส้ ึ ก ว่ า
คําพูดของต่งเฉวียนมีเหตุผลเหรอ?"
้ ดด้วย
"ขา้ เห็นคําพูดท่านเป็ นเหมือนการผายลม!" เหมียวอีพู
สีหน้าเรียบเฉย
…………………………
 บทที่ 348 ความเร ้นลับของกระจกหยินดํา

"..." ต่งเฉวียนตกตะลึงอ้าปากค้าง นึ กไม่ถงึ ว่าเหมียวอีจะพู ้ ด

ตรงขนาดนี ้ ไม่ไวห ้ น้าตนเลยสักนิ ด เขาพูดด้วยสีหน้าบูดบึงว่ ้ า
"เหตุใดหัวหน้าพันธมิตรถึงจงใจทําให้ขา้ อับอายขายหน้า? หรือ
ว่ า หัว หน้า พันธมิต รไม่ เห็ นด้วยที่จะจับ ฉลาก? หรือสิ่งที่หัว หน้า
พัน ธมิ ต รเรีย กว่ า ร่ว มเป็ นร่ว มตายกัน เก า้ ปี เป็ นเพี ย ง คํ า พู ด
จอมปลอม อยากจะให้ผลประโยชน์ส่วนตัวอยู่เหนื อกว่าพันธมิต ร
ผ้าแดงทุกคนเหรอ?"
เขาเอ่ยถึงพันธมิตรผ้าแดงทุกคนเพือกดดั ่ น ไม่ต่างอะไรกับ
้
การให้เ หมี ย วอี ไตร่ ์ ี่ ตามมา ให้เ หมี ย วอี ได้
ต รองถึ ง ผลลัพ ธ ท ้
เห็นชดั ๆ ว่าฝั่งไหนคนเยอะ อย่าตัดสินสถานการณ์ผด ิ
้ าให้คนฟั งโกรธเป็ นฟื นเป็ นไฟ ซือคงอู๋เว่ยถลึงตา
คําพูดนี ทํ
รู ้สึกระงับไฟโกรธไม่ได้นิดหน่ อย ถ้าไม่ใช่เพราะเหมียวอีพู ้ ดเมื่อ
ครูน ่ ี ้ เขาต้องด่าสาดเสียเทเสียแน่ นอน
้ บตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า "ฝี ปากคมจริงๆ จับ
เหมียวอีกลั
ฉลากน่ ะไม่มีปัญหาหรอก แต่ในเมื่อท่านต่งเฉวียนเอาแต่ พู ด ว่ า
้ ่มพันธมิตรผ้าแดง และพูดให้ขา้ กลายเป็ น
ผลประโยชน์ของทังกลุ
คนตํ่าทราม ในเมื่อท่านไตร่ต รองเพื่อทุก คน เพื่อพิสูจน์ว่ า ท่ า น
 ่
ไม่ ได้เห็ นแก่ ต วั ท่ า นก็ ถ อนตัว ไปเหมือ นซือ คงอู๋ เว่ ย สิ เรืองจั บ
ฉลากนั้ นให้ค นอื่นทํ า " เหมีย วอีกวาดสายตามองกลุ
้ ่ มคนรอบ
หนึ่ ง "ทุกท่านคิดว่าอย่างไร?"
ต่งเฉวียนสีหน้าชะงักงันทันที
่ ่ก นึ กไม่ถงึ ว่าเหมียว
ซือคงอู๋เว่ยกับจ ้าวเฟยมองหน้ากันเลิกลั
้
อีจะยอมนํ าสมบัตอ ิ อกมาจับฉลากจริงๆ
้ ด"ี
"แบบนี ก็
่ วหน้าพันธมิตรบอกแลว้ กัน"
"จัดการตามทีหั
พวกเฟ่ ยเต๋ออันรีบเอ่ยรับไปตามนํ ้า หากตัดจ ้าวเฟย ซือคงอู๋
เว่ย หลู่ซอื ผิงและต่งเฉวียนออก ถ้าอย่างนั้นความหวังทีพวกเขา
่
จะจับฉลากได้สมบัตก ิ่ มากขึน้ ย่อมไม่คด
ิ ็ยงมี ั ค้านอะไรอยู่แลว้
ต่งเฉวียนสีหน้าบูดบึง้ ตัวเองนํ าตะโกนอยู่ตงนาน ั้ แต่ถูกใส่
ร ้ายว่ า เป็ นคนตํ่ าทรามเอาเปรีย บผู อ้ ื่น ช่า งไร ้เหตุ ผลจริง ๆ เขา
่
รู ้สึกโมโหเพราะอับอายทันที "เรืองนี ้ า้ ตัดสินใจเองไม่ได้ สํานัก
ข
เลือกให้ขา้ ออกมาจับฉลาก หากขา้ ไม่เขา้ ร่ว ม ก็ไม่รู ้จะอธิบ าย
กับศิษย ์ร่วมสํานักอย่างไร"
ศิษย ์ร่วมสํานักของเขาตะโดนทันทีว่า "เขา้ ร่วม เขา้ ร่วม ถ้า
ไม่เขา้ ร่วมพวกเราไม่ยนิ ยอม"
 มีศิษย ์ร่วมสํานักสนับสนุ นนั้นก็ดี สามารถดึงออกมาโบกธง
ตะโกนได้ตลอดเวลา
ซือคงอู๋เว่ยทําสีหน้าโมโห
จ า้ วเฟยมองไปที่กลุ่ มคนด้วยสายตาซับซ ้อน รู ้ว่ า จิต ใจคน
ของพันธมิต รผ้า แดงกระจัด กระจายแล ว้ ที่บอกว่ า ร่ว มเป็ นร่ว ม
ตายกันเก า้ ปี นี่ เพิ่งจะยืนหยัด ได้ส ามปี กว่ า พอสมบัติช นเดี
ิ ้ ยว
โผล่มาก็จบแลว้ ไม่ตอ้ งให้คนนอกลงมือเลย ตัวเองทําให้ตวั เอง
พังเองแลว้
้
เหมียวอีแอบทอดถอนใจ รู ้สึกเสียใจทีหลังกับการตัด สินใจ
ในตอนแรก ตอนแรกพวกจา้ วเฟยลว้ นไม่เห็ นด้วยที่จะรับคนที่มี
สํ า นั ก เป็ นตนที่ ไม่ ฟั ง ความเห็ น ใครและจะรับ คนพวกนี ้ เข า้ สู่
พันธมิตรผ้าแดงให้ได้ ตอนนี เกิ ้ ดปัญหาขึนแล ้ ว้ จริงๆ ด้วย
แต่จะว่าไปแลว้ หากไม่มีแรงคนพวกนี ช่ ้ วย หากไม่มีบรรดา
ยอดฝี มืออย่า งหลู่ ซ อื ผิง มาเขา้ ร่ว ม อาศัยแค่กองกํา ลัง เดิ มสู ก
้ บ
ั
่
พรตผีเมือครู ่ ี ้ ก็คาดว่าจะรับไม่ไหว
น
ในความจริง ก็ เป็ นเช่นนี ้ คงเหลีย นชิว คนเดีย วก็ จ ด
ั การได้
่
แลว้ ครึงหนึ ่ ง คนที่เหลืออาจจะไม่ใช่คู่ต่อสูข
้ องพรตผีที่สวมของ
้
วิเศษขันสองแทบทั ้ ด ต่อให้เหมียวอีชิ
งชุ ้ งสมบัตม
ิ าได้ แต่ก็ทําได้
เพียงหนี เตลิดไป ส่วนคนที่เหลือใครจะตายอยู่ในนํ ้ามือใครก็ ย งั
ไม่แน่
"ร อ้ งดัง ไปก็ ไ ม่ มี ป ระโยชน์" เหมี ย วอี ยั ้ ง คงพู ด ด้ว ยสี ห น้ า
ราบเรียบ "ทีจริ่ งพวกท่านก็รู ้ชดั อยู่แก่ใจ ไม่ว่าจะเป็ นเรืองส่ ่ วนตัว
หรือส่วนรวม สมบัตช ิ ้ ควรเป็
ิ นนี ้ นของขา้ แต่มค ี นใจมัวเมาเห็ นแก่
ตัว กอดความคิดเพอ้ ฝั นเอาไว ้ เช่นนั้นกช ้ า่ งเถอะ ในเมื่อทุกคน
อยากได้ ข า้ ก็ จ ะให้ทุ กคนสมปรารถนา แต่ ก ารจับ ฉลากอาจจะ
เป็ นการเล่นแบบเด็กๆ ขา้ ยังมีวธิ ท ่ี กว่านั้น"
ี ดี
"ไม่ทราบว่าหัวหน้าพันธมิตรมีวิธก
ี ารอะไรเหรอ? พวกเราจะ
้
ตังใจฟั ง" ต่งเฉวียนกุมหมัดคารวะ
"แม้คําพูดท่านจะไม่ ต่างอะไรกับการผายลม แต่มีคํา หนึ่ งที่
ขา้ เห็นด้วยอย่างสุดซึง้ คนมีความสามารถควรได้รบั ไป!"เหมียวอี ้
เหล่ตามองเขาแวบหนึ่ ง "ก่อนจะมาที่ทะเลดาวนักษัตร ขา้ ก็ชอบ
้ บลูกน้อง ก็แค่อยากได้สมบัตช
พูดคํานี กั ิ ้ เองไม่
ิ นนี ้ ใช่เหรอ?"
เขาเรียกกระบี่วิเศษเล่มนั้นออกมาจากแหวนเก็บสมบัติ เพื่อ
เก็ บ เข า้ ในฝั ก ลายฉลุ ต รงเอว แขนขาดของคงเหลี ย นชิว ที่ จับ
กระจกหยินดําอยู่ก็ถูกเรียกออกมาเช่นกัน จากนั้นขีเฮยทั
่ ่นไปยืน
่
โดดเดียวอยู ่บนเนิ นดินเล็กๆ
 เห็ น เพี ย งเขาดึ ง แขนขาดข า้ งนั้ นออก พอโยนไปโดน
แสงแดดก็สลายเป็ นเถ้าถ่านปลิวไป จากนั้นนํ ากระจกหยินดําไว ้
ในมือ ทวนเกล็ดกลับด้านอยู่ใ นมืออีกขา้ ง เขาชูกระจกหยินดํ า
้ พร ้อมพูดเสียงดังว่า "ผูม้ ีความสามารถควรได้รบั ของลํ าค่
ขึน ้ า
ไป คนไร ้ความสามารถอย่ามาพูดเหลวไหล เล่นลินนิ ้ ดหน่ อยแลว้
คิดจะเอาสมบัตท ิ ่ข
ี า้ พยายามแย่งชิงมาอย่างสุดชีวิตไป แบบนั้ น
่
อาจจะฟังดูตลก เรืองราวไม่ ได้ซบั ซ ้อนขนาดนั้น ขา้ จะกรุณาแบ่ง
ให้ ใครอยากได้ส มบัติช นนี ิ ้ ้ก็ มาสู ต
้ วั ต่ อตัว กับ ข า้ ใครสามารถ
แย่ ง ชิง มันไปจากมือข า้ ได้ ก็ เอาไปได้เลย ไม่ ต อ้ งพรํ่าบ่ น อ้อ ม
ค้อมไปมา"
เหมียวอีชี ้ ทวนไปที
้ ่ต่งเฉวียน พร ้อมตะโกนเสียงดัง "ขา้ เจ็บ
หนั ก ยัง ไม่ ฟื้ นตัว นี่ เป็ นโอกาสดีที่ต่ ง เฉวีย นจะแย่ ง ชิง สมบัติ ไ ป
กลา้ สูก้ บ ้
ั ขา้ สักตังไหมล่ ะ!"
ให้โ อกาสแบบนี ้ กับ ต่ ง เฉวี ย นเป็ นคนแรก ถ้า บอกว่ า ไม่
่ นดีใจก็โกหกแลว้ แต่เวลาหลายปี ที่เหมียวอีสามารถทํ
ตืนเต้ ้ าให้
พันธมิตรผ้าแดงหวาดกลัวได้ก็ใช่ว่าจะไม่มเี หตุผล
่ ่ ไม่ใช่ระบบทางการทีอยู
ทีนี ่ ่นอกทะเลดาวนักษัตร ทีจะต้
่ องทํา
อะไรตามกฎเกณฑ ์ และคนตําแหน่ ง สูงกว่ ามักกดดันลูก น้อ งได้
เสมอ แต่ท่นี ี ่ มีเพียงกําลังความสามารถเท่านั้นที่จะทําให้คนสยบ
ได้
 ความห้าวหาญของเหมียวอีก่้ อนหน้านี ้ ทุกคนก็ได้เห็นกับตา
แลว้ แม้จะได้รบั บาดเจ็บ แต่ต่งเฉวียนไม่กลา้ ทําอะไรหุนหันพลัน
แล่ น ทํ า สี ห น้า เดี๋ ยวดีเ ดี๋ ยวแย่ ของอยู่ ใ นมื อ เหมี ย วอี ้ เหมี ย วอี ้
ตัดสินใจแน่ วแน่ แลว้ ว่าต้องการใช ้กําลังอันป่ าเถือนแก ่ ไ้ ขปัญหา
และไม่ยอมจับฉลาก ต่อให้ต่งเฉวียนพูดจนมีดอกไม้รว่ งจากปาก
ก็ไม่เกิดประโยชน์
พอเห็ นต่งเฉวียนไม่ กลา้ พูด อะไร เหมียวอีก็้ มองขา้ มเขาไป
้
เลย ใช ้ทวนชีคนอื ่ ต่อ "พวกท่านล่ะ? โอกาสมีเพียงครังเดี
นๆ ้ ยว
นะ ถ้าพลาดไปจะไม่มแี ลว้ "
่ ่ก ยังไม่มใี ครมีท่าทีโต้ตอบ
ทุกคนมองหน้ากันเลิกลั
่ ่ขา้ งๆ แลว้ แอบถ่ายทอดเสียง "ไม่
ต่งเฉวียนมองกลุ่มคนทีอยู
สู พ ่
้ วกเราร่ว มมือ กันสัง หาร พอเสร็จ เรืองแล ว้ ค่ อ ยตัด สิ น ใจว่ า
สมบัตจิ ะเป็ นของใครดีกว่าหรือ?"
่
ทุกคนใจเต้นแรงทันที เริมแอบถ่ ่
ายทอดเสียงสือสารกั
นแลว้
พอเห็ นทุกคนทําท่าทางส่งสายตาให้กน ั ในใจเหมียวอีก็้ เดา
ออกบา้ งแลว้ จึงพูดเยาะเย้ยว่า "ถ้าอยากจะท้าสูก้ ็มาเลย แต่ถ า้
คิ ด จะทํ า อะไรไม่ ซ ่อ
ื ข า้ ก็ ไ ม่ ถื อ สาที่ จะลองใช อ้ านุ ภาพของ
กระจกหยินดํานี ้ ถึงตอนนั้นจะหาว่าขา้ ไม่ สนใจไม่ ตรีข องเพื่อน
ร่วมกลุ่มพันธมิตรผ้าแดงแลว้ สังหารหมู่ไม่ได้นะ!"
 ที่แท้ข องสิ่งนี ้ก็ เรีย กว่ า กระจกหยินดํ า ! พอพู ด คํ า นี ้ออกมา
แผนช ่วต่
ั า งๆ ก็ ส ลายไปในช วพริ ่ั บ ตาเดี ย ว ร่ว มมื อ กัน แย่ ง ชิง
เหรอ? ทุกคนก็เคยเห็ นอานุ ภาพของกระจกหยินดํามาหมดแล ว้
ต่อให้คนเยอะก็ไร ้ประโยชน์
หยุดพักกันหมดแลว้ ! กําลังความสามารถต่างหากที่เป็ นวิธ ี
่ ทสุ
แก ้ปัญหาทีดี ่ี ด ตอนนี ไม่
้ มใี ครพูดอะไรอีก

เหมียวอีที ้ ่รออยู่ นานพู ดอย่างไม่ใส่ ใจว่ า "ทุกคนวุ่นวายกัน

พอแลว้ แยกย้ายกันเถอะ มีอะไรควรทําก็ไปทํา ขา้ ขอพูดสิงที ่ ่ไม่
้ ่ อ น หากมี ใ ครกล า้ ละเลยหน้า ที่ ก็ อ ย่ า โทษว่ า ข า้ ไม่
น่ าฟั ง ไว ก
เกรงใจ!"
ถ้าตามนิ สยั เดิมของเขา คงไม่มีการพูดจาดีแบบนี ้ แต่ที่จริง
้
ตอนนี เขาพละกํ าลังอ่อนแอแลว้ ยังไม่ตอ้ งพูดถึงว่าพลังปราณที่
ไ ด้ ร ั บ บ า ด เ จ็ บ ก่ อ น ห น้ า นี ้ ยั ง ไ ม่ ไ ด้ ฟื้ น ฟู อ ย่ า ง ถึ ง ที่ สุ ด
ขณะเดียวกันการอาศัยวรยุทธ ์ของเขาควบคุมของวิเศษขันสอง ้
้ ว เพื่อสู ร้ บใหญ่ ก็ ต อ้ งใช ้พลัง อิท ธิฤ ทธิจนทนไม่
ทังตั ์ ได้เช่นกัน
่
เขาไม่ มีเรียวแรงจะต่ อสู อ้ ีก เลย และไม่ ม่ นใจด้
ั ว ยว่ า จะสามารถ
ควบคุ มกระจกหยินดํ า ในมือได้ห รือเปล่ า อย่ า งน้อยก็ ย งั ไม่ รู ้ว่ า
ควรจะควบคุมกระจกหยินดําอย่างไรด้วย
อย่างน้อยก็ยงั ไม่ รู ้ว่า สถานการณ์ใ นภายหลัง ของทะเลดาว
ประจิม จะเปลี่ยนไปถึง ขันไหน ้ มี ค นข า้ งกายไว ก
้ ็ ย งั ดีก ว่ า ไม่ มี
นอกจากจะเอาไว ข ้ ่ ูค นอื่นแล ว้ เอาไว เ้ ป็ นหู เป็ นตาคอยคาดเดา
สถานการณ์ ข า้ ศึ ก โดยรอบ เพื่ อเตรีย มตั ว ไว แ้ ต่ เ นิ่ นๆ ก็ ดี
่
เหมือนกัน เรืองบางอย่ างก็ทําเองคนเดียวไม่ได้
พูดถึงขันนี้ แล ้ ว้ พวกเขาวุ่นวายกันมากพอแลว้ จริงๆ ทุกคน
ทํ า ได้เ พี ย งก่ อ เรื่องไปยกหนึ่ ง ฝั น กลางวัน ไปโดยไม่ ไ ด้อ ะไร
กลับมา แม้ในใจจะไม่ยอม แต่ก็ทําได้เพียงแยกย้ายกันไป
ซือคงอู๋ เว่ ย หัว เราะลั่นอยู่ ต รงนั้ น แต่ จ า้ วเฟยกลับ ทํ า สีห น้า
กลุม้ ใจ ใจคนแตกความสามัคคีแลว้ !
พอกลับมาทีถํ ่ าของตั
้ วเอง เหมียวอีก็้ หน ิ้
ั ไปจูงมือชีสวหง แลว้
พูดเสียงตํ่าว่า "ต่อไปก็ระวังตัวมากๆ หน่ อย"
้
ชีสิวหงไม่ ้ า ลัง เตือนอะไร นางพยัก
ใ ช่ค นโง่ รู ้ว่ า เหมีย วอีกํ
หน้าตอบด้วยสีหน้ากังวล จากนั้นหันหลังและเดินออกจากถํามา ้
่ี
เฝ้ าอยู่ทปากถํา้
ยัง ไม่ ต อ้ งพู ด ถึงอย่ างอื่น ตอนนี ้นางยัง อยู่ ขา้ งกายเหมียวอี ้
พอเหมียวอีมี้ เรือง
่ นางก็จะซวยไปด้วย ต้องระวังตัวมากๆ
้ ถอดเกราะออกแล
เหมียวอีที ่ ว้ รีบโยนลูกแก ้วพลังปรารถนาใส่
ปาก และนั่งขัดสมาธิฟื้นฟูพลังอิทธิฤทธิ ์
 จนกระทั่งฟ้ าสางวันถัดมา เหมียวอีถึ้ งได้ฟื้นฟูอาการบาดเจ็บ
์
และพลังอิทธิฤทธิของตั วเองจนกลับเป็ นปกติ
ตอนที่เขาลืมตาขึน้ สิงแรกที
่ ่ทําคือเรียกกระจกหยินดําเรือน
นั้นออกมาพลิกดู ต้องรีบทําความเขา้ ใจให้เร็วทีสุ ่ ดว่าของวิเศษนี ้
่ ร้ บั มือกับเหตุการณ์ไม่คาดคิดทีอาจจะเกิ
ใช ้อย่างไร เพือไว ่ ดขึน้
์
พอเขาใช ้พลัง อิ ท ธิฤ ทธิตรวจดู ใ นกระจกหยิ น ดํ า ก็ ต กใจ
มากทันที ในกระจกหยินดํามีปราณหยินสะสมอยู่จํานวนมาก ไม่
่
รู ้เหมือนกันว่ามาจากทีไหน พอใช ้อิทธิฤทธิสั์ มผัส ก็โดนปราณห
ยินขา้ งในปะทะจนเคลิบเคลิมไร ้ ้สติ
้
ถ้า ชีสิ วหงที ่ เฝ้ าอยู่ ต รงปากถํ าเห็
้ น สภาพเหมี ย วอี ตอนนี
้ ้
จะต้อ งตกใจแน่ ทั้งตัว เหมี ย วอีถู ้ ก เกาะไปด้ว ยนํ ้ าค้า งแข็ ง แล ว้
เหมือนกับคนทีถู ่ กแช่แข็ง

แต่ นํ้ าค้า งแข็ ง นั่ นหายไปอย่ า งรวดเร็ ว เหมี ย วอี ที

้ ่ ฟื ้ นคื น
สภาพเดิมมีก ารระวังตัวแล ว้ จากนั้ นใช ้อิทธิฤ ทธิตรวจดู
์ อีกครัง้
อย่างระมัดระวัง
หลังจากนั้นครึงช่ วยาม
่ั ้ งได้คน
เหมียวอีถึ ้ พบวิธก ี ารควบคุม
กระจกหยิ น ดํ า เขาถื อ กระจกหยิ น ดํ า ไว ใ้ นมื อ พอแสงสี เ ขี ย ว
กะพริบ ที่ หน้า กระจกก็ มี ป ราณหยิ น สี ดํ า พวยพุ่ ง ออกมาทันที
โจมตีจนบนผนังหินถูกปกคลุมด้วยนํ ้าค้างแข็งหนาหนึ่ งชนในช
้ั ว่ ั
พริบตาเดียว
้ ่ ใช อ้ ิ ท ธิ ฤ ทธิ ควบคุ
แต่ เ หมี ย วอี ที ์ ม ของวิ เ ศษกลั บ สี ห น้ า
เปลี่ยนไปเร็ว มาก เพราะปราณหยินที่พ่ น ออกมาอย่ า งบ า้ คลั่ง
กลับเขา้ ไปในหน้ากระจกอย่างรวดเร็วอีกแลว้
ิ้
ชีสวหงที่เฝ้ าอยู่นอกถําหั
้ นขวับมาทันที ในถํามี ้ ลมหนาวพัด
ออกมาจนกระโปรงนางปลิว ลมหนาวเขา้ กระดูกนั่นทําให้นางสี
่
หน้าเปลียนไปมาก ้ ดอะไรขึน้
รู ้สึกยากจะรับไหว ไม่รู ้ว่าในถําเกิ
รอจนลมที่เหน็ บหนาวเข า้ กระดู ก นั่ นสลายไป ชีสิวหงก็ ้ รบ
ี
้
เดิ น เข า้ มาข า้ งใน เห็ น เพี ย งผนั ง หิ นในถํ าโดนปกคลุ มไปด้ว ย
นํ ้ าแข็ ง หนาเป็ นช นแล
้ั ว้ พอเดิ น เข า้ มาในถํ าก็้ เหมื อ นเดิน เข า้
อุโมงค ์นํ ้าแข็ง เห็ นในมือเหมียวอีกํ้ าลังกอบกระจกหยินดํา เรือ น
นั้นอยู่ ก็พอจะเดาออกแลว้ ว่าเมือครู ่ ้ ้ของวิเศษชินนี
เ่ หมียวอีใช ้ ้

แต่พอเห็ นเหมียวอีสี้ หน้าซีดเล็กน้อย นางก็อดถามไม่ได้ว่ า

"หัวหน้าพันธมิตร ท่านเป็ นอะไรไป?"
"ไม่เป็ นอะไร!" เหมียวอีส่้ ายหน้า แลว้ พลิกของที่อยู่ในมือดู
ต่อไป
ิ้
ชีสวหงเม้
มปาก ไม่ได้ถามอะไรอีก หันหลังกลับและไปเฝ้ าอยู่
นอกถํา้
 ้ ถื
เหมียวอีที ่ อกระจกหยินดําอยู่ในถํากลั
้ บทอดถอนใจ มีหน้า
้ ถู
ดีใจและกลุม้ ใจปนกัน ไม่รู ้เหมือนกันว่าของวิเศษชินนี ้ กหลอม
สร ้างมาอย่างไร ดูเหมือนไม่ใหญ่ แต่ขา้ งในกลับวิเศษไม่เหมือน
้ั
ใคร คล า้ ยๆ กับ ของประเภทแหวนเก็ บ สมบัติ แต่ ก ลับ เหนื อช น
กว่าของเหล่านั้น สามารถใส่ซ ้อนกันเขา้ ในแหวนเก็บสมบัตไิ ด้
้ วภายนอก การหลอมสร ้างของสิงนี
ดูจากพืนผิ ่ น่
้ าจะใช ้สีดํา
ผลึกไปไม่นอ ้ ย และความจริงก็เป็ นอย่างนั้น ในของวิเศษเหมือน
เป็ นอีกโลกหนึ่ ง สีดําผลึกที่ใช ้ในการหลอมสร ้าง เกรงว่าจะเป็ น
จํานวนที่น่ าตกใจ ในนั้นคงใช ้ยาปี ศาจขันสองเกิ
้ นห้าสิบเม็ ด ใช ้
เคล็ดลับต่างๆ นานาถึงกลายเป็ นสมบัตช ิ้ ้
ิ นนี
และเวลาที่ ควบคุ ม ของวิ เ ศษชินนี ้ ้ ก็ ไ ม่ ต่ า งอะไรกับ กา ร
้
ควบคุมของวิเศษขันสองเกิ ้
นห้าสิบชินพร ้อมกัน เพิ่งใช ้อิทธิฤทธิ ์
่
ขับเคลือนไปประเดี ๋
ยวเดี ยว ก็เจียดใช ้พลังอิทธิฤทธิในร่ ์ างกายไป
่ ว้ อาศัยวรยุทธ ์บงกชขาวขันเจ็
เกือบครึงแล ้ ดอย่างเขา ก็ไม่มีทาง
ใช ้งานมันได้เป็ นเวลานานเลย พอเวลานานขึนหน่ ้ อย ก็กลัวว่าจะ
เจียดพลังอิทธิฤทธิทั ์ งร่
้ างกายออกมาใช ้หมด ถ้าเผชิญหน้า กับ
ศัตรูเกรงว่าจะโดนยึดไปแต่โดยดี
นึ กถึงสีหน้าท่าทางของพวกต่งเฉวียนก่อนหน้านี ้ เหมียวอีก็้
ิ ้ ้ให้
อดหัว เราะไม่ ได้ ถ้า คาดการณ์ไม่ ผิด ต่ อให้มอบสมบัติช นนี
พวกเขา พวกเขาก็ไม่มีทางจะขับเคลือนมั ่ นได้เหมือนกัน สัมผัส
 ้ จะให้
นิ ดเดียวก็โดนของวิเศษแวง้ กัดแลว้ เกรงว่าของวิเศษชินนี ้
แค่พรตผีควบคุม
แต่ที่เหมียวอีสามารถขั
้ ่
บเคลือนมั นได้ เป็ นเพราะวิทยายุทธ ์
ฝึ กตนของเขาสามารถควบคุมการแวง้ กัดของกระจกหยิ นดํ า นี ้
แต่ดว้ ยวรยุทธ ์ของเขานั้นไม่มีทางขับเคลือนได้
่ นานเลย ใช ้พลัง
์ ไหว
อิทธิฤทธิไม่
…………………………
 บทที่ 349 วางแผนมุ่งร ้าย

่
บรรยากาศของพันธมิต รผ้า แดงเริมแปลกไป กลุ่ มลู ก น้อง
จ อ้ งอยากจะได้ข องวิเศษที่อยู่ ใ นมือหัว หน้าพันธมิต ร แต่ ก็ ก ลัว
ความเขม้ แข็งของหัวหน้าพันธมิตรจึงไม่กลา้ ทําอะไรหุนหันพลัน
แล่น และหัวหน้าพันธมิตรก็ป้องกันพวกลูกน้อง ไม่ตอ้ งบอกก็รู ้ถึง
่
ผลลัพธ ์ทีตามมา
่ ่
ผ่านเรืองบางเรื
องมาก็ ใ ช่ว่า จะไม่ มีข อ้ ดีเลย อย่างน้อยก็ ไ ด้
มองคนบางคนได้ชดั ขึน้
จ า้ วเฟยกับ ซือ คงอู๋ เ ว่ ย ย้า ยมาอยู่ ท างซ า้ ยและขวาของถํ า้
เหมีย วอี ้ พวกเขาขุด ถํ าใหม่
้ แล ว้ คอยคุ ม้ ครองอยู่ ท างซ ้ายและ
ขวาของเหมียวอี ้
้ กถํา้
ตอนหลังหวังเยว่เทียนก็มาเขา้ ร่วมด้วยเช่นกัน ขุดถําอี
ตรงขา้ งๆ คอยพิทก
ั ษ์รกั ษาอยู่ดว้ ยกัน
้ ชส
เหมีย วอีให้ ้ ย มสุ ราอาหารหนึ่ งโต๊ะ แล ว้ ก็ ใ ห้นาง
ี ิวหงเตรี
เชิญสามคนนั้นเขา้ มา
 หลังจากนั่งลงประจําทีแล่ ว้ เหมียวอีก็้ หรีตายิ
่ ้
มพร ้อมเอ่ยปาก
้
ถามทังสาม "เหตุใดจึงทําเช่นนี ?้ อย่าบอกนะว่าพวกท่านสามคน
ไม่อยากได้สมบัตช ิ ้ ้น?"
ิ นนั
้
ทังสามรู ้ว่าเขาหมายความว่าอย่างไร จ ้าวเฟยพูดด้วยรอยยิม้
่
ขืนขม "ไม่ใช่ว่าขา้ ไม่อยากได้สมบัติชนนั ิ ้ ้นหรอก แต่ขา้ ก็รู ้ ต่อ
ให้หวั หน้าพันธมิต รปล่อยสมบัติช นนั ิ ้ ้นออกมาก็ ตกไม่ ถึง มือ ข า้
อยู่ดี ขา้ ไม่มส
ี ํานักหนุ นหลัง และไม่มก ี ําลังพลของตัวเองด้วย แย่ง
ไม่ ช นะคนอื่นหรอก ที่ร่ว มมือกับ อีก สองท่ า นคุ ม้ กันอยู่ ข า้ งกาย
หัวหน้าพันธมิตร ก็เพียงเพราะอยากจะรักษาความสมดุล เอาไว ้
จากสถานการณ์ต อนนี ้ ถ้า พันธมิต รผ้า แดงกระจัด กระจายกัน
แล ว้ คนที่ไร ้กํ า ลัง อํ า นาจอย่ า งพวกเราก็ ไม่ มีท างจะมีช วี ิต อยู่ ท่ี
ทะเลดาวนั ก ษัต รต่ อ ได้เ ลย จะมี แ ต่ ก ลายเป็ นเหยื่ อให้ค นอื่น
นั ก พรตบงกชเขี ย วขั้ นเก า้ อย่ า งเราสามคนรวมกับ หั ว หน้ า
พันธมิตร ก็จะสามารถรักษาสมดุลภายในพันธมิตรผ้าแดงได้ คน
่
อืนคงไม่ กลา้ ทําอะไรบุ่มบ่ามแน่ แบบนี ก็ ้ ยงั รักษาให้พน
ั ธมิตรผ้า
แดงคงอยู่ ต่ อไปได้ ตอนนี ้ก็ ทํ า ได้เพีย งทํา สถานการณ์ให้ม่นคง ั
ก่อน แลว้ ค่อยๆ คิดหาทางหนี ทีไล่อีกทาง…ขออภัยที่ขา้ พู ด ตรง
นะ พันธมิตรผ้าแดงหัวใจไม่สามัคคีกน ั แลว้ เกรงว่าจะคงอยู่ได้ไม่
นาน ถ้ามีเหตุร ้ายนิ ดหน่ อย พวกเราจะต้องพังทลายแน่ หัวหน้า
พั น ธมิ ต รเคยคิ ด หรื อ ไม่ ว่ า หลั ง จา กนั้ นจะไป ที่ ไหนแล ะ ทํ า
อย่างไร?"
 ้ ได้ต อบคํ า ถามของเขา แต่ มองไปที่ซือคงอู๋ เ ว่ ย
เหมีย วอีไม่
"ท่านล่ะ? เพราะขา้ ช่วยชีวต
ิ ท่านไวเ้ หรอ?"
่
"หัวหน้าพันธมิตรอย่า เอาแต่พูด เรืองนั ้ นสิ ทําเอาขา้ ติด หนี ้
ชีวิตท่านเลย" ซือคงอู๋เว่ยหัวเราะเบาๆ "ขา้ ซือคงเป็ นคนหยาบๆ
ไม่ มีห ลัก การอะไรมากขนาดนั้ น จะทํ า อะไรก็ ดู แต่ อารมณ์เ ป็ น
หลัก ก็แค่คนในสํานักพวกนั้นยโสโอหัง เพราะถือว่า มีพวกเยอะ
่
ไม่มเี หตุผลอืนหรอก"
้ ได้ถามอะไรมาก สายตามองไปทีหวั
เหมียวอีไม่ ่ งเยว่เทียน
้
หวังเยว่เทียนยิมตอบอย่ างเขา้ ใจ "ตอนแรกขา้ ก็เป็ นคนแรก
่ เห็นด้วยกับการทีหั
ทีไม่ ่ วหน้าพันธมิตรรับคนมีสํานักเหล่านั้นเขา้
มา แต่หวั หน้าพันธมิตรยืนหยัดไม่ฟังใคร ถึงได้วุ่นวายจนถึงอย่าง
ทุ ก วั น นี ้ นึ กถึ ง ตอนแรกที่ พว กเราสา มคนติ ด ตามหั ว ห น้ า
พันธมิต รด้ว ยกัน ในเมื่อพวกเขาสองคนยืนหยัด แบบนี ้ ก็ ย่ อม
ขาดขา้ ไปไม่ได้ ใครใช ้ให้ขา้ ไม่มส ี ํานักหนุ นหลังล่ะ"
้ วเราะ ยกจอกสุราขึนและพู
เหมียวอีหั ้ ่ รา!"
ดว่า "ดืมสุ
พวกเขาชนจอกสุ ร ากัน ด้า นนอกก็ มี ด เสี ย งกีบ เท้า อาชา
มัง กรดัง มา พวกเขาสบตากันแวบหนึ่ ง วางจอกสุ ราลงและรีบ
ออกมานอกถํา้
 นอกถํา้ คนที่มากระโดดลงจากสัต ว ์พาหนะแล ว้ รายงานว่ า
"หัวหน้าพันธมิตร ทางทิศเหนื อมีคนขา้ มทะเลมาห้าคน"
"ห้าคนเองเหรอ?" ซือคงอู๋เว่ยหัวเราะลั่น "นี่ เป็ นเนื อที
้ ่มาส่ ง
ถึงปากไงล่ะ"
จา้ วเฟยพูดเสียงตํ่า "อย่าประมาทไป อาศัยแค่หา้ คนก็ ก ล า้
บุกไปทั่วทะเลดาวนักษัตร ต้องมีเงือนไขที
่ ่ เปรียบให้พงแน่
ได้ ่ึ นอน
ถ้ามีพวกที่ถือของคลา้ ยๆ กับกระจกหยินดํามาอีก ถึงตอนนั้นก็
ี่
ไม่รู ้ว่าใครกันแน่ ทจะเสี
ยเปรียบ"
"เป็ นอย่ า งนั้ นจริง ๆ!" เหมีย วอีพยั
้ ก หน้า เห็ นด้ว ย พอมีค วง
เหลียนชิวโผล่มา เขาก็ไม่กลา้ ใช ้อุบายวางกําลังดักซุม ่ อีก แลว้
้
อีกอย่างตอนนี ใจคนก็ ่
ไม่แน่ นอน ไม่ว่าคนอืนจะคนน้ อยหรือเยอะ
่
โอกาสชนะก็ ย งั มีมากกว่ า ไม่ จํ า เป็ นต้องทํ า เรืองเสี ่ยงอันตราย
แบบนั้นอีก เขาจึงพูดเสียงดังว่า "เรียกรวมกําลังพล ส่งคนไปล่อ
พวกเขามา ถ้า มีย อดฝี มือที่มีวิธ ีก ารพิ เศษอีก คลื่นที่ไหลออก
จากทะเลสาบนํ ้านิ่ งนี ก็
้ จะเตรียมไวใ้ ห้พวกเขา"

กํ า ลัง พลเกือบหนึ่ งพันชีวิต ก็ ทุ่ มกํ าลัง ออกมาเตรีย มพร ้อม

ต่อสูอ้ ย่างรวดเร็ว แค่รอให้ฝ่ายตรงขา้ มเขา้ มา ชีสวหงก็ ิ้ เปลี่ยน
้
มาใส่ของวิเศษขันสองและอยู ่ขา้ งหลังเหมียวอีแล ้ ว้ เช่นกัน
 พวกเขาซ่อนตัวรออยู่ในป่ าภูเขา ใครจะคิดว่ารออยู่นานมาก
เห็ นเพียงกําลังคนที่ส่งไปล่อศัตรูพาห้าคนนั้นวิงเข
่ า้ มา พอมาถึง
ตีนเขาก็ตะโกนเสียงดัง "ศิษย ์อาหลู่ เป็ นคนกันเอง เป็ นคนกันเอง
้ ้น เป็ นพวกศิษย ์อาจ ้าว"
ทังนั
้
พวกเหมียวอีมองหน้ ่ ่ก หลู่ซอื ผิงขีอาชามั
ากันเลิกลั ่ ่
งกรวิงลง
เขาไปรับแลว้ ไปเจอหน้าแสดงความเคารพผูท้ มา ่ี

คนบนภูเขาก็ไม่รู ้ว่าสองฝ่ ายที่อยู่ตรงตีนเขาคุยอะไรกัน แต่

ท่ า ทางของหลู่ ซอื ผิง ที่เอาแต่ พ ยัก หน้า รับปาก ราวกับ กํ า ลังถูก
อบรม
ึ้
ไม่นานนัก หลู่ซอื ผิงก็ขนเขามาคนเดี ยวอีก มาอยู่ตรงหน้า
เหมียวอี ้ และกุมหมัดคารวะพูดว่า "หัวหน้าพันธมิตร ผูท้ มาไม่ ่ี ใช่
่ ษย ์น้องร่วมสํานักขา้ ขา้ เกลียกล่
ศัตรู ลว้ นเป็ นศิษย ์พีศิ ้ อมให้พวก
เขาเข า้ ร่ว มพันธมิต รผ้าแดงแล ว้ เพื่อหลีก เลี่ยงความเขา้ ใจผิด
พวกเขากําลังรอพบหัวหน้าพันธมิตรอยู่ทตี ่ี นเขา"

ทุ ก คนสบตากันแวบหนึ่ ง ดู เหมือนจะเป็ นกระต่ ายตืนตู

่ มไป
เอง เห็ นได้ชดั ว่าไม่จําเป็ นต้องหลบซ่อนแลว้ พวกเขาทยอยกัน
ปรากฏตัวออกมา
้ กหน้าพูดว่า "ในเมื่อเป็ นคนกันเอง ก็เชิญขึนมา
เหมียวอีพยั ้
พบ"
 หลู่ซอื ผิงหันไปตะโกนทันที "ศิษย ์พีจ่ ้าว ขึนมาเถอะ"
้

ไม่นานนัก สัตว ์พาหนะห้าตัวที่อยู่ขา้ งล่างก็วิงห้

่ อขึนมา
้ พอ
้
ขึนมาถึงบนเขาก็หนั มองโดยรอบแวบหนึ่ ง ในสายตาฉายแววตก
ตะลึง
เมื่อครู ต่ อนที่อยู่ ต รงตีนเขา แม้จ ะจะได้ฟั ง หลู่ซ อื ผิง อธิบาย
สถานการณ์ของที่นี่ มาแลว้ แต่พอได้เห็ นกําลังพลเกือบหนึ่ งพัน
ชีวต ่ ่ ด้วยตาตัวเอง ก็ยงั ตกใจไม่นอ้ ย
ิ ทีนี
เห็ น ได้ช ด ้ ี่ นํ าหน้า มาคื อ ศิ ษ ย พ
ั ว่ า ผู ท ์ ี่จ า้ วที่ หลู่ ซ อ
ื ผิ ง เรีย ก
ใบหน้า เขาซูบ ผอม ไว เ้ คราเหมือนแพะภู เขา สีห น้า ไร ้อารมณ์
สายตาเย็นชา กําลังมองประเมินเหมียวอีหั ้ วจรดเท้า

"ศิษย ์พี่ ท่านนี คื

้ อหัวหน้าพันธมิตรเหมียวอีที ้ ข
่ า้ เอ่ยถึงเมื่อครู ่
นี ้ หัวหน้าพันธมิตร ท่านนี คื ้ อศิษย ์พีของข
่ า้ จ ้าวหลิงถู กองกําลัง
ของสํานักที่ไม่ใช่คนของทางการนั้นมีศิษย ์พี่จา้ วเป็ นหัวหน้า..."
้
หลู่ซอื ผิงแนะนํ าทังสองฝ่ ้ กสีคนที
ายให้รู ้จักกัน รวมทังอี ่ ่ อด้วย
เหลื
จา้ วหลิงถูกุมหมัดคารวะอย่างถือตัวเล็กน้อย "คํานับหัวหน้า
พันธมิตร"
"ในเมื่ อเข า้ มาในพัน ธมิ ต รผ้า แดง ก็ เ ป็ นคนครอบครัว
้ มหมัด คารวะเช่นกัน แล ว้ ก็
เดีย วกัน ไม่ ต อ้ งเกรงใจ" เหมีย วอีกุ
ถามด้วยรอยยิมอี ้ กว่า "พี่จา้ วสามารถพาศิษย ์ร่วมสํานักไม่กคน
ี่
ไปทั่วทะเลดาวประจิมได้ ต้องเป็ นคนที่มีฝีมือมากแน่ นอน พวก
เราอยู่ในสถานที่คับแคบที่นี่ จึงไม่รู ้ถึงสถานการณ์ขา้ งนอก ไม่
ทราบว่ า พี่จ า้ วจะบอกถึง สภาพของโลกภายนอกให้ฟั ง บ า้ งได้
ไหม?"
้ ี่อ่อนแอวิงเต้
"ผูแ้ ข็งแกร่งไล่ล่า ผูท ่ นเอาชีวิตรอด สูก้ น
ั อย่าง
่ี
เอาเป็ นเอาตาย" จา้ วหลิงถูพูดออกมาไม่กประโยคเหมื อนคําพูด
มีค่าดั่งทองคํา พูดแลว้ ก็เหมือนไม่ได้พูด
พอเห็นอีกฝ่ ายมีท่าทีแข็งกระด้าง สีหน้าโอหัง เหมียวอีก็้ ไม่มี
ใบหน้ายิมแล้ ว้ เช่นกัน เอียงศีรษะพูดกับหลู่ซอื ผิงอย่างไม่ใส่ใ จว่า
"วิ่งเต้น เอาชีวิ ต รอดไปทั่วคงจะเหนื่ อยล า้ มาก พาไปพัก ผ่ อ น
เถอะ"
้ ต่างอะไรกับการต่อคําว่า 'วิงเต้
คําพูดนี ไม่ ่ นเอาชีวต ิ รอด' ใน
คําพูดที่อีกฝ่ ายบอกว่ า 'ผูแ้ ข็งแกร่งไล่ล่า ผูท
้ ี่อ่อนแอวิงเต้
่ น เอา
ชีวิ ต รอด' เป็ นการแอบเปรีย บเปรยว่ า อี ก ฝ่ ายเป็ นผู อ้ ่ อ นแอที่
่ นเอาชีวต
วิงเต้ ิ รอดไปทั่ว
ในเมื่ อไว ห
้ น้ า อี ก ฝ่ ายแล ว้ อี ก ฝ่ ายไม่ ต อ
้ งการ เขาก็ ไ ม่
จํ า เป็ นต้อ งเอาหน้า อุ่ น ไปแนบก น ้ เย็ น เช่ น กัน ตอนนี ้คนของ
พันธมิต รผ้า แดงจิต ใจว า้ วุ่ น ตอนอยู่ ต่ อหน้า ลู ก น้องตัว เองก็ ยิ่ง
อ่อนแอไม่ได้ ไม่เช่นนั้นสถานการณ์ก็มแี ต่จะแย่กว่าเดิม
 พอพู ด คํ า นี ้ออกมา พวกซือคงอู๋ เว่ ย ก็ ห วั เราะเบาๆ แต่ พ วก
์ ี่ จ า้ วหลิ ง ถู สี ห น้า เปลี่ยนไปอย่ า งรวดเร็ ว พลัน จ อ้ งไปที่
ศิ ษ ย พ
เหมียวอีด้ ้ วยสายตาเย็ นเยียบ บนตัวปรากฏกลินอายความดุ่ ร ้าย
ให้เห็น มองออกเลยว่าตอนอยู่ขา้ งนอกสังหารคนมาไม่นอ้ ย
์ ่ี
หลู่ ซ อื ผิง รีบ ออกมาทํ าให้ส ถานการณ์จ บลงด้วยดี "ศิษ ย พ
เหน็ ดเหนื่ อย เชิญตามข า้ มาพัก ผ่ อนเถิด " ขณะเดีย วกันก็ แอบ
ถ่ายทอดเสียง "ศิษย ์พี่ คนคนนี ้ ไปมีเรืองด้
่ วยไม่ไหวหรอก"

ขณะมองตามคนพวกนั้ นเดินออกไป เหมีย วอีก็ ้ โ บกมือให้

กองกําลังแยกย้ายกัน จากนั้นเอียงศีรษะถ่ายทอดเสียงต่อซือคงอู๋
เว่ย "ให้คนจับตาดูพวกเขาไว"้
ซือคงอู๋เว่ยพยักหน้าแลว้ จากไป
ทางด้านหลู่ซอื ผิง พอพาบรรดาศิษย ์พีศิ ่ ษย ์น้องเขา้ มาในถํา้
ของตัวเองแลว้ ยังไม่ทน ั จะนั่งลง จา้ วหลิงถูก็หน ั มาถามว่า "ศิษย ์
น้อ งมาขวางข า้ ทํ า ไม? สํ า นั ก ให้ 'ค้อ นสะท้า นบรรพต' ข า้ มา
ระหว่ า งทางสังหารศัต รู ที่แข็ ง แกร่งไปไม่ รู ้ตังเท่
้ า ไร หรือว่ า ศิษ ย ์
น้องกลัวว่าขา้ จะไม่ใช่คู่ต่อสูข
้ องเขา?"
หลู่ ซ อ ์ ี่ นํ าค้อ นสะท้า น
ื ผิ ง ถามอย่ า งตกตะลึ ง ทัน ที "ศิ ษ ย พ
บรรพตมาด้วยเหรอ?"
 ้ ับ หัว หน้ า พัน ธมิ ต รนั่ นได้ห รื อ
"เป็ นเช่ น ไรล่ ะ ? พอจะสู ก
เปล่า?"
์ ่ี จะสู เ้ ขาไม่ ไ ด้ แต่ ก ัง วลที่ อี ก ฝ่ าย
"ข า้ ไม่ ไ ด้ก ลัว ว่ า ศิ ษ ย พ
่
ได้เปรียบทีพวกเยอะ ชดั เจนว่าพวกเราจะไม่ทําเรืองที ่ เสี ่ ยเปรียบ"
หลู่ซอื ผิงหาทางลงให้ศิษย ์พีก่ ่ อน ถึงได้พูดถึงความร ้ายกาจของ
เหมียวอีอย่ ้ างละเอียด เริมตั ่ งแต่
้ ตอนอยู่บนเรือทีเหมี ่ ยวอีดึ ้ งทุกคน
มาเขา้ ร่วมเป็ นพันธมิตร พอขึนฝั ้ ่ งก็สงั หารนักพรตบงกชเขียวขัน ้
เกา้ เหมือนผักปลา แลว้ ก็ตอนที่เหมียวอีสั ้ งหารพรตผีเพื่อแย่งชิง
สมบัติมาก่ อนหน้า นั้ น สุ ด ท้า ยก็ กุ มหมัด คารวะพู ด ว่ า "แม้ค อ้ น
สะท้านบรรพตจะมีอานุ ภาพมาก แต่ไม่สามารถสูก้ บ ั คนได้เยอะ
นั ก ภายในครังเดี ้ ย ว และกระจกหยิ น ดํ า ในมื อ เขาสามารถ
ต้านทานกําลังคนเป็ นพันได้ใ นรวดเดียว ไม่ใช่เล่นจริงๆ ดังนั้ น
่
ศิษย ์พีโปรดอย่ าทําอะไรบุ่มบ่าม"
"โชคดีจริงๆ ไม่น่าเชือว่ ่ าของลําค่
้ าอย่างนั้นจะตกอยู่ ใ นมื อ
่
เขาได้! " จ า้ วหลิ ง ถู เ ผยสายตาอิ จ ฉา แล ว้ หรีตาพู ด ว่ า "หาก
สามารถชิงมาไวใ้ นมือได้ บรรดาพีน้ ่ องของเราก็มีหวังจะได้อยู่ใ น
ร ้อยอันดับแรกด้วยกันหลายคน หลังจากกลับไปที่สํานักแล ว้ ไม่
เพียงแต่จะได้เกียรติยศและรางวัล แถมทังหมดยั ้ งจะได้เป็ นประมุข
จวนด้ว ย โอกาสอย่ า งนี ้เหตุ ใ ดศิ ษ ย น์ ้อ งจึง มองดู ม ัน พลาดไป
เฉยๆ?"
 "ศิษย ์น้องเขา้ ใจเจตนาของศิษย ์พี่ เพียงแต่อยากจะถามสัก
คํ า หากกํ า ลัง พลพันกว่ า คนที่นี่ ร่ว มกันลงมือกับ พวกเรา ค้อน
่
สะท้านบรรพตของศิษย ์พีจะไหวไหม?"
"นี่ ก็ ..." จ า้ วหลิง ถู ล งั เลเล็ ก น้อย และพู ด เสีย งตํ่ าว่ า "หาก
โอกาสเหมาะสม ข า้ สามารถใช ้ค้อนสะท้า นบรรพตฆ่ า หัว หน้า
พันธมิต รนั่ นได้ภายในครังเดี ้ ยว เพีย งแต่ เมื่อแสดงค้อนสะท้าน
บรรพตนี ้ออกมาแลว้ ก็ ไม่ เหมาะจะต่ อสูร้ ะยะใกล ้ หากคนเกือบ
พันคนล อ้ มโจมตีพร ้อมกัน แม้ข า้ จะมีค อ้ นสะท้านบรรพตอยู่ใน
มือ แต่เกรงว่าจะมีอุปสรรคมากมาย ไม่สามารถต้านทานได้หมด"
่
เขาเคลือนสายตาแล ว้ ถามอีกว่า "อาศัยวรยุทธ ์ของศิษย ์น้องใน
พันธมิตรผ้าแดง อย่าบอกนะว่าในมือไม่มก ่ อฟั
ี ําลังคนทีเชื ่ งเอาไว ้
ค่อยช่วยพวกเราเลย?"
้ "ข า้ เป็ นผู อ้ าวุ โ สในพัน ธมิ ต รผ้า แดง มี
หลู่ ซ ือ ผิ ง ฝื นยิ ม
ลูกน้องไม่กคน ี่ แต่ต่อให้มี นอกจากศิษย ์ร่วมสํานั ก ไม่ กคนแลี่ ว้
่ ไม่ค่อยทุ่มชีวต
คนอืนก็ ิ ทํางานให้พวกเราสักเท่าไร?"
หนึ่ งในคนที่อยู่ขา้ งๆ พูดขึนมาว่
้ า "ศิษย ์พี่หลู่ จะไม่มีวิธก
ี าร
่ ยวหรือ?"
อืนเชี
่
เรืองการติ ่ ษย ์น้องคนอืนๆ
ดร ้อยอันดับแรก บรรดาศิษย ์พีศิ ่ ก็
้ ่อเสริมให้ค น
สนใจมากเช่นกัน ไม่มใี ครอยากถ่อเอาชีวิตมาทิงเพื
่
อืนโดดเด่ นหรอก
 ้
"ก็ใช่ว่าจะไม่มีวธิ ี ตอนนี คนของพั นธมิตรผ้าแดงกําลังจิตใจ
่
วา้ วุ่น..." หลู่ซอื ผิงเล่าถึงความเปลียนแปลงของพั นธมิตรผ้าแดง
หลังจากที่เหมียวอีชิ ้ งกระจกหยินดํามาได้ จากนั้นก็พูดวางแผน
ว่ า "พัน ธมิ ต รผ้า แดงเฝ้ าอยู่ ท่ี นี่ เพื่ ออาศัย ความได้เ ปรีย บของ
ลักษณะพืนภู ้ มิรบั มือศัต รู พวกศิษย ์พี่เป็ นชุดที่สองแลว้ ที่มาที่ นี่
คาดว่ า ตอนหลัง อาจจะมี ค นมาอี ก ในเมื่อศิษ ย พ ์ ี่มีค อ้ นสะท้า น
บรรพตอยู่ ใ นมือ ก็ ล องใช ้ประโยชน์จ ากค้อนสะท้า นบรรพตโอ้
อวดอานุ ภาพตอนทีมี ่ ศต
ั รูมาสิ..."
แผนการของเขาไม่ ถือว่ า ซับ ซ ้อนเกินไป ก็ คือหลัง จากที่มี
ศัตรูมา ก็ให้จา้ วหลิงถูใช ้ค้อนสะท้านบรรพตโอ้อวดอานุ ภาพกับ
่ นว่าจา้ วหลิงถูมีกําลังที่สามารถต่อสูเ้ หมียวอีได้
ศัตรู ให้คนอืนเห็ ้
หลัง จากนั้ นหลู่ ซ อื ผิง ก็ จ ะออกหน้า แอบติด ต่ อกับ กํ า ลัง คนของ
่ แค่บอกว่าจา้ วหลิงถูอยากจะเป็ นหัวหน้าพันธมิตรผ้า
สํานักอืนๆ
แดง หลัง จากจ า้ วหลิง ถู ฆ่ า เหมีย วอีแล้ ว้ กระจกหยินดํ า ก็ จ ะถู ก
นํ า มาให้ทุ ก คนจับ ฉลากตัด สินเจ า้ ของ ตามวิธ ีก ารที่ต่ ง เฉวียน
บอกไวก้ ่อนหน้านี ้
ขอแค่ ก องกํ า ลัง อื่นๆ ให้ค วามร่ว มมือ ขอแค่ อยู่ นิ่ งๆ รอให้
้
จา้ วหลิงถูฆ่าเหมียวอีและแย่ งกระจกหยินดํา มาได้จ ริง ๆ ถึงตอน
นั้นต่อให้กลับคําพูด แลว้ คนอืนๆ่ จะทําอย่างไรได้?
 "นี่ เป็ นแผนการที่ดี!" จ า้ วหลิง ถู แปะมือเห็ นด้วย แล ว้ หันไป
พู ด กับ ศิษ ย พ ์ ี่ศิษย น์ ้องร่วมสํา นัก ว่า "ถ้า อย่ า งนั้ นพวกเราก็อย่า
เพิ่งเผยพิรุธ เคารพหัวหน้าพันธมิตรคนนั้นไปก่อน รอให้โอกาส
มาถึงขา้ ค่อยใช ้ค้อนทุบให้เขาแบนเป็ นขนมเปี ๊ ยะไสเ้ นื อ" ้

พอพวกศิษย ์พี่ศิษย ์น้องได้ยินแลว้ ก็ยมอย่ ิ้ างเบิกบานใจ นึ ก

ถึงตอนได้เป็ นประมุขจวนหลังจากติดร ้อยอันดับแรก กุมสาวกไว ้
ในมือสิบลา้ นคน เกียรติยศความมั่งคั่งและหญิงงามมากมายทีเอา ่
มาได้ตลอดเวลา ในทุกๆ ปี ยงั สามารถนั่งรอลูกแก ้วพลังปรารถนา
จํ า นวนมากที่ มาส่ ง ถึ ง ที่ ด้ว ย รสชาติ นั้ นช่า งยอดเยี่ ยมจนหา
คําพูดมาเปรียบมิได้จริงๆ
…………………………
 บทที่ 350 ดีแต่เปลือก

์ ี่ศิ ษ ย น
ไม่ ใ ช่แ ค่ บ รรดาศิ ษ ย พ ์ ้อ งของจ า้ วหลิง ถู ที่ฝั น หวาน
อยากเป็ นประมุขจวน ปาเหวินจิงที ่ ่ระเหเร่รอ่ นอยู่บนทะเลกวา้ งก็
เป็ นหนึ่ งในนั้นเช่นกัน
บนแพไม้ที่อยู่ เหนื อคลื่นสีเขีย วมรกต ปาเหวินจิ่งกํ า ลัง นั่ ง
คร่อ มอาชามัง กร สวมชุด นั ก บวชเต๋ า สี เ ทา หน้า ขาวดุ จ หยก
สุภาพเรียบร ้อย หน้าตาดี ดูแลว้ ยังหนุ่ มยังแน่ น แต่วรยุทธ ์บรรลุ
้ ้าแลว้ มีความทะเยอทะยานเล็กน้อย
ถึงบงกชเขียวขันเก
ศิษย ์ร่วมสํานักขับแพ ส่วนเขาก็มองท้องฟ้ าและคลืนสี ่ เขียว
มรกตที่ ไร ข ้ อบเขตระหว่ า งฟ้ าและดิ น แม้จ ะแต่ ง กายเป็ นศิ ษ ย ์
สํ า นั ก เต๋ า แต่ ก ลั บ ดู มี ส ง่ า รา ศี แ ล ะ มี ค ว า มรู ล้ ุ่ ม ลึ ก รา ว กับ
สุภาพบุรุษ มีหน้ามีตามาก สามารถควา้ ใจผูห้ ญิงได้
เขาเป็ นคนอายุนอ ่
้ ยทีโดดเด่ นในสํานักทะเลครามของแดนอู๋
เลี่ยง อายุ ย งั น้อยแต่ ส ามารถมีว รยุท ธ ข
์ นาดนี ้ได้ เรีย กได้ว่ า ทัง้
หน้าตาดีและมีการศึกษา ทังยั ้ งมีอาจารย ์คอยบ่มเพาะมาด้วย ฝึ ก
ตนมาหลายปี ไม่ น่ าเชือว่ ่ า จะไม่ เ คยลิ มรสความพ่
้ า ยแพ ย้ าม
่
เผชิญหน้ากับคู่ต่อสูเ้ ลย ช่างเป็ นคนทียอดเยี ่
ยมจริ งๆ!
 ไม่รู ้ว่ามีศษ ้ าไร และเต็ม
ิ ย ์หญิงร่วมสํานักแอบมีใจให้เขาตังเท่
ใจเป็ นคู่ ร กั นั ก พรตกับ เขา แม้แต่ ลู ก สาวที่โอหัง อวดดี ข องเจ า้
สํานักก็สนใจเขาเช่นกัน และแสดงออกชดั เจนมาก
่ ปณิ ธานทียิ
แต่ปาเหวินจิงมี ่ งใหญ่
่ ของตัวเอง ศิษย ์สํานักทะเล
้
ครามทังหมดมี เพียงหนึ่ งหมื่นคน ศิษ ย ห์ ญิง ร่ว มสํา นั กมีรูปโฉม
ธรรมดา ลู ก สาวของเจ า้ สํ า นั ก ก็ เ ป็ นเช่น นั้ น ต่ อ ให้ไ ด้เ ป็ นเจ า้
สํานักแลว้ อย่างไรล่ะ? ก็ตอ้ งเกรงใจทางการอยู่ดี ใต้สงั กัดมีคนฟัง
คําสั่งเพียงหมืนคน
่ ้ งมีเบืองบนคอยควบคุ
ทังยั ้ มอีก
ชายชาตรีค วรจะมีค วามทะเยอทะยานในชีวิต ยามตื่นกุ ม
อํานาจในใต้หลา้ ยามมัวเมานอนหนุ นตักหญิงงาม หากแต่งงาน
กับลูกสาวเจ ้าสํานักจะไม่ตายอยู่ที่สํานักทะเลครามเล็กๆ นี่ หรอก
หรือ? มีหรือที่ลูกสาวเจา้ สํานั กจะยอมให้เจา้ มีภรรยาหลายคน?
ปณิ ธานของปาเหวินจิง่ คือควบคุมสาวกร ้อยล า้ นคนสัก แห่ ง ใน
ใต้ห ล า้ มีเกีย รติย ศและเงินทองที่ใช ้ได้อย่า งสบายมือ หญิง งาม
มากมายคุกเข่าปรนนิ บต ั ิ เหล่าวีรบุรุษก ้มหน้าคํานับ!
ึ ้ ่ตําแหน่ งประมุขปราสาท ทังสํ
ขอแค่ได้ขนสู ้ านักทะเลครามก็
จะสวามิภก ์ ่แทบเท้าตน และสํานักน้อยใหญ่ที่เหมือนสํ า นั ก
ั ดิอยู
ทะเลครามก็จะสวามิภก ์ ่แทบเท้าตนเหมือนกัน ตนแค่พูดคํา
ั ดิอยู
เดียวก็สามารถทําให้สํา นัก อย่างสํานั กทะเลครามกลัว จนตัว สั่น
ได้
 ้ ่ ตํ า แหน่ งท่ า นทู ต หรือ วั น ใดสามารถแทนที่ หก
ถ้า ขึ นสู
่ อว่
ปราชญ ์ได้ล่ะ? ปาเหวินจิงเชื ่ าไม่มอ ่ นไปไม่ได้
ี ะไรทีเป็
ดังนั้นเขาจึงมาทีทะเลดาวนั
่ กษัตร ที่จริงอาศัยพรสวรรค ์การ
ฝึ กตนของเขา ก็ ส ามารถเป็ นเป้ าหมายที่เน้นเลียงดู ้ ส่ งสอนใน
ั
สํ า นั ก ได้ อาศัย ตํ า แหน่ งอาจารย ข
์ องเขาในสํ า นั ก ก็ ส ามารถ
่
หลีกเลียงไม่ ่ นตรายทีทะเลดาวนั
มาเสียงอั ่ กษัตร แต่เขาก็ยงั มา ทัง้
ยังเป็ นฝ่ ายขอมาเองด้วย หอบปณิ ธานอันยิ่งใหญ่และกล า้ หาญ
มาต่อสูป้ ระลองกับวีรบุรุษในใต้หลา้ แลว้ ความเป็ นความตายมีค่า
พอให้พด ่
ู ถึงเสียทีไหนกั น!
ตอนที่ มา สํ า นั ก ทะเลครามมอบของวิ เ ศษ 'ตะไบมายา
วิญญาณ' ให้เขา หลังจากศิษย ์ร่วมสํานักประมาณห้าสิบคนขา้ ง
หลังมารวมตัวกับเขาที่ทะเลดาวนักษัตร ภายใต้การคุม้ ครองของ
่ าจะยังไม่มีใครตายเลยสักคนเดียว หลายปี มานี ที
เขา ไม่น่าเชือว่ ้ ่
อาศัย 'ตะไบมายาวิญญาณ' คาดไม่ถึงว่าจะสังหารศัตรูไปไม่ตํ่า
กว่าห้าร ้อยคนแลว้ คู่ต่อสูท ้ ี่สํานักทะเลครามพบแทบจะตายด้ว ย
นํ ้ามือเขาหมด
เ มื่ อ มี ต ะ ไ บ ห นึ่ ง ด้ า ม อ ยู่ ใ น มื อ ก็ ย า ก จ ะ พ บ คู่ ต่ อ สู ้ที่
สมนํ ้ าสมเนื ้อที่ ทะเลดาวประจิม ! ปาเหวิ น จิ่งมัก จะปลงอนิ จ จัง
ขณะเดียวกันก็ย่งมี ิ ความมั่นใจในตัว เอง หลังจากกลับไปแดนอู๋
่ เขาเชือว่
เลียง ่ าการได้เป็ นประมุขจวนทีกุ ่ มสาวกไวใ้ นมือสิบลา้ น
 ่ นของเขา ในภายหลังยังมีตําแหน่ งสูงหลายขันที
คนคือจุดเริมต้ ้ ่
้
รอให้เขาได้ปีนป่ ายขึนไป!
"ศิษย ์พี่ ขา้ งหน้าเป็ นตําแหน่ งทีทํ
่ าเครืองหมายไว
่ บ้ นแผนที"่
ศิษย ์น้องร่วมสํานักคนหนึ่ งเดินมาขา้ งกายปาเหวินจิงที
่ ใจลอยนั
่ ่ง
คร่อมขีสั่ ตว ์พาหนะอยู่ แลว้ ชีออกไป
้
่
ปาเหวินจิงทอดสายตามอง เห็นเงาแผ่นดินรางๆ แลว้ ขณะที่
ลมทะเลพัดเสือผ้ ้ าปลิว อย่ างรุ นแรง เขาก็ถอนหายใจแลว้ พู ด ว่ า
"หวังว่าคนบนเกาะจะยังอยู่ และไม่กลับไปมือเปล่าอีกนะ ขา้ อยาก
มาทะเลดาวนั ก ษัต รเพื่อเผชิญหน้า กับ วีรบุ รุ ษ ในใต้ห ล า้ ต่ อให้
เสียสละชีวต ิ ตัวเองก็จะไม่ทรยศต่อปณิ ธานในชาตินี ้ ใครอยากจะ
้
เจอพวกขีขลาดที ่
เอาแต่ หดหางหลบซ่อนไปทั่ว ทําเอาขา้ วิงวุ
่ ่นไป
ทุกที่ ช่างน่ าผิดหวัง!"
หลายสิบคนขา้ งหลังพอได้ยินแลว้ แอบเหยีย ดหยามอยู่ บ า้ ง
มีค นไม่ น้อยที่ทนมองท่ า ทางที่เอาความคิดตัว เองเป็ นใหญ่ ของ
เขาไม่ไหวตังนานแล้ ว้ แต่ทุกคนก็ภูมิใ จมากเช่นกัน ตลอดทาง
้ ก้ บ
มานี สู ้
ั ศัตรูได้ทุกคนจริงๆ ยังไม่เคยได้ลิมรสความพ่ ายแพ ้ ทุก
่
คนเปลียนมาใส่ ้
ของวิเศษขันสองทั ้ ดแลว้
งชุ
้ านไปเพียงสามปี ถ้าอดทนครบสิบปี คนที่สามารถ
ตอนนี ผ่
ติดร ้อยอันดับแรกได้ เกรงว่าจะไม่ได้มแี ค่ศษ ่
ิ ย ์พีปาคนเดี
ยว
 ทุ ก คนคิด ๆ ดู แล ว้ ก็ รู ้สึก ร ้อนผ่ า วในใจ ทรัพ ยากรฝึ กตนที่
จัดสรรจํานวนอย่างมีกฎเกณฑ ์ตายตัวในสํานัก มีหรือที่จะเทียบ
่
กับตําแหน่ งประมุขจวนทีสามารถควบคุ มสาวกไวส้ บ
ิ ลา้ นคนได้…
์ งความเร็วขี่ลมฝ่ าคลื่น
ศิษย ์สํานักทะเลครามใช ้อิท ธิฤ ทธิเร่
ไปทันที พอถึง ริมฝั่ งทะเล ก็ ท ยอยกันขี่อาชามัง กรขึ นฝั
้ ่ ง แล ว้
ระแวดระวังรอบๆ
่ บกับดังมาจากในป่ าภูเขา
จู่ๆ ก็มีเสียงกีบเท้าอาชามังกรวิงกุ
ตรงหน้า กําลังพลห้าสิบคนถือทวนยาวไวใ้ นมือทันที และมองป่ า
ภูเขาตรงหน้าอย่างระแวดระวัง ปาเหวินจิงยั ่ งคงสุภาพเรีย บร ้อย
นั่งอยู่บนอาชามังกรด้วยสีหน้าเรียบเฉย
เห็ นเพียงไหล่เขาที่อยู่ตรงหน้าพลันมีสต ั ว ์พาหนะโผล่มาสิบ
่ ษย ์สํานักทะเลครามตรง
กว่าตัว หยุดอยู่บนเนิ นเขาและจอ้ งมาทีศิ
ริมทะเล
้ ี่นํ า กํ า ลัง พลมาไม่ ใช่ใครอื่น คืออวี๋ไป่ ซิงหั
ผู ท ่ วหน้ากองหก
แห่ ง พันธมิต รผ้า แดง เขาชีไปทางนั ้ ้ น แล ว้ ถามว่ า "ผู ท
้ ่ีมาเป็ น
ใคร?"
ปาเหวินจิ่งพู ด ด้ว ยรอยยิมว่ ้ า "ปาเหวินจิ่งจากสํ า นั ก ทะเล
่
ครามแห่งแดนอู๋เลียงอยู ่น่ี แลว้ ผูท
้ ี่มาเป็ นใคร กลา้ สูก้ บ
ั ขา้ สักตัง้
ไหม!"
 "พวกเราไม่ มีเจตนาจะเป็ นศัต รู ก บ ้ ้ น อยู่ ที่นี่ อย่ า ง
ั ใครทังนั
สงบ เหตุใดต้องลําบากคุกคามกัน?" อวีไป่๋ ซิงพู
่ ดอย่างโมโห
่ วเราะแลว้ ถามว่า "อยู่ในการปราบจลาจลทะเล
ปาเหวินจิงหั
้ รู ้สึกว่าน่ าขําบา้ งเหรอ?"
ดาวนักษัตร พูดแบบนี ไม่
พอเห็ นอีกฝ่ ายพวกเยอะ แลว้ ก็ไม่ยอมเลิกรา อวี๋ไป่ ซิงจึ
่ งไม่
่ าเพลง หันหลังทิงท้
พูดพรําทํ ้ ายไวห้ นึ่ งประโยคแลว้ ก็วงหนี
ิ่ ไปเลย
"อีกฝ่ ายพวกเยอะกว่าเรา อาศัยกําลังสูไ้ ม่ได้ ถอย!"
้
สัตว ์พาหนะสิบตัวเลียวและวิ ่
งหนี ตามเขาไปทันที
้
"ขีขลาดจริ ่
งๆ! ตามไป!" ปาเหวินจิงโบกทวนพร ้อมตะโกน
เสียงดัง
ทุกคนไล่ตามไปทันที พอตามไปได้ครึงทางศิ ่ ษย ร์ ว่ มสํ า นั ก
คนหนึ่ งที่อยู่ ข า้ งๆ ก็ เตือนอย่ า งรอบคอบว่ า "ศิษ ย พ
์ ี่ปา อีก ฝ่ าย
เจอหน้าเราก็หนี แลว้ เรืองนี ่ ้ ลบ
มี ั ลมคมใน กลัวว่าจะมีการดักซุม ่
ระวังตัวไวจ้ ะดีกว่า!"
"ถ้าไล่ตามไม่ทน ั ก็เกรงว่าเขาจะข า้ มทะเลหนี ไปแลว้ มีการ
ดักซุม่ แลว้ อย่างไรล่ะ? ขา้ ไม่กลัวเขาดักซุม ่ หรอก กลัวแต่เขาจะ
ไม่ ก ล า้ สู ้ ถ้า พวกเราประมาทศัต รู คู่ ต่ อ สู ถ ้ ึ ง จะกล า้ โผล่ ห น้า
ออกมาสู ้ ศิษ ย น์ อ ้ ง อ่ อนนอกแข็ ง ในไว ก ั้
้ ็ พ อ มีท งแผนการมี ท ้งั
'ตะไบมายาวิญญาณ' คอยทําลาย ก็ไม่จําเป็ นต้องกลัว!" ปาเหวิ
่ ่นใจในตัวเองเต็มเปี่ ยม นํ าคนไล่ตามไม่ปล่อย
นจิงมั
่
ทีทะเลสาบนํ ้านิ่ งบนยอดเขากลางเกาะ กําลังพลเกือบพันคน
หลบซ่อนอยู่ในป่ าทึบ
้ ่สูงและมองออกไป พอเห็ นกําลังคนไล่ตามมาไกลๆ
ปี นขึนที
เหมีย วอีก็ ้ พู ด เสีย งตํ่ าว่ า "กล า้ กํ า เริบ เสิบ สานไล่ ต ามมาแบบนี ้
ต้องมีสิงที่ ่พึ่งได้แน่ นอน เตรียมขุดปล่อยนํ ้าตรงปากทางระบาย
นํ ้า!"
่ บคําสั่งและกําลังจะจากไป
"รับทราบ!" จ ้าวเฟยเพิงรั
"ช ้าก่อน!" มีคนบอกให้หยุด จา้ วเฟยชะงักงัน และทุก คนที่
ได้ยน
ิ ก็มองไป
เห็ นเพีย งจ า้ วหลิง ถู ขี่อาชามัง กรเข า้ มา กุ มหมัด คารวะต่ อ
เหมียวอีพร้ ้อมพูดว่า "หัวหน้าพันธมิตร ก็แค่คนห้าสิบคนเอง ไม่
่
ต้องทําเรืองเล็ ่
กให้เป็ นเรืองใหญ่ หรอก ขา้ เขา้ มาอยู่ในพันธมิตร
ผ้าแดงแลว้ ยังไม่ได้สร ้างผลงาน รู ้สึกไม่สงบใจ ขา้ ยินดีนําศิษย ์พี่
ศิษย ์น้องร่วมสํานักไปสังหารศัตรูเพือสร่ ้างผลงาน!"
ช่วงไม่กวั่ี นมานี อี
้ กฝ่ ายเรียกได้ว่าอยู่ในโอวาท ปฏิบต ั ต
ิ ่อตน
ด้วยความเคารพมากขึนด้ ้ วย ตนลองเชิงมาหลายครัง้ ให้ทําอะไร
พวกเขาก็ ทํ า ในเมื่อพวกเขาเชือฟั ่ ง เหมีย วอีก็้ ไม่ อยากให้เกิด
 ่ นกั
เรืองขึ ้ บพวกเขาเช่นกัน จึงขมวดคิวพู ้ ดว่า "อีกฝ่ ายไม่ได้มาดี
ระวัง ตัว ไว จ้ ะดีกว่ า ถ้า สามารถเอาชนะได้ง่า ยๆ ก็ ไม่ จํ า เป็ นต้อง
่ นตราย"
เสียงอั
จ ้าวหลิงถูกุมหมัดคารวะ "หัวหน้าพันธมิตรไม่ตอ้ งกังวลมาก
่ ษย ์น้องของขา้ ไม่ได้ถูกรังแกได้ง่ายๆ เช่นกัน"
ศิษย ์พีศิ
้ ่ซอื ผิงก็ก ้าวออกมากุมหมัดคารวะเช่นกัน "หัวหน้า
เวลานี หลู
พันธมิตร สํานักได้มอบหมายวิธก ี ารให้ศิษย ์พีจ่ า้ ว คนแค่ไม่ก ี่สิบ
คน สําหรับศิษย ์พีจ่ ้าวแลว้ ไม่พอให้หวาดกลัวจริงๆ"
้
เหมียวอีตอบ "อ้อ" เขาเองก็คิดเหมือนกัน ว่าที่ศิษย ์พี่ศิษ ย ์
น้องของจ า้ วหลิง ถู ก ล า้ เที่ยวใช อ้ ํ า นาจบาตรใหญ่ ใ นทะเลดาว
ประจิม แสดงว่าต้องมีวธิ ก ี ารอยู่บา้ งแน่ นอน ในเมื่ออีกฝ่ ายพูดถึง
้ ้แล ว้ เหมีย วอีเองก็
ขันนี ้ อยากจะเห็ นว่ า อี ก ฝ่ ายมี วิธ ีก ารอะไรที่
วางแผนอยู่ ใ นใจ จึง พยัก หน้า พู ดว่ า "ถ้า เช่นนั้ นก็ ล องดู หากมี
เหตุ ก ารณ์ไ ม่ ค าดคิ ด ถอยกลับ ทัน ที ล่ อ ศัต รู ม าที่ ปากทางนํ ้ า
ไหล"
ั คํ า สั่ง แล ว้ รีบ พาศิษ ย พ
"รับ ทราบ!" จ า้ วหลิง ถู รบ ์ ี่ศิษ ย น์ ้อ ง
่
ร่วมสํานักขีอาชามังกรพุ่งลงเขาไปด้วยกัน
อวี๋ไป่ ซิงที
่ ่มาถึงตีนเขาแลว้ พอเห็ นพวกจา้ วหลิงถูบุกเขา้ มา
้ ่ นา ข า้ ล่ อ
ก็ อดชะงัก งันไม่ ได้ 'ไม่ ใ ช่สิ! ไม่ ได้ว างแผนไว แ้ บบนี นี
ข า้ ศึก มาแล ว้ นี่ เจ า้ กํ า ลัง ทํ า บา้ อะไร' เขาอดถ่ า ยทอดเสีย งถาม
ไม่ได้
้ า
หลัง จากจ า้ วหลิง ถูบ อกไปคร่า วๆ แล ว้ ก็ พู ด ด้ว ยรอยยิมว่
่ ไม่
"พีอวี ๋ ตอ้ งคิดมาก ต่อไปแค่ดูการต่อสูก้ ็พอ ขา้ มีวธิ กี ารรับมือ!"
้
ทังสองฝ่ ์ ี่ศิษ ย น
ายคลาดผ่ านกันไป จา้ วหลิงถูและศิษย พ ์ ้อ ง
ห้าคนหยุดและเรียงแถวหน้ากระดาน ขวางอยู่ตรงตีนเขา
อวี๋ไป่ ซิงที
่ ่มาถึงตีนเขาแลว้ ก็ไม่กลัว ด้านหลังยังมีกองกําลัง
กลุ่มใหญ่ซอ่ นตัวคอยช่วยเหลืออยู่ จึงนํ ากําลังพลบุกไปด้านหลัง
่
แลว้ หยุด ต้องการดูว่ามันเรืองอะไรกั นแน่
จา้ วหลิงถูวางทวนนอนบนหลังอาชามังกร พอสะบัดมือหนึ่ ง
ที ในมือก็มค ี อ้ นเหล็กใหญ่สีดําหนึ่ งด้ามถือเอาไว ้ เขาโบกค้อนชี ้
ไปยังกองกําลังตรงหน้าที่ไล่ตามมา พร ้อมตะโกนว่า "ผูท ้ ่มาเป็
ี น
ใคร เหตุใดจึงมาล่วงลําข ้ า้ ? ยังไม่รบ
ี ลงจากอาชามังกรและยอม
่ ยงความตายอี
แพเ้ พือเลี ่ ก!"
่ ่นํ า คน
พอเห็ นว่าอีกฝ่ ายมีค นแค่ หา้ สิบกว่า คน ปาเหวินจิงที
บุกเขา้ มาก็ชม ู ือขึน้ สัตว ์พาหนะห้าสิบกว่าตัวยกเท้าหน้าขึนและ
้
หยุ ด กะทัน หัน เขาตะโกนเสีย งดัง ว่ า "ช่า งกล า้ อวดดี อ ย่ า งบ า้
ระหํ่า! คอยดู 'ตะไบมายาวิญญาณ' ของขา้ เถอะ"
 ้
ตรงหว่างคิวเผยภาพมายาบงกชเขี ้ า้ เขาสะบัด มือ
ยวขันเก
หนึ่ งครัง้ ตะไบสีดํ า เล่ มหนึ่ งก็ ล อยมาตรงหน้า มันกะพริบ แสงสี
่ ั บตาเดียวจากหนึ่ งเล่มก็กลายเป็ นสิบเล่ม จากสิบ
เขียว แลว้ ชวพริ
เล่ ม กลายเป็ นร อ้ ยเล่ ม จากร อ้ ยเล่ ม กลายเป็ นพั น เล่ ม ช ่ วั
พริบ ตาเดีย วก็ มีต ะไบสีดํ ากว่ าหมื่นเล่มลอยเต็ มท้องฟ้ าไปหมด
และแต่ละเล่มก็เปล่งแสงสีเขียว
ภาพนี ทํ้ าให้ผูพ
้ บเห็ นค่อนขา้ งตกใจ พวกเหมียวอีที ้ ่ซ่อนตัว
อยู่ บ นภู เ ขาสู ด หายใจอย่ า งตกตะลึ ง 'นี่ คื อ ของวิ เ ศษอะ ไร?
นักพรตบงกชเขียวคนหนึ่ งสามารถควบคุมของวิเศษขันสองได้ ้
มากมายขนาดนี พร ้ ้อมกันเชียวหรือ?'

หลู่ ซ อื ผิง ที่ช่ว ยขอให้ศิษ ย พ

์ ี่ได้ต่ อสู เ้ บิ ก ตากว า้ ง เขาก็ ต ก
ตะลึงเช่นกัน
ี่ ่นใจในตัวเองเต็มเปี่ ยม
อย่าว่าแต่เขาเลย แม้แต่จา้ วหลิงถูทมั
ก็ สีห น้า เปลี่ยนอย่ างรวดเร็ว ของวิเศษมากมายขนาดนี ้ออกมา
พร ้อมกัน ค้อนสะท้านบรรพตของตนจะรับมือไหวได้อย่างไร ต้อง
้
บิดตนจนกลายเป็ นเนื อบดแน่ ี่ เชือฟั
นอน เขานึ กเสียใจทันทีทไม่ ่ ง
คําเหมียวอี ้
อยากจะหนี ก็หนี ไม่ท น
ั แลว้ ปาเหวินจิงใช ่ ้ งคับชีเข
้นิ วบั ้ า้ มา
ตะไบดําเปล่งแสงสีเขียวหมื่นกว่า เล่ มก็ มว้ นคลุ มฟ้ าคลุ มดิ นเข า้
มาราวกับพายุงวงช ้าง
 พวกอวี๋ ไป่ ซิงตกใจจนหน้
่ า ซีด เสี ย ใจที่ อยู่ ดู ก ารต่ อ สู ้ จึง
พลอยลําบากไปด้วย
้ ่ซ่อนตัว อยู่ ใ นภู เขากัง วลจนหัว ใจแทบออก
พวกเหมีย วอีที
มาถึงคอหอย
จ า้ วหลิง ถู ที่หนี ไม่ ท น
ั ต้องสูส้ ุ ด ชีวิต ค้อนเหล็ ก ใหญ่ สีดํ า ใน
มือเปล่งแสงสีเขียว ชวพริ ่ั บตาเดียวก็ขยายออก กลายเป็ นค้อน
ด้ามหนึ่ งที่สูงประมาณสิบจัง้ ค้อนยักษ์ท่มี ี เส น
้ ผ่าศู นย ์กลางของ
หัวค้อนถึงห้าจัง้ ตอนที่อยู่ในมือเล็กๆ ของจา้ วหลิงถูก็ดูน่า ตลก
อยู่บา้ ง เหมือนกับยกภูเขาไวห้ นึ่ งลูก
้ นภาพนี แล
พวกเหมียวอีเห็ ้ ว้ ตกตะลึงอ้าปากค้างเช่นกัน

ตะไบดํ า แผ่ ค ลุ มเข า้ มาราวกับ พายุ ฝน ส่ ว นจ า้ วหลิง ถู ก็ ร บ

ี
แกว่งค้อนในมือโยนออกไป
แม้ต ัว ค้อ นยัก ษ์จ ะใหญ่ แต่ ค วามเร็ ว ที่ ทุ บ ออกไปนั้ นน่ า
่ าจะทําให้เกิดเสียงฟ้ าผ่า ลักษณะพลังทีแสดง
อัศจรรย ์ ไม่น่าเชือว่ ่
ออกมาน่ าตกตะลึงมาก
่
ค้อนยักษ์ชนกับฝนตะไบดําทีโผแผ่ เขา้ มากลางอากาศ
้ ราวกับเป็ นเสียงฟ้ าผ่าตอนกลางวันแสกๆ เสียงระเบิด
'บึม!'
ดังอยู่กลางอากาศ
 เกิดเหตุการณ์ททํ ี่ าให้ทุกคนแทบลูกตาถลนออกมาแลว้ ฝน
ตะไบดําที่อยู่เต็มท้องฟ้ าพลันหายไปทันที เห็ นเพียงตะไบดําหนึ่ ง
ด้ามโดนค้อนยักษ์ทุบจนแสงสีเขียวริบหรีลง ่ แลว้ กระเด็นออกไป
กลางอากาศ
้ กคนถึงได้เขา้ ใจ ตะไบดําทีแท้
ตอนนี ทุ ่ จริงคงมีเพียงเล่มเดียว
่ อเป็ นภาพมายา แต่ภาพมายานี ก็
ทีเหลื ้ เพียงพอจะทําให้คนตกใจ
ได้ อาศัยการมองเห็ นของทุกคน ไม่น่าเชือว่ ่ าจะดูไม่ออก ไม่น่า
่ าจะบิดเบือนการมองเห็นของทุกคนได้
เชือว่
ก่อนหน้านี ทุ ้ กคนยังตกตะลึงว่าทําไมนักพรตบงกชเขียวคน
เดีย วถึง สามารถควบคุ มของวิ เ ศษขั้นสองมากมายขนาดนี ้ ได้
ตอนนี ้นั บ ว่ า หาสาเหตุ พ บแล ว้ ก็ แค่ ดีแต่ เปลือกเท่ า นั้ น แต่ ข อง
้ ก็
วิเศษชินนี ้ น่ากลัวจริงๆ สายตาไม่มท ี างสืบเสาะความจริงเท็ จได้
เลย พอโจมตีเขา้ มา ไม่ว่าใครก็ไม่มีทางแยกแยะได้ ร ้อยทังร ้ ้อย
่
ต้องโดนอาวุธจริงทีปนอยู ่ในนั้นลอบทําร ้าย เป็ นอาวุธสังหารที่ลํา้
จริงๆ
…………………………
 บทที่ 351 อานุ ภาพแห่งค ้อนสะท ้านบรรพต

พอค้อ นออกไปทํ า ลายภาพมายา แรงกดดัน มหาศาลก็

หายไปทันที จ า้ วหลิง ถู เองก็ อา้ ปากค้า งนิ ดหน่ อย ตัว เองแค่ ทุ บ
ค้อนออกไปส่งเดชเพื่อปกป้ องชีวิต ไม่น่าเชือว่ ่ าจะทุบโดนอาวุธ
จริงที่อยู่ท่ามกลางอาวุธมายาหมื่นกว่าเล่ม? แบบนี โชคดี้ เกินไป
ไหม?
กลุ่ มคนที่ดู ก ารต่ อสู อ้ ยู่ โ ล่ งอกแล ว้ โดยเฉพาะพวกอวี๋ไป่ ซิ่
งที่อยู่ขา้ งหลังเขา ตกใจจนแทบเหงื่อแตกทังตั ้ ว ตอนนี ถึ
้ งได้รู ้ว่า
ตัวเองคิดมากไป ในเมื่อจา้ วหลิงถูกลา้ พาคนแค่ไม่ก ี่คนออกไป
รับมือการต่อสู ้ แสดงว่าต้องมีวธี ก ี ารอยู่บา้ งแน่ ๆ
ปาเหวินจิ่งที่สํ า แดงพลัง ตะไบมายาวิญญาณสีห น้า เปลียน
่
อย่างรวดเร็ว ของวิเศษของอีกฝ่ ายนั่นมันอะไรกัน? ไม่น่าเชือว่
่ า
จะโจมตีโดนร่างจริงของตะไบมายาวิญญาณได้ภายในครังเดี ้ ยว
่ ไม่
เรืองนี ้ เคยเกิดขึนมาก่
้ อน!
ขณะเดี ย วกัน ก็ ต กตะลึ ง ในอานุ ภาพที่ ยิ่ งใหญ่ ข องค้อ น
สะท้านบรรพต ปาเหวินจิงที ่ เป็
่ นคนถือของวิเศษมีความเกียวข ่ อ้ ง
กับ ตะไบมายาวิญ ญาณที่ ใช ้ออกไป รู ว้ ่ า ตะไบมายาวิญ ญาณ
ได้รบั ความเสีย หายอย่างหนัก แลว้ โดนอีกฝ่ ายโจมตีทีเดีย วจน
เสียหายอย่างหนัก พลังงานส่วนใหญ่ในตะไบมายาวิญญาณโดน
ค้อนทุบพลังทลายแลว้ ไม่สามารถใช ้มันได้อีก นอกเสียจากจะ
เติมพลังงานไปใหม่
้ าลังอยู่ในสนามต่อสูพ
แต่ขณะนี กํ ้ อดี มีหรือที่ศัตรูจะให้เวลา
เจ ้าเติมพลังงานไปใหม่
ไม่ว่าอย่างไรปาเหวินจิงก็ ่ นึกไม่ถงึ ตะไบมายาวิญญาณที่ไม่
้
เคยสู แ้ พ เ้ ลยตังแต่ มาที่ทะเลดาวนั ก ษัต ร ไม่ น่า เชือว่
่ า จะเจอกับ
ดาวร า้ ยเข า้ แล ว้ อี ก ฝ่ ายโจมตี ที เ ดี ย วก็ ทํ า ลายตะไบมายา
วิญญาณได้
แต่อานุ ภาพในตัวของตะไบมายาวิญญาณเองก็จะประมาท
ไม่ได้เช่นกัน แม้จะได้รบั ความเสียหายอย่างหนัก แต่ก็ตา้ นทาน
้ ยวของค้อนสะท้านบรรพตได้
การโจมตีครังเดี
ตะไบมายาวิญญาณกระเด็นออกไป ค้อนสะท้านบรรพตลอย
วูบฝ่ าอากาศกลับมา
พอเห็ น ของวิ เ ศษของฝ่ ายตรงข า้ มโดนโจมตี จ นดับ แสง
จ ้าวหลิงถูมหี รือที่จะพลาดโอกาสนี ไป
้ พอค้อนยักษ์ตกลงมาจาก
ฟ้ า เขาก็ ใ ช แ้ ขนสองข า้ งกอดด้า มค้อ นเอาไว ้ แล ว้ สะบัด แขน
ออกไปอีกครัง้
 ่
เมือเปรียบเทียบคนกับค้อนแม้จะดูน่าตลกขบขัน แต่จ ้าวหลิง
ถู ก ลับ เหมื อ นมี แ รงแบกภู เ ขาได้ ค้อ นยัก ษ์ที่ อยู่ ใ นมื อ เขาปลิว
ออกไปอย่างง่ายดาย
่
คนทีสายตาเฉี ่
ยบแหลมลว้ นดูออกได้ว่าไม่เกียวกั
บพละกําลัง
ี วบคุมค้อนสะท้านบรรพตแบบหนึ่ ง
ของเขาเลย แต่เป็ นวิธค
ค้อนสะท้านบรรพตขนาดยักษ์ส่งเสียงฟ้ าผ่าอีกครัง้ และหมุน
วนอยู่กลางอากาศอย่างรวดเร็ว วาดผ่านฟ้ าไปด้วยความเร็วที่น่ า
อัศจรรย ์ ทุบออกมาอย่างบา้ คลั่งและมุ่งตรงไปทีปาเหวิ
่ นจิง่
เ ง า สี ดํ า ข น า ด ยั ก ษ์ก ลุ่ ม ห นึ่ ง ต ก ล ง ม า จ า ก ฟ้ า ใ น ช ่ ั ว
พริบตาเดียว มาพร ้อมอานุ ภาพของลมฟ้ าคะนองเสียงดังลั่น เขา้
มาราวกับจะปกคลุมฟ้ าดิน ค้อนยังไม่ทน ั มาถึง ผิวดินก็มฝ ี ุ่ นตลบ
อบอวลแลว้ ลมแรงจูโ่ จมเขา้ มา
้
ศิษย ์สํานักทะเลครามพลันเงยหน้าขึนมองค้ อนยักษ์ท่ทุ ี บลง
มาบนหัว เรียกได้ว่าตกใจจนขวัญหนี ดฝ ี ่ อ จะหนี ก็หนี ไม่ทนั แลว้
พากันใช ้อาวุธในมือโบกโต้หน้าค้อนยักษ์ที่ทุบเขา้ มา พยายามสู ้
สุดชีวต
ิ
แต่ เ วลานี ้ไม่ ต่ า งอะไรกับ ตักแตนตํ
๊ า ข า้ วกางแขนสกัด รถ
ค้อนใหญ่ขนาดนี บวกกั ้ บความเร็วที่ทุบเขา้ มา ไม่ตอ้ งบอกก็รู ้ถึง
พลังของมัน
 'ปั้งๆๆๆ!' ง่ามนิ วที
้ ่กุมอาวุธเอาไวเ้ ลือดสาดกระจาย อาวุธใน
มือกระเด็นออกไปชินแล ้ ว้ ชินเล่
้ า และมองค้อนยักษ์ทุบลงมาทีหั่ ว
โดยที่ทําอะไรไม่ ได้ สายตาแต่ละคนเผยความกลัว ที่ไร ้ขอบเขต
ี างอธิบายความรู ้สึกหวาดผวานั้นได้เลย
ไม่มท
ปาเหวินจิ่งข อ้ มือสองข า้ งถู ก ทํ า ให้ส่ นสะเทื ั อนจนหัก และมี
เลือดสดไหลออกมาจากง่ามนิ วจนเห็ ้ นกระดูกขาว สายตาเขายิง่
เผยความผิ ด หวัง เป็ นครังแรกที ้ ่ รู ส้ ึ ก สั่ นสะเทื อ นมาจากจิ ต
วิญญาณ เป็ นครังแรกที ้ ่หวาดกลัวขนาดนี ้ เป็ นครังแรกที ้ ่ตัวเอง
ไม่ รู ้จัก ที่ตํ่ าที่สู ง ขนาดนี ้ เป็ นครังแรกที
้ ่พบว่ า ความฝั นที่ตัว เอง
หมายจะอยู่ เหนื อคนอื่นนั้ นน่ า ขํ า ขนาดนี ้ เป็ นครังแรกที ้ ่พบว่ า
บุ ค ลิ ก ที่ คล่ อ งแคล่ ว และและสง่ า มี ค วามรู ข ้ องตัว เองจะตํ่ าต้อย
ขนาดนี เมื ้ ่อเผชิญหน้ากับความเป็ นความตาย การปราบจลาจล
ทะเลดาวนั ก ษัต รที่มีค นมากมายไม่ อยากมา เขาอาศัย อะไรถึง
รู ส้ ึ ก ว่ า ตัว เองเก่ ง กว่ า คนอื่ น แล ว้ ยัง จะมาที่ นี่ ? ในใต้ห ล า้ มี ผู ้
แข็ ง แกร่ง นั บไม่ ถ ว้ น เพีย งแต่ ต วั เองไม่เคยพบเท่ านั้ นเอง จนถึง
ขนาดทําให้เกิดความลําพองใจ...
่ั
ในช วพริ บ ตาเดี ย วความผิด หวัง และความกลัว สุ ด ท้า ยถู ก
ค้อนยักษ์ทําลายและถูกฝังกลบ ภาพตรงหน้ากลายเป็ นสีดํา
"อ๊าก..."
้
"ฮีๆๆ..."
 ้ !' ผิ ว ดิ น สั่นสะท้า น แตกระแหงเป็ นช่อ ง เสี ย งร อ้ งน่ า
'ตู ม
รันทดของคน เสียงร ้องหวาดกลัวของอาชามังกร ถูกฝั งกลบใน
่ ั บตาเดียว
ชวพริ
เลือดสดที่ถูกกดอยู่ใต้คอ้ นกระจายออกมาทันที รอยแยกทัง้
่ านน่ าสยดสยองตามทีครึ
สีด้ ่ งหนึ
่ ่ งของค้อนยักษ์ยด
ั ลงไปในผิวดิน
ลมแรงพัดม้วนฝุ่ นกระจายไปรอบๆ แทบจะพัดคนที่อยู่รอบๆ
้
ค้อนปลิวออกไป ทังคนทั ้
งอาชามั
งกรเซไปเซมา
ศิษย ์สํานักทะเลครามที่เหลือเงยหน้ามองค้อนยักษ์แวบหนึ่ ง
อารมณ์หวาดกลัวในสายตานั้นยากจะอธิบายได้ ยังมีใครกลา้ สู ้
่ นที
อีกเหรอ? พวกเขาหันหลังแลว้ วิงทั
่ี มช
จ ้าวหลิงถูทยิ ้ วร
่ ั ้ายกางนิ วออก
้ ค้อนยักษ์ท่ฝั
ี งอยู่ในผิวดิน
ก็ถูกดึงออกทันที ลอยฝ่ าอากาศกลับมา
ในหลุ ม ที่ ถู ก ทุ บ ลงไปจากผิ ว ดิ น มี ข นมเปี ๊ ยะไส เ้ นื ้ อที่ ดู
้
คลุมเครือไปด้วยเลือดเนื อและอวั ้
ยวะ เลือดเนื อของคนและอาชา
มังกรรวมอยู่ดว้ ยกัน แม้แต่เกราะรบที่คลุมร่างกายอยู่ก็ถูกทุบจน
พังแลว้ แยกไม่ออกว่า ท่า นไหนคือปาเหวินจิงผู ่ ส้ ุ ภาพเรีย บร ้อย
ทําได้เพียงเดาได้คร่าวๆ จากตําแหน่ งของขนมเปี ๊ ยะไสเ้ นื อ้
้ าให้พวกเหมียวอีที
ภาพนี ทํ ้ ่มองอยู่บนภูเขาสีหน้าชาเหมือน
้ งใหญ่
ตะคริวกิน อานุ ภาพของค้อนนี ยิ ่ เกินไป ไม่ว่าอย่างไรก็รู ้สึก
 ้ าคนนั้นโหดร ้ายไปหน่ อย ไม่รู ้ว่าคนวิป ริต คน
ว่าการใช ้ค้อนนี ฆ่
้
ไหนหลอมสร ้างของวิเศษแบบนี ออกมา
"อยากจะหนี เหรอ!" จา้ วหลิงถูหวั เราะลั่น นํ าศิษย ์ร่วมสํานัก
่ี
ไม่กคนวิ ่
งตาม ่ อนยักษ์ในมือทุบออกไป
และเหวียงค้
เสียงฟ้ าผ่าดังลั่นกลางอากาศอีกครัง้ ศิษย ์สํานักทะเลครามที่
หลบหนี ห น ั มามองอย่า งหวาดกลัว เห็ นเงาสีดํ า แผ่ ค ลุ มฟ้ าคลุม
ดินเขา้ มา มีเสียงร ้องน่ าเวทนาดังลั่นอีกหลายครัง้
ค้อนสะท้านบรรพตที่ทุบ ขนมเปี ๊ ยะไสเ้ นื ้อได้ส องก อ้ นถู ก ดึง
้
ขึนมาจากผิ ว ดินอีก ครัง้ ทะยานขึนฟ้้ ากลับ มาและตกอยู่ ใ นมือ
่ี อาชามั
จ ้าวหลิงถูทขี ่ งกรวิง่ แลว้ ชวพริ
่ ั บตาเดียวก็ถูกสะบัดออกไป
อีก
ค้อนยักษ์บน ่ วดินไม่หยุด
ิ ไปบินมากลางอากาศ ทุบลงทีผิ
ทุบลงไปค้อนแลว้ ค้อนเล่า เหมือนกับทุบขนมเปี ๊ ยะ ไล่ตามผู ้
ที่หลบหนี ต ลอดทาง ไม่ มีใ ครสามารถต้า นทานค้อนที่ทุ บ ลงมา
่ ยว ผูท
เล็กน้อยเพียงครึงเดี ้ ่โดนมั
ี ้
นก็จะกลายเป็ นเศษเนื อโดยไม่
ต้องปรึกษากันเลย
ภาพเหตุการณ์นีทํ ้ าให้คนที่ดูการต่อสูอ้ ยู่บนภูเขาหนาวสัน
หลัง อยู่ ห่ า งกัน ไกล แต่ ท่ี เท้า ก็ ย ัง รู ส้ ึ ก ได้ถึ ง การสั่นสะเทื อ นที่
รุนแรง ไม่กลา้ คิดถึงภาพทีตั ่ วเองสูก้ บ ั ค้อนสะท้านบรรพต
 ทุกคนขนลุกอยู่สก ั พักหนึ่ ง ถึงได้เห็นจ ้าวหลิงถูและพวกพวก
์ ่ีศิษ ย น์ ้องกลับมา ไม่ เห็ นค้อนยัก ษ์ด า้ มนั้ นแลว้ เห็ นเพียง
ศิษ ย พ
ตะไบมายาวิญญาณเล่ มนั้ นกํ า ลัง ถู ก พลิก ดู อยู่ ใ นมือจ า้ วหลิงถู
จ ้าวหลิงถูทได้่ี ของลําค่
้ ามาอารมณ์ดอ ี ย่างเห็นได้ชดั
แต่ น่า เสีย ดายที่พลัง งานในตะไบมายาวิญญาณถู ก เขาใช ้
ค้อนโจมตีจ นเกือบพัง แล ว้ การฟื ้ นฟู พ ลัง งานของสมบัติ ช ินนี
้ ้
ไม่ใช่ว่ายาปี ศาจเล็กน้อยจะเติมเต็ มได้ วิธกี ารควบคุมมันก็ ต อ้ ง
กลับไปครุน ่ คิดให้ดี
กองกําลังที่ซ่อนตัวอยู่บนภูเขาปรากฏตัว พวกอวี๋ไป่ ซิงที
่ ่ลง
เขามาได้ร บั คํ า สั่งจากบนเขาให้ไปเก็ บ กวาดของที่ได้จ ากการ
ต่อสู ้
หลังจากจ ้าวหลิงถูพาบรรดาศิษย ์น้องขึนมาบนภู ้ เขา ภายใต้
สายตาทีนั ่ บถือและอิจฉา จ ้าวหลิงถูก็หยิบตะไบมายาวิญญาณส่ง
ให้ต รงหน้ า เหมี ย วอี พร้ อ้ มกุ ม หมัด คารวะ "รายงานหัว หน้ า
พัน ธมิ ต ร ศัต รู ท่ี มาถู ก ฆ่ า หมดแล ว้ จ า้ วหลิ ง ถู โ ชคดี ที่ทํ า ตาม
คําสั่งสําเร็จ"
"ลําบากพี่จา้ วแลว้ " เหมียวอีก็้ อดเดาะลินและกล่
้ าวชมไม่ได้
้ บว่าได้เปิ ดหูเปิ ดตามากจริงๆ เมือพี
"วันนี นั ่ จ่ ้าวมีคอ้ นอยู่ในมือ ใน
ใต้หลา้ ก็ไร ้ศัตรูจริงๆ!"
 จา้ วหลิงถูไม่ใช่ปาเหวินจิงที่ ่ไม่รู ้จักฟ้ าสูงแผ่นดินตํ่า ฝื นยิม้
แล ว้ พู ด ว่ า "หัว หน้า พันธมิต รชมเกินไปแล ว้ จะมีช วี ิต รอดจาก
ทะเลดาวประจิมได้หรือเปล่ าก็ ไม่ รู ้ คํ า ชมที่ว่ า ใต้หล า้ ไร ้ศัตรูน้ัน
ขา้ มิกลา้ รับไวห้ รอก"
"ค้อนของพีจ่ ้าวเป็ นของวิเศษอะไร? อานุ ภาพยิงใหญ่
่ เกินไป
้
แลว้ !" เหมียวอีอดถามไม่ ได้
"เป็ นค้อนสะท้านบรรพตทีสํ ่ านักมอบให้ก่อนเดินทางมา เป็ น
้
เพียงของวิเศษขันสอง ไม่ถือว่าอานุ ภาพยิ่งใหญ่ อะไรหรอก ใน
้ ของวิเศษที่อานุ ภาพยิ่งใหญ่กว่าค้อนสะท้านบรรพตไม่ รู ้
โลกนี มี
้ าไร" จ ้าวหลิงถูตอบ
ตังเท่
้
เหมี ย วอี มองไปรอบๆ ที่ ทุ ก คนแล ว้ หัว เราะ "ตะไบมายา
วิ ญ ญาณของนั ก พรตเต๋ า นั่ นทํ า ให้พ วกเราตกใจแทบแย่ ถ้า
เปลี่ยนเป็ นพวกเราคงต้า นทานไม่ อ ยู่ แต่ ภ ายใต้ค อ้ นสะท้า น
บ รรพ ตข อง พี่ จ า้ ว โฉ มหน้ า เดิ ม ก็ เ ผยออกมา หมดใ น ช ่ ัว
พริบตาเดียว ค้อนสะท้านบรรพตนี เป็ ้ นของดีจริงๆ!"

ทุกคนได้ยน
ิ แลว้ ต่างก็พยักหน้าเห็นด้วย
"ชมเกินไปแลว้ ชมเกินไปแลว้ !" จ ้าวหลิงถูกุมหมัดคารวะต่ อ
่
ทุกคน ทําท่าทางอับอายจนเหงือตก
 ั อายจนเหงื่อ
ทุกคนรู ้ว่าเขาแค่ถ่อมตัว หารู ้ไม่ว่าจ ้าวหลิงถูอบ
ตกจริงๆ มีเพียงเขาทีรู่ ้ชดั อยู่ในใจ ชนะศึกนี ได้
้ เพราะโชคดีอย่าง
เดียวแท้ๆ
ต้องรู ้ไวว้ ่าของวิเศษในโลกนี ใช่ ้ ว่าอานุ ภาพยิงใหญ่
่ แลว้ จะไร ้
ศัตรูคู่แข่ง ผูท้ ใช ่ี ้เล่ห ์เหลียมเอาชนะความงุ
่ ่มง่ามนั้นมีอยู่ทุกที่ พอ
เปรีย บเที ย บค้อ นสะท้า นบรรพตของจ า้ วหลิ ง ถู ก บ ั ตะไบมายา
วิญญาณของปาเหวินจิ่ง ก็ เป็ นอันหนึ่ งงุ ่ มง่ ามและอันหนึ่ งมีเล่ห ์
่
เหลียมแน่ นอน
ตอนทีทั ่ งสองฝ่
้ ่
ายเพิงจะแสดงของวิเศษออกมา จ ้าวหลิงถูก็รู ้
แลว้ ว่าตัวเองแพแ้ น่ นอน เรียกได้ว่าตกใจกลัวจนแทบจนปัญญา
เพียงแต่เผชิญหน้ากับของวิเศษแบบนี แล ้ ว้ ยากจะหลบเลียงได้
่ ทํา
ิ สักตัง้
ได้เพียงสูส้ ุดชีวต
้ ย ว ก็ ทุ บ จนเกิด สิ่งที่
ใครจะคิด ว่ า พอทุ บ ค้อนออกไปครังเดี
เหนื อ ความคาดหมายมาก ไม่ ห น้า เชือว่่ า ครังเดี
้ ย วก็ ส ามารถ
ทํ า ลายภาพมายาของตะไบมายาวิญญาณได้ หากไม่ ส ามารถ
ทํ า ลายภาพมายานี ้ได้ ตะไบมายาวิ ญ ญาณตัว จริง ก็ ซ ่ อ นอยู่
ท่ามกลางภาพมายาที่ดวงตาไม่ สามารถมองทะลุ แลว้ ตนก็ ต อ้ ง
แพอ้ ย่างไม่ตอ้ งสงสัย อาจจะตกหลุมพรางอย่างไรก็ยงั ไม่รู ้เลย
 ภาพมายาของตะไบมายาวิญญาณที่แสดงออกมานั้นมีครบ
้ ยง สี ภาพ ส่งเสียงร ้องเขา้ มาราวกับพายุ ฝนคลั่ง ไม่มีท าง
ทังเสี
แยกแยะจริงเท็จได้เลย
ตอนแรกแม้แต่จา้ วหลิงถูเองก็นึกไม่ถึงว่าตัวเองทําร ้ายตะไบ
มายาวิญญาณได้อย่ างไร คนที่ดู อยู่ ย่ อมเข า้ ใจผิดว่ าของวิเศษ
ของเขาร ้ายกาจ สามารถพิช ต ิ ตะไบมายาวิญญาณได้ มีเพีย ง
จา้ วหลิงถูทรูี่ ้ว่ามันคนละเรืองกั
่ นเลย ช่วยไม่ได้ท่ตอนต่
ี อสูเ้ ขาไม่
มีเวลามาเดาสาเหตุมากนัก
หลังจากสูช้ นะแย่งชิงตะไบมายาวิญญาณมาได้แลว้ ครุน ่ คิด
ให้ละเอียด จา้ วหลิงถูถึงได้รู ้ว่าเพราะอะไร ที่ค้อนสะท้านบรรพต
สามารถทํ า ร ้ายตะไบมายาวิญญาณได้มีเพีย งสาเหตุ เดีย ว นั่ น
เป็ นเพราะหัวค้อนสะท้า นบรรพตใหญ่ มากพอ พืนที ้ ่การโจมตีก็
กว า้ งพอ พอทุ บ ค้อนออกไปลวกๆ ภายใต้ก ารครอบคลุ มพืนที ้ ่
ขนาดใหญ่ก็สามารถโจมตีโดนตําแหน่ งของตะไบมายาวิญญาณ
ตัวจริง โจมตีโดนตะไบมายาวิญญาณเขา้ พอดี
ถ้า หั ว ค้อ นสะท้า นบรรพตเล็ ก ลงกว่ า นี ้ ครึ่งหนึ่ ง ดู จ าก
สถานการณ์ใ นตอนนั้ น ก็ เกรงว่ า อาจจะทุ บ ไม่ โ ดนตะไบมายา
วิญญาณตัวจริง
ถ้าตอนนั้นตะไบมายาวิญญาณตัวจริงไม่ได้ปนอยู่ท่ามกลาง
ภาพมายากลุ่มนั้น เกรงว่าคนทีตายก็
่ จะเป็ นจ ้าวหลิงถูเสียเอง
 ่
หลังจากจบเรืองและคิ ดจนเขา้ ใจแลว้ จา้ วหลิงถูก็ตกใจกลัว
จนเหงื่อกาฬออกเต็มหลัง ตอนนี สามารถสู
้ ช้ นะแลว้ ตนโชคดีถงึ
้
ขันไหนกั ั ของปาเหวินจิ่งมีปั ญหาหรือเปล่ า
น เขาสงสัย ว่ า นิ ส ย
แม้แต่สวรรค ์ก็ทนดูไม่ได้จนต้องยืมมือตนมากําจัดเขา
้
สรุปว่าศึกนี ชนะเพราะดวงดี กว่าคู่ต่อสูแ้ ท้ๆ ชนะอย่างโชคดี
โดยไม่คาดคิดจริงๆ
แน่ นอน จ า้ วหลิง ถู ไม่ จํ า เป็ นต้องเล่ า ความจริง ออกมา พู ด
ตามมารยาทสองสามคําก็พอ การรักษาความน่ าเกรงขามต่อทุก
่ เขาต้
คนเป็ นสิงที ่ องการพอดี
"หัว หน้า พันธมิต ร แล ว้ จะจัด การกับตะไบมายาวิญญาณนี ้
อย่ า งไร?" จ า้ วหลิ ง ถู ท่ี กุ ม ตะไบมายาวิ ญ ญาณไว แ้ ส ร ง้ ข อ
คําแนะนํ าอย่างเกรงใจ
่ อเขาทันที ของดีขนาดนี ใครกั
สายตาของทุกคนจ ้องไปทีมื ้ น
จะไม่อยากได้?
เหมียวอีพู้ ดไม่ออกนิ ดหน่ อย คิดในใจว่า 'ถ้าขา้ ให้เจา้ มอบ
มันมาให้ เจ ้าจะยอมเหรอ? ทําไมต้องมาเสแสร ้งในเวลานี '้
"สมบัตินี้มีเพีย งชินเดี
้ ย ว แล ว้ เป็ นสิ่งที่พี่จ า้ วเอาชนะศัต รู ที่
แข็งแกร่งและแย่งชิงมาได้ ย่อมต้องเป็ นของพีจ่ ้าวอยู่แลว้ "
 เหมี ย วอี จะไม่้ พู ด แบบนี ้ ก็ ไ ม่ ไ ด้ ก่ อ นหน้ า นี ้ เขาเองก็ เ อา
กระจกหยินดํามาแบบนี ้ ตอนนี เป็ ้ นไปไม่ได้ที่เขาจะกล่าวคําพูด ที่
ปฏิบต ั อ ิ ย่างไม่เสมอภาคกันออกมา ทีอี ่ กฝ่ ายถามเขาก็เห็นได้ชดั
แล ว้ ว่ า มุ่ ง เป้ ามาที่จุ ด นี ้ ถึง อย่ า งไรในมือเจ า้ ตัว ก็ มี ค อ้ นสะท้า น
บรรพตอยู่ อานุ ภาพของค้อนสะท้านบรรพตทุกคนก็ได้เห็ นแล ว้
ยังจะมีใครกลา้ แย่งอีกล่ะ?
"ขอบคุ ณ หัว หน้ า พัน ธมิ ต ร!" จ า้ วหลิ ง ถู เ ก็ บ ตะไบมายา
วิญญาณเขา้ ในกระเป๋ าอย่างเป็ นธรรมชาติมาก
ศิษย ์พี่ศิษย ์น้องร่วมสํ านั กรู ้สึกเป็ นเกีย รติและโชคดีก บ ั สิ่งนี ้
เผยสี ห น้ า ปลาบปลื มใจ้ ศิ ษ ย พ์ ี่ ได้ข องดี ม าอี ก ชินหนึ
้ ่ งแล ว้
หมายความว่าพวกศิษย ์พี่ศิษย ์น้องก็ยิ่งมีหวังจะได้ติดร ้อยอันดับ
แรกด้วยกัน ต่อไปหากสามารถนํ ากระจกหยินดําจากมือเหมียวอี ้
มาได้อย่างราบรืน่ นั่นก็ยงดี
ิ่ ...
…………………………
 บทที่ 352 การหนี คอ ่
ื แผนทีดี

่
แม้ปาเหวินจิงจะเป็ นอัจฉริยะที่อายุนอ ้ ยและมีอนาคตไกลใน
สํานักทะเลคราม แต่น่ ันคือตอนอยู่ทสํ ี่ านักทะเลคราม แต่ตอนอยู่
ข า้ งนอกไม่ มีใ ครมองว่ า เจ า้ สํ า คัญอะไร โดยเฉพาะที่ทะเลดาว
นั ก ษัต ร ใครจะไปรู ้ว่ า เจ า้ ปาเหวินจิ่งเป็ นคนแบบไหน ย่ อมไม่ มี
ใครสนใจความเป็ นความตายของเจ ้าอยูแ่ ลว้ ทุกคนสนใจเพียงว่า
หลังจากเขาตายแลว้ จะเหลือของอะไรไว ้
ตะไบมายาวิญญาณตกอยู่ ใ นมือจ า้ วหลิง ถู แล ว้ ของที่เคย
แย่ ง ชิง มามากมายตอนอยู่ ท่ี ทะเลดาวประจิม ก่ อ นหน้า นี ้ พวก
้
กํ า ไลทอง ยาเน่ ย ตัน ลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนา ของวิเศษ ทังหมด
ย่อมถูกฮุบแบ่งไปโดยพวกเหมียวอี ้ ไม่มีใครเห็ นอกเห็นใจปาเหวิ
นจิง่ มีแต่จะรังเกียจทีหลั
่ งจากตายแลว้ ทิงของไว
้ ไ้ ม่มากพอ
กลุ่ ม คนทางนี ้กํ า ลัง แบ่ ง สิ่งของกัน อย่ า งมี ค วามสุ ข ตรงที่
ไกลๆ ก็มเี สียงอาชามังกรวิงมา่

้ ี่ มากระโดดลงอาชามั ง กรแล ว้ รายงานว่ า "หั ว หน้ า

ผู ท
พัน ธมิ ต ร พรรคร า้ งกระบี่ พรรคดรุ ณี ห ยกกับ สํ า นั ก ดิ ร จั ฉาน
่ ่ ขอรับ"
หลวงกําลังรวมตัวกันขา้ มทะเลมาทีนี
 ้
พอพูดคํานี ออกมา สายตาของทุกคนก็ไปรวมอยู่ท่เหมี ี ยวอี ้
ทันที หลายปี ก่อนตอนที่ขึนฝั
้ ่ ง เหมียวอีก็้ สงั หารหมู่คนของของ
สามสํานักใหญ่แทบหมดสิน้ ตอนนี คู ้ ่แค้นมาแลว้
้
เหมียวอีขมวดคิ ้
วถามว่ า "แน่ ใจได้อย่างไรว่าเป็ นคนของสาม
สํานักใหญ่?"
คนที่ มาถามว่ า "ดู จ ากเครืองแต่
่ ง กายของสามสํ า นั ก นั้ น
ขอรับ น่ าจะดูไม่ผด
ิ แลว้ "
้ อลําเดียวกันมา ต่างก็เห็ นหมดแลว้
กําลังพลสายมะโรงขึนเรื
่
ว่าคนของสามสํานักใหญ่สวมเครืองแบบอย่ างไร ในเมื่อพูดแบบ
้ ว้ ก็ตอ้ งดูไม่ผด
นี แล ิ แน่
้
เหมียวอีถามอี ่
กว่า "มากันกีคน?"
้ ่มาตอบว่
ผูท ี ั้
า "มีแพไม้ทงหมดสิ บกว่าลํา พอนับดูไกลๆ ครู ่
หนึ่ ง ก็ประมาณได้คร่าวๆ ห้าสิบคนขอรับ"
"ทําไมสามสํานักใหญ่มาปรากฏตัวพร ้อมกันได้?" เหมียวอี ้
ถามเสียงตํ่า
้ ่ งมาสามสํานักใหญ่รวมตัวกันสูก้ บ
ตอนขึนฝั ั เขาเป็ นเพราะมี
้ งรวมตัวกัน
ความแค้นต่อกัน ถึงลา้ งแค้นให้พวกเดียวกัน ตอนนี ยั
อีกเหมียวอีก็้ อดสงสัยไม่ได้นิดหน่ อย
 ตัดสินจากจํานวนคนแลว้ น่ าจะเป็ นคนที่หนี ไปตอนที่ขึนฝั
้ ่ง
และกําลังคนของสามสํานักทีไม่่ ใช่คนของทางการรวมอยู่ดว้ ยกัน
ไม่เช่นนั้นคงไม่มารวมตัวอยู่ดว้ ยกันเยอะขนาดนี ้ เพราะกําลังคน
ของสํานักต่างๆ ที่ไม่ใช่คนของทางการนั้นมีไม่เยอะ จํานวนลว้ น
มีจํากัด
ี่
ผูท้ มาตอบว่ ่ ข
า "เรืองนี ้ า้ ก็ไม่รู ้แลว้ "
้ ด ๆ ดู แล ว้ ก็ รู ้สึก ว่ า ใช่ นั ก สืบ ที่วางกํ า ลัง ไว ร้ อบๆ
เหมีย วอีคิ
เกาะก็แค่เตรียมป้ องกันการจู่โจมของขา้ ศึก พอพบว่ามีขา้ ศึก มา
ก็มารายงานให้ทน ั เวลา จะไปรู ้อะไรมากขนาดนั้นได้อย่างไร
"นึ ก ไม่ ถึง ว่ า พวกเขาก็ มาด้ว ยเหมือ นกัน " จ า้ วหลิง ถู ท่ี อยู่
ขา้ งๆ ขมวดคิวพึ ้ มพํา จากนั้นก็พูดว่า "ขา้ รู ้นะว่าทําไมพวกเขา
จึงอยู่ดว้ ยกันได้"
้ นไปถาม
"หมายความว่าอย่างไร?" เหมียวอีหั
"จุดที่กําลังพลสายมะโรงขึนฝั ้ ่ งอยู่ใกลก้ บ ั จุดที่กําลังพลแดน
ปี ศาจขึนฝั ้ ่ ง มีอยู่ครังหนึ
้ ่ งที่เจอกับพรตปี ศาจกลุ่มใหญ่ ครังนั ้ ้น
ศิษย ์พีศิ่ ษย ์น้องของพวกขา้ ร่วมมือกับพวกเขาต้านทาน ด้วยเหตุ
้ งอยู่ดว้ ยกันเดือนกว่าๆ มีครังหนึ
นี จึ ้ ่ งทีได้่ รู ้จากปากศิษย ์พรรคร ้าง
กระบี่ คนหนึ่ ง ว่ า ก่ อ นที่ พวกเขาจะมาที่ ทะเลดาวนั ก ษัต ร เจ า้
สํ า นั ก ของสามสํ า นั ก ถู ก ท่ า นทู ต เรีย กพบ กํ า ลัง พลเจ็ ด สิบ สอง
สายของหกแดนแย่ ง ชิง ร ้อยอันดับ แรกกัน อย่ า งดุ เดือ ด เจตนา
้ ด การปราบจลาจลทะเล ดาว
ของท่ า นทู ต ก็ คื อ หลัง จากสิ นสุ
่
นั ก ษัต รแล ว้ ไม่ อยากเห็ นว่ า ร ้อยอันดับ แรกไร ้ชือของกํ า ลัง พล
สายมะโรง ต้อ งการให้ส ามสํ า นั ก ใหญ่ ร บ ั ภาระของสามสํ า นั ก
ใหญ่ นี่ อาจจะเป็ นสาเหตุทกระตุ
ี่ น้ ให้สามสํานักใหญ่รว่ มมือกัน"
จา้ วหลิงถูพูดไปด้วยและสังเกตปฏิกริ ยิ าของเหมียวอีไปด้ ้ วย
้
ก่อนหน้านี เขาไม่ รู ้ว่าเหมียวอีมี้ ความแค้นกับสามสํานักใหญ่ มา
่ ่ แลว้ ถึงได้รู ้จากปากหลู่ซอื ผิง ศิษย ์หัวกะทิทสามสํ
ทีนี ่ี านักใหญ่ส่ง
มาเขา้ ร่วมที่ทะเลดาวนักษัตรกําลังจะมาแลว้ เขาอยากจะเห็ นว่า
้
เหมียวอีจะกลั วหรือไม่กลัว
เหมียวอีกลั ้ บตกอยู่ในความเงียบ ตามคําพูดของจา้ วหลิง ถู
เขานึ ก ถึง คํ าเตือนสุ ด ท้า ยที่อู เมิ่งหลันเตือนเขาด้วยความหวังดี
้ ่ ง ตอนนั้ นอู เมิ่งหลันก็ พู ด แล ว้ ยอดฝี มือที่แท้จ ริง ของ
ตอนขึนฝั
สามสํานักใหญ่ไม่ได้อยู่ในกําลังพลของทางการ สามสํานักใหญ่
ต้องการให้คําอธิบายกับ ท่า นทู ต สิงนี ่ สอดคล
้ อ้ งกับที่จา้ วหลิง ถู
พูด
ตอนนั้นเขาก็ไม่ได้เห็นว่าสําคัญเท่าไร ทะเลดาวประจิมใหญ่
ขนาดนี ้ มีนักพรตเขา้ ร่วมหนึ่ งแสนแปดหมืนคน ่ จะไปบังเอิญเจอ
กับ พวกเขาพอดี ไ ด้อ ย่ า งไร แล ว้ อี ก อย่ า งเดิ ม ที ต อนนั้ นเขาก็
วางแผนจะหาที่ ซ่ อ นตัว ซ่ อ นจนการปราบจลาจลทะเลดาว
 ้ ด ขอแค่รอดชีวิตกลับ ไปได้ ต่อให้อํานาจของสาม
นักษัตรสินสุ
สํานักใหญ่จะมากกว่านี ้ แต่ก็ไม่กลา้ ลงมือกับคนของทางการโดย
พลการเช่นกัน
ใครจะคิ ด ว่ า นอกจากจะหาทางหลบซ่อ นต่ อ ไปไม่ ไ ด้แ ล ว้
ตอนนี ้ยัง ต้องมาเจอกับ คนพวกนี ้อีก พอเห็ นว่ า ต้องเผชิญหน้า
เหมียวอีย่้ อมต้องสืบดูกําลังของอีกฝ่ าย จึงถามว่า "พีจ่ ้าว ท่านว่า
กํ า ลัง ของสามสํ า นั ก ใหญ่ เ ป็ นเช่ น ไร กํ า ลัง คนของพวกเรา
สามารถต้านทานได้หรือไม่?"
จ า้ ว หลิ ง ถู ส่ า ยหน้ า พู ด อย่ า ง ไม่ เ กรง ใ จเล ยสั ก นิ ดว่ า
"ต้านทานไม่อยู่! หัวหน้าศิษย ์ที่พรรคร ้างกระบี่ส่งมาชือว่ ่ ากู่ซาน
เจิง้ มีวรยุทธ ์บงกชเขียวขันเก ้ า้ เหมือนจะอายุนอ ้ ยที่สุดในบรรดา
่ เดีย วกัน ในมือมี 'เตากระบี่อัส นี บ าต' ที่พรรคร ้างกระบี่
ศิษ ย ร์ ุ น
มอบให้ ในเตากระบี่ซ่อนกระบี่บินอัส นี บาตไว ห ้ นึ่ งร ้อยหนึ่ งเล่ม
ขา้ เห็ นเขาใช ้สิงนี่ ตอนอยู
้ ั พรตปี ศาจ ปล่อยกระบี่ออกมาราว
่กบ
้
กับฟ้ าผ่า ตัดทําลายของวิเศษขันสองธรรมดาราวกั บ ผ่า ฟั ก หั่น
ผัก สามารถเจาะเกราะวิ เ ศษขั้นสองที่ ห่ อ หุ ม ้ ร่า งกายได้อ ย่ า ง
ง่ายดาย ชวประเดี ่ั ๋ยวเดียวก็ฆ่าพรตปี ศาจสองร ้อยชีวต ิ ตายหมด
อย่างง่ายดายราวกับทําลายไม้ผุ อานุ ภาพน่ าหวาดกลัวจริงๆ แค่
้
กู่ ซ านเจิ งลงมื อ คนเดี ย ว ก็ เ กรงว่ า พวกเราที่ อยู่ ท่ี นี่ จะมี ค น
ต้านทานเขาได้ยาก"
 ้
พอพูดคํานี ออกมา ทุกคนก็ฟังจนสูดหายใจอย่างตกตะลึง
่
"ศิษย ์หัวหน้าทีพรรคดรุ ณีหยกส่งมาชือเย่ ่ ซน ิ หน้าตางดงาม
โดดเด่ น มีว รยุ ท ธ บ์ งกชเขียวขันเก ้ า้ เช่นเดีย วกัน และเป็ นคนที่
ยอดเยียมที ่ ่ ดในบรรดาศิษย ์พรรคดรุณีหยกด้วย ในมือมี 'แสส้ ม
สุ
ปรารถนา' ที่ พรรคดรุ ณี หยกมอบให้ ศิ ษ ย ห ์ ั ว หน้ า ที่ สํ า นั ก
ดิ ร จั ฉานหลวงส่ ง มาชือว่ ่ า ถานเล่ า วรยุ ท ธ บ์ งกชเขี ย วขั้นเก า้
เหมือนกัน ฐานะในสํานักดิรจั ฉานหลวงไม่ต่างจากสองคนก่ อ น
หน้านี เท่้ าไร มีของประหลาดอัศจรรย ์อยู่ทงตั ้ั ว สัตว ์พาหนะที่ทัง้
สามคนขีล ่ ว้ นไม่ใช่อาชามังกร แต่เป็ น 'ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่
ลม' ที่ สํ า นั ก ดิ ร จั ฉานหลวงเลี ยงฝึ
้ กให้เ ชือง ่ ว่ า กัน ว่ า ถ้า ไม่ ใ ช่
เพราะการปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษั ต รมี ก ารจํ า กัด ใช ส้ ั ต ว ์
พาหนะประเภทสัต ว ป์ ี ก พรรคร า้ งกระบี่ กับ พรรคดรุ ณี ห ยกยัง
เตรีย มขอยื ม นกศัก ดิ สิ์ ท ธิจากสํ
์ า นั ก ดิร จั ฉานหลวงมาใช ้ด้ว ย
หัวหน้าพันธมิตร พอสามสํานักนี รวมตั ้ วกันขึนมา ้ อาศัยแค่พวก
เราก็ตา้ นทานไม่อยู่เลย!"
้ ยินแลว้ แอบด่าในใจ อีกสักพักถ้าเจอ
'แม่งเอ๊ย…' เหมียวอีได้
กับเจ ้าบา้ พวกนั้น ตนจะยังมีชวี ต
ิ อยู่ได้อก
ี หรือ?
"พันธมิตรผ้าแดงของขา้ อยู่ที่จุดยุทธศาสตร ์นี ้ ถ้าขุดปล่อย
นํ ้า อาจจะปะทะจนพวกเขาลม้ ควํ่าได้หรือไม่?" เหมียวอีถาม ้
 "ทํ า กับ คนอื่นอาจจะได้ แต่ ใ นนั้ นมีสํ า นั ก ดิร จั ฉานหลวงอยู่
ด้วย เกรงว่าจะไม่ได้"
"ทําไม?"
้
จา้ วหลิงถูพลันเงยหน้าขึนมองฟ้ า และทุกคนก็เงยมองตาม
เขา เห็ นเพียงบนท้องฟ้ ามีนกปี กสีรุ ้งหลายตัวกํ าลังบินวนไปมา
้ ่ บ นเกาะนี ้มาหลายปี ยัง ไม่ เคยเห็ นนกชนิ ด นี มา
พวกเหมีย วอีอยู ้
ก่อน
"'ปักษีหยั่งเชิง' ของสํานักดิรจั ฉานหลวงมาแลว้ กําลังสํารวจ
เส น ้ ทางให้ส ามสํ า นั ก ใหญ่ ทุ ก การกระทํ า ของพวกเราล ว้ นอยู่
ภายใต้การเฝ้ าติดตามของสํานักดิรจั ฉานหลวง หัวหน้าพันธมิตร
รู ้สึกว่าพวกเขายังจะตกหลุมพรางได้อีกหรือ?" จา้ วหลิงถูหน ั มา
ถามกลับ
ซือคงอู๋ เว่ ย ที่อยู่ ข า้ งๆ โมโหแล ว้ "ซ ้ายก็ ไม่ ได้ ขวาก็ ไม่ ไ ด้
หรือจะให้พวกเรานั่งรอความตายหรือไง?"
เหมียวอีพู ้ ดเสียงตํ่าว่า "ในเมื่อเป็ นเช่นนี ้ เราก็จะอยู่ท่นี
ี ่ นาน
ไม่ได้แลว้ เรียกรวมกําลังพลแลว้ หลบหลีกดีกว่า จะได้ไม่..." จู่ๆ
้
เขาก็ เ ห็ น จ า้ วหลิง ถู ยิ มบางๆ ดู ไ ม่ อ อกสัก นิ ด ว่ า กัง วล อดถาม
ไม่ได้ว่า "หรือว่าพีจ่ ้าวมีแผนดีๆ ทีจะรั่ บมือ?"
 จ ้าวหลิงถูหวั เราะเบาๆ "หัวหน้าพันธมิตรอาจจะยังไม่รู ้ ขา้ อยู่
กับพวกเขามาก่อนจึงรู ้สถานการณ์ภายในบางอย่าง ขอแค่พวก
่
เราไม่ไปหาเรืองสามสํ านักใหญ่ พวกเขาก็ไม่ลงมือกับกําลังพล
ของสายมะโรงหรอก ก็ อ ย่ า งที่ บอก เพราะท่ า นทู ต สายมะโรง
กําชบั ไว ้ พวกเขาต้องรับผิดชอบหน้าที่ของสามสํา นักใหญ่ ถ้า
สามสํานักใหญ่สงั หารกําลังพลสายมะโรงให้หมดสินจริ ้ ง ๆ ช่วย
เสริมให้กําลังพลสายอืนๆ ่ กําเริบเสิบสาน เกรงว่ากลับไปแลว้ จะ
ี างอธิบายต่ อท่ านทูต ได้ ดังนั้นก็ไม่น่า จะเกิด เรืองอะไรกั
ไม่มท ่ บ
พวกเราหรอก เพี ย งแต่ ข า้ ได้ยิ น มาว่ า หัว หน้า พัน ธมิ ต รไปผู ก
ความแค้นกับสามสํานักใหญ่ จึงไม่กลา้ รับประกันว่าพวกเขาจะ
ปล่อยหัวหน้าพันธมิตรไปหรือเปล่า!"
้
'ปล่อยขา้ ไปได้ก็แปลกแลว้ !' เหมียวอีมองไปรอบๆ ผลก็คือ
พบว่าคนรอบขา้ งกําลังมองตนด้วยสายตาแปลกๆ เช่นกัน
่ ั บตาเดียวนี ้ เหมียวอีก็้ เขา้ ใจแลว้ ภายใต้สถานการณ์ที่
ชวพริ
้ องสามสํานักใหญ่ อยากจะให้คนพวกนี ้ทุ่ ม
รู ้ตัวว่าไม่ใช่คู่ต่อสูข
ชีวิตช่วยเหลือตนแกป้ ัญหาความแค้นส่วนตัวนั้นไม่น่าจะเป็ นไป
ได้
"สามารถร่ว มเป็ นร่ว มตายกับ ทุ ก คนได้ส ามปี ก็ เป็ นโชคดี
ของเหมียวอี ้ ส่วนความบาดหมางระหว่างขา้ กับสามสํานั ก ใหญ่
นั้นเป็ นความแค้นส่วนตัวของขา้ ขา้ ไม่อยากทําให้ทุกคนลําบาก
 ้
ไปด้วย" เหมียวอีมองไปรอบๆ พร ้อมพูดว่า "ทุกคนก็รู ้ถึงปัญหา
เร่งด่วนตอนนี ้ การหนี คือวิธท
ี ่ดี
ี ที่สุด ของเหมียวอี!้ ตอนนี ข้ า้ แค่
อยากจะถามคํา เดีย ว มีใ ครเต็ มใจจะไปกับขา้ ทํ า ตามสัญญาที่
บอกว่าจะร่วมเป็ นร่วมตายกันเก ้าปี ไหม?"
ตรงนั้นเงียบไปเป็ นแถบ ไม่มีใครพูดอะไร มีเพียงชีสวหงที
ิ้ ่ขี่
สัตว ์พาหนะเดินมาขา้ งหลังเขาเงียบๆ
้ ย งศีร ษะมองนางแวบหนึ่ ง แล ว้ ยิมบางๆ
เหมีย วอีเอี ้ ยัง นึ ก ว่า
่ กษาระยะห่างกับตนมาตลอดจะไม่ไปกับตนเสียอีก
ผูห้ ญิงทีรั
้
"เหอะๆ! ขา้ ซือคงอยู่บนเกาะนี มาจนเอี ย นแล ว้ ไม่สูอ้ อกไป
้
ด้ว ยกันดีก ว่ าหรือ" ซือคงอู๋ เว่ ย ทํ าหน้า ยิมเหมื อนใจลอย ขี่สัต ว ์
พาหนะมาอยู่ขา้ งหลังเหมียวอีเช่ ้ นกัน
้ ง แน่ น
ส่ ว นจ า้ วเฟยก็ ไ ม่ รู ว้ ่ า กํ า ลัง คิ ด อะไรอยู่ ขมวดคิ วตึ
หลัง จากหัน มองทุ ก คนแวบหนึ่ ง ก็ ไ ม่ พู ด อะไร จากนั้ นขี่สัต ว ์
พาหนะเดินไปขา้ งหลังเหมียวอีช ้ ้าๆ แสดงท่าทีชดั เจนแลว้

หลังจากหวังเยว่เทียนตาเป็ นประกายอยู่พ กั หนึ่ งก็พูด อย่ า ง

่ ตว ์พาหนะไปอยู่
ไม่ใส่ใจว่า "นับขา้ ไปอีกสักคนไหมล่ะ?" เขาขีสั
้ นกัน
ขา้ งหลังเหมียวอีเช่
จ ้าวหลิงถูประหลาดใจอยู่บา้ ง นึ กไม่ถงึ ว่ายังมียอดฝี มอ
ื บงกช
้ ้าอีกสามคนยินดีจะไปกับเหมียวอี ้ เรืองราวก็
เขียวขันเก ่ เห็ นๆ กัน
อยู่ แล ว้ หากลงเรือลํ า เดีย วกับ เหมียวอี ้ ก็ จ ะต้องโดนสามสํ า นัก
ใหญ่ไล่ฆ่าไปพร ้อมกับเหมียวอีด้ ้ วย

พอรู ว้ ่ า สามสํ า นั ก ใหญ่ ม าถึ ง จ า้ วหลิ ง ถู ก็ เ ล่ า ความจริง

ออกมา เขาอยากจะแอบเชือมสั ่ มพันธ ์เหมือนที่หลู่ซอื ผิงบอก ทํา
ให้พวกเขาไม่กลา้ ช่วยเหมียวอี ้ เขาจะได้แย่งของวิเศษมาง่ายๆ ที่
สํ า คัญคือหลัง จากที่สามสํ านั ก ใหญ่ มาถึง แลว้ คงไม่ ย อมให้ต น
ชกั ช ้าแย่งสมบัตก ิ ่อนแลว้ ค่อยชําระแค้นกับเหมียวอี ้ เพียงแต่การ
กระทําของพวกซือคงอู๋เว่ยทําให้เขาคิดไม่ตก
่
แต่ก็มเี พียงสีคนเท่ านั้นทีสมั
่ ครใจติดตามเหมียวอีไป
้ คนอืนๆ
่
ลว้ นรักษาความเงียบเอาไว ้ หลังจากมองซ ้ายมองขวาจ ้าวหลิงถู ก็
ตัดสินใจได้แลว้
นี่ คือพันธมิต รผ้า แดงที่ตนดึง มาเป็ นพวกด้ว ยมือตัวเองนะ!
้
เหมี ย วอี มองไปรอบๆ แล ว้ หัว เราะเบาๆ เขาพอจะเข า้ ใจใน
ความคิดของทุกคน เขาสูดหายใจลึกข่มอารมณ์ทซั ่ี บซ ้อนในใจ
เอาไว ้ แล ว้ กุ ม หมัด คารวะต่ อ ทุ ก คนว่ า "ทุ ก ท่ า นรัก ษาตัว ด้ว ย
้
เหมียวอีขอลาตรงนี ้
!"
เขากําลังจะนํ าพวกตัวเองจากไป จู่ๆ จา้ วหลิงถูก็เอ่ยว่า "ช ้า
ก่อน!"
 ้ ด แล ว้ ถามว่า "พี่จ า้ วยัง มีอะไรจะแนะนํ า เหรอ?"
เหมีย วอีหยุ
จู่ๆ สายตาก็มองไปเห็ นค้อนดําในมือจา้ วหลิงถู เขาเบิกตากวา้ ง
ทันที
พวกซือ คงอู๋ เ ว่ ย อารมณ์ตึ ง เครีย ดทัน ที เฝ้ าระวัง ทุ ก การ
กระทําของจ ้าวหลิงถู
้
จา้ วหลิงถูพูดด้วยรอยยิมบางๆ "หัวหน้าพันธมิตรต้องการจะ
ไป พวกเราก็ไม่หา้ ม พวกเราก็ไม่อยากทําเรืองที ่ ไร ่ ้ไมตรีทําให้คน
ผิด หวัง เพีย งแต่ ว่ า ต่ อให้ส ามสํ า นั ก ใหญ่ ไม่ มาสร ้างปั ญหาให้
พวกเรา คนอื่ นๆ ก็ ไ ม่ ย อมลดหย่ อ นผ่ อ นผั น อยู่ ดี หั ว หน้ า
พันธมิตรจะปัดกน้ จากไปแลว้ ทิงทุ ้ กคนไว แ้ บบนี ก็ ้ ดู ไร ้เหตุ ผลไป
หน่ อยนะ ต้องให้ของทุกคนเอาไวป้ ้ องกันตัวหน่ อยสิ?"
้
เหมียวอีถามช ้าๆ ว่า "ท่านต้องการอะไรล่ะ?"
"ข ้า รู ส้ ึ ก ว่ า กระ จกหยิ น ดํ า เรื อ นนั้ นที่ อยู่ ใ นมื อ หั ว หน้ า
พัน ธมิ ต ร ควรจะทิ งเอาไว ้ !้ ถ้า หากหัว หน้ า พัน ธมิ ต รยัง อยู่ ที่
พันธมิต รผ้า แดง สมบัติช นนั ิ ้ ้ นที่ อยู่ ใ นมือ หัว หน้า พัน ธมิ ต รก็ มี
ประโยชน์ต่ อพันธมิต รผ้า แดง พวกเราย่ อมไม่ ค ด ั ค้า นอะไร แต่
้ วหน้าพันธมิต รจะไปแลว้ ถึงอย่างไรสมบัติชนนั
ตอนนี หั ิ ้ ้ นก็ เป็ น
ของที่ทุ ก คนร่ว มมื อกัน แย่ ง ชิง มา ทังยั ้ ง มีพี่น้องตายไปไม่ น้อ ย
หัว หน้า พันธมิต รจะเอากระจกหยินดํ า ไปคนเดี ย วโดยไม่ ส นใจ
 ้
ความเป็ นความตายของทุกคน แบบนี จะไร ้เหตุผลไปหน่ อยหรือ
เปล่า?" จ ้าวหลิงถูถาม
…………………………
 บทที่ 353 การเปลียนแปลงกะทั
่ นหัน

่ งคําพูดของเขาไม่มีเหตุผล แต่ฟังดูแลว้ เหมือนมีเหตุ ผล

ทีจริ
นิ ด หน่ อย สิ่ งที่ เรีย กว่ า เหตุ ผ ลนั้ นขึ นอยู
้ ่ ก ับ ว่ า จะพู ด ออกมา
อย่างไร ทีสํ่ าคัญคนทีเชื ่ อในเหตุ
่ ้ จุดยืนอย่างไร
ผลนี มี
้
เหมีย วอีอารมณ์
ส งบเยือกเย็ น ถามด้ว ยสีห น้า เรีย บเฉยว่ า
"ท่านอยากได้กระจกหยินดําเหรอ?"
"ไม่ใช่ว่าขา้ อยากได้ก ระจกหยินดํา " จา้ วหลิงถูย่อมเตรีย ม
คํ า พู ด ที่สง่ า ผ่ า เผยเอาไว ้ โบกมือชีไปที
้ ่คนกลุ่ มใหญ่ ด า้ นหลัง
"ทุ ก คนต้องการกระจกหยิน ดํ า ไว ป ้ กป้ องตัว เอง! ข า้ เคยได้ยิ น
ศิษ ย น์ ้องหลู่ บ อก ตอนที่แย่ ง กระจกหยินดํ า มาได้ เดิมทีทุ ก คน
เจตนาจะจับฉลากเพือตั ่ ดสินความเป็ นเจ ้าของอย่างยุตธิ รรม แต่
หัวหน้าพันธมิตรกลับไม่ยอม ก็อย่างทีบอก ่ หากหัวหน้าพันธมิตร
้ ้ ไว ใ้ นมื อ หั ว หน้ า
ยั ง อยู่ ใ นพั น ธมิ ต รผ้า แดง เก็ บ สมบั ติ ช ินนี
พันธมิต รก็ ถือว่า มีป ระโยชน์กบ ั พันธมิต รผ้าแดง ตอนนี ้หัว หน้า
พันธมิตรต้องการจะไป ย่อมต้องทิงกระจกหยิ ้ ้ ใ้ ห้ทุก
นดําไว ้ ทิงไว
คนจับฉลากตัดสินเจ ้าของต่อ!"
เดิมทีทุกคนรักษาความเงียบไวต้ ลอด ถึงอย่างไรเหมีย วอี ก็้
้
เป็ นคนดึง พันธมิต รผ้า แดงขึนมาด้ ้ ง เป็ นหัว หน้า
ว ยตัว เอง ทังยั
พันธมิต รด้ว ย ปรากฏว่ า หัว หน้า พันธมิต รไปสร ้างศัต รู คู่ แค้นที่
ร ้ายกาจเขา้ แลว้ ทุกคนก็ไม่อยากโดนผลกระทบไปด้วย ทําแบบ
้
นี จะบอกว่ าไม่รู ้สึกผิดเลยสักนิ ดก็โกหกแลว้
ยิ่งไปกว่านั้นแนวโน้มก็ชดั เจนมาก จา้ วหลิงถูมเี จตนาจะรับ
ช่ ว งต่ อ พั น ธมิ ต รผ้า แดง ก่ อ นหน้ า นี ้ ตอนที่ จ า้ วหลิ ง ถู แ สดง
ความสามารถทุกคนก็ได้เห็ นแลว้ ดูแลว้ เหมือนจะเก่งกว่าเหมียว
้ วย ไม่ว่าหัวหน้าพันธมิตรจะเป็ นใคร ขอแค่พวกเขายังรัก ษา
อีด้
ชีวติ ตัวเองไวไ้ ด้ การติดตามจ ้าวหลิงถูก็ไม่มอ ี ะไรไม่เหมาะสม
เดิ ม ที ก็ มี เ ล่ ห เ์ หลี่ยมในใจอยู่ แ ล ว้ ดัง นั้ นจึง ไม่ พู ด อะไร ให้
จา้ วหลิงถูเป็ นคนชวคนเดี ่ั ยวก็พอ แต่คําพูดสุดท้ายของจา้ วหลิง
ถูก็ทําให้พวกต่งเฉวียนรู ้สึกฮึกเหิม 'ต้องการให้ทงกระจกหยิ ิ้ นดํา
ไวใ้ ห้ทุกคนจับฉลากต่อเหรอ?'
"หัว หน้า พัน ธมิ ต ร ถ้า ท่ า นจะไปพวกเราก็ ไ ม่ ข วาง แต่ ทิ ง้
กระจกหยินดําไวด้ ก ี ว่า!" ต่งเฉวียนขานรับ
"ใช่แล ว้ ! พวกเราก็ ไม่ อยากทํ า ร ้ายไมตรีสุ ด ท้า ยหรอกนะ"
๋ ซิงขานรั
พวกอวีไป่ ่ บตาม
พอเห็ นคนที่เงียบอยู่พูดแลว้ จา้ วหลิงถูก็แอบรู ้สึกดีใจ คําว่า
'ผลประโยชน์' ทําให้คนสะเทือนใจจริงๆ ด้วย
 ก่ อนหน้า นี ้เขาเห็ นทุ ก คนไม่ พู ด อะไร ในใจก็ ไม่ ได้มีค วาม
มั่นใจมาก ถึ ง อย่ า งไรเหมี ย วอี ก็
้ ย ัง เป็ นหัว หน้า พัน ธมิ ต รของ
พัน ธมิ ต รผ้า แดง ถ้า ตนลงมื อ ต่ อ สู ้ แล ว้ คนพวกนี ้ทรยศขึนมา ้
แบบนั้นตนก็ย่งุ ยากแลว้ ในระยะทีใกล ่ แ้ บบนี ้ ค้อนสะท้านบรรพต
รับมือกับการลอ้ มโจมตีของกําลังคนจํานวนมากขนาดนี ้ไม่ ไหว
่
ตะไบมายาวิญญาณก็ยงั ใช ้ไม่ได้ อย่าก่อเรืองจนของก็ ไม่ได้แลว้
ยังต้องเอาชีวติ ตัวเองไปทิง้ ต้องมั่นใจในความปลอดภัย
้ ยบร ้อยแลว้ คนพวกนี ยื
ตอนนี เรี ้ นอยู่ฝ่ ังตัวเองแลว้

ซือคงอู๋เว่ยเรียกได้ว่าดวงตาเผยแววอํามหิต จ ้องทุกคนอย่าง
ดุร ้าย แต่สถานการณ์อน ั ตราย เขาเองก็ไม่กลา้ ทําอะไรบุ่มบ่าม
้ ยนเป็
เหมียวอีเปลี ่ นสายตาเย็ นเยียบทันที กวาดตามองกลุ่ม
คนช ้าๆ แล ว้ พลิก มือหนึ่ งครัง้ กระจกหยินดํ า ก็ มาอยู่ใ นมือ เขา
พูดเนิ บนาบว่า "ถ้าขา้ ไม่ให้แลว้ จะทําไมล่ะ?"
เหมียวอีพู้ ดด้วยนํ ้าเสียงทีไม่
่ ดี บวกกับกระจกหยินดําออกมา
ทํ า ให้ทุ ก คนสีห น้า เปลี่ยนไปมาก พวกต่ ง เฉวีย นรีบ ถอยไปขา้ ง
หลัง อย่ า งรวดเร็ ว เพราะเคยเห็ น อานุ ภาพความน่ ากลัว ของ
กระจกหยินดํา มาแลว้ เหลือเพียงพวกศิษ ย ์พี่ศิษ ย ์น้องของหลู่ ซ ื
่
อผิงทีปกป้ องอยู่ขา้ งหลังจ ้าวหลิงถู
 นอกจากหลู่ ซ อื ผิง พวกศิษ ย พ ์ ่ศิ
ี ษ ย ์น้องของจ า้ วหลิงถู ก็ไม่
เคยเห็นอานุ ภาพของกระจกหยินดํามาก่อน เพียงแค่เคยได้ยน ิ มา
เท่านั้น ตอนนี พอเห็
้ นทุกคนมีท่าทางหวาดกลัว ทําให้พวกจ ้าวห
่ ง วลขึ นมาแล
ลิ ง ถู เ ริมกั ้ ว้ เช่ น กัน จู่ ๆ ก็ รู ส้ ึ ก ได้ถึ ง ความกดดั น
มหาศาล
ค้อนสะท้า นบรรพตในมือจ า้ วหลิงถู เปล่ง แสงสีเขียว ขยาย
ึ้
ใหญ่ขนในช ่ ั บตาเดียว แม้จะไม่ใหญ่มากเหมือนตอนที่โจมตี
วพริ
่ อนหน้านี ้ แต่ก็เพียงพอจะขวางกันทั
ปาเหวินจิงก่ ้ งตั
้ วเขาได้

ตัวค้อนอยู่ขา้ งหน้าตัวเขา มืออีกขา้ งถือตะไบมายาวิญญาณ

และพูดด้วยสายตาดุร ้ายว่า "ขา้ รู ้ว่าท่านมีกระจกหยินดําอยู่ในมือ
สามารถกวาดลา้ งคนได้เป็ นกองทัพ แต่คอ้ นสะท้านบรรพตของ
้
ขา้ สามารถสกัดกันปราณหยิ นของกระจกหยินดําได้ ขอแค่ท่าน
้ ย วแล ว้ ไม่ โ ดน ข า้ ก็ ส ามารถใช ค้ อ้ นทุ บ ให้ท่ า น
โจมตี ค รังเดี
กลายเป็ นเนื ้อบดได้ภายในค้อนเดีย ว ยิ่งไปกว่ า นั้ นข า้ ก็มีต ะไบ
มายาวิญญาณอยู่ในมือ ท่านแพแ้ น่ ! เหมียวอี ้ ขา้ แนะนํ าว่าท่าน
ส่งกระจกหยินดํามาอย่างว่าง่ายดีกว่า ในฐานะที่เป็ นสมาชิกของ
พัน ธมิ ต รผ้า แดงคนหนึ่ ง ข า้ ก็ ไ ม่ อ ยากโจมตี ส ัง หารหัว หน้ า
พันธมิตรหรอกนะ! เหมียวอี ้ ขา้ ให้ทางรอดสุดท้ายกับท่านอีกครัง้
้
ขอแค่ ท่ า นทิงกระจกหยิ นดํ า ไว ้ พวกเราก็ จ ะไม่ ข วางถ้า ท่ า นจะ
จากไป"
 พู ด จาดู น่า ฟั ง แต่ ท่ีจริง เมื่ออยู่ ใ นระยะที่ใกล ก้ ็ ย งั หวาดกลัว
กระจกหยินดําในมือของเหมียวอีอยู ้ ่บา้ ง นึ กไม่ถึงว่าจะถูกกดดัน
จนหมดหนทางแต่ ก็ ไ ม่ ก ล า้ ใช ก้ ํ า ลัง ปะทะ ตัว ค้อ นขนาดยัก ษ์
เหมือนกําแพงที่กันอยู้ ่ตรงหน้าเขา คอยป้ องกันปราณหยินทีพ่ ่ น
ออกมาจากกระจกหยินดําได้ทุกเมือ ่

ิ่ เอาไว
ส่วนตะไบมายาวิญญาณ เป็ นแค่สงที ่ ข ้
้ ่เู หมียวอีโดยแท้
้
ตอนนี ตะไบมายาวิ ญญาณขา้ งนอกสุกใสขา้ งในเป็ นโพรง ยังไม่
ทันได้เติมพลังงาน ไม่สามารถสําแดงพลังได้เลย
้
แต่กลับเพียงพอจะทําให้เหมียวอีหวาดกลั ้
ว ทําให้เหมียวอีไม่
กลา้ บุ่มบ่าม ถึงอย่างไรเหมียวอีก็้ ไม่เคยใช ้ตะไบมายาวิ ญญาณ
้
มาก่อน ยังไม่รู ้ว่าตอนนี สภาพของตะไบมายาวิ ญญาณมีปัญหา
จะว่ า ไปแล ว้ ต่ อให้ไม่ มีต ะไบมายาวิญ ญาณ เหมีย วอี ก็ ้ ไ ม่
กล า้ ลุ่ ม บ่ า มลงมื อ เขารู ข
้ ี ด จํ า กัด ของตัว เอง ไม่ มี ท างควบคุ ม
กระจกหยิ น ดํ า ได้น านเลย พอเวลานานเข า้ ตัว เองก็ เ สี ย พลัง
์
อิทธิฤทธิจนทนไม่ ไหว ถ้าโจมตีทเี ดียวแลว้ ไม่โดน แลว้ ค้อนใหญ่
นั่นทุบโจมตีเขา้ มาเหมือนฟ้ าผ่า ตนต้องกลายเป็ นขนมเปี ๊ ยะไส ้
้
เนื อแน่
้
ทังสองฝ่ ายต่างกลัวกันและกัน แต่ 'อิทธิพล' อยูท ี่ ่ งจ ้าวหลิง
่ ฝั
ถู
 ่
หลังจากสถานทีตรงนั ้นเงียบไปพักหนึ่ ง พวกจ ้าวเฟยก็สบตา
กันแวบหนึ่ ง จากนั้นเหมียวอีก็้ พูดว่า "ขา้ ให้กระจกหยินดํา ท่านก็
ได้ ท่านรับประกันว่าจะปล่อยพวกเราไปไหมล่ะ?"
พอเห็ นอีกฝ่ ายวางมือแลว้ จา้ วหลิงถูก็แอบดีใจ คิดในใจว่า
้
เหมียวอีโดนตนขู ่จนกลัวแลว้ เขาแค่ตอ้ งการกระจกหยินดํา พอ
เห็นทุกคนหวาดกลัวกระจกหยินดําขนาดนี ้ ก็ยงอยากได้
่ิ ส่วนจะ
ฆ่าหรือไม่ฆ่าเหมียวอี ้ เขาไม่ได้สนใจเลย ปล่อยเหมียวอีไปก็
้ ไม่
เป็ นอะไร จึงสาบานทันทีว่า "ขา้ สาบานต่อสวรรค ์ได้ ขอแค่ท่าน
้
ทิงกระจกหยิ นดําไว ้ ขา้ ก็จะปล่อยพวกท่านไป หากผิดคําสาบาน
้ ตายดี!"
ก็ขอให้จ ้าวคนนี ไม่
้
"ดี!" เหมียวอีตอบรั
บแลว้
จา้ วหลิงถูกลัวไม่วางใจ "อย่าทําอะไรบุ่มบ่าม โยนกระจกห
ยินดํามา"
้
เหมียวอีมองกระจกหยิ ้ า "ที่
นดําในมือ แลว้ พูดด้วยรอยยิมว่
่ มี
จริงของสิงนี ้ เพียงพรตผีท่ีควบคุ มได้ คนอืนๆ่ ไม่มีทางควบคุ ม
ได้เลย ขา้ เก็บไวก้ ็ไม่มป
ี ระโยชน์อะไร"
่ ดก็โยนกระจกหยินดําออกไป
ขณะทีพู
จ า้ วหลิง ถู ร บ
ั กระจกวิเศษมาไว ใ้ นมือ ตัด สินใจแน่ ว แน่ พอ
เก็บตะไบมายาวิญญาณเขา้ ในแหวนเก็บสมบัติ มือขา้ งหนึ่ งก็ถือ
ค้อนสะท้านบรรพตคอยระแวดระวัง มืออีกขา้ งถือกระจกหยินดํา
พลิกดู อดถามด้วยสีหน้าสงสัยไม่ได้ว่า "มีแค่พรตผีที่ควบคุมได้
เหรอ?"
้ กหน้า
เหมียวอีพยั
ใครจะไปคิ ด จ า้ วหลิ ง ถู ที่ ถื อ กระจกหยิ น ดํ า ไว ใ้ นมื อ พลัน
สายตานิ่ งชะงัก สีหน้าดูเหมือนใจลอย ค้อนสะท้านบรรพตที่อยู่
ในมืออีกขา้ งก็หดลงสู่สภาพเดิมทันที
้ นหรีตา
เหมียวอีพลั ่ ในสายตาฉายแววดุร ้ายที่สังเกตเห็ นได้
ยาก
"ฆ่ า !" จู่ ๆ ก็ ต ะโกนออกมาคํ า หนึ่ ง เฮยทั่นแบกเหมีย วอีพุ
้ ่ง
ออกไปเหมือนลูกธนู ทพุ ี่ ่งออกจากสาย ทวนเกล็ดกลับด้านในมือ
ส่งเสียงมังกรคําราม
ซือ คงอู๋ เ ว่ ย จ า้ วเฟยและหวัง เยว่ เ ที ย นก็ โ จมตี ต ามอย่ า ง
รวดเร็วและดุดน ิ้
ั เช่นกัน แต่ชสี วหงกลั ้
บเลียวอาชามั ่
งกรและวิงหนี
ไปอย่างรวดเร็ว
่
เกิดการเปลียนแปลงกะทั นหัน พวกหลู่ซอื ผิงตกใจมาก คิด
ในใจว่าเหตุใดศิษย ์พีจ่ ้าวจึงประมาทขนาดนี ้ ไม่น่าเชือว่
่ าในเวลา
้
นี จะเก็ บค้อนสะท้านบรรพต ไม่ป้องกันแลว้ เหรอ?
 จากนั้ นสายตาก็ ไ ปอยู่ ที่ จ า้ วหลิ ง ถู กลับ พบว่ า จ า้ วหลิ ง ถู
เหมือนกับคนโดนแช่แข็ง ผิวภายนอกถูกปกคลุมด้วยนํ ้าค้างแข็ง
หนึ่ งชน้ั สองมือจับของวิเศษแข็งทืออยู ่ ่ตรงนั้น
ในระยะที่ใกลข
้ นาดนี ้ เหมียวอีรี้ บออกทวนอย่างรวดเร็ว เร็ว
ราวกับ ดาวตก แทงอย่ า งแรงไปตรงตํา แหน่ งใต้ค อหอยเกือบถึง
หน้ า อกของจ า้ วหลิ ง ถู ราวกับ เจาะเข า้ ไปในไม้ผุ ไม่ มี เ ลื อ ด
กระเด็นออกมาสักหยด ถูกแช่แข็งแลว้ จริงๆ
พวกหลู่ ซ อื ผิง ที่รับ มือไม่ ท น
ั รีบ เขา้ มาโจมตี ซือคงอู๋ เว่ ย กับ
จา้ วเฟยที่โจมตีตามมาสองขา้ งรีบออกทวนช่วยเหลือกัน ร่วมมือ
กับหวังเยว่เทียนสกัดการโจมตีของพวกหลู่ซอื ผิง ยอดฝี มอ ื บงกช
้ ้าสามคนต้านทานคนพวกนี ได้
เขียวขันเก ้ อย่างไม่มป
ี ัญหา
จ า้ วหลิง ถู ไร ้ประโยชน์แล ว้ เหลือแค่ ห ลู่ซ อื ผิงคนเดีย วที่เป็ น
นักพรตบงกชเขียวขันเก ้ า้ โดยจา้ วเฟยกีดขวางไว ้ ส่วนซือคงอู๋
เว่ยกับหวังเยว่เทียนคอยสกัดคนอืนๆ ่
้
พอเหมียวอีโจมตี ้ ยวสําเร็จ ก็บด
ครังเดี ิ ทวนดึงหนึ่ งครัง้ ใช ้หัว
่
ทวนแทงเกียวทั ้ างกายของจา้ วหลิงถูเพื่อลากเขา้ มา จากนั้นก็
งร่
้
เลียวแล ว้ หนี ไป
่
การเปลียนแปลงน่ ้ าให้พวกต่งเฉวียนที่อยู่ ขา้ ง
าตกใจเช่นนี ทํ
หลัง ตะลึง งัน ถึง ขนาดหาคํ า ตอบไม่ ได้ว่ า มันเพราะอะไรกัน แน่
ทําไมจ ้าวหลิงถูท่ถื
ี อของวิเศษอยู่ในมือถึงตายด้วยนํ ้ามือเหมียวอี ้
่ ั บตาเดียว การเปลียนแปลงนี
ในชวพริ ่ ้ วเกินไป เร็วจนทุกคนต่าง
เร็
ก็ตอบสนองไม่ทน ั
พอเห็นเหมียวอีลากศพจ้ ้าวหลิงถูหนี ไปพร ้อมสมบัติ พวกต่ง
เฉวี ย นถึ ง ได้ส ติ คื นมาและต้อ งการจะไปช่ว ย ต้อ งการจะไปชิง
สมบัตห ิ ลายชินนั้ ้นกลับมา

"ฆ่ า มัน!" ยอดฝี มือบงกชเขียวหลายคนนํ า กํ าลังกลุ่มใหญ่

บุกมาทันที
้
"ฮีๆๆ…" เฮยทั่นที่ปลีก ตัว ออกมาจากขบวนการต่ อสู ไ้ ด้ไม่
ไกลหยุ ด วิ่ง เหมีย วอีถื
้ อทวนในแนวเฉี ย ง เลียวอาชามั
้ ง กรแล ว้
ตะโกนว่า "ไม่ตอ้ งมาติดแหง็ก ถอย! พวกทีไล่่ ตามมาขา้ เอาอยู่!"

กํ า ลัง พลมากมายขนาดนั้ นบุ ก มา พวกจ า้ วเฟยเองก็ รู ้ว่ า

ต้า นทานไม่ ไหว ถ้า พัว พันอยู่ ต่ อไปก็ จ ะเกิด ปั ญหา จึง ใช ้กํ า ลัง
้
ทังหมดโจมตี ่
เพือปลี กตัวออกจากคู่ต่อสูท้ น ้
ั ที ทังสามเลี ้ ตว ์ห
ยวสั
ิ่
นะแลว้ ก็วงหนี ไป
้ ้มือขา้ งหนึ่ งถือทวน และมือ
พอหันกลับมาก็เห็นว่าเหมียวอีใช
อีกขา้ งก็ถอ
ื กระจกหยินดําเอาไว ้
้
ทังสามวิ ่ านตัวเหมียวอีไป
งผ่ ้ แลว้ ก็ได้ยินเสียง "ฟื ้ ดๆ" ดังอยู่
ขา้ งหลัง พอได้ยนิ เสียง พวกซือคงอู๋เว่ยก็ตวั สั่นครูห
่ นึ่ งโดยจิตใต้
สํานึ ก ความรู ้สึกเหน็ บหนาวเขา้ กระดูกที่ยากจะลืมเลือนปรากฏ
้
ขึนในใจ
้
ทังสามรี
บหยุดสัตว ์พาหนะแลว้ หันไปมอง เห็ นเพียงกระจกห
้ นปราณหยินออกมากลุ่มหนึ่ งอย่างบา้ คลั่ง
ยินดําในมือเหมียวอีพ่
กําจัดพวกหลู่ซอื ผิงที่บุกมา ปราณหยินที่เหน็ บหนาวเขา้ กระดูก
แผ่ขยายคุกคามเป็ นวงกวา้ ง
เมื่อเผชิญกับปราณหยินที่ม้วนตลบเขา้ มา พวกหลู่ซอื ผิง ก็
่
เผยสีหน้าตืนกลัว เหมือนกําลังบอกว่า 'เจา้ บอกว่ามีแค่พรตผีท่ี
ควบคุมกระจกหยินดําได้ไม่ใช่เหรอ?
ที่ พวกเขากล า้ ตามมา ก็ เ พราะเห็ น จ า้ วหลิ ง ถู ติ ด กับ ดัก
่ าพูดเหมียวอี ้ บวกกับของวิเศษอีกสอง
กระจกหยินดํา เพราะเชือคํ
้ เพิ่งถูก เหมียวอีแย่
ชินก็ ้ งไป ยัง ไม่ ท น
ั หาเคล็ด ลับ ในการควบคุม
เจอ พวกเขาย่อมต้องถือโอกาสนี ฆ่ ้ าเหมียวอีแล
้ ว้ แย่งของวิเศษมา

พวกต่งเฉวียนทีนํ่ ากองกําลังบุกมาด้วยความตืนเต้
่ นคึกคัก ก็
้ นกัน ในเวลานี ยั
คิดแบบนี เช่ ้ งไม่สามารถใช ้ของวิเศษได้ เป็ นเวลา
่
ทีเหมาะจะแย่ ่
งชิงมา มีหรือทีจะพลาด
แต่ ภาพที่อยู่ ท่ีตรงหน้า นี ้ ก็ ทํ า ให้ได้เห็ นอานุ ภาพที่น่ า กลัว
ของกระจกหยินดําอีกครัง้
 ปราณหยินที่อยู่ ใ นกระจกหยินดํ า กลับ เข า้ มาอยู่ ใ นกระจก
ราวกับนํ ้าตก พวกหลู่ซอื ผิงโดนแช่แข็งอยู่ในความเฉื่ อย ทังหมด
้
ลม้ ควํ่าลงพืน
้ แต่ละคนมีนํ้าค้างแข็งเกาะทังตั
้ ว เคลือนไหวไม่
่ ได้
อยู่ในท่าทางเดิมตอนก่อนจะลม้ ลง
"ถ้ากลา้ เขา้ มาอีกกา้ ว อย่าโทษว่าเหมียวอีลื้ มไมตรีเก่ า และ
้
ฆ่าอย่างไรความปรานี !" เหมียวอีโบกกระจกหยิ นดําในมือพร ้อม
ตะโกนใส่กําลังคนทีบุ่ กเขา้ มา

เสี ย งกีบ เท้า อาชามัง กรทยอยกัน หยุ ด ลง พวกต่ ง เฉวี ย น

ถลึงตาจอ้ งมองเหมียวอี ้ แลว้ ก็มองพวกหลู่ซอื ผิงที่ลม้ อยู่ บ นพื น
้
ยามเผชิญหน้ากับเหมียวอีที ้ ่มีกระจกหยินดําอยู่ในมือ ก็ไม่มีใคร
กลา้ ทําอะไรบุ่มบ่ามอีก หวาดกลัวและหยุดอยู่กบ ั ที่
้
ชีสิวหงที ่วิ่งไปรออยู่ ไกลๆ เห็ นแนวโน้มของทางนี ้คงที่แล ว้
ก อ้ นหินหนั ก ที่อยู่ ใ นใจก็ ร ว่ งลงไป นางกัด ริมฝี ปากขณะที่มอง
เหมียวอีบุ้ กเดียวไปขู
่ ่กองกําลังเกือบพันคนได้สําเร็จ!
้ กดูศพของ
เห็ นทุกคนไม่กลา้ ทําอะไรบุ่มบ่ามอีก เหมียวอีพลิ
้
จา้ วหลิงถูบนอาชามังกรทันที ถ้ามัวเกรงใจตอนนี จะโดนสวรรค ์
ลงโทษ
…………………………
 บทที่ 354 จบสินไมตรี
้

สมบัตบ ้
ิ นตัวจ ้าวหลิงถูถูกรือออกมา ่
ของมีค่าอะไรทีสามารถ
เก็บเขา้ แหวนเก็บสมบัติได้ก็เก็บมาหมด พวกแหวนเก็บสมบัติก็
้ นนิ ้ ว ตอนนี ้ ไม่ มี เ วลาจัด ระเบี ย บ เดี๋ ยวค่ อ ยว่ า กัน ใน
ใส่ ไ ว บ
ภายหลัง
้
ของบนตัว จ า้ วหลิ ง ถู ถู ก ค้น ไปจนหมดเกลี ยงท่ า มกลาง
สายตาของทุ ก คน พวกต่ ง เฉวีย นที่อยู่ ด า้ นตรงข า้ มเรีย กได้ว่ า
มองจนแอบนํ ้าลายไหล ของวิเศษขันสองสามชิ
้ ้
นนะ ้ ยว
สามชินเชี
้
นะ ทังหมดตกอยู ้
่ในมือเหมียวอีคนเดี ยวแลว้
้ และเหมียวอีก็
เห็นเพียงศพของจ ้าวหลิงถูถูกโยนจนลอยขึน ้
ใช ้ทวนฟั นกลางอากาศ ศพที่ไร ้เลือดกระเด็ นหลัง จากโดนแช่
แข็ง ขาดเป็ นสองท่อนก่อนตกลงพืน้
จากนั้นก็เห็นเหมียวอีกระโดดลงจากอาชามั
้ งกรอีกครัง้ เดิน
่ แข็งอยู่บนพืน้
สาวเท้าไปยังพวกพวกหลู่ซอื ผิงทีโดนแช่
'ฉึ ก!' เขาปักทวนเกล็ดกลับด้านลงบนพืน ้ เหมียวอีประคอง
้
้
ทวนยืนขึนขณะจ ้องมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยนํ ้าค้างแข็งของหลู่ ซ ื
อผิง
 คนที่นอนอยู่บนพืนเหล่
้ ้
านี เคยเป็ นฝ่ ายมาขอพึ่งพาเอง เคย
้ า้ ปี แต่ ต อนนี ้ กลั บ
บอกว่ า จะร่ว มเป็ นร่ว มตายกับ เหมี ย วอี เก
ต้องการไล่สงั หารเหมียวอี ้
คนที่ นอนอยู่ บ นพื นนี
้ ้เคยล ม ้ เพราะกระจกหยิ น ดํ า ก็ เ ป็ น
้ ช่
เหมียวอีที ่ วยชีวต ้ บลม้ อยู่ภายใต้กระจกหยินดํา
ิ เขาไว ้ ตอนนี กลั
ของเหมียวอีอี้ กครังแล
้ ว้

เสน้ ทางฝึ กตนที่ขรุขระ เสน ้ ทางที่ยืดเยือยาวไกลเต็

้ มไปด้วย
ฝนเลือดและความยากลําบาก ความเป็ นความตาย ความถูกผิด
้ ยงชวขณะหนึ
ความเป็ นศัตรูและเป็ นมิตร ลว้ นเกิดขึนเพี ่ั ่ง
้
เหมียวอีกางมื อออก ค่อยๆ คลายมือออกจากทวนเกล็ ดกลับ
่ กอยู่ทพื
ด้านทีปั ่ี น้
้ จู่ๆ ก็ชกั กระบี่ออก กระบี่วิเศษสีดําตรงเอวถูกช ก
'ชิง!' ั ออก
จากฝั ก เหมียวอีที้ ่สีหน้าเรียบเฉยไม่ลงั เลเลยแม้แต่นอ้ ย ใช ้กระบี่
ตัดหัวของหลู่ซอื ผิงโดยตรง จากนั้นก็ขด ่ ่บนตัวหลู่ซ ื
ู รีดของทีอยู
อผิงจนหมดเกลียง ้
้ นไปอีกขา้ ง ยกกระบี่ขึนตั
เหมียวอีเดิ ้ ดศีรษะอีกแลว้ จากนั้น
่ ประโยชน์ไปหมด
ก็คน้ และรีดไถของทีมี
่ ดศีรษะใบถัดไป...
เขาหันตัว และใช ้กระบีตั
 ้
หลังจากเก็บของทังหมดจากตั วศิษย ์พี่ศิษย ์น้องของจา้ วหลิง
ถู แล ว้ ก็ ส ะบัด ล า้ งรอยเลือดที่กระบี่วิเศษ จากนั้ นเก็ บ เข า้ ในฝั ก
ลายฉลุตรงเอว แลว้ กระโจนตัวขึนดึ ้ งทวนเกล็ดกลับด้านที่ปักอยู่
บนพืน้ ก่อนจะพลิกตัวกางขาขึนไปนั ้ ่ งบนตัวเฮยทั่น
้
เหมียวอีกวาดสายตาเย็ ้ ่น
นเยียบมองกลุ่มคน แลว้ เลียวเฮยทั
ช ้าๆ
พอเห็นเขาจะไป ก็มค ่
ี นวิงออกมาจากกลุ ่ ่ดา้ นตรงขา้ ม
่มทีอยู
ตะโกนเสียงดังว่า "หัวหน้าพันธมิตร ขา้ จะไปกับท่าน!"
พอมีค นนํ า จากนั้ นก็ มีค นวิ่งตามมาอีก หลายคน "หัว หน้า
พันธมิตร พาพวกเราไปด้วยกันเถอะ!"
จากนั้นก็มีวงออกมาอี
ิ่ กร ้อยกว่าคน ลว้ นตะโกนว่าต้องการ
จะไปกับเหมียวอี ้
้ ยวอีล้ ว้ นรู ้จัก ทังหมดเป็
คนพวกนี เหมี ้ ่
นคนทีเขาเชิ
ญชวนมา
ด้วยตัวเองทีละคน ลว้ นเป็ นคนทีไม่ ่ มสี ํานักหนุ นหลัง
คนที่ติด ตามเหมีย วอีในตอนแรกๆ
้ ก็ คือคนพวกนี ้ พอเห็ น
เหมียวอีสร้ ้างปัญหาแลว้ กลัวความพ่ายแพก้ ็คือคนพวกนี ้ เมื่อครู ่
้ ่ต้
ผูท ้
ี องการจะฆ่าเหมียวอีตามคนทั ้
งหลายก็ ้ นกัน
คือคนพวกนี เช่
ในตอนนี ผู ้ ท้ ต้
ี่ องการจะติดตามเหมียวอีอี้ กก็คอ ื คนพวกนี ้
 เหมี ย วอี ยิ้ มเยาะ
้ ทํ า ให้ค นที่ ต้อ งการจะติ ด ตามถอยกลับ
เพราะกลัวอันตราย
่
ตรงทีไกลๆ ่ งแว่วมา เหมียวอีเอี
มีเสียงอาชามังกรวิงดั ้ ยงศีรษะ
มองทางนั้นแวบหนึ่ ง 'คนของสามสํานักใหญ่มาแลว้ เหรอ?'
้ ได้ใ จอ่ อนเหมือนสตรี ที่ไม่ ฆ่ า พวกท่ าน เพราะ
"เหมีย วอีไม่
้ นีขอจบสิ
เห็ นแก่ไมตรีเก่าๆ! ตังแต่ ้ ้
นไมตรีกนั ขอให้ทุกท่านระวัง
ตัวให้ดี!" เหมียวอีพู้ ดทิงท้
้ ายไวอ้ ย่างเย็ นชา จะอยู่ท่นี
ี ่ นานไม่ ได้
เฮยทั่นที่เขาขีรี่ บเลียวและวิ
้ ่
งตะบึ งไป ขณะที่วิงผ่
่ านพวกซือคงอู๋
เว่ย ก็พูดเสียงดังว่า "ไป!"
้
ทังสามมองคนที ่กําลังมองมาทางนี ด้
้ วยความกระวนกระวาย
้
ใจ พวกเขาคืออดีต พัน ธมิต ร ตังแต่ นี้ก็ ต่ า งคนต่ า งไป ทังสาม
้
้
เลียวอาชามังกรพร ้อมกัน รีบตามเหมียวอีไป ้

ด้ว ยนิ ส ัย ของเหมี ย วอี ้ ไม่ ใ ช่ว่ า ไม่ อ ยากฆ่ า พวกอกตัญ�ู

เหล่านั้น ที่บอกว่าเห็นแก่ไมตรีเก่า แต่ว่าที่จริงความสามารถเขา
มีจํากัด ไม่มีทางควบคุมกระจกหยินดํา ได้นาน ย่อมไม่สามารถ
ฆ่าพวกอกตัญ�ูได้หมด แบบนั้นกลับจะนํ าอันตรายมาสู่ตนด้วย
ซํา้ จึงทําได้เพียงพูดให้ดูดเี พือหลอกตั
่ วเอง
้ ่ขี่อาชามัง กรนํ า หน้า ขึนเขาลงเขาอี
เหมีย วอีที ้ ก ครัง้ ขึนไป
้
บนภูเขาอีกลูกหนึ่ ง ชีสวหงกํ
ิ้ าลังรออยู่ตวั คนเดียว
 เหมียวอีเห็้ นนางแลว้ ก็ยมบางๆ
ิ้ ้
ก่อนหน้านี ตอนกํ าลังคุมเชิง
กับจา้ วหลิงถู เขาก็ถ่ายทอดเสียงต่อพวกซือคงอู๋เว่ยแลว้ บอกว่า
ั้
ต้องการให้ทงสามร่ ่ ่โจม ส่วนชีสวหง
วมมือกับเขาเพือจู ิ้ เขาบอก
แค่ว่าหากพวกเขาลงไม้ลงมือกัน ก็ให้นางหนี ไปก่อน
สาเหตุ ไ ม่ ซ บั ซ อ้ นเลย การจู่ โ จมครังนี ้ ้ต้อ งสู อ้ ย่ า งรวดเร็ว
้
หากชีสิวหงเข า้ ร่ว มด้ว ย ไม่ ใ ช่แค่ จ ะช่ว ยเหลือไม่ ได้ แต่ อาจจะ
กลายเป็ นภาระด้ว ยซํา้ แม้เขาจะไม่ พู ด คํ า ว่ า 'เป็ นภาระ' กับ ชี
้
สิวหง แต่ความจริงก็คอ ื ภาระ ทําได้เพียงสั่งให้นางหนี ไปก่อน
่
ยิงไปกว่ านั้นการจู่โจมครังนี้ ก็
้ อนั ตรายมาก เรียกได้ว่าสูต้ าย
เหมือนกัน เหมียวอีไม่ ้ ได้อยากสูต้ าย แต่อยากจะมีชวี ิตต่อไป แต่
เมื่อถึง เวลาที่สู ต ้ ไม่ เคยลัง เล เพราะเขาไม่ เชือว่
้ าย เหมีย วอีก็ ่ า
หลังจากให้กระจกหยินดําไปแลว้ จ ้าวหลิงถูจะปล่อยเขาไป!
เมื่อเป็ นเช่นนี ้ ถ้า หากพลาด ชีสิวหงที
้ ่มายืนฝ่ ายเขาอย่าง
โจ่งแจง้ ก็จะลําบากไปด้วยแน่ นอน ที่ให้นางไปก่อนก็เพื่อป้ องกัน
เหตุไม่คาดคิด ช่วยหาทางหนี ทีไล่ให้นาง หนี ไปไกลได้เท่ า ไรก็
หนี ไป มีชวี ติ รอดได้นานเท่าไรก็เท่านั้น
คนที่อยู่ที่ทะเลดาวนักษัตรในตอนนี ้ ส่วนใหญ่กอดความคิด
ทีว่่ าสามารถมีชวี ต ิ รอดได้นานเท่าไรก็เท่านั้น แม้เหมียวอีจะนอน
้
ิ้
กับชีสวหงแล ว้ แต่ไม่จาํ เป็ นจะต้องลงหลุมศพไปพร ้อมนาง
 ้
ทว่ า ชีสิวหงก็ แค่ วิ่งไปไกล ไม่ ได้จ ากไป แต่ รอเขาอยู่ ต รงนี ้
ผลก็คือนางได้รบั รอยยิมที ้ ่เขา้ ใจกลับมาจากเหมียวอี ้ เมื่อครู ย
่ งั
เป็ นหัว หน้า พันธมิต รเหมีย วที่สีห น้า เย็ นเยีย บไร ้อารมณ์ จิต ใจ
โหดเหียม ้ ช วพริ่ั ั้ ก็ ก ลายเป็ นเส น
บ ตาเดีย วเหล็ ก แข็ ง ช นดี ้ ลวด
อ่อน
้ ออกมาได้อย่างปลอดภัย ชีสวหงก็
พอเห็นเหมียวอีหนี ิ้ โล่งอก
ภายใต้การพยักหน้าทักทายของเหมียวอี ้ นางขีอาชามั
่ งกรเข า้
้
มาร่วมขบวนกับทังสามทั นที
้ ่นํ า ทุ ก คนวิ่งลงเขามาใช ้มือขา้ งเดีย วรือผ้
เหมีย วอีที ้ า แดงที่
พันแขนออก แลว้ โยนทิงเรื ้ อยเปื
่ ่ อย ไร ้ค่าขนาดนี ้ เขายิมมุ
้ มปาก
เย้ยตนเอง
สามคนข า้ งหลัง ก็ ฉี ก ตามเช่นกัน ผ้า แดงสี่ชินลอยไปไกล
้
้
ตามสายลม ทังสามคนค่ อยๆ เดินทางจากไปไกล ค่อยๆ หายไป
ในป่ าภูเขา
หลังจากพวกต่งเฉวียนที่อยู่บนยอดเขาทะเลสาบมองไม่เห็น
้ คนแล
ทังสี ่ ว้ คนส่วนใหญ่ก็ทอดถอนใจ พอพวกศิษย ์พี่ศิษย ์น้อง
้ จ ากไปอี ก คนทั้งหลายที่ อยู่ อ ย่ า ง
จ า้ วหลิ ง ถู ต าย เหมี ย วอี ก็
ปลอดภัยมาหลายปี ก็พลันรู ้สึกเหมือนสูญเสียแกนสําคัญทันที มี
ความลังเลอยู่เต็มใจ หวาดกลัวโชคชะตาในอนาคตทียั ่ งไม่รู ้
 พอมองตามพวกเหมียวอีหายลั้ บไป ทุกคนก็หน
ั มองไปยังอีก
ทิศทางหนึ่ ง สัตว ์พาหนะสิบกว่าตัวปรากฏอยู่ในสายตาพวกเขา
แลว้ กําลังบุกเขา้ มาอย่างรวดเร็ว
"ทุกท่าน เตรียมตัวขุดปล่อยนํ ้า" ต่งเฉวียนรับผิดชอบหน้า ที่
เอง เขากุมหมัดคารวะต่อทุกคน แลว้ พูดอย่างปลงๆ ว่า "หวังว่า
ก่อนตายจ ้าวหลิงถูจะไม่ได้หลอกพวกเรา ถ้าสถานการณ์ไม่ชอบ
มาพากล พวกเราก็ทําได้เพียงสูส้ ุดชีวิตสักตัง้ ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็
ทําได้แค่หนี แลว้ !"
เมื่อเผชิญกับ ความกลัวของความไม่ รู ้ ทุกคนไม่ได้ทํา อะไร
ขัดขืนคําสั่ง เตรียมตัวทําตามแผนทีเหมี่ ยวอีวางไว
้ ก้ ่อนหน้านี ้ นํ ้า
ของทะเลสาบนี ถื ้ อว่าเป็ นทางป้ องกันสุดท้ายทีเหมี
่ ยวอีเหลื ้ อไวใ้ ห้
พันธมิตรผ้าแดง
ที่ตีนเขา สัตว ์ประหลาดสามตัวที่มีกระดองแข็งสีเขียวคราม
้ างกาย รูปร่างสูงยาวกํายํา ฟั นและกรงเล็บ แหลมคมราวกับ
ทังร่
หมาป่ าและเสื อ หยุ ด วิ่ง คํ า รามเสี ย งตํ่ าเบาๆ เผยความดุ ร า้ ย
้
ทังหมดออกมา
บนตัวสัตว ์ประหลาดสามตัวมีหญิงสาวหนึ่ งคนและชายหนุ่ ม
สองคนขี่อยู่ คนหนุ่ มสาวทังสามสี
้ ห น้า เย็ นชา เงยหน้า มองบน
ยอดเขาอย่ า งเย็ นเยียบ ข า้ งหลัง มีค นประมาณห้าสิบคน ดู จ าก
่
เครืองแต่ งกายแลว้ ก็เป็ นคนจากสามสํานักใหญ่น่ นเองั
 ่ ่บนเขามองกองกําลังที่อยู่ขา้ งล่างเช่นกัน
พวกต่งเฉวียนทีอยู
สัต ว ป์ ระหลาดสามตัว ที่ น่ าตกใจกลัว นั่ นคงจะเป็ น 'ดิ ร จั ฉาน
กระดองเขีย วไล่ ลม' ที่จ า้ วหลิง ถูบ อก ดู จ ากเครืองแต่
่ ง กายของ
สามสํานักใหญ่ คนตรงกลางทีหน้ ่ าตาหล่อเหลาและเย็นชาน่ าจะ
้ งพรรคร ้างกระบี่ คนหนุ่ มด้านซ ้ายที่ใบหน้าเย็ น
เป็ นกู่ซานเจิงแห่
ชาและร่า งกายสู ง ใหญ่ เหมื อนหมีน่ าจะเป็ นถานเล่ า แห่ ง สํ า นั ก
ดิรจั ฉานหลวง หญิงสาวงดงามเย็ นชารูปร่างอรชรอ้อนแอ้นที่อยู่
ทางขวาก็ไม่ตอ้ งพูดแลว้ เป็ นเย่ซน ิ แห่งพรรคดรุณีหยกแน่ นอน
่
เมือมองจากสิ ่ ้ จ ้าวหลิงถูก็พูดไม่ผด
งนี ิ เลยสักนิ ด
นกปี กสีรุ ้งตัว หนึ่ งบินลงมาจากฟ้ า เกาะอยู่ บ นบ่ า ถานเล่ า
แลว้ ส่งเสียงร ้อง
่ หันซ ้ายหันขวาแลว้ พูด
ถานเล่าเหมือนกับฟังภาษานกรู ้เรือง
ว่ า "บนเขามีท ะเลสาบแห่ ง หนึ่ ง เขื่อนกันทะเลสาบมี
้ รอยขุด ดู
เหมือนเจตนาจะขุด ปล่อยนํ ้ า วิธ ีก ารนี ้ช วร
่ ั ้ายจริงๆ ยิ่งคนโจมตี
บนยอดเขามีเยอะก็ เกรงว่าจะยิ่งโชคร ้าย พวกเราอย่าโดนพวก
เขาหลอกล่อได้ ทําตามจังหวะการรุกโจมตีของตัวเอง บุกสังหาร
้
ขึนไปโดยหลี ่ าแหน่ งทีขุ
กเลียงตํ ่ ดปล่อยนํ ้า"

ิ ที่ มองไปบนยอดเขาเลิก คิวพร

เย่ ซ น ้ อ้ มพู ด ว่ า "กู่ ซ านเจิง้
ถานเล่า พวกท่านสังเกตการแต่งกายของพวกเขาหรือยัง เหมือน
จะเป็ นกําลังพลของสายมะโรงนะ"
 ้ นตังนานแล
กู่ซานเจิงเห็ ้ ว้ ถามอย่างแปลกใจว่า "ทําไมที่นี่ มี
กําลังพลสายมะโรงรวมตัวกันเยอะขนาดนี ?"้
่ ่บนเขาใช ้อิทธิฤทธิพู
ต่งเฉวียนทีอยู ์ ดเสียงดังว่า "ตรงตีนเขา
ใช่ศษ
ิ ย ์จากสามสํานักใหญ่ของสายมะโรงแดนเซียนหรือเปล่า?"
่ ่ เป็ นคนของทางการสายมะโรง ในบรรดาพวกเขามี
"ศิษย ์พีกู
คนไม่ น้อยที่ข า้ เคยเห็ น มาก่ อน!" ซูจ ิงกงที
้ ่อยู่ ด า้ นหลัง ทั้งสาม
พลันเอ่ยออกมา
์ ี่ เห็ น ได้ช ด
คนแก่ ก ว่ า เรีย กคนหนุ่ มว่ า ศิ ษ ย พ ั ว่ า แปลกนิ ด
ิ้
หน่ อย แต่ทว่าเจ ้าบา้ ซูจงกงคนนี ้ นับว่าดวงแข็งเหมือนกัน
ก็
หลัง จากเขาหนี รอดจากเหมีย วอี ้ ก็ มุ่ง หน้า ไปยังจุ ดที่กําลัง
พลสายมะโรงทีไม่ ่ ใช่คนของทางการขึนฝั ้ ่ ง ไม่น่าเชือว่
่ าจะรวมตัว
กับ สํ า นั ก อย่ า งไร ้อันตรายแล ว้ ต้องขอบคุ ณกํ าลังพลสายต่างๆ
ในตอนนั้นที่เพิ่งจะขึนฝั ้ ่ งแลว้ ยังไม่แยกย้ายกันไป ไม่อย่างนั้นคง
ไม่โชคดีขนาดนี ้
ต้อ งขอบคุ ณ 'ปั ก ษี ห ยั่ งเชิง ' ของสํ า นั ก ดิ ร จั ฉานหลวง
เหมื อ นกัน พอกํ า ลัง พลของสามสํ า นั ก ใหญ่ ท่ี ไม่ ใ ช่ ค นข อง
้ ่ ง ถานเล่าก็ส่ง 'ปักษีหยั่งเชิง' ไปยังทิศทางที่กํ า ลัง
ทางการขึนฝั
พลของทางการขึนฝั ้ ่ งเพือรวบรวมศิ
่ ษย ์ร่วมสํานักทันที
 แต่เห็ นได้ชดั มาก พวกเขาไม่ได้รวบรวมศิษย ร์ ว่ มสํา นั ก ได้
้
ทังหมด ศิษย ์ร่วมสํานักส่วนใหญ่ตายด้วยนํ ้ามือพันธมิตรผ้าแดง
้
ของเหมียวอีหมดแล ว้ สองร ้อยกว่าคนเหลืออยู่เพียงยี่สิบสามสิบ
คน บวกกับกําลังพลที่ไม่ใช่ของทางการ ก็พอถูไถรวบรวมได้หา้
สิบกว่าคน
้ ยิ น แล ว้ ก็ ย่ิ งถามอย่ า งแปลกใจ "กองกํ า ลัง
กู่ ซ านเจิ งได้
ข า้ งบนที่มองเห็ นมีเจ็ ด แปดร ้อยคน ผ่ า นเวลาสามปี ที่โหดร า้ ย
ที่สุดนี มา
้ ยังมีกําลังพลสายมะโรงรอดชีวิตอยู่อีกเกือบครึง่ ทังยั ้ ง
รวมตัวอยู่ดว้ ยกันอีก นี่ มันเรืองอะไรกั
่ น?"
ิ้
คาดไม่ ถึง ว่ า ซูจ งกงที ่อยู่ ขา้ งหลังพลันเบิกตากว า้ ง และพู ด
่ นว่า "ศิษย ์พีกู
อย่างตืนเต้ ่ ่ นี่ คือคนของพันธมิตรผ้าแดง ท่านดูผา้
แดงที่พันอยู่บนแขนของพวกเขาสิ ลว้ นเป็ นคนของพันธมิตรผ้า
้ ้น ในบรรดาพวกเขามีกองกําลังที่ลอ้ มโจมตีสามสํ า นั ก
แดงทังนั
ใหญ่ของเรา ขา้ จําพวกเขาได้"
"ไม่ผิดหรอก! เป็ นคนของพันธมิตรผ้าแดง นึ กไม่ถึงว่าพวก
่ า จะแอบอยู่ ท่ี นี่ " ด้า นหลัง มี ค นอื่ น
เขาจะยัง ไม่ ต าย ไม่ น่า เชือว่
ยืนยันตามเช่นกัน
์ ี่หญิง ! เป็ นพวกเขาที่ฆ่ า ศิษ ย อ์ า" ศิษ ย พ
"ศิษ ย พ ์ รรคดรุ ณี
หยกคนหนึ่ งตะโกน "ศิษย ์พี!่ ท่านต้องลา้ งแค้นให้ศษ ิ ย ์อานะ!"
 เย่ซน
ิ หันกลับมาถาม "พวกเจา้ บอกว่าพันธมิตรผ้าแดงมีแค่
สีร่ ้อยห้าร ้อยคนไม่ใช่เหรอ?"
่
สามารถดูออกได้ ศิษย ์พีของนางคนนี ้ อนาคตอันสดใสกว่า
มี
่ กฆ่าไป
ศิษย ์อาทีถู
ิ้
ซูจงกงพู ่
ดรับ "คนอืนอาจจะมารวมตั
วด้วยในภายหลัง"
่ ่บนภูเขาเห็นกองกําลังขา้ งล่างไม่ตอบ ก็อดจะ
ต่งเฉวียนทีอยู
์
กัง วลไม่ ได้ ใช ้อิท ธิฤ ทธิตะโกนเสี ย งดัง อีก ครัง้ "ตรงตีนเขาใช่
ศิษย ์ของสามสํานักใหญ่สายมะโรงหรือไม่?"
้ ่ปรึก ษากับ คนข า้ งหลัง แล ว้ ใช ้อิท ธิฤ ทธิตอบว่
กู่ ซ านเจิงที ์ า
"บนเขาใช่พน ั ธมิตรผ้าแดงหรือไม่?"
"ใช่ แ ล ว้ ! ที่ ตี น เขาคื อ กู่ ซ านเจิ งของพรรคร
้ า้ งกระบี่ ใช่
่ อนหน้านี เข
หรือไม่? เรืองก่ ้ า้ ใจผิดกันทังนั ้ ้น ไม่เกียวกั
่ บพวกเรา!"
ต่งเฉวียนตอบเสียงดัง
้
กู่ซานเจิงตะโกนว่ ้
า "ให้เหมียวอีออกมาพบข า้ !"
…………………………
 บทที่ 355 นักต ้มตุ๋น

้ ไปแลว้ เหมียวอีเพิ
"เหมียวอีหนี ้ ่งจะหนี ไป เมื่อครูเ่ ขาเพิ่งรู ้ว่า
้
พวกท่านมา จึงทิงพวกเราไว !้ " ต่งเฉวียนตอบ
"เปลืองคํ า พู ด กับ พวกเขาทํ า ไม ห่ า งกันขนาดนี ้ไม่ เหนื่ อย
้
เหรอ ขึนไปก่ อนแลว้ ค่อยพูด" ถานเล่าพูดเหยียดหยาม แลว้ เอียง
ศีรษะส่งเสียงให้ 'ปักษีหยั่งเชิง' จากนั้นนกก็บนิ ตํ่านํ าทางทันที
้ เห็นด้วยกับคําพูดของเขา จึงตามหลัง 'ปักษี
พวกกู่ซานเจิงก็
หยั่งเชิง ' ไป โดยเลี่ยงตํ า แหน่ ง ปากทางนํ ้ าไหล วิ่งตะบึง ขึนไป
้
ตลอดทาง
คนบนภูเขาเห็นสถานการณ์นี้ ก็รู ้ว่าใช ้วิธก ี ารปล่อยนํ ้าไม่ได้
แลว้ ดูเหมือนจ ้าวหลิงถูจะพูดไวไ้ ม่ผด ่ นแบบนี กลั
ิ เลย เมือเป็ ้ บเพิ่ม
ความมั่นใจให้พวกต่งเฉวียนด้วยซํา้ เชือแล ่ ว้ ว่าสามสํานัก ใหญ่
คงไม่ลงมือกับกําลังพลสายมะโรงง่ายๆ
พอถึงยอดเขา ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมสามตัวก็นําหน้า
พอเขา้ ใกลข ้ า้ งหน้าพวกต่งเฉวียนถึงได้หยุด เวลานี ถึ ้ งได้พบว่า
บนภูเขาไม่ได้มีเพียงเจ็ดร ้อยแปดร ้อยคน แต่มีเกือบพันคน บอก
ได้เลยว่ากําลังพลทางการของสายมะโรงอยู่ทนี ่ี ่ เกือบครึง่
 กลุ่มพันธมิตรผ้าแดงเลิกมีเจตนาและท่าทีทเป็ ่ี นศัตรูทน ั ที ต่ง
้
เฉวียนกุมหมัดคารวะถามว่า "ทังสามคื อกู่ซานเจิงพรรคร้ ้างกระบี่
เย่ ซ ิน พรรคดรุ ณี ห ยก และถานเล่ า สํ า นั ก ดิ ร จั ฉานหลวงใช่
หรือไม่?"
้
ทังสามอึ ้
งไป มองหน้า กันเลิ่กลั่กอย่ า งอดไม่ ได้ กู่ ซ านเจิง้
้
ขมวดคิวถามว่ า "พวกเราไม่ เคยรู ้จัก กัน ท่ า นรู ้จัก พวกเราได้
อย่างไร?"
"พีจ่ ้าวหลิงถูบอกไว"้
้
ทังสามเข ้ กหน้าพูด "ทีแท้
า้ ใจทันที กู่ซานเจิงพยั ่ ก็เป็ นพี่จ า้ ว
นี่ เอง ตอนแรกพวกเราเคยร่ ว มมื อ กัน ต้า นทานศั ต รู ยั ง จํ า
อานุ ภาพค้อนสะท้านบรรพตของพี่จา้ วได้ดี ในเมื่อพี่จา้ วอยู่ ท่ี นี่
เหตุใดจึงไม่ออกมาพบ?"
้ นขม
ต่งเฉวียนพูดด้วยรอยยิมขื ่ ้ ก
"หากทุกท่านมาเร็วกว่านี สั
เจ็ดนาที ก็อาจจะได้เห็นหน้าพีจ่ ้าวเป็ นครังสุ
้ ดท้าย

'พบหน้าครังสุ้ ดท้าย?' ทังสามอึ

้ ้ กครัง้ กู่ซานเจิงขมวดคิ
งอี ้ ว้
่ นกั
ถาม "หรือว่าเกิดเรืองขึ ้ บพีจ่ ้าว?"

ต่ ง เฉวี ย นหัน ตัว และโบกมือ บอกใบ ใ้ ห้ก องกํ า ลัง ข า้ งหลัง

่ อเชิญ "เชิญมาดูก็จะรู ้เอง"
หลีกทาง แลว้ ยืนมื
 กองกํ า ลัง กลุ่ มใหญ่ ห ลีก ทางเป็ นสองฝั่ ง ให้ก องกํ า ลัง ของ
สามสํานักใหญ่เขา้ ไป
คนห้าสิบคนเดินผ่านกลางกองกํา ลังพันธมิตรผ้า แดงเกือบ
้ รบ
พันคน พวกกู่ซานเจิงไม่ ี ร ้อน ไม่กลัวพันธมิตรผ้าแดงจะลงมือ
กะทันหันเลยแม้แต่นอ้ ย เรียกว่าคนฝี มอื สูงไม่กลัวอะไรจริงๆ
้
กลับ เป็ นพวกซูจ ิงกงหนี ท่ี โชคดี ห นี ร อดมาได้ต อนขึ นฝั
้ ่ง
กําลังส่งสายตาเย็นเยียบมองหารอบๆ ท่ามกลางกลุ่มคนทางซ ้าย
และขวา
พวกคนที่ ลงมื อ กับ สามสํ า นั ก ใหญ่ ภ ายใต้ก ารยุ ง ยงของ
เหมียวอีถู้ กมองจนกลัวด้วยความหวาดระแวง ทีกั ่ งวลทีสุ
่ ดก็คอ ื จะ
ไม่ลา้ งแค้นกับพวกเขาเหมือนที่จา้ วหลิงถูบอกใช่ไหม ตอนนี มา ้
่ ได้ไปกับเหมียวอี ้ ทําเอา
นึ กเสียใจทีหลังนิ ดหน่ อยแลว้ เสียใจทีไม่
้
ตอนนี อกสั ่นขวัญแขวน

ต่งเฉวียนพาทุกคนมาถึงขา้ งๆ ศพพวกศิษย ์พี่ศิษย ์น้องของ

้ ้าค้างแข็งที่ตัวศพถู กแสงแดดที่แก่ กลา้ สลาย
จา้ วหลิงถู ตอนนี นํ
ไปแลว้
พอเห็ นร่างกายของจา้ วหลิงถูท่ถู
ี กฟั นขาดสองท่อน พวกกู่
้ เงียบไป ถึงอย่างไรก็เคยร่วมมือกันต้านทานพรตปี ศาจ
ซานเจิงก็
ี่ ่
นึ กไม่ถงึ ว่าจะตายอนาถอยู่ทนี
 ที่จริง ตอนแรกที่ สามสํ า นั ก ใหญ่ ร ่ว มมื อกับ พวกจ า้ วหลิ ง ถู
ต่ อ ต้า นพรตปี ศาจ ทั้งสามก็ ไ ด้เ ห็ น อานุ ภ าพยิ่ งใหญ่ แ ห่ ง ค้อน
สะท้านบรรพตของจ ้าวหลิงถู เคยเชิญชวนจ ้าวหลิงถูรว่ มเดินทาง
อยู่ที่ทะเลดาวประจิมด้วยกัน เพราะทังสามได้
้ รบั ภารกิจมา เมื่อมี
คนที่แข็งแกร่งเพิ่มมาช่วยอีกคน ก็จะยิ่งมีความมั่นใจมากขึนว่ ้ า
้
จะทํ า ภารกิจ ของเบืองบนสํ า เร็จ ไม่ ได้ว างแผนมุ่ ง ร า้ ยอะไรต่ อ
จ ้าวหลิงถู
แต่จา้ วหลิงถูวดั ใจคนดีดว้ ยจิตใจของคนตํ่าทราม เห็ นฝ่ าย
ตัวเองคนน้อย และสามสํานักใหญ่มก ี ําลังอํานาจมาก จึงกังวลว่า
อีกฝ่ ายจะไม่เกิดผลดีกบ ั ตน จึงยืนกรานที่จะจากไป พวกกู่ซาน
้
เจิงเองก็ ไม่มท
ี างเลือก
ถานเล่ า เห็ น ตํ า แหน่ งที่ โดนฟั น ของพวกศิ ษ ย พ
์ ี่ ศิ ษ ย น
์ ้อง
จ า้ วหลิง ถู ไม่ มีเลือดกระเด็ น จึง ถามอย่ า งแปลกใจ "สภาพการ
ตายแปลกๆ พวกเขาตายอย่างไร?"
ต่งเฉวียนส่ายหน้าพลางถอนหายใจ "ถ้าทุกท่านมาเร็วกว่านี ้
่ เกิ
สักนิ ดก็อาจจะเห็ น สิงนี ้ ดจากการที่เหมียวอีใช
้ ้กระจกหยินดํา
้ นของวิเศษของพรตผี..."
กระจกหยินดํานี เป็
่
เขาเล่ า เรืองที ่พันธมิต รผ้า แดงแย่ ง ชิง กระจกหยิน ดํ า มาได้
แลว้ เหมียวอีก็้ รบั ศิษย ์พีศิ
่ ษย ์น้องของจ ้าวหลิงถู รวมทังเรื
้ องที
่ เพิ่ ง่
่
เกิดเมือครู ่ ี้
น
 ่
แน่ นอน มีบางเรืองที่ตกหล่นไป เขาไม่ได้บอกว่าทุกคนโลภ
ี่
อยากได้ของวิเศษ และเป็ นไปไม่ได้ทจะพู ดถึงความผิดของตัวเอง
้ ว การ
ให้คนนอกฟั ง บอกเพียงว่าพวกจา้ วหลิง ถูเห็ นเหมียวอีกลั
้ ง้
มาของสามสํ า นั ก ใหญ่ และต้องการจะจากไป จึง ให้เหมีย วอีทิ
ของวิเศษไวใ้ ห้คนของพันธมิตรผ้าแดงปกป้ องตนเอง แต่เหมียวอี ้
้
ไม่ ย อม ยืนกรานจะนํ า ของวิเศษไปด้ว ย ถึง ขันทะเลาะกั บ พวก
จา้ วหลิงถู ใช ้อุบายสังหารหมู่ทุกคน ทุกคนอยากจะช่วยแต่ก็ ไม่
ทัน
"ได้ยินมานานแลว้ ว่าเจา้ เหมียวอีนั ้ ่ นมันตํ่าทรามเจา้ เล่ห ์ มา
้ งได้รู ้ว่าเป็ นเช่นนั้นจริงๆ จะปล่อยเจ ้าโจรตํ่าช ้าเหมียวอี ้
เจอวันนี ถึ
ไปไม่ได้!" เย่ซน ิ พูดเหยียดหยาม
้ บรู ้สึกว่าในคําพูดนี มี
กู่ซานเจิงกลั ้ ชอ่ งโหว่ เขาเหล่ตามองต่ง
เฉวียนพร ้อมถามว่า "หากเหมียวอีไม่ ้ ได้ใจคนแบบนั้นจริงๆ เหตุ
ใดพวกเจ า้ จึง อยู่ ก บ ้ ่ นไม่ เ ห็ น แก่
ั เขาหลายปี ? ถ้า เจ า้ เหมีย วอี นั
้
ไมตรีเก่าจริงๆ ด้วยนิ สยั แบบนี หากยื นกรานจะนํ าของวิเศษจาก
ไป แลว้ พวกเจา้ ฝื นรังไว้ ้ ในเมื่อกระจกหยินดําในมือเขาสามารถ
ฆ่าพวกจ ้าวหลิงถูได้ แลว้ เขาจะปล่อยพวกเจ ้าไวท ้ ําไม? นอกเสีย
จากกระจกหยิ น ดํ า จะไม่ มี อ านุ ภ าพมากขนาดที่พวกเจ า้ บอก
หรือไม่พวกเจ ้าก็มอ ี ะไรปิ ดบังอยู่!"
 ิ ได้ฟังแลว้ ก็ขมวดคิว้ รู ้สึกว่าที่กู่ซานเจิงพู
เย่ซน ้ ดก็มีเหตุผล
กวาดสายตาเย็นเยียบมองไปทีต่ ่ งเฉวียน รู ้สึกว่าตัวเองโดนหลอก
แลว้
"พวกเจา้ มานี่ ซิ!" ถานเล่ากลับชีไปยั
้ งศิษย ์ร่วมสํานักหลาย
คนของจ า้ วหลิงถู ที่รวมอยู่ ในกลุ่ม พวกเขาล ว้ นสวมเครืองแต่
่ ง
กายของสํานักเดียว แยกแยะได้ง่ายมาก
่
ต่งเฉวียนสีหน้าเปลียนเล็ กน้อย
บรรดาคนที่ ถู ก ชีไม่
้ ก ล า้ ขัด ขื น ก า้ วออกมาตอบข า้ งหน้า
ด้วยอาการตัวสั่น
่
"มันเรืองอะไรกั ่ ตย ์ ถ้าโกหกแม้แต่คํ า
นแน่ เล่ามาอย่างซือสั
้
เดียว อย่าหาว่าขา้ โหดเหียมไร ้ไมตรี!" ถานเล่าตะคอกอย่างเยือก
เย็น
ต่งเฉวียนรีบพูดแทรก กุมหมัดคารวะพูดว่า "ที่ต่งเฉวียนพูด
นั้นจริงทุกคํา จริงแท้..."
"ไม่ได้ให้เจ ้าพูด หุบปาก!"
คําพูดแกต้ วั ถูกเย่ซน ิ ขัดจังหวะไวก้ ะทันหัน นางพลิกขอ้ มือ
หนึ่ งครัง้ แสส้ ด
ี ําเสน้ หนึ่ งก็มาอยู่ในมือทันที มันกะพริบแสงสีเขียว
และขยายยาวขึนในช ้ ่ ั บตาเดียว
วพริ
 ท่ า มกลางเสีย งเสียดสีที่แหลมประหลาด แส ส้ ีดํ า เส น ้ หนึ่ งที่
เต็มไปด้วยหนามแหลมทังตั ้ วดูยาวเหยียดดุร ้ายราวกับงู ผี มันยาว
้ อยๆ
ขึนเรื ่ ่ี ตะขอแหลมชีอยู
ปลายแสท้ มี ้ ่ตรงหน้าต่งเฉวียน ราวกับ
กํ า ลัง เตือนต่ งเฉวียน ว่ า ถ้า กล า้ พู ดอีก คํา เดีย ว มันก็ จ ะเอาชีวิต
ของเจ ้าทันที!
ต่ ง เฉวี ย นสี ห น้า นิ่ งชะงัก งัน อยู่ ต รงนั้ น แล ว้ เย่ ซ น
ิ ก็ ห ัน มา
ตะโกนเสียงแหลมใส่คนทีเพิ ่ งเรี
่ ยกออกมา "บอกมา!"

พวกเขาตกใจกลัว ถานเล่ า ถามคํา หนึ่ ง พวกเขาก็ต อบคํา

หนึ่ งอย่ า งระมัด ระวัง ไม่ ก ล า้ ปิ ดบัง อะไร ไม่ นานก็ เล่ า ความจริง
ออกมาคร่าวๆ
่
ต่งเฉวียนกังวลจนเหงือออกเต็ มหัว ตนพูดโกหกไปแลว้ ไม่รู ้
ว่ า คนพวกนี ้จะมองตนอย่ า งไร ถ้า โดนคุ ก คามจนหมดหนทาง
จริงๆ ก็ทําได้แค่สต
ู ้ ายแลว้
้ รู ค้ วามจริง แล ว้ ก็ เ งี ย บไป แอบรู ส้ ึ ก ปลง
พวกกู่ ซ านเจิงได้
ั ว่ า กระจกหยิ นดํ า นั่ นเป็ นเหมีย วอีคนเดี
อนิ จ จัง เห็ นได้ช ด ้ ย วที่
่ วต
เสียงชี ้ งช่วยชีวต
ิ แย่งมา ทังยั ิ ทุกคนไวด้ ว้ ย กระจกหยินดําย่อม
เป็ นของเหมีย วอี ้ ถ้า เปลี่ยนเป็ นพวกเขาก็ ไม่ ย อมให้เหมือนกัน
แต่คนทีอยู ่ ่ตรงหน้าพวกนี กลั ้ บเนรคุณ อยากจะแย่งของวิเศษครัง้
้ า เพียงแต่ศิษย ์พี่ศิษย ์น้องของจา้ วหลิงถูค่อนขา้ งโชค
แลว้ ครังเล่
่
ร ้ายหาเรืองจนเหมี ้
ยวอีวางอุ บายสังหารเท่านั้นเอง ถ้าไม่ใช่เพราะ
 ้ นแก่ไมตรีเก่า เกรงว่าคนที่ตายจะไม่ใช่แค่พวกจา้ วห
เหมียวอีเห็
ลิงถูแลว้
คนที่โชคดีรอดตายเหล่านี ยั ้ งต้องการจะใส่ร ้ายเหมียวอี ้ สิงที
่ ่
เรีย กว่ า ความเป็ นธรรมอยู่ ที่ไหน? ช่ว ยไม่ ได้ที่ความเป็ นธรรม
ไม่ ไ ด้อ ยู่ ที่ ใจคน ความถู ก ผิ ด และเหตุ ผ ลนั้ นสนใจแค่ กํ า ลัง ที่
แข็งแกร่ง!
แน่ นอน การแอบรู ้สึก ปลงอนิ จ จัง ก็ ส่ ว นปลงอนิ จ จัง พวกกู่
้
ซานเจิงคงไม่ เรียกร ้องความเป็ นธรรมให้เหมียวอี ้ แต่พวกซูจงกง
ิ้
ที่โชคดีร อดพ น ้ จากนํ ้ ามือเหมีย วอีกลั
้ บ แอบยินดีก บ ั ความโชค
ร ้าย ไม่รู ้สึกว่าพวกต่งเฉวียนน่ าเกลียดเลยสักนิ ด กลับรู ้สึกว่าสิง่
่
ทีพวกเขาทํ ายังไม่พอด้วยซํา้ ไม่ควรปล่อยเหมียวอีไป ้

"สามารถพาคนมากมายขนาดนี ้หลบซ่อ นอยู่ ท่ี ทะเลดาว

ประจิมได้หลายปี อาศัยชยั ภูมิขด ้
ุ ทํานบกันทะเลสาบเพื ่ องกัน
อป้
พยายามอย่างมากเพื่อสูก้ บั ศัต รูท่ีแข็ง แกร่ง ครอบคลุมชีวิ ต คน
มากมายขนาดนี ้ ถ้า เช่น นั้ นเหมี ย วอี ก็
้ นั บ ว่ า เป็ นคนเก่ ง ที่ มีท งั้
ความกล า้ หาญและแผนการ น่ า เสีย ดายที่อยู่ ค นละเส น ้ ทางกับ
พวกเรา" ถานเล่าพูดด้วยนํ ้าเสียงราบเรียบ
"คนคนนี ข้ า้ ก็เคยได้ยน ี่
ิ มาก่อน อยู่ทจวนหนานเสวี ยนนับ ว่า
สร ้างผลงานใหญ่หลายครัง้ อาศัยวรยุทธ ์ระดับบงกชขาว ตอนที่
้ ่าต้อยคนหนึ่ งก็สามารถเดินทางจากตําหนักเจินอี
เป็ นประมุขถําตํ ้ ่
ไปโจมตีประมุขจวนฝ่ ายตรงขา้ มถึงตําหนักเจินปิ ้ ่ ง พอจบเรืองก็ ่
หนี รอดมาได้ แล ว้ ยัง สามารถถอดตํ า แหน่ ง คนของสามสํ า นั ก
ใหญ่ลงมาหมดด้วย คนแบบนี จะไม่ ้ มีความสามารถเลยสักนิ ดได้
อย่ า งไร ไม่ เช่นนั้ นคงไม่ ส ามารถขึนเป็
้ นประมุ ข ขุนเขาด้ว ยวร
ยุทธ ์บงกชขาวหรอก ตอนนี พออยู ้ ่ที่ทะเลดาวนักษัตรก็สามารถ
อาศัย วรยุ ท ธ บ ์ งกชขาวของตัว เองสร า้ งพัน ธมิ ต รผ้า แดงที่ มี
กําลังคนมากมายแบบนี ขึ ้ นมาได้
้ ควบคุมนักพรตบงกชเขียวได้
เยอะขนาดนี ้ สามารถเอาชนะศัตรูทแข็ ่ี งแกร่งและสังหารปลน ้ ของ
้ า มาจากยอดฝี มือมากมาย สิ่งต่ า งๆ เหล่ า นี ้ไม่ ใ ช่ว่ า โชคดี
ลํ าค่
๋
แลว้ จะทําได้ เดียวจะต้ องไปเจอเขาสักหน่ อย ดูว่าเขาจะมีสามหัว
หกแขนรึเปล่า!"
ในนํ ้ าเสีย งของกู่ ซานเจิงแสดงออกถึ
้ งความนั บ ถือ คนหยิ่ง
ผยองล ว้ นมีค วามตรงไปตรงมา ถ้า ยัง ไม่ โ ดนอ่ า งย้อ มผ้า ใหญ่
อย่างแดนฝึ กตนย้อมหมด ก็จะมีความเห็นอกเห็นได้ต่อกันได้ง่าย
่
พอได้เห็ นและได้ยินเรืองทะเลสาบ ก็ ย่ิงทํ า ให้เขามีอารมณ์
่ ั บจะดึงเหมียวอีร่้ วมเดินทางทีทะเลดาวนั
ชววู ่ กษัตร แต่ชว่ ยไม่ได้ท่ี
เหมียวอีผู้ กความแค้นทีลึ ่ กซึงไปกั
้ บสามสํานักใหญ่ ทางพรรคร ้าง
กระบี่ยังพูดง่ายหน่ อย กู่ซานเจิงสามารถตั
้ ดสินใจปล่อยเหมียวอี ้
ที่ทะเลดาวนักษัต รได้เลย แต่นอกจากเหมียวอีจะฆ่ ้ า อาจารย อ์ า
ของเย่ซน ิ แลว้ ยังฆ่าหลานชายของผูอ้ าวุโสอู๋แห่งสํานักดิร จั ฉาน
หลวงอีก ตามที่เขารู ้มา ผูอ้ าวุโสอู๋แสดงออกชดั เจนมากต่อกลุ่ม
ศิษ ย ส์ ํ า นั ก ดิร จั ฉานหลวง ว่ า มาที่ทะเลดาวนั ก ษัต รแล ว้ ต้องฆ่ า
เหมียวอีให้ ้ ได้ ห้ามปล่อยไป

เนื่ องจากก่ อ นหน้า นี ้เย่ ซ น ้ า้ เล่ ห ต์ ํ่ า

ิ บอกแล ว้ ว่ า เหมีย วอี เจ
ทราม ตอนนี ้แม้จ ะรู ้แล ว้ ว่ า เหมีย วอีไม่
้ ได้เป็ นฝ่ ายผิด ก่ อน แต่ ก็
ยากที่จะเปลี่ยนคํ า พูด ได้อีก ทํ า ได้เพีย งเผยสีห น้าครุ น ่ คิด แล ว้
สะบัดมือกวาด 'แสส้ มปรารถนา' เสน้ นั้นลงพืนเพื ้ อเก็
่ บกลับมา

ต่ ง เฉวีย นที่โล่ ง ใจแล ว้ ยัง ตกตะลึง และสงสัย อยู่ บ า้ ง จึง ถาม

หยั่งเชิง ว่ า "พี่ กู่ เมื่ อครู ่ท่ า นบอกว่ า เหมี ย วอี มี
้ แ ค่ ว รยุ ท ธ ร์ ะดับ
บงกชขาวเหรอ?"
"หรือ ว่ า ข า้ พู ด ผิ ด ? พวกเจ า้ อยู่ ด ว้ ยกัน มาหลายปี จะไม่ รู ้
้
ดีกว่าขา้ เชียวหรือ?" กู่ซานเจิงถามกลั บ
"..." ต่ ง เฉวีย นอ้าปากค้า ง ผีที่ไหนจะไปเคยเห็ นว่ าเหมียวอี ้
มีวรยุทธ ์เท่าไร เขาสั่นหัวซําๆ ้ พลางตอบว่า "เป็ นไปไม่ได้ ยังไม่
ต้องพูดถึงอย่างอืนหรอก่ ภาพตอนที่เขาขึนฝั ้ ่ งมาแลว้ บุกเดียวสู ่ ้
กั บ ส า ม สํ า นั ก ใ ห ญ่ ข อ ง พ ว ก ท่ า น ข ้ า ก็ เ ห็ น เ อ ง กั บ ต า
ความสามารถแบบนั้นปลอมไม่ได้หรอก"
พอพู ด คํ า นี ้ออกมา ซูจ ิงกงที
้ ่อยู่ ข า้ งหลัง ก็ อบั อายจนโกรธ
แ ค้น ทั น ที ร า ว กั บ โ ด น แ ก ะ แ ผ ล เ ป็ น ที่ น่ า อั บ อ า ย อ อ ก ม า
"เหลวไหล! เจ า้ คิด จริง ๆ เหรอว่ า เจ า้ โจรกระจอกนั่ นมันวรยุ ท ธ ์
 ั กลุ่มศัตรูที่แข็งแกร่งได้? เจา้ ทรามนั่นมันเล่นไม่ ซ อ
สูงส่งจึงสูก้ บ ่ื
กับ อาชามัง กรพวกเราตอนอยู่บ นเรือ พลัง เท้า สัต ว ์พาหนะของ
พวกเราจากเข ม ้ แข็ ง กลายเป็ นอ่ อ นแอ พอถู ก โจมตี ห นั ก เข า้
หน่ อยก็ทนรับไม่ไหว ทําเอาพวกเรารับมือไม่ทน ั ถึงได้มีชอ
่ งโหว่
ใหญ่ให้เขา้ สังหารได้ ไม่เช่นนั้นขา้ ต้องฉี ก ร่างเจา้ โจรตํ่าช า้ นั่ น
ให้แหลกเป็ นชินๆ ้ ได้แน่ !"

"หา!" ตอนนี ไม่้ ใช่แค่ต่ง เฉวีย นแลว้ แม้แต่คนอืนก็

่ ต ะลึง จน
่ าหัวหน้าพันธมิตรทีทํ
อ้าปากค้างเช่นกัน ไม่น่าเชือว่ ่ าให้นักพรต
บงกชเขียวเกือบพันคนเคารพยําเกรงมาโดยตลอดจะเป็ นนักต้ม
่ ดแี ต่เปลือก?
ตุ๋นทีมี
จริงหรือหลอก? หลอกพวกเรามาสามปี จริงๆ เหรอ? ทุกคน
ยัง ไม่ ก ล า้ เชือ่ ถึง อย่ า งไรเหมีย วอีก็
้ แสดงความสามารถให้เห็ น
หลายครัง้
ต่ ง เฉวีย นส่ า ยหน้า อย่ างรู ้สึก เหลือเชือ่ "เป็ นไปไม่ ได้ห รอก
้ ถ้า การกระทํ า ของเขาตอนขึนฝั
มัง? ้ ่ งมีอะไรปลอม แต่ พ วกเรา
เห็ น กับ ตาว่ า เขาบุ ก เดี่ยวไปสัง หารศัต รู ที่ แข็ ง แกร่ง หลายครัง้
สังหารนักพรตบงกชเขียวพวกเราก็เห็ นเองกับตานักพรต ปลอม
ไม่ได้หรอก!"
…………………………
 บทที่ 356 หัวหน้าพันธมิตรคนใหม่

้
หารู ้ไม่ว่าพอเขาพูดแบบนี ออกมา กลับทําให้พวกกู่ซานเจิง้
สบตากันแวบหนึ่ งด้วยซํา้ แม้ปากจะไม่พูดอะไร แต่ในใจกลับยิ่ง
นับถือเหมียวอี ้ พวกเขาต่างก็แอบทอดถอนใจ เป็ นชายหนุ่ มที่มี
้
ทังความกล า้ หาญและแผนการจริงๆ กลา้ เล่นแบบนี ที ้ ่การปราบ
จลาจลทะเลดาวนักษัตร เรียกได้ว่าใจกลา้ มาก ไม่นับว่าตํ่าทราม
ศิษย ์สามสํานักใหญ่ที่ตายด้วยนํ ้ามือคนอย่างนี นั
้ ้ นยุติธรรมแล ว้
้
คนมากมายขนาดนี โดนหลอกก็ ยุตธิ รรมเหมือนกัน
พอเห็ น พวกเขาลัง เลไม่ เ ชื่อ กลับ แสดงให้เ ห็ น ได้ช ด ั ว่ า
หลังจากเหมียวอีทํ้ าให้ตนพ่ายแพแ้ ลว้ ก็สร ้างเรืองปิ
่ ดบังความอับ
อายไปทั่ว ซูจงกงขบเขี
ิ้ ้
ยวเคี ้
ยวฟั นพูดว่า "พวกเจา้ เห็ นเหรอว่ า
เขาอาศัยวรยุทธ ์ต่อสูจ้ ริงๆ?"
ต่งเฉวียนคิดในใจ 'ตอนที่สูก้ บั พวกท่านเขาไม่ได้ใช ้กําลังที่
้ รอกเหรอ?' แต่ ใ นเมื่ออีก ฝ่ ายบอกแล ว้ ว่ า เหมีย วอี ้
แท้จ ริง ต่ อสู ห
่ื บ สัต ว พ
เล่ นไม่ ซ อกั ์ าหนะของพวกเขา ก็ ส ามารถไม่ ห ยิบ ยกมา
พูดได้ พอมาคิดดูแบบนี ้ ก็ยงั มีจุดที่น่ าสงสัยจริงๆ ยังไม่เคยเห็ น
้ ได้อาศัยแรงช่วยเหลือใดๆ และอาศัย วรยุท ธ ์จริงๆ
ว่ า เหมีย วอีไม่
ปะทะกับ คนอื่นโดยตรง ล ว้ นใช ค้ วามกล า้ หาญและแผนการ
เอาชนะศัตรู!
 "หรือ ว่ า หลอกพวกเรามาตลอดจริง ๆ?" ต่ ง เฉวี ย นพึ ม พํ า
อย่างตกตะลึง พอสงสัยขึนมา ้ จู่ๆ เขาก็ตบต้นขาและอุทานอย่าง
ตกใจ "ไม่ได้การแลว้ ! พวกเราโดนเขาหลอกหมดเลย ไม่แปลก
ใจที่หลังจากฆ่าจ ้าวหลิงถูแลว้ เขาก็ไม่ลงมือกับพวกเราอีก ที่จริง
อาศัย วรยุ ท ธ ข ์ องเขาควบคุ ม ของวิ เ ศษขั้นสองครังหนึ
้ ่ ง พลัง
์
อิทธิฤทธิของเขาก็ เสื่อมลง กลายเป็ นโครงที่ว่างเปล่า แล ว้ …ถู ก
เขาหลอกเอาของวิเศษสามชินไปดื ้ ้ เลย!"
อๆ
้
ต่งเฉวียนโมโหจนแทบกระอักเลือดออกมา ของวิเศษขันสอง
ั้ สามชินเชี
ชนดี ้ ยวนะ ของทีสามารถได้
่ มาอย่างง่ายดาย ไม่น่าเชือ่
้ ว้ !
ว่าจะบินหนี ไปเปล่าๆ แบบนี แล
่ บใจหลังจากได้รู ้ไม่ได้มีแค่เขาคนเดียว พวกอวีไป่
คนทีเจ็ ๋ ซิง่
ก็เคียดแค้นจนคันฟันเช่นกัน
หลอกเหรอ? พวกกู่ซานเจิงหั ้ วเราะเยาะในใจ ถ้าพวกเจ า้ มี
ความสามารถก็ลองหลอกแบบนี ดู ้ บา้ งสิ เรืองบางอย่
่ างตอนคิดน่ ะ
ง่ า ยแต่ ต อนทํ าจริงนั้ นยาก ถ้า ไม่ มีค วามใจกลา้ ที่เกินธรรมดาก็
ยากจะทําได้ คนทีมี ่ ความใจกลา้ และมันสมองน้อยกว่านี สั ้ กหน่ อย
ลว้ นไม่กลา้ ทําอย่างนี !้
"หลอกได้ดี! นี่ คือจุดจบของการก่ อกรรมทําช วตามเจ ่ั า้ คน
ตํ่ าช ้านั่ น!" ซูจ งกงหั
ิ้ วเราะอย่ างเย็ นชา แล ว้ กุ มหมัด คารวะต่อกู่
ซานเจิง้ "ศิษย ์พี่กู่ ตอนที่กําลังพลสายมะโรงขึนฝั ้ ่ ง ตรงนี ก็
้ มีคน
ไม่ น้อยที่เข า้ ร่ว มการสัง หารศิษ ย ส์ ามสํ า นั ก ใหญ่ ศิษ ย พ
์ ่ีโปรด
่ ษย ์ร่วมสํานักทีตายไปแล
ตัดสินใจเพือศิ ่ ว้ ด้วย!"
้
พอพูดคํานี ออกมา ้ าไรในพันธมิตรผ้า แดง
ก็ไม่รู ้ว่ามีคนตังเท่
ที่หวาดระแวงกลัว คนพรรคดรุณีหยกและสํานักดิรจั ฉานหลวงที่
โชคดีรอดชีวต ิ มาได้ในตอนแรกก็ตอบสนองตามเช่นกัน ต้องการ
ให้ถานเล่ากับเย่ซนิ ลา้ งแค้นให้ศษ ิ ย ์ร่วมสํานัก
ถานเล่า เย่ซน ิ มองไปที่กู่ซานเจิงพร ้ ้
้อมกัน กู่ซานเจิงเหลื อบ
ตาลงเล็ ก น้อย แล ว้ พู ด ว่ า "ศัต รู คู่ แค้นผู ก ง่ า ยแต่ แก ย้ าก ตอนนี ้
ไม่ใช่เวลาปกติ กําลังพลสายมะโรงของเราควรสามัคคีรว่ มใจกัน
่ ผ่
เรืองที ่ านไปแลว้ ก็ให้แลว้ ไป"

คนที่ หวาดระแวงกลัว เหล่ า นั้ นตาเป็ นประกาย มองเห็ น

ความหวังทันที
ิ้
ซูจงกงเบิ กตากวา้ ง พูดด้วยสีหน้าเหลือเชือ่ "ศิษย ์พี่ หรือว่า
่ องตายเปล่า?"
ศิษย ์พรรคร ้างกระบีต้
"ย่อมไม่ตายเปล่า อยู่ แลว้ คนที่นี่ โดนเหมีย วอีตบตา
้ ่
เรืองนี ้
่ คนอืนๆ
แค่ตอ้ งไล่ล่าตัวต้นเรือง ่ สามารถให้โอกาสแก ้ตัวใหม่ ได้"
้ ดอย่างไม่ใส่ใจ
กู่ซานเจิงพู
พวกต่ ง เฉวีย นกุ มหมัด คารวะพู ด ทันที "พี่กู่ ลํ าลึ
้ ก และชอบ
ธรรมจริงๆ ด้วย"
 ้
หารู ้ไม่ ว่ า กู่ ซ านเจิงกลั ิ้
บ แอบถ่ า ยทอดเสี ย งบอกซูจ งกงว่ า
"เจา้ คิดว่าขา้ ไม่อยากลา้ งแค้นให้ศิษย ์ร่วมสํานักเหรอ? เพียงแต่
ท่ า นทู ต พู ด กรอกหู พ รรคร ้างกระบี่ของเรา หากข า้ สัง หารกําลัง
พลทางการของสายมะโรงมากขนาดนี ้ ถ้าพวกเราไม่สามารถอยู่
ในร ้อยอันดับ แรกของการปราบจลาจลทะเลดาวนั กษัต รได้ ถ้า
ท่ า นทู ต กล่ า วโทษลงมา พรรคร ้างกระบี่จะยัง มีจุ ดยืนอยู่ ในสาย
มะโรงได้อย่างไร? คนพวกนี ควรจะโดนฆ่ ้ า แต่จะฆ่าอย่างเปิ ดเผย
โดยพวกเราไม่ ไ ด้ คนอยู่ ร วมกัน เยอะขนาดนี ้ ไม่ ว่ า ทางไหน
สุดท้ายก็ตอ้ งตาย ตอนนี ใช ้ ้เหตุผลของเราบีบพวกเขาให้มาเป็ น
ลูกสมุนไม่ดห ี รอกหรือ? มีพวกเขาคอยบุกโจมตีอยู่ขา้ งหน้า ศิษย ์
่
พรรคร ้างกระบีของเราจะได้ สละชีพน้อยลงหน่ อย แม้จะแค่มช ี วี ต
ิ
รอดนานขึนอี ้ ก ไม่ ก ี่ปี ก็ ต าม แบบนั้ นไม่ ดีห รอกหรือ? โอกาสดี
้
เช่นนี จะพลาดได้ อย่างไร!"
ซู จ ิ ง้ กง เข ้า ใ จในทั น ที ถ่ า ยทอดเสี ย ง ตอบ ว่ า "ศิ ษ ย พ
์ ่ี
ปราดเปรือง!" ่

"ไม่ ก ล า้ บอกว่ า ลํ าลึ้ ก และชอบธรรมหรอก!" กู่ ซ านเจิงหั ้ น

กลับไปมองพวกต่งเฉวียน พร ้อมพูดว่า "ก็แค่ไม่อยากฆ่ากันเองก็
เท่ า นั้ น แต่ ก็ อ ย่ า งที่ บอก จะปล่ อ ยตัว การต้น เรืองไปไม่
่ ไ ด้ ไม่
ทราบว่ า ทุ ก คนยินดีจ ะร่ว มกับสามสํ านั ก ใหญ่ เพื่อร่ว มกันปราบ
ตัวการหรือไม่?"
 พันธมิตรผ้าแดงทุกคนมองหน้ากันเลิกลั ่ ่ก นี่ ต้องการให้ทุก
คนร่วมมือกับสามสํานั กใหญ่เพื่อไล่ สงั หารหัวหน้า พันธมิต รผ้า
แดงเหรอ?
้ ดเสริมอย่างไม่ใ ส่ใจอีก ว่า "จะเป็ นศัตรูห รือ เป็ น
กู่ซานเจิงพู
มิตรพวกเจ ้าไตร่ตรองเอาเองแลว้ กัน พวกเราไม่ได้มีความอดทน
มากขนาดนั้น!"
ไม่อยากเข่นฆ่ากันเองก็หมายถึงเป็ นพวกเดียวกัน ไม่มีอะไร
แบบนี สํ ้ าหรับศัต รู แสดงชดั เจนว่ ากํา ลังขู่! แต่ถา้ ทุกคนจะหลบ
อยู่ที่นี่ ต่อไปก็ไม่มีความมั่นใจ ติดตามผูท ้ ี่แข็งแกร่งไปก็ไม่มีอะไร
ไม่ ดี พันธมิต รผ้า แดงจึง ได้ค วามคิด เห็ นที่เป็ นเอกฉั นท ์เร็วมาก
กุ มหมัด คารวะพูด พร ้อมกันว่า "พวกเรายินดีติด ตามรับใช ้สาม
สํานักใหญ่!"
ต่ ง เฉ วี ย นหั น ไป พู ด กั บ พั น ธ มิ ต ร ผ้า แดง ทุ ก ค น อี ก ว่ า
้ นีไป
"นับตังแต่ ้ ไม่มพ ี น
ั ธมิตรผ้าแดงอีกแลว้ "
่
"เรืองนี ้ จําเป็ นหรอก" กู่ซานเจิงพู
ไม่ ้ ดขัด "พันธมิตรผ้าแดง
่ ไม่
ชือนี ้ เลว ยิ่งไปกว่านั้นทุกคนมาอยู่ ดว้ ยกันก็ควรจะมีช อเรี
ื่ ย ก
้
เพียงแต่ว่าถ้างู ไม่มีหวั ก็จะเลือยไปไหนไม่ ได้ ไม่ทราบว่าตํา แหน่ ง
้
หัวหน้าพันธมิตรผ้าแดงนี ใครจะรั บช่วงต่อ?"
 จะให้ใครเป็ นได้อีกล่ะ? นอกเสียจากจะเป็ นพวกเขาหนึ่ งใน
สามคนนี ้ ถานเล่ากลอกตามองบน "ขา้ ไม่ได้อยากเป็ นหัว หน้า
พันธมิตรอะไรนั่นหรอก กู่ซานเจิงเจ
้ ้าเป็ นไปแลว้ กัน"

เย่ซน
ิ เองก็เอียงศีรษะมองไปอีกด้าน ไม่อยากใช ้สมอง "ขา้ ก็
ไม่สนใจเหมือนกัน"
ดังนั้นผลลัพธ ์จึงชดั เจนมาก ทุกคนร่วมกันผลักดันกู่ซานเจิง้
ให้เ ป็ นหั ว หน้ า คนใหม่ ข องพั น ธมิ ต รผ้า แดง กํ า ลั ง คนของ
่
พันธมิตรผ้าแดงเริมยอมรั บคําสั่งของกู่ซานเจิง้
พ อกู่ ซ า นเจิ ง้ รับ ช่ ว ง ต่ อ ตํ า แห น่ ง หั ว ห น้ า พั น ธ มิ ต ร ก็
ดําเนิ นงานอย่างรวดเร็วและเฉี ยบขาดทันที ถ่ายทอดคําสั่งแรกลง
ไป นั่นก็คอ
ื 'ใครก็ตามขอแค่ขด ั คําสั่ง ฆ่า!'
เรียกได้ว่ากุมอํานาจที่เขม้ แข็งของพันธมิตรผ้าแดงไวใ้ นมือ
เขาไม่จําเป็ นต้องเกรงใจ เพราะเขามีความมั่นใจ ไม่อยากเปลือง
ความคิดจิตใจเหมือนเหมียวอี ้
้ ไปทีไหน?"
ต่อมาก็ถามว่า "เหมียวอีหนี ่
่
"ไปทางทิศใต้แลว้ ในโขดหินทีทะเลทางด้ านนั้นมีแพไม้ซอ
่ น
อยู่ น่ าจะออกทะเลจากทางนั้นขอรับ" ต่งเฉวียนชีบอกทิ
้ ศทาง
 "ในเมื่อเหมียวอียั้ งมีชวี ิตอยู่ พวกเราก็ควรไปพบสักหน่ อย"
้
กู่ซานเจิงมองสองคนที ่อยู่ซ ้ายขวา เจตนาจะถามความเห็ น เขา
สามารถด่ า ว่ า และออกคํ า สั่งกับ กองกํ า ลัง เดิมของพันธมิต รผ้า
แดงได้ แต่ ก ลับ ไม่ ก ล า้ ทํ า แบบนี ้กับ พรรคดรุ ณี ห ยกและสํ า นั ก
่
ดิรจั ฉานหลวง เรืองบางเรื ่ งต้องปรึกษากันก่อน
องยั
ถานเล่าทําเสียงนกร ้องสองครัง้ แลว้ 'ปักษีหยั่งเชิง' ก็บินพุ่ง
้ าไปทางทิ ศ ใต้เพื่ อสํ า รวจเส น
ขึ นฟ้ ้ ทางทัน ที ตอนนี ้แสดงท่ า ที
ชดั เจนแลว้
เย่ซน
ิ เองก็พยักหน้าเช่นกัน
้ ไปได้ ไป!" กู่ ซ านเจิงโบกมื
"อย่ า ให้เหมียวอีหนี ้ อ ดิรจั ฉาน
กระดองเขียวไล่ลมที่ขีอยู
่ ก ิ่ าไป โดยมีศษ
่ ็วงนํ ิ ย ์ของสามสํา นั กนั ก
ใหญ่ตาม
กํ า ลัง คนของพันธมิต รผ้า แดงที่ เปลี่ยนพี่ใหญ่ แ ล ว้ ตามอยู่
ขา้ งหลัง ร่วมเดินทางไปไล่สงั หารอดีตหัวหน้าพันธมิตร เรืองของ ่
บุญคุณและความแค้นไม่มใี ครสามารถทําความเขา้ ใจได้
่ื ย งสมคํ า รํ่าลือ สมกับ
ดิ ร จั ฉานกระดองเขี ย วไล่ ล มมี ช อเสี
ฉายาที่บอกว่าไล่ ลม ความเร็ว เหนื อกว่า อาชามัง กรทั่วไปอย่าง
เห็ น ได้ช ด ั ขณะที่ วิ่ งกระโดดห้อ เหยี ย ดข า้ มป่ าข า้ มเขา มัน
รวดเร็ว และปราดเปรีย วกว่ า อาชามัง กร กรงเล็ บ ที่แหลมคมถึ ง
ขนาดสามารถปี นต้นไม้และผาสูงชนั ได้เหมือนกับพืนที้ ราบ
่

ไม่นานพวกกู่ซานเจิงที้ ปลดปล่
่ ิ้
อยความเร็วก็ทงระยะห่ างจาก
่ ่ขา้ งหลังแลว้
กําลังคนทีอยู
้
ทังสามเรี ้
ยกได้ว่าไล่ตามด้วยความเร็วทังหมด ต้องตามทัน
้ ได้
และฆ่าเหมียวอีให้
ถ้า มองจากบางมุ ม การที่นั ก พรตระดับ บงกชขาวคนหนึ่ ง
สามารถทําได้ถงึ ขันนี ้ ที้ การปราบจลาจลทะเลดาวนั
่ กษัตร ทังสาม้
ก็รู ้สึกนับถือจริงๆ และก็เป็ นเพราะนับถือนี่ เอง ถึงได้ทําให้ทงสาม ั้
มีใจแน่ วแน่ ท่จะฆ่
ี าเหมียวอี ้ ทังสามที
้ ่มีจต
ิ ใจหยิ่งทระนงอยากจะ
เห็ นว่าเหมียวอีเก่ ้ งกาจขนาดนั้นหรือเปล่า จะรอดพน ้ จากนํ ้ามือ
้
ทังสามไปได้ ้ ายที่ทํ า ให้สามสํ านั ก ใหญ่ เสียเปรียบ
ห รือเปล่ า ผู ช
ครังแล้ ้ า มี ห รือ ที่ จะยอมให้ช ายคนนั้ นดู ถู ก นึ ก ว่ า สาม
ว้ ครังเล่
สํานักใหญ่ไม่มใี ครสูเ้ ขาได้...
พอเหมียวอีหนี ้ มาถึงริมทะเล และเจอแพไม้ทซ่ ี่ อนไวแ้ ลว้ ก็ส่งั
ให้พ วกจ า้ วเฟยทํ า ลายเรือไม้ที่ เตรีย มไว ท ้ั
้ งหมดทั น ที เหลือไว ้
เพีย งลํ า เดีย วเท่ า นั้ น จากนั้ นทังห้
้ า คนก็ ใ ช อ้ ิท ธิฤ ทธิขั
์ บ แพฝ่ า
่
คลืนออกไปทั นที
 หลัง จากห่ า งจากฝั่ งไปไกลและเห็ น ว่ า ไม่ มี ค นตามมาแล ว้
้ ง ได้โ ล่ ง อก แพไม้เ ปลี่ยนทิ ศ ทางแล่ น ไม่ ไ ด้ไ ป
พวกเหมี ย วอี ถึ
ทางขวาต่อ
้ งเยว่เทียนถึงได้ขอคําแนะนํ า "หัวหน้าพันธมิตร
ในเวลานี หวั
่
หวังเยว่เทียนไม่เขา้ ใจอยู่เรืองหนึ ่ ง ตอนทีฆ่
่ าจ ้าวหลิงถูก่อนหน้านี ้
ขา้ น้อยมองแลว้ ไม่เขา้ ใจ"
จ า้ วเฟยกับ ซือ คงอู๋ เ ว่ ย มองตามมา ในใจทั้งสองก็ ส งสัย
เหมือนกัน ตอนที่เหมียวอีถ่้ ายทอดเสียงให้พวกเขาร่วมมือ พวก
เขายังตกใจมาก จะไปมีเรืองกั ่ บค้อนใหญ่น่ นได้
ั อย่างไร อาศัยแค่
บารมี แ ละชื่อเสี ย งของเหมี ย วอี ในอดี
้ ต ถึ ง ได้ก ัด ฟั น ให้ค วาม
ร่วมมือไป คาดไม่ถึงว่าจา้ วหลิงถูจะตัวแข็งทื่อจริงๆ ผลก็คือโดน
เหมียวอีฟั้ นสังหารได้ภายในครังเดี ้ ยว

"ข า้ ไม่ ใ ช่ห ัว หน้า พัน ธมิ ต รผ้า แดงแล ว้ ไม่ ต อ้ งเรีย กข า้ ว่ า
หัว หน้า พัน ธมิ ต รผ้า แดงอี ก แล ว้ ทุ ก คนร่ว มเป็ นร่ว มตายกัน ก็
เพีย งพอจะเรีย กว่าพี่น้องกันได้แล ว้ ล่ ะ ส่ ว นเหตุ ผลว่ า ทํ าไมเป็ น
แบบนั้ น ให้ข า้ คิด หาคํ า ตอบก่ อน เดี๋ยวค่ อยหาโอกาสบอกทุ ก
ท่านอีกที!"
เวลานี ้ตัว กํ า ลัง อยู่ บ นทะเลกว า้ งใหญ่ ไร ้ขอบเขต เฮยทั่นก็
แสดงพลังเท้าไม่ได้ เผชิญหน้ากับนักพรตบงกชเขียวขันเก ้ า้ สาม
คน ถ้า เกิ ด อะไรขึ นแล้ ้ อง
ว้ อยากจะหนี ก็ ค งยาก เหมี ย วอี ต้
ระมัด ระวัง มากๆ ตอนนี ้อาศัย ว่ า ทังสามไม่
้ รู ้วรยุ ท ธ ์ที่แท้จริงของ
ตนและอานุ ภ าพความน่ ากลัว ของกระจกหยิ น ดํ า ถ้า เปิ ดเผย
ความจริงออกมาหมด เหมียวอีก็้ ไม่กลา้ รับประกันว่าคนพวกนี จะ ้
่
ไม่มใี จคิดเป็ นอืน
ความจริงที่จา้ วหลิงถูตกหลุมพราง ปัญหาก็ยงั อยู่ที่กระจกห
ยินดํ า หลัง จากที่เหมี ย วอีชิ
้ ง กระจกหยิ นดํ า มาได้ ถึง ได้พ บว่ า
ิ ้ ้ นอกจากพรตผี แ ล ว้ นั ก พรตโดยทั่วไปก็ ไ ม่ มี ท าง
สมบัติ ช นนี
ควบคุมได้เลย ตอนนั้นเหมียวอีแค่ ้ ใช ้อิทธิฤทธิตรวจดู
์ เล็กน้อยก็
โดนปราณหยินจํานวนมากในกระจกหยินดําแวง้ กัดแลว้ โดนแช่
แข็งอยู่ตรงนั้น และที่เขาสามารถควบคุ มมัน ก็เพราะวิทยายุ ท ธ ์
ฝึ กตนของเขาสามารถบังคับปราณหยินได้
ตอนที่โยนกระจกหยิ น ดํ า ให้จ า้ วหลิง ถู เขาจงใจบอกว่ า มี
เพี ย งพรตผี ที่ ควบคุ ม กระจกหยิ น ดํ า ได้ เขารู ว้ ่ า ถ้า พู ด อย่ า งนี ้
จ ้าวหลิงถูตอ้ งไม่เก็บกระจกหยินดําไปเลยแน่ นอน ถ้าเปลียนเป็ ่ น
้ ้นว่าเป็ นเพราะอะไร
ใครก็ตาม ก็ตอ้ งตรวจดูก่อนทังนั
เป็ นอย่ า งที่ คิ ด ไว จ้ ริง ๆ ด้ว ย พอจ า้ วหลิ ง ถู ใ ช อ้ ิ ท ธิ ฤ ทธิ ์
สอดส่องมูลเหตุ ในกระจกหยินดําก็ โดนปราณหยินแวง้ กัด ทัน ที
ื จ ้าวหลิงถูโดนกําจัดไปง่ายๆ อย่างนั้นแลว้
ผลก็คอ
ในทางกลับกัน ต่อให้ตีเหมียวอีให้ ้ ตายเหมียวอีก็้ ไม่ย อมยก
่ าจา้ วหลิงถู
กระจกหยินดําให้จา้ วหลิงถูอยู่ดี ถึงอย่างไรก็ไม่เชือว่
จะปล่ อ ยตนไป ไม่ สู ใ้ ช ก้ ระจกหยิ น ดํ า สู ต
้ ายกับ อี ก ฝ่ ายไปเลย
ดีกว่าหรือ
พวกจา้ วเฟยเห็ นว่า ตอนนี ้เหมียวอีไม่
้ อยากบอก จึงไม่ ถ าม
อะไรมากอีก
พระอาทิ ต ย ต์ กขอบทะเล สุ ด ขอบฟ้ านี ้ จะมี ส ัก กี่ คนที่ อยู่
ร่ว มกันในเวลานี ้ได้? ฟ้ ามืด แสงจันทร ์ลอยอยู่ บ นท้องฟ้ า ม่ า น
ราตรีถูกพรมด้วยดวงดาวระยิบระยับ บนผิวทะเลมีคลืนแรง ่ แพไม้
ล่องลอยอยู่อย่างโดดเดียว่

ตอนเที่ยงวันต่อมา ในที่สุดพวกเขาก็ มาถึงบนเกาะนิ ร นาม

แห่ ง หนึ่ ง เกาะไม่ ใ หญ่ พวกเขาขี่ อาชามั ง กรเดิ น วนอย่ า ง
ระแวดระวังหลายรอบ ไม่พบว่ามีใครสักคน แต่พบว่ามีจวนถําบน ้
ภูเขาแห่งหนึ่ ง เป็ นถําว่
้ างทีไม่
่ มคี นอยู่แลว้
้
ตอนนี พบสถานการณ์ ้ บ่ อยมากที่ทะเลดาวประจิม
แบบนี ได้
่ ได้เขา้ ร่วมลว้ นถูกบังคับให้ยา้ ยออกไป ต้องรอจน
พรตปี ศาจทีไม่
การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรสินสุ ้ ดก่อนถึงจะกลับมาได้ จึงมี
้ งไว
พวกจวนถําทิ ้ ท้ ทะเลดาวประจิ
่ี มไม่นอ้ ย
สภาพแวดลอ้ มบนเกาะไม่เลว มีนํ้าตกสีเขียวคราม เขาหลาย
่ อมต่
่
ลูกทีเชื อกันสวยและเงียบสงัด
 ค่ า ยบนภู เขามีส ภาพแวดล อ้ มดีสะดวกให้พ วกเหมียวอีพั ้ ก
่ี ่ เพียงแต่ไม่รู ้ว่าจะอยู่ที่นี่ ได้นานเท่าไร อยากจะหลบจน
ค้างอยู่ทนี
การปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษั ต รสิ นสุ ้ ด ก็ เ ป็ นไปไม่ ไ ด้แ ล ว้
รับประกันไม่ได้ว่าวันไหนจะมีแผ่นหยกส่งมาอีก
…………………………
 บทที่ 357 ต ้นไม้อยากสงบแต่ลมพัดไม่หยุด

"ในที่สุดกองกําลังพันกว่าคนที่พักอยู่บนเกาะนั่นก็ยอมจาก
ไปแลว้ "
ตํ า หนั ก ดาวประจิม จีเ หม่ ย เหมยที่ กํ า ลัง จ อ้ งนาฬิ ก าดาว
หัวเราะคิกคัก
สายตาของทุกคนมองออกไป เห็นจุดแสงสีขาวกลุ่มนั้ นออก
่ ดครองโดยพลการมาสามปี กว่านั่นแลว้ จริงๆ
จากเกาะทียึ
อวิ๋นก่วงเดาะลินพู
้ ดว่า "ไม่รู ้ว่าโดนกดดันให้จากไป หรือว่า
่
อาศัยความทีพวกเยอะออกมาแสดงฝี มอ
ื "
"ออกมาแสดงฝี มือ?" เฮยอวิ๋นพูดด้วยรอยยิมช
้ วร
่ ั ้าย "ขา้ ว่า
่
ไม่ต่างกับรนหาทีตายเท่ าไรหรอก"
่
ทุกคนก็แค่สงั เกตไปเรือยเปื ่ อย เป้ าหมายทีคนส่
่ วนใหญ่เน้น
ให้ความสนใจยังคงเป็ นจุดสีแดงหกจุดบนนาฬิกาดาว มีเพียงจัว่
หนานชุนกับเทพธิดาหงเฉิ นที่ยังคงให้ความสนใจกองกําลังกลุ่ม
ใหญ่บนเกาะนั้นมาตลอด
ดู จ ากบนนาฬิกาดาว สภาพการเคลื่อนไหวคร่า วๆ ของทัง้
ทะเลดาวประจิมอยู่ ในสายตาหมดแล ว้ ตอนนี ้นั ก พรตหนึ่ งแสน
แปดหมื่นคนที่เขา้ ร่วมเหลืออยู่ไม่ถึงห้าหมื่น โอกาสที่จะพบหน้า
กันก็ยิ่งมีนอ ้ ยลง แต่น่ ันก็หมายความว่าคนยิ่งน้อย คนที่เหลืออยู่
ก็ ยิ่งมีกํ า ลัง ความสามารถที่แข็ ง แกร่ง พอเจอกันจะต้องดุ เดือ ด
มากแน่ นอน
เกาะบนทะเลดาวนักษัต รเยอะเหมือนกับดาวบนท้องฟ้ า ถ้า
เจา้ หน้าที่อยากจะหาเจอทุก เกาะก็ ไม่ น่าจะเป็ นไปได้ การที่กอง
กํ า ลัง กลุ่ มใหญ่ ก ลุ่ มนั้ นของสายมะโรงออกมาเดินทางไปทั่ว ก็
แฝงความหมายว่ า ยิ่งอันตรายมากขึน ้ สายตาของเทพธิด าหง
เฉิ นฉายแววความกังวล
ในใจนางกําลังคิดถึงคําถามหนึ่ งอยู่ตลอด เหมียวอีคนนั ้ ้นใช่
หนุ่ มน้อ ยเหมี ย วอี ที้ ่ เคยมี โ ชคชะตาได้พ บกัน ครังหนึ
้ ่ งที่ เมื อ ง
่
โบราณกู่เฉิ งตอนทีแดนหมอกเลื ่ งเปิ
อดหมืนจั ้ ดในปี นั้นหรือเปล่า

เยว่เหยาศิษย ์น้องหญิงของนางก็เคยบอกนาง ตอนนั้นพวก

เขาสามพีน้ ่ องหลบอยู่บนต้นไม้เก่าแก่ตน้ หนึ่ งตรงใต้กําแพงเมือง
่ จ้ นเคยมองเห็นนาง
อยู่ในระยะทีใกล
พอเตือนความจํ า แบบนี ้ นางถึง นึ ก ขึนได้
้ ่
ว่ า มีเรืองแบบนั ้น
จริงๆ ตอนนั้นที่นางยืนอยู่บนปี กกาของกําแพงเมืองกู่เฉิ ง นางก็
เคยเห็นว่าบนต้นไม้มค ี นหลบซ่อนอยู่สามคน เพียงแต่เหลือบมอง
แวบหนึ่ ง ไม่ได้เก็บมาใส่ใจเท่านั้นเอง
 ้
หากเหมียวอีคนนั ้นที่อยู่ในกําลังพลของสายมะโรงคือพีชาย ่
้ งหญิง จริง ๆ ถ้า อยู่ ที่ทะเลดาวนั ก ษัต รแล ว้ เกิด เรือง
ของศิษ ย น์ อ ่
อะไรขึน้ กลับไปนางก็ไม่รู ้ว่าจะพูดกับศิษย ์น้องหญิงอย่างไร
์ ้อ งหญิ ง กับ พี่ชายที่ จากกัน ไป
นางดู อ อกว่ า ระหว่ า งศิ ษ ย น
หลายปี คนนั้นผูกพันกันลึกซึงมาก ้ และเคยได้ยินศิษย ์น้องหญิง
่
พูดถึงเรืองในอดี ตเช่นกัน ในวันที่สามพี่น้องโดดเดี่ยวที่สุ ด และ
ลําบากทีสุ ่ ด ก็เป็ นพีชายคนโตคนนั
่ ้นทีใช
่ ้แขนเล็กๆ แบกรับภาระ
ไว ้
อายุนอ้ ยขนาดนั้นก็ฆ่าหมูขายเลียงครอบครั
้ วแลว้ ตอนแรก
มัก จะฆ่ า หมู ไ ม่ ไ ด้ กลับ โดนหมู อ ว้ นชนล ม ้ ว ยซํา้
้ คะมํ า ลงพื นด้
โดนหมูทารุณจนเต็มไปด้วยแผลถลอกทังตั ้ ว พีชายคนโตคนนั
่ ้น
่ งก็
ไม่ว่าจะลม้ กีครั ้ ลุกขึนมาอี
้ ก
อย่าคิดนะว่าหมูก ด ้
ั คนแลว้ จะไม่ เจ็บ น้องทังสองคนเห็ น กับ
ตาว่ า หมู อ ว้ นที่ โดนต้อ นจนลุ ก ลนกัด แขนพี่ ชายคนโตจ น
เลือดออก
่
น้องรองกับน้องสามทีอายุ ยงั น้อยช่วยเหลืออะไรไม่ได้ ท้องก็
หิว ขณะที่มองพี่ชายลม้ แลว้ ลุกขึนมาครั
้ ้ ว้ ครังเล่
งแล ้ า อีกทังบน
้
้
แขนยังมีเลือดออกด้วย น้องทังสองก็ ร ้องไห้รออยู่นอกคอกหมู
 พี่ชายคนนั้ นเลียงครอบครั
้ ้
วได้โดยการลม้ ลงและลุ กขึนมา
้ ว้ ครังเล่
ใหม่ครังแล ้ า

เพื่อที่จะไม่ตอ้ งส่ง น้องชายน้องสาวไปที่จวนฉื อย่ว น พี่ชาย

คนโตคนนั้ นก็ ถึง ขนาดใช ้มีด ฆ่ า หมู แทงบนร่า งกายตัว เองหนึ่ ง
แผล
้ ่ได้ฟังศิษย ์น้องหญิงพูดเรืองพวกนี
ทุกครังที ่ ้ นมา
ขึ ้ ศิษย ์น้อง
หญิงก็จะร ้องห่มร ้องไห้ต่อหน้านางทุกครัง้
ตอนนั้ นที่บ า้ นไม่ มี เงิน พี่ชายคนโตคนนั้ นใช ้ปั จ จัย ที่ มี อ ยู่
อย่ า งจํ า กัด ทั้งหมดไปกับ น้อ งชายและน้องสาว มี ข องดี ๆ ก็ ใ ห้
น้อ งชายกับ น้อ งสาวกินหมด เพื่ อจะให้น้อ งชายกับ น้อ งสาวมี
อนาคต ก็พยายามให้ทงสองได้ ั้ เรียนหนังสือ แต่กลับทําให้ตวั เอง
ล่าช ้าเสียเวลา โง่จนรู ้หนังสืออยู่ไม่กตั ี่ ว
ที่ล่าช ้าเสียเวลาไม่ใช่แค่เรืองเรี
่ ยนหนังสือ ที่สําคัญกว่ า นั้ น
คือทําให้ชวี ิตการแต่งงานของพี่ใหญ่ล่าช ้าเสียเวลาไปด้วย ไม่มี
ใครอยากให้ลูกสาวตัวเองแต่งงานกับคนจนที่มีภาระต้องเลียงดู ้
น้องอีกสองคนหรอก
ตอนที่พี่ใหญ่ไปคุ ยเรืองแต่
่ งงานที่บา้ นเฒ่า หลี่ขายเต้า หู ฝ ้ ่ัง
ตรงข า้ ม ภาพที่โดนโยนสินสอดออกมาศิษ ย น์ ้องหญิง ยัง จํ า ได้
ั เจน หลัง จากนั้ นก็ มี ค นไม่ น้อ ยที่ เดิ น ผ่ า นร า้ นขายหมู แ ล ว้
ชด
นิ นทาหัวเราะเยาะพี่ใหญ่ น้องรองกับน้องสามฟั ง คําติฉิน นิ น ทา
มาไม่นอ ้ ่น้องรองทะเลาะตบตีกบ
้ ย บ่อยครังที ่
ั คนอืนเพราะเรื ่
องนี ้
กลางดึกปี นขึนหลั้ ้ า้ นคนอืนและรั
งคามุงกระเบืองบ ่ วปาหินใส่ ใ น
บ า้ น แต่ พี่ชายคนโตที่ยืนอยู่ ห ลัง ร ้านขายหมู ก ลับ มีสีหน้าปกติ
ยังคงขายของเหมือนเดิมราวกับคนไม่เป็ นอะไร เอาหูไปนาเอาตา
ไปไร่กบ ั คํานิ นทาเยาะเย้ยพวกนั้น
ตอนนั้ นเจ า้ สามก็ ป ลอบใจพี่ชายคนโตทุ ก ครัง้ บอกว่ า ลู ก
่
สาวคนอืนไม่ มีใครคู่ค วรกับพี่ใหญ่ส ก ั คน บอกพี่ใหญ่ว่าไม่ ต อ้ ง
รีบร ้อน รอให้นางโตก่อนแลว้ นางจะแต่งกับเขาเอง และพี่ใหญ่ก็
จะหัวเราะพร ้อมเอามือลูบหัวนางแลว้ บอกนางคําเดียวว่า 'เด็กโง่'
เจ ้าสามก็เลยสาบานต่อสวรรค ์อย่างเอาจริงเอาจัง ว่าถ้าโตแลว้ จะ
เป็ นภรรยาของพีใหญ่ ่ ี่
แน่ นอน แลว้ ก็ให้พใหญ่ รอนางเติบโต ถ้าพี่
ใหญ่แต่งกับคนอืนนางก็ ่ จะไม่ยอม พี่ใหญ่กลับส่ายหน้ายิม้ แลว้
บอกว่า 'น้องสาวพีจะแต่ ่ งงานกับคนฆ่าหมูได้อย่างไรกัน!'
่
บางทีคนอืนอาจจะนึ กว่านั่นเป็ นคําพูดเหลวไหลของเด็ก แต่
เทพธิด าหงเฉิ นกลับ รู ้ว่ า ศิษ ย น์ ้องหญิง จํ า ได้มาตลอด ในปี นั้ น
โดนศิ ษ ย น ่ ่ น วายเอาไว ้ นางปลอมตัว มาเป็ น
์ ้อ งหญิ ง ก่ อ เรืองวุ
เพื่อนศิษ ย น์ ้องหญิงกลับบา้ น ผลก็ คือครังนั ้ ้ นศิษ ย น์ ้องหญิงก่อ
่
เรืองใหญ่ ี่
ทจวนเจ ้าเมือง แทบจะฆ่าลูกสาวเฒ่าหลีร่ ้านขายเต้าหูท้ ่ี
ปฏิเสธการสู่ขอของพีใหญ่ ่ ในปี นั้นแลว้
 หลัง จากกลับ มาศิษ ย น์ ้องหญิง ก็ โ มโหมาก พู ด ซําๆ ้ ว่ า ลู ก
สาวเฒ่ า หลี่ร า้ นขายเต้า หู น
้ ่ ั นไม่ คู่ ค วรกับ พี่ ใหญ่ ข องนาง พู ด
ประมาณว่าตัวเองจะแต่งงานกับพีใหญ่ ่

เทพธิด าหงเฉิ นก็ แค่ ฟังเท่ านั้ น หรือไม่ ก็ ป ลอบใจนิ ดหน่ อย

เพราะนางเขา้ ใจ ผูห ้ ญิงที่ฐานะอย่างพวกนาง ยิ่งหน้าตางดงาม
ขนาดนี อี ้ ก จะแต่งงานกับมนุ ษย ์ธรรมดาได้อย่างไรกัน อย่าว่าแต่
มนุ ษ ย ธ์ รรมดาเลย ต่ อให้เป็ นนั ก พรตธรรมดา ท่ า นอาจารย ม์ ู่
ฝานจวินก็ไม่ยน ิ ยอมเหมือนกัน คนทีมี ่ ฐานะตําแหน่ งไม่เหมาะสม
ก็อย่าได้คด ิ เลยว่าจะผ่านด่านท่านอาจารย ์ไปได้
หลายปี ผ่ า นไปขนาดนี ้ ตามที่คํ า นวณ พี่ใหญ่ ค นนั้ นของ
์ ้อ งหญิ ง ก็ น่ าจะแก่ ต ายแล ว้ ใครจะคิ ด ว่ า จู่ ๆ จะมี ค นชื่อ
ศิ ษ ย น
้
เหมีย วอีมาปรากฏตั ว ในการปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต ร พี่
ใหญ่คนนั้นของศิษย ์น้องหญิงไม่ได้รบั โอกาสฝึ กตนไม่ใช่เหรอ?
้
นางไม่รู ้ว่าเหมียวอีคนนี ้ เหมียวอีคนนั
ใช่ ้ ้นหรือเปล่า ถ้าหาก
ใช่จริงๆ ตายในนํ ้ามือคนอืนก็่ ยงั ดีหน่ อย แต่ถา้ เวลาผ่านไปหลาย
่ องไม่รู ้จักกัน ถ้าศิษย ์น้องหญิงฆ่าพีใหญ่
ปี สองพีน้ ่ ของตัวเองด้ว ย
มือตัวเองล่ะ เช่นนั้นจะดีได้อย่างไร?
นางอยากจะออกจากตําหนักดาวประจิมไปหามูลเหตุททะเล ี่
ดาวประจิมมาก แต่ เพื่อความยุ ติธ รรมในการปราบจลาจล คน
ของหกแดนที่มาตํ าหนั ก ดาวประจิมลว้ นถูก ตัด ขาดการสือสาร
่
 ่ ตย ์จนกว่ า
กับโลกภายนอก ห้ามเขา้ ไปส่งเดช ต้องรออย่างซือสั
้ ด...
การปราบจลาจลจะสินสุ
พวกเหมียวอีที้ ่ต่างคนต่างหาจุดพักที่ค่ายภูเขาบนเกาะเสร็จ
แลว้ มาหารือกันอีกครัง้
่ ดก็โล่งใจได้แลว้ " ซือคงอู๋เว่ยหัวเราะลั่นขณะมองค่า ย
"ในทีสุ
บนภูเขาที่ว่างเปล่า ทําท่าทางเหมือน 'อาณาเขตของขา้ ขา้ เป็ น
คนตัดสินใจ'
จ ้าวเฟยพูดเสียงตํ่าว่า "อย่าดีใจเร็วเกินไปนัก ควรจะมีความ
ระมัดระวังอย่าวางใจ!"
"จา้ วเฟยพูดถูก!" เหมียวอีพยั ้ กหน้า แลว้ โบกมือชีไปที ้ ่ยอด
เขาที่ สู ง ที่ สุ ด อี ก ข า้ งพร อ้ มพู ด กับ ทุ ก คนว่ า "เริ่มตั้งแต่ ว ั น นี ้
นอกจากชีสวหง ิ้ พวกเราก็ผลัดกันเฝ้ ายาม"
นี่ เป็ นเรืองธรรมชาติ
่ มาก ทุกคนพยักหน้าเอ่ยรับ
หวังเยว่เทียนพูดด้วยรอยยิมว่ ้ า "ขา้ เห็ นว่าคุณภาพนํ ้ าของ
บ่อนํ ้าด้านล่างนํ ้าตกระหว่างภูเขาไม่เลวเลยนะ ไป! พวกเราสาม
คนไปอาบนํ ้ าให้ส บายใจกัน เถอะ" พู ด จบก็ ดึ ง แขนจ า้ วเฟย
กับซือคงอู๋เว่ยเดินไป
 "ขา้ ว่านะท่านแซ่หวัง แค่อาบนํ ้าจะพาพวกเราไปด้วยทําไม?"
ซือคงอู๋เว่ยเอะอะโวยวาย และยืนนิ่ งไม่ยอมไป
จ ้าวเฟยเองก็ไม่ชน ่
ิ ทีจะอาบนํ ้าพร ้อมพวกชายชาตรี
่
หวังเยว่เทียนขยิบตาพร ้อมพูดว่า "ซือคง เพิงจะรอดพ น
้ จาก
สถานการณ์ท่เสี ่ นตรายมาได้ก็เป็ นเวลาผ่อนคลาย พวกเรา
ี ยงอั
อย่ารบกวนการพักผ่อนของพี่เหมียวและน้องชีเลย" นํ ้าเสียงฟั งดู
คลุมเครือ
้
ซือคงอู๋เว่ยกับจา้ วเฟยหันไปมองเหมียวอีและชี ิ้
สวหง และทํา
สีหน้าเขา้ ใจทันที
แม้ช ส ้
ี ิวหงจะรั ้
ก ษาระยะห่ า งกับ เหมีย วอีตอนอยู ่ ต่ อหน้า คน
นอก แต่ทุกคนอยู่ดว้ ยกันมาหลายปี ขนาดนี แล ้ ว้ ก็ไม่ใช่คนโง่ดว้ ย
มองเสน ้
้ สนกลในออกตังนานแล ว้ ความสัมพันธ ์ระหว่างชีสิวหง ้
กับเหมียวอีเป็้ นความลับทีเปิ
่ ดเผยออกมาแลว้
้
หรือ ว่ า หวัง เยว่ เ ที ย นจะดู อ อกว่ า เหมี ย วอี อยากจะทํ า เรื่อง
พรรค น์ ั้ นกับ ชีสิวหง?
้ ไม่ ส ะดวกจะรบกวนจริงๆ! ซือคงอู๋ เว่ ย กับ
จ า้ วเฟยสบตากันแวบหนึ่ ง และพยัก หน้า พู ด ซําๆ ้ เช่นกัน "ไป
อาบนํ ้าสักหน่ อย ไปอาบนํ ้าสักหน่ อย!"
้
ทังสองรี
บเดินตามหวังเยว่เทียนไป
 ้
คําพูดของทังสามหมายความว่ าอย่างไร มีหรือที่เหมียวอีกั
้ บ
้
ชีสิวหงจะฟั ้
ง ไม่ ออก ชีสิวหงหน้ า แดงเรือ่ เหมีย วอีเองก็
้ ก ระอัก
กระอ่วน คิดในใจว่า 'ขา้ มีเจตนาแบบนั้ นซะที่ไหนกัน เพิ่งจะได้
่
พักจะไปมีอารมณ์ทําเรืองแบบนั ้นได้อย่างไร'

"ข า้ ให้ช ส ้ ย มอาหารสัก หน่ อย รอพวกท่ า นอาบนํ ้ า

ี ิวหงเตรี
้
เสร็จแลว้ กลับ มา" เหมียวอีตะโกน เพื่อยืนยันความบริสุท ธิของ
์
ตัวเอง
ทั้งสามไม่ ส นใจ เดิ น ไปที่ ช่อ งเขาแล ว้ เหมี ย วอี จนใจ
้ หัน
้
กลับไปมองชีสิวหง นางหน้าแดงและพูดทิงท้ ้ ายเอาไวก้ ่อนจะหัน
ตัวจากไปทันที "ขา้ จะไปเตรียมอาหาร!"
่ อนํ ้าตรงช่องเขา พวกซือคงอู๋เว่ยถอดเสือผ้
ทีบ่ ้ าท่อนบนออก
แลว้ ลงไปแช่ในบ่อนํ ้าทีใสเย็
่ น
่ ผ่อนคลาย!" ซือคงอู๋เว่ยถอนหายใจยาว แลว้ ไป
"เย็นสดชืน
พิงริมบ่อ
หวัง เยว่ เ ที ย นวัก นํ ้ าใส่ ห วั ไหล่ ต ัว เอง แล ว้ หัว เราะเบาๆ "พี่
เหมี ย วน่ ะผ่ อ นคลายที่สุ ด แล ว้ มาที่ การปราบจลาจลทะเลดาว
นั ก ษั ต รแล ว้ ยัง สบายใจพาผู ห ้ ญิ ง มาปรนนิ บ ัติ ข า้ งกายด้ว ย
อารมณ์สบายเอ้อระเหยแบบนี พวกเราเที ้ ยบไปติดหรอก"
 จ า้ วเฟยหัว เราะ "แบบนี ้แปลว่ า เขามองข า้ มสถานการณ์
อันตรายที่ทะเลดาวนักษัตร ที่เขามีอารมณ์เอ้อระเหยแบบนี ได้
้ ก็
่
แปลว่าพวกเราติดตามเขาแลว้ จะยิงปลอดภั ยไม่ใช่เหรอ?"
ตัว อยู่ ใ นสถานที่นี ้ แล ว้ ก็ เพิ่งออกจากพันธมิต รผ้า แดง ทัง้
่
สามก็ไม่พน้ ทีจะพู ่
ดคุยถึงทีมาที ่
ไปในอนาคต
จนกระทั่งทางค่ายบนภูเขามีควันไฟลอยขึนมา ้ หวังเยว่เทียน
ถึงได้สายตาหลุกหลิกเล็กน้อย พูดกับทังสองว่ ้ า "พวกเราวางใจ
เกินไปหรือเปล่า ถ้ามีคนมาจู่โจมจะทําอย่างไรดี? พวกท่านค่อยๆ
อาบอยูต ้
่ รงนี เถอะ ้ า้ จะไปเฝ้ ายามบนภูเขาก่อน"
วันนี ข
ซือคงอู๋เว่ยที่แขนขาทังสี
้ แหวกว่
่ ายอยู่ในนํ ้าพูดอย่างไม่ เห็ น
่
ด้วยว่า "ตอนเพิงมาถึ งเกาะก็เดินดูท่วแล
ั ว้ มองไม่เห็นร่องรอยคน
้ าจะยังไม่เกิดเรืองอะไรนะ
เลย ตอนนี น่ ่ ไม่จําเป็ นต้องกังวลขนาด
นั้น"
"ระวังไวห้ น่ อยก็ด"ี หวังเยว่เทียนลุกขึน้ ใช ้อิทธิฤทธิทํ์ าให้ตวั
้ ามาใส่
แห้ง แลว้ หยิบเสือผ้
"ระวังไวก้ ็ไม่มีอะไรเสียหาย" จา้ วเฟยพยักหน้าพูด "หนึ่ งคน
เฝ้ าหนึ่ งวัน พรุง่ นี ข
้ า้ จะไปเปลียนกั
่ บท่าน"
พอเห็นจ ้าวเฟยพูดแบบนี ้ ซือคงอู๋เว่ยก็ทําได้เพียงพูดว่า "งัน
้
ขา้ วันมะรืนแลว้ กัน"
 ่ เสือผ้
หวังเยว่เทียนทีใส่ ้ าเสร็จพยักหน้า แลว้ แฉลบตัวออกไป
ก่อนจะหายไปในป่ าภูเขา
แ ต่ ท ว่ า เ ข า ไ ม่ ไ ด้ไ ป โ ผ ล่ บ น ย อ ดเ ข า ที่ สู ง สุ ดแ ล ะ เฝ้ า
สัง เกตการณ์ร อบด้า น แต่ รบ ี อ้อมจากกลางป่ ากลับ ไปค่ า ยบน
ภูเขา
ิ้
เห็นชีสวหงกํ าลังยุ่งอยู่ในครัว หวังเยว่เทียนก็ไม่ได้ไปรบกวน
มุ่ ง ตรงไปที่ถํ าของเหมี
้ ย วอี ้ เขายืนอยู่ ห น้า ถํ าพร
้ ้อมถามว่ า "พี่
เหมียว สะดวกไหม?"
เหมียวอีกํ้ าลังจัดระเบียบของทีขู
่ ดรีดมาจากจ ้าวหลิงถู พอได้
ยินเสียงก็เก็บของไวก้ ่อน แลว้ พูดว่า "เขา้ มาเถอะ"
เห็นเพียงในมือหวังเยว่เทียนถือสุราไหหนึ่ ง นํ าสุราวางลงบน
โต๊ะหิน แลว้ ตัวเองก็น่ งลงตรงข
ั า้ มเหมียวอี ้
้
เหมีย วอีถามอย่ า งประหลาดใจ "พวกท่ า นไปอาบนํ ้ าไม่ ใ ช่
เหรอ?"
"เฮอ้ ! เจา้ จา้ วเฟยนั่นระมัดระวังเกินไป บอกว่าจะผ่อนคลาย
เกินไปไม่ได้ จะไปเดินดูรอบๆ อีกที ส่วนเจ ้าซือคงนั่นก็บอกว่า ไม่
สนใจจะอาบนํ ้ากับผูช ้ าย ตามจ ้าวเฟยไปแลว้ เหมือนกัน เหลือแค่
ข า้ คนเดีย ว เห็ นว่ า บนค่ า ยบนภู เขามีค วันออกมาพอดี คาดว่ า
ก่ อนหน้า นี ้ข า้ คงเข า้ ใจผิด ไป ก็ เลยอาบนํ ้ าลวกๆ แล ว้ กลับ มา"
หวัง เยว่ เทีย นตบไหสุ ร าบนโต๊ะ "ก่ อนหน้า นี ้ข า้ ได้ยินว่ า ท่ า นให้
น้องชีเตรีย มสุ ร าอาหาร ข า้ นึ ก ได้ว่ า ที่ตัว มีสุ ราช นดี
้ั อยู่ ไ หหนึ่ ง
เลยเอาออกมาลิมรสกั้ ่ ยว"
บพีเหมี
…………………………
 บทที่ 358 คนอืนไม่
่ ่
ร ังแกข ้า ข ้าก็ไม่ร ังแกคนอืน

่ ดก็นําจอกสุราออกมา และกําลังจะเปิ ดไหรินสุรา

ขณะทีพู
เหมีย วอียื้ ่นมือห้ามพร ้อมพูด ว่า "ในเมื่อเป็ นสุ ราดี ท่ า นกับ
่ นลําพังได้อย่างไร เหตุใดไม่รอให้จา้ วเฟยกับซือคงมา
ขา้ จะดืมกั
้
ลิมลองด้ วยกัน?"
่
"พวกเขาเพิงจะไป ยังไม่รู ้เลยว่าเมื่อไรจะกลับมา ท่านกับขา้
่ อน ไม่ตอ้ งกังวลว่าพวกเขาจะไม่ได้ดม
ดืมก่ ื่ ขา้ เตรียมเหลือไวใ้ ห้
พวกเขาแลว้ " หวังเยว่เทียนเปิ ดจุกดินเหนี ยว และยกไหสุรารินนํ ้า
สุราหอมใส่จอกหยกสองจอก
้ งเล จ ้องนํ ้าใสในจอกโดยไม่พูดอะไร
เหมียวอีสายตาลั
หวังเยว่เทียนที่วางไหสุราลงแลว้ ยื่นมือเชิญ "ชิมดูหน่ อยว่ า
รสชาติเป็ นอย่างไร" พอพูดจบตัวเองก็ยกจอกขึนดื ้ ม ่ พอเงยหน้า
ื่
ก็ดมหมดไปจอกหนึ ่ ง ยกแขนเสือขึ
้ นเช็
้ ดปาก พอวางจอกลงแลว้
เห็ นเหมีย วอียั้ ง ไม่ ข ยับ ก็ อดถามอย่ า งสงสัย ไม่ ได้ว่า "หรือว่ า พี่
เหมียวรังเกียจทีสุ ่ ราของขา้ ไม่ด?ี "
่
"ยังไม่ได้ดืมจะรู ้ได้อย่างไรว่าดีหรือไม่ดี?" เหมียวอียิ้ มพร
้ ้อม
้
ยกจอกขึนมา พอยกมาจ่อที่ปากก็หยุดชะงักสักครู ่ แต่สุดท้ายก็
 ่
ดืมไปคํ าหนึ่ ง จากนั้นวางจอกสุราลงแลว้ เช็ดปาก พยักหน้าชม
ว่า "เป็ นสุราดีจริงๆ ด้วย!"
คํ า พู ด นี ้จอมปลอมนิ ด หน่ อย แม้สุ รานี ้จะพอใช ไ้ ด้ แต่ เ มื่ อ
เทียบกับสุราหยกที่เขาขายให้สมาคมร ้านค้าแดนเซียนไป ก็คน
้ั นเลย
ละชนกั
"ถ้าเช่นนั้นก็ดมสั
ื่ กหน่ อยเถอะ! พวกเราดืมไปพลางรอพวก
่
เขาไปพลาง" ใบหน้าหวังเยว่เทียนเต็มไปด้วยรอยยิม้ ครังนี ้ ไม่
้ ได้
รินเหลา้ อีก แต่ใช ้อิทธิฤทธิทํ์ าให้นํ้าสุราระยิบระยับสองสายปลิว
ออกมาจากไหสุรา ปลิวไปกลายเป็ นสุราเลิศรสในจอกสองจอก
้ มอี
แลว้ เขาก็ยกจอกสุราขึนดื ่ กคํา
้ ได้รบ
เหมียวอีไม่ ่ ก แต่ถามด้วยรอยยิมว่
ี ดืมอี ้ า "พี่หวัง คงไม่
่ ราอย่างเรียบง่ายแบบนี หรอกมั
เชิญขา้ มาดืมสุ ้ ง้ มีเรืองอะไรจะพู
่ ด
หรือเปล่า?"
หวังเยว่เทียนส่ายหน้าพลางฝื นยิม้ "ก็แค่ดืมสุ
่ ราคลายทุ ก ข ์
เท่านั้นเอง ไม่รู ้เหมือนกันว่าพวกเราจะรอดชีวต
ิ ออกไปจากทะเล
ดาวนักษัตรได้หรือเปล่า"
ิ สุ ร าให้ต นเต็ มอีก ครัง้ แล ว้ ยกจอกชนกับ เหมีย วอี ้
แล ว้ ก็ ร น
้ สุราวันนี เมา
"วันนี มี ้ ่ ไร
ไม่ตอ้ งพูดเรืองที ่ ้ประโยชน์ หมดจอก!"
 ้
เหมียวอียกจอกชนกั ่ นเพื่อน พอวางจอกหยก
บเขาแลว้ ดืมเป็
่ งก็อย่ามองโลกในแง่ร ้ายเกินไป ตอนนี พวกเรามี
ลงก็พูดว่า "พีหวั ้
้
ของวิเศษขันสองอยู ่ในมือสามชิน้ ไม่แน่ อาจจะรอดชีวิตออกจาก
ทะเลดาวนักษัตรไปได้"
"ที่จริงในใจพวกเราก็รู ้ดี ความหวังนั้นริบหรีเกิ
่ นไป นักพรต
หนึ่ งแสนแปดหมื่นคนสามารถมีช วี ิต รอดจากไปเพีย งหนึ่ งร อ้ ย
คน! พวกเราจะโชคดีขนาดนั้นเหรอ?"
"ขอแค่พวกเราสามัคคีรว่ มใจเป็ นหนึ่ ง ก็ยงั พอเป็ นไปได้"
"ก็หวังว่าจะเป็ นอย่างนั้น ไม่พูดแลว้ ดืมสุ
่ รา!" หวังเยว่เทียนมี
สีหน้าโศกเศร ้า แลว้ รินสุราเต็มสองจอกอีกครัง้
้ ่ ยกจอกหยกกํ า ลัง จะชนอี ก ครัง้ แต่ มื อ กลับ สั่น
เหมี ย วอี ที
กะทันหัน พยายามสั่นหัว และเบิกตาโพลงจอ้ งจอกหยกที่ อยู่ ใ น
มือ
หวัง เยว่ เทีย นพูด อย่า งตกตะลึง ว่า "พี่เหมีย ว ท่ า นเป็ นอะไร
ไป?"
'เพลง้ !' จอกหยกพร ้อมนํ ้าสุราที่อยู่ใ นมือเหมียวอีถู้ ก ตบลง
บนพืน้ เขาพยายามส่ายหัว รู ้สึกเหมือนในอกมีมีดพันเล่มกํา ลัง
กรีดแทง เจ็บปวดมาก เจ็บจนทีหั ่ วมีเหงือออกเม็
่ ดใหญ่เท่าเม็ ดถั่ว
เหลือง รู ้สึกเวียนหัวมาก
 ้ เหมียวอีวางสองมื
"สุรานี ..." ้ ้ นอย่างโซเซ
อบนโต๊ะหิน ลุกขึนยื
หายใจแรงเหมือนวัว จ ้องหวังเยว่เทียนไม่ละสายตา พลางพูดด้วย
่
ความโมโหแต่ไร ้เรียวแรง "ท่านวางยาพิษขา้ !"
หวังเยว่เทียนมองเขาอย่างตะลึงงัน หลังจากเห็นว่าสอดคลอ้ ง
กับอาการของโรคบางอย่างแลว้ สีหน้าตกใจบนใบหน้า ก็ ค่ อยๆ
หายไป เขาถอนหายใจออกมาหนึ่ งครัง้ แลว้ วางจอกสุราในมือลง
้ ยวอีพร
บนโต๊ะ ชีเหมี ้ ้อมพูดว่า "ลม้ ซะ!"

เป็ นอย่ า งที่คิด ! ร่า งของเหมีย วอีที

้ ่ใช ้สองมือคํ าโต๊
้ ะ ไว อ้ ่ อน
ปวกเปี ยก ลม้ ควํ่าลงบนพืน้ ร่างกายชกั กระตุก จ ้องหวังเยว่เทีย น
่ กขึนยื
ทีลุ ้ นช ้าๆ พร ้อมพูดอย่างเจ็บปวด "ทําไม…ทําแบบนี ?" ้

หวัง เยว่ เทียนพูด ด้วยสีห น้าดุ ร ้าย "ไม่ ทํ า แบบนี ้ไม่ ได้หรอก
กํ า ลัง ของเจ า้ แข็ ง แกร่ง เกิ น ไป ฆ่ า นั ก พรตระดับ เดี ย วกัน ได้
ง่ า ยดายเหมือนหั่นผัก ข า้ รู ้ตัว ว่ า ไม่ ใ ช่คู่ ต่อสู ข
้ องเจ า้ ยิ่งไปกว่า
นั้นในมือเจา้ ก็มีของวิเศษขันสองอยู ้ ่สามชิน้ ถ้าอยากจะสูก้ บ ั เจ ้า
ได้ก็ ต อ้ งใช ้วิธ ีการที่ไม่ ปกติ ก่ อนจะมาทะเลดาวนั ก ษัต ร คนอื่น
ต่ า งก็ เตรีย มของวิ เ ศษไว ต ้ ่ า งๆ นานา ข า้ เลยถือโอกาสเตรีย ม
'เทพเซียนลม้ ' ทีไร ่ ้กลินไร
่ ้รสชาติ นึ กไม่ถงึ ว่าจะได้ใช ้งานจริงๆ"
้ ด เสี ย งขาดๆ หายๆ "เจ า้ จ า้ วเฟย ซือ คงอู๋ เ ว่ ย
เหมี ย วอี พู
ร่วมมือกันเหรอ?"
 "ทํ า ไมข า้ ต้องร่ว มมือกับ พวกเขาล่ ะ ? ฮุ บ ของวิเศษขันสอง ้
สามชินไว้ ค้ นเดียวไม่ดีกว่า เหรอ? สามัคคีรว่ มใจกันแลว้ จะรอด
ชีวิตออกจากทะเลดาวนักษัตรได้งนเหรอ? ั้ ไม่ต่างอะไรกับหลอก
้
เด็ ก หรอก กุ มของวิเศษขันสองสามชิ ้ ใ้ นมือต่ างหากถึงจะมี
นไว
โอกาสรอดชีวิ ต ออกจากทะเลดาวนั ก ษัต รมากที่สุ ด ! ถึ ง จะได้
กลายเป็ นหนึ่ งในร ้อยคนสุดท้ายนั่น ไม่เช่นนั้นจะอาศัยอะไรเข า้ สู่
ร ้อยอันดับแรกล่ะ? เจา้ คิดว่าทําไมขา้ ออกจากกลุ่ มแลว้ ตามเจ า้
่
มา? มีแค่ ก ารติด ตามเจ า้ มาและได้ค วามเชือใจจากเจ า้ ถึง จะมี
โอกาสลงมือกับเจา้ ไง! จะว่าไปแลว้ ชะตาคงลิขิตไวว้ ่าสมบัติสาม
้ ้เป็ นของข า้ เดิ ม ที ข า้ แค่ อ ยากได้ก ระจกหยิน ดํ า เรือ นนั้ น
ชินนี
อย่ า งเดีย ว ใครจะคิด ว่ าเจา้ จะฆ่า จา้ วหลิงถู แล ว้ แย่ งค้อนสะท้าน
บรรพตกับตะไบมายาวิญญาณมาได้ เห็ นได้ชดั ว่านี่ เป็ นลิขต ิ ฟ้ า
ขนาดสวรรค ์ยังช่วยขา้ เลย!"
หวัง เยว่ เทีย นเผยธาตุ แท้ ควงหมัด สองข า้ งและก า้ วเข า้ มา
ใกลเ้ หมียวอี ้ "เหมียวอี ้ สถานทีนี
่ ้ ปลาใหญ่กนิ ปลาเล็ก เจ ้าก็โทษ
ขา้ ไม่ได้ ต้องโทษตัวเจา้ เองที่อ่ อนวัยไร ้ประสบการณ์เกินไป ถึง
่
ได้เชือคนง่ าย!"
้
เหมียวอีพยายามพลิ กตัว คลานไปขา้ งหน้าเหมือนอยากจะ
้ ้าเกินไปหน่ อย
หนี แต่ทว่าความเร็วในการหนี แบบนี ช
 หวัง เยว่ เทีย นที่เดินมาดัก หน้า ใช ้เท้า เหยีย บหลัง เขาไว ้ ไม่
ต้องใช ้แรงอะไรเยอะ แค่เหยียบเบาๆ เขาก็ขยับไม่ได้แลว้
่
พอยกเท้าเกียวขึ น้ เหมียวอีก็้ พลิกขึนมา
้ ขณะกําลังจะกม้ ลง
เก็บกําไลเก็บสมบัติและแหวนเก็บสมบัติบนมือของเหมียวอี ้ ใคร
จะคิดว่าด้านหลัง จะมีเสีย งลมพัด แรงวูบหนึ่ ง หวังเยว่เทีย นพลัน
๊
หันไปมอง เห็ นเพียงตักแตนประหลาดฝู งหนึ่ งที่มีขนาดเท่าปู บิน
โผมาจากขา้ งหลังอย่างรวดเร็ว
่ โผล่
หวังเยว่เทียนตกตะลึง ไม่รู ้ว่าสิงนี ้ มาจากไหน ขณะกําลัง
จะโบกมือปัด ใครจะคิดว่าเหมียวอีที ้ ่โดนเขาเตะครังเดี
้ ยวจนตัว
่ั
พลิก จะถือโอกาสในชวพริ บตาเดียวที่เขาหันหน้าไปนี ช ้ กั กระบี่
วิเศษออกจากกําไลเก็บสมบัติ จากนั้นใช ้กระบี่วาดเป็ นแสงเย็ น
ออกมาสายหนึ่ ง
'พลั่ก!' เลื อ ดสดพุ่ ง กระจาย ร่า งกายท่ อ นบนของหวัง เยว่
เทียนที่ถูกฟั นเอวขาดกระเด็ นออกไป ก่อนจะกระแทกตกลงบน
พืน้ เขาเบิกตาโพลง ใบหน้าเต็มไปด้วยความรู ้สึกเหลือเชือ่ มอง
ร่างกายท่อนล่างของตัวเองทีล ่ ม้ ลง แลว้ ก็มองเหมียวอีที ้ ่ลุกขึนมา ้
เหมื อ นผี ดิ บ สองมื อ กดด้า มกระบี่ ไว ท ้ ่ี ท้อ ง คํ ากระบี
้ ่ ไว ก
้ บ ้
ั พื น
กําลังมองตนอย่างเย็นเยียบ
 ๊
ตักแตนฝู ง หนึ่ งที่ มี ข นาดตัว เท่ า ปู ท ยอยกัน มาเกาะที่ ไหล่
เหมียวอี ้ ไม่น่าเชือว่
่ าจะไต่จากแขนสองขา้ งเขา้ ไปในแหวนเก็ บ
สมบัตขิ องเหมียวอี ้ ตอนนี ดู ้ แปลกนิ ดหน่ อย

หวังเยว่เทียนที่ใช ้สองแขนยันร่างพิการของตัวเองเห็นกับ ตา
ว่าท่อนล่างของตัวเองพุงทะลุไสไ้ หล เลือดหยดลงที่พืน้ หน้าขาว
ซีด เหมือนกระดาษ เขาเงยหน้า มองเม็ ด เหงื่อที่ช ด ั เจนบนหน้า
เหมียวอี ้ พร ้อมพูดเสียงสั่นว่า "เจ ้าไม่ได้โดนยาพิษ!"
่
"โดนแลว้ ! รสชาติของ 'เทพเซียนลม้ ' ขืนขมมาก ถ้าไม่โดน
แลว้ จะปิ ดบังสายตาเจา้ ได้อย่างไร อย่างน้อยขา้ ก็ได้รู ้ว่าหลังจาก
โดนพิ ษ ข อง 'เทพ เซี ย นล ้ม ' แล ้ว เป็ นอย่ า ง ไร ต่ อ ไป นี ้ ก็ มี
่
ประสบการณ์แลว้ ไม่ตอ้ งลําบากขืนขมก็ แสร ้งทําให้เหมือนมากๆ
ได้เหมือนกัน"
หวังเยว่เทียนพูดด้วยเสียงหายใจหอบ "เจา้ รู ้นานแล ว้ ว่ า ใน
สุรามียาพิษ?"
"ไม่แน่ ใจหรอก แต่ถึงอย่างไรก็อยู่ใ นสถานการณ์อน ั ตราย
จะไม่ระวังตัวได้อย่างไรล่ะ แค่รู ้สึกว่ามีลบ
ั ลมคมในบางอย่าง แต่
พิษกระจอกแบบนี จะทํ้ าอะไรขา้ ได้ ถ้าเป็ นเช่นนั้นจริงๆ ขา้ คงไม่มี
ชีวต ้
ิ อยู่มาถึงทุกวันนี หรอก!"
"รู ้ว่ามีลบ ่
ั ลมคมในแต่เจ ้ายังดืมเหรอ?"
 เหมีย วอีพู ้ ด ด้ว ยสีห น้า เรีย บเฉย "เพราะข า้ อยากจะรู ้ว่ า อีก
สองคนที่เหลือรวมหัวกับเจ ้าหรือเปล่า ก็เลยดืมยาพิ ่ ษของเจ ้าไป
แน่ นอน ข า้ ก็ ห วัง ว่ า ตัว เองจะคิด มากไป แต่ ค วามจริง ได้พิสู จ น์
แล ว้ ว่ า เจ า้ ต้อ งการสัง หารข า้ เจ า้ คงขุ่น เคื อ งไม่ ไ ด้น ะถ้า ข า้ จะ
สังหารเจ ้าคืน"
"ขุ่นเคืองไม่ได้?" ใบหน้าซีดเซียวของหวังเยว่เทียนยิมเศร ้ ้า
"ข า้ อยากจะรู ้ ถ้า ข า้ ไม่ ล งมื อ กับ เจ า้ เจ า้ จะรับ ประกัน ไหมว่ า
พอการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรสินสุ ้ ดแลว้ สุดท้ายเจ ้าจะไม่
ลงมือกับพวกเรา?"
่
"หรือว่าในจํานวนร ้อยรายชือจะไม่ ี ี่ให้พวกเราห้าคนเชียว
มท
้
เหรอ?" เหมียวอีถามกลับ
้
คําพูดนี ระคายหู หวังเยว่เทียน เขาโวยวายว่า "เจ ้าโกหก เจ ้า
โกหก!"
เหมียวอีค่้ อยๆ ดึงสีหน้ากลับมา เขาทําสีหน้าเบื่อหน่ ายและ
ยืนนิ่ งๆ พร ้อมพูดว่า "ภายใต้ความถูกผิด จะมีสก ่ ่
ั กีคนที
สามารถ
กลายเป็ นคนดีมีคุณธรรมที่ไร ้เรืองละอายใจ
่ ้ ถ าม
ขา้ เหมียวอีไม่
หาความถูกผิด และไม่กลัวเวรกรรมด้วย แต่ในฐานะที่เป็ นมนุ ษย ์
ข า้ ก็ มีเส น
้ ตายของตัว เอง มีบุ ญคุ ณก็ ต อบแทน มีค วามแค้น ก็
ชําระ คนอืนไม่ ่ ่
รงั แกขา้ ขา้ ก็ไม่รงั แกคนอืน!"
 "ขา้ ไม่เชือ่ ขา้ ไม่เชือ"
่ หวังเยว่เทียนเจ็บปวดจนสีหน้าบูดบึง้
และพูดอย่างประสาทเสียว่า "ขา้ ไม่ตอ้ งการฟั งเจ ้าปากว่าตาขยิบ
ขา้ ขอทีเดียวแรงๆ ให้จบๆ ไปซะ!"
้ ดอย่างไม่ใส่ใจว่า "คนอืนไม่
เหมียวอีพู ่ รงั แกขา้ ขา้ ก็ไม่รงั แก
คนอืน่ ความเจ็บปวดที่ขา้ เจอเมื่อครูน่ ี ้ ขา้ ย่อมต้องตอบแทนเจ า้
ขา้ ใช ้บุญคุณตอบแทนความแค้นไม่ได้หรอก และไม่เห็ นอกเห็ น
ใจด้วย ขา้ ต้องการเห็นเจ ้าตายอย่างช ้าๆ!"
หวัง เยว่ เที ย นไม่ ทํ า ให้แ ผนของเหมี ย วอี สํ้ า เร็ จ คลายพลัง
์ ่ปกป้ องหัว ใจออก ร่า งพิก ารกระอัก เลือดทัน ที แล ว้
อิท ธิฤ ทธิที
ค่อยๆ ขาดใจ
้ ด้านนอกมีเสียงฝี เท้า และเสียงของชีสวหงก็
เวลานี เอง ิ้ ้
ดงั ขึน
นอกถํา้ "อาหารเสร็จแลว้ ค่ะ"
้ ดด้วยนํ ้าเสียงเรียบเฉย
"เขา้ มา!" เหมียวอีพู
้
พอชีสิวหงยกถาดอาหารเลิ ศรสเข า้ มาในถํ าก็ ้ ได้ก ลิ่นคาว
เลื อ ดแรงมาก จนกระทั่งเห็ น เหมี ย วอี ที
้ ่ เปื ้ อนฝุ่ นทั้งตัว และมี
้ ่วิเศษ แลว้ ก็เห็ นหวังเยว่ เทียนที่ตายอนาถ
เลือดออกยืนคํ ากระบี
จมกองเลือดอีก นางก็ตกใจทันที
 ‘เพลง้ !' ถาดอาหารหล่นลง อาหารดีๆ กระจายอยู่เต็มพืน ้ ชี
้
สิวหงรู ้สึกได้ถงึ ความดุร ้ายที่ยังไม่หายไปบนตัว เหมียวอี ้ จึงถาม
เสียงสั่นว่า "เกิดอะไรขึน?"
้
้ ด ด้ว ยสี ห น้ า เรีย บ เฉ ยว่ า "เจ า้ ไปดู จ า้ ว เฟ ย
เหมี ย วอี พู
กับซือคงอู๋เว่ยหน่ อยว่ายังอาบนํ ้าอยู่ในบ่อตรงช่องเขาหรือเปล่ า
ถ้าอยู่ก็เรียกพวกเขาสองคนมา"
้ ายสองคนอาบนํ ้าเนี่ ยนะ?' ชีสวหงสี
‘ให้ขา้ ไปดูผูช ิ้ หน้าตึงชา
แต่ พ อมองภาพที่อยู่ ต รงหน้า แล ว้ ก็ ย งั กัด ริมฝี ปากเดินออกไป
นางสงสัยว่าเหมียวอีต้ ้ องการจะสังหารจา้ วเฟยกับซือคงอู๋เว่ยอีก
ิ้
หรือเปล่า สุดท้ายแลว้ แม้แต่นางชีสวหงเขาก็ จะสังหารเหรอ?
หลังจากเดินออกไปนอกค่ายภูเขาด้วยสีหน้าเหมือนใจลอย
พอเห็ นชายสองคนที่เปลือยท่อนบนอาบนํ ้าอยู่ใ นบ่อนํ ้าตรงช่อง
้
เขา ชีสิวหงก็ ี หันหลังให้ แล ว้ เอีย งศีรษะตะโกนว่ า "พี่จ า้ ว พี่
รบ
ซือคง เชิญกลับค่ะ!"
ิ้
พอบอกเสร็จ ชีสวหงก็ ตวั สั่นงกๆ กลับไปในห้องทีเต็
่ มไปด้วย
คาวเลือดนั่นอีกครัง้ แลว้ รายงาน
้
เหมียวอีรออย่ างไม่สะทกสะท้าน ไม่นาน จา้ วเฟยกับซือคงอู๋
เว่ยก็มาพร ้อมกัน
 ่
"ทําไมขา้ งในถึงมีกลินคาวเลื อดได้?" ซือคงอู๋เว่ยถามอย่ า ง
แปลกใจ
จนกระทั่งได้เห็นภาพทีอยู
่ ่ในถํา้ ทังสองก็
้ ตกใจมาก มองหวัง
่
เยว่เทียนทีตายอนาถจมกองเลื อดอย่างตะลึงงัน แลว้ ก็มองเหมียว
้ ยื
อีที ่ นคํากระบี
้ ่ ้อนเลือด แค่เห็นก็รู ้แลว้ ว่าใครเป็ นคนฆ่าหวังเยว่
เปื
เทียน
้
ทังสองขนพองสยองเกล ้ าหวังเยว่เทียนได้ ก็
า้ ทันที เหมียวอีฆ่
อาจจะฆ่าพวกเขาสองคนได้เหมือนกัน เรียกได้ว่าในใจเกิดความ
ระแวดระวังแลว้
้
"ฆ่าเขาทําไม?" จ ้าวเฟยขมวดคิวถาม
้
เหมียวอีควงกระบี ่ชีไปที
้ ่สุราบนโต๊ะหินพร ้อมพูดว่า "เมื่อครู ่
่
เขานํ าสุรามาให้ขา้ ดืมไหหนึ ่ ง รสชาติไม่เลว ถ้าพวกท่านทังสอง ้
สนใจ ก็ลองชิมดูได้นะ เดียวก็๋ รู ้เองว่าทําไมขา้ ต้องฆ่าเขา!"
้
"เอ่อ..." ทังสองสบตากั นอย่างตกตะลึงและสงสัย และซือคงอู๋
เว่ยก็ถามหยั่งเชิงว่า "หรือว่าในสุรานั้นมีอะไร?"
…………………………
 บทที่ 359 แบ่งสมบัติ

"เขาบอกว่ามันคือเทพเซียนลม้ ..."
้ ่สะบัดรอยเลือดและเก็ บกระบี่วิเศษแล ว้ เล่ าเรืองที
เหมีย วอีที ่ ่
้ าวๆ
เกิดขึนคร่
พอฟั ง เสร็ จ ซือ คงอู๋ เ ว่ ย ก็ ด่ า ทัน ที "แม่ ง เอ๊ย ข า้ ก็ ว่ า อยู่ ว่ า
ทําไมไอ้บา้ นี่ มันลากพวกเราไปอาบนํ ้า พออาบนํ ้าอยู่ดีๆ ก็บอก
่
ว่าต้องระมัดระวังและวิงไปลาดตระเวน คงจงใจจะแยกพวกเราสอง
คนออกไปแน่ ๆ"
จ ้าวเฟยกลับเดินไปขา้ งโต๊ะหิน หยิบจอกสุรามาดม แต่ดมไม่
พบความผิด ปกติอะไร ถ้า 'เทพเซีย นล ม้ ' ถู ก สัง เกตพบได้ง่ า ย
ขนาดนั้น ก็คงไม่เรียกว่าเทพเซียนลม้ แลว้
จากนั้นเขาก็หน
ั ตัวและเดินออกไป ทําเอาอีกสองคนไม่ รู ้ว่ า
เขาจะทํ า อะไร ไม่ น านเขาก็ จ ับ หนู แ ก่ ม าตัว หนึ่ ง ตอนนี ้ถึ ง ได้
เขา้ ใจว่าเขาจะทําอะไร
์
เห็ นเพีย งเขาใช ้อิท ธิฤ ทธิและใช ้นิ ้วชีสุ้ รากลุ่ มหนึ่ งออกมา
แลว้ ยัดเขา้ ไปในปากหนู แก่
 จา้ วเฟยมีความคิดเป็ นของตัวเอง ไม่ใช่คนที่คลอ้ ยตามคน
่
อืนแบบนั ้น ไม่เชือคํ
่ าพูดของคนอืนง่
่ ายๆ พูดอีกอย่างก็คือ ไม่ใช่
ว่าเหมียวอีพู้ ดอะไรแลว้ เขาจะเชือทุ
่ กอย่าง เขาเชือแค่
่ การวินิจฉัย
ของตัวเอง
ั เจนเกินไปแล ว้ ซือคงอู๋ เว่ ย มองปฏิก ิรยิ าเหมี ย วอี ้
แต่ ทํ า ช ด
เงียบๆ เหมียวอีไม่ ้ มีปฏิก ิรยิ าอะไร สีหน้าเรียบเฉย ปล่อยให้จา้ ว
เฟยทดสอบ
ไม่ นาน หนู แก่ ต วั นั้ นก็ ต วั สั่นอย่ า งรุ นแรงอยู่ ใ นมือจ า้ วเฟย
่ั
ชวพริ บตาเดียวเลือดก็ไหลออกจากทวารทังเจ็ ้ ดแลว้ ตาย แม้แต่
่ ไม่
นักพรตยังทนสิงนี ้ ไหว แลว้ นับประสาอะไรกับหนู ตวั เดียว

ศพหนู ถู ก จ า้ วเฟยโยนออกไป แล ว้ จ า้ วเฟยก็ ข มวดคิวถาม ้

่ สงสั
อีกว่า "ขา้ ยังมีสิงที ่ ยอีกสองอย่าง ในเมื่อท่านสงสัยว่าในสุรา
มีปั ญหา เหตุ ใ ดยัง ดื่มต่ ออีก ? อย่ า งที่สอง ทํ า ไมท่ า นดื่มแล ว้ ไม่
เป็ นอะไร?"
"ก็ เพราะข า้ ดื่มลงไปแล ว้ ถึง ได้แน่ ใ จ แค่ อยากจะแน่ ใจว่ า
่
เรืองนี ้เกี่ยวข อ้ งกับ พวกท่ า นสองคนหรือ เปล่ า " เหมีย วอี ไม่
้ ไ ด้
ปิ ดบัง พูดออกมาโดยตรง
่ ่กทันที
จ ้าวเฟยกับซือคงอู๋เว่ยมองหน้ากันเลิกลั
 "ส่ ว นที่ ว่ า ทํ า ไมข า้ ดื่ มแล ว้ ไม่ เ ป็ นอะไร ข า้ ไม่ ส ะดวกจะ
เปิ ดเผยมูลเหตุ ภายใน" เหมียวอีพู ้ ดจบแลว้ ก็ เอากระจกหยิน ดํ า
ออกมาไวใ้ นมือ
การกระทํ า นี ้เรีย กได้ว่ า ทํ า ให้จ า้ วเฟยกับ ซือคงอู๋ เว่ ย ตกใจ
กลัว โดยเฉพาะซือคงอู๋เว่ยทีเคยลิ่ ้
มรสกระจกหยิ นดํามาก่อน ใคร
้ บโยนกระจกหยินดําให้เขา
จะคิดว่าเหมียวอีกลั
ซือคงอู๋ เว่ ย ที่รับ กระจกหยิ นดํ า มาไว ใ้ นมื องุ นงง จ า้ วเฟยก็
้
เช่นกัน ทังสองไม่ ้
รู ้ว่าเหมียวอีหมายความว่ าอะไร
้ กระจกหยิ
เหมีย วอีชี ้ นดํ า พร ้อมพู ด กับ ซือคงอู๋ เว่ ย ว่ า "ท่ า น
ลองดูในกระจกหยินดําสิว่ามีความลีลั้ บอะไร"
ต่อให้เขาไม่พูด ซือคงอู๋เว่ยก็อยากดูอยู่แลว้ จึงใช ้อิทธิฤทธิ ์
ตรวจดู ข า้ งในทั น ที ผลก็ คื อ ทั้ งตั ว เขายื น นิ่ งอยู่ ก ับ ที่ ในช ่ วั
พริบตาเดียว
จ า้ วเฟยมองเขาอย่ า งตกใจ เพราะรู ้สึก ได้ถึง ปราณหยิ น ที่
หนาวเหน็ บจากตัว ซือ คงอู๋ เ ว่ ย ที่ ประหลาดกว่ า นั้ นก็ คื อ ช ่วั
พริบตาเดียวก็มีนํ้าค้างแข็งโผล่ ออกมาห่ อหุ ม้ ตัว ซือคงอู๋ เว่ย แช่
แข็งซือคงอู๋เว่ยแลว้
 "ท่าน..." จ ้าวเฟยหันขวับมามองเหมียวอี ้ เผยงา้ วกรีดนภาไว ้
ในมือ คอยระแวดระวังเหมียวอี ้ เขานึ กว่าเหมียวอีต้
้ องการจะลงมือ
กับพวกเขาสองคน
้ า้ วออกมา
"ไม่ ต อ้ งกลัว ข า้ ไม่ ได้มีเจตนาร ้าย!" เหมีย วอีก
ขา้ งหน้า แลว้ นํ ากระจกหยินดําเก็บกลับมา จากนั้นยื่นมือวางบน
ไหล่ซอื คงอู๋เว่ยอีก และนํ ้าค้างขาวที่ปกคลุมซือคงอู๋เว่ยก็หายไป
ทันที
จากนั้ นก็ "อา…" ซือ คงอู๋ เ ว่ ย ส่ ง เสี ย งอัด อั้นออกมา เขา
อาการบรรเทาแลว้ อ้าปากพ่นไอหนาวออกมา ตัวสั่นระริก จอ้ ง
กระจกหยิ น ดํ า ใ นมื อ เหมี ย วอี ้ พู ด อย่ า งมี ค วามหวา ดก ลั ว
หลงเหลืออยู่ในใจ "ไม่น่าเชือว่ ่ าไอ้ของบา้ นี่ จะมีปราณหยินซ่อน
อยู่ เยอะขนาดนี ้ มิน่า ล่ ะ …" เขาเหลือบสายตา พอเห็ นจ า้ วเฟย
แลว้ ก็อดงงไม่ได้ "จ ้าวเฟย ท่านถืออาวุธออกมาทําไม?"
พอเห็ นว่าเขาไม่เป็ นอะไร จา้ วเฟยก็โล่งอก และเก็บงา้ วกรีด
นภากลับไป ใครจะคิดว่าเหมียวอีจะยื ้ ่นกระจกหยินดําให้เขาอี ก
"ท่านก็ลองด้วยสิ"
"เอ่อ..." จา้ วเฟยพูดไม่ออกนิ ดหน่ อย แต่ซอื คงอู๋เว่ยกลับตา
เป็ นประกาย หยิบ กระจกหยินดํ า ยัด ใส่ มือเขา พร ้อมพู ด เร่ง รัด
์
"ลองหน่ อยสิ ท่านใช ้อิทธิฤทธิลองดู หน่ อย"
 จ ้าวเฟยรู ้สึกกลืนไม่เขา้ คายไม่ออกนิ ดหน่ อย สมบัตท ่ี กคน
ิ ทุ
อยากได้ ตอนนี ้ ทํ า ไมกลับ รู ส้ ึ ก ร อ้ นมื อ แต่ ห ลัง จากเขาหยิ บ
กระจกหยินดํามาพลิกดูครูห ่ นึ่ ง ก็ฝืนใช ้อิทธิฤทธิใส่
์ เขา้ ไปตรวจดู
เขาเองก็อยากรู ้ว่ากระจกหยินดํานี เป็ ้ นอย่างไรกันแน่

ผลลัพ ธ ช
์ ดั เจนมาก จ า้ วเฟยก็ เหมือนซือคงอู๋ เว่ ย เมื่ อครู ่นี้
โดนแช่แข็งอยู่กบ ่ ว้
ั ทีแล
่ นที
"ฮ่าๆ!" ซือคงอู๋เว่ยยินดีในความโชคร ้ายของคนอืนทั
้
เหมีย วอีเองก็ ไ ม่ ได้ต อ้ งการจะกลั่นแกล ง้ จ า้ วเฟย แต่ เ รือง
่
่
บางอย่ า งต้องใช ้เหตุ ก ารณ์จ ริง พูด ถึง จะทํ าให้ค นเชือได้
ง่ายขึน ้
เขารีบลงมือช่วยให้จ ้าวเฟยฟื ้นตัว
้ ยวอีถึ
เวลานี เหมี ้ งได้พูดว่า "พวกท่านอยากรู ้มาตลอดไม่ใช่
เหรอว่ า ทํ าไมจ า้ วหลิง ถูถึงโดนฆ่า ง่ายขนาดนั้ น? ข า้ ว่ า ตอนนี ก็
้
น่ าจะรู ้สาเหตุแลว้ นะ"
้
ทังสองพยั ่
กหน้า ขณะทีมองกระจกหยิ นดําในมือเขาก็ไม่ รู ้ว่า
จะรักหรือจะเกลียดดี จา้ วเฟยพูดปลงอนิ จจัง "ดูเหมือนกระจกห
้ เพียงพรตผีท่ควบคุ
ยินดํานี จะมี ี ่ ยว
มได้ แต่ว่า…" เขามองไปทีเหมี
อี ้ "เหตุใดท่านจึงควบคุมมันได้ล่ะ?"
 "หรือว่าการทีข ่ า้ สลายปราณหยินในร่างกายให้พวกท่านเมื่อ
่ ี ้ยัง ไม่ เพีย งพอจะอธิบ ายอีก ว่ าเหตุ ใ ดขา้ จึงควบคุ มมันได้?"
ครู น
เหมียวอีถามกลั้ บ
้
ทังสองทํ า ท่ า ทางครุ ่น คิด แล ว้ พยัก หน้า ช ้าๆ เห็ นเหมี ย วอี ้
ท่าทางเหมือนไม่เต็มใจบอก พวกเขาก็ไม่สะดวกจะถามความลับ
่
ส่วนตัวของคนอืนเยอะเช่ นกัน
พอเก็บกระจกหยินดําเสร็จ เหมียวอีก็้ พลิกสองมือ ขา้ งหนึ่ ง
คือตะไบมายาวิญญาณ ขา้ งหนึ่ งคือค้อนสะท้านบรรพต อันแรก
โยนให้จ ้าวเฟย อันหลังโยนให้ซอื คงอู๋เว่ย
้
ทังสองต่ ่
างคนต่างรับสมบัติมาไวใ้ นมือ แลว้ มองหน้ากันเลิก
ลั่ก ไม่ รู ว้ ่ า หมายความว่ า อย่ า งไร หรือ ต้อ งการจะให้พ วกเขา
ลองใช ้มันอีก?
"มีของวิเศษในมือเพิ่มแม้จะเป็ นเรืองดี
่ แต่กระจกหยินดํา ไม่
เหมาะสําหรับให้พวกท่านใช ้งานเลย ของสองชินนี ้ พวกท่
้ านน่ าจะ
ใช ้งานมันได้ ของวิเศษสามชิน้ พวกเราแบ่งกันคนละชิน้ ก็นับว่า
้ ด
ยุตธิ รรมดี" เหมียวอีพู
้
ทังสองได้ ยินแลว้ ตกตะลึงมาก แม้แต่ ช ส ้
ี ิวหงก็ แสดงอาการ
ทางสีหน้าเช่นกัน
 มีคนตายไปแลว้ ไม่นอ ่
้ ยเพือจะแย่ งชิงสมบัตพิ วกนี ้ จ ้าวหลิงถู
พวกศิษย ์พี่ศิษย ์น้องของหลู่ซอื ผิง แม้แต่หวังเยว่เทียนก็ตายโหง
เพราะสาเหตุ นี้เช่น กัน ตอนนี ้เหมี ย วอี กลั ้ บ เป็ นฝ่ ายนํ าสมบัติ
่
ออกมาให้คนอืนเอง แค่คด ้
ิ ก็รู ้แลว้ ว่าทังสามตกตะลึ งขนาดไหน
"ให้พวกเราสองคนจริงเหรอ?" ซือคงอู๋เว่ยถามหยั่งเชิง
้ กหน้ายืนยัน จ ้าวเฟยถามอย่างสงสัย "ทําไมท่าน
เหมียวอีพยั
ต้องมอบให้พวกเราล่ะ?"
่ ยั
"สิงนี ้ งอธิบายปัญหาไม่ชดั เจนอีกเหรอ?" เหมียวอีโบกมื ้ อชี ้
ไปยังศพของหวังเยว่เทียน แลว้ พูดเสียงตํ่าว่า "เพราะขา้ ไม่ อยาก
่
เห็ นเรืองแบบนี ้ ดขึนอี
เกิ ้ ก! ขณะเดียวกันก็เพื่อปกป้ องตัวเอง ต่อ
ให้กระจกหยินดําตกอยู่ใ นมือพวกท่า น พวกท่านก็ใช ้งานไม่ ได้
อยู่ที่ทะเลดาวประจิมต่อให้แย่งมาไวใ้ นมือได้ก็ เป็ นแค่ก อ้ นเหล็ ก
ไร ้ประโยชน์ มีแต่การรอดชีวิตออกจากทะเลดาวนักษัตรเท่ า นั้ น
ถึงจะไปแลกเป็ นอย่างอืนได้่ ขา้ ไม่อยากเห็ นการสูญเสีย ภายใน
ระหว่างพวกเราอีก ถ้าทําแบบนี ต่ ้ อไป พวกเราก็เลิกคิดได้เลยว่า
จะมีใครรอดออกจากทะเลดาวนักษัต รได้ หากพวกท่านรังเกีย จ
ว่าการมีของวิเศษชินเดี ้ ยวน้อยเกินไป ถึงอย่างไรกระจกหยินดํา
ของข า้ ก็ ไม่ มีป ระโยชน์ก บ
ั พวกท่ า นอยู่ แล ว้ ไม่ จํ า เป็ นต้องมาสู ้
ตายกับขา้ ดีไม่ดีจะเป็ นพวกท่านเองที่ตาย ถึงอย่างไรขา้ ก็ไม่ใช่
คนที่ โดนรัง แกได้ง่ า ยๆ ดัง นั้ น ถ้า อยากจะแย่ ง พวกท่ า นก็ แย่ ง
 ่
กันเอง ไม่เกียวกั บขา้ ในเมื่อขา้ ให้ของวิเศษพวกท่านไปแลว้ ขา้
่
ก็ จ ะไม่ แทรกแซงเรืองการแย่ ง ชิง ระหว่า งพวกท่ านสองคน พวก
ท่านไม่จําเป็ นต้องเตรียมป้ องกันขา้ "
้
พอพูดคํานี ออกมา ่ ่ก นี่
จ ้าวเฟยกับซือคงอู๋เว่ยก็เหงือแตกพลั
มันหาตัวตายตัวแทนแท้ๆ เจา้ หลุดพน้ แลว้ แต่กลับทําให้ระหว่าง
พวกเราสองคนเกิดอาการอกสั่นขวัญแขวน
"จ ้าวเฟย ท่านคงไม่อยากแย่งของขา้ ไปจริงๆ หรอกใช่ไหม?"
ซือคงอู๋เว่ยเบิกตาโพลงพร ้อมพูดขู่
จา้ วเฟยรีบโบกมือพูด "แม้ของวิเศษจะดี แต่ก็ไม่สําคัญเท่ า
ชีวต
ิ น้อยๆ ของตัวเองหรอก สําหรับขา้ แลว้ การรักษาชีวต ิ ต้องมา
อันดับแรก การรอดชีวิตออกไปจากทะเลดาวนักษัตรสําคัญกว่า
อะไรทังนั้ ้ น ท่ า นวางใจเถอะ ข า้ ไม่ มีค วามคิด จะเอาค้อนสะท้าน
บรรพตของท่านเด็ดขาด"
้
"จริงหรือหลอก? กลัวว่าจะรู ้หน้าไม่รู ้ใจน่ ะสิ ก่อนหน้านี เขาก็
ทําท่าทางเหมือนสามัคคีปรองดองกับพวกเราไม่ใช่เหรอ" ซือคงอู๋
เว่ ย บุ ย้ ปากไปทางหวัง เยว่ เ ที ย น แล ว้ ก็ ห ัน กลับ มาขู่ว่ า "ข า้ จะ
อาศัย อะไรเพื่ อเชือท่
่ า นล่ ะ ? ข า้ ขอเตื อ นนะ หากท่ า นกล า้ คิ ด
เหลวไหลกับขา้ ขา้ ก็จะใช ้ค้อนนี ทุ ้ บให้ท่านกลายเป็ นขนมเปี ๊ ยะ
้
ไสเ้ นื อภายในครั ้ ยวเลย อานุ ภาพค้อนสะท้านบรรพตของข า้
งเดี
ท่ า นก็ เห็ นแล ว้ สามารถเอาชนะตะไบมายาวิ ญ ญาณของท่ า น
ได้!"
ถ้าจ ้าวหลิงถูฟื้นคืนชีพมาได้ ต้องบอกซือคงอู๋เว่ยแน่ นอนว่า
'เจ า้ มโนมากไปแล ว้ ค้อนสะท้า นบรรพตไม่ มีท างเอาชนะตะไบ
มายาวิญญาณได้เลย ครังนั ้ ้นขา้ อาศัยดวงอย่างเดียวแท้ๆ!'

ขา้ จะไปคิดอะไรเหลวไหลกับชายแก่อย่างท่านได้ ต่อให้คิด

เหลวไหลก็คด ิ แค่กบ
ั ของวิเศษในมือท่าน แค่พูดยังพูดไม่เป็ นเลย!
จา้ วเฟยกลอกตามองบน โบกมือแลว้ พูดอธิบายว่า "ซือคง
ท่ า นฟั ง ข า้ อธิบ ายนะ มีข องวิเศษครอบครองไว ใ้ นมือเป็ นใครก็
ชอบทังนั ้ ้น แต่เมือมารวมอยู
่ ่ในมือของคนคนเดียว ของวิเศษสาม
้ ไม่มีทางแสดงอานุ ภาพออกมาได้อย่างเต็มที่หรอก การใช ้
ชินก็
พลังอิทธิฤทธิควบคุ์ ้
มของวิเศษขันสองช ั้ จํานวนสามชินพร
นดี ้ ้อม
กัน คนคนเดีย วทนไม่ ไหวหรอก ยิ่งไปกว่ า นั้ นท่ า นกับ ข า้ ก็ ใ ช ้
้ ในมือของ
กระจกหยินดํา ไม่ ได้ด ว้ ย น้องเหมียวเข า้ ใจในจุ ด นี ดี
พวกเราสามคนมีข องวิเศษไวค้ นละชิน้ เติมเต็ มส่ ว นที่บกพร่อง
และให้ความร่วมมือต่อกัน ถึงจะแสดงอานุ ภาพที่แท้จริงของของ
วิเศษสามชินนี ้ ออกมาได้
้ ถงึ ขีดสุด พวกเราสามคนต้องสามัคคีอยู่
ด้ว ยกันเท่ า นั้ น การรอดชีวิต ออกจากทะเลดาวนั ก ษัต รถึ ง จะมี
ความเป็ นไปได้มากทีสุ ่ ด ถ้าอานุ ภาพจากของวิเศษสามชินผนึ้ ก
กําลังกันแลว้ ยังไม่มท ี างรอดชีวต ิ ออกไปได้ การเอาของวิเศษสาม
 ้
ชินไปคนเดี ยวจะมีประโยชน์อะไรล่ะ? สุดท้ายแลว้ ไม่ตอ้ งส่ง ต่อให้
่
มือคนอืนหรอกหรื อ ดังนั้นพวกเราจะก่อความวุ่นวายภายในและ
่
ทําเรืองที่เปลืองกําลังตัวเองไม่ได้เด็ดขาด! พูดง่ายๆ ก็คือ ต่อให้
เกิดความวุ่นวายภายใน ก็จะเกิดตอนนี ไม่ ้ ได้เด็ดขาด ก็เหมือนที่
น้องเหมียวบอก ร่วมเป็ นร่วมตายกันเกา้ ปี เหลือปี สุดท้ายเอาไว ้
ั เอง แบบนั้นได้ไหมล่ะ?"
แปรพักตร ์สูก้ น
่
"รู ้ก็ดีแลว้ !" ซือคงอู๋เว่ยพูดเหน็ บแนม แต่สีหน้าก็เปลียนเป็ น
ปลาบปลืมอย่ ้ างรวดเร็ว จากนั้นหันตัวแลว้ วิงไป
่ ้ ายไว ้
พร ้อมทิงท้
ว่า "ขา้ จะไปลองอานุ ภาพของค้อนสะท้านบรรพตดูสก ั หน่ อย!"
จ า้ วเฟยมองตะไบมายาวิญ ญาณในมื อ รู ส้ ึ ก คัน ไม้ค ัน มื อ
เหมือนกัน เขาเดินตามออกไปแลว้
้
ชีสิวหงที ่ดู อยู่ ข า้ งๆ ตลอดมองเหมีย วอีด้
้ ว ยสายตาแปลกๆ
นับว่าได้รู ้จักอีกด้านหนึ่ งของเหมียวอีแล้ ว้ ของวิเศษขันสองช
้ ้ั
นดี
สองชิน้ บทจะให้เหมียวอีก็้ ให้เลย นี่ ต้องเด็ดขาดขนาดไหนกัน!
้
เหมีย วอีเองก็ ค่ อยๆ ถอนหายใจออกมา ใครๆ ก็ ช อบของ
้ ตอ้ งรู ้จักให้ถึง จะได้รบั กําลังตนมีจํากัด ขา้ ง
วิเศษ แต่บางครังก็
กายยัง ต้องการที่พึ่ง อาศัย วรยุ ท ธ ข ์ องตนกอดของวิเศษเอาไว ้
้ มีแต่ ตายกับ ตาย ไม่จําเป็ นต้องกอดของดีเอาไว ้ อะไร
สามชินก็
ควรตัดก็ตอ้ งตัด ไม่เช่นนั้นในภายหลังจะวุ่นวายไม่จบสิน! ้
 พอหัน กลับ ไปมองศพของหวัง เยว่ เ ที ย น ในใจก็ รู ส้ ึ ก ปลง
อนิ จจังมาก เขาเริมคิ ่ ดถึงเหล่าไป๋ ขึนมาแล
้ ว้ วิทยายุทธ ์ฝึ กตนที่
เหล่ า ไป๋ ถ่ า ยทอดให้เขาช่วยเขาไวไ้ ด้มากครังแล้ ว้ ครังเล่
้ าจริงๆ
้ ่อาศัยวิทยายุทธ ์ฝึ กตนเพื่อรอดจากภัย อันตรายมาได้
บ่อยครังที
ไม่ เช่นนั้ นเขาก็ ต ายไปหลายครังแล
้ ว้ มีห รือที่จะมีช วี ิตอยู่ จนถึง
ทุกวันนี ้
เมื่อนึ กถึงชายที่มีบุ คลิก และความสามารถยอดเยี่ยม มีสง่ า
ราศี สู ง ส่ ง ราวกับ ขี่ เมฆ เหมี ย วอี ก็
้ อ ดทอดถอนใจไม่ ไ ด้ ช ่วั
พริบ ตาเดีย วก็ผ่า นไปหลายปี แล ว้ อายุ ข ย ั ของมนุ ษ ย ธ์ รรมดามี
ขีดจํากัด คาดว่าเหล่าไป๋ คงแก่ ตายไปนานแลว้ ล่ะ น่ าเสียดายที่
ไม่ได้เห็นหน้าเขาเป็ นครังสุ ้ ดท้าย
้ ด้านนอกมีเสียงดังสะท้านปฐพี ดึงเหมียวอีกลั
บึม! ้ บมาจาก
ความคิดนั้น
เขาเดินไปข า้ งๆ ศพหวัง เยว่ เทีย น แล ว้ ถอดพวกแหวนเก็บ
ิ า จากนั้นหันไปพูดกับชีสวหงว่
สมบัตม ิ้ ่
า "เปลียนห้องอยู่"
้
ชีสิ วหงพยั ก หน้า เอ่ ย รับ และทั้งสองก็ เ ดิ น ไปนอกถํ า้ เห็ น
เพีย งค้อนยัก ษ์ห นึ่ งด้า มที่อยู่ ใ นมือซือคงอู๋ เว่ ย กํ า ลังถู ก โยนเขา้
โยนออกและสั่นสะเทือนราวฟ้ าผ่า ยอดเขาลูกแลว้ ลูกเล่าโดนทุบ
จนหินและดินถล่มปลิว อานุ ภาพน่ าหวาดกลัว
 บทที่ 360 ตักแตนน้
๊ ่ ง
อยปะทะปักษีหยังเชิ

บนท้อ งฟ้ ามี เ งาตะไบมายาวิ ญ ญาณมากมายบิ น ว่ อ นอยู่

สภาพน่ าหวาดกลัวเช่นกัน
้
พอเห็นเหมียวอีออกมา ้
ทังสองก็ เก็บของวิเศษแลว้ เดินเขา้ มา
ด้วยรอยยิม้ ดูออกว่าพอใจมาก
ซือ คงอู๋ เ ว่ ย เผยค้อ นในมื อ ที่ หดเล็ ก ลงแล ว้ พู ด อวดความ
ฉลาดหลัง จากได้ผ ลประโยชน์ว่ า "ของนี ้ไม่ เลว เพีย งแต่ ข าด
ความปราดเปรียว หลังจากขยายให้ใหญ่แลว้ อยากจะกวัดแกว่ ง
เป็ นอาวุ ธ ในมือก็ห นั กเกินไป ไม่ เช่นนั้ นถ้า ได้แบกค้อนนี ้ขีสั
่ ตว ์
พาหนะสูก้ บ ั ศัตรูก็จะสบายมาก น่ าเสียดายทีทํ ่ าได้เพียงทุบลงพืน
้
แนวตรง ใช ้แก ้ขัดไปก่อนก็พอได้อยู่นะ"
"ถ้าอย่างนั้นก็ใช ้แกข้ ด ้ างอย่ า งขอ
ั ไปก่ อนเถอะ" เหมียวอีอ้
่
ไปที แลว้ เปลียนประเด็ ้
นพูด "ตอนนี บนเกาะมี แค่พวกเราไม่กคน ่ี
เพื่อป้ องกันเหตุ ไม่ ค าดคิด พวกเราต้องเตรีย มการล่ ว งหน้า สัก
หน่ อย"
่ ่เป็ นการเป็ นงาน จา้ วเฟยก็เก็บรอยยิม้ และ
พอพูดถึงเรืองที
เก็ บ ตะไบมายาวิญ ญาณแล ว้ เช่น กัน ถามว่ า "เตรีย มตัว อะไร
เหรอ?"
 ้ ไปรอบๆ
เหมีย วอีชี ้ "พวกเราคนน้อย ถ้า มีศ ตั รู ที่ร ้ายกาจจู่
โจม ภายใต้ส ถานการณ์ท่ีพวกเราต้า นทานไม่ อยู่ ก็ ค งจะต้อ ง
ถอย ขา้ อยากให้รอบๆ เกาะเตรียมแพไม้ไวเ้ ยอะๆ หน่ อย เมื่ออยู่
ในสถานการณ์ฉุกเฉิ นจะได้หนี ไปได้ทุกทิศทาง"
่
"กลัวอะไร!" ซือคงอู๋เว่ยทีอวดค้ อนใหญ่อยู่ในมือหัวเราะเสียง
ดัง "มาหนึ่ งคนขา้ ก็จะใช ้ค้อนทุบให้ตายหนึ่ งคน มาสองคนขา้ จะ
ใช ค้ อ้ นทุ บ ให้ต ายเป็ นคู่ ถ้า มาเป็ นกลุ่ ม ข า้ ก็ จ ะทุ บ ให้ต ายเป็ น
แถบ!"
จ า้ วเฟยถอนกายใจ "ซือคง เลิก ทํ า เป็ นเล่ นเสียที เหมีย วอี ้
้ ่ อ นจะได้ไม่ มี ค วามผิ ด พลาด ตอนที่ ของ
พู ด ถู ก เตรีย มตัว ไว ก
วิเศษของพวกเราต้านไม่อยู่ จะได้ไม่ฉุกละหุกทําอะไรไม่ถูก"
ซือคงอู๋เว่ยโบกมือพูด "ตามสะดวก ตามสะดวก!"
พอทุ ก คนคุ ย เสร็จ แล ว้ ก็ ดํ า เนิ นการทันที ขี่อาชามัง กรไป
เตรียมแพไม้ทริี่ มฝั่งรอบๆ เกาะ
ไม่ ก ลัว ที่ ต้อ งเตรีย มเยอะเกิน ไป แค่ ก ลัว ว่ า จะไม่ เ พี ย งพอ
หลังจากพวกเขาทําอยู่ครึงบ่ ่ าย บนชายฝั่งทะเลรอบๆ เกาะก็มีแพ
ไม้ที่ทําเสร็จแลว้ ซ่อนอยู่หา้ สิบกว่าลํา จนกระทั่งฟ้ ามืดถึงได้เลิก
ทํา
 ี ้ งยอดเขาชน
พอกลับ มาในค่ า ย จ า้ วเฟยก็ ช ไปยั ั สู งสุ ด ที่อยู่
้ า้ เฝ้ ายาม เวลานี ของพรุ
ขา้ งๆ พร ้อมพูดว่า "วันนี ข ้ ง่ นี ้ พวกท่าน
คนหนึ่ งมาเปลียนกั
่ บขา้ "
้ กหน้าเอ่ยรับ
"ได้! ทุกคนผลัดเวรกัน" เหมียวอีพยั
จ ้าวเฟยเดินจากไป
่ ายแลว้ บน
หลังจากเดินเขา้ เดินออกทํางานอยู่ในป่ าไปครึงบ่
้
ตัวทุกคนสกปรกมาก ซือคงอู๋เว่ยดึงเหมียวอีไปอาบนํ ้าในบ่ อ นํ ้ า
ระหว่างช่องเขาด้วยกัน
้
ชีสิวหงเป็ นผู ห้ ญิง คนเดีย วย่ อมไม่ ส ะดวกจะไปด้ว ย อยู่ ใ น
้
ครัวคนเดียว ปิ ดกันรอบๆ ห้องครัวให้แน่ นสนิ ท แลว้ ต้มนํ ้าอาบ
ในห้องครัว มีคลองที่ขุด เพื่อดึง นํ ้ าจากนํ ้ าพุภูเขาเขา้ มา ไม่
จําเป็ นต้องไปตักนํ ้า
ดื่มสุ ร าและอาบนํ ้ าในบ่ อ นํ ้ าแร่เ ปิ ดโล่ ง ใต้แ สงจัน ทร ์ ก็ ไ ด้
รสชาติไปอีกแบบ
หลังจากชายทังสองกลั้ ่ รา ชีสวหงที
บมาพร ้อมกลินสุ ิ้ ่อาบนํ ้า
แต่งตัวใหม่ก็เดินออกมาจากห้องครัว เหมียวอีตาเป็ ้ นประกาย รีบ
้
ผลุ บ เข า้ ไป แล ว้ ช ้อนเอวชีสิวหงเข า้ มาไว ใ้ นอ้อมกอดโดยตรง
 ิ่ าให้คนอยากจะทํา
เรือนร่างหอมอุ่นอ่อนนุ่ มอยู่ในอ้อมกอด ก็ยงทํ
มิดมี ริ ้าย
ิ้
ชีสวหงตกใจ ยังมีคนนอกมองอยู่นะ นางหน้าแดงเรือ่ ใช ้สอง
แขนผลักเหมียวอี ้ บอกใบใ้ ห้ปล่อยนาง
เ ห มี ย ว อี ้ไ ม่ ส น ใ จ อ ะ ไ ร ทั้ ง นั้ น ใ ช ว้ ่ า ทุ ก ค น จ ะ ไ ม่ รู ถ
้ ึง
ความสัมพันธ ์ระหว่างพวกเขาทังสองคน ้ เขาอุม้ นางแลว้ สาวเท้า
เดินเขา้ ไปในถํา้
้
ซือคงอู๋เว่ยอึงไป ้ ง้ แลว้ กลับไปทีถํ
เดาะลินสองครั ่ าของตั
้ วเอง
้
และไม่นานในถําของเหมี ยวอีก็้ เต็มไปด้วยบรรยากาศความ
่ นสุ
ใคร่ไร ้ทีสิ ้ ด เสียงหอบหายใจทีสะกดอารมณ์
่ ิ้
ของชีสวหงนั ้นสุ ด
่
จะทนไหวพอๆ กับเรือนร่างทีขาวหมดจดอ่ อนช ้อยของนาง...
ฟ้ าสางวันถัดมา หนึ่ งหญิงหนึ่ งชายนอนกอดกันหลับอยู่ จู่ๆ
ก็มีเสียงอาชามังกรดังมา ชีสวหงที ิ้ ่เรือนร่างเปลือยเปล่าถูกปลุ ก
ื่
ให้ตนอย่ ่
างมีเงือนไขไม่ พร ้อม รีบผลักเหมียวอีที้ กํ
่ าลังกอดนางอยู่
ออก ใช ม้ ื อ ข า้ งเดี ย วปิ ดป้ องกระต่ า ยขาวตัว ใหญ่ ส องตัว บน
หน้าอก แลว้ รีบเก็บเสือผ้ ้ ามาสวมใส่อย่างฉุ กละหุก
้
ถําของค่ ้ ว้ นมีประตู ถ้ามีคนบุกเขา้ มาเห็ นก็แย่
ายบนภูเขานี ล
แลว้
 ่ ดไว ้ มีคนวิงตรงมาที
เป็ นอย่างทีคิ ่ ่ประตูนี้ ทําให้ชสี ิวหงตกใจ
้
จนทําอะไรไม่ถูก
โชคดี ท่ี ด้า นนอกมี เ สี ย งของซือ คงอู๋ เ ว่ ย ตะโกนหยุ ด ได้
ทันเวลา "จา้ วเฟย อย่าเขา้ ไป เหมียวอีกํ้ าลังนอนกับอีกคนหนึ่ ง
ในนั้น"
้
พูดประโยคเดียวก็เปิ ดโปงสถานการณ์ในถําหมดแล ว้ ทําให้
ิ้
ชีสวหงอั บอายมาก
้ ่กําลังจัดแจงเสือผ้
พอเหมียวอีที ้ าอยู่ขา้ งๆ เห็ นนางทําท่าทาง
ลําบากแสนเข็ญ ก็อดหัวเราะไม่ได้ "ทําไมต้องหลอกตัวเองด้ว ย
ใช่ว่าพวกเขาจะไม่รู ้ถึงความสัมพันธ ์ของพวกเราเสียหน่ อย"
ิ้
ชีสวหงก ม้ หน้ากัดริมฝี ปากโดยไม่พูดอะไร เอาแต่จด ้ า
ั เสือผ้
ตัวเองให้เรียบร ้อยเงียบๆ เรืองที ่ ไม่
่ ควรทําก็ทําไปแลว้ ทุกวันนี นาง
้
ยัง คงมีท่ า ทีร ก
ั ษาระยะห่ างกับเหมีย วอีทุ ้ ก ครังหลั
้ งจากที่ลงจาก
เตียงและใส่เสือผ้ ้ า ไม่รู ้เหมือนกันว่านางคิดอะไรอยู่
้
หลัง จากทังสองออกมาจากถํ า้ ชีสิวหงก็
้ อยู่ ห่ า งๆ เหมีย วอี ้
้ นทังสองที
พอเหมีย วอีเห็ ้ ่อยู่ นอกถํ าก็
้ ถ ามว่ า "เกิด เรืองอะไรขึ
่ ้
น
เหรอจ ้าวเฟย?"
จ า้ วเฟยกวาดสายตามองคู่ ช ายหญิ ง แวบหนึ่ ง แต่ ไ ม่ มี
่ วนตัวพวกนั้น ไม่ใช่เด็กแลว้ ด้วย นั่นคือเรือง
อารมณ์สนใจเรืองส่ ่
ปกติมากระหว่างชายหญิงที่โตเป็ นผูใ้ หญ่แลว้ ไม่มีอะไรน่ าสนใจ
ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี ก็
้ มีเรืองที
่ สํ่ าคัญกว่า ย่อมทิงเรื
้ องระหว่
่ างชาย
ื ชีขึ้ นท้
หญิงไวก้ ่อน ชูมอ ้ องฟ้ าพร ้อมพูดว่า "พวกท่านดูส!ิ "
้
เหมียวอีเงยหน้ ามองตาม เห็ นจุดสีดําสองจุดกําลังบินวนสู ง
เหนื อท้องฟ้ า จากนั้ นเบิก ดวงตาอิท ธิฤทธิมอง ์ เห็ นเพีย งนกตัว
ใหญ่ปีกสีรุ ้งสองตัวที่เหมือนกับเหยี่ยวกําลังบินวนอยู่บนท้องฟ้ า
สู ง เขาไม่ ได้เห็ นนกชนิ ด นี ้เป็ นครังแรก
้ จึง อุ ท านอย่ า งตกตะลึง
ทันทีว่า "ปักษีหยั่งเชิงของสํานักดิรจั ฉานหลวงเหรอ? สามสํานัก
้
ใหญ่หาพวกเราเจอแลว้ งันเหรอ?"
จา้ วเฟยพูดเสียงตํ่าว่า "ก่อนหน้านี มี้ สามตัว มันกําลังบินไป
ทั่วเกาะ มันเห็ นขา้ แลว้ แต่ชว่ ยไม่ได้ที่พวกมันว่องไวมาก ขา้ ยัง
ไม่ทนั ลงมือมันก็รบ
ี บินหนี ไปแลว้ ตอนนี บิ ้ นไปแลว้ หนึ่ งตัว กลัวว่า
มันจะไปส่งข่าวแลว้ น่ ะสิ พวกเราต้องเตรียมตัวไวแ้ ต่เนิ่ นๆ"
"โดนเจ ้านกปี ศาจนี่ จับจอ้ งแลว้ ไม่ใช่เรืองดี
่ ต่อให้พวกเราไป
ตอนนี ้ พวกมันก็จบ ั จ ้องเราอยู่บนฟ้ าเช่นกัน" เหมียวอีจ้ ้องท้องฟ้ า
พร ้อมกัดฟันพูด
"แม่งเอ๊ย! จะบินสูงทําไมวะ ไม่อย่างนั้นขา้ ใช ้ค้อนทุบทีเดียว
ก็รว่ งลงมาแลว้ !" ซือคงอู๋เว่ยพูดอย่างโกรธแค้น ไม่ง่ายเลยกว่าจะ
ได้พก ั ตอนนี รู้ ้สึกไม่สบายใจอีกแลว้
 ้ ยินแลว้ ก็ไม่รู ้ว่านึ กอะไรขึนได้
แต่เหมียวอีได้ ้ ตาเป็ นประกาย
้
สะบัดแขนเสือพร ้อมตะโกนว่า "ไป!"
๊
ตักแตนน้ อยสามสิบห้าตัวบินพุ่งขึนฟ้ ้ าอย่างรวดเร็ว ซือคงอู๋
เว่ ย พู ด อย่ า งตื่นตะลึง ว่ า "ไอ้ต วั ที่ใหญ่ เท่ า ปู น่ ั นมันตัว อะไรกัน?
๊
ตักแตนเหรอ? รวดเร็วอย่างกับโจร!"
๊
ตักแตนน้ อยรวดเร็วจริงๆ ตอนเพิ่งฟั กไข่ออกมา ความเร็วที่
ไล่ฆ่านกกระจอกได้เป็ นแค่ส่วนน้อยเท่านั้น ปัจจุบน
ั โตถึงขนาดนี ้
แลว้ คงไม่ตอ้ งพูดอะไรมาก
๊
"ตักแตนพวกนี ้ ช
จะสู ้ นะปั กษี หยั่งเชิง ได้เหรอ?" จา้ วเฟยอด
กัง วลไม่ ได้ พวกนกเรีย กได้ว่ า เป็ นศัต รู ต ามธรรมชาติข องสัตว ์
๊
จําพวกแมลงอย่างตักแตน
้ ก งั วลเช่นกัน ถึง อย่ า งไรปั ก ษี ห ยั่งเชิง ก็ ไม่ ใ ช่น ก
เหมีย วอีก็
ทั่วไป แต่เป็ นนกศักดิสิ์ ทธิที์ สํ
่ านักดิรจั ฉานหลวงฝึ กเลียง ้ เขาเอง
๊
ก็กงั วลว่าตักแตนน้ อยจะทําพลาด ถึงอย่างไรตอนนี ตั ้ กแตนน้
๊ อย
ก็ยงั อ่อนแอมาก นักพรตระดับบงกชขาวคนเดียวสามารถทํา ให้
มันตายได้อย่างง่ายดายไม่ได้น่ากลัวเหมือนตักแตนทมิ ๊ ฬในแดน
หมอกเลือดหมื่นจัง้ ใช ้หอกดาบฟั นแทงไม่เข า้ ปกติเขาก็ตด ั ใจ
เอาออกมาใช ้ไม่ได้ ตอนนี เหล่ ้ าไป๋ ก็คงจะตายไปแลว้ จะทําอีกก็
ไม่ได้ ของแบบนี เรี ้ ยกได้ว่าใช ้ไปตัวหนึ่ งก็นอ้ ยลงตัวหนึ่ ง
 แต่ปักษีหยั่งเชิงดุร ้ายเกินไปจริงๆ ถ้าถูกมันจับจอ้ งแล ว้ ก็ จ ะ
ไม่มท
ี างหลบได้ ไม่กําจัดทิงไม่้ ได้

ั ว่ า เขาคิ ด มากไปแล ว้ ขณะที่ พวกเขาเบิ ก

แต่ ก็ เ ห็ น ได้ช ด
ดวงตาอิทธิฤทธิมองให้ ์ ๊
ละเอียด ก็พบว่าความเร็วของตักแตนน้ อย
เหนื อกว่าปักษีหยั่งเชิง พอตักแตนน้ ๊ อยโผล่ห น้า มา ก็ไม่น่าเชือ่
ว่าปักษีหยั่งเชิงสองตัวนั้นจะตกใจจนร ้องและจากไป
๊
ตักแตนน้ อ ยสามสิ บ ห้า ตัว นั้ นดุ ร า้ ยผิ ด ปกติ พวกมัน แบ่ ง
่ บไล่โจมตี และตามทันปักษีหยั่งเชิงสองตัว
ออกเป็ นสองกลุ่มเพือรี
นั้นเร็วมาก เจาะทะลุราวกับสนเข็ม ใช ้เวลาชวพริ ่ั บตาเดียวก็ทํา
ให้ปักษีหยั่งเชิงสองตัวนั้นหกคะเมนแลว้ ตกลงมาจากท้องฟ้ า
๊
ตักแตนน้ อยกลุ่มนั้นยังไม่รามือ บินไล่ตามลงมาจากฟ้ า โผ
่ั
เบียดกันเขา้ มา ชวพลิ ั ขาปั กษีห ยั่งเชิง สองตัว
กฝ่ ามือเดียวก็ต ด
นั้นกลางอากาศ ขนปี กสีรุ ้งปลิวกระจาย
๊
"หรือว่าตักแตนนี ่ จะเป็ นสัตว ์เทพ?" ซือคงอู๋เว่ยพูดอย่ า งตก
ิ้
ตะลึง จ ้าวเฟยกับชีสวหงก็ มองอย่างตกตะลึงไม่หยุดเช่นกัน
พอเห็ นว่ากําจัดปักษีหยั่งเชิงสองตัวนั้นทิงได้ ้ แลว้ เหมียวอีก็้
โล่งใจ เขาไม่ได้เจตนาจะโอ้อวดตักแตนน้ ๊ อยเกินไปด้วย รีบเก็บ
เจ า้ ตัว เล็ ก สามสิบ ห้า ตัว นั้ นกลับ มาอย่ า งรวดเร็ว พอกางฝ่ ามือ
แลว้ ยื่นออกไป เจา้ ตัวเล็กสามสิบห้าตัวก็โ ผเขา้ มาในแหวนเก็ บ
สมบัติ และหายไปอย่างไรร่องรอย
้
สายตาของทังสามไปรวมอยู ่ท่แหวนเก็
ี บสมบัติของเหมีย วอี ้
๊
จ ้าวเฟยพูดเสียงหลงว่า "ตักแตนนี่ สามารถอยู่ในแหวนเก็บสมบัติ
ได้เหรอ?"
ในแหวนเก็บสมบัตม ิ ส
ี ภาพเป็ นสุญญากาศ สัตว ์เขา้ ไปอยู่ใน
นั้นต้องตายอย่างไม่ตอ้ งสงสัยเลย
้ อ ยากคุ ย เรืองนี
เหมี ย วอี ไม่ ่ ้เยอะ โบกมื อ พู ด ว่ า "เรืองนี
่ ้จะ
ชกั ช ้าไม่ได้ ปักษีหยั่งเชิงสองตัวนั้นโดนกําจัดแลว้ ไม่สะดวกจะ
ี่ ่ พวกเราหนี กน
อยู่ทนี ั เถอะ!"
้ าม "ก็แค่สามสํานั ก ใหญ่
"อย่าเลย!" ซือคงอู๋เว่ยยกมือขึนห้
เองไม่ ใ ช่เหรอ? ตอนนี ้พวกเรามีข องวิเศษขันสองช
้ ั้ ส ามชิน้
นดี
แลว้ ไม่จําเป็ นต้องกลัวพวกเขาหรอก ขา้ ใช ้ค้อนทุบทีเดียวพวก
เขาก็แบนแลว้ อีกอย่างนะ ถ้าพวกเราเอาแต่หนี ต่อไปก็ไม่ใช่วิธ ีท่ี
้ วต
ดี สุดท้ายก็ยงั ต้องเผชิญหน้า จะหนี ไปทังชี ิ ไม่ได้"
้ ด ไม่ อ อก รู ว้ ่ า เจ า้ บ า้ นี่ เอาแต่ อ ยากจะใช ค้ อ้ น
เหมี ย วอี พู
สะท้านบรรพตอย่างเดียว ถ้ารู ้แต่แรกคงไม่ให้เขาเร็วขนาดนี ้
ใครจะรู ว้ ่ า จ า้ วเฟยจะพู ด เสี ย งตํ่ าว่ า "เหมี ย วอี ้ คํ า พู ด
เหลวไหลของซือคงก็ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล เป็ นไปไม่ได้ท่พวกเรา ี
จะหนี ต ลอดไป ไม่ ช ้าก็ เร็ว การปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต รก็
ต้องได้ผลลัพธ ์ออกมา"
้
เหมียวอีขมวดคิ ้ ดว่า "สามสํานักใหญ่สามารถถูก จัด อยู่
วพู
อันดับต้นๆ ในสายมะโรง ต้องไม่ได้มด ื่ ยงแน่ เกรงว่าพวก
ี แี ค่ชอเสี
เราอาจจะรับมือไม่ได้"
จ า้ วเฟยอธิบ ายว่า "สามารถลองดู ก่ อนได้ ดู ค วามแข็ ง แรง
และอ่ อนแอของอี ก ฝ่ าย ถ้า สู ช ้ นะได้ก็ สู ้ ถ้า ไม่ ช นะค่ อยหนี ไม่
จําเป็ นต้องสูก้ บ ่ี งแกร่ง!"
ั ศัตรูทแข็
้ ตรองครูห
เหมียวอีไตร่ ่ นึ่ ง แลว้ พยักหน้าเบาๆ หลังจากหยิบ
แผนที่ทะเลดาวประจิมมาดู ก็เรียกชีสวหงเขิ้ ้ ่เกาะ
า้ มา แลว้ ชีไปที
้
อีกเกาะ "สิวหง หลังจากแน่ ใจทิศทางทีศั ่ ตรูมาแลว้ เจ ้าก็หนี ไปยัง
ทิศทางตรงกันขา้ มทันที ไปรอพวกเราทีเกาะนั ่ ้น!"

จ า้ ว เฟ ยกั บ ซื อ คง อู๋ เ ว่ ย พ ยั ก หน้ า เห็ นด้ว ยกั บ แ ผ น นี ้

ไม่เช่นนั้นถ้าอาศัยกําลังของชีสวหง ิ้ เมื่อเกิดเหตุไม่คาดคิดอะไร
้
ขึนมาก็ มแี ต่จะเป็ นภาระ กลับจะทําให้ทุกคนหนี ไม่สะดวกด้วยซํา้
ิ้
ชีสวหงก็ รู ้ตัวเอง รู ้ว่าทําเพราะหวังดีกบ
ั ตัวเอง นางไม่อยาก
ให้ทก
ุ คนลําบาก จึงพยักหน้าโดยไม่พูดอะไร
หลัง จากพวกเขาติด อาวุธ ครบมือแล ว้ ก็ ขี่อาชามังกรวิงไป
่
บนยอดเขาสูงสุดและมองไปรอบๆ
 ประมาณสองช ่วยามหลั
ั ง จากนั้ น บนทะเลสี เ ขี ย วครามก็
ปรากฏเงาดํ า แถบหนึ่ งรางๆ กํ า ลัง เข า้ มาประชิด ทางนี ้ อย่ า ง
รวดเร็ว
"มาแลว้ !" จ ้าวเฟยเตือนด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
้ นไปพูดกับชีสวหงทั
เหมียวอีหั ิ้ นที "เจ ้าหนี ไปก่อน!"
ิ้
"พวกท่านระวังนะ ขา้ จะรอ!" ชีสวหงทิ ้ ายไวห
งท้ ้ นึ่ งประโยค
้
ก่อนจะเลียวอาชามั ่
งกรแลว้ วิงลงเขาจากไป
ใครจะคิดว่าทิศทางทีศั ่ ตรูเดินทางมาจะมีปักษีหยั่งเชิงปี กสีรุ ้ง
โผล่มาอีกตัว ราวกับรู ้แลว้ ว่ามีคนหนี ไปคนหนึ่ ง มันไล่ตามไปยัง
ทิ ศ ทางที่ ชีสิ วหงหนี
้ ้ ก คิ ว้ แล ว้ สะบัด มื อ ปล่ อ ย
ไ ป เหมี ย วอี เลิ
๊
ตักแตนน้ อยสองตัวบินออกไป
ก่ อนหน้า นี ้ได้รู ้ถึง อานุ ภาพของตักแตนน้
๊ อยยามสู ก
้ บ
ั ปักษี
หยั่งเชิงแลว้ ถ้าปล่อยออกไปอีกกลุ่มใหญ่อาจจะเป็ นการใช ้งานที่
ไม่เหมาะ
เป็ นอย่างที่คิด ต่อให้มีตกแตนน้
ั๊ อยแค่สองตัว ออกโรง ปักษี
หยั่งเชิงตัวนั้นก็ตกใจจนสูญเสียทิศทาง ส่งเสียงร ้องบินมั่วอยู่บน
๊
ฟ้ า เหมือนหวาดกลัวตักแตนน้ อยถึงขีดสุด
 ่ั
แต่ใช ้เวลาแค่ชวพริ ๊
บตาเดียว หลังจากตักแตนน้ อยสองตัว
นั้นขับไล่ปักษีหยั่งเชิง แลว้ ก็ใช ้เวลาเพียงชวพบหน้
่ั า เพื่อกํ า จัด
ปักษีหยั่งเชิง จัดการจนตกลงมาจากท้องฟ้ าโดยตรง
…………………………
 บทที่ 361 นับถือจากใจจริง

ิ้
ชีสวหงที ่กระโดดลงจากสัตว ์พาหนะเพิ่งจะขุด แพไม้ลํ า หนึ่ ง
้
ขึนมาจากหาดทรายและผลั ่ ไกลก็มน
กลงทะเล ตรงจุดทีไม่ ี กปี กสี
รุ ้งตัวหนึ่ งทีโฉมหน้
่ ่
าเปลียนไปตกลงมา
ิ้
ชีสวหงจํ าได้ว่าเป็ นปักษีหยั่งเชิง นางอดเงยหน้าขึนมองไม่
้ ได้
๊
เห็ นเพียงตักแตนน้ อยสองตัวบินกลับ ไปที่ยอดเขาบนเกาะอย่ า ง
รวดเร็ว
นางหันไปเพ่งมองบนยอดเขาครูห ่ นึ่ ง ในสายตาเผยความรัก
ที่อ่ อนโยน แต่ นางก็ ไม่ ได้ล งั เล รีบ พาอาชามัง กรขึนแพไม้
้ ใช ้
์
อิทธิฤทธิควบคุ ม และแล่นฝ่ าคลืนไป ่
้ ่ อยู่ บ นยอดเขาสบตากัน แวบหนึ่ งแล ว้ พยัก
พวกเหมี ย วอีที
หน้า จากนั้นขีสั
่ ตว ์พาหนะบุกลงมา

วิ่งไปทางที่ศัตรู เดินทางมา วิ่งตะบึง ขา้ มป่ าขา้ มเขาไป และ

สุดท้ายก็หยุดอยู่บ นเนิ นเขาที่มีล ก ้ ่ค่ อนขา้ งราบเรีย บ
ั ษณะพืนที
จ ้องมองกลุ่มคนทีข่ า้ มทะเลมา
้
หลังจากมองเห็ นคนชดั แลว้ ทังสามก็ ตกตะลึงอยู่บา้ ง ไม่ใช่
เพราะกองกําลังเกือบพันคนของพันธมิตรผ้าแดงมาด้วย แต่เป็ น
เพราะคนพันกว่าคนพวกนั้นไม่ได้ใช ้สัตว ์พาหนะ และไม่ได้ขแพ
ี่
้
ไม้มาด้วย ทังหมดวิ ่
งเหยี ่
ยบคลืนมาอย่ างรวดเร็ว
ข อ้ ดีอย่ า งเดีย วของการทํา แบบนี ้ก็ คือรวดเร็ว ความเร็ว ใน
่
การขับเคลือนแพไม้ ่ า้ มคลืนมาแบบนี
ต่อให้เร็วก็ไม่เร็วเท่าวิงข ่ ้

ทําไมอีกฝ่ ายจึงทําแบบนี ?้ เดาได้ไม่ยากหรอก เห็นได้ชดั ว่า

หลั ง จากที่ พบร่ อ งรอยของพวกเขาแล ว้ จึ ง เร่ ง ตามมาด้ว ย
่ ให้พวกเขาหนี
ความเร็วสูงสุดเพือไม่
พวกเหมียวอียั้ งนึ กว่าคนพวกนี ทิ
้ งสั
้ ตว ์พาหนะแลว้ กําลังคิด
ว่าต่อให้มอ ึ้
ี ะไรผิดพลาด ถ้าหนี ขนมาก็ ไม่น่าจะมีปัญหา
แต่ ท ว่ า สถานการณ์ท่ีทํ า ให้ท งสามตกใจก็
้ั ้
เกิด ขึนแล ว้ พอ
กองกําลังเกือบพันคนขึนสู ้ ่ชายหาด ก็มีอาชามังกรโผล่ออกมา
กลางอากาศตัวแลว้ ตัวเล่าในชวพริ ่ั บตาเดียว แลว้ ยังมีดิรจั ฉาน
กระดองเขียวไล่ล มที่หน้าตาดุ ร ้ายสามตัวอีกด้วย กองกําลัง พัน
กว่าคนรีบขีสั ่ ตว ์พาหนะและถืออาวุธมองไปรอบๆ

ทั้งสามเข า้ ใจอย่ า งรวดเร็ ว ว่ า เพราะอะไร คนพวกนี ้ ใช ้

ประโยชน์จ ากถุ ง กระเป๋ าสัต ว ์ของสํา นั ก ดิรจั ฉานหลวง นํ า สัต ว ์
้
พาหนะทังหมดเก็ บเขา้ ไป
 "ปัดโธ่โวย้ ตอนแรกที่กํา จัด ศิษย ์สํ านั กดิรจั ฉานหลวงพวก
นั้ น ทํ า ไมนึ ก ไม่ ถึง ว่ า ควรเอาถุ งกระเป๋ าสัต ว ์มาไว ใ้ ช ้สัก หน่ อย"
ซือคงอู๋เว่ยพูดอย่างกลุม้ ใจนิ ดหน่ อย
จา้ วเฟยพูดเสียงตํ่าว่า "ที่ตอนนั้นไม่เอามา ก็เพราะว่าในถุง
กระเป๋ าสัตว ์พวกนั้นมีแมลงประหลาดอยู่ พวกเราไม่มท ี างควบคุ ม
่
ได้เ ลย พอปล่ อ ยออกมาก็ จ ะหาเรืองให้ ต วั เองเจ็ บ ตัว ตอนนั้ น
รอบๆ มีกองกําลังจอ้ งอยู่ ไม่น้อย ใครยังจะมีความคิดที่จะช ก ั ช ้า
เก็บกวาดของอยู่ล่ะ"
้
เหมียวอีมองประเมิ นสามคนทีนํ ่ าหน้ากองกําลังฝ่ ายตรงขา้ ม
มา เป็ นชายสองหญิงหนึ่ ง ขีสั
่ ตว ์ประหลาดทีมี
่ กระดองเขียวทังตั
้ ว
ทําให้อาชามังกรทังซ้ ้ายและขวาถอยไปไกล เห็ นได้ชดั ว่าอาชา
มังกรกลัวสัตว ์ประหลาดสามตัวนี ้
ไม่ตอ้ งใช ้สมองเยอะ เหมียวอีก็้ เดาออกแลว้ ว่าสามคนนี น่
้ า จะ
่
เป็ นศิษย ์หัวหน้าทีสามสํ านักใหญ่ส่งมา!
สายตาของทุกคนก็จบ ั จ ้องสามคนที่ยืนเงียบๆ อยู่บนเนิ นเขา
เช่นกัน สมาชิกเดิมของพันธมิตรผ้าแดงเห็ นทังสามแล ้ ว้ มีสีหน้า
ซับ ซ ้อนอยู่ บ า้ ง ใช ้เวลาแค่ ไม่ ก ี่วัน ไม่ น่า เชือว่
่ า จู่ ๆ หัว หน้า ของ
พันธมิตรผ้าแดงจะกลายมาเป็ นเป้ าหมายทีพั ่ นธมิตรผ้าแดงไล่ ล่า
สังหาร
 ้
แม้พวกกู่ซานเจิงจะไม่ ้ อน แต่เขาก็จําได้
เคยเห็นเหมียวอีมาก่
ว่าหนึ่ งในคนที่กํ าลัง ขีสั
่ ตว ์พาหนะอยู่บ นนั้ นคือเป้ าหมายที่พวก
เขาต้องไล่สงั หาร
เพราะในบรรดาสามคนนั้นเหมียวอีดู้ อายุนอ ้ ยที่สุด จา้ วเฟย
กับซือคงอู๋เว่ยดูอายุมากกว่า และอาชามังกรที่สวมเกราะรบของ
เหมียวอีก็้ โดดเด่นไม่เหมือนใครด้วย พวกกู่ซานเจิงที
้ ่เคยได้ยิน
ศิษย ์ร่วมสํานักอธิบายลักษณะมาแลว้ ก็เดาได้ไม่ยาก
แต่ เพื่อไม่ ใ ห้เกิด ความผิด พลาด กู่ ซ านเจิงยั
้ ง คงเอีย งหน้า
ิ้
ถาม "ซูจงกง ในนั้นคนไหนคือเหมียวอี?" ้

ิ้
ซูจงกงขบเขี ้
ยวเคี ้
ยวฟั นพูด "ก็เจ ้าตํ่าทรามนั่นไง!"
"องอาจผึ่งผาย ลัก ษณะท่ า ทางไม่ธ รรมดา!" กู่ ซ านเจิงพู
้ ด
ด้วยนํ ้าเสียงราบเรียบ
่
ถานเล่าทีมองไปรอบๆ พูดเสียงตํ่าว่า "ไม่ใช่คนธรรมดาจริงๆ
ด้ว ย ทุ ก คนระวัง หน่ อยนะ ปั ก ษี ห ยั่งเชิง สามตัว ที่ข า้ เอามาด้ว ย
ขาดการติดต่อกับขา้ น่ าจะโดนสังหารแลว้ ไม่รู ้เหมือนกันว่าพวก
เขาใช ้วิธไี หน"
้ บเย่ซน
กู่ซานเจิงกั ิ มองมาพร ้อมกัน พวกเขาประหลาดใจนิ ด
หน่ อย ปักษีหยั่งเชิงตอบสนองว่องไว บินก็ไม่ช ้า พอพบความไม่
ชอบมาพากลก็จะบินสูง บินสูงขนาดนั้น ต่อให้เป็ นพวกเขาสอง
คนก็ ไ ม่ มี ท างลงมื อ กับ มั น ได้ ตอนนี ้ ไม่ น่ าเชื่อว่ า จะโดนฆ่ า
หมดแลว้ ?
อย่ า มองว่ า มันเป็ นแค่ ปั ก ษี ห ยั่งเชิง สามตัว เล็ ก ๆ ตอนอยู่ ที่
ทะเลดาวนักษัต รมันแสดงบทบาทออกมาได้อย่ างไม่ ธ รรมดา มี
ปักษีหยั่งเชิงคอยระแวดระวังภัยให้พวกเขา ทางขา้ งหน้าจะมีศต ั รู
หรือการดักซุม ่ โจมตีหรือไม่ พวกเขาลว้ นรู ้ล่วงหน้า
การตายของปั ก ษี ห ยั่งเชิง สามตัว ก็ ไ ม่ ต่ า งอะไรกับ การ
ทําลายดวงตาสวรรค ์ของพวกเขา เกรงว่าจะนํ าพาความยุ่งยาก
ไม่นอ้ ยมาสู่การเดินทางที่ทะเลดาวนักษัตรในภายหลัง อย่าว่าแต่
ถานเล่ า ที่ ทํ า สี ห น้ า บู ด บึ ง้ แม้แ ต่ กู่ ซ านเจิ งกั
้ บ เย่ ซ ิน ก็ ป วดใจ
เช่นกัน
จะว่าไปแลว้ ในช่วงไม่กวัี่ นนี ปั
้ กษี หยั่งเชิง ทังสามตั
้ วก็ โ ชคดี
้
อยู่นะ ก่อนหน้านี ตอนที ่พวกเหมียวอีหนี ้ ออกจากเกาะที่ซ่อนตัว
่ จะป้
มาหลายปี เพือที ่ องกันเหตุไม่คาดคิด จู่ๆ ก็เปลียนทิ ่ ศทางหนี
ทํ า เอาคนพวกนี ้ไล่ ต ามไปทางทิ ศ ใต้ต ลอด ผลก็ คื อ ตามพวก
้ ทน
เหมียวอีไม่ ั กลับพบกับพรตปี ศาจกลุ่ มหนึ่ งกับพระกลุ่ มหนึ่ ง
อีกสองเกาะด้วยซํา้ ต่อสูก้ น
ั อย่างดุเดือดแลว้ สองรอบ
เดิ น ทางมาทางใต้ต ลอดแล ว้ ไม่ ไ ด้พ บร่อ งรอยของพวก
้
เหมียวอีเลย ้ สงั เกตได้เช่นกันว่าตามผิดทิศ ทาง
พวกกู่ซานเจิงก็
แล ว้ ไม่ เช่นนั้ นคงเป็ นไปไม่ ได้ที่ความเร็ว ของพวกเหมีย วอี บน
้
ทะเลจะเหนื อกว่า ควรจะตามทันนานแลว้ สิถงึ จะถูก
ก็เลยสั่งให้ปักษีหยั่งเชิง กลับ มาอีก ครัง้ ค้นหาบนเกาะต่ า งๆ
ทางซ ้ายและขวา ในทีสุ ่ ดปักษีหยั่งเชิงทีลํ
่ าบากแทบไม่ได้หยุดพัก
อยู่หลายวันก็พบพวกเหมียวอีแล ้ ว้ ผลก็คือพอพบหน้ากันก็ตาย
ด้วยนํ ้ามือตักแตนน้
๊ อยเหมียวอีแล ้ ว้ ช่างน่ าสงสาร

ทั้ งสองฝ่ ายอยู่ ห่ า ง กัน เกื อ บส อง ลี ้ พวกเขาใช ด

้ ว ง ตา
์ ง เกตการเคลื่อนไหวของฝ่ ายตรงข า้ ม ทั้งสองฝ่ าย
อิ ท ธิฤ ทธิสั
ไม่ได้ทําอะไรบุ่มบ่าม ต่างก็รกั ษาระยะห่างทีปลอดภั ่ ย
พวกเหมียวอีไม่้ แน่ ใจความลึกตืนของพวกกู
้ ่ซานเจิง้ แต่พวก
้ บเคยได้ยินอานุ ภาพของกระจกหยินดํามาแลว้ รู ้ถึง
กู่ซานเจิงกลั
ความร ้ายกาจแห่งการโจมตีหมู่ของกระจกหยินดํา ถ้าขา้ มเขา้ ไป
ในขอบเขตการโจมตีของกระจกหยินดํา อาศัยแค่ของวิเศษของ
คนไม่ ก ี่คนก็ อ าจต้า นทานไม่ อ ยู่ บวกกับ ไม่ รู ว้ ่ า ปั ก ษี ห ยั่งเชิง
หายไปได้อย่างไร พวกเขาหวาดกลัวอยู่บา้ ง
่ นไฟโกรธไว
้
สุดท้ายยังคงเป็ นซือคงอู๋เว่ยทีกลั ไ้ ม่ไหวก่อนใคร
้
โบกค้อนยาวในมือ ตะโกนเกรียวกราดจนคอแตก "จะสูก้ ็ไม่สู ้ จะ
ถอยก็ไม่ถอย นี่ มันหลักการอะไรกัน!"
 กู่ซานเจิงที ้ ่อยู่ฝ่ ั งตรงขา้ มไม่เห็ นเขาอยู่ในสายตาเลย ได้รบั
ขอ้ ความแลว้ แต่เป้ าหมายทีตะโกนใส่ ่ กลับเป็ นเหมียวอี ้ "เหมียวอี ้
เจ า้ ฆ่ า ศิ ษ ย ส์ ามสํ า นั ก ใหญ่ ข องพวกเรา คิ ด บ า้ งรึเ ปล่ า ว่ า จะมี
้
วันนี !"
้
เหมียวอีเองก็ ได้รบั ขอ้ ความแลว้ เหมือนจะตอบแทนที่กู่ซาน
้
เจิงมองข า้ มซือคงอู๋ เว่ ย เป้ าหมายที่ตะโกนใส่ ก ลับ เป็ นพวกต่ ง
เฉวีย น "ต่ ง เฉวีย น! ก่ อนหน้า นี ้ข า้ เห็ นแก่ ไมตรีเก่ า เลยไว ช
้ วี ิต
่ า ตอนนี ้จะไปอยู่ ฝ่ายโจร หรือคิด ว่ า ข า้ ถู ก
พวกเจ า้ ไม่ น่า เชือว่
รังแกได้ง่ายๆ และไม่กลา้ เด็ดหัวพวกเจ ้า!"
้ ได้แวบหนึ่ ง ในใจชมว่าช่า งมี
ซือคงอู๋เว่ยอดมองเหมียวอีไม่
คุณธรรมนํ ้ามิตร!
ต่งเฉวียนหัวเราะลั่น "เหมียวอี!้ เจ ้ามันโจรกระจอกทีมี ่ อํานาจ
่ ยงจอมปลอม ก็แค่ประมุขขุนเขาวรยุทธ ์บงกชขาวเล็ก ๆ
และชือเสี
คนหนึ่ งเท่ า นั้ น ก่ อ นหน้า นี ้หลอกพวกเรา เรีย กตัว เองว่ า เป็ น
นั ก พรตบงกชเขี ย วขั้นเก า้ หลอกเอาของวิ เ ศษสามชินของ ้
พันธมิตรผ้าแดงไป พวกเรายังไม่ได้คด ิ บัญชีกบั เจ ้าเลยนะ เจ ้ายัง
กลา้ พูดบา้ ๆ อีกเหรอ? จ ้าวเฟย ซือคงอู๋เว่ย ขา้ แนะนํ าว่าพวกเจา้
สองคนอย่ า ตกหลุ มพรางอีก เลย ข า้ เห็ นแก่ ไมตรีเก่ า ที่เคยร่ว ม
ทางกัน มา ขอแค่ พ วกเจ า้ สองคนยอมจํ า นน ข า้ ก็ ยิ น ดี จ ะให้
หัว หน้า พันธมิต รกู่ ป กป้ องความปลอดภัย ของพวกเจ า้ สองคน
อย่าหลงงมงายอีกเลย!"
ิ้
ซูจ งกงก็ ้ น กัน ชีที้ ่
เผยตัว ออกมาจากข า้ งหลัง กู่ ซ านเจิงเช่
เหมีย วอีพร ้ ้อมตะโกนอย่ า งเกรียวกราด
้ "เจ า้ ตํ่ าทรามเหมี ย วอี ้
บังอาจเล่นไม่ซอกั ่ื บสัตว ์พาหนะของพวกเราตอนอยู่บนเรือ วันนี ้
เป็ นวันตายของเจ ้า!"
้ ด ไม่ ออก ยิมแห้
เหมีย วอีพู ้ ง ในใจ นึ ก ไม่ ถึง ว่ า เจ า้ บา้ นี่ จะอยู่
่ ดโปงภูมห
ด้วย ไม่แปลกใจทีเปิ ิ ลังของตนแลว้
เขามองซ ้ายมองขวา เป็ นอย่างที่คิด จา้ วเฟยกับซือคงอู๋เว่ย
กําลังมองเขาด้วยสีหน้าแปลกๆ
ซือคงอู๋เว่ยถามหยั่งเชิงว่า "เหมียวอี ้ วรยุทธ ์ของท่านแค่ระดับ
บงกชขาวเองเหรอ?" ตัวเขาเองเหมือนจะไม่กลา้ เชือ่ ยังนึ กว่าอีก
้
ฝ่ ายอาจจะจงใจเสียมให้ แตกคอกัน
้ กหน้า ไม่ปิดบังอีก เรืองมาถึ
เหมียวอีพยั ่ ้ ก็
งขันนี ้ ปิดบังไม่ได้
แลว้
"..." ซือคงอู๋เว่ยอ้าปากค้างพูดไม่ออก
จา้ วเฟยไอหนึ่ งครัง้ แลว้ ถามว่า "ท่านบอกไม่ใช่เหรอว่ามีวร
้ ้า และเป็ นประมุขจวนฉางเฟิ งด้วย?"
ยุทธ ์บงกชเขียวขันเก
 "ในโลกนี มี ้ จวนฉางเฟิ งอยู่ไหมขา้ เองก็ไม่รู ้ แต่เมืองฉางเฟิ ง
ี่
ขา้ รู ้นะว่าอยู่ทไหน!" เหมียวอียื้ นมื
่ อเช็ดตรงหว่างคิว้ ใช ้อิทธิฤทธิ ์
เช็ดโคลนซ่อนจิตที่ปิ ดตรงหว่างคิวออก ้ ้
ตรงหว่างคิวเผยวรยุ ทธ ์
บงกชขาวขันเจ็ ้ ด

"เจา้ ..." ซือคงอู๋เว่ยกับจา้ วเฟยพูดไม่ออกพร ้อมกัน ชายคน

้ ระดับไม่ต่างกับชีสวหงเท่
นี มี ิ้ ิ้
าไร แต่พอเทียบกับชีสวหงแล ว้ ชาย
คนนี ช่ ้ างกลา้ เล่นเกินไปแลว้ เล่นแบบไม่คิดชีวิตจริงๆ ไม่น่าเชือ่
ว่ า นั ก พรตวรยุ ท ธ บ ์ งกชขาวขั้นเจ็ ด คนหนึ่ งจะกล า้ รับ มื อ อยู่
ท่ามกลางยอดฝี มือบงกชเขียวมากมายขนาดนี ้ ทังยั ้ งทําท่าทาง
ไม่รู ้ไม่ชอีี ้ ก ขู่จนทุกคนโง่ไปเลย
"โหดแท้!" ซือคงอู๋เว่ยหัวเราะไม่ได้ร ้องไห้ไม่ออก
จา้ วเฟยถามอย่างสงสัยว่า "นักพรตบงกชขาวขันเจ็ ้ ดอย่า ง
เจา้ มาร่วมการปราบจลาจลที่ทะเลดาวนั กษัต รได้อย่างไร? ตาม
หลัก การแล ว้ วรยุ ท ธ อ์ ย่ า งเจ า้ ไม่ เ ป็ นภัย คุ ก คามต่ อ ตํ า แหน่ ง
ิ้
ประมุขจวนหรอก ชีสวหงทํ าให้ประมุขจวนไม่พอใจ เจ ้าก็คงไม่ได้
ทําให้ประมุขจวนไม่พอใจเหมือนกันหรอกนะ?"
้ ดด้วยเสียงราบเรียบว่า "ทําให้ประมุขจวนไม่พอใจ
เหมียวอีพู
อะไรกันล่ะ? ขา้ ทําให้ประมุขตําหนักไม่พอใจ ประมุขตําหนักขา้ ม
หัวประมุขจวนเลือกชือข ่ า้ ด้วยตนเอง ไม่อยากจะมาก็ทําไม่ได้!"
 "..." ทั้งสองตกตะลึ ง อ้า ปากค้า ง พบว่ า คนคนนี ้เยี่ ยมยอด
จริงๆ ด้วย แม้แต่ประมุขตําหนักระดับบงกชแดงยังไปกลา้ ยั่วโมโห
้ ด ทําไมบนเรือของ
"ไม่ถูกสิ! เจ ้ามีแค่วรยุทธ ์บงกชขาวขันเจ็
ปราสาทดําเนิ นจันทร ์ถึงเลือกเจา้ เป็ นผูจ้ ด
ั การเรือล่ะ?" จา้ วเฟย
ยังมีท่าทางไม่อยากเชือ่
เหมียวอียั้ งคงพูด ด้ว ยนํ ้าเสียงราบเรียบ "ตอนที่ทังสองท่
้ าน
้ ออาจจะไม่ ได้สงั เกต สถานที่ที่ทุกคนขึนเรื
ขึนเรื ้ อคืออาณาเขต
ของข า้ เหมีย วอีเป็ ้ นประมุ ข เขาเจินไห่
้ ้
เขาเจินไห่ ข องข า้ คอย
ดํ า เนิ น การเตรีย มเรื่องทุ ก อย่ า ง อํ า นาจอยู่ ใ นมื อ ข า้ เตรีย ม
ตําแหน่ งผูจ้ ด ่
ั การเรือเล็กๆ ให้ตวั เองไม่ใช่เรืองใหญ่ อะไร ถ้าตอน
นั้นขา้ ไม่พอใจขึนมา้ ก็สามารถเผาเรือสิบลํานั้นทิงได้้ "
้
"..." ทังสองสบตากั ้ ก ครัง้ พบว่ า โดนหลอก
นด้วยความอึงอี
อย่างโหดร ้ายมาก
้ าลังคุยกัน มีคนไม่นอ
กองกําลังฝ่ ายตรงขา้ มเห็ นทางนี กํ ้ ยที่
ยินดีในความโชคร ้ายของคนอืน ่ เตรียมจะดูความขัดแย้งภายใน
ของฝ่ ายเหมี ย วอี ้ นั ก พรตบงกชเขี ย วขั้นเก า้ สองคนจะอยู่ ก บ
ั
นักพรตบงกชขาวต่อไปได้อย่างไรกัน
้
"ทังสองท่ าน ขา้ บอกอย่างตรงไปตรงมาแลว้ พวกท่านจะมา
้ คงไม่ทน
เสียใจตอนนี ก็ ้
ั หากตอนนี พวกท่ านจะไปพึ่งพาฝ่ ายตรง
ข า้ ม ข า้ ก็ ไม่ โ ทษพวกท่ า นหรอก แต่ เกรงว่ า มีอยู่ จุ ด หนึ่ งที่พวก
้ ด อย่ า งไม่ ส ะทก
ท่ า นต้อ งให้ค วามร่ว มมื อ กับ ข า้ !" เหมี ย วอี พู
สะท้าน
"ให้พวกเราร่วมมืออะไร?" ซือคงอู๋เว่ยถาม
เหมียวอีพู้ ดอย่างใจเย็ น "พอพวกท่านยอมจํานนแลว้ ขา้ คน
เดียวก็ไม่จําเป็ นต้องสูอ้ ีกต่อไป ย่อมต้องหนี และพวกท่านก็ตอ้ ง
ให้ความร่วมมือตอนทีข ่ า้ หนี "
้
ทังสองถามพร ้อมกัน "ทําไมล่ะ?"
เหมียวอีพู ้ ดด้วยนํ ้าเสียงราบเรียบ "พวกเขานึ กว่าของวิเศษ
้
ขันสองสามชิ ้ ่ในมือขา้ ถ้าขา้ ตายอยู่ทนี
นอยู ี่ ่ แลว้ พวกเขาหาของ
จากตัวขา้ ไม่เจอ กลับไปก็ตอ้ งสงสัยบนตัวพวกท่านแน่ นอน ถาม
หน่ อยว่าพวกท่านยังจะรักษาของวิเศษสองชินนั ้ ้นไหวไหม? ขอ
แค่ปล่อยขา้ หนี ไป พวกท่านก็สามารถผลักภาระมาให้ขา้ ได้ บอก
ว่ า ของอยู่ ที่ตัว ข า้ หมดเลย ทุ ก คนล ว้ นได้ป ระโยชน์ ทํ า ไมต้อ ง
ปฏิเสธล่ะ!"
้
ทังสองมองหน้ ่ ่กอีกครัง้
ากันเลิกลั
จ า้ ว เฟ ยมอง ป ระ เ มิ น เห มี ย ว อี ้แ ว บ ห นึ่ ง แล ้ว จู่ ๆ ก็ ย ก
้ วแม่มอ
นิ วหั ื กล่าวชมออกมาจากใจจริงๆ ว่า "เหมียวอีเอ๊ ้ ยเหมียว
อี ้ ตอนนี ้ข า้ นั บ ถื อ เจ า้ จากใจแล ว้ โดนเจ า้ หลอกซะน่ าเวทนา
ขนาดนี ก็ ้ ไม่รู ้สึก ว่า ไม่ ยุ ติธ รรมเลยสักนิ ด ถ้านักพรตบงกชขาว
้ ดอย่างเจ ้าสามารถรอดออกจากทะเลดาวนักษัตรได้ ตอนนี ้
ขันเจ็
ขา้ ก็ไม่สงสัยเลยสักนิ ด!"
ซือคงอู๋ เว่ ย กลอกตามองบน "นั บ ว่ า เจ า้ โหด! สัก วันข า้ ต้อง
โดนเจ ้าปั่นหัวตายแน่ !"
…………………………
 บทที่ 362 อานุ ภาพแห่งตะไบมายาวิญญาณ

้
ทังสองนั บ ว่า เขา้ ใจแลว้ ว่าทํ าไมเจ า้ บา้ นี่ มอบของวิเศษสอง
้ พวกเขาได้อย่างสบายใจ
ชินให้
่
"ภูเขาเขียวไม่เปลียนแปลง สายนํ ้ามรกตหลั่งไหลตลอดไป
้
[1] ทังสองท่ านรักษาตัวด้วย หากวันขา้ งหน้ายังมีโอกาส พวกเรา
่
สามคนค่อยคุยกันถึงเรืองในอดี ้ อนล่ะ!"
ต เหมียวอีไปก่
้ ตืนเต้
เหมียวอีไม่ ่ นเลยสักนิ ด บอกลาคําเดียว กําลังจะเลียว้
้
และหนี ไป ศึกนี อาศั ยเขาคนเดียวไม่มีทางไปต่อสูไ้ ด้ การหนี คือ
วิธท ่ี ทสุ
ี ดี ่ี ด!

คาดไม่ถึงว่าซือคงอู๋เว่ยที่ส่งสายตาให้จา้ วเฟยจะพูดห้ามว่ า
่ งไม่จบ จะไปได้อย่างไรเล่า!"
"เรืองยั
สิ่งนี ้เหนื อ ความคาดหมายของเหมี ย วอี ้ เขาอดพู ด อย่ า ง
สับ สนไม่ ได้ว่า "ข า้ ว่ า พวกท่ านสองคนคงไม่ คิด จะจับข า้ ไปเพื่อ
สร ้างผลงานหรอกมัง? ้ พวกท่ า นไม่ รู ้จัก นิ ส ย
ั ของพวกที่อยู่ ต รง
ข า้ มนั่ นเหรอ? พวกนั้ นน่ ะพอเห็ นของวิ เศษแล ว้ ก็ สู ไ้ ม่ คิด ชีวิต
แล ว้ อีก อย่ า ง ข า้ ไม่ ใ ช่ค นที่จะโดนรัง แกได้ง่ า ยๆ พวกท่ า นเชือ ่
ไหม? ถ้าขา้ คิดจะหนี พวกท่านก็จบ ั ขา้ ไม่ได้หรอก! พูดง่ายๆ ก็
คือ ต่อให้พวกท่านสองคนจับขา้ ได้ จับขา้ ไปแลว้ ต่อให้ได้ผลงาน
 ้ ้ นไวก้ บ
พวกเขาก็ไม่ ยอมให้พวกท่า นเก็ บของวิเศษสองชินนั ั ตัว
หรอก หรือว่าพวกท่านสองคนอยากจะคายของวิเศษที่ฮุบ ไว ไ้ ด้
้
แลว้ ออกมา? คงไม่ได้เป็ นบา้ หรอกมัง?"
เขาไม่ ได้พู ด เกินไป จากสถานการณ์ใ นปั จ จุ บ น
ั หากเขา
ต้องการจะหนี สองคนนี ก็ ้ อาจจะจับเขาไม่ได้จริงๆ

สาเหตุ ก็ ไม่ ซ บ ๊
ั ซ ้อนเลย ตักแตนน้ อยสองตัว รอคํ า สั่งอย่ า ง
ี่ า้ งลําตัวสัตว ์พาหนะของทังสองแล
เงียบๆ อยู่ทข ้ ว้ อยู่ดา้ นหลังน่ อง
๊
ของพวกเขา ตักแตนสองตั วชูเคียวเล็กขึน้ เตรียมจะแทงที่ขาทัง้
สองได้ตลอดเวลา
้
ถ้าทังสองปล่ ้ ไป เหมียวอีก็้ จะไม่ลงมือ ปล่อย
อยเหมียวอีหนี
้
ทังสองให้ ไปอยู่ ใ นขบวนของอีก ฝ่ าย ตอนที่พันธมิต รผ้า แดงไล่
สังหารตนต่อไป เพื่อที่จะปกป้ องของวิเศษที่อยู่ในมือ ก็เป็ นไปได้
สู ง ว่ า ทั้งสองจะโดนเหมี ย วอี ใช ้ ป้ ระโยชน์ มี ส่ ว นช่ ว ยกับ การ
หลบหนี ของเหมียวอีในภายหลั ้ ง ดังนั้นการส่งของวิเศษสองชิน้
ไปเปล่าๆ ก็ไม่ใช่เรืองใหญ่ ่ ่
อะไร เวลาทีควรจะปล่ อยก็ตอ้ งปล่อย
้
ถ้าทังสองไม่ ปล่อยเหมียวอีไป ้ และถึงขนาดลงมือกับเหมียวอี ้
ถ้าเช่นนั้นเหมียวอีก็้ จะไม่ เกรงใจแลว้ หมือนกัน ไม่ถือสาที่จะใช ้
๊
ตักแตนน้ ้
อยฆ่าทังสองตรงนี ้ จากนั้นรีบเก็บของวิเศษที่ตัวเองให้
กลับมาแลว้ หนี ไปทันที
 สรุ ป ก็ คื อ ความเป็ นศัต รู แ ละความเป็ นมิ ต ร ความเป็ นและ
่ เกิ
ความตายก็เป็ นเรืองที ่ ดขึนเพี
้ ยงชวขณะหนึ
่ั ่ งเท่านั้น

จ า้ วเฟยกับ ซือคงอู๋ เว่ ย ยัง ไม่ รู ้ว่ า เหมีย วอีเหลื ้ อทางหนี ที ไ ล่

้ แล
เอาไว ้ เห็ นว่ามาถึงขันนี ้ ว้ เจา้ หนุ่ มนี่ ยังไม่สะทกสะท้านอีก ทัง้
ยังไม่หวาดกลัวเลยสักนิ ด ในใจของทังคู ้ ่รู ้สึกชืนชม
่ เป็ นเจ ้าหนุ่ ม
่ วา้ วุ่นยามเผชิญหน้าอันตราย!
ทีไม่
ซือคงอู๋เว่ยหัวเราะเบาๆ "ถ้าให้เจา้ จากไปแบบนี ้ พวกเราคง
เป็ นบา้ จริงๆ แลว้ "
้ นหรีตาสองข
เหมียวอีพลั ่ า้ ง คิดจะลงมืออย่างเงียบๆ คาดไม่
ถึงว่าจา้ วเฟยจะถอนหายใจแลว้ พูดว่า "มีคําพูดหนึ่ งที่เจา้ พู ด ไว ้
่
ไม่ผิด ร ้อยรายชือแรกของการปราบจลาจลทะเลดาวนั กษัตรนั้น
เพียงพอที่จะจุพวกเราเอาไว ไ้ ด้ พวกเราย่อมต้องร่วมมือกันช่ว ง
่
ชิงมาสิ ซือคง เจา้ ว่าร ้อยรายชือแรกจะจุ ื่ ก คนที่อยู่ ตรงข า้ ม
ช อทุ
เราได้ไหม?"
ซือคงอู๋เว่ยหัวเราะต่อ "จุไม่ได้แน่ นอน ฝ่ ายตรงขา้ มมีพน
ั กว่า
คน"
จ า้ วเฟยถามอี ก ว่ า "ซือ คง วรยุ ท ธ ข ์ องพวกเรานั บ ว่ า เป็ น
้ ี่ เข า้ ร่ว มการปราบจลาจลทะเลดาว
ระดับ สู ง สุ ด ในบรรดาผู ท
นักษัตร เจา้ ว่าหลังจากที่พวกเรายอมจํานนให้พวกเขาแลว้ ต่อ
ให้พ วกเรามีค วามสามารถที่จะเข า้ ไปอยู่ ใ นร ้อยอันดับ แรก แต่
สามสํานักใหญ่จะเต็มใจเหรอ?"
ซือคงอู๋ เว่ ย ส่ า ยหน้า พู ด ว่ า "ไม่ ห รอก สามสํ า นั ก ใหญ่ ต อ้ ง
ร่ว มมื อ กัน กํ า จัด พวกเราก่ อ น พยายามช่ว งชิง ให้ศิ ษ ย ส์ ํ า นั ก
ตัวเองเขา้ ไปก่อน"
้
พอได้ยินทังสองคนพู ด จาเข า้ กันเป็ นปี่ เป็ นขลุ่ ย แบบนี ้ บน
ใบหน้าเหมียวอีก็้ ค่อยๆ ปรากฏรอยยิมขึ ้ นมา
้ "แต่ขา้ มีแค่วรยุทธ ์
้ ดนะ ร่วมมือกับขา้ โอกาสทีจะสํ
บงกชขาวขันเจ็ ่ าเร็จก็ยงน้ ่ิ อย"
้ ้าทีโดนนั
จ ้าวเฟย "นักพรตบงกชเขียวขันเก ่ กพรตบงกชขาว
้ ดอย่างเจ ้าฆ่า ยังมีจํานวนน้อยไปเหรอ? บงกชขาวขันเจ็
ขันเจ็ ้ ดที่
สามารถฆ่าบงกชเขียวขันเก ้ า้ ได้ ยังนับว่าเป็ นบงกชขาวขันเจ็
้ ด
อยู่อก
ี เหรอ?"
้ ด ที่กล า้ ยั่วโมโห
ซือคงอู๋ เว่ ย พยัก หน้า พูด "บงกชขาวขันเจ็
แม้แต่ประมุขตําหนัก ช่างเพียนนั้ ก"
จ า้ วเฟย "ฝ่ ายตรงข า้ มไล่ ฆ่ า ไม่ ย อมปล่ อ ย เห็ น ได้ช ด
ั ว่ า
ต้องการลา้ งแค้นให้ศิษ ย ์สามสํา นัก ใหญ่ท่ีตายไป คนอืนๆ ่ ที่ฆ่า
ศิษย ์สามสํานักใหญ่ในตอนแรก พวกเขาอาจจะปล่อยไป แต่แกน
นํ าอย่างพวกเราเกรงว่าจะเป็ นไปได้ยาก ต่อให้ปล่อยพวกเราไป
ก็ตอ้ งโดนกดดันให้อุทศ ิ ชีวติ รับใช ้พวกเขาแน่ นอน!"
 ซือคงอู๋เว่ย "ไม่สอ
ู ้ ุทศ
ิ ชีวต
ิ รับใช ้ตัวเองดีกว่าเหรอ!"
จ า้ วเฟย "ใช่แล ว้ ! เมื่อก่ อนพวกเราก็ ไม่ มี ต น ้ ทุ นอะไรให้สู ้
ตาย ตอนนี ้พวกเราทุ ก คนมีข องลําค่ ้ าไวใ้ นมือ จํ า เป็ นต้องกลัว
พวกเขาด้ว ยเหรอ? พวกเขาช ก ั ช ้าไม่ ก ล า้ ลงมือ กลับ ยุ แหย่ ใ ห้
ทางนี ้แตกกันด้ว ยซํา้ เห็ นได้ช ด ั ว่ า พวกเขากลัว พวกเราอยู่บา้ ง
้
ซือคง ก่อนหน้านี พวกเราไม่ หนี เลือกที่จะอยู่เผชิญหน้ากับพวก
เขาเพราะอะไรล่ะ?"
"แม่งเอ๊ย!" ซือคงอู๋เว่ยหัวเราะประหลาด แลว้ จู่ๆ ก็เผยค้อนสี
่ั
ดําในมือ ชวพริ บตาเดียวก็เปล่งแสงสีเขียวและขยายใหญ่ขึนมา ้
ทันที เขาใช ้แขนสองขา้ งควงและทุบออกไปไกลเกือบสองลี ้ บทจะ
ลงมือก็ลงมือเลย
้
เสีย งฟ้ าผ่ า ดัง ขึนมากะทันหัน กลุ่ มคนฝ่ ายตรงข า้ มที่ รอดู
ความขัดแย้งภายในตกใจมาก นึ กไม่ถึงว่ายังไม่ทน ั รอให้แตกคอ
กัน กลับรอให้อก ี ฝ่ ายโจมตีสายฟ้ าฟาดแลว้
พวกต่ ง เฉวีย นตกตะลึง มากที่สุ ด ไม่ น่า เชือว่ ่ า ค้อนสะท้า น
บรรพตจะอยู่ ใ นมื อ ซือ คงอู๋ เ ว่ ย ก่ อ นหน้า นี ้นึ ก ว่ า อาวุ ธ แบบนี ้
อาจจะแสดงอานุ ภาพออกมาไม่ ไ ด้เ มื่ ออยู่ ใ นมื อ เหมี ย วอี ้ ถ้า
เช่นนั้นเมืออยู
่ ่ในมือซือคงอู๋เว่ยก็ไม่มป ้ กแลว้
ี ัญหานี อี
 ้
พอกู่ซานเจิงโบกมื อหนึ่ งครัง้ ตลับยาวสีดําใบหนึ่ งทีสลั
่ กลาย
ไวห้ นาแน่ นก็มาห้อยอยู่ขา้ งหลัง ค่อนขา้ งคลา้ ยกับตลับใส่เครือง่
ดนตรีพิณ มีดา้ มกระบี่ที่มีลําแสงสีเงินรุง่ โรจน์เสียบเอียงกระดก
่ สนี บาต' ทีจ่ ้าวหลิงถูเคยพูดถึงนั่นเอง
อยู่ เป็ น 'เตากระบีอั
้
กู่ซานเจิงโบกมื อชี ้ แลว้ เตากระบี่อัสนี บาตขา้ งหลังก็มีแสงสี
้
เขียวลอยขึนมา
แกร ๊งๆๆๆๆ...
มีเสียงชดั ใสดังก ้องติดต่อกัน กระบีบิ่ นออกจากฝักติดต่อเล่ม
แลว้ เล่มเล่าราวกับอัสนี บาต ลักษณะพลังน่ าหวาดกลัวมาก กระบี่
บินที่มีแสงสีเงินส่องอําพันหนึ่ งร ้อยหนึ่ งเล่มยิงกันหยาวเหยียดไป
ยังค้อนยักษ์ททุ ่ี บเขา้ มา
่ าของวิเศษขันสองนี
"ไม่น่าเชือว่ ้ ้ าจากสีเงินผลึก?" เหมียวอี ้
ทํ
ตกตะลึง
จ ้าวเฟยพูดอย่างฉุ นเฉี ยวว่า "นี่ ไม่ใช่สเี งินผลึกโดยทั่วไป แต่
เป็ นสีเงินผลึกบริสุทธิที์ ่ไม่มีสารเจือปนใดๆ ถึงได้ปรากฏแสงมัน
วาวเหมือนอําพันแบบนี ้ หลอมสร ้างออกมาได้ยากสุดๆ ของวิเศษ
ที่หลอมสร ้างด้วยสิงนี ่ ดี
้ กว่าสีดําผลึก การเชือมประสานของพลั
่ ง
์
อิ ท ธิฤ ทธิเหนื อ กว่ า สี ดํ า ผลึ ก ทั่วไป เป็ นของดี ที่ ใช ห้ ลอมของ
วิเศษ"
 เหมีย วอีนึ้ ก เชือมโยงไปถึ
่ ๊
งตักแตนน้ อยทันที เหมือนเยารัว่
เซีย นจะบอกว่ า สารที่ ตักแตนน้
๊ อ ยหลั่งออกมาคื อ สี เ งิ น ผลึ ก
บริสุทธิที์ ไร
่ ้สารเจือปน
้
บึมๆๆ...
้
เสียงระเบิดดังขึนอย่ างรวดเร็ว ติดต่ อกัน กระบี่บินอัส นี บ าต
้ าลังปะทะกับค้อนสะท้านบรรพตของซือคงอู๋เว่ย
ของกู่ ซ านเจิงกํ
แลว้
พอเห็ น สถานการณ์ไ ม่ ดี จ า้ วเฟยก็ พ ลิ ก ฝ่ ามื อ โยนตะไบ
้
มายาวิญญาณขึนกลางอากาศ ่ั
ในช วพริ บ ตาเดีย วตะไบมายา
วิญญาณกลายเป็ นสิบ เล่ ม จากสิบ เล่ มกลายเป็ นร ้อยเล่ ม จาก
ร ้อยเล่มกลายเป็ นพันเล่ม จากพันเล่มกลายเป็ นหมื่นเล่ม และก็มี
ตะไบบินอยู่เต็มฟ้ าทันที ทําให้ผท ี่
ู ้ มองเห็ นรู ้สึกกลัวตะคริวกินหนัง
หัว
้ รู ้เรืองกระบี
ทางเหมียวอีไม่ ่ ่ นอัสนี บาตของกู่ซานเจิงเลยสั
บิ ้ ก
้ บรู ้จักค้อนสะท้านบรรพตเป็ นอย่างดี รู ้ว่า
นิ ด แต่ทางกู่ซานเจิงกลั
ค้อนสะท้านบรรพตมีอานุ ภาพมาก กระบี่บินอัสนี บาตของเขาไม่
กลา้ ปะทะด้วยตรงๆ เช่นกัน
 กระบี่บินอัสนี บาตเล่มแรกทียิ
่ งออกมาใส่คอ้ นสะท้านบรรพต
ไม่ได้โจมตีตรงด้านหน้า แต่กลับยิงโดนด้านขา้ งของค้อนสะท้า น
บรรพต
แต่ทว่าอานุ ภาพของค้อนสะท้านบรรพตนั้นยิ่งใหญ่จริงๆ ไม่
่ ากระบีบิ
น่ าเชือว่ ่ นอัสนี บาตเล่มเดียวโจมตีแรงๆ นั้น จะไม่สามารถ
ทําลายความเร็วและทิศทางทีค้ ่ อนสะท้านบรรพตทุบเขา้ มาได้เลย
ภาพนี ้ทํ า ให้ก องกํ า ลัง พัน กว่ า คนของพัน ธมิ ต รผ้า แดงสี ห น้ า
่
เปลียนไปมาก ถ้าโดนค้อนสะท้านบรรพตทุบเขา้ มากลางวงจริง ๆ
จะไม่แย่เหรอ?
ซือคงอู๋เว่ยที่ควบคุมค้อนสะท้านบรรพตหัวเราะเจา้ เล่ห ์ เขา
ภูมใิ จมาก
้ ห น้า จริง จัง หนั ก แน่ น ใช ม้ ื อ สองข า้ งชีควบคุ
กู่ ซ านเจิงสี ้ ม
สภาพกระบี่ ชีออกท่
้ าทางไปทีฟ้ ่ าอย่างเร่งรีบ

กระบี่บินอัสนี บาตที่ยิงออกมายาวเหยียดโจมตีดา้ นขา้ งของ

ค้อนสะท้านบรรพตอย่างต่อเนื่ อง กระบีบิ่ นอัสนี บาตหนึ่ งร ้อยหนึ่ ง
เล่ มบินวนอยู่ ก ลางอากาศอย่ า งรวดเร็ว ราวกับ เป็ นวงแสงสีเงิน
หนึ่ งสาย ใช ้ความเร็ว ที่เหลือเชือชนโจมตี
่ ค อ้ นสะท้า นบรรพต
ต่อเนื่ องกัน ภาพทีสร่ ้างออกมาสวยงามมาก
 ่ั
ในชวพริ บตาเดียว ไม่รู ้ว่าวงกระบี่ที่หัวกับหางคาบเกี่ยวกัน
อยู่กลางอากาศหมุนวนไปกีรอบ ่ ไม่รู ้ด้วยว่าชนโจมตีคอ้ นสะท้า น
บรรพตไปกีครั่ ง้ ในทีสุ
่ ดค้อนสะท้านบรรพตทีทุ ่ บเขา้ มาขา้ งหน้าก็
โดนชนจนกระเด็นออกไป
ซือคงอู๋เว่ยสีหน้าชะงักงันทันที
แต่ ก ลับ เห็ นในมือเย่ ซ น ้ หนึ่ งที่ เต็ ม ไป
ิ สะบัด แส ย้ าวสีดํ า เส น
ด้วยหนามแหลมดุ ร ้ายออกมา แสย้ าวสะบัดตรงมากลางอากาศ
ขณะที่กะพริบ แสงสีเขีย ว แส ท ้ ่ียาวก็ พ ลันขยาย ราวกับ งู ปี ศาจ
และในช ่วพริ
ั บ ตาเดี ย วก็ ร ดั พัน ด้า มค้อ นสะท้า นบรรพตที่ ลอย
เฉี ยง กําลังจะลากค้อนสะท้านบรรพตเขา้ มา
้
ซือคงอู๋ เว่ ย ยิมไม่ ้ ง รีบ ใช ้อิท ธิฤทธิต่์ อต้าน มี
ออกโดยสินเชิ
หรือที่จะยอมให้ของวิเศษที่นํ า ออกต่ อสูเ้ ป็ นครังแรกโดนคนอื
้ ่
น
แย่งไป
โชคดี ที่ จ า้ วเฟยพบความไม่ ช อบมาพากล ตะไบมายา
วิญญาณออกโรงแลว้ ตะไบที่ลอยหนาแน่ นอยู่เต็มท้องฟ้ าระเบิด
ไปยังฝ่ ายตรงขา้ มอย่างบา้ คลั่ง
พอเห็นภาพนี ้ แสย้ าวในมือเย่ซน ่ ดพันค้อนสะท้านบรรพต
ิ ทีรั
ก็รบ ้
ี คลายออก แลว้ ม้วนกลับมาอย่างรวดเร็ว เลือยวนรอบกาย
 ่
ตัวเองราวกับอสรพิษ เคลือนไหวถี ่
จนไร ้ช่องลม เร่งปกป้ องตนเอง
และสัตว ์พาหนะเอาไว ้
้ พอค้อนสะท้านบรรพตตกลงกระแทกพืน
บึม! ้ ผิวดินก็ แยก
ออก จากนั้นก็รบ ้
ี ลอยขึนและหมุ
นวนกลับมาอย่างรวดเร็ว
้
พอกู่ซานเจิงตบมื อ กระบี่บินอัสนี บาตหนึ่ งร ้อยหนึ่ งเล่มก็รบ
ี
่
ม้วนกลับเขา้ มา และหมุนวนอย่างรวดเร็วเพือปกป้ องตนเอง
ถานเล่าโบกแขนสองขา้ ง พอไหล่สองขา้ งยกขึน ้ บนเกราะ
รบตรงส่ ว นหน้า อกและหลัง ก็ แยกออกมาเป็ นแผ่ นเกราะสิบ หก
แผ่น แต่ละแผ่นพลันระเบิด แสงสีเขียวและขยายใหญ่ และในช ว่ ั
พริบตาเดียวก็กลายเป็ นโล่สบ ่ ขอบเป็ นฟันเลือยแหลม
ิ หกแผ่นทีมี ่
หมุนวนปกป้ องอยู่รอบตัวเอง
กองกํ า ลังกลุ่มใหญ่ ด า้ นหลังยิ่งตกใจจนหน้าถอดสี แม้จ ะรู ้
แลว้ ว่าส่วนใหญ่เป็ นภาพลวงตาของตะไบมายาวิญญาณ แต่ไม่มี
ใครแยกออกว่าอันไหนจริงอันไหนปลอม พยายามโบกอาวุธใน
มืออย่างสุดชีวต ่ านทานตะไบมายาวิญญาณทียิ
ิ เพือต้ ่ งเขา้ มาราว
กับห่าฝน แต่ที่โจมตีโดนมัก จะเป็ นอากาศ เปลืองแรงโดยเปล่ า
ประโยชน์อยู่ตรงนั้น
แต่ต่อให้เปลืองแรงโดยเปล่ าประโยชน์ ก็ไม่มีใครกล า้ หยุ ด
เช่นกัน เพราะรอบขา้ งมีเสียงร ้องน่ าเวทนาอยู่เป็ นระยะ มีคนโดน
 ่ั
ตะไบมายาวิญญาณฟั นอยู่ใต้อาชามังกร ชวพริ บตาเดียวก็มค
ี น
สิบกว่าคนตายด้วยตะไบมายาวิญญาณ และเสียงร ้องโอดครวญ
ยังคงดังต่อไป ทําให้คนรู ้สึกหวาดกลัว
พอตะไบมายาวิญญาณเล่มหนึ่ งออกโรง ก็ไม่เพียงแค่กดดัน
้ งปกป้ องตัวเอง
จนหัวหน้าศิษย ์ของสํานักสามคนอย่างกู่ซานเจิงเร่
ขณะเดียวกันก็ทําให้กองกําลังเกือบพันคนหวาดกลัวด้วย จะเห็ น
ได้ว่ามีอานุ ภาพไม่ธรรมดา
เป็ นเพราะภาพลวงตาของตะไบมายาวิญญาณเหมือนจริง
เกินไป ภาพลวงตาที่ปล่ อยออกมาไม่ เพียงแค่ มีลก ั ษณะเหมือน
แต่เสียงสีและรูปร่างนั้นมีค รบ ไม่น่าเชือว่
่ าใช ้ดวงตาอิท ธิฤ ทธิก็์
แยกแยะของจริง กับ ของปลอมไม่ ไ ด้ ไม่ รู ้เหมือนกันว่ า ใช อ้ ะไร
หลอมสร ้างออกมา
เจ า้ เห็ นตะไบหนึ่ งเล่ มยิง ออกมา แม้จ ะเดาออกว่ า ส่ วนใหญ่
เป็ นของปลอม แต่เจา้ ก็ไม่กลา้ ที่จะไม่ป้องกัน ถ้าเกิดเจอของจริง
้
ขึนมาจะทํ าอย่างไรล่ะ?
่ นอัสนี บาตทีหมุ
กระบีบิ ่ นวนอยู่รอบกายกู่ซานเจิง้ แสย้ าวที่เย่
ซินโบกรอบตัว โล่สบ ิ หกแผ่นทีหมุ่ นอยู่รอบกายถานเล่า ก็มเี สียง
สะเทื อ นตู ม ตามอยู่ เ ป็ นระยะเช่น กัน เพราะโดนการโจมตีข อง
่
ตะไบมายาวิญญาณทีประหลาดและยากจะคาดเดา
 เสี ย งร อ้ งน่ าเวทนาดัง อยู่ เ ป็ นระยะข า้ งหลัง ทั้งสาม เท่ า กับ
อธิบายความน่ ากลัวของตะไบมายาวิญญาณได้แลว้
ที่ปาเหวินจิงอาศั
่ ยตะไบมายาวิญญาณเล่มเดียวแลว้ มีความ
มั่นใจเต็มเปี่ ยมลุยไปทั่วทะเลดาวประจิม ก็ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล มี
่
จุดทีควรค่ าแก่การภูมใิ จในตัวเองจริงๆ แต่แค่โชคไม่ดี ไม่น่าเชือ่
ว่าจะโดนค้อนของจา้ วหลิงถูทุบทีเดียวจนแพร้ าบคาบ ป้ องกันไม่
ชนะแท้ๆ
"ช่างเป็ นของวิเศษที่ร ้ายกาจ ค้อนสะท้านบรรพตเทอะทะนั่น
สามารถเอาชนะของวิเ ศษที่ แปลกประหลาดแบบนี ้ได้อ ย่ า งไร
้ ะไบมายาวิญ ญาณนี ้ ไม่ ไ ด้
เกรงว่ า แม้แต่ ก ระจกหยิน ดํ า ก็ จ ะสู ต
ด้วย!" เย่ซนิ พูดอย่างตกตะลึง เหมือนคิดไม่ตกนิ ดหน่ อยว่า ตะไบ
มายาวิญญาณแพค้ อ้ นสะท้านบรรพตได้อย่างไร
่ าเหมียวอีจะตั
"ไม่น่าเชือว่ ้ ดใจมอบของวิเศษลํ าค่ ้ าสองชินนี ้ ้
ให้อยู่ ใ นมือคนอื่น..." ขณะที่กู่ ซ านเจิงกํ
้ า ลังตกตะลึงซําแล
้ ว้ ซํา้
เล่า จู่ๆ ก็พูดอย่างร ้อนรนว่า "ถานเล่า ปกป้ องขา้ หน่ อย!"
…………………………
่
[1] ภูเขาเขียวไม่เปลียนแปลง สายนํ ้ามรกตหลั่งไหลตลอดไป
่
หมายถึงความสัมพันธ ์ไม่เปลียนแปลง
 บทที่ 363 เฮยทั่นอาละวาด

ที่เร่งขอความช่วยเหลือ ก็เพราะว่าซือคงอู๋เว่ยที่สีหน้าดุร ้าย

ใช ้แขนสองขา้ งควงค้อนทุบออกมาอีกแลว้
้ ่มองตาปริบๆ อยู่ดา้ นขา้ งก็อยากจะเขา้ แทรก แต่
เหมียวอีที
จนใจที่อีกฝ่ ายเจตนาจะป้ องกันกระจกหยินดําของเขาโดยรักษา
่
ระยะทีปลอดภั ย ปราณหยินของกระจกหยินดําโจมตีได้ไกลเพียง
่ี ง้ ในระยะห่างเกือบสองลีนั้ ้นเกินจากขอบเขตการโจมตี ทํา
ไม่กจั
ให้เขาแทรกแซงไม่ได้เลย และไม่กลา้ ถลันเขา้ ไปด้วย
'ซวบๆๆ' กระบี่บินอัสนี บาตหนึ่ งร ้อยหนึ่ งเล่มยิงออกมาอย่าง
รวดเร็ว ใช ้วิธ ีก ารเดิมโจมตีค อ้ นสะท้า นบรรพตที่ทุ บ เข า้ มาอีก
ครัง้
และเกราะสิบหกแผ่นที่ปกป้ องตัวถานเล่าก็แยกออกมาแปด
้
แผ่นทันที รีบไปปกป้ องกู่ซานเจิงเอาไว ้
้ อไปไม่ใช่วธิ ท
"ถ่วงแบบนี ต่ ่ี " เย่ซน
ี ดี ิ กล่าว
 ้
กู่ ซ านเจิงตะโกนว่ า "ต่ ง เฉวีย น ข า้ จะปราบให้พ วกมัน แพ ้
ภายในท่าเดียว พวกเจ ้าพากองกําลังแปดร ้อยคนโอบลอ้ มเขา้ ไป
ทางด้านขา้ ง ลอ้ มโจมตี! อย่าให้พวกมันหนี ไปได้อก ี !"
"อ๊า ก!" ต่ ง เฉวี ย นที่ กํ า ลัง โบกทวนโจมตี ภ าพลวงตาของ
ตะไบมายาวิญญาณร ้องเสียงหลง "หัวหน้าพันธมิตร พวกเราไม่มี
ทางเขา้ ใกลไ้ ด้เลยนะ ในมือเหมียวอีมี้ กระจกหยินดํา"
ิ หันใบหน้างามกลับมาตะคอก "เจ ้ากลา้ ขัดคําสั่งเหรอ!"
เย่ซน
"..." ต่ ง เฉวี ย นพู ด ไม่ อ อก ทํ า ได้เ พี ย งกัด ฟั น นํ ากองกํ า ลัง
โจมตีไปทางด้านขา้ งพร ้อมพวกอวีไป่ ๋ ซิง่ โดยแบ่งขา้ งละสีร่ ้อยคน
โอบลอ้ มโจมตีเขา้ ไป
้ นกองกําลังโจมตีมาสองขา้ งก็ รู ้
"ท่าไม่ดแี ลว้ !" พอเหมียวอีเห็
ว่าท่าไม่ดแี ลว้
เป็ นอย่ า งที่คิด ขณะที่ค้อนสะท้า นบรรพตที่ถู ก โจมตี เ ฉี ย ง
ด้านขา้ งปลิวกลับมาทางนี ้ กระบี่บินอัสนี บาตหนึ่ งร ้อยหนึ่ งเล่มก็
โจมตีตามมาด้วย
์ นที ในชวพริ
จ ้าวเฟยใช ้อิทธิฤทธิทั ่ ั บตาเดียวตะไบหลายหมื่น
เล่มก็รวมตัวกันลอ้ มโจมตีไปที่กู่ซานเจิงคนเดี
้ ้
ยว กู่ซานเจิงตกใจ
จนเรียกกระบี่บินอัสนี บาตกลับมาถักเป็ นตาข่ายปกป้ องตัวทันที
ขณะเดีย วกันก็ ต อ้ งแบ่ ง กระบี่บินอัส นี บ าตส่ วนหนึ่ งไปรับ มือกับ
ค้อนสะท้านบรรพตทีทุ ่ บเขา้ มา
้
ทังสองฝ่ ายลว้ นกําลังอดทนเหมือนกัน
"ถานเล่า ปกป้ องขา้ ด้วย!" เย่ซน
ิ ตะโกน
โล่ แปดแผ่ นที่หมุ นวนอย่ า งรวดเร็ว อยู่ รอบตัว กู่ ซ านเจิงถู
้ ก
่
แบ่งไปทีรอบตัวเย่ซนิ อย่างรวดเร็ว พอเย่ซน ิ เก็บแสย้ าว แสห้ นาม
แหลมที่เหมือนปี ศาจงู ก็เจาะเขา้ ผิวดินใต้เท้าทันที เห็ นเพียงรอย
แตกสายหนึ่ งทีผิ
่ วดินมุ่งตรงไปยังทิศทางทีพวกเหมี
่ ยวอีอยู้ ่

"ของวิเศษของพวกเราทําได้แค่รุกโจมตี แต่ป้องกันไม่ได้ แค่

ขู่พวกเขาไวช ่ั
้ วขณะ ถ้ารอจนพวกเขาปรับตัวได้อก ี นิ ดเดียว และ
หาโอกาสลงมือเจอ พวกเราก็ ไม่ มีทางต้านทานได้เลย ต้องหนี
แลว้ !" จา้ วเฟยพูดอย่างร ้อนรนเมื่อเห็ นกองกํ าลังล อ้ มโจมตี เข า้
มาสองขา้ ง
้ ดอย่างเด็ดขาด
"หนี !" เหมียวอีพู
้
แต่ จ ะทํ า อย่ า งไรได้ อาชามัง กรของทังสามเพิ ่งจะเลียว
้ หิน
และดินใต้พนก็ ื ้ กระเด็น จู่ๆ ก็มีเงาสีดําโล่ออกมาสายหนึ่ ง กวาด
้
ผ่านส่วนท้องอาชามังกรของทังสามไปอย่ างบา้ คลั่ง
 ้
"ฮีๆๆ..." สัตว ์พาหนะของจา้ วเฟยกับซือคงอู๋เว่ยส่งเสีย งร อ้ ง
้
เจ็บปวดพร ้อมกัน ท้องแตกไสไ้ หลและเอียงลม้ ลง ทังสองคนที ่ตก
้
อยู่บนพืนตกใจมาก
เฮยทั่นสวมเกราะรบทังตั
้ ว มันไม่ได้เป็ นอะไร แต่เท้าขา้ งหนึ่ ง
่
กลับโดนสิงของที ่ ลก
มี ั ษณะยาวและเต็มไปด้วยหนามแหลมรัดไว ้
มันพยายามเหยียดขาทังสี้ ่ อยากจะวิงก็
่ วงไม่
ิ่ พน้
จา้ วเฟยกับซือคงอู๋เว่ย เห็ นแลว้ ร ้อนรน แต่กลับไม่กล า้ หยุ ด
มือ
ซือคงอู๋เว่ยจําเป็ นต้องทุบค้อนใหญ่ในมือออกไปโดยไม่ หยุ ด
ไม่เช่นนั้นถ้าปล่อยให้กระบี่บินอัสนี บาตที่มีอานุ ภาพน่ ากลัว นั่ น
โจมตีเขา้ มา ทางนี ก็้ ไม่มใี ครต้านทานได้

จ า้ วเฟยก็ เ ป็ นแบบนั้ นเช่น กัน จํ า เป็ นต้อ งใช ต้ ะไบมายา

้
วิญญาณยับยังการรุ กโจมตีของอีกฝ่ ายไว ้ ไม่อย่างนั้นถ้าวางมือ
การโจมตีท่ีราวกับฝนคลั่งของอีก ฝ่ ายก็จ ะโผมาใส่ห วั ทันที นั่ น
ิ่ พวกเขาจะต้
ไม่ใช่สงที ่ านทานได้เลย
้
เพราะว่ า ของวิเศษในมือทังสามไม่ ไ ด้เ หมื อ นของฝ่ ายตรง
่
ขา้ มทีสามารถทํ ั้
าได้ทงโจมตี ้
และป้ องกัน ช่างซวยนัก ทังหมดเป็ น
ของวิเศษที่ทํา ได้แค่ รุก โจมตี ส่วนกระจกหยินดํ าในมือเหมี ย วอี ้
ดันแสดงบทบาทได้ไม่มากเท่า ไรในเวลานี ้ ทําได้เพียงขู่คนของ
พันธมิตรผ้าแดงเหล่านั้นให้ไม่กลา้ เขา้ ใกล ้
พอเย่ ซ น
ิ สะบัด แส ใ้ นมื อ แส ก
้ ็ ส วมบนตัว ดิ ร จั ฉานกระดอง
่
เขียวไล่ลมทีนางขี ่ ่ทน
อยู ั ที แลว้ บังคับให้ดริ จั ฉานกระดองเขียวไล่
้
ลมหันเลียว
้
"กรรซ ์!" ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมคํารามเกรียวกราด เท้า
้ เหยี
ทังสี ่ ยดพืนลากแส
้ ข้ องเย่ซน
ิ
เฮยทั่นทีอยู
่ ่อีกฝั่งโดนลากจนถอยหลังไม่หยุด มันเหยียดขา
ทั้งสี่ และเบิ ก ตาโพลง โดนลากจนแทบล ม ้ ควํ่ าอยู่ ห ลายครัง้
เหมือนมันก็ลุกลนมากเช่นกัน
้ ท้ วนกระหนํ่ าฟั น แส ท
เหมี ย วอี ใช ้ ี่ ดึ ง ขาเฮยทั่นทัน ที แต่ ไ ร ้
ประโยชน์ เขาทําลายมันไม่ได้เลย
"เฮยทั่น! เจา้ มันไร ้ประโยชน์ ถ้ายังไม่ไป พวกเราก็ตายกัน
่ี ่ ให้หมดนี่ แหละ!" เหมียวอีตะโกนอย่
อยู่ทนี ้ างโมโห
้
"ฮี ๆๆ..." เฮยทั่นที่ รู ส้ ึ ก ถึ ง อารมณ์ป วดร า้ วถึ ง ขี ด สุ ด ของ
้ น แหงนหน้า ส่ ง เสี ย งร อ้ ง เหมื อ นกํ า ลัง ปลดปล่ อ ย
เหมี ย วอี พลั
อารมณ์ไ ม่ ย อมที่ มี อ ยู่ เ ต็ ม อก ดวงตาสองข า้ งที่เบิ ก กว า้ งพลัน
เปล่งแสงสีแดงประหลาด ลูกตากลายเป็ นสีแดงเลือดเหมือนปี ศาจ
ขาที่ถู ก ดึง จนใกล จ้ ะเหยีย ดตรงมีก ล า้ มเนื ้อขยายและหดอย่ า ง
รวดเร็ว
ปั้ง! ผิวดินมีเสียงระเบิดและแยกออกเหมือนเส น ้ ตรง ขณะที่
ี่ อนตัวอยู่ใต้ดน
หินและดินกําลังปลิวว่อน แสท้ ซ่ ิ ก็ระเบิดออกมา
้ หนึ่ งที่ยาวกว่าสองลีระเบิ
แสเ้ สน ้ ดออกมา ฝั่ งหนึ่ งมัดขาหลัง
เฮยทั่นเอาไว ้ อีก ฝั่ งหนึ่ งพันบนตัว ดิรจั ฉานกระดองเขีย วไล่ลม
กําลังโดนสัตว ์เทพสองตัวดึงจนเป็ นเสน้ ตรง
้ มใจมาก
เหมีย วอีปลื ้ รู ้สึก ได้ถึง ลัก ษณะพลัง อีก ด้า นที่ ก า้ ว
รุดหน้าไปอย่างกลา้ หาญของเฮยทั่น ลักษณะพลังแบบนั้นบนตัว
เฮยทั่นปะทุออกมาอีกแลว้
้
"ขึนมา!" ้ นไปตะโกนใส่จ ้าวเฟยกับซือคงอู๋เว่ย
เหมียวอีหั
"มันจะแบกพวกเราสามคนไหวเหรอ?" ซือคงอู๋เว่ยพูดอย่า ง
้ นโดนรัดแลว้ จะหนี ไปได้เหรอ?"
กังวล "ตอนนี มั
“อย่าเปลืองคําพูดมาก! ขา้ บอกว่าได้ก็ได้ส!ิ ถ้าพวกท่านไม่
้
ไป ขา้ จะไปแลว้ นะ" เหมียวอีตะโกน
ทําได้เพียงรักษาม้าตายให้เหมือนม้าเป็ น[1]แลว้ จ ้าวเฟยกระ
้
โดดขึนมา นั่งกลับหลังหันบนหลังเฮยทั่น ซือคงอู๋เว่ยยืนอยู่ ต รง
้
กลางระหว่างทังสอง ้
ช่วยไม่ได้ ทังสองไม่ ่ ่ทําอยู่ ใ น
กลา้ หยุดสิงที
มือ เขาควงค้อนยักษ์อยู่ จะไม่ยืนก็ไม่ได้ ไม่อย่างนั้นหัวของสอง
่ ่หน้าและหลังเขาก็จะโดนทุบ
คนทีอยู
้ นกลับมาพูด "เย่
"ไม่ ดีแล ว้ พวกมันคิด จะหนี !" กู่ ซ านเจิงหั
ซิน ดึงพวกมันไว ้ พวกมันยืนหยัดได้ไม่นานเท่าไรหรอก!"
เย่ซน ิ ใช ้ขาสองขา้ งเตะด้านขา้ งลําตัวของดิร จั ฉานกระดอง
เขียวไล่ลมไม่หยุด กระตุน ้ ให้มน ่
ั ลากศัตรูเขา้ มา นางไม่เชือหรอ
กว่ า ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ล มที่มีปัจ จัยเหนื อกว่า อาชามังกร
ทุกด้านจะเอาชนะอาชามังกรไม่ได้
"เฮยทั่น! ถ้าไม่ไปตอนนี แล
้ ว้ จะไปตอนไหน!" เหมียวอีกํ้ าลัง
พยายามกระตุน้ สุดชีวต
ิ
้ ของเฮยทั
เท้าทังสี ่ ่นก ้าวมาขา้ งหน้าก ้าวแลว้ ก ้าวเล่า แสย้ าวที่
มีห นาวแหลมด้า นหลัง ส่ งเสีย งดัง กรอบแกรบ น่ า สงสัย ว่ า มันจะ
โดนดึงขาดหรือเปล่า พอมันก ้าวหนึ่ งก ้าว ดิรจั ฉานกระดองเขียว
่ ่ตรงขา้ มก็ลนถอยหลั
ไล่ลมทีอยู ื่ งหนึ่ งก ้าว
กู่ซานเจิง้ ถานเล่า เย่ซน ิ มองดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ ล มที่
ถู ก ดึ ง ล ม
้ พร อ้ มกัน เรีย กได้ว่ า สี ห น้า ตกตะลึ ง มาก เป็ นไปได้
อย่างไร? พลังเท้าของดิรจั ฉานกระดองเขีย วไล่ลมสูอ้ าชามัง กร
ตัวเดียวไม่ไหวได้อย่างไรกัน!
 ขณะที่ร่างกายของดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมโดนลากจน
คลายออก ในทีสุ ่ ดเฮยทั่นก็พบจุดปล่อยพลังแลว้ เท้าทังสี
้ ที
่ จมลึ
่ ก
อยู่ ใ นผิ ว ดิ น เหยี ย ดถี บ อย่ า งฉั บ พลัน มัน กระโจนออกมาได้
ภายในรวดเดียว จากนั้นก็วงห้ ิ่ อออกไป
"เจ ้าเด็กดี!" ซือคงอู๋เว่ยอุทานอย่างประหลาดใจและดีใจ
จ ้าวเฟยก็ทําสีหน้าคาดไม่ถงึ เช่นกัน
ฝ่ ายตรงขา้ มวุ่นวายทันที ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมตัว นั้ น
่ ั บตาเดียว ฝุ่ นปลิวตลบตลอดทาง มันถูกฝ่ ายนี ้
ถูกดึงลม้ ในชวพริ
วิ่งลาก โชคดี ที่ เย่ ซ น
ิ ตอบสนองไวรีบ สลัด ตัว ออกจากตัว สัต ว ์
้
พาหนะ นางถึงไม่ได้ลม้ ลงพืนไปด้ วย
ตามความเร็วของเฮยทั่น ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมที่โดน
้
ลากอยู่ ข า้ งหลัง ตลอดทางกํ า ลัง ดิ นรน มันชนก อ้ นหินกระเด็ น
กอ้ นแลว้ กอ้ นเล่า โดนลากจนส่งเสียงร ้องอย่าบา้ คลั่ง เห็ นได้ชดั
ว่าหวาดกลัวมาก ไม่มีโอกาสได้ลุกขึนมาเลย ้ ้
ลุกขึนมานิ ดเดียว
ก็โดนลากจนลม้ ลงไปอีก ตอนนี มั ้ นจะมีโอกาสยืนอย่างมั่นคงได้
อย่างไรกัน
ภาพนี ้น่ า อนาถจนทนดู ไม่ ไหวจริง ๆ ไม่ น่า เชือว่ ่ า ดิรจั ฉาน
กระดองเขี ย วไล่ ล มที่ มีร ะดับ เหนื อ กว่ า อาชามัง กรเยอะจะโดน
อาชามังกรตัวเดียวทารุณอย่างบา้ คลั่งขนาดนี ้
 เย่ซนิ ตกตะลึงอ้าปากค้าง รู ้สึกเหมือนเสียขา้ วสารไปแต่ จ บ
ั
ไก่ไม่ได้ นางฉุ ดดึงสัตว ์พาหนะของอีกฝ่ ายมาไม่ได้ กลับโดนอีก
ฝ่ ายฉุ ดดึงสัตว ์พาหนะของตัวเองไปด้วยซํา้
ถานเล่าพูดอย่างร ้อนรนว่า "เย่ซน ้
ิ เจ ้าอึงอะไรอยู ่ ยังไม่รบ
ี ไป
เก็บ 'แสส้ มปรารถนา' ของเจา้ คืนมาอีก อยากจะให้มน ั โดนลาก
ได้รไึ ง!"
ิ ที่ได้ส ติก ลับ มารีบ ใช ้อิท ธิฤ ทธิ ์ แส ท
เย่ ซ น ้ ี่มัด ต้นขาเฮยทั่น
คลายออกอย่างรวดเร็ว
ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมที่โดนลากกลิงตลอดทางถึ
้ ง ลุ ก
้
ขึนมาได้ อย่างหมดอาลัยตายอยาก ส่งเสียงร ้องเจ็บปวด เหมือน
ไม่ได้รบั ความเป็ นธรรมอย่างใหญ่หลวง
้
ระยะห่ า งของทังสองฝ่ ้ า งกันไกลแล ว้ วรยุ ท ธ ข
ายทิงห่ ์ องทัง้
สองฝ่ ายเกินกว่าขอบเขตการโจมตีระหว่างกัน
ขณะมองดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมที่สะบักสะบอมเกินทน
้
ซือคงอู๋เว่ยก็ยกเท้าขึนเตะเฮยทั ่นเบาๆ แสดงความชืนชมหั
่ วเราะ
ลั่นพร ้อมพูดว่า "สะใจโวย้ ! ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมมันก็ ได้
้
แค่นีเอง!"
 "ขวางพวกมันเอาไว !้ " ขณะที่กู่ซานเจิงตะโกนอย่
้ ้
างเกรียว
่ รจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมกระโจนไล่
กราด เขากับถานเล่าก็ขีดิ
ตามอย่างบา้ คลั่งแลว้
ถื อ โอกาสตอนที่ ผ่ า นทาง เย่ ซ น
ิ ที่ เหาะมาตกบนหลัง สัต ว ์
พาหนะของกู่ซานเจิงก็ ้ รบี เก็บแสส้ มปรารถนาของตัวเอง นางไม่
สนใจว่าบนตัวสัตว ์พาหนะของนางจะเปื ้อนฝุ่ นหรือไม่ พลิกตัวขึน้
่ ว้ เร่งไล่ตามออกไป
ขีแล
ในฐานะที่เป็ นผู ห ้
้ ญิง สวย การเสีย หน้า ครังใหญ่ ท่ า มกลาง
สายตามวลชน ก็เรียกได้ว่าทําให้อบ ั อายจนโกรธแค้น อยากจะ
้
จับเหมียวอีและสั ้ นๆ
ตว ์พาหนะของเขามาฉี กทังเป็
โชคดีทดิ่ี รจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมเกิดมามีเกราะธรรมชาติ
ทั้งตัว ซึงอาวุ
่ ธ ยากจะเข า้ ถึ ง ได้ ไม่ เ ช่น นั้ นการถู ก ลากและชน
ตลอดทางแบบนั้น คาดว่าถ้าไม่ตายก็สาหัส
"ใครขวางขา้ ตาย!" มือขา้ งหนึ่ งของเหมียวอีถื
้ อทวนเกล็ ด
กลับด้าน มือขา้ งหนึ่ งถือกระจกหยินดําตะโกนอย่างเกรียวกราด
้

ไม่ ต อ้ งให้เขาลงมือ จ า้ วเฟยบัง คับ ตะไบมายาวิญญาณให้

สร ้างภาพลวงตาตะไบออกมาเต็มฟ้ าเพือก่ ่ อกวน ซือคงอู๋เว่ยควง
ค้อนยัก ษ์ทุ บ ตลอดทาง สัง หารจนมีเสีย งร ้องโหยหวนเป็ นแถบ
ตรงไหนยังจะมีคนกลา้ ขวางพวกเขาอีก
 ้
ทังสามคนขี ่สัต ว ์พาหนะร่วมกัน สัง หารจนนองเลือดตลอด
ทางและแวบผ่ า นไปอย่ า งรวดเร็ ว ช ่วพริ
ั บ ตาเดี ย วก็ ฝ่ าวงล อ้ ม
่ มเี วลาเก็บของทีได้
ออกมาได้ แต่จนใจทีไม่ ่ จากการต่อสู ้

ความเร็วของดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมทีกู ่ ่ซานเจิงกั

้ บถาน
่ ใช่การคุยโม้โอ้อวด ความเร็วทิงห่
เล่าขีไม่ ้ างจากศิษย ์ร่วมสํานัก
ิ ที่ขีสั
ขา้ งหลังแลว้ แม้แต่เย่ซน ่ ตว ์พาหนะคนสุดท้ายก็ขีดิ่ ร จั ฉาน
กระดองเขียวไล่ลมได้เร็วนํ าศิษย ์ร่วมสํานักแลว้ เช่นกัน
้ าอย่างโมโหขณะวิงผ่
"ขยะเอ๊ย!" กู่ซานเจิงด่ ่ านปากวงล อ้ ม
่
ของพันธมิตรผ้าแดงทีโดนโจมตี ฝ่า
พอเห็ นศัตรูตามมาอย่ างรวดเร็ว จา้ วเฟยก็หน ั ไปตะโกนใส่
ซือ คงอู๋ เ ว่ ย ที่ หัว เราะและแบกค้อ นใหญ่ ว่ า "ค้อ นใหญ่ ข องเจ า้
ส่งผลกระทบต่อความเร็ว รีบเก็บให้ไวเลย"
ซือคงอู๋เว่ยไอแห้ง ไม่สะดวกจะบา้ เห่ออีกแลว้ รีบทําให้คอ้ น
ใหญ่หดเล็กลงอยู่ในมือ และมาเบียดนั่งตรงกลางระหว่างทังสอง้
คน
ไม่ใช่ว่าค้อนหนักเกินไปจนกดให้สต ั ว ์พาหนะรับไม่ไหว มัน
่ น ความหนักลว้ นถูกซือคงอู๋เว่ยใช ้อิทธิฤทธิแบกรั
คนละเรืองกั ์ บ
่
ไวห้ มดแลว้ ไม่ส่งต่อถึงตัวสัตว ์พาหนะ แต่การค้อนทีใหญ่ เหมือน
ภูเขาอยู่บนตัวสัตว ์พาหนะ เมื่อเจอลมต้านก็รู ้ถึงผลลัพธ ์แลว้ แม้
แต่ซอื คงอู๋เว่ยเองก็รู ้สึกได้ว่ามีลมต้านมากจริงๆ ย่อมส่งผลกระทบ
ต่อความเร็วของสัตว ์พาหนะ
พอเก็บค้อน ความเร็วของเฮยทั่นก็เพิมขึ
่ นอี
้ กระดับทันที

มีเสียงลมปะทะผ่านหู ซือคงอู๋เว่ยที่นั่งหันหลังให้เดาะลินแล
้ ว้
พูดว่า "เหมียวอี ้ เกราะรบของสัตว ์พาหนะเจา้ หลอมสร ้างที่ ไหน
่
ประสิทธิภาพเรืองเพิ ่ วนี่ ไม่ตอ้ งพูดถึงเลย"
มความเร็
เขายัง นึ ก ว่ า ที่เฮยทั่นสามารถวิ่งได้เ ร็ ว ขนาดนี ้เป็ นเพราะ
ประสิทธิภาพเกราะรบของสัตว ์พาหนะเพิมขึ ่ น้
้ านยังมีอารมณ์มาสนใจเรืองนี
"ตอนนี ท่ ่ ้อีกเหรอ?" เหมียวอี ้
เปลี่ยนประเด็ นพู ด โดยไม่ ได้ต อบคํ า ถาม และไม่ ส ะดวกจะตอบ
ด้วย
้ ่ ไล่ ต า มโจมตี ม าด้า นหลั ง ยิ่ งตามก็ ยิ่ ง
พ ว กกู่ ซ า นเจิ งที
หวาดกลัว ไม่น่าเชือว่ ่ าอาชามังกรที่วิงหนี
่ ่ สูสี
อยู่ขา้ งหน้าจะวิงได้
กับ ดิ ร จั ฉานกระดองเขี ย วไล่ ล มที่เชียวชาญด้
่ า นความเร็ว ถึ ง
ขนาดใช ้คําว่าสูสียงั ไม่ ค่อยเหมาะ เพราะอาชามังกรตัว นั้ นแบก
คนสามคน แต่บนตัวดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมแบกคนคนเดียว
แบบนี ก็้ ยงั ไล่ไม่ทน
ั อีกเหรอ?
…………………………
 [1] รักษาม้าตายให้เหมือนม้าเป็ น หมายถึงพยายามลองเป็ น
้ ดท้าย
ครังสุ
 บทที่ 364 เจอค ้างคาวกลืนจิตอีกแล ้ว

้ บ ถานเล่ า ไล่ ต ามติ ด อยู่ ข า้ งหน้า เย่ ซ น

กู่ ซ านเจิงกั ิ กัด ริม
้
ฝี ปากทําหน้าตายไล่ตามอยู่ขา้ งหลัง ทังสามทิ ้ างจากกองกําลัง
งห่
ขา้ งหลังไกลแลว้ ความเร็วของอาชามังกรที่อยู่ขา้ งหลังเทียบไม่
ติด
"มิน่าล่ะเจ ้าบา้ นั่นถึงได้สวมเกราะรบให้สต ่
ั ว ์พาหนะด้วย ทีแท้
เกราะวิเศษของสัตว ์พาหนะตัวนี ก็ ้ มีลบ
ั ลมคมในนี่ เอง" กู่ซานเจิง้
เอียงศีรษะไปทางถานเล่า
้ น
ถานเล่าพยักหน้าพูด "เกราะวิเศษของสัตว ์พาหนะตัวนี เป็
ของดี"
สํ า หรับ ความเร็ ว ของ เฮยทั่ น พวกเขาล ว้ นยกคว า ม ดี
ความชอบให้เกราะรบบนตัวเฮยทั่นแลว้
ั ว เ์ ทพพวกนี ้วิ่งไปข า้ งหน้ า ได้
เกาะไม่ ได้ใ หญ่ ไม่ พ อให้ส ต
อย่างอิสระ เฮยทั่นทีวิ่ งมาถึ
่ ้
งริมทะเลพลันกระโจนขึนกลางอากาศ
เหาะออกไปร ้อยสองร ้อยเมตร
 ตอนที่อยู่ ก ลางอากาศ เหมีย วอีและอี
้ ้
ก สองคนก็ ลอยตัวขึน
จากหลังเฮยทั่น เกราะรบบนตัวเฮยทั่นกลายเป็ นหมอกสีดําลอย
ิ องเหมียวอี ้
เขา้ สู่กําไลเก็บสมบัตข
่ ที่ผิวทะเลมีละอองนํ ้าสาดกระเด็นไปทั่ว เฮยทั่นที่ตก
‘พรึบ!'
ลงไปในทะเลมุดลงไปก ้นทะเลตัวเดียว มันดํานํ ้าไปแลว้
้ ่ ตกบนผิ ว ทะเลรีบ วิ่งเหยี ย บคลื่ น จ า้ วเฟย
พวกเหมี ย วอี ที
้
กับซือคงอู๋เว่ยดึงแขนเหมียวอีคนละข ้ วงหนี
า้ ง ฉุ ดเหมียวอีให้ ิ่ ขา้ ม
่
คลืนไปด้วยความเร็วสงสุด
ไม่ มีท างเลือก การขับ แพไม้ไม่ ได้เร็ว ขนาดนี ้ ความเร็ว ใน
การดํ า นํ ้ าของเฮยทั่นก็ สู ก
้ ารวิ่งเหาะข า้ มคลื่นไม่ ได้ ที่จ า้ วเฟย
และซือคงอู๋เว่ยฉุ ดเหมียวอีก็้ เพราะวรยุทธ ์ของเหมียวอีตํ้ ่าเกินไป
วิธก
ี ารพยายามดึงดันใช ้วรยุทธ ์วิงหนี ่ แบบนี ้ เหมียวอีหนี
้ ได้ไม่เร็ว
้ นั
ครังนี ้ บว่าเหมียวอีแยกกั
้ บเฮยทั่นแลว้ ถ้าพาเฮยทั่นไปด้วย
จะวิ่ งได้ไ ม่ เ ร็ ว อาจจะเป็ นตัว ถ่ ว งเฮยทั่นด้ว ยซํ า้ ถึ ง อย่ า งไร
เป้ าหมายของสามสํานักใหญ่ก็คือพวกเขาสามคน ไม่ใช่แค่สต ั ว์
พาหนะกระจอกๆ ตัวเดียวนี่ หรอก การที่พวกเขาหลอกล่อศัตรูท่ี
่ สาํ หรับเฮยทั่นทีหนี
ไล่ตามไว ้ กลับเป็ นเรืองดี ่ ไปลําพังด้วยซํา้

เมื่ อเก็ บ เกราะวิ เ ศษบนตัว เฮยทั่นกลับ มาแล ว้ ก็ จ ะทํ า ให้

เฮยทั่นคล่องตัวมากขึนตอนอยู
้ ่ในทะเลเช่นกัน
 ่
ขอแค่ ไ ม่ เ กิด เรืองขึ ้ บ ทั้งสองฝ่ าย เหมี ย วอี ก็
นกั ้ ไ ม่ ก ลัว ว่ า
เฮยทั่นจะหาเขาไม่เจอ สัตว ์เทพอย่างอาชามังกรเดิมทีก็สามารถ
รับรู ้ถึงตําแหน่ งของเจ ้าของได้อยู่แลว้
ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมที่ตามมาถึงริมทะเลก็เหาะขึนมา ้
กลางอากาศเช่นกัน ขณะที่อยู่กลางอากาศและกําลังจะตกลงมา
พวกกู่ซานเจิงก็้ เปิ ดถุงกระเป๋ าสัตว ์และเก็บดิรจั ฉานกระดองเขียว
ไล่ ล มเข า้ ไป จากนั้ นตกลงที่ ผิ ว ทะเลอย่ า งรวดเร็ ว ก่ อ นจะวิ่ ง
เหยีย บคลื่นเร่ง ไล่ต ามตลอดทาง ช ด ั เลยว่ า ไม่ อยากปล่ อยพวก
เหมียวอีไป ้

สามคนขา้ งหน้ารีบหนี สามคนขา้ งหลังรีบตาม และขา้ งหลัง

พวกเขาก็ เป็ นกองกํ าลังกลุ่มใหญ่ ท่ีไล่ ตามโดยทิงระยะห่
้ า งเป็ น
ั้ งทังตํ
หย่อมๆ ถึงอย่างไรวรยุทธ ์ก็มีทงสู ้ ่า กองกําลังพันกว่าคนวิง่
่ งการมาก
ห้ออยู่บนทะเลกวา้ ง เป็ นภาพทีอลั
ตรงขา้ งหลังสุด พอคนผ่านผิวทะเลไป เฮยทั่นก็โผล่หวั ออก
จากในทะเล มันมองไปทั่ว พอพบว่าตัวเองหลุดพน ้ อันตรายแลว้
ก็แกว่งหางบนผิวทะเล เหมือนภูมใิ จมาก จากนั้นก็มุดดําลงไปใน
ทะเลอีก
หกคนที่หนี และไล่ตามกันอยู่ขา้ งหน้าสุด นอกจากเหมีย วอี ้
แลว้ นอกนั้นก็มีวรยุท ธ ์บงกชเขียวขันเก ้ า้ หมด แต่วรยุทธ ร์ ะดับ
เดี ย วกัน ก็ มี ท ั้ งแข็ ง แกร่ ง และอ่ อ นแอ สํ า หรับ จุ ด นี ้ จ า้ วเฟย
กับซือคงอู๋เว่ยไม่ได้แย่กว่าพวกกู่ซานเจิงเลย ้ ดังนั้นการที่ทังสอง
้
ช่ ว ยกัน พาเหมี ย วอี วิ้ ่ งหนี ก็ ไ ม่ ก ลัว ว่ า คนข า้ งหลัง จะตามทัน
เหมือนกัน
้
ทังสองฝ่ ้ าง
ายรักษาระยะห่างกันอยู่ตลอด แม้จะไม่มีทางทิงห่
ได้ แต่ก็ไม่มท
ี างร่นถอยได้เช่นกัน
้
"ตอนนี พวกเรายุ ่งยากใหญ่แลว้ สูก้ ็สูไ้ ม่ชนะอีกฝ่ าย แลว้ ยัง
ไม่มสี ต ่ ่บนทะเลต่อไปตลอดไม่ได้หรอกมัง้
ั ว ์พาหนะอีก คงจะวิงอยู
พอขึนฝั้ ่ งแลว้ พวกเราก็ย่งเสี
ิ ยเปรียบ" ซือคงอู๋เว่ยที่หันไปมองอยู่
เป็ นระยะบ่นด่า
"ไม่ ใ ช่ท่ า นเหรอที่ออกความคิด โง่ ๆ ตอนที่กํ า จัด ปั ก ษี ห ยั่ง
เชิงได้ แลว้ ขา้ กําลังจะหนี ท่านดันจะลองใช ้ค้อนใหญ่ ตอนนี หมด ้
กัน อยากจะหนี กย ้
็ ากแลว้ " เหมียวอีตอบ
่ จะโทษข
"เรืองนี ้ า้ คนเดียวไม่ได้นะ จ ้าวเฟยก็มส
ี ่วนเหมือนกัน
เจ า้ เห็ น ก็ ด ว้ ยที่ จะทดสอบความแข็ ง แกร่ง ของฝ่ ายตรงข า้ ม"
ซือคงอู๋เว่ยหนี ความรับผิดชอบทันที
จา้ วเฟยพูดเสียงตํ่า "มาพูดตอนนี ยั ้ งจะมีค วามหมายอะไร?
ต่อให้เลือกได้อีก ครัง้ ขา้ ก็ยงั เลือกที่จะปะทะกับพวกเขาสัก ครัง้
่
เรืองที ่ต้องเผชิญในไม่ ช ้าก็ เร็ว ในมือมีข องวิเศษอย่ า งดี ก็ ย่ อม
ต้องลองทดสอบความลึกตืนของอี ้ กฝ่ ายอยู่แลว้ "
 ้ ไม่ พู ด เรืองนี
"งันก็ ่ ้แล ว้ " ซือคงอู๋ เว่ ย เอีย งศีรษะมองเหมียวอี ้
แล ว้ หัว เราะเบาๆ "ดู ไม่ ออกเลยนะว่ า น้องชายเป็ นคนมีอารมณ์
่ ก เจ ้าไม่ไปทางทีชี
อ่อนไหวเรืองรั ่ สวหงหนี
ิ้ ไป กลัวจะทําให้ชสี วหงิ้
ลํ า บากสินะ? น้องชาย ข า้ จะบอกสิ่งที่ไม่ น่า ฟั ง เท่า ไร ต่ อให้เจ า้
สามารถพอให้น างรอดชีวิ ต ออกจากทะเลดาวนั ก ษัต ร นางก็
อาจจะไม่ไปกับเจา้ ก็ได้ พอนางกลับไปแลว้ ต่อให้วรยุทธ ์ตํ่ าก็ ได้
เป็ นประมุขจวนอยู่ดี เป็ นไปไม่ได้ทจะอยู ี่ ่ปรนนิ บตั ข
ิ า้ งกายเจ ้า ไม่
เห็นเหรอว่านางจงใจรักษาระยะห่างกับเจ ้า?"
จ า้ วเฟยส่ า ยหน้ า พู ด "นั่ นก็ ไ ม่ แ น่ นางสามารถเลื อ กรับ
่ ่ใกลเ้ คียงกับอาณาเขตของเหมียวอี ้ เมื่อ
ตําแหน่ งประมุขจวนทีอยู
่
เกิดเรืองอะไรขึ ้
นจะได้ มีคนช่วย ถึงอย่างไรวรยุทธ ์ของนางก็เห็ นๆ
กันอยู่"
้ "จะไม่กลายเป็ นประมุขจวนเหมีย วนอน
ซือคงอู๋เว่ยเดาะลิน
กับ ประมุ ข จวนข า้ งเคี ย งหรอกเหรอ แบบนี ้ จะให้ลู ก น้ อ งของ
ประมุขจวนทนได้อย่างไร"
จา้ วเฟยกลอกตามองบน พบว่าทําไมคําพูดที่ออกจากปาก
เจ ้าบา้ นี่ ถึงไม่น่าฟังขนาดนี ้
่ ด เหมียวอีด่้ าว่า "ขา้ อยากจะนอนกับผูห
เป็ นอย่างทีคิ ้ ญิงคน
ไหนขา้ ก็จะนอน ท่านจะแส่ทําไม!"
 "ช่า งเถอะ คิด เสีย ว่ า ขา้ ไม่ ได้พูดแล ว้ กัน ข า้ พู ด อย่างหวังดี
เจ ้ายังไม่รบั นํ ้าใจอีก" ซือคงอู๋เว่ยพูดสบประมาท
จา้ วเฟยไอแห้งๆ หนึ่ งครัง้ แลว้ พูดว่า "ถ้าไม่ไหวจริงๆ พวก
ิ่ ่บนทะเลต่อ ขา้ ไม่เชือหรอกว่
เราก็วงอยู ่ าพวกเขาจะตามเราอยู่บน
ทะเลตลอด รอให้ฟ้ามืด พวกเราก็มุดลงทะเล แลว้ หาทิศทางไหน
่
เลียงไปก็ ่ี
ได้ ดูซวิ ่าพวกเขาจะไปหาได้ทไหน"
่
ซือคงอู๋เว่ยถือโอกาสเปลียนประเด็ นสนทนา "แม้วธิ ก ี ารจะโง่
ไปหน่ อย แต่ ก็ เ ป็ นวิ ธ ี ก ารที่ ดี อ ย่ า งหนึ่ ง กลั ว แต่ จ ะเจอสัต ว ์
ประหลาดในทะเลน่ ะสิ ในนํ ้าของทะเลดาวนักษัตรไม่ได้สงบเงียบ
ถ้าไม่ใช่เพราะการปราบจลาจลทะเลนักษัตรดาวทําให้ปีศาจส่ว น
ใหญ่ยา้ ยออกไปจากทะเลดาวประจิม พวกเราจะไปกลา้ วิงแบบนี ่ ้
่
บนทะเลเสียทีไหนกั น!"
"เจา้ นี่ ปากหมา พูดอะไรที่น่ าฟั ง หน่ อยไม่ ได้รไึ ง?" จา้ วเฟย
ด่า
่ ตย ์ แค่พูดความจริงก็เท่านั้นเอง" ซือคงอู๋เว่ย
"ขา้ เป็ นคนซือสั
หัวเราะแห้งๆ สองครัง้
คนที่ ตามมาข า้ งหลั ง เห็ น ว่ า ไม่ มี ท างเข า้ ใกล ร้ ะยะห่ า ง
ขา้ งหน้าได้สกั ที ในระยะที่ห่างเกินไปก็โจมตีได้ไม่สะดวก กู่ซาน
้ ยงศีรษะพูด "ถานเล่า ไล่ตามต่อไปแบบนี ไม่
เจิงเอี ้ ใช่วิธท ี ี่เขา้ ท่า
ถ้าพวกเขาวิงอยู ่ ่บนทะเลต่อไป รอจนฟ้ ามืดแลว้ มุดลงไปในทะเล
ในทะเลกวา้ งใหญ่แบบนี ้ ถ้าอยากจะหาก็หาไม่เจอหรอก ของที่
อยู่ ใ นถุ ง กระเป๋ าสัต ว ข
์ องเจ า้ น่ ะไม่ ต อ้ งซ่อ นแล ว้ หยิ บ ออกมา
เถอะ"
ถานเล่าส่ายหน้าพูดว่า "ถ้าปล่อยออกมาได้ขา้ ปล่อยออกมา
นานแลว้ ในมือเหมียวอีมี้ ก ระจกหยินดํา ของพวกนี ของข ้ า้ ไม่ มี
้ ย
ทางเข า้ ใกล ไ้ ด้ ปล่ อยออกไปก็ เกรงว่ าจะเป็ นการทํ า ลายทิงเสี
เปล่าๆ"
้
กู่ซานเจิงขมวดคิ ว้ "ตอนนี เจ ้ ้ายังกังวลสิงนี
่ อยู้ ่อีกเหรอ? ของ
วิเศษอย่างกระจกหยินดํา น่ ะ อาศัยวรยุทธ ์ของเหมียวอีก็้ ต อ้ งใช ้
่
อย่างเคียวเข็ ญในระดับหนึ่ งแน่ นอน เหมียวอีที ้ ่เสียพลังอิทธิฤทธิ ์
ไปหมดก็ยิ่งถ่วงความเร็ว ของอีกสองคนไปด้ว ย แม้จะให้อีก สอง
์
คนใช ก้ ระจกหยิ น ดํ า แต่ พ วกเขาก็ จ ะเสี ย พลัง อิ ท ธิฤ ทธิไปได้
เหมือนกัน เสียสละของบางอย่ างเพื่อถ่วงพวกเขาไวส้ ํ าคัญกว่ า
ไม่ อย่ า งนั้ นรอจนฟ้ ามืด แล ว้ ปล่ อยให้พ วกเขามุ ด หนี ล งทะเลไป
ทะเลดาวประจิมใหญ่ ขนาดนี ้ ถ้า อยากจะเจอพวกเขาอีก ก็ยาก
แลว้ อย่างไรเสียพวกเราก็ไม่มป ี ักษีหยั่งเชิงแลว้ เมือกลั
่ บไปเจ ้าจะ
อธิบายกับผูอ้ าวุโสอู๋อย่างไรล่ะ?"
 ในตอนแรกที่ เหมี ย วอี บอกว่
้ า กระจกหยิ น ดํ า มี แ ค่ พ รตผีที่
ควบคุ มได้ ตอนนี ้พวกเขาก็ ย งั นึ ก ว่ า เป็ นเรืองโกหก
่ เพราะถึ ง
อย่างไรในตอนหลังเหมียวอีก็้ เคยใช ้มันแลว้
่ ดก็ตด
ถานเล่าเม้มริมฝี ปาก ในทีสุ ั สินใจแลว้ เพราะกู่ซานเจิง้
พูดอย่างมีเหตุผล พวกเขาต้องฆ่าเหมียวอีให้ ้ ได้ ไม่อย่างนั้นต่ อ
ให้รอดชีวิต ออกจากทะเลดาวนั ก ษัต รได้ แต่ ก ลับ ไปก็ ย ากที่จะ
ผ่านด่านของผูอ้ าวุโสอู๋
พอเขาตบถุงกระเป๋ าสัตว ์ตรงเอว ก็มีคา้ งคาวประหลาดสีดํา
ขลับที่มีเขาและฟั นคมพันกว่าตัวบินพุ่งขึนฟ้้ า พวกมันบินวนอยู่
่
บนท้องฟ้ าส่งกลินเหม็ นคาวพร ้อมเสียงร ้องบาดหู ถานเล่าผิวปาก
หนึ่ งครัง้ ค้างคาวประหลาดพันกว่าตัวก็กระพือปี กไล่ตามสามคน
ขา้ งหน้าทันที
้ นไปมองแวบหนึ่ ง สีหน้าเปลียนพร
พวกเหมียวอีหั ่ ้อมกันทันที
อย่ า ดู ถู ก สํ า นั ก ดิร จั ฉานหลวงเชีย ว ของประหลาดหายาก
พวกนั้นทําให้คนหวาดกลัว มาก ตอนที่จา้ วเฟยกับซือคงอู๋ เว่ ย สู ้
กับ อีก ฝ่ ายก่ อนหน้า นี ้ เห็ นคนของสํ า นั ก ดิรจั ฉานหลวงไม่ ย อม
ปล่อยสัตว ์ประหลาดออกมาเลย ก็พอจะเดาได้รางๆ แลว้ ว่ากําลัง
หวาดกลัวกระจกหยินดํา ในมือเหมียวอี ้ นึ ก ไม่ ถึง ว่ าตอนนี ้จะยัง
ปล่อยออกมาอีก
 "ค้างคาวนี่ ชืออะไร?"
่ ซือคงอู๋เว่ยมองไปที่จา้ วเฟย จา้ วเฟย
ั้
ส่ายหน้า แม้ทงสองจะมี วรยุทธ ์สูง แต่กลับไม่เคยเห็นของเล่นนี ้
"มันคือค้า งคาวกลืนจิต!" เหมีย วอีกลั ้ บ เคยเห็ นมาก่ อน จึง
้
อธิบายต่อทังสองคนว่ ้
า "สัตว ์ชนิ ดนี รวดเร็ วอย่างน่ า อัศจรรย ์ มี
พลัง การเจาะที่น่ าหวาดกลัว เขาแหลมที่หัว สามารถโจมตีเจาะ
เกราะพลังอิทธิฤทธิได้์ เกราะพลังอิทธิฤทธิที์ ่ตํ่ากว่าระดับ บงกช
แดงล ว้ นต้า นทานไม่ อ ยู่ สามารถโจมตี ท ะลุ ใ นร่า งกายคนได้
้ ย ว พวกมันกัด กินหัว ใจ ทังยั
ภายในครังเดี ้ ง มีพิษ ด้ว ย โหดร ้าย
ทารุณมาก แต่ถา้ อยากโจมตีทะลุเกราะบนร่างกายพวกเรากลับ
เป็ นไปได้ย าก มันทํ า ได้แค่ เลื อ กลงมื อกับ พวกเราในจุ ด ที่ ไม่ มี
เกราะคลุม ไม่ได้เป็ นภัยคุยคามกับพวกเรามาก"
"กลัวอะไรเล่า!" ซือคงอู๋เว่ยหัวเราะเบาๆ แลว้ พูดว่า "กระจกห
ยินดํ า ของเจา้ เหมาะจะรับ มือกับเจ า้ สัต ว ์เดรัจฉานกระจอกพวก
นั้นพอดีเลย"
ราวกับ พวกมันตอบสนองคํ า พู ด ของเขา จู่ ๆ ค้า งคาวที่เร่ง
่
ตามมาก็บินแยกย้ายออกไป สามารถหลีกเลียงไม่ ให้โดนโจนตี
หมดเป็ นร่างแห
่
จ า้ วเฟยสีห น้าครําเครีย ด "ท่ า ไม่ ดีแล ว้ กระจกหยินดําของ
เจา้ ไม่มีทางใช ้งานได้เป็ นเวลานาน แลว้ พวกเขาก็ไม่สนใจความ
เป็ นความตายของค้างคาวกลืนจิตด้ว ย แค่อยากกดดันให้พ วก
เราลงมือ อยากจะใช ้ค้างคาวกลืนจิตมาถ่วงพวกเราไว"้
ซือคงอู๋เว่ยก็ตระหนักได้เช่นกัน พูดอย่างร ้อนรนว่า "พวกเรา
มุดลงทะเลกันเถอะ"
่
"ตอนอยู่ในทะเลพวกเราหนี ได้ไม่เร็ว เลย พวกเขาวิงบนผิ ว
ทะเลก็ตามทันได้เร็วมาก"
"อย่างมากก็ตอ้ งสูก้ บ
ั พวกเขาแลว้ "
"จะเอาอะไรไปสู ?้ " จ า้ วเฟยพู ด เสีย งตํ่ า "ในทะเลมีแรงต้าน
มากขนาดนั้น ค้อนใหญ่ของเจา้ แสดงอานุ ภาพตอนอยู่ในทะเล
้
ไม่ได้หรอก ก่อนหน้านี อาศั ยพวกเราสองคนก็ยงั ต้านทานการรุ ก
โจมตีของพวกเขาได้ยาก พออยู่ในทะเลแลว้ เหลือแค่ตะไบมายา
วิ ญ ญาณของข า้ ก็ ไ ม่ มี ท างรับ มื อ ไหวเลย มี แ ต่ จ ะตายสถาน
เดียว"
"ไป!" จู่ๆ เหมียวอีก็้ พูดขึน้ แลว้ ตักแตนน้
๊ อยสามสิบห้าตัวก็ตี
ปี กบินออกมาจากมือเขา
๊
จา้ วเฟยกับซือคงอู๋เว่ยมองตามตักแตนน้
อยบินออกไปอย่าง
๊
รวดเร็ว พวกเขาตาเป็ นประกาย พูดพร ้อมกันว่า "ตักแตนของเจ า้
สูก้ บ
ั ค้างคาวกลืนจิตได้เหรอ?"
 "ไม่รู ้สิ!" เหมียวอียิ้ มเจื
้ อน ่ ตอนนี ยั
้ งมีทางเลือกอยู่อก
ี เหรอ?
๊
ยามปกติ นํ าตักแตนน้ อ ยออกมาใช ง้ านได้ย าก ต่ อ ให้นํ า
่ าออกมาใช ้สูส้ ุดชีวิต
ออกมาใช ้ได้ก็ตอ้ งหลบๆ ซ่อนๆ มีหรือทีจะนํ
้
อย่างเปิ ดเผยเหมือนตอนนี ได้
พอค้างคาวกลืนจิตกลุ่มใหญ่ดา้ นหลังโผเขา้ มา ตักแตนน้ ๊ อย
ตรงนี ้ก็ บินขึนสู
้ ง แม้จ ะมีเพีย งสามสิบ ห้า ตัว แต่ ไม่ น่า เชือว่
่ า พอ
เผชิญหน้า กับ ค้า งคาวกลืนจิต พันกว่ าตัวก็ ไม่ หวาดกลัวเลยสัก
นิ ด ชนปะทะกลางอากาศกับค้างคาวกลืนจิตที่รวมกลุ่มกันอย่าง
้
เหียมหาญ
ค้า ง คา ว กลื น จิ ต เคลื่ อนไหว รว ดเ ร็ ว แต่ ต ั ๊กแต น น้ อ ย
่
เคลือนไหวรวดเร็ ่ ยบกันแลว้ ตักแตนน้
วกว่า เมือเที ๊ อยเร็วกว่าหนึ่ ง
ระดับอย่างเห็ นได้ชดั สมกับเป็ นลูกหลานตักแตนทมิ ๊ ฬ แห่ ง แดน
หมอกเลือดหมืนจั ่ งที
้ น่
่ าหวาดกลัว

ค้างคาวกลืนจิตที่แยกเขียวยิ
้ งฟั นส่ง เสียงร ้องโผเขา้ มา พอ
๊
เจอกับตักแตนน้ อยก็อา้ ปากกัด บา้ งก็ชก
ู รงเล็บควา้ จับ หรือไม่ก็
่ วชนโดยตรง
ใช ้เขาแหลมทีหั
๊
ตักแตนน้ อยก็ ใ ช่ว่ า จะโดนรัง แกได้ง่ า ยๆ ภายใต้ค วามคิ ด
พยายามเอาชีวิตรอดที่เหมียวอีใช ้ ้ควบคุมออกคําสั่ง บรรดาเจ า้
่ ไม่น่ารักในเวลาปกติและทําให้คนรู ้สึกเป็ นบา้ ในทีสุ
ตัวเล็กทีดู ่ ดก็
เผยลักษณะท่าทางที่โหดร ้ายทารุณออกมาแลว้ เมื่อเผชิญหน้า
กับศัตรูที่เขา้ มา ในดวงตาก็เผยแสงสีเขียวรางๆ อาวุธที่ใช ้เคียว
้
ในปากขบกันอย่างเหมาะเจาะ
ขณะกําลังหลบอย่างรวดเร็ว 'เคียว' สองขา้ งทีเหมื ่ อนอาวุธ ที่
มัจ จุ ราชแบกก็แทงทะลุ เขา้ ไปในฝู ง ค้า งคาวและฟั นหั่นอย่างบา้
คลั่ง 'เคีย ว' รู ป ธนู โ ค้ง สองเล่ มชกั เขา้ ชกั ออกอย่ า งรวดเร็วปาน
สายฟ้ า
…………………………
 บทที่ 365 ปี ศาจทะเลขวางทาง

กรงเล็บหนึ่ งโผจับลงมาจากทีสู
่ งอย่างดุร ้าย เคียวอันหนึ่ งฟั น
เขา้ ไปอย่างรวดเร็วปานสายฟ้ าแลบ กรงเล็บถูกฟันขาดออกจาก
ี่
กันราวกับเต้าหูท้ โดนมี ดหั่น
ไม่ว่าจะเป็ นระดับความแข็งหรือระดับความคม กรงเล็บก็ไม่มี
๊
ทางทัด เทีย มกับเคีย วได้ ค้า งคาวกลืนจิตกับตักแตนน้ อยโจมตี
่ั
กัน เฉี ย ดผ่ า นกัน ไปในช วพริ บ ตาเดี ย ว ค้า งคาวกลื น จิต พุ่ ง ไป
ข า้ งหน้า ด้ว ยความเฉื่ อย ร่า งกายแข็ ง ทื่อ และตกลงที่ผิ ว ทะเล
พร ้อมกับนํ ้าค้างขาวทีปกคลุ
่ มอย่างช ้าๆ
นี่ คือตอนที่ค้างคาวกลืนจิตพันกว่าตัวพุ่งปะทะกับขบวนทัพ
๊
ของตักแตนน้ ่ั
อยสามสิบห้าตัว ชวพริ ่ างคาวกลืนจิต
บตาเดียวทีค้
๊
ตัวแรกในขบวนกับตักแตนน้ อยตัวแรกในขบวนปะทะกัน แค่ชว่ ั
พริบตาเดียวเท่านั้น แค่ประเดียวเดี
๋ ยวก็ตด
ั สินแพช
้ นะออกมาได้
๊
ตักแตนน้ อยที่ออกโรงตัวแรก หลัง จากที่โจมตีไปครังเดี ้ ยว
่ ั บตาเดียวก็สก
ชวพริ ู้ บ ่
ั ตัวทีสองแล ่ ยวออกไปอีกครังราว
ว้ มันยืนเคี ้
กับ สายฟ้ า ปี กค้า งคาวข า้ งหนึ่ งโดนตัด ปลิว ไปอี ก ครังราวกั
้ บ
เต้าหูโ้ ดนหั่น และค้างคาวตัวทีสองตั
่ วนั้นก็บน
ิ เอียงตกทะเลไป
 ขณะเดี ย วกัน นี ้ เอง ตักแตนน้
๊ อ ยสามสิ บ ห้า ตัว บุ ก เข า้ ไป
สังหารหมู่ฝูงค้างคาวทุกด้านแลว้
๊
ตักแตนน้ อยที่มีขนาดใหญ่เท่ากับปู รูปร่างใหญ่ไม่ต่างจาก
ค้างคาวกลืนจิตมากนัก แต่เวลายื่นขาหน้าสองขา้ งออกมากลับ
ยาวเกินอีก ฝ่ าย ปล อ้ งขาที่สามารถโจมตีได้ก็ เยอะกว่ า อีก ฝ่ าย
้ งแหลมคมกว่าด้วย
เช่นกัน ทังยั
๊
ยัง คงเป็ นตักแตนน้ อ ยตัว ที่ หนึ่ ง ในประเดี๋ ยวเดี ย วมัน ฆ่ า
ค้างคาวกลืนจิตติดต่อกันไปแลว้ สิบกว่าตัว
พอเขาแหลมคมบนหัวค้างคาวกลืนจิตตัวหนึ่ งพุ่งชนเขา้ มา
เคียวก็เด้งออกไปราวกับสายฟ้ า และตรงเขา้ ฟั นเขาที่แหลมคม
ของอีกฝ่ ายจนขาดออก พอลองก็รู ้แลว้ ว่าใครคมกว่ากัน
เขาแหลมคมบนหัวค้างคาวกลืนจิตอีก ตัวพุ่งเขา้ มาอีก และ
๊
เคี ย วของตักแตนก็ เ ด้ง ออกไปอี ก ครัง้ แทงเข า้ ไปในเบ า้ ตา
ค้างคาวกลืนจิตโดยตรง จากนั้นผ่าครึงหน้ ่ าและบินลอดใต้ท อ้ ง
ของอีกฝ่ ายออกมา แต่กลับโดนค้างคาวกลืนจิต อีก ตัวที่พุ่ ง เข า้
่
มาใช ้ปี กโอบไว ้ แลว้ ใช ้ฟันทีแหลมคมกั ดลงไปทีตั่ กแตนน้
๊ อย
๊
ตักแตนน้ อยที่กํ าลัง ตกลงมาใช ้เคียวทังคู
้ ่ คําอยู
้ ่ใ นปากของ
้ ด ต่ อกัน แต่ ก ลับ ไม่
อีก ฝ่ าย ค้า งคาวกลืนจิต กัด อยู่ ห ลายครังติ
เหลือรอยไวบ้ นเคียวเลยสักนิ ดเดียว กรงเล็บเท้าหลังทีขี ่ ดข่วนอยู่
 ๊
ตรงท้อ งของตักแตนน้ อ ยก็ ย่ิ งเกิด เสีย งเหมื อ นเหมื อ นขีด ข่ ว น
โลหะ
ร่า งของค้า งคาวกลื น จิต ที่ กํ า ลัง โอบตัว ตักแตนน้
๊ อ ยโดน
ปลอ้ งขาที่แหลมคมทังสี้ เจาะเป็
่ นรู ก่อนทังร่ ้ างจะปกคลุมไปด้ว ย
นํ ้าค้างขาวอย่างรวดเร็ว
๊
'ฉับ!' ตักแตนน้ อยรีบ แกะขาทังสี ้ ของค้
่ างคาวกลืนจิต ที่พัน
้ าอี ก ครัง้ ทํ า ศึ ก ใหญ่ ก ับ ฝู ง
ตัว เองอยู่ อ อก แล ว้ ตี ปี กบิ น ขึ นฟ้
ค้างคาวกลืนจิดต่อ
แม้ค า้ งคาวกลืนจิต จะมีเยอะ แต่ เมื่อเผชิญหน้า กับ ตักแตน ๊
๊
น้อ ย พวกมัน ก็ ไ ม่ ใ ช่คู่ ต่ อ สู ร้ ะดับ เดี ย วกัน เลย ตักแตนน้ อ ยถึ ง
ขนาดว่ า ไม่ ก ลัว พิษบนตัวค้า งคาวกลืนจิต และไม่ ก ลัว ด้ว ยว่ าคู่
ต่อสูจ้ ะมีจํานวนมาก
ใช เ้ วลาช ่วพริ
ั ๊
บ ตาเดี ย ว ตักแตนน้ อ ยที่ มุ ด เข า้ ไปใ นฝู ง
ค้างคาวก็สงั หารค้างคาวกลืนจิตได้สองร ้อยกว่าตัวแลว้ บนฟ้ ามี
ค้างคาวกลืนจิตที่ตัวซีดขาวตกลงมาตัวแลว้ ตัวเล่า ตกระนาวลง
มาเหมือนสายฝนจริงๆ
"นั่นคืออะไรน่ ะ?" กู่ซานเจิงมองไปที
้ ่ถานเล่าพร ้อมถามอย่าง
ตกตะลึง "นั่นมันตักแตนเหรอ?
๊ ๊
มันคือตักแตนอะไร?"
 ๊
"ข า้ เองก็ ไม่ เคยเห็ นตักแตนแบบนี ้มาก่ อน!" ถานเล่ า ที่เห็ น
ค้างคาวกลืนจิตของตัวเองโดนฆ่ากับตาสีหน้าบูดบึง้ "นึ กไม่ถงึ ว่า
้
เหมียวอีจะเป็ นคนในเสน ่
้ ทางเดียวกัน ฝึ กสัตว ์ให้เชืองได้
ดว้ ย ดู
เหมือนปักษีหยั่งเชิงจะตายด้วยนํ ้ามือตักแตนพวกนี
๊ "้
เขาผิวปากส่งเสียงแหลมเรียกทันที
ฝู ง ค้า งคาวที่โดนตักแตนน้
๊ อยบุก เขา้ มาโจมตีขบวนทัพจน
๊
วุ่ นวาย บินอ้อมตักแตนน้ อยทันที ไม่ พ วั พันอยู่ ก บ ๊
ั ตักแตนน้ อย
เป้ าหมายของพวกมันคือพัวพันอยู่กบ ั พวกเหมียวอี ้ ความคุม้ ค่าที่
พวกมันจะสละชีวต ่ ้
ิ คือสิงนี
จา้ วเฟยกับซือคงอู๋เว่ยที่หันหน้ากลับไปเป็ นระยะทําสีห น้า ดี
ใจและประหลาดใจ ซือคงอู๋เว่ยเดาะลินแล ้ ว้ พูดว่า "สุดยอด เจ ้าหา
้
เจ ้าตัวเล็กพวกนี มาจากไหนเนี ่ ย"
้ ่ ประหลาดใจเหมื อ นกัน ไม่ มี อ ารมณ์ คุ ย เรื่อง
เหมี ย วอี ที
สัพเพเหระกับซือคงอู๋เว่ย เขาพบว่าตัวเองประเมินความสามารถ
๊
ตักแตนน้ อยตํ่าไปหน่ อย ตอนนี รู้ ้สึกวางใจทันที ใช ้ความคิดสั่งให้
๊
ตักแตนน้ อยกลับมาช่วยชีวต ิ โผสังหารใส่ฝูงค้างคาวทีไล่ ่ ตามมา
๊
ตักแตนน้ อยในตอนนี ้ยัง ไม่ ส ามารถสู ก
้ บ
ั นั ก พรตได้ ถ้า ไม่
กลับมาแลว้ ตกอยู่ในมือพวกกู่ซานเจิง้ แบบนั้นตายแน่ นอน
 ๊
ตักแตนน้ อยกลับ มาไล่ ส งั หารทันที ไล่ ส งั หารเข า้ ไปในฝู ง
ค้างคาวอย่างบา้ คลั่งพักหนึ่ ง ตักแตนน้
๊ อยตัวหนึ่ งกระโดดไปอยู่
บนหลังค้างคาวกลืนจิต พอใช ้เคียวแทงเขา้ ไปที่หลังหัวของอี ก
่ างคาวกลืนจิตอีกตัวทันที
ฝ่ ายแลว้ ก็โผไปทีค้
พวกเหมียวอีกํ้ าลังวิงหนี
่ อยู่บนผิวทะเลขา้ งหน้า ฝูงค้างคาว
๊
ขา้ งหลังเขา้ มาใกลอ้ ย่างรวดเร็ว ส่วนตักแตนน้ อยก็สงั หารหมู่อยู่
ในฝู ง ค้า งคาว บุ ก สัง หารมาตลอดทางจนถึงข า้ งหน้าสุ ดของฝูง
ขัด ขวางฝู ง ค้า งคาวไม่ ใ ห้เ ข า้ ใกล พ ้ ่ หลบหนี อ ยู่
้ วกเหมี ย วอี ที
ขา้ งหน้า
ฝู ง ค้า งคาวเรีย กได้ว่ า บินมาตลอดทาง และตกลงไปตลอด
ทางไม่หยุดตัวแลว้ ตัวเล่า ตอนที่เขา้ ใกลพ ้
้ วกเหมียวอีและบิ นวน
อยู่ขา้ งกายเตรียมโจมตี ค้างคาวกลืนจิตพันกว่าตัวก็เหลืออยู่แค่
สิบกว่าตัวเท่านั้น ตักแตนน้
๊ อยรีบโจมตีอย่างรวดเร็ว
ค้างคาวกลืนจิตตัวหนึ่ งพุ่งมาที่หน้าของเหมียวอี ้ แต่ตกแตน
ั๊
น้อยตัวหนึ่ งก็เขา้ ไปสังหาร ตรงจุดทีห่
่ างจากเหมียวอีสิ้ บกว่าเมตร
เคียวขา้ งหนึ่ งฟันหัวค้างคาวกลืนจิตลงมาโดยตรง
ั้ สีลี
ในระยะไล่โจมตีสนๆ ่ ้ เวลานี ค้
้ างคาวกลืนจิตพันกว่ า ตัว
๊
ถูกตักแตนน้
อยกําจัดหมดแลว้
 ๊
ตักแตนน้ ้
อยสามสิบห้าตัวยังอยู่ครบ ทังหมดมาเกาะบนไหล่
เหมียวอี ้ เพือให้
่ เหมียวอีตรวจนั
้ บ
พอเห็ น ว่ า ไม่ ไ ด้ล ดน้อ ยลงไปเลยสัก ตัว เหมี ย วอี ก็้ โ ล่ ง อก
ของสิ่งนี ้ถ้า สละไปหนึ่ งตัว ก็ ห มดไปหนึ่ งตัว เขารู ส้ ึ ก ได้อ ย่ า ง
่ บโตขึนไม่
ชดั เจน เจ ้าตัวเล็กทีเติ ้ นอ้ ยร ้ายกาจกว่าเมือก่
่ อนมาก

"โอ้โห! เป็ นของดีจริงๆ!" ซือคงอู๋เว่ยตะลึงไม่หยุด ไม่รู ้ว่านึ ก

้
อะไรขึนได้ หันไปตะโกนว่ า "สํ า นั ก ดิรจั ฉานหลวงก็ แค่ นี้เองล่ะ
น่ า!"
ถานเล่าที่กําลังใช ้ดวงตาอิทธิฤทธิมองมาทางนี
์ ้ เดิมทีก็ปวด
ใจอยู่แลว้ เพราะเห็ นกับตาว่าค้างคาวกลืนจิตพันกว่าตัวตกลงมา
หมด พอได้ยน ้
ิ คําพูดนี ของซือคงอู๋เว่ยอีก ก็เรียกได้ว่าอับอายจน
โมโห แต่ก็ทําอะไรไม่ได้อยู่ดี
ในถุ ง กระเป๋ าสัต ว ์ของเขายังมีข องที่ใช ้ได้อีก แต่ ถ า้ ไม่ ได้มี
่
ปมด้อยเรืองความเร็ ว ก็ ย ากมากที่จะแสดงประสิท ธิภาพบนผิว
ทะเล ถ้า อยู่ บ นบกสามารถลองดู ได้ ถ้า ไม่ อย่ า งนั้ นการส่ ง ออก
ตายไปทั้งๆ ที่ รู ช้ ด
ั อยู่ แ ล ว้ ว่ า ไม่ มี ผ ลดี เ ลย ก็ ไ ม่ ต่ า งจากคนโง่
เท่าไร เขาจึงด่าทันทีว่า "ไอ้โจรขีขลาด ้ รู ้จักแต่พูดจาวางโต ถ้า
เก่งก็อย่าหนี สวิ ะ หยุดแลว้ สูต้ ายกับขา้ สักตัง!" ้
 "***แม่ ! ถ้า เก่ ง นั ก ก็ ไล่ ต ามข า้ ให้ท น
ั ก่ อนแล ว้ ค่ อยว่ ากัน!"
ซือคงอู๋เว่ยหัวเราะลั่นด้วยเสียงแหบห้าว
ถานเล่าโมโหจนแทบกระอักเลือดออกมาแลว้ ตะโกนด่ากลับ
ว่า "***แม่เอ็งสิ!"
"***แม่!" ซือคงอู๋เว่ยด่ากลับอีกครัง้
่
"ขา้ ไม่เชือหรอกว่ ่ ้ วต
าเจา้ จะวิงไปทั
งชี ิ โดยไม่หยุด!" ถานเล่า
ส่งเสียงคําราม
ซือคงอู๋เว่ยหันไปด่ากลับว่า "***แม่!"
้ ่โดนฉุ ด วิงกลอกตามองบน
เหมีย วอีที ่ "ท่ า นประหยัด แรงไว ้
หน่ อยได้ไหม?"
๊
ซือคงอู๋เว่ยหัวเราะแห้งๆ "ตักแตนของเจ ้าร ้ายกาจมาก ปล่อย
ออกไปเติมสีสน ั ให้พวกเขาหน่ อยสิ ให้พวกเขาหุบปาก"
้ ดไม่ออก เจา้ ตัวเล็กพวกนี สู
"..." เหมียวอีพู ้ ก้ บ
ั ค้างคาวกลืน
จิตยังพอไหว แอบลอบจู่โจมก็ยงั พอได้ ถ้าเล่นกันอย่างเปิ ดเผย
้ เป็ นการรนหาที่ตายโดยแท้ เหมีย วอีจึ้ งโบก
กับ พวกกู่ ซานเจิงก็
มือพูดว่า "ท่านด่าต่อไปเถอะ!"
 ้
ทังสองฝ่ ายวิ่งไล่ ต ามกัน อยู่ บ นทะเลกว า้ ง วิ่งตังแต่
้ เ ช า้ ยัน
เที่ยง ตังแต่
้ เที่ยงยันบ่ า ย ตอนที่เห็ นพระอาทิต ย ก์ ํ า ลัง จะตกดิ น
ซือคงอู๋เว่ยก็ยงั ด่าทอกับถานเล่าต่อไม่หยุด
้
ในเวลานี พวกเขามองเห็ ้ นแห่งหนึ่ งอยู่ขา้ งหน้า ไกลๆ
นพืนดิ
แลว้
ในที่สุดซือคงอู๋เว่ยก็หุบปากและเลิกด่า ถามว่า "จะวิงอยู
่ ่บ น
้ ่ ง?"
ทะเลต่อ หรือจะขึนฝั
"วิ่งวนรอบๆ รอจนฟ้ ามืด พวกเขาก็ ห าพวกเราเจอได้ย าก
แลว้ ตอนนั้นพวกเราค่อยมุดลงทะเลหนี ไป" จ ้าวเฟยตอบ
้ ก หน้า เห็ นด้ว ย คาดไม่ ถึง ว่ า จู่ ๆ ที่ผิว ทะเลจะมี
เหมีย วอีพยั
นํ ้าวนทะลักขึนมา
้
้
ทังสามยั ั เขา้ ใจว่าเกิดอะไรขึน้ 'พลั่ก!' สัตว ์ตัวหนึ่ งที่มี
งไม่ทน
ี ํ ้าเงินยาวเหมือนเสาก็โผล่ออกมาจากผิวทะเล ตัวยาว
ก ้ามยักษ์สน
หลายสิบจัง้ ทําให้นํ้าทะเลกระเด็นใส่หวั ของทังสามคน ้ ลักษณะ
น่ าหวาดกลัวมาก
ซือคงอู๋เว่ยปล่อยเหมียวอี ้ แลว้ เผยค้อนยักษ์ดา้ มหนึ่ งไวใ้ นมือ
ค้อ นยัก ษ์พ ลัน เปล่ ง แสงสีเ ขีย วก่ อ นจะถู ก โยนออกไป นั บ ว่ า มี
ปฏิกริ ยิ าตอบสนองไม่ช ้า
 'บึม!'้ บางสิงที
่ ่เป็ นกระดองแข็งเหมือนหางถูกทุบจนกระดอง
้
แตกเนื อขาวปลิ วทันที ถูกทุบขาดแลว้
ค้อ นปลิ ว กลับ มาตกอยู่ ใ นมื อ ซือ คงอู๋ เ ว่ ย พร อ้ มกับ เสี ย ง
้
คํารามเกรียวกราดที ่ บปวดดังมาแว่วๆ จากก ้นทะเล กลิงไปกลิ
เจ็ ้ ง้
่
มาจนเกิดคลืนใหญ่ ้
ห มุนขึนหมุ นลง ตรงผิวทะเลขา้ งหน้า มีสิ่งที่
เหมือนกับหางประหลาดเมื่อครูน ้
่ ี โผล่ ออกมาหางแลว้ หางเล่า ไม่รู ้
เหมือนกันว่าเป็ นสัตว ์ประหลาดอะไร
้ หั
ซือคงอู๋เว่ยยังอยากจะลงมืออีก เหมียวอีที ่ นไปมองศัต รูที่ไล่
ตามมาขา้ งหลังพลันเผยกระจกหยินดําออกมา แลว้ พูดเสียงหลง
้ ่ งให้ได้ก่อน ปล่อย
ว่า "อย่าหยุด บุกไปขา้ งหน้าอย่างเดียว ขึนฝั
สัตว ์ประหลาดพวกนั้นไวร้ บั มือกับคนขา้ งหลัง"
จา้ วเฟยรีบกวาดตามองไปรอบๆ พบว่าเกาะขา้ งหน้าที่จะไป
ไม่ มี อ ะไรมาขัด ขวาง จึง พู ด เสี ย งตํ่ าว่ า "ทํ า ไมข า้ รู ส้ ึ ก ว่ า สัต ว ์
ประหลาดพวกนี ้กํ า ลัง จงใจก่ อ กวนไม่ ใ ห้พ วกเราอ้อ ม เจตนา
กดดันให้พวกเราขึนฝั ้ ่ ง?"

"ตอนนี ้สนใจอะไรมากขนาดนั้ นไม่ ได้ห รอก" เหมีย วอีพู

้ ด
อย่างร ้อนรน
้ ่ งทันที
จ ้าวเฟยกับซือคงอู๋เว่ยรีบลากเขาขึนฝั
 ้
'บึมๆๆ!' หางขนาดใหญ่ ห ลายหางกระทุ ง้ เข า้ มาตลอดทาง
บนผิวทะเลมีคลืนยั่ กษ์ ละอองนํ ้ากระเด็นไปทั่ว ไม่รู ้เหมือนกันว่า
ใต้ทะเลมีสต
ั ว ์ประหลาดอะไรซ่อนอยู่
ข า้ งหน้า มีห างขนาดใหญ่ ห างหนึ่ งกระทุ ง้ เข า้ มาอีก แล ว้ ก็
โดนซือคงอู๋ เว่ ย ใช ค้ อ้ นทุ บ จนกระดองแตกเนื ้อกระจายอี ก ครัง้
อานุ ภ าพเวลาปะทะกัน โดยตรงของค้อ นสะท้า นบรรพตยัง คง
มหาศาล
้
ทังสามที ข่ า้ มผิวทะเลมาก็ขา้ มผ่านสิงของประหลาดที
่ ่ตังโผล่
้
ออกมาจากผิวทะเลได้แลว้ พวกเขากระโดดลุยอยู่ไม่กครั ี่ ง้ ก่อน
จะตกลงบนชายหาด จากนั้นรีบหันไปมองขา้ งหลังแวบหนึ่ ง พอ
้
เห็นว่าพวกกู่ซานเจิงตามมา ้
ทังสามจึ งรีบหันกลับมามองขา้ งหน้า
้
อีกครังและเข า้ ไปในป่ าภูเขา
้ ตามมาถึ
พวกกู่ซานเจิงที ่ งตรงนี รี้ บหยุดอยู่ทผิ
่ี วทะเลและคอย
ระวังหางประหลาดหลายหางทีตั ่ งตระหง่
้ านอยู่ตรงนั้น
พวกเขาสามารถขา้ มผ่านมาได้อย่างรวดเร็วเหมือนกับพวก
เหมียวอี ้ แต่พวกเขาไม่ได้สบายเหมือนพวกเหมียวอี ้ ที่ตัวเองวิง่
่ เพราะด้านหลังยังมีศิษย ์ร่วมสํานักกลุ่มใหญ่
หนี ไปแลว้ ก็จบเรือง
้
อีก กลุ่ ม ทังสามสามารถผ่ า นไปได้อย่า งสบายๆ แต่ ค นข า้ งหลัง
นั้นก็ไม่แน่
 ้
"ออกอาวุ ธ !" พอกู่ ซ านเจิงตะโกน ใน 'เตากระบี่อัส นี บาต'
้ั นที กระบี่บินอัส นี
ข า้ งหลัง ก็ มีเสีย งโลหะกระทบกันดัง กระช นทั
บาตหนึ่ งร ้อยหนึ่ งเล่มยิงออกมายาวเหยียดราวกับงู ว่ายนํ ้า
ท่ า มกลางเสี ย งโลหะกระทบกัน หางใหญ่ เ ทอะทะที่ ตั้ ง
ตระหง่ า นอยู่ บ นผิ ว ทะเลก็ ถู ก ฟั น ขาดหมดในช ่วพริ
ั บ ตาเดี ย ว
อานุ ภาพของกระบีบิ ่ นอัสนี บาตไม่ธรรมดาจริงๆ ด้วย
้ น ที ราวกับ ใต้ท ะเลเกิด
ตรงใต้ท ะเลมี เ สี ย งคํ า รามดัง ขึ นทั
แผ่ นดินไหว ถานเล่ า กับเย่ซ น ิ ที่เหยียบอยู่ บนปลายคลืนรี
่ บมอง
รอบด้านอย่างระวังตัว
้
กู่ ซ านเจิ งกางแขนสองข า้ ง แล ว้ ทั้งตัว ก็ จ มลงสู่ ก น
้ ทะเล
พอใช ้ดวงตาอิทธิฤทธิมอง ์ ก็เห็ นสัตว ์ประหลาดตัวใหญ่หลายตัว
ที่เหมือนทังกุ
้ ง้ มังกรและแมงป่ อง ดูแลว้ น่ าหวาดกลัว กําลังทยอย
กันโบกก ้ามใหญ่ลอยขึนมา ้
้ ล อยตามขึ นมาที
กู่ ซ านเจิงก็ ้ ่ ผิ ว ทะเลเช่ น กัน ขณะที่ เห็ น
กระดองหลังของพวกมันลอยขึนจากนํ ้ ้าทะเล สองมือของเขาก็รบ ี
จับกระบี่ กระบี่บินอัสนี บาตที่หมุนวนอยู่กลางอากาศก็พากันยิง
ลงมาทันที
 กระบี่บินฟั นอยู่ ไม่ ก ี่รอบ บนนํ ้ าทะเลก็ มีเลือดลอยเป็ นแถบ
จากนั้นกระบี่บินอัสนี บาตก็กลับมาอยู่ในเตากระบี่ขา้ งหลังกู่ซาน
้
เจิงพร ้อมกับเสียงโลหะกระทบกัน
สัตว ์ประหลาดที่เพิ่งจะลอยขึนมาบนผิ
้ วทะเลได้ไม่ นานโดน
เขาฟันตายหมดแลว้
พอเห็นว่าสัตว ์ประหลาดที่โดนฟั นตายกําลังจะจมลงก ้นทะเล
อีกครัง้ เย่ซน
ิ ก็โบกแสอ้ อกไป จากนั้นก็ดงึ เขา้ มาตัวหนึ่ งและพลิก
ดู
"แปลกจัง สัตว ์ประหลาดที่สามารถโตจนตัวใหญ่ได้ขนาดนี ้
ต่อให้ไม่กลายเป็ นปี ศาจแต่ก็ ตอ้ งฉลาดบา้ ง ทําไมถึงโดนฆ่ า ได้
้ ถานเล่าพูดอย่างประหลาดใจ แลว้ สายตาก็ไปหยุ ด
ง่ายอย่างนี ?"
อยู่ ที่แผลเก่ า รอยหนึ่ งตรงท้องของสัต ว ป์ ระหลาด เห็ นได้ช ด ั ว่ า
ตรงนั้นไม่ใช่จุดทีเกิ
่ ดจากกระบีบิ่ นเมือครู
่ น ้
่ ี ของกู ่ซานเจิง้
้
เขาเปิ ดกระดองแข็งตรงอกออกชินหนึ ่ งและโยนออกไป พอมี
แสงสีเขียวกะพริบ ก็เกิดเป็ นโล่ฟันปลาแผ่นหนึ่ งทันที จากนั้นก็
ฟันบาดแผลตรงท้องของสัตว ์ประหลาดออกไป
หลังจากกระโดดมาดูทท้ ่ี องของสัตว ์ประหลาดและเก็บโล่ แลว้
เขาก็ส่ายหน้าทอดถอนใจ แลว้ เงยหน้าพูดกับอีกสองคนว่า "ไม่รู ้
เหมือนกันว่ า เทพเซีย นที่ ไหนทํ า ไว ้ ช่า งเป็ นวิธ ีก ารที่เหนื อ ช น
้ั
ตอนที่ยังไม่โดนฆ่าตาย ไม่น่าเชือว่
่ าสัตว ์ประหลาดพวกนี จะโดน ้
้ ่ยังเป็ นๆ อยู่ มิน่าล่ะถึงไม่มีแม้แต่แรงทีจะ
เอายาปี ศาจออกไปทังที ่
โจมตีกลับ"
…………………………
 บทที่ 366 เจอผีจวินจืออี
่ กแล ้ว

้
ขณะนี พวกต่ งเฉวีย นและกองกําลังกลุ่ มใหญ่ ข องพันธมิต ร
ผ้าแดงทยอยกันมาถึงแลว้
ิ หันกลับมามองที่เกาะ "มีเลศนัยแบบนี ้ บนเกาะนั้นจะมี
เย่ซน
ปี ศาจอยู่หรือเปล่า?"
้ สนใจอะไรมากขนาดนั้นหรอก ตามไปก่อนค่อยว่า
"ตอนนี ไม่
้ ไปไม่ได้แลว้ " พอกู่ซานเจิงโบกมื
กัน ให้เหมียวอีหนี ้ อ ก็นําทุกคน
เร่งบุกไป
พอตกอยู่ บ นชายหาด ดิร จั ฉานกระดองเขีย วไล่ ล มของทัง้
สามก็ถูกปล่อยออกมาทันที กลุ่มคนที่ทยอยขึนฝั
้ ่ งก็ปล่อยอาชา
มังกรออกมาเช่นกัน...
่ เขา้ มาในภูเขาลึกบนเกาะก่อนพลันโบกมือห้าม
จ ้าวเฟยทีหนี
แลว้ พูดกับสองคนขา้ งๆ ด้วยเสียงตํ่าว่า "มีปราณปี ศาจ"
เหมียวอีกั้ บซือคงอู๋เว่ยใช ้ดวงตาอิทธิฤทธิทั
์ นที เห็ นเพียงใน
ภู เขาลึก ข า้ งหน้า ที่อยู่ใ ต้ต ะวันยอแสงมีห มอกสีเทาจํ านวนหนึ่ ง
ล่ อ งลอยอย่ า งเลื อ นราง มัน คื อ ปราณปี ศาจ ถ้า ไม่ เ ปิ ดดวงตา
อิทธิฤทธิก็์ มองไม่เห็นเลย
 "แม่งเอ๊ย! ปราณปี ศาจนี่ กลายเป็ นหมอกหมดแลว้ ในภูเขา
ลึก ข า้ งหน้า มีปี ศาจซ่อนอยู่ เท่ า ไรกันแน่ " ซือคงอู๋ เว่ ย พู ด ด่ า ไป
"ไม่รู ้เหมือนกันว่าเป็ นปี ศาจที่มีพลังขนาดไหน พวกเราจะรุกลํา้
เขา้ ไปได้รเึ ปล่า"
"เดิ น อ้อ มไปดี ก ว่ า ตอนนี ้ พยายามอย่ า แส่ ห าเรื่องเลย"
้ าว
เหมียวอีกล่
จ ้า ว เ ฟ ย พ ยั ก ห น้ า แ ส ด ง อ อ ก ว่ า เ ห็ น ด้ ว ย " เ ร า ไ ม่ รู ้
สถานการณ์ของศัตรูที่ขวางอยู่ขา้ งหน้าแน่ ชดั ขา้ งหลังก็มีศต ั รู
ไล่ตามมาอีก ถ้าเจอโจมตีประกบสองขา้ งก็ลําบากแลว้ ไม่สมควร
จะไปพัวพันด้วย"
้
ทังสามกวาดสายตามองซ ้ายมองขวาแวบหนึ่ ง แลว้ ก็วิงไปที
่ ่
หุบเขาทางขวาทันที
เพิ่ งจะบุ ก เข า้ ไปในหุ บ เขา จ า้ วเฟยกับ ซือ คงอู๋ เ ว่ ย ก็ พ ลัน
สบตากันแวบหนึ่ ง ค้อนในมือซือคงอู๋เว่ยขยายใหญ่ขึนทั ้ นที แลว้
ควงออกไปโดยตรง ทุบที่หินกอ้ นใหญ่ของไหล่เขาด้า นหนึ่ งจน
เกิดเสียงฟ้ าผ่า
เหมียวอียั้ งไม่ทน ั เขา้ ใจว่าหมายความว่าอย่างไร เห็ นเพียงที่
ด้านหลังหินก ้อนนั้นมีคนกระโจนออกมาคนหนึ่ ง ตกใจจนตะโกน
อย่างขวัญหนี ดฝ ี ่ อ "ท่านมหาเซียนหนิ วโปรดไวช ้ วี ต
ิ !"
 ้ ้นชดั ๆ ขณะทําสีหน้าสะดุง้ ตกใจ ก็ตะโกน
เหมียวอีมองคนนั
ไปว่า "ช ้าก่อน!"
เมื่อค้อนใหญ่ ข นาดนั้ นทุ บ ออกไป ซือคงอู๋ เว่ ย ก็ ไ ม่ มี วิ ธ ี จ ะ
หยุดเช่นกัน หลังจากลงมือ ความเร็วและพลังของค้อนใหญ่ น้ั น
มุทะลุดุดน ่ ้มันก็ไม่มท
ั เกินไป คนทีใช ี างควบคุมได้เช่นกัน มีเพียง
การอาศัยแรงกระเด้งกลับถึงเรียกมันกลับได้ และนี่ ก็คอ ื สาเหตุ ว่า
ทําไมค้อนสะท้านบรรพตทําได้เพียงทุบไปทุบมาในทางตรง
แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มท ์ ้ ค้อน
ี างกอบกู ้ ซือคงอู๋เว่ยรีบใช ้อิทธิฤทธิชี
สะท้านบรรพตก็หดเล็กลงสูส้ ภาพเดิมทันที แต่พลังเดิมของค้อน
เล็กด้ามนั้นยังคงถล่มจนหินใหญ่กอ้ นนั้ นแตกเป็ นเสียงๆ ่ พร ้อม
่
กับเสียง ‘สะเทือนเลือนลั ่ น’ ทําให้คนที่ตะโกนร ้องขอชีวิต ตกใจ
จนกระโจนล ม้ อยู่ ที่พืน ้ พร ้อมเอามือกุ มหัว และตัวสั่นด้ว ยความ
กลัว
ซือ คงอู๋ เ ว่ ย ที่ ใช ม้ ื อ ข า้ งหนึ่ งคว า้ ค้อ นกลับ มามองไปทาง
เหมียวอี ้ แลว้ ถามอย่างประหลาดใจว่า "นี่ มันเรืองอะไรกั ่ น?"
"ท่ า นมหาเซีย นหนิ ว ?" จ า้ วเฟยก็ ม องมาอย่ า งแปลกใจ
เช่นกัน
้
"ขอดู ก่ อนแล ว้ ค่ อยว่ า กัน" เหมีย วอีพาทั ้
งสองเข า้ ไปอย่ า ง
รวดเร็ว
 ้ ายที่นอนหมอบอยู่ ก บ
ปี ศาจหนู ผูช ้ ้ นเงยหน้า ช า้ ๆ
ั พื นตนนั
้
ขึนมามอง หนวดเครารูปเลขแปดราวกับหญ้ารก ลักษณะเหมือน
หัวขโมย ดูอป
ั ลักษณ์ผด ิ ปกติ
พอเหมียวอีเห็ ้ นแลว้ ก็ดใี จ ไม่ได้มองผิดจริงๆ ด้วย ไม่ใช่ใคร
อื่น เป็ นปี ศาจตัว ที่ สองที่ เขาได้พ บตอนที่ ตัว เองไม่ รู จ้ ัก ฟ้ าสู ง
แผ่ น ดิ น ตํ่ าแล ว้ ถ่ อ มาล่ า ที่ ทะเลดาวนั ก ษัต รนั่ นเอง ผี จ วิ น จื่อ
ปี ศาจหนู แก่ตวั นั้น
"ท่ า นมหาเซีย นหนิ ว พวกเราเจอกันอีก แล ว้ ข า้ น้อยคิด ถึง
ท่านจะตายอยู่แลว้ "
่ โชคดี
่
ผีจวินจือที รอดพน ้ จากค้อนสะท้านบรรพตได้คลานลุ ก
ขึนมา้ ้
เจียดรอยยิมพร ้อมโค้งตัวทําความเคารพอยู่ตรงนั้น ขณะ
สายตาเหลือบไปมองค้อนสะท้า นบรรพตในมือซือคงอู๋ เว่ ย ก็ ย ัง
่ ่ตรงหน้านี ้ ก็
รู ้สึกหวาดกลัวอยู่ ถ้าไม่ใช่เพราะตัวเองรู ้จักท่านทีอยู
เกรงว่าจะโดนฟันจนเป็ นขนมเปี ๊ ยะไสเ้ นื อไปแล
้ ว้
้
เหมีย วอีถามอย่ า งแปลกใจว่ า "ผีจ วินจื่อ เจ า้ มาอยู่ ที่ นี่ ได้
อย่างไร?"
่
ผีจวินจือตอบอย่ างปวกเปี ยกว่า "ขา้ น้อยลาดตระเวนภู เขา
ี่ ่ "
อยู่ทนี
 "ลาดตระเวนภูเขา?" เหมียวอีงง ้ ความจําเขาไม่ได้แย่ขนาด
นั้ น ที่ นี่ ไม่ ใ ช่อ าณาเขตเดิ ม ของผี จ วิ น จื่อแน่ นอน ทั้งสองที่ มี
ระยะห่างกันไม่ใช่นอ้ ยๆ
จากนั้ นสายตาก็ ไปหยุ ด อยู่ ที่กํ า ไลทองบนข อ้ มือ ผีจ วิ น จื่ อ
เขาเข า้ ใจทันที ผู โ้ ชคร ้ายคนนี ้คงมาเข า้ ร่ว มการปราบจลาจล
ทะเลดาวนักษัตรเหมือนกันแน่ ๆ
ในเวลานี ้ เสียงการต่อสูบ้ นผิวทะเลที่อยู่ไกลๆ สินสุ
้ ดลงแลว้
้ ถ ามอะไรละเอี ย ดไม่ ท ัน พู ด ตรงๆ ว่ า "ในเมื่ อเจ า้
เหมี ย วอี ก็
ลาดตระเวนภูเขาตรงนี อยู้ ่ ก็คงคุน้ เคยกับทีนี
่ ่ มากสินะ พาพวกเรา
่
ไปหาทีปลอดภั ยซ่อนตัวหน่ อย"
่
ผีจวินจือเองก็ ้
ไม่ได้โง่ เดาในใจว่าพวกเหมียวอีอาจจะเจอกั
บ
่ี งแกร่ง จึงพยักหน้าพูดทันทีว่า "ตามขา้ น้อยมา"
ศัตรูทแข็
้
เขารีบพาทังสามเข า้ ไปในหุบเขาลึก
พอมาถึง ในช่องเขาหินที่สูง ชะโงกและอันตราย ผีจ วินจื่อก็
ผลักหินใหญ่กอ้ นหนึ่ งที่อยู่ตรงตีนหน้าผาออก ด้านหลังเผยรูถาํ ้
่ ามืดแห่งหนึ่ ง จากนั้นเขาก็ยนมื
ทีดํ ื่ อเชิญทังสามเข
้ า้ ไป
้
ทังสามสบตากั นแวบหนึ่ ง ดูระแวดระวังเล็กน้อย เหมียวอีจึ้ ง
ใช ท ้ อ นผี จ วิ น จื่ อทัน ที "เจ า้ อย่ า เล่ น ลู ก ไม้อ ะไรดี ก ว่ า
้ วนชีเตื
ไม่อย่างนั้นขา้ รับรองได้ว่าเจ ้าจะตายอย่างอนาถ"
 ่ ประสบการณ์แลว้ ว่าท่านผูน
ผีจวินจือมี ้ ี ้เหียมโหดทารุ
้ ณ จึง
้ พร ้อมพูดว่า "ไม่เล่นลูกไม้อะไรหรอก ไม่เล่นลูก ไม้
โบกมือซําๆ
อะไรหรอก นี่ เป็ นถํ าที
้ ่ผู น ั้
้ ้อยขุด ด้ว ยตัว เอง แต่ ท งสามเก็ บ ซ่อน
ปราณมนุ ษย ์บนตัวไวจ้ ะดีกว่า"
่
เรืองนี ้ กั ช ้าไม่ ได้ ได้ยินเสียงกีบ เท้า อาชามังกรวิงดั
จะช ่ ง มา
ไกลๆ แล ว้ พวกเขาทํ า ได้เพีย งมุ ด เข า้ ไป พอเข า้ ไปข า้ งในแลว้
ผีจวินจือก็่ นําหินกอ้ นใหญ่ขา้ งนอกวางไวท ้ ี่เดิม ปิ ดคลุมปากถํา้
ี ครัง้
ไวอ้ ก
้ ใหญ่ แต่ขา้ งในกวา้ งมาก ถําลึ
ปากถําไม่ ้ กจนจนมองไม่เห็น
ปลายทาง ทังยั ้ งขุดเป็ นบันไดลงไปขา้ งล่างด้วย เพียงแต่ตรงนั้น
่ งสามใช
มืดมิด แต่เมือทั ้ ้ดวงตาอิทธิฤทธิก็์ ไม่กลัวแลว้ ว่าจะมองไม่
เห็นทาง
พอเห็ นสถานการณ์แบบนี ้ เหมียวอีก็้ ตระหนักได้ถึงความไม่
ชอบมาพากลทัน ที ทางเดิ น ในถํ าที ้ ่ เข า้ มาใหญ่ ข นาดนี ้ แถม
บันไดยังสร ้างได้เป็ นระเบียบเรียบร ้อย ไม่เหมือนสถานที่อยู่ อาศัย
ของคนคนเดียว อีกทังในถํ ้ ้ งมีปราณปี ศาจที่ปนเปกันลอยไป
ายั
มา ไม่ใช่ปราณปี ศาจทีอยู ่ ่บนตัวผีจวินจือเลย
่

เหมียวอีพลั ้ นออกทวนเกล็ดกลับด้าน ตะขอแหลมเกียวอยู ่ ่ที่

คอผีจวินจือ ่ แลว้ พูดเสียงตํ่าว่า "ผีจวินจือ
่ เจา้ อย่าบอกขา้ เชีย ว
่ ่ เป็ นทีพั
นะว่าทีนี ่ กอาศัยชวคราวของเจ
่ั ้าคนเดียว"
 ผีจวินจือโบกมื่ อพูด อย่ างระมัด ระวัง ทันที "ท่านหนิ ว ผูน
้ ้อย
้
ไม่ได้โกหก ถําบนเกาะนี ้ ว้ นเป็ นถําที
ล ้ ่ผูน ้ ยใช ้เวลาหลายปี เพื่อ
้ อ
ขุด ออกมา เพีย งแต่ ท่ า นกรุ ณาพู ดเบาๆ หน่ อย พรตปี ศาจส่วน
ใหญ่บนเกาะลว้ นพักอยู่ที่นี่ ขา้ ถึงได้ให้พวกท่านเก็บซ่อนปราณ
มนุ ษ ย ไ์ ว ไ้ งล่ ะ ถ้า สามารถเร่ง ปราณปี ศาจบนยาเม็ ด ปี ศาจเพื่ อ
ปิ ดบังไวส้ ก ่ ท่
ั หน่ อยก็พอแลว้ เรืองนี ้ านน่ าจะมีประสบการณ์นะ?"

เขามีป ระสบการณ์เหรอ? จ า้ วเฟยกับ ซือคงอู๋ เว่ ย มองไปที่

้ ้อมกัน
เหมียวอีพร
้ บโมโหขึนมา
ใครจะคิดว่าเหมียวอีกลั ้ "เจ ้าบังอาจพาพวกเรา
เขา้ มาอยู่ในรังปี ศาจเหรอ"
่ ่ อีกเหรอ? ใช่ว่าเจ ้าจะไม่เคยบุกเขา้ รัง
'เจ ้ายังกลัวรังปี ศาจทีนี
ปี ศาจ แม้แต่ผูน ้ ํ าหยวนก็โดนเจา้ ฆ่า ไปแลว้ !' ผีจวินจือตํ ่ า หนิ ใ น
ใจ แลว้ รีบโบกมือพูดว่า "ผูน้ อ้ ยหวังดีจริงๆ บนเกาะมีตน้ ไม้ปีศาจ
มากมาย ถ้าไม่พาพวกท่านเขา้ มาที่นี่ เดินอยู่ขา้ งนอกต้องโดน
จับได้แน่ นอน ทางใต้ดินขา้ งล่างที่คมนาคมได้ทุกทิศทางขา้ เป็ น
คนขุดเอง มีแต่ขา้ ที่คุน ้ เคยที่สุด ถ้าไม่ม่นใจข
ั า้ ไม่กลา้ พาท่านห
นิ วเขา้ มาหรอก!"
พอได้ยินอย่างนี ้ ซือคงอู๋เว่ยกับจ ้าวเฟยก็แน่ ใจแลว้ คนคนนี ้
คือพรตปี ศาจของทะเลดาวนักษัตรจริงๆ ว่าแต่ทําไมเหมีย วอี ถึ ้ ง
รู ้จัก พรตปี ศาจที่ทะเลดาวนั ก ษัต รได้ล่ ะ ? ทํ า ไมพรตปี ศาจคนนี ้
ต้องเรียกเหมียวอีว่้ าท่านมหาเซียนหนิ วกับท่านหนิ ว?
้
สุดท้ายทังสามก็ ่ ผี
ยงั นับว่าทําตามสิงที ่ จวินจือบอก
่ เก็บซ่อน
ปราณมนุ ษ ย บ์ นตัว ไว ้ และใช ้ยาปี ศาจเร่ง ปราณปี ศาจออกมา
ปกปิ ดตัว เอง จากนั้ นก็ เ ก็ บ เกราะรบบนตัว และแก ม้ วยผมตาม
คําแนะนํ าของผีจวินจือ่ สยายผมบังหน้าครึงหนึ ่ ่ งและเดินเข า้ ไป
ในทางลึกต่อ
้
เหมีย วอีเองก็ ๊
ไม่ ก ล า้ ประมาท ปล่ อยตักแตนน้ อยไม่ ก ่ตั
ี ว ไว ้
บนร่างกายผีจวินจือ่ และพวกเขาก็เดินไปขา้ งหน้าโดยขนาบผีจวิ
่ ต้ รงกลาง
นจือไว
ซือคงอู๋เว่ยที่เดินมาได้ไม่ไกลมากกังวลอยู่ในใจเล็กน้อย นี่
้
เป็ นครังแรกในชี วต ่ กเขา้ มาในรังปี ศาจ ไม่พน้ ทีจะรู
ิ ทีบุ ่ ้สึกตืนเต้
่ น
นิ ดหน่ อย แอบถ่ายทอดเสียงต่อเหมียวอีอย่ ้ างอดไม่ได้ "เหมียวอี ้
นี่ มันเรืองอะไรกั
่ นแน่ ขา้ ว่าพรตปี ศาจนั่นเหมือนจะกลัวเจ ้านะ!"
จา้ วเฟยก็แอบไม่ม่นใจเหมื
ั อนกัน มีชวี ิตมานานขนาดนี ้แต่
้
ยังไม่เคยเล่นอะไรแบบนี เลย
้ ดสันๆ
"ตอนนี พู ้ ก็เล่าไม่ชดั เจนหรอก สรุปว่าปี ศาจตนนี เป็้ น
ปี ศาจหนู แก่ตนหนึ่ ง แพอ้ ยู่ในนํ ้ามือของขา้ เดี๋ยวมีโอกาสข า้ จะ
เล่าให้ละเอียด" เหมียวอีถ่้ ายทอดเสียงตอบ...
 ้ ่ งหมดแลว้ ขี่
กําลังพลของพันธมิตรผ้าแดงแทบจะทยอยขึนฝั
่ กเขา้ ไปในป่ าภูเขา
สัตว ์พาหนะวิงบุ
"ด้านหน้ามีปราณปี ศาจ!"
เพิ่งจะข า้ มภู เขาไปได้ลู กหนึ่ ง กู่ ซ านเจิงก็
้ ห ลันชูมือตะโกน
ทุกคนก็รบ ี พากันหยุดทันที
พอทุกคนใช ้ดวงตาอิทธิฤทธิมองก็์ เห็ นแลว้ เช่นกัน ดูเหมือน
บนเกาะจะมี ปี ศาจอยู่ ไ ม่ น้อ ย แต่ เ พราะแบบนี ้เอง เย่ ซ น
ิ ถึ ง ได้
้
ขมวดคิวถามว่ า "ในเมื่อบนเกาะมีปีศาจมากขนาดนี ้ เป็ นไปได้
ยากที่จะปล่ อยพวกเหมีย วอีไปง่ ้ า ยๆ ทํ า ไมไม่ มีก ารเคลื่อนไหว
ขัดขวางเลยสักนิ ดล่ะ?"
"ไม่แน่ ใจว่าบนเกาะมีพรตปี ศาจมีมากขนาดไหนกันแน่ คง
ไม่ดีท่พวกเราจะแยกย้
ี ้ นกลับมามองที่
ายกันสํารวจ" กู่ซานเจิงหั
่ ้าแลว้ "
ถานเล่า "ต้องพึงเจ
ถานเล่าพยักหน้าพูดว่า "ขอแค่ยงั อยู่บนเกาะ พวกเขาก็หนี
ไปไม่ได้หรอก"
้
เขาพลิกมือจับจิงจอกดํ าจมูกแดงตัวหนึ่ งออกมาจากกระเป๋ า
สัต ว ์ ถือมาไว ต
้ รงหน้า หลัง จากจ อ้ งหน้า กับ มันพร ้อมทํ า เสี ย ง
๊
"จัดๆ" ้
แลว้ เขาก็โยนจิงจอกดํ าจมูกแดงตัวนั้นออกไป
 ้
จิงจอกดํ าตัวนั้นใช ้จมูกแนบผิวดินและดมไปดมมาอยู่หลาย
รอบ สุดท้ายก็ดมเจอกลินผิ ่ ดปกติอะไรบางอย่าง มันเงยหน้าดม
ไปทางหุ บ เขาที่ พวกเหมี ย วอี เข
้ า้ ไปก่ อ นหน้า นี ้ จากนั้ นก็ ห ัน
๊
กลับมาทําเสียง "จีดๆ" ใส่ถานเล่า ก่อนจะหันหน้า หนี แลว้ วิ่งไป
อย่างรวดเร็ว
"เจอแลว้ ไปทางนั้น!" ถานเล่าชีไปทางที
้ จิ่ งจอกดํ
้ ่
าวิงไป
กองกํ า ลัง กลุ่ มใหญ่ วิ่งตามหลัง จิงจอกดํ
้ า ไปทันทีไม่ นานก็
มาถึงในช่องเขาหินลูกนั้น
แทบจะไม่ เปลืองแรงอะไรมาก จิงจอกดํ ้ า จมู กแดงก็ห าจุดที่
้ า้ ไปเจอ กํ า ลัง ใช ้กรงเล็ บขีด ข่ วนปี นอยู่ ร ะหว่าง
พวกเหมีย วอีเข
รอยแยกของก ้อนหินใหญ่และหน้าผาหิน...
้
ตอนนี พวกเหมี ้ นตามผีจวินจือผ่
ยวอีเดิ ่ านเขา้ สู่ทางใต้ดินเขา
่ อนกับใยแมงมุมแลว้ ถ้าไม่มผ
วงกตทีเหมื ่ าทาง ต้องหลง
ี จี วินจือนํ
้
ทางตอนอยู่ขา้ งล่างแน่ นอน ตอนนี พวกเขามาถึ ้ พั
งถําที ่ กของผีจ
่
วินจือแล ว้
และเพื่ อความปลอดภัย กลัว ว่ า จะมี เ หตุ ก ารณ์ไ ม่ ค าดคิด
่
คาดไม่ถงึ ว่าผีจวินจือจะขุดทางลับไวอ้ ก ้
ี ทางในถําของตั วเอง และ
้
นํ าทังสามมุ ดเขา้ ไปอีกครัง้
 หลัง จากเข า้ มาถึง ห้องลับ ของผีจ วินจื่อ ผีจ วินจื่อถึง ได้พู ด
้
อย่างโล่งใจว่า "ท่านหนิ ว ตอนนี สามารถวางใจได้ แลว้ "
พวกเขาเห็นว่ามีทว่่ี างไม่เยอะ จ ้าวเฟยขมวดคิวถามว่
้ า "มีแค่
ทางเขา้ ทางเดียว ถ้ามีคนนอกปิ ดตายทางเขา้ เอาไว ้ พวกเราอยู่
ใต้ดน ้
ิ ลึกขนาดนี จะไม่ โดนขังตายอยู่ทนี ี่ ่ เหรอ?"
ผีจ วินจื่อกุ มหมัด คารวะพร ้อมพู ด ว่ า "นายท่ า นผู น
้ ี ้ไม่ ต อ้ ง
้ ง มุ มกํ าแพงที่เหมือนกับจุ ดอื่นๆ โดยรอบ "ข า้
กัง วล" เขาชีไปยั
เตรียมทางหนี ไวต้ รงนั้นแลว้ ทางหนึ่ ง สามารถผ่านไปที่ก น ้ ทะเล
ได้โดยตรง ท่านหนิ ว ถ้าพวกท่านต้องการจะไป ขา้ ก็สามารถส่ง
พวกท่านไปได้ตอนนี เลย" ้

เขาไม่ได้ไปมาหาสู่กน ้ นครังแรก
ั กับเหมียวอีเป็ ้ ้
แม้เหมียวอีจะ
้
โหดเหียมทารุ ณ แต่ ข อแค่ ต นให้ค วามร่ว มมือด้ว ย ก็ น่า จะไม่ มี
้
ปั ญ หาอะไร ครังแรกที ่ ทั้งสองพบกัน เหมี ย วอี ก็
้ รกั ษาสัญ ญา
ปล่ อยเขาไป ไม่ เช่นนั้ นก็ ส ามารถอาศัย โอกาสตอนที่เขาสลบ
ไสลปลิดชีพเขาได้
ดังนั้นเขาจึงอยากส่งเทพเจา้ แห่งโรคห่าพวกนี ไปโดยเร็
้ ว จะ
ได้ไม่ตอ้ งอกสั่นขวัญแขวน ไม่ได้วางแผนสกปรกอะไร
…………………………
 บทที่ 367 ทีแท
่ ้ก็เป็ นเรืองใหญ่
่

ผีจ วินจื่อมีเจตนาดี เดิมทีเขาก็ มีใจซือสั

่ ตย อ์ ยู่ แล ว้ แต่ ช ่ว ย
ี่ ยวอีเข
ไม่ได้ทเหมี ้ า้ ใจเขาผิด ยังไม่วางใจเขาอยู่นิดหน่ อย

เหมียวอีก็้ จะเลอะเลือนไม่ได้ เรืองบางอย่

่ างต้องทําให้ชดั เจน
อย่าให้เรือควํ่าในท่อระบายนํ ้า จึงถามว่า "ผีจวินจือ
่ ทําไมเจา้ ถึง
้ งทีนี
ถ่อมาขุดถําถึ ่ ่ ?"

ผีจ วินจื่อพู ด อย่ า งกลืน ไม่ เข า้ คายไม่ อ อกทันที "ท่ า นหนิ ว

คํ า พู ด นี ้อาจจะหยาบคายนะ ที่ผู น ้
้ ้อยมาสร ้างถํ าอยู ่ที่นี่ ก็ เพราะ
ท่านหนิ วนั่นแหละ"
่ บขา้ เหรอ?" เหมียวอีทํ้ าสีหน้าสงสัย
"เกียวกั
่
ผีจวินจือพยั ่ วยสี
กหน้า แลว้ เล่าต้นสายปลายเหตุของเรืองด้
่
หน้าขืนขม
ในปี นั้นผีจวินจือมี
่ วรยุทธ ์บงกชขาวขันเก
้ า้ อยู่แลว้ ห่างจาก
ระดับบงกชเขียวแค่อีกกา้ วเดียวเท่านั้น แต่จนใจที่พ่ายแพอ้ ยู่ใน
นํ ้ามือเหมียวอี ้ ผ่านไปหลายปี ขนาดนี ้ วรยุทธ ์ของเขาก็บรรลุถงึ
บงกชเขียวขันหนึ้ ่ งแลว้ เมือหลายปี
่ ก่อน
 แต่หลายปี มานี ้ เขาก็ยงั หนี ไม่พ น
้ ผลกระทบที่เหมียวอี มี
้ ต่ อ
เขาในปี นั้น
หนิ วโหย่วเต๋อฆ่าฮู หยินอู่ห วั เจา้ นายของเขาก่ อน แลว้ ก็ นํา
ป้ ายคําสั่งจวนธาราหยกของฮูหยินอู่หวั เขา้ ไปใน 'งานชุมนุ มสุรา
หยก' พอสังหารหมู่ประมุขค่ายเจ็ดสิบสองสายแลว้ ก็สงั หารผูน ้ ํา
หยวนไคซานอีก เหมียวอีกลั ้ บจวนหนานเสวียนไปแลว้ ก็ยงั ไม่รู ้ว่า
ตอนนั้นสร ้างปัญหาไวใ้ หญ่ขนาดไหน ทีจริ ่ งแหล่งขอ้ มูลข่าวสาร
นั้นมีจํากัดเมือเขาอยู
่ ่
่ในอาณาเขตเล็กๆ ของตัวเอง เป็ นเรืองปกติ
่
มากทีจะไม่ รู ้
ถ้า พรตปี ศาจตนไหนไปที่แดนเซีย น แล ว้ ฆ่ า ประมุ ขฮั่วหลิง
้ ตาย
เซียวแห่งตําหนักเจินอี ่ แลว้ สังหารหมู่ประมุขจวนแต่ล ะสาย
ของเขาตายหมด ลองเดาว่าแดนเซียนจะมีปฏิกริ ยิ าอย่างไร ก็จะรู ้
ได้ว่าตอนนั้นทะเลดาวนักษัตรมีปฏิกริ ยิ าอย่างไร
การตายของหยวนไคซานและประมุ ข ค่ า ยเจ็ ด สิบ สองสาย
้
สะเทือนไปทังทะเลดาวนั กษัตร ถ้าเป็ นกําลังอํานาจในท้องทีสู ่ ก้ น
ั
่ าคัญคืออํานาจภายนอกกําเริบเสิบสานขนาดนี ้ ไม่
ยังพอไหว ทีสํ
เห็ นทะเลดาวนักษัตรอยู่ในสายตาเลยจริงๆ ก็เลยส่งแม่ทพ ั ปี ศาจ
้
เบืองบนมาด้ วยตัวเอง ตามด้วยราชาปี ศาจทีตํ ่ าแหน่ งสูงกว่า นั้นก็
มา สุดท้ายแม้แต่ฝูชงิ หนึ่ งในประมุขถินสี
่ ทิ่ ศก็มาด้วยเหมื อนกัน
่
มาสืบถามด้วยตัวเองว่าเรืองอะไรกั นแน่
 ตอนนั้ นเรีย กได้ว่ า พลิก แผ่ นดิ น แผ่ นฟ้ าสืบ ตอนแรกพรต
ปี ศาจของค่ายฆอ้ งเหล็กลว้ นยืนยันแลว้ ว่าคนที่ชือหนิ ่ วโหย่วเต๋อ
ที่ขีอาชามั
่ งกรอ้วนเป็ นคนทํา แต่ถา้ อยากจะหาหนิ วโหย่วเต๋อให้
เจออีกก็ยาก เพราะเจ ้าตัวหนี ไปนานแลว้
ก็เลยตรวจสอบป้ ายคํ าสั่งจวนธาราหยกที่หนิ วโหย่วเต๋ อใช ้
ผ่านด่านเขา้ มาอีกครัง้ เดิมทียงั ไม่มีใครกลา้ แตะต้องประมุขจวน
ปี ้ โหยวแห่งจวนธาราหยก เพราะปี ้ โหยวโปมีคนใหญ่คนโตหนุ น
่ นหนึ่ งในประมุข
หลัง แต่ฝูชงิ ออกหน้ามาด้วยตัวเองแลว้ ฝูชงิ ทีเป็
ถินสี่ ทิ
่ ศของทะเลดาวนักษัตรเป็ นคนเก่งทีสามารถกดดั
่ นภูมห
ิ ลัง
ของปี ้ โหยวโปได้ พอฝูชงิ โมโห ปี ้ โหยวโปก็มาแต่โดยดี และยอม
่ ตย ์
ให้ตรวจสอบอย่างซือสั
ตอนแรกปี ้โหยวโปยังไม่รู ้ว่าฮูหยินอู่หวั อนุ ภรรยาของตนตาย
แลว้ พอตรวจสอบพบว่าป้ ายคําสั่งเป็ นของฮูหยินอู่หวั ภรรยาของ
ตนจริงๆ ปี ้ โหยวโปจึงโมโหเช่นกัน นางตัวดีน่ ันบังอาจวางอุบาย
่ องร่วมสาบานของตน ก็เลยระดมพลเผ่านํ ้าให้คน
ฆ่าพีน้ ้ หาให้ท่วั
ปรากฏว่าไม่เจอตัว เป็ นๆ แต่เจอชินส่ ้ วนศพของฮูหยินอู่ ห วั ลอย
อยู่ในทะเล ถึงได้รู ้ว่ามีคนสังหารอนุ ภรรยาของตนเพือแย่ ่ งชิงป้ าย
คําสั่งไปก่อน แลว้ ค่อยใช ้ป้ ายคําสั่งฆ่าพีน้
่ องร่วมสาบานของตน
 เขาเสียหน้าแรงมาก มือสังหารรังแกกันเกินไป ปี ้โหยวโปพูด
ออกมาอย่ า งโหดเหียม ้ ว่ า อย่ า ให้เขารู ้ว่ า ใครทํ า ต่ อให้เป็ นหก
ปราชญ ์ทํา เขาก็ตอ้ งการคําอธิบายทีช ่ ดั เจนอยู่ดี

ผีจ วินจื่อที่อยู่ ใ นนั้ นย่ อมหนี ไม่ พ น

้ ส่ ว นเกี่ยวข อ้ ง หลัง จาก
สืบไปถึงตัวฮูหยินอู่หวั เขาก็เป็ นคนแรกทีถู ่ กจับมาสอบสวน
่
แต่ก่อเรืองไว ใ้ หญ่ ขนาดนี ้ ผีจวินจือจะกล
่ า้ พูดความจริง ได้
อย่างไรกัน ถ้าบอกความจริงว่า ตนให้ความร่ว มมือกับ หนิ ว โหย่
่
วเต๋อก่อเรืองใหญ่ ขนาดนี ้ แม้จะถูกบีบบังคับ แต่ก็ตอ้ งตายอย่าง
อนาถมากแน่ นอน ดังนั้นต่อให้เขาจะโดนเฆี่ยนตีดว้ ยโทษหนั ก
ต่อให้เขาตายก็ไม่กลา้ พูดความจริงออกมา ยืนกรานพูดว่าตัวเอง
ไม่รู ้จริงๆ
่
หลัง จากเรืองนั ้ น ผีจ วินจื่อก็ ยิ่งกลายเป็ นตัว ละครที่ ทุ ก คน
รังเกียจ เผ่านํ ้ามองว่าเขาเป็ นคนบนพืนบก ้ ส่วนคนบนพืนบกก็้
มองว่าเขาเป็ นคนของจวนธาราหยก ไม่มีใครสนใจ และไม่มีใคร
่ ทังสองฝั
ไปหาเรือง ้ ่ งลว้ นไม่แจกเงินเดือนเขา
่ ดว่า แบบนี ้ก็อิส ระดี ใครจะคิดว่าตอนมีก าร
เดิมทีผีจวินจือคิ
ปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร ทังสองฝั ้ ่ งจะนึ กขึนได้
้ พร ้อมกันว่า
จะนํ าเขาออกมาสมทบให้ครบจํานวน ฝั่ งค่ายฆอ้ งเหล็กรายงาน
่
ชือเขาขึ ้
นไป ฝั่ งจวนธาราหยกก็รายงานชือเขาขึ ่ ้
นไปเช่ นกัน จะ
ไม่อยากมาก็ไม่ได้จริงๆ ไม่ใช่ความซวยธรรมดา
 การปราบจลาจลอันตรายขนาดนั้ น พรตปี ศาจบนพื นบก ้
อย่ า งเขาย่ อมต้องหาคู่หู แต่ ช ่ว ยไม่ ได้ที่คนอื่นรัง เกียจที่วรยุทธ ์
ของเขาตํ่า ไม่อยากรับเขาไว ้ ผีจวินจือก็ ่ เลยมาขอพึงพาฝ่ ่ ายจวน
ธาราหยก บังเอิญว่าทางเผ่านํ ้าขาดกํ าลังคนบนพืนบกอยู ้ ่ พ อดี
อย่ า งไรเสี ย การปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษั ต รก็ สู ก ้ ัน บนบก
ค่อนขา้ งเยอะ ยิ่งไปกว่านั้นผีจวินจือก็
่ เป็ นผูท ้ ่มี
ี ความสามารถใน
้ วย ถึงได้มห
การสร ้างถําด้ ี น้ามาเจอเหมียวอีอี้ กครังในวั้ นนี ้
เดิมทีวน ้ จวินจือลาดตระเวนภู
ั นี ผี ่ เขาอยู่ตรงนั้น ทีแรกก็ซอ่ น
ตัวอยู่ดีๆ แต่ชว่ ยไม่ได้ที่หลังจากได้พบเหมียวอีอี้ กครังแล
้ ว้ ตกใจ
มาก ตกใจจนมีก ารเคลื่อนไหวนิ ด หน่ อย ผลก็ คือเกือบจะโดน
ซือคงอู๋เว่ยใช ้ค้อนทุบตายแลว้
้ ค่ อนข า้ งพู ด ไม่ ออก นึ ก ไม่ ถึง ว่ า
หลัง จากฟั ง จบ เหมีย วอีก็
่
ตอนแรกจะก่ อเรืองใหญ่ ขนาดนั้ น และยิ่งนึ ก ไม่ ถึง ว่าแม้แต่ การ
ตายของหยวนไคซานก็ มาลงบัญชีท่ีเขาด้วย เป็ นเรืองที ่ ่เยารัว่
เซียนทําชดั ๆ
แต่พอคิดดูแลว้ ก็ สามารถเขา้ ใจได้ ตอนนั้นแม้แต่ห ยวนไค
ซานก็คด ่ ยนคือหนิ วโหย่วเต๋อ หนิ วโหย่วเต๋อก็เลยเป็ น
ิ ว่าเยารัวเซี
แพะรับบาปไปแบบนี ้
้
ตอนนี เขาเข ่ ยนมักคิดอยากจะมา
า้ ใจแลว้ นิ ดหน่ อย เยารัวเซี
ล่าที่ทะเลดาวนักษัตร แต่ก็ไม่กลา้ ทําลับๆ ล่อๆ เหมือนเมื่อก่ อ น
 ่
อีก คงจะเดาออกนานแลว้ ว่ าก่ อเรืองใหญ่ เอาไว ้ ไม่กลา้ มาหน้า
่
ใหญ่ใจโตทีทะเลดาวนั กษัตรอีก…
มีอยู่จุดหนึ่ งที่เขายังไม่รู ้ ผีจวินจือเองก็
่ ยงั ไม่รู ้ ตอนนั้นฝู ช งิ
แห่งตําหนักดาวประจิมมาแจง้ ต่อหกปราชญ ์ ต้องการหาคนจาก
หกปราชญ ์ ต้องการใครล่ะ? ต้องการคนทีชื ่ อหนิ
่ วโหย่วเต๋อไง
หกปราชญ เ์ องก็ นั บ ว่ า เห็ น แก่ ห น้ า ฝู ช งิ ตรวจหารายชือ ่
นักพรตทางการในอาณาเขตต่างๆ แลว้ แต่ทงหมดก็ ั้ บอกว่าไม่มี
้ ่ ต่อให้มีก็จะบอกว่าไม่มีอยู่ดี ใครจะอยากสร ้างความ
คนคนนี อยู
้ ะ ยิงไปกว่
ยุ่งยากนี ล่ ่ านั้นก็คอ
ื ไม่มจี ริงๆ
ดัง นั้ นฝู ช งิ จึงพู ดสิ่งที่โหดร ้ายออกมา ถ้า เขารู ้ว่ า ใครในหก
แดนเป็ นคนทํ า ก็ อย่ า โทษว่ า เขาเข า้ ไปลงมือในอาณาเขตนั้ น
ด้วยตัวเองแลว้ กัน...
หลังจากจา้ วเฟยกับซือคงอู๋เว่ ยได้ฟัง ผีจวินจื่อเล่า ทังสองก็
้
้ า งตกตะลึ ง อ้า ปากค้า ง ราวกับ มองเห็ น สัต ว ์
มองเหมี ย วอี อย่
ประหลาด
้
ทังสองเคยเห็ นคนทีใจกล ่ ่
า้ มาก่อน แต่ไม่เคยเห็นคนทีใจกล า้
ขนาดนี ้ คาดไม่ ถึง ว่ านั กพรตระดับ บงกชขาวคนหนึ่ งจะกลา้ มา
ออกล่าที่ทะเลดาวนักษัตร ทังยั ้ งกําจัดประมุขค่ายเจ็ดสิบสองคน
และผูน้ ํ าหนึ่ งคนไปแลว้ ด้วย ก่อปัญหาใหญ่ขนาดนั้น ช่างใจกลา้
คับฟ้ าจริงๆ!
้
ใช่ว่ า ทังสองจะไม่ มีป ระสบการณ์ค วามรู ้เสีย เลย ระบบของ
ทะเลดาวนักษัตรไม่ค่อยเหมือนกับระบบในพืนที ้ ่อืนของหกแดน
่
ประมุขค่ายของทีนี ่ ่ น่ าจะเทียบเท่ากับระดับประมุขจวน ส่วนผูน้ ํ าก็
เทียบเท่ากับระดับประมุขตําหนัก
่ า เจ า้ บ า้ นี่ จะกํ า จัดประมุ ขจวนเจ็ ดสิบ สองคนกับ
ไม่ น่า เชือว่
ประมุขตําหนักอีกหนึ่ งคน ทําได้อย่างไรกัน?
้
ทังสองยั งสงสัยกับสิงที่ ่เหมียวอีพู
้ ดไวก้ ่อนหน้านี นิ
้ ดหน่ อย ที่
บอกว่าเขาไปทําให้ประมุขตําหนั กไม่พอใจถึง ได้ถูกส่ง มาที่การ
ปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร ทําไมนักพรตระดับบงกชขาวคน
หนึ่ งถึงกลา้ ยั่วโมโหประมุขตําหนักระดับบงกชแดง ตอนนี ทั ้ งสอง
้
่
เชือแล ว้ จริงๆ แม่เจา้ โวย้ แม้แต่ระดับประมุขตําหนักเจา้ บา้ นี่ มันก็
กลา้ สังหาร ยังมีอะไรทีไม่ ่ กลา้ ยั่วโมโหอีก

เหมียวอีถู้ กทังสองมองจนอึ
้ ้ ว จึงลูบจมูกพร ้อมไอ
ดอัดไปทังตั
้ าไมเหรอ?"
แห้งๆ "มองขา้ แบบนี ทํ
้
ซือคงอู๋เว่ยเดาะลินแล ว้ พูดว่า "ท่าทางเจา้ จะไม่ได้มาที่ทะเล
้
ดาวนักษัตรเป็ นครังแรกสิ
นะ!"
 "หลงทาง หลงทางก็เลยรุกลําเข ้ า้ มาโดยไม่ได้ตงใจ
ั้ ่ ้น
เรืองนั
ข า้ ก็ ไม่ ได้ทํ า ข า้ ช่ว ยจนตกเป็ นแพะรับบาปให้ค นอืน" ่ เหมีย วอี ้
พู ด ขายผ้า เอาหน้ารอด แล ว้ ก็ ห น ั ไปถามผีจ วินจื่ออีก "คนที่ยึด
ครองเกาะนี อยู ้ ่ในปัจจุบน ั คือคนของจวนธาราหยกเหรอ?"
่
ผีจวินจือตอบอย่ างซือสั ่ ตย ์ว่า "ใช่แลว้ ชือว่
่ าเฮยหลางจวิน
ปี ศาจงู ทะเลระดับบงกชเขียวขันเก ้ ้า ลูกสมุนของปี ้โหยวโป ในมือ
มีของวิเศษ 'แหไร ้รู' ทีปี่ ้โหยวโปมอบให้เป็ นรางวัล"
"แหไร ้รูคอ
ื ของวิเศษอะไร?"
้
"เป็ นของวิเศษชินหนึ่ งที่ คล า้ ยแหจับ ปลา พอโดนทอดแห
แลว้ ก็หลุดพน้ ได้ยาก"
้ กหน้าเล็กน้อย แลว้ ขมวดคิวถามอี
เหมียวอีพยั ้ กว่า "ขา้ เห็ น
ว่ า มีป ราณปี ศาจอยู่ บนเกาะไม่ น้อย ที่นี่ คงจะมีพ รตปี ศาจอยู่ ไม่
น้อยเลยใช่ไหม?"
"ก็ ไม่ เยอะนะขอรับ รวมแล ว้ มีพ รตปี ศาจประมาณสามร ้อย
่
คน ลว้ นเป็ นพรตปี ศาจทีเฮยหลางจวิ ่ างๆ พวกเขา
นรับมาจากทีต่
ให้เฮยหลางจวินเป็ นหัว หน้า ตังแต่ ้ การปราบจลาจลเริมขึ ่ น ้ ทุก
คนก็ซอ่ นตัวอยู่บนเกาะนี ้ เอาแต่รอให้นักพรตจากที่ต่างๆ มาถึง"
ผี จ วิ น จื่อเรีย กได้ว่ า พู ด ออกมาหมดเปลื อ ก ขอแค่ ใ ห้ไ ด้ร บ
ี ไล่
เหมียวอีไปเร็้ วๆ
 ขณะนี ้เอง จู่ ๆ ผีจ วินจื่อก็ สีห น้า เปลี่ยนไป ก่ อนจะหมอบลง
้
กับพืนแล ว้ เอาหูแนบฟัง
้
ทังสามไม่ รู ้ว่าเขากําลังทําอะไร ผีจวินจือกลั ่ บกระโจนขึนมา ้
พูดว่า "แย่แลว้ มีคนพบปากถําที ้ ่พวกเราเขา้ มาแลว้ หินใหญ่ ที่
้ ถ
ปิ ดผนึ ก ปากถํ าไว ้ ู ก ทํ า ลาย ทั้งยัง มี เ สี ย งกีบ เท้า สัต ว พ
์ าหนะ
่
มากมาย ไม่รู ้ว่าใช่พวกทีมาตามหาพวกท่ านหรือเปล่า?"
เหมี ย ว อี ้ไม่ ไ ด้ยิ น อะไรทั้ ง นั้ น เข า มอง ไปทา งจ า้ วเฟย
และซือ คงอู๋ เ ว่ ย สองคนนั้ นก็ ส่ า ยหน้า บอกใบ ว้ ่ า ไม่ ไ ด้ยิ น อะไร
เหมือนกัน
"ผีจวินจือ่ เจ ้าคงไม่ได้จงใจขู่พวกเราหรอกใช่ไหม?" เหมียว
้
อีถามอย่ างเย็นเยียบ
ผี จ วิ น จื่อพู ด ด้ว ยรอยยิ มขื้ ่นขม "ท่ า นหนิ ว ผู น้ ้อ ยไม่ ไ ด้มี
ความสามารถอะไรอย่างอืนหรอกนะ ่ แต่ความสามารถในการฟัง
เสีย งที่ดินคือพรสวรรค ์ ขอแค่ ห มอบลงฟั ง ที่พื น ้ เสีย งกระต่ า ย
กระโดดในรัศ มีสิบ ลีก็ ้ ห นี ไปพ น ้ ้อยหรอก ยิ่งไปกว่ า นั้ นนี่ ก็
้ หู ผูน
่
เป็ นการเคลือนไหวที ่
ใหญ่ มาก"
้
ทังสามสบตากันแวบหนึ่ ง นึ กไม่ถึงว่าปี ศาจหนู แก่ต นนี ้จะมี
ความสามารถพิเศษแบบนี ้
 ่ ดอีกว่า "ถ้าพวกเขารุกลําเข
ผีจวินจือพู ้ า้ มาในถํา้ เฮยหลาง
จวินต้องเรียกรวมพลมารับศึกแน่ ผูน้ อ้ ยก็ตอ้ งฟังคําสั่งเช่นกัน ทัง้
สามท่านถือโอกาสตอนนี รี้ บหนี ไปตามทางลับเถอะ"
้ บพูดด้วยเสียงตํ่าว่า "แปลกจัง กู่ซานเจิงหาปาก
เหมียวอีกลั ้
้
ทางเขา้ ถําเจอได้
อย่างไร" เขาหันไปมองจา้ วเฟยกับซือคงอู๋ เว่ ย
"พวกเขาต้องมีวิ ธ ีส ะกดรอยตามอะไรแน่ นอน ถ้า หากไม่ รู ช ้ ด
ั
เกรงว่าพวกเราอาจจะหนี ไม่พน้ "
ในช่องเขาหิน จิงจอกดํ้ าจมูก แดงตกอยู่บนบ่า ถานเล่ า หิน
ภู เขาที่ปิ ดปากถํ าก
้ อ้ นนั้ นถู ก เย่ ซ น
ิ ใช ้แส โ้ จมตีจ นแตกละเอี ย ด
แลว้ เผยถําข ้ า้ งหลังทีข
่ า้ งในดํามืดออกมา
้
กู่ ซ านเจิงโบกมื อปั ด ฝุ่ นที่ตลบอบอวลแล ว้ ขมวดคิวถามว่
้ า
"ที่นี่ มีลบ ั ลมคมในจริงๆ ด้วย แต่ทําไมพวกเหมียวอีถึ ้ งคุน
้ เคยกับ
ลักษณะพืนที ้ ขนาดนี
่ ้ เขา้ ไปซ่อนขา้ งในหน้าตาเฉย?"

ถานเล่าพูดเสียงตํ่าว่า "พวกเราไม่คน ุ ้ เคยกับสถานการณ์ใ น

้ เลยสั
ถํานี ้ กนิ ด บุ่มบ่ามเขา้ ไปเกรงว่าจะเสียเปรียบ!"
เย่ซน
ิ กัดฟั นพูดว่า "อย่าบอกนะว่าจะให้พวกเขาหนี ไปอย่าง
้
นี ?"
นางนึ กถึงภาพที่ตัวเองเกือบจะโดนเหมียวอีลากกลิ
้ ้
งบนพื ้
น
้ ว้ แค้นจนคันฟัน
ก่อนหน้านี แล
 ้ ้ไม่ เหมาะจะให้ค นเข า้ ไปเยอะเกินไป เย่ ซ น
"ในถํ านี ิ เจ า้ นํ า
้ น
กองกําลังเฝ้ าอยู่ดา้ นนอก ขา้ กับถานเล่าจะเขา้ ไป!" กู่ซานเจิงหั
กลับไปตะโกนอีกว่า "ต่งเฉวียน หูจอ ื หยวน เฟ่ ยเต๋ออัน พวกเจา้
สามคนเขา้ ไปเดินเปิ ดทางก่อน อวี๋ไป่ ซิง่ เจียจื
่ ๋อเฟิ ง พวกเจา้ สอง
คนตามพวกขา้ สองคนอยู่ขา้ งหลัง"
้ ้าไปเป็ นเพือนห้
เขาเรียกให้นักพรตบงกชเขียวขันเก ่ าคน
"หา!" พวกต่ ง เฉวีย นที่โดนเรีย กชือให้
่ อ ยู่ ข า้ งหน้า พลันสี
่
หน้าเปลียนไป ต่งเฉวียนกุมหมัดคารวะถามว่า "หัวหน้าพันธมิตร
สถานการณ์ยงั ไม่ชดั เจน รอให้เขา้ ใจสถานการณ์ก่อนค่อยเข า้
ไปใช่ไหม?"
้ ว ยสายตาเย็ นเยีย บ "เจ า้ คิด จะขัด คํ า สั่ง
กู่ ซ านเจิงมองมาด้
เหรอ?"
…………………………
 บทที่ 368 ยัดเยียดความผิด

ไม่ได้อยากขัดคําสั่ง แต่การบุ่มบ่ามเขา้ ไปในทางใต้ดินแบบ

นี ้อันตรายเกินไป แต่ พ วกต่ ง เฉวีย นไม่ มีท างปฏิเสธ ไม่ เหมื อ น
ตอนที่เหมียวอีเป็้ นหัวหน้าพันธมิตร ตอนนั้นยังพอเจรจากัน ได้
้ เหลือทางไวใ้ ห้พวกเขาเจรจาเลย
แต่กู่ซานเจิงไม่
พวกเขาทําได้เพียงกระโดดลงอาชามังกรและฝื นมุด เข า้ ไป
้
แม้ทางในถําจะไม่ ้
แคบ แต่ก็ไม่ได้กวา้ งถึงขันให้ อาชามังกรเขา้ ไป
่
วิงได้ พาอาชามังกรเขา้ ไปในทางใต้ดน ่
ิ ทีคดเคี ้
ยวกลั บจะทําให้ไม่
สะดวก
้
จิงจอกดํ า บนไหล่ ถ านเล่ า กระโดดลงมา และดมนํ า ทางอยู่
ขา้ งหน้าสุด พวกต่งเฉวียนเดินตามหลังจิงจอก ้ กู่ซานเจิงกั้ บถาน
เล่ า อยู่ ข า้ งหลัง และข า้ งหลัง สุด มีอวี๋ไป่ ซิงกั
่ บเจี่ยจื๋อเฟิ งคอยคุม้
กัน
โล่ฟันปลาสิบหกแผ่ นที่ย่อขนาดเล็ กลงลอยวนอยู่ รอบกาย
ถานเล่าตลอดอย่างเงียบๆ
ปราณปี ศาจเลือ นรางที่ลอยอยู่ ใ นถํ าทํ
้ า ให้พ วกต่ ง เฉวี ย น
หนังหัวตึง นี่ คือราคาที่ต้องแลกกับการพึงพาผู
่ ้ ่แข็
ท ี งแกร่ง อาศัย
 ื่
กําลังของผูอ้ นแม้
จะสามารถมีชวี ิต ยืนยาวได้อีก หน่ อย แต่ก ลับ
่ ง
ต้องเชือฟั
้ ่รู ้สึก ได้ถึง ปราณปี ศาจในถํ าเกิ
กู่ ซ านเจิงที ้ ด ข อ้ กังขาในใจ
คิดไม่ตกว่าพวกเหมียวอีเข ้ า้ ไปในสถานที่แบบนี ได้
้ อย่างไร แม้แต่
้
ตัว เขาเองก็ ย ัง สงสัย นิ ด หน่ อยว่ า จิ งจอกตั ว นั้ นของถานเล่ า
ผิดพลาดตรงไหนรึเปล่า...
จา้ วเฟยกับซือคงอู๋เว่ยที่ปล่อยผมสยายก็เกิดขอ้ กังขาในใจ
้
เช่นกัน ทังสองอยู ่ขา้ งหลังเหมียวอี ้ และเหมียวอีก็้ อยู่ขา้ งหลัง ผีจวิ
่ กที พวกเขาเดินอยู่ในทางใต้ดน
นจืออี ิ ตลอดทาง
ระหว่ า งทางเจอกับ พรตปี ศาจที่ วิ่งเข า้ มาเป็ นระยะ เพราะ
พัน ธมิ ต รผ้า แดงล่ ว งลํ ้าเข า้ มาในรัง ปี ศาจกะทัน หัน หัว หน้ า
พันธมิตรเฮยหลางจวินจึงเรียกรวมพลปี ศาจเพือเตรี ่ ยมลงมือแลว้
่ สามคนนี เป็
"ผีจวินจือ ้ นใครน่ ะ! ทําไมไม่เคยเห็น?" จู่ๆ พรต
่ นเขา้ มาขา้ งหน้าก็หยุดและถามผีจวินจือ่
ปี ศาจทีเดิ
จ ้าวเฟยกับซือคงอู๋เว่ยเรียกได้ว่าแอบร ้องทุกข ์ในใจ พวกเขา
่
ไม่เคยทําเรืองที ่น่ าตืนเต้
่ นขนาดนี มาก่
้ ้ั
อน เดิมทีทงสองอยากจะ
ออกไปผ่านทางลับของผีจวินจือ ่ แต่สิงที
่ ่เหมียวอีบอกก็
้ มีเหตุผล
ยังไม่รู ้ว่าทางด้านสามสํานักใหญ่ยงั มีวธิ ก ่
ี ารอะไรอีกทีสามารถหา
เบาะแสของพวกเขาได้ต ลอด ทั้งสามเข า้ มาในรัง ปี ศาจอย่ า ง
เงียบๆ ไร ้ร่องรอย แต่คาดไม่ถึงว่าพวกกู่ซานเจิงยั ้ งจะตามมาได้
อีก ถ้าเป็ นแบบนี ต่ ้ อไปก็ไม่รู ้ว่าต้องหนี ถงึ เมือไรถึ
่ ้ ด ทังยั
งจะสินสุ ้ ง
ไม่รู ้ว่าจะหนี พน้ หรือเปล่าด้วย ดังนั้นจึงต้องหาทางกําจัด
ดังนั้นเหมียวอีจึ้ งบังคับให้ผีจวินจือไปพบเฮยหลางจวิ
่ นเพื่ อ
่ าคัญ
รายงานเรืองสํ
่
ให้ผีจวินจือไปรายงานก็ ได้ แต่เหมียวอีกลั ้ วผีจวินจือจะเล่
่ น
ื่ บหลัง ไม่น่าเชือว่
ไม่ซอลั ่ าจะตามมาด้วยกัน ความรู ้สึกทีอยู ่ ่ในรัง
ปี ศาจและพบหน้ากับปี ศาจบ่ อยๆ เป็ นประสบการณ์ค รังแรกใน ้
้
ชีวิต ของทังสอง แม้จ ะไม่ ก ลัว แต่ ก็ ค่ อนข า้ งอกสั่นขวัญ แขวน
เหมือนกัน
"เป็ นพวกใหม่ ท่ี มาขอพึ่ งพา ถนั ด เรื่องขุ ด ถํ ้าเหมื อ นกัน
หัวหน้าพันธมิตรให้ผน ่
ู ้ อ้ ยมาร่วมเขา้ เวรด้วย" ผีจวินจือตอบอย่ าง
เคารพนอบน้อม
้ ก หน้ า โค้ง เอวตามผี จ วิ น จื่ อทั น ที จ า้ วเฟย
เหมี ย วอี พยั
้
กับซือคงอู๋เว่ยอึงมาก ทําได้เพียงพยักหน้าโค้งตัวตาม
พอได้ยินว่ า หัวหน้าพันธมิต รเป็ นคนจัดเตรีย ม คนคนนั้ นก็
ไม่ ส งสัย เขาอีก ตอบ "อืม" แล ว้ ก็ ก า้ วยาวๆ จากไป เพราะผีจ วิ
นจื่อขีขลาด
้ เป็ นไปไม่ ได้ท่ีจะเอาหัวหน้าพันธมิต รมาพูดโกหก
นอกเสียจากจะไม่อยากมีชวี ต ิ อยู่ต่อแลว้
 พอคนคนนั้นไปแลว้ ผีจวินจือก็
่ อดลูบหน้าผากไม่ ได้ กังวล
่
จนเหงือตกกลั
วโดนพบพิรุธ
้
พอเห็ นเหมียวอีเขาก็ กลัวจากใจจริง แค่พบหน้ากันก็ทํ า ให้
ตนอกสั่นขวัญแขวนแลว้
พวกเขาเดิ น ไปข า้ งหน้า ต่ อ ซือ คงอู๋ เ ว่ ย ที่ อยู่ ข า้ งหลัง อด
้
ถ่ายทอดเสียงไม่ได้ "น้องชาย เล่นแบบนี จะโดนจั บพิรุธได้ง่ ายนะ
เฮยหลางจวินนั่นก็ไม่เคยเห็นพวกเรามาก่อนเลยด้วย"
"เผยพิรุ ธ ออกมาก็ ไม่ เป็ นอะไรหรอก ถ้า เฮยหลางจวินพบ
พิรุธ ขา้ ก็จะใช ้กระจกหยินดํา พ่นให้เขาแข็ง ทื่อเลย พูดง่ายๆ ก็
คือ พวกเราสามคนใช ้ของวิเศษสามชินพร ้ ้อมกัน ต้องทําให้เขา
ตายแน่ นอน ไม่แน่ อาจจะสามารถแย่งชิง 'แหไร ้รู' นั่นมาไวใ้ นมือ
้
ก็ได้" เหมียวอีตอบอย่ างไร ้ความหวาดกลัว
ซือ คงอู๋ เ ว่ ย พู ด ไม่ อ อก พบว่ า ชายคนนี ้ มี วิ ธ ี คิ ด ที่ ต่ า งกับ
ตนเอง แต่พอได้ฟังเหมียวอีพู ้ ดแบบนี แล ้ ว้ ในใจก็คิดว่าใช่ สาม
คนร่วมมือกันใช ้ของวิเศษ ยังต้องกลัวปี ศาจนั่นอีก เหรอ? เขามี
ความมั่นใจขึนมาทั
้ ้ ถูกต้อง
นที แต่ก็รู ้สึกอีกว่าทําแบบนี ไม่
ขณะกํ า ลัง เดินอยู่ ใ นทางใต้ดินที่คดเคียว
้ ยัง ไม่ ท น ้ ่
ั ถึง ถํ าที
เฮยหลางจวินยึด ครองอยู่ ผีจ วินจื่อก็ พ ลันหันกลับ มาถ่ า ยทอด
้
เสียงต่อทังสามคน "เฮยหลางจวินมาแลว้ "
 ผีจ วินจื่อเบี่ยงตัว พิง ผนั งถํ าก่
้ อน แล ว้ พวกเหมีย วอีก็
้ ยืนพิง
้ นที แลว้ เก็บซ่อนปราณมนุ ษย ์บนตัวอย่างสนิ ทแนบแน่ น
ผนังถําทั
เร่งให้ยาปี ศาจที่อยู่ในอกปล่อยปราณปี ศาจออกมาปกปิ ดตนเอง
พอเหล่ตามองเงียบๆ ผ่านร่องผมทีห้ ่ อยลงมา ก็เห็นชายรูปร่างสูง
ใหญ่คนหนึ่ งที่สวมชุดดําทังตั ้ ว กําลังพาหญิงสวยหยาดเยิมสอง ้
้
คนก ้าวเขา้ มา ทังสามและผี ่ งทําความเคารพพร ้อมกัน
จวินจือจึ
พอเฮยหลางจวินเห็ นทังสี้ คน
่ ก็หยุดฝี เท้าและถามด้วยเสีย ง
ตํ่าว่า "ทําไมพวกเจา้ ยังไม่ไปเตรียมรับศึก หรือเห็ นว่าคําสั่งของ
หัวหน้าพันธมิตรไม่สําคัญ?"
่ บก ้าวเขา้ มาตอบว่า "ตอบหัวหน้าพันธมิตร ผูน้ อ้ ย
ผีจวินจือรี
่ าคัญต้องรายงาน"
มีเรืองสํ
้ ่ ผมยาวบัง
เฮยหลางจวิ น กํ า ลัง มองประเมิ น พวกเหมี ย วอี ที
่
ใบหน้า พร ้อมถามว่า "เรืองอะไร?"
่
ผีจวินจือเองก็ ก ลัวว่า เขาจะเห็ นพิรุธ จึงรีบเขา้ ประเด็ นหลัก
่
โดยตรง "เกียวกับฮูหยินอูห ่ วั "
"ฮู ห ยินอู่ ห วั ?" เฮยหลางจวินอึงไป ้ สายตาที่กํ า ลังมองพวก
้ ยนไปอยู
เหมียวอีเปลี ่ ่ท่หน้
ี าผีจวินจือทั่ นที ถามอย่างสงสัยว่า "ฮู
หยินอู่หวั ตายไปแลว้ ตังกี ้ ปี่ เจ ้าเอ่ยถึงนางทําไม?"
 ่
ผีจวินจือตอบอย่ างปวกเปี ยกว่า "เมื่อครูต
่ อนที่ผู น
้ ้อยกํ า ลัง
ลาดตระเวนภูเขา ก็เหมือนจะเห็ นหนิ วโหย่วเต๋อที่สังหารฮูหยินอู่
หัวในปี นั้น"
"จริงเหรอ?" เฮยหลางจวินเบิกตากวา้ งทันที เขาเป็ นลูกน้อง
ของปี ้ โหยวโป มีหรือที่จะไม่รู ้ว่าหนิ วโหย่วเต๋อมีความหมายกับปี ้
โหยวโปอย่างไร พูดขู่ทน ั ทีว่า "ผีจวินจือ่ เจา้ เห็ นหนิ วโหย่ ว เต๋ อ
นั่นจริงๆ เหรอ?"
่ นเต้
ผีจวินจือตื ่ นในใจ แต่ยงั ฝื นพูดไปว่า "หัวหน้าพันธมิต ร
ท่านน่ าจะเคยได้ยินมาก่อน ในปี นั้นขา้ เคยรับใช ้ฮูหยิน เคยเห็ น
ของใช ้ของฮูหยินมาไม่นอ้ ย ท่านลองเดาสิว่าผ้าแดงทีพั่ นบนแขน
่ ่ดา้ นนอกพวกนั้นคืออะไร?"
ของคนทีอยู
"อย่ า มาหลอกให้ย ากนะ" เฮยหลางจวินตะโกนว่ า "พู ด มา
ตรงๆ!"
"ถ้าขา้ ไม่ได้มองผิด ของที่พันอยู่บนแขนของพวกเขาน่ าจะ
่ หยินอู่หวั โปรดปรานทีสุ
เป็ นผ้าทีฮู ่ ดในปี นั้น"
่ ดแบบนี ้ จา้ วเฟยกับซือคงอู๋เว่ยก็แอบมองไปที่
พอผีจวินจือพู
้
เหมีย วอีแวบหนึ ่ งทันที พบว่ า ที่แท้เหมียวอีก็
้ อยากจะยืมดาบฆ่า
คนนี่ เอง เพียงแต่วธิ ก ้
ี ารนี จะได้
ผลเหรอ?
 ้
ทังสองสงสั ่ ่บนเกาะ
ยนิ ดหน่ อยว่าเฮยหลางจวินและปี ศาจทีอยู
้ พ
นี จะสู ้ หรือเปล่า
้ วกกู่ซานเจิงได้
"อาศัย แค่ สิ่งนี ้? เจ า้ ก็ ส ามารถตัด สินได้แลว้ เหรอว่า หนึ่ งใน
พวกเขาคือหนิ วโหย่วเต๋อในปี น้น?" ั เฮยหลางจวินขมวดคิวถาม ้

ผีจ วินจื่อกุ มหมัด คารวะ "ข า้ น้อยย่ อมไม่ บุ่ มบ่ า มขนาดนั้ น
หรอก ชายคนหนึ่ งที่นํ า หน้า อยู่ ท่า มกลางกลุ่ มคนที่ขา้ น้อ ยเห็ น
ก่อนหน้านี ้ เขาแบกตลับยาวใบหนึ่ งที่เสียบกระบี่ไว ้ เป็ นคนที่เคย
ปรากฏตัว อยู่ บ ริเ วณที่เกิด เรืองกั
่ บ ฮู ห ยิน ตอนนั้ นเขาขี่อาชา
มังกรอ้วนตัวหนึ่ ง แลว้ ก็รวมกับผ้าแดงที่พันอยู่บนแขนของพวก
เขาตอนนี ้ ทํ า ให้ข า้ สงสัย ว่ า มีโ อกาสสู งที่คนคนนั้ นจะเป็ นหนิ ว
โหย่วเต๋อ เพียงแต่ว่า…"
"เพียงแต่อะไร?" เฮยหลางจวินตะคอก "รีบพูด!"
่ ่วสั่นงกๆ พร ้อมตอบทันที "เพียงแต่เมือครู
ผีจวินจือตั ่ ข่ า้ น้อย
แอบได้ยินคนที่อยู่ขา้ งๆ เขาเรียกเขาว่ากู่ซานเจิง้ ขา้ น้อยก็เลย
ไม่แน่ ใจนิ ดหน่ อย!"
้ เฮยหลางจวินอึง้ จู่ๆ ก็ใช ้มือขา้ งหนึ่ งเขี่ยผี จ วิ
"กู่ซานเจิง?"
่
นจือไปชนผนั ง แลว้ กา้ วยาวๆ ผ่านไป พร ้อมด่าไปด้วยว่า "ไอ้โง่
ชื่อนั้ นจะเปลี่ ยนเมื่ อไรก็ ไ ด้ ตอนแรกที่ มาเข่ น ฆ่ า ที่ ทะเลดาว
นักษัตร มันจะกลา้ ใช ้ชือจริ่ งได้อย่างไร! ใครก็ได้ ถ่ายทอดคําสั่ง
 ้ จะตบรางวัลหนักๆ จับเป็ นหรือตาย
ขา้ ออกไป ใครจับกู่ซานเจิงได้
ก็ได้!"
สาวงามแต่ ง กายวาบหวิว สองคนที่ติ ด ตามอยู่ ข า้ งหลัง เฮย
่ เอี
หลางจวิน พอเห็นผีจวินจือที ่ ยงใกลจ้ ะลม้ อยู่บนผนัง พวกนางก็
หัวเราะคิกคักแลว้ เดินจากไป
หลังจากพวกเฮยหลางจวินเดินไปไกลแลว้ ผีจวินจือก็ ่ เอาหู
้ ่ อฟั ง ความเคลื่อนไหวทัน ที เขาโล่ ง ใจแล ว้ บน
แนบผนั ง ถํ าเพื
่
หน้าผากมีเหงือออกเช่ นกัน เขาประสานมือเคารพเหมียวอี ้ พร ้อม
่ ควรทํ
พูดเบาๆ ว่า "ท่านหนิ ว ผูน้ อ้ ยทําสิงที ่ าไปแลว้ ท่านปล่อยขา้
้
ไปเถอะ ถ้าทําซําไปซํ ้
ามาอย่ ้ อไป ไม่ตอ้ งให้ท่านลงมือหรอก
างนี ต่
ผูน้ อ้ ยต้องตกใจตายก่อนแน่ นอน"
้
เหมียวอีตบบ่ ้ า "ทําได้ด"ี
าเขาพร ้อมพูดด้วยรอยยิมว่
่ าสีหน้าขืนขม
ผีจวินจือทํ ่ 'ไม่ใช่โดนกดดันจนหมดทางเลือก
หรอกเหรอ เจ ้านึ กว่าขา้ เต็มใจหรือไง!'
จ า้ วเฟยมองซ า้ ยมองขวา แล ว้ ขมวดคิ วพู ้ ด เสี ย งตํ่ าว่ า
"น้องชาย ทําไมขา้ รู ้สึกว่าวิธก ้
ี ารนี ของเจ ้ามีชอ่ งโหว่มากมาย ขา้
่ ดหน่ อยเลย แลว้ อีกอย่าง ขา้ ว่าพวกเฮย
ฟังแลว้ ยังรู ้สึกเหลือเชือนิ
หลางจวินอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสูข ้ องพวกกู่ซานเจิงก็ ้ ได้"
 ้
เหมียวอีกระซิ
บว่า "พวกเราจึงรีบไปไม่ได้ไงเล่า ต้องช่วยเฮย
หลางจวินในเวลาสําคัญ"
"ไม่ ใ ช่มงั้ สิ่งที่ควรทํ า เจ า้ ก็ ทํ า หมดแล ว้ ยัง ไม่ ไปอีก เหรอ!"
ซือคงอู๋เว่ยอุทาน
้
"เบาๆ หน่ อย!" เหมีย วอีเอานิ ้วชีตั
้ งตรงริ
้ มฝี ปาก มองซ ้าย
มองขวา แลว้ พูดเสียงเบาว่า "ถ้าเฮยหลางจวินไม่ใช่คู่ ต่อ สู ข ้ อง
พวกกู่ ซ านเจิงจริ ้ ง ๆ พวกเราต้องช่ว ยให้เขาหนี ให้เขาหนี และ
ปล่อยข่าวลือออกไป สามสํานักใหญ่ไล่ฆ่าพวกเรามานานขนาด
นี ้ ข า้ เองก็ ต อ้ งการให้พ วกเขาได้ลิมรสการถู
้ ก ไล่ ฆ่า เหมือนกัน
คนทรยศที่ สับ ปลับ ของพัน ธมิ ต รผ้า แดงพวกนั้ นก็ ค วรชดใช ้
เหมือนกัน!"
่
ตอนทีเขาพู ้
ดประโยคสุดท้าย สายตาก็ฉายแววโหดเหียม
ผี จ วิ น จื่ อได้ยิ น แล ว้ รู ส้ ึ ก หนาวเหน็ บ ถ้า ข่ า วนี ้ ถู ก ปล่ อ ย
ออกไป ดีไม่ ดีจ ะทํ า ให้พ รตปี ศาจส่ ว นใหญ่ ท่ีเข า้ ร่ว มการปราบ
จลาจลทะเลดาวนั ก ษัต รร่ว มมื อกัน ไล่ ส งั หารก็ ได้… สามสํ า นั ก
ใหญ่อะไรนั่นจะหาเรืองเจ ่ ้าบา้ นี่ ทําไมนะ ขา้ รู ้ตังนานแล
้ ว้ ว่าไม่ควร
่
ไปหาเรืองเจ ้าบา้ นี่
ซือคงอู๋ เว่ ย ประสานมือเคารพพร ้อมพู ดเสียงตํ่ ากับ เหมียวอี ้
"ข า้ เรีย กเจ า้ ว่ า นายท่ า นดีไหม เดิมทีพ วกเราก็ ไม่ ใ ช่คู่ ต่ อ สู ก
้ บ
ั
พวกเขาอยู่แลว้ โดนไล่ล่าจนหนี ไปทั่ว เจา้ ยังจะเป็ นฝ่ ายช่วยเฮย
หลางจวินต่อต้านพวกเขาอีก แบบนี ไม่ ้ เป็ นการสมัครใจไปอยู่ใน
นํ ้ามือพวกกู่ซานเจิงเองหรอกเหรอ
้ ่
เจ ้าเบือหน่ ่ ชวี ต
ายทีจะมี ิ อยู่ต่อ
้ั
แลว้ ใช่มย?"
้
เหมีย วอีโบกมื อพู ด ว่ า "ท่ า นฟั ง ข า้ นะ พวกเราก็ แค่ ช ่ว ยให้
เฮยหลางจวิ น หนี ไ ปเพื่ อป้ องกัน เหตุ ไ ม่ ค าดคิ ด เท่ า นั้ นเอง ไม่
จํ า เป็ นต้องปะทะโดยตรงกับกู่ ซ านเจิงจริ ้ ง ๆ ถ้า พวกกู่ ซ านเจิงมี
้
วิธก ่
ี ารอืนในการไล่ ตามพวกเรา พวกเราจะหนี ช ้าหรือเร็วแลว้ จะ
ต่างอะไรกันล่ะ ไม่ช ้าก็เร็วก็จะถูกพวกเขาตามทันอยู่ดี พวกเรา
ยัง คงไม่ ใ ช่คู่ ต่ อ สู ข
้ องพวกเขา ในภายหลัง ต้อ งโดนพวกเขา
ก่ อกวนไม่ ห ยุ ด แน่ ถ้า ไม่ มีวิธ ีก ารพิเ ศษอะไร รอจนฟ้ ามื ด แล ว้
พวกเรามุดลงทะเลก็ได้ สามารถหนี ได้เหมือนกัน"
้ อนพร
ซือคงอู๋เว่ยยิมเจื ่ ้อมพูดว่า "กลัวว่าหลังจากโผล่หน้าไป
แลว้ จะไม่ได้หนี ไปริมทะเลง่ายๆ น่ ะสิ!"
่
"เรืองนี ้ ตอ้ งดูความสามารถของผีจวินจือแล
ก็ ่ ้ น
ว้ " เหมียวอีหั
กลับมาตบบ่าผีจวินจืออี ่ กครัง้ แลว้ หรีตายิ
่ ้ ดว่า "เจา้ ขุดถําไว
มพู ้ ้
ทั่วที่ใต้ดิน เป็ นไปไม่ได้ท่จะไม่
ี เหลือทางหนี ทีไล่ให้ตวั เองสัก นิ ด
เลย ก็อย่างทีข ่ า้ บอกไว ้ ถ้าเจ ้ากลา้ วางกับดักพวกเราสามคน ทํา
ให้พวกเรามีชวี ิต ต่ อไปไม่ ได้ ต่อให้เจา้ หนี ไปแลว้ ขา้ ก็จะให้ทุ ก
คนได้รู ้ว่าการตายของพวกหยวนไคซานในปี นั้น เจา้ ก็มีส่วนให้
ความร่วมมือ!"
ผีจ วินจื่อพู ด ด้ว ยใบหน้า ขมขื่น "ถ้า พวกเฮยหลางจวินแพ ้
แลว้ ขา้ คนเดียวก็ไร ้ที่พึง่ กลัวว่ายากจะมีชวี ต
ิ อยู่จนถึงการปราบ
จลาจลสินสุ้ ด"
้
เหมียวอีตบบ่ ิ ้ ้าไวห้ รอก ขอแค่
าเขาและพูดต่อว่า "ขา้ ไม่ทงเจ
เจ ้าสามารถพาพวกเราหนี ไปได้อย่างราบรืน ่ ต่อไปเจ ้าก็มาอยู่กบ
ั
พวกเรา อย่าให้ความสามารถของเจ ้าเสียเปล่า"
่
ผีจวินจือถามอย่ างปวกเปี ยกว่า "ถึงตอนนั้นท่านจะไม่ฆ่าปิ ด
ปากขา้ หรอกนะ?"
เหมียวอีหั ้ วเราะเยาะ "ขา้ จําเป็ นต้องฆ่าปิ ดปากเจ ้าด้วยเหรอ?
่ เจ
เรืองนี ้ ้าก็มส
ี ่วน ถ้าเจ ้าไม่กลัวตายก็ไปป่ าวประกาศให้ท่วสิ ั "
่ ดไม่ออก ตนไม่กลา้ พูดไปเรือยจริ
ผีจวินจือพู ่ งๆ
จ า้ วเฟยที่ขมวดคิวอยู
้ ้
่ ต ลอดพู ด ขึนมาว่ า "เจ า้ เคยคิด บ า้ ง
้
หรือเปล่า ถ้าสุดท้ายพวกกู่ซานเจิงตกอยู ่ใ นมือพรตปี ศาจจริง ๆ
จะต้องพูดแน่ ว่าผ้าแดงพวกนั้นที่พันอยู่บนแขนของพันธมิตรผ้า
แดงมาจากเจ ้า!"
…………………………
 บทที่ 369 ยากจะต ้านทานอัสนี บาต

้
เหมียวอีถามอย่ างแปลกใจทันที "ถ้ามีบางคนบอกว่าผ้าแดง
พวกนั้นเป็ นของกู่ ซานเจิง้ แลว้ เขาไม่ ยอมรับ ถ้าเขาบอกว่ า ผ้า
แดงนั้นเป็ นของขา้ แลว้ ทําไมขา้ จะต้องยอมรับด้วยล่ะ?"
จ า้ วเฟยถอนหายใจ "ของที่เจ า้ แจกจ่ า ยให้ทุ ก คนกับ มือ มี
พยานมากมายขนาดนั้น เจ ้าจะเลียงพ
่ น้ อย่างไร?"
้ ดอย่างไม่เห็นด้วยว่า "เลียงไม่
เหมียวอีพู ่ ่ ขา้
พน้ ก็ไม่ตอ้ งเลียง
้ ขา้ มา จากนั้นขา้ ก็แจกให้ทุกคนอีกที"
ก็บอกได้ว่ากู่ซานเจิงให้
้ "เจ ้าไม่กงั วลเลยแม้แต่นอ้ ย?"
"..." จ ้าวเฟยพูดอย่างอึงๆ
่
"มีเรืองไหนที ่ไม่ตอ้ งเสียงบ
่ ่
า้ ง? เรืองบางเรื ่
องไม่ ควรคิด มาก
เกินไป ไม่อย่างนั้นก็ไม่ตอ้ งทําอะไรแลว้ " เหมียวอีส่้ ายหน้าพูด ว่า
้
"ขา้ รู ้เพียงว่าตอนนี พวกกู ่ซานเจิงคื ้ อภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดของ
พวกเรา ถ้า พวกเราผ่ า นไม่ ได้แม้แต่ ด่ า นที่อยู่ ต รงหน้า กลับ มัว
ห่ ว งหน้า พะวงหลัง ไม่ ก ล า้ ลงมื อ กับ พวกเขา แบบนั้ นจะไม่ น่ า
หัวเราะเยาะหรอกหรือ? มีชวี ต ้
ิ รอดผ่านตอนนี ไปได้ นั้นดีกว่า อะไร
้ ้น เรืองในภายหลั
ทังนั ่ งก็ค่อยเผชิญหน้าในภายหลัง!"
้
บึมๆๆ!
 มีเสียงสั่นสะเทือนดังมาจากอีกฝั่งของทางใต้ดน ิ พวกเขาหัน
หน้า ไปมอง แล ว้ ก็ ส บตากันอีกครัง้ รู ้ว่ า สองฝ่ ายนั้นเริมต่
่ อสูก้ น
ั
แลว้ ...
ท่ า มกลางเสี ย งสั่นสะเทื อ น พวกกู่ ซ านเจิงที
้ ่ เข า้ ลึ ก มาอยู่
ในทางใต้ดน ิ รีบหันหลังกลับ เห็นเพียงทางด้านหลังถล่มลงมาแลว้
ฝุ่ นตลบอบอวล
้ ตรงทางด้านหน้าก็มเี สียงถล่มเช่นกัน ตัดขาดทังเจ็
บึม! ้ ดคน
ไวใ้ ต้ดน ้ งทันที
ิ โดยสินเชิ
"แย่ แล ว้ ! มันตัด ขาดทางหนี ข า้ งหน้าและขา้ งหลังของพวก
เราแลว้ !" ต่งเฉวียนร ้องอย่างตกใจ
๊
พอถานเล่าส่งเสียง "จีดๆ" ้
จิงจอกดํ าที่นํ าทางอยู่ขา้ งหน้าก็
รีบกลับมาอย่างรวดเร็ว เขา้ มาอยู่ในถุงกระเป๋ าสัตว ต์ รงเอวของ
ถานเล่า
้ จู่ๆ ผนังถําด้
บึม! ้ านหนึ่ งก็มห
ี ินดินทลายปลิวออกมา ทังสอง ้
ฝั่ งมีก า้ มยัก ษ์ใ หญ่ ส องอันวาดทะลุผนั ง ถํา้ ร่ว มกันตัด มายัง เจ็ด
คนทีอยู่ ่กลางทาง

ต่งเฉวียน หูจอ ื หยวน เฟ่ ยเต๋ออันที่เดินเปิ ดทางอยู่ขา้ งหน้า

โบกอาวุธในมือคําก ้ า้ มยักษ์อนั หนึ่ งไว ้ ส่วนอวี๋ไป่ ซิง่ เจียจื
่ ๋อเฟิ งที่
ํ ้ ้ามยักษ์อก
อยู่ขา้ งหลังก็คาก ี อันหนึ่ งไวเ้ ช่นกัน
 ้
กู่ซานเจิงและถานเล่ ่ กขนาบอยู่ตรงกลางสมกับเป็ นศิษ ย ์
าทีถู
ฝี มือดีข องสามสํ า นั ก ใหญ่ รีบ กวาดสายตาเย็ นเยีย บมองรอบๆ
ขณะที่ตัวอยู่ในสถานการณ์อน ั ตราย ก็เรียกได้ว่าไม่ต กใจกลัว
้
จนทําอะไรไม่ถูก ก่อนเขา้ มาทังสองเตรี ยมใจไวแ้ ลว้ ไม่อย่างนั้น
คงไม่กลา้ บุกเขา้ มาหรอก
พอต่ ง เฉวีย นลงมือแล ว้ ก็ ต กใจกลัว ไม่ รู ้เหมือนกันว่ า ก า้ ม
ของสัต ว ป์ ระหลาดอะไรกํ า ลัง โจมตี พ วกเขา กระดองนั่ นแข็ ง
้
ผิดปกติ อาศัยของวิเศษขันสองในมื อของพวกเขา ไม่น่าเชือว่ ่ า
จะโจมตีเกราะแข็งของอีกฝ่ ายไม่ทะลุ
และพลังของสัตว ์ประหลาดนั่ นก็ย่งมหาศาล
ิ นักพรตบงกช
้ า้ ห้าคนร่วมมือกันก็ยงั ต้านทานการโอบลอ้ มของก ้าม
เขียวขันเก
สองอันนั้นไม่ไหว สามคนขา้ งหน้าและสองคนขา้ งหลังโดนผลัก
้ บถานเล่าตรงกลาง
จนเบียดมาถึงกู่ซานเจิงกั
้ ผนังถําตรงกลางแยกออก
บึม! ้ ในที่สุดสัตว ์ประหลาดก็เผย
โฉมหน้ า ที่ แท้จ ริง ไม่ น่ าเชื่อว่ า จะเป็ นปู ต ั ว หนึ่ งที่ ใหญ่ ม าก
ท่ามกลางฝุ่ นดินที่ตลบอบอวล ปากแบบกัดกินที่แหลมคมกํา ลัง
กัดมาทางถานเล่าและกู่ซานเจิงที ้ อยู
่ ่ตรงกลาง

โล่สบ ่ นวนอยู่รอบกายถานเล่าเปล่งแสงสีเขียว โล่

ิ หกแผ่นทีบิ
สามแผ่นในนั้นขยายใหญ่อย่างรวดเร็วและรวมตัวกัน ฟันปลากัด
ประกบกัน กลายเป็ นโล่สามแฉกอันหนึ่ ง จากนั้นถานเล่าก็ผลัก
ออกไป
แกรง๊ ! มีเสีย งสั่นสะเทือนดัง ขึน
้ โล่ ส ามแฉกต้า นทานปาก
ใหญ่ทงัี่ บเขา้ มาเอาไว ้
ดินใต้เท้าสองขา้ งของถานเล่าแตกออก ขาสองขา้ งอดจมลึก
ใต้ดินจนถึงหัวเข่าไม่ได้ เป็ นเพราะแรงดันจากขา้ งบนเยอะมาก
จริงๆ
เขารีบหันไปมองกู่ซานเจิง้ กลับเห็นกู่ซานเจิงกํ ้ าลังแบกตลับ
กระบี่เฝ้ าสังเกตเหตุการณ์ที่เกิดขึนรอบกาย
้ ยังคงกวาดสายตา
เย็ นเยีย บไปรอบด้า น เห็ นได้ช ดั ว่ า กํ า ลัง ระวัง การจู่ โ จมอื่นๆ ที่
อาจจะเกิดขึนอี ้ ก

ถานเล่ า ทํ า ได้เ พีย งใช ส้ องมื อ ยัน โล่ ส ามแฉกบนหัว เอาไว ้

ส่ ว นโล่ รอบกายอีกสามแผ่ นที่เหลือก็ เปล่ง แสงสีเขียวและขยาย
ใหญ่ขนพรึ้ ้อมกัน แลว้ บินวนอย่างรวดเร็ว กลายเป็ นโล่ฟันปลา
สิบสามอันบินวน และรีบไปฟันปูยก ั ษ์น่ ัน
แต่ทว่ากระดองของปูยก ั ษ์แข็งแกร่งเกินไปจริงๆ โล่ฟันปลาที่
บินวนวาดเป็ นรอยประกายไฟบนกระดอง เกิดเป็ นเสียงแหลมแสบ
หู แต่ยงั คงไม่มท
ี างโจมตีทะลุเกราะบนตัวของอีกฝ่ ายได้
 ่ า
ถานเล่าตะลึงมาก ไม่รู ้ว่าเป็ นปี ศาจปูอะไรกันแน่ ไม่น่าเชือว่
กระดองจะแข็ ง ถึ ง ขนาดนี ้ ของวิ เ ศษของตนทิ งไว ้ เ้ พี ย งรอย
เล็กน้อยบนตัวของอีกฝ่ ายเท่านั้น
้
กู่ซานเจิงตกตะลึ งมากเช่นกัน เดิมทีนึกว่าถานเล่าสามารถ
รับ มื อ ได้ ถึ ง ได้ว างใจเป็ นกํ า ลัง หนุ น คอยระแวดระวัง รอบด้า น
้
ตอนนี ถานเล่ าทนไม่ไหวแลว้ พวกต่งเฉวียนที่พยายามต้านทาน
อยู่สองฝั่งก็ค่อยๆ โดนดันเขา้ มาเช่นกัน
พอเห็ นว่าไม่มีท่ว่ี างให้หน ้ หมุนตัว กาง
ั กลับแลว้ กู่ซานเจิงก็
แขนสองขา้ งออก และตะโกนเสียงดังว่า "ออกอาวุธ!"
แกร ๊งๆๆๆ...
่ งชดั แสงสีเงินทีเหมื
ท่ามกลางเสียงทีดั ่ อนฟ้ าแลบออกมาเป็ น
ชุด ยิ ง ออกมาจากฝั ก กระบี่ ข า้ งหลัง กู่ ซ านเจิ งอย่
้ า งรวดเร็ ว
ฉับพลัน ระเบิดยิงออกมาราวกับอัสนี บาต
"อือ..." ด้านบนที่โล่สามแฉกของถานเล่าต้านไวม้ ีเสีย งร อ้ ง
เจ็บปวดแสบหู
พอปล่ อ ยกระบี่ บิ น อัส นี บ าตออกมา ก า้ มปู ย ัก ษ์ที่ พวกต่ ง
้
เฉวียนต้านทานอยู่และกระดองก็แตกพัง เลือดเนื อกระเด็ น อันสี
บาตผ่ า นไป ตัด ขาดเป็ นสองท่ อ น ร่า งกระดองยัก ษ์ท่ี กดอยู่
ด้านบนของถานเล่าโดนแสงอัสนี บาตสีเงินหลายสิบเล่มหั่นจนขา
ขาด
้
พอกู่ ซ านเจิงโบกมื อชี ้ แสงสีเงินหลายสิบสายก็โ จมตีไปยัง
้ เปิ
ผนังถําที ่ ดออก ร่างทีเหลื ่ อของปูยก ั ษ์ถูกตัดแขนและขาอีกครัง้
เลือดเนื ้อปลิว กระจายอยู่ ท่ า มกลางฝุ่ นตลบฟุ้ ง ผนั ง ถํ าด้้ า นนั้ น
พัง ทลายอย่ า งถึ ง ที่ สุ ด แล ว้ เผยทางใต้ดิ น ข า้ งเคี ย ง สามารถ
มองเห็ นพรตปี ศาจกลุ่ ม หนึ่ งที่ ซ่อ นตัว อยู่ ต รงนั้ นตกใจจนถอย
หลัง
พวกต่งเฉวียนตกตะลึง เคยได้ยินจา้ วหลิงถูบอกนานแลว้ ว่า
เตากระบี่อัส นี บ าตของกู่ ซ านเจิงร้ ้ายกาจ ตอนที่เห็ นสู ก
้ บ
ั พวก
เหมียวอีก่้ อนหน้านี ยั ้ งไม่แสดงความร ้ายอาจออกมา ตอนนี นั ้ บว่า
ได้ร บ ้ ึ ง อานุ ภาพของเตากระบี่ อั ส นี บาตจริง ๆ แล ว้ สั ต ว ์
ั รู ถ
ประหลาดที่ทุ กคนร่วมมือกันสู ย้ งั ยากจะทํ าลายได้ ไม่ น่า เชือว่ ่ า
โดนกระบี่อัส นี บ าตฟั นทีเดีย วก็ ต ายแล ว้ พรรคร ้างกระบี่มี ข อง
้
วิเศษขันสองที ่
ยอดเยี ่
ยมแบบนี ้ สมแลว้ ทีเป็
ได้ ่ นสํานักใหญ่ อน ั ดับ
หนึ่ งในสายมะโรง มีของทีพอจะอวดได้
่ จริงๆ ด้วย
้
"ฆ่ามัน" มีเสียงตะโกนโหดเหียมดั
งมาจากทางใต้ดน
ิ ขา้ งๆ
่
กลุ่มพรตปี ศาจทีตกใจจนถอยหลั งโห่ร ้องและบุกเขา้ ทันที กู่
้
ซานเจิงกวาดสายตาเย็ นเยียบ จากนั้นพลิกฝ่ ามือ กระบี่บินอัสนี
 ่
บาตทีลอยวนเวี ้ งออกมาราวกับห่าฝนทันที ขวักไขว่
ยนอยู่ในถํายิ
อยู่ท่ามกลางกลุ่มพรตปี ศาจราวกับอัสนี บาต
ถานเล่าส่งโล่แปดแผ่นไปบินคุม้ ครองกู่ซานเจิง้ เพื่อป้ องกัน
ความผิดพลาด เพื่ออํานวยความสะดวกให้กู่ซานเจิงโจมตี ้ อย่าง
ไม่กงั วล
่ั
ชวพริ ้
บตาเดียว มีเลือดเนื อกระเด็ นและเสียงร ้องเจ็บปวดดัง
้
เป็ นแถบ เกราะวิเศษขันสองบนตั วกลุ่มพรตปี ศาจโดนกระบี่บิ น
อัสนี บาตโจมตีเป็ นรูได้โดยง่าย ไม่มีประโยชน์ในการป้ องกันเลย
แม้แต่นอ้ ย
ท่ า มกล า ง เสี ย งร อ้ งโหยหว น ใ นกลุ่ ม พ รตปี ศา จมี ศ พ
หลงเหลือไวห้ ลายสิบศพ ปี ศาจทียั ่ งเหลือหนี ไปสองฝั่งของทางใต้
ดินอย่างหวาดกลัว ไม่มีใครกลา้ สัมผัสคมของกระบีบิ ่ นอัสนี บาต
อีก
้
กู่ซานเจิงแวบมาอยู ่ขา้ งศพปี ศาจที่คืนสู่รา่ งเดิม แลว้ กําหมัด
ขา้ งขวาทุบที่อกซ ้าย มีเสียงโลหะกระทบกันอีกครัง้ ก่อนที่กระบี่
บินอัสนี บาตจะกลับเขา้ มาเสียบในเตากระบีอย่ ่ างรวดเร็ว

เขาระแวดระวังรอบด้า นต่ อไป ถานเล่าส่งสัญญาณมื อไปที่

พวกต่งเฉวียน แลว้ บอกว่า "รีบเก็บกวาด!"
 พวกต่งเฉวียนรีบเก็บยาปี ศาจและพวกกําไลทองจากศพใน
กลุ่มพรตปี ศาจ และสุดท้ายก็ส่งให้ถานเล่า
ถานเล่าแบ่งของออกเป็ นสองส่วน ส่วนหนึ่ งโยนไปให้กู่ซาน
เจิง้ และตัวเองก็เก็บไวส้ ่วนหนึ่ ง
้
ทังสองนํ ่ าได้เก็บใส่กระเป๋ าตัวเองโดยตรง ไม่มีท่าที
าของทีล่
ว่ า จะแบ่ งกับพวกต่ งเฉวียนเลยสัก นิ ด พอหันตัว แล ว้ ก็ เดินไปยัง
อีกฝั่งของทางใต้ดนิ
พวกต่งเฉวียนมองหน้า กันเลิกลั ่ ่ก ในใจไม่เห็ นด้วยแต่ ก็ ไ ม่
กลา้ พูดออกมา อดจะคิดถึงตอนที่เหมียวอีเป็ ้ นหัวหน้าพันธมิต ร
ไม่ ไ ด้ ตอนนั้ นพวกเขาล ว้ นได้ผ ลประโยชน์จํ า นวนมาก ช่ว ย
ไม่ได้ที่ไม่กลา้ พูดถึงหลักการนี กั
้ บเทพสังหารอย่างกู่ซานเจิง้ ทํา
่
ได้เพียงเป็ นใบอ้ มความขืนขมไว ้
หลังจากเดินไปตามทางได้ระยะหนึ่ ง กู่ซานเจิงก็ ้ โบกมือชีไป ้
อี ก ด้า น แล ว้ พู ด กับ ถานเล่ า ว่ า "ยัง ต้อ งเดิ น ไปที่ ทางเดิ ม ให้
้
จิงจอกดํ าของเจ ้าสะกดรอยตามเหมียวอีต่้ อ"
ถานเล่ า พยัก หน้า "เดินมาไกลขนาดนี ้แล ว้ คงจะเดินผ่ า น
ช่วงที่ถล่มลงมาปิ ดกันแล
้ ว้ " เขาหันไปสั่งพวกต่งเฉวียนให้โจมตี
เปิ ดทางสองทางด้านขา้ งทันที
 พวกต่งเฉวียนไม่กลา้ ลังเล พวกเขาเดินไปด้วยกัน แลว้ โจมตี
ั้ นทีหนาจนทะลุ
ชนดิ ่ ่ นมาก่อนหน้านี จริ
เห็นทางทีเดิ ้ งๆ ด้วย
้ บถานเล่าเดินนํ าเขา้ ไป พวกเขาหันกลับมามอง
กู่ซานเจิงกั
แวบหนึ่ ง ตรงจุดทีไกลออกไปข
่ า้ งหลังสามารถมองเห็นหินและดิน
ที่ถล่ มทับ กันอยู่ ก่ อนหน้า นี ้เดินอยู่ ท างข า้ งๆ ได้ไกลสามสิบ จัง้
เมื่อคํานวณเทียบกันแลว้ เพื่อที่จะปิ ดทางเดินของพวกเขา อย่าง
น้อยพรตปี ศาจเหล่านั้นก็ทําให้ทางใต้ดน ิ ถล่มไปแลว้ หลายสิบจัง้
้
ถานเล่ า เรีย กจิงจอกดํ า จมู ก แดงออกมาอีก ครัง้ มันดมเจอ
ร่องรอยที่พวกเหมีย วอีเดิ
้ นไปข า้ งหน้า จริง ๆ ด้ว ย พวกเขาเดิน
้
ตามจิงจอกดํ าไปขา้ งหน้าต่อทันที...
ในตําหนักใต้ดนิ แห่งหนึ่ งทีอยู
่ ่ลก ่
ึ ลงไป พรตปี ศาจทีโชคดี หนี
่
รอดมาได้เล่าเรืองที่เกิดขึนเมื
้ ่อครูน ้ เฮยหลางจวินฟั งอย่างเสีย
่ ี ให้
ขวัญ
หลังจากได้ฟัง เฮยหลางจวินก็พูดอย่างตกตะลึงมาก "แม้แต่
ปู เหล็ ก ทองก็ โ ดนอีก ฝ่ ายฟั นทีเดีย วตายเหรอ? นั ก พรตนั่ นร ้าย
กาจขนาดนี เชี้ ยวหรือ?"

อีก ด้า นหนึ่ งของประตู ด า้ นนอกตํ าหนั กใต้ดิน ผีจ วินจื่อกับ

้
พวกเหมียวอีปะปนอยู ่ท่ามกลางกลุ่มพรตปี ศาจ
 ปะปนอยู่ท่ามกลางพรตปี ศาจอย่างเปิ ดเผยแบบนี ้ ผีจวินจื่อ
รู ้สึกไม่ม่นใจ
ั กลัวจะโดนพบพิรุธ แต่จนใจทีโดนเหมี ่ ้ งคับให้
ยวอีบั
่ ไม่
ทําในเรืองที ่ ถนัด เหมียวอีกลั ้ บเหมือนคนทีไม่ ่ เป็ นอะไร อย่างไร
่
เสีย เขาก็ ไม่ ได้มาทํ า เรืองแบบนี ้ที่ทะเลดาวนั ก ษัต รเป็ นครังแรก้
แลว้ อีกอย่างครังนี้ ก็
้ มยี อดฝี มอ ่
ื มาเป็ นเพือนด้ ้ งมีของวิเศษ
วย ทังยั
อยู่ในมือ ไม่มอ ี ะไรน่ ากลัว จ ้าวเฟยกับซือคงอู๋เว่ยกลับปวดหัวนิ ด
หน่ อย รู ้สึกว่าไม่ควรเล่นแบบนี ้ แบบนี บ ้ า้ บิ่นเกินไป เขาแอบมอง
ประเมินบรรดาพรตปี ศาจทีอยู ่ ่ทางซ ้ายและขวาบ่อยๆ
้
ทังสองคนรั กษาความรอบคอบเอาไว ้ กลัวจะเผยพิรุธออกมา
แล ว้ ก็ ม องเหมี ย ว อี ที ้ ่ เป็ นฝ่ ายเข า้ หา ปี ศา จตนอื่ นเพื่ อถา ม
สถานการณ์ต่อสูก้ ่อนหน้านี ้ ทังสองพู ้ ดไม่ออกจริงๆ นับว่ายอม
ใจเจ า้ บ า้ นี่ แล ว้ เชือแล
่ ่
ว้ ว่ า เรืองที ่ในปี นั้ นเจ า้ บ า้ นี่ กล า้ อาศัย วร
ยุทธ ์บงกชขาวมาออกล่าทีทะเลดาวนั ่ กษัตรเป็ นเรืองจริ ่ ง
"แม่งเอ๊ย เจา้ บา้ นี่ นึ กว่าตัวเองเป็ นปี ศาจแลว้ จริงๆ!" ซือคงอู๋
เว่ยแอบถ่ายทอดเสียงพึมพํากับจ ้าวเฟย
่ งเสือแลว้ ยากที่จะลงได้
จ ้าวเฟยส่ายหน้าและพูดไม่ออก ขีหลั
ทําได้เพียงเล่นตามนํ ้าต่อไป
หลังจากเฮยหลางจวินทีอยู ่ ่ในนั้นปรึกษากับลูกสมุนหลัก แลว้
้ ่นั่งแลว้ ตะโกนอย่างเกรียวกราด
จู่ๆ ก็ยืนขึนจากที ้ "ทางใต้ดินพัง
แลว้ ก็ขด ้
ุ ใหม่ได้ เอาแบบนี แหละ ้ ่ในวงกวา้ ง ฝั ง
พลังทลายพืนที
พวกมันไวใ้ ต้ดน ้ นๆ!"
ิ ทังเป็
กลุ่ มปี ศาจรับ คํ าสั่งและเฮโลกันออกมา จากนั้ นก็ เรีย กรวม
ลูกน้องตัวเองและออกไปอย่างรวดเร็ว
เหมียวอีมื้ อขา้ งหนึ่ งผลักผีจวินจือ
่ ผีจวินจือเข
่ า้ ใจ ทังสี
้ จึ่ งวิง่
ตามหลังกลุ่มปี ศาจไป พอวิงไปถึ ่ งทางแยก พวกเขาก็รบ ี แยกตัว
้
จากกลุ่มและเลียวเข า้ ไปในทางแยกนั้น พวกเขาไม่อยากปะทะกับ
้
กู่ซานเจิงโดยตรง
่
วิงหนี ่
ตามหลังผีจวินจืออยู ่ในทางใต้ดน ี ย่างนี ้ ทางใต้ดิน
ิ ก็ดอ
ลว้ นเป็ นทางที่ผีจวินจือขุ ่ ดเอง ทังเกาะนี
้ ้
คงจะไม่ มีใครเขา้ ใจทาง
ใต้ดน ่ ่ ได้ดก
ิ ทีนี ่
ี ว่าผีจวินจือแล ว้
และยัง มีข อ้ ดีอีก นิ ด หน่ อย ผีจ วินจื่อไม่ มีฐ านะอะไรในกลุ่ ม
่ กของเขาก็คือรักษาทางใต้ดิน ลาดตระเวนภูเขา
ปี ศาจ หน้าทีหลั
ในยามว่าง เวลาเกิดการต่อสูก้ น ั จะมีเขาหรือไม่มเี ขาอยู่ดว้ ยก็ไม่
มีใครสนใจ พวกเหมียวอีสามารถหนี้ ่
ตามเขาไปได้ทุกทีในทางใต้
่ อนเขาวงกตนี ้
ดินทีเหมื
ถึงอย่างไรที่นี่ ก็เป็ นรังปี ศาจ กลุ่มปี ศาจกําลังเคลือนไหว
่ ไม่
นานพวกกู่ ซ านเจิงก็ ้ พบความยุ่ งยากแล ว้ ขณะกํ า ลัง รีบ เดินไป
ขา้ งหน้า จู่ๆ ก็เห็ นทางใต้ดน ิ ขา้ งหน้ากับขา้ งหลังพังทลายเป็ นวง
กวา้ ง พวกเขาโจมตีทําลายผนังขา้ งๆ ทันที แต่ผลก็คอ ื พบว่าทาง
่ ่ขา้ งเคียงก็พงั ทลายทั่วทุกด้านแลว้ เหมือนกัน
ทีอยู
…………………………
 บทที่ 370 หาเรืองใส่
่ ตวั

ผิวดินสั่นสะเทือน รอบด้านพังทลาย ฝุ่ นดินตลบอบอวล ทุก

ที่โยกไปโยกมาราวกับแผ่นดินไหว ทังเจ็ ้ ดคนที่ถูกทําให้ลําบาก
ใช ้อิท ธิฤ ทธิป้์ องกัน เศษหินและฝุ่ นดินยากที่จะเข า้ ใกล ต
้ วั พวก
เขาได้
ซวบๆ! โล่ สิบ หกแผ่ นถู ก ปล่ อยออกมา ต้า นทานรอบด้า น
้
รวมทังบนหั ื ้ ่ที่ทังเจ็
ว ทําให้พนที ้ ดคนอยู่ไม่ถงึ ขันพั
้ งทลายไปด้วย
แต่ ก ลับ ยากจะต้า นทานเสีย งพัง ทลายอึ ก ทึก ครึก โครมที่ ดัง มา
จากทุกทิศ
หินดินไหลตกลงมาตรงรอยแยกของโล่บนหัวราวกับฝน ต่ง
้
เฉวียนพูดอย่างตกใจกลัวว่า "ปี ศาจพวกนี อยากจะฝั งพวกเราทัง้
เป็ น!"
ต้อ งรู ไ้ ว ว้ ่ า พวกเขาเข า้ มาใต้ดิ น ที่ ลึ ก อย่ า งน้อ ยประมาณ
สามสิบจัง้ ถ้าดินที่ถล่มเป็ นวงกวา้ งแบบนี กดทั ้ บลงมา อาศัย วร
ยุทธ ์ของพวกเขาก็เกรงว่าจะต้านทานได้ยาก
้ นกัน "ดู เหมือนการเดินหา
ถานเล่ า มองไปทางกู่ ซานเจิงเช่
ตามทางใต้ดนิ ต่อไปจะเป็ นไปไม่ได้แลว้ ออกไปดีกว่า!"
 ้
ในสายตากู่ซานเจิงฉายแววว่ าไม่ยอม พลันเงยหน้ามองบน
หัว แลว้ ตะโกนว่า "ถอย!"
โล่ท่ต้ ่
ี านอยู่ดา้ นบนเคลือนออกอย่ างรวดเร็ว ขณะที่หินและ
ดินกอ้ นใหญ่ดา้ นบนกําลังจะหล่นลงมา เสียง "แกรง๊ ๆ" ก็ดงั ขึน ้
ถีๆ่ แสงสีเงินหลายสายหมุ นวนรอบกู่ ซานเจิง้ ชวพริ ่ั บตาเดีย วก็
เหมือนพายุงวงช ้างที่กลับหัวกลับหาง กวนจนมีฝุ่นดินปลิว ว่ อ น
้ ่ว่างเล็กน้อย เห็ นเพียงกระบี่บินอัส นี บาตที่ก่ อตัว เป็ น
อยู่ในพืนที
พายุงวงช ้างทะลวงขึนไปด้้ านบนเหมือนทรงกรวย
ราวกับ มีด หั่นเต้าหู ้ หินดินที่ทลายลงมาถู ก ฟั นจนแตกเป็ น
่ อนพายุงวงช ้างทะลุดน
จุณ มังกรสีเงินทีเหมื ้
ิ ขึนมาโดยตรง กู่ซาน
้ บ สะบัด แขนเสือสองข
เจิงรี ้ ้ นเล็
า้ งปั ด ก อ้ นหิ นก อ้ นดินทังชิ ้ ก ชิน้
ใหญ่ทร่ี่ วงลงมา ร่างกายทีอยู ่ ่ภายใต้การปกคลุมของพายุงวงช ้าง
เหาะขึน้ สองเท้าเหยียบกอ้ นหินกอ้ นดินที่ตกลงมาด้วยความเร็ว
้
สูง เขาเหาะขึนไปตลอดทาง
ถานเล่ า ตามติ ด อยู่ ข า้ งหลัง เขา พวกต่ ง เฉวี ย นดี ใ จเหนื อ
้ ง มีวิ ธ ีพ ลิ ก แพลงนี ้อยู่
ความคาดหมาย นึ ก ไม่ ถึ ง ว่ า กู่ ซ านเจิงยั
้
พวกเขาทยอยตามขึนไปทั นที
ภายใต้ท อ้ งฟ้ าระยิบระยับที่มีดาวตก ท่ า มกลางแนวเขาที่มี
ต้นไม้ทอดยาวเหยีย ด จู่ๆ ก็มีเสียง "ปั้ง" มังกรสีเงินตัวหนึ่ งทะลุ
 ้
ขึนมาจากผิ วดิน มังกรสีเงินเหาะวนไปทั่วทุกทิศพร ้อมกับฝุ่ นดิน
่
ทีระเบิ
ดออกมา
้
ภายใต้มงั กรสีเงิน พวกกู่ซานเจิงทยอยกั ึ้
นโผล่ขนมาจากผิ ว
ดิน เหาะมาตกลงบนพืน ้ แล ว้ ใช ้สายตาเย็ นเยียบมองแนวภู เขา
่ ่ภายใต้ความมืดยามราตรี
รอบๆ ทีอยู
่ นวนด้วยความเร็วสูงอยู่กลางอากาศหมุ นกลับ
มังกรสีเงินทีบิ
ลงมา กลายเป็ นแสงสีเงินกลับเขา้ ตลับกระบี่ที่อยู่ขา้ งหลัง กู่ ซ าน
้
เจิงพร ้อมเสียง "แกร ๊งๆ"
่ าจะโผล่ออกมาจากใต้
พวกต่งเฉวียนโล่งอกมาก ไม่น่าเชือว่
่ กถึงสามสิบจังได้
ดินทีลึ ้ แบบนี ้ พวกเขามองกู่ซานเจิงด้
้ วยสายตา
นับถือ
้
กู่ซานเจิงแววตาลึ กลํา้ บนตัวสวมเกราะรบ แบกตลับกระบี่ไว ้
ขา้ งหลัง หยัดยืนด้วยความภู มิใ จท่ ามกลางลมที่พัด ผ่า นเข า้ มา
เหนื อ ศี ร ษะมี ด วงดาวเดี ย รดาษและพระจัน ทร ์สว่ า ง เขากํ า ลัง
ทอดสายตามองรอบๆ
ถามหน่ อยว่าถ้าเขาไม่มค ี วามสามารถอยู่เลย มีหรือทีจะกล ่ า้
เอาตั ว ไปเสี่ ยงอยู่ ใ นทางใต้ดิ น ง่ า ยๆ แบบนี ้ เรีย กว่ า 'คนมี
ี้
ความสามารถไม่ขขลาด'
 กองกําลังพันธมิตรผ้าแดงทีเฝ้ ่ าระแวดระวังรอบด้านอยู่ไกลๆ
์ รรคร า้ งกระบี่ ที่ มี ว รยุ ท ธ บ
ศิ ษ ย พ ์ งกชเขี ย วขั้นแปดคนหนึ่ งชี ้
ออกไป พร ้อมพูดเสียงดัง ว่า "เย่ซน ิ ดูน่ ันเร็ว เป็ นกระบี่บินอัส นี
บาตของศิษย ์พีกู ่ ่ พวกเขาออกมาจากทางนั้น"

เย่ซน ้
ิ สังเกตเห็ นแลว้ นางเลียวดิ รจั ฉานกระดองเขียวไล่ ล ม
แลว้ ตะโกนว่า "ไป! ตามขา้ ไปรวมตัวกับหัวหน้าพันธมิตร!"
ิ่ บกับออกไปทันที
กองกําลังกลุ่มใหญ่วงกุ
้ ว้ เย่ซน
หลังจากรวมตัวกับพวกกู่ซานเจิงแล ิ ก็ถามว่า "เหมียว
้
อีโดนฆ่ าหรือเปล่า?"
ถานเล่าส่ายหน้าพูดว่า "มีปีศาจบนเกาะมาสกัดไว ้ หาเขาไม่
่ มี
เจอ เรืองนี ้ ลบ
ั ลมคมใน"
ิ เลิ ก คิ ว้ มองไปรอบๆ พร อ้ มพู ด ว่ า "ปี ศาจที่ ไม่ รู จ้ ัก
เย่ ซ น
แยกแยะ บังอาจมาทําพวกเราเสียเรือง ่ ถ้าอย่างนั้นก็ฆ่าพวกมัน
ให้หมด!"
้
ขณะนี เอง มีเสียงตะโกนมาจากที่ไกลๆ ว่า "หนิ วโหย่ ว เต๋ อ
ออกมาตอบขา้ !"
์
กลุ่ มพันธมิต รผ้า แดงหันไปใช ้ดวงตาอิท ธิฤทธิมองออกไป
พร ้อมกัน เห็ นเพียงบนยอดเขาไกลๆ ใต้แสงจันทร ์สีเงิน มีคนอยู่
หลายสิบ คน ชายชุด ดํ า คนหนึ่ งที่เป็ นหัว หน้า ชีมาทางนี
้ ้ โดยมี
้
หญิงสาวงามหยาดเยิมสองคนยื นอยู่ขา้ งหลัง
หนิ ว โหย่ ว เต๋ อ ? ทุ ก คนประหลาดใจนิ ด หน่ อย ไม่ รู ว้ ่ า เขา
กําลังคุยกับใคร แต่ตําแหน่ งทีชี ่ มาเหมื
้ อนจะเป็ นพวกเขา
ทุกคนมองไปรอบๆ โดยสัญชาตญาณ แม้แต่พวกกู่ซานเจิง้
่
ก็เหมือนกัน แต่นอกจากพวกเขาก็มองไม่เห็นคนอืนแล ว้
้ ถงึ จะถูก !" ชายชุดดํา
"ขา้ ลืมไป ควรเรียกเจา้ ว่ากู่ซานเจิงสิ
่ คือเฮยหลางจวินนั่นเอง เขาตะโกนอย่างดุร ้ายว่า "กู่
ไม่ใช่ใครอืน
ซานเจิง้ ทําไมไม่กลา้ ตอบล่ะ!"
่ ก็คุยกับขา้ นี่ เอง แลว้ หนิ วโหย่วเต๋ออะไรนั่นหมายความ
'ทีแท้
้ า้ วออกมาข า้ งหน้า และใช ้อิท ธิฤ ทธิตอบ
ว่ า อะไร?' กู่ ซ านเจิงก ์
อย่างทะนงองอาจ "กู่ซานเจิงอยู ้ ่น่ี ใครกันทีพู
่ ดจาอวดดี!"

เฮยหลางจวินตะโกนตอบว่ า "กู่ซานเจิง้ เจา้ สังหารฮู ห ยินอู่

หัวแห่งจวนธาราหยกของขา้ แลว้ บุกเขา้ ไปสังหารประมุขค่ายเจ็ด
สิ บ สองคนที่ ค่ า ยฆ อ้ งเหล็ ก ทั้งยัง สัง หารผู น
้ ํ าหยวนด้ว ย รู ถ้ ึ ง
ความผิดใช่ไหม!"
กลุ่ มพันธมิต รผ้า แดงที่ ไม่ ไ ด้เข า้ ไปในทางใต้ดิน ด้ว ยก่ อ น
หน้านี ้ มองไปทีพวกกู
่ ้
่ซานเจิงพร ้อมกัน ทุกคนเผยสีหน้าตกตะลึง
 ้ า้ ไปแค่ประเดี๋ยวเดียวก็สงั หารคนได้
นึ กไม่ถึงว่าพวกกู่ซานเจิงเข
เยอะขนาดนั้นแลว้ ยอดเยียมจริ
่ งๆ ด้วย!
ิ กลับ รู ้ถึง ความร า้ ยกาจแห่ ง เตากระบี่ อัส นี บ าตของกู่
เย่ ซ น
ซานเจิง้ พอได้ยินแลว้ จึงทําสีหน้าเรียบเฉย รู ้สึกว่าเป็ นเรืองปกติ
่
มาก
'ฮูหยินอู่หวั อะไร อะไรคือประมุขค่ายเจ็ดสิบสองคน แลว้ ผูน ้ ํา
หยวนอะไรอีก' กู่ซานเจิงไม่ ้ รู ้อะไรทังนั
้ ้ น คนที่ตายด้วยกระบี่บิน
่
อัสนี บาตเมือครู น ้ หลายคน ใครจะไปรู ้ว่าใครเป็ นใคร
่ ี มี
้
กู่ซานเจิงมองไปรอบๆ แวบหนึ่ ง ที่แท้ที่นี่ ก็เรียกว่าค่า ยฆ อ้ ง
เหล็กนี่ เอง…
แต่ มี สิ่งหนึ่ งที่ ทํ า ให้เ ขาฉงนสนเท่ ห ม์ าก สัง หารฮู ห ยิ นกับ
ประมุ ข ค่ า ยเจ็ ด สิบ สองคนอะไรนั่ นยัง พอว่ า จากที่เขารู ้ประมุ ข
ค่ายของทะเลดาวนักษัตรเทียบเท่ากับระดับประมุขจวน ตายด้วย
นํ ้ ามือของนั กพรตบงกชเขีย วขันเก ้ า้ อย่า งเขาก็ ไม่ ถือว่า เกินไป
แต่ผน ู ้ ํ าอะไรนั่นเขาไม่กลา้ คิดหรอก ผูน้ ํ ามีระดับเทียบเท่ากับยอด
ฝี มือบงกชแดงที่เป็ นประมุ ข ตํา หนัก ตามหลัก การแล ว้ ไม่ได้ฆ่า
ง่ายขนาดนั้น หรือว่าปี ศาจปูตวั เมือครู ่ น ้
่ ี จะเป็ นผูน้ ํ า?
แต่น่ นก็ ่ มาเมือครู
ั ไม่ถูกนะ ยาทีได้ ่ น ้ ว้ นเป็ นยาปี ศาจขันหนึ
่ ีล ้ ่ง
ถ้าสังหารพรตปี ศาจระดับบงกชแดง ก็น่าจะมียาปี ศาจขันสองสิ ้
ถึ ง จะถู ก หรือ ว่ า เจ า้ ปี ศาจปู น่ ั นจะมี ใ ครหนุ นหลัง ถึ ง ได้เ ลื่อน
ตําแหน่ งเป็ นประมุขจวน?
้ ด ๆ ดู แล ว้ ก็ รู ้สึก ว่ า ไม่ มีอะไรที่เป็ นไปไม่ ได้ เรือง
กู่ ซ านเจิงคิ ่
้
แบบนี พบเห็ ่
นได้ไม่นอ้ ยทีทางการของแดนเซี ยน
้ ดอย่าง
"ฆ่าก็ฆ่าไปแลว้ เจา้ จะทําอะไรขา้ ได้ล่ะ?" กู่ซานเจิงพู
่ พวกเจ ้าก็เป็ นปี ศาจทีขวางข
ไม่ยอม "ทีแท้ ่ ้ อครู
่
า้ ในถําเมื ่ ี ้ ในเมื่อ
น
ไม่กลา้ โผล่หวั ออกมา กลา้ สูก้ บ ้
ั ขา้ สักตังไหมล่ ะ?"
้
พวกเหมีย วอีโผล่ ้
ห วั ออกมาจากปากถํ าตามผี จ วินจื่อ พอ
้
เห็ นกู่ซานเจิงออกมาแล ว้ เหมียวอีก็้ เดาะลินอย่
้ างอดไม่ได้ "เจา้
บา้ นี่ ร ้ายกาจจริงๆ ทําแบบนี แล
้ ว้ ยังฆ่าพวกเขาไม่ตายเลย"
้ ่งจะพูดออกมา คาดไม่ถึงว่าจะได้ยินคําตอบนี ของกู
ตรงนี เพิ ้ ่
ซานเจิง้ ทังสี
้ คนมองหน้
่ ่ ่ก แลว้ จู่ๆ ซือคงอู๋เว่ยก็เอามือ
ากันเลิกลั
ปิ ดปากหัวเราะเบาๆ อย่างอดไม่ไหว "ไม่น่าเชือว่ ่ าเขาจะยอมรับ
่ ๆ แบบนี ด้
เองแลว้ มีเรืองดี ้ วยเหรอ? ภัยพิบต ั ท ่ี
ิ สวรรค ่
์ส่งมายังเลียง
ได้ แต่ภยั ที่ตัวเองสร ้างเองยากจะหลบหลีก ตอนนี ต่ ้ อให้กระโดด
ลงทะเลก็ลบลา้ งความผิดไม่ได้แลว้ ช่างน่ าสนุ ก"
้ วเราะเยาะไม่หยุดทันที
พวกเหมียวอีหั
ผี จ วิ น จื่ อยิ่ งทํ า สี ห น้ า ประหลาด ก่ อ นหน้ า นี ้ เขากัง วลว่ า
หลังจากเฮยหลางจวินกระจายข่าวออกไปแลว้ ไม่ช ้าก็เร็ว เบื อง ้
บนต้องมาจับตัวเขาไปเป็ นพยานแน่ นอน ตอนนี ก็ ้ ดเี ลย คนทีโดน
่
ใส่ร ้ายยอมรับออกมาเองแลว้ ไม่ตอ้ งให้เขาไปยืนยันอีก
แล ว้ ก็ ไ ด้เ ฮยหลางจวิ น ที่ อยู่ บ นยอดเขาพลัน ตะโกนอย่ า ง
้
เกรียวกราดว่ า "กู่ซานเจิง้ เป็ นเจา้ ทําจริงๆ ด้วย ช่างบังอาจนั ก
ผูน้ ํ าหยวนเป็ นพีน้ ่ องร่วมสาบานของประมุขจวนธาราหยกของขา้
เจา้ ฆ่าพี่น้องร่วมสาบานของประมุขจวนขา้ ทังยั ้ งทําร ้ายฮูหยินข
องประมุขจวนขา้ อีก เจ ้าสร ้างปัญหาใหญ่แลว้ พรตปี ศาจทังหมด ้
สามารถฆ่าเจ ้าได้ เจ ้าอย่าคิดเลยว่าจะรอดชีวต ิ ออกจากทะเลดาว
ประจิม!"
้
พอพูดคํานี ออกมา ก็ย่งยื ่ ่กู่ซานเจิงเดาในใจแล
ิ นยันสิงที ้ ว้ ดู
เหมือนปี ศาจปูตนนั้นจะมีคนหนุ นหลังจริงๆ ด้วย
แต่ เ ขาไม่ ก ลัว เลย มาเข า้ ร่ว มการปราบจลาจลทะเลดาว
่
นักษัตร มีหรือทีจะลงมื ออย่างปรานี เพราะว่าคู่ต่อสูม้ ีคนหนุ นหลัง
ี ลักการนั้น ฆ่าแลว้ ยังไงล่ะ นอกเสียจากตนจะตายอยู่ท่ทะเล
ไม่มห ี
ดาวนักษัตร ไม่เช่นนั้นขอแค่ ตนรอดชีวิต กลับ ไปแลว้ ต่อให้ต น
ไม่ได้เป็ นประมุขจวนของทางการ พรตปี ศาจพวกนี จะยั ้ งกลา้ บุก
ไปลา้ งแค้นตนถึงแดนเซียนเชียวหรือ?
"อย่าบ่นอะไรเยอะขนาดนั้น!" กู่ซานเจิงโบกมื
้ อชี ้ "กลา้ สูก้ บ
ั
ขา้ ไหมล่ะ!"
 หารู ้ไม่ว่าคําพูดของเขาทําให้กลุ่มปี ศาจสั่นคลอนแลว้ ที่แท้
ชายคนนี คื ้ อหนิ วโหย่วเต๋อทีหลายปี
่ ่
ก่อนมาก่อเรืองใหญ่ ไวท้ ี่ทะเล
ดาวนักษัตร ถ้าใครจับหรือสังหารคนคนนี ได้ ้ ก็จะสามารถสร ้าง
ผลงานที่ใหญ่มากได้แลว้ ถ้าสร ้างผลงานนี ้ได้ก็ คงไม่ ต อ้ งรอให้
การปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต รสินสุ ้ ด สามารถไปที่ตํ า หนั ก
ดาวประจิมได้โดยตรง ต่อให้ประมุขถินฝู ่ ชงิ ไม่ตบรางวัลใหญ่ให้
แต่ก็ตอ้ งช่วยให้เขาหนี พน้ จากสถานการณ์อน ั ตรายที่การปราบ
จลาจลล่วงหน้าแน่ นอน อาศัยภูมิหลังของฝูชงิ เรืองนี ่ ้ ทําได้ไม่
ก็
ยาก ไม่ เช่นนั้ นในภายหลัง ใครจะยัง ฟั ง คํ า สั่งจากตํ า หนั ก ดาว
ประจิมอีกล่ะ
่ั
ช วพริ บ ตาเดีย ว สายตาของกลุ่ มพรตปี ศาจที่มองไปทางกู่
ซานเจิงก็ ้ ดู ร อ้ นแรงผิ ด ปกติ กู่ ซ านเจิงที
้ ่ ยื น ทะนงอยู่ ย ัง ไม่ รู ว้ ่ า
ตัวเองกลายเป็ นสิงล่ ่ อใจในสายตาปี ศาจแลว้

"กําเริบเสิบสานนัก! ทําไมจะไม่กลา้ !" เฮยหลางจวินหันซ ้าย

หันขวาพร ้อมตะโกนว่า "ลุย!"
่ ่ทางซ ้ายและขวากระโจนลงจากยอดเขา
คนหลายสิบคนทีอยู
และหายไปในความมืดทันที
้ นเหนี ยวในป่ าภู เขาด้านหน้าก็ แยกออก มี
ไม่นานนัก พืนดิ
่ หน้าซือๆ
คนทีสี ่ และเนื อตั
้ วสกปรกปี นออกมาคนแลว้ คนเล่า แลว้
ยังมีพวกอาชามังกรทีดู่ ผอมบางเล็กน้อยด้วย คนพวกนี ถื้ ออาวุธ
 ้ อาชามั
พร ้อมพลิกตัวขึนขี ่ งกร จากนั้นวิงบุ
่ กมาทางพันธมิตรผ้า
แดงอย่างรวดเร็ว มีกองกําลังเกือบสองร ้อยชีวต
ิ
มี เ งาคนหลายคนผ่ า นหัว พวกเหมี ย วอี ที ้ ่ กํ า ลัง ซ่อ นอยู่ ไ ป
เหมียวอีบั ้ งเอิญเห็ นด้านขา้ งใบหน้าของคนคนหนึ่ งไม่มีเลือดเนื ้อ
สามารถมองเห็นกระดูกหน้าสีขาว ทังยั ้ งมีอาชามังกรทีขาดขาไป
่
ขา้ งหนึ่ งแต่ยงั วิงได้
่ อย่างโคลงเคลง เขาพูดอย่างประหลาดใจว่า
"ผีดบิ ? อาชามังกรผีดบ ิ เหรอ?"
่
ผีจวินจือกระซิบตอบทันทีว่า "เป็ นซากปี ศาจกับอาชามังกร
ซากปี ศาจ คลา้ ยกับผีดิบที่พรตผีสร ้าง สามารถบังคับให้ต่อต้าน
ศัตรู และสามารถฆ่าเอาเม็ดยาได้ดว้ ย ส่วนอาชามังกรซากปี ศาจ
ก็ไม่ต่างกับอาชามังกรผีดบ
ิ สักเท่าไร"
เหมียวอีเข้ า้ ใจแลว้ มิน่าล่ะชุดที่อยู่บนตัวบางคนถึงดู คุ น้ ตา
ชดั เจนว่าเป็ นชุดของบางสํานักในแดนเซียนสายมะโรง ดูเหมือน
้
คนพวกนี จะเป็ นนักพรตทีบุ่ กขึนมาบนเกาะแล
้ ว้ ถูกหลอมสร ้างให้
กลายเป็ นซากปี ศาจ
อีก ด้า นหนึ่ ง กู่ ซ านเจิงปล่
้ อยดิ รจั ฉานกระดองเขี ย วไล่ ล ม
ออกมา จากนั้นพลิกตัวขึนแล ้ ว้ โบกมือตะโกนว่า "พันธมิต รผ้า
แดงฟังคําสั่ง ฆ่า!"
 กู่ซานเจิง้ ถานเล่าและเย่ซน
ิ นํ าบุกโจมตี และกองกําลังที่อยู่
ขา้ งหลังก็ตามไปทันที
ไม่นาน กองกําลังของพันธมิต รผ้าแดงก็ช นปะทะกับ กลุ่ ม ผี
่ ่ในป่ าลึกขา้ งหน้า
ดิบทีอยู
ซากปี ศาจที่ตอบสนองช ้าพวกนี ้จะไปสูพ้ น
ั ธมิต รผ้าแดงได้
อย่างไรกัน บนตัวไม่มีเกราะวิเศษปกป้ อง คาดว่าของเดิมที่มีอยู่
คงถูกแกะออกไปแลว้ พวกเขาลว้ นถูกใช ้เป็ นผีตวั ตายตัวแทน
ดังนั้นซากปี ศาจพวกนี ถ้
้ าไม่โดนทวนแทงตกอาชามังกร ก็
โดนดาบฟันขาดครึงท่่ อน

ิ่ ทํ
แต่สงที ่ าให้คนรู ้สึกหวาดกลัวก็คือ ซากปี ศาจทีถู
่ กฟั นขาด
เป็ นสองท่อนนั่น ขอแค่รา่ งกายท่อนบนยังสามารถขยับได้ มันก็
้
จะหยิบ อาวุ ธ ขึนมาฟั นขาอามัง กรของพัน ธมิ ต รผ้า แดงทิ งข้ า้ ง
หนึ่ ง หรือไม่ก็ใช ้ดาบผ่าท้องอาชามังกร
และอาชามังกรผีดิบเหล่ านั้ นต่อให้สู ญเสียการควบคุ มจาก
เจ า้ ของแล ว้ ก็ ย ัง บุ ก เข า้ มาปะทะสุ่ ม สี่ สุ่ ม ห้า ในขบวนรบของ
พัน ธมิ ต รผ้า แดง ต่ อ ให้ถู ก แทงไปหลายทวนจนไส ไ้ หลก็ ไ ม่ มี
ปฏิกริ ยิ าอะไร บุกเขา้ มาปะทะต่อ โดนฟันขาดสองท่อนอยู่บ นพืน ้
ก็ยงั อ้าปากกัดมั่วๆ ได้
 ่ั
ชวประเดี ๋ยวเดียวก็ทําให้คนกับอาชามังกรลุกลีลุ้ กลน คนที่
ไม่มีประสบการณ์เสียเปรียบมากกับสิงนี ่ ้ ลืมตามองตัวเองลม้ ลง
้
ไปด้วยความเสียใจ ชาตินีคงจะได้ ี่
อยู่ททะเลดาวนั กษัตรตลอดไป
ทุกคนหาประสบการณ์ในการรับมือได้อย่างรวดเร็ว เช่นกัน
พอลงมือก็ตด
ั หัวโดยตรง
้ ้ ถ้าเป็ นคนทีมี
ผ่านศึกครังนี ่ สามารถรอดชีวต ิ กลับไปได้ ส่วน
หนึ่ งคือได้รบั ความมั่งคั่งรํารวยในเส
่ ้ ทางการฝึ กตน อีกส่วนหนึ่ ง
น
คือประสบการณ์ที่แลกมาด้ว ยเลือด ดัง นั้ นขอแค่ เป็ นคนที่รอด
ชีวิตกลับไปจากการปราบจลาจลทะเลดาวนัก ษัต ร ก็ลว้ นเป็ นผู ้
ยอดเยี่ ยมท่ า มกลางผู ย้ อดเยี่ ยมที่ ผ่ า นความเป็ นความตายที่
ยาวนานมา!
…………………………
 บทที่ 371 พันธมิตรผ้าแดงเสียหายอย่างหนัก

"ดิ ร จั ฉานกระดองเขี ย วไล่ ล มแข็ ง แกรงกว่ า อาชามั ง กร

โดยทั่วไปมากจริงๆ" เหมียวอีที้ ่แอบดู ความครึก ครืนอยู
้ ่ใ นที่ ลับ
้
เดาะลินแล ว้ กล่าวชม
นี่ คือความจริงมาก ความจริงที่เห็ นกับตา อย่างแรกคือระดับ
ความว่องไวที่อาชามัง กรทั่วไปเทียบไม่ติด และสิงที ่ ่ยิ่งทํา ให้ค น
ตกตะลึ ง ก็ คื อ ดิ ร จั ฉานกระดองเขี ย วไล่ ล มสามารถเป็ นฝ่ าย
ป้ องกันและเป็ นฝ่ ายรุกโจมตีได้
เมื่อคนอื่นเผชิญหน้า กับ ซากปี ศาจที่ยังโจมตีได้แม้จ ะโดน
ฟันขาดครึงท่ ่ อน ก็มคี นไม่นอ้ ยที่เสียเปรียบมาก มีเพียงดิรจั ฉาน
กระดองเขียวไล่ลมที่ไม่เป็ นอะไร พอฟาดกรงเล็บออกไป ก็ทําให้
อาวุธที่โจมตีเขา้ มากระเด็นแลว้ หรือไม่ก็ตอนที่ผ่านร่างพิการที่
ยังไม่ตายสนิ ท มันก็ใช ้กรงเล็บตะปบหัวโดยตรง หรือไม่ก็หน ั หัว
ไปใช ้ฟั นที่แหลมคมในปากงับขาหลังของอาชามังกรซากปี ศาจ
จนลม้ ขณะทีเฉี ่ ยดผ่านกันไป

ฉากนี ้ ทํ า ให้พ วกเหมี ย วอี แอบตื

้ ่ นตัว ถ้า วัน ไหนได้ต่ อ สู ้
ระยะใกลก้ บ
ั คนทีขี่ สั
่ ตว ์เทพชนิ ดนี ้ ก็ตอ้ งระวังตัวจริงๆ
 เหมียวอีกํ้ าลังครุน ่ คิดว่าถ้าเฮยทั่นกับดิรจั ฉานกระดองเขียว
ั ก็ไม่รู ้ว่าจะชนะได้หรือเปล่า คาดว่าเป็ นไปได้สูง ที่
ไล่ลมต่อสูก้ น
จะเสียเปรียบ
พอนึ กถึงเฮยทั่น เหมียวอีก็้ อดกังวลไม่ได้ว่าตอนนี เฮยทั
้ ่นจะ
่
เป็ นอย่างไรบา้ ง แต่ไม่นานการเปลียนแปลงที ่ ดขึนในสนามรบ
เกิ ้
ก็ดงึ ดูดความสนใจของเหมียวอี ้
ั ธมิตรผ้า แดงก็ ได้เปรียบที่คนเยอะอยู่ แลว้ บวกกับ
เดิมทีพน
หัวหน้าศิษย ์สามสํานักใหญ่สามคนมีข องวิเศษอยู่ใ นมือ ขณะที่
สถานการณ์ก ารต่ อ สู ก ้ ํ า ลัง เอนเอี ย งไปที่ ฝ่ ายเดี ย ว ทางฝ่ าย
พันธมิตรผ้าแดงก็ลุกลีลุ้ กลนทําอะไรไม่ถูกอีกครัง้
สัตว ์พาหนะของต่งเฉวียนที่พุ่งลงมาจากต้นไม้ใหญ่ตน ้ หนึ่ ง
พลันโซเซลม้ ลง ต่งเฉวียนยังไม่ท น ้ แต่ก ลับ
ั รู ้ตัว ว่าเกิดอะไรขึน
พบว่ า ข อ้ เท้า ของตัว เองถู ก จับ ไว แ้ น่ น เห็ นเพีย งกิ่งไม้ก ่งหนึ
ิ ่ งที่
เหมือนกับหนวดกําลังพันขอ้ เท้าตนอยู่ แลว้ ลากตนออกจากสัตว ์
พาหนะทีล ่ ม้ ควํ่าอยู่

ต่งเฉวียนตกใจ โบกอาวุธฟั นออกไปทันที แต่กลับรู ้สึกแน่ น

้ มื อ จากนั้ นก็ แ น่ นข อ
ขอ ้ มื อ อี ก ข า้ ง ตรงเอวก็ แ น่ นด้ว ย ช ่ วั
พริบ ตาเดีย วแขนขาทังสี ้ ่ก็ โ ดนกิ่งไม้ท่ีเหมือนหนวดพันไว ร้ อบ
แลว้ รอบเล่า จากนั้นก็หอ้ ยเขาไวบ้ นต้นไม้ใหญ่
 มันไม่รอให้เขาได้คด ิ แผนรับมือ บนลําต้นของต้นไม้เก่าแก่ มี
มือแก่ผวิ หยาบขา้ งหนึ่ งปริออกมา มันเหมือนกิงไม้
่ จากนั้นก็หยิบ
ดาบเล่มหนึ่ งออกมาจากลําตัวของมัน
ต่ ง เฉวีย นที่กํ า ลังดินรนเอาชี
้ วิต รอดตกใจจนขวัญหนี ดีฝ่อ
เขาร ้องเสียงหลงว่า "หัวหน้าพันธมิตรช่วย…"
เสียงร ้องหยุดชะงัก เลือดสดพุ่งออกจากคอ เขาโดนต้นไม้
่ อดาบฟันจนคอขาด
ใหญ่ขา้ งหลังทีถื
ศี ร ษะของต่ ง เฉวี ย นที่ กํ า ลัง เบิ ก ตาโพลงอย่ า งหวาดกลัว
กระเด็นออกไปโดยตรง ต่อให้นอนฝั นเขาก็นึกไม่ถึงว่าชีวิตการ
่
ฝึ กตนทียากลํ าบากของตัวเองจะจบลงอย่างลวกๆ แบบนี ้
ี่ ศ หรือจะสร ้างบาปไวก้ อย่
ไม่ว่าเขาจะสร ้างกุศลกรรมไวส้ ทิ ่ี า ง
คนตายก็ เหมือนไฟมอด ความถู ก ผิด และบุ ญคุ ณ ความแค้น ที่
่
เกียวข อ้ งกับเขา ก็สลายหายไปหมดหลังจากทีร่่ างกายไร ้หัวที่ถู ก
่
มัดอยู่ถูกโยนออกไปพร ้อมกับเลือดร ้อนทีสาดออกมา
้ ้านับว่าเป็ นวรยุทธ ์ระดับสูงสุดเมื่ออยู่
วรยุทธ ์บงกชเขียวขันเก
ที่การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร ถ้าขึนไปเยอะกว่
้ ้ เป็ นวร
านี ก็
ยุ ท ธ ร์ ะดับ บงกชแดง ระดับ นั้ นไม่ ส ามารถเข า้ ร่ว มการปราบ
จลาจลทะเลดาวนักษัตรได้ แต่ไม่น่าเชือว่ ่ ายอดฝี มือบงกชเขีย ว
้ า้ อย่างต่งเฉวียนจะรับมือไม่ทน
ขันเก ั และโดนปี ศาจต้นไม้ฆ่าตาย
ไปอย่ า งนี ้แล ว้ นี่ คือความโหดร ้ายส่ ว นเล็ ก ๆ ส่ ว นหนึ่ งของการ
ปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร
และขณะที่ ปี ศาจต้น ไม้น่ ั นจัด การกับ ต่ ง เฉวี ย น ตัว มัน ก็
เหมือนกับเจา้ แม่กวนอิมปางพันมือแลว้ ในมือถืออาวุธหลายสิบ
ชิน้ และสังหารคนทีอยู
่ ่โดยรอบอย่างบา้ คลั่ง ด้านล่างมีรากที่โผล่
ออกมาจากผิ ว ดิ น คอยช่ว ย บ า้ งก็ ล ากข อ้ เท้า ของอาชามัง กร
หรือ ไม่ ก็ แ ทงดาบออกมาจากใต้ดิ น และฟั น อาชามัง กรตาย
โดยตรง
ปี ศาจต้นไม้มีมือกับแขนเยอะ และมือกับ แขนของมันก็ยาว
ด้วย อาวุธในมือก็มีเยอะ การโจมตีทวุ่ี ่นวายยากจะเขา้ ใกลต้ วั มัน
ได้ ต่อให้โดนฟั นมือขาดไปขา้ งหนึ่ ง มันก็เหมือนจะไม่เป็ นอะไร
่ กงหนึ
ทําให้คนรู ้สึกว่าเป็ นการฟั นกิงไม้ ิ่ ่ งเท่านั้น จากนั้นบนดินก็
มีรากเสน ้ หนึ่ งโผล่ขึนมาจั
้ บฉวยอาวุธ ที่หล่ นเอาไว แ้ ลว้ รุก โจมตี
ต่อ
้ นมองมา พอโบกมือชี ้ กระบี่อัสนี บาตสามเล่มรีบ
กู่ซานเจิงหั
ยิงออกไปช่วยชีวต ่
ิ ต่งเฉวียน แต่จนใจทีสายเกิ
นไปแลว้
ปี ศาจต้น ไม้ที่ ฆ่ า คนไปห้า หกคนติ ด ต่ อ กัน ในรวดเดี ย ว
เหมือนจะรู ้ว่ า กระบี่บินอัส นี บ าตของกู่ ซ านเจิงร
้ ้ายกาจ มันรวม
แขนใหญ่สบ ิ กว่าขา้ งแลว้ โบกเขา้ มา ตีกระบีบิ ่ นอัสนี บาตสามเล่ ม
ปลิวออกไป
 แต่ภายใต้ความวิตกกังวลกลับพบช่องโหว่ให้ป้องกัน ภายใต้
สถานการณ์ท่กองกํี าลังรอบขา้ งลอ้ มโจมตีเขา้ มา ปี ศาจต้นไม้ก็
ไม่กลา้ ใช ้กําลังปะทะเช่นกัน จู่ๆ ที่ผิวดินก็ส่นสะเทื
ั อนและม้วนลง
พักหนึ่ ง ทําให้กองกําลังทีบุ
่ กเขา้ มาโซเซและตกใจกลัว
่
เห็ นเพียงต้นไม้ใหญ่เก็บกิงและใบ บทจะหนี ก็หนี 'ซวบ!' ชว่ ั
พริบตาเดียวก็หดหนี ลงไปใต้ดน ิ
้
กู่ซานเจิงเผยแววตาดุ ้ ควบคุ
ร ้าย ใช ้นิ วชี ้ มอีกครัง้ และกระบี่
อัสนี บาตหลายสิบเล่มก็แทงไปยังผิวดินทียุ ่ บลงไปทันที

"อ๊าก..." ใต้ดน ่ ั บตาเดียวก็เห็ น

ิ มีเสียงร ้องโหยหวน แลว้ ชวพริ
นํ ้าพุเลือดทะลักออกมา
แต่ทว่าที่นี่ จะมีปีศาจต้นไม้ตน้ เดียวได้อย่างไรกัน ที่ผิวดินมี
รากที่ เหมื อ นหนวดนั บ ไม่ ถ ว้ นโผล่ ขึ นมาดึ
้ ง สัต ว พ
์ าหนะของ
้
พันธมิตรผ้าแดงไว ้ หรือไม่ก็มีอาวุธ แทงขึนมาสั งหารจากใต้ดิ น
โดยตรง
แม้แต่ดริ จั ฉานกระดองเขียวไล่ลมของพวกกู่ซานเจิงก็ ้ ติดกับ
ดักแลว้ โดนรากไม้นับ ไม่ถว้ นดึง ไว ้ โชคดีที่ทังตั
้ วของดิร จั ฉาน
กระดองเขียวไล่ลมมีกระดองมรกตโดยธรรมชาติซงอาวุ ่ึ ธยากจะ
ฟันแทงเขา้ ไม่เช่นนั้นก็คงจะรู ้ถึงผลลัพธ ์
 ้
ใต้ดิ น มี ร ากไม้ขึ นมาสร า้ งความวุ่ น วายไม่ ห ยุ ด ขณะที่
ด้านขา้ งมีตน ้ ไม้ใหญ่ท่ไม่ี รู ้ว่าจะฟื ้ นคืนชีพเขา้ มาสังหารอีกตอน
ไหน ทําให้กลุ่มพันธมิตรผ้าแดงหนี ไม่พน ้ เรียกได้ว่าลําบากทุก
กา้ วเดิน และซากปี ศาจที่หลงเหลืออยู่ไม่มากก็ถือโอกาสกํ า เริบ
เสิบสานบุกเขา้ มาโจมตีภายใต้การให้ทา้ ยของปี ศาจต้นไม้
พรตปี ศาจจํานวนหนึ่ งที่ไม่ ใ ช่ปีศาจต้นไม้ ในเวลานี ้พากัน
โผล่ออกมาแลว้ บุกโจมตีเขา้ มาในป่ าสนามต่อสูท ้ ่ชุ
ี ล มุ น สร ้าง
ความเสียหายอย่างหนักให้พนั ธมิตรผ้าแดงอีกครัง้
้
พันธมิตรผ้า แดงทังหมดตกอยู ่ใ นความหวาดกลัว ถึง ขี ด สุ ด
การบาดเจ็บลม้ ตายเพิ่มขึนอย่ ้ างรวดเร็ว เมื่อเขา้ มาอยู่ในป่ าลึก
ผื น นี ้แล ว้ อยากจะหนี ก็ ห นี ไ ม่ พ น
้ สถานที่ แห่ ง นี ้ให้ค วามรู ส้ ึ ก
เหมือนเป็ นนรกบนโลกมนุ ษย ์ทันที
"ฮ่าๆ..." เฮยหลางจวินที่อยู่บ นยอดเขาไกลๆ พลันเงยหน้า
หัวเราะลั่นขึนฟ้
้ า เขาภาคภูมใิ จมาก แลว้ หญิงงามสองคนทียื
่ นอยู่
่
ขา้ งซ ้ายและขวาก็เขา้ สู่ออ้ มกอดเพือเอาอกเอาใจทั
นที ปล่อยให้
เขาใช ้มือเล่นซุกซนบนเรือนร่างตัวเองท่ามกลางสายตาของทุ ก
คน
พวกเหมียวอีที ้ ่แอบมองอยู่ ในที่ลับ ตามองหน้า กันเลิกลั
่ ่ก มี
่ เหมื
่ อนจะเห็นจนชินตาแลว้
แค่ผจี วินจือที
 นั บ ว่ า พวกเหมีย วอีเข ้ า้ ใจแล ว้ มิน่า ล่ ะ แม้เฮยหลางจวินจะ
เห็ นแลว้ ว่าพวกกู่ซานเจิงร ้ ้ายกาจขนาดนี ้ แต่ก็ยงั กลา้ สู ้ คงเป็ น
เพราะมีท่พึ ี ่งพานี่ เอง และการที่ปี ศาจต้นไม้พวกนี ซ่ ้ อนตัว อยู่ ใ น
่
ป่ าลึกเพือจะใช ้วิธรี ุกโจมตีก็น่ากลัวจริงๆ ทําให้คนมองไม่ออกว่า
พวกไหนคือต้นไม้ใหญ่ธรรมดา และพวกไหนคือปี ศาจต้นไม้ คน
ที่อยู่ ใ นนั้ นไม่ ว่ า จะเห็ นต้นไม้ใ หญ่ ต น ้ ไหนก็ ค งอกสั่นขวัญ หาย
้ ้น ต้นไม้ใหญ่ในป่ าลึกช่างเยอะเหลือเกิน
ทังนั
้ ้พันธมิต รผ้า แดงเสี ย หายอย่ า งหนั ก !" จ า้ วเฟยส่ า ย
"ครังนี
หน้าทอดถอนใจ
เดิมทีแดนฝึ กตนก็เป็ นแบบนี อยู ้ ่ แลว้ บางครังก็
้ ไม่ใช่ว่าฝ่ าย
เจ า้ คนเยอะหรือ วรยุ ท ธ เ์ จ า้ สู ง แล ว้ เจ า้ จะชนะเสมอไป มัน ไม่
่ เห็
แน่ นอนจริงๆ สิงที ่ นตรงหน้าก็เป็ นตัวอย่างแลว้
้
ขณะนี เอง ่ านหลังทังสี
จู่ๆ ก็มีบางสิงผ่ ้ คนไป
่ ทําให้พวกเขา
ตกใจหันไปมอง เห็นเพียงรากไม้เสน้ หนึ่ งกระดกจากใต้ดินขึนมา
้
ี่ กของผีจวินจือ่
จ่ออยู่ทจมู
่ ทํ
สิงที ่ าให้พวกเหมียวอียิ้ งอึ ่ งก็
้ คือ บนลําต้นของต้นไม้ใ หญ่ ที่
อยู่ ไม่ ไกลจากข า้ งหลัง พวกเขา มีห น้า คนที่มีผิว เป็ นเปลื อ กไม้
ขรุขระนู นออกมา หน้าคนที่นู นขึนมาอ้ ้ าปาก ชีที้ ่ผีจวินจือพร
่ ้อม
ตํ า หนิ ด ว้ ยเสีย งตํ่ าว่ า "ผีจ วินจื่อ พวกเจ า้ สี่คนมาซ่อนอยู่ ต รงนี ้
ทําไม? ทุกคนบุกเขา้ ไปแลว้ พวกเจ ้ายังไม่ไปช่วยต่อสูอ้ ก ี !"
 พวกเขาคลายความกังวลใจทันที นึ ก ว่ า โดนจับได้แลว้ เสีย
่ ก็ให้พวกเขาลงสนามไปต่อสูน้ ่ี เอง
อีก ทีแท้
้ ร อให้ผี จ วิน จื่อตอบ พู ด ตํ า หนิ โ ดยตรงว่ า "เจ า้
เหมีย วอีไม่
ออกไปเถอะ หัวหน้าพันธมิตรให้พวกเราสีคนดั ่ กซุม่ อยู่ท่นี
ี ่ พวก
เราจัดการกันเอง เจา้ ไม่จําเป็ นต้องถามมากหรอก" จากนั้นก็หน ั
กลับมาโบกมือพร ้อมพูดกับพวกจา้ วเฟยที่กํา ลังอึงว่ ้ า "พวกเรา
ไปสังเกตการณ์ต่อ!"
้
ทังสามหั นหน้ากลับไปตามเหมียวอี ้ แต่ใครจะคิดว่าเหมียวอี ้
จะพู ด เสริมอีก ว่ า "ช่ว ยข า้ ดู ด ว้ ย ถ้า มีค นเข า้ ใกล ก
้ ็ มาเตือ นให้
ทันเวลาล่ะ ถ้าทําให้หวั หน้าพันธมิตรเสียงานใหญ่ ระวังเจา้ จะได้
เป็ นคนรับผิดชอบ"
ปี ศาจต้นไม้น่ ันถามอย่างงุ นงงว่า "เจา้ เป็ นใครน่ ะ? ทําไมขา้
ไม่เคยเห็น"
"พวกเราคือหน่ วยสํารองทีหั ่ วหน้าพันธมิตรจัดไว ้ เจ ้าไม่ควร
ถามมากในสิ่ งที่ เจ า้ ไม่ ค วรรู ้ รู ม้ ากไปจะไม่ เ ป็ นผลดี ก ับ เจ า้ "
้ ดโม้ทิงท้
เหมียวอีพู ้ า ยเอาไว ้ จากนั้นก็หน ั หน้ากลับ มา ไม่ส นใจ
เขา
ปี ศาจต้นไม้พูดไม่ออก ใบหน้าแก่ขรุขระที่ลอยขึนมาบนลํ
้ า
ต้นค่อยๆ หายไป คืนสภาพเป็ นต้นไม้เก่าแก่ตามปกติอก ี ครัง้
 ่ นไปมองเหมียวอีอยู
จ ้าวเฟย ซือคงอูเ๋ ว่ย ผีจวินจือหั ้ ่บ่อยๆ ผล
ก็คอ
ื พบว่าความสนใจของเหมียวอีไปรวมอยู ้ ่ที่สนามต่อสูแ้ ลว้ ไม่
สนใจปี ศาจต้นไม้ที่อยู่ ขา้ งหลัง เลย พอตําหนิ ไปตรงๆ เสร็จ ก็ ไม่
แยแสแลว้
้
ทังสามไม่ ้ ประสาทใหญ่ เหมือนเหมีย วอี ้ ที่สามารถ
ได้มีเส น
ปล่ อ ยวางได้ข นาดนี ้ พวกเขาเส น ้ ประสาทตึ ง เครีย ดคอ ย
ระแวดระวังขา้ งหลังตลอดเวลา
บนสนามรบ กระบี่บินอัสนี บาตที่ลอยวนอยู่รอบตัวกู่ซานเจิง้
่ี นสัตว ์พาหนะของตัวเองอย่างรวดเร็ว
ตัดขาดรากไม้ทพั
หลังจากแสส้ มปรารถนาในมือเย่ซน ิ ขยายยาวขึน ้ ก็เหมือนงู
ปี ศาจที่มีห นามแหลมทังตั ้ ว กํ า ลัง แหวกว่ า ย แส ห
้ มุ นวนรอบตัว
ด้วยความเร็วสูง ค่อนขา้ งน่ าหวาดกลัว รากไม้เสน้ ไหนทีเข ่ า้ ใกล ้
นางและสัตว ์พาหนะของนางก็จะหวดจนแตกกระเด็นออกไป และ
กองกํ า ลัง ที่เหลือก็ ใ ห้ค วามร่ว มมือกับ นาง ตรงเข า้ โจมตีปี ศาจ
ต้นไม้ตนหนึ่ งทีกํ
่ าลังรุกโจมตีอยู่รอบๆ

ปี ศาจต้นไม้ต นนั้ นเห็ นว่ า สถานการณ์ไม่ ดี จึง รีบ หดกิ่งใบ

และหนี ลงไปใต้ดน
ิ
 ิ ตะโกน จากนั้นสะบัดแสท้ หมุ
"คิดจะหนี เหรอ?" เย่ซน ี่ นวนอยู่
รอบกายด้ว ยความเร็ว สู ง ออกไป 'ปั้ ง!' แส ไ้ ล่ ต ามลงไปที่ผิว ดิ น
่ี ดจะหลบหนี
ทันที และรัดพันปี ศาจต้นไม้ทคิ
เย่ซน ิ เองก็ไม่ได้ประลองพละกําลังกับปี ศาจต้นไม้ท่อยูี ่ใต้ดน ิ
นางแค่โบกแขนหนึ่ งครัง้ และแสฟ ่
้ ั นเลือยที ่รัดปี ศาจต้นไม้อยู่ ใ ต้
้ นที
ดินก็รดั แน่ นขึนทั
"อ๊า ก..." ใต้ดินมีเสีย งร ้องเจ็ บ ปวดอีก ครัง้ นํ ้ าพุ เลือดทะลัก
่
ออกมา แสเ้ ลือยกลางเอวปี ศาจต้นไม้ทอยู ี่ ่ใต้ดน
ิ นั่นขาดแลว้
ส่ ว นถานเล่ า ก็ ขี่สัต ว พ
์ าหนะบุ ก ฆ่ า โดยตรง ที่ไหนมีปี ศาจ
้
ต้นไม้เขาก็ฆ่าทิงตรงนั ้น ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมวิงห้่ อบนผิว
ดินโดยรอบตามการหมุนวนของโล่ฟันปลาสีแผ่ ่ น ขอแค่มรี ากไม้
โผล่ออกมาจากใต้ดน ิ มันก็จะโดนฟันขาดทันที
เขาไม่ ก ลัว ที่ปี ศาจต้นไม้มีมือและอาวุ ธ เยอะ โล่ ที่บินวนอยู่
รอบกายเขาสามารถต้า นทานการบุก โจมตีจ ากมือจํ านวนมาก
ของปี ศาจต้นไม้ได้พร ้อมกัน เขาเจียดโล่ฟันปลาแผ่นหนึ่ งที่บิ น
วนให้ยิ ง ออกมา โล่ น้ั นฟั น ที่ กลางลํ า ต้น ของปี ศาจต้น ไม้ข าด
่
โดยตรง ลําต้นทีขาดครึ ่ อนเผยเลือดสดออกมาท่ามกลางเสียง
งท่
่ บปวด
ร ้องทีเจ็
 ้
กู่ซานเจิงเหมื อนจะเดือดดาลมากแล ว้ เขายิงกระบี่บินอัส นี
บาตไปทุกทิศราวกับห่าฝน ไม่สนว่ามันจะเป็ นปี ศาจต้นไม้หรือไม่
ขอแค่ให้มน
ั เป็ นต้นไม้ เขาก็ฆ่าไม่ละเวน้
เสี ย งร อ้ งโหยหวนของปี ศาจต้น ไม้ด ั ง ขึ ้นติ ด ต่ อ กั น ที่
ยิ่งกว่ า นั้ นคือมีต น
้ ไม้ของจริงโค่ นลม้ ลงจํ านวนมาก ไม่ นานนั ก
ต้นไม้ใ หญ่ ทุ ก ต้นที่อยู่ใ นรัศ มีสองลีก็
้ โ ดนกระบี่บินอัส นี บาตฟั น
โค่นหมด
กระบี่บินกลับมา ตรงไหนที่บินไปถึง ตรงนั้นก็จะมีตน
้ ไม้ล ม
้
ระเนระนาด
ภายใต้การร่วมมือกันของทุกคน ไม่นานก็กําจัดการก่ อกวน
ของปี ศาจต้นไม้บ ริเ วณนี ้ได้แล ว้ พันธมิต รผ้า แดงแสดงความ
ได้เปรีย บที่คนเยอะทันที สัง หารซากปี ศาจและอาชามัง กรซาก
ปี ศาจจนหมดเกลียงอย่ ้ ่
างรวดเร็ว ส่วนพรตปี ศาจทีโชคดี
รอดตาย
่ ่ดา้ นหลังทันที
ก็หนี เขา้ ป่ าทีอยู
พัน ธมิ ต รผ้า แดงรวมตัว กัน อยู่ ใ นรัศ มีส องลี ้ ไม่ ก ล า้ บุ ก ไป
ขา้ งหน้าโดยพลการ ใครจะไปรู ้ว่าท่ามกลางต้นไม้นับไม่ถว้ นใน
ป่ าภูเขานั่นยังมีปีศาจต้นไม้ซอ่ นตัวอยู่อกี เท่าไร
 ศึกตรงหน้ายังไม่ตด ั สินแพช
้ นะ แต่พนั ธมิตรผ้าแดงสูญเสีย
กําลังคนไปแลว้ เกือบครึง่ เหลืออยู่แค่ประมาณห้าร ้อยคน ทําให้กู่
้ าสีหน้าเย็นเยียบ
ซานเจิงทํ
นี่ คื อ ความล ม ้
้ เหลวครังใหญ่ ท่ี สุ ด ตั้งแต่ เ ขามาที่ ทะเลดาว
นักษัตร คนเยอะขนาดนี โจมตี ้ พรตปี ศาจแค่นิดเดียวคนของฝ่ าย
ตัวเองที่ตายมีมากกว่าจํานวนทังหมดของพรตปี
้ ศาจที่บุก โจมตี
เสี ย อี ก แม้แ ต่ ต่ ง เฉวี ย น เฟ่ ยเต๋ อ อัน และหู จ ือ หยวน ยอดฝี มื อ
บงกชเขียวขันเก ้ ้าทังสามคนก็
้ ต่อสูจ้ นตายแลว้ เช่นกัน
่ ่ยิ่งทําให้เขาเสียใจอย่างสุด ซึงก็
และสิงที ้ คือ ศิษย ์สามสํา นั ก
ใหญ่ แทบจะตายหมดแล ว้ ในศึก ครังนี ้ ้ เหลืออยู่ แค่ ไม่ ถึง สิ บ คน
เท่านั้น
้
กู่ซานเจิงขบเขี ้
ยวเคี ้
ยวฟั นตะโกนอย่างเดือดดาล "จุดไฟให้
้
ขา้ ขา้ ต้องการเผาทังเกาะนี ้ ไม่ให้เหลือหญ้าไวส้ ก
ั ต้น!"
…………………………
 บทที่ 372 ทําลายแห

ทุกคนจุดคบเพลิงออกมาแลว้ หลายแท่งตามเสียงคําสั่งของ
่
เขา ตอนทีกองกํ ้
าลังทังหมดย้
อนกลับไปบุกโจมตี คบเพลิงหลาย
แท่งก็ถูกโยนออกไป ภายใต้ทอ้ งฟ้ าที่เต็มไปด้วยดวงดาวแบบนี ้
มองไกลๆ แลว้ เหมือนดาวตก
่ ่ในป่ าตอบสนองทันที คบเพลิงทีอยู
พรตปี ศาจทีอยู ่ ่บนพืนถู ้ ก
ดินม้ว นกลบให้ด บ ั อย่ า งรวดเร็ว ส่ ว นต้นไม้ท่ีถู ก เผาก็ ถู ก ปี ศาจ
ต้นไม้ที่วิงอยู
่ ่ในป่ าใช ้อิทธิฤทธิโบกแขนกิ
์ ่ ดบ
งไม้ ั ไฟจนมอดแล ว้
เช่นกัน
การดับสะเก็ดไฟกลุ่มสุดท้ายเหมือนเป็ นการเยาะเย้ยกู่ ซ าน
เจิง้ บนลําต้นเผยใบหน้าคนออกมา พออ้าปากเป่ าเสียงดัง "ฟู่ " ก็
ทําให้ไฟดับได้โดยตรง
่ ่มปี ศาจพักอาศัยอยู่ จะเกิดเพลิงไหม้ง่ายๆ ได้อย่างไร
จุดทีกลุ
กัน
้ าสีหน้าตึงเครียด สิงนี
การวางเพลิงไม่บรรลุผล! กู่ซานเจิงทํ ่ ้
ทําให้เขาอับอายขายหน้ามากจริงๆ
 "เฮอะ! ขา้ จะฆ่าพวกเจา้ ให้หมด!" จู่ๆ เย่ซน ิ ก็ทําเสียงฮึดฮัด
พอนางขวา้ งบางอย่างออกไป หินผลึกไขมันเพลิงร ้อยกว่า ก อ้ นก็
ลอยอยู่ ก ลางอากาศ สิ่ งเหล่ า นี ้ ล ว้ นตี ยึ ด มาได้จ ากทะเลดาว
นักษัตร
นางสะบัด แส ย้ าวในมือออกมา แส ก ้ วาดผ่ า นบรรดาไขมัน
เพลิง แดงอย่ า งรวดเร็ว ท่ า มกลางเสีย งดัง กราว สะเก็ ด ไฟยิง พุ่ง
ออกไปสีทิ่ ศ จากนั้นกลายเป็ นลู กไฟที่มีเปลวไฟร ้อนแรงและยิง
้ งการมาก
เขา้ ไปในป่ าทึบ ภาพนี อลั
พรตปี ศาจที่หลบอยู่ในป่ าส่งเสียงร ้องตกตะลึง เปลวไฟจาก
หินผลึกไขมันเพลิงไม่ได้ดบ ั มอดได้ง่ายๆ ใช ้นํ ้ารดก็ไม่ดบ
ั ต่อให้
้ั นก็จะถูกเผาทิงเช่
เจา้ ฝั งมันลงไปใต้ดิน ชนดิ ้ นกัน แถมกําลังไฟ
ยังมหาศาล อุณภูมท ี่ อยออกมาสูงมาก
ิ ปล่
นี่ เป็ นของที่ใช ้หลอมสร ้างของวิเศษ ตอนนี กลั
้ บถูกคนนํ ามา
วางเพลิง แต่มน ่ สาํ หรับการวางเพลิงจริงๆ
ั ก็เป็ นของทีดี
ตอนนี ้ ยัง ไม่ จ บ เย่ ซ ิน โบกแส ก้ วาดหิ น ผลึ ก ไขมั น เพลิ ง
ออกมาพันกว่าก ้อนต่อเนื่ องกัน ลูกไฟพุ่งไปยังป่ าภูเขารอบๆ ลูก
แลว้ ลูกเล่า จากนั้นก็เห็นนางกวัดแกว่งแสย้ าวราวกับพายุงวงช ้าง
กระตุน้ ลมคลั่งให้พด ่ กโชน ลมช่วยเร่งไฟ เปลวไฟ
ั เป่ าเปลวไฟทีลุ
ที่ร ้อนแรงลอยขึนสู ้ ่ ท อ้ งฟ้ าและม้ว นไปยัง ป่ าภู เขาทั่วทุ ก ทิศ ช ว่ ั
๋
ประเดียวเดี ยวไฟก็ลุกลามไปทั่ว
 ิ ใช ้แสย้ าวม้วนต้นไม้ท่ถู
เย่ซน ้
ี กโค่นอยู่บนพืนแล ว้ โยนเขา้ ไป
ในทะเลเพลิง
ไม่ตอ้ งบอกกลุ่มพันธมิตรผ้าแดง พวกเขาทําตามอย่า งทันที
ขวา้ งต้นไม้ท่ล ้
ี ม้ อยู่ขา้ งๆ ทังหมดเข า้ ไปในทะเลเพลิง ต้องการจะ
ลา้ งแค้นปี ศาจต้นไม้พวกนี ้
เดิมทีไฟก็ เป็ นอริก บ ั ไม้อ ยู่ แล ว้ ภายใต้ส ถานการณ์ไ ฟที่ ดุ
ร ้ายเช่นนี ้ ปี ศาจต้นไม้ทอยู
ี่ ่ในป่ าซ่อนต่อไม่ไหวทันที บา้ งก็หนี ลง
ไปใต้ดน ิ พร ้อมสะเก็ดไฟบนตัว บา้ งก็กลายร่างเป็ นมนุ ษย ์และถอย
หลังหนี จากทะเลเพลิงอย่างตืนตระหนก่

พอหนี ออกจากทะเลเพลิงที่ลุก โชนแลว้ กลุ่ มปี ศาจก็ รบ ี ใช ้

์ ก ผิวดิน ม้วนต้นไม้ใ หญ่ ลงไปใต้ดินต้นแลว้ ต้นเล่ า
อิทธิฤทธิพลิ
้ ่กันไฟเอาไว
เตรีย มสร ้างเขตพืนที ้ ้ ไม่ อย่ า งนั้ นทังเกาะที
้ ่ ถู ก ปก
คลุมไปด้วยป่ าไม้อาจจะไม่เหลือต้นหญ้าไวส้ ก ั ต้นเดียวแลว้ จริงๆ
เฮยหลางจวินที่อยู่บนยอดเขาไกลๆ หัวเราะไม่ออกแลว้ เขา
้ ่ตรงนั้นไม่ห ยุด หญิงงามสองคนที่อยู่ขา้ งกาย
ทําสีหน้าบูดบึงอยู
เอามือปิ ดปากอย่างหวาดหวั่นขณะมองทะเลเพลิงทีลุ
่ กโชน

"กู่ซานเจิง้ เจา้ กลา้ เหรอ!" เฮยหลางจวินคํารามอย่างเกรียว

้
กราด
 ้
กู่ซานเจิงมองขึ ้ ย 'ก็ทําไปแลว้ นี่ ยังจะมีอะไร
นไปและเยาะเย้
ไม่กลา้ อีกล่ะ?'
เขาพลิ ก ฝ่ ามื อ หยิ บ หิ น ผลึก ไขมัน เพลิ ง ก อ้ นใหญ่ อ อกมา
ไม่ใช่แค่ไขมันเพลิงแดง แม้แต่ไขมันเพลิงนํ ้าเงินกับไขมันเพลิงสี
่
ทองก็มี สิงเหล่ ้ ว้ นหามาได้จากทะเลดาวนั กษัตร มีมูลค่า ไม่
านี ล
น้อย แต่เขาบอกแลว้ ว่าต้องการเผาให้ราบเรียบทังเกาะ ้ มีหรือที่
จะสนใจของเล็กน้อยพวกนี ้
้
"ฆ่ามัน!" กู่ซานเจิงโบกแขนพร ้อมตะโกน
สามคนที่ขีดิ
่ รจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมบุกนํ าไปที่ทะเลเพลิง
และกองกําลังหลายร ้อยคนขา้ งหลังก็บุกตามเขา้ ไปเป็ นขบวนรูป
ใบพัดทันที
่ ตว ์พาหนะบุกเขา้ สู่ทะเลเพลิงที่ลุกโชน ทุกคน
กองกําลังขีสั
อาจจะอยู่ในทะเลเพลิงนานไม่ ได้ แต่ใช ้อิทธิฤทธิกั ์ นไฟไม่ ใ ห้รุ ก
้ ่ วเองและสัตว ์พาหนะนั้นยังพอทําได้
ลํามาที
ตั
้ บุ
กู่ซานเจิงที ่ กเขา้ มาในทะเลเพลิงหลบหลีกและโยนหินผลึก
ึ้
ไขมันเพลิงกอ้ นใหญ่ขนไปบนฟ้ า พอหินผลึกไขมันเพลิงเจอกับ
ไฟก็ลุกไหม้ทน ั ที กลายเป็ นเปลวเพลิงสีแดง เปลวเพลิงสีนํ้าเงิน
และเปลวเพลิงสีทอง มันกลายเป็ นลูกไฟลอยเป็ นเสน ้ โค้งอยู่ กลาง
อากาศและไปตกอยู่ตรงทีไกลๆ ่
 เย่ซน
ิ กับถานเล่าก็โยนหินผลึก ไขมันเพลิง ออกมาหลายกํ า
้ ากลุ่มแลว้ กลุ่มเล่า ก่อนจะไปตกลงตรงที่
เช่นกัน ลูกไฟพุ่งขึนฟ้
ไกลๆ
้
'อยากจะขุดเขตกันเหรอ? ่ นไฟตรงนี
ขุดไปสิ ขา้ จะเผาทีกั ้ ้
ให้
ไปถึงอีกฝั่ ง ขา้ จะคอยดูซวิ ่าเจ ้าจะขุดอย่างไร! ดูซวิ ่าปี ศาจต้นไม้
่
อย่างพวกเจ ้าจะยังก่อเรืองอย่ างไรอีก!'
"ไม่ นะ!" บรรดาปี ศาจต้นไม้โ บกมือ สองข า้ งและร อ้ งอย่ า ง
่
เจ็บปวดขณะทีมองเห็ ึ้
นป่ าไม้ไกลๆ ลุกไหม้ขนมาอี ก ไม่มใี ครรู ้สึก
้ บป่ าไปมากกว่าปี ศาจต้นไม้พวกนี แล
ผูกพันลึกซึงกั ้ ว้

พอกองกําลังกลุ่มใหญ่ของพันธมิตรผ้า แดงบุก ออกมาจาก

่
ทะเลเพลิง ก็มาพร ้อมกับลักษณะท่าทางดุร ้ายแห่งคลืนความร ้อน
และการลา้ งแค้น โผตรงเขา้ ไปยังพวกพรตปี ศาจที่กําลังขุด เขต
้ และเริมฆ่
กัน ่ าฟั นอย่างกําเริบเสิบสาน ฆ่าจนมีเสียงร ้องเจ็บปวด
เป็ นแถบๆ
ภายใต้แ สงไฟที่ มี เ ปลวไฟลุ ก โชน พรตปี ศาจไม่ มี ท าง
่ั
ต้านทานได้เลย ชวพริ บตาเดียวก็ตายไปเป็ นแถบแลว้ ส่วนพรต
่ ออยู่ไม่มากก็ตนตระหนกหนี
ปี ศาจทีเหลื ื่ เขา้ ไปในป่ าภูเขา
้ สั
พวกกู่ซานเจิงขี ่ ตว ์พาหนะบุกสังหารมาตลอดทาง มุ่งตรง
่
ไปยังยอดเขาทีเฮยหลางจวิ นอยู่
 ทะเลเพลิงที่แผ่ขยายอย่างรวดเร็วทําให้เฮยหลางจวินที่มอง
อยู่บนยอดเขาตาแทบถลน นอกจากเกาะนี จะถู ้ กทําลายทิงโดย
้
้ งแลว้ กองกําลังของตนก็แทบจะเสียหายไปหมดด้วยเช่นกัน
สินเชิ
้ า ส่องท้องฟ้ ายามคํ่าคืนให้สว่างไสว ควันไฟ
แสงไฟพุ่งขึนฟ้
้
หนาทึบพวยพุ่งขึนระบายสี ่ มไปด้วยดวงดาว
ให้ทอ้ งฟ้ าทีเต็
นี่ ก็เป็ นหนึ่ งในสาเหตุทฝู
ี่ ชงิ แห่งตําหนักดาวประจิมไม่ดีใ จกับ
การจัด การปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต รที่ ทะเลดาวประจิม
นั ก พรตและภู ต ผี ปี ศาจหลายแสนชีวิ ต เข่ น ฆ่ า กัน ที่ ทะเลดาว
ประจิม แบบนี ไม่ ้ ต่างอะไรกับการทําลายอาณาเขตของเขา ถ้าดี
ใจได้ก็แปลกแลว้
้ แอบมองอยู
พวกเหมียวอีที ่ ่ บและยังไม่โดนร่างแหพากัน
่ในทีลั
ส่ายหน้าทอดถอนใจ
่
ผีจวินจือถอนหายใจ "เกาะที่ใช ้ซ่อนตัวมาหลายปี นับว่าถูก
ิ่ ไม่
ทําลายแลว้ " ในใจมีสงที ่ ได้พูดออกมา 'ถ้าหนิ วโหย่วเต๋อไม่ได้
่ ่ บนเกาะจะเกิดภัยพิบต
หนี มาทีนี ้
ั แิ บบนี เหรอ!'
้
"พวกกู่ซานเจิงโหดร ้
้ายจริงๆ!" เหมียวอีเดาะลิ ้ แลว้ พูดกับ
น
พวกจ า้ วเฟยว่ า "วิธ ีก ารนี ้ของกู่ ซ านเจิงก็
้ ไม่ เลว ถ้า เป็ นไปได้
ต่อไปพวกเราก็สนใจรวบรวมหินผลึกไขมันเพลิงสักหน่ อย ไม่แน่
อาจจะได้ใช ้งานก็ได้ เตรียมพร ้อมย่อมไร ้ภัย"
 ้
ตอนนี เขาเสี ่
ยใจนิ ดหน่ อยทีตอนแรกขายหิ นผลึกไขมันเพลิง
ไปหมด
พวกจ า้ วเฟยพู ด ไม่ ออก 'เจ า้ พู ด แบบนี ้โดยไม่ ส นใจปี ศาจ
่ี ่ขา้ งหลังนั่นเลยสักนิ ดใช่ไหม?'
ต้นไม้ทอยู
พวกเขาหันหน้าไปมอง เห็ นต้นไม้ใหญ่ท่อยู ี ่ขา้ งหลังสลัดใบ
้ มัน เก็ บ กิ่งก า้ นและหดตัว เล็ ก ลงอย่ า งรวดเร็ ว ช ่วั
ร่ว งเต็ ม พื น
พริบตาเดียวก็กลายเป็ นตาแก่ผมขาวคนหนึ่ งกระโดดขึนมาจาก ้
หลุม แลว้ วิงเข่ า้ มาด้วยสีห น้าหวาดกลัว มาหลบอยู่ขา้ งหลัง หิ น
ก ้อนใหญ่กบ ั พวกเขาเช่นกัน
้
พวกเขางุ นงง เหมียวอีมองประเมิ นเขาแวบหนึ่ ง แลว้ พูดอย่าง
่ี ่ ทําไม?"
ไม่เกรงใจว่า "เจ ้าไม่ไปช่วยต่อสูเ้ หรอ หลบอยู่ทนี
ดู จ ากท่ า ทางของเขา เหมือนอยากจะถีบ ปี ศาจต้นไม้ท่ี น่ า
้
รําคาญนี ออกไป
'ช่ว ยต่ อสู เ้ หรอ? ตอนนี ้มีแต่ ค นโง่ เท่ า นั้ นแหละที่จะไปช่ว ย
ต่อสู!้ ' ตาแก่แสร ้งพูดด้วยสีหน้าหน้ากังวล "ดูเหมือนจะต้านทาน
ไม่ไหวแลว้ พวกเรายังไม่ถอยอีกเหรอ?"
ความหมายที่อยู่ใ นคํา พูด นั้ นเข า้ ใจได้ง่ายมาก เพราะก่ อน
หน้า นี ้เหมีย วอีบอกไว
้ ว้ ่ าเฮยหลางจวินจัด ให้พ วกเขาเป็ นหน่ วย
สํ า รองอยู่ ต รงนี ้ ตาแก่ กํ า ลัง ถามอย่ า งช ด
ั เจนว่ า 'สถานการณ์
 ้ ว้ ทําไมหน่ วยสํารองอย่างพวกเจา้ ยังไม่ลงมือ
กลายเป็ นแบบนี แล
อีก?'
"พวกเราจะถอยหรือ ไม่ ถ อยแล ว้ เกี่ยวอะไรกับ เจ า้ ไปซะ
้ ดดูถูก แลว้ หันหน้าไปดูการต่อสูต้ ่อ
เถอะ!" เหมียวอีพู
ตาแก่ผมขาวกลับไม่ยอมจากไปลําพัง แต่ก็แค่เงียบไว ้ หลบ
ั พวกเขาต่อไป ภายใต้ส ถานการณ์ท่เห็
อยู่ ก บ ี นอยู่ ต รงหน้านี ้ มี
คนอยู่ดว้ ยเยอะหน่ อยจะรู ้สึกปลอดภัย
พรตปี ศาจที่อยู่ บ นเกาะโดนฆ่ า ตายไปพอสมควรแล ว้ กอง
่
กําลังพันธมิตรผ้าแดงบุกสังหารออกจากทะเลเพลิงกองทีสอง มุ่ง
่
ตรงสู่ยอดเขาทีเฮยหลางจวิ นอยู่
"ตายซะเถอะ!" เฮยหลางจวินที่อยู่ บ นยอดเขาพลันตะโกน
อย่ า งเดือดดาล แล ว้ สะบัด มือโยนแหใหญ่ สีดํ าออกมา แหใหญ่
ระเบิดเป็ นแสงสีเขียวอยู่กลางอากาศและขยายใหญ่ขนสิ ึ ้ บเท่าใน
่ั
ชวพริ ้ แหใหญ่ปกคลุมกองกําลัง
บตาเดียว แต่รูแหไม่ได้ใหญ่ขึน
พันธมิตรผ้าแดงทีบุ่ กมายังตีนเขาโดยตรง
้ ก ตากว า้ งมองออกไป นี่ น่ า จะเป็ น 'แหไร ้รู '
พวกเหมีย วอีเบิ
ของเฮยหลางจวิ น ไม่ รู ว้ ่ า อานุ ภาพเป็ นอย่ า งไร ไม่ รู ว้ ่ า จะ
่
เหมือนกับชือของมั นหรือเปล่า ที่พอลงมือแลว้ จะไม่มีรูโหว่ให้หนี
้ ยบไม่ให้เหลือ
รอด กวาดพวกกู่ซานเจิงเรี
 ้
พวกกู่ซานเจิงเหมื อนจะนึ กไม่ถึงว่าในมือเฮยหลางจวินจะมี
้ ่ ของวิเศษที่มีการเปลี่ยนแปลง เห็ นได้ช ด
ของวิเศษแบบนี อยู ั ว่ า
้
ไม่ใช่ของวิเศษขันสองที ่ มอานุ ภาพธรรมดาทั่วไป
เสริ
ยิ่งไปกว่านั้น เฮยหลางจวินก็พู ดจาวางโตมาก พวกเขาไม่
กลา้ ประเมินตํ่า ถานเล่าใช ้กําลังทังหมดที
้ ่ ตอนลงมือ โล่ฟันปลา
มี
สิบหกแผ่นบินวนขึนสู ้ ่ฟ้าด้วยความเร็วสูง ตัดแหใหญ่ท่ลี อ้ มเข า้
่ ว แต่ชว่ ยไม่ได้ทโล่
มาทีหั ี่ ฟันปลากรีดจนเกิดประกายไฟ แต่กลับ
กรีดแหไม่ขาดแม้แต่เสน้ เดียว
พอเห็ น ว่ า กํ า ลัง จะครอบกองกํ า ลัง พัน ธมิ ต รผ้า แดงไว ไ้ ด้
้
ทังหมด พวกเหมียวอีก็้ ดใี จทันที เป็ นของดีจริงๆ ด้วย ดูเหมือนจะ
กวาดลา้ งพวกกู่ซานเจิงได้ ้ หมดภายในทีเดียว

ถานเล่าใช ้โล่บินต้านแหที่ตกลงมาจากด้า นบนแต่ ไม่ ได้ผล

พอขอบของแหใหญ่ ทุ ก ด้า นตกลงดิน มันก็ หุ บ ปากแหลงอย่ า ง
รวดเร็ว ต้นไม้และภูเขาหินลว้ นโดนกรีด เป็ นรู แหอยู่ ภายใต้ก าร
่
หุบรวบของเสน้ แหทีแหลมคม ี่ ดหั่น
ราวกับเต้าหูท้ โดนมี
กองกํ า ลัง พัน ธมิ ต รผ้า แดงที่ ติ ด อยู่ ใ นแหตกใจจนสี ห น้า
เปลี่ ยน เส น้ แหนี ้ ราวกับ คมมี ด พอโดนห่ อ มั ด ขึ นมา ้ จะไม่
้ อหั
กลายเป็ นชินเนื ้ ่นหรอกเหรอ
 "ฮ่าๆ..." เฮยหลางจวินหัวเราะลั่นขึนฟ้
้ าไม่หยุด เสียงดังกอ้ ง
ไปทั่วป่ า
เหมียวอีรี้ บแอบถ่ายทอดเสียงต่ อจา้ วเฟยและซือคงอู๋ เว่ ย ว่ า
"พอเฮยหลางจวินทําสํ าเร็จ ซือคง ท่านก็ใช ้ค้อนทุบเขาให้ต าย
ทันทีเลยนะ พวกท่านสองคนร่วมมือกัน 'แหไร ้รู' ผืนนั้นก็จะเป็ น
ของพวกเราแลว้ "
ซือคงอู๋เว่ยเห็นด้วยมาก เขากําค้อนเล็กไวใ้ นมืออย่างเงียบๆ
แลว้
้ ่ สี ห น้ า จริง จัง พลัน คํ า รามเสี ย งดัง
"ทํ า ลาย!" กู่ ซ านเจิ งที
ออกมา
จุดที่เขาโบกมือชีไป
้ กระบี่บินอัสนี บาตหนึ่ งร ้อยหนึ่ งเล่ ม ยิง
ออกไปยาวเหยียดราวกับสายฟ้ าจริงๆ มันโจมตีโ ดนจุ ด ๆ เดีย ว
ท่ า มกลางเสีย งซวบๆ กระบี่บินอัส นี บ าตร ้อยกว่ า เล่ มฟั น แค่ จุ ด
เดียวบนเสน้ แห
พอเห็นแหใหญ่กําลังจะรวบกองกําลังพันธมิตรผ้าแดงทุกคน
้ ว้ ยกัน เฮยหลางจวินที่กํ า ลัง จ อ้ งมองด้า นล่ า งก็ แสยะยิ มไม่
ไว ด ้
หยุด เขาเหยียดหยามการกระทําของกู่ซานเจิง้ แต่ทว่ายังไม่ทน ั
้
แสยะยิมเสร็ จ สีหน้าก็ชะงักงันและเบิกตากวา้ งทันที
 ๊
"ติง..." มีเสียงที่ชดั ใสดังกอ้ งอยู่ใ นท้องฟ้ ายามราตรีร าวกับ
เสี ย งสายพิ ณ ขาด ในที่ สุ ด เส น ้ แหที่ โดนกระบี่ บิ น รวมศู น ย ์
อานุ ภาพโจมตีอย่างรวดเร็วก็โดนฟันขาดแลว้
'ปั้ง!'' แหใหญ่ทงแผ่
้ั นระเบิดเป็ นหมอกสีเทา

ไม่กลัวว่าของวิเศษจะได้รบั ความเสียหาย ขอแค่มีพลัง งาน

เพียงพอ ก็จะฟื ้ นฟูได้เองตามธรรมชาติ ฟื ้ นคืนกลับสู่สภาพเดิม
่
เหมือนตอนทีหลอมสร ้ ดของ
้าง กลัวก็แต่จะทําลายโครงสร ้างทังชุ
ของวิเศษ พลังงานที่ไม่ได้ถูกควบคุมในนั้น จะแตกกระจายตาม
่
ของวิเศษทีโครงสร ้างพังทันที
้ กตากวา้ งพร ้อมสูดหายใจอย่างตกตะลึง ไม่น่าเชือ่
เหมียวอีเบิ
ว่ากระบี่บินอัสนี บาตจะคมถึงขนาดนี ้ สามารถโจมตีทําลายของ
้
วิเศษขันสองระดั บสูง ได้ ในที่สุดตอนนี เขาก็
้ เขา้ ใจแลว้ ว่ า ทํ า ไม
่ ย นถึง กระตื อรือร น้ จะเอาสีเงิ น ผลึก ความบริสุ ท ธิ สู์ ง ไร ้
เยารัวเซี
สารเจือปนทีตั่ กแตนน้
๊ อยขับออกมา
แต่ มีอยู่ จุ ด หนึ่ งที่เขาแน่ ใ จ เห็ นได้ช ด
ั ว่ า เส น
้ แหของแหไร ้รู
บางเกินไป ถ้าเปลียนเป็่ นค้อนสะท้านบรรพตของซือคงอู๋เว่ย จะ
่ นอัสนี บาตโจมตีอย่างไรก็ไม่ได้ผล
ให้กระบีบิ
ขณะที่มองหมอกสีเทาสาดอยู่เต็มท้องฟ้ า ซือคงอู๋เว่ยก็เดาะ
้
ลินแล ว้ พูดว่า "ในแหไร ้รูท่บางขนาดนี
ี ้ สีดําผลึกแฝงอยู่เท่า ไร
จะมี
เนี่ ย ถู ก ทํ า ลายไปอย่ างนี ้น่ ะเหรอ มันสาดไปทั่วพืน
้ ถ้า อยากจะ
เก็บก็ยากแลว้ น่ าเสียดายจริงๆ!"
"หัวหน้าพันธมิตรช่างมีพลังอํานาจ!" กลุ่มพันธมิตรผ้าแดง
โห่ร ้องยินดีอย่างอย่างอดใจไม่ ไหว ความรู ้สึกดีใจหลังรอดชีวิ ต
จากภัยพิบต ิ ั้นยากจะระงับไว ้
ั น
เฮยหลางจวินที่อยู่ บ นยอดเขาสีห น้า บู ด บึง้ และร ้องอุ ท าน
อย่างตกใจว่า "แหไร ้รูของขา้ !"
้ ่โล่งใจแลว้ ทําสายตาดุร ้าย พอโบกแขนสองขา้ ง
กู่ซานเจิงที
่ นอัสนี บาตทีบิ
กระบีบิ ่ นอยู่กลางอากาศก็ยงิ ไปทางยอดเขาทันที

…………………………
 บทที่ 373 ตาแก่เดือดร ้อน

สาวงามสองคนที่คอยปรนนิ บต ั ิอยู่ขา้ งกายเฮยหลางจวินรีบ

เผยอาวุ ธ ออกมา พวกนางมองกระบี่ บิน ที่ยิง เข า้ มาด้ว ยสี ห น้า
ตกใจกลัว ของวิเศษที่สามารถโจมตีทําลาย 'แหไร ้รู' ได้ ทังสอง
้
ค่อนขา้ งสงสัยว่าตัวเองจะต้านทานไหวหรือไม่
ที่จริงเฮยหลางจวินก็คิดแบบนี เหมื
้ อนกัน ดังนั้นจึงใช ้ฝ่ ามือ
่ งเอวของหญิงสาวทังสอง
สองขา้ งผลักทีหลั ้ ผลักพวกนางให้เหาะ
ออกไปโดยตรง
สาวงามสองคนที่คิด จะให้เฮยหลางจวินปกป้ องส่ งเสีย งร ้อง
ตกใจทันที นึ กไม่ถึงว่าเฮยหลางจวินจะผลัก พวกนางสองคนให้
ไปเป็ นโล่
แต่ ท ว่ า คิด มากตอนนี ้ก็ไม่ มีประโยชน์ ทังสองพยายามโบก
้
อาวุธในมือสุดชีวต ่ านทานฝนกระบีที
ิ เพือต้ ่ ยิ
่ งเขา้ มา

"อ๊า..." ท่ามกลางเสียงดังเกรียวกราว แม้หญิงสาวทังสองจะ ้

ปัดกระบีบิ่ นอัสนี บาตส่วนใหญ่ทยิ ่ี งเขา้ มาออกไปได้แลว้ แต่ยงั คง
โดนยิงใส่จนพรุ นเป็ นตะแกรง เลือดพุ่งกระจายทังตั ้ ว ทังสองส่
้ ง
้
เสียงร ้องเจ็บปวดและกลับสู่รา่ งเดิม เป็ นจิงจอกตัวหนึ่ งและแมวตัว
หนึ่ งตกลงมาทีตี ่ นเขา
 เฮยหลางจวินโบกหอกยาวในมือต้านทานอย่างบา้ คลั่ง แม้จะ
มีหญิงสาวสองคนช่วยบรรเทาความกดดันไปเยอะแลว้ แต่ก็ยงั มี
กระบีบิ่ นอัสนี บาตเล่มหนึ่ งยิงมาเสียบทะลุทอ้ งของเขาอยู่ดี โจมตี
จนเขาปรากฏร่างเดิมออกมา กลายเป็ นงู เกล็ดดําขนาดใหญ่ตวั
หนึ่ งอยู่บนยอดเขาภายใต้พระจันทร ์สว่างไสว
แต่ ก็ ถือว่ า ต้านทานการโจมตีระลอกแรกของกระบี่บินอัสนี
บาตได้ เฮยหลางจวินทีได้ ่ โอกาสหอบพักหายใจก ้มหัวอัปลักษณ์
ที่มีเขียวยื
้ ่นออกมานอกปาก แลว้ รีบมุดเขา้ ไปอยู่ในถําภู
้ เขาแห่ง
หนึ่ งขา้ งล่าง เขาต้องการจะแอบหนี ไป เพราะอานุ ภาพของกระบี่
บินอัสนี บาตนั้นยากจะต้านทานจริงๆ
"ตํ่าทราม!" เหมียวอีสบถด่
้ ่ าจะเอาผูห
า ไม่น่าเชือว่ ้ ญิง ที่อยู่
ข า้ งกายมาเป็ นโล่ แต่ ก็ ไม่ มีท างเลือก เขายัง ต้องช่ว ยชีวิต เฮย
หลางจวินอยู่ดี
เหมียวอีรี้ บยืนขึน้ และพูดกับซือคงอู๋เว่ยอย่างร ้อนรนว่า "รีบ
ไปช่วยเขา"
่
ขณะทีกระบี ่ นอัสนี บาตทีลอยอยู
บิ ่ ่บนฟ้ ากําลังจะโจมตีระลอก
ที่ สอง ถานเล่ า กับ เย่ ซ ิน ก็ บุ ก โจมตี เ ข า้ ไป พวกเขาอยากจะ
ขัดขวางการหลบหนี ของเฮยหลางจวิน
 ่
"พีเฮยรี
บหนี ไป ขา้ จะต้านทานศัตรูทไล่ ี่ ตามมาเอง!" ซือคงอู๋
เว่ยแผดเสียงคําราม "กู่ซานเจิง้ ดูคอ้ นสิ!"
เขาใช ้แขนสองข า้ งควงค้อนใหญ่ ด า้ มหนึ่ งขึนมา
้ เกิด เป็ น
ฉากลมฟ้ าคะนอง เขาทุบค้อนผ่านฟ้ าออกไปอย่างเกรียวกราด ้
่ งครันครื
พร ้อมกับเสียงทีดั ่ ่ ่ซานเจิง้
น ทุบตรงไปทีกู
ตะไบมายาวิญญาณถูกโยนออกจากมือจ ้าวเฟยเช่นกัน และ
เพิ่มจํานวนขึนหลายเล่
้ ่ ั บตาเดียว จากนั้นก็แผ่คลุมฟ้ า
มในชวพริ
่
คลุมดินโจมตีไปทีถานเล่ าและเย่ซน
ิ
มือข า้ งหนึ่ งของเหมีย วอี ถื
้ อ กระบี่วิ เศษ ส่ ว นมืออีก ข า้ งจับ
กระจกหยินดํา ขณะกําลังเตรียมพร ้อมป้ องกัน เขาก็เหล่ตามอง
่
ซือคงอู๋เว่ย 'เฮยหลางจวินกลายเป็ นพีเฮยของเจ ้ เมือไร?'
้าตังแต่ ่

ตาแก่ผมขาวที่อยู่ขา้ งๆ มองพวกขาวอย่างตกตะลึงอ้า ปาก

ค้าง 'จะดุดน ้
ั อะไรขนาดนี ?'
สิ่งที่ทํ า ให้เขายิ่งตกตะลึง ก็ คือ พอคนพวกนี ้ลงมือ ก็ ปิ ดบัง
ปราณมนุ ษย ์บนตัวไว ไ้ ม่อยู่แลว้ โดยสินเชิ้ ง ตอนนี เขาเพิ
้ ่งจะค้น
พบว่าพวกเหมียวอีไม่ ้ ใช่พรตปี ศาจ แต่เป็ นนักพรตมนุ ษย ์ 'ไม่น่า
่ ากองหนุ นสํารองทีหั
เชือว่ ่ วหน้าพันธมิตรเตรียมไวจ้ ะเป็ นนัก พรต
มนุ ษย ์?'
 ้
กู่ ซ านเจิงพลั ้
น หัน กลับ มามอง เขาเห็ น พวกเหมี ย วอี โผล่
ออกมาจากด้านขา้ งภูเขา มีคอ้ นใหญ่ขนาดนั้นทุบเขา้ มาก็ย่อม
ไม่พลาดที่จะมอง เขาตกตะลึงมาก พอสะบัดแขนหนึ่ งครัง้ กระบี่
้
บินอัส นี บ าตก็ เลียวยิ ง ออกไปทันที ปะทะเดือดกับ ค้อนใหญ่ อี ก
ครัง้ ไม่ อย่ า งนั้ นถ้า โดนค้อนสะท้า นบรรพตทุ บ ขึนมาก็
้ จ ะไม่ใช่
่
เรืองเล่ นๆ แลว้
พวกถานเล่าพบเจอตะไบมายาวิญญาณอีก ครัง้ รู ้สึกตกใจ
่ วยชีวต
มากเช่นกัน รีบลงมือโต้ตอบเพือช่ ิ ตัวเอง
้
ทังสามเรี ้
ยกได้ว่าทังตกใจทั ้ ใจ ยังนึ กว่าพวกเหมียวอีหนี
งดี ้
้ งเขา้ ไปอยู่ใน
ไปแลว้ เสียอีก คาดไม่ถงึ ว่ายังอยู่ มิน่าล่ะเจ ้าพวกนี ถึ
รังปี ศาจได้ ได้ยน ่
ิ คําว่า ‘พีเฮย’ ่ ก็เป็ นเพือนกั
ทีแท้ ่ นนี่ เอง!
ี่
ร่างงู ใหญ่ทโผไปยั ้
งปากถําพลั นเงยหน้ามองด้วย 'ความรู ้สึก
่ กซึง'้ แวบหนึ่ ง เขาพบว่าพวกเหมียวอีค่้ อนขา้ งคุน้ ตา จากนั้น
ทีลึ
ก็นึกออกว่าเคยพบที่ทางใต้ดิน นึ กไม่ถึงว่าพวกทีเห็ ่ นตนแลว้ ตัว
สั่นงกๆ ด้วยความหวาดกลัวจะดุดน ั เช่นนี ้
พอเห็ นพวกเขายื่นมือมาช่ว ยตนในเวลาสํ า คัญ เฮยหลาง
จวินที่ปรากฏร่า งเดิมก็ เผยแววตาซาบซึงใจ
้ เสีย งเรีย ก ‘พี่เฮย’
จากคนนั้นฟังดูสนิ ทสนมเป็ นกันเองดี
 แต่ 'พี่เฮย' ตัว นี ้ก็ ไม่ ได้ส นใจคุ ณธรรมนํ ้ ามิตร เขาไม่ ล งั เล
เลย รีบมุดเขา้ ไปในถําอย่ ้ างรวดเร็ว ร่างยาวไถลเขา้ ไปในนั้น และ
่ ั บตาเดียวก็หายไปอย่างไร ้ร่องรอย
ชวพริ
พอสองฝ่ ายที่เหลือ อยู่ ป ะทะกัน พวกกู่ ซ านเจิงปวดหั
้ ว นิ ด
หน่ อย เพราะต่างฝ่ ายต่างไม่ยอมอ่อนขอ้ ต่อกันอีกแลว้
สิ่ งของประเภทของวิ เ ศษ ไม่ ใ ช่ ว่ า ของวิ เ ศษในมื อ ใครมี
อานุ ภาพมากแลว้ คนนั้นจะเก่งกาจ ถ้าจะพูดถึงอานุ ภาพจริงๆ ใน
บรรดาของวิเศษที่อยู่ ต รงนั้ น ก็ เกรงว่ า ค้อนสะท้า นบรรพตของ
ซือคงอู๋เว่ยจะมีอานุ ภาพมากที่สุด แม้แต่กระบี่บินอัสนี บาตของกู่
ซานเจิงก็ ้ ไม่กลา้ ใช ้แรงปะทะโดยตรงกับค้อนสะท้านบรรพต

แต่ ถ า้ ให้ค อ้ นสะท้า นบรรพตกับ กระบี่บินอัส นี บ าตประลอง

เดี่ยวกัน ซือคงอู๋ เว่ ย ก็ ไม่ ใ ช่คู่ ต่ อสูข ้ นอน ดัง นั้ น
้ องกู่ ซ านเจิงแน่
ของวิเศษมันจะมีจุดทีข่ ่ มกันและกันเสมอ
้ ดทิงท้
"วางมือ ถอยก่อน!" เหมียวอีพู ้ าย แลว้ รีบมุดเขา้ ไปใน
้ เขาทีอยู
ถําภู ่ ่ขา้ งหลัง

ผีจ วินจื่อรีบ ตามเข า้ ไปทันที ส่ ว นตาแก่ น่ ั นก็ ไม่ พู ด พรํ่าทํ า

้
เพลง รีบ มุ ด เข า้ ถํ าตามไปเช่ นกัน จ า้ วเฟยกับ ซือคงอู๋ เว่ ยที่เก็บ
ของวิเศษแลว้ ก็รบ ี ตามไปด้วยอย่างรวดเร็ว
 ้ ดน
พอเห็ นว่ามุดเขา้ ไปในถําใต้ ้ โมโห ตะโกน
ิ อีก กู่ซานเจิงก็
อย่างเดือดดาลว่า "ตามไป!"
พวกเขาไม่สนใจปากถําที้ เฮยหลางจวิ
่ นหนี ไปแลว้ ดิรจั ฉาน
่ ไล่ตามไปยังปากถําที
กระดองเขียวไล่ลมนํ าคนอืนๆ ้ พวกเหมี
่ ยวอี ้
หลบหนี
้ ้กู่ ซ านเจิงไม่
ครังนี ้ ได้สํา รวจเส น
้ ทางก่ อน เขาให้เย่ ซ น
ิ พาค
นคอยเฝ้ าอยู่ขา้ งนอก แลว้ เขากับถานเล่าก็บุกเขา้ ไปในถํ าสอง้
่
คน เป็ นการกระทําทีรวดเร็ วมาก
ตอนทีทั่ งสองเจอทางแยกและไม่
้ รู ้ว่าจะไปทางไหน ก็จะปล่อย
้
จิงจอกดํ ้
าจมูกแดงออกมา และทังสองก็ ้
ไล่โจมตีตามจิงจอกด้
วย
ความเร็วสูง
"ผีจวินจือ่ เจ ้าว่าเฮยหลางจวินจะหนี พน้ หรือเปล่า?"
้ ่หนี อยู่ ข า้ งหลัง ผีจ วินจื่อที่กํ า ลัง นํ า
ในทางใต้ดิน เหมีย วอีที
ทางเอ่ยถาม
้ เขาหนี
"ถําที ่ ไปสามารถเชือมกั ่ บต่อทางลับสามทางทีพาออก่
สู่ก ้นทะเล ลว้ นเป็ นทางทีข ่ า้ ขุดไว ้ เดิมทีเขาก็เป็ นเผ่าทะเลอยู่ แลว้
พอเขาถึง ก น ้ ทะเล ก็ เป็ นไปได้ย ากที่คนบนบกจะตามทัน" ผีจ วิ
่
นจือตอบ
 "เช่นนั้นก็น่าจะไม่มป ่ องระวังคือพวกเรา เป็ นไป
ี ัญหาแลว้ ทีต้
ได้สู ง ที่ พวกกู่ ซ านเจิงจะบุ
้ ก มาหาพวกเรา…" เหมี ย วอี หั ้ น ไป
พูดคุยกับจา้ วเฟยและซือคงอู๋ เว่ย ปรากฏว่ามีตาแก่ ผมขาวเพิ่ ม
้
ขึนมาอี กคน เขาคือปี ศาจต้นไม้ก่อนหน้านี นั้ ่ นเอง กําลังหลบหนี
มากับพวกเขา จึงอดตําหนิ ไม่ ได้ว่า "ตาแก่ เจา้ ตามพวกเรามา
ทําไม?"
ซือคงอู๋เว่ยถามทันทีว่า "ไม่ใช่เจา้ หรอกเหรอที่พาปี ศาจตา
แก่นี่มาด้วย?"
ตอนที่เขากับ จา้ วเฟยถอยเขา้ มาในทางใต้ดิน ก็ เห็ นตาแก่
คนนี ้วิ่งตามเหมี ย วอีอยู
้ ่ ยัง นึ ก ไปว่ า เหมี ย วอี เรี
้ ย กมาด้ว ย ถ้า รู ้
้ แรกว่าไม่ใช่ มีหรือทีจะยอมให้
ตังแต่ ่ ่
เขาวิงตามมาด้ วยนานขนาด
นี ?้
ี ตอบว่ า "ในเมื่ อพวกท่ า นเป็ นสหายของหัว หน้า
ตาแก่ ร บ
พันธมิตร ขา้ น้อยก็ย่อมต้องคุม้ กัน!"
แม้เ ขาจะไม่ รู ว้ ่ า คนพวกนี ้มี ค วามสัม พัน ธ อ์ ย่ า งไรกับ เฮย
หลางจวิน แต่ในเมื่อพวกเขาสามารถช่ว ยชีวิต เฮยหลางจวิน ได้
้ ่ งในนั้นก็เรียกเฮยหลางจวินว่า ‘พีเฮย’
อีกทังหนึ ่ ด้วย แบบนั้นต้อง
เป็ นคนกันเองแน่ นอน ส่วนจะเป็ นพรตปี ศาจหรือนักพรตมนุ ษ ย ์
แล ว้ เกี่ยวอะไรกัน ล่ ะ กฎแห่ ง การรัก ษาชีวิ ต เป็ นสิ่งที่ มี ร ่ว มกัน
สามารถก ้าวขา้ มเรืองเผ่่ าพันธุ ์ได้แน่ นอน
 พวกเหมียวอีไม่ ้ ใช่คนโง่ ใครก็ดูออกทังนั
้ ้น คําว่าคุม้ กันที่ตา
แก่บอกนั้นฟั งดูดี ตอนนี เกาะนี
้ ้
โดนคนนอกยึ ดไปแลว้ ความจริง
คือเขาคงรู ้สึกว่าหนี ตามพวกตนไปคงจะปลอดภัยมากขึนน่ ้ ะสิ
้
เวลานี เอง ่ หยุดฝี เท้า แลว้ เอาหูแนบฟั งที่ผนั ง
จู่ๆ ผีจวินจือก็
ถํา้ และพูดด้วยสีหน้าทีเปลี
่ ยนไปเล็
่ กน้อย "ท่าไม่ดแี ลว้ ! มีคนสอง
คนตามมา พวกเขาต้องพบเสน้ ทางทีพวกเราเดิ ่ นแลว้ แน่ นอน"
เหมียวอีพลั้ นหันกลับ มา แลว้ มองไปที่ปี ศาจเฒ่ า "ขา้ จะให้
โอกาสเจ า้ คุ ม้ กัน เจ า้ ไปสกัด อยู่ ด า้ นหลัง ขัด ขวางพวกเขาให้
เรา"
"หา!" ตาแก่ผมขาวหน้าซีดทันที 'ถ้าขา้ สกัดพวกเขาได้แลว้
จะหนี ตามพวกเจา้ มาทําไมล่ะ? ในมือพวกเจา้ มีของวิเศษแลว้ ยัง
สกัดไม่อยู่เลย ขา้ จะไปสกัดได้อย่างไร?'
้
"พวกเราไปกันเถอะ!" เหมียวอีบอกให้ ่ วิงหนี
คนอืนๆ ่ ต่ออย่าง
ไม่ลงั เล
"ข า้ สกัด ไม่ ไ หวหรอก!" ตาแก่ ไ ล่ ต ามอยู่ ข า้ งหลัง พร อ้ ม
ตะโกนบอก
้ ่วิงผ่
"สกัดไม่ไหวก็ตอ้ งสกัด ขา้ ..." เหมียวอีที ่ านมุมหนึ่ งของ
ทางใต้ดน ้
ิ พลันยกมือขึนพร ้อมพูดว่า "ช ้าก่อน!"
 ทุ ค นหยุ ด ฝี เท้า ซือคงอู๋ เว่ ย ถามอย่ า งร ้อนรนว่ า "นายน้อย
เจ ้าคิดจะทําอะไรอีกเนี่ ย?"
้ อนนึ กอะไรได้ เงยหน้ามองรอบๆ ทางใต้ดน
เหมียวอีเหมื ิ แลว้
รีบเอาตัวไปแนบติด อยู่ที่หัว มุมหนึ่ ง จากนั้นหยิบกระจกหยิน ดํ า
ออกมา เตรียมทําการลอบโจมตี
จา้ วเฟยกับซือคงอู๋เว่ยมองทางใต้ดนิ ที่ไร ้ทีหลบแล
่ ว้ ตาก็เป็ น
ประกาย เขา้ ใจเจตนาของเหมียวอีแล ้ ว้ เขาเตรียมจะใช ้กระจกห
ยินดําลอบโจมตี
้
เหมียวอีกระดกนิ ้ ยกผีจวินจือเข
วเรี ่ า้ มา จากนั้นชีไปยั
้ งผนั ง
้
ถําพร ้อมพูดว่า "เจา้ ฟั งนะ ตอนที่ได้ยินว่าพวกเขาเขา้ มาในทาง
สายนี ้ แลว้ อยู่ห่างจากพวกเราสามสิบจัง้ เจ ้าก็ส่งสัญญาณมือให้
ขา้ "
่ กหน้า จากนั้นรีบเอาหูแนบกับผนังถํา้
ผีจวินจือพยั
้ ดกับตาแก่ผมขาวอีกว่า "ถ้าลอบโจมตีสําเร็จแลว้
เหมียวอีพู
ก็ไม่เป็ นไร แต่ถา้ พลาด เจ ้าต้องไปสกัดทางขา้ งหลังทันที"
ตาแก่ผมขาวใกลจ้ ะร ้องไห้แลว้ เขาประสานมือพร ้อมพูดว่า
"นายท่าน ขา้ สกัดไม่ไหวจริงๆ นะ!"
 ้ บายว่า "ขา้ ไม่ได้ให้เจ ้าปะทะโดยตรงกับพวกเขา
เหมียวอีอธิ
นี่ ถ้าระงับพวกเขาไม่ได้ พวกเราก็จะหนี ทน ิ่ ่ขา้ ง
ั ที ส่วนเจ ้าก็วงอยู
หลังสุดพร ้อมกับถล่มทางใต้ดินไปด้วย ทําให้พวกเขาไม่มีทางไล่
ตามได้อก ี แบบนี น่้ าจะไม่มอ
ี น
ั ตรายอะไร"
"จะไม่ มีอน ั้ นช นดิ
ั ตรายได้อย่า งไร ช นหิ ั้ นสิบ กว่ าจังจากใต้
้
ดินถึงขา้ งบนยังถูกพวกเขาเจาะทะลุออกไปง่ายๆ เลย..."
ตาแก่ยงั พูดความกังวลไม่ทน ั จบ เหมียวอีก็้ บอกซือคงอู๋ เว่ ย
และจ า้ วเฟยทันทีว่ า "อีก ประเดี๋ยวถ้า เขาไม่ ทํ า ก็ ฆ่ า เขาได้เลย
หรือไม่ก็โยนเขาออกไปให้พวกกู่ซานเจิงจั ้ ดการ"

"หา..." ตาแก่ยงั ไม่ทน ั ตอบสนองอะไร ซือคงอู๋เว่ยที่ยิมอย่

้ าง
เจา้ เล่ห ์ก็นํากระบี่วิเศษออกจากแหวนเก็บสมบัติและจ่อที่คอของ
เขาแลว้ ทําให้เขาตกใจจนกลืนคําพูดลงไป
จา้ วเฟยก็นํากระบี่วิเศษเล่มหนึ่ งมาจ่อขา้ งหลังตรงหัวใจเขา
้
เช่นกัน ทังสองสบตากั นแวบหนึ่ ง แลว้ ต่างคนก็ตา่ งบิดแขนตาแก่
พร ้อมกัน จากนั้นก็เตะที่ขาพับของเขาพร ้อมกันอีก เหยียบน่ อง
เขาไวค้ นละขา้ ง ให้เขาคุกเข่าลงบนพืน ้ ควบคุมเขาไวโ้ ดยตรง
ไม่ให้โอกาสเขาเล่นลูกไม้อะไร
ตาแก่ ผ มขาวทํ า สี ห น้ า ทุ ก ข ร์ ะทม ส่ ง สายตาขอควา ม
ช่วยเหลือไปยังผีจวินจือ่
 ผีจ วินจื่อทํ า ได้เพีย งเห็ นใจ แต่ ไม่ ส ะดวกจะพูด อะไร ถ้า พู ด
มากไปก็รบั ประกันไม่ ได้ว่า ท่านหนิ ว ผู น ้
้ ี จะเปลี ่
ยนมาให้ เขาสกัด
อยู่ ข า้ งหลัง แทนหรือ เปล่ า ใช่ว่ า เขาจะไม่ มี ป ระสบการณ์เ รือง ่
ความโหดร ้ายของท่านหนิ ว ทําได้เพียงให้เพือนซวยแทน ่

รอไม่ นาน ผีจ วินจื่อที่เอาหู แนบผนั ง ฟั ง ก็ พ ลันทํ า สีห น้า ตึ ง

เครียด ทุกคนรวบรวมสมาธิทน ่
ั ที ไม่กลา้ เคลือนไหวอะไรแม้ แ ต่
นิ ดเดียว ถึงขนาดควบคุมเสียงหัวใจเต้นไวด้ ว้ ย
จากนั้นก็ไม่จําเป็ นให้ผีจวินจือเตื
่ อนแลว้ แม้แต่เหมียวอีก็้ ได้
ยินเสียงทีวิ่ งมาอย่
่ างรวดเร็ว
แทบจะเป็ นเวลาเดียวกับที่ผีจวินจือส่
่ งสัญญาณมือ เหมียวอี ้
่ วออกมาจากหัวมุมและกระจกหยินดําในมือก็พ่นปราณหยิน
ยืนตั
กลุ่มหนึ่ งออกมาอย่างบา้ คลั่งแลว้
พอปล่ อยปราณหยินออกมา แม้แต่ ค นที่อยู่ ข า้ งหลัง ก็ โ ดน
ความเหน็ บหนาวเขา้ กระดูกทําให้ตวั สั่นไปด้วยเหมือนกัน
้ บถานเล่าตามหลังจิงจอกดํ
กู่ซานเจิงกั ้ ามาอย่างรวดเร็ว เห็ น
ว่าขา้ งหน้ามีทางแยก ยังกําลังเตรียมตัวว่าจะไปทางไหนดี จู่ๆ ก็
เห็ นกระจกหยินดําโผล่ออกมาจากหัวมุม จากนั้นก็เห็ นใบหน้าที่
้ ้าเล่ห ์ของเหมียวอี ้ ทําให้ทงสองตกใจจนอกสั
ยิมเจ ้ั ่นขวัญแขวน
 ี ี่ให้หลบ จะเจาะผนังถําซ่
เสน้ ทางตรงไม่มท ้ อนตัวก็ไม่ทน
ั แลว้
เหมือนกัน
ถานเล่ า พยายามใช ้อิทธิฤ ทธิกระตุ์ น ิ สิบ หกแผ่ นที่วน
้ โล่ บน
่ั
อยู่ ร อบตัว ช วพริ บ ตาเดียวโล่ ฟันปลาก็ ประกบกัน โล่ บินสิบหก
ั มื อ กับ ปราณหยิ น ที่พ่ น เข า้ มา
แผ่ น รวมตัว เป็ นโล่ แ ผ่ น ใหญ่ ร บ
คอยอุดทางใต้ดน ิ เอาไว ้
้ ก ไม่ ถึ ง ว่ า พวกเขายัง มี
"นั บ ว่ า พวกเจ า้ โหด!" เหมี ย วอี นึ
ี ารนี ้ รีบหดตัวอย่างรวดเร็ว เขาม่พูดพรําทํ
วิธก ่ าเพลง เตะตาแก่
ผมขาวกลิงลงพื ้ น้ จากนั้นก็หน ่
ั หน้าวิงหนี ทนั ที
้ ดอยู่ขา้ งหลัง
ถ้าหากทําสําเร็จ ก็ย่อมไม่ตอ้ งให้ปีศาจตนนี สกั
้ บ ายชดั แลว้ ว่า ทํา พลาด พวกจ า้ วเฟยไม่ จํา เป็ นต้อง
เหมีย วอีอธิ
้
พิสูจน์เลย ทิงตาแก่ ่
แลว้ วิงหนี อย่างไม่คด
ิ ชีวต
ิ ทันที
…………………………
 บทที่ 374 ยิงปื นนัดเดียวได ้นกสองตัว

่ั
ใครเป็ นพวกตัวเอง ใครไม่ใช่พวกตัวเอง ชวประเดี ๋ยวเดียวนี ้
ก็พส
ิ ูจน์ได้หมดเปลือกแลว้
จากนั้ นตาแก่ ที่ สี ห น้ า ระทมทุ ก ข ก์ ็ ร บ ้
ี ร อ้ นกระโจนลุ ก ขึ น
พร ้อมถือโอกาสดึงค้อนดาวตกด้ามหนึ่ งออกมา 'บึม!' ้ ทุบผนังบน
ศีรษะพังทลายลงมาทันที
เขาวิ่งตามพวกเหมี ย วอี ไปด้
้ ว ย และควงค้อ นดาวตกทุ บ
ด้า นบนหัว ไปด้ว ยตลอดทาง ที่ด้า นหลัง ก น
้ เรีย กได้ว่ า มี ฝุ่ นดิ น
ปลิวฟุ้ ง
โล่ท่อุ
ี ดทางใต้ดินอยู่เต็มไปด้ว ยนํ ้าค้างขาวหนาเป็ นช นๆ
้ั กู่
้ บถานเล่านับ ว่าได้รบ
ซานเจิงกั ั รู ้ถึงอานุ ภาพของกระจกหยิน ดํ า
แลว้ ขนาดแอบอยู่หลังโล่ก็ยงั หนาวจนตัวสั่นเหมือนเดิม
เมื่อได้ยินเสีย งถล่ มดัง ขึน
้ ทังสองก็
้ ต ระหนั ก ได้ถึง ความไม่
ชอบมาพากล โล่ถูกแบ่งออกมาชินหนึ ้ ่ งอย่างระมัดระวัง พอแน่ ใจ
้
แลว้ ว่าขา้ งหลังไม่มีค นซ่อนอยู่ถึง ได้เก็ บทังหมดกลั บมา ทางใต้
ดินขา้ งหน้าราวกับดินแดนหิมะ เต็มไปด้วยนํ ้าค้างขาว ฝุ่ นดินที่
โผล่ออกมาจากทางแยกก็โดนนํ ้าค้างขาวพ่นออกมาย้อมด้วย
 ้
ถานเล่าเก็บจิงจอกดํ ้
าขึนมาจากพื น้ มันโดนกระจกหยินดํา
พ่ น ใส่ โดนแช่ เ ย็ น จนตัว แข็ ง แล ว้ ก่ อ นหน้ า นี ้ ฉุ กละหุ ก จริง ๆ
ปกป้ องคนยัง แทบจะไม่ ท ัน จะไปสนใจจิงจอกดํ ้ า ที่ นํ าทางอยู่
ขา้ งหน้าได้อย่างไรกัน
เกือ บจะโดนลอบกัด แล ว้ กู่ ซ านเจิงเรี้ ย กได้ว่ า อับ อายจน
ิ้
โมโห ต่อให้ไม่มีจงจอกดํ านํ าทางก็ไม่เป็ นอะไร ทางใต้ดินที่ถล่ม
นั่ นจะช่ว ยเป็ นโคมไฟนํ า ทางให้ เขารีบ พาตัว เองไปอยู่ ต รงทาง
เลียว้ แลว้ กระบีบิ
่ นอัสนี บาตก็เจาะขึนไปราวกั
้ บพายุหมุน กวนจน
ฝุ่ นดินปลิวฟุ้ งอีกครัง้
ทางใต้ดน ่ งถล่
ิ ทีเพิ ่ มนั้นเจาะออกได้ง่ายมาก บวกกับการทีตา ่
แก่ผมขาวรีบหนี เอาชีวิตรอดจนไม่ ตงใจจั ั้ ดการ จึงมีหลายจุ ด ที่
่ ย ว ดัง นั้ นสํ า หรับ ทั้งสองคนที่ เจาะดิ น ไล่
พัง ทลายไปแค่ ค รึงเดี
ตามมาตลอดทาง ก็ไม่ได้ยากลําบากมาก
้ บมาถึงถําของผี
พวกเหมียวอีกลั ้ ่
จวินจืออย่ างรวดเร็ว โดยมี
่ อค้อนดาวตกถลันตามมาขา้ งหลัง
ตาแก่ผมขาวทีถื
้ นไปมองแวบหนึ่ ง แลว้ ถามอย่างสงสัยทันที "ขา้ ให้
เหมียวอีหั
่ วขนาดนี ?้ เจ ้าแน่ ใจนะว่าทางที่
เจ ้าสกัดอยู่ขา้ งหลัง ทําไมเจ ้าวิงเร็
พวกเรามาถล่มหมดแลว้ ?"
 'ถ้า วิ่งไม่ เ ร็ ว แล ว้ จะเอาชีวิต รอดได้ห รือ ไง?' ตาแก่ ผ มขาว
พยักหน้าซําๆ ้ "ทําถล่มหมดแลว้ "
้ สามารถไปตรวจสอบได้ พอได้ยน
เหมียวอีไม่ ิ เสียงตูมตามดัง
เข า้ มาแว่ ว ๆ สี ห น้า ก็ พ ลัน เปลี่ยน เขารู ส้ ึ ก ว่ า เจ า้ กู่ ซ านเจิงมั
้ น
วิปริตจริงๆ เป็ นแบบนี แล ้ ว้ ยังไม่ยอมเลิกรา ยังจะตามมาอีก

ไม่มท ่ อไปแลว้ กัน พวกเขาเขา้ ไปในห้องลับ

ี างเลือกแลว้ วิงต่
้ า นถํ ้าของผี จ วิ น จื่ อ พอผี จ วิ น จื่ อทํ า ลายมุ ม ผนั ง ก็
อี ก ครังผ่
ปรากฏทางลับ ออกมาอีก ครัง้ พวกเขาทยอยกันกระโดดลงไป
่ างเต็มทีผ่
แลว้ วิงอย่ ่ านทางลับนั้น
่ั
ชวประเดี ๋ยวเดียวหลัง จากนั้ น ปลายทางใต้ดินที่ลาดเอีย งก็
ถูกแอ่งนํ ้ากันทางเอาไว
้ ่ ากระโดดลงไป
้ ผีจวินจือนํ
หลัก จากแหวกว่ า ยอยู่ ใ ต้นํ้าหลายจัง้ ทางข า้ งหน้า ก็ ป ลอด
้ ทะเลแล ว้ จากนั้ นใช ้
โปร่ง พวกเขาพบว่ า ตัว เองดํ า มาถึ ง ก น
์
ดวงตาอิท ธิฤ ทธิคอยระแวดระวั ง ปะการัง และปลาที่แหวกว่ ายมี
สีสน
ั ละลานตา เป็ นทิวทัศน์ของโลกใต้ทะเล
้ ไปยั
เหมี ย วอี ชี ้ ง ทิ ศ ทางหนึ่ ง แล ว้ ทุ ก คนก็ ร บ
ี ดํ า ไปทางนั้ น
อย่างรวดเร็ว
ณ ทางใต้ดินที่ถูกตีฝ่าจนพัง ทลาย กู่ซานเจิงกั ้ บถานเล่ า ก็
่ งของผีจวินจือแล
บุกเขา้ มาทีรั ่ ว้ เช่นกัน แต่กลับพบว่าเป็ นทางตัน
 "เป็ นไปไม่ได้ที่คนเราจะหายไปโดยไร ้เหตุผล ต้องมีทางอื่น
แน่ นอน"
่
ถานเล่าเพิงจะพู ่ นอัสนี บาตของกู่ซานเจิงก็
ดจบ กระบีบิ ้ ยิง ไป
รอบด้านแลว้ 'ปั้ง!' ปากทางลับถูกทําลายออกทันที ถานเล่าใช ้โล่
้
คุม้ กันและบุกเขา้ ไปก่อน พอทังสองมาถึ งห้องลับ ก็เห็ นทางลับที่
พวกเหมียวอีหนี้ ไปแลว้
่ี
พวกเขาไล่ตามโจมตีททางลั บมาตลอดทาง พอเห็ นว่ามีแอ่ง
นํ ้ากันทาง
้ ้ ยิงกระบี่บินอัส นี บาตเขา้ ไปในนํ ้าพัก หนึ่ ง
กู่ซานเจิงก็
จากนั้นก็กระโดดลงไปก่อน
รอจนถึงตอนที่ทังสองโผล่
้ ออกมาจากผิวทะเล ตอนนั้นจะไป
เห็ นเงาของพวกเหมีย วอีได้้ อย่ า งไรกัน ฟ้ ายามคํ่ าคืนมืด มิด มี
มหาสมุทรใหญ่กําบังให้ ต่อให้ใช ้ดวงตาอิทธิฤทธิมองก็ ์ ไม่มีทาง
้ ไปยังทิศทางไหน
วินิจฉัยได้ว่าพวกเหมียวอีหนี
กระบี่บินอัส นี บ าตบินกลับเข า้ ฝั ก กู่ ซ านเจิงพู
้ ด อย่ า งเดือด
ดาลว่า "ไอ้เจ ้าเล่ห ์เอ๊ย พวกมันหนี ไปแลว้ "
้ น จะจงใจสร า้ งภาพตบตาว่ า หนี ไ ป แล ว้
"เจ า้ ว่ า เหมี ย วอี มั
กลับมาแอบบนเกาะอีกหรือเปล่า" ถานเล่าถาม
้ กหน้าตอบ
"เป็ นไปได้สูง!" กู่ซานเจิงพยั
 ้
ทังสองยั งไม่ยอมแพ ้ ขึนฝั้ ่ งไปหาร่องรอยอีก ครัง้ ถานเล่ า ที่
้
สู ญเสีย จิงจอกดํ า โยนหนู จ มู ก แดงออกมาอีก หลายตัว แล ว้ ให้
พวกมันดมหาให้ท่วั แต่ทว่าพอบรรดาหนู เสาะหาตรงแนวชายฝั่ ง
้
บริเวณนี ไปแล ว้ รอบหนึ่ ง ก็ไม่พบความผิดปกติอะไร เท่ากับเป็ น
การพิสูจน์แลว้ ว่าพวกเหมียวอียั้ งไม่ได้ขนฝั
ึ ้ ่ ง ต้องหนี ไปทางทะเล
แลว้ แน่ นอน
้
หลัง จากค้นหาซําไปซํ ้
ามาอยู ่ ห นึ่ งคืน ที่เส น
้ ขอบฟ้ าก็ เ ผย
่
แสงรุง่ อรุณ ถานเล่าหรีตาพู ดว่า "โชคดีทฟ้ ่ี าสว่างแลว้ ขา้ ไม่เชือ่
หรอกว่าพวกมันจะหลบอยู่ในทะเลได้ตลอด"
เขาพลิก ฝ่ ามือนํ าขลุ่ ยสีทองแดงด้ามหนึ่ งมาถือไว ้ จากนั้ น
์ า เกิดเป็ นเสียง
วางขลุ่ยนอนตรงขา้ งริมฝี ปากแลว้ ใช ้อิทธิฤทธิเป่
ขลุ่ยทีรื่ นหู
่ พลิวไหวไปไกลตามกระแสลม
้

ไม่ นานนั ก สัต ว ป์ ี กประเภทนกทะเลฝู ง ใหญ่ ก็ ท ยอยกัน บิ น

เขา้ มาท่ามกลางแสงอาทิตย ์ยามเช ้า บินลงมาเกาะขา้ งๆ ทังสอง ้
คน
ถานเล่ า หยิบ เข็ มเงินเล่ มหนึ่ งออกมา แล ว้ รีบ เสีย บไปที่ หัว
สัตว ์ปี กหลายพันตัวที่กําลังบินอยู่ จากนั้นก็วางขลุ่ยนอนตรงริม
ฝี ปากและเป่ าเสีย งที่แหลมแสบแก ว้ หู ออกมา นกที่อยู่ รอบกาย
้
กระพือปี กบินขึนราวกั บตื่นจากความฝั น บินไปทั่วทุ ก ทิศ อย่าง
รวดเร็วตามเสียงขลุ่ย
 ้ า้ ใจเจตนาของเขา แอบชมในใจว่ า 'มีลู ก เล่ น
กู่ ซ านเจิงเข
เยอะจริงๆ สมกับเป็ นสํานักดิรจั ฉานหลวง' แต่พูดอย่างลัง เลนิ ด
หน่ อยว่า "แค่ความเร็วของนกธรรมดาแบบนี ้ ไม่รู ้ว่าเมือไรกว่
่ า จะ
หาพวกเขาพบแลว้ บินกลับมา"
ถานเล่าจึงบอกว่า "อย่างน้อยก็สามารถยืนยันทิศทางที่เจ า้
บา้ นั่นหนี ไปได้ ดีกว่าการทีพวกเราค้
่ นหามั่วๆ โดยไร ้จุดหมายบน
ทะเลกว า้ งใหญ่ นี้ ถ้า ไปหาผิด ตํ า แหน่ ง ขึนมา
้ ทะเลดาวประจิม
ใหญ่ขนาดนี ้ อยากจะหาพวกเขาให้เจออีกก็ยากแลว้ ยิ่งไปกว่า
นั้ นพวกเรายัง สามารถถือโอกาสนี ้ฟื ้ นฟู พ ลัง อิท ธิฤ ทธิที ์ ่เสีย ไป
ั การกับ ของที่ยึด มาได้ด ว้ ย ครังนี
แล ว้ ก็ จ ด ้ ้คงเก็ บ เกี่ยวมาได้ไม่
น้อย จะว่าไปแลว้ การที่พวกเราตามเจา้ บา้ นั่นก็ไม่ได้สูญเปล่านะ
ตอนนี เป็้ นเรืองยากมากที
่ ่จะหาคนที่รวมตัวอยู่ดว้ ยกันเยอะขนาด
้ อให้
นี เพื ่ เราลงมือรวดเดียว!"
้
กู่ ซ านเจิ งพยั ก หน้ า เห็ น ด้ว ย ทั้ งสองหมุ น ตั ว และปล่ อ ย
ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมออกมา จากนั้นวิงขึ ่ นไปบนยอดเขา
้
ลูกหนึ่ ง เห็ นทังเกาะมี
้ ไฟลุกไหม้เป็ นวงกวา้ ง นอกจากตรงกลาง
เกาะซึงเป็่ นจุ ด ที่โยนหินผลึก ไขมันเพลิง เข า้ ไปที่ยัง ลุ ก โชนอยู่
ต้นไม้ที่อยู่ตรงจุดอืนก็
่ กลายเป็ นเถ้าถ่านและดับมอดไปหมดแลว้
สถานการณ์ไฟกําลังขยายไปทั่วทุกด้านบนเกาะ...
ตําหนักดาวประจิม
 เฮยอวิ๋นที่ยืน อยู่ ห น้า นาฬิ ก าดาวที่ชีไปที
้ ่ สถานที่ แห่ ง หนึ่ ง
้ วร
พูดด้วยรอยยิมช ่ ั ้ายว่า "นานแลว้ ที่ไม่ได้เห็ นคนตายรวดเดีย ว
มากมายขนาดนี ้ รวดเดียวตายไปแลว้ เจ็ดแปดร ้อยคน กองกําลัง
นั่นอย่างมากก็เสียคนไปแลว้ เกือบครึง่ ช่างหายากจริงๆ"
๋ วงก็พยักหน้าพูดเช่นกัน "เหลือกําลังพลอยู่หา้ ร ้อยคน
อวินก่
ี่ งแกร่งแลว้ ล่ะ!"
ดูเหมือนจะเจอกับศัตรูทแข็
จั่วหนานชุน ที่ อยู่ ข า้ งหลัง เขาไม่ พู ด อะไร แต่ ก ลับ ตาเป็ น
ประกาย
ในดวงตาของเทพธิดาหงเฉิ นฉายแววกังวล 'คนคนนั้นคงจะ
มีโ อกาสรอดยากแล ว้ ถ้า เป็ นเขาจริง ๆ บางทีก ารที่เขาหายไป
้
แบบนี อาจจะเป็ ่ สําหรับตัวเขาและศิษย ์น้องก็ได้…'
นเรืองดี
บนทะเลที่กว า้ งใหญ่ สีข องฟ้ าสว่ า งมากแล ว้ ในที่สุ ด พวก
้ แหวกว่
เหมียวอีที ่ ายอยู่ในทะเลตลอดก็โผล่หวั ออกมาจากผิวทะเล
่
เสียที เปลียนเป็ ่
นเดินบนคลืนแทน เพราะว่าออกห่างจากเกาะเมื่อ
คืนนั้นมาแลว้
่ อไปอย่างนี เรื
"วิงต่ ้ อยๆ
่ ี ่ดี
ไม่ใช่วิธท ้
ี สองวันมานี พวกเราแทบ
ไม่ได้หยุดเลย ต้องฟื ้ นฟูพลังอิทธิฤทธิสั์ ก หน่ อย ไม่อย่างนั้ นถ้า
่ี งแกร่งก็จะยุ่งยาก" จู่ๆ จ ้าวเฟยก็กล่าวเตือน
เจอศัตรูทแข็
 ่
ทุกคนมองไปยังทิศทางทีเขาชี ้ เห็นเกาะแห่งหนึ่ งทีมี
่ ขนาดไม่
เล็ ก ไม่ ใ หญ่ ความหมายในคํ า พู ด ก็ คื อ 'ไปพัก บนเกาะนั่ นกัน
เถอะ'
้
ซือคงอู๋เว่ยพยักหน้าเห็นด้วย แต่คาดไม่ถงึ ว่าเหมียวอีจะกวั
ก
มือเรียกตาแก่ผมขาวให้เขา้ มา
ตาแก่ผมขาวหวาดระแวงกลัว ไม่รู ้ว่าเจา้ บา้ นี่ จะทําอะไรตน
อีก เขาค่อยๆ เขา้ ไปใกล ้
้ ตายิ
เหมียวอีหรี่ ้
มพร ่ ยงเรียง
้อมถามว่า "ขอบังอาจถามชือเสี
นามและวรยุทธ ์ของท่านหน่ อย?"
่
"ขา้ น้อยชือเถาหย่ งชุน พูดแลว้ ก็ละอายใจ ฝึ กตนมาแปดพัน
้ ด" ตาแก่ตอบอย่าง
กว่าปี แลว้ แต่ยงั มีวรยุทธ ์แค่บงกชเขียวขันเจ็
ระมัดระวัง
้ นกลับ ไปมองผีจ วินจื่อแวบหนึ่ ง พอเห็ นผีจ วิ นจื่อ
เหมียวอีหั
พยักหน้าเล็กน้อย ก็รู ้ว่าตาแก่น่ี ไม่ได้โกหก ถามอีกว่า "ถ้าขา้ จํา
ไม่ผด
ิ ท่านน่ าจะเป็ นปี ศาจต้นท้อใช่ไหม?"
"ใช่แลว้ " เถาหย่งชุนพยักหน้าตอบ
้ วเราะเบาๆ แลว้ ถามว่า "เหตุการณ์เมื่อคืนนี ท่
เหมียวอีหั ้ านก็
เห็นแลว้ คนกลุ่มนั้นร ้ายกาจจริงๆ พวกเราหนี ไปไกลเท่าไรก็ย่งดี
ิ
เท่านั้น ไม่ทราบว่าพีเถาเตรี
่ ยมจะไปคนเดียว หรือเตรียมจะไปกับ
พวกเราล่ะ?"
เถาหย่งชุนตอบอย่างระวังว่า "แม้ขา้ น้อยจะไม่ได้มีพลังมาก
่
แต่ก็ยงั เป็ นแรงช่วยเหลือได้บา้ ง ทุกคนอยู่ดว้ ยกันและพึงพากั
นก็
จะดีกว่า" พูดชดั เจนแลว้ ว่า ถ้าคนอยู่ดว้ ยกันเยอะๆ จะปลอดภัย
กว่ า คาดว่ า คนส่ ว นใหญ่ ท่ี เข า้ ร่ว มการปราบจลาจลทะเลดาว
นักษัตรก็มค ้ นทังนั
ี วามคิดแบบนี กั ้ ้น

ิ เช่นนั้น" จู่ๆ เหมียวอีก็้ ทอดถอนใจ "แต่จนใจที่พี่

"ขา้ เองก็คด
์
น้องของข า้ ผ่ า นศึก ใหญ่ มา สู ญเสีย พลัง อิท ธิฤ ทธิไปค่ อ นข า้ ง
้ อไป เจอกับศัตรูทแข็
รุนแรง ถ้าเป็ นแบบนี ต่ ่ี งแกร่งก็อาจจะยุ่งยาก
มาก ข า้ ก็ เ ลยอยากหาสถานที่ พัก และฟื ้ นฟู พ ลัง อิ ท ธิฤ ทธิ สั์ ก
หน่ อย"
'เจ ้าอยากจะพักก็พก ั ไปสิ จําเป็ นต้องบอกขา้ ด้วยเหรอ?' เถา
้ า้ สูด้ ว้ ยสีหน้าสงสัย "นั่นก็แน่ อยู่แลว้ "
หย่งชุนยิมเข
้
จา้ วเฟยกับซือคงอู๋เว่ยแปลกใจนิ ดหน่ อยว่าเหมียวอีอยากจะ
พูดอะไรกันแน่ จําเป็ นต้องขอความเห็นจากปี ศาจด้วยเหรอ?
้ พู ด ทัน ที ว่ า "ท่ า นเป็ น
พอปี ศาจต้นท้อ เห็ น ด้ว ย เหมี ย วอี ก็
ปี ศาจต้นท้อใช่ไหมล่ะ ไม้ลอยอยู่บนทะเลได้ง่ายมาก ท่านรีบกลับ
ร่างเดิมเถอะ ให้พวกเราได้พก ้ านก็ยงั สามารถ
ั บนตัวท่าน แบบนี ท่
ไปกับพวกเราต่อได้ ยิงปื นนัดเดียวได้นกสองตัว"
"หา! นี่ ..." เถาหย่งชุนตกตะลึงอ้าปากค้างทันที
ผี จ วิ น จื่ อรู ส้ ึ ก ปลงในใจ จ า้ วเฟยเงยหน้ า ขึ นมองฟ้
้ า ให้
่ ไม่
ความรู ้สึกว่า 'เรืองนี ้ เกียวกั
่ บขา้ ขา้ ไม่ออกความเห็น'
ซือคงอู๋เว่ยปรบมือพร ้อมหัวเราะลั่น "เป็ นวิธท ี ่ดี
ี ! ปี ศาจเฒ่า
เจ ้าบอกเองไม่ใช่เหรอว่าช่วยออกแรงให้ได้? ตอนนี เป็ ้ นเวลาออก
แรงของเจ า้ แล ว้ จะช ก ั ช ้าอยู่ ทํ า ไม? จะเป็ นศัต รู ห รือเป็ นมิ ต รก็
้
ขึนอยู ่กบ ้ นี ้ของเจ า้ แล ว้ !" ในมือเผยค้อนสะท้า น
ั ช่ว งเวลาสันๆ
บรรพตออกมา นี่ คือการใช ้กําลังคุกคามแลว้
เ ถ า ห ย่ ง ชุ น สี ห น้ า ช ะ งั ก งั น แ ต่ จ น ใ จ ที่ เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง
สถานการณ์ไม่ได้ เห็นได้ชดั ว่าไม่มท ี างให้ปฏิเสธแลว้
สุ ด ท้า ยเขาก็ เ หลื อ บมองค้อ นในมื อ ซือ คงอู๋ เ ว่ ย แวบหนึ่ ง
จากนั้ นพยัก หน้ า พร อ้ มยิ มเจื
้ ่ อน มี แ สงสี เ ขี ย วกะพริบ บนตัว
กลายเป็ นต้นไม้ใหญ่อายุเกือบพันปี แลว้ ลม้ ลงในนํ ้า แต่กลับหด
ใบและรากเก็บไวแ้ ลว้
้
เหมียวอีกระโดดขึ ้
นไปคนแรก ่ อก็ทยอยกันเหยียบ
แลว้ ทีเหลื
้
ขึนไปบนลํ าต้น จากนั้นเหมียวอีก็้ ชบอกทิ
ี้ ศทางที่จะไปกับปี ศาจ
ต้นท้อ
 ่ กกิงใหญ่
กิงเล็ ่ ่
ของปี ศาจต้นท้อเริมกวนในนํ ้าทะเลทันที ราว
กับใบพัดอันเล็กอันใหญ่ นับไม่ถว้ น มีแรงผลักมากมายขนาดนี ้
ี่
ช่วยกันออกแรง ก็ขลมฝ่ ่
าคลืนได้
อย่ างรวดเร็ว ไม่ได้ช ้าไปกว่ า
่ กคนวิงบนคลื
การทีทุ ่ ่ กเท่าไร
นสั
จ า้ วเฟยกับ ซือ คงอู๋ เ ว่ ย สบตากัน แวบหนึ่ ง เมื่ อตัด สิ น จาก
ทิศทางทีไป่ คือต้องการจะไปหาชีสวหง ิ้
ิ้
ไม่ผิดเลยสักนิ ด กําลังจะไปหาชีสวหงนั ่ นเอง ที่จริงเหมียวอี ้
อยากหาสถานที่ เพื่ อรอเฮยทั่น แต่ ช ส ้
ี ิ วหงรออยู ่ ค นเดี ย วนาน
เกินไปก็อาจจะเกิดเหตุไม่คาดคิดก็ได้ อย่างไรเสียนางก็ไม่รู ้ข่าว
คราวของพวกเขา แต่เฮยทั่นยังสามารถอาศัยพรสวรรค ์ตามหา
เขาได้
พวกเขาพากันนั่ งขัด สมาธิบ นตัว ปี ศาจต้นท้อ เหมีย วอีให้ ้
จา้ วเฟยกับซือคงอู๋เว่ยฟื ้ นฟูพลังอิทธิฤทธิก่์ อน ถึงอย่างไรเวลามี
่ ยงั ต้องพึ่งพาสองคนนี ้ แต่ก็ไม่ดีถา้ จะให้ทุกคนคลายความ
เรืองก็
ระแวดระวัง เหมีย วอีจึ้ ง เฝ้ ายามเอง พร ้อมทังคุ้ ย กับ ปากขนาด
ใหญ่ ท่ีอยู่ บ นลํ า ต้นไปด้วย สอบถามสถานการณ์ข องทะเลดาว
ประจิมสักหน่ อย...
…………………………
 บทที่ 375 กลุ่มปี ศาจเคลือนไหว
่

การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร ภายนอกดูเหมือนกับครัง้
่ านมา แต่ก็แอบมีความเปลียนแปลงอย่
ทีผ่ ่ างเงียบๆ
การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรดูเหมือนจะยุติธรรม และก็
พยายามอย่ า งหนั ก เพื่ อให้ยุ ติ ธ รรม แต่ บ นโลกนี ้ ไม่ มี ค วา ม
ยุ ติธ รรมที่สมบู ร ณ์แบบ ศิษ ย ร์ ุ น
่ ใหม่ ใ ต้ส งั กัด ของนั ก ปราชญท์ ี่
เข า้ ร่ว ม เดิ ม ที ก็ ส ะท้อ นความไม่ ยุ ติ ธ รรมอยู่ แ ล ว้ และสถานที่
จัด การปราบจลาจลก็ อยู่ ท่ีทะเลดาวนั ก ษัต ร ถ้า จะบอกว่ า กําลัง
พลของแดนปี ศาจไม่ได้เปรียบเลยสักนิ ด แม้แต่ผก ี ็คงไม่เชือ่
่
บางสิงบางอย่ างมองไม่เห็นจากภายนอก แต่บรรดาเผ่า พันธุ ์
สัตว ์ทะเลในมหาสมุทรกวา้ งใหญ่ท่อยู
ี ่กน ั อย่างเงียบๆ ที่จริงพวก
มันก็ พ ฒั นาความฉลาดแล ว้ แต่ ก ลับ เป็ นเผ่ า พันธุท์ ะเลที่ ยัง ไม่
ั้
กา้ วเขา้ สู่ขนแรกของการฝึ กตน พวกมันไม่ได้ถูกไล่ให้ออกจาก
ขอบเขตของการปราบจลาจล ตอนนี พวกมั ้ ่ ่นส่งข่าวให้กน
นวิงวุ ั
ไปทั่วแลว้
'หนิ วโหย่วเต๋อ' มือสังหารที่ค่ายฆอ้ งเหล็กแห่งดาวประจิมใน
ปี นั้ นปรากฏตัวแล ว้ เป็ นหนึ่ งในผู เ้ ข า้ ร่วมการปราบจลาจลด้วย
่ ่แท้จริงคือกู่ซานเจิง้ ก่อนหน้านี ตอนประมื
ชือที ้ อกับพรตปี ศาจที่
สถานที่ต่ า งๆ เขาสัง หารพรตปี ศาจไปแล ว้ จํ านวนมาก พอโดน
เฮยหลางจวินแห่ งจวนธาราหยกเปิ ดโปงตัวตน เฮยหลางจวินก็
เชิญพรตปี ศาจทุ กตนที่ทะเลดาวประจิมมาร่วมกันสังหารผู ร้ ้าย
คนนี !้
ข่ า วแผ่ ข ยายออกไปอย่ า งรวดเร็ ว โดยเผ่ า พัน ธุ ท
์ ะเลชนิ ด
ต่างๆ พรตปี ศาจส่วนใหญ่ท่เข
ี า้ ร่วมทะเลดาวนักษัตรเคลือนไหว ่
หลังจากได้ยน ิ ข่าว
เจา้ หนิ วโหย่วเต๋อนั่น เรียกได้ว่าเป็ นคนที่ทํา ให้ฝูชงิ ประมุ ข
่ ศตะวันตกของทะเลดาวนักษัตรโมโหมาก ฝูชงิ กล่าวไวก้ ่อน
ถินทิ
้ ี่ สามารถจับ ตัว หรือ สัง หารหนิ ว โหย่ ว เต๋ อ ได้ จะตบ
แล ว้ ว่ า 'ผู ท
รางวัลให้อย่างหนัก!'
ฝู ช งิ เป็ นคนอย่ า งไร? เขาคื อ หนึ่ งในสี่ ผู ท
้ ี่ ยอดเยี่ ยมที่ สุ ด
ท่ามกลางยอดฝี มือปี ศาจ แม้แต่หกปราชญ ์ก็ไม่กลา้ เมินเฉยต่ อ
เขาง่ า ยๆ หากใครสามารถจัด การเรืองที ่ ่ฝู ชงิ มอบหมายหรือได้
รับคําชมจากฝูชงิ ก็เรียกได้ว่าในภายหลังจะได้มอ ี นาคตสดใสอยู่
ท่ามกลางเผ่าปี ศาจ!
ยัง ไม่ ต อ้ งพู ด ถึ ง อย่ า งอื่ น หากใครสามารถนํ าผลงานนี ้
กลับ มารายงานที่ตํา หนั ก ดาวประจิม แล ว้ อยากจะหลุ ด พ น ้ จาก
ความทรมานของการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร ฝูชงิ แค่พู ด
 ่
คําเดียวก็ชว่ ยได้แลว้ เรืองเล็ ้
กน้อยแค่นีหกปราชญ ้
์คงไม่ถงึ ขันไม่
่ เกิดขึนเพราะมี
ไวห้ น้าฝูชงิ หรอก ถึงอย่างไรเรืองก็ ้ สาเหตุ
พรตปี ศาจส่ ว นใหญ่ ท่ีเข า้ ร่ว มการปราบจลาจลเริมร
่ ้อนรน
ทันที พากันตามไปยังสถานทีเกิ ่ ดเรือง ่

หาดทรายสีข าวบริสุ ท ธิ ์ ฟ้ องคลื่นม้ว นซัด สาด หญิง ชายคู่

หนึ่ งฝ่ าคลืนออกมา
่ และตกลงบนฝั่ง
่
หญิงสาวทีสวมชุดกระโปรงผ้าฝ้ ายสีครามเขม้ ม้วนผมขึนบน ้
หัว หน้า ตาราวกับ ภาพวาด รู ป ร่า งอ่ อ นช อ้ ย อุ ป นิ ส ัย ดู ฉ ลาด
้ างชุดสีครามล่องลอยราวกับเซียน
เฉี ยบแหลม ยามเยืองย่
และชายชุดดําทีเร่่ งเดินตามหลังนางมาก็ไม่ใช่ใครอืน ่ คือเฮย
หลางจวิ น ที่ โชคดี พ น
้ ภั ย มาได้ เห็ น ได้ช ด
ั ว่ า เฮยหลางจวิ น
้ อนขา้ งกลัวจนตัวสั่น
ในตอนนี ค่
้
ทังสองหยุ ้ ้างแห่งหนึ่ งบนเกาะ หญิงสาวชุด
ดอยู่นอกจวนถําร
สีครามหันกลับมาพูดว่า "รออยู่ตรงนี ้ ขา้ จะไปรายงานนายน้อย
ก่อน"
เฮยหลางจวินพยักหน้าตอบอย่างนอบน้อมว่า "ผูน
้ อ
้ ยเขา้ ใจ
แลว้ "
 สาวงามชุดสีครามสาวเท้าเขา้ มาในจวนถํ าอย่ ้ างรวดเร็ว มี
คนสองคนยื น นิ่ งอยู่ ท างซ า้ ยและขวาของทางเข า้ จวนถํ า้ และ
ั ว ป์ ระหลาดตัว หนึ่ งนอนหมอบอยู่ มันเหมือนกิเลน
ข า้ งๆ ก็ มีส ต
ปากเหมือนมังกร หัวเป็ นสิงโต มีเกล็ดเหมือนปลา มีหางเป็ นวัว มี
กรงเล็บเป็ นเสือ มีเขาเป็ นกวาง ทังตั ้ วเป็ นสีแดงกํ่า

พอสัตว ์ประหลาดตัวนั้นลืมตามองเฮยหลางจวินนิ ดเดียว ก็

ทําให้เฮยหลางจวินขวัญหนี ดฝ
ี ่ อแลว้
เฮยหลางจวินเรียกได้ว่าประหลาดใจมาก ถ้าหากเดาไม่ผิด
มันน่ า จะเป็ นลัก ษณะภายนอกของ 'เดรัจ ฉานสับ ปลับ ' นะ แต่
'เดรัจ ฉานสับ ปลับ ' ไม่ ใ ช่ส ต
ั วพ
์ าหนะของปราชญป์ ี ศาจจีฮ วน
หรอกเหรอ? ทํ า ไมถึง มาปรากฏตัว อยู่ ท่ีนี่ ได้? หรือว่ า จีฮ วนนํ า
สัตว ์พาหนะของตนเองให้นายน้อยท่านนั้นมาเขา้ ร่ว มการปราบ
จลาจลทะเลดาวนักษัตร?
เ ฮ ย ห ล า ง จ วิ น คิ ด โ ด ยสั ญ ช า ต ญ า ณ ว่ า เ ป็ น ไ ป ไม่ ไ ด้
'เดรัจฉานสับปลับ' สามารถยํ่าเมฆขีหมอก ่ เดินทางว่องไวบนพืน ้
บก เหยียบยํ่าคลืนทะเลคราม
่ เป็ นสัตว ์เทพระดับสูงในแดนฝึ กตน
ถ้า ขี่สัต ว แ์ บบนี ้ไปเข า้ ร่ว มการปราบจลาจล แบบนั้ นจะฝ่ าฝื น
กฏเกณฑ ์เกินไปแลว้
 ตอนที่พบหญิงสาวชุดสีครามก่อนหน้านี ไม่้ นาน เขาถึงได้รู ้
ว่าหกปราชญ ์คงจะส่งคนมาเขา้ ร่วมด้วยแน่ ๆ นี่ ไม่ใช่การวางกับ
ดักหรอกเหรอ…
ในจวนถํา้ ชายวัยหนุ่ มใบหน้างดงามคนหนึ่ งผูส้ วมชุด คลุ ม
้
ผ้าดินและที ่ครอบผมสีท องกําลังนั่งอยู่ เบืองสู
้ ง มีกลินอายความ
่
สุภาพเรียบร ้อยอยู่ในหน้าตาที่หล่อเหลาไม่ธรรมดา อากัปกิรยิ า
ถ่อมตัวและสุภาพอ่อนโยน บนเข็มขัดหยกตรงเอวห้อยนํ ้าเต้า สี
ดําเอาไวล้ ูกหนึ่ ง
้ างทางซ ้ายและขวามีชายรูปร่างสูงใหญ่สองคนยืนอยู่
เบืองล่
ทําให้เฮยหลางจวินเงียบกริบด้ว ยความกลัวเหมือนกับชายที่อยู่
ตรงประตู ท างเข า้ พวกเขาล ว้ นมี ท่ า ทางนิ่ งเฉยและสี ห น้ า ไร ้
อารมณ์
หญิงสาวชุดสีครามเดินมาถึงด้านล่างของที่นั่งแลว้ กุ มหมัด
คํานับ "คํานับนายน้อย!"
ชายวัยหนุ่ มที่นั่งอยู่เบืองบนพู
้ ้
ดด้วยรอยยิมบางๆ ว่า "หลันซู่
่ ดั เจนแลว้ เหรอ?"
ซู่ สืบเรืองช
้ ใช่ใครอืน
ชายวัยหนุ่ มผูน้ ี ไม่ ่ คือลูกชายของจีเหม่ยเหมยทีมา
่
ควบคุมสนามรบที่ตําหนั กดาวประจิมด้ว ยตัวเอง และเป็ นหลาน
่
นอกของปราชญ ์ปี ศาจจีฮวนด้วยเช่นกัน มีนามว่าไป๋ จือเหลี ยง
 ้ ญิ ง ที่ ชือหลั
ส่ ว นผู ห ่ น ซู่ซ ่ก ้ องไป๋ จื่อเหลีย ง
ู ็ คื อ หญิ ง รับ ใช ข
นั่นเอง
"บ่ า วเรีย กให้เผ่ าพันธุ ์ทะเลหาคนที่อยู่ใ นเหตุ ก ารณ์มาแลว้
เขารออยู่ ด า้ นนอก รอนายน้อยเรีย กพบเจ า้ ค่ ะ " หลันซู่ซ ู่ต อบ
อย่างเคารพ
่
ไป๋ จือเหลี ยงพยักหน้าพูดว่า "ในเมื่อมาแลว้ ก็ให้เขาเขา้ มา
เถอะ"
"เจา้ ค่ะ!" หลันซูซ่ ห
ู่ น
ั กลับไปตะโกนว่า "เฮยหลางจวิน นาย
น้อยเรียกพบ ยังไม่รบ ี เขา้ มาอีก!"
เฮยหลางจวินที่รออยู่ดา้ นนอกได้ยินแลว้ ก็รบ ี เดินกม้ หัว เข า้
มา พอเดินมาถึงด้านล่างของที่นั่ง เขาก็ไม่กลา้ แม้แต่จะเงยหน้า
้
เป็ นเพราะฐานะของทังสองต่ างกันลิบลับจริงๆ อีกฝ่ ายแค่ พู ด คํ า
เดี ย วก็ ทํ า ให้ต นตายโดยไร ห
้ ลุ ม ฝั ง ศพได้แ ล ว้ ถ้า ยัง ไม่ ไ ด้ร บ
ั
อนุ ญาตก็ไม่กลา้ เสียมารยาท จึงกม้ หน้าประสานมือพร ้อมพูดว่า
"เฮยหลางจวินคํานับนายน้อย!"
่
"ได้ยินว่าเจา้ เป็ นคนของจวนธาราหยกเหรอ?" ไป๋ จือเหลี ยง
ถาม
เฮยหลางจวินตอบอย่างเคารพว่า "ใช่ขอรับ"
 "ขา้ เองก็เคยพบกับปี ้โหยวโปหลายครัง้ นับว่าเป็ นคนคุน้ เคย
่
กัน" ไป๋ จือเหลี ยงพูดด้วยรอยยิม้ แลว้ ถามอีกว่า "ได้ยินว่าเจ า้ ห
นิ ว โหย่ ว เต๋ อที่เคยก่ อเรืองที
่ ่ทะเลดาวประจิมและทํ า ให้ท่ า นฝูชงิ
โมโหมากปรากฏตัวแลว้ แถมเจ ้ายังสูก้ บ ั เขาด้วยเหรอ?"
่ แท้
่ จริงของเขาคือกู่ซานเจิง"
"ใช่ขอรับ! ชือที ้
้ คนนี มี
"กู่ซานเจิง? ้ ทมาอย่
ี่ างไร?"
"อันนี ้…ข า้ น้อยก็ ไม่ ค่ อยรู ้ช ด
ั นั ก ตอนนั้ นยัง ไม่ มีโ อกาสได้
สืบก็สก
ู้ น
ั โดยตรงเลย"
ี่
"แม้แต่ทมาของอี กฝ่ ายเจ ้าก็ไม่รู ้ เหตุใดจึงแน่ ใจว่ากู่ซานเจิง้
้ อหนิ วโหย่วเต๋อทียั
คนนี คื ่ ่วโมโหท่านฝูชงิ ?"

"หนึ่ งในลู ก น้องของข า้ น้อยเคยเป็ นลูก น้องของฮู หยินอู่หวั

อนุ ภรรยาของปี ้ โหยวโปในปี นั้น ตอนนี ฮู ้ หยินอู่หวั โดนหนิ ว โหย่
วเต๋ อ สัง หาร ลู ก น้อ งคนนั้ นเคยพบหนิ ว โหย่ ว เต๋ อ มาก่ อ น เขา
พบว่ากู่ซานเจิงคนนี้ ้ าตาเหมือนหนิ วโหย่วเต๋อมาก ขา้ น้อยก็
หน้
เลยถามกู่ ซ านเจิงต่ ้ อหน้า เขายโสโอหัง มาก ยอมรับ จากปาก
้
ตัว เองอย่ า งเหียมหาญว่ า การนองเลือดที่ค่า ยฆ อ้ งเหล็ก ในปี นั้น
เขาเป็ นคนทํา!"
 "เขาพู ด ยอมรับ เองเหรอ?" ไป๋ จื่อเหลีย งขมวดคิวขึ้ น ้ แล ว้
ถามด้วยเสียงตํ่าว่า "อย่าบอกนะว่าเขาไม่ รู ้ถึง ผลลัพธ ท์ ี่ตามมา
่ แล
หลังจากยอมรับเรืองนี ้ ว้ ?"

"ข า้ น้อยกล า้ เอาชีวิตตัวเองรับประกัน เขายอมรับจากปาก

ตัวเองจริงๆ ทังยั ้ งยอมรับต่อหน้าทุกคนด้วย คนทีได้่ ยน ิ ไม่ใช่มีแค่
ข า้ น้อยคนเดีย ว" เฮยหลางจวินกุมหมัด ตอบว่า "ต่ อให้ข า้ น้อย
กลา้ หาญมากสักเพียงใด แต่ก็ไม่กลา้ หลอกนายน้อย! ยิ่งไปกว่า
นั้ นถ้า ข า้ น้ อ ยโกหกเรื่องแบบนี ้ แล ว้ ไปยั่วให้ท่ า นฝู ช งิ โมโห
ขา้ น้อยคงรับผิดชอบความผิดไม่ไหว!"
ไป๋ จื่อเหลี ย งพยัก หน้า เล็ ก น้อ ย เขาเชือเรื
่ องนี
่ ้ แล ว้ พู ด ว่ า
่
"เจ ้าเล่ารายละเอียดเรืองในตอนนี ้ ขา้ ฟังสักรอบซิ"
ให้
่ ้ นอย่ า งใส่ สี ตี ไ ข่
"ขอรับ !" เฮยหลางจวินเล่ า เรืองในตอนนั
ทันที
จุดที่เพิ่มเขา้ ไปย่อมบอกว่าตัวเองฉลาดและเหนื อกว่าคนอืน ่
อย่างไร สามารถเปิ ดโปงมือสังหารโหดตัวจริงที่ค่ายฆอ้ งเหล็ ก ได้
ผลงานนี เขาย่้ อมอยากดึงมาไวใ้ นมือตัวเอง ส่วนคําพูดเล็กน้อย
่
ของผีจวินจือเขาก็ ไม่ได้เอ่ยถึงเลย เขาเองไม่มค ี วามสามารถที่จะ
ฆ่ า กู่ ซ านเจิง้ ทํ า ได้เพีย งช่ว งชิง ผลงานนี ้ ส่ ว นจุ ด ที่ตัด ออกไป
ย่ อมเป็ นตอนที่ตัว เองลํ า บากจนตรอก อย่ า งเช่นตอนที่ผลัก ให้
ผูห้ ญิงสองคนของตัวเองไปเป็ นโล่แทน เขาไม่พูดถึงเด็ดขาด
 ่
หลัง จากเล่ า เรืองราวช ด
ั แล ว้ หลัน ซู่ซ ู่ก็ ใ ห้เ ฮยหลางจวิ น
ออกไป
่ จะช
"นายน้อย เรืองนี ้ กั ช ้าไม่ได้ เราควรจะรีบตามไปทันที รีบ
้
ไปแย่งตัวกู่ซานเจิงมาก่ อนที่คนอืนจะนํ
่ าตัวไป" หลันซูซ
่ พ
ู่ ูดด้วย
ตาเป็ นประกาย
ไป๋ จื่อเหลีย งพู ด เสีย งตํ่ าว่า "ถ้า พวกเราไปแย่ ง ผลงานนี กั
้ บ
พวกเขา มันจะดูน่าเกลียดไปรึเปล่า?"
หลันซูซ่ เู่ หมือนอยากจะพูดแต่ก็เงียบไว ้ มองอีกสองคนที่ยืน
้ า งไป๋ จื่อเหลีย งแวบหนึ่ ง แล ว้ โบกมือพู ด อย่ า งสุ ข ุม ว่ า
อยู่ เบืองล่
"พวกเจ ้าสองคนออกไปก่อน"
สองคนนั้นหันไปมองไป๋ จือเหลี
่ ยงแวบหนึ่ ง พอเห็ นว่าเขาไม่
คัดค้านอะไร ถึงได้หน
ั ตัวแลว้ เดินออกไป
้ นซูซ
เวลานี หลั ู่ ึงได้พู ดอย่างตื่นเต้นว่า "พวกเราไม่ไ ด้แ ย่ ง
่ ถ
ผลงาน ต่ อให้นายท่ า นฝู ช งิ ไม่ ใ ห้รางวัล พวกเราก็ ไม่ ต อ้ งการ
เหมือนกัน แต่ตอ้ งอาศัยสิงนี่ สร้ ้างสัมพันธ ์อันดีกบ
ั นายท่านฝูชงิ "
ไป๋ จื่อเหลี ย งโบกมื อ พู ด ว่ า "ช่า งเถอะน่ า เดิ ม ที ข า้ ก็ ไ ม่ ไ ด้
อยากมาเขา้ ร่วมการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรนี อยู ้ ่ แลว้ ถ้า
ไม่ใช่เพราะท่านแม่บงั คับให้มา…ตอนนี ข ้ า้ คงทําตามสิงที
่ พวกเจ
่ า้
 ่
บอกแลว้ สรุปคือขา้ จะพยายามอยู่ใ นอันดับ แรกๆ ส่วนเรืองเข า้
ิ ธิพลนั้นช่างเถอะ ขา้ ไม่สนใจหรอก"
หาผูอ้ ท
พอพู ด ออกมาแบบนี ้ หลันซู่ซ ่ท
ู ่ีมีค วามกระตือรือร ้นอยู่ เต็ม
อกก็เหมือนโดนสาดหน้าด้วยนํ ้าเย็ น นางจึงพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
ว่ า "นายน้อย ความสนใจของท่ านไม่ ต่ า งอะไรกับ การไม่ ใ ฝ่ หา
่ า ถ้า นายแม่ รู ้เรืองนี
ความก า้ วหน้า ข า้ เชือว่ ่ ้ จะต้องเห็ นด้ว ยกับ
ความคิดของขา้ แน่ นอน"
่
ไป๋ จือเหลี ยงพลันหันขวับ แลว้ พูดด้วยเสียงตํ่าว่า "หลันซู่ซ ู่
่ี นเจ ้านาย!"
สรุปว่าเจ ้าหรือขา้ กันแน่ ทเป็
หลันซูซ ่ ส
ู่ ูดหายใจลึก แลว้ พูดอย่างไม่เกรงใจเลยว่า "ต่อให้
ท่านไม่ไปก็ตอ้ งไป จะพลาดโอกาสนี ไม่ ้ ได้! ทะเลดาวนักษัตรเป็ น
่ าเนิ ดของนายท่านปราชญ ์ ถ้าทะเลดาวนักษัตรเจริญรุง่ เรือง
ถินกํ
หรือ ว่ า เสี ย หาย ประมุ ข ถิ่นสี่ทิ ศ ก็ มี ผ ลกระทบไปด้ว ย ถ้า ทั้งสี่
ร่ ว มมื อ กัน ต่ อ ให้เ ป็ นนายท่ า นปราชญ ก ์ ็ตอ
้ งไว ห ้ น้ า ขอแค่
สามารถสร า้ งความสัม พัน ธ อ์ น ั ดี ก บ
ั ฝู ช งิ ได้ ก็ เ ท่ า กับ การสาน
สัมพันธ ์อันดีกบ ั ประมุขถินสี่ ทิ
่ ศ เบืองหลั
้ งมีกลุ่มปี ศาจที่เป็ นยอด
้
ฝี มือมากมายของทังทะเลดาวนั กษัตร ถ้าสามารถทําให้ป ระมุ ข
่ ทิ
ถินสี ่ ศสนับสนุ นท่านได้ นายท่านปราชญ ์ก็จะสนใจท่านมากขึน ้
เมื่อถึงเวลานั้นแค่คด ิ ก็รู ้ถึงตําแหน่ งของท่านที่ 'นภาหมื่นปี ศาจ'
แล ว้ ไม่ ต อ้ งสนใจสายตาของคนอื่นอีก ! นายแม่ ใ ห้ข า้ มาคอยดู
ท่ า น จะให้ข า้ มองโอกาสนี ้พลาดไปเฉยๆ โดยไม่ ทํ า อะไรไม่ ได้
หรอก!"
่
ไป๋ จือเหลี
ยงพูดช ้าๆ ว่า "หลันซูซ
่ ู่ เจ ้าอย่าทําเกินไปนัก!"
"ข า้ ทํ า เกินไปเหรอ?" หลันซู่ซ ่ท ู ํ า สีห น้าเหมือนหัวเราะเยาะ
แล ว้ พู ด ว่ า "นายน้ อ ย ท่ า นลองคิ ด ดี ๆ นะ ว่ า ใครกัน แน่ ที่ ทํ า
เกินไป? โอกาสเขา้ ร่วมการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรครังนี ้ ้
เดิมทีก็ ไปไม่ ถึง ท่ า นอยู่ แล ว้ ท่ า นเป็ นเพีย งหลานนอกของนาย
ท่ า นปราชญ ์ ทังยั ้ ง เป็ นหลานนอกที่ไม่ ได้ร บ ั ความเอ็ นดู ด ว้ ย มี
บรรดาหลานแท้ๆ ของนายท่ า นปราชญอ์ ยู่ ที่ 'นภาหมื่นปี ศาจ'
หลานนอกอย่างท่านจะมาเป็ นตัวแทนได้อย่างไรกัน! เป็ นเพราะ
นายแม่ ช ่ว งชิง มาให้ท่ า นหรอก เป็ นนายแม่ ที่ไปขอร ้องบรรดา
พี่ชายของนางเพื่อให้โอกาสนี กั ้ บท่าน เป็ นนายแม่ท่ลดตั ี วไปก ้ม
หน้าขอร ้องบา้ นนู น ้ บา้ นนี ้ ท่านคิดว่าไม่มีใครแย่งชิงมาเพื่อท่าน
จริง ๆ เหรอ? ไม่ อ ย่ า งนั้ นถ้า ศัย ตํ า แหน่ งที่ น่ าอึ ด อัด ของท่ า นที่
'นภาหมืนปี ่ ศาจ' ท่านจะเอาชนะใครได้?"
้
แล ว้ นางก็ โ บกมื อ ชีไปที ่ นอกจวนถํ ้าอี ก "ลู ก 'เดรัจ ฉาน
สับปลับ' นั่น ท่านรู ้ไหมว่ามาได้อย่างไร? เดิมทีนายท่านปราชญ ์
ไม่ อนุ ญาตให้ยืมมาใช ้ข า้ งนอก เป็ นนายแม่ ที่ไปคุ ก เข่ า ร ้องไห้
อ้อนวอนต่อหน้านายท่านปราชญ ์ เพื่อจะเพิ่มโอกาสชนะให้ท่าน
ในการมาเขา้ ร่วมการปราบจลาจล"
 จากนั้ นนางก็ ช ไปยั
ี้ ง นํ ้ าเต้า ที่ ห้อ ยบนเอวไป๋ จื่ อเหลี ย ง "'
นํ ้ าเต้า ปี ศาจหลอม' อัน นั้ นของท่ า น นายแม่ ข องท่ า นก็ ไ ปถึ ง
แดนอู๋เลียง ่ เพือขอร
่ ้องให้เจ ้าสํานัก 'สํานักงามวิจต ิ ร' หลอมสร ้าง
ให้ ตอนแรกเจ า้ สํ า นั ก เห็ นแก่ ค นของแดนอู๋ เ ลี่ยงที่เข า้ ร่ว มการ
ปราบจลาจลจึงไม่ยอมรับปาก เป็ นนายแม่ที่ลดตัวไปอยู่ที่สํา นั ก
งามวิจต ่ อนเดือน เจา้ สํานักจึงรับปากอย่างจนใจ ก็เพีย ง
ิ รครึงค่
่
เพือจะให้ ท่านได้มข
ี องวิเศษทีไม่ ่ ผด ิ กฎการปราบจลาจล แต่ก็เป็ น
ของวิเศษที่เหนื อกว่าของคนอืน ่ นายแม่ไม่ห่วงแม้แต่ศก ์ แต่
ั ดิศรี
ท่านกลับบอกว่าไม่สนใจอย่างนั้นเหรอ?"
หลันซูซ
่ พู่ ูดจนเสียงแหบว่า "ในปี นั้นเพื่อที่จะให้ท่านกับนาย
ท่านคนเก่าอยู่ดว้ ยกัน นายแม่ตอ้ งโดนคัดค้านจากคนตังเท่ ้ า ไร
ต้องยากลํ า บากมากเพีย งใด ทุ ก วันนี ้นายท่ า นคนเก่ า ก็ ต ายไป
แบบไม่เขา้ ใจอะไรเลย! เพื่อไม่ให้ท่านโดนเมินเฉยอีก เพื่อจะให้
ท่านมีท่ยื
ี นมั่นคงใน 'นภาหมื่นปี ศาจ' ท่านแม่ก็ลําบากกว่าจะหา
โอกาสสักครังเพื ้ ่อให้ท่านสร ้างผลงานและมีห น้ามีตา ไม่นึกเลย
ว่าท่านจะไม่เห็ นค่า? เพื่อที่นายแม่จะควบคุมสนามรบให้ท่า น ก็
มาทนลําบากที่ตําหนักดาวประจิมสิบปี ด้วยตนเอง แค่เพื่ออยาก
เห็นท่านประสบความสําเร็จ ท่านไม่ซาบซึงในบุ ้ ญคุณเลยเหรอ?"
…………………………
 บทที่ 376 รอต่อไป

"ไม่ ต อ้ งพู ด แล ว้ !" ไป๋ จื่อเหลี ย งพลัน ยื น ขึ น

้ คํ า รามอย่ า ง
้
เกรียวกราดราวกั ่
บสัตว ์ป่ าทีโดนยั ่วโมโห สองมือกําหมัดแน่ น พูด
ขณะที่ตัวสั่นว่า "ขา้ แค่อยากจะฝึ กฝนอย่างสงบ ไม่อยากสนใจ
่
เรืองความถู กผิดพวกนั้น ทําไมทุกคนต้องกดดันขา้ ?"
"นายน้อย นั่นไม่ใช่การกดดันท่าน!" หลันซูซ ่ พ
ู่ ูดเตือนด้วย
ความหวังดี "แม้โลกนี จะกว้ า้ งใหญ่ ดูเหมือนมีทรัพยากรมากมาย
่ งก็มเี ยอะ แต่กลับมีคนมากมายอยากจะมีส่วนแบ่ง ต่อให้ท่าน
ทีจริ
ไม่แก่งแย่งช่วงชิง คนอืนก็ ่ ไม่เกรงใจอยู่ดี อย่าบอกนะว่าท่า นไม่ รู ้
่ ท่
ว่าทุกสิงที ่ านเสพสุขอยู่ตอนนี เป็ ้ นสิงที
่ ่นายแม่เสียสละให้? ท่าน
ได้ส่วนแบ่งเสบียงจากนายแม่ แต่กลับพูดตลอดว่าต้องการฝึ กตน
์
อย่างสงบ ท่านมีสิทธิอะไรมาฝึ กตนอย่ างสงบแต่ กลับ โยนความ
รับผิดชอบทุกอย่างไปให้นายแม่? แค่เพราะท่านเป็ นลูกชายของ
นายแม่ เลยสามารถกินใช ้ของนายแม่ไปทังชี ้ วิตอย่างนั้นเหรอ?
ในปี นั้ นนายแม่ เป็ นองค ห์ ญิง ที่สู ง ส่ ง เย่ อหยิ่งขนาดไหน ตอนนี ้
กลับตกอับเป็ นผูห ้ ญิงน่ าสงสารที่ก ม้ หัวขอร ้องเขาไปทั่วเพื่อลู ก
้
ชายตัวเอง ทังหมดเพื ่
ออะไรล่ ะ? นายน้อย ตืนสั ่ กทีเถอะ! ต่อให้ไม่
่ วเอง แต่ท่านก็ตอ้ งคิดเพือแม่
คิดเพือตั ่ ี่ าสงสารนะ!"
ทน่
 ่
"ไม่ตอ้ งพูดแลว้ !" ไป๋ จือเหลี ยงพูดเสียงตํ่าอย่างใจไม่ อยู่ ก บ
ั
้ บตัว "ขา้ จะไป…"
เนื อกั
้
ทังสองออกมาจากจวนถํ ้ างรวดเร็ว สีหน้าสุภาพถ่อมตน
าอย่
่
ของไป๋ จือเหลี ่
ยงเปลียนเป็ นเย็นชาทันที ดูเหมือนจะถูกกระตุน
้ ไม่
น้อย
้ มใี คร ทุกคนหลีกไปอย่างรู ้กาลเทศะ ไม่แอบ
นอกจวนถําไม่
ฟังพวกเขาคุยกันส่วนตัว
่
"หงเอ๋อร ์!" พอไป๋ จือเหลี ยงเรียกคําเดียว 'เดรัจฉานสับปลับ'
่
ทีหมอบอยู ้ ลม
่บนพืนก็ ื ตาและยืนขึนทั ้ นที เกล็ดและกระดองขยาย
ออกเล็กน้อย และลมหายใจของมันก็ทําให้ฝุ่นดินปลิวฟุ้ ง ราวกับ
่
กระแสคลืนโหมซั ดสาด
ไป๋ จื่ อเหลี ย งพลิ ก ตั ว ขึ นขี
้ ่ จากนั้ นยื น อย่ า งสงบอยู่ ต รง
ทางเขา้
หลันซูซ
่ พ
ู่ าคนออกมาอย่างรวดเร็ว หกปราชญ ์แต่ละท่านจะ
ส่งคนมาหกคน ตัวหลักมีเพียงคนเดียว อีกห้าคนทีเหลื ่ อลว้ นเป็ น
ผูต้ ด
ิ ตาม ถ้าจะพูดให้ชดั ก็คอ
ื มาคอยคุม้ กันตัวหลัก
่
เฮยหลางจวินทีตามมาด้ ่ เห็นไป๋ จือเหลี
วยเพิงได้ ่ ยงตัวจริงเป็ น
้
ครังแรก ตอนเข า้ เฝ้ าก่ อ นหน้ า นี ้ ไม่ ก ล า้ เงยหน้ า ตอนนี ้ เห็ น
 ่
ไป๋ จือเหลี ยงที่น่ าเกรงขามขีอยู
่ ่บนเดรัจฉานสับปลับ ในใจก็รู ้สึก
เคารพยําเกรง
"นํ าทางไป!" หลันซูซ
่ ต
ู่ ะโกนใส่เฮยหลางจวิน
คนกลุ่มหนึ่ งวิงห้
่ ออยู่ ร ม
ิ ทะเล เฮยหลางจวินปรากฏร่า งเดิ ม
จากนั้นกระโดดลงทะเลและว่ายนํ ้านํ าไป
เดรัจ ฉานสับ ปลับ วิ่งเหยีย บบนคลื่นราวกับเป็ นพืนราบ
้ ผิว
ทะเลที่เท้าเหยียบจะมีละอองหมอก ราวกับยํ่าเมฆขีหมอก ่ ดูแลว้
น่ าอัศจรรย ์
่
ด้านหลังมีคนสีคนวิ ่ ่าฝ่ าคลืนติ
งยํ ่ ดตาม ส่วนหลันซูซ
่ ต
ู่ ามอยู่
ด้านขา้ ง
หลัน ซู่ซ ู่ห ัน ไปมองไป๋ จื่อเหลี ย งที่ อยู่ บ นสัต ว พ
์ าหนะบ่ อยๆ
สายตาที่ นางทอดมองทะเลกว า้ งที่ มี ค ลื่นโหมซัด สาดฉายแวว
ใฝ่ ฝั นจินตนาการ นางจําสิงที ่ ่นายแม่พูดกับนางได้ชดั เจนก่อนที่
จะออกเดินทางมา ‘ซูซ ่ ู่ ขา้ ไม่เคยมองเจา้ เป็ นคนนอก การที่เจ า้
อยู่ขา้ งกายลูกชายขา้ ขา้ วางใจที่สุด! ถ้าวันไหนที่ลูกขา้ ประสบ
ความสําเร็จได้ มีจุดยืนที่มั่นคงในนภาหมื่นปี ศาจได้ ขา้ จะให้ลูก
้
ชายข า้ แต่ ง งานกับ เจ า้ อย่ า งเปิ ดเผย หวัง ว่ า เจ า้ จะตังใจเพื ่อลู ก
ชายขา้ อย่าทําให้ขา้ ผิดหวัง...’
....................................
 ้ ใช่เล็กๆ นะ! ใครจะไปรู ้ว่าชีสิวหงอยู
"เกาะนี ไม่ ้ ่ที่ไหน จะหา
อย่างไรล่ะ?"
พวกเหมียวอีที ้ ่เดินทางอยู่บนทะเลเป็ นเวลานานในที่สุดก็ได้
้ ่ งแลว้ ถึงเกาะที่นัดเจอกับชีสิวหง
ขึนฝั ้ ซือคงอู๋เว่ยที่มองไปรอบๆ
ส่ายหน้าอย่างรู ้สึกจัดการลําบาก
้ รู ส้ ึ ก เช่น กัน ว่ า ตอนแรกตัว เองประมาทเลิ น เล่ อ
เหมี ย วอี ก็
ภายใต้ความวิตกกังวลไม่น่าเชือว่ ่ าจะลืมกําหนดตําแหน่ งคร่าวๆ
่ เขากับชีสวหงพบกั
เพือให้ ิ้ นได้สะดวก
เขาหยิบแผนที่ของทะเลดาวประจิมออกมาดู ดูตงแต่ ้ั เกาะที่
้
เขาแยกกับ ชีสิวหงมาจนถึ ง เกาะนี ้ ลัก ษณะพืนที
้ ่แห่ ง หนึ่ งที่ ยื่ น
แหลมออกมาจากเกาะดึง ดู ด ความสนใจเขา เขาชีไปตามแนว ้
ชายฝั่ งทันที "ตรงจุ ด ที่ห่ า งจากที่นี่ ประมาณสามสิบ ลี ้ มีบ ริเวณ
หนึ่ งทียื
่ นแหลมออกมา
่ ค่อนขา้ งสะดุดตา ถ้าชีสวหงต้ ิ้ องการจะรอ
พวกเรา นางต้องคิดแน่ วา่ จะรอในสถานทีที ่ ค่
่ อนขา้ งดึงดูดสายตา
พวกเรา ลองไปหาดูตรงนั้นเถอะ"
ซือคงอู๋เว่ยพูดว่า "น้องชาย นางเดินทางขา้ มนํ ้าขา้ มทะเลที่
่
กว า้ งใหญ่ ต วั ตนเดีย ว จะไม่ เกิด เรืองอะไรขึ ้ บ นางแล ว้ เหรอ?
นกั
หากนางไม่ได้มาถึงอย่างราบรืน ่ หรือไม่ก็มาถึงทีนี่ ่ แลว้ เกิดเหตุไม่
คาดคิดจะทําอย่างไร?"
 ้ ตามองมา จา้ วเฟยเห็ นสถานการณ์ไม่ ดี จึงรีบ
เหมียวอีเหล่
พูดให้จบลงด้วยดี "อย่าปะทะคารมกันเลย แม่นางชีรอพวกเรามา
หลายวันแลว้ ต้องร ้อนใจแน่ นอน พวกเรารีบไปหานางเถอะ"
ซือคงอู๋ เว่ ย ก็ มีท่ า ทีโ ต้ต อบเช่นกัน คํ า พู ด ของตนไม่ น่า ฟั ง
เกินไปแลว้ จึงหัวเราะแห้งๆ แลว้ พูดว่า "ขา้ ไม่ได้หมายความอย่าง
อื่นนะ ข า้ หมายความว่ า ถ้า หากหาไม่ เจอ พวกเราจะหาอยู่ท่นี ี ่
ต่อไปตลอดเลยเชียวเหรอ?"
เหมียวอีพู้ ดอย่างไม่ใส่ใจว่า "ขา้ บอกไปแลว้ ใครไม่รงั แกขา้
ขา้ ก็ไม่รงั แกเขา พูดไวแ้ ลว้ ว่าจะร่วมเป็ นร่วมตายกันเกา้ ปี ขอแค่
นางไม่หลอกลวงขา้ ขอแค่นางไม่ยอมแพ ้ ขา้ ก็จะไม่ทงนางหรอก ิ้
ถ้า เปลี่ ยนเป็ นพวกท่ า น ข า้ ก็ จ ะทํ า แบบนี ้ เหมื อ นกัน ไม่ ใ ช่
เพราะว่านางเป็ นสตรีหรอก!"
ในสายตาจา้ วเฟยกับซือคงอู๋เว่ ยฉายแววนับ ถืออย่ างลึก ซึง้
้ ด แบบนี ้ตอนที่เจอกันครังแรกอาจจะไม่
ถ้า ได้ยินเหมีย วอีพู ้ เห็ น
ด้ว ย แต่ ท ว่ า ในหลายวันที่อยู่ ด ว้ ยกันมานี ้ ทังสองก็
้ พ อจะเขา้ ใจ
การวางตัวของเขาอยู่บา้ ง เขามีอก ี ด้านหนึ่ งทีมี ่ คุณธรรมนํ ้ามิตร
จริงๆ
่ บเถาหย่งชุนสบตากันแวบหนึ่ ง ไม่รู ้ว่าหมายความ
ผีจวินจือกั
ว่าอะไร
 จ ้าวเฟยพยักหน้าพูดว่า "เจ ้าไม่ตอ้ งห่วง พวกเราก็จะไม่ ยอม
แพ ง้ ่ า ยๆ เหมือนกัน ไปกันเถอะ ติด พันอยู่ พบ ้
ั พวกกู่ ซานเจิงมา
นานก็เสียเวลาไปไม่นอ้ ยแลว้ ดีไม่ดแี ม่นางชีอาจจะคิดว่าเกิดเรือง ่
้ บพวกเราแลว้ ก็ได้"
ขึนกั
พวกเขารีบ วิ่งไปตามแนวชายหาด ตอนนี ้ไม่ มีส ต
ั วพ
์ าหนะ
แลว้ ทําได้เพียงอาศัยสองเท้าของตัวเอง
พอถึงส่วนยอดบริเวณแหลมทียื ่ ่นออกมาเหนื อผิวทะเลหลาย
ร ้อยลี ้ ตรงหน้าก็เห็นเป็ นทะเลมรกตไร ้ทีสิ
่ นสุ
้ ด มีคลืนลู
่ กใหญ่ซดั
สาด แต่กลับไม่เห็นเงาคน
ซือคงอู๋เว่ยหันตัวและมองไปยังแนวเทือกเขายาวเหยี ย ดบน
้ นขมว่
เกาะ แลว้ พูดด้วยรอยยิมขื ่ า "สถานที่ใหญ่โตขนาดนี ้ ควร
จะหาอย่างไรดีละเนี่ ย!"
่ ดมาก ค่อยๆ หาก็พอแลว้ " จ ้าวเฟยตําหนิ
"มีแค่เจ ้าทีพู
ซือคงอู๋เว่ยยักไหล่ "ขา้ ไม่ได้บอกว่าจะไม่หาเสียหน่ อย ก็แค่
พูดความจริงเท่านั้นเอง ทําไมไม่ชอบฟังเลยล่ะ?"
้
"สิวหง!" ้ ใ ช ้อิท ธิฤ ทธิตะโกน
จู่ ๆ เหมีย วอีก็ ์ เสีย งดัง ก อ้ งไป
ไกล หลังจากตะโกนไปหลายครังติ ้ ดต่อกัน เขาก็พูดด้วยรอยยิม้
่
ขืนขมว่ า "ดูเหมือนจะไม่ได้อยู่ท่ีนี่ นะ ถ้าหากอยู่ ก็ควรจะมีอะไร
ตอบกลับมาบา้ ง"
 "เดี๋ ยวก่ อ น!" จู่ ๆ จ า้ วเฟยก็ ย กมื อ ซือ คงอู๋ เ ว่ ย ก็ ทํ า สี ห น้ า
้
เหมือนตังใจฟั งเช่นกัน
ไม่นานเหมียวอีก็้ ได้ยน ิ แลว้ เป็ นเสียงอาชามังกรวิง่ พวกเขา
ทอดสายตามองออกไป เห็ น เพี ย งบนยอดเขาข า้ งหน้า มี ส ัต ว ์
พาหนะตัวหนึ่ งกระโจนออกมา สตรีนางหนึ่ งทีสวมเกราะรบทั
่ ้ ว
งตั
พร ้อมถือทวนยาวอยู่ ใ นมือหยุด สัต ว ์พาหนะอยู่ บนยอดเขาแลว้
มองมาทางนี ้ ถ้าไม่ใช่ชสี วหงแล
ิ้ ว้ จะเป็ นใครไปได้
พวกเขาโล่ ง ใจทั น ที ซือ คงอู๋ เ ว่ ย ปรบมื อ พร อ้ มหั ว เราะ
"น้องชายคาดคะเนเก่ง นางอยู่ทนี่ี ่ จริงๆ ด้วย"

ิ้
ชีสวหงที ่
มองทางนี ้ ดั แลว้ รีบกระโจนอาชามังกรถลันเขา้ มา
ช
หลังจากหยุดอยู่ตรงหน้าพวกเขา ชีสิวหงก็ ้ เก็บทวนและกระโดด
ลงจากสัตว ์พาหนะ ในสายตานางไม่มใี ครอืน ่ ไม่สนใจคนที่เหลือ
เลย ในสายตานางมีเพียงเหมีย วอีคนเดี ้ ยว นางเดินมาตรงหน้า
เหมียวอีแล้ ว้ มองประเมินเขาแวบหนึ่ ง ก่อนจะถามอย่างตืนเต้
่ นว่า
"ท่านไม่เป็ นอะไรนะ?"
้
"ขา้ สบายดี!" เหมียวอีกางแขนสองข ้
า้ ง ชีสิวหงเลิ กสํ า รวม
และโผเขา้ ไปในอ้อมอกเขา แลว้ พูดกับเหมียวอีตรงหั ้ วไหล่ ด ว้ ย
เสียงตํ่าว่า "รอมาหลายวัน เห็ นพวกท่านยังไม่มา ขา้ กําลังคิดจะ
รออีกหนึ่ งวัน ถ้าหากยังไม่มาอีกขา้ ก็จะกลับไปดูที่เกาะเดิมก่อน
หน้านี "้
 พอซือคงอู๋เว่ยทีอยู ่ ่ขา้ งๆ เดาะลิน้ ชีสวหงก็
ิ้ ่
เหมือนกับตืนจาก
ความฝั น เพิ่งนึ กได้ว่าตรงนี ยั ้ ง มีค นนอก จึงรีบออกจากอ้อ มอก
้ ว้ ถอยออกมา ต่อให้สวมเกราะหัวก็ปิดบังความแดงกํ่า
เหมียวอีแล
ของใบหน้าไม่ได้ นางรีบเปลียนประเด็่ นสนทนาทันที "ขา้ อยู่บน
ยอดเขาที่สู ง ที่สุ ด ด้า นหลัง และมองที่ผิว ทะเลตลอด ทํ า ไมถึง ไม่
เห็นพวกท่านมาล่ะ?"
้
เหมียวอีมองลั กษณะพืนที ้ ่ที่อยู่ใกลๆ้ แลว้ ชีไปยั
้ งแนวชายฝั่ง
"พวกเราไม่ได้ขนฝัึ ้ ่ งตรงนี ้ พวกเราเดินมาตามชายฝั่ ง ลักษณะ
้ ของฝั
พืนที ่ ่ งทะเลอาจจะเป็ นอุปสรรคต่อการมองเห็นของเจ ้า"
้ ดแี ลว้ คนอยู่ครบแลว้ " ซือคงอู๋เว่ยถามต่อว่า "ต่อไป
"ตอนนี ก็
จะทําอย่างไรล่ะ?"
้ นกลับไปที่ผิวทะเลแลว้ ทอดถอนใจ "รอต่อไป รอ
เหมียวอีหั
ให้สต
ั ว ์พาหนะของขา้ กลับมา"
"รอสัตว ์พาหนะของเจา้ เหรอ? พวกเราวิงพลุ่ กพล่านไปไกล
ขนาดนั้น รอให้สต ั ว ์พาหนะของเจา้ มาหาเราอย่างช ้าๆ จะต้องรอ
ถึงเมื่อไรล่ะ?" ซือคงอู๋เว่ยถามอย่างงงงัน "สัตว ์พาหนะตัวเดียวมี
อะไรน่ ารอ คิดหาวิธเี อาตัวใหม่มาก็พอแลว้ "
้
เหมียวอีมองที ่ผิวทะเลพร ้อมส่ายหน้าเงียบๆ เขาเองก็ไม่รู ้ว่า
อาศัย ความเร็ว ในการว่ า ยนํ ้ าของเฮยทั่นเพื่ อข า้ มทะเลที่ กว า้ ง
ใหญ่มาหาตนนั้นต้องใช ้เวลานานเท่าไร ที่สําคัญคือระหว่างทาง
ั ตรายมากมาย แต่ตอนนั้นไม่มีทางเลือกจริงๆ ถ้าพาเฮยทั่น
มีอน
ไปด้วย ทุกคนก็จะไม่มท
ี างรอด ทําได้เพียงแยกกันไป
จ า้ วเฟยจ อ้ งเขาครู ่ห นึ่ ง แล ว้ จู่ ๆ ก็ พู ด ว่ า "ถ้า เช่น นั้ นก็ ร อ
เถอะ"
"เป็ นบ า้ กันไปหมดแล ว้ เหรอ?" ซือคงอู๋ เว่ ย ทํ า หน้า เหมื อ น
อยากหัวเราะ
จากนั้ นพวกเขาก็ ไปยัง จุ ด ที่ชีสิวหงซ่
้ อนตัว ที่จริง ก็ เป็ นใน
ร่องนํ ้าที่ลับตาคนแห่งหนึ่ งหลังเขา ที่ตรงนี จุ้ ให้คนพักได้ไม่เยอะ
พวกเขาจึง หายอดเขาแห่ ง หนึ่ งที่ สะดวกสํ า หรับ สัง เกตการณ์
รอบๆ จากนั้นขุดถําพั้ กอยู่ชวคราว
่ั
่
ผีจวินจือเหมาะจะทํ ่ ที
าเรืองนี ้ ่สุดแลว้ ส่วนเถาหย่งชุนก็ถูกไล่
ให้ไปกลายร่างเป็ นต้นท้อคอยยืนยามอยู่บนยอดเขา และเขาก็ไม่
มีสท ์ เสธ
ิ ธิปฏิ
้
ในถําแห่ งใหม่ ขณะที่มองขา้ งหลังของชีสวหงที
ิ้ ่กําลัง ยุ่ ง อยู่
กับงาน เหมียวอีที ้ อดใจไม่
่ ๊
ไหวก็ปล่อยตักแตนน้ ี่ วออกมา
อยไม่กตั
่ี
เฝ้ าไวท้ ปากถํา้ จากนั้นเดินไปกอดด้านหลังชีสวหง
ิ้
้ ้เหมือนชีสิวหงจะเกิ
ครังนี ้ ด อารมณ์ป ฏิพ ท
ั ธ อ์ ยู่ บ า้ ง อาจจะ
่ มาพบกันอีก ขณะกําลังเคลา้ เคลีย
เป็ นเพราะรู ้สึกเห็นคุณค่าทีได้
กัน อยู่ ก็ ป ล่ อ ยให้ช ด
ุ ถู ก ถอดออก นางดู เ ป็ นฝ่ ายรุ ก นิ ด หน่ อย
ภูเขาหิมะที่อิ่มเอิบ คู่ห นึ่ งเด้ง ออกมา จากนั้นก็ถูกกดลงบนเตี ย ง
เตีย้ แลว้ ไม่นานก็มเี สียงหอบหายใจดังขึน...้

แต่ ท ว่ า ชีสิ้ วหงที

้ ่ ลงจากเตี ย งและใส่ เ สื อผ้
้ า แล ว้ ก็ ร ก
ั ษา
ระยะห่างกับเหมียวอีอี้ กครัง้ สิงนี ่ ทํ
้ าให้เหมียวอีพู ้ ด ไม่ออกมากๆ
และเขาเองก็ไม่มป ่ กๆ ใคร่ๆ แบบนี ต่
ี ระสบการณ์เรืองรั ้ างกับเชียน
เอ๋ อร ์และเสวี่ยเอ๋ อร ์มาก ไม่ รู ้เหมือนกันว่ า ที่ชีสิวหงทํ
้ ้ อ
า แบบนี คื
่
เรืองปกติ หรือเปล่า มักรู ้สึกว่าแบบนี ไม่ ้ ถูก แต่ก็หาคนทีเหมาะสม
่
มาช่วยสอนไม่เจออีก
่ ารวจโดยรอบพบว่ายังไม่มค
วันต่อมา ทุกคนทีสํ ี วามผิดปกติ
้ ไม่ได้ตามมา ซือคงอู๋เว่ยที่ทอดสายตาไปยัง
ใดๆ พวกกู่ซานเจิงก็
ทะเลอันกวางใหญ่ ห วั เราะลั่นแล ว้ พู ด ว่า "ดู เหมือนวิธ ีก ารสะกด
รอยตามของเจา้ พวกนั้นจะได้ผลแค่ต อนอยู่บ นบกนะ ในที่สุ ด ก็
้ จากพวกเขาแล ว้ ทะเลดาวประจิ ม ใหญ่ ข นาดนี ้ ถ้า
หลุ ด พ น
อยากจะหาพวกเราเจอก็ยากแลว้ ล่ะ!"
้
เหมียวอีเองก็ พยักหน้าเห็นด้วย ไม่อย่างนั้นพวกกู่ซานเจิงก็
้
้
ควรจะตามมาถึงตังนานแล ว้
หารู ้ไม่ ว่ า พันธมิต รผ้า แดงค้นพบทิศ ทางที่พวกเขาไปแล ว้
เพียงแต่ใช ้เวลานิ ดหน่ อยเพือจั่ ดเก็บสิงของที
่ ยึ่ ดได้จากการโจมตี
และฟื ้นวรยุทธ ์ก็เท่านั้นเอง
 หลังจากเตรียมตัวเสร็จเรียบร ้อย กองกําลังห้าร ้อยกว่าคนก็
ไล่ตามมายังทิศทางที่เหมียวอีหนี้ มาทันที ระหว่างทางพวกกู่ซาน
้
เจิงพบความผิ ด ปกติบ างอย่ า ง ตลอดทางมีเผ่ า พันธุท์ ะเลชนิ ด
ต่ า งๆ ติ ด ตามอยู่ ต ลอด พวกปลาที่ กระโดดขึ นมาบนผิ
้ ว ทะเล
บ่อยๆ ราวกับกําลังจับตาดูพวกเขาอยู่
ส ถา นกา รณ์ แ บ บ นี ้ เกิ ด ขึ ้นอยู่ ต ล อด ทํ า ใ ห้ก อง กํ า ลั ง
พันธมิตรผ้าแดงรู ้สึกไม่สงบใจ มันผิดปกติเกินไปแลว้ !
เป็ นอย่างที่คิด ครึงวั
่ นหลังจากนั้น พรตปี ศาจกลุ่มแรกที่ไล่
ึ้
ตามมาก็ มาถึง แล ว้ พวกเขาโผล่ ขนมาจากคลื ่น แล ว้ ขวางทาง
้
พวกกู่ซานเจิงเอาไว ้ พรตปี ศาจที่เป็ นหัวหน้าตะโกนอย่างเกรียว้
กราดว่า "ใครคือกู่ซานเจิง!"้
้
กู่ซานเจิงตอบอย่ างทะนงว่า "ขา้ อยู่นี่!"
คาดไม่ ถึง ว่ า อีก ฝ่ ายจะไม่ พู ด พรํ่าทํ า เพลง โบกมือตะโกน
เสียงดังว่า "โจมตี!"
…………………………
 บทที่ 377 การเคลือนไหวที
่ ผิ่ ดปกติ

่ นบนผิ
แลว้ ศึกนองเลือดก็เริมขึ ้ วทะเลนี ้
่ นอัสนี บาตออกจากฝัก ยังคงน่ าประทับใจเหมือนเดิม!
กระบีบิ
่ ยรติยศของพรรคร ้างกระบี่ เพือให้
เพือเกี ่ มค ี ําอธิบายต่อท่า น
ทูตพรรคร ้างกระบี่ เพือรั
่ กษาตําแหน่ งของพรรคร ้างกระบี่เอาไว ้ กู่
้ ่ถูกเลือกให้มาราวกับเป็ นเทพสังหาร แค่เขาคนเดียวก็
ซานเจิงที
่ี
ฆ่าศัตรูทมาขวางทางได้ เกือบหมด ไม่มใี ครต้านทานได้!
แต่น่ นเป็
ั นเพียงตอนแรก ตลอดทางมีพรตปี ศาจมาขวางทาง
ไม่ ห ยุ ด ฆ่ า หมดกลุ่ มหนึ่ งแล ว้ ก็ โ ผล่ มาอีก กลุ่ มหนึ่ ง พรตปี ศาจ
ราวกับเป็ นบา้ มันโผล่ออกมาและโจมตีไม่หยุด
พันธมิต รผ้า แดงที่ต่อสู น
้ องเลือดตลอดทางแทบจะประสาท
กินแลว้ ทําศึกใหญ่กบ ่
ั พรตปี ศาจเผ่าทะเลทีบนทะเล พันธมิตรผ้า
แดงต้อ งเสี ย เปรีย บแน่ นอน พวกเขาสู ญ เสี ย กํ า ลัง คนไปอย่ า ง
รวดเร็ว
่
คลืนมรกตบนทะเลกว ้
า้ งหมุนขึนหมุ นลง เผ่าทะเลคอยปลุ ก
ปั่นเรืองราว
่ ่ งสามสิบจังดั
กําแพงคลืนสู ้ นเขา้ มาอย่างบา้ คลั่ง และ
่ เขียวครามทีก่
ในกําแพงคลืนสี ่ อตัวขึนมาอย่
้ างสวยงาม เผ่าปี ศาจ
ที่ซ่อนตัวอยู่ใ นนั้ นก็ แยกเขียวยิ
้ งฟั นอย่างเหิมใจ ต้องการจะบด
ทุกอย่างให้ละเอียด
แสย้ าวมีหนามที่อยู่ในมือเย่ซนิ สะบัดออกไปยาวสองลี ้ กวาด
ออกเป็ นลําแสงสีขาวสายหนึ่ งเหนื อกําแพงคลืนมรกตที
่ ่ นเขา้ มา
ดั
่
โล่บินฟั นปลาสิบหกแผ่นกวาดทําลายเขา้ ไปในกําแพงคลืน
โล่บนิ เขา้ ออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะมีดอกเลือดหลายดอกกระจาย
อยู่ในกําแพงสีเขียว
ไม่ มีห ลัก การการยอมจํ า นนในการปราบจลาจลทะเลดาว
นั ก ษั ต ร ใครๆ ก็ รู ว้ ่ า ต่ อ ให้ย อมจํ า นนแล ว้ ก็ ต ายอยู่ ดี กลุ่ ม
พันธมิตรผ้าแดงเองก็รู ้ว่าต่อให้หนี ไปตอนนี ้ การอยู่ลําพังบนทะเล
ก็อย่าได้คิดเลยว่าจะรอดจากเงือมมื ้ อพรตปี ศาจเหล่านี ้ พวกเขา
ทํ า ได้เพีย งพยายามสู ส้ ุ ด ชีวิต ถ้า เจ า้ มาตายข า้ ก็ ต อ้ งรอด การ
สังหารฝ่ ายตรงขา้ มถึงจะช่วงชิงหนทางรอดชีวต ิ ให้ตวั เองได้
๋ ซิงและเจี
"โจมตี!" อวีไป่ ่ ๋ยจือเฟิ
่ งโบกทวนพลางตะโกนพร ้อม
กัน
"โจมตี!" คนสองร ้อยคนที่เหลืออยู่ จ ากศึกนองเลือดตลอด
ทางตะโกนตาม และโบกอาวุธในมือพร ้อมวิงฝ่ ่ าคลืนอย่
่ างรวดเร็ว
่ ่ นอย่างบา้ คลั่ง เป็ นการต่อสูก้ บ
พุ่งเขา้ ไปหากําแพงคลืนนั ั ปี ศาจที่
่
ซ่อนตัวอยู่ในกําแพงคลืนอย่ างเอาเป็ นเอาตายจริงๆ
 ์ นมาหนึ
คนสองร ้อยคนร่ว มมือกันสร ้างกํ า แพงอิท ธิฤทธิขึ ้ ่ง
แนว จากนั้นชนปะทะกับคลืนยั
่ กษ์ พวกเขาไม่เคยเป็ นนํ ้าหนึ่ งใจ
้
เดียวกันขนาดนี มาก่ อน
้ คลื่นยัก ษ์พ งั ทลาย พัง จนเทกระหนํ่ าลงมาเป็ นฝนห่ า
บึม!
ใหญ่
่ าลูกคลืนที
ไม่น่าเชือว่ ่ ใหญ่
่ ้
ขนาดนี จะโดนคนสองร ้อนคนชน
้ ่ควบคุมให้กระบี่บินอัสนี บาตสังหารพรต
จนพังทลาย กู่ซานเจิงที
ปี ศาจกน้ ทะเลพลันหันมามอง ภาพนี ทํ ้ าให้เขารู ้สึกตกตะลึงมาก
ขนาดนํ ้าทะเลโผเขา้ มาใส่หวั เขา เขาก็ยงั ไม่กะพริบตาเลย
เขามองเห็ นอวี๋ไป่ ซิงโดนเท้
่ า ของเต่ า ทะเลยัก ษ์ต วั หนึ่ งชน
หน้า ชนจนเกราะหัว ปลิ ว เลื อ ดและเนื ้อหนั ง มัง สาบนใบหน้ า
่
เปลียนรู ่
ปร่าง ร่างกายไร ้เรียวแรงและกระเด็ นออกไป
เท้าของเต่าทะเลยัก ษ์ท่ีเหมือนกับ ภู เขาเล็ก ๆ หนึ่ งลูกกวาด
เขา้ มาอีก ประเดี๋ยวเดียวก็ฟาดจนเจี๋ยจือเฟิ
่ งและพวกอีกสิบกว่า
คนเลือดพุ่ ง และกระเด็ นออกมาพร ้อมกัน มีเกราะวิเศษขันสอง ้
ป้ องกันบนร่างกายก็ไร ้ประโยชน์ การโจมตีของฝ่ ายตรงขา้ มดุดน ั
เกินไป
 อาวุธของพวกเจียจื๋ อเฟิ
่ งโจมตีกระดองหนาของฝ่ ายตรงขา้ ม
ทะลุแลว้ อาวุธที่เสียบอยู่บนขาของเต่าทะเลยัก ษ์น้ั นเล็ก ราวกับ
เข็มเย็บผ้า ไม่ก่อให้เกิดการบาดเจ็บใดๆ ต่ออีกฝ่ ายเลย
้ ารามขึนฟ้
"อ๊าก!" กู่ซานเจิงคํ ้ า เหยียบคลืนหมุ
่ ้
นตัวขึนและชี ้
มือสองขา้ งพร ้อมกัน จากนั้นกระบี่บินอัสนี บาตหนึ่ งร ้อยหนึ่ งเล่ม
ก็ยิงเขา้ ไปในปากสัตว ์ประหลาดนั่นราวกับสายฟ้ าแลบ และทะลุ
ออกมาจากกระดองแข็งด้านหลังของมัน
"กูกู..." สัตว ์ประหลาดกระดองใหญ่เจ็บปวดจนคํา รามเสีย ง
ดังสะเทือนฟ้ า กระบี่บินอัสนี บาตยิงเขา้ ยิงออกบนตัวมัน ร่างกาย
ที่ ใหญ่ แ ละงุ ่ ม งามกลับ ทํ า อะไรกระบี่ บิ น อั ส นี บาตไม่ ไ ด้ มั น
กลายเป็ นเป้ ายิ ง กระดองที่ อยู่ ส่ ว นหัว แตกละเอี ย ด เลื อ ดเนื ้ อ
กระเด็นออกมาตามกระบีบิ ่ นอัสนี บาตทีเข
่ า้ ๆ ออกๆ

สุดท้ายร่างกายมหึมานั่นก็ลม้ คะมําลงบนทะเลและจมลงช ้าๆ

่
ก่อนทีทะเลจะถู กย้อมด้วยนํ ้าเลือดเป็ นวงกวา้ ง
"เย่ซน ้ าที!" กู่ซานเจิงตะโกนบอก
ิ สงขา้ ขึนฟ้ ้

ิ ที่ใช ้แส ร้ ด
เย่ ซ น ั จนปี ศาจตนหนึ่ งคอขาดหันมามอง เห็ นกู่
้
ซานเจิงกระโจนเข า้ มาแลว้ นางจึงสะบัดแสอ้ อกไป ก่อนที่ปลาย
แสจ้ ะยันทีฝ่่ าเท้าของกู่ซานเจิงเอาไว
้ ้
 ้
แสย้ าวต้านกู่ซานเจิงตรงขึ ้ ่ฟ้าตลอดทาง กู่ซานเจิงใช
นสู ้ ้เท้า
ขา้ งเดียวเหยียบแสแ้ ละกางแขนสองขา้ ง กระบี่บินอัสนี บาตหนึ่ ง
ร ้อยหนึ่ งเล่มบินออกมาทันที บินตามตัวเขาทีทะยานขึ
่ ้ า
นฟ้
พอแส ย้ าวที่ยืด ตรงสะบัดหนึ่ งครัง้ กู่ ซ านเจิงที
้ ่ขึนสู
้ งไปแลว้
กว่าสองลีก็้ บน ้
ิ ขึนไปอี กประมาณสามสิบจัง้ ขณะที่กระบี่บินอัสนี
บาตกําลังลอยวนอยู่รอบตัวเขา เขาก็ใช ้ดวงตาอิทธิฤทธิมองไป ์
้ าง
ยังผิวทะเลเบืองล่
ตอนที่ตัวอยู่ในทะเลสีเขียวครามเขามองสถานการณ์ไ ด้ไ ม่
้ วอยู่บนฟ้ าสูงแลว้ พรตปี ศาจที่โจมตีอยู่ใต้ทะเลและ
ชดั ตอนนี ตั
่
เหนื อทะเลหลบไม่พน้ สายตาทีมองจากด้ านบนของเขา
้
พอเขาโบกมือชีออกไป กระบี่บินอัสนี บาตร ้อยกว่าเล่ มก็ ยิง
่ วทะลอย่างรวดเร็ว
จากฟ้ าไปทีผิ
พอโบกมือกลับ เข า้ มา กระบี่บินอัส นี บ าตก็ ยิง ออกจากผิ ว
ทะเล จากนั้ นเขาก็ โ บกมื อ ชีอี้ ก ครัง้ แล ว้ กระบี่ บิ น อัส นี บ าตที่
้ าก็ยงิ ออกไปอีกอย่างรวดเร็ว
ทะยานขึนฟ้
้ ่ตัวอยู่ กลางอากาศใช ้อิท ธิฤ ทธิเพื
กู่ซานเจิงที ์ ่อพยายามลด
่ วเองตกลง เขายกมือขึนและยกมื
ความเร็วขณะทีตั ้ อลง สังหารจน
พรตปี ศาจที่อยู่ บนทะเลเขียวครามส่งเสียงร ้องเหมือนผีสางและ
บาดเจ็บลม้ ตายไปเป็ นแถบ ผูโ้ ชคดีที่รอดชีวิตรู ้ว่าตัวเองยากจะ
ต้านทานไหว จึงลุกลีลุ้ กลนหนี ไป
พอตัว ตกลงสู่ ผิว ทะเลที่ถู ก ย้อ มไปด้ว ยสี แ ดงของเลื อ ดสด
กระบี่บินอัสนี บาตหนึ่ งร ้อยหนึ่ งเล่มก็กลับเขา้ ในตลับกระบีที
่ ่หลัง
ของกู่ซานเจิง้
พอมองไปรอบๆ แลว้ เห็นคนเหลืออยู่ไม่ถงึ สองร ้อย กู่ซานเจิง้
ก็พูดด้วยเสียงตํ่าว่า "นับแต่นีไป
้ ไม่ตอ้ งพัวพันอยู่กบ ้ ้น
ั ใครทังนั
ถ้าใครขวางก็ฆ่าแลว้ ไปได้เลย ไม่ตอ้ งหยุด ไป!"
ยังไม่ทน ่ ยด
ั เก็บของทีตี ึ ได้ ถ่วงเวลาไม่ไหว ต้องยกประโยชน์
ให้เผ่าทะเลพวกนั้นแลว้
กํ า ลัง พลที่เหลือไม่ ถึง สองร ้อยคนวิ่งด้ว ยความเร็ว สู งอยู่บน
ทะเลกว า้ งทันที แต่ เผ่ า ทะเลที่น่ าชิง ช งั พวกนั้ นก็ ย งั ติด ตามอยู่
ตลอดทาง ภาพอันงดงามเวลาปลากระโดดออกจากทะเล ในเวลา
นี ้เป็ นเหมื อ นยัน ต เ์ ร่ง ตายสํ า หรับ พวกเขา แต่ ก็ ทํ า อะไรกับ สิ่ง
เหล่านี ไม่ ้ ได้ เพราะมีอยู่ในทะเลเยอะเกินไป ฆ่าไม่หมดหรอก!

ทํ า ไมผู ้ที่ ไล่ ล่ า สั ง หารล ้ว นเป็ นพ รตปี ศาจ? ทุ ก คนคิ ด

่
เชือมโยงไปถึ ง คํ า พู ด ของเฮยหลางจวิ น ในคื น นั้ น…'เจ า้ สร า้ ง
ปัญหาใหญ่แลว้ พรตปี ศาจทังหมดสามารถฆ่้ าเจ ้าได้ เจ ้าอย่าคิด
เลยว่าจะรอดชีวต ิ ออกจากทะเลดาวประจิม!'
 ้ าพยากรณ์เกิดขึนจริ
ตอนนี คํ ้ งๆ ด้วย ตอนนี ขอแค่
้ ไม่ใช่ค น
โง่ ก็ ล ว้ นดู อ อกว่ า เหมื อนพรตปี ศาจทั้งทะเลดาวประจิมจะเริม ่
้ อนกําลังเป็ น
ระดมกําลังแลว้ เผ่าพันธุ ์ทะเลจําพวกปลาเหล่านี เหมื
หู เ ป็ นตา ใ ห้พ รตปี ศา จพ ว ก นั้ น คอยติ ด ตา มทิ ศ ทา ง ก า ร
่
เคลือนไหวบนทะเลของพวกเขาตลอดเวลา
นึ ก ดู แล ว้ ก็ พ อจะรู ้ผลลัพ ธ ์ ตอนอยู่ บ นทะเลต่ อให้เจ า้ หนี ไป
ไหนก็หนี ไม่พน ้ ความสนใจของสายตาที่มีอยู่ทุ กที่พวกนี ้ ต่อให้
เจ ้าหนี ไปถึงบนเกาะก็ไม่มป ี ระโยชน์
พอพวกมันกําหนดเป้ าหมายได้แน่ นอนแลว้ ว่าเจ ้าอยู่บนเกาะ
ใดสักแห่ง การที่เจา้ คิดจะหลบอยู่บนเกาะตลอดไม่ยอมออกมาก็
่
อาจจะยิงโชคร ้าย เพราะหลังจากนั้นพรตปี ศาจจะพากันเฮโลเขา้
มา นั่นคือการลอ้ มโจมตีท่แท้
ี จริง จะทําให้เจา้ ต้องเผชิญหน้ากับ
้ ยว
ศัตรูมากกว่าเดิมภายในครังเดี
และทันทีที่เจา้ ออกจากเกาะ ก็จะตกอยู่ในการจับตามองของ
้ อไป
เผ่าพันธุ ์ทะเลพวกนี ต่
้ ยกได้ว่าเดือดดาลอยู่เต็มอก แค่เพราะตนฆ่าพรต
กู่ซานเจิงเรี
ปี ศาจที่มีผูม้ ีอํานาจหนุ นหลัง ไปหลายตน ก็ ย่ วยุ
ั ใ ห้มีพ รตปี ศาจ
มากมายขนาดนี เข ้ า้ มาโจมตีแลว้ ความยุติธรรมของการปราบ
จลาจลทะเลดาวนักษัตรมันอยู่ทใดกั ี่ น?
 สถานการณ์ของการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรเริมแปลก ่
ประหลาดมากขึนเรื ้ อยๆ
่ พรตปี ศาจจํ า นวนมากกํ า ลัง มุ่ ง ไปยัง
สถานที่แห่งเดียว การเคลือนไหวที
่ ่ใหญ่ ขนาดนี ของพรตปี
้ ศาจ
ถ้าไม่อยากให้ข่าวลือเล็ดลอดเลยสักนิ ดคงเป็ นไปไม่ได้ คนของ
หกแดนทีมี่ ความสนใจก็รบ ่ี ยินข่าว เพราะนี่
ี มาดูเอาสนุ กทันทีทได้
่ สําหรับการล่าสังหาร
คือเวลาทีดี
บนทะเลสีเขียวมรกต สัตว ์ประหลาดที่ทังร่ ้ างกายเป็ นสี ข าว
ตั ว หนึ่ งกํ า ลั ง ใช เ้ ท้า เหยี ย บนํ ้ าแข็ ง ที่ ลอยบนทะเล ร่ า งกาย
เหมือนกับกิเลน มันถูกคลุมด้วยเกล็ด และกระดองสีข าวเหมือ น
หยกนํ ้าแข็ง เท้าทังสี ้ ทั
่ งยาวและมี
้ กรงเล็บแหลมคม หัวเป็ นสิงโต
และปกคลุมด้วยขนหัวสีขาวดุจหิมะ นอกจากดวงตาขนาดใหญ่ท่ี
เป็ นสีทอง ทังร่้ างกายก็เป็ นสีขาวหมด
้ อนทังกิ
สัตว ์ตัวนี เหมื ้ เลนทังสิ
้ งโต มีนามว่า 'สิงห ์กิเลนหยก'
บนตัว สัต ว พ ์ าหนะมีคุ ณชายคนหนึ่ งที่หล่อเหลาจนไม่ มีเหตุผล
ผิวขาวดุจหยก ริมฝี ปากแดงฟั นขาว แววตาสว่างไสวราวกับนํ ้า
ในฤดูใบไม้รว่ ง ผมดําขลับรวบมัดสูง คอขาวสะอาดหมดจด ใส่
้
เสือคลุ มยาวสีขาวทังตั ้ ว พอประกอบกับสัตว ์เทพ 'สิงห ์กิเลนหยก'
ที่คร่อมขีอยู
่ ่ ช่างเป็ นท่วงท่าที่สง่างามจริงๆ หน้าตาที่หล่อเหลา
้ ่าใจ
ของเขา แม้แต่สตรีเห็นแลว้ ก็ยงั ต้องรู ้สึกน้อยเนื อตํ
 ที่จริงนี่ คือร่างกายของผู ห
้ ญิง ผูห้ ญิงคนนี ไม่้ ใช่ใครอืน
่ คือ
เทพธิด าเยว่ เหยา ศิษ ย ท์ ี่อายุ น้อยที่สุ ด ของมู่ ฝานจวินแห่ ง แดน
โพน้ สวรรค ์นั่นเอง
่ ่พ่ อแม่ ต งให้
ชือที ั้ น้ั นถู กลืมไปนานแล ว้ คนที่คุ น
้ เคยกับ นาง
ลว้ นเรียกนางว่าเยว่เหยา
่
และทีนางแต่ งตัวเป็ นผูช้ ายนั้น ก็เพียงเพราะความกังวลใจใน
ความสวย จึง อํ า พรางด้ว ยร่า งผู ช ้ ายเสี ย เลย แต่ จ นใจที่ แม้จ ะ
แต่งตัวเป็ นผูช ่ ดบังรูปโฉมที่งามล่มเมือง ไม่
้ ายแลว้ ก็ยงั ยากทีจะปิ
ว่าใครเห็นแลว้ ก็ตอ้ งเบิกตากวา้ งเพราะประทับใจ
ขา้ งกายนางมีผต
ู้ ด ่
ิ ตามห้าคน การเคลือนไหวของพรตปี ศาจ
ดึงดูดความสนใจของนางแลว้ เช่นกัน ตอนนี จั ้ บตัวพรตปี ศาจได้
หนึ่ งตนเพือซั
่ กถามพอดี
่
หลังจากพรตปี ศาจเลาเรืองราวให้ ฟังและยังไม่ทน
ั ได้ร ้องขอ
ชีวต ิ ตามคนสนิ ทคนหนึ่ งของเยว่เหยาตัดหัวแลว้
ิ ก็โดนผูต้ ด
เยว่เหยาขมวดคิวพู ้ ดว่า "เรืองของหนิ
่ วโหย่วเต๋อในปี นั้นขา้
ก็เคยได้ยน ิ มาบา้ ง นึ กไม่ถงึ ว่าจะเป็ นคนของแดนเซียนของเรา กู่
้
ซานเจิงคนนี ้
ใจกล า้ คับฟ้ าจริงๆ แต่ในเมื่อขา้ รู ้เรืองนี
่ ้ ว้ ก็คงไม่
แล
ดีถา้ จะไม่สนใจ!"
 หญิง รับ ใช ้ข า้ งๆ กุ มหมัด คารวะพร ้อมพู ด ว่ า "คุ ณชายหก
่
เรืองนี ้ ยวพั
่
เกี นกับท่า นฝูชงิ แม้แต่ท่านปราชญ ์เองก็ต อ้ งไว ห ้ น้า
บางๆ ของเขาอยู่บา้ ง เกรงว่าพวกเราไม่เหมาะจะไปแทรกแซง!"
ที่ถูกเรียกว่าคุณชายหก ก็เพื่อปิ ดบังชือที
่ ่แท้จริง เพราะเยว่
่
เหยาเป็ นลูกศิษย ์คนทีหกของปราชญ ่ อ่
์เซียนมู่ฝานจวิน จึงเพิมชื
เรียกอย่างเคารพตามลําดับในการมาครังนี ้ ้

"ถ้า เป็ นยามปกติพวกเราย่อมไม่ สะดวกจะไปยุ่ งกับเขา แต่

้ ่มปี ศาจกําลังเคลือนไหว
ตอนนี กลุ ่ ถ้าขา้ ปล่อยให้พวกปี ศาจรังแก
คนของแดนเซียนโดยที่ขา้ ไม่สนใจ ถ้าข่าวนี แพร่ ้ ออกไปคนอื่น
จะนึ กว่าแดนโพน ้ สวรรค ์ของขา้ กลัวฝูชงิ แบบนั้นต่อให้ได้อน ั ดับ
ต้นๆ แล ว้ อย่ า งไรล่ ะ ? คนอื่นจะไม่ ส นใจก็ ได้ แต่ ข า้ จะไม่ ส นใจ
ไม่ ไ ด้! ยิ่ งไปกว่ า นั้ นกลุ่ ม ปี ศาจก็ ม ารวมตัว กัน เป็ นโอกาสดี
สํ า หรับ การช่ว งชิง อัน ดับ ถ้า พวกเราไม่ ไ ป จะไม่ เ ป็ นการยก
ผลประโยชน์ใ ห้ค นอื่นเหรอ" เยว่ เหยาพู ด พลางส่ า ยหน้า เบาๆ
แลว้ ตีสตั ว ์พาหนะตัวเอง
่
สิงห ์กิเลนหยกแบกนางวิงตะบึ งขา้ มคลื่นไปทันที ราวกับวิ่ง
้
อยู่บนพืนราบ
กลุ่มผูต้ ด ่ า้ มคลืนติ
ิ ตามทําได้เพียงรีบวิงข ่ ดตามไป...

ณ ตําหนักดาวประจิม
 ี่ นก่
เป็ นไปไม่ได้ทอวิ ๋ วงและคนอืนๆ่ จะลอ้ มอยู่ขา้ งนาฬก
ิ าดาว
ตลอด พวกเขาต่ า งพาผู ต ้ ิด ตามมาด้วยอีก สองคนเพื่อผลัดกัน
่
เฝ้ า แต่ทว่าการเคลือนไหวที ่ ดปกติบนนาฬิกาดาวในเวลานี ทํ
ผิ ้ า
ให้คนทีผลั่ ดเวรยามเฝ้ าพากันเรียกอวินก่๋ วงและคนอืนๆ ่ มาดู

ตัวแทนของหกแดนที่มารัก ษาการณ์ทยอยกันกา้ วเข า้ มาดู

เห็ นเพียงจุดแสงสีขาวมากมายบนนาฬิกาดาวลว้ นไปยังสถานที่
แห่งเดียว แม้แต่จุดสีแดงหกจุดที่มีตําแหน่ งต่างออกไปก็ทํ า แบบ
นั้นเช่นกัน
"เอ๋ ! นี่ มันเรืองอะไรกั
่ นแน่ ?" อวิ๋นก่ ว งถาม ก่ อนจะเดาะลิ น ้
่
แล ว้ พู ด อย่ า งประหลาดใจว่ า "เกิด เรืองอะไรกั นแน่ ทํ า ไมเด็ ก ๆ
ของพวกเราหกฝ่ ายก็ถูกดึงดูดเขา้ ไปด้วย?"
จั่วหนานชุนกา้ วเขา้ มาโบกมือใช ้อิทธิฤทธิ ์ ทําให้บางจุดบน
นาฬิกาดาวขยายใหญ่จนเห็ นสถานการณ์ทงหมดทั ้ั นที เขาชีไป้
ยังจุดแสงที่มีไม่ถึงสองร ้อยจุดที่รวมตัวกันพร ้อมพูดว่า "พวกเรา
อยู่ที่นี่ ไม่มท ้ กองกําลังกลุ่มนี คื
ี างวินิจฉัยได้ว่าเกิดอะไรขึน ้ อกอง
กําลังพันกว่าคนที่ซ่อนตัวอยู่หลายปี เป็ นกองกําลังที่พวกเราให้
ความสนใจกันก่อนหน้านี …" ้

เฮยอวิ๋นพูดแทรกอย่างประหลาดใจว่า "เหลือไม่ถึงสองร ้อย

้ ว้ ล่ะ?"
คนเหรอ ทําไมเหลือน้อยแค่นีแล
 จั่วหนานชุนมองเขาแวบหนึ่ งแลว้ ก็ไม่สนใจ อธิบายกับอวิ๋น
่
ก่วงต่อว่า "กองกําลังจากทุกทิศทีรวมตั วกันกําลังลอ้ มโจมตีพวก
เขา จากคนห้าร ้อยคนตอนนี สู ้ ญเสียไปจนเหลือไม่ถงึ สองร ้อยคน
แลว้ แต่คนพวกนี ก็ ้ เก่งมากเหมือนกัน ตลอดทางสังหารกองกําลัง
ไปแลว้ ไม่ตํ่ากว่าสองพันชีวติ ไม่มใี ครต้านทานพวกเขาได้"
เฮยอวิ๋นถามอย่ า งประหลาดใจ "สัง หารกองกํ า ลัง ไปเกือ บ
้ งมีค นกระโจนเขา้ ไปรนหาที่ตายอี ก
สองพันชีวิต? เก่งขนาดนี ยั
เหรอ เพราะอะไรกัน?"
ถัง จวิ น พู ด ด้ว ยเสีย งตํ่ าว่ า "ในการปราบจลาจลทะเลดาว
นักษัตรครังที ้ ่ผ่านมา ขา้ ไม่เคยได้ยินถึงเหตุการณ์แบบนี มาก่
้ อน
นี่ มันเรืองอะไรกั
่ นแน่ ?"
เทพธิดาหงเฉิ นที่สัง เกตเห็ นสถานการณ์ตงแต่ ้ั แรกเงีย บไม่
พูดอะไร ในสายตาฉายแววความกังวลอยู่บ่อยครัง้ จุดสีแดงทีเป็ ่ น
ตัวแทนของศิษย ์น้องก็ไปที่นั่นเช่นกัน ไม่รู ้ว่าสองคนนั้นจะได้เจอ
กันหรือเปล่า!
้ ดว่า "ทะเลดาวประจิมนี เป็
จีเหม่ยเหมยเลิกคิวพู ้ นอาณาเขต
่
ของท่านฝูชงิ เกิดเรืองอะไรขึ ้ ้น เกรงว่าท่านฝูชงิ จะรู ้อยู่แก่ใจ
นนั
่ ด!"
มากทีสุ
 ้ นหน้ามาพูดว่า "ถึงอย่างไรที่นี่ ก็เป็ นอาณาเขตของ
หัวอวีหั
แดนเซียน จีเหม่ยเหมย ไม่สูท ้ ่านไปสอบถามท่านฝูชงิ สักหน่ อย
ล่ะ?"
จีเหม่ยเหมยสีหน้าชะงักงันเล็กน้อย และพูดอย่างปากแข็ง ว่า
่
"เรืองเล็ ้ าไมต้องไปรบกวนท่านฝูชงิ "
กพวกนี ทํ
่ งตอนแรกทีเพิ
ทีจริ ่ งมาถึ
่ งตําหนักดาวประจิม นางใช ้ฐานะลูก
สาวของจีฮวนเพื่อไปขอเขา้ พบฝูชงิ แลว้ แต่ใครจะคิดว่าฝู ช งิ จะ
ไม่ ไว ห
้ น้า เลยสัก นิ ด ไม่ แม้แต่ จ ะพบนาง แล ว้ นางยัง จะถ่ อไปหา
่
เรืองกระอั กกระอ่วนให้ตวั เองอีกทําไมล่ะ
…………………………
 บทที่ 378 โดนตามทันแล ้ว

้
"ดูจากสถานการณ์ เด็กๆ ของทังหกแดนกํ าลังจะได้พบกัน
ก่อนเวลาอันควรแลว้ " ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดถอนหายใจ แลว้ พนม
มือพูดว่า "อามิตตาพุทธ!"
้ อนทุกคนแลว้ ทําให้พวกเขามองหน้ากันเลิกลั
ประโยคนี เตื ่ ่ก

ก็เหมือนที่จีเหม่ยเหมยบอก ทะเลดาวประจิมเป็ นอาณาเขต

่ ดเรืองใหญ่
ของฝูชงิ เมือเกิ ่ ้
อะไรขึนแล ี่ ชงิ จะไม่
ว้ ก็เป็ นไปไม่ได้ทฝู
รู ้
ชายคนหนึ่ งสาวเท้า เข า้ มาในตํ า หนั ก ลึ ก ของตํ า หนั ก ดาว
ประจิม งู เหลือมยักษ์มีเขาที่เลือยขวั
้ กไขว่อยู่ในตําหนักหลีกทาง
ให้ ไม่ได้ขดั ขวางเขา
ตํ า หนั ก ใหญ่ ท่ี สู ง ตระหง่ า นเงี ย บขรึม มี ค วามงดงามและมี
ท่ ว งทํ า นองโบราณเรียบง่าย สู ง ประมาณสิบจังกว่ ้ าๆ ท่ า มกลาง
ความเงี ย บเผยความน่ าเกรงขามที่ มิ อ าจจะล่ ว งละเมิ ด เป็ น
่ อสร ้างทีใหญ่
สิงก่ ่ ี่ ดของทังตํ
ทสุ ้ าหนักดาวประจิม

ประตู ตํ า หนั ก สี ท องแดงปิ ดสนิ ท บนนั้ นสลัก ลายเผ่ า ทะเล

ชนิ ดต่างๆ นับไม่ถว้ น ประตูสูงห้าจัง้ ถ้าอยากจะผลักเปิ ดประตูที่
 ้
ใหญ่ขนาดนี คงต้ องใช ้แรงไม่นอ ้ ายที่ยืนอยู่ดา้ นนอก
้ ย ทําให้ผูช
ประตูตําหนักทีปิ่ ดสนิ ทดูตวั เล็กไปเลย
"นายท่าน!" ชายทียื ่ นอยู่นอกประตูพูดอย่างเคารพนอบน้อม
ต่อประตูใหญ่ทปิ่ี ดสนิ ท
่
"มีเรืองอะไร?" เสีย งที่แก่ ห ง่ อมดัง ก อ้ งแว่ ว ๆ อยู่ ใ นตํ า หนั ก
เสียงนั้นน่ าเกรงขามแม้จะไม่ได้อยู่ในอารมณ์โกรธ
ชายคนนั้นตอบว่า "ขา้ ได้รบั ข่าวรายงาน หนิ วโหย่วเต๋อที่ก่อ
คดีสงั หารในตอนนั้นปรากฏตัวแลว้ ขอรับ"
่ี
"ตัวเขาอยู่ทไหน?" เสียงในตําหนักถาม
"กําลังเขา้ ร่วมการปราบจลาจลทะเลดาวนัก ษัต รขอรับ ชือ่
้
เดิมของเขาคือกู่ซานเจิง..." ชายคนนั้นเล่าสถานการณ์ทเกิ
่ี ดขึน
้
ในการปราบจลาจลให้ฟังหนึ่ งรอบ
"เจ ้าคิดว่าเขาสามารถสังหารหยวนไคซานได้เหรอ?" เสียงที่
แก่หง่อมถาม
ชายคนนั้ นตอบว่ า "ต้อ งการนํ าตัว มาสอบสวนหรือ ไม่
ขอรับ?"
่ หง่อมตอบไม่ตรงกับคําถาม "ไม่ว่าคนคนนั้นจะเป็ น
เสียงทีแก่
มื อ สัง หารหรือ ไม่ การที่ เราจับ ตัว เขาไม่ ไ ด้ก็ เ ป็ นเพราะเราไร ้
ความสามารถ ตอนนี เขาเป็ ้ นฝ่ ายมาถึงที่แลว้ ยังมีหน้ามาอาศัย
คนเยอะรังแกคนน้อยอีกเหรอ? เขามาเขา้ ร่วมการปราบจลาจล
ในเมื่อการปราบจลาจลจัดที่ทะเลดาวประจิม อย่างน้อยก็ตอ้ งทํา
ให้ยุติธรรม อย่าทําเรืองที ่ ่ขายหน้า อย่ างการใช ้อํ านาจส่ ว นรวม
แก แ้ ค้นส่ ว นตัว ถ่ า ยทอดคํ า สั่งข า้ ออกไป ให้เผ่ า ทะเลของทะเล
ดาวประจิมหยุดสะกดรอยตาม เรืองไหนที ่ ่ เกียวกั
ไม่ ่ บพวกมันก็ไม่
ต้อ งมี ส่ ว นร่ว ม ให้ค นที่ เข า้ ร่ว มการปราบจลาจลแก ไ้ ขปั ญหา
เอง!"
"ขอรับ !" ชายคนนั้ นเหมื อ นอยากจะพู ด อะไรแต่ ก็ เงี ย บไว ้
สุดท้ายก็ยงั รับคําสั่งแลว้ จากไป
พอตําหนักดาวประจิมออกคําสั่งทีเด็
่ ดขาด ก็กระจายออกไป
ทั่วทังทะเลดาวประจิ
้ มราวกับระลอกคลืน่ เผ่าทะเลชนิ ดต่างๆ ก็ไม่
ออกนอกลู่นอกทางแลว้
่ ก็
แต่เห็นได้ชดั ว่าการกระจายระลอกคลืนนี ้ ยงั ต้องใช ้เวลาอยู่
บา้ ง ภายในเวลาอันสันไม่้ ได้กระจายไปถึง จุด เกิดเหตุ เร็ว ขนาด
นั้น
ในเวลานี พั้ นธมิตรผ้าแดงผ่านศึกนองเลือดอีกครัง้ เหลือคน
้ ่เก็บกระบี่บินอัสนี บาตเขา้ ฝั กไม่รู ้
อยู่แค่เกือบร ้อยคน กู่ซานเจิงที
้ าตลอดทางมานี ตั
ด้วยซําว่ ้ วเองสังหารไปกีชี่ วต
ิ แลว้
 ้ มีอารมณ์มาคิดเรืองนี
ตอนนี ไม่ ่ แล ้ ว้ เขาชีไปยั
้ งเกาะแห่ งหนึ่ ง
่ ่ไม่ไกลพร ้อมพูดว่า "ขึนเกาะ!"
ทีอยู ้

คนเกือบร ้อยคนที่สะบักสะบอมพุ่งมาถึงบนเกาะอย่างรวดเร็ว
มี บ างคนที่ เพิ่ งคิ ด อะไรออกตอนนี ้ แล ว้ อุ ท านขึ นว่
้ า "หัว หน้า
พันธมิตร พวกเราไม่มส ี ต
ั ว ์พาหนะแลว้ "
ทุ ก คนพากันพึมพํา พอมองไปรอบๆ แวบหนึ่ ง ถึง ได้พ บว่า
นอกจากกู่ซานเจิง้ ศิษย ์สามสํานักใหญ่คนอืนๆ ่ ก็ตายหมดแล ว้
ระหว่างการต่อสูน้ องเลือดตลอดทาง แต่สต ั ว ์พาหนะของทุกคนก็
ถู ก เก็ บ อยู่ ใ นกระเป๋ าสัต ว ข
์ องศิษ ย ส์ ํ า นั ก ดิรจั ฉานหลวง มันตก
หายไปหมดแลว้
เมื่อไม่มีสต
ั ว ์พาหนะแลว้ หมายความว่าอย่างไรล่ะ? นอกจาก
จะลดกําลังรบไปเยอะ อย่างน้อยถ้าอยากจะหนี ก็หนี ได้ไม่เร็วแลว้
"เดี๋ยวค่อยว่ากัน ตามขา้ ไปหาที่หลบก่อน!" กู่ซานเจิงเรี
้ ยก
ทุกคนให้หนี ไปในภูเขาลึกบนเกาะด้วยกัน
หลัง จากทุ กคนหลบอยู่ ในภู เขาแล ว้ กู่ ซ านเจิงก็ ้ หน ั หน้าไป
หาทุ ก คนแล ว้ พู ด ว่ า "อาชามัง กรเดิมทีก็ มีถิ่นกํ า เนิ ด อยู่ ที่ ทะเล
ดาวนักษัตรอยู่แลว้ ทะเลดาวนักษัตรไม่ขาดแคลนอาชามังกร ถ้า
๋
ไม่มเี ดียวก็ ่
ค่อยหา ไม่ใช่เรืองยากอะไร"
 ้
"หัวหน้าพันธมิตร แต่ตอนนี พวกเรากํ าลังโดนไล่สงั หารอยู่
นะ พอไม่มีพลังเท้าของสัตว ์พาหนะช่วย ตอนอยู่บนเกาะก็วิ่งได้
ไม่เร็วนะ!" มีบางคนคนพูดขึน้
้ มหมัด คารวะต่ อทุ ก คนพร ้อมพู ด ว่ า
"ทุ ก ท่ า น!" กู่ ซ านเจิงกุ
"ครังนี้ ข้ า้ ทําให้ทุกคนพลอยลําบากไปด้วย! และพวกเราก็จะหนี
้
อยู่อย่างนี ไปตลอดไม่ ได้ พอคนกลุ่มใหญ่ห ลบหนี แบบนี ้ ก็ไม่ มี
ทางหลบพ น ้ สายตามากมายที่ อยู่ ใ นทะเลได้เ ลย ตอนนี ้ มี อ ยู่
วิธก ี ารหนึ่ ง ก็คือทุกคนแยกย้ายกันตรงนี ้ ไม่อย่างนั้นถ้าติดตาม
ข า้ อี ก ก็ จ ะมี แ ต่ ต ายสถานเดี ย ว ข า้ ไม่ มี เ จตนาจะทํ า ให้ทุ ก คน
ลําบากอีก!"
้ ดคํานี จากใจจริ
กู่ซานเจิงพู ้ ง ตลอดทางมานี พั้ นธมิตรผ้าแดง
่ อต้านศัตรูทแข็
กับเขาร่วมเป็ นร่วมตายเพือต่ ี่ งแกร่งมาด้วยกัน แม้
จะถูกกดดันจนไม่มีทางเลือก แต่การสูส้ ุดชีวิตของทุกคนก็อยู่ใน
้
สายตาเขาแลว้ ก่อนขึนเกาะเขาพู ดกับ ถานเล่ า และเย่ ซน
ิ ไว ้ ถึง
อย่างไรศิษย ์สามสํา นัก ใหญ่ก็ ตายหมดแลว้ อย่าให้คนที่เหลือ มี
ผลกระทบไปด้วยอีกเลย
้ องถูกเพ่งเล็งไวแ้ ลว้
มีบางคนพูดอย่างเศร ้าเสียใจว่า "เกาะนี ต้
แน่ นอน ถ้าแยกย้ายกันไป เกรงว่าพวกเราเดินไปได้ไม่นานก็จะ…
่
ถ้าแยกกันแลว้ เกรงว่าพวกเราจะยิงตายเร็ วกว่าเดิม"
 ตอนนี ้ไม่ ใ ช่ว่ า ทุ ก คนเต็ ม ใจจะไปกับ พวกเขาสามคน แต่
จํ า เป็ นต้องไป เพราะอาศัย ความสามารถของพวกกู่ซ านเจิงยั ้ ง
สามารถปกป้ องให้พวกเขามีชวี ต ้ ก
ิ อยู่ได้นานขึนอี
มีบางคนตะโกนขึนมาอี้ กว่า "ตอนที่หัวหน้าพันธมิตรเหมียว
ยังอยู่ พวกเราอยู่ท่ทะเลดาวนั
ี กษัตรสามปี ได้โดยไม่เป็ นอะไร ใช ้
ชีวต ิ แต่ละวันอย่างผ่อนคลายสบายใจ เอาชนะศัตรูที่แข็งแกร่งได้
หลายครัง้ ทังยั ้ งมีของมาแบ่งกันด้วย แต่อยู่กบ ั พวกท่านได้ไม่ถงึ
หนึ่ งเดือน นอกจากจะไม่ได้ประโยชน์อะไรแลว้ กองกําลังพันกว่า
คน! ตอนนี ยั ้ งเหลืออยู่เท่าไรกัน? ทังหมดนี
้ ้ นความผิดของใคร
เป็
ล่ ะ ? ตอนนี ้ท่ า นกลับ พู ด ว่ า แยกย้า ยกันได้อย่ า งสบายใจ ทํ า ไม
่
ท่านไม่พูดตอนทีพวกเราพยายามสู ต้ ายไปกับท่านล่ะ?"
้
"ใช่แลว้ ! ก่อนหน้านี ตอนที ่เผาเกาะ ทุกคนก็เห็ นแลว้ พวก
หัว หน้า พันธมิต รเหมีย วนั บ ถือเป็ นพี่เป็ นน้องกับ ปี ศาจพวกนั้ น
ปี ศาจพวกนั้นยังออกแรงช่วยพวกเขาขัดขวางพวกเราด้วย ถ้า
ตอนนั้นหัวหน้าพันธมิตรเหมียวพาพวกเราขึนเกาะนั ้ ้น จะต้องไม่
เกิ ด เรื่องอะไรขึ นแน่
้ นอน ไม่ แ น่ พวกเราอาจจะได้ก ลายเป็ น
พันธมิตรที่แข็ง แกร่งกว่ าเดิมก็ ได้ แต่หลังจากที่สามสํา นั ก ใหญ่
ของพวกเจา้ มาถึง พันธมิตรผ้าแดงของเราก็มีคนตายตลอด คน
ตายกันหมดแลว้ !" มีบางคนโวยวายอย่างคับแค้นใจ
 "พวกหัวหน้าพันธมิตรเหมียวไปทั่วทังทะเลดาวนั
้ กษัตรโดย
่
ไม่เกิดเรืองอะไรเลยสักนิ ด แต่ท่านกลับกลายเป็ นศัตรูสาธารณะ
้ งทําให้พวกเราลําบากไปด้วยอีก!"
ของพรตปี ศาจ ทังยั
้
พอได้ยินกู่ซานเจิงบอกว่ ้
าจะทิงและไม่ ส นใจพวกเขา แต่ล ะ
คนก็รู ้สึกเดือดดาลแลว้ ไม่ว่าทางไหนก็ตาย จึงไม่มีใครกังวลไม่
กลา้ พูดอีกแลว้
ิ สีห น้า เย็ นเยีย บ คิด ในใจว่ า 'ตอนที่พวกเจ า้ ต้องการ
เย่ ซ น
้
ชีวิตของเหมียวอีและอยากจะแย่ งของวิเศษของเขามา ทําไมไม่
พูดล่ะ ตอนนี กลั้ บนึ กถึงความดีของเขาขึนมาแล ้ ว้ '
่
ถานเล่ายิงโมโหหนั กและกําลังจะลงมือสั่งสอนพวกเขา แต่กู่
้ บยืนมื
ซานเจิงกลั ่ อห้ามเขาไวแ้ ลว้ ส่ายหน้าเบาๆ ปล่อยให้คนพวก
้
นี ระบายความขุ ่นเคืองใจ
่ น่าฟังจบ กู่ซานเจิงถึ
รอจนพวกเขาพูดคําพูดทีไม่ ้ งได้โบกมือ
ให้ทุกคน บอกใบใ้ ห้ฟังเขาพูด
้ ได้จ ริง ๆ ข า้ ปฏิเสธ
"ข า้ ยอมรับ ในบางด้า นข า้ สู เ้ หมีย วอีไม่
้ ไม่มค
ไม่ได้ แต่มาพูดตอนนี ก็ ี วามหมายอะไรแลว้ "
้ ได้พูดถ่อมตัว แต่รู ้สึกปลงจริงๆ ที่ตัวเองสูไ้ ม่ได้
กู่ซานเจิงไม่
นั ก พรตบงกชขาวขั้นเจ็ ด คนหนึ่ งสามารถรอดชีวิต อยู่ ใ นการ
ปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรได้ก็มหัศจรรย แ์ ลว้ ทังยั ้ งสามารถ
ดึงพันธมิตรผ้าแดงมาเป็ นพวกได้ดว้ ย หลังจากโดนพันธมิตรผ้า
แดงทรยศ ก็ยงั สามารถหลบหนี การไล่สงั หารของพวกเขาได้อก ี
โดยเฉพาะหลังจากทีวรยุ ่ ทธ ์บงกชขาวของเขาถูกเปิ ดโปง ไม่น่า
่ า ยัง จะมี ค นสมัค รใจไปกับ เขาอี ก แถมตอนนี ้ยัง สามารถ
เชือว่
เดินทางไปได้ท่วทะเลดาวนั
ั กษัตร ถ้าไม่อยากนับถือก็คงไม่ได้ ถ้า
่
เปลียนเป็ ้ คงไม่รู ้ว่าต้องตายไปกีครั
นกู่ซานเจิงก็ ่ งแล
้ ว้
่
ถ้าแค่เรืองสองเรื ่ อาจจะบอกได้ว่าเป็ นเพราะดวงดี แต่เมื่อ
องก็
นํ าเรื่องต่ า งๆ มารวมกัน แล ว้ ก็ อ ธิ บ ายได้ว่ า เป็ นปั ญ หาเรือง ่
ค ว า ม ส า ม า ร ถ เ ข า ต้ อ ง ย อ ม รั บ ว่ า เ ห มี ย ว อี ้ เ ป็ น ค น ที่ มี
ความสามารถคนหนึ่ ง
้ ก คน แต่ขา้ ไม่ อยาก
เขาพูดเสียงดังว่า "ขา้ ไม่ได้อยากทิงทุ
ทําให้ทุกคนลําบากอีกจริงๆ พรตปี ศาจพวกนั้นพุ่งเป้ ามาที่ขา้ รอ
จนพรตปี ศาจพวกนั้ นมาถึ ง พวกเราสามคนจะโจมตี อ อกไป
ดึงดูดความสนใจของเผ่าทะเลพวกนั้น พวกเราสามคนจะล่อพวก
เขาออกไป ข า้ แนะนํ าว่ า พวกท่ า นถอดผ้า แดงบนแขนออกจะ
ดีกว่า ไม่อย่างนั้นจะมีแต่สร ้างปั ญหาให้ตวั เอง ส่วนในภายหลัง
พวกท่ า นอยากจะรวมกลุ่ มหรือแยกกันก็ แล ว้ แต่ ค วามสมัค รใจ
ของทุกคน พูดง่ายๆ ก็คืออย่าอยู่ในนามของพันธมิตรผ้าแดงอีก
เลย แค่ทําเหมือนมันไม่เคยมีอยู่ และแน่ นอน ถ้าพวกท่านยินดีจะ
่ นตรายกับพวกเราต่อไป พวกเราสามคนก็ไม่ว่าอะไร!"
เสียงอั
 ที่แท้ก็ เป็ นเช่นนี ้ พอพู ด คํ า นี ้ออกมา ทุ ก คนก็ เงีย บทันที จะ
้
แยกหรือไม่แยกก็ไม่รู ้ แต่ถา้ ทังสามจะช่ วยพวกเขาล่อศัตรูออกไป
ทุกคนก็ไม่ตด ิ ตามไปกับพวกเขาอีกแน่ นอน
่
หลังจากเรืองสงบแล ้ ยงั ให้ทุกคนแยกย้ายกันไป
ว้ กู่ซานเจิงก็
เฝ้ าติดตามสถานการณ์โดยรอบอย่างใกลช ้ ดิ ทันที เมื่อเกิดเรือง
่
อะไรก็มารายงานได้ตลอดเวลา
พอวางแผนเสร็จแลว้ ทังสามก็้ โยนลูกแก ้วพลังปรารถนาเขา้
ไปในปาก รีบฟื ้ นฟูวรยุทธ ์ให้ทน ้ ทธ ์เสีย
ั เวลา ตลอดทางมานี วรยุ
้
หายไปมากจริงๆ ทังสามรู ้สึกทนไม่ไหวนิ ดหน่ อย
่ั
แต่ทว่าพักผ่อนได้ไม่ถงึ สองชวยาม ก็มค
ี นมารายงานว่ามีคน
้ ่ งมาแลว้ ดูจากเครืองแต่
ประมาณห้าสิบ คนขึนฝั ่ งกายน่ า จะเป็ น
พรตปี ศาจ
้
ทังสามลุ กขึน้ ปล่อยดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมออกมาแลว้
้ ่ จากนั้นกู่ซานเจิงกุ
พลิกตัวขึนขี ้ มหมัดคารวะต่อทุกคนทีจ่ อ้ งตน
อยู่พร ้อมพูดว่า "ทุกท่านรักษาตัวด้วย!"
คนอื่นๆ แอบดู อ ยู่ ใ นป่ า เห็ น เพี ย งทั้งสามวิ่งออกไปอย่ า ง
รวดเร็ว พุ่งเขา้ ไปเผชิญหน้ากับคนประมาณห้าสิบคนทีบุ ่ กเขา้ มา
จากนั้นก็เห็นกระบีบิ่ นอัสนี บาตออกจากฝัก ตามด้วยเสียงตะโกน
ของกู่ซานเจิง้ "กู่ซานเจิงอยู
้ ่น่ี ใครขวางขา้ มันต้องตาย!"
 เสียงต่อสูท้ ่อึ
ี กทึกครึกโครมดังขึนทั ้ นที ทังสามไม่
้ ได้ติด พัน
กับศัตรู แต่โจมตีฝ่ากลางวงคนห้าสิบคนออกไปโดยตรง พอมุ่ง
ตรงไปถึง ชายทะเลแล ว้ ก็ เก็ บ สัต ว พ ์ าหนะ จากนั้ นวิ่งเหยีย บบน
คลื่น วิ่งตะบึง อย่ า งบ า้ ระหํ่ าไปยัง ทะเลกว า้ ง ดึง ดู ด การไล่ โ จมตี
ของพรตปี ศาจพวกนั้นสําเร็จจริงๆ ด้วย...
เหมียวอีย่้ อมไม่รู ้ว่าพันธมิตรผ้าแดงที่เขาสร ้างมากับ มื อได้
กลายเป็ นอดีตไปแลว้
ท้า ยที่สุ ด แล ว้ พันธมิต รผ้า แดงสํ า เร็จ ได้ก็ เพราะเขา แล ว้ ก็
พ่ายแพเ้ พราะเขาเช่นกัน ถ้าไม่ใช่เพราะอุบายทีเขาสร ่ ้
้างขึนมา มี
่ นธมิตรผ้าแดงจะมีจุดจบทีน่
หรือทีพั ่ าเวทนาเร็วขนาดนี ้

แม้เขาจะรู ้ว่ า การที่ตัว เองวางกับ ดัก กู่ ซ านเจิงแบบนั

้ ้ น จะมี
่ นธมิตรผ้าแดงจะจบเห่ แต่ไม่รู ้ว่าจะจบเห่เร็วขนาดนี ้
โอกาสสูงทีพั
หลักๆ คือนึ กไม่ถงึ ว่าเผ่าทะเลของทะเลดาวประจิมจะเขา้ ร่ว มด้ว ย
พวกมันกระจายข่าวไปไวและเรียกฝูงปี ศาจมาอย่างรวดเร็วมาก
หัว หน้า พันธมิต รคนก่ อนที่เฝ้ ารอเฮยทั่นอยู่ บ นเกาะ รอมา
หลายวันแลว้ ไม่เห็ นพวกกู่ซานเจิง้ ทีแรกนึ กว่าหลุดพน ้ จากพวก
้
กู่ ซ านเจิ งแล ว้ แต่ ร อแล ว้ เฮยทั่นยัง ไม่ ท ัน มา พวกกู่ ซ านเจิ ง้
กลับมาแทน
 เมื่อมีค นข า้ มทะเลมา เถาหย่ ง ชุนปี ศาจต้นท้อที่ยืนยามอยู่
บนยอดเขาก็พบเห็นทันที เขารีบกลายร่างกลับเป็ นมนุ ษย ์ แลว้ ลง
่ี าถําตรงตี
ไปพูดอย่างร ้อนใจอยู่ทหน้ ้ นเขา "แย่แลว้ รีบหนี เถอะ!"
้
พอเหมียวอีและคนอื ่ ได้ยินก็รบ
นๆ ้ นที แลว้
ี ออกมาจากถําทั
่
ถามว่า "มีเรืองอะไร?"
"เจ า้ สามคนที่ใช ้กระบี่บินนั่ นมาแล ว้ " เถาหย่ ง ชุนพู ด อย่าง
ร ้อนรน
้ างนานขนาดนี ้แลว้ ยัง หาเจออีก !" เหมีย วอี ้
"ไอ้เวรเอ๊ย ทิงห่
่
โบกมือพร ้อมพูดว่า "ยังยืนทึมอะไรอยู ่อก
ี หนี ส!ิ "
เพิ่งจะวิงหนี
่ ได้ไม่ก ี่กา้ ว ปรากฏว่าคนที่บอกให้ห นี ก็ คื อเขา
่
และคนทีบอกให้ หยุดก็คอ ้
ื เขาเช่นกัน เหมียวอีบอกว่ า "ช ้าก่อน!"
ซือคงอู๋เว่ยถือค้อนพร ้อมเบิกตากวา้ งและพูดว่า "ยังรออะไร
อีก? ชดั แลว้ ว่าพวกนั้นไม่อยากปล่อยเจ ้าไป จะนั่งรอความตายรึ
ไง!"
้ สนใจเขา และถามเถาหย่ งชุนว่า "เมื่อครู น
เหมียวอีไม่ ่ ี ้ท่ า น
่
พูดว่ามากันกีคนนะ? แค่สามคน ไม่มค ่
ี นอืนเหรอ?"
เถาหย่งชุนพยักหน้าพูดว่า "แค่สามคน ไม่มค ่
ี นอืน"
 "แค่สามคน…" เหมียวอีทํ ้ าท่าครุน ้
่ คิด แลว้ รีบขึนไปบนยอด
์
เขาและใช ้ดวงตาอิทธิฤทธิมองทั ้
นที เขาเห็นกู่ซานเจิงและอี กสอง
้ ายฝั่ งแล ว้ จริง ๆ ด้ว ย กองกํ า ลัง กลุ่ ม ใหญ่ ข อง
คนเข า้ ใกล ช
พันธมิตรผ้าแดงไม่มม ี าสักคน จากนั้นเขาก็รบ ี ลงมาจากยอดเขา
อีกครัง้
…………………………
 บทที่ 379 ของวิเศษห ้าชิน้

"เจ ้ายังลังเลอะไรอยู่อีก?" ซือคงอู๋เว่ยยํ่าเท้าพร ้อมพูดว่า "รีบ

หนี กน
ั เถอะ!"
"หนี ไปไหนล่ะ? หรือว่าท่านจะไปสกัดอยู่ดา้ นหลัง?" เหมียวอี ้
ถามกลับ
่
"เอ่อ..." ซือคงอู๋เว่ยมองจ ้าวเฟยทีขมวดคิ ้ งไม่พูดจา แลว้ ก็
วตึ
้
มองชีสิวหง ผีจ วินจื่อและเถาหย่ ง ชุน ตอนนี ้เขาพู ด ไม่ ออกนิ ด
้ หนี
หน่ อย รู ้แลว้ ว่าทําไมเหมียวอีไม่
ตอนนี ้ พวกเขาไม่ มี ส ัต ว พ
์ าหนะ การหนี อ ยู่ บ นบกนั้ นไม่
สอดคลอ้ งกับสภาพความเป็ นจริง แต่ต่อให้มีสต ั ว ์พาหนะก็ยากที่
่
จะวิงชนะดิ ่
รจั ฉานกระดองเขียวไล่ลม วิงไปบนทะเลเป็ นวิธท ี่ แต่
ี ดี
ถ้า ทํ า แบบนี ้จะต้องทิงคนบางคนไว
้ ้ ปี ศาจสองตนนั้ นรู ้สึก ว่ า ไม่
้ สวหงไว
เป็ นอะไร เพียงแต่ถา้ ทิงชี ิ้ ้
โ้ ดยไม่สนใจ เหมียวอีอาจจะไม่
ยอม
แต่ในสถานการณ์จริงก็คอ ื ถ้าไม่มส
ี ต ิ่
ั ว ์พาหนะก็วงหนี บนบก
่
ไม่ได้ ถ้าวิงบนทะเลเขากั บจ ้าวเฟยก็ทําได้เพียงฉุ ดเหมียวอีวิ้ งคน
่
เดีย ว ถ้า ถ่ ว งเพิ่มมาอีก หนึ่ งคนจะวิ่งได้ไม่ เร็ว ต้องโดนตามทัน
แน่ นอน นี่ คือความยุ่งยากจริงๆ
 "อย่าบอกนะว่าจะพยายามสูก้ บ
ั พวกเขา?" ซือคงอู๋เว่ ย ถอน
หายใจ
้ มพํากับพวกเขา
"พวกท่านเตรียมตัวให้ด.ี .." เหมียวอีพึ
้
ทังสามที ่ขึนฝั
้ ่ งมาแลว้ รีบปล่อยดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ ล ม
้ ่ ถานเล่าพูดเสียงตํ่าว่า "น่ าจะอยู่ทนี
ออกมาและขีนขี ี่ ่ แหละ"
เขาพลิกฝ่ ามือนํ าขลุ่ยสีทองแดงเลาหนึ่ งออกมา จากนั้นวาง
นอนตรงริมฝี ปากและเป่ าเสีย งแหลมแสบหู ออกมา เห็ นเพีย งใน
ั ว ์ปี กกลุ่มหนึ่ งบินออกมาอย่างรวดเร็ว แลว้ ก็บินวน
ป่ าภูเขามีสต
อยู่บนฟ้ าเหนื อบริเวณพืนที้ หนึ่ ่ งขา้ งหน้า

พวกเหมียวอีที ้ ่แอบอยู่ในที่ลับสีหน้าเปลียนทั
่ นทีเมื่อเงยหน้า
มองพวกนกบนฟ้ าทีเผยตํ ่ าแหน่ งของพวกเขา ซือคงอู๋เว่ยด่าด้วย
เสีย งเบาๆ ว่ า "นี่ มันวิช ามารอะไรวะ ทํ า ไมนกบนบกช่ว ยเหลือ
พวกเขาได้?"
้ งจุดที่นกบินวนขา้ งหน้า "พวก
ถานเล่าเก็บขลุ่ย แลว้ ชีไปยั
เขาอยู่ตรงนั้น"
้
"ไป!" พอกู่ซานเจิงโบกมื อ ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมสาม
่ งถลั
ตัวทีเพิ ่ นขึนไหล่
้ เขาแห่งหนึ่ งก็รบี หยุดกะทันหัน เห็นเพียงบน
ไหล่เขาตรงหน้ามีคนกับสัตว ์พาหนะตัวหนึ่ งยืนอยู่ ทังคนทั
้ ้
งอาชา
มัง กรสวมเกราะรบ ในมื อ ข า้ งหนึ่ งถื อ ทวนยาว มื อ อี ก ข า้ งถื อ
้ ว้ จะเป็ นใครไปได้
กระจกหยินดํา ถ้าไม่ใช่เหมียวอีแล
ขณะนี ทั้ งสองฝ่
้ ายอยู่ห่างกันไม่เกินหนึ่ งลี ้ อยู่ในขอบเขตการ
้
โจมตีข องกระจกหยินดํา พอดี ทังสามตกตะลึ ง โล่ บินฟั นปลาที่
คุ ม้ กันอยู่ ข า้ งกายของถานเล่ า ขยับ ทันที เตรีย มต้า นทานการ
ั้
โจมตีของกระจกหยินดําให้ทงสามตลอดเวลา
้
"เหมียวอีรออยู ี่ ่ นานแลว้ !" เหมียวอีพู
่ทนี ้ ดด้วยใบหน้ายิมแย้
้ ม

เสียงกร ๊องแกร ๊งดังขึน้ กระบีบิ

่ นอัสนี บาตออกจากฝัก แสย้ าว
ของเย่ซน ่
ิ ก็อยู่ในมือแลว้ เช่นกัน พร ้อมจะเริมโจมตี
ได้ตลอดเวลา
เหมียวอีชู้ ทวนขึนพู
้ ดว่า "ช ้าก่อน ยอมให้ขา้ พูดจบแลว้ ค่อย
ลงมือก็ยงั ไม่สาย!"
เย่ ซ น ้
ิ ยิมเยาะแล ว้ พู ด ว่า "ยัง มีอะไรน่ าพู ดอีก ใจกล า้ ไม่เบา
่
กลา้ บุกเดียวมาสู ก้ บ
ั พวกเรา วันนี เป็ ้ นวันตายของเจ ้า"

เหมียวอีหั ้ วเราะแลว้ พูดว่า "ขา้ แนะนํ าว่าทุกท่านอย่าบุ่มบ่าม

จะดีก ว่ า ไม่ อย่ า งนั้ นก็ ไม่ แน่ ห รอกว่ า ใครจะตาย หวัง ว่ า ทังสาม
้
ท่านจะไม่ทรยศความหวังดีของขา้ นะ!"
ทั้งสามรีบ มองไปรอบๆ ในเมื่ ออี ก ฝ่ ายรู ว้ ่ า คนคนเดี ย วไม่
สามารถสู ก
้ บ
ั พวกเขาสามคนได้ ยัง จะกล า้ ออกมาคนเดีย วอี ก
 ่ มี
หรือ เรืองนี ้ ลบ ้ งอยู่ในสถานการณ์ท่ีผูช
ั ลมคมในอยู่แลว้ ทังยั ้ ว่ ย
สองคนนั้นไม่อยู่อก ี
้ ดอย่างไม่ใส่ใจว่า "ผูช
กู่ซานเจิงพู ้ ว่ ยสองคนของเจา้ ไปไหน
ล่ ะ ? ทํ า ไมไม่ เรีย กออกมาช่วยอีก แรง?" ที่จริง คือกํ า ลังถามหยั่ง
้ ได้ง่ายขนาดนั้น
เชิง เพราะรู ้ว่าเหมียวอีไม่
"เหมีย วอีลุ้ ย เดี่ยวมารอทังสามท่
้ า นด้วยความเคารพ เพีย ง
เพราะอยากแสดงความซือสั ่ ตย ์ของตัวเอง หวังว่าพวกเราจะวาง
ความแค้นระหว่างกันเอาไวก้ ่อนชวคราว"่ั ้ ดด้วยสีหน้า
เหมียวอีพู
จริงใจว่า "การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรเพิงจะผ่ ่ านไปสามปี
หนทางข า้ งหน้า อันตราย เหตุ ใ ดพวกเราจึง ไม่ ร ว่ มมือกันแก ไ้ ข
ความยากลํ า บากและอันตรายล่ ะ? ด้ว ยความสามารถของพวก
เรา ถ้าหากร่วมมือกัน ก็น่าลองทําอยู่นะ!"
ถานเล่ า พู ด เหยีย ดหยามว่ า "ความตายมาถึง ตัว แล ว้ ยัง มา
้ ก!"
เล่นลินอี
้ ด เตือ นว่ า "ข า้ ขอพู ด อีก ครัง้ ถ้า จะลงมือ ขึ นมา
เหมีย วอีพู ้
จริงๆ ก็ไม่แน่ หรอกนะว่าใครจะตาย"
้
กู่ซานเจิงสายตาล่ อกแล่กไปรอบๆ พร ้อมถามว่า "อาศัยแค่
้ ว่ ยสองคนของเจา้ ที่ซุม
ผูช ่ โจมตีอยู่น่ะเหรอ?" ยังคงถามหยั่งเชิง
 ่
ความจริง เขาไม่เชือหรอกว่ ้
าคนฉลาดขนาดเหมียวอีจะจงใจเอา
ิ มาทิง้
ชีวต
"แปลกจัง ขา้ เจรจากับพวกเจ ้าอย่างจริงใจ พวกเจ ้าดึงดันจะ
เห็ น ผู ช ้ า สี ห น้ า เหมื อ นอยาก
้ ่ ว ยของข า้ ไปทํ า ไม?" เหมี ย วอี ทํ
หัวเราะ
ิ เองก็เขา้ ใจเจตนาของกู่ซานเจิง้ นางจึงใช ้วิธก
เย่ซน ี ารยุให้
้ ว่ ยสองคนนั้นของเขาต้องเห็ นว่าวรยุทธ ์ของเจา้
ฮึกเหิม "ขา้ ว่าผูช
ตํ่ าเกินไปแน่ ๆ พาไปด้ว ยก็ เป็ นภาระ ก็ เลยทิงเขาไว
้ แ้ ละหนี ไ ป
แลว้ "
ถานเล่ า พยัก หน้า พู ด ว่ า "ใช่แ ล ว้ เป็ นไปได้สู ง ว่ า เจ า้ บ า้ นี่
กําลังหลอกพวกเรา ไม่สฆ ู ้ ่าเขาก่อนแลว้ ค่อยว่ากันดีกว่า"
"พวกเจา้ ไม่ตอ้ งยุขา้ หรอก ขา้ ไม่สูเ้ พราะไม่ม่ นใจ
ั พวกเจ า้
แค่อยากจะเห็ นผูช ้ ว่ ยของขา้ ไม่ใช่หรือไง!" จู่ๆ เหมียวอีก็้ ตะโกน
่ อง ออกมาให้พวกเขาเห็นหน่ อยซิ!"
เสียงดัง "พีน้
เห็ นเพียงไหล่เขาด้านหลังเหมียวอีมี้ คนสีคนกระโจนออกมา
่
่
แน่ นอนว่าเป็ นจ ้าวเฟย ซือคงอู๋เว่ย ผีจวินจือและเถาหย่ งชุน
้
ชีสิวหงไม่ ได้ออกมา ที่สํ า คัญเป็ นเพราะอีก ฝ่ ายน่ า จะรู ภ
้ ู มิ
ิ้
หลังของชีสวหงแล ว้ ถ้าออกมาก็ข่ใู ครไม่ได้
 ทํ า ไมมี เ พิ่ มมาอี ก สองล่ ะ ? พวกกู่ ซ านเจิงมองจนหนั
้ ง ตา
กระตุก ตอนแรกที่อยู่บนเกาะที่ไฟไหม้ คนที่กระโจนออกมามีแค่
้
เหมียวอีและพวกอี กสองคน พวกเขาไม่เห็ นผีจวินจือกั ่ บเถาหย่ง
ชุนที่หดอยู่ อีก ด้า นหนึ่ ง แต่ ต่ อให้เห็ นก็ ไม่ รู ้ช ด
ั ถึง เส น
้ สนกลใน
้
ของทังสอง
ตะไบมายาวิญญาณที่อยู่ในมือจา้ วเฟย ค้อนสะท้านบรรพต
่ ่ในมือซือคงอู๋เว่ย พวกเขาลว้ นเห็นหมดแลว้ แต่วงพระจันทร ์
ทีอยู
้ ดําหนึ่ งวงทีอยู
เสียวสี ่ ่บนหัวไหล่ผจี วินจือ่ และเจดีย ์สีดําทีอยู
่ ่ในมือ
เถาหย่งชุน พวกเขากลับไม่เคยเห็น เห็นได้ชดั ว่าอาวุธสองอย่ าง
้ ใช่ของธรรมดา แค่เห็ นก็รู ้ว่าเป็ นของวิเศษที่สามารถเปลียน
นี ไม่ ่
รูปร่างได้
"ในมือจา้ วเฟยคือตะไบมายาวิญญาณ ในมือซือคงอู๋เว่ยคือ
ค้อนสะท้า นบรรพต พวกเจ า้ ก็ น่า จะรู ้แล ว้ ส่ ว นอีก สองคนข า้ จะ
แนะนํ าให้พวกเจ ้าสามคนรู ้จักสักหน่ อย ผูท ้ ่แบก
ี 'วงอิทธิฤทธิฟ้์ า
ดิน' บนบ่าชือว่ ่ าผีจวินจือ ่ ผูท
้ ี่ถือ 'เจดีย ์สะท้านปี ศาจ' ชือว่่ าเถา
หย่งชุน เป็ นสหายเผ่าปี ศาจสองคนทีข ่ า้ เพิงรู
่ ้จักใหม่ 'วงอิทธิฤทธิ ์
ฟ้ าดิน' ของพีผี ่ ถ้าบอกว่ามีอานุ ภาพเปิ ดทางฟ้ าดินก็ดูจะโอ้อวด
ไปบ า้ ง แต่ ก็ ย งั มีอานุ ภาพผ่ า แยกดิน และภู เขาอยู่ ดี พอ 'เจดีย ์
่
สะท้านปี ศาจ' ของพีเถาออกมา นักพรตทีเข ่ า้ ไปอยู่ในนั้นก็ยากที่
จะหนี พน้ ความตายได้"
 ้
พอพูดคํานี ออกมา บวกกับสิงที ่ ่เห็ นตรงหน้า พวกกู่ซานเจิง้
ก็ แอบตกตะลึง ในใจ 'ทํ า ไมเจ า้ บ า้ นี่ ถึง รวบรวมของวิเศษไวข
้ า้ ง
กายได้มากขนาดนี '้
่ ่บนไหล่เขามีสห
จา้ วเฟยและซือคงอู๋เว่ยทีอยู ี น้าเรียบเฉย แต่
่
เถาหย่งชุนกับผีจวินจือกลั ้ าจนท้องจะเป็ นตะคริวแลว้
นขํ
่ บเถาหย่งชุนแอบหวาดกลัวในใจ ขาสองขา้ งอ่อน
ผีจวินจือกั
แรงนิ ดหน่ อย แอบอธิษฐานในใจว่า 'ห้ามต่อสูก้ น
ั เด็ดขาดนะ'
่ ่ในมือสองคนนั้นเป็ นของวิเศษเสียที่ไหนกันล่ะ ก็แค่จวน
ทีอยู
ตัวนํ ากอ้ นหินมาลับแลว้ ใส่สีไปนิ ดหน่ อย เป็ นของปลอมที่ปลอม
้ ได้อีกแลว้ ทําเหมือนอีกฝ่ ายตาบอด จะไม่ให้รู ้สึกกิน
ไปกว่านี ไม่
ปูนร ้อนท้องได้อย่างไรกัน
้
แต่เหมียวอีบอกว่ าจะต้องมีความมั่นใจตอนเจรจา เขาดึงดัน
จะทําแบบนี ้ แลว้ ทังสองจะมี
้ ทางเลือกอะไรได้
่
เมือครู ่ ี จ้ ้าวเฟยยังห้ามไว ้ บอกเหมียวอีว่้ า 'ถ้าเจ ้าต้องการจะ
น
้ ได้ แต่ไม่ตอ้ งเขา้ ใกล เ้ กินไป ถ้าเกิดเรืองขึ
ทําแบบนี ก็ ่ ้
นมาจะได้
รับมือได้สะดวก'
้
แต่เหมียวอีบอกว่ า 'ต้องแสดงความมั่นใจว่าเราไม่กลัว เพื่อขู่
ให้ฝ่ายตรงขา้ มรู ้สึกสั่นคลอน ถ้ามีของวิเศษมากมายขนาดนี แล ้ ว้
ยังหลบอยู่ไกลๆ จะไม่ทําให้พวกเขาสงสัยหรอกเหรอ'
 ่
พวกเขาปรึก ษาเรืองทางหนี ทีไล่ ก น
ั ไว แ้ ล ว้ ถ้า เกิด ต่ อสู ก
้ น
ั
ขึนมา ้ ้
เหมียวอีจะอยู ่ในขอบเขตที่การโจมตีของกระจกหยิน ดํ า
ได้ผล เพื่อช่วยตะไบมายาวิญญาณของจา้ วเฟยกับค้อนสะท้าน
บรรพตของซือ คงอู๋ เ ว่ ย โจมตี ส่ ว นผี จ วิ น จื่อ เถาหย่ ง ชุน และชี
้
สิวหงก็ จะหนี ไปอีกทิศทางหนึ่ งทันที เหมียวอีและอี้ กสองคนยังคง
่
วิงหนี แยกไปที่ทะเล คาดว่าพวกกู่ซานเจิงยั ้ ง คงต้องการไล่ ต าม
เหมียวอีอยู้ ่

"ส่ ว น 'กระจกหยินดํ า ' ในมือข า้ ก็ ค งไม่ ต อ้ งแนะนํ า แล ว้ มั้ง

ตะไบมายาวิ ญ ญาณ ค้อ นสะท้า นบรรพต วงอิ ท ธิฤ ทธิฟ้์ าดิ น
เจดีย ์สะท้านปี ศาจ กระจกหยินดํา ของวิเศษห้าชินร่ ้ วมมือกัน ขอ
บัง อาจถามหน่ อยว่ า มี กํ า ลัง พอจะสู ก
้ บ ้
ั ทังสามท่ า นได้ร เึ ปล่ า ?"
้
เหมียวอีถามด้ วยรอยยิม้
้
พวกกู่ ซ านเจิงมองหน้ า กันเลิ่กลั่ก แค่ ต ะไบมายาวิญญาณ
กับ ค้อ นสะท้า นบรรพตก็ มี ผ ลยับ ยั้งพวกเขาได้แ ล ว้ ถ้า มี ว ง
อิทธิฤทธิฟ้์ าดินกับ เจดีย ์สะท้า นปี ศาจที่ยัง ไม่รู ้อานุ ภาพที่ แน่ ช ด
ั
เพิ่มมาอีก ทังยั
้ ง มีก ระจกหยินดํ า ด้ว ย ฝ่ ายนี ้จะแพ อ้ ย่ า งไม่ ต อ้ ง
สงสัยจริงๆ มิน่าล่ะเจ ้าบา้ นี่ ถึงไร ้ความหวาดกลัวขนาดนี ้
้
เหมียวอีถอนหายใจแล ่ า้ บอกนั่นแหละ
ว้ พูดอีกว่า "ก็อย่างทีข
ที่ขา้ บุกเดียวมาพบทั
่ ้
งสามก็ เพื่อแสดงความบริสุท ธิใจ ์ ไม่อยาก
ใช ้กําลังข่มขู่ ถึงได้ให้พวกเขาซ่อนตัวไวช ่ั
้ วคราว"
 เย่ซน
ิ พูดวางอํานาจบาตรใหญ่ว่า "ใช ้กําลังข่มขู่เหรอ? พวก
่
เราสังหารมาตลอดทาง มีหรือทีจะโดนข่ มขู่ เจ ้าก็ลองลงมือดูส!ิ "
้ งดูแข็งแกร่ง แต่ที่จริงนางรู ้สึกหวาดกลัวนิ ดหน่ อย
คําพูดนี ฟั
ถ้าไม่กลัวก็คงลงมือไปนานแลว้ คงไม่บอกให้เหมียวอีลองลงมื ้ อ
หรอก
ในใจเหมียวอีรู้ ้สึกมีแสงสว่างทันที รู ้แลว้ ว่าสามคนนี ไม่
้ กล า้
บุ่มบ่าม
"เอาล่ ะ พวกเจ า้ ก็ มีค วามสามารถมากจริง ๆ ช วร ่ ั ้ายยันจิต
วิญญาณจริงๆ สามารถไล่ตามมาตลอดทางจนถึง ที่นี่ ถือว่าข า้
กลัวพวกเจ ้าแลว้ ตกลงไหม? ตอนนี ข ้ า้ ยอมแพ ้ ถือว่าพวกเจ ้าร ้าย
กาจ ตกลงไหม?" เหมียวอีถอนหายใจอย่ ้ างรู ้สึกกลืนไม่เขา้ คาย
ไม่ ออก "ไม่ ปิ ดบัง พวกเจ า้ แล ว้ กัน เจตนาเมื่อครู ่นี้ของบรรดา
สหายขา้ ก็คอ ่
ื ในเมือพวกเจ ้าไล่ตามขา้ แบบกัดไม่ปล่อย ถ้าอย่าง
นั้ นก็ แค่ กํ า จัด พวกเจ า้ ทิงซะ
้ จากนั้ นก็ แย่ ง ของวิเศษบนตัวพวก
เจา้ สามคนมา แต่ขา้ คิดว่าทําแบบนั้นได้ไม่คุม้ เสีย ก็ใช่อยู่! ขา้ รู ้
ว่าพวกเจา้ ต้องการจะสังหารขา้ แต่ขา้ คิดว่าขา้ ต้องพยายามให้
บรรลุผลสักหน่ อย เพราะต่อให้พวกเราฆ่าพวกเจา้ แล ว้ แย่ ง ของ
้
วิเศษสามชินของพวกเจ า้ มาได้ แต่ก็แค่ได้ของวิเศษเพิ่มเข า้ มา
ในแหวนเก็ บ สมบัติ ส ามชินก็ ้ เ ท่ า นั้ นเอง มี ข องวิ เ ศษแปดชิน้
ระหว่ า งให้ค นห้า คนใช ้ กับ ให้ค นแปดคนใช ้ แบบไหนจะมี
อานุ ภาพมากกว่ า กันล่ ะ ? ถ้า พวกเรามาเป็ นพันธมิต รกัน ของ
วิเศษแปดชินร่้ วมผนึ กกําลังกัน นอกจากจะไปไหนมาไหนที่ทะเล
ดาวนักษัตรได้ตามอําเภอใจแลว้ ยังยากที่จะมีใครต้านทานพวก
่ ้อยอันดับแรกของการปราบจลาจลจะต้องมี
เราได้ดว้ ย ในรายชือร
ที่ให้พวกเราแน่ นอน ทังสามจะไม่
้ พิจารณามาร่วมเป็ นพันธมิต ร
กับเราจริงๆ น่ ะเหรอ?"
ถานเล่าพูดเย้ยว่า "เจ ้าฆ่าหลานชายของผูอ้ าวุโสอู๋ของพวก
้ งฆ่าศิษย ์สามสํานักใหญ่ไปเยอะขนาดนั้น ยังอยากจะเป็ น
เรา ทังยั
พันธมิตรกันอีกเหรอ?"
"หลานชายผูอ้ าวุโสอู๋ของพวกเจา้ อาศัยว่าตัว เองมีค นหนุ น
หลัง เป็ นแค่คนงานธรรมดาของถําเล็ ้ กๆ แห่งหนึ่ ง แต่บงั อาจมา
กําเริบเสิบสานกับประมุขขุนเขาอย่างขา้ คนตํ่าช ้าแบบนั้นอยู่ กบ ั
ทางการ ถ้า ข า้ ไม่ กํ า จัด เขา ก็ จ ะมี ค นอื่ นจัด การเขาอยู่ ดี ผู ้
อาวุ โ สอู๋ น่ ั นก็ ย่ิ งสมองมี ปั ญ หา ไม่ น่ าเชือว่
่ า จะเห็ น ความแค้น
ส่ ว นตัว อยู่ เหนื อผลประโยชน์ข องสํ า นั ก พวกเจ า้ ยัง ช่ว ยเขาใช ้
อํานาจส่วนรวมชําระแค้นส่วนตัวอีกเหรอ? ศิษย ์สามสํานักใหญ่
ของพวกเจา้ ก็ไม่ใช่คนดีอะไร ขา้ ยอมลดเกียรติไปคบค้าสมาคม
กับ พวกเขา พวกเขาก็ ย ัง คิ ด ว่ า ข า้ กลัว พวกเขาอี ก อาศัย ว่ า
ตนเองเป็ นศิษย ์สามสํานั กใหญ่ ทําตัวเย่อหยิ่งไร ้ที่เปรีย บ ไม่น่า
่ าตอนอยู่บนเรือจะมารังแกขา้ ถึงที่ ข่มขู่ขา้ อย่างกําเริบเสิบ
เชือว่
สาน บอกว่ า ถ้า ถึงทะเลดาวนั ก ษัต รแล ว้ จะสัง หารข า้ แล ว้ ก็ เป็ น
อย่างที่คาดไว ้ เพิ่งลงเรือได้ประเดี๋ยวเดียวก็ลงมือกับขา้ แลว้ ถ้า
ขา้ ไม่สงั หารพวกเขา แลว้ จะรอให้พวกเขาสังหารขา้ หรือไง พวก
เจา้ สามคนบอกขา้ ทีสิ นี่ มันหลักการอะไรกัน?" เหมียวอีพู ้ ดเย้ย
เช่นกัน
้
ทังสามเงี ่
ยบงัน เรืองบางเรื ่
องแม้จะไม่ได้เห็นเอง แต่ดว้ ยความ
่
ทีพวกเขารู ้จักศิษย ์ร่วมสํานักเดียวกัน ก็รู ้ว่ามีส่วนจริงอยู่มาก
เย่ซนิ พูดอย่างเย็ นชาว่ า "หรือว่าจะให้ศิษ ย ์สามสํา นั ก ใหญ่
ของขา้ ตายเปล่า?"
"ใช่สิ! พวกเจา้ ยอดเยี่ยมมาก ก็เป็ นศิษย ์สามสํานักใหญ่ ไง
ล่ะ ไปที่ไหนก็ไม่ลืมที่จะอ้าปากพู ดว่า ตัว เองเป็ นศิษย ส์ ามสํ า นั ก
ใหญ่ หยิ่งยโสไม่ เห็ นหัว ใคร ทํ า เหมือนเป็ นสํ า นั ก ที่ใหญ่ อน ั ดับ
หนึ่ งในใต้ห ล า้ แม้แ ต่ ห กปราชญ ก ์ ็ ต อ้ งศิ โ รราบก ม้ หัว ให้ ทํ า
เหมือนใครๆ ก็ตอ้ งเห็ นแก่หน้าพวกเจา้ แต่ในความเป็ นจริง ล่ ะ ?
ตอนอยู่ที่ทะเลดาวนั กษัต รสามสํ านั กใหญ่ไม่ ได้สํา คัญอะไรเลย
และยิ่ งไม่ ไ ด้อ ยู่ ใ นสายตาของทางการด้ว ย แค่ เ อ่ ย คํ า เดี ย วก็
สามารถทําให้สามสํานักใหญ่ของพวกเจา้ ไร ้ที่ยืนได้แลว้ มีอะไร
่
น่ าเย่อหยิงเหรอ? ขา้ เคยเห็นคนอวดดีนะ แต่ไม่เคยเห็นใครอวดดี
ขนาดพวกเจ ้ามาก่อน!"
…………………………
 บทที่ 380 ศัตรูมาเยือน

เหมียวอีด่้ าสาดเสียเทเสีย ไม่ไวห้ น้ากันเลยสักนิ ด เพราะเขา

้
รู ้ว่าตอนนี จะแสดงความอ่ อนแอไม่ได้ จะต้องทําให้อก ี ฝ่ ายรู ้สึก ว่า
ตนนั้นมีความมั่นใจมาก
ทั้งสามคนถู ก ว่ า จนรู ส้ ึ ก ละอายใจ แต่ ก็ ไ ม่ มี คํ า โต้แ ย้ง ใดๆ
แม้ว่าเขาจะพูดจาไม่เขา้ หู แต่ก็พูดไม่ผิด เขาพูดผิดตรงไหนล่ะ?
เมื่ อก่ อ นรู ส้ ึ ก ภู มิ ใ จที่ ตนเองเป็ นศิ ษ ย ข
์ องสามสํ า นั ก ใหญ่ แต่
้ อนถูกสาดด้วยนํ ้าเย็น จึงคิดได้ว่าตนนั้นอวดดีเกินไป
ตอนนี เหมื
้ ดด้วยนํ ้าเสียงหนักแน่ น "พูดด้วยเหตุผลเป็ นพัน
กู่ซานเจิงพู
เป็ นหมื่นขอ้ ก็เปลียนแปลงอะไรไม่
่ ได้ พวกเรามีความแค้นต่อกัน
่ วมมือกัน!"
เป็ นไปไม่ได้หรอกทีจะร่
เหมียวอีถาม้ "หรือว่าสํานักของพวกเจา้ ส่งพวกเจา้ มาทะเล
ดาวนักษัตรเพื่อฆ่าขา้ ? งานที่สําคัญที่สุดของพวกเจา้ ไม่ใช่การ
เบียดเขา้ สู่ร ้อยอันดับแรกเหรอ? ในทางกลับกัน หรือว่าพวกเจา้
ไม่อยากมีชวี ิตรอดออกจากทะเลดาวนักษัตรแลว้ ? ทําไมจึงต้อง
ื่
ทําร ้ายผูอ้ นและตนเองเพื ่ ตป
อยุ ้ วยล่ะ?"
ิ มความแค้นในตอนนี ด้
้
กู่ซานเจิงถาม "หมายความว่าอย่างไร?"
 "ไม่มีอะไรหรอก!" เหมียวอีพู ้ ดเสียงดัง "อย่างที่ขา้ เคยพูดไว ้
ก่ อนหน้า นี ้ ร่ว มเป็ นร่ว มตายมาเก า้ ปี แต่ ก ลับ ไปเป็ นศัต รู ใ นปี
สุ ด ท้า ย! เพีย งแค่ พ วกเราร่ว มมือกัน ของวิเศษแปดชินก็ ้ จ ะอยู่
ด้ว ยกัน ก็ อาจเป็ นไปได้ท่ี จะติด ร ้อยอัน ดับ แรก หลัง จากบรรลุ
เป้ าหมายร่วมกันแลว้ พวกเราค่อยมาตัด สินชีวิต และความตาย
กัน ดีไหม?"
เป็ นความคิดที่ไม่เลวนะ ทังสามคนมองหน้
้ ากันไปมา ต่างก็
่ น มีเพียงแค่เหมียวอีที
รู ้สึกตืนเต้ ้ ยากจะตั
่ ่ นึ่ ง ถ้าทัง้
ดสินใจอยู่ครูห
สองฝ่ ายร่วมมือกัน หากมีฝ่ายใดฝ่ ายหนึ่ งมีเจตนาไม่ ดี ก็จะถู ก
ลอบกัดได้ง่าย
เมื่อเห็ นว่าพวกเขาเงียบ เหมียวอีจึ้ งพูดว่า "พวกเจา้ ไม่ต อ้ ง
่
ห่วงว่าขา้ จะมีเล่ห ์เหลียมอะไรหรอก ขอพูดอะไรที่ไม่น่าฟั งหน่ อย
นะ พวกเรามีข องวิเศษห้า ชิน้ และเชือว่ ่ า จะเอาชนะพวกเจ า้ ได้
แน่ ๆ ถ้าอยากจะเอาชนะพวกเจ ้าก็สามารถลงมือได้ทน ั ที ขา้ คงไม่
เสี่ยงมาเผชิญหน้ากับ พวกเจา้ ด้ว ยตนเองหรอก ข า้ แสดงความ
่
จริง ใจต่ อเจ า้ แล ว้ เก็ บ เรืองส่ ว นตัว เพื่ อเรืองส่
่ ว นรวมก่ อ นเถอะ
ตอนนี ก็ ้ ขนอยู
ึ้ ่กบ
ั พวกเจ ้าแลว้ ว่าจะร่วมมือกันเพือส่ ่ วนรวมหรือจะ
ต่ อสู เ้ พื่อความแค้นส่ว นตัว ดัง นั้ นจะต่ อสู ห ้ รือร่วมมือกัน ก็ อยู่ ที่
เจ ้าเลือกแลว้ !"
 ่ ดจบก็หน
เมือพู ่ บไป กู่ซานเจิง้
ั อาชามังกรกลับหลัง และวิงกลั
ยืนมองเขาจากไปและไม่ ได้โ จมตีใ ดๆ แต่ ก ลับ เก็ บ ของวิ เ ศษที่
เปล่งแสงออกมาอย่างช ้าๆ
้ บถึงขบวนทัพและกระโดดลงจากอาชามังกร พูด
เหมียวอีกลั
กระซิบ กับ ผีจ วินจื่อและเถาหย่ ง ชุนในทันที "ยัง จะถืออยู่ ทํ า ไม?
รีบเก็บ 'ของวิเศษ' เดี๋ยวนี ้ หรือจะรอให้คนอืนเห็
่ นพิรุธก่อ นหรือ
ไง?"
้
ทังสองคนรี ้
บเก็บของปลอมอย่างรวดเร็ว เหมียวอีอดกลอก
ตาและกระซิบไม่ได้ว่า "สีตกแลว้ รีบจัดการกับรอยดําบนมือซะ"
้
ดวงตาทังสองข า้ งของซือคงอู๋เว่ยเบิกกวา้ ง พบว่าบนฝ่ ามือ
ของเถาหย่งชุนและผีจวินจือมี่ รอยเปื ้อนสีดํา เอ่อ…เขาหันกลับมา
อย่างรวดเร็ว กลัวว่าอีกฝ่ ายจะสังเกตเห็ นว่ามีอะไรผิดปกติ แกม้
ของเขากระตุ ก อย่ า งแรงจนเกือบจะหัว เราะออกมา และอ้า ปาก
่ บอากาศจากร่องเล็กๆ ทีริ่ มฝี ปาก
ค้างเพือรั
ในภาพแห่ ง ความทรงจํ า ของเขา เขาคิ ด มาตลอดว่ า การ
ปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต รอัน ตรายมาก ซึงแท้ ่ จ ริง แล ว้ ก็
อัน ตรายมากจริง ๆ แต่ ห ลัง จากที่ ร่ว มมื อ กับ เหมี ย วอี ้ ก็ รู ส้ ึ ก ว่ า
อันตรายก็แค่เท่านี ้ ถ้ามีความกลา้ ก็ไม่ได้น่ากลัว อะไรขนาดนั้ น
่ น
แต่กลับรู ้สึกน่ าตืนเต้
 จ ้าวเฟยกลับหัวเราะไม่ออก ชืนชมกั ่ ่ เหมี
บสิงที่ ยวอีเพิ้ งทํ
่ า ไป
และเกิ ด ความเห็ น อกเห็ น ใจ ถ้า เหมี ย วอี แข็ ้ ง แรง พอ ก็ ไ ม่
่
จําเป็ นต้องเสียงแบบนี ้ แต่ก็ไม่มท ่ ชวี ิต
ี างเลือก จึงต้องหาวิธเี พือมี
่ าเหมียวอีจะไม่
อยู่ และเขาก็ไม่เชือว่ ้ กลัวตาย ความเจ็บปวดในใจ
้ านั้นที่รู ้ดีท่สุ
มีเพียงเหมียวอีเท่ ี ด ชายหนุ่ มคนนี เป็ ้ นคนที่เขม้ แข็ง
และกลา้ เผชิญหน้าจริงๆ
ในอีกด้านหนึ่ ง กู่ซานเจิงพู
้ ดกับสหายเงียบขรึมสองคน "เขา
กําลังรอการตอบกลับของพวกเราอยู่นะ!"
ความหมายของเขาก็ คื อ พวกเจ า้ สองคนมี ค วามคิ ด เห็ น
อย่างไร
เย่ซน
ิ ถามกลับ "เจ ้าคิดว่าอย่างไร?"
้
กู่ซานเจิงถอนหายใจและพู ่ อน
ดว่า "เขาพูดก็มเี หตุผล เมือก่
พวกเรามีจต ่
ิ ใจคับแคบเกินไป คิดแต่เรืองความแค้ น แต่เขากลับ
เป็ นฝ่ ายมาปรองดองภายใต้สถานการณ์ท่เขาได้ ี เปรียบ จิตใจดี
้
แบบนี พวกเราสู เ้ ขาไม่ได้เลย"
เย่ซน
ิ ถาม "เจ ้าอยากจะร่วมมือกับพวกเขาเหรอ?"
้
กู่ซานเจิงถามกลั บ "ถ้าพวกเจา้ ไม่คด
ั ค้าน การร่วมมือของ
้
ทังสองฝ่ ายก็เป็ นประโยชน์ต่อพวกเรานะ"
 ิ มองไปที่ถานเล่าในขณะที่
"ขา้ ไม่มีความคิดเห็ นใดๆ" เย่ซน
พูด
ถานเล่าเงียบตลอดเวลา กู่ซานเจิงจึ ้ งถามเขา "ถานเล่า เจา้
่ ่ ร่ว มมื อ กับ เขา ถ้า ทางสํ า นั ก รู แ้ ล ว้ จะไม่ ส ามารถ
คิ ด ว่ า เรืองที
อธิบายต่อผูอ้ าวุโสอู๋ได้ใช่ไหม?"
ถานเล่าพยักหน้าอย่างเงียบๆ
กู่ซานเจิงบ่้ นพึมพํา "บางทีบุคคลทีสามอาจจะมองได้
่ ชดั เจน
ที่สุด ความจริงแลว้ เขาก็พูดไม่ผิด การฆ่าเขาไม่ใช่เรืองที ่ ่สําคัญ
ที่สุ ด เบีย ดเข า้ ร ้อยอันดับ แรกและมีช วี ิต กลับ ไปจึง จะเป็ นงานที่
สํ า คั ญ ที่ สุ ด ที่ สํ า นั ก มอบหมายให้ก ับ พวกเรา สถานการณ์
้
ในตอนนี ของพวกเรามี แต่พวกเราเท่านั้นทีรู่ ้ดี พรตปี ศาจพวกนั้น
กําลังไล่ล่าพวกเรามาตลอด ทีพบเจอเมื ่ ่ อนนั้นเป็ นแค่ตวั ละคร
อก่
เล็กๆ แต่ต่อไปถ้าพบกับยอดฝี มือ พวกเราคงจะประคับประคอง
ต่ อไปได้ย าก แต่ ถ า้ เรืองที ่ ่ร่ว มมือกันนี ้แพร่ก ระจายไปถึงสํ านัก
ดิรจั ฉานหลวงจริงๆ เจา้ ก็สามารถอธิบายได้จากมุมมองอืน ่ พวก
เรากํ า ลัง ใช ้ประโยชน์จ ากพวกเหมีย วอี ้ ซึงความจริ ่ ง แล ว้ การที่
เป็ นพัน ธมิ ต รกับ พวกเขา ข า้ ก็ มี แ ผนที่ จะใช พ ้ วกเขาให้เ ป็ น
ประโยชน์อยู่แลว้ "
เย่ซน
ิ พูดอยู่ขา้ งๆ เขา "ขา้ ก็คด ้ นกัน"
ิ แบบนี เช่
 ้ นมื
กู่ซานเจิงยื ่ อไปตบที่ไหล่ของถานเล่า "เจ ้าวางใจเถอะ ถ้า
เ ป็ น อ ย่ า ง ที่ เ ห มี ย ว อี ้ พู ด ก า ร ร่ ว ม มื อ ก็ เ พื่ อ ใ ห้ พ ว ก เ ร า
ประคับประคองจนถึงสุดท้าย เมือถึ ่ งเวลานั้นพวกเราก็ตอ้ งแตกคอ
กับเขา เขาฆ่าคนของพรรคร ้างกระบีมากมายขนาดนั ่ ้น การทีฆ่ ่ า
่
เขาไม่ เพีย งเป็ นเรืองของเจ า้ หรอกนะ แต่ เป็ นของข า้ ส่ ว นหนึ่ ง
ด้วย"
เย่ซนิ พยักหน้าและพูดว่า "เขาฆ่าศิษย ์อาและศิษย ์ร่วมสํานั ก
่ งเวลาฆ่าเขาขา้ จะไม่น่ิ งดูดายแน่ ๆ"
ของขา้ เมือถึ
่ ดถานเล่าก็ถอนหายใจและพูดว่า "ตกลง!"
ในทีสุ
เมื่อเห็ นทังสามคนขี
้ ่ดิร จั ฉานกระดองเขี ย วไล่ ล มมาทางนี ้
เหมียวอีก็้ มองดู ฝ่ ั งตนเอง กระซิบด่าว่า "พวกเจา้ สองคนอย่ า ใจ
เสาะได้ไหม? มีความมั่นใจบา้ งได้หรือเปล่า? ตอนนี พวกเขาต้
้ อง
กลัว พวกเรา ไม่ ใ ช่พ วกเรากลัว พวกเขานะ พวกเจ า้ จะตื่นเต้น
ทําไมนักหนา!"
ผีจ วินจื่อและเถาหย่ ง ชุน รู ้สึก อึด อัด เล็ ก น้อย แต่ เมื่อนึ ก ถึ ง
เรื่องที่ เกี่ ยวกับ ชีวิ ต และความตายแล ว้ ก็ จ ะประมาทไม่ ไ ด้ จึ ง
พยายามปรับเปลียนความคิ่ ด และเผยให้เห็ นถึงท่าทางของยอด
ฝี มอื
 ้
ม้าทังสามเข ้
า้ มาใกลแ้ ละหยุ ดลง ทังสามคนกระโดดลงจาก
์ าหนะ เพื่อแสดงให้เห็ นถึงเจตนาดี กู่ ซ านเจิงเดิ
สัต ว พ ้ นนํ าหน้า
เขา้ มา พยักหน้าและพูดว่า "พวกเรายินดีทจะร่่ี วมมือกับพวกเจ ้า"

้ ่รอบรู
"ผูท ี ้
้สถานการณ์คืออัจฉริยะ ขา้ รู ้อยู่แลว้ ว่าทังสามคน
ไม่ใช่คนที่มีจต ิ ใจคับแคบ" หลังจากเหมียวอีหั ้ วเราะเสียงดัง และ
่
ชืนชม ก็ มองไปที่ด้า นหลัง ของทังสามคนและถามว่
้ า "คนของ
พันธมิต รผ้า แดงไปไหนแล ว้ ? หรือว่ า เจอที่พึ่งที่ดีก ว่ า จึง ทรยศ
พวกเจ ้าอีกแลว้ ? ไม่ใช่ว่าศิษย ์ร่วมสํานักของพวกเจ ้าก็ทรยศพวก
้
เจ ้าทังสามคนด้ วยใช่ไหม?"
้ ดอย่างไม่แยแส "ขอบคุณเจา้ ที่ถามถึง พวกเรา
กู่ซานเจิงพู
่ บคนทีไม่
ไปมีเรืองกั ่ ควรจะมีเรืองเข
่ า้ แลว้ ศิษย ์ร่วมสํานักของพวก
เราต่ า งตายกัน หมด คนของพัน ธมิ ต รผ้า แดงก็ ต ายไปไม่ น้อย
เหลือไม่ถึงร ้อยคนก็แยกย้ายจากกันไป ในตอนนี ก็ ้ ไม่มีพน
ั ธมิตร
ผ้าแดงอีกต่อไปแลว้ "
้ ง เครีย ด ในใจคิด ว่ า เขาคงยัง ไม่ รู ้ทันเรืองที
เหมีย วอีตึ ่ ่ขา้ ใส่
ร ้ายว่าเขาเป็ น 'หนิ วโหย่วเต๋อ' หรอกนะ? แกลง้ ตกใจและพู ด ว่ า
"ทําไมเป็ นแบบนี ล่ ้ ะ?"
้ เล่าเรืองที
กู่ซานเจิงได้ ่ พบเจอมาในขณะที
่ กํ่ าลังออกจากเกาะ
ไฟไหม้
 เหมียวอีรู้ ้สึกโล่งใจ ทีแท้
่ อกี ฝ่ ายก็ยงั ไม่รู ้แผนการของเขา
ซือ คงอู๋ เ ว่ ย และผี จ วิ น จื่อมองหัว หน้า ตัว การเหมี ย วอี อย่
้ าง
เงียบๆ มีเพียงเถาหย่งชุนทียั ่ งไม่รู ้ถึงสถานการณ์จริง
้
จา้ วเฟยขมวดคิวและพู ดว่า "เจา้ หมายความว่า พรตปี ศาจ
พวกนั้นกําลังไล่ล่าพวกเจา้ อยู่ และพวกเขากําลังจะมาที่นี่ ในไม่
ช ้าเหรอ?"
้ ปิดบัง
"ใช่!" กู่ซานเจิงไม่
จากปฏิ ก ิ ร ิย าของเหมี ย วอี ้ สายตาหยุ ด ชะงั ก เมื่ อรู ว้ ่ า
ตัดสินใจผิดพลาด นี่ ไม่ใช่พน ั ธมิตร แต่เป็ นการเรียกหายนะเขา้
้ โชคร ้ายไม่ต่างอะไรกับพันธมิตรผ้าแดงที่เคยติด ตาม
ตัว ตอนนี ก็
้
กู่ซานเจิงพวกนั ้นเลย บัดซบ ตกหลุมพรางซะแลว้

เขารู ้ว่าพันธมิตรผ้าแดงจะโชคร ้าย เพียงแต่นึกไม่ถึงว่าเผ่ า

ทะเลทั้ งหมดจะระดมกํ า ลั ง มาสอดแนม คอยติ ด ตามความ
่
เคลือนไหวของกลุ ่มกู่ซานเจิง้ ถ้าเป็ นแบบนี พั
้ นธมิตรก็จะถู กตาม
ล่าไปด้วยหรือเปล่า?
้
"อะไรกัน?" กู่ซานเจิงถามเบาๆ "หรือว่าพวกเจา้ กลัว เสียใจ
่
ทีมาเป็ นพันธมิตรกับพวกเราแลว้ ?"
 ้
เหมียวอีไอแห้งๆ "ไม่ถงึ กับเสียใจหรอก แค่รู ้สึกว่าพวกเจ ้าทํา
้ ไม่ถูก"
แบบนี ก็
้ าลังจะโต้แย้ง แต่กลับพบว่าซือคงอู๋เว่ยกําลังจ ้อง
กู่ซานเจิงกํ
มองทะเลที่อยู่ ห่า งไกลและพู ดว่ า "มาเร็ว มาก บอกว่ า จะมาก็มา
จริงๆ"
ทุ ก คนหันไปมองในทิศ ทางที่เขามอง พบว่ า บนท้องทะเลมี
กองกําลังกลุ่มหนึ่ งกําลังรีบเร่งมาที่นี่ เมื่อดูจากการแต่งกายแลว้
ต้องเป็ นพรตปี ศาจแน่ นอน นับคร่าวๆ ก็น่าจะมีราวๆ สามสีสิ ่ บคน

"ก็แค่ไม่กสิ่ี บคนเท่านั้นเอง พวกเรามีของวิเศษแปดชินอยู ้ ่ใ น

มือ คนพวกนี ก็ ้ ไม่น่ากลัวอะไรเลย" เหมียวอีหั ้ นไปมองกลุ่มกู่ซาน
เจิง้ เปลี่ยนหัว ข อ้ สนทนา "ข า้ กล า้ ที่จะแสดงความจริงใจต่ อทัง้
สามคนด้วยการมาเสียงภั ่ ้
ยเพียงลําพัง ทังสามก็ ควรแสดงความ
้
จริงใจต่อความร่วมมือด้วยจริงไหม? ทังสามสามารถฝ่ าฟันมาถึง
่ ่ ได้ คิดว่าจัดการกับคนไม่กสิ
ทีนี ่ี บคนก็คงไม่ใช่เรืองยาก!
่ ้
ทังสาม
คนโปรดวางใจ ถ้ามีเหตุการณ์ทคาดไม่ ่ี ถงึ พวกเราจะไม่นิ่งดูดาย
แน่ นอน"
ไม่ มีท างเลือก เขาก็ นึก ไม่ ถึง ว่ า เพิ่งจะผู ก พัน ธมิ ต รก็ มี ค น
ตามล่ า มาแล ว้ ตอนนี ้ถ้า ลงมือพร ้อมกันทังหมด ้ ของเลีย นแบบ
ของผี จ วิ น จื่อและเถาหย่ ง ชุน จะถู ก เปิ ดเผยในทัน ที แต่ เ ขาก็
เตรีย มการแสดงของของวิเศษ 'หายไป' ของทังสองคนไว ้ แ้ ล ว้
่ องกันไม่ให้อก
เพือป้ ี ฝ่ ายรู ้ว่ากําลังถูกหลอกและแตกคอกัน
้ บว่าเป็ นบุคคลทีน่
กลุ่มกู่ซานเจิงนั ่ าภาคภูมใิ จทุกคน ไม่ดูถูก
เหยี ย ดหยามและผลัก ดัน ความรับ ผิ ด ชอบต่ อ กัน ดัง นั้ นจึง ไม่
จุกจิก พยักหน้าให้อก ี สองคน
้
ทังสามคนจู ง ดิร จั ฉานกระดองเขีย วไล่ ล มหันหลัง กลับ รอ
จนกว่ากลุ่มปี ศาจจะขึนฝั ้ ่ งจึงบุกโจมตี แต่ไม่นึกเลยว่าในป่ าจะมี
เสียงดังกอ้ งออกมา พวกเขาหันไปมอง พบแต่เพียงม้าเจ็ดตัววิ่ง
ออกมา พวกเขาเบิก ตากว า้ ง เพีย งแค่ ท่ ว งท่ า สัต ว พ ์ าหนะของ
ผูน้ ํ าก็ทําให้หลายคนตกตะลึงได้แลว้
"เดรัจ ฉานสับ ปลับ แห่ ง นภาหมื่นปี ศาจ!" ถานเล่ า ตกตะลึง
และร ้องเสียงหลง เป็ นคนของสํานักดิรจั ฉานหลวง การแยกแยะ
่ ไม่
สัตว ์เทพทุกชนิ ดได้ก็เป็ นเรืองที ่ เลว
่
เถาหย่งชุนและผีจวินจือมองหน้ ากันเลิ่กลั่ก เพราะมองเห็ น
เฮยหลางจวินอยู่ในกองกําลังทหารด้วย
่ ก็มส
จ ้าวเฟยและคนอืนๆ ี ห ่
ี น้าเปลียนไปเช่
นกัน
"เราทั้งสามคนไม่ ส ามารถป้ องกัน ทั้งสองทางได้ ในเมื่ อพี่
้ ยมการให้พวกเรารับมือกับกลุ่มพรตปี ศาจแลว้ พวก
เหมียวอีเตรี
เราก็นอ้ มรับคําสั่ง ส่วนกลุ่มเล็กๆ ทางนี คิ
้ ดว่าของวิเศษในมือของ
กลุ่มพี่เหมียวอีก็้ น่าจะเพียงพอรับมือได้แลว้ !" กู่ซานเจิงหั
้ นกลับ
และตะโกน "ฆ่า!"
เขาพาถานเล่ าและเย่ ซ น ิ บุก ไปที่ชายฝั่ งอย่า งรวดเร็ว พวก
เขาไม่ใช่คนโง่ คนของนภาหมื่นปี ศาจจัดการได้ง่า ยมาก พวก
เขาจึง เป็ นพัน ธมิ ต รกับ เหมี ย วอี ้ และแทบไม่ มี ค วามรู ส้ ึ ก ใดๆ
ระหว่างพวกเขาจึงไม่จําเป็ นต้องตายไปพร ้อมกัน จึงรีบตอบรับคํา
ของเหมีย วอี ้ และฉวยโอกาสวิ่งไปให้ไกล ถ้า มีอะไรผิด พลาดก็
หลบหนี ได้ง่ายเช่นกัน
"พี่กู่..." เหมียวอีโบกมื
้ อและตะโกนเรียกให้หยุดก่อน เพราะ
อยากจะเปลียนคู ่ ่ต่ อสู ก
้ บ ้
ั ทังสามคน แต่ ไม่ นึก เลยว่ า พวกกู่ ซาน
้
เจิงจะวิ ่ เร็วขนาดนี ้ ไม่แม้แต่หน
งได้ ั กลับมา ราวกับว่าไม่ได้ยน ิ
เหมียวอีนิ้ ่ งเงียบ มันเป็ นเรืองยากที
่ ่จะคาดเดาจริงๆ ตอนนี ก็
้
เขา้ ใจสํานวนทีว่่ าทุ่มหินใส่เท้าตนเองแลว้
…………………………
 บทที่ 381 กาหลอมปี ศาจ

้ เพียงชีสวหงคนเดี
เห็นคนกําลังเขา้ มาใกล ้ ทางนี มี ิ้ ยวที่มีส ต
ั ว์
่
พาหนะ จะหนี ก็ไม่ได้ จะวิงไปหากู ้ อร่
่ซานเจิงเพื ่ วมมือกับพวกเขา
ก็ดูเหมือนไร ้จุดหมาย
"ฟั งจากที่ถานเล่าพูดมาแลว้ น่ าจะเป็ นคนที่ปราชญ ์ปี ศาจจี
ฮวนส่งมา ไม่ตอ้ งทดสอบก็รู ้แลว้ ว่าพวกเราไม่ใช่คู่ต่อสูข
้ องพวก
้
เขา" จ ้าวเฟยถาม "ตอนนี ควรทํ าอย่างไรดี?"
เหมียวอีก็้ ยงั ไม่มแี ผนการ สายตาจดจ ้องไปทีเฮยหลางจวิ
่ นที่
อยู่ในกองกําลังทหารพวกนั้น และก็ทําได้เพียงพยายามทุกอย่าง
ในสถานการณ์ท่สิ ้
ี นหวั ง แต่ไม่รู ้ว่าจะสําเร็จหรือเปล่า เพราะเมื่อ
ครูม
่ ค
ี นเห็นว่าตนอยู่กบ ั กู่ซานเจิง้
่ เถาหย่งชุน พวกเราเคยช่วยเฮยหลางจวินเอาไว ้
"ผีจวินจือ
พู ด ได้ว่ า พวกเรากับ พวกเขาก็ เป็ นคนกันเองนะ..." เหมีย วอีรี้ บ
กําชบั
เถาหย่ ง ชุน ไม่ มี ปั ญ หา เพราะแต่ ก่ อ นเขาเคยติด ตามเฮย
หลางจวิน แต่เพื่อปกป้ องตนเองจึงมาอยู่กบ ้ วคราว
ั เหมียวอีช ่ั ใน
้ ่อเห็ นเฮยหลางจวินกลับมา ก็รู ้สึกดีใจ อยากจะกลับไปอยู่
วันนี เมื
กับเขา และไม่จําเป็ นต้องติดตามเหมียวอีอี้ กแลว้
 ่ ่กําลังถูกบีบคันกลั
ผีจวินจือที ้ ้
บต้องจําใจ ทังสองคนรี ่
บวิงไป
่
ต้อนรับในทิศทางทีเฮยหลางจวิ นกําลังมา
คนที่ มาก็ ไ ม่ ใ ช่ ค นอื่ นคนไกล แต่ เ ป็ นไป๋ จื่ อเหลี ย งที่ เป็ น
ตัวแทนของนภาหมื่นปี ศาจ ขึนขี ้ เดรั
่ จฉานสับปลับ ออกเดินทาง
ไปด้วยกัน ดูแลว้ สง่าผ่าเผยมากจริงๆ
เมื่อเห็ นปี ศาจสองตนกําลังเขา้ มา ก็ได้เห็ นกู่ซานเจิงที
้ ่กําลัง
ประมือกับกลุ่มปี ศาจอยู่ทางนั้นด้วย เมือไป๋
่ จือเหลี
่ ยงยกมือขึน้ จึง
หยุดพร ้อมกันหมด
"หัว หน้า พันธมิตร!" เถาหย่ ง ชุนและผีจ วินจื่อวิงมากุ
่ มหมัด
คํานับต่อเฮยหลางจวิน
หลัน ซู่ซ ู่ท่ี อยู่ ข า้ งๆ เอี ย งศี ร ษะถามเฮยหลางจวิ น "นี่ คื อ
ลูกน้องของเจ ้าเหรอ?"
"ก็แค่คนทรยศสองคน ยังมีหน้ามาเจอขา้ อีกเรอะ!" เฮยหลาง
จวินพูดเสียงดัง
เถาหย่ ง ชุนและผี จ วิ น จื่องุ น งงเล็ ก น้อย เหมี ย วอี ที
้ ่ เพิ่ งเดิน
มาถึงได้ยน
ิ เสียงฝี เท้า เกิดอะไรขึน? ้

หลายคนยังไม่เขา้ ใจ แต่เฮยหลางจวินก็ชนิี ้ วไปที

้ ่ ่ซานเจิงที
กู ้ ่
กําลังสูร้ บแลว้ "นายน้อย คนคนนั้นก็คอ
ื กู่ซานเจิง้ คนพวกนี กั
้ บกู่
 ้ นพวกเดียวกัน ถ้าไม่ใช่คนทรยศแลว้ จะเป็ นอะไรได้อีก
ซานเจิงเป็
ล่ะ?"
้
ซือคงอู๋เว่ยพูดขึนมาในทั ่
นที "พีเฮย ท่านไม่รู ้จักพวกเราแลว้
เหรอ พวกเราเคยช่วยชีวต ิ ท่านไวน้ ะ!"
เฮยหลางจวินกุ มหมัด และพู ด ว่ า "นายน้อย ข า้ น้อยไม่ รู ้ว่ า
พวกเขามีเจตนาอะไร แต่ขา้ น้อยไม่รู ้จักพวกเขา"
เหตุ ผลที่เขาไม่ ย อมรับ นั้ นง่ า ยมาก เนื่ องจากเขาไม่ ไ ด้ร บ
ั
ความดีค วามชอบในการฆ่ าหรือจับ กุมกู่ ซ านเจิง้ แต่ ก็ ไม่ อยาก
พลาดความดีความชอบในการเปิ ดโปง แต่ทว่าความดีความชอบ
ในการเปิ ดโปงนั้นความจริงแลว้ เป็ นของผีจวินจือ่ ถ้าผีจวินจือพู
่ ด
ความจริง ออกมา เขาจึง กัง วลว่ า ตนนั้ นจะไม่ มีผลงานอะไรเลย
่
และถูกผีจวินจือขโมยความดี ความชอบไป และกังวลอีกว่าเรืองที ่ ่
่
ตนเคยใส่ร ้ายให้ไป๋ จือเหลี
ยงฟังจะถูกเปิ ดเผยออกมา
และเหตุผลที่ไม่รู ้จักเหมียวอีก็้ ง่ายมาก เพราะไม่ง่ายเลยกว่า
ที่เขาจะได้รู ้จักกับไป๋ จือเหลี
่ ่ นผูส้ นับสนุ นในการเดินทาง
ยง ซึงเป็
ปราบปรามกบฎ จะปล่ อ ยให้ผู ม ้ ี อิ ท ธิ พ ลเช่น นี ้ หลุ ด มื อ ไปได้
อย่างไร ถ้ายอมรับว่ารู ้จักกับเหมียวอีก็้ กลัวว่าจะถูกเปิ ดโปงเรืองที ่ ่
เขาใช ้หญิงสาวสองคนเป็ นโล่ กําบังธนู และหลบหนี ไป ถ้าทําให้
่
ไป๋ จือเหลี ยงไม่พอใจคงต้องซวยแน่ ๆ
 ทําไมคนใจแคบจึงอธิบายเช่นนี ?้ เพราะเขากลัวเรืองไม่ ่ เป็ น
่
เรืองพวกนี ้
อาจจะนํ าไปสู่การแกแ้ ค้น คนประเภทนี ใช ้ ้ตนเองเป็ น
ศูนย ์กลาง ไม่สนใจใคร ดังคําโบราณที่ว่าล่วงเกินบุ รุษยัง ดี ก ว่ า
ล่วงเกินผูน
้ อ ้ ย เพราะถ้าล่วงเกินผูน
้ อ ้ า
้ ย ท่านจะไม่รู ้เลยด้วยซําว่
ล่วงเกินอะไรจนนํ าภัยมาสู่ตน
เฮยหลางจวินก็คอื ผูน้ อ้ ยประเภทนี ้ และเหมียวอีก็้ คอ
ื คนที่ไม่รู ้
ว่าล่วงเกินอะไรเขาแลว้
"แม่งเอ๊ย! ไอ้หมาตาบอด ไม่รู ้จักขา้ ถ้าอย่างนั้นรู ้จักค้อนใน
มือของขา้ ไหม!" ซือคงอู๋เว่ยพูดด้วยความโกรธ ไม่นึกเลยว่า ได้
ช่ว ยชีวิ ต คนเนรคุ ณ เอาไว ้ เขาพลิ ก มื อ กวัด แกว่ ง ค้อ นสะท้า น
บรรพต มันขยายใหญ่ขนอย่ ึ้ างฉับพลันและแบกไวท้ ไหล่ ่ี

ใครจะคิดว่ากู่ซานเจิงที ้ กํ
่ าลังสูร้ บอยูท
่ างไกลก็ไม่ใช่คนทีถื ่ อ
ศีลกินเจ เมือเห็่ นว่าเฮยหลางจวินก็อยู่ในกลุ่มนั้น และเห็นเหมียว
้ า ลัง พู ด คุ ย กับ เฮยหลางจวิน ก็ คิด อยู่ แล ว้ ว่ า พวกเขาทังสอง
อีกํ ้
ฝ่ ายรู ้จักกัน กู่ซานเจิงใช้ ้อิทธิฤทธิและตะโกนในทั
์ ่ ยวอี ้
นที "พีเหมี
เจ ้ากับขา้ เป็ นพันธมิตรกันแลว้ ทําไมยังไม่ลงมือฆ่าปี ศาจอีกล่ะ?"
้ ว้ เขาสามารถทําให้เหมียวอีเอาตั
มาถึงจุดนี แล ้ วออกห่างได้
้ ดขวางศัตรูเอาไว ้
ก็เพราะอยากหาวิธใี ห้พวกเหมียวอีขั
 ้ สีห น้า เปลียนไปเล็
เหมีย วอีมี ่ ก น้อย รู ้สึก ลํ า บากใจ ไอ้เลวกู่
้
ซานเจิงจงใจดั กคอขา้
และเป็ นไปตามที่ คิ ด ไว ้ เฮยหลางจวิ น ชีไปที
้ ่ เหมี ย วอี และ
้
ตะโกนว่า "นายน้อย พวกเขาเป็ นพวกเดียวกัน"
มีบางอย่างน่ าสงสัยในการพูดคุย หลันซูซ ่ ท
ู่ นรอไม่ไหวแล ว้
ไม่ง่ายเลยกว่าที่พวกนางจะขึนมาอยู
้ ข
่ า้ งหน้าคนอืน ่ ไม่อยากให้
'หนิ วโหย่วเต๋อ' ตกไปอยู่ในมือของคนอืน ่ และไม่อยากพูดจู ้จีแล
้ ว้
โบกมือและตะโกนว่า "ไวค้ ่อยคุยกันทีหลัง!"
เหมียวอีมี้ สห ่
ี น้าเปลียนไป
ผูต้ ิดตามคนหนึ่ งที่อยู่ใกลๆ้ ไป๋ จือเหลี
่ ยงโยนระฆังโบราณสี
ดําออกมา กะพริบแสงสีเขียว ขยายใหญ่ขึนกลางอากาศ ้ ระฆัง
ขนาดใหญ่ครอบทีนี ่ ่ ในทันที

"แม่งเอ๊ย!" ไม่มีทางถอยแลว้ ซือคงอู๋เว่ยหลุดปากด่า ทันใด

นั้นค้อนสะท้านบรรพตก็เปลียนเป็
่ นขนาดใหญ่สุด กวัดแกว่งเกิด
เสียงลมสายฟ้ าและทุบออกไป
ตู ม! เสีย งดัง ก อ้ งฟ้ า ค้อนใหญ่ ข นาดนี ้เคาะบนระฆัง ใหญ่
ขนาดนี ้ เสียงดังมาก ราวกับเคาะระฆังฟ้ าดิน สะท้านจนทุกคนหู
ชา
 ในของวิเศษระดับ นี ้ ของแข็ ง ปะทะของแข็ ง น้อยมากที่จะมี
สิ่งของสามารถปะทะชนะค้อนสะท้า นบรรพตได้ และไม่ รู ้ว่ า ใคร
เป็ นคนหลอมสร ้างของวิเศษเทอะทะทีใช ่ ้ทุบตีชนิ ดนี ขึ
้ นมา
้

ระฆัง ยัก ษ์ถู ก ทุ บ จนแสงมืด สลัว จนกระทั่งกลายเป็ นขนาด

เล็กแบบเดิม เกือบจะถูกทุบแตกแลว้ สะเทือนจนกระเด็นออกไป
้ ิด ตามที่ใช ้อิท ธิฤ ทธิตกตะลึ
ผู ต ์ ง เล็ ก น้อย ไม่ นึก เลยว่ า ของ
วิ เ ศษเมื่ อโยนออกไปแล ว้ จะไปเจอกับ ดาวร า้ ย และถู ก ตี จ น
กลายเป็ นรูปร่างเดิมกลับมา
้ นกลับไปดู ถานเล่าตะลึง "ค้อนนี มี
กู่ซานเจิงหั ้ อานุ ภาพมาก
เลย!"
เ มื่ อ ม า ถึ ง จุ ด นี ้ แ ล ้ ว ก็ ทํ า ไ ด้เ พี ย ง พ ย า ย า ม อ ย่ า ง สุ ด
ความสามารถ เหมีย วอีพลิ ้ กมือ ถือกระจกหยินดํา พ่ นปราณห
ยินออกไปราวกับแสอ้ ย่างบา้ คลั่ง
เมื่อเผชิญหน้ากับปราณหยินที่พ่นออกมา ไป๋ จือเหลี ่ ยงที่นั่ง
อยู่ บ นเดรัจ ฉานสับ ปลับ กลับไม่ ได้ใ ส่ ใ จเลย มีแต่ ค วามเฉยเมย
ราวกับการโจมตีพวกนี ไม่้ ได้อยู่ในสายตา

หลัน ซู่ซ ู่ที่ อยู่ ข า้ งๆ เขาโยนผ้า เช็ ด หน้า สี เ งิ น ออกไป ผ้า

กะพริบแสงสีเขียว จากนั้นก็ขยายใหญ่ขนและขวางอยู ึ้ ่ตรงหน้า
้
ของทุกคน สกัดกันการโจมตี ของกระจกหยินดําเอาไว ้
 น่ าเสี ย ดายที่ พลั ง อิ ท ธิ ฤ ทธิ ของเหมี
์ ้ ส ามารถใช ้
ย วอี ไม่
กระจกหยินดํ า ได้นาน เมื่อเห็ นว่ า อีก ฝ่ ายมีสิ่งของควบคุ ม การ
โจมตีไร ้ผล พลังอิทธิฤทธิก็์ ยากที่จะดําเนิ นการต่อ ปราณหยินที่
พ่นออกมาก็มว้ นกลับเขา้ ไปในกระจกหยินดําอย่างฉับพลัน
หลัน ซู่ซ ู่ย่ื นมื อ ออกไปจับ ผ้า เช็ ด หน้ า ที่ คื น รู ป ร่า งเดิ ม ก็
กลับมาอยู่ในมือของนางแลว้
ตะไบมายาวิญญาณในมือของจ ้าวเฟยแสดงฝี มือ ก่อตัวเป็ น
สิบลา้ นอันอย่างฉับพลัน และสาดใส่ศต
ั รู
เมื่ อของวิ เ ศษนี ้โจมตี อี ก ฝ่ ายก็ ทํ า อะไรไม่ ถู ก อยู่ ช ่วขณะ
ั
จากนั้ นพบว่ า สิ่งนี ้เป็ นภาพลวงตา มองไม่ ช ด ั ว่ า เป็ นจริง หรือ
ปลอม เผชิญกับการโจมตีท่ีแท้จ ริงและปลอมอยู่ตลอดเวลา จน
ไม่รู ้ว่าจะต้องต้านทานอย่างไร
ในเวลานี ้ค้อนสะท้า นบรรพตของซือคงอู๋ เว่ ย ก็ ได้ล งมื อ อี ก
ครัง้ กวัดแกว่งเสียงลมสายฟ้ าและทุบโจมตี
ในที่สุดไป๋ จือเหลี
่ ยงก็ น่ิ งเฉยไม่ ได้แล ว้ ดึงนํ ้าเต้าดําออกมา
จากเอว เอี ย งปากนํ ้ าเต้า ลง เห็ น เพี ย งปราณปี ศาจพุ่ ง ออกมา
อย่างฉับพลันจากปากนํ ้าเต้า มีหมอกสีเทาราวกับพายุมงั กร พุ่ง
เขา้ หาค้อนสะท้านบรรพตทีกํ ่ าลังจู่โจมมาในทันที
 หมอกสีเทาพันรอบค้อนสะท้านบรรพต จากนั้นหดกลับเขา้
ไปในนํ ้ าเต้า แต่ สิ่งที่น่ า แปลกก็ คือค้อนสะท้านบรรพตก็ หายไป
ด้วย เหมือนกับว่าเขา้ ไปในนํ ้าเต้าพร ้อมกับหมอกปี ศาจแลว้
"ค้อนสะท้านบรรพตของขา้ !" ซือคงอู๋เว่ยร ้องเสียงหลงด้ว ย
ความเจ็บปวด
จ า้ วเฟยกะพริบ ตา ตะไบมายาวิ ญ ญาณก็ ร วมกัน โจมตี
ไป๋ จื่อเหลีย งทัน ที ผลคือหมอกปี ศาจในนํ ้ าเต้า ที่อยู่ ใ นมื อ ของ
่
ไป๋ จือเหลี ยงก็พุ่งออกมาอีกครัง้ พายุมงั กรทีพุ
่ ่งออกมาขยายใหญ่
้
ขึนอย่ างรวดเร็วและลอยวนเวียนท่ามกลางตะไบมายาวิญญาณที่
บินอยู่
ได้ยิ น เพี ย งเสี ย งที่ ดั ง ท่ า มกลางหมอกปี ศาจ ทั น ใดนั้ น
่
ไป๋ จือเหลี ยงก็ทําเสียงฮึดฮัด เสียงท่ามกลางปี ศาจนั้นก็หายไป
"แย่แลว้ !" จา้ วเฟยตกตะลึง เขารู ้สึกได้ว่าร่างจริงของตะไบ
มายาวิญญาณของตนถูกอะไรบางอย่างพันรัดไวแ้ ลว้
เห็ นเพียงหมอกปี ศาจพุ่งกลับเข า้ ไปในนํ ้าเต้า อีก ครัง้ ตะไบ
มายาวิญญาณที่อยู่ เต็ มท้องฟ้ าก็ ห ายไปพร ้อมกับ หมอกปี ศาจ
ด้วย
 ้ ต่
อย่าว่าแต่กู่ซานเจิงที ่ อสูอ้ ยู่ไกลๆ จะรู ้สึกตกตะลึงเลย แม้แต่
เหมียวอีก็้ เหงือไหลชุ
่ ม ้ ว นํ ้าเต้าในมือของอีกฝ่ ายเป็ นของ
่ ไปทังตั
วิเศษแบบไหนกันแน่ ทําไมร ้ายกาจแบบนี ล่ ้ ะ?

ปากนํ ้าเต้าในมือของไป๋ จือเหลี

่ ยงหมุนอย่างฉับพลัน และหัน
ไปทางเหมียวอี ้
"แย่ แล ว้ ! วิ่ง!" เหมีย วอีตะโกน
้ แม้ว่ า ไม่ มีส ต
ั วพ
์ าหนะ แต่ ก็
ยังคงหันหลังกลับและวิงหนี ่ อย่างสุดชีวต
ิ
ฟื ้ ด! ในปากนํ ้ าเต้า นั้ น หมอกปี ศาจที่หนาทึบ ราวกับ พายุ
มัง กรจู่ โ จมในทันที เหมีย วอีที ้ ่ถู ก หมอกปกคลุ มอยู่ ทันใดนั้ นก็
ค้นพบว่าหมอกปี ศาจทีพ่ ่ นออกมานั้นไม่ใช่หมอกปี ศาจธรรมดาๆ
ข า้ งในมี โ ซ่ เ หล็ ก อยู่ นั บ ไม่ ถ ว้ น ภายในหมอกปี ศาจมี ก า ร
่
เคลือนไหวราวกั บมือ
ยัง คงต้า นทานไม่ ทน
ั ถู ก โซ่เหล็ ก ในหมอกปี ศาจพันขอ้ มือ
รัดแขนและขา มัดร่างกายไวแ้ น่ น และถูกมัดคอลากจูงไป
หมอกปี ศาจกลับ เข า้ ไปในนํ ้ าเต้า แล ว้ เหมี ย วอี ้ จ า้ วเฟย
้
ซือคงอู๋เว่ย ชีสิวหง ่
ผีจวินจือและเถาหย่ งชุนหายไปกันหมด ต่าง
หายไปพร ้อมกับหมอกปี ศาจนั้นแลว้
กู่ซานเจิงที้ ่หาโอกาสมองมาทางนี ก็
้ ตอ้ งตกตะลึงอย่างยากที่
จะอธิบาย นี่ เป็ นของวิเศษแบบไหนกัน ทําไมเก็บได้ทุกอย่างเลย?
 ้
ภายในใจของทังสามคนต่ างตะลึง สมแลว้ ที่เป็ นคนของนภา
่ ศาจ ไม่ใช่คนทีจะสามารถต้
หมืนปี ่ านทานได้จริงๆ
้
"รีบ ไป!" กู่ ซ านเจิงตะโกน ยัง จะสู อ้ ยู่ อี ก รีบ หนี จ ึง จะเป็ น
่
ทางเลือกทีฉลาดนะ
ทั้งสามคนละทิ งการสั
้ ง หารศัต รู ขี่ม้า มุ่ ง ไปทางชายทะเล
ทะยานสู่ทอ้ งฟ้ าและเก็บสัตว ์พาหนะ จากนั้นตกลงไปในทะเล
่
"ไล่ตามไป!" ไป๋ จือเหลี ยงอุดปากนํ ้ าเต้า และโบกมือ นํ าคน
ไปไล่ล่าอย่างรวดเร็ว
้ วทะเล ในกลุ่มสามคนที่รีบเร่ง ถานเล่าพูดขึนอย่
บนพืนผิ ้ าง
้ ได้นะ เดรัจฉานสับปลับสามารถยํ่า
รวดเร็ว "พวกเราหนี แบบนี ไม่
่
เมฆขีหมอกโบยบิ ่ งได้ พวกเราหนี การไล่ล่า
น แม้แต่เหยียบคลืนยั
ของมันไม่พน้ หรอก"
เย่ ซ น
ิ พู ด ด้ว ยความโกรธ "การปราบกบฎไม่ อนุ ญาตให้ใช ้
สัตว ์พาหนะโบยบิน กฏที่หกปราชญต์ งขึ ้ั นมาแต่
้ ก ลับ ไม่เ คารพ
่ ไร
เสียเอง เป็ นเรืองที ่ ้เหตุผลจริงๆ!"

"ถานเล่ า วิช าเป่ าขลุ่ ย ควบคุ มสัต ว ์ปี กพวกนั้ นของเจา้ เป็ น
์ ยงพันปักษาหมื่นอสูร’ ของสํานักดิรจั ฉานหลวงของ
‘อิทธิฤทธิเสี
้
พวกเจ ้าใช่ไหม?" กู่ซานเจิงถาม
 ์ ดนั้นขา้ ฝึ กฝนจนถึง
"ขา้ รู ้ว่าเจา้ หมายถึงอะไร อิทธิฤทธิชนิ
ั้ ่สอง ควบคุ มได้เพีย งสิ่งเล็ ก ๆ แม้แต่ อาชามัง กรยัง ควบคุ ม
ช นที
ไม่ได้ เพราะฉะนั้นอย่าพูดถึงการควบคุมเดรัจฉานสับปลับ เลย"
ถานเล่าพูดพร ้อมส่ายหน้า
้ นกลับไปมองทหารทีไล่
กู่ซานเจิงหั ่ ตามมา พูดอย่างฉับพลัน
้ มีเวลาที่จะคิดไปหมดเสียทุกเรือง
"ตอนนี ไม่ ่ ไม่ว่ามีวิธไี หนก็ตอ้ ง
ลองดู"
้ ่อน และทํ า ได้เพีย งพยายามทํ า ทุ ก อย่ า งให้ดี
ถานเล่ า ยิมเจื
ที่สุด เขาหยิบขลุ่ยสีนํ้าตาลแก่ออกมา ทาบบนริมฝี ปากและเป่ า
่ ทงความอ่
เสียงขลุ่ยทีมี ั้ อนโยนและดุดน ั ดังก ้องกังวานไปทั่วทะเล
เดรัจ ฉานสับ ปลับ เก่ ง กาจสมคํ า รํ่าลือจริง ๆ พลัง เท้า แม้แ ต่
อาชามัง กรก็ เ ที ย บไม่ ติ ด ไป๋ จื่อเหลี ย งสะบัด ผู ใ้ ต้บ ัง คับ บัญชา
ออกไป จากนั้ นเหยี ย บคลื่ นไล่ ต าม ไม่ ว่ า บนบกหรือ ใ นนํ ้ า
ความเร็วก็ไม่ลดลงเลย
่ า้ ใกลก้ น
ระยะห่างเริมเข ั ใดนั้นขา้ งหน้าก็ มีเสี ย ง
ั ทุ กที แต่ทน
ขลุ่ยประหลาดดังขึน ้ เดรัจฉานสับปลับที่นั่งมามีความเร็ว ลดลง
ในขณะที่ไป๋ จือเหลี
่ ยงกําลังประหลาดใจ เดรัจฉานสับปลับก็เกิด
อารมณ์ค ลุ ม้ คลั่งขึนมา
้ เบี่ยงเบนจากทิศ ทางไล่ โ จมตี วิ่งวนไป
รอบๆ ทะเล บางครังก็ ้ เงยหน้าคําราม ราวกับอยากจะหลุดพน้ จาก
พันธนาการบางอย่าง
 บทที่ 382 ถูกจับตัว

หลั น ซู่ ซ ู่ ที่ รีบ ตามมาที ห ลัง ก็ แ ปลกใจ ไม่ รู ว้ ่ า เดรัจ ฉาน
สับปลับเกิดบา้ อะไรขึนมา ้ ถึงกับไม่ฟังการควบคุมของเจ ้านาย
ทันใดนั้นหลันซูซ
่ ก ่ ่มีเสียงขลุ่ยดัง ตะโกน
ู่ ็มองไปยังสถานทีที
ออกไปว่ า "นายน้อย เป็ นเพราะเสีย งขลุ่ ย บ า้ ๆ นั่ น รีบ เก็ บ สัต ว ์
เทพก่อนเถอะ"
่
ไป๋ จือเหลี
ยงรู ้อยู่แก่ใจว่าเป็ นเพราะเสียงขลุ่ย แต่แค่อยากลอง
ดู ว่ า เดรัจ ฉานสั บ ปลับ จะเอาชนะเสี ย งขลุ่ ย นั้ นได้ห รือ เป ล่ า
เดรัจ ฉานสับ ปลับ ที่ สง่ า งามจะถู ก เสี ย งขลุ่ ย บ า้ นๆ รบกวนได้
อย่างไรล่ะ!
เมื่อเห็ นว่ายากที่จะทําให้เดรัจฉานสับปลับสงบลง ไป๋ จือเหลี
่
ยงจึงจําใจต้องเก็บมันเขา้ กระเป๋ าสัตว ์แลว้
"ไล่ ล่ า !" ไป๋ จื่อเหลีย งพาลโกรธ ละทิงความได้
้ เปรีย บทาง
่ ล่า
ความเร็วของสัตว ์พาหนะ นํ าทัพเดินเท้าฝ่ าเกลียวคลืนไล่
้ หั
กลุ่มกู่ซานเจิงที ่ นกลับมามองเป็ นครังคราวก็
้ รู ้สึกประหลาด
ใจมาก เป็ นเพราะ ‘อิทธิฤทธิเสี ์ ยงพันปักษาหมื่นอสูร’ ที่ถานเล่า
เป่ าบรรเลงได้ผลแลว้ แน่ ๆ
 ไม่เพียงแต่พวกเขา เพราะแม้แต่ถานเล่าก็รู ้สึกแปลกใจมาก
์
อิทธิฤทธิควบคุ มสัตว ์ของสํานักดิรจั ฉานหลวงก็ใช ้ได้ผลกับสัตว ์
พาหนะของปราชญ ์ปี ศาจจีฮวนด้วย เป็ นไปได้จริงๆ เหรอ?
นักพรตที่มาเขา้ ร่วมการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัต ร ผูท ้ ี่
มีวรยุทธ ์สูงสุดก็คอ ้ ้า ส่วนวรยุทธ ์ของกลุ่มกู่ซาน
ื บงกชเขียวขันเก
้ นับว่าถึงระดับชนสู
เจิงก็ ้ั งสุดในกลุ่มนักพรตแลว้ ไป๋ จือเหลี
่ ยงไม่มี
พลังเท้าของสัตว ์พาหนะเดรัจฉานสับปลับคอยช่วยเหลือ ทังสาม ้
คนก็ไม่กลัวการไล่ล่าของเขาแลว้
้
อีกฝ่ ายเก็บสัตว ์เทพแลว้ ถานเล่าก็หยุดเป่ าขลุ่ย ทังสามคน
ร่วมมือกันอย่างบา้ ระหํ่าในทะเล
"ถานเล่า! เจ ้าทําได้แลว้ ! แม้แต่สต ่ ศาจ
ั ว ์เทพของนภาหมืนปี
ก็ยงั เอาชนะได้" เย่ซน ่
ิ ชืนชมอย่ างประหลาดใจ
"เอาชนะที่ไหนกัน พวกเจ า้ ก็ เห็ นว่ าไม่ ได้เอาชนะ เพีย งแค่
สร า้ งการรบกวนให้ม ัน เท่ า นั้ น เรืองนี
่ ้ข า้ รู ส้ ึ ก ว่ า มี บ างอย่ า งไม่
์ ยงพันปักษาหมื่นอสูรของขา้ ฝึ กฝนถึงแค่ชน้ั
ถูกต้อง อิทธิฤทธิเสี
ที่ สอง โดยพื นฐานแล
้ ว้ รบกวนสัต ว เ์ ทพแบบนี ้ไม่ ไ ด้ห รอก มัน
่ จต
ได้ผลกับสัตว ์ทีมี ิ ใจอ่อนแอเท่านั้น..." เมือพู่ ดถึงตรงนี ้ ถานเล่า
ก็ตะลึงงัน และหันกลับไปมองอย่างต่อเนื่ อง
 ้
กู่ซานเจิงถาม ้ ไม่ตอ้ งคิดมากแลว้ เพียงแค่ใช ้
"เกิดอะไรขึน?
่ สําหรับพวกเราแลว้ "
ได้ผล ก็เป็ นเรืองดี
้
"ขา้ เขา้ ใจแลว้ !" ถานเล่ายกมือขึนแตะหน้
าผากในทันที
เย่ซน
ิ ถามอย่างประหลาดใจ "เจ ้าเขา้ ใจอะไรเหรอ?"
ถานเล่ า หัว เราะเสี ย งดัง และพู ด ว่ า "ข า้ รู แ้ ล ว้ นี่ ไม่ ใ ช่ส ัต ว ์
พาหนะของปราชญ ์ปี ศาจจีฮวน แต่เป็ นลูกของเดรัจฉานสับปลับ
และไม่ใช่เดรัจฉานสับปลับทีโตเต็่ ่
มวัย ยังไม่ถงึ ระดับทีสามารถยํ ่า
่
เมฆขีหมอกได้ ่ อนขา้ ก็แปลกใจ กฎทีหกปราชญ
เมือก่ ่ ์บัญญัติไว ้
ว่าไม่สามารถพกพาของวิเศษขันสองขึ ้ ้
นไปกั บสัตว ์พาหนะทีบิ ่ น
ได้มาเขา้ ร่วม ปี ศาจจะทําลายกฎทีตนบั ่ ญญัตข ึ ้ อย่างไร ทีแท้
ิ นได้ ่
์ ยงของขา้ รบกวนได้"
ก็เป็ นลูก มิน่าล่ะถึงถูกอิทธิฤทธิเสี
"เป็ นแบบนี ้ นี่ เอง!" กู่ ซ านเจิ งและเย่
้ ซ ิน มองหน้ า กัน และ
หัวเราะ เผยให้เห็นรอยยิมที ้ หายาก
่ "ดูเหมือนว่าพวกเราจะโชคดี
่ ก็
แลว้ แม้แต่เรืองนี ้ ถูกพวกเราค้นพบจนได้"
่ นะ" ถานเล่าส่ายหน้าและยิมเจื
"แต่เกรงว่าจะไม่ใช่เรืองดี ้ อน
่
้ นที
อีกครังทั
้
"หมายความว่าอย่างไร?" กู่ซานเจิงถาม
 ถานเล่าถอนหายใจ "หกปราชญ ์ส่งศิษย ์รุน ่ ใหม่มาประลอง
การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร คนที่ไล่ตามพวกเรามานั้นถูก
ขา้ พบพิรุธแลว้ สําหรับเขาแลว้ การประลองร่วมกับคนอืนๆ ่ ที่ห้า
ปราชญส์ ่ งมาคาดว่า จะต้องเสียเปรีย บอย่า งแน่ นอน ในเมื่อเป็ น
แบบนี ้ เขาจึงต้องฆ่าขา้ กู่ซานเจิง้ ตอนนี เป้
้ าหมายในการไล่ ล่ า
อันดับหนึ่ งของพวกเขาเกรงว่าจะไม่ใช่เจา้ แลว้ แต่เปลียนเป็
่ นขา้
อาจจะไล่ล่าพวกเราไม่ปล่อยเลยก็เป็ นได้!"
้ บเย่ซน
กู่ซานเจิงกั ่ ่ก เมื่อได้ยินเขาพูดแบบ
ิ มองหน้ากันเลิกลั
้ ว้ ก็คาดว่าน่ าจะเป็ นแบบนี จริ
นี แล ้ งๆ

"เพียงแต่นํ้าเต้าในมือของคนผูน้ ้นร
ั ้ายกาจมาก มิฉะนั้นพวก
เราก็ไม่กลัวเขาหรอก!" เย่ซนิ บ่นพึมพํา ไม่พอใจเล็กน้อย
"เขาสามารถเป็ นตัวแทนนภาหมืนปี ่ ศาจมาเขา้ ร่วมได้ ก็ตอ้ ง
มีของวิเศษที่ยอดเยี่ยมอย่างแน่ นอน มิฉะนั้นจะต่อสูไ้ ปทําไมล่ะ!"
้ นกลับ ไปมอง ทันใดนั้ นก็ อดถอนหายใจไม่ ได้ "ถ้า
กู่ ซ านเจิงหั
อย่างนั้นเหมียวอีก็้ นับว่าเป็ นตัวละครอีกตัวหนึ่ ง ไม่นึกเลยว่าเพิง่
ได้เจอก็ ต กไปอยู่ ใ นมือของคนคนนั้ นแล ว้ แบบนี ้ก็ ดีนะ ถ้า เขา
ตายแล ว้ และพวกเรายัง มี ช วี ิต อยู่ ก็ นั บ ว่ า ยัง สามารถรายงาน
่
ผลงานต่อสํานักได้ และยังจัดการเรืองในใจได้ อกี ด้วย ส่วนตอนนี ้
พวกเราก็แค่คด ิ หาวิธปี ลีกตัวออกไปก็พอแลว้
 ้ ่ว่างเปล่าสีเทา ทุกที่มีแต่โซ่เหล็กระโยงระยางเต็มไป
ในพืนที
หมด นี่ เป็ นภาพที่ เหมี ย วอี ลื
้ ม ตามาเห็ น หลัง จากที่ ถู ก จัด การ
ลงโทษ
ปราณปี ศาจหนาทึบราวกับหมอก เหมียวอีลื้ มตาจึงพบว่าตน
ถู ก จั บ กุ ม อ ยู่ ใ น พื ้น ที่ ว่ า ง รู ป นํ ้ า เ ต้า ข น า ด ใ ห ญ่ จ า ก ก า ร
ปะติ ด ปะต่ อ สถานการณ์ก่ อ นหน้า นี ้ จึง คาดเดาได้ไ ม่ ย ากว่ า
ตอนนี ้อยู่ ที่ไหน และเห็ นได้ช ด ั ว่ า นํ ้ าเต้า เล็ ก ๆ ที่เป็ นเหมื อ นวง
แหวนเก็บของที่อยู่ในมือของคนนั้ น ภายนอกดูมีขนาดเล็ก แต่
ภายในเหมือนเป็ นอีกโลกหนึ่ ง
้
เหมียวอีอยากขยั บร่างกาย แต่พบว่าแขนขาและลําตัวถูกมัด
ไวอ้ ย่างแน่ นหนา จนร่างกายไม่สามารถขยับได้ เมื่อปล่อยพลัง
์ ่วร่างกาย พยายามดินรน
อิทธิฤทธิทั ้ ก็ได้ยินเพียงแต่ เสีย งเขย่ า
ของโซ่เหล็ ก เท่ า นั้ น ไม่ ส ามารถหลุ ด พ น
้ และไม่ ส ามารถขยับ
ร่างกายได้
"ไม่มีประโยชน์ ทําลายไม่ได้" เสียงถอนหายใจของจา้ วเฟย
้
ดัง ขึนอยู ่ ข า้ งหลัง ของเหมีย วอี ้ เห็ นได้ช ด
ั ว่ า เขาก็ ล องแล ว้ แม้
แต่วรยุทธ ์ของเขาก็ทําลายไม่ได้ จึงไม่ตอ้ งพูดถึงเหมียวอีเลย ้

ร่างกายของเหมียวอีขยั้ บไม่ได้ จึงพยายามหันหน้าไปดู และ

ี่ านหลังของตน
พบว่าจ ้าวเฟยถูกโซ่เหล็กตรึงร่างกายเอาไวอ้ ยู่ทด้
 "ทุกคนไม่เป็ นอะไรใช่ไหม? สิวหง้ เจา้ อยู่ท่ไหน?"
ี เหมีย วอี ้
ตะโกนถาม ในนํ ้าเต้ามีเสียงก ้องสะท้อนกลับมา
ิ้
"ขา้ อยู่ขา้ งบน" เสียงของชีสวหงดั งขึน้ เหมียวอีจึ้ งเงยหน้า
้
มอง พบว่ า ไม่ เ พี ย งแต่ ช ีสิ วหงที ่ ถู ก มัด ไว ข
้ า้ งบน แม้แ ต่ ส ัต ว ์
พาหนะของชีสิวหงที ้ ่สวมชุด เกราะเฮยทั่นตัว นั้ นก็ ถู ก แขวนอยู่
่ นก็ถูกจับเขา้ มาพร ้อมๆ กันแลว้
ขา้ งๆ ด้วย ซึงมั
"พวกเราอยู่ทางนี "้ ด้านล่างมีเสียงของผีจวินจือและเถาหย่
่ ง
ชุน
เหมียวอีก้ ้มมองดู พบว่าทังสองคนกํ
้ าลังถูกมัดอยู่ไม่ไกลจาก
เท้าของตน
"แม่งเอ๊ย! ค้อนสะท้านบรรพตของขา้ !"
เหมียวอีได้้ ยินเสียงจึงหันไปมอง พบว่าซือคงอู๋เว่ยพยายาม
้
ดินรนอยู ่ไม่ไกลจากด้านหลังทางขวาของตน ค้อนเล็กๆ อันหนึ่ ง
ก็ ถู ก มัด อยู่ ไม่ ไกลจากเขาด้ว ย ก็ คือค้อนสะท้า นบรรพตอันนั้ น
ของเขานั่นเอง อยู่ห่างกับเขาแค่ชว่ งแขนเดียว แต่ดนรนอย่
ิ้ างไร
ก็ควา้ ไม่ถงึ
"แม่งเอ๊ย! ถ้าขา้ หยิบค้อนสะท้านบรรพตได้เมื่อไร ขา้ จะทุบ
นํ ้ าเต้า บ า้ ๆ ของเขาให้แตกเลย" ซือคงอู๋ เว่ ย ที่เสีย แรงเปล่ า จน
ร่างกายเหนื่ อยลา้ สุดท้ายก็ได้ยอมแพแ้ ลว้
 ของวิ เ ศษขั้นสู ง สุ ด ขั้นสองเหมื อ นกับ ค้อ นสะท้า นบรรพต
ชนิ ด นี ้หลอมสร า้ งด้ว ยความประณี ต ไม่ เ หมื อ นกับ ค้อ นทั่วไป
อ ย่ า ง ที่ เ ห็ น จ า ก ภ า ย น อ ก ส า ม า ร ถ ส ร า้ ง ค ว า ม ซั บ ซ ้อ น
่
เปลียนแปลงภายในได้ ดังนั้นของวิเศษขันสองที
้ ่ เหมือนธรรมดา
ดู
จึง ไม่ ง่ า ยเลยที่ จะถู ก หมอกดู ด เก็ บ เข า้ มา สิ่งของนี ้ถ้า ถู ก แยก
้ ว นแล ว้ ประกอบใหม่ ถ้า ไม่ ระวัง อาจจะเกิด ความผิด พลาด
ชินส่
ภายในได้
และยัง มีอีก เหตุ ผลหนึ่ ง เมื่อดู จ ากพืนผิ
้ ว แล ว้ ค้อนสะท้า น
บรรพตมีขนาดเล็ก แต่เมือเผยร่่ างจริงหลังจากขยายใหญ่แลว้ จะ
รู ้ว่าค้อนสะท้านบรรพตหนึ่ งด้า มใช ้ผลึก สีดํ าจํา นวนมาก แต่ถ า้
เกิดหมอกกระจายมาเป็ นทะเลหมอกแลว้ จะสามารถเก็บกลับมา
ได้หรือไม่ก็ยงั คงเป็ นปัญหาเช่นกัน
ดังนั้นของวิเศษที่หลอมสร ้างมาจนถึงระดับนี ก็ ้ เพื่อหลีกเลียง่
่ ่เกินความคาดหมาย โครงสร ้างของมันตายตัว ไม่เหมือนกับ
สิงที
ทว นเกล็ ด กลั บ ด้า นข อง เ หมี ย ว อี ้ที่ ส า มา รถ เรี ย กก ลั บ ไ ด้
ตลอดเวลา โครงสร ้างของของวิเศษชนิ ด นั้ นไม่ มีความซับ ซ อ้ น
เทียบกับของวิเศษขันสู้ งสุดขันสองเช่
้ นค้อนสะท้านบรรพตไม่ได้
เลย
เมื่ อเห็ น ท่ า ทางของซือ คงอู๋ เ ว่ ย แล ว้ เหมี ย วอี ก็
้ อ ดหัว เราะ
ออกมาไม่ได้ "ดูเหมือนทุกคนจะสบายดีนะ"
 "สบายก็แปลกแลว้ !" ซือคงอู๋เว่ยเป่ าหนวดและเบิก ตาโพลง
่ เจาะเข
"ไม่เห็นหรือไงว่าสิงที ่ า้ เจาะออก สูดเขา้ สูดออกบนร่างกาย
ของพวกเราคืออะไร ปราณปี ศาจทังนั ้ ้น!"

ได้ยินเขาเตือนแล ว้ เหมีย วอีจึ้ ง ตกใจเมื่อพบว่ า สิ่งที่ตนสู ด

หายใจเข า้ ไปนั้ นเป็ นปราณปี ศาจ และปราณปี ศาจยัง สามารถ
แทรกซึมเขา้ สู่รา่ งกายของตนอย่ างช ้าๆ ได้ตามรูขม ุ ขนอีก ด้ว ย
ไม่สูดปราณปี ศาจที่อยู่ในนี เข ้ า้ ไปก็ไม่ได้ เพราะทีนี
่ ่ มีเพียงปราณ
ปี ศาจให้เ จ า้ สู ด ดมเท่ า นั้ น นอกจากว่ า เจ า้ จะกลั้นหายใจได้
ตลอดเวลา
้ ดเสียงหลงอย่างอดไม่ได้ "หมายความว่าอย่างไร?
เหมียวอีพู
จะฆ่าพวกเราทําไมต้องใช ้ฝี มอ ้ วย?"
ื การต่อสูแ้ บบนี ด้
จา้ วเฟยถอนหายใจอยู่ขา้ งหลัง ของเขา "ยังมองไม่ออกอี ก
เหรอ? เขาจะนํ าพวกเรามาหลอมสร ้างให้เป็ นซากปี ศาจอย่างไร
ล่ะ! อีกไม่กวัี่ น พวกเราก็จะได้รบั พิษจนตาย เมือตื
่ นขึ
่ นมาอี
้ กครัง้
ก็จะไม่ใช่พวกเราแลว้ ต้องยอมรับการควบคุมจากคนอืน ่ ต้องถูก
คนอื่ นฆ่ า เพื่ อเอายาปี ศาจ ในบรรดาพวกเราที่ จะไม่ ไ ด้ร บ ั
ผลกระทบก็น่าจะเป็ นสองคนที่อยู่ดา้ นล่างนั่น เพราะพวกเขาสอง
คนเป็ นพรตปี ศาจอยู่แลว้ "
้ งแลว้ ขนลุก เมื่อนึ กถึงว่าตนจะถูกหลอมสร ้างเป็ น
เหมียวอีฟั
ซากปี ศาจ หลัง จากนั้ นก็ ถู ก ผ่ า เอายาปี ศาจหรือ กลา ยเป็ น
 ่ อที่ไม่มีชวี ิตจิตใจของคนอืน
เครืองมื ่ แค่คิดก็ส่นไปทั
ั ้ วแลว้ จึง
งตั
้
อดพยายามดินรนอี ้ ได้ แต่น่าเสียดายทีไร
กครังไม่ ่ ้ประโยชน์

"เฮอ้ !" ทันใดนั้นซือคงอู๋เว่ยก็ถอนหายใจยาว นํ ้าเสียงเหมือน

จําใจยอมรับชะตากรรม "ฝึ กตนมาหลายปี ไม่นึกเลยว่าจะผ่ า น
การปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต รในครังนี ้ ้ไปไม่ ได้!" จากนั้ น
นํ ้าเสียงก็เปลียนไป
่ ้ ชว่ ยชีวิต ไอ้
หลุดปากด่าออกมา "รู ้แบบนี ไม่
หมาเฮยหลางจวิ น ไว ห ้ า มัน ซะดี ก ว่ า
้ รอก ปล่ อยให้กู่ ซ านเจิงฆ่
อย่าให้ขา้ ออกไปได้นะ มิฉะนั้นขา้ ไม่ปล่อยมันไวแ้ น่ เหมียวอี ้ เจ ้า
นี่ ออกความคิ ด เห็ น บ า้ บออะไร คนอื่ นไม่ เ ดื อ ดร อ้ น แต่ ก ลับ
เดือดร ้อนพวกเรากันเอง"
"ใครจะรู ้ล่ ะ ว่าพวกเขากํา ลังถู กคนไล่ล่ ามากมายขนาดนั้น
และยังไล่ตามพวกเรามาอีก" เหมียวอีตอบกลั ้ ้
บ พยายามดินรน
อีกครัง้ และยังคงไม่ยอมรับชะตาชีวิต จากนั้นกม้ หน้าลงไปมอง
ขา้ งล่างและตะโกนว่า "ผีจวินจือ่ เถาหย่งชุน พวกเจ ้าสองคนต่าง
เป็ นพรตปี ศาจ มีวิธ ีอะไรที่จะจัด การกับ ภัย คุ ก คามของปราณ
้ ไหม?"
ปี ศาจนี ได้
"ไม่ มี ห รอก ยกเว น
้ แต่ ว่ า จะออกไปได้! " เถาหย่ ง ชุน ถอน
หายใจ
่
แต่ไม่นึกเลยว่าผีจวินจือจะหลุ ดปากด่าออกมาในทันที "ไอ้
โจรเหมียวอี ้ ชีวิตนี ข
้ า้ ได้เจอกับเจา้ นับว่า เป็ นความซวยไปแปด
ชาติ เจอเจ า้ หนึ่ งครังก็
้ ซ วยหนึ่ งครัง้ หนี อย่ า งไรก็ ไม่ พ น
้ แม้แต่
ชีวต ้ ว้ ยังไม่เรียกว่าอวดดีอก
ิ ก็เอามาแขวนไวใ้ นนี แล ี เหรอ? ขา้ จะ
ดูว่าเจา้ จะอวดดีอย่างไรต่อไป ขา้ จะดูว่าเจา้ ตายอย่างไรด้ว ยตา
ของขา้ เอง นี่ ล่ะทีเรี
่ ยกว่ากรรมตามสนอง..."

เรีย กว่ า ด่ า ได้ถึ ง อกถึ ง ใจมาก สิ่งที่ เมื่ อก่ อ นไม่ ก ล า้ พู ด ก็

ระบายออกมาหมดแลว้ ในครังนี ้ ้

"โอ้!" ซือคงอู๋เว่ยอารมณ์ดข ้
ี ึนมาในทั นที หัวเราะเสียงดังและ
พู ด ว่ า "ปี ศาจหนู ใ นที่สุ ด วันนี ้ก็ กล า้ หาญแล ว้ สิ่งที่ไม่ ก ล า้ พู ดก็
พูดออกมาแลว้ นี่ สิถึงเรียกว่าพูดความจริงออกมาจากใจ ด่าต่อ
เลยสิ พวกเรารอฟังอยู่!"
เหมียวอีจ้ ้องมองลงไปขา้ งล่างด้วยความโกรธและพูดว่า "ผีจ
วินจือ่ เจ ้าคอยดูเถอะ ถ้าขา้ ออกไปได้แลว้ เจ ้ารอดูได้เลยว่าขา้ จะ
จัดการกับเจ ้าอย่างไร!"
่
"ออกไปเหรอ? ยังคิดทีจะออกไปอี กเหรอ? ฝันไปเถอะ!" ผีจวิ
นจือหั่ วเราะเยาะ "ถ้าเจา้ ออกไปได้ ขา้ จะคุกเข่าเรียกเจา้ ว่าท่าน
ปู่ !"
"ไอ้โง่!" เหมียวอีด่้ า "เจ ้าคอยดูเถอะ!"
 ่ ดจาเหน็ บแนม "ท่านปู่ อยู่นี่แลว้ เจ ้ามารับใช ้
"ฮึ!" ผีจวินจือพู
ท่ า นปู่ หน่ อยได้ไหม? มาสิๆ ท่ า นปู่ จะรอเจ า้ อยู่ ต รงนี ้ไม่ ข ยับ ไป
ไหนนะ!"
้
เหมีย วอีโกรธจนร ้องตะโกนเสี ย งดัง "เจ า้ แน่ มาก! เจ า้ แน่
มาก! ผีจวินจือ่ เจ ้าได้ร ้องไห้แน่ !"
"ด่าเก่งจริงๆ!" ทันใดนั้นเถาหย่งชุนก็หลุดปากด่าเหมือนกัน
"ผีจ วินจื่อ ข า้ รู ้มานานแล ว้ ว่ า หลานชายคนนี ้ต้องไม่ ต ายดีแน่ ๆ
้ บ ัง คับ ให้ข า้ เดิ น รังท้
ตอนอยู่ ใ นถํ าก็ ้ า ย อยู่ ใ นทะเลก็ ใ ห้ข า้ เป็ น
คนขับเรือ พอมาถึงทีนี ่ ่ ก็บงั คับให้ขา้ อยู่บนภูเขาอีก..."

ทันใดนั้นทังสองคนก็
้ ้
หุบปาก เบิกตามองขึนไปข า้ งบน เผย
ให้เห็นสีหน้าตกใจ
"ด่ า สิ ! ไอ้พ วกงี่ เง่ า ด่ า กัน อี ก สิ ! คิ ด ว่ า ข า้ ถู ก มัด ไว แ้ ล ว้ จะ
จัดการกับพวกเจา้ สองคนไม่ได้หรือไง? ขอบอกพวกเจา้ ไวน ้ ะว่า
ขา้ จะจัดการกับหมาสองตัวอย่างพวกเจ ้าเวลาไหนก็ได้!" เหมียวอี ้
แสยะยิม้ กางฝ่ ามือและเรียกกระจกหยินดําออกมา ส่องกระจกไป
ทางสองคนทีอยู ่ ่ขา้ งล่าง

…………………………
 บทที่ 383 อันตราย

่ี ยนแปลงกะทั
สถานการณ์ทเปลี ่ นหันทําให้จ ้าวเฟยกับซือคงอู๋
เว่ยตกตะลึงมาก
ค้อ นสะท้า นบรรพตของซือ คงอู๋ เ ว่ ย โดนโซ่เ หล็ ก มัด แล ว้
ตะไบมายาวิญญาณของจ ้าวเฟยก็มจี ุดจบเช่นเดียวกัน ของวิเศษ
้ ่โยนออกไปโดนกาหลอมปี ศาจนี ้ดู ดไปแลว้ ในบรรดา
สองชินที
้
ของวิเศษสามชินของกองกํ าลังกลุ่มนี ้ มีเพียงกระจกหยินดําของ
้ ยั
เหมียวอีที ่ งไม่หลุดมือไป

ทุ ก คนไม่ ส นใจอะไรแล ว้ พวกเขาโดนมัด ไว แ้ น่ นมาก ไม่

ี ารไหนได้แลว้ เนื่ องจากกระจกหยินดําไม่สามารถ
สามารถใช ้วิธก
แสดงบทบาทได้เลยในพืนที ้ ่ที่ถูกโอบลอ้ มไว ้ ทุกคนลว้ นไม่สนใจ
อะไรไปเองโดยจิตใต้สํานึ ก
พอไม่ ส นใจก็ เกิด เรืองขึ ่ ้ นที ผีจ วินจื่อที่ทนรับ การกดขี่
นทั
พอเห็ นทุ ก คนเป็ นแบบนี ้แล ว้ แต่ เหมีย วอียั ้ ง ให้เขาคิด หาวิธ ีแ ก ้
ปราณหยินนี อี ้ ก ยังเรียกใช ้เขาอยู่อีก เขาจึงรู ้สึกว่าตัวเองทนมา
มากพอแลว้ 'อย่างไรเสียเจ ้าก็ใกลจ้ ะตายแลว้ เจ ้าทําอะไรขา้ ไม่ได้
หรอก ไม่สข ้
ู ้ า้ ถือโอกาสนี ระบายอารมณ์ ก่อนเจ ้าตายดีกว่า'
 ่ เลยด่าออกมายกหนึ่ ง! คําด่าที่ยามปกติเก็บไวใ้ น
ผีจวินจือก็
้ าออกมาคูณสองแลว้ เรียกได้ว่าด่าจนสะใจ
ใจ ในเวลานี ด่
เถาหย่งชุนที่ตระหนักได้จงึ ลา้ งแค้นตามด้ว ยเหมือนกัน แต่
ยังด่าไม่ทน
ั จบก็ฉงนจนพูดไม่ออก 'ทําไมถึงลืมกระจกหยินดํา ไป
ได้? ทําไมลืมไปแลว้ ว่าในมือของเจา้ บา้ นี่ ยังมีกระจกหยินดําอยู?่
ทําไมลืมไปว่าแม้จะโดนมัดจนขยับไม่ได้ แต่ฝ่ามือยังขยับได้ ยัง
่
ถือกระจกหยินดําหมุนเปลียนทิ ศทางได้อย่างไม่มป ี ัญหา'
้ ่ที่กระจกหยิน ดํ า ถู ก มัด ไว แ้ สดงบทบาทอะไรไม่ ไ ด้
ในพืนที
จริง ๆ แต่ ก ารปิ ดปากเน่ าๆ สองปากนี ้ นั้ นยัง พอทํ า ได้ ทั้งยัง
เหลือเฟื อด้วย ทําให้ปากเน่ าสองปากนี ้ตายได้อย่ างไม่ มีปั ญ หา
่
เพราะไม่จําเป็ นต้องเคลือนไหวอะไรมากมาย แค่ถือกระจกหยิน
ดํ า แล ว้ ขยับ ข อ้ มือเล็ก น้อยหมุ นเปลี่ยนทิศ ทางพ่นใส่ ดา้ นล่างก็
พอแลว้ อย่างไรเสียเจ ้าสองคนขา้ งล่างทีถู ่ กมัดอยู่ตรงนั้นก็ หนี ไม่
พน้ ทําได้เพียงเป็ นเป้ านิ่ งให้เขาพ่นอยู่ตรงนั้น
ที่จริงเหมียวอีก็้ มองข า้ มไปแลว้ ว่าในมือตัวเองยังมีกระจกห
ยินดําที่สามารถใช ้ได้ ตรงนี เพิ ้ ่งจะประสบหายนะ พวกเดียวกันที่
อยู่ขา้ งๆ สองคนก็หน ่ ั ว้
ั กลับมาด่าเหยียดหยามทันที บา้ นมีรรู วแล
้
มิห นํ า ซําฝนยังตกทังคื ้ น ตนดันไปทํ า ให้พวกเขาไม่มีท างเลือก
เอง พวกเขาคงอยากจะตายแบบไม่มห ี ่วง
 ในความรู ้สึกนั้ น เหมีย วอีเองก็
้ ถู กทํ าให้โ กรธจนเลอะเลือน
แลว้
่
เมือครู น ้
่ ี เขาคิ ดเพียงว่าจะเอาของอะไรก็ได้มาจัดการเจา้ สอง
คนขา้ งล่างนั่น ต่อให้หาหมั่นโถวได้ลูกหนึ่ งก็จะทุบลงไปทีหั
่ วสอง
คนนั้น
พอมองดูในแหวนเก็บสมบัติ เขาก็ดใี จทันที 'ตนจะร ้อนรนไป
ทํ า ไมกัน? คนเราเวลายิ่งใจร อ้ นวู่ ว ามก็ จ ะยิ่งเสี ย เปรีย บได้ง่ า ย
จริงๆ ด้วย ในมือตนไม่ได้มแี ค่กระจกหยินดํา ยังมีตกแตนน้ ั๊ อยอีก
๊
ไม่ รู ้เหมือนกันว่ า ตักแตนน้ อยจะสามารถปรับ ตัว กับ สถานที่ที่มี
ปราณปี ศาจหนาทึบนี ได้ ้ หรือไม่ แต่กระจกหยินดําน่ าจะพอใช ้ได้'
เขาจึงหยิบออกมาและแสยะยิมทั ้ นที
้ ่หมุนช ้าๆ อยู่
สองคนขา้ งล่างกําลังมองขอ้ มือของเหมียวอีที
ด้านบน ค่อยๆ หันหน้ากระจกหยินดํามาทีตน่

เถาหย่ ง ชุนเบิก ตาโพลงเหมือนกับ ตาวัว ในดวงตาเต็ ม ไป

ด้วยความหวาดกลัว รู ้สึกเสียใจจนไสเ้ ขียวแลว้ 'เดิมทีตนเองก็ไม่
่
มีเรืองอะไรอยู ่ แล ว้ จะไปประสมโรงกับ ผีจ วินจื่อทํ า ไม? นี่ ไม่ ใ ช่
ปลาหมอตายเพราะปากหรอกเหรอ ถึงอย่างไรผีจวินจื่อก็ ด่ า ไป
ยกหนึ่ งแลว้ แต่ตนนี่ สิ ยังด่าไม่จบสักประโยคก็ตอ้ งสละชีวิตแลว้
ช่างไม่คม ุ ้ เอาเสียเลย’
 ่
ผีจวินจือไม่ ใช่แค่หวาดกลัวจนเบิกตาโพลง ปากก็อา้ กว า้ ง
เช่นกัน เขาแทบจะร ้องไห้ออกมาแล ว้ 'ไม่ ง่ า ยเลยกว่ า จะได้พูด
ตรงๆ ต่อหน้าเจ ้าบา้ นี่ สักครัง้ แต่ยงั ไม่ทน
ั ได้พูดเต็มที่ หรือเจา้ บา้
นี่ จะเป็ นดาวหายนะข่มขา้ โดยกําเนิ ด อยู่ในสภาพนี แล ้ ว้ ยังจัดการ
ขา้ ได้อก ี ยังมีความยุตธิ รรมอยู่ไหมเนี่ ย?'
"อ้าปากกวา้ งอะไรขนาดนั้ น? อยากกัดขา้ เหรอ?" เหมีย วอี ้
ค่ อยๆ ปรับ ทิศ ทางกระจกหยินดํ า หัว เราะเยาะเบาๆ แล ว้ พู ด ว่ า
"ด่าสิโวย้ ! ทําไมไม่ด่าแลว้ ล่ะ?"
ซือคงอู๋เว่ยหัวเราะเบาๆ แต่พอเห็นสีหน้าที่เหมือนก ้นหมากับ
สี ห น้า ที่ กํ า แหงอวดดี ก่ อ นหน้า นี ้ของผี จ วิน จื่อและเถาหย่ ง ชุน
แตกต่างกันราวฟ้ ากับดิน ปฏิกริ ยิ านี เปลี ้ ยนแปลงเร็
่ วเกินไปแล ว้
้ ง น่ า ขํา มากด้ว ย เขาอดไม่ ไหวจริงๆ ที่จะหัว เราะลั่นออกมา
ทังยั
"นี่ ! พวกเจ ้าสองคนเป็ นผูช ้ ายก็อย่าไปกลัว ด่าขา้ ต่อไปสิ!"
จ ้าวเฟยเห็นเหตุการณ์นีแล ้ ว้ ก็อดกลันขํ
้ าไม่ได้เช่นกัน ปี ศาจ
สองตนนี ้ควบคุ มอารมณ์ไม่ เป็ นจริงๆ แต่ ก็ พ อจะเข า้ ใจได้ ก่ อน
้ รบั ความทุกข ์ทรมานอยู่ภายใต้นํ้ามือเหมียวอี ้ ตอนนี ไม่
หน้านี ได้ ้
ง่ า ยเลยกว่ า จะได้โ อกาส พวกเขาย่ อ มต้อ งถื อ โอกาสระบาย
อารมณ์สก ั หน่ อย เพียงแต่นึกไม่ถงึ ว่าจะมาปะทะกับแผ่นเหล็กเขา้
แลว้
 ิ้
ชีสวหงที ่ห้อยอยู่ดา้ นบนก็ยมเล็
ิ ้ กน้อย ตอนแรกที่เห็ นปี ศาจ
ทั้งสองด่ า เหมี ย วอี แบบนั
้ ้ น นางเองก็ รู ส้ ึก โมโหมากเหมื อนกัน
ตอนนี รู้ ้สึกเพียงว่าน่ าขํา
"ท่านเหมียว! เมื่อครูน ้ ะลอ้ เล่น ท่านอย่าเก็บมาใส่ใจเลย!"
่ ี น่
่ นิสยั ยืดได้หดได้มาตลอด เขาอ่อนโยนลงทันที กําลัง
ผีจวินจือมี
้
เจียดรอยยิมออกมาจากใบหน้ ่ งทือ
าทีแข็ ่

เถาหย่งชุนผงกหัวซําๆ ้ เหมือนไก่นอ ้ ยจิกขา้ วสาร พร ้อมพูด

่
ว่า "ใช่แลว้ ๆ! ท่านเหมียวเมือครู น ้ อ้ เล่น"
่ ีล
"ท่านเหมียวเหรอ? มิบงั อาจหรอก!" เหมียวอีพู ้ ดเย้ยซําๆ
้ ว่า
"เมื่อครูน ้ ยกตัว เองว่าท่า นปู่ นะ? เหมียวอีจํ้ าได้ชดั เจนเลย
่ ี ใครเรี
ใครทีพู่ ดช่วยพูดซําให้
้ ขา้ ฟังอีกรอบซิ ขา้ จะแคะขีหู้ รอฟัง!"

ผีจวินจือพู่ ดด้วยสีหน้าโศกเศร ้า "ท่านเหมียว ผูน้ อ้ ยยอมรับ

ผิดแลว้ ท่านช่วยเห็นแก่ทผู ี่ น้ อ้ ยรับใช ้ท่านเหมือนวัวเหมือนควาย
ไวช ้ วี ต ้ ไหม? ผูน้ อ้ ยขอขมาท่านแลว้ ในภายหลัง
ิ ผูน้ อ้ ยสักครังได้
ผูน้ อ้ ยจะไม่กลา้ ทําอีกแลว้ !"
"ในภายหลังเหรอ? เจา้ ยังคิดจะมีภายหลังอีกเหรอ?" เหมียว
้ นตะคอก "เจา้ ว่าขา้ ยังจะให้โอกาสเจา้ มีภายหลังเพื่อด่าขา้
อีพลั
อีกเหรอ?"
 "ท่ า นเหมีย ว ท่ า นโปรดเข า้ ใจเถอะ ข า้ ขอร ้อง!" ผีจ วินจื่อ
อ้อนวอนพร ้อมนํ ้าตาไหลแลว้ จริงๆ
"ผีจวินจือ่ เจา้ นี่ มันใช ้ได้จริงๆ ยามปกติปิดบังไวม้ ิดเชียว ดู
เหมือนเจ ้าเตรียมจะคอยซําเติ ้ มขา้ มาตลอดสินะ!" เหมียวอีหั ้ วเราะ
เบาๆ "เจ า้ อยากดู ข า้ ตายกับ ตาไม่ ใ ช่เหรอ? ตอนนี ้ข า้ อยากจะ
เห็นว่าใครจะดูใครตายกันแน่ ตอนนี ข ้ า้ จะทําให้พวกเจ ้าได้เห็ นว่า
้
แถวนี ใครคุ ม บังอาจมาด่าขา้ เจ ้าโง่เง่าเต่าตุ่นเอ๊ย!"
ทั้งสองร อ้ งไห้ค รํ่าครวญขอชีวิ ต ทัน ที เดิ ม ที ท ้งสองคิ
ั ด ว่ า
ตัว เองไม่ ก ลัว ปราณปี ศาจนี ้ ถ้า จะตายเหมีย วอีก็้ ต อ้ งตายก่ อ น
พวกเขา ตอนนี ้หมดกัน ช วประเดี่ั ๋ยวเดีย วที่พวกเขาจัดการกับ
ปากตัวเองไม่ได้ จึงกลายเป็ นพวกเขาเองทีต้ ่ องตายก่อนเหมียวอี ้

"เหมี ย วอี !้ ช่า งเถอะ อย่ า ไปถื อ สาพวกเขาเลย ข า้ เข า้ ใจ

ความรู ้สึก พวกเขาเหมื อ นกัน " ตอนหลัง จ า้ วเฟยออกหน้า พู ด
้
เกลียกล่ อม "ตอนนี ้ไม่ ใ ช่เวลาใช พ ้ ลัง อิท ธิฤ ทธิฟุ่์ มเฟื อย การ
ต้านทานปราณปี ศาจที่บุกเขา้ จู่โจมเนื อหนั ้ งในร่างกาย และคิด
หาวิธอี อกจากทีนี ่ ่ ต่างหากทีสํ
่ าคัญทีสุ
่ ด"

เขากําลังเตือนเหมียวอีว่้ า พอใช ้กระจกหยินดํา เจา้ ก็จะต้อง

์ านวนมาก ตอนอยู่ ข า้ งนอกเจ า้ ใช ้ไป
สู ญเสีย พลัง อิท ธิฤทธิไปจํ
้ ่ ง ถ้าใช ้อีกครังวรยุ
แลว้ ครังหนึ ้ ทธ ์ของเจา้ จะทนรับไม่ไหว ตอนนี ้
 ่
ไม่ใช่เวลามาสูญเสียเยอะเพราะเรืองเล็ ก เพื่อปี ศาจสองตนนี แล
้ ว้
ถือว่าไม่คม
ุ ้ ค่า
่ บเถาหย่งชุนพยักหน้าเห็นด้วยซําๆ
"ใช่ๆๆๆ!" ผีจวินจือกั ้ และ
มองไปทีจ่ ้าวเฟยด้วยสายตาซาบซึง้
ที่จริงเหมียวอีก็้ แค่จะขู่พวกเขา หลักการนี ต่
้ อให้จา้ วเฟยไม่
้
พูดเขาก็รู ้ ก่อนหน้านี โมโหจนเลอะเลื อนไปจริงๆ แต่รอจนถึงตอน
ที่นํ ากระจกหยินดําออกมา ความแน่ วแน่ ในใจเขาที่จะจัดการกับ
สองคนนี ก็ ้ สงบลงแลว้ เขาจะไม่สนเปลื
ิ้ ์
องพลังอิทธิฤทธิของตั วเอง
ส่งเดชในเวลานี ้
คําพังเพยกล่าวไวว้ ่า 'หมาจนตรอกกระโดดกําแพง' นั่นเป็ น
่ เกิ
เรืองที ่ ดขึนภายใต้
้ สถานการณ์ทถู ่ี กกดดันจนร ้อนใจ ตอนนี ไม่
้
ร ้อนใจแลว้ ย่อมไม่กระโดดกําแพงให้ลม้ เจ็บตัว
เพื่อเห็ นแก่ ห น้าจ า้ วเฟย เหมีย วอีเก็
้ บ กระจกหยินดํ าเขา้ ไป
แม้จ ะปล่ อยปี ศาจสองตนนี ้ไปแล ว้ แต่ ย งั คงทิงคํ
้ า พู ด ที่ โหดร า้ ย
เอาไว ้ "ทางที่ ดี พ วกเจ า้ อ้อ นวอนสวรรค ใ์ ห้คุ ม ้ ครองข า้ ให้
ปลอดภัย เถอะ ไม่ อย่ า งนั้ นข า้ จะทํ า ให้พ วกเจ า้ ตายก่ อนที่ขา้ จะ
ตาย ขา้ ไม่ให้โอกาสพวกเจ ้าเห็นขา้ ตายแน่ นอน"
"ขอรับ ๆๆ ขอบคุ ณ ท่ า นเหมี ย วมากที่ เข า้ ใจ" ทั้งสองรีบ
ขอบคุ ณ และในใจก็ ออ้ นวอนให้ส วรรค ค์ ุ ม ้ งๆ
้ ครองเหมีย วอี จริ
ไม่ อย่ า งนั้ นเหมีย วอีก็
้ รบ
ั ประกันไว แ้ ล ว้ ว่ า จะทํ า ให้พ วกเขาตาย
ก่อนแน่ นอน โดยเฉพาะผีจวินจือที ่ ่เชือเรื
่ องนี ่ มาก
้ เพราะเขาเคย
มีประสบการณ์กบ ้
ั ความโหดเหียมของเหมี ้
ยวอีมาแล ว้
้ ว้ การรักษาชีวิตนั้นเป็ นเรืองสํ
เวลานี แล ่ าคัญ เหมียวอีเองก็้
้ บ พวกเขาสองคนอี ก รีบ ใช อ้ ิ ท ธิฤ ทธิ ์
ไม่ มี อ ารมณ์ม าพู ด จู จ้ ีกั
ต้านทานปราณปี ศาจทีรุ่ กลําโจมตี ้ ้
เนื อหนั งของตนเอง
์
คาดไม่ถึงว่าพอต้นกําเนิ ด อิทธิฤทธิภายในร่
างกายหมุ นวน
และสัมผัส กับ ปราณปี ศาจ ประกายไฟในต้นกํ า เนิ ด อิท ธิฤ ทธิก็์
่ั
เปล่งประกายระยิบ ระยับ และไหม้ลุก ลามในช วพริ บตาเดีย ว เผา
ไหม้ปราณปี ศาจทีสั่ มผัสถึงจนว่างเปล่า
้
เหมีย วอีตาเป็ นประกายทันที นึ ก ไม่ ถึง ว่ า วิท ยายุ ท ธ ฝ์ ึ กตน
ของเขาจะไม่ใช่แค่แกพ ้ ิษและปราณหยินได้เท่านั้น แม้แต่ปราณ
้ แกไ้ ด้เหมือนกัน เรียกได้ว่าต่อให้อยากหลอมสร ้างตน
ปี ศาจนี ก็
ให้กลายเป็ นซากปี ศาจก็เป็ นไปไม่ได้แลว้
่
เพิงจะวางใจได้ ้
ครูเ่ ดียวก็กงั วลขึนมาอี ้
กแลว้ เหมียวอีเงยหน้า
้
มองชีสิวหงที ่หลับตาและไม่พูดจา เขาพบว่าสีหน้าของนางขาว
ซีดผิดปกติเล็กน้อย ในใจรู ้สึกว่าท่าไม่ดีแลว้ วรยุทธ ์ของชีสิวหง ้
ตํ่าทีสุ
่ ดในทีนี
่ ้ ยังสูข
้ องเขาไม่ได้ดว้ ยซํา้
 "จา้ วเฟย พวกท่านต้านทานการหลอมร่างของปราณปี ศาจ
้ นานเท่าไร?" จู่ๆ เหมียวอีก็้ ถามอย่างร ้อนใจ
นี ได้
ซือคงอู๋ เว่ ย กลับ พู ด แทรกด้ว ยนํ ้ าเสีย งหงุ ด หงิด "เจ า้ สัมผัส
ด้วยตัวเองสักครูก ่ ็รู ้แลว้ ไม่ใช่เหรอ"
้ ด ไม่ อ อก ปราณปี ศาจนี ้ ทํ า อะไรตนไม่ ไ ด้ ไม่
เหมี ย วอี พู
่ ได้เวลาทีแม่
สามารถสัมผัสด้วยตัวเองเพือให้ ่ นยํา

แต่จา้ วเฟยได้รบั การอบรมบ่มเพาะมาดีกว่าซือคงอู๋เว่ ย มาก

อย่างเห็นได้ชดั เขาเงียบไปครูห ่ นึ่ ง แลว้ ประมาณการออกมา "วร
ยุทธ ์ของขา้ กับซือคงน่ าจะต้านทานได้ประมาณสามวัน ส่วนเจา้
ิ้
กับชีสวหง เกรงว่าแม้แต่วน
ั เดียวก็…ประคับประคองได้ไม่นานนั ก
ต้องรีบคิดหาวิธแี ลว้ "
คํ า พู ด ของจ า้ วเฟยได้พิสู จ น์ก ารคาดเดาของเหมีย วอี แล ้ ว้
้
เหมีย วอีเงยหน้ ้
า มองไปยัง ชีสิวหงที ่สีห น้า ขาวซีด และขนตาสั่น
่
เล็ ก น้อย คาดว่ า นางคงรู ้สึก ได้ถึง การเปลียนแปลงในร่ างกายที่
เกิดจากปราณปี ศาจนี ้ 'นี่ เพิ่งผ่านไปครูใ่ หญ่ๆ นางก็มป ี ฏิก ิร ยิ า
แลว้ เหรอ'
จากสิ่งนี ้จะเห็ น ได้ว่ า วรยุ ท ธ บ์ งกชขาวขั้นเก า้ กับ วรยุ ท ธ ์
้ าแตกต่างกันมากเท่าไร จ ้าวเฟยกับซือคงอู๋เว่ยทน
บงกชขาวขันห้
ได้ป ระมาณสามวัน แต่ ช ส ้ ้ นแม้แต่ ค รึงวั
ี ิวหงนั ่ นก็ ย ากจะรับ ไหว
สถานการณ์ค่อนขา้ งอันตราย
ี ารอะไรไหมล่ะ?" เหมียวอีร้ ้อนใจแลว้
"พวกท่านมีวธิ ก
ซือ คงอู๋ เ ว่ ย พู ด อย่ า งหงุ ด หงิด อีก ครัง้ "ถ้า มี วิ ธ ีก็ อ อกไปได้
นานแลว้ จะมารับความทุกข ์ทรมานอยู่ตรงนี เหรอ?" ้

"ถ้าท่านไม่มวี ธิ ก ้
ี ็หุบปากไปซะ!" เหมียวอีตะคอก
"เฮย้ ! เจา้ มันบา้ ไปแลว้ อาศัยว่ามีกระจกหยินดําแลว้ มองไม่
เห็ นหัวใครเหรอ? ขา้ ไม่ใช่เจา้ ปี ศาจสองตนนั้นที่จะยอมให้เจ า้ ขู่
ได้นะ!" ซือคงอู๋เว่ยโมโหหนักแลว้ เช่นกัน ตัวอยู่ในสภาพลําบาก
แบบนี ้ ไม่ว่าใครก็อารมณ์ดไี ม่ไหว
้
จ า้ วเฟยมองสีห น้า ของชีสิวหงแวบหนึ ่ ง แล ว้ หันมาตะคอก
เช่นกัน "ซือคง เจ ้าหุบปากเถอะ ถ้าไม่พูดก็ไม่มใี ครคิดว่าเจ ้าตาย
แลว้ หรอก"
ขณะเดียวกันก็แอบถ่ายทอดเสียงบอกว่า "เจ ้าดูสห ี น้าของชี
้
สิวหงสิ ์ องนางตํ่ าเกินไป เกรงว่ า จะประคองได้ไม่ นาน
วรยุ ท ธ ข
เจ ้าคิดว่าในใจเจ ้าเด็กนั่นจะร ้อนรนพอไหมล่ะ?"
"..." ซือคงอู๋ เว่ ย เงยหน้า มองปฏิ ก ิร ย ้ ่ง
ิ าของชีสิ วหงแวบหนึ
แล ว้ พู ด ไม่ อ อกนิ ด หน่ อย ตอนนี ้ความโกรธหายไปทัน ที เขา
พึ ม พํ า ว่ า "ถื อ ว่ า ข า้ ปากมากแล ว้ กัน ข า้ จะไม่ พู ด แล ว้ ตกลง
ไหม?"
จ า้ วเฟยพู ด เสี ย งตํ่ าอี ก ว่ า "ถ้า อยากจะออกไปก็ มี ค วาม
เป็ นไปได้แค่ ส องอย่ าง หนึ่ งคือเจ า้ ของของวิเศษเป็ นฝ่ ายปล่อย
พวกเราไปเอง หรือไม่พวกเราก็ทําลายโครงสร ้างทังหมดของของ ้
วิเศษชินนี้ จากภายใน
้ ทําให้ของวิเศษชินนี ้ พั
้ งทลาย พวกเราถึง
อาจจะหนี ออกไปได้ ถ้าจะคิดหาวิธก ี ็คด ้
ิ ได้แค่สองทางนี แหละ แต่
ดูแลว้ เหมือนจะเป็ นไปไม่ได้"
เหมียวอีมี้ สห
ี น้าพยับเมฆ เป็ นไปได้หรือที่เจา้ ของของวิเศษ
จะปล่อยพวกเขาออกไป ในพืนที ้ ่ที่เป็ นอีกโลกหนึ่ งแบบนี ้ ต่อให้
อยากจะเจรจากับเขา เขาก็ไม่ได้ยินอยู่ดี วิธก ี ารเดียวคือทําลาย
้ ้ แต่จะทําลายอย่างไรล่ะ?
ของวิเศษชินนี
…………………………
 บทที่ 384 ปลายทาง

ของวิเศษทีร่ ้ายกาจทีสุ ่ ดทีอยู

่ ่ในมือตัวเองตอนนี ก็
้ คอื กระจกห
ยินดําแลว้ ที่สามารถใช ้งานได้ก็คอ ื กระจกหยินดําเหมือนกัน แต่
วิธ ีก ารโจมตีข องกระจกหยินดํ า แม้จ ะมีพ ลัง สัง หารแต่ ก ลับ ไม่ มี
พลังทําลาย ไม่ได้ผลเลยกับ นํ ้าเต้าวิเศษแบบนี ้ แต่ในแหวนเก็ บ
สมบัตข ิ องตนก็ไม่มข ่
ี องทีสามารถโจมตี ระยะไกลได้แลว้ ด้วย…
เหมีย วอีพลั้ นตาเป็ นประกาย ตนยัง มีข องที่สามารถโจมตี
ระยะไกลได้อีก อย่ า งนี่ นา ตักแตนน้
๊ ๊
อยไง ตักแตนน้ อยสามารถ
โจมตีตอนออกห่างจากตนได้ ตักแตนน้๊ อยสามารถกัดกินเหรียญ
ผลึก ไม่รู ้ว่าสามารถกัดกินของวิเศษที่หลอมสร ้างด้วยสีดํา ผลึก นี ้
หรือเปล่า
ตอนนี ้ก็ มีแค่ ท างเดีย วที่สามารถทํ าได้ ไม่ ว่ า จะเป็ นอย่างไร
้
ตอนนี เขาก็ ี่
จะลองแน่ นอน แต่ทเขากั ่ ดก็คอ
งวลทีสุ ๊
ื ตักแตนน้ อยจะ
สามารถทนรับปราณปี ศาจทีอยู ่ ่ในนั้นได้หรือเปล่า
้ งห้
เขากางนิ วทั ้ าออกช ้าๆ ตักแตนน้
๊ อยตัวหนึ่ งถูกเรียกให้ตื่น
ออกมาจากแหวนเก็บสมบัติ และบินมาเกาะอยู่บนฝ่ ามือของของ
เหมียวอี ้ มันกางปี กแลว้ ยืนอยู่เงียบๆ ราวกับผีเสือ้
 เหมียวอีจ้ ้องมองปราณปี ศาจทีเหมื
่ อนหมอกควันรินไหลผ่า น
๊
ตัวตักแตนน้ อยที่ยืนกางปี กอยู่ เขาสังเกตเงียบๆ ครูห ่ นึ่ ง พอไม่
พบว่ า ตั ๊กแตนน้ อ ยมี ค วามผิ ด ปกติ ใ ดๆ ในใจก็ ฮึ ก เหิ ม และ
่ า เจ า้ ตัว เล็ ก จะไม่ ก ลัว ปราณ
ประหลาดใจเล็ ก น้อย 'ไม่ น่า เชือว่
ปี ศาจนี่ เลยสักนิ ด'
ช ่วพริ
ั บ ตาเดี ย วเขาก็ นึ ก ถึ ง คํ า ที่ เหล่ า ไป๋ พู ด ไว ต้ อนแรก
๊
'ตักแตนทมิ ่
ฬเดิมทีก็เป็ นสัตว ์ปี ศาจทีมาจากนรกอยู ่แลว้ !'
นั่นก็หมายความว่าตักแตนน้
๊ อยเป็ นปี ศาจชนิ ดหนึ่ ง ในเมื่อ
่ บเถาหย่งชุนไม่กลัว มันก็น่าจะไม่เป็ นอะไรเหมือนกัน
ผีจวินจือกั
้
เหมีย วอีเงยหน้ า มองอาชามัง กรที่ห้อ ยอยู่ ด า้ นบนและร อ้ ง
้ อยู่ เ ป็ นระยะอี ก ครัง้ จากนั้ นใช ค้ วามคิ ด สํ า แดงอิ ท ธิฤ ทธิ ์
'ฮี ๆ'
ควบคุ ม ทํ า ให้เกราะรบบนตัว ของอาชามัง กรตัว นั้ นกลายเป็ น
หมอกสีดํ า และลอยกลับ เข า้ มาในแหวนเก็ บ สมบัติท น ั ที ก่ อนที่
้ มมองประเมิ
เหมียวอีจะเริ ่ นอาชามังกรตัวนั้นอย่างละเอียด
้
ตามหลักการนี อาชามั งกรไม่มีวรยุทธ ์ใดๆ น่ าจะแย่ยิ่งกว่าชี
้
สิวหง แต่ ดู จ ากท่ า ทางของมัน เหมือนจะไม่ เป็ นอะไรเลยสัก นิ ด
้
ปี ศาจทังหมดไม่ ้ งๆ ด้วย
กลัวปราณปี ศาจนี จริ
หลังจากแน่ ใจแลว้ เหมียวอีก็้ สงั เกตรอบๆ อีกครัง้ ปลายโซ่
้ ที่ ไขว ก
ของแต่ ล ะเส น ้ ัน ล ว้ นผู ก อยู่ บ นผนั ง นํ ้ าเต้า เขาเคยมี
ประสบการณ์โดนโซ่พวกนี เข ้ า้ มาจับ จึงแน่ ใจได้ว่าโซ่ท่อยู
ี ่ตรงนี ้
้
ลว้ นเป็ นของวิเศษขันสองทุ กเสน้ โซ่มากมายขนาดนี ไม่ ้ รู ้ว่าใช ้ยา
้
ปี ศาจขันสองหลอมสร ้างไปมากมายเท่าไร
ก็เหมือนกับการหลอมสร ้างของวิเศษแบบนี สั ้ กชินหนึ
้ ่ ง อย่า
้
ว่าแต่ยาปี ศาจขันสองเลย แค่สีดําผลึกอย่างเดียวก็ไม่รู ้ว่าต้องใช ้
เท่าไรแลว้ ไม่รู ้ว่าด้วยกําลังทรัพย ์ของเหมียวอีจะหลอมสร ้ า้ งได้
หรือเปล่า ต่อให้ขายของบนตัวเยารัวเซี ่ ยนจนหมดก็ยงั ยากที่จะ
เป็ นไปได้เลย ของวิเศษแบบนี แม้ ้ จะอยู่ในขอบเขตของของวิเศษ
้
ขันสอง ิ้
แต่สนเปลื องกําลังทรัพย ์มากกว่าของวิเศษขันสามทั ้ ่วไป
เสียอีก ระดับประมุขตําหนักทั่วไปอาจจะทําไม่ไหวด้วยซํา้ มีเพียง
้ า นั ก
บุ ค คลสํ า คัญ หรือ ไม่ ก็ ใ ห้สํ า นั ก ใหญ่ เ ททรัพ ย ส์ ิน ของทังสํ
รวมกันถึงเป็ นไปได้ทจะทํ่ี าไหว
๊
ตักแตนน้ ึ้
อยไต่ขนไปบนโซ่ ท่พั ่ ด
ี นขอ้ มือเขาอยู่ แลว้ ก็เริมกั
กิน ปากแบบกรรไกรที่กะพริบแสงสลัวกํ าลังส่ งเสีย ง "กรอบแก
่ ่บนโซ่
รบ" แสบแก ้วหูขณะทีอยู
่ บเถาหย่งชุนที่อยู่ดา้ นล่างเงยหน้ามองมา ไม่รู ้ว่า
ผีจวินจือกั
เขากําลังทําอะไร เป็ นเพราะมุมมอง แม้แต่ซอื คงอู๋เว่ยเองก็เห็ นไม่
่ นแน่ ได้ยินเพียงเสียงอันไม่ไพเราะที่ดังมาจาก
ชดั ว่าเรืองอะไรกั
ทางเหมียวอี ้
 ้
ในบรรดาพวกเขามีเพียงชีสิวหงที ่อยู่ดา้ นบนและจ ้าวเฟยที่อ
ยู่ ข า้ งหลัง ที่สามารถมองเห็ นได้ช ด ั เจน แต่ น่า เสีย ดายที่ชีสิวหง
้
หลับ ตาสนิ ท ส่ ว นจ า้ วเฟยก็ เบิก ตากว า้ งมองท่ า ทางการกัด กิน
๊
ของตักแตนน้ ้ างตกตะลึง
อยบนขอ้ มือเหมียวอีอย่
่ นออกมาอย่างช ้าๆ ไม่
ในดวงตาจ ้าวเฟยเผยความรู ้สึกตืนเต้
่ า จะเห็ นตักแตนน้
น่ า เชือว่ ๊ อ ยกัด จนบนโซ่ก ลายเป็ นหลุ ม เล็ ก ๆ
แลว้
๊
‘โอ้สวรรค ์! ตักแตนน้ อยนี่ มันเป็ นสัตว ์ประหลาดอะไรกัน แน่
นอกจากจะไม่ก ลัวปราณปี ศาจแล ว้ ไม่น่าเชือว่ ่ ายังสามารถกิน
ของวิเศษที่หลอมสร ้างจากสีดํ า ผลึก ได้อีก ด้ว ย บนตัว เหมีย วอี ้
้
ไม่ได้มแี ค่ตวั เดียว ถ้าหากปล่อยทังหมดออกมาล่ ะ…’
้ ยวอีปล่
ไม่ตอ้ งให้เขาเตือน ตอนนี เหมี ้ อยตักแตนน้
๊ ้
อยทังหมด
สามสิบห้าตัวออกมากัดกินโซ่ทล ี่ อ้ มอยู่บนขอ้ มือตัวเองแลว้ เสียง
่ งอืออึ
กัดกินอันน่ าสยองทีดั ้ งทําให้คนรู ้สึกหวาดผวาอยู่บา้ ง
้ กคนมองเห็นแลว้ ว่ามันเรืองอะไรกั
ตอนนี ทุ ่ นแน่ พวกเขาต่าง
่ ้
ก็งงงันกับสิงนี
้ ยวอีเองก็
จา้ วเฟยเขา้ ใจทันที ก่อนหน้านี เหมี ้ ไม่ได้ม่นใจ
ั แค่
ปล่อยออกมาทดลองตัวเดียวเท่านั้น
 เขารีบ มองประเมิ น รอบๆ พัก หนึ่ ง จากนั้ นก็ ห ัน ไปพู ด กับ
เหมียวอีว่้ า "โซ่เหล็กพวกนี เป็
้ นของวิเศษขันสองทุ
้ กเสน้ ก็เหมือน
หนวดของปลาหมึ ก ขาดไปเส น ้ เดี ย วก็ ไ ม่ แ น่ ว่ า จะทํ า ลาย
โครงสร า้ งทั้งหมดได้ ตักแตนน้
๊ อ ยกัด ต่ อ ไปแบบนี ้ ต้อ งรอถึ ง
เมื่ อไรกว่ า แขนขาทั้งสี่ของเจ า้ จะหลุ ด พ น ้ หมด? ผนั ง นํ ้ าเต้า !
๊
รวบรวมตักแตนน้ ั บนผนังนํ ้าเต้าสิ ขอแค่ให้มน
อยให้กด ั ทะลุ ของ
้ จะต้
วิเศษชินนี ้ องพังทลายแน่ นอน เร็วเขา้ ชีสวหงยื ิ้ นหยัด ได้ไม่
นานนัก!"
จา้ วเฟยเตือนได้ทน
ั เวลามาก เหมียวอีพยั ้ กหน้า จากนั้นรีบ
๊
ควบคุ ม ตักแตนน้ อ ยสามสิ บ ห้า ตัว ให้บิ น ไปที่ ผนั ง นํ ้ าเต้า และ
รวมตัวกันกัดกิน
้ มีใครรู ้สึกว่าเสียงกัดกินของตักแตนน้
ตอนนี ไม่ ๊ อยไม่ไพเราะ
แต่รู ้สึกเหมือนได้ยินเสีย งดนตรีจากสรวงสวรรค ์ ไพเราะงดงาม
เป็ นที่สุด ทุกคนรู ้สึกจิตใจฮึกเหิมมาก ได้มองเห็ นความหวังที่จะ
รอดชีวต ้ ว้
ิ อีกครังแล
"ฮ่ า ๆ ดู เหมือนพวกเรามีห วัง ที่จะหนี รอดแลว้ !" ซือคงอู๋ เว่ ย
เหมือนเป็ นบา้
้ บหัวเราะไม่ ออก เขาเม้มริมฝี ปากพร ้อมมองไป
เหมีย วอีกลั
่
ด้านบน เห็ นเพียงใบหน้าทีขาวซี ิ้
ดของชีสวหงค่ อยๆ กลายเป็ นสี
เขียวแลว้
 ้
"สิวหง เจ า้ อดทนอีก หน่ อยเถอะ พวกเราใกล จ้ ะออกไปได้
้ ดฟันให้กําลังใจชีสวหง
แลว้ " เหมียวอีกั ิ้
พอได้ยินแบบนี ้ ทุกคนก็มองไปยังชีสวหงทีิ้ ่ห้อยอยู่ด า้ นบน
พร ้อมกัน แลว้ ก็มองความเร็วในการกัดกินของตักแตนน้ ๊ อย แม้
๊
ตักแตนน้ อยจะสามารถกัด จนมีก ารเปลี่ยนแปลง แต่ ถึง อย่ า งไร
้ ก็
ของวิเศษชินนี ้ ไม่ได้ทํามาจากเต้าหู ้ การกัดกินช ้ามาก ถ้าพูด
อย่างปล่อยวางความคิดที่เพอ้ ฝั น ชีสิวหงไม่
้ มีทางยืนหยัดจนถึง
ตอนที่หลุ ด พ น ้ เลย ทุ ก คนตกอยู่ ใ นความ
้ จากความลํ าบากนี ได้
เงียบทันที
้ นจอ้ งไปยังตักแตนน้
เหมียวอีพลั ๊ อยที่กําลังกัดกิน ในสายตา
๊
เขาฉายแววคับแค้น และตักแตนน้ ่
อยก็เร่งความถีในการล อ้ มรอบ
เขา้ มากัดกินทันที
ด้า นนอก พวกไป๋ จื่อเหลี ย งยัง คงไล่ ส ัง หารพวกกู่ ซ านเจิง้
เพียงแต่ไม่มีพลังเท้าของเดรัจฉานสับปลับคอยช่วย อยากจะไล่
้ ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
ทันพวกกู่ซานเจิงก็
่ ่ทําให้พวกกู่ซานเจิงแปลกใจก็
สิงที ้ คือ พวกเผ่าทะเลที่ คอย
ติดตามจับจ ้องพวกเขามาตลอด จู่ๆ ก็หายไปหมดแลว้
 ในนํ ้าเต้า เวลาผ่านไปอย่างช ้าๆ ไม่มใี ครพูดอะไร ทุกคนต่าง
้
มองชีสิ วหงที ่สี ห น้า ยิ่ งแย่ ล งเรือยๆ
่ ที่ คอและข อ้ มื อ กลายเป็ นสี
้ ว้
เขียวคลําแล
้ ม้ หน้า และหลับ ตาสนิ ท แก ม้ และทังตั
เหมีย วอีก ้ ว ตึง ไปหมด
สองมื อ กํ า หมัด แน่ น ความทรมานในใจเขา คนนอกยากที่ จะ
เขา้ ใจได้
่ อกลับจินตนาการได้ ไม่มใี ครส่งเสียงรบกวนเขา
แต่คนทีเหลื
แม้แต่นิดเดียว ในนํ ้าเต้ามีเพียงเสียงกัดกินของตักแตนน้
๊ อย
ที่ จริง ถ้า มองในมุ ม ที่ เห็ น แก่ ต ัว ที่ ทุ ก คนเป็ นห่ ว งที่ สุ ด คื อ
้
เหมียวอีมากกว่ ้ นหยัดไม่ไหวตามชีสวหงไป
า กลัวว่าเหมียวอีจะยื ิ้
ถึ ง อย่ า งไรวรยุ ท ธ บ์ งกชขาวขั้นเจ็ ด ของเหมี ย วอี ไม่ ้ ไ ด้สู ง กว่ า
บงกชขาวขันห้ ้ าของชีสวหงสั
ิ้ กเท่าไร
พอเห็ นความเร็วในการกัดกินของตักแตนน้ ๊ อย ก็ยากมากที่
จะไม่ ใ ห้ทุ ก คนกัง วลใจ ตรงนี ้มีเพีย งเหมีย วอีที
้ ่สามารถควบคุม
๊
ตักแตนน้ ้
อย ถ้าเหมียวอีตาย ทุกคนก็จะจบเห่แลว้ จริงๆ
ในใจทุกคนต่างกําลังวิงวอนให้ท่านเหมียวยืนหยัดให้ไหว!
ไม่ รู ้ว่ า เวลาผ่ านไปนานเท่า ไร เหมีย วอีรู้ ้สึก เพีย งว่าหนึ่ งวัน
เหมือนหนึ่ งปี
 ้ จู่ๆ ด้านบนก็มีเสียงที่อ่อนเพลียของชีสวหงดั
"เหมียวอี…" ิ้ ง
ขึน้
้ นเงยหน้ามองขึนไป
ทุกคนเงยหน้ามองนาง เหมียวอีพลั ้

ิ้
ชีสวหงที ่สีหน้าเขียวคลําน่
้ าเกลียดลืมตาขึนมา ้ สายตานาง
้
อ่อนเพลีย แต่กลับฝื นยิมให้ เหมียวอี ้ วินาทีนีใจของเหมี
้ ยวอีแทบ ้
จะแตกสลายแลว้ แขนสองขา้ งพยายามต่อสูด้ นรน ิ้ แต่โซ่เหล็กที่
มัดเขาอยู่แค่ส่ นไหวและส่
ั งเสียงเท่า นั้ น ไม่แยแสการต่ อสู ด ้
้ ิ นรน
ของเขา
้ ่ไร ก้ ํ า ลัง จะช่ว ยเหลือ หอบหายใจ ฝื นยิมออกมา
เหมีย วอีที ้
้
เช่นเดียวกัน "สิวหง ใกลแ้ ลว้ เจา้ ยืนหยัดอีกหน่ อย พวกเราใกล ้
จะหนี ออกไปได้แลว้ !"
ิ้
ชีสวหงพู ดด้วยนํ ้าเสียงอ่อนเพลียว่า "ขา้ ไม่ไหวแลว้ !"
แขนขาทังสี ้ ของเหมี
่ ยวอีดิ้ นรนอี
้ กครัง้ จากนั้นก็ใช ้นํ ้าเสียงที่
ใจเย็ นพู ด ให้กํ า ลัง ใจว่า "เจ า้ ไหว! ยืนหยัด ไว ้ อย่ า ยอมแพ ้ เจ า้
่ า้ เชือว่
ต้องเชือข ่ า ข า้ จะสามารถพาเจ า้ รอดชีวิต ออกจากทะเล
ดาวนักษัตรได้ ขา้ ต้องทําได้แน่ นอน เชือข ่ า้ สิ!"
้
ชีสิ วหงพู ด อย่ า งปวกเปี ยกว่ า "ข า้ รู ต้ ้ังแต่ ต อนที่ มาแล ว้
ด้วยวรยุทธ ์อย่างขา้ ไม่มีทางรอดชีวิตกลับไปได้หรอก มีชวี ิตอยู่
้ ขา้ ก็พอใจมากแลว้ "
ถึงวันนี ได้
 ้ ดเสียงดังว่า "อย่ายอมแพ!้ เจ ้ามองขา้ สิ เจ ้ามองขา้
เหมียวอีพู
่
วรยุทธ ์ขา้ สูงกว่าเจา้ ไม่ เท่า ไร ขา้ ยังเชือเลยว่ าจะรอดกลับ ไปได้
เจา้ เองก็อย่ายอมแพ!้ ไม่ตอ้ งพูดอะไรแลว้ พยายามใช ้อิทธิฤทธิ ์
ต้านทานไว!้ "
ิ้
ชีสวหง "ไม่เหมือนกัน ท่านมีความสามารถ มีฝีมือ มีจติ ใจ
่ ไม่เคยหวาดกลัวความลําบากและอันตราย ขา้ ต่างกับ
เด็ดเดียว
ท่านมากเกินไป สิงเดี ่ ยวทีข่ า้ มีคอ ี่ พบท่าน
ื ความโชคดี โชคดีทได้
ิ อยู่ได้จนถึงตอนนี "้
ถึงมีชวี ต
้ ดเสียงดังว่า "ไม่ใช่แบบนั้น เพราะตรงนี ดู
เหมียวอีพู ้ แค่ว่าวร
ยุทธ ์ของใครจะยืนหยัดไหว วรยุทธ ์ของเจา้ ต่างกับขา้ ไม่มาก ขา้
สามารถยืนหยัดได้ เจ ้าก็ตอ้ งยืนหยัดได้เหมือนกัน!"
้ า "นางหนู พวกเราเดินมาถึงตอนนี ้
จู่ๆ ซือคงอู๋เว่ยก็พูดขึนว่
ด้ว ยกันได้น้ั นไม่ ง่ ายเลย อย่ า ยอมแพ ใ้ นเวลาสํ าคัญสิ! ยืนหยัด
เขา้ ไว!้ น้องเหมียวหาทางหลุดพ น ้ ได้แลว้ ใกลแ้ ลว้ ล่ะ เจา้ ดูทาง
นั้นสิ วิธกี ารของน้องชายใกลจ้ ะทําลายของวิเศษชินนี ้ ได้้ แลว้ เจ ้า
ยืนหยัดอีกหน่ อยเถอะ!"
ิ้
จา้ วเฟยส่งเสียงเช่นกัน "ชีสวหง ยืนหยัดเขา้ ไว ้ อย่าทําลาย
นํ ้าใจของน้องเหมียว! เจ ้าไม่ตอ้ งห่วง ขอแค่ครังนี
้ ออกไปได้
้ พวก
้ า้ แน่ นอน จะพาเจ า้ รอดออกจากทะเลดาว
เราจะไม่ ท อดทิ งเจ
นักษัตรได้แน่ กลับไปแลว้ พวกเราจะไปลา้ งแค้น ใครมันผลัก ไส
ให้เจ า้ มารับ ความลํ า บากที่ทะเลดาวนั ก ษัต ร พวกเราจะไปคิ ด
บัญชี! ขา้ จา้ วเฟยขอรับประกันด้วยฐานะของลูกผูช ้ าย เจา้ ต้อง
ยืนหยัดไวน้ ะ!"
"ใช่แลว้ ๆ!" ซือคงอู๋เว่ยพยักหน้าพูดซําๆ ้ "เจ ้ายังมีแค้นที่ต้อง
ชํา ระนะ อย่ า ยอมแพ ง้ ่ า ยๆ อย่ า ให้คู่ แค้นลอยนวล! ไม่ ก ลัว หรอ
กว่าอีกฝ่ ายจะมีฐานะสูงหรืออํานาจมากเท่า ไร พวกเราจะมีส่ ว น
ร่วมในการลา้ งแค้น จะถลกหนังเขาเป็ นๆ!"
่ บเถาหย่งชุนก็รว่ มแสร ้ง
"แม่นางชี ยืนหยัดไวน้ ะ!" ผีจวินจือกั
ให้กําลังใจด้วยเช่นกัน
้
ช่ว ยไม่ ได้ ทุ ก คนเอ่ ย ปากให้กํ า ลังใจแล ว้ ถ้า ทังสองไม่ เอ่ ย
้ นไปหน่ อย ถ้ายั่วให้เหมียวอีโมโหเพราะไม่
ปากก็จะดูฟังไม่ขึนเกิ ้
มีความเห็ นอกเห็ นใจ เหมียวอีก็้ ไม่จําเป็ นต้องใช ้กระจกหยิน ดํ า
ั๊
หรอก ให้ตกแตนนั ่ นมากัดทังสองก็
้ ้
ตายได้แลว้ ทังสองไม่ ได้หนัง
้
หนาถึงขันแข็ ๊
งแรงกว่าของวิเศษ ตักแตนนั ่ นกัดกินได้แม้ก ระทั่ง
่ าจากสีดําผลึก ไม่ตอ้ งพูดถึงการกัดพวกเขาสองคน
ของวิเศษทีทํ
ให้ตายเลย
ิ้
ชีสวหงยิ ้
มอย่ ่
างอ่อนเพลีย เหมือนไร ้เรียวแรงขอบคุ ณนํ ้าใจ
้ ่ อยู่ ด า้ นล่ า งพร อ้ มพู ด ว่ า
จากทุ ก คน นางเพี ย งจ อ้ งเหมี ย วอี ที
"เหมียวอี ้ ท่านจะดูถูกขา้ หรือเปล่า?"
 “เปล่ า เลย!" เหมี ย วอี ส่้ า ยหน้า ซําๆ
้ "ข า้ จะไปดู ถู ก เจ า้ ได้
อย่างไร!"
ิ้
ชีสวหง "ขา้ กลัวท่านจะดูถูกขา้ นึ กว่าขา้ อยากจะมีช วี ิต อยู่
่
ต่อทีทะเลดาวนั กษัตร ถึงได้ยอมมอบร่างกายให้ท่าน แต่ขา้ ไม่ได้
คิ ด อย่ า งนั้ นจริง ๆ นะ ข า้ จริง ใจกับ ท่ า น ท่ า นดี ก บ
ั ข า้ จริง ๆ ข า้
ซาบซึงมาก้ ขา้ ถึงได้ยอมด้ว ยความสมัค รใจ ขา้ อยากจะอยู่ ก บ ั
ท่านตลอดไป แต่ครังแรกข ้ า้ ง่ายเกินไปแลว้ ขา้ กลัวท่านจะดูถูก
ขา้ จริงๆ!"
ช ่วขณะนี
ั ้ เหมี ย วอี เข
้ า้ ใจในทัน ที ในที่ สุ ด ก็ เ ข า้ ใจแล ว้ ว่ า
้ งจากทําเรืองนั
ทําไมทุกครังหลั ่ ้นแลว้ ถึงได้จงใจรักษาระยะห่างกับ
ตน แค่ เพราะกลัว ว่าตนจะดู ถู กนาง เห็ นว่ า นางเป็ นผู ห ้ ญิงง่ายๆ
แบบนั้น
้
เหมียวอีราวกั
บโดนมีดควา้ นหัวใจ เอาแต่ส่ายหน้าไม่หยุด
"เหมียวอี ้ ท่านเคยชอบขา้ จริงๆ บา้ งไหม?" จู่ๆ ชีสวหงก็
ิ้ ถาม
ด้ว ยเสีย งที่ดัง ขึน
้ ในสายตาที่อ่ อนเพลีย เต็ มไปด้ว ยการเฝ้ ารอ
คอยสุดท้าย
แต่ พ อพู ด คํ า นี ้ออกมา ช ่วพริ
ั ้
บ ตาเดี ย วก็ ทํ า ให้เ หมี ย วอีโง่
เขลาแลว้ 'ตนเคยชอบนางจริงๆ หรือเปล่า?'
เขาหลอกตัวเองไม่ได้ 'ไม่เคย!'
 ความชอบที่ ควบคุ ม อารมณ์ค วามรู ส้ ึ ก ต่ อ ร่า งกายผู ห ้ ญิ ง
ไม่ได้ กับคําว่าชอบที่ชีสวหงเรี
ิ้ ่
ยกมันคนละเรืองกั นเลย เขารู ้อยู่
แก่ใจดี เขาไม่เคยมีความชอบแบบนั้ นมาก่ อน สิงเดี ่ ยวที่เขามีก็
่
คือ หลังจากทําเรืองแบบนั ้นแลว้ เขาก็ยินดีจะรับผิดชอบนาง เขา
ไม่ใช่ผช ่ มค
ู ้ ายทีไม่ ี วามรับผิดชอบ
้ บายทุกอย่าง
ไม่ตอ้ งอธิบายอะไรอีก ปฏิกริ ยิ าของเหมียวอีอธิ
แลว้
วินาทีนี้ เหมือนชีสิวหงเข
้ า้ ใจทุ ก อย่ า งแล ว้ ในสายตาฉาย
แววโศกเศร ้าอย่างอธิบายไม่ได้ นํ ้าตาค่อยๆ พรังพรู ่ ออกจากเบา้
ตา ไหลผ่านแกม้ เบาๆ ดวงตาสองขา้ งปิ ดลงช ้าๆ แลว้ จู่ๆ ศีรษะก็
่
ห้อยลงมาอย่างไร ้เรียวแรง ไม่มล
ี มหายใจอีกแลว้
นํ ้าตาทีใสเป็
่ นประกายสองหยดตกใส่หน้าเหมียวอี ้ เหมียวอีที้ ่
ตกใจได้สติกลับมากําลังมองนาง ในสายตาเต็มไปด้วยความตืน ่
ตระหนก...
…………………………
 บทที่ 385 ผูช ่ งแกร่ง
้ ว่ ยเหลือทีแข็

หยดนํ ้ าตาสองหยดที่ ตกลงมาโดนปราณปี ศาจกัด กร่อน

อย่างรวดเร็ว มันละลายหายไปแลว้
้
"สิวหง!" ้ ยงดังสั่น
เหมียวอีตะโกนเสี
แต่ไม่มก
ี ารตอบสนองใดๆ
์
จ า้ วเฟยและซือ คงอู๋ เ ว่ ย รีบ ใช อ้ ิ ท ธิ ฤ ทธิ ตรวจสอบร่ า งไร ้
่
เรียวแรงของชี ิ้
สวหงที่ อยอยู่ดา้ นบน
ห้
้
ไม่นาน ทังสองก็ ์ ยบๆ ซือคงอู๋เว่ยถอน
หยุดใช ้พลังอิทธิฤทธิเงี
หายใจลึกๆ แลว้ พูดว่า "น้องชาย ตัดใจเสียเถิด!"
้
คํ า พู ด ปลอบใจประโยคเดีย วได้ป ระกาศจุ ด จบของชีสิ วหง
แลว้
โซ่เหล็กที่รัดเหมียวอีพลั
้ นส่งเสียงดังโครมคราม นิ วทั
้ งสิ
้ บที่
กําหมัดไวแ้ น่ นได้กางออกอีกครัง้ สายตาที่เต็มไปด้วยเสน้ เลือด
ฝอยสีแดงของเหมียวอีกํ้ า ลังจ อ้ งไปด้า นบน ทังร่
้ างกายกําลัง ใช ้
้
แรงดินรน แต่กลับไร ้แรงจะสลัดหลุดจากการผูกมัดได้
 เขาอยากจะช่ว ยชีวิต นาง เขารู ้ว่ า ในเมื่อวิท ยายุ ท ธ ฝ์ ึ กตน
ของเขาสามารถแกป้ ราณปี ศาจได้ ก็จะสามารถช่วยชีสิวหงแก ้ ้
ปราณหยินได้เหมือนกัน
เขารู ว้ ่ า ตอนนี ้ ยัง มี ค วามหวัง สุ ด ท้า ยอยู่ ถ้า สามารถแก ้
ปราณหยิ น ในร่า งกายชีสิ วหงได้ ้ ท ัน เวลา แล ว้ ใช อ้ ิ ท ธิฤ ทธินํ์ า
สมุ น ไพรเซีย นซิง หัว มาช่ว ย ก็ อ าจจะช่ว ยชีวิ ต กลับ มาได้ ถึ ง
่
อย่างไรนางก็เพิงจะขาดใจเมื ่
อครู น ้
่ ี เอง
้ วเดี
แต่เขาไม่มีทางเขา้ ใกลไ้ ด้ แม้แต่นิวนิ ้ ยวก็ไม่มีทางสัมผัส
ิ้
โดนชีสวหงที ่อยู่ดา้ นบน ทังสองฝ่
้ ายแม้จะอยู่ใกลก้ น
ั แต่ก็เหมือน
อยู่ห่างกันสุดขอบฟ้ า
เขากําลังมองชีสวหงที ิ้ ่ ่ตรงหน้าตน นางตายอย่างช ้าๆ อยู่
อยู
ตรงหน้า ในระยะที่ใกล ข ้ นาดนี ้ ตนกลับ ไม่ มี ห นทางเลยสัก นิ ด
ความรู ส้ ึ ก ที่ ไร ก้ ํ า ลัง แบบนั้ นทํ า ให้เ ขาชาไปทั้งตัว สู ด หายใจ
ลําบาก แม้แต่วญ ิ ญาณก็ใกลจ้ ะขาดใจแลว้
ขณะที่ เบิ ก ตากว า้ งจ อ้ งหน้ า เขี ย วคลํ ้าของชีสิ วหง
้ ที่ อยู่
ิ่
ด้านบน ตาของเขาก็ยงแดงกํ ่ามากขึน้

เขาไม่ เคยเป็ นอย่ างวันนี ้มาก่ อน ไม่ เคยอยากรีบ เพิ่มกําลัง

ความสามารถของตัวเองมากขนาดนี ้ เขาหายใจถี่ ลมหายใจราว
กับวัว
 ้ วดินรนซํ
ทังตั ้ ้
าไปซํ ้
ามาอย่ างไม่ยอมแพอ้ ยู่ตลอด ต่อสูก้ บ
ั โซ่
่ นตัวเองอยู่
เหล็กทีพั
่ าไมในช่วงเวลาสุดท้ายตัวเองถึง
เขาเกลียดตัวเอง เกลียดทีทํ
ใจลอยขนาดนั้น! ฝึ กตนมาตังหลายปี
้ ้ าไร
ฆ่าคนมาแลว้ ไม่รู ้ตังเท่
ตลอดชีวิ ต พู ด โกหกมามากมายขนาดนั้ น ทํ า ไมถึ ง พู ด โกหก
ไม่ได้ว่า 'ชอบนางด้วยใจจริง' ทําไมจะต้องให้นางจากไปพร ้อม
นํ ้าตาทีเจ็
่ บปวดและจําใจ?

ความรู ้สึก ตอนที่นํ ้ าตาสองหยดนั้ นหยดลงมาโดนบนหน้า

เขา ความรู ้สึกสะเทือนอารมณ์ชดั เจนขนาดนี ้ เขาลืมไม่ลงตลอด
กาล สลักลึกลงในใจทันที เขาไม่มท ี างจินตนาการได้เลยว่ า ช ว่ ั
ขณะนั้นชีสวหงเจ็
ิ้ ่ เขาทํ
บปวดขนาดไหน ลว้ นเป็ นสิงที ่ ้ ้น
านางทังนั
่ั
ชวพริ บตาเดียวก็จําได้ชดั เจนถึงตอนที่เคาะให้ประตูบานนั้น
บนเรือเปิ ดออก ด้านหลังประตูมีหญิงงามคนหนึ่ งที่สวมกระโปรง
ยาวสีเหลืองเขม้ กําลังมองเขาระอย่างระแวดระวัง เขาจดจําภาพที่
้
ทังสองพบกั ้
นครังแรกได้
เข า ไม่ รู ว้ ่ า คว า มรัก คื อ อะ ไร เข า ไม่ เ คยลิ ้มล อง แ ล ะ มี
ประสบการณ์มาก่อน โง่เขลาเบาปัญญา แต่ตอนนี เขาเข ้ า้ ใจแลว้
่ ่ต้องแลกมาเพื่อความเขา้ ใจนั้นช่างเจ็บปวด เจ็บลึกถึงใน
แต่สิงที
ใจ!
 "อ่า..."
สุดท้ายเหมียวอีที ้ ่พ่ายแพก้ ็กม้ หน้าคํา รามเสียงตํ่าอย่า งเสี ย
่
สติ แลว้ ส่ายหน้าอย่างไร ้เรียวแรง เสียงร ้องที่มาจากจิตวิญญาณ
แบบนั้น คลา้ ยกับมาจากหุบเหวนรก ราวกับปี ศาจร ้ายในนรกนิ
รัน ดร ์ที่ พยายามจะทํ า ลายการจองจํ า และฝ่ าออกมา อยากจะ
ทําลายนํ ้าเต้านี ้ และฝ่ าออกไปทําลายลา้ งโลก!
สร ้อยลูกปัดที่คอเหมียวอีกะพริ้ บ แสงสีเขียวเขม้ เงาร่างสง่า
งามไร ้ที่เปรีย บที่คลุ มด้วยผ้า คลุ มสีเขีย วหม่ นของเหล่ าไป๋ พลัน
ปรากฏขึน้ คลา้ ยกับดอกสาลีหิ ่ มะสีเขียวอ่อนกําลังลอยเหยียบอยู่
บนโซ่เหล็กเสน้ หนึ่ ง
้ งมีผมสีขาวที่ห้อยจอน
ชุดสีขาวและผ้าคลุมสีเขียวหม่น ทังยั
ผมลงมาสองข า้ ง กํ า ลัง ลอยขยับ โดยไร ล้ มอยู่ ใ นจุ ด ที่ มี ป ราณ
ปี ศาจ
เหล่ า ไป๋ เหลื อ บสายตาลง เหล่ ม องเหมี ย วอี ที ้ ่ ส่ ง เสี ย งร อ้ ง
คํารามน่ ากลัว เขาหลับตาช ้าๆ พร ้อมถอนหายใจแลว้ พูดว่า "ถ้า
เจา้ มีความสามารถเดินไปถึงขันนั ้ ้นจริงๆ หวังว่าเมื่อวันนั้นมาถึง
แล ว้ เจ า้ จะไม่ เ กลี ย ดข า้ ! นี่ คื อ ทางที่ เจ า้ เลื อ กเอง อารมณ์
ความรู ้สึกและความเจ็บปวดทรมานระหว่างทางเจ ้าต้องแบกรับ ไว ้
เอง เส น้ ทางฝึ กตนที่ยาวนาน ไม่ ว่ า ใครก็ ช ่ว ยให้เจ า้ สมหวัง ไป
ตลอดทังชี ้ วต
ิ ไม่ได้!"
 ่ องลอยทิงเสี
เงาร่างทีล่ ้ ยงถอนหายใจทียาวและซั
่ บซ ้อนเอาไว ้
จากนั้นก็หายไปอย่างเงียบๆ
เสียงคํารามที่ทุม้ ตํ่าน่ า กลัวยังคงดังต่ อไป ทําให้คนที่ได้ยิ น
รู ้สึกขนพองสยองเกลา้ จ ้าวเฟยกับซือคงอู๋เว่ยมองหน้ากันเลิกลั ่ ่ก
นี่ เป็ นครังแรกที
้ ่ ยน
ได้ ิ คนส่งเสียงน่ ากลัวขนาดนี ้
้
จ า้ วเฟยกับ ซือ คงอู๋ เ ว่ ย อดกัง วลไม่ ไ ด้ กัง วลว่ า เหมี ย วอีจะ
ลมปราณแตกซ่าน แต่พวกเขาคิดมากเกินไปแลว้ !
้ นกําหมัดสองขา้ ง มีเสียงดังขึนที
'แกรก๊ !' เหมียวอีพลั ้ ่ขอ้ ต่อ
กระดูก
จากนั้นหมัดสองขา้ งที่กําแน่ นก็ค่อยๆ คลายออก สีหน้าของ
เขาค่อยๆ กลับสู่ความสงบเยือกเย็ น สงบเยือกเย็ นผิดปกติ ราว
่ น้ สายตาเมินเฉย สีหน้าเย็นชา
กับไม่เคยเกิดเรืองอะไรขึ
่ งเกตการณ์เงียบๆ ครูห
ซือคงอู๋เว่ยทีสั ่ นึ่ งอดถามหยั่งเชิงไม่ได้
่
"น้องเหมีย ว เจ า้ ไม่ เป็ นอะไรนะ? ในชีวิต การฝึ กตน เรืองความ
เป็ นความตายนั้นปกติมาก น้องชาย เจ ้าต้องตัดใจนะ! อย่างมาก
หลังจากพวกเราออกไปแลว้ ค่อยลา้ งแค้นให้ชสี วหงก็ ิ้ ได้"
้
"ขา้ ไม่เป็ นอะไร!" เหมียวอีตอบอย่ างสงบเยือกเย็ นมาก "เมื่อ
เดินสู่เสน ้ ว้ คนอืนสั
้ ทางนี แล ่ งหารขา้ ขา้ สังหารคนอืน ่ เรืองนี
่ ้จะ
โทษใครไม่ ไ ด้ ถ้า จะโทษก็ โ ทษที่ ข า้ เหมี ย วอี ไร
้ ค้ วามสามารถ
แม้แต่ผูห้ ญิงของตนเองยังปกป้ องไม่ได้!"
"..." จ ้าวเฟยกับซือคงอู๋เว่ยมองหน้ากันโดยไม่พูดอะไร
้
ทังสองกั ง วลว่ า เขาจะไม่ ส ามารถควบคุ มอารมณ์ต วั เองได้
จนถึงตอนที่สามารถทําลายนํ ้าเต้าวิเศษและหนี ออกไป ตอนนี ้ดู
เหมือนจะคิดมากไปแลว้ จริงๆ เพียงแต่ฟื้นฟูอารมณ์ได้เร็วเกินไป
่
หน่ อย เมือครู น ้
่ ี เขาวิ ้
ปริตขนาดไหนทังสองก็ ได้เห็นเองกับตาแลว้
ไม่เป็ นอะไรจริงๆ น่ ะเหรอ?
่ วทะเล เงาคนหลายคนวิงเข
ทีผิ ่ า้ มาใกลอ้ ย่างรวดเร็วจากทาง
้ ่ีนํ า หน้า มาขี่สัต ว พ
ด้า นหน้า ผู ท ์ าหนะสีข าวตัว หนึ่ งที่เหมือนทัง้
้ งโต กําลังวิงตะบึ
กิเลนทังสิ ่ งอยู่บนทะเลสีเขียวคราม
้ ่ ถู ก ไล่ ต ามและกํ า ลัง วิ่ งหนี ต กตะลึ ง มาก
พวกกู่ ซ านเจิ งที
ั รู ต ามมา ด้า นหน้า ก็ มีศ ัต รู ท่ี แข็ ง แกร่ง เข า้ มาอี ก
ด้า นหลัง มีศ ต
้
แบบนี ควรจะทํ าอย่างไรดี
"เป็ นสิงห ์กิเลนหยกที่แดนโพน ้
้ สวรรค ์ฝึ กเลียง!" ถานเล่าพูด
อย่ า งร ้อนรน "คนจากแดนโพ น ้ สวรรค น์ ่ าจะมาแล ว้ คนทั่วไปที่
เขา้ ร่วมการปราบจลาจลไม่เหมาะกับสัตว ์เทพระดับนี หรอก ้ พวก
เราอ้า งถึ ง นภาหมื่ นปี ศาจมาเพื่ อให้พ วกเขาช่ ว ยชีวิ ต ดู ไ หม
สํ า นั ก ของพวกเขาไม่ ถู ก กันมาแต่ ไหนแต่ ไรแล ว้ นี่ อาจจะเป็ น
โอกาสรอดจากการถูกไล่สงั หาร"
กู่ซานเจิงรี้ บใช ้ใช ้อิทธิฤทธิพู
์ ดด้วยเสียงดังกังวานว่า "ผูท้ มา
ี่
คือบุ ค คลผู ส้ ู ง ส่ ง จากแดนโพ น ้ สวรรค ใ์ ช่ห รือ ไม่ ? นั ก พรตแห่ ง
แดนเซียนสายมะโรงของปราชญ ์เซียนกําลังโดนนภาหมื่นปี ศาจ
ไล่สงั หาร ขอร ้องให้ท่านผูส้ ูงส่งโปรดช่วยเหลือ!"
ข า้ งหน้า มีเสีย งที่ช ด ้ นที "ใครมันกํ า เริบ เสิบสาน
ั ใสดังขึนทั
บังอาจมาไล่สงั หารนักพรตแดนเซียนของขา้ ?"
พอกล่ า วคํ านี ้ออกมา พวกกู่ ซ านเจิงก็
้ ดีใ จมาก รู ้ว่ า เดาถูก
้
แลว้ ทังสามหั นหลังกลับไป เห็นเพียงศัตรูทไล่ ี่ ตามมาขา้ งหลังลด
ี่
ความเร็วลงแลว้ เห็นได้ชดั ว่าหวาดกลัวผูท้ มาอยู ่บา้ ง
้ ี่ขี่สิง ห ก์ ิเลนหยกเร่ง ความเร็ว จนหลุ ด ออกจากกลุ่ ม และ
ผู ท
มาถึงก่อนล่วงหน้า สิงห ์กิเลนหยกยกเท้าพักอยู่ท่ผิ ี วทะเล ขณะที่
้ หยุ
เท้าทังสี ่ ดชวคราวอยู
่ั ่ เขียวคราม คลืนสี
่บนคลืนสี ่ เขียวผืนหนึ่ ง
ก็จบั ตัวกลายเป็ นนํ ้าแข็งหนาเพือให้ ่ สงิ ห ์กิเลนหยกเหยียบทันที
้ บหยุด พอเห็ นผูท
พวกกู่ซานเจิงรี ้ ี่มาทังสามก็
้ ตกตะลึงอย่า ง
อดไม่ได้ เป็ นเพราะชายที่กําลังขีอยู
่ ่บนตัวสิงห ์กิเลนหยกงดงาม
เกินไปแลว้ ทําให้อดจ ้องมองไม่ได้
ี่
ผูท้ มาไม่ ่ คือเยว่เหยานั่นเอง
ใช่ใครอืน
 หญิ ง ที่ แต่ ง ตัว เป็ นชายนั้ นหลอกคนทั่วไปยัง พอได้ แต่ ใ น
สายตานักพรตที่ละเอียด แค่มองปราดเดียวก็รู ้แลว้ ว่าเป็ นหญิงที่
แต่งตัวเป็ นชาย
แม้แต่เย่ซน ่ างออกไปของ
ิ ก็อดใจลอยไม่ได้ บุคลิกท่วงท่าทีต่
หญิงทีแต่่ งตัวเป็ นชายนั้นยิงดึ
่ งดูดความสนใจจริงๆ ทําให้ผูท้ ่เห็
ี น
่
รู ้สึกสดชืนสบายใจ
ท่ า มกลางคนห้า คนที่ ตามมาอยู่ ท างซ า้ ยและขวาของเยว่
เหยา พอหญิ ง รับ ใช ข ้ องเยว่ เ หยาเห็ น ทั้งสามมองอย่ า งอย่ า ง
โจ่งแจง้ แบบนี ้ ก็พูดตําหนิ ทน
ั ทีว่า "บังอาจ! เห็ นคุณชายหกแลว้
ยังไม่ทําความเคารพอีก?"
้
ทังสามรีบเรียกสติกลับมา แลว้ กุมหมัดโค้งตัวพลางพูดแสดง
้ ษย ์พรรคร ้างกระบี่ เย่ซน
ความเคารพว่า "กู่ซานเจิงศิ ิ ศิษย ์พรรค
ดรุณีหยก ถานเล่าศิษย ์สํานักดิรจั ฉานหลวงแห่งสายมะโรงแดน
เซียน คํานับคุณชายหกแห่งแดนโพน้ สวรรค ์!"
แม้จะไม่รู ้ว่าทําไมผูห้ ญิงที่แต่งตัวเป็ นชายนี คื
้ อ 'คุณชายหก'
่
แต่ในเมือคนอื ่ ดแบบนี แล
นพู ้ ว้ ถ้าเช่นนั้นก็เรียกตามแลว้ กัน

เมื่อตัดสินจากรูปร่างหน้าตาของอีกฝ่ าย ทังสามก็
้ สงสัยนิ ด
้ อเทพธิดาเยว่เหยา หนึ่ งใน 'คู่เทพธิดาโพน้ สวรรค ์'
หน่ อยว่าผูน้ ี คื
ที่รําลื
่ อกันหรือเปล่า เหมือนเทพธิดาเยว่เหยาจะเป็ นศิษย ์ลําดับที่
หกของปราชญ ์เซียนมู่ฝานจวิน 'คุณชายหก' ผูน ้
้ ี คงไม่ ได้มีท่มา
ี
แบบนั้นหรอกมัง?
้
้ พอเยว่เหยาได้ยน
"กู่ซานเจิง?" ้
ิ ทังสามแนะนํ าตนเอง สายตา
นางก็ ไปหยุ ด อยู่ ที่ตัว กู่ ซ านเจิงอย่
้ า งรวดเร็ว แล ว้ ใช ้เสีย งผู ช
้ าย
้
ถามว่า "เจ ้าคือกู่ซานเจิงเหรอ?"
้ งไป
กู่ซานเจิงอึ ้ ่ า้ ได้อย่างไร?'
'นางรู ้ชือข
เย่ซน ้ างประหลาดใจแวบหนึ่ ง
ิ กับถานเล่าก็มองกู่ซานเจิงอย่
เช่นกัน
้
"ตอบคุณชายหก ใช่แลว้ ขอรับ!" กู่ซานเจิงตอบอย่ า งนอบ
น้อม
ื 'หนิ วโหย่วเต๋อ' นั่นเหรอ?"
เยว่เหยาถามอีกว่า "เจ ้าก็คอ
่ อี
'ทําไมได้ยินชือนี ้ กแลว้ ?' กู่ซานเจิงกุ
้ มหมัดคารวะตอบอี ก
ครัง้ "ตอบคุณชายหก มิใช่หนิ วโหย่วเต๋อขอรับ เป็ นกู่ซานเจิง"
้

้ ่ี อยู่ ข า้ งๆ เรีย กเตื อ นพร อ้ ม

"คุ ณ ชายหก!" หญิ ง รับ ใช ท
่
บุย้ ปากไปทางพวกไป๋ จือเหลี ่ อยๆ เขา้ มาใกล ้
ยงทีค่
เยว่เหยาเขา้ ใจในทันที ในเวลานี กู้ ่ซานเจิงไม่
้ ยอมรับ แน่ ว่ า
้ั
ตนเองคือหนิ วโหย่วเต๋อ นางจึงไม่ถามแลว้ โบกมือให้ทงสามไป
่ ่ตรงขา้ ม
อยู่ขา้ งหลัง แลว้ ก็มองไปยังคนทีอยู
 ่
ไป๋ จือเหลี
ยงปล่อยเดรัจฉานสับปลับออกมาขีอี ่ กครังแล
้ ว้ เขา
หยุดอยู่ไม่ไกล แลว้ กุมหมัดคารวะด้วยรอยยิม้ "เยว่เหยา ไม่เจอ
กันเสียนาน!"
พอเห็นเยว่เหยา หลันซูซ ่ ก ่
ู่ ็ชาํ เลืองมองไป๋ จือเหลี ่
ยงทีใบหน้
า
้
เต็มไปด้วยรอยยิมแวบหนึ ่ ง แลว้ นางก็เม้มปาก สายตาที่นางมอง
้
เยว่เหยาอีกครังเหมือนจะมีเจตนาเป็ นปฏิปักษ์
่ ยงไม่ได้เจอกันเป็ นครัง้
ชดั เจนมากว่า เยว่เหยากับไป๋ จือเหลี
แรก
เมื่อได้ยินคําเรียกขาน พวกกู่ซานเจิงก็
้ ส่งสายตาให้กน ั เป็ น
เทพธิดาเยว่เหยาท่านนั้นจริงๆ ด้วย มิน่าล่ะถึงได้มห
ี น้าตางามล่ ม
เมืองดุจเทพธิดาบนสวรรค ์แบบนี ้
่ าเริบเสิบสานขนาดนี ้ ไป๋ จือเหลี
"ขา้ ก็นึกว่าใครทีกํ ่ ยง เหตุใด
จึงไล่สงั หารนักพรตแดนเซียนของขา้ ?" เยว่เหยาตําหนิ อย่างไม่
เกรงใจแม้แต่นอ้ ย
่
ไป๋ จือเหลี
ยงเหมือนจะกลืนไม่เขา้ คายไม่ออกนิ ดหน่ อย "แลว้
เจา้ อยากให้ขา้ ทําอย่างไรล่ะ? ที่นี่ คือการปราบจลาจลทะเลดาว
นักษัตร" เขาชีไปที้ ่กู่ซานเจิง้ "คนนี คื
้ อหนิ วโหย่วเต๋อ ตัวการใน
คดีนองเลือดค่ายฆอ้ งเหล็กของทะเลดาวนักษัตรในปี นั้น ถ้าขา้ ไม่
ไล่สงั หารเขาแลว้ จะไล่สงั หารใคร?"
 เยว่เหยาพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า "เจ ้ามีหลักฐานอะไรมาพิสูจน์ว่า
เขาคือหนิ วโหย่วเต๋อคนนั้น?"
่
ไป๋ จือเหลี ้ า "เรืองนี
ยงพูดด้วยรอยยิมว่ ่ ง่้ ายมากเลย พาตัวเขา
่ าหนักดาวประจิม เดียวก็
ไปส่งให้ท่านฝูชงิ ทีตํ ๋ นํ้าลดตอผุดเอง"
้ กคิวขึ
กู่ซานเจิงเลิ ้ น ้ คําพูดนี ยิ
้ ่งฟั งยิ่งไม่ชอบมาพากล อะไร
่
คือ 'คดีนองเลือดค่ายฆอ้ งเหล็กทีทะเลดาวนั กษัตรในปี นั้น' ไม่ใช่
่
เรืองที ่เกิดขึนนานแล
้ ว้ หรอกเหรอ? ทําไมเกียวข ่ อ้ งไปถึงตําหนัก
ดาวประจิม?
"อย่าเอาฝูชงิ มาขู่ขา้ ถ้าไม่มห
ี ลักฐานก็จะนํ าตัวคนของแดน
เซียนไปไม่ได้ พวกเจา้ ไปตามทางเถอะ! ไม่เช่นนั้นอย่าหาว่าขา้
เป็ นปรปักษ์!" เยว่เหยาพูดอย่างเย็นเยียบ
หลันซูซ
่ พ ้ า "เฮยหลางจวิน เขาใช่หนิ วโหย่ว เต๋ อ
ู่ ลันเอ่ยขึนว่
หรือเปล่า?"
เฮยหลางจวินพลันก า้ วออกมาจากข า้ งหลัง ชีที้ ่กู่ ซ านเจิง้
พร ้อมพูดว่า "ขา้ น้อยพิสูจน์ได้ เขายอมรับจากปากตัวเอง ตอน
นั้นผูท้ ได้
ี่ ย น
ิ ไม่ได้มแี ค่ขา้ คนเดียว!"
'ที่แท้คนที่ปล่อยข่าวก็คือเฮยหลางจวินนี่ เอง!' เยว่เหยามอง
มาด้วยสายตาเย็ นเยียบ จากนั้นเรียกด้วยนํ ้าเสียงเย็ นชา "หลัน
่
รัว!"
 ่ ไปทางเฮยหลางจวิ
หญิง รับ ใช ้หลันรัวชี ้ นพร ้อมพู ด ทันทีว่า
"บ่าวพิสูจน์ได้ เฮยหลางจวินนี่ ต่างหากทีเป็
่ นหนิ วโหย่วเต๋อ"
่
เยว่เหยาพูดต่อว่า "ไป๋ จือเหลี
ยง คําให้การของหญิงรับใช ้ขา้
่ อกว่าคําให้การของลูกสมุนตํ่าต้อยของเจ ้าหรือไม่?"
น่ าเชือถื
"นายน้ อ ย!" เฮยหลางจวิ น ร อ้ นรนทั น ที มองขอความ
่ จือเหลี
ช่วยเหลือไปทีไป๋ ่ ยง
่
ไป๋ จือเหลี ยงยังไม่ทน ้
ั พูดอะไร เยว่เหยากระดกนิ วจนเกิ
ดเป็ น
ลําแสงหยกสีดําสายหนึ่ ง "อ๊าก" สังหารเฮยหลางจวินจนส่งเสียง
ร ้องเจ็บปวดออกมา ฟันเฮยหลางจวินขาดเป็ นสองท่อนคาที่
…………………………
 บทที่ 386 กาหลอมปี ศาจพังทลาย

ไม่มใี ครคาดคิดว่าเยว่เหยาจะจู่โจมกะทันหัน ในระยะที่ใกล ้

ขนาดนี ้ ด้วยความเร็วขนาดนี ้ แทบจะไม่มใี ครตอบสนองทัน เฮย
หลางจวินกลับสู่รา่ งเดิมแลว้ โดนฟั นจนกลายเป็ นร่างงู ขาดสอง
ท่อนลอยอยู่บนทะเล เลือดสดย้อมคลืนสี ่ เขียวคราม

ตอนที่ลํ า แสงสีดํ า นั้ นเด้ง ออกมาเป็ นเพีย งจุ ด เล็ ก ๆ เท่ า นั้ น
ตอนที่ฟั นสังหารถึงได้ขยายใหญ่ขน ึ ้ ทําให้คนระวังตัวไม่ทน ั พอ
่ั
โจมตีสํ า เร็จ ก็ ว นกลับ มาในช วพริ บ ตาเดีย ว ล่ องลอยอยู่ ก ลาง
อากาศขา้ งหลังเยว่เหยา แลว้ หมุนวนช ้าๆ
สายตาของพวกไป๋ จื่อเหลีย งไปรวมอยู่ ที่ของวิ เศษชินนั
้ ้น
้ ่ยาวประมาณหนึ่ งจัง้ ในสี
พบว่าเป็ นวงพระจันทร ์เสียวแหลมคมที
ดํามีความโปร่งแสงรางๆ เหมือนกับหินหยกสีดําหรือไม่ก็อําพันสี
ดํา
้ ดําที่แหลมคมวงหนึ่ งลอยอยู่ดา้ นบนขา้ ง
วงพระจันทร ์เสียวสี
หลังเยว่เหยา ประกอบกับสิงห ์กิเลนหยกทีเท้ ่ าเหยียบอยู่ท่นํ
ี ้าแข็ง
บนทะเลคราม รวมทังเครื ้ ่
องแต่ งกายสีขาวดุจ หิมะของเยว่เหยา
ให้ความรู ้สึกว่าโจมตีทศั นวิสยั อย่างรุนแรงมาก บวกกับหน้าตาที่
 ้
งามล่ มเมืองของเยว่เหยา เหมาะสมเข า้ ชุดกันขนาดนี จนทํ าให้
เหมือนภาพฝันลวงตา
มี ค นไม่ น้อ ยที่ แอบถอนหายใจอย่ า งตกตะลึ ง ของวิ เ ศษที่
หลอมสร า้ งด้ว ยสี ดํ า ผลึ ก ที่ เผยควา มโป ร่ ง แสงออก มา นั้ น
หมายความว่ า อย่ า งไร? ก็ ห มายความว่ า ของวิ เศษชินนี ้ ้หลอม
สร ้างจากสีดําผลึกที่มีความบริสุทธิสู์ งไร ้สิงเจื
่ อปนน่ ะสิ! ไม่ว่าจะ
เป็ นระดับ ความแข็ ง แกร่ง ทรหดของมัน หรือ จะเป็ นการเชื่อม
ประสานพลัง อิท ธิฤ ทธิของมั์ น ก็ ล ว้ นไม่ ด อ้ ยไปกว่ า ของวิเศษที่
หลอมสร ้างด้วยทองผลึก
ยาวประมาณหนึ่ งจังด้
้ วยนะ! รูปร่างใหญ่ขนาดนี ต้
้ องใช ้สีดํา
์
ผลึกบริสุทธิไปมากมายเท่ าไรกัน?
ไม่ใช่ว่าสีดําผลึกที่มีความบริสุทธิสู์ งนั้นหายาก แต่เป็ นเรือง ่
ยากที่จะกลั่นให้สีดํ า ผลึก บริสุ ท ธิถึ์ ง ขันนี
้ ้ โดยเฉพาะจํ า นวนที่
มากขนาดนี ้ ไม่ ใ ช่ว่ า มี กํ า ลัง ทรัพ ย เ์ ยอะแล ว้ จะทํ า ได้ ต้อ งใช ้
กําลังคนจํานวนมากและเวลาที่ยาวนานถึงจะทําออกมาได้ไม่ใช่
เหรอ?
แม้แต่กู่ซานเจิงเองก็ ้ แอบตกตะลึง กระบีบิ ่ นอัสนี บาตทีเขาใช
่ ้
หลอมสร ้างก็ ทํ า มาจากเงิ น ผลึก ที่มี ค วามบริสุ ท ธิสู์ ง เหมื อ นกัน
ย่ อมรู ้ว่ า กว่ า จะทํ า วัต ถุ ดิบ เล็ ก น้อยนี ้ออกมาได้ พรรคร ้างกระบี่
้
ต้องสินเปลื องเวลาไปนานเท่ า ไร ต้องใช ้เวลาหลายพันปี กว่ า จะ
ค่อยๆ กลั่นสะสมให้ได้เงินผลึกบริสุทธิจํ์ านวนเล็กน้อยนี ออกมา
้
ได้
กระบี่บินอัสนี บาตหนึ่ งร ้อยหนึ่ งเล่มที่รวมกันอยู่ขา้ งหลัง เขา
เมื่อเทีย บกับ วงพระจันทร ์เสียวตรงหน้
้ า ที่ยาวกว่ าหนึ่ งจังแล
้ ว้ ก็
เหมือนกับแม่มดตัวเล็กมาเจอกับแม่มดตัวใหญ่ ไม่รู ้ว่ามีจํานวน
่ า? แถมของนางยังเป็ นสีดําผลึกที่กลั่นความบริสุ ท ธิ ์
ต่างกันกีเท่
ออกมาได้ยากอีกด้วย!
สายตาของไป๋ จื่อเหลีย งกลับ หยุ ด อยู่ บ นนิ ้วมือเรีย วงามดุ จ
หยกของเยว่เหยา เขาเบิกตาโพลงเมือเห็ ่ นเล็บปลอมสีดําเล็กๆ ที่
้ ้ นิ วกลางและนิ
ปลายเล็บบนนิ วชี ้ ้
วนางบนมื อสองขา้ งของนาง มัน
้
เหมือนกับรูปพระจันทร ์ ให้ความรู ้สึกโปร่งแสง มีเพียงบนนิ วกลาง
่
ขา้ งซ ้ายทีขาดหายไปหนึ ่ งเสียว
้ ทําไมถึงหายไปหนึ่ งเสียวล่
้ ะ?

ไป๋ จื่อเหลีย งมองไปยัง วงพระจันทร ์เสียวแหลมคมที

้ ่อยู่ ข า้ ง
หลังเยว่เหยา ในใจรู ้สึกตกตะลึง ในมือเยว่เหยาไม่ได้มีเพียงของ
้ นเดี
วิเศษวงพระจันทร ์เสียวชิ ้ ยว แต่มห ้
ี กชิน!
ของวิเศษหกชินที ้ มี
่ รูปร่างใหญ่โตขนาดนี ้ ต้องใช ้สีดําผลึกที่
มี ค วามบริสุ ท ธิ สู์ ง ไปมากเท่ า ไร? ต่ อ ให้ห กปราชญ ร์ วมกัน ก็
่ สิ
อาจจะเป็ นเรืองที ่ นเปลื
้ ่ ามู่ฝานจวินจะ
องกําลังมาก แต่ไม่น่าเชือว่
้
ทําให้เยว่เหยาหกชินในรวดเดี ยว!
 ไป๋ จื่ อเหลี ย งยิ มเจื
้ ่ อนในใจ ในที่ สุ ด ก็ เ ข า้ ใจแล ว้ ถึ ง สิ่ ง ที่
เรีย กว่ า 'ความแตกต่ า งของตํ าแหน่ ง ฐานะ' ฐานะของตนที่นภา
หมื่นปี ศาจกับฐานะของเยว่เหยาที่แดนโพน้ สวรรค ์ไม่มีทางเทียบ
กันได้เลย เพื่อจะทําของวิเศษขันสองให้
้ ตน มารดายังต้องถ่อไป
ขอร อ้ งคนอื่น แต่ ไ ม่ น่ าเชือว่
่ า มู่ ฝ านจวิ น จะนํ าวัต ถุ ดิ บ แบบนี ้
หลอมสร า้ งเป็ นของวิ เ ศษขั้นสองเพื่ อมอบให้ลู ก ศิ ษ ย ป์ กป้ อง
ตนเอง
่
เรืองราวช ั เจนมาก เพื่อจะให้เยว่ เหยาเข า้ ร่ว มการปราบ
ด
จลาจล มู่ ฝานจวินถึง ได้นํา วัต ถุ ดิบ ราคาแพงขนาดนี ้มาหลอม
้
สร ้างเป็ นของวิเศษขันสอง เพื่อที่จะเคารพกฎกติกาไม่อย่ า งนั้ น
้
คงหลอมสร ้างให้เป็ นของวิเศษขันสามที ่ อานุ ภาพมากกว่านี แล
มี ้ ว้
ถึงขนาดหลอมสร ้างเป็ นของวิเศษขันสี ้ ก็่ ยงั ได้ แน่ นอนว่าเพื่อให้
เหมาะสมกับวรยุทธ ์ของเยว่เหยาด้วย
้
ถ้า หากเดาไม่ ผิด วงพระจันทร ์เสียวหกวงนี ้ก็ คือของวิเศษ
หนึ่ งชุด เมื่อใช ้รวมกันแล ว้ อานุ ภาพก็ ย่ิงมากขึน
้ อย่ า ว่ า แต่ ก า
หลอมปี ศาจของตนเองจะสามารถดูดอีกฝ่ ายทิงได้ ้ หรือเปล่าเลย
ต่อให้ดูดได้ก็ไม่กลา้ ดูด อานุ ภาพของของวิเศษแบบนี ้ เป็ นไปได้
ว่าสามารถทําลายกาหลอมปี ศาจของตนจากภายใน!
เขารู ้สึกปลงอนิ จจังมาก แต่กลับไม่ลองคิดดูบา้ ง ปราชญ ์ห้า
่ ส่ง 'หลาน' มาเขา้ ร่วมการปราบจลาจล มีเพียงมู่ฝานจ
คนอืนๆ
 ่ งลูกศิษย ์มา ถ้าไม่มอบของวิเศษทีสามารถควบคุ
วินทีส่ ่ มสนามรบ
ได้ ต่ อให้ก ารปราบจลาจลครังนี ้ ้เยว่เหยาจะได้อน
ั ดับ สอง แบบ
นั้นมู่ฝานจวินก็เสียหน้าอยู่ดี
หลันซูซ ู่ จี่ ้องศพเฮยหลางจวินแอบกัดฟัน สุดท้ายก็เงยหน้า
่ ท
้
ขึนตะคอกใส่ เยว่เหยา "เยว่เหยา เจา้ ไม่เห็ นนภาหมื่นปี ศาจของ
ขา้ อยู่ในสายตาเลยใช่ไหม!"
"ขา้ ต้องเห็นอยู่ในสายตาด้วยเหรอ? และเจ ้าคิดว่าตัวเองเป็ น
ใคร คู่ควรที่จะมาตะโกนใส่ขา้ เหรอ?" เยว่เหยาพูดเหยียดหยาม
นางไม่ยอมให้คนของนภาหมื่นปี ศาจนํ าคนของแดนเซียนไปต่อ
หน้าแดนโพน ้ สวรรค ์หรอก ถึงอย่างไรก็ฆ่าพยานไปแลว้ นางหัน
้
สิงห ์กิเลนหยกเลียวกลั บหลัง แลว้ พูดว่า "พวกเราไปกันเถอะ!"
ู องไปที่ไป๋ จื่อเหลีย งทันที แล ว้ กัด ฟั นพู ด ว่า "นาย
หลันซู่ซ ่ม
น้อย!"
่
ไป๋ จือเหลี ่
ยงสีหน้าครําเครียดลง "เยว่เหยา เจ ้าอย่าทําเกินไป
้ ่ซานเจิงไว
ทิงกู ้ ใ้ ห้ขา้ ซะ!"

สิงห ์กิเลนหยกหยุดฝี เท้า แลว้ หันตัวกลับ มา เยว่เหยาที่ขี่อยู่

บนนั้ นพู ด อย่ า งไม่ ใ ส่ ใ จว่ า "ข า้ ไม่ ทิงไว
้ แ้ ล ว้ จะทํ า ไม? ถ้า เจ า้ จะ
กดดันให้ขา้ ลงมือใหได้ ถ้าเกิดเหตุไม่คาดคิดขึนมาก็ ้ อย่าโทษขา้
แลว้ กัน!"
 ในฐานะที่เป็ นตัว แทนที่หกปราชญส์ ่ ง มาการปราบจลาจล
ทะเลดาวนักษัตร ทีจริ ่ งในใจทุกคนก็เขา้ ใจดี การประลองฝี มอ ื กัน
เล็กน้อยนั้นทําได้ แต่ถา้ ทําให้เกิดการลม้ ตายสูญเสียระหว่างกัน
่
ก็ อ าจจะทํ า ให้เ กิด เรืองใหญ่ ไ ด้ ใหญ่ จ นนอกเหนื อ การปราบ
จลาจลทะเลดาวนักษัตร ทําลายความสมดุลระหว่างหกปราชญท์ ี่
มีมานานหลายปี แต่ ถ า้ อีก ฝ่ ายกดดัน แบบนั้ นก็ ค นละเรืองแล
่ ว้
ขา้ จะไม่โต้ตอบคงไม่ได้หรอกมัง? ้

เห็นได้ชดั ว่าอีกฝ่ ายกลัววงพระจันทร ์ในมือเยว่เหยา ไป๋ จือเห ่

ลี ย งพู ด เสี ย งตํ่ าว่ า "ข า้ จะคอยดู ว่ า เจ า้ จะอธิบ ายต่ อ ท่ า นฝู ช ิง
อย่างไร!"
้ งห ์กิเลน
"เจา้ ไม่ตอ้ งเป็ นห่วงหรอก! ไป!" เยว่เหยาหันเลียวสิ
หยกอีกครัง้ แลว้ พากลุ่มคนจากไป
พวกกู่ซานเจิงที ้ ่ตามหลังมักหันกลับไปมองพวกไป๋ จือเหลี
่ ยง
ที่มองมาทางนี ด้ ้ วยสีหน้าพยับเมฆ พวกเขาต่างก็แอบสะใจ ก่อน
หน้ า นี ้ โดนพรตปี ศาจไล่ ส ัง หารมานานมาก เรีย กได้ว่ า กลั้น
อารมณ์เ คี ย ดแค้น เอาไว ้ ผลก็ คื อ พอคนของแดนโพ น ้ สวรรค ์
มาถึง ก็ออกหน้าแทนทังสามโดยไม่้ สนใจถูกผิดทันที ไม่เสียแรง
ที่ สํ า นั ก ต่ า งๆ ในแดนเซีย นยอมอยู่ ใ ต้อํ า นาจปราชญ เ์ ซีย นมู่
ฝานจวิน
 ้ สีหน้าของไป๋ จือเหลี
ขณะนี เอง ่ ่
ยงก็พลันเปลียนไป จู่ๆ ก็มอง
กาหลอมปี ศาจที่อยู่ตรงเอวตัวเอง เรียกได้ว่าตกใจจนหน้าถอดสี
่ อไปจับกาหลอมปี ศาจอย่างรวดเร็ว
รีบยืนมื
แต่ ท ว่ า สายไปแล ว้ กาหลอมปี ศาจที่สั่นอย่ า งรุ น แรงพลัน
ระเบิดออก
้
'บึม!'
มีเสียงระเบิดดังมากที่ผิวทะเล พวกเยว่เหยาที่หันหลังจากไป
รีบหันมามอง เห็ นเพียงหมอกสีดํากลุ่มหนึ่ งระเบิดออก พลังงาน
ขนาดใหญ่ ที่ ถู ก ปล่ อ ยออกมาม้ว นจนหมอกดํ า ปลิ ว ว่ อ น ช ่วั
่
พริบตาเดียวก็ปกคลุมพวกไป๋ จือเหลี ยงไวแ้ ลว้
้ ่แหบแห้ง ดังขึน
"ดูคอ้ นสิ!" เสียงเกรียวกราดที ้ ปนด้วยเสีย ง
่
สายฟ้ าท่ามกลางหมอกดําทีตลบอบอวล
้
พวกกู่ ซ านเจิงเผยสี ห น้า ตกตะลึง พวกเขาย่ อมรู ้จัก เสีย งที่
แหบแห้งนี ้ จากนั้นก็เห็นเงาตะไบบินว่อนเต็มฟ้ ากําลังทะลุเขา้ ทะลุ
ออกอยู่ท่ามกลางหมอกดํา
้ นกัน ดู จ ากสถานการณ์นี้เหมือนของ
พวกเยว่ เหยาก็ อึงเช่
่
ของวิเศษอะไรสัก อย่างจะพัง ทลายแลว้ และไม่รู ้ด้ว ยว่า เกิด เรือง
อะไรขึน้ เพียงแต่แปลกใจที่มีคนกลา้ ลงมือกับ คนของนภาหมื่ น
ปี ศาจด้วย
 ้
'หรือว่าพวกเหมียวอีออกมาจากนํ ้าเต้าวิเศษได้แลว้ !' พวกกู่
้
ซานเจิงมองหน้ ่ ่ก
ากันเลิกลั
่
"บังอาจทําลายกาหลอมปี ศาจของขา้ เหรอ!" ไป๋ จือเหลี ยงส่ง
้
เสียงเกรียวกราดถึงขีดสุด
่
คลืนใหญ่ ที่ผิว ทะเลพลันสู งขึน
้ ท่ามกลางหมอกสีดํา ที่สาด
ซัดออก มีเงาคนห้าคนรีบหนี ออกมา ถ้าไม่ใช่พวกเหมียวอีแล ้ ว้ จะ
เป็ นใครไปได้ แต่ละคนปล่อยผมสยายราวกับคนบา้ พยายามหนี
ออกมาสุดชีวติ !
จา้ วเฟยใช ้มือขา้ งหนึ่ งลากแขนเหมียวอีวิ้ ง่ ขณะเดีย วกันก็
ยังต้องควบคุมตะไบมายาวิญญาณเพื่อต่อต้านด้วย ส่วนเหมียวอี ้
ก็อม ิ้
ุ ้ ศพของชีสวหง
ค้อนยัก ษ์ข องซือคงอู๋ เว่ ย ทุ บ เข า้ ไปในหมอกสีดํ า พร ้อมกับ
เสียงฟ้ าผ่า
่
"ตายซะเถอะ!" ไป๋ จือเหลี ยงที่มีสห ่ จ ฉาน
ี น้าเคียดแค้นขีเดรั
สับปลับพุ่งออกมาจากหมอกดํา ตราประทับยักษ์สีดําอันหนึ่ งถูก
โยนออกมา ทุ บ ไปที่ ค้อ นสะท้า นบรรพตพร อ้ มส่ ง เสี ย งฟ้ าผ่ า
เช่นเดียวกัน ทวนมังกรคะนองนํ ้าที่เหมือนอําพันสีดําในมือกวาด
ใส่เงาตะไบมายาวิญญาณทียิ ่ งเขา้ มา
 "กรรร!" เดรัจฉานสับปลับที่เขาขีอ้่ าปากคําราม พ่นหมอกสี
แดงสายหนึ่ งออกมาอย่างดุร ้าย ไล่โจมตีไปทีพวกเหมี
่ ้ ่กําลัง
ยวอีที
หลบหนี
อุ ณ หภู มิ ข องหมอกแดงสู ง จนน่ าหวาดกลัว ถ้า มัน ไปถึ ง
ตรงไหน นํ ้าทะเลก็จะถูกทําให้กลายเป็ นหมอก
่ จะปกป้
เพือที่ องชีวต ่ บเถาหย่งชุนก็ไม่สนใจ
ิ ตัวเอง ผีจวินจือกั
่
แลว้ ว่าไป๋ จือเหลี ยงจะเป็ นคนของนภาหมืนปี ่ ศาจหรือไม่ ยังมีอะไร
ที่ สํ า คัญ กว่ า ชีวิ ต ของตัว เองอี ก ที่ กลัว นภาหมื่ นปี ศาจก็ ไ ม่ ใ ช่
เพราะเกียวข ่ อ้ งกับชีวต
ิ หรอกหรือ
้ วิต นี ้ทังสองไม่
ทังชี ้ เคยนึ ก เลยว่ าตัว เองจะลงมือต่ อสู ก
้ บ
ั คน
ของนภาหมื่นปี ศาจ ตอนนี พวกเขาใช
้ ์ กคลืนขึ
้อิทธิฤทธิพลิ ่ นมา ้
เป็ นกําแพงอยู่บนผิวทะเล เพือต้ ่ านทานหมอกแดงทีพ่ ่ นเขา้ มา

ใครจะคิดว่าอุณหภูมิของหมอกแดงนั้นไม่ได้สูงธรรมดา ทํา
่
ให้กําแพงคลืนกลายเป็ นรูใหญ่ท่เป็
ี นไอนํ ้าโดยตรง แลว้ พ่นไปยัง
่ าลังหลบหนี ต่อ
กลุ่มคนทีกํ
เสียง "ตูมตาม" กลางอากาศทําให้คนทีได้ ่ ยินรู ้สึกหูชา ตรา
้
ประทับ ยัก ษ์สีดํ า และค้อนสะท้านบรรพตชนเข า้ ด้วยกัน ทังสอง
ฝ่ ายพอฟั ด พอเหวี่ยงกัน ขณะเดีย วกัน ก็ ช นจนแสงมืด สลัว ลง
หลายส่วน ต่างฝ่ ายต่างลม้ ถอยหลังกลับไป
 เหมียวอีที ้ ่อุม้ ศพชีสวหงเห็
ิ้ นว่าสถานการณ์อน ั ตราย จึงรีบชู
มื อ ข า้ งหนึ่ งขึ นกลางอากาศ
้ กระจกหยิ น ดํ า อยู่ ใ นมื อ 'ฟื ้ ด!'
ปราณหยินพ่นม้วนออกมาอย่างดุเดือด
หมอกสีเทาที่หนาวเหน็ บกลุ่มหนึ่ งชนเขา้ กับหมอกสีแดงทีมี่
อุณหภูมิสูง เกิดเสียงเสียดสีอย่างแรง และไม่รู ้ว่าเป็ นเพราะอะไร
่ า จะชนจนกะพริบ เป็ นสายฟ้ าเหมื อ นอัส นี บ าตซึ่ง
ไม่ น่ าเชือว่
สายตาสามารถมองเห็นได้
การต่อสูภ ่ั
้ ายใต้ความวิตกกังวล ชวพริ บตาเดียวก็ตึงเครียด
ถึงขีดสุด แม้แต่พวกเยว่เหยาเองก็ตกตะลึงเช่นกัน ไม่น่าเชือว่ ่ า
จะมีใ ครกล า้ สู ก ั คนของนภาหมื่นปี ศาจถึง ขันนี
้ บ ้ ้ แต่ เห็ นได้ช ด
ั
่
มากว่าทางฝ่ ายไป๋ จือเหลี ่
ยงได้เปรียบ แค่ไป๋ จือเหลี ยงคนเดีย วก็
สามารถคุกคามให้คนของฝ่ ายนี รั้ บมืออย่างฉุ กละหุกแลว้
พอบัง เอิ ญ มองเห็ น พวกกู่ ซ านเจิง้ จ า้ วเฟยก็ ต ะโกนอย่ า ง
โมโหว่า "กู่ซานเจิง้ ในเมื่อเป็ นพันธมิต รกันแลว้ ทําไมถึง ไม่ มา
ช่วย! นํ ้าเต้านั่นพังไปแลว้ ไม่มอ
ี ะไรน่ ากลัวหรอก!"
ทางนี ้เพิ่งจะพู ด จบ ลู ก น้องห้า คนของไป๋ จื่อเหลี ย งที่ อยู่ ใ น
หมอกดําก็โจมตีออกมาแลว้ ต่างคนต่างควบคุมของวิเศษเขา้ มา
โจมตี
'แกร ๊งๆๆ…'
 เสียงโลหะกระทบกันดังขึน ้ กระบี่บินอัสนี บาตก็ออกจากฝั ก
กระบี่บินหนึ่ งร ้อยหนึ่ งเล่ มยิงออกมาช่ว ยราวกับ สายฟ้ า และช ว่ ั
้ ่อยู่กลางอากาศ ช่วยลด
พริบตาเดียวก็สรู ้ ว่ มกับของวิเศษห้าชินที
ความตึงเครียดให้พวกเหมียวอี ้
ที่ จริง ตอนที่ พวกเหมี ย วอี โผล่
้ ้ กํ า ลัง
อ อกมา กู่ ซ านเจิ งก็
พิ จ ารณาอยู่ ว่ า จะต้อ งยื่ นมื อ เข า้ ไปช่ ว ยหรือ เปล่ า เนื่ องจาก
เทพธิดาเยว่เหยาก็อยู่ขา้ งๆ เทพธิดาเยว่เหยาสามารถช่ว ยชีวิ ต
พวกเขาเพราะเห็ นแก่ท่พวกเขาเป็
ี นนักพรตของแดนเซียน ก็คง
ไม่เมินเฉยต่อนักพรตของแดนเซียนคนอืนๆ ่ แน่ หลังจากจบเรือง ่
ถ้ารู ้ว่าพวกเหมียวอีก็้ เป็ นนักพรตแดนเซียนเหมือนกัน แลว้ พวก
เขาที่ได้รบ ั การช่วยชีวิต กลับ ไม่ ย อมช่ว ยนั ก พรตแดนเซียนคน
่ ก็เกรงว่านางอาจจะไม่ไวห้ น้าพวกเขาแลว้
อืนๆ
ตอนนี พอจ้ ้าวเฟยเอ่ยปาก ชีแล ้ ว้ ว่าพวกเขาเป็ นพันธมิตร ทัง้
ยังบอกอีกว่านํ ้าเต้าวิเศษทีทํ ่ าให้เขาหวาดกลัวพังแลว้ ถ้ายังไม่ลง
่
มืออีก ก็ จ ะฟั ง ดู ไม่ เขา้ ท่า กลัว ว่ า หลังจากจบเรืองนี ้แล ว้ จะทําให้
เทพธิดาเยว่เหยาโมโห
ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี ก็้ มีเทพธิดาเยว่เหยาอยู่ จึงไม่จําเป็ นต้อง
่
กลัว พวกไป๋ จือเหลี ยง เดิมทีค นพวกนั้ นก็อยากจะให้ตนตายอยู่
่
แลว้ เมือหายพะว า้ พะวง จึงลงมือช่วยทันที!
 พอเขาลงมือ โล่บน ิ ฟันปลาสิบหกแผ่นของถานเล่าก็ห มุนวน
ด้วยความเร็วสูงฝ่ าอากาศออกมารบอย่างดุเดือดเช่นกัน
พอเย่ซน ้
ิ สะบัดแสย้ าวมีหนาม มันก็ยาวขึนอย่ างรวดเร็ว แลว้
แทงเขา้ ไปในนํ ้าทะเล รุกโจมตีจากใต้ผวิ ทะเล
รวดเดีย วก็ มีข องวิเศษบินอยู่ ท่ วั ทังสองฝ่
้ ายโจมตีก น
ั อย่าง
ดุเดือด
…………………………
 บทที่ 387 เยว่เหยาแก ้ไขวิกฤต

‘ปั้งๆๆ!'
ตราประทับ ยัก ษ์สี ดํ า กับ ค้อ นสะท้า นบรรพตชนกัน กลาง
อากาศไม่หยุด ซือคงอู๋เว่ยพยายามควงค้อนใหญ่ทุบออกไปอย่าง
บา้ คลั่ง ยอมให้คอ้ นสะท้านบรรพตพังแต่ไม่กลา้ หยุดมือ
์
อานุ ภาพของพลังอิทธิฤ ทธิและของวิ เศษที่ใช ้บนทะเลกวน
่ กษ์
ให้เกิดพายุลมและคลืนยั
หมอกดํ า ของกาหลอมปี ศาจที่ พัง ทลายไม่ ไ ด้เ บาเหมื อ น
่ จริง มันพากันจมดิงลงสู
หมอกทีแท้ ่ ่ทะเลลึกแลว้
กาหลอมปี ศาจอันหนึ่ งที่ไม่รู ้ว่าใช ้สีดํา ผลึกไปมากเท่า ไร มี
้ คนที
นักพรตตังกี ่ ่ทังชี
้ วิต นี ก็
้ ไม่สามารถหาสีดํา ผลึกได้มากมาย
ขนาดนี ้ ตอนนี แม้
้ แต่เศษก็ไม่เหลือไวแ้ ลว้

เมื่อมีกู่ซานเจิงและพวกอี
้ กสองคนเขา้ มาเสริม ฝ่ ายเหมียวอี ้
กลายเป็ นมีคนแปดคนและของวิเศษหกชินแล ้ ว้ ตอนนี เถาหย่
้ งชุน
กับ ผี จ วิ น จื่อแทบจะเข า้ มาแทรกไม่ ไ ด้ เหมี ย วอี ก็
้ แ ทรกไม่ ไ ด้
เหมื อ นเดิ ม ด้ว ยวรยุ ท ธ ข ์ องเขา ไม่ มี ท างใช ก้ ระจกหยิ น ดํ า
ต่อเนื่ องกันได้นาน
 ่
แต่ฝ่ายไป๋ จือเหลี ยงกลับมีคนหกคนกับของวิเศษสิบกว่าชิน้
แทบจะทุกคนที่มีข องวิเศษสองสามชิน้ แม้ตอนลงมือจะควบคุ ม
ของวิเศษได้แค่ หกชิน้ แต่กลับต้องดูว่ าจะต้องสลับใช ้ของวิ เศษ
ชนิ ดไหน รุกโจมตีอย่างบา้ คลั่ง โจมตีจนฝ่ ายเหมียวอีถอยหลั
้ ง
้ ว้ ครังเล่
ครังแล ้ า ยากทีจะรั่ บมือ

แต่ ไป๋ จื่อเหลีย งที่อยู่ ในฝ่ ายชนะกลับ โมโหมากเพราะโจมตี

อยู่ น านแล ว้ ยัง เผด็ จ ศึ ก ไม่ ไ ด้ หลัก ๆ เป็ นเพราะตะไบมา ยา
วิญญาณที่จ า้ วเฟยใช ้ส่ งผลกระทบต่ อพวกเขามากเกินไป เงา
ตะไบที่บินอยู่ เต็ มฟ้ าวนโจมตี อย่ า งบ า้ คลั่งอยู่ ร อบๆ คนหกคน
แยกไม่ออกเลยว่าอันไหนของจริงอันไหนของปลอม แต่ก็ไม่กลา้
ประมาท พยายามสุดชีวต ่
ิ เพือปกป้ องจุดสําคัญของร่างกาย
บนตัวของหลายคนโดนตะไบมายาวิญญาณโจมตีแลว้ ถ้า
ไม่ ใ ช่เพราะบนตัว สวมใส่ เกราะวิเศษที่ไม่ ธ รรมดา ไม่ แน่ อาจจะ
ตายโหงเพราะตะไบมายาวิ ญ ญาณแล ว้ แม้แ ต่ ไ ป๋ จื่อเหลี ย งก็
อาจจะไม่รอด โดนโจมตีทหลั ี่ งอย่างแรง โดนโจมตีจนแทบกระอัก
เลือดออกมา อวัยวะภายในสะเทือนเหมือนพลิกนํ ้าควํ่ามหาสมุท ร
นับว่าได้รู ้ถึงความร ้ายกาจของตะไบมายาวิญญาณแลว้
้ ได้รบั ความลําบากจากตะไบมายา
หารู ้ไม่ว่าพวกกู่ซานเจิงก็
วิญญาณมาแล ว้ เหมือนกัน กระบี่บินอัส นี บ าตสัง หารมาตลอด
ทาง พรตปี ศาจมากมายอาจจะสู ไ้ ม่ ได้ แต่ ก ลับ โดนตะไบมายา
วิ ญ ญาณยับ ยั้งจนไร ห้ นทาง ถ้า ฝ่ ายเหมี ย วอี ไม่
้ มี ต ะไบมายา
วิญญาณ ก็โดนกู่ซานเจิงฆ่ ้ าตายไปนานแลว้
้ ของวิเศษมากมาย แต่ไม่น่าเชือว่
ฝ่ ายนี มี ่ าสูก้ บั ฝ่ ายตรงขา้ ม
ที่ใช ้ของวิเศษห้า ชินตั
้ งนานแล
้ ว้ ยัง เผด็ จ ศึก ไม่ ได้ ไป๋ จื่อเหลีย ง
เรีย กได้ว่ า แค้น จนคัน ฟั น แต่ น่ าเสี ย ดายที่ กาหลอมปี ศาจที่
สามารถควบคุมตะไบมายาวิญญาณได้ภายในท่าเดียวพังไปแลว้
ตอนนี ้เขาถึง ได้ค น้ พบว่ า จะดู ถู ก นั ก พรตในใต้ห ล า้ ไม่ ได้ ของ
่
วิเศษทีประหลาดอั ศจรรย ์อะไรก็ลว้ นมีหมดจริงๆ ด้วย
ของวิเศษที่มีภาพมายา ใช่ว่ า ไป๋ จื่อเหลียงจะไม่ เคยเห็ นมา
้ อนของจริงทังเสี
ก่อน แต่ภาพมายานี เหมื ้ ยง สีและรูปร่าง แม้แต่
ดวงตาอิทฤทธิก็์ มองไม่ ออก เป็ นครังแรกที
้ ่เขาได้เห็ น ตะไบบิน
เล่มเดียวของฝ่ ายตรงขา้ มก็สามารถเกาะกุ มของวิเศษมากมาย
ของพวกเขาได้แลว้ คุกคามจนพวกเขาไม่ กลา้ รุ กโจมตีโ ดยไม่
ป้ องกัน
ยิ่งไปกว่ า นั้ น เมื่อกระบี่บินอัส นี บ าตของกู่ซ านเจิงรุ
้ ก โจมตี
ผสมปนเปกับตะไบมายาวิญญาณ ก็มีทงของจริ ้ั งและของปลอม
มากมาย ทําให้คนตาลายสับสน ลําบากจนพูดไม่ออก เหนื่ อยลา้
่ บมือ แค่ของวิเศษสองชินนี
ทีจะรั ้ ก็
้ สามารถควบคุมพวกไป๋ จื่อเหลี
ยงหกคนได้แลว้ ใต้ทะเลยังมีแสล้ ก ึ ลับซับซ ้อนอีกเสน้ หนึ่ งอีก
 ไป๋ จื่ อเหลี ย งกลั้นความเดื อ ดดาลไว จ้ นไม่ มี ท่ี ให้ร ะบา ย
อยากจะใช ้วิธรี ุนแรงรุกโจมตีก็อน ั ตรายเกินไปอีก ดีไม่ดีอาจจะ
เกิดเรือล่มในคลองระบายนํ ้าได้ รู ้สึกว่าวันนี เสี
้ ยหน้าไปมากแล ว้
ต่อหน้าเทพธิดาเยว่เหยา
้
เยว่เหยาตกตะลึงมากจริงๆ นึ กไม่ถงึ ว่าคนกลุ่มนี จะกล า้ สู ก
้ บ
ั
่
ไป๋ จือเหลี ้ ้
ยงถึงขันนี
นางเองก็ดูออก ตะไบมายาวิญญาณสร ้างความยุ่งยากอย่าง
่
มากให้พวกไป๋ จือเหลี ยง ถ้าไม่มต ้
ี ะไบมายาวิญญาณ คนพวกนี ก็
ไม่ใช่คู่ต่อสูข ่
้ องพวกไป๋ จือเหลี
ยงเลย
แต่ สํ า หรับ พวกเหมีย วอีแล้ ว้ ก็ รู ้สึก ลํ า บากสุ ดๆ เช่นกัน ถ้า
ฝ่ ายตรงข า้ มไม่ มี 'เดรัจ ฉานสับ ปลับ ' ตัว นั้ นที่คอยอ้า ปากพ่ น
หมอกแดงอุ ณ หภู มิ สู ง โจมตี อ ยู่ เ ป็ นระยะ การที่ ฝ่ ายพวกเขา
ร่ว มมื อ กัน ก็ อ าจจะไม่ ต อ้ งกลัว ฝ่ ายไป๋ จื่อเหลี ย งที่ ไร ก้ าหลอม
ปี ศาจแลว้ ก็ได้
ั มื อ กับ 'เดรัจ ฉานสับ ปลับ ' แต่ ท ั้งสอง
ถานเล่ า กลับ มีวิ ธ ีร บ
ฝ่ ายต่อสูก้ นั จนดุเดือดถึงขันนี้ ้ เขาไม่มีทางเป่ าขลุ่ยไปพร ้อมกับ
่
ทําอย่างอืนได้ เลย มือสองขา้ งกําลังควบคุมโล่บินไม่หยุด แต่โชค
ดีที่โล่บินฟั นปลาสิบหกแผ่นของถานเล่าสามารถรวมตัวกันเป็ น
โล่แผ่นใหญ่เพื่อต้านทานหมอกแดงที่พ่นเขา้ มา ไม่อย่างนั้นฝ่ าย
เหมียวอีก็้ แพไ้ ปนานแลว้
 ์ องเหมียวอี ้ ไม่ มีท างใช ้
ถานเล่ า เองก็รู ้ถึงขีดกํ าจัด วรยุ ทธ ข
กระจกหยินดําต่อเนื่ องได้นาน ถึงได้ลงมือช่วยต้านทานให้
สถานการณ์ของศึกใหญ่ตอนนี ้ ก็เหมือนกับตอนแรกที่พวก
้
กู่ซานเจิงเจอกั บตะไบมายาวิญญาณ ฝ่ ายไป๋ จือเหลี ่ ยงฉุ กละหุก
อยู่ พ ัก หนึ่ งก่ อ น จากนั้ นก็ ค่ อ ยๆ ปรับ ตัว ได้ เคลื่อนไหวอย่ า ง
มั่นคงและเริมมี ่ ก ารโจมตี ทํ า ให้ฝ่ ายเหมี ย วอี ลํ้ า บากถึ ง ขีด สุ ด
ทันที
เยว่เหยาไม่เขา้ ใจสถานการณ์นิดหน่ อย ก่อนหน้านี เห็ ้ นอยู่
ชด ้
ั ๆ ว่ า ของวิเศษในมือเหมียวอีสามารถต้ า นทานการรุ ก โจมตี
ของ 'เดรัจฉานสับปลับ' ได้ ตอนนี ทํ ้ าไมหลบอยู่ขา้ งหลังไม่ ลงมือ
้ วต่ออันตรายแบบนี ยั
เวลาหัวเลียวหั ้ งจะอุม้ ศพผูห้ ญิงอยู่ทําไมอีก?

นางจะไปรู ้ได้อย่างไรว่าเหมียวอีมี้ แค่วรยุทธ ์บงกชขาวก็โดน

บัง คับ มาทะเลดาวนั ก ษัต รแล ว้ ไม่ ใ ช่ว่ า ไม่ อยากลงมื อ แต่ เ ป็ น
เพราะพลังอิทธิฤทธิใช์ ้การไม่ได้
่
ท่ามกลางพายุคลืนใหญ่ ท่พลั
ี งอิทธิฤทธิตี์ กวน เหมียวอีที
้ ่ผม
ิ้
ยาวปลิวอยู่ท่ามกลางสายลมกําลังอุม้ ชีสวหงและถอนหายใจช ้าๆ
้
สีหน้าเขียวคลําของชี ิ้
สวหงหายไปแล ่
ว้ ผิวเปลียนกลั
บเป็ นสี
ขาวสะอาด เป็ นสีขาวซีด
 ปราณปี ศาจที่ อยู่ ใ นร่า งกายชีสิ วหงโดนเหมี
้ ้ า จั ด
ย วอี กํ
หมดแลว้ ขณะที่ปราณปี ศาจกํา ลัง เคลือนไหวจะก่
่ อการร ้ายกับ
ิ้
ร่างชีสวหง ขณะทีร่่ างกําลังจะกลายเป็ นปี ศาจ ก็ถูกเหมียวอีระงั
้ บ
้ งแลว้
ไวโ้ ดยสินเชิ
้ ย อมให้ช ส
คนก็ ต ายไปแล ว้ เหมีย วอีไม่ ้
ี ิวหงกลายเป็ นซาก
่ ้ความรู ้สึกตัวและถูกคนอืนควบคุ
ปี ศาจทีไร ่ มเด็ดขาด
่ นพวกเราก็ออกมาได้แลว้ ! เพียงครึงวั
"รออีกครึงวั ่ นเจา้ ก็ยน ื
หยัด ไม่ ได้!" เหมีย วอีจ้ อ้ งชีสิวหงพร
้ ้อมพู ด ด้ว ยสีห น้า เรีย บเฉย
"เจา้ วางใจเถอะ ขอแค่ขา้ ยังมีชวี ต ิ อยู่ ขา้ ต้องพาเจา้ ออกจากทีนี ่ ่
ิ ้ ้าไวท้ นี
แน่ นอน ไม่ทงเจ ี่ ่ หรอก ขอแค่ขา้ ยังมีชวี ต
ิ อยู่ สักวันหนึ่ งขา้
จะฝั ง 'การปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต ร' นี ้ลงหลุ มศพไปเป็ น
่
เพือนเจ ้า!"
พลัง อิท ธิฤ ทธิกํ์ าลังตีกวนอย่า งบ า้ คลั่ง การต่ อสู ท
้ ี่ดุ เดือดมี
เสียงดังสะเทือนหู ไม่มีใครได้ยินว่าเหมียวอีพู ้ ดอะไรไป เห็ นเพียง
เขาหยิ บ แหวนเก็ บ สมบัติ ว่ า งวงหนึ่ งออกมา แล ว้ นํ าร่า งของชี
้
สิวหงเก็ บเขา้ ไป จากนั้นสวมไวบ้ นนิ วของตั
้ วเอง
้ นเงยหน้ามองไปขา้ งหน้า เห็นฝ่ ายนี ถอยหลั
เหมียวอีพลั ้ งครัง้
้ า สถานการณ์ล่อแหลม เขาจึงควา้ ยันต ์กําหนึ่ งมาไว ้
แลว้ ครังเล่
ในมือ
 ขณะนี เอง ้ เยว่เหยาที่เห็ นฝ่ ายนี ยื
้ นหยัด ไวไ้ ม่ไหว ในที่สุด ก็
ยื่ นมื อ เข า้ มาแล ว้ วงพระจัน ทร ส์ ายหนึ่ งกลายเป็ นลํ า แสงยิ ง
ออกมา 'ปั้ ง!' ฟั น บนตราประทับ ยัก ษ์สี ดํ า ที่ ไป๋ จื่ อเหลี ย งโยน
ออกมา ฟันจนบนตราประทับยักษ์เกิดเป็ นรอยลึกรอยหนึ่ ง
ค้อนสะท้านบรรพตที่ซือคงอู๋เว่ยโยนออกมาถือโอกาสทุบ ไป
บนตราประทับยักษ์สด ี ํา 'ปั้ง!' ทุบตราประทับยักษ์สด
ี ําจนแสงสลัว
ลงและสั่นกระเด็นเฉี ยงออกไป
่
ไป๋ จือเหลี ยงเดือดดาลอีกครัง้ รีบยื่นมือเรียกตราประทับสีดํา
ที่หดเล็ ก ลงกลับ มา แล ว้ ตะโกนอย่ า งเกรียวกราดว่
้ า "เยว่ เหยา
เจ ้าคิดจะทําอะไร?"
'เยว่ เ หยา' พอเอ่ ย สองคํ า นี ้ออกมา เหมี ย วอี ก็ ้ เ หมื อ นโดน
โจมตีดว้ ยฟ้ าผ่า ผมยาวพัดทวนลมย้อยอยู่ท่หน้ ี า เขารีบหันขวับ
กลับ ไปมองชายที่ใช ้วงพระจันทร ์โจมตี เป็ นชายที่งดงามมาก
้ ญิ ง หน้า ตางดงามล่ ม เมื อ งที่ แต่ ง ตัว เป็ นชาย ส่ ว นสัต ว ์
เป็ นผู ห
พาหนะของนาง แค่ มองก็ รู ้ว่ า เป็ นสัต ว เ์ ทพที่พบเห็ นได้น้อ ยใน
โลกมนุ ษย ์
คนของนภาหมืนปี ่ ศาจเรียกนางว่าเยว่เหยาเหรอ? หรือว่าคน
่
ทีแดนโพ น้ สวรรค ์ส่งมาคือเยว่เหยา? นาง…อย่าบอกนะว่านางคือ
้ ่น จอ้ งประเมินเยว่เหยาไม่ละสายตา จาก
เจา้ สาม? เหมียวอีใจสั
หน้าตาเขามองออกรางๆ ว่าเหมือนเคยรู ้จักกัน เจ ้าสาม...
 "ไป๋ จื่อเหลี ย ง หยุ ด เดี๋ ยวนี ้นะ ไม่ อ ย่ า งนั้ นอย่ า หาว่ า ข า้ ไม่
เกรงใจ! ทุกคนหยุด!" เยว่เหยาตะโกน
้ ดลงมือก่อน และ
ภายใต้การตําหนิ ของนาง พวกกู่ซานเจิงหยุ
่
ทางไป๋ จือเหลี ้ นกัน สั่งให้ลูกน้องตัวเองหยุดด้วย
ยงก็ยกมือขึนเช่
่ พก
จ ้าวเฟยและซือคงอู๋เว่ยทีได้ ั หายใจก็หยุดเช่นกัน ในเมื่อมี
คนออกหน้ากดดันให้ค นของนภาหมื่นปี ศาจหยุด แลว้ สามารถ
พน้ ภัยได้ พวกเขาย่อมปรารถนาอยู่แลว้
่ ่น
"เยว่เหยา! เจา้ หมายความว่าอย่างไร? จะหาเรืองนภาหมื
่
ปี ศาจของขา้ ให้ได้เลยใช่ไหม!" ไป๋ จือเหลี
ยงกัดฟันพูด
"พู ด อย่ า งนี ้ไม่ ถู ก !" เยว่ เหยาที่ขี่สิง ห ก์ เิ ลนหยกนํ า กลุ่มคน
เขา้ มาใกลอ้ ย่างช ้าๆ แลว้ พูดว่า "ไป๋ จือเหลี ่ ยง เจา้ ยังมองไม่เห็ น
นํ ้าใจของขา้ อีกเหรอ? กําลังพลของนภาหมื่นปี ศาจทีสง่ ่ าผ่าเผย
อย่างเจา้ ต่อสูส้ ูสีกบ ั พวกเขา ขา้ กลัวว่าเจา้ จะเสียหน้าต่อไป เพื่อ
ไม่ให้เจ ้าลําบากใจ ถึงได้หา้ มไว ้ เจ ้าทําไมไม่รู ้จักแยกแยะดีชว?" ่ั

"สูก้ น ่
ั สูสีดีเชียวล่ะ !" ไป๋ จือเหลี ยงโมโหจนหัว เราะ เป็ นฝ่ าย
พวกเขาแท้ๆ ที่กําลังจะชนะ นางถึงได้ยื่นมือเขา้ มา ถ้าฝ่ ายพวก
เขากํ า ลัง จะแพ ้ ผู ห ้ ญิ ง คนนี ้คงไม่ ม ายุ่ ง แน่ เห็ น ได้ช ด
ั ว่ า กํ า ลัง
ลํ า เอีย งช่ว ยนั ก พรตของแดนเซีย น เขาจึง ตะโกนทันทีว่ า "ถ้า
อย่างนั้นก็ให้พวกเราสูก้ น ้ ดูว่าจะสูสก
ั อีกครังสิ ี น
ั หรือเปล่า!"
 เยว่เหยาพูดด้วยรอยยิมว่ ้ า "ไป๋ จือเหลี
่ ยง ด้วยฐานะของเจ า้
เจา้ ไม่รู ้สึกตะขิดตะขวงใจที่ไปถือสาพวกเขาเหรอ? เห็ นแก่ท่เรา ี
รู ้จักกัน ขา้ หวังดีกู ้หน้าคืนให้เจ ้า แต่เจ ้ากลับไม่ไวห้ น้าขา้ ในเมื่อ
่ั
ไม่รู ้จักแยกแยะดีชวขนาดนี ้ ถ้าอย่างนั้นขา้ ก็จะให้ทางเลือ กเจ า้
สองทาง เจ ้าจะไสหัวไปตอนนี ้ หรือจะให้ขา้ เล่นเป็ นเพือนเจ ่ ้าอย่าง
่
ถึงอกถึงใจสักยก แต่สิงตอบแทนที ่จะให้ขา้ ลงมือนั้นไม่ธรรมดา
นะ ถ้าเจ ้าแพเ้ จ ้าต้องนํ า 'กําไลอิทธิฤทธิระบุ ์ ตําแหน่ ง' บนตัวทิงไว ้ ้
ให้หมด เจ ้าตัดสินใจเอาเอง!"
่
"เจ ้า..." ไป๋ จือเหลี ้ างเดือดดาล แต่ก็ทําอะไรไม่ได้
ยงชีอย่
เยว่เหยายกมือขึนลู ้ บเบาๆ ที่วงพระจันทร ์เสียวสี ้ ดําที่ลอยอยู่
ข า้ งกาย แล ว้ พู ด อย่ า งไม่ ใ ส่ ใ จว่ า "ไม่ ต อ้ งบ่ นแล ว้ ความอดทน
ของขา้ มีขด ี จํากัด ถ้าเจ ้ายังไม่เลือก ขา้ จะช่วยเจ ้าเลือกแลว้ นะ!"
นี่ เป็ นการขู่อย่างโจ่งแจง้ ไป๋ จือเหลี
่ ่
ยงหน้าดําครําเครี ยด แต่
จนใจที่สถานการณ์ไม่ เอืออํ ้ า นวย วงพระจันทร ์วงนั้ นที่อีก ฝ่ าย
เพิ่ งฟั น ออกมาทํ า ให้เ ขาแอบช งนํ ่ ั ้ าหนั ก ความร า้ ยกาจของวง
พระจันทร ์แลว้ ถ้าจะลงไม้ลงมือขึนมาจริ ้ ่ ยหน้า
งๆ เกรงว่าจะยิงเสี
เขาสู ด หายใจลึก หนึ่ งครัง้ หันเลียวเดรั
้ จ ฉานสับ ปลับ อย่าง
แรง แลว้ ตะโกนว่า "พวกเราไป!"
 คนกลุ่ มนั้ นจากไปอย่ า งรวดเร็วพร ้อมกลันความเดื
้ อดดาล
เอาไว ้ หลันซูซ่ ห
ู่ น ้ ้
ั กลับมากัด ริมฝี ปาก สายตาเคียดแค้น ครังนี
เรียกได้ว่าเสียหายหนัก ไม่น่าเชือว่่ าจะเสียกาหลอมปี ศาจไปแลว้ !

เยว่เหยาที่นั่งอยู่ บนตัว สิงห ก์ ิเลนหยกมองส่ง คนกลุ่ ม นั้ นจน

หายไป นางเพิ่งจะหันกลับมา ก็สบตากับเหมียวอีที ้ ่กําลังจอ้ งตน
ตรงๆ พอดี นางอดตะลึ ง ไม่ ไ ด้ ไม่ น่ าเชือว่ ่ า จะเกิด ความรู ส้ ึ ก
เหมือนเคยรู ้จัก กันมาก่ อน รู ้สึก คุ น ้ เคยบางอย่ า ง แต่ เหมือนตน
น่ าจะไม่เคยพบคนคนนี ้
พวกจ า้ วเฟยเดาฐานะของเยว่ เหยาออกแล ว้ หลัง จากตก
ตะลึงกับหน้าตาที่งดงามของนาง ก็รบ ี กม้ หน้าไม่กลา้ แสดงออก
้ จ่ ้องเยว่เหยาตรงๆ
มากเกินไป มีเพียงเหมียวอีที
เยว่เหยาชินแลว้ กับสายตาต่างๆ นานาทีผู ่ ช
้ ายมองตนแบบนี ้
บา้ งก็ละโมภ บา้ งก็จอ้ งตาเป็ นมัน บา้ งก็เฝ้ าปรารถนา บา้ งก็ต ก
่
ตะลึง บา้ งก็เลือมใสศรั ทธาหรือไม่ก็ชนชม่ื แต่ในสายตาของคน
คนนี ้กลับ ไม่ ค่ อยอะไรกับ หน้า ตาของตนนั ก บอกไม่ ถู ก ว่ า เป็ น
อารมณ์ไหน เหมือนซับซ ้อนมาก ก็แค่ซบั ซ ้อน
เยว่เหยาแปลกใจนิ ดหน่ อย กําลังอยากจะถาม แต่คาดไม่ถงึ
่
ว่าพอหลันรัวหญิ ่ ่ขา้ งๆ เห็นเหมียวอีจ้ ้องเยว่เหยาตรงๆ
งรับใช ้ทีอยู
แบบนี ้ อาจเพราะกําเริบ เสิบสานเกินไป ทําให้นางรู ้สึกโกรธนิ ด
หน่ อย จึง ตะคอกว่ า "บัง อาจ! เห็ นคุ ณชายหกแล ว้ ยัง ไม่ คํ า นั บ
อีก!"
จา้ วเฟยกับซือคงอู๋เว่ยไม่ได้สงั เกตปฏิกริ ยิ าของเหมียวอี ้ ยัง
นึ กว่านางว่าพวกเขา
จา้ วเฟยโค้งเอวก ้มหัวและกุมหมัดคารวะ "ประมุขจวนจ ้าวเฟ
ยของจวนเมฆขาวแห่งแดนเซียน คํานับคุณชายหก!"
ซือ คงอู๋ เ ว่ ย ก็ โ ค้ง เอว ก ม
้ หั ว และกุ ม หมั ด คา รวะ เช่ น กั น
"ซือคงอู๋เว่ยประมุขจวนสัจจะแห่งแดนเซียน คํานับคุณชายหก!"
้
ไม่มีใครเขา้ ใจความรู ้สึกของเหมียวอีในเวลานี ้ เขาโค้งเอว
ก ม้ หน้า เงี ย บๆ ผมยาวห้อ ยตามลงมาบัง หน้า ไว ้ แล ว้ กุ ม หมัด
คารวะอย่างยากลําบากว่า "ผูน้ อ้ ยคํานับคุณชายหก!"
…………………………
 บทที่ 388 ใจไม่อยู่กบ ้ บตัว
ั เนื อกั

เขารู ว้ ่ า แดนโพ น
้ สวรรค ม์ ีค นมาเข า้ ร่ว มการปราบจลาจล
ทะเลดาวนักษัตร เพียงแต่นึกไม่ถึงว่าคนที่มาจะเป็ นเจา้ สามของ
บา้ นตัวเอง
เขานึ กไม่ถึงว่าเมื่อครูต่ วั เองเพิ่งจะทําให้ศพของชีสิวหงรอด
้
พน ้ จากความลําบาก ก็ได้พบกับเจา้ สามทีเขาเป็ ่ นห่วงและคิดถึง
มาหลายปี แลว้ ความรู ้สึกของเขาตอนนี ไม่ ้ รู ้ว่าประหลาดใจหรือ
ว่าดีใจ ไม่รู ้ว่าทุกข ์ใจหรือมีความสุข ไม่รู ้ว่าเศร ้าหรือปี ติยินดี ใน
ใจมีความรู ้สึกหลายอย่างปนกัน
้ ญิ ง ที่ อยู่ ใ นบ า้ นผุ พ ัง
เจ า้ สามมี อ นาคตแล ว้ ไม่ ใ ช่เ ด็ ก ผู ห
สกปรกหลัง ร า้ นขายเนื ้ อคนนั้ นอี ก แล ว้ นางคื อ ศิ ษ ย ข ์ องหก
ปราชญช ่ื ง กลายเป็ นเทพธิด าเยว่ เหยา หนึ่ งใน 'คู่ เทพธิด า
์ อดั
โพน้ สวรรค ์' แลว้
เมื่อครู ต
่ อนที่จ อ้ งเยว่ เหยา เกือบจะตะโกนคํ า ว่ า ‘เจ า้ สาม’
ออกมาอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้แลว้ แต่พอมองเทพธิดาเยว่เหยา
ที่มีสง่าราศีไม่ธรรมดา แลว้ มองคนที่เสียงชี ่ ่ ั างตัวเอง
วิตทําชวอย่
่
คําพูดทีมาถึ งปากก็ถูกกลืนลงไปแลว้
 ์
ตนมีสิท ธิอะไรไปทํ า ความรู ้จัก เหรอ? เจ า้ สามเคยหิว จนมา
ร ้องไห้ก บ ั ตน เคยหนาวจนร ้องไห้ด ว้ ย ไม่ เคยได้ก ินของดีๆ ไม่
เคยได้ใ ส่ ข องดีๆ อาศัย อยู่ ใ นบ า้ นผุ พ งั สกปรก ในปี นั้ นอายุ ย ัง
น้อยก็ ถู ก ตนส่ ง ออกไปแล ว้ หลายปี มานี ้ ไม่ ว่ า จะความสุ ข หรือ
ความทุกข ์เจา้ สามก็แบกรับไวค้ นเดียว ตนได้ทําหน้าที่พี่ชายคน
โตสัก นิ ด บ า้ งหรือ เปล่ า ? ตอนนี ้ พอเห็ น เจ า้ สามรุ ่ง เรือ งและมี
่ ยง ตนก็จะไปทําความรู ้จักทันทีเลยเหรอ? แลว้ ความลําบาก
ชือเสี
ที่ อยู่ เ บื องหลั
้ ง เจ า้ สามล่ ะ ? ไม่ มี ใ ครหรอกที่ จะไม่ ไ ด้ร บ
ั ความ
ลําบากเลยสักนิ ด ตอนที่เจา้ สามได้รบั ความลําบาก พี่ชายคนโต
อย่างตนไปอยู่ทไหนล่ ี่ ะ? เคยช่วยอะไรบา้ ง?'
ตอนนี ้เจ า้ สามเป็ นเทพธิด าเยว่ เ หยาที่ มี ช อเสี
ื่ ย งทัด เที ย ม
เทพธิดาหงเฉิ นเชียวนะ! สูงส่งและดูหมิ่นไม่ได้ คาดว่าแดนโพน ้
สวรรค ์ก็คงช่วยรัก ษาฐานะที่มีเกีย รติข องนางเช่นกัน ผูท ้ ่คบค้
ี า
สมาคมด้วยลว้ นมีเกียรติมอ ี ํานาจ ถ้าให้ใครรู ้ว่าเทพธิดาเยว่เหยา
ี่
ผูส้ ูงส่งมีพชายที ่ าอาชีพฆ่าหมู เคยใช ้ชีวต
ทํ ิ ยากลําบากขนาดนั้น
จะทําให้คนหัวเราะเยาะหรือเปล่า?
้ ่ชายตัวเองจนตรอกแบบนี ้ แม้แต่
ถ้าเจา้ สามเห็ นว่าตอนนี พี
้ ญิ ง ของตัว เองยัง ปกป้ องไม่ ไ ด้ เจ า้ สามจะมองพี่ ชายคนนี ้
ผู ห
อย่างไร?
 ให้เจ ้าสามเห็นอกเห็นใจตนเหรอ? ปกป้ องตนเหรอ? จากนั้น
ตนก็กลายเป็ นตัวตลกท่า มกลางผู ม้ ีอิท ธิพลที่คบค้า กับ เจ า้ สาม
้
งันเหรอ?
พอนึ กถึงสภาพจนตรอกของตัวเองตอนอยู่ภายใต้นํ้ามือของ
่
ไป๋ จือเหลี ยงเมื่อครูน
่ ี ้ แลว้ นึ กถึงภาพของเยว่เหยาที่พูดเพียงสอง
สามคําก็สามารถขู่ให้พวกไป๋ จือเหลี ่ ยงจนตรอกและหนี ไปได้ ใน
่ ดเหมียวอีก็้ หายห่วงโดยสินเชิ
ทีสุ ้ งแลว้ ทังชี
้ วต ้
ิ นี เขาอาจจะขึ ้
นไป
สูงไม่ถงึ ระดับของเจ ้าสามด้วยซํา้ เจ ้าสามไม่จําเป็ นต้องให้พ่ใหญ่
ี
อย่างเขาดูแลแลว้
เห็ นเทพธิดาเยว่เหยาสดใสเปล่งประกายขนาดนี ้ ที่จริงสิงที ่ ่
้
เหมียวอีแอบไม่ กลา้ มั่นใจก็ คือ 'เจา้ สามจะอยากรู ้จักพี่ชายที่ ไร ้
อนาคตอย่างตนหรือเปล่า…'
พวกจ า้ วเฟยแอบมองเหมีย วอี ด้ ้ ว ยความประหลาดใจแวบ
หนึ่ ง ไม่รู ้ว่าทําไมตอนเหมียวอีคํ้ านับถึงไม่แนะนํ าตัวเอง
่
เยว่เหยาเองก็ไม่ได้ส นใจเรืองพวกนี ้ จึงไม่ได้ถามอะไรมาก
นางมองไปยังทิศทางที่พวกไป๋ จือเหลี
่ ยงหายไปแวบหนึ่ ง แลว้ พูด
่ ว่า "พวกเขาไปแลว้ ทีข
กับคนอืนๆ ่ า้ ทําได้ก็มแี ค่นี้ เป็ นไปไม่ได้ท่ี
้
จะเรียกรวมนักพรตทังแดนเซี ยนทีเข ่ า้ ร่วมการปราบจลาจลมาอยู่
ด้วยกันและปกป้ องไปตลอด แบบนี ไม่ ้ สอดคลอ้ งกติกา ขา้ ก็ทําได้
เพียงทําท่าขู่พวกเขาโดยไร ้เหตุ ผลเท่า นั้ น พวกเจา้ สามารถฆ่ า
เขาได้ แต่ขา้ ไม่สะดวกจะทําแบบนั้น หนทางในภายหลัง พวกเจา้
ก็ระวังตัวหน่ อย อย่าไปเจอเขาอีก ถ้าหลบได้ก็พยายามหลบ หวัง
ว่าสุดท้ายจะได้พบพวกเจา้ ที่ตําหนักดาวประจิมนะ ที่นี่ ไม่ควรอยู่
นาน ต่อไปน่ าจะมีพรตปี ศาจคนอื่นๆ มาหาเรืองกู
่ ่ซานเจิงอี ้ ก ที่
ขา้ จะบอกก็มเี ท่านี ้ พวกเจ ้ารีบไปเถอะ!"
้
"ขอบคุ ณ คุ ณ ชายหก!" เหมี ย วอี และคนอื ่ นๆ กุ ม หมั ด
ขอบคุณ
เ ย ว่ เ ห ย า พ ยั ก ห น้ า แ ล ้ ว ขี่ สิ ง ห ์ก ิ เ ล น ห ย ก พ า พ ว ก
ผูใ้ ต้บงั คับบัญชาจากไปอย่างรวดเร็ว
้ นไปจอ้ งมองด้านหลังของผูท
เหมียวอีหั ้ ่ขี ่ ่บนตัวสิงห ์กิเลน
ี อยู
หยกอยู่นาน
"ข า้ ยัง นึ ก ว่ า พวกเจ า้ ตายไปแล ว้ นึ ก ไม่ ถึ ง ว่ า พวกเจ า้ จะ
สามารถทําลายของวิเศษชินนั ้ ้นแลว้ รอดออกมาได้!" กู่ซานเจิง้
กุมหมัดคารวะต่อพวกเหมียวอีพร ้ ้อมพูดว่า "นับถือ!"

"นํ ้าเต้ากระจอกนั่นจะผูกมัดพวกเราได้อย่างไรกัน!" ซือคงอู๋

เว่ยคุยโวโอ้อวด จากนั้นก็หวั เราะลั่นแลว้ พูดว่า "ทีจริ
่ งพวกเรายัง
ไม่ถึงคราวตายไง! ไม่น่าเชือว่่ ายามคับขันจะมีผูม้ ีฐานะสูงยื่นมือ
้ ดต่อกัน ดวงชะตาช่างประเสริฐเลิศลํา!"
มาช่วย พน้ ภัยสองครังติ ้
 พวกเขาสบตาและยิมให้ ้ กน ั ทุ ก คนต่ า งโชคดีรอดจากภัย
อันตรายมาได้ มีเพีย งผีจ วินจื่อกับ เถาหย่ง ชุนที่ยิมอย่ ้ า งกระอัก
กระอ่วนนิ ดหน่ อย ทะเลดาวนักษัตรเป็ นขอบเขตอํานาจของแดน
ปี ศาจเช่นกัน ในฐานะที่เป็ นคนของแดนปี ศาจ ตอนอยู่ในอาณา
่ าเมื่อครูน
เขตแดนปี ศาจ ไม่น่าเชือว่ ่ ี ้จะทํ าให้เจ า้ นายท่า นนั้ นไม่
พอใจ แลว้ ในภายหลังควรจะใช ้ชีวต ิ อย่างไรล่ะ!
"ต่ อไปพวกเราจะไปที่ไหนล่ ะ?" ถานเล่ า มองไปที่กู่ ซ านเจิง้
แลว้ ถาม ในบรรดาพวกเขาสามคนมีกู่ซานเจิงเป็ ้ นตัวหลักมาแต่
ไหนแต่ไร
้ ก หน้าพูด กับเหมีย วอี ้ "ใน
"ถามเขาแล ว้ กัน!" กู่ ซ านเจิงพยั
ด้านนี ้ เขามีวธิ ม
ี ากกว่าขา้ "
นี่ ไม่ใช่การพูดถ่อมตัว อํานาจและบารมีในด้านนี ของเหมี
้ ยว
้ นสิงที
อีเป็ ่ ทุ
่ กคนได้เห็นกับตาตัวเองมาแลว้

แน่ นอน ที่ กู่ ซ านเจิงพู

้ ด แบบนี ้ก็ มี เ จตนาอื่นอี ก เหมื อนกัน
คําพูดของเยว่เหยาเมื่อครูไ่ ด้เตือนไวแ้ ลว้ ยังมีพรตปี ศาจคนอืนๆ ่
ที่ต้องการจะเล่นงานกู่ซ านเจิงอี ้ ก ยิ่งถึง ตอนหลังของการปราบ
จลาจลทะเลดาวนัก ษัต ร ยอดฝี มือที่เหลืออยู่ ก็ย่งเยอะ ิ เขาเองก็
ต้องการผูช ้ ว่ ย ที่พูดคํานี ออกมาย่
้ อมเป็ นการแสดงท่าทีท่ช ี ดั เจน
ของพวกเขาทังสองฝ่ ้ ายในการร่วมมือกัน
 สายตาของทุกคนไปหยุดอยู่ท่เหมี
ี ยวอี ้ ผลก็คอ
ื พบว่าเหมียว
อียั้ งคงมองทิศทางทีเทพธิ
่ ั เนื ้อ
ดาเยว่เหยาจากไปอย่างใจไม่อยู่กบ
กับตัว
ซือคงอู๋เว่ยยื่นหัวไปตรงหน้าเหมียวอีทั ้ นที แลว้ หัวเราะเบาๆ
พร ้อมพูดว่า "นี่ คือเทพธิดาเยว่เหยาทีเขารํ ่ ่ อกันไง! น้องเหมียว
าลื
ไม่ เคยเห็ นผู ห ้ ญิง ที่สวยขนาดนี ้มาก่ อนสินะ? ไม่ ต อ้ งเหม่ อแล ว้
สตรีผน ้ งส่ง มองได้แต่แตะต้องไม่ได้ พวกเราทําได้เพียงเงยหน้า
ู ้ ี สู
มอง อย่ า งมากก็ แ ค่ เ พ อ้ ฝั น ในใจ แต่ อ ย่ า ได้มี ค วามคิ ด จะเป็ น
คางคกกินเนื อหงส ้ ์เด็ดขาด ไม่อย่างนั้นจะเกิดปัญหาตามมาเป็ น
พรวน ผู ท ้ ่ีตามจีบ ตามเกียวสตรี
้ แบบนี ้ล ว้ นเป็ นผู ม้ ี อํ า นาจและ
อิท ธิพ ลระดับ สู ง ในแดนฝึ กตน พวกเราไม่ มีสิท ธิไปอยู ์ ่ ข า้ งกาย
นางเลย ถ้าไม่ระวังไปทําให้ใครเขา้ ใจผิด จะตายอย่างไรก็ยงั ไม่รู ้
เลย! เขาเรียกว่าอะไรนะ หญิงงามนํ ามาซึงหายนะ ่ พวกเราสนใจ
ิ่ อยู
แค่สงที ่ ่ตรงหน้าดีกว่า ขอแค่รอดชีวต ิ กลับไปได้ พืนที ้ ของหนึ
่ ่ง
จวนมีหญิงงามมากมาย เลือกได้เต็มทีเลย ่ ่
ตืนเถอะน่ า!"
"ถ้า พู ด ไม่ เป็ นก็ หุ บ ปากไปซะ!" จ า้ วเฟยตํ า หนิ อย่ า งโกรธ
เคือง แลว้ ก็ส่งสายตาไปยังแหวนเก็บสมบัตวิ งหนึ่ งทีสวมอยู่ ่บนนิ ว้
เหมียวอี ้
้
ซือคงอู๋ เว่ ย อึงไป พอมองแหวนเก็ บ สมบัติว งนั้ นปราดเดียว
ิ้
เขาก็หุบปากอย่างว่าง่ายแลว้ ชีสวหงเพิ ่
งจะตาย ้
ก่อนหน้านี ตอน
อยู่ในนํ ้าเต้าเหมียวอีมี้ สภาพเป็ นอย่างไร ก็ใช่ว่าตนจะไม่เห็ น จะ
ไปมีอารมณ์คด ่ ยทีไหนกั
ิ ถึงผูห้ ญิงคนอืนเสี ่ น
ิ้
ศพของชีสวหงยั งไม่ทนั เย็ น ซือคงอู๋เว่ยก็พูดอะไรแบบนี ้ออก
มาแลว้ เขาเองก็รู ้ว่าตัว เองพูด ผิด ไป 'เพียะ!' เขาตบปากตัว เอง
หนึ่ งที!
้
เหมีย วอีตกใจได้
ส ติก ลับ มาเพราะเสีย งตํ า หนิ ข องจ า้ วเฟย
แลว้ หันกลับมาถามว่า "อะไรนะ?"
้
"..." ซือคงอู๋เว่ยอึงไป สงสัยอีกฝ่ ายจะไม่ได้ยินอะไรเลยแน่ ๆ
่
คําพูดของตนสูญเปล่าแลว้ ทีตบปากตั วเองไปก็สูญเปล่าด้วย
ทุ ก คนมองหน้า กัน เลิ่กลั่ก ไม่ รู ว้ ่ า ทํ า ไมเขาจึง ยั้งสติ ไ ม่ อยู่
ขนาดนี ้ หรือว่าถูกความงามของเทพธิดาเยว่เหยาทําให้ลุ่มหลง
แลว้ จริงๆ? นี่ ไม่ใช่เรืองดี
่ อะไรนะ!

ที่จริงจา้ วเฟยก็รู ้ดีอยู่ในใจ แม้คําพูดของซือคงอู๋เว่ยจะไม่น่า

ฟั ง แต่ผูห ้ ญิงอย่างเทพธิดาเยว่เหยาไม่ใช่คนที่พวกเขาจะมีสท ิ ธิ ์
แตะต้องจริงๆ ถ้าเขา้ ใกลแ้ ลว้ ไม่ระวังก็ อาจมีภยั ถึงชีวิต แถมผู ท ้ ี่
ฆ่าเจา้ ก็ลว้ นเป็ นคนทีเจ ่ า้ ไร ้ความสามารถจะต้านทานด้วย ไม่ใช่
เพราะหน้าตาที่งดงามของเทพธิดาเยว่เหยาอย่างเดียว ที่สําคัญ
ที่สุ ด คือภู มิห ลัง ของนาง และเมื่อความงามที่สุ ดยอดกับภู มิหลัง
่ ดยอดแบบนี มารวมกั
ทีสุ ้ ิ่ ากลัวเขา้ ไปใหญ่
น ก็ยงน่
 "เชอะ! ผูช
้ ายอย่างพวกเจ ้าก็เหมือนกันหมด ไม่ตอ้ งไปดูใคร
่
ทีไหนหรอก!" เย่ซน
ิ พลันพูดเหยียดหยาม
้
ถานเล่ า พู ด เอาใจทันทีว่ า "เจ า้ เองก็ ส วยเลิศลํ าเหมื อ นกัน
นะ!"
ิ ตํ า หนิ คํ า หนึ่ ง แต่
"ถานเล่ า เจ า้ อยากตายใช่ไ หม?" เย่ ซ น
สายตากลับมองไปทีกู ่ ่ซานเจิง้

ถานเล่ า ที่ สัง เกตเห็ น แอบถอนหายใจ ต้อ งยอมรับ ว่ า เย่

ซินสวยมากจริงๆ เรียกว่าวันเวลาก่อตัวเป็ นความรัก ที่จริงในใจ
เขาก็ชอบนางอยู่บา้ ง แต่หลักการนี ก็ ้ ใช ้กับเย่ซนิ ด้วยเหมือนกัน
เขามองออกว่าเย่ซน ิ เหมือนจะสนใจกู่ซานเจิง้ ทําให้เขากลัดกลุม้
นิ ดหน่ อย
้
กู่ ซ านเจิงมองสํ ้ ่ได้ส ติก ลับ มา แล ว้ พู ด เข า้
า รวจเหมี ย วอี ที
ประเด็นหลัก "ทุกคนกําลังปรึกษากันว่าควรจะไปทางไหน เจา้ มี
ประสบการณ์ดา้ นนี ้ เจ ้าตัดสินใจแลว้ กัน"
้
เดิมทีเหมียวอีอยากจะรอเฮยทั ่ นอีก แต่คําพูดของเยว่ เหยา
อธิบายไวช ่ นตราย ตอนนี การ
้ ดั เจนมากแลว้ ถ้าอยู่ต่อมีแต่จะยิงอั ้
คิดหาทางหลีกหนี อน ่
ั ตรายต่างหากทีสอดคล อ้ งกับความจริง
เหมี ย วอี รี้ บ เก็ บ อารมณ์ ค วา มรู ส้ ึ ก และ ทํ า ใจใ ห้ส ง บ ล ง
หลังจากไตร่ตรองแลว้ ก็พูดเสียงตํ่าว่า "ขา้ จําได้ว่าบนแผนที่ของ
ทะเลดาวประจิ ม ทํ า สั ญ ลั ก ษณ์ ส ถานที่ ต้อ งห้า มที่ ค่ อ นข า้ ง
อันตรายเอาไว ้ พวกเราหาสถานทีที ่ ่ใกลท้ ี่สุดแลว้ รีบไปทีนั
่ ่ น พัก
่ ่ นชวคราว
ทีนั ่ั ่
หลบพวกทีตามหากู ้ อนแลว้ ค่อยว่ากัน ถ้า
่ซานเจิงก่
เจอศัต รู ท่ีแข็ ง แกร่ง อีก จะได้ใ ช ้ประโยชน์จ ากสภาพแวดล อ้ มที่
่
อันตรายเพือหลบได้ สะดวก"
้ เหมาะมัง?"
"แบบนี ไม่ ้ ถานเล่ากล่าว "หนี ไปสถานทีต้ ่ องห้า ม
ถ้า ไม่ ได้ต ายด้ว ยนํ ้ ามื อศัต รู ท่ีแข็ ง แกร่ง แต่ ก ลับ ตายที่สถานที่
ต้องห้ามแทน แบบนั้นจะไม่เสียเปรียบเหรอ?"
้ บ ายว่ า "ไม่ ไ ด้จ ะบุ ก เอาชีวิ ต ไปทิ งที
เหมี ย วอี อธิ ้ ่ สถานที่
ต้องห้าม แค่ตอนเจอศัตรูท่แข็ ี งแกร่ง เราจะสามารถใช ้ประโยชน์
จากความหวาดกลัวทีศั ่ ตรูมีต่อสถานทีต้ ่ องห้ามได้ พวกเราจะได้
หนี สะดวก ไม่ตอ้ งเขา้ ไปลึก"
้
กู่ ซ านเจิงพยัก หน้า พู ด ว่ า "ไม่ เลว ที่ที่อันตรายที่สุ ด คือที่ที่
ปลอดภัย ที่สุ ด ฝ่ ายพวกเราไม่ ค ด ั ค้า นอะไร" เขาช่ว ยถานเล่ า
กับเย่ซน ิ ตัดสินใจแลว้
"อยู่ ด ว้ ยกันนานขนาดนี ้แล ว้ ข า้ เชือการตั
่ ด สินใจของน้อง
เหมียว" ซือคงอู๋เว่ยหัวเราะเบาๆ
จ ้าวเฟยพยักหน้าเห็นด้วย
 ่ บเถาหย่งชุนไม่มีอํานาจตัดสินใจเลย ทําได้เพียง
ผีจวินจือกั
ตามไป แต่ถา้ ไม่อยากตามไป พวกเหมียวอีก็้ ไม่ว่าอะไร แค่แยก
ทางกันเดินก็พอแลว้ เพิ่มมาสองคนก็ไม่ได้เยอะขึน้ ขาดไปสอง
คนก็ไม่ได้นอ้ ยลง
พวกเขารีบ หยิ บ แผนที่ ทะเลดาวประจิ ม ออกมาเพื่ อหา
ตําแหน่ งของตัวเอง หลังจากหาพบแลว้ กู่ซานเจิงก็ ้ เงยหน้าพูดว่า
่ อนขา้ งใหญ่ ทําเครืองหมายไว
"ทางทิศตะวันตกเฉี ยงใต้มเี กาะทีค่ ่ ้
่ ่ มากด้วย คิดว่าอย่างไร?"
ว่าเป็ น 'เขาเพลิงนภา' ไม่ห่างจากทีนี
บนแผนที่ ทะเลดาวประจิม ล ว้ นไม่ มี ก ารทํ า สัญ ลัก ษณ์ช ื่อ
สถานที่ ไว ้ สถานที่ ที่ ใส่ ช ่ือไว แ้ สดงว่ า เป็ นสถานที่ ต้อ งห้า ม
อย่างเช่นสถานที่ที่ทําเครืองหมายไว
่ ว้ ่า 'ตําหนักดาวประจิม' นั่น
เป็ นสถานที่ต้องห้า มอย่ า งเด็ ด ขาด ไม่ มีผูเ้ ข า้ ร่ว มคนไหนกล า้
้ า้ ไป
ล่วงลําเข
้ ก หน้า ไม่ ได้ค ด
เหมีย วอีพยั ั ค้า น ทุ ก คนกํ า หนดแบบนี ้แล ว้
จากนั้นหาทิศทางทีถู
่ กต้องแลว้ รีบจากไป...
่ บ คนของนภาหมื่ นปี ศาจที่ ทะเลดาวนั ก ษัต ร ก็
ไปมี เ รืองกั
่ เลยจริงๆ เป็ นไปไม่ได้แลว้ ทีจะใช
ไม่ใช่เรืองดี ่ ้ชีวต
ิ อย่างผ่อนคลาย
แม้ฝูชงิ แห่งตําหนักดาวประจิมจะออกคําสั่งแลว้ ว่าเผ่าทะเลที่
่
ไม่ ได้เข า้ ร่ว มการปราบจลาจลห้ามไปแทรกแซงเรืองการปราบ
จลาจลทะเลดาวนั ก ษัต รอี ก แต่ เ มื่ อหลัน ซู่ซ ่อ ่
ู า้ งชือนภาหมื ่น
่
ปี ศาจ ก็ย่อมมีเผ่าทะเลทีอยากประจบสอพลอแอบไปทํ างานรับใช ้
่
ไป๋ จือเหลี
ยงอยู่แลว้
ระหว่ า งทาง หลัน ซู่ซ ่ก ่ ่ นปี ศาจเพื่ อให้พ รต
ู ็ อ า้ งชือนภาหมื
ปี ศาจสองกลุ่มค้นหา 'หนิ วโหย่วเต๋อ' เพือไป๋่ จือเหลี
่ ยงอีก
หลังจากเผ่าทะเลมั่นใจแลว้ ว่าพวกเหมียวอีแยกทางเดิ
้ น กับ
่
เทพธิดาเยว่เหยา และเล็งทิศทางทีพวกเหมี ้
ยวอีไปแล ่
ว้ ไป๋ จือเหลี
ยงก็นําพรตปี ศาจร ้อยกว่าตนไล่คน้ หาตลอดทางทันที
สิ่ งที่ ทํ า ให้ไ ป๋ จื่ อเหลี ย งกับ หลัน ซู่ ซ ู่ จ นปั ญ ญามากก็ คื อ
ระหว่างทางเห็นนักบวชหัวโลน ้ หกคนอยู่ไกลๆ ผลปรากฏว่าตาม
ก ้นอยู่ขา้ งหลังตลอดทาง ไม่รู ้เหมือนกันว่าคิดจะทําอะไร
………………………
 บทที่ 389 ความชัวร
่ ้ายไม่หายไป

้ ่ี นํ าหน้ า ใส่ ช ุด
นั ก บวชหกคนดู เ หมื อ นอายุ ย ัง ไม่ ม าก ผู ท
้ ว ขีกวางขาวตั
นักบวชสีแดงทังตั ่ วหนึ่ งทีมี
่ เขาสีเขาและมี
่ กบ ี เท้าสี
ทอง บนตัวกวางขาวมีลายดอกเหมยสีทองหลายดอก
้ ิ ด ตามคนหนึ่ งที่ ใส่ ช ุด นั ก บวชสี ข าวบริสุ ท ธิ ์
ข า้ งกายมี ผู ต
ด้านหลังมีพระใส่ชด ่
ุ สีเทาสีคน
้
ทังหกคนตามอยู ้
่ไม่ใกลไ้ ม่ไกลอย่างนี ตลอด ่
แต่ไป๋ จือเหลี ยง
ดันทําอะไรอีกฝ่ ายไม่ได้ เพราะเขารู ้จักนักบวชที่ขีกวางขาวลาย
่
ทองคนนั้น นักบวชคนนั้นคือคงจือตั ้ วแทนแห่งแดนสุขาวดี เป็ น
ศิษย ์หลานของปราชญ ์พุทธฉางเล๋ยนั่นเอง
ไม่ ว่ า ใครที่อยู่ ท ะเลดาวนั ก ษัต ร ถ้า ถู ก ตามอยู่ ต ลอดก็ ต อ้ ง
เกิด ข อ้ กัง ขาในใจทังนั ้ ้ น ไป๋ จื่อเหลีย งจึง เอีย งศีรษะพู ด ว่ า "ซู่ซ ู่
เจา้ ไปถามคงจือหน่ ้ อย ว่าที่ตามพวกเรามานั้นคิดจะทําอะไรกัน
แน่ ?"
่ รู่ บั คําสั่งและออกมาจากกลุ่มพรตปี ศาจ นางรออยู่ท่ี
หลันซูซ
เดิม มองนักบวชหกคนทีเข ่ า้ มาใกล ้
 ทั้งหกคนหยุ ด เมื่ อเข า้ มาใกล ้ คงจื อที
้ ่ ขี่ อยู่ บ นกวางขาว
ประนมมือขึน้ ดูเคร่งขรึมและน่ าเคารพ
หลันซู่ซ ่ท ั ทายกลับ แล ว้ ถามว่ า "คงจือ้ นายน้อยของข า้
ู ก
ถามว่าทําไมท่านถึงตามพวกเราตลอด มีแผนอะไร?"
้ งไม่ทน
คงจือยั ั เอ่ยปาก นักบวชชุดขาวหน้าตาหล่อขา้ งๆ ก็
่
ประนมมื อ พร อ้ มพู ด ว่ า "อามิ ต ตาพุ ท ธ ไม่ ท ราบว่ า แม่ น างชือ
อะไร?"
พอพู ด คํ า นี ้ออกมา พระสี่คนข า้ งหลัง คงจือก็
้ อดกระตุ ก มุ ม
ปากไม่ได้
หลันซู่ซ ่เู ห็ นว่ า นั ก บวชคนนี ้หน้า ตาหล่ อ ลัก ษณะอ่ อนโยน
สงบเงียบ ชุดนักบวชสีขาวทังตั ้ วเผยความสง่างาม ให้ความรู ้สึก
น่ าเขา้ ใกล ้ นางจึงตอบว่า "หลันซูซ ่ "ู่
"แม่นางมีหน้าตางดงามจนมัจฉาจมวารี ปักษีตกนภา จันทร ์
หลบโฉมสุ ด า มวลผกาละอายนาง เหตุ ใ ดจึง มาอยู่ ใ นสถานที่
้ พระชุดขาวถามด้วยสีหน้าจริงใจ
อันตรายเช่นนี ?"
"..." หลัน ซู่ซ ู่พู ด ไม่ อ อก 'เจ า้ รู ช
้ ด
ั อยู่ แ ล ว้ ยัง จะมาถามให้
เปลืองนํ ้าลายทําไม ทําไมเจา้ ถึงมาอยู่ท่ีนี่ เหตุผลของขา้ ก็ ย่ อ ม
เหมือนกับเจ ้านั่นแหละ'
 ่
เพิงจะตอบคํ าถามไป ก็ได้ยน ิ พระชุดขาวถามอีกว่า "สถานที่
นี ้อันตราย ข า้ เห็ นแม่ นางเป็ นบัว บริสุ ท ธิที
์ ่ โผล่ พ น
้ โคลนตม มี
วาสนากับพุทธะของขา้ เหตุใดจึงไม่วางมีดลงตรงนี ้ ถวายตัวเป็ น
ศิษย ์ตถาคต! อาตมายินดีเป็ นผูพ ้ าแม่นางไปส่ง"
"ข า้ เป็ นพรตปี ศาจ จะให้ข า้ นั บ ถือพุ ท ธ ท่ า นกํ า ลัง ล อ้ เล่ น
หรือเปล่า?" หลันซูซ่ พู่ ูดด้วยสีหน้าจริงจัง
พระชุดขาวส่ายหน้าพูดว่า "เวไนยสัตว ์เท่าเทียมกัน ปี ศาจก็
ดี ผีก็ดี มารก็ดี ขอเพียงวางดาบลง ก็สําเร็จเป็ นพระได้!"
"ข า้ ไม่ เข า้ ใจว่ า ท่ า นกํ า ลัง พู ด อะไร!" หลันซู่ซ ่ไู ม่ ส นใจเขา
นางมองไปที่คงจือแล ้ ว้ ถามว่ า "คงจือ้ นายน้อยของข า้ ถามว่ า
ทําไมท่านถึงตามพวกเราไม่ลดละ!"
พระชุด ขาวกลับ แย่ ง พู ด ว่ า "แม่ นาง เจ า้ อาจจะยัง ไม่ รู ้ที่มา
ของขา้ อาจารย ์ของขา้ คือปรมาจารย ์ศีลเจ็ดแห่งเขาตัวไหล เป็ น
หนึ่ งในนักบวชสิบหกคนของปราชญ ์พุทธ อาตมาจะ..."
เจ า้ บ า้ นี่ เอาชืออาจารย
่ ต์ วั เองมาเที่ยวหลอกลวงต้ม ตุ๋ น อี ก
แลว้ ! พระชุดเทาอีกสีคนทํ ่ าสีหน้าประหลาด คงจือเหมื ้ อนจะรับ
ไม่ ไ ด้นิ ด หน่ อย ขมวดคิ วพร ้ อ้ มพู ด ขัด ว่ า "ศี ล แปด เจ า้ พู ด
เหลวไหลอีกแลว้ !"
 พระชุดขาวทีถู่ กเรียกว่าศีลแปดหันมาพูดว่า "คงจือ้ ขา้ กําลัง
ชกั นํ าให้คนถวายตัวเป็ นศิษย ์ตถาคต จะกลายเป็ นพูดเหลวไหล
ไปได้อย่างไร? นึ กถึงในปี นั้น คนทีแอบดู
่ ่
คนอืนอาบนํ ้ามากกว่า ที่
เรียกว่า..."
้
คงจือพลั ้ วยเสียงที่ดังกว่าเดิมว่า "เจา้ หยุด
นพูดขัดอีกครังด้
พักสักหน่ อยได้ไหม?"
หลัน ซู่ซ ู่เ ห็ น ทั้งสองใกล จ้ ะเถี ย งกัน แล ว้ จึ ง ถามแทรกว่ า
่ ่ตรงนี ้ ใครเป็ นคนตัดสินใจกันแน่ ?"
"พวกท่านทีอยู
ศีล แปดประนมมือพู ด ว่ า "อามิต ตาพุ ท ธ สรรพสิ่งล ว้ นเท่ า
เทียมกัน!"
ชดั เจนว่ากําลังบอกว่าทุกคนสามารถตัดสินใจได้ คงจือได้ ้
ยินแลว้ โมโหนิ ดหน่ อย สูญเสียความน่ าเกรงขามแลว้ พูดเสียงดัง
่
ว่า "แม่นาง เจ ้าไปบอกไป๋ จือเหลี ่
ยงนะ พวกเราอยากจะไปทีไหนก็
จะไปทีนั่ ่ น ไม่จาํ เป็ นต้องอธิบายต่อเขา!"

ศีลแปดพูดเสริมกับหลันซูซ ่ ด
ู่ ว้ ยรอยยิมว่ ้ า "ไม่ว่าเจา้ จะไปที่
ไหน และไม่ ว่ า ข า้ จะไปที่ไหน สุ ด ท้า ยทุ ก คนล ว้ นมุ่ ง สู่ เป้ าหมาย
้ ุ่ ง สู่ ค วามสุ ข อัน สู ง สุ ด เสี ย แต่ เ นิ่ นๆ แม่ น าง ข า้
เดี ย วกัน ไม่ สู ม
แนะนํ าว่าเจ ้า..."
 หลันซูซ ู่ ่ตอบคํ
่ ท ี าถามแลว้ มีหรือที่จะฟั งคําพูดเหลวไหลของ
เขาอีก นางหันหน้าหนี แลว้ จากไปอย่างรวดเร็ว
้ ี ้อาจจะกํ าลังจงใจถ่ วงเวลาพวกเรา
"ไม่ ดีแล ว้ ! โยมหญิง ผู น
ทุ ก คนรีบ ตามไป อย่ า ให้ห ลุ ด ไปได้!" ศีล แปดตะโกนบอกคนที่
เหลือ
นักบวชหกคนตามหลังพรตปี ศาจกลุ่มนั้นอีกครัง้ คงจือพู
้ ด
้ า "ศีลแปด พวกเราต้องตามไปถึงเมือไร?"
ด้วยสีหน้าบูดบึงว่ ่

ศีลแปดหันกลับมาตอบว่า "คงจือ้ อยากเดิมพันก็ตอ้ งยอมรับ

ความพ่ายแพ ้ ไม่ตอ้ งบ่นแลว้ เราเติบโตมาด้วยกัน ขา้ ไม่หลอก
เจ ้าหรอก"
้ า สี ห น้า เหมื อ นตะคริว กิ น รีบ หัน ซ า้ ยหัน ขวามอง
คงจือทํ
นักบวชสีคนที่ ่ อ พอเห็นสีคนนั
เหลื ่ ้นทําท่าทางเหมือนฟังไม่รู ้เรือง
่
ก็หน ั กลับมาอีกครัง้ พูดอยางโมโหว่า "อย่างน้อยขา้ ก็ตอ้ งรู ้สิว่ า
เจ ้าคิดจะทําอะไร?"
ศี ล แปดพู ด อย่ า งตื่นเต้น ว่ า "การปราบจลาจลทะเลดาว
นั ก ษัต รดํ า เนิ น มาจนถึง ปั จ จุ บ ัน สถานที่ใหญ่ ข นาดนี ้ คนก็ ย่ิ ง
น้อยลงเรือยๆ ่ อยากจะพบใครอีก สัก คนนั้ นไม่ ง่ ายเลย พวกเรา
เดินมั่วไปทุกที่ก็ไม่ใช่วธิ ที ี่ดี เจา้ บอกเองไม่ใช่เหรอว่าเจ ้าไป๋ อะไร
นั่นเป็ นคนของนภาหมืนปี ่ ศาจ? คนของนภาหมืนปี ่ ศาจรวมกําลัง
พลเยอะขนาดนี ้แล ว้ รีบ ออกเดิ นทาง จะต้องมีศึก ใหญ่ แ น่ นอน
พวกเราตามไป รอให้พวกเขาสูก้ น ั จนใกลจ้ ะเสร็จ เราก็ค่อยขอ
บิณฑบาตพวกเขา ถ้ากลา้ ไม่ให้ก็แย่ง…ขา้ พูดผิด ถ้ากลา้ ไม่ให้ก็
ให้พวกเขาวางดาบลง!"
้
คงจือประนมมื
อพูดว่า "อามิตตาพุทธ!"
่ อเผยแววตาตืนเต้
นักบวชทีเหลื ่ นฮึกเหิม แลว้ วิงอย่
่ างรวดเร็ว
...
ที่ขอบฟ้ าเผยแสงอาทิตย ์ยามเช ้า ในที่สุดพวกเหมียวอีแปด
้
คนก็มาถึงบนหินโสโครกของเกาะเป้ าหมายแลว้ พวกเขากําลัง
ระมัดระวังรอบด้าน
่
คลืนโหมซัดสาดอยู่ในกองหินโสโครก พวกกู่ซานเจิงปล่้ อย
ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมออกมา จากนั้นก็ขวิี่ งไปดู
่ รอบๆ แต่
ผลก็คอ ้ นเท้าเขา้ มา
ื พบว่าพวกเหมียวอีเดิ
้
"สัตว ์พาหนะของพวกเจ ้าล่ะ?" กู่ซานเจิงถาม
"ไม่ใช่ฝีมอ
ื พวกเจ ้ารึไงล่ะ" ซือคงอู๋เว่ยพูดเย้ย
้ มเี จตนาจะสร ้างความขัดแย้งอะไรอีก พูดอย่างใจ
เหมียวอีไม่
เย็ นว่า "พวกเราต้องหาสัตว ์พาหนะก่อน ไม่อย่างนั้นตอนอยู่ บ น
 ้ เล็ก น่ าจะมี
เกาะถ้าเจอเหตุการณ์อะไรจะปลีกตัวได้ยาก เกาะนี ไม่
อาชามังกร"
้ ก หน้า พู ด ว่ า "มานั่ งเบีย ดบนสัต ว พ
กู่ ซ านเจิงพยั ์ าหนะของ
พวกเราก่อนแลว้ กัน"
้
จ า้ วเฟยกับ ซือคงอู๋ เว่ ย กระโจนตัว ขึนมายื นที่ด้า นหลัง สัตว ์
พาหนะของเขา ผี จ วิ น จื่ อกับ เถาหย่ ง ชุน ยื น อยู่ ข า้ งหลัง สัต ว ์
พาหนะของถานเล่า เหมียวอียื้ นอยู่บนหลังสัตว ์พาหนะของเย่ซน ิ
สัตว ์พาหนะสามตัวรีบผ่านออกจากกองหินโสโครก แลว้ วิง่
ตะบึงเขา้ ไปในป่ าผืนหนึ่ ง พอเขา้ มาในป่ า ก็เห็ นทุ่งหญ้ากวา้ งอยู่
ขา้ งหน้าทันที
เมื่ อขาดอะไรสิ่งนั้ นก็ ม าแล ว้ จริง ๆ ข า้ งหน้า มี เ สี ย งเท้า วิ่ ง
กุบกับ อาชามังกรฝูงหนึ่ งบนทุ่งหญ้ากําลังวิงเข ่ า้ มา อิสระราวกับ
ลม
พอเห็ นคนแปลกหน้า ฝู ง อาชามัง กรก็ ย อ้ นกลับ และวิ่งวน
ทันที อาชามังกรฝูงนี น่้ าจะมีสก ่
ั หมืนกว่ าตัว
่ ่ซานเจิงขี
ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมทีกู ้ เร่
่ งความเร็วตามไป
ทันที ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมสามตัวเร่งไล่ตามฝูงอาชามังกร
ทีวิ่ งห้
่ อ
 พลัง เท้า ของดิ ร จั ฉานกระดองเขีย วไล่ ล มเหนื อ กว่ า อาชา
่ั
มังกรอย่างเห็ นได้ชดั ชวประเดี ๋ยวเดียวก็ตามทันแลว้ แต่กลับไม่
กล า้ บุ ก เข า้ ไปในฝู ง อาชามัง กรสุ่ ม สี่ สุ่ ม ห้า โดนอาชามัง กร
มากมายขนาดนี ชนไม่ ้ ่
ใช่เรืองตลก
่
สัตว ์พาหนะสามตัวประชิดเขา้ ไปด้านขา้ ง วิงประกบฝู งอาชา
มังกรทีวิ่ งห้
่ อ

หลังจากความเร็วอยู่ในระดับเดียวกัน พวกเหมียวอีก็้ พากัน

้
กระโดดขึนจากตั วดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลม พอตกลงบนหลัง
อาชามังกร ก็รบี ยื่นมือไปจับขนแผงที่หลังคอของอาชามังกร จับ
หนวดสัมผัส ที่สือสารกั
่ บมนุ ษย ์ นั่ นเป็ นจุ ด ที่อ่ อนนุ่ มที่สุด บนตัว
อาชามังกรเช่นกัน พวกเขาดึงอยูใ่ นมือเพือควบคุ ่ มมัน
อาชามังกรห้าตัววิงหลุ่ ดออกจากฝูงทันที ส่งเสียงร ้อง "ฮีๆ" ้
่
วิงกระโดดดิ ้
นรนอยู ่บนทุ่งหญ้า แต่จนใจที่ไม่มีทางหลุดพน ้ คนที่
้ ว้ สร า้ ง
อยู่ บ นหลัง ได้ สุ ด ท้า ยก็ ย อมจํ า นนให้พ วกเหมี ย วอี แล
สัมพันธ ์กับพวกเหมียวอีอย่ ้ างว่าง่าย ยอมรับการควบคุมแลว้

ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมสามตัวและอาชามังกรห้า ตัว วิ่ง

บุกลึกเขา้ ไปในทุ่งหญ้าต่อ ไม่นานพวกเขาก็เห็ นฝูงอาชามัง กร
ก่ อนหน้า นี ้อีก ครัง้ อาชามัง กรห้าตัว ที่ยอมรับ พวกเหมีย วอีเป็
้ น
ี่ งแล
เจา้ ของแลว้ ร ้องใส่ฝูงอาชามังกรไม่ กครั ้ ว้ วิงผ่
่ านไป ในเสียง
ร ้องเผยความอาลัยอาวรณ์
 ้
"ฮีๆ..." อาชามังกรกว่าหมื่นตัวร ้องพร ้อมกัน เสียงนั้นทําให้
คนรู ้สึกใจสั่น พวกมันยืนอยู่ท่เดิ
ี มและมองเพื่อนขา้ งกายจากไป
ไกล...
เมื่อผ่านทุ่งหญ้ากวา้ งและขา้ มแนวเทือกเขาเก่าแก่ท่ทอดตั ี ว
ยาวแลว้ หลังจากนั้นเกือบครึงวั ่ น สัตว ์พาหนะแปดตัวก็ยืนนิ่ งอยู่
บนไหล่เขา ทอดสายตามองไปยังทะเลทรายไร ้ขอบเขตด้านหน้า
ในทะเลทรายทังใกล ้ แ้ ละไกลมีภูเขาหัวโกร๋นสีนํ้าตาลแก่หลายลู ก
ตั้ งอยู่ บ า้ งก็ สู ง บ า้ งก็ เ ตี ย
้ บ า้ งก็ เ ล็ ก บ า้ งก็ ใ หญ่ มี ล ั ก ษณะ
ตะปุ่ มตะปํ่ าประหลาด เก่าแก่และรกร ้างว่างเปล่า
ั ว ป์ ี กที่ดุ ร ้ายบินวนล่ า เหยื่อ คลื่นความร ้อนกลุ่ ม
บนฟ้ ามีส ต
หนึ่ งโผจากทางทะเลทรายเขา้ มาใส่หน้า พอมาถึงตรงนี ้ พืชคลุม
ดินใต้เท้าพวกเขาทีขึ ่ นไปทางทะเลทรายกั
้ บพืชคลุมดินด้านหลัง
่ เขาลูกหนึ่ งกันมี
ทีภู ้ สภาพแตกต่างกันโดยสินเชิ ้ ง

"บริเวณตรงกลางทะเลทรายข า้ งหน้าก็ คือ 'เขาเพลิง นภา'

แล ว้ พวกเราพัก อยู่ ใ นแนวเทือกเขานี ้ดีก ว่ า ถ้า มีเหตุ ก ารณ์ไม่
่ั
คาดคิด ก็เขา้ ไปหลบชวคราวใน 'เขาเพลิงนภา' ทันที" กู่ซานเจิง้
โบกมือชี ้ แลว้ หันมาถาม "ทุกคนว่าอย่างไรบา้ ง?"
้ กหน้าพูดว่า "ก็ทําได้แค่แบบนี ้แลว้ หลบพวกที่
เหมียวอีพยั
ไล่สงั หารเจา้ ให้ได้ก่ อนแลว้ ค่อยว่ากัน ถ้าเป็ นไปได้ อยู่ท่นี
ี ่ สัก ปี
สองปี แลว้ ค่อยว่ากัน"
 จากนั้นทุกคนก็กลับไปพักตรงหุบเขาทีเห็
่ นตอนมา
่ มีเสียงลําธารนํ ้าไหล มีดอกไม้ป่านิ ร
ในหุบเขาเย็นและร่มรืน
นามเบ่งบานแข่งความงาม มีแมลงและนกน้อยบินอยู่ในนั้น มีสต ั ว์
ป่ าขนาดเล็ ก หลบซ่ อ น เป็ นอี ก โลกที่ ต่ า งกัน โดยสิ นเชิ
้ ง กับ
่ เขากันอยู
ทะเลทรายทีภู ้ ่
้
พวกเขาต่างคนต่างขุดถําของตั
ว เองบนหน้า ผา เตรียมพัก
่ ่ ในระยะยาว
อาศัยทีนี
้
เถาหย่งชุนเสนอจะขึนไปยื นเฝ้ ายามบนยอดเขาเอง ร่างเดิม
้ นเวลานานนั้ นไม่
ของเขาก็คือปี ศาจต้นท้อ การหลบอยู่ในถําเป็
่ บลมรับฝนจะมีประโยชน์ต่อการฝึ กฝน
เหมาะสม เผยร่างเดิมเพือรั
มากกว่า
่
ผีจวินจือเผยร่ ้
างเดิมและฝึ กฝนอยู่ใ นถําของตั วเอง ส่วนคน
อื่นๆ ก็ น่ ั งขัด สมาธิอ ยู่ ใ นถํ าของตั
้ ว เองเช่นกัน อาชามัง กรกับ
ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมถูกปล่อยไปหากินเองในหุบเขา
ทว่าความคิดนั้นสวยงาม แต่ความจริงโหดร ้ายเสมอ เป็ นไป
ี่ าตามสิงที
ไม่ได้ทจะทํ ่ เจ่ ้าเตรียมไว ้

ขณะที่พระอาทิต ย ์ใกลจ้ ะตกดิน หนู แก่ ข นเทาตัว ใหญ่ สอง

เมตรหน้าตาอัปลักษณ์ทกํ ี่ าลังนั่งฝึ กฝนอยู่ในถําก็
้ พลันลืมตาขึน้
 ่ ปรากฏตัว จากนั้นรีบหมอบ
พอแสงสีเขียวกะพริบ ผีจวินจือก็
้
ลงเอาหูแนบฟั งบนพืนครู ่ นึ่ ง เขาสีหน้าเปลียนไปโดยฉั
ห ่ บ พลัน
้
รีบออกนอกถําไปตะโกนว่ า "มีคนมาแลว้ !"
พอทุกคนได้ยน ี ออกมาจากถํา้ มาตกอยู่ในหุบเขาที่
ิ แลว้ ก็รบ
สภาพแวดลอ้ มงดงาม
้
"เกิดอะไรขึน?" ้
เหมียวอีถาม
ผี จ วิ น จื่อชีไปยั
้ ง ทิ ศ ทางหนึ่ งพร อ้ มพู ด อย่ า งร อ้ นใจว่ า "มี
กํ า ลัง พลประมาณหนึ่ งร อ้ ยแบ่ ง ออกเป็ นสี่สาย อาศัย ลัก ษณะ
ภูเขากําบัง กําลังตามมาทางนี อย่ ้ างเงียบๆ เป็ นไปได้สูงว่าพุ่งเป้ า
่
มาทีพวกเรา"
้ นแวบหนึ่ ง แล ว้ เงยหน้า มองไปยังต้น
พวกกู่ ซ านเจิงสบตากั
ท้อบนยอดเขาพร ้อมกัน เย่ ซ น
ิ ถามว่ า "เถาหย่ ง ชุน เห็ นคนมา
เหรอ?"
เถาหย่งชุนกลับร่างเดิมอยู่บนยอดเขาพร ้อมตะโกนว่า "ไม่
เห็น"
ิ ไม่เชือ่ หลังจากเหาะขึนไปบนยอดเขาและทอดสายตา
เย่ซน ้
มอง นางก็ส่ายหน้าพูดกับคนขา้ งล่างว่า "ไม่เห็นคน"
 ้
กู่ซานเจิงขมวดคิ ้
วถามผี จวินจือ่ "ด้านบนยังไม่เห็น ขนาดวร
ยุทธ ์พวกเราสูงกว่าเจ ้ายังไม่ได้ยน ้ ง
ิ เลย ทําไมเจ ้ารู ้ว่ามีคนมา ทังยั
รู ้อีกว่ามีประมาณร ้อยคน?"
"ความชวร ่ ั ้ายไม่หายไปจริงๆ!" เหมียวอีพู้ ดเสียงตํ่าว่า "เชือ่
เขาไว ไ้ ม่ ผิ ด หรอก ถ้า เขาตั้งใจฟั ง ต่ อ ให้ใ นรัศ มี สิ บ กว่ า ลี มี
้
กระต่ายตัวเดียวกระโดด ก็ยากทีจะพ ่ น้ หูของเขาไปได้ นี่ เป็ นพลัง
โดยธรรมชาติของเขา พวกเรารีบเตรียมตัวเถอะ!"
พอพู ด คํ า นี ้ ออกมา พวกกู่ ซ านเจิ งก็ ้ ม องผี จ วิ น จื่ ออย่ า ง
ป ร ะ ห ล า ด ใ จ เ ล็ ก น้ อ ย ทั น ที นึ ก ไ ม่ ถึ ง ว่ า ปี ศ า จ ต น นี ้ จ ะ มี
ความสามารถนี ้
…………………………
 บทที่ 390 เขาเพลิงนภา

"ไม่ รู ว้ ่ า พวกที่ มาเป็ นใคร ทํ า ไมหาที่ นี่ พบได้ไ วขนาดนี ้?"

จ ้าวเฟยถามอย่างสงสัย
่
"พวกเราลืมไปเรืองหนึ ่ ง ที่นี่ คืออาณาเขตของพรตปี ศาจ!"
้
เหมียวอีเงยหน้ ามองบนฟ้ า สัตว ์ปี กหลายตัวยังคงบินวนอยู่บนนั้น
้
เขานึ กขึนได้ ถึงตอนที่มาทะเลดาวนักษัตรครังแรก้ ภาพฝูงนกที่
เสาะแสวงหาเขาหลังจากประมุขค่ายเจ็ด สิบสองคนโดนกํ า จัด ที่
ค่ายฆอ้ งเหล็ก
้
ทุกคนเงยหน้ามองขึนไป ่ ั บตาเดียว
และเขา้ ใจในชวพริ
"ถ้า ไม่ กํ า จัด ดวงตาพวกนี ้ทิง้ เกรงว่ า ไปที่ไหนพวกเราก็จะ
โดนหาพบอีกอยู่ดี" ถานเล่าเอียงศีรษะมองมา "เหมียวอี ้ ควรนํ า
๊
ตักแตนของเจ ้
้าออกมาใช ้ได้แลว้ มัง"
ฟั ง จากนํ ้ าเสีย งนี ้ เหมือนเขายัง จดจํ า เรืองที
่ ่เหมีย วอีกํ
้ า จัด
ปักษีหยั่งเชิงอยู่ในใจเสมอ
้
เหมียวอีโบกมื ๊
อปล่อยตักแตนน้ อยออกไปหลายตัว แลว้ หัน
กลับ มาพู ด ว่ า "พวกเราเตรีย มตัวให้ดีเถอะ ดู ว่ า ใครกันแน่ ท่ีมา
่
รนหาทีตาย"
 จนกระทั่งพวกเขาขี่สัต ว ์พาหนะวิงไปถึ
่ งยอดเขา พวกสัตว ์
่ ่บนฟ้ าก็ตกลงมาแลว้ ตักแตนน้
ปี กดุร ้ายทีอยู ๊ ่ าจัดปัญหาทิง้
อยทีกํ
อย่ า งชํ่ าชองและว่ อ งไวบิ น เข า้ ไปอยู่ ใ นแหวนเก็ บ สมบัติ ข อง
เหมียวอี ้
หลัง จากผี จ วิ น จื่ อเอาหู แ นบฟั ง บนพื นแล
้ ี้
ว้ เขาก็ ช ไปยั ง
สถานที่สี่แห่ ง ตรงแนวเทือกเขาข า้ งหน้า ชีช้ ด ั ถึง ทางที่ฝ่ ายตรง
ขา้ มมา จากนั้นพวกเขาก็ซอ่ นตัวในต้นไม้และเฝ้ ามอง..
"นายน้อย ถ้า เข า้ ไปอีก ก็ เป็ นอาณาเขตของเขาเพลิงนภา
แลว้ นั่นคือตําหนักของราชาปี ศาจเลียหวน ่ เพื่อหลีกเลียงไม่
่ ใ ห้
การปราบจลาจลทําลายสถานที่ส่วนตัวของราชาปี ศาจแต่ล ะแห่ง
่ านี ล
สถานทีเหล่ ้ ว้ นแบ่งให้เป็ นสถานทีห้
่ ามล่วงลํา้ ถ้าเลียหวนรู
่ ้ว่า
พวกเราล่วงลําเข้ า้ มา แลว้ ทําให้เลียหวนโมโห
่ เกรงว่าจะยุ่งยาก
กันไปใหญ่"
ในป่ าภู เ ขา ชายรู ป ร่า งสู ง ใหญ่ ค นหนึ่ งที่ มี เ คราหยัก ศก
ใบหน้าปูดโปนอัปลักษณ์ ดวงตาเหมือนโคมไฟ กําลังติดตามอยู่
่
ขา้ งกายไป๋ จือเหลียงและพูดอย่างระมัดระวัง
้ ่ ให้ว่ า งหมดแล ว้ ไม่ ใ ช่ เ หรอ?"
"ทะเลดาวประจิ ม ทํ า พื นที
่
ไป๋ จือเหลี ้
ยงขมวดคิวถาม
 พอเห็นเขาไม่เอาจริงเอาจัง ชายเคราหยักศกก็พด ู เสริมอย่าง
้ ให้
ระมัดระวังอีกว่า "ทําพืนที ่ ว่างไปแลว้ น่ ะใช่ แต่เลียหวนมี
่ วรยุทธ ์
้
บงกชทองขันหนึ ่ งนะขอรับ!"

ู ี่อยู่ ข า้ งๆ ตะคอกว่ า "ผัง ตัว เลี่ยหวนจะใหญ่ ก ว่ า

หลันซู่ซ ่ท
ท่านฝูชงิ เชียวหรือ? หรือว่าใหญ่กว่านภาหมืนปี ่ ศาจ?"

"กูกูพูดถูก นั่นย่อมไม่ได้อยู่ แลว้ " ผังตัวยิมแห้

้ งขออภัย แต่
ยัง เตือนอีก ว่ า "ข า้ แค่ อยากบอกว่ า เขาเพลิง นภาเป็ นสถานที่
่
อันตราย ต่อให้ราชาปี ศาจเลียหวนไม่ อยู่ ก็เกรงว่าการบุกเขา้ ไป
โดยพลการก็อน ั ตรายมากเหมือนกัน!"
"คนพวกนั้นยังไม่กลัวเลย แลว้ ทําไมพวกเราต้องกลัวด้วย?"
หลันซูซ่ พ
ู่ ูดเย้ยว่า "เจ ้าสนใจทํางานของตัวเองให้ดเี ถอะ หลังจาก
่
จบเรืองนายน้ อยย่อมปฏิบต ั ต
ิ ่อเจ ้าอย่างยุตธิ รรมอยู่แลว้ !"
"ขอรับ ๆๆ! ผู น ่ ง นายน้อ ยอย่ า งเคร่ง ครัด อยู่
้ ้อ ยย่ อ มเชือฟั
แลว้ !" ผังตัวพยักหน้าพูดอย่างนอบน้อม
สํ า หรับ เขา นภาหมื่ นปี ศาจคื อ สิ่ งที่ มี อ ยู่ ใ นตํ า นาน และ
่
ไป๋ จือเหลี ยงก็เป็ นหลานนอกของปราชญ ์ปี ศาจจีฮวน นี่ ก็เป็ นภูมิ
หลัง ที่สุ ด ยอดแล ว้ ส่ ว นไป๋ จื่อเหลี ย งจะเรืองอํ า นาจที่ นภาหมื่ น
ปี ศาจหรือไม่ ปี ศาจเล็กๆ อย่างเขาจะไปรู ้ได้อย่างไร
 พอกลุ่มปี ศาจเขา้ มาใกลต้ ําแหน่ งของหุบเขา พวกเหมียวอีที ้ ่
่ บก็ตกใจมาก พวกเขาพบว่าผูท้ มาเป็
แอบอยู่ในทีลั ่ี ่
นไป๋ จือเหลี ยง
อีกแลว้ 'โดนเยว่เหยาขู่หนี ไปแลว้ ไม่ใช่เหรอ ทําไมตามมาอีกแลว้
ล่ะ?'
่ มา
พวกเขายังนึ กว่าเป็ นพวกอืนที ่ พวกเขามีของวิเศษดีๆ อยู่
ในมื อ หลายชิน้ ยัง คิ ด จะจัด การสัก ยก ใครจะไปคิ ด ว่ า จะเป็ น
่
ไป๋ จือเหลียงอีกแลว้
่
ไป๋ จือเหลี ยงไม่ใช่คนที่พวกเขาจะต้านทานได้เลย แลว้ ไหน
้ ่ ว ยมาด้ว ยมากมายขนาดนี ้ อี ก พวกเหมี ย วอี แอบส่
จะมี ผู ช ้ ง
สัญญาณมือให้กน ั ทันที และถอยหนี ออกไปอย่างเงียบๆ
่ ่ตรงตําแหน่ งพวกนั้นหายไปไหนแลว้ ?" จู่ๆ หลัน
"เอ๋! นกทีอยู
ซูซ
่ ก
ู่ ็พูดอย่างแปลกใจ
"เป็ นไปไม่ได้ที่จะหายไปโดยไร ้สาเหตุ!" ผังตัวแปลกใจ แลว้
จู่ๆ ก็พูดว่า "ไม่ดแี ลว้ พวกเราอาจจะถูกพบแลว้ !"
่
ไป๋ จือเหลี ยงตะคอกทันทีว่า "ไม่ตอ้ งหลบซ่อนอีกแลว้ คิดหา
วิธต ๋
ี ามหาตัวเดียวนี ้ จะให้พวกเขาหนี ไปไม่ได้อก
ี !"
สําหรับกู่ซานเจิง้ ที่จริงเขาไม่ได้ปรารถนาที่จะสูด้ ว้ ยขนาด
นั้น แต่เขาขาดทุนไปมากด้วยนํ ้ามือเหมียวอี ้ เสียศักดิศรี
์ หมดสิน ้
ต่ อหน้า เยว่ เหยา แม้แต่ นํ้าเต้า หลอมปี ศาจที่ท่ า นแม่ ไปวิ ง วอน
เพื่อให้ได้มาก็ พงั แล ว้ ขาดของวิเศษสํ าคัญที่จะต่ อต้า นตัวแทน
ของห้า แดนอื่นๆ ไปหนึ่ งชินแล้ ว้ เป็ นผลเสีย อย่ า งมากกับ การ
ประลองในตอนสุดท้าย
้ งจัดการไม่ได้ หลังจากเรืองนี
ถ้าแม้แต่ลูกสมุนเล็กๆ แบบนี ยั ่ ้
่
แพร่อ อกไป เขาก็ จ ะกลายเป็ นเรืองตลกขบขั น ของนภาหมื่น
้
ปี ศาจ เขาจะต้องฆ่าทิง!
"ขอรับ!" ผังตัวพยักหน้าซําๆ ้ แลว้ เงยหน้าขึนฟ้
้ าใช ้อิทธิฤทธิ ์
่ ่ในป่ ารอบๆ ตกใจตีปีกบินวนอยู่บ น
ส่งเสียงร ้องเรียก สัตว ์ปี กทีอยู
ท้องฟ้ าทันที สัตว ์ป่ าที่เดินอยู่ก็พากันยื่นหัวออกมาเช่นกัน จาก
เสียงคํารามแหลมทีเต็ ่ มไปด้วยพลังอันน่ าตกใจกลัว ทําให้บรรดา
่
สัตว ์ป่ าและสัตว ์ปี กวิงพล่ านไปทั่วป่ าทันที
ี่ นวนอยู่บนฟ้ าก็พากันบินไปยังทิศ ทาง
จู่ๆ สัตว ์ปี กฝูงใหญ่ทบิ
หนึ่ งขา้ งหน้า และผังตัวก็ชไปทางนั
ี้ ้น "นายน้อย คนอยู่ทางนั้น!"

"ไป! ตามไปอย่ า งเร็ ว ที่ สุ ด !" พอไป๋ จื่ อเหลี ย ง โบ ก มื อ

เดรัจฉานสับปลับที่ขีอยู
่ ่ก็พุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว กองกําลังกลุ่ม
ใหญ่ปลดปล่อยความเร็วเต็มทีเพื ่ อวิ่ งข
่ า้ มป่ าขา้ มเขา
่
พอนักบวชหกคนทีตามอยู ่ไกลๆ ได้ยน ่
ิ เสียงความเคลือนไหว
่
ศีลแปดก็ฮึกเหิมทันที โบกมือพูดว่า "ละครสนุ กๆ ใกลจ้ ะเริมแล ว้
รีบตามไป รีบตามไป"
 ้ นพึมพําว่า "ศีลแปด บุกไปขา้ งหน้าต่อก็จะไม่เหมาะ
คงจือบ่
แลว้ เขาเพลิงนภาคือสถานทีต้ ่ องห้ามทีทํ่ าสัญลักษณ์ไว ้ ถ้าจําไม่
่ ่ นคือตําหนักของราชาปี ศาจเลียหวน
ผิด ทีนั ่ ่
เลียหวนมี พลังบงกช
้
ทองขันหนึ ่ ง แม้แต่อาจารย ์ของขา้ ก็ยงั ต้องไวห้ น้าเขาอยู่บา้ ง จะ
ล่วงเกินง่ายๆ ไม่ได้!"
"คงจือ้ นํ ้ าเข า้ สมองเจ า้ แล ว้ ใช่ไ หม! เจ า้ เป็ นคนของแดน
่
สุขาวดี ยังจะไปกัวเลียหวนกางหวนอะไรนั ่ นอีก? ถ้าเลียหวนกล
่ า้
่ งที่ ก็อา้ งชือบู
มาหาเรืองถึ ่ รพาจารย ์ฉางเล๋ยของเจา้ กดดันเขาไป
เลยสิ! แลว้ อีกอย่าง ขา้ ก็หวังดีกบ ั เจ ้า หรือว่าเจ ้าจะยอมให้อน ั ดับ
ตัว เองอยู่ ห ลัง ไป๋ จื่อเหลี ย งอะไรนั่ น? ถึ ง ตอนนั้ นเมื่ อชือเจ
่ า้ อยู่
อันดับสุดท้ายในบรรดาตัวแทนทีหกปราชญ ่ ์ส่งมา ขา้ จะคอยดูว่า
เจา้ จะเอาหน้าที่ไหนกลับไปรายงาน! ความหวังดีของขา้ ไม่ น่า
่ าเจ ้าจะไม่รบั ไว ้ ได้! เจ ้าจะไม่ไปใช่ไหม?"
เชือว่
ศีลแปดเอ่ยถามพร ้อมชีที้ จมู ่ กคงจือ้ พอเห็นคงจือลั ้ งเล เขาก็
้
หันเลียวแล ว้ โบกมือทันที "ทุกคน ไปกันเถอะ กลับกันได้แลว้ ถ้า
้ั า ย ก็ ไ ม่ ใ ช่ เ รื่องของพวกเราเสี ย หน่ อย ถึ ง
อัน ดับ เขาอยู่ ร งท้
อย่ า งไรของบนตัว พวกเราก็ เพีย งพอที่จะได้ร ้อยอันดับแรกแลว้
่ นตรายต่อไปก็ไม่คุม้ หรอก ต่อไปพวกเราก็อย่าได้คด
เสียงอั ิ จะไป
ปัดเป่ าความชวร ่ ั ้ายเป็ นเพือนเขาอี
่ ก เหนื่ อยเปล่าแท้ๆ!"
้ หน้าชะงักงัน แลว้ พูดว่า "ช ้าก่อน!"
คงจือสี
 ่ อยู
ศีลแปดทีขี ่ ่บนอาชามังกรหันกลับมาถามว่า "ยินยอมแลว้
เหรอ?"
้
คงจือพยั
กหน้าอย่างยากลําบากเล็กน้อย
"นี่ ! เจา้ ยินยอมเองนะ ขา้ ไม่ได้บงั คับเจา้ ถ้าราชาปี ศาจเลีย
่
หวนอะไรนั่ นมาหาเรืองจริ
่ ง ๆ เจ า้ ต้องออกหน้า รับ ผิด ชอบให้นะ
บูรพาจารย ์ของเจ า้ คือปราชญพ ์ ุท ธฉางเล๋ย เจา้ รับผิดชอบไหว
พวกเราทุกคนลว้ นช่ว ยเจา้ จะโยนความผิด มาใส่พวกเราไม่ ไ ด้
นะ!" ศีลแปดหันกลับไปถามนักบวชทีเหลื ่ ออีกสีคน่ "ทุกคนว่าขา้
พูดถูกไหม?"
นักบวชคนอืนรั่ กษาความเงียบต่อไป การไม่คด
ั ค้านต่อหน้า
คงจือ้ ทีจริ
่ งก็เป็ นทัศนคติอย่างหนึ่ ง

"ไปกันเถอะ! ไปกันเถอะ!" ศีลแปดโบกมือ และสัตว ์พาหนะ

ี ออกไป ในบรรดาคนพวกนี ้ เดาไม่ ออกจริง ๆ ว่ า ใคร
หกตัว ก็ รบ
เป็ นคนคนตัดสินใจ
้
พอเห็ นคงจือขมวดคิ ้
วเหมื อนยัง กัง วลนิ ด หน่ อย ศีล แปดก็
ถอนหายใจแลว้ พูดว่า "คงจือ! ้ เจ ้าต้องเขา้ ใจความลําบากของขา้
้ ถ้
นะ ครังนี ้ าไม่ใช่เพราะอาจารย ์ของเจา้ บอกว่าขา้ เป็ นตัวเลือกที่
เหมาะสมที่สุ ด ในการมาการปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต รเป็ น
เพื่อนเจ า้ และมาพู ด ขอร ้องอาจารย ข ์ า้ ทํ า ให้ต าแก่ ศีล เจ็ ด นั่ น
กลับมาสัญญากับขา้ บอกว่าถ้าสามารถช่วยให้เจ ้าติดสามอันดับ
แรกได้ ก็จะปล่อยขา้ ออกไปท่องโลก ไม่อย่างนั้นขา้ ไม่ลงลุ ย นํ ้ า
โคลนนี ้หรอก เจ า้ ต้องเข า้ ใจความตังใจดี ้ ข องข า้ นะ! ข า้ ไม่ ไ ด้
กลั่นแกล ง้ เจ า้ จริง ๆ นะ ตั้งแต่ เ ด็ ก เวลามี ข องกิ น ของดื่มอะไร
่
อร่อยๆ ขา้ เคยลืมเจ ้าซะทีไหนล่ ะ ขา้ ปฏิบต ั ต
ิ ่อเจ ้า.."
พอได้ยิ น คํ า ว่ า ‘ของกิ น ของดื่ มอร่ อ ย’ คงจื อก็
้ สี ห น้ า
่
เปลียนไป ้
ไม่รู ้ว่านึ กอะไรขึนได้ รีบโบกมือห้ามไม่ ให้เขาพู ด ต่ อ
"หุบปาก! ขา้ เขา้ ใจแลว้ !"
หลังจากศีลแปดหัว เราะเบาๆ แลว้ ก็กลับสู่ท่าทางสงบเงีย บ
และเคร่งขรึมเอาจริงเอาจังอีกครัง้ ชุดนักบวชราวกับหิมะ สะอาด
บริสุทธิ..์
พวกเหมียวอีเดิ้ นทางขา้ มป่ าขา้ มเขาและรุกลําเข
้ า้ สู่บริเวณ
ทะเลทรายอย่างเงียบๆ จากนั้นก็ได้ยินเสียงประหลาดดัง มาจาก
ท้องฟ้ าข า้ งหลัง พอหันกลับ ไปมอง เห็ นเพีย งฝู ง สัต ว ป์ ี กนานา
ชนิ ดบินตามมาเป็ นแถบ พวกเขาสีหน้าเปลียนทั ่ นที
้ ดอย่าง
"โดนเปิ ดโปงแลว้ ! รีบไปเขาเพลิงนภา!" กู่ซานเจิงพู
ร ้อนใจ
์ าหนะแปดตัว วิ่งด้ว ยความเร็ว สู งสุ ด ทันที ไม่ ส นใจจะ
สัต ว พ
่
เคลือนไหวเงี ่ ออยู่ในทะเลทราย
ยบๆ อีกแลว้ วิงห้
 ้
พอพุ่งขึนยอดเขาที ่กันทะเลทราย
้ ่
ไป๋ จือเหลี
ยงก็ทอดสายตา
มองไป เห็นว่าตรงทิศทางทีฝู ่ งสัตว ์ปี กเต็มฟ้ าไล่ตามมีสต
ั ว ์พาหนะ
่
หลายตัวกําลังวิงหนี จริงๆ ด้วย สัตว ์พาหนะตัวหนึ่ งจึงกระโจนนํ า
ลงเขาไปทันที เดรัจฉานสับปลับวิงห้ ่ อในทะเลทรายราวกับวิงบน ่
้
พืนราบ
ขอถามหน่ อยว่ าสัตว เ์ ทพที่สามารถวิ่งบนผิว นํ ้าได้ มีหรือที่
๊ อยจะส่งผลกระทบต่อความเร็วของมัน?
ทะเลทรายจิบจ๊
กองกําลังกลุ่มใหญ่พุ่งตามลงเขาไป พอเห็ นไป๋ จือเหลี ่ ยงยิ่ง
วิ่งบุ ก เดี่ยวไปไกลขึ นเรื ้ อยๆ
่ ยิ่ งวิ่งทิ งห่
้ า งกับ พวกเขามากขึ น ้
่
เรือยๆ หลันซู่ซ ่ก
ู ็ ต อ้ งตะโกนอย่า งร ้อนใจว่า "นายน้อย! อย่ า ใจ
ร ้อนนะ คนพวกนั้นไม่ได้รบั มือด้วยได้ง่ายๆ ระวังจะมีกบ ั ดัก!"
นี่ เป็ นคํ า พู ด ที่ดู ดี นางรัก ษาหน้า ไป๋ จื่อเหลีย งต่ อหน้า กลุ่ ม
ปี ศาจ ที่จริงกําลังเตือนไป๋ จือเหลี่ ยงว่า 'พวกเหมียวอีรั้ งแกไม่ ได้
ง่ายๆ ท่านทิงทุ ้ กคนไว แ้ ลว้ บุ ก เดียวเข
่ า้ ไป ก็รบั มือคนพวกนั้ นที่
ร่วมมือได้ไม่ไหวหรอก'
่
ไป๋ จือเหลี ่ นซูซ
ยงกัดฟั นไม่พูดอะไร แต่เขาก็รู ้ว่าทีหลั ู่ ูดนั้น
่ พ
่
เป็ นเรืองจริ ง แม้สตั ว ์พาหนะของเขาจะความเร็วเหนื อกว่าคนอืน ่
่
เยอะ แต่การบุกเดียวไปสู ั คนพวกนั้น เขาก็ไม่มีทางรับ มือได้
ก้ บ
เลย ถ้านํ ้าเต้าหลอมปี ศาจยังอยู่ก็ไม่เป็ นอะไรหรอก ที่สําคัญคือ
นํ ้าเต้าหลอมปี ศาจพังไปแลว้
 เมื่อเป็ นเช่นนี ้ เขาก็ตอ้ งลดความเร็วลง รักษาการติดตามไว ้
ไม่ให้พวกเหมียวอีหลุ ้ ดพน้ จากสายตา

เดิ ม ที ดิ ร จั ฉานกระดองเขี ย วไล่ ล มที่ พวกกู่ ซ านเจิ งขี

้ ่อยู่
ขา้ งหน้าสามารถวิงได้ ่ เร็วกว่านี ้ แต่เป็ นเพราะหวาดกลัวความเร็ว
เดรัจ ฉานสับ ปลับ ของไป๋ จื่อเหลี ย ง จึง ไม่ ก ล า้ ทิ งห่
้ า งกับ พวก
เหมียวอี ้ ในใจพวกเขาเองก็รู ้ดี ถ้าพวกเขาแปดคนแยกทางกัน ก็
จะโดนแยกโจมตีจนแพแ้ น่
ในสายตาของพวกกู่ ซ านเจิ ง้ เป้ าหมายหลั ก ของพวก
่
ไป๋ จือเหลี ่ น 'หนิ วโหย่วเต๋อ' หลังจากแยกทางกัน
ยงคือจับเขาทีเป็
แลว้ คนทีต้ ่ องซวยทีสุ
่ ดจะเป็ นพวกเขาเองแน่ นอน

กําลังพลขา้ งหลังวิงไล่่ ตามกําลังพลขา้ งหน้า รักษาะระยะห่าง

ไว ไ้ ด้ร ะดับ หนึ่ งตังแต่
้ ตน้ จนจบ และเข า้ ลึก สู่ อาณาเขตของเขา
เพลิงนภา
พอเห็ น ว่ า ยิ่ งเข า้ มาก็ ยิ่ งลึ ก เถาหย่ ง ชุน ก็ เ ตื อ นคนที่ เหลือ
อย่ า งใจสั่นหวาดกลัว เล็ ก น้อ ย "เข า้ ไปลึ ก กว่ า นี ้ไม่ ไ ด้อี ก แล ว้
่ งตํ
ขา้ งหน้าคือทีตั ้ าหนักของราชาปี ศาจเลียหวน ่ บุกเขา้ ไปจะเกิด
ปัญหาใหญ่ ได้ยน ิ ว่าสถานทีนั ่ ้นอันตรายมาก"
้ น กลับ ไปด่ า ว่ า "จะมี ปั ญ หานั่ นก็ เ ป็ นเรื่ องใ น
เหมี ย วอี หั
อนาคต ตอนนี ้อันตรายกว่ า รัก ษาชีวิต ให้ได้ก่ อนแล ว้ ค่ อ ยคิ ด
 ่
เรืองในภายหลั ่
ง! ถ้าเจา้ ไม่อยากเขา้ ไป ก็หาทางอืนได้ พวกเรา
ไม่หา้ มเจ ้า!"
เมื่อทํ า ให้ค นของนภาหมื่นปี ศาจไม่ พ อใจแล ว้ มีห รือที่เถา
หย่งชุนจะกลา้ แยกทาง อย่างน้อยการติดตามคนพวกนี ก็ ้ มีความ
มั่นใจอยู่บา้ ง เขาไม่กลา้ พูดอะไรโดยทันที วิงตามเข
่ า้ ไปในนั้นต่อ
แต่ ท ว่ า ยิ่ งเข า้ ไปลึ ก ก็ ยิ่ งร อ้ น บริเ วณทะเลทรายข า้ งหน้ า
ค่ อ ยๆ หายไป ค่ อ ยๆ กลายเป็ นพื นที ้ ่ ดํ า เกรีย มผื น หนึ่ งที่ เปล่ า
เปลี่ยวเดี ย วดาย ลัก ษณะพื นดิ ้ น ที่ ขึนๆ
้ ลงๆ ดํ า และแข็ ง มี หิ น
ประหลาดตะปุ่ มตะปํ่ า ไม่เห็นทรายหรือฝุ่ นดินเลยแม้แต่นอ้ ย
่ อยู
พอถึงด้านหลัง แม้แต่อาชามังกรทีขี ่ ่ก็โดนอุณหภูมส ิ ูงย่าง
จนทนไม่ ไ หว พอเหงื่ อบนตัว อาชามัง กรหยดแหมะลงพื น ้ ก็
กลายเป็ นควันสีขาวทันที ไม่ตอ้ งบอกก็รู ้ว่าอุณหภูมิบนผิวดินสูง
ขนาดไหน
รอบขา้ งเปล่าเปลียว ่ มองไม่เห็นพวกภูเขาไฟอะไรเลย ทําให้
คนคิดไม่ตกว่าทํา ไมถึง ร ้อนขนาดนี ้ ตอนนี ไม่ ้ ตอ้ งอธิบ าย พวก
เหมียวอีก็้ รู ้แลว้ ว่าทําไมทีนี
่ ่ ถึงเรียกว่าเขาเพลิงนภา
้ นไปถามอย่างอดไม่ได้ "ราชาปี ศาจเลียหวนนี
เหมียวอีหั ่ ่ เป็ น
่
ปี ศาจอะไรกันแน่ ทําไมถึงอาศัยอยู่ในสถานทีแบบนี ้
?"
"ปี ศาจภัยแลง้ !" เถาหย่งชุนตอบ
 บทที่ 391 ดูว่าใครจะยืนหยัดได ้มากกว่ากัน

้ ยน
"ปี ศาจภัยแลง้ ?" พวกเหมียวอีได้ ิ แลว้ พากันตกตะลึง
้ ได้พบบ่อย เป็ นปี ศาจโดยกําเนิ ด เรียกได้ว่า
ปี ศาจชนิ ดนี ไม่
เป็ นพลังอภินิหารโดยธรรมชาติเช่นกัน ไม่ใช่พวกปี ศาจวัวปี ศาจ
เสือทั่วไปจะเทีย บได้ ทังยั
้ ง เป็ นปี ศาจพลัง หยางในบรรดาปี ศาจ
โดยกําเนิ ด เป็ นดาวอริของพรตผี เมื่อพรตผีท่วไปเห็
ั นก็มี แต่ จ ะ
ถอยหนี นอกเสียจากจะมีวรยุทธ ์เยอะจนสามารถยับยังได้ ้

เหมี ย วอี จํ้ า ได้ว่ า ตอนที่ ฟาดฟั น กับ พรตผี ห ญิ ง ชุด แดงที่
วัด เมี่ยวฝ่ าในปี นั้ น เขาแค่ นํา ขีเถ้
้ า เล็ ก น้อยมาแสร ้งว่า เป็ น 'ผง
สลายหยิน' ที่หลอมสร ้างมาจากยาปี ศาจของปี ศาจภัย แลง้ ก็ ข่ ู
จนพรตผีสาวตนนั้นขวัญเสียหนี ไปแลว้ ด้วยสิงนี ่ จะเห็
้ นได้ถงึ พลัง
น่ าหวาดกลัวทีปี่ ศาจภัยแลง้ มีต่อพรตผี
และวรยุทธ ์ของราชาปี ศาจเลี่ยหวนผู น ้ ยิ่งสู งถึง บงกชทอง
้ ี ก็
้
ขันหนึ ่ ง แบบนี ้จะน่ า กลัว ขนาดไหน คาดว่ า คงไม่ มีพ รตผีท่ีเขา้
ร่วมการปราบจลาจลตนไหนกลา้ เขา้ ใกลเ้ กาะนี ้
"มิ น่ าล่ ะ ถึ ง ได้อ ยู่ ใ นสถานที่ แบบนี ้!" เหมี ย วอี ถอนหายใจ
้
เฮื อ กหนึ่ ง ตอนที่ สู ด หายใจอี ก ครัง้ ขณะที่ อุ ณ หภู มิ สู ง เข า้ ไป
ทรมานปอด ไม่ น่ าเชื่อว่ า จะเกิ ด ความรู ส้ ึ ก มี ค วามสุ ข อย่ า ง
ประหลาด
้ ยว่าตัวเองวิปริตนิ ดหน่ อยหรือเปล่า ไม่น่าเชือว่
เหมียวอีสงสั ่ า
่ นดีใจกับความทรมานนี ้ แบบนี ถ้
จะรู ้สึกตืนเต้ ้ าไม่วป
ิ ริตแลว้ จะเป็ น
อะไรไปได้?
้
แต่ เขาก็ อึงไปทั ั กับ ความรู ส้ ึ ก สุ ข ที่
นที เหมือนเขาเคยรู จ้ ก
ประหลาดนั้ นมาก่ อน เหมือนเคยมีป ระสบการณ์จ ากที่ ไหนสัก
แห่ง…
อุ ณ หภู มิ สู ง โดยรอบบวกกับ ความรู ส้ ึ ก อย่ า งเดี ย วกัน ช ่วั
้
พริบ ตาเดี ย วก็ ทํ า ให้เ ขานึ ก ขึนได้ เป็ นตอนที่ เยารั่วเซีย นช่ว ย
หลอมสร า้ งของวิ เ ศษให้เ ขาหลัง จากที่ หนี อ อกจากทะเลดาว
นักษัตรในปี นั้น
ตอนทีฝึ่ กฝนอยู่ขา้ งๆ เกิดเรืองประหลาดขึ
่ ้ องหนึ
นเรื ่ ่ ง เหมือน
เขาได้ดูดของประหลาดอะไรบางอย่างจากในเตาหลอมของวิเศษ
่ ย นมาที่ต้นกํ า เนิ ด พลัง อิท ธิฤ ทธิของตั
ของเยารัวเซี ์ ว เอง ทํ า ให้
ตัว เองตกใจ ตอนนั้ นกลัว ว่ า ตัว เองจะลมปราณแตกซ่า นจึง รีบ
หยุดการดูดซับนั้น
 พอคิ ด ดู อี ก ที เหมื อ นตอนนั้ นเขาจะสามารถใช อ้ ิ ท ธิฤ ทธิ ์
ควบคุ ม อุ ณ หภู มิ สู ง โดยรอบได้ เรื่องนี ้ ไม่ ผิ ด แน่ นอน เรื่อง
้
ประหลาดแบบนี เขาจํ าได้ชดั เจน
เขาวรยุทธ ์อ่อนที่สุดในบรรดาคนที่อยู่ต รงนี ้ ความสามารถ
ในการต้านทานอุ ณหภู มิสูงก็ แย่ท่สุ ี ดเช่นกัน ขณะเดียวกันก็ ย งั
์ ว ยสัต ว พ
ต้องใช ้อิท ธิฤ ทธิช่ ์ าหนะต้า นทานอุ ณหภมิสู ง ด้ว ย พอ
เห็ น อาชามัง กรที่ตัว เองขี่อยู่ เ หงื่ อตกราวกับ ฝน ถ้า เป็ นแบบนี ้
ต่อไปไม่ช ้าก็เร็วจะต้องขาดนํ ้าตายแน่ นอน เป็ นวิธก ่ า ได้ไม่
ี ารทีทํ
นานเลย
เขาจึงไม่ลงั เลอีก รีบเลิกใช ้วิธกี ารธรรมดาและใช ้อิท ธิฤ ทธิ ์
ต้า นทานอุ ณหภู มิสู ง โดยตรง วิช า 'อัค นี ด ารา' กํ า ลัง โคจรด้วย
ความเร็ ว สู ง อยู่ ใ นร่า งกายเขา ใช จ้ ิต ใจร่ว มกับ พลัง อิ ท ธิฤ ทธิ ์
ปรากฏการณ์มหัศจรรย ์ปรากฏขึนอี ้ กครัง้ เกิดภาพเหมือนตอน
อยู่ขา้ งเตาหลอมของวิเศษของเยารัวเซี ่ ยนในตอนนั้นไม่มผ ี ด
ิ
อุณหภูมิสูงรอบกายที่เดิมทีไร ้รู ปร่าง กลับเริมขึ
่ นลงเป็
้ นลู ก
่
คลืนตามการรบกวนด้ ์
วยพลังอิทธิฤทธิของเหมี ยวอี ้ เหมือนเมฆ
หมอกไร ้รูปร่างกลุ่มหนึ่ งทีโดนผลั
่ ก
้
เหมีย วอีแอบดี ใ จ เขาสามารถควบคุ มอุณหภู มิสู ง ที่อยู่ขา้ ง
กายได้จริงๆ ด้วย
 เนื่ องจากตอนแรกเขายังไม่รู ้และกลัวลมปราณแตกซ่าน แต่
หลังจากได้ลองหนึ่ งครังแล
้ ว้ เขาก็ไม่กลา้ เล่นอีก ตอนนี การรั
้ กษา
ชีวิตนั้นเร่งด่วน จะไปสนใจอะไรมากขนาดนั้นได้ เขารีบลองทํา
ความคุน ้ เคยกับ การควบคุ มอุ ณหภู มิสูงขา้ งกาย แลว้ หาวิธ ีก าร
ควบคุมเหมือนในตอนแรกได้อย่างรวดเร็ว
่
อุณหภูมิสูงรอบกายถูก เคียวเข็ ญให้ออกไปแลว้ แต่วรยุ ท ธ ์
ของเขามีขีด จํ า กัด ไม่ ส ามารถควบคุ มอุ ณหู มิสู ง ในขอบเขตที่
ใหญ่ได้ ทําได้เพียงถูๆ ไถๆ ปกป้ องสัตว ์พาหนะของตัวเอง และไม่
สามารถดูแลคนอืนได้่

แต่พอดูสถานการณ์ของคนอืนๆ ่ วรยุทธ ์สูงกว่าเขาอย่างเห็ น

์ านทานการบุกจู่โจมของอุณหภูมิ
ได้ชดั ยังสามารถใช ้อิทธิฤทธิต้
สูงได้ ในบรรดาอาชามังกร ก็เป็ นสัตว ์พาหนะของเหมียวอีที้ ่เหงื่อ
ออกเยอะทีสุ่ ด
่ ยวอีขี
อาชามังกรทีเหมี ้ ที
่ ่เดิมทีร ้อนระอุกระวนกระวาย ตอนนี ้
อารมณ์ค่ อยๆ มั่นคงขึนแล้ ้ ่เชือมต่
ว้ เหมีย วอีที ่ อกับ อาชามังกร
สามารถรู ้สึกได้โดยตรง และบนตัวอาชามังกรก็หยุดมีเหงื่อออก
่ ทํ
สิงนี ้ าให้เหมียวอีโล่
้ งใจ
้ ่ สี เ ถ้า ถ่ า นไร ท้ ี่ สิ นสุ
พื นที ้ ด ผิ ว ดิ น ทั้งหมดราวกับ โดนไฟที่
ร ้อนแรงเผาจนเกาะตัวกลายเป็ นเปลือกแข็ง ไม่ว่าจะเป็ นแนวเท
อกเขาที่ขึนๆ้ ลงๆ หรือหินสูงตระหง่าน ก็เป็ นเหมือนกันหมด ผิว
ดินแข็ง เสียงกีบเท้าที่รวดเร็วของอาชามังกรดังชดั อยู่ท่ามกลาง
อุณหภูมส ิ ูง
ตําหนักดาวประจิม
เฮยอวิ๋ นที่ ยื น อยู่ ห น้ า นาฬิ ก าดาวเหล่ ม องจีเ หม่ ย เหมยที่
หน้าตางดงามร่างกายอวบอัดแวบหนึ่ ง แลว้ พูดด้วยรอยยิมช ้ วร
่ ั ้าย
ว่า "จีเหม่ยเหมย ลูกชายท่านใจกลา้ ไม่เบา ไม่น่าเชือว่ ่ าจะบุกเขา้
ไปในสถานที่ต้องห้ามของเลียหวน ่ ไม่กลัวว่าหลังจากจบเรืองจะ ่
ยั่วโมโหเลียหวนเหรอ?"
่

ในสายตาจีเหม่ ย เหมยฉายแววกัง วลอย่ า งอดไม่ ไ ด้ ราชา

ปี ศาจเกา้ คนลูกสมุนของฝูชงิ แต่ละคนลว้ นเป็ นยอดฝี มือปี ศาจ
พวกเขาลว้ นมีวรยุทธ ์ระดับบงกชทอง สามารถรักษาการณ์พนที ื้ ่
่ ชงิ ได้ ย่อมเป็ นผูท้ ฝู
เพือฝู ี่ ชงิ เชือถื
่ อไวว้ างใจอย่างลึกซึง้ ถ้าไปยั่ว
่
โมโหเลียหวนจริ ่
งๆ แลว้ ฝูชงิ จะออกหน้าให้เลียหวน ก็เกรงว่าท่าน
พ่อจีฮวนก็จะต้องอธิบายกับเขาด้วยเช่นกัน
ที่กลุ่ มปี ศาจอาวุ โ สของทะเลดาวนั ก ษัต รสามารถทํ าให้หก
ปราชญ ์ไวห ้ น้าพวกเขาได้ ก็เพราะพลังน่ าหวาดกลัวของประมุข
ถิ่นสี่ทิศ บวกกับ ราชาปี ศาจสามสิบ หกคน พวกนี ้ล ว้ นเป็ นยอด
ฝี มือวรยุทธ ์ระดับบงกชทอง เมื่อคนพวกนี ร่้ วมมือกัน ในแดนฝึ ก
ตนยัง จะมีใ ครไม่ ก ล า้ ไวห ้ น้าอีก ล่ ะ? นอกเสีย จากหกปราชญ ์จะ
ร่วมมือกันระงับ ไม่เช่นนั้นใครก็ไปมีเรืองกั
่ บปี ศาจอาวุโสเหล่านี ้
ไม่ไหวหรอก!
'จื่อเหลีย ง ทํ า ไมเจ า้ เด็ ก นี่ ถึง ไม่ รู ้ประสาขนาดนี ้ เขาเพลิ ง
นภาทําสัญลักษณ์เป็ นสถานทีต้ ่ องห้ามไวแ้ ลว้ ทําไมยังรุกลําเข ้ า้
ไปอีก พวกเราสองแม่ลูกยังไม่ทน ั ได้รบั การช่วยเหลือจากประมุข
่ ทิ
ถินสี ่ ศเลย ทําไมเจา้ เป็ นฝ่ ายบุ ก เขา้ ไปยั่วยุเอง?' จีเหม่ย เหมย
รู ้สึกปลงในใจ ดูจากนาฬก ่
ิ าดาวก็ไม่รู ้ว่าเกิดเรืองอะไรขึ น้ ไม่รู ้ว่า
ลู ก ชายตัว เองกํ า ลัง ไล่ต ามใครอยู่ ไม่ น่า เชือว่ ่ า จะไม่ สนใจอะไร
และบุกเขา้ ไปเสียงอั่ นตรายทีตํ ่ าหนักของเลียหวน! ่

"กลัวอะไร ศิษย ์ของปรมาจารย ์ศีลเจ็ดยังไปได้ แลว้ ทําไมลูก

ชายขา้ จะไปไม่ได้ล่ะ?" จีเหม่ยเหมยพูดเย้ย ในใจนางรู ้สึกกังวล
แต่ภายนอกยังเผยท่าทางว่าไม่เห็นด้วย ฐานะและศักดิศรี ์ ทควรจะ
ี่
มีก็อย่าให้เสียไป ไม่อย่างนั้นในภายหลังสองแม่ลูกจะยืนหยัดอยู่
ได้อย่างไร !
"เลี่ยหวนแล ว้ อย่ า งไรล่ ะ ? เลี่ยหวนไม่ ก ล า้ ทํ า ให้จ ีฮ วนไม่
พอใจหรอก มีเพีย งพวกมืด มนน่ า สะพรึง กลัว อย่ า งพวกเจ า้ นั่น
่ วเขา" อวินก่
แหละทีกลั ๋ วงพูดเหน็ บแหนมเฮยอวิน ๋

เฮยอวิ๋นเบิกตาโพลงและตวาดทันที "แดนหยินหยางของขา้
่
กลัวเลียหวนหรื อไง?"
 "อย่ า เอาแดนหยิ น หยางมาขู่ เ ลยน่ า! ถ้า เจ า้ ไม่ ก ลัว เขา
กลับไปเดียวข๋ ่
า้ จะช่วยนัดเลียหวนให้ แลว้ บอกว่าเจ ้าอยากจะสูต้ วั
ต่ อตัว กับ เขา ดู ซ วิ ่ า เลี่ยหวนฟาดฝ่ ามือทีเดีย วแล ว้ จะทํ า ให้เ จ า้
ขวัญกระเจิงได้หรือเปล่า!" อวินก่ ๋ วงพูดเยาะเย้ย
่
สูต้ วั ต่อตัวกับเลียหวน? ๋
ในสายตาเฮยอวินฉายแววหวาดกลั ว
่
แม้เลียหวนจะสู ่
ป้ ราชญ ์ผีซอื ถูเซียวอาจารย ์ของเขาไม่ได้ แต่กลับ
เป็ นยอดฝี มือที่เคยกลา้ ลงมือกับอาจารย ์ของเขาจนต้องถอยหนี
เอาชีวต ่
ิ รอด เพราะปี ศาจอาวุโสอย่างเลียหวนสามารถยั ้
บยังพรต
ผีได้โดยธรรมชาติ ทําให้พรตผีทําอะไรเขาไม่ได้
เฮยอวิ๋ นจะกล า้ ไปหาเรืองปี
่ ศาจอาวุ โ สอย่ า งเลี่ ยหวนได้
อย่ า งไรกัน เขาตวาดทัน ที ว่ า "อวิ๋ นก่ ว ง เจ า้ มัน ชอบยุ่ ง เรื่อง
ชาวบา้ นเหมือนหมาไล่จบ ั หนู !"
๋ วงพูดเหยียดหยาม
"มิบงั อาจมิบงั อาจ อย่าปากแข็งสิ!" อวินก่
แล ว้ หัน กลับ ไปมองจี เ หม่ ย เหมยที่ ดู ค วามคึ ก คัก อยู่ อี ก ด้า น
สายตากําเริบเสิบสานอยู่บนเรือนร่างที่มีส่วนเวา้ ส่ว นโค้ง น่ า เย้า
ยวนถึง ขีด สุด ของนาง จากนั้ นหัว เราะเบาๆ แล ว้ พู ด ว่ า "จีเหม่ ย
เหมย อย่ากังวลไปเลย ลูกชายสุดที่รักของเจา้ ตายแลว้ ก็ไม่ เป็ น
อะไรหรอก ขอแค่เจา้ สมัครใจ ถึงอย่างไรผูช ้ ายของเจา้ ก็ตายไป
๋
แลว้ เดียวข า้ จะทุ่มเทพลังของตัวเอง ช่วยให้เจ ้าคลอดลูกออกมา
อีกสักคน!"
 เจา้ บา้ นี่ ไม่ได้กําเริบเสิบสานธรรมดา เมื่อครูเ่ พิ่งจะยั่วโมโห
เสร็จไปหนึ่ งคน ตอนนี ก็ ้ ไปพูดจาแทะโลมอีกคนแลว้
้
พอพูดคํานี ออกมา ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดก็ประนมมือโดยไม่พู ด
อะไร ผูช ้ ายคนอืนที ่ ่อยู่ขา้ งๆ หัวเราะเบาๆ เฮยอวิ๋นก็ย่งลื
ิ มไปแลว้
ว่าเมื่อครูอ่ วิ๋นก่วงลอ้ เลียนตนอย่างไร สายตามองซุกซนบนเรือน
ร่างจีเหม่ยเหมยเช่นกัน และหัวเราะชวร ่ ั ้ายอยู่ตรงนั้น

ถัง จวินเหมือนจะตระหนั ก ได้ว่ า ไม่ ถู ก หลัง จากที่หัว เราะไป

สองครัง้ ขา้ งหลังยังมีศษ
ิ ย ์ร่วมสํานักอยู่ดว้ ย เป็ นผูห้ ญิงเหมือนกัน
ตัวเองหัวเราะสนุ กสนานไปด้วยเหมือนจะไม่เหมาะสม จึงหัวเราะ
แห้งๆ สองครัง้
จีเหม่ยเหมยย่ อมเดือดดาลในทันที นางจอ้ งอวิ๋นก่วงพร อ้ ม
ตวาดเสียงแหลมว่า "ปากหมา!"
๋ วงเล่นหูเล่นตาใส่เฮยอวิน
"ร ้ายกาจนัก!" อวินก่ ๋

เฮยอวิ๋นพยักหน้า ทํ า สีห น้า เขา้ ใจ แล ว้ แอบหัว เราะจนไหล่

สั่น
ทั้งสองล ว้ นไม่ ใ ช่ค นดี อ ะไร ในเรื่องพวกนี ้ ล ว้ นมี ร สนิ ย ม
ตรงกัน…
ณ เขาเพลิงนภา
 "นายน้อย! ถ้าเขา้ ไปลึกกว่านี ้ เกรงว่าสัตว ์พาหนะของพวก
เราจะทนไม่ไหว!"
่
ผังตัวทีตามอยู ่
่ขา้ งหลังไป๋ จือเหลี
ยงต้องกล่าวเตือน
่
ไป๋ จือเหลี ยงที่ตามติดอยู่ขา้ งหลังพวกเหมียวอีกํ้ าลังนึ กย้อน
ถึงภาพที่เสียบุคลิกต่อหน้าเยว่เหยา เสียหน้าต่อหน้าหญิงงามที่
ทําให้คนใจสั่น ช่างเป็ นเรืองที
่ ่ทําให้อบ
ั อายจนโมโหจริงๆ พอได้
ยินดัง นั้ นก็ ต อบไปว่ า "ขนาดพวกเขายัง ไม่ ก ลัว แล ว้ ข า้ จะกลัว
อะไร?"
ผังตัวทําได้เพียงหุบปาก
ศีล แปดที่ตามอยู่ ข า้ งหลัง มองไปรอบๆ แล ว้ ถามว่ า "นี่ มัน
่ า้ อะไร เหมือนกับเตาไฟเลย"
สถานทีบ
้
คงจือถอนหายใจแล ว้ พูด ว่า "ถ้า ตามต่ อไปอีก ข า้ ก็ ไม่ เป็ น
อะไรหรอก แต่ขา้ กลัวสัตว ์พาหนะของพวกเจ ้าจะทนไม่ไหว!"
ี่ า้ กวางห่ว ยตัวนี ้แลว้ ก็ อย่า อวดดีนัก ! ขา้ ไม่เชือหรอ
"ได้ขเจ ่
กว่ า ที่พวกเขาขี่คืออาชามังกร แล ว้ ที่พวกเราขีคื ่ อหมู พวกเขา
สามารถยืนหยัดได้ พวกเราก็ไม่มเี หตุผลที่จะยืนหยัดไม่ได้!" ศีล
แปดพลิก ฝ่ ามือหยิบ ลูก ประคํ าที่งดงามวิบวับ และไอเย็ นออกมา
้ หนึ่ ง แล ว้ กดที่ หลัง อาชามัง กร ก่ อ นจะพู ด อย่ า งพอใจว่ า
เส น
๋
"เดียวเย็ ๋
นเดียวร ้อน รู ้สึกดีจงั !"
 ้ ด อย่า งตกตะลึงว่า "ลู ก ประคํา แช่เย็ นวิญญาณของ
คงจือพู
ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดเหรอ?"
"ขา้ มามือเปล่าไม่ได้อยู่แลว้ น่ าเสียดายที่ของสิงนี่ กิ ้ นไม่ได้"
่
ศีล แปดหันกลับ มาหรีตายิ ้
มพร ้อมพูด ว่า "ไม่ อย่ า งนั้ นข า้ คงเอา
้
ลูกประคํานี แลกกับสัตว ์พาหนะของเจ ้าแลว้ ?"
้
'กินเหรอ?' คงจือมองที ่ ตว ์พาหนะของตัวเองแลว้ รู ้สึก หนาว
สั
สั่น เขาส่ายหน้า ไม่แลกเด็ดขาด
เวลานี สั้ ตว ์ปี กที่บินอยู่บนท้องฟ้ าหายไปนานแลว้ แม้แต่ นก
บนฟ้ าก็ ไ ม่ อ ยากเข า้ ใกล ท้ ่ี นี่ จะเห็ น ได้ว่ า สถานที่ นี ้อุ ณ หู มิ สู ง
ขนาดไหน
สภาพแวดลอ้ มเลวร ้ายขนาดนี ้ พวกเหมียวอีที ้ วิ่ งอยู
่ ่ขา้ งหน้า
สุดเห็นคนขา้ งหลังยังไล่ตามไม่ลดละ ก็สห ่
ี น้าครําเครี ยดลง พวก
้ ่งยากใหญ่แลว้ เกรงว่าจะพน้ ภัยได้ยาก ทุกคนไม่
เขารู ้ว่าตอนนี ยุ
เคยมาเขาเพลิงนภา นึ กไม่ถึงว่าเขาเพลิงนภาจะมีสถานการณ์
เป็ นอย่างนี ้
่ าสีหน้าหวาดกลัวแลว้ ขนาดสัตว ์พาหนะยังเหงื่อ
ผีจวินจือทํ
ตกเหมือนฝน เขากําลังพยายามใช ้พลังอิทธิฤทธิต้ ์ านทาน พร ้อม
เอ่ ย อย่ า งหวาดกลัว ว่ า "วิ่งไปข า้ งหน้า ไม่ ไ ด้อี ก แล ว้ อุ ณ หภู มิ
 ่ งขึนเรื
ขา้ งหน้ายิงสู ้ อยๆ่ ่ อมจาก
ขา้ ใกลจ้ ะยืนหยัดไม่ไหวแลว้ วิงอ้
ด้านขา้ งเถอะ"
"วิ่งอ้อมจากอีก ด้า นไม่ มีท างหนี พ วกเขาได้ห รอก พวกเรา
ต้องเขา้ สู่สถานที่อันตรายเพื่อกดดันให้พวกเขาถอย ตอนนี ้บน
ฟ้ าไม่ มีใ ครจับ ตามองพวกเราแล ว้ หลัง จากกดดันให้พ วกเขา
ถอยไปแล ว้ พวกเราก็ จะหนี ได้ส ะดวก!" กู่ ซ านเจิงพู้ ด ด้ว ยเสียง
ทุม้ ตํ่า
่ ดอย่าเศร ้าโศกว่า "สัตว ์พาหนะตัวนั้นของไป๋ จือเห
ผีจวินจือพู ่
ลียงเหมือนจะไม่กลัวอุณหภูมส ิ ูงนะ พวกเราสลัดเขาไม่พน้ หรอก"
กู่ซานเจิงพู ้ ดเย้ยว่า "สลัดคนอืนพ ่ น ้ ก็พอแลว้ เจา้ แซ่ไป๋ นั่ น
ไม่ มี นํ้ าเต้า วิ เ ศษคอยช่ ว ย ไม่ น่ ากลัว หรอก ถ้า กล า้ บุ ก เดี่ยว
ตามมา พวกเราจะได้รว่ มมือกันฆ่าทิงไง! ้ ้
ตอนนี มาดู ว่าใครจะยืน
หยัดได้มากกว่ากัน!"
่ ยน
ผีจวินจือได้ ิ แบบนั้นแลว้ ทําสีหน้าขืนขม
่ 'นี่ ตนกําลังวิงเข
่ า้
สู่ความตายนะ!'
พวกบงกชเขียวขันเก ้ ้ายังพอทนไหว วรยุทธ ์ของเถาหย่งชุน
่
สูงกว่าผีจวินจือมาก ยังสามารถยืนหยัด ได้อีก ที่ได้เปรีย บที่สุ ด
คื อ พวกกู่ ซ านเจิง้ ความอึ ด ของดิ ร จั ฉานกระดองเขี ย วไล่ ล ม
 ั สมกับ เป็ นสัต ว เ์ ทพที่
เหนื อ กว่ า อาชามัง กรอย่ า งเห็ น ได้ช ด
ระดับสูงกว่าอาชามังกร
แต่ สิ่งที่พวกเขาประหลาดใจก็ คือ เหมีย วอีที
้ ่วรยุ ท ธ ต์ ่ํ าสุ ด
กลับ เหมือนไม่ เป็ นอะไรเลย เหมือนจะวิ่งได้ส บายกว่ า จ า้ วเฟย
และซือคงอู๋เว่ยด้วยซํา้
้
เหมี ย วอี อยากจะดึ ง ผี จ วิ น จื่อขึ นมาขี
้ ่สัต ว พ
์ าหนะด้ว ยกัน
แบบนี ้จะช่ว ยผีจ วินจื่อกันอุ ณหภู มิสู ง ได้ แต่ พ ลัง เท้า ของอาชา
่ ก็รู ้แลว้ สัตว ์พาหนะในตอนนี เที
มังกรดีหรือไม่ดี แค่ขีดู ้ ยบเฮยทั่น
ไม่ ติด เลย ถ้า แบกผีจ วินจื่อเพิ่มมาอีก ก็ เลิก คิด ไปเลยว่ า จะหนี
รอดจากการไล่สงั หารด้านหลัง
แต่ เป็ นแบบนี ้ต่ อ ไปไม่ ใ ช่วิ ธ ีท่ี ดี กองกํ า ลัง ข า้ งหลัง ตามไม่
้ อไปก็มแี ต่ตายสถานเดียว
ลดละ เป็ นแบบนี ต่
้ ข มวดคิ ว้ เหมื อ นตัด สิ น ใจอะไรได้ เขาพู ด
จู่ ๆ เหมี ย วอี ก็
้
ขึนมาว่ า "กู่ ซ านเจิง้ เจ า้ วิ่งออกจากกลุ่ ม วิ่งไปทางขวาแล ว้ วน
กลับ มา ข า้ จะออกจากกลุ่ ม แล ว้ วิ่งวนไปทางซ า้ ย คนอื่นวิ่งไป
ขา้ งหน้าต่อ ถ้าพบว่าไป๋ จือเหลี ่ ่
ยงเปลียนทิ ศทางไล่ตาม พวกเรา
ก็กลับมารวมกลุ่มกันทันที!"
…………………………
 บทที่ 392 ความเมตตาจอมปลอม

้
ทุกคนตกตะลึง กู่ซานเจิงถามว่ า "เจ ้าคิดจะทําอะไร?"
๋
"ลองดูเดียวก็
รู ้!" เหมียวอีทิ้ งท้
้ ายไวห้ นึ่ งประโยค แลว้ รีบเลียว
้
่
อาชามังกรวิงไปทางซ ่
้าย วิงตะบึ งไปลําพังอย่างรวดเร็ว
ทุ ก คนมองไปที่ กู่ ซ านเจิงอี
้ ก ครัง้ กู่ ซ านเจิงลั
้ ง เลเล็ ก น้อ ย
จากนั้นก็รบ ้ ตว ์พาหนะภายใต้สายตาที่กังวลของถานเล่ า
ี เลียวสั
ิ เขาขี่ดิร จั ฉานกระดองเขีย วไล่ล มวิงตะบึ
และเย่ ซ น ่ งไปทางขวา
อย่างรวดเร็ว
"คิดจะแยกทางเอาตัวรอดเหรอ?" ไป๋ จือเหลี ่ ยงที่ตามติด อยู่
ขา้ งหลังพูดเย้ย แลว้ หันมาตะโกนว่า "ขา้ จะตามเจา้ โจรกระจอก
นั่ น พวกเจ า้ ตามกู่ ซ านเจิง้ ส่ ว นคนที่อยู่ ต รงกลางยัง ไม่ ต อ้ งไป
สนใจ!"
ตอนนี ้ เข า ยั ง ไม่ รู ว้ ่ า เหมี ย ว อี ้ชื่ ออะ ไร นี่ ก็ คื อ จุ ด ที่ เข า
เสียเปรียบจนคับอกคับใจเช่นกัน
กลัว แค่ ฝ่ ายตรงข า้ มจะไม่ แ ยกกัน น่ ะสิ พอแยกกัน แล ว้
่
ไป๋ จือเหลี ยงก็ไม่กลัวที่จะสูต้ วั ต่อตัวกับเหมียวอีหรอก
้ ่ า
เขาเชือว่
เมื่ อคนอื่นๆ ร่ว มมื อ กัน สู ก
้ บ ้
ั กู่ ซ านเจิงคนเดี ย วก็ จ ะไม่ มี ปั ญหา
เช่นกัน
เดรัจ ฉานสับ ปลับ เบี่ ยงออกจากทิ ศ ทางไปอย่ า งรวดเร็ ว
ไป๋ จื่อเหลีย งไล่ ต ามเหมีย วอีไปทางซ
้ ้าย กองกํ า ลัง ขา้ งหลัง แยก
ทางและไล่ตามกู่ซานเจิงไป ้

"นี่ มันเรืองอะไรกั
่ น?" พวกศีลแปดที่ไล่ตามอยู่ขา้ งหลังงงนิ ด
หน่ อย ทําไมแยกกันวิงแล่ ว้ ล่ะ?
่
"จะไล่ตามไป๋ จือเหลี ยง หรือจะไล่ตามฝ่ ายที่คนเยอะ?" คงจื ้
อถาม
่
"ถ้าไล่ตามไป๋ จือเหลี ยง เจ ้าจะลงมือสะดวกเหรอ?" ศีลแปดชี ้
่ คนเยอะ "ไล่ตามโยมผูห้ ญิงคนนั้นแลว้ กัน"
ไปทางทีมี
้
ย่ อ มชีไปทางหลั น ซู่ ซ ู่อ ยู่ แ ล ว้ เพี ย งแต่ พ อคํ า พู ด นี ้ หลุ ด
ออกมาจากปาก ทําไมทําให้รู ้สึกแปลกๆ นิ ดหน่ อย กลุ่มนักบวชสี
หน้าเหมือนตะคริวกิน 'นักบวชกลุ่มหนึ่ งไล่ตามโยมผูห้ ญิง…'
้ ่ เร่ง วิ่งตะบึ ง หัน กลับ ไปมองอยู่ เ ป็ นระยะ พอเห็ น
เหมี ย วอี ที
ไป๋ จื่อเหลีย งบุ ก เดี่ยวตามตัว เองมา เขาก็ ทํ า สีห น้า กลัด กลุ ม้ ใจ
้
ก่อนหน้านี เขายั งไม่รู ้ว่าระหว่างเขากับกู่ซานเจิงที้ ่เป็ น 'หนิ วโหย่
วเต๋อ' แท้จริงแลว้ ใครสําคัญกับไป๋ จือเหลี ่ ยงมากกว่ากัน พอมาดู
 ้ ว้ ไป๋ จือเหลี
จากตอนนี แล ่ ยงยอมปล่อย 'หนิ วโหย่วเต๋อ' ไป แต่ไม่
้ นเหรอ!
ยอมปล่อยเหมียวอีไปงั ้

'ถ้า ไม่ ใ ช่ เ พราะข า้ ทํ า ลายของวิ เ ศษของเจ า้ จํ า เป็ นต้อ ง

พัวพันขนาดนี มั ้ ย้ จะตามไม่เลิกมาในเขตต้องห้ามทําไม?'

ยั ง นึ กว่ า ส ถา นที่ ต้อ ง ห้า มส า มา รถทํ า ใ ห้ไ ป๋ จื่ อเหลี ย ง

หวาดกลัวได้ ดูจากตอนนี ก็ ้ เลิกคิดได้แลว้

เจ็บใจอยู่อย่างเดียว ตอนที่ตักแตนน้
๊ อยทําลายนํ ้าเต้า วิเศษ
ดัน โดนไป๋ จื่ อเหลี ย งพบเบาะแสได้เ ร็ ว เกิ น ไป ตรวจพบการ
่
เคลือนไหวในนํ ้าเต้า เกือบจะใช ้อิทธิฤทธิทํ์ าให้โซ่เหล็กในนํ ้าเต้า
รัด พวกเขาตายแลว้ ไม่ อย่ า งนั้ นไป๋ จือเหลี่ ยงอาจจะไม่รู ว่ าคนที่
ทํ า ลายนํ ้ าเต้า วิ เ ศษได้คื อ เขา อย่ า งไรเสี ย คนที่ โดนขัง อยู่ ใ น
นํ ้าเต้าก็ไม่ใช่แค่เขาคนเดียว
้ ยวอาชามั
เหมียวอีเลี ้ งกรอย่างรวดเร็ว กลับไปยังทิศทางของ
๊
กลุ่มจา้ วเฟย ขณะเดียวกันในมือก็เผยตักแตนน้ อยออกมาหนึ่ ง
ตัว
๊
แต่ทว่าตักแตนน้ อยที่เลอเลิศ มาตลอดก็ เหมือนจะค่ อนข า้ ง
กลัว อุ ณ หภู มิ สู ง นี ้ เหมี ย วอี รู้ ส้ ึ ก ได้ถึ ง อารมณ์ห วาดกลัว ของ
๊
ตักแตนน้ อยแลว้ ทําให้เขาลม้ เลิกแผนที่จะสละชีวต ๊
ิ ตักแตนน้อย
 ่
เพือลอบโจมตี ่
พวกไป๋ จือเหลี ๊
ยงทันที รีบเก็บตักแตนน้
อยกลับเขา้
ในแหวนเก็บสมบัตอ
ิ ย่างรวดเร็ว
ตามแผนเดิม เหมียวอีกั ้ บกู่ซานเจิงจะกลั
้ บ มาที่กลุ่ม กู่ซาน
้
เจิงมองเหมี ้ างประหลาดใจนิ ดหน่ อย ตอนนี ไม่
ยวอีอย่ ้ ว่าใครก็มอง
่ จือเหลี
ออกว่าคนทีไป๋ ่ ยงไม่อยากปล่อยไปมากทีสุ ่ ดคือเหมียวอี ้ กู่
้ า้ ใจแลว้ ว่าการกระทํา เมื่อครูข
ซานเจิงเข ้ อการหยั่ง
่ องเหมีย วอีคื
เชิง
่
พวกไป๋ จือเหลี ยงที่เพิ่งตามได้ประเดี๋ยวเดียวต้องรวมกันอี ก
ครัง้ ไม่ค่อยเขา้ ใจว่าพวกเหมียวอีกํ้ าลังเล่นอุบายอะไร
้ าลังทําอะไรอยู่? กําลังปั่นหัวพวกเราเหรอ?" ศีล
"คนกลุ่มนี กํ
่ บตามทําสีหน้าเหมือนโดนปั่นหัว
แปดทีกลั
้ ่ รกร า้ งสี ดํ า ข า้ งหน้ า ภู เ ขาหิ น ตะปุ่ มตะปํ่ าที่ สู ง
บนพื นที
ตระหง่านยิ่งมีมากขึนเรื
้ อยๆ่ ่ า้ มาในป่ าหิ นรก
ทุกคนราวกับวิงเข
ความเร็ว ได้ร บ
ั ผลกระทบแล ว้ ไม่ น้อย ทังลั ้ ก ษณะพืนดิ ้ นก็ค่อยๆ
้ วย ภูเขาสูงลูกหนึ่ งที่อยู่ไกลค่อยๆ ปรากฏขึนที
สูงขึนด้ ้ ่เสน
้ ขอบ
ฟ้ า
ยิ่งเข า้ ใกล เ้ ขาลู ก นั้ น อุ ณหภู มิก็ ย่ิงสู ง ขึน
้ เศษหินบนพืนที
้ ่
เท้า อาชามัง กรวิ่งกระทบล ว้ นกลายเป็ นประกายไฟปลิ ว ว่ อ น
ประกายไฟที่ปลิวว่อนอยู่ใต้เท้าอาชามังกรกลุ่มใหญ่ทงข
ั้ า้ งหน้า
ขา้ งหลังตลอดทางดูอลังการผิดปกติ
้ าหน้านิ่ ง ท่าทางเหมือนลังเลมาก ไม่รู ้ว่ากําลังคิด
เหมียวอีทํ
อะไรอยู่
่ ดขึนมาอี
"ขา้ ยืนหยัดไม่ไหวแลว้ จริงๆ!" ผีจวินจือพู ้ กครัง้ ดู
เหมือนเศร ้าโศกมาก
เถาหย่ ง ชุนก็ เผยสีห น้าหวาดกลัวเช่นกัน เขาเองก็ รู ้สึก ทน
ไม่ได้นิดหน่ อยแลว้
เพราะเสียงนี ้ ในทีสุ
่ ดเหมียวอีก็้ เหมือนจะตัดสินใจได้แลว้ เขา
หันกลับมาพูดว่า "กู่ซานเจิง้ พวกเขาทนไม่ไหวที่ต้องดูแลอาชา
มังกรไปด้วย ให้พวกเขาสีคนขึ่ ้ รจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมของ
นดิ
พวกเจ ้าสามคนไปด้วย!"
้ กหน้า พอโบกมือให้ถานเล่ากับเย่ซน
กู่ซานเจิงพยั ้
ิ ทังสามก็
่ รจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมไปเคียงคู่กบ
ขีดิ ั พวกจ ้าวเฟยทันที
้
จ า้ วเฟยกับ ซือคงอู๋ เว่ ย กระโจนขึนมาอยู ่ ข า้ งหลังกู่ ซ านเจิง้
ทันที ผีจวินจือกั่ บเถาหย่งชุนกระโดดไปขา้ งหลังถานเล่า ไม่ใช ้
ใช ้อิทธิฤทธิดู์ แลอาชามังกรอีก ทังสองรู
้ ึ้
้สึกดีขนมาก
 ้
"ฮีๆๆ" พวกเขาหันกลับไปมอง เห็ นเพีย งอาชามังกรสีตั ่ วที่
์
สู ญ เสี ย พลัง อิ ท ธิ ฤ ทธิ ปกป้ องส่ ง เสี ย งร อ้ งน่ าเวทนา และช ่ วั
พริบตาเดียวไฟก็ไหม้ขนบนตั ึ้ ้
ว พวกมันดินรนอยู ่ท่ามกลางลูกไฟ
และลม้ ลงพืน้ ทําให้คนทีมองเห็ ่ นรู ้สึกสยองขวัญ
"หัวหน้าพันธมิตร พวกเรายืนหยัดต่อไปไม่ไหวแลว้ จริงๆ!"
"หัวหน้าพันธมิตร ไปขา้ งหน้าอีกไม่ได้แลว้ !"
การกระทํ า นี ้ทํ าให้ก องกํ าลังกลุ่มใหญ่ ท่ีไล่ ตามอยู่ข า้ งหลัง
ตกใจแล ว้ เช่ น กัน มี พ รตปี ศาจไม่ น้ อ ยพากัน วิ ง วอนหัว หน้า
พันธมิตรอย่างผังตัว
ผัง ตัว ตะโกนบอกไป๋ จื่อเหลียงทันทีว่ า "นายน้อย พวกที่วร
ยุทธ ์ตํ่าทนรับอีกไม่ไหวแลว้ จริงๆ ขอรับ!"
ฉากเมื่อครูน
่ ี ้ก็ทํ าให้ไป๋ จื่อเหลียงแอบตกใจกลัวเช่นกัน ใน
่ ดก็ถอนหายใจแลว้ พูดว่า "คนทีวรยุ
ทีสุ ่ ทธ ์ตํ่าไม่ตอ้ งตามแลว้ !"

พอพู ด คํ า นี ้ออกมา กองกํ า ลัง กลุ่ มใหญ่ ก็ ห ยุ ดทันที ทนกับ

สถานที่บา้ ๆ นี มาพอแล
้ ่ งกลั
ว้ พวกเขาเริมวิ ่ บ เหลือเพียงนักพรต
้
วรยุ ท ธ บ์ งกชเขีย วขันเก ่ ว มผัง ตัว เอาไว ท
า้ สามคนซึงร่ ้ ี่ติ ด ตาม
พวกไป๋ จื่อเหลี ย งหกคนต่ อ รวมแล ว้ มี ท ้งหมดเก
ั า้ คนที่ ขี่ สัต ว ์
พาหนะไล่ตามต่อไป
 ิ พลันหันกลับ ไปมองเหมี ย วอี ้ ข า้ งหลัง นางยัง ว่ า งอยู่
เย่ ซ น
กําลังจะขีสั่ ตว ์พาหนะกับเหมียวอีพอดี
้ ้ สนใจแลว้ ว่าหญิง
ตอนนี ไม่
ชายขีสั่ ตว ์พาหนะตัวเดียวกันจะได้สม ั ผัสใกลช ้ ด
ิ นางกําลังรอให้
เหมียวอีขึ้ นมา
้ ้ าหน้านิ่ ง ไม่เห็ นเคลือนไหว
แต่กลับเห็ นเหมียวอีทํ ่
อะไรอยู่นาน
เย่ ซ น
ิ ยัง นึ ก ว่ า เขากัง วลเพราะเป็ นชายกับ หญิง จึง ตะโกน
้
บอกทันทีว่า "เจ ้ายังรออะไรอีก? รีบขึนมา!"
้ บ หั น หน้ า ไปถามกู่ ซ านเจิ ง้ "ความเร็ ว ของ
เหมี ย วอี กลั
ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมสามารถสูก้ บ ่
ั สัตว ์พาหนะของไป๋ จือเห
ลียงได้ไหม?"
ถานเล่ า พู ด ต่ อ ว่ า "สัต ว พ ่ า 'เดรัจ ฉาน
์ าหนะของเขาชือว่
สับปลับ' พอโตเต็มวัยแลว้ สามารถเหยียบเมฆยํ่าหมอกได้ แม้จะ
ิ่ ่ดิรจั ฉานกระดอง
ยังเป็ นวัยเด็กอยู่ แต่พลังเท้าของมันก็ไม่ใช่สงที
เขียวไล่ลมของพวกเราจะเทียบได้"
้
เหมีย วอีถามอี ก ว่ า "ตอนที่อยู่ บ นทะเล ข า้ เห็ นสัต ว เ์ ทพนั่น
สามารถเหยียบบนคลืน ่ ทําไมก่อนหน้านี พวกเจ
้ า้ จึงหนี ห่างจาก
การไล่ตามบนทะเลของมันได้? หรือว่าพวกเจา้ เจอเทพธิด าเยว่
้ ตอนแรกเลย?"
เหยาตังแต่
 เขารู ้สึก ว่ า ไม่ น่า จะเป็ นไปได้ ถ้า เจอกับ เทพธิด าเยว่ เ หยา
้ ตอนแรก พวกเขาโดนขังอยู่ในนํ ้าเต้านานขนาดนั้น เป็ นไป
ตังแต่
ี่
ไม่ได้ทพอออกมาแล ว้ จะยังเห็นพวกเขาคุมเชิงกันอยู่
้
กู่ซ านเจิงพลันตาเป็ นประกาย พูด ทันทีว่า "ถานเล่ า รีบใช ้
์ ยงพันปักษาหมืนอสู
'อิทธิฤทธิเสี ่ ร' ของเจ ้ามารบกวนสิ"
ถานเล่าเขา้ ใจเจตนาของเขา คือจะให้ตนใช ้วิชาของสํานัก
ดิรจั ฉานหลวงรบกวนเดรัจ ฉานสับปลับ จากนั้นพวกเขาก็ ค่ อ ย
อาศัย พลัง เท้า ของดิร จั ฉานกระดองเขีย วไล่ ล มเพื่อให้ห ลุ ด พ น
้
จากการไล่ตามของอาชามังกรตัวอืน ่
้ ่อนพร ้อมพู ด ว่ า "เคยรบกวนไปแล ว้ หนึ่ งครัง้ อีก
เขายิมเจื
ฝ่ ายรู ้สาเหตุแลว้ เกรงว่าถ้าใช ้อีกจะไม่ได้ผล"
"เจ ้าไม่ลองแลว้ จะรู ้ได้อย่างไร?" เย่ซน
ิ ตะคอก
ถานเล่าจนใจ ทําได้เพียงหยิบขลุ่ยสีทองแดงออกมา
"อู…อูอูอู.."
่
เสียงขลุ่ยทีบางครั้ สูงบางครังก็
งก็ ้ แผ่วดังก ้องอยู่บนป่ ารกร ้าง
่
"กรรรร!" เดรัจฉานสับปลับทีตามอยู ข
่ า้ งหลังส่งเสียงคํารามทันที
่ ั บตาเดียวก็สบ
กลายเป็ นฉุ นเฉี ยวกระวนกระวาย ชวพริ ั สนวุ่ นวาย
แลว้
 คนอื่นๆ ที่ หัน กลับ ไปมองเผยสี ห น้า ดี ใ จ เหมี ย วอี ตาเป็
้ น
ประกาย เหมือนมองเห็ นความหวังแลว้ ใครจะคิดว่าพอไป๋ จือเหลี ่
ยงโค้งตัวลง ก็ไม่รู ้ว่ารีบยัดอะไรเขา้ ไปในหูของเดรัจฉานสับปลับ
สรุปก็คอ
ื ทําให้เดรัจฉานสับปลับกลับมาสงบอย่างรวดเร็ว แลว้ ไล่
ตามพวกเขาต่อไป
่
พวกเขาสีหน้าเปลียนไปมาก ความฝั นที่จะสลัดไป๋ จือเหลี
่ ยง
ออกไปสูญสลายหมดแลว้
้ ม ริม ฝี ปากพร ้อมหัน กลับ ช ้าๆ มามองข า้ งหน้า
เหมี ย วอี เม้
ความหวังสุดท้ายทีคิ่ ดจะช่วงชิงไวก้ ็ดบ ้
ั สินแล ว้ เช่นกัน..
ที่ด้า นหลัง สุ ด พรตปี ศาจเก า้ สิบ คนที่เหลือที่ขี่สัต ว พ ์ าหนะ
กลับโดนนักบวชหกคนที่เรียงแถวหน้า กระดานขวางไว ้ พอเห็ น
์ าหนะของคงจือ้ ฝู ง ปี ศาจก็ ไม่ ก ล า้ ทํ า อะไรบุ่ มบ่ า ม ยิ่งไป
สัต ว พ
กว่านั้นก่อนหน้านี ไป๋้ จือเหลี
่ ยงก็เคยพูดถึงฐานะของคงจือแล ้ ว้
่ าหน้ามาพูดอย่างเคารพว่า "ไต้ซอื คงจือ้ แดน
พรตปี ศาจทีนํ
พุทธะให้ความสําคัญกับจิตใจที่มีเมตตากรุณา หวังว่าไต้ซอื จะป
ล่อยพวกเราไป!"
้ าบากใจมาก! การปราบจลาจลทะเลดาวนั กษัต รไม่
คงจือลํ
เหมาะจะให้ศิษย ์แดนพุทธะมาเลยจริงๆ เพราะขัดกับจุดมุ่งหมาย
การฝึ กตนของแดนพุ ท ธะ แต่ ถ า้ ปล่ อ ยไปแบบนี ้ก็ จ ะฟั ง ไม่ ขึน
้
เช่นกัน อย่างไรเสียพวกเขาก็มาในนามของการปัดเป่ าความชว่ ั
้ งเอียงศีรษะมองศีลแปดทีอยู
ร ้าย คงจือจึ ่ ่ขา้ งๆ

"อามิต ตาพุ ท ธ!" ศีล แปดใส่ ช ด ุ นั ก บวชสีข าวสะอาดทังตั ้ ว

หน้าตาก็มีสง่าราศีอีก เขาประนมมือ ถอนหายใจเหมือนสงสาร
ความยากลํ า บากของสิ่งมีช วี ิต บนโลก แล ว้ พู ด ว่ า "แดนพุ ท ธะ
ข อ ง ข ้า มี ค ว า ม เ ม ต ต า อ ยู่ ป ร ะ จํ า ใ จ ท น เ ห็ น ก า ร เ ที่ ย ว ใ ช ้
อํานาจบาตรใหญ่ เข่ นฆ่า กันที่ทะเลดาวประจิมไม่ ได้ จึงตังใจส่ ้ ง
พวกขา้ มาเผยแพร่พุทธธรรม! ขา้ เห็นทุกท่านมีลก ั ษณะดุร ้ายและ
ต้องการเข่นฆ่า! โยมทุกท่าน ทะเลทุกข ์ไร ้ขอบเขต การกลับใจ
คือฟากฝั่ง หวังว่าจะวางดาบลงได้ทน ั เวลานะ!"
่ าหน้ามาพยักหน้าทันที "ไต้ซอื พูดถูก พวกเรา
พรตปี ศาจทีนํ
กลับตัวได้ทน
ั เวลา กําลังจะจากไปแลว้ "
'กล า้ ตบตาข า้ เหรอ!' ศีล แปดเลิก คิว้ และประนมมือ พู ด ว่ า
"ในเมือกลั่ บตัวแลว้ เหตุใดจึงไม่วางมีดดาบทีก่ ่ อกรรมทําเข็ญล่ะ?
โยมทุ ก ท่ า น นํ าของบนร่า งกายทิ งไว ้ ใ้ ห้ห มดเถอะ ทิ ง้ 'กํ า ไล
อิทธิฤทธิระบุ ์ ตําแหน่ ง' บนขอ้ มือพวกเจา้ เอาไวด้ ว้ ย นั่นคือ 'ราก
ที่ ช ่วร
ั า้ ย' ของการปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต ร ไม่ กํ า จัด ทิ ง้
ไม่ได้! ถ้าไม่กําจัดรากทีช ่ วร
่ ั ้ายแลว้ จะกลับตัวได้อย่างไร?"
 พรตปี ศาจตนนั้นสีหน้าเปลี่ยนเล็ กน้อย แต่กลับยังยิมเข
้ า้ สู ้
์ ตําแหน่ ง' นี มั
"ไต้ซอื 'กําไลอิทธิฤทธิระบุ ้ ดตายอยู่บนขอ้ มือพวก
่
เรา สามารถเปลียนขนาดได้ ตามร่างกาย ถอดไม่ออก!"
ศีลแปดถอนหายใจแลว้ พูดว่า "ในเมือกลั ่ บตัวแลว้ เหตุใดจึง
ไม่ตดั สินใจให้ชดั เจน? ไม่สต
ู้ ด ่ วร
ั รากทีช ่ ั ้ายทิงเสี
้ ยโดยสินเชิ
้ ง ตัด
ขอ้ มือทิง้ ย่อมถอดออกอยู่แลว้ !"
ฝูงปี ศาจพันสีหน้าเปลียน ่ เมื่อตัดขอ้ มือแลว้ กําไลอิทธิฤทธิ ์
ระบุตําแหน่ งก็สามารถถอดออกได้ แต่พวกเขาใส่ตน ้ กําเนิ ดพลัง
์
อิทธิฤทธิประจํ ์
าตัวของตัวเองไวใ้ นกําไลอิทธิฤทธินานแล ว้ ถ้าตัว
ยังไม่ตายตําแหน่ งของกําไลอิทธิฤทธิก็์ จะไม่หายไปจากนาฬิก า
ดาว พอถอดออกจากตัว แล ว้ สัญลัก ษณ์ป ระจํ า ตัว บนนาฬิ ก า
่
ดาวก็จะเปลียนสี ทน
ั ที ยอดฝี มอ ่ าเนิ นกฎการปราบจลาจลก็ จะ
ื ทีดํ
เหาะมาปฏิบ ต ั ิต ามกฎทันที แบบนี ้ก็ ต ายอยู่ ดีไม่ ใ ช่เหรอ! นี่ คือ
่ อยู่นานแลว้ ในแผ่นหยกทีแจกมา
ป้ ายเตือนทีมี ่

"ไต้ซอื จงใจจะกลั่นแกลง้ ?" พรตปี ศาจที่นํ าหน้ามาพูดเสีย ง

ตํ่า
ศีลแปดส่ายหน้าพูดว่า "ทุกท่านเดินผิดทางมาลึกมาก หลง
ผิดอย่างโงหัวไม่ขน ึ ้ ดูเหมือนจะไม่รู ้จักกลับตัว ถ้าขา้ ไม่ใช ้วิธก
ี าร
่ ั ้าย!”
ปัดเป่ าความชวร
 กดดันกันฉอดๆ แบบนี ้ ตรงหน้า มีพ รตปี ศาจที่ระงับ ความ
โกรธไวไ้ ม่ไหวแลว้ พูดอย่างเดือดดาลว่า "อย่าเอาแต่พูดถึงความ
เมตตาจอมปลอม ก็แค่อยากจะแย่งของไม่ใช่เหรอ!"
"อย่างไรเสียนี่ ก็ไม่ใช่ครังแรกที
้ ่อาตมาโดนคนเขา้ ใจผิด ถ้า
พวกเจา้ ดึงดันจะคิดว่าพวกเรากําลังทําชว่ ั เช่นนั้นพวกเจา้ ก็คิด
เสียว่าพวกเรากําลังทําชวแล ่ ั ว้ กัน! พระพุทธเจ ้าตรัสไวว้ ่า หากเรา
ไม่ลงนรกแลว้ ใครจะลงนรก!" ศีลแปดทีสี ่ หน้ามีเมตตาธรรมพลัน
เปลี่ ยนสี ห น้ า เป็ นยิ มเยาะ
้ "พวกเจ า้ คิ ด ว่ า พวกเราเป็ นพระ
โพธิส ต ั ว จ์ ริง ๆ สินะ ข า้ จะบอกอะไรให้ พวกเราหกคนน่ ะ ไม่ ได้
สร ้างกุศลทังชี ้ วต ่
ิ หรอก ทีชอบที ่ ดก็คอ
สุ ื ฆ่าคนและวางเพลิง!"
…………………………
 บทที่ 393 ตกอยู่ในสภาพอับจน

อะไรที่เรียกว่าพวกเราหกคน? เจา้ คนเดียวที่ไม่บําเพ็ ญกุศล

่
แต่ฆ่าคนและวางเพลิง อย่าลากพวกขา้ ไปเกียวด้วยสิ!
้
คงจือและนั ก บวชอีกสี่คนกลอกตามองบน แต่ ก็ ช น ิ กับ การ
เที่ยวก่อความวุ่นวายไปทั่วของเจา้ บา้ นี่ แลว้ นี่ ไม่ใช่ครังแรกที
้ ่อยู่
ด้วยกัน
เจ า้ บ า้ นี่ เป็ นปลาเน่ าตั ว ใหญ่ ข องแดนสุ ข าวดี จ ริง ๆ ด่ า
่
อาจารย ์ลับหลังจนเป็ นเรืองปกติ ้ เด็ก
แลว้ หนี ออกจากสํานักตังแต่
จนกลายเป็ นความเคยชิน ถูกจับตัวกลับมาหลายครัง้ แลว้ ก็หนี
ไปอีกหลายครัง้ ถ้าเปลียนเป็่ ่
นอาจารย ์คนอืนคงฆ่ าเขาทิง้ ตัดขา
้ ยงั เด็ก ทําลายวรยุทธ ์แลว้ ไล่ออกจากสํานักไปนานแลว้
ตังแต่
แต่ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดก็ปกป้ องเขา แม้จะลงโทษหนักทุกครังที ้ ่
ก่ อหายนะ แต่ เจ า้ บ า้ นี่ ก็ ไม่ ก ลัว ถ้า ไม่ ได้เห็ นแก่ 'วิช าศีล ' ที่แต่
ไหนแต่ไรมาได้รบั การถ่ายทอดจากอาจารย ์เพียงคนเดียว หลาย
ปี มา นี ้ ป รมา จา รย ศ์ ี ล เจ็ ด รับ ศิ ษ ย แ์ ค่ คนเ ดี ย ว บ ว กกั บ ที่ มี
ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดหนุ นหลัง ก็คงโดนคนของแดนสุขาวดีฆ่าตาย
ไปนานแลว้
 สรุ ป ว่ า ที่ แดนสุ ข าวดี ภู เ ขาแต่ ล ะลู ก ล ว้ นกํ า ช บ
ั ศิ ษ ย ข
์ อง
ตัวเองไว ้ ว่าให้อยู่ห่างจากศีลแปดลูกศิษย ์ของปรมาจารย ์ศีลเจ็ด
อย่าเสียคนไปด้วย นี่ คือการสั่งสอนทีน่ ่ าชอกชําใจล่ ้ วงหน้า
่ ั า้ ก็เป็ นแลว้ ต่อไปถึงตาพวกเจา้ แล ว้ !" ศีลแปดหัน
"คนชวข
กลับไปกวักมือ "คงจือ้ มา!"
้ ดไม่ออก การเดินทางนี ใครต้
คงจือพู ้ ่ งใครกันแน่ ให้
องเชือฟั
ี่ นคนชว?
ขา้ เป็ นคนลงมือ แลว้ เจ ้าหรือขา้ กันแน่ ทเป็ ่ั

พรตปี ศาจเหล่านั้นได้ยินแลว้ ตกใจกลัว ไม่กลา้ ใช ้กําลังเขา้

้
สู ้ รีบเลียวไปด้
านขา้ งเตรียมจะหนี
ศี ล แปดดู ค วามคึ ก คัก อยู่ ข า้ งๆ จะหนี ก็ ห นี ไ ปสิ ทํ า ท่ า ทาง
เหมือนกับนี่ ไม่ใช่เรืองของเขา
่
้
คงจือจนใจ แล ว้ สะบัด 'จีว รโลหิต ' ออกมา จีว รลอยสู ง ขึน้
และขยายใหญ่ ห ลายร ้อยเท่ า ราวกับ จะบดบัง ท้องฟ้ า แล ว้ จู่ ๆ ก็
คลุมลงมา คลุมพรตปี ศาจกลุ่มนั้นพร ้อมทังอาชามั
้ งกรไวด้ ว้ ยกัน
แลว้ หดลงอย่างรวดเร็ว..
"เหมีย วอี ้ อย่ า บอกนะว่ า ต้องให้ข า้ เชิญเจ า้ ?" เย่ ซ น
ิ พู ด กับ
้ างโมโหนิ ดหน่ อย ไม่รู ้ว่าเหมียวอีช
เหมียวอีอย่ ้ กั ช ้าอะไรอยู่ ยังไม่
้
ยอมทิงอาชามั ้
งกรและขึนมาบนดิ รจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมของ
นางอีก
 ้ จ อ้ งเหมี ย วอี เช่
พวกกู่ ซ านเจิ งก็ ้ น กัน เขาช ก
ั ช า้ ไม่ ย อม
้ ตว ์พาหนะของเย่ซน
กระโดดขึนสั ิ ทําเอาดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่
ลมอีกสองตัวไม่สะดวกจะวิงหนี่ แยกออกไป
เหมียวอีจ้ ้องไปยังภูเขาหัวลา้ นทีตั
่ งตระหง่
้ านอยู่ขา้ งหน้าแลว้
สูดหายใจลึกหนึ่ งครัง้ เหมือนตัดสินใจครังสุ้ ดท้ายได้แลว้ เขาหัน
ไปมองคนที่เหลือ แลว้ พูดเสียงตํ่าว่า "พวกเจา้ เปลียนทิ
่ ศทางหนี
๋
ไปเดียวนี ้ ขา้ จะช่วยล่อไป๋ จือเหลี
่ ยงให้พวกเจ ้า!"
ทุกคนตกตะลึง แบบนั้นจะรอดชีวต ิ ได้อย่างไรกัน ซือคงอู๋เว่ย
เบิ ก ตาโพลงพร อ้ มพู ด ว่ า "เจ า้ หนู ในที่ นี ้น่ ะ ไม่ ว่ า จะเป็ นอายุ
หรือวรยุทธ ์ ก็ยงั ไม่ถึงตาเจา้ ที่จะมาโอ้อวดเป็ นวีรบุรุษนะ ต้องไป
ด้วยกัน!"
้
"ไปด้วยกันเหรอ?" เหมียวอีถามกลับว่า "กู่ซานเจิง้ ดิรจั ฉาน
กระดองเขี ย วไล่ ล มสามตัว สามารถหนี พ น ้ การติ ด ตามข อง
่
เดรัจฉานสับปลับของไป๋ จือเหลี
ยงได้หรือเปล่า?"
้ ดฟั นพูด "ไม่ได้จริงๆ ดิรจั ฉานกระดอง
"ไม่ได้!" กู่ซานเจิงกั
เขี ย วไล่ ล มสามตัว สามารถแยกกัน หนี ไ ด้ หนี ไ ด้ก ี่ตัว ก็ ห นี ไ ป
เท่านั้น!"
"แบบนั้นไม่สูข ้ ด
้ า้ แยกจากไปคนเดียวดีกว่าหรือ!" เหมียวอีพู
"ฝ่ ายพวกเจ ้าขาดขา้ ไปคนหนึ่ งก็ไม่เป็ นอะไรหรอก ขา้ ไปกับพวก
เจ า้ ก็ ช ่ว ยอะไรไม่ ค่ อ ยได้ แต่ ถ า้ พวกเจ า้ แยกกัน แล ว้ ถ้า โดน
่
ไป๋ จือเหลี ้
ยงกําจัดทิงไปสายหนึ ่ ง ที่เหลืออีกสองสายไม่สามารถ
ใช ้ของวิเศษร่วมมือกันเหมือนอย่างตอนนี แล ้ ว้ ถึงตอนนั้นแม้แต่
ความสามารถทีจะต้ ่ านทานก็ไม่มเี ลย"

ถานเล่ า พู ด เสีย งตํ่ าว่ า "ถ้า อย่ า งนั้ นก็ พ าพวกเขาวิ่งต่ อ ไป

อย่ า งนี ้ ถึง อย่ า งไรก็ มีแค่ ไป๋ จื่อเหลีย งคนเดีย วที่ตามพวกเราได้
เขาไม่กลา้ เขาใกลพ ้ วกเราเพียงลําพังหรอก"
"เจา้ กําลังหลอกตัวเอง ถ่วงอยู่บนเกาะนี ต่้ อไป พลังเท้าของ
สัต ว พ์ าหนะก็ สู เ้ ขาไม่ ได้ เขาถ่ ว งไหว สามารถถ่ ว งจนพลัง เท้า
สัต ว พ ์ าหนะของพวกเราทนไม่ ไ หว ถึ ง ตอนนั้ นเขาก็ ส ามารถ
จัดการกับพวกเราอย่างช ้าๆ ได้ ไม่ว่าใครก็หนี ไม่พน้ แลว้ " เหมียว
อีส่้ ายหน้าพูด
ซือคงอู๋ เว่ ย พู ด อย่ า งเคีย ดแค้น "ถ้า อย่ า งนั้ นก็ ห นี ออกจาก
เกาะเส็งเคร็งนี่ แลว้ ไปหาทางรอดอืนบนทะเล!"
่

เหมีย วอี ้ "พออยู่ บ นทะเล สัต ว พ

์ าหนะของพวกเราก็ จ ะไม่
เหลือความได้เปรียบแลว้ แลว้ ยังวิงไม่ ่ ชนะเดรัจฉานสับปลับของ
่ี
เขาด้วย ตอนอยู่ทเขาเพลิ งนภาพวกเขายังหวาดกลัวอยู่บา้ ง ไม่มี
ผูช
้ ว่ ยมากกว่านี แล ้ ว้ แต่พอไปอยู่บนทะเล ในฐานะที่เขาเป็ นคน
ของนภาหมื่นปี ศาจ ทรัพ ยากรที่สามารถใช ้ได้ก็ มีเยอะเกิน ไป
อย่างไรเสียทะเลดาวประจิมก็เป็ นอาณาเขตของพวกเขา"
 "ซ า้ ยก็ ไ ม่ ไ ด้ ขวาก็ ไ ม่ ไ ด้ แค่ เ จ า้ คนเดี ย วจะไหวเหรอ?"
ซือ คงอู๋ เ ว่ ย พู ด อย่ า งโมโห "ไม่ สู ก
้ ลับ ไปสู ต้ ายกับ พวกเขาเลย
ดีกว่าหรือ!"
"เจ ้าบอกขา้ ซิว่าจะสูช ้ นะได้หรือเปล่า?" เหมียวอีพู ้ ดอย่างเอา
จริง เอาจัง กับคนที่เหลือว่ า "พวกเจ า้ ฟั ง ขา้ นะ ข า้ คนเดีย วจะล่อ
่
ไป๋ จือเหลี ยงออกไป พยายามให้พวกเจา้ ได้มีเวลา พอดิรจั ฉาน
กระดองเขียวไล่ลมของพวกเจา้ ปลดปล่อยความเร็วเต็มที่ ต่อให้
คนอื่นไล่ ต ามพวกเจ า้ ก็ ไ ล่ ต ามไม่ ท น ั หรอก ถื อ โอกาสตอนที่
สวรรค ์ไม่มต ี าจับจ ้องพวกเจ ้า พวกเจ ้าสามารถถือโอกาสนี ้กําจัด
พวกเขาทิง้ ถึ ง เวลานั้ นจะหนี ไปที่ไหนก็ ไ ด้ หลัง จากนั้ นต่ อให้
เดรัจฉานสับปลับของไป๋ จือเหลี ่ ยงจะเร็วอย่างน่ าทึ่ง ในช่วงเวลา
้ ตอนทียั
สันๆ ่ งหาทิศทางทีพวกเจ่ ้าไปไม่เจอ ก็เลิกคิดไปเลยว่า จะ
ตามหาพวกเจ า้ พบ นี่ เป็ นโอกาสให้พวกเจ า้ คิด หาทางหลุดพน ้
จากเขา ส่วนรายละเอียดจะทําอย่างไร พวกเจา้ ก็ดูสถานการณ์
แลว้ ตัดสินใจเอง ทีข ่ า้ ทําได้ก็มเี พียงเท่านี แหละ!"
้
้
จา้ วเฟยขมวดคิวโดยไม่ ้
พูดอะไร กู่ซานเจิงถามว่ า "แลว้ เจา้
จะทําอย่างไร?"
"ขา้ มีวิธรี บั มือของตัวเอง ไม่แน่ ขา้ อาจจะโชคดีกว่าพวกเจ ้า
ก็ได้!" เหมียวอีพู ้ ดหยอกลอ้ ว่า "ถ้าไป๋ จือเหลี
่ ยงไม่ไล่ตามขา้ แต่
รวบรวมลูกน้องไปไล่ตามพวกเจ ้า ไม่แน่ ก็อาจกลายเป็ นพวกเจ ้า
่ อศัตรูให้ขา้ แทน!"
ทีล่
้ ด อย่ า งเน้น ยํ าว่
กู่ ซ านเจิงพู ้ า "เมื่ อครู ่เ จ า้ ลองหยั่งเชิง การ
่
กระทําของไป๋ จือเหลียงแลว้ เจ ้าน่ าจะรู ้ผลลัพธ ์นะ!"
"ห่างจากเขาลูกนั้นไม่ไกลแลว้ ความเร็วสัตว ์พาหนะของขา้
่
สูไ้ ป๋ จือเหลี
ยงไม่ได้ ตอนนี ยั้ งต้องให้พวกเจ ้าช่วยขา้ ทําเวลา พวก
เจ ้ากดความเร็วเอาไวห ่
้ น่ อย ไป๋ จือเหลี ่
ยงไม่กลา้ บุกเดียวเข า้ ใกล ้
พวกเจา้ หรอก รอให้ขา้ ลําหน้ ้ าลงไปถึงตีนเขาก่อน แลว้ พวกเจ ้า
ก็หนี ไปอีกทางทันที ขา้ จะพยายามหาทางถ่วงเขาเอาไว!้ " เหมียว
้ าว
อีกล่
"พอเข า้ ไปใกล เ้ ขาลู ก นั้ นแล ว้ อุ ณหภู มิก็ ย่ิงสู ง เจ า้ รับ ไหว
้
เหรอ?" กู่ซานเจิงถาม
เหมียวอีไม่้ ตอบ แต่กลับมองไปที่สองคนขา้ งหลังเขา "จา้ ว
เฟย ซือคง อย่าลืมสัญญาที่พวกเจ า้ ให้ไวก้ บ ิ้
ั ชีสวหงตอนที่ โดน
ขังไวใ้ นนํ ้าเต้าวิเศษนะ!"
จา้ วเฟยกับซือคงอู๋เว่ยมองมาอย่างตกตะลึง! เถาหย่งชุนกับ
่ มองมาอย่างตกตะลึงเช่นกัน!
ผีจวินจือก็
้
"ไป!" เหมียวอีตะโกนอย่ ้
างเกรียวกราด ่
เพือพยายามลดการ
แบกรับนํ ้าหนักของสัตว ์พาหนะ และเพื่อลดการใช ้พลังอิทธิฤทธิ ์
เขาจึงเก็บเกราะรบที่อยู่บนตัว ใช ้กระบี่วิเศษแทงกน้ สัตว ์พาหนะ
จนเลื อ ดออก ทํ า ให้ส ัต ว พ ์ าหนะส่ ง เสี ย งร อ้ งเจ็ บ ปวด และเร่ง
ความเร็วขึนทั ้ นที มันพุ่งนํ าหน้าดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมสาม
ตัว แล ว้ วิ่งเหยีย บจนเกิด ประกายไฟตลอดทาง รีบ ไปยัง ทิศ ทาง
ของภูเขาอย่างรวดเร็ว
่
"เชือเขา ช่วยเขากดความเร็วของขา้ งหลังเอาไว !้ " พอจา้ ว
เฟยสั่ง ตะไบมายาวิญญาณที่อยู่ ใ นมือก็ ถู ก โยนขึ นฟ้
้ าไปแล ว้
กลายเป็ นหมื่นเป็ นพันเล่มในชวพริ
่ั บ ตาเดีย ว โจมตีไปทางด้า น
หลัง
ไป๋ จื่อเหลีย งที่เร่ง ตามอยู่ ข า้ งหลัง ตกตะลึง ลดความเร็ว ลง
ทันที ผลก็คอ ื พบว่าฝ่ ายตรงขา้ มไม่มีทางโจมตีได้ไกลขนาดนั้ น
เลย เป็ นการขู่เขาแท้ๆ แต่เขาก็ยงั ไม่กลา้ วิงเร็่ วเกินไป สายตาจับ
่ี ยวอีที
จ ้องอยู่ทเหมี ้ ลํ
่ าหน้
้ าไปก่อน
พอตรงนี ช้ ้าลง หลันซูซ
่ ท ่ี ่ขา้ งหลังก็พาคนอืนเข
ู่ อยู ่ า้ ไปอยู่ใ น
่ ก้ บ
ระยะทีใกล ่
ั ไป๋ จือเหลี
ยง
้
"ชีสิวหงคื ้ ญิง คนนั้ นที่ตายไปแล ว้ น่ ะ เหรอ?" หลัง จาก
อผู ห
แยกทางกับเหมียวอีแล ้ ว้ กู่ซานเจิงก็
้ หน
ั มาถาม "พวกเจา้ สัญญา
อะไรกับนางไว?้ "
 "นางเพิ่งจะวรยุทธ ์บงกชขาวขันห้
้ าเอง แค่เพราะประมุขจวน
โลภในความงามของนาง แต่ นางไม่ ย อม ก็ เลยโดนประมุ ขจวน
คนนั้นกดดันให้เอาชีวิตมาทิงที ้ ่ทะเลดาวนั กษัตร ก่อนตายพวก
เราสัญญากับนางไว ้ ว่าถ้าสามารถรอดชีวิตกลับไปได้ ก็จะช่วย
ลา้ งแค้นให้นาง!" ซือคงอู๋เว่ยพูดด้วยนํ ้าเสียงทุม้ ตํ่า
กู่ ซ านเจิง้ ถานเล่ า เย่ ซ นิ มองหน้า กัน เลิ่กลั่ก นึ ก ไม่ ถึ ง ว่ า
มาถึงขันนี ้ แล
้ ว้ เหมียวอีจะยั
้ งจดจําเรืองนี ่ อยู้ ่ในใจอีก สายตาของ
ทั้ ง ส า มจ อ้ ง ข ้า งหลั ง เหมี ย ว อี ้ที่ ค่ อ ยๆ ไกล ออกไป แล ะ ช ่ วั
พริบ ตาเดีย วก็ เข า้ ใจทันที นี่ เหมีย วอีกํ ้ า ลัง เตรีย มพร ้อมสํ า หรับ
เหตุการณ์ไม่คาดคิด
้
สายตาของทังสามซั ้ ง ให้
บซ ้อนเล็กน้อย ไม่รู ้ว่าเหมียวอีจะยั
โอกาสพวกเขาสามคนลา้ งแค้นให้สํานักหรือเปล่า
้
กู่ซานเจิงเงยหน้ ้ าแลว้ ถอนหายใจยาว ตัวอยู่ที่นี่ แล ว้
าขึนฟ้
่
ไม่เป็ นอิสระ แทนทีจะสนใจความผิ ดถูกและบุญคุณความแค้น ไม่
สูส้ นใจชีวติ ในปัจจุบน
ั ดีกว่าหรือ
้ อยู
พอเหมียวอีที ่ ่ขา้ งหน้าถึงตีนเขาและพุ่งขึนเขา
้ ้
กู่ซานเจิงก็
ตะโกนทันทีว่า "ไป!"
้
ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ลมสามตัวเลียวเปลี ่
ยนทิ ศทางอย่าง
รวดเร็ ว ไม่ ต อ้ งพยายามควบคุ มความเร็ ว เพื่ อให้เข า้ กับ อาชา
มังกรแลว้ ความเร็วของสัตว เ์ ทพสามตัว เพิ่มขึนหลายเท่
้ า พวก
่
มันวิงรอบตี
นเขาด้วยขีดจํากัดสูงสุดของความเร็ว
่
ไป๋ จือเหลี ยงที่ตามอยู่ขา้ งหลังขมวดคิว้ เขามองสัตว ์พาหนะ
สามตัว ที่เร่ง ความเร็ว วิงไปไกล
่ ้ ่พุ่ งขึนยอด
แล ว้ ก็ มองเหมีย วอีที ้
เขา
เป็ นอย่างที่คาดไว ้ ไป๋ จือเหลี
่ ยงโบกมือตะโกนว่ า "พวกเจ า้
ตามพวกเขาไป เดียวข๋ า้ จะจัดการบนภูเขาเอง!"
"นายน้อย! ระวังมีกบ ั ดัก เดี๋ยวบ่าวจะไปเป็ นเพื่อนท่านเอง!"
หลันซูซ
่ รู่ บ ่
ี เตือน นางกลัวไป๋ จือเหลียงทําพลาด
แต่ความเร็วสัตว ์พาหนะของนางเทียบกับเดรัจฉานสับปลับ ที่
ปลดปล่อยความเร็วเต็มที่ไม่ตด ิ ยิ่งไปกว่านั้นนางก็เหงื่อออกเต็ม
่
หน้า รู ้ว่ า นางเริมทนไม่ ไหว พอถึง บนเขาจะยิ่งยื นหยัด ได้ย าก
่
กว่าเดิมอีก ไป๋ จือเหลี ยงจึงพยักหน้าพูดทันทีว่า "มานั่งขา้ งหลัง
ขา้ ! พวกเจ ้าไปตามพวกเขา ต้องจับตาดูพวกเขาไว ้ อย่าให้พวก
เขาหนี ไ ป รอข า้ จัด การบนเขาเสร็ จ แล ว้ ข า้ จะไปหาพวกเจ า้
ทันที!"
พวกผังตัวรับคําสั่งแลว้ เลียวเปลี
้ ่
ยนทาง เร่งตามพวกจ ้าวเฟย
หลันซูซ
่ ก ้
ู่ ระโดดขึนไปนั ่ งขา้ งหลังไป๋ จือเหลี
่ ยง สัตว ์พาหนะ
้
ของนางส่งเสียงร ้องน่ าเวทนาทันที มันดินรนอยู ่ท่ามกลางลูกไฟ
กลุ่มหนึ่ ง และเดรัจฉานสับปลับก็ปลดปล่อยความเร็วเต็มที่ทันที
พุ่งออกไปปานลมกรดและสายฟ้ าแลบ
พอหัน กลับ ไปเห็ น ไป๋ จื่อเหลี ย งไล่ ต ามเหมี ย วอี ขึ
้ นเขาไป
้
ซือคงอู๋เว่ยก็กําหมัดทุบต้นขาตัวเอง แลว้ ถอนหายใจ "เฮอ้ " แรงๆ
้ ่ ง!
ครังหนึ
ทุกคนลว้ นดูออกแลว้ ว่าสถานการณ์ของเหมียวอีไม่ ้ สด ู ้ ี เกรง
้ ภัย นี ้ไปได้ย าก ถ้า มี วิ ธ ีก ารของตัว เองจริง ๆ เหมื อ นที่
ว่ า จะพ น
้
เหมี ย วอี บอก ทํ า ไมไม่ ใ ช ต้ ้งนานแล
ั ว้ ทํ า ไมต้อ งใช ต้ อนเสี่ ยง
อันตรายคนเดียวล่ะ
"ทุ ก คนอย่ า ทํ าลายความหวังดีของน้องเหมีย ว!" กู่ ซ านเจิง้
กัดฟั นพูดเสียงตํ่า "ขอแค่พวกเรามีชวี ิตอยู่ต่อไป ก็ใช่ว่าจะไม่มี
โอกาสลา้ งแค้นให้เขา!"
่ ยบความเร็วของเดรัจฉานสับปลับกับอาชามังกร ก็เร็ว
เมือเที
้
เกิน ไปจริง ๆ แม้พ วกกู่ ซ านเจิงจะถ่ ้ ว้ แต่
ว งเวลาให้เ หมี ย วอี แล
เหมียวอียั้ งไม่ทน ่ งยอดเขา ไป๋ จือเหลี
ั วิงถึ ่ ้
ยงก็ตามติดขึนไปแล ว้
์ าหนะของศีลแปดไปไหนแล ว้ เขาขี่
ด้า นหลัง ไม่ รู ้ว่ า สัต ว พ
กวางขาวเท้า ทองสี่เขาร่ว มกับ คงจือวิ ้ ่งไล่ ต ามมา เห็ นได้ช ด
ั ว่ า
เป็ นเพราะการต่อสูพ ้ ลั วันระหว่างทางถ่วงให้ชกั ช ้าเสียเวลา เขา
ไม่ชอบที่พลังเท้าอาชามังกรช ้าเกินไป จึงขีสั
่ ตว ์พาหนะของคงจื ้
อนํ ามาก่อนแลว้
ศีลแปดเห็ นว่าตัวแทนของนภาหมื่นปี ศาจไล่ตามเหมียวอีไม่ ้
้
ลดละ ก็รู ้สึกว่าต้องมีอะไรดีแน่ นอน เขาตังใจแน่ วแน่ ว่าไม่อยาก
พลาด
้
เหมียวอีเองก็ นึกไม่ถึงว่าเดรัจฉานสับปลับจะเร็วถึงขนาดนี ้
เขาหันกลับไปมองแวบหนึ่ ง พบว่าตัวเองยังไม่ทน ั ถึงยอดเขา อีก
ฝ่ ายก็ตามทันแลว้
ไป๋ จื่ อเหลี ย งที่ รู ส้ ึ ก ได้ถึ ง อุ ณ หภู มิ สู ง ด้า นบนก็ แ อบตกใจ
เช่นกัน นึ กไม่ถึงว่าเหมียวอีที ้ ่ขี่อาชามังกรจะวิ่งมาถึง ที่นี่ ได้ ถ้า
่
เปลียนเป็ นเขาแลว้ ไม่มเี ดรัจฉานสับปลับ ก็เกรงว่าจะทนไม่ไหว
เขาโยนตราประทับสีดําอันหนึ่ งออกไป มันขยายใหญ่ขนใน
ึ้
่ ั บตาเดียว ราวกับค้อนสะท้านบรรพต เกิดเสียงฟ้ าผ่าขณะที่
ชวพริ
้ กํ
ทุบอย่างแรงไปยังเหมียวอีที ่ าลังหลบหนี ขนด้
ึ ้ านบน
้ ่หันไปมองตกตะลึง มาก สะบัด ยันต ท์ ลายบรรพต
เหมีย วอีที
ขั้นสองออกไปหกแผ่ น ทํ า ให้เ กิด แสงสี เ ขีย วหกสายระเบิด ยิง
ออกไป
้
บึมๆๆๆ..
 ้ ดหนึ่ ง ยันต ์ทลายบรรพตขันสองหกแผ่
เสียงระเบิดดังขึนชุ ้ น
สะเทือนจนทําให้ทิศทางโจมตีของตราประทับใหญ่สีดําเอียงแลว้
แต่ ย ัง ต้า นทานการรุ ก โจมตี ไ ม่ ไ หว มัน กระทุ ง้ ลงตรงที่ ใกล ๆ้
กระทุง้ จนหินดินทลายปลิว ภูเขาสั่นแผ่นดินสะเทือน
้ ่อาชามัง กรวิ่งพุ่ ง ขึ นยอดเขาต่
เหมีย วอีขี ้ อ ไปอย่ า งบ า้ คลั่ง
่ งตํ
บอกว่าเป็ นทีตั ้ าหนักของเลียหวนไม่
่ ใช่เหรอ? เขารู ้สึกประสาท
กินนิ ดหน่ อย ทําไมไม่เห็นเงาตําหนักหรือจวนถําสั ้ กแห่งเลยล่ะ?

…………………………
 บทที่ 394 ร่างพิการทีน่่ าสงสาร

วิธค
ี ด ื อยากจะบุกเขา้ ไปหลบภัยที่
ิ ของเขาเรียบง่ายมาก ก็คอ
้
ตําหนักหรือไม่ก็จวนถําของราชาปี ่
ศาจเลียหวน ่
คาดว่าไป๋ จือเหลี
่
ยงก็คงไม่กลา้ ทุบทําลายตําหนักของเลียหวนโดยตรงหรอก
ไป๋ จื่อเหลี ย งที่ ไล่ ต ามอยู่ ข า้ งหลัง มี สี ห น้า เมิ น เฉย ท่ า ทาง
เหมือนคอยดูว่าเขาจะหนี ไปที่ไหน ตราประทับใหญ่สีดําหลุดมือ
ออกไป ทุบจนเกิดเสียงฟ้ าผ่าอีกครัง้
ความสามารถของเหมียวอีไม่ ้ มีทางสูก้ บ
ั เขาได้เลย ในมือไม่
มีของวิเศษที่โจมตีได้ในระยะไกล สิงเดี ่ ยวที่เจียดออกมาได้ก็คือ
ี่ น และมีแค่สิงนี
ยันต ์ไม่กแผ่ ่ ที้ ่สามารถต่อสูด้ นรนได้
ิ้ เมื่อใกล ต
้ าย
้
เขาสะบัดมือยิงยันต ์ทลายบรรพตขันสองออกไปอี กหกแผ่น
มีเสียงดังตูมตามหลายครัง้ ตราประทับใหญ่สีดําทีโจมตี ่ เขา้
มาถู ก ทํ า ให้ส ะเทื อ นจนเอี ย งอี ก ครัง้ ไปกระทุ ง้ ลงอี ก ด้า นหนึ่ ง
แผ่ นดินสั่นไหว ก อ้ นหินก อ้ นดินและประกายไฟปลิว ว่ อน คลื่น
กระแทกสั่นสะเทือน
ตอนนี ้ต่ อให้ฟ้ าถล่ มแผ่ น ดิน แยก เหมีย วอีก็
้ ไ ม่ ส นใจอะไร
้ ้น บุกขึนยอดเขาต่
ทังนั ้ อไป
 ด้า นหลัง มีเสียงฟ้ าผ่ าของตราประทับใหญ่ สีดํ าที่ทุ บเขา้ มา
อีกครัง้ เหมียวอีหยิ
้ บยันต ์ขึนมาหนึ
้ ่ งกําใหญ่ ยันต ์ทลายบรรพต
้
ขันหนึ ่ งห้าสิบแผ่นถูกโยนออกไป ยิงไปด้านหลังจํานวนมาก ส่วน
้
ยันต ท์ ลายบรรพตขันสองเขาใช ้หมดแล ว้ มาทะเลดาวนั ก ษัต ร
้ ้ รวมๆ แลว้ มียน
ครังนี ้
ั ต ์ขันสองไม่ เกินสิบห้าแผ่น
้ ้ แม้แต่ ไป๋ จื่อเหลีย งก็ ตกตะลึงเช่นกัน ถ้า จะ
การลงมือครังนี
้
ระเบิด ยันต ท์ ลายบรรพตขันสองห้ า สิบ แผ่ นจริง ๆ ก็ เกรงว่ า ของ
วิ เ ศษของตัว เองจะต้อ งเสี ย พลัง ไปมาก แล ว้ ก็ ต อ้ งเสี ย พวกยา
ปี ศาจจํ า นวนมากเติมเข า้ ไปอีก พอเห็ นยันต ท์ ี่ยิง มาเปล่ ง แสงสี
่ ก็เป็ นยันต ์ขันหนึ
ขาว เขาก็โล่งใจ ทีแท้ ้ ่ งนี่ เอง
้ บ เผยสี
ท่ า มกลางเสีย งระเบิด ตู มตามติด ต่ อกัน เหมีย วอีกลั
่ าอานุ ภาพการระเบิด ของยันต ท์ ลาย
หน้าปวดร ้าวใจ ไม่น่าเชือว่
้
บรรพตขันหนึ ่ งห้าสิบแผ่นก็ยงั ยากจะทําให้ตราประทับใหญ่สีดําที่
ทุบเขา้ มาสะทกสะท้าน ทําให้ช ้าลงเล็กน้อยตอนอยู่กลางอากาศ
ช่วงชิงเวลาให้เขาได้ปลีกตัวออกแค่เล็กน้อยเท่านั้น
ภายใต้เงาสีดําที่ทุบเขา้ มาอย่างรวดเร็ว เหมียวอีที
้ ่หนี ไม่ท น
ั
พยายามกระโดดออกจากหลัง อาชามัง กร และตะแคงข า้ งหนี
ออกมา
 แต่สุดท้ายก็เหมือนจะสายเกินไป อาชามังกรที่โดนเปลวไฟ
คลอกฉั บ พลัน เพิ่ งจะส่ ง เสี ย งร อ้ งน่ าเวทนา ก็ โ ดนกดอั ด ลง
่ งสะเทือนเลือนลั
ด้านล่างพร ้อมเสียงทีดั ่ ่น

"พลั่ก" เหมี ย วอี ที

้ ่ หลบไม่ ท ัน กระอัก เลื อ ดออกมาคํ า หนึ่ ง
้ ว ยสีห น้า เจ็ บ ปวด ขาข า้ งหนึ่ งโดนมุ มหนึ่ งของ
นอนอยู่ บ นพืนด้
่ี อนภูเขาลูกเล็กกดไว ้ ขาขา้ งนี ชํ
ตราประทับยักษ์ทเหมื ้ ารุดจนไม่รู ้
จะชํารุดอย่างไรแลว้ แน่ ๆ
นี่ คือเคราะห ์ดีท่ามกลางเคราะห ์ร ้ายแลว้ ถ้าไม่ใช่เพราะการ
ระเบิ ด ของยัน ต ท ์ ลายบรรพตขั้นหนึ่ งห้า สิ บ แผ่ น นั้ นช่ ว ยล ด
ความเร็วของตราประทับ ยักษ์ ทังตั ้ วเขาคงกลายเป็ นเศษเนื ้อไป
แลว้
่
ไป๋ จือเหลี ยงเห็ นว่าในที่สุดก็จด ้ แลว้ บนหน้า
ั การเหมียวอีได้
เพิ่งจะเผยรอยยิมเยาะเย้
้ ย กํ า ลัง จะพุ่ งเขา้ ไปใกลๆ้ เพื่อใช ้เลือด
ลา้ งความอัปยศก่อนหน้านี ้ แต่ก็ตอ้ งงงงันอีกครัง้
้ ลงั เลเลยแม้แต่ นอ
เห็ นเหมียวอีไม่ ้ ย กระบี่วิเศษอยู่ในมือ ยก
่ นพร
กระบีขึ ้ ้อมรังสีเย็ นสายหนึ่ ง ตัดต้นขาของตัวเองที่โดนทับอยู่
ขาดโดยตรง จากนั้นก็กลิงและคลานติ
้ ดต่อกันหลายครัง้ ก่อนจะ
้ กระโดดหนี ด ว้ ยขาข า้ งเดีย วอย่ า งบ า้ คลั่งจนถึง
พลิก ตัว ยืนขึน
ยอดเขาและมองไปรอบๆ
 ภาพนี ้ทํ า ให้ไป๋ จื่อเหลีย งต้องนั บ ถือ พบว่ า คนคนนี ้เป็ นคน
โหดที่เฉี ย บขาดถึง ขีด สุ ด สามารถตัด ขาตัว เองโดยแทบจะไม่
ไตร่ตรองเลย แต่แบบนี จะมี ้ ประโยชน์อะไรล่ะ?
้
คงจือและศี ล แปดที่ ตามดู ค วามคึก คัก อยู่ ข า้ งหลัง ก็ พู ด ไม่
ออกเช่นกันเมื่อได้เห็ นภาพนี ้ ศีลแปดเดาะลินแล ้ ว้ พู ดว่า "คนที่
ไป๋ จื่อเหลีย งไล่ ส งั หารอยู่ เป็ นใครกัน แม้แต่ ก บั ตัว เองก็ โ หดร ้าย
้
ขนาดนี เลยเหรอ?"
ตัดขาตัวเองขาดอาจจะไม่เท่าไร แต่ที่สําคัญคือไม่ไตร่ตรอง
ง่ายเหมือนกับหั่นผัก ทําให้คนทีเห็
่ นรู ้สึกตกตะลึง
้ หนี
เหมียวอีที ่ มาถึงยอดเขาอย่างยากเย็ นกลับตกอยู่ในความ
้
สินหวั ่
งแลว้ เขาไม่เห็ นตําหนักของเลียหวนอยู ่ตรงหน้า กลับเห็น
่ ่เหมือนภูเขาไฟ เปลวไฟสีแดงสม้ ตรงตําแหน่ งที่อยู่ ลึก
เพียงสิงที
้ างหลายร ้อยเมตรกําลังลุกโชน ลักษณะไฟนั่นแปลก
ลงไปเบืองล่
่ าจะโคจรเหมือนกับนํ ้าวน
มาก ไม่น่าเชือว่
หรือว่ า ที่ตังตํ
้ า หนั ก ของเลี่ยหวนอยู่ ในทะเลเพลิงเบืองล่
้ าง?
เหมียวอีมี้ สห ี น้า เศร ้ารันทด พอได้ยินเสียงตราประทับ ยัก ษ์ท่ีกด
อัดมาถึงขา้ งหลังถูกเก็บกลับไป เขาก็หน ั ตัวกลับไปดู เห็ นเพียง
่
ไป๋ จือเหลี ยงตามมาถึงตรงจุดทีไม่ ่ ไกลแลว้
 เขาพลิกมือเรียกกระจกหยินดํามาไวใ้ นมือ ปราณหยินกลุ่ม
หนึ่ งพ่นออกมาอย่างรุนแรง ทําการโจมตีครังสุ
้ ดท้าย

แต่ ป ราณหยินที่พ่ นออกจากกระจกหยิน ดํ า เหมือ นจะโดน

ปราณหยินอุ ณหภู มิสู ง ของที่นี่ ควบคุ ม อานุ ภาพลดลงไปเยอะ
พอเดรัจฉานสับปลับอ้าปากก็พ่นหมอกแดงออกมา ลบลา้ งการ
โจมตีของปราณหยินโดยตรง
เหมียวอีที ้ ่เดิมทีก็บาดเจ็บหนักอยู่แลว้ ในเวลานี สู ้ ญเสียพลัง
อิ ท ธิฤ ทธิจํ์ า นวนมากอี ก ครัง้ ขาข า้ งหนึ่ งที่ ยื น อยู่ บ นยอดเขา
สั่นคลอนใกลจ้ ะลม้ ลง อาศัยกระบี่ยาวคําพื ้ นไว ้ ้ ถึงได้ไม่ลม้ ลงไป
้ ง ต้องฝื นใช ้อิท ธิฤ ทธิกั
ทังยั ์ นอุ ณหภู มิสู ง ที่ทํ า ร ้ายตนเองอีก ทัง้
ร่างกายและจิตใจกําลังทนต่อความเจ็บปวดทุกข ์ทรมานมหาศาล
่
พอเห็ นไป๋ จือเหลี ยงกําลังจะทุบตราประทับใหญ่สีดําออกมา
อีก เหมียวอีก็้ โบกมือพูดว่า "ช ้าก่อนอย่าเพิงลงมื
่ อ!"
่
ไป๋ จือเหลี ยงเห็ นท่าทางน่ าเวทนาของเขาที่เสือผ้้ าขาดรุ ง่ ริง่
ผมยาวรุงรัง ทังหน้้ าเต็มไปด้วยเลือด ยืนขาเดียวและใช ้กระบีคํ ่ า้
แลว้ ยังสงบเยือกเย็ นได้ขนาดนี ้ ในใจก็รู ้สึกนับถือ เขาหยุดโจมตี
่ั
ชวคราวแล ว้ พูดเย้ย "ตอนนี รู้ ้จักกลัวแลว้ เหรอ?"
 "กลัว เหรอ?" เหมี ย วอี พู้ ด เหยี ย ดหยาม ถามว่ า "ข า้ แค่
อยากจะรู ้ว่าทําไมเจา้ ถึงไล่ตามขา้ ไม่ปล่อย หรือว่าเป็ นเพราะขา้
ทําลายของวิเศษของเจ ้า?"
คนทั่วไปจะรู ้เหรอว่า นํ ้ าเต้า หลอมปี ศาจได้มาอย่า งไร นี่ คือ
่ ่อัป ยศอย่ า งสุ ด ซึงของไป๋
เรืองที ้ จื่อเหลีย ง ถึง ได้พู ด อย่ า งโมโห
เพราะอับอายว่า "เจ ้าใกลจ้ ะตายแลว้ ยังสนใจเรืองนี ่ อยู้ ่อกี เหรอ?"
"จะตายก็ตอ้ งตายแบบไม่คาใจสิ" เหมียวอีฝื้ นยิมด้
้ วยความ
เจ็บปวด
ไหนๆ ก็ตอ้ งตายอยู่แลว้ ไม่สพู ้ ยายามถ่วงเวลาให้พวกจ ้าวเฟ
ยมากขึนอี้ กหน่ อยดีกว่าหรือ บางทีนํ้าใจนี อาจจะทํ
้ ่
าให้คนทีโชค
ดีรอดชีวต ิ ทําอะไรเพื่อตนบา้ งหลังจากจบเรืองนี
่ ้ นี่ คือผลลัพธ ์ที่ดี
่ ดแลว้
ทีสุ
่ จือเหลี
มีหรือทีไป๋ ่ ยงจะบอกเขาว่านํ ้าเต้าหลอมปี ศาจเป็ นสิงที
่ ่
มารดาเขาไปกม้ หัววิงวอนเพื่อให้ได้มา ไม่อยากจะเปลืองคําพูด
พอยกมือขึนกํ้ าลังจะโจมตี เหมียวอีก็้ รบี ตะโกนว่า "หรือว่าเจา้ ไม่
่
อยากรู ้ว่าทําไมขา้ ถึงเสียงออกจากลุ ่
่ม และบุกเดียวหลอกล่ อเจา้
มา?"
 ่
ไป๋ จือเหลี ่
ยงพลันหยุดมือ เขากําลังสงสัยเรืองแปลกๆ ้
นี พอดี
่
และอยากจะรู ้คําตอบด้วย อย่าบอกนะว่ายังมีคนทีชอบเอาชี วิตมา
้ จึงถามว่า "ทําไม?"
ทิง?
"พวกเราก็ อ ยากรู ว้ ่ า เพราะอะไร" เสี ย งของศี ล แปดดัง ขึน ้
่
กวางขาวสีเขาเท้ าทองแบกคนสองคนกระโจนตกลงมา ศีลแปด
พูดกับหลันซูซ ู่ ่นั
่ ท ี ่ งอยู่ขา้ งหลังไป๋ จือเหลี
่ ้ า "โยม
ยงด้วยรอยยิมว่
ผูห้ ญิง เราเจอกันอีกแลว้ นะ!"
หลันซูซ่ ข ้
ู่ มวดคิวและไม่ ่
พูดอะไร ไป๋ จือเหลี ยงเอียงหน้าถาม
ด้ว ยเสีย งทุ ม้ ตํ่ าว่ า "คงจือ้ เจ า้ ตามข า้ ไม่ เลิก ต้องการอะไรกัน
แน่ ?"
้
"วางดาบ สํ า เร็จ เป็ นพระอรหันต !์ " ศีล แปดช่ว ยคงจือตอบ
้ ยน
คงจือได้ ิ แลว้ ก็พยักหน้า
้ บขา้ !" ไป๋ จือเหลี
"อย่ามาเล่นลูกไม้นีกั ่ ยงพูดเหน็ บแนม
้ อนมองเห็ นความหวังแลว้ พูดกับศีลแปดว่า "ไต้
เหมียวอีเหมื
ซือพูดมีเหตุผล คนผูน ้
้ ี ชอบการเข่ ้
นฆ่านัก ควรจะเกลียกล่ อมให้
เขาวางดาบลงเสียแต่เนิ่ นๆ" เหมียวอีชี
้ ไป๋
้ จือเหลี
่ ยง
ศีลแปดพยักหน้าพูดด้วยรอยยิมว่ ้ า "ชอบเข่นฆ่ามากเกินไป
่ วร
ต้องเป็ นเพราะมีรากทีช ่ ั ้ายแน่ นอน ถ้าไม่กําจัดรากที่ชวร
่ ั ้ายทิง้
เกรงว่าเขาคงยากจะวางดาบในมือลง บนตัวโยมมีสมบัติอะไรที่
ทํ า ให้เขาอยากได้ใ ช่ไหม? ถ้า หากมี นั่ นต้องเป็ นรากที่ช วร่ ั า้ ย
แน่ นอน นํ าออกมาให้พวกเราสิ พอกําจัดรากที่ชวร ่ ั ้ายแลว้ เขา
ย่อมปล่อยเจ ้าไปแน่ !"
เหมียวอีสี้ หน้าชะงักงัน นึ กว่าจะมาช่วยชีวต
ิ นึ กไม่ถงึ ว่าจะไร ้
ยางอายกว่าเดิมอีก เขาอดพูดเย้ยไม่ได้ว่า "ถ้าขา้ นํ าของให้พวก
ท่าน เกรงว่าเจ ้าแซ่ไป๋ นี่ จะไม่ยอมน่ ะสิ!"
ศีล แปดเลิก ประนมมือและเผยธาตุ แท้ออกมา พู ด ให้เข า้ ใจ
ง่ายๆ ว่า "ขอแค่เจ ้ารับปากว่าจะมอบขา้ ให้พวกเรา ของนั่นก็เป็ น
ของพวกเรา ถ้า ใครกล า้ แย่ ง ก็ อย่ า โทษว่ า อาตมาใช ้วิธ ีปั ด เป่ า
ความชวร ่ ั ้ายเพือสยบมารปี
่ ศาจแลว้ กัน!"
้ ดด้วยนํ ้าเสียงราบเรียบว่า "ไปมีเรืองกั
เหมียวอีพู ่ บพวกเขา
ไม่ได้ง่ายๆ หรอก มาจากนภาหมืนปี ่ ศาจนะ"

ศีล แปดหัว เราะลั่นแล ว้ พู ด ว่ า "โยมอาจจะยัง ไม่ รู ท้ ี่มาของ

พ ว กเรา พ ว กเรา มา จากแดนสุ ข าว ดี อา จา รย ข ์ องข า้ คื อ
้ ่คงจือพร
ปรมาจารย ์ศีลเจ็ ด แห่ง เขาตัว ไหล" เขาชีไปที ้ ้อมพู ด ว่ า
"บูรพาจารย ์ของเขาคือปราชญ ์พุทธฉางเล๋ย ถามหน่ อยว่าพวก
เราจะกลัวคนของนภาหมืนปี ่ ศาจเชียวหรือ!"
 ้
คงจือคนด้ า นข า้ งอึ ง้ เจ า้ บ า้ นี่ เอะอะก็ อ า้ งภู มิ ห ลัง ขู่ค นอื่น
ตอนที่ ใช ป้ ระโยชน์ไ ด้ก็ อ า้ งชื่ออาจารย ต ์ ัว เอง ตอนที่ ไม่ ใ ช ้
ประโยชน์ก็ด่าลับหลังว่าตาแก่หวั ลา้ น
้ ก หน้า พู ด ว่ า "ขอแค่ ไ ต้ซ อ
เหมี ย วอี พยั ื ทั้งสองท่ า นพาข า้
ออกไป ขา้ ก็จะมอบของให้พวกท่าน"
่
ไป๋ จือเหลี ยงตะคอกทันทีว่า "คงจือ้ อย่าไปฟั งเขาเสียม
้ ขา้
แค่ตอ้ งการชีวต ่ า้ ยกให้พวกเจ ้าหมดเลย!"
ิ เขา ของอย่างอืนข
ศีลแปดถามทันทีว่า "พูดจริงรึ!"
ไป๋ จื่อเหลีย งก็ แค่ ก ลัว พวกเขาจะยื่นมือมาขวาง ไม่ ได้ช อบ
่
สิงของบนตั วเหมียวอี ้ จึงพูดอย่างมั่นใจว่า "ตกลงตามนี !"
้

ศีลแปดพยักหน้าพร ้อมประนมมือ "เกิดแลว้ ก็ตาย ตายแลว้ ก็

เกิด ไม่มีเศร ้าไม่มีสุข ราวกับฝั นราวกับมายา ทุกอย่างลว้ นเป็ น
มายา" แล ว้ ก็ ห น ้ ก ว่ า "คงจือ้ พวกเราหลงใน
ั ไปพู ด กับ คงจืออี
่
มายาแลว้ อะไรทีควรวางก็ ่ งใหญ่
ตอ้ งวางลง ถึงจะได้รบั อิสระทียิ่ "
้ พูดอะไร อย่างไรเสียเจ ้าก็เป็ นคนตัดสินใจว่าถู กหรือ
คงจือไม่
ผิด ทําไมถึงดึงขา้ ไปด้วย
 พอได้ยินว่าจะยกผลประโยชน์ใ ห้พวกเขา ก็เปลียนเป็ ่ นอี ก
่
อย่างทันที ไป๋ จือเหลี ยงก็อดพูดเหน็ บแนมไม่ ได้ "คงจือ้ เจา้ ช่าง
่ รบั อิสระทียิ
เป็ นนักบวชสูงส่งทีได้ ่ งใหญ่
่ จริงๆ!"
้ ดว่า "นี่ เจ ้ากดดันให้พวกเราไม่ปล่อยวางเอง
ศีลแปดเลิกคิวพู
ไม่ใช่เหรอ?"
แปรพัก ตร ์ได้เร็ว จริง ๆ ด้ว ย ถึง ขนาดไม่ เห็ นแก่ ห น้า สํ า นั ก
พุ ท ธเลยสัก นิ ด ไป๋ จื่อเหลีย งค่ อนข า้ งพู ด ไม่ อ อก ปลาเน่ า ของ
้
สํานักพุทธตัวนี มาจากไหนกั น? แค่หน ่
ั หน้าก็เปลียนใจแล ว้ ไปมี
่ วยไม่ไหวหรอก
เรืองด้
้ นสถานการณ์ไม่สูด้ ี จึงพูดเสียงตํ่าว่า "ไต้ซอื การ
เหมียวอีเห็
ช่วยชีวิตคนเพียงคนเดียว ได้กุศลยิ่งกว่าสร ้างเจดีย ์เจ็ดชน ั้ แลว้
จิตเมตตาธรรมของพวกท่านล่ะ?"
ศีล แปดประนมมือพู ด อย่ า งไม่ ใ ส่ ใ จว่ า "ไม่ ได้ส ร ้างกุ ศ ลทั้ง
ชีวิตหรอก ที่ชอบที่สุดก็คือฆ่าคนและวางเพลิง! เรืองสร ่ ้างเจดีย ์
้
น่ ะ ไม่ ต อ้ งหวัง หรอก ตัว อาตมาอยู่ ในนรกตังนานแล ว้ พุ ท ธองค ์
ตรัสว่า ถ้าเราไม่ลงนรกแลว้ ใครจะลงนรก อามิตตาพุทธ!"
นี่ ถือเป็ นคําตอบแลว้ เหรอ ไป๋ จือเหลี
่ ยงกับหลันซูซ ู่ องคงจื ้
่ ม
อด้ว ยสีห น้าเหมือนตะคริว กิน ราวกับ กํ าลังถามว่า 'ถ้า เราไม่ลง
นรกแลว้ ใครจะลงนรก สํานักพุทธอธิบ ายความหมายไว อ้ ย่ า งนี ้
เหรอ?'
คงจือก้ ม้ หน้าอย่างรู ้สึกเฉยๆ เคยชินตังนานแล
้ ว้ ถ้าหากใส่
่ วเอง
ใจ ก็เป็ นการหาเรืองตั
้ ว เราะด้ว ยความโมโห ไม่ ต อ้ งบอกว่ า ไม่ เคยเห็ น
เหมีย วอีหั
นักบวชทีไร่ ้ยางอายขนาดนี ้ ขนาดคนธรรมดาทีไร ่ ้ยางอายขนาด
้
นี เขายั
งไม่เคยเจอเลย
เขาพยายามสงบอารมณ์ต วั เอง ไม่รอให้ไป๋ จื่อเหลียงลงมื อ
้ า "ไป๋ จื่อเหลีย ง รู ้ไหมว่ า ตอนที่โดนไล่ ต ามอยู่
แย่ ง พู ด อีก ครังว่
ระหว่ า งทางก่ อ นหน้า นี ้ ทํ า ไมจู่ ๆ ข า้ กับ กู่ ซ านเจิงจึ
้ ง วิ่งแยกไป
ทางซ ้ายทางขวา รอให้เจ ้ามาถึงแลว้ ค่อยรวมตัวกันอีกครัง?" ้

ไป๋ จื่ อเหลี ย งที่ กํ า ลัง จะลงมื อ ถู ก ทํ า ให้ส งสัย และสงบส ติ

อารมณ์ลงอีกครัง้ พูดอย่างเย็นชาว่า "เพราะอะไร?"
้ ง คิด จะพยายามช่ว ยพวกจ า้ วเฟยถ่ ว งเวลา จงใจ
เหมีย วอียั
พู ด ช า้ ๆ "เพราะข า้ อยากจะหยั่งเชิง ไง หยั่งเชิง ว่ า คนที่ เจ า้ ไม่
อยากจะปล่ อ ยไปมากที่ สุ ด คื อ ข า้ หรือ กู่ ซ านเจิง้ ความจริง ได้
่ งหารขา้ รุนแรงกว่า"
พิสูจน์แลว้ ว่าความคิดทีจะสั
่
"แลว้ อย่างไรล่ะ?" ไป๋ จือเหลี ยงพูดเย้ยว่า "เจา้ ก็ตกอยู่ในมือ
ของขา้ แลว้ ไม่ใช่หรือไง!"
 เหมียวอีหั้ วเราะแลว้ พูดว่า "รู ้ก็ดีแลว้ สัตว ์พาหนะของเจา้ เร็ว
เกินไป จํ า เป็ นต้องมีค นล่ อเจ า้ ออกมา ก็ เหมือนกับ ตอนนี ไง ้ ใน
่ ดเจ ้าก็โดนขา้ ล่อออกมาแลว้ พวกลูกน้องของเจ ้าน่ ะ ถ้าคิดจะ
ทีสุ
ไล่ ต ามดิร จั ฉานกระดองเขีย วไล่ ล มของเพื่อนๆ ข า้ ให้ท น ั ก็ ไม่
น่ าจะเป็ นไปได้หรอก"
้ ชว่ ยชีวต
"แบบนี ก็ ิ เจ ้าไม่ทน ่
ั หรอก!" ไป๋ จือเหลี
ยงพูดเย้ย
เหมียวอีกํ้ าลังจะอธิบายต่อ แต่คาดไม่ถึงว่าหลันซูซ ่ จู่ ะสีหน้า
่
เปลียนไปกะทั นหัน พูดอย่างร ้อนใจว่า "ไม่ได้การแลว้ เขากําลัง
จงใจถ่วงเวลาท่าน ถ่วงเวลาเพื่อให้ดิรจั ฉานกระดองเขียวไล่ ล ม
สามตัวนั้นหนี รอดจากคนของพวกเราได้สะดวก!"
่
ไป๋ จือเหลี
ยงตกตะลึง
้ ดด้วยรอยยิมช
เหมียวอีพู ้ วร
่ ั ้าย "เพิงรู
่ ้ตัวตอนนี อาจจะสายไป
้
หน่ อย เกรงว่าพวกเจา้ น่ ะ ขนาดพวกเจา้ คิดจะหาว่าคนของพวก
่
เจ ้าวิงไปทางไหนยั งยากเลย ยังคิดจะไล่ตามคนของขา้ อีกเหรอ?"
่
"ตายซะ!" ไป๋ จือเหลี
ยงเดือดดาลมาก
พอขยับมือ ตราประทับยักษ์ยงั ไม่ทน ้
ั โยนออกไป เหมียวอีก็
เหยียดขาขา้ งเดียว จากนั้นกระโดดถอยหลังลงไปในปล่องภูเขา
ไฟด้านล่างแลว้
 "อยากฆ่ า ข า้ เหรอ? ยัง ไม่ ถึ ง ตาเจ า้ หรอก!" เสี ย งคํ า ราม
้
เกรียวกราดของเหมี ้ งออกมาจากในภูเขาไฟ
ยวอีดั
…………………………
** จบภาค 2 **
 บทที่ 395 เหล่าไป๋ ยืนมื
่ อ

้
เสี ย งคํ า รามเกรียวกราดถื อ เป็ นเพี ย งการล า้ งแค้น สุ ด ท้า ย
้
เหมี ย วอี จงใจจะทํ า ให้ฝ่ ายตรงข า้ มโมโห 'เจ า้ ไล่ ส ัง หารข า้ จน
ลําบากขนาดนี ้ ต่อให้ขา้ ตายขา้ ก็ไม่ให้เจ ้าสมหวังหรอก'
่ ยงกดดันจนถึงทางตัน แต่เสียงนี ้
แม้สุดท้ายจะยังโดนไป๋ จือเหลี
่
ก็ทําให้ไปจือเหลี
ยงโมโหจนสุดจะทนจริงๆ
้
เดรัจฉานสับปลับกระโจนตัวขึนไปที ่ปากภูเขาไฟ กวางขาวสี่
้
เขาเท้าทองก็กระโดดตามขึนไปเช่
นกัน
พวกเขายื่ นหัว มองลงไป ไป๋ จื่อเหลี ย งไม่ อ ยากให้เหมี ย วอี ้
้
สมหวัง ยกตราประทับ ใหญ่ สีดํ า ขึนมายั งอยากจะทํ า ให้เหมีย วอี ้
ตายก่อนล่วงหน้า แต่พอเห็นสภาพของด้านล่างก็ยงมื ั้ อไว ้
่ นวนดูประหลาดผิดปกติ ขณะที่ยืนจ ้องร่าง
เปลวไฟสีแดงทีหมุ
้
เหมียวอีตกจมลงไปในนั ้น ชวพริ
่ั ่
บตาเดียวทีจมเข ้ า
า้ ไปก็เห็ นเสือผ้
้
และผมของเหมียวอีโดนไฟเผาแล ว้
"อ้าก.." เสีย งที่เจ็ บ ปวดถึง ขีด สุ ด กลับ ไม่ ย อมตะโกนออกมา
่ ยน
คนทีได้ ิ รู ้สึกสยดสยองอยู่บา้ ง
้ าหลายกลุ่มโดนคลื่นความร ้อนเป่ าขึนมา
ประกายไฟและขีเถ้ ้
้
คือผลงานชินเอกจากการเผาไหม้ ้ าและผมของเหมียวอี ้
ข องเสือผ้
นั่นเอง

https://novel-lk.blogspot.com/
 อุณหภูมิสูงบนปากภูเขาไฟสูงเกินไปจริงๆ สู งจนวรยุ ทธ ์ของ
หลายๆ คนไม่ มีทางทนรับ ไหว เดรัจฉานสับปลับของไป๋ จื่อเหลีย ง
เหมือนจะไม่ กลัวอุณหภูมิสูงนี แล ้ ว้ กวางขาวสีเขาเท้
่ าทองกลับส่ ง
เสี ย งร อ้ งลํ า บ า ก ย าก เข็ ญ อ อก ม า เห็ น ได้ช ั ด ว่ า เกิ น ก ว่ า ที่
ความสามารถของมันจะรับไหว
สัต ว เ์ ทพสองตัว ดี ด ตัว กระโจนลงจากยอดเขาทัน ที ทังสี ้ ่คน
มองหน้ากันเลิกลั ่ ่ก แม้แต่พ วกเขาสีคนก็่ ทนอุณหภูมิที่สูงขนาดนี ้
้ ่เพิ่งบาดเจ็บถึงขนาดนั้นทนได้
ไม่ ไหว ไม่รู ้เหมือนกันว่าเหมีย วอีที
อย่างไร ยังสามารถควบคุมจิตใจให้เยือกเย็ นและพูดคุยหัวเราะกับ
พวกเขาได้ ช่างเหลือเชือจริ ่ งๆ

"ปากภูเขาไฟแปลกประหลาดขนาดนี ้ ไม่เหมือนปากภูเขาไฟ
โดยทั่วไป ไฟในนั้นก็ไม่ใช่ไฟธรรมดา ลักษณะไฟก็แปลกๆ เห็นได้
ชดั ว่ า มี ค นจงใจวางค่ า ยกลไฟเอาไว ้ คนที่ วางค่ า ยกลไฟที่ นี่ ได้
นอกจากราชาปี ศาจเลียหวนก็่ ่
คงไม่มีคนอืนแล ว้ ดูเหมือนตําหนัก
ของราชาปี ศาจเลี่ยหวนจะอยู่ขา้ งล่าง และค่ายกลไฟนี ก็ ้ เอาไวค้ ุ ม้
กันทางเขา้ " ศีลแปดพูดแลว้ เดาะลิน้
หลัน ซู่ ซ ู่ ถ ามว่ า "ถ้า ตํ า หนั ก ของราชาปี ศาจเลี่ ยหวนอยู่
ขา้ งล่างจริงๆ เขากระโดดลงไปแลว้ จะรอดหรือเปล่า?"
่
ไป๋ จือเหลี ยงพูดด้วยนํ ้าเสียงราบเรียบว่า "ตายแน่ นอน! ถ้าไม่มี
ค่ายกลไฟเขาก็อาจจะรอดได้ แต่ค่ายกลไฟที่ราชาปี ศาจเลียหวน ่
่ คนธรรมดาจะบุ
วางไว ้ เป็ นสิงที ่ กเขา้ ไปได้เหรอ ต้องตายแน่ นอน!"
้ ธรรมดาจริงๆ ไม่ตอ้ งพู ด
ศีลแปดส่ายหน้าพูดว่า "ชายคนนี ไม่
่ สามารถสละชีวต
ถึงอย่างอืน ิ ล่อศัตรูให้เพื่อนไม่ใช่สิงที
่ คนธรรมดา
่
https://novel-lk.blogspot.com/
จะทํ า ได้ ตายอย่ า งน่ า เสี ย ดายไปหน่ อย" ขณะที่พู ด ก็ เหมือนนึ ก
้
อะไรขึนได้ ยื่นมือไปที่ไป๋ จือเหลี
่ ยงพร ้อมพูดว่า "ของที่เจา้ รับ ปาก
ว่าจะให้ขา้ ล่ะ?"
่
ไป๋ จือเหลี
ยงถามอย่างงุ นงงว่า "ของอะไร?"
"อย่ า มาแสร ้งตบตาอาตมานะ อาตมาทนกับ สิ่งนี ้ไม่ ได้มาก
ที่สุด" ศีลแปดชีไปยั
้ งปากภูเขาไฟ "เจา้ เพิ่งบอกว่าเจา้ ต้องการแค่
ชีวต ่
ิ เขา ของอย่างอืนยกให้พวกเราหมด"
่
ไป๋ จือเหลี ยงอึง้ แลว้ พูดอย่างไม่ใส่ใจว่า "ตัวเขากระโดดลงไป
แล ว้ ขา้ จะเอาของจากไหนมาให้เจา้ ถ้าเจา้ อยากได้ ก็ก ระโดดลง
ไปหาเองสิ"
ศีลแปดหัวเราะเบาๆ แลว้ พูดว่า "ไม่ว่าจะกระโดดลงไปหรือไม่
สุด ท้ายเขาก็ ถู ก เจ า้ กดดันให้ล งไป ก็ ถือว่ าเจ า้ ฆ่ า เหมือนกัน เจ า้
้
บรรลุจุดมุ่งหมายแลว้ คิดจะเบียวใช่ ไหม? เมื่อครูน ้ าขา้ ไม่รบั ปาก
่ ี ถ้
้ วเขาและสิงของของเขาคงตามข
เจ ้า ทังตั ่ า้ ไปแลว้ ขา้ ก็ไม่เสียหาย
อยู่ดี ยังจะให้ข า้ กระโดดลงไปหาเองอีก เหรอ? ล อ้ พวกเราสองคน
เล่นใช่ไหม? ขา้ จะบอกเจ ้าให้นะ ตอนนี ซื ้ อสั
่ ตย ์กับขา้ หน่ อย ไปหา
ของที่ข า้ ต้องการมา ไม่อย่ างนั้นอย่ าโทษว่ าพระอย่า งข า้ จับ พวก
่ั
เจ ้าหญิงชวชายโฉดโยนลงไปพร ้อมกันนะ!"
์
"พู ด จาจองหองนั ก อย่ า งเจ า้ น่ ะเป็ นใคร มีสิท ธิมาพู ด กับ ข า้
เหรอ!" ไป๋ จื่อเหลี ย งพู ด เหยี ย ดหยาม แล ว้ มองไปที่ คงจือ้ "คงจือ้
เจ า้ เองก็ เห็ น สถานการณ์แล ว้ คนมัน กระโดดลงไปเอง ข า้ เองก็
รับมือไม่ทน ่ จบแล
ั เรืองนี ้ ว้ แยกกันตรงนี !" ้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ท่ า ทีข องเขาช ด
ั เจนมาก ฐานะของเขาคื อตัว แทนของนภา
หมื่นปี ศาจ จะคุยได้กบ ั ฐานะของตัวแทนแดนสุขาวดีเท่านั้น ให้ศีล
แปดหลีกไป
้
คงจือเองก็ ่
ไม่พูดอะไร เขารู ้ว่าคนบางคนคงไม่ปล่อยไป เรืองนี ้
แบบนี ย่้ อมให้คนคนนั้นจัดการอยู่แลว้
ศีลแปดร่าเริงและกระโดดลงจากกวางขาวสี่เขาเท้าทองทันที
เขาถื อไม้สี ดํ า ที่ โปร่ง แสงเหมื อนอํ า พันอันหนึ่ งไว ใ้ นมื อ พอเคาะ
ปลาไม้[1]ลงบนมือ ก็เกิดเสียง "ตึง" ดังก อ้ งอยู่บ นเขา สะเทือนจน
ทําให้หูชา จากนั้นเขาก็พูดเย้ยว่า "ไม่นําของมาแลว้ ยังคิดจะไปอีก
เหรอ?"
่
ไป๋ จือเหลี ่ าลังหันเลียวจะจากไปจ
ยงทีกํ ้ อ้ งของวิเศษคู่น้นในมื
ั อ
เขา พร ้อมพูดด้วยสายตาระแวดระวังว่า "เจ ้าคิดจะทําอะไร?"
"เจา้ คิด ว่าขา้ ถือศีลกินเจจริงๆ เหรอ?" ศีลแปดใช ้แท่งไม้ของ
ปลาไม้ช ออกไป ี้ พร ้อมพู ด ว่ า "เจ า้ แซ่ไป๋ เมื่อครูต
่ อนที่คุ ยกันเจ า้
สัญญากับขา้ ไวอ้ ย่างดี ยังบอกอีกว่าตกลงตามนี ้ แต่พอขา้ มแม่นํ้า
ื้
ได้ก็รอสะพานทิ ้ นที เคยเห็ นคนไร ้ยางอายนะ แต่ไม่เคยเห็ นใคร
งทั
ไร ้ยางอายเท่ า เจ า้ " จากนั้ นหันกลับ มาพู ด ว่ า "คงจือ้ เจ า้ ปี ศาจนี่
่
เพิงจะกดดั นให้คนตาย ถ้าปล่อยไปจะต้องเข่นฆ่ามากขึนแน่ ้ ปี ศาจ
ที่โหดเหียมไร
้ ้เมตตาธรรมแบบนี ้ คนของสํ านั กพุ ท ธอย่างขา้ ควร
ทําหน้าทีปั ่ ดเป่ าความชวร ่ ั ้ายนี !"
้
้
"อามิตตาพุทธ!" คงจือถอนหายใจเฮื อกหนึ่ ง แลว้ สะบัด 'จีวร
โลหิต' ผืนหนึ่ งมาคลุมบ่า ไม้ข กั ขระด้ามหนึ่ งที่มีหลายหู อยู่ในมือ
ั ขระ ต่างหูหลายสิบอันที่
เป็ นสีดําอําพันเช่นเดียวกัน พอเขย่าไม้ขก
https://novel-lk.blogspot.com/
อยู่บนนั้นก็หมุนติวทั
้ นที ให้ความรู ้สึกเหมือนพร ้อมจะบินขึนไปได้
้
ตลอดเวลา
รสชาติ ข องการโดนหาเรืองนั ่ ้ นยากจะทนได้ หลัน ซู่ซ ่ก ู ด
ั ริม
ฝี ปากอยู่ต รงนั้ น ส่ วนไป๋ จือเหลี
่ ย งก็ พู ด เสียงตํ่ าว่ า "ข า้ แนะนํ าให้
้
เจ ้าคิดดีๆ ถ้าลงมือขึนมาก็ ยงั ไม่รู ้นะว่าใครจะเสียเปรียบ!"
ศีลแปดหัวเราะเบาๆ แลว้ พูดว่า "อย่ามาใช ้ลูกไม้นีเลย ้ ถ้าเจา้
มีค วามมั่นใจจริง ๆ ก่ อ นหน้า นี ้คงไม่ ต อบรับ เงื่อนไขของพวกเรา
ง่า ยๆ หรอก ตอนนี ้เจา้ เป็ นหมู ท่ีเอางามาเสีย บจมู ก แสร ้งเป็ นช ้าง
สายไปแลว้ ! เอากําไลอิทธิฤทธิระบุ ์ ตําแหน่ งมาหนึ่ งพันวง หรือไม่ก็
เอาสัตว ์พาหนะของเจ ้ามาจ่ายหนี ให้ ้ ขา้ พวกเราก็จะปล่อยพวกเจา้
สองคนไป ไม่อย่างนั้นขา้ ก็จะลงมือปัด เป่ าความชวร ่ ั ้ายด้วยตัวเอง
่ า้ ค่อยไปเอาของมาเอง!"
แลว้ หลังจากจบเรืองข
ไป๋ จื่อเหลี ย งแค้น ใจที่ นํ ้ าเต้า หลอมปี ศาจของตัว เองพัง แล ว้
ไม่อย่างนั้นก็ไม่กลัวพวกเขาสองคนหรอก เขากัดฟั นพูดว่า "พวก
เจา้ คิดให้ดีนะ ร่องรอยการเดินทางของพวกเราลว้ นอยู่บนนาฬิกา
ดาวของตํา หนัก ดาวประจิม ไม่ ว่า จะเกิดเรืองขึ ่ ้ บใคร ก็ ย ากจะ
นกั
่
หนี ผลทีตามมาพ น้ !"
่
"เจ ้าไม่ตอ้ งห่วง มีแต่เจา้ ทีจะเกิ
ดปัญหา พวกเราสองคนไม่เป็ น
อะไรหรอก!" ศีลแปดพูดกับคงจือว่ ้ า "เจ ้าลงมือได้เลย ถึงอย่างไรก็
ไม่มีใครเห็นหรอกว่าใครเป็ นคนลงมือ หลังจากจบเรืองนี ่ ถ้้ าต้องหา
คนรับ ผิ ด ชอบจริง ๆ ก็ โ ยนมาให้ข า้ ได้เลย แค่ บ อกว่ า ข า้ เป็ นคน
กําจัดปี ศาจสองตนนี ้ อย่างมากขา้ ก็แค่โดนไล่ออกจากสํานัก!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ด ไม่ อ อก 'เจ า้ ยัง กลัว โดนไล่ อ อกจากสํ า นั ก อยู่ อี ก
คงจื อพู
เหรอ? เจา้ เฝ้ าปรารถนาอยากโดนไล่ออกจากสํานัก มากกว่ามัง? ้
แต่ แบบนี ้ก็ ดี เหมือ นกัน ' เขาเองก็ ส ามารถลงมือได้อ ย่ า งไร ้กัง วล
แลว้ !
่ งในจิตใต้สํานึ กของคงจือนั
ทีจริ ้ ้นอิจฉาศีลแปดมาก เพราะเจา้
่ อเรือง
ตัวไม่กลัวทีจะก่ ่
่
"พวกเจ ้าอย่ารังแกกันเกินไปนัก!" ไป๋ จือเหลี
ยงตะคอก
"อย่ า พู ด เหลวไหล ความอดทนของพระมี ขีด จํ า กัด นะ!" ศี ล
้ ด ท้า ย "ข า้ จะถามอีก ครัง้
แปดเคาะปลาไม้เบาๆ พร ้อมเตือนครังสุ
พวกเจ ้าจะให้หรือไม่ให้!"
สุ ด ท้า ย ไป๋ จื่อเหลี ย งก็ ต อ้ งโยนกํ า ไลอิ ท ธิฤ ทธิระบุ
์ ตํ า แหน่ ง
ออกมาหนึ่ งพันวง แลว้ หันเลียวจากไปด้
้ วยความเคียดแค้น เป็ นไป
่ี
ไม่ได้ทเขาจะให้ สตั ว ์พาหนะเดรัจฉานสับปลับ นี่ คือสิงที ่ ่ท่านแม่ขอ
ยืมมา พอกลับไปแลว้ ยังต้องคืนให้ปราชญ ์ปี ศาจจีฮวน
้ ศีล แปดเคาะปลาไม้พ ร ้อมส่ งแขก
"กลับ ดีๆ ล่ ะ ขอส่ งตรงนี !"
อย่างมีความสุข จากนั้นหันกลับมาชีกํ้ าไลอิทธิฤทธิระบุ ์ ตําแหน่ งที่
ถูกโยนอยู่บนพืน ้ พร ้อมพูดกับคงจือว่
้ า "เจ ้าดูสิ แค่ข่ไู ปเรือยเปื
่ ่ อย
กําไลอิทธิฤทธิระบุ ์ ตําแหน่ งหนึ่ งพันวงก็มาอยู่ในมือแลว้ นี่ คือสิงที ่ ่
ต้องฆ่าหนึ่ งพันชีวต ิ ถึงจะแลกมาได้นะ นี่ ไม่ตอ้ งเข่นฆ่าก็ได้มาแลว้
วิธน ้ างมีเมตตาธรรมนัก"
ี ี ช่
หนึ่ งพันวงเชีย วนะ! คงจือโบกมื
้ ้
อเก็ บ ทังหมดไว ใ้ นกํ าไลเก็ บ
่ นยินดีมาก
สมบัตแิ ลว้ ในใจตืนเต้

https://novel-lk.blogspot.com/
 "คงจือ้ ตอนนี เจ
้ ้าต้องแอบดีใจแน่ ๆ ขา้ เป็ นคนชวเพื
่ ั ่อให้เจา้ ได้
่
ผลประโยชน์" ศีลแปดทียกปลาไม้ ึ้
ขนมาหรี ่ ม้
ตายิ
ในใจคงจือคิ ้ ดอย่างนั้นจริงๆ แต่ภายนอกกลับพู ดว่า "ขา้ แบ่ ง
่ ่ งแลว้ กัน!"
กับเจ ้าครึงหนึ
"กินเนื อดื้ มสุ
่ ราแอบดูผห ู ้ ญิงอาบนํ ้าด้วยกันมาตังแต่้ เด็ก คิดว่า
ขา้ ไม่รู ้จักเจา้ เหรอ อย่ามาเสแสร ้งกับขา้ ที่นี่ เลย ที่พวกเรามาที่นี่ ก็
เพื่ อช่ว งชิง อัน ดับ ให้เจ า้ พวกเราจะต้อ งการของนี่ ไปทํ า ไมกัน ?
ตอนที่ลงมือเจา้ อย่าลืมพุ่ งไปอยู่ข า้ งหน้าก็ พอแลว้ !" ศีล แปดถอน
หายใจแล ว้ มองไปรอบๆ เขามองนั ก บวชสี่คนที่เพิ่ งจะถึง ตี นเขา
ปราดหนึ่ ง จากนั้ นกระโดดขึ นนั ้ ่ งข า้ งหลัง คงจื อ้ "ไปกัน เถอะ!
สถานทีบ ่ า้ ๆ แบบนี ไม่
้ ใช่ทอยู
ี่ ่ของคน ถ่วงต่อไปพลังอิทธิฤทธิจะทน ์
ไม่ ไ หว! ถ้า ไม่ ใ ช่ เพราะมี ลู ก ประคํ า แช่ เย็ น วิ ญ ญาณของตาแก่
หัวลา้ นอยู่บนตัว ขา้ ก็ไม่มท ี างทนไหวเลย!"
้ งสัตว ์พาหนะทันที วิงกระโดดลงเขาตลอดทาง...
คงจือเร่ ่

ส่วนเหมียวอีที้ ่กระโดดเขา้ ไปในปากภูเขาไฟ พอร่างกายทีร่่ วง

หล่นสัมผัสกับระลอกเปลวเพลิงแปลกประหลาดด้านล่าง เขาก็รู ้ว่า
ตอนนี ้ ตั ว เองจบเห่ แ ล ว้ จริง ๆ พบว่ า ไฟ นี ้ ไม่ เหมื อ นกับ ที่ ตั ว เอง
จินตนาการไวเ้ ลย ขา้ งในแฝงไวด้ ว้ ยพลังโจมตีทแข็ ี่ งแกร่ง
เป็ นเพราะเขามีค วามรู ้และประสบการณ์ตนเขิ ื ้ น มีต าแต่ ไม่ มี
แวว ไม่เคยสัมผัสกับค่ายกลมาก่อน ไม่เหมือนพวกศีลแปดทีพอได้ ่
เห็ นก็ดูออกแลว้ ว่าด้านล่างเป็ นค่ายกลไฟ นี่ คือความแตกต่างของ
ประสบการณ์ความรู ้และความสามารถในการมองวินิจฉัย

https://novel-lk.blogspot.com/
 ถ้าเขารู ้ว่าด้านล่างมีสภาพเป็ นแบบนี ้ เขาคงไม่กระโดดลงมา
เขาต้อ งพ ยายามคิ ด หาวิ ธ ี จ ากตัว นั ก บวชสองคนนั้ นแน่ นอน
พยายามให้พน ี เร่งกระโดดลงมาแบบนี ้ และที่
้ ภัย อย่างน้อยก็ไม่รบ
เขากล า้ กระโดดลงมา ก็ เพราะคิ ด จะอาศัย วิช าที่ ตัว เองสามารถ
ควบคุมอุณหภูมส ิ ูงเพื่อหลบการไล่สงั หารของไป๋ จือเหลี
่ ยงในทะเล
่ั
เพลิงชวคราว ่
คิดจะหลบจนไป๋ จือเหลี ้
ยงไปแลว้ ค่อยกระโดดขึนมา
แต่ใครจะคิดว่าตัวเองเป็ นฝ่ ายกระโดดเขา้ หาความตายเอง
่
พอสัมผัสกับระลอกคลืนเปลวไฟ เหมีย วอีก็้ รู ้สึก ได้ถึงแรงฉุ ด
มหาศาลในเปลวไฟทันที อาศัยวรยุทธ ์ของเขาไม่มท ี างต้านทานได้
เลย อี ก ทั้งความสามารถในการควบคุ ม อุ ณ หภู มิ สู ง ของเขาก็ มี
ั้
ขีดจํากัด ถ้าจะพูดตรงๆ ก็คือ ยังไม่ถือว่ากา้ วสู่ขนแรกด้ วยซํา้ ยัง
้
ไม่เคยตังใจผึ ้ ดีเลย ก็แค่รบ
กฝนวิชานี ให้ ี ร ้อนต่อสูจ้ งึ นํ าออกมาใช ้
เท่านั้นเอง
่ั
ชวขณะที ่สัมผัส ก็โดนเปลวไฟโจมตีท ะลุเกราะพลังอิทธิฤทธิ ์
ของตั ว เองทัน ที ผมและเสื อผ้ ้ า ทั้ งตัว กลายเป็ นเถ้า ถ่ า นในช ่ วั
่
พริบตาเดียว ความเจ็บปวดทีโดนเปลวไฟร ้อนแรงเผาร่างกายแบบ
นั้ นทํ า ให้เขาเหมือ นตกอยู่ ในนรกไฟชํา ระ แทบจะสลบไปในช ่วั
พริบตาเดียว แค่อาศัยความรู ้สึกตัวสุดท้าย ใช ้วิชาอุณหภูมส ิ ูงนั่น
ต้า นทาน ในใจเขาบอกกับ ตัว เองไม่ ห ยุด ว่ า 'ข า้ ต้องมีช วี ิต ต่ อไป
ขา้ ต้องมีชวี ติ ต่อไป!'
นั่นคือเสียงตะโกนร ้องที่ออกมาจากส่วนลึก ของจิตวิญญาณ
ตัวเอง

https://novel-lk.blogspot.com/
 และช ่วพริ
ั บ ตาเดี ย วที่ จมลงสู่ ท ะเลเพลิ ง ประหลาดนี ้ สร อ้ ย
้ ที่คอของเขาก็ เปล่ ง แสงสลัว เงาของร่า งกายที่
ประคํ า สีเขี ย วเข ม
เหมื อ นเทพบุ ต รก็ ล อยปรากฏอยู่ ท่ า มกลางทะเลเพลิ ง ผ้า คลุ ม สี
้
เขีย วหม่ น เสื อคลุ มยาวสีข าวและผมสี ข าวที่ มีจ อนห้อยสองข า้ ง
พลันปลิวสะบัดอย่างรุนแรง
่ คือเหล่าไป๋ นั่นเอง!
ไม่ใช่ใครอืน
้ ่โดนเผาจนสภาพไม่ เหมือน
เขาใช ้มือข า้ งเดีย วจับ เหมีย วอีที
คน อยู่ในสภาพหัวห้อย และชวพริ ่ ั บตาเดียวก็พุ่งไปยังจุดทีลึ
่ กของ
เปลวไฟ
่ นวนใช ้แรงฉุ ดมหาศาลม้วนสิงต่
เปลวไฟทีหมุ ่ างๆ เขา้ ไป เหล่า
ไป๋ ที่มีด วงตางามสงบเยือกเย็ นสะบัด มือโจมตีห นึ่ งครัง้ จุ ด ที่ มือชี ้
โดน เปลวไฟที่หมุ นวนก็ ห มุน ไปด้า นตรงกันข า้ มด้วยความเร็ว ที่
้ ทําให้เปลวไฟทีม้
มากกว่าเดิมทันที บึม! ่ วนเขา้ มาขยายกลับไป

ระลอกคลื่ นเปลวไฟ เพิ่ งจะพุ่ ง ออกมา ก็ เห็ น ดาบเปลวไฟ

จํา นวนนั บ ไม่ ถ ว้ นฟั นเข า้ มาอีก แล ว้ ผ้า คลุ มสีเขีย วหม่ นข า้ งหลัง
เหล่าไป๋ ปลิวสะบัดภาพมายาออกมานับไม่ถว้ นเพือปกป้ ่ องร่างกาย
ท่า มกลางเสีย ง "ปั้ งๆ" ที่ฉั บ พลัน ดาบเปลวไฟจํา นวนนั บ ไม่
้ ได้เลยสักเล่ม โดนผ้าคลุมสี
ถ้วนเขา้ ใกลต้ วั เหล่าไป๋ กับเหมียวอีไม่
เขียวหม่นหวดจนแตกกระจายไร ้รูปร่าง
ทะเลเพลิงเพิ่งมีด าบเปลวไฟพุ่ งออกมา ก็เห็ นมังกรไฟนับ ไม่
้ บเขา้ มาอย่างบา้ คลั่ง
ถ้วนโผเขา้ มาอย่างดุร ้ายอีก อ้าปากใช ้เขียวงั

https://novel-lk.blogspot.com/
 เหล่าไป๋ กําลังดึงพุ่งลงขา้ งล่าง ในดวงตางามของเขาฉายแวว
เย็ น เยี ย บ จู่ ๆ ก็ ย่ื นแขนและกางฝ่ ามือ ราวกับ ห้า นิ ้วของเขาเป็ น
อํ า นาจแห่ ง ฟ้ าดิ น มัง กรไฟ จํ า นวนนั บ ไม่ ถ ว้ นสลายไปในช ่ วั
พริบตาเดียว คลืนไฟม้ ่ วนออกเป็ นช่องทางสายหนึ่ ง ลักษณะพลัง
น่ าทึง่
…………………………
้
[1] ปลาไม้ หรือ บัก ฮือ木鱼 ่ ่ใช ้สําหรับตีให้จงั หวะใน
เครืองที
การสวดมนต ์ของสงฆ ์

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 396 ชีวต
ิ ใหม่

จานกลมใหญ่ใบหนึ่ งที่เป็ นผลึกใสแวววาวลายเปลวไฟก็ลอย

้
ขึนกลางอากาศ ่
ท่ามกลางเปลวไฟอันร ้อนแรงทีโหมซัดสาด ทันใด
นั้นเปลวไฟก็ ระเบิดพ่ นออก ช่องทางสายหนึ่ งปรากฏออกมา เงา
ร่างของคนสองคนมุดออกไปราวกับลูกไฟดาวตก ก่อนที่ช่องทาง
้
จะปิ ดลงอีกครังในช ่ ั บตาเดียว
วพริ
ค่า ยกลไฟอันร ้อนแรงที่ปิ ดล อ้ มที่นี่ ไว ้ ไม่ น่า เชือว่
่ า จะถู ก ใคร
บางคนใช ้อิทธิฤทธิที์ ่ยิงใหญ่
่ บุกทะลวง ค่ายกลเปลวไฟที่สูงถึงสอง
้ มี ผ ลในการขวางกั้นเลยแม้แ ต่ น้ อ ย ช ่วพริ
ลี ไม่ ั บ ตาเดี ย วก็ เป็ น
อุโมงค ์ทีผ่่ านทะลุไปถึงก ้น
่
ร่างคนทีโดนเผาจนเหมื อนถ่านดําร่างหนึ่ งตกลงบนจานกลมที่
มีผลึกใสแวววาว และส่งเสียงครวญครางหนึ่ งครัง้
เหล่าไป๋ ที่อยู่ดา้ นบนผมยาวปลิวสะบัด เสือสี
้ ขาวและชุดคลุมสี
เขียวหม่นสั่นไหวตามแรงลม เขาหมุนตัวช ้าๆ ลอยลงมาตกบนจาน
กลม ท่วงท่าสง่างามราวเทพเซียน
เงาร่างสง่างามที่ก่อนหน้านี ยั
้ งใช ้อานุ ภาพประดุจอัสนี บาตบุก
ทะลวงค่ายกลใหญ่ ตอนนี ไม่ ้ น่าเชือว่
่ าจะเปลียนเป็
่ นหม่นมัวอับแสง
ปรากฏเป็ นการเคลื่อนไหวจอมปลอม ราวกับ ภาพมายา มองเห็ น
ตัวคนไม่ค่อยชดั แลว้ ให้ความรู ้สึกอ่อนแอไร ้กําลังผิดปกติ แค่จอ้ ง
่
คนทีโดนเผาเกรี ้
ยมบนพืนแล ว้ ถอนหายใจเบาๆ หนึ่ งครัง้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ รู ้ว่ า ตัว เองอยู่ ที่ ไหน ความทุ ก ข ท
เหมีย วอี ไม่ ์ รมานที่หนึ่ งวัน
เหมือนหนึ่ งปี ทําให้เขาไม่รู ้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนแลว้ กันแน่
สรุปว่าผิวหนังทังตั ้ วโดนเผาเกรียมจนเหมือนถ่านดํา สภาพไม่
เหมือนคนแล ว้ ความรู ้สึก ตัวที่ ยัง คงอยู่ กํ า ลังรัก ษาการโคจรของ
์ ่ อ่ อ นแอในร่า งกาย ในจิต ใต้สํ า นึ ก ยัง คงใช ว้ ิ ช า
พลัง อิ ท ธิฤ ทธิที
ต่อต้านอุณหภูมส ่
ิ ูงเพือปกป้ องตัวเอง
่ อเขา้ มาช่วยชีวต
ถ้าไม่ใช่เพราะเหล่าไป๋ ยืนมื ิ ได้ทน
ั เวลา ต่อให้
ช ้าไปแค่ นิด เดียว ก็ จ ะไม่ ใช่แค่ ผิว ภายนอกที่โดนไหม้เกรีย มแล ว้
ั้ วคนจะถูกเผากลายเป็ นเถ้าถ่าน ตําหนักของราชาปี ศาจน่ า
แต่ทงตั
เกรงขามที่มีวรยุท ธ ์บงกชทองขันหนึ ้ ่ ง มีหรือที่จะบุก เข า้ ไปได้ง่า ย
ขนาดนั้น ถ้าใครๆ ก็ลว้ นบุกเขา้ ไปได้ แบบนั้นก็ไม่ไหวแลว้ !
ตกลงมาอย่ า งเสียการทรงตัวขนาดนี ้ ความรู ้สึก ตัว ที่คล า้ ยๆ
้
จะเลือนรางก็ ได้สติขึนบางส่ ว น รู ้สึก ว่ามีความเย็ นเยือกกลุ่มหนึ่ ง
ออกมาจากพืนที ้ ่ตัว เองนอนตะแคงอยู่ ความเย็ นนั้นเข า้ สู่รา่ งกาย
่ นอย่
ราวกับสดชืนขึ ้ างฉับพลัน ความรู ้สึกตัวของทังร่ ้ างกายค่อยๆ
ฟื ้นคืนขึนมาอี
้ กครัง้
เขาอยากจะลืมตาดูว่ าตัวเองอยู่ที่ไหน แต่ ก ลับ ไม่ รู ้ว่าหนั งตา
ของตั ว เองโดนไฟ เผาจนติ ด กัน แล ว้ มี เพี ย งร่อ งตาขี ด เดี ย วที่
ขมุ ก ขมัว มองอะไรไม่ ช ด
ั เจน ขณะเดีย วกันก็ รู ้สึก หายใจไม่ ค่ อย
สะดวก
้ ก็สามารถลืมตาได้แลว้ แต่กลับเป็ นวิธล
พอใช ้แรงลืมตาขึน ี ืม
่ งฉี กแยกออกจากกัน เลือดสดไหลออกมา แลดูน่าตกใจ
ตาทีหนั

https://novel-lk.blogspot.com/
 "อ๊าก…" เขาส่งเสียงครางเจ็บปวดออกมาหนึ่ งครัง้ อยากจะใช ้
มื อ คลํ า ที่ ตาว่ า เป็ นอย่ า งไรบ า้ ง แต่ พ อดึ ง แขนขึ น
้ ผิ ว หนั ง ตรง
ท้องแขนที่ไหม้เกรียมก็ฉี ก ขาด มองเห็ นเลือดเนื ้อที่อยู่ใต้ผิวหนั ง
แลว้ ทําให้เลือดสดไหลออกมาโดยตรง
"อ๊า ก…" เขาส่ ง เสี ย งครางเจ็ บ ปวดอี ก ครัง้ ความเจ็ บ ปวดที่
ร่างกายฉี ก ขาดนั้ นไม่ มีท างหาคํ า พู ด ใดมาเปรีย บได้ อยากจะอ้า
ปาก ก็ รู ส้ ึ ก อี ก ว่ า ปากฉี ก เขาไม่ ก ล า้ ขยับ ร่า งกายส่ ง เดชทัน ที
เหมือนกับไม่ว่าจะขยับตรงไหน ก็จะรู ้สึกว่าตรงนั้นฉี กขาด
์
เขาใช ้พลังอิทธิฤทธิตรวจดู ่ นึ่ ง แต่พลังอิทธิฤทธิใน
รอบๆ ครูห ์
ร่างกายเหมือนจะอ่อนแอเกินไป ตรวจสอบได้ในระยะทีไม่ ่ ไกล และ
ก็ตรวจสอบไม่พบอะไรเลย ไม่แน่ ใจว่าตัวอยู่ทใดกัี่ นแน่
สุด ท้ายก็ ยงั อดทนความเจ็บปวดมหาศาลที่ดวงตา ลืมตาสอง
้ ้าๆ เลือดสดฉาบดวงตาของเขาจนเป็ นสีแดงเลือด ทําให้
ขา้ งขึนช
โลกภายนอกที่เขาเห็ นถู ก ปกคลุ มด้วยสีแดงหนึ่ งช นเช่
ั้ นกัน เขา
้ ่เป็ นผลึกใสแวววาว และก็ เห็ นทะเลเพลิงที่หมุนวนอยู่ไม่
เห็ นพืนที
ไกลด้วย ที่สําคัญที่สุดก็คือ เขาเห็ นสภาพตัวเองตอนนี แล้ ว้ ว่าเป็ น
อย่างไร
ไม่เหลือสภาพความเป็ นคนแลว้ เป็ นท่อนไม้ท่ไหม้ ี เกรียมโดย
้
แท้ เข า้ ใจได้ไม่ ย ากว่ า เกิด อะไรขึนบนร่
า งกายตัว เอง และเข า้ ใจ
แลว้ ด้วยว่าทําไมพอขยับแลว้ เจ็บปวดขนาดนั้น
สภาพร่างกายในตอนนี ้กํา ลัง เดินเข า้ สู่ ค วามอ่ อนแอ เดิมทีก็
โดนตราประทับใหญ่สีดําของไป๋ จือเหลี่ ยงสะเทือนให้บาดเจ็บหนัก
อยู่ แล ว้ แถมขายัง ขาดข า้ งหนึ่ งด้ว ย พอประสบกับ เคราะห น ์ ี ้อี ก
https://novel-lk.blogspot.com/
สภาพร่า งกายก็ แย่ จ นเกิน ทน เขารู ้ว่ า ตอนนี ้สิ่งที่ตัว เองต้องการ
มากที่สุ ดคืออะไร ต้องการสิงของที
่ ่ช่วยกอบกู ช ้ งยืด เวลา
้ วี ิต ทังยั
ต่อไปไม่ได้แลว้ ด้วย!
"อ๊าก.." เขาส่งเสียงร ้องเจ็บปวดออกมาจากจมูก พยายามใช ้
พลังอิทธิฤทธิที์ เหลื
่ ออยู่เรียก 'สมุนไพรเซียนซิงหัว' อายุหมืนกว่
่ าปี
ต้น นั้ นออกมาจากกํ า ไลเก็ บ สมบัติ ท่ า ทางในการหยิ บ สมุ น ไพร
เซียนต้นนั้นทําให้ผิวหนังของนิ วทั ้ งห้
้ าทีไหม้
่ เกรียมฉี กขาดจนเห็ น
เนื อ้ เลือดไหลออกมาอีกครัง้
เขาทนความเจ็บ ปวดหดมือเขา้ มาอีกครัง้ ผิวหนั งไหม้เกรีย ม
ตรงท้อ งแขนฉี กขาดจนเลื อ ดออก เขาต้อ งจ่ า ยค่ า ตอบแทน
มหาศาลกว่ า จะนํ า 'สมุ นไพรเซีย นซิงหัว ' ที่มี ป ระกายดาววิบ วับ
ลอยปกคลุมราวกับกิงทั ่ บทิมใบหยกต้นนั้นมาวางตรงหน้าจมูกได้
จากนั้ นใช ้พลังอิท ธิฤ ทธิที์ ่อ่ อนแอปกคลุ มสมุ นไพรเซีย น แลว้ สู ด
หายใจเบาๆ หมอกดาวทีเปล่ ่ งประกายกลุ่มหนึ่ งลอยเขา้ ไปในรูจมูก
่ อบจะโดนฉาบปิ ด
ขา้ งเดียวทีเกื
ห มอก ด าว ผ่ าน รู จ มู ก เข ้า ไป ใน ป อด โด ยต รง นํ าม าซึ่ ง
ความรู ้สึกเย็ นสบายทันที สํ าหรับ เหมีย วอีที้ ่ทนความทุ กข ท์ รมาน
มาเต็มที่ ความรู ้สึกมหัศ จรรย ์นี ้ทําให้เขาอยากจะล่ องลอยเหมือน
เทพจริงๆ
เขานอนอยู่ต รงนั้นโดยไม่กล า้ ขยับ นอนอยู่เฉยๆ ตรงนั้น สู ด
ประกายดาวกลุ่ มนั้ นเข า้ ไปในร่า งกายอย่า งไม่ ห ยุ ด หย่อน เพราะ
สําหรับเขา นี่ คือทีพึ
่ งสุ
่ ดท้ายอย่างเดียวทีจะรั
่ กษาชีวต ิ เขา

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
ตอนนี เขาโชคดี เพราะตอนแรกทีตั ่ วเขาเจอความลําบาก เขา
่ ้รักษาชีวต
ไม่ได้นําเสน้ ตายเสน้ สุดท้ายทีใช ้ ใช ้มัน
ิ ออกมา ตอนนี ได้
แลว้ จริงๆ ไม่อย่างนั้นต้องตายแน่ นอน
หารู ้ไม่ ว่ า เพื่อที่จะช่ว ยปกป้ องเส น
้ ตายรัก ษาชีวิต นี ้ไว ใ้ ห้เขา
เหล่ าไป๋ แทบจะลงมือจัด การเยารัวเซี ่ ยนด้วยตัว เองแล ว้ แค่ เพราะ
ตอนนั้ นเยารัวเซี ่ ย นอยากจะได้ส มุ น ไพรเซีย นต้นนี ้ อยากจะยึ ด
สมุนไพรเซียนต้นนี ไว ้ ก้ บ
ั ตัวเอง
่ ยนเองก็ ไม่มีทางที่จะไม่ใจเต้นแรง ไม่ ว่าใครก็ ไม่เคย
เยารัวเซี
่ ขนาดและความยาวแบบนี ้
เห็นสมุนไพรเซียนซิงหัวทีมี
้ ง เหมื อนเรืองล
ทังยั ่ อ้ เล่ นและไม่ เคยได้ยิน มาก่ อ นด้ว ย ไม่ น่ า
่ าสมุนไพรเซียนซิงหัวจะมีผล ไม่ตอ้ งบอกก็รู ้ถึงสรรพคุณทาง
เชือว่
ยาของมัน ต่ อ ให้บ าดเจ็ บ หนั ก กว่ า นี ้ ขอแค่ สู ด ไปเฮื อ กเดี ย วก็
อาจจะสามารถใช ้สมุนไพรเซียนต้นนี ้กูช ้ วี ิต กลับ มาได้ ถ้าจะบอก
ว่าสามารถทํ าให้เกิดใหม่ได้ก็ไม่เป็ นการกล่าวเกินไป เจ า้ จะไม่ ให้
่ ยนใจเต้นแรงได้อย่างไรล่ะ?
เยารัวเซี
ที่จริงก็สามารถทํ าให้เกิดใหม่ได้จริงๆ คุณสมบัติของร่างกาย
เดิมของเหมีย วอีนั ้ ้นไม่ เหมาะจะฝึ กตน เป็ นเหล่า ไป๋ ที่นํ าสมุนไพร
เซียนซิงหัวทีมี ่ สรรพคุณทางยาแรงกว่าต้นนี ออกมา
้ ผลของมันราว
กับ หินอัญ มณี สีแดง ไม่ เหมือนกับ ผลของต้น นี ้ที่มีสีแดงเล็ ก น้อย
เท่ า นั้ น เขาพยายามช่ว ยเหมี ย วอีทํ ้ า การเปลี่ยนร่า งกายและจิต
วิญญาณ ถึงทําให้เหมียวอีมี้ โอกาสก ้าวเขา้ สู่เสน้ ทางการฝึ กตน

https://novel-lk.blogspot.com/
 เวลานี ้ พอเห็ นเหมีย วอีดั
้ นทุรงั หยิบสมุนไพรเซียนซิงหัว ออก
มาแลว้ สูดเขา้ ไป เหล่าไป๋ อยู่ขา้ งกายเงียบๆ มาตลอดถึงได้โล่งใจ รู ้
ว่าชีวต ้
ิ นี ของเหมียวอีถู้ กดึงออกมาจากประตูนรกแลว้
เหล่ า ไป๋ ที่จอนยาวสีข าวสองข า้ งปลิ ว ล่ อ งลอย เงยหน้า มอง
เปลวไฟที่โหมซัดสาดอยู่เหนื อหัว แลว้ พูดด้วยนํ ้าเสียงอ่อนโยนว่า
"เดิมทีก็ไม่อยากยื่นมือมาช่วยชีวิตเจ ้าหรอก แต่เพราะครังก่ ้ อนขา้
้ ญิ ง คนนั้ นไว ้ ครังนี
ไม่ ได้ช ่ว ยชีวิ ต ผู ห ้ ้จึง ฝื นกฎยื่ นมื อเข า้ มา ใน
ภายหลังถ้าเจา้ มีโอกาสรู ้ความจริง ถ้าเจา้ จะเกลียดขา้ เพราะไม่ได้
ช่วยชีวติ ผูห้ ญิงคนนั้นไว ้ แบบนั้นก็จะฟังไม่ขนแล ึ้ ว้ "
พอพู ดจบ ร่างกายที่คลา้ ยกับภาพมายาก็ เลือนรางไป สร ้อย
ลูกประคําสีเขียวเขม้ บนคอเหมียวอีอั้ บแสงลง ร่างกายของเหล่าไป๋
้ งแลว้
หายไปโดยสินเชิ
้ นก็ นึก ไม่ ถึง ครังนี
ต่ อให้เหมีย วอีฝั ้ ้เหล่ า ไป๋ แหกกฎยื่นมือมา
ช่ว ยเพราะการตายของชีสิ วหง ้ ่ า เป็ นเพราะครังก่
ไม่ น่ าเชือว่ ้ อน
ิ้
ไม่ได้ชว่ ยชีสวหง ้ จึ
ครังนี ้ งเปลียนมาช่
่ วยเหมียวอีแทน้ พูดอีกอย่าง
ก็คอ ิ้
ื ชีสวหงเอาชี วต
ิ ของนางมาแลกกับชีวต ้ ว้
ิ ของเหมียวอีแล
้ ไม่ถูก ทีจริ
แต่จะพูดอย่างนี ก็ ่ งเหล่าไป๋ สามารถไม่ชว่ ยชีวิตสอง
้
คนนี เลยก็ ิ้
ได้ ความเป็ นความตายของชีสวหงเกี ่
ยวอะไรกั บเขาล่ะ?
ในโลกมีส รรพสัต ว ม์ ากมาย คนที่ไม่ รู ้จัก ก็ มีต งเยอะแยะ
้ั เขา
เองก็ไปช่วยชีวต ้
ิ ทังหมดไม่ ไหว จะให้ถ่อไปช่วยชีวิตทุกคนทีเหมี ่ ยว
้
อีชอบก็ คงไม่ได้หรอก ที่เขาปรากฏตัวอยู่ขา้ งกายเหมียวอี ้ ก็ไม่ใช่
เพื่ อปกป้ องผู ห ้ า งเดีย ว ถ้า เป็ นอย่ า งนั้ นจริง ๆ
้ ญิ งของเหมีย วอีอย่
เหล่าไป๋ จะกลายเป็ นอะไรล่ะ?
https://novel-lk.blogspot.com/
 ิ แห่งไฟนี ้ ไม่รู ้วันเวลาของโลกภายนอก
อยู่ในโลกใต้ดน
เวลาผ่านพน ้ ไป ความเร็ว ในการสู ดสมุนไพรเซียนซิงหัวของ
้ ยิ่งเร็ว ขึนเรื
เหมีย วอีก็ ้ อยๆ ่ สิ่งนี ้พิ สู จ น์ได้ว่ า ประสิท ธิภาพร่า งกาย
ของเขากํ า ลังฟื ้ นตัว อย่ างรวดเร็ว ผลดีอน ั น่ า ที่งของยาเทวดาใน
แดนฝึ กตนประจักษ์ขนอี ึ ้ กครัง้ ผิวภายนอกทีโดนเผาจนดํ ่ าเหมือน
ถ่านค่อยๆ ฉี กออก ไม่มเี ลือดออก และไม่มค ี วามเจ็บปวดด้วย
ไม่ รู ้เหมื อ นกัน ว่ า ผ่ า นไปนานแค่ ไหน ร่า งกายท่ อนล่ า งของ
เหมียวอีมี้ เสียงดัง "กรอ๊ บ" เปลือกถ่านดําไหม้ท่ห่ ี อหุม้ ปากแผลขา
่
ทีโดนฟั นขาดปริแตกร่วงลงพืน ้ บนต้นขาเผยผิวหนังที่เหมือนเด็ก
ทารกเกิ ด ใหม่ เพี ย งแต่ ต รงจุ ด ที่ ขาโดนฟั น ขาดมี เนื ้ อเยื่ องอก
ขยุกขยิกทีกํ ่ าลังเติบโตอย่างช ้าๆ

ี ารเติบโตที่รวดเร็วแบบนี ชวนให้
วิธก ้ รู ้สึกแจ่มชดั มาก แจ่มชดั
จนเจ็บ ปวดเกินทน เจ็บ ปวดจนเหมียวอีกํ ้ าหมัด คลึงกระดู กข อ้ ต่ อ
จนส่งเสียงดัง ร่างกายที่ขดงอสั่นไหว ทําให้เปลือกสีดําทีห่ ่ อหุม้ ซึง่
เดิมทีแตกระแหงอยู่แลว้ พากันหลุดร่วงลงมา
่
ร่างกายภายนอกเปลียนโฉมใหม่ ้ บ จนขมวดขึน
ตาและคิวเจ็ ้
่ าขลับ ยาวกว่าผมทีเคย
เหมือนกับตอนแรก บนหัวมีผมยาวรุงรังทีดํ ่
โดนไฟไหม้ไปตอนแรก
จุดที่ขาขาดกําลังยาวขึนที ้ ละเล็กทีละน้อย เหมียวอีที ้ กํ
่ าลังทน
รับความเจ็บปวดมหาศาลลืมตามองอยู่เรือยๆ ่ ขอแค่สามารถคืนสู่
้
สภาพเดิมได้ ความเจ็บปวดแบบนี เขาทนไหวอยู ่แล ว้ แม้แต่ความ
เจ็ บ ปวดที่ เหมื อนนรกไฟชํา ระตอนที่ กระโดดลงทะเลเพลิง เขาก็
ผ่ า นมาแล ว้ มีห รือที่ จะกลัว ความเจ็ บ ปวดเล็ ก น้อยแค่ นี้ เพี ย งแต่
https://novel-lk.blogspot.com/
เวลาแห่งความทรมานที่เกิดจากความเจ็บปวดนี อาจจะยาวนานไป
้
หน่ อย
่ ยวอีกํ้ าอยู่ใน
หลังจากผ่านไปสองวันเต็มๆ สมุนไพรเซียนทีเหมี
มือก็กลายเป็ นเหี่ยวย่น อ่อนปวกเปี ยก ประกายดาวทีลอยอยู
่ ่บนผิว
ของสมุนไพรเซียนบางเบาแลว้
พอเห็ น ตรงขาที่ ข าดมี ข ้อ เท้า งอกออกมาแล ว้ ถ้า ตอนนี ้
ประสิ ท ธิ ภ าพยาไม่ ดํ า เนิ นต่ อ เนื่ องก็ ค งจะกลายเป็ นเรื่องตลก
เหมียวอีรี้ บขยําสมุนไพรเซียนที่เหี่ยวย่นยัดเขา้ ไปในปากแลว้ เคียว ้
รสชาติของมันหวานอร่อย เขากลืนลงท้องไปโดยตรง
กลัว ว่ า ประสิ ท ธิภ าพยาจะไม่ เพี ย งพอ เหมี ย วอี นํ้ าผลของ
สมุ น ไพรเซีย นหนึ่ งผลที่ มี สี แ ดงเล็ ก น้ อ ยออกมาจากแหวนเก็ บ
สมบัตอ ี ครัง้ เขากัดไปหนึ่ งคํา หวานอร่อยฉํ่ านํ ้า เป็ นอาหารอร่อย
ิ ก
ที่สุด ในโลกมนุ ษ ย จ์ ริง ๆ กลิ่นหอมจรุง ใจที่ติด อยู่ เต็ มฟั นไหลลงสู่
ท้องตามเนื ้อผลไม้ที่เย็ น ชุ่มชืน ่ หลัง จากกินผลไม้เซีย นหมดผล
แล ว้ ไม่ นานก็รู ้สึก ว่า แม้แต่ รูข ุมขนที่เกิด ใหม่ข องตัวเองก็ส่ งกลิ่น
หอมเย็ นเช่นกัน เขารู ้สึกผ่ อนคลาย ชวพริ ่ั บตาเดียวจิต ใจเหนื่ อย
่ รบั ความเจ็บปวดทรมานก็เหมือนจะอิมเอิ
ลา้ ทีได้ ่ บจนอยู่ในสภาวะที่
ดีทสุ่ี ดแลว้ สมกับเป็ นผลไม้เซียนจริงๆ

ตามผลไม้เซียนหนึ่ งผลที่ลงท้องไป ขาขาดทีเติ

่ บโตอย่างช ้าๆ
่
ก็เพิมความเร็ ้ กครัง้ ทําให้เหมียวอีปวดจนตั
วขึนอี ้ วสั่นอีกแลว้
"อ้าก! ขา้ ยังไม่ตาย! ขา้ ยังไม่ตาย..."

https://novel-lk.blogspot.com/
 หลังจากนั้นหนึ่ งวัน เหมียวอีสร
้ ้างแขนขาทังสี้ เสร็
่ จ เขาเปลือย
ล่ อ นจ อ้ น ผมดํ า ขลับ ยาวประบ่ า กํ า ลัง กางแขนพร อ้ มเงยหน้ า
ตะโกนขึนฟ้ ้ า เต็มไปด้วยความดีใจทีพ ่ น้ ภัยรอดชีวติ
กลา้ มเนื ้อและรูป ร่างหน้าตาเหมือนเดิม มีเพีย งผิว เกิด ใหม่ ท่ี
ขาวเกินไป ขาวหมดจดดุจหยกยิงกว่ ่ าผูห้ ญิง การจะฟื ้นสภาพโดย
สมบูรณ์ เกรงว่ายังต้องผ่านอีกหนึ่ งขันตอน
้
้ า ชุด หนึ่ ง
ระบายความเจ็ บ ปวดเพี ย งพอแล ว้ เขาก็ ห ยิบ เสือผ้
จากกําไลเก็บสมบัติออกมาใส่ หลังจากแต่งตัวเรียบร ้อยแลว้ ก็เริม่
ประเมินสภาพแวดลอ้ มโดยรอบอย่างเป็ นทางการ
เขาพบว่ า ตัว เองอยู่ ท่ี นอกตํ า หนั ก ลอยแห่ ง หนึ่ ง ทั้งตํ า หนั ก
เหมือนเป็ นตําหนักผลึกอัญมณี สิงที ่ ทํ่ าให้ตกตะลึงก็คอ ื ไม่น่าเชือ่
่
ว่าตําหนักทีใหญ่ ้
ขนาดนี จะลอยอยู ่ท่ามกลางทะเลเพลิงได้ ด้านบน
้
ด้านล่างรวมทังรอบๆ ลว้ นโดนลอ้ มด้วยเปลวไฟร ้อนแรง แต่เหมือน
เปลวไฟร ้อนแรงไม่สามารถเขา้ ใกลจ้ ุดใดของตําหนักผลึกอัญมณี
ได้เลย ไม่ ว่า จะโหมซัด สาดอย่ างไร ก็ ล ว้ นรัก ษาระยะห่ างไวร้ ะดับ
หนึ่ งเสมอ
้ ามองแผ่นป้ ายบนประตูหลักของตําหนัก บนนั้น
เหมียวอีเงยหน้
สลักตัวอักษรใหญ่โตไวว้ ่า ‘ตําหนักบรมอัคคี!’

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 397 ตําหนักบรมอัคคี

้ ง สายตากลับ มาจากแผ่ น ป้ าย
ตํ า หนั ก บรมอัค คี ? เหมี ย วอี ดึ
แลว้ เงยหน้ามองเปลวไฟร ้อนแรงที่ซัดสาดอยู่เหนื อหัว จากนั้นก ม้
้
หน้ามองเนื อหนั งมังสาไหม้เกรียมตรงใต้เท้า
นึ กถึงภาพที่ตัวเองกระโดดลงมาจากปากภูเขาไฟ เห็ นได้ช ด ั
ว่า ตํ า แหน่ งที่ตัว เองยืนอยู่ ก็ คื อตํ า แหน่ งที่ กระโดดลงมาจากปาก
ภูเขาไฟ
"ดูเหมือนตําหนักบรมอัคคีนีจะเป็ ้ นตําหนักของราชาปี ศาจเลีย ่
หวน แต่ นึก ไม่ ถึง ว่า ตํ า หนั ก ที่ใหญ่ ข นาดนี ้จะซ่อนอยู่ ใ นไฟลาวา
มิน่า ล่ะภายนอกถึงมองไม่ เห็ นอะไร แต่ ไฟลาวานี ้ดู แล ว้ ไม่เหมือน
ไฟลาวา ทํ า ไมคล า้ ยๆ เปลวไฟที่เผาได้จ ากหิน ผลึก ไขมันเพลิ ง
้ มพํากับตัวเอง
ล่ะ?" เหมียวอีพึ
ตํ า ห นั ก ผ ลึ ก อั ญ ม ณี ทั้ งห ลั ง นี ้ ส งบ เงี ย บ ไร ค้ น มี เ พี ย ง
่
เสียงพรึบพรั ่
บเหมื อนลมพัดของเปลวไฟร ้อนแรงทีล ่ อ้ มอยู่โดยรอบ
้ คนอยู่หรือเปล่า เหมียวอี ้
ไม่รู ้เหมือนกันว่าตําหนักบรมอัคคีนีมี
ไม่ค่อยกลา้ ทําอะไรบุ่มบ่าม แต่คิดดูอีกทีก็รู ้สึกว่าตัวเองคิดมากไป
ถ้าหากว่ามีคน ตนตกมาจากขา้ งบนหลายวันขนาดนี ้ เป็ นไปไม่ได้
่
ทีในตํ าหนักบรมอัคคีจะไม่มค ี นมาพบ
ดูเหมือนจะย้ายคนออกไปหมดแลว้ เนื่ องจากการปราบจลาจล
ทะเลดาวนักษัตร! หลังจากคิดได้แลว้ เหมียวอีก็้ ยงั เดินลงจากจาน
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ นไดทีล ะ
กลมช ้าๆ โดยยังคงความระแวดระวังเอาไว ้ เดินก า้ วขึนบั
้
ขันจนถึ ่ ขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่
งบนลานกวา้ งทีมี
พอหันกลับ ไปมอง จานกลมที่มีบ ริเวณรอบนอกหลายจังนั ้ ้น
เหมือนกับแขนที่ยื่นออกมาจากตําหนักผลึกอัญมณี แลว้ ก็เหมือน
ส่ ว นหั ว ที่ กระดกขึ นของคฑาหยกยู
้ ่ อี่ มี ค วามงดงามซับ ซ อ้ น
เฉพาะตัว เห็ นได้ช ด ั ว่ า ใช ร้ องรับ คนที่ตกลงมาจากปากภู เขาไฟ
โดยเฉพาะ
รอบลานกว า้ งเล็ ก ๆ ล ว้ นมี เสาแกะสลัก ลอยอยู่ ที่ ประตู ห ลัก
ของระเบียงนอกตําหนักมีบน ั ไดทอดลงมา ที่ตีนบันได้สองขา้ งมีรูป
่ ผลึกใสแวววาว
สลัก 'กิเลนไฟ' สองตัวทีมี
เหมียวอีรี้ บ เหาะไปตรงนอกประตูตํ าหนั กที่เปิ ดอ้าอยู่ แล ว้ ยื่น
หัวเขา้ ไปมองในนั้นแวบหนึ่ ง
้ ว หนึ่ ง บนผนั ง
ข า้ งในมี โ ถงสู ง ใหญ่ แ ละบั ล ลัง ก เ์ ตี ย งเตี ยตั
ด้านหลังบัลลังก ์เป็ นรูปสลักเปลวไฟลุกโชติชว่ งสิบสองกอง ไม่ได้
เป็ นเพี ย งรู ป สลั ก เท่ า นั้ น ในรู ป สลั ก นู นเหมื อ นซ่ อ นเปลวไฟ
ขมุกขมัวสีแดงที่กําลังลุก โชนเอาไวจ้ ริงๆ เพิ่มความมีชวี ิตชีวาให้
ในตําหนักใหญ่ได้ไม่นอ ้ ย ไม่รู ้เหมือนกันว่าทํามาจากอะไร ปรากฏ
ี่ าหนักกลางไฟลาวานี ก็
อยู่ทตํ ้ ไม่รู ้สึกประหลาดอะไร
่
โดยรอบมีสิงของตกแต่ งต่ างๆ ที่ประณี ตพิถีพิถ น
ั และน่ าเกรง
้
ขามตังวางอยู ่อย่างเงียบๆ
้
"มีคนอยู่ไหม?" เหมียวอีตะโกนอย่ างกินปูนร ้อนท้องทันที

https://novel-lk.blogspot.com/
 นี่ คือตํา หนักของราชาปี ศาจบงกชทองขันหนึ ้ ่ ง บุ กเขา้ มาที่นี่
กะทันหันต่อให้รู ้ว่าอาจจะไม่มค ี น แต่ก็ยงั แอบไม่ม่นใจอยู
ั ่ดี วรยุทธ ์
บงกชทองขันหนึ ้ ่ งเชียวนะ! แลว้ หมายความว่าอย่างไรล่ะ? วรยุท ธ ์
ระดับ นี ้ถึ ง ระดับ ที่ เหล่ า ไป๋ เรีย กว่ า 'ทะยานสวรรค '์ แล ว้ สามารถ
หลุดพน้ การผูกมัดของโลก สามารถบินร่อนในจักรวาลได้
้ ก ล า้ คิ ด เลยว่ า ถ้า ไปยั่วโมโหคนแบบนี ้ แล ว้ จะ
เหมี ย วอี ไม่
เกิดผลอะไรตามมา คาดว่าเป่ าทีเดียวก็กําจัดตนได้แลว้
เสียงดังก ้องอยู่ในโถง ดังก ้องแลว้ ก็หยุด เขา้ สู่ความเงียบงันอีก
ครัง้
หลังจากแน่ ใจแลว้ ว่าไม่มีคนจริงๆ เหมียวอีก็้ ใช ้มือลู บที่วงกบ
ประตู เขาพบว่ า มันเย็ นมือ ไม่ เหมือนนํ ้ าแข็ ง และไม่ เหมือ นหยก
่ า สถานที่ ที่ ล อ้ มด้ว ย
ด้ว ย ไม่ รู ้เหมื อ นกัน ว่ า เป็ นอะไร ไม่ น่ าเชือว่
เปลวไฟร ้อนแรงขนาดนี ้จะสามารถกันการจู่ โจมของอุ ณ หภู มิสู ง
ขา้ งนอกได้
หลังจากนั้ นก็ ก า้ วเข า้ ไป เริมเดิ
่ นวนไปทุก ที่ในโถงใหญ่ เขา
มองรอบๆ ด้ว ยความประหลาดใจ สุด ท้า ยก็ ไปถึงโถงข า้ งหลัง ถึง
ตําหนักหลังแลว้
ตําหนักหลังที่ไม่ใหญ่มีหอ้ งอยู่สิบกว่าห้อง เหมียวอีเดิ ้ นไปดูที
่ า ยังสามารถเห็ นข า้ วของเครืองใช
ละห้อง ไม่ น่า เชือว่ ่ ข
้ องผู ห
้ ญิ ง
แขวนอยู่ ใ นนั้ น เขาดึ ง ลงมาดู ไม่ รู ้เหมื อ นกัน ว่ า เป็ นเสื อผ้
้ า ของ
่
ผูห้ ญิงของราชาปี ศาจเลียหวน ่
หรือว่าตัวเลียหวนเองที ่ นผูห้ ญิง
เป็
หลัง จากแน่ ใจแล ว้ ว่ า ทั้งตํ า หนั ก ไม่ มี ค น เหมี ย วอี ก็
้ โ ล่ ง ใจ
จากนั้นก็เดินไปมองเปลวไฟทีล ่ อ้ มอยู่นอกตําหนักอีก
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
ตอนนี เขากํ าลังร ้อนใจว่าควรจะออกไปอย่างไร ถ้าโดนขังอยู่
่ ่ ตลอดแลว้ รอให้ราชาปี ศาจเลียหวนกลั
ทีนี ่ บมา เขาก็จะแย่เอา
แต่ ท ว่ า เขาทั้งขึ นข
้ า้ งบนไม่ ไ ด้แ ละก็ ล งข า้ งล่ า งไม่ ไ ด้ด ว้ ย
เปลวไฟร ้อนแรงที่ ล อ้ มอยู่ รอบตํ า หนั ก ผลึ ก อัญ มณี นี้มี ระยะไกล
ออกไปร ้อยเมตร
เขาเดินกลับไปบนจานกลมขา้ งนอกอีกครัง้ ขณะเงยหน้าขึน ้
มองทางออกที่โดนเปลวไฟปิ ดอยู่ ตัวเองสามารถหาทางขึนไปได้ ้
เพี ย งแต่ เปลวไฟนั้ นน่ ากลัว เกิน ไป เคยลองมาแล ว้ ครังหนึ
้ ่ ง ถ้า
ไม่ ใ ช่ เ พ ราะตกลงมาบนจานกลมพ อดี ถ้า ตกลงสู่ ท ะเลเพ ลิ ง
ด้านล่าง เกรงว่าตัวเองคงจะตายไปนานแลว้
ตอนลงมายังตกลงมาได้ ตอนขึนกลั ้ บต้องปี นออกไป เสียเวลา
่ าเดิม ลักษณะไฟนั่นไม่ใช่สงที
ยิงกว่ ิ่ ่วรยุทธ ์ของเขาจะต้านทานได้
เลย ถ้าถูกโดนเผาเกรียมอีกครัง้ เขาก็ไม่มีสมุนไพรเซียนมาฟื ้ นฟู
้
ให้กลับ สู่สภาพเดิมอีกแลว้ ตอนนี ในมื อเขามีเพียงผลไม้เซียนลู ก
สุดท้ายเท่านั้น
ยื น คิ ด บนจานกลมจนหมดปั ญ ญ าก็ คิ ด ไม่ อ อกว่ า ควรจะ
ออกไปอย่างไรดี ขณะที่กําลังเอามือไขวห้ ลังเดินเตร่ครุน
่ คิดอยู่บน
จานกลม สายตาที่ มองจานกลมก็ พ ลัน เป็ นประกาย เขาหยิ บ
กระจกหยินดํามาไวใ้ นมือ จ ้องหน้ากระจกกลมๆ แลว้ ก็เงยหน้ามอง
ขา้ งบนอีกครัง้
่ าบัง ก็อาจจะเป็ นวิธ ี
ใช ้ปราณหยินในกระจกหยินดํามาเป็ นสิงกํ
่ าให้ออกไปได้!
ทีทํ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ั ใดนั้ นเขาก็ ยิ มเจื
แต่ ท น ้ ่อนอย่ า งจนใจ อาศัย วรยุ ท ธ ข
์ องเขา
้ กกีครั
ต่อให้ใช ้กระจกหยินดําได้แต่ก็ใช ้ได้ไม่นาน จะให้พูดซําอี ่ งก็
้
คือวรยุทธ ์ของเขายังตํ่าเกินไป
เดินเอ้อระเหยอยู่ท่ตํ
ี าหนักบรมอัคคีไปแลว้ หนึ่ งวัน ก็ยงั คิดหา
่ ดก็ตด
วิธอี อกไปไม่ได้ ในทีสุ ั ใจแลว้ ทําได้เพียงหวังว่าสักวันหนึ่ งจะ
เกิดแสงสว่างคิดหาวิธก ี ารออกไปได้
เขาถอนหายใจแลว้ กลับ เข า้ ไปในตําหนั ก นั่งขัดสมาธิอยู่บ น
่ ่น่ าจะเป็ นบัลลังก ์ของราชาปี ศาจเลียหวน
สิงที ่ แลว้ โยนลูกแก ้วพลัง
ปรารถนาใส่ปากเพือฝึ ่ กฝน

นี่ ก็ คือวิธ ีการของการไม่มีวิธ ี ถ้าออกไปไม่ได้จ ริงๆ เช่นนั้ นก็

่
รอให้ราชาปี ศาจเลียหวนกลั ้
บมาแลว้ ค่อยตังใจคิ ดหาวิธแี กป้ ัญหา
ทีห ลัง ไม่ รู ้เหมือนกัน ว่ า ปี ศาจอาวุ โ สนั่ นจะฟั ง คํ า อธิบ ายของตน
หรือเปล่า
คิด ไปในทางที่ดี บางที ห ลบอยู่ ที่ นี่ ก็ ใช่ว่ า จะไม่ มีข อ้ ดี ไม่ แ น่
่
อาจจะสามารถหลบจนถึงเวลาทีการปราบจลาจลทะเลดาวนั กษัตร
้ ด ก็ ได้ คนทั่วไปอย่ า ได้คิ ด เลยว่ า จะบุ ก เข า้ มาสัง หารตนได้
สินสุ
ง่ายๆ
"จะกลัว ก็ แ ต่ ห ลบจนถึ ง ตอนที่ การปราบจลาจลทะเลดาว
้ ด แล ว้ ก็ ย ัง ออกไปไม่ ได้อ ยู่ ดี น่ ะสิ !" เหมี ย วอี พึ
นั ก ษัต รสิ นสุ ้ ม พํ า
้ นขม
พร ้อมยิมขื ่

เขายังไม่คด ่ นช
ิ ถึงเรืองอื ่ วคราว
่ั สงบสติอารมณ์ลง ก็คิดเสียว่า
ที่ ทะเลดาวนั ก ษัต รนั้ นยากจะหาสถานที่ ให้ฝึ กฝนอย่ า งสงบใจ
ขนาดนี ก็้ แลว้ กัน ทําได้เพียงปลอบใจตัวเองอย่างนี ้
https://novel-lk.blogspot.com/
 พอเขาใช ้วิชาอัคนี ดารากลั่นกรองลูกแกว้ พลังปรารถนา เงาสี
แดงสลัวในเปลวไฟสิบสองกองที่สลักนู นอยู่บนผนังด้านหลังก็เริม่
กระสับกระส่ายทันที และไหลออกจากผนังเปลวไฟที่ลอยอยู่อย่ าง
รวดเร็ว
จุดสีแดงเล็กละเอียดกําลังลอยปรากฏจากทุกซอกทุกมุมของ
ตําหนักโปร่งแสง ลอยช ้าๆ ไปหาเหมียวอีที ้ กํ
่ าลังนั่งขัดสมาธิอยู่บน
เตียงเตีย้ และแทรกซึมเขา้ ไปเขา้ ไปผ่านรูขม ่ วของเขา
ุ ขนทีผิ
โดยเฉพาะเปลวไฟสิบสองกองที่สลักนู นอยู่ดา้ นหลังเขา จุดสี
แดงที่ แทรกซึมออกมาจากในผนั งสามารถบรรยายได้ว่า 'ทะลัก
ออก' เหมื อนเป็ นสะพานมายาสิบ สองแห่ ง ที่เชือมต่
่ อกับ เหมี ย วอี ้
ไหลเขา้ ไปในร่างกายของเขาราวกับสะพานสายรุ ้ง และเงาสีแดงที่
ไร ้ทางหลบในผนั งก็เหมือนจะสามารถใช ้คํา ว่าบา้ คลั่งมาบรรยาย
ได้ มันกําลังหมุนวนอย่างบา้ คลั่งอยู่ในผนัง
้
เหมี ย วอี เองก็ คน
้ พบความผิ ด ปกติ ได้เร็ว มาก เขามองดู ใ น
ร่างกาย เห็นเหมือนภาพทีตั ่ วเองฝึ กฝนอยู่ขา้ งๆ ตอนทีเยารั
่ ่ ยน
วเซี
กําลังหลอมของวิเศษ แก่นสารจิตใจสีแดงแบบนั้ นกําลังเขา้ ไปอยู่
์
ในต้นกําเนิ ดพลังอิทธิฤทธิของตน กําลังเกาะกลุ่มกลายเป็ นจุดแสง
สีแดงอยู่ในต้นกําเนิ ดพลังอิทธิฤทธิที์ เลื
่ อนราง

แต่จํานวนแก่นสารจิต ใจสีแดงที่เขา้ สู่ รา่ งกายตัวเองมีจํานวน

เยอะกว่าตอนที่เยารัวเซี ่ ยนหลอมของวิเศษไม่รู ้ตังเท่
้ าไร ถ้าเปรียบ
เปรยว่าแก่ นสารจิตใจสีแดงที่เข า้ สู่รา่ งกายตัวเองตอนนี เป็
้ นแม่นํ้า
ขนาดใหญ่ ถ้า เช่น นั้ นภาพที่เกิด ขึนตอนเยารั
้ ่ ย นหลอมของ
วเซี
ื ว่าเป็ นนํ ้าทีไหลริ
วิเศษก็ยงั ไม่ถอ ่ นเบาๆ ด้วยซํา้

https://novel-lk.blogspot.com/
 แก่ น สารจิต ใจสี แดงที่ เข า้ สู่ ต น ์
้ กํ า เนิ ด พลังอิ ท ธิฤ ทธิเกาะตั ว
กลายเป็ นจุดแสงสีแดงเล็กๆ อย่างไม่หยุดหย่อน เพิ่มสีสน ั และพลัง
ชีวิตพิเศษให้กบ ั ต้นกําเนิ ดพลังอิทธิฤทธิที์ ่เลือนรางในร่างกาย ทํา
ให้ตน้ กําเนิ ดพลังอิทธิฤทธิดู์ มช ิ ชีวามากขึน้
ี วี ต
ปรากฏออกมาแล ว้ ทังยั ้ ง มีจํ า นวนมหาศาลมากขนาดนี ้อีก !
้
เหมียวอีตกใจ พอนานๆ เขา้ ก็ไม่รู ้เลยว่านี่ เป็ นเรืองดี
่ หรือเรืองไม่
่ ดี
เขารีบ หยุ ด ใช ว้ ิ ช าและมองไปรอบๆ จากนั้ นก็ ต าเป็ นประกาย
่
สามารถแน่ ใจได้แลว้ ว่าเกียวข อ้ งกับสภาพแวดลอ้ มที่ตัวเขาอยู่ใน
ไฟลาวา
้
เหมีย วอีออกจากตํ า หนั ก ใหญ่ แลว้ เดินไปทั่ว เขาพบว่า นอก
เสีย จากจะถ่ ว งเวลาอยู่ ท่ี นี่ ต่ อ ไปโดยไม่ ฝึกฝน ไม่ อ ย่ า งนั้ นก็ ไม่ มี
่
ทางหลีกเลียงการดู ดซับแก่นสารจิตใจทีมี ่ ต่อไฟลาวานี ได้้ เลย

เดินเตร่ต่อไปตลอดเหรอ? เหมียวอีส่้ ายหน้ายิมขื

้ นขม
่ แทนที่
จะรอความตาย ไม่สูล้ องฝึ กฝนต่อไปดีกว่าหรือ ดูว่าดีหรือไม่ดีกน
ั
แน่
"เอ๋! ตอนแรกเหล่าไป๋ บอกไวไ้ ม่ชดั เจน บางทีตวั เขาเองก็อาจ
ไม่เขา้ ใจเหมือนกัน อย่างไรเสียเขาก็ไม่เคยฝึ กฝนมาก่อน มิน่าล่ะ
เขาถึง..." เหมียวอีส่้ ายหน้าพึมพําเดินกลับไป ไปนั่งบนเตียงเตียอี
้ ก
ครัง้ ทําตัวเป็ นนกพิราบยึดรังนกกางเขนฝึ กฝนต่อไป
ดังนั้นทุก ซอกทุก มุมของตํา หนั กก็มีแก่นสารจิต ใจสีแดงลอย
้
ขึนมาอี กครัง้ แสงสีแดงสลัวในรูปสลักเปลวไฟสิบสองกองด้านหลัง
่
บัล ลังก เ์ ริมกระวนกระวายขึ ้ กครัง้ ชวนให้รู ้สึกว่ าโดนขังอยู่ใ น
นอี
กรงขังแต่อยากจะหนี ก็หนี ไม่พน้
https://novel-lk.blogspot.com/
 หลัง จากฝึ กฝนแบบนี ้ สามวัน จู่ ๆ เหมี ย วอี ก็
้ ลื ม ตาขึ น
้ ใน
ดวงตาเผยลักษณะตกตะลึงเป็ นพิเศษ ตกตะลึงทีพบว่ ่ าความเร็วใน
การกลั่นกรองลูกแก ้วพลังปรารถนาของตัวเองเร็วขึนแล ้ ว้ !
ความคืบหน้าในการฝึ กฝนของตัวเอง ตัวเองก็ รู ้อยู่แก่ใจ เข า้
ใจแจ่มแจ ้ง จากบงกชขาวขันเจ็ ้ ดบรรลุถึงบงกชขาวขันแปดจะต้
้ อง
ใช ล้ ู ก แก ว้ พลังปรารถนาระดับ ตํ่ าสามร ้อยยี่สิบ ลู ก อาศัย วรยุ ท ธ ์
ของเขาตอนนี ้ ในหนึ่ งปี จะกลั่นกรองได้ป ระมาณห้าสิบ ลู ก นั่ นก็
หมายความว่าต้องใช ้เวลาหกถึงเจ็ดปี ถึงจะสามารถบรรลุถึงบงกช
้
ขาวขันแปดได้ ่
เฉลียแล ว้ เจ็ดวันกว่าๆ ถึงจะกลั่นกรองลูกแกว้ พลัง
ปรารถนาระดับตํ่าได้หนึ่ งลูก แต่ตอนนี กลั ้ บพบว่าใช ้เวลาเพียงหก
วันกว่าก็สามารถกลั่นกรองได้หนึ่ งลูกแลว้
้
"หรือว่า ตัว ข า้ เองนั บ เวลาผิด ไป?" เหมีย วอีแสดงความสงสั ย
ขณะพึ ม พํ า ตามหลัก การแล ว้ ก็ ไ ม่ น่ าจะนั บ ผิ ด ตัว เองยัง ไม่ ถึ ง
ขนาดนับวันแค่ไม่กวัี่ นผิดหรอก
เขาย่อมต้องลองดูอีกรอบ โยนลู กแก ว้ พลังปรารถนาอีกหนึ่ ง
่ ่นกรองต่อ
ลูกเขา้ ในปากเพือกลั
้ ้กลับ ใช ้เวลาเพียงหกวันก็ สามารถกลั่นกรองได้
แต่ ทว่ าครังนี
หนึ่ งลูกแลว้ เร็วกว่าก่อนหน้านี นิ
้ ดหนึ่ ง

"นี่ มันเรืองอะไรกั
่ ้ ยกได้ว่าตกตะลึงมาก อย่ามอง
น?" เหมียวอีเรี
ว่าเป็ นแค่การกลั่นกรองเสร็จล่วงหน้าหนึ่ งวัน นี่ ไม่ใช่เรืองเล็
่ กๆ เลย
เขาโยนลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนาอีก ลู ก ใส่ ป ากเพื่ อกลั่นกรอง
ตรวจหาสาเหตุอย่ างละเอีย ด และค้นพบสาเหตุได้รวดเร็วมาก ไม่
่ าจะเกี่ยวข อ้ งกับ การที่ตัวเองดูด ซับ แก่นสารจิต ใจธาตุ ไฟ
น่ าเชือว่
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ กําเนิ ดพลังอิทธิฤทธิ ์ หลังจากแก่นสารจิตใจธาตุไฟเขา้ สู่
เขา้ สู่ตน
์ ว้ กลับ เสริมอานุ ภาพการฝึ กฝนวิช า
ต้นกํ าเนิ ด พลัง อิท ธิฤ ทธิแล
อัคนี ดาราของตัวเอง พูด ง่ายๆ ก็ คือความเร็วที่วิช าอัค นี ด าราเผา
ความคิดฟุ้ งซ่านเจ็ดอารมณ์หกปรารถนาที่แฝงอยู่ในลูกแกว้ พลัง
ปรารถนาเพิมขึ ่ นแล
้ ว้
่ าการดูดซับแก่นสารจิตใจธาตุไฟแบบนี จะสามารถ
‘ไม่น่าเชือว่ ้
เพิ่มความเร็วในการฝึ กฝนได้?' เหมียวอีตกตะลึ
้ งอีก ครัง้ ตกตะลึง
จนอ้าปากค้าง จากนั้นก็ดใี จเหมือนบา้ จนกระโดดโลดเต้น
เงาร่างที่สง่างามโดดเด่นราวกับภาพมายาของเหล่าไป๋ ปรากฏ
้ ก ครัง้ ขณะที่มองเหมียวอีกระโดดโลดเต้
ขึนอี ้ น เขาก็ถอนหายใจ
เบาๆ "สุ ด ท้า ยก็ โ ดนเจ า้ ค้น พบล่ ว งหน้ า แล ว้ !" เขาหั น มองทั้ ง
ตํ าหนั ก บรมอัค คีรอบๆ แวบหนึ่ ง แลว้ ส่ า ยหน้าเบาๆ "หรือว่ า นี่ จะ
เป็ นโชคชะตา? เหมียวอี ้ ในเมือได้่ รบั รู ้สัจธรรมที่แท้จริงของขา้ แลว้
หวังว่าเจ ้าจะไม่ทาํ ให้ขา้ ผิดหวังนะ!"
พอพูดจบ ภาพร่างก็ส่นไหว
ั และหายไปอย่างเงียบๆ
้ บตืนเต้
เหมียวอีกลั ่ นดีใจจนกระโดดไปทั่วตําหนักบรมอัคคี ทํา
ให้ของตกแต่งในตําหนักหล่นแตกไปไม่นอ ้ ย เจ ้าบา้ นี่ กําลังทําลาย
่ งๆ
ขา้ วของในตําหนักบรมอัคคีของคนอืนจริ
่ ่งไปกว่านั้นก็คือ เขาดึงกระโปรงยาวของผูห
ทียิ ้ ญิงในตําหนัก
หลัง มาหลายตัว แล ว้ ก็ ห มุ น อยู่ ใ นมื อ โห่ ร อ้ งดี ใ จอย่ า งอดไม่ ไ ด้
"แขวก" สุดท้ายก็ดงึ กระโปรงที่คลุมหน้าตัวเองอยู่ออก "หา.." เขา
เงยหน้าส่งเสียงหลังจากทีหลุ ่ ดพน้ จากพันธนาการ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
"เอ่อ.." พอได้สติกลับมา ก็พบว่าตัวเองทํากระโปรงคนอืนขาด
่
แลว้ ไม่รู ้เหมือนกันว่าเป็ นของเลียหวนหรื
อเป็ นของผูห ่
้ ญิงของเลีย
หวน
พอนึ ก ถึ งเลี่ยหวน เหมีย วอีก็้ ทํ า สีห น้า เหมือนโดนตะคริวกิน
้ ยงั ต้องออกไปให้ได้นะ! ถ้าออกไปไม่ได้
ต่อให้ฝึกฝนได้เร็วกว่านี ก็
่
แลว้ รอให้เลียหวนกลั บมา แบบนั้นก็ตอ้ งซวยอยู่ดี
"เฮ ย้ !" เขาโยนกระโปรงที่ ขาดทิ ง้ แล ว้ ก ม
้ หน้ า กลับ ไปใน
่ กฝนต่อ
ตําหนักใหญ่เพือฝึ

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 398 วิชาอัคนี ดาราทีน่่ ากลัว

หลังจากนั้นหนึ่ งเดือน อารมณ์ตนเต้ ื่ นดีใจของเหมียวอีก็้ สงบ

ลงอี ก ครัง้ เข าพ บ ว่ า ความเร็ ว ในการกลั่ นกรองลู ก แก ว้ พ ลั ง
ปรารถนาไม่ได้เพิ่มขึนอย่ ้ างน่ าทึ่งเหมือนในตอนแรก แม้แก่นสาร
จิต ใจธาตุ ไฟจะยังถู ก ตัว เองดู ด ซับ เข า้ สู่ ต น้ กํ า เนิ ด พลัง อิท ธิฤ ทธิ ์
และเพิ่มสีสน ั ให้ตน้ กําเนิ ดพลังอิทธิฤทธิอย่์ างไม่หยุดหย่อน แต่ก็ไม่
รู ้สึก ถึ งความคืบ หน้า ช ด ั เจนโดยเว น ้ ห่ า งกันแค่ ไม่ ก ี่วันเหมื อนใน
ตอนแรกอีกแลว้
ตอนแรกใช เ้ วลาเพี ย งสิ บ กว่ า วั น ก็ ส ามารถย่ น เวลาการ
กลั่นกรองหนึ่ งลูก จากเจ็ด วันเป็ นหกวันได้แลว้ ตอนนี ้ผ่านไปหนึ่ ง
่
เดือนเต็มๆ ถึงได้เพิมความเร็ วในการกลั่นกรองหนึ่ งลูกเป็ นห้าวัน
ี างอย่างที่ไม่ตอ้ งสงสัยเลย นั่นก็คือต้องรักษาการดูดซับ
แต่มบ
่ ต่อแก่นสารจิตใจธาตุไฟเอาไว ้ ทําให้ตน
ทีมี ้ กําเนิ ดพลังอิทธิฤทธิที์ ่
เลือนรางสว่ า งไสวยิ่งขึ น
้ ความเร็ว ในการกลั่นกรองลู ก แก ว้ พลัง
่ อไปเรือยๆ
ปรารถนาก็จะเพิมต่ ่

หลัง จากนั้ นหนึ่ งปี ดอกบัว สี ข าวเจ็ ด กลี บ ตรงหว่ า งคิ วของ
้
้ มีกลีบ ดอกที่งดงามแผ่ ออกมาอีก กลีบ แจ่ มใสราวกับ มี
เหมีย วอีก็
ชีวต
ิ
เหมี ย วอี ที้ ่ ยิ มบางๆ
้ ้
ลื ม ตาขึ นอย่ า งช า้ ๆ นึ ก ไม่ ถึ ง ว่ า ใช เ้ วลา
เพียงหนึ่ งปี ก็สามารถบรรลุถงึ บงกชขาวขันแปดได้ ้ แลว้

https://novel-lk.blogspot.com/
 เดิมทีตอ้ งใช ้เวลาหกถึงเจ็ดปี ลบกับตอนทีฝึ่ กฝนอยู่เขาเจินไห่
้
เกือบหนึ่ งปี บวกกับสามปี ที่หลบไปฝึ กฝนบนเกาะ เดิมทียงั ต้องใช ้
่ าใช ้เวลา
เวลาอีกเกือบสามปี ถึงจะสามารถบรรลุวรยุทธ ์ ไม่น่าเชือว่
้
แค่ปีกว่าก็บรรลุได้แลว้ ความเร็วในการฝึ กฝนเร็วขึนหนึ ่ งเท่าเต็มๆ

เขาหลับตามองดู ภายในร่า งกายอย่างเงียบๆ เป็ นอย่างที่คาด

้ า้ ก็ตอ้ งใช ้ลูกแกว้ พลังปรารถนาอีกหนึ่ ง
ไว ้ ถ้าอยากบรรลุถึงขันเก
เท่า นั่นก็หมายความว่าต้องใช ้เกือบหกร ้อยสีสิ่ บลูก

ตอนนี ้เขานั่ งสมาธิอยู่ ที่นี่ ปี กว่ า แล ว้ หนึ่ งปี แล ว้ ที่ยัง ไม่ ได้ก ิน
่
อะไร หลังจากตืนจากการฝึ กฝนก็รู ้สึกหิวอย่างรุนแรง
อยู่ที่นี่ คนเดียวไม่ มีใครคอยดูแล ตอนที่อยู่ถําคล
้ อ้ ยบู รพากับ
เขาเจินไห่้ ่ อร ์คอยมาเยี่ยมและปรนนิ บต
มเี ชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋ ั ต
ิ าม
กํ า หนดเวลา ตอนที่ หลบฝึ กฝนอยู่ บ นเกาะ ก็ มี ช ส ้
ี ิ วหงดู แล แต่
ตอนนี กลั ้ บอาศัยพลังอิทธิฤทธิประคั์ บประคองให้ทนอดอาหารอด
นํ ้าหนึ่ งปี
้ ลัง อิท ธิฤ ทธิ ์ สมรรถภาพทางร่า งกายก็ อ่อนแอ
พอหยุ ด ใช พ
มากทันที ด้วยวรยุทธ ์ของเขาตอนนี ้ เห็ นได้ชดั ว่ายังไม่เพียงพอจะ
อดอาหาร
้
เขาเดินลงจากบัลลังก ์ ออกจากตําหนักใหญ่ แลว้ ขึนไปอยู ่บน
จานหยกที่เหมือนหัวของคฑาหยกยู่อี่นั่นอีก ครัง้ จากนั้ นเงยหน้า
มองทางออก
ตํ า ห นั กบ รม อั ค คี ที่ โดน เป ล วไฟ ล ้อ มรอบ ส ว่ า งไสว อยู่
ตลอดเวลาขนาดนั้น ไม่มีความมืดยามราตรี ลําแสงทีหั ่ กเหสะท้อน

https://novel-lk.blogspot.com/
เขา้ มาในตําหนักใหญ่ ผ่านกําแพงผลึกอัญมณี เหมือนภาพฝั นนัก
้ านนอก
แต่กลับไม่รู ้เวลาพระอาทิตย ์ตกและพระอาทิตย ์ขึนด้
หลังจากผ่านหนึ่ งปี ท่ไม่
ี มใี ครรบกวน ความรู ้สึกที่กังวลไม่สงบ
ใจของเขาก็สงบนิ่ งลงแลว้
่
ราชาปี ศาจเลียหวนไม่ ได้กลับตํ าหนั กบรมอัคคีมาหนึ่ งปี กว่ า
เห็ น ได้ช ดั ว่ า กฎของการปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษั ต รมี แ รง
ควบคุ ม ต่ อ เลี่ ยหวน ถ้า การปราบจลาจลยัง ไม่ จ บ คาดว่ า ราชา
่
ปี ศาจเลียหวนก็ คงไม่กลับมา พูดได้อกี อย่างว่า ตนเองยังมีเวลาใช ้
ชีวติ อย่างมั่นคงปลอดภัยอีกห้าหกปี
พอลงจากจานกลม ก็ โ ยนฟื นและหม้อ บนลานกว า้ งเพื่ อ
่ ่
ทําอาหารทีนี
้ ใหญ่
เขาต้มแกงและย่างเนื อไม้
เขาพบว่าตัวเองไม่ได้อาบนํ ้ามาหนึ่ งปี แลว้ แม้บนร่างกายจะไม่
สกปรก แต่ก็มีผลต่อจิตใจ เขาจึงไปทีตํ ่ าหนักหลัง เขา้ ไปในห้องที่
เขาเคยทํ ากระโปรงขาด ลากอ่ างอาบนํ ้ างดงามประณี ตที่ทํ า จาก
้ั ออกมา บนนั้ นมี ภ าพสลัก นู น เรือ นร่า งงดงามของ
หิ น หยกช นดี
ผูห้ ญิง
ไม่รู ้เหมือนกันว่าเป็ นของผูห้ ญิงคนไหน อย่างไรเสียก่อนหน้า
้
นี เขาก็ ้
เคยเห็นขา้ งในห้องนี มาก่ ้ กขึนได้
อน พอตอนนี นึ ้ ย่อมขอยืม
นํ ามาใช ้

https://novel-lk.blogspot.com/
 หลังจากเตรียมอาหารเสร็จแลว้ ก็นํากระเป๋ าหนังวัวขนาดใหญ่
ใบหนึ่ งออกมาจากแหวนเก็บสมบัติ และเทนํ ้าสะอาดลงไปหนึ่ งอ่าง
ใหญ่
เขาหาทรัพยากรนํ ้าไม่ได้ท่ตํ ี าหนักบรมอัคคี แต่โชคดีทเตรี ่ี ย ม
ตัวสําหรับการปราบจลาจลไวเ้ รียบร ้อยแลว้ แทบจะทุกคนที่เตรียม
ิ่
ปัจจัยวัตถุสงของไว เ้ พียงพอสําหรับการดํารงชีวต ิ สิบปี บวกกับของ
่
ทีเคยยึดได้จากศัตรูทต่ ี่ อสูแ้ พ ้ ก็ไม่ตอ้ งกังวลเลยว่าจะใช ้ชีวต
ิ อย่าง
ยากลํ า บากในตํ าหนั ก บรมอัค คี ถ้า ราชาปี ศาจเลี่ยหวนตัด ใจไม่
่ ่ ได้ เขาจะอยู่อก
กลับมาทีนี ่ บสามสิบปี ก็ไม่มป
ี ยีสิ ี ัญหา
กระดานไม้แผ่นหนึ่ งถูกวางอยู่บนอ่างอาบนํ ้าทีสู ่ งใหญ่ เขาจัด
วางของกิน อย่ า งดี แม้แต่ ผ ลไม้ก็ ไม่ ข าด ไม่ จํ า เป็ นต้องสงสัย ใน
บทบาทการรัก ษาความสดของแหวนเก็บสมบัติเลย จากนั้นเขาก็
้ า แล ว้ ลงไปแช่ ใ นอ่ า ง
วางสุ ราเลิ ศ รสอี ก สองไห ถึ ง ได้ถ อดเสื อผ้
อาบนํ ้า
รสชาติ ข องการอาบนํ ้ าไปด้ว ยกิ น อาหารไปด้ว ยนั้ นไม่ เลว
่ อจากการกินก็โยนออกไปขา้ งนอกโดยตรง เมล็ดของ
กระดูกทีเหลื
ผลไม้ท่ีกินเหลือก็ ไม่ ใช่ข อ้ ยกเว น
้ ไหสุ ร าที่ดื่มหมดแล ว้ ก็ โ ยนไป
่
ขา้ งหลัง แตกเป็ นเสียงๆ จนเกิดเสียงดัง
บนลานกวา้ งของตําหนักบรมอัคคีทเป็ ี่ นผลึกใสแวววาวสะอาด
เรียบร ้อยและน่ าเกรงขามกลายเป็ นหม่นหมองทันที กระดู ก เมล็ ด
่
ผลไม้ ไหสุราทีตกแตก ้ งมีไม้ฟืนทีเผาแล
ทังยั ่ ว้ อีก
้
เหมียวอีเองก็ ไม่สนใจอะไรแลว้ ถึงอย่างไรก็เป็ นไปได้ที่จะตาย
ด้ว ยนํ ้ ามือเลี่ยหวน เขาไม่ ได้มาเพื่อเก็ บกวาดทํ า ความสะอาดให้
https://novel-lk.blogspot.com/
ตําหนั ก บรมอัคคี ในเมื่อไม่ มีทางหนี ออกไปได้ก็ทํ าแบบนี ้แล ว้ กัน
แต่ถา้ สามารถหาทางออกไปได้ เพื่อลดปัญหา เขาก็ไม่ถอ ่
ื ทีจะเก็ บ
่
กวาดให้เลียหวน
่ นหลังจากนั้น ของกินร ้อยกว่าช งก็
เกือบครึงวั ่ ั ถู กเหมีย วอีกิ
้ น
ลงไปหมดแลว้ เขาใช ้อิทธิฤทธิกดอั ์ ดในกระเพาะ เรียกได้ว่าถ้าจะ
้ ้แล ว้ อาจจะต้องหยุด ไปอีก นาน
กินก็ ต อ้ งกินให้เพีย งพอ กิน ครังนี
่ี
เป็ นไปไม่ได้ทเขาจะใช ่ าอาหาร
้เวลาทุกวันเพือทํ
หลังจากกินอิมแล่ ว้ เหมียวอีก็้ แช่อยู่ในนํ ้าแลว้ หลับอย่างสบาย
งีบ หนึ่ ง หลัง จากสมรรถภาพร่า งกายฟื ้ นฟู ส ดใสอิ่ มเอิ บ จนถึ ง
สภาวะที่ดีที่สุ ด แล ว้ ถึง ได้ใ ช ้อิท ธิฤ ทธิล์ า้ งอ่ า งและหม้อให้ส ะอาด
ของพวกนี ครั้ งหน้
้ ายังต้องใช ้อีก ทําให้นํ้าสกปรกไหลรินเต็มพืน้

จากนั้ นก็ ก ลับ เข า้ มาในตํ า หนั ก ใหญ่ อี ก นั่ งขั ด สมาธิ บ น

่ กฝนต่อไป
บัลลังก ์เพือฝึ
ขอ้ ดีของการฝึ กฝนวิชาอัคนี ดาราที่ตําหนั กบรมอัคคีนั้นยาก
จะหาคํ า ใดมาเปรีย บได้ ความเร็ว ในการกลั่นกรองลู ก แก ว้ พลัง
ปรารถนาเพิ่มขึนทุ ้ ก เวลา แม้จะเชืองช ่ ้ามาก แต่ หลังจากสะสมได้
หนึ่ งเดื อ น แล ว้ ดู ค วามเร็ ว ที่ พัฒ นาขึ นอี
้ ก ก็ เพี ย งพอที่ จะทํ า ให้
เหมียวอีดี้ ใจเป็ นบา้ เป็ นหลังแลว้ ลม้ ลา้ งวิธก ี ารคํานวณความเร็วใน
การฝึ กฝนก่อนหน้านี โดยสิ ้ ้ ง
นเชิ
่ บลูกถูกใช ้หมดไปในเวลา
พอลูกแก ้วพลังปรารถนาหกร ้อยสีสิ
หนึ่ งปี ครึง่ ภาพมายาดอกบัว สีข าวตรงหว่า งคิวก็
้ แผ่ ก ลีบ ดอกไม้
กลีบทีเก ่ ้าออกมา

https://novel-lk.blogspot.com/
 ใช ้เวลาเพียงหนึ่ งปี ครึงก็
่ สามารถบรรลุจากบงกชขาวขันแปด ้
เป็ นบงกชขาวขันเก้ ้าได้แลว้ เร็วจนน่ าทึงจริ
่ งๆ ทําให้ตวั เหมียวอีเอง
้
ตกตะลึงไม่เบา
ี ารคํ านวณก่ อนหน้านี ้ตอนที่เขายังไม่ เข า้ ร่ว ม
ถ้า อิงตามวิธก
้
การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร จากขันแปดบรรลุ ้
ถงึ ขันเก ้าคาด
้ วมากพอแลว้ ในหมู่
ว่าต้องใช ้เวลาสิบกว่าปี เขาคิดว่าความเร็วนี เร็
้ ้
นักพรตระดับเดียวกัน แต่นึกไม่ถงึ ว่าจะสามารถเร็วได้ถงึ ขันนี
จนกระทั่งถึงตอนนี ้ เขาถึงได้พบเห็ นจุดที่น่ ากลัวที่แท้จริงของ
วิชา 'อัคนี ดารา'! บางทีในระดับเดียวกันอาจจะยังมีวช ิ าการฝึ กฝน
ที่เร็วกว่านี ้ แต่ จุดที่น่ ากลัวของวิช า 'อัค นี ดารา' ที่เขาฝึ กฝนก็คือ
มันเพิ่มขึนอย่
้ างไม่หยุ ดหย่อน วิท ยายุทธ ์ฝึ กตนของคนอืน ่ ต่อให้
เก่ ง กาจแค่ ไหนก็ ต อ้ งบรรลุ ข นต่ ั้ อไปให้ได้ก่ อนถึงจะสามารถเพิ่ ม
ความเร็วได้อก ี แต่วช ิ า 'อัคนี ดารา' ของเขาไม่มีขด ้
ี จํากัดนี เลย ขอ
่
แค่มเี งือนไขที ่ ยงพอ ก็สามารถเพิมความเร็
เพี ่ วได้ทุกเวลา ถ้าสะสม
แบบนี ต่้ อไป จะน่ ากลัวขนาดไหนก็ยากทีจะจิ ่ นตนาการได้
้
"อ๊าก.." เหมียวอีกางแขนคํ ารามอยู่ในตําหนักบรมอัคคี "ระดับ
บงกชเขียว! ระดับบงกชเขียว.."
ความรู ้สึก ที่ห่างแค่ อีกกา้ วเดียวก็จะเข า้ สู่ระดับที่ยิ่งใหญ่ ระดับ
ต่อไปได้ ทังยั ้ งสามารถเอือมถึ
้ ง ไม่มป
ี ัญหาเลยสักนิ ด ทําให้เหมียว
อี รู้ ้สึ ก ว่ า ความลํ า บากทั้งหมดที่ ได้ร บ ั ก่ อ นหน้า นี ้ ความทรมาน
้
ทังหมดที ่ านมาก่อนหน้านี คุ
ผ่ ้ ม้ ค่าแลว้

เขาออกมาจากตํ าหนักใหญ่ อย่างรวดเร็ว วางหม้อต้มอาหาร

กินต่อ แลว้ ยังอาบนํ ้าด้วย ไม่อยากจะเสียเวลาเลยสักนิ ด รีบร ้อนจะ
https://novel-lk.blogspot.com/
กา้ วเข า้ สู่ระดับที่ใฝ่ ฝั นหา เขาค้างอยู่ในระดับ บงกชขาวมาหลาย
สิบปี แลว้
้
เขาอยากจะลิมลองรสชาติ ่
ของระดับบงกชเขียว ระดับทีกดดั
น
จนเงยหน้าลําบากมาตลอด ว่าจะมีรสชาติเป็ นอย่างไร!
อาศัยวิชาทวนที่เหล่าไป๋ ถ่ายทอดให้ บวกกับของวิเศษชุดนั้น
่
ทีเยารั ่ ยนหลอมสร ้างให้ ซึงสามารถต้
วเซี ่ านทานพลังโจมตีได้ส่วน
หนึ่ ง ประกอบกับ วรยุ ท ธ ร์ ะดับ บงกชเขี ย ว ยามเผชิญ หน้ า กับ
นั ก พรตคนใดก็ ต ามที่ ระดับ ตํ่ ากว่ า บงกชแดง เหมี ย วอี ก็
้ ก ล า้ ลุ ย
่
เดียวไปสู ด้ ว้ ยเลย!
ยัง มี ก ระจกหยิ น ดํ า อี ก หลัง จากถึ ง ระดั บ บงกชเขี ย วแล ว้
่
กระจกหยินดําถึงจะถือว่าเป็ นของวิเศษทีเหมาะมื ่ จริง!
อทีแท้
บางทีเมื่อถึงตอนนั้นเขาอาจจะสามารถใช ้กระจกหยินดําช่วย
ให้ต วั เองออกไปจากที่นี่ ได้อย่ า งราบรืนก็
่ ได้ เพื่ อหลีก เลี่ยงไม่ ใ ห้
่
โดนราชาปี ศาจเลียหวนจั บตัว ก็มีแค่ตอ้ งหนี ออกไปแลว้ ล่ะ เขาไม่
่
เชือหรอกว่ ่
าราชาปี ศาจเลียหวนจะคาดคะเนได้ ว่าเขาเคยมาทีนี่ ่

ดังนั้ นเขาจึงรีบ ร ้อนทิ งขยะไว

้ ้ ่นอกตํ า หนั ก ใหญ่ อี ก
เ้ ต็ มพื นที
ครัง้ รีบ กลับ ขึนไปบนบั
้ ล ลังก ท์ ่ีตํา หนั กใหญ่ จากนั้ นก็ ต รวจสอบ
จํานวนลูกแก ้วพลังปรารถนาทีอยู ่ ่ในกําไลเก็บสมบัตข ิ องตัวเอง
จากบงกชขาวขันเก้ ้าบรรลุถึงบงกชเขียวขันหนึ ้ ่ ง ลูกแก ้วพลัง
ปรารถนาที่ต้อ งใช ้ก็ เพิ่มขึนอี
้ ก หนึ่ งเท่ า แล ว้ ต้องใช ห้ นึ่ งพันสอง
ร ้อยแปดสิบลูก เกือบจะถึงหนึ่ งพันสามร ้อยลูกแลว้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ตอนแรกที่ออกจากเขาเจินไห่ ้ ้ ก แก ว้ พลัง ปรารถนา
เขาทิงลู
่ นลูกเท่านั้น
ส่วนใหญ่เอาไว ้ นํ าติดตัวมาประมาณสีพั
ตอนอยู่ เป็ นพั น ธมิ ต รผ้า แดงก็ โ จมตี ยึ ด มาได้ไ ม่ น้ อ ย แต่
ลูกแก ว้ พลังปรารถนาที่โจมตียึด ได้ก็น้อยจนน่ าสงสาร พอทุ กคน
แบ่งกันแลว้ ก็ ไม่ เยอะเท่าไร หลัก ๆ เป็ นเพราะทุก คนที่มาทะเลดาว
นักษัตรลว้ นไม่มีโอกาสได้ฝึกฝนอย่างสงบใจ ทุกคนก็แค่เตรียมไว ้
จํานวนหนึ่ งเพื่อฟื ้ นฟู พ ลังอิทธิฤ ทธิเท่
์ านั้ น ลูกแก ว้ พลังปรารถนา
จํา นวนมากไม่ มีป ระโยชน์อะไรตอนอยู่ ที่ทะเลดาวนั ก ษัต ร ดังนั้ น
คนส่วนใหญ่จงึ นํ าลูกแก ้วพลังปรารถนาไปแลกเป็ นสิงของสํ ่ าหรับ
ป้ องกันรักษาชีวติ
ตอนที่ปุบ ปับฆ่ าศิษ ย ์พี่ศิษย ์น้องของจ า้ วหลิงถู หลายคน ก็รด
ี
ไถลูกแก ้วพลังปรารถนาจากตัวจ ้าวหลิงถูได้สองพันกว่าลูก ทังยั ้ งมี
์ ตําแหน่ ง' สามร ้อยกว่าวง คาดว่าจา้ วหลิงถูก็คง
'กําไลอิทธิฤทธิระบุ
จะรีดไถมาจากตัวคนอืนด้ ่ วยเช่นกัน

ตอนนั้ นสนใจแต่ ห นี เอาชีวิต รอด หลัง จากมอบค้อนสะท้า น

บรรพตกับตะไบมายาวิญญาณให้ซอื คงอู๋เว่ยและจา้ วเฟย ทังสองก็ ้
่
พอใจมากแลว้ ไม่ยอมขอแบ่งของอย่างอืนจากเขาอี ก ดังนั้นพวก
ลูกแกว้ พลังปรารถนาบนตัวศิษ ย ์พี่ศิษ ย ์น้องของจา้ วหลิงถูก จึงอยู่
ในมือของเขาคนเดียว
ถ้าบวกกับลูกแก ้วพลังปรารถนาสีพั่ นลูกทีเขาพกมาแต่
่ เดิมอยู่
แลว้ ก็บวกกันได้เกือบหกพันสีร่ ้อยลูก หักจากที่ใช ้สําหรับบรรลุถึง
้ า้ ในตําหนั กบรมอัค คี ซึงทั
บงกชขาวขันเก ่ งหมดเป็
้ นลูก แก ว้ พลัง
ปรารถนาประมาณเก ้าร ้อยลูก ก็ยงั เหลืออีกเกือบห้าพันห้าร ้อยลูก
https://novel-lk.blogspot.com/
 เมื่ อเป็ นเช่น นี ้ ใช ล้ ู ก แก ว้ พลังปรารถนาไปหนึ่ งพัน สองร ้อย
่
แปดสิบลูกเพือบรรลุ ถึงบงกชเขียวขันหนึ ้ ่ ง ก็ยงั สามารถเหลือไวไ้ ด้
่ นกว่าลูก ต่อให้นับอีกสองพันห้าร ้อยหกสิบลูกเพื่อบรรลุถึง
อีกสีพั
บงกชเขี ยวขันสอง ้ ก็ พ อจะรับ มือได้อยู่ ดี อยากจะบรรลุ ถึง บงกช
้
เขียวขันสามอี กก็อาจจะเป็ นไปได้ยากแลว้ ลูกแก ้วพลังปรารถนาที่
ต้องใช ้สําหรับบรรลุระดับนั้นสูงกว่าห้าพันลูก
้ ท่ตอนแรกนํ
เหมียวอีโชคดี ี าลูกแกว้ พลังปรารถนามาทะเลดาว
นักษัตรหลายพันลูก ไม่อย่างนั้นก็จะพลาดโอกาสนี แล
้ ว้ จริงๆ

เมื่อแน่ ใจแล ว้ ว่ า ในมือตัว เองมีเสบีย ง ก็ ส งบสติอารมณ์อย่ า ง

รวดเร็ว รีบเขา้ สู่สภาวะการฝึ กฝนอีกครัง.. ้

นอกเกาะของเขาเพลิง นภา บนท้องฟ้ ามี เมฆครึมหนาแน่ ้ น

ฟ้ าผ่าเสียงดัง บนผิวทะเลมีพายุฝนกระหนํ่ า คลืนใหญ่
่ โหมซัดสาด
ตรงจุ ด ที่อยู่ ไม่ ไกลจากเกาะ อาชามัง กรตัว หนึ่ งกํ า ลัง พัว พันฟั ด
่
เหวียงอยู ั ปลาหมึกขนาดใหญ่ตวั หนึ่ ง
่กบ
อาชามังกรที่ดวงตาสองขา้ งเป็ นแสงสีแดงประหลาดกําลังกัด
และฉี ก หนวดเส น ้ หนึ่ งอย่ า งบ า้ คลั่ง พอสะบัด หัว หนึ่ งครัง้ ฟั น ที่
แหลมคมก็ ดึงให้ห นวดเส น ้ หนึ่ งของปลาหมึก ขาดได้โ ดยตรง มัน
หันกลับ มางับ หนวดอีกเส น ้ และสะบัดหัว อีก ครัง้ ดึง หนวดขาดอีก
เส้นหนึ่ งแลว้ ขณะเดีย วกันเท้าทังสี ้ ่ก็กํ าลังพยายามเตะลํา ตัวของ
ปลาหมึก สูก้ บ ั ปลาหมึกอย่างดุเดือดอยู่ในทะเล
ไม่ ตอ้ งบอกก็รู ้ถึงพลังเท้า ของอาชามังกร ยิ่งไปกว่านั้ นก็เป็ น
อาชามังกรที่มีแสงสีแดงประหลาดที่ตาด้วย ปลาหมึก ขนาดใหญ่
ไม่ ได้สู ก
้ บ ้
ั อาชามัง กรเป็ นครังแรก แต่ นึก ไม่ ถึงว่ าจะเจอกับ อาชา
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ วพันยากและดุร ้ายขนาดนี ้ ภายใต้ความเจ็บปวด ร่างกาย
มังกรทีพั
ของปลาหมึกขนาดใหญ่โดนฉี กออก จึงรีบหดหนวดทีพั ่ วพันอย่าง
รวดเร็ว และรีบดําลงไปในนํ ้าลึก
อาชามังกรตัวนั้นห้าวหาญผิดปกติ มันสั่นหัวส่ายหางมุดลงไป
้ ่ที่กําลังเปล่งแสงสี
ในทะเล มุดลงไปอย่างรวดเร็ว ดวงตาปี ศาจทังคู
แดงประหลาดอยู่ในทะเลดูค่อนขา้ งน่ ากลัว ไล่ตามปลาหมึกตัวนั้น
่
ทีอยากจะฆ่ ามันอย่างไม่เลิกรา

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 399 การปราบจลาจลของเฮยทั่น

ร่า งกายของมัน ดํ า ลงไปด้ว ยการจัง หวะการเคลื่ อนไหวที่

่ า ร่า งกายแบบนี ้จะว่า ยนํ ้ าแลว้ ให้ค วามรู ้สึก
ประหลาด ไม่ น่าเชือว่
เหมือนงู มันเร่งไล่ตามปลาหมึกใหญ่ทกํ ่ี าลังหลบหนี งับหนวดเสน ้
หนึ่ งของปลาหมึก แลว้ พัวพันอยู่กบั ปลาหมึกตัวนั้นอย่างบา้ คลั่งที่
ก ้นทะเล ดึงร่างกายขนาดใหญ่ของปลาหมึกขวา้ งขึนฝั ้ ่ง

ปลาหมึก ตัวใหญ่ ก อดรัด หินปะการัง ใต้ท ะเลไว ไ้ ม่ ย อมปล่ อย

อาชามังกรกลับเป็ นฝ่ ายปล่อยไปเอง จากนั้นอาชามังกรก็ทงวิ ั้ งทั
่ ง้
ว่า ยอยู่ ที่ ก น
้ ทะเล ใช เ้ ท้า ถีบ หิ นปะการัง แล ว้ ใช ้หัวชนกับ หัว ของ
ปลาหมึ ก ใหญ่ อย่ างรุ งแรง แม้แต่ หิ นปะการังที่ ปลาหมึก พันไว ไ้ ม่
ยอมปล่อยก็โดนชนจนพังทลายไปพร ้อมกัน
ไม่นานนัก ตรงริมฝั่ งที่มีคลืนใหญ่
่ โหมซัดสาดก็มีอาชามังกร
ึ้
โผล่ขนมาจากนํ ้า แลว้ เหวียงศพของปลาหมึ
่ กขนาดใหญ่ไวบ้ นฝั่ง
ขณะที่มองรางวัล การต่ อสู ข ้
้ องตัว เอง "ฮีๆๆ..." อาชามัง กรก็
้ ส่ ง เสีย งร ้องขึ นบนฟ้
พลัน ยกขาหน้า ขึ น ้ าที่ มีพ ายุ ฝนฟ้ าคะนอง
เหมือนกําลังประกาศอะไรบางอย่าง
พอเท้า ทั้งสี่ตกลงพื นมั
้ น ก็ ก ม้ หน้า กัด ฉี ก เนื ้อปลาหมึก และ
กลืนลงท้องอยู่ท่ามกลางพายุฝนคลั่ง
้ อมเป็ นเฮยทั่นอยู่แลว้ ไม่รู ้เหมือนกันว่าหลาย
อาชามังกรตัวนี ย่
้ รบั ความลําบากไปมากเท่าไร แทบจะทุกจุดบนร่างกายอัน
ปี มานี ได้
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ั
แข็งแรงบึกบึนมีทงแผลเก่ าและแผลใหม่ตด ั สลับกัน รอยใหม่ล่าสุด
ก็ เพิ่ งเกิด ขึ นเมื
้ ่ อครู ่นี้เอง ที่ หน้า โดนปลาหมึ ก กรีด จนเนื ้อปริ มี
เลือดสดไหลหยด
ให้อาชามังกรว่ายนํ ้าอยู่ในทะเลดาวประจิมทีกว ่ า้ งใหญ่ไพศาล
เพียงลําพัง สําหรับมัน สิงนี่ เที
้ ยบเท่ากับการปราบจลาจลทะเลดาว
นั ก ษัต รของมัน นั ก ล่ า ในทะเลเดิม ที ก็ มี เยอะอยู่ แ ล ว้ ก่ อนหน้า นี ้
เหมียวอีวิ้ งวุ
่ ่นไปทั่วเพือเอาชี
่ ิ รอด เรียกได้ว่าทําให้เฮยทั่นลําบาก
วต
แลว้
ตอนที่อยู่ บ นเกาะที่ เหมีย วอี แยกกั
้ บ ชีสิวหง้ เฮยทั่นก็ เจอกับ
ฉลามใหญ่ ต วั หนึ่ ง เหมื อนกับ เจ า้ ของของมัน มันต่ อสู ก ้ บ
ั ฉลาม
ใหญ่จนเกือบเอาชีวต ิ ไม่รอดแลว้ สุดท้ายก็วงพาร่ิ่ างกายที่บาดเจ็บ
หนั ก ไปหลบอยู่ บ นเกาะนั้ น อยู่ ท่ี นั่ นหนึ่ งปี เต็ ม ๆ กว่ า จะฟื ้ นฟู
้
ร่างกายขึนมาได้
จากนั้ นมันก็ ข า้ มทะเลที่กว า้ งใหญ่ อีก ครัง้ มุ่ ง ตรงสู่ เขาเพลิ ง
นภา เรียกได้ว่าผ่านการเข่นฆ่ามาตลอดทาง มันต่อสูก้ บ ั เผ่าทะเล
อยู่ในนํ ้า สูส้ ุดชีวิตกับสัตว ์ป่ าดุร ้ายบนเกาะ มันหลบๆ ซ่อนๆ เดี๋ยว
่ ยวหยุ
๋
วิงเดี ด เดี๋ยวเดินทางเดี๋ยวพักอยู่เสมอ ผ่านความยากลําบาก
มาทุกรูปแบบจริงๆ
่
แต่การผ่านอันตรายนํ ามาซึงการเปลี ่
ยนแปลงที่ ่งใหญ่ แสงสี
ยิ
แดงประหลาดในดวงตาของมันดับลงไปแลว้ แต่ทงตั ั้ วของมันยังคง
เผยกลิ่นอายความมุ ท ะลุ ดุ ด น
ั ที่เข ม
้ ขน
้ รอยแผลเป็ นราวกับ เป็ น
เกียรติยศสูงสุดของมัน

https://novel-lk.blogspot.com/
 หลังจากกินอิ่มไปหนึ่ งมือ้ เฮยทั่นที่ฟื ้ นตัว จากสภาพบ า้ ระหํ่ า
เหมือนจะรู ้สึกได้ถงึ ผลกระทบของบาดแผล มันวิงช ่ ้าๆ เขา้ ไปในป่ า
่ ่ห่างออกไปหลายลีเพี
ทีอยู ้ ยงลําพัง บุกเขา้ ไปในถําแห่้ งหนึ่ ง ไล่หมี
ตัวหนึ่ งออกมา แลว้ ก็นอนตะแคงฟื ้นฟูรา่ งกายเงียบๆ อยู่ในถํานั ้ ้น

วัน ต่ อ มาพายุ ฝ นสงบลงแล ว้ แสงอาทิ ต ย เ์ จิด จ า้ แต่ เฮยทั่น

ไม่ได้รบ ้ เขา
ี ร ้อนออกจากถําภู
ความสามารถในการฟื ้ นตัว ของร่า งกายมันเหมื อนจะน่ าทึ่ ง
้ ก ี่วัน รอจนกระทั่งบาดแผลตรงหน้า อกของ
มาก หลบอยู่ใ นถํ าไม่
มันประสานตัวอย่างช ้าๆ กลายเป็ นรอยแผลเป็ นใหม่อก ี รอย มันถึง
ได้ย่าเท้
ํ าพุ่งออกมาจากถํา้ วิงตะบึ
่ งออกจากป่ าภูเขาด้วยความเร็ว
่ า้ งใหญ่ไร ้ทีสิ
สูงตลอดทาง พุ่งออกมาถึงทุ่งหญ้าทีกว ่ นสุ
้ ดแลว้

เหมือนมันสัมผัสได้แลว้ ว่าตัวเองอยู่ไม่ห่างจากเหมียวอี ้ เท้าทัง้

่ งวิ
สียิ ่ งเร็
่ วขึนเรื
้ อยๆ่

แต่ ท ว่ากลับเจอกับ ฝู งอาชามังกรบนทุ่ งหญ้า เฮยทั่นรีบ หยุ ด

กะทันหัน มันตัวเดียวคุมเชิงอยู่กบ
ั ฝูงอาชามังกรจํานวนมาก
สําหรับแขกไม่ได้รบั เชิญที่บุกเขา้ มาในอาณาเขตตัวเองอย่าง
เฮยทั่น เห็ นได้ชดั ว่าอาชามังกรที่เป็ นจ่าฝูงไม่พอใจมาก นํ าอาชา
่ วพุ่งชนเขา้ มาอย่างบา้ ระหํ่า
มังกรกว่าหมืนตั
ต่อให้เฮยทั่นแข็งแกร่งแค่ไหนก็ไม่กลา้ สูก้ บ ั อาชามังกรที่เยอะ
ขนาดนี ้ มันรีบ เลียวเปลี
้ ่ยนทิศ ทาง วิ่งวนด้ว ยความเร็ว สู งภายใต้
การไล่ตามของฝูงอาชามังกร

https://novel-lk.blogspot.com/
 อาชามังกรฝูงนี ้อยากจะประลองฝี เท้ากับ เฮยทั่น ก็ เห็ นได้ช ด
ั
ั้ นไปหน่ อย เฮยทั่นวิงชะเง
ว่าห่างชนกั ่ อ้ คอมองอาชามังกรขา้ งหลัง
ตลอดทาง
อาชามัง กรข า้ งหลังเห็ นว่ าวิ่งตามมันไม่ ท นั จึง หยุ ด ไล่ โจมตี
้
เลียวกลั
บพร ้อมความภาคภูมใิ จทีขั ่ บไล่ผบ
ู ้ ุกรุกสําเร็จ
ใครจะคิดว่าพอเฮยทั่นหันกลับมามอง 'ทํ าไมไม่ตามแล ว้ ล่ะ?'
จากนั้นก็เลียวกลั
้ ี ครัง้
บมาขับไล่อก
ฝูงอาชามังกรถู กยั่วให้โมโหแลว้ รวมตัวกันบุ กเข า้ มาอีกครัง้
เฮยทั่นรีบเปลียนทิ
่ ศทางอย่างรวดเร็ว เพื่อหลีกเลียงไม่
่ ให้ปะทะกัน
่ หน้า มันวิงหนี
ซึงๆ ่ อีก ครัง้ นํ าอาชามังกรฝู งใหญ่วิงด้
่ วยความเร็ว
สูงอีก
้ ไล่
ครังนี ้ ต ามไกลไปหน่ อย ไล่ต ามมาตลอดจนถึงเขตแดนทุ่ ง
หญ้า อาชามังกรฝูงใหญ่ถงึ ได้หยุด
ใครจะคิดว่าเฮยทั่นก็หยุดแลว้ เช่นกัน มันยกขาหน้าขึนพร
้ ้อม
ส่งเสียงคําราม แลว้ ก็ใช ้ก ้นไสดินแสดงพลังต่อฝูงอาชามังกร
จ่าฝู งอาชามังกรที่โมโหส่งเสีย งร ้องอย่างดุเดือดทันที แลว้ นํ า
อาชามังกรฝูงใหญ่ไล่ตามโจมตีอก ี ครัง้ ทําให้เฮยทั่นวิงสุ
่ ดฝี เท้า

มันยั่วยุ อยู่ ตลอดทางแบบนี ้ พาอาชามังกรฝู ง ใหญ่ เข า้ มาใน

แนวเทือกเขา พอออกจากแนวเทือกเขาก็บุกเขา้ ทะเลทราย ไม่ให้
อาชามั ง กรฝู ง นี ้ จากไป ข อเพี ย งอาช ามั ง กรฝู ง นี ้ มี เ จตนาจะ
ย้อนกลับ มันก็จะกลับมายั่วยุทนั ที

https://novel-lk.blogspot.com/
 ดังนั้ นอาชามังกรหมื่นกว่าตัวจึงวิงห้
่ ออยู่ในทะเลทรายตลอด
้ า้ ไปยัง บริเวณที่ มี อุ ณ หภู มิ สู ง เปล่ า
ทาง และสุ ด ท้า ยก็ ล่ ว งลํ าเข
่
เปลียวและไร ้ต้นไม้ใบหญ้า
จากอุ ณ หภู มิ ข า้ งหน้า ที่ ยิ่งสู ง ขึ นเรื
้ อยๆ่ ในที่สุ ด อาชามัง กร
หมื่นกว่ าตัวก็ ห ยุด ฝี เท้า ไม่ กา้ วไปข า้ งหน้าอีก แล ว้ เหมือนจะกลัว
นิ ด หน่ อย ไม่ ว่า เฮยทั่นจะยั่วยุอย่ างไรก็ ไม่ก ล า้ เข า้ ไปข า้ งหน้า อีก
แลว้
เฮยทั่นเหมือนผิด หวังเล็ กน้อย มันผ่ านความยากลํา บากและ
อันตรายมาตลอดทาง รู ้ถึงความอันตรายเวลาที่มีกําลังไม่เพียงพอ
ไม่ง่ายเลยกว่าจะพบพวกเดียวกันมากมายขนาดนี ้ มันถึงได้คด ิ หา
ี ลอกล่อให้เดินทางร่วมกัน จุดประสงค ์ของมันก็คือ เวลาที่พบ
วิธห
เจออันตรายจะได้อาศัยแรงของอาชามังกรฝูงนี ช่ ้ วย

ใครจะคิ ด ว่ า พ อพ ามาถึ ง ที่ นี่ อี ก ฝ่ ายกลั บ ไม่ ย อมไป แล ว้

เฮยทั่นเองก็ ห มดหนทาง มันตัวเดีย วก็ สูไ้ ม่ช นะหลายตัว เมื่อไม่ มี
ทางบีบบังคับให้รว่ มทางกันได้ สุดท้ายก็ทําได้เพียงเงยหน้าขึนฟ้ ้ า
้
และส่ ง เสี ย งร ้อง มัน ละทิ งอาชามัง กรฝู ง นี ้อย่ า งเด็ ด ขาด จากนั้ น
่
หมุนตัวและวิงตะบึ งไปเพียงลําพัง
อาชามังกรฝูงนั้นส่งเสียงทางจมูก พวกมันสุมหัวราวกับกําลัง
กระซิบกระซาบกัน ขณะที่มองเฮยทั่นจากไป พวกมันก็ไม่ได้แยก
้ั
ย้ายอยู่ตงนาน เหมือนคิดไม่ตกนิ ดหน่ อยว่าทําไมเฮยทั่นกลา้ ไปยัง
สถานที่อันตรายขนาดนั้ น พวกมันต่ า งก็ ถู ก ความกล า้ หาญของ
เฮยทั่นทําให้ตกตะลึงแลว้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ อยๆ
่
อุ ณ หภู มิ ข องทางข า้ งหน้ า น่ าหวาดกลัว ขึ นเรื ในที่ สุ ด
เฮยทั่นทีวิ่ งมาไกลมากและเหงื
่ ่อออกราวกับฝนตกก็หยุดวิงแล่ ว้ มัน
เดินวนไปวนมา ไม่กลา้ เดินไปขา้ งหน้าอีก
้
"ฮีๆๆ.." ้ า ปลดปล่อยเท้าทัง้
แต่สุดท้ายก็ยงั ส่งเสียงคํารามขึนฟ้
่ วงบุ
สีให้ ิ่ กไปขา้ งหน้าอย่างบา้ ระหํ่า ภายใต้การบีบคันของอั
้ นตราย
ถึงขีดสุด ดวงตาของมันเปล่งแสงสีแดงประหลาดอีกครัง้
้ วิ่ งเร็
เท้าทังสี ่ วขึนเรื
้ อยๆ
่ ่
เร็วเหมือนเงาผี วิงตะบึ งเพียงลําพังราว
่
กับลมทีโหมพั ดอย่างรุนแรง เสียงของเท้าทีวิ่ งช
่ ดั ใสไพเราะ ราวกับ
เป็ นหมาป่ าโดดเดียว ่

แต่ ท ว่ า ตอนถึ ง จุ ด ที่ สามารถมองเห็ น เขาเพลิ ง นภาอั น สู ง

ตระหง่า นอยู่ไกลๆ เฮยทั่นก็ห ยุ ดวิ่งอยู่ ดี สุ ดท้ายก็ ตอ้ งยอมแพ ต
้ ่อ
สภาพแวดลอ้ มที่เลวร ้าย ขา้ งหน้าเป็ นสถานที่ทีความสามารถของ
่
มันไม่มีทางสัมผัสได้ มันพยายามเต็มที่แลว้ จริงๆ ไม่มีทางเขา้ ใกล ้
ได้อก
ี แลว้
้
"ฮีๆ…ฮี ้ เฮยทั่นที่เท้าทังสี
ๆ.." ้ กระวนกระวายเงยหน้
่ ้ า
าร ้องขึนฟ้
้ ่ในนั้น แต่มน
อยู่เป็ นระยะ มันรู ้สึกได้ว่าเหมียวอีอยู ั เขา้ ไปไม่ได้ ทํ า
้
ได้เพียงหวังว่าเหมียวอีจะได้ ยินเสียงของมัน แต่รออยู่นานมากก็ไม่
มีการตอบกลับอะไร
ภายใต้ก ารประสบอุป สรรค เฮยทั่นที่ยากจะทนต่ อแรงกดดัน
้
ของอุณ หภูมิสูงทําได้เพียงเลียวและจากไปอย่ างไม่ ลงั เล ไม่ มีทาง
อยู่ ได้นานจริง ๆ การที่ มัน วิ่งมาถึ ง ที่ นี่ ก็ เป็ นขี ด จํ า กัด สู ง สุ ด ของ
ความสามารถในการอดทนของมันแลว้

https://novel-lk.blogspot.com/
 มันวิ่งห้อตลอดทาง บุ ก ออกจากบริเวณหิ นไหม้เกรีย ม ข า้ ม
ทะเลทราย ข า้ มแนวเทื อ กเขา บุ ก เข า้ สู่ ทุ่ ง หญ้า เฮยทั่นที่ วิ่งเร็ ว
เหมือนลมตามทันอาชามังกรฝูงนั้นอีกครัง้
ขณะเผชิญหน้ากับฝูงอาชามังกรที่กําลังมองตนอยู่ เฮยทั่นก็
กระโดดไปมาด้วยความดีใจ ส่งเสียงคํารามต่อจ่าฝูงอาชามังกรไม่
หยุด มันกําลังยั่วยุจ่าฝูงท่านนั้น
เพื่อรัก ษาเกีย รติข องตัวเอง จ่าฝู งออกโจมตีอย่า งเหียมหาญ
้
และเฮยทั่นก็บุกตะลุยโจมตีทน ั ที
ช ่วพริ
ั บ ตาเดี ย วที่ ชนกัน เฮยทั่นพลัน โยกตัว หลบ และจู่ ๆ
ร่างกายแข็งแรงกํายําก็ชนด้านขา้ ง ชนจ่าฝูงอาชามังกรจนลม้ กลิง้
ไปโดยตรง
ไม่ รู ้ว่าเจา้ บ า้ นี่ เรียนท่าใหม่มาจากไหน ไม่ น่าเชือว่
่ าจะเรียนรู ้
่
การทําท่าเคลือนไหวหลอกๆ แลว้ ชนโจมตีดา้ นขา้ ง
ั ลุกขึน้ เฮยทั่นก็พุ่งเขา้ มาใช ้หัวชนที่
จ่าฝูงอาชามังกรยังไม่ทน
ขา้ งลําตัวของมันแลว้ ชนมันลม้ ลงไปอีกครัง้
ชนจ่ าฝูงอาชามังกรที่แข็ งแรงขนาดนี ้จนล ม้ ห้าครังติ
้ ดต่ อกัน
่ ดขาดโจมตีจนอีกฝ่ ายพ่ายแพ ้
ใช ้จุดแข็งทีเด็
ในทีสุ่ ดจ่าฝูงอาชามังกรก็ไม่ลุกขึนมาอี
้ ้ งก ้มหัวด้วย
กแลว้ ทังยั
ส่งเสียงร ้องเบาๆ ยอมแพแ้ ลว้
เฮยทั่นเดิ น ไปตรงหน้ า มัน มองตํ่ าลงไปยัง อดี ต จ่ า ฝู ง อาชา
่
มังกรทีสวามิภก ์ ่ใต้แทบเท้ามัน
ั ดิอยู

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
"ฮีๆๆ.." เฮยทั่นยกเท้าหน้าขึนพร
้ ้ า แสดง
้อมส่งเสียงร ้องขึนฟ้
้ มันจะกลายเป็ นจ่าฝูงตัวใหม่ของ
ให้เห็นอย่างเปิ ดเผยว่านับแต่นีไป
อาชามังกรหมืนกว่่ าตัวนี ้
อาชามังกรหมื่นกว่าตัวเหมือนยอมรับผลลัพธ ์นี ้แลว้ พวกมัน
่ ้าๆ เขา้ มาวนรอบตัวเฮยทั่นพร ้อมพ่นเสียงทางจมู ก พากันก ม้
วิงช
้ ว้
หัวยอมรับจ่าฝูงตัวใหม่ตวั นี แล
เฮยทั่นที่มีแผลเป็ นสะสมอยู่เต็มตัว เป็ นเพียงตัวเดียวที่ยืนเชิด
หน้าอยู่ท่ามกลางอาชามังกร
ขณะที่บนทุ่ งหญ้ามีลมพัดมาและทํ าให้ขนแผงปลิวสะบัด มัน
หัน หน้า กลับ ไปมองทิ ศ ทางที่ มัน สัม ผัส ได้ว่ า เหมี ย วอี อยู
้ ่ ต รงนั้ น
ทิ ศ ทางของเขาเพลิ ง นภา ดวงตาทั้งคู่ เป็ นประกายแวววาว มัน
้ ง เฝ้ ารออยู่ทนี
ตัดสินใจแลว้ ว่าจะอาศัยกําลังของทังฝู ี่ ่ ..
สองปี หลัง จากนั้ น เหมีย วอีที
้ ่ นั่ งขัด สมาธิอยู่ บ นบัล ลัง ก ข
์ อง
ตําหนักบรมอัคคี มีภาพดอกบัวสีเขียวหนึ่ งกลีบกําลังผลิบานอย่าง
ช ้าๆ ตรงหว่างคิว้
้ ส ะทกสะท้า น จนกระทั่งลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนาใน
เหมีย วอีไม่
ปากกลั่นกรองจนหมดโดยสิ นเชิ ้ ้ พลัง
ง ถึ ง ได้ค่ อ ยๆ ลื ม ตาขึ น
์ ่ ม หนึ่ งโหมซัด สาดออกมา ลมแรงกระเพื่ อมอยู่ ใ น
อิ ท ธิฤ ทธิกลุ
ตํา หนั กบรมอัค คี ของประดับ ตกแต่ งจํ านวนหนึ่ งพากันล ม้ ลงพื น ้
บา้ งก็ลม้ บา้ งก็แตก
เหมี ย วอี พลั้ น ลุ ก ขึ นยื
้ น และกางแขนสองข า้ ง ในกํ า ไลเก็ บ
สมบัตม ิ ีหมอกสีดํากลุ่มแลว้ กลุ่มเล่าลอยเขา้ มาบนตัวเขา เกราะรบ
คลุ ม ที่ ตัว อี ก ครัง้ เขาถื อ ทวนเกล็ ด กลับ ด้า นไว ใ้ นมื อ และพลัน
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ เหาะออกไปตกอยู่ น อกตํ า หนั ก ใหญ่ ไกลสิบ กว่ า
กระโจนตัว ขึ น
เมตร
เสียงมังกรคํารามดังขึน้ ทวนเกล็ดกลับด้านทีอยู
่ ่ในมือเหมียวอี ้
้
กํ า ลัง ปาดขึ นปาดลง เขาออกทวนเร็ว มาก เหมื อนกับ ความเร็ ว
่ นตามวรยุ
เพิมขึ ้ ่ นไม่
ทธ ์ ความเร็วในการออกทวนเพิมขึ ้ นอ้ ยเลย
้ ว มี แสงสี เขีย วเปล่ ง ออกมา ขณะเดีย วกัน ก็ ค วบคุ มของ
ทังตั
้
วิเศษขันสองที ่มีด ว้ ย เขาออกทวนราวกับมังกร คน อิท ธิฤทธิและ ์
ทวนรวมกันเป็ นหนึ่ งเดียว เฉี ยบแหลมไร ้เทียมทาน
์ ้รูปร่างกลุ่มแลว้ กลุ่มเล่ายิงออกมาจากทวน ยิง
พลังอิทธิฤทธิไร
ไปรอบๆ ทุกทิศทาง ไม่รู ้เหมือนกันว่าวัสดุก่อสร ้างผลึกใสแวววาวที่
ั้ ้าแข็งและหยกนั้นคืออะไร โดนโจมตีขนาดนี แล
ไม่ใช่ทงนํ ้ ว้ แต่เจาะ
้ กๆ เท่านั้น
ให้กระเด็นได้เพียงชินเล็
หลังจากแสดงความสามารถจนพอใจไปพักหนึ่ ง จู่ๆ เขาก็เก็บ
้ า้ งหลัง จากนั้ นพลิ ก ฝ่ ามื อ หยิ บ
ทวนและใช ม้ ื อ ข า้ งเดี ย วถื อ ไว ข
์
กระจกหยิ น ดํ า ออกมา แล ว้ ใช อ้ ิ ท ธิฤ ทธิ ควบคุ ม ปราณหยิ น ที่
เหมือนนํ ้าตกพ่นไปยังรูปสลัก 'กิเลนไฟ' ขา้ งบันไดอย่างบา้ คลั่ง
์ งนี
การใช ้อิท ธิฤ ทธิครั ้ นานต่
้ อเนื่ องเจ็ด นาทีเต็ มๆ เหมียวอีถึ ้ ง
รู ้สึกว่าพลังอิทธิฤทธิใช์ ้การไม่ได้ เขาเก็บกระจกหยินดํา เมื่อเทียบ
กับก่อนหน้านี ที ้ ่เขาพ่นได้เพียงชวครู
่ั ช ่ั
่ วยาม ้
ก็ไม่รู ้ว่าแข็งแกร่งขึน
้ เท่
ตังกี ่ าแลว้ !

"นี่ คือพลังของนักพรตบงกชเขียว!" เหมียวอีทํ้ าสีหน้าตืนเต้

่ น
ดีใจ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ตอนที่ ตั ว เองควบคุ ม ของวิ เ ศษขั้ นสองทั้ งตั ว พ ร อ้ มกัน ก็
่
สามารถรู ้สึกได้ถงึ ความอิสระลืนไหล ไม่ได้หนักหน่ วงเหมือนตอน
แรก รู ้สึก สบายเหมื อนตอนที่ ตัว เองควบคุ มเกราะรบสีเงินชุด นั้ น
พลัง ทํ า ลายล า้ งที่อัด แน่ นตอนโจมตีออกไป ก็ ย่ิงไม่ ใ ช่สิ่งที่ระดับ
บงกชขาวจะเทียบได้ ให้ความรู ้สึกเหมือนต่างกันราวฟ้ ากับดิน
้
พอเก็บของวิเศษทังหมดที่อยู่บนตัวแลว้ เหมียวอีก็้ เหาะขึนไป
้
บนหัวของจานกลม เงยหน้ามองเปลวไฟร ้อนแรงที่โหมซัดสาดอยู่
ด้านบน จากนั้นชูกระจกหยินดําในมือ ทําให้ปราณหยินที่ระเบิดจู่
โจมออกไปอย่างรวดเร็ว
ใครจะคิดว่าพอปราณหยินสัมผัสกับเปลวไฟร ้อนแรงด้านบน
ก็อยู่ในสภาพเสียหายรุนแรงทันที เหมียวอีพลั ้ นสีหน้าเปลียนไป
่ รีบ
เรีย กปราณหยิน กลับ เข า้ กระจกหยิ น ดํ า แล ว้ ตรวจดู ข า้ งใน เขา
พบว่ า มัน เสี ย หายไปแล ว้ ไม่ น้ อ ย เปลวไฟเดื อ ดนั่ นไม่ เพี ย งแค่
สามารถยับยัง้ แต่ยงั สามารถเผาทําลายปราณหยินได้ดว้ ย

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 400 คบไฟดับ

่ งเหมียวอีก็้ สงสัยในใจอยู่นานแลว้ ว่ากระจกหยินดําจะช่วย

ทีจริ
ให้ตวั เองออกไปได้หรือเปล่า ตอนแรกที่ตกลงในปากภูเขาไฟก็เคย
ลองใช แ้ ล ว้ หนึ่ งครัง้ เขาพบว่า อุ ณ หภู มิสู งมีผลยับ ยังปราณหยิ
้ น
เพี ย งแต่ เข าไม่ ย อมเผชิ ญ ห น้ า กั บ ความจริง อยากจะเห ลื อ
ความหวังในการปลีกตัวออกไปเอาไว ้
ตอนนี ้ความหวังดับ สู ญ ทํ า ได้เพี ย งเผชิญ หน้า กับ ความจริง
แลว้
้ บ กระจกหยิ น ดํ า ขณะจ อ้ งมองด้า นบน ก็ ไม่ รู ้ว่ า
เหมี ย วอี เก็
้ ทางเปลวไฟนี ้สู ง เท่ า ไร ไม่ รู ้ว่ า อาศัย วรยุ ท ธ บ์ งกชเขี ย วของ
เส น
้
ตัวเองตอนนี ควบคุ มอุณหภูมส ิ ูงแลว้ จะออกไปได้หรือไม่
เขาพลิ ก ฝ่ ามื อ หยิ บ ทวนยาวขั้นสองออกมาด้า มหนึ่ ง แล ว้
้
กระโดดขึนไปสิ บกว่ าเมตร โบกแขนขว า้ งทวนยาวทะยานขึนไป ้
ด้านบน เตรียมจะทดสอบความยาวของเสน้ ทางเปลวไฟ
‘สวบ!' ทวนยาวที่ยิงออกไปอย่างรวดเร็วและดุดน ่
ั นํ ามาซึงลม
่
แรง มันกระเพือมเปิ ้
ดเมฆไฟยิงขึนไปโดยตรง
้ าให้เหมียวอีตกตะลึ
แต่ทว่าภาพนี ทํ ้ งแลว้
เหมียวอียั้ งไม่ทน
ั ตกถึงพืน้ ก็เห็ นเมฆไฟที่โหมซัดสาดเกาะตัว
กลายเป็ นมัง กรไฟหลายพัน ตัว ที่ เหมื อ นจริง และมี ห น้า ตาดุ ร ้าย

https://novel-lk.blogspot.com/
ลักษณะมุทะลุดุดน ้
ั มังกรไฟหลายตัวพุ่งคดเคียวยาวเหยี ยดเขา้ มา
่ ่งขึนไป
ด้วยความเร็วสูง อ้าปากใช ้ฟันเปลวไฟงับทวนยาวทีพุ ้
้ ชวพริ
บึม! ่ั บตาเดียวทวนยาวก็แตกกระจายกลายเป็ นประกาย
ไฟลอยตกลงมา
่ าทวนวิเศษขันสองหนึ
ไม่น่าเชือว่ ้ ่ งด้ามจะต้า นทานการโจมตี
ของมังกรไฟไม่ไหว เหมียวอีงงงั ้ นถึงที่สุด 'นี่ มันตัวอะไรกัน? ทําไม
ถึงเป็ นแบบนี ?้ หรือนี่ จะเป็ นค่ายกลในตํานาน?'
ความน่ า กลัว แห่ ง พลัง โจมตีข องมัง กรตัวเดีย วก็ เทียบเท่ า กับ
ยอดฝี มือบงกชแดงแลว้ ขา้ งบนมีมงั กรไฟเป็ นพันบินวนอยู่ แบบนี ้
ใครจะออกไปได้ล่ะ?
ท่า มกลางความตกตะลึง เหมีย วอีคิ ้ ด ไม่ต กนิ ด หน่ อยว่า ตอน
แรกตัวเองตกลงมาได้อย่ า งไร ทํ า ไมถึง หลบการโจมตีข องมังกร
้
พวกนี และตกลงมาอย่ ่ ?
างราบรืนได้
ั หนึ่ งก็สลายกลายเป็ นเมฆไฟที่ไหลเชียว
มังกรไฟบินวนอยู่พก ่
้
อีก ปิ ดกันทางออกเอาไว ้
้ บของวิเศษขันสองออกมาอี
เหมียวอีหยิ ้ กหลายชิน้ และโยนขึน
้
ไปด้านบนติดต่อกัน
ไม่ มี ค วามโชคดี พอของวิเศษสัม ผัส กับ เปลวไฟที่ ไหลเชียว
่
ด้านบน เปลวไฟร ้อนแรงที่โหมซัดสาดก็ก่ อตัวเป็ นมังกรไฟหลาย
้
พันตัวแหวกว่ า ยไปทันที แล ว้ ยัง กัด ของวิเศษขันสองพั งทลายได้
ภายในครังเดี้ ยวอีกด้วย

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ยวอีจึ้ งรับ รู ้ถึงความร ้ายกาจของนั กพรตบงกชทอง
ตอนนี เหมี
ไม่ใช่ว่าจะถูกรังแกได้ง่ายจริงๆ อีกฝ่ ายไม่ตอ้ งลงมือ แค่วางค่ายกล
ใหญ่ไวก้ ็เพียงพอจะทําให้คนอืนเสี ่ ยเปรียบแลว้ ต่อให้เหมียวอีมี้ วร
ยุทธ ์ถึงระดับบงกชเขียว แต่ยงั ไม่มีแม้แต่คุณสมบัติที่จะถือรองเท้า
ของอีกฝ่ ายเลย
เหมี ย วอี เรี้ ย กได้ว่ า หัว เราะไม่ ได้ร อ้ งไห้ไม่ ออก คิ ด ไม่ ต กว่ า
ตัว เองเลอะเลือนบุ ก เข า้ มาในรัง ของยอดฝี มือแบบนี ้ได้อย่า งไร นี่
่
เป็ นเรืองที ่ เป็ นไปไม่ ได้เลย ที่ นี่ ไม่ ใ ช่ส ถานที่ ที่ คนทั่วไปสามารถ
ล่ ว งลํ า้ คาดว่ า แม้แ ต่ ย อดฝี มือ บงกชแดงก็ ไม่ มี ท างบุ ก เข า้ มาได้
เช่นกัน
่
แต่เมือทดลองไปหลายชิ ้ ว้ ก็ทําให้เขาเขา้ ใจว่าทางขา้ งบน
นแล
เป็ นอย่ างไร พอโยนของออกไป เปลวไฟร ้อนแรงที่ยาวหลายร ้อย
เมตรด้านบนก็สลายไปทันที ก่อตัวเป็ นมังกรไฟ และเสน ้ ทางมังกร
ไฟยาวหลายร ้อยเมตรด้านบนยังมีเปลวไฟร ้อนแรงปิ ดอยู่ดว้ ย ไม่รู ้
เหมือนกันว่ายังห่างจากปากภูเขาไฟด้านบนสุดเท่าไร
้ ยวเฉาแล
หมดกัน! เหมียวอีเหี ่ ว้ ไม่มท
ี างออกไปได้เลย หรือว่า
่
ต้องรอให้ราชาปี ศาจเลียหวนกลับมาจัดการตนจริงๆ?
เขาเดินลงจากจานกลมช ้าๆ ด้วยความโศกเศร ้า พอเดินถึงบน
่
ลานกวา้ ง เท้าก็ไปเหยียบสิงของอะไรบางอย่ างเขา้ เขาก ้มหน้ามอง
่ ก็เป็ นชินส่
ทีแท้ ้ วนของผลึกใสแวววาวที่โดนตีหลุดออกมาตอนเขา
้ ่ เอง
เล่นทวนก่อนหน้านี นี

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เหมี ย วอีกางนิ ้วทั้งห้า ดู ด มาไว ใ้ นมื อ แล ว้ ขว า้ งออกไปแรงๆ
เพื่อระบายอารมณ์ เขาหันกลับมากําลังเดินไปขา้ งหน้าต่อ แลว้ จู่ๆ
ก็ตกตะลึง รีบหันกลับไปมองอีกครัง้
พอก ้อนชินส่้ วนขวา้ งออกไปโดนเปลวไฟที่อยู่อก ี ขา้ ง เปลวไฟ
ที่ไหลเชียวนั
่ ่ นก็ เกิด เป็ นช่องทางสายหนึ่ งที่ กว า้ งไม่ ถึง ครึงเมตร
่
ทันที ปล่อยให้กอ้ นชินส่ ้ วนผ่านออกไปแลว้ เพลง้ ! ไม่น่าเชือว่ ่ าจะ
กระทุง้ ไปถึงผนังหินด้านหลังเปลวไฟ
ขณะที่มองเปลวไฟที่ปิ ดกันใหม่
้ อีก ครัง้ เหมีย วอีก็
้ อึงไป
้ เขา
เดิน วนช า้ ๆ และมองไปโดยรอบ มองไปยัง ไฟลุ ก โชนที่ ล อ้ มรอบ
ตําหนั กบรมอัคคี แต่เปลวเพลิงที่ร ้อนแรงกลับ ไม่สามารถเขา้ ใกล ้
ตําหนักบรมอัคคีได้เลย เขากางนิ วทั้ งห้
้ า ดูดเศษผลึกหนึ่ งกอ้ นมา
พลิกดูในมืออีกครัง้ แลว้ ก็มองตําหนักบรมอัคคีทลอยอยู
่ี ่ท่ามกลาง
เปลวไฟอยู่เป็ นระยะ
้
ไม่รู ้นึ กอะไรขึนได้ เขาควงแขนขวา้ งเศษผลึกออกไปอย่างแรง
อีกครัง้ เปลวไฟที่ร ้อนแรงเกิดเป็ นช่องทางอีกครัง้ ปั้ง! และตีไปบน
ผนังหิน
เหมี ย วอี รี้ บ หยิ บ เกราะหัว ขั้นสองออกมาหนึ่ งชิน้ แล ว้ ขว า้ ง
ออกไปอย่างแรง
แกรง๊ ! ตกกระทุง้ โดนผนังหินด้านหลังเปลวไฟแลว้ แต่กลับไม่
มีสถานการณ์ท่เปลวไฟเปิ
ี ดทางให้ และไม่มีมงั กรไฟโจมตีเช่นกัน
่ ยหวนวางไว
เห็นได้ชดั ว่าค่ายกลทีเลี ่ ป้ ิ ดไวเ้ พียงทางเขา้
้ ้มือกวาดเศษผลึกมากองหนึ่ ง แลว้ รีบ ขึนไปอยู
เหมียวอีใช ้ ่บ น
จานกลมที่ เหมื อ นหัว คฑาหยกยู่ อี่ แล ว้ ควงแขนขว า้ งเศษผลึ ก
https://novel-lk.blogspot.com/
หลายสิบกอ้ นออกไปด้านบนพร ้อมกัน ก็เห็ นช่องทางหนึ่ งช่องตรง
ทางออกที่มีมงั กรไฟขวางอยู่ ก่อนหน้านี ้ปล่อยให้เศษผลึกผ่านไป
ทันที
มังกรไฟไม่ ได้โผล่ ออกมา เศษผลึก ที่ขวา้ งออกไปกลับ ตกลง
้
เสีย งดังติดต่ อกัน เหมียวอีโบกมื ์
อใช ้อิท ธิฤ ทธิรวบรวมไว ด
้ ว้ ยกัน
แลว้ ออกแรงโยนออกไปอีก
ไม่ ใช่ว่า โชคดี เปลวไฟที่ร ้อนแรงเปิ ดทางให้เศษผลึก อีก ครัง้
ขวา้ งติดต่อกันหลายครังก็้ ลว้ นเป็ นเช่นนี ้ มังกรไฟไม่ได้ออกมาอีก
้ า้ งของวิเศษขันสองออกไปอี
เหมียวอีขว ้ กชิน้ ผลก็คือมังกรไฟ
้ กัด จนของวิ เศษขั้ นสองพั ง ทลายกลายเป็ น
โผล่ ม าทัน ที บึ ม!
ประกายไฟลอยตกลงอีกครัง้
เขาขวา้ งเศษผลึกออกไปอีกครัง้ มังกรไฟก็ยงั ไม่โผล่มา
้ บผลุบออกไปแลว้ ปล่อย
เศษผลึกตกระนาวลงมา เหมียวอีกลั
ให้มน
ั ตกลงบนจานกลม
้ า ลัง โบกดาบ
เสีย งโลหะกระทบกัน ดัง ไม่ ข าดสาย เหมี ย วอี กํ
วิเศษขั้นสองฟั น เสาสลัก บนลานกว า้ งอย่ า งบ า้ คลั่ง แต่ สิ่งของที่
้ งจริงๆ อาศัยวรยุทธ ์ระดับบงกชเขียวของ
เหมือนผลึกอัญมณี นีแข็
้
เหมียวอีตอนนี ้ ก็ยากทีจะทํ
่ าให้พงั ได้

หลังจากเสียเวลาไปพักหนึ่ ง ในทีสุ ่ ดเหมียวอีก็้ ฟันแท่งเสาสลัก

ลม้ ลงมาหนึ่ งแท่ ง เขาอุ ม้ มันวิ่งกลับ ไปที่จานกลมแล ว้ พลันดีด ตัว
ขึน้ ขณะที่ตัว ลอยอยู่ ก ลางอากาศ แขนสองข า้ งก็ ออกแรงเต็ ม ที่

https://novel-lk.blogspot.com/
โยนแท่งเสาสลักใหญ่ขึนไป ้ หาขอ้ พิสูจน์การคาดเดาของใจตัวเอง
่ เกี
อย่างระมัดระวัง เรืองนี ้ ยวข
่ อ้ งกับชีวต
ิ ตน ไม่ให้ระวังไม่ได้หรอก
เป็ นอย่ า งที่ คาดไว ้ โยนแท่ ง นั้ นเข า้ ไปในทะเลเพลิ ง ด้า นบน
มังกรไฟไม่ได้ปรากฏออกมาจริงๆ ด้วย แต่กลับเปิ ดช่องทางทีกว ่ า้ ง
้ วยซํา้ ขนาดของผลึก ยิ่งใหญ่ ขึนเท่
ขึนด้ ้ า ไร ช่องทางที่เคียวเข็
่ ญ
่ิ
ออกมาก็ยงใหญ่ ึ ้ านั้น
ขนเท่
แท่งผลึกตกลงมา เหมียวอีใช ้ ้มือขา้ งเดียวรับไว ้ แลว้ กดลงบน
้ นไวข
พืนยั ้ า้ งตัว เขาประคองแท่งผลึกพร ้อมหัวเราะลั่น "ขา้ เขา้ ใจ
่ ก็เป็ นเช่นนี ้ ทีแท้
แลว้ ทีแท้ ่ ก็เป็ นเช่นนี !"
้

ในที่สุ ด เขาก็ ห าทางออกไปได้แ ล ว้ ที่ แท้เคล็ ด ลับ ในการหนี

ี่ าหนักบรมอัคคีแห่งนี ้
ออกไปก็ยงั อยู่ทตํ
"ปี ศาจอาวุโสอย่างเลียหวนช่่ ้
างหน้าเนื อใจเสื อจริงๆ ใครจะนึ ก
ออกว่ าตํ า หนั ก ที่อยู่ ต รงหน้า จะเป็ นกุ ญ แจสํ า คัญ ในการหนี ออก
จากค่ ายกลเปลวไฟ เป็ นเสน ้ ผมบังภู เขาจริงๆ! ถ้าไม่ ใช่เพราะข า้
โชคดี พบเบาะแสโดยบังเอิญ อีกนิ ดเดียวก็จะขังตัวเองตายแลว้ !"
้
เหมียวอีมองไปรอบๆ พร ้อมหัวเราะลั่นไม่หยุด ตืนเต้
่ นดีใจมาก

ที่จริงเขาคิด มากไปแล ว้ เลี่ยหวนไม่ ได้ห น้าเนื ้อใจเสืออย่างที่

้ อขนาดนั้นด้วย
เขาคิด และไม่จําเป็ นต้องหน้าเนื อใจเสื
่
ลองคิดดูว่าคนทีสามารถผ่ านค่ายกลไฟเขา้ มาในตําหนักบรม
อัค คีได้ ย่อมมีค วามสามารถที่จะออกไปได้อยู่ แล ว้ ไม่ จําเป็ นต้อง
ห า วิ ธ ี ก า รสํ า คั ญ อ ะไรใ น ก า ร ห นี อ อ ก ไป เล ย แ ล ะค น ที่ ไร ้
ความสามารถที่จะบุกเขา้ มา พอบุกเขา้ มาก็ย่อมตายอยู่ในค่ายกล
เปลวไฟอยู่แลว้ เลียหวนยั่ งจําเป็ นต้องวางอุบายอะไรอีก?
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
แต่ต่อให้เลียหวนนอนฝั ่ าจะมีนักพรต
นก็ นึกไม่ถึง ไม่น่าเชือว่
ระดับ บงกชขาวคนหนึ่ งบุ ก เข า้ มาในตํ าหนั ก บรมอัค คีข องเขาได้
พอโดนขังหาทางออกไปไม่ได้ ก็มค ้
ี วามคิดถึงขันจะทํ าลายตําหนัก
้ งว่าเขาหน้าเนื อใจเสื
บรมอัคคีของเขา ทังยั ้ ออีกด้วย
้ ้หัวใจของคนตํ่าทรามไปตัดสินหัวใจของคนดีแท้ๆ
เหมียวอีใช
ใช ้ระดับที่ตัวเองยืนไปตัดสินคนอืน ่ เลียหวนจํ
่ าเป็ นต้องวางแผนทํา
ร ้ายนั ก พรตตํ่ าต้อ ยที่ เขาไม่ จํ า เป็ นต้อ งมองแม้แ ต่ ห างตาอย่ า ง
เหมียวอีด้้ วยเหรอ?

ปั้ง! แท่งผลึกตกลงบนจานกลมแลว้
เหมียวอีรี้ บขึนไปวางหม้
้ อบนลานกวา้ งเพื่อทําอาหาร เตรียมจะ
กินอาหารอร่อยๆ สักมือ้ หลับดีๆ สักงีบเพื่อฟื ้นฟูรา่ งกาย จากนั้นก็
ตบก ้นหนี ไป
เหมียวอีที ้ ่หาวิธก
ี ารออกไปได้แลว้ สบายอกสบายใจ หลังจาก
กินดืมอิ ่ มแล
่ ว้ เขาก็นอนแช่อยู่ในอ่างอาบนํ ้า หลับฝั นหวานอยู่ใน
สถานที่มายา เรียกได้ว่าหลับสบายไร ้กังวล มีค่ายกลทีเลี ่ ยหวนวาง
่
่
ไวเ้ พือปกป้ องเขา จึงไม่กลัวจะมีใครรบกวน
หลังจากนอนตื่น เขาแต่งตัวเรียบร ้อยและกํ าลังจะจากไป แต่
ตอนที่ มองตํ า หนั ก บรมอัค คี เขาก็ ล งั เลอี ก ว่ า 'จํ า เป็ นต้อ งหนี ไป
้ งๆ เหรอ?'
ตอนนี จริ
พอคํ า นวณเวลาดู มาที่ทะเลดาวนั ก ษัต รเป็ นเวลาเจ็ ด ปี กว่ า
แลว้ ยังเหลือเวลาอีกสองปี กว่าการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรจะ
้ ด คาดว่าถ้าการปราบจลาจลยังไม่จบ เลียหวนก็
สินสุ ่ คงไม่กลับมา
ทํ า ไมไม่ ห ลบอยู่ ที่ นี่ จนการปราบจลาจลใกล จ้ ะสิ นสุ
้ ด แล ว้ ค่ อ ย
https://novel-lk.blogspot.com/
ออกไปล่ะ? ถ้าออกไปตอนนี ้ ก็หาสถานทีที ่ ทํ
่ าให้ความคืบหน้าการ
ฝึ กฝนรวดเร็วอย่างน่ าทึ่งขนาดนี ไม่
้ ได้อีกแลว้ ฝึ กฝนอยู่ท่นี ี ่ หนึ่ งปี
้ ปี่ ! ยิงไปกว่
เทียบเท่ากับการฝึ กฝนอยู่ขา้ งนอกตังกี ่ านั้นขา้ งนอกก็
อันตรายมาก
ไม่ว่าจะคํานวณอย่างไร ก็รู ้สึกว่าการอยู่ที่นี่ ต่อคุม้ ค่ากว่า เขา
จึงรีบกลับไปนั่งบนบัลลังก ์ในตําหนักใหญ่เพือฝึ
่ กฝนต่อ..

หลัง จากนั้ นแปดเดื อ น จู่ ๆ เหมี ย วอี ที้ ่ หลับ ตานั่ งขัด สมาธิ
ฝึ กฝนก็ รู ้สึ ก ได้ว่ า ความเร็ว ในการดู ด ซับ แก่ น สารจิต ใจธาตุ ไ ฟ
ลดลงหลายเท่ า กํ า ลัง หลัก สิ บ สองสายข า้ งหลัง ที่ คอยให้ค วาม
ช่วยเหลือมากทีสุ ่ ดหยุดให้ความช่วยเหลือแลว้
้ ด ฝึ กฝนชวคราว
เหมียวอีหยุ ่ั พอหันกลับไปมอง เห็ นเพียงคบ
่ ่บนผนังดับแลว้ เงาแสงสีแดงสลัวทีอยู
เพลิงสิบสองดวงทีอยู ่ ่ในนั้นก็
หายไปแลว้ เช่นกัน ไม่เห็นอะไรแลว้
มิน่าล่ะการดู ดซับแก่นสารจิตใจธาตุ ไฟถึงได้ช ้าลง ตนกํ าลัง
หลบอยู่ที่นี่ เพื่อช่วงชิงเวลาเพิ่มวรยุทธ ์ ถ้าพลาดโอกาสนี ไปก็
้ ยาก
่
ทีจะได้ ้
เจออีก ทําไมตอนนี หายไปได้ ล่ะ?
เห มี ย วอี ้ก ระโด ด ไป ข ้า งผ นั งหิ น ด้า น ห ลั ง บั ล ลั ง ก ท
์ ั น ที
ตรวจสอบอยู่นานแต่ก็ไม่พบสาเหตุ จึงนํ ากระบองเขียวหมาป่ ้ าขัน ้
สองด้ามหนึ่ งออกมาจากแหวนเก็บสมบัติ แลว้ ใช ้แขนสองขา้ งควง
้
กระบองเขียวหมาป่ ้
าขันสองที ่ งแสงสีเขียวทุบออกไป
เปล่
หิ น ผลึ ก แบบนี ้ เหมี ย วอี ไม่
้ รู เ้ ลยว่ า คื อ อะไร นอกจากพ ลั ง
์
อิทธิฤทธิจะแทรกซึ มเขา้ ไปตรวจสอบได้ยากแลว้ ยังแข็งแกร่งมาก
้
ด้วย เขาควงกระบองเขียวหมาป่ ้
าขันสองทุ บติดต่อกันเป็ นสิบครัง้
https://novel-lk.blogspot.com/
ถึงได้ท ะลุล วดลายเปลวไฟดอกหนึ่ งบนผนั งได้ เขาพบว่า ข า้ งใน
เป็ นที่ ว่ า งลัก ษณะกลม นอกจากจุ ด ที่ทุ บ ทะลุ ในนั้ นก็ ไม่ มี โพรง
่
อะไรทีจะให้ ่
นําสิงของออกมาได้
"แปลกจัง ทําไมเปลวไฟสลัวในนั้นถึงหายไปฉับพลัน หรือว่า
โดนขา้ ดูดซับไปหมดแลว้ ?" เหมียวอีพึ ้ มพํากับตัวเอง แลว้ สายตาก็
มองไปยังรูปสลักนู นเปลวไฟอืนๆ ่ เขาไม่ยอมตัดใจ เพราะสัมผัสได้
นานแล ว้ ว่า ของที่ถู ก เก็ บ ไว ใ้ นผนั งสํ า คัญ มากต่ อการฝึ กฝนของ
เขา
ตัด ใจไม่ ได้ก็ ย่ อ มยอมแพ ไ้ ม่ ได้ แกร ง๊ ๆๆๆ…เขาควงกระบอง
เขี ้ยวหมาป่ าทุ บ บ น ผนั ง ส ลั ก นู นที่ ป ระณี ตส วยงามพั ก หนึ่ ง
จนกระทั่งรู ป สลัก นู น เปลวไฟสิ บ สองกองนั้ นทะลุ ห มด เขาถึ ง ได้
หยุดมือ
แต่ทว่าหลังจากตรวจสอบดูแต่ละโพรงแลว้ ก็ยงั ไม่พบเบาะแส
้ น
อะไรเลย ขณะกําลังขมวดคิวครุ ้ าหนักก็ส่นสะเทื
่ คิด จู่ๆ ทังตํ ั อน
้ กํ
เหมียวอีที ่ าลังครุน
่ คิดตกใจ รีบออกไปมองซ ้ายมองขวาด้าน
นอกตําหนัก แต่ก็ไม่พบความผิดปกติอะไร
ขณะที่กําลังประหลาดใจ จู่ๆ ก็พบว่าตําหนักที่ลอยอยู่ส่นไหว
ั
้ นสีหน้าเปลียนไปมาก
เล็กน้อยอีกแลว้ เหมียวอีพลั ่ ทําไมรู ้สึกได้ว่า
้ าลังจะร่วงลงไป?
ตําหนักลอยนี กํ
แต่ไม่นานก็ สงบมั่นคงแล ว้ เหมียวอีรออยู
้ ่ นึ่ ง แต่ ก็
่เงียบๆ ครูห
่
ไม่เห็นว่าตําหนักมีการเคลือนไหวใดๆ อีก

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
แต่ เขากลับ ไม่ ก ล า้ ลังเลแล ว้ เก็ บ กระบองเขียวหมาป่ าในมื อ
ั้
แล ว้ ดึง ดาบใหญ่ ข นสองออกมา ก่ อนจะกระโดดไปที่หลังรู ป สลัก
่
'กิเลนไฟ' แลว้ ใช ้ดาบใหญ่ฟันทีคอของรู ปสลักอย่างบา้ ระหํ่า

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 401 พบเฮยทั่นอีกครัง้

้ หัวของรูปสลักกิเลนไฟตกลงพืน้
บึม!
เหมียวอีก็้ กระโดดตามลงมาแลว้ เช่นกัน เขาใช ้ทวนดาบกระบี่
้ ดทังเจาะตรงที
ร่วมกัน ทังขุ ้ ่ 'หัว' ขาดออกไปอยู่พก
ั หนึ่ ง ยุ่งวุ่นวาย
มาก!
เขากําลังเตรียมของสําหรับหลบหนี เขามีเหตุผลที่จะสงสัยว่า
้ าลังจะมีปัญหาแลว้ ตอนแรกคบไฟสิบสองดวงดับ
ตําหนั กแห่งนี กํ
ลง จากนั้นก็เป็ นการเคลือนไหวผิ
่ ้ าหนัก
ดปกติของทังตํ
แน่ นอนว่าเขาก็แค่สงสัย แต่มล ี างบอกเหตุล่วงหน้าแลว้ ก็ตอ้ ง
เตรียมตัวแต่เนิ่ นๆ เขาไม่อยากจบเห่ไปพร ้อมกับตําหนักบรมอัคคี
หนี ออกจากที่นี่ ก่อนแลว้ ค่อยว่ากันดีกว่า อย่าให้ถึงตอนที่อยากจะ
หนี แต่หนี ไม่ทน
ั เพียงเพราะเห็นแก่ผลประโยชน์เล็กน้อย
้
ทําซําไปซํ ้
ามาอยู ่เกือบสองวันเต็มๆ หัวรูปสลักกิเลนไฟผลึกใส
แวววาวนั้ นก็โ ดนขุด จนว่ างแลว้ แม้จะขุด ได้ห ยาบไปหน่ อย แต่ ก็
่
เพียงพอจะเป็ นทีครอบตั ้
วของเหมียวอีได้
้
เหมียวอีทดลองความเหมาะสมซํ ้
าไปซํ ้
ามา จากนั้นก็ เก็บของ
แลว้ รีบนํ าโซ่เหล็กเสน้ ใหญ่มาปรับแก ้
พอปรับ แก เ้ สร็ จ แล ว้ ก็ เก็ บ เข า้ ในแหวนเก็ บ สมบัติ ก่ อ นจะ
้
กระโดดขึ นบนหลั ง รู ป สลัก กิเลนหัว ขาด และทะยานขึ นไปบน ้
หลังคาของตําหนัก
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ นอยู่บนจุดสูงสุดของตําหนัก เหมียวอีเงยหน้
ขณะทียื ้ ามองเมฆ
่
ไฟทีไหลเชี ่
ยวอยู ่ดา้ นบน แลว้ ก็มองตําหนักบรมอัคคีที่อยู่ใต้เท้า ดู
อาลัยอาวรณ์อยู่บา้ ง
สถานที่นี ้เหมาะกับ การฝึ กฝนของเขาเกินไปแล ว้ ในแปดปี นี ้
เขากลั่นกรองลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนาไปอี ก ประมาณหกร อ้ ยลู ก
้
ตอนนี ความเร็ วในการกลั่นกรองลูกแก ้วพลังปรารถนาของแต่ละวัน
สู ง ถึ ง สามลู ก แล ว้ ถ้า กลั่นกรองอีก เกือ บสองพัน ลู ก คาดว่ า การ
ฝึ กฝนอยู่ทนี ่ี ่ จนถึงตอนการปราบจลาจลสินสุ ้ ด ตัวเองก็จะสามารถ
บรรลุ ถึ ง บงกชเขี ย วขั้นสอง เพราะตอนอยู่ ที่ นี่ ความเร็ว ในการ
ฝึ กฝนเพิมขึ่ นตลอด
้

ถ้า ออกจากที่ นี่ ไปฝึ กฝนที่ อื่ น ความเร็ ว ในการกลั่นกรอง

ลูกแก ้วพลังปรารถนาของแต่ละวันก็จะกําหนดชวคราวอยู ่ั ่ี
่ทสามลู ก
แทบจะต้องฝึ กฝนอีกปี สองปี ถึงจะสามารถบรรลุถึงบงกชเขียวขัน ้
สองได้ เวลานั้นการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรก็ สินสุ ้ ดไปนาน
แลว้
ดังนั้นเหมียวอีจึ้ งตัดใจจากที่นี่ ไม่ลงจริงๆ พอเห็ นตําหนักบรม
่ี
อัคคีทลอยอยู ่เหมือนจะมั่นคงแลว้ เขาก็กระโดดลงจากหลังคา เขา้
ไปในตําหนักอีก
แต่พ อเห็ นตํ าหนักบรมอัคคีที่ถูกตนทํ ารก เหมียวอีก็้ รู ้สึกกลัว
จนตัว สั่น ราวกับ ว่า ผนั งที่ถู ก ทุ บ แตกนั่ น ต่ อให้ต นอยากจะฟื ้ นฟู
กลับมาก็ไม่มท ่
ี างทําได้แลว้ ถ้าราชาปี ศาจเลียหวนมาเจอเข า้ ก็คง
ี ารที่ทารุณที่สุดทํ าให้ตนตาย ถ้าไม่ถือโอกาสตอนนี หนี
จะใช ้วิธก ้
ไปให้ไกลและหลุ ด พ น ้ จากการตกเป็ นที่ ต้อ งสงสัย ถ้า ถ่ ว งเวลา
https://novel-lk.blogspot.com/
จนถึ ง การปราบจลาจลสิ นสุ ้ ด แล ว้ ค่ อ ยออกไป เกรงว่ า พอราชา
ปี ศาจออกคํ าสั่งแค่ นิ ด เดี ยว ต่ อให้ต นอยากจะหนี ก็ ห นี ได้ไม่ ไกล
แลว้
่
ยิงไปกว่ านั้นคบไฟสิบสองดวงก็ดบ ั ลง การเร่งความเร็วในการ
ฝึ กฝนก็ไม่ได้เร็วขนาดนั้นแลว้ ถ้าไม่ไปตอนนี แล
้ ว้ จะรอถึงเมือไร?
่
้ นหน้าแลว้ เดินออกไป ออกจากตําหนักโดยไร ้
'หนี !' เหมียวอีหั
้
ความลังเล เขาเหาะขึนไปบนหลั งคา ทะยานตัวขึนสู ้ งสิบกว่าเมตร
พร ้อมเหวี่ยงแขนอย่า งแรง ยิงโซ่เหล็ก เสน ้ หนึ่ งตรงขึนไปด้
้ านบน
โซ่ผ่านเมฆไฟที่ไหลเชียวออกไป
่ มีเสีย งดัง "ติง!" ปลายโซ่เสีย บ
อยู่บนผนังถําด้้ านบนแลว้
้ ่ลอยตัว กลางอากาศถือโอกาสดึงโซ่เหล็กที่ห้อยลง
เหมียวอีที
้
มา แลว้ อาศัย แรงดึงตัวเองขึนไป ตอนเข า้ ใกล เ้ มฆไฟที่ไหลเชียว
่
เขาก็นําหัวขนาดใหญ่ ข องรูป สลักกิเลนออกมาครอบตัวเอง แล ว้
บุกเขา้ ไปในเมฆไฟโดยตรง
ในเวลาที่สันขนาดนี
้ ้ โซ่เหล็กที่อยู่ในเมฆไฟก็โดนเผาจนแดง
แลว้ เห็นได้ชดั ว่าทนได้ไม่นานก็จะละลายแลว้
แต่สําหรับเหมียวอี ้ แค่ชว่ งชิงเวลาเล็กน้อยก็เพียงพอแลว้ เขา
ไม่กลัวว่าโซ่เหล็กที่โดนเผาจนแดงจะร ้อนผ่ าว ระหว่างทางเขาแค่
จับเพื่ออาศัยแรงดึง ให้ไปถึงด้านบนของผนัง ถํา้ นิ ้วทังห้ ้ าราวกับ
ตะขอ ขอแค่มีทให้่ี มอื ขา้ งหนึ่ งอาศัยแรงก็พอแลว้ ควํ่าหัวกิเลนและ
้
ปี นขึนไปยังทางออกอย่างรวดเร็ว ตอนนี โซ่ ้ เหล็กเสน้ นั้นละลายตก
ลงมาแลว้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ย งั หวาดกลัว
พอไปถึง ตรงตํ า แหน่ ง ทางออก ในใจเหมี ย วอีก็
ึ้
มังกรไฟ เขาไต่ขนไปโดยลดความเร็ วลง ถ้าเกิดเหตุไม่คาดคิดก็จะ
กระโดดลงจานกลมขา้ งล่างทันที
ผลปรากฏว่ า สิ่งที่เขาเคยทดสอบซําๆ ้ อย่ า งระมัด ระวัง ได้รบ
ั
การพิ สู จ น์แล ว้ มัง กรไฟไม่ ได้โผล่ ออกมาอี ก และเปลวไฟที่ ไหล
่ รกั ษาระยะห่างกับหัวกิเลนโดยตลอด
เชียวก็
้ าตัวเหมือนหอยทากที่หลังโก่งทันที กระโดดขึนไป
เหมียวอีทํ ้
อย่างรวดเร็วโดยเอาตัวติดผนังหิน ดูอย่างไรก็เหมือนโจร
ถ้า ไม่ผ่านประสบการณ์ก็ ค งไม่ รู ้ พอได้ผ่านประสบการณ์ถึง
ได้รู ้ว่าเปลวไฟที่ปิ ดทางเข า้ อยู่ย าวเป็ นลีๆ้ เหมียวอีจิ้ นตนาการไม่
ออกจริงๆ ว่าตอนแรกทีตั ่ วเองตกลงมานั้นรอดได้อย่างไร

ภายใต้ส ถานการณ์ที่ไม่ได้พ บเห็ นแม้แต่ ภาพดาบเปลวไฟที่

อยู่กลางทาง มีหวั กิเลนผลึกใสแวววาวหัวหนึ่ งโผล่ออกมาบนขอบ
่ เปลวไฟหมุนวนอย่างประหลาด ราวกับกิเลนไฟตัวหนึ่ ง
ผนังหินทีมี
่
ทีโผล่ ออกมาจากไฟ
้ ่ หลุด พ น
เหมีย วอีที ้
้ จากทะเลเพลิงเร่งความเร็ว ปี นขึนมาทั
น ที
ไม่นานก็ แบกหัว กิเลนหัวหนึ่ งกระโดดขึนมาบนปากภู
้ เขาไฟแล ว้
เขาถอดหัว ออกเผยร่า งกายออกมา ยื น บนยอดเขาและมองไป
รอบๆ สูดหายใจลึกด้วยสีหน้าตืนเต้่ นดีใจ ในที่สุดตัวเองก็รอดชีวิต
ออกมาแลว้
อยู่ ท่ี ตํ า หนั ก บรมอัค คี ม องทะเลเพลิ ง มาหลายปี จู่ ๆ ก็ ไ ด้
กลับ มาเป็ นมนุ ษ ย โ์ ลกอี ก ครัง้ ต่ อให้โ ลกที่ อยู่ ต รงหน้า จะรกร ้าง

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ แต่ ในเวลานี ้ก็เป็ นทิวทัศน์ที่งดงามไร ้ที่สินสุ
เปล่า เปลียว ้ ด สํา หรับ
เขาอยู่ด!ี
เขาหันตัวกําลังจะโยนหัวกิเลนลงในทะเลเพลิง แต่คิดๆ ดูแลว้
นี่ ก็เป็ นของดีจริงๆ ไม่แน่ ว่าในภายหลังอาจจะได้ใช ้งานมัน จึงเก็บ
เขา้ ในกําไลเก็บสมบัติ
ในเมื่อออกมาได้แล ว้ ก็ไม่ค วรจะอยู่ ที่นี่ นาน! เหมียวอีรี้ บ มอง
ไปรอบๆ พอหาทิศ ทางได้แล ว้ ก็ ก ระโจนลงจากเขา เตรีย มจะหนี
ออกจากที่ นี่ ก่ อนแล ว้ ค่ อ ยว่ า กัน หลังจากจบเรืองนี
่ ้จะได้ไม่ โ ดน
ผลกระทบไปด้วย
เขาอยากจะหลุดพน ้ จากการมีส่วนเกียวข ่ อ้ ง แต่หารู ้ไม่ว่าคน
ของตําหนักดาวประจิมทีล ่ อ้ มอยู่ตรงหน้านาฬกิ าดาวไม่ได้สนใจจุด
สีข าวจุ ด เดี ย วหรอก บวกกับ ลัก ษณะพื นภู ้ มิบ นนาฬิ ก าดาวเป็ น
ั้
ฉบับย่อส่วน ถ้าไม่ตงใจขยายใหญ่ ้ ่อสังเกต ก็ไม่มท
ขึนเพื ี างตัดสิน
ตําแหน่ งที่เป็ นรูปธรรมของเขาได้เลย ไม่อย่างนั้นถ้าคิดจะหลุดพน ้
จากส่วนเกียวข่ อ้ ง ก็เป็ นเพียงความปรารถนาฝ่ ายเดียวเท่านั้น..
บนทุ่งหญ้า เฮยทั่นกําลังหมอบงีบอยู่ในพงหญ้าเขียวชอุ่มบน
เนิ นดิน มันสะบัดหางอย่างสบายอกสบายใจมาก โดยมีอาชามังกร
่
หมืนกว่ าตัวนั่นเดินเอ้อระเหยอยู่ขา้ งล่างเนิ นดิน
ทันใดนั้น เฮยทั่นก็พลันลืมตาและยืนขึน้ มันมองไปตรงทีไกลๆ
่
้ ร่ ้อนรนกระวนกระวาย ทําเสียงฟึ ดฟัดไม่หยุด
เท้าทังสี
อาชามังกรที่เดินเอ้อระเหยอยู่ดา้ นล่างพากันเงยหน้ามอง ไม่รู ้
ว่า 'ราชา' ของพวกมันเป็ นอะไรไปแลว้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
"ฮีๆๆ.." เฮยทั่นพลันยกเท้าหน้าสองขา้ ง ดูตนเต้
ื่ นดีใจมาก
พอเท้า หน้า เหยีย บลงพื น ้ เฮยทั่นก็ ก ม้ หน้า มองลู ก น้องหมื่ น
กว่าตัวของตัวเอง แลว้ จู่ๆ ก็กระโจนลงมา วิงไปตรงหน้ ่ าจ่าฝูงอาชา
มังกรที่ต่ อสู แ้ พ ต
้ วั เอง แล ว้ ทํ าเสีย งฟึ ดฟั ดใส่ สองครัง้ ไล่มน
ั ไปบน
่ วเองเพิงอยู
เนิ นดินทีตั ่ ่เมือครู
่ ่ ี้
น
่
เนิ นดินทีนอนสบายที ่ ดลูกนี ้ กลายเป็ น 'บัลลังก ์' ของเฮยทั่น
สุ
ไปแลว้ ปกติไม่ให้อาชามังกรตัวอืนยึ ่ ด ใช ้ แต่ต อนนี กลั
้ บเป็ นฝ่ าย
้
ไล่ให้อดีตจ่าฝูงอาชามังกรขึนไปบนเนิ นดินเอง
ในฐานะที่เป็ นอาชามังกร เฮยทั่นย่อมเขา้ ใจชดั เจนว่าระหว่าง
อาชามังกรนั้นสือสารกั
่ นอย่างไร
้
"ฮีๆๆ.." เฮยทั่นเผชิญหน้ากับฝูงอาชามังกร จากนั้นยกเท้าขึน
้
้ าอีกครัง้
ส่งเสียงร ้องขึนฟ้
้ ่เหยีย บพืน
พอเท้า ทังสี ้ มันก็ ห น
ั ตัวและปลดปล่ อยฝี เท้า ให้วิ่ง
ตะบึงออกไปทันที กํ าลังวิงบนทุ่ ่ งหญ้าราวกับ หมาป่ าโดดเดี่ยวตัว
หนึ่ ง มันทิงเผ่
้ า พันธุเ์ ดีย วกันอย่ างไม่ ลงั เล วิงตะบึ
่ งออกไปราวกับ
ลม
สายเลือดลึกลับซับ ซ ้อนที่หลับอยู่ในร่างกายมันเปล่งประกาย
พลังแห่งชีวต
ิ ใหม่ออกมาแลว้ มันไม่สนใจชีวต ้ มแบบนี อี
ิ ดังเดิ ้ ก

นอนทนแดดทนลมอยู่ บนป่ ารกร ้างเป็ นอาชามังกรธรรมดาที่

เอาแต่ก ินกับนอนไปวันๆ ไม่เหมาะกับ มันอีกแลว้ ความปรารถนา
่
ของมันคือได้นอนอยู่ใต้ชายคาทีงดงามประณี ตอีกครัง้ เป็ นคู่หูกบ
ั
นักพรตทีมี่ สติปัญญาระดับสูง
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
การได้รบั ความเลือมใสจากพวกเดี ่
ยวกันหมืนกว่ าตัวอยู่บนป่ า
รกร ้างนี ้ ไม่ มีความหมายอะไรสํ าหรับ มัน มันปรารถนาจะวิงอยู่ ่ ใน
เมื อ งหลวงที่ เจริญ รุ ่ง เรือ งและบนถนนสายต่ า งๆ ให้ม นุ ษย โ์ ลก
ธรรมดาคุกเข่านมัสการมันอยู่ขา้ งทางเหมือนกับเป็ น 'เทพ'
ประลองฝี มือกับเผ่าพันธุ ์เดียวกัน ต่อสูก้ บ ั สัตว ์ป่ าบนป่ ารกร ้าง
นี ้ สําหรับมันแลว้ ไม่มีทางเติมเต็มความต้องการได้ มันปรารถนาจะ
สวมเกราะรบวิงห้ ่ ออย่างอิสระอยู่บนสนามรบทีมี ่ พลังอิทธิฤทธิสาด
์
ซัด ใส่ ก ั น สนามรบที่ ถื อ กํ า เนิ ดขึ นเพื
้ ่ อสั ง หารแบ บนั้ นทํ า ให้
เลือดร ้อนของมันพลุ่งพล่าน ทําให้มน ั รู ้สึกว่าตัวเองมีพลังไม่จบไม่
สิน้
สายเลื อดลึ ก ลับ ที่ หลับ ลึ ก ของมัน ตื่นขึ นแล
้ ว้ มัน ไม่ ย อมอยู่
่
อย่างธรรมดาราบเรียบอีก มันรู ้ว่าของอะไรทีสามารถเปลี ่
ยนมั นให้
้
แข็งแกร่งขึนได้ ้ มย
บนป่ ารกร ้างนี ไม่ ี าปี ศาจให้มนั
มันหวังจะประลองฝี มือกับสัตว ์เทพที่แข็งแกร่งกว่าอาชามังกร
ตอนทีมั่ นปลดปล่อยความเร็วเต็มทีจนแม้ ่ แต่ดิรจั ฉานกระดองเขียว
ไล่ลมตามไม่ทน ั ความรู ้สึกชืนมื่ ่นทีเอาชนะได้
่ แบบนั้น เป็ นสิงที
่ ่หา
ประสบการณ์จากทีนี ่ ่ ไม่ได้ ทีนี
่ ่ ไม่มีแม้กระทั่งคู่ต่อสูท ี่
้ สามารถทํ าให้
มันบา้ ระหํ่าได้
มันรับรู ้ได้ว่าคู่หูที่สวมเกราะรบบุกตะลุยโจมตีขา้ ศึกร่วมกับมัน
้
โดยไม่ มีใครหยุ ด ยังปรากฏตั ว แลว้ มันรอเขาอยู่ ที่นี่ นานมาก ใน
่ ดเขาก็ออกมาแลว้
ทีสุ

https://novel-lk.blogspot.com/
 มัน รู ้สึก โดนดู ถู ก ที่ต้องอยู่ บ นเกาะเล็ ก ๆ ที่มีข อบเขตจํ ากัด นี ้
เพราะความเร็วในการวิ่งของมันเร็วกว่าดิรจั ฉานกระดองเขีย วไล่
ลม!
้
และเผ่าพันธุ ์เดียวกับมันก็พึงพอใจกับชีวิตเรียบง่ายแบบนี มาก
ดังนั้นมันจึงทิงเผ่
้ าพันธุ ์เดียวกันไปอย่างไม่ลงั เลเลยสักนิ ด จากไป
รวดเร็วราวกับลม ขา้ งนอกมีโลกทีกว ่ า้ งใหญ่กว่านี รอมั
้ นอยู่
้
"ฮีๆๆ.." อาชามัง กรหมื่นกว่ าตัวส่ง เสีย งร ้องไม่ห ยุ ด มองภาพ
'ราชา' จากไปลํ า พัง อย่ า งงงงัน พวกมัน สงสัย มาก คิ ด ไม่ ต กว่ า
ทําไม 'ราชา' ถึงต้องการจะทิง้ 'ตําแหน่ งราชา' นี ไป ้ นี่ คือตําแหน่ ง
ที่ อาชามัง กรมากมายอิ จ ฉา ทํ า ไม 'ราชา' ถึ ง ต้อ งทิ งชี ้ วิ ต ที่ สุ ข
สบายขนาดนี ไป.. ้
้ ่ วิ่งอยู่ ต ลอดทางถือ ขาแพะชินหนึ
เหมีย วอีที ้ ่ ง ขาแพะกํ า ลัง มี
นํ ้ามันเยิมออกมา
้ ื้
หยดลงใส่พนจนเกิ ดควัน
้
เหมีย วอีออกห่ างจากเขาเพลิงนภาไกลแลว้ แต่ ยงั ไม่ บุก ออก
จากอาณาเขตของเขาเพลิงนภา อุ ณ หภู มิข องที่ นี่ ดีมากสํ า หรับ
การย่างของกิน แม้แต่ไฟก็ไม่ตอ้ งจุด ไม่นานก็ย่างจนขาแพะเป็ นสี
เหลืองทองหอมโชยแลว้
เขาไม่ได้กน ้
ิ อะไรมาแปดเดือนกว่า พอออกแรงขึนมา ร่างกาย
ก็ค่อนขา้ งอ่อนแอ จึงถือโอกาสชดเชยสักหน่ อย
พอย่ า งจนได้ท่ีแล ว้ เขาก็ ห ยิบ ไหสุ ราออกมา ใช ม้ ือหยิบ ขา
้
แพะขึนมากั ดคําหนึ่ ง แล ว้ ใช ้มืออีกข า้ งถือไหสุรากรอกใส่ปากคํ า
หนึ่ ง รสชาติใช ้ได้จริงๆ

https://novel-lk.blogspot.com/
 พอกิ น ดื่ มอิ่ มแล ว้ ก็ โ ยนของทิ ง้ ก่ อ นจะวิ่ งด้ว ยความเร็ ว ที่
สมํ่าเสมอ
ตอนที่เขาเพิ่งวิงออกจากป่
่ ารกร ้างเขา้ สู่บริเวณทะเลทราย จู่ๆ
ก็ ได้ยินเสีย งกีบ เท้า ม้า ที่ ช ด
ั ใสดัง มา ในใจเขาระแวดระวัง รีบ หัน
หน้า ไปมอง เห็ นเพีย งทางด้า นซ ้ายมี อาชามัง กรตัว หนึ่ งกํ า ลัง วิ่ง
ตะบึงมา
้ นไม้คน
เหมียวอีคั ่
ั มือทันที เพิงจะเสี ยสัตว ์พาหนะไปตัวหนึ่ ง นึ ก
ไม่ถงึ ว่าจะมีมาให้ถงึ ที่ ต้องจับไว ้ ปล่อยไปไม่ได้!
แต่ ท ว่ า พอมองหน้ า ตาของอาชามัง กรตั ว นั้ นช ด ั ๆ ม้า ดี ที่
้ เคยนั่นทํา ให้เหมีย วอีอึ้ งไป
คุน ้ เขาพึมพํ าว่า "ใช่… ใช่เฮยทั่นหรือ
เปล่า?"
นอกจากเฮยทั่นแลว้ จะเป็ นใครไปได้! ตอนเฮยทั่นวิงมาถึ
่ งขา้ ง
้
ตัวเขาแลว้ ยกเท้าพร ้อมส่งเสียงร ้อง นอนกลิงไปกลิ ้
งมาอย่ างร่าเริง
บนพืน้ เหมียวอีก็้ นํ้าตาคลอเบา้ แลว้
เขานึ กไม่ ถึงว่าผ่า นไปหลายปี ขนาดนี แล ้ ว้ เฮยทั่นจะยังมีชวี ิต
อยู่ นึ กไม่ ถึงว่าเฮยทั่นจะข า้ มทะเลกวา้ งใหญ่ ที่อันตรายขนาดนั้ น
จนมาพบที่นี่ ได้ นึ กไม่ถึงว่าผ่านไปหลายปี ขนาดนี แล ้ ว้ มันก็ยงั ไม่
้
ทิงเขาไป
แผลเป็ นสะสมที่ตัด สลับ กันไปมาบนตัวเฮยทั่นทํา ให้เหมียวอี ้
เห็นแลว้ ตกตะลึง พอเห็นก็รู ้แลว้ ว่ากว่าเฮยทั่นจะหาทีนี
่ ่ พบ มันผ่าน
่
อันตรายทียากจะจิ นตนาการได้มามากมายขนาดไหน
้
"เจ ้าอ้วน รีบลุกขึนมา!" ้
เหมียวอีเตะบนก ้นมันทีหนึ่ ง
https://novel-lk.blogspot.com/
 เฮยทั่นลุ ก พรึบขึ
่ นมา
้ ้ ก ตัว ขึ นขี
เหมี ย วอีพลิ ้ ่ ลู บ ขนแผงตรง
หลังคอของมันพร ้อมหัวเราะลั่นขึนฟ้้ า "เจ ้าอ้วน! พวกเรายังไม่ตาย
พวกเราต้องรอดชีวต ิ กลับไปแน่ นอน ไป!"
้
"ฮีๆๆ.." เฮยทั่นยกเท้าพร ้อมร ้องอย่างดุเดือด มันใช ้สิงนี
่ แสดง
้
ถึงอารมณ์ตื่นเต้น ดีใ จของตัว เอง จากนั้ นก็ พุ่ ง ตัว ออกไปราวกับ
่
ลูกดอกทีออกจากคั นธนู

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 402 เยียนเป่ ยหงทีเดื
่ อดดาล

่ งแรงและกระฉับกระเฉงของเฮยทั่นอีก
พอรู ้สึกถึงความเร็วทีแข็
ครัง้ ในใจเหมียวอีก็้ รู ้สึกปลงอนิ จจัง ตอนแรกถ้า ไม่ ใช่เพราะแยก
กับเฮยทั่น เกรงว่าถ้าอาศัยพลังเท้าของเฮยทั่น ไป๋ จือเหลี
่ ยงอาจจะ
ไม่สามารถกดดันจนตนกระโดดลงภูเขาไฟก็ได้ และถ้าไม่กระโดด
ลงภูเขาไฟ ก็อาจจะไม่คน้ พบความเร ้นลับของวิชาอัคนี ดารา
คนหนึ่ งคนและสัต ว พ์ าหนะหนึ่ งตัว เดิ น ทางผ่ า นทะเลทราย
่ี
ขา้ มภูเขาสูง แลว้ มาหยุดอยู่ทชายหาด
เฮยทั่นเหยียบยํ่าฟองคลืนอยู
่ ่บนหาดทราย ส่วนเหมียวอีก็้ หยิบ
แผนทีขึ่ นมาเลื
้ อกสถานที่ ต้องการจะหลบให้ไกลจากเขาเพลิงนภา
แน่ นอน
้ ว างแผนจะเดิ น เรือ
พอเลื อ กจุ ด มุ่ ง หมายได้แ ล ว้ เหมี ย วอี ก็
ระยะไกล จึงเขา้ ไปตัดไม้ในภู เขา ทําแพไม้ท่แข็ ี งแรงและงดงามลํ า
หนึ่ งขึนมาแล
้ ว้ ไสลงทะเล พอคนกับสัตว ์พาหนะกระโดดขึนไป ้ เขา
์
ก็ชกั ใบแพและใช ้อิทธิฤทธิควบคุ มให้แล่นไปตามลม
เขาเองก็ไม่ได้รบ ่
ี ร ้อนเดินทาง ตอนทีไปตามทิ
ศทางลมก็ปล่อย
ให้แพลอยไป ตัวเองก็น่ ั งขัดสมาธิฝึกฝนบนทะเล ตอนที่แล่นทวน
์
ลมเขาก็ชกั ใบลงมา แลว้ ใช ้อิทธิฤทธิควบคุ ม

https://novel-lk.blogspot.com/
 ระหว่างทางดูน่าหวาดกลัวแต่ไม่ อน
ั ตราย พบปี ศาจทะเลเข า้
้ อยากจะพัวพัน จึงใช ้กระจกหยินดําชน
มาโจมตีไม่นอ้ ย เหมียวอีไม่
ใส่รวดเดียว
หลัง จากนั้ นสองเดื อน ในที่ สุ ด ก็ ถึ ง จุ ด หมายปลายทางแล ว้
เฮยทั่นที่ไม่ ได้ออกกํ า ลัง กายมานานกระโดดขึ นฝั ้ ่ งแล ว้ วิ่งอย่ า ง
่ นดีใจ ส่วนเหมียวอีก็้ ล ากแพไม้ขนฝั
ตืนเต้ ึ ้ ่ งไปซ่อน เพื่อเตรียมไว ้
ใช ้ในภายหลัง
คนหนึ่ งคนกับ สัตว พ
์ าหนะหนึ่ งตัว วิงขึ
่ นยอดเขาลู
้ ก หนึ่ งแล ว้
ทอดสายตามองไปขา้ งหน้า เห็ นเพียงภูเขาสะเปะสะปะเหมือนป่ าไม้
้ ่อันตราย กวา้ งโล่งและเงียบสงัด มีหมอกลอยอยู่บาง
ลัก ษณะพืนที
เขา
้
เหมียวอีมองแล ่
ว้ พยักหน้า ทีเขาเลื ่ ่ ก็เพราะชอบทีเกาะนี
อกทีนี ่ ้
ไม่สะดุดตาในทะเลดาวประจิม บวกกับมีลก ั ษณะพืนที้ ่อันตราย พอ
่ นจะได้
เกิดเรืองขึ ้ หลบหนี ได้ง่าย
ี่ ่ หลบได้นานเท่าไรก็ย่งดี
เขาเตรียมจะหลบฝึ กฝนอยู่ทนี ิ เท่านั้น
พยายามถ่วงให้ถึงตอนที่การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัต รสินสุ ้ ด
แลว้ ค่อยว่ากัน
แต่ ทว่าคนที่ชอบที่นี่ ไม่ได้มีแค่ เขาคนเดียว หลังจากขี่เฮยทั่น
่
วิงลงเขาและบุ ก เข า้ ไปในภู เขาสะเปะสะปะ จู่ ๆ เฮยทั่นก็ ส่ า ยหน้า
พร ้อมส่งเสียงร ้อง "ฮีๆๆ"้ แลว้ หยุดวิง่ มันได้กลินอายของเผ่
่ าพันธุ ์
้ ปัญญาเหนื อกว่าอาชามังกรทั่วไปจริงๆ ด้วย
เดียวกัน เจ ้าตัวนี สติ
เหมีย วอีรู้ ้สึก ถึง อารมณ์ข องมัน ในใจจึงเกิด ความระมัด ระวัง
ทันที ลัก ษณะพืนที ้ ่อันตรายขรุขระของที่นี่ เหมือนจะไม่เหมาะกับ
https://novel-lk.blogspot.com/
สัต ว ์เทพที่ถนั ด วิงอย่
่ างอาชามัง กร เขากางแขนสองขา้ งเล็ กน้อย
หมอกดํากลุ่มหนึ่ งโผใส่ตวั และชวพริ ่ ั บตาเดียวทวนเกล็ดกลับด้าน
ก็ อ ยู่ ในมื อ คนกับ อาชามัง กรที่ สวมเกราะรบมองไปรอบๆ อย่ า ง
ระแวดระวัง
ราวกับ เห็ นว่า เขาเตรีย มตัวแลว้ ในป่ ารอบๆ มีเสีย งเท้าอาชา
่ บกับดังขึน
มังกรวิงกุ ้ เฮยทั่นวิงวนทั
่ ้ ่ขี่อยู่บนหลังมัน
นที เหมียวอีที
ถือทวนพร ้อมมองไปรอบๆ ด้วยสายตาเย็นเยียบ
เสียงกีบเท้าม้าหยุดลง เห็นเพียงคนเกา้ คนโผล่ออกมาจากป่ า
ภูเขาโดยรอบ ครองตําแหน่ งคนละด้าน ลอ้ มเขาเอาไว ้
"ผูท้ ี่มาเป็ นใคร! ลงจากอาชามังกรแลว้ ยอมแพเ้ สีย แลว้ ขา้ จะ
้ ีวิ ต เจ า้ !" ชายหนุ่ มที่ มี สี ห น้ า มุ่ ง ร า้ ยคนหนึ่ งอยู่ บ นไหล่ เขา
ไว ช
พร ้อมโบกทวนชีมา ้
้ า้ คนทํา สีหน้าระแวดระวัง เหมือนไม่ กลา้ ทํ าอะไรบุ่ มบ่า ม
ทังเก
ตัว คนเดี ย วอย่ า งเหมี ย วอี ้ แต่ ส ามารถรอดชีวิ ต อยู่ ใ นทะเลดาว
นักษัตรได้จนถึงตอนนี ้ ถามหน่ อยว่าใครจะกลา้ ดูถูกเหมียวอี ้
่
เครืองแบบสี นํ้าตาลเหลืองที่เผยอยู่ ใต้เกราะรบของพวกเขา
แต่งกายเหมือนกัน เหมือนมาจากสํานักเดียวกัน มองแลว้ ค่อนขา้ ง
้ ตา เหมือนเคยเห็ นที่ไหนมาก่ อน เขาครุน
คุน ่ นึ่ ง คิด ออก
่ คิด ครูห
แล ว้ ! เป็ นสํ า นั ก ศรีเมฆา! เขาตะโกนถามเสีย งดัง ทัน ที "ใช ้ศิ ษ ย ์
สํานักศรีเมฆาหรือเปล่า?"
เก ้าคนนั้นมองหน้ากันเลิกลั
่ ่ก ชายหนุ่ มที่มีสห
ี น้ามุ่งร ้ายคนนั้น
ถามว่า "ท่านเป็ นใคร? หรือว่าเป็ นนักพรตสายชวดแห่งแดนเซียน
เหมือนกัน?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 พอเห็ น เขาพู ด แทนคนอื่ นๆ เหมี ย วอี ก็
้ ค าดเดาว่ า เขาคื อ
หัวหน้า ตอบกลับไปว่า "ขา้ เป็ นนักพรตสายมะโรง เป็ นสหายของ
ผูช ่
้ ว่ ยหลิวผูอ้ าวุโสควบคุมบันทึกรายชือของสํ านักนั้น"
ไม่ ถือว่ าเป็ นสหายหรอก ตอนนั้ นไปที่ สํ านั ก ศรีเมฆาเพื่ อสืบ
ข่าวของเจ ้าสาม เขาเคยคุยกับผูช ้ ว่ ยหลิวคนนั้นมาก่อน ถือว่าเจอ
้ ย ว รู ้เพี ย งอีก ฝ่ ายแซ่ห ลิ ว ส่ ว นชืออะไรนั
กัน ครังเดี ่ ้ นเขาไม่ รู ้เลย
้ รู ้ลึกตืนหนาบางของฝ่
ตอนนี ไม่ ้ ายตรงขา้ ม พวกเขามีแค่เกา้ คนแต่
สามารถอยู่รอดในการปราบจลาจลจนถึงตอนนี ้ เห็ นได้ช ด ั ว่ าไม่
ธรรมดาเหมือนกัน เขาเองก็ไม่ก ลา้ บุ่มบ่าม ทํา ได้เพียงผู กมิต รไว ้
ก่อน
่
พอเห็ นว่าเขารู ้ว่าผูอ้ าวุโสควบคุมบันทึกรายชือของสํ านักศรี
เมฆาคือใคร ทังเก ้ า้ คนก็สห ี น้าอ่อนลง แต่กลับไม่กลา้ เลิกมีเจตนา
ร ้าย สํ านั ก ศรีเมฆาใหญ่ โตเสีย ขนาดนั้ น คนมากกํา ลังเยอะ ข า้ ง
นอกมีคนรู ้จักคนในสํานักศรีเมฆาก็ไม่แปลก
"ที่ แท้ก็ เป็ นสหายของผู ช
้ ่ ว ยหลิ ว !" คนหนุ่ มที่ เป็ นหัว หน้ า
สุภาพลงเล็ก น้อย กุ มหมัดคารวะว่า "ผูน ้ อ
้ ยซ่งเจ๋อหมิง ขอบังอาจ
ถาม.."
ั จบ จู่ๆ ที่ลุ่ มในภู เขาก็ มีเสีย งตะโกนดังมา "ตาย
ยัง พู ด ไม่ ท น
ซะ!"
้ นหันหน้ามา เห็นเพียงชายห้าวหาญทีผมยาวรุ
เหมียวอีพลั ่ งรัง
คนหนึ่ ง สวมเกราะรบที่ตัว คลุ มผ้าสีแดงเข ม้ ที่ไหล่ ในมือถือดาบ
ยาวกําลังพุ่งออกมา

https://novel-lk.blogspot.com/
 ดาบยาวนั่ นพบเห็ น ได้น้อยมาก อย่ า งน้อยเหมีย วอีก็
้ ไม่ เคย
เห็ นดาบใหญ่ แบบนี ้มาก่อน ตัวดาบยาวสองเมตร กวา้ งครึงเมตร่
่
ด้ามดาบยาวเพียงครึงเมตร ้
ทังดาบใหญ่ กว่าตัวคน ดูอนั ธพาลมาก
้ ยถามอย่างงงัน "พี่ใหญ่
หลังจากเห็ นชดั ว่าเป็ นใคร เหมียวอีเอ่
เยียนเหรอ?"
่ คือเยียนเป่ ยหงนั่นเอง
ไม่ใช่ใครอืน
แต่ ท ว่ า เยี ย นเป่ ยหงเหมื อ นจะแปรพัก ตร ์ไม่ รู ้จัก กัน เสี ย แล ว้
ควบอาชามัง กรเข า้ มาด้ว ยสี ห น้ า บู ด บึ ง้ ชูด าบฟั น เข า้ มาอย่ า ง
รวดเร็ว
้
เหมียวอีตกใจ เฮยทั่นทีขี
่ อยู
่ ่รบ
ี หมุนตัว เขาแทงทวนเกล็ดกลับ
ด้านออกไปอย่างแรง 'แกร ๊ง!' มีเสียงสั่นสะเทือนดังขึน
้ หัวทวนไถล
ออกไปตามตัวดาบ กวาดไปยังขอ้ มือเยียนเป่ ยหง
่ วไหล่
เยียนเป่ ยหงแหย่ดาบสวนออกไป แลว้ พลิกดาบฟันไปทีหั
้ างบา้ บินอี
เหมียวอีอย่ ่ กครัง้
้
เหมียวอีเองก็ โมโหกับความกา้ วร ้าวของเยียนเป่ ยหงแลว้ เขา
้
ไม่เกรงใจอีก เลียวมาวิ ่
งวน ออกทวนราวกับมังกร ทําศึกเดือดกับ
เยียนเป่ ยหง
เก า้ คนที่ ล อ้ มดู ก ารต่ อ สู ค
้ ่ อ นข า้ งงงงัน จากที่ เหมี ย วอี เรี
้ ยก
เยี ย นเป่ ยหงว่ า พี่ เยี ย น ก็ แ น่ ใจแล ว้ ว่ า สองคนนี ้ รู ้จัก กัน ทั้งยัง มี
ความสัมพันธ ์ที่ไม่ธ รรมดาด้วย ไม่อย่างนั้นคงไม่เรีย กว่า ‘พี่ใหญ่ ’
หรอก แต่ก็สก ู้ นั อย่างเอาเป็ นเอาตายอีก นี่ มันเรืองอะไรกั
่ น?

https://novel-lk.blogspot.com/
 ั บางทีก็วิ่ง
สัตว ์พาหนะสองตัวข า้ งล่าง บางทีก็ บุกตะลุ ยใส่กน
เคียงกันให้ดาบและทวนโจมตีอย่างบา้ คลั่ง
้
วิชาทวนของเหมียวอีรวดเร็ วดุดน
ั ไร ้เทียมทาน อาชามังกรเร็ว
ทวนเร็ว ลัก ษณะพลังที่ฉั บพลันรุนแรงราวกับ สามารถทํ าลายทุ ก
อย่างได้
เยียนเป่ ยหงก็ ใช ้ดาบใหญ่ อย่างห้าวหาญเช่นกัน อย่ามองว่ า
ดาบใหญ่เกินไป เพราะตอนที่อยู่ในมือเขากลับเหมือนคลื่นคลั่งที่
โหมซัดสาด มีลกั ษณะพลังทีบ ่ า้ ระหํ่า น่ าเกรงขามมาก

การต่อสูน ้ ้
้ ี ของทั
งสอง ้ ่ฝีี มือสูสีก น
ให้ความรู ้สึกว่าเป็ นคู่ต่อสูท ั
สูก้ น ่
ั อย่างไหลลืนสบายมื อ เกา้ คนนั้นเห็ นการต่อสูแ้ ลว้ อดตกตะลึง
ไม่ได้
้ า้ คนเพิ่งเคยเห็ นการต่อสูท
ทังเก ้ ่ฝีี มือยอดเยี่ยมไม่เป็ นรองใคร
้ นครังแรก
แบบนี เป็ ้ พวกเขารู ้จัก วิช าดาบของเยียนเป่ ยหงมานาน
้ ใครบางคนทําให้วช
แลว้ นึ กไม่ถงึ ว่าวันนี จะมี ิ าดาบของเยียนเป่ ยหง
ลดตํ่าลงหลายระดับ
สายตาที่เยียนเป่ ยหงมองเหมียวอีเหมื
้ อนจะเผยความตกตะลึง
้ ความสามารถระดับนี ้ ไม่น่าเชือว่
นึ กไม่ถงึ ว่าเหมียวอีจะมี ่ าวิชาดาบ
่
ทีตนภาคภู ้ อยู่
มใิ จมาตลอดจะระงับเหมียวอีไม่
้ แอบตกตะลึงเหมือนกัน ตังแต่
เหมีย วอีก็ ้ เข า้ วงการมา ถ้า พู ด
ถึงความสามารถในการปะทะกันตรงๆ น้อยนักที่จะมีคนแข่งกับตน
ได้เกินสามท่า นึ กไม่ถงึ ว่าเยียนเป่ ยหงจะสามารถแข่งกับตนได้เป็ น
ร ้อยท่าโดยไม่แพ ้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ มตื
่ ่นเต้นทันที ในที่สุ ด ก็ พ บคู่ ต่ อ สู ท
เหมีย วอี เริ ้ ี่ทํ า ให้ต นได้สู ้
อย่างเต็มที่แลว้ อยากจะเห็นว่าเยียนเป่ ยหงจะสามารถรับมือกับตน
ได้สก ่ า
ั กีท่
ความเร็ว ในการออกทวนเกล็ ด กลับ ด้า นยิ่งเร็วขึนเรื้ อยๆ่ เงา
ทวนที่ รวดเร็ว และดุ ด น
ั มาพร ้อมกับ เสีย งมังกรคํ ารามไม่ ข าดสาย
ใช ้ประโยชน์ข องช่องว่ า งอย่า งเต็ มที่ โหด มั่นคง แม่ นยํ า แทบจะ
้
เป็ นท่าไม้ตายทังหมด
่ าลังดูการต่อสู ้ ดูจนหน้ามืดวิงเวียน
เก ้าคนทีกํ
เยี ย นเป่ ยหงกลับ เผยสายตาตกใจ เงาดาบในมื อ ยุ่ ง เหยิ ง
ห ลั ง จ า ก พ ย า ย า ม รับ มื อ ไป สิ บ ก ว่ า ท่ า เข า ก็ เห ลื อ เพี ย ง
ความสามารถในการต่ อ ต้า นทัน ที โดนกดดัน จนทํ า อะไรไม่ ถู ก
โดนทวนโจมตีโดนร่า งกายหลายครังติ ้ ด ต่ อกัน ถ้าไม่ ใ ช่เพราะมี
เกราะวิเศษปกป้ อง คงโดนเหมียวอีฆ่ ้ าตายไปนานแลว้

ั ที่
แทงอาชามังกร โจมตีค อ เสีย บขอ้ มือ เงาทวนรวดเร็ว ดุด น
ใช ้ประโยชน์ของช่องว่างอย่างเต็มที่ พอเห็ นว่ายากจะโจมตีทะลวง
่
เกราะรบของเยียนเป่ ยหงได้ ก็เปลียนไปลงมื อกับจุดอ่อนทันที
่
เยียนเป่ ยหงโดนโจมตีจนเหงือกาฬออกเต็ มตัวทันที นึ กไม่ถึง
ว่าหนุ่ มน้อยที่ต้องให้ตนปกป้ องในปี นั้น จะโตมาเก่งกาจถึงขนาดนี ้
ถ้าไม่ใช่เพราะดาบของตนใหญ่มากพอ และมีพนที ื ้ ่ในการป้ องกัน
มากพอ เกรงว่าสัตว ์พาหนะของตนคงประสบหายนะไปแลว้
เขารู ้สึกว่าวรยุทธ ์ของตัวเองเพิ่มขึนเร็
้ วมากแลว้ แต่ไม่น่าเชือ่
้
ว่าเหมียวอีจะกล า้ ปะทะกับตนตรงๆ หรือว่าวรยุทธ ์ของเจา้ เด็กนี่ จะ
ถึงระดับบงกชเขียวแลว้ เหมือนกัน?
https://novel-lk.blogspot.com/
 แต่เห็ นได้ชดั ว่าเขาเป็ นผูช
้ าํ นาญการสังหาร ไม่นานก็คน ้ พบ
ช่องโหว่ของเหมีย วอีแล ้ ว้ ช่องโหว่นั้นอยู่ บนทวนนั่นเอง การออก
้
ทวนของเหมียวอีรวดเร็ วและดุดน ั เกินไปจริงๆ ไม่รู ้เหมือนกันว่าฝึ ก
มาจากไหน ดัง นั้ นต้องยับ ยังท่้ า ทวนที่ รวดเร็ว ดุ ด ัน ของเหมี ย วอี ้
เอาไว ้ ถึงจะมีค วามหวังในช ยั ชนะ และตะขอแหลมสามคมบนหัว
ทวนของเหมียวอีก็้ คอ ื ช่องโหว่นั้น
้
พอเห็นเหมียวอีออกทวนโจมตี ่
เขา้ มาทีคออี ่ ั บตาเดียว
ก ชวพริ
่
ทีดาบใหญ่ ในมือเยียนเป่ ยหงปัดออก จู่ๆ เยียนเป่ ยหงก็เอียงตัวและ
ถือโอกาสส่งดาบออกไป ดาบไถลไปตามตัวทวน ประเดี๋ยวเดียวก็
้
คําตะขอแหลมสามคมบนหั วทวนของเหมียวอีได้ ้ แลว้

สําเร็จ! เยียนเป่ ยหงเผยรอยยิมเจ ้ า้ เล่ห ์ทีมุ

่ มปาก ขณะกําลังจะ
จับ ที่ด้า มทวน จู่ ๆ ที่ หัว ทวนเกล็ ด กลับ ด้า นก็ มีเสี ย ง "แกรก" หัว
ทวนตะขอสามคมพลันพลิกรวมกันเป็ นหนึ่ งเดียว ดาบใหญ่พลังมื ้ อ
่ านไปทันที แผนที่จะขัดหัวทวนลม้ เหลวไปในชวพริ
ลืนผ่ ่ั บตาเดียว
ทําเอาเขารับมือไม่ทน ั
เยียนเป่ ยหงตกใจมาก ทวนเกล็ดกลับด้านในมือเหมียวอีแหย่ ้
กลับเขา้ มาที่คอเขาแลว้ เขารีบยกแขนขึน้ 'แกร ๊ง!' ใช ้เกราะรบบน
แขนต้านทานเอาไว ้
้ ่เฉี ยดผ่ า นไปเลียวกลั
เหมีย วอีที ้ บ มาและออกทวนอีก ครัง้ หัว
ทวนพลิกไปม้วนที่ผ้าคลุมสีแดงเข ม้ ขา้ งหลังเยียนเป่ ยหง "แควก"
ขณะที่ ฉี ก ลงมา ก็ พ ั น กัน จนกลายเป็ นผี เสื อสี
้ แ ดงบิ น ว่ อ นแล ว้
ขณะเดียวกันหัว ทวนก็ จมก ิ ้ น้ สัต ว ์พาหนะของเยียนเป่ ยหงเหมือน
แมลงปอแตะนํ ้า ทําให้เป็ นแผลเลือดไหล แต่กลับไม่ได้ลงมือสังหาร
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
หลังจากทังสองเฉี ย ดผ่ านกันไป ก็ ห ยุ ดในระยะที่ห่ า งกันไม่ ก ่ี
สิ บ เมตร เยี ย นเป่ ยหงเองก็ ไม่ ได้ถ ลัน เข า้ มาอี ก เขารู ว้ ่ า เมื่ อครู ่
เหมียวอีอ่้ อนขอ้ ให้ ตัวเองได้แพไ้ ปแลว้
"เยี ย นเป่ ยหง นี่ มัน หมายความว่ า อย่ า งไ?" เหมี ย วอี ตะโกน
้
้
พร ้อมชีทวนเข า้ มา
ตอนยัง ไม่ เอ่ ยถึง ก็ ย งั ดีอยู่ พอเอ่ย ถึง เยีย นเป่ ยหงก็ เดือดดาล
แลว้ โบกดาบชีเข ้ า้ มาอย่างเกรียวกราด ้ "เสียแรงที่ขา้ เห็ นเจา้ เป็ น
น้องชาย ฝากฝั ง หงซิวกั ่ บ หงฝู ไว ก ั เจ า้ เจ า้ ถ่ อมาทํ าอะไรที่ทะเล
้ บ
ดาวนักษัตร?"
เหมียวอีอึ้ งไป
้ 'สงสัยจะเป็ นเพราะเรืองนี ่ ้ ขา้ ก็ว่าอยู่ว่าทําไมวิง่
เขา้ มาโจมตีขา้ อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย' จึงพูดด้วยนํ ้าเสียงหงุ ดหงิดทันที
"ท่านคิดว่าขา้ อยากมาสถานทีบ ่ า้ ๆ นี รึ้ ไง?"
้
เยียนเป่ ยหงอึงไป คิดๆ ดูแลว้ ก็ใช่ ถ้าเป็ นไปได้ใครจะเต็มใจมา
้ โมโหจนเลอะเลือนแลว้
ล่ะ จู่ๆ ตนเห็นชายคนนี ก็
เขารู ้ว่ า ตัว เองผิ ด แต่ ป ากก็ ย ัง ไม่ ย กโทษให้ "ถ้า เกิด เหตุ ไม่
้ บหงซิวหงฝู
คาดคิดขึนกั ่ ค่อยดูว่าขา้ จะยกโทษให้เจ ้าหรือเปล่า!"
้
เหมีย วอีตอบว่ า "ท่ า นวางใจเถอะ ข า้ เองก็ เตรีย มการไว แ้ ล ว้
ถ้าพวกเราไม่สามารถรอดชีวต ิ กลับไปได้ ก็จะมีคนพาพวกนางไป
่ ปลอดภั
ยังทีที ่ ยแน่ นอน"
"แบบนี ค่้ อยยังชว่ ั ไม่อย่างนั้นขา้ ฟั นเจา้ ตายไปแลว้ !" เยียนเป่
ยหงพู ด เย้ย เก็ บ ดาบแล ว้ กุ ม หมัด คารวะต่ อ ซ่ ง เจ๋ อ หมิ ง ท่ า นนั้ น
้ นน้องชายของข า้ ความสามารถของเขา
"ศิษ ย อ์ าซ่ง เหมีย วอีเป็
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
เมือครู น ้
่ ี พวกท่ านก็เห็นแลว้ พวกเรากําลังขาดคนพอดี ได้โปรดรับ
เขาไวด้ ว้ ย!"
ดูเหมือนเยียนเป่ ยหงจะอายุมากกว่าซ่งเจ๋อหมิงเยอะ แต่ กลับ
เรีย กอีก ฝ่ ายศิ ษ ย อ์ า แต่ ไหนแต่ ไรมาแดนฝึ กตนก็ ต ดั สินอายุ ค น
จากรู ป โฉมภายนอกไม่ ได้อยู่ แล ว้ ยิ่งไปกว่ า นั้ นยัง เกี่ยวข อ้ งกับ
ความอาวุโสด้วย
่ นึ่ ง แต่ก็พูดด้วยรอยยิมทั
ซ่งเจ๋อหมิงเงียบไปครูห ้ นทีว่า "ในเมื่อ
เป็ นคนกันเอง เช่นนั้ นก็ไปด้วยกันเถอะ จะได้ดูแลกันและกันด้วย"
จากนั้นก็โบกมือให้คนทีเหลื
่ อ "เป็ นคนกันเอง ทุกคนกลับไปเถอะ"

พวกเขาขี่สัต ว พ ์ าหนะทยอยหายเข า้ ไปในป่ า เยีย นเป่ ยหงที่

เก็ บ อาวุ ธแล ว้ กลับ ส่ง สายตาให้เหมียวอี ้ แล ว้ พู ด เสีย งดังว่า "น้อง
เหมีย ว พวกเราไม่ เจอกันนานมากแล ว้ วันนี ้ข า้ เป็ นคนดู ต น ้ ทาง
พอดี ไปเดินเล่นเป็ นเพือนข ่ า้ หน่ อย"

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 403 คําสาบานนี ฟ้้ าดินเป็ นพยานได ้

"ได้!" เหมียวอีรั้ บปากอย่างรู ้กัน แค่รู ้สึกว่าเยียนเป่ ยหงแปลก

ไปเล็กน้อย จากนั้นเลียวอาชามั
้ งกรตามเขา้ ไปลาดตระเวนภูเขา
่
เป็ นเพือนเขาแล ว้
ทั้งสองมาถึ ง ยอดเขาที่ สู ง ที่ สุ ด แถวๆ นั้ น นี่ เป็ นสถานที่ ที่
่ วนตัวกัน แค่มองแวบเดียวก็เห็นแลว้ เวลามี
เหมาะสําหรับคุยเรืองส่
ใครเขา้ ใกล ้
้ สนสีเขียวแก่ท่แข็
ใต้ตน ี งแรงต้นหนึ่ ง เยียนเป่ ยหงเก็บเกราะ
รบบนตัว เผยชุด คลุ มยาวสีแดงเขม้ ออกมา จากนั้ นกระโดดลง
จากอาชามังกร ยืนนิ่ งๆ อยู่ใต้ตน
้ สน ผมยาวที่ปล่อยสยายคลุ ม
ด้านหลังปลิวไสวตามลม หนวดเครารุงรังเต็มหน้า มองไปยังทะเล
กวา้ งใหญ่ไกลๆ ด้วยสายตาลึกลํา้
"น้องชายมีค วามสามารถจริงๆ ด้ว ย! ก่ อนหน้า นี ้ที่เห็ นเจา้
ขา้ ก็นึกว่าจําคนผิด อย่างแรกเพราะเป็ นไปได้นอ ้ ยมากที่นัก พรต
บงกชขาวจะมาเขา้ ร่วมการปราบจลาจล อย่างที่สองคือนักพรต
บงกชขาวคนหนึ่ งทําไมอยู่เพียงลําพังแลว้ สามารถรอดชีวิตอยู่ท่ี
ทะเลดาวนั ก ษัต รได้จ นถึ ง ตอนนี ้ พอได้ท ดสอบฝี มื อ ถึง ได้รู ว้ ่ า
น้องชายมีค วามสามารถเหนื อข า้ " เยีย นเป่ ยหงหันกลับ มาพู ด
ด้ว ยรอยยิม้ "นึ ก ไม่ ถึง ว่ า เวลาสันๆ
้ เพีย งไม่ ก ี่สิบ ปี วรยุ ท ธ ข
์ อง
น้องชายก็บรรลุถงึ ระดับบงกชเขียวแลว้ ช่างน่ ายินดีจริงๆ!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 "พี่ใหญ่ เยีย น วรยุ ท ธ ข
์ องท่ า นก็ แค่ บ งกชเขี ย วขั้นสองเอง
้
ไม่ใช่หรือ?" เหมียวอีกระโดดลงจากอาชามั งกรเช่นกัน เดินเขา้
ไปถามขา้ งกายเขา
ที่ถามคําถามนี เพราะในใจเกิ
้ ดความสงสัยจริงๆ ตอนที่ที่หง
่
ซิวหงฝู มาขอพึ่งพาเขา เยีย นเป่ ยหงก็ บ อกช ด ั เจนในจดหมาย
้
แล ว้ ว่ า มีว รยุ ท ธ บ์ งกชเขีย วขันสอง แต่ เมื่อครู ต
่ อนที่ประมื อ กัน
เขาก็รู ้สึกได้อย่างชดั เจนว่าวรยุทธ ์ของเยียนเป่ ยหงไม่ใช่แค่บงกช
้
เขีย วขันสอง ถ้า ไม่ ใ ช่เพราะทวนเกล็ ด กลับด้านของตนมีความ
แปลกประหลาดพิเ ศษ ด้ว ยวิ ช าดาบของเยี ย นเป่ ยหง เกรงว่ า
ตัวเองคงทนไม่ไหวเช่นกัน
้ า แลว้ "
"ไม่ปิดบังน้องชาย วรยุทธ ์ขา้ บรรลุถงึ บงกชเขียวขันห้
เยียนเป่ ยหงพูดด้วยนํ ้าเสียงราบเรียบ
"ก่อนมาทะเลดาวนั กษัต ร ท่านมีวรยุทธ ์บงกชเขียวขั้นสอง
้
เองไม่ใช่เหรอ?" เหมียวอีถามอย่ างตกตะลึง
เยียนเป่ ยหงพยักหน้าตอบ "ขา้ รู ้ดีอยู่แก่ใจถึงการปฏิบ ต ั ิต วั
ของน้องชาย ทีข ่ า้ สามารถฝากฝังหงซิวหงฝู
่ ไวก้ บ
ั เจ ้าได้ ก็เพราะ
ไม่ได้เห็ นเจา้ เป็ นคนนอก ก่อนที่จะมาขา้ มีวรยุทธ ์บงกชเขียวขัน ้
สองจริงๆ น้องชายโปรดเก็บเรืองนี ่ เป็
้ นความลับด้วย"
้ ยิ น แล ว้ ตกตะลึ ง มาก ถ้า เยี ย นเป่ ยหงมี ว รยุ ท ธ ์
เหมี ย วอี ได้
บงกชเขี ย วขั้นห้า อยู่ แ ล ว้ ก่ อ นที่ จะมาปราบจลาจลทะเลดาว
นักษัตร เช่นนั้นเขาคงไม่แปลกใจ ถึงอย่างไรบนโลกนี ก็ ้ มีวิท ยา
ยุทธ ์ฝึ กตนที่เหนื อชนอยู
ั้ ่เยอะมาก แต่ที่ตกตะลึงก็คือ ก่อนจะมา
https://novel-lk.blogspot.com/
เยียนเป่ ยหงเพิ่งมีวรยุทธ ์บงกชเขียวขันสอง ้ นั่นก็หมายความว่ า
์ องเยีย นเป่ ยหงก็ เพิ่มขึนติ
ใช ้เวลาไม่ ถึง เก า้ ปี วรยุ ท ธ ข ้ ด ต่ อ กัน
้
สามขันแล ว้ ความเร็ว ในการฝึ กตนแบบนี ้น่ า กลัว เกินไปหน่ อย
ไม่ได้ดอ้ ยไปกว่าตอนทีตนอยู่ ่ าหนักบรมอัคคีเลย!
่ฝึกฝนทีตํ
ต้องรู ้ไวว้ ่าการฝึ กตนจะยิ่งยากขึนเมื
้ ่อดําเนิ นมาถึงตอนหลัง
ตามหลักการปกติ สามขันที ้ เพิ
่ มติ
่ ดต่อกันนี ้ ยากลําบากกว่าการ
ฝึ กตนหลายสิบปี ก่อนรวมกันเสียอีก
"ทํ า ไมความคื บ หน้า ในการฝึ กตนของท่ า นเร็ ว ขนาดนี ้?"
้
เหมียวอีถามอย่ างอดไม่ได้จริงๆ
เยียนเป่ ยหงส่ายหน้าพูดว่า "น้องชาย นี่ เป็ นความลับส่วนตัว
ของขา้ ความคืบหน้าในการฝึ กตนของเจา้ ก็ไม่ได้ช ้าเหมือนกัน
่ ้นกับเจา้ หรอก" ความหมายในคําพูดไม่
ขา้ จะไม่สืบขอ้ มูลเรืองนั
ซับ ซ ้อนเลย นั่ นก็ คือ 'ข า้ ไม่ สืบ ข อ้ มู ล ของเจ า้ เจ า้ ก็ อย่ า มาสื บ
ขอ้ มูลของขา้ '
้ แล
พูดถึงขันนี ้ ว้ เหมียวอีก็้ ไม่สะดวกจะถามอะไรมาก เขาเอง
ก็จะไม่เปิ ดเผยความลับของวิชาอัคนี ดาราต่อภายนอกเหมือนกัน
้
เยียนเป่ ยหงขมวดคิวถามอี กว่า "ทําไมเจา้ ถึงมาที่การปราบ
จลาจลทะเลดาวนักษัตรล่ะ?"
"ขา้ ถูกกดดันจนไม่มีทางเลือก ประมุขตําหนักกําหนดชือข ่ า้
้ ได้ปิดบัง เยียนเป่ ยหง
มาเอง ไม่อยากมาก็คงไม่ได้.." เหมียวอีไม่
่
บอกความลับเรืองที ่วรยุทธ ์เพิมขึ
่ นสามขั
้ ้ ดต่อกันในเวลาสันๆ
นติ ้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
ไม่ถงึ เก ้าปี ให้เขารู ้ เรืองเล็ ้
กน้อยแค่นีของเขาไม่ ถอ
ื ว่าสําคัญอะไร
จึงเล่าความสัมพันธ ์ของเขาและฮั่วหลิงเซียวให้เยียนเป่ ยหงฟัง
เมื่อฟั งจบเยียนเป่ ยหงก็พลันหันหน้ามาโต้ลม พูดขณะที่ผม
ปลิวว่อนว่า "น้องชาย ตอนนี เจ ้ ้าเขา้ ใจแลว้ สินะ? โลกนี ปลาใหญ่
้
้ ่ี
กิ น ปลาเล็ ก ไม่ ไ ด้ใ ช เ้ หตุ ผ ลพู ด กัน แม้แ ต่ น้ อ ย ชีวิ ต ของผู ท
อ่อนแอเหมือนสิงไร ่ ้ค่าในสายตาผูท ้ ่แข็
ี งแกร่ง ในเมื่อเจา้ เดินเขา้
มาในเสน้ ทางนี แล ้ ว้ ก็ตอ้ งเดินหน้าต่อไปอย่างกลา้ หาญ!"
้
เหมียวอีมองประเมิ นเขาแวบหนึ่ ง พบว่าการแต่งกายไม่ เข า้
กับ ศิษ ย ส์ ํ า นั ก ศรีเมฆา แต่ ก ลับ อยู่ รว่ มกับ สํ า นั ก ศรีเมฆา จึง อด
ถามอย่างแปลกใจไม่ได้ "ตอนทีท่ ่ านส่งจดหมายมาให้ขา้ บอกว่า
แปรพักตร ์ต่อสํานักศรีเมฆาแลว้ ไม่ใช่เหรอ? ทําไมยังอยู่ดว้ ยกัน
จนถึงตอนนี ล่ ้ ะ?"

เยีย นเป่ ยหงส่ า ยหน้า พู ด ว่ า "เดิมทีก็ อยู่ ด ว้ ยกัน ไม่ ค่ อ ยได้

หรอก แต่หลังจากเรือของกองกําลังสายชวดมาขึนฝั ้ ่ งทีทะเลดาว
่
นักษัตรได้ไม่นาน เจ ้ารู ้ไหมว่าพวกเราประสบพบเจอกับใคร?"
้
"ใครเหรอ?" เหมียวอีถามอย่ างแปลกใจ
เยียนเป่ ยหงพูดเสียงตํ่าว่า "นภาจอมมาร!"
ที่แท้ก็เป็ นตัวแทนทีปราชญ
่ ์มารอวิ๋นอ้าวเทียนส่งมา! เหมียว
อีก็้ นึกว่าใครทีทํ ่ าให้ตนตู
ื่ มขนาดนี ้

https://novel-lk.blogspot.com/
 พอเห็นเขาไม่ตกใจเลยสักนิ ด เยียนเป่ ยหงก็ถามอย่างแปลก
่ หกปราชญ
ใจว่า "เหมือนเจ ้าจะไม่ตกใจเลยสักนิ ดกับเรืองที ่ ์ส่งคน
มาเขา้ ร่วม?"
้ ด ด้ว ยรอยยิมขื
เหมีย วอีพู ้ ่นขมว่า "มีอะไรน่ า ตกใจล่ ะ คนที่
หกปราชญส์ ่ ง มาน่ ะ ข า้ เคยเจอมาสามแดนแล ว้ ข า้ เกือบจะเอา
ชีวต ้ ใ้ นมือพวกเขา"
ิ ไปทิงไว
"มิ น่ าล่ ะ !" เยี ย นเป่ ยหงเข า้ ใจทัน ที แล ว้ ก็ ถ ามด้ว ยสี ห น้า
แปลกใจอีก ว่ า "ถ้า อย่ า งนั้ นเจ า้ รู ้ไหมว่า แดนโพ น ้ สวรรค ส์ ่ งใคร
มา?"
เหมียวอีสี้ หน้าหมองลงในชวพริ
่ ั บตาเดียว พยักหน้าเล็กน้อย
่
แลว้ บอกว่า "พูดเรืองของท่ านดีกว่า"
้ พบกับ
เยียนเป่ ยหงตาเป็ นประกาย แค่ดูก็รู ้แลว้ ว่าเหมียวอีได้
เทพธิดาเยว่เหยาแลว้ ดูจากท่าทางของเขา เกรงว่าจะจํากันไม่ได้
ไม่อย่างนั้นคงไม่ระเหเร่รอ่ นมาทีนี
่ ่ หรอก หรือไม่เทพธิดาเยว่เหยา
่ ายินดีอะไร จึงไม่ได้ถามอะไรอีก
ก็จําเขาไม่ได้ สรุปว่าไม่ใช่เรืองน่
่
แลว้ พูดเรืองของตั วเองต่อ
ที่แท้เป็ นเพราะฐานะทางการของเยียนเป่ ยหง สํานักศรีเมฆา
จึงทําอะไรกับศิษย ์อกตัญ�ูอย่างเยียนเป่ ยหงไม่ได้ เพราะเขาไม่
่ ท ยายุ ท ธ ฝ์ ึ กตนของสํ า นั ก ศรีเมฆา สํ า นั ก ศรี
ยอมรับ คํ า ขู่เรืองวิ
เมฆาจะสอนวิทยายุทธ ์ฝึ กตนในครึงหลั ่ งให้หรือไม่ก็ตามใจ แต่ใน
เมื่อมาที่ทะเลดาวนักษัตรแลว้ สํานักศรีเมฆาย่อมไม่ปล่อยเขาไป

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ่ อยู่ ใ นหลัก
ง่ า ยๆ 'กํ า จัด ของเสี ย ของสํ า นั ก ตัว เอง' เป็ นเรืองที
ทํานองคลองธรรม
แต่ ใ ครจะไปคิด ว่ า จู่ ๆ คนของนภาจอมมารจะมาก่ อ ความ
วุ่ นวาย คนที่มาเหมือนจะชืออวิ ่ ๋นเฟยหยาง เป็ นหลานชายของ
ปราชญ ม์ ารอวิ๋ นอ้า วเที ย น ไม่ รู เ้ หมื อ นกัน ว่ า คนคนนี ้สมองมี
ปั ญหาหรือเปล่ า มาหาเรืองนั ่ ก พรตของแดนเซีย นโดยเฉพาะ
สํ า นั ก ศรีเมฆาเสีย เปรีย บไปมาก ภายใต้ส ถานการณ์แบบนี ้ มี
่
กําลังช่วยเหลือยิงเยอะก็ ยงดี่ิ กว่าอยู่แลว้ ยิงไปกว่
่ านั้นเยียนเป่ ยหง
ก็มีกําลังน้อยและต้องการที่พึ่งพอดี พวกซ่งเจ๋อหมิงเห็ นว่าเยียน
เป่ ยหงมีความสามารถ ก็เลยรับเขาไว ้ ไม่เป็ นศัตรูกน ่ั
ั ชวคราว
่ า จะพบ
แต่ สํ า นั ก ศรีเมฆาก็ โ ชคร ้ายแหมือนกัน ไม่ น่า เชือว่
กับอวิ๋นเฟยหยางที่นํ ากองกําลังวุ่นวายไปทั่วถึงสามครัง้ ทังสอง ้
ฝ่ ายประมือกันสามครัง้ กองกําลังร ้อยกว่าคนของสํานักศรีเมฆา
ส่ ว นใหญ่ เ สี ย หายด้ว ยนํ ้ ามื อ อวิ๋ นเฟยหยางหมดแล ว้ แต่ ใ ช่ว่ า
สํานักศรีเมฆาจะถูกรังแกได้ง่ายๆ อย่างไรเสียก็เป็ นสํานักที่ใหญ่
ื่ ยงอันดับ ต้นๆ ของแดนเซีย นที่แท้จ ริง เก่งกว่า พรรค
และมีชอเสี
ร ้างกระบี่ของสายมะโรงด้วยซํา้ ย่ อมมีค วามสามารถซ่อนไวอ้ ยู่
แลว้ ไม่น่าเชือว่ ่ าตอนสูก้ น ั ได้สงั หารลูกน้องของอวิ๋นเฟยหยางไป
คนหนึ่ ง สิ่งนี ้ทํ า ให้ปี ศาจน้อยอวิ๋นเฟยหยางโมโหอย่ า งถึง ที่สุ ด
เรียกว่าไล่ตามสังหารไม่ปล่อยเลยทีเดียว
้ งเจ๋อหมิงเรียกได้ว่าพาศิษย ์ร่วมสํานักวิงวุ
หลายปี มานี ซ่ ่ ่นไป
ทั่ว หลบหนี การไล่สงั หารของอวิ๋นเฟยหยาง ศิษย ์ร่วมสํานักหนึ่ ง
้ ออยู่สบ
ร ้อยกว่าคน ตอนนี เหลื ิ คน
https://novel-lk.blogspot.com/
 ที่จริง พวกเยีย นเป่ ยหงเพิ่งมาถึง เกาะนี ้ได้ไ ม่ ก ี่วัน มาก่ อ น
้ ยงสองวันเท่านั้น นึ กไม่ถึงว่าจะบังเอิญขนาดนี ้ ได้พบ
เหมียวอีเพี
้
กับเหมียวอีพอดี
้
เหมีย วอีถามอย่ า งงงงันว่ า "อวิ๋นเฟยหยางนั่ นตามฆ่ า พวก
ท่านมาหลายปี ขนาดนี ้ ยังไม่ยอมปล่อยไปอีกเหรอ?"
เยียนเป่ ยหงขมวดคิวตอบว่ ้ า "ช่างน่ าปวดหัวจริงๆ ไม่ว่าพวก
เราจะหลบไปทีไหน ่ ในแต่ละปี เขาจะต้องหาพวกเราพบห้าหกครัง้
ทําเอาพวกเราต้องเปลียนที ่ ่หลบซ่อนไม่หยุด ซ่งเจ๋อหมิงเองก็นึก
เสี ย ใจที ห ลัง ที่ ไปฆ่ า คนของอวิ๋ นเฟยหยาง ไม่ อ ย่ า งนั้ นคงไม่
ลําบากถึงขนาดนี ้ ขา้ สงสัยว่าสํานักมารมีวิชาลับอะไรหรือเปล่า
ขอเพียงเขา้ ใกลพ ้ วกเราในขอบเขตทีแน่ ่ นอน ก็จะหาพวกเราพบ
เสมอ ไม่อย่างนั้นจะตามหาพวกเราพบทุกทีที ่ ไปได้
่ อย่างไรกัน"
เหมียวอีจิ้ นตนาการได้ถึงความลําบากที่พวกเขาหลบหนี ไป
ทั่ ว ทํ า ให้เ ขาอดหั ว เรา ะ ไม่ ไ ด้ "พวกท่ า นก็ นั บ ว่ า เก่ ง กา จ
เหมือนกัน สามารถหลบหนี ก ารไล่ ส งั หารของนภาจอมมารได้
นานขนาดนี ้ ถ้าเปลียนเป็
่ นคนทั่วไปคงทนรับไม่ไหว แต่จะว่าไป
แลว้ ก็เป็ นเพราะเหตุผลนี ด้้ วยเช่นกัน คนของนภาจอมมารอาจจะ
่ ตามอย่างไม่ลดละด้วยซํา!"
รู ้สึกว่าเสียหน้า กลับจะยิงไล่ ้

เยียนเป่ ยหงส่ายหน้าพูดว่า "ไม่ใช่ว่าพวกเราเก่งกาจหรอก

โชคดีที่ในมือซ่ง เจ๋ อหมิงมีข องวิเศษแข็ง แกร่งที่ชือว่
่ า 'เมฆลอย
สังหาร' พาพวกเราหลบหนี ในทะเลหลายครังหลายหน ้ ๋
ทําให้อวิน
เฟยหยางทําอะไรพวกเราไม่ได้"
https://novel-lk.blogspot.com/
 "เมฆลอยสังหาร…" เหมียวอีพึ้ มพํา ชือนี
่ แปลกประหลาด
้ ไม่
รู ้เหมือนกันว่าเป็ นของวิเศษแบบไหน?
"ขา้ อยากจะได้ของวิเศษที่แข็งแกร่งชินนี
้ ้ น้องชายเต็มใจจะ
ช่วยขา้ อีกแรงไหม?" เยียนเป่ ยหงพลันหันมาถาม
่ ดก็พูดถึงประเด็นหลักแลว้
พูดมาเสียเยอะ ในทีสุ
เหมียวอีอึ้ งไป
้ "ท่านคิดจะลงมือกับศิษย ์ร่วมสํานักเหรอ?"
"เฮอะ!" เยียนเป่ ยหงพูดเย้ยว่า "ศิษย ์ร่วมสํานักอะไรกันเล่า!
้
หมดสินไมตรี ข องศิษ ย ์ร่วมสํ านั ก ไปนานแล ว้ ต่ อให้ข า้ ไม่ ลงมือ
สัก วัน หนึ่ งพวกเขาก็ ต อ้ งลงมื อ กับ ข า้ อยู่ ดี ไม่ สู ข
้ า้ ลงมื อ ก่ อ น
ดีกว่าหรือ! 'เมฆลอยสังหาร' ชินนั ้ ้น ขา้ อยากได้มานานแลว้ แต่
ช่วยไม่ได้ที่พรรคพวกน้อยกําลัง อ่ อนแอ ไม่กลา้ บุ่มบ่าม ตอนนี ้
น้องชายโผล่มา เป็ นโอกาสดีท่สวรรค ี ์ประทานให้ เจา้ กับขา้ สอง
พี่ น้ อ งลองมาร่ ว มมื อ กัน บุ ก ตะ ลุ ย ทะ เลดาว นั ก ษั ต รอี ก ค รั้ง
เหมือนกับตอนทีอยู ่ ่ 'แดนหมอกเลือดหมืนจั ่ ง'!"
้
้ วเราะ "ขา้ เพิ่งมีวรยุทธ ์บงกชเขียวขันหนึ
เหมียวอีหั ้ ่ ง คาดว่า
คนพวกนั้นคงมีวรยุทธ ์ไม่ตํ่า เหตุใดพีใหญ่
่ เยียนจึงมั่นใจในตัวขา้
้
ขนาดนี ?"
"บงกชเขียวขันหนึ ้ ่ งเหรอ? ขอโทษที่ขา้ พูดตรงๆ นะ ต่อให้
้
เจ า้ มี ว รยุ ท ธ บ์ งกชเขี ย วขันเก า้ แล ว้ อย่ า งไรล่ ะ ? อยู่ ท่ี ทะเลดาว
นักษัตรนี่ ทุกที่ลว้ นมีของวิเศษแข็งแกร่งทีสํ ่ านักทุ่มเทกําลังสร ้าง
้ ต่ อ ให้วิ ช าทวนของเจ า้ จะยอดเยี่ ยมกว่ า นี ้ แต่ ก็ ย ากจะ
ขึ น
https://novel-lk.blogspot.com/
ต้านทานอานุ ภาพของวิเศษที่แข็งแกร่งได้ ถ้าน้องชายไม่มีที่พึ่ง
แลว้ จะกลา้ เที่ยวเร่รอ่ นในทะเลดาวประจิมเพียงลําพังได้อย่างไร?
ถ้าขา้ เดาไม่ผิด บนตัวน้องชายต้องมีของลําค่้ าอะไรที่ใช ้ปกป้ อง
้ ่ สนิ ท สนมว่ า
ร่า งกายแน่ นอน!" เยี ย นเป่ ยหงพู ด ด้ว ยรอยยิ มที
"น้องชาย เจา้ คงไม่นิ่งดูดายมองขา้ ตายด้วยนํ ้ามือของสํานัก ศรี
เมฆาในวันขา้ งหน้าหรอกนะ?"
'มิน่าล่ะก่อนหน้านี ไม่้ ได้ถามไถ่อะไร ก็เชิญขา้ เขา้ ร่วมแลว้ ที่
แท้ก็ มีแผนนี ้นี่ เอง!' เหมีย วอีถอนหายใจแล
้ ว้ พูด ว่า "ในมือข า้ มี
่ งแกร่งจริงๆ…"
ของวิเศษทีแข็
เขาอยากจะบอกมากว่าตัวเองไม่ได้เร่รอ่ นลําพังในทะเลดาว
่
ประจิม ก็แค่แอบอยู่และเพิงออกมาได้ ้ แต่เยียนเป่ ยหง
ไม่นานนี เอง
พูดจาถึงขันนี้ แล
้ ว้ ถ้าตนพูดอะไรมากกว่านี ก็ ้ เปล่าประโยชน์ ทํา
้ อน
ได้เพีย งส่ า ยหน้ายิมเจื ่ "พี่ใหญ่ เยีย นมีบุญคุ ณช่ว ยชีวิต น้อง
่ องเกี
เอาไว ้ ในเมือเรื ่ ่
ยวข อ้ งกับความเป็ นความตายของพี่ มีหรือที่
น้องจะกลา้ ไม่ทําตาม!"
พอเห็ นว่ารับปากแลว้ เยียนเป่ ยหงก็ใช ้ฝ่ ามือใหญ่ตบที่ไหล่
้
เหมียวอีแรงๆ แลว้ หัวเราะอย่างสบายอกสบายใจ "น้องชาย ขา้
มองคนไม่ผิดจริงๆ ด้วย ก่อนหน้านี ข ้ า้ ชวนให้รว่ มกันทําเรืองช่ ว่ ั
โดยที่น้องไม่ยินยอม หวังว่าน้องชายจะไม่เก็บมาใส่ใ จนะ! วันนี ้
ข า้ เยีย นเป่ ยหงจะขอพูด เอาไวต้ รงนี ้เลย ตังแต่
้ วนั นี ้ไป ธุร ะของ
น้ อ งชายนั้ นเป็ นธุ ร ะของข า้ หลัง จากนี ้ ไป ใครกล า้ แตะต้อ ง
น้อ งชายแม้แ ต่ ป ลายนิ ้ว ข า้ เยี ย นเป่ ยหงก็ จ ะไม่ ป ล่ อ ยไป! คํ า
สาบานนี ฟ้้ าดินเป็ นพยานได้!"
https://novel-lk.blogspot.com/
 เหมีย วอียิ้ มเจื
้ ่อน "พี่ใหญ่ เยีย นพู ด เกินไปแล ว้ ข า้ เหมีย วอี ้
ไม่ใช่คนลืมบุญคุณคนหรอก!" ความหมายในคําพูดก็คือ ต่อให้
ท่านไม่สาบานแบบนี ข ้ า้ ก็ชว่ ยท่าน

"ข า้ รู !้ " เยี ย นเป่ ยหงตบบ่ า เขาอี ก ครัง้ พอวางมื อ ล ง ก็

ทอดสายตาไปยัง ที่ ไกลๆ พร อ้ มพู ด ว่ า "ถ้า ข า้ ไม่ เ ชื่อมั่ นใน
คุ ณ ธรรมของน้อ งชาย ข า้ จะฝากฝั ง หงซิวหงฝู ่ ไวก ้ บ
ั น้องชาย
เหรอ? นึ ก ถึง ตอนนั้ นที่เจ า้ กับ ข า้ เอาชีวิต รอดจาก 'แดนหมอก
เลือดหมื่นจัง' ้ ไม่ง่ายเลยกว่าจะเดินมาถึงวันนี ได้
้ ขา้ อยากจะเห็น
ว่าเจ ้ากับขา้ สองพีน้ ่ องจะเดินไปได้ไกลแค่ไหน!"

…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 404 กําจัดไปพร ้อมกัน

"พ ว ก ซ่ ง เ จ๋ อ ห มิ ง มี ว ร ยุ ท ธ ์เ ป็ น อ ย่ า ง ไ ร พ ว ก เ ข า มี
ความสามารถอะไร?"
คําพูดฮึกเหิมนั้นกินไม่ได้ ในเมื่อต้องการจะลงมือ เหมียวอี ้
ย่อมอยากจะรู ้เสน้ สนกลในของคู่ต่อสูใ้ ห้ชดั เจน
เยีย นเป่ ยหงบอกว่ า ทังเก้ า้ คนล ว้ นมีว รยุ ท ธ บ์ งกชเขีย วขัน
้
เกา้ ไม่อย่างนั้นเมื่ออยู่ภายใต้การไล่สงั หารของอวินเฟยหยาง ๋ ก็
ยากจะรอดชีวิ ต มาได้จ นถึ ง ตอนนี ้ สามคนในนั้ นมี ข องวิ เ ศษ
แข็ ง แกร่ง ที่สํ า นั ก ศรีเมฆามอบให้ ที่ร ้ายกาจที่สุ ด คือ 'เมฆลอย
สังหาร' ในมือซ่งเจ๋อหมิง รองลงมาก็คือ 'กระบี่บินแม่ลูก' ของต้
วนหงเฟย สุดท้ายเป็ น 'ไข่มุกเมฆา' ของข่งอวีเหลี ้ ยน

หลังจากฟังเขาอธิบายจบ เหมียวอีก็้ พยักหน้าเล็กน้อย เขามี

แผนในใจบา้ งแลว้ ขณะเดียวกันก็ประเมินเยียนเป่ ยหงสูงขึนระดั ้ บ
หนึ่ งด้วย ท่ามกลางคนเหล่านี ้ เยียนเป่ ยหงเป็ นคนเดียวทีมี
่ วรยุทธ ์
บงกชเขีย วขันห้้ า และสามารถหลบหนี มาด้ว ยจนถึง ตอนนี ้ จะ
เห็นได้ว่าไม่ธรรมดา
เยียนเป่ ยหงถามอีกว่า "น้องชาย ของวิเศษของเจ ้าเอง เจ ้าก็
น่ าจะรู ้อยู่แก่ใจ เจ ้าว่าลงมืออย่างไรถึงจะเหมาะ?"
้ ดกระซิบว่า "วิธก
เหมียวอีพู ่ ทสุ
ี ารทีดี ่ี ดก็คอ
ื ลอบโจมตี!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
หลังจากทังสองปรึ กษากันไปพักหนึ่ ง เยียนเป่ ยหงก็พยักหน้า
พู ด ว่ า "อย่ า ผลัด วันประกันพรุ ง่ เจ า้ เพิ่งมาวันนี ้พอดี การไปคํา
่
นั บ เป็ นเรืองที ่ควรทํ า ตอนนี ้พวกเราลงมือกับพวกเขาทีละคนดี
ไหม?"
้ กหน้าเอ่ยรับ นึ กไม่ถึงว่าตัวเองซ่อนตัวมาหลาย
เหมียวอีพยั
่
ปี เรืองแรกที ่
ออกมาเจอก็ คือการฆ่าชิงของวิเศษ ใครใช ้ให้มาเจอ
กันล่ะ
สถานที่ ที่ พวกเขายึ ด ครองอยู่ ก็ คื อ ค่ า ยภู เ ขาที่ ถู ก ทิ งร ้ า้ ง
่ั
ชวคราว เป้ าหมายแรกที่ทังสองจะลงมื
้ อก็คือซ่งเจ๋อหมิง พวกเขา
กลับมาถึงค่ายภูเขาอันเป็ นชยั ภูมิที่ยึดครอง แลว้ มุ่งตรงสู่จวนถํา้
ของซ่งเจ๋อหมิง ทีนี ่ ่ น่ าจะเป็ นจวนถําของประมุ
้ ขค่ายภูเขาเดิม ซ่ง
์ ัว หน้ า ที่ สํ า นั ก ศรีเ มฆาส่ ง มา มี สิ ท ธิ อยู
เจ๋ อ หมิ ง เป็ นศิ ษ ย ห ์ ่ ท ี่
ตําแหน่ งหลัก
เห็ นได้ชดั ว่าฝ่ ายสํานักศรีเมฆาก็มีการระวังตัวอยู่บา้ ง ส่งตา
แก่ ค นหนึ่ งมาคอยแอบเฝ้ าข า้ งนอก พอเห็ นทังสองคนกลั
้ บ มา
พร ้อมกัน ตาแก่ ก็ ก ระโดดออกมาจากที่ลับ ขมวดคิวตะคอกว่ ้ า
้ ทาง กลับ มาตอนนี ้ ทํ า ไม? ถ้า เจ า้
"เยี ย นเป่ ยหง เจ า้ ไม่ ดู ต น
๋
ปี ศาจอวินเฟยหยางนั ่ นตามมาอีก ถึงตอนนั้นถ้าอยากจะหนี พวก
เราก็หนี ไม่ทน ั "
"จะกลับไปเดี๋ยวนี แหละ!"
้ เยียนเป่ ยหงกุมหมัดคารวะ แลว้ ชี ้
ไปยังเหมียวอีที้ ่อยู่ขา้ งๆ พร ้อมพูดว่า "น้องเหมียวเพิงจะมาถึ
่ ง ยัง
้ เคยกับ สถานที่ หลัง จากข า้ พาเขาไปคํ า นั บ ทุ ก ท่ า นและ
ไม่ คุ น
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ กผ่อนแลว้ ก็จะไปลาดตระเวนทันที ไม่เสียการเสียงาน
จัดแจงทีพั
้ อศิษย ์อาหวังป๋ อหวัง มีวรยุทธ ์บงกช
หรอก มา! น้องชาย ท่านนี คื
้ ้า ความสามารถไม่ธรรมดา!"
เขียวขันเก
"คํานับผูอ้ าวุโสหวัง!" เหมียวอียิ้ มให้
้ ตาแก่น่ ันพร ้อมกุมหมัด
คารวะ
ตาแก่ น่ ั นพยัก หน้า อย่ า งถื อ ตัว นั บ ว่ า ทัก ทายกัน แล ว้ จึง
ตะคอกเยียนเป่ ยหงอย่างรําคาญเล็กน้อย "เร็วๆ หน่ อย อย่าเสีย
การเสียงาน ไม่แน่ นอนว่าเจ ้ามารนั่นจะมาถึงเมือไร" ่
้ า้ ไปใน
เยียนเป่ ยหงกุมหมัดเอ่ยรับ แลว้ เร่งฝี เท้าพาเหมียวอีเข
ค่ายภูเขา
้ ยวอีเข
ตอนนี เหมี ้ า้ ใจแลว้ ว่าทําไมเยียนเป่ ยหงถึงไม่ปรานี เลย
แม้แต่นอ ้ ย ต้องการจะลงมือกับคนพวกนี ้ เพราะจากท่าทีของคน
พวกนี ก็้ สามารถดูออก พวกเขาไม่เห็ นเยียนเป่ ยหงอยู่ในสายตา
เล ย ไม่ ไ ด้เ ห็ น เยี ย น เป่ ยห ง เ ป็ น ศิ ษ ย ร์ ่ ว ม สํ า นั ก เล ย จ ริ ง ๆ
ไม่อย่างนั้นด้วยเกียรติของประมุขจวนอย่างเยียนเป่ ยหง บวกกับ
เป็ นศิษย ์ร่วมสํานักเดียวกันอีก คงไม่ถงึ ขันไม่ ้ ไวห้ น้ากันขนาดนี ้
้
ทังสองเดิ ้ ่ซ่ง เจ๋ อหมิง อยู่ อย่ า งรวดเร็ว แล ว้
นมาถึง นอกถํ าที
เยีย นเป่ ยหงก็ ต ะโกนอยู่ นอกถํ า้ "ศิษ ย อ์ าซ่ง เหมีย วอีเพิ
้ ่งมาถึง
เยียนเป่ ยหงพาเขามาคํานับ!"
"เขา้ มาสิ!" เสียงที่ยังนับว่ามีความเกรงใจของซ่งเจ๋อหมิงดัง
มาจากขา้ งใน ถึงอย่างไรเหมียวอีก็้ แสดงความสามารถในระดับ
https://novel-lk.blogspot.com/
หนึ่ งแลว้ บวกกับการที่ไม่รู ้ชดั ถึงไพ่ตายใบสุดท้ายของเหมีย วอี ้
ในฐานะที่ เป็ นหัว หน้ า ของกลุ่ ม ก็ ต อ้ งคํ า นึ ง ถึ ง สถานการณ์
โดยรวม ยังถือว่ามีสติ
้
ทังสองเข า้ ไปขา้ งใน เห็ นเพียงมุง้ สีดําห้อยอยู่บนเตียงหินตัว
หนึ่ ง ร่างของซ่งเจ๋อหมิงทีนั
่ ่ งขัดสมาธิอยู่ในนั้นปรากฏวับวาบ

พอเห็นตัวคน ขณะเหมียวอีกํ้ าลังกุมหมัดคารวะ ก็คด

ิ จะหยิบ
กระจกหยินดํ า ออกมาลงมื อ เขาเองก็ เป็ นคนเด็ ด ขาด ในเมื่ อ
ตัดสินใจจะลงมือแลว้ ก็ไม่มีอะไรน่ าเกรงใจ แต่คาดไม่ถึงว่าจะได้
ยินเยียนเป่ ยหงถ่ายทอดเสียงมา "อย่าลงมือ เขามีการป้ องกันไว ้
แลว้ !"
้ รู ้ว่าซ่งเจ๋อหมิงเตรียมป้ องกันไวต้ รงไหน แต่ในเมื่อ
เหมียวอีไม่
เยียนเป่ ยหงพูดแบบนี แล ้ ว้ เขาเองจึงระงับไว ้

"ไม่ทราบว่าน้องเหมียวมีภูมิหลังฐานะอย่างไรตอนอยู่ ท่ีสาย
้
มะโรง แลว้ มีวรยุทธ ์เท่าไร?" ซ่งเจ๋อหมิงถามด้วยรอยยิมอยู
่ในมุง้
้
เหมียวอีลบโคลนปิ ้
ดจิตตรงหว่างคิวออก ้
เผยบงกชเขียวขัน
หนึ่ ง แลว้ ตอบด้วยรอยยิมว่
้ า "ประมุขเขาเจินไห่
้ แห่งสายมะโรง"
้
พอเห็ น ว่ า มี เ พีย งวรยุ ท ธ บ์ งกชเขี ย วขันหนึ ่ ง ซ่ง เจ๋ อ หมิ ง ก็
งุ นงงอยู่ บ า้ ง ถามด้ว ยรอยยิมอี ้ ก ว่ า "น้องเหมีย วมีว รยุ ท ธ บ์ งกช
้
เขียวขันหนึ ่ ง แต่สามารถไปไหนมาไหนที่ทะเลดาวประจิม เพี ย ง
ลํ า พัง ข า้ นั บ ถือจริง ๆ คาดว่ า น้องเหมีย วคงมีข องลํ าค่ ้ า อะไรไว ้
่
พึงพาแน่ ๆ!"
https://novel-lk.blogspot.com/
 เหมียวอียิ้ มเจื
้ อนแล
่ ว้ พูดว่า "ขา้ จะไม่ปิดบังความจริงแลว้ กัน
้
ก่อนหน้านี เคยทํ างานรับ ใช ้ให้ก องกํา ลังกลุ่ มหนึ่ ง ตอนหลัง เจอ
ศัตรูที่แข็งแกร่งและโดนซัดจนพินาศ ก็เลยซ่อนตัวอยู่ตลอด ขา้
้ า อะไรให้พ่ึงพาหรอก ที่มาก็ เพราะดู จ ากแผนที่
ไม่ ได้มีข องลํ าค่
แลว้ เห็ นว่าที่นี่ เหมาะแก่การซ่อนตัว เพียงแต่นึกไม่ถึงว่าจะได้พบ
พี่ใหญ่เยียนพอดี หากผูอ้ าวุโสซ่งไม่รงั เกียจที่จะรับ ขา้ ไว ้ ขา้ จะ
้
ซาบซึงในบุ ญคุณไม่มท ่ี นสุ
ี สิ ้ ด!"

"ฮ่ า ๆ ที่ แท้ก็ เ ป็ นเช่ น นี ้ !" ซ่ ง เจ๋ อ หมิ ง หัว เราะอย่ า งฝื นใจ
้
เล็ ก น้อ ย แม้คํ า พู ด ของเหมี ย วอี จะจะอยู ่ ใ นหลัก เหตุ ผ ล แต่ ซ ่ง
เจ๋ อ หมิ ง ไม่ ก ล า้ เชื่อหมด วรยุ ท ธ แ์ ค่ บ งกชเขี ย วขั้นหนึ่ ง แต่
สามารถรอดชีวิตได้จนถึงตอนนี ้ จะต้องไม่ง่ายเหมือนที่เหมียวอี ้
บอกแน่ นอน
้
หลังจากทังสองฝ่ ายถามตอบกันไปยกหนึ่ งแลว้ เยียนเป่ ยหง
กับเหมียวอีก็้ ขอตัวออกมา
พอออกจากถํ า้ เหมี ย วอี แอบถ่
้ า ยทอดเสี ย งถามว่ า "เป็ น
โอกาสดีมาก ทําไมไม่ให้ขา้ ลงมือ?"
เยียนเป่ ยหงถ่ายทอดเสียงตอบว่า "เจา้ ไม่เห็ นว่าเขาหลบอยู่
ในมุง้ สีดํานั้นเหรอ? เห็ นได้ชดั ว่าเขาไม่เชือเจ
่ า้ ง่ายๆ และมุง้ สีดํา
นั่นก็คอื 'เมฆลอยสังหาร'!"
"นั่ นคือ 'เมฆลอยสัง หาร' เหรอ?" เหมีย วอีถามอย่
้ า งสงสัย
้ ยวสามารถมีอานุ ภาพได้มากขนาดนั้นเชียวเหรอ?"
"ของชินเดี

https://novel-lk.blogspot.com/
 "น้องชายอย่าดูถูกเชียวนะ ของสิงนี ่ เฉี
้ ยบแหลมปราดเปรียว
ไร ้เทียมทาน พอกางออกมา ตอนผ้าอ่อนๆ ก็เคลือนย้ ่ ายไปอย่าง
รวดเร็วราวกับเมฆลอย แต่สามารถทะลวงเขา้ ไปทางทวารทังเจ็ ้ ด
ของคน ทําให้ถึงแก่ชวี ิต ตอนหุบก็แข็งราวกับ ดาบและทวน นํ ้า
ไฟไม่ ส ามารถรุ ก ลํ า้ มัน สามารถหลบนํ ้ าหลบไฟได้ สามารถ
ครอบคนแลว้ พาหนี อยู่ในทะเลลึกได้อย่างรวดเร็ว นี่ ก็เป็ นเหตุ ผล
๋
ว่าทําไมเจ ้ามารอวินเฟยหยางนั ่ นตามพวกเราไม่ทน ั ได้ยน
ิ ว่าของ
สิ่งนี ้เป็ นของที่ท่ า นจื่อหยางผู โ้ ด่ ง ดัง ในวงการหลอมของวิ เ ศษ
หลอมสร ้างให้ สวยวิจ ิต รไร ้ที่เปรีย บ ดู ถู ก ไม่ ได้!" เยีย นเป่ ยหง
เตือนอย่างจริงจัง
่
'ท่านจือหยาง?' ้ ดไม่ออก จริงหรือเปล่า ไม่น่าเชือ่
เหมียวอีพู
่
ว่าตนจะเจอกับของวิเศษทีตาแก่ ่ ยนนั่นหลอมสร ้างแลว้ ?
เยารัวเซี
้ งโมโหทั
เหมีย วอีทั้ ้
งอยากหัว เราะ ตาแก่ น่ ั นสามารถหลอม
ของวิเศษแบบนี ให้ ้ คนอืนได้
่ ่
แต่พอนึ กถึงของทีหลอมสร ้างให้เขา
'ไม่ยุติธรรมเกินไปแลว้ เสียแรงที่ขา้ มอบผูห ้
้ ญิงทังสองของข า้ ให้
ไปเป็ นลูกสาวบุญธรรมของตาแก่น่ น' ั
้
แต่คิดๆ ดูแลว้ ก็ปล่อยวาง ของแบบนี คนธรรมดาหามาไม่ ได้
หรอก มาจากอิทธิพลที่สํานักเหล่านั้ นทุ่มเทกําลังให้เท่านั้ น แค่
ิ ที่หลอมอย่างเดียวก็ไม่ใช่สิงที
วัตถุดบ ่ ่เหมียวอีจะรั
้ บไหวแลว้ ตัว
่ ยนเองก็ไม่ได้รารวยไปถึ
เยารัวเซี ํ่ งไหนหรอก
่
"หรือว่าน้องชายไม่เชือ?" เยียนเป่ ยหงเห็ นสีห น้า เขาแปลก
ไป จึงอดถามไม่ได้
https://novel-lk.blogspot.com/
 "ไม่ ใ ช่! " เหมี ย วอี ส่้ า ยหน้า "แค่ กํ า ลัง คิ ด ว่ า ต่ อ ไปควรทํ า
อย่างไร เขาป้ องกันขนาดนี ้ พวกเราไม่สะดวกจะลงมือกับคนอืนๆ ่
แลว้ ไม่อย่างนั้นจะเป็ นอย่างทีท่ ่ านบอก ถ้าโดนเปิ ดโปงขึนมา ้ แค่
'เมฆลอยสังหาร' ในมือซ่งเจ๋อหมิงอย่างเดียวก็สามารถทําให้พวก
เราสองคนเหลือทนแลว้ ต้องคิดหาวิธอี นที ื่ ่รอบคอบ…ถ้าสามารถ
รวมพวกเขาไวด้ ว้ ยกันแล ว้ จัด การรวดเดียวได้ก็ ดีน่ะ สิ จะได้ไม่
เกิดเหตุอะไรไม่คาดคิดด้วย!"
เยียนเป่ ยหงถามทันทีว่า "ถ้ารวมพวกเขาไวด้ ว้ ยกัน น้องชาย
สามารถจัดการได้หมดรวดเดียวเหรอ?"
้ ก หน้า ตอบ "ขอแค่ ซ ่ง เจ๋ อหมิง ไม่ ได้ป้ องกันข า้
เหมีย วอีพยั
เหมือนเมื่อครูน ่ ี ้ การลอบโจมตีในระยะใกลก้ ็น่าจะมีโอกาสสําเร็จ
สูง!"
เยียนเป่ ยหงตาเป็ นประกาย ถ่ายทอดเสียงบอกว่า "เรืองนี ่ ้ ง
ส่
ต่อให้ขา้ เถอะ ขา้ มีวธิ ข
ี องขา้ เอง น้องชายแค่เตรียมตัวให้ด"ี
"วิธก ้
ี ารอะไร?" เหมียวอีถาม
้ สะดวกจะพูด รีบไปคํานับพวกเขาทีละคนก่อนรอบ
"ตอนนี ไม่
หนึ่ ง จะได้ไม่ถ่วงเวลานานแลว้ ทําให้พวกเขาสงสัย!" เยียนเป่ ยหง
เตือน
้ กหน้า แลว้ ทังสองก็
เหมียวอีพยั ้ ไปคํานับทุกคนของสํา นั กศรี
้ ละถํารอบหนึ
เมฆาในถําที ้ ่ง

https://novel-lk.blogspot.com/
 จากนั้นเหมียวอีก็้ เลือกถําที
้ พั
่ ก ซึงอยู
่ ่ขา้ งๆ ถําที
้ เยี
่ ยนเป่ ยหง
พักอยู่น่ นเอง
ั ้ างในค่ายภูเขานี ก็
ถึงอย่างไรถําว่ ้ มอ
ี ยู่เยอะ
หลังจากพาเหมียวอีเข ้ า้ ไปในถํา้ เยียนเป่ ยหงก็รบ ี ถ่า ยทอด
เสียงอีกว่า "อีกหนึ่ งชวยามหลั
่ั งจากนี ข้ า้ จะสร ้างความวุ่นวาย ทํา
ให้พวกเขามารวมตัวกัน แลว้ น้องชายก็หาโอกาสลงมือ! จําไวน้ ะ
วิธก ้ ้ได้เพียงครังเดี
ี ารนี ใช ้ ยว ถ้าพวกเราพลาด พวกเราก็ทําได้แค่
หนี เอาชีวติ รอดแลว้ !"
'ต้องหนี เอาชีวต ้
ิ รอดเหรอ?' เหมียวอีตกใจ แลว้ ถามว่า "ท่าน
พูดไม่ชดั เจน จะทําให้ขา้ มั่นใจได้อย่างไรเล่า?"
"ขา้ กลัวว่าถ้าพูดออกไปแลว้ เมื่อถึงเวลานั้นน้องชายจะเล่น
ละครไม่เนี ยน!" เยียนเป่ ยหงถ่ายทอดเสียงบอกว่า "อวิ๋นเฟยหยา
งโจมตี!"
้ า้ ใจในทันที วิธก
เหมียวอีเข ้ ้ได้เพียงครังเดี
ี ารนี ใช ้ ยวจริงๆ ถ้า
ให้พวกซ่งเจ๋อหมิงพบว่าเป็ นข่าวเท็จ จะต้องเดาออกแน่ นอนว่าทัง้
สองมีเจตนาแอบแฝง คงไม่ให้ตวั ปัญหาที่จะเกิดขึนในภายหลั ้ ง
อย่ า งพวกเขาสองคนอยู่ ข า้ งกาย แบบนั้ นต้องหนี เอาชีวิต รอด
จริงๆ
พอเห็นเหมียวอีเข้ า้ ใจแลว้ เยียนเป่ ยหงก็รบ
ี หันตัวแลว้ จากไป
เขากําลังเขา้ เวรยามพอดี ไม่สะดวกจะอยู่นาน
เหมียวอีนั้ ่ งขัดสมาธิบนเตียงหิน คํานวณเวลาเงียบๆ รวบรวม
่
สมาธิฟังเสียงความเคลือนไหวข า้ งนอก
https://novel-lk.blogspot.com/
 พอถึงหนึ่ งชวยามได้
่ั ่ นึ่ ง ด้านนอกก็มีเสียงกีบเท้าอาชา
ครูห
่ บกับ เหมียวอีพลั
มังกรวิงกุ ้ นลืมตาขึน้ ช่างตรงเวลาจริงๆ มาแลว้
จริงๆ ด้วย
เป็ นอย่างที่คาดไว ้ ด้านนอกพลันมีเสียงเยียนเป่ ยหงตะโกน
อย่างร ้อนรนดังขึน้ "ศัตรูบุก! ศัตรูบุก!"
้ เ สี ย งเคลื่อนไหวดัง ขึ นทั
ในจวนถํ ามี ้ น ที เหมี ย วอี รี้ บ ผลุ บ
ออกไป พอมาถึง ด้านนอก เห็ นทุ ก คนมุ่ ง ไปหาสัตว พ ์ าหนะของ
ตัวเอง ซ่งเจ๋อหมิงก็ออกมาแลว้ เช่นกัน ในทีสุ ่ ดก็ไม่หลบอยู่ใ นมุง้
ดําอีกแลว้
เหมี ย ว อี ้เอง ก็ รี บ ไป หา เฮ ยทั่ น แล ้ว พ ลิ ก ตั ว ขึ ้น ขี่ เข า
เคลื่อนไหวช า้ นิ ด หน่ อย พวกซ่ง เจ๋ อ หมิ ง สวมเกราะรบและถือ
อาวุธมารวมตัวกันแลว้
"สถานการณ์เป็ นอย่างไร?" ซ่งเจ๋อหมิงตะโกนถามเยี ย นเป่
ยหง
้
เยียนเป่ ยหงมีสีหน้าวิตกกังวล โบกมือชีออกไปพร ้อมพูดว่า
๋ ่ นตามมาอีกแลว้ ขึนฝั
"มาแลว้ ! เจ ้าปี ศาจอวินเฟยหยางนั ้ ่ งทางทิศ
ตะวันตกเฉี ยงเหนื อแลว้ !"
ทุกคนตกใจมาก พวกเขาถูกอวิ๋นเฟยหยางทําให้หวาดกลัว
่ นแล
แลว้ จริงๆ ไม่มีอารมณ์คิด เรืองอื ่ ว้ ซ่งเจ๋อหมิงโบกมือพร ้อม
ี่ ่ นานไม่ได้แลว้ หนี ไปทางชายทะเล!"
พูดว่า "อยู่ทนี

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
สัตว ์พาหนะของทุกคนกําลังเคลือนไหว เหมียวอีที้ อยู
่ ่หลังสุด
ก็ พ ลิก มือเรีย กกระจกหยินดํ า ออกมา ปราณหยินที่เข ม้ ข น ้ พ่ น
่ั
ออกไปทางข า้ งหลัง ของทุ ก คน ช วพริ บ ตาเดีย วทุ ก คนก็ ถู ก ปก
คลุมอยู่ในหมอกสีเทา แม้แต่เยียนเป่ ยหงก็ไม่ปล่อยไป
เยียนเป่ ยหงที่สังเกตปฏิกริ ยิ าของเหมียวอีเงี
้ ยบๆ ตกใจมาก
ขณะทีกํ ่ าลังทังโกรธทั
้ ้
งตกใจ ก็โดนหมอกหยินทีพ่ ่ นออกมาอย่าง
บา้ คลั่งปกคลุมไวแ้ ลว้
พวกซ่งเจ๋อหมิงที่ตกอยู่ในความหนาวเหน็ บถึงขีดสุ ด ตกใจ
มาก แต่ ช ่ว ยไม่ ไ ด้ที่ หัน หลัง อยู่ จ ึง หัน กลับ ไปตอบสนองไม่ ท น
ั
ความรู ้สึกตัวเลือนรางแลว้ แต่ละคนที่อยู่ในปราณหยินลม้ ลงพืน้
อย่ า งช ้าๆ ตามสัต ว พ์ าหนะที่พุ่ ง ไปข า้ งหน้า เยีย นเป่ ยหงเองก็
ไม่ใช่ขอ้ ยกเวน้
ปราณหยินม้ว นกลับ เข า้ กระจกหยิน ดํ า เหมีย วอีที ้ ่มือ ข า้ ง
หนึ่ งถือทวนเกล็ ด กลับ ด้า น มืออีก ข า้ งถือกระจกหยินดํ า กวาด
สายตาเย็ นเยีย บมองกองกํ า ลัง ที่ล ม้ อยู่ เต็ มพืน
้ พืนดิ
้ นมีนํ้าค้า ง
ขาวเกาะเป็ นแถบ พวกซ่งเจ๋อหมิงเองก็โดนเกล็ดนํ ้าแข็งสีขาวที่
้
หนาแน่ นปกคลุมเช่นกัน กองกําลังทังหมดโดนแช่ แข็งอยู่บนพืน้
………………………….

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 405 นั่งรอรับส่วนแบ่ง

้ ่กระโดดลงจากสัต ว พ
เหมีย วอีที ์ าหนะแล ว้ ประคองเยี ย นเป่
้
ยหงขึนมา จากนั้นใช ้อิทธิฤทธิกํ์ าจัดปราณหยินในร่างกายเขา
"โอย…" เยียนเป่ ยหงที่ตืนขึ่ นจากความไม่
้ ้
รู ้สึกตัวลืมตาขึ น
ช ้าๆ ขณะที่เห็ นเหมีย วอียิ้ มช
้ วร
่ ั ้ายใส่ ต นก็ เบิก ตากว า้ งอย่ างอด
ไม่ได้
ถือโอกาสก่อนที่เขาจะโมโห เหมียวอีรี้ บอธิบายด้วยรอยยิม้
ว่า "ใครใช ้ให้ท่านไม่หาตําแหน่ งดีๆ หลบล่ะ กระจกหยินดําของ
่
ขา้ แยกแยะโจมตีไม่ได้ ถ้าหลบเลียงท่ ่
านก็อาจต้องปล่อยคนอืนๆ
ั้
แลว้ ก่อความยุ่งยาก ขา้ ไม่ได้ตงใจจะรั
งแกท่านนะ"
เยีย นเป่ ยหงยัง มึนหัว เล็ก น้อย ยัง คงตัว สั่นโดยจิต ใต้สํานึ ก
หลังจากค่อยๆ ขบคิดถึงสิงที ่ ่เกิดขึน
้ เขาก็ลุกขึนมา้ รีบมองไปที่
่ เขากั
พวกซ่งเจ๋อหมิงว่าเป็ นอย่างไรบา้ ง เหมือนสิงที ่ ่ ดก็คือ
งวลทีสุ
จะลงมือสําเร็จหรือไม่ ตัวเองเจ็บปวดเล็กน้อยก็ไม่เป็ นอะไร
เห็นนํ ้าค้างขาวอยู่เต็มพืน
้ พวกซ่งเจ๋อหมิงโดนแช่แข็ง อยู่บ น
้ งหมด
พืนทั ้ เขาตัวสั่นเพราะความหนาวอีกครัง้ แลว้ จู่ๆ ก็เงยหน้า
้ าพร ้อมหัวเราะลั่น "สํานักศรีเมฆา คิดอยากจะให้ขา้ ตาย แต่
ขึนฟ้
น่ าเสียดายทียั ่ งไม่ถงึ เวลาตายของขา้ ! รอขา้ ก่อนเถอะ สักวันหนึ่ ง

https://novel-lk.blogspot.com/
เยีย นเป่ ยหงคนนี ้จะสัง หารพวกเจ า้ ให้สินซาก
้ สัก วันหนึ่ งข า้ จะ
่ ของพวกเจ ้าราบเรียบ!"
เหยียบให้สํานักเก่าแก่หลายหมืนปี
พอหันกลับ มา ก็ เห็ นเหมีย วอีช่ ้ ว ยชีวิต สัต ว พ
์ าหนะของตน
เขาถามเสียงสั่นว่า "น้องชาย เมื่อครูเ่ จา้ ทําให้ขา้ ตกใจแทบตาย
ขา้ ก็นึกว่าเจา้ คิดจะกําจัดขา้ ไปพร ้อมกันด้วย ร่างกายขา้ ไม่ได้มี
โรคอะไรตกค้างอยู่ใช่ไหม? ทําไมหนาวจนตัวสั่นตลอดเลย?"
"ในร่า งกายยัง มีป ราณหยิน อีก เล็ ก น้อยที่ยัง กํ า จัด ไม่ ห มด
ท่านใช ้อิทธิฤทธิกํ์ าจัดทิงเองก็
้ ได้ ไม่มีปัญหาหรอก อย่างมากก็
ทํ า ลายพลัง ชีวิต นิ ด หน่ อย" ขณะที่พู ด เหมีย วอีก็
้ ชก ั กระบี่วิเศษ
ออกมา กําลังจะฟั นสังหารพวกซ่งเจ๋อหมิงทีละคน ในเมื่อลงมือ
้ ญหาทีจะตามมาในภายหลั
แลว้ ก็ไม่อยากทิงปั ่ งเอาไว ้ เขาเป็ นคน
้
เหียมโหด!
"ช ้าก่อน!" เยียนเป่ ยหงตะโกนพร ้อมยกมือขึน้
้
เหมีย วอียกกระบี ่ ขึ นกํ
้ า ลัง จะฟั น หัน หน้า มา แล ว้ ขมวดคิ ว้
ถามว่ า "ทํ า ไม? ท่ า นยัง คิด จะไว ช้ วี ิต พวกเขาอีก เหรอ? พี่ใหญ่
เยียน อย่าโกรธที่ขา้ พูดตรงๆ นะ ในเมื่อลงมือแลว้ ก็ไม่มีอะไรน่ า
เกรงใจ ถ้าปล่อยเอาไวอ้ าจจะสร ้างปัญหาให้ตวั เองก็ได้"
"ข า้ ไม่ ไ ด้ห มายความอย่ า งนั้ น น้อ งชายระงับ โทสะก่ อน!"
เยีย นเป่ ยหงก า้ วยาวเดิน เข า้ มา แล ว้ พู ด ด้ว ยสายตาตื่นเต้น ว่ า
"พวกเขายังไม่ตายใช่ไหม?"
้ งไม่ แต่ถา้ นานๆ ไปก็ไม่แน่ "
"ตอนนี ยั
https://novel-lk.blogspot.com/
 "ยังสามารถช่วยชีวต
ิ กลับมาได้เหมือนขา้ ใช่ไหม?"
้
"ใช่แลว้ ยังไงล่ะ?" เหมียวอีถามอย่ างสงสัย "ท่านคงไม่ให้ขา้
ช่วยชีวต ้
ิ พวกเขาขึนมาหรอกนะ?"
้
เยียนเป่ ยหงยกมือขึนกดกระบี วิ่ เศษในมือเหมียวอีลงพื
้ ้
นแล ว้
ตีขอ้ มือ จากนั้นหันกลับมากวาดตามองคนที่โดนแช่แข็ง อยู่ บ น
้
พืนแวบหนึ ่ ง พูดด้วยสายตาแปลกประหลาดว่า "หลายปี มานี พวก ้
เขาตะโกนเรียกขา้ ไปนู่ นมานี่ ไม่เห็ นขา้ เป็ นคน แต่เพื่อจะมีชวี ิต
รอดอยู่ต่อไปในทะเลดาวนักษัตร ขา้ จึงทนเงียบมาตลอด มีหรือที่
ข า้ จะปล่ อยพวกเขาไป เพีย งแต่ ถ า้ จะให้พ วกเขาตายไปง่ า ยๆ
แบบนี ้ พวกเขาก็จะได้เปรียบเกินไปหน่ อย ส่งพวกเขามาให้ข า้
จัดการเองแลว้ กัน!"
้
เหมี ย วอี มองประเมิ น เขาแวบหนึ่ ง มัก รู ส้ ึ ก ว่ า เยี ย นเป่ ยหง
ค่อนขา้ งแปลกประหลาด ไม่รู ้เหมือนกันว่าเป็ นอารมณ์แบบไหน
่ ยนเป่ ยหงพูดแบบนี ้แลว้
ทําให้รู ้สึกเหมือนผีเขา้ ผีออก แต่ในเมือเยี
เหมียวอีก็้ แค่พยักหน้าโดยไม่พูดอะไร เก็บกระบีวิ่ เศษไป
แต่ เห็ นเยีย นเป่ ยหงเผยดาบใหญ่ อลังการออกมา แล ว้ ขยับ
ร่า งกายอย่างรวดเร็ว ยกดาบขึนตั ้ ด แขนและต้นขาของพวกซ่ง
เจ๋อหมิงออกมา แบบนี ต่ ้ อให้พวกซ่งเจ๋อหมิงรอดชีวิตกลับมาได้
ก็พก ิ ารแลว้ ไม่เป็ นอันตรายอะไร
้
เหมียวอีมองจนขมวดคิ ว้ ไม่เขา้ ใจว่าเยียนเป่ ยหงเคียดแค้น
คนพวกนี ้ขนาดไหนกัน แน่ อยากฆ่ า ก็ ฆ่ า สิ ทํ า ไมต้องทํ า เรื่อง
้
โหดเหียมถึ ้ ้
งขันนี
https://novel-lk.blogspot.com/
 เยีย นเป่ ยหงที่เก็ บ แหวนเก็ บ สมบัติ และกํ า ไลเก็ บ สมบัติ กํ า
ใหญ่กลับมาหัวเราะลั่น "น้องชาย! พวกเรารวยแลว้ มาๆๆ ฆ่าคน
ชิง สมบัติ นั่ งรับ ส่ ว นแบ่ ง โดยไม่ ต อ้ งออกแรง นี่ เป็ นเวลาแห่ ง
ความสุข!"
้ ่ได้ส่วนแบ่งก็รู ้สึกสนใจอยู่บา้ ง เขานั่งลงที่พืนตรง
เหมียวอีที ้
ขา้ มกับเยียนเป่ ยหง
เยี ย นเป่ ยหงนํ ากระบี่ ยาวด้า มหนึ่ งออกมาจากกํ า ไลเก็ บ
สมบัติ กระบีนี ่ ยาวประมาณสี
้ ่ บแปดนิ ว้ กวา้ งประมาณหนึ่ งฝ่ ามือ
สิ
้ วเป็ นสีดําอําพัน เหมือนหยกสีดําทีโปร่
ทังตั ่ งแสงก ้อนหนึ่ ง
้
เหมียวอีตาเป็ ่ น่้ าจะเป็ นของวิเศษทีหลอมสร
นประกาย สิงนี ่ ้าง
่ ความบริสุทธิสู์ งไร ้สิงเจื
จากสีดําผลึกทีมี ่ อปน

เยียนเป่ ยหงเหล่ตามอง แลว้ พูดหยอกลอ้ ว่า "น้องชาย จอ้ ง

ตาเป็ นมันแลว้ สินะ?"
้ วเราะเบาๆ "นี่ เป็ นของดีน่ี นา!"
เหมียวอีหั
"นี่ คือ 'กระบีบิ
่ นแม่ลูก' ของต้วนหงเฟย" เยียนเป่ ยหงอธิบาย
้
แลว้ นํ ากําไลเก็บสมบัติรวมทังกระบี ่บินแม่ลูกโยนให้เหมียวอี ้ "นี่
เป็ นของเจ ้า"
้
เหมีย วอีเองก็ ไม่ เกรงใจ เพราะรู ้ว่ า เยีย นเป่ ยหงชอบของที่
ดีกว่านี ้ จึงหยิบกระบีบิ ่ นแม่ลูกไวใ้ นมือ แลว้ กําจัดต้นกําเนิ ดพลัง
์ ่ อยู่ ใ นนั้ น จากนั้ นใส่ ต น
อิ ท ธิฤ ทธิที ์
้ กํ า เนิ ด พลัง อิ ท ธิฤ ทธิ ของ
ตัวเองเขา้ ไป ตังแต่ ้ นีไปมั้ นก็กลายเป็ นสมบัตข ิ องเขาแลว้
https://novel-lk.blogspot.com/
 ขณะกําลังใช ้อิทธิฤทธิศึ์ กษาความเร ้นลับในกระบี่บินแม่ลูก
่
อย่างละเอียด เยียนเป่ ยหงก็นําสิงของรู ปร่างกลมขนาดเท่ากําปั้ น
และมีสีขาวเงินโปร่ง แสงลูก หนึ่ งออกมาจากกํา ไลเก็บสมบัติ กํา
อยู่ในฝ่ ามือพร ้อมพูดว่า "นี่ คือ 'ไข่มุกเมฆา' ของข่งอวีเหลี
้ ยน"
้ ก หน้า ชมว่ า "สํ า นั ก ศรีเ มฆาสมกับ เป็ นสํ า นั ก
เหมี ย วอี พยั
ใหญ่อน ั ดับต้นๆ ของแดนเซียน ไม่น่าเชือว่ ่ าภายในรวดเดีย วจะ
นํ าของวิเศษที่แข็งแกร่งมากมายขนาดนี มอบให้ ้ ศิษย ์ในสํานักไป
เขา้ ร่วมการปราบจลาจล"
"นี่ ก็เป็ นของเจา้ เหมือนกัน" เยียนเป่ ยหงนํ าไข่มุกและกํ า ไล
เก็บสมบัตโิ ยนให้เหมียวอีอี้ ก
้ ่ รับ มาไว ใ้ นมื อ ถามอย่ า งงงๆ ว่ า "ให้ข า้ อี ก แล ว้
เหมี ย วอี ที
เหรอ?"
"ให้ก็รบั ไปเถอะ ไม่ตอ้ งบ่น" เยียนเป่ ยหงโบกมือไม่ ย อมให้
ปฏิเสธ
เหมียวอีทํ้ าได้เพียงพูดด้วยรอยยิมว่
้ า "ถ้าอย่างนั้นน้องชาย
จะรับไวด้ ว้ ยความเคารพ!"
จากนั้นเยียนเป่ ยหงก็หยิบมุง้ สีดําที่เป็ นโลหะมันวาวออกมา
จากกํ า ไลเก็บ สมบัติวงสุด ท้าย ถือไว ใ้ นมือพร ้อมหัวเราะลั่น "นี่
่ นของทีข
ต่างหากทีเป็ ่ า้ อยากได้! น้องชาย ของนี่ ขา้ ขอเก็บไวเ้ ชย
ชมคนเดียวนะ"

https://novel-lk.blogspot.com/
 เหมียวอีพู้ ดด้วยรอยยิมว่
้ า "ครังนี
้ ก็้ ชว่ ยพี่ใหญ่เยียนช่ว งชิง
่ มานั
ของสิงนี ้ ่ นแหละ"
้
เยียนเป่ ยหงยิมขณะที ่เก็บ 'เมฆลอยสังหาร' แลว้ ก็ตรวจสอบ
ในกําไลเก็บสมบัตข ิ องซ่งเจ๋อหมิงอีก ไม่นานก็พลันเดาะลิน ้ แลว้
พูดว่า "นึ กไม่ถงึ ว่าแม้แต่ของแบบนี ้ สํานักศรีเมฆาก็นําออกมาให้
ซ่งเจ๋อหมิงพกไปเขา้ ร่วมการปราบจลาจล"
้ กํ
เหมียวอีที ่ าลังศึกษา 'ไข่มุกเมฆา' อย่างละเอียดเงยหน้าขึน ้
มอง เห็ นเยียนเป่ ยหงกุมสมุนไพรเซียนซิงหัวต้นหนึ่ งไวใ้ นมือ แต่
้ ยบไม่ได้กบ
ต้นนี เที ั ต้นที่เหมียวอีเคยใช
้ ้ก่อนหน้านี ้ มีขนาดเพียง
หนึ่ งในสามส่วนของสมุนไพรเซียนต้นนั้น
"สมุนไพรเซียนต้นนี ข ้ า้ ขอเก็บไวน ่ องชายจะใช ้ขา้
้ ะ เวลาทีน้
ก็ไม่ตระหนี่ แต่ของสิงนี
่ ้ เจ ้ากับขา้ อย่าจําเป็ นต้องใช ้มันอีกเลยจะ
ดีที่สุด!" เยียนเป่ ยหงเองก็ไม่เกรงใจ พอบอกเสร็จก็เก็บสมุนไพร
เซียนซิงหัวไวใ้ นกระเป๋ าตัวเองเลย เปิ ดเผยตรงไปตรงมามาก เขา
ไม่ แม้แต่ จ ะมองแหวนเก็ บ สมบัติและกํ าไลเก็บ สมบัติวงอื่นๆ พอ
ขยับมือก็กวาดไปไวต้ รงหน้าเหมียวอีทั ้ งหมด
้ ่ อทังหมดเป็
"ทีเหลื ้ น
ของเจ ้า"
้ งงัน
"ให้ขา้ หมดเลยเหรอ?" เหมียวอีตะลึ
"นี่ เป็ นสิ่งที่เจ า้ ควรรับ ไว ้ ถ้า ไม่ ใ ช่เพราะเจ า้ ลงมือ ข า้ ก็ ค ง
ไม่ได้สก ้
ั ชินหรอก" ขณะที่พูด จู่ๆ เยียนเป่ ยหงก็ถอนหายใจ เขา
จอ้ งเหมียวอีพร ้ ้อมส่า ยหน้า พูดว่า "น้องชาย วันนี ข ้ า้ มีความสุ ข
นั ก สุ ด ท้า ยข า้ ก็ ม องคนไม่ ผิ ด ! จากเหตุ ก ารณ์เ มื่ อครู ่นี้ ถ้า
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
น้องชายเห็ นสมบัติแลว้ เกิดเจตนาร ้าย เกิดมีใจเห็ นแก่ตวั ขึนมา
เกรงว่ า ชีวิ ต นี ้ของข า้ จะต้อ งจบลงตรงนี ้แล ว้ แดนฝึ กตนมี ก าร
หลอกกันไปหลอกกันมา คนที่ควรค่าจะไวใ้ จได้จริงๆ นั้นหายาก
การได้พ บน้องชายคือโชคดีของขา้ สมบัติเล็ ก น้อยแค่ นี ้เอามา
แลกไมตรีของเจ ้ากับขา้ ไม่ได้หรอก!"
เหมียวอียิ้ มเจื
้ ่อน "ถึงกระนั้นก็ไม่ เหมาะที่จะให้ขา้ หมดอยู่ ดี
เอาแบบนี ้แล ว้ กัน ท่ า นดู อีก ทีว่ า มีข องที่ท่ า นจํ า เป็ นต้องใช ้หรือ
่ อค่อยให้ขา้ "
เปล่า ทีเหลื
"อย่ า มา ทํ า ตั ว เ หมื อ นย า ย แ ก่ เจ า้ กั บ ข า้ ส อง พี่ น้ อ ง มี
อุดมการณ์ท่ยาวไกล
ี ของเล็กน้อยแค่นีสํ ้ าคัญอะไร วันขา้ งหน้า
่ 'ต้องปี นขึนยอดเขาสู
ยามทีเรา ้ ่
ง[1] เพือจะก ้มมองภูเขาเล็กๆ รอบ
ขา้ ง' ถึงตอนนั้นอยากจะได้อะไรก็ย่อมได้!" เยียนเป่ ยหงโบกมือ
แลว้ ยืนขึน้ เดินไปเดินมาระหว่างพวกซ่งเจ๋อหมิงที่โดนแช่แข็ง อยู่
เขาสายตาเป็ นประกาย ไม่รู ้ว่านึ กอะไรขึนได้ ้

เหมียวอีกํ้ าแหวนเก็ บสมบัติและกํ า ไลเก็บ สมบัติกองหนึ่ งไว ้

์ ตํ า แหน่ ง ' ที่อยู่ ใ นนี ้
ในมือ แล ว้ บอกอีก ว่ า "'กํ า ไลอิท ธิฤ ทธิระบุ
ท่านคงไม่เอาไม่ได้หรอก ใช่ไหม? พวกเราแบ่งครึงกั ่ น แลว้ ของ
่ า้ จะเก็บไว"้
อย่างอืนข
เยีย นเป่ ยหงโบกมือพร ้อมบอกว่ า "ของไร ้ประโยชน์น่ ั น จะ
อยากได้ไปทําไม? นอกจากจะนํ าออกจากทะเลดาวนักษัตรไม่ได้
่
แลว้ ต่อให้นําออกไปได้ก็แลกเป็ นสิงของไม่ ได้อยู่ด"ี

https://novel-lk.blogspot.com/
 "ของทีไร ่ ้ประโยชน์เหรอ?" เหมียวอีพู ้ ดอย่างไม่รู ้ว่าจะหัวเราะ
่
หรือร ้องไห้ดี "ท่านก็ใจกวา้ งดีนะ ทีทะเลดาวประจิ มไม่รู ้ว่ามีคนตัง้
เท่าไรสูก้ น ่
ั เอาเป็ นเอาตายเพือของสิ ่ "้
งนี
"นั่นเพราะพวกเขาสมองมีปัญหา" เยียนเป่ ยหงหมุนตัว และ
์ ตําแหน่ ง' สีทองเปล่งประกายบนขอ้ มือ
สะบัด 'กําไลอิทธิฤทธิระบุ
ออกมา "วงเดียวบนขอ้ มือขา้ กับกองใหญ่ท่หอบอยู ี ่ในมือเจา้ ที่
้
จริงก็ไม่ต่างอะไรกันหรอก ขึนอยู ั ว่าเจา้ จะคิดอย่างไร ตอนที่
่กบ
ขา้ อยู่กบั พวกเขา ก็เป็ นเพราะไม่เอาแต่ นึกถึงของเหล่านี ้ ถึงได้
รอดชีวต ิ มาจนถึงปัจจุบนั "
้
"หมายความว่าอย่างไร?" เหมียวอีงง
เยียนเป่ ยหงชีมา ้ แลว้ ส่ายหน้าพูดว่า "เจ ้าไม่เขา้ ใจจริงๆ หรือ
ว่าแกลง้ ไม่เขา้ ใจ? การปราบจลาจลในตอนสุด ท้ายจะมีค นรอด
ิ ได้เพียงหนึ่ งร ้อยคน ขอแค่พวกเรามีชวี ต
ชีวต ิ อยู่ตอ่ ไป ต่อให้ชว่ ง
ชิง 'กําไลอิทธิฤทธิระบุ ์ ตํา แหน่ ง' ไม่ได้สก ั วง และบนขอ้ มือพวก
เรามีเพีย งวงเดีย ว ก็ ถือว่ า ได้เข า้ สู่ ร ้อยอันดับ แรกอยู่ ดี พวกเรา
ไม่ใช่พวกผูม้ อ ิ ธิพลพวกนั้นทีต้
ี ท ่ องช่วงชิงอันดับ สําหรับพวกเรา
แล ว้ สิ่ งสํ า คัญ ที่ สุ ด ไม่ ไ ด้อ ยู่ ท่ี ว่ า ช่ว งชิง 'กํ า ไลอิ ท ธิ ฤ ทธิ ระบุ
์
ตําแหน่ ง' ได้มากเท่าไร แต่ตอ้ งคิดหาวิธรี อดชีวต ิ กลับไป"
พอกล่ า วคํ า นี ้ ออกมา ก็ เ หมื อ นได้เ บิ ก ความสว่ า งทา ง
สติปั ญญา เหมีย วอีตระหนั ้ ั ที ลองคิด ดู แล ว้ ก็ เป็ นเช่น นี ้
ก ได้ท น
จริงๆ แต่เขาก็ส่ายหน้าอีก "จะพูดแบบนี ก็ ้ ไม่ได้ อย่างน้อยอันดับ
ต้นๆ ก็ ได้ส่ ว นแบ่ ง ลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนาหลายแสนลู ก นั่ นมาก
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
หน่ อย ยิงไปกว่ านั้นหลังจากกลับไปแลว้ การเลือกประมุขจวนแต่
ละสายก็เลือกตามอันดับก่อนหลัง อันดับต้นๆ ย่อมได้เลือกอาณา
่ ทรัพยากรเยอะกว่า"
เขตทีมี
เยียนเป่ ยหงพูดเย้ยว่า "คนที่หกปราชญ ์ส่งมาครองสัด ส่ ว น
ไปสามสิบ กว่า รายชือแล ่ ว้ หกแดนอื่นๆ รวมทังหมดเจ็้ ด สิบสอง
สาย สุดท้ายพอเฉลียกั ่ นแลว้ แม้แต่ รายชือเดี ่ ยวยัง แบ่ง ไม่ ได้เลย
เจ ้าคิดว่าหลังจากกลับไปแลว้ จะยังมีสก ่
ั กีคนที ่มาแย่งอาณาเขตที่
อุ ด มสมบู ร ณ์ที่สุ ด กับ เจ า้ ดัง นั้ นแล ว้ น้องชาย ขอแค่ รอดชีวิ ต
กลับไปได้ ก็ไม่ตอ้ งกลัวว่าจะไม่มอ ี าณาเขตดีๆ หรอก"
้ ยิ น แล ว้ พยัก หน้า ลองคิ ด ดู แ ล ว้ ก็ เ ป็ นอย่ า งนั้ น
เหมี ย วอี ได้
จริงๆ
เยียนเป่ ยหงพูดอีกว่า "ส่วนรางวัลลูกแกว้ พลังปรารถนานั่น
ถ้าเจา้ สนใจจริงๆ ให้ 'กําไลอิทธิฤทธิระบุ์ ตําแหน่ ง' ทังหมดนี
้ ้ บ
กั
เจา้ ก็จะทําให้อน ้
ั ดับของเจ า้ สูงขึนได้ บางทีอาจจะได้เยอะกว่ า ที่
่ นแลว้ อันดับลดลง ไม่แน่ ว่าลูกแกว้ พลังปรารถนาที่
เราแบ่งครึงกั
ได้อาจจะเยอะกว่านี ้ ถึงตอนนั้นเจา้ ค่อยแบ่งให้ขา้ สักนิ ดหน่ อยก็
ได้"
เหมียวอีอึ้ งไป
้ เห็ นเยียนเป่ ยหงเดินวนอยู่ รอบร่างพิการของ
พวกซ่งเจ๋อหมิงตลอด แต่เหมือนจะไม่สนใจลูกแก ้วพลังปรารถนา
เลยแม้แต่ น้อย กลับ สนใจพวกซ่ง เจ๋ อหมิง ที่ตกอยู่ ใ นมือ ตัว เอง
มากกว่าด้วยซํา้ อดรู ้สึกแปลกใจไม่ได้ มีใครบา้ งในบรรดาผูฝ ้ ึก

https://novel-lk.blogspot.com/
ตนที่ไม่อยากได้ลูกแกว้ พลังปรารถนา ทําไมถึงไม่ใส่ใจขนาดนี ้
้ ผด
แบบนี ไม่ ิ ปกติไปหน่ อยเหรอ?
"น้องชาย! ช่วยอะไรหน่ อย ช่วยย้ายพวกเขาไปในห้องกว า้ ง
ของซ่ง เจ๋ อหมิง ที " เยีย นเป่ ยหงพู ด ขณะที่ แบกพวกเขาเดิ น ไป
่
แลว้ เหลือสีคนไว ้ วยจัดการ
ใ้ ห้เหมียวอีช่
้ ดไม่ออก คิดในใจว่า 'ท่านสะอิดสะเอียนบา้ งหรือ
เหมียวอีพู
เปล่า จะย้ายคนขาขาดแขนขาดพวกนี ไปทํ ้ าอะไร หรือว่ายังคิด
จะหาวิธก ่
ี ารทรมานเพือระบายความแค้ นอีก?'
…………………………
้
[1] ต้องปี นขึนยอดเขาสู ง เพื่อจะกม้ มองภูเขาเล็กๆ รอบขา้ ง
่
หมายถึงอยู่เหนื อคนอืน

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 406 วิชามารแปลกประหลาด

แม้จะรู ้สึกสะอิดสะเอียน แต่สุดท้ายเหมียวอีก็้ ยงั ช่วยขนย้าย

่ อไป
ร่างพิการทีเหลื
้
มาถึง ในถํ าของประมุ ้ ้ คนลง
ข ค่า ย เหมีย วอีโยนคนทั
งสี ่ พอ
หันหน้ามาก็พบว่าเยียนเป่ ยหงกําลังขมวดคิวมองตนอยู้ ่ สายตา
เป็ นประกายไม่รู ้ว่ากําลังคิดอะไรอยู่
้ ใช่คนโง่ รู ้สึกนานแลว้ ว่าเยียนเป่ ยหงทําตัวแปลก
เหมียวอีไม่
่
นิ ดหน่ อย เขากังวลใจเพราะเรืองนี ้
มาตลอด ้ นเยี ย นเป่
ตอนนี เห็
ยหงมีส ายตาที่ยากจะคาดเดา ในใจก็ เกิด ความสงสัย อย่ า งอด
ไม่ได้
่
"น้องชาย เมือครู ข ์
่ า้ ลองดูแลว้ ขา้ ใช ้อิทธิฤทธิสลายปราณห
ยินในร่างกายพวกเขาได้ช ้าผิดปกติ รอจนขา้ สลายปราณหยิน
ในร่า งกายพวกเขาได้ห มด เกรงว่ า พวกเขาจะตายและใช ก้ าร
ไม่ได้แลว้ เลยอยากให้นอ ้ งชายช่วยอีกสักครัง!"้ เยียนเป่ ยหงพูด
ช ้าๆ ด้วยนํ ้าเสียงทุ่มตํ่า
้
ใช ้การไม่ได้แลว้ ? เหมียวอีถามอย่ างสงสัยว่า "ท่านคิดจะใช ้
พวกเขาทําอะไร?"
เยียนเป่ ยหงส่ายหน้าพูดว่า "น้องชายไม่ตอ้ งถามมากหรอก
่
เรืองบางเรื ่ า้ ไม่สะดวกจะบอกเจา้ ตอนนี ้ ช่วยขา้ กู ้ชีพพวกเขา
องข
้
ขึนมาก่ อนก็พอ!"
https://novel-lk.blogspot.com/
 เหมียวอีลั้ งเลอยู่ครูค
่ รึง่ เห็นพวกทีโดนแช่
่ แข็งอยู่ไม่มแี ขนขา
แลว้ ในใจก็ปล่อยวาง ต่อให้ชว่ ยชีวิตขึนมาได้ ้ ้ ย ากที่ จะ
ต อนนี ก็
ต่อต้านอะไรได้
และเยี ย นเป่ ยหงก็ ไ ด้จ ัด วางทั้งเก า้ คนเรีย งเป็ นแถวแล ว้
จากนั้นก็ผายมือ 'เชิญ' เหมียวอี ้
้
เหมียวอีถอนหายใจแล ่ อกดที่
ว้ พยักหน้า ก่อนจะโน้มตัวยืนมื
หน้า อกของคนคนหนึ่ ง แล ว้ ใช อ้ ิ ท ธิฤ ทธิสลายปราณหยิ
์ น ใน
ร่างกายคนคนนั้นอย่างรวดเร็ว
เขาช่ว ยกู ช
้ พ
ี พวกซ่ง เจ๋ อหมิง ทีล ะคน แต่ เยีย นเป่ ยหงกลับ
ตามอยู่ขา้ งหลังคอยใช ้อิทธิฤทธิปิ์ ดจุ ดที่ขาและแขนขาดเอาไว ้
เลือดจะได้ไม่ ไหลเยอะเกินจนตาย ขณะเดีย วกันก็ ใ ช ้อิท ธิฤ ทธิ ์
่
ควบคุมพวกเขาไวด้ ว้ ย ป้ องกันไม่ให้เคลือนไหว
รอจนกระทั่งพวกซ่ง เจ๋ อ หมิ ง ฟื ้ นขึ นมาที
้ ล ะคนและพบว่ า
ตัวเองอยู่ในสภาพพิการ แต่ละคนก็เรียกได้ว่าตกใจจนขวัญหนี ดี
้
ฝ่ อ ซ่งเจ๋อหมิงจอ้ งเยียนเป่ ยหงพร ้อมตะโกนอย่างเกรียวกราดว่ า
"เยี ย นเป่ ยหง เจ า้ บัง อาจสมคบคิ ด กับ คนนอกทํ า ร า้ ยศิ ษ ย อ์ า
ขนาดนี ้ เจ ้ามันเป็ นคนทรยศทีรั่ งแกอาจารย ์หักหลังบรรพบุรุษ!"

เยีย นเป่ ยหงมองตํ่ าลงมา พู ด ด้ว ยสีห น้า เฉยเมยว่า "มาพู ด

้
ตอนนี สายไปหน่ อยรึเปล่า? ตอนที่สํานักศรีเมฆาโหดร ้ายกับข า้
ตอนที่พวกเจา้ เรียกใช ้ขา้ เหมือนหมูเหมือนหมา เคยมองขา้ เป็ น
สิษ ย ร์ ว่ มสํ า นั ก หรือ เปล่ า ? อย่ า ว่ า แต่ ล งมื อทํ า ร ้ายพวกเจ า้ เลย
'บุญคุณ' ที่สํานักศรีเมฆามีต่อขา้ ขา้ จารึกไวใ้ นใจแลว้ ถ้ามีว น ั
https://novel-lk.blogspot.com/
ไหนที่ข า้ เยีย นเป่ ยหงได้อยู่ ใ นตํ า แหน่ ง ที่สู ง ขึน
้ ก็ จ ะเป็ นเวลาที่
สํานักศรีเมฆาโดนทําลายจนราบเรียบ!"
้ ย บไป จากจดหมายที่ เยี ย นเป่ ยหงส่ ง ให้ต น ก็ รู ้
เหมี ย วอี เงี
่
เพียงว่าสํานักศรีเมฆาทําเรืองไม่ ดีกบ
ั เยีย นเป่ ยหง แต่ไม่ได้บ อก
ละเอียดว่าทําอะไร จากภาพเหตุการณ์ในตอนนี ้ ก็ไม่รู ้ว่าสํา นั ก
ศรีเมฆาทําอะไรกับเยียนเป่ ยหงกันแน่ ถึงได้ทําให้เยียนเป่ ยหงคิด
จะทําลายสํานักศรีเมฆาอยู่ตลอดเวลา
แต่ ฟั ง ดู เ พ อ้ ฝั น ไปหน่ อย สํ า นั ก ศรีเ มฆาเป็ นสํ า นั ก ที่ ใหญ่
ขนาดนั้น เรียกได้ว่ามียอดฝี มือมากมาย อยากจะทําลายสํ า นั ก
ศรีเมฆาทิงก็ ้ ไม่ ได้ง่ า ยเหมือนที่พู ด คาดว่ า ถ้า ไม่ ได้อยู่ ใ นระดับ
ท่ า นทู ต สิ บ สองสาย ก็ เ ป็ นไปได้ย ากที่ จะสมความปรารถนานี ้
'ความปรารถนาทียิ ่ งใหญ่
่ ้
' นี อาจจะใหญ่ เกินไปหน่ อย
ซ่ ง เจ๋ อ หมิ ง เหมื อ นรู ว้ ่ า ต้อ งตายอยู่ ใ นนํ ้ ามื อ เยี ย นเป่ ยหง
แน่ นอน จึงไม่ร ้องขอชีวต ิ กลับตวาดด้วยซําว่ ้ า "คิดเพอ้ เจ ้อ! เจ ้า
่ ั ยน สํานักศรีเมฆาของขา้ ไม่ปล่อยเจ ้าไปแน่ เจ ้าไม่ได้ตายดี
ชวเยี
หรอก!"
"ขา้ จะได้ตายดีหรือไม่ พวกเจา้ ก็ไม่ได้เห็ นแลว้ ล่ะ!" เยียนเป่
ยหงหัว เราะเยาะ แล ว้ ลงมื อ อย่ า งรวดเร็ ว กระแทกหมัด เข า้ ไป
หลายครัง้
้ ดต่ อกันหลายครัง้ เยียนเป่ ยหงทุ บ
เสียงกรอบแกรบดังขึนติ
กระดูกขากรรไกรของเก ้าคนนั้นแตกละเอียดทังเป็
้ นๆ แลว้ ทุบจน
้
แต่ละคนมีเลือดออกจากปากและหุบ ปากไม่ล ง ตอนนี เขาถึ ง ได้
https://novel-lk.blogspot.com/
หัน ตัว ไปพู ด กับ เหมี ย วอี ว่้ า "ข า้ มี ธุ ร ะตรงนี ้นิ ด หน่ อย รบกวน
น้องชายหลบไปก่อน!"
'เขาต้องการทํ า อะไรกับ เก า้ คนนี ้กันแน่ ยัง ต้องให้ต นหลบ
้
อีก?' เหมียวอีขมวดคิ ้
วถามอย่ างสงสัย "ขา้ ดูไม่ได้เหรอ?"
่ ไว
"ให้ขา้ เก็บเรืองนี ้ เ้ ป็ นความลับก่อนเถอะ!" เยียนเป่ ยหงส่าย
หน้าแลว้ บอกว่า "รบกวนน้องชายไปคอยคุม้ กันอยู่ดา้ นนอก!"
้
เหมียวอีเองก็ ไม่สะดวกจะถามอะไรต่อ พยักหน้าแลว้ หันตัว
จากไป
หลัง จากเยีย นเป่ ยหงเงี่ยหู ฟั ง ความเคลื่อนไหวจนแน่ ใจว่ า
้
เหมียวอีออกไปข า้ งนอกแลว้ ถึงได้หน ั ตัวกลับมา หยิบเข็มเหล็กสี
แดงเลือดออกมากําหนึ่ ง ใช ้มือขา้ งเดียวจับซ่งเจ๋อหมิงที่ส่งเสีย ง
้
ร ้อง "โอยๆ" ขึนมา แลว้ ใช ้เข็มแทงที่จุดลมปราณบนตัวซ่งเจ๋อห
มิงเข็มแลว้ เข็มเล่าอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งบนหัวซ่งเจ๋อหมิงมีเข็ม
ปักอยู่หลายเล่ม สายตาของซ่งเจ๋อหมิงก็เปลียนเป็ ่ นเฉยชาเซือง ่
ซึมทันที
ขณะที่เยียนเป่ ยหงกําลังเปลียนมื
่ อบีบคางซ่งเจ๋ อหมิงเอาไว ้
จู่ๆ ผมยาวและผ้าคลุมสีแดงเขม้ ของเขาก็กวัดแกว่งอย่างรุนแรง
่
ตามลม ลูกตาดําสองขา้ งค่ อยๆ เปลียนเป็ นสีดํ าขลับเหมื อ นนํ ้ า
หมึก
่
จู่ๆ ตรงหน้าท้องของเขาก็กระเพือมขึ ้
นลงด้
วยความเร็วสูง ส่ง
เสียง "กูๆ" ออกมา ลมปราณที่อยู่ในถําค่
้ อยๆ เปลียนเป็
่ นแปลก
https://novel-lk.blogspot.com/
ประหลาด ขณะที่ลูกตาดําสองขา้ งเปลียนเป็่ นสีดําขลับแวววาวดู
น่ ากลัว ทันใดนั้นเยียนเป่ ยหงก็อา้ ปาก หมอกสีเทาสายหนึ่ งพ่ น
ออกจากช่องปากของเขา แลว้ กรอกเขา้ ไปในปากของซ่ง เจ๋ อ ห
่ สห
มิงทีมี ่
ี น้าเลือนลอยและโดนบี บปากอยู่โดยตรง
ต้วนเฟยหงและคนอืนๆ ่ ที่นอนขยับตัวไม่ได้อยู่บนพืนพากั ้ น
เบิก ตากว า้ ง เห็ นกับ ตาว่ า ยาเน่ ย ตันสีข าวเม็ ด หนึ่ งลอยออกมา
ช ้าๆ จากปากที่อ้า อยู่ ข องเยีย นเป่ ยหง ท่ า มกลางหมอกสีเทาที่
ลอยวนเวียน ยาเน่ ยตันหมุนช ้าๆ เขา้ ไปในปากซ่งเจ๋อหมิง
่ าในร่างกายเยียนเป่ ยหงจะมียาเน่ ยตัน
ยาเน่ ยตัน? ไม่น่าเชือว่
ด้ว ย? ความคิด ที่น่ า กลัว พลันปรากฏขึนในหั
้ ว สมองของพวกต้
วนเฟยหง แปดคนนั้นเผยแววตาตกใจกลัว เป็ นวิชามาร! ไม่น่า
่ า ประมุ ขจวนที่สง่า ผ่ าเผยของแดนเซียนจะฝึ กฝนวิช ามาร
เชือว่
และเดินเขา้ สู่เสน้ ทางมาร!
้ งเจ๋อหมิงทีดู
ตอนนี ซ่ ่ ค่อนขา้ งอ่อนเยาว ์กลับค่อยๆ กลายเป็ น
แก่ชรา จากความเร็วที่แก่ตวั ลง ราวกับความอ่อนเยาว ์ที่แย่ ง มา
จากสวรรค ์ผ่านการฝึ กฝนหลายปี กําลังค่อยๆ คืนกลับให้สวรรค ์
้ ้ รอยย่นปรากฏออกมาอย่างรวดเร็ว
ภายในช่วงเวลาอันสันนี
่ วยาม
ไม่ถงึ ครึงช ่ั ่
ซ่งเจ๋อหมิงก็เปลียนจากอ่ อนเยาว ์กลายเป็ น
ี่
ตาแก่ทผมขาวผิ ่
วเหียวแล ว้ แปลกประหลาดมาก
ท่ า มกลางเสีย งลมพัด จู่ ๆ เยีย นเป่ ยหงก็ สู ด หายใจแรงครัง้
หนึ่ ง ยาเน่ ยตันสีขาวเม็ ดนั้นที่เขา้ ไปในท้องซ่งเจ๋ อหมิงโผล่ ออก

https://novel-lk.blogspot.com/
มาแล ว้ และถู ก สู ด กลับ เข า้ ไปในท้องของเยียนเป่ ยหงพร ้อมกับ
หมอกสีเทากลุ่มนั้น
เยียนเป่ ยหงรีบดึงเข็มเหล็กออกมา โยนซ่งเจ๋อหมิงที่ไม่ รู ้ว่ า
้ ี่
เป็ นหรือตายไปไวใ้ ต้เท้า แลว้ ก ้าวไปขา้ งหน้า จ ้องต้วนเฟยหงผู ท
เป็ นเป้ าหมายถัดไป
ต้วนเฟยหงพูดอูอ้ ี ้ ในสายตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ส่าย
้ ดูออกเลยว่ากําลังร ้องขอชีวต
หน้าซําๆ ิ
เยีย นเป่ ยหงที่ลูก ตาดํ าขลับ ไม่ สนใจเลย ใช ้มือข า้ งหนึ่ งจับ
้
ขึ นมา แล ว้ ใช เ้ ข็ ม เหล็ ก แทงตรงจุ ด ลมปราณบนตัว เขาอย่ า ง
ชํานาญ...
่
ตอนทียาเน่ ยตันที่หมุนวนพร ้อมหมอกสีเทากลับออกมาจาก
ปากคนสุ ด ท้าย ยาเน่ ย ตันสีขาวเม็ ด นั้นก็ พลันเปลียนสี
่ เป็ นครึง่
่ ยว
ขาวครึงเขี
เยีย นเป่ ยหงรีบ เก็ บเข็มเหล็ก สีแดงกลับมาและปล่อยให้รา่ ง
พิการตกลงพืน ้ ลูกตาสองขา้ งของเขายังคงดําขลับแวววาว สั่น
หัว ช ้าๆ พร ้อมทํ า สีห น้า ดื่มดํ่ าอยู่ ต รงนั้ น เอ่ ย ชมว่ า "ยอดเยี่ยม
จริงๆ! ไม่เคยมีโอกาสดืมดํ ่ ่ากับรสชาติบงกชเขียวขันเก ้ า้ เลย ไม่
่ า จะได้มารวดเดียวเกา้ คน…ระดับบงกชแดงไม่ ธรรมดา
น่ า เชือว่
จริงๆ ด้วย ไม่น่าเชือว่ ่ ายอดฝี มอ ื บงกชเขียวขันเก ้ ้าเก ้าคนรวมกัน
แล ว้ ยัง ไม่ มีท างบรรลุ ได้ แต่ ก็ ช ่า งเถอะ ให้เวลาข า้ อีก สิบ ปี เพื่ อ
หลอมรวมวรยุทธ ์ของเก ้าคนนี ้ ระดับบงกชแดงก็ห่างกับขา้ แค่อีก
ก ้าวเดียวแลว้ ควรค่าทีจะทํ่ า!"
https://novel-lk.blogspot.com/
 จากนั้นสีของลูกตาเขาก็ค่อยๆ กลับมาเป็ นปกติ ผมยาวและ
่ ดแกว่งก็สงบนิ่ งลงแลว้ เช่นกัน
ผ้าคลุมสีแดงเขม้ ทีกวั
ไขมันเพลิงแดงก อ้ นหนึ่ งปรากฏอยู่ใ นมือของเขา เขาหมุ น
ตัว นํ า ไขมันเพลิง แดงไปขีด บนเตีย งหินจนเกิด ประกายไฟกลุ่ม
หนึ่ ง แลว้ ไขมันเพลิงแดงก็นําพาเปลวไฟกระเด็นไปตกอยู่ระหว่าง
ศพคนเหล่านั้นทันที
ไม่สนใจเปลวไฟที่มุทะลุดุดน ั ขา้ งหลัง เยียนเป่ ยหงที่สวมผ้า
้ วหันหลังให้เปลวไฟที่โผเขา้ มาพร ้อมเดินก ้าว
คลุมสีแดงเขม้ ทังตั
ยาวจากไป...
้ ยวอีที
ตอนนี เหมี ้ ่อยู่นอกค่ายภูเขากําลังควบคุม 'กระบีบิ ่ นแม่
้ ้ ทํ า ให้ก ระบี่ บิ น
ลู ก ' วนเวี ย นรอบกาย จู่ ๆ เขาก็ โ บกมื อ ขึ นชี
กลายเป็ นลํ า แสงยิง ออกไปทันที โจมตีหินก อ้ นใหญ่ ข า้ งหน้า ที่
่ ายภูเขาจนแตกเป็ นเจ็ดชินในช
สลักชือค่ ้ ่ ั บตาเดียว
วพริ
้
บึม!
หินก ้อนใหญ่ระเบิดจนเป็ นชินๆ ้ ลําแสงเจ็ดสายพุ่งออกไปบน
ฟ้ า จากนั้นก็ยงิ ไปยังเหมียวอีที
้ ยื
่ นอยู่ดา้ นล่าง ลําแสงเจ็ดสายนั้ น
พลันรวมเป็ นหนึ่ งเดียว ก่อนจะลอยเบาๆ มาตกลงที่ฝ่ ามือเหมียว
อี ้
้ อกระบีพลิ
เหมียวอีถื ่ กดูดว้ ยสีหน้ายินดีปรีดา เขาพบว่าเวลา
ฟั นกระบี่ออกไปเผชิญหน้ากับศัตรู ชวพริ
่ั บตาเดียวเมื่อเขา้ ใกล ้

https://novel-lk.blogspot.com/
ศัตรู กระบี่ก็จะแบ่งตัวเป็ นเจ็ดเล่มทันที ต้องทําให้คู่ต่อสูฉ
้ ุ กละหุก
รับมือไม่ทน
ั สังหารได้ภายในทีเดียว!
"น้องชาย! ของวิเศษชินนี ้ ้เป็ นอย่ า งไรบ า้ ง?" จู่ ๆ เสีย งของ
เยียนเป่ ยหงก็ดงั อยู่ขา้ งหลัง
้ นกลับไปมอง แลว้ พยักหน้าตอบว่า "เป็ นของวิเศษ
เหมียวอีหั
่ เลว"
ทีไม่
ขณะที่พู ด เขาก็ อึงไป
้ เห็ นควันหนาทึบ โผล่ ออกมาจากถํ า้
ขา้ งหลังเยียนเป่ ยหง ก็อดถามไม่ได้ว่า "นี่ ท่านกําลังทําอะไร?"
เยียนเป่ ยหงหันไปมองแวบหนึ่ ง แลว้ พูดอย่างไม่ใส่ใจว่า "ก็
แค่เผาศพพวกนั้นเอง"
้ ดความสงสัยในใจ ฆ่าก็ฆ่าไปแลว้ นี่ คือการปราบ
เหมียวอีเกิ
จลาจลทะเลดาวนักษัตรนะ จําเป็ นต้องทําลายศพกําจัดร่องรอย
ด้วยเหรอ?
แต่ ใ นเมื่ ออี ก ฝ่ ายมี เ จตนาจะปิ ดบัง อะไรบางอย่ า ง จึ ง ไม่
สะดวกจะถามอะไรมากแลว้ เขาเก็บกระบี่บินแม่ลูก แลว้ พลิกมือ
เผย 'ไข่มุกเมฆา' ลูกนั้นออกมา พอโยนกระบีบิ ่ นออกไปก็กะพริบ
้
เป็ นแสงสีเขียว ไข่มุกเมฆาลอยวนขึนกลางอากาศ ขณะเดียวกัน
ก็มห ี มอกหนาทึบกลุ่มหนึ่ งกระจายไปทั่วทุกทิศอย่างรวดเร็ว
ใช ้เวลาเพีย งครู เ่ ดีย ว ภาพตรงหน้า ก็ก ลายเป็ นสีขาวเลือน
ราง มองไม่เห็ นอะไรแลว้ แทบจะทําให้รู ้สึกว่ายืนมื่ อออกไปก็มอง
ไม่ เห็ นนิ ้วทังห้
้ า สถานการณ์แบบนี ้ต่ อให้ด วงตาอิทธิฤทธิสว่ ์ าง
https://novel-lk.blogspot.com/
เหมื อ นคบเพลิ ง ก็ ไ ม่ มี ป ระโยชน์ นี่ ไม่ ใ ช่ ภ าพลวงตา แต่ เ ป็ น
่
สิงของที ่ นอุปสรรคต่อการมองเห็นจริงๆ
เป็
ไข่ มุ ก เมฆาตกกลับ มาอยู่ ใ นมื อ เหมี ย วอี ้ แต่ ห มอกหนา
โดยรอบกลับยังไม่สลายไป
เยียนเป่ ยหงเดินออกมาจากหมอกหนา ขณะที่มองไข่มุกลํา้
ค่าในมือเหมียวอีก็้ พูดด้วยรอยยิมว่ ้ า "ของสิงนี
่ ไม่
้ มคี วามสามารถ
ในการโจมตีใ ดๆ อาจจะดู ค่ อนข า้ งอ่ อนแอ หมอกหนาที่ปล่ อ ย
ออกมาสามารถปกคลุมในรัศมีสบ ้ อย่างรวดเร็ว ตอนทีหนี
ิ ลีได้ ่ เอา
ชีวติ รอดก็มป ี ระโยชน์อยู่บา้ ง แต่ถา้ พบกับยอดฝี มือที่สามารถฟั ง
เสียงแยกตําแหน่ งได้ ก็เกรงว่าจะไม่มป ี ระโยชน์ น้องชาย หลังจาก
ใช ้แลว้ อย่าลืมเติมนํ ้าเขา้ ไปด้วยนะ ถ้าขา้ งในไม่มีนํ้า ของสิงนี
่ ก็้
ไม่มป ี ระโยชน์แลว้ "
"ก็ยงั ดีกว่าไม่มี" เหมียวอีหั้ วเราะเบาๆ "แค่เงินผลึกที่มีความ
บริสุทธิสู์ งอย่างเดียวก็แลกเป็ นเงินได้ไม่นอ ้ ยแลว้ " พอเก็บไข่มุก
่
เมฆา จู่ๆ ก็นึกถึงเรืองหนึ ่ งขึนมาได้
้ "จริงสิ 'เมฆลอยสังหาร' ชิน้
นั้ นของท่ า น นํ าออกมาให้ข า้ ดู ห น่ อยสิ ว่ า มี วิ ธ ี ก ารร า้ ยกา จ
อย่างไรกันแน่ "
้ งที่เยารัวเซี
เขายังไม่เคยเห็ นของวิเศษขันสู ่ ยนหลอมสร ้างมา
่ื ยงของเยารัวเซี
ก่อน แต่ชอเสี ่ ยนกลับไม่ได้มีคนพูดถึงแค่คนเดียว
ในเมื่อมีโอกาสก็อยากจะเห็ นสักหน่ อย จะได้ทําความเขา้ ใจกับ
ความสามารถในการหลอมของวิเศษของเยารัวเซี ่ ยนโดยตรง

https://novel-lk.blogspot.com/
 เยียนเป่ ยหงไม่ได้ปิดบัง หยิบมุง้ สีดําออกมาตรงนั้ น แลว้ ใส่
์ า้ ไปควบคุมในนั้น
พลังอิทธิฤทธิเข
รอจนลมทะเลพัด หมอกหนาสี ข าวที่ ปกคลุ ม อยู่ ใ ห้ส ลาย
หายไป เยียนเป่ ยหงก็โยนออกมา มุง้ สีดําเปล่งแสงสีเขียว ยิงตรง
ไปบนฟ้ าราวกับ งู ผี มันกางออกตอนอยู่ ก ลางอากาศ แผ่ ข ยาย
้ ก เหมือนเมฆสีเทา
หลายเท่ า ด้วยความเร็ว สูง ปกคลุ มภู เขาทังลู
ก ้อนหนึ่ ง
"จุ ด ที่ร ้ายกาจของของวิเ ศษชินนี
้ ้ อยู่ ที่การเปลี่ยนแปลงที่
่ นและกัน น้องชายอยากจะ
รวดเร็ว เสริมจุดอ่อนและจุด แข็งซึงกั
สัมผัส กับ อานุ ภาพของมันด้ว ยตัว เองสัก หน่ อยไหม?" เยีย นเป่
้
ยหงเอ่ยถามด้วยรอยยิมขณะมอง ่
'เมฆเทา' ทีลอยอยู ่บนฟ้ า
้ า ลังอยากสัมผัสกับฝี มือของเยารัวเซี
เหมีย วอีกํ ่ ย นอยู่พอดี
จึงเอ่ยรับทันที "ได้สิ! แต่พ่ใหญ่
ี เยีย นโปรดออมมือด้วยนะ" พอ
พูดจบก็เรียกทวนเกล็ดกลับด้านมาไวใ้ นมือ ขยับไปไกลหลายสิบ
เมตรแลว้ มองไปบนฟ้ า เขา้ สู่สภาวะระวังตัว
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 407 ยากจะพ้นภัย

มุง้ ดําที่แผ่อยู่กลางอากาศพลันหดเล็กลง กลายเป็ นเหมือน

กระแสนํ ้าสายหนึ่ งยิงลงในป่ าด้านล่าง มันแวบไปแวบมาอยู่ ในป่ า
อย่างรวดเร็วราวกับปี ศาจร ้าย แหวกว่ายไปทั่ว ราวกับคนกํ า ลัง
คลุมผ้ามุง้ แกลง้ แต่งตัวเป็ นผีอยู่ในป่ าเพื่อขู่ให้คนตกใจ และไม่ได้
่
มีท่าทีจะเขา้ ใกลค้ ่ายภูเขาเพือโจมตี
้ สวมเกราะรบและถื
เหมียวอีที ่ อทวนยาวหันกลับมาโดยไม่พู ด
อะไร เขามองเยีย นเป่ ยหงแวบหนึ่ ง ราวกับ กํ า ลัง ถามว่ า 'ท่ า น
กําลังเล่นอะไรอยู่?'
่
เยียนเป่ ยหงหัวเราะและพูดว่า "ระวังล่ะ จะเริมแล ว้ นะ"
เหมีย วอีรี้ บ หันกลับ ไป พบว่ า ในป่ าด้า นล่ างไม่ มีมุง้ ดํ า กลั่น
แกลง้ หลังนั้นแลว้ เขารีบกวาดสายตาระแวดระวัง รอบๆ ถือทวน
่
เดินวนช ้าๆ ไม่กลา้ ปล่อยผ่านความเคลือนไหวใดๆ รอบกาย
หญ้า สีเขีย วในพงหญ้า ที่อยู่ ไม่ ไ กลขยับ เล็ ก น้อย เหมีย วอี ้
มองแวบหนึ่ ง พบว่ า มีงู ต วั หนึ่ งเลือยผ่
้ า นพงหญ้านั้ น แต่ ก็ ไม่ ได้
สนใจ เฝ้ าระวังรอบด้านต่อไป
้ นเกิดแสงสว่าง 'เป็ นงู สด
'ไม่ใช่ส!ิ ' ในหัวเหมียวอีพลั ี ํา!'
จนกระทั่งเขามีปฏิกริ ยิ าตอบสนอง 'งู ดํา' ที่อยู่ในพงหญ้าตัว
นั้นก็พุ่งเขา้ มาแลว้ พุ่งพรวดเขา้ มาราวกับลูกธนู
https://novel-lk.blogspot.com/
 'แกร ๊ง!' เหมียวอีรี้ บใช ้ทวนกวาดเขา้ มา
่ ่งเขา้ มาตกลงพืนและงอตั
'งู ดํา' ทีพุ ้ ว ก่อนจะพุ่งเขา้ มาอีกครัง้
มันรวดเร็วอย่างน่ าทึง่ โชคดีทเหมีี่ ยวอีก็้ ออกทวนได้เร็วเช่นกัน
ทว่าตอนที่ 'งู ดํา' ตัวนั้นพุ่งออกมา มันแข็งเหมือนลูกธนู แต่
เวลาโดนโจมตีมน ั ก็กลายเป็ นอ่อนปวกเปี ยกในชวพริ ่ั บ ตาเดี ย ว
ทวนเกล็ดกลับด้านเหมือนโจมตีไปบนปุยฝ้ าย ไม่มีทางโจมตีให้
ของที่กํ า ลัง ลอยเบาหวิว นี ้ออกห่ า งไปได้เลย ทํ า ให้ 'งู ดํ า ' ที่ถู ก
โจมตีออกไปแลว้ ยิ่งมีระยะใกลข ึ ้ อยๆ
้ นเรื ่ เวลาตกลงพืน ้ บวกกับ
่
ความรวดเร็วอันน่ าทึงเวลาพุ ่งตัว ขึนๆ้ ลงๆ โจมตีเหมียวอีจากทุ
้ ก
ทิศทางโดยไม่หยุดหย่อน
้ นตัว ออกทวนไม่ ห ยุ ด 'งู ดํ า ' ตัว นั้ นเลือยผลุ
เหมีย วอีหมุ ้ บๆ
้ หยุดหย่อนราวกับภูตผี
โผล่ๆ โจมตีอยูร่ อบกายเหมียวอีไม่
้ น หลับ ตาสองข า้ ง การเคลื่อนไหวของเขาไม่
เหมี ย วอี พลั
สับ สนเพราะการเลือยเพ่ ้ นพ่า นของ 'งู ดํ า ' อีก ความถี่ของทวน
ยาวไม่ ได้เร็ว ขนาดนั้ นแล ว้ แต่ ก ารโจมตีก ลับ ยิ่งได้ผลมากขึ น ้
่
เรือยๆ พอ 'งู ดํา' ที่เลือยเพ่
้ นพ่านพุ่งเขา้ มา ก็เหมือนเป็ นฝ่ ายมา
ชนบนทวนของเหมียวอีเอง ้

เหมียวอีถื้ อทวนยาวไวใ้ นมือ ไม่ได้ใช ้หัวทวนที่แหลมคมแทง

แต่ ใ ช ป้ ลายทวนชนข า้ งหลัง ไม่ ว่ า การโจมตี ข อง 'งู ดํ า ' จะ
ปรวนแปรแปลกประหลาดขนาดไหน ก็ไม่มท ี างเขา้ ใกลต้ วั เหมียว
้ เลย
อีได้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ขณะที่มองเหมียวอีหลั ้ บตาสู ้ เยียนเป่ ยหงก็ตกตะลึงเล็กน้อย
นึ กไม่ถึงว่าเหมียวอียั้ งมีความสามารถนี อยู้ ่อีก จึงอดเดาะลินแล
้ ว้
เอ่ยชมไม่ได้ "น้องชายมีวธิ ก ่ จริงๆ ด้วย"
ี ารทีดี
สํ า หรับ ความสามารถนี ้ของตนเอง เหมีย วอีเองก็
้ ภูมิ ใ จใน
้
ตัวเองมาก ตอบว่า "เหมือน 'เมฆลอยสังหาร' นี จะไม่ ได้ร ้ายกาจ
อย่างทีท่่ านว่านะ!"

เยียนเป่ ยหงได้ยินแลว้ อึงไป ้ จากนั้นก็หวั เราะลั่นแล ว้ พู ด ว่ า

"น้องชายอย่ า ดู ถู ก คู่ ต่ อสู เ้ กินไป ถ้า 'เมฆลอยสัง หาร' นี ้แสดง
ความสามารถออกมาจริงๆ เกรงว่าน้องชายจะไม่มีแม้แต่กําลังจะ
ตอบโต้นะ!" เขามั่นใจในของวิเศษของตัวเองมากอย่างเห็นได้ชดั
"ท่านกําลังบอกว่าของวิเศษชินนี ้ ยั
้ งปล่อยพลังโจมตีออกมา
้
ไม่ ห มดเหรอ?" เหมี ย วอี เองก็ ต อ้ งพยัก หน้า ยอมรับ "ข า้ รู ว้ ่ า พี่
ใหญ่เยียนออมมือให้"
้ า
"ไม่ ใ ช่ แ ค่ พ ลัง โจมตี น ะ" เยี ย นเป่ ยหงพู ด ด้ว ยรอยยิ มว่
"น้องชายลืมตาดูนะ ขา้ จะให้มน ั โจมตีดา้ นหน้า ดูว่าน้องชายจะ
สามารถต้านทานการโจมตีครังเดี ้ ยวได้หรือไม่!"
้ ยว?" เหมียวอีพลั
"การโจมตีครังเดี ้ นลืมตา จอ้ ง 'งู ดํา' ที่มา
หยุดอยู่ตรงหน้าตัวเอง แลว้ พูดอย่างอยากรู ้อยากเห็นว่า "ลองดูก็
ได้!"
"ระวังนะ!" เยียนเป่ ยหงตะโกน

https://novel-lk.blogspot.com/
 'งู ดํา' พลันกระโจนพุ่งเขา้ มา ไม่ต่างอะไรกับการโจมตีก่ อน
หน้านี ้
้ ้ทวนโจมตีออกไป โดนเป้ าหมายทีพุ
เหมียวอีใช ่ ่งเขา้ มาพอดี
่
ใครจะคิดว่าร่างของ 'งู ดํา' จะพลันเปลียนเป็ นอ่อนยวบลง โจมตี
ให้กระเด็นออกไปไม่สําเร็จ งู กลับพันบนทวนเกล็ดกลับด้านอย่าง
รวดเร็วด้วยซํา้ พันเขา้ มาทีตั
่ วเหมียวอีด้
้ วยความเร็วสูง

ภาพนี น่ ้ าตกใจกลัวพอสมควร เหมียวอีตกตะลึ ้ งมาก ขนาด

สะบัดยังสะบัดไม่หลุด ภายใต้ความวิตกกังวล เขาใช ้มืออีกข า้ ง
ควา้ หัวงู ท่โผเข
ี า้ มาและต้องการจะดึงออกไป แต่ต่อให้แขนของ
เขาจะยาวกว่ า นี ้ แต่ ก็ เทีย บไม่ ได้ก บั การยืด ขยายอันปรวนแปร
ของฝ่ ายตรงขา้ มอยู่ ดี ตรงนี ยั ้ งไม่ท น ั ดึง ออก 'งู ดํา' ที่ขยายยาว
้ บพลันก็พน
ขึนฉั ่ี
ั อยู่ทคอของเขาแล ว้ มัดจนเหมียวอีเกื ้ อบขาดใจ
้
เหมียวอีโยนทวนเกล็ ด กลับด้า นทิงแล ้ ว้ รีบใช ้มือสองข า้ งดึง
'งู ดํ า ' ที่พันคอ แต่ ท นั ใดนั้ นก็ รู ้สึก ว่ าคอตัว เองขยับ ไม่ ได้แลว้ 'งู
ดํา' ทังตั ้ วพันคอเขา้ ไวอ้ ย่างรวดเร็ว รัดแขนสองขา้ งของเขาไป
พันไวข ้ า้ งหลังด้วยความเร็วอันน่ าทึง่ แขนขาทังสี ้ โดนรั
่ ดไวแ้ น่ น
แลว้
เยี ย นเป่ ยหงมองฉากนี ้จนตาเป็ นประกาย ที่ เขาชอบของ
้ ้ ก็เป็ นเพราะสามารถจับคนได้เป็ นๆ
วิเศษชินนี
้ ่กําลังดินรนสุ
เหมียวอีที ้ ้ นที 'หัวงู ' ที่แหลม
ดชีวิตล ม้ ลงพืนทั
คมนั่นแกว่งมาอยู่ต รงหน้าเหมียวอีแล ้ ว้ เหมือนกําลังเลือกว่ า จะ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
จิมตาข ้ หรือว่าทะลวงเขา้ ไปในหูของเหมียว
า้ งไหนของเหมียวอีดี
อีดี้ ? แต่สุดท้ายก็เลือกทะลวงเขา้ ไปทางรูจมูก
ถ้าโดนของสิงนี่ ทะลวงเข
้ า้ ไปในร่างกาย จะยังรอดชีวต
ิ ได้อีก
้ กํ
เหรอ! เหมียวอีที ่ าลังรูจมูกขยายตกใจจนเหงือแตกเต็
่ มหัว จึงรีบ
เอ่ยว่า "น้องชายยอมแพแ้ ลว้ !"
'งู ดํ า ' ตั ว นั้ นหยุ ด การเคลื่ อนไหวทั น ที เหมี ย วอี รู้ ส้ ึ ก ว่ า
ร่า งกายที่โดนรัดแน่ นได้ค ลายลง ของที่พันอยู่ บ นร่า งกายหลุด
ออกอย่างรวดเร็ว เด้งออกไปและเปลียนกลั ่ บเป็ นมุง้ สีดําอยู่กลาง
อากาศ ก่ อ นจะลอยเบาๆ ไปตกลงในมื อ เยี ย นเป่ ยหงที่ กํ า ลัง
หัวเราะลั่น
้ ้เป็ นอย่ า งไรบ า้ งล่ ะ ?" เยีย นเป่ ยหงถาม
"น้องชาย ของชินนี
หยอกลอ้
้ ยชมหลังจากกระโดดขึนมา
"ร ้ายกาจจริงๆ ด้วย!" เหมียวอีเอ่ ้
และเก็ บ ทวนเกล็ ด กลับ ด้า นแล ว้ ขณะมองมุ ง้ ดํ า หลัง นั้ นก็ ย ัง
หวาดกลัวอยู่ เจอกับของแบบนี ้ แม้แต่ท่าเดียวเขาก็ตา้ นทานไม่
ไหวจริงๆ ขอเพียงได้สูก้ น ้ แทบจะทําให้ค น
ั 'เมฆลอยสังหาร' นี ก็
หมดหนทาง เขานึ กไม่ออกว่าจะมีนักพรตระดับตํ่ากว่าบงกชแดง
คนไหนที่สามารถหาทางเอาชนะของสิงนี ่ ได้
้ เกรงว่าวิธก ี ารเดียว
ก็คอ
ื ฆ่าคนทีถื่ อของวิเศษชินนี
้ ก่
้ อน

เหมียวอีรู้ ้สึกเซ็งในใจ ไม่น่าเชือว่

่ าเยารัวเซี
่ ยนจะช่วยหลอม
สร ้างของวิเศษระดับนี ให้ ้ คนอืน่ ดูเหมือนตาแก่น่ ันจะดังสมคํา รํ่า
ลือจริงๆ!
https://novel-lk.blogspot.com/
 แต่คิดๆ ดูแลว้ ก็รู ้สึกว่าแปลก จึงอดถามอย่างสงสัยไม่ ได้ว่ า
"พี่ใหญ่เยียน 'เมฆลอยสังหาร' ร ้ายกาจขนาดนี ้ ทําไมพวกท่าน
๋
ถึงโดนอวินเฟยหยางไล่ ตามจนหนี เพ่นพ่านไปทั่วล่ะ?"
่
"เป็ นเรืองปกติ ่
มากทีของวิ เศษจะควบคุมกันและกัน ในมือเจ ้า
บ า้ นั่ นมี ก ระเป๋ าใบหนึ่ ง ไม่ รู เ้ หมื อ นกัน ว่ า เป็ นของวิ เ ศษอะไร
สามารถดูดของวิเศษของคนอืนได้ ่ ถ้าไม่ใช่เพราะซ่งเจ๋อหมิงโชค
ดี ใต้ดินมีร อยแยกให้ 'เมฆลอยสัง หาร' มุ ด หนี ใ ต้ดินพอดี ของ
วิเศษชินนี ้ ้คงตกอยู่ ใ นมืออวิ๋นเฟยหยางแล ว้ " เยีย นเป่ ยหงส่ า ย
หน้าทอดถอนใจ เหมือนยังหวาดกลัวอยู่บา้ ง
ไม่ใช่ว่ามีผลลัพธ ์เหมือนนํ ้าเต้าวิเศษของไป๋ จือเหลี
่ ยงหรอก
หรือ? เหมีย วอีพึ้ มพํ าในใจ แล ว้ ถามว่ า "การปราบจลาจลทะเล
ดาวนั ก ษัต รยัง เหลืออีก หนึ่ งปี กว่ า จะสินสุ
้ ด ไม่ ท ราบว่ า ต่ อไปพี่
ใหญ่เยียนมีแผนจะทําอย่างไร?"
"คนที่ สามารถรอดชีวิ ต อยู่ ใ นการปราบจลาจลได้จ นถึ ง
ตอนนี ้ คนที่โชคดีน้ั นมีน้อยมาก ส่ ว นคนที่เหลือก็ เกรงว่ า จะไป
รัง แกพวกเขาไม่ ไ ด้ง่ า ยๆ เจ า้ กับ ข า้ แม้จ ะมี ข องวิ เ ศษอยู่ ใ นมือ
หลายชิน้ แต่ตอ้ งระวังตัวไวจ้ ะดีที่สุด" เยียนเป่ ยหงพูดเสียงตํ่าว่า
"น้องชาย ตามความเห็ นของข า้ พวกเราหาที่หลบซ่อนต่ อ ไป
ดีกว่า ถ้าหลบได้ก็หลบ ถ้าหลบไม่ได้จริงๆ ก็มีแต่ตอ้ งสูส้ ุ ด ชีวิ ต
แลว้ เจ ้าคิดว่าอย่างไร?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ก หน้า ตอบ จากนั้ น
"คิด เหมือนข า้ พอดี เลย!" เหมีย วอีพยั
มองไปรอบๆ แล ว้ ถามอี ก ว่ า "หลบอยู่ บ นเกาะนี ้น่ ะเหรอ? จะ
๋
โดนอวินเฟยหยางหาพบหรื อเปล่า?"
"ขา้ เองก็ไม่รู ้ว่าเพราะอะไร อวิ๋นเฟยหยางถึงตามหาพวกเรา
เจออยู่ เสมอ แต่ ต อ้ งเกี่ยวข อ้ งกับ พวกขา้ สิบคนแน่ นอน ตอนนี ้
พวกซ่งเจ๋อหมิงตายไปแลว้ เกา้ คน หวังว่าจะหลุดพน ้ จากการไล่
สังหารของอวิ๋นเฟยหยางได้นะ ถึงแม้ศพของพวกเขาเกา้ คนจะ
โดนเผาทํ า ลายไปแล ว้ แต่ ถึง อย่ า งไรก็เคยอยู่บ นเกาะนี ้มาก่อน
่
แต่เพือความมั ่นใจ พวกเราเปลียนเป็ ่ ่ นจะดี
นทีอื ่ กว่า"
่ เหมี
สําหรับเรืองนี ้ ยวอีไม่
้ คดั ค้าน มั่นใจไวย้ ่อมดีทสุ
ี่ ดอยู่แลว้
้
ทังสองนํ า แผนที่แผ่ นหยกออกมาและกํ าหนดเกาะแห่ งใหม่
เพื่ อทํ า เป็ นฐานที่มั่น พอตัด สิ น ใจว่ า จะไปก็ ไ ปเลย ถึ ง อย่ า งไร
นั ก พรตแบบพวกเขาก็ เก็ บ ของทุ ก อย่ า งติ ด ตัว ไว ใ้ นแหวนเก็ บ
สมบัตอ ิ ยู่แลว้ ไม่จําเป็ นต้องเก็บขา้ วของอะไร
พอถึง ชายทะเล เหมีย วอีต้ ้ องการจะดึง แพไม้ที่ตัว เองซ่อ น
ออกมาใช ้ ถึงอย่างไรก็ยงั มีสต ้
ั ว ์พาหนะ ตอนนี เขาจะไม่ แยกทาง
กับเฮยทั่นง่ายๆ อีกแลว้
เยีย นเป่ ยหงโบกมือพร ้อมพู ดด้วยรอยยิมว่ ้ า "มีข องวิเศษที่
สะดวกรวดเร็วอย่าง 'เมฆลอยสังหาร' ไวข ้ า้ มทะเล ทําไมต้องใช ้
แพไม้ล่ะ ให้เจ ้าได้เปิ ดหูเปิ ดตาพอดี"

https://novel-lk.blogspot.com/
 สะบัด 'เมฆลอยสังหาร' ออกมา มุง้ ดําขยายปะทะลมเข า้ มา
ขยายใหญ่ปูบนพืนดิ ้ น เยียนเป่ ยหงขีอาชามั
่ งกรเหยียบวิงขึ่ นไป
้
โดยตรง จากนั้ นก็ ก ระโดดลงจากสัต ว พ ์ าหนะแล ว้ กวัก มือเรียก
เหมียวอี ้ และเหมียวอีก็้ ตามขึนไปด้
้ วยความอยากรู ้อยากเห็น
้
ทังสองหยุ ดอยู่ตรงกลางของมุง้ ดําที่วางแผ่ พอเยียนเป่ ยหง
พลิกมือหนึ่ งครัง้ มุง้ ดําทีวางแผ่
่ ้
ก็มว้ นขึนมาอย่ างรวดเร็ว เหมียวอี ้
ที่มองไปรอบๆ พบว่าทังสองคนรวมทั
้ ้ ตว ์พาหนะถูกม้วนเขา้ ไป
งสั
ในกระบอกใบหนึ่ ง ยังไม่ทน ั ตอบสนองว่าอะไรเป็ นอะไร ร่างกาย
สั่นไหวอย่างควบคุมไม่ได้ พบว่ามุง้ ดําห่อพวกเขาม้วนเขา้ ไปใน
นํ ้าทะเลแลว้ กระเพื่อมเป็ นระลอกคลืนผ่ ่ านลําแสงทีสะท้
่ อนหักเห
กับนํ ้าทะเล
้ ่งจะค้นพบว่ า 'เมฆลอยสัง หาร' นี ้กันนํ ้ าได้จ ริง ๆ
เหมีย วอีเพิ
นํ ้ าทะเลด้า นนอกไม่ มีทางไหลซึมผ่ านเขา้ มาทางรูข องมุ ง้ ดํ าได้
เลย และ 'เมฆลอยสังหาร' ในเวลานี ก็ ้ โยกร่างกายแหวกว่ายอยู่ใต้
นํ ้าอย่างรวดเร็วราวกับงู ทะเลตัวหนึ่ ง รวดเร็วมาก จากรูในมุง้ ดํา
่
สามารถมองเห็นทิวทัศน์ใต้ทะเลทีถอยหลั งไปอย่างรวดเร็ว
้
เหมีย วอีอดกล่ า วชมไม่ ได้ "เป็ นของดีที่มีก ารเปลี่ยนแปลง
มากมายจริงๆ ด้วย!" แต่ในใจกลับด่าเยารัวเซี่ ยนไปยันบรรพบุรุษ
สิบแปดรุน ่
่ ทีหลอมสร ้างของเล่นเส็งเคร็งอะไรให้ตนก็ไม่รู ้
แม้ในใจเขาจะรู ้ดีว่าเป็ นเพราะหาวัตถุดบ ิ มาหลอมสร ้างไม่ ได้
แต่ก็ยงั อดด่าสาปแช่งไม่ได้ ในใจรู ้สึกไม่ยุตธิ รรม

https://novel-lk.blogspot.com/
 เยียนเป่ ยหงหัวเราะลั่นอย่างภูมิใจ "ถ้าไม่เป็ นอย่างนี ้ จะหลุด
พน้ จากนํ ้ามืออวินเฟยหยางได้
๋ ้ ว้ ครังเล่
ครังแล ้ าเหรอ"

หลังจากนั้นครึงวั
่ น เดิมทีที่ต้องใช ้เวลาสิบกว่า วันกว่า จะถึง
จุ ด หมาย ตอนนี ้ใช ้เวลาเพีย งครึงวั
่ น ทังสองก็
้ โ ผล่ ออกมาจาก
ทะเลแลว้ มาตกอยู่บนชายหาด จากนั้นก็คอยระแวดระวังโดยรอบ
้ วยกัน
สํารวจเกาะแห่งนี ด้
้
หลังจากพบว่าไม่มีอะไรผิดปกติ ทังสองก็ เลือกสถานที่ซ่อน
้
ตัวอย่างเป็ นทางการ ขุดถําออกมาสองถํ ้ อซ่
าเพื ่ อนตัว
้ั
ในวันต่อๆ มา แม้ทงสองจะอยู ่ใกลก้ น
ั มาก แต่ก็แทบจะไม่ได้
พบหน้ากันเลย
คนหนึ่ งอยากจะหลอมรวมวรยุทธ ์ที่ตัวเองดูดซับ มาได้ ส่วน
้
อีกคนก็ฝึกฝนได้เร็วถึงขันกลั่นกรองลูกแก ้วพลังปรารถนาได้ว น ั
ละสามลูก ภายใต้สถานการณ์ทมี ่ี ลูกแกว้ พลังปรารถนาเพียงพอ
จึงไม่อยากพลาดโอกาสทีจะเพิ่ ่
มวรยุ ทธ ์อย่างรวดเร็วในแต่ละวัน
แต่การพบหน้ากันวันละสองครังเป็ ้ นสิงที
่ ่เลียงไม่
่ ได้ เป็ นไป
ไม่ได้ที่ทังสองจะฝึ
้ กฝนอยู่ที่นี่ โดยไม่สนใจอะไรเลย นอกเสียจาก
จะไม่อยากมีชวี ต ่ เลี
ิ อยู่แลว้ การผลัดกันดูตน้ ทางเป็ นสิงที ่ ยงไม่
่ ได้
แต่ทว่าในสถานที่ที่อันตรายนี ้ การอยากจะได้รบั ความสงบ
สุขตลอดไปนั้น เป็ นคําขอทีมากเกิ
่ นไป

https://novel-lk.blogspot.com/
 หลังจากนั้นสองเดือน ขณะที่เหมียวอีกํ้ าลังสงบใจฝึ กฝนอยู่
ในถํา้ จู่ๆ เยียนเป่ ยหงที่ผลัด เวรดู ตน
้ ทางก็ เข า้ มา แลว้ พูดอย่ า ง
๋
ร ้อนใจว่า "หนี เร็ว! คนของอวินเฟยหยางมาที ่
เกาะนี ้ ว้ "
แล
้
เหมียวอีตกใจมาก รีบกระโจนตัวขึน ้ ทังสองรี
้ บออกมาจาก
ถํ า้ พลิก ตัว สัต ว พ
์ าหนะ แล ว้ หนี ไปยัง ทิศ ทางตรงกันข า้ มกับ ที่
ึ ้ ่ งมา
ศัตรูขนฝั
ั วิ่งถึง ชายทะเล จู่ ๆ ตรงที่ราบลุ่ มในหุ บ เขา
แต่ ท ว่ า ยัง ไม่ ท น
ขา้ งหน้าก็มส ี ต ้
ั ว ์พาหนะสองตัวกระโจนขึนมาขวางทาง
หนึ่ งในนั้นขีอาชามั
่ งกร ส่วนสัตว ์พาหนะของอีกคนที่กํ า ลัง
้ าหัว เราะเยาะดู แ ล ว้ น่ า
ใช ม้ ื อ สองข า้ งเท้า เอวและเงยหน้า ขึ นฟ้
ตกใจกลัวเป็ นกระทิงตัวผูร้ ูปร่างกํายําและมีสีดําทังตั ้ ว ที่หัวมีเขา
อัปลักษณ์หกเขา มองไม่เห็ นตาสองขา้ ง เห็ นเพียงตาขา้ งเดียวที่
มี ข นาดใหญ่ เ ท่ า กํ า ปั้ นตรงส่ ว นหัว มี ฟั น แหลมคมเต็ ม ปาก มี
หมอกดําจางๆ ลอยวนเวียนกระจายอยู่เต็มตัว
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 408 สหายของหลัวซวงเฟยเหรอ

"หนี สิ! หนี ต่อไปสิ! สังหารคนของขา้ ไปแลว้ ยังคิดจะหนี อี ก

เหรอ?"
้ ม้ ขีอยู
ชายหนุ่ มตาโตคิวเข ่ ่บ นตัว กระทิงที่ทังร่
้ างกายเต็ ม ไป
่
ด้วยกลินอายมุ ทะลุดุดน
ั เขาหัวเราะเยาะด้วยท่าทางโอหังอวดดี
้ า งดงามหรู หรา หน้า ตาธรรมดา แต่ นิส ย
สวมเสือผ้ ั ดู เย่ อหยิ่งไม่
ธรรมดา
้ ่มาไม่
พอเห็ นสัตว ์พาหนะก็รู ้แลว้ ว่าผูท ี ใช่คนธรรมดา เหมียว
อีถ่้ ายทอดเสียงถามเยียนเป่ ยหง "เขาคืออวินเฟยหยางเหรอ?"
๋

เยียนเป่ ยหงผงกหัวเล็กน้อยด้วยสีหน้าจริงจัง
้
เหมีย วอีขมวดคิ ้
วถามว่ ้ ่ งจาก
า "ท่ า นบอกว่ า พวกเขาขึนฝั
ทางทิศ ทางเหนื อไม่ ใ ช่เหรอ? ทํ า ไมวิ่งมาดัก พวกเราทางทิศ ใต้
ได้?"
ปรากฏว่ า เจ า้ อวิ๋นเฟยหยางนั่ นเป็ นฝ่ ายคลายความสงสัย
ด้ว ยท่ า ทางภาคภู มิใ จ ยิมช ้ วร่ ั ้ายแล ว้ พู ด เย้ย ว่ า "โชคดีท่ีข า้ ทัง้
ฉลาดทังกล ้ า้ หาญ สรุปจากประสบการณ์ที่พวกเจา้ หลบหนี ไงล่ะ
่ ้างสถานการณ์ทางทิศเหนื อเล็กน้อย พวกเจ ้า
ขา้ รู ้ว่าหลังจากทีสร
ก็ จ ะต้องหนี ไปทางทิศ ใต้ซ งอยู ึ่ ่ ต รงกันกันข า้ มแน่ นอน และเป็ น
อย่างที่ขา้ คาดไว ้ ในที่สุดก็ตกอยู่ในมือขา้ แลว้ ครังนี ้ ข
้ า้ จะดูซวิ ่า
พวกเจ ้าจะหนี ไปได้อย่างไร!"
https://novel-lk.blogspot.com/
 คนที่อยู่ ข า้ งๆ เขากระซิบ เตือนว่ า "นายน้อยหยาง มีเพีย ง
สองคนขอรับ"
๋
"หืม..." อวินเฟยหยางทํ าสีหน้าเหมือนโดนตะคริวกิน เบิกตา
กวา้ งพลางตะคอกใส่ลูกน้องด้วยความโมโหปนอับอายเล็ ก น้อย
"จําเป็ นต้องให้เจ ้าเตือนด้วยเหรอ? ใช่ว่าขา้ จะไม่มต
ี า!"
ลูกน้องของเขาทําสีหน้าลําบากใจ ไม่กลา้ พูดอะไรแลว้ อวิ๋น
เฟยหยางหันหน้ากลับมา ชีพร้ ้อมตะโกนถามว่า "บอกมาเสียดีๆ
่
คนอืนไปไหนกันหมดแลว้ ?"
เยียนเป่ ยหงกุมหมัดคารวะ "นายน้อยหยาง คนอืนๆ ่ เผชิญ
ี่ งแกร่งและตายหมดแลว้ เรืองที
กับศัตรูทแข็ ่ ฆ่ ่ าลูกน้องของท่านไม่
่
เกียวอะไรกั บเราสองคนเลยจริงๆ หวังว่านายน้อยหยางจะเมตตา
ผ่อนผันให้พวกเรา!"
"ปากแข็ ง ! ได้ อีก ประเดี๋ยวข า้ จะดู ซ ิ ว่ า ตอนที่พวกเจ า้ สอง
๋
คนเจ็บเจียนตายจะยังปากแข็งอยู่ไหม" อวินเฟยหยางถลึ งตาพูด
พอเห็ น ว่ า คนแบบนี ้ไม่ มี ท างพู ด ด้ว ยเหตุ ผ ลได้ เหมี ย วอีก็
้
พลิกมือเรียกกระจกหยินดําออกมาทันที พ่นปราณหยินออกมา
อย่างรุนแรง ชิงลอบลงมือก่อนแลว้ เด็ดขาดมาก
"มอ..." เสียงคํารามของกระทิง ที่ดังสนั่ นหูดงั ขึน
้ จู่ๆ กระทิง
ประหลาดตัว นั้ นก็ อ า้ ปากกว า้ ง ปราณหยิ น ที่ พ่ น อออกมาเป็ น
บริเวณกวา้ งก็มว้ นและเจาะเขา้ ไปในปากของมันแลว้

https://novel-lk.blogspot.com/
 'กระทิง ตัว นี ้สามารถดู ด กินปราณหยิ น ได้เหรอ?' เหมีย วอี ้
ตกใจมาก รีบ หยุ ด ลงมื อ แต่ ป รากฏว่ า สายไปหน่ อย เขาไม่
สามารถเก็บปราณหยินกลับมาได้ทงหมด ้ั โดนกระทิงประหลาด
นั่นดูดกลืนไปแลว้ ไม่นอ้ ย
กลับ เห็ นว่ า กระทิง ประหลาดที่กลืนปราณหยินไปมากมาย
ขนาดนั้ นไม่ เ ป็ นอะไรเลยสัก นิ ด "ปู้ ด" พอตดเสี ย งดัง หนึ่ งที
ปราณหยินนั่นก็พ่นออกมาขา้ งหลังผ่านก ้นของมัน ทีป่่ าด้านหลัง
มีนํ้าค้างขาวเกาะเป็ นแถบทันที
"หึ! ใจกล า้ ไม่ เบา กล า้ เป็ นฝ่ ายลงมือก่ อนเสีย ด้ว ย!" อวิ๋น
เฟยหยางร่าเริงทันที
แต่ในเมื่อจะทําแลว้ เหมียวอีก็้ ตอ้ งทําให้ถงึ ทีสุ
่ ด กระบี่บินแม่
ลูกพลันแวบออกมาจากกําไลเก็บสมบัติ กลายเป็ นลําแสงบินฟั น
ออกไป
เยี ย นเป่ ยหงแม้จ ะรู ด้ ีว่ า สู ไ้ ม่ ได้แ ต่ ก็ ย อมแลกทุ ก อย่ า งแล ว้
เช่นกัน ไม่ว่าทางไหนก็ตายอยู่ดี ย่อมต้องสูส้ ุดชีวิตอยู่แลว้ เขา
พลันปล่อย 'เมฆลอยสังหาร' ยิงออกไป
อวิ๋นเฟยหยางรีบพลิกมือ สิงของประหลาดที
่ ่รูปร่างเหมือนปี่
เซีย ะสีดํ า ตัว หนึ่ งเด้ง ออกมาจากฝ่ ามือของเขา แล ว้ เปลี่ยนเป็ น
กระเป๋ าใหญ่ ใ บหนึ่ งทันที กระเป๋ าอ้า ปากกว า้ งห่ ออย่ า งรวดเร็ว
คลุมกระบีบิ ่ นแม่ลูกและเมฆลอยสังหารเขา้ ไปแลว้ ปากกระเป๋ าปิ ด
อย่ า งรวดเร็ว ก่ อนจะเปลี่ยนกลับ เป็ นปี่ เซีย ะและไปตกอยู่ ใ นฝ่ า
๋
มืออวินเฟยหยาง
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ บเยียนเป่ ยหงสีหน้าเปลียนทั
เหมียวอีกั ่ นที พวกเขาพบว่าใน
่ ั บตาเดียวก็ขาดการติดต่อกับของวิเศษสองชินนั
ชวพริ ้ ้นแลว้ ของ
้
วิเศษสองชินหายไปแบบนี ้ ว้ เหรอ?
แล
ในที่สุ ด เหมีย วอีก็
้ พ บว่ า ของวิเศษชินนี้ ้ต่ า งกับ นํ ้ าเต้า วิเศษ
่
ของไป๋ จือเหลี ยง นํ ้าเต้าวิเศษใช ้วิธด ่ บของไป แต่ของ
ี ูดแย่งเพือเก็
วิเศษของอวิ๋นเฟยหยางกลับ ใช ้วิธ ีการกลืนกินเพื่อตัดขาดการ
ติดต่อระหว่างของวิเศษและเจ ้าของ
อวิ๋นเฟยหยางเดาะลินแล
้ ว้ พูด ว่า "ยัง มีข องวิเศษอะไรก็ เอา
ออกมาอีกได้นะ"
เหมียวอียั้ งมี 'ไข่มุกเมฆา' ลูกหนึ่ ง แต่เมื่อเจอกับของวิ เศษ
๋
ของอวินเฟยหยางก็ ิ้
สนหนทาง โยนออกไปก็เท่ากับมอบให้เขา
ขณะนี ้เอง ด้า นหลัง ก็ มีเ สีย งกีบ เท้า ม้า กุ บ กับ เหมีย วอี กั
้ บ
เยียนเป่ ยหงหันหน้าไปมอง เห็ นเพียงสัตว ์พาหนะสองตัวกําลังวิง่
่
ตะบึงเขา้ มา เห็นได้ชดั ว่าเป็ นสองคนทีจงใจสร ้างสถานการณ์ทาง
ทิศเหนื อก่อนหน้านี ้ วิงเข
่ า้ มาขนาบหน้าและหลังของพวกเขาไว ้
้ บ เยี ย นเป่ ยหงสบตากัน แวบหนึ่ ง แล ว้ กางแขน
เหมี ย วอี กั
้
พร ้อมกัน หมอกสีดําโผเขา้ มาใส่ตวั ทังสองคลุ มเกราะรบแลว้ มือ
ขา้ งหนึ่ งถือทวนยาว มืออีกขา้ งถือดาบใหญ่
้ งต่อต้านอีกเหรอ?" อวิ๋นเฟยหยางเลิก
"ทําไม? ยังคิดจะดือดึ
้
คิวพร ้อมพูดเหยียดหยาม

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เหมียวอีโบกทวนชี ้
ออกไป พร ้อมตะโกนว่า "อวิ๋นเฟยหยาง
เจ ้าก็แค่อาศัยว่ามีภูมิหลังดีจงึ มีของวิเศษที่ร ้ายกาจอยู่บนตัว เยอะ
ก็เท่านั้นเอง พอไม่มข ี องวิเศษพวกนี ้ เจ ้าก็ไม่ได้สําคัญอะไรหรอก
กลา้ วางของวิเศษลงแลว้ สูก้ บ ้
ั ขา้ สักตังไหมล่ ้ าได้เพียง
ะ?" ตอนนี ทํ
ใช ้วิธยี ่วยุ
ั ให้ฮก ึ เหิมแลว้
้
เยียนเป่ ยหงชูดาบตะโกนอย่างเกรียวกราดเช่ นกันว่า "ใคร
กลา้ วางของวิเศษแลว้ สูก้ บ
ั ขา้ บา้ ง!"
๋
"คิดว่าขา้ กลัวพวกเจ ้ารึไง!" อวินเฟยหยางถลึ งตาพลางโบก
มือเผยทวนยาวด้ามหนึ่ งออกมา
่ ่ขา้ งๆ เอ่ยห้ามทันทีว่า "นายน้อยหยาง…"
ลูกน้องทีอยู
"อะไร?" อวิ๋นเฟยหยางพู ดขัด แทบจะถ่มนํ ้าลายใส่ ห น้า อี ก
ฝ่ ายแลว้ "หรือเจ ้าคิดว่าขา้ จะแพพ
้ วกมัน?"
"ไม่ได้หมายความอย่างนั้นขอรับ" คนคนนั้นรีบชีมาที
้ เหมี
่ ยว
อี ้ พลางอธิบายว่า "นายน้อยหยาง ท่านว่าคนนี เหมื
้ อนคนทีพวก ่
เราต้องการตามหาหรือไม่ขอรับ?"
อวิ๋นเฟยหยางอึงไป
้ สีห น้า โกรธเคืองหายไปทันที สายตา
้ ห ยุด คนคนนั้นชีเหมี
มองอยู่บนตัวเหมียวอีไม่ ้ ยวอีอี้ กครังพร
้ ้อม
พูดว่า "นายน้อยหยาง ท่านดูแบบทวนในมือเขาสิ ทังยั ้ งมีเกราะ
่
รบของสัตว ์พาหนะอีก คนทีสวมเกราะรบให้ อาชามังกรเกรงว่า จะ
มีไม่เยอะกระมัง?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 "ก็ เหมือนอยู่ บ า้ งนะ" อวิ๋นเฟยหยางพยัก หน้า รีบ คว า้ แผ่ น
หยกมาไวใ้ นมือแผ่นหนึ่ ง ในแผ่นหยกวาดภาพเหมือนเอาไว ภ ้ าพ
หนึ่ ง เป็ นคนกับอาชามังกรทีสวมเกราะรบสี
่ เงิน พอเทียบกับแบบ
ทวนที่ อยู่ ใ นมื อ เหมี ย วอี ้ หรือ แบบเกราะรบของสัต ว พ์ าหนะ ก็
เหมือนกันจริงๆ เพียงแต่สไี ม่เหมือนเท่านั้นเอง
หน้าตาของคนในภาพก็มส ี ่วนคลา้ ยกับเหมียวอี ้ เพียงแต่คน
หนึ่ งไม่มเี กราะหัว คนหนึ่ งมีเกราะหัว ทําให้ทงสองคนดู
้ั ต่างกันอยู่
บา้ งเล็กน้อย
๋ กหน้าอีกครัง้ แต่ก็หน
"ค่อนขา้ งคลา้ ย!" อวินเฟยหยางพยั ั มา
ถามอย่างสงสัยอีกว่า "คนหนึ่ งสวมเกราะรบขันหนึ
้ ่ ง อีกคนสวม
้
เกราะรบขันสอง เกราะรบบนตัวเหมือนจะต่างกันอยู่บา้ ง"
ลูกน้องเขาตอบว่า "มาเขา้ ร่วมการปราบจลาจล เปลียนจาก่
เกราะรบขั้นหนึ่ งเป็ นเกราะรบขั้นสอง ก็ เ ป็ นไปได้เ หมื อ นกัน
ขอรับ"
"นั่นก็ใช่" สายตาของอวินเฟยหยางมองเปรี
๋ ยบเทียบระหว่าง
้
เหมียวอีและแผ่ ้
นหยกซําๆ
เหมียวอีกั้ บเยียนเป่ ยหงมองหน้ากันเลิกลั
่ ่ก ไม่รู ้ว่าเจา้ พวกนี ้
กําลังเล่นบา้ อะไรอยู่
อวิ๋นเฟยหยางมองที่แผ่ นหยกพลันโบกทวนชีเหมี ้ ยวอี ้ แล ว้
่
ตะโกนว่ า "เจ า้ ชือแซ่ อะไร? ทวนของข า้ ไม่ ส งั หารคนที่ไร น้ าม
หรอก!"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เหมียวอีโบกทวนชี ้
มาเช่ ้ ่ นี่แล ว้
นกัน ตะโกนว่า "เหมียวอีอยู
้
กลา้ สูต้ ายกับขา้ สักตังไหมล่
ะ!"
"เป็ นเขาจริงๆ!" อวิ๋นเฟยหยางกับลูกน้องสบตากันแวบหนึ่ ง
แทบจะพูดเป็ นเสียงเดียวกัน
อวิ๋นเฟยหยางเปลียนเป็
่ นถ่า ยทอดเสียงถามลูก น้องว่ า "ไม่
บังเอิญขนาดนั้นมัง?
้ หามาหลายปี ก็หาไม่พบ จู่ๆ ก็บงั เอิญพบ?
่ าหรอกนะ?"
ไม่ใช่คนชือซํ ้
่ านั
ลู ก น้องของเขาถ่ ายทอดเสีย งตอบว่า "ชือซํ ้ ้ นเป็ นไปได้
แต่ถา้ จะเหมือนแม้กระทั่งเกราะรบของอาชามังกร ก็จะฟั งไม่ขึน ้
เกินไป นายน้อยหยาง ท่านถามดูก็รู ้แลว้ ไม่ใช่เหรอ"
่ั
ชวขณะนี ้
เอง อวิ๋นเฟยหยางเหมือนจะมีท่า ทีอ่อนลงไม่ น้อ ย
"เจ า้ ช่ว ยข า้ ถามหน่ อย ถ้า ข า้ ไปยั่วโมโหเจ า้ บ า้ นี่ จริง ๆ กลับ ไป
บรรพบุรุษท่านนั้นคงไม่ให้อภัยขา้ "
้
เขาพึมพํากับลูกน้องตัวเองอีก เหมียวอีตะโกนอี ้ า "จะ
กครังว่
สูห้ รือไม่สู?้ "
ลู ก น้องของอวิ๋นเฟยหยางถามแทนอีก ว่ า "เหมีย วอี ้ เจ า้ มา
่
จากทีไหน?"
้
เหมียวอีตอบว่ ่
า "มาจากไหนแลว้ เกียวอะไรกั บเจา้ สรุปจะสู ้
หรือไม่สู?้ ถ้าไม่กลา้ สูก้ ็หลีกไป ปล่อยให้พวกขา้ จากไป!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 'ไม่บอกเหรอ?' คนคนนั้นมองอวินเฟยหยางแวบหนึ
๋ ่ ง พอเห็น
สายตาที่ส่งเสริมของเขา ก็หน ั กลับมาถามเสียงดังอีกว่า "เหมียว
อี ้ เจ ้ารู ้จักหลัวซวงเฟยหรือเปล่า?"
้
"..." เหมียวอีตกตะลึ งอยู่ ตรงนั้ น ทําไมอีกฝ่ ายจึงรู ้จัก หลัว ซ
วงเฟย? หรือ ว่ า หลัว ซวงเฟยก็ ม าการปราบจลาจลทะเลดาว
นักษัตรเหมือนกัน? หรือว่ามีสถานการณ์อย่างอืนอี ่ ก?

เขาไม่ เ ข า้ ใจว่ า คื อ สถานการณ์อ ะไร ไม่ รู ว้ ่ า ควรจะตอบ

้
อย่ า งไรดี จุ ด หัว เลียวหั ว ต่ อของความเป็ นความตาย เกรงว่ า จะ
หลุดจุดอ่อนอะไรไปตกอยู่ในมือฝ่ ายตรงขา้ ม
เยียนเป่ ยหงดูออกทันทีว่าไม่ชอบมาพากล จึงถ่ายทอดเสียง
่ วซวงเฟยนี่ มันอะไรกัน?"
ถามว่า "น้องชาย เรืองหลั
เหมีย วอีถ่ ้ า ยทอดเสีย งตอบโดยไม่ ส ะทกสะท้า นว่ า "หลัว ซ
วงเฟยเคยเป็ นหนึ่ งในลูกน้องที่มีฝีมือของขา้ เคยสร ้างผลงานใน
การสูร้ บไวไ้ ม่นอ้ ย หลังจากนั้น…ก็หายไปแลว้ "
"ลูกน้องของเจา้ เหรอ? คนของนภาจอมมาร ปราชญ ์มารที่
แข็งแกร่งทีสุ ่ ดในบรรดาหกปราชญ ์ ทําไมหลานชายของอวินอ้ ๋ าว
่
เทียนจึงรู ้จักชือของลู กน้องเจ ้า?" เยียนเป่ ยหงอดสงสัยไม่ได้
่
"ขา้ เองก็ไม่รู ้ว่า เรืองอะไร ต้องมีอะไรเกี่ยวขอ้ งกันอยู่ ใ นนั้ น
้ เขา้ ใจมากๆ เช่นกัน
แน่ " เหมียวอีไม่
"ถ้าพวกเขามั่นใจว่าจะสูช
้ นะพวกเรา ก็คงไม่จําเป็ นต้องเอา
่
ชือหลั ้ เยียนเป่ ยหงเตือน
วซวงเฟยมาขู่เจ ้าหรอกมัง?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ด แบบนั้ นเช่นกัน ถามเสีย งดัง ทันทีว่ า "พวกเจ า้
เหมีย วอีคิ
รู ้จักหลัวซวงเฟยเหรอ?"
คนนั้นตอบว่า "หลัวซวงเฟยเป็ นสหายของนายน้อยหยาง"
้ บเยียนเป่ ยหงสบตากันเลิกลั
เหมียวอีกั ่ ่กอีกครัง้
่ ้ 'ลูกน้องตํ่าต้อยของเหมียว
ในใจเยียนเป่ ยหงรู ้สึกสงสัยเรืองนี
้ นสหายของหลานชายปราชญ ม์ ารอวิ๋ นอ้า วเที ย นเหรอ?
อี เป็
เป็ นไปได้เหรอ?'
้ บนึ กขึนได้
เหมียวอีกลั ้ ว่าตอนทีหลั ่ วซวงเฟยจากไป เคยบอก
ไว ว้ ่ า ตัว เองมาจากตระกู ล ใหญ่ ต ระกู ล หนึ่ ง แถมจู่ ๆ ยัง มีศิษ ย พ
์ ่ี
ระดับ บงกชแดงโผล่ ม าคนหนึ่ งอี ก น่ าตกใจมาก ภู มิ ห ลัง ของ
หลัวซวงเฟยลึกลับจริงๆ ดีไม่ดีอาจจะรู ้จักกับนายน้อยหยางท่าน
นี ้จริง ๆ ก็ ได้ ที่สํ า คัญที่สุ ด คือ ภายใต้ส ถานการณ์นี้ อีก ฝ่ ายไม่
จําเป็ นต้องหลอกเขาด้วย
้
เหมีย วอีตอบเสี ย งดังทันทีว่า "ใช่แล ว้ ข า้ รู ้จัก หลัว ซวงเฟย
่ นสหายกัน เหตุใดต้องกดดันให้ลําบากด้วย?"
ในเมือเป็
คนคนนั้ นมองอวิ๋นเฟยหยาง แล ว้ อวิ๋นเฟยหยางก็ถ่ ายทอด
เสียงบอกว่า "ยืนยันให้แน่ ใจก่อน อย่าให้เกิดเรืองเข ่ า้ ใจผิดอะไร
ไม่ อย่ า งนั้ นถ้า ทํ า ให้ธุร ะของพ่อคุ ณทู นหัวนั่ นเสีย หาย ก็ จ ะเป็ น
ปัญหาใหญ่แลว้ "
ลูกน้องพูดเสียงดังทันทีว่า "เป็ นสหายหรือเปล่ าก็ ยงั ไม่ แ น่ !
่
เจ ้าบอกทีมาที ่
ไปก่ อนแลว้ ค่อยว่ากัน"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เหมียวอีตอบเสี ้ งเขา
ยงดังทันทีว่า "ขา้ คือประมุขเหมียวอีแห่
้
เจินไห่ ้ ่ ปราสาทดําเนิ นจันทร ์ สายมะโรง
อยู่ใต้สงั กัดตําหนักเจินอี
แห่งแดนเซียน!"
ตอนนี ยื้ นยันตรงกันแลว้ อวิ๋นเฟยหยางตบต้นขาแลว้ อุ ท าน
เสี ย งดัง ทัน ที ว่ า "ไอ๊ห ยา" จากนั้ นหัว เราะลั่น "เข า้ ใจผิ ด จริง ๆ
เขา้ ใจผิดแลว้ ๆ เขา้ ใจผิดอย่างมาก!"
กระทิงประหลาดที่มีลก ั ษณะห้าวหาญดุร ้ายตัว นั้นพุ่งเข า้ ไป
้
โดยตรง อีกทังในมื อยังถืออาวุธอีกด้วย เหมียวอีกั้ บเยียนเป่ ยหง
่
ระวังตัวอย่างมากทันที เรืองที ่เกียวกั
่ บความเป็ นความตาย ใครก็
ไม่กลา้ ประมาท
๋
อวินเฟยหยางที วิ่ งเข
่ า้ มาใกลเ้ ห็นท่าทางแบบนั้นแลว้ อึงไป
้ จึง
เก็บอาวุธทันที จากนั้นกระโดดลงจากสัตว ์พาหนะ เป็ นฝ่ ายแสดง
เจตนาดีเอง ก ้าวเขา้ มากุมหมัดคารวะพร ้อมพูดด้วยรอยยิมว่ ้ า "พี่
่ ดขา้ ก็หาท่านพบแลว้ "
เหมียว ในทีสุ
หลานชายของปราชญ ม์ ารที่ สง่ า ผ่ า เผย หลานชายของ
อันดับหนึ่ งแห่งแดนฝึ กตน จู่ๆ ก็สุภาพขนาดนี ้ ทําให้เหมียวอีกั
้ บ
่ รบั ความเมตตา
เยียนเป่ ยหงทําตัวไม่ถูก ตกตะลึงทีได้
ในเมื่ อทุ ก คนเป็ นแบบนี ้ แล ว้ มี ห รือ ที่ ทั้งสองจะยัง กล า้ นั่ ง
วางมาดอยู่บนอาชามังกรอีก รีบกระโดดลงจากสัตว ์พาหนะเพื่อ
ทําความเคารพกลับ

https://novel-lk.blogspot.com/
 จากนั้น เหมียวอีก็้ กุมหมัดคารวะถามหยั่งเชิงว่า "เมือครู
่ น
่ าย
น้อยหยางบอกว่ากําลังตามหาขา้ เหรอ?"
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 409 ข ้ามีพสาวคนหนึ
่ี ่ง

่
ตอนไม่เอ่ย ถึง เรืองนี ้ ยงั ดีอยู่ แต่พอเอ่ยถึงเรืองนี
ก็ ่ ้ อวิ๋นเฟย
หยางก็แทบจะหลั่งนํ ้าตา
๋
อวินเฟยหยางทํ ่
าสีหน้าขืนขม ้
ไม่ว่าเหมียวอีจะเต็ มใจหรือไม่
เต็มใจ แต่เขาก็ใช ้มือขา้ งหนึ่ งจับที่ขอ้ มือเหมียวอีไว ้ ้ เหมือนกลัว
้ งหนี
ว่าเหมียวอีจะวิ ่ ไป เขาส่ายหน้าซําๆ ้ พร ้อมพูดว่า "ท่านเหมียว
นายท่านเหมียวที่เคารพ ท่านเป็ นนายท่านเหมียวแท้ๆ ของขา้ ดี
ไหม? เพื่ อที่ จะตามหาท่ า น ท่ า นรู ไ้ หมว่ า ข า้ ยากลํ า บากมาก
่ งแต่
เท่าไร? เริมตั ้ วน ั ที่ขึนฝั
้ ่ งที่ทะเลดาวประจิม ขา้ ขีสั ่ ตว ์พาหนะ
มุ่งตรงมาตลอดทางด้วยความเร็วสูงสุด วิงสั ่ งหารมาจนถึงสถานที่
ที่ท่านขึนฝั
้ ่ ง กําลังพลของแดนเซียนแทบจะโดนขา้ พลิกแผ่นดิน
หา เรีย กได้ว่ า ตามหาไปทุ ก ที่ เลย! ท่ า นรู ไ้ หมว่ า เก า้ ปี มานี ้ข า้
อดทนใช ้ชีวิตมาอย่างไร? ขา้ บอกได้เลยว่าขา้ ตามหาท่านทั่วทัง้
ทะเลดาวประจิม วนอยู่ ห ลายรอบ แค่ เกาะนี ้เกาะเดีย ว ข า้ ก็ มา
เหยี ย บเป็ นครังที ้ ่ สองแล ว้ ไม่ อ ย่ า งนั้ นท่ า นคิ ด ว่ า ทํ า ไมข า้ ถึ ง
คุ น
้ เคยกับ ลัก ษณะพืนที ้ ่ของที่นี่ แล ว้ ดัก ทางที่พวกท่ า นจะต้อ ง
ผ่านได้พอดีล่ะ? เพื่อที่จะตามหาท่าน ขา้ ก็วิงจนขาแทบขาด่ แต่
สวรรค ไ์ ม่ ก ลั่นแกล ง้ คนที่มีค วามตังใจ ้ ในที่สุ ด ข า้ ก็ ห าท่ า นพบ
แลว้ !"

https://novel-lk.blogspot.com/
 เหมียวอีที ้ ่จู่ๆ ก็กลายเป็ นท่านเหมียวแทบจะเหงือแตกเต็
่ มหัว
'ยัง ไม่ ท น
ั เข า้ ใจสถานการณ์ช ด ั เจน ก็ ก ลายเป็ นนายท่ า นของ
หลานชายปราชญ ์มารไม่แลว้ เหรอ? ไม่บงั อาจจริงๆ!'
'นี่ มันแปลกประหลาดเกินไปแลว้ !' เยียนเป่ ยหงทําหน้าสงสัย
"นายน้ อ ยหยาง หลัว ซวงเฟยไหว ว้ านให้ท่ า นมาหา ข า้
้
เหรอ?" เหมี ย วอี ลองถาม นอกจากสาเหตุ นี้แล ว้ เขาก็ นึ ก ถึ ง
ื่
สาเหตุอนไม่ ออกแลว้
"ไหวว้ านเหรอ? ท่านใช ้คําว่า 'ไหวว้ าน' ไม่เป็ นการดูถูกนาย
น้อยนั่นเกินไปเหรอ อย่าบอกนะว่าเขาเป็ นคนจิตใจงามขนาดนั้ น
ในสายตาท่าน?" อวิ๋นเฟยหยางพูดด้วยสีหน้าปวดร ้าว "เป็ นการ
'กดดัน' เขากดดันให้ขา้ มาตามหาท่ าน ท่ า นคิด ว่ า ข า้ อยากมา
สถานที่ เส็ ง เคร็ ง นี่ เหรอ? เขาวางกับ ดั ก ข า้ ต่ อ ให้ไ ม่ อ ยาก
มาตามหาท่าน ขา้ ก็ทําไม่ได้!"
้ บเยียนเป่ ยหงสบตากันแวบหนึ่ ง เหมียวอีถามหยั
เหมียวอีกั ้ ่ง
เชิงว่า "นายน้อยหยางกําลังล อ้ เล่ นกระมัง? ท่านเป็ นหลานของ
ปราชญ ์มาร ใครจะกลา้ กดดันท่าน!"
๋
"ถุยน่ ะสิ!" อวินเฟยหยางพู
ดด้วยสีหน้าโศกเศร ้า "หลานชาย
ของปราชญ ม์ ารสํ า คัญ อะไรนั ก ล่ ะ ! ท่ า นปู่ ข า้ มี ลู ก แปดคน มี
่
หลานห้าสิบกว่าคน ท่านปู่ เขาจําชือพวกเราได้ หมดหรือเปล่ า ก็
ยังไม่รู ้เลย…"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ลูกน้องของเขาเห็ นเขายิ่งพูดก็ยิ่งเลยเถิด จึงรีบดึงแขนเขา
เอาไว ้ แลว้ ไอแรงๆ หนึ่ งที
อวิ๋นเฟยหยางอึงไปครู ้ ่ นึ่ ง เหมือนพบว่ า ตัว เองพู ด เกินไป
ห
หน่ อย จึงไอหนึ่ งทีแลว้ แกไ้ ขคําพูด "เอาเป็ นว่าหลัวซวงเฟยนั่นรู ้
ว่าท่านจะต้องมาเขา้ ร่วมการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร เขา
กลัว ว่ า ท่ า นจะเป็ นอะไรไป ก็ เลยมาหาข า้ ให้ข า้ มาเข า้ ร่ว มการ
ปราบจลาจลด้วยเหมือนกัน ตอนแรกข า้ ก็ ไม่ ส มัค รใจมาหรอก
ขา้ จะละทิงชี ้ วต
ิ ดีๆ มาทรมานอยู่ทนี ่ี ่ ทําไมล่ะ? แต่ลิขิตฟ้ านั้นยาก
จะฝื น พอไม่ระวังตัว จุดอ่อนของขา้ ก็ตกอยู่ในมือเขาแลว้ จะไม่
มาก็ ไ ม่ ไ ด้ พอมาแล ว้ ไม่ ส ามารถพาท่ า นออกจากทะเลดาว
นักษัตรได้อย่างปลอดภัย ก็ยิ่งไม่ได้อีก สุดท้ายตอนนี ก็ ้ พบท่า น
แลว้ ในทีสุ ่ ดขา้ ก็โล่งใจเสียที!"

เหมียวอีพู้ ดไม่ออก หลัวซวงเฟยเชือถื ่ อไม่ได้ขนาดไหน เขา

เองก็ เคยมีป ระสบการณ์มาแล ว้ เพีย งแต่ ไม่ รู ้ว่ า หลัวซวงเฟยจับ
จุดอ่อนอะไรได้กน ่ าจะสามารถกดดันให้หลานชาย
ั แน่ ไม่น่าเชือว่
ของปราชญ ์มารมาตามหาตนได้ แต่น่ี คือสิงที ่ ่ในใจเหมียวอีฉงน
้
สนเท่ ห ม์ ากที่สุ ด ยกตัว อย่ า งเช่น มีมนุ ษ ย โ์ ลกธรรมดาคนหนึ่ ง
อยากจะขู่เหมียวอี ้ นั่นเป็ นเรืองที
่ ่เป็ นไปไม่ได้ หลักการนี ก็
้ ใช ้กับ
หลัว ซวงเฟยได้เ ช่น กัน ถ้า อยากจะขู่ อย่ า งน้อ ยที่ สุ ด ก็ ต อ้ งมี
คุณสมบัตอ ิ ะไรบางอย่าง
้
"น้องหลัวปี นป่ ายขึนไปคบกับนายน้อยหยางได้อย่างไรกัน?"
้
เหมียวอีถามหยั ่งเชิง อยากจะสืบว่าหลัวซวงเฟยมีภูมห
ิ ลังอย่ างไร
กันแน่
https://novel-lk.blogspot.com/
 ๋
อวินเฟยหยางอึ ้
งไป จากนั้นก็หวั เราะลั่น "ทําไมจะปี นป่ ายมา
คบกัน ไม่ ไ ด้ล่ ะ อย่ า บอกนะว่ า ท่ า นคิ ด ว่ า เขาเป็ นคนธรรมดา?
ตระกูลของเขานับว่ามีอิท ธิพลมากในแดนฝึ กตน ไปมาหาสู่ ก บ ั
นภาจอมมารบ่อยด้วย ขา้ กับเขารู ้จักกันมาตังแต่ ้ เด็กแลว้ "
้
เหมี ย วอี ถามทั น ที ว่ า "ไม่ ท ราบว่ า น้อ งหลัว มาจากตระกู ล
ใหญ่อะไรกันแน่ ?"
อวิ๋นเฟยหยางหัวเราะลั่น "ในเมื่อเขาไม่ได้บอกท่าน ก็แสดง
ว่าเขามีเหตุผลแน่ ๆ ขา้ จึงไม่สะดวกจะพูดมากแลว้ ถ้าทําให้เขา
ไม่พอใจ แลว้ พ่อคุณทูนหัวนั่นตามเกาะติดขึนมาก็ ้ จะน่ ารําคาญ
แย่ พี่เหมียวเองก็ไม่ ตอ้ งคิด อะไรมาก ขา้ ว่าพี่หลัวต้องอยากคบ
่ ยวอย่างเท่าเทียมกันแน่ ๆ ไม่อยากทําให้ความสนิ ทสนม
กับพีเหมี
่
เปลียนไปเพราะภู มห
ิ ลังชาติกําเนิ ด ทําไมพีเหมี ่ ยวต้องคิดเล็ กคิด
่
น้อยกับ เรืองพวกนี ้ด้ว ย ท่ า นยัง ไม่ เห็ นเจตนาดีข องพี่หลัว เชียว
หรือ? ท่านรู ้ไวเ้ พียงว่าเขาไม่ได้มเี จตนาร ้ายกับท่านก็พอ!"
้ เหมือนเอือยเฉื
คนคนนี ดู ่ ่ อยไม่ส นใจอะไร แต่ท่จริ ี งในใจก็ มี
การคิ ด การวางแผน ไม่ ไ ด้โ ง่ เ ง่ า เป็ นคนที่ ภายนอกหยาบแต่
่ วน
ภายในละเอียดถีถ้
ในเมื่ออีกฝ่ ายไม่อยากบอก เหมียวอีก็้ ไม่สะดวกจะถามอะไร
มาก สรุปคือไม่ว่าจะเป็ นอย่างไร และไม่ว่าหลัวซวงเฟยจะมีประวัติ
ที่มาอย่างไร ในใจเหมียวอีก็้ รู ้สึกซาบซึงพอสมควร
้ เขานึ กไม่ถึง
่
จริงๆ ว่าหลัวซวงเฟยจะเป็ นห่วงอยู่ตลอดถึงเรืองความปลอดภั ย
ของเขาเมื่อมาที่ทะเลดาวนักษัตร ทังยั ้ งตังใจเชิ
้ ญคนใหญ่คนโต
https://novel-lk.blogspot.com/
ขนาดนี ้ มาปกป้ องเขาด้ว ย คงจะใช พ ้ ลัง ความคิ ด ไปไม่ น้อ ย
ไม่ อ ย่ า งนั้ นจะเชิญ คนของนภาจอมมารได้ง่ า ยๆ ขนาดนั้ นได้
อย่างไรกัน
'ไม่ รู ว้ ่ า ในภายหลัง จะมี โ อกาสได้พ บหลัว ซวงเฟยอี ก หรือ
้
เปล่า!' เหมียวอีแอบทอดถอนใจ นายน้อยหยางท่านนี ้ก็ไ ม่ ย อม
เปิ ดเผยภู มิห ลัง ของหลัว ซวงเฟยอีก เกรงว่ า ถ้า อยากจะตามหา
หลัวซวงเฟยอีกก็ยากแลว้
"นายน้อยหยาง ในเมื่อเข า้ ใจผิด กัน เช่นนั้ นของวิเศษของ
้
พวกเราก็…" จู่ๆ เยียนเป่ ยหงก็พูดเตือนขึนมา 'เมฆลอยสังหาร'
้ ้นสําคัญกับเขามาก
ชินนั
"อ้อ! เกือบลืมเลย" อวิ๋นเฟยหยางตบหน้า ผากตัวเอง พลิก
มือเผยปี่ เซียะตัวนั้นไวใ้ นฝ่ ามือ พอใช ้อิทธิฤทธิเล็
์ กน้อย ปี่ เซียะก็
อ้าปากคาย 'เมฆลอยสังหาร' และ 'กระบีบิ ่ นแม่ลูก' ออกมาทันที
้ บ เยี ย นเป่ ยหงต่ า งคนต่ า งรับ ของมาและกล่ า ว
เหมี ย วอี กั
ขอบคุณ อวิ๋นเฟยหยางมองของวิเศษในมือทังสองแวบหนึ ้ ่ ง แลว้
หัว เราะเบาๆ "ในเมื่อของสองสิ่งนี ้ตกอยู่ ในมือพวกท่ านสองคน
คาดว่าคนทีเหลื่ อคงตายด้วยนํ ้ามือของท่านทังสองแล ้ ว้ สินะ?"
้ บ เวลานี ปิ้ ดบังต่อไปไม่ได้แลว้
"ใช่แลว้ !" เหมียวอียอมรั
"ถ้าอย่างนั้นก็ถือว่าไม่เปลืองแรงขา้ " อวิ๋นเฟยหยางหมุนตัว
้ ยจ จากนั้นกวักมือเรียกลูก น้องที่เหลื ออี ก สี่
และกางแขนบิดขีเกี

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ดก็โล่ง
คน แลว้ พูดด้วยสีหน้าสบายใจว่า "ไม่เป็ นอะไรแลว้ ในทีสุ
ใจเสียที"
้ บ เยี ย นเป่ ยหงสบตากัน แวบหนึ่ ง พวกเขาอ่ า น
เหมี ย วอี กั
ความหมายในสายตาของกันและกันออก 'พวกเราต่อสูเ้ ข่นฆ่าอยู่
ที่ทะเลดาวนักษัตร เป็ นกังวลเรืองชี ่ ้ น แต่สําหรับอวิ๋นเฟย
วิตทังวั
หยางกลับเหมือนการเล่นสนุ ก การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัต ร
้ ด เรื่องที่ อั น ตรายที่ สุ ด ยั ง อยู่ ใ นตอนท้า ย แต่ ใ น
ยั ง ไม่ สิ นสุ
สายตาอวิ๋นเฟยหยางคือไม่ มีเรืองอะไรแล
่ ว้ คนเรานี่ เทียบกัน ไม่
ติดจริงๆ'
"นายน้อยหยางมีนํ้าใจโอบอ้อมอารี ดูเหมือนพวกเราจะไม่
้
ต้องหนี แล ว้ !" เหมีย วอีมองยิ ้
มไปทางเยี ย นเป่ ยหง ถือเป็ นการ
๋
ประจบสอพลออวินเฟยหยาง
เ ยี ย น เ ป่ ย ห ง ก็ อ ย า ก จ ะ ต า ม ก ร ะ แ ส พ อ ดี ถึ ง อ ย่ า ง ไ ร
สถานการณ์ก็พาไป ถ้าทําให้อวินเฟนหยางขุ ๋ ่นเคืองพวกเขาก็ไม่
รอด แต่ใครจะคิดว่ายังไม่ทน ๋
ั ได้เอ่ยปาก อวินเฟยหยางก็ หนั ตัวมา
่
และพูดอย่างตืนตระหนกแล ว้ ว่ า "ขา้ ว่านะท่านเหมียว ท่านอย่ า
หนี เพ่นพ่านอีกเลย ไม่ง่ายเลยกว่าขา้ จะหาท่านพบ ถ้าท่านหนี ไป
อีก …ที่นี่ อันตรายมากสํ า หรับ พวกท่ า น ถ้า เกิด เรืองอะไรขึ ่ ้ บ
นกั
ท่าน พอกลับไปแลว้ ขา้ ก็ไม่ มีทางอธิบายกับ หลัว ซวงเฟยได้ ถึง
ตอนนั้นเจ ้านั่นต้องทําให้ชอเสี ื่ ยงเกียรติยศของขา้ ย่อยยับแน่ !"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ทั้งสองมองหน้า กัน เลิ่กลั่กอี ก ครัง้ ไม่ รู ว้ ่ า หลัว ซวงเฟยจับ
จุดอ่อนอะไรของอวิ๋นเฟยหยางได้กน ั แน่ ไม่น่าเชือว่ ่ าจะสามารถ
ื่ ยงเกียรติยศเขาย่อยยับได้
ทําลายให้ชอเสี
เหมียวอียิ้ มและพู
้ ดอย่างเกรงใจว่า "ในเมื่อนายน้อยหยางมี
เมตตาผ่อนผันให้ พวกเราสองคนย่อมไม่หนี อก ี แลว้ "
"ใช่! ไม่ ต อ้ งหนี อีก แล ว้ บนเกาะนี ้มีส ภาพแวดล อ้ มที่ใช ้ได้
ข า้ อยู่ เ ป็ นเพื่ อนพวกท่ า นที่ นี่ แล ว้ กัน !" อวิ๋ นเฟยหยางมอง
สภาพแวดลอ้ มรอบๆ เขาทําสีหน้าเคลิบเคลิม้ ตอนนี ผ่ ้ อนคลาย
้ ว มองอะไรก็เห็นเป็ นทิวทัศน์งดงามทีน่
ไปทังตั ่ าเบิกบานใจ
่
"ท่านจะอยู่เป็ นเพือนพวกเราที ่ ่ เหรอ?" เหมียวอีงงงั
นี ้ น แต่ให้
่
คนทีฐานะสู ้ ่เป็ นเพือนไม่
งส่งขนาดนี อยู ่ ไหวหรอก
"แน่ นอนสิ ! ข า้ ต้อ งอยู่ ป กป้ องท่ า นที่ นี่ รอจนการปราบ
จลาจลทะเลดาวนักษัตรสินสุ ้ ด จนท่านจากไปอย่างปลอดภัย ก็
ถือว่าภารกิจของขา้ สินสุ้ ดแลว้ " อวิ๋นเฟยหยางพูดพลางโบกมือ
้
"ใครก็หา้ มมาเกลียกล่ ่ ่นไปทั่วเกือบเกา้ ปี ขาแทบ
อมขา้ ! ขา้ วิงวุ
่ ดก็ได้พก
จะหักแลว้ ในทีสุ ั เสียที ใครไล่ขา้ ขา้ จะโกรธคนนั้น!"
้ ด ไม่ อ อก มี ก ารปกป้ องของนายท่ า นผู น
เหมี ย วอี พู ้ ี ้ อยู่ ดู
เหมื อ นตัว เองน่ าจะใช ช ้ ีวิ ต อยู่ ใ นการปราบจลาจลทะเลดาว
นั ก ษัต รได้อย่ า งปลอดภัย แล ว้ จึง กุ มหมัด คารวะขอบคุ ณ ทัน ที
"ขอบคุณทีนายน้่ อยหยางรอบคอบ!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 อวิ๋นเฟยหยางโบกแลว้ พูดว่า "ไม่ตอ้ งขอบคุณขา้ หรอก ถ้า
จะขอบคุณก็ขอบคุณหลัวซวงเฟยนั่นแลว้ กัน"
เยียนเป่ ยหงพยักหน้าพูดทันที "ใช่ๆๆ ถ้ามีโอกาสจะต้องไป
ขอบคุณน้องหลัวต่อหน้าแน่ นอน ไปเคารพท่วงท่าที่สง่างามของ
เขาสักหน่ อย"
้ ตน
ตังแต่ ้ จนจบอวิ๋นเฟยหยางไม่ได้บอกว่าจะปกป้ องเขาเลย
เขาต้องเป็ นฝ่ ายปรับตัวให้เหมาะสม
้
เหมียวอีเองก็ เขา้ ใจความรู ้สึกของเขา เพื่อที่จะช่วยเขาสาน
สัมพันธ ์ จึงพยายามใช ้ความคิด แลว้ พู ดว่า "พี่ใหญ่เยียน ที่จริง
ท่านก็เคยเจอน้องหลัวมาก่อนนะ"
"ขา้ ก็เคยเจอเหรอ?" เยียนเป่ ยหงงงง
"ตอนแรกที่ขา้ ไปหาท่า น เขาก็อยู่ขา้ งกายขา้ นี่ แหละ คนที่
้
หน้าตาพิเศษกว่าใคร" เหมียวอีบอก
เยียนเป่ ยหงครุน ่ นึ่ ง แลว้ ลองถามว่า "น้องชายคนที่
่ คิดครูห
บนหน้ามีไฝใหญ่เม็ดหนึ่ ง แลว้ มีขนหลายเสน้ ขึนบนไฝน่
้ ะเหรอ?"
เป็ นเพราะหน้า ตาของหลัว ซวงเฟยทํ า ให้ค นตราตรึง ใจเกิน ไป
่ ม ถ้าบอกว่าค่อนขา้ งพิเศษ ก็จําได้แค่ท่านนั้นแลว้
ยากทีจะลื
"เป็ นเขานั้นแหละ" เหมียวอีพยั
้ กหน้า

"มีขนบนไฝเหรอ? อุบ..." อวิ๋นเฟยหยางหัวเราะออกมาทันที

้
หัวเราะจนตัวโยน ไม่ง่ายเลยกว่าจะสงบลงได้ พอเห็ นทังสองมอง
https://novel-lk.blogspot.com/
ตนอย่ า งประหลาดใจ ก็ ร ีบ โบกมื อ พร อ้ มพู ด ว่ า "ข า้ ไม่ ไ ด้
หมายความอย่างอืนนะ่ ์
ความสูงศักดิของพี ่หลัวทําให้คนไม่กลา้
้
เยินยอจริงๆ ทังสองท่ านบรรยายได้เหมาะสมมาก!"
จากนั้นก็เปลียนหั
่ วข อ้ สนทนาอย่างรวดเร็ว โบกมือตะโกน
บอกพวกลู ก น้องว่ า "หาสถานที่ที่ทิว ทัศ น์ส วยงาม สร ้างเรือ น
้ งหนึ่ ง พวกเราจะอยู่กน
ขึนมาหลั ่ ่ แหละ!"
ั ทีนี
ลูกน้องของเขารับคําสั่งและจากไป รีบไปสํารวจสภาพพืนที
้ ่
่ ทิ
บนเกาะ เลือกสถานทีที่ วทัศน์ดท ี่ ด
ี สุ
หลัง จากเลื อ กสถานที่ แล ว้ ก็ เ ลื อ กวัส ดุ ไ ม้ช นดี
้ั ใ นภู เ ขา
เตรีย มสร า้ งเรือ นไม้ห ลายหลัง ตรงสถานที่ ที่เป็ นทิ ว ทัศ น์ภู เขา
เงีย บสงัด หันหน้า เข า้ หาทะเลสีเขีย วครามและหาดทรายสีขาว
บริสุทธิ ์
้ บ เยีย นเป่ ยหงจะดู อยู่ เฉยๆ ย่อมต้องยื่น
คงไม่ดีถา้ เหมียวอีกั
มือเขา้ ไปช่วย ถือเป็ นการประจบสอพลอ และพวกเขาเองก็ไม่ มี
คุณสมบัตท ่ี อเนื อถื
ิ จะถื ้ อตัวต่อหน้าอวินเฟยหยางด้
๋ วย
่
"เรืองนี ้ พวกเขาทําก็พอแลว้ จําเป็ นต้องให้ท่านลงมือเอง
ให้
เสียที่ไหนกัน เรามาคุยเล่นกันดีกว่า!" อวิ๋นเฟยหยางดึงเหมียวอี ้
ไป แต่กลับโบกมือพูดกับเยียนเป่ ยหงอย่างไม่เกรงใจเลยว่า "เจา้
ไปช่วยพวกเขาแลว้ กัน"
การเจียมตัวเล็กน้อยนี ้ เยียนเป่ ยหงไม่ถงึ ขันที
้ ่จะทําไม่ได้เลย
ที่ฝ่ ายนั้นปล่อยตนไวล้ ว้ นเป็ นเพราะเห็ นแก่หน้าเหมียวอี ้ มีหรือที่
https://novel-lk.blogspot.com/
จะหวังให้เขาปฏิบต
ั ก ั ตนเหมือนกับเหมียวอี ้ เพือให้
ิ บ ่ รกั ษาชีวต
ิ ไว ้
ได้ จะนับประสาอะไรกับการทํางานเล็กน้อยแค่นีล่ ้ ะ?

อวิ๋นเฟยหยางดึง เหมีย วอีมานั

้ ่ งบนหาดทรายสีข าวบริสุทธิ ์
่
ถามเขาเรืองหลัวซวงเฟยไม่หยุดหย่อน เหมียวอีถู้ กเขาทําทําให้
ปวดหัว เหมือนคนพูดเป็ นต่อยหอย
"พี่เหมียว ขา้ ได้ยินหลัวซวงเฟยบอกมาว่า ท่านชอบผูห
้ ญิง
หน้าอกใหญ่ จริงหรือเปล่า?" อวิ๋นเฟยหยางเหมือนจะสนใจเรือง
่
ส่วนตัวเป็ นพิเศษ
้ ก ถึ ง เรืองของหลิ
เหมี ย วอี นึ ่ น ผิ ง ผิ ง ที่ เจอที่ เมื อ งหลวงสาย
มะโรงได้ทน ั ที รู ้สึกปวดฟันนิ ดหน่ อย พบว่าเจ ้าหลัวซวงเฟยคนนี ้
กลา้ เปิ ดเผยทุกคําพูด ดูเหมือนจะมีความสัมพันธ ์ทีไม่ ่ ธรรมดากับ
ท่ า นนี ้จริง ๆ เหมีย วอีพู ้ ด อย่ า งกลืนไม่ เข า้ คายไม่ อ อกว่ า "นาย
น้อยหยาง ไม่ใช่หรอก นั่นน้องหลัวเขา้ ใจผิดแลว้ "
๋
อวินเฟยหยางกะพริ บตา แลว้ หัวเราะเบาๆ ด้วยสีหน้าเจา้ เล่ ห ์
"ขา้ มีพี่สาวคนหนึ่ ง หน้าตาสวยมากนะ แถมหน้าอกไม่เล็ ก ด้ว ย
ท่านสนใจหรือเปล่า? ขา้ แนะนํ าให้ท่านรู ้จักดีไหม?"
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 410 ทุกคนมารวมตัวกัน

พอกล่าวออกมาแบบนี ้ เหมียวอีก็้ ตกตะลึงมากทันที มองเขา

ด้วยสีหน้าตกตะลึงมาก
เหมียวอีไม่ ้ ใช่คนโง่ ที่บอกว่าจะแนะนํ าให้เขารู ้จักกันนั้น ใช่
ว่ า เขาจะฟั ง ไม่ อ อกว่ า หมายความว่ า อย่ า งไร เพี ย งแต่ ก ารใช ้
่
จุดเด่นเรืองหน้ าอกใหญ่ของพีสาวตั่ ่ ้จัก
วเองแนะนํ าตัวให้คนอืนรู
ก็ เป็ นสิ่งที่ทํ า ให้ค นตกตะลึง จริง ๆ สมกับ เป็ นคนในเส น ้ ทางมาร
่
แม้แต่เรืองแบบนี ้ กลา้ ทํา ช่างน่ าขนลุกจริงๆ!
ก็
"มองข า้ แบบนี ้ทํ า ไม?" อวิ๋ นเฟยหยางเหมื อ นสัง เกตได้ว่ า
คํ า พู ด ของตัว เองไม่ ค่ อ ยเหมาะสม จึง ไอแห้ง ๆ หนึ่ งครัง้ แล ว้
ี่
อธิบายว่า "ไม่ใช่พสาวแท้ ่ กน้องของขา้ "
ๆ ของขา้ เป็ นลูกพีลู
้
เหมีย วอีอดพู ด ไม่ ได้จ ริง ๆ ว่ า "ลู ก พี่ลู ก น้องก็ ถือเป็ นพี่สาว
ท่านเหมือนกัน เป็ นหลานสาวของท่านปราชญ ์มารเชียวนะ!"
"หลานสาวของปราชญ ์มารก็ต อ้ งหาผูช ้ ายเหมือนกัน ไม่ ใ ช่
เหรอ? นี่ ข า้ ก็ ห วัง ดี ก บ
ั นาง ท่ า นไม่ รู ห้ รอก พี่ สาวคนนี ้ของข า้
่ เอาแต่ เที่ยวเล่ นพิเรนทร ์ไปทั่ว ไม่ เคยใส่ ใ จ
ค่ อนข า้ งไม่ ได้เรือง
มุ่งมั่นกับการฝึ กฝนเลย ดังนั้นอย่าไปมองว่านางอายุมากกว่าขา้
นะ เพราะที่จริงนางวรยุทธ ์ตํ่ากว่าขา้ เยอะ ให้นางแต่งงานออกไป
เร็วๆ หน่ อย จะได้ไม่ตอ้ งก่อเรือง…ข่ า้ จะได้ไม่ตอ้ งกังวลกับ นาง"
๋
อวินเฟยหยางพู ดส่งเสริมอย่างกระตือรือร ้นมาก
https://novel-lk.blogspot.com/
 'เลือกผู ห ้ ญิง แบบนี ้ไม่ เป็ นการหาเรืองใส่
่ ต วั เองหรอกเหรอ
ฐานะแตกต่างกันไปหน่ อย!' เหมียวอีพู ้ ดอย่างหวาดกลัวว่า "ขา้
้
ซาบซึงในนํ ้ าใจของนายน้อ ยหยางแล ว้ เพี ย งแต่ เ หมี ย วอี เป็
้ น
นักพรตธรรมดา ไม่คู่ควรกับพีสาวของท่ ่ านเลยจริงๆ"
"ทํ า ไมจะไม่ คู่ ค วร? ขอแค่ ท่ า นรับ ปาก มี ข า้ เป็ นคนกลาง
ติด ต่ อให้ รับ รองว่ า พี่สาวข า้ จะชอบท่ า นแน่ นอน ท่ า นวางใจได้
เลย เตรียมตัวโอบกอดหญิงงามเถอะ!"
่
"ไม่คู่ควรจริงๆ พีสาวท่ ่
านมีเงือนไขที ่ดีเลิศขนาดนี ้ นายน้อย
หยางควรจะหาผู ท ้ ่ีเหมาะสมกว่ า นี ้ให้นาง ในใต้ห ล า้ นี ้ไม่ รู ว้ ่ า มี
่ กว่าเหมียวอีตั
นักพรตทีดี ้ งเท่
้ าไร"

"แต่ พ่ี สาวข า้ ชอบท่ า น…คนแบบนี ้แหละ!" อวิ๋ นเฟยหยาง

เหมือนจะร ้อนใจนิ ดหน่ อยแลว้
่
"ขา้ กับพีสาวท่ านไม่เคยพบหน้ากัน ทําไมนางถึงมาชอบคน
้ วว่าจะหลบเลียงไม่
อย่างขา้ ได้ล่ะ" เหมียวอีกลั ่ ทน ั เขาหันกลับไป
๋
เห็ นสัตว ์พาหนะของอวินเฟยหยาง ้
จึงรีบยืนขึนและเปลี ่
ยนหั
วขอ้
สนทนา "เหมีย วอีมี ้ ค วามรู ้คับแคบ ไม่ ท ราบว่ า สัต ว พ
์ าหนะของ
นายน้อยหยางเป็ นสัตว ์อะไร?"
"กระทิ ง มารคลั่ง! ยั ง พู ด ธุ ร ะไม่ ท ั น จบ ท่ า นจะหนี ทํ า ไม
๋
กลับมา!" อวินเฟยหยางดึ งขอ้ มือเหมียวอีไว ้ ้ ดึงให้น่ งข
ั า้ งๆ ตนอีก
ครัง้ แล ว้ ถลึ ง ตาถามว่ า "ท่ า นชอบผู ห ้ ญิ ง หน้า อกใหญ่ ไ ม่ ใ ช่
เหรอ? ทีจริ่ งของพีสาวข
่ า้ ใหญ่มากนะ ตอนใส่เสือผ้ ้ าก็ยงั ดูออก"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เหมีย วอีแทบจะร ้องไห้แล ว้ พู ด เหมือนขอร ้องว่ า "นายน้อย
่ ้นหลัวซวงเฟยเขา้ ใจผิดแลว้ ท่าน
หยาง ขา้ บอกไปแลว้ ไง เรืองนั
อย่าไปฟังเขาพูดเหลวไหลเลย เจ ้านั่นเชือถื
่ อไม่ได้มากๆ"
่ อไม่ได้ ถ้าเชือถื
"แน่ นอนว่าขา้ รู ้ว่าเขาเชือถื ่ อได้ขา้ จะมาหา
ท่านทําไมล่ะ…"
่ อไม่ ได้เหมื อ นกัน
"นายน้อยหยางหมายความว่า ขา้ ก็เชือถื
ใช่ไหม?"
"ขา้ ไม่ได้หมายความอย่างนั้น" อวิ๋นเฟยหยางไอหนึ่ งทีแล ว้
เปลี่ยนหัว ข อ้ สนทนา พู ด อย่ า งเอาจริง เอาจัง ว่ า "พี่เหมีย ว ข า้
จริงจังนะ แต่งงานกับพีสาวข่ ่ ่ดีงามนะ สามารถสูด
า้ เป็ นเรืองราวที
่
ดมกลินหอมของพี ่
สาวข า้ ได้ ในใต้หลา้ ไม่รู ้ว่ามีนักพรตมากมาย
เท่าไรที่เฝ้ าปรารถนาแต่ทําให้เป็ นจริงไม่ ได้ ขา้ จะบอกให้นะ ใน
บรรดาหลานห้าสิบกว่าคนของท่านปู่ ขา้ คนที่ท่านปู่ รักมากทีสุ ่ ด
ก็ คื อ พี่ สาวคนนี ้ ขอเพี ย งท่ า นแต่ ง งานกับ พี่ สาวข า้ ก็ ไ ด้เ ป็ น
ครอบครัวเดียวกันกับนภาจอมมารของขา้ แลว้ ท่านลองคิดดูสิ มี
ท่านปู่ ขา้ หนุ นหลัง ต่อไปใครจะกลา้ แตะต้องท่าน?"
่
"นายน้อยหยาง! ไม่ได้จริงๆ ขา้ ไม่เหมาะกับพีสาวท่ าน"
"มีอะไรไม่ ได้ล่ ะ ท่ า นไม่ ล องแต่ ง ดู แล ว้ จะรู ้ได้อย่ า งไรว่ าไม่
เหมาะ? รองเท้าน่ ะ ต้องลองสวมก่อนถึงจะรู ้ว่าเหมาะสมหรือไม่ ?
มันจะไม่เหมือนกันเชียวหรือ!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ของแบบนี ลอง
'แม่งเอ๊ย! ทําไมเจอกับคนประหลาดอย่างนี ได้ ้
้
แต่งไปก่อนได้หรือไง? ถ้าไม่เหมาะขึนมา ขา้ ก็ไม่กลา้ ส่งกลับคืน
อีก หลานสาวของปราชญ ์มารอวิ๋นอ้าวเทียนเชียวนะ! ต่อให้โดน
ชกฟันหักก็ทําได้เพียงกลืนลงท้อง!'
้ ยวอีอยากบอกอวิ
ตอนนี เหมี ้ ๋นเฟยหยางมากว่า 'ท่านไม่ตอ้ ง
มาปกป้ องขา้ แลว้ ได้ไหม?'
้
เหมียวอีพยายามพู ด อย่า งสุ ภาพเยือกเย็ น "นายน้อยหยาง
่
เรืองแบบนี ้ านต้องขอความเห็นพีสาวท่
ท่ ่ ่
านก่อน เรืองใหญ่ ขนาด
นี ้ ขา้ จะตัดสินใจแทนนางส่งเดชได้อย่างไร?"
่ าคัญตอนนี คื
"สิงสํ ้ อความเห็ นของท่าน ขอแค่ท่านตกลง ขา้
รับ รองว่ า ทางฝ่ ายพี่สาวข า้ ไม่ ค ด
ั ค้า นแน่ ขอเพีย งท่ า นยินยอม
ตอนนี ข้ า้ ก็จะเรียกท่านว่าพี่เขยแลว้ !" อวินเฟยหยางจั
๋ บแขนของ
เหมียวอีไว ้ ้ เล่นหูเล่นตาพร ้อมเรียกเสียงหวานว่า "พีเขย!"
่
่
ช่างเป็ นคนทีบทจะทํ ้ ยกไปแลว้
าก็ทําเลยจริงๆ ตอนนี เรี
เหมียวอีรู้ ้สึกหนาวยะเยือก เป็ นคนในเสน ้ ทางมารจริงๆ ด้วย
สามารถโยนพีสาวตั ่ ้ งเดชเหมือนเป็ นผักกาดขาว ขนาด
วเองทิงส่
คนอย่างท่านยังบอกว่าพีสาวเชื ่ ่ อไม่ได้ แลว้ พี่สาวของท่านจะ
อถื
่ อไม่ได้ขนาดไหนล่ะ ใครจะกลา้ แต่งงานด้วย? เหมียวอีรี้ บ
เชือถื
ดึงมือเขาออก จําเป็ นต้องเอ่ยคําพูดที่ไม่น่าฟั งเพื่อปฏิเสธ "นาย
น้อยหยาง ขา้ จะพูดอย่างนี แล ้ ว้ กัน ท่านเป็ นนักพรตของแดนมาร
ข า้ เป็ นนั ก พรตของแดนเซีย น ต่ า งเส น ้ ทางต่ า งอุ ด มการณ์ อยู่
ด้วยกันไม่ได้!"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ๋
อวินเฟยหยางหั วเราะทันที "แดนมารแดนเซียนอะไรเล่า ก็แค่
แบ่งแยกอาณาเขตของตัวเองเท่านั้น ปู่ ของขา้ เคยบอกไวว้ ่า ผูท ้ ่ี
ฝึ กฝนวิชามารก็อาจจะไม่ใช่มารทังหมด ้ จิตใจของทุกคนในใต้
หล า้ ล ว้ นมีด า้ นที่เป็ นมาร ผู ท ้ ่ีมีใ จมารต่ า งหากคือมารที่แท้จ ริง
ดังนั้นทุกคนลว้ นเป็ นมารได้ แลว้ อีกอย่างคนในเสน ้ ทางมารของ
ขา้ ก็ไม่สนใจการแบ่งฝั กแบ่งฝ่ ายพวกนี หรอก ้ แต่ไหนแต่ไรมาก็
กลา้ รักกลา้ เกลียดตามความรู ้สึกที่แท้จริง ถ้าสนใจเรืองพวกนั ่ ้น
จริงๆ จะเรียกว่าคนในเสน ้ ทางมารเหรอ! ท่านวางใจเถอะ พี่สาว
่
ข า้ ไม่ ถื อ เรืองพวกนี ้แน่ เรืองภู
่ มิ ห ลัง ชาติ กํ า เนิ ด ไม่ ใ ช่ปั ญ หา
แน่ นอน เหลือแค่ให้ท่านยินยอมแลว้ !"
'พี่สาวเจา้ ไม่ถือ แต่ขา้ ถือนะ! พูดไปขนาดนี เจ ้ า้ ยังไม่เขา้ ใจ
ความหมายของข า้ อีก เหรอ?' เหมีย วอีอยากจะให้ ้ เจ า้ บ า้ นี่ ออก
ห่างไปได้ไกลเท่าไรก็ยิ่งดี แต่จนใจที่ไปมีเรืองด้ ่ วยไม่ไหว ทําได้
เพียงพลันยืนขึนแล้ ว้ พูดว่า "แม้แต่พี่สาวท่านขา้ ก็ยงั ไม่รู ้จัก เลย
นายน้อยหยาง เรืองนี่ ้ข า้ รับ ปากไม่ ได้!" พู ด จบก็ ห น
ั ตัว จากไป
ทันที
์ รี เ ล็ ก น้ อ ย ข อ ง เ ข า นั้ น ยั ง มี อ ยู่ ทํ า เ รื่ อ ง ที่ เ ก า ะ
ศั ก ดิ ศ
ชายกระโปรงผูห้ ญิงแบบนี ไม่ ้ ได้ ถ้าเขาเป็ นคนอย่างนั้นจริงๆ เขา
คงไปทําความรู ้จักกับเทพธิดาเยว่เหยาน้องสาวของเขาแลว้ ยังจะ
่
มาคุยเรืองพี ่
สาวกั ๋
บอวินเฟยหยางอยู ท ี่ ่ ทําไม
่ นี
ที่สํ า คัญที่สุ ด ก็ คือ การเป็ นคู่ รก
ั นั ก พรตกับ หลานสาวของ
ปราชญ ์มารก็ไม่ใช่เรืองเล็่ กๆ ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็เป็ นนักพรตของ
แดนเซียนด้วย ถึงตอนนั้นจะต้องสะเทือนเลือนลั่นแน่ นอน ดีไม่ดี
https://novel-lk.blogspot.com/
ทุกคนอาจจะรู ้ฐานะของตนกันหมด จะต้องส่งต่อไปถึงหูเจ า้ รอง
่
กับเจ ้าสามอย่างหลีกเลียงไม่
ได้
เป็ นพี่ชายที่เกาะชายกระโปรงผูห
้ ญิงแบบนี ้ จะให้เจา้ รองกับ
เจ า้ สามมองตนอย่ า งไร? ถ้า ความสัม พัน ธ ข ์ องสามพี่ น้อ งถู ก
เปิ ดเผยออกมา ถึ ง ตอนนั้ นคนที่ อับ อายไม่ ไ ด้มี เ พี ย งคนเดี ย ว
ึ ้ ดังนั้นเขาจึงไม่ตอบรับ
แม้แต่เจา้ รองกับเจา้ สามก็เงยหน้าไม่ขน
แน่ นอน
แต่ก็ถอื ว่าปฏิเสธโดยเหลือทางหนี ทีไล่เอาไว ้ อย่างน้อยก็หา
เหตุผลที่เหมาะสมได้ ยังคงเป็ นคํานั้น ตนไปมีเรืองกั
่ บอีกฝ่ ายไม่
ไหว ถึงอย่างไรอีกฝ่ ายก็หวังดี
่ ว ยไม่ ง่า ยจริงๆ เกรงว่ า จะมีเพีย งอวิ๋นเฟยหยางที่
ไปมีเรืองด้
เขา้ ใจหัวใจตนดี...
ณ ตําหนักดาวประจิม
เฮยอวิ๋นที่ลอ้ มอยู่ หน้านาฬิก าดาวกล่ าวด้วยรอยยิมช
้ ่วร
ั ้าย
ว่า "อวิ๋นก่วง ในที่สุดลูกชายท่านก็ทําใจหยุดพักได้แลว้ แต่ว่าวิง่
เก่งจริงๆ นะ!"
"ก็ใช่น่ะสิ! ตระกูลอวิ๋นของขา้ ไม่ได้ขีขลาดเป็
้ นเต่าหัวหด!"
๋ วงพูดอย่างภาคภูมใิ จ แต่ในใจกลับแอบด่าว่า 'เจ ้าเด็กบา้ นี่
อวินก่
่
วิงจนข ่
า้ แทบจะตาลาย ให้เจา้ วิงไปเถอะ กลับมาขา้ จะตัดขาเจ า้
ซะ!'

https://novel-lk.blogspot.com/
 จั่วหนานชุนที่อยู่ ขา้ งหลังกลับ ตาเป็ นประกาย 'หรือว่ า อวิ๋น
เฟยหยางหาตัว คนคนนั้ นพบแล ว้ ? ไม่ อย่ า งนั้ นวิ่งมาแล ว้ เก า้ ปี
ทําไมจู่ๆ ถึงหยุดพักแลว้ ล่ะ!'
เขาเป็ นเพียงคนเดียวที่รู ้ความจริงว่าทํา ไมอวิ๋นเฟยหยางวิ่ง
เพ่นพ่านไปทั่ว เพราะเขาเองก็โ ดนบัง คับให้มาจับตาดู อวิ๋ นเฟย
หยางเอาไว ้ ดู ว่ า อวิ๋ นเฟยหยางได้พ ยายามอย่ า งเต็ ม ที่ หรือไม่
๋
ไม่ให้โอกาสอวินเฟยหยางได้ กลับไปโกหกตบตา
นี่ ก็เป็ นเหตุผลขอ้ ใหญ่สุด ว่าทําไมอวิ๋นเฟยหยางถึงไม่กล า้
ละความพยายาม และวิงอยู ่ ่ในทะเลดาวประจิมอย่างเหน็ ดเหนื่ อย
้ ยจไง!
จนขาแทบหัก มีคนจ ้องอยู่จงึ ไม่กลา้ ขีเกี
เทพธิดาหงเฉิ นไม่ได้อยู่ตรงนั้น ตังแต่ ้ กําลังพลของพันธมิตร
ผ้า แดงตายและแยกย้า ยหายไปจากนาฬิก าดาว และนางก็ ไม่ มี
ทางแยกออกว่าคนไหนคือเหมียวอี ้ ไม่รู ้ด้วยว่าเหมียวอียั้ งมีชวี ิต
อยู่ ห รือเปล่ า ด้ว ยเหตุ นี ้ จึง มีค นเฝ้ าดู ค วามเคลื่อนไหวของเยว่
เหยาอยู่คนเดียวก็พอ แลว้ นางก็ไม่อยากได้ยินคําพูดหยาบคาย
ของผูช ้ ายพวกนั้ น บางครังผู ้ ช ้ ายพวกนั้ นถึงขนาดกล่าวคํ า พู ด
สกปรกพาดพิงมาถึงตัวนางด้วย ใครใช ้ให้นางหน้าตางดงามล่ะ
ดังนั้นตอนทีศิ ่ ษย ์พีถั
่ งจวินอยู่ตรงนั้น นางก็ย่อมถอยออกมา...
่ั
ชวพริ ่ นับจากบนนาฬก
บตาเดียวเวลาก็ผ่านไปแลว้ ครึงปี ิ า
ดาว กําลังพลหนึ่ งแสนแปดหมื่นคนที่เขา้ ร่วมในตอนแรก ตอนนี ้
่
เหลืออยู่เพียงสองหมืนกว่ าคนแลว้

https://novel-lk.blogspot.com/
 บรรดาคนที่เคลื่อนไหวไปทั่วทะเลดาวประจิม เห็ นได้ช ด
ั ว่ า
่ ทพึ
เป็ นพวกทีมี ่ี งพาและกํ
่ ่ คนส่วนใหญ่ลว้ นหลบซ่อน
าลังหาเหยือ
ไปทั่ว
อย่ า มองว่ า จํ า นวนคนยัง เหลื ออยู่ ไ ม่ น้อย ทะเลดาวประจิม
ออกจะกวา้ งใหญ่ หลังจากคนสองหมื่นกว่า คนแยกย้ายกัน แล ว้
่ ายขนาดนั้ น เพราะอัต ราการ
ถ้า อยากจะหาให้พ บก็ ไม่ ใช่เรืองง่
ตายตํ่าลงเรือยๆ
่ ้ งขนาดว่าผ่านไปหลายวันแลว้ ยังไม่มี
บางครังถึ
คนตายเลยสักคน
่ การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัต รก็ จะ
ยังเหลือเวลาอีกครึงปี
้ ด ถ้า เป็ นอย่ า งนี ้ ต่ อ ไป ต่ อ ให้ก ารปราบจลาจลยื ด เวลา
สิ นสุ
ออกไปสิบปี ก็ไม่ได้ผลลัพธ ์อะไรออกมา
เฮยอวิ๋ นที่ ยื น อยู่ ห น้า นาฬิ ก าดาวพู ด ด้ว รอยยิ มช
้ ่วร
ั า้ ยว่ า
๋ วง ท่านบอกเองไม่ใช่เหรอว่าตระกูลอวิ๋นไม่ได้ขขลาดเป็
"อวินก่ ี้ น
เต่าหัวหด? ในบรรดาตัวแทนของหกแดน มีแค่ลูกชายท่านที่หด
หัวมากสุด ไม่ออกจากรังมาครึงค่ ่ อนปี แลว้ ช่างเหลือเกินจริงๆ!"

อวิ๋นก่วงพูดเย้ยทันทีว่า "ปากเสียเหลือเกิน พูดจาเหลวไหล

หัวเราะอีกสิ ขา้ จะได้ชกให้ฟันร่วง!"
เฮยอวิ๋นไม่สะทกสะท้าน มองไปยังคนที่อยู่รอบๆ แลว้ ชีอวิ ้ ๋น
ก่วงพลางพูดด้วยรอยยิมช้ วร
่ ั ้ายว่า "ทุกท่านเห็นหรือยัง? เขาโดน
ขา้ พูดแทงใจดํา อับอายจนโมโหแลว้ !"

https://novel-lk.blogspot.com/
 อวิ๋นก่วงพูดเหน็ บว่า "อับอายจนโมโหเหรอ? เดี๋ยวถ้าถังจวิ
นกลับ ไปนั ด พบกับ ภรรยาผีที่เป็ นคนรัก เก่า ก็ ย งั ไม่ รู ้เลยว่ าใคร
่ี องอับอายจนโมโห!"
กันแน่ ทต้
"อวิ๋นก่วง! ไอ้ปากตดหมา! ขา้ จะฉี กปากเหม็ นๆ ของเจ า้ !"
้
ตอนนี เฮยอวิ ๋ บอายจนโมโหแลว้ จริงๆ
นอั
ไม่ รู ้เหมือนกันว่ า ภรรยาของเขากับ ถังจวินมีค วามสัมพันธ ์
อย่างไรกันแน่ มักจะโดนอวิ๋นก่วงนํ ามาสะกิดจุดอ่อนโดยไม่รู ้สึก
่
เบือหน่ าย ทุกครังที้ ทํ
่ าแบบนั้น เฮยอวินก็
๋ จะต้องโวยวาย และถังจ
วินก็ทําเงียบอยู่เสมอ ในสายตาของคนที่ไม่รู ้เรืองราว
่ ่
เรืองนี ้ มี
ดู
ลับลมคมในจริงๆ
๋
"เดียวผี ๋
เขา้ เดียวผี ้ น อย่าไปสนใจเจ ้าหมาบา้ นี่ เลย!"
ออกทังวั
อวิ๋นก่ ว งพู ด เหยีย ดหยาม จากนั้ นมองไปที่คนอื่นๆ แล ว้ บอกว่า
"ข า้ ว่ า การปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต รนี ้ควรจะจบได้แ ล ว้ มั้ง
การถ่วงเวลาต่อไปไม่ใช่วธิ ท ่ี ทุกท่านมีความเห็นว่าอย่างไร?"
ี ดี
พอได้ยน ิ ดังนั้น ทุกคนก็ทงเฮยอวิ
ิ้ ๋ ่กําลังพูดไปด่าไปเอาไว ้
นที
ก่อน หลังจากปรึกษาหารือกันแลว้ จีเหม่ยเหมยก็ลูบมวยผม ยัก
ย้ายเรือนร่างอวบอัดเย้ายวนเขา้ ใกลน้ าฬกิ าดาวพร ้อมพูดว่า "ย่อ
้
ขอบเขตให้เล็กลงสิ รวมกําลังพลทังหมดไว บ้ นเกาะเดียว พยาม
่ ด!"
ตัดสินผลลัพธ ์ให้เร็วทีสุ
่ ยเรืองสํ
เมือคุ ่ าคัญกัน เฮยอวินก็๋ ไม่มีอารมณ์มาเถียงกับ อวิ๋น
ก่วงแลว้ เขาพยักหน้าพูดว่า "ขา้ ว่าแบบนั้นก็ได้!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 "ถ้าทุกคนไม่คด ั ค้านอะไร ก็เลือกตรงนี แล ้ ว้ กัน!" ถังจวินชีไป
้
ยังเกาะบนนาฬก ิ าดาวที่อยู่ค่อนขา้ งใกลก้ บ ั เทพธิดาเยว่เหยา ใน
เมื่อเอ่ ย ปากแล ว้ ก็ ต อ้ งช่ว งชิง ผลประโยชน์ใ ห้ค นของตัว เองสัก
หน่ อย อย่างน้อยก็ทําให้ศิษย ์น้องของตัวเองไม่ตอ้ งเดินทางมาก
่
โดยไม่จําเป็ น วิงมาเก ้าปี แลว้ ลําบากพอแลว้
่ ล
สิงนี ้ ว้ นเป็ นเรืองเล็
่ กน้อย ไม่มใี ครถือสา ถ้ามีคนถือสาจริงๆ
ก็คงโต้แย้งกันจนไม่ได้ผลลัพธ ์
ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดวรยุทธ ์สูงสุดในบรรดาพวกเขาทุกคน แต่
กลับทําตัวเหมือนเป็ นคนนอกมาตลอด อยู่ที่ตําหนักดาวประจิม
มาเก า้ ปี กว่ า แล ว้ แต่ พู ด น้อยมาก ไม่ ว่ า ใครจะพู ด อะไรก็ ต กลง
้
หมด โดยพืนฐานเขาก็ คอยดูอยู่แบบนี ้ ไม่เอ่ยปากอะไร
สุ ด ท้า ยหลัง จากหารือ กัน แล ว้ อวิ๋ นก่ ว งก็ พู ด สรุ ป ว่ า "ถ้า
เช่นนั้นก็กําหนดแบบนี ้ เด็กๆ! ถ่ายทอดคําสั่งลงไป ให้ผูเ้ ขา้ ร่วม
การปราบจลาจลทุกคนทียั ่ งมีชวี ต
ิ อยู่ไปรวมตัวต่อสูต้ ด ั สินแพช ้ นะ
้
กันบนเกาะนี ภายในสามเดื อน เมื่อถึงเวลาแลว้ ใครยังไม่มา ก็ฆ่า
ไม่ละเวน้ !"
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 411 สถานทีทํ
่ าศึกตัดสิน

เวลาครึงปี่ เพี ย งพอจะทํ า ให้เ รือ นไม้ง ดงามหลายหลัง บน

ชายทะเลมีสเี ก่าลง
เหมียวอีที้ นั
่ ่ งขัดสมาธิอยู่บนแผ่นไม้ยกสูงมีอารมณ์สงบเยือก
้
เย็ น ทุ่มเททังกายและใจอยู ่ใ นการฝึ กฝน ไม่สนใจเสียงคลื่นบน
หาดทรายด้านนนอก
มีอยู่จุดหนึ่ งที่เขาต้องยอมรับ เพราะมีอวิ๋นเฟยหยางอยู่ดว้ ย
ถึงได้สามารถสร ้างเรือนไม้งดงามโอ่อา่ หลายหลังอยู่บนชายทะเล
่ ทวิ ทัศน์งดงามได้อย่างโจ่งแจ ้ง ถ้าเปลียนเป็
ทีมี ่ นก่อนหน้านี ้ ก็ทํา
ได้เพียงหาสถานทีลั ่ บตาเพือซ่
่ อนตัว

เคยมีพ วกที่มาหาเรืองถึ
่ งที่อยู่ ห ลายครังเช่
้ นกัน แต่ ไม่ ต อ้ ง
๋
บอกก็รู ้ถึงผลลัพธ ์ พออวินเฟยหยางขี ่ 'กระทิงมารคลั่ง'ปรากฏตัว
ก็ข่จู นพวกนั้นขวัญหนี ดฝี ่ อ แต่อยากจะหนี ก็สายไปแลว้
สํ า ห รั บ เ ห มี ย ว อี ้ ก า ร มี บุ ค ค ล ที่ แ ข็ ง แ ก ร่ ง เ ช่ น นี ้ เ ฝ้ า
รักษาการณ์อยู่ ทําให้เขาสงบใจมากกว่าตอนฝึ กตนอยู่ท่ตํ ี าหนั ก
บรมอัคคีเสียอีก อยูท ี่ าหนักบรมอัคคียงั ต้องกังวลบ่อยๆ ว่าราชา
่ ตํ
่
ปี ศาจเลียหวนจะกลั บมาหรือไม่ สําหรับเลียหวนที ่ ่มีวรยุทธ ์บงกช
้
ทองขันหนึ ่ ง กติกาของการปราบจลาจลอาจจะควบคุมเขาได้ไม่
เด็ดขาด

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ออกจากตําหนักบรมอัคคีมาจนถึงตอนนี ก็
ตังแต่ ้ เป็ นเวลาสิบ
เดื อ นกว่ า แล ว้ ด้ว ยความเร็ ว ที่ เหมี ย วอี กลั
้ ่ นกรองลู ก แก ว้ พลัง
ปรารถนาได้วน ั ละสามลูก ก็ทําให้กลั่นกรองได้อีกประมาณเก า้
ร ้อยลูกแลว้ ถ้ากลั่นกรองอีกประมาณพันลูก ก็จะบรรลุถึงบงกช
้
เขียวขันสองได้ นั่นก็หมายความว่ายังต้องใช ้เวลาฝึ กฝนอีกเกือบ
หนึ่ งปี
"นายน้อยหยาง เหลือเวลาอีก ครึงปี ่ การปราบจลาจลก็ จ ะ
้ ด แล ว้ ท่ า นไม่ ไปช่ว งชิง อันดับ จะไม่ ส่ ง ผลกระทบต่ อ ท่ า น
สินสุ
เหรอ?"
"เจ า้ คิด ว่ า เก า้ ปี ที่ผ่ า นมาขา้ วิงวุ
่ ่ นโดยเสียเปล่ า เหรอ! เวลา
ตรงไหนมีคนเยอะๆ ขา้ ก็ขยันเดินทางไปยิงกว่ ่ าใครทังนั้ ้น ขา้ เก็บ
เกี่ยวมาได้จํ า นวนหนึ่ งแล ว้ พัก สัก หนึ่ งปี ก็ ไม่ ส่ง ผลกระทบอะไร
หรอก"
"นายน้อยหยางอย่าประมาทดีกว่า แม้ตอนแรกคนจะเยอะ แต่
ตอนนี ้ 'กํ า ไลอิท ธิฤ ทธิระบุ
์ ตํ า แหน่ ง ' รวบรวมอยู่ ใ นมือของคน
ส่วนน้อยแลว้ สังหารไปหนึ่ งคนก็อาจจะได้มาหลายวง"
่ ้าพูดก็มเี หตุผลอยู่บา้ ง แต่ขา้ ก็เจอกับตัวเป้ งๆ มาไม่นอ้ ย
"ทีเจ
เหมือนกัน ขา้ ได้ 'กําไลอิทธิฤทธิระบุ ์ ตําแหน่ ง' เกือบสามหมื่นวง
ไวใ้ นมือแลว้ หกอันดับแรกหนี ไม่พน้ ขา้ หรอก"
"อาศัย ความสามารถของนายน้ อ ยหยาง ต้อ งได้ที่ หนึ่ ง
แน่ นอน!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
"เยี ย นเป่ ยหง มี บ างเรืองที ่ เจ า้ ไม่ เ ข า้ ใจ แค่ ไ ม่ เ สี ย หน้ า ก็
พอแลว้ ถ้าได้อน ั ดับหนึ่ ง พอกลับไปที่นภาจอมมารอาจจะไม่ ใ ช่
่
เรืองดี ตัว อยู่ ใ นตระกู ลใหญ่ ก็มีค วามยุ่ง ยากเหมือนกัน บอกไป
เจา้ ก็ไม่เขา้ ใจ รักษาความปลอดภัยของพี่เหมียวจะคุม้ กว่า พอ
กลับไปแลว้ ต่อให้มป ี ัญหาอะไรก็จะมีคนออกหน้ารับให้..."
ด้า นนอกมีเสีย งบทสนทนาของอวิ๋ นเฟยหยางและเยี ย นเป่
้ ่กํ า ลัง หลับ ตานั่ งสมาธิข ยับ เปลื อ กตา
ยหงดัง แว่ ว มา เหมีย วอีที
เล็กน้อย
ยิ่ งนั บ วัน เหมี ย วอี ก็
้ ยิ่ งไม่ เ ข า้ ใจเยี ย นเป่ ยหง ก่ อ นที่ จะพบ
กับ อวิ๋ นเฟยหยาง เยี ย นเป่ ยหงไม่ ส นใจ 'กํ า ไลอิ ท ธิ ฤ ทธิ ระบุ ์
ตําแหน่ ง' เลย สนใจแต่เรืองฝึ ่ กฝน แต่หลังจากได้พบกับอวิ๋นเฟย
หยาง ขอแค่อวิ๋นเฟยหยางออกมา เยียนเป่ ยหงก็ จะต้องออกมา
คอยรับใช ้ จะเรียกว่าประจบก็ได้ เหมือนเรืองฝึ ่ กฝนจะไม่ สํ า คัญ
้
แลว้ ตอนนี สนใจเรื ่ ่อวินเฟยหยางช่
องที ๋ วงชิง 'กําไลอิทธิฤทธิระบุ ์
ตําแหน่ ง'
ถ้าจะบอกว่าที่สานสัมพันธ ์เพราะตอนแรกกัง วลว่าอวิ๋ นเฟย
หยางจะไม่ปกป้ องเขาก็ยงั พอฟังขึน ้ แต่ตอนนี ไม่
้ มค ี วามกังวลใน
ด้านนั้นแลว้ ทําไมยังต้องทําแบบนี อยู
้ ?่ เหมียวอีรู้ ้สึกเหมือนเยีย น
เป่ ยหงสนใจที่จะสานสัมพันธ ์อันดีกบ ั อวิ๋นเฟยหยางมาก เหมือน
จะลืมไปแลว้ ว่าตัวเองเป็ นนักพรตแดนเซียน ทําเกินไปหน่ อย
จู่ ๆ บนฟ้ าก็ มี เ สี ย ง "ฟึ่ บ" มี เ งาเงาหนึ่ งเหาะผ่ า นฟ้ าอย่ า ง
รวดเร็ว อวิ๋นเฟยหยางกับเยียนเป่ ยหงที่ยืนอยู่ บนหาดทรายเงย
https://novel-lk.blogspot.com/
หน้า มองพร ้อมกัน เห็ นเพีย งคนที่แฉลบผ่ า นฟ้ าไปโยนของชิน้
หนึ่ งลงมา
้ ทรายบนหาดทรายระเบิ ด ออก เงาคนที่ เหาะอยู่ บ น
บึ ม!
ฟ้ าผ่านไปไกลแลว้
้
ทังสองทํ า สีห น้า งงงวย เดินไปมองหน้า หลุ ม ทรายที่ ระเบิ ด
ออก เห็นเพียงแผ่นหยกแผ่นหนึ่ งปักอยู่ในหลุมทรายนั้น
้ บ ลู ก น้อ งอี ก สี่คนของอวิ๋ นเฟยหยางรีบ ออกมา
เหมี ย วอี กั
หลังจากได้ยิน อวิ๋นเฟยหยางกางนิ วทั ้ งห้
้ าดู ด แผ่นหยกมาไว ใ้ น
มื อ พออ่ า นเสร็ จ แล ว้ ก็ ด่ า พึ ม พํ า ว่ า "อยู่ ดี ไ ม่ ว่ า ดี ทุ ก คน ถ้า
อยากจะหลบอยู่ที่นี่ จนการปราบจลาจลสินสุ ้ ด ก็ไม่น่าจะเป็ นไป
ได้แลว้ ล่ะ พวกเจ ้าดูเอาเองเถอะ!" พูดจบก็โยนแผ่นหยกให้เยีย น
เป่ ยหง
หลังจากพวกเขาผลัดกันอ่าน เหมียวอีกั ้ บเยียนเป่ ยหงก็ มีสี
หน้าเคร่งขรึมเล็กน้อย นี่ คือคําสั่งที่ถ่ายทอดมาจากตําหนักดาว
ประจิม
"คนสองหมื่นกว่าคนรวมกันอยู่บนเกาะเดียว นี่ จะกดดันให้
ทุกคนตัดสินแพช ้
้ นะออกมางันเหรอ?" ้
เหมียวอีถาม
"เป็ นอย่างนั้นแน่ นอน" อวิ๋นเฟยหยางไม่สนใจ หัวเราะเบาๆ
แลว้ พูดว่า "นึ กไม่ถงึ ว่าการปราบจลาจลใกลจ้ ะจบแลว้ ยังจะเหลือ
คนรอดชีวต ิ อยู่เยอะขนาดนี ้ ห้าแดนทีเหลื
่ อมัวทําอะไรกันอยู่? แต่
จะว่าไปแลว้ ทะเลดาวประจิมใหญ่โตขนาดนี ้ ทุกคนลว้ นเล่นซ่อน
https://novel-lk.blogspot.com/
แอบกัน อยากจะจับออกมาให้หมดก็ไม่ น่า จะเป็ นไปได้ จบเร็ว ๆ
้ ดเี หมือนกัน"
แบบนี ก็
เขาหันมาพูดกับเหมียวอีอี้ กว่า "ไม่ตอ้ งห่วงหรอก มีขา้ อยู่ทง้ั
คน รับรองว่าพวกท่า นสองคนจะไม่ เป็ นอะไร" จากนั้นก็โ บกมื อ
พูดกับทุกคนว่า "เสน้ ทางทีจะไปถึ่ ่ าหนดนั้นห่างไกล เกรง
งจุดทีกํ
ว่าจะต้องใช ้เวลาเดือนหนึ่ ง ทุกคนถือโอกาสออกเดินทางแต่เนิ่ นๆ
อย่าชกั ช ้าเสียเวลา ไม่อย่างนั้นตําหนักดาวประจิมที่เป็ นผูด้ ํา เนิ น
กฎก็จะไม่ไวห ่ บตาแก่ฝูชงิ นั่นไม่ไหวหรอก เขา
้ น้าขา้ ไปมีเรืองกั
เคยสูก้ บ
ั ปู่ ของขา้ หลายครัง"้
้ บเยียนเป่ ยหงได้ยินแลว้ รู ้สึกหนาวสั่นในใจ คนที่สู ้
เหมียวอีกั
กับปราชญ ์มารอวิ๋นอ้าวเทียนหลายครังแล ้ ว้ ยังมีชวี ต
ิ อยู่ได้จ ะต้อง
ไม่ธรรมดาแน่ นอน
จากนั้ นพวกเขาก็ ทิ งเกาะนี
้ ้ แล ว้ จากไป แต่ ร ะยะเวลาอัน
ยาวนานหนึ่ งเดือนกว่าหดสันลงไปเยอะเพราะ
้ 'เมฆลอยสังหาร'
่ ทํ
ของเยียนเป่ ยหง สิงนี ้ าให้อวินเฟยหยางชื
๋ ่
นชมมาก ระหว่างทาง
๋
เยียนเป่ ยหงยังคงพูดคุยสนิ ทสนมกับอวินเฟยหยางเช่ นเดิม
๋
ขณะเดินทางอย่างรวดเร็วอยู่ใต้ทะเล อวินเฟยหยางที ่ ยเล่ น
คุ
้ ่ยัง คงทํ า เวลาฝึ กฝนและไม่
กับ เยีย นเป่ ยหงมัก จะมองเหมีย วอีที
ยอมเสียเวลาแม้แต่น้อย เขาส่ายหน้าพูดว่า "ผูช ้ ายคนนี ไม่ ้ ไ หว
เลยจริงๆ ไม่มีรสนิ ยมเลยสักนิ ด เป็ นพวกบา้ คลั่งการฝึ กฝนโดย
แท้ คงไม่ มี ผู ห
้ ญิ ง คนไหนทนไหวหรอก ท่ า ทางข า้ จะต้อ ง
พิจารณาใหม่เสียแลว้ จะผลักพี่สาวลงไปทังๆ ้ ที่รู ้ชดั ว่าเป็ นหลุม
https://novel-lk.blogspot.com/
ไฟไม่ได้หรอก" พูดจบก็หน ั มาตบไหล่เยียนเป่ ยหง "สหายเยีย น
้ วต
เจ ้าต้องรู ้จักเสพสุขนะ คนเราจะฝึ กฝนไปตลอดทังชี ิ ได้อย่างไร
กัน เวลาทีควรผ่่ อนคลายก็ตอ้ งผ่อนคลาย"
เยียนเป่ ยหงคิดในใจว่า 'เจ ้าพูดโดยไม่มองโลกแห่งความเป็ น
จริงเสียเลย ใช่ว่าทุกคนจะมีปัจจัยพร ้อมเหมือนกับ เจา้ มีใครไม่
อยากเสพสุขในชีวิตบา้ งล่ะ? แต่ปัญหาสําคัญคือปัจจัยไม่พร ้อม
ถ้า ไม่ ข ยั น ฝึ กฝน ก็ อ าจจะไม่ เ หลื อ แม้แ ต่ ช ีวิ ต ด้ว ยซํ า' ้ แต่
ภ า ย น อ ก ยั ง ค ง พู ด ด้ ว ย ร อ ย ยิ ้ ม ว่ า " น้ อ ง เ ห มี ย ว มี ใ จ รั ก
ความก ้าวหน้า!"
"อยากจะก า้ วหน้า ก็ เ ป็ นเรืองง่่ า ยไม่ ใ ช่ห รือ ? แต่ ง งานกับ
พี่สาวข า้ ก็ เท่ า กับ ได้ก า้ วหน้า ไปหนึ่ งพันปี แล ว้ !" อวิ๋นเฟยหยา
งพูดเหน็ บแนม
เยี ย นเป่ ยหงพู ด ไม่ อ อก ไม่ รู ว้ ่ า ชายคนนี ้ ชอบเหมี ย วอี ที
้ ่
ตรงไหน หรือว่าเสน ้ เอ็นเสน้ ไหนวางผิด ที่แลว้ เอาแต่คิดจะมอบ
พี่สาวตัวเองให้เป็ นผูห ้ ญิงของเหมียวอี ้ ทําเอาเหมียวอีกลั ้ วจนไม่
กลา้ เขา้ ใกลผ้ ูช ้ ว้
้ ายคนนี แล
เยีย นเป่ ยหงกลุ ม้ ใจเล็ ก น้อย 'ความสัมพันธ ข ์ องข า้ กับ เจ า้
้ ใ ช่เ หรอ? ทํ า ไมเจ า้ ไม่ เ อ่ ย สัก หน่ อยว่ า จะยก
ดี ก ว่ า เหมี ย วอี ไม่
พี่สาวให้เป็ นผู ห ้ ญิง ของข า้ ? ข า้ เยีย นเป่ ยหงหน้า ตาอัป ลัก ษณ์
ขนาดนั้นเชียวเหรอ?'
่
คลืนมรกตหมื ่ ้ มีเกาะแห่งหนึ่ งตังตระหง่
นลี ้ านอยู่

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ มีชอเรี
เกาะนี ไม่ ่ื ยก เป็ นเพราะเกาะที่ทะเลดาวนักษัตรมีเยอะ
เกินไป โดยทั่วไปถ้าเป็ นเกาะที่มีจวนถํายึ ้ ดครองอยู่ ถึงจะตังชื
้ อ่
ตามจวนถํานั้ ้น หรือไม่ก็เป็ นเกาะที่มีพนที
ื ้ ค่
่ อนขา้ งใหญ่ เกาะนั้น
่ื ย ก เกาะที่มีสภาพช ยั ภูมิที่ไม่อน
ถึงจะมีชอเรี ั ตรายและไม่มี อะไร
โดดเด่นแบบนี มี้ อยู่ท่วทะเลดาวนั
ั กษัตร ลว้ นไม่มช ื่ ย ก
ี อเรี
่
'เมฆลอยสังหาร' ฝ่ าคลืนออกมาจากใต้ ทะเล พวกอวิ๋นเฟย
หยางขี่ สัต ว พ
์ าหนะกระโจนไปตกบนเกาะ สามารถมองเห็ น
่
นักพรตทีทยอยขึ ้ ่ งมาทางซ ้ายและขวา
นฝั
"ทําไมรู ้สึกว่ามันแปลกๆ? มีคนมาเยอะขนาดนี ้ ทําไมไม่ ได้
ยินเสีย งต่ อสู ก ั เลยสัก นิ ด ?" อวิ๋นเฟยหยางถามอย่ า งแปลกใจ
้ น
จากนั้ นโบกมือชีไปยั ้ งเนิ นเขาลู กหนึ่ งที่ไม่ ถือว่า สูง บนเกาะนี ้มี
ภูเขาสูงอยู่ไม่เยอะ จากนั้นขี่ 'กระทิงมารคลั่ง' วิงอยู
่ ่ขา้ งหน้า โดย
่ ยวอีและคนอื
ทีเหมี ้ ่ ตามหลังอยู่
นๆ
่
พอวิงมาถึ งยอดเขาก็ทอดสายตามองออกไป จากฝั่ งนี ของ ้
เกาะสามารถมองเห็ นอีก ฝั่ งได้ คนสองหมื่นกว่าคนแออัด กันอยู่
บนเกาะนี ้ ที่ ว่ า งสํ า หรับ เคลื่ อนที่ ก็ ไ ม่ ใ หญ่ เมื่ ออาชามั ง กร
ปลดปล่อยความเร็วเต็มทีก็ ่ วงไปถึ
ิ่ งอีกฝั่งได้เร็วมาก พอขึนมาบน ้
้ หลบซ่อนได้ยากจริง ๆ ทําได้เพียงสูก้ น
เกาะนี ก็ ั อย่ างเอาเป็ นเอา
ตาย
ไม่ว่าจะมองอย่างไรก็เหมือนกับว่า 'การปราบจลาจลวางแผน
ลงโทษนั ก พรตส่ วนใหญ่ ท่หลบซ่
ี อนไปทั่ว จับ พวกเจ า้ มาไวท
้ ่นี
ี ้
ขา้ จะคอยดูว่าพวกเจ ้าจะหลบซ่อนอย่างไรอีก!'
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ทํ
สิงที ่ าให้พวกอวินเฟยหยางงงก็
๋ คอ
ื พวกเขาเห็นเห็นธงใหญ่
้ั
สีเหลืองแก่ ต งตระหง่ า นอยู่ บ นภู เขาหกลู ก ที่ตังอยู
้ ั้
่ ท งหกทิ ศ บน
เกาะ บนธงใหญ่แต่ละธงลว้ นมีตวั อักษร แบ่งเป็ นแดนเซียน แดน
ผี แดนพุทธะ แดนอู๋เลียง ่ แดนปี ศาจและแดนมาร
่ ทํ
่ าให้พูดไม่ออกทีสุ
สิงที ่ ดก็คอ
ื นอกจากนักพรตแต่ละแดนจะ
ทยอยกันเขา้ หาธงของแดนตัวเองแลว้ ภูเขาบางลูกยังมีควันไฟ
ลอยออกมาด้ว ย เหมือนมีค นทํ า อะไรกิน ไม่ มีก ารเข่ นฆ่ า เป็ น
มงคลและสงบสุข ไม่เหมือนสนามนองเลือดสุดท้ายของการปราบ
จลาจลทะเลดาวนักษัตรเลย
"นี่ มันหมายความว่าอย่างไร? ใจกลา้ นัก ไม่น่าเชือว่
่ าจะมีคน
นํ าธงของขา้ มาแอบอ้าง!" อวิ๋นเฟยหยางพูดอย่างโมโหว่า "ไป!
ฆ่าพวกมันให้หมด!"
"นายน้อยหยาง!" เยียนเป่ ยหงรีบห้าม "นายน้อยหยางโปรด
ระงับ โทสะ ข า้ ว่ า ไม่ มีใ ครบังอาจแอบอ้า งธงของหกแดนภายใน
รวดเดียวหรอก ดีไม่ดต ี ําหนักดาวประจิมอาจจะเป็ นคนทํา"
"เอ่อ..." อวิ๋นเฟยหยางชะงักงัน พอครุน ่ คิดดูแลว้ ก็พยักหน้า
่
พู ด ว่ า "มีค วามเป็ นไปได้จ ริง ๆ ไม่ ค วรจะไปมีเรืองกั บ ตาแก่ฝูชงิ
่
ทุกคนสงวนท่าทีหน่ อย ไป! ไปดูว่ามันเรืองอะไรกั นแน่ "
พูดจบก็ขี่ 'กระทิงมารคลั่ง' พุ่งลงเขาไปก่อน นํ าพรรคพวก
่ ธงของแดนมาร
มุ่งตรงไปยังภูเขาทีมี

https://novel-lk.blogspot.com/
 พอมาถึ ง ใต้ธ ง ก็ เ ห็ น ว่ า มี ค นทํ า อาหารจริง ๆ ด้ว ย ดู จ าก
สถานการณ์ มีพรตมารหนึ่ งพันกว่าคนมารวมตัวกันอยู่ทนี ี่ ่ แลว้
เหตุได้ชดั ว่าในนั้นมีคนทีเคยพบอวิ
่ ๋
นเฟยหยางที ่เพ่นพ่ านไป
ทั่วทะเลดาวประจิม จึงรีบเขา้ มาทําความเคารพก่อน "คํานับนาย
น้อยหยาง!"
่ ก็เขา้ มาแสดงความเคารพทันที
พอเปิ ดเผยฐานะ คนอืนๆ
อวิ๋นเฟยหยางพยัก หน้า อย่ า งลํ า พองใจ แล ว้ ชีไปยั
้ ง เสาธง
ที่ตังสู
้ ง ตระหง่ า น พร ้อมตะโกนว่ า "ใครมันแอบอ้า งธงแดนมาร
ของขา้ โดยไม่ได้รบั อนุ ญาต ใครก็ได้อธิบายให้ช ้าฟังหน่ อยว่ามัน
่
เรืองอะไรกั น?"
มี ค นก า้ วออกมาตอบทัน ที ว่ า "ตอบนายน้ อ ยหยาง เป็ น
เทพธิดาเยว่เหยาแห่งแดนโพน ้ สวรรค ์ส่งคนมาทําเช่นนี ้ บอกว่า
ให้นักพรตของหกแดนที่เขา้ ร่วมการปราบจลาจลพักการต่อสูไ้ ว ้
ก่ อน แล ว้ สั่งไว ด้ ว้ ยว่ า พอนายน้อยหยางมาแล ว้ ให้เชิญไปพบ
นาง บอกว่ามีเรืองสํ่ าคัญจะหารือ"
้ ยินแลว้ ก ม้ หน้าเล็ กน้อยโดยไม่พู ดอะไร เยียนเป่
เหมียวอีได้
ยหงเองก็มองปฏิกริ ยิ าของเหมียวอีเงี้ ยบๆ แวบหนึ่ งเช่นกัน

"เยว่เหยา สตรีท่งดงามจนผู
ี ้ ายนํ ้าลายฟูมปากนั่นกําลังทํา
ช
อะไร?" อวิ๋นเฟยหยางหันไปมองภู เขาที่อยู่ ไกลๆ เห็ นใต้ธงใหญ่
ของแดนเซียนมีเรือนไม้หรูห ราหลังหนึ่ ง พอมองที่เขาลูกอืน่ ใต้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ว้ นมีสงปลู
ธงของแดนผีและแดนอู๋เลียงล ิ่ กสร ้างแลว้ มีเพียงใต้ธง
ของแดนพุทธะ แดนปี ศาจและแดนมารทียั่ งว่างอยู่

ดูจากสถานการณ์ ตัวแทนของแดนเซียน แดนผีและแดนอู๋

่
เลียงมาถึงแลว้ แต่ตวั แทนของแดนพุทธะและแดนปี ศาจยังไม่มา
่ี เหยาสวยวัวตายควายลม้ ขา้ จะให้อภัยที่
"เฮอะ! เห็นแก่ทเยว่
้ นางทํ
ครังนี ้ าโดยพลการ! พวกเจ ้ามายืนงงอยู่ตรงนี ทํ ้ าไมอีก? รีบ
ไปสร ้างเรือนที่ใต้ธ งให้ข า้ สิ ต้องสวยกว่ า เรือนของพวกเขานะ
อย่ า ทํ า ลายความน่ าเกรงขามของแดนมาร!" อวิ๋ นเฟยหยาง
ตะคอกใส่ ก ลุ่ มนั ก พรตแดนมาร จากนั้ นก็ ห น ั ไปโบกมือพู ด กับ
พวกเหมีย วอี ้ "ไป! ข า้ จะพาพวกท่ า นไปดู ว่ า สิ่งที่เรีย กว่ า หญิง
งามคืออะไร ถือโอกาสไปดูดว้ ยว่าคนผูน้ ั้นทําบา้ อะไร!"
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 412 การตัดสินใจของเยว่เหยา

กระทิ ง มารคลั่งวิ่งนํ าพรรคพวกพุ่ ง ขึนไปบนเขาของแดน

้
เซีย น มีนัก พรตแดนเซีย นขวางไว แ้ ละสอบถามถึง ตัว ตนฐานะ
๋
แต่อวินเฟยหยางไม่ ้ ้น บุกเขา้ ไปโดยตรง
สนใจอะไรทังนั
้
พอถึงพืนราบที ่ ้างขึนมาใหม่
สร ้ ๋
นอกเรือนไม้หรูหรา อวินเฟย
หยางก็กระโดดลงจากสัตว ์พาหนะ แลว้ ตะโกนเสียงดังว่า "น้อง
เยว่เหยา ขา้ มาหาเจ ้าแลว้ "
ในบรรดาคนที่ กระโดดลงจากสั ต ว พ ์ าหนะ เหมี ย วอี ้มี
้
ความรู ้สึกซับซ ้อนมาก ทังอยากเห็ ้ วที่จะเจอเจา้
นเจา้ สาม ทังกลั
สาม
่
หลันรัวหญิ ง รับ ใช ้ของเยว่เหยาปรากฏตัว ตรงประตู ยกมือ
้ ่ อให้ค นที่ เฝ้ าประตู ห ลี ก ทาง จากนั้ นหัน ข า้ งและยื่ นมื อ
ขึ นเพื
๋
เชิญอวินเฟยหยาง "นายน้อยหยาง คุณชายหกเชิญด้านใน!"
อวิ๋นเฟยหยางนํ าลูกน้องเดินไปขา้ งหน้าอย่างร่างเริง แต่เขา
เข า้ ไปได้เพีย งคนเดีย ว หลันรัวเดิ ่ นตัด เข า้ มา ยื่นมือขวางพวก
เหมียวอีไว ้ ้ แลว้ พูดด้วยนํ ้าเสียงราบเรียบว่า "พวกเจา้ รออยู่ ข า้ ง
นอกแลว้ กัน!"
นี่ ไม่ใช่ครังแรกที
้ ่ นรัวได้
หลั ่ พบเหมียวอี ้ นางกวาดตามองแวบ
หนึ่ ง แลว้ หยุดอยู่ทหน้
ี่ าเหมียวอี ้ นางขมวดคิวเล็
้ กน้อย ไม่น่าเชือ่
ว่าเหมียวอีจะติ้ ดตามอวินเฟยหยาง
๋
https://novel-lk.blogspot.com/
 อวิ๋ นเฟยหยางหยุ ด อยู่ ต รงประตู แล ว้ หัน ตัว มาตะคอกว่ า
"ขวางคนของขา้ ไวท้ าํ ไม?"
"คุ ณ ชายหกอยู่ ท่ี นี่ ใช่ว่ า ใครจะบุ ก เข า้ ไปก็ ไ ด้ นายน้อ ย
่
หยางโปรดเขา้ ใจ" หลันรัวตอบ
"เรือนใหญ่ขนาดนี ้ เขา้ ไปหลายคนจะเป็ นไรไป? เป็ นลูกน้อง
ที่ติดตามขา้ ต่อสูท้ ี่ทะเลดาวนักษัตรทังนั้ ้น ขา้ จะพาพวกเขาไปดู
่
สาวงามเผือจะผ่ ๋
อนคลายสักหน่ อย!" อวินเฟยหยางพู ดเหน็ บแนม
ว่า "หลันรัว่ แม้แต่ขา้ เจ ้าจะไม่ไวห้ น้าขา้ สักนิ ดเลยเหรอ?"
สามารถเรียกชือ่ 'หลันรัว'
่ โดยตรงได้ เห็นได้ชดั ว่าไม่ได้พบ
้
กันครังแรก
"นายน้อยหยาง กรุ ณาให้เกีย รติคุ ณชายหกสัก นิ ด ตอนที่
เฮยอู๋หยากับเฟิ งหรูซวิ มา พวกเขาก็เขา้ ไปเพียงลําพังเหมือนกัน"
สองคนที่ หลัน รั่วพู ด ถึ ง คนหนึ่ งคื อ ลู ก ชายของเฮยอวิ๋ นที่
้ วอยู่ทตํ
ตอนนี ตั ี่ าหนักดาวประจิม อีกคนคือลูกศิษย ์ของหัวอวี ้
"พวกเขาก็ ส่ว นพวกเขา จะมาเทีย บกับข า้ ได้อย่า งไร ซือถู
่ บเฟิ งเป่ ยเฉิ นสูไ้ ม่ชนะปู่ ขา้ ด้วยซํา้ มู่ฝานจวินของพวกเจา้
เซียวกั
้ องปู่ ข า้ เหมือนกัน ข า้ ก็ ต อ้ งพิเศษหน่ อยสิ" อวิ๋น
ก็ ไม่ ใ ช่คู่ ต่ อสู ข
เฟยหยางคุยโวโอ้อวด กําเริบเสิบสานและโอหังอวดดีเหมือนกับ
่
ชือของตั วเองจริงๆ ด้วย
้ ่อยู่ ต รงตีนบันไดพลันเอ่ ย ขึนว่
เหมีย วอีที ้ า "นายน้อยหยาง
ท่านเขา้ ไปเถอะ พวกเราจะรออยู่ตรงนี "้
https://novel-lk.blogspot.com/
 "ไม่ได้!" อวิ๋นเฟยหยางถลึงตาพูด "ถ้านางให้ขา้ ทําอย่างไร
์ เหรอ? ต่อให้ขา้ เสียศักดิศรี
แลว้ ขา้ ก็ทําตาม ขา้ จะไม่เสียศักดิศรี ์
แต่นภาจอมมารจะเสียศักดิศรี ์ ไม่ได้!"

เหมียวอีพู ้ ดไม่ ออกทันที ที่เขาเอ่ยขึนมา

้ ก็เป็ นเพราะในใจ
เขาเขา้ ขา้ งฝ่ ายแดนของตัวเอง แต่ทว่า อวิ๋นเฟยหยางนํ าเรืองนี
่ ้
ไปพาดพึงถึงศักดิศรี ์ ของนภาจอมมาร เขาจึงไม่มีหน้าจะไปกา้ ว
ก่ายอีก
เยีย นเป่ ยหงเหมือนอยากจะพู ด อะไรบางอย่ า งแต่ ก็ เงีย บไว ้
เขารู ้สถานการณ์ภายใน เดิมทีคิดจะช่วยเหมียวอีพู ้ ด แต่ตอนนี ้
ไม่สะดวกจะพูดแลว้ ถ้าจะพูดให้ชดั ก็คอ
ื ชีวต
ิ ของตนไม่ได้สําคัญ
์ ของนภาจอมมาร
เท่าหน้าตาศักดิศรี
่ ก คิวพู
หลันรัวเลิ ้ ด "นายน้อยหยาง ท่ า นอย่ า หาเรืองโดยไร
่ ้
เหตุลได้ไหม?"
่
"ขา้ หาเรืองโดยไร ่ ้าช่างกลา้ นัก หญิง
้เหตุผลเหรอ? หลันรัวเจ
้ บขา้ เชือไหมว่
รับใช ้อย่างเจ ้ากลา้ พูดแบบนี กั ่ าขา้ จะไปขอให้ท่าน
ปู่ ไปหามู่ ฝานจวินเพื่อเอาเจ า้ มาเป็ นเมีย น้อยของข า้ แล ว้ ก็ ทํ า
่
โทษเจ ้าทุกวัน เจ ้าเชือไหม?" ๋
อวินเฟยหยางขู ่อย่างไม่สนใจอะไร
หลัน รั่วสี ห น้า ตึ ง เครีย ดทัน ที ถ้า อวิ๋ นอ้า วเที ย นมาจัด การ
่
เรืองราวที ่แดนโพน้ สวรรค ์ด้วยตัวเองจริงๆ นั่นก็เป็ นการไวห ้ น้ามู่
ฝานจวินมากพอแลว้ มู่ฝานจวินอาจจะไม่ตบหน้าอวิ๋นอ้าวเทียน
เพื่อหญิงรับใช ้ของลูกศิษย ์คนเดียวหรอก ลูกศิษย ์โดยทั่วไปก็ไม่

https://novel-lk.blogspot.com/
ทํ า ให้ป ราชญเ์ ซีย นลํ า บากเช่นกัน เป็ นไปได้จ ริง ๆ ว่ า เขาจะส่ ง
นางออกไป
แต่ก็นึกถึงการวางตัวของเยว่เหยา เยว่เหยาไม่ยน
ิ ยอมทีจะส่่ ง
คนของตัวเองออกไปแน่ ในใจนางมีความมั่นใจแลว้ จึงพูดด้วยสี
หน้า เย็ นเยีย บทันทีว่ า "นายน้อยหยาง กรุ ณาให้เกีย รติ ก น
ั สัก
หน่ อยไม่ได้เหรอ?"
่
"ไม่เกียวกั บให้เกียรติหรือไม่ให้เกียรติ ถ้าพวกเจ ้าวางกับดัก
อะไรไวใ้ นนั้น แลว้ ขา้ จะทําอย่างไรล่ะ? ยังไม่ยอมให้ขา้ พาคนเขา้
๋
ไปคุม้ กันตัวเองอีกเหรอ?" อวินเฟยหยางโบกมื อไล่โดยตรง "ก็แค่
หน้าตาสวยไม่ใช่เหรอ? ใช่ว่าขา้ จะไม่เคยเห็ นคนสวยเสียเมื่อไร
ไม่ให้เขา้ ขา้ ก็จะเขา้ วางมาดอะไรนักหนา พวกเราไปกันเถอะ!"
พวกเขาเพิ่งจะขึนบั้ น ได ข า้ งในก็ มี เ สีย งผู ช
้ ายที่ ช ด
ั ใสดัง
ออกมา "หลันรัว่ ให้พวกเขาเขา้ มาเถอะ!"
้
เหมี ย วอี สายตาหลุ ก หลิ ก เล็ ก น้ อ ย เขาเคยพบเยว่ เ หยา
้ เหยาแต่งตัวเป็ นชาย และเคยได้ยน
มาแลว้ รู ้ว่าตอนนี เยว่ ิ เยว่เหยา
พู ด เช่น กัน เสี ย งพู ด นี ้เป็ นเสีย งของเยว่ เ หยา เขารู ส้ ึ ก ควบคุ ม
อารมณ์ตวั เองไม่ได้นิดหน่ อย
"ฮ่าๆ! น้องเยว่เหยา ขา้ รู ้นานแลว้ ว่าเจา้ แอบฟั งอยู่ขา้ งหลัง
้ แรกก็ดส
ขา้ ว่าเจ ้าเอ่ยปากตังแต่ ี ิ ทําไมต้องให้เปลืองคําพูดทําลาย
ไมตรีกน ๋
ั ด้วย!" อวินเฟยหยางหั นตัวไปโบกมือพูดกับพวกเหมียว
อีอี้ กว่า "ไป! จะพาพวกท่านไปดูยอดหญิงงาม!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ อารมณ์ช ววู
เหมีย วอีมี ่ ั บ อยากจะชกปากอวิ๋นเฟยหยางสัก
สองที ไม่เคยเห็ นใครตํ่าช ้าขนาดนี มาก่
้ อน แต่สุดท้ายก็เดินตาม
เขา้ ไป เขาเองก็ระงับความอยากเห็นหน้าเจ ้าสามไม่ได้
เยียนเป่ ยหงเองก็อยากรู ้อยากเห็ น อยากจะรู ้ว่าน้องสาวคน
นั้นของเหมียวอี ้ เทพธิดาเยว่เหยา หนึ่ งใน 'คู่เทพธิดาแดนโพ น้
สวรรค ์' ทีรํ่ าลื
่ อกันว่างามล่มเมืองหน้าตาเป็ นอย่างไรกันแน่
้ นไดไม้มาและเขา้ ไปในโถงหลักของเรือนไม้ท่ี
หลังจากขึนบั
เหมือนกับตําหนักเล็กๆ พวกเขาก็แอบคิดในใจทันทีว่า 'หรูหรา!'
่ นปู
ทีพื ้ พรมขนอ่อนนุ่ มสีขาวสะอาด ในนั้นเซ่นไหวบ้ ูชาเทวรู
ปของปราชญ ์เซียนมู่ฝานจวินเอาไว ้ เครืองเรื ่ อนที่ประณี ต ต่ า งๆ
้ ญมณี สวยวิจต
รวมทังอั ิ รถูกจัดวางไวอ้ ย่างงดงามสบายตา ดอก
กลว้ ยไม้ทจัี่ ดวางห่างกันอยู่ไม่กกระถางส่
ี่ ่
งกลินหอมเย็ น ภาพวาด
่ อยอยู่บนผนังงดงามมีระดับ ขา้ งในเรือนสะอาดไร ้ฝุ่ น
ทีห้
ไม่ ได้จ ะบอกว่ า สิ่งของเหล่ า นี ้หรู ห ราเพีย งใด แต่ เมื่ออยู่ ใ น
สถานที่ และสภาพแวดล อ ้ มแบบนี ้ แล ว้ ยั ง สามารถจั ด ที่ พัก
ช ่ ัว ค ร า ว แ บ บ นี ้ ไ ด้ เ ห็ น ไ ด้ช ัด ว่ า เ จ ้า ข อ ง มี เ งื่ อ น ไ ข สู ง ต่ อ
สภาพแวดลอ้ มทีอยู ่ ่อาศัย

ไม่ เ ห็ น เงาเจ า้ ของอยู่ ใ นห้อ งรับ แขกหลัก แต่ ภ าพที่ เห็ น

ตรงหน้าทําให้เหมียวอีนํ้ ้าตาคลอ อดนึ กถึงภาพเมื่อเดือนสิบสอง
ที่ อากาศหนาวเหน็ บในปี นั้ นไม่ ไ ด้ ในลานบ า้ นเสื่อมโทรม มี
เด็กหญิงตัวน้อยคนหนึ่ งกําลังหิวโหย นางห่อตัวอยูใ่ นผ้าห่มบางๆ
พลางร ้องไห้และตะโกนว่า "พีชาย ่ ขา้ หิวขา้ หนาว" อยู่
https://novel-lk.blogspot.com/
 ภาพที่อยู่ตรงหน้าทํา ให้เหมียวอีกล่ ้ าวโทษตัวเองในใจ เขา
มองดู ส ภาพชีวิต ที่คนอื่นมอบให้เจ า้ สามว่ า เป็ นอย่ า งไร แล ว้ ก็
ย้อนดูสภาพชีวิตที่พี่ชายคนโตอย่างเขามอบให้เจา้ สามในตอน
แรกว่าเป็ นอย่างไร 'ตอนนี ข ้ า้ สามารถให้อะไรกับเจา้ สามได้อีก?
ถ้าจํากันได้แลว้ ไม่ใช่แค่ให้อะไรกับเจา้ สามไม่ได้ แต่อาจจะต้อง
ให้เจ า้ สามมาดู แลข า้ ด้ว ยซํา้ ข า้ มีคุ ณธรรมและความสามารถ
่
อะไรทีจะไปเป็ ่
นพีชายคนโตของนาง?'
๋
"ไปไหนกันหมด?" อวินเฟยหยางที ่ นเตร่อยู่ในห้องรับ แขก
เดิ
เอะอะโวยวาย
เสีย งฝี เท้า ยํ่ าเบาๆ ดัง มาจากด้า นหลัง ห้องรับ แขก หลันรัว่
เดินเขา้ ไปรับ เห็ นผูช ้ ายใบหน้างามดุจหยกที่สวมชุดคลุมสีข าว
หิมะคนหนึ่ ง กําลังเอามือไขวห้ ลังเดินออกมาจากประตูดา้ นขา้ ง
ความมีชวี ิตชีวายามที่ดวงตาสุกใสเคลือนไหว ่ ความวิจ ิต ร
่
ของหน้าตาทีงดงามราวภาพวาด ริมฝี ปากสีแดงสดและจมู กหยก
่
งามทีสามารถทํ ้ นหวานยาวนานเป็ นพันปี ช่อ
าให้คนเคลิบเคลิมฝั
ผมดําขลับบนศีร ษะที่ถูก ปิ่ นหยกม้ว นปั กไวอ้ ย่างเรียบร ้อย บวก
กับ รู ป ร่า งที่สูง ยาว ทํ า ให้ล ก
ั ษณะที่สู งส่ง ของเขาแผ่ ซ ่านท่วงท่า
อันสง่างามไร ้ที่เปรียบออกมา เป็ นความสง่างามเปล่งประกายที่
แท้จริง
ในห้องรับแขกเงียบลงทันที สายตาของผูช
้ ายทุกคนแทบจะ
ี่ วเขาหมด พวกเขากลันหายใจโดยไม่
ไปรวมอยู่ทตั ้ พูดอะไร

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ี
ไม่จําเป็ นต้องบอก ผูท้ มาก็ ื เทพธิดาเยว่เหยาที่แต่งตัว เป็ น
คอ
่ ดบังความงามนั้นได้
ชาย แต่ต่อให้แต่งตัวเป็ นชาย ก็ยากทีจะปิ
เยียนเป่ ยหงแอบตกตะลึง ผูห ้ ญิงที่รูปร่างหน้าตาอย่างนี ้ ถ้า
จะบอกว่าหญิงงามนํ ามาซึงหายนะ ่ ก็ไม่ถอ ื ว่ากล่าวเกินไป โชคดี
ที่เป็ นศิษย ์ของปราชญ ์เซียนมู่ฝานจวิน จึงไม่มีใครกลา้ วางแผน
ช ่วั ไม่ อ ย่ า งนั้ นก็ ไ ม่ รู ว้ ่ า จะนํ าพาความยุ่ ง ยากเข า้ มามากมาย
ขนาดไหน
อย่างน้อยในสายตาของเยียนเป่ ยหง การทีมี ่ นอ้ งสาวหน้า ตา
งามล่มเมืองเช่นนี ้ การที่นางไม่ ได้อยู่ข า้ งกายเหมียวอี ้ ก็อาจจะ
่ สําหรับเหมียวอีก็้ ได้ แบบนั้นลดความยุ่งยากไปไม่ นอ
เป็ นเรืองดี ้ ย
จริงๆ ไม่อย่างนั้นถ้าอาศัยกําลังความสามารถของเหมียวอี ้ ไม่ว่า
อย่างไรก็ปกป้ องไม่ไหว
เยว่ เหยาชินแล ว้ กับ การที่ มีผูช
้ ายมองตัว เองแบบนี ้ แต่ พ อ
เหลือบสายตานางก็องไป ึ้ สายตาที่มองผ่านไปเหลือบกลับมาอีก
ครัง้ มาหยุดอยู่ทหน้
ี่ าเหมียวอี ้
เพราะสายตาที่ ผู ช ้ ายคนนี ้มองนางนั้ นต่ า งออกไป ไม่ ใ ช่
สายตาที่ผูช ้ ายมองผูห
้ ญิง และดูไม่ออกว่ากําลังคิดเพอ้ ฝั น อะไร
่ างออกไป
ด้วย แต่เป็ นความซับซ ้อนทีต่
'สายตาแบบนี ้ เหมือนข า้ เคยเห็ นที่ไหนมาก่ อน!' เยว่ เหยา
เข า้ ใจในทันที 'นี่ ไม่ ใ ช่นัก พรตแดนเซีย นที่ข า้ ช่ว ยออกมาจาก
้
เงื อมมื อ ของไป๋ จื่ อเหลี ย งหรอกเหรอ? ทํ า ไมถึ ง มาอยู่ ก ับ เจ า้
๋
ปี ศาจอวินเฟยหยางได้ ล่ะ?'
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เยว่เหยาขมวดคิวงามเล็ กน้อย แต่คนธรรมดาตํ่าต้อยเช่นนี ้ก็
ไม่มค ๋
ี ่าพอให้นางเก็บมาใส่ใจ นางหันไปหาอวินเฟยหยางแล ว้ ยื่น
มือ "นั่งลงสิ!"
"ฮ่าๆ! น้องเยว่เหยายังสวยเหมือนเดิมเลยนะ พี่ต้องขอบคุณ
ที่เจ า้ ยัง นึ ก ถึง พี่ตลอด ช่ว ยพี่ตังธงใหญ่
้ ล่ วงหน้าแล ว้ " อวิ๋นเฟย
หยางจงใจเล่นใหญ่ ทําหน้าตาเหมือนนํ ้าลายจะไหล จากนั้นเขา
ก็หน ั ไปมองขา้ งหลังก ้นและนั่งลง
ส่วนพวกเหมียวอีก็้ ยน ้ างรู ้สํานึ ก
ื อยู่ขา้ งหลังเก ้าอีอย่
"ข า้ ได้ยินคํ า พู ด ประจบเอาใจมาเยอะแล ว้ ไม่ ใ ช่แค่ เจ า้ คน
เดีย ว" เยว่ เหยาพูด เหน็ บแนมขณะใช ้มืองามดุ จ หยกสะบัดชาย
ชุด คลุ มสีข าว นางนั่ งลงแล ว้ พู ด ด้ว ยนํ ้ าเสีย งจริง จัง "อวิ๋นเฟย
หยาง ทีข ่ า้ เรียกเจ ้ามาเพราะมีเรืองจะปรึ
่ กษา"
้
"ว่ า มาเลย! ข า้ จะตังใจฟั ง เจ า้ อยากจะพู ดนานแค่ ไหนก็ได้
พี่ชายคนนี ้มีค วามอดทน" อวิ๋นเฟยหยางโบกมืออย่ า งใจกว า้ ง
และถือโอกาสรับนํ ้าชาทีหลั่ นรัวยื
่ นให้
่ ื่ า้ ไปคําหนึ่ ง
ดมเข
เยว่เหยาพูดว่า "ขา้ เป็ นคนแรกที่มาถึงเกาะนี ้ เคยมีนักพรต
ของแดนเซียนมาร ้องทุกข ต์ ่อขา้ บอกว่าการมาของพวกเราหก
แดนไม่ยุติธรรมกับพวกเขาเกินไป เป็ นการแย่งโอกาสในการมี
ชีวิต รอดของพวกเขา กํ า ลัง ตัด ขาดเส น ้ ทางชีวิต ของพวกเขา
่
ร ้องทุกข ์ว่าหกปราชญ ์ไม่ยุตธิ รรม ขา้ สะเทือนใจกับเรืองนี ้ ถึงได้
ปรึกษาเฮยอู๋หยากับเฟิ งหรูซวิ ที่ตามมาถึงทีหลัง พวกเขาสองคน

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
ก็เห็ นด้วย เตรียมจะให้โอกาสนักพรตคนอืนได้
ร ้องขอชีวต
ิ อย่าง
ยุตธิ รรม"
่ งนางก็รู ้ชดั อยู่แก่ใจ สาเหตุทหกแดนส่
ทีจริ ี่ ่ ่ ก็
งตัวแทนมาทีนี
เป็ นเพราะแดนโพน ้ สวรรค ส์ ่ง นางมาฝึ กฝนหาประสบการณ์ที่นี่
จึงดึงดูดพวกเขา นางรู ้สึกไม่สงบใจ ถึงได้เรียกอวิ๋นเฟยหยางมา
คุยด้วยในตอนนี ้
อวิ๋ นเฟยหยางไม่ ไ ด้ป ากไม่ มี หู รู ด หรือ ทะลึ่งลามกเหมื อ น
่ าคัญกัน เขาก็ยืดตัวตรง สีหน้าท่าทางดู
ภายนอก พอคุยเรืองสํ
้
รอบคอบขึ นหลายเท่ า ขณะที่ ถามว่ า "แล ว้ จะมี วิ ธ ีก ารอย่ า งไร
่ ร ้องขอชีวต
เพือให้ ิ อย่างยุตธิ รรม?"
้ อง วิ เ ศ ษ ที่
เยว่ เ หยา ตอบ ว่ า "นั ก พ รตทุ ก คนห้า มใ ช ข
นอกเหนื อจากกติก า แต่ ใ ห้อาศัย กํ า ลัง ความสามารถที่แท้จ ริง
่ วงชิงร ้อยอันดับนั้น!"
ของตัวเองเพือช่
"เอ่อ…" อวิ๋นเฟยหยางถามด้ว ยเสียงทุม้ ตํ่าว่ า "พวกเราหก
คนก็ไม่ใช่ขอ้ ยกเวน้ เหรอ?"
เยว่เหยาส่ายหน้าเบาๆ พร ้อมพูดว่า "ถ้าพวกเราหกคนเข า้
ร่วมการต่อสูด้ ว้ ย คาดว่าพวกเขาก็คงไม่กลา้ ลงมือกับเรา ดังนั้น
พวกเราจะไม่รว่ มต่อสู ้ ต่างคนต่างบัญชาการนักพรตผูร้ อดชีวิต
่
ของแดนตัวเอง ส่วนรายละเอียดรอให้ไป๋ จือเหลี ้
ยงกับคงจือมาถึ ง
ก่อนแลว้ ค่อยปรึกษากัน"

https://novel-lk.blogspot.com/
 อวิ๋นเฟยหยางพูดอย่างลังเลว่า "แบบนี ก็
้ ไม่ยุติธรรมสํ า หรับ
สํานักใหญ่ๆ เหมือนกัน ที่พวกเขาพกของวิเศษทีแข็ ่ งแกร่งมา ก็
่
เพือจะปกป้ องชีวต ้
ิ ตัวเอง ตอนนี จะให้
พวกเขาวางของวิเศษลงและ
่ จริง พวกเขาก็คงไม่เต็มใจเท่าไรนัก"
สูด้ ว้ ยกําลังทีแท้
เยว่เหยาตอบว่า "ถ้าพวกเขาไม่เห็ นด้วย เราก็ให้โอกาสอืน ่
กับพวกเขาได้ พวกเขาชอบใช ้ของวิเศษ เราก็เล่นกับพวกเขาได้
่ ถ้าพวกเขามั่นใจว่าจะเอาชนะพวกเราหกคนได้ ก็ตามใจ
ทุกเมือ
พวกเขาแล ว้ กัน พวกเราไม่ บ งั คับ แล ว้ อีก อย่ า งศิษ ย ข
์ องสํ านัก
ใหญ่เหล่านั้นก็ใช่ว่าจะโดนรังแกได้ง่ายๆ ย่อมต้องมีจุดเด่นของ
่ มข
ตัวเองอยู่แลว้ เมือไม่ ี องวิเศษ พวกเขาก็อาจจะไม่กลัวก็ได้"
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 413 ศึกเดิมพัน

"พู ด เหมื อ นจะมี เ หตุ ผ ลนะ เพี ย งแต่ ว่ า ..." อวิ๋ นเฟยหยาง
ไตร่ตรองครูห ่ นึ่ ง แลว้ เหลือบตาขึนถามว่
้ า "ทําไมขา้ ต้องตอบรับ
เจ ้าล่ะ? เจ ้าพูดอะไรขา้ ก็ทําตามอย่างนั้น จะไม่เสียศักดิศรี ์ เกินไป
เหรอ ขา้ จะโดนผูห้ ญิงคนหนึ่ งจูงจมูกเดินได้อย่างไรกัน?"
์ สําคัญมากเหรอ?" เยว่เหยาถามกลับ "พืนที
"ศักดิศรี ้ ว่่ างบน
เกาะน้อยขนาดนี ้ อันดับมีได้เพียงหนึ่ งร ้อยรายชือ่ ถ้าจะต้องเข่น
้
ฆ่ า กัน ขึ นมาจริ ง ๆ เจ า้ จะลงมื อ กับ นั ก พรตแดนมารของเจ า้ ได้
เหรอ?"
๋
"..." อวินเฟยหยางพู ้ อได้ยากจริงๆ ไม่ใช่
ดไม่ออก แบบนี ลงมื
เพราะลงมือไม่ไหว แต่สาเหตุเป็ นเพราะภูมห
ิ ลังฐานะ
พรตมารยกให้นภาจอมมารเป็ นผู น ้ ํ า นักพรตของแดนมาร
เคารพตระกูลอวิน ๋ ถ้าเป็ นยามปกติไม่พอใจใครก็ฆ่าได้เลย แต่ใน
เวลาและสถานที่แบบนี ้ เจ า้ ฆ่ า คนของตัว เองไว เ้ ติมจํ า นวนเพื่อ
ช่วงชิงอันดับ แบบนั้นจะถือว่ามีความสามารถอะไร? ต่อให้ชนะก็
อับอายขายหน้าอยู่ดี
ระหว่างพรตมารคนอืนๆ่ สามารถเข่นฆ่ากันอย่างเอาเป็ นเอา
ตายได้ แต่ อวิ๋นเฟยหยางที่เป็ นตัว แทนเพีย งหนึ่ งเดีย วของนภา
จอมมารทําแบบนั้นไม่ได้ เพราะพรตมารพวกนี ล ้ ว้ นเป็ นขุน นาง
และอาณาประชาราษฎร ์ใต้ส งั กัด ของนภาจอมมาร ไม่ ใ ช่เรือง ่
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
เหมาะสมทีพวกเขาจะลงมื อกับอวิ๋นเฟยหยาง อวินเฟยหยางเองก็
๋
ไม่ควรลงมือกับพวกเขาเช่นกัน
่ งหลายปี มานี ที
ทีจริ ้ ทะเลดาวนั
่ กษัตร นอกเสียจากจะเจอพวก
่ ่าทีสู
ไม่รู ้จักทีตํ ่ ง เขาก็ไม่เคยลงมือสังหารนักพรตแดนมารคนไหน
เลย เมื่อพบอีกฝ่ ายประสบปัญหา ก็ยงั ยื่นมือเขา้ ไปช่วยชีวิต อีก
ด้วย
ตัวแทนของห้าแดนอืนๆ่ ก็ทําแบบนี เช่
้ นกัน อย่างเช่นตอนที่
้
เยว่ เ หยาเห็ น พวกกู่ ซ านเจิ งประสบอั น ตราย ต่ อ ให้ต อ้ งสู ก
้ บ
ั
่
ไป๋ จือเหลี ื่ อเขา้ ไปช่วยชีวต
ยง นางก็ยนมื ่ เสพสุขอยู่
ิ อยู่ดี ตอนทีได้
ในตําแหน่ งสูงส่ง ถึงอย่างไรก็ตอ้ งรับผิดชอบหน้าที่บางอย่า งอยู่
แลว้
เยว่ เหยาถามอีก ว่ า "บนเกาะมีพืนที ้ ่น้อยขนาดนี ้ ทุ ก เรือง่
ลว้ นอยู่ในสายตา ถ้าเจา้ เห็ นนักพรตแดนมารโดนคนอืนเข่ ่ นฆ่ า
เจ า้ จะนิ่ งดู ด ายไม่ ย่ืนมือไปช่ว ยชีวิต เหรอ? แต่ อน
ั ดับ มีได้เ พี ย ง
หนึ่ งร ้อยรายชือ่ เจ ้าจะช่วยได้สก ่ เจ ้าช่วยไหวเหรอ?"
ั กีคน
"..." อวิ๋นเฟยหยางคิด ไม่ ออกแล ว้ เป็ นไปไม่ ได้ที่จะไม่ ช ่ว ย
แต่ จ ะช่ว ยอย่ า งไรล่ ะ ? ศึก ชุล มุ นของนั ก พรตหกแดน ฝ่ ายนี ้ฆ่ า
ฝ่ ายนั้น ฝ่ ายนั้นฆ่าฝ่ ายนี ้ ถึงขนาดฆ่าฝ่ ายเดียวกันเองด้วยซํา้ จะ
ช่วยได้อย่างไร?
เยว่ เ หยาถอนหายใจแล ว้ พู ด อี ก ว่ า "ถ้า พวกเราหกคนไม่
ได้มา ก็ไม่ตอ้ งสนใจความเป็ นความตายของพวกเขาก็ได้ แต่ใน
เมื่อมาแลว้ ก็ไม่มีทางที่จะทําเป็ นไม่รู ้ไม่เห็ น ในเมื่อเปลียนแปลง
่
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ างน้อยก็สบายใจ หลังจากข่าวแพร่
อะไรได้ยาก แต่ทําแบบนี อย่
ออกไป ก็ ถือว่ า พวกเราหกคนมีคํ า อธิบ ายต่ อนั ก พรตของแดน
ตัวเอง"
๋
อวินเฟยหยางพยั ้ ถึงสิง่
กหน้า ถือว่าตกลงแลว้ แต่ก็นึกขึนได้
ที่พูดไวก้ ่อนหน้า นี ้ เขาปากแข็งพูดว่า "ขา้ ต้องเชือฟั
่ ง เจา้ เพี ย ง
่ น่้ ะเหรอ?"
เพราะเรืองนี
้
เยว่ เหยายิมเยาะ แล ว้ เหล่ ต าถามว่ า "เจ า้ จะไม่ รบ
ั ปากจริงๆ
เหรอ?"
อวิ๋นเฟยหยางหัว เราะเบาๆ "ถ้าเจา้ รับปากว่า จะแต่งงานกับ
่ าเพลง จะรับปากเจ ้าแน่ นอน!"
ขา้ ขา้ จะไม่พูดพรําทํ
เหมีย วอีที ้ ่อยู่ ข า้ งหลัง เขาอยากจะเอาทวนแทงเขาให้ต าย
จริง ๆ 'ล อ้ เล่ นอะไรอยู่ ก่ อนหน้า นี ้อยากจะให้ข า้ เป็ นพี่เขย แล ว้
้
ตอนนี อยากจะมาเป็ ้ ไหนกั
นน้องเขยขา้ อีก มีอย่างนี ที ่ น!'
่
สําหรับคนทีอยากดมดอมกลิ ่
นหอมของหญิ งงามแบบนี ้ เห็ น
ได้ชดั ว่าเยว่เหยาเคยพบเจอมาแลว้ ไม่นอ ้ ย เป็ นเพราะนางหน้าตา
งดงามเกินไป ผูช ้ ายที่รักใครชืนชมนางมี
่ นับไม่ถว้ นเหมือ นปลา
ทองในแม่ นํ้า นางมีป ระสบการณ์ในการรับมือ ไม่ ได้โ กรธเคือง
อะไร ไปโกรธคนอย่างอวิ๋นเฟยหยางก็มีแต่จะสร ้างความรําคาญ
ใจให้ตวั เอง

https://novel-lk.blogspot.com/
 นางตอบด้ว ยนํ ้ าเสี ย งราบเรีย บว่ า "อยากแต่ ง งานกับ ข า้
เหรอ? ไม่มป
ี ัญหา! แต่เจ ้าต้องแสดงออกมาก่อน ว่ามีคุณสมบัตท ิ ี่
่
อะไรทีจะมาแต่ งงานกับขา้ !"
'มีโอกาสจะอุม้ สุดยอดสาวงามกลับบา้ นได้จริงๆ เหรอ?' อวิน ๋
เฟยหยางกระโจนตัวยืนขึน ้ ตาเป็ นประกายทันที ทีแรกเขาก็ แค่
พูดเอาเปรียบ ไม่ได้คิดเพอ้ ฝั นอะไรอย่างนั้นเลย เพราะรู ้ว่า เป็ น
เรื่องที่ เป็ นไปไม่ ไ ด้ มู่ ฝ านจวิ น กับ อวิ๋ นอ้า วเที ย นเป็ นคนรุ ่ น
เดีย วกัน มู่ ฝานจวินจะให้ลู ก ศิษ ย ต์ วั เองแต่ ง งานกับ หลานชาย
ของอวิ๋นอ้าวเทียนได้อย่างไร นั่นจะไม่เป็ นการลดรุน ่ ของนางลง
ไปหรอกเหรอ
ตอนนี ้เขากลับ ถามอย่ า งร อ้ นใจว่ า "เยว่ เ หยาเจ า้ ว่ า มาสิ
้ ญิงที่งดงามขนาดนี ้ มีผูช
คุณสมบัติอะไร?" ผูห ้ ายคนไหนบ า้ งที่
ไม่ชอบ?
เยว่ เหยากล่ าวด้ว ยนํ ้ าเสียงราบเรีย บว่ า "เจ า้ ว่ า คนธรรมดา
ทั่วไปจะคู่ควรกับขา้ เหรอ?"
อวิ๋นเฟยหยางเบิก ตากว า้ งทันที "แน่ นอนว่ า ไม่ คู่ ค วร ถ้า มี
้
คางคกตัวไหนอยากกินเนื อหงส ์ ไม่ตอ้ งรอให้ขา้ ลงมือหรอก มีคน
่ าเขา!"
อีกเป็ นโขยงทีจะฆ่
เยว่เหยาพูดอย่างสงบเยือกเย็ นว่า "คนที่ขา้ จะแต่งงานด้ว ย
ย่ อ มเป็ นคนธรรมดา ไม่ ไ ด้อ ยู่ แ ล ้ว อวิ๋ นเฟ ยหยา ง ถ้า เจ า้
เอาชนะอวิ๋ นอ้า วเที ย นได้ เหยี ย บให้อ วิ๋ นอ้า วเที ย นอยู่ ใ ต้เ ท้า

https://novel-lk.blogspot.com/
กลายเป็ นที่เคารพสูงสุดในเสน
้ ทางมาร ขา้ ก็พอจะพิจารณาเจ า้
ได้"
"ข า้ ..." ภายใต้ค วามวิ ต กกัง วล อวิ๋ นเฟยหยางที่ เกือ บจะ
้ ว เองแล ว้ เขาจ อ้ ง
รับ ปากรีบ เก็บ คํ าพูด กลับ มา เกือบจะกัด ลินตั
เยว่เหยาอย่างตกตะลึงอ้าปากค้าง
เยว่เหยาเหล่ตามองมา แลว้ พูดต่อว่า "ขา้ เสนอเงื่อนไขออก
มาแลว้ ถ้าต่อไปเจา้ พูดว่าอยากแต่งงานกับ ขา้ อีก ขา้ ก็จะถือว่ า
๋ าวเทียน ตรงนี มี
เจ ้าอยากเอาชนะอวินอ้ ้ พยานรู ้เห็นอยู่ไม่นอ้ ย"

อวิ๋ นเฟยหยางรีบ หัน กลับ ไปมองผู ต ้ ิ ด ตามข า้ งหลัง แล ว้

่ ่ขา้ อยากเอาชนะอวิ๋นอ้าวเทียนเผยแพร่
ถลึงตาขู่เตือน 'ถ้าเรืองที
ออกไป ขา้ ต้องโดนโจมตีจนพิการก่อนแน่ นอน'
อวิ๋นเฟยหยางเรียกได้ว่ากลัวจนตัวสั่น พอหย่อนกน้ นั่งลง ก็
พูดอย่างหงุ ดหงิดว่า "เยว่เหยา เจ ้ากลา้ ลอ้ ขา้ เล่นเหรอ ขา้ ไม่ตอบ
๋
รับเจ ้าแลว้ เดียวข า้ จะให้นักพรตแดนมารโจมตีหนักๆ เลย!"
"ไม่ ต อบรับ เหรอ?" เยว่ เหยาพู ด เย้ย ว่ า "เจ า้ ไม่ ต อบรับ ก็ ไม่
่ ตอ้ งตอบรับอยู่แลว้ ถึงตอนนั้นพวกเรา
เป็ นไร ถึงอย่างไรแดนอืนก็
ห้าแดนอาจจะร่วมมือกันสังหารนักพรตแดนมารของเจา้ ให้หมด
ก่อนแลว้ ค่อยว่ากัน นักพรตอีกห้าแดนที่เหลือจะได้มโี อกาสรอด
ชีวิต มากขึนอี้ ก หน่ อย แน่ นอนว่ า ไม่ ฆ่ า หมดเกลียงหรอก
้ อย่ า ง
น้อยก็ตอ้ งไวห ้ น้านภาจอมมารบา้ ง ปล่อยอวิ๋นเฟยหยางกลับ ไป
คนเดียวก็พอแลว้ "

https://novel-lk.blogspot.com/
 อวิ๋นเฟยหยางทําสีหน้าเหมือนโดนตะคริวกิน เขารู ้ชดั อยู่แก่
่ จะต้องเห็นด้วยกับความคิดนี ของเยว่
ใจ ห้าแดนอืนๆ ้ เหยาแน่ ถ้า
ตนไม่ ต อบรับ ก็ เป็ นไปได้สู ง ว่ า ห้า แดนอื่นๆ จะร่ว มมือกันโจมตี
ฝ่ ายตน ดูเหมือนต่อให้ตนไม่ตอบรับก็ตอ้ งตอบรับแลว้ !
่ ยวอีจ้ ้องใบหน้างามล่มเมืองของเยว่เหยา จ ้องมอง
ขณะทีเหมี
คําพูดและการกระทําทีเต็ ่ มไปด้วยเหตุผลและความมั่นใจของเจ ้า
สาม เขาแอบทอดถอนใจ 'เจ า้ สามเติบ โตแล ว้ จริงๆ มีค วามคิด
เป็ นของตัวเอง ไม่ใช่เด็กหญิงที่เคยโดนรังแกแลว้ ร ้องไห้กลับมา
่
ฟ้ องพีชายอีกแลว้ ไม่มใี ครรังแกนาได้ง่ายๆ อีกแลว้ '
้
เยียนเป่ ยหงแอบมองเหมียวอีแวบหนึ ่ ง คิดในใจว่า 'น้องสาว
้
คนนี ของเหมียวอี ้ ไม่ใช่คนทีจะถู
่ กรังแกได้ง่ายๆ!'

"อย่ า มาโกหกข า้ เลย ห้า แดนอื่นๆ จะตอบรับ เจ า้ ง่ า ยๆ ได้

อย่ า งไร? ข า้ จะไปถามพวกเฮยอู๋ห ยาก่ อนแล ว้ ค่ อยว่ากัน" อวิ๋น
เฟยหยางรีบหาทางกลับลําให้ตวั เอง โบกมือพร ้อมพูดว่า "พวก
เรา ไป!"
ใครจะคิด ว่ า เพิ่งจะเดินออกมาจากประตู ข า้ งหลัง ก็ มีเสีย ง
ของเยว่เหยาดังขึน้ "ช ้าก่อน!"
๋
พวกเขาหยุดฝี เท้า อวินเฟยหยางหั นกลับมาถามด้วยรอยยิม้
ว่า "น้องเยว่เหยา หรือว่าอยากจะให้ขา้ อยู่กน ่
ิ ขา้ วเป็ นเพือน? ถ้า
่
กินขา้ วเป็ นเพือนน้
องเยว่เหยาได้ ขา้ ก็เต็มใจมาก"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ แล ว้ ถามว่ า "ก่ อ นหน้า นี ้ใครบอกว่ า ซือถู
เยว่ เ หยายื น ขึน
่
เซียวกั บเฟิ งเป่ ยเฉิ นเอาชนะอวิ๋นอ้าวเทียนไม่ได้ บอกว่าอาจารย ์
ขา้ ไม่ใช่คู่ต่อสูข ๋ าวเทียนด้วย?"
้ องอวินอ้
อวิ๋นเฟยหยางใช ้มือข า้ งหนึ่ งตบอก "ข า้ พู ด เอง ทํ า ไมล่ ะ ?
หรือว่าที่ขา้ พูดไม่ใช่เรืองจริ
่ ง? เดิมทีอาจารย ์ของพวกเจา้ ก็ไม่ใช่
คู่ต่อสูข
้ องปู่ ขา้ อยู่แลว้ "
"เท่ า ที่ ข า้ รู ม้ า อวิ๋ นอ้า วเที ย นนั่ นแหละที่ ไม่ ใ ช่ คู่ ต่ อ สู ข
้ อง
อาจารย ์ขา้ เลย" เยว่เหยาพูดอย่างทะนงตัว
่ ทุ
"ตลกน่ า! เรืองที ่ กคนในใต้หลา้ ยอมรับกันโดยทั่วกัน ไม่ใช่
่ เจ
สิงที ่ ้าจะกลับดําให้เป็ นขาวได้หรอกนะเยว่เหยา"
่ เกี
เรืองนี ้ ยวข
่ ่ ยงปู่ ตัวเอง และเป็ นชือเสี
อ้ งกับชือเสี ่ ยงของนภา
จ อ ม ม า ร ด้ว ย อ วิ๋ น เ ฟ ย ห ย า ง ย่ อ ม ต้ อ ง พ ย า ย า ม ป ก ป้ อ ง
ผลประโยชน์ตวั เองอยู่แลว้
"ขา้ ไม่อยากเถียงกับเจา้ แลว้ ใครเก่งกว่าใคร ไม่ใช่ว่าเถีย ง
กันแลว้ จะรู ้ เจ ้าเป็ นตัวแทนนภาจอมมาร ขา้ เป็ นตัวแทนแดนโพ น ้
สวรรค ์ สู ก
้ น ้ ตด
ั สัก ตังก็ ั สินได้แล ว้ ว่ าใครเก่ง กว่ า!" เยว่ เหยาพูด
ด้วยสีหน้าดูแคลน "อวินเฟยหยาง๋ เจ ้ากลา้ สูก้ บ ้
ั ขา้ สักตังไหม?"
๋
อวินเฟยหยางถลึ
งตาตอบทันที "สูก้ ็สส
ู ้ ิ คิดว่าขา้ กลัวรึไง!"
"จะให้ขา้ สูเ้ ป็ นเพื่อนเจา้ เพียงเพราะคําพูดเหลวไหลของเจา้
ไม่ได้หรอก นํ า 'กําไลอิทธิฤทธิระบุ ์ ตําแหน่ ง' หนึ่ งหมื่นวงมาเดิม
พันดีไหม?" เยว่เหยาถาม
https://novel-lk.blogspot.com/
 "หนึ่ งหมืน…"
่ ๋
อวินเฟยหยางชะงั กงัน คิดในใจว่าทําไมผูห้ ญิง
คนนี ถึ้ งได้ม่นใจนั
ั ก? แลว้ ความคิดนั้นก็แวบผ่านหัวไป เขารู ้สึก
ว่าจะแสดงความอ่อนแอไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นตัวเองก็ไม่มีอะไรต้อง
กลัวอยู่แลว้ จึงยืดอกตอบว่า "เดิมพันก็เดิมพัน ใครกลัวใครกัน
แน่ !"
"เพื่อป้ องกันไม่ ใ ห้มี ค นเบียวหนี
้ ้ ต้องหาอีก สองคนมาเป็ น
พยาน" จากนั้นเยว่เหยาก็หน ั ไปพูดว่า "หลันรัว่ ไปเชิญเฮยอู๋หยา
กับเฟิ งหรูซวิ มา"
่ บคําสั่งแลว้ ออกไปอย่างรวดเร็ว
หลันรัวรั
่ ก็ทยอยกันออกจากห้องรับแขกเช่นกัน ต่อสูก้ น
คนอืนๆ ั ตรง
้ ได้ เรือนไม้นีทนโดนทํ
นี ไม่ ้ าร ้ายไม่ไหว
๋
อวินเฟยหยางกั บเยว่เหยาคุมเชิงกันอยู่ทตี ่ี นเขา คนหนึ่ งมอง
ไปรอบๆ อย่างเย่อหยิง่ คนหนึ่ งงดงามสูงส่งดุจดอกกลว้ ยไม้
ไม่นานนัก ชายคนหนึ่ งที่สวมเกราะละเอีย ดงดงามสีดํา บน
ไหล่สวมผ้าคลุมสีดํา สวมเกราะหัวมีปีกปิ ดบังใบหน้า บนใบหน้า
เผยเพียงส่วนดวงตาก็มาถึงแลว้
้ ่มาขี
ผูท ี ่
หมาป่ าสีดําที่รูปร่างใหญ่เหมือนวัว หมาป่ าหิวโหยมี
้ ร ้ายเต็มปาก ไม่น่าเชือว่
เขียวดุ ่ าจะมีดวงตาสีเขียวสามดวง ดูแลว้
น่ าหวาดกลัวอยู่บา้ ง
บนมื อ สองข า้ งของชายคนนั้ นสวมถุ ง มื อ เกล็ ด ละเอี ย ด
เช่น กัน ปกปิ ดทั้งร่า งกายจนเกือ บมิ ด ชิด มี เ พี ย งดวงตาที่ เผย
https://novel-lk.blogspot.com/
ออกมา ดวงตางดงามมาก ให้ความรู ้สึกสงบสันติ ผิวบริเวณรอบ
ดวงตาขาวสะอาดมาก
ขณะที่ นํ าลู ก น้อ งไม่ ก ี่คนวิ่งเข า้ มา ก็ ใ ห้ค วามรู ส้ ึ ก ว่ า เป็ น
ความสง่ า งามที่ อยู่ ใ นความอัป มงคลช ่วร ั า้ ย เป็ นคุ ณ สมบั ติ
ประจําตัวที่ยากจะอธิบาย เขาคือเฮยอู๋หยา ลูกชายของเฮยอวิ๋น
นั่นเอง
ไม่นาน อีกด้านก็มีนักพรตเต๋าหน้าตาสง่างามโดดเด่นสวม
ชุด สีดํ า คนหนึ่ งที่ขี่ลูก มังกรขนสีทอง กํ า ลัง นํ า ลู ก น้องวิ่งเขา้ มา
ี่
อย่างรวดเร็ว ผูท้ มาคื อเฟิ งหรูซวิ ศิษย ์ของหัวอวี ้
้
ทังสองตามหลั งกันมา เฮยอู๋หยานั่งนิ่ งอยู่บนสัตว ์พาหนะโดย
้
ไม่พูดอะไร ส่วนเฟิ งหรูซวิ มองทังสองที ่คุ มเชิงกันอยู่ ตรงตี นเขา
้
แล ว้ พู ด ด้ว ยรอยยิมบางๆ ว่ า "เยว่ เหยา เจ า้ จะลดเกีย รติต วั เอง
๋
เพราะคนความรู ้น้อยอย่างอวินเฟยหยางทํ าไม"
อวิ๋ นเฟยหยางหัน หน้ า มาตะคอกทัน ที "เจ า้ จมู ก วัว เจ า้
หมายความว่าอย่างไร?"
"อย่าเปลืองนํ ้าลาย!" เยว่เหยาเอ่ยขึนว่
้ า "ขา้ ไม่มเี วลาให้เจา้
มากนัก รีบลงมือเถอะ!"
อวิ๋นเฟยหยางที่ขีกระทิ
่ งมารคลั่งเห็ นเยว่เหยายืนเอามือไขว ้
หลัง แม้แต่สต ่
ั ว ์พาหนะก็ไม่ใช ้ เป็ นการกระทําทีอวดดี
มาก มองไม่
เห็นเขาอยู่ในสายตาเลยจริงๆ เขาอดถามอย่างคับแค้นใจไม่ได้ว่า
"เยว่เหยา สัตว ์พาหนะของเจ ้าล่ะ?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 "สูก้ บ
ั เจา้ จําเป็ นต้องใช ้สัตว ์พาหนะด้วยเหรอ?" เยว่เหยาพูด
เหยียดหยาม
๋
อวินเฟยหยางหั วเราะด้วยความโมโหสุดขีด "ดี! อีกประเดียว ๋
อย่ า หาว่ า ข า้ ไม่ ป รานี ห ญิ ง งามแล ว้ กัน ถ้า แพ แ้ ล ว้ อย่ า มาหา
่ ยอมแพน้ ะ!"
ขอ้ อ้างเพือไม่
เยว่เหยาไม่อยากจะเถียงกับเขาท่ามกลางสายตาฝูงชน นาง
้
พลันกระโจนตัวขึนกลางอากาศ ้
พอสะบัดแขนเสือสองข า้ งที่ไขว ้
อยู่ ข า้ งหลั ง ลํ า แสงหกสายก็ ถู ก ปล่ อ ยออกมาจากมื อ แล ว้
้
กลายเป็ นวงพระจันทร ์เสียวหยกดํ า วงหนึ่ งลอยอยู่ก ลางอากาศ
้
จันทร ์เสียวรองคํ ้ าทังคู
าเท้ ้ ่ของนางเอาไว ้ ทําให้นางลอยตัวขึนฟ้
้ า

ถ้า ไม่ รู ้ว่ า นางเป็ นหญิง ที่แต่ ง ตัว เป็ นชาย ความไม่ ธ รรมดา
ของภาพและฉากนี ดู ้ สง่างามบริสุทธิดุ์ จดอกกลว้ ยไม้จริงๆ

เห็ นเพียงเยว่เหยาที่ลอยอยู่กลางอากาศ ใช ้นิ วทั

้ งห้
้ าที่เรีย ว
้
ขาวเหมือนหยกร่ายวิชา วงพระจันทร ์เสียวหนึ ่ งวงเพิ่มจํานวนขึน ้
่ั
ทันที ช วพริ บ ตาเดีย วก็ ก ลายเป็ นหกวง ปกป้ องนางเอาไว ต ้ รง
กลาง
คนที่อยู่ ท งใกล
ั้ แ้ ละไกลพากันมองมาทางนี ้ ไม่ รู ้ว่ า มีค นตั้ง
เท่ า ไรที่อิจ ฉาของวิเศษของนาง อวิ๋นเฟยหยางก็ สีห น้า เปลี่ยน
เล็กน้อยเช่นกัน

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
บนฟ้ า วงพระจันทร ์เสียวหกวงที ่ปกป้ องพลันหมุ นวนด้ว ย
่
ความเร็วสูง แลว้ ดิงลงอย่ ๋
างรุนแรง ยิงตรงไปยังอวินเฟยหยางที่อยู่
ด้านล่าง
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 414 มู่ฝานจวินเป็ นผูห้ ญิง

เมื่อเห็ นเยว่เหยาโจมตีอย่างรุนแรง สีหน้าของอวิ๋นเฟยหยาง

่
ก็เปลียนเป็ นดุร ้ายทันที พลิกมือเผยของวิเศษปี่ เซียะไวใ้ นฝ่ ามือ
แลว้ โยนออกไป
พอของวิเศษปี่ เซียะขยายออก ชวพริ ่ั บตาเดียวก็ กลายเป็ น
กระเป๋ าใหญ่หนึ่ งใบ ห่อผ่านอากาศเขา้ มา เก็บทังเยว่
้ เหยาและวง
้
พระจันทร ์เสียวหกวงที ่ ่งเขา้ มาไวใ้ นนั้นโดยตรงแลว้
พุ
๋
พอปากกระเป๋ าปิ ด อวินเฟยหยางก็ หวั เราะลั่น "สูก้ บ
ั ขา้ เหรอ
เยว่เหยา เจ ้ายังอ่อนเกินไปหน่ อย"
่ั
ชวพริ บตาเดียวก็ปรากฏผลลัพธ ์แบบนี ้ ทําให้คนจํานวนไม่
่
น้อยมีสีหน้าเปลียนไปมาก เฮยอู๋หยากับเฟิ งหรูซวิ สบตากันแวบ
หนึ่ ง นึ กไม่ถงึ ว่าอวินเฟยหยางมี
๋ ของวิเศษแบบนี ด้้ วย
้
เหมียวอีเผยสี
หน้ากังวล
๋
แต่คาดไม่ถงึ ว่าอวินเฟยหยางที ่ วเราะลั่นไม่หยุดจะทําสีห น้า
หั
้ งห้
ชะงักงัน เขารีบใช ้นิ วทั ้ าควา้ กระเป๋ าทีอยู
่ ่กลางอากาศ แต่ทว่า
สายไปแลว้
'ปั้ ง!' จู่ ๆ วงพระจัน ทร ์เสี ยวที
้ ่ หมุ น วนวงหนึ่ งก็ ก รีด กระเป๋ า
ใหญ่จนระเบิดออกมา จากนั้นก็ลอยขึนฟ้ ้ า ขณะเดียวกันกระเป๋ า
ใหญ่ก็พลังทลายกลายเป็ นทะเลหมอกสีดํา
https://novel-lk.blogspot.com/
 "เจ า้ …" ของวิ เ ศษโดนทํ า ลายแล ว้ อวิ๋ นเฟยหยางตะโกน
่
อย่างโกรธแค้น แลว้ จู่ๆ สีหน้าก็เปลียนอี กครัง้ กระทิงมารคลั่งที่
เขาขี่ รีบ เลี ยว
้ และแบกเขาวิ่ งหนี ไป อย่ า ง รว ดเร็ ว เหมื อ น
สังเกตเห็นอันตรายทีใหญ่่ หลวง
'ฟิ ้ว!' วงพระจันทร ์เสียวห้
้ าวงทีหมุ
่ นวนด้วยความเร็วสูงห่อหุม้
เยว่ เ หยาพุ่ ง ออกจากทะเลหมอก ว่ อ งไวเหมื อ นดาวตก เร่ง ไล่
๋
ตามอวินเฟยหยางที ่ กระทิ
ขี ่ งมารคลั่งวิงหนี
่

นี่ เป็ นการเหาะเหินบนฟ้ าโดยสมบูรณ์แบบแลว้ คนที่ดูการสู ้

รบบางคนรู ้สึกอิจฉา ส่วนใหญ่เคียดแค้นกับความไม่ยุติธรรม นี่
้
ยังนับว่าเป็ นของวิเศษขันสองอยู ่อก
ี เหรอ?
พอเห็ นเยว่ เหยาตามมาข า้ งหลัง ด้ว ยความเร็ว สู ง อวิ๋นเฟย
หยางก็ โ ยนบาตรใบหนึ่ งออกมา พอบาตรเปล่ ง แสงสีเขีย ว ช ว่ ั
พริบตาเดียวก็ใหญ่ เท่าบา้ นหนึ่ งหลัง แลว้ ควํ่าไปทางเยว่ เหยาที่
พุ่งเขา้ มา
'ฟิ ้ ว!' ลําแสงเย็ นสายหนึ่ งที่เหมือนอัสนี บาตยิงเขา้ มา เป็ นวง
้
พระจันทร ์เสียววงที ่กรีดของวิเศษปี่ เซียะไปก่อนหน้านี นั
้ ่ นเอง ฟัน
ไปยังบาตรทีขวางอยู่ ้
่อย่างเหียมโหด
้ มี เ สี ย งดัง สะเทื อ นเลื อ นลั่น ช ่วพริ
'บึ ม!' ั บ ตาเดี ย วบาตรก็
พังทลายกลายเป็ นหมอกดํา
แทบจะพร ้อมกัน ร่างของเยว่เหยามุดเขา้ ไปในหมอกดํา แลว้
่ ั บตาเดียว
ก็ออกมาในชวพริ
https://novel-lk.blogspot.com/
 อวิ๋นเฟยหยางที่สีห น้าเปลียนไปอย่
่ างฉับ พลันยอมแลกทุก
้
อย่างแลว้ มือสองขา้ งโยนของวิเศษสิบกว่าชินออกมาติ ด ต่ อกัน
ทุบอย่างบา้ คลั่งไปยังเยว่เหยาที่ไล่ตามมา ของวิเศษบนตัวเจ ้าบา้
นี่ เยอะมากจริงๆ เหมือนกับควักออกมาไม่หมดเสียที
้
'บึ มๆๆ!' เสี ย งระเบิ ด ดัง เป็ นชุด หมอกสี ดํ า ระเบิ ด ออกมา
ติดต่อกัน
พระจันทร ์ห้าวงที่หมุนวนรอบเยว่เหยาพุ่ง เขา้ มาทํา ลายล า้ ง
้ ่ อวิ๋ นเฟยหยางโยนออกมาตลอดทาง
ของวิ เ ศษสิ บ กว่ า ชินที
ง่ายดายเหมือนทําลายไม้ผุ กลุ่มคนที่อยู่ตรงนั้นเห็ นแลว้ ก็อดตก
ตะลึง ไม่ ได้ นี่ มันเกินขอบเขตที่ของวิเศษขันสองสู
้ ก้ บ
ั ของวิเศษ
้
ขันสองแล ว้
๋
"หยุด!" อวินเฟยหยางพลั
นตะโกนอย่างโมโห
หมอกดําที่ระเบิดออกมาตลบไปทั่วทุกสารทิศ ปิ ดบังสภาพ
่ั
ความจริงไปชวขณะหนึ ่ ง ทําให้กลุ่มคนมองไม่ชดั ว่าเกิดอะไรขึน้

รอจนกระทั่งหมอกดําสลายหายไป ทุกคนก็เห็นชดั แลว้ เห็ น

ในมื อ ของอวิ๋ นเฟยหยางหยิ บ ธงเล็ ก สามเหลี่ ยมสี ดํ า ออกมา
อันหนึ่ ง แต่น่าเสียดายที่ยังไม่ทนั โยนออกไป ก็โดนปลายแหลม
้
ของวงพระจันทร ์เสียววงหนึ ่ งของเยว่ เหยาจ่ อ อยู่ ท่ี คอแล ว้ เขา
่
หน้าดําครําเครี ยดเหมือนอะไรสักอย่าง
้
ตัว เยว่ เหยาอยู่ ในวงหมุ นของพระจันทร ์เสียวห้
า วง หยุ ด อยู่
ตรงด้านบนซึงห่่ างจากขา้ งหลังกระทิงมารคลั่งเพียงคืบเดียว เมื่อ

https://novel-lk.blogspot.com/
ครูท ้
่ ุกคนได้เห็นอานุ ภาพของวงพระจันทร ์เสียวหมดแล ว้ ถ้าต่อสู ้
ต่ อไปต้องสัง หารกระทิงมารคลั่งกับอวิ๋นเฟยหยางจนกลายเป็ น
้
เนื อบดแน่ นอน
่ ดเหมียวอีก็้ คลายความกังวลใจลงแลว้
ในทีสุ
"เจา้ แพแ้ ลว้ !" เยว่เหยาที่ลอยอยู่กลางอากาศพูดอย่างไม่ใส่
ใจ
"ขา้ ไม่ยอม!" อวิ๋นเฟยหยางพูดอย่างโมโหว่า "ของวิเศษชิน้
้
นี ของเจ ้
้าต่างอะไรกับของวิเศษขันสาม?"
์
"เจา้ มีสิทธิอะไรมาพู ดแบบนี ?้ ถ้าเจา้ เป็ นผูเ้ ขา้ ร่วมการปราบ
จลาจลคนอืนที ่ ่ไม่มขี องวิเศษเหนื อขอ้ กํา หนด ขา้ ก็จะฟั งเจา้ อยู่
หรอก" เยว่เหยาพูดเหยียดหยามอีกว่า "อวิ๋นเฟยหยาง แพแ้ ลว้ ก็
ต้องยอมรับผล อย่าหาขอ้ อ้าง นํ าของเดิมพันออกมา"
อวิ๋นเฟยหยางหัวเราะอย่างโมโหแลว้ บอกว่า "ขา้ ไม่ให้หรอก
เจ ้าจะทําอะไรขา้ ได้? ถ้าเก่งนักก็ฆ่าขา้ สิ!"
"ก็ แค่ เดิมพันกันเอง ไม่ จํ า เป็ นต้องฆ่ า หรอก ถึง อย่ า งไรก็ มี
พยานเยอะขนาดนี ้ ให้ทุ ก คนได้เห็ นว่ า คนของนภาจอมมารไม่
ยอมรับความพ่ายแพอ้ ย่างไร เล่นลูกไม้หน้าด้านอย่างไร ก็ไม่เลว
์ ตํ า แหน่ ง' หนึ่ งหมื่ นวง แลกกับ
นะ ก็ แ ค่ 'กํ า ไลอิ ท ธิ ฤ ทธิ ระบุ
่ ยงนภาจอมมารของเจา้ ก็คุม้ เหมือนกัน!" พอเยว่เหยาโบก
ชือเสี
มือหนึ่ งที วงพระจันทร ์ทีจ่่ ออยู่บนคออีกฝ่ ายก็แวบกลับมาอยู่ขา้ ง
กายนาง
https://novel-lk.blogspot.com/
 'ฟิ ้ ว!' เยว่เหยาหันตัวและแฉลบกลับภูเขา พอลอยตกถึงพืน้
้ ่ของนาง
วงพระจันทร ์หกวงก็หดเล็กลงแลว้ กลับเขา้ ไปในมือทังคู
อย่างรวดเร็ว จากนั้นหันกลับไปมองอวิ๋นเฟยหยางที่ยืนอยู่ ก บ
ั ที่
แลว้ นางก็เผยรอยยิมที ้ มุ
่ มปาก
์ ตํ า แหน่ ง หนึ่ งหมื่นวงที่เดิ มพันนั้ นไม่ ใ ช่
กํ า ไลอิท ธิฤ ทธิระบุ
๋
เป้ าหมาย แต่เพียงเพราะอวินเฟยหยางพู ดสบประมาทมู่ฝานจวิน
อาจารย ข ์ องนาง ในฐานะที่เป็ นศิษ ย ์ มีห รือที่นางจะไม่ ล งมือสั่ง
สอน
๋
อวินเฟยหยางมองไปรอบๆ แวบหนึ่ ง เรียกได้ว่าสีหน้าดูไม่ได้
สุ ด ๆ วันนี ้เสีย หน้า ไปใหญ่ โ ตแลว้ แต่ เขาไม่ ถึง ขนาดไม่ ย อมรับ
ความพ่ายแพห้ รอก จู่ๆ ก็สะบัด 'กําไลอิทธิฤทธิระบุ ์ ตําแหน่ ง' กอง
หนึ่ งออกมาจากกําไลเก็บสมบัติ กําไลกระจายเต็มพืนพร ้ ้อมเสียง
ดังเกรียวกราว
่ าคัญคือถ้าไม่นําของเดิมพันออกมา ต่อให้ได้อน
ทีสํ ั ดับดีๆ ก็
จะเป็ นจุ ด อ่ อ นให้ค นอื่นเหน็ บแนมอยู่ ดี แล ว้ ทํ า ไมยัง ต้อ งแบก
่ ยงฉาวโฉ่ ว่า 'แพแ้ ลว้ ไม่ยอมรับ' อีกล่ะ
ชือเสี
๋
"ไป!" อวินเฟยหยางตะโกน แลว้ หันตัวจากไป
้
เหมียวอีมองเยว่ เหยาที่ยืนเอามือไขว ห
้ ลังอย่างสง่างามโดด
เด่นอยู่บนยอดเขาด้วยสายตาลึกซึง้ จากนั้นหันกลับมาและเดิน
๋
ตามอวินเฟยหยางไปพร ่
้อมกับคนอืนๆ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ถ้า อวิ๋ นเฟยหยางไม่ ใ ห้กํ า ไลอิ ท ธิฤ ทธิระบุ
์ ตํ า แหน่ งนี ้ เยว่
่ แลว้ ก็จะไม่พลาด นางเอียงศีรษะ
เหยาก็ไม่ได้โกรธอะไร แต่เมือให้
่ พาคนอีกสองคนไปเก็บทันที
บอกใบเ้ ล็กน้อย แลว้ หลันรัวก็
เฟิ งหรู ซ วิ หัว เราะลั่นขณะมองอวิ๋นเฟยหยางที่จากไปอย่าง
หมดอาลัยตายอยาก เขาสบตากับเฮยอู๋หยาแวบหนึ่ ง แลว้ ขีสั ่ ตว ์
่
พาหนะวิงไปบนเขาด้ วยกัน จากนั้นทังสองก็
้ กระโดดลงจากสัตว ์
พาหนะ พวกเขาพูดคุยหัวเราะกันพลางเดินตามหลังเยว่เหยาเขา้
ไปนั่งในห้องรับแขกของเรือนบนยอดเขา
บรรดานั ก พรตที่ ดู ก ารต่ อ สู อ
้ ยู่ ต รงตี น เขากลั บ อดรู ส้ ึ ก
่ั
เสีย ดายไม่ ได้ ในเวลาช วพริ บ ตาเดีย วก็ทํ า ลายของวิเศษลําค่ ้ า
ติดต่อกันไปแลว้ สิบกว่าชิน้ แบบนี ต้
้ องสินเปลื
้ องสีดําผลึกไปมาก
เท่าไรกัน!
"พวกเจ า้ มองข า้ อย่ า งนี ้ทํ า ไม? คิด ว่ า ข า้ อวิ๋นเฟยหยางไม่
ยอมรับความพ่ายแพเ้ หรอ? นางก็แค่อาศัยของวิเศษเอาชนะข า้
เท่านั้นเอง ไม่ถอ
ื ว่าเก่งจริงหรอก!"
อวิ๋นเฟยหยางที่กลับมาภูเขาของตัวเองพบว่าสายตาที่พวก
้
เหมียวอีมองตนนั ้นแปลกไป จึงแสดงออกทันทีว่าตัวเองใจกวา้ ง
้
แต่เห็นได้ชดั ว่าในใจกลันความคั บแค้นเอาไว ้ เขาหันไปมอง
ภูเขาทีมี ่ ธงใหญ่ของแดนเซียนปักอยู่ แลว้ โบกมือพลางพูดว่า "ก็
แค่ 'กําไลอิทธิฤทธิระบุ ์ ตํ า แหน่ ง' หนึ่ งหมื่นวงเอง คิดเสียว่ า เป็ น
ค่าทีปู่่ ขา้ เคยเล่นสนุ กกับยายแก่มู่ฝานจวินในปี นั้น หลานคนนี จะ ้
่
จ่ายค่าเทียวโสเภณี ให้เขาเอง!"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
พอพูดคํานี ออกมา ้ บเยียนเป่ ยหงก็ทําสีหน้างงงัน
เหมียวอีกั
ลู ก น้องหลายคนของอวิ๋นเฟยหยางไอทันที บอกใบ ว้ ่ า อวิ๋นเฟย
หยางพูดเกินไปแลว้
เยียนเป่ ยหงกลับถามอย่างอดไม่ได้ "นายน้อยหยาง เมื่อครู ่
ท่านบอกว่ามู่ฝานจวินเป็ นยายแก่เหรอ?"
ในใจเหมียวอีก็้ ถามแบบนี เช่
้ นกัน

อวิ๋นเฟยหยางหัวเราะเบาๆ แลว้ พูดว่า "ตอนอายุนอ ้ ยก็ ย่ อม

ไม่ใช่ยายแก่อยู่แลว้ ปู่ ขา้ ไม่ได้รสนิ ยมแปลกขนาดนั้น ได้ยินว่ า
ตอนสาวๆ มู่ ฝานจวินหน้า ตางดงามแบบหาได้ย าก แต่ นิส ย ั แย่
เกินไป ตอนหลังเลยโดนท่านปู่ ขา้ ทิง" ้

"ไม่ใช่!" เยียนเป่ ยหงถามอย่างสงสัยว่า "ขา้ หมายความข า้

ปราชญ ์เซียนมู่ฝานจวินเป็ นผูห้ ญิงเหรอ?"
๋
อวินเฟยหยางพู ดด้วยสีหน้าตกตะลึง "เจ ้าคงไม่ได้คด
ิ ว่าปู่ ขา้
สนใจผูช ้ ายหรอกนะ?"
้ นเลิ่กลั่กแวบหนึ่ ง
"เอ่ อ..." เยีย นเป่ ยหงกับ เหมีย วอีสบตากั
แลว้ ถามอีกว่า "แต่รูปปั้นที่พวกเราเคยเห็ น มู่ฝานจวินเหมือนจะ
เป็ นผูช
้ ายนะ"
อวิ๋ นเฟยหยางอึ งไป
้ แล ว้ ก็ ห ัว เราะลั่นทัน ที "เรืองนี
่ ้ ไม่ ไ ด้
่ เหยาแต่งตัวเป็ นชาย ก็ไม่ใช่ว่าเรียนรู ้มาจาก
เขา้ ใจยาก การทีเยว่
อาจารย ข ์ องนางหรอกเหรอ? ดู เหมือนพวกท่ า นสองคนจะหูตา
แคบจริงๆ ที่ห้าแดนอืนๆ่ มีใครไม่รู ้บา้ งว่ามู่ฝานจวินเป็ นผูห้ ญิง ?
https://novel-lk.blogspot.com/
แต่ ก็ พ อเข า้ ใจได้นะ ตัว อยู่ ที่แดนเซีย น ใครจะกล า้ พู ด นิ นทาว่า
ร ้ายมู่ฝานจวินล่ะ แม้แต่เอ่ยถึงก็คงน้อยมาก นอกเสียจากจะเบื่อ
หน่ ายไม่อยากมีชวี ต ้ างอย่างพวกท่านไม่รู ้ก็
ิ อยู่ต่อแลว้ คนเบืองล่
พออภัยได้"
เยียนเป่ ยหงกับเหมียวอีเรี ้ ยกได้ว่าพูดไม่ออก อยู่ทแดนเซี
่ี ยน
มาหลายปี ขนาดนี ้ ตอนนี เพิ ้ งจะเข
่ า้ ใจว่าปราชญ ์เซียนมู่ฝานจวิน
๋
เป็ นผูห้ ญิง แต่คําพูดของอวินเฟยหยางก็ ิ่
ทมแทงเกิ นไป แม้แต่คํา
ว่ า 'ค่ า เที่ยวโสเภณี ' ก็ พู ด ออกมาได้ ยัง มีห น้า มาบอกว่ าตัวเอง
ยอมรับความพ่ายแพไ้ ด้อีก แบบนี มั ้ นระบายอารมณ์โกรธเพราะ
ยอมแพไ้ ม่ได้ชดั ๆ!
ิ่ ทํ
เพียงแต่สงที ่ าทังสองยิ
้ ่ กไม่ถงึ ก็คือ ไม่น่าเชือว่
งนึ ่ าตอนอายุ
น้อยปราชญม์ ารอวิ๋นอ้า วเทีย นกับ ปราชญเ์ ซียนมู่ ฝานจวินเป็ น
่
คู่รกั กัน เรืองราวที ่ ่ในนั้นจะซับซ ้อนขนาดไหนกัน!
อยู
้
"ทังสองท่ าน นายน้อยหยางปากร ้ายแต่ใจดี หวังว่าจะไม่เก็บ
่
มาใส่ ใ จ เรืองบางอย่ า งแค่ ฟั ง ไว ก
้ ็ พ อแล ว้ ไม่ ต อ้ งเผยแพร่ต่ อ !"
ลู ก น้องของอวิ๋นเฟยหยางเตือนทังสองทั ้ นที ในดวงตาฉายแวว
ข่มขู่
'ค่าเที่ยวโสเภณี ' คํานี ไม่
้ ใช่การลอ้ เล่น ถ้ารู ้ถึงหูมู่ฝานจวิน
แลว้ มู่ฝานจวินต้องโมโหเดือดดาลแน่ นอน เกรงว่าแม้แต่ปราชญ ์
มารอวิ๋ นอ้า วเที ย นก็ จ ะทํ า ให้อ วิ๋นเฟยหยางพิ ก ารก่ อ นด้ว ยซํา้
คําพูดบางอย่างจะพูดส่งเดชไม่ได้

https://novel-lk.blogspot.com/
 อวิ๋นเฟยหยางเองก็เหมือนจะสังเกตได้ถึงผลลัพธ ท์ ี่น่ ากลัว
จากปากลู ก น้อ ง รู ว้ ่ า ตัว เองพู ด เกิน ไปหน่ อย เขาเสี ย ใจทีห ลัง
เล็กน้อย จึงไอแห้งๆ สองทีแลว้ หันหน้าไปอีกด้าน ทําเป็ นไม่รู ้ไม่ช ี ้
...
การปราบจลาจลทะเลดาวนัก ษัต รเผยความสงบสันติที่พบ
เห็ น ได้ย าก ทุ ก คนที่ อยู่ ตํ า หนั ก ดาวประจิม สัง เกตการณ์จ าก
นาฬก ิ าดาว พวกเขาพบว่าคนอยู่รวมกันมากขนาดนี แต่ ้ ไม่มีใคร
่
ตายเลยสักคน เรียกได้ว่าแปลกใจมาก ไม่รู ้ว่าเกิดเรืองอะไรขึ น้
่ อนหลัง จากนั้ น เพื่อไม่ ใ ห้อวิ๋นเฟยหยางเป็ นรองใคร
ครึงเดื
่ หราใหญ่โตก็ถูกสร ้างอยู่บนภูเขาทีตั
เรือนพักทีหรู ่ งตระหง่
้ าน
้
กลุ่มของคงจือแห่ งแดนพุ ทธะและกลุ่มของไป๋ จื่อเหลีย งแห่ ง
้ ว้ นั ก พรตคนอื่น
แดนปี ศาจทยอยกันมาถึงเกาะไร ้นามแห่ ง นี แล
ของแดนต่างๆ ก็ทยอยมาถึงอย่างไม่ขาดสายเช่นกัน
่ นตัวแทนอํานาจของหกฝ่ ายมารวมตัวกัน ในทีสุ
หกคนทีเป็ ่ ด
ก็รา่ งกฎการละเล่นสุดท้ายของการปราบจลาจลทะเลดาวนัก ษัต ร
ออกมาแลว้
เพื่อความยุ ติธ รรม หกคนนี ้จะไม่ เข า้ ร่ว มต่ อสู ้ ของวิเศษที่
เหนื อกฎกติกาก็หา้ มใช ้ แต่ไม่ได้หมายความว่าหกคนนี จะไม่ ้ ทํา
่ วงชิงอันดับ เพียงแต่เปลียนรู
อะไรเพือช่ ่ ปแบบเท่านั้นเอง
้
ทังหกคนแบ่ ง กันบัญชาการนั ก พรตแต่ ล ะแดน นั ก พรตใต้
สังกัดใช ้วิธก ่ ดสินแพช
ี ารท้าสูเ้ พือตั ้ นะ
https://novel-lk.blogspot.com/
 ในบรรดาห้าแดนอืนๆ ่ ถ้าเจา้ คิดว่าเจา้ สามารถสูช
้ นะใครได้
เจ ้าก็เลือกท้าสูค้ นนั้น!
ถ้าเจ ้าชนะแลว้ สมบัตท ั้
ิ งหมดของคนตายก็ จะตกเป็ นของเจา้
์ ตําแหน่ ง' ก็จะตกเป็ นของตัวแทนทีบั
'กําไลอิทธิฤทธิระบุ ่ ญชาการ
ฝ่ ายเจ ้า
แน่ นอน สิ่งที่เรีย กว่ าความยุ ติธรรม ก็ ใ ช่ว่ า จะยุติธ รรมโดย
้ ง ทังหกคนนี
สินเชิ ้ ้ รายชือของคนที
มี ่ ่ไม่ ตอ้ งต่ อสู อ้ ยู่ ใ นมือ คนละ
ห้ารายชือ่ พวกเขาย่อมต้องเตรียมการเพือผู ่ ต้ ด
ิ ตามคนสนิ ทของ
ตัวเองอยู่แลว้
เข่ นฆ่ า กันแบบนี ้รอบแล ว้ รอบเล่ า จนกระทั่งเหลื อร อ้ ยคน
สุดท้ายถึงจะหยุด!
เมื่อกฎของศึกตัดสินออกมา นักพรตส่วนใหญ่ของหกแดน
้ ญคุณของหกคนนี ้ เป็ น
ต่างก็ดใี จและฮึกเหิม เรียกได้ว่าซาบซึงบุ
เพราะการเผชิญหน้ากับของวิเศษที่แข็งแกร่งพวกนั้นจะมีแต่ตาย
สถานเดียว แต่ตอนนี กลั้ บเหลือโอกาสรอดชีวต ิ ไวใ้ ห้พวกเขาแลว้
จะไม่ให้รู ้สึกขอบคุณได้อย่างไร
มีคนดีใจแลว้ ก็ย่ อมมีค นที่ไม่ดีใจ บรรดาผูท ้ ี่มีข องวิเ ศษอัน
้
แข็งแกร่งแต่ใช ้ไม่ได้ ก็เป็ นอันตรายมากขึนอย่ างไม่ตอ้ งสงสัย
ยังเหลือเวลาอยู่ชว่ งหนึ่ งก่อนทีจะครบกํ
่ าหนดเวลาสามเดือน
ในการมาถึ ง เกาะไร น้ ามแห่ ง นี ้ นั ก พรตจํ า นวนมากกํ า ลัง ย้า ย
ภูเขาถมดินราวกับเป็ นทหาร ต้องการปรับระดับพืนดิ ้ นภูเขาตรง

https://novel-lk.blogspot.com/
กลางเกาะ จัดสนามรบรอบตัดสินสุดท้ายออกมา สําหรับนักพรต
ที่มีพลังอิทธิฤทธิแข็
์ ง แกร่ง มากมายขนาดนี ้ ก็ไม่ถือว่าเป็ นเรือง
่
ยากอะไร
้
ขณะเดียวกันทังหกฝ่ ้
ายก็ใช ้โอกาสนี รอนั กพรตแต่ละแดนที่
ยัง มาไม่ ถึง รออีก แค่ ส ามเดื อ นเต็ ม ก็ จ ะถึง เวลาของศึ ก ตัด สิ น
สุดท้ายแลว้
แน่ นอน ไม่ใช่ว่านักพรตทุกคนจะกลับไปอยู่ในค่ายของฝ่ าย
แดนตัว เอง อย่ า งเช่นเหมีย วอี ้ การอยู่ เป็ นลู ก น้องของอวิ๋นเฟย
หยาง เขาก็ม่นใจมากว่
ั าจะรอดชีวต ่
ิ อยู่ในร ้อยรายชือแรก เพราะ
ลูกน้องของอวิ๋นเฟยหยางขาดไปหนึ่ งคนพอดี แต่ต่อให้ไม่ ข าด
ใครไปสักคน อวิ๋นเฟยหยางก็จะใส่ช อเขาเพื่ื ่อปกป้ องเขาจนถึง
ตอนสุดท้ายอยู่ดี
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 415 ชีหน้
้ าท ้าสู ้

ติดตามอวิ๋นเฟยหยางก็มีขอ้ ดีอีกอย่าง งานหนักราวกับย้าย

ภูเขาถมดินก็ไม่ตอ้ งให้เหมียวอีทํ้ า
แต่อย่างไรก็ตาม เหมียวอีก็้ ยงั คงวิงไปมาหลายรอบ
่ ่ ว่ า
เพือดู
จะเจอคนรู ้จักบา้ งหรือเปล่า แต่สุดท้ายแลว้ หาคนรู ้จัก ไม่ เจอสัก
้ ยงั ไม่เจอเลย
คน แม้แต่จ ้าวเฟยกับกู่ซานเจิงก็
้
เหมียวอีอดถอนหายใจไม่ ได้ ดูเหมือนพวกจา้ วเฟยจะหนี ไม่
้ ้น
พน้ อันตรายครังนั
ในวันที่หกขณะที่เขากลับไปห้องที่อวิ๋นเฟยหยางเตรีย มให้
เพื่อจะฝึ กฝนต่ อ บนท้องทะเลมีคนเจ็ด คนกํ าลังวิ่งฝ่ าคลืนมา
่ กู่
ซานเจิง้ ถานเล่า เย่ซน ่
ิ จ ้าวเฟย ซือคงอู๋เว่ย ผีจวินจือและเถาหย่ ง
ชุน ครบเจ็ดคนไม่ขาดแม้แต่คนเดียว
้ ดคนเหาะลงมาบนเกาะไร ้ชือ่ ก็ถอนหายใจด้วย
หลังจากทังเจ็
ความโล่งอก ซือคงอู๋เว่ยหัวเราะเบาๆ และพูดว่า "เหลืออีกสองวัน
่ ดก็มาถึงแลว้ "
ก่อนถึงกําหนด ในทีสุ
ตอนแรกหลังจากที่เหมียวอีช่ ้ วยให้พวกเขาหลบหนี กู่ซาน
เจิง้ ถานเล่าและเย่ซน ิ ก็ได้ตดั สินใจยกเลิกการชิงอันดับเพือสํ่ านัก
ขอเพียงมีชวี ต ้
ิ อยู่ต่อไป ทังสามคนไม่ คิดที่จะต่อสูก้ บ
ั ใครอีก และ
ติดตามไปซ่อนตัวด้วยกัน ตัดสินใจเก็บร่างกายที่มีประโยชน์ไว ้
ไม่เอาชีวต ่ บอันดับบา้ ๆ นั่น
ิ ไปเสียงกั
https://novel-lk.blogspot.com/
 ในช่วงเวลานี ้ ผีจวินจือได้
่ แสดงบทบาทสํ าคัญออกมาจริง ๆ
้
แล ว้ ตังแต่ ้ั ด คนแยกกับ เหมีย วอีจนถึ
ท งเจ็ ้ ง ทุ ก วันนี ้ ก็ ยึด มั่นใน
หลักการ 'ซ่อนตัวได้ก็ซอ ่ น พยายามอย่าไปเจอใคร' พวกเขาจึง
ไม่ได้ประมือกับใครอีกเลย
้ ดคนวิงไปที
ทังเจ็ ่ ่เนิ นเขาเพื่อดูการเคลือนไหว
่ ในภูเขาทอด
ยาวทีมี่ ธงของหกแดนโบกสะบัด มีทราบใหม่
่ี ขนาดใหญ่ นักพรต
แต่ ล ะแดนไปมาหาสู่ ก ัน ไม่ พ บการเข่ น ฆ่ า สงบสุ ข เป็ นหนึ่ ง
เดียวกัน
ภาพแบบนี ทํ้ าให้ทงเจ็
ั้ ดคนตกตะลึง ถึงขนาดสงสัยว่ามาผิด
สถานที่หรือเปล่า มีปฏิกริ ยิ าเหมือนกับนักพรตคนอื่นๆ ที่มาที่นี่
่
อันดับแรกคือต้องหาคนเพือถามว่ าเกิดอะไรขึน้
หลังจากถามเกียวกั ่ บสถานการณ์แลว้ ทังเจ็ ้ ดคนก็มองหน้า
กันเลิ่กลั่ก ผีจ วินจื่อกับ เถาหย่ ง ชุนมีสีห น้า เป็ นทุ ก ข เ์ หมือนกับ
อะไรบางอย่าง
"พวกเราสองคนล่ ว งเกิน ไป๋ จื่อเหลี ย งแล ว้ ถ้า กลับ ไปอยู่
ภายใต้บ งั คับ บัญชาของเขา ก็ เป็ นการรนหาที่ตายชดั ๆ!" ผีจ วิ
่ อบจะร ้องไห้ออกมา ซ่อนตัวมาหลายปี เช่นนี ้ นึ กไม่ถึงว่า
นจือเกื
่
สุดท้ายแลว้ ก็หนี ไม่พน้ ไป๋ จือเหลี
ยงอยู่ดี
ห้าคนที่เหลือต่างมองหน้า กันไปมา กู่ซานเจิงพู
้ ดด้วยเสี ย ง
ตํ่าว่า "พวกเจา้ สองคนตามพวกขา้ ไปที่ค่ายแดนเซียนดูไหม จะ
้ อไป แม้จะโชคดีมีชวี ิต รอด
ได้ดูแลกันและกัน แต่ถา้ เป็ นเช่นนี ต่

https://novel-lk.blogspot.com/
ออกไปได้ ในอนาคตพวกเจา้ อยู่ท่ทะเลดาวนั
ี กษัตรก็ตอ้ งเจอกับ
ความยากลําบากอยู่ด"ี
เถาหย่ ง ชุนพยัก หน้า และพู ด ว่ า "ขอแค่ มีช วี ิต รอดก็ ดี ก ว่ า
อะไรทังนั้ ้น! พวกเรารู ้ดีว่าการล่วงเกินไป๋ จือเหลี
่ ยง อนาคตจะทํา
ให้ยืนอยู่ บ นทะเลดาวนั ก ษัต รไม่ ได้ ดัง นั้ นพวกเราสองคนจึงได้
ปรึกษามาหลายปี แลว้ ถ้ามีชวี ิตอยู่จนถึงสินสุ ้ ดการปราบจลาจล
ก็ ไม่ ค าดหวัง ตํ า แหน่ ง ประมุ ข ค่ า ยอะไรนั้ นหรอก จะใช ้ตํ า แหน่ ง
ประมุขค่ายแลกกับการลาออกจากปี ศาจ และใช ้ชีวต ิ แบบเอาตัว
รอดไปวันๆ"
"ในเมื่อพวกเจา้ คิดไวแ้ ลว้ ก็ไปกับพวกขา้ เถอะ!" กู่ซานเจิง้
พยักหน้า
ในเวลานี ้นั ก พรตแต่ ล ะแดนต่ า งยุ่ งมาก กํ า ลัง มองหาเพื่อน
ร่วมกลุ่มของกันและกัน คนกว่าสองหมื่นคนไม่สามารถต่อสูท้ ล ี ะ
คนได้ จึง อนุ ญ าตให้ร วมกลุ่ ม เป็ นพัน ธมิ ต รสิ บ คนเพื่ อออกรบ
พร ้อมกัน และแน่ นอนว่า ถ้าเจ ้ารู ้สึกว่าตนเองมีฝีมือมากพอ ก็ไม่
ต้องผูกพันธมิตรก็ได้ ท้าสูก้ บ ่ เพียงลําพัง
ั กลุ่มอืนๆ
ดวงจันทร ์ส่องแสง วันสุดท้ายของระยะเวลาสามเดือน เรือลํา
ใหญ่จอดอยู่ที่ริมเกาะไร ้ชือ่ ดึงดูดผูค้ นที่มองดูอยู่บนยอดเขาไม่
น้อย
มีเสีย งดัง มาจากบนเรือ ก อ้ งกัง วานไปทั่วเกาะไร ้ชือ่ "หนึ่ ง
ร ้อยคนสุ ด ท้า ยที่ชนะ จะได้ขึนเรื
้ อลํ า นี ้ไปที่ตํ า หนั ก ดาวประจิม

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เรือลํานี บรรทุ กเพียงหนึ่ งร ้อยคนเท่านั้น ทั่วทังแดนฝึ
้ กตนไม่ใช่ว่า
ทุกคนจะมีโอกาสเหยียบเขา้ มาในตําหนักดาวประจิมได้!"
้ ว้ ราวกับว่าเป็ นเกียรติอย่างยิงที
ได้ฟังความหมายนี แล ่ ได้
่ เขา้
มาในตําหนักดาวประจิม
เมื่อพู ด จบ ก็ มีลํ า แสงสีแดงหลายเส น
้ ยิง ไปทั่วท้องฟ้ ายาม
ราตรี ไม่รู ้ว่าพวกเขาไปทําอะไรต่อแลว้
๋
อวินเฟยหยาง ่ ยง เฟิ งหรูซวิ คงจือ้ เฮยอู๋หยา ทังห้
ไป๋ จือเหลี ้ า
คนรวมตัวกันที่ห้องโถงในเรือนไม้ข องเยว่ เหยา จับฉลากลําดับ
การลงสนามของนักพรตหกแดน
้ นั ก พรตทั้งหกแดนรวมกลุ่ ม กัน เคลื่อนไหว กอง
วัน รุ ่ง ขึ น
กําลังกว่าสองหมื่นคนได้รวมตัว กันบริเวณที่ราบใจกลางเกาะที่
บุกเบิกใหม่ เยว่เหยาและตัวแทนอีกห้าแดนต่างนํ าหน้าอยู่คนละ
ด้าน
ฉากดังกล่าวเรียกได้ว่ากวา้ งใหญ่มาก คาดว่าทั่วทังแดนฝึ
้ ก
ตนตอนนี มี ้ นอ
้ ยคนที่จะได้เห็ นการรวมตัวกันของผูค้ นมากมาย
เช่นนี ้ โดยเฉพาะอย่างยิง่ ส่วนใหญ่ดูเหมือนจะเป็ นนักพรตที่สวม
้
เกราะรบขันสองมารวมตั วกัน มองดูแน่ นขนัดไปหมด
่
เห็นได้ชดั ว่า สิงของบนตั ่
วของนักพรตนับหมืนคนที ่
ตายแล ว้
ตกไปอยู่ในมือของคนพวกนี ทั้ งหมด
้

กองกํ า ลัง ของแดนเซีย นและแดนปี ศาจมีน้อยที่สุ ด ทังสอง

้
ฝ่ ายต่างเหลือไม่ถงึ สองพันคน แดนเซียนถูกอวิ๋นเฟยหยางทําให้
https://novel-lk.blogspot.com/
สับ สนจนเปิ ดโอกาสให้ค นอื่นลงมื อ แดนปี ศาจเนื่ องจากถู ก กู่
้ งด้วยชือ่ 'หนิ ว โหย่ วเต๋ อ' การไล่ ล่ า ของกลุ่ มปี ศาจก็
ซานเจิงตรึ
่
เปิ ดโอกาสให้คนอืนลงมือเช่นกัน
กองกําลังแดนพุทธะมีมากทีสุ ่ ด ประมาณแปดพันกว่าคน แต่
้ ยงั ดูไม่ออกว่าใช่นักบวชหรือไม่ แต่ละคนขีอาชามั
ในเวลานี ก็ ่ งกร
สวมเกราะรบกับเกราะหัว
นั ก พรตของแดนมาร แดนผีและแดนอู๋ เลี่ยงมีพ อๆ กัน ยัง
่ นกว่าคน
เหลือกองกําลังอีกประมาณสีพั
ถึง ตอนนี ้ ศึก ตัด สินสุ ด ท้า ยของการปราบจลาจลทะเลดาว
่ นแล
นักษัตรก็ได้เริมขึ ้ ว้
่
กองกําลังทีลงสนามเป็ ่ เป็ นไป๋ จือเห
นกลุ่มแรกก็ไม่ใช่ใครอืน ่
ลีย งแห่ ง แดนปี ศาจที่เมื่อคืน จับ ฉลากได้ส่ ง คนมาท้า สู ร้ อบแรก
นั่นเอง
สายตาของไป๋ จื่อเหลีย งกวาดมองไปที่กองกํ า ลังของแต่ละ
แดนที่อยู่รอบๆ แต่แลว้ ก็ตอ้ งสะดุด จอ้ งมองไปที่เหมียวอีที้ ่ยืนอยู่
ขา้ งๆ อวิ๋นเฟยหยาง เขาไม่อยากจะเชือเลยว่
่ า เหมียวอียั้ งมีชวี ิต
อยู่ เป็ นไปได้อย่างไร?
้ จ อ้ งมองไปที่เขา
เขายัง คิ ด ว่ า ตนเองตาฝาด แต่ เ หมี ย วอี ก็
เช่นกัน ความเยือกเย็ นที่ไม่อาจซ่อนไวไ้ ด้น้ัน ทําให้ไป๋ จือเหลี
่ ยง
มั่นใจแลว้ ว่าเป็ นเหมียวอีแน่
้ นอน

https://novel-lk.blogspot.com/
 เหมียวอีก็้ ไม่ใช่คนใจกวา้ งขนาดนั้น ไป๋ จือเหลี
่ ยงเกือบจะเอา
ชีวติ เขา แต่เขาโชคดีจงึ รักษาชีวิตไวไ้ ด้ ความเจ็บปวดทีไป๋ ่ จื่อเห
ลียงมอบให้เขานั้นมากเกินกว่าที่ใครจะคาดคิด ถ้าให้เขาปล่อย
่
ไป๋ จือเหลี ยงไป เขาก็คงไม่ใจดีขนาดนั้นหรอก!
น่ าเสียดายที่ศัตรู อยู่ต รงหน้า แต่ตนเองกลับ ไม่มีโอกาสฆ่ า
เขา! เหมียวอีกํ้ าหมัดทังสองข
้ า้ งไวแ้ น่ น
เยี ย นเป่ ยหงที่ อยู่ ข า้ งๆ ได้ยิ น เสี ย งประหลาดจึ ง มองไปที่
ดวงตาของเหมีย วอี ้ เมื่อมองไปตามสายตาของเหมีย วอี ้ ก็ เห็ น
่
สายตาของไป๋ จือเหลี ยง ทันใดนั้นก็คด ่ั
ิ อะไรบางอย่างอยู่ชวขณะ
อวิ๋นเฟยหยางได้ยินเสีย งจึงมองไปที่เหมีย วอี ้ และมองตาม
่
สายตาของเขาจึงได้เห็นการตอบสนองของไป๋ จือเหลี ยง
ที่นี่ ได้ป ระกาศเริมแล
่ ว้ ไป๋ จื่อเหลีย งที่ถู ก ส่ ง มาในรอบแรก
กลับไม่มีการโต้ตอบใดๆ สายตาของผูค้ นจับจอ้ งไปยังไป๋ จือเหลี ่
ยงที่กําลังมองไปทางเหมียวอี ้ และผูค้ นกว่าสองหมื่นคนก็ พ ากัน
มองไปทางเหมียวอีเช่ ้ นกัน

"จุจุ! คงจือ้ เจ ้าเห็นหรือยัง ว่าเด็กคนนั้นยังมีชวี ต ่ ก

ิ อยู่ ขาทีหั
ก็หายดีแลว้ ด้วย!" ศีลแปดในค่ายแดนพุทธะพลันพูด ด้วยความ
ประหลาดใจ
้ ่ยืนอยู่ขา้ งๆ ก็ประหลาดใจมาก เลียหวนเป็
คงจือที ่ นใครกัน
แน่ ? ค่ายกลที่ราชาปี ศาจบงกชทองขันหนึ้ ่ งวางไวส้ ามารถทําให้
คนคนนี สิ้ นหวั
้ งได้จริงหรือ?
https://novel-lk.blogspot.com/
 "นั ก พรตแดนเซีย นของข า้ ไปอยู่ ใ นค่ า ยของแดนมารแล ว้
เหรอเนี่ ย!" เยว่เหยาที่จับ ตามองอย่างเงียบๆ ก็พูดพึมพํา ขึนมา
้
ฉับพลัน
้ บจา้ วเฟยมองหน้ากันเลิกลั
กู่ซานเจิงกั ่ ่กอยู่ดา้ นหลังค่ายกล
แดนเซียน ในแววตาเผยให้เห็ นถึงความประหลาดใจ เหมียวอียั้ ง
มีชวี ต
ิ อยู่จริงๆ!
ทว่าทําไมถึงไม่อยู่ในค่ายแดนเซียน แต่กลับอยู่ในค่ายแดน
่ ทํ
มารล่ะ? เรืองนี ้ าให้หลายคนไม่รู ้ว่าควรพูดอย่างไรดี!
่
ไป๋ จือเหลี ่
ยงก็อึดอัดใจเหมือนกัน แม้แต่ทหารไร ้ชือคนเดี ยว
ยังจัดการไม่ได้เลย เขาสูดหายใจลึก พูดกับกองกําลังด้า นหลัง
โดยไม่ ห น ั กลับ ไปว่ า "ใครเต็ มใจออกรบในรอบแรกแทนแดน
ปี ศาจของขา้ บา้ ง!"
ด้า นหลัง นิ่ งเงีย บ ไม่ มีใ ครเปล่ ง เสีย งออกมา ต่ า งก็ อยากดู
สถานการณ์ก่อน
ในเวลานี ้ มีเงาคนหลายคนเหาะมาจากทิศทางของเรือ ลอย
อยู่กลางอากาศ เทศพสองร ้อยกว่า ศพออกมาจากในกํา ไลเก็ บ
้
สมบัติ ตกลงไปกลางพืนสนามรบ
้
เงาคนหลายคนทิงศพเสร็ จ ก็ เหาะกลับ ไปแล ว้ ผู ค
้ นต่ า งไม่
้ และยังมีเสียงพึมพํ ามาจากทิศ ทางเรืออี ก
เขา้ ใจว่าเกิด อะไรขึน
"เจตนาฉวยโอกาสตบตาผ่านด่าน และนี่ ก็คอ ื จุดจบ!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ทุ ก คนต่ า งตระหนั ก ในทัน ที ยัง มี ค นคิ ด หลบหนี ผ่ า นด่ า น
้
มากมายขนาดนี เลยหรื อ!
ในใจของทุ ก คนต้องตกตะลึงพร ้อมกันอีก ครัง้ เพีย งแค่ คืน
เดี ย ว คนที่ คิ ด จะตบตาผ่ า นด่ า นมี ม ากมายขนาดนี ้แต่ ถู ก ฆ่ า
หมดแลว้ เหรอ?
ทุ ก คนต่ า งเข า้ ใจบ า้ งแล ว้ ว่ า ยอดฝี มื อ บงกชแดงที่ เหาะ
กลับไปเมื่อคืนได้ทํา อะไรลงไป คาดว่าคงเป็ นผูท ้ ี่ดําเนิ นกฎการ
ปราบจลาจล
รออยู่ครูใ่ หญ่ แต่ยงั ไม่เห็ นว่าด้านหลังมีใครสมัครใจออกรบ
เดรัจฉานสับปลับจึงหันกลับไปอย่างช ้าๆ สายตาของไป๋ จือเหลี ่ ยง
กวาดมองนั ก พรตแดนปี ศาจ สี ห น้า เย็ น ชา แล ว้ ชีนิ้ ้วออกไป
"พวกเจ ้าต้องออกรบ!"
สิ บ คนที่ ถู ก ชีฝื้ นใจเดิ น ออกมา ขี่สัต ว พ
์ าหนะวิ่งไปรอบๆ
สนาม พร อ้ มทั้ งมองดู ส ถานการณ์ ข องนั ก พรตแต่ ล ะ แด น
วิเคราะห ์ดูว่าจะทํา อย่างไรจึง จะสามารถเลือกการท้าสูท ้ ี่อ่ อนแอ
่
กว่าได้ เพือความมั ่นใจในชยั ชนะ

คนแรกทีวิ่ งวนรอบทั
่ นใดนั้นหูก็ขยับ หันกลับไปมองไป๋ จื่อเห
ลียง กลอกตาแลว้ หันกลับมา จอ้ งเหมียวอีอย่ ้ างรวดเร็ว หลังจาก
กระซิบ กับ คนในกลุ่ มเดีย วกัน สิบ คนนั้ นก็ วิ่งไปที่หน้า ค่ ายแดน
มารพร ้อมกัน

https://novel-lk.blogspot.com/
 "ฮ่าๆ!" อวิ๋นเฟยหยางที่ขีกระทิ
่ งมารคลั่งเอามือเท้าสะเอว รู
้ ก น้อย กล า้ ท้า สู ก
จมู ก เชิด ขึนเล็ ้ บ
ั นั ก พรตแดนมารของข า้ เป็ น
อันดับแรก ไม่อยากมีชวี ต
ิ อยู่แลว้ ใช่ไหม
้ บรู ้สึกแปลกๆ เพราะคนกลุ่มนี เพิ
เหมียวอีกลั ้ งจะมี
่ ปฏิส ม
ั พันธ ์
่
เล็กๆ กับไป๋ จือเหลี
ยง
เป็ นอย่ า งที่คิด ไว ้ คนที่ท้า สู เ้ ป็ นคนแรก ชืนิ้ ้วไปที่เหมี ย วอี ้
"เจา้ ! พวกเราขอท้าสูพ ้ วกเจา้ !" แต่เขากลับยังไม่รู ้ว่าเหมียวอียั้ ง
ไม่มก ี ลุ่ม
อวิ๋นเฟยหยางผู ย้ โสโอหัง ตะลึง งัน หัว เราะเบาๆ แล ว้ พู ด ว่ า
"พวกเจ ้าคิดผิดแลว้ เขา…"
้
พูดยังไม่จบ แต่กลับถูกเหมียวอียกมื
อขัดจังหวะแลว้
้
เหมียวอีมองไปที ่ไป๋ จือเหลี
่ ยงที่กําลังจอ้ งมองตนอย่างเย็ นชา
เขาสามารถอยู่ ใ นค่ า ยแดนมารได้ เป็ นเพราะว่ า มีอวิ๋นเฟยหยา
งคอยปกป้ อง มีสท
ิ ธิพเิ ศษในการเลียงศึ่ กของอวินเฟยหยาง
๋

เมื่อก่ อนเขาคิด เสมอว่ า ไม่ มีอะไรสํ า คัญไปกว่ า การมีช วี ิต

กลับไป!
่ กคนอืนชี
แต่เมือถู ่ หน้
้ าท้าสูต้ นต่อหน้าฝูงคน เขาจึงได้พบว่า
ตนเองนั้นคิดผิด เขาค้นพบว่าตนเองหลบซ่อนไม่ได้แลว้ !
ไป๋ จื่ อเหลี ย งอยากฆ่ า เขา แล ว้ ทํ า ไมเขาจะไม่ อ ยากให้
่
ไป๋ จือเหลี ยงได้เจอดีล่ะ!
https://novel-lk.blogspot.com/
 ที่สําคัญกว่านั้น…สายตาของเหมียวอีหั ้ นเหจากไป๋ จือเหลี
่ ยง
ไปทางเยว่เหยาที่กําลังจอ้ งมองมาทางนี ้ รู ้สึกว่ามีอะไรบางอย่ า ง
้
อัดอันอยู ่ในใจ เขาค้นพบว่าตนเองหลบไม่พน ้ แลว้ จริงๆ จะให้เจา้
สามเห็นพีใหญ่ ่ ้ อนตัวอยู่ในค่ายศัตรูเหมือนคนขีขลาดและ
คนนี ซ่ ้
์ ยงศึ
รับสิทธิเลี ่ กต่อหน้าสาธารณชนอย่างนั้นเหรอ?

ถ้ามีวนั หนึ่ งเจา้ สามรู ้ว่าเขาเป็ นใคร…เขาอยากให้เจา้ สามรู ้

ว่ า พี่ ใหญ่ ค นนี ้แม้จ ะไร ฝ้ ี มื อ แม้จ ะไร อ้ นาคต แต่ ก็ ไ ม่ ใ ช่ค นขี ้
ขลาด!
"นายน้อยหยาง!" เหมียวอีสู้ ดลมหายใจลึกแลว้ พูดว่า "ให้ขา้
รับมือเอง!"
อวิ๋นเฟยหยางเบิกตาโพลงทันที "ท่านพูดเล่นอะไรอยู่ สมอง
มีปัญหาใช่ไหม? ถ้าท่านเป็ นอะไรไปแลว้ ขา้ จะรายงานกับหลัวซ
วงเฟยได้อย่างไร?"
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 416 ทวนเดียวดับสูญ

้
เหมี ย วอี ถามกลั บ ไปว่ า "หรือ ว่ า ข า้ เป็ นคนไม่ เ อาไหนใน
สายตานายน้อยหยาง? นายน้อยหยางโปรดวางใจ ไปประเดี๋ยว
เดียวก็กลับมา คนเพียงไม่กคนนี่ี ้ าอะไรขา้ ไม่ได้หรอก!"
ทํ
"ไม่ ไ ด้! " อวิ๋ นเฟยหยางคัด ค้า นอย่ า งเด็ ด ขาด ไม่ ย อมให้
้ ยงภั
เหมียวอีเสี ่ ย

สํ า หรับ เขาแล ว้ ถ้า ได้อน

ั ดับ ไม่ ดีก็ ไม่ เป็ นไร ขอแค่ ป กป้ อง
ความปลอดภัยของเหมียวอี ้ กลับไปก็จะมีคนออดอ้อนต่อหน้า ท่า
๋ าวเทียนอยู่แลว้ แต่ถา้ เหมียวอีเป็
นอวินอ้ ้ นอะไรไป เขาจะมีปัญหา
ใหญ่แน่ ๆ
เหมียวอีพู้ ดว่า "ไป๋ จือเหลี
่ ยงกับขา้ มีความแค้นต่อกัน เขาคิด
จะฆ่าขา้ ขา้ ก็จะทําให้เขาได้เห็ นดีกน ั ! นายน้อยหยาง การต่อสู ้
้ ข
ครังนี ้ า้ ถอยไม่ได้!"

อวิ๋นเฟยหยางหาขอ้ อ้างว่า "ไม่ได้! ท่านอยากจะต่อสูต้ อนนี ้

ก็สายไปแลว้ เพราะไม่มใี ครรวมกลุ่มกับท่าน!"
ในเวลานี ้ คนที่อยู่ ต รงข า้ มได้ตะโกนอีกครัง้ "ทํ า ไมไม่ ก ลา้
รับมือล่ะ!"
ี่ ไม่จําเป็ นต้องรวมกลุ่มหรอก!" เหมียวอี ้
"ฆ่าศัตรูแค่ไม่กคน
หัว เราะเยาะ และขีเกี้ ย จจะรอให้อวิ๋นเฟยหยางอนุ ญาต เขากาง
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
แขนทังสองข า้ งออก มีหมอกดําปรากฏขึน้ สวมเกราะทังคนทั
้ ง้
อาชามังกร พร ้อมถือทวนเกล็ดกลับด้าน
่ ่ขา้ งๆ เห็นเขายืนกรานทีจะไป
เยียนเป่ ยหงทีอยู ่ จึงพูดว่า "ขา้
่
จะไปเป็ นเพือนเจ ้า!"
"ไม่ ต อ้ ง! ข า้ ไปประเดี๋ยวเดีย วก็ ก ลับ มาแล ว้ !" เหมีย วอีหั
้ น
กลับ ไปตอบอย่ า งฉั บ พลัน และถ่ า ยทอดเสีย งอย่ า งรวดเร็ว "พี่
่
เยียน น้องขอยืมใช ้ชือของพี ่
นะ!"
่
ยืมใช ้ชือของข า้ เหรอ? เยีย นเป่ ยหงงงงัน ไม่ รู ้ว่ า หมายถึ ง
อะไร?
อวิ๋นเฟยหยางมองสภาพการณ์ นี่ เป็ นการไม่เชือฟั
่ งนะ! เขา
พูดด้วยความโกรธในทันที "ขา้ ไม่อนุ ญาต!"
เหมี ย วอี รู้ ว้ ่ า ต่ อ รองกับ เขาไม่ ไ ด้ และไม่ พู ด ไร ส้ าระอี ก
จากนั้นขึนขี
้ สั่ ตว ์พาหนะและวิงออกไปเหมื
่ อนลูกธนู แลว้ !
"เจ า้ ..." อวิ๋ นเฟยหยางชีเหมี
้ ้ ่ ออกไปโดยไม่ ไ ด้ร บ
ย วอี ที ั
อนุ ญาต โกรธจนหัวเราะออกมา ขา้ พยายามปกป้ องเจา้ แต่เจ า้
กลับ อยากไปรนหาที่ ตาย เห็ น ข า้ อวิ๋ นเฟยหยางเป็ นตัว อะไร?
จากนั้นกัดฟั นพูดว่า "ทําคุณบูชาโทษ ไปตายซะ ตายแลว้ ถูกทิง้
ไว ้ ขา้ ก็ไม่สนใจแลว้ !"
พูดด้วยอารมณ์โกรธ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ทสนมกัน จึงทนดูเหมียวอีออกรบ
เยียนเป่ ยหงกับเหมียวอีสนิ ้
คนเดียวไม่ได้ ร่างกายแฝงในหมอกสีดํา ถือดาบใหญ่ในมือ แลว้
่
รีบขีอาชามั งกรออกไป!
้ ดอาชาและโบกทวนชี ้
เสียงมังกรคํารามดังก อ้ ง เหมียวอีหยุ
ไปยังเยียนเป่ ยหงด้วยสายตาเย็ นเยียบทันที เพื่อหยุดการกระทํา
ของเขา ถ่ายทอดเสียงว่า "พี่เยียน! แม้เหมียวอีไร ้ ้ฝี มือ แต่ ก็ ไม่
อยากให้น้องสาวที่พลัด พรากมาหลายปี ดู ถู ก เอาได้! เหมีย วอี ้
้ ก็
ต่อสูใ้ นครังนี ้ เพือศั
่ กดิศรี
์ แม้ตายก็ไม่เสียใจ พีเยี
่ ยนโปรดเขา้ ใจ
ด้วย!"
เยียนเป่ ยหงมองเยว่เหยาที่กํ าลังชมการต่อสู อ้ ย่างไม่รู อ้ ะไร
เลย แค่รู ้สึกกังวล แลว้ ถอนหายใจ "เฮอ้ " แรงๆ ในทันที ดาบใหญ่
ในมือพลิกกลับ ฉึ ก! เสียบลงบนพืนดิ ้ นในทันที มือจับด้ามดาบ
ก ้มหน้าหลับตา ไม่พูดอะไร!
คนแรกของอีกฝ่ ายตะโกนว่า "ใครมา!" เขาก็อยากแน่ ใจว่า
่ จือเหลี
คนทีไป๋ ่ ยงถ่ายทอดเสียงให้ตนท้าสูด้ ว้ ยนั้นเป็ นใคร
้ นกลับไปตะโกนว่า "เยียนเป่ ยหงอยู่ทนี
เหมียวอีหั ่ี ่ แลว้ !"

นั่ งเฮยทั่นเคลื่อนไหวอย่ า งฮึก เหิม ทุ ก ครังที

้ ่ถึง เวลาแบบนี ้
เป็ นช่วงเวลาทีมั่ นตืนเต้
่ นทีสุ
่ ด

เมื่อรายงานชือ่ 'เยียนเป่ ยหง' ออกไป ไป๋ จือเหลี

่ ยง เยว่เหยา
้ แอบจดจําไวแ้ ลว้ ทีแท้
และคงจือก็ ่ คนคนนี ก็
้ คอ
ื เยียนเป่ ยหง!

https://novel-lk.blogspot.com/
 "เยียนเป่ ยหงเหรอ?" อวิ๋นเฟยหยางที่อยู่ในอารมณ์โกรธตก
่ ่ทางซ ้ายและขวาอย่างงงงัน "เขาบอกว่าเขาชือ่
ตะลึง ถามคนทีอยู
อะไรนะ?"
เยีย นเป่ ยหงลืมตาอย่ า งฉั บ พลัน ในตอนแรกเขายัง ไม่ รู ว้ ่ า
เหมียวอีถ่้ ายทอดเสียงพูดว่าจะยืมใช ้ชือของเขานั
่ ้นหมายถึงอะไร
แต่ตอนนี ดู ้ เหมือนจะเขา้ ใจแลว้

สูดลมหายใจลึกๆ และช่วยเหมียวอีพู ้ ดให้จบลงด้วยดี "เขา

่
กับไป๋ จือเหลี ่ งให้
ยงมีความแค้นต่อกัน เขาไม่อยากเปิ ดเผยชือจริ
่
ไป๋ จือเหลี ่
ยงรู ้ เพือหลี ่
กเลียงการแก ้แค้นในภายหลัง"
้ ประโยชน์อะไร?" อวินเฟยหยางสงสั
"แบบนี มี ๋ ย
้ อยู
พวกกู่ซานเจิงที ่ ่ในค่ายแดนเซียนมองหน้ากันเลิกลั ่ ่ก เกิด
้ ทํ า ไมเหมีย วอีกลายเป็
อะไรขึน? ้ นเยีย นเป่ ยหงไปแล ว้ ? หรือว่ า
พวกเราจะจําผิดคนจริงๆ?
"จ ้าวเฟย หมายความว่าอย่างไร? ควรจะเป็ นเหมียวอีสิ้ ! เสียง
ทวนในมื อ ของเขาก็ พิสู จ น์แ ล ว้ ว่ า ไม่ ใ ช่ต ัว ปลอม!" ซือ ถู อู๋ เ ว่ ย
ถ่ายทอดเสียงถามจ ้าวเฟย
้ อมมี
จา้ วเฟยถ่ายทอดเสียงตอบกลับ "น้องเหมียวทําเช่นนี ย่
เหตุผลของเขา พวกเราอย่าเปิ ดโปงก็พอ!"
่ ดอยู่น้น
ในขณะทีพู ั ขณะเดียวกันคนรู ้จักก็มองไปรอบๆ ดูว่า
มีพน ่
ั ธมิตรผ้าแดงหรือเปล่า ซึงโชคดี ที่ไม่มีแม้แต่ค นเดียว ก่อน

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ้ หาคนรวมกลุ่มกันแลว้ แต่ก็ยงั อดจะมองดู อ ย่ า ง
หน้านี เจอตั
งแต่
่
กังวลเพือเหมี ้ ได้
ยวอีไม่
้ ่มเททังชี
เหมียวอีทุ ้ วิต คนคนนี อยู
้ ่ในแดนฝึ กตนด้วยจิต ใจที่
่
ระแวดระวังจนสุดท้ายก็ได้เพือนมาหลายคน
"เพื่อนร่ว มกลุ่ มของเจา้ ทํา ไมถึงไม่ ออกมารับมือล่ ะ หรือว่ า
แดนมารเป็ นพวกรักตัวกลัวตาย?"
"ฆ่ า ศัต รู แค่ ไม่ ก ่ีคนไม่ จํ า เป็ นต้องระดมกํ า ลัง หรอก ข า้ คน
้
เดีย วก็ พ อแล ว้ !" เหมีย วอีตะโกนตอบ จากนั้ นขี่สัต ว พ
์ าหนะวิ่ง
ออกไปอย่างรวดเร็ว
ในสนามมีเสียงดังเกรียวกราวอย่างฉับพลัน นี่ เป็ นเพียงการ
่ น ทุ ก คนยัง คงใจจดใจจ่ อ ในรอบแรกปรากฏชายหนุ่ มที่
เริมต้
ต่ อสู ก ั ศัต รู แบบหนึ่ งต่อสิบ อีก สัก ครู ท
้ บ ่ ุ ก คนโปรดจับ ตามองใน
สนามสีเหลี ่ ยมจั
่ ้ ดๆี
ตุรสั แห่งนี ให้
่
ฝ่ ายท้าสูถ้ ูกไป๋ จือเหลี ยงบังคับเลือกออกมา เดิมทีรู ้สึกอกสั่น
ขวัญหาย แต่ เมื่อเห็ นว่ า อีก ฝ่ ายมีเพีย งคนเดีย ว จึง รู ้สึก ฮึก เหิม
้
ขึนมา
่
"รนหาทีตายแท้ ๆ อย่ามาโทษขา้ แลว้ กัน ฆ่า!" หัวหน้าตะโกน
สิบคนแบ่งเป็ นสองกลุ่มและโจมตีเขา้ มาในทันที
หนึ่ งคนรับมือกับสิบคนเขา้ ปะทะพร ้อมกันอย่างฉับพลัน

https://novel-lk.blogspot.com/
 สัตว ์พาหนะตัวหนึ่ งบุกฝ่ าดั่งคลืน
่ เสียงดังกอ้ งชวนสับสนดัง
้ กหนึ่ ง และชวพริ
ขึนพั ่ ั บตาเดียวก็ทะลวงผ่านอาชามังกรนับสิบ ตัว
ไป
ออกทวนเหมื อ นมั ง กร ความหนาวเย็ น พัด ผ่ า นดัง หิ ม ะ
ความเร็วในการออกทวนมองดูแลว้ ลานตา
้
"ฮีๆ..." เฮยทั่นที่หยุ ด กะทันหันยกขาหน้า ขึนพร
้ ้อมส่ งเสียง
้
ร ้อง เหมียวอีโบกทวนด้ วยมือเดียว หัวทวนอาบด้วยหยดเลือด ชี ้
่ จือเหลี
ไปทีไป๋ ่ ยงด้วยสายตาเย็นชา
‘เสีย งมัง กรคํ า ราม’ ของทวนเกล็ ด กลับ ด้า นก อ้ งกัง วานใน
สนามรบ และการต่อสูก้ ็สนสุิ ้ ดลงในทันทีแลว้ !
วิ่งตัด สลับ ผ่ า นสิบ คน เจ า้ ของสิบ คนบนสัต ว พ ์ าหนะตกลง
้
พืนหมดแล ว้ การกระทํ า สุ ด ท้ายของจิตใต้สํา นึ กก็ คือ แต่ ล ะคน
เอามืออุดห้ามเลือดสดที่คอ คอขาดกระจาย ศีรษะสิบใบกระเด็น
ไปหมดแลว้ ส่วนร่างกายยังไม่รบ ี ตาย ตกลงมาทีพื่ นดิ
้ นและยัง คง
กระตุกอยู่
การออกทวนเร็ ว มาก ดุ เ ดื อ ดมาก แม่ น ยํ า มาก อานุ ภ าพ
ทําลายลา้ งเหมือนกับว่า 'ถ้าขา้ งหน้ามีภูเขาก็สามารถทําลายได้'
้ นแทบจะมองไม่ เห็ นรายละเอียด เห็ นแต่ เพีย งเฮยทั่นพุ่ง
ผู ค
้ อยๆ
ชนเร็วขึนเรื ่ ่ั
และชวพริ บตาเดียวก็ทะลวงผ่านขบวนทัพของ
อีก ฝ่ าย มองเห็ นการกระทํ าของเงาทวนเปล่ง ประกายนั้ นไม่ชดั

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ้ นนํ าพาเลื อดสด
เห็ นเพียงรางๆ ว่าการเคลือนไหวของเงาทวนนั
ให้กระจายออกมา
่ งๆ หนึ่ งคนทะลวงอย่างฉับพลัน สิบ
เหมือนกับบุกฝ่ าคลืนจริ
่
คนเหมือนถูกลมหนาวทีปกคลุ มไปด้วยเกล็ดหิมะพัดพาไป
ผูค้ นที่ชมอยู่ในสนามกว่าสองหมื่นคนนิ่ งเงียบและประหลาด
่
ใจ แต่ละคนถ้าไม่เบิกตากวา้ งก็หรีตามอง
ไม่ ใ ช่แค่ ค นอื่นๆ เยว่ เหยา เฮยอู๋ ห ยา เฟิ งหรู ซ วิ คงจือ้ ศีล
แปด แต่ละคนต่างก็ตกตะลึง แม้แต่คนทีเคยเห็ ่ ่
นสิงเหล่ ้
านี มามาก
แลว้ ก็ยงั ถูกทวนด้ามนี ทํ ้ าให้ตกตะลึงได้อย่างน่ าทึ่ง ทวนที่ทําให้
ดับสูญราวกับความฝันเล่มนั้น น่ าทึงจนทํ
่ าให้ผค ่
ู ้ นตืนตาตื ่
นใจ!
หลายคนถามตนเอง ถ้า ไม่ มีข องวิเ ศษ ตนเองจะสามารถ
้ ไหม? และคําตอบคือไม่ได้!
ขัดขวางทวนเล่มนี ได้
่
ไป๋ จือเหลี ยงที่ถูกทวนชีรู้ ้สึกเหมือนหัวใจถูกเข็มทิมแทง
่ จอ้ ง
มองทวนเล่มนั้นทีชี
่ มา้ เหมือนถูกก ้อนหินหนักทับร่างกาย ทับจน
หายใจลําบาก
หลันซูซ่ ทู่ ่อยู ่
ี ่ขา้ งๆ อดตืนตระหนกไม่ ได้ ทวนเล่มนั้นน่ ากลัว
มาก ‘เสียงมังกรคําราม’ ทีดั ่ งกังวานนั้นก็ทําให้ตวั สั่นเทา
้
กู่ซานเจิงและจ า้ วเฟยในค่ายแดนเซียนต่างตกตะลึง แม้จะรู ้
ความร ้ายกาจของวิชาทวนของเหมียวอีมาก่้ อนแลว้ แต่ไม่นึกเลย
ว่าจะน่ ากลัวมากขนาดนี !้

https://novel-lk.blogspot.com/
 เยียนเป่ ยหงก็งุนงงเล็กน้อย ค่อยๆ หันไปมองดาบใหญ่ท่อยู ี ่
ในมือของตน เขาก็ม่นใจในวิ
ั ้ ง่
ชาดาบของตนอยู่บา้ ง ในเวลานี เพิ
จะค้นพบว่าเมื่อครังนั
้ ้นเหมียวอีไม่
้ ได้ใช ้กําลังทังหมดในการต่
้ อสู ้
กับตน
แต่เขาคิดว่าตนสามารถเขา้ ใจได้ ทวนทีน่ ่ าทึงเมื
่ ่อครูน ่ ี ้ไม่ได้
้ รานี ใ คร เมื่อลงมือก็ คือเอาชีวิต เห็ นได้ช ด
มีไว ป ้
ั ว่ า เหมีย วอี ไม่
สะดวกที่จะใช ้วิชาทวนนี ้มาต่ อสู ก้ บ
ั ตน เพราะว่าเหมียวอีไม่ ้ เคย
่ าเขา!
คิดทีจะฆ่
อวิ๋ นเฟ ยหยางมองไปที่ เหมี ย วอี ้ที่ ยั ง คงโกรธอยู่ แต่ ก็
หยุดชะงัก ริมฝี ปากค่อยๆ เปิ ดออก เปิ ดกวา้ งจนสามารถยัดไข่ไก่
่
เขา้ ไปได้ ค่อยๆ เผยสีหน้าเหลือเชือ!
้ ่ใหญ่เขา้ ตาเจ า้
'เจา้ สาม! เจา้ เห็ นหรือยัง? ทวนด้ามนี ของพี
บา้ งหรือเปล่า? ทําให้เจ ้าเสียหน้าไหม?'
้ ่ชีทวนไปที
เหมียวอีที ้ ่ไป๋ จือเหลี
่ ยงมีคําถามอยู่ในใจ เขารู ้สึก
เวีย นหัว วิง เวีย นแบบว่ า งเปล่ า เหมือนจะหายใจไม่ อ อก กํ า ลัง
้
ทังหมด พลังอิทธิฤทธิทั์ งหมด
้ เหมือนจะถูกดูดไปหมดเมื่อสักครู ่
้ ว้
นี แล
่ ทํ
่ าให้
เขารู ้สึกว่าตนเองใกลจ้ ะลม้ ลงแลว้ แต่เพราะความเชือที
เขายืนหยัดไวไ้ ด้ จึงไม่ลม้ ลงไป
กีบ เท้า หน้า ของเฮยทั่นเหยี ย บลงพื น
้ ค่ อ ยๆ เก็ บ ทวนที่ ชี ้
่
ไป๋ จือเหลี ยงกลับมา ความจริงคือใกลจ้ ะถือไว ไ้ ม่ ไหวแลว้ ค่อยๆ
https://novel-lk.blogspot.com/
พาดไวบ้ นหลังของเฮยทั่น พยายามไม่ให้ตนเองสลบไป พยายาม
สูดอากาศเขา้ สู่รา่ งกาย พยายามทําเหมือนไม่เป็ นอะไร
ในที่ สุ ด ก็ ค่ อ ยๆ ได้ส ติ ก ลับ มา และนึ ก ถึ ง สิ่งที่ เกิด ขึ นเมื
้ ่อ
สักครูน ้ างช ้าๆ
่ ี อย่
เมื่อสัก ครู เ่ ขาเพิ่งออกทวน รับ มือกับ สิบ คนที่พุ่ง เขา้ มา แต่
้ บเนรมิตโจมตีสิบครัง้ เป็ นการผสมกันระหว่างวิช า
ทวนเล่มนี กลั
่
ทวนทีเขาฝึ กฝนมาสิบปี บนเกาะกับวิชาทวนทีใช ่ ้มาหลายสิบปี

ในระหว่ า งที่ ออกทวน ความปรารถนาทังหมดของเขาได้

้
รวมกันเป็ นหนึ่ ง รวมกันเป็ นความปรารถนาพิเศษทีไม่ ่ เหมือนใคร
ไม่มค
ี วามคิดอืนๆ่ ทังร่
้ างกายได้เขา้ สู่สภาวะที่แท้จริง แค่อยากให้
่
บางคนเห็นว่า พีใหญ่ อย่างเขาก็ไม่ได้น่าละอายขนาดนั้น!
่
ความเชือหนึ ่ งเดียวนี ทํ
้ าให้วิชาทวนกว่าสิบปี หลอมรวมเป็ น
้
ทวนนี และระเบิดออกไป การเปลียนแปลงทั่ ้ บของทวนเล่มนี ้ แต่
งสิ
่
ละการเปลียนแปลงต่ างหลอมรวมจิงชีเสิ่ น[1] พลังอิทธิฤทธิ ์ ทวน
และคนไว จ้ นถึง จุ ด สุ ด ยอด บรรลุ ถึง ระดับ ที่เขาไม่ เคยสัมผัส มา
ก่อน
เมื่อออกทวน เขาก็มองขา้ มการโจมตีของสิบคนนั้น ปล่อย
ให้ร า่ งกายปะทะกับอาวุ ธ ที่เก็ บกลับมาอย่า งรวดเร็วเพื่อป้ องกัน
่ องกันในขณะทีข
ตนเอง และใช ้ชุดเกราะเพือป้ ่ า้ มผ่าน
้ ่ฟื ้ นขึนมารู
เหมีย วอีที ้ ้สึก อ่ อนเพลีย การเปลี่ยนแปลงสิบท่า
ของทวนด้า มนี ้ทํ า ให้เขาเหนื่ อยล า้ แต่ ใ นใจกลับ ซ่อนความฮึก
https://novel-lk.blogspot.com/
เหิมที่ไม่ อาจบรรยายได้ เมื่อก่ อนรู ้สึก เสมอว่ า วิช าทวนของตน
เหมือนถึง ขีด จํ า กัด ที่ตนสามารถแสดงออกมาได้แล ว้ แม้ว่ า วร
ยุทธ ์จะพัฒนาขึนแล้ ว้ ก็ตาม
จนมาถึง ขณะนี ้ เขาได้รู ้ว่ า ตนทะลวงผ่ า นพันธนาการแล ว้
ทํ า ให้วิช าทวนของตนบรรลุ ถึงอีก ระดับ หนึ่ ง เมื่อก่ อนรู ้เพีย งว่ า
คน วิชา ทวน รวมเป็ นหนึ่ ง แต่ตอนนี กลั ้ บเขา้ ใจแลว้ ว่าต้องรวม
่ นด้วย
จิงชีเสิ
่
แต่ผลทีตามมาจากการเข า้ ใจล่วงหน้าเช่นนี ร้ ้ายแรงนัก การ
่
เปลียนแปลงสิ ้ นขีดจํา กัดวรยุ ทธ ์ของเขา
บท่าของทวนเดียวนี เกิ
ไปมาก จนเกือบจะดูดอากาศทังร่ ้ างกายของเขาไปหมดแลว้

มีเพียงเขาเท่านั้นที่เขา้ ใจสภาพร่างกายของตนเอง แต่เกรง

ว่าภายในสิบวันจะไม่สามารถประลองกับคนอืนได้ ่ อกี ไม่ใช่เพราะ
ฟื ้ นฟูพลังอิทธิฤทธิไม่
์ ได้ แต่เป็ นเพราะจิตใจเซืองซึ่ มจนถึง ที่สุ ด
แลว้ แค่มีคนธรรมดาถือมีด มาฟั น ด้วยกําลังวังชาของตน ก็ไม่
่
สามารถเคลือนไหวหลบหลี ่ ตอ้ งพูดถึง
กได้อย่างแม่นยําแลว้ ยิงไม่
นักพรตเลย
…………………………
่ น 精气神 ในทางเต๋าจัดเป็ นหัวใจหลักของมนุ ษ ย ์
[1] จิงชีเสิ
้ จ ิ ชีคื
จิงคือของเหลวในร่างกาย เช่น ฮอร ์โมน เลือด เชือสุ ่ อพลัง
ปราณ เสินคือจิตวิญญาณ ถ้าขาดสามอย่างนี ไป ้ ก็ไม่อาจเรียก
ได้ว่าเป็ นมนุ ษย ์อีกต่อไป

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 417 ผีจวินจือเป็
่ นตัวถ่วง

่
ไม่แปลกใจทีคนคนนี ้ า้ สูท้ เี ดียวสิบคน!
กล
นักพรตหกแดนค่อยๆ คลายความตกตะลึง แต่ละคนมองซ ้าย
มองขวาและสบตากันเลิกลั ่ ่ก ใครไม่ใช ้ของวิเศษแลว้ ต้านทานคน
้ บา้ ง? อีกฝ่ ายเพิ่งออกทวนแค่ทีเดียวเอง ถ้าออกทวนอีก
คนนี ได้
หลายทีละ่ ใครจะต้านทานไหว?
"ฮ่ า ๆๆ!" อวิ๋นเฟยหยางเอามือ เท้า เอว เงยหน้า ขึนฟ้
้ าแล ว้
หัวเราะอย่างบา้ คลั่ง เย่อหยิงลํ
่ าพองใจมาก
่ าสูฝ
คนอืนท้ ้ ่ ายเขา ฝ่ ายเขาก็ส่งออกไปสูเ้ พียงคนเดียว แค่
้
ทวนเดี ย วก็ กํ า จั ด ฝ่ ายตรงข า้ มทิ งไปสิ บ คนแล ว้ ทวนเดี ย ว
สั่นสะเทือนทังสนาม
้ ้ หน้าได้ตาเกินไปแลว้ !
แบบนี ได้
เขารู ้สึกว่าเหมียวอีได้ ้ ระบายความโกรธให้เขาแลว้ ก่อนหน้า
นี ้ตนแพ ด ้ ว้ ยนํ ้ ามือเยว่เหยา ก็ ไม่ ใ ช่ว่ า ความสามารถสู เ้ ยว่ เหยา
ไม่ได้ แต่เป็ นเพราะของวิเศษสู เ้ ยว่เหยาไม่ ได้ ตอนนี ทุ ้ กคนเห็ น
แลว้ รึยงั ? ถ้าไม่ใช ้ของวิเศษ ใครจะสูฝ้ ่ ายเราได้ล่ะ?
เสียงหัวเราะที่กําเริบ เสิบ สาน ทังยั้ งตอนที่เหมียวอีชี
้ ทวนใส่
้
ก่อนหน้านี ้ ทําให้ไป๋ จือเหลี
่ ยงรู ้สึกว่าตัวเองโดนตบหน้าอย่างแรง
้ ว
เขาสีหน้าอึมครึม รู ้สึกตึงไปทังตั

https://novel-lk.blogspot.com/
 "มิน่า ล่ ะ ชายคนนี ้กระโดดลงไปในค่ า ยกลไฟของเลี่ยหวน
แล ว้ ยัง มี ช วี ิ ต อยู่ ไ ด้ มี ค วามสามารถที่ คนอื่ นไม่ มี จ ริง ๆ คงจื อ้
ตอนนี ยุ้ ่งยากใหญ่แลว้ ถ้าประลองตามกติกานี ต่ ้ อไป คนแปดพัน
คนของพวกเราก็ไม่พอให้อก ้ อไปไม่ได้
ี ฝ่ ายฆ่าหรอก! ทําแบบนี ต่
แลว้ ต้องหาทางเปลียนกฎศึ ่ ้ ศีลแปดถ่ายทอดเสียงบ่น
กตัดสินนี !"
กับคงจือ้
้
คงจือกลอกตามองบน 'เจ า้ คิด ว่ า สิ่งนี ้คื ออะไร? มีค นดู อ ยู่
เยอะขนาดนี ้ เจ ้าบอกจะเปลียนกฎแล
่ ว้ จะเปลียนได้่ เลยหรือไง?'
"นักพรตที่มีความสามารถแบบนี ในแดนเซี
้ ยนของขา้ ทําไม
่ วยสีหน้านิ่ ง
จึงไปอยู่ในค่ายของแดนมาร?" เยว่เหยาถามหลันรัวด้
เฉย
่ ดไม่ออก นางจะไปรู ้ได้อย่างไร?
หลันรัวพู
"ในโลกนี ้ วิช าทวนที่สามารถเอาชนะวิช า 'ทวนพิษ ' ได้มี
น้อยมาก ก่อนหน้านี ข ้ า้ นึ กว่าพี่ซวงซวงช่ว ยคุ ยโม้ให้เขาเพราะ
ความรักบังตา ตอนนี ท่ ้ าทางพี่ซวงซวงจะพูดไวไ้ ม่ผิด! วิชาทวน
ของชายคนนี ้ร ้ายกาจจริง ๆ เอาชนะวิช าทวนของพี่ซวงซวงได้
อย่างไม่มีปัญหาเลย" อวิ๋นเฟยหยางใช ้สองมือเท้าเอวพร อ้ มพู ด
อย่างหลงระเริง แลว้ ถ่ายทอดเสียงบอกลูกน้องว่า "มีเขาออกต่อสู ้
ให้ พวกเราได้เปรียบมากแลว้ !"
ลูกน้องของเขาก็พูดไม่ออกเช่นกัน คิดในใจว่า 'เมื่อครูท
่ ่ าน
ยังห้ามไม่ให้เขาออกไปสูอ้ ยู่เลยไม่ใช่เหรอ?'

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เหมียวอีพยายามควบคุ มตัวเองให้สงบ ไม่ให้ตวั เองเผยพิรุธ
อะไร เฮยทั่นที่เขาขีวิ่ งลดความเร็
่ วกลับเขามาในค่าย กลับมาถึง
๋
ขา้ งกายอวินเฟยหยาง ่
ส่วนสิงของบนตัวของสิบคนที่โดนฆ่า ต่อ
ให้อ ยากกระโดดลงไปเก็ บ แต่ เ ขาก็ ไ ม่ ก ล า้ อยู่ ดี กลัว ว่ า ความ
อ่อนแอของตัวเองจะเผยออกมา
การที่ เขาไม่ เ ก็ บ ก็ ใ ช่ว่ า คนอื่นจะเก็ บ ไม่ ไ ด้ อวิ๋ นเฟยหยา
งโบกมือพูดแลว้ ว่า "เก็บของของพวกเรากลับมา!"
่
ขา้ งกายมีคนสองคนวิงออกไปทั นที นํ าพวกเกราะรบ อาวุธ
และแหวนเก็บสมบัตเิ ก็บกลับมาหมด
สุดท้ายก็คน ์ ตําแหน่ ง' ออกมา
้ และรีดไถ 'กําไลอิทธิฤทธิระบุ
ได้ห ลายสิบ วง อวิ๋นเฟยหยางชูกํ าไลทองกํ า หนึ่ งขึนมา
้ โอ้อวด
อย่างร่าเริง
์ ตําแหน่ ง' ของอย่าง
ตามกติกา นอกจาก 'กําไลอิทธิฤทธิระบุ
่ ว้ นต้องมอบให้เหมียวอีหมด
อืนล ้ เหมียวอีก็้ เก็บขึนมาอย่
้ างไม่ใส่
ใจ ไม่มอี ารมณ์จะตรวจนับแลว้
่ ่ตรงนั้นย่อมมีคนนํ าไปจัดการ รอบต่อไปเริมลงสนาม
ศพทีอยู ่
แลว้
ฝ่ ายที่ ลงสนามรอบต่ อ ไปคื อ ฝ่ ายแดนเซีย น อยู่ ใ ต้บ ัง คับ
บัญชาของเยว่เหยา กองกําลังกลุ่มหนึ่ งวิงวนอยู
่ ่รอบสนาม
้ เหลือบตาขึ นเล็
เหมีย วอีแค่ ้ ก น้อย อยากจะสนใจแต่ ก็ ไ ม่ มี
กําลังวังชาแลว้ เขาโยนลูกแกว้ พลังปรารถนาไม่ก ี่ลูกลงในปาก
https://novel-lk.blogspot.com/
แล ว้ หลั บ ตากลั่ นกรองอย่ า งช า้ ๆ ค่ อ ยๆ ฟื ้ นฟู กํ า ลั ง วัง ชาที่
อ่อนเพลียและพลังอิทธิฤทธิที์ ตั
่ วเองใช ้หมดไป

กองกํ า ลังที่วิงวนอยู
่ ้ แวบเดีย ว และ
่ ในสนามมองเหมีย วอีแค่
่ ากลัวขนาดนี ้ ใครจะกลา้ ท้าสู ้
เป็ นฝ่ ายมองขา้ มไปเอง เจ ้าหนุ่ มทีน่
ล่ ะ นอกเสี ย จากจะเป็ นคนที่ สมองมี ปั ญ หาเบื่ อหน่ ายชีวิ ต และ
อยากรนหาทีตาย ่
้
สุดท้ายก็เลือกท้าสูจ้ ากกองกําลังแดนพุทธะ หลังจากทังสอง
ฝ่ ายเข่นฆ่ากันสะเทือนเลื่อนลั่นรอบหนึ่ ง กองกําลังแดนพุท ธะก็
พินาศย่อยยับหมดแลว้
่ ถือว่าเป็ นชยั ชนะของศึกแรก
ฝ่ ายเยว่เหยาต่อสูต้ ายไปสีคน
์ ตํ า แหน่ ง ' ของผู ท
'กํ า ไลอิท ธิฤ ทธิระบุ ้ ่ีตายไม่ ว่ า จะเป็ นของฝ่ าย
ชนะหรือฝ่ ายแพ ้ ก็ลว้ นตกอยู่ในมือเยว่เหยาหมด ฝ่ ายแดนพุทธะ
ย่ อมสู ญเสีย กองกํ า ลัง ไปกลุ่ มหนึ่ งรวมทังสิ
้ ่งของบนตัว พวกเขา
โดยทีไม่ ่ ได้อะไรกลับมา
้ บตานั่งสมาธิฟื้นฟูน่ ังอยู่บนตัวเฮยทั่นและแทบจะ
เหมียวอีหลั
ไม่ ส นใจความเคลื่อนไหวภายนอก การประลองรอบที่ห้า มาถึง
้ งคราวแดนมารเป็ นฝ่ ายท้าสู ้ คือฝ่ ายของอวิ๋น
โดยไม่รู ้ตัว รอบนี ถึ
เฟยหยางนั่นเอง
"แค่กๆ! เจ ้าเยียนเป่ ยหงคนนั้นล่ะ? สนใจจะจัดการสนามนี ให้
้
๋
ขา้ ไหม?" อวินเฟยหยางไอสองที ้ อยู
มองและพูดกับเหมียวอีที ่ ่ขา้ ง
กาย

https://novel-lk.blogspot.com/
 การกระทําของเขาดึงดูด ให้ทุกคนของห้าแดนอื่นๆ มองมา
ทันที ไม่รู ้ว่ามีคนมากมายเท่าไรที่เริมกั
่ งวลใจ ดูเหมือนนายน้อย
ผูน ้ งเจา้ 'เยียนเป่ ยหง' นั่นออกมาอีกแล ว้ ถึงตอนนั้นผู ท
้ ี จะส่ ้ ่ีถู ก
ท้าคนไหนจะต้านทานไหว!
้
เยีย นเป่ ยหงได้ยินแล ว้ ดึง ดาบใหญ่ ขึนมาจากพื น้ กํ า ลัง จะ
ออกไปต่ อสู พ ้ ร ้อมกับ กลุ่ มของตัว เอง กลุ่ มนี ้ของเขา อวิ๋นเฟย
้
หยางตังใจจั ดยอดฝี มือบงกชเขียวขันเก ้ า้ ไวใ้ นนั้นจํานวนเก ้าคน
การต่อสูข้ องเหมียวอีเมื้ ่อครูน่ ี ้สั่นสะเทือนทังสนาม
้ เยียนเป่ ยหง
เองก็อยากให้ทุกคนจดจําดาบใหญ่ในมือเขาเหมือนกัน!
๋
ใครจะคิดว่าอวินเฟยหยางจะกลอกตามองบน พูดกับเยียนเป่
ยหงว่า "เจา้ จะรีบทําไม? ไม่ได้บอกเจา้ ขา้ บอก 'เยียนเป่ ยหง'!"
เขาพูดพลางบุย้ ปากไปทางเหมียวอี ้
้
เยียนเป่ ยหงอึงไป ่ั
ระมัดระวังไปชวขณะ ่
เกือบจะลืมว่าชือของ
ตัวเองไม่ได้เป็ นของตัวเองแลว้
ขณะเดีย วกันนี ้เอง อวิ๋นเฟยหยางจ อ้ งเยว่เหยาที่อยู่ใ นค่าย
้ า้ เล่ห ์อย่างมีเจตนาร ้าย ชดั เจนมากว่ามี
ของแดนเซียนแลว้ ยิมเจ
แผนอะไร
่
เยว่เหยาแอบกัดฟัน เรียกได้ว่าแค้นจนคันฟัน มีหรือทีนางจะ
ไม่รู ้ว่าอวิ๋นเฟยหยางมีเจตนาอะไร เขาคิดจะสร ้างความอัปยศอด
สูคน
ื ให้นาง!

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ บส่ายหน้าพูดว่า "นายน้อยหยางเลือกคน
แต่ทว่าเหมียวอีกลั
่
อืนแล ว้ กัน!"
๋
อวินเฟยหยางที ่ าสีหน้าเย่อหยิงภู
ทํ ่ มใิ จรู ้สึกงงทันที ก่อนหน้า
นี ้เหมีย วอีกระตื
้ อรือร น้ จะต่ อสู ม้ าก พอโดนคนอื่นเรีย กก็ เ ดื อ ด
ดาลแลว้ แต่ตอนนี ทํ ้ าไมเชิญแลว้ ไม่ขยับล่ะ? เขาถามอย่างงงงัน
้ั นี่ เป็ นเรืองง่
ว่ า "ไม่ ใ ช่มง? ่ า ยสํ า หรับ ท่ า นไม่ ใ ช่เหรอ! เหมือนที่
ท่านบอกไวไ้ ม่ใช่เหรอ?"
เขาหัน กลับ ไปมองลู ก น้อ งคนสนิ ท ของตัว เอง ลู ก น้อ งคน
้
สนิ ทรีบช่วยเกลียกล่ อมทันที "ออกไปสักหน่ อยก็กลับมาได้แลว้ !"
"ใช่แลว้ !" อวิ๋นเฟยหยางตบต้นขา แลว้ พูดชมว่า "เรืองนี
่ ้ ะ
น่
๋
ท่านออกไปแค่ประเดียวเดี ยวก็ได้กลับมาแลว้ ออกไปแทงสักสอง
ทวนก็พอ ไม่เปลืองความพยายามท่ านสัก เท่า ไรหรอก ไปเถอะ
ไปเถอะ ขา้ จะเอาใจช่วย!"
เขาจะรู ้ได้อย่างไรว่าการออกทวนครังเดี ้ ยวของเหมียวอีไม่ ้ ได้
ใช ้ความพยายามแค่ นิด เดีย ว แต่ ใ ช ้ความพยายามไปเยอะมาก
้ เหมียวอีเข
ตังแต่ ้ า้ สู่เสน้ ทางนองเลือดจนถึงทุกวันนี ้ ก็ไม่รู ้ว่าเข่น
้ รอบ
ฆ่าไปแลว้ ตังกี ่ แต่ก็ไม่เคยเหนื่ อยเหมือนอย่างวันนี ้ สามารถ
พูดได้ว่าตลอดทังชี ้ วต ิ เขาไม่เคยเหนื่ อยขนาดนี มาก่
้ อน จะไปง่าย
เหมือนแทงทวนสองครังอย่ ้ างทีอวิ
่ นเฟยหยางพู
๋ ดได้อย่างไร
้ ง คงส่ า ยหน้า พู ด ว่ า "นายน้อยหยาง หรือว่ า แดน
เหมีย วอียั
มารไม่มค
ี นแลว้ ?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 เขาไม่ มีท างออกไปต่ อสู ไ้ ด้แล ว้ จริง ๆ ทํ า ได้เพีย งใช ้คํ า พู ด
กระตุน้
อวิ๋นเฟยหยางถลึง ตาสองข า้ ง คําพูดนี ทํ
้ าให้เขาไม่ช อบฟั ง
แลว้ หันขวับกลับไปถามทันทีว่า "ใครจะออกไปต่อสู?้ "
ไม่มีใครตอบอะไร สุดท้ายภายใต้สายตาทีคั ่ ดเลือกของอวิน
๋
เฟยหยาง กองกําลังกลุ่มหนึ่ งจึงฝื นใจออกไป
่ ่ฝ่ายแดนเซียนโล่งใจลงบา้ งแลว้ นางหันกลับไป
เยว่เหยาทีอยู
่
พู ด กับ หลันรัวเบาๆ ว่ า "ดู เหมือนเจ า้ เยีย นเป่ ยหงนั่ นจะมีใ จเอน
เอียงมาทางแดนเซียนของเรา ก็เลยไม่ยอมออกมาท้าสู ้ แต่ขา้ ไม่
รู ้ว่าทําไมเขาถึงไปอยู่ในค่ายของแดนมาร มีเขาอยู่จะช่วยให้คน
ของแดนเซียนติดร ้อยอันดับแรกเยอะขึน ้ ในเมื่อเขามีความตังใจ ้
ขา้ ก็ควรจะหาโอกาสรับเขากลับมา!"
ไป๋ จื่อเหลีย งทางฝั่ งแดนปี ศาจก็โ ล่งใจแล ว้ เช่นกัน สิ่งที่เขา
้
กัง วลก็ คือ พอเหมีย วอีออกมาก็ จ ะลงมื อกับ คนจากแดนปี ศาจ
ของเขา ถ้าหมุนเวียนกันอย่างนี ต่ ้ อไป พอถึงคราวแดนมารท้าสู ้
เหมียวอีก็้ จะออกมาลงมือกับกองกําลังใต้สงั กัดของเขา แบบนั้นก็
เกรงว่ากําลังพลของแดนปี ศาจจะตายหมด
คนของค่ายอืนๆ ่ ก็คลายกังวลลงบา้ งแลว้ เพราะวิชาทวนอัน
ยอดเยี่ยมตอนที่เหมียวอีลงสนามครั
้ ้
งแรกทํ าให้พวกเขาตกตะลึง
้
พวกเขาต่างก็หวังว่าเหมียวอีจะไม่ ลงสนาม ตามกฎของการเล่น
ในตอนนี ้ เหมียวอีติ
้ ดร ้อยอันดับ แรกแล ว้ แน่ นอน ไม่จําเป็ นต้อง
มาสร ้างความยุ่งยากให้พวกเขาแลว้
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ า เนิ นขึ นรอบแล
ท้า สู ้ รับ คํ า ท้า การเข่ นฆ่ า เริมดํ ้ ว้ รอบเล่ า
้
ตังแต่ เช ้าตรู จ่ นถึง เที่ยงวัน จนพระอาทิต ย ต์ กดิน สัง หารกันจน
ม่านราตรีหอ้ ยลงมาพร ้อมดวงดาวเต็มท้องฟ้ า
้ บตาขีอยู
เหมียวอีหลั ่ ่บนตัวเฮยทั่นตลอดและไม่สะทกสะท้าน
่ เกิ
กับทุกสิงที ่ ดขึนรอบกาย
้ ่
ราวกับคนโดดเดียวเดี
ยวดาย
การต่อสูช ี้
้ ขาดห้ าสิบสนามในหนึ่ งวันสินสุ
้ ดลง ในการต่อสูช ้ ี้
้ั
ขาดแต่ละรอบ ผูแ้ พท้ งหมดตายเพราะการต่ อสู ้ ผูช
้ นะก็มบ
ี าดเจ็บ
ลม้ ตายปนกันไป ถึงขันมี ้ บางสนามทีฝ่่ ายผูช
้ นะเหลืออยู่เพียงคน
เดียว!
หลัง จากการต่ อสู ช ี้
้ ขาดห้ า สิบ สนาม มีค นต่ อสู ต
้ ายไปแล ว้
เจ็ดร ้อยกว่าคน มีเพียงผูช ้ นะสองร ้อยกว่าคนที่รอดชีวต ิ สถานที่
ตรงนั้นตลบอบอวลไปด้วยกลินคาวเลื ่ อดจางๆ
ภายใต้ค วามมืด ยามคํ่ าคืน กองกํ า ลัง หกฝ่ ายกํ า ลัง วุ่ นวาย
ต่างฝ่ ายต่างกลับไปพักผ่อนปรับปรุงกําลัง มีหลายกลุ่มที่ต่อสูจ้ น
สมาชิกไม่สมบูรณ์แลว้ กลุ่มที่สมาชิกไม่ส มบู รณ์จํา เป็ นต้องหา
คนมาเติมจํานวน
กลุ่ มที่มีกู่ ซ านเจิงเป็
้ นหัวหน้า นั้นโชคดี หลบพ น ้ การต่อสูช้ ี้
ขาดห้าสิบสนามของวันนี แล ้ ว้ แต่ในภายหลังล่ะ? วันนี หลบได้
้ ก็
้
ไม่แน่ ว่าพรุง่ นี จะหลบได้ ไหนจะวันมะรืนและวันต่อๆ ไปอีก

https://novel-lk.blogspot.com/
 แต่กลุ่มของพวกเขามีเจ็ดคน ภายใต้สถานการณ์แบบนี ้ คน
ยิ่งมากก็ย่อมยิ่งดี มีสมาชิกครบถ้วนถึงจะมีหวังในการรอดชีวิ ต
มากขึน้
เมื่อการต่ อสู ช ี้
้ ขาดจบลง ้ นํา พรรคพวกไล่ ต าม
กู่ ซ านเจิงก็
กลุ่ มๆ หนึ่ งที่วันนี ้ต่ อสู จ้ นสู ญเสีย สมาชิก กลุ่ มนี ้เหลืออยู่ เ พี ย ง
สามคน รวมเป็ นกลุ่ มเดีย วกับ พวกเขาได้พ อดี อีก ทังการต่ ้ อ สู ้
ของสนามนั้ นก็ ได้พิสู จ น์ค วามสามารถของทังสามคนแล ้ ว้ ด้วย
ถ้าสามารถรับสามคนนี มาเข ้ า้ ร่วมได้ ก็ไม่มอ ้ กแลว้
ี ะไรดีกว่านี อี
้
ทังสองฝ่ ้ เขา
ายทักทายกันอย่างสุภาพ และเดินเขา้ ไปในถําภู
ด้วยกัน
่ ่ วรยุทธ ์ของพวกท่านเป็ นอย่างไรบา้ ง?" หงเจียน หนึ่ งใน
"พีกู
สามคนนั้นเอ่ยถาม
้ นไปพยักหน้า เบาๆ ให้พวกจา้ วเฟย แลว้ ทังเจ็
กู่ซานเจิงหั ้ ด
้
คนเผยวรยุทธ ์ตรงหว่างคิวออกมา
้
สําหรับวรยุทธ ์ของพวกกู่ ซานเจิงและพวกจ า้ วเฟย พวกหง
เจียนไม่มีความเห็ นอะไร เพราะพวกเขาสามคนก็มีวรยุทธ ์บงกช
้ า้ เช่นกัน มีแต่วรยุทธ ์บงกชเขียวขันเจ็
เขียวขันเก ้ ดของเถาหย่ ง
้
ชุนกับบงกชเขียวขันหนึ ่ งของผีจวินจือ
่ ทีทํ
่ าให้ทงสามต้
้ั องขมวด
คิว้
่ ห น้า อ่อนปวกเปี ยก เมื่อก่อนตอนที่คนกลุ่ ม นี ้หา
ผีจวินจือสี
ี่
พันธมิตร สาเหตุทหาไม่ ได้ลว้ นเป็ นเพราะมีเขาเป็ นตัวถ่วง
https://novel-lk.blogspot.com/
 "ปราณปี ศาจ? พวกเขาสองคนเป็ นพรตปี ศาจเหรอ?" หง
้
เจียนขมวดคิวถาม
้ ก หน้า ตอบ "ใช่แล ว้ ! ที่จริง จะเป็ นพรตปี ศาจ
กู่ ซ านเจิงพยั
หรือไม่ก็ไม่สําคัญ ขอแค่ทุกคนสามารถร่วมมือกันเอาชีวิต รอด
จนถึงตอนสุดท้ายก็พอ!"
หงเจีย นพู ด ด้ว ยเสี ย งทุ ม้ ตํ่ าว่ า "พี่ กู่ ข า้ ไม่ ไ ด้ค ัด ค้า นที่ จะ
ร่ว มมือกับ พรตปี ศาจ แต่ พ วกท่ า นก็ น่า จะได้เห็ นการต่ อ สู ว้ ัน นี ้
แลว้ พวกเราโดนเพือนร่ ่ ้
วมกลุ่มบงกชเขียวขันสามสองคนถ่ วงให้
ลํ า บาก ไม่ อย่ า งนั้ นคงไม่ เสีย หายหนั ก ขนาดนี ้หรอก เวลาต่อสู ้
ถ้าในกลุ่มขาดใครไปสักหนึ่ งคน ฝ่ ายตรงขา้ มก็จะเหมือนมีเพิ่ม
มาอีกหนึ่ งคนทันที เกิดเป็ นสถานการณ์การต่อสูแ้ บบสองต่อหนึ่ ง
ถ้าถ่วงแบบนี ต่้ อไป ผลลัพธ ์ก็จะแย่ จ นไม่ อยากนึ ก ถึง ขออภัย ที่
ข า้ พู ด ตรง ถ้า ท่ า นเตะพรตปี ศาจบงกชเขีย วขันหนึ ้ ่ งคนนี ้ออก
จากกลุ่ม แลว้ หาคนอืนที ่ ่เหมาะสมกว่ามาเติม พวกเราสามคนก็
จะเขา้ ร่วมกับพวกท่าน!"
้ ก็มีคนอีกเจ็ดคนเดินเขา้ มาจากนอกถํา้ พอคนที่
ขณะนี เอง
นํ า หน้า มาเห็ นพวกกู่ ซ านเจิง้ ก็ ห วั เราะลั่นแล ว้ พู ด ว่ า "รบกวน
แลว้ ๆ ที่แท้ก็มีคนมาถึงก่อนนี่ เอง แต่หงเจียน ท่านลองพิจารณา
ถึงกําลังความสามารถของฝ่ ายขา้ ก่อน แลว้ ค่อยตัดสินใจเถอะ"
ฟังจากนํ ้าเสียงเหมือนเขารู ้จักกับหงเจียน

https://novel-lk.blogspot.com/
 เจ็ดคนนั้นเผยวรยุทธ ์บงกชเขียวขันเก
้ า้ ออกมาพร ้อมกัน ผู ้
ที่มาพูดต่ออีกว่า "เพื่อพวกพี่หงทังสามคน
้ พวกเราสามารถเตะ
่
อีกสามคนออกจากกลุ่มได้นะ พีหงลองพิ จารณาดูดๆี !"
เรื่องราวเกี่ ยวข อ้ งกับ ความเป็ นความตาย ไม่ มี อ ะไรน่ า
พิ จ ารณา พวกกู่ ซ านเจิงทั ้ ้งเจ็ ด คนจึง กลายเป็ นฝ่ ายที่จากไป
อย่างเงียบๆ
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 418 เยว่เหยาแย่งคน

พวกทีต่ ่ อสูเ้ ข่นฆ่ากันในวันแรกและรอดชีวต

ิ มาได้ กลายเป็ น
สิ่งดึง ดู ด ใจในสายตาของคนจํ า นวนมาก ถึง อย่ า งไรก็ ได้แสดง
กําลังและความสามารถให้เห็นแลว้
มีบ างกลุ่ มส่ งคนมาสานสัมพันธ ด์ ว้ ยอย่ างเงีย บๆ พอเจรจา
่ ทธ ์แย่ในกลุ่มออกทันที มีบางพวก
เสร็จแลว้ ก็กลับมาเตะคนทีวรยุ
เตะคนทีวรยุ่ ทธ ์แย่ออกไปก่อนแลว้ โดยตรง ก็เหมือนกับกลุ่มก่อน
้ รั
หน้านี ที ่ บพวกหงเจียนไว ้

บรรดานักพรตวรยุทธ ์ตํ่าที่เดิมทีก็กงั วลใจอยู่แลว้ หลังจากที่

รู ว้ ่ า โดนเตะออกจากกลุ่ ม กะทัน หัน ก็ เ หมื อ นกับ โดนฟ้ าผ่ า
กลางวันแสกๆ เสียจริง วิงวอนครังแล ้ ว้ ครังเล่
้ าก็ไร ้ประโยชน์

ชีวิตจริงก็โหดร ้ายและไร ้ความเมตตาแบบนี ้ เพื่อที่จะมีช วี ิต

ิ้
อยู่ต่อไป คนบางกลุ่มก็ทงพวกที ่ อนแอไวอ้ ย่างไม่ลงั เล
อ่
ความโหดร ้ายของการต่ อสู ใ้ นวันแรก คนเกือบหนึ่ งพันคน
เหลื อ รอดแค่ ป ระมาณสองร ้อยคน ทํ า ให้ค นมากมายมองเห็ น
สภาพความเป็ นจริงแลว้ ความเห็ นใจและความสงสารลว้ นถูกทิง้
ไวข้ า้ งหลัง กลุ่มกอ้ นที่ตอนแรกอยู่ดว้ ยกันดีๆ จู่ๆ ก็แตกกระจาย
ี่ อนแอทยอยกันถูกทิง้ ผูท้ แข็
กันแลว้ ผูท้ อ่ ี่ งแกร่งพากันตามหาผูท ้ ี่
แข็งแกร่งเพือผนึ่ กกําลังกัน

https://novel-lk.blogspot.com/
 เวลาเพียงคืนเดียว คนส่วนใหญ่ในค่ายของหกแดนก็ตงกลุ ้ั ่ม
้
ขึ นใหม่ กลุ่ ม ที่ แข็ ง แกร่ง ก็ ย่ิ งแข็ ง แกร่ง ขึ น
้ กลุ่ ม ที่ อ่ อ นแอก็ ยิ่ ง
อ่อนแอลง เจ ้ามีวรยุทธ ์ระดับใด ก็เขา้ ไปอยู่ในกลุ่มก๊วนระดับนั้น
สุดท้าย กลุ่มที่มีขอบเขตชดั เจนทุ กระดับก็ก่ อตัว ขึน
้ ตังแต่
้
้
บงกชเขียวขันเก ้
้าจนถึงบงกชเขียวขันหนึ ่ ง มีความแตกต่างของ
ระดับชดั เจนมาก
่ ่มของผูแ้ ข็งแกร่งกําลังเฉลิมฉลอง กลุ่มทีจั
ขณะทีกลุ ่ ดตังขึ
้ น ้
โดยผูอ้ ่อนแอก็เศร ้ารันทด เกาะกลุ่มให้กําลังใจและปลุกใจให้กน ั
่ ่นว่าตัวเองจะมีชวี ต
เชือมั ิ รอดต่อไปได้
้ นออกจากถํ าแห่
พวกกู่ ซ านเจิงเดิ ้ ง หนึ่ งอีก ครัง้ แน่ นอนว่ า
พวกเขาหวัง จะหาผู ท ้ ่ี แข็ ง แกร่ง มาเป็ นเป็ นพัน ธมิ ต รเพื่ อเพิ่ ม
โอกาสชนะ แต่น่ี เป็ นครังที้ สี
่ แล่ ว้ ทีโดนปฏิ
่ เสธ
"ศิษย ์พี่! ศิษย ์พี่! เห็ นแก่ไมตรีที่อยู่สํานักเดียวกัน พวกท่าน
้
จะทิงพวกเราไม่ ่ ษย ์น้องร่วมสํานักกันนะ!"
ได้นะ! เราเป็ นศิษย ์พีศิ
้ อไป
"ใช่ว่าพวกเราไม่อยากสนใจพวกเจ ้า แต่ถา้ เป็ นแบบนี ต่
่
ไม่ว่าใครก็เลิกคิดเรืองรอดชีวิตออกไปได้ พวกเราควรไตร่ตรอง
่
เพือภาพรวมของสํ านัก! อย่ามาดึงขา้ เลย รีบไปซะ!"
"ศิษย ์พี่ ท่านเคยบอกว่าท่านชอบขา้ ไม่ใช่เหรอ? ที่จริงขา้ ก็
่
ชอบท่านมาตลอด!" เสียงทีหวาดกลั วของผูห้ ญิงคนหนึ่ งดังขึน้
้ สายไปหน่ อยเหรอ? ความสูงส่งบริ
"ศิษย ์น้อง มาพูดตอนนี ไม่
้
สุทธ ์ของเจ ้าก่อนหน้านี ไปไหนเสี
ยแลว้ ล่ะ?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ดคนเพิงเดิ
ทังเจ็ ่ นออกมาจากถํา้ ก็เจอคนหลายคนเดินอยู่ใต้
ความมืดยามราตรี ขา้ งหลังยังมีหลายคนที่เดินตามขอร ้องให้ค น
ขา้ งหน้ามาเป็ นพวก แทบจะร ้องไห้ออกมาแลว้
หลายคนที่อยู่ขา้ งหน้าสะบัดมือ ทําใจแข็งสะบัดออกไปแลว้
้ มองประเมินกันและกันครู ่
พอเดินเฉี ย ดผ่ า นกับ พวกกู่ ซ านเจิงก็
หนึ่ ง จากนั้นก็เผยรอยยิมและเดิ
้ ้ พวกกู
นเขา้ ไปในถําที ่ ้ ่ง
่ซานเจิงเพิ
ออกมา "พี่ลี่ ศิษย ์พี่ศิษย ์น้องของขา้ มาแลว้ ให้พวกท่านรอเสีย
นาน"
ในนั้นมีเสียงพูดคุยปรองดองดังออกมา มีบางคนกําลังยืนทึ่ม
หรือไม่ ก็ ทํ า สีห น้า คับ แค้นใจอยู่ ด า้ นนอกถํ า้ หนึ่ งในนั้ นยัง เป็ น
่ าตาค่อนขา้ งสวยด้วย
ผูห้ ญิงทีหน้
พวกกู่ซานเจิงมองหน้ ้ ากันเลิ่กลั่ก ดูจากเครืองแต่ ่ ง กายคน
กลุ่ ม นี ้อยู่ สํ า นั ก เดีย วกัน ตอนนี ้แม้แ ต่ ศิ ษ ย ส์ ํ า นั ก เดี ย วกัน ก็ ไม่
เกรงใจกันเลยสักนิ ด บทจะสลัดภาระทิงก็ ้ สลัดเลย
้
"ไปกันเถอะ!" กู่ ซ านเจิงโบกมื ้ ด คนเดิน อยู่ ใ น
อบอก ทังเจ็
ความมืดยามคํ่าคืน
่ ยกได้ว่ายิงหวาดกลั
ผีจวินจือเรี ่ ้ อยๆ
วมากขึนเรื ่ ไม่ว่าจะไปหา
พวกไหน อีกฝ่ ายก็ลว้ นเอ่ยปากว่าต้องการเตะเขาออกจากกลุ่ม
อาศัย วรยุ ท ธ แ์ ละกํ า ลัง ความสามารถของเขา ถ้า ไม่ มีย อดฝี มือ
ปกป้ อง จะต้องตายสถานเดียวแน่ นอน

https://novel-lk.blogspot.com/
 ภาพตรงหน้าที่ศิษย ์สํานักเดียวกันทอดทิงกั
้ นนี ้ ยิ่งทําให้เขา
่ ่ พวกท่านคงจะไม่ทงข
หวาดระแวงกลัว อดถามไม่ได้ว่า "พีกู ิ ้ า้ ใช่
ไหม?"
เถาหย่ ง ชุนตาเป็ นประกาย เขากัง วลเรืองเดี ่ ย วกัน ด้ว ยวร
ยุทธ ์บงกชเขียวขันเก้ ้าของของกู่ซานเจิง้ เย่ซน ิ ถานเล่า จ ้าวเฟย
และซือ คงอู๋ เ ว่ ย ที่ จริง สามารถหากลุ่ ม ที่ ดี ก ว่ า นี ้ เมื่ อไรก็ ไ ด้
้ เคยบอกว่าจะทิงเขากั
เพียงแต่หา้ คนนี ไม่ ้ บผีจวินจือ่
้ น เข า้ มา ยกมื อ ตบบ่ า ผี จ วิ น จื่อ แล ว้ พู ด ด้ว ย
กู่ ซ านเจิงเดิ
้ า "เจา้ วางใจเถอะ! หลายปี มานี ้ ที่พวกเราสามารถหลบ
รอยยิมว่
ซ่อนได้อย่างมั่นคงปลอดภัย ลว้ นเป็ นเพราะอาศัยความสามารถ
ของเจา้ เจา้ ช่วยออกแรงไปมากมายขนาดนั้น ตอนสุดท้า ยเมื่อ
้ วต่อ ก็ไม่มเี หตุผลอะไรทีพวกเราจะข
ถึงจุดหัวเลียวหั ่ า้ มแม่นํ้าแลว้
้
รือสะพานทิ ้
ง!"
่ แลว้ หัวเราะดัง ๆ "ไม่
ซือคงอู๋เว่ยตบบ่า อีกข า้ งของผีจวินจือ
ต้องกลัวหรอก ตอนต่อสูอ้ ยู่ขา้ งหลังซือคงไวแ้ ลว้ กัน รับรองว่าเจ ้า
จะไม่เป็ นอะไร"
"เจ ้ารู ้จักน้องเหมียวมาก่อนพวกเราอีก เจ ้าเป็ นสหายเก่าของ
น้องเหมียว น้องเหมียวสละชีวิตช่วยพวกเราเอาไว ้ ไม่มีเหตุผลที่
พวกเราจะทิงเจ ้ ้าหรอก!" จ ้าวเฟยก็พูดแสดงท่าทีเช่นกัน
่
ผีจวินจือมองคนรอบกายด้ วยท่าทางอ่อนปวกเปี ยก พอเห็ น
ทุกคนเผยรอยยิมที ้ ่เมตตาอ่อนโยนเพื่อจะทําให้เขาเบาใจ เขาก็
่ านํ ้าตาจะเอ่อออกมา ก ้มหน้าเช็ดจมูก
รู ้สึกอบอุ่นทันที ไม่น่าเชือว่
https://novel-lk.blogspot.com/
และสู ด นํ ้ ามู ก เสีย งดัง เป็ นครังแรกที
้ ่รู ้สึก ว่ า การเป็ นมนุ ษ ย น์ ั้ นดี
จริงๆ
่ า ตาปี ศาจหนู เ ฒ่ า จะร อ้ งไห้
"น่ าเกลี ย ดจริง ๆ! ไม่ น่ าเชือว่
่
แลว้ !" ซือคงอู๋เว่ยรีบหดมือทีวางอยู ่บนบ่าเขา
ทุ ก คนหัว เราะลั่น กู่ ซ านเจิงหั
้ นกลับไปมองไฟถําที ้ ่สว่างอยู่
ระหว่างเขาหลายลูกที่เชือมต่ ่ อกัน แลว้ พูดว่า "พวกเราไปหาต่อ
เถอะ ถ้า ไม่ ได้จ ริง ๆ ค่ อยหาคนที่วรยุ ท ธ แ์ ย่ ห น่ อยก็ ไม่ เป็ นอะไร
หรอก มีคนอยู่เยอะก็ยงั ดีกว่าไม่ม"ี
ที่จริงเขาก็กงั วลเหมือนกัน เมื่อไม่สามารถใช ้กระบี่บินอัส นี
บาต พอเทีย บกับ นัก พรตบงกชเขีย วขันเก ้ า้ คนอื่นๆ แล ว้ เขาก็
ไม่ได้มข
ี อ้ ได้เปรียบอะไรมากนัก
พวกเขาเดินไปขา้ งหน้าต่อท่ามกลางความมืด หวังว่าจะพบ
แสงสว่าง...
ภายใต้แสงจันทร ์ ในตําหนักเรือนไม้ของภูเขาแดนมารกลับ
มีเสียงด่าและเสียงหัวเราะ เสียงหัวเราะที่กําเริบเสิบสานของอวิ๋น
้ นครังคราว
เฟยหยางดังขึนเป็ ้

วัน นี ้อวิ๋ นเฟยหยางดี อ กดี ใ จมาก ในการต่ อ สู ข

้ องวัน แรก
ค่ายของฝ่ ายเขาได้เปรียบเต็มที่ เพราะการใช ้ทวนอันน่ าทึ่งของ
เหมียวอี ้ ทําให้ทุกคนตกตะลึงมากจริงๆ ห้าแดนอืนไม่ ่ กลา้ ส่งคน
มาท้าสูก้ บั ฝ่ ายเขาอีก ต่างก็กลัวว่าจะยั่วโมโหเขาให้ส่งมือสังหาร
อย่างเหมียวอีออกมา้

https://novel-lk.blogspot.com/
 แค่คดิ ก็รู ้ถึงผลลัพธ ์ มีเพียงฝ่ ายเขาทีเลื ่ อกคนไปท้าสูก้ บ ั ฝ่ าย
อืน่ แต่ฝ่ายอืนไม่
่ กลา้ ท้าสูฝ้ ่ ายเขา ดังนั้นการบาดเจ็บลม้ ตายของ
ฝ่ ายเขามีนอ้ ยทีสุ ่ ด และย่อมเก็บเกียวผลได้
่ ่ ดเช่นกัน ด้วย
มากทีสุ
เหตุนี้ นอกจากจะได้ผลประโยชน์มากมายแลว้ ห้าแดนอืนๆ ่ ก็ยงั
ต้องเกรงใจเขาด้วย พอหยุดการต่อสูแ้ ละกลับเขา้ มาใน 'ตําหนัก'
อวิ๋นเฟยหยางก็หวั เราะลั่น กดดันจนห้าแดนอืนไม่ ่ ี างเลือกนั้น
มท
ช่างสะใจจริงๆ จึงให้ลูกน้องจัดงานเลียงฉลองดี ้ ๆ
อวิ๋นเฟยหยางเอามือข า้ งหนึ่ งเท้า เอว ส่ ว นมืออีก ข า้ งก็ ถื อ
น่ องไก่โบกไปมา พูดมากจนนํ ้าลายกระเด็นอยู่ตรงนั้นไม่หยุด
้ อยู
เหมียวอีที ่ ่ขา้ งๆ กลับเหมือนพระสงฆ ์ทีนั
่ ่ งสมาธิ ฟื ้นฟูพลัง
อย่างเงียบๆ ต่อไป
้ ดว่าจะกลับไปพักผ่อน แต่ทนไม่ได้กบ
เดิมทีเหมียวอีคิ ั นํ ้าใจ
ไมตรีของอวิ๋นเฟยหยาง จึงถูกดึงตัวมาที่นี่ แลว้ ใครใช ้ให้อยู่ ใ น
อาณาเขตของเขาล่ะ จะไม่ไวห้ น้าเขาเกินไปก็ไม่ได้
ขณะนี ้เอง ด้า นนอกก็ มีค นมารายงานว่ า "นายน้อยหยาง
เทพธิดาเยว่เหยาขอพบ!"
"นางมาทํ า ไม?" อวิ๋นเฟยหยางอึงไป
้ จากนั้ นโบกมืออย่ า ง
ยโสเต็มที "หน้าตาสวยแลว้ มีอะไรดีนักหนา ผูห
้ ญิงสวยๆ ขา้ เจอ
มาเยอะแลว้ ไม่ขาดแคลนนางหรอก ไม่ให้พบ!"
พอพูดถึงเทพธิดาเยว่เหยาเขาก็โมโหแลว้ เป็ นเพราะวันนั้น
แพด้ ว้ ยนํ ้ามือนางแลว้ เสียหน้ามากจริงๆ ตอนนี ทํ
้ าเอาทุกคนรู ้กัน

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ยอมลงมือ ตามความคิดของเขา
หมด ถ้าไม่ใช่เพราะเหมียวอีไม่
้ าออกหมดแน่ ๆ
เขาจะต้องทําให้เทพธิดาเยว่เหยาแพจ้ นถอดเสือผ้
ถึงจะคลายความโกรธได้
๋
"อวินเฟยหยาง ช่างวางมาดเยอะเสียจริง!" เสียงของเยว่เหยา
ดังมาจากขา้ งนอก
เหมีย วอีลื้ มตามองออกไป คนอื่นๆ ก็ ห นั ไปมองนอกเรือ น
่ งห ์กิเลนหยกมาโผล่ตรงประตูแลว้
เช่นกัน เห็นเยว่เหยาขีสิ
เยว่เหยาและพรรคพวกกระโดดลงจากสัตว ์พาหนะ กําลังจะ
บุ ก เข า้ มาในเรือนโดยตรง อวิ๋นเฟยหยางจึง สะบัด น่ องไก่ ใ นมือ
่ ่ ก็มธี รรมเนี ยม ถ้าอยากจะเขา้ ก็ให้
แลว้ ตะโกนว่า "หยุดก่อน! ทีนี
สาวงามเขา้ มาคนเดียว ถ้าคนอืนกล ่ า้ บุกเขา้ มาก็ลองดูส!ิ "
เห็ นได้ชดั ว่าเจา้ บา้ นี่ กํา ลังแก แ้ ค้นที่ตอนแรกโดนนางขวาง
ไม่ให้ลูกน้องเขาเขา้ ไป เป็ นคนตํ่าทรามทีเจ ่ ้าคิดเจ ้าแค้นจริงๆ

เยว่ เหยาเหมือนไม่ ถือสาอะไร เอีย งศีรษะพู ด กับ หลันรัวว่ ่ า

"พ ว กเจ า้ รออยู่ ด า้ นนอกก่ อ น" พ อพู ด จบ ก็ เ ดิ น เข า้ ไปใน
ห้องรับแขกคนเดียว
๋
อวินเฟยหยางหั นตัวกลับมานั่งตรงที่เจา้ บา้ น นั่งไขว่หา้ ง กัด
น่ องไก่ และพูดอย่างหงุ ดหงิดว่า "มีอะไรก็รบ
ี พูดมา ขา้ ยุ่งมาก!"
"ขา้ ไม่ได้มาหาเจ ้า ขา้ มาหาคนแดนเซียนของขา้ !" เยว่เหยา
กวาดสายตามองในห้อ งจนไปหยุ ด อยู่ ท่ีเหมี ย วอี ้ แล ว้ พู ด ด้ว ย

https://novel-lk.blogspot.com/
นํ ้ าเสีย งราบเรียบว่า "อยู่ ต รงนี ้พอดีเลย! เยีย นเป่ ยหง ออกมานี่
่
หน่ อย ขา้ มีเรืองจะคุ ยกับเจ ้า"
เหมียวอีอึ้ งไป
้ ่ นหวั่นไหว คิดในใจว่า 'หรือว่าเจ า้
รู ้สึกตืนเต้
สามรู ้แลว้ ว่าขา้ เป็ นใคร? คนในค่ายแดนเซียนทีจํ่ าขา้ ได้ยงั มีชวี ิต
่ งของขา้ หรือ?'
อยู่ แลว้ เปิ ดเผยชือจริ
่ นหวั่นไหวในใจแลว้ ยืนขึน้
เขาฝื นข่มความตืนเต้
อวิ๋นเฟยหยางพลันเบิก ตากว า้ ง เขารู ้สึก ถึง อะไรบางอย่ า ง
้
แลว้ 'ผูห้ ญิงคนนี คงไม่ ได้มาแย่งคนหรอกนะ?'
ขาไก่ ถู ก โยนไปข า้ งหลัง ตกไปโดนหน้า ผากรู ป ปั้ นของ
ปราชญ ์มารอวินอ้ ๋ าวเทียน แลว้ พลันยืนขึนพู
้ ด "ช ้าก่อน! มีอะไรก็
พูดกันตรงนี ้ ทําไมต้องหลบๆ ซ่อนๆ หรืออยากจะทําเรืองอะไรที
่ ่
น่ าอับอาย?"
เยว่ เ หยาพลัน ทํ า สี ห น้า เย็ น เยีย บ อยากจะฉี ก ปากเน่ าขอ
๋
งอวินเฟยหยาง แต่พอคิดๆ ดูแลว้ ชายหญิงแอบอยู่คุยกันสองต่ อ
่
สองทํ า ให้ค นเข า้ ใจผิด ได้ง่ ายจริง ๆ ถ้า เรืองนี ้แพร่ออกไปก็ อาจ
ส่งผลกระทบต่อชือเสี ่ ยงของนางได้

นางเดินช ้าๆ ไปตรงหน้า เหมีย วอี ้ ถามเหมีย วอีต่

้ อ หน้ า ว่ า
"เยียนเป่ ยหง เจ ้ายังเป็ นนักพรตของแดนเซียนอยู่หรือเปล่า?"
เยียนเป่ ยหงที่อยู่ขา้ งๆ อึงมาก
้ 'เยียนเป่ ยหงตัวจริงอยู่ ต รงนี ้
่ื
ต่างหากล่ะ น้องชายเอ๊ย! นับว่าเจา้ ทําให้ชอของพี ่ชายคนนี โด่
้ ง
ดังแลว้ จริงๆ'
https://novel-lk.blogspot.com/
 เมื่อเห็ นใบหน้างดงามของเยว่เหยาชดั ๆ น่ าประทับใจขนาด
นั้ น รู ้สึก ได้แม้ก ระทั่งกลิ่นหอมอ่อนๆ ดุ จ ดอกกล ว้ ยไม้ที่ออกมา
จากกายนาง เหมียวอีพยายามควบคุ้ มอารมณ์ตวั เอง พยักหน้า
ตอบว่า "เป็ นขอรับ!"
เยว่เหยาถามอีกว่า "แลว้ ทําไมเจ ้าถึงไม่อยู่ในค่ายแดนเซียน
ของขา้ กลับมาทํางานรับใช ้ค่ายแดนมาร หรือว่าแดนเซียนของ
ขา้ ไม่ดพ
ี อจะรับเจ ้าไว?้ "
ชด ่
ั เจนมากว่ากํ าลังเลือยขาเก ้ น แบบนี ้ไม่ ได้ก ารแลว้ !
า้ อีกั
อวิ๋นเฟยหยางเริมร
่ ้อนใจ โบกมือพูดทันทีว่า "ส่งแขก! เยว่เหยา
ผูช
้ ายอย่างพวกเราจะเขา้ นอนแลว้ ผูห ้ ญิงอย่างเจา้ ไม่ตอ้ งอยู่ต่อ
่ ยงเจ ้า ไปเสีย ขา้ ส่งตรงนี แหละ!"
หรอก เกรงว่าจะทําลายชือเสี ้
้
เหมียวอียกมื ้
อขึนหยุ ดอวิ๋นเฟยหยาง แลว้ พูดกับเยว่เหยาว่า
"ไม่ใช่อย่างที่คุณชายหกพูดขอรับ นายน้อยหยางได้รบั การไหว ้
วานจากสหายเก่าขา้ เพือที่ จะดู
่ แลขา้ อย่างรอบด้าน หลายปี มานี ้
เขาตามหาขา้ อยู่ที่ทะเลดาวนักษัตรตลอด หลังจากพบขา้ แลว้ ก็
คอยตามปกป้ องข า้ เสมอมา ข า้ ไม่ ได้ทํ า งานรับ ใช ้แดนมาร แต่
กําลังอยู่ในความคุม้ ครองของนายน้อยหยาง"
"เจา้ ได้ยินหรือยังเยว่เหยา? จะบอกความจริงเจา้ แลว้ กัน ใน
่ าคนของขา้ ที่ไม่ตอ้ งเขา้ ร่วมต่อสู ้ เดิมทีมีชอเขาอยู
รายชือห้ ่ื ่ดว้ ย
แต่เขาอยากจะออกไปต่อสูเ้ อง ขา้ ไม่เหมือนเจา้ หรอก เวลาจะใช ้
ประโยชน์เขา ถึงได้นึกขึนได้ ้ แลว้ มาตามหาเขา ก่อนหน้านี มั ้ วไป
ทํ า อะไรอยู่ ล่ ะ ?" อวิ๋นเฟยหยางก า้ วออกมาขา้ งหน้า แล ว้ หัว เราะ
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
เบาๆ "เขาไม่ตามเจา้ ไปหรอก อย่าหาเรืองใส่ ตวั เลย รีบไปเถอะ
พวกเราจะนอนแลว้ !"
เยว่เหยาไม่สนใจเขาเลย "ที่แท้ก็ได้รบั การคุม้ ครองจากคน
่ เยียนเป่ ยหง ถ้าขา้ จําไม่ผิด ขา้ เคยช่วยชีวิตเจา้ ให้รอดจาก
อืน
้
เงือมมื ่
อไป๋ จือเหลี ้ ่ งนะ!"
ยงครังหนึ
อวิ๋นเฟยหยางอึงไป้ หันหน้าช ้าๆ ไปมองเหมียวอี ้ บุญคุณที่
ช่วยชีวติ กลายเป็ นปัญหาแลว้
"ใช่แ ล ว้ ! บุ ญ คุ ณ ของคุ ณ ชายหก ข า้ มิ บ ัง อาจลืม เลื อน!"
เหมียวอีกุ้ มหมัดคารวะ
"ถึง อย่ า งไรเจ า้ ก็ เป็ นนั ก พรตแดนเซีย นควรแสดงจุ ด ยืนให้
ชดั เจน ถ้าเจา้ ไม่ใช่นักพรตแดนเซีย น ตอนแรกข า้ ไม่ ย่นมื ื อ ไป
ช่ว ยเจ า้ หรอก นี่ ก็ คือจุ ด ยืนเหมือนกัน ข า้ จะรอเจ า้ อยู่ ที่ตีนเขา
ครึ่งช ่วยาม
ั คิ ด เองแล ว้ กัน ว่ า จะไปทางไหน ข า้ ไม่ บ ัง คับ เจ า้
หรอก!" เยว่เหยาไม่เปลืองนํ ้าลาย พูดจบก็หน ั ตัวจากไปทันที
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 419 จอมโลกีย ์

๊
ด้ว ยฐานะของนาง จะให้นางพู ด ตือเหมี ย วอี ้ หรือวิง วอนให้
้ บไปอยู่ค่ายแดนเซียนก็คงไม่เหมาะ พูดสิงที
เหมียวอีกลั ่ ควรจะพู
่ ด
ให้ชดั เจนก็พอแลว้
สรุปก็คือถ้าตอนนี เหมี ้ ยวอีไม่
้ กลับไป ในภายหลังแดนเซียน
ก็จะไม่มท ี่ นให้เจ ้า นี่ คือความหมายทีช
ี ยื ่ ดั เจน
้ อ! ผูห
"อือหื ้ งอาจขู่ท่านได้อย่างไรกัน!" อวิ๋นเฟย
้ ญิงคนนี บั
หยางพูดเสียม้ แลว้ ตบอกพูดอีกว่า "อย่าไปสนใจนาง ไม่ไปก็ไม่
ต้องไปสิ ก็แค่กลับไปเป็ นประมุขจวนไม่ใช่เหรอ? กลับแดนมาร
กับขา้ ขา้ จะช่วยผลักดันให้ท่านเป็ นประมุขตําหนัก"
เยียนเป่ ยหงรู ้สึกทอดถอนใจ เทพธิดาเยว่เหยาออกหน้า มา
ด้วยตนเอง เป็ นไปได้หรือที่เหมียวอีจะไม่ ้ ไป จะว่าไปแลว้ น้องชาย
คนนี ้ก็ ถื อ เป็ นคนที่ เหี ยมโหดคนหนึ
้ ่ ง เขาดู อ อกตั้งแต่ ต อนที่
เหมีย วอีคิ ้ ด จะฆ่ า พวกซ่ง เจ๋ อหมิง ให้สินซากแล
้ ว้ แต่ พ อพบกับ
น้องสาวคนนี ้ เหมียวอีก็้ ออ ้ ง
่ นปวกเปี ยกโดยสินเชิ
เป็ นอย่างที่คาดไว ้ หลังจากมองตามหลังจนเยว่เหยาหายไป
้ ห ัน มาตอบว่ า "นายน้อ ยหยาง ถึ ง อย่ า งไรข า้ ก็ เ ป็ น
เหมี ย วอี ก็
นักพรตแดนเซียน!"
"หมายความว่าอย่างไร?" อวิ๋นเฟยหยางถลึงตาถาม "เจา้ คง
ไม่ไปอยู่ฝ่ายแดนเซียนแลว้ มาสูก้ บ
ั ขา้ หรอกนะ?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 "นายน้อยหยางวางใจเถอะ! ขอแค่นักพรตแดนมารไม่ ท า้ สู ้
้ ั ก พรตแดนมาร!" ตอนที่พู ด คํ า นี ้ เหมีย วอี ้
ข า้ ข า้ ก็ จ ะไม่ ท า้ สู น
เห็ นอวิ๋นเฟยหยางเผยสีหน้าไม่พอใจ จึงถอนหายใจและพูดทันที
ว่า "นายน้อยหยาง ถ้ามีคนทรยศแดนมารของท่านบา้ ง ท่านจะ
เป็ นอย่างไรล่ะ?"
้ าให้อวินเฟยหยางพู
"..." ประโยคนี ทํ ๋ ดไม่ออกแลว้
เหมียวอีกุ้ มหมัดคารวะ "นายน้อยหยาง หวังว่าท่านจะเห็นแก่
่ ท
หน้า น้องหลัว นํ า รายชือผู ้ ี่ ไม่ ต อ้ งต่ อสู ข
้ องข า้ มอบให้พี่ ใหญ่
เยียน!"
้
"เจ ้าจะให้ขา้ อยู่ฝ่ายนี คนเดี
ยวเหรอ?" เยียนเป่ ยหงถามอย่าง
งงงัน
้ า้ คือเยียนเป่ ยหงนะ!" เหมียวอียิ้ มเจื
"ตอนนี ข ้ อน ่

พวกอวิ๋นเฟยหยางอาจจะยังไม่เขา้ ใจว่าคําพูดนี หมายความ

้
ว่าอย่างไร แต่เยียนเป่ ยหงเขา้ ใจในทันที ถ้าเยียนเป่ ยหงตัว จริง
อย่างเขาไม่โผล่ห น้าออกไป เยียนเป่ ยหงตัวปลอมก็ ย่อมไม่ เผย
โฉมหน้าเดิมได้ง่ายๆ
่ ่ตรงหน้านี ได้
"น้องชาย ต่อให้สามารถปิ ดบังด่านทีอยู ้ แต่เจา้
เคยคิดหรือไม่ว่า จะผ่า นด่านตํา หนั กดาวประจิมไปได้อย่างไร?"
เยียนเป่ ยหงทอดถอนใจ

https://novel-lk.blogspot.com/
 "ถึง ตอนนั้ นค่ อยว่ า กัน ข า้ อยากจะพิจ ารณาเรืองบางเรื
่ ่
อง
ก่ อ น เมื่ อพิ จ ารณาช ด ้ า้ สลด
ั แล ว้ ค่ อ ยตัด สิน ใจ!" เหมี ย วอี เศร
เล็กน้อย
"หมายความว่ า อย่ า งไร?" เยี ย นเป่ ยหงถ่ า ยทอดเสี ย งถาม
ทันที "น้องชาย เจา้ ไม่ม่นใจในน้
ั องสาวของตัวเอง หรือว่าเจา้ ไม่
มั่นใจในตัวเอง? อย่าโกรธที่ขา้ พูดตรงๆ นะ ถ้านางเป็ นน้องสาว
แท้ๆ ของเจา้ เจา้ คงไปทําความรู ้จักนานแลว้ ที่เจา้ ไม่ม่นใจจะไป
ั
ทําความรู ้จัก…ขา้ ว่าสาเหตุท่แท้ ี จริงเป็ นเพราะนางไม่ใช่นอ ้ งสาว
แท้ๆ ของเจา้ สิงนี ่ ทํ
้ าให้เจา้ ลังเลเกินไป ถึงขนาดหวาดกลัวด้วย
ซํา้ ทํ า ให้เจ า้ สู ญเสีย ความกล า้ หาญที่จะไปทํ า ความรู จ้ ก
ั อย่ า ง
สมเหตุสมผล!"
เมื่อพูดคํานี ออกมา
้ ้ ่นไปทังตั
เหมียวอีสั ้ ว รู ้สึกหายใจลําบาก
ทันที เขาหาเหตุผลต่างๆ นานาให้ตวั เองเพื่อปิ ดบัง แต่ความจริง
ที่แม้แต่ตวั เองยังไม่อยากจะเผชิญ กลับโดนเยียนเป่ ยหงเปิ ดโปง
ออกมาอย่างไม่ปรานี เลยสักนิ ด
เหมียวอีรี้ บหันตัว และจากไปอย่างรวดเร็ว
"นี่ ๆๆ! ช ้าก่ อน..." อวิ๋นเฟยหยางตะโกนหลายครัง้ แต่ ก็ ไม่
สามารถเรีย กเหมี ย วอีกลั้ บ มาได้ เขาโมโหจนเท้า เอวด่ า "คน
อกตัญ�ู! ไสหัวไปเลย ไสหัวไปแลว้ ไม่ตอ้ งกลับมา"
้ ดและสั่ง
ถ้าไม่ใช่เพราะกลัวหลัวซวงเฟย เขาคงจับเหมียวอีมั
สอนแรงๆ สักยกแลว้

https://novel-lk.blogspot.com/
 เหมียวอีที้ ่ขีสั
่ ตว ์พาหนะมายืนตระหง่านตรงริมเขา มองเห็ น
่ สิ
เงาร่างทีขี ่ งห ์กิเลนหยกรออยู่ตรงตีนเขาแลว้

เฮยทั่นปลดปล่อยความเร็วฝี เท้าวิงพุ
่ ่งลงไปทันที เยว่เหยาที่
้
หันหลังอยู่ได้ยินเสียงแลว้ หันมามอง บนใบหน้าเผยรอยยิมบางๆ
่ ดก็ไม่เสียแรงทีนางออกโรงมาด้
ในทีสุ ่ วยตนเอง
สําหรับนาง ด้วยตําแหน่ งฐานะของนาง ที่จริงไม่จําเป็ นต้อง
้
ทําอย่างนี เลย ไม่จําเป็ นต้องลดเกียรติมาหา 'เยียนเป่ ยหง' และไม่
่
จําเป็ นต้องวิงออกมากลางดึ ่ ช
กเพือผู ้ ายคนเดียวด้วย แต่เรืองบาง ่
่
เรืองใช่ ว่ า จะทํ า ตามความชอบของตัว เองได้ ในเมื่ อนางเป็ น
ตัว แทนแดนโพ น ้ สวรรค เ์ พื่อมาที่นี่ แล ว้ ตรงนี ้ไม่ มีศิษ ย พ
์ ่ีคนอื่น
ออกหน้า ให้ นางก็ ต อ้ งวางอารมณ์และความชอบความเกลีย ด
ของตัว เองไว ก ้ ่ อ น นางต้อ งรัก ษาผลประโยชน์ข องแดนโพ น ้
สวรรค ์
้
ทังสองเผชิ ญหน้า กัน เยว่ เหยามองประเมินเขาหัว จรดเท้า
แวบหนึ่ ง แลว้ พยักหน้าพูดว่า "ไปกันเถอะ!"
้
"ช ้าก่อน!" เหมียวอียกมื
อ
"หรือว่าเจ ้าไม่ได้จะไปกับขา้ ?" เยว่เหยาขมวดคิว้
่ ่ จะต้อ งบอกคุ ณ ชายหกให้ช ด
"มี บ างเรืองที ั เจน" เหมี ย วอี ้
่
เปลียนเป็ นถ่ายทอดเสียงพูดว่า "การออกทวนของขา้ วันนี อาจจะ ้
ดู เหมือนเก่ ง มาก แต่ ท่ีจริง ข า้ รวบรวมกํ า ลัง วัง ชาทังหมด
้ ถึง ได้
โจมตี แ บบนั้ นออกมาได้ ข า้ ใช จ้ ิ ง ชี่เสิ น กับ พลัง อิ ท ธิ ฤ ทธิ ไป
์

https://novel-lk.blogspot.com/
หมดแลว้ ตอนนี กํ ้ าลังอันเขม้ แข็งของข า้ เสื่อมทรุด แลว้ เกรงว่ า
ในช่วงระยะเวลาสันๆ ้ นี จะไม่
้ มีทางต่อสูก้ บ
ั ใครได้ พูดให้ชดั ก็คือ
ตอนนี ข ้ า้ เป็ นคนไร ้ประโยชน์คนหนึ่ ง คุณชายหกยังเต็มใจจะพา
ขา้ เขา้ ไปค่ายแดนเซียนอีกเหรอ?"
้ บอวินเฟยหยาง
เขาไม่ได้บอกความลับนี กั ๋ แม้แต่เยียนเป่ ยหง
้ บบอกนางแลว้
ก็ไม่ได้บอก แต่ตอนนี กลั
่
'มีเรืองแบบนี ้ด้ว ยเหรอ?' เยว่ เหยาตะลึง จากนั้ นเลียวสิ
้ งห ์
กิเลนหยกพร ้อมพูดว่า "ไป!"
้ ง จากนั้น
'แม้แต่จริงหรือเท็จก็ไม่ถามเลยเหรอ?' เหมียวอีตะลึ
ี่
ก็ขอาชามั งกรตามหลังไป
พอถึงแนวสันเขาของแดนเซียน จู่ๆ ก็มีเสียงตะโกน "สหาย
เหมียว…เป่ ย!"
้ นไปมอง เขาทํ า สีห น้าตกตะลึง ปนดีใจทันที เห็ น
เหมีย วอีหั
้ บพวกจ า้ วเฟยก็ ย งั
ซือคงอู๋เว่ยกําลังเรีย กเขา เห็ นว่ากู่ซานเจิงกั
อยู่รอดครบเจ็ดคน จึงพยักหน้าบอกใบว้ ่ารอสักครู ่
เยว่เหยาหันกลับมามองแวบหนี่ ง ที่แท้ฝ่ายนางก็ยงั มีคนรู ้จัก
'เยียนเป่ ยหง' อยู่
้ ่ติดตามเยว่เหยาขึนเขา
พวกซือคงอู๋เว่ยก็มองตามเหมียวอีที ้
ไปด้วยสีหน้าประหลาดใจปนดีใจเช่นกัน พวกเขาต่างรออยู่ทเดิ ่ี ม

https://novel-lk.blogspot.com/
 พอถึงยอดเขา ทุกคนก็กระโดดลงจากสัตว ์พาหนะ คนอืนรอ ่
่
อยู่ขา้ งนอก หลันรัวตามเยว่ ้
เหยาเขา้ ไปในเรือน เหมียวอีเองก็ ถูก
เรียกเขา้ ไปเช่นกัน
้ มค
ตอนนี ไม่ ่ นอยู่ขา้ งหน้าถึงได้หน
ี นนอก เยว่เหยาทีเดิ ั ตัว มา
่ อไปหาเหมียวอีพร
นางยืนมื ้ ้อมพูดอย่างไม่เป็ นธรรมชาตินัก "เอา
มือมา!"
'ยังนึ กว่านางจะไม่ถามจริงเท็ จอะไรเลยเสียอีก!' เหมียวอียิ้ ม้
บางๆ พอจะเข า้ ใจเหตุ ผ ลแล ว้ ถ้า ผู ห้ ญิ ง อย่ า งนางทํ า อะไรกับ
้ ายต่อหน้าสายตาคนจํานวนมาก เกรงว่าเมื่อถึงตอนนั้ น ต่อ
ผูช
ให้มรี ้อยปากก็อธิบายไม่กระจ่าง
เหมีย วอียื้ ่นมื อตัว เองออกไป นิ ้วเรีย วขาวดุ จ หยกของเยว่
เหยาจับ ที่ ข อ้ มื อ เขาช า้ ๆ นางหัน หน้า ไปอี ก ทาง ใช อ้ ิ ท ธิฤ ทธิ ์
ตรวจสอบ
ว่ากันตามจริง นางรู ้สึกประหม่าเล็กน้อย ตังแต่้ ไปแดนโพ น ้
สวรรค ์ นี่ เป็ นครังแรกที
้ ่
นางได้แตะต้องร่างกายผูช ้ วเอง
้ าย อีกทังตั
่ อนด้วย นางหัว ใจเต้นรัวนิ ด หน่ อย ไม่ ก ล า้ มอง
ยัง เป็ นฝ่ ายเริมก่
เหมียวอีตรงๆ้ ทําได้เพียงหันหน้า ไปอีก ทางเพื่อปิ ดบังความเก อ้
เขินของตัวเอง
่ั
ชวขณะที ่ อนางสัมผัสโดนขอ้ มือเหมียวอี ้ เหมียวอีก็้ รู ้สึกได้
มื
้
รางๆ ว่านิ วนางสั่น เขาเองก็ไม่ได้คด
ิ อะไรมาก ผ่อนคลายร่างกาย
ปล่อยให้นางตรวจ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เขาไม่ ใ ช่ค นขีขลาดตาขาว หลัง จากได้พ บหน้า เยว่ เ หยา
หลายครัง้ ก็ค่อยๆ เปลียนเป็
่ นสงบเยือกเย็นแลว้
่ าปากค้างนิ ดหน่ อย ไม่รู ้ว่าเยว่เหยากําลังทําอะไร จึง
หลันรัวอ้
ตกตะลึ ง มากกับ การที่ เยว่ เ หยาจับ มื อ ผู ช
้ าย แต่ ก็ ดู อ อกอย่ า ง
่ วเองคิด
รวดเร็วว่าไม่ใช่อย่างทีตั
แม้จ ะเป็ นอย่ า งนี ้ แต่ ห ลัน รั่วก็ ย ัง อดทํ า สี ห น้า ประหลาดใจ
ไม่ได้ ไม่รู ้ว่ามีผช ้ าไรทีรั
ู ้ ายตังเท่ ่ กใคร่ชนชมเยว่
ื่ เหยา คนเหล่านั้น
่ํ
ลว้ นเป็ นผูร้ ารวยสู งส่งของแดนฝึ กตน ถ้าให้พวกเขาเห็ นภาพนี ้
้
จริงๆ เกรงว่า 'เยียนเป่ ยหง' ผูน้ ี จะตายอย่ างไรก็ยงั ไม่รู ้เลย
เยว่เหยาทีรู่ ้สึกเกอ้ เขินและไม่เป็ นธรรมชาติเผยแววตาตกใจ
ทันที นางหันขวับมามองเหมียวอี ้ แลว้ ค่อยๆ ปล่อยขอ้ มือทีจั
่ บอยู่

เป็ นอย่างที่เหมียวอีบอก
้ นางพบความอ่อนแอที่ผิดปกติใ น
ร่างกายเหมียวอีแล ้ ว้ ตอบสนองต่อการโจมตีของพลัง อิท ธิฤ ทธิ ์
ภายนอกได้ช ้ามาก สิ่งนี ้อธิบ ายได้ช ด ่ น เซื่องซึม
ั แล ว้ ว่ า จิง ชีเสิ
ผิดปกติ แม้แต่เลือดลมในร่างกายก็เกิดสภาวะเสือมโทรมถึ ่ ง ขีด
์
สุ ด อาศัย พลัง อิ ท ธิ ฤ ทธิ ประคั บ ประคองไม่ ใ ห้เ ผยร่ อ ง รอยสู่
ภายนอก
นางรู ส้ ึ ก ว่ า ยากที่ จะจิน ตนาการได้ 'แค่ โ จมตี อ อกไปทวน
เดียว ก็ทําให้รา่ งกายของคนคนหนึ่ งเสียหายจนกลายเป็ นแบบนี ้
เลยเหรอ!'

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เหมียวอีถอนหายใจแล ้ ณชายหกยังรู ้สึกว่า
ว้ ถามว่า "ตอนนี คุ
ต้องพาขา้ กลับมาอยู่ไหม?"
๋
เยว่เหยาไม่ตอบแต่ถามว่า "พวกอวินเฟยหยางรู ้หรือเปล่า?"
เหมียวอีส่้ ายหน้า "ไม่รู ้ ขา้ บอกท่านเพียงคนเดียว"
้
เยว่เหยาอึงไป แลว้ ก็นึกถึงโรคที่เกิดขึนกั้ บผู ช
้ ายส่ว นใหญ่
่
เพราะตัวนางทันที คาดว่าเขาคงชอบหน้าตาทีงดงามของนางเข า้
่ อครู
่
แลว้ นางรู ้สึกเสียใจทีหลังทันที ทีเมื น ้ บมือเขาไป
่ ี จั
่ อยู
หลันรัวที ่ ่ขา้ งๆ สับสน ไม่รู ้ว่าทังสองกํ
้ าลังคุยอะไรกันแน่
"แค่ น้ั นก็ พ อแล ว้ ! เจ า้ พัก ผ่ อ นให้ดี ก่ อ น พรุ ่ง นี ้ เช า้ คอย
ติดตามขา้ งกายและโผล่หน้าไปพร ้อมขา้ ก็พอ เจา้ ไม่จําเป็ นต้อง
ทําอะไร" เยว่เหยาตัดสินใจเด็ดขาด ไม่สนแลว้ ว่าจะเสียใจทีหลัง
หรือไม่ท่เพิี ่งจับมืออีก ฝ่ ายไป ตอนนี ไม่ ้ ใช่เวลาที่จะทํ าอะไรตาม
นิ ส ย
ั และความชอบของตัวเอง การพยายามรัก ษาผลประโยชน์
ของแดนโพน ้ สวรรค ์ต่างหากทีต้ ่ องมาก่อน นางหันกลับมาพูดว่า
"หลันรัว่ เตรียมหาทีพั ่ กแถวนี ให้ ้ เขา"

หลัง จากที่ออกมาจากเรือน และได้ที่พัก อาศัย จากหลันรัว่

แลว้ เหมียวอีก็้ ขีเฮยทั
่ ่นวิงลงเขาไปอี
่ ก เพื่อพบกับพวกจา้ วเฟยต
รงไหล่เขา...
เช ้าตรูว่ น ้
ั ต่อมา กองกําลังของค่ายทังหกแดนรวมตั
วกันนอก
สนามรบอีกครัง้

https://novel-lk.blogspot.com/
 จ า้ วเฟย ซือคงอู๋ เว่ ย กู่ ซ านเจิง้ ถานเล่ า เย่ ซ น
ิ เถาหย่ ง ชุน
่ ยกได้ว่าปัด เป่ าความเสือมโทรมไปแล
และผีจวินจือเรี ่ ว้ พวกเขา
ไปต่อแถวขา้ งหลังเหมียวอีด้ ้ วยสีหน้าฮึกเหิม ไม่ตอ้ งหลบอยู่ดา้ น
หลังสุดของค่ายแดนเซียนอีกแลว้
ซือคงอู๋เว่ยก็ย่งมองไปรอบๆ
ิ ด้วยสายตาแวววาว ขณะที่สบ
สายตากับพวกหงเจีย น ผู ซ ่ึ อนหน้า นี ้ปฏิเสธจะเป็ นพันธมิตร
้ งก่
กับพวกเขา ซือคงอู๋เว่ยก็หวั เราะเบาๆ อย่างภูมใิ จ
้ ่เป็ นหัวหน้าก็เผยโฉมหน้าอย่างโจ่งแจ ้งอยู่ ขา้ ง
และเหมียวอีที
กายเยว่ เหยา เขานั่ งอย่ า งสงบมั่นคงอยู่ บ นตัว เฮยทั่น หลับ ตา
พักผ่อนร่างกายและกลั่นกรองลูกแก ้วพลังปรารถนาต่อไป
อวิ๋นเฟยหยางที่อยู่ในค่ายแดนมารสีหน้าบึงตึ้ งเล็กน้อย เขา
เหลือบมองเหมีย วอี ้ แต่ เหมีย วอีไม่
้ มองสีห น้า เขาเลย จึง ทํ า ได้
เพียงมองที่ตัวเยว่เหยา พร ้อมเข่นเขียวเคี
้ ้
ยวฟั นพูดว่า "นางมาร
ร ้าย!"
ตอนแรกยัง ถูก ดึง ดูด ด้ว ยความงามของเยว่ เหยา แต่ ต อนนี ้
เรียกได้ว่าความรู ้สึกดีๆ หายไปหมดแลว้ ผูห ้ เพียงทํา
้ ญิงคนนี ไม่
้ งทําตัวเด่นกว่าเขาอีก ช่างน่ ารังเกียจจริงๆ
ให้เขาอับอาย ทังยั
้ นหนึ่ งในจุ ดสนใจของศึก ตัด สินครังนี
เดิมทีเหมียวอีเป็ ้ ้ เป็ น
่ ายมากที่ทุก คนจะสัง เกตที่อยู่ข องเขา ตอนนี ทุ
เรืองง่ ้ กคนพบว่ า
้ ายจากค่ายแดนมารไปรับใช ้ค่ายแดนเซียนแลว้ ทําให้
เหมียวอีย้
กําลังพลแดนต่างๆ กําลังพากันกระซิบกระซาบ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ก็เป็ นจอมโลกีย ์!" เฟิ งหรูซวิ ทีอยู
"ทีแท้ ่ ่แดนอู๋เลียงจ
่ อ้ งเหมียว
้ ้อมพูดเหน็ บแนม
อีพร
ศีลแปดที่อยู่ในแดนพุทธะเดาะลินแล้ ว้ พูดว่า "อวิ๋นเฟยหยาง
ก็ ซ วยพอตัว ใครใช ใ้ ห้เ ขาเป็ นผู ช ้ ล่ ะ สวยสู เ้ ยว่ เ หยา
้ ายขี เหร่
ไม่ได้"
ฟ้ ากวา้ งแผ่นดินใหญ่ ยามปกติคนมากมายเหล่านี ต่ ้ างอยู่ใ น
แดนตัวเอง ถ้าวรยุทธ ์ไม่ถงึ ระดับบงกชแดง การไปมาระหว่างแดน
ก็ ไม่ ส ะดวก คนที่รู ้จัก กันเรียกได้ว่ าน้อยมาก ดัง นั้ นจึง แทบไม่มี
ใครรู ้ว่าเดิมทีเหมียวอีเป็้ นนักพรตแดนเซียนอยู่แลว้ ยังนึ กว่าเขา
เป็ นนักพรตแดนมารตังแต่ ้ แรกอยู่
้ นเหมียวอีออกจากฝ่
พอตอนนี เห็ ้ ๋
ายอวินเฟยหยางมาอยู ่ขา้ ง
่
กายเยว่เหยา ก็เป็ นเรืองยากมากที ่จะไม่ คิดว่า เหมียวอีถู้ ก ความ
งามของเยว่เหยาดึงดูด
่ นอี
การต่ อสู เ้ ข่ นฆ่ า เริมขึ ้ ก ครัง้ ผลลัพ ธ ท์ ี่ฝ่ ายแดนเซีย นมี
้ นพันธมิต รนั้ นเห็ นได้ง่ า ยมาก อิท ธิพ ลและความน่ า
เหมีย วอีเป็
กลัวในวิชาทวนของเหมียวอีเมื ้ ่อวานนี คงอยู
้ ่ ห้าแดนอืนๆ่ ลว้ นไม่
กลา้ เป็ นฝ่ ายท้าสูแ้ ดนเซีย นก่ อนอีก กลัวว่าถ้ายั่วโมโหแลว้ เยว่
้
เหยาจะส่งเหมียวอีออกมาหาเรื ่
อง
้ ่ ายตน มี แ ต่ ต นที่ ไปท้า สู ค
ไม่ มี ใ ครท้า สู ฝ ้ นอื่น เรีย กได้ว่ า
ความกดดันของนักพรตแดนเซียนลดลงไปเยอะ

https://novel-lk.blogspot.com/
 เยว่เหยาเองก็แอบรู ้สึกโชคดีท่เมื ี ่อคืนตัวเองลดเกียรติไปดึง
ตัวเหมียวอีมา ้ ไม่อย่างนั้นกําลังพลฝ่ ายตัวเองเดิมทีก็นอ้ ยอยู่แลว้
ถ้า ทํ า ให้นัก พรตที่เข า้ ร่ว มการปราบจลาจลทังแดนเซี ้ ย นเหลื อ
รอดกลับไปแค่พวกเขา ซึงเป็ ่ นผูท
้ ่มี
ี สท ์ เขา้ ร่วมรบ แบบนั้นก็
ิ ธิไม่
จะน่ าหัวเราะเยาะมาก ในฐานะที่นางเป็ นศิษ ย ์โปรดและศิษ ย ค์ น
สุดท้ายของมู่ฝานจวิน นางจะทําให้แดนโพน้ สวรรค ์เสียหน้าไม่ได้
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 420 ไม่ต ้องกลัว มีข ้าอยู่ทงคน!
ั้

เมื่ อการต่ อ สู ข
้ องวัน นี ้ สิ นสุ
้ ด ลง หกแดนก็ สู ญ เสี ย ไปอี ก
ประมาณเจ็ดร ้อยกว่าคน ผลลัพธ ์นี ทํ ้ าให้เยว่เหยารู ้สึกพอใจมาก
ตอนที่ถอนกํ า ลังกลับ นางมองเหมีย วอีหลายครั ้ ง้ แต่ ก ลับ พบว่า
้
เหมียวอีแทบจะอยู ่ในสภาพก ้มหน้าหลับตาและเงียบสงบตลอด
่ั
เวลาผ่ า นไปวันแล ว้ วันเล่า ช วพริ บ ตาเดียวก็ใ กล จ้ ะผ่ านไป
่ บวันแลว้ รวมๆ แลว้ นักพรตทังหกแดนสู
ยีสิ ้ ญเสียไปประมาณหนึ่ ง
่ าพันคน คนทีเหลื
หมืนห้ ่ อมีอยู่ไม่ถงึ หนึ่ งหมืนคน
่

แดนปี ศาจเหลืออยู่ไม่ถึงสามร ้อยคน ส่วนคนของแดนเซียน

่ แดนมารและแดนผีเหลือแดนละประมาณหนึ่ งพันกว่า
แดนอู๋เลียง
คน แดนพุทธะเดิมทีมจี ํานวนเยอะอยู่แลว้ ตอนนี ยั ้ งเหลือกําลังพล
อีก สี่พันกว่ า คน เดิมทีจํ า นวนคนของแดนเซีย นและแดนปี ศาจ
ต่ า งกัน ไม่ ม าก แต่ เ ป็ นเพราะ ฝ่ า ยแดนเซี ย นมี เ หมี ย ว อี ้นั่ ง
รัก ษาการณ์อยู่ จึง ลดความเสีย หายไปได้เยอะมาก ทํ า ให้แดน
ปี ศาจเด่นกว่าแดนอืน ่

ที่จริงก็ตอ้ งโทษตัวพวกเขาเอง ถ้าไม่ใช่เพราะตอนแรกเฮโล

่
กันออกไปจับตัว 'หนิ วโหย่วเต๋อ' การเคลือนไหวที ่
ใหญ่ ขนาดนั้ น
ทําให้แต่ละฝ่ ายสนใจและกลายเป็ นเป้ าหมายโจมตีที่ล่อตาล่อใจ
คงไม่ย่อยยับขนาดนี ้

https://novel-lk.blogspot.com/
 สีห น้า ของไป๋ จื่อเหลีย งกับ หลันซู่ซ แู่ ย่ มาก กัง วลว่ า เมื่อถึ ง
ตอนสุดท้าย นอกจากผูท ้ ี่มีสิทธิไม่
์ รว่ มรบอย่างพวกเขา นักพรต
่ า้ ร่วมของแดนปี ศาจคนอืนๆ
ทีเข ่ ก็จะไม่มใี ครรอดสักคน แบบนั้น
น่ าเกลียดเกินไปแลว้
โชคดีท่เหลื
ี ออยู่ประมาณสามร ้อยคน ผูท ้ ่รอดชี
ี วิตได้จ นถึง
ตอนนี ้ล ว้ นเป็ นยอดฝี มื อ ในหมู่ ย อดฝี มื อ ถ้า อยากจะจัด การก็
ค่ อนข า้ งยาก คนที่ท้า สู พ
้ วกเขามีนอ ้ ยลงแลว้ ส่ ว นแดนพุ ท ธะก็
ค่อนขา้ งโชคร ้าย คนเยอะแม้จะมียอดฝี มือเยอะ แต่คนที่วรยุ ท ธ ์
แย่ก็มีเยอะเหมือนกัน แทบจะกลายเป็ นเป้ าหมายให้แดนอืนผลั ่ ด
กันท้าสูแ้ ลว้
คนหนึ่ งหมื่ นกว่ า คนสู ร้ บจนตาย แทบจะทํ า ให้ผิ ว ดิ น ของ
สนามรบที่ลอ้ มขึนมาถู
้ กเลือดย้อมกลายเป็ นสีแดงหมด พอเข า้
่
ใกลก้ ็ได้กลินความเลื ่ ม้ ขน้ แลว้
อดทีเข
้
ศึกตัดสินของวันนี จบลงอี กครัง้ กําลังพลแต่ละฝ่ ายแยกย้าย
่ ยหายตังกลุ
กัน กลุ่มทีเสี ้ ่มใหม่อย่างหลีกเลียงไม่
่ ได้
่
ในแนวเทือกเขาไกลๆ มีเสียงร ้องครําครวญของสั ตว ์พาหนะ
ที่เป็ นสัตว ์เทพดัง มา เนื่ องจากจะทําให้เกิด ความยุติธรรมในศึ ก
ตัด สิน นอกจากอาชามัง กรแล ว้ ก็ ห า้ มใช ้สัต ว พ ์ าหนะอย่ า งอื่ น
้ เ ก็ บ ดิ ร จั ฉานกระดองเขี ย วไล่ ล มเอาไว ้
แม้แ ต่ พ วกกู่ ซ านเจิงก็
บรรดาสัต ว เ์ ทพที่เจ า้ ของสู ร้ บตาย มีไม่ น้อยที่เดินวนเวีย นร อ้ ง
ครวญครางอยู่บนเกาะตลอดทุกคืน

https://novel-lk.blogspot.com/
 คนส่ ว นใหญ่ ต อนนี ้ไม่ รู ้ว่ า สุ ด ท้า ยตัว เองจะเป็ นหรือตาย มี
่ี
ไม่กคนที ่มีอารมณ์มาสนใจพวกมัน ถ้าอยากจะกําราบก็ต อ้ งรอ
ให้ศึกตัดสินจบก่อนค่อยว่ากัน ไม่อย่างนั้นถ้าคนตายไปก็จะเสีย
แรงเปล่า
"น้องชาย กําลังมองอะไรอยู่?"
้ อลอยจ อ้ งไปยังสถานที่ที่สัตว ์เทพกํ า ลัง
พอเห็ นเหมียวอีเหม่
ร ้อง คนรอบข า้ งแยกย้ายกันไปหมดแลว้ แต่ย งั ไม่ ขยับ หลัง จาก
เจ็ดคนขา้ งหลังสบตากันแวบหนึ่ ง ซือคงอู๋เว่ยก็ก ้าวออกมาถาม
้ สติกลับมา แลว้ ส่ายหน้าพูดด้วยรอยยิมว่
เหมียวอีได้ ้ า "ไม่มี
อะไร แค่รู ้สึกว่าสัตว ์เทพที่หายากพวกนี ้ ถ้าสินเปลื้ องไปแล ว้ น่ า
เสีย ดาย อยากจะนํ า กลับ ไปสัก สองตัว ให้เป็ นสัต ว พ ์ าหนะของ
หญิง รับ ใช ้ของตัว เอง แต่ จ นใจที่ไม่ เข า้ ใจวิธ ีค วบคุ ม ต่ อให้จ บ
ั
กลับไปได้ก็ไม่มป ี ระโยชน์"
หลัง จากพวกเขากลับ ไปไม่ นาน จู่ ๆ พวกเหมีย วอีก็ ้ พ บว่ า
้
พวกกู่ซานเจิงหายไปไหนแล ว้ ก็ไม่รู ้ หาทั่วนอกถําแล
้ ว้ ก็ยงั หาไม่
เจอ
รอจนเห็ นพวกกู่ซานเจิงอี ้ กครัง้ ในมือพวกเขาก็ถือกระเป๋ า
สัตว ์คนละหลายใบ ถานเล่าโยนกระเป๋ าสัตว ์ใบหนึ่ งไปให้เหมียวอี ้
พร อ้ มพู ด ว่ า "นี่ เป็ น 'ลู ก มัง กรเกล็ ด นิ ล ' สองตัว ไม่ ไ ด้แ ย่ ก ว่ า
ดิร จั ฉานกระดองเขีย วไล่ ล มของพวกเราหรอก ส่ ว นวิธ ีก ารฝึ ก
้ อยู่ในนี "้ พูดจบก็โยนแผ่นหยกแผ่นหนึ่ งเขา้ มาอีก
เลียงก็

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ น พอใส่พลังอิทธิฤทธิเข
เหมียวอีงงงั ์ า้ ไปตรวจสอบในกระเป๋ า
สัตว ์ ก็เห็ นสัตว ์ป่ าดุร ้ายสองตัว ที่มีฟันและกรงเล็บ แหลมคม บน
ตัวมีเกล็ดดําเหมือนหมึก หัวเหมือนเสือดุร ้ายและมีเขาอัปลัก ษณ์
บนคอมีข นแผงคอเหมือนสิง โต บนหน้า ผากมีเข็ มเหล็ ก ปั ก อยู่
หนึ่ งเล่ม ทังสองตั
้ วกําลังหลับลึกอยู่ในกระเป๋ าสัตว ์
พอหันกลับไปก็พบว่ากู่ซานเจิงกั ้ บเย่ซนิ โยนกระเป๋ าสัตว ์ให้
่ บเถาหย่ง
จ ้าวเฟยกับซือคงอู๋เว่ยคนละใบเช่นกัน แม้แต่ผจี วินจือกั
่ ทํ
ชุนก็ไม่เวน้ สิงนี ้ าให้สองคนหลังรู ้สึกดีใจกับความโชคดีมาก

เหมียวอีนึ้ กว่าไม่ถึง ว่าตัวเองแค่ พูด ไปส่ง เดช พวกเขาก็ จ บ

ั
สัตว ์เทพเหล่านั้นมาได้อย่างราบรืนแล ่ ว้ ในนั้นต้องมีผลงานของ
ถานเล่ า มากสุ ด แน่ นอน คนของสํ า นั ก ดิร จั ฉานหลวงย่ อมมี วิ ธ ี
รับมือกับสัตว ์เทพพวกนี อยู้ ่แลว้

ขณะที่มองสามคนนั้ นนั่ งสมาธิอยู่ ข า้ งๆ เหมีย วอีก็ ้ อดถาม

ไม่ ได้ว่ า "พวกเจ า้ สามคนไม่ ต อ้ งการล า้ งแค้นข า้ ให้ส ามสํ า นั ก
้
ใหญ่แลว้ เหรอ? ตอนนี มอบของสิ ่ ให้
งนี ้ ขา้ ถ้าขา้ ตายด้วยนํ ้ามือ
้
พวกเจ ้า ของนี จะไม่ ให้มาเสียเปล่าหรอกเหรอ?"
เย่ ซ นิ กลอกตาสวยมองบน แล ว้ ก็ ห ลับ ตาต่ อ ถานเล่ า ก็ ยิม้
่
เจือนแล ว้ หลับตาต่อเช่นกัน
้ ่พู ด ด้ว ยนํ ้ าเสีย งราบเรีย บว่ า "ตัว แทนที่หก
เป็ นกู่ ซ านเจิงที
ปราชญ ส์ ่ ง มาเปลี่ ยนกฎกติ ก าของการละเล่ น นี ้ แล ว้ ตอนนี ้
จํ า เป็ นต้องมีเจ า้ ไม่ เช่นนั้ นข า้ เองก็ ไม่ ม่ นใจว่
ั า จะสามารถรอด

https://novel-lk.blogspot.com/
ชีวิต กลับ ไปรายงานผลงานต่ อสํ านั ก ในเมื่อมีเหตุ ผลแล ว้ ทาง
สํานักก็สามารถเขา้ ใจ" พูดจบก็หลับตาและเงียบไป
้ ว เราะเบาๆ ดู อ อกตั้งนานแล ว้ ว่ า สามคนนี ้ ไม่ มี
เหมี ย วอี หั
เจตนาจะลา้ งแค้นแลว้
้ นกัน ส่ ว นซือคงอู๋ เว่ ย ก็ ห วั เราะลั่น
จ า้ วเฟยก็ ส่ า ยหน้า ยิมเช่
แลว้ พูดว่า "เอาแต่ดูคนอืนฆ่ ่ ากันไปฆ่ากันมา ขา้ คันไม้คน ั มือแลว้
ขา้ ว่านะน้องชาย ด้วยความสามารถของเจ ้า ในสถานการณ์แบบ
้ มีใครสูเ้ จา้ ได้หรอก ตอนนี ทรั
นี ไม่ ้ พย ์สินที่สะสมมาเป็ นพันปี ของ
นั ก พรตหนึ่ งแสนแปดหมื่นคน ส่ ว นใหญ่ ก็ ล ว้ นรวมกันอยู่ ในมือ
คนพวกนี ้ จัด การทีเดีย วก็ จ ะได้ท รัพ ย ส์ ินเท่ า กับ ที่พวกเราเป็ น
ประมุขจวนหลายปี เลยนะ อย่าบอกนะว่าเจ ้าไม่อยากได้?"
่
"คอยดูไปก่อนแลว้ ค่อยว่ากัน รอจนสิงของไปรวมอยู ่บ นตัว
ของคนส่วนน้อยก่อน ค่อยลงมือตอนนั้นก็ไม่สาย อย่างไรเสีย ก็
หนี ไม่พน ้ ดด้วยรอยยิม้ จากนั้นนั่งขัดสมาธิอยู่ขา้ งๆ
้ !" เหมียวอีพู
แลว้ โยนลูกแก ้วพลังปรารถนาใส่ปาก
่ งร่างกายเขาฟื ้นฟูแลว้ เมื่อไม่กวัี่ นก่อน เพียงแต่ไม่อยาก
ทีจริ
ลงต่อสู ้ เอาแต่ถอ
ื โอกาสฝึ กฝนอยู่ตลอด
ไม่ ใ ช่ ว่ า เขากลัว อะไร แต่ เ พราะการลงสนามไปต่ อ สู น ้ ้ั น
เหตุการณ์เหนื อความคาดหมายเป็ นสิงที ่ หลี
่ กเลียงไม่
่ ได้ ต่อสูก้ น ั
มาจนถึงตอนนี ้ นักพรตที่เหลืออยู่ส่วนใหญ่ลว้ นเป็ นยอดฝี มือ ดี
ไม่ดีอาจจะมีกลุ่มที่เป็ นยอดฝี มือบงกชเขียวขันเก
้ ้าสิบคนโผล่มา
ก็ได้
https://novel-lk.blogspot.com/
 ที่สําคัญที่สุดก็คือ ท่าเด็ดหนึ่ งทวนปะทะสิบของเขาใช ้พลัง
เยอะเกินไปจริง ๆ เป็ นไปไม่ ได้ที่จะใช ้ท่ า นี ้บ่ อยๆ ดัง นั้ นจึง ไม่ ใช ้
หรือ ไม่ ก็ ใ ช ใ้ นเวลาสํ า คัญ ออกสู ต้ อนนี ้ไม่ คุ ม
้ รอจนถึ ง ตอน
สุ ด ท้า ยเวลาใกล จ้ บ ตอนที่สิ่งของส่ ว นใหญ่ อยู่ รวมกันมากขึ น ้
แลว้ ค่อยออกไปช ้อนมาสักจํานวนหนึ่ งก็ยงั ไม่สาย ถ้าโลภเกินไป
ความสามารถก็มข ี ด
ี จํากัด
วันต่อมากองกําลังแต่ละฝ่ ายรวมตัวกันอีกครัง้ การต่อสูอ้ ย่าง
เอาเป็ นเอาตายเริมขึ ่ นอี
้ ก ด้ว ยการเตื อ นสติ ข องซือ คงอู๋ เ ว่ ย
้ กฝึ กฝนแลว้ ในทีสุ
เหมียวอีเลิ ่ ดก็ลม ้
ื ตาขึนมาสนใจ ้ หกแดน
ตังแต่
ต่อสูก้ น ้
ั มา เขาก็ยงั ไม่เคยตังใจดู ให้ดเี ลย
ในเมื่อตัด สินใจแล ว้ ว่ าจะเก็ บเกียวในตอนสุ
่ ด ท้า ย เขาก็ ไม่
อยากต่อสูโ้ ดยไม่มีความมั่นใจ ต้องดูว่าใครเก่งใครอ่อน และลง
มือกับใครได้ง่ายกว่า
ตรงหน้ามีคนโดนฟั นหัวอยู่ท่ามกลางเสียงร ้องน่ าเวทนาคน
แล ว้ คนเล่ า หรือไม่ ก็ ล ม้ อยู่ ใ นกองเลือด เหมีย วอีดู ้ จ นแอบส่ า ย
หน้า สิงที ่ เรี
่ ยกว่าวิธก ี ารทียุ ่ ติธรรมกว่า ทีจริ
่ งตัวแทนของหกแดน
ก็แค่ไม่สะดวกจะลงมือกับนักพรตของแดนตัวเอง แค่อาศัยยืมมือ
่
คนอืนมาสร ้างภาพให้ดูดี หรือไม่ก็ทําให้รู ้สึกโล่งใจและยุติธรรม
เท่ า นั้ น ที่จริง ผลลัพ ธ ส์ ุ ด ท้า ยไม่ มีอะไรต่ า งกัน ไม่ ส ามารถเพิ่ ม
จํานวนคนทีรอดชี ่ วต
ิ ได้อยู่ดี
"ร่า งกายของเจ า้ ฟื ้ นฟู แ ล ว้ เหรอ?" จู่ ๆ ก็ ไ ด้ยิ น เยว่ เ หยา
ถ่ายทอดเสียงมา
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ดในใจว่า 'แย่แลว้ นี่ เจา้ สามคงจะไม่จอ้ งให้ข า้ ลง
เหมียวอีพู
มืออยู่ตลอดหรอกนะ?' พอหันไปมอง ก็สบกับดวงตางดงามคู่น้น ั
ของเจ า้ สามพอดี เขาพยัก หน้า อย่ า งจนใจเล็ ก น้อ ย "ใกล แ้ ล ว้
ขอรับ"
เยว่เหยาตาเป็ นประกาย นางแปลกใจมาตลอด ผูช ้ ายคนนี ้
ไม่เคยมองนางด้วยสายตาเพอ้ ฝั นเลย มองนางเหมือนมองผูช้ าย
คนหนึ่ ง หรือว่าชายคนนี จะป่
้ วย?

พอคิดถึงตรงนี ้ นางก็หน้าร ้อนผ่าว แอบตําหนิ ตวั เองว่า 'ไม่

รู ้จักอาย คิดไปถึงไหนแลว้ อย่าบอกนะว่าเจ ้าหวังจะให้เขาคิดเพอ้
ฝันกับตัวเอง?'
"ด้ว ยความสามารถของเจ า้ ใช ้วิช าทวนได้ถึง ระดับ นั้ น ก็
ย่อมไม่ธรรมดาอยู่แลว้ ต่อให้ไม่ใช ้ท่าไม้ตายนั้น ในสนามนี ก็ ้ ไม่
มีใครสูเ้ จา้ ได้อยู่ดี แต่ไม่รู ้ว่าเจา้ เต็มใจจะช่วงชิง 'กําไลอิทธิฤทธิ ์
ระบุตําแหน่ ง' มาให้ขา้ หรือเปล่า!" เยว่เหยาพูด
้
'จอ้ งขา้ อยู่ตลอดจริงๆ ด้วย!' เหมียวอีแอบปลงในใจ แต่เขา
่
กลับดีใจ อย่างน้อยพีชายคนโตอย่ างเขาก็ใช่ว่าจะไม่มด
ี ีอะไรเลย
ช่วยเหลือเจ ้าสามสักหน่ อยดีกว่า
้
เหมี ย วอี ขมวดคิ ้
วถามว่ ์
า "เยว่ เ หยา 'กํ า ไลอิ ท ธิฤ ทธิ ระบุ
ตําแหน่ ง' สําคัญกับท่านมากเลยเหรอ?"
"แน่ นอน ขา้ เป็ นตัวแทนจากแดนโพน ้ สวรรค ์ จะให้แดนโพน
้
สวรรค ์โดนห้าแดนอืนๆ ่ กดหัวได้อย่างไรกัน?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ์ ตําแหน่ งอยู่เท่าไร?"
"ในมือท่านมีกําไลอิทธิฤทธิระบุ
้ สามหมืนกว่
"ตอนนี มี ่ าวงแลว้ "
"รวมหนึ่ งหมื่นวงที่อวิ๋นเฟยหยางแพ ใ้ ห้ท่ า นแล ว้ ใช่ไ หม?"
้
เหมียวอีแปลกใจเล็ กน้อย
"ใช่!"
"ก่อนที่อวิ๋นเฟยหยางจะแพห้ นึ่ งหมื่นวงนี ให้
้ ท่า น เขาก็มีอยู่
แลว้ สามหมื่นกว่าวง ถ้าท่านเอาชนะเขาอีก หนึ่ งหมื่นวงไม่ ได้ ก็
่ี ่ งยาก!"
เกรงว่าจะได้ทหนึ
้ ๋นเฟยหยางได้มาเยอะขนาดนั้นเชียวเหรอ?"
"ก่อนหน้านี อวิ
เยว่เหยาตกใจ
้ กหน้า แลว้ ถามว่า "เยว่เหยา ท่านอยากได้อน
เหมียวอีพยั ั ดับ
หนึ่ งจริงๆ เหรอ?"
"แน่ นอน! แต่ พ อฟั ง เจ า้ พู ด แบบนี ้แล ว้ ข า้ กัง วลว่ า ห้า แดน
่ คงมีไม่นอ้ ยกว่าขา้ แน่ "
อืนๆ
้ั
"ไม่ตอ้ งกลัว มีขา้ อยู่ทงคน!" ้ ดจบก็เริมมองไป
พอเหมียวอีพู ่
้ ดหาวิธ ี
รอบๆ กําลังขมวดคิวคิ
้ ดคํานี ออกมา
หารู ้ไม่ว่าพอเหมียวอีพู ้ เยว่เหยาก็ใจลอยแล ว้
นางมองเขาอย่างมึนงง ความรู ้สึกของนางย้อนไปในวัยเด็กทันที
ตอนนั้นเวลาเจอปัญหาอะไร ก็จะมีคนคนหนึ่ งลูบ หัว นาง พร ้อม

https://novel-lk.blogspot.com/
พูดให้ความมั่นใจกับนางอยู่เสมอว่า "ไม่ตอ้ งกลัว มีพ่ใหญ่
ี อยู่ทงั้
คน!"
้ าให้เยว่เหยาใจสั่นอยู่ครูห
คําพูดนี ทํ ่ นึ่ ง รู ้สึกว่ามีกระแสไออุ่ น
่
พรังพรู ั้ างกาย ถ้าไม่ใช่เพราะคนตรงหน้าไม่เหมือนกับคน
ใส่ทงร่
นั้นในความทรงจําของนาง บวกกับไม่ใช่คนเดียวกัน นางก็สงสัย
่
จริงๆ ว่าพีใหญ่ คนนั้นของนางมาอยู่ตรงหน้าแลว้
พอได้ส ติก ลับ มาแล ว้ นึ ก ถึง บทสนทนาเมื่อครู น ่ ี ้ เยว่ เหยาก็
ค้นพบอะไรบางอย่าง นํ ้าเสียงของเยียนเป่ ยหงคนนี ทํ ้ าให้นางก ้ม
หัวโดยไม่รู ้ตัว ราวกับว่าเขาเกิดมาเพื่อใช ้นํ ้าเสียงแบบนี ้พู ด กับ
นาง เป็ นธรรมชาติขนาดนี ้ ทํ า ให้ต อนแรกไม่ พบความผิดปกติ
อะไร ถามตอบกันไปอย่างราบรืน ่
่ ่ทําให้เยว่เหยาพูดไม่ออกที่สุดก็คือ เหมือนเยียนเป่ ยหง
สิงที
้ มเรียกนางว่า 'คุณชายหก' แต่เรียกนางอย่างสบายปาก
คนนี จะลื
้
ว่า 'เยว่เหยา' แทน ทําเหมือนทังสองสนิ ทกันมาก
เยว่ เหยาแอบกัดฟั น 'เจ า้ บ า้ นี่ บังอาจจริงๆ มิน่า ล่ ะ สายตาที่
มองขา้ ถึงไม่เหมือนมองผูห ้ ญิง คงจะไม่เห็ นขา้ อยู่ในสายตาเลย
คิดว่าเก่งวิชาทวนแล ว้ วิเศษนัก หรือไง? ถ้าไม่ใช่เพราะขา้ เสนอ
้ นมา
กติกานี ขึ ้ เจ ้าก็ลองสูก้ บั ของวิเศษของคนอืนดู ่ ส!ิ '

แต่ชว่ ยไม่ได้ทอี ี่ กฝ่ ายไม่ได้พูดอะไรผิด นางตําหนิ อะไรไม่ได้

ยิ่งไปกว่ า นั้ นอีก ฝ่ ายก็ คุ ย โวออกมาแล ว้ นางกลับ อยากเห็ น ว่ า
้ วยให้นางควา้ ทีหนึ
ชายคนนี จะช่ ่ ่ งได้อย่างไร!

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ องวันนี ้จบลงแล ว้ เหมีย วอีเรี
กลางคืนมาถึง การต่ อสู ข ้ ยก
้ ดคนกลับเขา้ มาปรึกษากันในถําทั
พวกจ ้าวเฟยทังเจ็ ้ นที
้ วยสีหน้า แปลก
ไม่นาน พวกเขาทุกคนก็เดินออกมาจากถําด้
ไป
เหมียวอีนํ้ าพวกกู่ซานเจิงมายั
้ งสนามที่ต่อสูก้ น
ั ตอนกลางวัน
พวกเขากําลังสูดอากาศที่ปนกลินคาวเลื
่ อด และเงยหน้ามองหมู
่ ่เต็มท้องฟ้ า
ดาวทีอยู
จ า้ วเฟย ซือคงอู๋ เว่ ย เถาหย่ ง ชุนและผีจ วิ น จื่อแบ่ ง กัน ไปที่
่
อาณาเขตแดนปี ศาจ แดนผี แดนอู๋เลียงและแดนพุ ทธะ
สถานการณ์ใ นตอนนี ้ หกแดนไม่ ต อ้ งป้ องกัน สัก เท่ า ไร
ซือคงอู๋ เว่ ย เข า้ ไปในอาณาเขตแดนพุ ทธะอย่ างผ่ อนคลาย เขา
กระโดดลงจากอาชามังกรตรงหน้าถําภู ้ เขาถําหนึ
้ ่ ง ยื่นหัวเขา้ ไป
มองสํารวจนักบวชสิบคนทีนั ่ ่ งขัดสมาธิอยู่ในนั้น แลว้ หัวเราะเบาๆ
พลางบุกเขา้ ไปโดยตรง ก่อนจะกุมหมัดคารวะ "ทักทายไต้ซอื ทุก
ท่าน"
"เหตุใดโยมจึงมาที่นี่ ?" นักบวชหลายคนยืนขึนอย่
้ างระแวง
้ คน
ระวัง รู ้สึกว่าคนคนนี ดู ุ ้ ตานิ ดหน่ อย
่ น ขา้ มาส่งข่าวให้ไต้ซอื ทุกท่าน
"ไต้ซอื ทุกท่านไม่ตอ้ งตืนเต้
แทนเยีย นเป่ ยหง" ซือคงอู๋ เว่ ย หัว เราะเบาๆ แล ว้ พู ด ว่ า "เยีย นเป่
่ี
ยหงกําลังรอทุกท่านอยู่ทสนามรบ ได้โปรดรีบไป"

https://novel-lk.blogspot.com/
 "เยี ย นเป่ ยหง?" บรรดานั ก บวชตกใจ ตอนนี ้มี ใ ครไม่ รู จ้ ัก
้
เยียนเป่ ยหงบา้ งล่ะ ขณะเดียวกันก็ นึกขึนได้ ว่ าคนคนนี ้เป็ นใคร
้ ใช่เหรอ?
เป็ นคนกลุ่มเดียวกับเยียนเป่ ยหงในตอนนี ไม่
หัวหน้านักบวชถามว่ า "ไม่ทราบว่าโยมเยียนมีธุระอะไรกับ
่ ่ ทําไมต้องไปทีสนามรบ?"
พวกเรา? มีอะไรทําไมไม่มาพูดทีนี ่
่ ้นขา้ ก็ไม่รู ้แลว้ ! ขา้ รู ้
ซือคงอู๋เว่ยยักไหล่พร ้อมพูดว่า "เรืองนั
่
เพียงว่า เยียนเป่ ยหงพบว่าพวกไต้ซอื เหมือนศัตรูเก่าทีเขาเคยพบ
ที่ทะเลดาวนักษัตรก่อนหน้านี ้ พรุง่ นี เตรี
้ ยมจะท้าสูก้ บ ั พวกไต้ซอื
แต่เขาก็ไม่กลา้ ยืนยันว่าพวกไต้ซอื เป็ นศัตรูเก่าของเขาหรือเปล่า
ถึงอย่างไรพวกท่านก็โกนหัว โลน ้ หมด ดูแลว้ เหมือนกันมาก จึง
่
อยากจะยืนยันต่อหน้า ไต้ซอื ทุกท่าน ถ้าเป็ นเรืองเข า้ ใจผิด ก็ลอง
ไปอธิบายต่อหน้าสักหน่ อยเถิด"
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 421 กําลังพลกลุ่มนี แปลกมาก
้

นี่ มันสถานการณ์อะไร? เยียนเป่ ยหงต้องการจะท้าสูก้ บ

ั พวก
เราเหรอ?
บรรดานักบวชตกใจมาก นี่ ไม่ใช่จะเอาชีวิตกันหรอกเหรอ?
หั ว หน้ า นั ก บวชถ่ า ยทอดเสี ย ง ถามทั น ที "พวกเจ า้ มี ใ ครมี
ความแค้นกับเยียนเป่ ยหง?"
คําตอบมีเหตุผลและชดั เจนมาก พวกเขาต่างก็บอกว่าก่อน
้ เคยเจอเยียนเป่ ยหงมาก่อนเลย จะไปสร ้างความแค้นได้
หน้านี ไม่
อย่างไร?
ดู เหมือนเยีย นเป่ ยหงท่ า นนั้ นจะจํ า ผิด แล ว้ จริง ๆ! เรืองที
่ ่ถึ ง
ชีวิต แบบนี ้จะไม่ อธิบายให้ชดั เจนได้อย่ างไรกัน? บวกกับ การที่
ซือคงอู๋เว่ยพูดเสริมอีกว่า "ไต้ซอื ทุกท่าน พวกท่านเองก็รู ้ คนที่มี
ความสามารถจะไม่ค่อยมีความอดทน ถ้าเวลานานไป เกรงว่าเขา
จะไม่รอพวกท่านอีกต่อไปแลว้ "
พูดจามีเหตุผล! พระทังสิ้ บออกจากจวนถําทั
้ นที พลิกตัวขึน้
่
สัตว ์พาหนะแลว้ รีบวิงไปที ่
สนามรบ
พวกเขาไม่ได้กลัวว่า 'เยียนเป่ ยหง' จะใช ้วิธก
ี ารสกปรก หก
ั ส่วนตัว ไม่เช่นนั้นทีนี
ฝ่ ายออกกฎเขม้ งวดว่าห้ามต่อสูก้ น ่ ่ คงไม่ถึง
้ ดวางกําลังป้ องกัน และปล่อยให้ซ อื คงอู๋เว่ยบุ ก เขา้ มาง่ า ยๆ
ขันจั
แลว้
https://novel-lk.blogspot.com/
 ขณะมองตามทั้งสิ บ คนจากไป ซือ คงอู๋ เ ว่ ย ก็ ห ัว เราะเบาๆ
้
ก่อนจะหันตัวและแฉลบไปอีกถําหนึ ่ งอย่างรวดเร็ว

ใต้ความมืดยามราตรี เหมียวอีกั ้ บพวกกู่ซานเจิงนั

้ ่ งเงียบๆ อยู่
บนสัตว ์พาหนะ มีสต ่
ั ว ์พาหนะสิบตัววิงมา พอใกลจ้ ะเขา้ ใกลก้ ็ลด
้
ความเร็วลง เขา้ ใกลอ้ ย่างช ้าๆ และทังสองฝ่ ายก็มองประเมิ นกัน
และกัน
ไม่แม้แต่จะกล่า วทัก ทายกันตามมารยาท เหมียวอีกํ้ า ลัง ทํ า
เวลา จึงถามไปโดยตรงว่า "ใช่พวกท่านหรือเปล่าที่หลายปี ก่อน
เคยลอบโจมตีขา้ ?"
"โยมเยีย น ก่ อนหน้า นี ้พวกเราไม่ เคยพบกัน เลย ทํ า ไมมา
บอกว่าลอบโจมตีล่ะ โยมเยียนต้องจําคนผิดแน่ นอน" พระหัวหน้า
ประนมมือพูด
้ ดเย้ยว่า "พวกท่าน
"แต่ทําไมขา้ ดูแลว้ เหมือนล่ะ?" เหมียวอีพู
มีหลักฐานอะไรมาพิสูจน์ว่าไม่ใช่พวกท่าน?"
"เอ่ อ..." หัว หน้า พระมองพรรคพวกที่ อยู่ ข า้ งกาย แล ว้ พู ด
่
อย่างจนใจว่า "โยมเยียน เรืองแบบนี ้ านจะให้ขา้ หาหลักฐานมา
ท่
้
อย่างไร? ก่อนหน้านี พวกเราไม่ รู ้จักท่านจริงๆ!"
้
"พวกท่ า นโยนทิ งหมดเกลี ้
ยงเชี ย วนะ แค่ พู ด ว่ า ไม่ รู จ้ ก
ั คํ า
เดียวก็จบแลว้ เหรอ" เหมียวอีพู ้ ดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ในเมื่อเป็ น
เช่นนี ้ พรุง่ นี เราก็
้ ่
เจอกันทีสนามรบแล ว้ กัน! ไป!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ยวสั
เขากับพวกกู่ซานเจิงเลี ้ ตว ์พาหนะทันที ทําท่าว่าจะจาก
ไป
้ อไปจะทําให้
นักบวชสิบคนร ้อนใจทันที ถ้าเขา้ ใจผิดแบบนี ต่
คนตายได้ ใครจะต้านทานการโจมตีทน่ ี่ ากลัวของเจ ้าบา้ นั่นไหว!
หัวหน้าพระรีบตะโกนว่า "โยมเยียน ท่านจะให้ทําอย่างไรกัน
่
แน่ ท่านถึงจะเชือพวกเรา?"
้ ่คนหยุ ด เหมีย วอีเลี
ทังสี ้ ยวสั
้ ตวพ ์ าหนะมาพู ด ว่ า "พู ด ตาม
ตรง ข า้ เองก็ ไม่ แน่ ใ จหรอกว่ า ใช่พ วกท่ า นหรือเปล่ า แต่ ภาพที่
ลูกน้องขา้ ตายอนาถยังติดตาขา้ อยู่ ถ้าปล่อยพวกท่านไปอย่างนี ้
ขา้ รู ้สึกไม่ยอมจริงๆ ถ้าปล่อยไปผิดคน ขา้ จะไม่เสียใจไปทังชี ้ วต
ิ
หรอกเหรอ!"
"โยมเยี ย น ท่ า นได้ติ ด ร อ้ ยอัน ดับ แรกแน่ นอนอยู่ แ ล ว้ แต่
สําหรับพวกเรานั้นไม่ง่ายเลย เดิมทีศษ ิ ย ์แดนพุทธะก็ไม่อยากเขา้
ั ฟั นแทงแบบนี ้อยู่ แล ว้ แต่ จ นใจที่ตัด สินใจเอง
มาอยู่ ใ นการตีร น
ไม่ได้ สุดท้ายจะเป็ นหรือตายก็ยงั ไม่รู ้ เหตุใดโยมเยียนต้องมาขู่
เข็ญกดดัน ทําไมไม่เอาใจเขามาใส่ใจเรา มีเมตตาปล่อยพวกเรา
ไป?" หัวหน้าพระประนมมือพูด
้ น มองคนที่ อยู่ ท างซ า้ ยและขวา "พวกเจ า้ คิด ว่ า
เหมี ย วอี หั
อย่างไร?"
้
กู่ซานเจิงตอบว่ ่
า "ทีเขาพู ดก็ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล ต่อให้พวก
เราไม่ลงมือกับพวกเขา พวกเขาก็มีโอกาสตายด้วยนํ ้ามือคนอืน ่

https://novel-lk.blogspot.com/
อยู่ดี ทําไมพวกเราต้อง 'ยอมฆ่าผิดคน แทนที่จะปล่อยไป' แบบ
นั้นด้วยล่ะ"
้
เหมียวอีถอนหายใจแล ว้ ถามว่า "แต่ขา้ รู ้สึกไม่ยอมจริงๆ ถ้า
ปล่อยไปผิดคนจะทําอย่างไร?"
"ลงโทษด้วยการปรับของนิ ดหน่ อย ให้พวกเขาส่งทรัพย ์สิน
้ ดด้วยนํ ้าเสียง
บนตัวมา แลว้ ปล่อยพวกเขาไปก็พอ" กู่ซานเจิงพู
ราบเรียบ
หลัง จากเหมีย วอีครุ ้ น่ คิด อยู่ ค รูห่ นึ่ ง ก็ พ ยัก หน้า พู ดว่ า "ก็ ดี
เอาตามที่เจ า้ ว่ า แล ว้ กัน" จากนั้ นสายตาก็ มองไปที่หัว หน้า พระ
"ขา้ เองก็จะไม่พูดอะไรมากแลว้ ส่งสิงของที ่ ่ ่บนตัวพวกท่า นมา
อยู
้ า้ จะไม่หาเรืองพวกท่
แลว้ พรุง่ นี ข ่ าน"
่ ่ก แบบนี ก็
นักบวชสิบคนมองหน้ากันเลิกลั ้ เกินไปหน่ อยมัง?
้
้ ง ตะโกนว่ า "นั ก บวช เมื่อครู ท
กู่ ซ านเจิงจึ ่ ่ า นเพิ่งบอกไม่ ใ ช่
เหรอว่าศิษย ์แดนพุทธะไม่อยากเขา้ ร่วมการตีรนั ฟั นแทง? ไม่ง่าย
เลยนะที่ข า้ จะให้พวกท่ านร ้องขอโอกาสเดีย วในการมีชวี ิตรอด
ทํ า ไมถึง เห็ นความสํ า คัญกับ ของสิ่งนอกกายขนาดนี ้ แบบนี ้จะ
่
เรียกว่าคนทีออกบวชได้ อย่างไร?"
"ดูเหมือนนักบวชพวกนี ้จะต้องการทรัพ ย ์สินแต่ไม่ ตอ้ งการ
ชีวต ้ ให้ พรุง่ นี ข
ิ ก็ได้ คืนนี ไม่ ้ า้ ก็จะเอามาอย่างเปิ ดเผย!" เหมียวอี ้
หันกลับมาตะโกนว่า "พวกเราไป!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ อนจะเอาชีวิตกันเกินไปแลว้ อีกฝ่ ายพูดไม่ผิด
พูดแบบนี เหมื
้ ให้ พรุง่ นี อี
เลยสักนิ ด ตอนนี ไม่ ้ กฝ่ ายก็จะเอาไปอยู่ดี ทังยั
้ งจะเอา
ชีวิต ของทุ ก คนไปด้ว ย ในเมื่อเป็ นแบบนี ้แล ว้ ทํ า ไมยัง ต้องเอา
ชีวต
ิ ตัวเองเขา้ ไปพ่วงด้วยอีกล่ะ?
"ช ้าก่อน!" นักบวชสิบคนตะโกนพร ้อมกัน
้ ่กําลังจะจากไปหยุดอยู่กบ
ร่างของเหมียวอีที ั ที่ แลว้ มองพวก
เขาอย่างเย็นชา
นั ก บวชสิ บ คนมองหน้า กัน ไม่ ต อ้ งพิ จ ารณาอี ก แล ว้ ว่ า จะ
เลือกอย่างไร ทีสํ่ าคัญคืออีกฝ่ ายคงไม่ยอมให้เจ ้ามีทางเลือกมาก
่
นัก ถ้าไม่ส่งสิงของมาเพื ่ กษาชีวต
อรั ิ ก็ตอ้ งสูญเสียชีวต
ิ ไปพร ้อม
่
กับสิงของนั ้น

ยิ่งไปกว่านั้นขอแค่รกั ษาชีวิตไวไ้ ด้ ขอแค่ไม่เจอเจา้ บา้ นี่ อีก

ตอนที่ต่อสูใ้ นภายหลัง ของที่เสียไปก็ยงั มีโอกาสแย่งชิงกลับ มา
ได้จากตัวคนอืน ่ แต่ถา้ ต่อสูจ้ นตายแลว้ ต่อให้เหลือของพวกนี อยู ้ ่
ก็ไม่มป
ี ระโยชน์ ยังต้องคิดมากอีกเหรอ?
"พวกเรายินดีจ ะมอบของให้ แต่ ห วัง ว่ า โยมเยีย นจะพู ด คํ า
ไหนคํานั้นนะ!" หัวหน้าพระถอนหายใจอย่างห่อเหียว่
้ ดเย้ยว่า "ไม่ตอ้ งห่วง! แต่ไหนแต่ไรมาขา้ ก็เป็ นคน
เหมียวอีพู
พูดคําไหนคํานั้นอยู่แลว้ ถ้าขา้ ไม่รกั ษาคําพูด พรุง่ นี พวกท่
้ านก็
แฉได้เลย!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ดัง นั้ นนั ก บวชสิ บ คนจึง ถอดแหวนเก็ บ สมบัติ บ นมื อ อย่ า ง
่
เชืองช ้า เห็นได้ชดั ว่าค่อนขา้ งเสียดาย ถึงอย่างไรการออกบวชก็
ยัง ต้อ งอาศัย สิ่งที่ เรีย กว่ า สิ่งของนอกกายเพื่ อดํ า รงชีวิ ต นี่ คื อ
ทรัพย ์สินในบา้ นทีตั ่ วเองสะสมมาหลายปี นะ จะไม่สนใจได้อย่างไร
้ ย งศีร ษะส่ ง สายตาให้ถ านเล่ า แวบหนึ่ ง ถานเล่ า
เหมีย วอีเอี
กระโดดลงจากสัต ว พ ์ าหนะทันที ใช ้วิธ ีก ารกึ่งดึง กึ่งแย่ ง เพื่อชิง
ของมาไวใ้ นมือ ขณะเดียวกันก็ตรวจสอบบนตัวนักบวชสิบคนนั้น
อย่ า งรวดเร็ว รอบหนึ่ งด้วย เรีย กได้ว่ า แย่ ง ไปหมดแล ว้ ถ้า ไม่ ใ ช่
เพราะไม่ ส ะดวกจะตั ด ข อ ้ มื อ สิ บ คนนี ้ รับ รองว่ า แม้แ ต่ กํ า ไล
์ ตําแหน่ งบนมือพวกเขาก็ตอ้ งแย่งไปด้วยแน่ นอน
อิทธิฤทธิระบุ
ส่วนเย่ซน ้ คอยระแวดระวัง ป้ องกันเผือนั
ิ กับกู่ซานเจิงก็ ่ กบวช
จะจนตรอกเป็ นสุนัขกระโดดกําแพง
้ พวกเขาอยู่ขา้ งกายก็เพื่อป้ องกันเหตุไม่ค าดคิ ด
เหมียวอีให้
่
เขาไม่กลัวทีจะใช ้กําลังปะทะกันโดยตรง กลัวแค่นักบวชพวกนี จะ ้
ทนการป่ วนประสาทไม่ไหวและนํ าของวิเศษออกมาต่อสู ้ และของ
วิเศษบนตัวพวกกู่ซานเจิงก็้ สามารถปกป้ องเขาได้พอดี

พอเห็ นว่าปลน ้
้ ไปหมดเกลียงขนาดนี ้ หัวหน้านักบวชก็ร ้อน
ใจทันที "โยมเยีย น ของอย่ า งอื่นพวกเราไม่ ต อ้ งการหรอก แต่
แม้แต่อาวุธป้ องกันตัวของพวกเรา ลูกแกว้ พลังปรารถนาสําหรับ
ฟื ้นฟูพลังอิทธิฤทธิ ์ และยาสําหรับรักษาการบาดเจ็บท่านก็เอาไป
ด้ว ย แบบนี ้ต่ า งอะไรกับ การฆ่ า พวกเราล่ ะ ? ถ้า มีค นอื่นมาท้า สู ้
พวกเรา ท่านจะให้พวกเราทําอย่างไรดี?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ น
เหมียวอีครุ ่ คิดดูแลว้ ก็รู ้สึกว่าใช่ กดดันให้อก
ี ฝ่ ายเขา้ สู่ ทาง
ตาย อีกฝ่ ายต้องสูจ้ นตายแน่ นอน เรืองแบบนี่ ้ าทํ าให้เป็ นเรือง
ถ้ ่
ใหญ่ก็ไม่มีประโยชน์กบ ั ตัวเองอยู่ดี จะทําให้เขาลงมือกับ คนอื่น
ไม่สะดวก จึงให้ถานเล่าคืนของทีจํ่ าเป็ นให้พวกเขาไป
หลังจากนักบวชสิบคนจากไปอย่างเงียบๆ ภายใต้แสงจันทร ์
จา้ วเฟยที่ยืนอยู่ ทางฝ่ ายแดนปี ศาจก็ปล่ อยพรตปี ศาจสิบ คนมา
ทันที...
หลังจากริบของจากกองกําลังสิบกว่ากลุ่มติดต่อกัน เหมียวอี ้
ก็พบความไม่ชอบมาพากล แม้ฝ่ายนักบวชจะมีคนเยอะ แต่ของที่
ค้นเจอน้อยกว่าบรรดาแดนอืนๆ่ มาก บางคนถึงขนาดนอกจาก
์ ตําแหน่ งวงเดียวบนมือแลว้ ค้นทังตั
กําไลอิทธิฤทธิระบุ ้ วก็ไม่ เจอ
้ ่สอง ในแหวนเก็บสมบัติก็ ไม่ มีข องอะไรเหมือนกัน ยากจน
ชินที
มาก
"นี่ มันเรืองอะไรกั
่ ้
น?" เหมียวอีแปลกใจ
เย่ ซ น ่
ิ ตอบว่ า "เรืองไม่ ได้ซ บ
ั ซ ้อนเลย นั ก บวชมีจํ า นวนคน
เยอะก็ แสดงว่ าพวกเขาเขา้ ร่วมการปล น ้ ฆ่ าน้อยมากตอนอยู่ใน
การปราบจลาจล ใช ้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการหลบซ่อน คนทีรอด ่
ชีวต
ิ จึงมีเยอะ ของทีปล่ น้ ได้ก็ย่อมน้อย"
้ พู ด เสี ย งตํ่ าว่ า
ทุ ก คนพยัก หน้ า เห็ น ด้ว ย แล ว้ กู่ ซ านเจิ งก็
"เวลาสิบห้านาทีรบ ิ ของได้จากกองกําลังเพียงสามกลุ่ม หนึ่ งชว่ ั
ยามก็จด ั การได้เพียงสองร ้อยกว่าคน จนกระทั่งฟ้ าสางก็มุ่งเป้ าได้
แค่ประมาณพันคน พวกเราทําแบบนี ต่ ้ อไปไม่ ได้ห รอก ถึงตอน
https://novel-lk.blogspot.com/
นั้นถ้าทําให้คนปนเปกันมั่วแลว้ พรุง่ นี ลงมื้ ออีก ก็เกรงว่าจะลงมือ
้
กับคนซําและเสี ยเวลา แลว้ อีกอย่างนักบวชพวกนั้นมีจํานวนคน
เยอะแต่ ก ลับ มีข องน้อย ไม่ จํ า เป็ นต้องเสีย เวลากับพวกเขามาก
้
เกินไป ขา้ แนะนํ าว่าคืนนี ลงมื อกับคนของแดนผี แดนปี ศาจและ
่
แดนอู๋เลียงก่ ่
อน ริบสิงของของหนึ ่ งแดนให้หมดก่ อน แลว้ พรุ ง่ นี ้
ค่อยริบของของแดนต่อไป แดนเหล่านี เหลื ้ อกําลังคนอยู่ แดนละ
พันกว่าคน หนึ่ งวันจัดการหนึ่ งแดนกําลังเหมาะ เอาสิงของจาก ่
่
ตัวเป้ งมาไวใ้ นมือก่อน ถ้าเรืองราวถู กเปิ ดโปงและไม่มีโอกาสลง
มืออีก จะได้ไม่ตอ้ งกลัว สุดท้ายค่อยลงมือกับคนแดนพุทธะก็ ย งั
ไม่สาย ถึงตอนนั้นในมือพวกเขาจะยิ่งมีของกระจุก รวมอยู่ เ ยอะ
้ วย"
ขึนด้
้ ก หน้า พู ด ว่ า "เย่ ซ น
"พู ด จามีเหตุ ผล!" เหมีย วอีพยั ิ เจ า้ ไป
ติด ต่ อกับ พวกเขา ให้ค นที่เหลืออีก สามคนหยุ ด ลงมือ คืนนี ้ใช ้
เวลาไปไม่นอ ้ ยแลว้ วันนี ริ้ บของจากคนของแดนปี ศาจหลายร ้อย
คนนั่ นให้ห มดก่ อนแล ว้ ค่ อยว่ า กัน พรุ ง่ นี ้ค่ อยลงมือกับ คนของ
แดนผี"
เย่ซน ่
ิ พยักหน้า และขีอาชามั ่
งกรวิงออกไปอย่ างรวดเร็ว...
่ อสู ้
ฟ้ าสางวันต่อมา กําลังพลหกฝ่ ายมารวมตัวกัน และเริมต่
เข่นฆ่ากันอีกครัง้
้
เหมีย วอีอดนอนมาหนึ ่ งคืนและกอบโกยสิงของได้
่ มากมาย
ตอนนี ้เขากํ า ลัง หลับ ตาพัก ผ่ อ นร่า งกายและกลั่นกรองลู ก แก ว้
พลังปรารถนาอีกครัง้
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ่ อยู่ ข า้ งหลัง ก็ ไ ม่ มี อ ารมณ์จ ะดู ก ารต่ อ สู ้
พวกกู่ ซ านเจิ งที
เช่นกัน อย่างไรเสียก็มีเหมียวอีอยู ้ ่ตรงนี เพื้ อขู
่ ่ขวัญ ไม่มีธุระอะไร
ของพวกเขาแลว้ คืนนี ก็ ้ จะไม่ได้พก ั ผ่อนด้วย ต้องเตรียมตัวเพื่อ
จะอดนอนหลายวันติด ต่อกัน ถ้าไม่ถือโอกาสตอนกลางวันเพื่ อ
เพาะบ่มกําลังวังชาให้เต็มเปี่ ยม แลว้ จะทําอะไรได้อก ี ?
สรุ ป คือกองกํ า ลัง กลุ่ มนี ้พิลึก มาก ทังหมดหลั
้ บ ตาพัก ผ่ อน
ร่างกายอยู่ตรงนั้น
เยว่เหยาไม่มีอารมณ์ส นใจคนที่อยู่ ขา้ งหลัง แต่กลับสัง เกต
้ อยๆ เมื่อวานนี ้เห็ นเขาคุย โว แต่ ว น
เหมีย วอีบ่ ั นี ้หลับ ตาพักผ่ อน
ร่างกาย ไม่มท ี ท
ี ่าว่าจะลงมือเลย ทําให้นางรู ้สึกแค้นนิ ดหน่ อย
ขณะนี ้เอง กองกํ า ลัง ฝ่ ายแดนเซีย นที่ถู ก ส่ ง ออกไปเจอกับ
ศัตรูที่ร ้ายกาจ เสียหายทังหมด
้ แพย้ ่อยยับ! นักพรตแดนมารซึง่
๋
เป็ นฝ่ ายชนะกําลังโห่ร ้องดีใจ โดยมีอวินเฟยหยางเป็ นตัวนํ า
เยว่เหยาทนไม่ไหวลิวจริงๆ จึงถ่ายทอดเสียงต่อเหมียวอี ้ "เจ ้า
่
เตรียมจะลงมือเมือไร?"
้ ม ตาเล็ ก น้ อ ยและเอี ย งศี ร ษะมองนางแวบหนึ่ ง
เหมี ย วอี ลื
ถ่ายทอดเสียงตอบว่า "เยว่เหยา อย่ารีบ อย่าใจร ้อนกินเต้า หูล้ วก
ปาก[1] ตอนนี ต่ ้ อให้ขา้ ลงมือ แลว้ จะเป็ นอย่างไรล่ะ? หกฝ่ ายผลัด
กันท้าสู ้ ต่อให้ขา้ เป็ นคนออกไปท้าสูท้ ุกรอบ วันเดียวก็เอาชนะได้
แค่เกา้ สนาม ได้กําไลอิทธิฤทธิระบุ ์ ตําแหน่ งไม่กวงหรอก
ี่ แลว้ ทํา
แบบนี ต่้ อไปเรือยๆ
่ ขา้ ก็ทนไม่ไหวด้วย"

https://novel-lk.blogspot.com/
 เดิมทีเขาคิดจะออกไปกอบโกยในตอนสุดท้าย แต่เยว่เหยา
อยากได้อน ั ดับหนึ่ ง สิงนี
่ ได้
้ เตือนสติเขาแลว้ ตอนนี เขามี
้ ี ารที่
วธิ ก
่ นตรายด้วยเหรอ?
ดีกว่า เขายังจําเป็ นต้องออกไปสูเ้ สียงอั
้
เขาเรีย กนางว่ า 'เยว่ เหยา' โดยตรง! ทํ า ให้นางทังโกรธทั ง้
อยากหัว เราะ นางพบว่ า ชายคนนี ้ ไม่ ว่ า จะเป็ นนํ ้ าเสีย งพู ด หรือ
สายตาที่มองนาง ก็ไม่ได้ทําเหมือนนางเป็ นหญิงงามเลิศลําอย่ ้ าง
่ ช
ทีผู ่ าเลย แบบนี ถ้
้ ายคนอืนทํ ้ าไม่เรียกว่าไม่เห็นนางอยู่ในสายตา
แลว้ จะเรียกว่าอะไร? นางอดจะพูดอย่างหงุ ดหงิดไม่ได้ว่า "ขา้ จะ
ถามเจ ้าอีกครัง้ เจ ้าเตรียมจะลงมือเมือไรกั
่ นแน่ ?"
่
"ย่อมลงมือในเวลาทีสมควรอยู ้ ดด้วยรอยยิม้
่แลว้ " เหมียวอีพู
"ท่ า นไม่ ต อ้ งห่ ว งหรอก ไม่ ต อ้ งพู ด อะไรมากขา้ ก็ ชว่ ยท่ า นอย่าง
สุดกําลังอยู่ด!ี "
นํ ้ าเสีย งที่เขาพู ด ทํ า ให้เยว่ เหยาพู ด ไม่ อ อกมาก ราวกับ ว่ า
ตอนอยู่ตรงหน้าเขา นางเป็ นผูห้ ญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่ งทีต้ ่ องคอยให้
เขาปกป้ อง
แต่นางระมัดระวังฐานะของตัวเอง ไม่เหมาะที่มาจะพัวพันกับ
เขาไม่จบไม่สิน ้ เรียกได้ว่าทังแค้
้ นทังจนใจ
้ คิดในใจว่า 'ขา้ จะรอ
ถ้าเจา้ พูดแลว้ ทําไม่ได้ ใช ้ปากพูดหาผลประโยชน์จากขา้ คอยดู
ว่ากลับไปแดนเซียนแลว้ ขา้ จะจัดการเจ ้าอย่างไร!'
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 [1] อย่าใจร ้อนกินเต้าหูล้ วกปาก หมายถึงควรอดทนรอเพื่อ
่ สําเร็จ
จะทําบางสิงให้

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 422 สงสัยกันและกัน

พอรับมือกับเยว่เหยาเสร็จ เหมียวอีก็้ หลับตาพักผ่อนต่ อ ไป

เขาไม่อยากสนใจการต่อสูข ่ เขาไม่ได้มอ
้ องคนอืน ี ํานาจเหนื อกฎ
ของการปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต ร ควรจะตายเท่ า ไรก็ ต อ้ ง
ตายเท่ า นั้ น ไม่ มีท งความเห็
ั้ ่
นใจและความสงสาร เรืองบางเรื ่
อง
มองไม่เห็นก็ไม่วา้ วุ่นใจ
์ ตําแหน่ งที่ได้มาเมื่อคืนวาน เหมียวอี ้
ส่วนกําไลอิทธิฤทธิระบุ
ยังไม่ได้นําออกมาให้เยว่ เหยา ถ้าให้นางตอนนี ้ เขาก็กลัว ว่ า จะ
เกิดเหตุไม่คาดคิดกับนาง
ในคืนนั้ น หลัง จากการต่ อสู ข้ องวันนั้ นจบลงและกลับ มาที่
่ นึ่ ง พวกเหมีย วอีก็
ภู เขาแดนเซีย นได้ค รู ห ้ ก ลับ ไปยัง สนามรบที่
่
เต็มไปด้วยกลินคาวเลื อดอีก
เมื่อคืนวานปล น้ นั ก พรตของแดนปี ศาจหมดตัว ไปแล ว้ รอบ
หนึ่ ง คืนนี ถึ
้ งคราวของแดนผีแลว้ ครังนี
้ จ้ ้าวเฟยกับซือคงอู๋เว่ ย ไป
ด้วยกัน...
รุง่ สางวันต่อมา การต่อสูน ้ กครัง้ พอเยว่
้ องเลือดดําเนิ นขึนอี
เหยามองเหมียวอีที ้ ่กําลังหลับตาพัก ผ่อนอยู่ขา้ งๆ ความโมโหก็
ปะทุทน ั ที 'ขา้ จะทนไว!้ ขา้ จะคอยดูว่าตอนสุดท้ายเจา้ จะอธิบ าย
ว่าอย่างไร!'

https://novel-lk.blogspot.com/
 "นี่ มันเรืองะไรกั
่ ์ ตําแหน่ งแค่สิบ
น? สิบคนมีกําไลอิทธิฤทธิระบุ
วงเองเหรอ?"
ทางฝั่ งแดนมาร กองกําลังกลุ่มหนึ่ งสละชีพไปสามคน แลก
ชยั ชนะมาได้หนึ่ งสนาม แต่ทว่ารางวัลที่ได้จากการสังหารคนสิบ
คนของแดนผี กลับแลกมาได้แค่กําไลอิทธิฤทธิระบุ ์ ตําแหน่ งสิบวง
ในทางตรงกันขา้ ม ในมือของสามคนฝ่ ายตัวเองที่ตายไปกลับค้น
เจอกําไลอิทธิฤทธิระบุ์ ตําแหน่ งหลายสิบวง อวินเฟยหยางแสดงอ
๋
่ นที ถลึง ตาถามว่ า "บอกมาเสีย ดีๆ พวกเจ า้ แอบ
อกว่ า ไม่ เชือทั
เก็บซ่อนไวแ้ ลว้ ใช่ไหม?"
"นายน้อยหยาง ท่ามกลางสายตาประชาชี พวกเราจะกลา้ ทํา
อย่างนั้นได้อย่างไร!" พวกเขาพูดขอความเมตตา แลว้ เผยแหวน
เก็บสมบัตท ี่ งมาได้ให้ดูพร ้อมกัน ขอให้ตรวจสอบ
ิ ชิ
"บนตัว พวกเขามีแหวนเก็ บ สมบัติ เพี ย งสิบ วงเหรอ?" อวิ๋ น
เฟยหยางชอบถลึงตาขู่คนอืน ่ เขาอดสงสัยไม่ได้ บนตัวของพวก
่
ทีโดนฆ่ าก่อนหน้านี ้ มีคนไหนบา้ งทีบนตั
่ วไม่ได้มแี หวนเก็บสมบัติ
หลายวง และใส่ของไวจ้ ํานวนมาก
"นายน้อยหยาง มีแค่ สิบ วงจริง ๆ ทุ ก คนล ว้ นลืมตามองอยู่
พวกเราเองก็ใช ้อุบายอะไรไม่ได้หรอก!"
นั่นก็ใช่ แต่หลังจากอวินเฟยหยางตรวจดู
๋ ในแหวนเก็บสมบัติ
แลว้ เขาก็โกรธเป็ นฟื นเป็ นไฟทันที พูดเย้ยหยันว่า "แค่แหวนเก็บ
สมบัติวงเดียว แถมขา้ งในแทบจะว่างเปล่าอีกด้วย พวกเจา้ คิดจะ
หลอกขา้ เหมือนเป็ นเด็กสามขวบใช่ไหม?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
พวกเขาขมวดคิ วอย่ า งขื่ นขม ร อ้ งทุ ก ข ซ ้
์ ําแล ้ ก ว่ า
ว้ ซําอี
"นายน้อยหยาง ตอนที่พวกเราชิง ของมาได้มน ั ก็ เป็ นแบบนี ้อยู่
แลว้ "
่ื ต ย อ์ ีก เหรอ!" อวิ๋นเฟยหยางทํ า เสีย งฮึดฮัด
"ยัง กล า้ ไม่ ซ อสั
แลว้ สั่งว่า "ใครก็ได้ ยึดของบนตัวพวกเขาให้หมด"
้ ้น ลงโทษชดเชยสิงที
เขาไม่สนใจอะไรทังนั ่ เขาควรจะได้
่ ก่อน
แลว้ ค่อยว่ากัน...
ั ต่ อมา ฝ่ ายอวิ๋นเฟยหยางได้ช ยั ชนะมาอีก ครัง้
การต่ อสู ว้ น
อย่ า งยากลํ า บาก ปรากฏว่ า พอตรวจนั บ สิ่งของที่ ได้ อวิ๋นเฟย
หยางก็อุทานอย่างแปลกใจอีกครัง้ "นี่ มันเรืองอะไรกั
่ น?"
ในคืนนั้นเอง กรงเล็บมารทีริ่ บของจากแดนปี ศาจ แดนผีและ
่
แดนอู๋เลียงหมดไปแล ว้ รอบหนึ่ ง ก็ถอ ่ านราตรีหอ้ ย
ื โอกาสตอนทีม่
ลงเยือน เรียกนักบวชกลุ่มแลว้ กลุ่มเล่าผลัดกันมา 'คิดบัญชี'
้
ทํ า ซําไปซํ ้
ามาจนฟ้ าใกล ส้ างถึง ได้ห ยุ ด จะไม่ ห ยุ ด ก็ ไ ม่ ไ ด้
้
เพราะตอนฟ้ าสางกองกําลังทังหกฝ่ ายต้องดําเนิ นการต่อสูก้ น ั อีก
ขณะต้อนรับแสงแรกยามเช ้าที่ขอบฟ้ า ซือคงอู๋เว่ยก็หวั เราะ
เบาๆ แลว้ พูดว่า "ใช ้เวลาอีกคืนสองคืน ก็ใกลจ้ ะริบของจากมื อ
นักบวชพวกนั้นได้หมดแลว้ "
้
"ฟ้ าสว่ า งแล ว้ กลับ กันเถอะ!" เหมีย วอีบอกแล ้
ว้ เลียวอาชา
่
มังกร ก่อนทีกองกํ าลังกลุ่มหนึ่ งจะกลับถําอย่
้ างรวดเร็ว

https://novel-lk.blogspot.com/
 จนกระทั่งตอนทีกํ ่ าลังพลมารวมตัวกัน ทังแปดคนก็
้ เดินตาม
อยู่ในนั้นอย่างทําเป็ นไม่รู ้ไม่ช ี ้
่
พอการต่อสูด้ ําเนิ นต่อไปเรือยๆ เยว่เหยาก็ค่อยๆ สีหน้าเขม้
้ ไม่น่าเชือว่
ขึน ่ าพอได้ชยั ชนะแลว้ จะกอบโกยสิงของอะไรไม่
่ ไ ด้
น า ง ค้ น พ บ ค ว า ม ไ ม่ ช อ บ ม า พ า ก ล ข อ ง ส ถ า น ก า ร ณ์
เช่นเดีย วกับ อวิ๋นเฟยหยาง สิ่งของที่ได้รบ ั ยิ่งน้อยลงเรือยๆ
่ ไม่
เหมือนคนอื่นที่ยัง พอตัก ตวงจากลู ก น้องของนางและอวิ๋ นเฟย
หยางไปได้บา้ ง
่ ่พบความผิด ปกติ เหมือ นกันเอ่ ย ว่ า "คุ ณชายหก
หลันรัวที
หรือว่ า พวกเขาเล่ นไม่ ซ อ่ื เก็ บ กํ า ไลอิท ธิฤ ทธิระบุ
์ ตํ า แหน่ ง ของ
ลูกน้องตัวเองไวก้ ่อนแลว้ ?"
้ ่ไหนกัน!" เยว่เหยากัดฟันพูด "ไม่น่าเชือว่
"มีอย่างนี ที ่ าจะใช ้
ี ารตํ่าช ้าเช่นนี !"
วิธก ้
้ าเลืองมองนางแวบหนึ่ งโดยไม่ได้พูดอะไร
เหมียวอีชํ
"นายน้อยหยาง พวกเราโดนวางกับ ดัก แล ว้ นอกจากฝ่ าย
่ ่เหลือก็ เก็ บสมบัติข องคน
พวกเรากับฝ่ ายแดนเซีย น อีกสีแดนที
ฝ่ ายตัวเองไวก้ ่อนแลว้ "
ลูกน้องของอวิ๋นเฟยหยางเอ่ย เตือนอวิ๋นเฟยหยางที่หน้า ดํ า
่
ครําเครียด
"ไอ้พวกเวรนี่ กลา้ มาเล่นลูกไม้กบ ๋
ั ขา้ !" อวินเฟยหยางพู ดเย้ย
๋
ว่า "เดียวข า้ จะไปคิดบัญชีกบั พวกเขา!"
https://novel-lk.blogspot.com/
 "ไม่ได้นะนายน้อยหยาง! พวกเราแดนเดียว พวกเขาสีแดน ่
ถ้า สู ก ั เกรงว่ า พวกเราจะเสี ย เปรีย บ ถึ ง ตอนนั้ นนอกจากจะ
้ น
้
เรีย กร อ้ งความเป็ นธรรมไม่ ไ ด้แ ล ว้ กลับ จะเสี ย หน้ า ด้ว ยซํา"
ลูกน้องคนนั้นพูดเกลียกล่
้ อม
"หรือ จะให้ข า้ ขาดทุ น อยู่ เ งี ย บๆ อย่ า งนี ้? ข า้ ยอมขาดทุ น
อย่ า งเปิ ดเผย แต่ ไม่ ย อมขาดทุ นเงีย บๆ หรอก!" อวิ๋นเฟยหยาง
โมโหแลว้
เยียนเป่ ยหงที่อยู่ขา้ งๆ เตือนว่า "นายน้อยหยาง ตอนที่แดน
เซีย นท้า สู ฝ
้ ่ ายพวกเราแล ว้ แพ ้ ในแหวนเก็ บ สมบัติก็ ไม่ ได้ข าด
ของ ข า้ ว่ า ทางฝ่ ายแดนเซียนก็ ขาดทุ นเหมือนกัน เทพธิด าเยว่
เหยาต้อ งไม่ ส งบใจแน่ นอน อาศัย กํ า ลัง ความสามารถข อง
๋
เทพธิดาเยว่เหยา เดียวท่ ้
านก็ไปติดต่อกับนาง ทังสองฝ่ ายร่วมมือ
่
กัน ก็อาจจะไม่ตอ้ งกลัวสีแดนอื ่ ก็ได้ ถึงตอนนั้นค่อยเรียกร ้อง
นๆ
ความยุตธิ รรมกลับมาก็ยงั ไม่สาย"
"เรีย กร ้องความยุ ติธ รรมบา้ บออะไรล่ ะ !" อวิ๋นเฟยหยางพูด
อย่ า งหงุ ด หงิด "สหายเยี ย น เจ า้ ไม่ รู ส้ ถานการณ์ข องพวกเรา
หรอก เดิมทีห กแดนก็ ต่ อต้า นกันและกันอยู่ แลว้ ของที่พวกเขา
ฮุบไปแลว้ ก็อย่าหวังเลยว่าจะให้พวกเขาคายออกมา เยว่เหยาเอง
ก็ไม่กลา้ สังหารพวกเขาง่ายๆ เหมือนกัน"
เยียนเป่ ยหงพูดไม่ ออก 'ท่านบอกเองไม่ใช่เหรอว่าอยากจะ
สะสางบัญชีทขาดทุ ่ี น เจตนาดีออกความคิดให้กลับกลายเป็ นขา้
จุ ้นจ ้านแลว้ '
https://novel-lk.blogspot.com/
 อวิ๋นเฟยหยางสั่งลู ก น้องตัว เองว่ า "เดี๋ยวเจ า้ บันทึก สิ่งของ
ของทุ ก คนลงสมุ ด ทะเบีย นให้ห มด บอกทุ ก คนว่ า ให้ส่ ง ของมา
ก่อน ถึงเวลาเดี๋ยวค่อยแจกจ่ายให้พวกเขา ไม่อย่างนั้นพวกเรา
ขาดทุนเกินไป!"
่
ไป๋ จือเหลี ยงจากแดนปี ศาจ เฮยอู๋หยาจากแดนผี เฟิ งหรูซ วิ
่ คงจือจากแดนพุ
จากแดนอู๋เลียง ้ ทธะก็สงั เกตได้ถึงความผิดปกติ
เช่นกัน
หลายฝ่ ายสงสัยเหมือนเยว่เหยากับอวิ๋นเฟยหยาง แต่สแดน
ี่
่ ก็ไม่ได้หวาดระแวงอะไรเยว่เหยากับอวินเฟยหยาง
อืนๆ ๋ เพราะสิง่
ที่ได้จากแดนเซียนกับแดนมารไม่ค่อยมีอะไรเปลียนแปลงเกิ
่ นไป
นัก
้ ่ตัว อยู่ ค่ า ยแดนเซีย นไม่ มี ท างลงมื อ กับ
หารู ้ไม่ ว่ า เหมีย วอีที
นั ก พรตแดนมารได้เลย และฝ่ ายแดนมารก็ ไม่ ได้ล งมือกับ แดน
เซียนเพราะเห็นแก่หน้าอวินเฟยหยาง ๋
่ ยง เฮยอู๋หยา เฟิ งหรูซวิ ต่างแอบด่ากันและกันว่า ตํ่า
ไป๋ จือเหลี
ช ้า แต่ไม่ค่อยยุ่งกับฝ่ ายคงจือ้ เพราะสิงของจากแดนพุ
่ ทธะยังไม่
ถูกยึดหมด หลังจากสูแ้ พก้ ็ยงั มีอะไรให้อยู่
้
แต่ฝ่ายคงจือรวมทั ้ ลแปดกลับด่าทังไป๋
งศี ้ จือเหลี
่ ยง เฮยอู๋หยา
และเฟิ งหรู ซ ิว ศี ล แปดยิ่ งแค้น จนคัน ฟั น "พวกหมาตํ่ าช า้ ไร ้
ยางอายสามตัว! คงจือ้ ดูเหมือนคนออกบวชอย่างพวกเราจะใจดี
เกินไปแลว้ !"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ด่ า ก็ ส่ ว นด่ า ทํ า ได้เ พี ย งด่ า อยู่ ท่ี ปาก ของที่ คนอื่ นฮุ บ ไป
ภายใต้กฎกติกาของการละเล่น ก็ไม่มีทางจะทําให้พวกเขาคาย
ออกมาได้ เจา้ ไม่สามารถสังหารตัว แทนของแดนอื่นๆ ได้หรอก
แบบนั้นไม่มีใครรับ ผิดชอบไหว อย่างไรเสีย ผูท ้ ่ีหนุ นหลัง ทุ ก คน
อยู่ก็คอื หกปราชญ ์
้ องวันนั้นจบลง ตัวแทนของหกฝ่ ายก็ยุ่งอยู่กบ
พอการต่อสูข ั
การเก็บของจากคนของตัวเองไวก้ ่อนทันที
้ บ เข า้ มาในถํ า้ ซือ คงอู๋ เ ว่ ย ก็ ถู ไ ม้ถู มื อ
พอพวกเหมี ย วอี กลั
่ นทันที "คืนนี จะรวยกั
อย่างตืนเต้ ้ นอีกแลว้ "
"ทําไม่ได้แลว้ !" เหมียวอีส่้ ายหน้าพูด "สถานการณ์ไม่ช อบ
มาพากลแล ว้ ถ้า โลภเกินไปอาจจะทํา ให้พวกเราหกคะเมนเสีย
เอง"
จา้ วเฟยพยักหน้าพูดว่า "คงไม่ดีถา้ จะทําเกินไป ควรจะหยุด
ได้แลว้ "
พวกกู่ซานเจิง้ และแม้แต่ผีจวินจือกั
่ บเถาหย่งชุนก็พยักหน้า
เช่นกัน เล่นจนบา้ บิ่นพอแลว้ ทุกคืนลว้ นเล่นจนหัวใจเต้นรัว แม้
่ น แต่ความจริงนั้นตืนเต้
จะตืนเต้ ่ นจนทนไม่ไหวนิ ด หน่ อยแลว้ นี่
คือการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรนะ! ต่อให้หลับฝั นก็ไม่เคย
คิดว่าจะกลา้ เล่นแบบนี !้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ซือ คงอู๋ เ ว่ ย กลับ ผิ ด หวัง นิ ด หน่ อย เหมื อ นยัง เล่ น ไม่ พ อใจ
กอบโกยทรัพย ์สินกอ้ นโตได้ทุกวัน นี่ เป็ นครังแรกในชี
้ วิตที่สะใจ
ขนาดนี !้
"สถานการณ์ไม่ชอบมาพากล เพื่อหลีกเลียงไม่ ่ ่
ให้เรืองราว
ยืดเยือ้ ขา้ จะนํ ากําไลอิทธิฤทธิระบุ
์ ตําแหน่ งไปให้คุณชายหกก่อน
ขอแค่ของถึงมือคุณชายหก พอคุณชายหกได้ผลประโยชน์ ต่อ
่ กเปิ ดโปงก็ตอ้ งปกป้ องพวกเราอยู่ดี ไม่เช่นนั้นแดนโพ น
ให้เรืองถู ้
ี่
สวรรค ์ก็ไม่รู ้จะเอาหน้าไปไวท้ ไหน" ้
เหมียวอีบอกพวกเขา
พวกจ า้ วเฟยพยัก หน้าอีก ครัง้ พวกกู่ ซ านเจิงก็
้ เล่ นจนรู ้สึก
กลัว บ า้ งแล ว้ เป็ นเพราะของในมือมีเยอะจนไม่ ก ลา้ อยากได้อก ี
แลว้ โบกมือพูดซําๆ ้ ว่า "รีบไปถอะ!"

ทุกคนรีบร ้อนอยากจะรู ้ท่าทีของเยว่เหยา ถ้าเยว่เหยาปฏิเสธ

ไม่สนใจ พวกเขาต้องตายเพราะห้าแดนอืนๆ ่ แน่ นอน

เหมียวอีรี้ บออกจากถําทั
้ นที แลว้ วิงตรงไปที
่ ่
ยอดเขา
ในห้องโถงหลักบนยอดเขา เยว่เหยาที่เพิ่งกลับมากํา ลัง คุ ย
่
เรืองเก็ บรวบรวมของจากมือทุกคนกับลูกน้องอยู่ ด้านนอกก็มีคน
มารายงานว่า "เยียนเป่ ยหงขอพบคุณชายหกขอรับ!"
้ ห
เยว่เหยาขมวดคิวครู ่ นึ่ งแลว้ เอ่ยว่า "ให้เขาเขา้ มา"
้ เดินเขา้ มาอย่ างไม่ ส ะทกสะท้า น แล ว้
ไม่ นานนั ก เหมีย วอีก็
กุมหมัดคารวะต่อเยว่เหยา "คํานับคุณชายหก!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
"มีเรืองอะไร?" เยว่เหยาถาม
"ของที่ คุ ณ ชายหกต้อ งการ ข า้ นํ ามาให้แ ล ว้ " พอพู ด จบ
ประโยค เหมียวอีก็้ ถอดแหวนเก็บสมบัติวงหนึ่ งออกจากนิ ว้ แลว้
ส่งต่อให้หลันรัว่
่
หลันรัวจะนํ าของระเกะระกะทุกอย่างส่งให้ต รงหน้า เยว่ เ หยา
์
ไม่ได้ ย่อมต้องตรวจสอบก่อน พอนางใช ้พลังอิทธิฤทธิตรวจดู ก็
้ ่ตรงนั้นทันที มองเหมียวอีอย่
ยืนอึงอยู ้ างงงงัน
้ บยืนอย่างสงบเยือกเย็นอยู่ตรงนั้น
แต่เหมียวอีกลั
่
"หลันรัว…หลั ่
นรัว!"
เยว่เหยาตะโกนเรียกอยู่หลายครัง้ หลันรัวถึ
่ งได้ขานรับ "เจา้
่ านางจะฉุ กละหุกเล็กน้อย รีบส่งแหวนเก็บสมบัติ
ค่ะ" ไม่น่าเชือว่
วงนั้นให้เจ ้านาย
่
'สิงของอะไรที ่ทําให้หลันรัวลื
่ มตัวขนาดนี ?'
้ เยว่เหยาพึมพํา
ในใจ จากนั้ นหยิ บ แหวนเก็ บ สมบัติ ว งนั้ นมาใส่ พ ลัง อิ ท ธิฤ ทธิ ์
ตรวจดู ผลปรากฏว่าปากแดงงดงามของนางอ้าค้างเล็กน้อย แลว้
เงยหน้าช ้าๆ มองเหมียวอี ้ ทําสีหน้าเหมือนไม่อยากจะเชือ่
้ ด อย่ า งสงบเยื อ กเย็ น ว่ า "กํ า ไลอิ ท ธิ ฤ ทธิ ระบุ
เหมี ย วอี พู ์
ตํ า แหน่ ง สามหมื่นสองพันสามร ้อยเจ็ ด สิบ เจ็ ด วง เยีย นเป่ ยหงมี
ความสามารถจํากัด ตอนนี หามาให้้ คุณชายหกได้เท่านี "้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ งกําไลอิทธิฤทธิระบุ
ทีจริ ์ ตําแหน่ งส่วนใหญ่ก็รวมอยู่ในมือเยว่
เหยาและตัวแทนห้าแดนอืนๆ ่ แลว้ เหมียวอีจั้ ดการติดต่อกันสีคื
่ น
จัดการกับนักพรตเกือบห้าพันคนของสีแดนอื่ ่ ซําไปซํ
นๆ ้ ้
ามา ถึง
่
ได้นํากําไลสามหมืนกว่ ้
าวงนี มาได้
ไม่ ใ ช่ ว่ า นั ก พรตที่ รอดชีวิ ต มาจนถึ ง ตอนนี ้ จะ ได้กํ า ไล
์ ตําแหน่ งเยอะทุกคน มีไม่นอ้ ยทีแม้
อิทธิฤทธิระบุ ่ แต่วงเดียวก็ ไม่ได้
เพียงแต่โชคดีสามารถหลบซ่อนมาตลอดได้จนถึงตอนนี ้ และใน
มือของคนคนเดียวที่ได้กํ าไลมาเยอะก็ มีเกินหนึ่ งพันวง มีค วาม
แตกต่างสูงมากระหว่างนักพรตด้วยกัน
์ ตําแหน่ ง
สรุปว่านักพรตเกือบห้าพันคนมีกําไลอิทธิฤทธิระบุ
่
เฉลียคนละหกวง
และในสามหมืนกว่ ่ าวงนี ้ ยังมีกําไลอิทธิฤทธิระบุ
์ ตําแหน่ ง เจ็ ด
่ ยวอีสละมอบให้
ร ้อยกว่าวงทีเหมี ้ เอง นอกจากบนขอ้ มือของตัวเอง
์ ตํ า แหน่ งที่ สามารถนํ าออกมาได้เ ขาก็ นํ า
กํ า ไลอิ ท ธิฤ ทธิ ระบุ
ออกมาหมดแลว้
ไม่ ใ ช่เพราะอะไร เพราะหลายปี มานี ้เขาไม่ มีโอกาสได้ดูแล
เจา้ สาม ไม่ง่ายเลยกว่าจะได้พบ ในเมื่อน้องสาวเอ่ยปากว่าอยาก
ได้ เขาย่อมต้องพยายามเต็มที่ เพือชดเชยความรู
่ ้สึกผิดในใจ
ลูกน้องหลายคนของเยว่เหยาสูดลมหายใจอย่างตกตะลึงและ
จอ้ งไปที่เหมียวอีพร
้ ้อมกัน กําไลอิทธิฤทธิระบุ
์ ตําแหน่ งสามหมื่น
กว่าวงเหรอ?

https://novel-lk.blogspot.com/
 "สามหมื่นสองพันสามร ้อยเจ็ดสิบเจ็ด…" เยว่เหยาค่อยๆ ได้
้
สติกลับมา นางยืนขึนโดยไม่ ้
รู ้ตัว แลว้ ขมวดคิวถามว่ า "เยียนเป่
์ ตํ าแหน่ ง มากมายขนาดนี ้มาจาก
ยหง เจา้ หากําไลอิทธิฤทธิระบุ
ไหน?"
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 423 โดนจับได ้ตอนแบ่งของกัน

"นอกจา กตั ว ข อง นั ก พ รตที่ เข ้า ร่ ว มการป ราบ จลาจล

ความสามารถขา้ ก็มจี ํากัด ไม่มท ่ นหรอก"
ี างหามาจากทีอื ่ เหมียว
้ ก ไหล่ อ ย่ า งจนใจ 'ข า้ ไม่ ไ ด้เ อามาจากตัว แทนของหกแดน
อี ยั
อย่างพวกท่านอยู่แลว้ '
เยว่ เ หยาตาเป็ นประกาย พอนึ ก ถึ ง สภาพการณ์ไ ม่ ป กติที่
้ ว งนี ้ นางก็ ถ ามอย่ างลังเลว่ า "ของที่อยู่ บ นตัวพวกเขา
เกิด ขึนช่
่
เจ ้าเองเหรอทีเอาไป?"
เหมีย วอีย่้ อมรู ้ว่ า ที่นางถามหมายความว่ า อย่ า งไร จึง พยัก
หน้ายอมรับแลว้
เยว่เหยาพูดไม่ออก คิดไม่ตกนิ ดหน่ อยว่าคนพวกนั้นเอาของ
มาให้เขาได้อย่างไร จึงถามว่า "เจ ้าปลน้ มาเหรอ?"
"ตอนนี ้ห้า มต่ อสู ก
้ นั ส่ ว นตัว ข า้ จะไปกล า้ ปล น้ ได้อย่ า งไร"
้
เหมียวอีตอบอย่ ่ ตย ์ "ก็แค่แบ่งเรียกออกมาขู่ ว่าถ้าไม่เอา
างซือสั
ของมาให้ ขา้ ก็จะท้าสูพ ้ วกเขา ถึงตอนนี แล ้ ว้ กําไลอิทธิฤทธิระบุ์
ตําแหน่ งไม่มีความหมายอะไรกับพวกเขาหรอก ต่อให้ฆ่าได้เยอะ
้ ตอ้ งมอบให้พวกท่านอยู่ดี การรักษาชีวต
กว่านี ก็ ่ าคัญ
ิ ต่างหากทีสํ
่ ด พวกเขาจึงเลือกได้ง่ายมาก"
ทีสุ
เยว่เหยาเขา้ ใจในชวพริ่ ั บตาเดียว ปัญหาคงเกิดมาจากฝ่ าย
นางแน่ ๆ เสียแรงที่ตัวเองไปโทษว่าคนอืนตํ
่ ่าช ้าไร ้ยางอาย ถ้าให้
https://novel-lk.blogspot.com/
ตัว แทนจากแดนอื่นๆ รู เ้ ข า้ ก็ ไ ม่ รู ว้ ่ า พวกเขาจะสาปแช่ ง นาง
อย่างไร นางจึงถามอย่างกลืนไม่เขา้ คายไม่ออกทันทีว่า "เจา้ ไม่
กลัวพวกเขารายงานความผิดของพวกเจ ้าต่อเบืองบนเหรอ?" ้

"แค่พวกเขาให้ของมา พวกเขาก็ไม่กลา้ รายงานขึนไปแล ้ ว้

่
เรืองแบบนี ้ าว่าแต่เสียศักดิศรี
อย่ ์ เลย การมอบกําไลอิทธิฤทธิระบุ
์
่ บหลังเบืองบน
ตําแหน่ งให้คนอืนลั ้ ้
ก็ไม่ต่างอะไรกับต่อต้านเบือง
บนหรอก พวกเขาย่อมอยากรักษาความลับ และทําเหมือนไม่เคย
้
มีอะไรเกิดขึนอยู ่
่แลว้ กลา้ เปิ ดโปงทีไหนกั ้ ดอย่างไม่
น" เหมียวอีพู
ใส่ใจ
เยว่ เหยาถลึง ตามองเขาแวบหนึ่ ง "ทํ า เรืองใหญ่
่ ข นาดนี ้จะ
ปิ ดบังได้อย่างไรกัน สักวันก็ตอ้ งรู ้อยู่ดี ถึงตอนนั้นพวกเขาก็จะยุ
้
ยงอยู่เบืองหลั ่
งขา้ ถ้าตัวแทนแดนอืนรวมตั วกันมาตําหนิ ขา้ แลว้
จะทําอย่างไร?"
้ กหน้าตอบอย่างเห็ นด้วยว่า "ในเมื่อคุณชายหก
เหมียวอีพยั
์ ตําแหน่ งพวกนี มั
รู ้สึกว่ากําไลอิทธิฤทธิระบุ ้ นร ้อนมือ กลัวว่าพวก
เขาจะมาสร ้างความยุ่งยากให้ ถ้าเช่นนั้นขา้ เอาไปคืนให้พวกเขา
ดีกว่า" พูดจบก็เดินไปตรงหน้าเยว่เหยา แลว้ ยืนมื่ อไปหยิบ แหวน
เก็บสมบัตใิ นมือนาง
เยว่เหยาเอามือไวข
้ า้ งหลัง นางไม่ให้!
ทั้งสองยื น เผชิญหน้า และสบตากัน ในระยะที่ ใกล ข ้ นาดนี ้
เป็ นเพราะความสูงของร่างกาย เยว่เหยาพบว่าตัวเองเหมือนเงย
หน้า มองเขาเล็ ก น้อ ย ใบหน้า ของอี ก ฝ่ ายที่ ให้ค วามรู ส้ ึก สุ ข ม
ุ
https://novel-lk.blogspot.com/
เยือกเย็ นไร ้ความปรารถนาต่อนาง ไม่น่าเชือว่ ่ าจะทําให้นางรู ้สึก
เหมือนเป็ นผูห ้ ญิงตัวเล็กๆ ที่ถูกผูช
้ ายสยบได้ง่าย นางหัวใจเต้น
ไม่เป็ นจังหวะเล็กน้อย
้ ?' เยว่เหยาหวั่นไหวนิ ดหน่ อย จากนั้นก็
'ทําไม่เป็ นอย่างนี ได้
เห็นสายตาหยอกลอ้ ของเหมียวอี ้ ทําให้นางอับอายจนโมโหทันที
"ตลกน่ า! มีหรือที่ขา้ จะกลัวพวกเขา ขา้ ไม่ได้แหกกฎไปยือแย่ ้ ง
พวกเขามา แลว้ ก็ไม่ได้ทํา ร ้ายพวกเขาสักคนเลยด้วย พวกเขา
เป็ นฝ่ ายให้เอง ใครบอกได้บา้ งว่าขา้ ทําผิดตรงไหน?"
'เจ า้ สาม ตอนอยู่ ต่ อ หน้า พี่ ใหญ่ เ จ า้ ยัง อ่ อ นหัด ไปหน่ อย!'
เหมียวอียิ้ มแล
้ ้
ว้ คําพูดนี ของเยว่ เหยาแสดงออกชดั เจนว่าจะแบก
ความรับ ผิด ชอบไว ้ จึง ก า้ วถอยหลัง ออกไปแล ว้ กุ มหมัด คารวะ
ทันที "คุณชายหกปราดเปรือง ่ เยียนเป่ ยหงขอตัว!"

ขณะมองตามเหมียวอีจากไป้ เยว่เหยาก็แอบกัดฟั น 'เจา้ บา้

นี่ น่ าเกลียดนัก บังอาจใช ้อุบายบีบขา้ !'
"ยินดีกบ ั คุณชายหก ถ้ารวมกับกําไลอิทธิฤทธิระบุ ์ ตําแหน่ ง
สามหมื่นกว่าวงที่มีอยู่ตอนนี ้ ในมือคุณชายหกก็กุมไวแ้ ลว้ เกือบ
่
เจ็ดหมืนวง อันดับหนึ่ งของการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรต้อง
เป็ นคุณชายหกแน่ นอน พอกลับไปแดนโพน้ สวรรค ์ ท่านปราชญ ์
่
ต้องชืนชมมากแน่ ่ า้ วเขา้ มาแสดงความยินดี
!" หลังจากหลันรัวก
้ า "โชคดีท่ีดึง ตัว เยีย นเป่ ยหงมาได้ เขา
แล ว้ ก็ พู ด ด้ว ยรอยยิมว่
ช่วยคุณชายหกได้เยอะจริงๆ"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เยว่เหยาพูดเย้ยหยันว่า "ถ้าไม่ใช่เพราะขา้ เกลียกล่ ่
อมคนอืน
่
ให้เปลียนกฎในตอนสุ ่
ดท้าย เขาจะมีโอกาสทีไหนนํ ากําไลพวกนี ้
มา?"
่ มมุ
หลันรัวยิ ้ มปาก แต่ ก็ ข มวดคิวพู
้ ด ทันทีว่ า "คุ ณชายหก
่
เหมือนจะไม่ถูกนิ ดหน่ อยนะ ของทีหายไปจากตั วของคนพวกนั้ น
์ ตําแหน่ งนะ"
เหมือนจะไม่ได้มแี ค่กําไลอิทธิฤทธิระบุ
เยว่เหยาตาเป็ นประกาย แลว้ หันไปมองนอกประตู...
ก็ อ ย่ า งที่ เยว่ เ หยาบอก เรื่องใหญ่ ข นาดนี ้ ปิ ดบัง ไม่ ไ หว
นอกจากฝั่งอวินเฟยหยาง
๋ พอตัวแทนแดนอืนๆ่ รวบรวมสมบัตบ ิ น
ตัวกําลังพลตัวเองก็พบความผิดปกติแลว้
ณ ภูเขาของแดนพุทธะ 'ตงตง' ศีลแปดที่ยืนเคาะปลาไม้อยู่
้
กับคงจือแสดงความเดื อดดาลในใจ เขาเผชิญหน้ากับกลุ่มพระที่
ก ้ม ห น้ า ไ ม่ พู ด จ า แ ล ้ว พู ด เ ย้ย ว่ า " เ ยี ย น เ ป่ ย ห ง ! ช่ า ง มี
ความสามารถจริงๆ! ขา้ อาละวาดอยู่ที่แดนสุขาวดีหลายปี แต่ ก็
ไม่เคยเสียเปรียบมากขนาดนี ้ ครังนี ้ เป็
้ นการล่มเรือในท่ อระบาย
นํ ้า[1] บังอาจมาเล่นลูกไม้ใต้หนังตาขา้ !"
คงจือพู้ ดเสียงตํ่าว่า "เยว่เหยาต้องเล่นไม่ซออยู
่ื ้
่เบืองหลั
งแน่
้ อ!"
ถ้าไม่มเี ยว่เหยาหนุ นหลัง เขาจะกลา้ ทําอย่างนี หรื
ี่
เสียงเคาะปลาไม้ทกระช ้ั หยุ
นถี ่ ดลลง ศีลแปดพูดด้วยรอยยิม้
่ ั ้ายว่า "ทุกคนแยกย้ายกันไปเดี๋ยวนี ้ กลับไปที่ของตัวเอง ทํา
ชวร
เหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึน ้ รอให้เจา้ หนุ่ มนั่นมาในคืนนี ้ แลว้ ขา้

https://novel-lk.blogspot.com/
จะจับ เขาทันที ไม่ ว่ า จะฮุ บ อะไรเข า้ ไป ข า้ จะให้เขาคายออกมา
แม่งเอ๊ย แม้แต่ของพระก็แย่งไปได้!"
๋
ณ ภูเขาแดนมาร อวินเฟยหยางกํ าลังยุ่งอยู่กบ
ั การยึด สมบัติ
่
ลูกน้อง ไม่รู ้ความจริงของเรืองราวเลย
่
ณ ภูเขาแดนปี ศาจ ไป๋ จือเหลี ู ่ี
ยงสีห น้า พยับ เมฆ หลันซู่ซ ่ท
้
อยู่ขา้ งกายขบเขียวเคี ้
ยวฟั นพูด ว่า "เยว่เหยา นางตัวดีตํ่าช ้าไร ้
ยางอาย!"
ณ ภู เ ขาแดนผี เฮยอู๋ ห ยาที่ ยื น อยู่ บ นหลัง คาไม่ เ ผยโฉม
หน้า ที่แท้จ ริง กํ า ลัง จ อ้ งไปทางภู เขาแดนเซีย น และพึมพํ า ด้ว ย
สายตาซับซ ้อนว่า "เยว่เหยา…"
ลู ก น้อ งที่ อยู่ ด า้ นล่ า งตะโกนว่ า "นายน้อ ย พวกเราไปคิ ด
บัญชีกบั นางตัวร ้ายเยว่เหยากันเถอะ!"
เฮยอู๋หยาเหลือบสายตามองลงมา แลว้ พูดอย่างเย็ นเยียบว่า
"เจ ้าเรียกเยว่เหยาว่าอะไรนะ?"
ลูกน้องคนนั้นตระหนักได้ฉับพลัน นึ กอะไรบางอย่างได้ กม้
หน้าและหุบปากทันที
ณ ภูเขาแดนอู๋เลียง ่ เฟิ งหรูซวิ ทียื
่ นอยู่รมิ เขากําลังมองไปทาง
ภูเขาของแดนเซียน พลางส่ายหน้ายิมขื ้ นขม
่ "เยว่เหยา นึ กไม่ถึง
ว่าเจ ้าจะเล่นลูกไม้นี้ แบบนี มั
้ นทําลายภาพลักษณ์ของเจา้ ที่อยู่ใ น
ใจขา้ นะ!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ งหนึ่ งของภูเขาแดนเซียน จ ้าวเฟยกับกู่ซานเจิงผลุ
ในถําแห่ ้ บ
เข า้ ไปจากนอกถํ า้ ซือคงอู๋ เว่ ย พยัก หน้า พู ด กับ พวกเหมี ย วอี ที
้ ่
นั่ งขัด สมาธิอยู่ ว่า "เป็ นอย่ า งที่คาดไว ้ เทพธิด าเยว่ เหยาจัดวาง
กําลังคนป้ องกันแลว้ !"
่ นทันที "มาๆๆ มีเยว่เหยากันให้ ก็
ซือคงอู๋เว่ยถูมืออย่างตืนเต้
มาดูกน
ั ได้แลว้ ว่าพวกเราได้ของมาเท่าไร"
้ นกลับ ไปพู ด กับ ผี จ วิ นจื่อว่ า "ผีจ วินจื่อ คอยฟั ง
เหมีย วอีหั
หน่ อย มีคนเขา้ ใกลแ้ ลว้ เตือนด้วย"
ผี จ วิ น จื่ อพยัก หน้ า แล ว้ หมอบลงบนพื นทั
้ น ที เอาหู แ นบ
้ น
พืนดิ
คนอืนๆ ่ อีกเจ็ดคนมานั่งลอ้ มแบ่งสมบัติก น ั ทันที แหวนเก็ บ
ั กํ า ไลเก็ บ สมบัติ ส ามหมื่ นกว่ า วงถู ก สลัด ออกมาแล ว้
สมบัติ ก บ
กระจัดกระจายอยู่เต็มพืน้ กําไลเก็บสมบัตม ิ ไี ม่เยอะ ส่วนใหญ่เป็ น
แหวนเก็บสมบัติ
"แบ่งหมวดหมู่สงของไวิ่ ้ นํ าลูกแก ้วพลังปรารถนาไวใ้ นกํา ไล
เก็บสมบัตวิ งหนึ่ ง นํ าเหรียญผลึกไวใ้ นกําไลเก็บสมบัตวิ งหนึ่ ง นํ า
ของวิเศษไวใ้ นกําไลเก็บสมบัตวิ งหนึ่ ง..." เหมียวอีโบกมื
้ อสั่ง
้ ดคนนํ ากําไลเก็บสมบัติหลายวงออกมาจากแหวนเก็ บ
ทังเจ็
สมบัติกองหนึ่ ง แลว้ นํ ามาวางตรงหน้าตัวเองทันที เตรียมจะแบ่ ง
หมวดหมู่ สิ่งของ เจ็ ด คนสิ บ สี่มื อ เริมจั
่ ด การของในแหวนเก็ บ
สมบัตแิ ต่ละวงอย่างรวดเร็ว
https://novel-lk.blogspot.com/
 ซือคงอู๋เว่ยที่กําลังจัดการสิงของหั
่ ว เราะไหล่ส่ นไม่
ั หยุ ด คน
่ ก็ส่ายหน้าเผยรอยยิมเช่
อืนๆ ้ นกัน แม้แต่เหมียวอีก็้ ยากจะปิ ดบัง
ื่ นดีใจบนใบหน้าไวไ้ ด้
อารมณ์ตนเต้
้
หารู ้ไม่ ขณะนี บนฟ้ ้
ามีพระจันทร ์เสียววงหนึ ่ งกําลังลอยช ้าๆ
่
ลงมาทีปากถํ ้ างเงียบๆ เยว่เหยายืนล่องลอยดุจเทพธิดาอยู่บน
าอย่
้ ่น
จันทร ์เสียวนั
่ ่หมอบฟั งอยู่บนพืนเห็
ผีจวินจือที ้ นเยว่ เหยาลอยช ้าๆ เขา้ มา
้ ตกตะลึงอ้าปากค้าง
ใกลป้ ากถําก็
จู่ ๆ ก็ มี ค นแฉลบเข า้ มาในถํ า้ พวกที่ กํ า ลัง จัด การสิ่งของ
ตกใจมาก หันไปมองแลว้ ตะโกนพร ้อมกันว่า "ใครน่ ะ?"
หลังจากเห็นเยว่เหยา ทุกคนก็ตกตะลึง
เยว่เหยาตกตะลึง เล็ ก น้อย กําลังจอ้ งกองแหวนเก็ บสมบัติ ท่ี
พวกเขาลอ้ มอยู่ 'นี่ ได้แหวนเก็บสมบัตม
ิ าเท่าไรกัน?'
พวกเหมียวอีที้ กํ
่ าลังนั่งขัดสมาธิไม่รู ้ว่าจะยืนดีหรือจะนั่งดี ไม่
รู ้ว่ า จะเก็ บ ของดีห รือ ไม่ ที่สํ า คัญคือมีค นอื่นมาพบสิ่งของแล ว้
อยากจะเก็บก็ไม่ทน ั ทุกคนอ้าปากค้างรอให้เยว่เหยาลงโทษ
'เป็ นอย่างที่คิด!' เยว่เหยาพึมพําในใจ แลว้ พูดเย้ยว่า "เยียน
เป่ ยหง ดูเหมือนครังนี้ พวกเจ
้ ้าจะรวยใหญ่แลว้ นะ"
'โดนน้องสาวตัวเองจับได้ว่าตัวเองแอบแบ่งสมบัติกน ั ลับหลัง
นาง แบบนี ้น่ าอายเกิน ไปแล ว้ !' เหมี ย วอี รี้ บ ยื น ขึ นแล
้ ว้ หัว เราะ
https://novel-lk.blogspot.com/
แห้งๆ "เยว่เหยา ไม่สิ คุณชายหก ยังไม่ได้เอาของออกมาจัดให้ดี
้
เลย คงไม่ ดีถ า้ จะรายงานขึนไปอย่ า งไม่ แน่ นอน พวกเรากํ า ลัง
้
เตรียมจะสะสางให้ชดั เจน นับก่อนแลว้ ค่อยรายงานขึนไป"
้ ่ สุ ข ุม ใจเย็ น ตอนอยู่ ต่ อ หน้า ตัว เองกํ า ลัง
พอเห็ น เหมี ย วอี ที
ฉุ กละหุก ในใจเยว่เหยารู ้สึกชืนมื ่ ่นทันที พูดด้วยสีหน้าหยอกลอ้
ว่า "ตักตวงของได้เยอะขนาดนี ้ ไม่รู ้ว่ามีส่วนของขา้ บา้ งรึเปล่า?"
้ ง ไม่ ท ัน เอ่ ย ปาก คนอื่นๆ ก็ ร บ
เหมี ย วอี ยั ี พยัก หน้า ไม่ ห ยุ ด
พร ้อมพูดว่า "มีๆๆ"
้
เหมียวอีเองก็ พยักหน้าพูดเช่นกัน "ถ้าไม่ใช่เพราะคุณชาย
้
หกตังกฎกติ ้ นมา
กานี ขึ ้ ้
พวกเราก็ไม่ได้ของพวกนี หรอก คุณชาย
่ ดอยู่แลว้ "
หกต้องได้เยอะทีสุ
ช่ว ยไม่ ได้ ของมากมายขนาดนี ้ร ้อนมือเกินไป ถ้า ไม่ มีเยว่
เหยาคอยต้านความกดดันจากแดนอืนๆ ่ ให้ พวกเขาก็รบั ไม่ไหว
่
เลย ถ้าเยว่เหยาไม่มาพบก็แลว้ ไป แต่เมือมาพบแล ว้ ก็คงไม่ ดีท่ีจะ
ฮุบไวส้ ่วนตัว ที่จริงตามความคิดเหมียวอีก็้ คือ 'เจา้ สาม เจา้ อยู่ท่ี
แดนโพน ่
้ สวรรค ์ก็ไม่ขาดสิงของพวกนี ้ ่แลว้ ยิ่งไปกว่านั้นเจ ้าก็
อยู
้ พใหญ่
ตักตวงไปไม่นอ้ ยแลว้ ด้วย ของพวกนี ให้ ่ี จด ั การก็จบแลว้ '
เยว่เหยาเลิกคิว้ คิดในใจว่า 'เห็ นขา้ โง่จริงๆ น่ ะเหรอ ถ้าเชือ่
้
คําพูดพวกเจา้ ก็แปลกแลว้ ถ้าตังใจจะให้ ้
ขา้ รู ้จริงๆ ก่อนหน้านี จะ
ปิ ดบังไวท้ ําไม?

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ หลันรัวก็
เวลานี เอง ่ ปรากฏตัวอยู่นอกถําแล
้ ว้ นางเดินเขา้ มา
้ น
ด้ว ยความเร็ว ปกติ หลัง จากเห็ นแหวนเก็ บ สมบัติอยู่ บ นพืนเป็
กอง นางก็อา้ ปากค้างเล็กน้อยและยืนงงอยู่กบ ่ นกัน
ั ทีเช่
่ เยว่เหยาเรียกด้วยนํ ้าเสียงเรียบเฉย
"หลันรัว!"
่ บเอ่ยรับ
"เจ ้าค่ะ!" หลันรัวรี
้
เยว่ เ หยาชีไปยั ง ของที่ กองอยู่ แล ว้ พู ด อย่ า งไม่ เ กรงใจว่ า
่
"พวกเขาเพิงบอกว่ าของพวกนี ข ้ า้ มีส่วนได้เยอะทีสุ
่ ด เจ ้าคอยเฝ้ า
พวกเขานับอยู่ที่นี่ ถ้าได้จํานวนออกมาแลว้ ขา้ จะเอาไปครึงหนึ ่ ่ง
่ อก็ให้พวกเขาแบ่งกัน!"
แลว้ ทีเหลื
่ ยรับอย่างตืนเต้
"เจ ้าค่ะ!" หลันรัวเอ่ ่ นดีใจ
่
'ครึงหนึ ่ ง?' เหมี ย วอี สี ้ ห น้ า ชาวาบ 'เจ า้ สามก็ คื อ เจ า้ สาม
หลายปี ขนาดนี แล ้ ว้ นิ สยั บางอย่างยังไม่เปลียนไป
่ ต้องโทษที่ตอน
เด็ ก ข า้ ไม่ ได้ส่ งสอนให้
ั ดี โดนเจ า้ รองทํ า เสีย คนแล ว้ หญิง สาว
งดงาม ถ้าโลภสมบัติขนาดนี จะน่ ้ าเกลียดมาก ระวังต่อไปจะไม่มี
ใครแต่งงานด้วย'
้ ่พ่ายแพแ้ วบหนึ่ ง แลว้ ทําเสียง
เยว่เหยาชําเลืองมองเหมียวอีที
ฮึดฮัดเล็กน้อยแบบยั่วโมโห คางขาวละเอียดอ่อนเชิดขึน ้ แลว้ หัน
่
หน้าสะบัดมือจากไป หัวตาทีงดงามน่ าประทับใจเผยความรู ้สึกชืน ่
่ ได้
มืนที ่ ลา้ งแค้น

ที่จริงเหมียวอีไม่
้ เขา้ ใจสถานการณ์ของแดนโพน ้ สวรรค ์ ใช่
ว่าเป็ นลูกศิษย ์มู่ฝานจวินแลว้ จะมีลูก แกว้ พลังปรารถนาเยอะจน
https://novel-lk.blogspot.com/
ใช ไ้ ม่ ห มด ลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนาที่ แดนเซีย นส่ ง มอบขึ นไป ้
เป็ นได้เ พี ย งของส่ ว นตัว ของมู่ ฝ านจวิ น มู่ ฝ านจวิ น ไม่ ค่ อ ยนํ า
ออกมาแบ่ ง ทุ ก คน นอกเสีย จากจะได้รบ ั รางวัล จากมู่ ฝานจวิ น
บรรดาศิษย ์ของมู่ฝานจวินลว้ นมีรายได้จากสมาคมร ้านค้า แดน
เซียน
ตอนนี กํ้ าลังความสามารถของเยว่เหยายังตํ่า ใช ้ลูกแก ้วพลัง
ปรารถนาฝึ กฝนไม่เยอะเท่าไร แต่พอวรยุทธ ์เพิมขึ ่ นมาแล
้ ว้ ก็ตอ้ ง
เผชิญหน้ากับสถานการณ์ข าดแคลนเช่นเดียวกัน นี่ ก็ไม่ใ ช่ว น ั
่ เหยาอยู่แดนโพน้ สวรรค ์ สําหรับสิงนี
แรกทีเยว่ ่ นางรู
้ ้อยู่แก่ใจ เมื่อ
่
เห็นสิงของกองใหญ่ ้
ขนาดนี วางอยู ่ตรงหน้า เป็ นไปได้เหรอที่นาง
จะไม่อยากได้ แบบนั้นไม่ต่างจากคนโง่สก ั เท่าไร
้
พวกเหมียวอีมองหน้ ่ ่ก สุดท้ายก็ส่งสายตาดุร ้ายไป
ากันเลิกลั
ที่ตัว ผีจ วินจื่อพร ้อมกัน เห็ นได้ช ด
ั ว่ า กํ า ลัง ด่ า เขาว่ า 'ดู ต น
้ ทาง
ประสาอะไรของเจ ้า'
่
ผีจวินจือเองก็ ไม่ได้รบั ความเป็ นธรรม ถ่ายทอดเสียงอธิบาย
ทันที 'ไม่ใช่ว่าขา้ ไร ้ความสามารถนะ แต่เยว่เหยาเจา้ เล่ห ์เกินไป
นางลงมาจากฟ้ า ขา้ มีความสามารถ 'ฟังเสียงจากพืน' ้ ไม่ใช่ 'ฟัง
เสียงจากฟ้ า'…'
…………………………
[1] เรือล่มในท่อระบายนํ ้า หมายถึง เกิดปัญหาขึนตรงจุ
้ ด ที่
มั่นใจแลว้

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 424 รํารวยมั
่ ่งคั่ง

"อย่ า ช ก
ั ช ้า รีบ ตรวจนั บ เถอะ คุ ณชายหกยัง รอคํ า ตอบอยู่
่ ดเร่ง
นะ" หลันรัวพู
พวกเขารู ้สึกจนใจมาก แต่แบบนี ก็ ้ ดี ไม่ตอ้ งหลบซ่อนทําลับๆ
้ ยกผีจวินจือมาตรวจนั
ล่อๆ อีก เหมียวอีเรี ่ บด้วยกัน แลว้ ก็พูดกับห
่ ว ยรอยยิมขื
ลันรัวด้ ้ ่นขมว่ า "กู กู ของกองใหญ่ ข นาดนี ้ พอเริม ่
ตรวจนับก็เสียเวลามาก ท่านช่วยอีกแรงแลว้ กัน มีกําลังคนเพิมจะ ่
ได้เร็วหน่ อย"
่ ได้คด
หลันรัวไม่ ่ ้ เรืองการตรวจนั
ั ค้านเรืองนี ่ บทรัพย ์สิน คาด
่ าหรอก นางจึงเขา้ ร่วม และเก ้าคน
ว่าคงไม่ค่อยมีใครปฏิเสธทีจะทํ
สิบแปดมือก็จดั การนับอย่างรวดเร็ว...
้ า้ คนแทบจะยุ่ ง อยู่ ท งคื
ทังเก ั้ น จนกระทั่งที่ขอบฟ้ าเริมมี
่ แสง
สว่างเล็กน้อย ผลการตรวจนับจํานวนก็ออกมาแลว้
แม้นักพรตทีเข ่ า้ ร่วมการปราบจลาจลส่วนใหญ่ จะนํ าลูกแกว้
พลัง ปรารถนาไปแลกเป็ นสิงของที ่ ่สามารถปกป้ องชีวิตตอนมา
ทะเลดาวนักษัตร แต่ก็ชว่ ยไม่ได้ท่คนเยอะ
ี ่ ่ อย่างน้อยก็ต อ้ ง
มาทีนี
เตรียมไวใ้ ช ้สําหรับพลังอิทธิฤทธิที์ ่สูญเสียไป ยิ่งไปกว่านั้นคนที่
เตรียมมาอย่างเหลือเฟื อก็มีไม่นอ ้
้ ย ใช่ว่าจะจนทังหมด อย่างเช่น
้ ท
เหมีย วอีผู ้ ี่พกลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนาหลายพันลู ก มาทะเลดาว
นักษัตร
https://novel-lk.blogspot.com/
 ลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนาบนตัว คนหลายหมื่นคน พอรวมกัน
แล ว้ ก็ สุ ด จะประมาณ รวมได้ลู ก แก ว้ พลังปรารถนาระดับตํ่ าสอง
ลา้ นเจ็ดแสนกว่าลูก
้
นํ าเหรียญผลึกทังหมดรวมเข า้ ด้วยกันแลว้ แลกคํานวณเป็ น
ี่
ผลึกทอง ก็ได้ผลึกทองแปดลา้ นกว่า เงินอยู่ททะเลดาวนั กษัตรไม่
มีประโยชน์เลยสักนิ ด ดังนั้นจํานวนนี จึ
้ งไม่เยอะ
้
พวกเกราะรบขันสองและอาวุ ธ รวมแล ว้ ได้ห กหมื่ นห้า พัน
แปดร ้อยสองชิน้
้ ่ งและอาวุธกลับยิ่งน้อยกว่า มีเพียงประมาณ
เกราะรบขันหนึ
สามพันชิน้
พวกประเภทยาปี ศาจ เม็ ดยาหยินและยาเน่ ยตัน รวมกันแลว้
กลับเป็ นจํานวนทีทํ ่ าให้คนตกตะลึงอ้าปากค้าง เห็นได้ชดั มากว่า
ของที่ใช ้แลว้ หมดไปแบบนี ้ ทุกคนลว้ นเตรีย มมาเต็ มที่ เมื่อบวก
กับ ที่ได้จ ากการล่ า สัง หารในช่ว งเวลานี ้ ก็ ได้เก า้ ล า้ นแปดแสน
้
กว่าเม็ด ทังหมดเป็ นยาเม็ดขันหนึ้ ่ ง ไม่มข ั้
ี นสองเลยสั กเม็ด เพราะ
้
การนํ ายาเม็ ดขันสองมาที ่นี่ ไม่คุม้ และอีกอย่าง ประเภทยาปี ศาจ
้
ขันสอง ถ้า อยากจะได้มาก็ ต อ้ งสัง หารนั ก พรตระดับ บงกชแดง
และการเขา้ ร่วมการปราบจลาจลก็ ไม่ มีโ อกาสได้ล่าสัง หารยอด
ฝี มื อ บงกชแดงด้ว ย ต่ อ ให้มี โ อกาสทุ ก คนก็ ฆ่ า ไม่ ไ หว ไม่ มี
ความสามารถนั้น
่ ่ยิ่งทําให้หวั ใจเต้นแรงก็คือ ยังมีของวิเศษอย่างดีขนสอง
สิงที ้ั
อีกสามสิบห้าชิน้
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
สิงของสะเปะสะปะอย่ ่ มอ
างอืนก็ ี ก
ี นับไม่ถว้ นจริงๆ
่
สิงของกองนี ้ นสมบัตท
เป็ ิ ี่นักพรตนับหมื่นที่เขา้ ร่วมการปราบ
จลาจลสะสมมาเป็ นพันปี ถ้าไม่เหลือหลายอย่างก็แปลกแลว้ แถม
นี่ ยัง เป็ นสมบัติ เ พี ย งส่ ว นหนึ่ งของของนั ก พรตที่ มาทะเลดาว
นักษัตรด้วย
้ ยว!" ซือคงอู๋เว่ยถูมือสองขา้ งและยิมจนตา
"เยอะขนาดนี เชี ้
หยี
้ ่คนอืนถื
แม้แต่กู่ซานเจิงที ่ อว่ายิมไม่
้ เก่ง ก็ยากจะปกปิ ดความ
้ ตบ
ปลืมปี ิ นใบหน้าได้
้
"ไม่เยอะหรอก ของเล็กน้อยแค่นีเอง" ่ ดแทรกทันที
หลันรัวพู
่ ั บตาเดียวก็ทําลายอารมณ์อน
ชวพริ ั สุนทรีย ์ของทุกคนแลว้
้
ใบหน้า ยิมของซื อคงอู๋ เว่ ย ชาวาบ เขามองหลันรัวตาปริ ่ บๆ
เพราะผู ห ้ ญิ ง คนนี ้ ไม่ ใ ช่แ ค่ ใ ช ป้ ากสอดแทรก ทั้งยัง ยื่ นมื อ มา
สอดแทรกด้ว ย นางปู ผา้ แผ่ น หนึ่ งลงบนพื นด้ ้ ว ยสี ห น้า ยิ มแย้
้ ม
แลว้ รีบนับแหวนเก็บสมบัตท ี่
ิ กองอยู ้
่บนพืนมาห่ ่ ่ง
อไวค้ รึงหนึ
่
"พวกเจ ้าแปดคน ขา้ ว่าจํานวนเศษมันแบ่งยาก ขา้ จะทําเรือง
่ ดด้วยสีหน้ามีชวี ต
ดีๆ เอาไปให้คุณชายหกแลว้ กัน" หลันรัวพู ิ ชีวา
้
ยิมจนหุ บปากไม่ลงแลว้
ลูกแก ้วพลังปรารถนาระดับตํ่าสองลา้ นเจ็ดแสนกว่าลูก ไม่ใช่
้ อลูกแก ้วพลัง
สองลา้ นเจ็ดแสน แต่เป็ น 'แสนกว่า' ผูห้ ญิงคนนี เหลื

https://novel-lk.blogspot.com/
ปรารถนาระดับ ตํ่าไว เ้ พียงหนึ่ งลา้ นสามแสนห้าหมื่นลู ก ที่เหลือ
ถูกนากวาดเขา้ กําไลเก็บสมบัตห ิ มดแลว้
ผลึก ทองแปดล า้ นกว่ า นางเหลือไว ส้ ี่ล า้ นพอดี เศษที่ เกิน
นอกจากจะถู ก นางเก็ บ ไปหมดแล ว้ นางยัง เลือกนั บ เฉพาะผลึก
่
ทองด้วย พวกเงินทีกระจั ดกระจายอย่างผลึกขาวและผลึกดําลว้ น
้
ทิงเอาไว ้ คาดว่าเอาเศษเงินไปเยอะแลว้ จะยุ่งยาก
้
ยาเม็ ดขันหนึ ่ งต่างๆ เหลือไวเ้ พียงสีล
่ า้ นเกา้ แสนเม็ ด ยาเม็ ด
่ งไม่ถงึ ขันก็
ทียั ้ รดี ไถเขา้ กําไลเก็บสมบัตห ิ มด
พวกเกราะรบและอาวุ ธ ที่เป็ นขันหนึ ้ ่ งเหลือไว เ้ พีย งหนึ่ งพัน
ห้าร ้อยชิน้ ที่เป็ นขันสองเหลื
้ อไว เ้ พียงสามหมื่นสองพันชิน้ นาง
เอาจํานวนเศษเหลือไปอย่างค่อนขา้ งโหดร ้าย
ั้
ของวิเศษอย่างดีขนสองสามสิ บห้าชิน้ ของพวกนี แพงเกิ
้ นไป
ิ สํานึ ก นํ าไปเพียงสิบแปดชิน้ เหลือไวส้ บ
นางยังถือว่ามีจต ิ เจ็ดชิน้
ของระเกะระกะอย่ า งขึน ้ ผู ห ่ ไม่ ป ล่ อ ยไป
้ ญิง อย่ า งหลันรัวก็
สามรถเอาไปได้เท่าไรก็เอาไปเท่านั้น แบบนี เหมื ้ อนมาจากแดน
้ สวรรค เ์ สีย ที่ไหนกัน เหมือนผีร ้ายที่ถู ก ปล่ อยออกมาจาก
โพ น
นรกมากกว่า ละโมภจนน่ าเกลียดไปหน่ อย
คนที่เหลือมองดูนางม้ว นเก็ บสิ่งของที่พวกเขาลํา บากเสียง
่
อันตรายอยู่หลายคืนเพื่อให้ได้มา แต่ก็ไม่มีสิทธิโกรธ
์ ใครใช ้ให้
่ งแกร่งล่ะ พวกเขาเอาชนะอีกฝ่ ายไม่ได้
อีกฝ่ ายมีคนหนุ นหลังทีแข็

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เหมียวอีทนไม่ ้ า "ทํา ไม
ไหวแล ว้ จริงๆ พูดด้วยสีหน้าบูดบึงว่
คนที่มาจากแดนโพ น ้ ะ
้ สวรรค ท์ ํา เหมือนไม่ เคยเห็ นของพวกนี ล่
่
ขา้ ไม่เชือหรอกว่ าคุณชายหกจะงกขนาดนี ้ พวกเศษเหลือพวกนี ้
ไม่ใช่ว่าท่านอยากได้เองหรอกนะ?"
่ มหวานให้
หลันรัวยิ ้ เขาทันที "คุณชายหกต้องให้รางวัลขา้ อยู่
แลว้ คุณชายหกให้รางวัลขา้ ขา้ ก็ตอ้ งอยากได้สิ ถึงอย่างไรเจา้ ก็
ไม่ตอ้ งยุ่งหรอก"
่
พูดจบนางก็ถือสิงของหนึ ่ งกระเป๋ าใหญ่ ไม่น่าเชือว่
่ าจะเดิน
่ งกึ
กึงวิ ่ งกระโดดแล
่ ่
ว้ ออกไปอย่างร่าเริงแลว้ รํารวยได้โดยไม่ตอ้ ง
เปลืองแรง ไม่ดใี จก็แปลกแลว้
้ า ดํ า ครํ่ าเครีย ดเหมื อ นก น
เหมี ย วอี หน้ ้ หม้อ ไม่ ใ ช่ ว่ า เขา
เสียดายที่ให้ของพวกนี กั ้ บเจา้ สาม ขอแค่เจา้ สามต้องการ เขาก็
จะให้แน่ นอน แต่เจา้ สามกลา้ เล่นแบบนี ้ ไม่ต่างอะไรกับการเล่ น
่ ทํ
งานเขาเลยจริงๆ สิงนี ้ าให้เขาไม่ปลืมมาก
้
้ ด
"ข า้ ว่ า เยว่ เหยาคงคันกน้ อยากโดนตีแล ว้ ล่ ะ !" เหมีย วอีพู
ด้วยสีหน้าพยับเมฆ
ซือคงอู๋เว่ยทําหน้ามุ่ย "น้องชาย ถ้าเจ ้ากลา้ ตีก ้นเทพธิดาเยว่
เหยา ของพวกนี ข ้ า้ ให้เจ ้าหมดเลย"
่ พยักหน้าเล็กน้อย เหมียวอีที
คนอืนๆ ้ ่กําลังเดือดดาลพูดไป
ส่งเดชว่า "ใช่ว่าขา้ จะไม่เคยตี…"
้
พอพูดคํานี ออกมาก็ รู ้สึกทันทีว่าหลุดปาก จึงรีบหุบปาก
https://novel-lk.blogspot.com/
 เขาเคยตีจริงๆ เป็ นเพราะตอนเด็กเจา้ สามโดนเจา้ รองทําให้
้ ยว
เสียคน เล่นสนุ กจนเลยเถิด นางไม่ได้ถูกเขาตีเพียงแค่ครังเดี
เด็กน้อยก็ซก ้ ้น เรืองโดนตี
ุ ซนกันทังนั ่ นั้นหลีกเลียงไม่
่ ได้
พวกที่ฟั งอยู่ขา้ งๆ ตกใจทันที จา้ วเฟยถามอย่างตกตะลึงว่า
"เจ ้าเคยตีก ้นเทพธิดาเยว่เหยาเหรอ?"
ซือคงอู๋เว่ยก็อา้ ปากค้างเช่นกัน "น้องชาย จริงหรือหลอก?
มือเจ ้ารู ้สึกอย่างไรบา้ ง?"
"ขา้ หมายถึง ใช่ว่าขา้ จะไม่เคยตีกน้ ผูห ้ ญิงที่ตายคา
้ ญิง ผูห
มือขา้ ไม่ได้มีแค่คนสองคนเสียเมื่อไร" เหมียวอีแก้ ้คําพูดอย่างขอ
ไปที
พวกที่เหลือกลอกตามองบนทันที ตกอกตกใจหมด นึ ก ว่ า
เจา้ บา้ นี่ เคยตีก น ้ ญิงที่สวยลําเลิ
้ ผู ห ้ ศขนาดนี ้จริงๆ แบบนั้นก็ สุ ด
ยอดแลว้ !
เย่ซน ่ นผูห้ ญิงคนเดียวในนั้น พอเห็นผูช
ิ ซึงเป็ ้
้ ายพวกนี สนใจ
่
เรืองการตี กน้ ผูห้ ญิงมาก ก็แอบตําหนิ ในใจว่า 'ไอ้พวกผูช
้ ายน่ า
เกลียด!'
้ วพวกเขาจะคิด มาก จึงโบกมือพูดทันทีว่า "ทุ ก
เหมียวอีกลั
คนแบ่งของกันเถอะ แบ่งของกัน คิดเสียว่าเสียทรัพย ์ฟาดเคราะห ์
แล ว้ กัน ที่ นางเอาของไปนั่ นก็ เ ป็ นส่ ว นของนาง มี น างช่ว ยกัน
อํานาจของตัวแทนห้าแดนอืนๆ ่ ให้ พวกเราจะได้เก็บของไว อ้ ย่าง
ไม่กงั วล"
https://novel-lk.blogspot.com/
 เมื่ อพู ด แบบนี ้ ทุ ก ๆ คนคิ ด ๆ ดู แ ล ว้ ก็ เ ห็ น ด้ว ย ตอนนี ้รู ส้ ึ ก
สมดุ ล ในใจแล ว้ อาศัย แค่ พ วกเขาไม่ ก ่คนก็ ี ฮุ บ ของพวกนี ้ไวไ้ ม่
ไหวหรอก ถ้าไม่มีเทพธิดาเยว่เหยาคอยต้านทานให้ ถ้าตัวแทน
ห้าแดนอืนๆ ่ มาหาถึงที่ ของที่พวกเขาฮุบไวก้ ็ตอ้ งคายออกมาอยู่
ดี ดีไม่ ดีอาจจะต้องเสีย ชีวิต พ่ว งไปด้วย เป็ นการเสีย ทรัพ ย เ์ พื่อ
ฟาดเคราะห ์จริงๆ
พอพูดถึงแบ่งของ เหมียวอีก็้ นึกถึงคนคนหนึ่ งทันที แลว้ พูด
กับทุกคนว่า "ไม่ว่าทุกคนจะวรยุท ธ ์สูง หรือตํ่า ก็แบ่งเท่ากัน แต่
ขา้ ขอเยอะกว่าเดิมส่วนหนึ่ งนะ"
ซือ คงอู๋ เ ว่ ย โบกมื อ พู ด ทัน ที ว่ า "เจ า้ เอาไปเยอะๆ หน่ อยก็
สมควรแล ว้ อย่ า ว่ า แต่ เอาไปเยอะกว่ า ส่ ว นหนึ่ งเลย เอาไปเยอะ
กว่ า หลายๆ ส่ ว นก็ ได้ ของพวกนี ้หลัก ๆ แล ว้ เจ า้ เป็ นคนเอามา
พวกเราก็แค่อาศัยบารมี ของเยอะขนาดนี ้ ต่อให้แบ่งลวกๆ ก็ได้
จํานวนไม่นอ้ ยอยู่ด"ี
่
คนอืนพยั กหน้าตามเช่นกัน ทุกคนไม่ถึงขันแยกไม่ ้ อ อกว่ า
อะไรสํ า คัญหรือไม่ สํ า คัญ ยัง ไม่ ต อ้ งพู ด ถึง อย่ า งอื่นหรอก ของ
่ ยงชี
บางอย่างเมือเสี ่ วต ิ แลกมา ก็ตอ้ งมีชวี ต ิ ไวเ้ สพสุขด้วยถึงจะถูก
ต่อไปถ้าอยากจะอยู่อย่างสงบสุข ก็ยงั ต้องอาศัยให้เหมียวอี เฝ้ ้ า
ระวังให้ ไม่อย่างนั้นบรรดาคนที่ถูกรีดไถจะทนกลํากลื ้ นแลว้ มอบ
ของมาให้แ ต่ โ ดยดี ทํ า ไม? ไม่ ใ ช่เ พื่ อปกป้ องชีวิ ต ตัว เองหรอก
เหรอ!

https://novel-lk.blogspot.com/
 มีทรัพย ์สินแต่ไร ้ชีวต ้ พย ์สินทังชี
ิ ทังทรั ้ วต ิ ก็จะว่างเปล่า แต่ถา้
้ รัพ ย ส์ ิ น สัก วัน หนึ่ งทรัพ ย ส์ ิ น ก็ จ ะมาเอง! นี่ คื อ
มี ช ีวิ ต แต่ ไ ร ท
หลักการรักษาชีวิตของแดนฝึ กตน ก็เหมือนตอนที่เหมียวอี เพิ ้ ่ง
พบกับเยารัวเซี ่ ยน เขาเองไม่มีสิทธิโมโหใส่ ์ อีกฝ่ ายที่แย่งของไป
เป็ นไปไม่ ได้ที่จะกล า้ หาญอย่า งไร ้สติปั ญญาไปสู ต ้ ายกับ เยารัว่
เซียน ถ้าทําแบบนั้นจริงๆ ก็จะไม่เหลืออะไรแลว้ จริงๆ
้
เหมียวอีโบกมื อพูดว่า "ขา้ ไม่ได้หมายความอย่างนั้น ที่จริง
่ วยออกแรงยังมีอก
คนทีช่ ี คน แต่พวกเจ ้ามองไม่เห็นเท่านั้นเอง"
ทุ ก คนมองหน้ า กัน เลิ่ กลั่ก แล ว้ กู่ ซ านเจิ งก็
้ ถ ามว่ า "ใคร
เหรอ?"
้ ย ชือออกมาสองคํ
"เยี ย นเป่ ยหง!" เหมี ย วอี เอ่ ่ า จากนั้ นก็
หัวเราะแลว้ พูดว่า "เป็ นสหายเก่าคนหนึ่ ง เป็ นนักพรตแดนเซียน
เหมือนกัน เดิมทีตอ้ งติดตามขา้ กลับมาจากค่ายแดนมาร แต่เขา
โดนขา้ ขอยืมชือ่ ขา้ ให้เขาทนอยู่ท่ค่ ี ายแดนมารก่ อน ขา้ ยืมชือ่
่
เขาทํ า เรืองช ่วพวกนี
ั ้ ทํ า ลายชือเสี
่ ย งเขา ดี ไ ม่ ดี อ าจจะสร า้ ง
ปัญหาให้เขาได้ ถ้าเวลาแบ่งของไม่มีส่วนของเขา แบบนั้นก็ฟั ง
ึ้
ไม่ขนแล ว้ "
ที่แท้ก็เป็ นเช่นนี !้ ทุกคนพยักหน้าเห็ นด้วย จา้ วเฟยบอกว่ า
"เจ ้าจัดการตามทีเห็ ่ นสมควรก็ได้"
่
เรืองราวก็ ้ ว้ แบ่งสิงของเป็
ได้ขอ้ ยุติแบบนี แล ่ นเก ้าส่วน ส่วนที่
่ นตราย
แบ่งไม่เท่ากัน อย่างไรเสียเยียนเป่ ยหงก็ไม่ได้เขา้ มาเสียงอั
ด้วยตัวเอง เหมียวอีจึ้ งตัดสินใจแบ่งให้เยียนเป่ ยหงน้อยลงหน่ อย
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
อย่างเช่นของวิเศษขันสองช ้ั ส บ
นดี ิ เจ็ดชิน้ แปดคนทีอยู
่ ่ตรงนี ้แบ่ง
กันคนละสองชิน้ ส่วนเยียนเป่ ยหงได้เพียงชินเดี
้ ยว ของอย่างอืนที
่ ่
มีเศษก็ตกเป็ นของเยียนเป่ ยหง
พอแบ่งกันไปอย่างนี ้ ทุกคนก็ได้ลูกแกว้ พลังปรารถนาระดับ
ตํ่าคนละเกือบแสนห้าหมืนลู ่ ก ผลึกทองสีแสนสี ่ ่ น
หมื ่ ยาปี ศาจขัน ้
หนึ่ งหนึ่ งแสนสีหมื
่ นลู
่ ก ของวิเศษขันหนึ้ ่ งหนึ่ งร ้อยสิบหกชิน้ ของ
้
วิเศษขันสองสามพั นสามร ้อยห้าสิบห้าชิน้ ของวิเศษขันสองอย่ ้ าง
ดี นอกจากเยียนเป่ ยหง คนอืนก็ ่ ได้คนละสองชิน้ ของอย่างอืนมี ่
้ ยจแบ่งเฉลียกั
นับไม่ถว้ น ฟ้ าใกลจ้ ะสว่างแลว้ ขีเกี ่ นอย่างละเอียด
แม้แต่ แหวนเก็ บ สมบัติที่ จุ ข องพวกนั้ นก็ แบ่ ง เป็ นเก า้ ส่ ว นอย่ า ง
ลวกๆ แล ว้ ต่ า งคนต่ า งหยิบ เอาไป ทุ ก คนไม่ ส นใจของเล็ ก น้อ ย
้ ว้
พวกนี แล
้
ทังแปดคนค่ ้
อนขา้ งกะปรีกะเปร่ า ซือคงอู๋เว่ยแอบหัวเราะอยู่
ั ทีรํ่ ารวยได้
บ่อยๆ นึ กไม่ถงึ จริงๆ ว่าจะมีวน ่ เยอะขนาดนี ้ ยังไม่ตอ้ ง
พูดถึงอย่างอืน ่ แค่ของวิเศษขันสองที
้ ่ งมาถึงมือสามพันกว่าชิน้
แบ่
่
ก็เป็ นทรัพย ์สินจํานวนทีมหาศาลที ่ กคนฝันถึงและแอบยิมแล
ทุ ้ ว้

ดูจากจํานวนเงินที่เหมียวอีหมดไปตอนแรกเพื
้ ่อทําของวิเศษ
้
ขันสองทั ้ ด ก็รู ้แล ว้ สามพันกว่ าชินนี
งชุ ้ ้ทํ าของวิเศษได้ส ามร ้อย
กว่าชุดก็เหลือเฟื อแลว้
ผี จ วิ น จื่ อที่ กํ า ลัง กอดของรู ส้ ึ ก ว่ า ตัว เองกํ า ลัง ฝั น อยู่ ช ่วั
พริบตาเดียวตัวเองก็รวยจนมีนํ้ามันไหลออกมาแลว้ ?

https://novel-lk.blogspot.com/
 เถาหย่งชุนก็ยิ่งยิมจนหยุ
้ ดไม่ได้ ที่จริงในกลุ่มนั้น บทบาทที่
เขาแสดงออกมาสูผ ่
้ ีจวินจือไม่ ได้ดว้ ยซํา้ ต่อให้ฝันก็นึกไม่ ถึง ว่ า
้
เหมียวอีจะแบ่ งให้เขาเท่ากับ คนอื่น ให้เท่ากัน ไม่ได้ให้นิด เดี ย ว
อย่างขอไปที
ขณะที่พวกกู่ ซ านเจิงกํ
้ าลัง ตืนเต้
่ นดีใ จ ก็ มองผีจ วินจื่อและ
เถาหย่ ง ชุน จากนั้ นก็ มองเหมีย วอีที ้ ่ กํ า ลัง มองซ ้ายมองขวาอยู่
นอกปากถํา้ ทรัพย ์สินมหาศาลขนาดนี ใครเห็ ้ ่ น
นแลว้ จะไม่ตืนเต้
บา้ ง? ขนาดเทพธิดาเยว่เหยายังมาตักตวงไปโดยไม่ส นใจฐานะ
้
เลย แต่บทเหมียวอีจะให้ เท่ากันก็ให้เท่ากันเลย สิงที ่ ยิ
่ งเหนื
่ อความ
คาดหมายของพวกเขาก็ คื อ แม้แ ต่ ผี จ วิ น จื่ อกับ เถาหย่ ง ชุ น
เหมียวอีก็้ แบ่งให้เท่ากัน จิตใจที่ทําเรืองยากให้
่ ่ ายนี ้ ทํา
เป็ นเรืองง่
ั้
ให้ทงสามทอดถอนใจที ่ วเองสูไ้ ม่ได้!
ตั
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 425 รวมตัวกันมาเอาเรือง
่

้
ทังสามคิ ดๆ ดูแลว้ ก็รู ้สึกขํา ตอนแรกต้องการไล่ฆ่าเหมียวอี ้
อย่ า งสุ ด ชีวิต ตอนนี ้กลับ กลายเป็ นเพื่อนกันอย่ างอธิบ ายไม่ได้
ตอนนี ถ้ ้ าไม่ใช่เพือนแล
่ ้ งเป็ นเพือนที
ว้ จะเป็ นอะไรไปได้? ทังยั ่ ่สาน
สัมพันธ ก์ น ั ตอนผ่ า นความเป็ นความตายด้ว ย ราวกับ ภารกิจ ที่
สํานักมอบหมายจะสําเร็จหรือไม่ก็ไม่สําคัญแลว้
่
ดูจากปฏิกริ ยิ าของผีจวินจือและเถาหย่ ้
งชุนพรตปี ศาจทังสอง
้
คน ในภายหลังเหมียวอีคงจะมี เพื่อนพรตปี ศาจที่เชียวชาญเพิ
่ ่ม
มาอีกสองคนแลว้
จา้ วเฟยมองเหมียวอีด้ ้ วยสายตาที่แฝงความรู ้สึกปลงอนิ จจัง
้
วันนี พวกคนของพั นธมิตรผ้าแดงที่เคยทรยศเหมียวอีอยู ้ ่ที่ไหน?
สรุ ป ก็ คือไม่ เห็ นพวกเขาอยู่ บ นเกาะไร ้นามนี ้เลยสัก คน ในทาง
กลับกัน นอกจากการตัดสินใจของเขากับซือคงอู๋เว่ยในตอนแรก
้ั
จะทําให้ทงสองมี ้ ว้ ดูจากภาพเหตุการณ์
ชวี ิตรอดมาถึงตอนนี แล
ที่ อยู่ ต รงหน้า คาดว่ า จะสามารถรอดชีวิ ต ออกจากทะเลดาว
นักษัตรได้อย่างราบรืนด้ ่ วย ตอนนี ยั
้ งได้ทรัพย ์สินจํานวนมากอีก
ขอแค่มีเวลาเพียงพอและมีสภาพแวดลอ้ มที่ปลอดภัย ทรัพยากร
ฝึ กตนที่อยู่ในมือตอนนี เพี ้ ยงพอจะผลักดันให้วรยุทธ ์ของทังสอง ้
ถึงระดับบงกชแดงขันห้ ้ า!

เดิมทียงั มีอีกคนที่ติดตามเหมียวอี ้ เป็ นผูห ้ ญิงคนหนึ่ ง ชือว่

่ า
้
ชีสิวหง! จ า้ วเฟยคิด ๆ แล ว้ ก็ เสีย ใจ น่ า เสีย ดายที่วรยุ ท ธ ข
์ องชี
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
สิวหงตํ ่าเกินไปสําหรับสถานทีอั ่ นตรายนี ้ ถ้าทนได้นานขึนครึ
้ งวั่ น
คงดี แต่น่าเสียดายทีแม้ ่ แต่ครึงวั
่ นก็ทนไม่ไหว ถ้าทนไหวแลว้ รอด
มาถึ ง ตอนนี ้ รอดชีวิ ต ออกจากทะเลดาวนั ก ษัต รด้ว ยกัน ด้ว ย
ทรัพ ยากรฝึ กตนจํ า นวนมากที่ มีอ ยู่ ใ นมือ นางน่ า จะสามารถมี
อนาคตทีดี ่ ได้ แต่น่าเสียดายทีทุ
่ กอย่างย้อนกลับไปไม่ได้แลว้

"อู..."
้ เหมียวอีที
ด้านนอกมีเสียงเตือนดังขึน ้ ่ยืนมองซ ้ายมองขวา
ี่
อยู่ทปากถํ ้ นตัวกลับมา "เรียกรวมแลว้ ไปเถอะ!"
าหั
พวกเขาคลํ าแหวนเก็บ สมบัติที่พันซ่อนอยู่ใ นเสือผ้้ าตัวเอง
พบว่าพอมีแหวนเก็บสมบัติเยอะแลว้ ก็เป็ นภาระอย่างหนึ่ ง แต่จน
ใจที่ไม่มีแหวนเก็บสมบัติระดับสูงที่สามารถมีท่ว่ี างให้ใส่ซ ้อนกัน
ได้ ทําได้เพียงเก็บไวบ้ นตัว
พวกผูช
้ ายยังจัดการง่ายหน่ อย เย่ซน ิ เป็ นผูห
้ ญิง ไม่สะดวก
้ า และพันไว บ
จะถอดเสือผ้ ้ นตัว ต่ อหน้า ทุ ก คน ทํ า ได้เพีย งมัด ไว ้
้ าทับอีกตัว ทําให้รูปร่างสะโอดสะอง
ขา้ งนอกโดยตรง แลว้ ใส่เสือผ้
หายไปทันที
"หุ ๆ !" ถานเล่ า ปิ ดปากหัว เราะอย่ า งอดไม่ ได้ สายตากํ า ลัง
กวาดมองบนตัวผูห้ ญิงคนนี ้
ิ มองค้อนเขาอย่างดุร ้ายปราดหนึ่ ง
เย่ซน
้ าได้ลงต่อสู ้ ก็ทําเป็ นเสือเกราะได้
"แบบนี ถ้ ้ ่ น
แลว้ ให้คนอืนฟั
มาตรงๆ ดาบหนึ่ งก็ไม่กลัว" ซือคงอู๋เว่ยลูบตัวพลางหัวเราะเบาๆ
https://novel-lk.blogspot.com/
 กําลังพลแดนเซียนรวมตัวและเดินไปขา้ งหน้าพร ้อมกัน เยว่
เหยาชําเลืองมองเหมียวอีที ้ ่เดินอยู่เคียงขา้ งแวบหนึ่ ง แลว้ ก็หน
ั ไป
มองพวกจ า้ วเฟยที่รู ป ร่างแต่ ล ะคนกลายเป็ นอ้ว นฉุ ขึนเล็
้ ก น้อย
ก่อนจะถ่ายทอดเสียงบอกเหมียวอีว่้ า "เยียนเป่ ยหง ดูเหมือนครัง้
้
นี พวกเจ ้าจะรวยใหญ่แลว้ นะ"
่ เหมี
พอพูดถึงเรืองนี ้ ยวอีก็้ โมโหนิ ดหน่ อย ไม่น่าเชือว่
่ าจะเล่ น
่
งานพีใหญ่ ของเจ ้าแลว้ เขาถ่ายทอดเสียงตอบว่า "จะไปสูท้ ่านได้
่
อย่างไรล่ะเยว่เหยา ท่านเอาส่วนทีมากที ่ ดไปแลว้ ท่านได้กน
สุ ้
ิ เนื อ
แต่พวกขา้ ได้กนิ นํ ้าแกงเท่านั้น"
เยว่เหยาเผยแหวนเก็บสมบัติสีทองอําพันที่โปร่ง แสงวงหนึ่ ง
้ ยวงามต่อหน้าเหมียวอี ้ เป็ นแหวนเก็บสมบัติท่มี
บนนิ วเรี ี ท่ว่ี างให้
้
ใส่ซ ้อนกันได้ มีรูปร่างประณี ตงดงาม สวมอยู่บนนิ วนางแล ว้ สวย
มาก
นางดีด นิ ้วงามทังห้ ้ า เหมื อนโอ้อวด แล ว้ ถ่ า ยทอดเสี ย งพู ด
หยอกล อ้ ว่ า "เจ า้ ดู สิ ของของพวกเจ า้ เยอะจนเกือบไม่ มีที่ซ่อน
แลว้ เลยช่วยพวกเจ ้าเก็บไวน้ ิ ดหนึ่ ง ขา้ ก็มเี จตนาดีนะ"
'นี่ เป็ นการรัง แกที่ ข า้ ไม่ มี แ หวนเก็ บ สมบัติ ร ะดับ สู ง แบบนี ้!
้
ตอนนี ในมื ิ่
อมีสงของอยู ่มากมาย กลับไปต้องให้เยารัวเซี ่ ยนช่วย
หลอมสร ้างสักวงแลว้ ถ้าทําไม่ได้จริงๆ ก็ซอเอาเลยสั ื้ กวง!' เหมียว
้
อี ตอบกลั บ อย่ า งสงบเยื อ กเย็ น ว่ า "เทพธิด าเยว่ เ หยาหน้ า ตา
งดงามขนาดนี ้ ข า้ กลัว ว่า ท่า นจะได้ชอว่ ื่ า โลภสมบัติแลว้ จะไม่มี
ใครมาแต่งงานด้วย จะไม่เป็ นปัญหากับท่านเหรอ"
https://novel-lk.blogspot.com/
 "ตลกน่ า! ข า้ เนี่ ยนะจะไม่ มี ใ ครแต่ ง งานด้ว ย?" เยว่ เ หยา
่
เหมือนได้ฟั ง เรืองที ่ตลกมาก นางพู ด เย้ย ว่ า "ในโลกนี ้มีผูช้ าย
อยากแต่ ง งานกับ ข า้ นั บ ไม่ ถ ว้ น ขอแค่ ข า้ ปล่ อยข่ า วออกไปว่ า
ต้องการแต่งงาน ผูช ่ อกันเขา้ มา รับรองว่ามีให้ขา้ เลือกเยอะ
้ ายทีฮื
เหมือนฝู ง ปลาทองในแม่ นํ้าเลยล่ะ ข า้ อาจจะกลัว หลายอย่างนะ
่
แต่ไม่กงั วลเรืองแต่ งงานหรอก!"
"งั้นเหรอ?" เหมี ย วอี พู
้ ด หยอกล อ้ ว่ า "เช่ น นั้ นท่ า นก็ ล อง
ปล่อยข่าวออกไปสิ คอยดูว่าใครจะกลา้ แต่งกับท่าน"
'จะ ยั่ ว ใ ห้ข ้า หั ว เรา ะ เหรอ?' เยว่ เ หยา พู ด เหน็ บ แนมว่ า
"ขอบคุ ณในความหวัง ดี ข า้ มีมาตรฐานของผู ช ้ ายที่จะแต่ งงาน
ด้วยนานแลว้ ไม่จําเป็ นต้องปล่อยข่าวออกไปหรอก"
เหมียวอีอึ้ งไป
้ เก็บสีหน้าหยอกลอ้ เขามองนางอย่างจริง จัง
มาก แลว้ ถามหยั่งเชิงว่า "ท่านมีคนทีจะแต่
่ งงานด้วยแลว้ เหรอ?"
"ก็ใช่น่ะสิ!" เยว่เหยายอมรับอย่างไม่ลงั เล
้ ตรองครูห
เหมียวอีไตร่ ่ นึ่ ง แลว้ ถามว่า "บอกขา้ ได้ไหมว่า เป็ น
ใคร?"
์
"เจ า้ มีสิท ธิอะไรมารู ่
้เรืองนี ้ล่ะ ?" เยว่ เหยารู ้สึก อยากขํา "ข า้
เขา้ ใจความคิดเจ ้านะ เจ ้าหึงแลว้ ใช่ไหมล่ะ?"
"ขา้ หึงที่ไหนกัน ขา้ แค่อยากแสดงความยินดีก็เท่านั้น!" จู่ๆ
เหมีย วอีก็้ ส่ า ยหน้า ถอนหายใจอย่ า งห่ อเหี่ยวเล็ ก น้อย "โตเป็ น
ผูใ้ หญ่แลว้ จริงๆ จะต้องแต่งงานแลว้ ! ท่านพูดไม่ผด ิ หรอก ขา้ ไม่มี
https://novel-lk.blogspot.com/
 ์ ง ๆ งานแต่ ง งานที่ยิ่งใหญ่ ข องท่ า น เกรงว่ า ข า้ ไม่ มี สิ ท ธิ ์
สิท ธิจริ
แม้แต่จะเขา้ ร่วม ก็ได้! ความสามารถขา้ มีจํากัด เลยหาของอะไร
มามอบให้ท่านไม่ได้ ดังนั้นขา้ ไม่โกรธหรอก สิงของเมื ่ ่อคืนวาน
ถือว่าเป็ นของขวัญแต่งงานทีข ่ า้ ให้ท่านแลว้ กัน อย่ารังเกียจที่มัน
่
น้อย ถ้าเป็ นไปได้ คราวหลังขา้ จะเพิมของขวั ญทีลํ่ าค่
้ าให้อก ี "
นํ ้าเสียงที่เขาพู ดทํา ให้นางรับ ไม่ ได้จ ริง ๆ ทําเหมือนเป็ นพ่ อ
้
แม่นาง นางทังโมโหทั ้
งอยากขํ า "เจา้ จะให้ของขวัญแต่งงานข า้
เหรอ ลอ้ เล่นอะไรอยู่ เจ ้าคิดว่าเจ ้าเป็ นใคร? ต่อให้ขา้ เต็มใจรับไว ้
แต่ เจ า้ จะหาของขวัญ แต่ ง งานให้ข า้ ได้เ หรอ? แค่ ข องเล็ ก น้อ ย
อย่ า งเมื่อคืนวานนี ้ ก็ คิด จะให้เป็ นของขวัญแต่ ง งานของข า้ แลว้
เหรอ?"
้ ยบและก ้มหัวลงอย่างช ้าๆ ทันที เขาไม่พูดอะไรแลว้
เหมียวอีเงี
ต่ อ ให้ต ั ว เองเปิ ดเผยตั ว ตน ต่ อ ให้… ด้ว ยฐานะของเจ า้ สาม
ในตอนนี ้ ชายที่นางต้องแต่งงานด้วยย่อมไม่ธรรมดา แต่พ่ใหญ่ ี
อย่างตน เกรงว่าจะไม่มีแม้แต่ความสามารถที่จะเป็ นตัวแทนฝ่ าย
่
เจ ้าสาวเพือมอบของขวั ญแต่งงานอย่างสมฐานะ ยังมีหน้าอะไรไป
เปิ ดเผยตัวตนอีก…
พอเห็ นเขาเงีย บไปกะทันหัน เยว่ เหยาก็ ย งั คิด จะพู ด เหน็ บ
้
แนมอีก สัก ยก แต่ จู่ ๆ ก็ อึงไป 'ตัว ข า้ เป็ นอะไรไป? เหมือนข า้ ไม่
เป็ นตัวเองเลย ทําไมไปพูดจาแบบนี กั ้ บผูช ่ ได้สนิ ทสนมกัน
้ ายทีไม่
ได้ล่ะ?'

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ก ล่ า วขอโทษนางด้ว ยสี ห น้า
"ข า้ ขอโทษ!" จู่ ๆ เหมี ย วอี ก็
เจ็บปวดรวดร ้าว
"..." เยว่ เ หยาพู ด ไม่ ออก คํ า ขอโทษที่ประหลาดไร เ้ หตุ ผล
เช่นนี ้ เรียกได้ว่าทําให้นางไปต่อไม่ถูก ปะติดปะต่อความคิดไม่ได้
้
จริง ๆ 'คงไม่ ถึง ขันบอกว่ า ตัว เองหาของขวัญ แต่ ง งานมาให้ข า้
ไม่ได้ แลว้ มาบอกขอโทษขา้ หรอกนะ?'
่ั
ชวขณะหนึ ่ ง เยว่เหยาไม่รู ้ว่าควรจะพูดอะไรดี นางหันไปหา
พวกจ ้าวเฟย แลว้ ถ่ายทอดเสียงถามเหมียวอีว่้ า "ของเมือคื่ นวาน
เจ ้าแบ่งกับพวกเขาแลว้ เหรอ?"
้ ก หน้า เล็ ก น้อย ตอบโดยจิต ใต้สํ า นึ ก ว่ า "แบ่ ง
เหมีย วอีพยั
เท่าๆ กันแลว้ "
'แบ่ ง เท่ า กัน ?' เยว่ เ หยาตะลึ ง งัน สายตาที่ มองเหมี ย วอี ้
ประหลาดเล็ ก น้อ ย แม้แ ต่ สํ า หรับ นางเอง ของพวกนั้ นก็ ไ ม่ ใ ช่
จํานวนเล็กน้อย นางเอาไปครึงหนึ ่ ่ งแลว้ ไม่น่าเชือว่
่ าที่เหลือยัง จะ
แบ่งเท่าๆ กันอีก?
หกฝ่ ายมารวมกันครบที่สนามต่อสู ้ ยังไม่มีการเปิ ดการต่อสู ้
โดยตรง เฮยอู๋หยา เฟิ งหรูซวิ คงจือและไป๋้ ่
จือเหลียงทยอยกันเดิน
๋
ไปทางเยว่เหยาแลว้ อวินเฟยหยางกํ าลังกําหมัดถูมอ ื สั่งให้ลูกน้อง
ต่อสูใ้ ห้ดี พอเขาเห็นภาพนี เข ้ า้ ก็พูดอย่างงงงันว่า "มันเรืองอะไร
่
กัน? ไม่ สู ก้ น
ั แล ว้ เหรอ? อย่ า คิด จะเล่ นลู ก ไม้อะไรลับ หลัง ข า้ นะ
ไป! พวกเราไปดูหน่ อย!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
เขาพาพวกลูกน้องขา้ งกายวิงตะบึ
งไปอย่างรวดเร็ว
คนหลายสิบ คนลอ้ มเป็ นรู ปใบพัด อยู่ ต รงหน้าเยว่เหยว เยว่
เหยามองกลุ่มคนรอบๆ อย่างไม่สะทกสะท้าน แลว้ ถามว่า "คิดจะ
ทําอะไร?"
"เขา้ ใจอยู่แลว้ ก็อย่าแกลง้ โง่เลย เจา้ บอกว่าคิดจะทําอะไรงัน ้
เหรอ? แม่ ง เอ๊ย แม้แต่ ข องพระก็ ก ล า้ แย่ ง ขาดคุ ณธรรมเกินไป
้ องทวงคืนความยุตธิ รรมให้ได้!" ศีลแปดพูดขึนเป็
แลว้ วันนี ต้ ้ นคน
แรก เขาเดือดดาลมาก นอกจากจะโดนเล่นงานไปรอบหนึ่ งแลว้
เมื่อคืนนี ้อุ ต ส่ า ห ว์ างกับ ดัก ไว แ้ ล ว้ รอทังคื
้ น แต่ ผลปรากฏว่ า อีก
ฝ่ ายไม่มา เสียเปรียบอีกรอบหนึ่ งแลว้
เยว่เหยาเหล่ตามองมา "คงจือ้ พระบา้ นี่ มาจากไหน? คู่ควร
จะมาพูดกับขา้ ด้วยเหรอ!"
"อาจารย ์ขา้ คือปรมาจารย ์ศีลเจ็ดแห่งเขาตัวไหลแดนสุขาวดี
เจา้ กลา้ พูดไหมว่าไม่เคยได้ยินมาก่อน?" พออีกฝ่ ายสงสัยฐานะ
่
ของตัวเอง ศีลแปดก็อา้ งชืออาจารย ์ของตัวเองทันที
"ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดเป็ นพระที่มีคุณธรรมสูงส่ง จะมีศิษย ์ที่ไม่
รู ้จัก ที่ตํ่ าที่สู ง อย่ า งเจ า้ ได้อย่ า งไร ไสหัว หลบไป!" เยว่ เหยาพู ด
เหยียดหยาม
้
"เจา้ .." นิ วของศี ่
ลแปดเพิงจะชี ้
ออกมา 'ฟิ ้ ว!' พระจันทร ์เสียว
้
วงหนึ่ งก็ปรากฏออกมาทันที แลว้ ขึนไปอยู
้ เ่ หนื อศีรษะเขาโดยตรง
แทบจะฟันเขาแลว้ ทําให้เขาตกใจมาก
https://novel-lk.blogspot.com/
 ต่ อ ให้ป ากร า้ ยกว่ า นี ้ แต่ พ อเจอกับ พลั ง ที่ เด็ ด ขาดก็ ไ ม่
โวยวายแลว้ ศีลแปดสีหน้าเหมือนโดนตะคริวกิน จอ้ งปลายมีดที่
่
ห่ า งจากตัว เองเพีย งครึงแขน แทบจะกลายเป็ นคนตาเหล่ แ ล ว้
นักบวชทีดี ่ ตอ้ งหลีกเลียงสถานการณ์
่ เสียเปรียบ ทนเงียบไปก่อน
่ั
ชวคราว
่
ไป๋ จือเหลี ้ ่เหมียวอี ้ แลว้ พูดเย้ยว่า "คนเปิ ดเผย
ยงกลับชีไปที
่
ไม่พูดโกหก ให้เขานํ าของทีหลอกเอาจากพวกเราไปออกมา!"
พอเห็ น ว่ า เกี่ ยวข อ้ งกับ เหมี ย วอี ้ อวิ๋ นเฟยหยางที่ เข า้ มา
ประสมโรงก็ถามอย่างแปลกใจว่า "มันเรืองอะไรกั ่ นไป๋ จื่อเหลีย ง
บอกขา้ หน่ อย"
่
ไป๋ จือเหลี ่ ่เหมียวอีเคยทํ
ยงเล่าเรืองที ้ าคร่าวๆ ทันที อวิ๋นเฟย
่ ยวอี ้ แลว้ ถามอย่างตะลึงว่า "จริงเหรอ?"
หยางมองไปทีเหมี
่ ดตอนนี เขาก็
ในทีสุ ้ เขา้ ใจแลว้ ว่าทําไมเกิดสถานการณ์อย่าง
นั้นขึน
้ เขาดีใจมากทันที พบว่าเหมียวอีมี้ คุณธรรมนํ ้ามิตรจริง ๆ
แตะต้องคนอืน่ แต่ไม่แตะต้องคนของเขา
่ ่ขา้ งๆ ก็มองเหมียวอีอย่
เยียนเป่ ยหงทีอยู ้ างพูดไม่ออกเช่นกัน
'น้องชายคนนี บ ้ า้ บินจริ
่ งๆ'
้
พระจันทร ์เสียวที ่ลอยอยู่บนฟ้ าวงนั้นลอยมาอยู่ขา้ งหลัง เยว่
เหยา เยว่เหยาพูดอย่างใจเย็ นว่า "ขา้ สั่งให้เขาทํา กฎกติกาก่อน
หน้า นี ้ไม่ ได้บ อกไว ว้ ่ า ห้ามทํ า ถ้า พวกเจ า้ มีค วามสามารถ ก็ ทํ า

https://novel-lk.blogspot.com/
แบบนี ้ได้ ตอนนี ้ของอยู่ ใ นมือข า้ ถ้า อยากจะให้ข า้ นํ า ออกมาก็
เป็ นไปไม่ได้หรอก พวกเจ ้าจะทําอะไรขา้ ได้ล่ะ?"
่
"เจ ้า..." ไป๋ จือเหลียงยังไม่ทน ั พูดจบ เยว่เหยาก็พูดแทรกทันที
่
"ไป๋ จือเหลี ยง ทางทีดี่ เจ ้าอย่ากําเริบเสิบสานต่อหน้า จีเหม่ยเหมย
แม่เจ ้าเวลานางพูดกับขา้ นางยังสุภาพเกรงใจเลย เจ ้าไม่มส ี ท ์
ิ ธิมา
้ ชมื
ชีไม้ ี ้ อต่อหน้าขา้ ถ้ากลา้ ไม่เจียมตัวอีก ก็อย่าหาว่าขา้ สั่งสอน
เจ ้าแทนจีเหม่ยเหมยแลว้ กัน!"
่
ไป๋ จือเหลี ยงโมโหจนกําหมัดสองขา้ งแน่ น หลันซูซ ่ ทู่ ่อยู
ี ่ขา้ ง
หลั ง ก็ ทํ า สี ห น้ า โก รธ แ ค้น เช่ น กั น แต่ จ นใ จที่ รู ว้ ่ า มี กํ า ลั ง
ความสามารถสูอ้ ีกฝ่ ายไม่ ได้ ได้ยินว่าตอนที่อวิ๋นเฟยหยางมาก็
โดนเยว่เหยาสั่งสอนไปยกหนึ่ งแลว้
้ ดคลีคลายสถานการณ์
เฟิ งหรูซวิ ยกมือขึนพู ่ "เยว่เหยา ทุก
คนมาคุยกันด้วยเหตุผล ไม่จําเป็ นต้องเกิดโทสะ!"
้
"ตลกน่ า เป็ นครังแรกที ่ได้ยินว่าการปราบจลาจลทะเลดาว
นักษัตรมีการใช ้เหตุผลด้วย" เยว่เหยาพูดเย้ยว่า "ของอยู่บนตัว
ขา้ ถ้าอยากจะแย่งก็เขา้ มาเลย! แต่ขา้ จะพูดสิงที่ ่ไม่น่าฟั งเอาไว ้
้ ก็ อย่ า โทษข า้ แล ว้
ก่ อนนะ ถ้า พลาดแล ว้ เกิด เหตุ ไม่ ค าดคิด ขึน
กัน!"
่ ่ก เยว่เหยาดือรั
พวกเขามองหน้ากันเลิกลั ้ น้ พวกเขาเองก็ไม่
ี่ าเยว่เหยา ทีสํ
มีหนทาง เป็ นไปไม่ได้ทจะฆ่ ่ าคัญคือถ้าลงมือแลว้ ก็
ไม่รู ้ว่าใครจะแพใ้ ครจะชนะ

https://novel-lk.blogspot.com/
 พอเห็ น คนพวกนี ้ เสี ย เปรี ย บ อวิ๋ นเฟยหยางก็ ส ดชื่ น มี
ชีวิต ชีว าทันที และเป็ นเพราะเหมีย วอีด้้ ว ย เขาจึง โบกมือทํ า ตัว
เป็ นคนทีมี่ อธั ยาศัยไมตรีทน
ั ที "ช่างเถอะๆ เจ ้าตัวก็ไม่ได้แอบต่อสู ้
ลับ หลัง เสีย หน่ อย เป็ นคนของพวกเราที่สมัค รใจมอบสิงของให้ ่
เขาเอง ขอแค่ เ คารพกฎที่ พวกเรากํ า หนดมา ก็ ไ ม่ มี อ ะไรน่ า
ซัก ถามแล ว้ แยกย้า ยกันเถอะ แยกย้า ยกัน อย่ า ทํ า ให้เสีย เวลา
การปราบจลาจล"
พวกเฟิ งหรู ซ วิ กลอกตามองบน 'คนของพวกเรา' อะไรกัน
่
เกียวอะไรกั บคนของเจ ้าล่ะ อีกฝ่ ายไม่ได้ลงมือกับลูกน้องเจ ้า เจา้
ก็พูดได้อย่างสบายใจน่ ะสิ
"ประลองกันต่ อ!" เฮยอู๋ ห ยาพู ด ด้ว ยนํ ้ าเสีย งเย็ นเยี ย บแล ว้
้ ตว ์พาหนะ ผ้าคลุมสีดําขา้ งหลังพลิวไหวตามกระแสลม
เลียวสั ้ พา
่
ลูกน้องวิงออกไปอย่ างรวดเร็ว
"กลับ กันได้แล ว้ !" อวิ๋นเฟยหยางหัว เราะอย่ า งร่า เริง เล่ นหู
้ กหนึ่ ง แลว้ เลียวสั
เล่นตาใส่เหมียวอีพั ้ ตว ์พาหนะนํ าลูกน้องออกไป
เช่นกัน
้ อนให้
่
"เยว่เหยา โถ่เยว่เหยา!" เฟิ งหรูซวิ ส่ายหน้าพลางยิมเจื
เยว่เหยา ดูจากคําพูดและลักษณะท่าทางของเขา ทําให้ในสายตา
คนอืน่ เขาเหมือนสนิ ทกับเทพธิดาเยว่ เหยามาก เขาโบกมือนํ า
คนจากไปแลว้ เช่นกัน
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 426 สู ้กันจนเสียสติ

สองคนที่ เหลื อ อยู่ ไป๋ จื่ อเหลี ย งกับ คงจื อพู

้ ด ไม่ อ อก แต่
สุดท้ายก็จากไปอย่างแค้นใจเช่นกัน
่
ศีลแปดทีตามหลั ้
งคงจือจากไปพึ มพําว่า "อย่าให้ผูห้ ญิงคนนี ้
้ นทั้งดอก
ตกอยู่ ใ นมือข า้ แล ว้ กัน สัก วันข า้ จะให้นางคืนมาทังต้
เลย"
ตอนนี ้เยว่ เหยาเอีย งศีรษะมองเหมีย วอี ้ แล ว้ ถ่ า ยทอดเสี ย ง
"เยียนเป่ ยหง มอบของให้ขา้ ไม่ขาดทุนใช่ไหมล่ะ?"
เหมีย วอีเงี้ ย บไม่ พู ด อะไร แต่ พ วกจ า้ วเฟยที่อยู่ ข า้ งหลัง อด
้ ึ ก ปี ติ ยิ น ดี ไ ม่ ไ ด้ โ ช ค ดี ที่ มี เ ย ว่ เห ย า อ อ กห น้ า ข ว า ง ใ ห้
รู ส
ไม่อย่างนั้นของทีฮุ ่ บเขา้ ไปก็ตอ้ งคายออกมาหมด

เยว่เหยาเรียกเหมียวอีอี้ ก ครัง้ "ถามเจา้ อยู่นะ ทําไมไม่ ต อบ

ล่ะ?"
้ ดขอบคุณสันๆ
"ขอบคุณขอรับ!" เหมียวอีพู ้

ี่
"อย่าขอบคุณแต่ทปาก กลุ่มของเจ ้ายังขาดอีกสองคน เดียว ๋
กลับไปขา้ จะเตรียมคนให้กลุ่มเจา้ อีกสองคน ถ้าสามารถปกป้ อง
นั ก พรตแดนเซีย นสองคนให้รอดชีวิต กลับ ไปได้ ก็ พ ยายามทํ า
อย่ า งสุ ด ความสามารถ" พอพู ด จบเยว่ เหยาก็ ถ อนหายใจเบาๆ
อย่างอดไม่ได้ ในสายตาฉายแววจนใจ เมือมาที่ ่ ่ แลว้ นางต้องทํา
นี
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
ตัวเป็ นหญิงแกร่ง คํานึ งทุกอย่างเพือผลประโยชน์
ของแดนเซียน
้
รวมทังแดนโพ น้ สวรรค ์
ถึงอย่างไรผูห ้ าย ที่จริงในโลกนี ไม่
้ ญิงก็ไม่ใช่ผูช ้ มผี ูห
้ ญิงคน
ไหนอยากจะยโสอวดดี และแสดงออกว่าตัวเองดุร ้ายน่ าเกรงขาม
กว่าผูช
้ ายหรอก
่ นอี
การเข่นฆ่าเริมขึ ้ กครัง้ เป็ นการต่อสูท
้ ่น่
ี าเวทนาหัวกับตัว
อยูค่ นละที่ เลือดสดสาดกระเด็น เสียงร ้องเจ็บปวดดังขึนเป็ ้ นระยะ
เมื่อมองเห็ นภาพแบบนี ้ทุ กวัน สํ า หรับ นั ก พรตคนใดก็ ตามที่อยู่
ตรงนั้ น นี่ คือสนามทดสอบอันยิ่งใหญ่ แน่ นอน คนที่อดทนรอด
ชีวิต ผ่ า นการเข่นฆ่ าแบบนี ้กลับ ไปได้ ในด้า นอุ ป นิ ส ย
ั ประจําตัว
่
จะต้องมีบางอย่างเปลียนไปไม่ มากก็นอ้ ย
พระอาทิต ย ข ้
์ ึนพระอาทิ ต ย ต์ ก เวลาผ่ า นไปวัน แล ว้ วัน เล่ า
กําลังพลหกฝ่ ายก็ยงน้ ิ่ อยลงเรือยๆ
่ แต่บรรยากาศตรงนั้นกลับยิง่
ดูตงึ เครียด
ทุกคนที่ยังมีชวี ิตอยู่ต่างก็รู ้ อดทนมาจนถึงตอนนี ้ ต้องสูส้ ุด
ชีวต
ิ แลว้ ก็สส
ู ้ ุดชีวต ่
ิ อีก โอกาสทีจะรอดชี วต ้
ิ กลับอยู่ตรงหน้า นี เอง
ไม่ว่าใครที่ลงสนามก็ลว้ นแสดงฝี มือออกมาเต็มที่ คนยิ่งน้อยลง
การเข่นฆ่ากลับยิ่งบา้ ระหํ่าขึน ้ ความถีในการลงสนามต่
่ ้ ็ ย ่ิ ง
อ สู ก
้ นกัน แต่ละคนลว้ นแสดงความสามารถเหนื อระดับ
รวดเร็วขึนเช่
ของตัวเอง ทะลวงขีดจํากัดของตัวเองไม่หยุด
เมื่อพวกกู่ซานเจิงเห็
้ นฉากนี อยู
้ ่ในสายตา ก็อดหวาดระแวง
่
กลัวไม่ได้ ถ้าเปลียนเป็ นตัวเองลงสนามก็เกรงว่าจะทนไม่ไหว คน
https://novel-lk.blogspot.com/
ที่ต่อสูแ้ ลว้ รอดชีวิตมาได้จนถึงตอนนี ไม่
้ ธรรมดาจริงๆ ด้วย ลว้ น
เป็ นยอดฝี มอ ื ท่ามกลางยอดฝี มอ
ื บนสนามรบแน่ นอน
้
เยว่เหยากลับพบว่าเหมียวอีแปลกไปเล็ กน้อย เหมือนความ
้
สงบเยือกเย็นเวลาเผชิญหน้ากับนางก่อนหน้านี หายไปแล ว้ ดูพูด
้
น้อยผิดปกติ บางครังนางเป็ นฝ่ ายชวนคุยเอง แต่เหมียวอีก็้ ตอบ
้ แค่คําสองคํา ทําให้นางรู ้สึกไร ้เรียวแรงมาก
สันๆ ่
้
หลังจากกองกําลังสองฝ่ ายลงสนามสุดท้าย พอทังสองฝ่ าย
่ั บตาเดียวก็ทําทุก อย่ างที่สามารถทํา ได้ สูก้ น
ปะทะกัน ชวพริ ั จน
ตาแดง
้
เสีย งโครมครามดัง ขึ นไม่ ห ยุ ด ดินโคลนถู ก พลัง อิท ธิฤ ทธิ ์
กวนจนปลิ ว ว่ อ น กํ า ลัง พลวิ่งตัด สลับ กัน ต่ า งฝ่ ายต่ า งโจมตี
ดุ เดือดใส่ ก น ้
ั ซําไปซํ ้
ามา พัง พินาศย่ อยยับ อาชามัง กรส่ ง เสียง
ร ้องเจ็บปวด
เฮยอู๋ ห ยาจากแดนผีและอวิ๋นเฟยหยางจากแดนมารกํ า ลัง
เบิกตากวา้ งมองอยู่ การปะทะสนามสุดท้ายคือฝ่ ายของพวกเขา
้
ทังสอง
้
ทังหกแดนมี คนที่ยังไม่ได้ลงสนามแปดสิบเก ้าคน หรือพูดได้
่ บคนทีลงสนามสุ
อีกอย่างว่า ยีสิ ่ ดท้ายจะเหลือรอดได้เพียงสิบ เอ็ ด
คน แลว้ การปราบจลาจลทะเลดาวนัก ษัต รก็จะสินสุ ้ ดลง สิบเอ็ ด
่ ด ท้า ยก็ จ ะเกิด ขึนท่
รายชือสุ ้ ามกลางยี่สิบ คนนั้ น ความหวัง ที่จะ
รอดชีวิตมีเยอะมาก แลว้ ก็นอ ้ ยมากเช่นเดียวกัน สวรรค ์กับนรก
อยู่ห่างกันแค่เสน้ เดียว
https://novel-lk.blogspot.com/
 คนที่ได้ต่อสูส้ นามสุด ท้ายนั้นเศร ้าสลด ความเป็ นกับ ความ
ตายอยู่ห่างกันแค่เสน ้ เดียว เห็ นอยู่กบั ตาว่าโอกาสรอดชีวต ิ ออก
จากทะเลดาวนั ก ษัต รอยู่ ต รงหน้า แต่ ก ลับ โดนคู่ ต่ อสู พ
้ ยายาม
ขัดขวางอย่างบา้ คลั่ง ความรู ้สึกทีทั
่ งมี
้ หวังทังผิ
้ ดหวังแทบจะทําให้
คนประสาทเสีย
ขณะกํ า ลัง ต่ อสู ก
้ น
ั อย่ า งคนล ม้ ม้า พลิก แดนมารได้เปรีย บ
แล ว้ ทั้งสองฝ่ ายต่ า งมี ค นตาย หลัง จากสู ก ้ น
ั จนสถานการณ์
กลายเป็ นแบบเจ็ ด ต่ อ ห้า ทุ ก คนที่ กํ า ลัง ดู ก ารต่ อ สู ก ่ ง วล
้ ็ เ ริมกั
้ ไม่
แม้แต่เหมียวอีที ่ ค่อยพูดจาก็ดูอย่างใจจดใจจ่อเช่นกัน

้ นะครัง้
ทุ ก คนลํ า บากมาเกื อ บสิ บ ปี แล ว้ การตัด สิ น แพ ช
สุ ด ท้า ยอยู่ ที่ตัว ของคนคนเดีย ว จะเรีย กว่ า รายชือสุ
่ ด ท้า ยก็ ไ ด้
ใครจะไม่ชว่ ยตืนเต้ ่ นแทนล่ะ?

หลังจากนักพรตแดนผีคนสุดท้ายโดนนักพรตแดนมารสาม
่
คนร่วมมือกันฆ่าตาย นักพรตสีคนที ่ ออยู่ของแดนผีก็ไม่สนใจ
เหลื
ความเป็ นความตายของเพื่อนร่ว มกลุ่ ม แล ว้ แยกย้า ยกัน ทัน ที
้ าอย่างบา้ คลั่ง กําลังประกาศ
"อ้าก!" แต่ละคนเงยหน้าคํารามขึนฟ้
ต่อทุกคนว่าพวกเรารอดชีวต ิ แลว้
นักพรตหกแดนร่วมกันโห่ร ้องดีใจทันที
้
ใครจะคิดว่าตอนนี จะเกิ ่
ดการเปลียนแปลงกะทั นหัน นักพรต
แดนมารคนหนึ่ งเข่นฆ่าจนเสียสติ ไม่น่าเชือว่
่ าจะไม่ได้ยน
ิ เสียงโห่
ร ้องดีใจของคนมากมายขนาดนี ้ เขายังไม่หยุดเข่นฆ่า กระโจน

https://novel-lk.blogspot.com/
อาชามังกรพุ่งออกมาโดยตรง และฟั นดาบใหญ่ออกมาอย่างบ า้
คลั่ง
"ฉึ ก !" พอดาบดิ่งลงมา ช วพริ
่ั บ ตาเดีย วก็ ฟั นหัว พรตผีค น
หนึ่ งทีไม่
่ ได้เตรียมตัวขาดกระเด็น

นั ก พรตหกแดนตะลึ ง งัน เสี ย งโห่ ร อ้ งดี ใ จเงี ย บลงทัน ที

่ อสูอ้ ยู่ในสนามตกใจแลว้
นักพรตสองฝ่ ายทีต่
และนักพรตแดนมารคนนั้นก็เสียสติแลว้ จริงๆ ไม่ดูปฏิกริ ยิ า
อะไรขา้ งนอกเลย พุ่งไปสังหารนักพรตแดนผีอก
ี สามคนแลว้
ใครจะเอาชีวิตมาเล่นสนุ กกับเขาในเวลานี ล่้ ะ ต่อให้นักพรต
้ เ้ ขาได้ แต่ก็ไม่อยากลงมือเสี่ยงอันตรายกับ
แดนผีสามคนนี จะสู
้ ว้ รีบเขา้ ไปหลบในค่ายแดนผีอย่างรวดเร็ว
คนเสียสติคนนี แล
่
"รนหาทีตาย!"
้
เสียงตะโกนเกรียวกราดดั ้ เสือคลุ
งขึน ้ มสีดําปลิวสะบัดอย่าง
่ วใหญ่เหมือนวัวพุ่งออกมาปานลม
รุนแรง หมาป่ าดุร ้ายสามตาทีตั
คลั่ง
จู่ๆ เฮยอู๋หยาก็เผยอาวุธในมือ บุกเดียวเข ่ า้ มาสังหารนักพรต
แดนมารทีเป็ ่ นบา้ คนนั้น เขาโมโหแลว้ จริงๆ ตัดสินแพช ้ นะไปแลว้
้ ด แล ว้ ไม่ น่ าเชือว่
การต่ อ สู ส้ ิ นสุ ่ า อี ก ฝ่ ายจะมาทํ า ลายรายชื่อ
สุดท้ายทีฝ่่ ายแดนผีได้ไป
"เฮยอู๋หยา! เจ ้าบังอาจ!"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ๋
อวินเฟยหยางตะโกนอย่ ้
างเกรียวกราดเช่
นกัน ในมือถือทวน
ยาว ควบกระทิงมารคลั่งพุ่งออกไปทันที
หลั ง จากกองกํ า ลั ง ทั้ งสองฝ่ ายรู ต
้ ั ว ก็ แ ทบจะไล่ ส ั ง หาร
ตามหลังสองคนนั้นออกไปทันที เป็ นลูกน้องคนสนิ ทของทังสอง ้
่ คงไม่มาเสียงอั
ส่วนคนอืนๆ ่ นตรายในเวลานี อี ้ กแลว้
่ า จะ
และพอเยียนเป่ ยหงเห็ นคนขา้ งๆ พุ่งออกไป ก็ไม่น่าเชือว่
บุ ก ตามหลัง ไปด้ว ย เขาถื อ ดาบใหญ่ เ ล่ ม หนึ่ งร อ้ งตะโกนพุ่ ง
่ ทํ
ออกไป สิงนี ้ าให้เหมียวอีพู
้ ดไม่ออกมาก
่ ายังเกิดเรืองแบบนี
การต่อสูจ้ บลงแลว้ ไม่น่าเชือว่ ่ ้ ก นักพรต
อี
่
แดนอืนมองหน้ ่ ่ก 'พวกเราคงไม่ตด
ากันเลิกลั ิ ร่างแหไปด้วยหรอก
นะ?'
เห็ นได้ช ดั ว่ าสัต ว ์พาหนะของเฮยอู๋ หยาแข็ งแกร่งกว่ าอาชา
มังกรของพรตมารที่เสียสติ ชวพริ ่ั บตาเดียวที่ทังสองฝ่
้ ายประมือ
กัน จู่ๆ หมาป่ าดุร ้ายสามตานั่นก็แยกเขียวคมกั
้ ดจุดอ่อนส่วนท้อง
สัตว ์พาหนะของพรตมารที่บา้ บิ่นคนนั้น ทําให้เลือดสดไหลย้อย
ทันที
้ พรตมารคนนั้นก็โดนเฮยอู๋หยา
พออาชามังกรพลาดท่า บึม!
ใช ้ทวนตีกระเด็นออกไปทันที
อวิ๋นเฟยหยางทีตามสั
่ งหารมาด้านหลังรีบออกทวนปะทะเขา้
กับเฮยอู๋หยา สัตว ์พาหนะที่ทังสองขี
้ ่ ่ ตัวหนึ่ งใช ้เขียวกั
อยู ้ ด ส่วน

https://novel-lk.blogspot.com/
อี ก ตัว หนึ่ งใช ม้ ุ ม เขาแหลมชน ทั้งสองเฉี ย ดผ่ า นกัน ไปอย่ า ง
รวดเร็ว
๋
อวินเฟยหยางที ่ ยดผ่านไปรีบพุ่งไปหาพรตมารคนนั้นที่ตก
เฉี
้
ลงพืนจนตื ่
นได้
สติ แลว้ ดึงมาอยู่ขา้ งหลังตัวเอง
ก็ ช ่ว ยไม่ ได้ เวลานี ้เฮยอู๋ ห ยาต้องการออกหน้า ให้นั ก พรต
แดนผี อวิ๋นเฟยหยางก็ ค งไม่ มองดู นัก พรตแดนมารของตัว เอง
เสียเปรียบอยู่เฉยๆ เช่นกัน ก็เหมือนกับเยว่เหยาที่ต้องช่วยชีวิต
้
พวกกู่ซานเจิงจากเงื ้
อมมื ่
อของไป๋ จือเหลี ยง
เฮยอู๋หยาที่เฉี ยดผ่านตัวอวิ๋นเฟยหยางลุยเดียวสั
่ งหารไปยัง
นั ก พรตแดนมารที่พุ่ ง เข า้ มา ต้อ งการสัง หารนั ก พรตแดนมาร
่
หลายๆ คนเพือระบายความโกรธให้ ฝ่ายแดนผี
หมาป่ าดุ ร ้ายสามตาที่ เขาขี่ร ้ายกาจจริง ๆ กัด ทางซ ้ายกัด
ทางขวา ช่วยเฮยอู๋หยาฆ่ากลุ่มนักพรตแดนมารจนพินาศย่อยยับ
เข า ส บ โอกา ส กํ า ลั ง จะแทง ทวนออกไป สั ง หา รระบาย
ความแค้น แต่จู่ๆ ในแนวเฉี ยงก็มีดาบใหญ่ดา้ มหนึ่ งโจมตีเขา้ มา
อานุ ภาพดาบนั่นเหมือนมารคลั่งจริงๆ โจมตีจนเฮยอู๋ หยาตกใจ
ถ้าไม่ระวังคงเกือบโดนอีก ฝ่ ายฟั นตายแล ว้ โชคดีที่หมาป่ าสาม
่ งั่ บออกมา ช่วยเขาแก ้สถานการณ์ไวแ้ ลว้
ตาทีขี
ี่ า้ มาไม่ใช่ใครอืน
ผูท้ เข ่ เยียนเป่ ยหงนั่นเอง

ี่ ทธ ์ของอีกฝ่ ายเหนื อกว่าเยียนเป่ ยหง แถม

แต่ชว่ ยไม่ได้ทวรยุ
อาวุธและเกราะรบบนตัวก็ไม่เหมือนของเหมียวอี ้ ทีทํ ่ าได้ทงโจมตี
ั้
https://novel-lk.blogspot.com/
และป้ องกัน จึง เสีย เปรีย บเล็ ก น้อย แต่ ก็ พ ยายามใช ้วิช าดาบที่
ยอดเยี่ยมไร เ้ ทีย มทาน คุ ก คามทุ ก จุ ด จนเฮยอู๋ ห ยาทํ า ได้เ พี ย ง
ป้ องกันตัว ไม่ ใ ห้เฮยอู๋ ห ยามีโ อกาสกลับ ตัว ไปลงมือ กับ บรรดา
๋
ลูกน้องคนสนิ ทของอวินเฟยหยางที ่ าลังตกจากอาชามังกร
กํ
่ า ทังสองจะต่
ไม่ น่า เชือว่ ้ อสูก้ น
ั อุ ตลุ ด ตลอดทาง เฮยอู๋ ห ยามี
หมาป่ าสามตาคอยช่วย แต่ก็ไม่ได้เปรียบอะไรมากนัก
คนที่ดูการต่อสูร้ ู ้สึก ตกตะลึงมาก คิดในใจว่า 'คนคนนี ้เป็ น
ใคร ภายใต้การใช ้กําลังปะทะกันโดยตรง ด้วยความสามารถของ
เฮยอู๋หยา บวกกับมีหมาป่ าสามตาคอยช่วย ไม่น่าเชือว่ ่ าจะสยบ
เขาไม่ลง!'
เยียนเป่ ยหงเองก็ปวดหัว กับหมาป่ าดุ ร ้ายตัวนั้ นเช่นกัน ขน
ของหมาป่ าสามตานั่ นนุ่ มเหนี ย วไร ้ที่เปรีย บ ตัว เองโจมตีไปสิบ
กว่าดาบแลว้ แต่ยงั ไม่มีทางทําให้มน
ั บาดเจ็บได้เลย กลับโดนมัน
คุกคามจนลนลานทําอะไรไม่ถูกครังแล ้ ว้ ครังเล่
้ าด้วยซํา้

อวิ๋ นเฟยหยางที่ อยู่ อี ก ฝั่ งรีบ มาสกัด ลู ก น้อ งของเฮยอู๋ ห ยา

ไม่ ใ ห้ลู ก น้องคนอื่นของเขาลงมือกับ ลู กน้องตัวเอง ทังสองฝ่ ้ าย
แข็งกร่งมาก ไม่น่าเชือว่่ าจะไม่ใช ้ของวิเศษเลย ไม่มีใครยอมกม้
หัวแสดงความอ่อนแอต่ออีกฝ่ าย
เหมียวอีดู้ การต่อสูอ้ ยู่ พอเห็นเยียนเป่ ยหงเริมเสี
่ ยเปรีย บทีละ
น้อย เขาก็น่ งไม่
ั ตด ่ ว้ แกะห่อผ้าทีแบกอยู
ิ ทีแล ่ ่ขา้ งหลังโยนให้จา้ ว
เฟยถือ แลว้ กางมือสองขา้ ง หมอกดําลอยมาแนบตัว สวมเกราะ
้
ทังคนทั ้
งอาชามั งกร ถือทวนเกล็ดกลับด้านไวใ้ นมือ
https://novel-lk.blogspot.com/
 เยว่เหยาตกตะลึงมาก ตะโกนถามว่า "เจ ้าจะทําอะไร?"
เฮยทั่นพุ่งออกไปราวกับลูกธนู ออกจากสาย เหมียวอีถื้ อทวน
มุ่ ง โจมตีต รงไปยัง เฮยอู๋ ห ยาและเยีย นเป่ ยหงที่กํ า ลัง ต่ อสู ก
้ น
ั อยู่
เขาต้องการจะแกว้ ิกฤตให้เยียนเป่ ยหง ตะโกนอย่างเกรียวกราด ้
ว่า "เยียนเป่ ยหงอยู่น่ี !"
กลุ่ มคนที่ดู ก ารต่ อสู ฮ้ ื อฮา นี่ เป็ นการบีบ คันให้
้ เทพสัง หาร
ออกมาแลว้ ต้องการจะฆ่าเฮยอู๋หยาเหรอ?
เฮยอู๋ ห ยาที่ ชํา เลื อ งมองแวบหนึ่ งตกใจ 'เจ า้ บ า้ นั่ นโจมตี
ออกมาได้อย่างไร ซวยแลว้ ลืมไปว่าเดิมทีเจ า้ นั่ นอยู่ ท่ค่ ี า ยแดน
มาร'
พวกจา้ วเฟยก็ตกใจเช่นกัน แดนมารสูก้ บ
ั แดนผี เจา้ จะเขา้
ไปประสมโรงทําไมล่ะน้องชาย
้
พอพวกจ า้ วเฟยเห็ นเหมีย วอีสวมเกราะรบ ก็ ส วมเกราะรบ
ตามทันที จา้ วเฟยรีบผูกห่อผ้าไวข
้ า้ งหลัง โบกงา้ วกรีดนภาและ
ตามโจมตีออกไปเช่นกัน
พอเขาออกไป ซือ คงอู๋ เ ว่ ย ก็ โ บกขวานยาวโจมตี อ อกไป
เหมือนกัน
กู่ซานเจิง้ ถานเล่า เย่ซน
ิ หรือแม้แต่เถาหย่งชุนกับผีจวินจือ่
ที่อยู่ขา้ งหลังก็ออกไปโจมตีอย่างไม่เจียมตัวเช่นกัน ไม่น่าเชือว่
่ า
จะไม่มใี ครลังเลเลย

https://novel-lk.blogspot.com/
 มีเพียงสองคนที่โดนเยว่เหยาจับยัดเขา้ มาในกลุ่มตอนหลัง ที่
ทํ า อะไรไม่ ถู ก ไม่ รู ้ว่ า ควรจะทํ า อย่ า งไรดี เดิมทีนึก ว่ า เข า้ มาอยู่
้ ว้ จะได้เปรียบมาก จู่ๆ ก็มาเล่นแบบนี ้ อยากจะวางกับดัก
กลุ่มนี แล
ฆ่าคนหรือว่าอย่างไร?
เ ย ว่ เ ห ย า จ ะ ป ร ะ ส า ท เ สี ย แ ล ้ ว ' 'เ ยี ย น เ ป่ ย ห ง ' น่ ะ มี
ความสามารถนั้น แต่พวกเจา้ จะวิงเข ่ า้ ไปประสมโรงทําไม คิดว่า
เฮยอู๋ ห ยาจะถู ก รัง แกได้ง่ า ยๆ จริง เหรอ การที่ พวกเจ า้ เข า้ ไป
แทรกแซง ต่อให้กดดันจนเฮยอู๋หยาใช ้ของวิเศษ ก็ไม่ถือว่าเขา
ทํ า ผิ ด กฎหรอก หรือ ไม่ ช อบที่ รายชือแดนเซี ่ ย นของข า้ ครอง
สัดส่วนเยอะเกินไป เลยอยากจะทําลายทิงเสี ้ ยหน่ อย?'
้
เยว่ เหยาสะบัด มือสองข า้ ง ยิง พระจันทร ์เสียวหกวงออกมา
อย่างรวดเร็ว ตัดขวางการต่อสูข ้
้ องสองฝ่ าย พร ้อมทังตะโกนเสี
ยง
เล็กแหลมว่า "หยุดนะ!"
สุดท้ายนางก็แหกกฎใช ้ของวิเศษเหนื อกติกาบนสนามต่อสู ้
้
แลว้ แต่คาดว่าตอนนี คงไม่ มใี ครว่านางทําผิดกฎหรอก
้
ภายใต้การสยบของอานุ ภาพพระจันทร ์เสียวหกวง บวกกับ
การที่กําไลอิทธิฤทธิระบุ
์ ตําแหน่ งบนตัวทุกคนระเบิดออกมาเป็ น
แสงอาทิตย ์สีทองฉับพลัน แลว้ ก็มีเสียงดังกอ้ งมาจากทางที่จอด
้ อ ถ้าเกินเวลาจะไม่รอ!"
เรือของเกาะไร ้นาม "ขึนเรื
้ นการประกาศว่าการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร
เสียงนี เป็
้ ดอย่างเป็ นทางการแลว้
สินสุ

https://novel-lk.blogspot.com/
 กําลังพลบนสนามต่อสูถ้ งึ ได้สงบลง ถือว่าหาบันไดลงได้แลว้
หลัง จากเฮยอู๋ ห ยากับ อวิ๋นเฟยหยางมองหน้า กัน ก็ ทํ า เสียง
ฮึดฮัดแทบจะพร ้อมกัน โดยมีกําลังพลของฝ่ ายตัวเองตามอยู่ ขา้ ง
หลัง
๋
อวินเฟยหยางเห็ นเยียนเป่ ยหงห้าวหาญขนาดนี ้ ไม่น่าเชือว่่ า
จะสามารถใช ้กําลังปะทะกับเฮยอู๋หยาได้ บวกกับเหมียวอีที ้ ่ยื่นมือ
้
เข า้ มาช่ว ยกะทันหัน พอเห็ นทังสองอวิ ๋นเฟยหยางก็ เรีย กได้ว่ า
หัวเราะลั่น
เฮยอู๋ ห ยาที่เปิ ดเผยเพีย งดวงตาหันกลับ มามองเหมีย วอีกั ้ บ
เยียนเป่ ยหงอย่างลึกซึงแวบหนึ ้ ่ ง โดยเฉพาะเยียนเป่ ยหง เมื่อครู ่
ถ้าไม่ระวังคงโดนเยียนเป่ ยหงฟั นตายแลว้ เขารู ้สึกได้ว่าเยียนเป่
ยหงก็ แ ค่ ว รยุ ท ธ ต์ ่ํ าไปหน่ อย ถ้า รอให้ว ัน ข า้ งหน้า วรยุ ท ธ เ์ พิ่ ม
้
ขึนมา มีฝีมอ ื แบบนี ก็ ้ สุดยอดแลว้

…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 427 เกียรติยศของผูร้ อดชีวต
ิ

่ วไหล่ นึ กไม่ถงึ ว่าในเวลานี เหมี

เยียนเป่ ยหงชูดาบพาดทีหั ้ ยว
้
อีจะโจมตี เขา้ มาช่วยตน ต้องรู ้ไวว้ ่าอีกฝ่ ายเป็ นบุคคลที่มีป ระวัติ
ไม่ ธ รรมดาของแดนผี เขาหัว เราะลั่นขณะมองเหมีย วอี ้ สีห น้า
สบายใจเหมือน 'มีนอ้ งชายมันก็ไม่เสียชาติเกิดแบบนี แหละ!' ้

เหมียวอีหั ้ นไปมองพวกจา้ วเฟยที่โจมตีตามออกมา สายตา

ไปหยุดอยู่ท่ตั ี วผีจวินจือ ่ เขารู ้สึกเหนื อความคาดหมายเล็ก น้อย
นึ ก ไม่ ถึง ว่ า ผี จ วิ น จื่อที่กลัว ตายยอมคุ ก เข่ า เชือฟั
่ ง มาตลอดจะ
่ วต
เสียงชี ิ ได้ดว้ ย
ผีจวินจืออั ่ บอาย ยิมอย่
้ ่
างเก ้อเขิน เบียงหน้
าหลบสายตาของ
เหมียวอี ้ เก ้อเขินเล็กน้อย
เขาเองก็ ไ ม่ รู ว้ ่ า เป็ นเพราะอะไร พอหัว ร อ้ น ก็ โ จมตี ต าม
ออกมาโดยตรงเลย นึ ก ถึง ตอนแรกที่ถู ก ขัง อยู่ ใ นนํ ้ าเต้า หลอม
ปี ศาจ ตอนนั้นสาปแช่งให้เหมียวอีตายอยู ้ ่ในนั้น ปรารถนาจะให้
้
เหมียวอีตาย
่
สุ ด ท้า ยก็ เกิด เรืองแบบนี ้ขึน
้ เรีย กได้ว่ า ทํ า ให้ค นไม่ น้อยได้
้
เห็นอะไรชดั ขึนหลายอย่ าง
่
เรืองที ่ เกือ บจะวุ่ น วายใหญ่ โ ต ในที่ สุ ด ก็ ผ่ า นไปอย่ า งไม่ มี
อันตรายใดๆ จากคําเตือนขึนเรื ้ อที่ประกาศออกมา คนส่วนใหญ่

https://novel-lk.blogspot.com/
 ์ ตํ า แหน่ งบนข อ้ มื อ ที่ ระเบิ ด
ล ว้ นจ อ้ งไปยัง กํ า ไลอิ ท ธิฤ ทธิ ระบุ
ออกมาเป็ นแสงสีทองสุกใส
เหมียวอีก็้ ไม่ใช่ขอ้ ยกเวน
้ ขณะกําลังมองกําไลทองส่องแสง
เปล่ ง ประกายระยิบ ระยับ เขาก็ ทํ า สีห น้า ปลงอนิ จ จัง การปราบ
จลาจลทะเลดาวนักษัตรจบแลว้ จริงๆ เหรอ? ขา้ รอดชีวต ิ แลว้ จริงๆ
เหรอ?
คนส่ ว นใ หญ่ ก็ คิ ด แบ บ นี ้ เหมื อ นกั น แต่ ล ะ คนมี สี ห น้ า
สลับซับซ ้อน
"เยียนเป่ ยหง เจา้ ยังเห็ นขา้ อยู่ในสายตารึเปล่า?" เยว่เหยาขี่
้
สิงห ์กิเลนหยกเดินเขา้ มา แลว้ จ ้องเหมียวอีพลางตํ าหนิ ไปยกหนึ่ ง
นักพรตแดนเซียน นอกจากคนที่มีสิทธิไม่ ์ เขา้ ร่วมต่ อสู ไ้ ม่ ก ่ี
คนแล ว้ คนอื่นๆ รวมทังเหมี ้ ย วอี ้ ไม่ ง่ า ยเลยกว่ า กลุ่ มนี ้จะเหลื อ
รอดชีวต ิ ได้ยสิ ่ี บสามคน เป็ นจํานวนทีเยอะที ่ ่ ดในบรรดานักพรต
สุ
้
ทังหกแดน เห็ นอยู่กบ
ั ตาว่าการปราบจลาจลจบลง แดนเซียนได้
อันดับ หนึ่ งทุ กอย่ างแล ว้ ใครจะคิด ว่ าจู่ๆ เหมีย วอีจะสู ้ ญเสียการ
ควบคุ มและโจมตี อ อกไป ไม่ ฟั ง คํ า บัญชาการของนางเลย ถ้า
สู ญ เสี ย กํ า ลัง พลกลุ่ ม หนึ่ งไปในตอนสุ ด ท้า ยก็ จ ะขาดทุ น มาก
สําหรับเยว่เหยาที่พยายามปกป้ องให้นักพรตแดนเซียนรอดชีวต ิ
กลับไปได้มากทีสุ ่ ดเท่าทีจะทํ
่ าได้ แบบนี เรี ้ ยกได้ว่าสุดจะทน
้ ดไม่ออก พวกจา้ วเฟยโดนเยว่เหยากวาดสายตา
เหมียวอีพู
เย็นเยียบมองแวบหนึ่ ง แต่ละคนละอายใจจนพูดไม่ออกเช่นกัน

https://novel-lk.blogspot.com/
 เยว่ เ หยามองคนกลุ่ ม นี ้ แต่ ก็ ไ ม่ รู ว้ ่ า ควรจะพู ด อย่ า งไรดี
ภายใต้ส ถานการณ์แบบนี ้ นางเองก็ นึก ไม่ ถึง เหมือ นกัน ว่ า พอ
้
เหมียวอีออกไปโจมตี แลว้ พวกจา้ วเฟยก็ไม่กลัวตายตามออกไป
้ าให้รู ้สึกนับถือ
โจมตีดว้ ย การกระทําแบบนี ทํ
เยว่เหยาหันกลับมามองอีกสองคนทีเหลื ่ อ พวกเขาเป็ นคนที่
นางจับ ยัด เข า้ มาในกลุ่ มนี ้ หดหัว อยู่ ที่เดิมไม่ ต ามออกไปโจมตี
่ ทํ
ด้วย สิงนี ้ าให้นางมีสห
ี น้าซับซ ้อนมาก
้
ก่อนหน้านี นางยั
ง อยากพยายามปกป้ องนัก พรตแดนเซีย น
เพิ่มอีก สัก สองคน นางไม่ เห็ นด้ว ยที่กลุ่ มของเหมีย วอีเก็
้ บ พรต
ปี ศาจไวส้ องคน สําหรับจุดยืนของนาง ยามช่วงชิงชยั ชนะกับคน
นอก นางต้องไตร่ตรองอย่างมากเพื่อนักพรตแดนเซีย นแน่ นอน
้
จึงให้เหมียวอีเตะพรตปี ้
ศาจสองคนนี ออกไป ้
กลุ่มนี จะได้ ปกป้ อง
นักพรตแดนเซียนได้เพิมอี่ กสองคน แต่เหมียวอีไม่ ้ เห็นด้วย ทําให้
ตอนนั้นนางโมโหมาก พอมาดูตอนนี แล ้ ว้ ก็ไม่รู ้ว่าถูกหรือผิด

สํ า หรับ เหมีย วอี ้ เขาไม่ มี ท างไตร่ต รองปั ญ หาจากมุ ม มอง

ระดับสูงเหมือนอย่างเยว่เหยาได้ นักพรตแดนเซีย นที่การปราบ
จลาจลทะเลดาวนักษัตรไม่ กลา้ ฆ่าเยว่เหยา แต่มีไม่นอ ้ ยที่ไล่ ฆ่ า
เหมีย วอี ้ เขาหาเหตุ ผลไม่ เจอ ว่ า ทํ า ไมต้องไม่ ป กป้ องคนที่ร่ว ม
เป็ นร่วมตายกับตัว เอง แต่กลับไปปกป้ องคนแปลกหน้าพวกนั้ น
แทน ต่อให้เหมียวอีปกป้้ องคนพวกนั้ น แต่คนพวกนั้นอาจจะไม่
ซาบซึงบุ้ ญคุณก็ได้ การกระทําที่ไม่สนใจใยดีของสองคนนั้ น ก็
อธิบายปัญหาชดั เจนแลว้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ อเถอะ!" เยว่เหยาไม่ได้พูด อะไรอีก สัตว ์พาหนะแบก
"ขึนเรื
นางก ้าวเดินไปอย่างช ้าๆ เคียงขา้ งกับทุกคน
จา้ วเฟยแกะห่อผ้าที่แบกไวข
้ า้ งหลังลงมา แลว้ โยนให้เหมียว
อี ้
เหมียวอีวิ้ งไปข
่ า้ งๆ เยียนเป่ ยหง แลว้ โยนให้ "ให้ท่าน"
์
เยีย นเป่ ยหงสงสัย หลัง จากใช ้พลัง อิทธิฤ ทธิตรวจดู ข า้ งใน
แลว้ ทรัพย ์สมบัตท ี่ ่ในนั้นก็เยอะจนทําให้เขาตกใจ
ิ อยู
ทรัพย ์สมบัตท ิ นัี่ กพรตหนึ่ งแสนแปดหมืนคนสะสมมาเป็
่ นพัน
ปี เดิมทีต อ้ งแบ่ ง กับ ร ้อยคนที่ชนะในการปราบจลาจลทะเลดาว
นักษัตร แต่ตอนนี สิ ้ งของส่
่ ้
วนใหญ่อยู่ในมือพวกเหมียวอีและคนที ่
หกปราชญ ์ส่งมา นักพรตคนอืนๆ ่ ที่รอดชีวิตแทบจะไม่มีอะไรใน
มือเลย โดนเหมียวอีรี้ ดไถไปเกือบหมดแลว้ ลองคิดดูว่าสมบัติท่ี
มากมายขนาดนี ้ ต่ อให้เป็ นแค่ ส่ ว นหนึ่ งก็ มากพอที่จะทํ า ให้คน
ตกใจแลว้
้ า งตกตะลึง แล ว้ ถ่ า ยทอดเสีย ง
เยีย นเป่ ยหงมองเหมีย วอีอย่
ถามว่ า "น้องชาย เจ า้ ไม่ ได้นับ ผิด ใช่ไหม? พวกนี ้ให้ข า้ เหรอ?
เอามาจากตัวพวกเขาเพราะ 'เรืองนั ่ ้น' ใช่ไหม?"
้ กหน้าตอบว่า "คนทีอยู
เหมียวอีพยั ่ ่ขา้ งกายขา้ ได้ส่วนแบ่ง ไป
้ ้ น ทุ ก คนได้เท่ า กัน ไม่ ได้น้อยเหมือนท่ า นหรอก แค่ เพราะ
ทังนั
ท่านไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ดว้ ย พวกเศษเหลือแบ่งยาก ท่านเลย
เสียเปรียบนิ ดหน่ อย"
https://novel-lk.blogspot.com/
 เยี ย นเป่ ยหงพู ด อย่ า งกระดากใจว่ า "จะไม่ ใ ห้ล ะอายใจได้
อย่ า งไร ข า้ ไม่ ได้ทํ า อะไรเลย จะรับ จากเจ า้ ไปเยอะขนาดนี ้ได้
อย่างไร ถ้าเป็ นนํ ้าใจเล็กๆ น้อยๆ ขา้ คงรับไวแ้ ลว้ แต่น่ี เยอะเกินไป
มัง้ ขา้ นับไม่ถูกเลย"
"ทําไมจะไม่ได้ทําอะไรล่ะ พี่ใหญ่เยียนคอยปกปิ ดให้ขา้ อยู่ที่
่ อทํ
ค่ายแดนมาร ให้ขา้ ใช ้ชือเพื่ าเรืองนี
่ ้ ก็ชว่ ยขา้ ได้เยอะทีสุ
่ ดแลว้
แต่ ไหนแต่ ไรมาพี่ใหญ่ เยีย นก็ กล า้ ได้ก ล า้ เสีย กลายเป็ นคนคิด
้ งแต่
หยุมหยิมเหมือนผูห้ ญิงแบบนี ตั ้ เมือไรกั
่ ้ ด
น" เหมียวอีพู
้
เยียนเป่ ยหงอึงไป แลว้ ก็ส่ายหน้าหัวเราะ นํ าห่อผ้ามัดไว บ
้ น
่ ้าพูดแบบนี ้ ขา้ ก็ไม่เกรงใจแลว้ นะ"
ตัวตัวเอง "ในเมือเจ
เรือ ใหญ่ ลํ า หนึ่ งจอดอยู่ ร ิม ฝั่ งที่ ห่ า งออกไปสิ บ กว่ า เมตร
นักพรตสามคนของตําหนักดาวประจิมเอามือไขวห ้ ลังยืนอยู่ บ น
ดาดฟ้ าเรือ กําลังมองกําลังพลบนเกาะทีมารวมตั ่ วกัน
คนเก ้าสิบเก ้าคนทยอยกันกระโจนขา้ มมา และตกลงบนเรือ
่
ไป๋ จือเหลี ยงสีหน้าแย่ มาก นอกจากพวกเขาหกคนที่ มีสิท ธิ ์
ไม่ตอ้ งลงต่อสู ้ กําลังพลคนอืนๆ ่ ของแดนปี ศาจก็ตายหมด เขาไม่
รู ้เลยว่ า หลัง จากไปถึง ตํา หนั กดาวประจิมแล ว้ จะเผชิญหน้า กับ
ท่านแม่ทลํ ี่ าบากขอร ้องเพือให้
่ เขาได้โอกาสครังนี
้ อย่
้ างไร

เป็ นเพราะหลังจากกําลังพลแดนปี ศาจมารวมตัวกันทีเกาะไร ่ ้

นาม เดิมทีก็มีจํานวนน้อยอยู่แลว้ ต่อสูก้ น ั จนถึงตอนหลังคนก็ยง่ิ
่
น้อยลงเรือยๆ ความถี่ในการลงต่ อสู ก้ ็ ย่งกระจุ
ิ ้
กตัวหนาแน่ นขึน
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ยิ่งทนไม่ไหว นักพรตห้าแดนอืนๆ
ฝ่ ายนี ก็ ่ ก็ยิ่งหาประโยชน์จาก
ลูกน้องของเขา ไม่ตอ้ งบอกก็รู ้ถึงผลลัพธ ์ที่ตามมา สามวันก่อนที่
การปราบจลาจลจะสินสุ ้ ด นอกจากพวกเขาไม่ ก ่คน ี กํ า ลัง พล
แดนปี ศาจก็ตายหมดแลว้
ก็ไม่ถือว่าตายหมดหรอก ผีจวินจือกั ่ บเถาหย่งชุนถือว่าเป็ น
นั ก พรตแดนปี ศาจเหมื อ นกัน แต่ ต อนนี ้ ไป๋ จื่ อเหลี ย งยั ง ไม่
่ ้สึกเหมือนโดนตบ
สังเกตเห็น ถ้ารอจนเขารู ้ตัวแลว้ ก็เกรงว่าจะยิงรู
หน้า นักพรตแดนปี ศาจที่อยู่ ในมือเขาไม่ มีใครเหลือรอด แต่อยู่
่ งจะรอดได้ แบบนี จะให้
ในมือคนอืนถึ ้ เขาทนความรู ้สึกได้อย่างไร
เดิมทีฝ่ายแดนเซีย นของเยว่เหยาก็ ไม่ ได้ดีไปกว่า ไป๋ จื่อเหลี
ยงสักเท่าไร แต่ชว่ ยไม่ได้ที่จู่ๆ เหมียวอีก็้ โผล่มาเฝ้ ารักษาการณ์
ช่วยเหลือเยว่เหยาได้มาก มีแต่นักพรตแดนเซีย นที่กลา้ ไปท้า สู ้
กับ คนอื่น คนอื่นไม่ ก ล า้ สู ก ั นั ก พรตแดนเซีย น แบบนี ้ทํ า ให้
้ บ
ลู ก น้องของเยว่ เหยาต่ อสู น ้ ้อ ยลงหลายสนาม ยิ่งตอนหลัง ก็ ย่ิ ง
ได้เปรียบ ผลก็คอ ื ทําให้เยว่เหยามาทีหลังดังกว่า ทําให้แดนเซียน
ปกป้ องนักพรตให้รอดชีวต ิ กลับไปได้มากทีสุ ่ ด

สามสิบหกคนที่หกแดนส่งมา ฝ่ ายอวิ๋นเฟยหยางตายไปคน
หนึ่ ง เหลืออยู่สามสิบห้าคน บวกกับยีสิ
่ บสามคนของแดนเซียน ก็
ครอบครองได้ห า้ สิ บ แปดรายชื่อแล ว้ อี ก สี่สิ บ สองคนที่ เหลื อ
เนื่ องจากตอนสุดท้ายตายไปคนหนึ่ ง หักแดนปี ศาจฝ่ ายไป๋ จือเหลี
่
่
ยงออกไปอีก อีกสีแดนที ่ อก็แบ่งเป็ นแดนละสิบเอ็ดรายชือ่ ไม่
เหลื
ต้องบอกก็รู ้ถึงผลลัพธ ์ แดนเซียนชนะขาดลอยอยู่อน ั ดับหนึ่ ง

https://novel-lk.blogspot.com/
 ภายใต้การติดตามของลูกน้องคนสนิ ท เยว่เหยาที่กําลังเดิน
ไปพักผ่อนที่ห้องพักอย่างดีหยุดฝี เท้า นางหันกลับมากวาดตาม
้ ่ ยื น สุ ม หัว อยู่ ก บ
องหา พอเห็ น เหมี ย วอี ที ั พวกเยี ย นเป่ ยหงบน
ดาดฟ้ าเรือ นางก็ตาเป็ นประกาย นางต้องยอมรับว่าเหมียวอีช่ ้ วย
นางไวไ้ ด้เยอะ
แลว้ ก็เห็ นกับตาว่าอวิ๋นเฟยหยางหัวเราะพลางเดินเบียดเข า้
้ นไป นางอดขมวดคิวไม่
มา จับขอ้ มือเหมียวอีเดิ ้ ได้ 'ทําไมคนของ
แดนมารชอบเขา้ มาอยู่ใกลช ้
้ ายคนนี เสมอ…'
้
พอสมาชิกทังหมดขึ ้ อ เรือใหญ่ก็เริมแล่
นเรื ่ ้ ไม่
น ครังนี ้ ได้ใช ้
อาชามัง กรขับ เคลื่อน เรือที่ตํ า หนั ก ดาวประจิมส่ ง มาเป็ นเรือ ที่
ขับ เคลื่อนโดยของวิ เ ศษ แล่ น อย่ า งรวดเร็ ว มาก ขี่ลมฝ่ าคลื่น
ออกไปโดยเร็ว
ที่จริง การปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต รยัง มี เวลาเหลื อ อี ก
หนึ่ งเดื อ นกว่ า ถึ ง จะจบ แต่ สํ า หรับ การปราบจลาจลที่ ดํ า เนิ น
ต่อเนื่ องมาเกือบสิบปี จบเร็วขึนหนึ ้ ่ งเดือนก็ไม่ถือว่าสําคัญ อะไร
ถึงอย่างไรระหว่างทางกลับก็ยงั ต้องใช ้เวลาอีกสองสามเดือน
ณ สถานทีแห่ ่ งหนึ่ งกลางทะเลสีเขียวครามทีกว ่ า้ งใหญ่ มีหิน
้ งตระหง่
สูงร ้อยจังตั ้ านอยู่ หินมีลก ั ษณะสูงตํ่าไม่เท่ากันอยู่ในทะเล
ครามกวา้ งใหญ่เหมือนกับป่ าไม้ แลว้ ก็เหมือนฟั นใหญ่แหลมคม
ในปากสั ต ว ป ์ ระหลาดที่ อยู่ ร ะหว่ า งโลกและสวรรค ด ์ ว้ ย ให้
ความรู ้สึกสูงส่งน่ าหวาดกลัว ทีนี่ ่ ก็คอ
ื ตําหนักดาวประจิม

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
คนส่วนใหญ่บนเรือวิงออกมา บา้ งก็ยืนที่หัวเรือ บา้ งก็ยืนที่
แท่นดูฟ้า บา้ งก็ยืนบนดาดฟ้ าเรือ กําลังเงยหน้ามองสถานที่อัน
สู ง ส่ ง นั่ นด้วยสายตาเคารพยํา เกรง ตํ า หนั ก ดาวประจิมนี ้ แม้แต่
เยว่เหยาและตัวแทนจากห้าแดนอืนๆ ่ ก็มาเป็ นครังแรกเช่
้ นกัน
และการที่มาขึนฝั ้ ่ งที่ ตํ า หนั ก ดาวประจิมด้ว ยวรยุ ท ธ บ์ งกช
เขี ย ว ก็ นั บ เป็ นเกีย รติ ย ศอย่ า งหนึ่ งจริง ๆ เป็ นการชมเชยและ
รางวัลอย่างหนึ่ งสําหรับคนที่รอดชีวิตจากการปราบจลาจลทะเล
ดาวนั ก ษัต ร หลัง จากกลับ ไปก็ ส ามารถบอกนั ก พรตคนอื่ นได้
อย่างภาคภูมใิ จ 'ขา้ เคยไปตําหนักดาวประจิมมาแลว้ !'
นักพรตทั่วไปต้องอุทานอย่างตื่นตะลึงแน่ นอน ตําหนักดาว
ประจิมอาจจะไม่ ได้หรู ห รามาก หรือว่ า มีทิว ทัศ น์ง ดงามดุ จเมือง
สวรรค ์ขนาดนั้น แต่สําหรับนักพรตส่วนใหญ่ เกรงว่าทังชี ้ วิตนี ก็
้
ไม่มโี อกาสได้เห็นเลยสักแวบเดียว เพราะทะเลดาวนักษัตรทีกว ่ า้ ง
ใหญ่นีมี้ ปีศาจนับไม่ถว้ น เจา้ ไม่มีทางได้เขา้ ใกลง้ ่ายๆ หรอก ยิ่ง
ไม่ตอ้ งพูดถึงว่าเคยไปเลย
้
เรือใหญ่แล่นเลียวช ้าๆ เขา้ มาใน 'ฟันใหญ่แหลมคม' ราวเขา้
สู่เขาวงกตบนนํ ้า นํ ้าทะเลรอบๆ ที่ไหลเขา้ ไประหว่างหินโสโครก
ขนาดใหญ่ บางก็ นิ่งสงบบางก็ เป็ นระลอกคลื่นสีข าว สีข องนํ ้ า
ทะเลบา้ งก็เขียวครามบา้ งก็ ดํา ในนั้นมีฉลามตัวใหญ่ท่ีเผยครีบ
้
หลัง แหวกว่ า ยไปมา บางทีก็ มีก รงเล็ บ ของตัว อะไรไม่ รู ้หมุ นขึ น
หมุนลง ดูแลว้ น่ าตกใจ คนธรรมดาไม่มท ี างเขา้ ใกลไ้ ด้เลย

https://novel-lk.blogspot.com/
 พอขับเขา้ สู่ทางตัน ด้านหน้าก็ไม่ มีทางให้ไปแลว้ เรือใหญ่
จอดลง นั ก พรตผู ค้ ุ ม กฎที่ คุ ม เรือ ตํ า หนั ก ดาวประจิม ให้ทุ ก คน
ปล่อยสัตว ์พาหนะไวบ้ นเรือ หนทางทีเหลื ่ อยังต้องเดินเท้า
้
หินผาสู ง ตระหง่ า น! ทุ ก คนเงยหน้า ขึนไปมอง มันสู ง ช นั ไม่
เท่ากัน ให้ความรู ้สึกเหมือนถูกคุมขังอยู่ในคุกนํ ้า เหมือนพวกเขา
กลายเป็ นกบที่ นั่ งมองฟ้ าจากก น ้ บ่ อ ในนํ ้ าทะเลยัง มี ห นว ด
่
ปลาหมึกดุร ้ายยืนออกมากวนอยู ่
่เรือยๆ ด้วย หรือไม่ก็รู ้สึกได้ว่ามี
้
อะไรบางอย่างชนใต้ทอ้ งเรือเป็ นบางครังบางคราว
พวกเหมียวอียั้ งตัดสินใจเก็บสัตว ์พาหนะไวบ้ นตัว จึงเก็บเขา้
ในกระเป๋ าสัตว ์แลว้
้
พอพวกเยว่ เหยานํ า เหาะปี นขึนบนหน้า ผาหิน นั ก พรตคน
่ ก็กระโจนตัวขึนจากเรื
อืนๆ ้ อใหญ่ เกาะติดบนหน้าผาหินที่สูงช น
ั
่ และปี นขึนไปอย่
และเปี ยกลืน ้ างรวดเร็ว
้
ทุ ก คนทยอยกันเหาะขึนไปบนยอดเขาที ่ยื่นออกมาจากผิว
ทะเลพันจัง้ เหมือนขึนจากนรกมาสู
้ ่ โลกมนุ ษ ย แ์ ลว้ มีทิว ทัศ น์ที่
ต่างออกไป ต้นไม้เขียวร่มรืน่ ดอกไม้ละลานตา ทีป่่ าโบราณเขียว
ขจีขา้ งหน้ามีตําหนักใหญ่ที่เงียบขรึมแห่งหนึ่ ง มีศาลาเย็ นทังสู ้ ง
และตํ่า สูงส่งและกวา้ งใหญ่ไพศาล
ลักษณะพลังทีเก่ ่ าแก่และกวา้ งใหญ่ของตําหนักทําให้ทุกคน
รู ้สึก ตื่นเต้นมาก ที่นี่ ก็ คือตํ า หนั ก ดาวประจิม หนึ่ งในสี่ตํ า หนั ก
ศักดิสิ์ ทธิที์ ่ถูกยึดครองโดยประมุขถินสี ่ ทิ
่ ศของทะเลดาวนักษัต ร

https://novel-lk.blogspot.com/
ในตํานานกล่าวว่าเคยเป็ นตําหนักศักดิสิ์ ทธิที์ ่ฝูชงิ ประมุขถินทิ
่ ศ
ตะวันตกประลองกับหกปราชญ ์
ก่อนจะเขา้ ร่วมการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร ไม่ว่าใครก็
ไม่เคยคิดว่านักพรตธรรมดาอย่างตัวเองจะมีโอกาสมาถึงตํ าหนั ก
ดาวประจิม ช ่วพริ
ั บ ตาเดี ย วที่ เห็ น ตํ า หนั ก สู ง ตระหง่ า นคํ ้าฟ้ า
ตรงหน้าตัวเอง ทุกคนก็รู ้สึกโอ่อ่า ต่างก็รู ้สึกว่าความลําบากทุกข ์
ยากและความทรมานทีผ่ ่ านมาก่อนหน้านี คุ ้ ม้ ค่าแลว้
่
มีเพียงคนทีตายแล ่
ว้ ทีจมดิ ่
งลงตลอดกาล...
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 428 อนาคตไกลไร ้ขีดจํากัด

ประตูตําหนักมีรูปสลักสัตว ์เฝ้ าอยู่สองขา้ ง ในประตูทเปิ ่ี ดอยู่มี

ปรมาจารย ์ศีลเจ็ด อวิ๋นก่วง เฮยอวิ๋น ถังจวิน หัวอวี ้ จีเหม่ยเหมย
และคนอืนๆ ่ ปรากฏตัวขึน ้ แต่ละคนมีลก ั ษณะพลัง อํา นาจเหนื อ
ชนั้ ทําให้คนรู ้สึกว่า ถ้าไม่มีบุคคลลักษณะโดดเด่นเกินธรรมดา
้
เหล่านี ปรากฏตั วขึน้ ก็ไม่ตอ้ งเรียกทีนี
่ ่ ว่าตําหนักดาวประจิมแลว้

นักพรตส่วนใหญ่ทขึ ี่ นมาบนหน้
้ าผาไม่รู ้จักคนพวกนี เลย ้ แต่
หญิ ง สาวชุด แดงคนหนึ่ งที่ งดงามดุ จ เทพธิด าสวรรค ไ์ ด้ดึ ง ดู ด
ความสนใจของทุกคนในช วพริ ่ั บ ตาเดียว เพราะนางสวยเกินไป
จริงๆ งดงามน่ าประทับใจ มีคุณสมบัตป ิ ระจําตัวทีไม่ ่ ธรรมดา สวย
้ ญิง ทุ ก คนรู ้สึก น้อยเนื ้อตํ่ าใจตัว เอง แม้แต่ ผูห
จนทํ า ให้ผูห ้ ญิง ที่
สวยโดดเด่นระดับจีเหม่ยเหมยยังไม่อยากไปยืนใกลน้ าง จะได้ไม่
่ี บให้ดอกไม้เด่นขึน้ แค่คด
ไปเป็ นใบไม้ทขั ้ ญิง คนนั้ น
ิ ก็รู ้แลว้ ว่าผูห
ดึงดูดผูช
้ ายมากขนาดไหน
นอกจากเทพธิด าหงเฉิ นแลว้ ยังจะมีใครที่ดึง ดูด สายตาทุ ก
้ ก มีผช
คนได้มากขนาดนี อี ู ้ ายหลายคนมองจนเหม่อแลว้
เมื่อได้เจอเทพธิด าหงเฉิ น อีก ครัง้ เหมีย วอีก็ ้ ยิมเจื
้ ่อนที่ มุ ม
ปาก ผู ห ้ ญิ ง ชุด แดงคนนี ้เคยเป็ นความฝั น ที่เกิน เอื อมของเขา
้
้
ฐานะของทังสองฝ่ ายต่างกันเกินไป เดิมทีนึกว่าทังชี ้ วต ้
ิ นี จะไม่ ได้
เห็ นอีก แล ว้ คาดไม่ ถึง ว่ า วันนี ้จะได้พ บอีก แบบนี ้จะถือเป็ นการ
พิสูจน์ว่าตัวเองมีการพัฒนามากขึนได้ ้ หรือเปล่า?
https://novel-lk.blogspot.com/
 ยิ่งอยู่ ใ นยุ ท ธภพนาน ก็ ยิ่งฝั นกลางวันได้ย ากขึน ้ ในปี นั้ น
เทพธิด าหงเฉิ นคือผู ห ้ ญิงที่เหมีย วอีฝั
้ นอยากแต่ งมาเป็ นภรรยา
้ บรู ้แลว้ ว่าเป็ นเรืองเพ
ตอนนี กลั ่ อ้ ฝัน
๋ วงมีคนคนหนึ่ งโผล่ออกมา สายตาเขามองไป
ขา้ งหลังอวินก่
ที่เหมียวอี ้ หลังจากเหมียวอีเห็
้ นเขา ก็อดตกตะลึงไม่ได้ 'ท่านจั่ว
่
ศิษย ์พีของหลั ่ี ่ ได้อย่างไร?'
วซวงเฟยเหรอ? เขามาอยู่ทนี
พ อเห็ นเหมี ย ว อี ้ยั ง มี ช ี วิ ต อ ยู่ ดี จั่ ว หนา นชุ น ก็ โ ล่ ง อ ก
ไม่อย่างนั้นเจา้ นายท่านนั้นของนภาจอมมารต้องโวยวายแน่ ถึง
อย่างไรเขาก็เป็ นคนจับตัวนางกลับไป
พอเห็นคนเหล่านั้นปรากฏตัวทีหน้ ่ าประตูตําหนัก คงจือ้ อวิน ๋
่
เฟยหยาง เยว่เหยา เฮยอู๋หยา เฟิ งหรูซวิ ไป๋ จือเหลี ยงและลูกน้อง
ของพวกเขาก็รบี ก ้าวเขา้ มาคํานับ
่ เยว่เหยาทําความเคารพถังจวิน
"ศิษย ์พี!"
ถัง จวินกวาดตามองนางหัว จรดเท้าปราดหนึ่ ง พอเห็ นนาง
สบายดี เขาก็ โ ล่ ง ใจ แต่ พ อเห็ นการแต่ ง ตัว ของนาง เขาก็ ส่ า ย
้ อนอย่
หน้ายิมเจื ่ างอดไม่ได้
์ ่ีหญิง คิด ถึง ข า้ แทบแย่ แล ว้ ใช่ไหมล่ ะ " เยว่ เหยาหัน
"ศิษ ย พ
กลับไปกอดแขนเทพธิดาหงเฉิ น แลว้ พูดเจือยแจ ้ ว้ อย่างร่าเริงอยู่
ตรงนั้น
พอเทพธิดาหงเฉิ นยิม้ ก็เป็ นรอยยิมที
้ ่ทําให้โลกละลายจริงๆ
ดอกไม้นานาพรรณดูหมองไปเลย
https://novel-lk.blogspot.com/
 ในสายตาคนอืน ่ ภาพนี ทํ้ าให้อดอิจฉาไม่ได้ โชคดีททุ
ี่ กคนรู ้
้ ายไปกอดเทพธิดาหงเฉิ นแบบนี ้
ว่าเยว่เหยาเป็ นผูห้ ญิง ถ้าเป็ นผูช
ก็ไม่รู ้ว่าจะมีคนอิจฉาตาร ้อนมากมายเท่าไร
้ บทําให้เหมียวอีมี้ สห
ภาพนี กลั ้
ี น้าปลืมอกปลื ้
มใจ แค่เจา้ สาม
สบายดีก็พอ...
้
"หลวงตา!" คงจือและบรรดาพระประนมมื อทํา ความเคารพ
ปรมาจารย ์ศีลเจ็ด
ปรมาจารย ศ์ ีล เจ็ ด ที่ผมขาวและดู มีเมตตาเผยรอยยิมบางๆ้
้ าเลืองมองศีลแปดทีอยู
สายตาลึกลําชํ ่ ่ขา้ งๆ แวบหนึ่ ง แลว้ ถามว่า
"คงจือ้ ศีลแปดไม่ได้สร ้างปัญหาให้เจ ้าหรอกใช่ไหม?"
้ นที ในสายตามีเจตนา
ศีลแปดได้ยินแลว้ เหล่ ตาจ อ้ งคงจือทั
ข่มขู่รางๆ
้
คงจือตอบอย่ า งเคารพนอบน้อมว่ า "หลวงตากัง วลเกินไป
้ ้ข า้ ได้รบ
แล ว้ ในการเดินทางครังนี ั ความช่วยเหลือจากศีลแปด
เยอะมาก"
่ ข
ศีลแปดหัวเราะเบาๆ ทันที "เป็ นสิงที ่ า้ ควรทํา"
้ ่อน เหมื อ นรู ว้ ่ า ลู ก ศิ ษ ย ์
ปรมาจารย ศ์ ี ล เจ็ ด ส่ า ยหน้า ยิ มเจื
ตัวเองนิ สยั เป็ นอย่างไร

https://novel-lk.blogspot.com/
 ๋ วงเตะหนึ่ งทีจนอวิ๋นเฟยหยางโซเซ แลว้ ชีหน้
ผัวะ! อวินก่ ้ าด่า
ว่า "เจ ้าเด็กเวร หนี เก่งจริงๆ เลยนะ ขา้ จ ้องเจ ้ามาเกา้ ปี ทําเอาขา้
เกือบตาลายแลว้ "
อวิ๋นเฟยหยางทําสีหน้าคับแค้นใจ พึมพําเบาๆ ว่า "คนนอก
เยอะขนาดนี ้ ไวห้ น้าขา้ สักนิ ดดีไหม"
"ขา้ ยังต้องไวห้ น้าเจ ้าด้วยเหรอ? กลับไปขา้ จะตัดขาเจ ้า แลว้
่
ให้เจา้ วิงไปทั่วเลย!" อวิ๋นเฟยหยางด่าสาดเสียเทเสีย แลว้ ตะคอก
ถามว่า "บอกมาเสียดีๆ เจ ้าวิงเพ่ ่ นพ่านไปทั่วทําไม!"

อวิ๋นเฟยหยางยืดอก และตอบอย่างองอาจผึ่งผาย "ไม่ได้วิ่ง

เพ่นพ่านไปทั่ว แต่เป็ นเพราะไม่มอ ี ะไรน่ ากลัว ในปี นั้นลูกตามหา
คู่ต่อสูไ้ ปทั่ว แต่ก็ยงั ไม่เคยลิมรสความพ่
้ ั ครัง้ เหงาจริงๆ
ายแพส้ ก
ก็เลยตามหาคนมาสูด้ ว้ ยไปทั่ว แต่ใครจะคิดว่าจะหนี หวั ซุก หัวซุน
่
กันหมด ไม่ได้เรืองจริ งๆ!"
้ งๆ พอพูดคํานี ้
รู ้รสนิ ยมคนในครอบครัวตัวเองอย่างลึกซึงจริ
ออกมา อวินก่ ๋ วงก็เปลียนจากโมโหเป็
่ ้
นปลืมใจจริ ้
งๆ ด้วย ปลืมใจ
อย่างสํารวม ภายนอกยังถามอย่างเย็นเยียบน่ ากลัวว่า "แลว้ ตอน
หลังทําไมหดหัวไม่ลงมือเสียแลว้ ล่ะ?"
๋
อวินเฟยหยางตอบด้ วยสีหน้าจริงจังว่า "คนเราไม่ควรโอ้อวด
เกิ น ไป ถ้า จะให้ลู ก เหมาทั้งหมดคนเดี ย ว แล ว้ คนอื่ นจะรู ส้ ึ ก
่ า้ งสิ"
อย่างไร ก็ตอ้ งไวห้ น้าคนอืนบ

https://novel-lk.blogspot.com/
 พูดจาได้งดงาม อวิ๋นก่วงอดกลันความปลื
้ ้ ติไวไ้ ม่อยู่ แล ว้
มปี
เงยหน้าหัวเราะลั่นขึนฟ้
้ าทันที ตบบ่าอวินเฟยหยางพลางกล่
๋ าวว่า
๋ วง!"
"สมกับเป็ นลูกชายของอวินก่
๋ อยู
เฮยอวินที ่ ่ขา้ งๆ ทําเสียงฮึดฮัดดูถูก หลังจากรับการคํานับ
จากเฮยอู๋หยาลูกชายตัวเองแลว้ ก็ยนมื ่ื อไปดึงเสือเฮยอู
้ ๋หยาด้วยสี
หน้าห่วงใยทันที ถามเบาๆ อย่างอ่อนโยนว่า "ไม่ให้เจา้ มา เจา้ ก็
ดึงดันจะมาให้ได้ หลายปี มานี อยู้ ่ไม่ตดิ ที่ ระเหเร่รอ่ นไปทั่ว ลําบาก
แลว้ สินะ?"
"ไม่ลําบากหรอก!" เฮยอู๋หยาเหมือนรับไม่ไหวกับพ่อตัว เอง
่ ่ขา้ งๆ ก็กุมหมัดกล่าวทักทาย "ท่าน
นิ ดหน่ อย พอเห็นถังจวินทีอยู
อาถัง!"
ถังจวินพยักหน้ายิม้ "ปลอดภัยกลับมาก็ดีแลว้ รีบไปบอกแม่
เจ ้าว่าสบายดี อย่าให้นางเป็ นห่วง!"
ดู เ หมื อ นอวิ๋ นก่ ว งจะพู ด ไว ไ้ ม่ ผิ ด ถัง จวิ น กับ ภรรยาของเฮ
๋
ยอวินไม่ ได้สนิ ทกันแบบธรรมดาจริงๆ
"ขอรับ!" เฮยอู๋หยาเอ่ยรับอย่างสุภาพ
"เชอะ!" ภาพนี ้ทํ า ให้เฮยอวิ๋นทํ า เสียงฮึด ฮัด ดังๆ ท่ า ทางไม่
่
พอใจมาก เบียงหน้
าไปอีกทาง
้
ส่ ว นเฟิ งหรู ซวิ ก็ถ ามตอบกับหัวอวีอาจารย ข
์ องตัวเองอย่าง
สุภาพ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ไป๋ จื่อเหลีย งก า้ วขาลํ า บากเล็ ก น้อยเดินไปตรงหน้าจีเหม่ย
เหมยที่มีสีห น้า เฝ้ าคอย แล ว้ กล่ า วทัก ทาย "ลู ก ชายคํ า นั บ ท่ า น
แม่"
พอจีเหม่ยเหมยเห็ นสีหน้าของลูกชาย แลว้ มองหลันซูซ ่ ข
ู่ า้ ง
หลังที่ไม่กลา้ เงยหน้ามองนาง ก็เหมือนจะตระหนักอะไรบางอย่าง
้ ว้ บอกว่า "กลับมาอย่างปลอดภัยก็ดแี ลว้ "
ได้ นางฝื นยิมแล
่
แม้คําพูดจะดู ผ่อนคลาย แต่ไป๋ จือเหลี ยงก็สงั เกตเห็ น ความ
ผิด หวัง ในสายตาของมารดาแล ว้ เขาจินตนาการได้เลยว่ า พอ
กลับ ไปนภาหมื่นปี ศาจแล ว้ คนบางกลุ่ มจะมีท่ า ทีเหยีย ดหยาม
หัว เราะเยาะพวกเขาสองแม่ ลู กอย่ า งไร เขารู ้สึก เหมือนโดนบีบ
หัวใจอย่างแรงทันที
ตรงหน้า นี ้ ถ้า ไม่ ใ ช่อาจารย ก์ บ
ั ลูก ศิษย พ
์ บกัน ก็ เป็ นคนใน
ครอบครัวพบกัน ทําให้บรรดานักพรตทีไม่ ่ กลา้ เขา้ มาขา้ งหน้าอด
พูดเหน็ บแนมอยู่ ในใจไม่ได้ 'ลูกสาวลูกชายพวกท่า นที่เข า้ ร่ว ม
การปราบจลาจล จะมีใ ครกล า้ แตะต้องพวกเขาล่ ะ ? ทํ า ท่ า ทาง
เหมื อ นลํ า บากยากเข็ ญ มาก คนโชคร า้ ยที่ ลํ า บากและผ่ า น
อันตรายมาจริงๆ คือพวกขา้ ต่างหาก'
๋ วงและคนอืนๆ
หลังจากอวินก่ ่ พูดคุยกับลูกชายและบรรดาลูก
ศิษย ์ไปรอบหนึ่ งแลว้ สายตาก็มองไปที่เหมียวอีและคนอื
้ นๆ่ อย่าง
เป็ นทางการ
่ ่หลีกเลี่ยงไม่ ได้ แต่ก็ไม่ ได้
เป็ นห่วงคนในครอบครัว เป็ นสิงที
หมายความว่าอวิ๋นก่วงและคนอืนๆ
่ จะเป็ นคนโง่ ต่างก็รู ้ว่าคนตรง
https://novel-lk.blogspot.com/
หน้า ที่รอดชีวิต มาได้เหล่ า นี ้ต่า งหาก ที่เป็ นยอดฝี มือท่ า มกลาง
ยอดฝี มื อ ซึ่งผ่ า นการต่ อ สู ล
้ า้ งเลื อ ดอัน ทุ ก ข ท
์ รมานออกมา
่
นอกจากปั จ จัย เรืองของวิ เศษ ถ้า พู ด ถึ ง กํ า ลัง ความสามารถที่
แท้จริงก็ไม่ได้แย่กว่าลู กชายและลู กศิษ ย ์ของพวกเขาเลย ถ้าจะ
บอกว่าเก่งกว่าระดับหนึ่ งพวกเขาก็เชือ่
พวกเขารู ้ว่ า การที่ลู ก ชายและลู ก ศิษ ย ข์ องพวกเขามาเข า้
ร่ว มนั้ น ได้นํา อันตรายและความไม่ ยุ ติธรรมมาสู่ค นพวกนี ้มาก
ขึน้ ถึงได้เพิมของรางวั
่ ้ อกเป็ นประมุขจวนได้
ล คือให้คนพวกนี เลื
ตามอํ า เภอใจหลัง จากที่ กลับ สายของตัว เองแล ว้ ขอแค่ เ จ า้ มี
คุณสมบัติเพียงพอ ก็จะให้เจา้ เลือกอาณาเขตที่มีทรัพยากรอุดม
สมบูรณ์ทสุ ี่ ดได้ นี่ ถือเป็ นการตอบแทน
่
คนทีสามารถรอดชี วติ จากการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัต ร
ได้ คงไม่จําเป็ นต้องบอก ว่าส่วนใหญ่ลว้ นเป็ นนักพรตบงกชเขียว
ขั้นเก า้ เมื่ อผ่ า นการขัด เกลานี ้ ทั้งยัง ช่ว งชิง ทรัพ ยากรฝึ กตน
กลับไปได้มากมายอีก การที่วรยุทธ ์จะบรรลุถงึ ระดับบงกชแดง ก็
่ กํ
เป็ นเรืองที ่ าหนดวันรอได้เลย
่
และคนทีสามารถผ่ านการขัดเกลาของการปราบจลาจลทะเล
ดาวนักษัตรได้ ก็ไม่จําเป็ นต้องสงสัยในความสามารถและกําลัง ที่
แท้จ ริง ไม่ อย่ า งนั้ นคงเป็ นไปไม่ ได้ท่ีจะรอดชีวิต กลับ ไป ดัง นั้ น
พอวรยุทธ ์บรรลุถงึ ระดับบงกชแดง ประมุขปราสาทสายต่างๆ ก็จะ
ใช ใ้ ห้ป ฏิ บ ัติ ห น้า ที่ ในตํ า แหน่ งสํ า คัญ แน่ นอน อนาคตไกลไร ้
ขีดจํากัด

https://novel-lk.blogspot.com/
 ป ร ะ มุ ข ป ร า ส า ท แ ต่ ล ะ ส า ย ย่ อ ม ห วั ง จ ะ มี ลู ก น้ อ ง ที่ มี
ความสามารถมากขึนเพื ้ ่อทํางานให้ตวั เอง ยิงไปกว่่ านั้นหลังจาก
ที่คนพวกนี วรยุ้ ทธ ์บรรลุระดับบงกชแดงแลว้ ถ้าอยากจะมีวรยุทธ ์
ระดับบงกชม่วงเหนื อกว่าประมุขปราสาทสายต่างๆ ก็เป็ นเรืองที ่ ่
ห่ า งไกลมาก จึง ไม่ ต อ้ งกัง วลว่ า คนพวกนี ้จะแย่ ง ตํ า แหน่ งของ
ตัวเองไป สามารถแต่งตังได้ ้ อย่างวางใจและไม่หวาดกลัว

พู ด ได้อีก อย่ า งว่ า พอคนพวกนี ้กลับ จากการปราบจลาจล

ทะเลดาวนักษัตรแลว้ ก็จะกลายเป็ นเป้ าหมายที่ประมุขปราสาท
สายต่างๆ เน้นให้ความสนใจและฝึ กอบรมทันที ดังนั้นการเลื่อน
้
ขันจากประมุ ่
ขจวนเป็ นประมุขตําหนักก็ไม่ใช่เรืองยากอะไร
่
เรืองราวก่ อนหน้านี ก็ ้ ได้พิสู จน์แลว้ นักพรตที่รอดชีวิต กลับ
จากการปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต ร นอกจากพวกที่ ดวงดี
ตอนนี ส่ ้ วนใหญ่กลายเป็ นประมุขตําหนักแลว้ โอกาสในการเลือน ่
้
ขันจะค่ อนขา้ งสูงตามอัตราเปรียบเทียบ นักพรตวรยุทธ ์บงกชแดง
้
ขันหนึ ่ งทีสามารถนั
่ ่ งบัลลังก ์ประมุขตําหนักได้ ก็มเี พียงคนพวกนี ้
ที่มีโ อกาสมากที่สุ ด ดัง นั้ นอันตรายและโอกาสมักจะอยู่ ด ว้ ยกัน
เสมอ และเป็ นสิงที ่ คนพวกนี
่ ้
พยายามต่ อสูม้ าด้วยชีวต
ิ เช่นกัน
บรรดาคนที่ยืนอยู่ ต รงหน้า นี ้ เป็ นไปได้สู ง ว่ า ในอนาคตอัน
ใกล จ้ ะได้เป็ นนั ก พรตบงกชแดงที่ รัก ษาการณ์อาณาเขต เป็ น
ประมุขตําหนัก ผู ส้ ง่า ผ่า เผยที่มีส าวกร ้อยลา้ นคนอยู่ใ นมือ และมี
อํานาจเยอะมากในอาณาเขตหนึ่ ง ดังนั้นสายตาทีอวิ ่ นก่
๋ วงและคน
่ มองคนเหล่านี ล
อืนๆ ้ ว้ นเป็ นสายตาทีชมเชย
่ ลว้ นเป็ นผูย้ อดเยี่ยม
่ กษาการณ์อาณาเขตให้แดนของตัวเองในอนาคต!
ทีจะรั
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ างออกไปอยู่แลว้ !
ย่อมต้องมองด้วยสายตาทีต่
อวิ๋ นก่ ว งค่ อ นข า้ งเคารพปรมาจารย ศ์ ี ล เจ็ ด หลัง จากขอ
ความเห็ นปรมาจารย ์ศีลเจ็ดแลว้ จู่ๆ ก็โบกมือให้เหมียวอีและคน ้
อื่นๆ พร ้อมตะโกนเสีย งดังห้าวหาญว่า "มาเถอะ! บรรดาผู ก ้ ลา้
ของแต่ละแดน ส่งผลงานสิบปี ของพวกเจา้ ออกมา เตรียมตัว รับ
ความเคารพจากนักพรตในใต้หลา้ ดืมดํ ่ ่ากับเกียรติยศทีพวกเจ
่ า้
้
ต่อสูม้ าด้วยเลือดเนื อและชี ้
วิต! ให้คนขีขลาดพวกนั ้นกม้ หัวยอม
แพอ้ ยู่ใต้แทบเท้าพวกเจ ้า!"
คํ า พู ด นี ้ทํ า ให้ทุ ก คนเลือดเดือดพล่ า น นึ ก ย้อนไปถึง ความ
ทุกข ์ทรมานสิบปี จนกระทั่งตอนนี ถึ ้ งได้รู ้สึกว่าคุม้ ค่าอย่างแท้จริง!
้
พวกเหมี ย วอี ตามหลั ง บรรดาคนที่ อยู่ ข า้ งหน้ า ไป ประตู
ตํ า หนั ก ที่ น่ าเกรงขาม เข า้ มาในตํ า หนั ก ดาวประจิม ที่ ยิ่ งใหญ่
เกรียงไกรแลว้
เดิมทีนึกว่าอวิ๋นก่วงพูดจาตืนเต้
่ นฮึกเหิมขนาดนี ้ พูดชมจน
ทุกคนเหมือนมีแสงทองเปล่งประกายขนาดนี ้ ก็น่าจะได้เขา้ ไปใน
ตําหนักหลังที่โอ่อ่าและเก่าแก่ทสุี่ ดในตําหนักต้องห้ามได้ แต่ใคร
จะคิ ด ว่ า พอเดิน เข า้ มาในประตู ตํ า หนั ก ได้ไ ม่ น าน ก็ พ าทุ ก คน
้
เลียวเข า้ ไปในโถงด้านขา้ งเล็กๆ หลังหนึ่ งแลว้
่ มพําในใจทันทีว่า 'ตบตาเก่งจริงๆ ทําเอาทุก
มีคนไม่นอ้ ยทีพึ
คนนึ กว่าตัวเองเก่งอะไรนักหนา ตอนอยู่ที่นี่ คงยังไม่มีคุณสมบัติ
จะเขา้ ไปขา้ งในอยู่ด'ี

https://novel-lk.blogspot.com/
 พวกเขาหาได้รู ้ไม่ แม้แต่พวกอวิ๋นก่วงก็ เขา้ ไปในตํา หนั ก ที่
โอ่อ่าที่สุดนั่นไม่ได้เช่นกัน แม้แต่ตําหนักหลักก็เขา้ ไปไม่ได้ดว้ ย
ซํา้ ทําได้เพียงเดินวนไปมาอยู่ขา้ งหน้า แลว้ จะพาพวกเขาเขา้ ไป
เห็นได้อย่างไร
ทุ ก คนเข า้ ไปในตํ า หนั ก ด้า นข า้ งที่จัด วางนาฬิก าดาวไว ้ ก็
เห็ นงู เหลือมยักษ์เขาแหลมสองตัวที่พันอยู่บนเสาทันที สามารถ
่
ได้กลินปราณปี ศาจและคาวเลือดลอยอยู่ในตําหนัก
์ ตํ า แหน่ งมาส่ ง
"นั ก พรตแดนปี ศาจนํ ากํ า ไลอิ ท ธิ ฤ ทธิ ระบุ
ทางด้านนี "้
์
"นั ก พรตแดนมารนํ ากํ า ไลอิ ท ธิ ฤ ทธิ ระบุ ตํ า แหน่ ง มา ส่ ง
ทางด้านนี "้
่ าหนักดาวประจิมส่งมาทยอยกันส่งเสียงเรียก
คนหกกลุ่มทีตํ
่
ไป๋ จือเหลี ยงที่เดินไปส่งสิงของทางแดนปี
่ ศาจหันกลับมาโดย
ั้
ไม่ได้ตงใจ ่ อยู
เขาเห็นเถาหย่งชุนกับผีจวินจือที ่ ่ขา้ งหลัง หลังจาก
้
อึงไปครู ่ นึ่ งก็ทําสีหน้าเคร่งขรึมอย่างถึงทีสุ
ห ่ ด จ ้องสองคนนั้นด้วย
แววตาดุร ้าย ทําให้สองคนนั้นกลัวจนตัวสั่น
จีเหม่ยเหมยมองจํานวนคนที่อยู่ขา้ งหลัง ลูกชาย แลว้ ก็มอง
จํานวนคนของแดนอืนๆ ่ สะดุดตาเกินไปแลว้ สีหน้านางดูไม่ค่อย
ดีเช่นกัน ดูหน้าซีดเล็กน้อย
ทางฝั่ งแดนเซีย น พอเห็ นจํ า นวนคนและสิ่งของที่ส่ ง ขึนมา
้
้
ถังจวินก็ปลืมใจทั
นที เอียงศรีษะถ่ายทอดเสียงต่อเทพธิดาหงเฉิ น
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ศิ
ว่า "ศิษย ์น้อง ดูเหมือนครังนี ้ ษย ์น้องเล็กจะไม่ได้ทําให้อาจารย ์
ผิดหวัง ถ้าผลลัพธ ์สุดท้ายเหนื อกว่าห้าแดนอืนๆ ่ ท่านอาจารย ์คง
จะดีใ จมาก คาดว่ า แม้แต่ พ วกเราสองคนก็ จ ะโดนท่ า นอาจารย ์
ชมเชยไปด้วย"
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 429 ยังขาดอีกหนึ่งวง

่ ดถูก" เทพธิดาหงเฉิ นตอบด้วยนํ ้าเสียงราบเรียบ

"ศิษย ์พีพู
ที่จริง นางไม่ ส นใจว่ าศิษ ย น์ ้องเยว่เหยาจะได้อน ั ดับดีข นาด
ไหน นางเองก็ รู ้ว่ า ที่จริง ศิษ ย น์ ้องไม่ อยากมาเข า้ ร่ว มการปราบ
จลาจลนี ้ แต่คุณสมบัตฝ ิ ึ กตน 'ร่างหงส ์' โดยกําเนิ ดของศิษย ์น้อง
สูงมาก จิตใจและร่างกายของนางบริสุทธิผุ์ ด ผ่ องโดยธรรมชาติ
ไม่โดนผลกระทบแห่งความคิดฟุ้ งซ่านเจ็ดอารมณ์หกปรารถนาที่
อยู่ ใ นพลัง ปรารถนาของมนุ ษ ย โ์ ลกได้ง่ า ยๆ บวกกับ นางฉลาด
ปราดเปรืองตั ่ งแต่
้ เด็ก ท่านอาจารย ์จึงคาดหวังในตัวศิษย ์น้องคน
้ งมาก ทีให้
นี สู ่ ศษิ ย ์น้องมาเขา้ ร่วมการปราบจลาจล ทีจริ ่ งก็เพือให้
่
ศิษย ์น้องได้เห็นการเข่นฆ่าทารุณมากขึน้ ศิษย ์น้องถึงต้องมาร่วม
การปราบจลาจล
่ื
แต่เดิมทีอาจารย ์ก็ชนชอบศิ ่ อน
ษย ์น้องเล็กอยู่แลว้ เมือได้ ั ดับ
ิ่ าให้อาจารย ์ชอบ ไม่เหมือนนางทีมี
ดีๆ กลับมาก็ยงทํ ่ นิสยั ไม่สนใจ
สังคม อาจารย ์ไม่ชอบ
์ ตํ า แหน่ งของทุ ก คนขึ น
หลัง จากมอบกํ า ไลอิ ท ธิ ฤ ทธิ ระบุ ้
มาแลว้ คนหกกลุ่มที่ตําหนักดาวประจิมส่งมาตรวจจํานวนรวมก็
ร่วมกันคํานวณจํานวนรวมทันที อวินก่ ๋ วงและคนอืนๆ ่ รีบเขา้ ไปดู
่ื าให้ตวั เองเสียเปรียบ
กลัวว่าจะมีคนเล่นไม่ซอทํ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดกับเทพธิดาหงเฉิ นจัดว่าเป็ นคนที่ไม่ ค่ อ ย
่ ้ ไม่ได้เดินเขา้ ไปประสมโรงด้วย
สนใจสิงนี
เยว่ เหยาที่มองซ ้ายมองขวาเดินเข า้ มาใกล เ้ ทพธิด าหงเฉิ น
ยื่ นกํ า ไลเก็ บ สมบัติ ส องวงไปแตะแขนเทพธิ ด าหงเฉิ น แล ว้
ถ่ายทอดเสียงบอกว่า "ศิษย ์พีหญิ ่ ง ขา้ ให้ท่านดูสงที
ิ่ ข
่ า้ ได้มา"
้
เทพธิดาหงเฉิ นยิมบางๆ รับกําไลเก็บสมบัตส ิ องวงนั้นมาแลว้
์
ใช ้พลังอิทธิฤทธิตรวจดู ่ นึ่ ง ในดวงตาก็ฉาย
หลังจากประเมินครูห
แววตกตะลึ ง หัน กลับ ไปถ่ า ยทอดเสี ย งถามว่ า "เยอะขนาดนี ้
เชียว?"
เยว่เหยาแอบยิมมุ้ มปากแลว้ ตอบว่า "วงที่มีเยอะเป็ นสิงที
่ ่ข า้
ได้มา ส่วนวงที่มีนอ
้ ยเป็ นของขวัญแต่งงานที่ผูช
้ ายคนหนึ่ งมอบ
ให้ขา้ "
"ของขวัญแต่งงาน?" เทพธิดาหงเฉิ นถามอย่ างแปลกใจว่ า
"เจ า้ คิด จะแต่งงานแลว้ เหรอ? ไม่ อย่ า งนั้ นจะมีคนมอบของขวัญ
แต่งงานให้เจ ้าได้อย่างไร?"
"นั่น! ผูช
้ ายคนนั้น" เยว่เหยาบุย้ ปากไปทางเหมียวอี ้ "จะว่า
ไปแลว้ ก็ตอ้ งขอบคุณชายคนนั้นนะ ครังนี ้ เขาช่
้ วยขา้ ได้เยอะมาก
จริงๆ..."
่ เกิ
นางแอบเล่าเรืองที ่ ดขึนให้
้ หงเฉิ นฟังคร่าวๆ รอบหนึ่ ง

หลังจากฟังจบ เทพธิดาหงเฉิ นถึงได้เขา้ ใจว่าไม่ใช่ของขวัญ

่ ่เยว่เหยาอาศัยอํานาจแย่งมา
แต่งงานอะไรหรอก แต่เป็ นสิงของที
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
แต่ ก็ ทํ า ให้น างมองเหมี ย วอี หลายครั ้ ว ยความแปลกใจ นาง
งด้
ไม่ได้แปลกใจที่เหมียวอีช่ ้ วยเยว่เหยาไวไ้ ด้เยอะ และไม่ได้แปลก
ใจว่าทําไมเหมียวอีต้ ้ องมอบของขวัญแต่งงานให้เยว่เหยาด้วย แต่
แปลกใจที่เยว่เหยากระตือรือร ้นมากเมื่อพูดถึงผูช ้ ายที่ชือ่ 'เยียน
เป่ ยหง' ไม่ค่อยเหมือนการวางตัวในยามปกติของเยว่เหยา แค่ตวั
เยว่ เหยาเองอาจจะไม่ ร บ ั รู ้ถึง สิ่งนี ้ แต่ สํ า หรับ เทพธิด าหงเฉิ น ที่
เติบโตมาด้วยกัน ก็รบั รู ้ได้อย่างชดั เจนมาก
หงเฉิ นส่งกําไลเก็บสมบัตสิ องวงคืนให้เยว่เหยา แลว้ เยว่เหยา
ก็นํากําไลเก็บสมบัติวงหนึ่ งยัดเขา้ ไปในมือนางอีก "ศิษย ์พี่หญิง
้
ท่านอยู่ในวรยุทธ ์บงกชแดงขันหกมาสองร ้อยกว่าปี แลว้ ขา้ มอบ
กําไลเก็บสมบัติวงที่มีของเยอะให้ท่าน ให้วรยุทธ ์ของท่านบรรลุ
้ ดได้ไวๆ"
ถึงบงกชแดงขันเจ็
หงเฉิ นส่ายหน้าแลว้ คืนให้นาง "เจ ้าเก็บไวใ้ ช ้เองเถอะ"
่ ง ถ้าท่านไม่รบั ไวข
"ศิษย ์พีหญิ ้ า้ จะไม่พอใจแลว้ นะ" เยว่เหยา
่ี งอยากเปลียนวิ
แสร ้งทําเป็ นโกรธ แต่ทจริ ่ ธช ่ ง
ี ว่ ยศิษย ์พีหญิ
เพราะนางเองก็รู ้ เวลาที่ศิษย ์พี่หญิงไม่ ฝึกฝน ก็สามารถไป
่ ยบ ยืนนิ่ งงันอยู่คนเดียวได้ทงวั
หาทีเงี ้ั น นิ สยั นิ่ งเงียบที่ไม่ช อบคบ
ค้า สมาคมกับ คนอื่ นทํ า ให้อ าจารย ไ์ ม่ โ ปรดปราน จึ ง ทํ า ให้
่
เสียเปรียบมากเมืออยู ่ี
่ทแดนโพ น้ สวรรค ์
์ ่ีหญิง บอกว่ า
นางเคยได้ยินหญิง รับ ใช ้ประจํ า ตัว ของศิษ ย พ
ลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนาที่ทางสมาคมร ้านค้า แดนเซียนแบ่ งมาให้
บรรดาศิษย ์พีศิ ่ ษย ์น้อง ส่วนของศิษย ์พีหญิ
่ งโดนคนยักยอกเอาไว ้
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ งเคยเอ่ยถึงเรืองนี
ตลอด ศิษย ์พีหญิ ่ ต่้ อหน้าอาจารย ์ครังหนึ
้ ่ ง ผลก็
่ คบค้ากับคนอืนอย่
คืออาจารย ์บอกว่า 'นิ สยั ทีไม่ ่ างเจ ้า ยังจะมีใคร
แค้นและจงใจกลั่นแกลง้ เจา้ อีกเชียวหรือ? ถ้าเจา้ ตังใจจริ
้ งๆ ก็ไป
่ี
ตรวจสอบบัญชีทสมาคมร ้านค้า หาหลักฐานพบแลว้ ค่อยว่ากัน'
ตั้งแต่ นั้ นมาศิ ษ ย พ์ ่ี หญิ ง จึ ง ไม่ เ คยเอ่ ย ถึ ง เรื่องนี ้ อี ก เรื่อง
ตรวจสอบบัญชี ศิษย ์พีหญิ ่ งก็ไม่ได้ทําเลย เสียเปรียบอย่างเงียบๆ
มาตลอด มีค นเห็ นว่ า ศิษ ย พ ์ ี่หญิง ถู ก รัง แกได้ง่ า ยเหมื อนคนโง่
้ อนจะเปลียนเป็
ตอนนี เหมื ่ นยักยอกอย่างรุนแรงขึนแล ้ ว้
ตอนที่เยว่เหยาใกลจ้ ะเติบโต หงเฉิ นเป็ นคนช่วยเลียงดู ้ นาง
ในใจนางรู ้สึกโกรธแค้นแทนหงเฉิ นมาก แต่นางเองก็รู ้ คนบางคน
่
นางไปมี เ รืองด้ ว ยไม่ ไ หว ต่ อ ให้มี อ าจารย ใ์ ห้ค วามสํ า คัญ ก็ ไ ร ้
ประโยชน์ ถ้าไปยั่วโมโหคนพวกนั้น แลว้ คนพวกนั้นแอบลอบทํา
ี่
ร ้าย ก็เป็ นไปไม่ได้ทอาจารย ์จะคอยปกป้ องนางได้ตลอดเวลา
้ บ เรืองนี
พอเห็ นนางจุ ก จิก จู จ้ ีกั ่ ้ หงเฉิ นก็ ยื่นมือไปหยิบ วงที่
เป็ น 'ของขวัญแต่งงาน' เอาไวแ้ ทน "เก็บอันทีเยอะไว ่ ก้ บ
ั เจา้ เถอะ
้ า้ จะช่วยเก็บไวใ้ ห้เจ ้าก่อน"
วงนี ข
เยว่เหยาเตือนอย่างจริงจังว่า "ไม่ใช่ชว่ ยขา้ เก็บ ขา้ ให้ท่าน"
้
หงเฉิ นยิมบางๆ ไม่ได้ตอบรับและปฏิเสธ ไม่แสดงท่าทีอะไร
แลว้ พลิกมือเก็บในแหวนเก็บสมบัตริ ะดับสูง

https://novel-lk.blogspot.com/
 อี ก ด้า นหนึ่ งผลรว มก็ อ อกมา แล ้ว จี เ หม่ ย เหมยที่ กอ ด
ความหวัง เส น้ สุ ด ท้า ยเอาไว ผ
้ ิด หวัง แล ว้ นางหันกลับ ไปมองลู ก
ชายแวบหนึ่ ง แต่ไม่ได้แสดงออกอะไรต่อหน้าคนอืน ่
้ านั้น
ถังจวินกลับมองไปทางเยว่เหยา ดูจากรอยยิมบนใบหน้
ไม่ตอ้ งบอกก็เขา้ ใจถึงผลลัพธ ์แลว้
อวิ๋นก่วงและคนอืนๆ
่ หันไปกวาดมองนักพรตที่เข า้ รวมการ
ปราบจลาจลในห้องแวบหนึ่ ง สีหน้าดูแปลกเล็กน้อย
้ จั
เพราะอันดับในครังนี ้ ดได้ยากจริงๆ มีรายชืออั
่ นดับสุดท้าย
เยอะเกินไป ไม่เคยเห็นผลลัพธ ์การปราบจลาจลทะเลดาวนัก ษัต ร
่
ทีแปลกประหลาดอย่ ้
างนี มาก่ อน
่ เยว่เหยาได้อน
ยังไม่ตอ้ งพูดถึงอย่างอืน ั ดับหนึ่ งโดยมีจํานวน
์ ตํา แหน่ งหกหมื่นแปดพันกว่ าวง ทิงห่
กํ า ไลอิท ธิฤ ทธิระบุ ้ า งจาก
อันดับสองไกลมาก
๋
อวินเฟยหยางก็ ไม่ได้กระจอก แม้จะแพเ้ ดิมพันให้เยว่เหยาไป
หมื่นกว่ า วง แต่ เจ า้ บ า้ นี่ ก็ ยงั ได้อน
ั ดับสองด้วยกํ าไลจํ านวนสาม
่
หมืนหนึ ่ งพันกว่าวง ดูเหมือนคนทีขยั ่ นวิงซ่
่ านไม่หยุดอยู่เก ้าปี จะ
ไม่ได้เหนื่ อยเปล่าแลว้ ถ้าไม่ใช่เพราะแพเ้ ดิมพันหนึ่ งหมื่นกว่าวง
นั้ นไป แล ว้ โดนเหมียวอีแทรกแซงกลางคั
้ น เจ า้ บ า้ นี่ อาจจะได้ที่
หนึ่ งก็ได้
้ อน
คงจือได้ ่ พั
ั ดับสามด้วยกําไลสองหมืนสี ่ นกว่าวง

เฮยอู๋หยาได้อน ่ วยกําไลสองหมืนกว่
ั ดับสีด้ ่ าวง
https://novel-lk.blogspot.com/
 เฟิ งหรูซวิ แย่หน่ อย ได้สองหมื่นกว่าเหมือนกัน ได้อน
ั ดับห้า
โดยห่างจากอันดับก่อนหน้าเพียงหนึ่ งร ้อยวง
่
ไป๋ จือเหลี
ยงก็ค่อนขา้ งยับเยิน ได้อน
ั ดับหกด้วยกําไลจํา นวน
หนึ่ งหมืนสองพั
่ นกว่าวง
ในร ้อยอันดับ อันดับ หกนี ้ถือว่ า ไม่ แย่ แต่ ใ นบรรดาตัว แทน
ของหกแดน จริงที่เป็ นอันดับสุดท้าย ตัวแทนของหกแดนก็ไม่ได้
เทียบกันคนอื่น เอาชนะนักพรตคนอื่นได้ก็ ไม่ถือว่า สํา คัญ อะไร
ถ้าจะเทียบก็ตอ้ งเทียบระหว่างตัวแทนของหกแดนด้วยกัน
แต่จะว่าไปแลว้ ถ้าไม่ใช่เพราะเหมียวอีทํ ้ าลายนํ ้าเต้า หลอม
ปี ศาจของเขาในตอนแรก ทําให้เขาสูญเสียของวิเศษในการเร่ง
เอาชนะ ไม่สามารถแสดงฝี มืออย่างเต็มที่ได้ในหกปี ที่เหลือ ก็คง
ั เยินขนาดนี ้ ที่จริง ก่ อนหน้า นี เขาขยั
ไม่ แพ ย้ บ ้ นเดินทางไม่ หยุด
ด้วยซํา้ แม้จะเทียบกับคนบา้ ที่วิงเพ่ ่ นพ่านไปทั่วทะเลดาวประจิม
๋
อันกวา้ งใหญ่หลายรอบอย่างอวินเฟยหยางไม่ ได้ก็ตาม
่
อันดับเจ็ดไม่ใช่ใครทีไหน ้ ่ นเอง
เป็ นกู่ซานเจิงนั
อันดับแปดและอันดับเก ้าแบ่งเป็ นเย่ซน
ิ กับถานเล่า
'เหมียวอี'้ ช่วงชิงได้อน ่ บหกวง
ั ดับสิบด้วยกําไลยีสิ
'เหมียวอี'้ คนนี ้ ที่จริงก็คือเยียนเป่ ยหง ที่ได้กําไลน้อยขนาด
นี ้ ทีจริ
่ งเป็ นตอนทีเขาติ
่ ดตามพวกซ่งเจ๋อหมิง เขามีส่วนต่อสูเ้ ข่ น
ฆ่า แต่ไม่มีส่วนแบ่งสิงของ ่ ทว่าเขาก็ไม่สนใจของพวกนี ้ ขอแค่

https://novel-lk.blogspot.com/
รอดชีวิ ต กลับ ไปได้ก็ พ อ ตอนจัด การพวกซ่ง เจ๋ อ หมิ ง ได้แ ล ว้
้
เหมียวอีจะให้เขา แต่เขาก็ไม่อยากได้
อันดับสิบเอ็ดคือเถาหย่งชุน ด้วยกําไลเพียงสิบเจ็ดวง
่ า จะเป็ นผีจ วินจื่อ ได้มาด้ว ยกํ า ไล
อันดับ สิบ สองไม่ น่า เชือว่
่
สามวง ช่างแปลกประหลาดจริงๆ ทีสามวงก็ ได้อน ั ดับสิบสองได้
นี่ คืออันดับ ที่ทุ ก คนยัง ไม่ ได้เห็ น ไม่ อย่ า งนั้ นผีจ วินจื่อต้อ ง
ตกใจมากแน่ ๆ 'ขา้ ไม่เพียงแค่รอดชีวิตมาได้ แต่ยงั ติดอันดับสิบ
สองด้วยเหรอ?'
ที่จริงอีกแปดสิบเจ็ดคนที่เหลือรวมทัง้ 'เยียนเป่ ยหง' ลว้ นส่ง
์ ตําแหน่ งขึนไปคนละหนึ
กําไลอิทธิฤทธิระบุ ้ ่ งวง ได้อน
ั ดับสิบสาม
เท่ากันหมด และเท่ากับได้อน ั ดับสุดท้ายเท่ากันหมดเช่นกัน
ที่เกิดคะแนนแปลกประหลาดแบบนี ้ ก็เพราะกําไลอิท ธิฤ ทธิ ์
ระบุ ตํ า แหน่ งของคนอื่นโดนตัว แทนที่ หกปราชญ ส์ ่ ง มาเก็ บ ไป
หมดแล ว้ ส่ ว นที่ ยัง ไม่ โ ดนเก็ บ เหมี ย วอี ก็
้ เ อาไปหมด หลัง จาก
พวกอวิ๋นเฟยหยางเก็ บ กํ าไลอิท ธิฤ ทธิระบุ ์ ตํ า แหน่ ง จากลู ก น้อง
แล ว้ ก็ ไม่ ได้คืนกลับไปอีก คืนเพีย งของอย่ างอื่นที่เก็บ มา แล ว้ ก็
แบ่งสมบัตไิ ร ้เจ ้าของของคนทีต่่ อสูต้ ายลงไป ใช ้วิธรี บั ซือเพื
้ อแลก
่
เอากําไลอิทธิฤทธิระบุ ์ ตําแหน่ งของคนอืนมา ่

นั ก พรตที่ เข า้ ร่ว มการปราบจลาจลก็ เ ต็ ม ใจ ได้ส่ ว นแบ่ ง

้ กว่าได้ตําแหน่ งทีตั
สมบัตเิ ยอะขึนดี ่ วแทนหกฝ่ ายมาแทรกแซง ถ้า

https://novel-lk.blogspot.com/
ไม่ใช่เพราะแบบนี ้ ในมือของตัวแทนหกฝ่ ายก็ไม่มก
ี ําไลอิท ธิฤทธิ ์
ระบุตําแหน่ งเยอะขนาดนั้นหรอก
ที่ในมือของพวกกู่ซานเจิงมี ้ กําไลอิทธิฤทธิระบุ ์ ตําแหน่ งเยอะ
ขนาดนั้น ก็เพราะพวกเขาอยู่กบ ั เหมียวอี ้ เยว่เหยาไม่ได้เก็บของ
พวกเขาไป นี่ ก็เป็ นสาเหตุว่าทําไมแม้แต่ผจี วินจือก็
่ ตดิ อันดับต้นๆ
หลัง จากอวิ๋นก่ ว งและคนอื่นๆ ได้เห็ นอันดับ ในใจก็ เกิด ข อ้
กัง ขาแล ว้ อับ ดับ ที่ แปลกประหลาดขนาดนี ้ ต้อ งเกี่ ยวข อ้ งกับ
ตัว แทนหกแดนที่พวกเขาส่ ง ไปแน่ นอน คาดว่ า ในภายหลัง หก
ปราชญ ์คงไม่กลา้ ทําแบบนี ้อีก แลว้ ถ้าทําแบบนี ต่
้ อไปการปราบ
จลาจลทะเลดาวนักษัตรจะต้องจบเห่แน่
หลังจากแต่ละฝ่ ายแอบถ่ายทอดเสียงถามคนของตัวเองแลว้
่ คนได้อน
การทีมี ั ดับโหล่เยอะขนาดนั้น เกียวข
่ ่
อ้ งกับคนทีหกแดน
ส่งมาจริงๆ ด้วย เพราะกําไลถูกคนของพวกเขา 'ขาย' ทิงไปแล ้ ว้
ถ้ากําไลบนขอ้ มือของทุกคนสามารถถอดออกมาได้ คาดว่าคงมี
่ี ศูนย ์ววง
คนกลุ่มใหญ่ทได้
้ ่เป็ น 'เยียนเป่ ยหง' ทําให้อวิ๋นก่วงและคนอื่นๆ จับ
เหมียวอีที
ตามอง แต่ ด ว้ ยฐานะของพวกเขา ก็ ย งั ไม่ ถึ ง ขั้นโยนผลลัพ ธ ์
้
ทังหมดไปให้ เหมียวอีได้้ ถ้าให้เหมียวอีแบกความรั
้ บผิดชอบใหญ่
ขนาดนี ้ พอกลับไปอธิบายกับหกปราชญ ์แลว้ ก็จะฟังไม่ขน ึ ้ สรุปก็
คือถ้าไม่ใช่เพราะหกปราชญ ์ส่งคนมาแทรกแซงเรืองนี ่ ้
กะทั นหัน
การปราบจลาจลก็คงไม่กลายเป็ นแบบนี ้

https://novel-lk.blogspot.com/
 อย่างน้อยในสายตาถังจวิน 'เยียนเป่ ยหง' ก็ทําได้ไม่เลว ใน
่ นนักพรตแดนเซียน ย่อมต้องพยายามทํางานรับใช ้แดน
ฐานะทีเป็
ี ัญหาขึน้ ถังจวินก็ตอ้ ง
โพน้ สวรรค ์อย่างสุดกําลังอยู่แลว้ ต่อให้มป
พยายามปกป้ อง 'เยียนเป่ ยหง' อย่างถึงที่สุดอยู่แลว้ ไม่อย่างนั้ น
ในภายหลังยังจะมีใครทํางานรับใช ้คนตําแหน่ งสูงอย่างพวกเขา
อีก?
"ยังมีอก ่ งไม่ได้เก็บกลับมา!"
ี วงทียั
์ ตํ า แหน่ งทั้งหมดซํ าๆ
หลัง จากนั บ กํ า ไลอิ ท ธิ ฤ ทธิระบุ ้ จู่ ๆ
นักพรตผูต้ รวจสอบของตําหนักดาวประจิมก็เอ่ยขึน้
้ ่นั
ผูท ี ่ งรักษาการณ์ได้ยินแลว้ เดินออกไป หลังจากได้รบั การ
ยืนยันแลว้ ก็ขมวดคิว้ เดินก ้าวยาวไปขา้ งนาฬก ่
ิ าดาวทีวางอยู ่ตรง
กลางโถงใหญ่ เห็ นเพียงสีที่แสดงบนกําไลอิทธิฤทธิระบุ
์ ตําแหน่ ง
กลายเป็ นจุดแสงสีแดงหมดแลว้
เขากวาดสายตามองทังนาฬ ้ ิก าดาว หลัง จากแน่ ใ จแล ว้ ว่ า
์ ตํ า แหน่ งทั้งหมดรวมอยู่ ด ว้ ยกัน ก็ ใ ช พ
กํ า ไลอิ ท ธิฤ ทธิระบุ ้ ลัง
์ ดแขนเสือติ
อิทธิฤทธิสะบั ้ ดต่อกันอีกหลายครัง้ ขยายตําแหน่ งให้
ึ ้ หยุด หลังจากขยายจนใหญ่ทสุ
ใหญ่ขนไม่ ่ี ดแลว้ ก็ยน
ื ยันได้เพียง
ว่ากําไลอิทธิฤทธิระบุ์ ตําแหน่ งทังหมดน่
้ าจะอยู่ในตําหนักด้า นขา้ ง
้ ว้ แต่ไม่มท
นี แล ี างยืนยันได้ว่าอยู่ในมือใคร
เขากวาดสายตาเย็ นเยียบมองกลุ่ มคนพร ้อมพูด ว่า "กํ า ไล
์ ตํ า แหน่ ง อีก หนึ่ งวงอยู่ ในมือใคร นํ าออกมาเดี๋ยวนี ้
อิทธิฤทธิระบุ
ถ้า กล า้ เก็ บ ไว ส้ ่ ว นตัว หลัง จากถู ก ค้น เจอแล ว้ ที่ ตํ า หนั ก ดาว
https://novel-lk.blogspot.com/
ประจิ ม ก็ ไ ม่ มี ใ ครปกป้ องเจ า้ ได้ ต่ อ ให้ห กปราชญ ม
์ าก็ ไ ม่ มี
ประโยชน์!" พูดจาเกินจริงมาก
ทุ ก คนมองหน้ า กัน เลิ่ กลั่ ก เหมี ย วอี ที้ ่ มองซ า้ ยมองข วา
้
เช่น เดี ย วกัน ก็ ต ะลึง งัน ทันที นึ ก อะไรขึ นได้ อ ย่ า งฉั บ พลัน เขา
พยายามกัดริมฝี ปาก แลว้ ก ้าวช ้าๆ ออกมาจากแถว
้
ศพของชีสิ วหงพลั น ถู ก อุ ม
้ นอนอยู่ ใ นอ้อ มอกเขา กํ า ไล
์ ตํ า แหน่ งที่ หายไปวงนั้ นอยู่ บ นข อ้ มื อ ของชีสิวหง
อิ ท ธิฤ ทธิระบุ ้
นั่นเอง เขาไม่มท ี างนํ าออกมาได้ ถึงอย่างไรเขาก็ตด ั ขอ้ มือของชี
้
สิวหงทิ ้ ได้หรอก!
งไม่
ฉากนี ้ทํ า ให้ท ั้งโถงใหญ่ เ งี ย บลงทัน ที เหมี ย วอี ที
้ ่ อุ ม
้ ร่า งชี
้
สิวหงทํ ่ ้สึกเศร ้าวังเวง เขาหันหน้าช ้าๆ ไปมองไป๋ จือเห
าให้คนอืนรู ่
ลียง สายตาเย็นเยียบถึงขีดสุด
ไป๋ จื่ อเหลี ย งเองก็ ไ ม่ ไ ด้รู ส้ ึ ก ดี อ ะไรกับ เขา สายตาที่ มอง
ออกไปก็เย็นเยียบดุร ้ายเช่นกัน
เยว่เหยากับหงเฉิ นจอ้ งอย่างงงงัน เขานํ าศพของผูห้ ญิง คนนี ้
ติดตัวไวต้ ลอด อย่าบอกนะว่าเขาแยกจากคนรักไม่ได้?
ผูห้ ญิงมักมีความรู ้สึก ไวเสมอ สายตาที่ทังสองมองเหมี
้ ย วอี ้
ซับซ ้อนมาก
่
"พรึบ!" จู่ ๆ งู เหลือมยัก ษ์ต วั หนึ่ งที่พันอยู่ บ นเสาก็ พุ่ งพรวด
เขา้ มา มันอ้าปากดุร ้ายและมุ่งตรงมาทางเหมียวอี ้ รวดเร็วสุดขีด
ท่วงท่านั้นไม่ใช่สงที
ิ่ เหมี
่ ยวอีจะต้
้ านทานได้เลย
https://novel-lk.blogspot.com/
 เงาคนคนหนึ่ งพุ่งออกมาด้วยความเร็วสูง รวดเร็วยิ่งกว่า ตบ
เขา้ ไปหนึ่ งฉาดอย่างแรง ทําให้ในตําหนักมีลมแรงพัดกระเพือม
่

'ปั้ง!' ไม่น่าเชือว่
่ างู เหลือมยักษ์ท่ตั
ี วใหญ่ขนาดนั้นจะโดนผู ท
้ ่ี
เขา้ มาตบจนปลิวกลับไป
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 430 อันดับสิบ เหมียวอี ้

งู เหลือมยัก ษ์ท่ีกระเด็ นกลับ กะพริบ แสงสี แ ดงขณะลอยอยู่

กลางอากาศ กลายเป็ นชายหนุ่ มคนหนึ่ ง กํ า ลัง จ อ้ งคนที่ลงมือ
ด้วยสายตาขึงขัง
่ อไม่ใช่ใครอืน
คนทีลงมื ่ คือถังจวินนั่นเอง

'เยียนเป่ ยหง' สร ้างผลงานใหญ่ให้แดนโพน ้ สวรรค ์ ยังไม่ได้

ให้รางวัล เป็ นไปไม่ได้ที่จะให้เจา้ ตัวโดนประทุ ษร ้าย ถ้าเขานิ่ งดู
ดายจริงๆ นอกจากในภายหลังจะไม่มีใครทํางานรับใช ้แดนโพ น ้
่
สวรรค ์แลว้ ยังจะหลีกเลียงโดนคนบางกลุ ่มพูดจาถากถางไม่ ไ ด้
ด้วย ดังนั้นในฐานะที่เขาเป็ นตัวแทนของกลุ่มที่มา ก็เป็ นไปไม่ได้
่
ทีจะไม่ สนใจ
ถัง จวินกวาดตามองปี ศาจงู เหลือมคนนั้ นแวบหนึ่ ง แล ว้ เอา
มือไขวห้ ลังพลางพูดอย่างใจเย็นว่า "เรืองนี ่ มี้ สาเหตุ เห็นได้ชดั ว่า
เขาไม่ ได้จ ะแอบเก็ บ ไว ้ คนที่มีต าล ว้ นดู ออก ข า้ คิด ว่ า ข า้ คงไม่
ต้องพูดอะไรมาก"
จีเหม่ยเหมยพลันพูดเหน็ บแนมว่า "เห็ นอยู่ชดั ๆ ว่าคนคนนี ้
ื่ ตย ์ ถ้าไม่ใช่เพราะถูกค้นพบ เขาต้องเก็บกลับไปส่วนตัว
ไม่ซอสั
แน่ "
นางเห็ น สายตาที่ คับ แค้น ใจของเหมี ย วอี ้ เมื่ อครู ่จ ึ ง แอบ
ถ่ า ยทอดเสีย งถามหลันซู่ซ ู่ รู ้ว่ า ที่ครังนี
้ ้ลู ก ชายแพ ย้ บ ้
ั เยินตังแต่
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ นล ว้ นเป็ นเพราะ 'เยีย นเป่ ยหง' คนนี ้ นางอยากจะฉี ก ร่า ง
เริมต้
้ แหละจริงๆ แน่ นอนว่าตอนนี ต้
เหมียวอีให้ ้ องซําเติ
้ ม

พอนางเอ่ยปากแบบนี ้ พวกจา้ วเฟยต่างก็อกสั่นขวัญแขวน

แทนเหมียวอี ้ ในทางกลับกัน เหมียวอีกลั
้ บมีสีหน้าเย็ นเยียบ ยืน
่ี ม
ไม่สะทกสะท้านอยู่ทเดิ
่
"จีเหม่ยเหมย ลูกชายเจา้ ไม่ได้เรืองเอง อย่าเอาคนของแดน
เซียนไประบายความโกรธ!" ถังจวินหันขวับกลับมา สายตาดุร ้าย
โต้ตอบอย่างไม่เกรงใจ ไม่ไวห้ น้าเลยสักนิ ดจริงๆ
อีก ฝ่ ายมีป ราชญป์ ี ศาจจีฮ วนหนุ นหลัง เขาเองก็ มีป ราชญ ์
เซีย นมู่ ฝานจวินหนุ นหลัง ย่ อมไม่ ต อ้ งกลัว อีก ฝ่ าย ในเวลานี ้มี
หรือที่เขาจะยอมถอย ถ้าตอนนี ให้ ้ คนอืนฆ่่ า 'เยียนเป่ ยหง' จริงๆ
่
ก็ยงั ไม่ตอ้ งพูดถึงอย่างอืนหรอก ่
เป็ นเขาเองทีจะเสียหน้าก่อน
"ถังจวิน!" จีเหม่ยเหมยที่โดนจีจุ้ ดอ่อนตวาดอย่างดุร ้าย "ขา้
วิจารณ์ตามสถานการณ์ท่เห็ ี น เจา้ อย่าพูดเหลวไหลโยงไปไกล
นัก!"
"ขา้ พูดเหลวไหลเหรอ?" ถังจวินพูดเย้ยว่า "เขากับเจา้ ไม่ได้
่
มีความแค้นต่อกัน กับเรืองเล็ กน้อยแค่นี้ ทําไมเจา้ จะให้เขาตาย
เสียให้ได้ล่ะ?"
จีเหม่ยเหมยตอกกลับอย่างรุนแรงว่า "ที่ขา้ พูดเป็ นเรืองจริ
่ ง
์ ตํา แหน่ งวงนั้ นไป
ถ้าไม่ถูกค้นพบ เขาต้องนํ ากําไลอิทธิฤทธิระบุ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ้าจะมากําเริบเสิบสานทีทะเลดาว
ด้วยแน่ ถังจวิน ยังไม่ถงึ คราวทีเจ ่
ประจิมหรอกนะ!"
"ผู อ้ าวุ โ สจี ข า้ เป็ นพยานได้ 'ของวิเศษแข็ งแกร่ง' ชินนั ้ ้ นที่
เป็ นข อง ไป๋ จื่ อเหลี ย ง ถู ก ทํ า ลา ยด้ว ยนํ ้ ามื อ 'เยี ย นเป่ ยหง'
ไม่อย่างนั้นไป๋ จือเหลี
่ ั เยินขนาดนี "้
ยงคงไม่แพย้ บ
๋
อวินเฟยหยางทางค่ ้ และเหมือนจะ
ายแดนมารพลันยกมือขึน
เอ่ยด้วยนํ ้าเสียงอ่อนปวกเปี ยก
ทุกคนมองไปอย่างประหลาดใจ คิดในใจว่า 'เจา้ เด็กนี่ จะเขา้
้ นการยืนยันว่า จีเหม่ย เหมยกํ า ลัง
ไปประสมโรงทํา ไม คําพูดนี เป็
่
โจมตีเพือแก ้ มอย่างแน่ นอน'
้แค้น กําลังฉวยโอกาสซําเติ
ไป๋ จื่อเหลีย งจ อ้ งอวิ๋นเฟยหยางด้ว ยสายตาโกรธแค้น อวิ๋น
เฟยหยางกลับ หัว เราะเบาๆ ใส่ เขา เหมือนกํ า ลัง บอกว่ า 'ข า้ ไม่
กลัวเจ ้าหรอก'
จีเหม่ ย เหมยหันกลับ ไปตวาดว่ า "อวิ๋นก่ ว ง ดู แลปากเน่ าๆ
ของลูกชายเจ ้าให้ดห
ี น่ อย!"
๋ วงกวาดมองเรือนร่างทีเย้
อวินก่ ่ ายวนใจของนางสองครัง้ เขา
ไวห้ น้านางมาก 'พลั่ก!' ยกมือตบกระโหลกอวิ๋นเฟยหยางหนึ่ งที
๋
ทําให้อวินเฟยหยางโซเซจนเกื อบคะมํา "เจ ้าเด็กเวรนี่ ไม่รู ้จักเด็ก
ไม่รู ้จักผูใ้ หญ่ ผูใ้ หญ่เขาคุยกัน เจ ้าเขา้ ไปสอดได้รไึ ง?"
อวิ๋นเฟยหยางหันไปมองอย่างไม่ ได้รบั ความเป็ นธรรม แล ว้
ถ่ายทอดเสียงบอกว่า "ตอนสุดท้ายของการปราบจลาจล ขา้ กับ
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ นขึนมา
เฮยอู๋หยามีเรืองกั ้ ้ วต่อ 'เยียนเป่ ยหง' คนนี ้
ช่วงหัวเลียวหั
่ อเขา้ มาช่วย แดนมารของขา้ ถึงได้ไม่เสียเปรียบ เรืองนี
ยืนมื ่ มี
้ คน
เห็ น ตั้งมากมาย หรือ ตอนนี ้ท่ า นจะให้ข า้ หดหัว ทํ า เป็ นไม่ เ ห็ น
อะไร? แลว้ ต่อไปขา้ ยังจะโผล่หน้าออกไปเจอคนอืนได้่ อกี ไหม?"
'อย่ า งนี ้เองเหรอ!' อวิ๋ นก่ ว งอึ งไป
้ ไอหนึ่ งครังแล
้ ้ ่ จี
ว้ ชีไปที
เหม่ยเหมย พร ้อมพูดกับอวิ๋นเฟยหยางว่า "เป็ นไปได้สูงว่าต่อไป
พ่ อ เจ า้ จะแต่ ง นางมาเป็ นอนุ ภ รรยา ต่ อ ไปก็ เ ป็ นคนครอบครัว
์ ดเหลวไหล ยังไม่รบ
เดียวกันแลว้ เจา้ ไม่มีสิทธิพู ี เรียกนางว่าท่าน
น้าจีอกี !"
นี่ มันเกียวอะไรกั
่ ่ ดไม่ออก อวินเฟยหยางงง
น มีคนไม่นอ้ ยทีพู ๋
เล็กน้อย ถามว่า "จริงเหรอท่านพ่อ?"
๋
"ฮ่าๆ!" เฮยอวินกลั ้ วเราะไม่ไหว แต่พบว่าลูกชายอยู่ขา้ งๆ
นหั
้ ปดน
ตัวเองไม่เอาจริงเอาจังเกินไปแลว้ รีบหุบรอยยิมสั
จีเหม่ ย เหมยโมโหจนตัวสั่นทันที อวิ๋นก่ ว งก็ กํ าเริบเสิบสาน
เกินไปแลว้ ยามปกติพูดแบบนี ก็ ้ ว่าแย่แลว้ ไม่น่าเชือว่
่ าตอนนี จะ
้
พู ด จาแทะโลมต่ อ หน้ า ลู ก ชายตน จะให้ต นกับ ลู ก ชา ยทน
้ อย่างไร!
ความรู ้สึกนี ได้
่ ด ไป๋ จือเหลี
เป็ นอย่างทีคิ ่ ยงโมโหแลว้ เขาหน้าแดงกํ่า พุ่งเขา้
่
มาอย่างบา้ บินโดยไม่ ้ ้น "ขา้ จะฆ่าเจ ้า!"
สนใจอะไรทังนั

https://novel-lk.blogspot.com/
 อวิ๋นก่วงเหล่ตาแลว้ สะบัดมือหนึ่ งครัง้ นิ วทั
้ งห้
้ าทําท่าควา้ จับ
่
ทําให้ไป๋ จือเหลี ยงที่กระโดดเขา้ มาค้า งเติงอยู
่ ่ก ลางอากาศทัน ที
้
ทังสองฝ่ ี่ ่กน
ายเป็ นคู่ต่อสูท้ อยู ั้
ั คนละชนโดยสิ ้ ง
นเชิ
อวิ๋นก่วงบีบมือเล็ก น้อย ไป๋ จือเหลี
่ ยงที่ลอยอยู่ กลางอากาศ
เผยสี ห น้า เจ็ บ ปวดทัน ที อวิ๋ นก่ ว งพู ด เย้ย ว่ า "ไม่ รู จ้ ัก เด็ ก รู จ้ ัก
ผูใ้ หญ่ บังอาจมาลงมือกับขา้ ขา้ ว่าเจ ้าคงเบือหน่่ ายทีจะมี ่ ช วี ิตอยู่
แลว้ !"
"อวิ๋ นก่ ว ง เจ า้ กล า้ เหรอ!" จีเ หม่ ย เหมยร อ้ นใจแล ว้ กลัว
ว่าอวิ๋นก่วงจะฆ่าลูกชายนาง จึงพุ่งเขา้ มาโจมตีอย่างเกรียวกราด้
ทันที
อวิ๋นก่วงเหยียดหยาม ใช ้มือขา้ งหนึ่ งบีบตรึงไป๋ จือเหลี
่ ย งไว ้
ส่วนมืออีกขา้ งเคลื่อนไหวเร็วราวกับ ภาพมายา ปะทะกับจีเหม่ ย
เหมยอย่ า งรวดเร็ว ในตํ า หนั ก ใหญ่ มีล มคลั่งพัด วนอุ ต ลุ ด และมี
้ นที
เสียงตูมตามดังขึนทั
"หืม…"
เสียงซักถามที่น่ าเกรงขามแม้ไม่ได้โกรธพลันดังกอ้ งกังวาน
ทั่วทั้งทะเลดาวประจิม ทํ า เอาคนที่ ได้ยิ น แสบแก ว้ หู จิต ใจสั่น
สะท้านด้วยความหวาดกลัว
๋ วงพลันสีหน้าเปลียนไป
อวินก่ ่ ่
รีบหยุดลงมือ ปล่อยไป๋ จือเหลี
ยงไป จีเหม่ยเหมยเองก็ไม่กลา้ บุ่มบ่ามแลว้ นางรีบเขา้ ไปประคอง
่
ไป๋ จือเหลี ยง
https://novel-lk.blogspot.com/
 ๋ วง วันหลังขา้ จะฆ่าเจ ้า!" ไป๋ จือเหลี
"ไอ้แก่อวินก่ ่ ้ ๋นก่ วง
ยงชีอวิ
พร ้อมพร ้อมพูดอย่างเฉี ยบขาด เขาทนได้กบ ั การพ่ายแพ ท ้ ่ีการ
่
ปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร แต่เมือมารดาตั วเองโดนพูดจาแทะ
โลมต่อหน้าฝูงชน กลับทําให้เขาทนไม่ไหวจริงๆ เพียงแต่แค้นใจ
่ วเองนั้นไร ้ความสามารถ
ทีตั
จีเหม่ยเหมยดึงลูกชายกลับมาและบอกให้เขาเงียบ ต่อให้วร
ยุทธ ์ของสองแม่ลูกรวมกันก็ยงั สูอ้ วิ๋นก่วงไม่ได้อยู่ดี ไม่จําเป็ นต้อง
้
เสี ย เปรีย บ อย่ า งไรเสี ย เจ า้ ของทะเลดาวประจิม ก็ เ อ่ ย เสีย งขึน
มาแลว้ ทีนี ่ ่ ไม่ใช่ทที
่ี พวกเขาจะกํ
่ าเริบเสิบสานได้
ตอนแรกที่จีเหม่ยเหมยอกตัญ�ูต่อปราชญ ์ปี ศาจจีฮวน ไม่
่ งคําพูดบิดาและจะแต่งงานกับพ่อของไป๋ จือเหลี
เชือฟั ่ ยงให้ได้ จี
ฮวนก็เคยเตือนสตินางแลว้ 'ถึงตอนนั้นเจ ้าอย่ามาเสียใจทีหลัง!'
ั เจนว่ า ตอนนั้ นนางตอบบิ ด าว่ า
จี เ หม่ ย เหมยยัง จํ า ได้ช ด
อย่างไร นางพูดเสียงดังว่า 'ขา้ ไม่มวี น
ั เสียใจทีหลังหรอก!'
บิดาตวาดด้วยเสียงเย็ นเยียบทันทีว่า 'ไม่รู ้จักฟ้ าสูงแผ่ นดิ น
ตํ่ า ดู เหมือนข า้ จะตามใจเจ า้ จนเสีย คน ไม่ ว่ า จะเป็ นปี ศาจหรือ
มนุ ษ ย ์ ล ว้ นต้องจ่ า ยค่ า ตอบแทนให้ก บั นิ ส ย ้ า นของตัว เอง
ั ดือด้
เสมอ ต่อไปเจ ้าอย่าโกรธขา้ แลว้ กัน เพราะนี่ คือทางทีเจ ่ ้าเลือกเอง
ขา้ ดูแลเฉพาะคนทีอยู ่ ่เสน้ ทางเดียวกับขา้ !'

แต่ไหนแต่ไรมา แม่หม้ายและเด็ กกํา พร ้าก็โ ดนคนอื่นรัง แก

ได้ง่ายอยู่แลว้ สําหรับจีเหม่ยเหมยที่ผ่านความอัปยศอดสูมานาน
ถ้าบอกว่าไม่เสียใจเลยสักนิ ดก็คงโกหก
https://novel-lk.blogspot.com/
 เคยเป็ นองค ห์ ญิงที่สูงส่ งคนหนึ่ ง พอกลายเป็ นแม่ ห ม้ายลูก
ติด อํ า นาจและทรัพ ยากรมากมายก็ ไม่ มีแล ว้ นี่ คือผลลัพ ธ ข ์ อง
่
การอกตัญ�ูต่อบิดาตัวเอง แต่เรืองบางเรื ่ เกิดขึนแล
องก็ ้ ว้ จะมา
เสียใจทีหลังก็ไม่มปี ระโยชน์ ทําได้เพียงแสร ้งเขม้ แข็งด้วยตัวเอง
แต่จะว่าไปแลว้ บางครังเรื ้ องบางเรื
่ ่ มก
องก็ ั เป็ นการแกว่ง เท้า
้ ถ้านางไม่พูดซําเติ
หาเสียน ้ มเหมียวอี ้ ก็คงไม่เกิดเรืองอย่
่ างที่เห็ น
ตรงหน้า นี ้ ถ้า นางไม่ บ งั คับ ให้ลู ก ชายมาการปราบจลาจลทะเล
่
ดาวนักษัตร ก็คงไม่เกิดเรืองอะไรทั ้ ้น
งนั
"เจา้ ผ่านด่านขา้ ไปก่อนแลว้ ค่อยว่ากัน!" อวิ๋นเฟยหยางพูด
่
กับไป๋ จือเหลี
ยง
อวิ๋นก่วงดึงลูกชายตัวเองกลับมา ไม่อยากมีเรืองกั ่ บเจา้ ของ
ทะเลดาวประจิมเช่นกัน แลว้ เหมือนเหน็ บแนมว่า "คําพูดทีรุ่ นแรง
กว่านี ้ พ่อเจา้ ก็เจอมาแลว้ ไม่รู ้ตังเท่
้ าไร ในโลกนี มี
้ คนที่พูดอวดดี
ถมเถไป แต่ทแน่ ่ี จริงจะมีสก ่
ั กีคนเชี ยว? ไปสนใจเขาทําไม!"
้ ่รั
ผูท ี กษาการณ์อยู่ตําหนักด้านขา้ งเอ่ยว่า "พวกเจา้ เถียงกัน
เสร็จหรือยัง?"
้
ทังสองฝ่ ายไม่พูดอะไรแลว้
นักพรตที่เขา้ ร่วมการปราบจลาจลคนอืนๆ ่ มองหน้ากันเลิ่ก
ลั่กอย่างอดไม่ได้ วันนี นั้ บว่าได้เปิ ดหูเปิ ดตาแลว้ ว่าคนฐานะสูงส่ง
้ นิสยั เป็ นอย่างไร
พวกนี มี

https://novel-lk.blogspot.com/
 ั ษาการณ์ค นนั้ นเดินมาข า้ งกายเหมีย วอี ้ ยื่นมือไปบีบ
ผู ร้ ก
์ ตํ า แหน่ งบนข อ้ มื อชีสิวหง
กํ า ไลอิ ท ธิฤ ทธิระบุ ้ ช ่วพริ
ั บ ตาเดีย ว
์ ตํ า แหน่ ง ก็ เปล่ งแสงสีทองและขยายใหญ่ขึน
กํ า ไลอิท ธิฤ ทธิระบุ ้
คลายหลุดออกจากขอ้ มือชีสวหง ิ้ เขาโยนกําไลไปให้อีกคน แลว้
หัน หน้า ไปทางเหมี ย วอี พร ้ อ้ มบอกว่ า "จดกํ า ไลอิ ท ธิฤ ทธิระบุ
์
ตําแหน่ งวงนี ไว้ ท้ อั
่ี นดับของเขา"

คําพูดประโยคเดียวได้แก ไ้ ขข อ้ พิพ าทแล ว้ ดังนั้น 'เยียนเป่

ยหง ' จึ ง กล า ยเป็ นคนเดี ย วที่ ได้อ ั น ดั บ สิ บ สาม คนที่ เหลื อ
่
กลายเป็ นอันดับสิบสีหมด
พวกจา้ วเฟยแอบโล่งใจแทนเหมียวอี ้ ขณะเดียวกันเมื่อเห็ น
้ บศพชีสวหงกลั
เหมียวอีเก็ ิ้ บไปอย่างเงียบๆ พวกเขาต่างรู ้สึกปลง
ในใจ
แต่คนของทะเลดาวประจิมกลับลําบากแลว้ ตามตัวอย่างทีมี ่
มาในอดีต การจะแบ่ ง สรรลู ก แก ว้ พลัง ปรารถนาหกแสนลู ก นั้น
่ ทํ
ตามอันดับ ก็เป็ นเรืองที ่ ายากแลว้ !

สุ ด ท้า ยหลังจากปรึก ษากับพวกอวิ๋นก่ วงแลว้ ก็ ต ด

ั สินใจจะ
แบ่งให้สบ ิ สามอันดับแรกตามรายชือ่ ส่วนลูกแก ้วพลังปรารถนาที่
เหลือก็แบ่งให้แปดสิบหกคนทีได้่ อน ่ าๆ กัน
ั ดับสิบสีเท่
"อันดับหนึ่ ง เยว่เหยา!" คนของทะเลดาวประจิมเริมเรี
่ ยกชือ่
ให้รางวัล

https://novel-lk.blogspot.com/
 เยว่เหยากา้ วไปขา้ งหน้า รับลูกแกว้ พลังปรารถนาไปหนึ่ งใน
ห้า ส่ ว นจากจํ า นวนทั้งหมดหกแสนลู ก นางรับ ลู ก แก ว้ พลัง
ปรารถนาจํานวนหนึ่ งแสนสองหมืนลู ่ กไปคนเดียวแลว้

ที่เหลือก็แบ่งไปหนึ่ งในห้าส่วนจากจํานวนทีเหลื
่ อตามลําดับ
หักลดลงไปตามลําดับ
่
เดิมทีจเี หม่ยเหมยนึ กว่าลูกชายอับอายทีจะออกไปรั บรางวัล
นางจึงเตรียมตัวไวแ้ ลว้ ว่าจะออกไปรับแทน แต่ใครจะคิดว่าตอน
ประกาศรายชือ่ 'ไป๋ จือเหลี
่ ่
ยง' ไป๋ จือเหลี ยงที่สีหน้าแย่มากก็ยงั จะ
ก ้าวออกไปรับรางวัลอยู่ดี
จีเหม่ยเหมยประหลาดใจอยู่บา้ ง คาดไม่ถงึ ว่าพอไป๋ จือเหลี่ ยง
นํ าของกลับมา ก็เผยในฝ่ ามือให้นางดู พร ้อมแอบถ่ายทอดเสียง
บอกว่า "นี่ คือสิงที
่ แลกมาด้
่ วยความอัปยศของท่านแม่และลู กชาย
ที่ควรจะได้ก็ตอ้ งได้! ตังแต่
้ วน ้
ั นี ไปลู ่
กจะเริมพยายามเข ม้ แข็ง ไม่
ต้องให้ท่านแม่คอยกระตุน ้ อีก วันขา้ งหน้าจะต้องเอาเลือดมาลา้ ง
ความอัปยศในวันนี ให้ ้ ได้! ทุกคนที่เคยเหยียดหยามแม่ขา้ จะต้อง
จ่ายค่าตอบแทน!"
จีเหม่ยเหมยแทบจะร ้องไห้ออกมา นางหันหลังไม่ให้คนนอก
เห็นตอนตัวเองตาแดง แลว้ ถ่ายทอดเสียงบอกว่า "แม่ไร ้ประโยชน์
เอง ทําให้ลูกไม่ได้รบั ความเป็ นธรรม!"
่
"ไม่เกียวกั
บท่านแม่ หรอก เป็ นเพราะลูกไร ้เดียงสาเกิน ไป!"
่
ไป๋ จือเหลี ยงกัดฟันพูด

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
"อันดับสิบ เหมียวอี!"
ตอนที่ชือนี
่ ถู้ กตะโกนออกมา เยว่เหยาที่กําลังถ่ายทอดเสียง
คุยกับศิษย ์พี่หญิงเงียบๆ ก็ส่นสะท้
ั ้ ว รีบใช ้สายตามอง
านไปทังตั
หานักพรตทีเข ่ า้ ร่วมการปราบจลาจล

ศีล แปดที่ใส่ จ ีว รสีข าวดุ จ หิมะและกํ า ลัง ประนมมือทํ า สีหน้า

้
สงบเยือกเย็ นยืนอยู่ขา้ งกายคงจือราวกั บโดนฟ้ าผ่า เงยหน้าขึน ้
อย่างฉับพลัน กวาดสายตามองไปทั่ว ลมหายใจถีเล็ ่ กน้อย
้ ขาว กวาดสายตาลําลึ
ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดขมวดคิวสี ้ ก มองที่
กลุ่มคนอย่างรวดเร็ว
'หรือว่าเหมียวอีที้ ่อยู่ในพันธมิตรผ้าแดงก่อนหน้านี ยั ้ งมีชวี ต
ิ
อยู่ ? แต่ ทํ า ไมตอนที่ศิษ ย น์ ้องบัง คับ บัญชานั ก พรตแดนเซีย นที่
เหลื อ อยู่ บ นเกาะไร น ้ ามแล ว้ ไม่ พ บเขาล่ ะ ? หรือ ว่ า เขารู อ้ ะไร
บางอย่างแลว้ จงใจปกปิ ด?' เทพธิดาหงเฉิ นสีห น้า ตกตะลึง แล ว้
กวาดตามองออกไป
เหมีย วอีรี้ บ แอบมองปฏิ ก ิร ย ้ า
ิ าของเยว่ เ หยา ในแขนเสื อกํ
หมัดสองขา้ งแน่ น ภายนอกดูไม่สะทกสะท้านอะไร
'เฮอ้ !' เยียนเป่ ยหงแอบถอนหายใจแลว้ ฝื นก า้ วออกมาจาก
กลุ่มคน ก ้าวออกมารับรางวัล
เทพธิดาหงเฉิ นไม่มีภาพความทรงจํากับเหมียวอี ้ พอเห็ นว่า
้ ายตัว ใหญ่ ห นวดเฟิ ้ ม ก็ ร บ
เป็ นผู ช ี หันไปมองศิษ ย น์ ้อง แต่ ก ลับ
เห็นศิษย ์น้องกําลังจ ้อง 'เหมียวอี'้ ด้วยสีหน้าฉงนสนเท่ห ์
https://novel-lk.blogspot.com/
 ศี ล แปดที่ อยู่ อี ก ด้า นก็ ทํ า สี ห น้า งงงัน เช่น กัน ปนสงสัย นิ ด
หน่ อย เหมือนรู ้สึกว่ามีอะไรผิดไป
่
ถึงแม้คนเราจะหน้าตาเปลียนไปเมื ่อโตขึน ้ แต่คงไม่เปลี่ยน
เยอะขนาดนี ้ ไม่ เหมือนเลยสัก นิ ด แม้แต่ เค้า โครงศีรษะก็ ค นละ
่ ยวกันเฉยๆ?
อย่างกันเลย เรือว่าเป็ นคนชือเดี
ขณะที่เยว่เหยากับศีล แปดกําลัง จอ้ ง 'เหมียวอี'้ กลับเขา้ ไป
ยืนข า้ งกาย 'เยีย นเป่ ยหง' ถ้า จะบอกว่าเหมือน สองคนนั้ นกลับ
รู ้สึก ว่ า 'เยีย นเป่ ยหง' ค่ อนข า้ งคล า้ ยกับเค้า โครงของคนนั้ นใน
ความทรงจําของพวกเขา
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 431 เจ ้ารอง

พอเห็ นเยียนเป่ ยหงใช ้ชือ่ 'เหมียวอี'้ ออกมารับรางวัล อวิ๋น

เฟยหยางก็ปวดฟันนิ ดหน่ อย คนหนึ่ งใช ้ชือ่ 'เยียนเป่ ยหง' ออกมา
ปลน้ อีกคนใช ้ชือ่ 'เหมียวอี'้ ออกมารับรางวัล ไม่รู ้ว่าผูช
้ ายสอง
้ าลังเล่นบา้ อะไรกันแน่
คนนี กํ
"ต่างคนต่างอับอายจนไม่ อยากเปิ ดเผยตัว ตนรึไงวะ?" อวิ๋น
่ า้ เล่นแบบนี ที
เฟยหยางพึมพํากับตัวเอง "นับว่าพวกเจ ้าโหด ทีกล ้ ่
ทะเลดาวประจิม"
หนึ่ งในคนของทะเลดาวประจิม ก็ ทํ า สี ห น้า สงสัย เล็ ก น้อ ย
เช่นกัน เป็ นนั ก พรตท่ า นนั้ นที่เคยมารับ กํ า ลัง พลสายมะโรงต่ อ
จากอู เมิ่งหลัน ตอนแรกที่ลงจากเรือแล ว้ เปิ ดศึก ทันที เหมีย วอี ้
จากพันธมิตรผ้าแดงคนนั้นก็ตราตรึงอยู่ในภาพความทรงจํ าของ
้ งกลายเป็ นเยีย นเป่ ยหงไป
เขาแล ว้ ทํ า ไมผ่ า นไปสิบ ปี เหมีย วอีถึ
แล ว้ แล ว้ เยีย นเป่ ยหงนั่ นก็ ออกมาเป็ นเหมีย วอีอี้ ก กํ า ลัง เล่ นบา้
อะไรกันอยู่?
เขาถ่ า ยทอดเสีย งบอกเรืองนี ่ ้ให้นั ก พรตที่ รัก ษาการณ์อ ยู่
ตํ า หนั ก ด้า นขา้ งรู ้ อีก ฝ่ ายกวาดตามองเยีย นเป่ ยหงกับเหมียวอี ้
แวบหนึ่ ง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
เดิมทีท ะเลดาวประจิมก็ ไม่ พ อใจการปราบจลาจลทะเลดาว
่ พอ ไม่อยากให้มี
นักษัตรอยู่แลว้ ขอให้ได้รายงานอย่างราบรืนก็
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
ปั ญหาอะไรแทรกซ ้อนขึนมาอี ก เขากะว่ า ตอนกลับ ไปรายงาน
่ ขึ
สถานการณ์ค่อยรายงานเรืองนี ้ นไปพร
้ ้อมกัน
จั่วหนานชุนขมวดคิว้ ไม่เขา้ ใจเหมือนกันว่าหมายความว่ า
อย่างไร แต่เขาเองก็เปิ ดโปงไม่ได้
"อันดับสิบสาม เยียนเป่ ยหง!"
้
พอรายงานอันดับนี ออกมา สายตามากมายก็มารวมอยู่ทตั ่ี ว
้ นที เป็ นอย่างที่คาดไวจ้ ริงๆ เยียนเป่ ยหงใช ้ชือ่ 'เหมียว
เหมียวอีทั
อี'้ ออกมารับรางวัล แลว้ เหมียวอีก็้ ใช ้ชือ่ 'เยียนเป่ ยหง' ออกมา
แม้แต่พวกจา้ วเฟยก็เกิดข อ้ กังขาในใจ 'น้องชายกําลัง เล่ น
่
อะไรกันแน่ ไม่กลัวเกิดเรืองเหรอ?'
้ ่ได้อน
เหมียวอีที ั ดับสิบสามได้ลูกแกว้ พลังปรารถนาแปดพัน
กว่าลูก
อี ก แปดสิ บ กว่ า คนที่ เหลื อ ไม่ มี ก ารประกาศรับ รางวัล อี ก
้
ทังหมดได้ ั ดับสิบสี่ ลูกแกว้ พลังปรารถนาที่เหลืออีกสามหมื่น
อน
กว่าลูกก็แบ่งให้พวกเขาเท่าๆ กัน เป็ นรางวัลแบบสัญลักษณ์จริงๆ
ทุกคนแบ่งกันได้ไม่เยอะเท่าไร
ถึง ตอนนี ้ ก็ ถือว่ า การปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต รจบลง
อย่างเป็ นทางการแลว้ แต่ก็ไม่ได้ไล่ให้นักพรตที่เขา้ ร่วมออกจาก
ทะเลดาวประจิมทันที

https://novel-lk.blogspot.com/
 อย่ า งที่อวิ๋นก่ว งบอก วันนี ้เป็ นเกีย รติย ศของพวกเขา ทะเล
ดาวประจิมอนุ ญาตให้พวกเขาพัก อยู่ ที่นี่ สามวัน นี่ ก็ เป็ นรางวัล
อย่างหนึ่ งของผูร้ อดชีวิตจากการปราบจลาจล ในภายหลังพวก
เขาสามารถไปอวดกับคนอืนได้ ่ 'ขา้ เคยพักอยู่ท่ทะเลดาวประจิ
ี ม
๋
มาก่อน ไม่ใช่ว่าเขา้ ไปประเดียวประด๋ าวแลว้ ถูกไล่ออกมา'
แม้เจา้ ของทะเลดาวประจิมจะไม่ ยินดีต อ้ นรับ แต่นี่คือธรรม
เนี ยมที่หกปราชญ ์กําหนดในการการปราบจลาจลทุกคน ทําให้
นั ก พรตในใต้ห ล า้ ได้เ ห็ น ให้บ รรดาคนที่ สงสัย ในการปราบ
จลาจลทะเลดาวนักษัตรได้เห็ น กําลังใช ้วิธก ้
ี ารนี บอกกับ ทุ ก คน
ว่า แม้การปราบจลาจลจะอันตราย แต่เกียรติยศแบบนี กลั ้ บ ไม่ ใช่
่ ่ใครจะมีก็ได้ จะมีนักพรตในใต้หลา้ สักกีคนที
สิงที ่ ่สามารถเขา้ มา
พักในตําหนักศักดิสิ์ ทธิของประมุ
์ ่ ทิ
ขถินสี ่ ศได้?

นี่ ยังแค่เริมต้
่ น ต่อไปเมือนั
่ กพรตทีรอดชี
่ วต ่
ิ กลับไปทีสายของ
ตัวเองแลว้ ท่านทูตแต่ละสายยังจะเรียกเขา้ เฝ้ าอีกด้วย! เจ ้าหมาย
ตาอาณาเขตไหนไวก้ ็ เอ่ย กับท่ านทูต ได้เลย เขาจะทําให้เจ า้ สม
ปรารถนาแน่ นอน!
แต่ แ ม้ห กปราชญ จ์ ะเป็ นผู ก
้ ํ า หนดธรรมเนี ย ม แต่ เ จ า้ ของ
ตําหนักดาวประจิมก็จะเปิ ดประตูให้เจ ้าเพ่นพ่านไปทั่วไม่ได้อยู่ดี
ในตําหนักด้านขา้ ง ผูร้ กั ษาการณ์ป ระกาศตรงนั้ นว่ า 'หนึ่ ง
ในสามส่วนของตําหนักดาวด้านหน้า พวกเจ ้าสามารถเลือกที่ได้
ตามอํ า เภอใจ และพวกเจ า้ ยัง สามารถเดินไปไหนมาไหนรอบๆ

https://novel-lk.blogspot.com/
ตําหนักดาวได้ดว้ ย แต่หา้ มเขา้ ไปในตําหนักดาว ไม่อย่างนั้น ถ้า
่ นก็
เกิดเรืองขึ ้ อย่าหาว่าไม่เตือนล่วงหน้า'

หลังจากเลือกที่ได้และรายงานขึนมาแล
้ ่
ว้ ขา้ วของเครืองใช ้
่ กของ
และสุราอาหารทุกอย่าง ตําหนักดาวจะให้คนนํ ามาส่งถึงทีพั
ทุกคน ดูแลดี ดูแลทั่วถึง!
หลังจากประกาศเสร็จ ผูร้ กั ษาการณ์ก็นําคนออกไปแลว้
"ไปกันเถอะ! เหล่ า ผู ก ้ ล า้ ของแดนมาร ข า้ เลือกที่พัก ไว ใ้ ห้
พวกเจ า้ แล ว้ มากับ ข า้ !" อวิ๋นก่ ว งโบกมือ หัว เราะลั่นขณะที่นํ า
นักพรตแดนมารจากไป
ผี จ วิ น จื่อกับ เถาหย่ ง ชุน มี สี ห น้า ขื่นขม มองพวกเหมี ย วอี ้
อย่างอาลัยอาวรณ์ จําเป็ นต้องตามหลังจีเหม่ยเหมยไป
เหมียวอีถ่้ ายทอดเสียงบอกทันทีว่า "ไม่ตอ้ งกังวล ถ้านางจะ
ทําอะไรพวกเจา้ ก็ ต อ้ งรอตอนหลังอยู่ดี ตอนอยู่ท่นี
ี ่ ยัง ไม่ ก ล า้ ทํ า
อะไรพวกเจ ้าหรอก"
้ นมามองแวบหนึ่ ง ก็ได้แค่หวังว่าจะเป็ นอย่างนั้น
ทังสองหั
ถัง จวิ น กวาดสายตามองนั ก พรตแดนเซีย น แล ว้ พู ด ด้ว ย
้ า "พวกเจ า้ ตามข า้ มาเถอะ ข า้ ช่ว ยเลือกสถานที่ไว ใ้ ห้
รอยยิมว่
พวกเจ ้าแลว้ "

https://novel-lk.blogspot.com/
 พวกเหมียวอีย่้ อมต้องตามไป เพียงแต่เทพธิดาเยว่เหยาที่อยู่
ขา้ งหน้าหันมามองเยียนเป่ ยหงอยู่บ่อยๆ เทพธิดาหงเฉิ นก็หน
ั มา
้ นกัน
มองบางครังเช่
เดิ น ตามหญิ ง งามสองคนแบบนี ้ เดิ ม ที ก็ เ ป็ นการเสพสุ ข ที่
ยิ่งใหญ่ อยู่ แล ว้ ได้มองเรือนร่า งอ่ อนช ้อยของหญิง งามสองคน
จากขา้ งหลังก็ยงั ดี แต่เยียนเป่ ยหงกลับโดนพวกนางสองคนมอง
จนหนังหัวชา อึดอัดไปทังตั ้ ว

ทางฝั่ งแดนพุทธะ พอเห็ นศีลแปดเดินตามหลังแดนเซียนไป

เหมือนคนโง่ ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดก็ตะโกนถามว่า "ศีลแปด เจา้ จะ
ไปไหน?"
้
"เอ่ อ…ท่ า นอาจารย ์ ข า้ มาตํ า หนั ก ดาวประจิมครังแรก เลย
อยากจะเดินดู ใ ห้ท่ วั เดี๋ยวข า้ ค่ อยไปหาพวกท่ านนะ" ศีล แปดที่
้ ายเอาไวเ้ ลียวหายไปหลั
พูดทิงท้ ้ งกําแพงแลว้
้ ่อน เขาย่ อม
"เจ า้ เด็ ก โง่ !" ปรมาจารย ศ์ ีลเจ็ ด ส่ายหน้ายิมเจื
เดาออกอยู่แลว้ ว่าลูกศิษย ์ตัวเองคิดจะทําอะไร
่ เคยมาตําหนักดาวประจิมย่อมไม่มท
คนทีไม่ ี างจินตนาการได้
บนทะเลสีเขียวครามที่กวา้ งใหญ่นี้ มียอดเขาสูงชน ั และอันตราย
่ าจะมีตําหนักใหญ่โตมโหฬารขนาดนี ตั
ไม่น่าเชือว่ ้ งอยู
้ ่
่
เก่าแก่ น่ าเกรงขาม ยิงใหญ่ งดงามประณี ตรวมอยู่ดว้ ยกัน มี
ดอกไม้ใบหญ้าที่หายาก เหมือนมีฤดูใบไม้ผลิทงปี
้ั เมื่อขึนไปบน
้
ศาลาเย็ น ก็มองทะเลครามไกลลิบๆ ไร ้ขอบเขต ฟ้ าครามห้อยลง
https://novel-lk.blogspot.com/
ตํ่าจนเอือมถึ
้ ง ฟ้ าใหญ่ทะเลกวา้ ง ทําให้คนรู ้สึกว่าสถานที่ที่พัก
อยู่เหมือนลอยอยู่ระหว่างฟ้ าและดิน เหมือนอยู่ห่างจากโลกมนุ ษย ์
อันวุ่นวายจริงๆ
่ อกห้องของตัวเองเสร็จ จู่ๆ ขา้ งนอก
นักพรตแดนเซียนเพิงเลื
ี นเขา้ มาตะโกนในสวนว่า "กู่ซานเจิง้ เชิญออกมาหน่ อย"
ก็มค
ทุ ก คนได้ยิน แล ว้ อดหัน ไปมองไม่ ไ ด้ ถัง จวินรีบ ออกมาอยู่
่ี แลว้ ถามว่า "มีเรืองอะไร?"
ขา้ งๆ ผูท้ มา ่

ี่
ผูท้ มาตอบว่ า "ท่านทูตฝ่ ายซ ้ายต้องการพบเขา"
"ท่ า นทู ต ฝ่ ายซ ้ายต้องการพบเขาเหรอ?" ถัง จวินแปลกใจ
มาก ทูตฝ่ ายซ ้ายก็คือผูช ้ ว่ ยที่มีค วามสามารถของฝูชงิ หนึ่ งใน
ทูตซ ้ายขวาของตําหนักดาวประจิม มีฐานะไม่ธรรมดา ทําไมเรียก
พบนักพรตตํ่าต้อยของแดนเซีย นได้? เขาอดถามไม่ได้ว่า "พบ
่
เรืองะไร?"
"ไม่ทราบ พบแลว้ ก็ย่อมรู ้เอง" คนนั้นส่ายหน้าตอบ พอเห็นกู่
้ นมา ก็ถามว่า "เจ ้าคือกู่ซานเจิงเหรอ?"
ซานเจิงเดิ ้
้
กู่ซานเจิงตอบอย่ างนอบน้อมว่า "ใช่ขอรับ!"
"ไปกับ ข า้ เถอะ!" คนคนนั้ นหัน ตัว แล ว้ เดิ น ไป กู่ ซ านเจิ ง้
สับสน แต่จะไม่ไปก็ไม่ได้ ทําได้เพียงเดินตามหลังไป

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ บออกมา และสาวเท้า
ถังจวินสงสัย แต่กลับเห็ นเหมียวอีผลุ
้
เดิ น ตามไป พอเหมี ย วอี ออกไป เยี ย นเป่ ยหงก็ ร บ
ี ตามไปด้ว ย
เช่นกัน
ถัง จวิ น ยัง ไม่ ท ัน พู ด อะไร ผู ส้ ่ ง ข่ า วของตํ า หนั ก ดาวก็ ห ยุ ด
ฝี เท้าและหันตัวมาบอกอย่างเย็นชาว่า "คนอืนหยุ ่ ดก่อน ท่านทูต
ฝ่ ายซ ้ายจะพบแค่ กู่ซ านเจิงคนเดี ้ ยว ผู บ ้ ุ ก รุ ก จะโดนฆ่ าอย่า งไม่
ปรานี !" พอพูดจบก็เดินนํ ากู่ซานเจิงต่ ้ อไป

เหมียวอีที้ หยุ
่ ดฝี เท้าขมวดคิวเผยสี
้ หน้ากังวล ถ้าเดาไม่ผด
ิ ก็
่
เกรงว่าจะเกียวกั ่ 'หนิ วโหย่วเต๋อ'
บเรือง
"พวกเจ ้าอย่าออกไปนอกสถานทีที ่ กํ
่ าหนด ไม่อย่างนั้นจะไม่
่
มีใครช่วยชีวิตพวกเจา้ ได้ ขา้ จะไปสืบก่อนว่าเรืองอะไร" ถังจวิน
้ ายแลว้ ลอยออกไป
พูดทิงท้
้ ดอยู่กบ
เหมียวอีหยุ ั ที่ครูห
่ นึ่ ง ทําได้เพียงกลับมารอฟั งข่าวที่
ลานบา้ นของตัวเอง ถ้าสถานการณ์ไม่ดี ก็ค่อยคิดหาวิธแี ลว้ กัน
ในสถานที่น่ า กลัว แบบนี ้มีแต่ ปี ศาจงู เหลือมที่เป็ นนั ก พรตระดับ
บงกชแดง เขาทําตามใจตัวเองไม่ได้จริงๆ
ี่
เยียนเป่ ยหงกับเขาอยู่ทลานบ า้ นเดียวกัน รอจนรอบกายไม่มี
คนนอก พอเห็ นเหมียวอีเดิ ้ นไปเดินมาอยู่ขา้ งแปลงดอกไม้ ก็อด
่
เดินเขา้ มาถามไม่ได้ว่า "เกิดเรืองอะไรขึ ้
น?"
่ มั
"จะว่าไปแลว้ เรืองนี ้ น..." เหมียวอีเพิ
้ ่งจะอ้าปาก จู่ๆ ก็ได้ยิน
เสียงคนตะโกน "เหมียวอี!" ้

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
ทังสองหั
นกลับไป เห็ นเพียงเยว่เหยากับเทพธิดาหงเฉิ นเดิน
เขา้ มาในประตูพระจันทร ์
เทพธิดาหงเฉิ นหยุดอยู่ใต้รม ี่ ่ไม่ไกล แต่เยว่เหยากลับ
่ ไม้ทอยู
วิ่งตรงมาตรงหน้า เยีย นเป่ ยหง เข า้ มามองประเมินเยีย นเป่ ยหง
ใกลๆ้
ท่ า นเยีย นผู ย้ ่ิงใหญ่ โ ดนมองจนอึด อัด ไปทังตั
้ ว ชํา ลองมอง
เหมียวอีที ้ กํ
่ าลังเหลือบสายตาลง แลว้ ยิมเจื
้ อนในใจ
่ ่ เจ
'เรืองที ่ ้าก่อ
ไวไ้ ง'
้
ตอนนี เอง เทพธิดาหงเฉิ นพลันหันไปตะคอกว่า "ใครมาทํ า
ลับๆ ล่อๆ?"
พอพวกเขาหันไปมอง ก็เห็ นตรงขา้ งนอกประตูพระจัน ทร ์มี
ศีร ษะล า้ นที่หน้า ตาค่ อนข า้ งดีโ ผล่ เข า้ มา ใบหน้า ที่ยิมแย้
้ ม นั้ น
หัวเราะเบาๆ และโผล่ออกมาทังตั ้ ว ก่อนจะประนมมือพูดกับพวก
เขาว่า "อาตมาทักทายนะ"
่ ศีลแปดลูกศิษย ์ของปรมาจารย ์ศีลเจ็ดนั่นเอง
ไม่ใช่ใครอืน
้
เทพธิดาหงเฉิ นเลิกคิวถามว่ า "นักพรตแดนพุทธะมาทํา อะไร
่ ่ ?"
ทีนี
้
"ข า้ มีธุร ะกับ เขานิ ด หน่ อย!" ศีล แปดชีไปทางเยี ย นเป่ ยหง
จากนั้นก็วิงเข
่ า้ ไปตรงหน้าเยียนเป่ ยหงโดยตรง แลว้ มองประเมิน
หัว จรดเท้า หลายรอบ ถามอย่ า งตื่นเต้น เล็ ก น้อ ยว่ า "ท่ า นชือ ่
้
เหมียวอีเหรอ?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ เจา้ คิดจะทําอะไร?" เยว่เหยาที่ถูกรบกวนไม่พอใจ
"เจา้ โลน
มาก
่ ยนเป่ ยหงเพือรอคํ
ศีลแปดไม่สนใจนาง จ ้องตรงไปทีเยี ่ าตอบ
้
เยี ย นเป่ ยหงด่ า เหมี ย วอี ในใจ 'นี่ มัน เรืองอะไร
่ โดนคนอื่น
เรียกว่า 'เยียนเป่ ยหง' มาเกือบร ้อยปี จู่ๆ ก็กลายเป็ น 'เหมียวอี'้
แลว้ นี่ เรียกว่าเรืองอะไรกั
่ น' แต่ยงั ฝื นพยักหน้าตอบว่า "เหมียวอี ้
คือขา้ น้อยเองขอรับ!"
่ นทันทีว่า "ขอถามหน่ อยว่าบา้ นเกิด
ศีลแปดถามอย่างตืนเต้
ของท่านคือเมืองฉางเฟิ งแดนเซียน ที่บา้ นมีนอ
้ งชายหนึ่ งคนและ
น้องสาวหนึ่ งคนใช่ไหม?"
้
พอพูดคํานี ออกมา เหมียวอีก็้ ส่นไปทั
ั ้ ว แลว้ หันขวับไปมอง
งตั
ศีลแปด
เยว่เหยาก็มองเขาอย่างตกตะลึงเช่นกัน
เทพธิดาหงเฉิ นตะลึงงัน ตาเป็ นประกายทันที
้
"..." เยียนเป่ ยหงอ้าปากค้างครูเ่ ดียว หันไปมองเหมียวอีแวบ
หนึ่ ง แลว้ ถามอย่างงงงันว่า "น้องชายน้องสาวอะไร?"
ศีลแปดไม่สนใจคนรอบขา้ งเลย จอ้ งเพียงเยียนเป่ ยหงพลาง
่ น "ท่านลองคิดอีกสิ ลองคิดดีๆ ก่อนหน้านี ้ท่ า น
ถามอย่างตืนเต้
่
ขายหมูอยู่หน้าบา้ น น้องชายท่านแซ่จาง ชือจางเฟิ งเป่ า น้องสาว
่ ่เสวียซิ
ท่านแซ่ลู่ ชือลู ่ น ใช่หรือไม่?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ มหายใจถี
เหมียวอีเริ ่ ่ ว้ กําหมัดสองขา้ งแน่ น คําพูดนี ของ
แล ้
อีก ฝ่ ายทํ า ให้ค วามคิด บางอย่ า งแวบเขา้ มาในหัวเขาโดยจิตใต้
สํ า นึ ก 'หรือ นี่ จะเป็ นเจ า้ รอง? แต่ เ จ า้ รอง เจ า้ อ้ว นนั่ นทํ า ไมถึ ง
กลายเป็ นนักบวชทีรู่ ปหล่อได้?'
เขาพยายามเปรียบเทียบนักบวชตรงหน้ากับเจา้ รองในภาพ
ความทรงจํา แต่ถา้ จะบอกว่าเหมือน ก็มแี ค่หน้าผากที่มีเค้ารางๆ
เขาจินตนาการไม่ออกเลยว่า เด็ ก อ้วนอัป ลัก ษณ์ค นนั้นจะโตมา
้ แลว้ กลายเป็ นนักบวชได้อย่างไร?
หล่อขนาดนี ได้
่ั
ชวขณะนั ้น จู่ๆ เขาก็นึกขึนได้
้ ถงึ สิงที
่ หงจ๋
่ างไห่เคยบอกเขาที่
สํ า นั ก หยกคราม นั ก พรตชุด เหลืองที่นั่ งอยู่ ใ นฐานนั่ งดอกบัว ที่
เมืองโบราณของฉางเฟิ ง เป็ นไปได้สูงว่าอาจจะเป็ นนักพรตแดนอู๋
่
เลียงหรื อไม่ก็แดนพุทธะ พวกเขาลว้ นสามารถใช ้พลังอิท ธิฤ ทธิ ์
จํานวนมากสร ้างภาพมายาขึนมา ้ ไม่อย่างนั้นนักพรตธรรมดาคง
ทําฐานนั่งดอกบัวออกมาไม่ได้หรอก
ถ้าเป็ นอย่างนี ้ หรือว่าคนทีพาเจ
่ ้ารองไปจะเป็ นนักบวชจริง ๆ?
้
เหมีย วอีมองศี ่
ล แปดอย่ า งละเอีย ด แล ว้ นึ ก เชือมโยงไปถึ ง ภาพ
ตอนตัวเองตกลงในเขาเพลิงนภา พฤติกรรมขาดคุณธรรมของ
นักบวชศีลแปดคนนี ้ ก็เหมือนกับนิ สยั ของเจ ้ารองจริงๆ
ศีล แปดกํ า ลัง เบิก ตากว า้ งสัง เกตปฏิก ิรยิ าของเยีย นเป่ ยหง
เยว่ เหยาที่อยู่ ข า้ งๆ ก็ พ ลันจ อ้ งศีล แปด พร ้อมถามหยั่งเชิง ด้ว ย
เสียงอ่อนปวกเปี ยกว่า "พีรอง?" ่

…………………………
https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 432 พีน้
่ องจํากันได ้

่ สนใจคนรอบขา้ งและในสายตามีเพียง 'เหมียวอี'้

ศีลแปดทีไม่
ในเวลานี ้ราวกับ โดนเข็ มจิม้ หันหน้า ช ้าๆ ไปมองเยว่ เหยา อ้า
้
ปากกวา้ งทีละนิ ด ยกมือขึนอย่ ้ ่นาง "เจา้ …เจา้ …เจ ้า
างช ้าๆ ชีไปที
..."
เรียกได้ว่าทําสีหน้าเหลือเชือ่ พูดติดอ่างว่าเจา้ เจา้ เจา้ อยู่ตงั้
นาน แต่ก็ไม่ได้พูดต่อว่าเจ ้าอะไร
เสียงของเยว่เหยาพลันเปลียนไป ่ ่
เปลียนเป็ นไพเราะเหมือน
เสียงกระดิง่ เป็ นเสียงผูห
้ ญิงที่นุ่ มนวลไพเราะจริงๆ นางตะโกนอีก
้ วยสีหน้าเฝ้ าคอย "พีรอง?"
ครังด้ ่

ศีล แปดสู ด หายใจลึก ถามเสีย งสั่นพร ้อมทํ า สีห น้า เหมื อ น

โดนตะคริวกิน "เจ ้า…เจ ้า…เจ ้าคือเจ ้าสามเหรอ?"
คนนอกโดยทั่วไปไม่รู ้เลยว่าสามพี่น้องเคยเรียกกันอย่ า งไร
่ั
ชวขณะนี ้ ทําให้เหมียวอีและเยว่
้ เหยาแน่ ใจในตัวตนของศีลแปด
แลว้
เยว่เหยาตาแดงกํ่าทันที ชวพริ
่ ั บตาเดียวนํ ้าตาก็เหมือนสร ้อย
ไข่มุกขาด นางพยักหน้าซําๆ้ พร ้อมพูดว่า "ขา้ คือเจ ้าสาม! พีคื
่ อ
่
พีรองจริ งๆ เหรอ?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ศีลแปดก็ร ้องไห้เช่นกัน สะอึกสะอืนพลางพู ้ ดว่า "เจา้ โกหก!
เจ า้ สามเด็ ก น้อ ยผมสองจุ ก นั่ นจะโตมาสวยขาดนี ้ได้อ ย่ า งไร?
อย่ามาหลอกลวงต่อหน้าอาตมาเลย! ดวงตาอิทธิฤทธิของอาตมา ์
สว่ า งดุ จ คบเพลิง คํ า พู ด เพ อ้ เจ อ้ ทุ ก อย่า งยากจะรอดพน ้ สายตา
อาตมาไปได้!"
"ข า้ พอใจที่จะโตมาสวย พี่ไม่ ต อ้ งยุ่ ง หรอก!" เยว่ เหยาเช็ด
นํ ้ าตาพลางพู ด เสี ย งสะอื นว่
้ า "พี่ รอง พี่ ก็ อ ย่ า มาหลอกข า้
เหมือนกัน เด็กอ้วนอย่างพี่ ทําไมเปลียนเป็
่ นผอมได้ขนาดนี ?"้
่ กวัน ถ้าไม่ใช่เพราะพีรองของเจ
"ก็ขา้ กินเจทุกวีทุ ่ า้ รักตัวเอง
้ ารุงร่างกายยามว่างล่ะก็ อาจจะผอมกว่านี ด้
แอบไปกินเนื อบํ ้ วย…"
ศีลแปดกางแขนสองขา้ ง ประเดียวเดี ๋ ยวก็กอดกับเยว่เหยาแลว้ ทัง้
่
สองไม่กลา้ ร ้องไห้เสียงดังให้คนอืนตกใจ ้ ยงเบาและกอด
สะอืนเสี
กันกลม
เขา้ ไปอยู่ในอ้อมกอดศีลแปดแลว้ ชดั ๆ แน่ ใจแลว้ แท้ๆ ว่าอีก
ฝ่ ายเป็ นพี่รองของตัวเอง แต่เยว่เหยาก็เหมือนยังอยู่ในความฝั น
่ าในสถานการณ์แบบนี จะได้
ไม่น่าเชือว่ ้ พบกับพี่รองที่พลัดพราก
จากกันไปหลายปี นางหมอบอยู่ บนไหล่ ศีล แปดพลางถามเสียง
สะอืน้ "พีจะพิ
่ ่
สูจน์ได้อย่างไรว่าเป็ นพีรองของข า้ ?"
"พิสูจน์ได้แน่ นอน ขา้ มีวธิ ท ่ี
ี นอกจากจะพิ สูจน์ได้ว่าขา้ เป็ นพี่
รองของเจา้ แลว้ ยังพิสูจน์ได้ดว้ ยว่าเจา้ เป็ นน้องสามของขา้ " ศีล
แปดพูดขณะที่นํ ้าตานองหน้า "เจา้ สามของขา้ มีปานแดงหนึ่ งจุด
บนก ้น เจ ้าถอดกางเกงออกให้ขา้ ดูก็รู ้แลว้ "
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
พอพูดคํานี ออกมา เหมียวอีก็้ กด
ั ริมฝี ปากแน่ น ตาแดงแล ว้
เช่นกัน
่
เยียนเป่ ยหงนึ กไม่ถึงว่าจะได้ยินเรืองที ่เป็ นความลับขนาดนี ้
้ า ทํ า เป็ นไม่ ได้ยินอะไรทังนั
จึง รีบ เงยหน้า ขึนฟ้ ้ ้ น แต่ ใ นหัว กลับ
กํ า ลัง นึ ก ภาพว่ า ปานแดงจุ ด นั้ นบนก น ้ เทพธิ ด าเยว่ เ หยา จะ
สละสลวยขนาดไหน…
่
"โอ๊ยๆ!" ศีลแปดทีโดนเยว่ เหยาเตะอย่างแรงร ้องออกมา แลว้
ก็โดนเยว่เหยาผลัก ออกทันที เขาเช็ดนํ ้าตาพลางถลึงตาพู ด ว่ า
"เจ า้ สาม เจ า้ เตะข า้ ทํ า ไม? พี่รองของเจ า้ น่ า สงสารพออยู่ แ ล ว้
ต้องออกบวชเป็ นพระตังแต่ ้ เด็ก เจ ้ายังปฏิบต
ั ก
ิ บั ขา้ อย่างโหดร ้าย
ทารุณได้ลงคออีกเหรอ?"
"หน้า ไม่ อาย!" เยว่ เหยาด่ า อย่า งโมโหเพราะอับอาย ไม่ น่า
่ าตอนอยู่ต่อหน้าคนนอกจะพูดความลับตัวเองแบบนี ออกมา
เชือว่ ้
้ ญิง คนหนึ่ งมีที่ยืนได้อย่ า งไร จะมีห น้า เจอไปคนอื่นได้
จะให้ผูห
อย่างไร?
่ั
แต่ชวพริบตาเดียวนางก็โผเขา้ ไปอีก กอดศีลแปดพร ้อมพูด
้ า "พีรอง
เสียงสะอืนว่ ่ ่ งๆ ด้วย ทําไมพีถึ
เป็ นพีจริ ่ งเป็ นพระได้ล่ะ?"

ี แปดจะเปิ ดโปงความลับของนาง แต่ความลับสุดยอดนี ้

แม้ศล
่ ่ตรงหน้าคือพีรองของนางจริ
กลับทําให้นางแน่ ใจแลว้ ว่าคนทีอยู ่ งๆ
"เจา้ คิดว่าขา้ อยากเป็ นพระรึไง! ตอนแรกที่อยู่เมืองโบราณ
ฉางเฟิ ง หลัง จากตาแก่ โ ล น ์
้ ศีล เจ็ ด ใช ้มหาพลัง อิท ธิฤ ทธิตบตา
https://novel-lk.blogspot.com/
พวกเราสามพี่น้องแล ว้ ลักพาตัวขา้ ไป ขา้ ถึงได้รู ้ว่าเขาเป็ นพระ
ขา้ ถูกพาไปที่แดนสุข าวดีโดยตรง พี่รองอยากจะขัดขืนแต่ ก็ ไ ม่
่
ได้ผล! พีรองหลบหนี ้ ว้ ครังเล่
ครังแล ้ า และก็ถูกจับกลับมาครังแล ้ ว้
้ า เรียกว่าขืนขมเชี
ครังเล่ ่ ่
ยวล่ะ..." ศีลแปดเล่าเรืองในอดี ต อย่ า ง
ปวดใจ
่
"พีรอง ่
ขา้ คิดถึงท่านกับพีใหญ่ มากเลยนะ!"
"ขา้ ก็คด
ิ ถึงเจ ้าเหมือนกัน! เจ ้าสาม ทําไมเด็กหัวจุกอย่างเจา้
โตมาสวยขนาดนี ้? พี่ รองสึ ก มาแต่ ง งานกับ เจ า้ ดี ไ หม? แบบนี ้
ต่อไปเราจะได้ไม่ตอ้ งแยกจากกันอีกแลว้ !"
"หน้า ไม่ อ าย!" เยว่ เ หยาผลัก ออกอี ก ครัง้ ชีศี้ ล แปดที่ ยัง
อยากจะเขา้ มากอดนางอีก แลว้ ด่าพร ้อมหัวเราะทังนํ ้ ้าตาว่า "ออก
ห่างๆ ขา้ เลยนะ อย่ามาแตะขา้ !"
้ อนเพิ่งนึ ก ออกว่าหญิงชายไม่ ควรใกลช
ตอนนี เหมื ้ ด
ิ กัน ถึง
ขนาดสงสัย นิ ด หน่ อยว่ า เมื่ อครู ่นี้ ศี ล แปดจงใจจะฉวยโอกาส
ลวนลามนางด้วย แต่แบบนี ก็ ้ ตรงกับนิ สยั ของพีรอง
่ ตอนเด็กๆ ก็
่
รู ้จักแอบดูเพือนบ า้ นที่เป็ นแม่หม้ายอาบนํ ้าแลว้ ถึงขนาดแอบเขา้
่
หอนางโลมกับเพือนในวั ่
ยเด็กด้วย เมือครู ท ่ี
่ โดนเขากอดลวนลาม
ช่างเสียเปรียบจริงๆ
ศีลแปดเช็ดนํ ้าตาพลางหัวเราะลั่น แลว้ หันตัวไปหาเยีย นเป่
้ า "ท่านยังไม่ได้ตอบคําถามขา้ เลยนะ!"
ยหง ถามอีกครังว่
่ ยนเป่ ยหงเช่นกัน
เยว่เหยาจ ้องไปทีเยี
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เยียนเป่ ยหงชําเลืองมองปฏิกริ ยิ าของเหมียวอีแวบหนึ ่ ง แลว้
ยัก ไหล่ พู ด ด้วยรอยยิมขื ้ ่นขมว่า "ท่ า นจํ า คนผิด แลว้ หรือเปล่า?
ขา้ ไม่รู ้จริงๆ ว่าพวกท่านกําลังพูดอะไรอยู่ ขา้ อายุเกือบร ้อยปี แลว้
ขา้ เป็ นคนเมืองซางถูของสายเถาะ ชือเดิ ่ มคือเยียนเต๋อเปี ยว เป็ น
ั ชาการกองทัพที่เมืองซางถู่ หลังจากฆ่าอนุ ภรรยาเจา้ เมือง
ผูบ้ ญ
่
แลว้ ถึงได้หนี ตายเปลียนชื ่ น 'เหมียวอี'้ แลว้ มาพึ่งพาเสน
อเป็ ้ ทาง
ฝึ กตน ถ้าพวกท่านไม่เชือก็ ่ ไปสอบถามที่เมืองซางถู่สิ อาจจะยัง
หาภาพวาดจับกุมนักโทษของขา้ เจอก็ได้"
ที่เขาพูดนั้นเป็ นความจริง ชือเดิ ่ มของเขาคือเยียนเต๋อเปี ยว
ระหว่างทางที่หนี เอาชีวิตรอดพบรุ ้งสายหนึ่ งทางท้องฟ้ าทิศเหนื อ
เป็ นภาพที่ งดงามอลัง การมาก รู ส้ ึ ก ภู มิ ใ จในความสํ า เร็ จ ของ
่
ตัวเอง ถึงได้เปลียนเป็ นเยียนเป่ ยหง ถึงอย่างไรคนของเมืองซางถู่
ต่อให้มค ่ งมีชวี ิตอยู่ ก็ไม่รู ้หรอกว่าเขาเปลียนชื
ี นทียั ่ ่ นเยียนเป่
อเป็
ยหงแล ว้ ต่ อให้ส องคนตรงหน้า นี ้ไปสืบ ถาม ก็ ห าไม่ เจอรายชือ่
อะไร จะหาเจอเพียง 'ประวัตศ ิ าสตร ์'
่ ่ก หรือว่าจะบังเอิญเจอ
เยว่เหยากับศีลแปดมองหน้ากันเลิกลั
่ อ่ 'เหมียวอี'้ แลว้ จริงๆ?
คนทีชื
เพี ย ง แต่ ว่ า จะ เป ลี่ ยนชื่ อเป็ นอะไรก็ ไ ม่ เ ป ลี่ ยน ดั น มา
เปลี่ยนเป็ นเหมีย วอี ้ อาจจะบัง เอิญเกินไปแล ว้ มัง? ้ ศีล แปดถาม
อย่างสงสัยว่า "ทําไมเจ ้าต้องเปลียนเป็่ นเหมียวอีล่้ ะ?"
้ ่ อนแล ว้ ตอบว่ า "ปี นั้ นตอนที่ ยัง อยู่ โ ลก
เยี ย นเป่ ยหงยิ มเจื
มนุ ษย ์ บนเสน ้ ทางการหนี เอาชีวิต รอดนั้นยากลําบาก ขา้ เกือบ
https://novel-lk.blogspot.com/
ถอดใจ แต่บงั เอิญเจอต้นหญ้าสีเขียวขา้ งทาง มันอ่อนแอแต่ก ลับ
พยายามมีชวี ต ่
ิ รอด ขา้ ประทับใจมาก ถึงได้เปลียนเป็ น 'เหมียวอี'้
่ กําลังใจตัวเอง ไม่ได้มเี จตนาอะไรอย่างอืน"
เพือให้ ่

เจา้ ตัวบอกที่มาชดั เจนขนาดนี ก็ ้ คงไม่ตอ้ งหาแลว้ ! เยว่เหยา

กับ ศีล แปดเผยสี ห น้า ผิด หวัง ทัน ที ที่แท้ก็ เป็ นเช่น นี ้ มิน่า ล่ ะ ถึ ง
หน้าตาไม่คลา้ ยเลยสักนิ ด
'บังเอิญขนาดนี เชี ้ ยวหรือ?' เทพธิดาหงเฉิ นกลับชําเลืองมอง
้ ยื
เหมียวอีที ่ นอยู่ขา้ งๆ บ่อยครัง้

'บางทีค นที่ยืนดู อยู่ข า้ งๆ อาจเห็ นอะไรชดั กว่า กระมัง!' เยว่

เหยากับ ศี ล แปดประมาทเหมี ย วอี ที ้ ่ ยื น อยู่ ต รงจุ ด ที่ ไม่ ไ กล แต่
เทพธิดาหงเฉิ นกลับเห็ นฉากเมื่อครู น ้ ่ในสายตาทังหมด
่ ี อยู ้ นาง
พบว่าเยียนเป่ ยหงมักแอบมองเหมียวอีเสมอเวลาพู ้ ด และท่าทางที่
เหมียวอีกํ้ าหมัดสองขา้ งแน่ น ควบคุมอารมณ์ซาบซึงไม่ ้ ไ หวจน
ตาแดงกํ่าก็ยิ่งทําให้นางรู ้สึกว่ามีลบ ั ลมคมใน! เยว่เหยากับพี่รอง
้
จํากันได้ แต่เขาจะซาบซึงขนาดนั ้นไปทําไม?

'ของขวัญแต่งงาน!' เทพธิดาหงเฉิ นพลันนึ กขึนได้้ ่ ่

ถึงเรืองที
เยว่เหยาบอกว่า 'เยียนเป่ ยหง' มอบของขวัญแต่งงานให้นาง นาง
นํ ากําไลเก็บสมบัติวงนั้นมาดูและพินิจพิเคราะห ์อยู่ในฝ่ ามือเรียว
งามของนาง
คนทั่วไปจะพู ด กับ เยว่ เ หยาได้อ ย่ า งไรว่ า จะมอบของขวัญ
แต่งงานให้นาง? เทพธิดาหงเฉิ นตาเป็ นประกาย ทําสีหน้าครุน ่ คิด

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
โดยพืนฐานก็ ้
แน่ ใจแลว้ ว่าเหมียวอีคนนี ้ ใช่เหมียวอีคนนั
ไม่ ้ ้น
ศีลแปดหันกลับไปกางแขนสองขา้ งให้เยว่เหยา "เจา้ สาม พี่รอง
ี่
คิดถึงเจ ้าแทบตายแลว้ มาให้พรองกอดอี กหน่ อยเถอะ!"
"ไปตายไป!" เยว่เหยากัดฟันเตะโดนท้องของเขา
้
ศีล แปดเอามือลู บ ท้องแล ว้ แยกเขียวยิ ง ฟั นพู ด ว่ า "เจ า้ สาม
้ า้ หมดตัว ข า้ ก็ เคยเห็ นมาแล ว้ กอดแค่ นี้จะเป็ นไร
ตอนเจ า้ แก ผ
ไป?"
่ นพระลามก!" เยว่เหยาโมโหทันที
"ยังจะพูดอีกนะ! พีเป็
ตอนนี ้นางไม่ ใ ช่เด็ ก ผู ห
้ ญิง เหมือนในปี นั้ นแล ว้ ผู ห
้ ญิง ที่โต
ขนาดนี ้โดนคนเอ่ ย ปากให้ถ อดกางเกงขอดู ก น ้ บอกว่ า แก ผ ้ า้
หมดตัว จะให้ทนรับความรู ้สึกได้อย่างไร จะร ้องไห้ออกเสียที่ไหน
มีเพียงความโมโหอับอาย พระจันทร ์เสียวสายหนึ ้ ่ งถูกดีดออกมา
จากนิ ว้ และชวพริ
่ ั บตาเดียวก็ไปอยู่บนศีรษะของศีลแปด

ศีลแปดจอ้ งปลายพระจันทร ์เสียวที ้ ่แหลมคม จนตาเหล่ และ

หดคอลง จากนั้นหัวเราะแห้งๆ "ลอ้ เล่นน่ า ลอ้ เล่น ขา้ กําลังชมว่า
เจ า้ สวยเจ า้ ฟั ง ไม่ อ อกรึไ ง เจ า้ เด็ ก นี่ ทํ า ไมไม่ มี อ ารมณ์ข ัน เอา
เสีย เลย ข า้ เป็ นนั ก บวชไม่ ส ะดวกจะลามกหรอก ต่ อให้เจ า้ สวย
กว่ า นี ้ ในสายตาอาตมา ก็ เป็ นเพีย งกายหยาบงดงามที่ ห่ อ หุ ม ้
โครงกระดูกอยู่ด!ี "
"ไม่ตอ้ งเถียงกันแลว้ มีคนมาแลว้ พวกเจา้ สองคนตามขา้ มา
่
ขา้ มีเรืองจะพู ดกับพวกเจ ้าสองคน" เทพธิดาหงเฉิ นเอ่ย
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ อเทพธิดาหงเฉิ นศิษย ์พี่ของเจา้ สินะ?" ศีล
"เจา้ สาม ท่านนี คื
แปดเขา้ มาใกลท ้ น
ั ที วางมาดภูมิฐาน ประนมมือพูดว่า "อาตมา
ได้ยน ่
ิ นามอันยิงใหญ่ ของเทพธิ..."
ยังพูดไม่ทน ่ า้ มาใกลเ้ ทพธิดาหง
ั จบ พอเยว่เหยาเห็นเขายิงเข
้ อยๆ
เฉิ นมากขึนเรื ่ ก็พูดขัดทันทีว่า "พี่อยู่ห่างๆ จากศิษย ์พี่หญิง
ของขา้ หน่ อยเถอะ!"
ไม่ตอ้ งให้นางเตือน เทพธิดาหงเฉิ นถอยหนี ไปกา้ วหนึ่ งโดย
จิตใต้สํานึ กแลว้ เมื่อครูน ้ ้ยางอาย มีหรือ
่ างเห็ นแลว้ ว่าพระรูปนี ไร
่
ทีนางจะไม่ ป้องกันตัว
ทันใดนั้นเยว่เหยาหันกลับมาพูดกับเหมียวอีและเยี ้ ยนเป่ ยหง
่ ่เกิดขึนเมื
ว่า "เรืองที ้ ่อครูน่ ี ้ หวังว่าพวกเจ ้าสองคนจะทําเป็ นไม่ได้
้ ้น ถ้ารู ้ไปถึงหูคนอืน
ยินและไม่เห็นอะไรทังนั ่ พวกเจ ้าก็น่าจะรู ้ผลที่
ตามมา!"
้ ่ ง แล ว้ เอ่ ย รับ ปาก
เยีย นเป่ ยหงชํา เลืองมองเหมีย วอีแวบหนึ
พร ้อมกัน
ก่อนที่จะเดินไป เยว่เหยาหันมามองเหมียวอีอี้ กครัง้ นางนึ ก
้
ขึนได้ ่
ถึงเรืองบางอย่ ้
าง 'บนขอ้ มือชายคนนี รวมทั้
งศพผู ห้ ญิงคน
นั้นมีกําไลอิทธิฤทธิระบุ
์ ตําแหน่ งเพียงสองวง แลว้ ทําไมเขาต้องนํ า
์ ตําแหน่ งทังหมดมอบให้
กําไลอิทธิฤทธิระบุ ้ ขา้ ด้วยล่ะ?'
้
เหมียวอีมองพวกเขาจากไปอย่ างเงียบๆ

https://novel-lk.blogspot.com/
 เยียนเป่ ยหงส่ายหน้าทอดถอนใจ แอบรู ้สึกตืนตะลึ ่ งมาก นึ ก
ไม่ ถึ ง ว่ า ตอนนี ้น้อ งชายและน้อ งสาวของเหมี ย วอี จะมี้ ภู มิ ห ลัง
ใหญ่โตขนาดนี ้ จะให้คนทีเป็ ่ นพีใหญ่
่ ้
อย่างเหมียวอีทนความรู ้สึก
้ อย่างไร! เจ ้าน้องชายคนนี ไม่
นี ได้ ้ ได้มน ่ นนะ!
ี ิ สยั เกาะคนอืนกิ
่
ทีนอกประตู ้
พระจันทร ์ กู่ซานเจิงไปและกลั
บมาแลว้ พวกจ ้าว
่ งวลว่าเขาจะถูกพาตัวไปก็ตามเขา้ มาแลว้ เช่นกัน
เฟยทีกั
้
เหมียวอีพยายามเก็ ้ า
บความรู ้สึก เดินเขา้ ไปถามกู่ซานเจิงว่
"ทูตฝ่ ายซ ้ายท่านนั้นเรียกเจ ้าไปพบด้วยเรืองอะไร?"
่
้ ายหน้าตอบว่า "แปลกประหลาดมาก เป็ นเรืองที
กู่ซานเจิงส่ ่ ่
ขา้ โดนพรตปี ศาจตามไล่ฆ่า ตอนแรกนั่ นแหละ จะบอกว่า ข า้ คือ
'หนิ วโหย่วเต๋อ' อะไรนั่นให้ได้เลย ขา้ ก็เพิงจะเข
่ ่
า้ ใจเมือครู น ้ ที่
่ ี เอง
แท้เจ า้ 'หนิ ว โหย่ว เต๋ อ' นั่ นเคยก่ อคดีนองเลือดที่ค่า ยฆ อ้ งเหล็ก
ของทะเลดาวประจิม เจา้ เฮยหลางจวินนั่ นทํา ให้ขา้ ย่ อยยับ ป่ นปี ้
มาก!"
จา้ วเฟยกับซือคงอู๋เว่ยมองหน้ากันเลิ่กลั่ก แลว้ แอบชําเลือง
้
มองเหมียวอีแวบหนึ ่ ง พวกเขาแอบรู ้สึกตลกในใจ แต่ตอนนั้ นกู่
้ นศัตรู จะทําอย่างไรก็ไม่ถอ
ซานเจิงเป็ ื ว่าทําเกินไปหรอก
เหมียวอีก็้ กน ่
ิ ปูนร ้อนท้องเช่นกัน แต่ทว่าเรืองนี ้ สะดวกจะ
ไม่
่ ่ จริงๆ ตอนหลังค่อยว่ากัน ถามทันทีว่า "พวกเขาไม่ได้
อธิบายทีนี
ทําอะไรเจ ้าใช่ไหม?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 "แต่ จ ะว่ า ไปก็ บ งั เอิญเหมือ นกันนะ ตอนที่เกิด คดีค่ า ยฆ อ้ ง
เหล็กในปี นั้น มีแม่ทพ ั ปี ศาจท่านหนึ่ งของทะเลดาวประจิมมาเป็ น
แขกที่พรรคร ้างกระบี่พอดี อยู่ พ ก ั นานมาก สํ า นั ก ส่ ง ข า้ ไปเฝ้ า
ประตูให้เขาพอดี แม่ทพ ั ปี ศาจท่านนั้นเคยคุยกับขา้ มาก่อน ขา้ จึง
จําได้ชดั เจน ทําให้ขา้ เจอพยานบุคคลที่ดีที่สุดที่ไม่ได้อยู่ตรงนั้น
เดี๋ ยวพวกเขาคงเรีย กมาตรวจสอบยื น ยัน ใช ล้ บล า้ งความน่ า
สงสัยของขา้ ได้!" กู่ซานเจิงเองก็ ้ โล่งใจ ว่ากันตามจริง เมื่อครู น ่ ี้
เขาตกใจแทบแย่ เพราะทูตฝ่ ายซ ้ายท่านนั้นมีพลังอํานาจเกินไป
สามารถขยับนิ วกํ ้ าจัดเขาได้ตลอดเวลา

"เช่นนั้ นก็ ดีแล ว้ !" เหมีย วอีก็

้ โ ล่ ง ใจแล ว้ เหมือนกัน ไม่ เป็ น
อะไรก็ ดีแล ว้ ก่ อนหน้า นี ้เขายัง ไตร่ต รองอยู่ ว่ า ถ้า กู่ ซ านเจิงเกิ
้ ด
ปัญหา ตัวเองจะต้องออกมายอมรับหรือไม่ ตอนนี ดู ้ เหมือนจะไม่
ต้องสับสนอีกแลว้
้ งสิงที
ซือคงอู๋เว่ยอดถามกู่ซานเจิงถึ ่ ่พบเห็ นเมื่อเขา้ ลึกไปใน
ตําหนักดาวประจิมไม่ได้
หลั ง จา กพ ว กเข า คุ ย กั น เล็ ก น้ อ ย แล ้ว แยก ย้า ย กั น ไ ป
ความรู ้สึกนึ กคิดของเหมียวอีก็้ ไปอยู่ที่เจา้ รองกับเจา้ สามอีกครัง้
อย่างรวดเร็ว ค่อนขา้ งใจคอแห้งเหี่ยว เดินออกจากตําหนัก ดาว
ประจิมด้วยสีหน้าเหม่อลอย
ทะเลเขียวมรกตไร ้ขอบเขต ขา้ งๆ หน้าผาสูงชนั และอันตราย
มีศาลาหลังหนึ่ งตังอยู
้ ่อย่างโดดเดียว่ เยียนเป่ ยหงกําลังส่ายหน้า
ถอนหายใจเดินตามเหมียวอีที ้ ่ค่อนขา้ งเฉยเมย แต่กลับไม่รู ้ว่าบน
https://novel-lk.blogspot.com/
ฟ้ ามีชด
ุ สีแดงลอยมา ลอยเบาๆ ปะทะลมมาหยุดอยู่ดา้ นบนของ
ศาลา คลา้ ยกับเทพธิดาสวรรค ์
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 433 อดีตของเทพธิดาหงเฉิ น

บนแผ่นป้ ายเล็กๆ บนศาลาเขียน 'ริมเหวลึก' ไว ้

ลมพัดมาจากท้องฟ้ าเหนื อทะเล ทะเลเขียวฟ้ าครามสุดลูกหู
ลูกตา ตัวยืนอยู่ตรงนี ้ แต่หวั ใจตัวเองอยู่ ไกลลิบลับ เหมียวอียื้ น
้
พิงรัวมองออกไปไกลๆ
เยียนเป่ ยหงที่นั่งห้อยขาขา้ งเดีย วอยู่ใ นศาลาเห็ นเขาเหม่ อ
ลอยอยู่นานมาก รออยู่พก ั ใหญ่แต่ไม่เห็ นเขาขยับตัว พอมองไป
่
รอบๆ แลว้ ไม่เห็ นว่ามีใคร จึงหาเรืองชวนคุ ยว่า "ที่นี่ เป็ นสถานที่
่
ฝึ กตนทีสงบเงี ยบจริงๆ!"
้ สติกลับมา เหมือนตอนนี เพิ
เหมียวอีได้ ้ ่งรู ้ตัวว่า เยีย นเป่ ยหง
อยู่กบ ่
ั ตนมาตลอด จึงถามอย่างแปลกใจว่า "พีใหญ่ เยียน ท่านอยู่
กับขา้ มาตลอดเลยเหรอ?"
เยีย นเป่ ยหงส่ ายหน้า พูด ว่ า "ข า้ เห็ นเจ า้ จิต ใจไม่ อยู่ก บ ้
ั เนื อ
กับตัว กลัวว่าเจ ้าจะไม่ระวังเดินไปผิดที่ จะได้เตือนเจ ้าได้สะดวก"
เหมียวอียิ้ มเบาๆ
้ "พูดเกินไปแลว้ ขา้ ไม่ใช่เด็กสามขวบนะ จะ
่ อย่างไรกัน"
เดินไปผิดทีได้
้
เยียนเป่ ยหงยืนขึนและเดิ นไปขา้ งกายเขา ใช ้มือขา้ งหนึ่ งตบ
ไหล่พลางทอดถอนใจ "ในเมื่อใจปล่อยวางไม่ได้ ในเมื่ออีกฝ่ าย
หาเจ ้าพบแลว้ เหตุใดจึงไม่เขา้ ไปทําความรู ้จัก?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 "แค่ แน่ ใ จว่ า พวกเขามีชวี ิต ดีกว่ าข า้ ก็ พอแลว้ ข า้ เองก็ ชว่ ย
อะไรพวกเขาไม่ได้ ไม่จําเป็ นต้องไปเพิ่มความยุ่งยากให้พวกเขา
้
หรอก" เหมียวอีถอนหายใจเบาๆ
'ของขวัญแต่งงาน!' พอเทพธิดาหงเฉิ นทียื ่ นอย่างสง่างามอยู่
เหนื อศาลาพลิก ฝ่ ามืองาม กํ า ไลเก็ บ สมบัติว งหนึ่ งตกอยู่ ใ นมือ
นาง ก็เขา้ ใจกระจ่างแจ ้งในฉับพลัน!
"น้องชาย ขา้ ว่าเจ ้าคิดมากไปแลว้ ..."
้ อนไม่อยากพูดอะไรมาก เห็ นเยียนเป่ ยหงยังคิด
เหมียวอีเหมื
้
จะเกลียกล่ อมตนอยู่ จึง ชิง พูด ว่า "พี่ใหญ่ เยียน ข า้ อยากอยู่คน
เดียวเงียบๆ"
"..." เยียนเป่ ยหงพูดไม่ออก สุดท้ายก็ตบบ่าเขา รู ้ว่าเขาสงบ
อารมณ์ได้ยาก จําเป็ นต้องเงียบจริงๆ จึงไม่ได้พูดอะไรอีก หันตัว
แลว้ จากไป
ไม่นานหลังจากเยียนเป่ ยหงเดินออกไป ก็มน ่ า้ ร่วม
ี ักพรตทีเข
การปราบจลาจลอีก ไม่ ก ่คนกํ ี าลัง ชีทิ้ ว ทัศ น์งดงามโดยรอบและ
้ ่ ใ นศาลา ก็ เ ข า้ มาทัก ทายและ
เดิ น เข า้ มา พอเห็ น เหมี ย วอี อยู
แนะนํ าตัวกัน
้ มี อ ารมณ์ หลัง จากอยู่ เ ป็ นเพื่อนพัก หนึ่ งก็ เดิน
เหมี ย วอี ไม่
ออกไปแลว้
เดินช ้าๆ เพีย งลํ าพัง อยู่ นอกตํ าหนัก ดาวประจิม และล่ ว งลํา้
เขา้ ไปในป่ าผืนหนึ่ งท่ามกลางความคลุมเครือ ไม่ทน ั รู ้ตัวฟ้ าก็มืด
https://novel-lk.blogspot.com/
แลว้ จึงเอนกายอยู่บนทุ่งหญ้า ใช ้แขนสองขา้ งหนุ นหัวนอนมอง
ท้อ งฟ้ าที่ เต็ ม ไปด้ว ยหมู่ ด าว และข า้ มผ่ า นคํ่ าคื น นั้ นไปด้ว ย
ความรู ส้ ึ ก ที่ ยุ่ ง เหยิ ง ในฐานะที่ เป็ นผู ฝ
้ ึ กตน น้อ ยมากที่ จะเกิด
สถานการณ์ไม่ปลอดภัยแบบนี ้ เนื่ องจากถูกโจมตีได้ง่ายมาก
วันต่อมาขณะทีท้ ่ องฟ้ าเผยสีขาวเหมือนพุงปลา ตําหนักดาว
ประจิมที่ตังตระหง่
้ านอยู่ระหว่างทะเลและท้องฟ้ า อยู่ระหว่างความ
มืดมิดและแสงสว่าง ยังคงเป็ นท้องฟ้ าที่เต็ มไปด้วยดวงดาว ราว
กับภาพฝันมายา
ชุด สี แ ดงชุด หนึ่ งเหยี ย บลงบนใบไม้ และเดิ น ช า้ ๆ เข า้ มา
ท่ า มกลางหมอกบาง จนกระทั่งเข า้ มาประชิด ตัว เหมีย วอีถึ ้ ง ได้
ตกใจกระโจนตัวขึนมา ้ พอเห็ นคนงามน่ าทึ่งยืนมองตัวเองเงียบๆ
อยู่ในหมอกบาง ก็อดตกตะลึงไม่ได้ เทพธิดาหงเฉิ น!
เหมี ย วอี รี้ บ มองไปโดยรอบ พอไม่ เ ห็ น คนอื่น สายตาก็ ไป
หยุ ด อยู่ ท่ีตัว เทพธิด าหงเฉิ นอีก ครัง้ เขางงงวยเล็ ก น้อย ไม่ รู ้ว่ า
ทําไมนางมาอยู่ตรงนี ได้ ้ บางทีอาจจะมาชืนชมทิ่ วทัศน์งดงาม ดู
พระอาทิตย ์ขึน้ แลว้ บังเอิญมาพบตนเขา้
หลังจากเหมียวอีกุ้ มหมัดคารวะ ก็หน
ั ตัวกําลังจะจากไป
้ เทพธิดาหงเฉิ นที่ย้ายสายตาตามเขาเรียกเบาๆ
"เหมียวอี!"
อย่างไพเราะ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ่นสะท้านไปทังตั
เหมียวอีสั ้ ว กา้ วขาไม่ออกยืนตัวชาอยู่ทเดิ
ี่ ม
หันช ้าๆ ไปมองด้วยสายตาตกตะลึงมาก 'นางรู ้ถึงตัวตนของขา้ ได้
อย่างไรกัน?'
ขณะที่จอ้ งลักษณะท่าทางที่สั่นไหวตามแรงลมของเทพธิดา
หงเฉิ นค่อยๆ เขา้ มาใกล ้ เหมียวอีก็้ ทําอะไรไม่ถูกเล็กน้อย สุดท้าย
ก็ยน
ื เผชิญหน้าอยู่ดว้ ยกัน ตอนนี เหมี ้ ยวอีถึ้ งได้คน
้ พบว่าผูห้ ญิง
้
คนนี งดงามจริ งๆ งดงามสมบูรณ์แบบทุกส่วนขนาดนี ้ แต่เหมียวอี ้
กลับไม่มีอารมณ์มาเชยชม ในดวงตามีเพียงความสงสัยและวิตก
กังวล
้
"ท่ า นเทพธิด ากํ า ลัง เรีย กข า้ หรือ?" เหมีย วอีพยายามสงบ
เยือกเย็น
้ เหมียวอีคนที
"หรือว่าตรงนี มี ้ ่
สองล่ ะ?" หงเฉิ นพูดด้วยรอยยิม้
่
บางๆ "พีชายของเยว่ เหยา!"
้ ดไม่ออกทันที หงเฉิ นถามว่า "ไม่ไปทําความรู ้จัก
เหมียวอีพู
แต่ในใจเจา้ กําลังคิดว่า ตัวเยว่เหยาอยู่ที่แดนโพน
้ สวรรค ์ ถ้าคิด
จะหาตัวเจา้ ในแดนเซีย นนั้ นง่ายมาก แต่ทําไมนางไม่ไปตามหา
เจ ้าใช่ไหม?"
้
คําพูดนี กระทบใจเล็ ้
กน้อย แต่เหมียวอีหลบเลี ่
ยงไม่ ตอบ และ
ถามกลับว่า "ท่านเซียนรู ้จักขา้ ได้อย่างไร?" ความหมายในคําพูด
คือถามว่า 'รู ้ได้อย่างไรว่าขา้ คือเหมียวอี'้

https://novel-lk.blogspot.com/
 "เมื่ อวานนี ้ ข า้ ยื น อยู่ บ นศาลา ได้ยิ น 'เยี ย นเป่ ยหง' กับ
'เหมี ย วอี '้ คุ ย กัน พอดี ! " หงเฉิ น อธิ บ ายอย่ า งเย็ น ชา พอเห็ น
เหมียวอีงง้ ก็พูดเสริมไปอีกว่า "เยว่เหยาไม่รู ้หรอก ขา้ ไม่ได้คด ิ จะ
บอกนางด้วย"
้ ยบไป แลว้ ถามว่า "ถ้าเช่นนั้นท่านมาหาขา้ ทําไม?
เหมียวอีเงี
คงไม่ได้มาเจอขา้ โดยบังเอิญหรอกใช่ไหม?"
หงเฉิ นถอนหายใจแลว้ บอกว่า "ที่เจา้ ไม่ไปทําความรู ้จัก กับ
พวกเขา ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร ขา้ แค่อยากจะบอกเจา้ ว่า อย่า
่
โกรธเคืองเยว่เหยา เรืองบางอย่ างไม่ได้ง่ายเหมือนทีเจ ่ า้ คิด ที่ขา้
่
มาก็เพราะจะเล่าเรืองบางอย่ ่ ยวกั
างทีเกี ่ บขา้ ให้เจ ้าฟัง"
่
'เล่าเรืองของท่ านเหรอ? ผูห ้
้ ญิงคนนี คงไม่ ได้ถูกใจขา้ หรอก
้ เหมียวอีรู้ ้สึกตลกนิ ดหน่ อย รู ้สึกว่าตัวเองคิดเพอ้ เจอ้ เกินไป
มัง?'
้
แลว้ เขาตอบว่า "ขา้ จะตังใจฟั ง!"
หงเฉิ นเอียงกายเขา้ หาแสงอาทิตย ์สีขาวทีค่ ่ อยๆ เปล่งออกมา
ระหว่างท้องฟ้ าและทะเล นางประสานมืออ่อนนุ่ มไวท้ ่หน้ ี าท้อง ไม่
ว่ า จะเป็ นท่ วงท่า ในมุ มใดก็ ลว้ นงดงามมาก ใบหน้า ขาวหมดจด
พู ด อย่ า งโศกเศร ้าว่ า "ตอนที่ข า้ มาแดนโพ น ้ สวรรค ค์ รังแรก้ ก็
อายุ ม ากกว่ า เยว่ เ หยาตอนมาแดนโพ น ้ สวรรค ไ์ ม่ เ ท่ า ไร ข า้ มี
ครอบครัว อยู่ โ ลกมนุ ษ ย เ์ หมือนกัน เป็ นเพราะข า้ มาที่แดนโพน ้
สวรรค ์ คนในครอบครัว จึง ได้เ สพสุ ข ความรํ่ารวยและวาสนา
หลัง จากข า้ เติบ โต ทุ ก คนล ว้ นชมว่ า ข า้ งดงาม ผู ช้ ายที่ตามขอ
ความรักจากขา้ ก็มีไม่นอ ้ ยกว่าที่ตามเยว่เหยาอยู่ในตอนนี "้ พอ
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
พูดถึงตรงนี นางก็ ้
มองเหมียวอีแวบหนึ ่ ง เหมือนกําลังถามว่า 'เจา้
่ อไม่?'
เชือหรื
้ กหน้าพูดว่า "ท่านเซียนงดงามมาก ผูท
เหมียวอีพยั ้ ่ตามจี
ี บ
ย่อมมีไม่ขาดสาย" แลว้ ก็พูดเสริมในใจอีกว่า 'ถ้าขา้ มีคุณสมบัติ
นั้น ก็คงตามจีบท่านเช่นกัน'
หงเฉิ นพูดต่อว่า "ตอนแรกที่เขา้ มาในเสน ้ ทางฝึ กตน ก็ไม่มี
่
จิตใจมาคิดเรืองระหว่ างชายหญิง เอาแต่อจิ ฉาผูท้ มี ี่ พลังอิทธิฤทธิ ์
่
สูงส่งทีสามารถทะยานไปทั ่วฟ้ าได้ จึงตังใจฝึ
้ กตน ปฏิเสธคนที่มา
ตามจีบไปแลว้ ไม่นอ ้ ย แต่คนที่ตามจีบพวกนั้นมักเปลียนวิ ่ ธ ีก าร
เอาใจขา้ เสมอ มีคนไม่นอ ้ ยที่คิดใช ้วิธก ี ารกับคนในครอบครัวขา้
แทน พยายามประจบเอาใจ ทําให้ครอบครัวขา้ รํารวยเกิ ่ นปกติใ น
ชวข่ ั า้ มคืนเดียว แต่มีหญิงวัยแรกรุน ่ คนใดบา้ งที่ไม่เคยตกอยู่ ใ น
ห้ว งของความรัก ข า้ เองก็ เคยเป็ นหญิง สาววัย แรกรุ น ่ คนนั้ นมา
ก่ อน สุ ด ท้า ยวันหนึ่ งข า้ ก็ พบผู ช ้ ายที่ทํ า ให้ห วั ใจข า้ เต้นแรง ข า้
ลองเข า้ ใกลเ้ ขาเพราะข า้ เลือมใสศรั่ ท ธาเขา เพีย งเพราะแบบนี ้
เพี ย งเพราะมี เ ค้า ส่ อ ว่ า ข า้ ชอบผู ช ้ ายคนนั้ น จึง ทํ า ให้มี ปั ญ หา
ตามมาไม่จบไม่สน ิ้
อย่างแรกคือการประฌามจากท่านอาจารย ์ บอกว่าขา้ อายุยงั
น้อยแต่ดน ่
ั คิดเรืองระหว่ างชายหญิง ไม่มีจติ ใจฝึ กตน กลายเป็ น
ไม่เอาไหน ตอนหลังคนในครอบครัวขา้ พากันส่งข่าวมาขอร อ้ ง
้ ายคนนั้ น บรรดาคนที่ตามจีบ ข า้ ก็ เริม
ข า้ ให้ข า้ ตัด ขาดกับ ผู ช ่
้
เตือนทังแบบลั บๆ และโจ่งแจ ้ง ตอนนั้นขา้ เพิงรู
่ ้จักความรักและไม่
ฟังพวกเขาเลย ยังคิดจะไปมาหาสู่กบ ั ชายคนนั้นต่อ แบบนี ไม่
้ ต่าง
https://novel-lk.blogspot.com/
อะไรกับการอกตัญ�ูต่ ออาจารย !์ ส่วนชายคนนั้นก็ไม่ส นใจคํ า
เตือนคนอืนและตั่ ้
งใจจะไปมาหาสู ่กบั ขา้ เช่นกัน…ผลสุ ดท้า ยเรา
สองคนยังไม่ทน ั ได้เริมต้ ่ นกัน เขาก็โดนคนอืนตั ่ ดหัว แลว้ ใส่กล่อง
ส่ ง มาให้ข า้ ดู ต่ อหน้า แถมคนในครอบครัว ของเขาสิบกว่า คนก็
้ วิ ต ทั้งหมด และช ่วข
สิ นชี ั า้ มคื น เดี ย ว ครอบครัว ของข า้ ที่ โลก
มนุ ษย ์ก็…รวมทังบ่ ้ าวไพร่สองร ้อยกว่าชีวต ิ โดนตัดหัวโยนทิงข ้ า้ ง
ถนน ตระกูลที่รํารวยมี ่ อิท ธิพลตระกู ลหนึ่ ง ถูกกําจัดหมดสิ นใน ้
ชวข ่ ั า้ มคืนเดียว พวกเขาเก็บของที่เคยมอบให้ครอบครัวของขา้
กลับไปหมดในชวข ่ ั า้ มคืน!"
้
เหมียวอีตกตะลึ ง และถามว่า "แลว้ ตอนหลังท่านได้ลา้ งแค้น
หรือเปล่า?"
"ตอนนั้นขา้ ไปร ้องทุกข ์กับท่านอาจารย ์ หวังให้อาจารย ์ช่ว ย
ขา้ ลา้ งแค้น ตอนนั้นท่านอาจารย ์โมโหมากจริงๆ ใช ้อํานาจของ
แดนโพน้ สวรรค ์ทุ่มกําลังเคลือนไหว ่ และไม่นานก็พบว่าพวกที่จีบ
ขา้ เป็ นคนทํา ลว้ นเป็ นผูม้ อ ี ํานาจในแดนฝึ กตน ตระกูลผูม้ อ ี ํานาจ
พวกนั้ นโดนอาจารย ข ์ า้ ถอนรากถอนโคนในช ่วพริ ั บ ตาเดีย ว
สังหารจนเลือดนองเป็ นสายนํ ้า! คนที่หนี ไปทะเลทรายม่านเมฆา
ก็โดนศิษย ์พี่ใหญ่ของขา้ ตามไปสังหารหมดสิน! ้ แต่หลังจากจบ
่
เรืองอาจารย ้
์ก็บอกขา้ ว่าทังหมดเป็ ่
นเพราะขา้ หาเรืองใส่ ตวั เอง ที่
สัง หารตระกู ล พวกนั้ นไม่ ใ ช่เพราะล า้ งแค้นให้ข า้ แต่ เพราะคน
พวกนั้ นบัง อาจมาสังหารสาวกแดนเซีย น!" เทพธิด าหงเฉิ นพูด
ด้ว ยสีห น้า เศร ้าโศก "ที่เขาบอกกันว่ าหญิงงามนํ ามาซึงหายนะ ่
ขา้ ได้พสิ ูจน์กบ ั ตัวเองจริงๆ ด้วย เยว่เหยามีรูปโฉมไม่ดอ้ ยไปกว่า
https://novel-lk.blogspot.com/
ขา้ ตอนนี เจ้ า้ คงเขา้ ใจแลว้ ว่าทําไมขา้ ไม่อยากให้เจ ้าไปทําความ
รู ้จักกับนาง?"
'ฟั งจากความหมายเหมือนกํา ลังปกป้ องข า้ !' เหมียวอีเงี ้ ยบ
่ นึ่ ง แล ว้ ตอบว่ า "ท่ า นเทพธิดาคิด มากไปแล ว้ ท่ า นเองก็
ไปครู ห
เห็นท่าทีของขา้ แลว้ "
เทพธิดาหงเฉิ นพยักหน้า เล็ก น้อย "ขา้ ยังยืนยันคํานั้น หวัง
ว่ า เจ า้ จะไม่ โ กรธเคืองเยว่ เหยา ที่จริง ตังแต่ ้ เยว่ เหยามาถึง แดน
โพน ้ สวรรค ์ก็คิดตามหาพวกเจา้ มาตลอด แต่ขา้ ก็เล่าเรืองเมื ่ ่อครู ่
้ เยว่เหยาฟั งตังนานแล
นี ให้ ้ ว้ ให้นางเขา้ ใจว่าการหาพวกเจ า้ พบ
นั้นไม่ใช่เรืองดี่ แม้จะเป็ นเช่นนี ้ แต่เยว่เหยาก็ไม่เคยเลิกตามหา
พวกเจ า้ เลย ข า้ แอบช่ว ยนางอ่ านสมุ ดบันทึก รายชือนั ่ กพรตทัง้
แดนเซียนรวมทังรายชื ้ ่ ษย ์สํานั กต่างๆ และสํามะโนครัวสาวก
อศิ
ทุ ก คน แต่ ก็ ไม่ พ บคนที่ชือเหมี ่ ้ บ จางเฟิ งเป่ า ทํ า ได้เ พี ย ง
ย วอี กั
ยกเลิก เรืองนี่ ้ไป ข า้ เองก็ จ ะเอาแต่ สืบหาตลอดต่ อไปไม่ ได้ และ
ตอนแรกขา้ ก็พบว่ามีคนอืนทํ ่ าเรืองเดี
่ ยวกับขา้ ด้วย คงจะเป็ นทาง
อาจารย ข ์ า้ ที่ค้นหาเจ า้ เพีย งแต่ ค น ้ หาอยู่ ห ลายปี แล ว้ ไม่ พ บ จึง
วางมือไปก่อนขา้ !"
เหมียวอียิ้ มเจื
้ อนพลางพู
่ ดว่า "ตอนนั้นขา้ กําลังฝึ กตนอยู่บน
่
เกาะโดดเดียวในทะเล เป็ นเพียงนักพรตอิสระ แม้แต่ตวั ขา้ เองยัง
่
ไม่รู ้ละเอียดเลยว่าเป็ นทีไหน จะมีตวั ตนอะไรให้คน้ หาล่ะ!"
"ที่แท้ก็ เป็ นเช่นนี ้ มิน่า ล่ ะ หาไปทั่วแต่ ไม่ พ บ!" หงเฉิ นพยัก
หน้า อย่ า งเข า้ ใจ แล ว้ พู ด อี ก ว่ า "หลายปี ก่ อนเยว่ เ หยาไม่ ย อม
https://novel-lk.blogspot.com/
ลม้ เลิกจนขา้ หมดหนทาง แอบกลับไปเมืองฉางเฟิ งเป็ นเพือนนาง ่
ผลก็คือบา้ นของพวกเจา้ กลายเป็ นร ้านขายผ้าไหมแลว้ และเยว่
เหยาก็รู ้ว่าเจา้ ไม่ได้เขา้ สู่เสน
้ ทางฝึ กตน แต่กลับถูกกดดันให้หนี
ตาย นางเอาความโกรธไประบายกับผูใ้ หญ่บา้ นหวงที่กลายเป็ น
เจ า้ เมืองในตอนนั้ น จะไปฆ่ า ผู ใ้ หญ่ บ า้ นหวงนั่ นที่จวนเจ า้ เมื อ ง
โดยตรง แต่พบว่ามีคนเร็วกว่า นางกา้ วหนึ่ ง ผูใ้ หญ่บา้ นหวงนั่ น
โดนบีบคอตายอยู่ในโถงก่อนแลว้ !"
้
เหมียวอีถามด้
วยสีหน้าตกตะลึงว่า "หลังจากผูใ้ หญ่บา้ นหวง
่
ถูกฆ่าตาย พวกท่านไปทีจวนเจ ้าเมืองกันเหรอ?"
่ ไปตรวจสอบดู แลว้ จะรู ้ว่ามี
หงเฉิ นพยักหน้า "ถ้าเจ ้าไม่เชือก็
่
เรืองแบบนั ้น เยว่เหยากลับไปหาพวกเจ ้าทีบ
่ า้ นเกิดจริงๆ!"
่
"ไม่ ต อ้ งตรวจสอบก็ รู ้ว่ า มี เรืองแบบนั ้ น" เหมีย วอีส่้ า ยหน้า
อย่างอดไม่ ได้ ตอนนั้นยังสงสัย ว่าใครกันที่ช่ว ยรับ ผิด ชอบแทน
้
ข า้ อยู่ เ บื องหลั ง นึ ก ไม่ ถึ ง ว่ า จะเป็ นเยว่ เ หยา บัง เอิ ญ จนไม่ รู จ้ ะ
บังเอิญยังไงแลว้ จริงๆ ทําไมบังเอิญขนาดนั้นแลว้ ยังคลาดกันได้?
เหมียวอียิ้ มเจื
้ ่อน และไม่ได้ปิ ดบัง นาง "เพราะขา้ เป็ นคนฆ่ า
ผู ใ้ หญ่ บ า้ นหวงนั่ นเอง นึ ก ไม่ ถึง ว่ า ตอนหลังพวกท่า นจะมาถึงที่
นั่นแลว้ !"
้ นที ถ้าเป็ นแบบนี ้ ไม่ใช่ว่าสองพี่น้องคู่ นี้
"หา…" หงเฉิ นอึงทั
เฉี ย ดผ่ า นกันไปเองหรอกหรือ เมื่อคลาดกันไปครังนั ้ ้ น ก็ ทํ า ให้
คลาดกันไปอีกหลายสิบปี !

https://novel-lk.blogspot.com/
 หรือนี่ จะเป็ นลิขิตสวรรค ์? หงเฉิ นถอนหายใจเบาๆ "คนที่หนี
คดี ถ้าอยากจะหาให้พบอีก ก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่พูดแลว้ ห้วงทะเล
มนุ ษย ์กวา้ งใหญ่สุดลูกหูลูกตา สรรพสัตว ์นับไม่ถว้ น ต่อให้เป็ น
อาจารย ์ขา้ ก็ตรวจสอบทุกคนของแดนเซียนไม่ได้เหมือนกัน เยว่
เหยาปวดใจกับ เรืองนี ่ ้อยู่ ห ลายปี เจ า้ หนี ต ายอย่ า งยากลํ า บาก
ผ่านไปสิบกว่าปี ตอนนั้นคาดการณ์ว่าถ้าเจ ้าไม่จากโลกนี ไปแล ้ ว้
่ วเอง ถ้าอยากจะหาก็ไม่รู ้จะเริมจากตรงไหน
ก็คงปิ ดบังชือตั ่ ผ่าน
ไปหลายปี ขนาดนี ้ เป็ นมนุ ษย ์ธรรมดาคนหนึ่ ง ต่อให้ตอนแรกจะ
้ คงตายไปแลว้ แน่ นอน ก่อนจะเจอเจา้ ขา้
ยังมีชวี ิตอยู่ แต่ตอนนี ก็
คิ ด แบบนี ้มาตลอด นึ ก ไม่ ถึ ง ว่ า เจ า้ ก็ เ ดิ น เข า้ สู่ เ ส น
้ ทางฝึ กตน
เหมือนกัน ทังยั ้ งพบกับเยว่เหยาทีทะเลดาวประจิ
่ มด้วย!"
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 434 รอจนวันทีควํ
่ ่าเมฆพลิกฝนได ้

จุ ด ที่ฟ้ าและทะเลตัด กันเผยแสงสี ท องเจิด จ า้ สว่ า งไสว ผิว

ทะเลใต้ห น้ า ผาสู ง ช นั ยั ง คงซ่ อ นเร น
้ อยู่ ท่ า มกลางความมื ด
ขมุกขมัว ตําหนักดาวประจิมถูกแสงสีทองสาดส่อง สุดท้ายความ
ดํามืดก็ถูกแสงสว่างส่องทั่วทังหมด
้
่ ดหินก ้อนใหญ่ท่อั
ในทีสุ ้ นใจเหมียวอีมาตลอดก็
ี ดอันตั ้ ถู กเอา
ออกไปแลว้ เขารู ้สึกสบายและผ่อนคลายไปทังตั ้ ว ทีแท้
่ ก็ใช่ว่าเจา้
สามจะไม่ เคยตามหาเขา แต่ ด ว้ ยความผิด พลาดที่เกิด จากเหตุ
ปั จ จัย ความบัง เอิญ จึง หาไม่ พ บ ดู จ ากท่ า ทางของเจ า้ รองก่ อน
หน้านี ้ เห็นได้ชดั ว่ายังไม่ลม ่
ื พีใหญ่ ของตัวเองเหมือนกัน
้ อ ยๆ ปลอดโปร่ง รู ส้ ึ ก ว่ า รู ข ุม ขนทุ ก รู
จิต ใจของเหมี ย วอี ค่
กําลังหายใจอย่างผ่อนคลาย ใบหน้าถูกดวงอาทิตย ์ยามเช ้าย้อม
้
จนเป็ นสีเหลืองทอง เขายิมบางๆ ่
พลางหรีตามองดวงอาทิ ตย ์สี
ทองเจิดจ ้า
หัวใจของเขาก็เป็ นกลา้ มเนื อก้ ้อนหนึ่ งเหมือนกัน ต้องคําจุ ้ น
ครอบครัวตังแต่ ้ อายุนอ ้ ยขนาดนั้น ไม่รู ้ว่ารับความลําบากมาตัง้
เท่าไร ไม่รู ้ว่าทุ่มเทไปเท่าไรเพื่อเจ ้ารองและเจ ้าสาม เขาเองก็กลัว
่
ไม่กลา้ เผชิญหน้ากับเรืองบางอย่ าง ไม่ใช่เพราะอยากได้สิงตอบ่
แทนอะไร เพี ย งแต่ เ คยสงสัย ว่ า สิ่งที่ ตัว เองทุ่ ม เทไปนั้ นคุ ม
้ ค่ า
หรือไม่ ความกลัวแบบนั้นทําให้เขาหนี เตลิดทันทีหลังจากได้ข่าว
เจ า้ สามจากเยีย นเป่ ยหงในตอนแรก ถึง ขนาดไม่ ก ล า้ พู ด อะไร
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ กอย่างทําให้ความสงสัยอันทรมาน
มากกับเยียนเป่ ยหง ตอนนี ทุ
ของเขาสลายไปหมดแลว้
่
จู่ๆ ก็รู ้สึกว่าภายในจิตใจของตัวเองเปลียนเป็ นเขม้ แข็งมาก
่
พอ เพียงพอจะเผชิญหน้ากับเรืองราวทุ กอย่าง
้ า้ คงเขา้ ใจเจตนาของสิงที
"ตอนนี เจ ่ ่ขา้ บอกแลว้ !" เทพธิด า
หงเฉิ นกล่าว
"ข า้ เข า้ ใจ ท่ า นไม่ อ ยากให้ข า้ ไปทํ า ความรู จ้ ัก กับ นาง!"
้ กหน้า
เหมียวอีพยั
พอเห็ นเขาเขา้ ใจ เทพธิดาหงเฉิ นก็พลิกฝ่ ามือนํ ากําไลเก็บ
สมบัตวิ งนั้นทีเยว่
่ เหยามอบให้นางออกมา แลว้ ยืนให้
่ พร ้อมพูด ว่า
่ ไปเถอะ"
"เจ ้านํ าสิงนี ้

ในเมื่อเยว่เหยายืนกรานจะมอบสิงนี ่ ให้
้ นาง นางจึงไม่สะดวก
จะปฏิเสธเยว่ เหยา ไม่สูส้ ่งให้พี่ใหญ่ข องเยว่ เหยาดีกว่ าหรือ ถือ
เป็ นการช่วยเยว่เหยาแสดงนํ ้าใจด้วย
้
'ของอะไร?' เหมี ย วอี สงสั ย ในใจ พอหยิ บ มาและใช พ
้ ลัง
์
อิทธิฤทธิตรวจดู ่
เขาก็ตกตะลึงทันที 'ทรัพยากรฝึ กตนทีมากมาย
ขนาดนี ้ ทําไมเหมือนของทีช่ ่ วงชิงมาได้จากการการปราบจลาจล
ล่ ะ ' เขาขมวดคิว้ เงยหน้า มองนาง แล ว้ ถามว่ า "หมายความว่า
อย่างไรเหรอ?"
หงเฉิ นตอบว่ า "ที่ไม่ ใ ห้พ วกเจ า้ สองคนทํ า ความรู ้จัก กัน ก็
เพราะหวัง ดี ก บ ั นางด้ว ย เมื่ อครู ่นี้เจ า้ น่ าจะ
ั เจ า้ และก็ ห วัง ดี ก บ
https://novel-lk.blogspot.com/
เข า้ ใจคํ า พู ด ของข า้ ต่ อให้เยว่ เหยาอยู่ ท่ีแดนโพ น้ สวรรค ์ ก็ ไม่
สะดวกจะดูแลเจ ้าอยู่ดี ของเล็กน้อยนี ถื ้ อว่าเป็ นค่าชดเชยแลว้ กัน!
แต่เจ ้าวางใจได้ ใช่ว่าเราจะไม่สนใจเจ ้าแลว้ ถ้าเจ ้าพบปัญหาทีแก ่ ้
ไม่ได้จริงๆ ก็สามารถนํ าของสิงนี ่ ไปหาหลั
้ นโฮ่วที่จวนผูต้ รวจการ
ของเมืองหลวงสายมะโรง เพือขอให้ ่ เขาช่วย"
นางเขียนแผ่นหยกแผ่นหนึ่ งตรงนั้น แลว้ ยืนให้
่ เหมียวอี ้
'นี่ เห็ นขา้ เหมียวอีเป็
้ นตัวอะไร?' เหมียวอีจ้ อ้ งนางด้วยสายตา
โกรธเคือง จากนั้นก็หวั เราะอย่างเดือดดาล ควา้ แผ่นหยกแผ่นนั้น
มาไว ใ้ นมือ ใช ้นิ ้วทังห้
้ า บีบ จนเกิด เสีย ง 'แกรก๊ ' แผ่ นหยกแตก
ละเอียดเป็ นผง
หงเฉิ น เลิ ก คิ ว้ แต่ ใ ครจะคิ ด ว่ า จู่ ๆ เหมี ย วอี จะยื
้ ่ นมื อ มาจับ
ข อ้ มือนางเอาไว ้ นางตาเป็ นประกายกํ า ลัง จะระบายความโกรธ
แต่กลับเห็นเหมียวอีนํ้ ากําไลเก็บสมบัตวิ งนั้นตบลงในมือนาง แลว้
้
ผลัก กลับ มา ก่ อ นจะพู ด เสี ย ดสี ว่ า "คิ ด ว่ า ข า้ เหมี ย วอี จะเกาะ
่
ผูห้ ญิงเพือความสบายเหรอ? ต่อให้ไม่มแี ดนโพน ้ สวรรค ์ของท่า น
ดูแล ขา้ ก็สบายดีมาตลอดและสามารถรอดชีวิตมาจนถึง ตอนนี ้
ได้ ขา้ สามารถเดินออกมาจากการปราบจลาจลทะเลดาวนัก ษัต ร
่ ข
ได้อยู่ดี ของสิงนี ้ า้ ให้ท่าน ช่วยขา้ ดูแลเจ ้าสามให้ดๆี ถ้าเจ ้าสาม
อยู่ที่แดนโพน ้ สวรรค ์แลว้ โดนคนรังแก ขา้ ก็ไม่สนใจว่ามันจะเป็ น
ใคร ต่อให้เป็ นมู่ฝานจวิน ขา้ ก็จะไม่ปล่อยนางไปอยู่ดี ถึงตอนนั้น
อย่าโทษว่าขา้ พลิกแดนโพน้ สวรรค ์ควํ่าก็แลว้ กัน!"

https://novel-lk.blogspot.com/
 "บัง อาจ!" หงเฉิ นตวาดอย่า งเดือดดาล สํ า หรับ นาง คํ า พู ด
้
ของเหมียวอีเนรคุ ่ าจะกลา้ สบประมาท
ณเกินไปจริงๆ ไม่น่าเชือว่
แม้แต่กบ
ั อาจารย ์ของนาง
"บัง อาจเหรอ?" การที่ โดนนางบริจ าคสิ่งของให้เ พื่ อเป็ น
่
เงือนไขไม่ ให้ไปทําความรู ้จักกับเจ ้าสาม เรียกได้ว่าทําให้เหมียวอี ้
โมโหอย่างถึงที่สุด จึงพูดเย้ยว่า "หงเฉิ น ขา้ จะบอกท่านตรงๆ ไม่
ช ้าก็เร็วขา้ กับเจา้ สามจะต้องได้ทํา ความรู ้จักกัน ใครก็ขด ั ขวาง
่ ยวอีสามารถควํ
ขา้ ไม่ได้หรอก รอให้ถงึ วันทีเหมี ้ ่าเมฆพลิกฝน นั่น
่
คือเวลาทีจะได้ รู ้จักกัน!"
ถ้าไม่ใช่เพราะเขากับเยว่เหยาเกียวข่ อ้ งกัน เกรงว่าหงเฉิ นคง
จะไม่เกรงใจเขาแลว้ นางส่งกําไลเก็บสมบัติในมือออกไปอีกครัง้
"ความเด็ ด เดี่ยวนั้ นควรค่ าแก่ ก ารชมเชย! ข า้ ยินดีจ ะดู ว น
ั ที่เจา้
ควํ่าเมฆพลิกฝนได้ แต่อาศัยวรยุทธ ์อันน้อยนิ ดของเจ ้าในตอนนี ้
้ กตังตั
การตังหลั ้ วต่างหากทีต้่ องมาก่อน คนเราต้องเผชิญหน้ากับ
ความเป็ นจริง เจา้ เก็บของนี ้ไว เ้ ถอะ! อย่างน้อยก็ มีป ระโยชน์ใ ห้
เจ ้าใช ้สอยอยู่บา้ ง"
ื่ แต่ชดั เจนมากว่ากําลังบอกว่าเขาเพอ้
แม้คําพูดจะฟั งดูรนหู
ฝั น คําคุยโวโอ้อวดใครก็พู ดได้ สุดท้ายคนที่สามารถยิมเย้
้ ย ใต้
หลา้ ได้จะมีสก ่
ั กีคนกัน?
ขณะที่เหมียวอีมองนางทํ
้ ่
าพฤติก รรมบริจาคสิงของเพื ่ อขับ
้
ไล่ ไฟโกรธก็ เดือดดาลขึนในใจ ้ า หงเฉิ น พลางพูด
ยกมือชีหน้
เสียงตํ่าว่า "หงเฉิ น ประสบการณ์เล็ก น้อยของเจา้ ขู่ขา้ เหมีย วอี ้
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ยว
ไม่ได้หรอก ถ้าหน้าสวยๆ ของเจ ้ายังไม่แก่เสียก่อน รอวันทีเหมี
้ ่าเมฆพลิกฝนได้แลว้ กัน ถึงตอนนั้นขา้ จะให้เจ ้ามาเป็ นผูห
อีควํ ้ ญิง
ของขา้ ขา้ จะให้เจ ้าดูว่าใครจะขัดขวางขา้ ได้!"
คํ า พู ด นี ้ไร ้มารยาทเกินไปแลว้ ! หงเฉิ นโมโหจนชูมือขึนมา ้
แทบจะใช ้ฝ่ ามือฟันเขาแลว้ แต่สุดท้ายก็สะบัดมือและพูดว่า "เห็ น
แก่หน้าเยว่เหยา ขา้ จะไม่ถือสาเจา้ ! ในเมื่อเจา้ ดูสถานการณ์ไม่
ออกเอง ก็ ต ามใจเจ า้ เถอะ! แต่ เจ า้ กรุ ณาจํ า คํ า ของข า้ ไว ้ เพื่ อ
ประโยชน์ของเยว่เหยา ถ้าไม่มีความสามารถนั้นก็อย่าไปรบกวน
นาง ขอแค่เจา้ ทําได้ ขา้ ก็จะตอบรับคําเจา้ ถ้าเจา้ มีวน ั ที่สามารถ
ควํ่าเมฆพลิกฝนได้จ ริงๆ จะเป็ นไรไปถ้าขา้ หงเฉิ นจะเป็ นผู ห ้ ญิง
ของเจ ้า!"
นางพูดไปเพราะความโมโห ชดั เจนว่านางไม่เชือว่ ่ าเหมียวอี ้
จะมีวน ่
ั ทีสามารถควํ ่าเมฆพลิกฝนได้จริงๆ พอโมโหขึนมาก็้ ไม่ น่า
่ าจะรับปากเรืองเป็
เชือว่ ่ ้ ญิงของเหมียวอี ้ นางเจตนายั่วยุ ใ ห้
นผูห
เหมียวอีทํ ้ าตามสัญญาไม่ไปรบกวนเยว่เหยาง่ายๆ นางถูกคําพูด
่ า้ บินของเหมี
ทีบ ่ ยวอีทํ้ าให้โมโหแลว้ จริงๆ
้
เหมียวอีเองก็ ้ ้าก็คอยดู
โมโหจนเหลือทน กัดฟันพูดว่า "งันเจ
แลว้ กัน!"
บนใบหน้างามของหงเฉิ นเผยความโกรธรางๆ นางทําเสีย ง
ฮึ ด ฮัด พลิ ก ฝ่ ามื อ เก็ บ กํ า ไลเก็ บ สมบัติ ว งนั้ นกลับ มา ท่ า ที น้ั น
ชดั เจนแลว้ ในเมือเจ่ ้าไม่ตอ้ งการ จะให้ขา้ ขอร ้องให้เจ ้ารับไปหรือ
ไงล่ะ?
https://novel-lk.blogspot.com/
 ชุด สี แ ดงปลิ ว สะบัด ตามลม หงเฉิ น หัน ตัว และลอยจากไป
พร ้อมสีหน้าเดือดดาล
้ ่ยืน อยู่ ท่ี เดิ มยัง ไม่ ห ายโมโห ตัว อยู่ ท่ีแดนฝึ กตน
เหมีย วอีที
ิ่ เขาสามารถปกป้
เดิมทีสงที ่ องได้ก็มีไม่เยอะอยู่แลว้ แต่สําหรับเขา
มิตรภาพของสามพีน้ ่ องมีค่ามากที่สุด ตอนนี คาดไม่้ ถงึ ว่าจะมีค น
นํ ามิตรภาพมาต่อรอง ถ้าไม่ใช่เพราะรู ้ตัวว่าสูห้ งเฉิ นไม่ได้ เขาคง
ลงมื อ จัด การนางมารร า้ ยคนนี ้ไปแล ว้ หน้า ตาสวยแล ว้ นึ ก ว่ า
ตัวเองวิเศษนักหรือ?
แต่หลังจากรอให้อารมณ์ค่อยๆ สงบลง เหมียวอีก็้ นึกเสียใจที
หลังอยู่บา้ ง อย่างไรเสียก็เป็ นความหวังดีข องเทพธิดาหงเฉิ น ดู
จากท่ า ทางของเจ า้ สาม ก็ เหมือนจะมีค วามสัมพันธ ท์ ี่ดีมากกับ
นาง ตนพู ด แบบนั้ นไปภายใต้อ ารมณ์โ กรธช ่ววู ั บ แบบนั้ นทํ า
เกินไปหน่ อยหรือเปล่า?
เขายิ่งคิดยิ่งเสียใจทีหลัง รู ้สึกว่าคําพูดเมื่อครูน ้ นไปจริง ๆ
่ ี เกิ
่ กฝ่ ายแท้ๆ พูดแบบนั้นจะต่างอะไรกับเจ ้ารอง
เป็ นการดูหมินอี
พอนึ กถึงศีลแปด เหมียวอีก็้ ยมเจืิ ้ อนอี
่ กครัง้ ผ่านไปหลายปี
้ ว้ ทําไมเจ ้ารองยังมีนิสยั เดิม ตอนนี ดู
ขนาดนี แล ้ บุคลิกสง่าภูมฐิ าน
่ กกลับไปกินขีไม่
แต่กลับเป็ นหมาทีเลิ ้ ได้!

แต่มีเสียง 'ซวบๆ' ดังมาจากในป่ าที่อยู่ ไม่ ไกล ทําให้เขาได้

สติและหันไปมอง เห็ นในป่ ามีชายชราคนหนึ่ งกํา ลังถือไม้ก วาด
ด้ามใหญ่กวาดใบไม้แห้งอยู่

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ งงัน มองไปโดยรอบที่เงียบสงัด 'ชายชราคนนี ้
เหมียวอีตะลึ
โผล่ออกมาตอนไหน คงไม่ได้ยน ่ ข
ิ สิงที ่ า้ คุยกับหงเฉิ นหรอกนะ?'

เขาอดจะจ ้องชายชราทีกวาดพื ่ ้
นพลางเดิ นช ้าๆ เขา้ มาทางนี ้
ไม่ได้ เห็ นเพียงชายชรามัดผมสีเขียวรวบไวบ้ นหัว ดวงตาที่หนา
ทึบผิดปกติก็เป็ นสีเขียวเช่นกัน ทังยั ้ งมีจอนผมสันสี ้ เขียวห้อยลง
มาข า้ งหนึ่ ง รู ป ร่า งสู ง ใหญ่ ผิด ปกติ ผิว สีนํ้ าตาลแก่ สีห น้า เยือก
เย็นสุขม ้
ุ ใส่เสือแขนสั ้ เทา ปากกระบอกแขนเสือกั
นสี ้ บขากางเกง
้ ง เผยแขนและขาเล็ ก สีนํ้าตาลแก่ สวมรองเท้า ผ้า
ถู ก ม้ว นขึนสู
ฝ้ าย ราวกับเกษตรกรบนทีนา ่

ตอนนี ้ในป่ าถู ก แสงอาทิต ย ย์ ามเช ้าย้อมจนเป็ นสีท องสว่าง

เจิด จ า้ หมดแล ว้ ชายชราเดินกวาดช ้าๆ มาถึง ข า้ งกายเหมียวอี ้
พอเห็นเหมียวอียื้ นอยู่ตรงนั้นไม่ขยับ ก็เงยหน้ามองแวบหนึ่ ง แลว้
ยกมือพูดว่า "พ่อหนุ่ ม ไม่เห็นเหรอว่าขา้ กําลังกวาดพืน?้ หลีกไป
หน่ อย!"
้ ่ยงตัว ออกไป และยืนถามอยู่ อีก ข า้ งหนึ่ งว่ า "ผู ้
เหมีย วอีเบี
่
อาวุโส เมือครู ท
่ า่ นได้ยน
ิ อะไรหรือเปล่า?"
้
ชายชรากวาดพืนพลางตอบว่ า "เจา้ อยากให้ขา้ ได้ยินอะไร
ล่ะ?"
้ ดไม่ออก รู ้สึกว่าตัวเองคงเสียแรงพูดไปเปล่าๆ แลว้
เหมียวอีพู
ทํ า ได้เพีย งถามอี ก ว่ า "เมื่อครู น
่ ี ้ท่ า นได้ยิ น เสี ย งคนคุ ย กัน หรือ
เปล่า?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ตย ์มาก
คาดไม่ถงึ ว่าชายชราจะซือสั
"ใครใช ้ให้พวกเจ ้าไม่ระวังล่ะ มาเอะอะเสียงดังกันตรงนี ตั ้ งแต่
้
เช ้าตรู ่ ต่อให้ตาแก่อย่างขา้ หูไม่ดี แต่จะไม่ให้ได้ยินก็คงยาก ขา้
้
จะชีแจงไว ล้ ่วงหน้า ว่าขา้ ไม่ได้จงใจมาแอบฟัง ขา้ มากวาดพืนอยู ้ ่
ที่นี่ ประจํ า และเห็ นเข า้ โดยไม่ ได้ตงใจ…เจ
้ั า้ ใช ้สายตาลับ ๆ ล่ อๆ
มองไปทั่วทํ า ไม?" ชายชราหยุ ด สิ่งที่กํ า ลัง ทํ า อยู่ และยืนเท้า ไม้
กวาดพลางพูด ว่ า "เจ า้ คงไม่ คิด จะฆ่ าคนเพื่อปิ ดปากหรอกนะ?
ขา้ ขอเตือนเจา้ ไวก้ ่อน เจา้ ไม่ใช่คู่ต่อสูข ้ องขา้ หรอก อย่ามองว่า
ข า้ เป็ นแค่ ต าแก่ ก วาดพืน ้ วรยุ ท ธ ข
์ า้ สู ง กว่าระดับบงกชเขียวนะ
เจ ้าพิจารณาเอาเองเถอะ!"
้ อสั
ชายชราผูน้ ี ซื่ ตย ์จริงๆ พูดออกมาชดั เจนทุกสิงอย่
่ าง ยังจะ
ให้พิจารณาบา้ อะไรอีกล่ะ วรยุทธ ์สูงกว่าระดับบงกชเขียว อย่าง
ตํ่าสุดก็เป็ นระดับบงกชแดงไม่ใช่หรอกหรือ
้ ่ มองประเมิ น โดยรอบว่ า มี ค นหรือ ไม่ พอได้ยิ น
เหมี ย วอี ที
ดัง นั้ นแล ว้ ก็ สีห น้า ชาวาบ เขามีค วามคิด แบบนั้ นจริง ๆ ใส่ พ ลัง
อิทธิฤทธิเข ์ า้ ไปในแหวนเก็ บสมบัติแลว้ เตรียมจะเรีย กกระจกห
ยินดําออกมาโจมตี แต่คําเตือนนั้นของอีกฝ่ ายทําให้เขาล ม้ เลิ ก
ความคิดนี แล ้ ว้

"ผู อ้ าวุ โ สล อ้ เล่ น เหรอ ใครจะกล า้ ลงมื อ ทํ า ร า้ ยคนข อง

ตําหนักดาวประจิม" ชวพริ ่ ั บตาเดียวเหมียวอีก็้ แสร ้งทําเป็ นไม่ รู ้ไม่
่ ้
เห็นกับเรืองนี

https://novel-lk.blogspot.com/
 "จะเสแสร ้งอะไรขนาดนั้น! ก็แค่อยากบีบบังคับให้แม่นางคน
สวยนั่นมาเป็ นผูห ้ ญิงของเจ ้าไม่ใช่เหรอ พูดออกมาอย่างเปิ ดเผย
่ กๆ ใคร่ๆ ระหว่างชายหญิงไม่ใช่เรืองน่
จะมีอะไรน่ ากลัว เรืองรั ่ าอับ
อายเสียหน่ อย! ผูห้ ญิงน่ ะ ชายทีไร ่ ้ความสามารถจะหาได้คนเดียว
ส่ ว นชายที่มีค วามสามารถก็ จ ะเลือกคนสวยได้ มีอะไรน่ า อาย"
ชายชราส่ายหน้า พูด ท่ า ทางเหมือนไม่ เข า้ ใจ แล ว้ กวาดพืนต่ ้ อ
์ เจ า้
พลางพู ด ว่ า "ข า้ รู ้ว่ า คนหนุ่ มสาวอย่ า งพวกเจ า้ รัก ศัก ดิ ศรี
วางใจเถอะ ขา้ เป็ นเพียงคนที่โดนรังแกจนโงหัวไม่ขน ึ ้ เป็ นได้แค่
ตาแก่ท่กวาดพื
ี ้
นอยู ่ท่นี
ี ่ อย่างว่านอนสอนง่าย ไม่เอาเรืองของเจ
่ า้
ไปนิ นทามั่วซัวหรอก
่ พู ด ออกไปข า้ ก็ไม่ ได้ป ระโยชน์สก ั นิ ด ไม่
จําเป็ นต้องเปลืองนํ ้าลาย"
พอเขาพูดแบบนี ้ เหมียวอีคิ ้ ดๆ ดูแลว้ ก็ว่าใช่ ต่อให้ตํา หนั ก
ื่ ย งโด่ ง ดัง เพี ย งใด ใครก็ ต ามที่ ตกอับ มา
ดาวประจิม จะมี ช อเสี
ทํางานเบ็ดเตล็ดกวาดพืน้ ก็แสดงว่าไม่เป็ นทีชื ่ นชอบแน่
่ นอน ตน
กับเขาไม่ได้มีค วามแค้นต่อกัน และเขาก็ไม่ จํา เป็ นต้องสู ก ้ บั ตน
ด้วย ถึงวางใจลงบา้ งแลว้
้
เหมี ย วอี ถามอยู ้
่ ข า้ งหลัง เขาว่ า "ผู อ้ าวุ โ สกวาดพื นอยู ่ ท ี่
ตําหนักดาวประจิมมาตลอดเลยหรือ?"
"อืม! กวาดมาหลายปี แลว้ เมื่อไร ้ความสามารถก็ทําได้เพียง
พยายามปรับตัวหลบอยูท ่ี ่ "
่ นี
"ขอบังอาจถามว่าผูอ้ าวุโสมีนามว่าอะไร?"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
"แค่ พ บกันโดยบังเอิญ ข า้ กวาดพืนของข า้ เจ า้ ก็ วิ่งไล่ตาม
อนาคตของเจา้ จะสืบชดั เจนขนาดนั้นไปทําไม? หลังจากเจา้ ไป
จากที่นี่ แลว้ จะมีโอกาสมาที่นี่ อีก หรือเปล่ าก็ ยงั ไม่ รู ้ อยากจะมา
สนิ ทสนมกับขา้ ก็ไม่มีประโยชน์หรอก! นอกเสียจากจะอยากสืบ
ข อ้ มู ล ของข า้ แล ว้ ค่ อยพิจ ารณาอีก ทีว่ า จะสัง หารปิ ดปากข า้ ดี
ไหม ใช่ไหมล่ะ?"
"ผูอ้ าวุโสก็ว่าไปนั่น ต่อให้พบกันโดยบังเอิญก็เถอะ สามารถ
พบกันได้ก็เป็ นบุพเพสันนิ วาสแลว้ …"
"อย่าพูดสิงที ่ ไร
่ ้ประโยชน์พวกนั้นเลย คนหนุ่ มอย่างเจ ้าทําไม
ตาไม่มีแววสักนิ ด? คนอายุนอ ้ ยอย่างเจา้ มีหน้ามายืนเอามือไขว ้
หลังดูตาแก่อย่างขา้ กวาดพืนอย่ ้ างไม่สะทกสะท้านอะไร แถมยัง
มาพู ด ว่ า บุ พ เพสันนิ ว าสบ า้ บออะไรอีก เจ า้ อย่ า มาเสแสร ้ง ขอ
ความจริงหน่ อยได้ไหม?"
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 435 พืนนี
้ กวาดยาก
้

้ น 'ตาแก่นี่คงจะไม่ใ ห้ขา้ ช่วยกวาดพื น

"เอ่อ..." เหมียวอีงงงั ้
หรอกนะ?'
่ ย ชายชราผลักไม้กวาดในมือมาไวต้ รงหน้า
เหมือนกับทีสงสั
เขาจริงๆ
้
"เอ่อ…" เหมียวอีถามอย่ างสงสัยว่า "ผูอ้ าวุโส ท่านคงไม่ใ ห้
้
ขา้ ช่วยกวาดพืนหรอกใช่ ไหม?"
"อย่ามาแกลง้ โง่!" ชายชราพูดด้วยนํ ้าเสียงราบเรียบว่า "แม้
ขา้ จะไม่จําเป็ นต้องซุบซิบกับคนของตําหนักดาวประจิม แต่ตรงนี ้
มีค นนอกอย่ า งพวกเจ า้ มาพอดี ถ้า เจ า้ ทํ า ให้ต าแก่ อย่ า งข า้ ไม่
พอใจ ขา้ ก็ไม่ถอ ่
ื สาทีจะไปบอกกับพวกเขาหรอก"
เหมีย วอีพู้ ด ไม่ ออก แต่ ใ นใจด่ า ทอว่ า 'นี่ ฉวยโอกาสขู่เข็ญ
กันชดั ๆ ตาแก่นี่บุคลิกน่ าสงสัย' แต่ภายนอกยังคงยิมแห้ ้ ง พร ้อม
พูดว่า "ผูอ้ าวุโส ขา้ ไม่ได้หมายความอย่างนั้น เพียงแต่คนนอก
อย่างขา้ มากวาดพืนที ้ นี่ ่ คงไม่เหมาะสมมัง?"
้

"มีอะไรไม่เหมาะสม เจา้ อย่ามองว่าขา้ เอาแต่ หลบกวาดพื น ้

อยู่ที่ตําหนักดาวประจิมนะ เพราะด้ามไม้ก วาดของข า้ ถัก ทอมา
จาก 'เก๊กฮวยนํ ้าแข็งหมื่นปี ' คนของตําหนักดาวประจิมลว้ นรู ้จัก
เมื่อเจา้ นํ าสิงนี
่ ้ไปกวาดพืน
้ พวกเขาเห็ นก็ไม่ว่า อะไรอยู่ดี" ชาย
ชราไม่เห็นด้วยและดันไม้กวาดไปไวใ้ นมือเขา
https://novel-lk.blogspot.com/
 พอได้ยินชายชราพู ด แบบนี ้ เหมีย วอีก็้ รบ
ั ไม้ก วาดมาทันที
พอไม้กวาดเขา้ มาอยู่ใ นมือก็พบว่า มันเย็ นเยือกเขา้ กระดูก เมื่อ
่ าไม้กวาดด้ามเล็กแค่นีจะหนั
พิจารณาดูแลว้ ก็ไม่น่าเชือว่ ้ กพันช ง่ ั
้
แข็งแกร่งดุจเหล็ก ถ้าใช ้ไม้กวาดด้ามนี กวาดพื น้ จะไม่ขด
ู หญ้า
้
บนพืนออกหมดเลยเหรอ?
เขารีบหันกลับไปมอง พบว่าตรงจุดที่ชายชราเพิ่งกวาดผ่าน
ไปเมื่อครูน
่ ี ้ ไม่น่าเชือว่
่ าสนามหญ้าสีเขียวเขม้ นั่นจะไม่มีรอยขูด
ขีดเลยสักนิ ด ฝี มือกวาดพืนที ้ ่รู ้จักผ่ อนแรงหนักเบานี ยอดเยี
้ ่ยม
่
จริงๆ สมกับเป็ นผูเ้ ชียวชาญการกวาดพื ้
นของที่ ่
นี
่ นไม่
"ทีอื ่ ตอ้ งกวาด กวาดแค่สนามหญ้าสีเขียวเขม้ นี ้ จําไวว้ ่า
อย่าใช ้วิธอ ่
ี ืนกวาด ใช ้ได้แค่ไม้กวาด 'เก๊กฮวยนํ ้าแข็งหมื่นปี ' นี ้
เท่านั้น ต้องกวาดจุดทียั ่ งไม่ได้กวาดหนึ่ งรอบ"
้ งแลว้ รู ้สึกว่ามีลบ
เหมียวอีฟั ั ลมคมใน จึงถามว่า "ทําไมจะต้อง
ใช ้ไม้กวาดด้ามนี ้ หรือว่ามีหลักการอะไร?"
"จะสนใจอะไรเยอะขนาดนั้น ให้เจ ้ากวาด เจ ้าก็กวาดไปเถอะ
ขา้ จะบอกเจา้ ไวก้ ่อนนะ ห้ามฉวยโอกาสหาผลประโยชน์ส่วนตัว
้
ถ้าไม่ใช ้ไม้กวาดด้ามนี กวาดหนึ ่ งรอบ เมื่อหญ้าพวกนี โดนแดด
้
่
สองวันก็จะเหียวเฉาแน่ นอน แลว้ ก็อย่าทําให้ตน้ หญ้าเสียหาย ถ้า
้
หญ้านี โดนทํ าร ้ายนิ ดเดียวมันจะเหี่ยวเฉา ขา้ ขอเตือนไวก้ ่อน ถ้า
เจา้ ทําสนามหญ้านี พั ้ ง ถึงตอนนั้นอย่าโทษว่า ขา้ ประกาศเรืองที
่ ่
เจ ้าคุยกับแม่นางคนสวยนั่นให้ทุกคนรู ้ก็แลว้ กัน"
้ ายเอาไว ้ แลว้ หันตัวเอามือไขวห้ ลังเดินจากไป
ชายชราทิงท้
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ นไม่ เขา้ คายไม่ออกทันที นี่ มันเรืองอะไรกั
เหมียวอีกลื ่ น มา
้ ง ตํ า หนั ก ดาวประจิมแล ว้ ดันโดนคนบีบ บัง คับ จะไม่
กวาดพืนถึ
กวาดก็ไม่ได้ ขณะกําลังมองไม้กวาดในมือ ก็นึกอะไรขึนได้ ้ จึง
้
ตะโกนถามทันทีว่า "ผูอ้ าวุโส พอกวาดพืนเสร็ จแลว้ จะให้ขา้ นํ า
้ านี ไปคื
ไม้กวาดลําค่ ้ ่
นท่านทีไหน?"
ชายชราตอบโดยไม่ ห น ั หน้า กลับ มา "โยนไว ต ้ รงนี ้แล ว้ กัน
ขอแค่ ค นนอกอย่ า งพวกเจ า้ ไม่ ข โมยไปก็ พ อ ที่นี่ ไม่ มีใ ครกล า้
ขโมย…ของหรอก"
้
เหมีย วอีมองตามอย่ า งพู ด ไม่ ออก จากนั้ นหันกลับ มามอง
สนามหญ้าผืนใหญ่ในป่ า มันก็ไม่ได้ใหญ่เท่าไร กวาดก็กวาดสิ
่ า คัญอะไรนัก เขา
ทําเสร็จเร็วก็หมดธุร ะเร็ว ไม่ได้เห็ นเป็ นเรืองสํ
ควบคุมไม้กวาดในมือทีหนั ่ กถึงพันชงแล ่ ั ว้ เริมลองกวาดพื
่ น้
"ต่ อ ให้เ ป็ นมู่ ฝ านจวิ น ก็ จ ะไม่ ป ล่ อ ยไป…จะพลิ ก แดนโพ น
้
สวรรค ใ์ ห้ค วํ่ า…วันที่สามารถควํ่ าเมฆพลิก ฝน จะทํ า ให้เจ า้ เป็ น
้ ญิงของขา้ ให้ได้…" ชายชราที่เอามือไขวห้ ลังเดินจากไปไกล
ผูห
พึมพํากับตัวเอง แลว้ หัวเราะเบาๆ "เจ ้าเด็กหนุ่ มนี่ น่ าสนใจ"
และเหมียวอีที ้ ่กําลังกวาดพืนกลั
้ บค่อยๆ พบว่าการกวาดพืน้
ตรงนี ไม่้ ได้ง่ายขนาดนั้น เขาสามารถกวัดแกว่งสิงของที
่ ่ กหนึ่ ง
หนั
่ ั อย่างง่ายดาย แต่ถา้ ต้องใช ้ไม้กวาดหนักหนึ่ งพันชงด้
พันชงได้ ่ ั าม
้
นี กวาดพื ้
นหญ้ าอย่างระมัดระวัง ก็ไม่ต่างกับการปักลายเท่าไรนั ก
การถื อ ของที่ หนั ก หนึ่ งพัน ช ่งเพื
ั ่ อปั ก ลาย มัน หมายความว่ า
อย่างไร?
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ไปได้ไม่นานนัก เหมียวอีก็้ พบว่าตัวเองทนไม่ค่ อยจะ
ทําซําๆ
่
ไหวแลว้ เทียบกับชายชราทีกวาดได้ อย่างสบายๆ ไม่ตด ิ เลย
่
"น้องชาย นึ ก ว่ า เกิด เรืองอะไรขึ ้ บเจ า้ เสียอีก ข า้ ตามหา
นกั
เจ ้าไปทั่ว ทําไมเจ ้ามากวาดพืนอยู ้ ้ ล่ะ?"
่ตรงนี ได้
้ ยินเสียงแลว้ หันไป เห็ นเพียงเยียนเป่ ยหงเร่งฝี เท้า
เหมียวอีได้
เดินเขา้ มา
เยียนเป่ ยหงมีสีหน้าประหลาดใจ เขากับเหมียวอีอาศั ้ ยอยู่ใน
ลานบา้ นเดียวกัน เห็นว่าผ่านไปหนึ่ งคืนแลว้ เหมียวอียั้ งไม่กลับมา
่
กลัวว่าจะเกิดเรืองอะไรขึ น้ จึงออกมาตามหา พอตามหามาจนถึง
ตรงนี ้ ก็ คิ ด ไม่ ถึ ง ว่ า เจอเหมี ย วอี กํ
้ า ลัง กวาดพื น
้ เรืองนี
่ ้แปลก
ประหลาดจริงๆ
่ี ยวทําไมเหงื่อแตกซะแลว้ ล่ะ?" เยียนเป่ ยหงเห็ น
"กวาดอยู่ทเดี
่
เขาเหงือออกเต็ มหน้าผาก จึงอดถามไม่ได้ว่า "เจ ้าไม่เป็ นอะไรใช่
ไหม?"
"ท่านมาลองกวาดดู แลว้ จะรู ้ว่า เป็ นอะไรหรือเปล่ า ขา้ กําลัง
คิดจะกลับไปเรียกพวกท่านมาช่ว ยพอดีเลย" เหมียวอีพู ้ ดพลาง
ส่งไม้กวาดให้เขา
พอไม้กวาดส่งมาถึงมือ เยียนเป่ ยหงก็รู ้สึกหนักอึงที ้ ่แขน ไม่
ระวังเกือบถือไวไ้ ม่อยู่ นึ กไม่ถงึ ว่าไม้กวาดด้ามเดียวจะหนักขนาด
นี ้ เขารีบ ใช ้อิท ธิฤทธิถึ์ ง ได้จบ
ั ไวอ้ ย่ างมั่นคง จากนั้ นถามด้วยสี
หน้าแปลกใจว่า "นี่ มันไม้กวาดอะไร?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 "อย่าพูดถึงเลย ถือว่าขา้ ซวยแลว้ กัน โดนตาแก่กวาดพืนคน ้
หนึ่ งขู่ซะแลว้ ..." เหมียวอีเล่
้ าเรืองที
่ เทพธิ
่ ดาหงเฉิ นได้ยินพวกเขา
สองคุ ย กันแล ว้ มาหาตนแต่ เช ้าตรู ใ่ ห้ฟั ง คร่า วๆ แต่ ไม่ ได้เอ่ ย ถึ ง
คําพูดปนโทสะทีตั ่ วเองพูดกับเทพธิดาหงเฉิ นไป ถ้าพูดเรืองที ่ ่ตน
บอกว่าจะทําให้นางมาเป็ นผูห ้ ญิงของตนจริงๆ แบบนั้นจะไม่โดน
หัวเราะเยาะตายเหรอ
"เทพธิดาหงเฉิ นรู ้แลว้ เหรอ?" เยียนเป่ ยหงตกใจ และพูดด้วย
่
สีหน้ารู ้สึกผิดทันทีว่า "เรืองนี ้ องโทษขา้ ถ้าไม่ใช่เพราะข า้ พู ด
ต้
ออกมา นางคงไม่ได้ยน ิ หรอก"
"ก็โทษท่านไม่ได้หรอก ตอนที่เจา้ รองกับเจา้ สามไปหาท่าน
ข า้ อาจจะควบคุ มอารมณ์ไม่ ได้นิด หน่ อย นางน่ า จะสัง เกตเห็ น
้
เบาะแสอะไรบางอย่ า ง คงจะเพ่ ง เล็ ง ข า้ ตังแต่ ต อนนั้ น" เหมีย วอี ้
ถอนหายใจ
เยียนเป่ ยหงพยักหน้าเล็กน้อยขณะไตร่ตรอง จากนั้นมองไม้
กวาดในมือพร ้อมถามว่า "แลว้ ที่เจา้ มากวาดพืนอยู
้ ่ตรงนี ้ ที่โดน
ตาแก่อะไรนั่นขู่ มันเรืองอะไรกั
่ นแน่ ?"
"นับว่าบทเรียนสอนให้ฉลาดขึน ้ ต่อไปถ้าจะพูดเรืองสํ
่ าคัญ
่
อะไรก็ ต อ้ งระวัง แล ว้ ข า้ คุ ย เรืองพวกนั ้ นกับ เทพธิด าหงเฉิ น ที่ นี่
ปรากฏว่ า ตาแก่ ก วาดพืนนั ้ ่ นมาได้ยินเขา้ ..." เหมีย วอีไม่
้ รู ้ว่ า จะ
หัวเราะหรือร ้องไห้ดี เขาเล่าเรืองที ่ ่โดนบังคับให้กวาดพืนอี ้ กรอบ
อย่างคร่าวๆ

https://novel-lk.blogspot.com/
 เยียนเป่ ยหงได้ฟังแลว้ หัวเราะลั่นอย่างอดไม่ได้ "ขา้ ก็นึกว่ า
่
เรืองใหญ่ ้
โตอะไร ก็แค่กวาดพืนเองไม่ ่
ใช่เหรอ ถ้าต่อไปเอาเรืองนี ้
ไปเล่า ก็ถอ ่ ยอดเยี
ื เป็ นเรืองที ่ ่
ยมนะ ถามหน่ อยว่านักพรตในโลกนี ้
ั กี่คนที่ได้ก วาดพืนที
จะมีส ก ้ ่ตํ า หนั ก ดาวประจิม คนอื่นจะอิจ ฉา
แทบไม่ทน ั น่ ะสิ!"
้ ่ตํ า หนั ก ดาวประจิมเสีย หน่ อย กวาดข า้ ง
"ไม่ ใ ช่ก วาดพืนที
นอกตําหนักดาวประจิมต่างหาก ถ้าท่านอิจฉา ท่านก็มากวาดสิ
..." แลว้ เหมียวอีก็้ บอกกฎของการกวาดพืนที ้ ตาแก่
่ ส่งไว
ั ใ้ ห้ฟัง
พอเห็ นเขาล อ้ เล่นได้ เยียนเป่ ยหงก็ โล่ง ใจ ดูเหมือนจะปรับ
ความคิดได้แลว้
้ สีเขียวหม่นๆ หรือว่าจะมีลบ
"หญ้านี ดู ั ลมคมในอะไร?" เยียน
์ า
เป่ ยหงพึมพํา แลว้ ก็หวั เราะทันที "มันจะยากอะไร ใช ้อิทธิฤทธิเป่
้
ใบไม้ออกไป แลว้ ค่อยใช ้ไม้กวาดนี กวาดสั กรอบก็ใช ้ได้แลว้ "
้ ก ไปยืนอีกข า้ งทันที ทํ า ท่ า ทางเหมือนรอดูเรือง
เหมีย วอีหลี ่
่ อพลางพูดว่า "ถ้าท่านคิดว่าง่าย ท่านก็ลองดูส!ิ "
สนุ ก ยืนมื
เห็ นเขาทํ า ท่ า ทางแบบนี ้ เยีย นเป่ ยหงก็ อึงไป
้ พอมองดู ผื น
หญ้า ที่อยู่ โ ดยรอบ ก็ มองไม่ ออกว่ า มีเลศนั ย อะไร จึง สะบัด แขน
้
เสือใช ้อิทธิฤทธิ ์ กระพือลมพัดไปทีผื ่ นหญ้า
่
เห็ นผืนหญ้าเคลือนไหวรุ ่ แต่ใบไม้ท่ร่ี วงลง
นแรงราวกับคลืน
้
บนพืนหญ้ านั่นกลับไม่มท
ี างถูกพัดออกไปได้เลย

https://novel-lk.blogspot.com/
 เยียนเป่ ยหงที่หยุดใช ้อิทธิฤทธิถามอย่
์ างประหลาดใจว่า "นี่
่
มันเรืองอะไรกัน?"
"เดี๋ยวท่านดูก็จะรู ้เอง" เหมียวอีโบกมื
้ อ ดูดใบไม้ใบหนึ่ งจาก
กิ่งไม้มาไว ใ้ นมือ จากนั้ นโยนลงไปบนผืนหญ้า ต่ อหน้าเยีย นเป่
ยหง แลว้ ใช ้เท้าเขีย่ เห็นเพียงใบไม้ใบนั้นกับต้นหญ้าติดหนึ บ เขา้
ด้วยกันทันที
"หืม!" เยีย นเป่ ยหงพาดไม้ก วาดไว บ้ นบ่ า แล ว้ นั่ งยองๆ ดึง
ใบไม้บนต้นหญ้า ใบไม้ถูกดึงจนขาดป่ นแลว้ แต่ส่วนที่ติด หนึ บ
อยู่บนหญ้านั้น ไม่ว่าจะดึงอย่างไรก็ดึงไม่ออก "ต้นหญ้านี ต้ ้ องมี
ลับลมคมในอะไรแน่ นอน!"
้
เยียนเป่ ยหงต้องการจะถอนต้นหญ้าขึนมาดู เหมียวอีจึ้ งพูด
อย่างร ้อนรนว่า "อย่าดึงหญ้านะ!"
แต่ทว่าสายไปเสียแลว้ เยียนเป่ ยหงดึงใบหญ้าใบหนึ่ งมาไวใ้ น
มือแลว้
่ั
ในชวขณะนี ้ ใบหญ้าที่อยู่ในมือเยียนเป่ ยหงรวมทังหญ้
เอง ้ า
ต้นนั้นทีถู
่ กทําร ้ายมีควันดําโผล่ออกมา พร ้อมทังเห็
้ นมันเหียวเฉา
่
อย่างรวดเร็ว
เยียนเป่ ยหงตกตะลึงอ้าปากค้างทันที "นี่ มันเรืองอะไรกั
่ น?"
่
"ขา้ เองก็ไม่รู ้ว่าเรืองอะไร สรุปว่าใบไม้ท่ร่ี วงลงบนต้นหญ้านี ้
มีเพียงไม้กวาดด้ามนี ที ้ กวาดออกได้
่ แต่ดน
ั ห้ามใช ้แรงเยอะจนทํา
้ หญ้า พวกนี ้บาดเจ็ บ ทํ า ให้ข า้ เหนื่ อยเหลื อทน พอดีเ ลย
ให้ต น
https://novel-lk.blogspot.com/
ท่านมาแลว้ ขา้ จะพักสักหน่ อย ท่านช่วยกวาดต่อจากขา้ แลว้ กัน"
้ ดพลางโบกมือ แลว้ หันตัวเดินไปนั่งขัดสมาธิใต้รม
เหมียวอีพู ่ ไม้
เยียนเป่ ยหงไม่ได้พูดอะไรต่อ ใช ้ไม้กวาดลองกวาดทันที เขา
พบว่าเป็ นแบบนั้นจริงๆ พอไม้กวาดในมือปัดเบาๆ ผ่านผืนหญ้า
ต้นหญ้าประหลาดนั่นก็ปล่อยใบไม้ท่ติ ี ดอยู่ออกอย่างง่ายได้ เขา
้
อดจะเดาะลินอย่ ้
างอัศจรรย ์ใจไม่ได้ แลว้ ลองทําซําๆ
วรยุ ท ธ ข ้
์ องเขาสู ง กว่ า เหมี ย วอีเยอะมาก ้
ต้องกวาดพื นได้
อย่างสบายๆ มากกว่าเหมียวอี ้ แต่หลังจากกวาดไปได้เกือบหนึ่ ง
่ั
ชวยาม ่
ก็เริมทนไม่ ไหวแลว้
ไม่ ใ ช่เพราะเขากวัด แกว่ งไม้กวาดหนั ก หนึ่ งพันชงนี
่ ั ไม่
้ ไหว
ต่อให้เขาถือของทีหนั ่ กขนาดนี ต่ ้ อสูก้ บ ่ งวั
ั คนอืนทั้ นเขาก็ไม่กลัว
ปั ญหาสํ า คัญก็ คือการถือของที่หนั กขนาดนี ้แล ว้ ใช ้งานเหมือน
้ งต้องออกแรงให้เหมาะสมพอดี ห้ามทําร ้าย
เป็ นเข็มปักลาย ทังยั
หญ้าบนพืน้ หญ้านี เมื ้ อโดนทํ
่ ่
าร ้ายนิ ดเดียว ก็จะเหียวเฉาทั นที
้ ง ต้องใช ้อิท ธิฤทธิควบคุ
ทังยั ์ มนํ ้ าหนั ก ของตัว เอง เขาไม่ ได้
้ วยมือเปล่า แต่กําลังถือสิงของหนั
เดินบนผืนหญ้านี ด้ ่ กหนึ่ งพันชง่ ั
อยู่ พอเหยียบลงไปครังหนึ ้ ่ งก็เป็ นรอยเท้า ใช ้แรงขนาดนี เหยี ้ ยบ
่
ลงไป ถ้าหญ้าไม่ได้รบั บาดเจ็บจนเหียวเฉาก็ แปลกแลว้
เมื่อเป็ นเช่นนี ้ ก็ตอ้ งระมัดระวังไปทังตั
้ ว ไม่สามารถลงมือได้
่ อนตอนทีขี
อย่างเต็มทีเหมื ่ อยู
่ ่บนตัวอาชามังกรและอาศัยพลังเท้า
ของมัน แต่ เป็ นเหมือนการถือของหนั ก หนึ่ งพันช งเหาะเล่
่ั นบน
ต้น หญ้า นอกจากนี ้ การถื อ ของหนั ก พั น ช ่ งปั ั ก ลายอย่ า ง
https://novel-lk.blogspot.com/
 ์ ่ใช ้หายไปเร็ว ราวสายนํ ้ าไหล
ระมัด ระวัง ก็ ทํ า ให้พ ลัง อิท ธิฤ ทธิที
่
เมือเวลานานขึ ้ งทนได้ก็แปลกแลว้ ท่านเยียนผูย้ งใหญ่
นยั ิ่ ไม่ก ลา้
้
พูดอีกแลว้ ว่าพืนตรงนี ้
กวาดง่ าย
"ตํ า หนั ก ดาวประจิม นี ้ไม่ ใ ช่ส ถานที่ ของคนธรรมดาจริง ๆ
ด้วย แม้แต่การกวาดพืนก็ ้ ไม่ใช่สิงที ่ ่นักพรตทั่วไปจะทําได้ นี่ คือ
การกวาดพืนที ้ ่ไหนกัน นี่ มันคือการรับโทษชดั ๆ!" ในที่สุดเยีย น
เป่ ยหงก็ โ วยวายออกมา เหงื่อแตกพลั่กเต็มหัว เรีย กได้ว่ า เหงื่อ
ท่วมหลัง
พอได้ยนิ เขาโวยวาย เหมียวอีก็้ รู ้แลว้ ว่าเขาทนไม่ไหว จึงเขา้
่
ไปเปลียนกั
บเขา
้
ทังสองผลั ้
ด กันทํ า ซําไปซํ ้
ามาจนพระอาทิ ต ย ต์ กดิ น ถึง ได้
กวาดพืนที ้ ่ไม่ใหญ่นีหมด
้ พวกเขาโยนไม้กวาดและหนี เตลิด ไป
ไม่กลา้ เขา้ ใกลส้ ถานที่บา้ ๆ นี อี
้ กแลว้ ถ้าโดนจับมากวาดอีกครัง้
ต้องร ้องไห้แน่ นอน...
ณ เขาเพลิงนภา ทะเลดาวนักษัตร นกใหญ่สแี ดงสวยตัวหนึ่ ง
่ หางยาวสง่างามสองเสน้ บินแฉลบผ่านฟ้ ามาอย่างรวดเร็ว บน
ทีมี
หลังนกมีคนยืนอยู่สบ
ิ กว่าคน
้ ่อยู
ผูท ี ่ขา้ งหน้าเป็ นชายรูปร่างสูงใหญ่ ใส่ชด ุ คลุมยาวสีแดง
เพลิ ง ทั้งตัว ผ้า คลุ ม สี แ ดงเพลิ ง หลัง บ่ า ปลิว สะบัด ตามลมอย่ า ง
รุนแรง ผมและหนวดเคราสีแดงเรือ่ คิวเข ้ ม้ สีแดงเฉี ยงขึน้ ดวงตา
สองขา้ งเป็ นประกายจนเหมือนมีกองไฟเคลือนไหวอยู ่ ่ในนั้น

https://novel-lk.blogspot.com/
 ข า้ งกายเขา มีผูห ้ า สีรุ ้งคนหนึ่ ง รู ป ร่า งอรชร
้ ญิง สวมเสือผ้
อ้อนแอ้น ผิวสะอาดหมดจด เนื อสี ้ ขาวสองกอ้ นที่นู นออกมาจาก
่
หน้าอกครึงหนึ ่ งสามารถมอมเมาดวงตาได้ ใบหน้างดงามสะกด
่
ใจ แต่ในอุปนิ สยั กลับเผยความสูงส่งทีพบได้ ยาก
ชายที่ห้าวหาญผูน ้ ั้นไม่ใช่ใครอืน ่ คือหนึ่ งในเกา้ ราชาปี ศาจ
ผู ย้ ่ิ งใหญ่ ซ งเป็
ึ่ นสมุ น ของฝู ช งิ แห่ ง ตํ า หนั ก ดาวประจิ ม นั่ นเอง
เจา้ ของเขาเพลิงนภา ราชาปี ศาจเลียหวน ่ ส่วนผูห้ ญิงสวยหยาด
้ อยู
เยิมที ่ ่ขา้ งกายก็คอ
ื หูเฟย ฮูหยินของเขานั่นเอง
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 436 ความเดือดดาลของเลียหวน
่

ขณะมองเขาเพลิงนภาทีตั ่ งตระหง่
้ านอยู่ตรงหน้าไกลๆ หูเฟย
ก็ถอนหายใจ "ในที่สุดก็ถึงบา้ นแลว้ ในที่สุดการปราบจลาจลบา้
บอนี่ ก็จบเสียที"
"เฮอ้ ! นายท่านฝูชงิ เองก็ไม่มีทางเลือก ถ้าปฏิเสธได้เขาก็ คง
่
ไม่ อยากทํ า เรืองนี ้ซําๆ
้ ในอาณาเขตตัว เองหรอก ทนเอาเถอะ
สามร ้อยปี จัดหนึ่ งครัง้ สีทิ
่ ศผลัดเปลียนกั
่ ้
น ครังหน้าถ้าวนมาถึง
ตําหนักดาวประจิมอีกก็ตอ้ งหนึ่ งพันสองร ้อยปี นับจากนี ้ แค่เวลา
้ สิบ ปี เอง ทนไว เ้ ดี๋ยวก็ ผ่า นไปแล ว้ " เลี่ยหวนยิมพลางพู
สันๆ ้ ด
ปลอบใจ
"พวกเขาจะจัดการปราบจลาจลก็จด ั ไปสิ แต่กลับคุกคามจน
คนกลับบา้ นไม่ได้ ขา้ รู ้สึกคับอกคับใจเสมอ" หูเฟยบ่น
่
เลียหวนทอดถอนใจเช่ นกัน "สูป้ ี นั้นไม่ได้! นึ กถึงปี นั้น ตอน
ที่โลกนี ยั
้ งเป็ นโลกของบรรดานายท่า นทังหลายอยู
้ ่ แต่หลังจาก
'แดนหมอกเลื อ ดหมื่ นจั้ง' ปรากฏขึ นมา ้ หลัง จากบรรดาหก
ปราชญ ์ได้รบั มหาวิชาฝึ กตนที่สืบทอดมาจาก 'แดนหมอกเลือด
่ ง'
หมืนจั ้ ธรรมเนี ยมสังคมก็เริมเปลี
่ ่
ยนไปแล ว้ !"
่ ดนกใหญ่สแี ดงก็บน
ขณะทีพู ิ มาถึงด้านบนของเขาเพลิงนภา
ที่สูงใหญ่แลว้ มันบินวนอยู่บนฟ้ า แลว้ ดําดิงเข
่ า้ ไปในปากปล่อง

https://novel-lk.blogspot.com/
ภูเขาไฟ เปลวไฟร ้อนแรงประหลาดที่วนเวีย นอยู่ดา้ นล่าง ก็เปิ ด
เสน้ ทางเปลวไฟออกมาทันที ยอมให้นกใหญ่สแี ดงทะลวงเขา้ ไป
่
พอออกจากเสน้ ทางเปลวไฟ เลียหวนและคนอื ่ ก็ไปตกอยู่
นๆ
่ อนคฑาหยกยู่อีแล
บนจานกลมผลึกใสทีเหมื ่ ว้ ส่วนนกใหญ่สีแดง
ก็มุดต่อไปในทะเลเพลิงด้านล่าง
"ไอ๊ห ยา!" หู เ ฟยพลัน ร อ้ งอุ ท านเสี ย งดัง ใช ม้ ื อ ทั้งคู่ ถ ก
้
กระโปรงขึนมา ด้า นล่ า งเผยเท้าขาวงามดุจ หยก คงจะไม่ ได้ใส่
รองเท้า
่
เลียหวนและคนอื ่ ก ้มหน้ามองอย่างงงงัน เห็นเพียงหูเฟยก
นๆ
ระดกนิ วเท้้ าและยกเท้างามขึนมา ้ ที่แท้ดา้ นล่างก็มีเศษผลึกกอ้ น
หนึ่ งตําเท้านาง ยังนึ กว่าเรืองใหญ่
่ อะไร
ทําไมถึงมีเศษผลึกได้? ทุกคนมองหน้ากันเลิ่กลั่ก แลว้ มอง
่ าหนักบรมอัคคี แต่ละคนสีหน้าชาวาบทันที
ไปทีตํ
่
เรืองเท้ ่
าของฮูหยินโดนตํากลายเป็ นเรืองเล็ ่
กไปแลว้ เลียหวน
แวบไปบนลานกวา้ งเพียงลําพัง แม้แต่หูเฟยก็ไม่สนใจเท้าตัวเอง
แล ว้ แวบไปอยู่ บ นลานกว า้ งเช่นกัน ดวงตาคู่ ง ามเบิก กว า้ ง ใน
สายตาเต็มไปด้วยความเหลือเชือ่
"ทํ า ไมอ่ า งอาบนํ ้ าข า้ ถึง มาอยู่ ต รงนี ้ได้!" จู่ ๆ หู เฟยก็ อุท าน
เสียงดังอีกครัง้ พลางชีไปยั ้ งอ่างอาบนํ ้างดงามประณี ตทีแกะสลั ่ ก
จากหยกทังก ้ ้อน

https://novel-lk.blogspot.com/
 บนลานกวา้ งไม่ได้มีแค่ อ่างอาบนํ ้า ยังมีกระดูกที่ใกลจ้ ะเน่ า
เปื่ อย เมล็ดผลไม้ ไหสุราที่แตกกระจาย ทังยั ้ งมีไม้ขีดที่ผ่านการ
จุดมาแลว้ ด้วย เสาแกะสลักด้านบนก็โดนคนทุบ รูปสลักกิเลนไฟ
่ าอยู่ทางซ ้ายและขวาของประตูใหญ่ตําหนักบรมอัคคี ตัวหนึ่ ง
ทีเฝ้
กลับหัวหายไป แบบนี มั้ นเกินไปแลว้ !

ตํ า หนั ก บรมอัค คี ท่ีลอยงดงามดุ จ ภาพมายาอยู่ ท่ า มกลาง

่ าจะถูกยํ่ายีจนกลายเป็ นแบบนี ้ หูเฟยร ้องไม่
ทะเลเพลิง ไม่น่าเชือว่
ออกแลว้ ปากงามอ้าค้างเล็กน้อย ถลึงตาพูดไม่ออก
หญิงรับใช ้สิบกว่าคนก็สบตากันแลว้ พูดไม่ออกเช่นกัน ต่าง
ก็กําลังคิดว่า ใครเป็ นคนทํา?
เลี่ยหวนถลึงตาจนเหมือนระฆังทองแดง หน้า ดํ า เหมือนกน้
หม้อ สีหน้าเหมือนตะคริวกิน แวบเขา้ ไปในตําหนักบรมอัคคีเพียง
ลําพัง
หญิง รับ ใช ้สิบกว่าคนตามหลังหู เฟยสํ ารวจตรวจตราไปทั่ว
หู เฟยยกกระโปรงขึน ้ กลัว จะเหยีย บโดนถ่ า นที่เผาแล ว้ ถ้า เท้า
งามไปเหยีย บกระดู ก กับ เมล็ ด ผลไม้ที่ มีค นเคยกิน แบบนั้ นน่ า
สะอิดสะเอียนเกินไป
ในตําหนักบรมอัคคีต่างหากที่เหมือนเคยโดนคนทุบทําลาย
่
ด้านนอกอย่างน้อยก็มีกลินอายของการดํ า รงชีวิตนิ ดหน่ อย แต่
้ บทรุดเอียงเต็มพืน้
ของในนี กลั

https://novel-lk.blogspot.com/
 เลี่ยหวนยืนอยู่ ห น้า บัล ลัง ก ์ ขณะจ อ้ งจุ ด ด้า นหลัง บัล ลัง ก ท์ ่ี
โดนทุ บ จนเป็ นโพรงสิบ สองโพรง มุ มปากก็ ก ระตุ ก อย่ า งแรงไม่
่ กทุบอย่างไม่ละสายตา
หยุด จ ้องโพรงผนังทีถู
"ท่านราชา!" หูเฟยวิงร่ ้องไห้จากตํ าหนัก หลัง มายังตํ า หนั ก
หน้า ในมือถือกระโปรงหลายตัวทีถู ่ กฉี กขาด ยกขึนตรงหน้
้ า เลี่ย
หวน พลางร ้องตะโกนว่า "ใช ้อ่างอาบนํ ้าของขา้ ทังยั ้ งฉี กเสือผ้
้ า
ของขา้ อีก เป็ นคนวิปริตแบบไหนทํากันแน่ ขา้ คิดแลว้ ขนลุ ก ไป
้ ว น่ ากลัวเกินไปแลว้ ! ท่านราชา! ไม่ใช่ว่านางตัวดีคนไหนที่
ทังตั
ท่ า นไปหลอกล่ อ มาจากข า้ งนอก จงใจทํ า ให้ข า้ สะอิ ด สะเอี ย น
หรอกนะ? ไม่อย่างนั้นผูช ่
้ ายจะทําเรืองแบบนี ้ อย่างไรกัน!"
ได้
เลี่ยหวนที่โมโหจนกํ า หมัด สองข า้ งแน่ นขณะจ อ้ งกระโปรง
ขาดในมือนาง พอได้ยินคํานี ้ ก็โมโหจนเบะปาก โดนคนทําลาย
รัง จนกลายเป็ นแบบนี ้แล ว้ นางยัง มีอารมณ์มาพู ด จาหึง หวงใน
เวลาแบบนี อี้ ก จึงตะคอกอย่างเดือดดาลว่า "เจ ้าหุบปากเถอะ!"
้
หูเฟยอึงไป กําลังเล่นบท 'ร ้อยไห้ตโี พยตีพาย' พอดี ปรากฏ
่
ว่าเห็นเลียหวนกํ าลังจ ้องผนังพังทลายนั่นแลว้ โมโหจนตัวสั่น
้ า ในมือหู เฟยร่ว งลง
โพรงสิบ สองโพรงบนผนั ง เหรอ? เสือผ้
พืน้ ยกมือขึนปิ
้ ดปากอย่างตกตะลึง
่
คนอืนไม่ ้ สิงของอะไรอยู
รู ้ว่าในผนังนี มี ่ ่ แต่ฮูหยินอย่างนางมี
่
หรือทีจะไม่ รู ้ ในนั้นเป็ น 'วิญญาณอัคคี' สิบสองดวงทีสามี ่ ใช ้เวลา
สองหมื่นกว่าปี ถึงจะรวบรวมได้ เป็ นของที่จะมีประโยชน์มากกับ
สามีในอนาคต ไม่น่าเชือว่ ่ าจะหายไปแลว้ แบบนี ได้ ้ ทไหนกั
ี่ น!
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ยบกับ 'วิญญาณอัคคี' สิบสองดวงนี ้ เรืองเล็
เมือเที ่ กน้อยของ
ตัวเองก็ไม่สําคัญเลยจริงๆ หูเฟยหุบปากอย่างตกตะลึงมาก
่
"ใครมันทํา!" เลียหวนพลั ้ าอย่างเดือดดาล
นคํารามขึนฟ้
สะเทือนจนหูเฟยและคนอืนๆ ่ ใช ้สองมืออุดหู ทังตํ
้ าหนักบรม
อัคคีกําลังสั่นเทา เปลวไฟร ้อนแรงที่ลอ้ มอยู่รอบตําหนักบรมอัค คี
สั่นสะท้านอย่างรุนแรง ขยายขึนอย่
้ างเฉี ยบพลัน
ผ้า คลุ มสีแดงเพลิงสะบัด เลี่ยหวนเดินก า้ วยาวออกไปนอก
ตําหนัก หูเฟยตามไปขา้ งนอกและดึงแขนเขา ถามอย่างร ้อนใจ
ว่า "ท่านราชาจะไปไหน?"
เลี่ยหวนโบกแขนสะบัด นางออก นางล ม
้ ลงตรงนั้ น แต่ ย ัง
ตะโกนว่า "ท่านราชาจะไปไหนเจ ้าคะ?"
่
เห็นเพียงเลียหวนส่ งสายตาเดือดดาล กัดฟันตอบว่า "หาคน
มาคิดบัญชี!"
ั จบ ตัวก็หายไปจากที่เดิมแล ว้ เสียงเปลวไฟดัง
ยังพูดไม่ทน
่ เงาคนคนหนึ่ งมุดออกไปราวกับสายฟ้ า
'พรึบ!'
่
หญิงรับใช ้สองคนรีบวิงไปประคองหู เฟยที่ลม้ อยู่บนพืน้ หูเฟ
ยกลับไม่รบั นํ ้าใจ สะบัดสองคนนั้นออกไป แลว้ ร ้องตวาดเสียงดัง
ใส่ ห ญิ ง รับ ใช ส้ ิ บ กว่ า คนว่ า "มองบ า้ อะไร? สายตาที่ ปกติ ม อง
ยั่วยวนท่ า นราชาหายไปไหนแล ว้ ล่ ะ ? ยัง ไม่ ร บ ี ปั ด กวาดที่นี่ ให้
สะอาดอีก ถ้ามีฝุ่นทําให้เท้าขา้ สกปรกแม้แต่นอ้ ย พวกเจา้ จะเจอ
ดี!"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
บรรดาหญิงรับใช ้เริมลงมื
ออย่างหวาดกลัวทันที...
........................................
"ที่นี่ เป็ นสถานที่ฝึ กตนที่ดีจ ริงๆ! น่ าเสียดายที่อยู่นานไม่ ไ ด้
้ ตอ้ งกลับแลว้ น้องชาย คิดไวห้ รือยังว่าจะเลือกเป็ นประมุข
พรุง่ นี ก็
จวนที่ ไหนของสายมะโรง? ถ้า คิ ด ไว แ้ ล ว้ ก็ บ อกข า้ ล่ ว งหน้า สัก
หน่ อย ถึงตอนนั้นจะได้ตด ิ ต่อกันสะดวก"
บนเรือนสีแดงงดงาม ด้า นล่ า งมีทิว ทัศ น์ส วนงดงามหรูหรา
่ นติดหน้าต่างชําเลืองมองเหมียวอีแล
เยียนเป่ ยหงทียื ้ ว้ ถาม
้ นมาริม หน้า ต่ า งและกํ า ลัง มองดอกไม้แปลกหา
เหมีย วอีเดิ
ยากในสวนเงีย บๆ ก่ อนจะส่ า ยหน้า แลว้ ถามว่า "ท่ า นคิด ไว แ้ ลว้
เหรอ?"
"ก็ตอ้ งเลือกที่ทีมี
่ ทรัพยากรอุดมสมบูรณ์อยู่แลว้ เมื่อก่อนไม่
เคยไตร่ต รองเรืองนี่ ้ เดี๋ยวกลับ ไปต้องสืบข่ าวสักหน่ อย ที่ไหนมี
ทรัพยากรเยอะ ก็จะไปที่นั่น" พอพูดถึงเรืองนี ่ ้ เยียนเป่ ยหงก็รู ้สึก
ตลอด ได้ร บ ั บทเรีย นที่ โดนเทพธิ ด าหงเฉิ นแอบฟั ง แล ว้ จึ ง
่
เปลียนเป็ นถ่ายทอดเสียงพูด "ครังนี ้ สายมะโรงของเจ
้ ้าได้หน้าได้
ตาใหญ่แลว้ สิบสองรายชือของทั ่ ้
งแดนเซี ยน สายมะโรงครองไป
แลว้ หกรายชือ่ แม้ขา้ จะได้รางวัลสิบอันดับแรก แต่กลับส่งอันดับ
ให้เจ า้ ไปแล ว้ ถ้า เลือกตามอันดับ เจ า้ น่ า จะเป็ นคนที่สี่ของสาย
มะโรงที่ได้เลือกอาณาเขต กู่ซานเจิง้ ถานเล่ากับเย่ซน ิ อยู่อน
ั ดับ
ก่อนเจ ้าหมด แม้ขา้ จะได้อน ั ดับสิบสามกลับไปสายชวด แต่คนทัง้
สายชวดตายหมดแล ว้ มี แ ค่ ข า้ คนเดี ย วที่ รอดชีวิต กลับ ไป ได้
https://novel-lk.blogspot.com/
เลือกอาณาเขตตามอํา เภอใจ ดังนั้นอย่ามองว่าข า้ อันดับ ตํ่ านะ
ความจริงแลว้ ยังได้เปรียบกว่าเจ ้าอีก"
้ ยน
เหมียวอีได้ ่
ิ แลว้ หัวเราะอย่างขืนขม ่ เขา
จะว่าไปแลว้ เรืองนี ้
รู ้สึกผิดต่อจา้ วเฟยกับซือคงอู๋เว่ยมาก เพื่อที่จะช่วยเยว่เหยา เขา
เอากําไลอิทธิฤทธิระบุ ์ ตําแหน่ งของสองคนนั้นมาหมด กู่ซานเจิง้
ถานเล่ า เย่ ซ นิ แบกรับ ภารกิจ ของสํ า นั ก เขาจึง ไม่ ส ะดวกจะเอา
จากสามคนนั้ น ส่ ว นผี จ วิ น จื่ อกับ เถาหย่ ง ชุน ยัง ต้อ งรายงาน
่
ผลงานทีแดนปี ศาจ เขาจึงไม่ได้แตะต้อง
เดิมทีเขานั ด กับ จ า้ วเฟยและซือคงอู๋ เว่ ย แล ว้ ว่ า จะอยู่ อน
ั ดับ
โหล่ดว้ ยกัน แต่คาดไม่ถงึ ว่าจะลืมกําไลวงนั้นของชีสวหงไป ิ้ ผลก็
คืออันดับเขาสูงกว่าสองคนนั้นหนึ่ งอันดับ เวลาเลือกอาณาเขตก็
จะได้เลือกก่อนสองคนนั้น ไม่แปลกใจทีจะรู่ ้สึกผิด
่ จู่ๆ บนท้องฟ้ าก็มล
พรึบ! ี ําแสงสีทองสายหนึ่ งแวบผ่าน มาตก
อยู่นอกตําหนักดาวประจิม
รวดเร็วมาก ถ้าไม่ใช่ว่ามองด้านนอกอยู่พอดีก็คงไม่เห็น! ทัง้
่ นอยู่รมิ หน้าต่างมองหน้ากันเลิกลั
สองทียื ่ ่ก แลว้ ความคิดหนึ่ งทีน่
่ า
ตกใจกลัวก็แวบผ่านหัวพวกเขา 'นักพรตบงกชทอง!'
เลี่ยหวนที่มาตกอยู่ นอกประตู ห ลัก ของตํ า หนั ก ดาวประจิม
มองไปรอบๆ ด้วยสายตาดุร ้าย ผ้าคลุมสีแดงเพลิงสะบัด สาวเท้า
เดิ น เข า้ ประตู ห ลัก ไป เขาอาจจะกล า้ บุ ก ไปได้ทุ ก ที่ แต่ อ ยู่ ท่ี
ตําหนักดาวประจิมเขายังต้องเคารพกฎเกณฑ ์ ถึงอย่างไรก็เป็ น

https://novel-lk.blogspot.com/
ลูกน้องสายตรงของฝูชงิ ไม่กลา้ เหาะบุก เขา้ ไปโดยตรง ใช ้การ
เดินเท้าแทน แต่ก็เดินเขา้ ไปโดยตรงอยู่ดี
หนึ่ งในผูท้ เฝ้
ี่ าอยู่หน้าประตูหลักสองคน ก ้าวเขา้ มาถามทันที
"ท่านราชามีอะไรจะกําชบั ขอรับ!"
่
เลียหวนพู ่ บอก
ดอย่างเดือดดาลว่า "ไปรายงานประมุข ถิน
่
ว่าเลียหวนขอเข า้ เฝ้ า!"
"ขอรับ !" คนเฝ้ าประตู ค นนั้ นรีบ ล่ ว งหน้า ไปรายงานอย่ า ง
รวดเร็ว
่
บางทีการเคลือนไหวของนั กพรตบงกชแดงอาจจะทําให้ค น
ตกใจ ขณะที่เลียหวนเดิ่ นไป ถังจวิน เฮยอวิ๋น ปรมาจารย ์ศีลเจ็ด
หัว อวี ้ อวิ๋นก่ ว ง จีเหม่ ย เหมย หรือแม้แต่ เ ทพธิด าหงเฉิ น กับ จั่ว
หนานชุนก็ออกมาดูว่าเป็ นใคร
ส่วนคนอืนๆ่ ก็วรยุทธ ์ตํ่าเกินไป จึงไม่รู ้ว่าเลียหวนมา
่ เหมียว
้ บเยียนเป่ ยหงบังเอิญเห็นพอดี แต่ไม่มค
อีกั ี วามมั่นใจจะไปรบกวน
นักพรตระดับบงกชทองตามอําเภอใจเหมือนพวกอวินก่ ๋ วง
่
"เลียหวน!" ๋ วงเห็นเลียหวน
พออวินก่ ่ ้ กทาย
ก็ยกมือขึนทั
่
"เฮอะ!" เลียหวนทํ าเสียงฮึดฮัด ไม่สนใจเขา
อวิ๋นก่ ว งหัว เราะทันที "ปี ศาจอาวุ โ สท่ า นนี ้อารมณ์ไ ม่ ดี ซ ะ
แลว้ !"

https://novel-lk.blogspot.com/
 พอพบจีเหม่ยเหมย จีเหม่ยเหมยก็เขา้ ไปรับด้วยรอยยิม้ "ลม
่
อะไรหอบพีใหญ่ ่
เลียมาที
นี่ ่ แลว้ !"
่
"หลีกไป!" เลียหวนตะคอกอย่ างไม่ไวห้ น้า ทําให้จเี หม่ยเหมย
้ ่กบ
ยืนอึงอยู ั ที่ ทําสีหน้าเก ้อเขิน
เลี่ยหวนสีห น้า บูด บึง้ เดินท่ า ทางองอาจกล า้ หาญมาตลอด
ทาง ผ้าคลุมสีแดงเพลิงปลิวสะบัด พลังอํานาจเต็มเปี่ ยม จะสนใจ
อะไรกับคนที่หกปราชญส์ ่งมาอย่างพวกเจา้ ล่ะ เขาแทบจะไม่ ไว ้
้ ้น แต่ชะงักเล็กน้อยเมือเห็
หน้าใครทังนั ่ นปรมาจารย ์ศีลเจ็ด

ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดเพียงพยักหน้ายิมบางๆ ้ ่
ให้ เลียหวนกลั
บ
้ ง ทํ า ความเคารพอย่ า ง
เป็ นฝ่ ายก า้ วเข า้ มาประนมมือ ก่ อ น ทังยั
สุ ภาพด้ว ย เขาคลายสีห น้า อ่ อนลงพลางถามอย่ า งแปลกใจว่ า
"การปราบจลาจลเล็กน้อยแค่นี้ เหตุใดจึงรบกวนให้ไต้ซอื มาด้ว ย
ตนเอง ฉางเล๋ยทําเกินไปแลว้ !"
้
ปรมาจารย ศ์ ีล เจ็ ด ยิมและประนมมื อตอบว่ า "เหมือนราชา
ปี ศาจจะมีธรุ ะ อาตมาไม่รบกวนแลว้ "
"เช่นนั้ นก็ ดี เดี๋ยวกลับ มาข า้ ค่ อยมารํา ลึก ความหลัง !" เลี่ย
หวนประนมอีกครัง้ พยักหน้ากล่าวอําลา จากนั้นหันตัวและเดิ น
ต่อไปขา้ งหน้า
มาจนถึงบนลานกว า้ งของตํา หนั กหลัก ก็เห็ นชายชุด เขี ย ว
คนหนึ่ งยืนอยู่นอกประตูใหญ่ของตําหนักเก่าแก่ เลียหวนกุ
่ มหมัด
้ อยู่ไกลๆ
คารวะเขาตังแต่
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
"น้องเลียมาแล ่ นอยู่บนบันไดกุมหมัดตอบ
ว้ " ชายชุดเขียวทียื
่ อเชิญ "นายท่านประมุขถินกํ
และเอียงกายยืนมื ่ าลังรอเจ ้าอยู่"
่ กเรียกพบอย่างเป็ นทางการ เลียหวนก็
เมือถู ่ รบ ้ นได
ี เหาะขึนบั
สูงไปทันที
้ ่สลัก
ชายชุดเขียวเดินเขา้ ไปตรงหน้าประตู เก่า แก่สูง ห้าจังที
่ อผลักร่องเล็กๆ ร่องหนึ่ ง
ลวดลายของเผ่าปี ศาจต่างๆ ไว ้ แลว้ ยืนมื
ออก ประตูใหญ่ส่งเสียงกลัดกลุม้ ราวกับร ้องสะอืน ้ ทําให้คนที่ได้
ยินรู ้สึกว่าเคร่งขรึมและน่ าเคารพ
สิ่งที่เรีย กว่ า ร่องของประตู ใ หญ่ สํ า หรับ ประตู ท่ีใหญ่ ม หึ ม า
ขนาดนี ้ ที่จริงร่องนี เพี้ ยงพอจะจุให้คนสองคนเดินเคียงกันเขา้ ไป
ได้เลย
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 437 อานุ ภาพแห่งราชาปี ศาจ

เมื่อนานมาแล ว้ ประตู นี้เคยเปิ ดกว า้ งอย่ า งสง่ า ผ่ า เผย แต่

หลังจากฝูชงิ ยอมอยู่ ใต้อํา นาจปราชญ ์ปี ศาจจีฮ วน ประตู นี้ก็ ไม่
้ ่ี เข า้ ออกล ว้ นเดิ น ผ่ า นร่อ งประตู ไม่ รู ้
เคยเปิ ดกว า้ งอี ก เลย ผู ท
เหมือนกันว่าฝูชงิ มีเจตนาอะไร
ในตํ า หนั ก ใหญ่ โ ล่ ง กว า้ งมาก คนสองคนเดิ น เข า้ ไปก็ ถึ ง
้ ่ว่ า งในนั้ นใหญ่ มาก
ขนาดให้ค วามรู ้สึก ว่า ตัวเล็ก นิ ด เดีย ว พืนที
้ าหนักปูดว้ ยหินหยกสีเขียวแวววับ ด้านบนหลังคาฝั ง
จริงๆ พืนตํ
่
เหลียมหิ นหยกชนิ ดต่างๆ เอาไว ้ แน่ นขนัดราวกับดาราจักร
เสาใหญ่ สิ บ กว่ า ต้น ที่ คํ าตํ
้ า หนั ก ใหญ่ ล ว้ นเป็ นเสาไม้ ไม่ รู ้
เหมือนกันว่าไม้อะไร แต่ละต้นสูงเกือบสิบจัง้ กลมและตรงดิง่ ต้อง
ใช ้ผูใ้ หญ่หา้ หกคนจับมือกันถึงจะโอบมิด เนื อไม้ ้ เป็ นสีดํา บนนั้น
สลักรูปเผ่าปี ศาจเผ่าต่างๆ เอาไว ้ แปลกประหลาดพบเห็นได้นอ้ ย
่
ตรงกึงกลางของตํ าหนักหลักที่โล่งกวา้ ง ชายชราที่สวมเสือ้
้
ตัวสันคนหนึ ่ ง มัดผมสีเขียวรวบไวบ้ นหัว คิวเขี
้ ยว เคราเขียว ขา
กางเกงและแขนเสือม้ ้ ว นสูง ขึน
้ นั่ งขัด สมาธิห ลับ ตาอยู่บ นพืนสี
้
้
เขียวแวววับ รอบๆ ว่างเปล่า ให้ความรู ้สึกลึกลําและโดดเดี ่
ยว
้ นคนคนนี จะต้
ถ้าเหมียวอีเห็ ้ องจําได้แน่ นอน คือชายชราทีให้ ่
เขากวาดพื นก่้ อ นหน้า นี ้นั่ นเอง เพี ย งแต่ ต อนนี ้ ไม่ ส วมแม้แ ต่
รองเท้าผ้าฝ้ าย เปลือยสองเท้านั่งขัดสมาธิ ชายชราผูน้ ี ไม่ ้ ใช่ใคร
https://novel-lk.blogspot.com/
อื่ น คื อ ประมุ ข ถิ่ นฝู ช ิง หนึ่ งในประมุ ข ถิ่ นสี่ ทิ ศ ของทะเลดาว
นักษัตรทีมี ่ อํานาจข่มขู่แดนฝึ กตนนั่นเอง
่
เลียหวนเดิ ่ างจากชายชราสองจัง้ แลว้
นไปหยุดอยู่ตรงจุดทีห่
่
กุมหมัดคารวะ "เลียหวนคํ านับนายท่าน!"
ชายชุด เขี ย วก า้ วเข า้ มาข า้ งหน้า ไม่ ก ี่ก า้ วและหยุ ด ยื น อยู่
ด้านขา้ ง ยืนโดยปล่อยมือลงแนบลําตัว
ฝู ช งิ หลับ ตานั่ งเงีย บอยู่ ที่ เดิ ม เขายัง ไม่ ท น
ั เอ่ ย ปาก แต่ ใ น
ตําหนักใหญ่กลับมีเสียงทุม้ ตํ่าที่ผ่านโลกมาอย่างโชกโชนดังก อ้ ง
่
"มีเรืองอะไร?"
่
"ตําหนักบรมอัคคีของขา้ น้อยถูกคนทําลายแลว้ ..." เลียหวน
เล่าสถานการณ์ของตําหนักบรมอัคคีให้ฟังหนึ่ งรอบ
"ใครทํา?" เสียงทุม้ ตํ่าทีผ่
่ านโลกมาอย่างโชกโชนดังก ้อง

เสียงในตําหนักใหญ่เกรียงไกรน่ าเกรงขามขนาดนี ้ แต่นอก

ตํ า หนั ก ใหญ่ ก ลับ ไม่ ไ ด้ยิ น เสี ย งแม้แ ต่ น้ อ ย ถ้า มองจากนอก
ตําหนักใหญ่ ตําหนักเก่าแก่นียั ้ งคงเงียบขรึมเหมือนเดิม
่ ดฟันพูดว่า "ในช่วงเวลานี ้ นอกจากบรรดาผูท
เลียหวนกั ้ ี่เขา้
ร่วมการปราบจลาจล ยังจะเป็ นใครได้อก
ี ?"
่ งก ้องถาม
"เจ ้าคิดจะทําอย่างไร?" เสียงแก่หง่อมทีดั
่
เลียหวนตอบด้ วยเสียงกังวานมีพลัง "ย่อมต้องนํ าตัวผูร้ ้ายมา
รับโทษหนักอยู่แลว้ "
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ ชดั เจนก่อน ชิงเฟิ ง" เสียงแก่หง่อมที่ดัง ก อ้ ง
"สืบเรืองราวให้
ในตําหนักหยุดลงเพียงเท่านี ้
"ขอรับ !" หลัง จากชายชุด เขี ย วกุ ม หมัด คารวะ ก็ จ ากไป
่
พร ้อมกับเลียหวนที ่ าวอําลา
กล่
้
ประตูใหญ่มหึมาถูกปิ ดลงอีกครัง...
อวิ๋นก่ ว งและคนอื่นๆ ได้ร บ
ั แจ ง้ อย่ า งรวดเร็ว ว่ า ชิง เฟิ ง ทู ต
ฝ่ ายขวาของตําหนักดาวประจิมเรียกพบพวกเขา ตอนทีถู ่ กพามา
่
ทีลานกว า้ งของตําหนักหลัก ทุกคนถึงได้พบว่าไม่ใช่แค่ฝ่ ังตัวเอง
แต่คนของห้าแดนอืนๆ ่ ก็มาด้วยเช่นกัน รวมทังกลุ ้ ่มของจัวหนาน ่
ชุนและเทพธิด าหงเฉิ นด้ว ย สิบ แปดคนของหกแดนที่เฝ้ าดู การ
ปราบจลาจลอยู่ตรงนาฬก ิ าดาวก็มากันครบ

ชิง เฟิ งกับ เลี่ยหวนยื น อยู่ บ นบัน ไดสู ง นอกประตู ใ หญ่ ข อง

ตํ า หนั ก ที่ปิ ดสนิ ท มองพวกเขาจากเบืองสู ้ ง ขณะที่เดินช ้าๆ ลง
บันไดมา
่ ่กและแอบถ่ายทอดเสียงถามว่าเกิด
ทุกคนมองหน้ากันเลิกลั
่
เรืองอะไรขึ ้ ปรากฏว่าไม่มีใครรู ้เลย หกคนที่นํ าทางมาบอกให้
น
พวกเขาหยุดเดิน จากนั้นแยกกันยืนเรียงแถวเป็ นสองฝั่ง
่
ชิงเฟิ งกับเลียหวนก ่
้าวช ้าๆ ลงมา เลียหวนมองสํ ่ ่
ารวจคนทีอยู
้ างด้วยสายตาดุร ้าย
เบืองล่

https://novel-lk.blogspot.com/
 อากัป กิร ยิ าอันสู ง ส่ ง ที่มองตํ่ าลงมาแบบนี ้ทํ า ให้ค นจากหก
แดนขมวดคิว้ อวินก่ ๋ วงเอ่ยทันทีว่า "มีอะไรก็รบ ี พูดมา พวกเราไม่
ได้มาเขา้ เฝ้ ากษัตริย ์ จะวางมาดอะไรนักหนา!"
สองคนทีกา้ วช ้าๆ ลงมาหยุดอยู่ที่บันไดขันสุ
้ ดท้ายพร ้อมกัน
่
เลียหวนจ ๋ วงพร ้อมพูดอย่างดุร ้ายว่า "ตําหนักของขา้ โดน
้องอวินก่
๋ าวเทียน ก็ตอ้ งให้คําอธิบายกับขา้ !"
ทําลาย ต่อให้เป็ นอวินอ้
้
พอกล่าวคํานี ออกมา ทุกคนก็มองหน้ากันอย่างงงงัน ใครกัน
ที่ใจกลา้ ขนาดนั้น ไม่น่าเชือว่
่ าจะกลา้ ทําลายแม้แต่ตําหนัก ของ
่
ราชาปี ศาจเลียหวน?
เมื่อเกิดเรืองแบบนี
่ ้ น
ขึ ้ อวิ๋นก่วงเองก็ไม่สะดวกจะโต้เถียงอีก
ทีปี่ นเกลียวก่อนหน้านี เพราะต้
้ ่
องการให้เลียหวนรู ้ว่า หน้าของหก
ปราชญ ์ไม่ได้เหยียบง่ายขนาดนั้น แต่ตอนนี เกิ ้ ดเรืองขึ
่ ้
นเพราะมี
สาเหตุ ทําให้ปีศาจอาวุโสผูน้ ี เดื ้ อดดาลขึนมาจริ
้ งๆ ต่อให้คนที่อยู่
้
ตรงนี รวมตั วกัน ก็ไม่เพียงพอจะสังหารปี ศาจอาวุโสท่านนี ได้ ้

แต่ ย งั คงพู ด อย่ า งแปลกใจว่ า "ข า้ ว่ า นะเลี่ยหวน! เจ า้ คงไม่

้
สงสัยว่าพวกเราทําหรอกนะ? สิบปี นีพวกเราติ ดอยู่ในตําหนักดาว
ประจิมตลอด ไม่ เคยออกไปแม้แต่ ค รึงก ่ า้ ว เจ า้ จะหาคนมาคิ ด
่
บัญชี ก็ไม่ควรจะมาหาทีพวกเรานะ!"
ชิงเฟิ งเอ่ยว่า "คนที่เฝ้ าอยู่หน้านาฬิกาดาวตลอดก็คือพวก
่
เจ ้า การเคลือนไหวที ่ผิดปกติบนนาฬิกาดาว พวกเจ ้าคงเห็ นแลว้
แน่ นอน ที่เรียกพวกเจา้ มาเพราะอยากจะถาม ว่ามีใครเคยไปที่
เขาเพลิงนภาบา้ ง"
https://novel-lk.blogspot.com/
 เฮยอวิ๋ นชํา เลือ งมองปรมาจารย ศ์ ี ล เจ็ ด แล ว้ จู่ ๆ ก็ พู ด ด้ว ย
้ ้าเล่ห ์ว่า "แบบนี จงใจมาปั
รอยยิมเจ ้ ่ นหัวพวกเราเล่นเหรอ นักพรต
แสนกว่ า คนเพ่ นพ่ า นไปทั่ว ใครจะไปจํ า ได้ช ดั เจนว่ า มีใ ครไปที่
ไหนบา้ ง!"
เลี่ยหวนตวาดว่า "เหลวไหล! เขาเพลิงนภาของขา้ จะมีคน
บุ ก เข า้ ไปง่ า ยๆ ขนาดนั้ นได้อ ย่ า งไร นั ก พรตที่ วรยุ ท ธ ต์ ํ่ ากว่ า
บงกชแดงอยากจะเข า้ ใกล ก ้ ็ ย ัง ยาก ยิ่ งไม่ ต อ้ งพู ด ถึ ง ว่ า จะเข า้
ตํ า หนั ก บรมอัค คีข องข า้ เลย นั ก พรตทั่วไปไม่ ใ จกล า้ ถึง ขนาด
้ า้ มาถึงประตูบา้ นขา้ หรอก นอกจากคนของพวกเจา้ หก
ล่วงลําเข
แดน ก็ไม่มใี ครอืนแล ่ ว้ !"
คํ า พู ด นี ้ ดู เ หมื อ นทึ ก ทัก เอาเองอยู่ บ า้ ง แต่ ก็ ใ ช่ ว่ า จะไม่ มี
เหตุผล ชิงเฟิ งทีอยู ่ ข
่ า้ งๆ จึงทําสีหน้าเรียบเฉยและไม่ได้พูดอะไร
"บอกมา! ใครทํ า ! ถ้า ส่ ง ตัว ออกมาตอนนี ้ ข า้ จะผ่ อนหนั ก
เป็ นเบาได้ แต่ ถ า้ โดนข า้ จับ ได้เอง ก็ อย่ า หาว่ า ข า้ ไม่ ไว ห
้ น้าหก
่
ปราชญ ์แลว้ กัน!" เลียหวนกวาดมองทุ กคนด้วยสายตาดุร ้าย
จีเหม่ ย เหมยหลบสายตาเขาอย่า งกินปูนร ้อนท้อง ถ้า จํ า ไม่
ผิด ลู ก ชายของนางก็ เคยไปเขาเพลิง นภา เหมือนลู ก ศิษ ย ข ์ อง
ปรมาจารย ศ์ ี ล เจ็ ด ก็ ไ ปมาแล ว้ เหมื อ นกัน แต่ ต อนนั้ นเหมื อ น
ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดจะไม่ได้อยู่ตรงนั้น จึงมองไม่เห็น
คนอืนๆ ่ เงียบงัน ถ้ามีเพียงลูกชายของจีเหม่ยเหมยที่ไป ไม่
แน่ อาจจะมี ค นเปิ ดโปงเพื่ อลดความยุ่ ง ยากก็ ไ ด้ แต่ พ อเรืองนี
่ ้
เกี่ยวข อ้ งกับ ปรมาจารย ศ์ ีล เจ็ ด ก็ ไม่ ค่ อยสะดวกจะจัด การแล ว้
https://novel-lk.blogspot.com/
พระรู ป นี ้มีเมตตาประจํ า ใจ หลายปี มานี ้สร ้างบุ ญมานั บ ไม่ ถ ว้ น
เครือข่ายกวา้ งขวาง เป็ นที่เคารพเมื่ออยู่ต่อหน้าหกปราชญ ์ ใคร
เห็นก็ตอ้ งเกรงใจ ไม่กลา้ ล่วงเกิน
"ถ้าไม่พูดก็แสดงว่ายอมรับแลว้ ว่าเป็ นหนึ่ งในพวกเจา้ !" เลีย
่
หวนหัวเราะเบาๆ อย่างเย็ นเยียบ แลว้ ตะคอกว่า "เด็กๆ จับตัวคน
ของหกแดนมาให้หมด ขา้ จะสอบสวนด้วยตนเอง ขา้ จะดูว่าใคร
มันจะปากแข็ง!"
ให้ปีศาจอาวุโสผูน ้
้ ี สอบสวนด้ วยตัวเองได้อย่างไรกัน ถ้าไม่
ตายก็ตอ้ งพิการแน่ เฮยอวินเป็๋ นห่วงลูกชายสุดรัก จึงร ้อนใจทันที
่
พูดเสียงดังว่า "เลียหวน เจา้ จะไร ้เหตุผลไม่ได้ ลูกชายขา้ ไม่เคย
ไปเขาเพลิงนภานะ!"
้ เปลวไฟร ้อนแรงกลุ่ มหนึ่ งโผล่ มาห่ อหุ ม้ ตัว เลียหวนไว
บึม! ่ ้
้ นทีอย่างน่ าตกใจ ตรงหว่างคิวเลี
อุณหภูมิรอบขา้ งสูงขึนทั ้ ยหวน
่
้
เผยวรยุทธ ์บงกชทองขันหนึ ่ ง ยื่นแขนขา้ งหนึ่ งออกมา กางนิ วทั้ ง้
่ ญหน้ารู ้สึกหายใจลําบาก
ห้า ทําให้ทุกคนทีเผชิ
เฮยอวิ๋นเหมือนถูกยิงออกไป แลว้ ถูกเลียหวนดู
่ ดกลับ มาใน
่ ั บตาเดียว เขา้ มาอยู่ในเปลวเพลิงทีล
ชวพริ ่ อ้ มตัวเลียหวนโดยตรง
่
่
และถูกเลียหวนใช ้มือขา้ งเดียวบีบคอเอาไว ้
้
"ขา้ ก็ไร ้เหตุผลอย่างนี แหละ ่
เจา้ จะทําอะไรขา้ ได้" เลียหวนที ่
อยู่ในเปลวเพลิงกําลังบีบคอเฮยอวิ๋น และพูดอย่างดุร ้ายว่า "อย่า
นึ กว่าเป็ นคนของหกปราชญ ์แลว้ จะทําตามอําเภอใจได้ ตําหนัก

https://novel-lk.blogspot.com/
ขา้ โดนคนของพวกเจา้ ทําพังแลว้ พวกเจา้ รังแกกันเกินไป ยังจะ
ให้ขา้ มีเหตุผลบา้ บออะไรกับพวกเจ ้าอีก!"
ถึ ง อย่ า งไรเฮยอวิ๋ นก็ มี ว รยุ ท ธ บ์ งกชม่ ว งขั้นสาม แต่ ก ลับ
่
โดนเลียหวนจั บได้ง่ายดายราวกับหยิบของในกระเป๋ า เวลานี ตก ้
่
อยู่ในมือเลียหวนก็ ิ่
ยงขยั บตัวไม่ได้ ตัวทีอยู ่ ่ในเปลวเพลิงมีควันดํา
โผล่ออกมา เรียกได้ว่ามีสห ี น้าเจ็บปวดและแววตาทรมาน
เดิมทีเลี่ยหวนก็ เป็ นดาวคู่ อริก บ
ั พรตผีอยู่ แล ว้ เคยต่ อสู ก
้ บ
ั
่
ปราชญ ์ผีซอื ถูเซียวมาก่ อน แต่ยงั สามารถรักษาชีวิตไวไ้ ด้ ถาม
หน่ อยว่าแลว้ เฮยอวิ๋นจะสูก้ บ ่
ั เลียหวนได้ อย่างไร ตกอยู่ในมือเลีย ่
หวนเรียกได้ว่าซวยมาก
ความองอาจห้าวหาญของราชาปี ศาจทังเก ้ า้ คนแห่งตําหนัก
้
ดาวประจิม ตอนนี เผยออกมาทั ้
งหมดอย่ างไม่ต อ้ งสงสัย จีเหม่ ย
่ แอบตกใจกลัว นึ กไม่ถงึ ว่ายามทีเฮยอวิ
เหมยและคนอืนๆ ่ ๋
นตกอยู ่
่
ในมือเลียหวน แม้แต่หนทางจะโต้กลับก็ไม่มี
"อามิตตาพุทธ!" ในที่สุดปรมาจารย ศ์ ีล เจ็ ดก็ ท นดู ต่อ ไปไม่
ไหวแลว้ ประนมมือพร ้อมเอ่ยว่า "ราชาปี ศาจโปรดลดหย่อนผ่อน
่ สามารถอธิ
ผัน มีอะไรก็ค่อยๆ พูด เรืองนี ้ บายให้ชดั เจนได้"
่
"ใช่ว่าเลียหวนจะไม่ ไว ห ้ น้าไต้ซอื นะ แต่มีคนมารังควานเลี่ย
หวนถึง ที่ ถ้า ไม่ จ ด ่
ั การเรืองนี ้ให้ก ระจ่ า ง เลี่ยหวนก็ จ ะไม่ เลิก รา
การวางตัวของไต้ซอื นั้นเลียหวนรู่ ่
้ดี เรืองนี ้ เกียวข
ไม่ ่ อ้ งกับไต้ซอื
แน่ นอน เพียงแต่ก่อนหน้านี ไตร่ ้ ตรองไม่รอบคอบ ทําให้ไต้ซอื ตืน ่
ตกใจไปด้วย ในเมือมาแล ่ ว้ ก็รบกวนให้ไต้ซอื ทําพอเป็ นพิธ ี เดียว ๋
https://novel-lk.blogspot.com/
กลับ ไปเลี่ยหวนจะไปขออภัยอีก ที!" เลี่ยหวนที่อยู่ใ นเปลวเพลิง
พยักหน้าพูดกับปรมาจารย ์ศีลเจ็ด แสดงความรู ้สึกผิด
้
พอกล่าวคํานี ออกมา อวิ๋นก่วงและคนอืนๆ
่ ก็มองปรมาจารย ์
ศีล เจ็ ด ด้ว ยสายตาประหลาด แต่ ป รมาจารย ศ์ ีล เจ็ ด กลับ ยัง ไม่ รู ้
สาเหตุ
่
เลียหวนหั ๋
นกลับมา จ ้องเฮยอวินพร ้ นชา
้อมพูดด้วยรอยยิมเย็
"เจา้ กังวลกับลูกชายขนาดนี ้ ดูเหมือนลูกชายเจา้ จะทําเรืองนี
่ ้
นะ
ทําท่ากินปูนร ้อนท้อง! เด็กๆ ไปตัดหัวลูกชายเขามา!"
เมื่อพูดแบบนี ออกมา
้ ทุกคนก็แอบคิดในใจว่าท่าไม่ดีแลว้ จี
เหม่ยเหมยยิ่งรู ้สึกหวาดกลัว ทุกคนต่างรู ้ว่าเฮยอวิ๋นเห็ นลูก ชาย
เป็ นดั่งสมบัตล ้ า มีหรือทีจะทนให้
ิ ําค่ ่ ปีศาจอาวุโสทําอย่างนั้น!
เป็ นอย่างที่คาดไว!้ เฮยอวิ๋นที่ทําสีหน้าเจ็บปวดถลึงตาทันที
พยายามพูดออกมาว่า "ขา้ …รู ้…ว่า…ใคร…ทะ…ทํา..."
่ ่เลียหวนต้
สิงที ่ องการก็คือประโยคนี ้ ราวกับจานตกแตก พอ
มือใหญ่สะบัดหนึ่ งที เฮยอวินก็
๋ ตกลงทีตี
่ นบันไดอย่างง่ายดาย
่
เลียหวนเก็ ่ ่บนตัว แลว้ ตะโกนว่า "บอกมา!"
บเปลวไฟทีอยู
เฮยอวิ๋นที่กลิงอยู
้ ่บนพืนหลายรอบโซเซคลานขึ
้ ้
นมา บนตัว
ยัง มี ค วัน ดํ า อยู่ เอามื อ คลํ า คออย่ า งหวาดกลัว ไอและตอบว่ า
"รายละเอี ย ดว่ า ใครทํ า ข า้ ก็ ไ ม่ รู ช ั แค่ ดู จ ากนาฬิ ก าดาวแล ว้
้ ด
แน่ ใจว่ามีกองกําลังสองกลุ่มไปทีเขาเพลิ่ งนภา"

https://novel-lk.blogspot.com/
 จุดสีแดงบนนาฬิกาดาวมีหกจุด ยืนยันได้ง่าย ส่วนจุดสีขาว
่
เป็ นหมืนเพ่ นพ่านไปทั่ว ไม่มใี ครแยกออกได้ชดั เจนว่าใครทํา
ในที่สุ ด ก็ พ บเบาะแสแล ว้ เลี่ยหวนยิมยิ
้ ง ฟั น "คนสองกลุ่ ม
ไหน?"
เฮยอวิ๋นยัง จะพูด อะไรได้อีก ใช ้มือข า้ งหนึ่ งจับคอไอ ใช ้มือ
้
อี ก ข า้ งชีไปที ่ จี เ หม่ ย เหมย แล ว้ ชีอย่
้ า งอ่ อ นปวกเปี ยกไปที่
ปรมาจารย ์ศีลเจ็ด เขาทําสีหน้ารู ้สึกผิดตอนชีไปที ้ ่ปรมาจรย ศ์ ีล
เจ็ ด เพราะที่ ลู ก ชายเขารอดชีวิ ต มาได้จ นถึ ง ตอนนี ้ ก็ เ พราะ
ปรมาจารย ์ศีลเจ็ด
ก็เพราะเหตุผลนี ้ เมื่อครูต ่
่ อนตกอยู่ในมือเลียหวนจึ
งไม่ย อม
่
เอ่ยชือปรมาจารย ์ศีลเจ็ดออกมา จนกระทั่งโดนเลียหวนเอาชี
่ วต
ิ
ลูกชายเขามาบีบ เขาถึงจําต้องทรยศปรมาจารย ์ศีลเจ็ด
ปรมาจารย ศ์ ีล เจ็ ด ตะลึง งัน หันไปมองพระสองรู ป ที่อยู่ ข า้ ง
หลังตนทันที ส่วนพระสองรูปนั้นก็ก ้มหน้าลง
เลี่ยหวนตกตะลึง เช่นกัน นึ ก ไม่ ถึง ว่ า เรืองนี
่ ้จะเกี่ยวขอ้ งกับ
ปรมาจารย ศ์ ีล เจ็ ด แต่ ห ลัง จากเห็ นปฏิก ิรยิ าของปรมาจารย ์ศีล
เจ็ ด และการวางตัว ของปรมาจารย ศ์ ี ล เจ็ ด ที่ ทํ า ให้เ ขาเลื่ อมใส
ศรัท ธา ก็ แ น่ ใจได้ว่ า ปรมาจารย ศ ์ ี ล เจ็ ด ไม่ รู ร้ ายละเอี ย ดของ
เหตุ ก ารณ์ เขากลับ พูด ปลอบใจด้ว ยซําว่ ้ า "ไต้ซ อื อย่ า กังวลไป
่ ยั
เรืองนี ้ งไม่ชดั เจน ต้องเป็ นคนฝั่งแดนปี ศาจทําแน่ นอน"

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ อย่างไรกัน จีเหม่ยเหมยร ้อนใจทันที "พี่
ทึกทักเอาแบบนี ได้
ใหญ่เลีย่ ท่านอย่าไปฟังเฮยอวินพู
๋ ดเหลวไหล!"

ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดกลับทําสีหน้ากังวล เขาไม่ได้เป็ นห่วงพวก

คงจือ้ แต่ ก ลับ เป็ นห่ ว งลูก ศิษ ย ์ของตัว เองที่สุด เขาเข า้ ใจดีกว่า
่
ใครว่ า ศี ล แปดมี นิ ส ัย อย่ า งไร อย่ า บอกนะว่ า ศี ล แปดทํ า เรืองนี ้
จริงๆ?
่ เกี
เพราะเรืองนี ้ ยวข
่ ้
อ้ งกับตัวเอง ตอนนี เขาจึ
งไม่พูดอะไรอีก
"เหลวไหลหรือไม่ พาตัวมาถามเดี๋ยวก็รู ้!" เลียหวนตะคอก
่
้
"เด็กๆ! ไปพาตัวคนของสองแดนนี มาให้ ขา้ !"
ชิงเฟิ งพยักหน้า หกคนที่ยืนอยู่ซ ้ายขวาตรงบันไดเหาะจาก
ไปทันที...
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 438 เปิ ดโปง

ครู ่ห นึ่ งหลัง จากนั้ น ไป๋ จื่อเหลี ย งและพวกหลัน ซู่ซ ่ห

ู กคน
้
คงจือและศี ้
ล แปดหกคน ไม่ ข าดไปสัก คนเดี ย ว ทังหมดถู ก พา
มาแลว้
พอเห็ นคนกลุ่มหนึ่ งรวมตัวกันอยู่ท่นี ี ่ ทังยั
้ งมีคนสองคนมอง
ตํ่าลงมาอีก คนสิบสองคนนี ยั ้ งไม่รู ้ว่าเกิดเรืองอะไรขึ
่ ้ อย่างไรก็
น
่ ญพวกเขามามีท่าทีไม่ค่อยจะดีนั้นคือเรืองจริ
ตาม คนทีเชิ ่ ง
"เขาเพลิ ง นภาของข า้ คนพวกนี ้เคยบุ ก มาใช่ไ หม?" เลี่ย
หวนถามอย่างเย็นเยียบ
คนทั้ ง สิ บ ส อง คนตกตะ ลึ ง ทั น ที หรื อ ว่ า นี่ จะ เป็ นรา ช า
่
ปี ศาจเลียหวน?
ตอนนี ยั้ งไม่รู ้สถานการณ์ชดั เจน สิบสองคนนี จึ ้ งไม่กลา้ พูด
อะไรส่ ง เดช จี เ หม่ ย เหมยกับ ปรมาจารย ศ ์ ี ล เจ็ ด ต่ า งก็ กํ า ลั ง
ถ่ายทอดเสียงให้ฝ่ายของตัวเอง ถามว่าใครบุกเขา้ เขาเพลิงนภา
ไปทําลายตําหนักบรมอัคคีของราชาปี ศาจเลียหวน ่ คําตอบของ
้
ทังสองฝ่ ่
ายเป็ นเอกฉันท ์มาก พวกเขาเคยไปทีเขาเพลิ งนภาจริง ๆ
ั้ ว ต
แต่ทงชี ้ เคยเห็นตําหนักบรมอัคคีอะไรนั่นเลย
ิ นี ไม่
่
เลียหวนกลั
บพูดเย้ยไม่หยุดว่า "ดูเหมือนถ้าไม่ทรมาน ก็คง
ไม่ยอมสารภาพ! เด็กๆ ตัดมือก่อน แล ว้ ค่อยตัด เท้า ปากที่แข็ ง

https://novel-lk.blogspot.com/
 ั ออกมาให้ขา้ จนกระทั่งตัดหัวลงมาแลว้ ค่อย
เหมือนปากเป็ ดก็ตด
หยุด!"
่
พวกไป๋ จือเหลี ่
ยงสีหน้าเปลียนไปเยอะมาก ส่วนอวิ๋นก่ว งไม่
่
เกียวข ่ ้ ตอนนี ก็
อ้ งกับเรืองนี ้ ทําได้เพียงดูเอาสนุ กแลว้

ชิงเฟิ งพยักหน้าเล็กน้อยอย่างไร ้อารมณ์ หกคนที่ยืนอยู่สอง

ฝั่ งก็ ล งมือตามคํ า สั่งของเลี่ยหวนทันที แล ว้ จีเหม่ ย เหมยก็ พ ลัน
ตะโกนว่า "ช ้าก่อน!"
เลี่ยหวนเอนตัว มาขา้ งหน้าเล็ก น้อย ถามด้ว ยรอยยิมว่ ้ า "จี
เหม่ยเหมย หรือว่าเจา้ คิดว่าเจา้ เป็ นลูกสาวของจีฮวน แลว้ ขา้ จะ
ไม่กลา้ แตะต้องเจา้ ? ถ้าไม่มีตน
้ สายไปปลายเหตุขา้ ก็ ไม่หาเรือง ่
ใครหรอก พวกเจ า้ ทํ า ลายบ า้ นข า้ แล ว้ อย่ า บอกนะว่ า ข า้ จะขอ
คําอธิบายไม่ได้? ต่อให้พูดเหตุผลนี กั ้ บจีฮวน ขา้ ก็ไม่กลัว!"

จีเหม่ยเหมยกุมหมัดคารวะ "พี่ใหญ่เลียพู ่ ดเกินไปแลว้ ท่าน

กับขา้ ใช่ว่าจะรู ้จักกันแค่วน
ั สองวัน น้องหญิงจะเป็ นคนไร ้เหตุผล
แบบนั้นได้อย่างไรกัน"
เลี่ยหวนหัว เราะลั่น "ก่ อ นจะแต่ ง งาน ผู ห
้ ญิ ง คนนี ้ดื อด้
้ าน
หัวแข็งมาก อาศัยว่ามีจฮ ี วนพ่อของเจ ้าหนุ นหลังอยู่ จึงไม่เห็ นหัว
้ ้น ขา้ ยังไม่เคยเห็ นเจ ้ามีเหตุผลเลยจริงๆ พอหลังแต่งงาน
ใครทังนั
กลับรู ้จักก ้มหัวแลว้ "
จีเหม่ยเหมยฉายแววขมฝาดในดวงตาทันที แต่ฝืนยิมพร ้ ้อม
ี่
พูดว่า "ในอดีตน้องไม่รู ้ประสา ถ้าเคยทําให้อะไรให้พใหญ่ ่
เลียไม่
https://novel-lk.blogspot.com/
พอใจ ก็ ห วัง ว่ า พี่ใหญ่ เลี่ยจะให้อภัย แต่ ต อนนี ้เราคุ ย กันเฉพาะ
่
เรืองที ่เกิด พี่ใหญ่เลียอยากหาตั
่ วการที่ทําลายตําหนักบรมอัคคี
หากท่านสังหารพวกเขาตายหมด จะไม่เป็ นการตัดเบาะแสปล่อย
ผูร้ ้ายตัวจริงหนี ไปหรอกหรือ?"
"เจ า้ รู ้ได้อย่ า งไรว่ า เมื่อสัง หารพวกเขาแล ว้ ผู ร้ ้ายตัว จริง จะ
่
หลุดมือไป?" เลียหวนหรี ่
ตาพู ดว่า "หรือว่าเจ ้ารู ้อะไร?"
"ขา้ ไม่รู ้อะไรหรอก แต่ขา้ เพิ่งถามลูกชาย พวกเขาไปถึงเขา
เพลิง นภาจริง ๆ แต่ ไม่ ได้บุ ก เข า้ ไปในตํ าหนั ก บรมอัค คี แต่ ก ลับ
เห็นว่ามีใครบางคนบุกเขา้ ไป"
่
เลียหวนยื ่ อชีถามทั
นมื ้ นที "เป็ นใคร?"
จีเหม่ยเหมยเอียงตัวและยื่นมือ บอกใบใ้ ห้ลูกชายกา้ วขึนมา
้
่
ตอบ "จือเหลี ่
ยง รีบบอกท่านลุงเลียไปอย่ ่ ตย ์ ห้ามปิ ดบังสิง่
างซือสั
้ น"
ใดทังสิ ้

"หลานคํ า นั บ ท่ า นลุ ง เลี่ย" ไป๋ จื่อเหลีย งก า้ วขึนมากุ

้ ม หมัด
คารวะ ในใจกลับ สุ ข สันต เ์ บิก บาน คิด ว่ า คงจะตกใจกลัว ไปเอง
ดูซวิ ่าเจ ้าบา้ นี่ จะหลุดพน้ ไปได้อย่างไร! เรียกได้ว่าตอบด้วยสีหน้า
จริงจัง "คนทีบุ ่ กเขา้ ไปในตําหนักบรมอัคคีเป็ นนักพรตแดนเซีย น
่ ยนเป่ ยหง ตอนนี อยู
ชือเยี ้ ่ทตํี่ าหนักดาวประจิมขอรับ!"
พอกล่าวคํานี ออกมา้ ถังจวิน หงเฉิ นและจั่วหนานชุนต่ า งก็
ตกตะลึง ถังจวินไม่รู ้รายละเอียดของเหตุการณ์ แต่จ่วหนานชุ
ั น
และหงเฉิ นกลับรู ้ว่าเยียนเป่ ยหงในตอนนี ้ ทีจริ
่ งแลว้ คือเหมียวอี!้

https://novel-lk.blogspot.com/
 "เจา้ เด็กโง่เขลา เหตุใดจึงกลา้ พูดพล่อยๆ!" ถังจวินตะคอก
้ ไป๋
พลางชีไปที ่ จือเหลี
่ ยงทันที แม้เขากับเหมียวอีจะไม่ ้ ได้สนิ ทสนม
อะไรกัน แต่ ถึ ง ตอนนี ้ แล ว้ ก็ ต อ้ งปกป้ องแน่ นอน เขากุ ม หมัด
่
คารวะเลียหวนพร ่
้อมกล่าวว่า "เลียหวน เด็กนี่ มีใจคิดร ้าย เขากับ
เยียนเป่ ยหงมีความแค้นต่อกัน นี่ คือการใส่ร ้าย!"
เลี่ยหวนเลิก คิว้ แต่ ไป๋ จื่อเหลีย งกลับ ชีไปทางคงจื
้ อ้ "ถ้า ผู ้
่ อ พวกเขาหลายคนก็เห็ นกับ
อาวุโสถังคิดว่าคําพูดขา้ ไม่น่าเชือถื
ตาตัวเองเช่นกัน ลองถามดูก็รู ้ว่าผูเ้ ยาว ์โกหกหรือไม่"
ทุ ก คนส่ ง สายตาไปทัน ที เลี่ ยหวนเองก็ ก วาดตามองไป
เช่นกัน และพูดเพียงว่า "ถ้าโกหกแม้แต่คําเดียว ฆ่าไม่ปรานี !"
้
พอกล่าวคํานี ออกมา ้ ทันที
ศีลแปดพูดพลางพยักหน้าซําๆ
"ใช่แลว้ เป็ นเจ ้าหนุ่ มนั่น ขา้ ..."
พอเห็ น คนมากมายขนาดนี ้ ว่ า นอนสอนง่ า ยเมื่ ออยู่ ต่ อ
่
หน้าเลียหวน เจา้ บา้ นี่ ก็รบ
ี สลัดตัวเองออกจากปัญหา ขอแค่ค น
่
อืนตายแต่ อาตมาไม่ตายก็พอแลว้ แต่ทว่ายังพูดไม่ทน ั ขาดคํา จู่ๆ
เทพธิดาหงเฉิ นก็ถ่ายทอดเสียงบอกว่า "หุบปาก! ถ้าเกิดเภทภัย
กับ เยี ย นเป่ ยหงนั่ นแม้แ ต่ นิ ด เดี ย ว ข า้ รับ รองว่ า น้อ งสาวเจ า้ จะ
้ วต
ไม่ให้อภัยเจ ้าทังชี ิ !"
นางไม่สะดวกจะพูดว่า 'นั่นคือพีใหญ่
่ ของเจ ้า'
้ วิต ? สถานการณ์อะไรจะร ้ายแรงขนาด
'ไม่ ใ ห้อภัย ข า้ ทังชี
นั้น? หรือว่าเจา้ ตัวยุ่งนั่นจะเป็ นน้องเขยขา้ ในอนาคต มีสม
ั พันธ ์
https://novel-lk.blogspot.com/
ชายหญิง กับ น้องสาวข า้ ?' ศีล แปดเรีย กได้ว่ า ตกตะลึง มาก แต่
้ งไม่รู ้สถานการณ์แน่ ชดั แลว้ เทพธิดาหงเฉิ นก็พูด จาถึง
ตอนนี ยั
้ ้อีก เขาทํ า ได้เพีย งแก ไ้ ขคํ า พู ด ก่ อนหน้า นี ้อย่ า งหวุ ด หวิ ด
ขันนี
่ งขา้ เห็นไม่ชดั หรอก!"
"ขา้ …ทีจริ
ไป๋ จื่อเหลี ย งตะลึง งัน โมโหทัน ที ชีศี้ ล แปดพลางพู ด อย่ า ง
เดือดดาลว่า "เหลวไหล เจ ้าเห็นชดั เจน แถมเจ ้ายังคุยกับเขาด้วย
ตอนนั้นยังคิดจะแย่งของจากตัวเขาอยู่เลย!"
"คนเราสามารถกินอย่างมักง่ายได้ แต่จะพูดจามักง่ายไม่ได้
อาตมามี เ มตตาธรรมประจํ า ใจ จะไปแย่ ง ของผู อ้ ื่ นส่ ง เดชได้
้ บและถามว่า "ไป๋ จือเหลี
อย่างไรกัน" ศีลแปดชีกลั ่ ยง อาตมาถาม
เจ ้าหน่ อย ตอนนั้นชายคนนั้นถูกเจ ้าทําให้ขาหักไปขา้ งหนึ่ งไม่ใช่
หรือ?"
่
ไป๋ จือเหลี ้
ยงอึงไป ไม่รู ้ว่าเจา้ บา้ นี่ พูดจาปลินปล
้ อ้ นอะไร ไม่
่ั
กลา้ พูดต่อปากต่อคําไปชวขณะหนึ ่ง
่
พอเห็ นเขาลังเล ศีลแปดก็ประนมมือพูดกับเลียหวนทั นทีว่ า
"ราชาปี ศาจ สายตาท่านกระจ่างดุจคบไฟ ท่านดูสิ เจา้ เด็กนี่ กิน
ปูนร ้อนท้องแลว้ "
่
ดูเหมือนกินปูนร ้อนท้องแลว้ จริงๆ เลียหวนเหล่ ตามองไป
่
จีเหม่ยเหมยร ้อนใจเล็กน้อย ไป๋ จือเหลี
ยงเองก็ตกใจ พูดเสียง
ดังทันทีว่า "ไม่ผิดหรอก ขา้ ทําเขาขาขาดไปขา้ งหนึ่ ง แลว้ ยังไง

https://novel-lk.blogspot.com/
ล่ะ? การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรต่อสูเ้ ข่นฆ่ากัน ถ้าเจา้ ไม่
่ แปลกตรงไหน?"
ตายขา้ ก็ตาย สิงนี ้

"อาตมาไม่ได้บอกว่าแปลก เพียงถามไปตามหน้าที่ ใช่ก็ใช่

้ าไมกัน หรือว่ากินปูนร ้อน
ไม่ใช่ก็ไม่ใช่ เจ ้าจะร ้อนใจถึงขนาดนี ทํ
ท้อง?" ศีลแปดถามอย่างแปลกใจ
"เจา้ …ทําไมขา้ ต้องกินปูนร ้อนท้องด้วยล่ะ!" ไป๋ จือเหลี ่ ยงถูก
คํ า พู ด เพี ย งคํ า สองคํ า ของเขายั่วให้ร อ้ นรนแล ว้ กํ า ลัง พู ด ถึ ง
'เยีย นเป่ ยหง' อยู่ แท้ๆ ทํ า ไมเจ า้ บ า้ นี่ พู ด วนมาที่ ตัว ข า้ ได้? เขา
กังวลว่าศีลแปดคิดจะใส่ร ้ายเขา
"ถ้าไม่ได้กนิ ปูนร ้อนท้อง ก็ตอบมาอย่างซือสั ่ ต ย ์ก็พ อ!" ศีล
แปดส่ายหน้าถอนหายใจ ทําท่าทางเหมือน 'คุยกับเจ ้าแลว้ เหนื่ อย
จริง ๆ' แล ว้ ถามอีก ว่ า "ไป๋ จื่อเหลีย ง อาตมาขอถามเจ า้ อี ก ครัง้
ตอนนั้ นชายคนนั้ นเสื อผ้ ้ า ขาดรุ ่ง ริง่ ผมเผ้า รุ ง รัง จนสภาพไม่
เหมือนคนแลว้ ไม่ใช่เหรอ?"
จีเหม่ ย เหมยมองศีล แปดอย่ า งหวาดกลัว เล็ ก น้อย ไม่ รู ้ว่ า ที่
พ ร ะ น่ า รัง เ กี ย จ พู ด ว น ไ ป ว น ม า นั้ น คิ ด จ ะ ทํ า อ ะ ไ ร กั น แ น่
ขณะเดียวกันก็เป็ นห่วงว่าอีกฝ่ ายจะใส่ร ้ายลูกชายตนเอง
ไป๋ จื่อเหลีย งเองก็ ถู ก ทํ า ให้อกสั่นขวัญ แขวนเล็ ก น้อย เขา
ลังเลอีกครูห ่ นึ่ ง แต่สุดท้ายก็ฝืนตอบไปว่า "ก็ใช่!"
พอกล่าวคํานั้นออกมา จั่วหนานชุนก็เหลือบตาลงเล็ ก น้อ ย
นึ กไม่ถงึ ว่าชายคนนั้นจะได้รบั ความลําบากทุกข ์ทนขนาดนั้น
https://novel-lk.blogspot.com/
 เทพธิดาหงเฉิ นกลับไม่สบายใจเล็กน้อย ขาขาดไปขา้ งหนึ่ ง
้ ง สภาพไม่ เหมือนคนอีก แบบนี ้ได้รบ
ทังยั ั ความทุ ก ข ท์ รมานไป
เพียงใด ถ้าให้เยว่เหยารู ้จะไม่ปวดใจตายหรอกเหรอ
พวกเขาไม่รู ้ถึงความทุกข ์ทรมานตอนที่เหมียวอีโดนเผาจน
้
กลายเป็ นถ่าน
"แบบนี ้ก็ จ บแล ว้ ไม่ เหรอ เขาขาขาดไปข า้ งหนึ่ ง ทังยั
้ ง โดน
้ าขาดผมเผ้ารุงรังไม่เหลือสภาพมนุ ษย ์ เจ ้าเอง
เจ ้าทําร ้ายจนเสือผ้
ก็บอกว่าเขาสภาพไม่เหมือนคน แลว้ ขา้ จะแน่ ใจได้อย่างไรว่า เขา
เป็ นใคร? แถมเยี ย นเป่ ยหงในตอนนี ้กลับ มี ข าสองข า้ งอยู่ ค รบ
รู ป ร่า งลัก ษณะแข็ ง แรงปกติ องอาจผึ่ งผาย เป็ นคนละคนโดย
้ ง เจา้ จะให้ขา้ แน่ ใจได้อย่างไร? อาตมาเป็ นผูอ้ อกบวช ไม่
สินเชิ
เคยพู ด จาหลอกลวง เจ า้ คงไม่ ก ดดันให้ขา้ พูด ฝื นใจหรอกนะ?"
ศีลแปดประนมมือถอนหายใจด้วยสีหน้าเมตตากรุณา
้
ปรมาจารย ศ์ ี ล เจ็ ด อึ งมาก ไม่ มี ใ ครเข า้ ใจลู ก ศิ ษ ย ค์ นนี ้ได้
ดีกว่าตนอีกแลว้ ไม่เคยพูดจาหลอกลวงอะไรกัน?
่
"..." ไป๋ จือเหลี ้ นี่ คงจะทําไปเพื่อยืนยัน
ยงอ้าปากค้าง เจา้ โลน
ว่าตัวเองเห็นไม่ชดั ทําเอาขา้ เสียแรงกังวลใจ
จีเหม่ยเหมยก็โล่งใจเช่นกัน เจา้ พระน่ ารังเกียจนี่ มองเห็ นไม่
ชดั ก็มองไม่ชดั ไปสิ จะพูดอ้อมค้อมให้ตกใจทําไม?
เลี่ยหวนทํ า สีห น้า เครีย ดขรึม ยัง นึ ก ว่ า ปิ ดบัง ทฤษฎี ลึก ลํ า้
อะไรไว ้ สงสัยจะเปลืองคําพูดกับพระรูปนี แล ้ ว้ ทําเอาตนตังใจฟั
้ ง
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ อทันทีว่า "พวกเจา้ ก็
เหมือนคนโง่อยู่นาน จึงหันไปถามพระทีเหลื
เห็นไม่ชดั เหมือนกันเหรอ?"
ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดถอนหายใจทันที "คงจือ้ ไม่ว่าผลลัพธ ์จะ
่
เป็ นอย่างไร เรืองราวเป็ นอย่างไร มันเป็ นอย่างไร ก็อย่าปิ ดบัง !"
่
เขาไม่เชือในคํ าพูดของลูกศิษย ์ตัวเองจริงๆ
่
ไม่เชือใจลู กศิษย ์ตัวเองต่อหน้าคนนอก อาจารย ์อย่างท่านมี
ที่ ไหนกัน ! ศี ล แปดกลอกตามองบน ใครจะรู ว้ ่ า คงจื อกลั้ บ
ถ่ายทอดเสียงถามว่า "ศีลแปด นี่ มันเรืองอะไร
่ ขา้ ต้องพูดความ
จริงรึเปล่า?"
"ก็ตอ้ งพูดความจริงสิ เจา้ ลืมไปแลว้ เหรอว่าเจา้ แซ่เยีย นนั่ น
วางกับดักพวกเราอย่างไรตอนอยู่เกาะไร ้นาม? ถ้าเขากลับไปที่
แดนเซีย น พวกเราก็ จ ะหาโอกาสได้ย ากแล ว้ ไม่ ง่ า ยเลยกว่ า
โอกาสจะมาถึงที่ จัดการเขาให้ขา้ หน่ อย!" ศีลแปดถ่ายทอดเสียง
ตอบ
้
คงจื อประหลาดใจเล็ ก น้อ ย "แล ว้ เมื่ อครู ่เ จ า้ ช่ว ยเขาพู ด
ทํ า ไม? เจ า้ อย่ า มาวางกับ ดัก ข า้ นะ!" เห็ น ได้ช ด ั มาก เขาเป็ น
นักบวชอีกคนทีไม่ ่ เชือมั
่ ่นในนิ สยั ของศีลแปด

"ขา้ ไม่มีทางเลือก ขา้ ไม่สะดวกจะเป็ นคนเลวจริงๆ!" ศีลแปด

กลุม้ ใจเล็กน้อย เขาสงสัยว่าเจา้ เยียนเป่ ยหงนั่นจะมีสม
ั พันธ ์แบบ
ชายหญิงกับน้องสาวตนเอง ไม่อย่างนั้นเทพธิดาหงเฉิ นคงไม่พูด
้
แบบนี ออกมา น้องสาวตนเองงดงามขนาดนั้นแต่กลับโดนชายที่

https://novel-lk.blogspot.com/
เคยหลอกต้มตนเอาผลประโยชน์ไป ถ้าไม่เป็ นห่วงความรู ้สึกของ
่ อต้
เยว่เหยา คงไม่ถงึ คราวทีคงจื ้ องทําตัวเป็ นคนเลวหรอก
้ ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดพลันเรียกด้วยนํ ้าเสียงจริงจัง
"คงจือ!"
้
คงจือจนใจ ่ ่ ไป๋ จื่อเหลี ย งคุ ก คามจน
ทํ า ได้เ พี ย งเล่ า เรืองที
'เยียนเป่ ยหง' กระโดดลงปากปล่องภูเขาไฟต่อหน้าทุกคน คนคน
นั้นคือ 'เยียนเป่ ยหง' จริงๆ เพียงแต่ไม่รู ้ว่า 'เยียนเป่ ยหง' สามารถ
มาปรากฏตัวทีตํ ่ าหนักดาวประจิมอย่างสมประกอบได้อย่างไร
่ าเรืองราวออกมาแบบนี
เมือเล่ ่ ้ ก็มค
ี นไม่นอ้ ยรู ้สึกนับถืออย่าง
สุดซึง้ รู ้สึกคาดไม่ถึงว่า 'เยียนเป่ ยหง' นั่นจะสละชีวิตตัวเองเพื่อ
ช่ว ยสหายล่ อศัต รู ออกไป ขาขาดข า้ งหนึ่ งแล ว้ แต่ ย งั ตังใจถ่
้ วง
เวลาเพื่อให้สหายหนี ไป สุดท้ายโดนกดดันจนกระโดดลงไปใน
ตําหนักบรมอัค คี คนที่มีนํ้าใจไมตรีข นาดนี ้ ปัจจุบน ั พบได้น้อ ย
มากในแดนฝึ กตน
ในดวงตาเทพธิดาหงเฉิ นเต็มไปด้วยความกังวล นางเองก็นึก
ไม่ถึงว่าคนที่เคยพูดจาลามปามตนก่อนหน้านี จะมี ้ นํ้าใจขนาดนี ้
สิ่งที่ นางกัง วลตอนนี ้ ก็ คื อ ต่ อ ไปเหมี ย วอี จะทํ
้ า อย่ า งไร อาศัย
ความสามารถของนาง ไม่ มี ท างปกป้ องเหมี ย วอีต่ ้ อ หน้า ราชา
่
ปี ศาจเลียหวนได้ เลย
"คงจือ้ ข า้ จะถามเจ า้ อีก ครัง้ ที่เจ า้ พู ด เป็ นความจริง หรือ?"
ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดยืนยันอีกครัง้
้
"ศิษย ์พูดจริงทุกประโยค ไม่ได้โกหกเลยสักคํา" คงจือตอบ
https://novel-lk.blogspot.com/
 "อามิตตาพุทธ!" ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดประนมมือถอนหายใจ
ไม่ ใ ช่ว่ า เขาจะกลั่นแกล ง้ เหมี ย วอี ้ แต่ ถ า้ ไม่ ทํ า เรืองราวให้
่
กระจ่ า ง ก็ ย ากที่เขาจะปกป้ องคนมากมายขนาดนี ้ต่ อหน้า เลี่ ย
หวนได้ แต่ ก ารปกป้ องคนคนเดี ย วต่ อ หน้า เลี่ยหวน ก็ ย ัง พอมี
ความมั่นใจอยู่บา้ ง
จีเหม่ยเหมยหัวเราะเบาๆ ทันที "เป็ นอย่างไรล่ะ? ถังจวิน หรือ
่ ออีก?"
ว่าคําพูดของปรมาจารย ์ศีลเจ็ดยังไม่พอให้เชือถื
่
ไป๋ จือเหลี ยงแอบสะใจเงียบๆ สองแม่ลูกเรียกได้ว่าเคียดแค้น
้
เหมียวอีมาก
ถังจวินพูดเสียงตํ่าว่า "นั่นเป็ นเพียงคําพูดด้านเดียวของพวก
เจา้ มีใครเห็ นกับตาบา้ งว่าเขาทําลายตํา หนั กบรมอัคคี? ใครจะ
้ ด ว่ า เห็ น กับ ตาตัว เอง!" เขารู ว้ ่ า ยากที่ จะปกป้ อง
กล า้ ยื น ขึ นพู
เหมียวอีได้ ้ แต่เมืออยู
่ ่ต่อหน้าคนนอก เขาก็ยงั ช่วยพูดให้เหมียวอี ้
นี่ เป็ นเรืองที
่ ช่ ่ วยไม่ได้
่
"เรืองนี ้ง่ า ยมาก!" เลี่ยหวนเหล่ ต าชํา เลืองมองถัง จวิ น แวบ
หนึ่ ง แลว้ พูดเย้ยว่า "พอรู ้เป้ าหมายก็จด
ั การง่ายแลว้ ขา้ ย่อมมีวิธ ี
สืบถามความจริงออกมา เด็กๆ ไปพาตัวมาให้ขา้ !"
แต่ทว่าเมื่อพูดคํานี ออกมา
้ ก็พบว่าไม่ค่อยมีประโยชน์เท่าไร
่ นอยู่ทางซ ้ายและขวาไม่สะทกสะท้าน ไม่มป
หกคนทียื ี ฏิกริ ยิ าอะไร
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 439 ให ้โอกาสคนหนุ่ มสักครัง้

คนของตําหนักดาวประจิม ถ้าใครๆ ลว้ นออกคําสั่งได้ แบบ

นั้นได้ทไหนกั
ี่ น!
่
เลียหวนรี บมองไปที่ชิงเฟิ ง ก่อนหน้านี ที้ ่เลียหวนพู
่ ด แล ว้ ใช ้
การได้ เป็ นเพราะขา้ งกายมีชงิ เฟิ งทูตฝ่ ายขวาตําหนักดาวประจิม
คอยพยักหน้าอยู่เงียบๆ หกคนนั้นถึงได้ดําเนิ นการตามคําสั่งเขา
ตอนนี ้ชิง เฟิ งยืนนิ่ งราวกับพระโพธิสต
ั ว ์ เลี่ยหวนรู ้สึก ได้ถึง
ความแปลกประหลาดทันที
ขณะกําลังจะถาม ชิงเฟิ งก็เอ่ยปากด้วยนํ ้าเสียงราบเรีย บว่ า
"น้องเลี่ย ข า้ ว่ า เจ า้ ไตร่ต รองอีก ทีดก
ี ว่ า คนธรรมดาตํ่ าต้อยคน
เดียวจะอธิบายเรืองนั ่ ้นกับเจา้ ได้เหรอ? ตําหนักบรมอัคคีของเลีย่
หวนไร ้ค่าขนาดนั้นเชียวหรือ แก ้ไขความขัดแย้งได้ง่ายขนาดนั้ น
เชียว?"
เมื่อกล่าวคํานี ออกมา
้ จีเหม่ยเหมยและคนอื่นๆ ก็ประหลาด
ใจทันที กําลังความสามารถของทูตฝ่ ายขวาผูน ้ ได้ดอ้ ยไปกว่า
้ ี ไม่
เก า้ ราชาปี ศาจ ในปี นั้ นเป็ นผู ท ้ ่ี ฆ่ า คนโดยไม่ ก ะพริบ ตา เคย
ติด ตามฝู ช งิ ต่ อสู ก
้ บ ั หกปราชญ ์ ไม่ รู ้ว่ า สัง หารนั ก พรตที่มีกําลัง
แข็งแกร่งไปแลว้ ตังเท่ ้ าไร จู่ๆ เอ่ยคํานี ก็ ้ ทําให้คนรู ้สึกจิตใจไม่สงบ
เล็กน้อย

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
เลียหวนเลิ กคิว้ กําลังคิดจะถามเขาว่าหมายความว่าอย่างไร
้ ข
จู่ๆ ก็มเี สียงแก่ชราดังขึนที ่ า้ งหู "เลียหวน
่ ให้โอกาสคนหนุ่ มสาว
้
สักครังเถอะ!"
เลี่ยหวนตะลึง งัน และเข า้ ใจในทันที มิน่า ล่ ะ จู่ ๆ ตนถึง ออก
คํ า สั่งไม่ ได้ ที่แท้ฝูช งิ ก็ เข า้ มาแทรกแซงนี่ เอง จึง ถ่ า ยทอดเสีย ง
ถามว่า "นายท่านรู ้จักเจ ้าเยียนเป่ ยหงนั่นหรือ?"
้
"บัง เอิญมีโ อกาสได้พ บกันครังหนึ ่ ง ไม่ ถือว่ า รู ้จัก กันหรอก
้
ให้โอกาสเขาสักครังเถอะ!"
"นายท่าน เป็ นไปได้สูงว่าตําหนักบรมอัคคีของขา้ ถูกเขาทํา
้ งมีวญ
พัง ทังยั ิ ญาณอัคคีสบ ิ สองดวงทีข ่ า้ เตรียมไวส้ องหมืนกว่
่ าปี
่
อีก เลียหวนกลํ ้
ากลื ้ ไหวหรอก!"
นความอยุตธิ รรมนี ไม่
้ ดั เจนมากแลว้ ฆ่าคนธรรมดาตํ่าต้อยคนหนึ่ ง
"ชิงเฟิ งพูดไวช
้
จะทําให้เจ ้ากลํากลื ้ เหรอ?"
นความอยุตธิ รรมนี ได้
"นายท่านพบเขาเพียงแค่ค รังเดี ้ ยว พูดได้อีกอย่างว่า ไม่ ไ ด้
่
สนิ ทกัน! ในเมือนายท่ ่
านต้องการให้เลียหวนปล่ ่
อยไป เลียหวนก็
มิ บ ั ง อาจขั ด คํ า สั่ ง แต่ เ ลี่ ยหวนต้อ งการคํ า อธิ บ ายที่ ช ด
ั เจน
ไม่เช่นนั้นเลียหวนก็
่ ยงั รู ้สึกไม่ยอมอยู่ในใจ!"
"เช่นนั้นขา้ ก็จะให้เหตุผลกับเจา้ ! เพราะเจ ้าหนุ่ มนั่นต้องการ
จะแย่งลูกศิษย ์ของมู่ฝานจวินมาเป็ นผูห ้ ญิงของตัวเอง เพราะเจา้
หนุ่ มนั่ นพู ด ต่ อหน้า ลู ก ศิษ ย ข
์ องมู่ ฝานจวินว่ า จะพลิก แดนโพ น ้
สวรรค ใ์ ห้ค วํ่ า! สองเหตุ ผ ลนี ้พอรึย ัง ? ตอนนี ้ในใต้ห ล า้ ถู ก หก
https://novel-lk.blogspot.com/
ปราชญ ์ควบคุม จะมีสก ่ ่กลา้ พูดแบบนี ?้ ขา้ ไม่ได้ฟังคําพูด
ั กีคนที
่
ทีระบายความโกรธเช่ ้
นนี มานานแล ว้ ตําหนักบรมอัคคีเล็กๆ ของ
เจ ้าแห่งเดียว จะเทียบอะไรกับความอัปยศอดสูทข ี่ า้ ได้รบั มาหลาย
ปี ? ถ้าไม่มีการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรนี ้ ตําหนักบรมอัคคี
ของเจ า้ จะโดนทํ า ลายแบบนี ้เหรอ? ตัว การใหญ่ ไ ม่ ใ ช่เ จ า้ คน
ธรรมดานั่นหรอก ฆ่าคนธรรมดาสามัญไม่ใช่ลก ั ษณะอันน่ าเกรง
่
ขามของเจ ้านะเลียหวน"
่
เลียหวนรู ้สึกตกตะลึงมาก "คนธรรมดาสามัญคนหนึ่ งที่เข า้
ร่วมการปราบจลาจลกลา้ พูดว่าจะพลิกแดนโพน้ สวรรค ์ให้ควํ่าต่อ
้
หน้าลูกศิษย ์ของมู่ฝานจวินงันเหรอ?"
เสียงที่แก่ชราทอดถอนใจ "ในโลกนี มี ้ คนที่พูดจาวางโตโดย
ไม่ละอายใจอยู่เยอะ ถ้าเขาพูดจาบา้ บินเพี ่ ่ี าก็ไม่น่าพูดถึง
ยงไม่กคํ
หรอก ไม่มค ี ่าพอให้ขา้ เอ่ยปากด้วย ความเป็ นความตายของเขา
่
เกียวอะไรกั บขา้ ล่ะ? เมื่อครูพ
่ อรู ้ว่าเขาเคยไปที่ตําหนักบรมอัค คี
จู่ๆ ขา้ ก็อยากให้โอกาสเจ ้าหนุ่ มนั่นสักครังหนึ
้ ่ ง!"

"เพราะเหตุใด?"
"ก่ อนหน้า นี ้มีโ อกาสได้พ บเจ า้ หนุ่ มนั่ นครังหนึ ้ ่ ง ตอนที่ข า้
สัมผัส โดนมือ เขา ข า้ ก็ รู ้ว่ า เขาเป็ นเพีย งนั ก พรตวรยุ ท ธ บ์ งกช
้
เขีย วขันหนึ่ ง วรยุ ท ธ เ์ ล็ ก น้อยเท่ านี ้กลับ ไม่รู ้จัก ที่ตํ่ าที่สูง พู ด จา
วางโตไร ้ยางอาย จึงทําโทษเขาไปเล็กน้อย แต่ตอนนี ข ้ า้ อยากจะ
ถามเจ ้า ตําหนักบรมอัคคีของเจ ้าเป็ นสถานทีที ่ ่นักพรตวรยุทธ ต์ ่ํา
แบบนั้นจะเขา้ ออกได้ง่ายๆ งันหรื ้ อ?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 เลี่ยหวนครุ น
่ คิด พอจะเข า้ ใจรางๆ แล ว้ ตอบว่ า "ไม่ ได้อ ยู่
แลว้ !"
"ในเมื่อมีความสามารถ นั่นก็ไม่ถือว่าเป็ นคําพูดโอ้อวดวาง
โตแลว้ แต่เป็ นความมั่นใจ เด็กหนุ่ มมีความมั่นใจขนาดนี ้ เหตุใด
ั้
ไม่ตงใจรอดู และลองให้โอกาสเขาดูสก ้ ะ? คนธรรมดาสามัญ
ั ครังล่
แบบนี ้ จะเพิมหรื
่ อลดไปสักคนก็ไม่มีผลอะไร จะฆ่าหรือไม่ฆ่าก็ไม่
มีผลกระทบกับเจา้ หรอกเลียหวน ่ ฆ่าเขาแลว้ ก็ไม่ชว่ ยให้ตําหนัก
บรมอัคคีของเจา้ กลับมาเหมือนเดิมหรอก เห็ นแก่ท่ข ี า้ กับ เขามี
วาสนาได้พ บหน้ า กัน หนึ่ งครัง้ ให้โ อกาสเขาสั ก ครังเถอะ! ้
้
หลังจากนี สามร ้อยปี ถ้าวรยุทธ ์ของเขายังไม่บรรลุถึงระดับบงกช
แดง หากเจา้ ยังจดจํ าความแค้นนี ้ได้ สามร ้อยปี หลังขา้ จะทํ า ให้
เขามาที่การปราบจลาจลทะเลดาวนั กษัต รอีก และปล่ อยให้เจา้
ลงโทษ ไวห้ น้าขา้ สักนิ ดดีกว่า"
"อยากจะเลื่อนจากบงกชเขีย วขันหนึ ้ ่ งเป็ นระดับบงกชแดง
ภายในสามร ้อยปี เกรงว่าไม่น่าจะเป็ นไปได้!"
่ สํ
"เรืองนี ้ าคัญด้วยหรือ? ทีสํ
่ าคัญคือเจ ้ายังจดจําความแค้นนี ้
ได้หรือไม่! ขา้ จะพูดเพียงเท่านี ้ จะฆ่าเขา หรือจะให้โอกาสเขาสัก
ครัง้ เจา้ ก็พิจารณาจัดการเอาเองเถอะ" เสียงแก่ชราค่อยๆ เงียบ
ไป
่
แต่ละคนจ ้องเลียหวนที ่ กคิวและไม่
เลิ ้ พูดจาอะไร ยังนึ กว่าเขา
่ คิดกับคําพูดนั้นของชิงเฟิ ง
กําลังครุน

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ แล
ฝูชงิ พูดจาถึงขันนี ้ ว้ มีหรือที่เลียหวนจะไม่
่ ไว ห
้ น้า ยังต้อง
พิจารณาอะไรอีกล่ะ?
แต่ ค วามเดือดดาลของเขายากจะสลายหายไป เขากวาด
สายตามองพวกไป๋ จือเหลี่ ยงกับคงจือ้ และพูดอย่างดุร ้ายว่า "พีชิ ่ ง
พูดไม่ผิด คนธรรมดาตํ่าต้อยคนเดียวจะรับผิดชอบตําหนั ก บรม
อัคคีของขา้ ได้อย่างไร! เจา้ เยียนเป่ ยหงนั่นก็แค่โดนกดดันจนไร ้
ทางเลือก ถึงได้กระโดดลงไป ที่ชวร ่ ั ้ายจริงๆ คือพวกที่อาศัย ว่ า
ตัว เองมีค นหนุ นหลัง จึง ไม่ เห็ นข า้ อยู่ ใ นสายตา นั่ นต่ า งหากคือ
ตัวการใหญ่ททํ ี่ าให้ตําหนักบรมอัคคีของขา้ เสียหาย!"
ชิงเฟิ งที่ยืนเอามือไขว ห ้ ลังก ม้ หน้า เล็ก น้อย เดาได้ถึงความ
่
เปลียนแปลงที ่อยู่ในนั้นแลว้ เขาทําสีหน้าเรียบเฉย ไม่สนใจเรือง ่
ของคนอืน ่

หมายความว่ าอย่า งไร? ศีล แปดที่ประนมมือทํ า สีห น้าเยือก

เย็นพลันเบิกตากวา้ ง ลูกตาแทบจะกระเด็นออกมา ตอนนี สงบนิ ้ ่ง
ไม่ ไ ด้แ ล ว้ ไม่ ใ ช่ว่ า วางกับ ดัก เจ า้ เยี ย นเป่ ยหงนั่ นไม่ ไ ด้ แต่ จ ะ
กลายเป็ นวางกับดักตัวเองแทนหรอกนะ?
จีเหม่ ย เหมยกับ ลู ก ชายสีห น้า เปลี่ยนไปทันที จ อ้ งเลี่ยหวน
ด้วยสีหน้าตึงเครียด
อวิ๋ นก่ ว งและคนอื่นๆ ทํ า สี ห น้า ประหลาดใจเช่น กัน อยาก
่
แน่ ใจว่าเลียหวนมี เจตนาอะไรกันแน่

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
เลียหวนยื ่ อชีพวกไป๋
นมื ้ ่
จือเหลี ้ อ้ "เจ ้าเยียน
ยง แลว้ ชีพวกคงจื
เป่ ยหงนั่นขา้ ปล่อยไปได้ แต่สุนัขทีอาศั
่ ยบารมีนายรังแกชาวบา้ น
พวกนี ้ ถ้าไม่สงั หาร ขา้ ก็ระบายความแค้นไม่ได้ เด็กๆ ตัดหัวมา
ให้ขา้ !"
ถ้าไม่มีเหตุผล เขาเองก็ไม่กลา้ แตะต้องคนของหกปราชญ ์
ไม่ง่ายเลยกว่าจะมีเหตุผลได้สกั ครัง้ เขาเองก็ไม่เกรงใจเช่นกัน!
่ อบตาลงเล็กน้อย หรือฝูชงิ ทีซ่
ชิงเฟิ งทีเหลื ่ อนตัวอยู่เบืองหลั
้ ง
ก็มค
ี วามคิดแบบนี เช่้ นกัน ดังนั้นชิงเฟิ งจึงพยักหน้าเบาๆ

พอเขาพยัก หน้า หกคนที่อยู่ ท างซ ้ายและขวาก็ ลงมือทันที

ทํ า เอาจีเหม่ ย เหมยตกใจจนรีบ เอาตัว มาขวางข า้ งหน้า ลู ก ชาย
่
ตัวเอง แลว้ พูดเสียงดังว่า "พีใหญ่ เลีย่ ทูตฝ่ ายขวาชิง!"
"อามิตตาพุทธ!"
พรึ่บ! มี ลู ก คลื่ นกลุ่ ม หนึ่ งกลางอากาศ ราวกับ มี รู ป ร่ า ง
ปรมาจารย ์ศีลเจ็ด ที่ประนมมือสองขา้ งพลันแวบมาอยู่ ต รงกลาง
้
ตรงหว่ า งคิวเผยดอกบั ้ ว มีค วามสง่ า น่ า
ว ม่ ว งบานเก า้ กลีบ ทังตั
เกรงขาม เคร่งขรึมและน่ าเคารพ มีเมตตา นักพรตบงกชแดงหก
คนนั้นของตําหนักดาวประจิมโดนพลังอิทธิฤทธิที์ แข็ ่ งแกร่งกลุ่ม
หนึ่ งผนึ กไวก้ ลางอากาศพร ้อมกัน
ชิง เฟิ งที่ยืนเอามือไขว ห ้
้ ลัง และเหลือบตาลงพลันลืมตาขึ น
้
สายตาฉายแววเย็ นเยียบ เผยวรยุทธ ์บงกชทองขันสองตรงหว่ าง
คิว้ ทังตั
้ วราวกับย้ายหายไปอย่างรวดเร็ว

https://novel-lk.blogspot.com/
 ลํ า แส ง มา ยาสี เ ขี ย วส ายหนึ่ งพ ลั น ป รา กฏอยู่ ข ้า งกาย
ปรมาจารย ์ศีลเจ็ด ชิงเฟิ งปรากฏตัว เอามือขา้ งหนึ่ งไขวห้ ลัง มีอก ี
ข า้ งชูส องนิ ้วราวกับ กระบี่ เสี ย บทะลุ พ ลัง อิ ท ธิฤ ทธิที
์ ่ ใกล จ้ ะมี
รูปร่างนั่นอย่างง่ายดาย และชีตรงไปที
้ ่ างคิวของปรมาจารย
หว่ ้ ศ์ ีล
้
เจ็ด ห่างกับหว่างคิวของเขาเพี ้ ยว
ยงนิ วเดี
อานุ ภาพของนิ ้วนั้ น ทํ า ให้ช ด
ุ นั ก บวชสีข าวขอบดํา รวมทัง้
ผมและเคราสี ข าวของปรมาจารย ศ์ ี ล เจ็ ด พัด ไปข า้ งหลัง อย่ า ง
รุ นแรง โดยเฉพาะหนั งหน้า ที่กระเพื่อมราวกับ ระลอกคลื่น โดย
่
เริมจากจุ ้ โดนชี
ดตรงหว่างคิวที ่ ้

อวิ๋นก่วงและคนอืนๆ
่ รีบใช ้อิทธิฤทธิต้
์ านทานพลังอิท ธิฤ ทธิ ์
่
แข็งแกร่งทีโหมซั ้ ่ไถลไป
ดสาดเขา้ มา แต่ยงั คงโดนดันจนเท้าทังคู
ไกลอย่างรวดเร็ว
ศีลแปดและพวกเหมือนกับใบไม้ ถูกเป่ าจนลอยมั่วอยู่กลาง
อากาศ และไปตกลงไกลร ้อยเมตรจนอ้าปากร ้องเห็นฟัน
นั ก พรตตํ า หนั ก ดาวประจิมหกคนที่โดนตรึง ไว ้ หลุ ด ตกลง
้
พืนแล ว้
"ศีลเจ็ด แม้ตําหนักดาวประจิมจะไม่ ได้หรู หราฟุ่ มเฟื อยเท่ า
แดนสุ ข าวดี แต่ ไ ม่ ใ ช่ ส ถานที่ ที่ ใครจะมาพาลเกเรก็ ไ ด้ ถ้า
เปลี่ ยนเป็ นคนอื่ นคงตายไปแล ว้ หากเจ า้ ยั ง หลงงมงายใน
้ ่ หว่ า งคิ ว้
ความผิ ด อี ก ก็ อ ย่ า หาว่ า ข า้ ไม่ เ กรงใจ!" ชิง เฟิ งชีที
ปรมาจารย ์ศีลเจ็ด ความหมายในคําพูดก็คือ 'ขา้ ไวห ้ น้าเจา้ มาก
พอแลว้ ยังไม่ถอยไปอีก!'
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ อน
ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดยิมเจื่ เดิมทีเขาคิดว่าถ้าผลักความคิด
ให้ 'เยียนเป่ ยหง' คนเดียว ตนเองก็จะปกป้ องได้สะดวกหน่ อย จะ
ได้ไ ม่ พ ัว พัน กับ คนเยอะเกิ น ไป แต่ ใ ครจะคิ ด ว่ า เลี่ยหวนกลับ
่
เปลียนความคิ ้ งจะลงมือกับคนเยอะขนาดนี อี
ด ทังยั ้ ก จึงพูดอย่าง
นิ่ งเฉยว่า "หากทูตฝ่ ายขวาสังหารขา้ เพียงคนเดียว แลว้ ปล่อยคน
่ ไปได้ พระเฒ่าคนนี ก็
อืนๆ ้ ไม่เสียดายชีวติ หรอก!"
ศีลแปดที่คลานขึนจากพื
้ ้
นอดกลอกตามองบนไม่ ได้ 'ตาแก่
้ กแลว้ '
โลน้ ใช ้มุกนี อี
"ผูอ้ าวุโสทูตฝ่ ายขวาชิง ท่านเขา้ ใจผิดแลว้ !" ศีลแปดตะโกน
เสียงดัง "ท่านค่อยๆ ฟังขา้ อธิบายเถอะ"
เขาสําคัญอะไร ชิงเฟิ งไม่สนใจเขาเลย เวลานี เอง ้ ในตําหนัก
ใหญ่ ท่ีเก่ า แก่ น่ ั นก็ มีเสีย งชายชราพู ด ช ้าๆ ว่ า "ชิง เฟิ ง อย่ า เสีย
มารยาทกับปรมาจารย ์ศีลเจ็ด เรืองนี ่ ้ เลียหวนตั
ให้ ่ ดสินใจจัดการ
เอง!"
เมื่อได้ยินดังนั้น มือที่ชิงเฟิ งชีอยู
้ ่ก็สะบัดออกมาไขวอ้ ยู่ ข า้ ง
หลังอีกครัง้ แลว้ แวบกลับไปอยู่ที่เดิม หลับตาลงด้วยสีหน้าเรีย บ
เฉยต่อไป เหมือนกับไม่เคยมีอะไรเกิดขึน้
ลั ก ษ ณ ะ ท่ า ท า ง ที่ เ ข ย่ า ข วั ญ นั่ น ก็ ห า ย ไ ป แ ล ้ว ใ น ช ่ ัว
พริบ ตาเดีย ว ศีล แปดเรีย กได้ว่ า ถอนหายใจอย่ า งแรง ความไม่
พอใจต่อศีลเจ็ดก็ส่วนความไม่พอใจ แต่ถงึ อย่างไรก็เป็ นอาจารย ์
ของเขา ที่สําคัญคือถ้าอาจารย ์ของเขาตายแลว้ เขาเองก็อาจจะ
หนี ไปไม่ได้
https://novel-lk.blogspot.com/
 "อามิ ต ตาพุ ท ธ!" ปรมาจารย ศ์ ีล เจ็ ด โค้ง ตัว และประนมมือ
ขอบคุ ณไปทางตํ าหนัก ใหญ่ เก่าแก่ น่ ั น แล ว้ ก็ ห น ่
ั ไปหาเลียหวน
้ ่นขมว่ า "ราชาปี ศาจจะมี เ มตตาปล่ อ ยไปได้
พู ด ด้ว ยรอยยิ มขื
หรือไม่!"
่
เลียหวนสี หน้าชาวาบครูห่ นึ่ ง คิดในใจว่าก่อนหน้านี ทํ
้ าไมลืม
้
นักบวชท่านนี ไปได้ จะเรียกเขามาทําไม? นี่ ไม่ใช่การสร ้างความ
ยุ่งยากให้ตวั เองหรอกหรือ!
"บุ ญคุ ณของไต้ซ อื ในปี นั้ นเลี่ยหวนมิก ล า้ ลืม ในเมื่อไต้ซ อื
เอ่ ย ปากแล ว้ เลี่ยหวนก็ ต อ้ งไวห ้ น้า ไต้ซอื !" เลี่ยหวนชีไปที
้ ่พวก
่
ไป๋ จือเหลี ยง "ขา้ จะไม่ทําร ้ายชีวต ิ พวกเขา หนี พน ้ โทษตายไปได้
แต่ทําผิดก็ตอ้ งโดนลงโทษตักเตือน ถ้าไม่อยากตายก็มารับโทษ
กับขา้ ซะดีๆ!"
"เหตุใดราชาปี ศาจต้อง..."
่
ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดยังคิดจะขอร ้อง แต่เลียหวนยกมื ้
อขึนพลาง
่
พูดว่า "ไต้ซอื ! เรืองนี ้ มีเกียวอะไรกั
ไม่ ่ ่ วนตัว
บท่านหากเป็ นเรืองส่
ของท่านคนเดียว ตําหนักบรมอัคคีของขา้ จะพังก็พงั ไป ถือเป็ น
การตอบแทนบุญคุณทังหมด ้ ้ า้ รับปากไต้ซอื แลว้ ว่าจะไม่
ตอนนี ข
ทําลายชีวิตพวกเขา แบบนี ก็ ้ ถึงขีดจํากัดของขา้ แลว้ หากไต้ซอื
่
ยังกดดันขา้ อีก ขา้ อาจจะต้องเปลียนใจ!"
้
พอพู ด จบก็ ไม่ ย อมให้ปรมาจารย ์ศีล เจ็ด พูด อะไรอีก ชีไปที ่
ไป๋ จื่อเหลีย งคนแรก แล ว้ ตะคอกเสีย งตํ่ าว่า "หรือเห็ นคํ า พู ด ข า้
เป็ นการละเล่นของเด็ก ความอดทนของขา้ มีขด ี จํากัดนะ!"
https://novel-lk.blogspot.com/
 "พี่ใหญ่เลีย
่ เห็ นแก่หน้าน้อง ปล่อยลูกชายน้องไปเถอะ!" จี
่ า้ มาพูดพลางฝื นยิม้
เหม่ยเหมยวิงเข
่
เลียหวนหั วเราะลั่น "จีเหม่ยเหมย ในปี นั้นตอนที่ขา้ ชอบเจา้
เจา้ ก็เหยียดหยามเชิดใส่ขา้ จะอยู่กบ ั เจา้ หนุ่ มหน้าขาว[1]นั่ นให้
่
ได้ ขา้ เลียหวนก็ เป็ นคนทีใจกว่ ่
า้ ง เรืองในอดี ตขา้ จะไม่พูดถึง แลว้
ข า้ เห็ นว่ า ตอนนี ้เจ า้ มีเสน่ ห เ์ ย้า ยวนกว่ า ในปี นั้ น ถ้า เจ า้ ยอมรับ
ปากว่ า จะเป็ นอนุ ภรรยาของข า้ ข า้ ก็ จ ะปล่ อยลู ก ชายเจ า้ ไป ดี
ไหม?"
จี เ หม่ ย เหมยทํ า สี ห น้ า อับ อายและเคี ย ดแค้น ทัน ที แต่ จู่ ๆ
่
ไป๋ จือเหลี ่
ยงก็พุ่งเขา้ มา แลว้ ตะโกนใส่เลียหวนอย่ างเดือดดาลว่า
"ท่านลงมือเลย!"
จีเหม่ยเหมยยังไม่ทน ่
ั ตอบสนองอะไร ฝ่ ามือของเลียหวนก็ ตี
ออกไปแล ว้ ไม่ ใ ห้เวลาจีเหม่ ย เหมยไตร่ต รองเลย เห็ นได้ช ด ั ว่ า
่
คําพูดเมือครู น ้ นเพียงการหยามเกียรติ ไม่ได้คด
่ ี เป็ ิ เป็ นจริงเป็ นจัง
เขาเองก็ไม่สามารถแต่งจีเหม่ยเหมยมาเป็ นอนุ ภรรยาได้ เมือ่
มีเหตุผลมารองรับ ก็สามารถกลั่นแกลง้ ได้เล็กน้อย แต่ถา้ บังคับ
ให้จ ีเหม่ ย เหมยมาเป็ นอนุ ภรรยาจริง ๆ แบบนั้ นก็ เป็ นการหยาม
เกียรติจฮ ี วนแลว้ ถึงอย่างไรจีเหม่ยเหมยก็เป็ นลูกสาวของจีฮวน
ลูกสาวของจีฮวนจะไปเป็ นอนุ ภรรยาของคนอืนได้ ่ อย่างไรกัน ถ้า
ยั่วให้จฮ ้
ี วนโมโหขึนมา ่ าสนุ กอะไรแลว้
ก็จะไม่ใช่เรืองน่
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 [1] หนุ่ มหน้าขาว หมายถึง ผูช ี่ อนต่อโลก ไร ้
้ ายหน้าตาดีทอ่
ความสามารถ

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 440 ได ้กําไรเป็ นพิเศษ

'เพี ย ะ!' ฝ่ ามื อ ตบมาที่ หน้ า ไป๋ จื่ อเหลี ย งที่ ฟั น ส่ ว นใหญ่
กระเด็นออกมาท่ามกลางเลือดสดที่ทะลักออกจากปากและจมู ก
กระเด็นออกไป ไถลไปหมดสติไกลสิบกว่าเมตร
่
"จือเหลี ยง!" จีเหม่ยเหมยร ้องตกใจ รีบไปอุม้ ลูกชายตัว เอง
นางตรวจสอบพัก หนึ่ ง พอเห็ นว่ า ไม่ อน ั ตรายถึง ชีวิต ถึง ได้ก ม้
้ เสียใจทีหลังที่บังคับให้ลูกชายมาเขา้ ร่ว มการ
หน้าร ้องไห้สะอืน
ปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร
่
"คนต่อไป!" เลียหวนพู ดอย่างเย็นชา
'เพียะ!' หลันซูซ ู่ ูกตบหนึ่ งฉาด กระเด็นออกไปพร ้อมเลือด
่ ถ
่ ่งออกมา แลว้ ไปตกสลบอยู่บนพืน้
สดทีพุ
"คนต่อไป!"
'เพียะ!' เลือดพุ่งกระเด็นออกไปอีกคนแลว้
ภาพทีแต่ ่ ละคนเดินไปให้เลียหวนตบอย่
่ างว่าง่าย ศีลแปดมอง
้
จนรู ้สึก ขีขลาดหวาดกลั ว พอตบแดนปี ศาจหมดแล ว้ ก็ เริมตบ่
แดนพุทธะ
้
หลังจากเห็ นกับตาว่าคงจือโดนตบหนึ ่ งฉาดกระเด็นออกไป
่
ศีลแปดก็มองไปทีปรมาจารย ์ศีลเจ็ดอย่างน่ าสงสาร

https://novel-lk.blogspot.com/
 ปรมาจารย ์ศีลเจ็ ดประนมมือโดยไม่พูด อะไร เดิมทีเลี่ยหวน
ต้อ งการสัง หารคนพวกนี ้ ตอนนี ้ เพี ย งตบคนละหนึ่ งฉาดไม่
อัน ตรายถึ ง ชีวิ ต ก็ ถื อ ว่ า ไว ห
้ น้ า เขามากแล ว้ พู ด ให้ช ด
ั ก็ คื อ
ลําบากเล็กน้อย เป็ นการทําโทษเพื่อตักเตือนจริงๆ เขาไม่สะดวก
จะพูดอะไรอีก แม้แต่คงจือยั ้ งโดนตบ เขาก็ยงไม่ ่ิ สะดวกจะพูดอะไร
่ กศิษย ์ของตัวเอง
เพือลู
แต่ศล ่ ่ งรอความตาย แม้ฝ่ามือหนึ่ งฉาดจะไม่
ี แปดไม่ใช่คนทีนั
ทําให้ถึงตาย แต่ตบจนฟั นกระเด็ น กระอักเลือดและสลบไสล ดู
้ โดยดีล่ะ?
แลว้ น่ าหวาดกลัว ใครจะอยากรับโทษนี แต่
ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดไม่พูดอะไร แต่ไม่ได้หมายความว่าศีลแปด
จะไม่พูด ตอนที่ถูกส่งตัวไปให้เลียหวนตบ่ ตอนเดินผ่านขา้ งกาย
ศีลเจ็ดก็โวยวายเสียงดังว่า "ท่านอาจารย ์! ขา้ เป็ นศิษย ์เพียงคน
เดี ย วที่ ได้ร บ
ั ถ่ า ยทอด 'วิ ช าศี ล ' ของท่ า นนะ! ถ้า เกิ ด เหตุ ไ ม่
คาดคิดอะไรขึนกั ้ บขา้ ท่านต้องรักษาตัวให้ดๆี นะ!"
้ รู ้ว่าพูดให้ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดฟัง หรือว่าพูดให้เลีย่
คําพูดนี ไม่
หวนฟัง
้ อน
ปรมาจารย ์ศีลเจ็ดยิมเจื ่

อวิ๋นก่วงและคนอืนๆ ่ พูดไม่ออก คิดในใจว่าช่างเป็ นนักบวช

ที่เจ่าเล่ห ์ เลียหวนเห็
่ นแก่หน้าปรมาจารย ์ศีลเจ็ดขนาดนี ้ เจา้ พูด
เตือนช ด ั เจนขนาดนี ้ เลี่ยหวนยัง จะลงมืออย่ า งไม่ ล ะอายใจอี ก
เหรอ?

https://novel-lk.blogspot.com/
 เทพธิดาหงเฉิ นกม้ หน้าเล็กน้อยและถอนหายใจ 'เหตุใดเยว่
เหยาถึงได้มพ ี่
ี รองแบบนี ้ '
ได้
เลี่ยหวนตาเป็ นประกายครู ห ่ นึ่ ง ชํา เลืองมองปฏิก ิรยิ าของ
ปรมาจารย ศ์ ีล เจ็ ด ดู เหมือนนั ก บวชผู น ้ ี ้จะเป็ นลู ก ศิษ ย ส์ ายตรง
ของปรมาจารย ์ศีลเจ็ดจริงๆ
พอมองศีลแปดที่ประนมมืออย่างระมัดระวังอยู่ต่อหน้าตัวเอง
่
เลียหวนก็ ้
พูดเย้ยว่า "นักบวชเจ ้าเล่ห ์ปลินปล อ้ น อย่ามาทําให้มือ
ขา้ แปดเปื ้อน ไสหัวไปอีกทาง!"
"อามิตตาพุทธ!" ศีลแปดทําความเคารพ หันหน้าแลว้ วิงหนี่
้ ห้ น้าตาแก่
ไป เรียกได้ว่าโล่งใจมาก คิดในใจว่าปี ศาจชราตนนี ไว
่ ดก็รอดพน้ ภัยพิบต
โลน้ จริงๆ ด้วย ในทีสุ ั แิ ลว้
นักบวชที่ตามมาตอนหลังไม่ได้โชคดีขนาดนั้นแลว้ 'เพียะ!'
โดนตบกระเด็นอีกหนึ่ งฉาดแลว้ !
ในสิบสองคนมีสิบเอ็ดคนที่กระอักเลือดฟั นร่วงสลบไสล ศีล
่ ออยู่คนหนึ่ งหลบอยู่ขา้ งหลังปรมาจารย ์ศีลเจ็ด
แปดทีเหลื
่
หลังจากทําโทษตักเตือน เลียหวนก็ หน
ั ตัวไปกุมหมัดคารวะ
ทางตําหนักเก่าแก่ จากนั้นกุมหมัดคารวะชิงเฟิ ง ชิงเฟิ งพยักหน้า
่
รับ เลียหวนหันกลับ มากวาดมองกลุ่มคนแลว้ เชิดใส่ ก่อนตัว จะ
้ าไปไกล
กลายเป็ นลําแสงเหาะขึนฟ้
อวิ๋นก่วงและคนอืนๆ
่ มองไปทางตําหนัก เก่ าแก่ น่ ันแวบหนึ่ ง
พลางครุน่ คิด ยอมปล่อยเยียนเป่ ยหงไป แต่ตอ้ งทําโทษตักเตือน
https://novel-lk.blogspot.com/
คนของนภาหมื่ นปี ศาจและแดนสุ ข าวดี ใ ห้ไ ด้ สาเหตุ ท่ี อยู่
้
เบืองหลั ้
งนี ควรค่ าให้ครุน
่ คิด
"ทู ต ฝ่ ายขวาชิง ยัง มีอะไรจะกํ าช บ
ั หรือไม่ ?" ปรมาจารย ศ์ ีล
เจ็ดประนมมือถาม
้
"พรุง่ นี ตอนพระอาทิ ตย ข ึ ้ อย่าลืมจากไปให้ทน
์ น ั เวลา!" ชิง
้ ายไวอ้ ย่างเย็ นชาหนึ่ งประโยค แลว้ หันตัวจากไป ชดั แลว้
เฟิ งทิงท้
ว่าตําหนักดาวประจิมไม่ยน ิ ดีตอ้ นรับพวกเจ ้า
ปรมาจารย ศ์ ี ล เจ็ ด ถอนหายใจแล ว้ สะบัด แขนเสื อ้ ทํ า ให้
นักบวชห้าคนที่สลบอยู่บนพืนลอยอยู
้ ่ขา้ งหลังตัวเอง แลว้ จากไป
พร ้อมกับเขา
ศีลแปดตามติดอยู่ขา้ งหลังอย่างว่าง่าย ที่นี่ ไม่ปลอดภัยจริงๆ
ตามหลังท่านอาจารย ์ยังอุ่นใจหน่ อย...
้
วันต่อมา เหมียวอีและคนอื ่ ร่อนเร่อยู่บนทะเล ยีสิ
นๆ ่ บเอ็ดคน
่
ของแดนเซียนทีรอดชี วต ิ จากการปราบจลาจลอยู่บนเรือลําหนึ่ งที่
ไม่เล็กไม่ใหญ่ ที่หัวเรือห้อยโคมไฟของตําหนักดาวประจิม กลุ่ม
ปี ศาจจึงหลีกทางให้ ไม่กลา้ ขัดขวาง
การปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต รจบลง ปี ศาจมากมายที่
ย้า ยออกจากทะเลดาวประจิม ทยอยกัน กลับ มาแล ว้ เงาร่า งที่
แฉลบผ่ า นเหนื อทะเลและท้องฟ้ าไม่ ขาดสายสามารถพิสู จน์ได้
ถ้าไม่มีโคมไฟของตําหนักดาวประจิมห้อยที่หัวเรือ ก็คงไม่ง่ายที่
จะจากไปอย่างอิสระ
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
เป็ นไปไม่ได้อยู่แลว้ ทีพวกเยว่ เหยาจะไปเบียดเสียดอยู่บ นเรือ
กับพวกเขา พวกนางเหาะขึนฟ้ ้ าไปกับพวกถังจวินแลว้ แต่พวก
้ ง ไม่ มีสิท ธิให้
เหมีย วอียั ์ พ วกถัง จวินส่ ง กลับ บ า้ นด้ว ยตนเอง มา
อย่างไรก็ทําได้เพียงกลับไปอย่างนั้น
คนบนเรือไม่รู ้ว่าเมื่อวานเลียหวนมา ่ ่
และไม่รู ้ด้วยว่าเกิดเรือง
อะไรขึน้ พวกเขาย่อมไม่มส ี ท ์
ิ ธิจะให้ ถงั จวินอธิบายกับพวกเขาว่า
เกิด อะไรขึน ้ คนบนเรือจึง กลับ บ า้ นไปด้ว ยอารมณ์ตื่นเต้น ดี ใ จ
เท่านั้น ไม่รู ้เรืองราวที
่ ่ ดขึนเบื
เกิ ้ องหลั้ งเลย...
สายมะโรง ปราสาทดํ า เนิ น จัน ทร ์ ในห้อ งบรรทมประมุ ข
่ หรา ในกระถางธูปหน้าเตียงไม้เตียมี
ปราสาททีหรู ้ ควันสีเขียวลอย
้
วนขึนมา ้
เสน้ ผมสีดําขลับห้อยลงหน้าเตียง สตรีงามพริงปากแดง
นางหนึ่ งนอนควํ่ าพลางเอามื อ คํ าร่
้ า งกายส่ ว นบนไว เ้ ล็ ก น้ อ ย
ดวงตาสองขา้ งคลา้ ยจะหลับลง กําลังสูดหายใจลึกเอาควันสีเขียว
่
ทีลอยออกมาเข า้ ไปในปอดด้วยสีหน้าเคลิบเคลิม้
เพีย งแต่ เรือนร่า งของนางน่ า เย้า ยวนใจเกินไปจริง ๆ ความ
ขาวและอิ่มเอิ บ ที่ นู น ขึ นออกมาจากหน้
้ ่
า อกครึงหนึ ่ งทํ า ให้ค น
เลือดลมสูบฉี ด ชุดกระโปรงยาวสีเหลืองอ่อนห้อยตกลงมาถึงแขน
แผ่ นหลัง สีข าวนวลเผยออกมาครึงหนึ ่ ่ ง ขาขาวสองข า้ งที่ยาว
เรียวตรงจุดที่กระโปรงแหวกออก เมื่อเทียบกับคนปกติแล ว้ เป็ น
่ ดเผยเกินไป
การแต่งตัวทีเปิ
สายตาของชายคนหนึ่ งขา้ งเตียงไม้กําลังกลอกไปมาบนตัว
่
นาง ถือโอกาสตอนทีนางหลั ่ ่าควันสีเขียวโดยไม่ได้ระวัง
บตาดืมดํ
https://novel-lk.blogspot.com/
สายตายิ่งกํ า เริบเสิบ สานขึนเรื
้ อยๆ่ ให้ค วามรู ้สึก เหมือนจ อ้ งตา
้
เป็ นมันอยากได้ถงึ ขีดสุด ลูกกระเดือกขยับขึนลงไม่ หยุด ราวกับ
กําลังกลืนนํ ้าลาย
แต่ ก ารเคลื่อนไหวของมือเขากลับเหมือนคนรับ ใช ้คนหนึ่ ง
มือสองขา้ งกําหมัดแน่ น แรงบีบนวดกําลังดี กําลังช่วยเคาะขาให้
นาง
่
ตามการเคลือนย้ ายช ้าๆ ของตําแหน่ งที่เคาะตี "ฮะๆๆ…" จู่ๆ
้ กํ
สตรีสวยหยาดเยิมที ่ าลังสูดดมควันก็หวั เราะเบาๆ อย่างอดไม่ได้
ราวกับไปสัมผัสโดนจุดทีทํ่ าให้คน
ั นางบิดตัวแรงหลายที
ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอืน
่ คือฮั่วหลิงเซียวประมุขตําหนักเจินอี
้ ่
นั่นเอง
ภาพหญิงงามหัวเราะและบิดเรือนร่างอยู่ตรงหน้านี เย้ ้ ายวนใจ
เกินไปจริงๆ ฮั่วหลิงเซียวหายใจถีเล็ ่ กน้อย เบิกตากวา้ ง ราวกับ
ควบคุ ม อารมณ์ไ ม่ ไ หว ในที่ สุ ด ก็ ทํ า ให้เ ขาบัง คับ ตัว เองไม่ อยู่
้
กระโจนขึนไป โอบนางไว ้ มือสองขา้ งกําเริบเสิบสานและซุก ซน
มาก…
ี่
สตรีทนอนหมอบอยู ้ วเราะไม่หยุด หัวเราะจน
่บนเตียงไม้เตียหั
ไหล่ส่น
ั
ฮั่วหลิง เซีย วกัด ฟั น ฉี ก เสือของตั
้ ว เองออก เปลือยร่า งกาย
ส่วนบน มือสองขา้ งต้องการจะถอดผ้าปกปิ ดชินสุ ้ ดท้ายบนเรือน
ร่างสตรีผนู ้ ั้นอย่างทนรอไม่ไหว
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ้ั นพลันสะบัด แขน แยกฮั่วหลิง เซีย วออกไปอีก ด้า น
สตรีผูน
สะบัดผมดําขลับไปขา้ งหลัง แลว้ ใช ้แขนขา้ งหนึ่ งหนุ นศีรษะและ
นอนตะแคง
ฮั่วหลิงเซียวเหมือนรู ้สึกไม่ยอมนิ ดหน่ อย ความรู ้สึกที่สัมผัส
ได้แต่กน ิ ไม่ได้ทําให้คนประสาทเสียจริงๆ โผเขา้ ไปกอดนางไวอ้ ีก
ครัง้ ผลก็คอ ื นางเหล่ตามองมา สายตาเหมือนจะยิมแต่ ้ ก็ไม่ยม ิ ้ ใน
ดวงตาที่เป็ นประกายและหยาดเยิมนั ้ ้ นราวกับ ซ่อนความคมกริบ
เอาไว ้
ฮั่วหลิ ง เซีย วสี ห น้า ชาวาบ เหมื อ นได้ส ติ ขึ นไม่
้ น้อ ยในช ่วั
พริบ ตาเดี ย ว ถู ก ความคมกริบ ในสายตาสตรีผู น ้ ้ั นบาดจน
หวาดระแวงกลัว ช วประเดี ่ั ๋ยวเดีย วก็ เปลี่ยนเป็ นเคารพซือสั ่ ตย ์
้
ขึนมา ช่วยนางดึงผ้าที่ถูกถอดออกจนถึง เอวขึนไปที ้ ่หัวไหล่ อี ก
ครัง้ ปกปิ ดจุดอิมเอิ
่ บบนร่างกายท่อนบนที่ไม่ควรเปิ ดเผยออกมา
่
เขาก ้มหน้าจูบไหล่หอมของนางทีเผยออกมาครึ ่ ่ ง พร ้อมถาม
งหนึ
ว่า "ไม่ทราบว่าประมุขปราสาทเรียกขา้ น้อยมาด้วยธุระอันใด?"
้ ี ้ ไม่ ใ ช่ ใ ครอื่ น คื อ ประมุ ข ปราสาทจางเที ย นเซียว
สตรีผู น ่
[1]แห่งปราสาทดําเนิ นจันทร ์นั่นเอง ฟังชือแล ่ ว้ อาจจะเขา้ ใจผิดว่า
เป็ นบุรุษ ใครจะไปจินตนาการออกว่าจะเป็ นสตรีที่งามหยาดเยิม้
ขนาดนี ้ คาดว่าตอนทีบิ ่ ดามารดาของนางช่วยตังชื ้ อให้
่ คงจะหวัง
ให้นางมีค วามสุ ขทุ ก วัน เพีย งแต่ ไม่ รู ้ว่ า มีค วามสัมพันธ อ์ ย่ างไร
กับฮั่วหลิงเซียวกันแน่

https://novel-lk.blogspot.com/
 ผูห้ ญิงคนนี ้ ทีจริ
่ งเหมียวอีเคยเห็
้ ่
นมาก่อน นางคือเซียวเซี
ยว่
ที่ อยู่ ก บ
ั ฮั่วหลิ ง เซีย วตอนเขาบัง เอิ ญ พบที่ ทะเลสาบหยกเมื อง
หลวงสายมะโรงวันนั้น
่
จางเทียนเซียวหรี ่
ตาอี กครัง้ กําลังดืมดํ
่ ่ากับริมฝี ปากของเขา
่
ทีแตะลงมา พลางพูดด้วยเสียงเกียจคร ้านว่า "ไม่มธี รุ ะอะไรหรอก
การปราบจลาจลทะเลดาวนัก ษัต รจบแลว้ เหรอ ผูเ้ ขา้ ร่วมที่ รอด
ชีวิตอยู่ระหว่างการเดินทางกลับแลว้ สองสามเดือนหลังจากนี คง ้
ถึง เจ ้าไม่คด
ิ จะสนใจผลลัพธ ์หน่ อยเหรอ?"
ฮั่วหลิงเซียวทีกอดนางจากข
่ า้ งหลังพูดด้วยรอยยิมเจื ้ อน ่ "จะ
สนใจหรือไม่ ส นใจผลลัพ ธ ก์ ็ เหมือนกัน ตํ า หนั ก เจินอี ้ ่ของข า้ ก็
ไม่ ได้ส่ ง ยอดฝี มือที่เหมาะสมไปเขา้ ร่ว ม ผลลัพ ธ ส์ ุ ด ท้ายคงไม่มี
ตําหนักเจินอี้ ่ของขา้ แน่ จู่ๆ ประมุขปราสาทก็พู ด เรืองนี่ ้ หรือว่ า
่
ปราสาทดําเนิ นจันทร ์ของเราจะเก็บเกียวได้ เป็ นพิเศษ?"
่
จางเทียนเซียวยิ ้
มเบาๆ ่
แลว้ บอกว่า "เก็บเกียวได้
เป็ นพิเศษ
้ ้ สายมะโรงครองมาหกรายชือในรวด
จริงๆ การปราบจลาจลครังนี ่
เดียว"
ฮั่วหลิงเซียวทีกํ
่ าลังหมกมุ่นกับร่างกายนางพลันเงยหน้าถาม
อย่างตกตะลึง "หกคน? เยอะขนาดนี เชี ้ ยว?"

"อืม ท่านทูตก็ประหลาดใจมากเช่นกัน ครังนี้ หกปราชญ

้ ์ส่ง
่
คนมาเขา้ ร่วมด้วยหกคน รวดเดียวก็ได้รายชือไปไม่ นอ
้ ย ภายใต้
สถานการณ์แบบนี ยั ้ งได้มาหกรายชือ่ ย่อมทําให้คนประหลาดใจ
อยู่แลว้ "
https://novel-lk.blogspot.com/
 "หกปราชญ ส์ ่ ง คนไปเข า้ ร่ว มการปราบจลาจลเหมื อ นกัน
เหรอ?" ฮั่วหลิง เซีย วตกตะลึงอีก ครัง้ เขายัง ไม่ รู ้เรืองนี
่ ้ ตอนที่อู
่
เมิงหลั ่ แล
นคนรักเก่าของเขาคุม้ กันเรือ นางก็รู ้เรืองนี ้ ว้ แต่กลับไม่
สะดวกจะเปิ ดเผยต่อภายนอก ที่บอกเหมียวอีก็้ เพราะว่าเหมียวอี ้
เป็ นผูเ้ ขา้ ร่วมการปราบจลาจล
่
จางเทียนเซียวผงกหั วเล็กน้อย "ก็เพราะสาเหตุนี้ การปราบ
้ ้จึง เพิ่มรางวัล อีก หนึ่ งอย่ า ง คนที่รอดชีวิต กลับ มา
จลาจลครังนี
สามารถเลือกเป็ นประมุขจวนที่ใดก็ได้ของสายมะโรงตามอันดับ
ก่อนหลัง"
ฮั่วหลิงเซียวถามด้วยรอยยิมว่ ้ า "ไม่ทราบว่าในจํานวนยอด
ฝี มือหกคนนี ้ จะมีผูใ้ ต้บงั คับบัญชาของประมุขปราสาทอยู่ ก ่คน
ี
กัน?"
"ยัง คิด จะมีก ี่คนล่ ะ ? มีแค่ ค นเดีย วก็ เหนื อความคาดหมาย
้ ขา้ ควบคุมปราสาทดําเนิ นจันทร ์มา รายชือบน
ของขา้ แลว้ ตังแต่ ่
การปราบจลาจลทีผ่ ่ านมาไม่มแี ปดเปื ้อนมาฝ่ ายนี เลย
้ " จางเทียน
่
เซียวหันหน้าไปมองเขาแวบหนึ่ ง แลว้ กล่าวด้วยรอยยิมว่ ้ า "จะว่า
ไปแลว้ ก็ตอ้ งขอบคุณเจ ้านะ"
"ขอบคุณขา้ เหรอ?" ฮั่วหลิงเซียวงง และลองถามอย่างสงสัย
้ ?่ ไม่น่าจะเป็ นไปได้กระมัง?"
"หรือว่าเป็ นคนของตําหนักเจินอี
"เหมี ย วอี ้ อย่ า บอกนะว่ า เจ า้ ไม่ รู จ้ ั ก คนคนนี ้ ?" ประมุ ข
ปราสาทจางหัวเราะ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ฮั่วหลิงเซียวตกตะลึงอ้าปากค้าง
"เหมียวอี?"
่
จางเทียนเซียวหั วเราะเบาๆ "ตอนแรกขา้ ก็รู ้สึกว่าเหมือนเคย
่ ที
ได้ยินชือนี ้ ่ไหนมาก่อน แต่ก็นึกไม่ออก พอสืบที่มาที่ไป ถึงได้
เขา้ ใจทันที ที่แท้ก็เคยพบขา้ มาก่อน ทังยั ้ งเป็ นพี่น้องร่วมสาบาน
ของเจ า้ ด้ว ย ประมุ ข ตํ า หนั ก ฮั่ว เจ า้ ว่ า ข า้ ต้องขอบคุ ณเจ า้ ไหม
ล่ะ?"
"เป็ น…เป็ นไปได้อ ย่ า งไร?" ฮั่วหลิ ง เซีย วยัง คงทํ า สี ห น้ า
่ ไม่ น่ าเชือว่
เหลื อ เชือ ่ า เจ า้ น้อ งชายเอาเปรีย บนั่ นจะรอดชีวิ ต
กลับมาจากทะเลดาวนักษัตร?
่
"ขา้ กลับไปตรวจดูรายชือในตอนแรกอี กครัง้ ถึงได้รู ้ว่าตอน
ที่เขา้ ร่วมเขามีเพียงวรยุทธ ์ระดับบงกชขาว" จางเทียนเซียวที ่ ่ น
หั
หน้า มามองเขายิ มมุ ้ มปาก แล ว้ พู ด หยอกล อ้ ว่ า "ฮั่วหลิ ง เซีย ว
ทําไมเขาถึงบอกว่า เป็ นพี่น้องร่วมสาบานกับ เจา้ แลว้ เขาเพิ่งวร
ยุ ท ธ บ์ งกชขาว เหตุ ใ ดเจ า้ จึง ให้เขาไปเสี่ยงอันตรายที่ทะเลดาว
่
นักษัตรได้ลงคอ? หรือว่าเจา้ รู ้ว่าเขามีเงือนไขได้ เปรียบอะไร รู ้ว่า
เขาต้อ งรอดกลับ มาได้แ น่ จึง อยากทํ า ให้ข า้ ประหลาดใจ ใช่
ไหม?"
…………………………
่ เทียนแปลว่าวัน เซียวแปลว่
[1] เทียนเซียว ่ ายิม้ เทียนเซียว
่
้ กวัน
แปลว่า ยิมทุ

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 441 เมือคนจากไป
่ ชาก็เย็น

'ทําให้ประหลาดใจเหรอ? ขา้ ทําให้ตวั เองตกตะลึง แล ว้ !' ฮั่ว

หลิงเซียวไม่รู ้จริงๆ ว่าควรจะตอบนางอย่างไร แม้การสาบานเป็ น
พี่น้องนั่นจะเป็ นเรืองล
่ อ้ เล่น แต่ถึงอย่างไรก็แลกจดหมายสาบาน
่ องร่วมกันแลว้ ว่ากันตามหลักการ คนทีถู
เป็ นพีน้ ่ กส่งไปทะเลดาว
นั ก ษัต รจะเป็ นตัว ละครที่ถู ก ลืมเลือน แต่ ไม่ น่า เชือว่
่ า จะกลับ มา
เจ ้าเด็กนั่นรอดชีวติ กลับมาได้อย่างไร?
ฮั่วหลิงเซียวยิมเจื้ อน ่ "รายชือนั ่ ้นเบืองล่
้ างรายงานขึนมา
้ ขา้
เองก็ไม่รบกวนการตัดสินใจของประมุขจวนเบืองล่ ้ าง อนุ มต ั ิโดย
่
ไม่ได้ดูรายชือให้ ละเอียด ไม่ปิดบังประมุขปราสาท หากท่า นไม่
้
พูดขึนมา ตอนนี ข ้ า้ ก็ยงั ไม่รู ้ว่าเหมียวอีไปการปราบจลาจลทะเล
้
่
ดาวนั ก ษัต ร เรืองที ่ข า้ กับ เขาเป็ นพี่น้องร่ว มสาบานกัน เดิมทีก็
่
เป็ นเรืองล อ้ เล่ นอยู่ แล ว้ โดยพืนฐานยั ้ ง ไม่ เคยไปมาหาสู่ ก น ั เลย
คนนอกไม่ รู ้ถึง ความสัมพันธ ข ์ องข า้ กับ เขา เขาเองก็ ไม่ รู ้ฐานะ
ของขา้ "
"ที่แท้ก็ เป็ นเช่นนี ้!" จางเทีย นเซียวหั
่ วเราะเบาๆ ไม่ รู ้ว่ า นาง
เชื่ อหรื อ ไม่ ข ณะ สู ด ดมควั น สี เ ขี ย ว นา ง ก็ พู ด ด้ว ยสี ห น้ า
้ า "เมื่ อครู ่ข า้ บอกเจ า้ แล ว้ คนที่ รอดชีวิ ต กลับ มา
เคลิ บ เคลิ มว่
สามารถเลือกรับตําแหน่ งประมุขจวนทีไหนก็ ่ ได้ของสายมะโรง ใน
อาณาเขตปราสาทดําเนิ นจันทร ์ของขา้ ก็ไม่มพ ้ ่ดีๆ ถึงอย่างไร
ี ืนที
ก็เป็ นลูกสมุนที่กลับมาจากการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรได้
https://novel-lk.blogspot.com/
อย่ า งยากลํ า บาก ไม่ มีเหตุ ผลที่จะไม่ รงไว
้ั แ้ ละผลัก ไสไปอาณา
่
เขตคนอืนให้ คนเขาหัว เราะเยาะ ถึงอย่างไรเจา้ ก็เป็ นพี่ชายร่ว ม
สาบานของเขา คุยกับเขาได้สะดวก เดียวกลั ๋ ้
บไปเจ ้าเกลียกล่ อม
่ี
เขาหน่ อย ให้เขาอยู่ทปราสาทดํ าเนิ นจันทร ์ ให้เขาจัดการเหมือง
เหรียญผลึกแห่งนั้นในอาณาเขตของขา้ "
้
'ให้ข า้ ไปคุ ย กับ เหมีย วอีเหรอ? แบบนั้ นเขาจะไม่ รู ถ้ ึง ฐานะ
ของขา้ หรอกเหรอ ถึงตอนนั้นจะให้ขา้ เอ่ยปากอย่างไร?' ฮั่วหลิง
เซียวพูดไม่ออก และกล่าวอย่างลังเลว่า "จากที่ขา้ รู ้มา คนของที่
ปรึก ษาหลู่ เ ป็ นคนจัด การเหมื อ งเหรีย ญผลึ ก แห่ ง นั้ น จู่ ๆ มี ค น
แทรกเขา้ ไป เกรงว่าทีปรึ ่ กษาหลู่จะไม่พอใจ!"

"นี่ ไม่ ใ ช่เรืองที

่ ่ เจ า้ ต้องกัง วล ให้เหมีย วอีไปจั
้ ด การเอง ถ้า
ความสัมพันธ ์เล็ก น้อยนี ้เขายัง จัด การได้ไม่ ดี ขา้ จะใช ้งานอะไร
เขาได้?" จางเทียนเซียวลื ่ มตาเล็กน้อยแลว้ มองมา ถามว่า "เจา้
ไม่ม่นใจว่
ั าจะเกลียกล่้ ่ ดต่อเขาไวจ้ งึ ไม่
อมเขาได้ หรือว่าทําเรืองผิ
กลา้ ไปเผชิญหน้ากับเขา?"
"ข า้ เพี ย งกัง วลว่ า ถ้า ที่ ปรึก ษาหลู่ รู ว้ ่ า ข า้ ยุ ย ง แล ว้ เขาจะ
คัดค้านขา้ ไม่ได้มเี จตนาอืน ่ แต่ในเมือประมุ
่ ขปราสาทสั่งแลว้ ต่อ
ให้ต อ้ งบุ ก นํ ้ าลุ ย ไฟ ข า้ น้อยก็ จ ะทํ า ให้สํ าเร็จ !" ฮั่วหลิง เซีย วพูด
้
ด้วยรอยยิมพลางกอดนางแน่ นขึน้ และใช ้มือไต่ไปบนยอดอกนาง
อีกครัง้
้
"ตรงนี หมดธุ ่
ระของเจ ้าแลว้ !" จางเทียนเซียวหลั
บตาสูดควัน
สีเขียวพลางพูดอย่างไม่ใส่ใจ
https://novel-lk.blogspot.com/
 ฮั่วหลิงเซียวสีหน้าชาวาบ ไม่กลา้ บุ่มบ่ามอีก ค่อยๆ คลายมือ
ออกจากนาง ลุ ก ขึนหยิ ้ ้ าตัว เองมาใส่ พอลงจากเตีย งไม้
บ เสือผ้
เตีย้ ก็ ก ล่ า วทํ า ความเคารพต่ อประมุ ข ปราสาทว่ า "ข า้ น้อยขอ
ตัว!"
่
จางเทียนเซียวที ่ าสีหน้าเคลิบเคลิมไม่
ทํ ้ มเี สียงตอบรับ ฮั่วหลิง
เซียวงุ นงง ทําได้เพียงจากไปเงียบๆ...
พอฮั่วหลิ ง เซีย วกลับ ตํ า หนั ก เจิ นอี
้ ่ ภาพลัก ษณ์แ ละนิ ส ั ย
เฉพาะตัวกลับต่างออกไปมาก พอลงถึงพืน ้ ก็สาวเท้าเดินเขา้ ไป
ที่ตําหนักหลังของตัวเอง สูงส่งเลิศลํา้ องอาจผึ่งผาย ตรงขา้ มกับ
ตอนประจบอยู่ต่อหน้าประมุขปราสาท หญิงรับใช ้เทียนอวีหลิ ่ วซิง
เขา้ มาคํานับพร ้อมกัน "ประมุขตําหนัก!"
่
"บอกให้เสินเฟิ งหัวมาพบขา้ !" ฮั่วหลิงเซียวสาวเท้าเดินเขา้
ไปในโถง
่ ่เดินตามหลังถามว่า "ผูช
เทียนอวีที ่
้ ว่ ยเสินออกไปตรวจตรา
ข า้ งนอกแล ว้ ไม่ ท ราบว่ า ประมุ ข ตํ า หนั ก เรีย กพบเขาด้ว ยเรื่อง
ใด?"
"ไปตรวจตราเหรอ?" ฮั่วหลิงเซียวนิ่ งไป แลว้ หันกายไปนั่งบน
เก ้าอี ้ ไม่ตอบคําถาม แต่บอกด้วยรอยยิมขื
้ นขมว่
่ า "เหมียวอีกํ้ าลัง
จะกลับมาแลว้ "
้ หญิงรับใช ้หลิวซิงถามหยั่งเชิงว่า "เหมียวอีที
"เหมียวอี?" ้ ่ไป
การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรน่ ะเหรอเจ ้าคะ?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 "นอกจากเขาแล ว้ จะเป็ นใครไปได้อีก ?" ฮั่วหลิง เซีย วส่ า ย
่ าเขาจะรอดชีวต
หน้าพูด "นึ กไม่ถงึ จริง! ไม่น่าเชือว่ ้ ้
ิ กลับมา ครังนี
บินเหนื อยอดไม้กลายเป็ นหงส ์แลว้ จริงๆ แม้แต่ประมุขปราสาทก็
่
เอ่ยชือเขา นึ กไม่ถงึ ว่าการกระทําส่งเดชของขา้ ในตอนแรกจะทํา
ให้เขาสมปรารถนาแลว้ "
เทีย นอวี่ หลิว ซิง มองหน้ากันเลิกลั
่ ่ก บนใบหน้า เต็มไปด้วย
ความเหลือเชือ่
ฮั่วหลิง เซีย วถามอีก ว่ า "หากข า้ จํ า ไม่ ผิด ก่ อนไปเขาเป็ น
้ อยู่ใช่ไหม?"
ประมุขเขาเจินไห่
"ใช่เจ า้ ค่ ะ ! ประมุ ข ตํ า หนั กต้องการจะเลื่อนตํ าแหน่ งให้เขา
เหรอ?" เทียนอวีตอบ ่

"เขาเขา้ ตาประมุขปราสาท คงไม่ตอ้ งรอให้ขา้ เลือนตํ่ า แหน่ ง

ให้แลว้ " ฮั่วหลิงเซียวรับถ้วยนํ ้าชาที่หลิวซิงส่งมา จิบหนึ่ งคําแลว้
วางลง พูดเสียงตํ่าว่า "มีคํากล่าวว่า พอคนจากไป ชาก็เย็นลง[1]
เกรงว่าคงไม่มีใครคาดคิดว่าเขาจะรอดชีวิตกลับมา ทางเขาเจิน้
่
ไห่จะมีคนก่อกวนนิ ดหน่ อยก็เป็ นเรืองปกติ ่
ถ้าเสินเฟิ งหัวกลับมา
ให้เขามาพบขา้ ทันที ขา้ ต้องการให้เขาถือคําประกาศิตของขา้ ไป
นั่ งรัก ษาการณ์ท่เขาเจิ
ี ้
นไห่ ด ว้ ยตัวเอง อย่ า ให้น้องชายจอมเอา
เปรียบของขา้ ไม่พอใจหลังจากกลับ มา เมื่อพบหน้ากันจะได้คุ ย
สะดวก ไม่ เช่นนั้ นข า้ จะรายงานผลงานกับ ทางประมุ ข ปราสาท
ไม่ได้"

https://novel-lk.blogspot.com/
 "ประมุขตําหนัก ให้ผูช ่
้ ว่ ยเสินไปเขาเจิ ้
นไห่ เกรงว่าจะไม่ค่อย
เหมาะกระมัง ?" หลิ ว ซิง เตื อ น หน้า ที่ ของหญิ ง รับ ใช ป้ ระจํ า ตัว
้ คอ
บางครังก็ ่ ตกหล่
ื เติมเต็มสิงที ่ น
"ทําไม?" ฮั่วหลิงเซียวแปลกใจ
เทียนอวีพู ่ ดต่อ "หรือประมุขตําหนักลืมแลว้ ? ก่อนการปราบ
จลาจลทะเลดาวนักษัตร เหมียวอีได้ ้ รบั คําสั่งให้สร ้างเรือ ตอนนั้น
เป็ นผูช ่ ไปตรวจรั
้ ว่ ยเสินที ่ บ ปรากฏว่าไปเรียกสินบน ทังยั ้ งขัดแย้ง
กับเหมียวอีด้ ้ วย พอผูช ่
้ ว่ ยเสินกลั บมาฟ้ อง ก็ถูกท่านลงโทษปรับ
ลูกแกว้ พลังปรารถนาไปสิบปี ภายใต้ความโมโห ถ้าให้ผูช ่
้ ว่ ยเสิน
ไปรัก ษาการณ์ท่ีเขาเจินไห่ ้ พอพบกับ เหมียวอีที ้ ่กลับมา ดีไม่ ดี
อาจจะเกิดเรืองได้่ "
่
"เหมือนจะมีเรืองแบบนั ้นอยู่" ฮั่วหลิงเซียวเขา้ ใจทันที พยัก
หน้าเล็กน้อยพร ้อมพูดว่า "แบบนี ก็้ ไม่สะดวกจะให้เสินเฟิ
่ งหัว ไป
เช่นนั้ นให้ฝานจื่อฉางไปแล ว้ กัน ฝานจื่อฉางกับ เหมีย วอีไม่
้ ไ ด้
ขัดแย้งอะไรกันใช่ไหม?"
้
หญิงสาวสองคนส่ายหน้ายิม...
พอพูดถึงผูช ่ งหัว จุดทีเขาตรวจตราอยู
้ ว่ ยเสินเฟิ ่ ่ตอนนี ้ไม่ใช่
่
ทีไหน ้ น่ ันเอง
คือเขาเจินไห่
หลั ง จากเขาถู ก ฮั่ วหลิ ง เซีย วทํ า โทษงดได้ลู ก แก ว้ พลัง
ปรารถนาสิบปี ในช่ว งหลายปี นี ้ส่ว นใหญ่ เขาก็ ช ้อนเอาจากคน
้ ่ต่างๆ โดยเฉพาะเขาเจินไห่
ตําแหน่ งล่างในพืนที ้ ที่ทําให้เขาหมด
https://novel-lk.blogspot.com/
ตัว เขาก็ ยิ่งมาตรวจตราทุ กปี เมื่อเหมีย วอีไม่
้ อยู่ ก็ ย่ อมมีค นมา
ประจบเขาอยู่แลว้
ตอนนี กํ้ าลังอยู่กบ ่
ั สุราอาหารเลิศรสทีเขาเจิ ้
นไห่ ้ งมีหญิง
ทังยั
งามสองคนอยู่เป็ นเพื่อนด้วย หญิงงามสองคนนี ไม่ ้ ใช่ใครอืน ่ คือ
่ อร ์ทีรั
เชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋ ่ บหน้าที่แทนประมุขเขาเจินไห่
้ ชวคราว
่ั
ภายใต้การช่วยเหลือของเหยียนซิว
่ ยวอีจะไปทะเลดาวประจิ
ก่อนทีเหมี ้ ม เคยออกคําประกาศิต ไว ้
ว่า 'วันที่ขา้ ไม่อยู่เขาเจินไห่
้ เหยียนซิวจะคอยช่วยเหลือกูกูใหญ่
กับกูกูนอ้ ยและรับอํานาจต่อประมุขขุนเขาชวคราว ่ั ทุกคนที่เขา
้
เจินไห่ ตอ้ งฟั งคําสั่ง ถ้ามีใครฝ่ าฝื นเบืองบนและก่
้ อความวุ่ นวาย
ฆ่า! มีเจตนาไม่ดแี อบแฝง ฆ่า! ต่อต้านคําสั่งและไม่เคารพ ฆ่า!'
ของเล่ นอย่ า งคํ า ประกาศิต ได้ผลตอนที่คนยัง สามารถอยู่
ควบคุมได้ แต่ถา้ คนที่ออกคําประกาศิตตายแลว้ ใครจะยังปฎิบต
ั ิ
ตามอยู่อก
ี ?
้ ี่ นั่ งร่ว มโต๊ะ นี ้ยัง มี เหยี ย นซิว เถี ย นชิง เฟิ ง โจวหวนแห่ ง
ผู ท
พรรคร ้างกระบี่ หลิ่วเชียนแห่ ่ ้
ง พรรคดรุ ณีห ยก เหมาอีฝานแห่ ง
สํานักดิรจั ฉานหลวง
สามคนหลังคือที่ปรึกษาสามคนของเขาเจินไห่ ้ ึ่
ซงโดนถอด
ออกตอนที่เหมียวอียั้ งอยู่ พวกเขากลับคืนสู่ตําแหน่ งเดิมหลายปี
แล ว้ ส่ ว นบรรดาคนของสํ า นั ก หยกครามที่ ถู ก เลื่ อนตํ า แหน่ ง
้
ขึนมา โดนอํานาจอิทธิพลของสามสํานักใหญ่โค่นลม้ หมดแลว้

https://novel-lk.blogspot.com/
 และที่ สามคนนี ้กลับ คื น สู่ ตํ า แหน่ งเดิ ม แม้จ ะเกี่ยวข อ้ งกับ
อิทธิพลของสามสํานักใหญ่ แต่ผลงานใหญ่สุดยังเป็ นของผูช ้ ว่ ย
่ งหัวทีมาจากตํ
เสินเฟิ ่ ้ ท่
าหนักเจินอี ่ านนี ้

พอฮั่วหลิงเซียวมีธุระ ก็จะพิจารณาให้เสินเฟิ ่ งหัวไปจัด การ

จะเห็ นได้ว่ายังพอมีทยื ่ี นอยู่บา้ งในสายตาของประมุขตําหนักเจิน้
อี่ มีเสิ่นเฟิ งหัว คอยเตือนอยู่ ข า้ งหู ห ยางชิงเรื ่ อยๆ
่ หยางชิงเองก็่
่ ั ้ าหนั ก ว่ า การขัด ใจท่ า นผู น
ต้องช งนํ ้ ี ้เพื่ อเหมีย วอีที
้ ่ ไม่ มีห วัง จะ
กลับมาแลว้ คุม้ หรือไม่คม ุ ้ กันแน่ ?
สุดท้ายหยางชิงก็่ ตอ้ งประนี ประนอม แต่หยางชิงเองก็
่ จะตอบ
รับอย่างโจ่งแจ ้งไม่ได้ เขามีวธิ จี ด
ั การของตัวเอง ถือว่าปิ ดตาขา้ ง
เดียวแลว้ กัน ไม่ออกหน้ามาแทรกแซงก็พอแลว้ อิทธิพลของสาม
สํานักใหญ่หวนย้อนกลับมา ศิษย ์สํานักหยกครามทีไม่ ่ มใี ครหนุ น
หลังแลว้ จะต้านทานได้อย่างไร แม้แต่เหยียนซิว เชียนเอ๋อร ์ เสวีย ่
เอ๋อร ์ยังต้านทานไม่ไหวเลย
่ อร ์เดิมทีเป็ นหญิง รับใช ้ ไม่จําเป็ นต้อง
เชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋
มาร่ว มโต๊ะ ดื่มสุ ร าเป็ นเพื่อน แต่ แ ย่ ต รงที่ ทั้งสองรับ หน้า ที่ แทน
่ั
ประมุ ข ขุนเขาช วคราว เสิ่นเฟิ งหัว บอกว่ า ต้องการรับ ประทาน
่
อาหารไปด้วยและคุยเรืองงานไปด้ ้
วย แลว้ หญิงสาวทังสองจะไม่
่
อยู่เป็ นเพือนได้
อย่างไร
่
เสินเฟิ งหัวเองก็ได้เสพสุข ขา้ งซ ้ายตัวเองมีเชียนเอ๋อร ์นั่งอยู่
ส่ ว นข า้ งขวาก็ มีเสวี่ยเอ๋ อ ร ์ ทํ า เหมือนพวกนางเป็ นผู ห
้ ญิ ง ของ
ตัวเอง ขาดแค่โอบซ ้ายโอบขวาเท่านั้น
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่ กจอก!" เสินเฟิ
"แม่นางเชียนเอ๋อร ์ มา พวกเรามาดืมอี ่ งหัวที่
อ้ว นและหน้าแดงกํ่ ายกจอกสุ ราไปใกลเ้ ชีย นเอ๋ อร ์ ปากของเขา
เกือบจะโดนหน้าเชียนเอ๋อร ์แลว้
เชียนเอ๋อร ์เอนกายหลบ พยายามเจียดรอยยิมออกมาพร ้ ้อม
พูดว่า "ผูช ่ ขา้ ดืมสุ
้ ว่ ยเสิน ่ ราไม่เก่ง รู ้สึกไม่สบายนิ ดหน่ อย ต้อง
ขอตัวก่อน น้องหญิงประคองขา้ ที"
เสวี่ยเอ๋ อร ์ออกจากโต๊ะ ไปประคองเชีย นเอ๋ อ ร ์ทัน ที ทังสอง
้
่
ต้องการหาขอ้ อ้างเพือจากไป
"หยุ ด ก่ อน!" เสิ่นเฟิ งหัว พลันยื่นมือออกมา ดึง ข อ้ มือเชียน
้
เอ๋อร ์เอาไว ้ "แม่นางทังสองไม่ ไวห้ น้าผูช ้
้ ว่ ยคนนี เลยนะ!"
้
โจวหวนกับเหมาอีฝานที ่นั่งอยู่ยมบางๆ
ิ้ ่ ยนที
่
หลิวเชี ่เป็ นสตรี
ทําเป็ นมองไม่เห็น
้
ทังสามรู ่
้นานแลว้ ว่าเสินเฟิ งหัวมีเจตนาจะนอนกับผูห ้ ญิงสอง
้
คนนี มาตลอด ่
ไม่ใช่ว่าชอบอะไรนักหรอก แต่เพือจะแก ้แค้นอย่าง
เดียว ในปี น้นเหมี
ั ยวอีผู้ กปมแค้นกับเขา แต่น่าเสียดายทีเหมี ่ ยวอี ้
ไปทะเลดาวนักษัตรแลว้ จึงไม่มท ้ ทิงหญิ
ี างไปแก ้แค้นเหมียวอีได้ ้ ง
รับ ใช ้ไว ส้ องคน ต่ อให้เป็ นการระบายอารมณ์ เสิ่นเฟิ งหัว ก็ ไ ม่
อยากปล่อยไป
แต่ชว่ ยไม่ได้ เพื่อที่จะปกป้ องหญิงรับใช ้สองคนนี ้ ก่อนจะไป
้ มอบอํานาจประมุขขุนเขาชวคราวให้
เหมียวอีได้ ่ั พวกนาง เสินเฟิ่ ง
้ ญิ ง สองคนที่ เป็ นตั ว แทน
หั ว เองก็ ใ ช ไ้ ม้แ ข็ ง ไม่ ไ ด้ ขื น ใจผู ห
https://novel-lk.blogspot.com/
ช ่วคราวของประมุ
ั ข ขุน เขา ถ้า รู อ้ อกไปถึ ง ข า้ งนอกคนจะมอง
อย่ า งไร? เสิ่ นเฟิ งหัว ยัง ไม่ ห น้ า มื ด ถึ ง ขั้นนั้ น แต่ ทุ ก ครังที
้ ่ มา
เจตนาที่อยากให้หญิงสาวสองคนนี ปรนนิ ้ บต
ั ิบนเตียงก็ค่อนข า้ ง
ชด ้ ่บอกเป็ นนั ยให้พวกนางเป็ นฝ่ ายรุ ก ถ้า
ั เจนแล ว้ หลายครังที
พวกนางเป็ นฝ่ ายเริมก่่ อนย่อมไม่มป ี ัญหาอะไรอยู่แลว้
"ผูช ่ กรุณาสงวนท่าที!" เชียนเอ๋อร ์ตวาดพลางใช ้แรง
้ ว่ ยเสิน
สะบัดมือออก แต่อาศัยวรยุทธ ์ของนาง จะสะบัดเสินเฟิ่ งหัวออกได้
อย่างไร
้ ตะคอกด้ว ยสีห น้า เดื อ ด
'ปั ง !' เหยีย นซิว ตบโต๊ะ และยืนขึน
่ งหัว ท่านคิดจะทําอะไร?"
ดาลว่า "เสินเฟิ
หงซิวกั่ บหงฝูที่รินสุราอยู่ขา้ งๆ ปล่อยไหสุราทิง้ แลว้ ชกั ดาบ
่
จากแหวนเก็บ สมบัติมาไว ใ้ นมือพร ้อมกัน จอ้ งเสินเฟิ งหัว ด้ว ยสี
หน้ามุ่งสังหาร
่
เสินเฟิ ้ งห้
งหัวเหมือนรู ้สึกได้ว่าทําเกินไป จึงกางนิ วทั ้ าปล่อย
มือเชียนเอ๋อร ์ แลว้ พูดเหน็ บแนมว่า "โจวหวน ชกั ดาบขึนมาต่ ้ อ
้ ของพวกเจ ้าคิดจะสังหารผูช
หน้าขา้ หรือว่าเขาเจินไห่ ้ ว่ ย?"
้ นกัน ชีหงซิ
'ปั ง !' โจวหวนตบโต๊ะและยืนขึนเช่ ้ ่
วหงฝู พลาง
้
ตะโกนอย่างเกรียวกราดว่ า "ยังไม่เก็บดาบลงไปอีก!"
่
หงซิวหงฝู ไม่สนใจ เหยียนซิวตะโกนใส่โจวหวนด้วยเสียงทุ ม้
ตํ่ าว่ า "โจวหวน ผู ม้ ีอํา นาจเป็ นตัว แทนช วคราวประมุ
่ั ข ขุน เขา
เป็ นเจ า้ หรือ ว่ า กู กู ส องท่ า นนี ้กัน แน่ เจ า้ มี สิ ท ธิอะไรมาชี
์ ้ า
หน้
https://novel-lk.blogspot.com/
ตะโกนใส่คนของกูกู?" แลว้ ก็หน ั ไปมองเถียนชิงเฟิ งอีก "เถียนชิง
เฟิ ง ตอนที่ประมุขขุนเขาอยู่ก็ดูแลเจา้ อย่างดี เหตุใดไม่พูดอะไร
สักคํา?"
เถีย นชิง เฟิ งทํ าสีห น้ากระอัก กระอ่ว น แต่ ย งั คงทํ า เป็ นไม่ ได้
ยินเหมือนเดิม ทําเพียงก ้มหน้าดืมสุ ่ รา ตอนทีเหมี ่ ยวอียั้ งอยู่ก็ดูแล
เขาดีจริงๆ แต่คนที่มีตาลว้ นดูออก ยุคสมัยที่เขาเจินไห่ ้ เป็ นของ
เหมีย วอีนั้ ้ นเป็ นอดีต ไปแล ว้ อาศัย วรยุ ท ธ ข ์ องเหมีย วอี ้ เป็ นไป
ี่
ไม่ได้ทจะรอดชี วต
ิ กลับมาจากทะเลดาวประจิม คําพูดของกูกูสอง
้ ้ไม่ได้ผลที่เขาเจินไห่
ท่านนี ใช ้ ้
เลย ทังเขาเจิ ้
นไห่ ถูกพวกโจวหวน
ควบคุ ม ไว แ้ ล ว้ ทุ ก วัน นี ้ เถี ย นชิง เฟิ งจะปกป้ องชีวิ ต ตัว เองยัง
ลําบากเลย ถ้าเขา้ ไปขอ้ งเกี่ยวเรืองนี ่ ้อีก ก็เป็ นการรนหาที่ตาย
แท้ๆ ได้แต่ทําตัวเป็ นคนหูหนวกเป็ นใบ ้
…………………………
[1] พอคนจากไป ชาก็ เย็ นลง หมายถึง เมื่อคนออกไปจาก
่ ม อํานาจหรือความสัมพันธ ์ต่างๆ ทีมี
สถานทีเดิ ่ ก็จะแปรเปลียนไป
่
ั แขก เมื่อแขกจากไป จากชาร ้อนก็ จ ะ
ทันที เหมือนชารินไว ร้ บ
กลายเป็ นเย็นลง

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 442 ข่าวดี

้ มส
ตอนนี ไม่ ี ํานักหยกครามแลว้ ปัจจัยที่จะทําให้ศิษย ์สํานั ก
หยกครามรวมกําลังกันก็หายไป ทุกคนต่างกําลังเสาะหาอนาคต
ของตัวเอง สาเหตุทเถี ่ี ยนชิงเฟิ งนั่งอยู่ตรงนี ได้
้ ก็เพราะมีวรยุท ธ ์สูง
พู ด ได้อีก อย่ า งว่ า ไม่ ว่ า ในภายหลัง ใครจะควบคุ มเขาเจินไห่้ ก็
ล ว้ นมีท่ีให้เขาทํ า งาน ทํ า ไมเขาต้องขัด ใจคนให้อนาคตตัว เอง
เสียหายด้วยล่ะ
พอเห็ นเถีย นชิง เฟิ งถู ก เอ่ ย ถึง แล ว้ ไม่ พู ด อะไร เสิ่นเฟิ งหัว ก็
หัวเราะเยาะ เอามือไขวห้ ลังและเดินไปพูดว่า "ผูห้ ญิงสองคนที่ชกั
ดาบออกมา อีกประเดียวส่ ๋ งตัวไปทีห้ ่ องขา้ "
้ รู ้เหมือนกันว่าพูดกับใคร และไม่รู ้ด้วยว่าคนพวก
คําพูดนี ไม่
ไหนจะทําตาม หงซิวกั ่ บหงฝูทงตกใจทั
ั้ ้
งโมโห ตอนที่อยู่ขา้ งกาย
เยียนเป่ ยหง ยังไม่เคยมีใครกลา้ รังแกพวกนางแบบนี ้
ในที่สุ ด เชีย นเอ๋ อร ์ก็ ท นไม่ ไหวแล ว้ กวาดสายตาเย็ นเยีย บ
มองกลุ่มคน แลว้ ตวาดว่า "พี่สาวทังสองไม่ ้ ตอ้ งกลัว ขา้ อยากจะ
เห็นว่าใครมันจะกลา้ !"
้
เบื องหลั ง นางกับ เสวี่ยเอ๋ อ ร ์ยัง มี บิ ด าบุ ญ ธรรมซ่อ นอยู่ ถ้า
ไม่ ใ ช่เพราะอยู่ ท่ีนี่ เพื่อรอเหมีย วอีกลั
้ บมา ถ้า ไม่ ใ ช่เพราะเยารัว่
่
เซียนแทรกแซงเรืองของทางการไม่ ่ ยน
ได้ ถ้าไม่กลัวว่าเยารัวเซี
เปิ ดเผยตัว ออกมาแล ว้ จะไม่ มีที่ ยืนในเขาเจินไห่ ้ พวกนางก็ ไ ม่
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
จําเป็ นต้องกลัวเสินเฟิ ้ นเฟิ
งหัวแลว้ ตอนนี เสิ ่ งหัวถึงขันไร
้ ้ยางอาย
แลว้ กดดันจนพวกนางทนไม่ไหวอีกต่อไป
พูดจาฉี กหน้ากันถึงขันนี ้ ้ พวกโจวหวนก็จด ั การได้ยากแลว้
ถ้าไม่ส่งสตรีชด ุ แดงสองคนนี ไปที ้ ่ห้องเสิ่นเฟิ งหัว ก็จะทําให้เสิ่น
เฟิ งหัวขุ่นเคือง แต่ถา้ ทําแบบนั้นจริงๆ อย่างไรเสียเชียนเอ๋อร ์กับ
เสวี่ยเอ๋ อร ์ก็ ได้ร บั อํ า นาจแทนประมุ ข ขุนเขาชวคราว ่ั ยัง ไม่ ต อ้ ง
่
เปรีย บเที ย บเรืองแบบนี ้กับ เรื่องอื่ นหรอก ถ้า เผยแพร่อ อกไป
่ ยงก็ฉาวโฉ่ แลว้
ชือเสี
เสิ่นเฟิ งหัวได้ยินแลว้ หยุ ดฝี เท้า พลันหันกายมา กวาดมอง
่ อร ์ด้วยสายตาเย็ นเยียบ แลว้ พูดเย้ยว่า "ดี!
เชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋
ให้พ วกเจ า้ สองคนเย่ อหยิ่งไปก่อนเถอะ ข า้ จะพู ด ให้ช ด ั แลว้ กัน
การปราบจลาจลทะเลดาวนั กษัต รใกล จ้ ะจบแล ว้ ใกล ถ ้ ึง เวลาที่
ประมุขขุนเขาคนใหม่จะรับตําแหน่ ง มีผูช ้ ว่ ยอย่างขา้ ดําเนิ นการ
ประมุขขุนเขาคนใหม่ตอ้ งเป็ นหนึ่ งในพวกเขาสามคนแน่ !" เขาชี ้
ไปที่พวกโจวหวน "พวกเขาสามคน ไม่ ว่ า ใครจะได้รบ ั ตํ าแหน่ ง
ประมุขขุนเขาต่อ ก็รบั ปากไวน้ านแลว้ ว่าจะให้พวกเจ ้าสองคนมา
นอนกับ ข า้ ถึ ง ตอนนั้ นถ้า ข า้ ถอดเสื อผ้
้ า พวกเจ า้ สองคนออก
่ ขนาดไหน!"
หมดแลว้ ดูซวิ ่าจะยังเย่อหยิงได้
การปราบจลาจลทะเลดาวนัก ษัต รจริง ๆ เรียกได้ว่า เปิ ดเผย
้
ธาตุแท้ออกมาแลว้ ชดั แลว้ ว่าจะไม่ปล่อยหญิงสาวทังสองไป

https://novel-lk.blogspot.com/
 เชีย นเอ๋ อร ์ เสวี่ยเอ๋ อร ์ เหยีย นซิว หงซิว่ และหงฝู ร บ
ี มองไป
ทางพวกโจวหวน เห็ นเพียงทังสามเงี ้ ยบไม่พูดอะไร เห็ นได้ชดั ว่า
ยอมรับแลว้
่ อร ์เรียกได้ว่าทังโกรธทั
เชียนเอ๋อร ์ เสวียเอ๋ ้ ้ บอาย นึ กไม่ถึง
งอั
ว่ า ตอนลับ หลัง คนพวกนี ้จะนํ า พวกนางมาทํ า ข อ้ ตกลงสกปรก
แบบนี ้
เสวี่ยเอ๋ อร ์ชีหลิ
้ ่วเชียนพลางตวาดว่
่ า "หลิ่วเชียน
่ เจ า้ เองก็
เป็ นผูห้ ญิง พูดจริงรึเปล่า!"
่ ยนเองก็
หลิวเชี ่ ละอายใจที่จะเอ่ยปากพูด เห็ นสายตาเสินเฟิ่ ง
หัวชําเลืองมา ตอนนี เป็้ นเวลาสําคัญที่สุดของการช่วงชิงบัลลังก ์
่
ประมุขขุนเขา ไม่จําเป็ นต้องให้เสินเฟิ งหัวออกแรง นางฝื นตอบ
อย่างเย็ นชาว่า "พวกเจา้ สองคนไม่ ได้เป็ นคู่ร กั นัก พรตของใคร
เดิมทีก็ เป็ นหญิง รับใช ้ที่คอยหลับ นอนกับผู ช
้ ายอยู่ แลว้ จะนอน
กับใครก็เหมือนกัน!"
พอพู ด ออกมาแบบนี ้ เสิ่นเฟิ งหัวก็ หวั เราะลั่น ปรบมือกล่าว
่ กษาหลิวพู
ชมว่า "ทีปรึ ่ ดได้ด!ี "

พวกโจวหวนหัวเราะแห้งๆ สองที หลิวเชี ่ ยนกลื

่ นไม่เขา้ คาย
ไม่ ออก ในฐานะที่เป็ นผู ห
้ ญิง คนหนึ่ ง พู ด แบบนี ้ออกมาก็ ไม่ ใ ช่
่ ดี
เรืองที ่ เลิศอะไรนัก
้ งสามพลางตะโกนว่
เหยียนซิวโมโหทันที ชีทั้ า "หน้าด้านไร ้
่ ยน
่ นางมารร ้ายอย่างเจา้ ต้องได้รบั ผลกรรม ขา้
ยางอาย! หลิวเชี
https://novel-lk.blogspot.com/
จะคอยดู ว่ า พอประมุ ข ขุน เขากลับ มาแล ว้ พวกเจ า้ สามคนจะ
เผชิญหน้าอย่างไร!"
่ ยนถู
หลิวเชี่ กว่าจนโมโหเพราะอับอาย พูดเย้ยว่า "หรือพวก
เจ ้าคิดว่าเหมียวอียั้ งจะรอดชีวต
ิ กลับมาได้ล่ะ?"
"ประมุขขุนเขาต้องกลับมา!" เชียนเอ๋อร ์สายตาแน่ วแน่
พวกโจวหวนหัว เราะเหยี ย ดหยาม เสิ่ นเฟิ งหัว พู ด อย่ า ง
อารมณ์ดวี ่า "ไม่จําเป็ นต้องพูดกับผูห ้
้ ญิงสองคนนี หรอก ให้พวก
นางฝั น หวานอี ก ไม่ ก ่ีวัน ผู ห
้ ญิ ง ที่ ชือซู
่ อ ะไรนั่ นอยู่ ไ หน? นาง
ปรนนิ บตั ิบนเตียงได้ดีมาก คืนนี ให้ ้ นางมาปรนนิ บต ั ิขา้ ต่ อก็ ได้"
พูดจบก็หวั เราะลั่นแลว้ เดินจากไป
สถานที่ที่เขาเขา้ พักคือเรือนพักของประมุขขุนเขา ทุกครัง้
่
ทีมาไม่ ได้พก ่ อนพักแยกของแขก จะต้องพักทีนี
ั ทีเรื ่ ่ เพือให้
่ เชียน
่ อร ์อ่านใจออกและเป็ นฝ่ ายรุก แต่ชว่ ยไม่ได้ทหญิ
เอ๋อร ์กับเสวียเอ๋ ี่ ง
้
สาวทังสองไม่ ้ ่เขามาจะต้องแย่ ง ที่อยู่ ท งสอง
ย อม ทุ ก ครังที ั้ และ
กดดันจนพวกนางไปพักทีเรื ่ อนพักแยกแทน
้
งานเลียงไม่ ่ อร ์
สนุ กก็แยกย้าย เหยียนซิว เชียนเอ๋อร ์ เสวียเอ๋
หงซิว่ หงฝูกดั ฟั นเดินออกจากเรือนพักประมุขขุนเขา ตอนออก
จากประตูก็พบกับซูอวีหวน ้

ผูร้ อดชีวิตจากสํานักหยกคราม หลังจากเหมียวอีรั้ บไว แ้ ล ว้

ก็ไม่มีทางหลุดพน ้ จากการช่วงชิงอํา นาจ ศิษย ์สํานักหยกคราม
ต่างเอาชีวต ้ แต่วรยุทธ ์ตํ่า ไม่มข
ิ รอด นางเองก็ไม่ใช่ขอ้ ยกเวน ี อง
https://novel-lk.blogspot.com/
อะไรที่นํ าออกมาได้เลยจริงๆ มีเพียงความสวยทีพอใช ่ ้ได้ จึงเป็ น
่
ฝ่ ายกระโจนเขา้ ไปในอ้อมอกเสินเฟิ ้ ่เสินเฟิ
งหัวเอง ทุกครังที ่ งหัว
มา นา ง จะ ต้อ ง มอบ ร่ า ง กา ยตั ว เอง ใ ห้ ป รนนิ บั ติ อ ย่ า ง สุ ด
ความสามารถ
พอเห็ นสายตาถากถางของพวกเหยียนซิวมองมา ซูอวีหวน ้
ที่อาบนํ ้าหวีผมใหม่ก็ดูกระอักกระอ่วนเล็ กน้อย นางกม้ หน้า กัด
ริมฝี ปากและรีบเขา้ ไปในเรือนพัก
่
"หน้าไม่อาย! เสียแรงทีตอนแรกประมุ ขขุนเขาหวังดีเก็บ นาง
่ อร ์ตําหนิ
ไว!้ " เสวียเอ๋
พวกเขารีบเดินไปขา้ งหน้า เหยียนซิวพูดเตือนด้วยเสียงตํ่ า
่ อย่าลืมคําเตือนของเหยียนซิว"
ว่า "ต้องระวังทุกเรือง
สองสาวกัด ริมฝี ปากพลางพยัก หน้า ในสายตาฉายแววไร ้
ั เป็ นอย่ า งนี ้ พวกนางสองคนก็ ไ ม่ มี
กํ า ลัง สถานการณ์ปั จ จุ บ น
ทางเลือก ต้องเตรียมตัวถ้าเหมียวอีกลั้ บมาไม่ได้

แผนของเหยียนซิวก็คือ ถ้าเหมียวอีกลั ้ บมาไม่ได้ หญิงสาว

้
ทังสองก็ จะพาหงซิวกั ่ บหงฝูไปหาเยารัวเซี ่ ยนทันที ไม่อย่างนั้นถ้า
ถูกพวกโจวหวนขังไว ้ และทางเยารัวเซี ่ ยนไม่ได้รบั ข่าวสาร แบบ
นั้นก็จะอันตรายแลว้ พวกนางไม่เคยบอกเรืองความเปลี ่ ่
ยนแปลง
ในเขาเจินไห่ ้ ่ ย นรู ้ กลัว ว่ า จะยั่วให้เยารัวเซี
ใ ห้เยารัวเซี ่ ย นโมโห
่
แลว้ ทําเรืองราววุ ่นวายจนยุตไิ ม่ได้

https://novel-lk.blogspot.com/
 และเมื่ อถึ ง ตอนนั้ น เหยี ย นซิว ก็ จ ะฉวยโอกาสตอนที่พวก
โจวหวนไม่สงั เกตหนี ออกจากเขาเจินไห่ ้ แลว้ ไปหาฉิ นเวยเวยที่
เขาเสา้ ไท่ นี่ คือทางหนี ทีไล่สุดท้ายที่เหมียวอีเหลื้ อไวใ้ ห้เขา ตัว
เขาอยู่ในทะเบียนรายชือเซี ่ ยน ถ้าไม่ไปขอให้ฉินเวยเวยช่วยลบ
ออกจากทะเบียนรายชือเซี ่ ยนให้ ก็ไม่มีทางหนี ไปได้ ถ้าจะให้อยู่
กับทางการต่อ เขาเองก็ไม่มีหวังว่าจะมีอนาคตอะไร ถึงอย่างไรก็
มี ค วามสามารถจํ า กัด ฉิ น เวยเวยสามารถดู แ ลเขาได้ใ นช ่วั
ขณะหนึ่ งเพราะเห็นแก่หน้าเหมียวอี ้ แต่ดูแลทังชี ้ วติ ไม่ได้ ถ้าหาก
้ บ มาไม่ ได้ มิต รภาพของฉิ นเวยเวยกับ เหมีย วอีก็
เหมีย วอีกลั ้ จะ
ค่อยๆ จืดจางไปในสักวันหนึ่ ง สามสํานักมีอท ิ ธิพลมากต่อทังสอง้
จวน เพื่อหลีกเลียงปั ่ ญหาที่จะตามมาในภายหลัง ไม่สูห ้ นี ไปกับ
่ ยนดีกว่าหรือ
เยารัวเซี
ยิ่ ง ถึ ง ช่ ว ง ท้า ย ค ว า ม ก ด ดั น ก็ ยิ่ ง ม า ก เ มื่ อ เ ผ ชิ ญ กั บ
สถานการณ์ใ นปั จ จุ บ ัน ในใจเหยี ย นซิว รู ส้ ึ ก จนปั ญ ญามาก
ตอนนี ้นั บ ว่ า เข า้ ใจอย่ า งลึ ก ซึงว่
้ า ระหว่ า งพวกเขากับ เหมี ย วอี ้
แตกต่างกันมากเท่าไร ไม่ว่าเหมียวอีจะไปไหนก็ ้ สามารถปั กหลัก
ได้ แต่ สํ า หรับ พวกเขา ต่ อ ให้เ หมี ย วอี ปู ้ ท างไว ใ้ ห้แ ล ว้ แต่ ก็ ไ ม่
สามารถควบคุ มสถานการณ์ให้ม่งคงได้ ั อยู่ดี ไม่ ว่ า จะเป็ นกําลัง
หรือการวางแผน ต่อให้พวกเขารวมกันก็ยงั ห่า งช นกั ้ั บ เหมี ย วอี ้
ไม่ ใ ช่น้อยๆ นึ ก ถึง ตอนแรกที่เหมีย วอีมาถึ ้ ้
ง ถํ าคล อ้ ยบู รพาแลว้
จัดการความยุติธรรมกับสํานักหยกคราม ตอนหลังไปเขาเจินไห่ ้
แล ว้ โค่ น ล ม ้ และควบคุ ม อํ า นาจของสามสํ า นั ก ใหญ่ ไ ด้อ ย่ า ง
ง่ายดาย เล่นแง่กบ ั ศิษย ์ของสามสํานักใหญ่ได้ตามอําเภอใจ ทํา

https://novel-lk.blogspot.com/
ให้เขาต้องทอดถอนใจด้วยความหดหู่ ว่าทําไมคนเราถึงแตกต่าง
กันมากขนาดนี !้
้ า คนมาถึง เรือนพัก แยก ผู ห
ทังห้ ้ ญิง สี่คนไปที่สวนด้า นหลัง
เหยียนซิวเฝ้ าระวังเหตุไม่คาดคิดอยู่ท่สวนด้
ี านหน้า ตอนนี กํ ้ าลัง
พลของเขาเจินไห่ ้ ไม่ได้อยู่ในการควบคุมของพวกเขาแลว้ พวก
่
เขาไม่ ก ล า้ เชือใจคนอื ่นจริง ๆ ทํ า ได้เ พี ย งเกาะกลุ่ ม กัน เตรีย ม
ป้ องกัน
เหยี ย นซิว เพิ่ งซ่ อ นตั ว อยู่ ใ นต้น ไม้ใ หญ่ ต ้น หนึ่ ง ที่ ส ว น
ด้านหน้า จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงร ้องที่สวนด้านหลัง เขาตกใจมาก ถือ
ขวานโซ่ อ ยู่ ใ นมื อ กระโจนออกจากพุ่ ม ของต้น ไม้ แล ว้ ข า้ ม
หลัง คาไปที่สวนด้านหลัง เห็ นเพีย งหญิงสาวสี่คนกํ าลัง กอดกัน
่ นดีใจตรงประตู ไม่เห็นมีใครบุกมา อดถามอย่างแปลก
อย่างตืนเต้
ใจไม่ได้ว่า "เป็ นอะไรไป?"
้ งอินทรีเทพตัวหนึ่ งใต้ชายคา เร่งฝี เท้าเดิน
เชียนเอ๋อร ์ชีไปยั
เขา้ มา ส่งแผ่นหยกไปบนมือเขา แลว้ พูดอย่างตืนเต้่ นดีใจจนหน้า
แดงว่ า "มีข่ า วส่ ง มาจากเมืองหลวง นายท่ า นกลับ มาแล ว้ นาย
ท่านกลับมาจากทะเลดาวนักษัตรแลว้ !"
่ อร ์พยักหน้าซําๆ
เสวียเอ๋ ้ พูดอย่างตาเป็ นประกายว่า "ขา้ รู ้อยู่
๊ อยทําอะไรนายท่านไม่ได้หรอก ขา้ รู ้
แลว้ ว่าทะเลดาวนักษัตรจิบจ๊
ว่านายท่านต้องกลับมาแน่ !"
เหยียนซิวรีบรับแผ่นหยกมาไวใ้ นมือแลว้ ตรวจดู ตอนนี เขารู ้ ้
ว่ า เหมีย วอีจั้ ด เตรีย มคนที่คอยเป็ นหู เป็ นตาไว ท
้ ี่เมืองหลวงสาย
https://novel-lk.blogspot.com/
มะโรงนานแลว้ เชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋ ่ อร ์ติดต่อกับหลินผิงผิงทีอยู ่ ่
เมืองหลวงมาตลอด ให้นางสืบ ข่ า วการปราบจลาจลทะเลดาว
นั ก ษัต ร อย่ า งไรเสีย ข่ า วบางข่ า วก็ ต อ้ งอยู่ เมื องหลวงถึง จะได้รู ้
ก่อน
ข่ า วในแผ่ น หยก หลิ น ผิ ง ผิ ง ที่ อยู่ เ มื อ งหลวงเป็ นคนส่ ง มา
่ า ลัง พลสายมะโรงที่ กลับ จากการปราบ
หลิ น ผิ ง ผิ ง สื บ รายชือกํ
จลาจลทะเลดาวนักษัตรโดยผ่านหลัวผิงแห่งสมาคมร ้านค้าแดน
เซียน ในรายชือมี ่ ชอของเหมี
่ื ยวอี ้ ทังยั
้ งอยู่ในอันดับสิบของการ
ปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต รครังนี ้ ้ด้ว ย! กํ า ลัง อยู่ ระหว่ า งทาง
กลับแลว้ คาดว่าหลังจากนี สองเดื ้ อนก็จะถึงเขาเจินไห่ ้
้
จากตัวหนังสือในเนื อหาข่ าว ก็ดูออกได้ว่าเหมือนหลินผิง ผิง
จะมีอารมณ์ฮึกเหิมมาก หลังจากเกิดเรืองแล ่ ว้ ได้รบั ข่าวจากทาง
่ อร ์ ถึงได้รู ้ว่าเหมียวอีก็้ ไปเขา้ ร่วมการปราบ
เชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋
จลาจลทะเลดาวนั ก ษั ต รด้ว ยเหมื อ นกัน ความปลอดภัย ของ
้ ยวโยงถึ
เหมียวอีเกี ่ งอนาคตของนาง นางย่อมกังวล พอตอนนี รู้ ้ว่า
เหมียวอีกลั้ บมาแลว้ ระดับความตืนเต้ ่ นดีใจของนางย่อมไม่ เป็ น
รองคนอืน ่

เหยียนซิวมือสั่นสองขา้ ง "อันดับสิบ! อันดับสิบ! ไม่น่าเชือว่

่ า
นายท่านจะได้อน
ั ดับสิบในการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร!"
เนื่ องจากการปราบจลาจลครังนี ้ มี
้ คนของหกปราชญ ์เขา้ มา
แทรกแซง จึง ประกาศเพีย งอันดับ ไม่ ได้ป ระกาศจํ า นวนกํ า ไล
์ ตํ า แหน่ งที่ ได้เ หมื อ นในครังที
อิ ท ธิฤ ทธิระบุ ้ ่ ผ่ า นมา จริง ๆ เป็ น
https://novel-lk.blogspot.com/
เพราะกลัวว่าถ้าประกาศออกไปแลว้ จะส่งผลกระทบต่อเกียรติและ
่ อของหกปราชญ ์ เพราะการปราบจลาจลครังนี
ความน่ าเชือถื ้ ไม่
้
เหมือนการปราบจลาจล แต่ เหมือนการก่ อปั ญ หาเพิ่ มของหก
ปราชญ ์
เมื่อเป็ นแบบนี ้ อันดับสิบนี ของเหมี
้ ้ บทําให้คนไม่ รู ว่ ่ า
ยวอีกลั
เก่งกาจเพียงใด
เสวี่ยเอ๋ อร ์พู ด ด้ว ยสีห น้า ภาคภู มิใ จว่ า "ด้ว ยความสามารถ
ของนายท่าน ได้อน ่
ั ดับสิบมาไม่ใช่เรืองแปลกอะไรหรอก!"
เชีย นเอ๋ อร ์เอีย งศีร ษะมองไปนอกสวน แล ว้ พู ด เย้ย ว่ า "ข า้
อยากจะเห็ นว่าพอนายท่านกลับมาแลว้ คนพวกนั้นจะยังก่อเรือง ่
อย่างไรได้อก
ี !"
"หลังจากนายท่านกลับมา เกรงว่าพวกเขาคงไม่กลา้ แม้แ ต่
่ อร ์คิดแลว้ รู ้สึกสะใจ นางรู ้ว่าเหมียวอีไม่
จะหายใจแรง!" เสวียเอ๋ ้ ใช่
คนใจอ่อน
้
พอได้ข่าวว่าเหมียวอีจะกลั ้
บมา เมฆครึมในใจพวกเขาก็ ถูก
กวาดออกไป ราวกับหาสิงสํ ่ าคัญเจอในชวพริ
่ ั บตาเดียว พวกเขา
่ า ปั ญหาที่พวกเขาเผชิญอยู่ ขอแค่ ร อจนเหมีย วอีกลั
เชือว่ ้ บ มา
ทุ ก อย่ า งก็ จะคลี่คลายไปตามๆ กัน คนพวกนั้ นไม่ ใ ช่คู่ ต่อสูข
้ อง
เหมียวอี ้
ํ ้ ว้ ซําอี
เหยียนซิวหยิบแผ่นหยกมาดูซาแล ้ ก ลูบเคราพลางส่าย
หน้าอย่างตกตะลึงไม่หยุด เขาไม่มท ่ ง อาศัยวรยุทธ ์ของ
ี างเชือจริ
https://novel-lk.blogspot.com/
เหมียวอี ้ ไม่ใช่แค่รอดชีวิตกลับมาได้ ทังยั
้ งติดสิบอันดับแรกของ
การปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษัต รด้ว ย ตอนนี ้เขาเรีย กได้ว่ า
้
หมอบพืนคารวะ เขาพบว่าเหมียวอีมี้ ความสามารถที่คนอืนไม่
่ มี
จริงๆ!
หลังจากนั้นครูห่ นึ่ ง ทังสามคนที
้ ่ นเต้
ตื ่ นดีใจไม่หยุดพบว่าหง
ซิ่วกับ หงฝู มี อ ารมณ์ สิ ้นหวั ง เล็ ก น้ อ ย หลั ง จากเชีย นเอ๋ อ ร ์
สังเกตเห็ น ก็เดาความคิดของพวกนางสองคนออก เห็ นได้ชดั ว่า
กําลังกังวลถึงเยียนเป่ ยหงผูเ้ ป็ นนายท่านของพวกนาง จึงเขา้ มา
้
จับ มือปลอบทังสองทั นที "พี่สาวทังสองไม่
้ ต อ้ งห่ ว ง ในเมื่อนาย
้
ท่ า นกลับ มาได้ ก็ ไม่ ท อดทิงนายท่ านเยีย นแน่ ไม่ แน่ ส องคนนั้ น
อาจจะกลับมาด้วยกันก็ได้"
้
ทังสองพยักหน้าอย่างฝื นยิม้ รู ้ว่าเหตุผลของเชียนเอ๋อร ์ดูฝืน
ความจริงเล็กน้อย และกําลังปลอบใจพวกนางสองคน ถ้าเหมียวอี ้
กลั บ มาแล ว้ นายท่ า นของตั ว เองก็ ส ามารถรอดกลับ มาได้
้ ไหนกั
เหมือนกัน มีหลักการนี ที ่ น ทะเลดาวนักษัตรใหญ่ขนาดนั้น
สองคนนั้นจะเจอกันหรือเปล่าก็ยงั ไม่รู ้เลย
่ อร ์กับเหยียนซิวก็ได้สติกลับมาแลว้ เช่นกัน พวกเขา
เสวียเอ๋
่ นดีใจเรืองตั
เอาแต่ตืนเต้ ่ วเอง ตอนนี จึ ้ งกา้ วออกมาปลอบใจสอง
คนนั้น...
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 443 เขาเจินไห่
้ กาํ ลังจะเกิดเรือง
่

หลังจากนั้นห้าวัน อาชามังกรตัวหนึ่ งก็วิงตะบึ

่ งมาถึงเขาเจิน้
ไห่ หลัง จากรายงานตัว เข า้ มาแล ว้ ก็ มุ่ง ตรงไปเรือนพัก แยก ผู ้
ที่มาไม่ ใ ช่ใ ครอื่น คือเหวินฟางแห่ ง สมาคมร า้ นค้า เมื องหนาน
เสวียนนั่นเอง
ผูห้ ญิงคนนี รู้ ้ว่าฐานะของตัวเองทีสมาคมร
่ ้านค้าต้อยตํ่า เรือง ่
่
ดีๆ บางเรืองไปไม่ ้
ถงึ นาง หลังจากรู ้ว่าเหมียวอีไปทะเลดาวนั กษัตร
นางก็ ไม่ ได้ต ด
ั ขาดการไปมาหาสู่ ก บ ั เชีย นเอ๋ อร ์และเสวี่ยเอ๋ อ ร ์
้
เพราะกลั ว ว่ า เหมี ย วอี อาจไม่ ก ลั บ มา นางรู ว้ ่ า สํ า หรับ เรื่อง
บางอย่าง การนํ าความงามไปประดับบนสิงที ่ ่งามอยู่ แลว้ นั้ นไม่ มี
ประโยชน์อะไร การส่งถ่านให้ท่ามกลางหิมะต่างหาก ถึงจะสาน
สัมพันธ ์ให้ใกลช ้ ด ่
ิ กันได้ ถึงอย่างไรก็แค่ลําบากวิงสองรอบ ไม่ได้
มีอะไรเสีย หาย ตัว เองอายุ ย งั น้อยลํ า บากนิ ด หน่ อยจะเป็ นไรไป
ดีกว่าตอนหลังอายุมากขึนแล ้ ว้ โดนคนอายุน้อยเรียกใช ้ได้ต าม
อําเภอใจ
หลังจากการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรใกลจ้ ะจบ นางก็
สื บ ข่ า วผลการปราบจลาจลจากสมาคมร า้ นค้า มาโดยตลอด
หลัง จากรู ข ้
้ ่ า วว่ า เหมี ย วอี จะกลั บ มา นางก็ ตื่นเต้น ดี ใ จมาก ขี่
อาชามังกรมารายงานข่าวดีทน ่ งที
ั ที นางดีใจทีสิ ่ ตั
่ วเองทุ่มเทไปไม่
สูญเปล่า นางรู ้ว่าโอกาสของตัวเองมาถึงแลว้ จริงๆ ไม่ตอ้ งพูดถึง
ค่ า ตัว ของคนที่รอดชีวิต กลับ มาจากการปราบจลาจลทะเลดาว
https://novel-lk.blogspot.com/
 ั เชีย นเอ๋ อ ร ์เสวี่ ยเอ๋ อ ร ์มาหลายปี
นั ก ษัต ร นางสานสัม พัน ธ ก์ บ
ขนาดนี ้ ถ้าเหมียวอีกลั
้ บมาแลว้ ไม่สนใจธุรกิจของนาง แบบนั้นก็
ึ้
จะฟังไม่ขนแล ว้
ระหว่ า งทางเหวิ น ฟางแทบจะหัว เราะออกมาอยู่ ห ลายครัง้
่
โอกาสในการเลือนตํ ่
าแหน่ งตัวเองทีสมาคมร ้านค้ามาถึงแลว้ !
พอมาถึงประตูเรือนพักแยก ก็ทงสั ิ ้ ตว ์พาหนะไวแ้ ลว้ บุกเขา้ ไป
โดยตรง พอเห็นผูห้ ญิงสีคน่ เหวินฟางก็พูดเสียงดังอย่างอดใจรอ
ไม่ไหวว่า "ข่าวดี ข่าวดี ขา้ มีข่าวดีมาบอกพวกท่าน..."
่ อร ์มองตนด้วยสีหน้ายิมแย้
พอเห็นเชียนเอ๋อร ์ เสวียเอ๋ ้ มสดใส
ก็อดงงไม่ได้ นางหัวหมุน ลองถามหยั่งเชิงดูว่า "พวกท่านรู ้อะไร
มาแลว้ ใช่ไหม?"
สองสาวพยักหน้ายิม้ เหวินฟางถามอย่างสงสัยอีกว่า "ข่าวที่
่
พีใหญ่ ของขา้ จะกลับมา พวกท่านรู ้แลว้ เหรอ?"
้ หา้ วันก่อนแลว้ " สองสาวพยักหน้าพูดด้วยรอยยิมอี
"รู ้ตังแต่ ้ ก
ครัง้
้ นที พอหย่อนกน้ นั่งลง ก็
เหวินฟางหันกายเดินไปขา้ งเก ้าอีทั
พู ด อย่ า งหมดอารมณ์เล็ ก น้อยว่ า "ควบอาชามัง กรวิ่งมาตลอด
ทางเพื่อรายงานข่าวดี ที่แท้พวกท่านก็รู ้แลว้ ขา้ เสียแรงที่ตืนเต้
่ น
แต่แปลกจัง ข่าวไม่ได้กระจายไปทั่วเมืองหลวง ทางการก็ยงั ไม่ได้
ประกาศอย่างเป็ นทางการด้วย ขา้ รู ้ข่าวจากช่องทางในสมาคม
ร ้านค้าแดนเซียน ทําไมพวกท่านถึงรู ้เร็วกว่าขา้ ได้ล่ะ?"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
สองสาวยิ มโดยไม่ พู ด อะไร ไม่ ส ะดวกจะเปิ ดเผยสายข่ า ว
อย่ า งหลิ น ผิ ง ผิ ง คิ ด ในใจว่ า 'หลิ น ผิ ง ผิ ง ก็ รู ข
้ ่ า วจากช่อ งทาง
สมาคมร ้านค้าแดนเซีย นเหมือนกัน เจา้ ตัวอยู่เมืองหลวง พอได้
ข่าวก็ใช ้อินทรีเทพส่งข่าวมาต่อทันที พวกเราย่อมรู ้เร็วกว่าเจ ้าอยู่
แลว้ '
เหวินฟางพลันกระโจนตัวขึนมา ้ จับ มือสองสาวเอาไว ้ แล ว้
พูดออดอ้อนว่า "พี่สะใภ้ทงสอง ั้ น้องเองก็ลําบาก ถ้าพี่ชายกลับ
มาแลว้ พวกท่านต้องช่วยพูดเป่ าหูนะ ไม่ว่าอย่างไรก็ตอ้ งให้พชาย ่ี
สนใจธุรกิจของน้องให้ได้ ธุรกิจน่ ะไม่ใช่ว่าจะทํากับใครก็ได้ การ
่
ดู แ ลน้อ งสาวตัว เองก็ เ ป็ นเรืองที ่ อยู่ ใ นหลัก ทํ า นองคลองธรรม
เหมือนกัน จะดูนอ้ งลําบากโดยไม่สนใจไม่ได้นะ! ถ้าไม่สนใจน้อง
จริงๆ น้องก็จะตามติดพวกท่านไม่จากไปไหนแลว้ "
สองสาวรู ว้ ่ า สถานการณ์ข องเหวิ น ฟางกับ เหมี ย วอี เป็้ น
อย่ า งไร ต้องการจะพึ่งพาเหมีย วอี อย่
้ า งเดี ย ว แต่ สิบ ปี มานี ้เหวิ
นฟางก็ทําให้พวกนางสองคนพูดไม่ออกเช่นกัน
"ไม่ ไปก็ ไม่ ต อ้ งไปสิ ! " เสวี่ยเอ๋ อร ์ถู จ มู ก นาง แล ว้ พู ด ด้ว ยสี
หน้า ล อ้ เลี ย นว่ า "ก็ อ ยู่ ต่ อ คอยอุ่ น เตี ย งกับ นายท่ า นเสี ย เลยสิ
รับรองว่าถึงตอนนั้น ไม่ว่าธุรกิจอะไรนายท่านก็จะทํากับเจ ้าหมด
แน่ "
หน้างามของเหวินฟางแดงกํ่า กลอกตาแลว้ พูดว่า "อย่าทํา
้
ให้ขา้ ยีเลย ขา้ ไม่เบียดเตียงกับพวกท่านสองคนหรอก"

https://novel-lk.blogspot.com/
 "นี่ ! เดียวนี
๋ รู้ ้จักยีแล
้ ว้ เหรอ ใช่ว่าเจ ้าจะไม่เคยนอนเบียดเตียง
กับพวกขา้ สองคนเสียเมื่อไร" เสวียเอ๋ ่ อร ์พูดด้วยสีหน้าประหลาด
ใจ สิบ ปี มานี ้เวลาอีกฝ่ ายมาหา บางครังก็ ้ จ ะนอนเบีย ดเตียงกับ
พวกนางและคุยเล่นกันตลอดคืน พูดคุยตามประสาผูห้ ญิง
เหวินฟางแยกเขียวยิ ้ งฟั นขู่ว่า "เสวียเอ๋
่ อร ์ ขา้ ขอเตือนท่ า น
ื่ ย งข า้ เสีย หาย ถ้า ทํ า ให้ข า้ แต่ ง งานไม่ ออก
นะ อย่ า ทํ า ให้ช อเสี
ท่ า นเองก็ อย่ า หวัง ว่ า จะอยู่ เป็ นสุ ข เลย" พู ด จบก็ เการัก แร เ้ สวี่ย
เอ๋อร ์
๊ จนเสวี
นางจักจี ้ ่ อร ์ขํากลิงทั
ยเอ๋ ้ นที

ความทุกข ์ที่สะสมมาหลายปี สลายหายไปหมดเพราะข่ า วดี

ข่าวเดียว บรรยากาศที่สุขสันต ์เริมปรากฏขึ
่ ้
นแล ่ บหงฝู
ว้ หงซิวกั
่ ่ขา้ งๆ มองจนทําหน้าอิจฉา
ทีอยู
"พวกเจา้ สองคนเลิกทําเป็ นเล่นได้แลว้ !" เชียนเอ๋อร ์ชําเลือง
่
มองหงซิวหงฝู แวบหนึ่ ง แลว้ ดึงเหวินฟางที่พัวพันไม่หยุดออกมา
้ า "ไม่ตอ้ งห่วงหรอก ขา้ ไม่ลม
พูดด้วยรอยยิมว่ ื ช่วยเจ ้าพูดต่อหน้า
นายท่ า นแน่ แต่ เ รื่องที่ นายท่ า นจะกลับ มา เจ า้ ต้อ งเก็ บ เป็ น
ความลับไวก้ ่อนนะ!"
เหวินฟางถามอย่างงงงันว่า "ทํ า ไมล่ ะ ? คนพวกนั้ นชอบหา
่
เรืองไม่ ใช่เหรอ? ประกาศข่าวที่พีชายข
่ า้ จะกลับมาออกไป จะได้
ขู่ขวัญพวกเขา"

https://novel-lk.blogspot.com/
 นางไปมาหาสู่กบั ทีน่ี บ่อยๆ รู ้ว่าตอนนี ทั
้ งสองกํ
้ าลัง อยู่ อ ย่ า ง
่
ลําบากทีเขาเจิ ้
นไห่
เชีย นเอ๋ อ ร ส์ ่ า ยหน้ า พู ด ว่ า "ไม่ ร ีบ บอกตอนนี ้ หรอก ยิ่ ง
ิ่
ตอนท้ายๆ ก็ยงมองคนบางคนได้ ชดั เจนขึน ้ ขา้ อยากจะดูว่าพวก
่
เขายังจะก่อเรืองอะไรอี ก อีกประเดี๋ยวจะได้ให้นายท่านคิด บัญชี
กับพวกเขาได้ชดั เจน!"
่ อร ์ก็ยมเย้
เสวียเอ๋ ิ ้ ยเช่นกัน
ประสบการณ์โ ชกโชนในสิ บ ปี นี ้ ทํ า ให้ห ญิ ง สาวทั้งสอง
้ นอ้ ยจริงๆ เริมมี
เติบโตขึนไม่ ่ แผนการความคิดแลว้ ...
้ บรองที่ศาลาบนภู เขา มี
ณ จวนหนานเสวีย น จัดโต๊ะเลียงรั
้ั และทิวทัศน์งดงาม เป็ นสถานทีรั
สุราอาหารชนดี ่ บรองแขกอย่างดี
้ บมา ทําไมต้องลําบากให้ผูช
"เหมียวอีกลั ้ ว่ ยฝานมาตอนรับ
ด้วยตนเอง?"
ทั้งสองนั่ งตรงข า้ มกัน ผู ท
้ ี่ พู ด คื อ หยางชิง่ ส่ ว นอี ก คนคื อ
ผูช ่
้ ว่ ยฝานจือฉางที ่ าหนักเจินอี
ตํ ้ ส่ ่ งมา หัวขอ้ สนทนาก็คอ ื เหมียว
้ จ้ ะกลับมาจากการปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตรแลว้
อีใกล
่
ฝานจือฉางได้ รบั คําสั่งให้ไปจัดระเบียบทีเขาเจิ
่ ้
นไห่ ย่อมต้อง
ั ความร่ว มมือจากหยางชิง่ ระหว่ า งทางต้องมาแจ ง้ ให้จ วน
ได้ร บ
หนานเสวียนรู ้ ถ้าคิดว่ามีคําสั่งจากฮั่วหลิงเซีย วแลว้ จะสามารถ
เขา้ มาทําตามอําเภอใจในอาณาเขตคนอืน ่ นอกจากจะเสียงให้
่ ห

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
ยางชิงควบคุ ้
มอยู่เบืองหลั
งจนเขารายงานผลงานไม่ได้แลว้ อย่าง
่
น้อยก็จะขัดใจกันได้ง่ายด้วย ทําไมต้องลําบากทําเรืองโง่ แบบนั้น
"ไม่ ลํ า บากหรอก ประมุ ข ตํ า หนั กมองเห็ นความสํ าคัญมาก
การที่เหมียวอีได้ ้ เลือนขั
่ ้ นประมุข จวน เป็ นเรืองที
นเป็ ่ ่แน่ นอนอยู่
แล ว้ ถื อ ว่ า สานสัม พัน ธ ก์ บ
ั สหายประมุ ข จวนคนใหม่ แ ล ว้ กัน "
่
ฝานจือฉางหั วเราะลั่น
เป็ นประมุ ข จวนโดยตรง? เมื่อพู ด คํ า นี ้ออกมา ชิง เหมยกับ
๋ ยื
ชิงจวีที ่ นรินสุราอยู่ขา้ งหลังหยางชิงก็
่ สห ่
ี น้าเปลียนไปเล็ กน้อย
ตํ า แหน่ ง ป ระ มุ ข จว นข อง ตํ า หนั ก เจิ ้นอี่ เรี ย กไ ด้ว่ า ไ ด้
ครอบครองคนละหนึ่ งจวนพอดี คนทีนั ่ ่ งอยู่ตําแหน่ งนั้นแลว้ มีใคร
จะอยากปล่อยไปง่ายๆ บา้ ง? ถ้าบอกว่าต้องทําให้ตําแหน่ งประมุข
จวนว่างหนึ่ งตําแหน่ ง เช่นนั้นหยางชิงที ่ ่ควบตําแหน่ งประมุขสอง
จวนก็อน ั ตรายแลว้ ดีไม่ดีอาจต้องแบ่งจวนหนึ่ งไปให้เหมียวอี ้ มี
ความเป็ นไปได้สูงมาก
หยางชิงหั่ นไปรับ ไหสุ ราจากมือชิง เหมย ยืนขึนริ้ นสุ ร าให้
่
ฝานจือฉางด้ วยตนเอง หลังจากคืนไหสุราให้ชงิ เหมยแลว้ ก็ถาม
หยั่งเชิงว่า "ในเมื่อประมุขตําหนักส่ง ผูช้ ว่ ยฝานลงมา แลว้ ก็รู ้ว่ า
่
เหมียวจะได้เลือนตํ าแหน่ งเป็ นประมุขจวน คาดว่าคงรู ้ถึงความคิด
ของประมุขตําหนักบา้ งแลว้ ไม่ทราบว่าเหมียวอีจะไปรั้ บตําแหน่ ง
่
ทีจวนไหน?"
่
ฝานจือฉางรู ้ าให้หยางชิงกั
้ว่าคําพูดนี ทํ ่ งวล เขาจงใจพูดแบบ
นี ้ แลว้ แสร ้งพูดอย่างไม่สนใจใยดีว่า "สนใจทําไมว่าเขาจะไปรับ
https://novel-lk.blogspot.com/
ตํ า แหน่ ง ที่จวนไหน ที่ข า้ กัง วลคือ จะจัด การธุระที่เขาเจินไห่
้ ไม่
สําเร็จ จะเอาอารมณ์จากไหนไปครุน ่ คิดว่า เขาจะไปเป็ นประมุ ข
่
จวนทีไหน"
่
หยางชิงตาเป็ นประกาย ทุ ก คนล ว้ นเป็ นคนฉลาด ฟั ง จาก
คําพูดและนํ ้าเสียง ก็รู ้แลว้ ว่าฝานจือฉางต้
่ องการอะไร เจา้ รับคํา
สั่งจากประมุขตําหนักให้ไปจัดการธุระเล็กๆ ที่เขาเจินไห่ ้ ยังกลัว
ว่าจะจัดการไม่สําเร็จทําไมอีก? ที่พูดออกมาแบบนี ต่ ้ อหน้าขา้ ก็
่
เพีย งกัง วลว่า ถ้า ก่ อเรืองอะไร ่
ข า้ หยางชิงจะไม่ พ อใจ แล ว้ ข า้ จะ
แอบวางกับดักอยู่เบืองหลั้ งเท่านั้นเอง
่
หยางชิงยกจอกสุ ้
ร าขึ นพร ้ ่ว ยฝานนํ า คํ า สั่ง
อ้ มพู ด ว่ า "ผู ช
ของประมุ ข ตํ า หนั ก มาจัด การธุระที่เขาเจินไห่้ แม้จ ะเป็ นอาณา
เขตใต้ส งั กัด ของหยางชิง่ แต่ ก ารช่ว ยเหลือธุระของผู ช ้ ่ว ยฝาน
่ พึ
่ งกระทํา"
เป็ นเรืองที
เมื่อได้คํามั่นสัญญาที่ตัว เองต้องการ ฝานจือฉางก็่ ย กจอก
้ ม
สุราขึนดื ่ หลังจากวางจอกสุราลง ก็พูดเสียงตํ่าว่า "ก่อนจะมา
ได้ยิ น ประมุ ข ตํ า หนั ก พลั้ งปากว่ า เหมี ย วอี สะดุ
้ ด ตาประมุ ข
ปราสาท มี อ าณาเขตดี ๆ ที่ เตรีย มไว ใ้ ห้เ หมี ย วอี แล ้ ว้ ตอนนี ้
ตําหนักเจินอี้ รั
่ งเหมี
้ ยวอีไว้ ไ้ ม่ได้ ประมุขตําหนักให้ขา้ มาจัด การ
้
ธุระให้สําเร็จ ให้เหมียวอีจากไปอย่ างมีความสุข อย่าให้เกิดชนวน
ความขัดแย้งอะไร”
่
"อ้อ…" หยางชิงเผยสี ห น้า เข า้ ใจแจ่ มแจ ง้ ในทันที ในใจทัง้
ั้
ยินดีท งตกใจ ยินดีที่เหมีย วอีจะออกไปจากตํ
้ ้ ่ ไม่ มา
า หนั ก เจินอี
https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
แย่งอาณาเขตของเขาแลว้ ทีตกใจคื ่ าเหมียวอีจะเข
อไม่น่าเชือว่ ้ า้
ตาประมุ ข ปราสาท ทุ ก วัน นี ้ หยางชิ่งแม้แ ต่ ห น้ า ของป ระ มุ ข
ปราสาทก็ยงั ไม่เคยเห็นเลย ในใจนึ กอิจฉาอยู่บา้ ง
เขาเองก็พูดอย่างยื่นหมูย่นแมวว่
ื ่
า "มีเรืองบางอย่ างที่ขา้ ลืม
เตือนผูช้ ว่ ยฝาน ขา้ ได้รบั การรายงานจากเบืองล่้ าง ตอนนี ผู
้ ช้ ว่ ย
่ งหัวเหมือนจะกําลังตรวจตราอยู่ทเขาเจิ
เสินเฟิ ่ี ้ "
นไห่
้ จะถูกสามสํานักใหญ่
เขาเองก็ไม่ใช่คนหูหนวก แม้เขาเจินไห่
ควบคุม แต่เขาเองก็มีสายข่าว ที่เสินเฟิ
่ ่
งหัวไปทําเรืองไร ้ยางอาย
่
จะปิ ดบังสายตาเขาไปได้อย่างไร เรืองบางอย่ างเขาแค่ปิดตาขา้ ง
หนึ่ งและไม่สนใจเท่านั้น
"ผูช ่ างขยันจริงๆ!" ฝานจือฉางกลอกตาและหั
้ ว่ ยเสินช่ ่ วเราะ
เบาๆ "ก่อนจะไปจัดระเบีย บที่เขาเจินไห่
้ ขา้ เองก็อยากทํา ความ
เขา้ ใจสถานการณ์ของเขาเจินไห่ ้ ให้มากๆ กันไวด้ ก ี ว่าแก ้ เกรงว่า
ต้องรบกวนเวลาพีหยางที ่ ่
จวนหนานเสวี ยนสักหน่ อยแลว้ " เจตนา
ก็คอ ้ งไม่ไปเขาเจินไห่
ื ตอนนี จะยั ้
่ มบางๆ
หยางชิงยิ ้ "ไม่ ร บกวนหรอก ขอแค่ ผู ช
้ ่ว ยฝานไม่
่
รังเกียจทีหยางชิ ่ อนรับไม่ดก
งต้ ี ็พอแลว้ !"
ทั้งสองยกสุ ร าดื่ มอย่ า งสบายใจ ท่ า ทางคุ ย กัน อย่ า งถู ก
อัธยาศัย

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ บ รองแล ว้ ก็ ส่ ั งให้ค นพาฝานจื่ อฉางไป
หลั ง จากเลี ยงรั
่ เอามือไขวห
พัก ผ่ อน ส่ ว นหยางชิงก็ ้ ลัง ยืนพิงระเบีย งพร ้อมมอง
่ นลงเขาไป
ร่างทีเดิ
ชิงจวี๋เดินมาขา้ งกายเขา แลว้ ถามว่า "ผูช
้ ว่ ยฝานรับ หน้า ที่
จัดการธุระให้ประมุขตําหนัก แต่ไม่ไปทําความเขา้ ใจสถานการณ์
ที่ เขาเจิ นไห่
้ กลั บ มาทํ า ความเข า้ ใจสถานการณ์ ท่ี นี่ นี่ คื อ
หลักการอะไรกัน?"
หยางชิงพู่ ดเหน็ บแนมว่า "เจ ้าคิดว่าเขาอยากทําความเขา้ ใจ
สถานการณ์จริงเหรอ? เขาปรารถนาจะให้เสินเฟิ ่ งหัวโชคร ้ายใจ
จะขาด ในบรรดาผูช ้ ว่ ยหลายคน เสินเฟิ ่ งหัวประจบสอพลอเก่ ง
ที่สุด ได้รบั ความโปรดปรานจากประมุขตําหนัก ผูช ้ ว่ ยหลายคน
้
รวมทังฝานจื ่
อฉางโดนเสิ ่
นเฟิ งหัวกดหัวมาตลอด เรืองน่ ่ ารําคาญ
ใจเล็กน้อยระหว่างเสินเฟิ ่ งหัวกับเหมียวอี ้ เจ ้าคิดว่าผูช ่
้ ว่ ยคนอืนๆ
่
จะไม่รู ้เหรอ? ถ้าฝานจือฉางไปตอนนี ้แลว้ พบเสินเฟิ
่ งหัว ให้เสิ่น
เฟิ งหัว เข า้ ใจว่ า เกิ ด เรื่องอะไรขึ น ้ ก็ จ ะหาวิ ธ ี กู ส้ ถานกา รณ์
แน่ นอน"
ชิงจวี๋เขา้ ใจทันที ถามว่า "ฝานจือฉางอยากจะรอให้
่ ่
เสินเฟิ ง
หัวไปก่อน แลว้ ค่อยไปควบคุมสถานการณ์ท่ีเขาเจินไห่
้ หรือเจ า้
คะ?"
หยางชิ่งส่ า ยหน้ า เล็ ก น้ อ ย "ยัง ต้อ งควบคุ ม อี ก เหรอ? จะ
้
ควบคุ มอย่ า งไรล่ ะ ? หรือว่ า จะจับ ตัว ทุ ก คนของเขาเจินไห่ ? ยิ่ง
่ิ
ควบคุมก็ยงกดดั นให้คนเป็ นหมากระโดดกําแพง คนของเขาเจิน ้
https://novel-lk.blogspot.com/
ไห่ตอ้ งมาขอร ้องให้ชว่ ยชีวิต แน่ ไม่แน่ อาจจะไปรบกวนเสิ่นเฟิ ง
หัว อีก ด้ว ยสถานการณ์ข องเขาเจินไห่ ้ ตอนนี ้ หากฝานจื่อฉาง
ฉลาด พอไปถึงแลว้ ก็กน ่ กมือ้ ไม่ทําอะไรและไม่เปิ ดเผยข่าว
ิ ดืมสั
ลืออะไร พยายามทําให้คนที่เที่ยวก่อความวุ่นวายไปทั่วพวกนั้ น
้ บมา แลว้ คอยดูละครสนุ กๆ
รู ้สึกสบายใจก็พอ แค่รอให้เหมียวอีกลั
ก็พอแลว้ "
ชิงจวี๋ถามอย่างประหลาดใจ "แลว้ ฝานจือฉางจะจั
่ ดการธุร ะ
สําเร็จได้อย่างไร? จะไปรายงานประมุขตําหนักได้อย่างไรเจ ้าคะ?"
"ถ้าจัดการสําเร็จ จะไม่เป็ นการช่วยตามเช็ดลา้ งให้เสินเฟิ ่ ง
หัว หรอกหรือ ?" หยางชิงพู ่ ด ด้ว ยรอยยิ ม ้ "ถึ ง ตอนนั้ นแค่ ผ ลัก
ความรับ ผิ ด ชอบไปให้เ สิ่นเฟิ งหัว ก็ พ อแล ว้ ไม่ ใ ช่ว่ า ตัว เองไม่
พยายาม แต่ ค วามยุ่ ง ยากที่เสินเฟิ
่ งหัว ก่อไวย้ ากจะจัด การจริงๆ
ขอ้ อ้างดีๆ แบบนี ้ ถ้าไม่ใช ้จะไม่เสียดายเหรอ? เจา้ คิดว่าบรรดา
ลู ก น้องคนสนิ ท พวกนั้ นของเหมีย วอีเป็ ้ นใบ เ้ หรอ? ถึง ตอนนั้ น
้ ดบัญชีกบ
เหมียวอีจะคิ ั ใคร คนนั้นก็ตอ้ งรับผิดชอบ เฮอ้ ! เรืองนี่ ก็
้
เตือนพวกเราเหมือนกัน ยิ่งตําแหน่ งสูง ก็ย่งถู ิ กคนตําแหน่ ง ล่ า ง
ปิ ดบังอําพรางได้ง่าย"
ชิงเหมยก็เดินมาถามขา้ งๆ เช่นกันว่า "แลว้ เราจะทําอย่างไร
เจ ้าคะ?
้ ้น ปิ ดตาขา้ งเดียวต่อไป ก่อนหน้า นี ้ไม่
"ไม่ตอ้ งทําอะไรทังนั
เคยพูดอะไรเลย ตอนนี ก็ ้ ไม่จําเป็ นต้องพูดเช่นกัน ทําเยอะไปกลับ
จะทํ า ให้ค นหวาดระแวงด้ว ยซํา้ พวกเราไม่ จํ า เป็ นต้องไปเอาใจ
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
เหมียวอีในตอนนี ้ ก่อเรืองไปก่
่ ่
อเรืองมาเขาเจิ ้ ก็ยงั เป็ นของขา้
นไห่
อยู่ดี ขา้ อยากจะจัดการเมื่อไร ก็ลว้ นเป็ นเรืองที ่ ่ง่ายดายเหมื อ น
พลิกฝ่ ามือ เปิ ดโปงเรืองเสิ่ ่
นเฟิ ่
งหัวต่อฝานจือฉาง แค่ให้พวกเขา
ใส่ความ ส่วนพวกเราก็เป็ นคนนอกต่อไป ไม่ได้ทําให้ใครขุ่นเคือง
ใจทังนั้ ้น" หยางชิงเอี ่ ยงศีรษะพูด "อีกสักพักให้คนหาวิธเี ปิ ดโปง
่
เรืองที ่เสินเฟิ
่ ่
งหัวทําทีเขาเจิ ้
นไห่ ่
ให้ฝานจือฉางรู ้สักหน่ อย เขาจะ
ได้ไม่สืบข่าวไปทั่วจนแหวกหญ้าให้งูตืน…เขาเจิ ่ ้
นไห่ กําลังจะเกิด
่
เรืองแล ว้ ย่อมต้องมีคนออกมารับผิดชอบ"
้ อ เรืองหลั
"เจตนาของประมุ ข จวนก็ คื อ ให้เหมีย วอีก่ ่ ง จาก
๋
กลับมาหรือเจ ้าคะ?" ชิงจวีถาม
่ มเจื
หยางชิงยิ ้ ่อน "ใช่ว่ า เจ า้ จะรู ้จัก เจ า้ หนุ่ ม นั่ นวันแรกเสี ย
เมื่อไร หรือเจา้ คิดว่าเจา้ เด็กนั่นเป็ นคนทีรั ่ บมือด้วยได้ง่าย? คนที่
เขาฆ่ามีนอ ้ ยไปเหรอ? ครังนี ้ เขามี
้ อํานาจที่ถือกลับ มาจากทะเล
ดาวนักษัตร เกรงว่าแม้แต่ขา้ เขาก็จะไม่เห็นอยู่ในสายตา เขาเจิน้
้ ้ ถ้า ไม่ มีค นสัง เวยชีวิต ให้ มีห รือที่เขาจะยอม
ไห่ วุ่ นวายถึง ขันนี
หยุด!"
…………………………

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 444 ถึงเวลากลับ

"แม้แต่นายท่านก็ ไม่เห็ นอยู่ใ นสายตา?" ชิงเหมยสงสัย พูด

้
ด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า "หรือว่าเขาลืมแลว้ ว่าใครดึงตัวเองขึนมา?
ี ายท่าน ในปี นั้นเขาคงตายทีถํ
ถ้าไม่มน ่ าล่
้ องนิ ภาแลว้ "
่
"พู ด เรืองพวกนี ้ก็ ไ ม่ มี ค วามหมายอะไรแล ว้ เขาเองก็ เ คย
้ า้ ไม่ มี ใ ครติ ด หนี ้ อะไรกัน แล ว้ เป็ นอดี ต ไป
ทุ่ ม เทชีวิ ต รับ ใช ข
หมดแลว้ ! ถําล่ ้ องนิ ภา…" หยางชิงถอนหายใจ
่ "เวลาผ่านไปเร็ว
จริง ๆ! เวลาสั้นๆ ไม่ ก ี่สิ บ ปี คนเลี ยงม้ ้ า ที่ จวนถํ าเล็
้ ก ๆ คนหนึ่ ง
ตอนนี มี ้ ตําแหน่ งเท่าขา้ แลว้ ตอนที่ขา้ อายุเท่านั้ น แม้แต่ประมุ ข
้ ยงั เป็ นไม่ได้ ตอนนั้นพวกเจ ้าสองคนยังไม่ได้อยู่กบ
ถําก็ ่
ั ขา้ ขา้ ชืน
ชมความสามารถของเจา้ เด็กนั่นมาโดยตลอด เพียงแต่นึกไม่ถึง
ว่าจะประสบความสําเร็จเร็วขนาดนี ้ และยิ่งนึ กไม่ถึงว่าการปราบ
จลาจลทะเลดาวนักษัตรจะทําให้เขาสมปรารถนา เขา้ ตาประมุข
ปราสาท ถือว่าบินเหนื อยอดไม้แลว้ !"
ชิงจวี๋ลองถามดูว่า "เขาจะโทษประมุขจวนหรือเปล่าว่าดู แล
คนของเขาไม่ด?ี "
"โทษขา้ เหรอ? ยังจะให้ขา้ ดูแลอย่ างไรอีก? ถ้าไม่มีข า้ คอย
ปิ ดตาขา้ งหนึ่ งอยู่เบืองหลั
้ ง อาศัยแค่ผห ่ มี
ู ้ ญิงตัวเล็กๆ สองคนทีไม่
ใครสนใจแลว้ จะควบคุมอยู่ทเขาเจิ ่ี ้ ได้ถงึ สิบปี เหรอ? เหมียวอี ้
นไห่
เองก็ทําให้คนของสามสํานักใหญ่ไม่พอใจหมดแลว้ ปัญหาที่ก่อ
่
ไว ้ หรือจะให้ขา้ ขัดใจคนอืนเพื ่อคนคนเดียวที่ไม่รู ้ว่าจะรอดชีวิต
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้
กลับ มาได้ห รือ เปล่ า ? สองจวนของข า้ ไม่ ไ ด้มี แ ค่ เ ขาเจิ นไห่
เป็ นไปไม่ได้ที่ขา้ จะเพิกเฉยต่อสถานการณ์ของสองจวนเพือเขา ่
้
เจินไห่ !" หยางชิงพู่ ดอย่างเย็ นชาว่า "ไม่ตอ้ งห่วงหรอก เจา้ เด็ ก
นั่นไม่ใช่คนทีสมองไม่
่ รู ้จักพลิกแพลงแก ้ปัญหา"
้
เขาเจินไห่ ในที่สุ ด เสิ่นเฟิ งหัว ที่อยู่ ที่นี่ มาเกือบครึงเดื
่ อ นก็
ี่
ออกไปแลว้ เป็ นไปไม่ได้ทเขาจะอยู ี่
่ทเขาเจิ ้ ตลอด
นไห่
ในที่สุดก็ส่งเจา้ คนน่ ารําคาญคนนี ้กลับ ไปเสียที เชียนเอ๋ อร ์
่ อร ์โล่งใจแลว้ ทังสองไปหาเยารั
กับเสวียเอ๋ ้ ่ ยนในป่ าลึกเพือแจ
วเซี ่ ง้
่ี ยวอีจะกลั
ข่าวดีทเหมี ้ บมา
่ ยนคิดจะกลียกล่
เดิมทีเยารัวเซี ้ ้
อมให้เด็กสาวทังสองไปกั บตน
แต่ พ อได้ข่ า วแล ว้ ก็ ต กตะลึง "เจ า้ เด็ ก นั่ นรอดชีวิต กลับ มาจริง
เหรอ?"
้
เขาไม่คิดเลยว่าเหมียวอีจะรอดชี วิตกลับมาได้ ถ้าไม่กลัวว่า
หญิ ง สาวสองคนนี ้ จะปวดใจ ในตอนแรกแม้แ ต่ ต ักแตนน้
๊ อย
้ วยซํา้
สามสิบห้าตัวเขาก็จะไม่ให้เหมียวอีด้
่ อร ์บอกอย่างภาคภูมิใจว่า "นายท่านได้อน
เสวียเอ๋ ั ดับสิบใน
การปราบจลาจลทะเลดาวนักษัตร!"
"อั น ดั บ สิ บ เหรอ!" เยารั่วเซีย นตกตะลึ ง มาก จากนั้ นก็
กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ "วะฮ่าๆ บนตัวเจา้ เด็กนั่ นต้องมี
ของกลับมาไม่นอ้ ยแน่ เลย! นางหนู พอเจ ้าเด็กนั่นกลับมาแลว้ ให้
เขามาพบขา้ ทันที!"
https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ ่งจะส่งเสินเฟิ
ทางนี เพิ ่ งหัวไป ใครจะคิดว่าเพิ่งผ่านไปสองวัน
ผูช
้ ว่ ยฝานของตําหนักเจินอี ้ ก็
่ มาแลว้ ทําเอาทุกคนของเขาเจินไห่
้
ต้อนรับอย่างกระตือรือร ้น
้ ่ว ยฝานท่ า นนี ้วางตัว ดี ก ว่ า เสิ่นเฟิ งหัว มาก มี สี ห น้า
แต่ ผู ช
นุ่ มนวลอ่ อนโยนกับ ทุ ก คน ท่ า ทีที่มีต่ อเชีย นเอ๋ อร ์เสวี่ยเอ๋ อร ์ก็ มี
มารยาท เวลาว่างๆ ก็ดึงพวกโจวหวนไปหาประมุข ถําสายต่ ้ า งๆ
ของเขาเจินไห่ ้ ้
ทังสามคนอยู ่ในช่วงเวลาสําคัญทีช่ ่ วงชิงตํา แหน่ ง
ประมุขขุนเขา จึงเต็มใจคอยรับใช ้
้
ทังเขาเจิ ้
นไห่ ไม่มีใครดูออกว่าผูช ่
้ ว่ ยฝานจือฉางได้ รบั คําสั่ง
้ ให้
จากประมุขตําหนักเจินอี ่ มาจัดระเบียบ แค่นึกว่ามาเทียวเล่
่ น
ที่ จริง ในอาณาเขตตํ า หนั ก เจิ นอี ้ ่ ทั้งหมด ก็ ไ ม่ มี ใ ครรู ถ้ ึ ง
ภารกิจที่ฝานจือฉางมาที
่ ่นี่ ถ้าฝานจือฉางไม่
่ บอกหยางชิง่ หยาง
่ ไ ม่ รู เ้ ช่น กัน ที่ ฮั่วหลิ ง เซีย วข า้ มหัว ที่ ปรึก ษาไปแนะนํ าให้
ชิงก็
ผู ช้ ่ว ยจัด การ ก็ เพราะไม่ อยากประกาศเรืองนี ่ ้ ถึง อย่ า งไรเรืองก็
่
เกี่ยวโยงถึง ประมุ ข ปราสาท ยิ่งไปกว่ า นั้ นการที่ประมุ ข ตํ า หนั ก
ประจบประมุขขุนเขา มันใช่เรืองที ่ ฟั
่ งขึนเหรอ?
้

ฮั่วหลิง เซีย วไม่ อยากทํ า เรืองที

่ ่อยุ ติธ รรมกับตัว เองแบบนั้น
จริง ๆ แต่ ช ่ว ยไม่ ไ ด้ที่ ประมุ ข ปราสาทสั่งให้เ ขาเกลี ยกล่้ อ มให้
้ ่ทปราสาทดํ
เหมียวอีอยู ี่ าเนิ นจันทร ์ต่อ เขาเองก็ไม่มที างเลือก
การปราบจลาจลทะเลดาวนั ก ษั ต รจบลงไปนานขนาดนี ้
สุ ด ท้า ยก็ ต อ้ งประกาศข่ า วผู ร้ อดชีวิต ท่ า นทู ต สายมะโรงเองก็
อยากให้คนได้รู ้ผลงานทีน่ ่ าภูมใิ จของสายมะโรง
https://novel-lk.blogspot.com/
 พอข่ า วมาถึ ง ก็ ส ะเทื อ นจวนหนานเสวี ย นไม่ น้อ ย ประมุ ข
้ งเขาเจินไห่
เหมียวอีแห่ ้ ้ งได้อน
รอดชีวิตกลับมาเหรอ? ทังยั ั ดับสิบ
ด้วย!
้
โดยเฉพาะเขาเจินไห่ ไม่รู ้ว่ามีคนมากมายเท่าไรลุกลีลุ้ กลน
่ ่บนกระทะร ้อน
เหมือนกับมดทีอยู
"เขารอดชีวต ่ นอยู่ในจวน
ิ กลับมาจริงเหรอ..." เถียนชิงเฟิ งทียื
ฝึ กตนกล่าวอย่างตกตะลึง ยืนเหม่ออยู่ในสวน ยืนอยู่ตรงนั้ นทัง้
วัน
้
โจวหวน เหมาอีฝานและหลิ ่ ยนที
วเชี่ ่
ตอนนี ้ าลังนั่งเรืออยู่บ น
กํ
ทะเลสาบใสแจ๋วระยิบระยับ เที่ยวเล่นอยู่ขา้ งนอกเป็ นเพือนผู ่ ช้ ว่ ย
ฝาน หลังจากได้รบั ข่าวจากศิษย ์ร่วมสํานักที่อยู่จวนถํานั ้ ้น พวก
เขาก็ ร อ้ นรนเช่ น กั น ทั้ งสามรีบ กลั บ ไป เตรีย มคิ ด หา ทา ง
ช่วยเหลือตนเอง
่
แต่กลับโดนฝานจือฉางยื ้ ้ "หรือว่าไม่เต็มใจอยู่เป็ นเพื่อน
อไว
ผูช
้ ว่ ยอย่างขา้ ?"
โจวหวนทีติ่ ดตามอยู่ขา้ งกายยิมแห้
้ ง "ประมุขขุนเขากําลังจะ
กลับ มาแล ว้ พวกเราต้องรีบ เตรีย มต้อ นรับ ไม่ เช่นนั้ นจะดู เ สี ย
มารยาท"
ฝานจื่อฉางแสร ้งทํ า เป็ นไม่ รู ้เรืองขั
่ ด แย้ง ของพวกเขา "รีบ
ทําไม ประมุขขุนเขาของพวกเจา้ ยังไม่กลับมาไม่ใช่เหรอ? ขา้ ว่า

https://novel-lk.blogspot.com/
พวกเจ ้าไม่เห็ นขา้ อยู่ในสายตามากกว่ามัง้ หรือว่าผูช
้ ว่ ยอย่างขา้
ิ่
ไม่ยงใหญ่ เท่าประมุขขุนเขาเล็กๆ คนเดียว?"
้
ในใจทังสามร ้อนรนมาก แต่ ก็ ไม่ ส ะดวกจะขัด ใจเขา ตอน
่ ยนพู
แรกหลิวเชี ่ ดอะไรไวก้ บ ่ อร ์ นางเองก็รู ้
ั เชียนเอ๋อร ์และเสวียเอ๋
ชดั อยู่แก่ใจ จึงกัดฟั นกล่าวอําลา "ไม่ปิดบังท่านผูช ้ ว่ ย ระหว่างที่
้ ญิ ง ทั้งสองของประมุ ข
ประมุ ข ขุน เขาไม่ อ ยู่ พวกเราทํ า ให้ผู ห
ขุน เขาขุ่น เคื อ งใจมากมาย ถ้า ไม่ เ ตรีย มตัว แต่ เ นิ่ นๆ หลัง จาก
ประมุขขุนเขากลับมาแลว้ ก็เกรงว่าจะไม่ปล่อยพวกเราไป"
่ ก็เป็ นเช่นนี !"
"ทีแท้ ้ ฝานจือฉางหั
่ วเราะลั่นทันที "พวกเจา้ คิด
่
มากไปแลว้ พวกเจ ้าตืนตกใจไปเองแน่ นอน!"
้
ทังสามมองหน้ ่ ่ก รีบขอคําแนะนํ า "หมายความว่า
ากันเลิกลั
อย่างไรหรือ?"
่
ฝานจือฉางส่ ายหน้าหัวเราะ "จะบอกความจริงให้นะ ก่อนขา้
จะมา ก็ รู ้อยู่ แล ว้ ว่ า ประมุ ข ขุนเขาของพวกเจ า้ จะกลับ มา ข า้ จะ
เปิ ดเผยขอ้ มูลให้พวกเจา้ รู ้สักหน่ อย พอเหมียวอีกลั ้ บมาครังนี
้ ้ ก็
จะออกจากจวนหนานเสวียนไปรับตําแหน่ งประมุขจวนที่อืน ่ เขา
ไปคนเดียว พวกเจ ้าจําเป็ นต้องกลัวเขาด้วยเหรอ?"
้
ทังสามทั ้
งประหลาดใจทั ้ ใจ หลิวเชี
งดี ่ ยนยั
่ งคงถามอย่างกังวล
ว่า "แต่ถา้ ก่อนไปเขาลงมือกับพวกเรา จะทําอย่างไรล่ะ?"
่
ฝานจือฉางพู ดเย้ยว่า "พวกเจา้ วางใจได้เต็มที่เลย พวกเจา้
คงไม่ได้คิดว่าขา้ มาที่นี่ เพียงเพื่อตรวจตราใช่ไหม? จะบอกให้นะ
https://novel-lk.blogspot.com/
ข า้ มาตรวจตราตามคํ า ประกาศิ ต ของประมุ ข ตํ า หนั ก ถ้า ข า้
ต้องการจะปกป้ องพวกเจ ้าสามคน แลว้ เหมียวอียั้ งจะกลา้ เป็ นศัตรู
กับประมุขตําหนักเชียวหรือ? แน่ นอน พวกเจา้ สามคนหวังนํ ้าบ่อ
่ วย ขา้ เองก็ไม่รงั้ เชิญตามสบาย!"
หน้าจะไปขอให้คนอืนช่
้
ทังสามเรียกได้ว่าดีใจเหนื อความคาดหมาย จากนั้นขออภัย
้ แลว้ ตังใจปรนนิ
ซําๆ ้ บต ้
ั ริ บั ใช ้มากขึน...
เสิ่นเฟิ งหัว ที่ตัว อยู่ ตํ า หนั ก เจินอี
้ ่ตกใจนิ ด หน่ อยหลัง จากรู ้
่ าเหมียวอีจะกลั
ข่าว ไม่น่าเชือว่ ้ บมาแลว้ ? แต่ก็ได้ข่าวจากปากฮั่ว
หลิงเซียวมาเช่นกัน พอรู ้ว่าเหมียวอีกํ้ าลังจะย้ายออกไป จึงไม่ได้
เก็บมาใส่ใจ ขอแค่ตนหลบอยู่ในตําหนักเจินอี ้ ไม่
่ ออกไปไหน เจ ้า
เหมียวอีนั้ ่ นจะบุกมาทําอะไรตนทีตํ ่ าหนักเจินอี
้ ได้
่ ?

จากนั้ นรีบ ส่ ง ข่ า วไปให้พ วกโจวหวนรู ้ บอกสามคนนั้ นว่ า

เหมียวอีกํ้ าลังจะย้ายออกจากจวนหนานเสวียน ให้สามคนนั้นไม่
ต้องกลัว ทนไว!้ พอเหมียวอีไปแล ้ ่ กอย่างก็ย่อมผ่านไป
ว้ เรืองทุ
แน่ นอน เขาเองไม่ ได้ห วัง อะไรกับ พวกโจวหวน ยัง ต้องใช ้
ความพยายามกับฮั่วหลิงเซียวอยู่ ขอแค่ฮ่วหลิ ั งเซียวพอใจ เขาก็
ไม่ คิด ว่ า คนตํ่ าต้อยอย่ า งเหมีย วอีจะทํ
้ า อะไรเขาได้ จึง พยายาม
ประจบให้ฮ่วหลิั ่ บหลิวซิงก็ไม่เวน้
งเซียวพอใจทันที เทียนอวีกั
่ งหัวยืนยันแลว้ ว่าเหมียวอีจะออกจาก
พอได้รบั ข่าวจากเสินเฟิ ้
จวนหนานเสวีย น ทางนี ้ก็ มี ฝ านจื่อฉางระงับ เหมี ย วอี อยู
้ ่ พวก
โจวหวนก็สงบใจลงมาก จึงตอบกลับเสินเฟิ ่ งหัวว่า ให้ผูช ่
้ ว่ ยเสิน

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ กลา้ ทํา
วางใจ สามสํานักใหญ่ไม่ได้ถูกรังแกได้ง่ายๆ เหมียวอีไม่
อะไรพวกเขาหรอก
่ ่ตัวเองเหยียบเรือสองแคม สมคบคิด
พวกเขาไม่ได้พูดเรืองที
่
กับฝานจือฉาง ้ นทังนั
ขอแค่ไม่ใช่คนโง่ก็จะทําแบบนี กั ้ ้น
่ งหัวได้รบั คําตอบกลับมา พอเห็นทังสามมั
เสินเฟิ ้ ่นใจขนาดนี ้
ในใจเขาก็หายกังวล เพียงแต่เสียดายที่ต้องปล่อยผูห
้ ญิงสองคน
นั้นทีเขาเจิ
่ ้ ไป
นไห่
เชีย นเอ๋ อ ร ก์ ับ เสวี่ ยเอ๋ อ ร ท
์ ่ี อยู่ เ ขาเจิ นไห่
้ รู ส้ ึ ก ถึ ง ความ
่
เปลียนแปลงของเขาเจิ ้ อย่างชดั เจน นายท่านยังไม่กลับมา มี
นไห่
เพีย งข่ า วที่บอกว่ า จะกลับ มา ทุ ก คนของเขาเจินไห่ ้ ล ว้ นสุ ภ าพ
เกรงใจเวลาเจอพวกนาง เวลามีหรือไม่มีเรืองอะไรก็ ่ จะมาขอคํ า
เสนอแนะจากพวกนาง
ต่อให้พวกโจวหวนจะบอกประมุขถําแต่ ้ ละสายว่าไม่ตอ้ งกลัว
้
แต่ ก็ ย งั พากันส่ ง ข่ า วขึนไป รายงานสถานการณ์พืนที ้ ่ที่ตัว เอง
ควบคุม พวกเขาไม่อยากก่อเรืองให้ ่ ้
วุ่นวายจนถึงขันไม่ เหลือทาง
ถอย
เหยียนซิวที่คอยช่วยเหลือหญิงสาวทังสอง ้ นับว่ารู ้สึกได้ถึง
พลัง ความน่ ากลัวของเหมียวอีแล ้ ว้ ตัว ยัง ไม่ ท น
ั กลับมา ก็ ทํ า ให้
่ั
คนชวพวกนั ้นอยู่ไม่เป็ นสุขแลว้

ณ จวนหนานเสวียน สัตว ์พาหนะไม่กตั ่ี วบุกเขา้ มาในประตู

ใหญ่ ฉิ น เวยเวยที่ สวมชุด กระโปรงสี ข าวกระโดดลงจากสัต ว ์
https://novel-lk.blogspot.com/
 ี่
พาหนะ พอถามได้ความว่าประมุขจวนอยู่ทไหน นางก็มุ่งตรงไปที่
ภูเขาด้านหลัง
หลัง จากเห็ นหยางชิงนั่ ่ งขัด สมาธิอยู่ ลํ าพังที่ภู เขาด้านหลัง
นางก็ทําความเคารพ แลว้ ถามตรงๆ ว่า "ท่านพ่อ ข่าวที่เหมียวอี ้
่
จะกลับมาเป็ นเรืองจริ
งใช่ไหม?"
หยางชิงหย่่ อนสองขาลงจากเตียงแลว้ ยืนขึน้ พยักหน้าตอบ
่
ว่า "เป็ นเรืองจริ
ง"
ฉิ นเวยเวยตาเป็ นประกาย ถามว่า "ท่านรู ้นานแลว้ ใช่ไหม?"
ความหมายในคําพูดก็คอ ื ทําไมท่านไม่บอกขา้ ให้เร็วกว่านี ?้
่
หยางชิงขมวดคิ ้
วแรง ่ าผ่าเผย มา
"เจ ้าเป็ นประมุขขุนเขาทีสง่
้ ่
ตังไกลเพื
อถามเรื ่ น่้ ะหรือ?"
องนี
ฉิ นเวยเวยหลบสายตาเล็ก น้อย "ขา้ กับเขาเป็ นเพื่อนกัน ก็
แค่เป็ นห่วงนิ ดหน่ อย"
"เพื่อน?" หยางชิงเหล่่ ต ามอง แล ว้ เดินไปหน้า รัว้ พู ด ด้ว ย
นํ ้ าเสี ย งราบเรีย บว่ า "เพื่ อนเป็ นห่ ว งกัน นั้ นเป็ นเรื่องปกติ ไม่
จําเป็ นต้องกินปู นร ้อนท้อง พ่อจะถือโอกาสบอกเจา้ ไว ้ เหมีย วอี ้
ได้รบั ความโปรดปรานจากประมุขปราสาท กลับมาครังนี ้ จะโดน
้
โยกย้ายในตําหนักเจินอี ้ ่ แลว้ เลือนตํ
่ าแหน่ งให้เป็ นประมุขจวนที่
่ ต่อไปไม่เกียวข
อืน ่ อ้ งอะไรกับจวนหนานเสวียนแลว้ ต้นไม้ทใหญ่ ี่
กว่าป่ า ย่อมโดนลมพัดลม้ [1] เมือห่ ่ างกันแลว้ ไปมาหาสู่กน ั น้อยๆ

https://novel-lk.blogspot.com/
 ่
หน่ อยก็ไม่ใช่เรืองแย่ ่
อะไร รักษาความสัมพันธ ์แบบเพือนธรรมดา
ก็พอ จะได้ไม่ลําบากไปด้วย"
้
ในคําพูดนี เผยความหมายรางๆ ้
ว่าเกลียกล่ อมให้นางตัดใจ
้ ่? ฉิ นเวยเวยตัว
โยกย้า ยไปเป็ นประมุข จวนในตํ าหนั ก เจินอี
สั่นเบาๆ ครูห
่ นึ่ ง แลว้ กัดฟันเงียบๆ
่ ยงศีรษะชําเลืองมองลูกสาวตัวเอง พอนางมาเขาก็
หยางชิงเอี
รู แ้ ล ว้ ว่ า นางยัง ไม่ ต ัด ใจ ไม่ ใ ช่เ พราะเขารัง เกี ย จเหมี ย วอี ้ แต่
วินิจฉัยจากประสบการณ์ของเขา แม้ตอนนี เหมี ้ ยวอีจะมี ้ หน้ามีตา
แต่ องค ป์ ระกอบที่เป็ นอันตรายในตัว เขามีสู งเกินไป ไม่ ช ้าก็ เร็ว
จะต้องเกิด เรืองขึ ่ ้ ลู ก สาวคนอื่นนั้ นเขาไม่ อยากจะสนใจ แต่
น
เป็ นไปไม่ได้ทจะผลั ี่ กลูกสาวตัวเองลงหลุมไฟ...
หนึ่ งเดือนหลังจากนั้น นับจากเวลาทีเบื
่ องบนประกาศ
้ ก็ใกล ้
่ ยวอีจะกลั
ถึงเวลาทีเหมี ้ ่
บมาแลว้ หยางชิงเองก็ นับว่าไวห้ น้าเหมียว
้
อีมาก ไม่เพียงแค่รวบรวมประมุขขุนเขาใต้บงั คับบัญชาสายต่างๆ
้ เพือรั
แต่ยงั นํ ากองกําลังมายังเขาเจินไห่ ่ บเหมียวอีด้้ วยตนเอง
่ อร ์ที่นํ ากํา ลัง มารอ
ระหว่างทางเจอกับเชียนเอ๋อร ์และเสวียเอ๋
้ ละสายของเขาเจินไห่
รับ ประมุขถําแต่ ้ ก็มาถึงแลว้ เช่นกัน ประมุข
ขุนเขากลับมาแลว้ ก็ย่อมต้องมาต้อนรับ
่ ก ทายฝานจื่ อฉางที่ ยัง พัก อยู่ ท่ี เขาเจิ นไห่
หยางชิงทั ้ ด ว้ ย
้ ่ยากจะคาดเดา แล ว้ ก็ ท ก
รอยยิมที ่ อร ์
ั ทายเชีย นเอ๋ อร ์กับ เสวียเอ๋
ตามมารยาท กวาดตามองพวกโจวหวนด้ว ยอย่ า งไม่ ส นิ ท แวบ
https://novel-lk.blogspot.com/
หนึ่ ง จากนั้นขีอาชามั
่ ่
งกรเคียงขา้ งฝานจือฉาง นํ ากองกําลังร ้อย
ํ้
กว่าคนมุ่งตรงสู่ถาคล อ้ ยบูรพา...
…………………………
่ี
[1] ต้นไม้ทใหญ่ กว่าป่ า ย่อมโดนลมพัดลม้ 木秀于林风必
摧之 หมายถึงคนทีมี่ ความสามารถโดดเด่น มักถูกอิจฉาริษยา

https://novel-lk.blogspot.com/
 บทที่ 445 ต ้อนรับ

หลังจากลอยอยู่บนทะเลเป็ นเวลาสองสามเดือน ในทีสุ ่ ดเรือที่

ห้อ ยโคมไฟตํ า หนั ก ดาว ประจิ ม ก็ ถึ ง จุ ด เชื่ อมต่ อ เข ตท ะ เล
้ ่ งและตําหนักเจินอี
ตําหนักเจินปิ ้ ่
้
เหมี ย วอี ภายนอกดู ส งบเยื อ กเย็ น แต่ มี อ ารมณ์ ตื่ นเต้น
ผิดปกติ ยืนอยู่บนดาดฟ้ าเรือเป็ นเวลาหนึ่ งวันเต็มๆ ทอดสายตา
มองออกไป ในทีสุ ่ ดก็กลับมาแลว้ ! ในทีสุ
่ ดก็รอดชีวต ิ กลับมาแลว้ !
"น้องชาย! ใกลจ้ ะถึงอาณาเขตของเจา้ แลว้ เตรียมตัวลงเรือ
ึ้
เถอะ" เยียนเป่ ยหงก็ขนบนดาดฟ้ าเรือเช่นกัน เขาโบกแผ่นหยก
ในมือ ในนั้นคือแผนทีทะเล
่

ดู ออกว่ า เยีย นเป่ ยหงก็ รู ้สึก ตื่นเต้นเหมือ นกัน เขาฝากฝั ง

หญิงรับใช ้ประจําตัวสองคนไวท้ นี ี่ ่
เรือแทบจะแล่นตามแนวชายฝั่ งของแดนเซียน เดิมทีถา้ กลับ
ตามระยะทางตรงที่สะดวกรวดเร็ว เขาต้องลงเรือไปตังแต่ ้ สองวัน
ี่ งผู
ก่อนแลว้ แต่เป็ นไปไม่ได้ทจะทิ ้ ห้ ญิงทังสองของตั
้ วเอง ย่อมต้อง
ไปรับกลับ ถึงได้ตามมาด้วย
้
จ ้าวเฟยกับซือคงอู๋เว่ยก็ปรากฏตัวบนดาดฟ้ าเช่นกัน ทังสอง
ั้
ยัง ไม่ ถึง จุ ด ลงเรือ แต่ ท งสองกะจะไปเยี ่ยมชมที่ อาณาเขตของ
เหมียวอีก่้ อน จึงเตรียมตัวลงเรือล่วงหน้า

https://novel-lk.blogspot.com/
 ้ นตัวมาพยักหน้า แลว้ ทังสี
เหมียวอีหั ้ คนเข
่ า้ ไปในห้องเล็ ก ๆ
บนดาดฟ้ าด้วยกัน บอกลานักพรตที่ตําหนักดาวประจิมส่งมาคุม้
กันเรือ
ู อะไรมาก นํ าแผ่นหยกแผ่นหนึ่ งออกมา ให้ทงสี
อีกฝ่ ายไม่พด ้ั ่
คนลงนามหนังสือว่าตัวเองถูกส่งมาถึงแลว้
่ หลักฐานสําหรับรายงานผลงานว่าสามารถส่งเขากลับ
เมือได้
ได้ อี ก ฝ่ ายถึ ง ได้พ ยัก หน้ า พู ด อย่ า งไร อ้ ารมณ์ว่ า "เดิ น ทาง
ปลอดภัย!"
้ คนกุ
"ลาก่อน!" ทังสี ่ มหมัดอําลาพร ้อมกัน จากนั้นก็ออกไป
พอลงมาถึ ง ดาดฟ้ าเรือ ทั้งสี่ก็ เ ดิ น ไปรอที่หัว เรือ เหมี ย วอี ้
คุน้ เคยกับเขตทะเลนี ้ รอจนถึงท่าเรือของเมืองคลอ้ ยบูรพา ก็ย่อม
ถึงเวลาลงเรือแลว้
ไม่นานนัก บนดาดฟ้ าเรือก็มีคนโผล่มาเจ็ดแปดคน เย่ซน ิ ร
วมอยู่ในนั้นด้วย กู่ซานเจิงกั
้ บถานเล่าทยอยกันลงเรือไปเมื่อห้า
หกวันก่อนแลว้ ยังไม่ถงึ เวลาลงเรือของเย่ซน
ิ
"รักษาตัวด้วย!" ทุกคนรวมตัวกันมากุมหมัดคารวะส่ง อยู่บน
เรือนานขนาดนี ้ ก็ถอื ว่าคุน้ เคยกันแลว้
้
"รักษาตัวด้วย!" พวกเหมียวอีคารวะกลั
บ
"เย่ซน ่
ิ จะไปเยียมเยี
ยนอาณาเขตขา้ สักหน่ อยไหม?" เหมียว
อีถ่้ ายทอดเสียงหยอกลอ้ เย่ซน
ิ
https://novel-lk.blogspot.com/
 "ไม่สะดวก!" เย่ซน ้
ิ ยิมบางๆ
ไม่สะดวกจริงๆ อาณาเขตของเหมียวอีมี้ ศิษย ์ร่วมสํานักของ
นาง ใช่ เ รื่องหรือ ที่ นางจะกลับ มาพร อ้ มเหมี ย วอี ้ ถึ ง ตอนนั้ น
อยากจะอธิบายก็อธิบายได้ไม่ชดั เจนแลว้
ในที่สุดหลังจากเห็ นท่าเรือของเมืองคล อ้ ยบู รพารางๆ พวก
เหมียวอีกุ้ มหมัดขึนอํ
้ าลาทุก คนอีกครัง้ "ทุกท่าน! เมื่อมีว าสนา
ค่อยพบกันใหม่!"
้ นกัน
"แลว้ พบกัน!" ทุกคนกุมหมัดคารวะอีกครังเช่
่ องหลวง!" เหมียวอีถ่้ ายทอดเสียงบอกเย่ซน
"พบกันทีเมื ิ
่ องหลวง!" เย่ซน
"เจอกันทีเมื ิ ถ่ายทอดเสียงตอบ
่
ทีบอกว่ ่ องหลวง ก็เพราะตอนกลับถังจวินได้บอก
าพบกันทีเมื
ไวแ้ ลว้ ว่าหลังจากพวกเขากลับไปจัดการส่งต่องานที่อาณาเขต
ตัวเองเสร็จ ก็ค่อยไปเมืองหลวง หลังจากพบท่านทูตเพื่อรับคํา สั่ง
ใหม่ ก็จะได้ไปรับตํ า แหน่ ง ที่สถานที่ใหม่ และเย่ซนิ เองก็ เป็ นคน
ของสายมะโรง รวมทังกู ้ ่ซานเจิงและถานเล่
้ าด้วย อีกไม่นานก็ตอ้ ง
พบกันอีกทีเมื่ องหลวง
้ นไปพยักหน้าเล็กน้อยให้เยียนเป่ ยหง เยียนเป่ ยหง
เหมียวอีหั
ตะโกนเสียงแหบทันทีว่า "ไป!"
้ คนกระโดดลงจากเรื
ทังสี ่ ่ า้ มคลืนไปยั
อ แลว้ วิงข ่ งท่าเรือเมือง
คลอ้ ยบูรพา โดยมีพวกเย่ซน
ิ มองส่งตามหลัง...
https://novel-lk.blogspot.com/
 บนท่าเรือเมืองคลอ้ ยบูรพาถูกปิ ดลอ้ มไวช ่ั
้ วคราว ห้ามไม่ให้
เรือต่างๆ เขา้ ออกโดยเด็ดขาด บนหอคอยไม้ทท่ ี่ าเรือ นักพรตคน
หนึ่ งที่ยืนตรวจดู อยู่ บ นนั้ นพลัน หัน มา แล ว้ ใช ้อิท ธิฤ ทธิตะโกน
์
เสียงดังว่า "มาแลว้ ! คนมาถึงแลว้ !"
้ น ที ในห้อ งเจ า้ หน้ า ที่ ใน
บนท่ า เรือ มี เ สี ย งฝี เท้า ดัง ขึ นทั
่
คลังสินค้า มีกลุ่มคนวิงออกมาโดยพลั ่ อร ์
น เชียนเอ๋อร ์กับเสวียเอ๋
เรียกได้ว่าถกกระโปรงวิงอยู ่ ่ขา้ งหน้าสุด

เหวินฟางเองก็ ประสมโรงอยู่ด า้ นหลัง ผู ห ้ ญิง คนนี ้อยู่ ที่เขา

้ เป็ นเวลาเดือนสองเดือนโดยไม่จากไปไหน สมาคมร ้านค้า
เจินไห่
เมืองหนานเสวีย น ธุรกิจเล็กๆ ที่สมาคมร ้านค้านั่ นนางไม่ ส นใจ
แลว้ ขอแค่กอดขาลูกค้ารายใหญ่อย่างเหมียวอีไว ้ ไ้ ด้ ภารกิจในปี
้ สําเร็จได้ง่ายๆ แลว้ ไม่ตอ้ งชงนํ
นี ก็ ่ ั ้าหนักแลว้ ว่าสิงใดสํ
่ าคัญกว่า
ถ้าโดนคนอืนชิ ่ งได้ไปก่อน จะไม่เสียดายตา